In Platonis Rem publicam commentarii

Οοϋ^Ι^

Ήιίκ ίκ Ά (1ί§ίΐ3ΐ οορ)- οΓ ά Ιχ>οΚ ιΐι^ι \ν3κ ρΓοκοΓνοΐΙ Γογ §οηοΓ3ΐίοηκ οη ΗΙ^γ^γ^ κΐιοΐνοκ ΙίοΓοΓΟ ίι \ν3κ οω-οΓιιΠ^ κο^ηηοίΐ Ιί^ Οοο§1ο 3Κ ρ^η οΓ ά ρΓοροι

Ιο ιη3ΐ:6 ϋιε \νοΓΐ»1'5 Ιχ>οΙ:5 ϋίκΰονεΓ^ΒΙο οηΐίηο.

Ιι 1ΐ35 κιίΓνϊνβϋ 1οη§ βηοιι^ ίοΓ Ιΐιε ςορ>τί§1ιΙ Ιο οχρίτο 3ΐΐ(1 ΐΗο Ιχ)ο1; Ιο οηΙΟΓ ΐΗο ριιΒΗς »1οπΐ3ίη. Α ριιΙιΗς »1οπΐ3ίη Ιχ>οΙ: ίκ οηε (]ΐ3ΐ \ν35 ηενβΓ 5ΐιΒ]οοι

(ο ςορ)^!^!!! ΟΓ \ν1ΐ056 16§31 ςορ>τί§1ιΙ Ιεηη Ιιβκ εχρίταΐ. \νΗοΙ1ιθΓ 3 Ιχ)ο1; ίκ ίη ΐΗο ριιΐιϋς »1οπΐ3ίη πιβ^' νίΐτγ ςοιιηΐτ^' Ιο ςοιιηΐΓ^. ΡιιΒΗο (Ιοπι^ίη Ιχ»ο1^κ

3Γ6 οιΐΓ §3ΐ6\ν3>'5 Ιο ϋΐ6 ρ35ΐ, Γ6ρΓ656ηΙίη§ 3 \ν63ΐΟι οΓ ΙιίκΙΟΓ)^, ςιιΐΐιικ ίοιύ ΐ3ΐο\νΐ6»1§6 ΛβΓκ οΓίδο (Ιίίϊϊςιιΐΐ Ιο (ϋκοονοΓ.

Μ3γΙ:5, ηοΐΒΐίοηκ ίΐηύ οϋιεΓ ιηω^ίηΒΐίΒ ρτεκεηΐ ίη ϋιε ογι^ιοβΙ νοίιιιηε \νί11 3ρρε3Γ ίη ϋιίκ ήΐε - 3 Γ6ΐηίη»ΐ6Γ οΓ Ιΐιίκ ΙχιοΚ'κ Ιοη§ ίουΓηο^ Γγοιώ ιΗο

ριιΒΙίκΗοΓ Ιο 3 1ίΒΓ3Γ^ 3η(1 Γιη^ΙΙ^ Ιο ^οιι.

υ83§6 §ΙΐΜ6ΐίη68

Οοο§1ο 15 ρΓοιίίΙ Ιο ρ3ΓΐηοΓ \νίΐΗ ΙϋΐΓΒΠβΒ Ιο άϊ$ϊ62β ριιΙιΗς »1οπΐ3ίη πΐΒίεΓίΒΐκ ίΐηύ π\ίΛ:& ϋιειη \νί»ΐ6ΐ>' Βςςεκκίΐιίε. ΡιιΙιΗς »1οπΐ3ίη Ιχ)οΙ:κ 1>ε1οη§ ιο ιΗο
ρυΐίΐίο 3η(1 \νο 3γο ιώογοΙ^ ΙΗοιγ οακΙοιΙίΒηΒ. ΝβνβΠΐιβΙεκκ, Οιίκ λνοΓΐ: ίκ «χρεηκίνε, κο ίη ογ»16γ (ο Ιιεερ ρΓονί»ϋη§ ϋιίκ τεκοϋτΰε, \ν6 ΙΐΘνε (^ί&η κίορκ ιο
ρΓονοηι οΒιικο Β)- οοιπιπϋΓοίοΙ ροΠίοκ, ίηο1α(1ίη§ ρΐ3θίη§ ΙοεΗηίθ3ΐ γοκΙγιοΙιοπκ οη 3ΐιΙοηΐ3ΐθ£ΐ ι^υοΓ^ίη^.
\νο αΙκο ακί^ ιΗαι )Όυ:

+ Μαίβ ποη-ίοηιηΐβΓίϊαΙ ιΐ5β ο/ίΠεβΙεί \νο (1οκί§ηαί Οοο§1ο Βοοΐ^ 5θ3ΓθΙι Γογ ιικο Β)- ίη(1ίνί(1ιΐ3ΐΐΐ, 3η(1 \νο ΓοςιιοκΙ Ιΐΐ3ΐ ^οιι ιικο ΐΗοκο Γιΐοκ Γογ
ρ6Γ5θη3ΐ, ηοη-ςοηιηΐ6Γςί3ΐ ριιτροκεκ.

+ Κε/ΓαϊηβΌηι ακίοηιαίεά ^κεΓγϊη§ Όο ηοΐ Κδη»! 3ΐιΙοπΐ3ΐα1 ςιιΟΓίοκ οΓ 3η^ ϊογι ιο Οοο§1ο'5 ϊ^ϊΙοπι: ΙΓ ^οιι 3Γ0 οοη(1ιιοΙίη§ γο503ΓοΙι οη πΐ3θ1ιίηο
ΐΓ3η5ΐ3(ίοη, ορΙΚ3ΐ ς1ΐ3Γ3ς(6Γ Γεςο^ηίϋοη ογ οϋιεΓ 3Γ635 \ν1ΐ6Γ6 Βςςεκκ (ο 3 ΐ3ΐ§ο ^ηιοιιηΙ οΓ ΙοχΙ ίκ ΗοΙρΓιιΙ, ρ1θ35θ οοηΐ3θΙ ιικ. \νο οηοοιΐΓ3§ο ιΗο
1156 οΓ ριιΙιΗς ϋοηιωη ηΐΒίβΓίΒΐκ Γογ Λεκέ ριίΓροκεκ ίΐηύ ηΐΒ^' 1>ε Βΐιΐε Ιο Ιιείρ.

+ Μαϊηίαϊη αίίηΙ>κίϊοηΎΙ\& Οοο§,\& "\ν3ΐ6ηη3Γΐ:" >όιι κεε οη 63ς1ι ήΐε ίκ εκκεηΙί^Ι ΓθΓίηΓθΓπιίη§ροορΙοαΙίουΐ ιΗίκ ρΓοίοίΐ αη£ΐΙιοΙρίη§ ώοπι Γιηίΐ
3(1»ϋΙίοη3ΐ ηΐ3ΐ6Γί3ΐ5 (]ΐΓ0ΐι§1ι Οοο^ΐε ΒοοΙ: δεΒτςΙι. ΡΙεΒκε ύο ηοΐ τεηιονε ί(.

+ Κεερ ίί Ιβ^αΙ \νΗ3ΐονθΓ ^οιΐΓ ιΐϊο, ΓοηιεηιΙιεΓ ϋΐ3ΐ >Όΐι 3Γ6 Γεκροηκίΐιΐε Γογ εηκιιτίηξ ΙΗ^Ι \νΗ3ΐ ^οιι 3Γ0 (1οίη§ ίκ 1ο§3ΐ. Βο ηοΙ 355ΐιηιο ΙΗ^Ι ]ιΐ5ΐ
Βοε3ΐΐ5θ \νο ΙκΗονο 3 Ιχ>ο1; ίκ ίη ΐΗο ριιΐιϋς »1οηΐ3ίη Γογ ιικεΓΚ ίη Οίε υηίΐε»! δοΐεκ, ϋΐ3ΐ ϋιε \νοΓΐ: ίκ βΙκο ίη ϋιε ριιΐιΐίς ϋοηιωη Γογ ιικεΓκ ίη οϋιεΓ
οοιιηΐΓίοϊ. \νΗοΐΗθΓ 3 Βοολ ίκ κΐίΐΐ ίη ςορ>τί§1ιΙ νΒΓίεκ ΓΓοηι ςοιιηΐΓ^' Ιο ςοιιηΐΓ^*, ίΐηά \νο 03ηΊ οΓΓογ §αί(ΐ3ηοο οη \νΙιοΙΙιθΓ ^η^' κρεςίής ιικο οΓ
Βη^' κρεςίής Ι^οοΙ: ίκ 3ΐ1ο\ν6»1. ΡΙεΒκε ύο ηοΐ Βκκιιηιε ϋΐ3ΐ 3 ΙιοοΙ:'5 3ρρε3Γ3ηοο ίη Οοο§1ο ΒοοΚ 5θ3Γθίι πιο^ηκ ίι 03η Βο ιικαΐ ίη δη)- ηι^ηηοΓ
βη^^ΐΑΊιεΓε ίη ϋιε \νοΓΐ»1. €ορ>τί§1ιΐ ίηΓΓίη^εηιεηΐ ΙίΒΐιίΙί^ ς3η 1>ε ςιιίΐε κενβΓε.

ΑΙ)ου( 0οο^6 ΒοοΙί ^^γοΗ

Οοο§Ιο'κ ηιίκκίοη ίκ ιο θΓ§αηίζο ιΗο \νθΓΐ£ΐ'κ ίηΓοΓηιαιίοη αηίΐ ιο ηιαί^ο ίι υηίνοΓκαΙΙ^ 3θοοκκίΒ1ο 3η£ΐ υκοΓυΙ. Οοο§1ο Βοοΐ^ 3οαΓθίι ΗοΙρκ [ΰϋίΙοΓΚ
(ΙίκοονοΓ Ιίιο \νθΓΐ(1'5 ΙχιοΚϊ \νίιί1ο ίιο1ρίη§ 3ιιιΗογκ αηιΐ ριιΙίΙίκίιΟΓΚ Γοαοίι ηο\ν αιιιΐίοηοοκ. Υοιι 03η κο3Γθίι ΐίΐΓθυ§ίι ΐΗο ΓυΙΙ ΐοχΐ οΓ ΐΐιίκ ίχ)θ1^ οη ΐΗο \νοΙί

3ΐ |ΐι1ι1ιρ : //ί^οο1^Β . ς•οος•ΐΒ . ^ο^^η/|

ΕϋΑ δεβΙΡΤΟϋυΜ ΒΟΙΙΕΰΠίΙίΙΜ ΕΤ βΟΜλΝΟΗΙΙΜ ΤΕυΒΝΕΐ

Γ

3

\' ιΐηΜΐοίΐ.%ήίαΐΛ,ιΛ.ΡηΛαιΐβ Ι
>ί» «οΐΜβΙι,ιίΕΐι» «ιΐ. />Μ|η• . , Ι

Ρ>-—

:''™1"ί.^'' .^1!'' .^:'!.Τ^'^*'."[ί!'^ (

.'. Ε4.*1Ι -

■Β^»^^;::

Γ-•, 4

^^^^^^Κ''"

Γ,..ϊ1

^ΒίνΡίνΐΐν^ '-'' '

.παι«. 1

?■'

^ί Λ•»: ΒΛ ή ί

' :

^

^•4.0»*;»»^^ '

γΙΗ

Κβ-ί. 4Λ-/1«. , Ι

ί Λ Γα. η^' .->

ΜΙ»»». ί»Λ.' 15.-1. «»

■ 1

ι ΙΓηα)«« . 1 -' * £>:

>

,Λ.«#.ϊν.11Ι»111 »-, ί-

ΒίΛ.»-—!!».-,.--.! - •■

-

ί»1Β«. «ώ«ώ

Ι

■ιίυ. «1. ιίήν' . ! - ''

- ί

■ '

!

< 1

^ ι

!'μ ".' ■ '

■'^

■^ ^

:•■:.

Μ

•Η!

^^ν Λί .... .

^^^

^

■

11

.;,:'.,"„.;..*

= .., . ".ι

'•^^!^1

^^Βτΐ;^.^

■■(■1». ίΊήΠ.

^ί:

•'-Τ

ΒπιίΒα, ιιι»ι>α, <ι»ί'π

^^Κ ;

.' ϊώ.

Ί^

' <!. ««Γ

ί., ΛΑ 'ά^Μ.

- ϊ#1^

■■"ι

Γι^ι

»|ί

^

ΡΕΟ0Ι.Ι υΐΑϋΟΟΗΙ

Ι¥ ΡΙ^ΑΤΟΝΙδ ΒΕΜ ΡΥΒΙ-ΙΟΑΜ

ΟΟΜΜΕΝΤΑΒΙΙ

ΕΟΙΟΙΤ

ανΐΙ.ΕΙ.Μν3 ΕΒΟΙ.Ι.

νοι-. Ι

<# » </

ΜΡ8ΙΑΕ

ΙΝ ΑΕΌΙΒΥβ Β. σ. ΤΕΥΒΝΕΕΙ

ΜΟΟΟΟΧΟΙΧ

Χ7Ρ7

ν. ι

'.:

• ••••

•
•••••
•• « • •

• Γ •

• ••••

• <

•••••

•• •

• • •

•••••

•■=••••

• • • • •

• • • • •

• ••••

• •

••••

• •
••••

•••••

• •
•• •

.....

..... •

••.

.. •• •

. • •

* . • . •

••••

ΙιΙΡβΙΑΒ: ΤΥΡΙ8 Β. β. ΤΒΥΒΚΒΒΙ.

ΕΒΑΙίΟΙδΟΟ 8ΚνΤ80Η

δώ^5^1

Ρήοιί Ιηιίο ΡγοοΗ νοίτιηιίηί Θ8. οοηϋηθηϋ, ς[α&θ ίηδπηί
ίη οοάίβθ ΕΙοΓβηϋηο, ραποβ. ]ι8.1)θο (][Π8.θ ρΓΟΟβιηη Ιοβο
ρΓ8;θΐηίϋ8.ιη; ρίητα οϋ&τΐ ρΓ8,6ί8.1)0Γ.

Οοιηπιβηίαϋοηθδ ί^ίαΓ &ά ΡΜοηίβ γθπι ρπ1)Ηθ8.ιη ρθΓ-
ϋηβηίβδ ίη ηηο θχί&ηί οοάίοβ βοήρίο 88.Θ0. IX— Χ, οΐίιη
αϊ) Ιιοιηίηθ £ιυ£ιγο ίη άα&8 ρ&τίβδ άίτβιηρίο, ς[ΐΐ8.ηιιη ΒΐίβτΒ.
ηπηο βδί ίη ΗΜίοϋΙίθΟΕ Ι^ααΓβηίίΕηβ. (οοάβχ ΙιΧΧΧ 9),
ΜβτΛ 6Χ 88.1γί8.ίθΓαηι 1ίΙ)ΐΊ8 ίΓβιΐδίίί ίη 0ο1ιιηιηθη8θ8 βί θχ
1ιί8 ίη ναίίθ3,ηο8 (ΥΆϋο. 2197). Εί Κάβο ς[ηίά6ηι άία άβ-
Ιίίπίΐ}; ίΠβ, ΥθΓΟ ς[τΐ8.ηις[α£ΐηι ρβΓ ρΐαδ ς[παϋαοΓ δΕθοτιΙθ. 3.ά
οηαηίαηι πδπδ βχροδίίθ. £ιιίί, ίβιηβη 3. ηβηιίηβ ίβΓθ 8.1ί(][αο
οτυη ίπιοίτι ίΐά1ιίΙ)ίίβ, βδί.•^) ^ιι&6 βηίπι δοΐβ, ρτοάίίί βάίίίο
ρΐΊΟΓίδ ρΒ,Γίίδ, Β&δίΐββηδίδ 8.ηηί 1534 8. (τΓτη&βο ραΙ)1ίθ8,ί8,,
ήοη βχ ίρδο βαχίί Ι^απΓβηίίΕηο, δβά θχ &ρο^αρ1ιο Οχο-
ηίβηδί (οοΠθ^ οοΓροΗδ ΟΙιΓίδίί 99 οΐιβτί. δίΐβο. XV) ^);
8-Γθ1ΐθΐ7ρτιπι ίηβρβχβηιηί ηοηηαΐΐί, δβά ναήδΐδ Ιβοίίοηβδ
ηβηιο βχββιρδίί αηίβ ΡίύΓδ,ηι (Αη8,ΐ6βί8. δ8.6Γ8. βί βίαβδίοα V.
Εοηι&β 1888 ρβ-Γί. Π ρ. 197 — 264), άβ οτιίτΐδ άίΐί^βηίίίΐ

Οοηίαΐί ί^ίητ Ι^8.ΠΓθηίίΕηππι φΐΒ,Ίη ροίαί άίΐί^βηϋδδίπΐθ
&ηηίδ 1891 βί 1893 ρ8,αοοδς[αβ Ιοοοδ άβηαο βχ8.πιίη3.νί
&. 1896 (άθ πηο 8. πιβ ΓΟ^αίτΐδ Ν. Ρβδία 8-ηιίοαδ οοτηϋβτ
Γβδροηάίί). Οοάβχ βδί πιβπιΙ)Γ8,η8.οθτΐδ ίοΐίοηζηι δοήρίοπιπι

1) Εχοίρίο Υδΐίβηίίηυηι ΕοΒβ, (ΐτιί ίηάίοβιη ο&ρϋιιηι βάΐάίΐ;
ίη Ηβηη&θ νοί. Π 96 8(ΐ(ΐ.

2) Οι^η&θΐιβ ίη βρίβίυΐα (ΙβιΙίοαύοΓία Εαΐ. ΜαΓί^ίίβ α. 1534
ΒΟΓίρία 9,ά ^ο. ΜοΓυπι Τΐιοπιειβ ϋΐίΐΐτη Ιιββί&ίτΐΓ οο(1ίοβπι ββ &ο-
οβρΐ886 αηηο 1531 &\) Το. Οίαίηιτιηάο ; βππι νβιο Ιιιιηο ίρδπηι
εοάίοβπι αηηο 1521 βηιίβθθ 8. (τηίΐβίπιί (τΓΟοίηί 1ΐ6Γ6(1ίΙ)τΐ8 ηΛπ&ϊ
Οοχθ ο&ί&Ι. Π 35.

VI ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ

164^) οιη. 27 : 18 88.θοα1ο ηοηο νβΐ άθοίπιο ίηβιιηίβ δαιηιηα
οπιη οαΓ3. ΒΟΓίρίιΐδ 8.1) βοάθΐη Ιιοιηίιΐθ, (^πί βχαΓ8.νίί Μαι-
οίαηαιη 246 Β&ιη8.86ϋ, Ρίΐήδίιηιιη 1807 Ρΐαίοπίδ (Α),
Ραΐαϋητιπι 398 ραΓαάοχο^&ρΙιοπιπι (ηίΐιίΐ 8,ίβπηο άθ Ρα-
πδίηο 1962 Μαχίπή Τ^τϋ βί ΑΙΜιή, άβ (^πο ο£. ϋιιβΙ)ηβηιπι
ίη ρΓ8.θ£. ΤΙιβορΙίΓαδϋ ρ. ΥΠΙ). Εί 1ίΙ)Γ8,Γίιΐ8 (ΐηίάβιη ηίΐιίΐ
ηίδί βχ ΛΓοΙιβίτρί πΐ8-ία80ΐι1ίδ ίβοϋ πιίηϊΐδοπΐ8,δ ηθί^πβ εο-
οβηίαδ ροηβηδ ηθς[τΐθ δρίπίπδ; ς[αθηι βχοβρϋ ΓβνίδΟΓ ηοη
ηιοάο Ιιοδ 3.άά6ηδ, δθά ίοίτυη 1ίΙ)ηιιιι £ΐ66ΐιτ8,ϋδδπη6 οπιη
Λτοήβίγρο οοηίθΓβηβ πιβηά8.ς[αθ οιπηία £βΓβ ίοΠβηδ. ΑΗ-
(ΐααηίο ροδί, δ&βοιιΐο ίοιί&δδβ XI νβΐ XII, δαρβΓνβηίί οογ-
ΓβοίΟΓ, (ΐαί ρβχϋιη θχ Βΐίβτο οοάίοβ ρ&Γϋπι δπο ΜαΓίβ
1ΐ8,αά ρααοβ. ίπιπιιιΙ;8.νϋ;. Μ&ηαδ τβοβηδ ίη ρηιηίδ ροίίδδί-
ιητιιη ίοΐϋδ ^Η-δδαία θδί, άαιη άαοίτΐδ βναηίάοδ ΓβδίίίυβΓβ
δίπάβί. ΕβνίδΟΓβιη ίη αάηοί&ίίοηβ άίδίίηχί δί^ηο πι^, οογ-
ΓβοίοΓβιη πι^ Αίς[αθ ίΐΐίτΐδ δί οπιηβδ ίηάίοΕδδβπι πιπίΒ,ίίο-
ηβδ, ηιι^ίδ.ίηβηίίίδ αρραταίαπι ο1)ηιί8δβπι; ίηθΓβάίΙ)ί1θ βηίπι
βδί άίοίπ, (^τιοίίβηδ ίοίαοίδίηοδ βί β,ΐία ίά §βηιΐδ νϋία
δαδίαίθΐϋ, ρΓαβίβΓίΐααπι ς[ϊΐοά βίδ Ιοοίδ, αΙ)ί ίάβιη πίΓίτίδ-
<ΐπθ αίΓ8.πιβηϋ οοΙογ βδί, αΙίβΓ αΐ) αΙίβΓΟ νίχ άίδίίη^τιίίπΓ.
Εί δί νοίιιίδδβπι, δίηβ αΐΐο άαπιηο βϋαιη Γ&ποΓβπι βίτΐδ
πίθηίίοηβιη ίηίοβΓθ ροίβΓ&πι; δθά τιίίΐθ άπχί ΙβοίοΓβηι δπΐ)-
ίηάθ &άπιοηθΓΘ βίαδπιοάί Ηοπιίηθίη βΛ οοάίοβηι οοηβοίβη-
άτιπι λααά ρ8.τι1πΏΐ οοηίπΐίδδβ. Ιά πηππι ηιοηβο βππι,
πΙ)ίοηη(ΐαθ δίη^ΐαδ 1ίίίθΓ8,8 8.αί ίοία νβΛβ. θΓΗ,δθΓ&ί, €[πί-
1)118 ηίΚίΙ 8αΙ)δίίίαθηάππι θΓ&ί, δρ&ϋτιπι ν&οτιπηι βχρίβδδβ

1) ΝιιηιβΓ&ηίτΐΓ 165, νβά 177 Μβ βχίαί, 4 οιηηίηο άββδί;,
1 ροθίβα. ρΓ&>6ΐηί88ΐιηι ββί. Ροβί ς[υ8ρίβΓηίοηβιιι ρΓίπηιηι βχοίάβ-

ηιηί (ΐυΗ,ίίυοΓ; η&ιη ίη £. 6 ^χίο,ϊ ηυηιβηιβ Α, ίη 13 8 (ο£. ο,ά
19, 25). Ροβί ς[ΐΐ8.ίβΓηίοηβπι νίοββίηιυηι ς[η£ΐΓΐ;ηπι (£. 156 — 163)
ίίβΓυπι £ΐ1ίς[υο1; £ο1ί8, ς[υ8.ίβΓηίοηί8 8βς[υβη1;ί8 ρθήθΓπηΙ; (ο£. &<ί
ρ. 293, 32), ουίυ8 8υρθΓ8ηη1; £. 164. 165 (ηυηο ουπι (1υοΙ)υ8 £ο1ϋ8
80Γίρ1;υΓ3ι 08,Γβη1;ίΙ)η8 οοη^ΙυίίηαίΗ.). νίοθ8ίηιί ββχίί ηυηο ς[υί-
άβηι άυο £ο1ί8. βχί&ηΐ; ίη οοάίοβ Υ&ίίο&ηο (£. 151. 152), βθά βθ,θ-
ουίο ββχίο άβοίπιο βχίίίβΓπηί ρΓΒρβίβι β8. άυο 8.1ί3., ς[υ3ιβ β οοάίοβ
βοΐυίβι ^^ ηββοίο €[υο άβίοιία 1)ί8 άββοηρίο, 8ΐΐη1; (ϋίθΐιΐ πιηβ.
Εΐιβη. 54).

ΡΚΑΕΕΑΤΙΟ νΠ

1)ΓθνίΙ)ΐΐ8 Ιίηθίδ 8ίνβ ηαάίδ δίνβ άηοΙ)ΐΐ8 ραηοϋδ οίΓοαιη-
ά&ϋδ ( — 8.αί -:-), (ΐιιίΙ)ΐΐδ αά ιπίΓαδ ορίηίοηθδ ίηάποϋ
δΐιηΐ} (][αίάαιη Ιιοιηίηθδ άοβϋ.

Ι^ίϋθΓίΐ Ι) δί^ί^βανί θάίίίοηβιη Β8.δί1β6ηδ6ΐη , οιιίαδ
βϋαιη ρ3,^η8,πιιη ηαιηβΓΟδ ηι&Γ§ίηί ίΐάροδυί; ίη ς[α& (}τγ-
πΕβπδ ηοηηα1ΐ8. ίβΐΐοϋβτ βιηβηάειγϋ, ηίδΐ ίοΓ^β ίη αρο^ειρΗο
Οχοηίθηδί βιηβηάΒ,ίίΐ ίηνβηϋ: ς[α8.ιη ίη γθπι ίικιαίΓθΓβ ηοη
ίαηϋ βδδθ ιηΜ νίάθΙ)8.ίιΐΓ, πί ίάβο Οχοπίαιη ρΓοβοίδοβΓβΓ.

Ιη ηοϋδ ηιβίδ ίπι. «δί ίη ώι8,γ^θ, ίτ. ίη ταδατα, δδ.
δαρΓΗ. δοήρδϋ, βχρ. βχραηχίί, πν. αί νίάθίπιτ. Ρΐαίοηίδ
οοάίβθδ πΒί αίίιιΐί, δοΐιαηζίί ηοίίδ αδπδ δαηι. Μβαπι άθ
θΓ3.οιι1ίδ οΙίΕΐάίΐίοίδ 1ίΙ)Θΐ1απι (ΒΓθδΙ. ρΐιίΐ. Α1)1ι. ΥΠ 1) δ&θ-
ρίπδ βοπιηιβπιΟΓθΐ'θ ηβββδδθ ίαίύ.

Ε6δί8.ί αί ^£ΐίί8.δ Β,^Άΐη οπιηίΙ)ΐΐδ ς[αί πιβ ίη Ιιοο
νοίτιπιίηθ θάβηάο 3.άίηνθηιη1} ; ς[Π0Γαπι ροδί Είοατάππι
Εθίίζβηδίθίη, ς[ηί ηιίΜ βάβηάί ΡγοοΗ ααοίοΓ ίιήί, ριίηιί
ηιίΐιί ηοηιίηβαιάί δτιηί Ιιαάονίοαδ ΕαάθΓηΐ8.6]ΐ6Γ &ί
Ρααίπδ "ν^βηάΐαηά βιηίοί, ς[ΐιί ρΐ&^&δ οοιτί^βηίθδ βί
οοάίοίδ νίίία ηιβοδς[αθ βιτοΓβδ ίοΐίβηίβδ άβ Ιι&ο βάίίίοηβ
ορϋπιβ πίΘΓΠθΓοηί; ρΓ8.θίθΓθ8, Ινο Βταηδ βί Οοηδίβ,η-
ίίηαδ ΕίϋβΓ, (ΐιιί ηιίΐιί άβ I^β^π1 Ρΐαίοηίοαπιηι Ιοοίδ
ηοηηιιΐΐίδ ίηίθΓτο^αηίί 1)θηί§ηίδ8ίπΐθ Γθδροηάβηιηί.

νΓ&ίίδΙανί&θ.

τ^. κ.

^3Γ ΠΡΟΚΛΟΤ ΦΙΛΟΣΟΦΟΤ

ΛΤΚΙΟΤ ΠΑΑΤβΝΙΚΟΤ ΔΙΑΔΟΧΟΤ ΕΙΣ Τ ΑΣ Π0Α1ΤΕΙΑΣ

ΠΑΑΤί^ΝΟΣ ΤΠΟΜΝΗΜΑ.

Τα της βίβλου κεφαλαία,

5 Περί τον τίνα χρή καΐ ηό<5α ττρδ της <5νναναγνώ<5εως
της Πολιτείας Πλάτοανος κεφάλαια δίαρ^Όώ^αί το^ς όρ^ώς
ίξηγουμ,ένους αύτην.

Περί τών ηρος τ6ν δρον της δίτιαιοϋννης τον τον Πολε-
μάρχου ρηϋ'έννων 'ύτώ τον Σωκράτους ΰυλλογίΰμών.
10 Περί των ΊίτνΙρ δίχαιοϋννης τεττάρ(ύν λόγων Ιν Πολι-
τεία, ττρος τα Θραϋυμάχον τίτταρα δόγματα ηερϊ αντης.

Περί των Ιν τω δευτέρω της Πολιτείας είρημένων ϋ-εο-
λογικων τντΰων.

Περί Λβιητικης καΐ των Ίηι αντην εΙδων και της &ρί-
15 ατής αρμονίας και ^^μοϋ τα Πλάτωνι δοκονντα.

Α\ Περί των Ιν Πολιτεία ιιρί^ς "Ομηρον και τΰοιη- Βφ.α''
τικην Πλάτωνι ^η^εντών.

Βί. Περί τον τρότνον της τών ^είων μν^ων διαβκενης
τναρά τοις ^εολόγοις αιτίων άτΰοδόΰεις καΐ λύΰεις τών 7ϋρ6ς
20 αύτοί}ς Ιτίΐβτάβεων,

Ρ'. Τίνες οΐ τιάρα τοις ϋ'εολόγοις 0'εομαχίας διάφοροι
τρ&Λοι^ την Ιν α'ύτ'^ άτΰόρρητον άληϋ'ειαν εΙς φως άγοντες.

Α . Πώς αν τις Ίίτνερ τών ϋ'είων αηολογηβαιτο μν^ων
τών δοκονντων τους ϋ'εο^ς αΐτιαβ^αι τών κακών,

14 α^τ^ς \άο, βί ίιι{τ3ι (ροββίβ Ε''^λ'ϊ) 24 α1χ\.δι.\.δ%«.ν
Ρκοοίιυβ, β4. ΚγοΙΙ. \

2 ΠΡΟΚΑΟΤ

£'. Πως την των όρκων ΰνγχνΰίν όοκεί ή ηοίηΰίς εις
ϋ•εονς άναπεμανείν^ η άλη^ίις τνερί αντων ύφηγηΰίς,

ζ\ Τις Ιΰτιν ή Ιν ττ} τΐοίηΰει τοϋ ^ώς των ϋ'εων εΙς
¥ρίν κατάΰταΰίς δία Θέμιδος^ άνάτΐτυζις της όλης τον μνϋΌυ
ϋ'εωρίας, 5

Ζ'. Τις η των ϋ-εδάν κρίϋίς η έν τοις μύϋ•θίς τοις τον
ηοίητον χαΐ τίνας αΐνίΰΰεται βίων διαφοράς.

Η\ Τίνες εΐβΐν αΐ ίν τάις ^εομνϋΊαις μεταβολαΐ των
ϋ'εών ειύαγόμεναι χαΐ κατά ηόΰονς τρότΰονς αντάς διατι^έαΰι
%αϊ δια ηοΐας αΙτίας, ^ο

Θ'. Περί της τον έννηνίον τΐομΛης δοκονΰης ψενδος
ΙτνΙ &εονς ανααιίμ'Λειν Λώς άπολογητεον^ άψενδίς τό ^εΐον
δεικννονϋιν.

ϊ. Κοινή αηολογία ίτάρ των ^Ομηρικ&ν μύϋ'ων %αΙ ^ 3ν-
τ&ν Πλατωνικών^ ίν οίς τζερί τών ίν '^Αιδον λέγονΰι δικαιω- ΐ5
τηρίων %αΙ των Ιν αντοΐς λήξεων τ&ν διαφόρων^ ας ίχον-
(5ιν αΐ ίξελϋΌϋΰαι των αωμάτων ψνχαΐ κατά τά ιδιώματα
της ίν ύώματι ξωης,

1Α , Τίνες αιτίαι^ δι ας η ηοίηΰις άναηέμηει ^ρηνονς
κ&τά τοί)ς ήρωας καΐ ίηΐ τους ^εο^}ς καΐ ίηϊ τόν αριβτον 20
αντον των ηρώων καΐ ΙπΙ τόν μέγιΰτον τ&ν ^εών,

ΙΒ\ Τίς αιτία τον ίν τοις ϋ'εοΐς λεγομένον γελωτος
Ιν τοις μ/ύ^οις, καΐ διά τι ή ^οίηΰις Ιτά τω ^Ηφαίοτω τονς
^εονς ίτίοίηΰε γελώντας άΰχετως,

ΙΓ'. ^Απολογία ύηΐρ των ίν τ^ ^Ομήρον ηοιήΰει δοκούν- 2δ
των εις καταφρόνηΰιν ΰωφροΰννης το^ς άκονοντας κινεΐν
Ίίαντοδαηων τρόηων.

1Δ\ Τι αΐνίττεται η τοί) Αώς Λρός τήν "Ηραν βννον-
(5ία^ καΐ τίς 6 της "Ηρας κόΰμος^ καΐ τίς 6 τόπος^ ίν ω "}}
βννονΰία^ καΙ τίς δ ϊρως τον Αιός^ καΐ τίς δ ϋ'εΐος ΰηνος^ 3ο
καΐ άτΰλώς πάΰης εκείνης της μν^ολογίας ίξήγηΰις,

14 'δπέρ τε τών ίηίτ3> 16 ΐπίτα ροβί δικαιωτηρίων καϊ

των ψυχών αάά. πι'

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 3

ΙΕ'. τι αΐνίχτεταί ή μ,νϋΌλογία περί ^Αφροδίτης καΙ
"Αρεως καΐ τών ^ΗφαΙβτον δεύμών^ οϊς λέγει ΰννδειν αμφό-
τερους τόν "Ηφαίΰτον,

Ιζ\ Τίνα §ψέον προς τας του Σωκράτους Ιτΐίΰτάαεις
δ τζερί φιλοχρηματίας της ηαρ^ ^Ομηρω τοις ίίιρωβιν άτνοδι-
δομένης.

ΙΖ\ Πώς δει οΛολογεΐΰ^αι ύπίρ της φαινόμενης ηερί
τό ϋ'εΐον ολιγωρίας Ιν τ§ τζοιηβει των ίιρώων,

ΙΗ Πως άτΐολογητέον ύηερ της των 'ίιρώοον εν τη
10 τίοιήύει ηερί τ6ν β£ον φαινόμενης ολιγωρίας η όλως άτόηου
ηαρά τοις Λοιηταΐς ίν τοις μύ^οις ίβτορίας.

Α. Ύ)τι Λανταχοϋ τ6ν "Ομηρον &ς ίιγεμόνα πάΰης Βφ.^.
άλη&εΐας 6 Πλάτων ειωϋ'ε γεραίρειν,
14 Β\ Αια τίνας αίτίας Ιν Πολιτεία την ^Ομήρου τιοίηΰιν
ί. 4γ. ώς Ι άνεηιτήδειον άκούειν τοις νέοις άκεδοκίμαΰεν,

Γ'. '^Οτι δια τιάβης της ίαυτοϋ ΰυγγραφης ^Ομήρου
ζηλωτής Ιΰτιν 6 Πλάτων ταις τε λεκτικαίς άρεταις καΐ ταΐς
τνραγματικαΐς,

Α, Πώς αν τις ίηολογήΰαιτο 7ΐρ6ς τα ίν Φαίδρω ^η-
20 ^ίντα τΐερί ^Ομήρου ^ ίν οΐς δοκεΐ τον Στηΰίχορον ως μου-
ΰιτίώτερον Λροκρίνειν,

Ε\ Τίνες εΐΰιν αι τρεις ^ξεις των ψυχών, καΐ πώς τήν
ηοιητικ^ιν τριττ^ιν άτΐοδείξομεν κατά ταύτας ΰυνδιαιρουμένην
τάς τρεις ίζεις ίν ήμΐν.
25 ζ', "Οτι κατά Πλάτωνα τάς τρεις Ιδέας της ποιητικής
άποδείξομεν τοιαύτας οϋΰας καΐ τοΰαύτας.

Ζ'. Ότ* καΐ ή Όμηρου ποίηβις Ιπιδείκνυΰιν τάς τρεις
Ιδέας ίν ίαυτη της ποιητικής,

Η\ Τι ίΰτιν 8περ 6 Σωκράτης ίν τω δεκάτω της Πολι-
κό τείας ίκβάλλει τ^ς Όμηρου ποιητικής^ καΐ διά τίνας αιτίας^
καΐ Ζτι ου% Ζλην αυτήν ^ άλλ' οτι τό ίοχατον αύτης απο-
δοκιμάζει μόνον.

4 ΠΡΟΚΛΟ Τ

Θ'. Τίνοί αν τις αηολογΎΐβαιτο τνρος τονς Ιλέγχοντας
λόγους^ ώς ονκ οντά τον '^Ομηρον &ν^ρώ%ων ΛαιδεντΜον
ούδε ΰλως ηολίτίτιόν.

ΐ . ^ια Ίίοίας αίτιας ο Πλάτων ίλίγχειν εΓλετο τον
'^Όμηρον ως μη 'όντα τζαίδεντίκον άν^ρώτνων ίκανόν, 5

Περί των Ιν τω τετάρτω της Πολιτείας αποδείξεων τον
τρία είναι μόρια της &ν^ρω%ίνης '^νχης καΐ τέτταρας τάς
Ιν αντοίς άρετάς.

Περί των Ιν τω τζεμητω της Πολιτείας δεικνύντων λό-
γων %οινάς είναι τάς άρετάς χαΐ την τζαιδείαν ανδρών και ίο
γυναικών.

Περί τών Θεοδώρου του ^Αΰιναίου λόγων τών κατα-
ΰκευαξόντων τήν αυτ^ιν άρετην ανδρός είναι και γυναικός^
και ων 6 Σωκράτης εΐηεν έξεταΰις.

Περί του εν τω ηεμητω της Πολιτείας λόγου δεικνύν- ΐ5
τος^ τις η τών \ φιλοΰόφων φιλομαϋΊα και τις -ή τών τζολλών, ί.4ν

Περί του Ιν Πολιτεία λόγου του δεικνύντος^ τι ποτέ
εΰτι τάγα^όν.

Περί του ίν τω ίβδόμω της Πολιτείας βπηλαίου,
Μέλιΰϋα εΙς τδν έν Πολιτεία λόγον τών Μουϋών. 20

Περί τών δεικνύντων τριών λόγων εύδαιμονεϋτερον του
άδικου το δίκαιον.

Περί τών έν τω δεκάτω της Πολιτείας κεφαλαίων.
Εις τον Ιν Πολιτεία μϋ&ον.

Τις η πρόϋ•ε6ις τοϋ μύ^ου παντός. 25

Πόύα δει προληφ^ηναι τών ψυχικών κρίΰεων.

Πώς δει νοειν το ειβιεναι και ίξιέναι ψυχην άπό

βώματος.
Πώς -ή τών παίδων βρώβις γίνεται Ικ τοϋ παντός^ κάί
πώς τοϋτο φιλεΐται 'ψυχγ εκ τοϋ ονρανοϋ κατιονϋτ}, 30
Επίΰκε'ψις τών ύττ' ^Αριϋτοτέλους έν δευτερω τών Πολι-
τικών προς τήν Πλάτωνος Πολιτείαν άντειρημενων.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 5

ί5Γ. ΠΡΟΚΑΟΪ ΛΤΚΙΟΪ ΠΑΑΤΩΝΙΚΟϊ
**» ΔΙΑΔΟΧΟΪ

τνερί τοϋ τίνα χρή καΐ ηόΰα ηρο της ΰνναναγνώΰεως της
Πολιτείας Πλάτωνος κεφάλαια διαρ&ρώΰαι τονς 6ρ&ως
5 ίξηγουμένους αντην,

Τονς τΐρολόγους των Πλατωνικών διαλόγων οτιως χρη
διατιϋ'έναί τον μί} ηαρεργως αντων ατντόμενον δηλώΰαι
βονλόμενος, ίνδείξομαι καΐ 'δμΐν Ιφ' ενός τον της Πολιτείας
βυγγράμματος' 'δμ,εις δε ωΰηερ Υχνεΰιν ετίόμενοι τοις ^ηϋ•η-

10 ΰομένοις λόγοις^ τ6ν αντον καΐ Ιτύ των άλλων τρόηον
μετιόντες τάς ίξηγήβεις 6τοχάξοι0^ε αν της ηερί ταντα με-
^όδον, δει γαρ δη μήτε τθΛ}ς ηολλονς των ίζηγητων μιμον-
μενονς ξηρον καΐ ίλλιηη τον τάηον τοντον τναραλείτνειν^
τούοντον μόνον τνροαυδώντας τ6 Λρόβλημα τνερί Ο'δ 6 λόγος^

15 μήτε τνροΰτνερφάλλεβ&αι ηόρρωϋ'έν τινας και μηδέν ηροβα-
δονύας τοις ηροκειμενοις ξη^νήβεις ίν τοις ηρο της λέξεως
ΰκέμμαϋιν^ &0%ερ ετέρονς οίδα των Πλάτωνος φίλων άμή-
χανον οΰην άτΐεραντολογίαν ίτνειβάγοντας δια τας τζρος τους
ίτεροδόξονς άντιρρήΰεις^ άλλ^ α'ύτο μόνον τό τνροκείμενον

20 βνγγραμμα προϋτηϋαμένονς ύη ϋψιν οί^^ε^ν τοις βνβχολά-
ξονΰιν^ τήν ηρό&εΰιν διερεννωμένους εκάΰτον^ το είδος^ τήν
ϋλην^ τα δόγματα^ 0ννΊ[ΐρημενως την δι* όλον τον 6υγ-
γράμματος διηκονΰαν των λόγων ύηόϋ'εΰιν, οϋτω γαρ αν
τοις άκονονΰι γένοιτο καταφανές το ηαν βονλημα τον δια-

25 λόγον,

Φέρ^ ονν ΰηερ είτίον τον τνηον Ιτά της Πολιτείας
έηεκδιηγηϋωμαι, λέγω τοίννν 7ίρΙ> της άναγνώβεως της Πολι-
τείας ίητα ταντα %ρηναι τον^ηρετίόντως αντης άκονύόμενον

1 — 5 ΙηβΟΓ. ίιη. 8ΐιρ. πηοί&ΙΛπβ βοήρία, άηοίπβ ρ&Γίίιη
βνδύΐίάί θί 8. ιη. Γβο. Γβηον&ϋ 10 λόγοισ] λ ιη. Γβο. ίτ.

18 ελλιπή {έλλ βΓ&β. βί άλ βΟΓ. ιη. Γβο.)] ίιη. άλείΛή πι*
24 ροδί διαλόγου βχίΰΛ, ^τοΐα ά%όναόμένόΐΰ^

6 ΠΡΟΚΛΟΤ

α δίεγνωκίναί, πρώτον μέν^ οΰτίς τνοτέ ίϋχίν αντης 6 ΰκοτνός^
ον δει τιοηαδήΰαΰ^αί κατ' ίκείνονς^ οδ^ ηολλάχις οίδα
κανόνας είτνων τνερί της εύρέ6ε\ως των έν τοις Πλατωνίκοις ί.5ν

β δίαλόγοίς ΰκοποόν. δεύτερον δέ^ ηοΐάν έΰτιν των λόγων είδος^
καθ' ο τήν ΠολίτεΙαν δίέ&ητίεν 6 της Πολιτείας ΰνγγραφενς' 5
δηλον δΐ ί'ίΤτα^ καΐ τοντο τοις μεμ,νημενοις των Ιν τοις

γ διαλόγοις είδών^ ιζοΐά τε και ηόΰα τν^^χάνε^ ϋντα, τρίτον δΐ
την ϋλην καθ' Ιαντήν έτζιϋκέψαΰ&αι των ίν ττ^ Πολιτεία
λόγων ^ ^ν ίν τε τΐροΰώτιοις καΐ τότνοις και τιαιροΓς ^εωρεΐΰ^αι
ΰυμβεβηκεν' οΙδα γονν καΐ ηερί τούτων εΐηών^ ως έί^α δεοι ίο
βυμβαίνοντα δείκννΰ^αι ηάντα τνρός τ6ν ίκάΰτου διαλόγου

δ ΰκοτζόν. τέταρτον ^ ίηειδη ττί^Ι πολιτείας δ Λολνς ίν τωδε
τω ΰνγγράμματι λόγος ^ διελέΰ^αι τάς πολιτείας κατά Πλά-
τωνα τοντον τον τρόπον^ ον ΙνταΌθα και άλλαχον παρ^
αύτψ δΐ'^ρηνται^ καΐ εΙπεΐν ύπερ της ποίας ίατίν αντω 15

ε πολιτείας δ λόγος, πέμπτον τήν κατά λόγον μόνον πολι-
τείαν αύτ^ιν έφ* Μάντης λαβόντας από των κατά τα πά^η
πολιτειών^ κατιδεΐν εΐ μία μόνον ^ καΐ πολλαί^ καΐ εΐ
πολλαί^ πόΰαι και τίνες ^ καΐ ταϋτα καταδηβάμενον δι*
αναγκαίων λόγων ^ περί ποίας των πολλών τούτων ίΰται 20

ζ προηγουμένως η θεωρία τω λογιϋμω λαβείν, ίκτον αύτ^ιν
πάλιν τήν Ιγκρι&εΐβαν ϋ'εάΰαΰ^αι ποΰαχώς αύτό^ άξιοι Πλά-
των ημάς όραν^ και ει μηδένα τρόπον άδιερεύνητον άφηκεν

ξ της περί αντήν ϋ-εωρίας, εβδομον τήν δι* όλου του ΰυγ-
γράμματος διηκουΰαν των δογμάτων άκολου&ίαν ύπ* όψιν 25
άγαγειν και έπιδεϊξαι^ κα&άπερ αύτος Ιν τω Φαίδρω φηΰίν
[ρ. 264°], ώ^ εις έν6ς ξωου μέρη τε καΐ μέλη Συντεταγμένα
πρ6ς αλλι^λα ΰύΰταβιν τήν πρα\γματείαν απαβαν άπηκριβω- ί. 6γ.

2 κατ' έτίεϊνόγέ ο%σ λγ., ίιη. κατ* εκείνους τα. Γβο. 18 λό-
γοσ] Γ8.8. ίη^βΓ ο βί σ ίη ς[Π8. ι βογ. πι. γθο. 16 μόνην οι. ο,άά.
18 εΐ μία] η μία 28 3.1ίς[πίά 1;υΓΐ)8.1;ιιπΐ; ρθ88ί8 έχοντος ο,ά-

άβΓβ Β,ίύβ προς Ι ΰύΰτ&ΰαν (α αΚοπιπι βχ ι) \ ητιριβωμένην
Ίϊΐ\ άπ 88. πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 7

μενην' Ιν γαρ χαύχι^ τ^ διεξόδω καί τ6 Λλη&ος των κεφα-
Χαίων ίβται γνώρψον^ καΐ 'ή έν αντοίς είρομ,ένη τάξίς
7ΐ€η:άδηλος όφ^ΰεταί^ %<χΙ δηως εΙς τον ίνα βλέτζει ηάντα
<τκ07τόν.
δ Πρώτον ουν εΐ βούλεΰ&ε των ίτττα τούτων 8 ηρωτον α
εϊτΐομεν βκοηήβωμεν' τοντο δ^ ην τ6ν 67ίοπ6ν αντΙ>ν Ιδεϊν
της ηολιτεΐας. δοκω γαρ μχ)ί ηοΐλών διαμφιΰβητούντων
άκούειν άνδρων ευ (ΐάλα Λροϊΰταμ,ένων της εαυτών δόξης»
ειΰΐ γοϋν τίνες ΰυχνοί ηερί διτίαωβύνης την ηροΟ'εβιν είναι

10 δίατεινό(ΐενοί καΐ αξιοϋντες ημάς Ιννοεΐν^ πρώτον μεν 3τί
τοΰτ ίΰτίν τό ιζρώτον Ιν τω βυγγράμματι ξητημα^ τι ηοτε
Ιοτιν τ6 δίτίαιον καΐ τις 6 δίκαιος , χαΐ οι τνρ^ς Κίφαλί)ν
λόγοι και Πολεμαρχον χαΐ Θραΰύμαχον τνερι τούτου γεγό-
ναβιν. δεύτερον δε ΰτι %αΙ η ηερι πολιτείας ΰκέψις δι-

15 καιοΰύνης ίνετια τοις περί αύτης έπει6ηλϋ•εν λόγοις^ ϊν* Ιν
μεγάλοις γράμμαΰιν ϋ'εάύαϋϋ'αι δυνη^ώμεν^ ϋΰα μ^} ^άδιον
Ιν μικροΐς Ιδεΐν^ άπο της ^Αδειμάντου καΐ Γλαύκωνος απο-
ρίας της άκριβεϋτέρας περί δικαιοϋύνης ξητήβεως άρξαμένης^
καΐ του Σωκράτους ίναργέΰτερον αύτί^ν δείξαι τοις τναροϋβιν

20 ίϋ•ελη(ίαντος άπ6 τών περί πολιτείας τούτων λόγων, ει ουν
τό μεν ενεκά του ΰκέψεως άξιοϋται^ το δΐ οί ενεκά ίβτιν
Ιν τοις ξητουμενοις^ ανάγκη δηπου φαΰίν εκείνον τί^εΰ&αι
ΰκοπόν^ οί Ινεκα ϋ'άτερον εΐΰηκται τών ζητημάτων το μίν

21 γάρ ίβτι προηγούμενον^ το δε Ιμπΐπτον τοΐν δυοΐν, τρίτον
850 τοίνυν καΐ α'ύτόν μαρτυρεΐν τον Σωκράτη πολλάκις βοώντα

περί δικαιοσύνης είναι τήν πρό^εϋιν^ ΰταν άλλου του μεμνη-

16 ν. \μένος εΙς την δικαιοβύνην εμπίΰ'ΐ^ι προαγόμενος ύπ6 τών

λόγων καΙ ίπάγτζ^ ϋυχνόν' οί ίή ?νεκα ημιν Ιΰτιν -ή ξή-

τηΰις' καΐ τέλος ΰταν άποτελεΰΐ[ΐ τον δίκαιον^ καΐ περί τών

ης, «<^

17 ο£. Ρ1. Π ρ. 368 Ι τών . . . αποριών 19 ροβί; αωκρά-

τονσ βχΪΒ,ίί τό' 21 αη τό δ^ Κτό"} ον ?ν8κά έστιν? 23 ίαϋ

ίκάτερον, οοπ. ηι^ 26 μεμνημενον βχ -οΰ πι. Γβο. 28 ο£. Ρ1. Ι

336» Π 368« IX 688^

8 ΠΡΟΚΑΟΤ

Ιν "Αιόου τιμοόν ων λαγχάνει δίαλεχ^ξΐς ίτνίφέρι^^ τνάντων
ίνεκα χρηναί δικαίοΰύνην ίτζίτηδενειν χαΐ ζην οϋτως ως
ύτν^ ϋ-εοίς άϋΊοϋ-έτανς άγωνίξομένονς^ καΐ τ&ν α%λων μεγά-
λων όντων της τοί&ΰδε ξωης [Χ ρ. 621°^]. σδτο^ μίν ονν
τοίοντοίς δή τιΰιν χρ&νται λόγοίς εΙς τον ηερί διτιαίούννης 5
ημ&ς αγουΟί βχοΛον, — "Ετεροί δε ονχ ίλάττονς τούτων
ονδε άνεχεγγυώτερα γράφοντες τιερί πολιτείας εΧναι την
τίρό^εΰίν άξίονΰίν^ εί καΐ ηροτερον ζήτημα γεγονεν ηερί
δικαίοΰννης^ ονχ &ς ηροηγονμενον δ'ν, άλλ' &ς ή^εύρνπρό-
ΰωηον τω περί πολιτείας ΰτίέμμαχί παρέχον 6δόν, ίμΑ μαρ- ίο
τνρονται καΐ οίτοι τήν ίπιγραφην άρχαίοτάτην ονύαν' καΐ
γαρ ^Αρίύτοτελης Ιπιτεμνόμενος τήν πραγματείαν ταντην
οϋτωύί φηΰιν^ ίπιτέμνεΰ&αι τήν Πολιτείαν^ καΐ Ιν τω
Σνΰβίτιτίώ τοντον αντην προΰαγορενεί τόν τρόπον %αΙ
ίν τοις ΠολιτικοΙς άΰαντως^ %αϊ Θεόφραΰτος ίν Νό- 15
μοις %άί άλλοθι πολλαι&υ. της δε Ιπιγραφης αρχαίας
οϋΰης τοντ είναι παΰί δηλον^ ως οι εκ των πραγμάτων ύπο
του Πλάτωνος επιγεγ ραμμένοι, διάλογοι^ %αΙ μίι 1% προΰώ-
πων ως 6 ^Αλτιιβιάδης ύ^ Φαίδων^ %αΙ ίκ τ&ν Ιν τοις δια-
λόγοις ζητουμένων πραγμάτων^ &λλ^ ου των περιύτατι%ών^ 20
&ΰπερ τ6 Συμποβιον ^ οί)τοι δ^ ονν πάντες άπο του προηγου-
μένου προβλήματος ίχουϋιν ίπιγραφην^ άλλ' ο^κ άπο τον
ενεκά του και μη προηγουμένην ί'χοντας την ΰκέψιν, τον
γουν Σο\φιύτην οϋτως έπέγραψεν^ έπειδη τοϋτ ην το προ- ί 7γ.
χείμενον εΙς την έν έκείνω τω διαλόγω ΰκέψιν^ 6 ΰοφιατής* ^δ
καίτοι καΐ περί του ίντος εϊρηται μυρΙα και περί νου μη
'όντος^ αλλά ταϋτα ΰυνέωβται προς τόν περί του ΰοφιΰτον
λόγον. ωΰαύτως δε καΐ τον Πολιτικών άπ6 του προηγου-

9 άλλ' η (η θχ ^) ώς] οογγ. Ι) | εύΛρόΰϋοπον \) ροββίβ ε^πορον

10 μα^νροννται ΟΟΓΤ. πι^ 12 &. 180. 181 Εοββ

13 σνΰΰΐτικ&ι] αιτι ίτ. 14 Ατ. ροΐ. Π 1261* 6 βίο. | Ιοουβ

ΤΙΐΒορΙιταβϋ ποι^πιβηϋβ αάοΐβικίΐΐβ 16 αλΧοι, 88. &ι 17 οί.
Βίο^. Ιι8.. ΠΙ 57 ρΓοΙ. ίη ΡΙαί. 18 19 φαίδων 6χ φαΐδροα

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 9

μ,ενον ζητήματος ίπέγρα'ψε^ καίτοι^ ΛερΙ της άνακυ^ίλήβεως
του ΐίόόμον τΐολλά διεξελ^ών [ρ. 272®]• άλλ' ώ^ καΐ τον-
των τοϋ Λολιτίκον ^η^ίντων χάριν η Ιτνιγραφίι μόνον
άτΐείληφεν τον ηολιτίκόν, οϋτω τοίννν χάΐ τοϋτο το ίιιί-
5 γράμμα τί^ΰδε της ηραγματείας ^ η ιζολιτεΐα ον^ ίναργέ-
<5τατα ηαρίΰτηβίν^ οτι το ξητονμενον τοντ ίΰτίν ίν τανττ}
ηροηγονμένως^ εΤηερ αί άττό τών αραγμάτων ίτνιγραφαΐ των
μίΐ ηερίΰτατίκών άΛ α'ύτών κείνται των ζητουμένων προ-
ηγουμένως έν τοις δίαλόγοίς, πρώτον μίν ονν οτνερ εφην

10 δύο ταϋτα δείξαντες περί της επιγραφής^ ϊν μεν οτι αρχαία
καΙ ον νενοϋ'ευμένη τίαϋ'άπερ αλλαι τοόν επιγραφών προϋϋ'έ-
ύεις ονΰαι τών νεαχνέρων της έ^ουΰίας απολαυόντων^ έτερον
δί οτι πραγματιχίι ααΐ άπο τών προηγουμένων^ άλλ' ον
Λεριΰτατιτιών^ ίνα μί^ τας άπο τών προύώπων ^ άπ6 τών

15 περιστατικών παραφέρωμεν^ έναργη ταύτην οϊονται πεπορί-
«Τ-^α^ την έπι/γραφην^ περί πολιτείας είναι τήν πρό^εβιν,
δεύτερον δε ααΐ οζτοι μαρτύρονται τ6ν Πλάτωνα ΰαφώς εν
πέμπτω λέγοντα τών Νόμων αυτόν [ρ. 739^ 88.], πρώτην

19 ίίνα^ ααΐ άρίΰτην πολιτείαν^ Ιν η ττ^ϋα κοινωνία πάντων
Γ. 7 ν. έϋτίν, γυναικών παίδων κτημάτων χρημάτων^ είτε θεών | ο5-
ΰαν εϋτε ^είων τινών φύΰει^ παράδειγμα πολιτείας ονϋαν
της τω οντι ^είας' δευτέραν δε έχείνην την Ιν Νόμοις^
^ν έκδιδάΰκειν φηΰίν^ άϋ'αναϋίας πγι κάκείνην μετέχουϋαν
%αΙ ον πόρρω της προ αύτης ουΰαν' τρίτην δΐ μετ αύτί^ν

25 διαπερανειΰ^αι ΰυνάδουϋαν μεν ταύταις^ πολν δε λειπομένην
αμφοτέρων, εΐ ουν την μεν διϊέναι φηΰίν^ τήν ίέ εΙΰαϋϋ•ις
άξιώϋειν λόγου ^ δηλον δήπου&εν οτι τήν προ τούτων ως ηδη
που διαπερανάμενος οϋτε λέγειν ούτε λέξειν φηΰίν, που δη ονν
πάντα κοινά είναι καΐ μηδέν ϊδιόν έϋτιν παρ* αύτω κεκηρυγ-

4 το{)ηίγραμμα 6Χ τό επίγραμμα 14 ΛΒριβχατι%ων 60Γ-

Γαρίιιζη; £ΐη έπειβάκτων'ϊ 15 ιηαΐίιη έναργτ) (πίΰτιν^ \ οϊον-
ται] οΙόν τε βχ οϋονται 25 ^ι.α7τερο(^ν£(ί'9Όί& οογγ. ιη^?
28 λέγειν βχ λέγειν πι. Γβο.] λείτΰειν \>

10 ΠΡΟΚΑΟΤ

μίνον ^ ίν τ^δε χ^ ηραγμοίτεΐα ] καΐ τΐ τό μάλιΰτα χαράκτη-
ρίζον τήν Λολιχείαν ταντην ^ τό δίΜ πάντων τίΟίνόν; εΐ
ονν ταύτην είρηκίναί φηΰΐν οϋτως &ς τήν δεντέραν λέγειν
καΐ τήν τρίτην δίοτιερανεΐίίϋ'αι^ ηαντί %ου δηλον^ δτί τον
αντ6ν τρόπον των τε Νόμων 6 ύκοηός ίΰτιν τζερί της δεν- 5
τέρας ηολιτείας^ καΐ ταντης της προκειμένης τίραγματείας
ηερί της πρώτης ^ %αΙ εκείνης της τήν τρίτην ίκδίδαξονΰης
ηερί της τρίτης, ως ονν οί Νόμοι τοντον Ιχονΰι τ6ν <ίκο-
Λον, τήν ηρώτην διγρημένην κατά κληρονς ύφηγήΰαΰ&αι
τίολιτείαν^ οϋτως ^ Πολιτεία την αδιαιρέτως κατά μίαν ίο
εχ}ξωΐαν άφοριζομένην κοινωνίαν έκφηναι των εις την αύτίιν
εννοϊκως ϋννοΐκηϋιν ίι^ροιΰμένων άνϋ'ρώηων^ και ονχ εν τι
της άρετης είδος των αλλοαν άποδιτιρημένον^ οϊόν τίνες είναι
την δικαιοβννην φαϋίν, καί γάρ τνολν τοϋτο καΐ έτίΐβτη-
μονικώτερόν έβτι καΐ τελείοτερον^ πάντα μετά της δίκαιο- 15
ΰννης τά άγα^ά ΰνντιρηκός καΐ ονχ ΙνΙ μόνω \ της αρετί^ς '• 8 γ.
εί'δει κατεχόμενον, τρίτον τοίννν φαϋΐν οί τόνδε τον λόγον
χορηγοϋντες^ καΐ α'ύτ^ν έν Τιμαίω τ6ν Σωκράτην παρά
των άμφΐ Τίμαιον ά^ιωϋ'έντα τού^ τί} προτεραία ^ηϋ'έντας
αντω λόγονς άνακεφαλαιώΰαβ^αι τονς περί της πολιτείας 20
τνπονς άναλαβειν πάντας ε^ης^ οβονς ην τ^ προτεραία
κατατείνας [ρ. 17^ 88.] , ώ^ αν καΐ των περί δικαιοΰννης
45κεμμάτων ταντης ΐνεκα κεκινημένων^ καΐ τοντον μεν 'όντος
τναρέργον^ ϋ'εωρηΰαι την δικαιοβννην και αντην καθ' εαν-
τήν καΐ όπως ίχει προς την άδικίαν^ Ιργον δε την άρίΰτην 25
ύφηγήΰαΰ^αι πολιτείαν^ &ποίαν Ιχει γένεΰιν καΐ γενομένη
πως ΰωξεται καϊ διά ποίων έπιτηδενμάτων, ού γάρ αν αΐτη-
ϋ'εις των ^η^έντων ύπομνηΰαι πάλιν τονς άκονϋαντας λόγων
μόνων άνεμίμνηΰκεν των εΙς τήν της πολιτείας ΰνβταβιν τει-
νόντων^ εΐ μ^ι καϊ των ξη%έντων αύτω λόγων τοντ ην τό 50

9 πρό>τήν, ως 88. ιη' 12 εύνοίΐιώΰνν \ 'ή&ροΐΰμένων] 3.ά

ΰνν ίιη. οί%ησιν 16 μόνωα 27 σώζεται 28 ά%οναανταΰ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 11

ΰτίΟΛίμξ&τατον τέλος ^ 'ή της ηολιτείας ΰύΰταΰίς, &ΰτε δίά
ηάντων είναι δηλον τ6ν της Πολιτείας είναι ΰκοτνόν μή
άλλον η τήν της άρίΰτης πολιτείας ύφήγηϋιν^ ως των
ΝόμΑον τήν των νόμων.
δ Τοιαύτα ίή τούτων άμφοτέρξον κατατεινόντων ημείς τονς

851 αμφοτέρων άινοδεχόμε&α λόγους ^ %αΙ μ^ι διαφέρεύϋ'αι κατ^
άληϋ'ειαν τοί)ς άνδρας^ άλλ' είναι %ερί τ ε πολιτείας την
πρόϋ-εαιν υμι της ως ίά,η^ως διααιοΰύνης^ ούχ ως δύο των
όχσηων 'όντων {ρνδΐ γαρ δυνατόν ' δει γονν έπείτνερ ξωω

10 προΰέοικεν 6 λόγος ^ οί τι καΐ όφελος έΰτιν^ ενα βκοτν^ν
εχειν^ &<5περ πάν ξφον προς τα μέρη πάντα ΰυντέτακται

-8ν. %ατα \ μίαν 6μολογίαν\ άλλ' ώ^ των δύο τούτων άλλ^λο^
τ&ν αύτων δντων. ο γάρ έβτιν έν μια ψυχ'ξί δικαιοαύνη^ τοντο
έν τ^ εν οίκουμένι^ι πόλει πάντως η τοιαύτη πολιτεία ' και

15 γαρ τα γένη τα έν τγ πολιτεία τρία τοις τριΰΐ μορίοις έύτΐ
της 'ψνχης ανάλογον^ το φυλακιγ,ον &ς βουλευόμενον τω
λόγφ^ τό έπικουρι%6ν ως προπολεμοϋν τω ϋνμώ^ το ^ητικον
ως τας φυύιτίας χρείας έκπληροϋν τω έπι&υμητιχω, ει ονν
εκαύτος ο ξ'^ τοντο εΰτιν^ δ μέν έβτι λόγος 6 φύλαξη 6 δε

30 Ονμ6ς 6 επίκουρος^ 6 δε επιθυμία τις 6 &ής^ ωΰτε και
ζδνΜίΐοϋύνη^ η δια πάντων διήκουΰα πολιτεία^ το εαυτού
πράττοντος έκάΰτον^ και ζώντος τού μεν ϋ'η^νικως τού δε
επικουρικώς τού δε φυλακικώς^ ταύτα δέ έβτιν ^ φυϋικώς
φρουρητικως νοερώς' έπει και τούτο δοκει Πλάτων ι ^ μίαν

% ε^ιν είναι την τε πόλιν κοΰμούΰαν και οίκον καΐ ενα εκαβτον.
ει δΐ τούτο , και ίκαΰτος ημών ξτί πολιτικώς ύπο δικαιο-
ΰύνΎΐς κεκοΰμημένος^ καΐ η πόλις ξ^ δικαίως ταχ^εΐβα κατά
τήν άρίΰτην πολιτείαν, εΐ δε και όπερ δήμος έν πόλει^
τούτο έβτιν έν έκάΰτω το έπι&υμητικόν^ όπερ δε το βουλευό-

^ μενον^ τούτο δ λόγος ^ ως έν Νόμοις φηΰίν [III ρ. 689^],

1 *δι* αύτών^γ ίιη. γρ. ί^ά ^ΐάντων 2 μη &Χλον: μάλλον
9 ο£. ρ. 6, 26 12 άλλ' ώς \)] άλλως \ οί. ίη Τίιη. 10^ β(1(1.

19 5 : ά*^ θβά ω ρπηοίο άβΐ. βί 83. ο ζή (ίά. 26) μέν έατΐ^'

12 ΠΡΟΚΛΟΤ

εϊη αν χαΐ -ή δίκοαοΰννη κατ' αντΙ>ν πολιτεία 'ψνχης^ καΐ
7} άρίΰτη ηοΧιχεία διπαιοΰννη τνόλεως. ει δΐ ταντα άληϋ'ίΙ
καΐ 6 περί δίκαίοΰύνης διδάΰκων^ εΐ μ^ι άτελ&ς αύτην δί-
δάΰκοί^ τήν τνανταχοϋ δίκαίοϋννην 6ρ&ν τνερί ηολίτείας
δίδάβτίεί^ καΐ 6 ηερί της 6ρ^ς πολιτείας λίγων ^ εΐ παΰαν δ
6ρωη καΐ |ΐιή τινά^ πάντως Ιρεΐ καΙ περί δικαιοΰννης της
ίν ενί πολιτείας οϋύης καΐ ταττούΰης \ τον εν ημ^ΐν δημ>ον '• &'•
δια τον ίν ημ,ΐν ίπιτιονρΐίίοϋ κατά τήν τον ίν ημ^ΐν φνλα-
κικον κρίΰιν, οτι δϊ %αϊ Πλάτων ταντην ϊ%ει περί τούτων
την δόξαν^ λάβοιμεν αν ίννόηΰαντες ΰπως μ,εταβαίνων άτιο ίο
τον περί διχαιοΰννης ζητήματος ίπΐ τ6ν περί της πολιτείας
λόγον οϋτω φηϋιν ποιεΐβ&αι τήν μετάβαΰιν^ ούχ ως άπ*
άλλον πράγματος ίπ* άλλο τ-^ φνΰει διαφερον^ άλλ &ς άπο
μ,ικρών γραμμάτων ίπι μ,είξω χαι φανερότερα^ τα αντα δε
δηλούντα [II ρ. 368**]* ονκονν -ή μ^ν ϋλη διάφορος &ς ΐ5
των μ^ικρών καΙ μεγάλων γραμμάτων^ το δε είδος ταντ6ν
&ς ίκείνων' μόνω αρα τω ποΰω των υποκειμένων διεΰτη-
κατον το τε της αρίΰτης πολιτείας είδος κ«1 το της πολι-
τικής δικαιοΰννης^ την δε ονϋίαν μίαν ειληχατον, καΐ δια
ταντα αρα και τόν εκαϋτον ημών φηϋιν βλέπειν εις τήν 20
ίν αύτω πολιτείαν^ ούτωΰΐ καΐ τω ^ηματι λίγων [IX ρ. 591®],
καΙ τω άρίατω παραδιδόναι την αρχ^ν αντης &λλΜ μη τω
φιλοχρημάτω' ταντα γαρ ίν τω ίνάτω γίγραπται. καΐ κατά
τοντον πάλιν τ6ν λόγον τήν ίν εκάΰτω δικαιοβννην πολι- Ι
τείαν ύπ αντον λεγομίνην ηύρήκαμεν' καί γαρ αν και &ς 25
ίν άλλοις διείλομεν, η μεν ΰωφροΰννη μάλιΰτα χαρακτη-
ρίζει την ηϋΊκην άρετην (^ούδεν γαρ οϋτω τοις παιδενο-
μίνοις οίκεΐον ως το βωφρονεΐν^^ ή ίέ δικαιοσύνη τήν

2 άΧη&ωό 88. η 10 ένοήσαντες 88. ιη^ 14 φανερά πι',

ώτερ 88. πι* 16 δηλοϋντα'] δηλούντων 17 μόνων π&ρα
21 αύτω ϋβ.: α-ότώ* 22 αύτή^ Ι)] ίαντήα ββά Ι ρθ8ΐ; 8.ά(1.
25 η'δρ'ήκαμεν^ ^ιρρήκαμεν ιη. Γβο. 26 χαρικτηρίζει

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 13

τΰολίτικην (το γαρ κοΰμε^ν αλλονς μάλίΰτα δεΐταί της το
κατ' ά^ίαν Ικάΰτοίς 6ρίξονΰης)^ η δε ανδρεία τήν κα^αρτι-
κήν (τό γαρ ατρωτον 'δττό των τιάρων ούίη&ίνών ημΐν

.9 ν. πολεμίων Ινδον ίγ^α^ημενων ταντης ίξαί\ρετον)^ η ζδε^
5 φρόνηΰίς την ^εωρητίκην' τοντο γαρ θεωρίας ϊδίον φρο-
νεϊν α δει τιερί των 'όντων. ει ονν την ττολ^τ^κήν η δίκαίο-
βννη χαρα%τηρίξεί^ τνώς ούκ ανάγκη 'ψνχης τε τΐολιτείαν
είναι την διααιοϋννην ίτιάϋτης^ καΐ τΐόλεως διτίαιοϋννην
ττάβης νην ως άληϋ•ως ηολιτείαν' μίι ονν λεγωμεν δύο

10 ΰκοΛονς^ άλλ ενα τόν τε Λερι της πολιτικής δικαιοΰύνης
χαι τον τνερί της άρίΰτης πολιτείας" και έί^ξαίΤθα^ μεν άπο
της διτιαιούννης τήν ζητηβιν ως ίν ενί πολιτείας οϋϋης^
μεταβηναι δε εις την τνερΙ πολιτείας της άρίϋτης ως Ιν
πολλοίς διτίαιοΰννης οϋϋης^ καϋ'άτνερ από ΰμιτιρών γραμμά-

15 των Ιτά μείξω της μεταβάΰεως γιγνομενης^ ως αντός φηβιν^
της |ίε]| χατα το {>Λοκείμενον διαφοράς τδ είδος ον% Ιξ-
αλλαττονΰης ^ν %αΙ ταύτον ον ίν ύτίοηειμενοις διαφόροις.
άπο πολιτείας ονν ίηΐ πολιτείαν η μετάβαϋις^ άτώ της ίν
ενϊ ϋ'εωρονμένης ίτνΐ τήν ίν ηολλοις^ καΐ άττό δικαιοΰννης

20 ΙλΙ δικαιοΰννην αηο της 6νντ[ΐρημένης ίπΐ την φανοτέραν,
καΐ ούκ ίΰτιν τό μίν προηγονμενον ξητημα^ το δε ίμπιΐΐτον'
το γαρ προηγεΐΰ^αι %αί το ίμτίίτίτειν έπι δνειν άλη&ές^
ταϋτα δε ον δύο φαμεν αλλ' εν. καΙ δια ταίίτα αρα %αΙ
ίν τοις ηερί μεταβολής των ηολιτειών λόγοις εκάΰτην ^ςρ'

2δ ενός τε ανδρός 6ρά και ίπι πόλεως ύνμπάβης^ τον τιμο-
γ.ρατιιών έίν^^α ύκοπων %αί την τιμοχρατικίιν ιζόλιν^ %α\
αν τόν όλιγαργικόν %αί την δλιγαρχιχην^ και τον δημοκρα-
τικών και την δημοκρατικην ^ καΐ τον τνραννικόν καΐ την
τνραννικην [ΥΠΙ ρ. 544** 88.]. καΐ την αύτην Ικφέρει

30 ψηφον ηερί της άριΰτοκρατικης ηολιτείας και της τνραννι-

1 πολιτέίάν 88. ική 2 την] τψ^ό πι. Γβο., ς[ΐιίά πι* ίηο.

δ Ο'εωρητικηϋ 88. ιας 7 τΐολιτικ'ήΰ 88. είαν 22 έμηί-

Ίΐτειν Μ] έμηΐητον

14 ΠΡΟΚΑΟΤ

κ-ζί, ^ν τίερί δίκαίοΰύνης αντής καΐ αδικίας της ΙΰχάνΎΐς,
ως αν οίδεν διαφερόντοον αλλήλων^ άλλα της Ιν ενί διτίαίΟ-
βύνης άριΰτοκρα\τΙας οϋϋης Ιν τνόλει^ %αΙ της έΰχάτης ί-ίοι.
αδικίας τυραννίδας ίν τίόλει, ΰνν^δειν αρα φήΰομεν ίΐ(ΐεις
%αΙ τήν ίτνιγραφί^ν της πραγμξχτείας τνρ^ς την ηερί δίΜαιο- 5
ΰννης ζητηΰιν^ αντ6 τοντο λέγουϋαν^ 8 ίΰτιν η δνκαιοβννη^
πολιτεία 'φν%ης ονβα ξώΰης πατά λόγον τον 6ρ^όν. εΐ δε
μίΐ τω της δι%αιο6ννης ονόματι τήν τνραγματείαν Ιβήμηνεν^
άλλα τω της τνολιτείας^ ωΰηερ αλλην τω των νόμων^ ούδΐν
οϊμαι χρί} ϋ'ανμάξειν. δει γαρ τάς ίτνιγραφας ώτο των γνωρι- ίο
μωτίρων ηοεΐίί^αι' γνωριμώτερον δε τ6 της πολιτείας 'όνομα,
τια&άπερ ηαΐ αύτ6ς είπεν [Π ρ. 368**], ί} τό της δικαιοϋύνης,
τοντο μίν ονν ιμΛ δίι ηεηεράν^αι φωμεν καΐ τον ύκοπ6ν
ημΐν τελεως ηεπιεΰ^αι τον της πολιτείας ΰνγγράμματος, 852
β δεύτερον δε ην ίπΐ τούτω χεφάλαιον^ &ποΐ6ν ίΰτιν τ&ν ΐ5
λόγων το είδος ^ καθ•* ο διέ&ηκεν τήν πραγματείαν ταύτηγ
6 ϋυγγραφεύς. τοϋτο δε ον πολλών οϊμαι δεήΰεύ&αί μοι
λόγων ^ άλλ' άναμνηΰαι χρηναι μόνον οτι %αϊ αντϊίς Ιν τω-
δε τω ΰνγγράμματι [ΠΙ ρ. 392* 88.] τρία φηβΐν είδη λέξεως
νπάρχειν, το μεν δραματικών %αΙ μιμψικον μόνως της κωμφ- 20
δίας λέγων γ,αϊ τραγωδίας* το δε &φηγημαχι%ον καΐ άμίμητον^
οίον καΐ οι τους δι&νράμβονς γράφοντες %αϊ οί τας ίατορίας
των γεγονότων άνευ προΰωποποιίας μετέρχονται* τρίτον δ^ τό
μικτον Ιξ αμφοτέρων^ οϊαν %αΙ την ^Ομηρον ποίηΰιν είναι^
τα μ}ν ταΐς των πραγμάτων άφηγήΰεΰι^ τα δΐ ταΐς τ&ν 25
προΰώπων μιμήΰεΰι πεποικιλμένην, τριών δε τούτων παρ*
αύτω διαιρημένων ^ δει δήπου τήν προκειμένην πραγματείαν
εΙς το μιχτ^ν είδος των λόγων άναπέμπειν^ τα μεν &ς
ίργα λέγουΰαν^ τα δε λόγους^ καΐ έν μεν τοις ί'ργοις \ τήν ^ ίο ν.

3 άριατο%ρατείας 4 πόΧει : ^όλεαι 8 ίαήμη ν εν 19 ανγ-
γράμματι] σνγ 88. ιη' 20 Λη ^τό> τής? 24 ροβί; εϊναι

βχίαί την 'έν 26 τα μ^ν — τα ίί ΐιη. ιη^ 29 ^ί^ μέν]

μ^ν 88. 111°

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 15

άφηγηΰιν μ,όνην τϋαρεχομένην^ δνΒΐν δεομένην Ιδίαιν^ εύκρί-
νείας τε των τιροΰώηων χαΐ αραγμάτων %αϊ ακριβείας εις
ηαράΰταΰιν (οίον δτι κοετηλ&εν εΙς Πειραιά %αϊ ηροΰηύξατο τη
ΰΈψ χαΐ την ίορτήν ίϋ'εάΰατο καΐ τήν Λομτίίιν ατζεδέξατο
δ τήν άΰτικ^^ν %αΙ τήι; ξενιχήν^ %αΙ έττανών οϊκαδε ιζάλιν άν-
έύτρε'ψεν καΐ εΐΰηλϋ'εν εΙς τον Πολεμάρχου καΙ είδεν τόν
Κέφαλο ν καΐ τους τω Κεφάλω ϋυνόντας^ καΐ οΰα τοιαύτα
ίατορίαν περιέχοντα της ΰυνουΰίας^ έν δε τοις έκάβτων λόγοις
τήν μίμηΰιν άκριβεΰτάτην Λοιουμένην^ των μίν ηρεϋβντιπώς

10 φϋ'εγγομένων , τ&ν δ^ μυ^οειδως^ των δε ΰοφιΰτιτιως^ καΐ
νήν τε γνώΰιν καΐ τήν ξωί^ν οίπείως ίκάβτοις αηοδιδονβαν,
τό γαρ έν τούτοις διαβώβαΰ&αι το τζρέτνον της άχροτάτης
ίύτΐ μιμηΰεως' Άΰτνερ %αϊ έν τοις δράμαΰιν άλλως μεν τα
οΙ%ετι%α ηρόϋίύΛα φ^εγγόμενα μιμητέον^ άλλως δί τα των

15 ελευθέρων ^ %αΙ άλλως μεν γυναίκας^ άλλως δε άνδρας τι
λέγοντας' δει γαρ αιζοδιδόναι τα οίαεΐα ταΐς φύΰεΰι ταις
4ΐλι%1αις ταΐς τυχαις τοις έτΐΐτηδεύμαΰι ταΐς άξίαις βήματα
τον έτίάΰτων μιμητην, τήν ί' ουν ιζραγματείαν ταύτην εΙς τό
μίκτ6ν είδος τ&ν λόγων άνενεκτέον. ει δε ίή καΐ οϋτω τα

20 είδη διαιροΐμεν &ς των Πλατωνικών τινες^ εΙς το ύφηγψι-
οών εΙς τό ζητητικον εΙς το μικτον^ ηάλιν και τούτων το
μιχτ!ίν έκλεξάμενοι τήι/ ηολιτείαν εις τοντο φέροντες άνα-
πέμψομεν. καΐ γαρ εΐΰΐ μεν καΐ ξητητικοί τίνες έν αύττΐ
λόγοι ηλείους^ εΐΰΐν δε και ύφηγητικοί^ τον Σωκράτους 5)

26 την λύβιν ύφηγονμένον της άρΐΰτης ηολιτείας δια τον
λόγου των Μονΰών ί) των έν "Αιδον την ΰκηνην δια των

Γ. 11 Γ. τον ^Ηρ6ς βημάτων, καΐ ϊΰως \ καΐ εύτι το μικτον είδος
των λόγων τΐρέηον τοις ηερί πολιτείας λόγοις^ έν τ/ καΐ

6 εΐδεν] ι βιιρΓβ. ει 7 Κέφαλον"] ^ολέμαρχον 88. πι^ | τοι-

-τα
αύτην 88. ιη' 8 ο£. [ϋίοη^β.] 8.Γ8 XI 4 88. (\ν.) 9 ην ίη

ηοιουμένην 88. βί των μϊν ίιη. ειάά. ζα^ 10 μν^οειδ&ς Ι)]

αο
^μοβίδώς (ββ. πι*) 23 ο£. Όίο^. I^&. ΠΙ 49 Α11)ίιι. ίηίΓοά. 3

26 '^φηγημένον οογγ. Ι) 27 ηρός \ εΐηίβ ^αΐ ^τ^^ ^'^\» τν

16 ΠΡΟΚΛΟΤ

έργων Ιΰτί ν,ϋίί Χόγων παντοίων ωΰτίερ καΐ ξω&ν 0νλληψις^
ετίεΐ καΐ τοϋτο δεΓ μη ηαρέργως Ιδεΐν^ οτι χρίς της ηολι-
τείας ταύτης ^ηΟ'είβης^ ίν Πειραιεΐ (ΐεν άγωνίύτίκ&ς^ Ιν δε
τοις ηρος Τίμαιον τ^ τρίττ} μετ ίκείνην ανεν Λροϋώτνων
ΰννοτζτικώς^ ίν δί ττ} μ^ΰι^ι δίηγη(ΐατί%ώς^ τά τε ηρόϋίοτνα 5
καΐ τά πράγματα της διηγηύεως ίχονΰης^ άλλ' Ιν τάζει μάλ-
λον ί) της Λρ6 αντης^ οίίθ' η ηρώτη ηροβάδειν εδοξεν
οϋθ" η τρίτη τοις %ερΙ ηολίτείας οϋτω λόγοίς ως η μέΰη,
μίμείταί γαρ ί) μεν "ψνχης Μτι ηρος τα ττάΌ^ μαχόμενης
ξωήν^ ί) <ϊέ ηαντελώς εΙς ϋ'εωρίαν άνηγμένης %αί άηεκδνβα- ίο
μένης τήν μνήμην των αγώνων ίκείνων^ ή δε μεΰη τού-
των ηρεμούΰης μεν ηδη^ μεμνημενης δΐ όμως ων ηϋ•λη6εν
καταβτέλλουβα τον τίολυν οχλον των &λόγων ειδών, είκότως
δη ονν τήν μέΰην ταύτην ΰυνουΰίαν %ρο6ή%ειν ύτ^ελαβεν
τοις ηερί ηολι,τείας λόγοίς' %αί γαρ ή ηολιτι%η ξωί] τούτων 15
ίύτΐ Ο'εραηεντί'ϋη τίαΐ [[ε^ τέλος έχει τήν ^εωρίαν βυναιροναα
τον Ιν ήμϊν λόγον^ ος μόνος Ιν τ^} ΰνναίρεΰεί βυνοτιτικως
μεν οίδεν οινως ίκόΰμηΰεν τα μεΘ•^ Ιαντόν, άναηλοΐ δε
λθί7ΐ6ν εαντον εΙς την ^εωρίαν των όλων, ϋνα ϊδτβ την εν
ίκείνοίς Λολίτείαν καΐ τον ενα ηολιτιαον τον κόϋμου. καΐ 20
γαρ εΐ Ιν ούρανώ το παράδειγμα της άρίύτης ίΰτΐ ταύτης
πολιτείας %αί των πολιτικών αριΰτος 6 τον ούρανον δημι-
ονργός^ ον ϋ'εωρήϋει μόνος 6 την Ιν εαντω πολιτείαν %ατα-
βτηΰάμενος. άλλα το μ}ν είδος των \ λόγων ί'^ανώς οΐμαι ίΛΐγ
δεδηλωκεναι. 25

Τρίτον δε ιρ/ Ιν τοις προτιειμένοις την ϋλην Ιδεΐν της
πραγματείας Ιν τριβίν 6ρωμίνην^ προΰώποις ηαιροις τόποις,

1 ξώιων βχ ζωών ιη^ 2 ίδεΐν ιη^] είδεΐν ιη^ 4, τήι τα^]

τοις ιη^ 10 ξωήν βχ ξωη ιη^ | άηεχδνααμένης] 88. πι®

16 εί] Ι^ν Εαάβηη. 17 μόνος ηοη βαηπιη^ αη μύνων'ί \ αυνοπτι-
τιώς τιί γιά. ιη^, ών βχ ως πι. Γβο. 18 8,η είδεν'ί \ άναπλοί]

άνάτζτοι {άνάπτει \>) 19 3Χων] λόγων (δντων \)) 23 και-

ταατηαάμενος 25 δεδηλωτιεν οογγ. Εαάβηη.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 17

λέγω(ΐεν ονν ίτίομενως τοις εμηροβ&εν. 6 μεν δη τότνος
ϊΰτίν ώς της τνρώτης βννονβίας 6 Πείραιενς^ οϋτω της δευ-
τέρας %αΙ τ^/τι^ί η Λολίς, δηλον δε ηον τοντο τοις Πλά-
τωνος άκητίοόΰίν^ οτί τον ς ίηιϋ'αλαττίδίους τόπους της
δ θορυβώδους ξωης γ,οίί ποικίλης γέμειν άναγκαΐον^ τας δΐ
πορρωτέρω θαλάττης πόλεις ίχείνων κα&αρεύειν των κακών,
ει δε καΐ τοιούτων εΐεν ϋ•εών αί πόλεις (οϊς άνεινται^
διότι φρονιμωτάτων εΐύΐν δεκτικαΐ ψνχών, όπερ πάλιν αυτός
φηΰιν [Οπί. ρ. 109^] περί του κλι^^οι; της ^Α&ηνας^ ον

10 έκλέζαβθαι τήν θεόν ως ανίϊρα^ οιΰοντα προΰφερεΰτάτους
αύτ'ξΐ διαφερόντως)^ δηλον δηπουθεν ίβτι μάλλον^ 6τι τά^ις
καϊ Ιτβ εμφρων ξα)η καΐ λόγος οΙκεΐος αν εϊη προς τήν
τοιαύτην πόλιν, εΐ ίή ταϋτα Πλάτωνι δεδοκται περί αμφο-
τέρων^ Ο'ύκ αν απάδοντα λέγοιμεν^ εί τον μεν τί} πρώτοι

15 ΰυνουΰία φαΐμεν οίκειότατον είναι ^ καθ' ^ν ως τό εΙκος
ουκ αθόρυβος ην 6 περί δικαιοϋύνης^ εΐ δε βούλει^ και 6
περί πολιτείας λόγος ^ ούδ^ άνευ των ϋοφιΰτικων αγώνων
του Σωκράτους άθλοϋντος ύπερ της δικαιοβύνης πρ6ς τήν
πολυκεφαλον ΰοφιϋτικην ξωήν^ τον δΐ πάλιν τί} άθορύβω

20 καΐ μετά της πρεπούΰης φιλοϋοφία γαλήνης άναχωρηΰάβΎ}
προς Ιαντήν καϊ τοις ομοίοις ΰυνουΰτβ θεωρία των αυτών,
&ν ίν τω θορυβώδει τότε μετά πραγμάτων έθεάύατο πολλών,

Γ. 12 Γ. και τάχα αν ο μεν εϊη γενίΰει προΰήκων των \ τόπων ^ ο
δε τω γενεβεως καθαρεύοντι καϊ αίθερίω^ φαίτ^ αν 6 ίν Φαί-

85 δ ων ι Σωκράτης. ^ τε γάρ γενεΰις αλ/ιιυρα^ Ιβτι πλήρης ζωής

3 ή ηόΐις'] πολιτείας \ οί. 1β^§. ΙΥ 704^ 4 οτι 88. ιη^

(ον ων ϋ

9 τήΰ άθηνάϋ ον 88. ιη^ 10 ^ί. Ργ. Ιι^ιηη. 7, 23 | οίοντα

^ φερεατάτονΰ 88. πι*, 8.00. ίη ά & ιη* 16 ροβί; φαΖμεν βχίαί

ώσ Θχρ. 19 ο£. Ρ1. 8ορ1ι. 240° | τόν δ^ πάλιν 88. πι» 20 άνα-

χωρηΰάΰ'η θί αννονΰΐ/] άναχωρηοάαηα βί αυνοναηα 22 τότε

(β βχ ο)] 88. ΠΙ» 24 φαίδρωΓ 83. πι» οί. Ρ1. ΡΚαθά. 109^.

1111» 25 οί. Ρ1. 1觧. IV 705» Γβρ. V 472*

ΡβοοιιΙΤΒ, θά. ΚγοΙΙ. ^

18 ΠΡΟΚΛΟΤ

καΐ ζάλης μεϋτη καΐ των τρικυμιών των τάς "ψνχας βαπτι-
ξονΰών^ οϋ'εν ά^όρνβος ούκ ϊβτιν οί\3ταϊς ^ ^ωη, κδνδδδ
ξωβι κατά λόγον^ καΐ ίκΒίνος 6 τοΛος ψνχων εβτίν κα-
ϋ•αράν καΐ άτνήμ,ονα τιερίοδον ηδη λαχονΰών^ ει καΐ μεμντιν-
τοίΐ της ίν τ^ γενέΰεί ταραχής ϊτι καΐ των αΟ-λων, ων 5
ΎΐΟ'ληΰαν Ιν τοΐβδε τοις τότίΟίς, — Περί μεν (ϊή των τόπων
τοΰαντα. τοί}ς δε καιρονς τοντοίς βννάδοντας ί%ε(5τιν 6ρ&ν^
οϊς διεΐλεν τάς ΰυνονβίας^ την μεν ίν Πειραιεΐ τοις Βενδι-
δίοις άτνοδονς^ την δε ίν α<5τεί τοΐς Παναϋ^ναίοίς, τΙ ονκ
ϊΰμεν ως τά μεν ΒενδΙδια την "Αρτεμιν Ο'εραηενείν χατά ίο
τον Θρακών νόμον ίϋ•έλεί^ χαΐ το όνομα τοντο Θράκίον η
Βενδις; ο^ω παΐ τον Θρακός ϋ-εολόγον μετά των πολλών
της Σελήνης ονομάτων καϊ τήν Βίνδιν εΙς τήν %ε})ν άνα-
πέμψαντος'

Πλουτώνη τε χαΐ Εύφροβννη Βένδις τε κρα- 15
ταίά'
τά ίέ Παναθήναια %αΙ ταντα μικρά λίγων τοΐς Βενδιδίοις
επόμενα τήι/ ^ Αφηναν είχεν της εορτής πρόφαϋιν, ονκονν
αμφω μεν παίδες Αιός^ αμφω παρϋ•ίνοι^ προϋχείΰθω δε
οτι και αμφω φωΰφόροι^ εΐ καΐ τ) μίν ως εΙς φως αγονΰα 80
το^ς αφανείς λόγους της φνΰεώς ίβτι φωϋφόρος^ ^ ^έ ώς
τό νοερόν άνάπτουΰα φως ταΐς 'ψυχαΤς'

δαΐί οι ίκ κόρνθός τε καΐ άΰπίδος άκάματον
πνρ'
καΐ &ς αφαιροϋβα τήν αχλύν^ ης παρούΰης ούχ 6ρα 'ψνχή^ 25
τί μεν το ϋ'εΐον^ τι δε τό άνθρώπειον. άμφοΐν δΐ τοιαύτας
ιδιότητας ίχονΰων δηλον^ ως τ) μεν γενίΰεώς ίΰτιν προΰτάτις
καΐ λο\χευτική των γενεΰιονργών λόγων ^ ή δε αναγωγές ^ 13
*ψνχων και νον χορηγός καΐ φρονήϋεως άληθονς καΐ ίν τοΐς

4 μέμνηνται] μ^μι^ητοί^ 5 ^τι πι*] τβ βχ τ^ πι^ | των 88. πι*
8 οΙα 88. πι*] εία δύο {εΐαδ ιγ.) πι^ 9 ^ί. βοΐιοΐ. Ρ1. 327»
12 ΟΓρΗ. ίτ. 184 17 ^ί. ίη Τίπι. 9^. 26^ Βίΐς. | λέγων βπβρβο-
*ιιπι 23 Ιΐίαά. Ε 4 οί. Ε 127 8ςι. 26 άμφοΐν] ν 88. πι*

τ.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 19

ο{)ρανίοι>ς δυναΰτενρνΰα μειξόνως^ ανωϋ'εν δε τελειονΰα Λα-
βαν τήν ΰεληναίαν διατιόΰμηβιν, εΐ δ^ι χαντ^ άληϋ'η φαμεν^
ηρέτνοί αν η μεν των Βενδιδίων ίορτη τύ} τιρώτΎ} ΰννουΰία^
τία^άτνερ καΐ δ τότζος^ χ^ μιμονμενΎΐ ψυχήν κοΰμοϋΰαν ονκ
5 αθορύβως δε χην γένεΰίν' χα δε Παναϋ'ήναια χτ} δευχερα
γ,αϊ χρίχτ^ι μίμονμεναις ψνχήν άναχωρονϋαν εΙς ίαντην καΐ
βνμηχνΰϋονβαν τήν ?ωήν ατνό χων κάτω 7ίρί>ς χον εαντης
νουν^ καΐ άνχΐ χον χα ανόμοια ηρ^ς ίανχην κοΰμεΐν χοΐς
δμοίοίς ΰυνονΰαν καΐ κοινωνονΰαν νοήΰεων καΐ θεαμάτων

10 ε'ύδαίμοΰιν ^εαταΐς τΐρεηόνχων, ει δε βονλει^ καΐ το μεν
ξεν^κάν των ίεροάν οίκεΐον χίϋ-ει χ^ ?ώί?|? μ^ν Ιερως καν χύ}
γενέΰεί^ ξένοις δΐ [εροΐς ηληϋιαξονΰΎΐ^ χοίς γενεΰίονργοίς
άνχΐ χων ουρανίων^ τό ίέ ηάτριον οίον ίή χο χων Πανα-
^ηναίοίν χη εΙς τα οΙκεΐα ^θ'η ίτνιΰχρεψάΰΎΐ καΐ ζώΰΎ} νοε-

15 ρως καΐ τΐρετΐόνχως χω ΰνννόμω^ φηβίν ίκεΐνος [Τίιη. 42^],
αβχρω. %άχρια γαρ ίνχως ίτιεΐνα χαΐς ψυχαΓ^, δίόχι καΐ
τναχρίς 'ίιμιν ίκεΓ κοίτα τήν δημιονργικήν ίϋχί ύτιοράν ' ξενικά
δε χα χης γενεΰεως ίερά^ καΐ χανχα [ερά ϋ-εών ίφόρων
χυγχάνονχα* καΐ δει καΐ χουχοις ίκτΐληρονν χα καϋ'ήκονχα

20 τον εχονχα νονν^ βλεπειν δε εΙς Ικεΐνα καϊ Ιηιβχρεφειν οχι
χάχιβχα^ καϋ'άηερ 6 Σοακράχης ίτνοίηΰεν^ της μεν ίν τούτοις
εορτής μεταΰχών^ τιροΰενξάμενος δε και ^εωρήΰας ο'^καδε
ε'ύ^ί}ς δρμήΰας, τοΰαϋτα καΐ ηερί των καιρών, — Αείτιε-
ται δ\ ετι ηερϊ των τΐροΰώτΐων διελϋ-εΐν, ούκονν δέκα μεν

25 οι ΰυνόντες άλληλοις *****

4 κα&άπερ ίιη. ιη» 9 ο£. Ρ1. ΡΙΐΗ,βά. 111» 18 ραβί

Ιερά καϊ 88. γαρ ιη^ ηβιηρβ ζ^εί^ καϊ Β,χιί άβΐ. Ιερά αΐίβηιιιι
23 τοιαύτα ιη\ 86ά (Τ 88. ιη^ 25 βχοίάβηιηΐ; ς[α&.ϋυοΓ €[Ώ3.1)6γ-
ηίοηββ Οΰΐη Ιιαίΰβ 08.ρίίί8 £ηβ, 8.1ίβΓ0 ίοίο (οί. Ρ1. Ι 331® 336*),
ΙβΓϋί ίηϋίο.

20 ΠΡΟΚΛΟΤ

^ΙΓερέ των προς τον ορον της όιχαιοΟννης
τον τον Πολεμάρχον ^ηθ'έντων νπό τον Σωχράτονς

ύυλλογιύμών•^

^Περϊ των νπ^ρ όιχαιοΟννης τεττάρων λόγων
έν Πολιτεία προς τά θραύνμάχον τέτταρα όόγματα 5

περϊ αντής.^

***♦*! δννατώτερόν Ιύτι,ν τον δεο(ΐένον το μη δεό- *• ΐ8ί.
μενον^ άλλ' αϋταρκες εαυτω τνρος το είναι ο Ιΰτιν, τούτου
γαρ 'όντος άληϋ•ονς δεναννβιν την άδίκίαν εΙς το ότζωόοϋν
εΐναί δεομ,ενην της δΐ'ααιοβννης, μη γαρ οϋΰης δικαιοβννης ίο
άργον είναι καΐ ατνρακτον την άδίκίαν' καΐ τονΟ•^ ύτνομι-
μνήΰτιει δια τΐολλών^ οίον τΐόλεως^ εΐ αϋτη γεμουύα εϊη
αδικίας^ μη αν τνοτε δννη^ηναι αχίτην 5) τΐρός αλλην τι
τΐόλιν τΐρα^αι ^ 'αντην ηρος αντην δια τό διχονοεΐν, ίξ
άδΐίΐονντων ονΰαν καΐ άδικου μένων ' ομοίως δε καΐ ΰτρανο- 15
τνέδου^ ει εν αύτω εϊη τναΰα αδικία^ ΰταΰιάϋει τνρος «'ύτδ
και ΰταϋιάξον τΐερί αύτο Μχταρρενΰεται καΐ άδρανίς εύται
κατά των τΐολεμίων' &ΰαύτως δε καΐ οϊαου τινός ^ Ιν ω
μηδέν ίβτιν ίχνος δικαιοσύνης^ τούτον ανάγκη διχονοΙας
οντά μεΰτον μηδέν δύναύϋ'αι ΐίράττειν ού ϋυμβαινόντων 20
άλλήλοις των Ινοικούντων, τό ^£ τνάντων ϋ-αυμαΰτότοτεον^
οτι και έν ενι μόνω τήν άδικίαν ένοϋΰαν ανάγκη βτάαεως
αντόν τΐρος εαυτόν τΐληροϋν και δια του ύταβιάζειν άΰ&ενέ-
ΰτερον άτνοφαίνειν^ έτι άλλα μεν καΐ άλλα φερόμενον^ ίαυ-
τον δε άρέΰκειν ου δυνάμενον, αναγκαΐον αρα ηάντ αδικον^ ίδ
ει μέλλοι τι καΐ ότιωβοϋν δυνηύεΰΟ'αι^ δικαιούύνης ίχνος
εγειν, έκ ίή τούτων γίνεται ΰυλλογιΰμος τοιόςδε' ηαϋα

7 ρβΓίίηβηΙ; Ιιειβο 8.(1 ίβΓίίηπι 8οοΓ8.ϋ8 8.Γ^πιηβηίπιη ρ. 351°
8(1(1. 13 η 88. ιη^ 14 αντην] α'ύτην (' βχ *) 16 αυτό]

αντό 17 αυτό] αυτωι οί. ϋΘπΐ08ΐ;1ι. 2, 10 22 έτήνο^σαν (6
αάά. ιη^ 25 αδίτιάίον

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 21

άδίχία χωρίς δ^αιοΰννης άβϋ-ενης ίβτιν ' τν&ν τό δίκαιούννης
χοορίς^ άοϋ-ενες δν, ^εΓτο;^ της δίκοΐίοϋννης εΙς το δνναΰϋ'αι'
τζ&όα &ρα αδικία δεΐται δίκαιοΰννης εΙς τί> δνναΰ^αι. %άλιν

4 οίλλο^ βνλλογιΰμ,ός' τίαΰα αδικία δεΐται δικαιοΰννης εΙς το
ί. ΐ3ν. δνναό^αι' %αν τό | δεόμ,ενον διτιαίοΰννης εΙς τό δνναΰϋ'αί
δί%αιο<5ννης ίβτίν &,β^ενΙΰτερον' %αΰα αρα άδίκία δικαιο-
σύνης Ιΰτϊν άβϋ'ενίΰτερον, τοντο ί' ην τό προκεί(ΐενον, —
*Ί^(ίως ό' αν τις άτνορήΰειεν^ μήτνοτε την τελεαν άδικίαν ου
λαμ,βάνομεν ίφ* ενός^ όταν λεγω(ΐεν και τοντον^ εϊτνερ αδι-

10 κος εΐη^ διχονοεΐν τνρός ίαντόν, τΙ>ν (ύν γαρ τοιοντον ίχειν
τι τον δικαίου^ καθ' οβον 6 λόγος ετι δύναται μάχεϋϋ-αι τω
τύά^ει^ τόν δε τελεως αδικον χρηύΰ'αι τω λόγω δονλεύοντι
καΐ ΰννηγορονντι τω τίάϋΈΐ και 6δο^ς ύηαγορεύοντι των
ηρά^εων, τΐως ονν ίν τω τοιούτω διχόνοιαν είναι ΰνγχωρή-

15 ΰομεν^ τύάΰης της ψνχης ^ν λεγούύης ο φϋ'έγγεται τό τιάϋΌς^
καϊ ορμώΰης ίφ* Ζηερ Ικεΐνο κινεί την ζωην^ καΐ τΐρατ-
τούΰης της αδικίας α δοκεΐ αντη^ δικαιοσύνης ονκ ίνούϋης;
Αέγωμεν οίν ηρος τήν ατοορίαν ταύτην^ οτι τιρώτη μεν

19 Ιύτιν ?ζις ψυχής ^ ίν τι ηάντιτι κρατεί του τζάϋΌυς 6 λόγος
354 καΐ ίχει την εαυτού τελειότητα τήν διττην^ την τε γνωΰτι-
κήν καΙ τήν ξωτικήν' ίΰχάτη δε ίν -ι/ ηάντΎ} δυναΰτεύει
τοϋ λόγου τό τνάϋΌς^ &6τ &.% ίναντίας ίχειν Ικείνγ και
μ/ψΒ διορατικόν τίνος είναι τόν λόγον μήτε ορε^ιν ϊχειν
δρ^ήν. τούτων δΐ άκρων ούΰών^ Ικ μεΰοτήτων ^ μεν ίΰτιν

26 άμείνων^ ^ δε* χειρών, ^ ίε μέβη τούτων αμφοτέρων, ίάν

. μ^ν γαρ μάχη^αι τω λόγω το ηά^ος^ κρατ^ δε όμως ηοτε

τό ηάΟΌς, άμείνων ίι τοιάδε ϊξ,ις της Ιύχάτης ^η^είβης και

%Βίρων της τίρώτης καΐ μέβη τω 'όντι άμφοιν, ίτι γαρ δ

29 λόγος Ιβχύων ^τνωΟοϋν καΐ κατά τό ξωτικόν καΐ κατά τό

ί. 14γ. γνωΰτικόν μάχεται τω 7νά\ϋ•ει^ διότι δε ουκ έχει γνωΰιν

τελέαν^ άλλα δοξαϋτικί^ν μόνον ^ Ινδίδωΰί %οτε τω ΐίά^ει'

15 δ] α 17 α-ύτ} Ι)] α-ύτήσ

22 προκΑΟΤ

τζαρονΰης γαρ ίτνιΰτήμ,ης ονκ αν ηναντιώϋΐίΐ το τνάΰΌς^
εκείνης ίκ 7νρν(ΐνης κοβμονΰης τιαύαν τήν ξωτιν, Ιαν δε
μη μάχηταί 6 λόγος τω τιάϋ-ει δία το ηνδρατνοδίΰϋ'αι κοττά
την ξωην καΐ τό αυτό τίϋ'εΰΟ'αι δρεκτόν τω τνά^ει^ το δε
γνωϋτίκον ίχΐ[ΐ τνως ετι βλετΐειν δννάμενον^ ο και δια τοντο 5
εκείνω οδούς έζευρίϋΚΎΐ ηρος την τον τνά^ονς άποτνλήρωβιν^
η τοίαντη ?ξις χειρών της είρημένης τον λόγου κατά τό
ημιβν ζώντος το εαντον' γνωστικής γάρ ίΰτι δννάμεως
ϊδίον το ε'^ρίβκειν τα ηροτε^έντα, εαν δε γιγνώΰκ'ΐ^} δ λό^ο^
α δει καΐ ορεγηται ων δεΐ^ μη τελέως δε γίγνώοκι^^ το δΐ ίο
μη τέλεον μη οϋτως εχ^ι &ςτε δόξας είναι μόνον ίν αντω
βελτίΰτας άλλ' ηδη καΐ εις ίπιβτημην 6δενειν^ η τοιαύτη
έξις ίΰτίν Ιγγντάτω της άρίύτης^ Ιν ύ^ ονδεμία μάχη ΙβτΙν^
τον μίν Ίΐά^ονς όλως μαχομενον^ διότι μητΐω κρατεί δ της
ίτΐΐβτήμης λόγος^ τον δε λόγου δνναμένον^ και τίολεμονντος 15
αντω τον τνάϋΌνς^ κρατεΐν^ διότι |ΐιή μόνον έχει δόξας ορ-
^άς^ άλλ' δτνωΰονν ετνιΰτημης ηρξατο μετεχειν' δυναμοΐ γάρ
αύτον το γνωΰτικ6ν ή τοιαύτη γνώύις και τναραΰκευάξει
ΰυντονώτερον άντέχειν 7ίρ}>ς το τΐάϋΌς τω μειξόνως δραν το
αγαθόν και μάλλον εχειν κατά φύΰιν. όταν μεν ουν τέλειος 20
η τΐαντελώς δ λόγος ^ ονδεν ηράττεται των αδίκων διά τήν
τον άρίβτου δύναμιν' και όταν παντελώς ατελής τω μηδέ
το γνωΰτικδν εχειν \τι\ διορατικδν μηδέ γε το ξωτικον
κατωρϋ'ωμενον^ ηάλιν ονδεν τΐράττεται διά το μη\δ^ όλως ί. Ι4τ.
εϊναι τό βονλενόμενον. των δε άκρων |[κα13 έξεων τοιούτων 25
ονβών λοιηδν εν ταΐς μέΰαις η μεν τνρος τη άμείνονι ηάλιν
αηεχεται των ηράξεων ί'νδον μόνον εχονϋα την άδικίαν' η
δε μετ' αντην καΐ τνράξειεν αν^ αλλ ονχ ολ^ι τ^ 'ψ'^Χ^

2 οί. Ρ1. Οήΐ;. 109° 3 μάχη^ται 6 έπείνω Ι)] έπεΐνο \
εξευρίσκει \) 10 όρέγηιται 13 έγγντατάτω 16 κρατειν

διότι] κρατοίη {οι ίτ.) ίέ 8τι 17 δνναμοί βχ δυνάμει ιιί νίά.
η^ 19 ΰνντονώτερον] ΰνντομώτερον 24 κατορ^ωμένον

• •

.. ον
25 των} ?ν • τών

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 23

δεδογμένα δ ία το εϊνοίί τίνα μάχην' -ή ^έ μετά ταύτην ίΰτίν
-ή δο%ον(>α τίαΐ τνράττειν %αΙ ΖΧύι ττ} ψνχί} ηράττειν^ ονδ^
αντίι δε άνευ δίκαιοΰννης ονΰα, τι γαρ "δίον διτιαιοΰννης
η το αύτοπραγεΐν; ?(5τί δε τοντό ητ^ καΐ Ιν ταντη' καθ^'
δ οΰον γαρ τδ ίν τω λόγω γνωύτίκόν το οΙ^ιεΓον ϊργον ίργά-
ξεται δριμν βλέπον %αΙ ε{}ρίβ%ον ο ζ'ψεΐ^ κατά τοΰοντον
αύτοτνραγεΐ^ καθ•* οΰον δε δονλω&εν τήν ορεξιν ϊγει %οινίιν
τνρός το τνά^Ός^ ονκ αντοτΐραγεί. ηάντως τοίνυν όταν γίνηταί
τις άττδ αδικίας ηραξις^ δει μετεΐναι τω ηράττοντι δικαιο-

10 βύνης, ει δε λάβοις καΐ την ταύτης χείρονα ^ξιν^ Ιν ^ καΐ
6 λόγος ηδη τετύφλωται καΐ το ορεκτικών διέΰτρατιται^ εΐκό-
τως ίίτνρακτος η έξις αϋτη^ δικαιοΰύνης αμυδρότατης ετι
ουΰης^ ώς μηδ^ είναι δοκεΐν' εΰτι γαρ ηως^ καθ' οβον
άτίολείτνειν την ψνχήν ηάντΎ} τάς κοινας ίννοίας αδύνατον^

15 καΐ μάλιΰτα τί} του άγαθΌϋ ίφεΰει, καϋ•^ ο6ον ουν ως ηρίίς
άγαϋ•6ν 6ρμα^ δικαιοΰύνης μετείληχεν' και γαρ εΐ ίνεγενετο
παντελής αδικία ψνχ'}}) τάχ αν άπώλεβεν καϊ το είναι ψνχη'
καΐ γαρ ΰώμα κατά ηαν νοβηβαν αηόλλυται, δει ουν είναί
τι δικαιοΰύνης ϊχνος και ίηι της ίύχάτης αδικίας και Ιν

20 μια ψνχί}) δι ο (λωξ'ετα^ κατ' ούΰίαν' &ΰτε διχόνοια μεν καϊ
Ιν ταύτ^ι ηάντως ίΰτίν^ μαχόμενης βχεδον τιάΰης της 'ψυχης

?. 15γ. ι τΐρος τάς ύτνοκειμενας ίν αύτ'^ κοινάς ίννοίας' ατζρακτος
δε ίβτιν εξις^ διότι το της δικαιοσύνης ϊχνος αμυδρωΟΊν
Ικείνην βχεδον μόνην άτνεφηνεν ουΰαν την μηδέν καθ•* εαντήν

25 δι* άΰϋ'ένειαν ηραξαι ίΰχύουύαν. οτι δε καϊ Ιν τί} τοιαύτγι
εξει ηάντως ίΰτϊν δικαιοΰύνης ϊχνος^ δηλον' ού γάρ ηου καϊ
Ιαυτδν άδικεΐν ίϋ-έλει καϊ διαφ^είρειν τα ίαυτοϋ' φυλαχτών
ονν τό γε τνρος εαυτόν δίκαιον ουκ εΰτιν μόνως άδικος^ ουκ
είδϋος δε οτνως αν φυλάξειεν^ αδικός ίβτιν^ δι ων ού χρίι

30 φυλάχτειν εαυτόν φυλάττων, τιάντα αρα τα δόγματα αΧη^γ

8 γίιίται 88. ιη^ 12 άβ Ι^τι άχύ^ϋο 17 'ψνχη] ψνχψ

(ψυχήν }ή 18 ίοτί. καϊ γαρ <καΙ> 20 ίιό 27 3.η ηού

24 ΠΡΟΚΑΟΤ

καΐ οτί διχόνοιας αΙτία ίι άδίτιία αύτω τΐρος Ιαντόν, ού
μόνον 7ί^6ς άλλον ' %αϊ οχί τν&βα άδικΙα την τον τνράττειν
άφαίρειταί δνναμίν τοΰοντω μάλλον^ οΰωηέρ ίΰτιν άδιχία
μαλλον' χοτΐ οτι δι%αίθ(5ύνης μεν άδιχία δεΐται^ αδικίας δΐ
δικαιοβννη ηρ6ς τό τνράττειν ον δεΐται, τονταη/ δί δντων 5
άλη&ων κρατήβει το δννατωτίραν είναι της αδικίας τήν
δικαιοβύνην. Αάβοις ί' αν καΐ ηόριύμα δια των ννν είρη-
μένων ^ οηερ τνροότος εΐδεν ^Αμέλιος^ απ6 μείζονος αδικίας
ίλάββονα γίνεΰ^αι κακά ηολλάκις^ άτνό δε ίλάΰΰονος μείζονα,
κρατονδης γαρ τελεως αδικίας αηρακτός ίΰτιν η ζωη^ ΰυνον- ίο
ΰης δε αντ'^ δικαιοϋννης γίνεταί τις Λραξις άτε αύτης.
καΐ μηδεις οΙΙβ^ω ιρεϋδος είναι το ^ηΟ•εν^ διότι μείζονα
κακά γενοιτ αν άτνό άκολαύίας ί) άκραβίας^ και ταντα
μείζονος ούΰης κακίας, η γάρ άκραΰία κακία τε Ιβτιν καΐ
ού κακία' μάχεται γάρ δτνωΰονν 6 λόγος %ρ6ς τό ττάθΌ^, ΐ5
οτνερ οϋτίω κακίαν Λοιει τελείαν^ \ &(5τε διά τοντο Ιλάχτονα ί. ΐ5ν.
γίνεται ατώ της άκραΰίας^ διότι ΰνμμικτός ίύτιν Ικ κακίας
και μη κακίας, τό δε ^η&εν ίτά δυεΐν κακίαιν αλη^ές^ ονκ
ΙτΐΙ κακίας καΐ ού κακίας, οτι δε και τοντο τό α|/ω|ΐια Ιηι
τό άγαϋ-ον άνάγειν δννατόν^ ω χρώμενος τόν τρίτον διέ- 20
^ηκεν λόγον^ δηλον. τό γάρ ανταρκέΰτερον ίγγιον τον
άγα&ον^ τό ίέ ί'γγιον τον άγαϋΌν δννατώτερον τον τνορρώ-
τερον Ιξ ανάγκης, ωςτ^ εΐκότως δννατώτερον ίβτιν δικαιο-
σύνη της αδικίας.

Λοιιώς δε "ίιμϊν 6 τέταρτος Ιβτιν λόγος ^ δεικν^)ς &ς 25
Λροείηομεν τόν δίκαιον ενδαίμονα καΐ ον τον αδικον 6ντα^
&ς ίλεγεν Θραβνμαχος. δείκννΰι δε κανόνα τοιόνδε ϋ'έ-
μενος^ τίαντος έργον είναι τοντο οτνερ αν 5) μόνον η κάλ-
λιβτα άτνεργάζηται' μόνον μεν ως όφϋ-αλμον τό δ^αν καΐ 29
ώτων το άκονειν καΐ το γενεΰ^αι γλώϋΰης' κάλλιΰτα ^έ, 855

4 διΖτι οοΓΓ. ιη^ 8 εϊδεν (ει βχ ι η^ αυί ιη. Γβο.)

18 δυεΙν (ε βχ ο) 19 καϊ ού κακίαΰ ίιη. ιη^ 25 οτ. Ρ1.

3430 344»^ 352*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 25

&^ του δρετίάνου τέμνειν οίμτνελον^ άλλ ού ΰμίλης^ 6μ,£λης
δέ^ &ς τό 6κύτη τίμνειν^ αλλ ον μαχαίρας^ μαχαίρας δί ως
τ6 τίρέα τέμνειν^ άλλ* ον των λοιηων^ διότι, τούτων ίτίάβτον
ίφ* ων εϊτίομεν τίάλλιΰτα ίχει τό τεμνειν^ τα δΐ άλλα χειρό-
5 νως^ %αί Ικείνων των Ιμ7νροβϋ•εν^ διότι ίν,αβτον μόνον τίοιεϊ
τό είρημένον ίργον^ τό δ^αν τό άκονειν τό γεύεΰϋ'αι. χαΐ
άνάγοις &ν ΙηΙ τί\ν ηάντων ά^χήν καΐ τοντον τον %ανόνα^
διότι τοις μ^ν δίδωΰιν το οίκεΐον ίκηληρονν ως ονβα αν-
τοέν μόνοις^ τοις δε &ς ονΰα τά^^αθόν εΐ και μ^} μόνοις^

10 άλλα κάλλιβτα, παρ* ίκείνης γαρ τναβιν υπάρχει το οΙκεια

έργα ίχειν άλλα άλλοις^ διότι καΐ εκείνης πρώτης Ιατιν

ίργα τα 'όντα πάντα ^ κα^άπερ τον ίΰχάτου ζονδέν"^^ των

δΐ μεύων τα μίν Μβτιν^ τα δϊ ονκ εβτιν. τοντον δη

ί. ΐΒτ. τε\&έντος τον κανόνος λαμβάνει πρόταΰιν τοιαντην άναμ-

15 φιύβη^νη^νον' παν τό οίκεΐον έργον εν απεργάζεται τω ίχειν
οίκείαν άρετην^ μεθ' ης ίκπληροι τό εαντον Μργον καΐ κατ*
ίκείνην' ίκάΰτον γαρ η άρετ^} τελειότης ίβτίν^ καΐ ίνεργονν
αΊηό ποιεί τελείως ενεργεΐν, εΙΟ•* ετεραν πρόταάιν περί
'ψνχης διπλην' τότε μεν εΐ της 'ήίνχης ϊργον ίΰτιν το βον-

20 λενεΰϋ'αι καΐ ίπιμελεΐα&αι καΐ αρχειν ίρωτών (^μόνω γαρ
τούτω αν φηύιν ττ^αξα^), τότε ίέ ει το ζην έργον 'ή>νχης'
καϊ γαρ ξώμεν μόνω τούτω^ τ-}} ψνχη, πεποίηται δε διπλην
την Ιρώτηΰιν^ ^ ίνα λάβΎ} τό τε της λογικής ϊδιον εργον^
οίον τό βονλεύεΰΟ'αι καϊ τα τούτω ΰνβτοιχα^ καϊ τό μη

25 ταύτης μόνον ^ άλλα καϊ πάβης 'ψνχης ϊργον {καϊ γαρ τον
άλόγον τό ζην έργον ^ ονκ Ικεΐνα)' ί) ϊνα λάβι^ της 'ψνχης
τό τε γνωΰτικόν καϊ το δρεκτικόν^ ο ίτίάλεβεν ζην. Τούτων
δ* ονν υποκείμενων ούτωόϊ πρόειύιν 6 λόγος' το βονλεύεΰ&αι
καΐ Ιπιμελεΐΰϋ'αι καϊ αρχειν καϊ απλώς τό ζην μόν7[ΐ υπάρχει

9 μη ίιη. 8.άά. ιη^ 18 εΙ^' βχ εία πι^ αί νίά. 20 ^ρω-
τώ^ (ν βϊ " 88. πι^, β ΘΧ ο) 21 ροβίί φηΰϊν ΘχίΛΐ; γαρ

22 μόνω Μ\ μόνωΰ 23 έρώτηΰινήν ίνα] έρώτηΰΐν ίνα })

25 ταντηΰ πάβηβ 26 λάβησ τόν τήΰ

26 ΠΡΟΚΑΟΤ

'ψνχΎΐ' το δε μόν]^ 'ψ'^Χν "^τνάρχον έργον ίΰτΐ 'ψνχης δια τον
κανόνα* το αρα ξην άτιλώς καΐ το βουλεύεΰϋ'αί καΐ ίτΟτ-
μελεΐΰ&οίί %(Λ αρχειν έργον 'ψνχης, δεύτερος ετερος' το ξην
έργον ίΰτΐ 'ψνχης^ ως δεδείχαμεν' ιι&ν έργον μετά της οΐ-
κείας άρετης εχεί το εν' το αρα ξην της 'ψνχης μετά της 5
οικείας άρετης έχει το εν. τρίτος' τό εν ζην της '^ν^ης
μετά της 'ψνγικης αρετής τίαραγίνεταο. το δε μετά της 'ψνχί-
γ>ης άρετης τναραγίνόμενον μετά της δικαίοΰννης ηαραγίνεχαι'
δέδείκται γάρ άρετίι 'ψνχης' το άρα εν ζην τ^ ψνχί} μετά
δίκαιοΰννης παραγίνεται, τέταρτος* η δι^ιαιοΰννη τον εν ίο
ξην αίτία' το δε αίτιον τον εν \ ξην αιτιόν ίΰτιν τον ί-ΐ6τ
ενδαιμονειν' η άρα διτιαιοΰννη τον ενδαιμονειν Ιβτιν αιτία,
την γάρ ενξωΐαν εύδαιμονίαν είναι' %αΙ γάρ τοντο τνάντες
6μολογον(>ιν^ ταντον είναι την ενξωΐαν και την ενδαιμονίαν^
οι τε ίν 'ψνχη το εν ξην είναι λέγοντες και οι Ιν τοις έκ- ΐ5
τος και οί εν άμφοτέροις* μίι γάρ είναι το ενδαιμονειν
ανεν τον εν ξην. Ότί μεν ονν η δικαιοβννη ύνντελει τνρος
τον ενδαίμονα βίον^ δέδεικται διά τοντων. οτι δε άρετίι
ι\>ν'ΐης έϋτιν ^ ελαβεν α%ο τον δεΐξαι τνρότερον [ρ. 349° 88.]
φρονήσει και ύοφία ΰνΰτοιχον αντην^ την δε αδικίαν τοΓς 20
ίναντίοις. ατταντες γάρ την φρόνηΰιν καΐ την βοφίαν άρε-
την ύτνειληφαΰιν' και γάρ γελοιον μ^ οϋτω λέγειν^ ΙττεΙ και
αντο το μη λέγειν την φρόνηΰιν άρετην έμφρόνως η αφρό-
νως λέγονΰιν. ει μεν γάρ άφρόνως^ ούκ άληϋ-ές εύτιν ο
λέγονΰιν^ άλλ' άρετη εβτιν η φρόνηΰις' ει δε ίμφρόνως καΐ 25
διά τοντο όρ^ώς^ άρετίι ηάλιν έβτίν η φρόνηβις. ει ονν
το τη φρονηβει ΰνΰτοιχον άρεττί ΰνΰτοιχον έΰτιν^ το δε
άρετ^ ΰνΰτοιχον αρετή εΰτιν^ άλλ' ον κακία ^ δηλον οτι
την δικαιοΰννην άρετην είναι 'ψνχης άναγκαιον. ει δέ τις
άτνοροίη^ τνώς έργον είναι 'ψνχης εΐτνεν το βονλενεΰϋ'αι καΐ 30
αρχειν^ άλλ' ον το ϋ•εωρεΐν κρεΐττον ον, ^άδιον άτνανταν^

3 ροβί καΐ 88. κα^ ββά βχρ. 6 αη τ{ 'ψνχγΙ?

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΔΙΤΕΙΑΝ 27

δτί της τίολίτιτίης ευδαιμονίας ίδια ταντ* Ιΰτιν^ ο(5α της
ψνχη^ ^ογα ΐϋ'ετο είναι' ταντην δε έδει ΰκοηεΐν και τα
ταύτης εργα^ διότι και δικαιοΰννην ξητονμεν την τιολιτικην^
εις ην καΐ 6 Θραϋύμαχος βλετνων ελεγεν αντην είναι τό
δ ύυμφέρον τον κρείττονος [ρ. 338°]* &ςτε εικότως τα της
τνολιτικης έργα μόνα τναρελαβεν &ς μόνης οντά 'ψνχης.

Περί τών έν τ φ όεντέρφ τ^ς Πολιτείας είρημένων

θ'εολογικών τνπων,

Έν τοις τύτΐοις τοις ϋ•εολογικοΐς^ ονς ίν τω δεντέρω της

10 Πολιτείας ίξέφηνεν^ τνρώτον Ικτί&εται τον της άγαϋ'ότητος
άεΐ ΰτοχαξόμενον τών ϋ•εων καΐ μόνων τούτων αντο^ς αΐτιώ-
μενον^ τών άγαϋ'ών λέγω τζάντων^ άλλ' ον^ϊ και τών ίν-
αντί(ύν' αξίωμα τΐρολαβών [ρ. 379*], οτι πας ϋ-εος άγαϋ•ός,
όταν γαρ λέγη τον ϋ'εον άγαϋ'όν^ δει τοντο τζρώτον Ιννοειν^

15 οτι ηάντα λέγει ϋ•εόν' η γαρ τον αρϋ•ρον τνρόύ^εΰις 5) τό
καθ•* ύτνεροχην δηλοΐ μόνον (&ς όταν λεγωμεν' 6 ηοιητ^ις
εΐτνεν^ τω άκροτάτω τοντο ίξαίρετον απονέμοντες^^ η το όλον
τζληϋΌς^ ως όταν λεγωμεν' 6 άνθρωπος λογικός^ άντι του
παντός το αρϋ•ρον προΰάπτοντες. ονκονν ίπείπερ οϋτω φψ

20 ΰίν' 6 ϋ'εος άγαϋ'ός^ η τον πρώτον λίγοι αν η πάντα &εόν,
αλλ* οτι ού περί μόνον τον πρώτον βούλεται τονς τύπονς
τούτονς κρατειν^ δηλοΐ μετά ταντα ΰν μπεραινό μένος ^ οτι
εκαβτος τών ^εών κάλλιΰτός ίΰτιν και αριΰτος εις δύναμιν
[ρ. 381°]* δηλοΐ δε και το^ς ποιη^ΐας α^ιών ίν τούτοις

25 γράφειν τοις τύποις^ οϊς ουκ εύτι περί τον πρώτον πάντως
6 λόγος, εΐ ονν δρ&ώς εϊπομεν^ αξ/ω/ιια τοντο πρώτον
ληπτίον' πας &εος άγαμος ^ καϊ τών λογίων τω αξιώματι
μαρτυρούντοον^ Ιν οίς αΐτιώμενα τήν τών άνΟ'ρώπων άβεβειάν
φηΰιν'

2. 3 ^έ — ταντησ ίιη. πι* 9 οί. ίΙίΘοΙ. ρΐαί. 10, 36
11 α'ύτο^ς'] αυτόν 18 λέγωμεν — λογικός ίιη. ιη'

28 ΠΡΟΚΑΟΤ

οτ)δ^ Ζτν ηας άγα^6ς ϋΈος είδότες' & ταλαεργοί 856

νήψατε.
τριών δ^ είρημένων ίν Νόμοι ς [Χ ρ. 900^ 8<ϊ<ϊ•] "^ονς
^εονς χαραχ,τηρίξειν^ αγαϋ'ότητος δυνάμεως γνώβεως^ το μεν
%ρωτον δια τον ηρώτον τντνου λαμβάνει^ τα δΐ δνο δια 5
τον δεντέρον^ τήν άλή&ειαν είναι λέγων ίν ϋ'εοΓς χαΐ τήν
\ άμεταβληΰίαν, τούτων γαρ τό μεν τ^ γνώΰει^ τ6 δϊ τη ί. ΐ7τ.
δννάμει ΊΐρούΎΐκει' της γονν γνώΰεως η άλη&εια τελειότης^
της δε δννάμεως η άτνάϋ'εια. το μεν ονν αξίωμα τοντο
τνρώτον' εϊλητνται δε μετά διοριΰμον τίνος άναγκαίον, ον ίο
γαρ άηΐώς εΐτνεν' 6 ϋ-εος άγα^ός^ άλλ' οτι τω 'όντι άγαϋ-ός^
εΐω^ως διαΰτέλλειν το 'όντως άττό τον μί} ίντως τω ίχεΐνο
μ}ν αμικτον φνλάττειν ηρός τ6 ίναντίον^ τοντο δΐ λέγειν
ηδη τον χείρονος αναηετΐληΰ^αι, ξωην γαρ 'όντως τιαλεί
%αϊ νονν 'όντως καΐ κάλλος^ οϊς μηδέν 'ΐ)7ΐάρχει των αντικει- 15
μένων ^ άξωΐας άνοιας αϊΰχονς' μη όντως δε &ςα(>Γον τού-
των^ οΐς ΰνμμέμικταί τι των χειρόνων, %ας ονν ϋ'εός 'όν-
τως άγαϋ'ός^ ονΰιωμενος κατά τό άγα&ον %αί ον% έχων
Ιηίκτητον ονδ^ &ς ?ξιν τό άγα&όν (το γάρ οϋτως άγα&ον
ον τω οντ* άγαϋ'ον ^ν^ τον άγα&ον μετέΰχεν^ κατ αύτί^ν 20
αρα τήν ϋτναρξιν 6 ϋ'εός άγαϋ'ός^ καθ' ο και εβτιν ^εός^
ούκ άλλο τι &ν^ είτα αγαθός ^ αλλ' αντοαγα^ός^ ωΰτζερ τδ
τίρωτον αντο ταγαϋ•όν. Τοντον δ^ ονν ληφϋ'έντος ενός αξιώ-
ματος δύο ΰχίξονται ΰνλλογιΰμοί^ δι ων δείκννται Λας ^εος
άγα&ών μεν αίτιος^ κακόν δΐ ούδενός^ καΐ ο^τος μεν τοιωοδε 25
τνρόειϋιν' πας ϋ'εός άγαμος τω οντι' ονδεν τω οντι άγαΟ'όν
βλαβερό ν ' το μή βλαβερον ού βλάπτει ' το μηδέν κακόν
ηοιονν ονδενος αϊτιόν ίβτι των κακών ' ηας αρα ^ε6ς ον-
δενός ίύτιν αίτιος των κακών, ίν οίς τνρώτον ίκεινο δει
εΐδέναι^ οτι το ονδεν και τό ονδενος ως μέρος εϊλητνται 30
της ηροτάϋεως καΐ τον κατηγορονμένον' ον γάρ αν και δ

1 οί. άβ ΟΓ. οΙΐΗ,Ιά. 15 | ϋ•εός ίιη. πι^ | άταλαεργοί

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 29

ί. 18 Γ. ύτνακεί^ιενος εϊχεν τνροβδ ίορίΰμον το \ τΰας. Ιττε^^' οτι άηο-
φαζικαΐ δοτιονύίν είναι τναΰαι ττλήν μιας Ικ μεταϋ'έΰεως
οίΰαί γ,αταφάύεις' δηλονβι δε αΙ ε^τις &εΙ τα ύτζοκείμενα
μετά της άποφάΰεως λαμβάνονΰαι. των δε λογικών ϋ•εω-

δ ρημάτων ίρρωμένων 8ρα καΐ το τίραγματειώδες των λημμά-
των %αί τήν ύννεγειαν, %ας ^εος τω οντι αγα^ος' τούτου
άξίωμα' το τω οντι αγαϋ'ον ούτί ί'βτιν βλαβερόν. ει γαρ
ονΰίωται Ιν τω αγα^ω καΐ μη λύ} αγαθόν ίβτιν (τω οντι
γαρ εϊλητιται αγα^6ν\ ουκ ΐ%ει τήν δύναμιν την βλαπτικην.

10 ταντην γαρ έχον μετέχοι αν τον εναντίου καΐ ουκετ' αν
εϊη τω 'όντι άγαϋ-όν ονδε γαρ άλλο τι των τον ίναντίου
μετεχόντων, ον γαρ τω οντι καλόν το τον αιΰχρον μετοχον
ί) κατά δύναμιν ^ κατ' ίνεργείαν^ εϊτνερ ορϋ'ώς διώριύται
το όντως και μη όντως, το δ^ ονν τω οντι άγαϋ'όν^ ζβιότι}

15 Ο'ϋκ ϊχει δύναμιν την τον ίναντίου τω άγαϋ'ώ^ οϊον την
βλατΰτικην^ δια τοϋτο ονκ εΰτι βλαβερόν. το δε μη ον βλα-
βερόν ^ φηύίν^ ονδαμώς βλάτντει. τίνι ονν ταντα διέβτηκεν;
η το μεν την δύναμιν άφειλεν το τνρότερον^ τοϋτο δΐ ίκ
τίολλον τον τνερ ιόντος την Ιναντίαν ίνεργειαν. βλαβερόν

20 γαρ λέγεται ^ καν μη βλάτίττ}^ δυνάμενον δε ύ} βλάτντειν^
βλάτντον δε το ηδη ίνεργοϋν. ύ} ονν διαφέρει το ϋ•ερμαν-
τικόν και τό ^ερμαινον^ τανττι διεΰτηκεν το βλαβερόν και
το βλάητον. ίκεΐνο δε ίν %α6ι τοις τοιοντοις δηλον^ οτι
το μ^ν ίνεργονν καϊ δύναται^ το δε δυνάμενον ονκ Ιξ

25 ανάγκης Ινεργεΐ' ω6τ ει τι βλάτντει^ και βλαβερόν^ ον

μεντοι ανάτίαλιν. 6^ν άντιΟΊβει ονν άντιΰτρε'ψας ελαβεν^

£.18 ν. 6τ* το μί\ βλαβερόν ουδαμώς βλάητει. το δε μη βλά\7ΐτον^

φηΰΐν^ ούδεν ηοιεϊ κακόν ταντα γαρ αλληλοις ί^ιύάζει^ καϊ

ει τι βλάητει^ κακόν τι δίδωβι τω βλατντομένω^ και ει τι

80 κακόν τνοιεΐ^ βλάητει τδ ιιάβχον. τοϋτο δε οτι άλη^ες^ λά-

5 λημάτων 19 3.ά έπ-περιόντος οί. Ρΐιίίορ. (1β αβί;. 209, 16.
282, 23 Ηβΐίοά. Β,βϊΚ 263, 23 20 ^ερματικόν] ν 88. ιη8?

30 ΠΡΟΚΑΟΤ

βοίς αν ίκ τον ορού της βλάβης* ωρίβατο γαρ ίν τω ηρώτω
[ρ. 335^] βλάβην είναι τήν %ΒΪρον τΐοιονΰαν εΙς τήν οί-
τίείαν δτωνν άρετήν, εΐ δε χείρον τοοιεϊ^ 8ηλον οτι καχύνει
τ6 βλαητόμενον. ει α^α τι μηδαμώς βλάητει^ ονδ\ν τζοιει
χείρον εΙς τήν οίκείαν άρετήν' εΐ μηδέν τιοιεΐ χείρον εις 5
τήν οίτιείαν άρετήν^ ονδεν χαχ'υι/ε^ των ηάντων' ζεΐ μηδέν
τίααννει των ηάντων^^ ονδενϊ ηοιεΐ τι κακόν, το γαρ κακόν
τι τΰοιονν κακννει το δεχόμενον^ καΐ ΙΌ^κεν άντι6τρέφειν μ}ν
ταντα^ τ6 βλάητειν καΐ το κατιόν τνοιεΓν' άλλα τ6 μεν &ς
ηρος το μετεχόμενον άναφερεΰ&αι^ τδ άέ &ς τνρος τό με- ίο
τέχον, κακόν γαρ ίϋτι το μετεχόμενον^ βλάτντεται δε Ο'ύ
τοντο^ άλλ' Ικεΐνο ίν ω ίΰτιν τοντο^ ωΰτε βλάτντει μ^ν το
'δτζοκείμενον ^ τνοιει δε κακόν τό ίν τω ύτνοκειμένω* οίον
νόοον μεν τι ηοιεΐ^ βλάητει δε ον την νόβον^ άλλα τό λα-
βόν τήν νόβον. ίτΐεΐ ονν ονδεν των κακών χωριβτόν^ άλλ' ΐ5
ίν αλλω τΐάντως^ δηλον οτι τίαν τό ηοιονν τι κακόν ύτνο-
κείμενόν τι πρότερον τω κακω βλάτντει. λέγων ονν τό μη
βλάτντον μηδέν κακόν τζοιεΐν ίκ τον μηδέν ύτνοκείμενον
διατι&έναι χείρον λαμ|3άνεί μηδέ διάϋ'εΰιν εν αχίτω ποιεΐν
ηαρα φνδιν. καΐ οΰτως οι οροί διαφέροντες εΐΰι καΐ της 20
τνροτάβεως ταύτης, Τό δε ^ή μηδέν κακόν ηοιονν ούδενός^
φηβίν^ αϊτιόν Ιβτι των κακών, εΐ γαρ αϊτιόν τινός έβτιν^
δνναμιν αν εχοι κακόν Λοιεΐν^ &6τε καΐ ένέργειαν %ει ηοτε
τοιαντην' Ιαν ονν τό δννάμενον ηδη ως ενεργούν ϋ'ωμεν^
εΰται τό αίτιον των κακών τίνος τζοιονν τι κακόν ^ Ιξ ων βνμ- 25
βαίνει τό μηδαμως κακόν ΐίοιονν κακόν τι ηοιονν, τοντο δε
τό αδύνατον ούκ ηκολούϋ'ηβεν τη ύηοϋ-έΰει τ^ λαβούδτι τό
δννάμενον ηδη τι ένεργονν (δννατώ γαρ ονκ άκολον^εΐ
άδύνατον^^ άλλα τω τό μηδαμώς κακόν ηοιονν αίτιον εΐηεΐν
κακόν τίνος, άληΟτς αρα τό μηδενός αίτιον είναι τοντο των οο

4 ηοιεί Ι)] τίοιην 6 εΐ — πάντων 3.άά. Ι) (ς[η3.β 1;3.ιη6η

θ'ί)δ^ν) 8 τίοιοϋν Ι)] ηοιεΐν 21 δη] δ ιγ. πι* 3.α1; ιη^, ' πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 31

χακων. οίτος μεν ονν 6 ΰυλλογίΰμος βννάγει τΐάντα ^εον
αίτιον είναι τιαζον μηδενός. — Ό ίέ ίτνόμενος τοντω δια των
αντικειμένων τοις ειρημενοις^ ων τας άτνοφάβεις ίλάμβανεν^
άγαμων αίτιον μόνων είναι δεικνύει πάντα %εόν. καΐ

δ ί'χονΰι τάξιν όρϋ^ήν^ τνρότερον μεν είναι τον άφαιρονντα το

χείρον άηό των θεών, δεύτερον δε τον ηροΰτι^εντα τί>

κρεΐττον, ονδε γαρ ην τιλεονέκτημα των &εών το μ'^ είναι

κακών αΐτίονς (ονδε γαρ 6 τραγέλαφος), αλλά το πάντων

Β57 &γα^ων αίτιους ύηάρχειν. ίβτιν ονν 6 δεύτερος λόγος

10 τοιόΰδε. τίας ^ε^ς τω 'όντι άγαϋ'ός' το τω οντι άγα^ον
μόνως ώφέλιμον. τοντο γαρ αντίκειται τω βλαβερω, δύνα-
μιν ϋημαΐνον ώφελητικήν. άλλο γαρ τό ώφέλιμον καΐ άλλο
τό ωφελούν ' ώφέλιμον γαρ το ύιτίον καϊ μί} ένεργονν.
δ 10 καϊ ε^ης έτνάγειν δννατόν' τό ^έ μόνως ώφέλιμον μόνως

15 ώφελει' ού γαρ δτ} βλάπτει μόνως ώφέλιμον ον, βλαβερον
δε ούδ^ ολως^ ούδ^ αν μηδέποτε ώφελεΐν αντο δννατόν'
το γαρ δννατον ενδέχεται γενέΰ&αι. Ιάν ονν ληφ&η γεγονός,
εΰται το μηδέποτε ώφελονν τζοτε ώφελονν, όπερ αδύνατον,
τοντο δε ον δια την ύπό^εΰιν, άλλ' οτι μηδέποτε ώφε-

20 λονν έ&έμεΟ'α το δννατον ώφελεΐν, &λλά μ^ν το μόνως ώφε-

ί. 19 τ. λονν μόνως άγαϋ-ά \ ποιεΐ' βλάπτοι γαρ αν καϊ των κακών

τι ποιούν, κείται δε μόνως ώφελεΐν. καϊ πάλιν Ιύτέον τήν

των δύο τούτων ορών διαφοράν, οτι το μεν ώφελεΐν προς

τό ύποκείμενον αναφέρει την ένέργειαν, το δε άγα&οποιεΐν

2δ πρΙ>ς τα Ιν ύποκειμένω. ποιεί γαρ ύγείαν ει τύχοι καϊ άρε-
ττιν, άλλ' ούγϊ τα ποιούμενα ωφελεί, άλλα τα μεταλαμβά-
νοντα τούτων, ΰωμα καΐ 'ψνχήν' &ύτε ονκ είΰΐν οι οροί οι
ούτοι, προς άλλο καϊ άλλο τήν άναφοράν έχοντες, καν άντι-
ύτρέφωΰιν, ο δη τίνες ένεκάλεΰαν τούτοις τοις ΰνλλογιΰμοΐς.

5 §ίονΰΐ ίτ. ιη^, ς[αίά βΟΓίρββΓίί πι^ ίηο., άβάί ^χονσι \ή \>

' τοΰτο
7 κρβΓττον 7^^ ί^» ί^• 7Ρ• ^^δΐ γαρ ην πι* . 15 ωφελεί]
ώφελεΐν

32 ΠΡΟΚΑΟΤ

^ττόλοίΛον ίέ λήμμα καΐ ίν τούτω τω βνλλογιόμω, το μόνως
άγα&οί τίοιονν μόνων είναι άγαΟ•ών αϊτιον' &φ* ων ΰννά-
γεταί ηάντα ^εον μόνων είναι άγα&ών αϊτιον. %αΙ ημείς
μεν και Ιηϊ τον δευτέρου βυλλογιΰμοϋ ηάύαις ΙηεΙ^ΎΐΙ^ομ^ν
ταΐς τνροτάβεϋιν' δ ίέ Πλάτων τας αχρας μόνας ε^ηκεν ει- δ
τίών' ηαν τω οντι ίγα^ον μόνως ώφέλιμον^ καΙ %αν τό μόνως
ώφελιμον μόνης εύηραγίας αϊτιον^ άντΙ ηαντός άγα&ον τήν
εύηραγίαν λαβών, δώ χαΐ Ιττάξε^ τοις άν&ρώτΐοις μόνων
άγαϋ•ών είναι τ6ν ϋ•ε()ν αϊτιον' τήν γαρ εύτΐραγίαν Ιν &ν-
%ρώηοις είναι ^ διότι καΐ τας ηράξ,εις' τοϋτο δε^ διότι καΐ ίο
ηροαίρεβιν. ίν δε αλόγοις ί) &\^ύχοις ί'ΰτι μεν άγα^ά^ ηρά-
^εις δε Ο'ύκ εΐύίν' δώ ονδε το αγαθόν τό Ιν τούτοις «ύ-
ηραγίαν δνομάξουΰιν. Τις μεν ουν αρχή κοινίι των δύο
ΰυλλογιΰμων^ εϊτνομεν^ τι δΐ άπ αμφοτέρων τνόριΰμα βυνά-
γειν δυνατόν^ νυν λέγωμεν. ει γαρ μόνων άγαΟ•ών αίτιος 15
δ ^ε6ς καΐ τνας ϋ'εος κακοϋ ούδενός^ βυνατίοδέδεικται καΐ
οτι κατιών ιδέα ουκ εϋτιν' καΐ γαρ η των κακών Ιδέα ^ε6ς
εβται^ Ι'ΐίεί\%ερ %α6α Ιδέα ^εός^ &ς δ Παρμενίδης ε'ι^ 120γ.
ρηκεν [ρ. 134°]. ει ουν και -ή των κακών Ιδέα θεό^, τι&ς 20
ίέ ϋ'εος αγαθών μόνων αίτιος^ κακοϋ δε ούδενός^ Ιύται καΐ
η των κακών Ιδέα μόνων άγαθ•ών αΐτία^ κακοϋ δε ούδενός,
το δε μηδενός κακοϋ αϊτιον ούδε ΐίαράδειγμά έβτι κακών'
και γαρ το παράδειγμα εν τι των αιτίων, τό άέ μτ^ δν
παράδειγμα τών κακών ουκ εΰτιν ίδέα κακών' Λαβα γ^ρ 25
^'ί^α παράδειγμα, βυμβαίνει έί^ατ την Ιδέαν τών κακών μ^
είναι αύτο τοϋτο ιδέαν κακών, ο^ύης δε Ιδέας κακών τί
το ποιοϋν 7ζρ()ς αυτήν \ ϊύως γαρ εϊποις αν τήν Ιδέαν μίι
ποιεΐν^ άλλα άλλο τι προς αυτήν βλέπον, εΐ μεν ουν 6
έχων αύτίιν ^εός^ αδύνατον^ εϊπερ τών κακών ούδεν}>ς αϊ- 30
τιος δ ϋ'εός' εΐ δε δ ποιών τι τών ένταϋϋ'α κακών ^ πας

6 αη παν ^τό^ τώ? 22 μόνων Ι)] μόνον 23 ^έ ροβί
τό 88. ιη' 24 τό ρηΰβ 88. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 33

ίί δ το τΜράδειγμα είδως οΐδε καΐ τήν εικόνα, γίγνώακοαν
αρα το κακόν ΛΟίηΰει δ ΛΟίών^ οτνερ άδννατον' άγνοια γαρ
δρώΰί τά κακά τίάντες^ &ς ίν Μένων ι δέδείκται, ταντα
τνερί των δύο ΰυλλογι^μ.ών των ίν τω ηρώτω τύτζφ ηερι-

5 επομένων , %α^^ ονς δει μυ^ολογεΐν τνερΙ ϋ•εών ύμνονν-
τας αντων αεΙ τήν αγαθότητα %αί φυλάττοντας αναίτιους
κακών.

ΈττΙ ίέ τον δεντερον μεταβάντες διηλονν αντον εύρι^"
ΰομεν, κοινον μεν γαρ αντφ δόγμα δεΐζαί τνάνττι το ^εΐον

10 άτνα^ες^ καΐ μήτε μεταβάλλον μήτε ί^ατνατων &ς μεταβάλλον'
χαΐ γαρ τοντο ηάϋΌς 1% αυτό τι φερει' τ6 γαρ ίκονΰιον της
άτΐάτης ονκ άτΐαΟ'ές. δΐ'ΐ[}ρημένον δε τον λόγου τναντός εΙς
τό μι^ε μεταβάλλειν αύτο κατ' άλή^-ειαν μήτε άμετάβλητον

.20 τ. δι/ αοφίξεΰΰ'αι καϊ ίξατναταν &ς μεταβάλλον \ τονς 6ρων-

15 τας^ εϊηοις αν διπλονν είναι τον δεντερον τνπον' καΐ το
μεν αύτον δεικννναι οτι άμετάβλητον τό ϋ'ειον^ το δε οτι
μόνως άληϋ'εντιτίόν^ άτνάτης τιάΰης και 'ψενδονς καθαρείίον.
Πως ονν δείκννται το ηρότερον τοΐν δνεΐν; λαμβάνει δη
ηάλιν αξίωμα Λρό τον λόγον τοιόνδε' Λαν τό μεταβάλλον

20 ί) νφ* εαντον μεταβάλλει^ ως ψνχή κακννομενη καΐ άρετήν
ΐόχονΰα τνροαιρετικώς^ η νη άλλον, ώ^ Οωμα ϋ-ερμαινόμενον ))
ψνχόμενον. τούτον δε ληφθέντος επιφέρει^ οτι καΐ τό ^ειον^
εΐ μη ίΰτιν άμετάβλητον^ δει κατά Ο'άτερον μεταβάλλειν τού-
των» κείϋ^ω πρότερον νη άλλον τινά μεταβάλλειν &εόν,

25 ούτίονν τό μεταβαλλόμενον παν τον μεταβάλλοντος άΰϋ'ενέ-
βτερον^ εϊτνερ τό μεν ποιείς τό δε τνάύχει' τό δε ϋ•εΓον %αν
δννατώτατον^ καΙ άΰϋΊνεια ηάϋΌς ονύα ύλικόν τνόρρω των
%εων. ού% αρα ύπ άλλον μεταβάλλεται τις τών' ϋ-εών*
ούδεν γαρ ?χει δννατώτερον* τό δί ύη άλλον μεταβαλλό-

δο μενον έχει τι δννατώτερον. δόξειεν ί' αν οντος δ λόγος

3 ο£. Ρ1. Μβη. 77^ 8ς[(ΐ. 24 £ΐη <καΙ> %είαϋ•ω? 28 τ^^]
τι (ροββίβ βϋΒ,τχϊ 0•είων) 30 ϊχειγετι {γ ραβί ίηβ.) άβΐ. ιη^?

Ρβοοχ^νβ, θδ. ΚγοΠ. ^

34 ιΐΡΟΚΛΟΤ

ενα μόνον ποίεΐν ϋ•εόν' ηολλών γαρ ίντων ίΰτί χαΐ το
δννατώτερον, ^ τδ (άν δννοιτώτερον Ιύτιν^ ονκ άα^^ενε-
ΰτερου δε δννατώτερον^ άλλα τήν οίκείαν Ιχοντος άΰάλεντον
δνναμι,ν. ον γαρ άΰ&ενί^ς 6 ηλίακός νονς^ οτι |χή ταντην
εχεί τήν δνναμιν ην 6 δημιουργός^ άλλ' ίν τω οίκείω εϊδεί 5
την άκροτάτην ϊ%ει δνναμιν, τό ονν άΰϋ'ενίς ίι' αΛΟΛτω-
ΰίν Ιΰτι της οικείας δννάμεως άβϋ'ενές^ ον δι* ϋφεβιν την
ηρος τό κρεΐττον, αηαντα γαρ οΰτως αν εϊη άβϋ'ενη ττλήν
ίνός^ τίαΐ ει 'ή άΰϋ'ένεια κακόν ^ ηάντα κακόν μέτοχα ττλήι/ 9
ενός, ούδενι δε η ϋφεύις κακόν ' ονοίωται \ γαρ κατά ί. 21γ.
ταντην, ει ονν η ως ϋφεΰις άΰϋ'ένεια ούΰιώδης^ τναν δε
κακόν ω Ιύτι κακόν ονκ ονύιωδες (το γαρ ονΰιώδες κατά
φνβιν ^ τό δε καικόν παρά φνβιν\ ονκ αν εϊη κακόν η
ϋφεύις ούδε τό οϋτως άΰϋενές' άλλ' δταν τι μη εχτι τήν
ίηιβάλλονύαν αύτω δνναμιν^ τότε η άδνναμία κακόν, τοι^ 15
αντην δΐ ανάγκη ίχειν τό ν% άλλον μεταβάλλον^ της οΙκείας
αΛοτνΐτΐτον δννάμεως, ει ονν ηαν τό ϋ•εΐον Ιν τ^ εαντοϋ
τάξει δννατώτατον καΐ αριΰτον^ κάί εΐ άλλο άλλον δννα-
τώτερον^ ονδεμίαν ύτΐομένει μεταβολίιν τό καταδεεβτερον
'ύττό τον κρείττονος, και γαρ ίτιεινο ϋριΰτον μειξόνως^ ον- 20
δεν δε των άρΐΰτων μεταβλητικόν 1(5τι των ομοίων ^ άλλα
μειξόνως τον ίν αντοΐς άρΐΰτον φνλακτικόν, ηαν γαρ τό
μεταβάλλον ίαντω τό μεταβαλλόμενον ίξομοιοΐ πάντως, €^358
ονν τό κρεΐττον μεταβάλλοι τι των χειρόνων^ εαντω τό μετα-
βαλλόμενον ίξομοιώύει' τό δΐ τφ κρείττονι όμοιονμενον 25

'Ταν
4 μάτην 88. ιη^ δ ην βχ η ιη^ 9 πανταχού οογγ. ιη'
κακοϋ-ίνός νοα.. ιη^ 16 η ροβί τότε ββ. ιη* | αη ταντην ?

17 άηοηίητον 1)] άηοηίπτειν. Ροββίβ βϋοιη ^τω^ της 18 χάϊ
έΐ άβΐ. ιη*, ΐιη. καν η^ ιη* (υηάβ &ριατον αν εΐη 1)) 19 τό]

'νήδ 88. ιη* Ι Θχ καταδεέατερον ίβοϋ καταδεεβτερον η ιη\ ηΐΓβυβ
καταδεέατερον ιη* 20 ο-ό^έν — 22 μειζόνως ΐιη. πι*

25 τό ίέ 88. ιη*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 35

δυνατώτερον γίνεται' τδ ίε δυνατώτερον γινόμενον άμ^τα-
βλητότερον γίνεται' εΐ αρα το κρεΐττον ίκεΐ μ^ταβάλλοί τι
των χείρόνων^ το μεταβαλλόμενον άμεταβλητότερον γίνοιτ
αν, ο%ερ αδύνατον. "Οτι μεν ονν ηαν τό %•εΐον άμετάβλητον
δ 'ύφ' ετέρου^ δέδεικται' λείτνεται δε ει μεταβάλλει τοϋτο ύφ^
εαντον τζάβχειν. άλλα %αν το ύφ* Ιαυτον μεταβαλλόμενον
^ ΙλΙ χρεΐττον ^ ίτνΐ χείρον ϊβχει τήν μεταβολήν, άλλ' ίτνϊ
μίν το χείρον ίκονβίως ονδεν αν εαντό %οτε μεταβάλλοι'
Ίίαν γαρ τδ τνάύχον τοϋτο δι αγνοιαν αυτό φαίνεται ηάβχον

10 τον άγα&ον. ΙτνΙ δΐ το τίρεΐττον ει τι μεταβάλλοι εαυτός
τνρό της μεταβολής ίνδεες 8ν τον οΙ%είον &γα^ον την τοι-

ί.2ΐν. αντην αΐρεΐται μεταβοληγ. Ιξ άμφοΐν δε \ η άχονΰιον
ίνεργειαν άνοίύομεν ίτΛ τό ϋ'εΐον ^ ενδειαν άγαϋ•ών. άλλα
μήν καΐ γνωΰίς ίβτιν τοις ϋ•εοΐς η άρίΰτη καΐ ξωη αντάρ-

15 οίης' οϋτε αρα ίνδεεΐς είβιν άγαϋ•ον τίνος ούτε άκονβιόν τι
τνάΰχονΰιν. εΐ δε ταντα^ ούδε νφ' εαντών μεταβάλλονβιν^
ωΰηερ ούδ^ ύη άλλων, %αΙ λαμβάνει τνόριβμα τηάλιν εκ
τούτων^ οτι οϋτε τοις ΰώμαΰιν οϋτε ταΐς ψνχαις ημΰόν ομο-
ονΰιοί εΐΰιν οΐ ϋ•εοί. το μεν γαρ ύ% άλλων μεταβάλλειν

20 ΰώμαβι τναΰι Λρούήκει^ το δε ύφ' ίαντών ταΐς 'ψνχαΐς ημών,
εΐ οίν ίν Νόμο ι ς [Χ ρ. 894*^88.] λίγοιντο τήν αντοκίνη-
τον κίνηβιν μεταβολών ονίϊαν τήν τνρωτίΰτην αΐ ^εΐαι ψυχαΐ
%ινεΐ6ϋ•αι^ τδν τρόηον της μεταβολής ίχεΐνον ίροϋμεν μητ
ίτνι τδ Τίρεΐττον είναι μήτε ίτνΐ τδ χείρον^ άλλα μεταβατικην

25 ?ωήν άτν* άλλης νοήΰεως Ιτι αλλην^ της αντης τελειότητος
μενονΰης, δώ τίαΐ άμετάβλητον τίνες ίηείνην μεταβολίιν
καλοϋΰιν^ ως ονκ ίξιβταμενην τον οίκείον άγα&ον^ άλλ^ άει
ίν τέλει ο^ΰαν^ δ φηβιν ΐ4ριατοτελης περί της ουράνιας
φοράς, 6 δΐ τναρων λόγος ταύτας ϊλαβεν τας άλλοιωτι-κας

30 τον %ινονμένον μεταβολάς^ άλλ' ού τάς μεταβατικάς^ ίίά

ΐ\) έαντόν 16 Ο'ΰδί] ο^τε 17 3,η λαμ|3άνίται? 27 άεϊ
βχ εϊ ιη* 28 εντελή β&άβπη. | οί. ιη&χίιηβ άβ οαβίο Π 4

36 προκΑΟΤ

τήν των ί7νο(ΐένων ίζέταΰίν. εηεταί δε &ς (ΐα&ηΰόμε^α
διελίγξαί τονς λέγοντας μεταβάλλειν τους ϋΈους εΙς άν^ρώ-
τΰονς ^ χαΐ εΙς ϋλλο τι ζωον ίν ταΐς εΙς άν&ρώτίους χοί-
νωνίαίς καΙ ίν ταΐς ίΛίφοίτήΰεΰίν, άλλοιοϋΰ&αί μίν ονν
αδύνατον ϋ'εονς^ μεταβοιτίκώς δε ζην δυνατόν ^ άναλλοιώτον 6
της μεταβάύεως οϋύης' Άύτνερ καΐ τα έμφανη ταϋτα τας
τοΊΐΜας μεταβάΰεις άνευ &λλοιώΰεως ύτίομένειν φαμέν. αϊ
δε αμα \ άλλοιώΰεΰί μεταβάβεις των μερίκων εΐβί 'ψυχών ^- 22 γ.
χατιουΰών 5) άνιουύ&ν^ ως καΐ ΰωμάτων των ένύλων. —
Ταϋτα μίν ουν δείκνυΰίν άμετάβλητον πάντα ϋ'εόν' λείπεται ίο
^1 ίχείνο κατιδειν^ ει μίι μεταβάλλον αύτ6 μή^^ ύφ^ εαυτσϋ
(ΐιήθ' ύπ άλλου κοίτα τ6ν των γοητων τρότΐον ημάς εξαπατά^
φανταξόμενον οίον ούχ Ιΰτιν. ηάλίν ουν αξίωμα τΰροεί-
λήφ&ω τούτων^ οτι %αν το ίξατνατών η ίν ίαυτω ¥χον το
'ψεϋδος τίαΐ ηηατημένον άηατα ΐτερον^ ι) αυτ!) μεν οίδε τά- ΐ5
λη&ές, ίξαπατα δΐ δ ία της εις άλλο ενεργείας^ ου δυνά-
μενον άλλως ί) ίχϋ'ρων κρατηβαί η φίλους άνοψους οντάς
%αΙ μίι δυναμένους ώφεληϋ'ηναί δία τοϋ άλη^οϋς ευ τνοι/ηύαι.
ηότερον ουν Ινδον Ιχουύί το 'ψεϋδος οί θεοί καΐ ο^ως
αηατώΟίν•^ άλλα αδύνατον ' τίαν γαρ τ6 τοιοϋτον 'ψεϋδος καΐ 20
^νθρώττο^^ έχ&ρόν καΐ ^εοίς' ούδεΙς γαρ αν οϋτως ατνάχην
εχείν έν έαυτω βούλοίτο' ηαντί γαρ τ6 ητνατηΰ^αί άκούόίον.
άλλ^ ίρα ουκ ητνατημένοί άλλους άηατωΰίν; άλλ' ούδε τοϋτο
ίννατόν* ούτε γαρ έχ&ρόν τι τοις ϋ'εοΓς έΰτιν οϋτε φίλον^
άνοητως διακείμενον, ουδαμώς αρα τοις ^εοΐς άτταταν Λρο6- 25
ηκεν^ ούΟ•^ ως ηηατημένοίς οίθ•* ως φίλοίς των &%ατω-
μένων ούτε ως έχθ'ροΐς, 01 μ£ν ουν τύποι τοιούτοι^ καθ•*
ους έϋ'έλει τους περί ϋ'εων διατι&έναι μύϋ•ους ταντα τρία
ϋώξοντας' άγαϋ'όν τ6 Ο'εΐον καΐ μόνων άγαμων αϊτιον'
άμετάβλητον τό Ο'εΐον^ οΙ!'9'' ύπ* έίλλον μεταβαλλόμενον οίθ'

8 £ΐη αλλοιώσει^ 11 μή^' νφ'] -θ" βχ τ βί " 8, πι*?

ι.

16 έξαπατ&τάί οογγ. ιη^ 21 ουτοα] ούτως \>

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 37

αδφ' ίαντοϋ' άληϋ•ευηίΐ6ν το ΰ'είον^ ούτε δ ία το ατίαταβ&αί
άταχτων οϋτε δί^ αντό τδ άηαταν.

Τούτων δΐ ύτώ τοϋ Πλάτ<ύνος δεδειγ μένων τζρός μεν
122 γ. τ6 ηροότον \ άπορείταί^ 7νόϋ•εν τα κακά* καΐ γαρ εΙ!τε α
5 θεοΌ'εν, 'ψενδίις λόγος 6 δεΐ7ΐνί)ς μόν(ύν άγαϋ'ών το
θεΓον αιτίον' εϊτε άλλαχόϋ'εν^ εΐ μίν εκείνο ^εόϋ'εν^ πολλώ
μείξόνως τ6 ^εΐον αϊτιον τών κακών* εΐ δε μίι θ-εόθεν,
α[ άρχαΐ ηλείους μιας^ ^ μεν άγαϋ•ών η δε κακών,
ηρός δε τό δεύτερον^ ηως αΐ αντοφάνειαι γ[γνονται των β

10 θεών, φαινομένων τότε μ^ν άχυτίώνων φώτων ^ τότε δε τε-
τντίωμένων' |χή γαρ ηροβέμενοι ταντα τήν [ερατίκην ολην
άνατρέτνομεν καΐ τα έργα των ^εονργ&ν^ καΐ ανεν τοντων
τάς αυτομάτους έτνιφανείας των θεών Ιν ΰχημαβιν άλλοτε
αλλο^^ φανταξομένων. α%ορον ονν τνως μίι μεταβάλλον τι

15 των ^είων έν διαφόροις α'ίποτιτεΐται μορφαΐς. Λρος δε τό γ
τρίτον^ τνως χρηΰμοί δίδονται 'ψενδεις των χρώντων μτ}
ψενδομένιον^ ων τα χρηΰτηρια μεβτα τνάντα' και τΐώς ούχΙ
τοϋ άγα&ον 7ΐρ6 της άληϋ•είας οντος ί*ά το αγαΟ'ον οΐ ^εοϊ
καΐ ψενύονταί τνοτε καΐ οατατηΰονβι το^)ς αναξίους της άλη-

20 ϋ'είας αύτό^εν τυχειν. ταϋτα γαρ αν τις διατΐορηβειεν ττρο^
τοί)ς είρημένους λόγους^ καίτοι δι αναγκαίων άτίοδεδει-
γμένους,

Εΐρηται μίν ονν ίώ τνλείονων έν Άλλοις ττε^Ι τούτων^
λεγέΰϋ•ω δε καΐ νυν ΰνντόμως ει δοκει^ τίρ^ς μεν την τίρώ- α

25 την οϋζορίαν^ ΰτι το κακΙ>ν ούτε %•εό^εν ούτ άτι άλλης αί-
τιας τινός τνροηγουμένης εις τα οντά τήν τίάροδον ζδέχεται}.
ούδΐ γαρ ί) κακών ίδέαν είΰάγειν ^ τήν ϋλην αΐτίαν λέγειν
αυτών δυνατόν ' τιάντα γαρ τα εϊδη %•εΐα τέ έΰτι καΐ νοερά
125 τ. καΐ ούβιών ^ τών έν ταΐς ούΰίαις τελειοτήτων τνροέΰτη\κεν'

80 καΐ η ϋλη τίαρηκται %•εό^εν &ς αναγκαία τω κόύμω^ καϊ

2 ο^Β δι 1)] οΊδΙ δι Ι τ5 88. πι^ 10 811 άβΐ. φώτων ?
16 έν] ένδε 16 χρώντων ίχα. πι* 26 τινός] έατϊν ώα \ ηροηγον-

μένην, οογγ. 1> 27 ειαάνάγειν βχρ. ιη* 28 τα (^ριο χϋ>) %'?^.^α3>

38 προκΑΟΤ

οντε κακοτνοώς η ΰυντελονΰα Λρός την γίνζοιν τοϋ %αντός^
οϋτε ά^'αθόν η ίοχάτη των ολων^ άλλ' εχεί τήν τάξίν ίν
τοις άναγτίαίοις' τιαν γαρ το ενεαά τον τοιούτον, ονδεμίαν
ονν οϋτε ειδητιχην ον^^ ύλ^κήν των χακών αΐτίαν ύηο^ε-
τεον^ ον%•* όλως μίαν ά^χήν, άλλ' ώς α'ύτός είτνεν^ μερι%α 5
καΐ διεβτΐαρμένα την ηαρυτνόΰταΰιν αντοΐς %ροξενεΐν λίκτίον*
μεριαα μέν^ οτι μηδίν των ολ<ύν^ οϊον νουν ^ ψνχήν ί}
βώμα^ ηολλά δε^ οτι μή εν' ίώ καΐ αντός φηΰιν οίλλ' αττα359
αΊτΐών χρηναι ξψειν τα αϊτια [ρ. 379°]. ηάντως γαρ εΐ
ΰώμά Ιατιν καχοϋ μετέχον^ εΰτιν ίν τοντφ διάφορα αττα^ ίο
ων άβνμμέτρως ίχόντων Λρος άλληλα ηαρνφίβταται νόβος^
εκάύτου κρατεΐν Ιϋ'έλοντος. καΙ ει ψνχη^ διάφορα ζωής είδη
και Ιν ταντΐ[ΐ καΐ εναντία %ώς ίΰτιν^ ων μαχόμενων έκ των
ετέρων τοις ετεροις ίνδνεταί τι κακόν ^ εκατέρον τό ίαντον
τνράττοντος. έδει δΐ καΐ ΰώμα είναι τοιούτον Ικ μαχόμενων^ 15
Γν' ]7 τι καΐ φ'9'α^τόν καΐ 6 κόΰμος τέλειος Ικ τζάντων
ύτΐοΰτάς^ καΐ 'ψνχών ένναύϋ'α ΰνμμι^ιν^ ϊν |/ μίι λογικών
άμοιρα τα τ'^δε ξωων^ μηδ^ αυ λογικαΐ ξωαί ύώμαύιν έμ-
φνωνται χωρίς μεΰότητος καΐ τνοιώοι και ηάαχωβι τα των
άλογων^ ορέγωνται αΐΰϋ'άνωνται φαντάξωνται' τούτων γαρ 20
χρεία τοις ^ητοΐς^ εΐ μέλλοι καΐ βραχνν τίνα βώξεΰϋ-αι
χρόνον, παρυφίβταται ονν τα κακά ταΐς ηροηγονμέναις των
'όντων ίνεργείαις καΐ ονδε δι^ άλλο τι 5) το άγαϋ'όν^ και
%αρν%οθταβιν αύτοΐς εις δέον χρηται τό τιαν και άγα&ννε- 24
ται Ι καΐ ταύτα τ^ των χρωμένων δυνάμει, δώ καΐ ονδεν 123 ν.
ακρατον κακόν, άλλ' ίχνους άγα&ού μετείληχεν, καΐ το κακόν
ονν ϋ'εόϋ'εν^ ως άγαϋ'όν λ-}^, καΐ ταύτα ν% άλλων μερικών
αιτίων καΐ ηλειόνων ίηειΰοδιωδες γεγονός αύτοΐς τοις πολ-
λοίς έκείνοις, %ρος μϊν ονν την τιερί των κακών ξήτηβιν
τοΰαύτά φηύιν 6 λόγος, άναιτίονς αυτών άτνοφαίνων τους 30

1 ο£. άβ ιη&Ι. 8η1)8. 237, 21 5 οί. Τίιη. 48». 68^ Ργ. άβ πιλΙ. 8ιι1)8.
250,5 6 ^ΐ£(Τ9Ταρμ^ι;α] β ρΓίΐΐ8 βχ α ιη^ 8 ^ν βχ δν, άβίηάθ ο 88.
11 τ&ν ΟΟΓΓ. ιη^ 14 τοΐα βχ τό ιη^ 21 %'νητοΐΰ ναι. αάά. πι'*

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 39

ϋ•εούς. ΙΙρ6ς δε τήν δεντέραν τήν τιερί τών αντοφανειΰάν β
λεκτέον^ οχί τών ϋ'εών μενόντων αμετάβλητων καΐ μηδέν
ηροΰλαμ,βανόντων ^ άτΐοβαλλόντων αντών φάβματα &εΐα
τνροβάλλεταί^ την γενεβιν ίν τω τνερί ημ&ς δεχόμενα τόηω.
5 τών γαρ 6ρώντων βώμαβι χρωμένων καΐ των %•εών αντών
άΰωμάτων όντων τα άπ αντών προτεινόμενα θεά/ιιατα τοίς
ίτναξίοις εχεί μεν τί καΙ άπ6 τών προτεινόντων^ έχει δε τι
καΐ τοΓς 6ρώ6ΐν ΰνγγενές' δώ καΐ όραται καΐ ο-ύ τίαβιν
όραται. καΐ γαρ τοις όρώβίν αντοΐς όραται τοις ανγοειδέβι

10 τών ψνχών τνεριβλημαβιν' καλνητο μένων γονν τών ομμάτων
δραται τνολλάκις, ως μίν ονν διαβτατα καΐ Ιν αλλω τοι-
οντω τω άερι φανταξόμενα ΰνγγενη τοις δρώβιν ύφίΰταται'
ως δε ϋ'ειον προβεβλημενα φώς καΙ ως δραβτηρια καΙ ως
ίνεικονιξόμενα τάς τών ϋ'εών δννάμεις δια τών εναργών

ΐδ ύνμβόλων αντών ίξηρτηται τών προτεινόντων αντα κρειτ-
τόνων ' δώ και τα άρρητα ύννϋ'ηματα εκείνων άποτνηονται^
τα μεν αλλην τα δε αλλην μορφίιν τζροβεβλημενα. δήλοι
δε καΐ τα λόγια ηρος τόν ϋ'εονργόν λέγοντα ΰαφώς^ οτι

19 &<5ώματα μέν ίΰτι τα Ό'εΓα ττάντα, ϋώματα δε αντοΓς

Γ. 24γ. 'ύμών ένεκεν ίνδεδεται^ |ΐιή δυναμένων μετα\0ιεΐν
άΰωμάτως τών άΰωμάτων^ δια τήι; ΰωματικίιν εΙς ^ν
ένεκεντρίβ^ητε φνοιν. ταντα μεν ονν καΐ φαίνεται
και άφανη γίνεται κατά τήν βονληβιν τών ^εών' αντοί δε
αφανείς εΐβιν^ μένοντες οίοίτΐέρ είοιν μήτε τι ηροΰλαμβά-

25 νοντες έκ τών φαΰμάτων τούτων μήτε άλλοιονμενοι' καϋ'άπερ
ονδε τα εϊδη τα νοερά ^ ΰωματοειδη γίνεται 5) ΰνν&ετα ί}
μεμορφωμένα τών ύφιαταμένων κατ αντα τοιούτων ύφιΟτα-
μένων ^ έκ μίι τοιούτων εκείνων όντων, τνας ονν ϋ'εος

1 οί. Μ&ΟΓοΙ). ίη βοιηη. 1 2, 20 4 ηροα^άλλεται 8. 9 όρ&ι-
ται 1)18 9 αντοΐς βυβρβοίΐίπι | όρατα^ τοΖα ιπι. ιη' 11 όρα'^ται |
διαβτατα τά βχρ. πι* 16 δώ'\ ηβιηρθ δ 18 οί. άβ ογ. οΙίΕΐΙά. 56

28 έ% μή ΙΓ. 6 1ί1;1). πι* | εκείνων ιγ. 5 Ιϋί. πι*, άβίηάβ 8β-
ς[ϊΐϋΛΐΓ Ι μένων καταίητα τό β&υ των νφϊαταμενδντων \ ηάα βίο.:
βχρ. ΐϊΐ\ πΐίίπιιιπι ο βχ ω πι*, " βί υΐϋπιιιπι ν &άά. πι*

40 ΠΡΟΚΑΟΤ

αμόρφωτος^ γΆν αύτοτηηται μορφωτίτίως' ον γαρ ίν ανχόί
ή (ΐορφή^ άλλ' άτΐ^ αντον^ μη δυναμένου τοϋ αύτοτιτονντος
άμορφώτως Ιδεΐν τόν άμόρφωτον^ άλλ^ όρώντος κατά την
αύτοϋ φυβιν μορφωτικως. τοοαϋτα %αϊ πρ6ς τήν δευτίραν
7 είρήΰ&ω ζτμηύιν. Προς δΐ τήν τρίτην &,%αντητέον^ ως αρα 5
τό 'ή}εϋδος ού% ίν τοις χρωΰίν Ιύτνν^ ίλλ' Ιν τοις ύτνοδεχο-
μένοίς τάς χρηΰμωδίας^ ίν ατιαβι τοις μαντείοις τοϋ μ^ν
ΐρΰϊΐηος οίίτε άτζατωντος οϋτε ατνατωμένου^ των δΐ χρω-
μίνων δίΜ τήν Ιαυτών άνετίίτηδείότητα καΐ άβϋ^ενείαν άλλο-
τρίως δεχόμενων τήν χρηΰμωδίαν^ ΙΕ^ί^Ο ούδε τούτου γινο- ία
μένου %αρά την βούληΰίν των ιρώντων. αβίους γαρ οντάς
το^ς χρωμένους ί&ελουύιν ων εΐβίν α^ίΟί μόνων τυγχάνειν*
εΰτι δΐ οΐς το μεν άληϋΊς τναρ^ αύτοΓς κα&αρώς Ιδρυμενον
ου τνροΰηκεί γνωναι^ δία δΐ τοϋ ψεύδους εΙς αύτοί}ς η%ον-
τος καΐ ίν αύτοΐς 'δτηοΰτάντος τιαϋ'εΐν οΰα ηροΰήκει, οϋτε ΐ5
ουν &γνοοϋ(5ιν τήν ίιλη^ειαν οϋτε άφανίξου6ιν'{ού γαρ ϋ'έμις
αΊηοΓς^ άλλ^ ά\φανίξομένΎΐ δίΜ το^ς μετέχοντας εΙς ώφέ- ί.24ν
λειαν χρωνται τ&ν τήν άλη&είαν άφανίξόντων. τις δε -ή ίνε-
Λίτηδειοτης^ δί* ίις της άληϋ•είας ενδέχεται μίι τυγχάνειν &ς
ε'ΰτιν άλλ' ως ούτι ϊβτιν τναρατρέτζοννας αύτίιν τους ύπο- 20
δεχόμενους^ ειρηται δια τνλείονων έν τοις εΙς τα λό^^^α
γεγραμμένοις^ %αΙ της έν τοις μαντιχοΐς ιΰτορίας μαρτυ-
ρούΰης ημΐν^ Ζταν λέγωΰιν 5) δια τ6ν τότΐον ί) ίώ τόν
καιρόν 5) δια τδν τρόηον της τών χρηΰμων έκδόΰεως ί) διά
τίνα αλλην τΐλημμέλειαν ηαρυφίΰταΰ^αι το ψεϋδος έν τοις 25
χρηΰτηρίοις. ν,αΐ γαρ τναρά τας έραηηΰεις ουκ 6ρϋ•ώς γενο-
μένας^ μίΐ οτι γε τναρά τάς αλλάς τάς τιυριωτέρας αίτιας
δυνατόν τοϋτο βυμβαίνειν^ κάτωθ-εν των αίτιων δντων,

4 ροβί φύσιν βχίίΐί ή 20 ώα ^σται, η &λλ* ώα ουκ ^ατινί
'^ ίηίβΓ λ βί ω 8.(1(1. ιη' 24 χρηαμών'Ιμών 88. ιη^ 27 (Ιίοι
βοΐβΐ) μή χι γε {ΒοΥπχήά λϋίο. ΙΠ 333 ΡοΓρΗ. αά ΟαηΓ. 34, 25
Οβοροη. 112, 12 Β.) Λ\1^ μή ζτι (οί. ΜίΐίίΙιΐΒ,Θ 624); ΐία ηί Ιιίο
μη %τι γε ίη ρίΐρ. ιηιιβ. Βήί. 42, 23 Κ. (α. 172 &. ΟΗγ.)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 41

αύτων δε των θεών ανω&εν την άλή&είαν άεΐ ηροτείνόντων
τοίς δνναμένοις αύτης τνγχάνειν,

Ταντα μ^ν ονν %αΙ ίν οίλλοίς ίτνχεν δίαίτης μετρίας^
δέδεικταί δΐ ίκ τούτων πάντων^ Ζτν δύο των νόμοον δντών

δ τών ϋ^εολογΜοόν ^ καΐ του δευτέρου δίτνλοϋ^ τρεις οι τύηοι
ηάντες εΐΰίν' ων ο (άν τ6 άγαϋ•ουργ6ν μόνως άτιονέμειν
ά^ιοΐ τοις ^εοΐς^ ο δ^ τδ άμετάβλητον τναντελως (καΙ γαρ^
ύφ* ίαυτ&ν καΐ ύη οίλλων), 8 ί^ τό άληϋ•ευτΐ7ί6ν Ιν απά-
ΰ<χις ταΐς ΙνεργεΙας, καΐ ταϋτα ΰυμβαίνει τοις ίν τω δε-

10 κάτω των Νόμων [ρ. 900^ 8<1<1•] τ^ρκ^Ιν ως εϋτίομεν^ ττ[
άγαϋ'ότητι τ-^ δυνάμει τ^ γνώΰει, προΰ^εντος δε του Πλά-
τωνος ίν τοις %ερΙ της άληΰ•ε£ας [ρ. 382®], οτι τνάντγ^
άψευδίς ου μόνον τ6 θεΓον, άλλα και τδ δαιμόνιον^ δει

14 λα|?€Γν άτνό ταύτης της ηρού^ήκης^ δτι το ως άλη&ως δαι-
ί. 25γ. μόνιον τνάνττι (ου τ6 κατά ΰχέ\ΰιν^ ο %αΙ μεταβολας υπο-
μένει παντοίας καΐ άπατα τούτους οΐς αν γένηται φΙλον\
παν δε τδ κοιτ ούύίαν δαιμόνιον λογικον μεν δν πάντως^
άλη^ευτικόν έΰτιν^ αλογον δε 8ν αδεκτον και άληΜας %αϊ
3β0 'ψεύδους, δώ τίαΐ καΐ 6 Πλάτων ούκ εϊπεν άληΟ^ευτικον

20 παν τό δαιμόνιον %αΙ &εΐον^ άλλ' οτι ά'ή^ευδίς παν' αδετίτον
γαρ παν 'ψεύδους' άλλα τ6 μ^ν ως πεφυαος άλη&εύειν μόνως^
τ6 δε ως μητ άλη&εϋον μήτε 'ψευδόμενον. ούον οίν άττα-
τη[ΐΐιών γένος ^ 8 ίΰτορεΐται ^ τάς χρηΰμωδίας ύποδυόμενον
^ ταΐς κλήΰεύιν ύπακοϋον ι) καΐ Ιχ ταύτομάτου τιΰιν ΰυγ-

25 γινόμενον^ των κατά ΰχέΰιν έΰτΐ δαιμόνων* εΐ δέ τίνες ύπ(>
^α^|ΐιόνων άπατώνται των ίντως δαιμόνων^ δι* εαυτούς άπα-
τ&νται καΐ ού δι έτίείνους^ &βπερ καΐ έπΙ των ΰ•ε&ν έλέγο-
μεν. κοινός γαρ εϊρηται λόγος έπΙ τε %•εών τω Πλάτωνι•
χαΐ ^α^^νων της άψευδείας.

4 δντων ββ. ιη* 15 3,η 7ίάν? 16 γύνηιται (ηι ίτ.)

17 μϊν ον'] μένον 18 άλτι^εντνκόν — &δε'Λτον καΐ ίιη. πι*

<ί« ???

ίΟ &%τον ιη* βχ ακ . . . 21 γαρ ίιη. Λάά. ιη* 22 οαον βχ οίον ιη*

23 οί. άβ 11178191,10. 175,14. 190,7 2βάηατώνται - δαι^,\χε^.^^

42 προκΑΟΤ

Περί τζοιτιτικ^ς καΐ των νπ ανττιν είάών καΐ της
άρίύττις αρμονίας καΐ ^νθ'μον τα Πλάτωνι άοκονντα•

Πρώτον ΒίΛΒίν χρ^ι καΐ διαηορηΰαί τνερί της αίτιας^ δί
ην ονκ &7νοδεχεταί τήν %οιητίΚ'^ν 6 Πλάτων^ άλλα ίξοίχίξεί
της δρϋ'ης πολιτείας^ εΐ καΐ μ,ύρον αύτης χαταχέας^ ως των δ
ίν τοις άγιωτάτοίς [εροΐς άγαλμ,άτων ^εμ,ίς^ %αΙ &ίς ίεραν
βτέ'ψοίς αίτΐην^ ω(5%ερ καΐ ίκεΐνα ΰτέφείν ί^ν νόμος [ρ. 398*].

« καΐ γαρ αντο τοντο ξητηΰεως αξίον, ει (ΐεν τι ϋ-είον εχεί
κατ' αντόν^ τΐώς ίκβάλλεταί της ϋ'είας πολι/νεΐας^ εΐ δε μη-

β δεν^ %ώς τψ&ταί ταΐς των ϋ'εών τψαΐς, δεύτερον^ τι δη- ίο
ηοτε μάλίΰτα τήν τραγφδίαν %αί τήν %ωμι%ην ού 7ΐαρα\-
δεχεται^ καΐ ταϋτα ΰνντελονΰαν ηρ6ς άφοβίωΰίν των ττα- ί.25γ.
θών, α μήτε παντάπαΰιν άτνοκλείει,ν δυνατόν μήτε ίμτνψ-
ηλάναν ηάλιν άΰφαλές^ δεόμενα δή τίνος Ιν χαίρω χίνήΰεως^
ην ίν ταΐς τούτων άκροάβεβίν ίκτίληρουμενην ανενόχλητους 15

γ ήμας άττ' αυτών ίν τω λοίτνφ χρόνω Λοιεΐν. τρίτον τίως
ίν Συμτνοΰίω [ρ. 223^] μεν ήνάγκαξεν της αύτης ίτνίβτήμης
είναί κωμωδίαν καΐ τραγωδίαν ίργάξεΰ&αί τους άμφΐ ^Αγάϋ'ωνα
χαΐ ^Αρίύτοφάνη ΰυνομολογειν^ ίν ΤΙολίτεία δΐ Ο'έκ ί&έλεί
τον αυτόν εΙναί τούτων δημιουργόν^ χαΐ ταϋτα ίγγύτατα 20
ούΰών^ ούδε γε ύττοκ^Λτήν αμφοτέρων^ ούχ οτί μίμητην τον

δ αυτόν [ρ. 395*]. τέταρτον^ τι δήτιοτε τας αρμονίας οϋ
φηΰίν [ρ. 398® 88.] εΐδέναί τάς ΰυμτνοτίτίάς αΐτινές εΐύιν
χαΐ τάς ϋ'ρηνώδείς^ ούδε &ς 6 τζροΰδίαλεγόμενος ως αμεί-
νους των άλλων τνροτεΐνεί καΐ τνρος ηαιδείαν άξίοχρεωτέρας^ 25
καίτοι Ίίερί γε των ^υϋ'μων εΐδέναι τι τιροΰτιοίούμενος &π6
της Αάμωνος ύφηγήΰεως 6 Σωκράτης ^ χαΐ δνομάξων ο^ς

ε ίχεΐνος ηαρεδίδου §υΰ•μούς [ρ. 400^]. τνέμτίτον τις ή 'όν-
τως %ατ αυτόν μουΰίκή^ καΐ τίνες αΐ δεύτεραί καΐ τρίται

1 νη' αυτής 10 τιμάται 12 ανντελονβας ΒΘΠΙ8.78

ζΥΓβί Α1)1ι. 46 (Εθ8β Αήβΐιοί. £γ. 81) 14 δη] δύ 16 ή^' 88. ιη»
25 αη ΊίροτίρίνειΊ 26 ηροαηοιού μένος \>] ηοιονμενοβ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 43

μουΰίχαΐ' δοτίεί γοϋν άλλα άλλαχοϋ τνερί τοντων λέγειν^ καΐ
δη καΐ την ποιηητίίιν τότε μ^ν μ,ονΰίκην τίνα τΐ&εΰ^αί^
τότε δΐ διοικίξειν αττό της μονβικης. εκτον^ %οΐον ίγκρίνει ζ
των αρμονιών γένος ως παιδεία χρήΰιμον^ ο δει μεταχειρί-
δ ζεΰϋ•αι τονς %αρ^ αύτω ηοιητάς^ %αϊ τί των ρνϋ'μιτίών εΐ-
δων ίχλίγεται' ^οχεΓ γαρ άδιόριΰτα ταντα άφεΐΰϋ'αι^ καίτοι
ί.26τ. δεόμενα διοριΰμον μάλι\ύτα τοις τιερί παιδείας διαλεγο-
μένοις, εβδομον^ τίνα αμαρτήματα είναι των κατ' αντόν ξ
φηβιν ποιητών^ %αΙ δια ποίας αιτίας μήτνοτε αν τάς

10 Μονΰας αύτάς άμαρτεΐν [1θ^§. Π 669°]. δια γαρ τοντων
γνωΰ&έντων εύρηΰομεν^ οηως αριΰτος ^ν κριτίις τιοιητικης^
άλλ' ονχ ως τίνες ωήϋ'ηΰαν των ίμτνροΰϋ^εν φανλος δια
τ6ν ίν Τιμαίω κατά των Σόλωνος %οιημάτων ΪΊίαινον,
ίγδοον^ τίς 6 κατά Πλάτωνα ποιητής αριΰτος^ καΐ Ικ τνοίων η

15 των τε πραγματικών καΐ των λεκτικών χαρακτηριζόμενος
πλεονεκτημάτων, δεΐν γαρ είναί τίνα πάντως κατωρ&ωμίνον^
προς ον αποβλέποντες κρίνειν οΐόμε^α χρηναι τήν ποιητι-
κην. ενατον^ τί τέλος έΰτΐ κατ αύτον της δρϋ-ης ποιητικης' %>
δει γαρ την ορθότητα παντ})ς εΥς τι τέλος άναφέρεβϋ'αι^

20 καΐ δι* ίκεινο ι) άμαρτανόμενον ^ κατορϋΌυμενον ποιεΐν το
δρϋ•6ν καΐ διάΰτροφον εκάΰτου τών επιτηδευμάτων, δέκατον^ Γ
τίς 6 έν τω παντί ποιητής^ εις ο ν βλέπων καΐ 6 ττ^δε ποιη-
τές τεν^εται τον οικείου τέλους, ον γάρ έΰτιν ούδεν τών
ως άληϋ•ώς άγα&ών^ ο |χή πολλω πρότερόν έΰτιν έν τοις

25 ολοις η τοις μέρεΰιν,

"Ανω^'εν ονν άρ^άμενοι λέγωμεν^ δΐ τ^ν αιτίαν τήν α
ποιητικην καΐ ταντα εύδοκιμονΰαν &ς παιδεντικίιν έν εκεί-
νοις τοις χρόνοις Ο'έκ αποδέχεται^ της παιδείας τονς τύπους

2 καϊ ροβΐ) δη 88. ιη^ 4 ττο^^^β/οί] 9Τα&^£/α(; 6 άφεΐΰ^αι]
ει βχ / ιη^ (ροββίβ άφέα^αι) 9 οίΐτίαα- αν\ 11 πώς ιη\

ΟΟΓΓ. ιη* 12 80. 08,11ίιη8,ο]ΐΐΐ8 βϊ ϋαήβ, οι. ίη Τίιη. 28°

15 πραγματικών'\ πραγμάτων ιη* πρακτικών ιη^ 16 δει \}

18 τί] εΐ ιη\ άβΐ. βΐ; τΐ 88. ηι* 20 η ρήυβ 88. ιη'*

23 ο'ΰδ^ν] ν ρθ8ΐ) αάά. ιη^ 24 ίιη. πρ. τό ά βϊ 810 άβίηοβρβ

44 ΠΡΟΚΑΟΤ

αντος ηαραδίδονς. ίο^εν γαρ μψηηχης άτΐάΰης ονΰης της
των τνοίητών ηραγμοηείας ΰννίδεΐν^ οτί δνο ταντα ηλημμ^-
λονΰίν ίν τάΐς μψήβεβίν^ τόνε μεν άνομοίως μιμούμενοι τα
τνράγματα^ τίερί ων τνοιοϋνται το^ς λ6\γους^ τότε δε ομοίως 1 26 τ.
μ}ν ηοικίλων δε οντες μιμηταΐ ηονκίλοίς τναρεχόμενοι τας δ
μιμηΰεις εΐκότως. Ζταν μ^ν οίν τα των ϋ'ε&ν ι) τά τ&ν
ηρώων μιμωνται^ λαν^άνειν αύτοι;^ άνομοίως μιμονμενονς^
δι^ ίμηα&ών ονομάτων χαΐ ιγνοι ττα^α φνύιν ϋντων η τναρά
^εΰμόν ίτνιχειρονντάς τι λέγειν περί αυτών εΓτε ίν μύ^ων
πλάύμαΰιν εϊτε ανεν μνϋ•ων^ ίξομοιονντας μ^ν τά 'ίιρωϊχα ίο
τοις άνϋ•ρω7ίίνοις τ^ϋ'εΰιν^ και κα^έλχοντας εΙς τά αυτά τω
λόγω %α%'η^ φιλοχρηματίαν άνελεν^ερίαν άλαξονείαν άκο-
λαβίαν (είναι δΐ ταντα των ηρώων ανάξια πάντως^ οί)^
θέων %αΐδας ίτιειληφαμεν) ^ ηαραηετάομαβιν δΐ χρωμένονς
δνόμαΰιν αΐΰχροΐς ίτά των ϋ'ε&ν της τνερί αύτων άληϋ'είας^ ΐ5
ων ο'ύ ^άδιον τοις άκονουΰιν άλλως τε τιαι νίοις ονΰι γε-
νέΰ&αι κριταΐς. ταντα δΐ α/ιιφότε^α δηλοϋν τήν άνόμοιον
μίμηΰιν^ των μεν αύτό^εν ο-ύκ ίφαρμοξόντοαν^ οΐς μιμούν-
ται^ τ&ν δε οτηί α'ύτό&εν έφαρμοξόντων διά τήν κατά τό
ηρόΰχημα της μν&οηοιΐας φαινομενην άχοτνίαν. δει γάρ 20
τον μιμητ^ιν καΐ τάς έννοιας οΙκείας τναρέχεύϋ'αι τοις ηρά-
γμαΰιν^ εικόνας εκείνων είναι βονλομένας^ και τά ονόματα Ββΐ
πρέποντα ταις έννοίαις έκλέγεβϋ•αι. διο περί μεν της των
μνϋ•ων τ&ν &είων ποιήύεως εϊω%•εν λέγειν ΰνχνόν^ οτι καλ&ς
'ψενδεται^ 'ψενδος εκείνο καλόν όνομάξων^ όπερ αν τι Λ' 2&
ονομάτων καλ&ν αποκρνπτον τήν άλη^^ειαν* τζερί δε της
τ&ν ηρωϊκ&ν πραγμάτων μιμηΰεως^ ονχ οτι ον καλ&ς ψεν-
δεταί φηοιν^ άλλ' όλως οτι 'ψεύδεται^ τοιοντονς είναι τους \

1 άίτάσησ] ά ίτ. τα^ 2 ροβΐ; 7^ο^ητών βχίαΐ) Λράγματων
7 ηρώ^'ων 9 ίηίβΓ εΓτε βί μν^ων διά βχρ. πι^, έν &άά. βΒ,άβτα

10 ΊίΧάόμαΰΐν (ΰμ ίτ.) 12 άλαζονείαν] ει βχ ι ιη^

13 ήρώ'^ων ^άξια] άν 88. πι* ψΐΛβ ΐη ά βΓ&8. ' 23 οί. Ρ1. Π
377^ 8<ι. 26 ίΙ 88. ιη8

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 45

£.27 Γ. ήρωας δειτ^νϋΰα οΐονς τον ς ανθρώπους, οτνον μ^ν ονν
δέον τα άληϋ'η λέγειν 'ψενδεΰϋ'αί δίά τήν άνοίκειότητα των
ηαϋ^ν^ α%ερ έ%1 το^ς Ύ^ρωας άναπέμπονύιν^ οτνον δε ψεν-
δεΰϋ'αί δέον |χή χαλως 'ψεύδεύ^αί δια την άνοίτ^είότητα
5 των ονομάτων, ων έν ταΐς ΰ'εομ,υϋ'ίαίς παραλαμβάνουΰίν,
Λρός τους ϋ•εονς. αϊτών δε είναι τούτων, όπερ αντός ίν
ΤιμαΙω λέγει ύαφ&ς [ρ. 19^], οτι το (ΐψητικόν ί^ος οΐς
αν ίντραφ^, ταντα μιμεΐύ^αι δύναται μΛλίΰτα' το δε έκτος
της τροφής εκάβτοις γινόμενο ν γαλετιον μίν ίργοις μιμ^ΐύ^αι

10 γίνεται, χαλεηώτερον δε λόγοις, ούκοϋν οϋτε ί'ργα %ρέ%οντα
τοις ί^ρωβιν άποδιδόναι δύνανται καΐ δια τούτων μ,ιμ,εΐύ&αι
την εκείνων ζωην, τα μίν άνδρικώς τα δΐ βωφρονητικώς
ίνεργονβαν, ο^τε λόγονς οΚ^ς αν εκείνοι φΟ'έγ^αιντο, η έν
%ολέμ.οις αναστρεφόμενοι τιύιν ί) έν ειρηναις, ί) ηρΙ)ς Ο-εονς

15 ^ ηρ^ς άνϋ•ρώπονς, άλλ^ οί)^ οΓ ΛολλοΙ των άνϋ-ρώταων, 5)
βλαΰφημονντες εις ^εούς καΐ άτΰαν&αδιξόμενοι , ^ κόλα-
τίεύοντες ανθρώπους η υβρίζοντες, δια δΐ την αύτίιν αίτίαν
καΐ %ερϊ &εονς Ίίλημμελονύιν , από των 6υνήϋ•ων αύτοις
ονομάτων λαμβάνοντες καΐ οϊς ένετράφηβαν, οΰα τίρος την

20 κρνψ^ν οΐονται αυντελεΐν αντοΐς, των Ο'εων κλοηας άρτΐαγάς
πλάνας μοιχείας πολέμους έτνιβονλάς, πολλον δέοντες εκείνα
τα ονόματα τοις πράγμαΰιν τι^έναι ηερι ων λέγονΰιν, οβα
τ&ν εν τραφέντων έβτίν καΐ έν ταΐς δρϋ'αΐς ανω καΐ κάτω
ϋ'ρνλεΐται πολιτείαις, οϊον ϋ'έμιν δίκην νόμον άφέλειαν

25 αΙδω πάντα τα τοιαντα, ύύντροφα τοις εν πολιτενομένοις

127 γ. δντα. τά γονν \ αΐΰχρά καΐ αϋ^εΰμα ονδε προφέρεΰϋ•αι
τούτοις άνεκτόν' ού γαρ ηγοννται χρηναι μολύνειν τήν
γλωτταν, όργανον ονΰαν της &εών ύμνωδίας καΐ της προς

10 £ΐη ο^κονν'ϊ 12 βωφρονΎΐτικωβ (η βχ *) βχρ. ηι'?

0•αδι
13 ένεργο^ϋάν 14 η προσ ^εονα ΐιη. πι® 16 άηαυλέιξο'

μενοι 88. ιη°, ίηι. μη ηροαανλοϋντες κατά τρόινον βί ραηΐο ΐπίτα

γρ. άτναν^αδιξόμενοι ίώ.^ Άυά> ιη' 20 άρ7^αγάα Λάά. ιη®

46 προκΑοτ

τους άγα&ούς ΰννονΰίας^ δια της τούτων φ^έγξεως. τ^ν
μ} ν ονν άνόμοιον μίμηβιν διτνλην ονΰαν ηαρά τοις ηοιηταίς
δ ία ταντα ίτνερράτΐίβεν ^ ομοίον ταύτην ηράττονΰαν^ &ς ει
ζωγράφος ^Αχιλλέα μιμ^ίΰϋ'αί Λροϋ'έμενος Θερΰίτην γρά'ψειεν^
^ ^Αχίλλέα μ^ν ον φνλάττοντα δΐ την άνδροίην ξωην^ οτνερ 5
<ϊν Νόμ,οις [Π ρ. 668*^] ίκάλεβεν τό εν μετά της δρ&ότη-
τος. Τήν ^£ άνομοίαν μίμηΰίν ί%ά%ΐ(5εν τήν %αρα τοις
τνοιηταΐς καθ' έτερον τρότνον δια τήν των τναντοίων η&ων
%αί ειδών ξωτιχ^ιν δμοίωΰιν ώΰαντως μιμονμίνην δείλοί)ς
άτίολάΰτονς άνοήτονς ως ανδρείους βώφρονας ϊμφρονας, ίο
ταύτψτ γπρ. τ^ν ηονκιλίαν ηαντάκαύιν &νε%ιτηδειον είναι
τνρός τήν %αιδείαν^ τυτνονν τα ίι^η των ηαιδευομένων ίν
μόνοις τοις άγαϋΌΐς ¥ργοις τε καΐ λόγοις <5ηουδάξου6αν,
φνβει γαρ την ψνχήν ημών χαίρειν τοις μιμτιμαύιν^ δώ
τίαΐ φιλόμυϋΌΐ τνάντες ίύμέν^ καΐ ηαιδες ίντες^ ίαν βυνε^ι- χδ
ξώμεΟ'α βυξην μιμήμαύι παντοδατνοις ^ ίξομοιούμε&α μεν
αύτοις δια τ6 ηροΰτΐάΰχειν^ γιγνόμε&α δε %αί ημείς τοιοντοί
τίνες %αΙ α%οβαίνομεν τα 9^0^ τνοικίλοι δια τ6 χαίρειν τοις
τνοιτίΐλοις ύηο των τνοιχίλων τνλαττόμεροι μιμημάτων. αίτιον
δε ηάλιν του τήν Ίίοιητιν,ίιν των %οιν>ίλων η^ων μάλλον 20
είναι τίοιητιχίιν ^ των ϋού^ν ταυτόν^ ο καΐ εμτνροβϋ'εν
εΪΛομεν ίν Τιμαίω γεγραμμένον^ τ6 μιμητιχον ί&νος ταϋτα
μιμεΐύΟ'αι §αον^ οϊς \ αν ίντραφη. τους ουν τνοιητάς 128 γ.
τοιουτοις ύυντρόφους οντάς άν^ρώτΰοις ποικίλοις καΐ τταν-
τοδαποις ά/τναδειν της τών απλών καΐ άτιλάΰτων μιμήΰεως 25
καΐ τα ποιήματα τναρέχεΰϋ'αι τοιαύτα^ τοιούτους έίλλον^
δυνάμενα Λοιεΐν τους ΰτνουδάξοντας περί αυτά. τοιγαροϋν
εύρήύομεν τίαΐ των νυν ανθρώπων τους μάλιΰτα ζηλοπάς
αυτών μάλιΰτα το ηϋΌς ποικίλους' ^χει γοϋν λόγον παν-

3 ηράττονααν] ηράττοναιν 8 ηα^'&ν 9 ροθύ όμοΐωαιν

βχίαί 'ώά μιμόνμένών δ^ όμοίώάιν^ \ μιμούμενων, οογγ. Ι)
18 διά — ηοιαίλοια ίιη. πι* 21 β,η μιμηίΐτιπ'^ν'ί 22 τίηό

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 47

ταχον το ^αν^ιάξον ^μοιονΰ^αι 7νρ6ς τδ ϋ'ανμαξόμενον^ χαΐ
τΐ&ν το ίιδόμ^νον ΰνμφνεβϋ'αί τνρος τδ ^δον, τοις τοίννν
ηαίδεντί'Λοΐς των νέων μάλιύτα νόμοις φνλακτέον τήν τοί-
ϋίύτην ποίητικήν^ ως 'ήίεΓαν μεν ονΰαν ηαιβίν^ ού μέντοί
δ καΐ ηρ6ς άρετην ώφέλιμον^ αλλ' οβωΛερ ίιδείά μάλλον^
τοΰούτω |?λα|?£ραν ονΰαν μάλλον ' χαΐ Μοϋΰαν Ιτίλεκτεον
τήν ανύτηροτάτην μέν^ εύϋ"^ δε της &ρετης αγονβαν, ονδε
γαρ ίατρικίιν ^ανμάξομεν τήν ηδονύαν^ άλλα τήν {}γιάξον'
6αν' εβτι δε τιαί ή ηαιδεία των ψνχών Ιατρική^ την άνω-

10 μαλίαν ίζορ^οϋΰα %αΙ την δια0τροφί\ν των Ιν ανταΐς ηα-
^οαν^ &6τε καΐ ταύζην^ ίκλεγεΰϋ'αι δει %αί ηοιημαχα καΐ
ί3α!$ηδεϋματα πάντα ηρος τήν των νέων άγωγήν^ ονχ οβα
τέρτιει τήν νεότητα βλάτντοντα^ άλλ' οσα τίΟβμεΓ^ καν τι
δυύκολώτερα, — ^ύο τοΙννν^ ίνα ύυλλαβόντες εϊτζωμεν^ αϊτια

15 τον μίι είναι παραδετίτέαν τήν ποιητικην εΙς %αιδεΙαν 6ρ-

&ήν^ (βν^ οΐς μεν άληϋ'&ς μιμείται (ταντα ί' έΰτϊν τα άν-

^ρωπιτίά^ το ηοικίλον της μιμήΰεως^ ίν οϊς δϊ ψενδώς

μιμείται^ το άπαδον της μιμήύεως^ %αΙ τοντο διττόν^ η ίν

£.28 ν, ζοις δνόμαΰιν μόνοις ^ καΐ τοις ηράγμαΟιν^ ως έδεί'κνν\μεν.

20 έηειδη δε όλως την 7ίοιητι%ί\ν Ιεράν εϊναι των Μονΰων
&%αντες ύτνειληφαμεν ν,αΐ τήν άργίιν εΙς άν^ρώτίονς τναρελ-
^εΐν κατά την εκείνων έτίίπνοιαν^ είκοτως δηηον καΐ της
Ιαντον πολιτείας έκπέμπων αντήν δια τάς είρημένας αιτίας
ούκ οϊεται δεΐν άτιμάΰας έκηέμπειν^ άλλ^ ως ίεράν Μονβών

25 ταΓ|^ 6μοίαις τιμαΐς των αγαλμάτων τιμήΰας^ μνρω και
ΰτέμματι. μή γαρ ίή τοντο οίηϋ-ώμεν^ οτι και τήν τοιαντην
ποιητικην^ καΐ εΐ τί} άρίΰττι πολιτεία τνγχάνει προύηκονΰα
μηδέν ^ πρ6ς παΰαν ξωίιν άνάρμοΰτον είναι ϋ•ηβεται και
βλαβεράν^ άλλ^ εϊναί τινας^ οϊ και άπό των ταύτης 6νί-

2 ηατόν πα* 5 β,η ηδεΙανΊ 6 βλαβεράν^ α ροβίβήυβ

βχ ο ιη* 10 έν-ταύτην ϊχα. ιη* α'ύταΐς'] αίηοίσ 19 έν ροβΐ)
καϊ 88. ιη*; ΛΪ οί. Β,ά ί. 165' 24 ονκ οΐ'εται] ο'ΰχ ωατε (β ίτ.),
ίιη. 7^. ούκ οϊεται ιη' {ο^3Κ φετο Ε&άβπη.) 25 τιμαϊα 88. ιη®

48 ΠΡΟΚΑΟΤ

ναίνχο αν λόγων, ως γοϋν αντός φηΰνν^ καΐ τήν ψευδώς
τά ϋ•εία μ^μ,ψημ,ένην Ιν (ΐέΰοις ΐεροΐς χώραν ίχείν^ Ιν οίς
Ύ,αϊ τα βνμβολίτίώς λεγόμενα Λρέτίοντα φαίνεται τ§ ΰνμτΐάΰτι
^ερατΐεία των ϋ'είων καΐ ή τούτων &κρόαΰίς ΰνντελεΐ ττ^ός 4
την ολην [ερατιτιηγ^ αντης της ζωής των ακονόντοαν ενίδρν- 862
%είβης τοις ϋ'εοΐς καΐ άΰφαλώς ηδη των τοιούτων ά%ουον-
<5ης λόγων ^ δί* ων ίτιανάγεται %αΙ τα τελευταία των τννευ-
.μάνων, καΐ ϋ'έλξαντα τοις τοιοΐύδε ύυμβόλοίς άχώλυτον τνρο-
ζενεΐ %αρ Ιτίείνων εΙς ίιμας ττροΐ'έι/α^ τήν &είαν ίτίίηνοιαν,
οίον άτΐοηληΰ^έντων οϊς χαίρουβίν δνόμαΰίν καΙ %ράγμαύιν, ίο
ο^ω δη %α\ την των τζοίκίλων μψητίκ^ιν η&ών εϋροίμεν αν ττού
τιβιν ώφελιμον, οίς τό μή Ίίοι%Ιλον τον τζοίκίλου βλαβερώ-
τερον' δώ δίι ττρο^ τήν τυραννιγ,ην ατναΰαν ηολιτείαν είναν
χρηΰίμον, ονκ Ιώΰαν ίνΐ χαίρειν τω χείρίΰτω της ζωής εϊδει 14
^όνον, άλλ' ίτνείΰάγουΰαν τήν Ικ της \ των τναντοόατΐών ί. 29γ.
ηθών μιμηΰεως αγωγην, \^^ρ^ς\ ^ήν Ιίμον καΐ τά αμείνω
καΐ τα χείρω τνεριτντυύΰομενην ίτατηδεύματα. καΐ γαρ εοίκεν
άς τω βαβίλιχω καΐ ϋ'είω της τΐολιτείας εϊδεί τοντο είναί
το ποίτίίλον βλαβερόν, οϋτω τω έΰχάτω καΐ τυραννιχφ ώφέ-
λίμον' όίττον γοϋν τό άτίλονν, ^ το %ρεΐττον ^ το γεΐρον 20
τον ποίτίίλου, καΐ τό μεν βλα%τοιτο αν τω ηοΐ'ϋίλψ ηροβ-
^ρώμενον χείρον γίγνόμενον, &ς του χείρονος άνατΐψτίλά-
μενον, το δε ώφελοιτ^ αν κρεΐττον γινόμενον, ως του κρείτ-
τονος άπολαϋον. εΐ ί' ονν καΐ αλλαις έΰτΐ τιολιτείαις τιοΐν
4] τνοίητικη χρήΰιμος, ως μεν τ^ ηρωτίΰτι^ι μίι τνροΰάδουΰαν 25
άτΐοτνεμτιτέον, ως δε Μουύών άγαλμα ουΰαν τψητεον, έτνεί
καΐ Λ&ΰαν τεχνην ίεράν είναι ^είου τινός φάμε ν, άλλ ού
δια τοϋτο τους ηαρ ημΐν φύλακας τεχνικούς ίΟ'εληβομεν

1 ο£. Ρ1. ΓΠ 398* 2 £ΐη μεγίΰτοις7 7 Ιιαβο ηοη 83,η8,;
«.η έπάγεται? 10 άποληα&έντων ιη^, λ ββ. πι* 11 ίή 1)1 ^έ

14 §νϊ βχ ένι Ώί^ Ι ;^αίρ€Μ/] αϊ ιγ. ιη* | χειρίΰτωι ίιη. ιη^

15 άλλ' ^7^εισάγονΰ^^ν] ' ^ττ ιη* Θχ ο ? 18 εΐ'δει] Γ8.8. βυρΓΗ.
•βί ροβί ει, 88. ναι (τιηάβ είδύναι \ή 27 %'Βίον βχ ^εον πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 49

άΛοτελεΐν^ ^ν ίΛίχηδευμα μόνον ί'χοντας την της τΐόλεως
ϋωχηρίαν, τάς μεν ονν τέχνας εΙς τήι/ κάτω τΐόλίν άτζε-
τνεμψεν^ την δΐ τϋοιητικην εις αλλην εΐκότως. αϊ (άν γαρ
δργανιχ^ν Λαρέχονταί χω Ίίολιχιγ,ψ καΐ τοις ϋρχονΰίν χρείαν^
6 &ς ύτϋοτετάχϋ'αι καΐ |ΐιή άμφιαβητειν τήν ίαυτών φυλαττού-
ϋας τάξιν Λρος χους χης ταόλεως ΰωτηρας' τήν ίέ ΛΟίητ^κήν
φρονήμαχος ονΰαν άνάτνλεων καΐ ηαιδενειν ίτναγγελλομένην
ούκ ϊβχι ΰνγγ,α,ταλεγειν ταΐς χέχναις^ μ^ι λά&ωμεν ίιίίχειχί-
ύματα τκηαΰτίενάξοντες τΰρος χους άρχοντας Ικ χης κάτω ηό-

10 λεως καΐ χρεφονχες ίτΐίχηδενμα προς χην των φυλάκων ίηΐτ-
χηδενΰιν ενανχίώχαχον. το μεν ουν ηρ&τον των τίροβλη-
ί.29τ. μάτων [ ταύτΎ} δίαϋ•ηΰομεν.

Τ6 δ^ δεύτερον (τοϋχο ί' ην το την τραγωδίαν Ικ- β
βάλλεΰ&αί καΐ κωμωδίαν αχοηως^ εϊηερ δια, τούτων δυνατόν

15 ίμμέχρως άποτίίμπλάναι χα τίάϋ'η %αΙ άτνοτΐλήΰαντας εύεργα
τνρος τήν %αιδείαν ^χειν^ το τνεπονηκος αυτών ^ερατΐεύ-
ύανχας)^ χοϋτο ί' ουν Λολλήν καΐ τω ^Αριΰτοχέλεί ηαρα-
6χ6ν αίχιάΰεως άφορμην και χοΐς ^3%ερ των ηοιηΰεων τούτων
άγωνιϋταίς των Λρος Πλάτωνα λόγων ούτωΰί τΰως ημείς

20 επομένως τοις εμΐΐροΰϋ•εν διαλύΰομεν. παν το μιμητικόν
χων -ηαντοδαηών η^ών^ δια μεν χην μίμηΰιν ραδίως ειΰδυό-
μενον εις χάς χών άκονόνχων διανοίας^ δια δε χην ποικιλίαν
βλαβερόν αύχοΐς γιγνόμενον (βτνοι^ αχχα γαρ αν γι τα μιμηχά^
τοιαϋχα ανάγκη γίνεϋΟ'αι χον προΰπάΰχονχα χοΐς μιμημαΰιν\

25 άλλοχριώχαχόν ίΰχιν πρ6ς τήν εΙς άρεχην χών νέων αγωγην,
απλούν γαρ η άρεχη καΐ αύτω χω &εω μάλιΰχα προΰεοικός^
ω φαμεν διαφερόνχως προϋήκειν τό εν. χ6ν ουν χω χοιούχω
παραπλήΰιον γενηΰόμενον φεύγειν δει τήν ένανχίαν τί}
άπλότητι ξωην^ &ΰτε πάΰης αυτόν δεήβει κα&αρεύειν ποι-

30 κιλίας ' ει δΐ τοϋτο^ καΐ των εις ταύτην κα&ελκόντων πάν-

5 Ιανχ&ν'\ ν 88. ιη^ | (ρυΧαττονΰαΰ βχ φνΧάττοναα ίώ}
10 και Ι τρέφοντεβ βχ καί \ τι έταόντεα ιη^ 15 άπο'πληΰαντα,
ΟΟΓΓ. ΒβΓη8.78 17 ίτ. 81 Βοββ.

ΡΒΟΟίιυΒ, βά. ΚιοΙΙ. 4

50 ΙΙΡΟΚΙ.ΟΪ

των οτι μάλιΰτα Λορρωτάτω νέον οντά καΐ δια τήν νεότητα
^αδίως ηλαττόμενον ΙτΖίτηδευμάτων άφεΰτάναί, δηλον ονν
οτι καΐ την τραγωδίαν καΐ την κωμωδίαν παντοίων οϋΰας
μψητικάς ηϋ'ών καΐ μ^&^ ηδονής %ρού%ι%τονβας τοις ώίον-
ονΰίν δίενλαβηϋ^ΰό(ΐεϋ'α^ μή το ίηαγωγ^ αντών εις ϋνμ^τΐά- 5
^εί4χν το άγώγψον ίλίί/ύΰαν τήν των Λαίδων \ ^ωήν 1 80ρ.
άναπλήΰΐβ των έκ της μίμηΰεως κακαη/^ καΐ άντΙ της Λρ6ς
τα 7ϋά^ μετρίας άφοΰίώΰεως ε^ιν τνονηραν ίντετίωΰιν ταΐς
'ψνχαΐς καΐ δνύέκνίΛτον^ τ6 ^ν καΐ το αΛλουν άφανίϋαΰαν^
τα ί' Ιναντία τοντων ίκμαξαμένην άτνο της τνρος τα %αν- ίο
τοΐα μψήματα φιλίας, ίτιει %αΙ διαφερόντως αί ηοιηΰεις
αίται Λρός ίκεινο της ψνχης αποτείνονται τ6 μάλιύτα τοις
ηάϋ'εβιν Ικκείμενον^ ί) μεν το φιλήδονον Ιρε&ίξουΰα καΐ εΙς
γέλωτας άτότιονς έξάγουΰα^ ι) ^έ τό φιλόλνηον τναιδοτριβονΰα
και εΙς ϋ'ρηνους άγεννεΐς καϋ'έλ'κονΰα^ εκατέρα δε τρέφονύα 15
τό %α%^τι%ον 'ίιμών, καΐ οΰω αν μάλλον το ίαυτης ϊργον
&ηεργάξηται^ τοϋοντω μάλλον, δεΐν μίν ονν τον τΐολιτικον
διαμηχαναΰϋ'αί τινας των τνα&ών τοντων άηεράΰεις καΐ 'ίιμεΐς
φήΰομεν^ άλλ' ονχ &ΰτε τάς περί αντα προϋπαϋ'είας ύνν-
τείνειν^ τουναντίον μΙν ονν &6τε χαλινονν καΐ τά^ Μνηΰεις 20
αυτών έμμελώς άναϋτέΐλειν' έ%είνας δ\ αρα τας ποιηβεις
προς τ^ ποικιλία καΐ τό αμετρον ίχονύας ίν ταΐς των πα-
ϋ'ών τοντων προκλήΰεϋιν πολλον δεΐν εις άφοΰίωϋιν είναι
χρηϋίμονς. αί γαρ άφούιώαεις ονκ ίν ύπερβολαΐς είΰιν^ αλλ*
έν βννεΰταλμέναις ίνεργείαις ΰμικράν ομοιότητα προς ίίίεΐνα 2&
έχονΰαις ων εΐΰιν άφοΰιώΰεις, εΐ τοίννν ού δεΐ φιλο^ρή-
νονς "Ιιμΐν άποτελεΐΰ&αι %αΙ φιλογελωτας το%)ς τναιδενομενονς^
ο^κ αν δέοι προύομιλεΐν αύτονς ταΐς ταΐΐτα α/χφότερα τα
πά^ πολλαπλαΰιαξονΰαις μιμήΰεύιν, δύο τοίννν ταντα πε-

6 τό άγώγιμον ίιη. Λάά. ιη' | έλκνααν βχ ^κομεν πι* 9 οί.
Ρ1. Π 378^ 14 γύΧωτας Ββπι&^β] τεΧετάς {ε 81*. ιγ,)

18 άηεραίεια 20 χαλινονν (ροβ* Χ Γ3.8., ου βχ ο), ίιη. γρ. χα-
λάν (ρβΓρβΓωη βχ 54, 13) 26 ^χουσαι ί)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΙΑΝ 51

£»θτ. Λοίψαί τον Πλάχωνα μίι τνροΰέΰ&αί τρα\γωόίαν χαΐ χω-
μωδίαν εις την 6ρ^ν ηολιτείοίν &)ς ίύς^ίας (Λΰας ΰΛονδης
τοις νέοίς^ ^ν μεν τό ηοικίλον ως εϊ^Ύμαι των Ιν τανταις
μιμ/ήαεων^ έτερον δε το των τναϋ'ών άμίτρως κινητιτίόν^ &
5 βονλεταί ΰυΰτελλειν τκχτά δνναμιν ^ τρίτον δϊ ίτύ τοντοίς
τό ηρ^^ς τν&ΰαν τήν τνερί τό ϋ'είον %αΙ ηρωϊκόν γένος αντών
ηΧτιμμέλειαν ευχερές, ούδενός γονν άπέχονται των εΙς δυΰ-
ΰέβειαν τεινόντων βημάτων ^ βλαΰφημονΰαι μεν ηερί τους
^ονς^ άτΐορρίητουβοίί δε εΙς τους 9ίρωας αναξίους των

10 "ηρώζον λόγους* οίς ει μ£ν τιιϋτεύΰαιεν ημιν οί νέοι^ τήν
Γιγαντικην ξΌοήν έκ&ρέ'ψουΰίν καΐ την αϋ'εον φανταϋίαν,
^5 έτνιτα^είΰης οΐχηΰεταί ηας δ της αρετής χορός* ου γαρ

%^έΟ'έλει <$υνοι%εΐν άϋ'έω ξω'ΐ} καΐ άΊΐοϋ^ραΰυνομέν^ τηρός τους
%ρείττονας' εΐ δε μίι %ΐ(5τευΰαιεν^ ούδ^ εϊ τι χρηΰτον ί'χουβιν

15 αϊ τίοιηϋεις^ αύτ^ Λΐΰτον ηγηΰονται ί^ά τήν ΛερΙ τα μέγιϋτα
^ρός αύτάς άτιιΰτίαν. πεφύκαμεν γαρ αηαντες οίς αν έιά
τ&ν ΰτΐουδης άξιων διαφερόντως άτΰΐΰτήΰωμεν ^ μηδέ ίτά
χ&ν ατιμότερων ένδιδόναι τήν εαυτών διάνοιαν' βόΰτ η
τίεριττας οιναγτιαίως αύτάς ^ βλαβεράς τοις τΰαιδευομένοις

20 είναι, και ταϋτα προϊδόμενος δ Πλάτων ού δίδωΰι χορον
τοις τ&ν τοιούτων ηοιηϋεων δημιουργοις^ ούδε έτίίτρέτνει
νέοις οίΰιν αύτων άκροάβϋ'αι^ τριών ως ει^^ι^τα^ φυλοοίης
ίνεκα^ δοξών %ονηρίας^ ηαΟ'ων άμετρίας^ της έν τ^ Λαϋ'^
ξω'^ ηοιτιιλίας' &ν τό μέν ίϋτιν του Ιν "ίιμίν γνωβτΐ'Λον

25 κακόν, τό ίέ τοϋ 6ρεγχι%ον^ τό ίέ της όλης '^υχης.

£.81 ρ. Γοντων ίέ διηυ%ρινημένων έτιεΐνο 7νροβϋ'ώ\μεν ^ ο δί} γ
Λρού^έμε^α ϋυγγενίς 8ν τω ηρόΰϋ'εν^ ηώς &ν αυτός ΰυναδοι
τζρός ίαυτόν^ έν Συμτίοΰίω μεν άναγτίάξων της αύτης είναι
τέχνης τιωμωδίαν χαΐ τραγωδίαν Λοιειν^ Ιν Πολιτεία δϊ μη-

9 άηορρίΛτονααι] ρ ρπαβ ίτ. ιη* 11 ο£. ί1ι. ρ1. 49 ίη

Τίιη. 52^. 346* Ιί^αύτόηιατον (ροβίι ό γ&β.) 16 οίς οίν βχ
ί& κ^ ιη' 18 ένδΛόναι] ν ρήιιβ ββ. ιη^? 20 ηροειδόμενοδ
{ει βχ ι)

4*

52 προκΛοτ

δεν ταντας γειτνίωΰας άλλήλαίς ζον^ της αύτης εξεως είναι
λίγων &ηοχελεΐν^ δια το τήν φύϋιν ήμ&ν αλλην τνρος άλλο
ηεφντίέναι τκχτακεκεριιατιΰμενην^ ως μηδέ ίτά τραγωδίας
μόνης ηάντας δμοίως εχειν ηρος τνάντα τα μέρη της τιοιή-
ύεως ταύτης^ άλλα τους μεν ίν άλλοις αύτης μερεϋιν τους 5
^έ ίν άλλοις χατορϋΌνν^ %αί κωμωδίας ωΰαντως. ΰτι μ£ν
οδν άληϋ'ες τό τήν άνϋ'ροαπίνην ψνχην δια τήν άηόΰταΰιν
της ζωής %αΙ τήν εΙς τό εΰχατον τντωΰιν &λ6 της δλικης
ίνεργείας εΙς τήν μεριχωτάτην χαταντηΰαι^ τναντός ίΰτι ΰννι-
δεΐν. ίκείνη μεν γαρ αυτήν Ιποίει τίοΰμικην^ εις το όλον ίο
βλετΐουΰαν ν,αί τοις %εοΐς ύυνδιοικονΰαν τό ηαν βμικρον
δρώΰαν τήν γένεϋιν^ οτιου γε καΐ 6 ^νταΌ'θ'α κορυφαίος την
γην εΐω&ως εΙς το όλον βλέτζειν' η δε εις τοϋτο το είδος
κά&οδος άτιί) του όλου %αϊ τιαντος εις το μερικώτερον αγο-
μένης γέγονεν^ άτΐό μεν του τιοΰμιτίοϋ λόγου κα-θ-' ον εξη ΐ5
ηρότερον ζτ6ν^ του ^ητοϋ ξωου μόνον ηροχειριξούΰης^
άτΐο δε τούτου μερι%ώτερον άλλον τον άνϋ'ρώτνειον προβαλλό-
μενης αντί ζτης} του τναντος ϋ'νητοϋ ξωου ηρονοίας ως
ίνός^ άττό ίί τούτου κατά τον τινός άν^ρώτιου βίον άτνερει-
δούΰης τήν ίαυτης ξωην^ οϊον φιλοΰόφου^ %αι τον κοινον 2ο
του άν&ρώηου λόγον άφείΰης^ ά%6 δ\ τούτου τον ίν τωδε
τω %λίματι καΐ τ^δε τ^ τνόλει καΐ τω|^£ τω γένει βίον ί.8ΐν.
ίνδυύαμένης^ καΐ οΟτω ίή γινομένης μερι%ης αντί της ολι-
ν,ης^ &Λ0 δε της εΙς τοϋτο ητώϋεως λοίττόν ^Λίτηίί^ότι/τα^
έίλλας τίροϋλαβούΰης^ τάς μεν ίκ των ηροΰεχών αίτιων^ οϊον 25
Λατέρων καί ύ%ερμάτων^ τας δε έ% του τνεριέχοντος καΐ της
ίν τούτω φύΰεως ίδιας ^ τάς ζδ¥^ έ% των τνεριΰτάΰεων της
ζωής της οίτιείας τοις τότνοις^ έν οίς κανετάχ^ τνεΰοϋΰα τήν
τελευταίαν %τώΰιν. 1% γαρ τούτων τιάντων όντως -ή φύΰις

ί ού Β,άά. Ι) 2 ροβί; &λΧο Βx^2ά, τάν, 8.η τ^? 3 ο£. Ρ1.
395^ Ι μηδί] δ^ 7 '^τνόΰτααιν 12 80. 8ο1 ο£. Ρ1. VI 509<ι

ον

16 τοϋ] ν βχ ν 18 ζτής^ τοϋ] τήΰ 21 αφείσηα βχ

αφΐ6ΐ6 ηί νίά. πι* 27 ^έ &άά. Ι) | περΐ6τάαεων'\ ττροΰτατην

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 53

αντης κοιτατίετιερ ματ ίΰ μένη την τυρός τάς δίαφερονΰας τέχνας
χοΛ Ιτΰΐΰτήμας καΐ ίτιιτηδενϋεις άΛεϋτένωϋεν ίτνιτηδείότητα^
χαΐ ϋλλη ηρ6ς άλλα τιέφνκεν^ %αί ούδε τνρός ταντα ολα^
όιελονΰα ταΐς εαυτής δννάμεΰί τάς τιερί αντά ξωάς. τοντο

5 (ύν ονν οτνερ ί'φην ηάντων Ιΰτϊν άληϋ'έΰτατον καΐ ως δια
τοντο τοίς μεν κωμωδίαν τοις δε τραγωδίαν Ιργάξεβϋ'αι
δυνατόν ν,αί ο^δ\ ολην κωμωδίαν τίΰΐν ^ τραγωδίαν ώΰαύ-
τως τναΰαν. ον μί^ν άλλ' Ιπειδη τοις ταύτας ίργαξομένοίς
τάς τΰοιηΰεις δυοΓν τούτοιν ίεΓ, της τε γνώϋεως %αΙ της

10 ζϋοης^ της μεν οηως αν ^'χωΰι τέχνην του ηώς εκατέραν
μεταχείρίΰτέον καΐ ίκ τίνων μερών δίαΰκεναϋτίον τιαϊ %ώς
τεταγμένων γ,αΐ όιτοίων τΰροΰώτΐοον^ α ίή καΐ λέγειν εΐώ&αβίν
οί ΊίερΙ αυτών γράφοντες^ της δε οηως αν τοιαύτην πα-
ράΰχωνται την τών ηϋ'ών μίμηϋιν^ &Λθΐα τα τε πράγματα

15 έύτι τα ύτνοκείμενα γ,αΐ τα ταρόΰωπα^ γ,αϊ μη ανόμοιοι γέ-

νωνταί μιμηταΐ τών τνροτε&έντων αύτοΐς^ τήν μ}ν γνώΰιν

ί. 82 ρ. μίαν έν άμφοτέραις είναι την τεχνικην δυ\νατόν^ ο καΐ

δ Σωκράτης 6 Ιν Σνμτνοΰίω φηΰίν {ον γαρ μιμειΰϋ•αι τ6ν

αυτόν ^ άλλ* έτιίΰταβ&αι τνοιεΐν κωμωδίαν καΙ τραγωδίαν^

20 τήν ίε δια τών ηϋ'ών εηιτηδειότητα ταρός αντάς τήν μιμη-
τιτίην άναγκαΐον μηκέτι μίαν 'δτνάρχειν, <^ο)> καϊ 6 έν Πο-
λιτεία λέγει Σωκράτης' μιμεΐΰϋαι γαρ τ6ν αντον κωμικώς
%αί τραγικώς ονκ είναι δννατόν. μάλιβτα γαρ ηϋοηοιός
έατιν η μίμηΰις^ ονκ εΰτιν δε ταντον η%Ός έηιτηδειον ηρός

25 τε τραγωδίαν φιλόϋρηνον ονΰαν καϊ Λρος κωμωδίαν φιλό-
γελων. &0τ εΐκότως διελέ^ν δ Σωκράτης το τεχνικον τον
ηβΊτιον τότε μ^ν ϊφατο τον αντόν έτιίβταβϋαι τίοιεΐν άμφο-
τέρας^ τότε δε ού τόν αυτόν μιμεΐΰϋαι δννατόν άμφοτέρας'
δει γαρ καΐ τέχνης τνρός αύτάς καΙ ηϋονς^ ων ί} μεν κο^νή

3 άλλην 6 8.η ώ& €ΐβ1βη(1τιΐϊΐ? 6 8.ηίβ δννατόν βχίαί το] βχρ.
ιη^ Ι τ^ίίΐΐ' η τραγωιδίαν ίιη. πι^ 8 ηάσαν] η&αιν 10 ^χωαι 6]
^χόνΰΐ 19 ηοιεΐ 21 οί. &ά. 42, 21 26 φιλόϋρηνον — κωμω^-

δίαν ίιη. πι* 26 ωΰτ'] ωΐγ' (ω βχ ο, ιγ βχ?, * βχ '. τ βί ' 88. ιη^

54 ΠΡΟΚΑΟΤ

γένοίτ αν άμφονν^ τ6 δϊ ίξ ανάγκης ίΰτΐ δίάφορον. το-
ΰαϋτα καΐ περί τούτου,
6 Τι δϊ δί} τνερί τον τετάρτου φήβθ(ΐεν^ ηώς 6 Σωκράτης
αναίνεται τας των αρμονίων εΐδέναι διαφοράς^ καΙ ταντα
ηερί γε των ^νϋ'μ>ών άκηκοέναι τι ηαρα Δάμωνος λεγων^ 5
καΐ εΙς τον Γλαυκωνα τήν γν&ϋιν αντοόν &%ο%ίμ%ει τΰροΰτι-
^είς' 6 υ γαρ μονΰίκός. λεγωμεν τοίνυν καΐ τιρος ταύτην
την ξητηΰιν^ τω ηολιτικω ηροϋηκειν καϊ τζερί αρμονίων τι
λέγειν καΐ ηερί ξυϋ'μών^ άλλ' ούχ &ς τφ μουΰικω. του μίν
γαρ ϊργον άφορίΰαΰϋ'αι τό εϊδος οίον είναι δει των αρμονίων ίο
των εις ορθήν άγωγί^ν νέων καΐ ηαιδείαν ΰυντεινοναων^
τω δε τνάϋας ηκριβωκέναι τας έν αύταις διαφοράς^ οΰαι τε
τό φιλόλυτΐον έγείρονΰιν της 'ψυχης καϊ οϋαι χαλωΰι τό
φιλήδονον καϊ 8σα& μετρουϋι τας αμφοτέρων κινηθείς, δει α.
γαρ αύτόν^ εϋτνερ έΰτΐ τω 'όντι μου\αικ6ς^ έηεΰκέφ^αι τίνες ί.82ν,
ωφέλιμοι ταΐς ηολιτείαις, διο καΐ όρ^ώς οΐ λέγοντες^ ως
«(»« δει μήτε τ6ν Λολιτικον αμουΰον είναι μήτε τον μουΰι-
κ6ν άτνολίτευτον. ο μεν γαρ αμουϋος &ν ούδ^ οτι αυντελεΐ
τις αρμονία τνρ^ς τναιδείαν ^νώσίτα^ δια τήν αγνοιαν της
μουΰικης' ο δε άπολίτεντος ων ομοίως άϋτνάϋεται 'Λά(5ας^ 20
ο($αι τε ΰυντείνουϋιν εις άτναιδευΰίαν καϊ ΰΰαι ΰυντελοϋβι
τίρος τναιδείαν' καίτοι της μουΰικης έτΰαγγελλομένης τι^ν
ψνχήν ύυμτΐάΰχονΰαν μεν τοις καλοΐς άτιοφαίνειν^ άνιλλο-
μένην δϊ έτΛ τοις αΐΰχροΐς. τω τοίνυν τίολιτικω τό ηρέινον
φυλάτνων 6 Σωκράτης ατε τιολιτείας &ν δημιουργός εις άλλους 25
άτίοηέμ'Λει τήν των αρμονιών διάκριΰιν, αύτος τους τύτνους
μόνον ύηογράφων της ηρ6ς ηαιδείαν ϋυντεινονϋης αρμονίας,
οϋτω δί καϊ τω ϋτρατηγω τό μίν τέλος αυτόν τνροβηκεν
6ρίξειν τον ως άληϋ'ώς ηολιτικόν^ τίΰιν τΰολεμητέον^ 8τι τοις

3 ^έ δτι ιη»] δέ ηω πι^ 6 αυτών] ω ίτ. πι» 10 άφο-

ρίαϋΌίΐ Ίϊί\ αΰ 88. ιη^ {άφορίααι \ή 11 τών — νέων ίιη. πι'

19 τΐΰ — γνώΰε- ίιη. πι" 23 αλλομένην, ίιη. γρ. άνιλλο-
μένην ιη"

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 55

άδιχειν έγχειροϋϋιν^ τους δί τρότιους τονς τΰολεμίκοίίς χοτΐ

τας διαφοράς έκείνω τιαταλίτιεΐν ως είδδχι^ %οϋ %(ά η&ς

καΐ δια χΐνων ηολεμητέον. οϋτω καϊ τω Ιατρω τνροΰτάξει

864 μίν 6 Ίνολιχίκός ύγιάξειν οι)^ δέον^ μίι μακρόν τίοίοϋντι

5 χ6ν θάνατον ^ χο\)ς δΐ χρότνονς χης ύγίάΰεως ίκείνω τναρα-
δώϋει γιγνώϋΜίν^ είχε διαίχαις χοϋχο ΐίοιεΐν δννατ(>ν είχε
φαρματιείαις εϊχε χειρονργίαίς, οϋτω %αι χω ^τμορι τιαρα-
χελενΰεχαί ^ηχορενειν καΙ Λεί^ειν^ ως χών αΊηών ονχων
διχαΐων %αΙ βυμφερόνχων^ τα δε εϊδη των λσγων οϊς χρω-

10 μένος ηεί^ειν δύναται καΐ τας Ιν αντοΐς διαφορότητας ί%είνω

ί.8«Γ. %αταλεί'ψει διελέ6ϋ•αι %αϊ οραν^ ει δια (ίεμν&ν λ6\γων ^

δια ή'9'ίκών 3) δια δεινότητα πλείονα εχόντων χρή ηεί^ειν

χο^ς &%ονονχας' ίχάΰχους γαρ ίτνάξεχαι δια χων οίχείων,

οϋχω δ^ ονν %αί ΐίερί των αρμονιών μέχρι των τνηων 6

15 ηολιτικος ίβτήξεται της ίκλογης αυτών, αυτήν ίέ τήν Ιετΐτουρ-
γίαν τών ίν αΊταΐς διαφορών ίτνιτρεψει χω μονϋικω, δια
ταΌτ' ονν 6 Σωκράχης σόί' είδεναι φηϋϊ χας αρμονίας^
οϋχε χίνες ^ρηνωδεις οϋχε τίνες ΰυμποτικαί^ τοϋοντον δε μό-
νον δρίξειν^ οτι τόν τιαιδενοντα δει Λρος ίχείνην |5λ^Λδ*ν

20 τήν άρμονίαν^ ίγνις αν άτιεργάξηται χ6ν ηαιδενόμενον ίν
Ίίάβαις ηρά^εϋιν καΐ ΐίά^αις ηεριΰχάβεΰιν %αί παΰιν ηάΟ'εϋιν
χεχαγμίνον^ ίν μ}ν χοΐς βιαίοις καϊ άκουΰίοις άνδριξόμενον
καΐ μή χαλοδντα τον τόνον χης ξοαης^ ίν δΐ χαΐς ενροωχέραις
καΐ εκουύίοις ΰωφρονοϋντα και μή ίχμελη γιγνόμενον '&τό

25 χης Λαρονΰης εντνραξίας. φιλεΐ γαρ χα μ^ν αβονληχα χών
βνμτίΐτίχόνχζον χαηεινονν^ χα δε βουληχα χαυνονν χας ψυχάς,
εΐ δΐ \,μ'^ χοίς αρμονίας άναινόμενος εΐδίναι δια το τω
ττολ^τ^κω τΰροΰηκον λέγει χι ηερι ξυ^μοάν^ χουχου δήτνον
τήν τοΌ Γ^αΰκωνος αΐτιατέον αγνοιαν' χας μίν γαρ αρμό-

3 ο£. Ρ1. ΠΙ ρ. 406^ 6 ^γιάΤαεωαλ ν 88. ιη^ 7 φαρ-

μαπίαις \) 9 λόγον, οογγ. Ι) 14 ούτω] τονχω^ 18 ο^τε —

ο^β] 0^)91 — ο^ίέ 19 ίδΓ 88. ιη» 22 μϊν 88. πι* 27 ραββίβ
βϋαιη ^ή

56 προκΑΟΤ

νίας εΐδέναί %αΙ τα ΒΪδΎΐ χα Ιν ανταΐς^ τονς δε ρν&μσυς
άγνοεΐν εφαχο^ %αΙ ει καΐ τουχων εΐϋΐ Χίνες ίτΐίτήδεωι τνρος
παιδείαν, ΐν ονν ίνδείξηται καΐ χης χούχοον δυνάμεως Λερί
καΐ μίι άχελίις 6 λόγος ανχω 7ΐαχαλείφϋ"η τιερί χης όλης
μουΰικης καΐ χης εις τΰαιδείαν αντης ύννχελε^ας^ βραχέα 5
τνερί χών ^υθμών εΐκόχως είτνεν^ Ιφιύχας %ως εΰχί %αΙ ίν
χονχοις %αιδενχίΐών\ καΐ φερον εΙς αρεχην* Αχ εν%νς χ6ν ί.33ν.
ηολιχικ6ν φυλάχχων^ άλλ' Ο'ύκ εΙς τ6ν (ίουΰίκόν μεταΛεϋειν
ίϋ•ίλ(ον^ καϊ εΙς Δάμωνα χην ηερί χών ρυϋ'μών ατιΟΛεμψας
^εωρίαν *^ν Ικ ττάντοΜ/ βυλλογίξεχαι^ χρηναι χ6ν Λαιδενχίκον ίο
ευλογίας ΰχοχάξεύ&αί χαΐ εναρμοΰχίας καΐ ενρυϋ'μίας^ χάχα
τίάν χονχοίς εΙς τναϋαν βλεηοον χην 'ψνχην. δία μεν γαρ
χης ε{}λογΙας δ ίν 'ίιμΐν χελείονχαί λόγος^ δια δε χης εναρ-
μοΰχίας τιαΐ ενρυ&μίας χ6 αλογον κοβμεΐταί' χης μίν άτιο
χών δυνάμεων αυχών αρχομένης (άρμόξονχαι γαρ ίκειναι ΐ5
τιρο χών ίνεργείών\ χης δε ίν χαίς Ινεργείαις μόνως Ιμφαινο-
μένης' χάτχονται γαρ αί ΤΛίνηΰεις δια χών ^υϋ'μών^ διόχι
καΐ χούχων ΙΰχΙ χάξις 6 ^υϋ•μός^ κα&^ οΰον χρόνω μετροϋν-
χαι καΙ χ6 ταρόχερόν ίΰχιν Ιν «'ύταΓ^ καΐ ^ΰχερον.

Τουχων μ\ν ουν αδην' το ίέ επόμενο ν ΰτιοτνώμεν^ χ ίνα 20
είδεναι χ^ή κατ' αυτόν %ερΙ μουβικης καΐ ττοιηχικης^ ηώς
εχουΰι 7ΐρ6ς άλλήλας %αί πόΰαι χάνεις είΰϊν μουΰικης,
δόζειεν γαρ αν ωδΐ μίν τήν μουΰικί^ν ΰυνάτιχειν τνρός τήν
ποιηχικήν^ όταν λέγτ} χον τιοιηχί^ν Ιν χω χρίηοδι %α&ηΰ^αι
της Μούΰης [1⧧. ΙΥ ρ. 719^] καΐ δταν τήν άττό Μουΰών 25
κατοκωχήν λαβοϋΰαν άήαλην καΙ αβατον ψυχήν άνεγείρειν
%αΙ ίκβακχεύειν κατά τε ωδας καΐ τήν αλλην τιοίηΰιν [ΚίΕθάτ.
ρ. 245*], &δΙ δε διϊβτάνειν αύτάς αλλήλων^ ωΰηερ όταν
τους βίους διορίζων τον μεν μουΰιτιόν εΙς τον πρώτον φε-

4 'καταληφϋ'ψ, οογγ. Ι) 6 ηβιηρΘ ίΰτι ζτι} 9 ίΟ'ύΧων
εία δάμωνα ααϊ τ^ιν ττ. | άηοπέμχραΰ&αι 10 χ^ήναι Ι)] χρήν
15 έαείναι] έ-αείνην

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΔΓΓΕΙΑΝ 57

ρων κατατάττ"^^ καϋ'άτΐερ καΐ πάντα τον φιλόκαλον^ τ6ν δί

ηοιητιΐίον εΙς τον εκτον^ καϋ'άτνερ τίαΐ πάντα τον μιμ,ητικόν

ί.Μτ. [Ρ1ΐ8.θάΓ. ρ. 248**]. ίοίκεν \ δη ονν πολλά της μον6ίκης

είδη ^εαΰάμενος πάν μίν τό ποιητίχόν γένος ύπό την μ,ου-

δ (ίίκήν άναπεμπείν ^ ού παν δε το μονβιτίόν εΙς τήν ποιη-
Τίκήν κατακλείειν. τίνα ονν μονΰιτιην αν φαίη ποιητικην^
α^ιον ^ιμ&ς λέγειν διορίΰαμένονς πρώτον τα εϊδη πάντα της
μονΰίκης. λέγομεν ονν τίαΐ τήν φιλοΰοφίαν αντ7]ν μεγίατην α
εΐναί μουΰίκήν^ Άΰπερ καϊ Ι^ωτ&κήν εΐ βονλεί φάναι τήν

10 Ιρωτι%ωτάτην άρμοΰαμενην ού λνραν^ άλλ^ αντην τήν 'ψυχην
τήν άρίβτην άρμονίαν^ δι ^ν η ψνχή τά τε άνΰ'ρώπινα
πάντα δυνατόν κοΰμεΐν καΙ τά θεΓα τελέως ύμνωδεΐν^ αντόν
μιμούμενη τ6ν μονΰηγετην^ ος ύμνει μεν τόν πατέρα ταΐς
νοεραΐς φδαΐς^ ΰυνέχει δε τόν όλον οίόΰμον τοις άλντοις

15 δεΰμοΐς δμοπολών πάντα^ καϋ•άπερ δ έν τω Κρατύλω λέγει
Σοακράτης [ρ. 405°]. διο και τήν ϊν&εον μονϋικ'^ν παρά
τω φιλοΰόφω πρώτως αν είναι φαίη (καϊ γάρ 6 φιλόΰοφος
έν&ονΰιάξων λέληϋ'ε τονς πολλούς) και τά της παιδευτικής
άγαϋ'ά μουΰικης μειξόνως καϊ πάντα άπλως^ εις α βλέπον-

20 τ ες ηγονμε&α τήν μουβικί^ν είναι (5πονδης απαΰιν ά^ίαν•
καϊ ο γε των μονΰικών ακρότατος ούτος έΰτιν^ δ αντός ων
ώς ε'ίρη^αι τω ώς άλη&ώς φιλοΰόφω^ μηδενι των κατά μουβι-
κήν άγα&ων ίλλείπ(ον. λέγει δε καϊ τήν έκ Μονύών κατο- β
κωχήν μονΰικην τρόπον άλλον ώς έ^ορμ&ΰαν καϊ κινοϋΰαν

25 εΙς την εν&εον ποιητικην τάς ψνχάς' ο ς γάρ αν^ φηΰΐν^

άνευ Μονΰών μανίας έπϊ ποιητικής &ύρας άφίκη-

ται^ καϊ αυτός ατελής ίΰτι ποιητί^ς καϊ ^ ποίηΰις

£.34ν. αύτοϋ ύπό της\τών μαινόμενων η τον ΰωφρονονν-

τος Ύίψανίΰϋ'η [ΡΙι&θάΓ. ρ. 245*]* κάνταν^α τό μονΰικόν

1 κα^άτιερ ίιη. ιη» 8 οί. Ρ1. Ρ1ΐ8.βά. 61» 10 οί. Ρ1. I^8.^11.
188^ 12 &η δύναται ? 14 ώδαΐσ 17 οί. Ρ1. ΡΙι&βάΓ. 244». 249^
26 μανίας Ρ1. (ς[αί μανίας Μονΰών): Λαλ^^^ (λα βχ?) 27 ποιη-
τικάς Ρ1. | η ραβί καϊ 88. ιη» 28 ή] η (ϋβιη Ρ1. Τ, η Ρ1. Β)

58 προκΑοτ

εις ταντ6ν ηκει τιαΐ το τιοιηηκόν^ της Ινϋ'έου (ίουΰΜης τ6ν
ΜνΟΈον άΛοτελονΰης τΐοιητψ/' ού γαρ εΙς &λλο τ£ φηΰίν τον
ίκ Μουϋων τίάτοχον ίν^εάξειν ^ εΙς τό Λο^ι/τήν γενεΰ&αί^
των μ}ν εμτΐροϋ&εν γεγονότ(ύν ί'ργων άγα&ών ύμνωδόν^ εΙς
ξηλον δε άνεγείροντα τιαιδείας δια τοντοαν τους ίτζίψινο- 5
μένους, οτίου δ^ι καΐ το έργον μάλίΰτα της Λοιητιχης οΰον
ίΰτίν εΙς ηαίδείαν άνηκον ίξίφηνεν καΐ οΓον, καΐ ως ού
νομοϋ'ετίτιόν ίβτιν^ άλλ' όντως τρίτον &ηο της άλη^είας^
δια των εις τους άγαμους γεγονότας Ιγκωμίοον τΐαιδεϋον
τους ξηλουντας τα των άγαϋ'ών ίτιιτηδεύματα. καΐ γαρ καΐ ίο
ούτος ίϋτιν τναιδείας τις τρότνος τοις άρχαίοις μάλιΰτα
ύυνήϋ'ης^ δια δή τίνα %εΐραν των κατ' αρετή ν ξηϋάντων
^δηγεΐν άλλους κατά την ίκείνων μίμηΰιν εις άρετήν' οίον
•δήλοι καί εκείνος δ ηαρά τω ιιοιητ^ λέγων οϋτω'

Και των τΐρόΰϋ'εν ίτνευϋ'όμεϋ'α κλεα ανδρών 15
[Ι 524].

:5ία/•

Ούχ δράας οϊον κλέος ελλαβε διος ^Ορέβτης^
τίάντας έτι &ν&ρώ%ους [α 298 8(ΐ.].
καί' 20

Ου γαρ ηω τοίους ϊδον άνέρας ούδΐ ϊδωμαι'
κάρτιΰτοι μεν εϋαν [Α 262. 267].
^κα(Γτα γαρ των τοιούτων παιδεύει μέν^ άλλα δια τναρα-
δειγμάτων' νομοϋ'έτου δε ούχ ο^ος 6 τρόπος^ άλλα τΙς δ
. τω 'όντι λέγειν άγα^ος^ καΐ %ως αν δ τίαιδευόμενος γένοιτο 25

τοιοϋτος^ καΐ η ηαιδεία ύττδ καϋΌλικων ούχΙ μερικών τιαρα-
^ δειγμάτων, λέγει δϊ αρα καΐ τό τρίτον μουϋικης είδος^
ούκέτι τοϋτο κα^άπερ το τνρορρη^εν ^ν|'9'εαστ^κόν, άναγω- ί• 85 γ.
γον δε όμως ά%ο τών φαινομένων αρμονίων εΙς το άφανίς

2 τόν Ι)] τών 7 έξέφψεν 12 δια δη] τά,βκ^ηβ β,οο.

βί ^ 8.Η. ΐΓ. πι* 13 η οΰκ άιεις οϊον Ηοιη. 21 γάρ ττω] ' ιγ.

ιη*, ττω 88. πι* | κάρπύτοι βχ κράτιατοι πι* 26 -έπό] τνττον
{δή ηον \ή 27 8»η και τι τρίτον ?

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 59

της ^είας αρμονίας κάλλος* φίλόκαλος γαρ καΐ δ τοίοντος

9^μ4>ν6ικός^ Άΰτηερ καΐ 6 ίρατνικός^ βΙ καΐ ο μίν δι^ όψεως,
ο 0€ δί άκοης άναμ,ίμνήϋκεται τοϋ καλόν, τοϋχον δ^ ονν
ιμΛ Ιν τω τϋρώτω βίω βννηρί^μ,ηβε τω ίρωτικω %αϊ τρεις
δ έΛοίηΰεν τονς τόν άναγ(ογί>ν καΐ ίτΐίΰτρετντίκ^ν ίλομενονς
βίον άττό τ&ν τελευταίων εις τα τνρωτα τιαλιν, οϋ•εν δεΰρο
χατεληλύϋ'αβίν, τον φιλόΰοφον, τον ίραηίκόν, τ6ν μονΰίκόν,
τόν μίν ΛερΙ τΐ καλόν Ινεργονντα το ίν αρμονίαι,ς καΐ
^^μοΐς κ'αΐ άτΰο τούτου ηρός τάς αφανείς αρμονίας άνίόντα

10 τίάΐ ^υϋ'μονς εκείνους ούκέτι δι* άκοης οντάς γνωΰτονς,
άλλα τω της διανοίας λογιϋμω καταφανείς , τον δε τνερί
ηαν τό ίν αΙϋΟηϋει καλόν, άναμνηΰτικον οντά τιάλλους
άτΐλώς, άλλ' ου τινός, τον δΐ άτνό τΐάντων των αΐΰ^των
εΙδων εις τήν ϋ'έαν των νοητών, ων εΙκόνες τα αΐβ^ητα

15 ταντα, ϋτελλόμενον καΐ τνροειληφότα το τε τοϋ μουΰικον και
τ6 τοϋ Ιρωτικοϋ τέλος, τό γαρ τι χαλόν %αντως δήτΐου καΐ
καλόν ίΰτιν καΐ το τι εϊδος πάντως καΐ εϊδος' δ τοίνυν
ικαντος είδους ϋ'εατης οίδεν αμφω,^^ καΐ το άτΐλώς μεν
καλόν, τι δε είδος, και το τι καλόν &<$τ εϊη αν δ τοι-

20 οίίτο^ μονΰικος τω φιλοϋόφω ύύϋτοιχος. λέγει ίή οδν καϊΚδ^

αλλην ^ττΐ ταύταις μουύικήν, την τιαιδευτικην των η^ών

δια τε αρμονίων των εΙς άρετί^ν καϊ ^υϋ'μών, άνευρίΰ-

κουΰαν τίνες μεν άρμονίαι και ^^μοί Λαιδεύειν δύνανται

ί. 85τ. Ι χα τΰά&η των ψυχοόν καΙ τιλάττειν ^εϋι βελτίϋτοις έν

25 Ίίάύαις ηρά^εύι και τΰεριΰτάΰεϋιν, τίνες δε έναντίοι τούτοις
έκμελεΐς αύτας άτνοτελοϋΰιν ίηιτείνουΰαι ^ χαλώΰαι και εις
άναρμοβτίαν αγουβαι καΙ άρρυ^μίαν, και ταύτην ειτΐοις &ν
είναι τήν παιδευτικ'ίιν μουΰικτ^ν ύτΐό τω πολιτικω τεταγμένην
ττί γυμναΰτικ^ βύΰτοιχον, εις ί^ν δ έν Πολιτεία Σωκράτης

10 ρυΟ'μο^ζ θχ (ν9•μοϋ ιη' 12 ίΌΐΓΐ;. ροβί καλόν ΘΧθί(1ϋ

^τρεφόμενον νθΐ βίαι. 22 αη άρετ'^ν ζάγουαών^? 27 άρν&μίαρ
28 τών πολιτικών 29 ο£. Ρ1. Π 376^

60 ΠΡΟΚΛΟΤ

βλέτΰων τονς τιερί αρμονίων καΐ ^νϋ'μών κεχίνηκεν λόγους^
ωΰτιερ εΙς την Λρό ταύτης^ -ήν/ίκα τας ίτΰίΰτήμας ξηχα^ν τας
ίχούύας τι τνρός τήν άλή^ειαν δλκόν ά^ιοι %αϊ τήν άρμονίαν
|ΐιή τήν αΐΰ^τί^ν άΰτΐάξεβ^αι ταντην^ άλλ' εΙς τους καθο-
λίκους άνάγειν λόγους ^ μ^ϋΊΰταΰαν τον νουν ημών εΙς τα 5
νοητά άττδ των οίίβ&η^νών. Τοϋούτων τοίννν 'όντων των τιαρ
αύτω μουΰίκών ί^δη φανερόν^ οτιως τήν ηοιητικ^ιν ύττό την
μουΰικ^ιν τακτέον^ είτε τήν ϊν^εον εϊτε τήν μη τοιαυτην^
καΐ τίνος διορίΰτέον^ οτι της αναγόμενης• ταύτην γαρ εΐχεν
6 Λρώτιΰτος βίος^ %αΙ ταύτην διώριξεν της ηοιητικης ως ίο
μιμητίτίης^ σύκ ί^έλουΰαν μιμητίκώς ξην^ άλλα άτιό των
μιμητών άναρηάξειν εαυτήν εις τα τΰαραδείγματα των αρ-
μονιών τών ττίδε %αί ^υ%μών.
^ '^λλ' Ιτΐ,ειδη καΐ τα\ηα διώριΰται^ μηδέ ίκεΐνα τιαρα-
λείτνωμεν άδιόριΰτα τούτοις ετιομένως^ τίνας αρμονίας Ιγκρί- ΐ5
νει δεΐν τον τιοιητίιν ηαραλαμβάνειν εΙς τήν τών νέων
ϋίαιδείαν^ καΐ τίνας αυτόν ^υ&μους ηροβαναγτιάξει ξηλοϋν^
την ηαϋών μίν αρμονιών πάντων δε ^υϋ'μών ίτιιτηδευΰιν
ίτίτρετίόμενος &ς ποικιλίας άμουΰου ηρό^ενον γιγνομενην ΐ9
τοις ηϋ'εΰιν \ τών τιαιδευομενων. δοκεΐ γουν δι ας εϊηο- ί• 86 1
μεν α^τ/α^ άλλοις ίπιτρέτΐων τήν τοντων ίτιίκριϋιν μετεώρους
"Ιΐμας άφεΐναι διψοάντας άκοϋΰαι^ τι ποτέ Ιΰτι το τω Σω-
ίίράτει ηερι τούτων δοκούν ^ ος ίΰτιν τών μουΰικών ακρό-
τατος* &ΰηερ οϊμαι και αυτός ομολογείς φιλοΰοφίαν μεν
είναι λέγων τήν μεγίΰτην μουΰικην^ εαυτόν δε μηδέν άτνο- 25
λελοιτΐίναί ταύτης ίν %αντΙ τω βίω^ και ταϋτα διατεινό-
μενος 6 εΙρωνικός ίκεΐνος καΐ μηδέν εΐδέναι λέγων ηρό της
τελευταίας ίιμέρας. Τίνα ουν αυτω δοκεΐ %ερί τε αρμονίας
καΙ ^υ&μοϋ τών εΙς ηαιδείαν φερόντων^ Ιν οϊς καΐ τους
τίοιη^άς αναγκάζει ΐίοιεΐν^ Ζΰα ηρούάΰονται τοις νέοις καΐ 30

1 ο£. Ρ1. νΠ 530® 8(ΐς[. 5 άναγωγόν^βηάΐ. 10 την ηοιη-
τι-Λ^ιν ώς μιμητι-κην 14 ο£. Αήβί. ^η^η^;. Π 6 16 τών 88. ιη^ Π δη-
λοϋν 19 έκτρεηομένονς 24 οί. ρ. 57, 7 29 λώ. 6υμφερόντων2

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 61

οΓ^ μόνοις δώϋειν χορόν φηΰιν^ άλλ' ούχΙ τοις παντοίων
ίΐ^ων (ΐί^ιηταις; τοί)ς μεν ουν ρυϋ•μονς^ ίξ &ν καΐ Δάμωνος
άκοϋΰαί λέγει καΐ &τΰοδέχεται του λόγου ^ δηλός Ιϋτιν των
μεν 6υνϋ•έτων τ6ν ίνότΐλίον αΛοδεχόμενος^ ος ίϋτιν εκ τε

5 Ιάμβου καΐ δα%τνλου %αΙ της τΐαριαμβίδος' τοϋτον γαρ άν-
δριιών ηΟ•ος ίμτιοιεΐν καΐ παρατεταγμένον Λρϊ>ς ηάΰας τας
άναγχαίας καϊ άκονΰίονς τηράξεις' των δε άτίλων τ6ν ίιρωον
δάχτυλον ^ τΰερϊ Ο'δ καΙ λόγων φηΰΐν ακοϋΰαί Δάμωνος χαϊ
δάχτυλον γε χαί ηρωον δ ιακοΰ μουντός ^ ίνδειχνυμενος ως

ία αρα τόν τοιούτον ^υϋ•μ6ν 'ίιγεΐται χοΰμιότητος είναι τύοιητι-
τών χαΐ δμαλότψος χαϊ των τοιούτων άγαμων, ίχ δε αμ-
φοτέρων άΐΐοτελεΐϋ&αι την -ψνχήν οίμα μεν ευχίνητον αμα
δε ^ιρεμαίαν' ταντα δε αμφω χαλώς άλληλοις ΰυγχραϋ'έντα
ί.36τ. τΰαιδείαν \ τήν ώ^ άληϋ'ώς έντι&έναι. δεΐν γαρ χαϊ ίν τω

ΐδ Πολιτιχω [ρ. 309^] φηΰιν μήτε το ευχίνητον μόνον αί-
ρεΐ6%•αι των ηύ'ών^ δξύρροΛον καθ' αύτο χαϊ αΰτατον ον,
μήτε το ηρεμαΐον άργον χαί αδρανές ύτνάρχον Πάτερου χωρι-
ξόμενον, αμφω τοίνυν οΐ ρν^μοι την αμφοτέρων μετριότητα
ηροξενοϋΰιν άλλήλοις ύυμηλεχόμενοι. τας δ\ αν αρμονίας

20 ηδη μέν τίνες των ϋ'ρηνοποιων χαϊ ϋυμηοτιχων^ ων (υ μεν
τά φιληδονον ^αλωβιν^ αϊ ίε το φιλόλυηον ύνντείνουΰιν^
τούτων ί' ουν έχβεβλημένων ά^ιονΰιν τας λοιτΐάς^ ων ^ά-
μων έδίδαΰχεν^ την τε Φρυγιον χαϊ τήν Χωρίον αυτόν ως
τίαιδευτιχας Λαραδέχεΰ^αι' χαϊ διαμφιϋβητοϋΰι 7Ζρ6ς άλλή-

25 λους^ 0*1 μίν τήν Φρυγιον είρηνιχην^ τήν ίέ Χωρίον λέ-
γοντες είναι χατ αύτον τΰολεμιχ^ιν [[είνα^]], οϊ ίέ άνάηαλιν^
την μεν Φρυγιον ως έχϋτατιχίιν είναι Λολεμιχην^ την δε
Αώριον χαταΰτηματιχί^ν χαϊ είρηνιχην, ίιμεις δε εύρόντες
έν Αάχητι [ρ. 188^] λέγοντα ΰαφώς αυτόν τόν άγαϋ'ϊ>ν

4 οΰ ροβί ίηβ. ιη' 16 ροβί άατατον βχίΒ,ϊ χάΟ'άΰτδ (θχρ.
ιη'?) 20 βίνβ Ο'ρηνητιχών βίνβ ^ρηνωδών νβηιιη ρπίο

21 ροβί; χαλώαιν βχώί άί δε το φιΡ^7ιδόνον χάλώαιν' 22 οί. Ατ.
ροΐ. 1340* 38 24 παιδευτιπόν 26 κατά ταυτόν \ είναι άθΐ. Ι)

62 προκΑΟΤ

άνδρα είναι καΙ όντως τνετναίδευμενον τον άρμοϋάμενον ^ον^
λνραν ονδε όργανα ηαιδείας^ άΧλ αύτ^ τήν α'ΐηαϋ ψυχήν,
ού φρνγίΰτΐ ούδε αν ΙαΰτΙ η λνδιΰτί^ άλλα δωριύτί^ ψιερ
μ,όνη ίΰτϊν αρμονία ^Ελληνιχτί^ ταντην μεν αύτ6ν ηγουμεϋ'α
μόνην οίίΰϋ'αι των αρμονιών ίν τναιδεία ίξαρτιεΐν^ τήν ^ε 5
φρνγίΰτΐ τνρος ίερα καΐ ίνϋ'εαΰμούς ίτιιτηδείαν 'δτΐάρχειν (ώς
τίαΐ τοϋτο Ιν ΜΙνωϊ λέγει [ρ. 318^] ΰαφώς^ τα ^Ολύμτιον
μέλη μόνα τους εις τίατοκωχίιν %εφν%6τας χινεΐν ίξιΰτύν-
χα^ ηρ6ς δε ηαιδείαν μίι θνντελεΐν)' των ίέ ^νΟ'μων \ 9
τον μίν ίνότνλιον ούκ εΙς τό τίαιδεύειν νέων ψυχάς^ άλλ ί. 37γ.
εΙς τό ίξορμαν εΙς τας Λολεμιτίας πράξεις τηαρέχεΰϋ'αι χρείαν
{)ηειληφέναι^ καΐ τό όνομα λαβείν ίντεν^εν τ6ν §υ&μόν'
μόνον δε τον δάχτυλον καΐ ηρωορ άρμόττειν τΐαιδευομένοις
και όλως τόν τ'^ Ιΰότητι κεκοΰμημενον. διό μοι δοτ^ει %αΙ
οϋτω εΐηεΐν Δάμωνος άκοϋΰαι τούτον διακοΰμοϋντος τον ΐ5
^υϋ'μόν^ άς εΙς τιατακόΰμηΰιν ως άληϋ'ώς ϋυντελουντα τ^$866
ζωής %αϊ τναιδευτικόν, μίαν ουν αρμονίαν τήν Αώριον καΙ
^υϋ'μον ενα τόν δακτυλικον αύτον έγκρίνειν ημΐν λεκτέον
τοις %αιδευειν |ΐΐ€λλοι;(Τ& ηοιηταΐς εμηρείίειν' %αϊ γάρ ίύτι
τούτοις κοινωνία κατά τόν της Ιΰότητος λόγον, καΐ γάρ 20
&β7ΐερ <(δ^ δακτυλικός ρυθμός ίν τω ϊΰω ΰυνίύταται της
αρΰεως και ϋ'έΰεως^ οΟτω και η ^ώριος αρμονία τόν ϊβον
ίφ* ίκάτερα του τόνου λόγον άρμόξει' δύο γάρ τετράχορδα
διοριζόμενα τόνω μελωδεΐται κατ αυτήν, ίμηρέιζει δί 6 της
Ιβότητος λόγος ταΐς των άλογων εΙδων άρεχαΐς^ τάς ύτνερ- 25
βολάς καΐ τάς ίνδείας αφελών, ο^ ^ι^ της τον άνίβου μερί-
δος εΐΰίν, ταϋτα μεν ουν είρηαϋ'ω δεικνύντα^ τίνας αρμονίας
εκλέγεται και τίνας ^υϋ'μούς εΙς ποίηΰιν ηαιδευτικήν, οτι

6 έηιτηδείαν βχ έηιτήδειον (νβΐ -δενμά) ιη^ 9 οί. Αήβί.
Οηίηί;. Π 15 | ^έ ίτ. πι* 10 ψυχάς βχ ψυχών πι* 14 ολοίΰ,
ΟΟΓΓ. Ι) Ι δοκεΐν 15 τοϋτο, οογγ. Ι) 19 μέλοναι 26 α£
(3Λ0. βί θρίτ. α πι*?) δή (η ίτ. πι*) 27 δει-κνύντα] ϋ 88. βί ν
*βοί£ ιη\ ' βχ " ίβοίΐ; πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Ν 63

£1 δϋίτκ^ ίν τ^ μιμηβΒΐ τήν ποικίλίαν άπεΰκενάξετο χοΐ

δία τοντο τήν τοίαύτην Λοιητίκί^ν ίξίτνεμ,τνεν^ οϋτω καΐ ίν

ταις άρμονίαις καΐ τοις ^υ^μοίς τας Λαντοδατνας αύτ&ν

4 ^εις^ {& δίι χειροϋνται τας τοόν τηολίών άχοάς^ ίκτ^ίηεται,^

.87 τ. δήλοι [ρ. 39 9*^] καΐ των οργάνων άτιμάξων τα 9ίαλού\μ>ενα
Λαναρμόνία %αί τους τριγώνους %αΙ αυτόν τ6ν αύλόν^ ίοι•^
»άΐα τοις τιαναρμονίοις δια το ηληϋΌς των τρυπηιιάτων^
οίς τό όνομα γέγονεν ί% τοϋ ηαντοίας αρμονίας είναι δυ-
νατόν ΙτζιδεΙκνυβ^αι δι^ αύτων. &ς ουν ΰυντόμως είτνεΐν^

10 τΜνταχον δει τόν %αρ αύτω ττοίητήν εΙς δύο ταϋτα βλέηειν
%αί ίν ταις μιμηβεΰιν καΙ Ιν ταΐς αρμονίαις καϊ ίν τοις
^νϋ'μοις^ το χαλόν καΐ το άτΐλοϋν^ ων τό μέν ίϋτι νοερον
το δε &εΐον' καΐ είκότως. δεΐν γαρ δμοιοί^ηναι τούτοις τήν
'ψυχίιν ηρό αύττίς ουΰιν' καί γαρ μετ^ αύτίιν 6ώμα καΐ ϋλη^

15 αΰτη μ^ν αϊαχος ουΰα^ τό ^ε ΰωμα ΰνν^ετον.

Τούτων ουν ίιμΐν ΰυμτηερανϋ'έντων ΐδωμεν^ τίνα ηοτε ζ
Ιΰτιν^ & τοις καθ' Ιαντόν ίπιτιμα τιοιηταΐς και δι & φηΰιν
αύτους οαιοτιίητειν ττις άΧτι^ους μουύικτις• τό γαρ μί\ αν
Λοτε τάς Μούΰας αύτάς ίξαμαρτειν οίτιερ ο^τοι τΐλημμελοϋ-

20 ΰιν Ικβαίνοντας αυτούς δείκνυΰι τήν τω 'όντι μουϋναί^ν καΐ
φερομένους εΙς τήν τόν πολύν οχλον άρεΰκουΰαν. ϊύτι δίι
ουν τούτων^ ων φηαι τους καϋ'^ ίαυτόν ηοιητάς ηλημμε^
λειν^ ^ν μίν τ6 τους λόγους καΙ τας αρμονίας χαΐ ^ϋ'μούς
μί} τΐοιειν οΙ%εΙους τοις εϊδεϋι της ζωής α μιμούνται^ ηερι-

25 άτΐτοντας γυναιξίν μίν άνδριτιους λόγους^ άνδράϋι δε γυναι-
κών %αΙ ούδΐ τούτων ύηουδαίων' τούτο γαρ ούκ Ιΰτιν
μιμήϋεως 6ρϋ•ης^ Άϋτΐερ ουδέ τό δειλοΐς ^υϋ•μούς ανδρείων
^ άνάτναλιν διανέμειν. έτερον δε τό ϋυγχεΐν τας αρμονίας
%αϊ τους §υ&μούς τνρός τα εΚη των λόγων τιαΐ τα άύύγτιλωύτα

15 αυτή Ι)] αύτήι 19 ραβί; ούτοι β«ί τη, βχρ. πι*

21 τόν 88. πλ* 24 τής ζωής] τοΐσ ζώοισ 28 ^ί. βϋαιη ιβρ. Π
397^ 398<*

64 ΠΡΟΚΛΟΤ

ϋνγτίλώ&ενν^ οϊον λόγοις ϋ'ρηνη\τΜθΐς άρμ,ονίαν ^ώριον ί. 38 γ
ίτϋίφερειν, ίμΑ άνδρίτίοΐς Ανδιον γοεράν ονβαν. δεΐν γαρ
^τνεΰϋ'αί τω (άν λόγω την άρμ,ονίαν^ τ^ ίέ αρμονία τόν
ρνϋ'μόν' %αΙ εΐ μεν άνδρίκ^ς 6 λάγος^ %αϊ τα λοίτνα είναι
τοίαντα τϋάντως^ εΐ δε ^ρηνώδης^ κ&κεΐνα της 6μοίας είναι δ
δυνάμεως. %αΙ εοικεν δια τούτου [[καΐ ταϋταΐ τι&κεΐνο δν-
δαβκειν^ &ς έίρα τών αρμονιών τκχτά τα εϊδη δίτιρημένων
της ξωης οί ηοιηταΐ χρώμενοι τνάΰαις ίτά Λαντων &χάν,τως
δό^αν τναρεΐχον^ &ς αρα μή οϋβης Ιν ταΐς αρμονίαις τοι-
αύτης διαφοράς^ άλλα ατίαΰων εΙς τν&ν η^ος ίναρμόξεβ&αι ίο
δυνάμενων* &ς ϋ'ρηνειν μεν ΙαβτΙ τυχόν , Ιν δε ΰυμτνοΰίοις
διαγίγνεΰ&αι μιξολυδιΰτί. καΙ εΐλοντο λέγειν τίνες %αί ταϋτα
ΰυγχωροϋντες είναι καΙ λόγων και ^υ&μων διαφοράς^ τίαΐ
μη αν τον του ανδρικού λόγον αρ|χό(Τα( τω δειλω, μηδί
τον ανδρικών ^υ&μ6ν γενία&αι αν ίμτνρέτνοντα δειλω. γε- 15
λοΐον γαρ των άκρων ταύτγι διωριύμένων τί^ν αρμονίαν μή
%ατα ταϋτα διΐ[ΐρηβ&αι καϊ αλλην άλλοις τί^'εΰιν ίμπρέηειν.
τούτο ^άν ουν οτνερ ί'φην^ τό ηάντα ΰυγχεΐν^ εοιτιεν τοϋτο
τοις τίοιηταΐς ίτίΐτιμαν, τό ^ε Λρότερον^ το τοις ύτζοκειμένοις
^Ι&εΰι και εΐδεΰι της ξωης ^ή τϋαρεχεΰ&αι βυνάδοντας τους 20
λόγους καί τας αρμονίας καΐ τους ^υϋ'μούς^ εΐ και άλληλοις
εϊη ταϋτα μί} &ς ίνυχεν ΰυγτιεκλαοΰμένα^ διδάΰκοντος ημάς
ίΰτιν τήν πάντων τούτων χρείαν καί ΰύνταξιν εις τα πρά-
γματα δειν άναφέρειν. τάς γαρ Ιννοίας Ικείνοις ετζεΰ&αι δεΐν^ 24
λΥ προηγουμένην Ιν τοις λόγοις Ι'χουβι δύναμιν' \ οϊς ί. 38ν.
€7Τ£(Τ'9'α( προβηκει τάς αρμονίας^ &ς τα'υτα^ς το\}ς ^υ&μούς.
Ει δί ταϋτα άλη&ώς ίν Νόμο ι ς \ΊΙ ρ. 669^ 8<1<1•] είρη-
μένα πεφωράτίαμεν ^ δηλον δήπου&εν^ δτι τ6ν τοις ΰροις
τούτοις χρώμενον της ποιητικής καΐ διορίζοντα τα μέτρα

6 ν,αϊ ταϋτα 88. ιη' 8 άτακτων 12 8.η διάγεα^αι? \

Γβςαίήίατ ζβ^ καΐ βΓ. λ. τινές, καΐ τ. α. 17 ρθ88ί8 κατά ταντά
18 τοϋτο αϋβπιιη ηοη βαηηιη; ρθ88ί8 ζ^διά^ τοϋτο β,μϊ ούτω
25 οίς 80. λόγοις

£ΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΓΕΙΑΚ 65

ηάντων τούτων, λόγων αρμονιών ^ν^μών^ %αΙ μ/άλκΐτα £ν
Μμε^ πριτ^ιν ηοιψων ΆρίΟτον είναι , χαΐ ούχ &αη€ρ
Ιβοξέν τιαιν χίβδηίον ίχ τβιν ίν Ίϊμαίω [ρ. 21^] ηερί τΦν
Σόλα/νος Λοιημάτων Χάγων, ο^ς εΙς Κριτίαν άνίηεμψεν τ^
δ ηρΒύβύτερον, ον ίδει ηερί ανδρός τΐροΰήκοντος ούτω λίγοντα
νά αΐΰίώτερα λέγειν ' ηρ6ς τω χαΐ τάν ίηαινον Ιφίοχάύ&αι
τ^ίς Σόλωνος ταρί τίιν Λοίηοιν τό&ν τε ονομάτων ίνε%α χαι
%&ν νοημάτ(ον ίξονΰίας. το γαρ Ιλευ^εριώτατον είναι
τ&ν ποιητών τήν Ιν τούτοις αόειαν δηλοί^ μψε ονομάτων

10 6ρας φροντίζονοαν , οϊαν οΐ ηοΧλοϊ περί πλείονος άγοντες
βοότρυχίξονοι τους Οτίχους^ μ'ήτε νοημάτων πίρι της ποικι-
λίας , οίας άντεχόμ^νοί τίνες το η^ς άμβλύνονΟιν το άνη-
γμένον εΙς άρενήν. ώοτε Ιμοϊ δο%εϊ %αϊ τοϋτο πρίπσν όνομα
χ^ Ιδιότηζΐ τών Σόλωνος τνοιημάτίον εΙς αυτόν ^ο^^ψοτι,

15 κ&ν ^ Κριτίας 6 κριτής.

^Αλλα τούτων ίΐίίχνών ίντων εΙς ταύτην τήν ξήτηΟιν η
&Γ£τα» λέγειν ήμας, τίς 6 ηατα Πλάτωνα ποιητίις αριοτος
&ν εϊη^ και τίνα μεν αύτ(>ν εΙδοποιει πραγματιτιά^ τίνα δΐ
λ^χτίχα κα&ήχοντα. χρίι μ^ν ονν τήν ώ^ άληβώς ίπαινε-

90 τί^ν παρ ίχύτω ττο^ι^ηκιζν, εϊτε περί ^εό&ν εϊτε περί δαι-
μόνων λε^Ό», προς Ιτίείνονς 6ρ£ν τονς τύπους^ οδς αύτ6ς

ι 89 τ. εΐπεν, 4)μνωδ}3ν ονβαν αυτών ως άγαΟχΜΟΐών μό\νως, &ς
άμεταβλήνων ταΐς τε ούβίαις %αϊ ταΐς δννάμεύι χαΐ ταις
Ινεργείαις^ ως &λή^ειαν ΰυμφνα ταΐς ίνώοεοιν &εΙ τί^ν αύ-

25 τήν εχόντων ' καν πλάττ^ι τινάς περί αυτών μνϋ^>υς, &απερ
οίν δει πλάττειν (πάντως γείρ τό μυθολογικών χαΐ Πλάτων
άποδίδωΰιν τοις Λο^ι^ταΓ^' τον γαρ ποιητήν φηύιν [ΡΗ&βά.
ρ. 61^], εϊπερ μ^λλο^ ττοίΐ^τΐ^^ είναι, χρίι τκο^εΓν μύ-
θους άλλ' ού λόγους), όμοιους πλάττειν τοις ύποιιειμένοις,

30 άλλα μ^ι δια τών άνομοίων ίθέλειν αυτά κρύπτειν' λαμβά-

3 έκ των] η (η ίτ.) τόν 8 έλενθερότνατον^, οογγ, 1)

11 τνχουα (ατοίχους \}) 16 6ντιον άβάί ρΓΟ τ&ν ς[ΐιοά 88. ιη'
17 ήμάα (α βχ ι)] ήμίν \}

ΡΒ00I^υ8, θά. ΚγοΙΙ. 6

66 ΠΡΟΚΛΟΤ

Λ^ειν δε άτνο μ^ν των φυϋίκών ονομάτων ΰΰα κατά φύβίν^
οϊον γάμους καΐ τόκους καΐ ίκτροφάς των γεννηθέντων καΐ
βυΰτάβεις τίατα φύΰιν γενομένας^ άλλ' ου τερατώδείς' άινο
δε των ηϋ'ΐκ&ν τα ϊνθεβμα %αϊ α^ια τών άεΐ τω καλώ και
τω άγαθω κεκο6μημένων^ οϊον νόμον καϊ δίκην καϊ ηαΐδων 5
εΙς Λοτέρας τιμάς καϊ ηατέρων εΙς τύαΐδας ηαραδόΰείς τ^ς8β7
αρχής* ταϋτα γαρ αν εϊη τίρέτνοντα τναραΛετάΰμαιτα τών
θείων νοημάτων άττό τών μετ αύτο\}ς ίλκόμενα αραγμάτων
1% αυτούς, εΐ δ\ τνερί ηρώων ί) ανθρώπων λεγοί^ %^^ς
άηάΰης κρύ'ψεως τα μ^ν ΛερΙ ίιρώων τνροΰήκοντα τοις ^ρω6ί ίο
ποιεΐν^ αΐϋάθειαν αύτοΐς άηονέμοντα τήν ^ιμιθέοις τϋρέηου-
ϋαν, τα δΐ ηερί ανθρώπων εΙς επαινον τείνοντα τών άγα-
θοάν άεί^ καΐ κοΰμοϋΰαν λάγοις τα Ικείνων έργα καΐ μψηΰει
χρωμένην τών τοιούτων^ τα δε τών κακών ίΛίρρα7νίξουΰαν<,
Γν' 17 τοις νέοίς ωφέλιμα πρ6ς άκρόαϋιν^ καΐ ένδκχτρίβουΰαν ΐ5
τοις περί τών άμεινόνων λόγοις, τό ίέ άπλοϋν άει μετα-
διώκουΰαν ήθος άντΙ \ του ποικίλου κατά τήν μίμηΰιν. ί.89ν
Τό μεν ουν πραγματικον της ποιητικής τοιούτον είναι δει
κατ' αυτόν ' τ6 ίέ λεκτικον κατά μεν τήι/ λέ^ιν επομένως
ταΐς διανοίαις (ϋάλ^στα μίν αφηγηματικών είναι τών είρη- 20
μένουν εννοιών άντεχόμενον^ ει δέ που δει καϊ μιμηΰεως
{και γάρ τοΰτο ΙΖΙάτωι/ διώψιΰεν^ &ΰπερ μυθολογικόν^ οϋτω
καΐ μιμητικών είναι τ6ν ποιψήν)^ Ιξ ανάγκης την μίμηβιν
μίΐ ποικιλίας μετέχειν, άλλ' είναι τών αγαθών μόνων, καν
ποτέ μιμηΰηχαί τ^να παθαινόμενον , μήτε άνεπίπληκτον Ιαν 25
μΎ][ΐε άπολαύειν της μιμηΰεως* τούτοις δε οίκείως καϊ μελο-
ποιοϋντα τήν εΙς άρετίιν τείνουΰαν άρμονίαν τιμαν καϊ
ταύτη προΰχρηΰθαι διαφερόντως' εΐ δέ ποτέ τών άλλων
τινά παραλάβοι τών κακών ΤΜ/α μιμούμενη πρ6ς ολίγον, δψ

6 οί. ΟΓρΙι. ίτ. 85. 86. 96 9 βί 10 ηρώων 13 τιοβ-

μοϋΰαν 80. τήν ποιητικην 21 £ΐη δέοι? 22 ο£. Γβρ. Π 392^
8ς[ς[. Χ 595^ 8ς[ς[. 29 παραλάβοι τών] 3Γαραλα|?<5ντων | μιμού-
μενη ιη*, 8βά ν ίη βηβ 88. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 67

λτίν γίνεα&αί 7Ζρ6ς τό είδος ανιλλομένην ΙκεΓνο της άρμ,ο-
νΙας &ς ού ΰΛουδαΐον, άλλα δυΰχεραίνονΰαν } ϊν γ^ τ^
τνολιηχ'η ηροΰι^ορος. καΙ δη καΐ εΐ ^νϋ^ιοΐς χ^ωτο, Λρέ-
τνοντας αυτούς ττ} αρμονία βυγτιλώ&είν^ τονς μ^ν Ιτά ηλίον

5 &ς 67ίουδάζουύαν ^ το'ϊ)ς δ\ Ιττ' Ιλάχ^στον ώς ηαίξονααν'
οϋτω γαρ αν εϊη 7ΐρ6ς Ιαντήν ΰνμφωνος. &βτ εϊη αν ^ι
ηοιητνκη %ατ αντ6ν έξις μιμητικί^ δια τε μν&ων καΐ λόγων
μετά αρμονιών καΐ ^ν&μ&ν χοττ' άρετην διατι&ίναι δυνα-
μένων τάς των άκονόντων 'ψυχάς.

10 Γ6 μ^ν ονν της ποιητικής αριβτον είδος Ιΰτιν τταρ' -9*

αύτω τοιοντον' ίξης δε τούτω τί %οτε το τέλος αντης έΰτι

ηαντί ΰυλλογίΰαΰ&αι ^αδιον. εΐ γαρ μιμητής έΰτιν δ ηοιη-

Γ. 4θΓ. τής^ δη μ}ν ούκ ίχει τέλος τήν ήδοΐνήν^ Άΰτνερ ύπέ-

λαβον οί τΐάντα μ^ν νομίξοντες ηράγμαχα τζαραλαμβάνειν εΙς

15 μίμηΰιν αντόν^ ηάααις δΐ άρμονίαις χρηϋ&αΐι τνάντων δΐ
^ϋ'μών είναι ξηλωτήν^ ίνα ήδυ<ίμένην άτΰοτελ'ξΐ τήν Λοίηΰιν^
οτι ί' ονν τοντ ουκ αληθές ^ Ιν Νόμο ι ς [Π ρ. 66 7*^]
Ιδειξεν ούτωΰΐ ΰνλλογιξόμενος' δ Λοιητής μιμητής' τιας
μιμητ^ις τέλος έχει ΰμοιον Λοιηΰαι τω παραδείγματι ^ αν τε

20 ηδειν μέλλτι τινάς αν τε μή' δηλον αρα οτι καΐ δ ποιητής
ον το ηδειν άπλως ηοιήΰεται τέλος, οτι δΐ εϋπερ μέλλοι
τοιούτος είναι μιμητής οϊον εϊτζομεν^ ^ίς τέλος βλέ'ψει τό
αγαθόν ^ %αΙ τοντο γνώριμον' πάΰης γαρ της %αχ άρετήν
έηιτηδενϋεως ^ εϊτε Ιν μιμήΰεΰιν είτ ανεν μιμήΰεων^ ούτί

25 άλλο τι φήΰομεν εϊναι τέλος πλην τον άγα&οϋ. τοντο δε
δη τί ίβτιν^ άξιον ΰννιδεΐν^ οτι πρόδρομον είδος της πολι-
τ^ι^ής ?ω^?5 ουκ εΙς τό ϋ'εωρητικον άνάγον τήν 'ψνχήν τέ-
λος^ άλλ' εΙς το πολιτικόν' δώ καΐ άναγκαΐον ίλέγομεν είναι
τω ποιηττί τα μέτρα των ενεργειών άφορίξειν τον πολιτικόν^

30 ώ^ τω ϋτρατηγω καΐ Ιατρω καΐ ^ήτορι^ τον δΐ οϊς έτιεΐνος

3 χρώ^^ 5 τούσ δ^ — ηαίζονααν ίιη. 8.άά. ιη* 16 αποτελεί,
ΟΟΓΓ. Ι) 19 Ζμοιόν ζτι} Ε&άβπη. 20 βχοίάϋηβ τό εΙ'Λαξόμενον'ϊ

5*

68 ΠΡΟΚΑΟΤ

διακΒλενεται χρώμενον οροις τον εί^μίνον τρσπον %(Ηέίν^ εΙς
έχεΐνο φέροντα τα τίοιήματα το τέλος.

Τούτου δί ίιμίν γνωΰϋ'έντος οΐμ,αι. χαΐ το τελενταΐον
είναί δηλον των ηροβλη^έντοϊν ^μΤν είς ξήτηύιν, τίς τισνε
βίρα έΰτίν 6 έν τψ Λοντϊ τΰοιητης^ χαΐ εΙς τίνα βΐέηει χαΐ 5
οίτος Λολιτικον ύτύρ αίττ^ν 'όντα' ίΐα^άηερ αΙΙος 6 ίν τω
ηαντί ατρατηγος ηαΐ ^ητίορ αλίος %αΙ ιατρός^ ο ^ν τον
%οΰ(Αίκ6ν Λολειιον τω ηατρί ΰυνδίατίοϋ^ιων %αΙ τα άμεένω
κρατεΐν άεΐ των χειρόνων Λαραΰχευάξων^ μετά τον μηδ^ 9
τήν Ι εκείνων άφανίξει^ν δννΰφ,ίν (δεί γαρ είναι %&%εΐνα ί•40ν.
%άντως^ Γν' υ τό %&ν έτι τών εναντίων)^ ο δε την έν τω
ηαντί φυΰιν δυναμοίν^ ίνα Οννέχτι τα ΰώμαχα ττάντα^ καΐ
άγηρααν η και ανοΰον άεΐ τό Λαν κατά φνΰιν ίχον^ ο δε
τοίς νοεροίς λόγοις %εί&ων τοτυτα ζη[ν α βονλεται 6 τίολι-
τι%6ς έν τω τναντί νονς• οϋτω γάρ ηον %αΙ τνοιητίις άλλος ΐ5
έΰτΐ ηοΰμίΤίάς^ μν^ολογιτίος μόνως^ μιμήματα %οιων τά εμ-
φανή τών &φανών %αί %αλων καλά, τών κατά νονν τά
χατά φνΰίν^ άρμονίαις χρώμενος^ δί ων άρετ^ιν έν τω ολω
%αρέ%εται κρατοϋΰαν^ "{(ττωμένην δε %α%ίαν' καΐ ^νϋγΧξων
τάς κινηΰεις^ &6τε κατά λόγον κινεΐΰϋ'αί, καΐ μίαν έκ πάν- 20
των ξώβαν άποτελών αρμονίαν χαΐ ενα ^νϋ'μόν. τοντον
έγω τον ηοιητ^ιν ούτι άλλον είναι φαίην αν 5) τόν τοϋ με-
γάλου τνολιτιτιοϋ μέγαν ΰυνεργόν τιαΐ Λαιδευτιτίον &ς αλη-
θώς θδόν, είς τ6ν έτιείνον βλέτίοντα νονν, 6 μ^ν γάρ έν
τω τίαντί τΐολιτιτίός έΰτιν 6 μέγας ύμνου μένος Ζενς^ %αρ^ 25
ω καΐ α-ότός εΙναί φηβιν τήν τίολιτιτΛίην [1θ^. Ι 624*]* δ
ίέ τούτω μεν ΰννεργ^ς της έν τω ΛαντΙ τνάβης τάξεως έν
τε όξείαις %αΙ βαρείαις τιινηΰεΰι τιαΐ έν βραρ)7ϋορωτέραις η
μαχροηοροοτέραις Λεριόδοις ού» άλλος έΰτίν η 6 Ι^ττολλων,

2 φέροντα] φέρον. Ροβείβ βϋαιη ηοΐΒΐν εΙς έα. φέροντα π.

τό τ. Ι πρ. τό Γ ίιη. ιη^ 3 ί]έ ήμΐν — τελεν[ταΙον ίιη ηι^

(α8(ΐιΐθ Λάγνωσ- ίτ.) 13 3.η <καΙ> κατά? 17 καλών]
χαχων

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΓΑΝ 69

Λοιητίις 3)ν (ΐψημάτων ίναρμονίων καΐ Ινρν&μων, ίκεΐνων
δί 6 (άν ατρατηγος δ μέγίΰτος '^-Αρης^ πολέμων τίροΰτάτης
Θ'Βος καΐ άνεγείρων ΐΐάνχα τίρος τήν ίναντίωβιν τήν κοΰ-
μ4χήγ' 6 δΐ Λει^ονς δημιουργός ούκ Άλλος 5) 6 ^Ερμ9ις^

δ δι δν χαΐ δημηγορονΰίν άλλοι Θ'εοΙ •Μη αλλονς, χαΐ τίρος

Λοντΰίς 6 Ζε\)ς τόν ίν ίανχψ ηροχείρίΰας ^Ερμην' δ <^£

ί.4ΐχ. ηάντα χβηά φνύιν \ έχοντα δεικνύς ^Αΰχληπιός^ δι^ ον ού

νοϋει <^τό]> Λαν, ού γηράσκει ^ τα (ίτοίχεΐα ουκ άνίηΰι των

άλυτων δεβμων. ει ονν με δει τα άνέζοιΰτα λαλεΐν^ δ μεν

10 Λοιιγνίις Βΰτις ίβτΐ δηλον' %ινεϊ δε τας Σειρήνας αδειν
μίαν φωνήν ιείΰας ϊνα τόνον^ ως δ ίν τω δεκάτω
ϋγει της Πολιτείας μϋϋ^ος [ρ. 617^]* κ^ν^Γ ίΙ ώ^ δ Τί-
μαιος [ρ. 36*^] τον ς των ϋΈίων 'ψυχων χνχλους ίν λόγω
τνροφερομένονς ίνρνϋ•μονς κινήΰεις. πάντα δΐ άπο των

ΐδ ψυχών άρ^άμενα ποιήματα ίΰτιν ^Απόλλωνος ίναρμόνια καΐ
Βρρν&μα' καΐ εις τούτον βλέπουν δ τίίδε ποιητί^ς ύμνείτω
μ}ν &εονς^ ύμνείτω δε άγα^χΛς άνδρας IV τε μνϋυις καΐ
ανεν μΜων^ ^ περί έίλΧα ϋτρεφόμενος γιγνωβχέτω ν,αΐ
ποΐΎ}[ΐαΛης άμαρτων κο;1 ^Αινόλλωνος,

20 Πρόκλον όιαόόχον περί των έν Πολιτβί^ προς
868 'Όμτιρον καΐ ποιητικην Πλάτωνι ^ηθ'έντων.

<^Βιβλίον α>

'Έναγχος ημΐν ίν τοις τον Πλάτωνος γενε&λίοις διαλεγο- Α
μένοις παρέΰτη διαΰτιέ'ψαΰϋ'αι^ τίνα αν τις τρόπον υπέρ τε
26^0μ'ήρον προς τον ίν Πολιτεία Σωκράτη τους προΰήκοντας
ποιήΰαιτο λόγους καΐ ίπιδείξειεν τ^ τε φυΰει των πραγμά-

5 άλλους 8€. Έρμ&ς 8 τό &(1<1. 1) 14 αη περιφερόμενους^
, ένρν^μωα ιη\ ον 88. πι* | τίΐνεΐα^αι (ει ίτ.) ιη^ ήαεια 88. πι*
16 έρρύ^μια, ΟΟΓΤ. Ι) 22 &άά. βχ ίπάίοθ 23 οί. ΡοΓρΙι. νϋ.
Ρίοΐ). 1δ Ρΐηί;. (ΐπαββί. οοην. 8, 1 ΕηββΙ). ρΓ. βν. Χ 3 ίη.

70 ΠΡΟΚΑΟΤ

των καΐ τοις αύτω ζτψ} φιλοΰόφω μ^άλιβτα %άντων άρεΰχου-
0ιν ΰνμψωνόταίτα ηε^ί τε τ&ν &είων %αί των ίνϋ'ρωτϋίνων
άναδίδάΰτίοντα^ καΐ τον Πλάτωνα της ηρος ίαντον ίξελοι.
διαφωνίας ^ %αί άΛοφηνειεν ως ίίρα Ικ ^ιιας ίΛΐΰτημ,ης
αηαντα και νοερας ίτίίβλέ'ψεως καΐ ηροαιρέΰεως ^εοΛρεηονς^ 5
ο6(χ τε ίγκωμ,ιάξων γέγραφεν την Ομηρου τΐοίηΰιν και οΰα
Ι έτίαιτιώμενος εφ&εγκται. %αΙ γαρ αν τις άτνορήΰειεν ί.4ΐτ
εις ταντα άτνοβΧέ'ψας^ ει μ}ν 6ρ&ως 6 Πλάτων αντ6ν ίλεγ-
χειν ηροϋϋετο χαΐ δεικννναι της Λροΰηκονΰης τοις Λράγμα-
βιν αληθείας ατζάδοντα^ ηως ϊτι δυνατόν ίν τοις Ιτνιΰτήμοΰιν ίο
χαΐ τόνδε τ6ν %οιητην %αχαλέγειν^ καΐ ταϋτα της Λερι των
%είων γενών καΐ τών άεΐ όντων διδαϋτίαλίας' ει δε τά τε
άλλα ^Ομήρω καΐ ταντα της ηρε%ουϋης ηζίωται Λαραδόΰεως^
ηώς ετι κατά νουν τον Πλάτωνα καΐ την άνέλεγκτον γνω-
ΰιν ΙνεργεΖν ΰυγχωρήΰει τις; ίΰτιν μίν ουν οηερ ίφην καΐ ΐ5
ταϋτα ΰκέψεως δεόμενα^ μάλιΰτα δε αΛάντων Ικεΐνο ημΧν
δοκεΐ ηαμ,Λολλην ίξέταΰιν ατίαιτεΐν^ τό καΐ αυτόν τον Πλά-
τωνα 7νρ6ς ίαυτον ίν τοις ηερί Ομήρου λόγοις διαμάχεΰ&αι,
τιως γαρ αν άλλήλοις ΰυμβαίνοιεν ο τε ίν τω Φαίδωνι
[ρ. 95*] λεγόμενος ηαρ* αύτω &εΐος ηοιητίις καΐ 6 ίν 20
Πολιτεία [Χ ρ. 597®] τρίτος άττό της άληϋ'είας δεικνύμενος;
ον γαρ λίνον λίνω ΰυνάτϋτειν ίΰτιν το ταϋτα άλλήλοις
βυμτνλέτιειν^ ούδε ίΰτιν τις μηχανή τον αύτον ίκάτερον τι-
ϋ'έναι, το μεν γαρ ίηίκεινα τίάΰης της &ν^ρω%ικης και
μεριΰτής ίηιβολης αύτον ίνεργήΰαντα καΐ τοις &εοΐς ίνιδρυ- 25
ΰαντα την ίαυτοϋ νόηΰιν ίτνιδείκνυΰιν^ τό ίέ ειδώλοις 6υν-
όντα της άληϋ•είας καΐ τζόρρω ητ} της τνερί θδόδν ίτνιΰτήμης
πλανώμενον. ίω λέγειν^ οτι καΐ την τίοιητικί^ν αύτ^ιν τότε .
μεν ίκ Μου6ων κατοκωχήν τε καΐ μανίαν τιϋ'έμενος και
&εΐον τό τϋοιητικον γένος αηοκαλων^ τότε δε είδωλοηοιον 30
και φανταϋτικον και πολλο\6τ6ν άτζο της άλη^οϋς γνω- ί. 42γ.

28 Ρ1. Ρ1ι&β(ΐΓ. 245» 30 εΐ'δωλον οίον, οογγ. Εαάβπη.

ΕΙ£ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 71

ύεως άΛοφαίνων δόξειεν δν κάν ταΐς ηερί των ηραγμάτων
κρί0εΰίν της ηρος εαντον οτ>κ άηηλλάχΌ'αι διαφωνίας, Φέρ*
ονν οΰα κάνταϋ&α του τίαϋ'ηγεμ,όνος ημ,ων ηκονΰαμεν τΐερί
τούτων διαταχτομ,ίνον %αΙ της κοινωνίας των δογμάτων^
δ ^ν ειει τα ^Ομήρου ηοιηματα ηρ6ς τήν ύτώ τον Πλάτωνος
ίν "ύστ^ρο^ς χρόνοις τια&εωραμένην άλήϋ'ειαν^ ΰνλλαβόντες
ίν τάξει διέλ&ωμεν καΐ ^εωρηΰωμεν ηρώτον μέν^ ει ητβ
δυνατόν τάς τον Σωκράτους άτίορίας διαλύειν' δεύτερον δΐ
τον ΰκοηόν της φαινόμενης ταύτης Λρός Ύ)μηρον άπαντη-

10 ύεως' τρίτον δΐ αυ τήν τών Πλάτωνι δοκούντων %ερί τε
ηοιητικης αύτης και ^Ομηρου μίαν καΐ άνέλεγτίτον άληϋ'ειαν
τζανταχον τνροβεβλημένην, οϋτω γαρ αν εκάτερος ημιν άτΰο-
φαν&είη τών ^είων κατά νονν και ίτνιΰτημην ϋ'εωρος καϊ
ηερί των αυτών αμφότεροι τα αντα διδάΰκοντες και ως

15 άφ' ίνος ϋ'εον τϋροεληλνϋ'ότες καΐ μίαν ΰνμτΐληρονντες ΰει-
ράν^ της αντης τνερί τών όντων αληθείας ύτνάρχοντες ίξη-
γηταί.

Περί τον τρόπον της τών Θ'βίων μνΘ'ων όιαύκενής
παρά τοις Θ-εολόγοις αιτίων άποόόοεις χαϊ λναεις τών
20 προς αντονς έπιύτάύεων.

Τα μεν δη προκείμενα τοιαύτα αττα ίΰτίν^ περί ων Β
ποιηΰομαι τονς λόγους, δει δε όπερ εφην ύμας μεν και
τούτων αΙτιαΰΟ'αι τον τε Πλάτωνα αύτον καΐ τον εκείνου
ξηλωτην καί^ &ς αν ίγω φαίην^ ίεροφάντην' ίμε δε τόν
25 λέγοντα πείραΰϋ'αι πάντα ακριβώς ύμιν εις δύναμιν τα τότε
ρη&εντα διαμνημονενΰαι καΐ οΰα καΐ ϋΰτερον 'ίιμας περί
τών αυτών δ ιαΰκοπου μένους Ιπεκδιδάβκειν εκείνος ηξίωΰεν.

2 διαφωνίασ] φωνίασ ίιη. ιη^, ρθ8ί α ρήαβ βΓαβαιη ΰ
4 διαχτατομένου . 7 ^εωρήσομεν 10 τών] τω^ 23 87Γί-
αηυιη άίοϋ ο£. 3 27 διασ-κοπουμένοισ, οογγ. Ι)

72 ΠΡΟΚΑΟΤ

ΙηεΙ δΐ π^ό των άλλων άπάν\νοον 6 Σωκράτης αΐτι&τοα ί.42ν.
τόν της μν&οτνοι^ς τρότνον^ καθ' ον "Ομ,ηρός τε χαΐ ^Ηβίο-
δος τους τνερί θ'ε&ν τκαρέδοΰαν λόγους ^ χαΐ ηρο τούτων
^Ορφεύς καΐ εΐ δή τις άλλος ίνΘ'έω βτόματί γέγονεν των
&εί κοττά τα αντα χαΐ &}θαύτως εχόντων ί^ηγητής, ίνάγ%η 5
δψΰον χαΐ ημ&ς^ ηρϊν το%3ς ηερί τ&ν χαθ' εχα0τα δογμάτων
άναΰτίε'ψώμε^α τ9\ς θεωρίας τνηονς^ αντήν τι^ν των ^Ομηρι-
κών μύ&οίν διάϋ'εΰιν τνροΰήκονΰαν ίηιδείξαι τοις πράγμιχΰιν^
&ν δίι »αΙ τναρέχονται τ«^ν Ινδειξιν. η&ς γαρ ^ ταντα^
φαίη τις αν^ τα ηορρω τοϋ άγα&ον χαΐ τον καλόν καΐ της ίο
τάξεως άποτίλανώμενα καϊ αίβχρα χαΐ Ιτι^ύμα τ&ν 6νο-
μάχων ηρέτΐοντα αν γένοιτο ηοτε τοις ΐΜα αύτ6 τό αγαθόν
την ϋψΰαρ^ιν λαχοϋ0ιν ιιαΐ τω καλώ ΰυννφεΰτη%όΰιν , και
ίν οϊς η τάξις ηρώτως ίΰτίν καΐ άφ ων ηάντα τα οντά
μεύτα μεν καλλονής^ μεΰτα δΐ της άχράντον δυνάμεως άνε- 15
φάνη. ηώς ονν τοις τοιοντοις εφαρμόζει τα της τραγικής
τερατολογίας άνατνεηληΰμένα καΐ τοις ίννλοις ΰννντνάρχοντα
φαντάΰματα^ της τε όλης δίκης καΐ τον &είον νόμου Οτερό-
μενα' μί} γαρ ονκ τ^ &εμιτ6ν τα τοιάδε ταΐς ηάντων τών όν-
των Ιξγιρημέναις τών &εών ύποΰτάΰεβιν τνροΰφέρειν^ μοιχείας 20
λέγω καΐ κλοηας καΐ &η ούρανοϋ ^ί'ψεις κάΙ ηατέρων αδι-
κίας καΐ δεΟμονς κχά ίκτομάς^ καΐ ΰϋα ϋλλα %αρά τε ^Ομήρω
^ρνλεΐται καΐ τοις άλλοις τϋοιηταΐς. άλλ' ΆΰΛερ αντοί χω-
ριύτοί τών άλλων οντες οι &εοΙ τψ άγα&ω ΰννήνωνται και 24
ούδΐν Ι εΙς αντοΐ}ς ηαρειΰδύεται τών χειρόνων^ ^λλ' εΐύιν ί. 43γ.
αμιγείς Λρος ηάντα καΐ άχραντοι καθ•* ενα ΰρον και μίαν
τάξιν ίνοειδη ηροϋηάρχοντες ^ οϋτω καΐ τονς ηερί αντών
λόγους Λροΰηκει τα εξαίρετα τών ονομάτων καΐ τα νον
ηληρη καί τα άυιεικάξεΰ^αι δυνάμενα κατά την οίκείαν τά-
ξιν τιρος τήι/ εκείνων άρρητον Ίηζεροχίιν 1% αύτους άνα- 80

1 ηρόσ, οοΓΓ. 1) 6 πρϊν τβνρ] «ρό το^α, ροβί Λρό 88.

τον (ηηάβ άναΰκέ'ψαα^αι Ι)) 9 9Ταρ^;ι^£το;£

ΕΙΣ ΤΗΚ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 73

$69 ηέμηείν, καί ΟΒΪ %αΙ τας της ψνχης ΙπιβοΙας τία&α^ύίίν
μίν τών υλικών φανταΰμάτων Ιν τοις ττε^ τοϋ &είον (ΐνΰτίτ-
%αΐς νοήΰ&ίίν^ &ηο(ίΜυάξΒΰ&{α δί &ηαν τ6 άΐλότριον καΐ
τίιάτω&εν άτίό της άλογίας 6ριιώμενον δό^αΰμα^ /χ^κρα ^1

δ ηύντα τίρ^ς τήν αχ^ντον τ&ν &ε&ν ύτκρβολίιν '^εΓσθα^,
τίαΐ (Μνω τω όρϋ'ω λόγω ταότενειν μΛ τοΙς κρείττοόίν τοϋ
νοϋ θΈάμαΰίν εΙς τήν ηερί αύτων άλή^ειαν. μίι οίν λε-
γέτω τις ίιμΐν τοίαντ^ ϋττα ΛερΙ τέ&ν ^εών^ οΙα μΛ ττε^Ι
άν&ρώτίων άρμύΰει λέγειν^ μηόί τα της άλογίας της Ινύλον

10 ιΰα^ιΐ€ηα τοΓ|^ του νοϋ χαΐ τί^ς νοερ&ς ούΰίας χαΐ ζωής
ύΛερψνλωμίνοις ίηιχειρείτω Λρούάγειν' ού γαρ ίοίκότα φα-
νεΐται τα αύμβολα ταϋτα ταΐς ^τιάρΐ^α των ^ε&ν, δει δί
αρα τους μν^νς^ θΓτκερ μίι %αντάαα6ιν άηοΛεηταιικότες
εύονται της Ιν τοίς οίύιν άλη&εΐας^ άτζειτίάξεό^τίί τΰως τοις

15 Λράγμαΰίν ^ ων όαζοκρυητειν τοις φαινομένοις Λαραηετά--
ΰμαΰιν τήν ^εωρίαν ίηιχειροϋβιν. ίιλλ^ &ΰ7ΰερ αυτός 6 Πλά-
ι. 49 γ. των ηολλαχ'ξΐ δίά τίνων εΙκόνων \ τα ϋ'ειά μυϋτΜώς ανα-
διδάΰτιει^ καΙ ούτε αίαχος ονδεν οϋτε άτα^Ιας ^'μφαβις οϋτε
ίννλον καΐ ταραχβ>δες φάνταβμα ηα^εμινίητει τοις μν&οις^

20 άλλ^ αυτά τα ΛερΙ θεών νοήματα άχραντα άποίίέτιρυτηαι^
Λροβέβληταν όί αντών οίον αγάλματα ίμφανη τοις Ινδον
άηείΜαΰμένα 6μοίώματα της άηορρήτου θεωρ/ας, οΰτως αρα
%αΙ τους %οιητάς έδει καΐ αύτον *^Ομηρον^ εΐ τοις ^εοίς
Λροΰήκοντας μΛ}&ονς Ιτιλαττον^ τάς μίν τίολυειδεΐς ταύτας^

26 ΰννϋ'έαεις %αΙ δια τ&ν ίναντιωτάτων τοΙς ^άγμαΰιν ένο-
μάτων ανμηληρουμένας άτζοδοκιμάξειν ^ τάς δϊ τοϋ χαλον
ΐίαΐ τον άγα&ον ϋτοχαξομενας Λ^ϊίίταμένονς διά τούτων
£]Μ<α μ^ν άτνοκλείειν τους τίοΐλονς της μηόεν αύτοις ηροΰη-
χούϋης τ&ν θ'είων γνώΰεως^ αμα δε εύαγώς ττερί τους &εούς

80 χρηΰ&αι τοις μν&ικοΐς τίλάύμαΰιν. τειϋτ Ιατίν^ α καΙ &

1 δει \)] ίή 8 τοιαύτα τά, οογγ. Ε&άθπη. 18 αη ούτΒ ,
<(τιΛ? 22 άηειχασμένα ^ί. 8ο1ιηβίάβΓ &ά Γβρ. 473® | άΛορήτον
οντοΗί] α 88. πι"

74 ΠΡΟΚΑΟΤ

Σωκράτης οΐμαι χ^ τε ^Ομ,ήρον μν^οτνοιΐα %αϊ τοις Άλλοις
ετζιτνληττει τϋοιηταΐς^ <!%αΐ^ έτερος τις ϊΰως αν ίγτιαλίΰειεν^
ταΐς φαινομ>έναις των ονομάτων τερατολογίαις ούκ άρεΰκό-
μένος, χαΐ ^ή διαφερόντως οί καθ' 'ίιμ&ς αν&ρω^οι τοις
Ίίοίλαιοΐς μΛ)^οις ίτΐΐτιμαν εΐώϋ'αΰιν^ ώς τϋολλης μεν ενχε- 5
ρείας Ιν ταΐς ηερί &εων δόζαις^ ηολλης δε άτότίον τιαι
τΰλημμελονς φαντααίας αΐτίοις γεγονόΰιν %αΙ ονδεν άλλ' ^
Λρος ττ}ν τϋαρονΰαν τους ηολλονς δεινί^ν χαΐ ατατιτον ΰνγ-
χυΰιν τών ίερων %ε(ίμων ΰννελτιλαΐΛόβιν. ^Ημεις δε τζρος 9
μεν τοντονς ον Λολλον δεηΰ6με\&α λόγου τους της ηερΙ ί 44 γ.
<(γΟ)> Θ'εΐον τνλημμελείας αΐτιωμένους τήν τών μυϋ'ων Λαρα-
δοχήν' ηρ&τον μεν οτι τους δια τα φαινόμενα τνλάΰματα
της περί τους τιρείττους ίιμων κατολιγωρήΰαντας ϋ'ερα-
ηείας οϋτε τον ΰκοη^ν της μυ&οτζοιΐας οϋτε τήν ίνναμ^ν
Ιγνωκότας εΙς ταύτην 'δτϋενηνέχ&αι τήν άλόγιΰτον %αΙ Γιγαν- 15
τ^κήν άνοΰιουργίαν ΰυμβεβηκεν. εΐ γαρ οί μεν μϋϋΌΐ την
τιροβεβλημενην αύτων ατϋαΰαν ΰκευην αντί της Ιν ατίορρη-
τοις ιδρυμένης αληθείας ηροεΰτηϋαντο %αϊ %ρωνται τοις
φαινομένοις Λαρατνετάΰμαΰι των αφανών τοις ηολλοΐς και
άγνώβτων διανοημάτων (χαΐ τοϋτό Ιΰτιν^ ο μάλιΰτα Ιζαίρετον 20
αυτοΐς αγαθόν ύτζάρχει^ το μηδίν τών άληϋ-ών εις τους
βέβηλους έκφέρειν, άλλ' ίχνη τινά μόνον της όλης μυΰτα-
γωγίας ηροτείνειν τοις αηο τούτων εΙς την αβατον τοις
%ολλοΐς %εωρίαν τζεριάγεΰ&αι ηεφυ%06ΐν\ οΐ δε άντι μεν του
ξητεΐν τήν Ιν αύτοΓς άλή&ειαν τω ηροΰχήματι μόνω χρώνται 25
τών μυϋ-ικών ηλαΰμάτων^ αντί δΐ της καϋ'άρΰεώς του νου
ταις φανταΰτικαις ίφέτνονται τιαΙ μορφωτικαΐς ίτνιβολαις^ τις
μηχανίι '^^^ζ μύϋΌυς αίτιαΰ&αι της τούτων ηαρανομίας^
€ύΧ ουκ Ικείνους τους κακώς τοις μύ^οις χρωμενους της
τΐερί αυτούς πλημμελείας. Ι'ττε^θ' οτι και ίκ τών άλλων 30

7 βχ άλλη (ροβί η Γ3,8.) ίβοϋ άλλ' η ιη* | ΟΙΐΓίθϋ&ηίδίηιιπι
άίοϋ; 8 δεινην] 8.00. βί ει ϊτ. 8. πι* 10 τονς] τον

13 ιιατολιγορήσαντασ {η βχ ή 17 αυτών ιη*, έ ρΓαθίπίβϋ ηι^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 75

άτνάντων^ οΰα 6}^ ΰεμ>νά χαΐ τίμια δοκεΐ δναφερόντως είναι

καΐ ανχοΐζ ίνιδρνμ>ενα τοις ϋ'εοΐς καΐ νη αντών Λαραγό-

144 ν. μ£νοί^ τονς τίολλονς βλα7ΐτο\(ΐένονς 6ρώμεν^ καΐ συ δια

ταϋτα την Ικε/νων αιτιώμε&α γένεΰιν^ αλλά τήν τούτων

δ άνόητον της 'ψνχης Ιξίν. τίς γαρ ούτί αν ύννομολογήΰειεν
τά τε μνΰτήρΐ43ί %αΙ τας τελετας άνάγειν μ^ν άη6 της ίνύλου
καΐ &νητοειδοϋς ζωής τάς 'ψνχας καΐ ΰννάτΐτείν τοις &εοΙς^
άφανίξειν δΐ αηαΰαν την Ικ της άλογίας ηαρειϋδνομενην
ταραχίιν ταΐς νοεραΐς ίλλάμ'ψεΰιν^ ίξωϋ'ειν δε το άόριΰτον

10 καΐ το ΰκοτειν6ν των τελουμένοαν τω φωτΐ των ϋ'εων; αλλ
όμως ονδεν τιαραιρεΐται τονς πολλούς τ6 μη ονχΐ γ,αΐ Ικ
τοντων παντοίας Ίηζομένειν διαβτροφάς^ καΐ τοις ίκ τούτων
άγαϋ-Οίς καΐ ταις δννάμεϋιν κατά την οιτίείαν ?ζιν Ιτά τό
χείρον χρωμενους άφίΰταΰϋ•αι μεν των &εών καΐ της Ιίντως

15 ίερ&ς ϋ-ρτιΰκείας^ φέρεΰ^αι δΐ εις την Ιμηα^η καΐ άλόγιΰτον
ξωήν. ΰΰτις ονν ημ&ν αιτιάται τονς μύ&ονς της δεινής
ταύτης χαΐ τνλημμελονς των ηαλαιων νομίμων βνγχύΰεως^
καΐ των μνΰτηρίων αίτιαΰ&ω την εκφανΰιν καΐ των τελετών
την εΙς άνϋ'ρώτνονς τνάροδον. τίαΐ τι δει τνερί τούτων λέγειν ;

20 άλλα καΐ α'ύτήν Ιξέΰται την δημιονργίαν αιτιαΰ&αι τον τΐαν-
τος καΐ τήν τάξιν των όλων καΙ τζρόνοιαν των ττίδε τΐάν-
των^ διότι ίή καΐ τοις ίκ τούτων ίνδιδομένοις οί δεχόμενοι
χρώνται τιακώς. άλλ' ούτε ταϋτα οΰια φαΐην αν οίτε τήν
κατά των μνϋ'ων διαβολην άτνο της των τΐολλών τΐαραφορας

25 δικαίαν άξιον ηγεΐ6%αι. ού γαρ Ικ των διαΰτρόφως χρ(0-
μενων την των τζραγμάτων άρετήν τε %αί %α%ίαν κριτέον^
άλλ' άττό της οΙκείας ετιαβτα φύΰεως %αΙ της Ιν αντοΐς \
ί. 45γ. δρ^ότητος δοκιμάξειν ηροΰήκει. ταϋτα τοι τιαι 6 ΙΛ Μη-
ναίο ς ξένος \1βξ. Ι 646* 8ς[(ΐ.] ονδε αντήν Ικβάλλειν

5 ΰννομολογι/ίειεν 9 έλλάμψεσιν] Χ ρήτιβ ίηβ. ιη'

16 αίχι&χαι 17 ροβί; πλημμεΧονο ββί 'έν, βχρ. ιη' | ίη τ&ν

3,00. βί ν 88. πι*

76 ΠΡΟΚΛΟΤ

οϊεταί χρηναι τιγν μέθ^ν της εν διοιησνμίνης τΰόλεως δία
τήν των τΰολίών ϋακοΛον τιαΐ άόριύτον τιχ^Ι ξχντίιν φοράν^
έΐλ' άηο της εναντίας χρηβεως της ίρϋ'ης χιύ εμφρονος
μεγάλην μαΐρ(χν %αϊ ταντην εΙς ηαιδείαν βνμβάλλεΰ&αί φη-
ΰιν. καίτοι φαΙη τις αν %αί την μέϋην διαφ^είρειν τά τε 5
ΰώματα καΐ τάς ψνχας τών χρωμένων' άλλ' ούχ ο γε νομο-
θέτης δνα ταϋτα της ηροΰηκονΰης αντήν αξίας ηαροαρεΐται
κάΙ της Λρος άρετίιν ύνντελείας, οϋτ^ ονν ι^ μέ^ φεντηόν
δια τοι^ Λολλονς %αϊ άηαίδεύτως αύτίιν καΐ άμονΰως μετα-
διώκοντας^ οϋτε αί τελεταΐ %αϊ αί των μνΰτηρίων δυνάμεις ίο
δια τήν τ&ν δεχόμενων μοχθηρίαν ΤΜτηγορίας αξιαι τοΓ^
¥μφροβιν, οϋτε οί μν&οι δια τ^ τ&ν εΙ%^ καΐ αλογως
αντοίς χρωμένων διαΰτροφην βλαβεροί τοις άκούονΰιν αν 870
νομίξοιντο δικαίως^ άλλ' Ιν οακαΰι τούτοις τί^ν τών μετα-
χειριξομένων αΐτιατέον τΐλημμελη χαΐ άνόητον ^ξιν^ δι* ^ν ΐ5
χαι τοις τοϋ αγα%χ>ν ΰτοχαξομένοις έηΐ τ6 χείρον χρώμενοι
τοϋ τΰροΰηκοντος αύτοΐς τέλους αποτνγχάνονΰιν. Ει δέ
τις την ^ροφαινομένην αΐτι&χαι της μυθοηοιΧας αίΰχρότητα
και το των ονομάτων φορτικον %αΙ δια ταϋτα της ηρετϋον-
ΰης αύτ6ν άηοΰτερεΐ τών θείων μιμηβεως (βαϋας γαρ δήτΐου 20
μιμητής δια των φνΰει ηροΰηκόντων τοις ηαραδείγμαΰιν
άηειχονίξεται την εκείνων ιδέαν^ άλλ^ ον δια τών έναντιω-
τάτων καΐ ηόρρω της τών άρχετντνβίν ούβίας »α( | δννά- {.45 ν.
μεως βεβλημένων)^ ηρώηεον μεν διαιρετέον οΐμαι τάς τών
μύθων Λροαιρέΰεις καΐ χωρίς άφοριΰτέον τονς τε ηαιδευ- 25
τιτιονς λεγόμενους χαΐ τους ένθεαΰτικωτέρους και ηρος το
ηαν αηοβλέΐϋοντας μ&λλον 5) τήν τών άκουόντων ?ξιν'
ϊτεειτα διακριτέον τάς τών χρωμένων αύτοί^ ζ(^ζ^ Χ^ί τ^άς
μ^ν νεαροτΐρεΛεΐς καΐ ίν ηθεΰιν ατίαλοΐς τρεφομένας θετέον^

2 την — άσαοπον] τόν (ο ίτ.) — άτοπον 6 τών] ν 88.

ιη' υν. 13 διαοτ^οφων πι*, ή 88. ιη^ 17 τνγχάνοναιν
18 φαινομένην ιη*, προ 88. ιη^ 20 α{>τ&ν \ άπεατέρει ιη\

ΟΟΓΓ. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ . 77

τας δε άνεγείρεβϋ'αι 7ίρ6ς νουν δνναμένας καΐ ηρος τα ολα
γέντι χών &εών τιαΐ τας δια τΐάντων τνροόδονς των όντων
χαΐ τάς ΰε^ρας καΐ τάξ άτίοτελεννήαεις τας αχ^ των ίΰχά-
των άν(χτείνεθ&αί> 0Λενδονΰας, τίαΐ τοντον δίι τόν τρόηον

5 τάς τε των μΛ)&ων ίδέας δίαΰτήΰαντες αη αλΑιζλον %οίί τας
την ύτνοδεχοΐΑένων αύτονς έπιτηδειότητας^ τό μεν μψε Λρ6ς
τύαιδείαν βυντελείν τονς μν^ονς τούτους, ο^ς ^Ομ'ηρός τε
καΐ ^Ηΰίοδος ίγραψάνην, μΎ][νε τοις νίοίς ηροΰήχειν αυτών
τήν άκρόαύίν ΰυγχωρώμεν τοις λέγουΰι^ν' οτι δε τ^ φύβει

10 των όλων Τοντον %αΙ τί} τάξε* των όντων %αί τονς αν-
άγεϋ&αί δυναμένους εΙς την των &εΙων τνραγμάτων τνεριωτϋ^ιν
αύτοις ΰυνοαντουΰιν τοις δντως ουΰιν, τοϋτο ηρούτί&ώμεν.
τίοτιδόντες γαρ οί της μυϋΌηοιΐας πατέρες, οη τιαΐ '}} φύΰις '
είχόνας δημιουργοϋΰα των άυλων υμΙ νοητών εΙδών χαΐ

15 τόνδε τον χόΰμον τνοΜίλλουΰα τοις τούτων μιμήμαΰιν τα

μ£ν άμέριύτα μεριΰτώς αυίειχονίξεται, τα δε αιώνια δια των

κβηα χρόνον προϊόντων, τα δϊ νοητά δια τών αΐΰϋτμών,

Ινύλως τε το αϋλον άτνοτυηοϋται χαΐ διαβταχώς τό αδιάΰτα-

ί. 46τ. τον %αι δια μεταβο\λης το μονίμως Ιδρνμένον, ίτίομένως

20 τ'^ τε φύύει χαϊ τ'^ ηροόδω τών φαινομένως όντων χαΐ
είδωλιχώς, είχόνας χαι αύτοι ηλάττοντες Ιν λόγοις φερο-
μένας τών ^ίων τοις έναντιωτάτοις καϊ πλεΐάτον &φεΰχψ
χόύιν τίιν ύτοερέχονΰαν τών παραδειγμάτων απομιμούνται
δύναμιν, χαΐ τοις μίν πάρα φύΰιν τ6 ύπερ φύΰιν αυτών

25 ενδείκνυνται, τοις δε παραλόγοις τό παντ6ς λόγου ^ειότερον^
τοις δε φανταξομένοις ως αίΰχροις τ6 παντός μεριΰτοϋ
χάλλους ύταερηπλωμένον' χαΐ οϋτω άή κατά λογον τον ει-
χότα της έχείνων ίΐμας άναμιμνηΰχουΰιν έ^'^ρημένης υπέροχης.
πρ6ς δε αυ τούτοις καθ' εχάύτιγν τάξιν &εών ανω&εν ίίχρι

4 ένάνατείνεσ^αι, βχρ. βί βρίΓ. ίη α ροβ. ιη' 6 μέν 88.

ιη® 10 όλων οδών 12 της ιη*, οΐ 88. ιη^ 16 ποιτιίλοναα

19 ίδρυομένον οογγ. ιη' 25 ένδείχνυχαι πι\ ν ίιΐ8. πι*
29 ^εων θχρ. ιη^

78 ΠΡΟΚΛΟΤ

των τελευταίων ύφίξάνονΰαν καΐ δια τνάντων ίηε^ιοϋΰαν των
ίν τοις ουΰιν γενών ί%ε6τιν ϋ'εαΰ^αι των ΰειρών άτϋοτελευ-
τήΰεις τοιαύτας Ιδιότητας Λροΰτηΰαμίνας ^ ότίοίας οι μ,νϋΌΐ
τοις ϋ'εοΐς αύτοις άΐΐονέ^νΰιν^ καΐ τοιούτων η^αγμάτων
'^οβτατί'Μίς καϊ ΰννετίτικάς^ δι* οίων ίκεΐνοι τήν ΛερΙ των 5
τϋρωτίΰτων άτνόρρητον &εωρίαν τίατέτίρνψαν, τα γαρ Ιΰχαιτα
των δαψονίων γενών %αΙ ΛερΙ την ΰλην ΰτρεφόμενα της
τε των κατά φνΰιν δυνάμεων τΐαρατροτνης %αί της αΐΰχρό-
τητος των ίνύλων καΐ της εις τήν κατιίαν Λαραφορας και
της άτακτου καΐ ηλημμελοϋς ηροέύτηκεν κινήΰεως. δει γαρ ίο
είναι καΙ ταϋτα ίν τω ηαντϊ καΐ ΰυμτζληροϋν τήν ηοικιΧίαν
της όλης διακοΰμηΰεως^ και της τΐαρυτζοΰτάΰεως \ αύτων ί.46ν.
καΐ της ΰτάΰεως καΐ της διαμονής ίν τοις άΐδίοις γένεΰιν
τνεριέχεϋ&αι τήν αίτίαν. α ίή καΐ οι των ίερ&ν ϋ'εύμών
ηγεμόνες κατανοηΰαντες ηεριόδοις ώριϋμέναις Ιταξαν γελωτά ΐ5
τε καΐ θρήνους ΙτιιτελεΓΰ&αι^ τοις τοιούτοις γένεΰιν αφοΰιού-
μενοι καΐ της όλης τζερί το ϋ'ειον άγιΰτείας τήν Λροΰήκουΰαν
μοΐραν &τνοκληρώΰαντες. &ΰΛερ ουν -ή τ&ν ίερων τέχνη κατα-
νείμαβα δεόντως τήν (ίν^τταίίαν ^ρι^βκείαν τοις %εοΐς καΐ τοις
των &εών δηαδοΐς^ ίνα μηδέν αμοιρον της Ιτϋιβαλλούΰης 20
ϋ'εραπείας άηολείΛίγναι των αϊδίως ετίομένων τοις θεοΓ^,
τοί;^ μεν ταΐς αγιωτάταις τελεταΐς καΐ τοις μυΰτικοΐς ΰυμ-
βόλοις τϋροβάγεται^ των δΐ τοις φαινομένοις ηαϋ'ημαβιν
προκαλείται τάς δόΰεις δια δη τίνος άρρητου ΰυμινα^είας^
οΰτως αρα καΐ οΐ των τοιωνδε μύ&ων Λατέρες εΙς τϋ&ΰαν 25
ώ^ εΐηεΐν άτϋοβλέψαντες τήν τών ^είων τνρόοδον καΐ τους
μύθους εις ολην άνάγειν ύτνεύδοντες τήν άφ^ ίκάΰτου ηροΐ-
οχίσο^ν ΰειράν το μεν ηροβεβλημενον αυτών καΐ είδωλικον
άνάλογον ύτίεΰτήΰαντο τοις ίΰχάτοις γένεΰιν καΐ τών τελευ-
ταίων καΐ ένύλων τνροεΰτηκόΰι Λαθών, τό ιϊΙ άτνοκεκρυμ- 30
μένον και αγνωΰτον τοις τνολλοΐς της ίν άβάνοις ίζτίρημένης

17 άγιστίασ 27 προΐοϋσαν — μ^ν ίιη. ιη* 31 έν άβά-
-Ό. ιη^? Ι έξηρημένησ

ΕΙΣ ΤΗΚ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 79

τ&ν «ΜΝ ούΰίας 1%φανχι%ον τοις φιλο&Βά(ΐοϋίν των όντων
τναρέδοΰαν. ηΑ Ο'Οτω ^ή τών μ,ν&ων ^καΰτος δαψόνίος
μίν ίατιν κατά τό φβηνό^ενον, ϋ'Βίος δε κατά τήν άτίόρρη-
τσν ^Βωρίαν,

5 ΕΙ δί} ταΌτα δρ^&ς ειπομα^^ οϋτε τονς ^Ομηρικούς μν-
ί. 47γ. ^ονς δίά ταϋτα της πρ6ς τα πραγμΛ[τα τά όντως 'όντα
οίτιείότητος ηαραιρεΐβ^αι ηροβ'ψ^ι ^ διότι μί^ %ρός ηαιδείαν
ημιν ϋυντελονϋιν τ&ν νιων (σύ γάρ παιδεντΜον^ των τοι-
ούτων ΙΰτΙ μ/ύ^ων το τέλος ^ ονδί εΙς τοντο βλέποντες αν-

10 τονς οι μυ&οΐΐλάΰται ηαρίδοβαν\ οϋτε το\}ς παρά τω Πλά-
τωνι γεγραμμένονς εΙς τήν αντην Ιδίαν άναπίμπειν τοις
ίν&εαΰτικωτέροις^ αλλά χωρίς ίτκηερους άφορίξειν' καΐ το^ς
μεν φιλοΰοφωτέρονς τίϋ'εβ&αι^ τοΛ)ς δί τοις ίερατικοΐς &εΰ-
μοΐς τΐροϋητιοντας ^ καϊ το^)ς μΙν νέοις άκονειν ηρΐηοντας^

15 το^ς δε τοις δια τνάΰης ως εΐινεΐν της άλλης παιδείας 6ρ-
^ώς ηγμένοις καΐ εΙς τήν τών τοιωνδε μύ&ων άχρόαΰιν
Άϋπερ όργανον τι μνϋτικον ίδρϋΟαι τόν της 'ψνχης νονν
ίφιεμένοις. άλλ' δ μεν ΣοΜράτης καΐ ταντα ίτιανως εν-
δείκνυται τοις ΰυνοραν δνναμένοις^ και ΰτι της ^Ομήρου

20 μυ&οτΐοιΐας &ς μήτε παιδευτικής μήτε τοις τών νέων απλά-

ΰτοις καΐ άβάτοις ηϋ•εβιν ϋυναρμοξομένης επιλαμβάνεται^

καΐ ά)ς τό απόρρητον αντης καΐ κρνφιον άγαϋ-όν μυΰτικης

τίνος δειται και ίνϋ'εαΰτικης νοηαεως, οι δε πολλοί τών

871 Σωκρατικών λόγων ονκ Ιπτβΰϋ'ημένοι πόρρω ποι της τον

25 φιλοοόφου διανοίας άποπεπτωκότες διαβάλλονΰιν &παν το
τοιοντον τών μν&ων εϊδος.

Τί δη ονν φη(5ιν 6 Σοακράτης περί αύτών^ άξιον άκονειν^
καί δι ^ν αΐτίαν άποβκευάξεται τήν τοιάνδε μυϋΌλογίαν.
6 γάρ νέος ούχ οΐός τε κρίνειν δτι τε υπόνοια καΐ ο

30 μή^ άλλ^ δίί' αν τηλικοντος ων λάβ'η Ιν ταΐς δόξαις^

7 'ποί^οίΐ^εΙαΟ'οίΐ ίιη. ιη* 15 τοις"] οΐΰ 17 τϊ] χινα
30 Ζα βχ 6ΰ ιη^] δ Ρ1.

80 ΠΡΟΚΑΟΤ

δνοέκνίΛτά τε χαΐ ά^ιετάϋτατα \ ψίλει γίνεβ^αι^ ϊλιύ.
ώ^ν (^ή Ϊ6ως ένεκα ττερί ΛαντΙίς τύοίητέον & τζρώτα
άχονουϋιν^ οτι κάλλιϋτα (ΐίεμ,νϋ•ολογημενα Λρ6ς αρε-
τή ν α%ονειν [Π ρ. 378^]. εΙ%6τως αρα τονς ^Ομηρικούς
μΑί&ονς σύκ εί μ,εμψηΰ&αί λέγομεν τ6 ϋ'εΐον' ού γαρ Λρός 5
άρετην καΐ ηαιδείαν &ύδΙ τήν 6ρ^ν τ&ν νέων άγωγί^ν
ϋυντελονΰίν τοις νομο^έταις^ άλλα τανττι μεν ονδεν ίοιηότες
φαίνονται τοις ονϋίν^ ονδ^ αν ηρίτίοιεν τοις της Λολίτοίης
ίτίΐϋτήμης Λροΐϋταμένοίς ^ τροΛον δε οίλλον ϋνναρμόξανταί
τοις ϋ'εοΐξ μΑ &νάγθΌΰίν εΙς τήν ίτιείνοαν ^εωρίαν τονς εν ίο
τζεφντίότας' χαΐ το άγα^ν αντων ίατιν ον τναίδεντίίΐον άλλα
μΛ)ατι/α6ν^ ούδϊ νεαροΛρετνονς εξεως άλλα Λρεββντί%ης ύτοχα-
ξόμενον. δηλοί δέ %ον καΐ τσντο & Σωκράτης λέγων^ οτι
δι αΛορρητων άχονειν ως ολνγίΰτονς ηρέιιει των
τοιοντων μνϋ•ων^ Ο'νΰαμενονς ον χοΐρον άλλα τι μέγα ΐ5
καΐ απορον &νμα [ρ. 378*]. Λολλον αρα δει κατά τήν
τΐολλών δό^αν άτιμάξειν τ6ν τροΛον τοντον της μν^οτνοιΐας^
ζοτε^ ταις τε αγίϋηάταις των τελετών %αϊ τοις τελειοτάζοις
των μνϋτηρίων ΰνϋνοιχον αντης άηοφαίνεται την άκρόαΰιν
ύτΐάρχειν. το γά^ μετά ^αιων και τούτων τ&ν μεγίβτων 20
κάί τελεωτάχων ίν άτίορρη^ιω χρ^ναί τονς τοιούτον ς μν%ονς
έΐίφαΙνεβϋ•αι μνϋταγωγίαν %αϊ τελετί^ν αναγωγών των άκον-
όντων εϊναι δηλοΐ τήν έν αντοις ϋ'εωρίαν. 9<ίτις ονν ημών
το ηαιδαριωδες της ψνχης χοτΐ νεαροηρεΛΪς άτοεΟκενάβατο
χαΐ τάς της φανταόίας άορίβτονς 6ρμας ιαατεΰτήϋατο χαΐ 25
νονν ίιγεμόνα Λρούβτη\βατο της έαντοϋ ζωης^ οίτος ί 48 γ.
έγκαιρότατα αν μετέχοι των έν τοις τοιοΐύδε μύ^οις άΐίο-
χεχρνμμένων ^εαμαχων^ παιδείας δϊ αν ετι χαί της των η^ων
βνμμετρίας τζροϋδεόμενος ούκ αν άβφαλώς αητοιτο της τού-
των θεωρίας, ού γαρ δει τι τοις των &εών μνΰτικοΐς νοη- 30

1 γίγνεσθαι Ρ1. δ μεμιαεΐα^αι (ει βχ ι) 17 τόν 88. ηι^
18 λεητοτάτοιβ 27 μετέχει, οογγ. 1)

ΕΙΣ ΤΗΚ ΠΟ ΑΙΤΕΙ ΑΝ 81

μααίν κάτωθ-εν από της ϋλης ΐΐροβφερειν^ ούόε κατατεινό-
μενον ύτίό των φανταΰτικ&ν τιινηβεων ίπιπηδαν ταΐς τώ
νώ καταφανεβίν ίτιιβολαΐς^ οΊ)δε βυγχειν άλλήλοίς τά τε της
αλογίας παΟ'ήματα καϊ τά της θεωρητικής ενεργείας εξαίρετα

δ άγαθά^ άλλα τω τε Σωκράτει ηειθομενονς καΐ τ'^ τάξει, της
ΙλΙ τό ϋ'εΐον ίχνα^α))^-^^ Χ^ρίζ μ^ν της ορθής αητεοθαι των
ηθών παιδείας^ %(^ρΙζ δΐ της νοερας των όντων περίωτνης
άντιλαμβάνεβθαι ^ τίαΐ ζην εκατερα ττρεΛοντως^ αρχόμενους
μίν «λο της τίοταδεεΰτέρας γ,αΐ πολιτιτιωτέρας αγωγής^ τελεν-

10 τωντας δε εΙς αντίιν την ηρος το θείον μνΰτικην ενωβιν,
Ταντα μεν ονν άλλος αν εϊη τρόΐίος λόγων' οτι δε τιαΐ τώ
Σωκράτεί δέδοκται γ,αΐ το των μνθων εϊδος είναι διττόν^
εκ των είρημενων ύττεμνηβται,^ λέγω δε ως το μεν Ιβτι
τζαίδεντίκόν^ το δε τελεβτιγ,όν^ καΐ το μεν ηρος την ηθίΤίην

15 άρενην τΐαραβκευάξον ^ το δε την ηρος το θείον βνναφην
τναρεχόμενον^ καϊ το μεν τονς τζολλονς ημών ώφελεΓν δννά-
μενον^ το δε Ιλαχίβτοίς βνναρμοξόμενον^ καϊ το μεν κοινον
τίαΐ γνώριμον τοις άνθρώηοις^ το δε άτΐόρρητον καϊ άβνμ-

19 μετρον τοις μίι τελέως ίνυδρνβθαι τω θείω βηουδάξονβιν^
£.48 ν. %αι χο μξν χαις των νέων εξεβιν 6νΰτοι\χον^ το δε μετά
θνΰίών καϊ μνΰτίκης τΐαραδόΰεως μόλις ίκφαίνό μενον. εΐ
τοίννν ταντα καΐ δ Σωκράτης ημάς άναδιδάβκει^ τΐώς ούχΙ
βυμφωνεΐν μεν αντον τιρος τον "Ομηρον φήΰομεν τζερϊ ων
μυθικώς διεξερχεται^ τοΰοντον δε άρα της τζαρ* αντω μνθο-

25 Λοιΐας άτίοΰκενάξεβθαί καϊ δίελεγχει,ν^ οβον τιρος την τταρ-
ονβαν των λόγων ύτΐόθεΰιν και τήν της ηαιδείας των νέων
ύφηγηΰιν άνάρμοΰτον α'ύτης καταφαίνεται; ^Αλλά ταντα μεν
μικρόν ϋΰτερον' ει δε δει των μυθικών ηλαΰμάτων άλλως
μξν τονς νομοθετας ίφάτντεβθαι καϊ τάς άτελεΰτέρας ?ξεις

80 θεραττεύειν ίτνιχειροϋντας ^ άλλως δΐ το^ς ίνθεαΰτικαις Ιπι-

2 τώ 6 τή \ τήα έπϊ — 6 μ^ν ίιη. ιη' 17 έλαχίατοια

πι*] {ηρός) ελάχιστον ιη^ 29 τάς] ηβιηρβ το^)ς

ΡΒΟ0I^VΒ, θά. ΚτοΙΙ. 6

82 ΠΡΟΚΑΟΤ

βολαις την άρρητον των &εων ούβίαν τοις ?7€ε<ίϋ'αι Λρος το
αναντες της θεωρίας δννα(ΐένοις ίνδεΜνυμένους^ ούτε τας
^Ηφαίΰτον ^Ι'ψεις άτΐορηΰομ^ν άνάγειν εΙς τήν ηερί %'εων
άνέλεγκτον Ιτζιβτημην οϋτε το\)ς Κρονίονς δεομους οϋτε τάς
Ονρανον τομάς^ & ^ή ταις των νιων &.%οοίΐς άύνμμετρά 5
φηΰιν δ Σοίκράτης ύτζάρχ^ιν %αΙ ουδαμώς ΰνναρμόζεΰ^αί
ταις εξεαιν των ϋζαίδείας μόνης δεομένων' όλως γαρ ίν
αλλοτρίαις ύποδοχαΐς η μνότΐίίίι των ^είων γνώΰις ού» αν
Λοτε ίγγίνοιτο. τούτοις δη ονν τοις των τοιωνδε θεαμάτων
ίτζηβόλοις λέγοντες ^ &ς αρα η μεν Ηφαίστου §Ρψις τήν ίο
άνωθεν άχρι των τελευταίων ίν τοις αίοϋ-η^οις δημιουργη-
μάτων τοϋ &είου τζρόοδον ενδείκνυται^ τίΐνουμενην ίΐαι
τελειουμενην τιαϊ τνοδηγετουμίνην ύττό τοϋ Λαντων δημι-
ουργού καΐ πατρός^ οΐ δε Κρ6\νιοι δεομοί την ενωΟιν της ί. 49γ.
όλης δημιουργίας Λρός την νοεραν του Κρόνου καϊ %ατρι- 15
κήν ύττεροχήν δηλοϋβιν^ αί δΐ τοϋ Ούρανοϋ τομαΐ τήν διά-
κριϋιν της Τιτανικής Οειράς οατΰο της βυνεκτιχης διακοϋμή-
βεως αίνίΰΰονται^ τάχα αν γνώριμα λεγοιμεν καΐ τό των
μύϋ'ΐον τραγικον χαΐ τνλαΰματώδες εΙς τήν νοεραν των &είων
γενών άναπέμτΰοιμεν ^εωρίαν, %άντα γαρ τα %αρ^ "ίιμΐν 20
κατά τό χείρον Ιμφανταξόμενα καΐ της καταδεεβτέρας οντά
βυΰτοιχίας ίΐί Ικείνων οι μϋ^ι χλγ' αύτίιν τήν κρείττονα
φύβιν και δύναμιν Λαραλαμβάνουΰιν. οϊον 6 δεϋμος %αρ^
ημΐν μεν κώλυϋίς Ιβτι καΐ Ιτΐίβχεβις της ίνεργείας^ ίκεΐ δΐ
ΰυναφη προς τα αϊτια και ενωΰις άρρητος, καΐ η ^ΐ'ψις 25
ίνταϋ&α μεν κίνηβίς ίβτι βίαιος ^λ' άλλου ^ %αρα δε τοις
^εοΐς τήν γόνιμον ενδείκνυται ηρόοδον και την αφετον ίτά
τίάντα παρουΰίαν καΐ εϋλυτον^ ουκ άφιβταμένην της οικείας
άρχης^ άλλ' άτί εκείνης δια τΐάντων ίν τάξει τΐροϊοϋβαν.
και αί τομαΐ τοις μίν μεριβτοΐς τιράγμαβιν και Ινύλοις 80

9 χοΐβ τον 16 ο£. Οιβοΐ. ρ1. V δ 27 ηρόδον \ άφ^α-
ατον ιη\ οογγ. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 83

ίλάττωΰίν Ιμτΐοιονΰίν της δυνάμεως^ ίν δε ταις τιρωνονργοίς
αΐτίανς τίρόοδον των δευτέρων εις ύφεψένην τάξιν άτΐό των
βφετέροον αίτιων αΐνίΰΰονται^ των τνρώτων άνελαττώτων ίν
ίαηηοίς [δρνμένων^ κοτΐ μήτε κινουμένων &φ* εαυτών δια
5 τήν τούτων ηροοδον μΎμε έλαβΰουμένων δια τον τούτων
872 χωριΰμόν μήτε διαιρουμένων δια την έν τοις τίαταδεεΰτέ-
^0^9 διάχριύιν, άλλα ταϋτα και δ Σωκράτης φηβΐν νέοις μεν
149 τ. άνετΐΐτήδεια άκουειν^ τοις δε έν άηορ\ρή^ω τήν τίερί θεών
άλή&ειαν ΰυναιρεΐν άπ6 των μυ%Ίκων βυμβόλων δυναμένοις
10 ξτιτειν τε καΐ ^εά6α6%αι ηροβΎμει' καΐ ού δια τοϋτο παν-
τελώς ίκβλητέα^ διότι προς τάς των νέων έξεις έΰτιν άνάρ-
μοΰτα. τνέηον&εν γαρ τοϋτο και ταϋτα τα μυθικά ιζλά-
ΰματα^ οηερ 6 Πλάτων ηου φηβι τα &εια και Λαναγέβτατα
των δογμάτων ηεΛον^έναι. καΐ γαρ ταϋτα τοις μεν πολλοίς
15 ίβτι καταγέλαβτα^ τοις δε εΙς νουν άνεγειρομένοις ολίγοις δή
τιΰιν ίκφαίνει τήν εαυτών τζρός τα πράγματα βυμπά&ειαν^
καΐ την Ι| αυτών τών Ιερατικών ϊργων παρέχεται πίβτιν
της προς τα ^εΐα ΰυμφυοϋς δυνάμεως' και γαρ οι ϋ'εοι
τών τοιώνδε βυμβόλων άκούοντες χαίρουΰιν καΐ τοις κά-
βο λοϋΰιν έτοίμως πείθονται κάί τήν εαυτών ιδιότητα προ^
φαίνουΰιν δια τούτων ώς οικείων αύτοΐς καΐ μάλιβτα γνωρί-
μων Ουν^ημάτων' κάί τα μυΰτήρια και αί τελεται και τό
δραΰτήριον έν τούτοις ίχου<ίιν καΐ ολόκληρα καϊ άτρεμη καΐ
άπλα θεάματα δια τούτων προξενοϋβιν τοις μύβταις κα^ο-
25 ραν^ ων 6 νέος τήν ήλικίαν και πολί) μάλλον δ το η&ος
τοιοϋτος αδεκτός έατιν. μ^ι τοίνυν λέγωμεν &ς ου τταί^εν-
τικοί προς άρετήν εΐβιν οί τοιοίδε μϋ&οι τών παρ* '^ΕΧληβιν
%'εολόγων^ αλλ^ &ς ούχΙ τοις ίερατικοις &εθμοΐς Ουμφωνό-
τατοι δεικνύωμεν^ μηδΐ &ς άνομοίως μιμούνται τα ϋ^ια δια
80 τών άπεμφαινόντων ΰυμβόλων^ άλλ* &ς ουχϊ ΰυμηά&ειαν

10 ϋ'εάσάα&αι βχρ. πι» 13 οί. τρ. ¥462» 17 Ι| | α'ύτών

(έ ροβί ίη8.)ιη\ έτι 88. ιη^ ^ηικίθ έπ' αίτων})) 20 προφωνοϋύΐν

22 άβΐ. καϊ αηίβ τό? (κΐβιη Β&ά.) 23 οί. Ρ1 ΡΙι&Θάτ. 260 ο

6•

84 ΠΡΟΚΑΟΤ

-ήμΓν άρρητον ηροιζαραβχευάξονΰίν εΙς τήν μ^τουβίαν των
ϋ'εοόν. οΐ μεν γαρ εΙς τήν των \ νέων τοαιδείαν βυντείνον- ί 50 γ.
τες εβτωΟαν ττολν μίν το εικός έχοντες^ ιζολλην δε την Ιν
τοις φαινομενοις τντιοις της μν&οηοιΐας εύ^ρετνειαν^ τίάντγ}
δε των Ιναντίων ονομάτων χαϋ'αρενοντες καϊ δι^ όμοιότητος 5
των ΰνμβόλων τνρος τα ϋ'εΐα βννάητοντες ^ οί δε Ινϋ'εαΰτι-
κωτερας βτοχαξόμενοί εξεως καΐ δί* αναλογίας μόνης τα
ίΰχατα τοις ηρωτίβτοις βυναρμόζοντες καΙ της ίν τω ιζαντί
βνμηα^είας των άηοτελεΰμάτων τνρός τα γεννητίτια αντών
αϊτυα τζοιονμενοι τ6ν ΰνμτΐαντα λόγον εΐίΐότως δήηον ίο
των Ίζολλων ίιμων ύτίεριδόντες χρώνται. τναντοίως τοΓς ονό-
μαβιν εΙς τήν των %'είων αραγμάτων ενδειξιν. εηεΐ καΙ
την αρμονίαν αλλην μεν είναι την μιμητιγ,ην φαμεν %αί
δια των ηρος άρετην ίγειρόντων μελών τάς των νέων 'ψνχας
&εραηενον6αν ^ αλλην δε την ίνϋ'εον καϊ %ινητι%ίιν των ΐ5
άκονόντων χαΐ της Ο'είας μανίας ττοιητιτιην^ ^ν δη κρείτ-
τονα βωφροβννης Ιτΐονομύξομεν' καϊ την μ^ν ΰνμηληρονν
την ολην τταιδείαν ύτνειλήφαμεν^ ττιν δε &ς άνάρμοβτον ττρος
την ττολιτιχην διακόΰμηβιν άτΐοβκευαξόμεϋ'α. ^ ον δια τοντο
καΐ την Φρνγιον αρμονίαν 6 Σωκράτης ως ίκβτατικην 20
των 'ψνχών ίκβάλλειν των τΐρος ηαιδείαν βνντελονντων της
μονβικης τρόπων ηξίωαεν [Ιι&οΐι. ρ. 188^]; ωΰηερ ονν η
αρμονία διττ'ή^ καΐ ή μεν οΙκεία τοις ηαιδευτικοΐς ^ η δε
αλλότριος^ ο^τως αρα και η μυθολογία διηρηται ηρός τε
τήν των νέων ορθήν άγωγην και τίρος την ίερατικην και 25
ΰνμ\βολικην τον %'είον τίρόκληβιν. καΐ -ή μεν δι είκόνων ί. 50ν.
μέϋΌδος τοις γνηΰίως φιλοβοφονΰιν ηροΰηκει^ η δΐ δι^
αιζορρητων ΰυνϋ'ημάτων της ^είας ονβίας ίνδειξις τοις της
μνΰτικωτέρας ηγεμόΰιν τελεβιουργίας ^ άφ' ης δη και αντος
6 Πλάτων ηολλά των οΙκείων δογμάτων αξιοΐ τζιβτότερα και 30

1 'ΛροηαραακΒνάζοναινΛ Λρο θχ το ιη* 11 αη ηαντοίοιςΊ
20 οί. 61, 24 30 ό^ιοηιοτόxε^α

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 85

Ιναργέϋτερα δείκνύναι. δηλοΐ δε Ιν Φαίδων ι [ρ. 62^.
69^ 108*] το τε Ιν άινορρήτοίς λεγόιιενον^ ώς ϊν τινι
φρονρά ίβμεν οί οίνθρωττο^, (?ί^ί) χτ] ηρεπονΰη βέβων^ %αΙ
τάς τελετας μαρτυρόμενος των διαφόρων λήξεων της 'ψνχης

δ χετία&αρμένης τε καΐ &.τΜί%'άρτον εΙς Ζ^ί,δον άτα,ονΰης^ καΐ
τάς τε ύχΐΰεις αν καΙ τας τριόδους άτΐό των δβίων καϊ των
•χαχρίων &ε6μων τεκμαιρόμενος^ α ίή της βνμβολίκης ατναντα
θεωρίας ίατί μεβτά^ ν,οίί των ηαρα τοΙς τίοιηταΐς Ο'ρνλον-
μένων ανόδων τε καΐ χαΟ'όδων^ των τε ^ιοννβιαγ,ών 6νν-

10 ^μάτων καϊ των Τιτανικών αμαρτημάτων λεγομένων^ καΐ
των ίν ΖΛιδου τριόδων καΐ της τνλάνης καΙ των τοιούτων
άτΐάντων. &ύτ ονδ αν αντ6ς παντελώς άτιμάΰειεν τήν
τοιαντην μυϋΌτνοιΐαν^ άλλ' ώ^ προς τήν παιδεντιτιτιν τών
νέων προαίρεοιν αλλοτρίαν αυτήν χίηείληφεν' και δια ταντα

15 τθΛ)ς της Ο'εολογίας τνηονς βνμμετρους τοις τών παιδευτι-
κών η&εΰιν παραδίδωΰιν, δοκει δέ μοι καΐ τό τών ποιη-
τικών πλαΰμάτων τραγικ6ν καΐ το τερατώδες και τί> παρά
φνΰιν κινεΐν τονς άκονοντας παντοδαπώς εΙς την της άλη-

19 &είας ξήτηΰιν και είναι προς τήν απόρρητον γνώβιν 6λκ6ν
£.51 Γ. καΐ μί} ίπιτρεπειν ήμΐν δια την φαι\νομενην πιθανότητα
μενειν ίπΐ τών προβεβλημίνων εννοιών^ αλλ* αναγκάξειν
εΙς το Ιντος τών μνϋ'ων διαβάλλειν και τον κεκρυμμένον Ιν
άφανεΐ τών μνϋΌπλαβτών περιεργάξεΰϋ'αι νονν^ καΐ θεωρεΐν
όποιας μεν φνβεις^ ήλίκας δε δυνάμεις Ικεΐνοι λαβόντες εΙς

25 τήν αντών διάνοιαν τοιβδε τοις βνμβόλοις αντάς τοις μεΟ"
εαυτούς ίΰήμηναν, οτε τοίνυν άνεγείρουβιν μεν οί τοιοίδε
μϋ%Όΐ το\}ς εύφυεΰτέρους προς την εφεβιν της Ιν αυτοΐς

2 το] τόν 3 τψ 88. ιη^ 6 σ;^ΐί7ε^&Ιιθ1)βο^ Α^Ι. 1343 βΡΙαί. 108»]

τ
αχέαείΰ {ε βχ ι) \ ϋριόδονς {η \χί νίά. βχ τ, τ 88. ιιι'?)] περιό-
δους Ρ1. τριόδονς θίίαιη Οίτιηρίοά. 158 Γ. Ρ1. Οοτ^. 524* | όαίων
Ρ1.] ο{)σιών {θυΰΐων ΙίθΙ)βο1: βί ϋθ, Ρΐβ,ί. Ε οί 8ίοΙ).) 9 πα-

θημάτων οοηί. Αΐ)β1 8,ά 0Γρ1ι. £γ. 221 21 μύνειν^ μ βί ν

ρηυβ ΪΓ. πι* 26 παντοία

86 ΠΡΟΚΑΟΤ

αΛΟτιρνφον ^Έωρίας μΛ δια τήν φαινομίνην τερατολογίαν
της Ιν τοις άδύτοις ίδρυμένης άλη^ίας άνατίΐνορΰιν την
ξ'ήτηβιν^ τοις δε βεβήλοίς ων (ΐίι ϋ-έμις αύτοίς ζ^ον} <5νγ-
χωρονΰίν Ιφά%τε6^αι,^ ηως ον διαφερόντως αν Λροβηκοίεν
τοις %'εοις αΰτοΓ^, ών είβιν ΙΙ^ηγηιναϊ της ^τίοΰτάβεως] καΐ 5
γαρ των ϋ'εών Λολλα προβεβληται γενη^ τα μ,Ιν της δαι-
μόνιας τάξεως ^ τα δε της αγγελικής ^ ΐΛοταηληττοντα τον ς
εις τήν μετονβίαν αύτων ίγειρομένονς καΐ γυμναξομένονς
Λρ05 τήν τον φωτ6ς ίΐαταδοχην καΙ εις ϋψος Ιηαίροντα
^ρ6ς την ^ενωΰιν των &ε&ν. μάλιβτα ί' αν τις χατίδοι την ίο
των μνϋ'ων τοντων ηρος τό των δαιμόνων φϋλον ΰνγγενειαν
χαΐ δια της ίτίείνων ίνεργείας ανμβολι%ώς τα ηολλα δηλον-
6ης^ οίον ει τίνες ημών ϋτιςιρ ίγένοντο δαίμοβιν προϋτνχεΐς
ί) καΐ οναρ της ΐίαρ* αυτών άτνολελαύτιαβιν ίπιτζνοίας ηολλα
των γενομένων ί) και ίΰομένων ίκφαινονΰης. Ιν ηάΰαις ΐ5
γαρ ταΓ^ τοιανταις φανταϋίαις κατά τονς μν&οηλάβτας αλλατΒ73
Ιξ άλλων ενδείκνυται^ καΐ ού τα μ^ν \ εικόνες^ τα δε πάρα- ί. 5 1 ν.
δείγματα ^ 0(5α δια τοντων ΰημαίνονΰιν ^ άλλα τα μ^ν 6νμ-
βολα^ τα δε Ι| αναλογίας ίχει την προς ταντα ϋνμηάϋ'ειαν.
ει τοίννν δαιμόνιος 6 τρόπος ίΰτι της τοιαύτης μνϋΌτνοιΐας^
πώς ού πάνττι φηβομεν αυτόν ίξίβρηΰϋ'αι της άλλης απαθής 20
τών μν&ων ποικιλίας^ της τε εΙς την φνΰιν βλεπονΰης και
τάς φνβικάς δννάμεις άφερμηνενονΰης^ καΐ της τα ηϋ'η τών
<ψνχών παιδενειν προΰτηϋαμένης;

2 άδννάτοια \ ιδρνμένωα, οογγ. 1) 4 ού] ουν 7 κατα-
πληττοντασ, οογγ. Ϊ) 17 τούτον 19 τ,οιαντησ ίιη. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Λ1ΤΕΙΑΝ 87

Τίνες οΐ παρά τοΐς θ-εολόγοις ^ίομαχέας
όιάφοοοι τ^^όποι ττ^ν έν αντ^ άπόρρτιτον άλήθ'ειαν εις

φως άγοντες•

Περί μ}ν ουν της των μ.νΟ'ων Ιδέας ^ καθ-' ^ν οι τε
δ αλλοί τνοίηταϊ καϊ 'Χ)(ΐηρος τας τνερϊ ϋ'εών μυατιτιάς εννοίας
Αφανείς τοΐς ηολλοΐς %ατε6τΎΐ(5αντο^ τοβαϋτα προειρήβϋ'ω,
ΐηεταί δϊ οΐμαί τοΐς τον Σωκράτους λόγοις την τζροαήκουΰαν
ίαίοδοϋναί των καθ εκαβτα τζλαβμάτων διάρϋ-ρωβιν τιαΐ
^εωρηΰαί^ κατά τνοΐας αρα της 'ψνχης ίτΐφολάς ί) μαχόμενους

10 το^)ς ^εοί)ς ^ καΐ άλλο τι ποιοϋντας η τΐάΰχοντας '^Ομηρος
Λαραδίδωΰι δια της ίαυτοϋ τνοιηβεως. χαι τνρώτον ει βού-
λεα&ε τήν λεγομένην ταύτην Ο'εομαχίαν^ ^ι/ '^Ομηρος μεν
έτίοίηΰεν^ 6 δε Σωκράτης ως τοις ηαιδευομένοις άκούειν
οίδαμ'^ τζρεηονβαν ίπιΰτάβεων ηζίωβεν^ Ιφ' ^ίιμών αυτών

ΐδ χαχανοηΰωμεν. οτι μεν γαρ οϋτε ΰτάβις ΙΰτΙν ίν τοΐς &εοΐς

οϋτε διάφορα και μεριβμ^ς ϋ'νητοειδης^ άλλ' ειρήνη και

άτΐήμων βίος^ δηλοΐ τνου και αυτός δ ποιητής τνερι τοϋ

^ΟλύμΛου λέγων ^ ως ύτνέΰτρωται μεν τοΐς ϋ'εοΐς^ οϊ δε

ί. 52γ. ευφροΰύνην ε\χου6ι παΰαν και &έας αμήχανους το κάλλος'

20 τω ϊνι τέρπονται μάκαρες %'εοΐ ηματα πάντα

'[?46].

τις ουν διάβταβίς ποτέ παρειβδύεβϋ'αι δύναται καΐ πόλεμος

εις το^ίς αίώνιον λαχόντας την ευφροΰύνην καΐ το ΐλεων

άεΐ προβεβλημένους καΐ χαίροντας εφ* οίς εχουβιν άγαϋ•οΐς;

25 εΐ δε δει της τε προνοίας των &εων καΐ της των προνοου-
μένων φύβεως ^προβάλλεβϋ'αι'Ι ΰτοχάξεΰ&αι τους περί αύτων
λόγους^ ούτωΰί πως οΐμαι τήν μυ^Ίκίιν αύτ&ν προς αλλή-
λους ίναντίωβιν άφερμηνεύΰομεν,

Χαθ' ενα μ^ν δτι τρόπον αι των όντων απάντων διτ^ρη-

30 μέναι πρόοδοι καΐ αι κατ ούΰίαν διακριθείς ανωϋ'εν άπο

7 τοϋ ίηβ. πι* 14 έπιστάαεως \) 22 ηοτε] οτε (άβΐ. 1))
26 πρόβάλΧεσϋ'άϊ βχρ. ιη^?

88 ΠΡΟΚΑΟΤ

της άγνώΰτου τοις ηαβιν άρχονται των Λρωτονργων αίτιων
δίαίρέβεως καΐ κατά τάς ύπερηηλωμένας τ&ν όλων αρχάς
ύφιβτάμεναί διεΰττικαΰίν ατί αλλήλοον* α? μεν της τοΌ τιε-
ρατος ενοποίον μονάδος ίξηρτημέναι %αΙ ηερί Ικείνην άφορί-
ξουΰαί την εαυτών ύττόβταβίν^ αϊ ^έ της γεννητικής των 5
όλων άπείρίας τήν άνεκλείΛτον δνναμιν ααΐ την τζλήϋΌυς
καΙ ηροόδων οΐ6τι%ί\ν αΐτίαν τιαταδεζάμεναί καΐ ηερί α^υτήν
τνροβτηΰάμεναί την οίκείαν ΰτΐαρξιν. ψ^ερ ονν αί ηρώτιβται
των όντων αρχαΐ διεκρίϋ-ηβαν αλλήλων^ τανττι γ,αϊ τά %'εΐα
πάντα γένη καΐ τά όντως οντά την οαζ αλλήλων ϊΰχεν ίν ίο
τάξει διωρίβμενην πρόοδον' καΐ τά μεν αυτών ίξάρχει της
ενώΰεως τοις δεντεροις^ τά δε της διαιρέΰεως παρέχεται την
δνναμιν ' καΙ τά μεν της ίπιβτροφης ίΰτιν αϊτια τοις προελ-
Θ•ον6ΐν ΰυνελίββοντα το ττληϋΌς \ αντων εΙς τάς οικείας ί. 52ν.
αρχάς ^ τά δε αυτών αφορίζει <(τήι/^ πρόοδον καΐ την ίκ ΐ5
τών αρχών '^φειμίνην άπογέννηΰιν. ετι δε τά μεν της
γεννητικής Ιΰτιν περιονΰίας χορηγά τοις καταδεεΰτέροις ^ τά
δε της άτρέπτου καΐ άχραντου καϋ'αρότητος παρεκτικά' και
τά μεν τών χωριΰτΰάν άγαϋ'ών εις ίαντά τήν αΐτίαν άνα-
δηαάμενα^ τά δε τών ΰυνυφεβτηκότων τοις μεταλαμβάνουαιν. 20
οϋ'εν δ^ι καΐ Ιν ταΐς τον οντος άπάΰαις διακοβμήΰεΰιν η
τοιαντη τών γενών Ιναντίωβις διαηοικίλλεται' και η μεν
βτάΰις εδράξονΰα βταϋ'ερώς ίν εαντοΐς τά οντά ταΐς δραβτη-
ρίοις και ζωής ηληρεΰιν της κινήσεως αντίκειται δννάμεΰιν^
η δε της ταυτότητος 6μοφνί}ς κοινωνία ταΐς της ίτερότητος 25
κατ εϊδη διακρίβεβιν αντιδιηρηται' τό ίε της δμοιότητος
γένος τγ^ άνομοιότητι καΐ το της ίβότητος τί} άνιβότητι
κατά τήν ατΰτήν άναλογίαν τήν ίναντίαν ϊλαχεν τάξιν, και
τούτων απάντων αί διαιρεθείς άνωθεν άπο της αρχικής
αφορίζονται δυάδος^ καθ' ην εκαβτα τών 'όντων διακρίνεται 80

8 3.η νηοΰτηβάμενοιΊ 9 χαύτ7[\ αύτήι 13 τΐροβελ&οναιν
15 α-ύτών] α'ύτ'ην

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 89

•

ΤΒ τοις οίκείοίς οροις κο^Ι άντιδίΤβρΎΐμ,ένα πρόειβίν άλλήλοις
άιώ των γεννητικών αιτίων^ %άί ΰνμτνλεκόμενα μ,ετ^ αλλήλων
&ΐίογεννα τήν ηοίκιλίαν των δευτέρων, τι ίή ουν ϊτι ^αν-
μΜΰτόν^ εΙ %αΙ των θεών αίτεων καΐ των πρωτίϋτων ίν τοις

δ οίύιν τοιαύτην ίναντίωΰιν οι μυϋΌηλάΰται κατανοηβαντες

δια των πολέμων αντί^ν αίνίαΰοιντο τοις εαυτών τροφίμοις^

άεΐ μεν ηνωμένων αλληλοις των ^είων γενων^ 6μοϋ δΐ τήν

/. 58 Γ. ίνωβιν %αί τήν «(ίΰ^χντον διάκριβιν Ιν έαυτοις \ ηρο-

ΰτηϋαμένων.

10 ΚαΙ έτερον δε οΐμαι τρότνον εξεβτιν λέγειν ^ αυτούς μεν
τοί}ς ϋ'εο^ς άμερίβτως άλληλοις βυμφυεΰϋ'αι καΐ ενοειδώς
Ιν ύλληλοις ύφεΰτηκέναι^ τάς δε προόδους αύτων τας εΙς
τό παν %αϊ τας μεταδόΰεις ίν τοις μετέχουΰιν διαιρεΐβ^αι
καΐ μεριβτας γίνεβ%αι ν,ανταϋ^α της ίναντιώβεως άναπίμ-

15 πλαΰ&αι^ των προνοουμένων άμιγως τάς ίτίειϋ'εν προϊούϋας
δυνάμεις τιαΐ άΰυγχύτως καταδέχεβ^αι τάς πολυειδεις ίλ-
λάμ•φεις ου δυναμένων, ϊτι δε τάς τελευταίας τάζεις τάς
έξηρτημένας αύτων των ϋ'είων^ ατε πόρρω μεν των πραηί-
βτων αίτιων άπογεννωμένας^ προΰεχεΐς δε τοις διοικουμένοις

20 %αΙ προούλους ύπαρχούβας^ ίναντιώΰεως τ^δη %αι διακρίΰεως
παντοίας μετέχειν καΐ μεριΰτώς προεΰτάναι των ένύλων^
άποτεμαχιξούβας καΐ διαιρούΰας τάς ενοειδώς κατ! άμερί-
βτως προϋφεΰτηαυίας έν ταΐς εαυτών πρωτουργοΐς αίτίαι,ς
δυνάμεις.

25 Τοιούτων δίι ουν καΐ τοιούτων τρόπων όντων τε γ,αϊ
λεγομένων^ καθ•* ους αί μυΰτιτιαΐ τών θεολόγων φημαι καϊ
έπΙ τους ϋ'εους αυτούς τον πόλεμον άναπέμπειν εΐώϋ'αΰιν^
τους μεν άλλους ποιητάς γ,αΐ περϊ τήν τών Θ'είων πραγμά-
των έξήγηβιν ίν^εάξοντας τιατ έίΐεΐνον φώμεν τον τρότνον

30 έν τοις ϋ'εοΐς ύποτίϋ'εβ^αι πολέμους τε τιαΐ μάχας^ ον χαΐ

7 ηβιηρβ τ^ ένώαει 11 ίνοειδ&ς] ω πι* βχ ον υί νίά.

15 ραβί; αμιγώς ίθΓΐ;8.88β βχοίάϋ νβΛιιπι (^τιλΙθ έγ-κολπί-

ζεσ^αι 16 έλλάμ'ψεια] λ αΗβΓαιη 88. πι* 30 δ ν] δσ (ώδ Ι))

90 ΠΡΟΚΑΟΤ

•

τά &εια γένη δΐ'^ρητο κατά τάς Λρωτίϋτας χ&ν δλων αρχάς.
τά γαρ άναγ(ύγα τοις γενεΰωνργοΐς ^ Τίαΐ τα ύννεϋΧΜα τοις
δίακριτικοΐς^ καΐ τά ενοΛΟία τοις ηληϋ'νονβιν την των όν-
των Λρόοδον^ καΐ τά δλ^κά τοις μεριΰτώς δημιουργονβι^ %αϊ 4
τά &νϋί\%λωτΐ'αα τοις τ&ν μερικ&τν τνροϋτάταις &ντι%εί- ί.53γ.
μενά τνως μάχε(5&αι %αΙ Λολεμειν άλληλοις οι μνϋΌΐ τήν
άλή&ειαν ίτνικρυΛτόμενοι λέγουαιν, οϋ'εν οΐμαι καΐ το^ς
Τιτάνας τω ^ιοννΰω καϊ Αιι τονς Γίγαννας άνταγωνίξεΰϋ'αί
φαΰιν' τοις μεν γαρ ως τνρο τοϋ τιόβμον δημιουργοΐς η τε
ενωΰις Λροΰήκει καΐ 'ή άμεριύτος ηοίηβις καΐ 'ή ηρό των ίο
μέρων 6λότης^ οΥ ^€ εΙς τζλη^ος Λροάγουαιν τάς δημιονργι-
οίας δυνάμεις καΐ μεμεριΰμένως διοιχοϋβιν τά ίν τω ΛαντΙ
%αϊ ηροΰεχεις είΰιν ΐίοιτερες των έννλων αραγμάτων, Γήν
ίέ ^Ομηρικην ^εομυ^ίαν κατά τόν έτερον τρότζον νοηβωμεν
τονς ίν τοις &εοΐς Λολίμους διατίλάττουβαν. τζρώτον μεν ΐ5
γάρ τήν δημιονργιτιίιν μονάδα τΐαντός Ιξαιρεΐ τον ηλή&ονς
των &εων καΐ ούτε Λροϊονϋαν ίηΐ την γενεβιονργον ίναν-
τΐωβιν ούτε αν&ιβτάμενόν τι %ρος αντίιν ηαραδίδωβιν^ αλΐ
εκείνης ίν εαυττΐ ΰταϋ'ερώς ίδρνμένης 6 των &εών των άτι
αντης τζροεληλν&ότων άρι&μός μένων αμα καΐ Λροϊων εις 20
το τναν μερίξεαϋ'αι λέγεται τιερϊ τήν τζρόνοιαν των ίγκοΰμίων.
εηειτα καΐ τούτων των &%(> τον ηατρος διγρημένων ϋ'εών
τονς μεν ίν τω Λατρι μείναντας καΐ της οΐκίίας μονάδος
άνεκφοιτήτονς ύττάρχοντα^ , οιίς ίή καΐ ^ι6ς ένδον η
ΛοΙηβίς [II. Τ 13] φηΰιν ηδράϋϋ'αι χαΐ μετά τον τζατρος 25
των όλων τνρονοεΐν ίξτβρημένως^ οϋτε ττολεμεΐν άλλήλοις
οϋτε άν&ίβτααΟ'αι τνρός άλλήλονς 6 μϋ^ος οί)δε κατά το
φαινόμενον ΰνγχωρει' τοί)ς δε ίχει^εν εις Λολλοβτάς τάξεις
ύφιξάνοντας καϊ μερικωτέρονς γενομένους καΐ | τοις διοι- ί• 54 γ.

5 τΤιβ των μεριότώνν,&ν (βχρ. βί αοο. αάά. ιη^) | τοροατά-
τοίΰ (8.00. 8. ιη^)] οογγ, 1) 16 διμιουργικην 21 έγ%ξΐ'

μένων 26 ο^τε 88. ιη^ | άν&ίΰταβ&αι 28 ανγχωρεΐν,

ΟΟΓΓ. Ιο

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΙΑΝ 91

ηονμίνοίς ηροΰεχεατέρονς καϊ &γγελίχάς ι} δαιμόνιας ΰτρα-
ηάς ϋνμΛληροϋννας δια τήν ττολλήν Λρός τα καταδεέΰτερα
ανμηάϋ'ειαν χαΐ τήν τίίς προνοίας μεριΰτίιν διακληρωβιν
μαχόμενους άλλήλοις τναραδίδωΰιν, τούτοις γαρ οΐμαι %αΙ
δ τά τ&ν ηρονοον μένων πά&η ΰνγγενέβτερά ηώς ίβτιν^ ηλη-
γϋΐΐ χε καΐ βολαϊ καΐ άντιτυηίαι ααΐ η γενεβιονργός ίναν-
τΐωϋις οΊ) ηόρρω της τοντοαν εΐβϊν διακοαμήΰεως^ τό τε
μερίίίτόν της εΙς τα δεύτερα τνοιήβεως καΙ τό της τζρο-
νοίας άτίοτετεμαχιβμενον ταΐς τοιαύταις ηροβήκει δννάμεΰιν^

10 άλλ' ού ταΐς άρχηγικαΐς χαΐ ταΐς ίξγιρημεναις %άντων των
Λρονοονμενων γ,αϊ \ταΐς\ χωριΰταΐς αιτίαις. ^ΕτνεΙ δΐ και
&γγελι%αΙ τάζεις των κρειττόνων γενών της των %εων ηγε-
μονίας ίξηρτηνται %αϊ τας Ιδιότητας των βφετέρων ηγε-
μόνων ^ εΐ καΐ μερικώς καΐ Λετΐληϋνβμένως^ άλλ' ονν και

15 αζται διαβώξουβιν , τοΐς τε δνόμαβιν αηοκαλοϋνται τοις
ίκεΐνων καΐ ως τοΐς ττρωτίΰτοις άνάλογον ύηοβταβαι αί
αύται ηως είναι τοΐς δλικωτεροις εαυτών και τΰροελϋΌνβαι
φαντάζονται, καΐ τοϋτο ούχ οΐ ηαρ* '^Ελληΰι μνϋΌΐ μόνον
δι^ ίηίκρυ'ψιν μεμηχάνηνται^ λέγω δη τό δια τών αυτών

20 ονομάτων τους τε ηγεμόνας καΐ τονς δτναδούς 'τζροΰαγορεύειν^

άλλα καΐ αί τών βαρβάρων τελεται τναραδεδώκαβιν' και

γαρ καλουμένους τους έξημμένους τών ϋ'εών αγγέλους ταΐς

αύταΐς επωνυμίαις έκείνοις χαίρειν διαφερόντως φαΰΐν και

ί.δ4τ. τνεριβάλλεβ&αι τα 6χήμα\τα τών ηγεμόνων της βειρας και

25 τοΐς ϋ'εουργοΐς &ντ εκείνων ηροφαίνειν ίαυτούς. ει ουν και
^Α%ηναν καΐ "Ηραν καΐ "Ηφαιβτον ηολεμοϋντας κάτω ηερϊ
τήν γένεβιν καΐ Αητω καΐ Άρτεμιν καΐ 3άνθΌν τόν τΐοτα-
μί>ν εΙς αλλάς τάξεις άνατνέμτΐοιμεν δευτέρας καΐ τίροΰεχεΐς

16 αΐ αύται] δι' αυτά 17 ροβδίβ καίζχοι} 8.ΐΐί ηρο&οΰΐ

18 χοϋχο ΐΓ. ιη'* 21 οί. άβ ογ. ο1ΐ8.1ά. 58 24 οχήματα οογγ.
ιη^ 25 οί. η. Τ 67 — 74 26 κά ίη κάτω (ροβί ω γ&β.) 88. πι*
28 άνατίέμηοιμεν πι*] άνάτηομεν πι*

92 ΠΡΟΚΛΟΤ

τοις μεριβτοΐς καϊ ίννλοις Λράγμ,αβιν^ ^αυμάξειν ού χρη
δια την των ονομάτων ν,οινωνίαν. ίκάΰτη γαρ βειρα την
της μονάδος φέρεται ττροβηγορίαν ^ τιαΐ τα μεριτια τννεύματα
τοις ολοις την αυτήν ίπωνυμίαν δέχεΰ^αι φιλει. δώ τίαΐ
^Αηόλλωνες καΐ Ποβειδωνες καΙ "Ηφαιΰτοι ηολλοί τε καΐ 5
τναντοδατΐοί^ τίαΐ ο? μεν αντών χωριβτοί τον τιαντός εΙ<5ιν^
ο? ^£ τίερί τ6ν ούρανον διετίληρώϋΎΐβαν^ ο? ^£ των όλων
ττροεΰτηχαΰιν ΰτοιχείων^ οι ^έ ΛερΙ ετιαΰτον %ατενείμαντο
την ίηιαταΰίαν. καΐ Ο'ύκ αν ϋ•αυμαΰτόν^ εΐ δ μερι%ώτατος
"Ηφαιΰτος %αΙ τάξιν δαιμονίαν λαχων τον ίννλον τννρός ίο
καΐ τνερί τήν γην ύφιβταμένον τιροβεβλημενην εχοι τήν
τΐρόνοιαν ί) καΐ τέχνης τινός έφορος εϊη της χαλτίεντιχης
(εΙς γαρ τον ί'βχατον μεριύμον -ή των ϋ'εων τνρόνοια τήν
ϋφεβιν εβχεν^ άνωθεν άπ6 των ολικών και ηνωμένων αι-
τίων τήν εϋτατιτον λαχονΟα τίρόοδον)^ καΐ οίτος χαίροι μεν 15
τ-^ βσηηρία τον ΰφετερον τίλήρον^ ττρός δε τα φϋΌροποια
της Ικε/νου ΰνΰτάαεως αϊτια άλλοτρίως ϊχοι. καΐ ηόλεμος
ονν ίν τοις τοιούτοις γενεβιν καΐ διαίρεΰις τΰαντοδαηων δννά-
μεων^ καΐ οίκειότης τνρός άλληλονς καΐ άλλοτριότης^ χαΐ η ΐ9
τζρός τα διοικούμενα μεριΰτίι βνμτνάϋ'εια^ και αι δια \ λό- ' 55 γ.
γων εναντιωθείς καΐ δια των ακωμμάτων αμνναι^ καΐ οΰα
τοιαύτα ηερί τάς άττοτελεντήαεις είκότως ίμφαντάξεται των
ϋ-είων διακοβμήΰεων. διό καϊ οι μν&οι τας τοιαντας δυνά-
μεις ύπερ των ττρονοονμίνων βταΰιαξονβας και διαφερο-
μένας αλληλα^^ άναγράφοντες Ο'ύκ αν ηου τζόρρω βάλλοιεν 2δ
της τνερΙ αντών άληϋ'είας" καϊ γαρ τα τΐά^η τών διοικού-
μενων ίτίΐ ταντας αναφέρεται ττροΰεχώς^

ίΐς ονν ΰννελόντι φάναι^ διττής έηινοίας ϋ'εωρονμένης
τών τιάρα τοις φοιβολητντοις ηοιηταΐς Ο'ρνλουμένων ηολέ-
μων^ καϊ της μεν τιερί τας δύο τών όλων αρχάς ^ ας η 30

9 ονκ οίν] αη ο'ύδ^ν'ί 11 '^φεαταμένον πι*, * 88. πι® | ^χει
13 εΙς] εΐ 25 άναγράφοντεβ βχ άνατρέφοντεα πι* | βάΧοιεν

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 93

τοϋ Μς ί^ι^Ο^^Ι^νη των πάντων αΙτία παρηγαγεν^ τήι/ διαί-
ρεΰιν τ&ν Ο^ίων γενών εντάγ,τως ί^οονβης καΐ κατά τήν
εκείνων άντίϋ'εΰίν καΐ τούτοις τήν προς άλληλα παρεχομένης
ίναντίωΰιν (εϊτε γάρ πέρας καΙ άπειρον ^ εϊτε μονάδα καΐ

δ άόριατον δυάδα χρη προΰαγορενειν τας πρωτίΰτας Ιν,είνας
ύποΰτάβεις^ πάντως φαίνεται τις α'ύτων προς άλλήλας άντι-
διαίρεΰις^ καθ' ^ν καϊ αί των ϋ'εών διακοβμηΰεις άπ αλλή-
λων διεκρίϋ-ηβαν) , ^της δε} Ικ της . περί τα ίβχατα των
'όντων εναντιώσεως καΐ της ποικιλίας Ιπ αντονς τονς

10 προΰεχεΐς αντών προατάτας άναφερονβης τήν τοιαντην διά-
ΰτααιν υχΛ οϋτως δη προϊόντας εΙς τήν ϊννλον φνΰιν τονς
^εο^}ς καΐ περί ταντην μεριξομένονς πολεμεΐν άλλήλοις
ύποτι&εμένης ^ φανηβεται μέν πον καΐ περί εκείνης τοις
μή παρέργως άκονουΰιν ένδεικννμενος 6 ποιητής^ ηνίκα

15 αν λέγτι [II. ^203]*
£.55ν. &τε τε Κρόνον ενρνοπα\Ζευς
^74: γαίης νέρϋ•ε κάϋ•ΐ(5ε.

και περί τοϋ Τνφώνος εν άλλοις [II. Β 781]*

^'αΓα ^ ύπεβτενάχιξε /άιΧ ως τερπικεραννω

20 χωομένω^ οτε τ άμφϊ Τνφωέΐ γαΐαν ίμάββτι

είν ^Αρίμοις^ οΟί φαΰΐ Τνφωέος ϊμμεφαι εννάς,
πάντως γάρ που τον προς τον ^ία πόλεμον έν τούτοις
αΐν ίββεται τον Τιτανικον καϊ τας καλουμένας καταταρταρώ-
βεις παρά τοις ^Ορφικοις' διαφερόντως δΐ α\} κατά τήν

25 δευτέραν 'ίπερβολην τονς &εονς πολεμονντας άλλήλοις καϊ
δ ιαφερο μένους περί των ανθρωπίνων παραδιδο^ς (βν οΐς
και ΰφόδρα αν τις άγαΰθείη τήν ενϋ'εον τοϋ ποιητον καΐ
νοεράν των πλαβμάτων διάϋ'εβιν' έπεί γάρ ταντα τα γένη
περί αντά τον πόλεμον τοϋτον ύφί(5ταβϋ•αί φηΰιν, εί και

30 τά^ αποπερατωθείς έκληρώΰατο των ϋ'είων προόδ<ον^ άλλ

17 καϋ•8ΐ68 Ηοιη. 21 είναρίμοισ 24 Οτρίχ. ίτ. 205
25 ηβιηρβ έπιβοΧ'^ν οί. 92, 28 29 α-δτά τόν] αυτόν

94 ΠΡΟΚΑΟΤ

ονν χαΐ αυτά των ϋΈ&ν ίξηρτηταί καΙ ίΰτί ηροΰεχη μεν
τοις δίοιχονμένοις^ ΰνγγενη δΐ τοις αυτών τιγεμόΰίν) την
(άν 7Γ(»ό^ τά τιαταδείΰτερα ΰνμτΐάϋ'ειαν αντών ενδείκνυται
την ΙβεΙ διτιρημένην ξϋοην κοτΐ* τήν μάχην τίαΐ τήν άντί-
^εΰίν άηο τούτων εΙς αύτα αναφερών (βϋτνερ ίή καΐ Όρ- 5
φενς τοις ^ιοννΰίακοΐς είδώλοις τας ΰνν^έΰεις χαΐ τάς
δίαιρέαεις %αϊ τους ϋ•ρήνονς ηροΰητ^εν άτνό των ηρονοον-
μενων αηαντα ταντα ίκείνοις άνα^είς)^ τήν ίέ ηρος τάς
ΰειράς άφ' &ν Λροεληλνϋ'αΰι ονγγενειαν των μεριϋτών τούτων
τννευμάτων ηαρίοτηΰιν τοις τε δνό|ΐΑα<Τίν τοις αντοΐς^ δι ων ίο
τάς Ιξγιρημένας δυνάμεις των ίνύλοον ίζύμνηΰεν^ και τοις
άρι&μοΐς %αί τοις ΰχημαΰι τΐροΰηκονΰι \ ταΐς ολαις αντών ί. 56γ.
διακοΰμήΰεϋι χρώμενος. εί0ΐ μεν γάρ οι τον πολέμου κοι-
νωνονντες ένδεκα τον άριϋ'μόν^ μιμούμενοι την ίηομενην
τω 2ίιί ^εών τε καΐ δαιμόνων ΰτρατείαν^ κατά ίνδεκα μέρη 15
κεκοΰμημένην, τούτων δε οι μίν της κρείττονος τΐροεΰτώτες
ΰυΰτοιχίας ττ} %εντάδι Συνέχονται (καΐ γάρ το ηεριττον καΙ
τό ύφαιρικ^ν καϊ τό κατά δίκην ηάντα έί^^ε&ι/ τα δεύτερα
καΐ έκ μέΰου διατείνειν έ%ϊ τνάντα τ6ν άριϋ•μ6ν οικεΐόν
Ιΰτιν τοις τά νοερώτερα καϊ τά τελειότερα καΐ ηρ6ς τον 20
ενός οντα'κρατεΐν έ^έλουΰιν)^ οι δΐ της ύφειμένης μοίρας
κηδεμόνες τών ένύλων κατά την έζάδα τνροεληλύ^αΰιν^ το
(άν τελεΰιουργον τών ηρονοουμένων ίχοντες διά τ6ν οίκειον
άρι^μόν^ τω δΐ άρτίω καΐ τνρος τήν χείρονα φύΰιν ύυύτοίχω
λειηόμενοι τών ηρ6 αντών. ου <5ή ϋ•αυμαΰτόν έΰτιν^ ει καϊ 25
^εούς τις άηοκαλοίη ταϋτα τά γένη διά τήν τνρος τους
ηγεμόνας ϋυγγένειαν καΐ ηολεμουντας τναράγοι διά την
ΛερΙ τά τ'^δε τνροΰεχη κηδεμονίαν, -ή μ^ν ουν του Ποΰει-
δώνος καϊ τοϋ ^Απόλλωνος άντί&εΰις τήν τών ύηο ύελήνην
ηάντων ίίλικών προΐΰταται δοκοϋϋαν ίναντίωΰιν (διό καϊ 3α

8 αυτόν οογγ. Ι) 4 άέ ίτ. (την τ^δε Κ&άβπη.) 6 Οτρίι.
ίτ. 198. 199 16 ο£. Ρ1. ΡΙι&βάΓ. 246^ 20 καϊ τάΰτά

21 μόίράά^ &η αειράς^ 30 αη ηαρίσταται?

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 95

ούδ^ μάχονται οΐδε οί Ο'Βοί' ΰώξεταί γαρ ύπό των δλ^κων
τα ίν αντοίς μερικά^ καθ' ΰΰον αν τι χρόνον), ί} δΐ της
'Ήρας τίαΐ της ^Αρτέμιδος τήν τών ίνταν^α ψυχών λογίκών
9ΐ άλογων ^ χωριΰτων ι) άχωρίΰτων^ ύτζερφυών ι} φνΰίτιων

δ τιαρίΰτηΰίν άντίδίαίρεΰίν^ της μεν αΙτίας οϋΰης των άμεί-

ΐδβν. νόνων^ της δΙ τα χείρω λοχενονύης %αΙ \ εΙς φως τνροα-

γονΰης. η δε της Αθήνας κοτΐ τον "Αρεως τήν παντός τον

γενεΰίονργον τνολεμον δίάκριβιν %αρίΰτηΰνν εΙς τήν κοττά

νουν ηρονοιαν αντών καΐ τήν δι^ ανάγκης ίτιιτελονμενην^

10 της (άν νοερως Λροεΰτώΰης των εναντίων , τον δε τας
φνΰίχας αντών δυνάμεις ^ωννύντος %αϊ κοττ' αλλήλων ίγεί-
ροντος. η δε τον ^Ερμον χαΐ της Αητοϋς τήν %(χτα τας
γνωΰτίκας καΐ τάς ξωτιΐίας τίίνηΰεις τών ψυχών ^τάς2 τναν-
τοίαν διαφοράν^ τον μ\ν τας γνώύεις τελειοϋντος^ της δε

15 τάς ξϋοάς^ εΐ %αΙ τνολλάκίς α'ίτα^ διΐΰτανται άτι αλλήλων %αΙ
Ιναντίως ϊχουΰιν Λρος άλληλας. λο^ττή ίΙ η του ^Ηφαίΰτου
καΐ Ξάν^ου τον ηοταμοϋ τάς της ΰωματικης όλης ΰυΰτά-
ΰεως εναντίας αρχάς δί4χκο6μεΐ δεόντως ^ του μεν της ϋ-ερ-
μότητος τίαΐ της ξηρότητος τάς δυνάμεις ΰυγκροτοϋντος^

20 του δε της ψυχρότητος τιαΐ ύγρότητος' ίζ ων η %αΰα
ΰυμηληροϋται γένεΰις, ίτνεΐ δε τζάβας ανάγκη τάς ίναντιώ-
ύεις εΙς την ηρ6ς άλλήλας 6μολογίαν τελευταν^ ΐίάρεΰτι καΐ
η ^Αφροδίτη ^ καΟ'άηερ εϊτνομεν^ ςρίλ^αν Ιμτνοιοϋΰα τοις άν-
τιτιειμένοις ^ ύυμμαχοϋΰα δΐ όμως τοις χείροΰιν^ διότι καΐ

25 ταΰτα μάλι0τα χοσ|ϋεΓτα^ ούμμετρα %αΙ τνροΰήγορα ^&νό|ΐΐ€να
τοις άμείνοΰι τών Ιναντίων. Περί μίν ονν της ηαρ^ Ομήρω
^εομαχίας το6αϋτα είρηϋ^ω, καΐ γάρ ί%εβτιν τοις τνερί αυ-
τής άκριβέΰτεράν τι %ιί($αι βουλομενοις καΐ ταΐς του κα^η-
γ ε μόνος ημών ϋ'εωρίαις ΰυγγενέΰ^αι %ολλά κοτΐ ϋ•αυμα6τά

80 δόγματα ίκίίαλυτντούΰαις ^ ας Ιν ταις λυΰεΰιν Ιχεινος τών
^Ομηρικών ηροβλημάτων ίτνραγ ματεύΰατο.

1 3 ηαντο ίαα διαφοράσ, οοη:.Τνβη<11. 1 5 «Γ] 8ΐι ^ ? 22 τελεντ&ν

96 ΠΡΟΚΑΟΤ

Πώς αν τις νπερ των ^είων άπολογι^ύαιτο μν^ων
των όοχονντων τονς ^εονς αίτιάύ^αι των χαχών•

^Ημεΐς δε \ ίντενϋ'εν ίτνΐ τα ίξης των Σωκραηκων προς ί 57 γ.
"Ομ,ηρον άπορημάτων μετίωμεν, ΐηεται δε οΐμαί δί4χΰκέψο(6ϋ'αί^
ηώς των &εων κοττά την άγαϋ'ότητα διαφερόντως την ϋτΐαρ- 5
ζίν λαχόντων η Λοίηΰίς κατιών τε καΐ άγαϋ'ών αΙτιαται τονς
&εονς^ δέοντος των άγαμων μόνοαν Ιη αντονς άναηεμηειν
τήν άρχηγον αΐτίαν, ταντα γαρ 6 Σωκράτης άποδείξας^ τον
&ε6ν των αγαθών '!)%ο0τάτην μόνων ^ κακόν δε ούδενός^
Ιτΐίΰτάΰεως ηζίωΰεν ίν τοις Ομηρου ηοιημαΰιν' καϊ ίοίκεν ίο
τήν (άν ^εομαχίαν ώς άναιρετίκίιν της ϋ•είας ενώΰεως
εν^νείν^ ταντα δε α ννν ηρόκειταί ξητεΐν &ς της &γα&ό-
τητος των ϋ'εών ίλαττωτίκά δνελέγχειν.

δοίοΐ γαρ τε %[&0ί κατακεΐαταί ίν ^ι6ς οϋδεν^

κηρών ίμτνλειοί 6 μεν ίΰϋ'λων^ ανταρ 6 δείλών 15
[II. ίΐ 527 8(1.].

Προς ίή τάς τοιαντας απαντηθείς λεγεΰ^ω διττας είναι
τας ΰνΰτοίχίας των ίν τω κόΰμω πραγμάτων ^ ο καϊ πρό-
τερον εϊπομεν^ άνωθεν ώρμημένας άπ αντών των &εων.
"πάντα γαρ δίΎίρηταί ταΐς δνοειδεΰιν των όντων άρ^αΐς^ αί 20
των &εων διακοΰμηΰείς^ αί των ϋνταον 'ίποΰτάΰείς^ τά γένη
των ψνχών, α£ φνΰίκαΐ δννάμείς^ αί τον ονρανον περνφο-
ραί^ αί των ίννλων δίαφορότητες' τελεντώΰα δε ή δίδνμος
αϋτη των πραγμάταον πρόοδος καΐ των περί τονς ανΟ•ρώ- 24
πονς ΰνμπιπτόντων καϊ κατά δίκην άποκληρον μένων δνπλην^^^
προεΰτήΰατο γένεΰιν, καϊ γαρ τούτων τα μέν Ιΰτί της κρείτ-
τονος μοίρας ^ τα δ^ της ύποδεεΰτέρας' λέγω δε \ οΐον τάς ί.57ν.
μεν των ΰωμάτων κατά φνΰιν δια^έύείς^ κάΐλος καϊ Ιΰχνν

ί ίηβΟΓίρϋο ίη οοάίοβ βχίο,ί ροβί; δειλών 1. 16, ^ βί Ιιίο
βί ίηίτΒ,, ΑΡΧ ί. β. άρχη Ιιίο 8 άτνοδεΐξαι, οογγ. Ι^

12 τής \)] την 14 ν. 628 ϋο, Β,ΰβΗ Ργοο1ιι8 υί; ίπηηιιίανϋ

Ρ1. Π 379* 19 ο£. 87, 29

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 97

ααΐ εύεξίαν^ καΐ των ίχτος της ΰωματικης βυβτάΰεως ύνγ-
κνρονντων ταΐς ψνχαΓ^, τάς τε δννάμ^ίς τίαΐ τάς τ^μα^ χαΐ
τους τνλοντονς της ετέρας είναι ϋνΰτοιχίας^ τάς δΐ αί
τοντοίς άντικεψενας ε^εις τε τίαΐ τΐεριΰτάβεις της χείρονος.

5 τοντων δη ονν κατά τον είρη^ιένον τρότίον Ιξ ανάγκης
δίΐ^ίρημ,εναον τά (ΐεν ως της άμείνονος 'όντα μερίδος αύτο-
&εν άγαϋύ τοις παλαίοις ί'^ος ηρο0αγορενείν ^ τά δε ώς
της ίναντίας κακά τνροΰονομάξονϋίν' καΐ ονχ οϋτω το κακόν
ενταν^α δήτίον λέγονΟίν^ ως τήν αδίκον καΐ ακόλαΰτον

10 της ^νχης ε^ιν κοτκδν ομολογονμεν ιηιάρχενν' άλλ' ως τά
ίμ,τιόδια των ίνεργειων καΐ τά ίτνίτνροΰ^ονντα ταις κατά
φνΰιν ημών δίαϋ'έύεύιν καΐ τά διακοητοντα της '^νχης την
μετά ^αοτώνης άηοτελουμενην των άνϋ'ρωτνίνων ηρονοιαν
κακά ύνγχωρονΰιν είναι καϊ λέγεύϋ'αι τρόπον έτερον των

15 αντης της ψνχης λεγομένων κακών ^ οϋτως αρα καΐ την
νόΰον καΐ την αδνναμίαν καΐ την ατίορον των αναγκαίων
?ωήν ίν τοις κακοις εΐώ^αΰι καταλεγειν. καΐ τι δει την
%οίηΰιν ατΐαΰαν μαρτνρεΰ^αι της τον ονόματος ένεκα ιρη-
(Τέως; αλλά και 6 των Πυθαγορείων λόγος δ τάς διττάς

20 των Βνταον ΰνΰτοιχίας διαιρούμενος ίν άηάΰαις ταΐς διάκο-
υ μήΰεύιν την μεν τον αγαθόν καλεΐν ονκ ατΐηξίον^ τήν ίέ
τον κακον' καίτοι το γε αρνιον 5) το ετερόμηκες ^ την
κίνηΰιν πώς αν τις έν τοις τοιοντοις τετάχθαι κακοΐς ΰνγ-
ί. 58γ. χωρήΰειεν^ οΰα των ά^^αθων ΰτερήΰεις άφοριξόμεΐϋ'α'^ πως

25 ί' αν το &ηλυ καΐ τό της ίτερότητος γένος και [[το]] τήν
ανομοιότητα παρά φνΰιν είναι τοις ονΰιν φηΰαιμεν, άλλ
οΐμαι παντι ίή τοντο καταφανές ^ οτι των αντικειμένων
κατά πάΰας των όντων τάς προόδονς τήν καταδεεΰτέραν
ΰειράν ως άπολειπομένην της ετέρας καΐ ούτε πρώτως ον-

30 ΰαν άγα&ονργόν οϋτε τήν αντην λαχονΰαν άπόΰταύιν προς

6 δηιρημένων 8 καϊ ο,άά. ηι' 12 τήν Ι^] και 17 είώ-
θαΰΐ λέγειν καϊ κατά χί 19 ηυθαγορείων'] ει θχ ι ιη.^

27 ίή χονχοΊ 311 δηΐίον'ί

ΡΑΟοι^υβ, θΑ. ΕγοΙΙ. 7

98 ΠΡΟΚΑΟΤ

την μ,ίαν των καλοαν τιάντων %αΙ άγα&ων αΐτίαν κακόν
τνροΰηγόρενεν. ταύτας τοίνυν τας δίττας ύυΰτοιχίας των τε
άγαϋ'ών χαΐ των κακών των ίν τω κόΰμω γεγονόταον της
δημ,ίονργίκης ί^άτιτειν ηροΰήκει μ,ονάδος. καΐ γαρ αν των
&εων διαιρεθείς καΐ αί των μ,ετα ϋ'εούς γενών εΙς ίκείνην 5
άνήρτηνται τήν τνρωτίΰτην αρχήν καΐ τών καθ' είμαρμενην
βυμ,τΐίητόντων καΐ κατά δίκην ταΐζ ψνχαΓ^ %ερΙ τήι/ γένεβιν
αποκλήρου (ΐενων άγα&ών τε και κακών ίν τψ διακόβμηΰαντι
το ηαν καΐ τάς 'ψνχάς εΙς τον ϋ•νητ6ν τότνον κατατζέμ,ηοντι
την αΐτίαν ύτΐο&ετέον. καΐ γαρ η της ειμαρμένης ηοίηύις ίο
της δημιουργικής ίξεχεται προνοίας^ καΐ η της δίκης ΰειρά
τνερί ίκείνην ύφεϋτηκεν και εηεται τοις εκείνου οροις^ τον
^είον νόμου τιμωρός ουΰα^ φηΰιν δ^Α^ηναιος ξένος [1β§.
IV 716*], καΐ η της τύχης ατιοηληρωτικη των κατά δίκην
διανεμομένων ηρομηΟ'ία κατά τήν τον τΐατρος αφορίζεται ΐ5
βούληΰιν. τίάντων αρα των άγα&ων τε και κακών^ των τε
βελτιόνων ίν ταις δόΰεΰιν καΐ των χειρόνων^ των τε ενμοι-
ροτέρων 6μον καΐ των ίμτΐοδιΰτικών της των ψνχων εις
τά ίκτ6ς ενεργείας τήν αίτίαν δ δημιουργός και τνατηρ έν ΐ9
εαυτω τΐροεΰτήΰατο \ καΐ %άντα κατά νονν τΰοδηγεΐ^ δια- ί.58ν.
νέμων εκάΰτοις τά τιροΰηκοντα καΐ τζρος την εαυτόν %ατρονο-
μικην ετζιΰταΰίαν άνάγων τά ηάντα, και γάρ ταΐς 'ψυχαις
τά τε της κρείττονος ΰυΰτοιχίας καΐ τά της καταδεεΰτέρας
διανέμει τνρος τό άγα&ον βλέηων καΐ της των δεχόμενων
ένεκα τελειότητος. 25

ΕΙ δί} ταντα δρΟ•ώς ειτιομεν^ άτνοδεξόμεϋ'α καΐ τήν
Ομηρικί^ν διάταξιν ίν τω δημιουργικω νώ του Αιος τάς
διττάς ύτζοτι&εμένην και τνροιηουργους αίτιας των τε άγα-
θών, ων δίδωΰι ταις ψυχαΓ^, καΐ των κακών ' ίηει καΐ η
δυάς ηάντων μάλιΰτα τνροοήκει τών νοερών βαΰιλέων τω οο

1 άγαμων Ι^] άγαμου 5 αίρέΰεΐΰ τα\ δι 88. ιη' 11 δι-
μιονργικής 12 ίηονται \ εκείνον βο. τον δημιονργον, 8βά

ρΓαββΙαί εκείνης 16 ηρομηϋ'εια βχίΒ,ί ΐαίτΆ 106, 24

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 99

δη(ΐίονργω τον τναντός (δ να ς γαρ τναρά τ ώδε τιά^ηταί^
φηοΐν τό λογίον)^ καΐ τδ τινβερναν τα %άντα τίαΐ τάττείν
εκαΰτον^ οί ταχϋΊν νίτίώΰαν μεν άρετίιν Ιν τω τιαντί^ τίακίαν
δΐ "Ιιττωμίνην άηοδείξείεν. τι γαρ διαφέρει ταντά τε λέγειν
δ τίαΐ πεττεντ^ τον δη(ΐιονργ6ν είτίάξειν^ μετατιϋ'έντι τάς ψνχάς
εΙς τονς τνροΰήκοντας αύταις βίονς ίτιάύτην, δνο τοίννν
αίται τίγγγαί^ των τε βελτιόνων καΐ των χειρόνων μέτρων^
ϋΐς 6 δημιονργος κατά όίκην άγει τάς ψνχάς^ νοείΰ&ωΰαν'
&ς & τνοιητ^ις μν^ολογων πί^ονς τΐροΰείρηκεν^ εΐ^' οτι διά

10 ΛειϋΌ^}ς νοερας τιαΰιν ίτίΐβάλλει τόν οίτίεΐον ορον (άρχη
γάρ^ ψηΰΐν 6 Τίμαιος [ρ. 48*], της ανάγκης 6 νονς τω
ηεί^ειν αντί\ν ηάντα τνρος τό βελτιύτον α^^ε^ν), εϊτε καΐ το
χωρητικον αχίτών καΐ τζεριλητΐτικον των ηαντοδαηων καΐ

14 ηοικίλων άτζοτελεΰμάτων ίνδεικννμενος' το γάρ διεβτναρμένον
ί. 59γ. ηλη&ος πάντων ων διανέμει ταΐς \ ψνχαΓ^ δ τιατηρ ζβν^
έκεΐναις ηνωμένως τνροείλητζται, ωΰτε καΙ κατά τοντον τον
λόγον ΰννάδονΰιν άλλήλοις ο τε Πλάτων καΐ η Ομηρική
ηοίηΰις, 8 μίν γάρ ονδενός κακόν φηΰιν χρηναι τον ϋ'εον
αΐτιαΰ^αι^ η δε τΐάντα μίν έκειΘ'εν ηαράγει τά άγαϋ•ά^ διττά

20 ίέ 'όντα και ώφελητικά των δεχόμενων εκάτερα ταΐς διτταις
βνΰτοιχίαις διελονΰα καΐ τήν τνρος άλληλα διαφοράν αντων
ένδεικννμένη τά μίν &ς άγα&ά^ τά δε ως εναντία τοις
άγα^οΐς ά% εκείνων διέΰτηΰεν. καΐ οτι το λεγόμενον κακόν
ον τοιούτον έΰτιν^ δτζοΓον 6 τον Πλάτωνος λόγος της δό-

25 ΰεως των ϋ'εών άτζέφηΰεν^ δηλοΐ %ον καΐ αντος έηιφέρων
είης [Π. Λ 534 εςΐφ]*

ως μεν καΐ Πηληϊ ^εοΐ δόΰαν άγλαά δώρα

έκ γενετής.

άλλ' έηΐ καΐ τω &ηκε ^εος κακόν.

1 οί. άθ ΟΓ. οΙΐΒΐά. 14 3 ου] ον 4 &η ά7ίοάείξει?
6 βίοΰ έκάΰτην βχ βίονσ κάστην τα\ άθίηάβ βίονσ θ βίοσ πι*

19 ί-Λεΐ^εν &εϊ (ροβί; α γ&β.) 21 α'δτών βχ α^τόν ιη'

7*

100 ΠΡΟΚΑΟΤ

τ/ ονν τοντό ίΰχίν το καχόν^ α'ύτος προΰτί^ΰίν'

οχτί οί ον τι
Ίΐαίδων ίν μ,εγάροίΰί γονή γένετο κρείόντων^
άλλ' ?να %αΐδα τέκεν τζαναώρίον' ουδέ νν τον γε
γηράύκοντα κομ,ίξω' 5

(ΐη ΰοί δοκει των άλη^ίνών κ«κών αΐτιαΰ^οίΐ τ6ν &εόν;
ού τήι/ ίρημίαν των %θίίδων^ ου τήν άΟ'ερατΐενΰίαν κακά
Λροΰείρηκεν] χαΐ οτζως ταντα ΥΜΐια τιροείπομεν ^ δυΰκολίαν
τνερί τ6ν Τ'^δε βίον καΐ δυΰϋ'υμίαν Ιναιπεργοίξόμενα ταΐς
ψνχαΓ^. ταντα γαρ εΐ καΐ τοΓς γνηΰίως φιλοΰοφονβίν κακά ίο
τνροΰαγορενείν ον &ε(ΐίς^ άλλα τοις τον τνρακτίκον βίον Ιλο-
(ΐενοίς Ιμτζόδία φαίνεται της κατ' άρετί^ν είναι ζωής, ίίό377
καΐ δ ^Αϋ•ηναΐος ζένος [1β^. Π 661^^] τα τοιαϋτα %άντα
τοις μεν άγαΰΌΐς εΙναί τνου κακά διατείνεται^ τοις δε τίονη- ΐ4
ροις άγα^ά' καίτοι %αΙ τούτων αΙ\τιαται τ6ν ^εον καΐ των ί 59ν.
^κ τοϋ τναντος ίνδιδομένων άτζάντων^ ώστε ονχ '^'Ομηρος
μόνος καΐ δ τναρ Ομηρω ταντά φαΰιν ^Αχιλλενς^ άλλα %αί
δ Πλάτων αντός και δ ΐίοτ αύτον νομο&ετης.

Ε Πώς την των όρκων ύνγχνύιν όοχεί ^ ποίτιύις εις
θ-ίονς άναπέμπειν, η άλί^θ^ς περί αντών νφ'ήγηύις, 20

Τοΰαντα καΙ τνρός ταντην είρήΰ&ω τήν ξητηΰιν' έφεσης
δέ Ιΰτιν τοις είρημενοις &εωρηΰαι^ πως τήν των ορτίων ΰνγ-
χνΰιν καΐ των ΰτζονδών ή Λοίηΰις κατά βονληΰιν τον με-
γάλον ^ιος καΐ της ^Αϋ'ηνας ύτΐονργονΰης τ§ βουλτ} τον
τνατρος γενεΰ^αι φηΰίν' καΐ γαρ ταντην δ Σωκράτης ητιά- 25
6ατο τήν των κακών άρχίιν ΙττΙ τονς %ρωτίΰτονς των ϋ'εων
άναφερονΰαν, κάντανϋ'α μάλιΰτα διατΐορειν αξιον^ τνως δ των
τοιούτων τ6ν ϋ'εον αίτιώμενος ονχι των μεγίΰτων αντον

2 ού τι] Γ3,8. ίηίβΓ τ <^ί ι (ούτοι Ηοπίθή Κβίκϋ^.) 9 περί
88. ιη^ 10 γαρ 88. ηι^ 17 φηΰι \) 26 ταντησ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 101

αΐτί&ται οιαΐ αληθινών κακών* ού γαρ Ιτί τνενίας καΐ νό-
ΰονς ούδε τήν τοιχχντην ύνΰτοιχίαν Ιζέΰταί λί^Όντα^ βοκειν
τι λέγειν^ άλλ α'ύτών των τναρά τναΰιν δμολογον^ιένοϊν ώς
κακών τήν αΐτίαν 1%1 τδν ^εδν άνοίΰομ,εν. καΐ δ μεν
5 Τίμαιος [ρ. 41®] τόν ^γ^ΐϋ^ονρ^όν ττρό τ-ζ^ ε^^ γίνεβιν
τια&όδον δια&εβμοϋ'ετηΰαι τνάντα φηΰΐν ταις ψνχαις^ ίνα
της ετνειτα εϊη τιακίας αναίτιος* 6 (ϊέ λόγος ο^τος καΐ
%ατελ&ον6αις ανταΐς %αΙ ίν τ^ γενέΰει ΰτρεφομεναις των
μεγίΰτϋον κακών την αρχήν ίχεΐΟ'εν ίνδίδοΰΟ'αι ΰυγχωρει.

10 ηως ονν αν τις τνρος ταντας τάς Ιτΰΐΰτάΰεις τονς τνροΰή-
ί. 6θΓ. τίοντας άτιοδοίη λόγους^ τ-^ τε φνΰει των ηραγμάτων καΐ
τ-^ Πλάτωνος ύφηγήΰει την ^Ομηρου διδαΰκαλίαν ΰνναρμό-
ξοντας.

"Οτι μίν ονν τνρος τήν τών νέων εξιν άΰνμμετρός εΰτιν

15 η τωνδε τών μν&ων άκρόαΰις^ εΐ^ψαί τε τίρότερον καΐ
νννΐ λεγέβ&ω καΐ τταρά τζάντας τονς ^ηϋ^ΰομενονς ύφ
"ίίμων λογονς, ονδε γαρ διακρίνειν τας φνΰεις τών 'όντων
τοις νέοις δννατόν ονδε ίτίανάγειν τα φαινόμενα ΰννϋ'ηματα
της αληθείας ηρος τήν αφανή ^εωρίαν ονδε τια&οραν^ όπως

20 εν τω κόΰμω πάντα κατά βονληΰιν επιτελείται τον ϋ-εον
δια μεΰων τών άλλων αίτιων, οτι δ^ οικεία ταΌτα τ-^ Πλά-
τωνος ίΰνι φιλοΰοφία δεικννωμεν. Τον μεν ίή ^ε6ν αρ-
χήν τε καΐ τελεντήν χαΐ μεΰα τών όντων απάντων ί'χειν
καΐ 6 ^Α^ηναΐος ξένος φηΰίν [1θ§. IV 715®], ε%εαΟ•αι

25 ίέ αντω τήν δίκην τών άπολειπομενων ονΰαν τον ^είον
νόμον τιμωρόν. οϋτοι δέ εΐΰιν^ &ς δ ίκείνον λόγος ^ οΐ
νεότητι τίαΐ άνοια φλεγόμενοι τήν ψυχήν μεΟ'^ ϋβρεως^ τιαΐ
χρόνον τ*νά δόξαντες κρατεΓν ίτνειτα αν&ις τιμωρίαν ύπέαχον
τϊ} ί/κτ^ πρέπονΰαν^ Ιαντονς τε καϊ πόλιν καΐ οίκον άρδην

30 άναΰτάτονς ποιήΰαντες. ταντα ίή ονν δ μεν ^Α^ηναΐος ξένος

ι
1 αίχι&ται 6 ηάντα φησίν] ηαντάΐίαΰΐν 7 αναίτιος Μ\

αϋτιοα 10 ο5ν ή (θχρ. ιη*?) 21 αίτιων βχ αίτιον ηι'

29 &ρδ'ην {ν 88.)

102 ΠΡΟΚΛΟΤ

τΐολίτίκώς^ 6 δε "Ομηρος Ιν^εαΰηκώς ίφηγονμενος τους
Λολλα τϋλημμελήΰαντας χαΐ αδικίας τάς μεγίβτας ηδικηκότας
κατά την μίαν τον ^ώς βονληΰίν δί%ην αηοτινννναν φηΰϊν
των αμαρτημάτων

6νν ύψΎϊΰιν τιεφαλτίβι. γυναιξί τε καΐ τεκεεβΰιν 5
[^ 162].
ταύτην δε αρα την δίκην τνρώτως μεν τον ^ία τνληρονν
χαΐ ίξτιρημενως ν,αϊ αχρα^ως τοις ηαΰιν^ δεντίρως δε την ίβΟν.
^Α^ηναν ύηουργονβαν καΐ ΰννατζεργαξομένην τα δόζαντα
ττΐ ηατρονομικ'^ τνρονοία τον /ίιός, ίο

(δεινή γαρ Κρονίδαο νόον κράντειρα τετνκται
φηϋιν ^Ορφενς)^ Ιΰχάτως δε τονς ντνομενοντας αντον την
τιμωρίαν' δει γαρ %αΙ το Ιςρ' ημΐν ($νμ%λε%εθ&αι τ^ ποιηΰει
των όλων, ο^τοι δη ονν ίν ταΐς ύτζονδαις καΐ τοις ορκοις
ειτΐόντες^ οτι των τναραβαινόντων ταντα 1 5

ωδέ 6φ Ιγκεφαλος χαμάδις ^εοι ως οδε οΐνος
[II. Γ 300],
καΙ τζαραβάντες εαντονς ντίάγονΰιν τί} δίκι^^ %αΙ 'πρετίοντας
εαυτονς άτζοφαίνονβι ταΐς τνοιναΐς, η τοίννν ονγχνΰις των
όρκων καΐ των ΰτζονδών ίτνιτελεΐται μεν -ύττδ τούτων δια- 20
φερόντως των τνάοχειν μελλόντων τα δοκονντα τοις &εοΐς
κατά δίκην τα &νητά αγονΰιν ίτνι τοις ϊμ%ρο6^εν αμαρ-
τημαΰιν^ κινεΐΰ^αι δ\ λέγεται καΐ εΙς ίνέργειαν προάγεβ^αι
ηαρ αντών των ϋ'εών^ ονχ ως ίκείνων ηοιονντων άΰ'έονς
καΐ άδίκονς τονς τιμωρονμενονς^ άλλ' ώ^ Ιτνιτηδείους οντάς 25
αντονς τιρος τάς τοιαύτας πράξεις ίκτίαλονμενων εις ενεργειαν^
ίνα %οτε κατά την ένδον εξιν Ινεργήΰαντες καΐ ην ίχονΰιν
ώδΐνα των μοχϋ•ηρων ενεργημάτων τνροβαλόντες άξιοι γενων-
ται της δίκης, τ ο ντο γάρ δη^ φηβιν δ Πλάτων [1θ§. V
728°], δίκη μεν ονκ εβτιν^ καλόν γάρ το γε δίκαιον 30

5 ΰφΐΰΐν (ιαιν ίτ.) 8 τοΐΰ 88. ιη^ 11 Οιρί!. Γγ. 133

ΐΐΙ>ί <ϋνβΓ88, οοηίαάϋ Α1)β1 28 τίροβάλλοντεσ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 103

τίοίΐ η δί%η^ τιμωρία δε αδικίας ακόλουθος Λα&η^

τις ο τε τνγχάνων τίαΐ δ (ΐη τνγχάνων α&λίος. %ολλα

δη ονν καΐ τα (ΐεγιΰτα άδικηΰαντες αν^ρωτνοι οίαΐ ?ξίν

4 έχοντες τνονηράν καΐ ώδίνουΰαν μείξω καΐ χαλετνώτερα κακά

ί. οΐΓ. τιμω\ρίαν ύπέχουΰίν προοτον^ η δοκεΐ μεν ίτνιτρίβειν τους
τνάΰχοντας Ιτά τας των όρκων αγονΰα ύνγχνΰεις^ α^'ε* ίε
αντο^)ς εις το δίκην 'ύττοσχεΓι/ των τνλημμελημάτων ^ ηαρα-
τίλήΰιόν τι ποιονβα ταΐς αναΰτομώβεΰιν των ίλκών, αϊ
τναραχρημα μεν ίηιτείνονΰι τα τνάϋτι των βωμάτων^ ίκβάλ-

10 λονΰαι δε τον ϋτζουλον και Ιντος ατνοκρνπτόμενον χνμον
αϊτιαι γίνονται της εν χρόνοις ϋβτερον τναραγινομένης υγείας,
την δε δη τιμωρίαν ταντην ανω&εν άτΐο τον /ίιος άρχο-
μένην (βκείνω γαρ ετζεται δίκη των άτζολειτζομενων τον Ο'είου
νόμον τιμωρός) δια μέβης της ΐΛ^ηνας η τνοίηΰις τελειον-

15 μένην τναραδίδωβιν^ ίνα δωΰί τνοτε δίκην οι Τρώες Ιδόντες
οΐ κακόν προηγαγον α'ίτονς και ως ταΐς οφειλομέναις %οι-
ναΐς Ιγκατεδηβαν την εαντών ξωην, ον γαρ ορον ϊΟ'εντο
της Ιβχάτης των άμαρτόντων κολάβεως^ τοντον βαλεντον
νφ εαντών ταΐς τών όρκων και τών ύηονδών βνγχνβεΰιν

20 άτζέφηναν. Πρώτον μεν <^0'ϋν^ ονχ οΐ ϋ'εοί της τζλημμε-
λονς ταύτης και άτάκτον τζρά^εώς είοιν αίτιοι τοις Τρωβίν^
άλλ' εκείνοι δια τήν ίαντών τνονηρίαν άξίονς εαντονς κατά-
βτηβαν της τοιαύτης Ινεργείας^ και τούτων διαφερόντως 6
Πάνδαρος^ φιλότιμος τε ων καΐ φιλοχρήματος καΐ την αΟ•εον

25 ξω^ιν ηροβεβλημένος. διο και η ^Α&ηνά ηροελ&ονΰα κατά
τον νονν τον ηατρος ον τον Ιηιτνχόντα κινεί τνρος τήν
τΐρα^ιν^ άλλα ξητεΐν λέγεται Πάνδαρον^ ως αν μάλιΰτα τζρέ-
Λοντα %ρ6ς τήν τιμωρ6ν ίνεργειαν

Πάνδαρον άντίϋ•εον διξημένη ει ηον ίφενροί

30 [II. ^ 88].

2 ο τε τυχών Ρ1. | ό οιη. Ρ1. | τίολλά ιη^] ταΌτα ηι^
16 αντο^ΰ 18 ΰαλευτόν νφ'] άβάλεντον έφ'

104 ΠΡΟΚΛΟΤ

ΰπάνιον \ γαρ καΐ δυΟενρετον όντως τό τοίοντον γένος^ ί. 6ΐν.
τό τζάντα μ,εν δραν ύτζομ,ενον τνάντα δε τνάΰχειν^ ί5;ντ^κε/-378
^νον δε τω ϋ'είω δία δή τίνα Γίγαντικίιν καϊ άτίοτετολμη-
μ,ενην εξίν της ψνχης. ωβτνερ δη ονν ονχ οί Ιατροί των
τομ,δόν αϊτιοι γ,άί των %ανΰεων^ άλλα τα τζάϋτ} των ίατρενο- 5
μενων^ οϋτως ούδ^ οί ^εοΐ των %ερΙ τονς οραονς %αϊ τας
ΰηονδάς άΰεβημάτων^ άλλ^ αί %είς των ΛΟίονντων. δεύτε-
ρον δε ίτνΐ τοντφ %α%εΐνο κατανοηΰωμεν^ ως ούδε τνροελ-
ϋΌνΰα η ^Αϋ•ηνα καταναγτιάξείν λέγεται τόν Πάνδαρον είς
την πραξιν^ άλλα %ει>ρά(5%'αί μονον^ εΐ %αΙ τνρος ταύτην ίο
ΙτΖίδίδωΰίν εαντον τήν Ινέργειαν' ού γαρ άναιρεΐταί το Ιφ'
ημΐν^ ονδ αν τα εΰχατα ηετνλημμεληκότες &μεν'

η ^ά νν μοί τι ηί^οιο^ Ανκάονος νίε δαΐφρον
[II. Α 93];
δ ίε ύττό λαιμαργίας των χρημάτων άκονΰας καΐ της δυνα- 15
ΰτείας Ιττ^ττι^ία ταίς άδίκοίς Ινεργείαις^ μόνον ον^ί τον
ηοιητον ταϋτα βοώντος^ α %αϊ 6 ίν Πολιτεία Σοακράτης^
οτι %ολλα ^%ροτείνεται ταΐς ψυχαΓ^ Ικ τον ηαντός^ α %ατα-
τζλήττειν τονς άνοψονς χαΐ τνερί τας αίρέΰεις των βίατν
αποφαίνειν ηλημμελεΐς, &ΰπερ ονν δ προφήτης προτείνει 20
τ6ν τνραννικον βίον %αΙ δ ηρΰΐηος άνελόμενος τοντον ανό-
ητος εϊρηται^ καίτοι τό πρότειναν ϋ'εΐόν τι ηάντως ην^ οΌτω
δη %αΙ της Α&ηνας εΙς αΐρεΰιν τ6ν ΙΙάνδαρον οιαταΰτηΰάΰης
της τε δννατωτερας ν,αϊ τνλονΰιαηέρας τάξεως μετά αϋ'εότη-
τος τιαΐ της ίναντίας εκείνος αίρεΐται τήν χείρονα. καΙ 25
ονχ η ^ΑΟ^να της αίρεΰεως αΐτία^ άλλ' η μοχθηρία τον
αίρονμένον' ούδΐ γαρ 6 Λροφή\της της τνραννίδος^ άλλ* ί. 62γ.
'ή λαιμαργία τον τ6ν βίον τοντον τνροβάλλοντος. διο οιαΐ
Λει&όμενος δ Πάνδαρος ττ} ^Α^ηνα δι* ανοιαν τοντο ηάΰχειν
εϊρηται' οί γαρ ετίείνΎ} τνείϋ'εται^ άλλα τω φιλοχρημάτω και 30

13 τΐίϋΌΐο] ι ρήτιβ βχ ει ιη^ νθΐ Γβο. 15 ηΐ8<1ίιη υηατίον-
σας 17 ^ί. Γβρ. Χ 618*8ς[ς[. 20 τίλημμελείν Ίη\ ν βχρ. βί
α 88. πι* Ι προκρίνει πι\ οογγ. ηι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 105

άνοητω της εαντον 'ψνχης, τιαίτοί τνως ον ϋ-αυμαΰτόν^ εΐ
^Αϋ"ηνα |ϋή φρονηΰεως αίτια ^ (ά,λα άνοιας; άλλα καΐ νον^
άτΐόρροία πανουργία γίνεται^ φηΰΐν 6 Πλωτίνος [Π 3, 11],
καΐ ΰωφροΰύνης Ιλλαμ'ψίς άκόλαΰτός ίϋτίν %αί ανδρείας
5 δόΰίς &ρα6ντης, 6ηον^ αττα γαρ αν γ τα της ξωης εϊδη^
τοίαντην ανάγκη %αΙ τήν μεΟ'ε^ιν γίνεα^αί των κρειττόνων '^
καΐ οϊ μεν νοερώς των νοερών μετεχονΰίν^ οϊ ίέ δο^αΰτι-
κώς^ οϊ ίέ φανταΰτίκώς ^ χαΐ οϊ μεν άτταθώ^ τών τΐα^ών^
οϊ ίέ μετριοπαϋ'ώς ^ οϊ ^έ ίμπα&ώς' πάντα δε ύτνό τών

10 ϋ'εοάν κινείται \καΐ^ κατά την ίπιτηδειότητα τήν εαυτών'
&ΰτε ονχ 'ύττό /ίώς καΐ ^Α&ηνας η τών όρκων ύνγχνΟις^
άλλα ύτΐό Πανδάρον καΐ τών Τρώων, ίξητζται δε αϋτη τών
Ο'εών η ηρά^ις ώς πρόδρομος ονΰα της δίκης ^ καΐ &ς
παραΰκενάξουΰα τους παρέχοντας προς την τελεαν κόλαΰιν

15 τών αμαρτημάτων {τοιαύτη γάρ η τιμωρία ^ κα^άπερ ημας^
6 ^Α^ηναΐος ^ένος άνεδίδα^εν)" ονδε τών άληϋΊνών κα-
κών αίτιον το ϋ'εΐον ταις τ^νχαΐς^ άλλ' αί μοχϋ'ηραι τών
ψνχών ε^εις τών πλημμελών ίνεργημάταον ειβίν αύταις αρ-
χηγοί, τναΰα δε ίνεργεια^ καν η πλημμελής εΙς τό παν

20 προϊον6α^ ϋ'εών ίφεΰτώταον γίνεται καΐ προνοίας ολικωτέρας^

^ μερικωτερας. ^'/νετα^ γάρ αδίκως μεν τω δρώντι δικαίως

δε τω πάΰχοντι^ φηΰΐν δ Πλωτίνος [IV 3, 16], και οΰον

£.62 ν. μεν Ι ίβτιν αντης α^εον^ ίκ της μερικής αΙτίας ϊχει την

γένεΰιν της άποτελονΰης τήν ίμπαϋ'η τυ^^αξ^ν, οΰον δε άγα-

25 θόν, έκ τών ίφεΰτώτων τυγχάνει τον προΰηκοντος τέλους,
έδει γάρ το\)ς τών μεγίΰταον άδικημάταον έί^^ξαντα^ άνακλη-
ϋ•ηναί ποτέ προς τήν δίκην' τοϋτο δε ούκ αν ποτέ ϋυνέβη^
μη της μοχθηρίας αυτών άναπλω^είύης* πολλοί γοϋν τών
ε^εων άνενέργητοι μένουΰαι της προΰηκούΰης θεραπείας

30 τυχεΐν αδυνάτους ποιοϋΰιν τους έχοντας, δώ καΐ βουλεύονται

6 αη έπίδοσις^ 11 ή 88. ηι* 14 παρέχοντας 80. την

ηράξιν 16 ό ο,άά. ιη* 28 άναπλω^είαησ η*] πληρωϋ•είΰησ
πι» 30 οί. ^ 14 8(ΐ<ι.

106 προκΛοτ

Όΐ ϋΈοΙ τζερί τον τνανΰαί τον τνόλεμ,ον ΰωξθ(ΐένων των Τρώων^
τίαΐ 'ή της δίκης προΰτάτίς ϋ'εος κωλύει τήν τοιαντην ίνερ-
γειαν^ ϊνα Ο'αττον ύτίόΰχωΰί των ημαρτημ,ενων ηοίνην' τιαΐ
-ή ταύτης ΰννεργος κινεί %ρος την ΰύγχνΰιν τον ορκον, ΐνα
^ατά ηαΰαν εαντων τήν μοχ&ηρίαν ίνεργηΰαντες ύτνερ τΰά- 5
6ης τήν κολαΰιν δέξωνταί. οντε γαρ άνιάτονς μενειν ην
άγα&ον οϋτε τΐρο των δευτέρων άμαρτημάτοαν Ιαϋ•ηναι την
ύτζοικονρονΰαν ίνδον μ,οχΟ^ρίαν» ηάΰης ονν της άδίκον
ζωής ίν αντοίς άναβτομωϋ'είΰης ετΐεται δίκη ΰωφρονίξονΰα
την ολην άνοβιονργίαν. ίο

Τίς έύτιν η έν τ^ ποιήύει τον Διός των ^εών
εις εριν χατάύταύις 6ιά θέμιόος, άνάπτνξις της όλης

τον μνθΌν θ'εωρίας.

Προς μεν ονν τήν Λροειρημενην απορίαν ωδε πως άτζαν-
τήβωμεν. ΙτζεΙ δί καΐ της κρίΰεως διαμνημονεύει της τταρ' ΐδ
^Ομηρω των ϋ•εών καΐ της έριδος^ Ιφ^ ην 6 Ζευς ανακινεί
τα τίληϋ'η των &εων δια της Θέμιδος τνάντα \ τνρ^ς εαν- 1 63 γ.
τον άνάγων^ λεκτέον τι καΐ τνερί τούτων. 8τι μεν ονν 6
Ζενς μονάς έΰτι ηαντός τον 7ΐλήϋ•ονς των έγκοΰμίων &εών^
καΐ οτι πάντας καΐ ηαράγειν άφ' έαντον δύναται καϊ έτζι- 20
ϋτρέφειν εΙς εαυτόν^ «Γ^^ί^τα* πολλάκις, διττής δε οϋΰης της
εις τδ 7ζληϋ•ος αντον προΐούΰης ενεργείας^ της μεν έηι-
<5τρε%τικης^ της δε κινητικής εις τήν των καταδεεΰνέρων
^ρομήϋ•ειαν^ διττάς καΐ ή ηοίηΰις τον ^ιός προς τονς
^εονς αναγράφει δημηγορίας. καΐ κατά μεν τήν προτέραν 25
της άμίκτου κα^αρότητος μεταδιδονς υπόκειται τω πλήϋ•ει
των ϋ'εων 6 εΐς και όλος δημιονργός^ χωριΰτάς τε δννάμεις
ίχύτοΐς ένδίδωΰιν άπάΰης της περικοΰμιον διαιρέΰεως' διο

2 Λροστάτισ] ι &χ η ιη^? 15 έηεί τη^] ει πι* 24 οί.

II. Θ 5 8(ΐ<ι. Τ 20 80[<ι.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 107

καΐ παρακελενεταί %α6ιν άφί6ταΰϋ•αι τοις ϋ•εοΐς τον %ολΙ-
μου καΐ της ίναντίώΰεως τών ίγκοΰμίοαν πραγμάτων, ίν
δε τ^ δευτέρα αινεί πως αννονς εΙς τήν ηρόνοιαν των
καταδεεΰτέρων καΐ ίφίηβιν ταΐς δίγρημέναίς αυτών εΙς το
5 παν προόδοις^ ίνα μη μόνον καθ' ενα ΰυνεχωνταί τον δη-
μιουργικών νονν^ ον οϋτε παρεξελ&εΐν δυνατόν , ως φηΰιν
η ποίηβις^ οίτε ύπερδραμειν^ αλλά και κατά τάς εαυτών
Ιδιότητας ίνεργώΰιν εις τά προνόου μένα ' διο κα£ φηΰιν δ
Ζευς-

10 άμφοτεροιβι ί' άρήγεϋ•^ οπη νόος ίΰτίν εκάΰτου
[Τ 25].
Ιπειδη δε %αι αί πρόοδοι των ϋ'εών ουκ ε^σΐν άπεύπα-
ΰμεναι της δημιουργικής μονάδος^ Ιπιύτρεφει πρώτον αυτούς

14 η Θέμις εις έκείνην'

379 Ζευς δε Θέμιΰτα κέλευύε &εους άγορηνδε κα-

λέΰΰαι \Τ 4],

ϊνα και προνοοϋντες κατά την βούληΰιν τον πατρός Ινεργώΰν

καΐ την της Θέμιδος κρίύιν. αλλ' δ μεν ποιητής διτιρημένας

ί. 63ν παρα\δέδωκεν ημΐν τάς του όλου δημιουργού προς τους

20 νέους δημηγορίας ^εούς' δ ίΙ Τίμαιος [ρ. 41*] ηνωμένως
αυτόν καΐ έπιβτρέφοντα ποιεί τό πληϋΌς εΙς εαυτόν και εΙς
την πρόνοιαν ανεγείροντα τών θνητών ^ ϊνα κατά δίκην
α^ω(ί^ι/ τά δεύτερα πάντα της εαυτών γενέβεως. ταϋτα δε
ονδεν διαφέρει τον κινειν τε αντονς έπΙ τόν πόλεμο ν και

25 δι^ά της Θέμιδος αγείρειν εις εαντόν, καΐ γάρ οι της γενε-
ΰιουργοϋ προϊβτάμενοι φύβεως τόν έν τ^ ^λττι διακυβερνώΰι
πόλεμον^ και οι κατά δίκην ενεργούντες της όλης έξηρτην-
ται Θέ|ϋ^^099 "^ζ 'ή ^ίκη παΐς^ και μιμούνται τόν ενα δη-
μιουργικόν νούν^ φ μη ϋ-έμις άλλο τι δραν τΰλήν τό κάλλι-

30 στον, ώ^ αυτός πού φηύιν δ Τίμαιος [ρ. 30*].

δ δημιονργόν, οογγ. Ιϊ 10 δ' αρ ηγε^'

108 ΠΡΟΚΑΟΤ

ζ Τις 71 των ^εών κρίύις η εν τοις μν^οις τοις τον
ποιητον χαϊ τίνας αίνΐύύεται βίων όιαφορας•

Αλλα μήν καΐ τήν ^ρυλουμένην τίρίΰίν των ^εων^ ην
Λαροί τω ^Αλεξάνδρω γενέΰ&αί φαΰΐν οί μν&οί κατά την
τΐαλοίίαν φή(ΐην^ ού δεί νομίξείν αύτων όντως είναι των 5
%'εων ίριν τε ηρος άλλήλας καΐ ύττ' άνδρος βαρβάρου %ρί-
βιν^ &λλ^ ^ΐγητέον οτι> %αΙ αΐ τών βίων αίρέΰεις^ ας ίή
ηολλαχον παραδίδωΰίν 6 Πλάτων^ ύτίό ϋ'εοίς Ιφόροις γίγνον-
ται των ψνχώι;. καΐ τοϋτο δήηον τιαΐ αύτος ίν Φαίδρω
[ρ. 252® 8(1. 265^] διδάΰχει ΰαφώς^ τον μεν βαΰίλίκον βίον ίο
"Ηρας είναί λέγων^ τον δΐ ψίλόΰοφον Αιός^ τ6ν δε Ιρα>τικ6ν
^Αφροδίτης. Ζταν ονν αΐ 'ψχηκαΐ ηολλων ανταΐς Ικ τον τιαν-
τ6ς τνροτείνομένων βίων κατά την εαυτών τίρίΰίν τονβδε
μίν άΰτΐάξωνταί^ \ τονΰδε δϊ &Λ06%ευάζωνται^ τηνι%αϋτα ί. 64 γ.
οί μϋ^οι μεταφέροντες ίη αντους τους ϋ'εους τας τών βίων 15
ιδιότητας κρίνεΟ^αΙ φαΰιν ύττδ τών αίρουμενων το^ς βίους
τους ίφόρους της κατ' είδος Ιν αυτοΐς ί^αλλαγης. καΐ %αχα
τούτον ίή τόν λογον %αΙ 6 ^Αλέξανδρος τιαταΰτηναι λέγεται
κριτ^ις ^Αϋ^νας χαΐ "Ηρας τιαΐ ^Αφροδίτης^ τριών μεν αΰτω
βίων προτεινομένων^ ελόμενος δε τόν έρωτιχόν^ τμΑ τοϋτο 20
ού μετά φρονήΰεως^ άλλ^ έτνιτρέχων τω τών φαινομένων
ίίάλλει κοτΐ το εϊδωλον έηιδιώκων του νοητοϋ κάλλους, 6
μ^ν γαρ όντως έρ(ατικ6ς νονν %αΙ φρόνηΰιν τίροΰτηΰάμενος
%αΙ μετά τούτων τό τε άλη^ινόν τίάλλος καΙ τό φαινόμενον
θεωρών ο-έχ ηβΰόν Ιΰτιν ^Α^ηναϊοι6ς ί) ^Αφροδιΰιατιός' 6 25
ίέ αυτό καθ' αυτό μόνον το έρωτικ6ν εϊδος έτζιδιώκων
μετά τζά^ους άφίΰταται μ^ν τών άλη&ινών κάλων και αγα-
θών ^ ύτίό δ^ άνοιας καΐ λαιμαργίας Ιτΐΐτζηδα τω είδώλω
τοϋ χαλου %αί ηερί τοϋτο κείται τνεΰών^ ούδ^ της τω έρω-

1 τοΙς θιπίβ τον οιη. Ι) 13 το^ς μ^ν \) 21 φρονηΰεων
Ία\ ΟΟΓΓ. ιη*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 109

τίκω ΰυμμέτρου τελείότητος τυχών, δ γαρ δη τελέως ίρο-
Χίκος καΐ ΐ4φροί/τ|; μελών ίτι αντ6 το ^είον κάλλος ανά-
γεται των Ιν αΐΰ&ήΰει καλών ύηερορών' ετιεί δε χαΐ του
ίμφανοϋς κάλλους καΐ του ίν ϋλτι τήν ύτΐόΰταΰίν έχοντος
δ εΐΰί τίνες ^ΑφροδίϋίακόΙ τζροϋτάταί δαίμονες^ δια ^ή τοϋτο
καΐ δ το εΐ'δωλον ηερίε%ων ϋυνεργοϋ λέγεται της ^Αφροδίτης
τυγχάνειν.

Τίνες είαίν αί εν ταΐς θ-εομυΘ-ίας μεταβολαί Η

των 9'εών είύαγόμεναι χαϊ κατά πόοονς τροΛονς
10 αντάς όιατνθ'έαύιν χαϊ όιά Λοίας αίτιας•

ί.64ν. Ταϋτα καϊ τιρος ταύτην άτναντωντες του Σωκράτους τήν
ετίίϋταύιν ίροϋμεν, ίτΰευδ^ι δε ου μόνον άγα^ουργον 'ίιμΐν
άτίοδέδεικται το &ειον^ άλλα και άμετάβλητον και αμορφον
καΐ άτίλοϋν καΐ άεΐ κατά τα αυτά καϊ ωΰαύτως εχον^ είκο-
15 τως Ιφε^ης δ Σωκράτης τά τοιαύτα του ^Ομήρου κρίαεως
άξιοι '

και τε &εοι ξείνοιΰιν ίοικότες άλλοδατνοΐΰι
τΰαντοΐοι τελέ^οντες ίπιϋτρωφώΰι τνόληας [Οά.
^ 485 δφ]
20 και αυ ο6α περί Πρωτέως εϊρηται καϊ Θέτιδος ως μετα-
βαλλόντων τάς ίαυτων μορφάς και ποικίλων φανταξομένων,
καϊ οτι μεν των τοιωνδε τοις της πολιτικής παιδείας γνη-
βίως άντιληψομένοις ουδέ επαΐειν προΰηκει^ πάντως που
δήλον' δει γάρ της ακινήτου μελλούσης Ιϋεΰ&αι πολιτείας
25 καΐ το παράδειγμα άμετάβλητον ίΰτάναι και της έν άπλοΐς
η&εΰιν ύφεύτώϋης απλούν^ άλλ^ ου ποικίλον ουδί μετά-
βολαΐς παντοίαις έξ,αλλαττομενον. ότου γάρ αν δ δημι-
ουργός^ εις το κατά τά αυτά ίχον βλέπων άεί^ τήν

2 μέλλων 5 άφροδιαια Ώί\ καϊ 88. πι^ 12 οί. 33, 8

15 οί. Ρ1. II 381^8<ι<ι. 23 προΰήκειν, οογγ. Ι) 27 ηοη
8.ά νβΛυιη ΛδβΓίηΐΓ ΡΙ&ΐοηίβ Ιοοαβ Τίπι. 28*

110 πρακΑΧ)ϊ

ιδέαν καΐ την όνναμίν ά7ΐε^γάξη%<}[ΐ^ καλόν Ιξ
άνάγτίης οϋτως άτιοζελείβ&αί τζαν^ ως ο^ ΤΙμ,αιός
φηΰίν' οτον δε αν εΙς γεγονός^ γενητώ παραδείγ-
ματι τιροβχρώμενος^ οΐ) καλόν, των γαρ μεταβολην
ίτΐίδεχο μένων καΐ τα εϊδωλα τιολλω μαλλόν Ιύτίν γενέΰεως 5
άνατνετνληΰμενα καΐ τιοίκίλίας καΐ της {ίλίκης αίϋχρότητος.
δει δε αν καΐ τήν ^Ομηρου διάνοιαν εν&εον ονΰαν τω λο-
γίβμω ϋυνελεΐν' τιαίτοί με ον λεληϋ'εν^ οτι τας τιροκεψενας
^ήβεις των μνηϋτήρων τις αντω τνετνοίηται λεγων^ άφ^ ων 9
Ο'υκ εΰτιν τ6ν τιοίητην εν^ννειν, ονδε \ γαρ Ικ των ί. 65γ.
Καλλίκλέονς λόγων ονδε των Θραΰνμάχον τήν τον Πλάτωνος
δό^αν αίρεΐν δοτίΐμάξομεν^ ούδ^ εϊ τις ίλεγχειν έτΰνγειροΐ τον
Πλάτωνα δια των τοις ΰοφιΰταις ατνοτετολμημενων ρημά-
των^ κατά τΐόδας αντ6ν ηοιειϋ&αι τονς ίλιγγους φήΰομεν^
άλλ' όταν Παρμενίδης τ) Σίοκράτης 5) Τίμαιος η άλλος τις 15
των οϋτω ϋ'είων φϋ'έγγηται^ τότε των Πλάτωνος άκονειν
ηγονμε&α δογμάτων, καΐ ονν καΐ των ^Ομηρικών ίτιιβολών
τνοιηϋόμε^α τήν κρίΰιν ο-ύκ ^ξ ων οι μνηΰτηρες λέγονΰιν
5) των τιαρ* αντω τις εις τνονηρίαν διαβεβλημένων^ αλλ Ιξ
ων αντ6ς δ τνοιητης 5) Νεΰτωρ 5) ^Οδνΰΰενς φαίνεται λέγων. 20
εΐ ί' ονν καΐ ταντά τις εΙς την ^Ομήρον διάνοιαν αναηέμηειν
έϋ'έλοι^ πάντως ο-υκ άτιορήΰει λόγων ϋνμφώνων μεν ταΐς ιερα-
τι%αΐς άτνάβαις πραγματείαις^ ϋνμφώνων δε ταΐς τελεταΐς %αΙ 380
τοις μνΰτηρίοις καΐ ταΐς των &εών έτιιφανείαις^ ας οναρ τε
καΙ ΰπαρ γινομένας άνωθεν -ή των αν^ρώηων φήμη πάρε- 25
δέκατο, ίν ατναβι γαρ τούτοις οι &εοΙ πολλας μεν εαντων
τνροτείνονΰι μορφάς^ ηολλα δε (ίχι^/ιιατα έ^αλλάττοντες φαί-
νονται' ν,αί τότε μίν άτνηωχον αντών ηροβέβληται φως^
τότε δ\ εΙς άν^ρώηον μορφην έΰχηματιΰμένον^ τότε δε εΙς

8 προβτίειμέναβ, οογγ. Ιϊ 9 μνηβτηρων] ατηρ ίτ. ιη^

17 καΐ β-πίβ ονν βχ η νά, νίά. πι^ (καΐ οντω \)) 22 αυμφωνών
}ήο β^ ίηίΓ8, 23 άπάΰαια ίιη. πι^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 111

άλλοίον τνηον τιροεληλυ&ός, καΐ ταντα ν,αί 'ή ^ιοηαρά-
δοτος μ,νΰταγωγία τιαραδίδωΰίν' ταντα γάρ φηϋ^ν
ίτζίφωνήβας 5) τιαίδΐ κατόψ|;
ηϋρ Γκελον ϋκίρτηδόν Ιτι ηέρος οΐδμα τιταΐνον^
5 ί) %αΙ %νρ άτύτζωτον ο&εν φωνήν τιρο&έονΰαν^
5) φως τνλονΰίον άμφΐ γύην ^Οίξαιον ελ^χθεν*
άλλα καΐ ΐτοτιον Ιδεΐν φωτός τνλέον άβτρά-
ί.65ν. Λτον\τα^

τ) καΐ ΛαΓία ϋ•οοίς νώτους ίτιοχοήμ,ενον νητιον •
10 εμ,τζνρ.ον η χρνΰω %ε%ν%α6μ,ενον τ) %άλι γν-

5) καΐ τοξενοντα %αΙ εβττιωτ ίηΐ νώτονς^
καΐ οΰα τούτοις ίφεξης τα λόγια τιροϋτί&Ύΐϋιν^ οϋτε άΐλοί-
ωΰιν οϋτε τιοικιλίαν οϋτε μεταβολ'ίιν εηϊ τό ϋ'εΐον άνα-

15 τνεμτνοντά τνο^εν^ άλλα τάς με&ε^εις αύτον διαφόρους Ιηι-
δει%ννοντα. το γαρ άτνλονν των ϋ'εών τοοιν,ίλον φαντάζεται^
τοις δρωΰιν^ οϋτε μεταβαλλόντων Ιν,είνων οϋτε εξατιαταν
τνρο^εμενων^ άλλα της φνϋεως αντης κατά τα μέτρα των
μετεχόντων τάς των θεών Ιδιότητας άφοριξονϋης, ενός γάρ

20 οντος τον μετεχομένου θεον νονς μεν άλλως μεταλαμβάνει^
'ψνχη δε άλλως νοερά ^ φαντασία δε άλλως ^ αϊΰ&ηϋις δε
άλλως' ο μεν άμερίΰτως^ ^ ίέ άνειλιγμένως ^ ^ ίέ μορφω-
τικως^ ^ ίέ τία^^τιαως. καΐ ϊ<5τι το μετεχόμενον μονοειδες»
μεν κατά τήν ΰτζαρξιν^ τιολνειδες δε κατά την μεϋ'εξιν^

25 τίαΐ άμετάβλητον καθ αυτό καΐ μονίμως ιδρνμένον^ άλλοτε
δΐ άλλοίον διά την αντοον άΰ&ένειαν τοις μετεχονΰι φαν-
ταξόμενον, τιαΐ ον ταντα μόνον^ άλλα καϊ βάρονς το άβαρες
φαίνεται τοις τνληρουμένοις αντον μετεχον' ο ν φέρει με

1 οι. άβ ΟΓ. ο1ΐ£ΐ1ά. 57 3 έΛίφωνηαααη παίδι κάτοψη^]

οοΓΠίρίΙ; "Ιϊ, ηηάβ ίη θγγογθβ ίικίϊΐοΐϊΐβ Θ8ί 1^οΙ)βο^ Α§1. 106
4 ^μα ΙίθΙ)βο^ 6 τίληβίον βββηβΓ | άμφιγνην] άμφιχνδην

1ιθ\)βο]ί 15 τΓοτε Ιϊ 18 τίροβ&εμένων, οογγ. Ι) 22 άνει-

λεγμένωβ {ει ιτ.) 25 καθαντόν, Εη ζ^μϊν^ καθ* α'6τό?

28 ο£. \7ο1€ ΡοΓρΙι. 163^ ΚτοΠ άθ ογ. οίαΐά. 9

112 ΠΡΟΚΑΟΤ

τον δοχέως η τάλαινα καρδία^ φηΰίν τις &εών. οθει/
δη καΐ δ ηοιητης Ιν άλλοις ίνϋ'έως ιμΑ των τοιούτων
ΰννηϋϋ^μένος τιερι της Α&ηνας τνον φηβιν'
(ΐεγα ί' ί'βραχε φηγινος άξων

βριϋΌϋνντι' δεινίιν γαρ αγεν ^εόν \Έι 838 8(ΐ.]. 5
γ,αίτοι γ,ανταν^οί λέγειν ί%εατιν' κα* τιώς βαρντητος αίτιον
το άβαρες] άλλ' δτίοΐον αν |^ το μετέχον^ τοιούτον ανάγ%η
φαίνεα^αι τ6 | μ,ετε%6μ,ενον. εϊτε ονν ξένοις ίοικότες φαί- ί. 66γ.
νοιντο των ^εών τίνες ^ εϊτε αλλην τίνα τνροϊΰχόμ,ενοι μορ-
φην^ οντί Ιν ίκείνοις ύτιοτί^εΰ^αι χρίι την φαινομένην ίο
μεταβολήν^ άλλ' ίν ταΐς διαφόροις ύτΐοδοχαΐς τιοικίλλεΰ&αι
τήν φανταΰίαν.

"Ενα ιάν ονν τροηον τ6ν είρημίνον η τνοίηΰις των
αμεταβλήτων μεταβολας τνολνειδεΐς τναραδίδωΰιν, έτερον δε
δταν καΐ αντί> το ϋ'εΐον ηολνδνναμον ύτίάρχον καΐ τνληρες 15
ηαντοίων εΙδών τνοικίλα τιροτείντ} -θ-ίάΐΛατα τοις εΙς αντο
βλέτίονΰι, τότε γαρ αν την ίξαλλαγήν των δννάμεων ίν-
δεικννμενη μεταβάλλειν αντο φηΰι το τνάΰας έχον ίν εαν-
τω τάς δννάμεις ταντα^ εις τΰολλας μορφάς^ άλλοτε αλλην
τνροβαλλόμενον^ άεΐ μ^ν κατά Ίίάύας ίνεργονν^ ταΐς δε μετά- 20
βατικαΐς νοήβεΰι των ψνχών άλλοΐον άεΐ δια το τνληϋΌς
των περιεχομένων φανταξόμενον. καΐ κατά τοντον δη τον
,τρότΐον δ Πρωτενς ίτιεινος λέγεται μεταβάλλειν το οιχεΐον
εϊδος τοις εις αντ6ν βλέτιονϋιν^ άλλος καΐ άλλος άεΐ ηρο-
φαινομενος. εΐ γαρ και των τνρωτίβτων ϋ'εών έϋτιν κατά- 25
δεεΰτερος καϊ ά&άνατος μεν^ οϋτνω δε ϋ'εός^ και Ποσειδώνος
μεν ύτίοδμώς^ οϋττω ίέ 'ίιγεμονικ^ν &^1αν λαχών, άλλα νονς
τις Ιύτιν αγγελικές ίν τω κλήρω τον Ποΰειδώνος^ «χων τε
καΐ περιέχων ίν ίαντω τα εϊδη %άντα των γενητών' ύηοτέ-

3 αννηβϋημένωα (αννηΰ ίτ.)] ω βχ ο, οογγ. Ι) 17 αύτην \)
Ι ένδεικννμένον] ον ίτ, πι^, η 88. ιη^ ς[ΐΐαβ βϋαπι 8.οο. ροβηίβββ
νίά. 18 μεταβάλλει ϊη.\ ν 88. πι^ 26 ο£. ^ 386

ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΪΟΛΠΈΙΑΝ 113

χακταί όΐ αύτω ^ρ&τύν μίν -ή Είδο^έα^ 'ψ^χή "^^ οί<Τα
δαιμονία βυνημ^ΐένη ηρ6ς τόν οίκεΐον νουν θ«ίον δντα καΐ
χοίς εΐδεΰίν τοις ίίοείναυ τας ίϋροτης όυνάψαύα νοήΰεις' &τδ-
/.66τ. ται δί ιμΛ άλλος άρι^μ6ς ιρυχών^ Χογι%ων μίρ^ \ μΛ άϊ-
5 δίίύν^ &ς 6 μϋ^ος ηρούαγορεύει φώκας. δώ καΐ άρι^μων
αΊηας δ Πραηεύς Λαραδέδοται^ τό άΐδίον αύζών ίνδεικνν-
μένης της ηοίήΰεως' τ&ν γαρ γινομένων δήηον καΐ άτνολλυ-
μένων άύριόζόν ίατιν τό τνληϋΌς. νουν τοίννν δντα τόν
Πρΐΰτέα μχΪ νουν τιολυδνναμον δίίχχορη των εΙδών αΐ μερν-

10 κ€ΐ;1 ψι^χο^Ι %'εώμεναι χαΐ άλλοτε Άλλοις εϊδεαιν α^χοϋ τνροϋ-
βάλλουϋαί τήν μετάβαϋιν των όφετέρων νοηϋεων μεταβολ^ιν
των νοουμένων είναι φαντάζονται, δώ καΙ ηάντα δο%ει
γίνεΰ&αι τοις άντεχομένοις αύτον^

οόά* ίηϊ γαίης

15 έρτνετά γίγνονται καΐ ΰδαίρ γ,αΐ ^ε<5ιζιδαίς τΰϋρ
[Οά. ί 417 8(1.].
οΰα γαρ ίχέι χαί ηεριείληφεν εϊδη^ μάλλον δε ΰβα ίϋτίν
άεΐ και διάιωνίώ^^ τοσαίϊτίϋί τΜίρα μέρος γίγνεΰ^αι δοκει δια
την των ^εωμένων α'δτδν μεριΰτ^ιν ίΛίβολήν,

δο Γό τρίτον τοίννν λέγωμεν, Ζταν μή^νε τοϋ Μς τνοιτιίλα
προφαΐνηται οχήματα διά τας 4)ηε(5τρωμένας ύτίοδοχάς^ μήτε
τίολνδνναμον ον κ«4 Ιέν τό ^εωρονμενον φανταβίαν ττα^έχι^-
ται μεταβολ^Ις δια τήν τζοικιλίαν των δυνάμεων^ άλλ' !^ταν
το αύτο %ατα διαφόρους τάξεις τίροέρχηται και μέχρι των

^5 τελευταίων ύφίξάνν^ ΐίολλαπλαϋιάξον έαυτ6 ίμρι άριϋ'μον %αϊ
εΙς '^φειμένας διακοβμήβεις καταβαΐνον^ τότε αν πάλιν οί
μϋ^οι μεταβάλλει^ φααΐ τ6 ηρο'ών εΙς τοϋτο τ6 είδος ανο>-
'&βν, εΙς 8 ηετύοίψαι τήν ηρόοδον, οϋτώ γοίρ καϊ τήν
^Αϋ^ιναν τω Μέντόρι κέΑ τόν ^Ερμην τω λάρω τω ίρνιϋΊ

θο καΐ τον ^Ατιόλλω τω [έρααί φαΰιν ίξομοιον<5ϋ•αι^ τάς δαι-

Α^ μην πί\ ϊν 88. πι^ (ύη<1β μίν Ι)) 6 οί. ^ 411

14 ναΓαν Ηοιή. 15 γίγνεται (ί βχ?) ιη^ ον 88. ηϊ^ 22 αη.

ΡΔΟΟί^υβ, βά. ΚγοΙΙ. ^

114 προκΛΟΤ

μονίοηερας ανχών ίνδεΜνύμενον τάξεις^ εΙς ας άτιο των
όλων %^οελΎΐ\λν^α(5ιν. καϊ δια ταϋτα^ οχαν μεν Ο'είας 1 67 γ.
ΙτιιφανεΙας άναγράφωΰίν ^ αμόρφωτους ο^ντα^ καΐ άΰχηματί-
ΰτονς τιειρώνται φυλάττείν' οϊον καΐ της ^Α%^ας της τω
^Αχίλλεί φαινόμενης χαΐ μόνω τΜχταφανονς γινομένης^ ηαν- 5
τό^ τον ΰτρατοηεδον τναρόντος. ίκει γαρ ονδε κατά τό μυ~
ϋΊκόν ηρόβχημα ΰζαραδεδοταί ης της ϋ'εον μορφίι καΐ τν-
τνος, άλλ' οτι μόνον ηαρην' τις δε δ τρότνος της τναρουαίας^
άρρητον άφητίεν δ λόγος, όταν δε άγγελικάς^ μεταμιαΰχο-
μένονς μ^ν τοί)ς ϋ'εονς άλλοίας μορφας είΰάγουϋιν ^ άλλα ίο
ταύτας καΙ όλίΤίάς^ οϊον εΙς αν^ρώκειον είδος 5) κοινών
άνδρΙ>ς η γυναικός αδιορίΰτως. οΟτω γαρ αν τω ^Αχιλλεΐ
Ίίάλιν ο τε Ποϋειδων %αί η Αϋ'ηνα ΰννην'

τω δε μάλ^ &κα Ποΰειδάων και ^Αϋ'ηνη
ΰτήτην ίγγνς Ιόντε^ δέμας δ ανδρεΰβιν ίΐκτην ΐ5
[η. Φ 284 8(1.].
Πτυόταν δε δαιμόνιας ίτίίφοιτηβεις [ΰτορώΰι^ τηνικαντα χαΐΒδΙ
τας μεταβολας είς άτομα %αί μερικά γιγνομένας ονκ απαξιοϋ-
ΰιν άναγράφειν ^ χαΐ εΙς άλλοκότα^ν ξωων μορφάς' τα
γαρ έ'<?χί5ίτα των άεϊ ϋ'εοΐς επομένων γενών δηλονται δια »>
των τοιούτων ΰχημάτων. καΐ όρας δτίως κατά τήν των
τρραγμάτων τάξιν τα τοιαύτα διατιλάττεται, τω μεν γαρ
^είω τνροΰήκει τό άτίλονν^ τω δϊ άγγελικω τό καϋ•ολικόν^
τω δε δαιμονίω το μερικόν' καΐ τω μίν τό νοερόν^ τω δε
τό λογικόν^ τω δε τό της άλογίας γενος' Ιν γαρ τί} των 26
δαιμόνων διακοβμήΰει καΐ η τοιαύτη ζίοη αννδιατιετίλεκται,
τοΰαντα τνερί των τρόηων εΐχον λέγειν^ κα-θ•* ο^ς οι Ίΐαρ^
Ομήρω μν^οι των άμεταβλψων μεταβολας μηχανώνται και
τοις μονοειδέΰι ηολνειδεΐς ίτνειβάγουΰι μορφάς.

11 χηδιίίιη καλ τα^τα^ όλιτίάς 17 οπόταν δ¥] ώβ Ζτάν γε\
ιβτορώ, αι] ρθ8ΐ} ρ βΐ; ω Γ8.8., ΰΐ Β,άά. ιη^, βηριει ρ 88. έΐ ιη^
19 άΧΧοτιότων] αλλά των 24 ^έ &ϊήβδαιμονίωι&άά.Ώΐ^ 25 τής^
των Ίη\ ων βχρ. βΐ; ηύ 88. ιη' 27 εΙχον πι\ με 8ΐιρΓα ον 88. πι**

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΓΕΙΑΝ 115

ί. 67τ. Πέ^ϊ της τον έννηνίον πομπ'ής όοχονοης "φενόος. Θ
έπϊ ^€θνς άναπέμΧΈΐν πώς αΛολογτιτέον, ά-φενό^ς το

Β'Βίον όειχννονύιν•

^ΤΛολοιτιον δε ίΰτΐ μοί τνερί της τον ίνυτννίου ηομτνης
δ εΐιζείν^ ί)ν ύττό ^ώς δ τνοιητίις γεγονίναι χφ ^ΑγαμέμνονΙ
φηΰίν. τίαΐ γαρ χαύτην 6 Σωκράτης ίτά τέλει των τίερί
θεολογίας τντιων 'ψιΛύαχο^ διότι \τ6^ ^εΐον ηαν καΐ τό
δαιμόνιον άψενδες^ &ς αντος ταις άτνοδειτίτιχαις με^όδοις
Οννηνάγκαβεν. δ δέ γε τναιητί^ς ηΊίαχηβ^αί φηβιν τ6ν ^Αγα-

10 μέμνονα δια τονδε τον ίνντννίον. καίτοι ηώς ουκ ατοΛον,
ει και τό οναρ 1% Αιός ίβτιν κατά τήν αύτοϋ 'ψηφον^
τοντο μόνον ί'ψενΰ&αι ΰχεδ6ν των μνήμης ηξιωμενων^ δηερ
ίκ του Αώς ίχει την ηρωτίϋτην γενεύιν. λεγέϋ^ω μ}ν ουν
καϊ οϊς εΐώ^αΰιν οΐ τοολλοι των εξηγητών άτιανταν^ οτι τ6

15 ψενδος Ιν χ^ φαντα(ί/9( τον ^Αγαμέμνονος εϋχεν τήν ίττό-
ϋταϋιν. τοϋ γαρ Αώς ίν τοις τνρος τον 'άνειρον λόγοις %αΙ
αν τον 6νείρον δια των %ρ6ς τον ^Αγαμέμνονα βημάτων
ίνδ εικνν μένων ^ οτι δέοι τίαν τΙ> ΰτράτενμα κινεΐν καϊ μετά
πάντων τνροΰβάλλειν τοις τνολεμίοις (τοντο γαρ αν δηλονν

20 εκατέρω τδ %αββνδίι^^ τ}>ν ^Αγαμέμνονα μή αννέντα τον
τιροβτάγματος τήν μεγίΰτην μοιραν τον στρατεύματος ηαρι-
δόντα καϊ της ^Αχιλλέως Ιρημω&έντα χειρός όμως έπιχειρεΐν
τω πολέμω^ κ&,νταν^α τον τέλονς μή τνγχάνειν δια την
ίαντον περϊ τί^ν κρίΰιν των ϋ'είων φαΰμάτων &%ειρίαν•

25 ω<5τε ον% 6 Ζενς έύτιν δ της ατΰάτηξ^^αϊτιος^ άλλ' δ κακώς

1 68 Γ. χών τον ^ώς προ\<5ταγμάτων άκονϋας. Χεγέ<5ϋ•ω μ}ν

οτνερ εφην καΐ ταντα' %ρο6κεία%'ω δ^ καϊ -ή τον κα^γε-

μόνος ημών επιβολής της τε ^Ομηρικής διανοίας ότοχαζο-

μένη και της τών πραγμάτων άληϋ'είας. ει γαρ Ζενς ύπά-

4 ο£. Β 1 8(1(1. Ρ1• Π 388» 7 ητιάβατο \ τό &άά. Ι)

14 οΓ. ΜλογοΙ). ίη ΒΟίπη. Ι 7, 4 8(ΐα. 17 τον ροΒί «^ 88. πι* .

20 βτίαχέρω 27 δττβρ ιη^ ο^ν ηίηερ 88.. πι"

116 ΠΡΟΕΔΧ)Τ

τίζίχοίΐ ηρονοων (άν της εΙς τ6ν ηρω τ6ν ^Αχιλλέα τψης^
βονΧ^μ€νος^ ό^ %η»ς &ν άπολίθΐ[ΐ η^ΐϋτ^ ο(ίόν τών ^Ελ-
ληνών άρι^όν^ ινώς σύχΐ καΐ της άτεάτης α^τίίν ιπροείλη-
φίναι τήν αίτίαν άναγκαίον; ού γαρ αν άτίώλετο τ6 ^Ελληνί-
κ6ν ^Αχιλλίίος βννόντος^ ούά^ αν δίπας ί'δο&αν τ^ εΙς 5
αύτίίΐν άδϊ%ίας^ βίλτιον ο^' λέγηιν^ οτι- τίαΐ 'ίι άτνάτη ^έό^εν
ίδί άγαί&ώ τ&ν οϋΡηηωμένην, τό γαρ αί άγα^^ν %ρζ%ττόν ίύην
χ^ς^ ίά,η&είας^ καΐ Ιν ^ά» τοις %Β6ις Οννέξβνχταί άλλήίοις
(οδτβ γαρ δ νους ϋνίν τ^ &εότψος^ σΰζε ή Θ-εότης &ν€ν
ν9^ νοερ&ς ούϋίας)^ έν ^ τοις μετίχονάιν μερίζεται ΛολΙά- ίο
αις^ χ»1 το τε άγα^^ δια ταϋ ψεύδονς παραγίνεται ιμΑ το
ίύ^/η/Οίς οοΐζηνίΛτει• τής: τον^ άγαϋνν μοίρας, δϋ'εν δη τίαΐ
(χύτί)ς 6 Σφηρύτης [ιρ. Υ 469^] ν(ψο^^ν&ν τοις φνλβί^ν
ανχνψ τω ψεύδει χρ^ϋ'αι ηρούτά^τει δια η^ τών άνοήταν
δόξαν^ οΊ) δνναμίνων άλλως τσϋ ϋ^βήκανεος αχηοΐς άγα- ΐ5
θοΌ τίβ^ειν, εΐ οδν τις λίγοι χαΐ τάν ^εον τονς (άν δια
τ4}ς άλτι^είας εύεργετεΐν^ τους άέ δια τ&ν ψενδονς^ %άντας
δΐ οψως ί^Λονάγειν εΙς τ6 άγαι^ν^ ον ^άυμα4^&ν. »α1 γαρ
τ&ν γινομένων τά μίν ανεν ϋλης ύφίατηβι^ τα δ^ με^^
ϋλης^ 1/ τί^' ^φεϋδές ίνεύτι τ^ άλίΐ^ινάν-. &(ίτε καϊ Ιν τ^ 20
ηρονοία τ&ν ψνχο^^ εΐ τάς μίν άλλως κβατο» τ})ν είρημένον
τρ&Λον ε%Έργετοι^ τίίξ δί άλλως. ^ καΐ τίις μ^ν άΰλως ^»α
τ^ις άλη^εί\ίκς^ τάς δΐ ίνύλως δΛ τξίϋ φεύδονς^ εχοι αν ίββν
τνον καΐ τν^τα τον τγ^^ο^^ιγ»; τοις 9εοϊς λογον^• εΐ δϊ δει
%α\ τοϋχο λέγειν^ τικτέαΰ^ μ^ν η οοϋάτη καΐ τα 'ψενδσς εν 25
τω- μετίχοντι ^ ' γηηι^έΰ^ω^ δί χαϊ τοϋτο τκηα την τον ^εοϋ
βούληβιν^ ίνα αωφρονίΰτερον γίνιγκαι διίύ της άπατης τ&
τνλημμελ^ίΐη/, Άύηερ' δίι τμΙ γενν&τεα μεν τό Ινυλον εν
τοις τ^δε τόη^Φς^ ύφίύνεοίαι δί ταχτίί τήν δημιιονργιήίιν τνρό-
νθ9αν^ %να ¥χΑ γένεβις τι- ιιαϊ φθΌρίί ύνμσνληροϋΰα τό η&ν. 30

7 οί. Ρ1. Ρωΐβΐ). 64^ 8(ΐ<ΐι 20 ή ** υΧη τό 'ψεί^ος έύτϊ,
ίιη. γρ. ηι τό 'ψεύδ^ς Ινεβίη ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΉΟΑΙΤΕΙΑΝ 117

άίβ€ίφΜα^ %αΙ νοίΗτο γίνΈται ηατα τή^ ίιαίνον βούλιτί^κί^ ίη
άγίΟ&ψ χοϋ τίάύχίχντος. ιαά γίι^ άϋλως 'Βοϋ ϋ^εον ηοίονννας
έν/ύΐ^ γίνΒναι τό γιγνόμ^ον^ καΐ άμ^^ίύτως :ίνεργσϋν%ΰίς

δ (ΛΒρίΟτώς οΰΛοτελεί'ηΐί ^ ΐίεί 4/οερώς ΰημαϊνοντας Ίν ΐίώ ίΒ^
ίίίνφ τ6 ηρεϋόος ηα^φίΰτιιηχΐίί, δψβοί δε ιμΙ αύβοξ δ ^^εΣος
Λ9§ητής^ όχι Λαρίί ^Γ|^ ^οΐς ^της) ϋώη^ίοίς ούύης ίη ϋΒτιάνιι^
γ^βίΐ/αχϋα δια τήν των δ^^μέναον ϋνοΐιαν^ ΰιικν ηοίφ τ^
^4« το άνείρω ηκρίχκελενάμενον {β ΙΟΥΛά.ντα :μάλ^1άτρε'•

10 κί^ς ^ίγα^ενεμ^εν. Λ&ς ο^ν ίν %^ψ τό φενδος «βίθ

"Ομηρον; ηι&ς δε ίανάχης α&ίο^ & ^εός•, ^Ι μίι Ιέγυι οβηο

τις^ &ς ο{>δε της ίνταϋ^α τίορ/υφιΟταμερης οατώνης .ττββ^

τί)^ τον ^εοϋ βονληϋί,ν γείίηηομίνης. ίλλα ταϋτν ,^ΑΟκ^ι^η»

η τών νέων ^ις ύδύνατός ίβτιν %αΙ ^εω^^Βύν^ Λως τβκ^

15 ^Ιιων άχα%ϋηων μενόντων ίν τΜ$ με^ιανώς .αύτων άιη^

λκμβϋΠΗψίνοίς άναφαΙνετΦίΐ τί> %9ΐ»6ν^ χαΐ αΰ&ς τ&ν κ^€£Τ-

τβϋΗύν ί^μων ού% άοΰατώντων ίιμείς ίξ^ηατώμε'^ ΛοίλκΛίς^

ί. 69γ. ^μΑ οΛως ίξαΛίχτύμ^ΛΐίΟΛ, ίία\τα Λ^όνοια» τ»ϋτο τϋάϋ^ιμμεν^

δΛ κοΛ 6 ΣωκφΙίτίης άνΐίρίόονς ύναι των τοΜ>ι;ηχ>ν λάγ^»

20 %αει τους νέους ^ •&ς διηρθ'ρωμίνας ΛερΙ αύτΰόν ψκντααύχς
εχειν ον δνναμένονς•

882 Μοιρίι άχ4^λογΙα νπέ^ τ€ των ^Ομ^^ιτ^ών μν<Θ^ων Χ46ί
τφν ΙΙλατωνικ4^ν, έν οίς πβ^Ι νων έν "Αιόον λέγουύι
όιχαιωττιρίων χαί των έν αντοΖς λήξεων τών όιακρό-•
25 ^ων, ας Μχονύιν αΐ έξελθΌϋύαι τών οωμάτων ψνχαϊ
κατά τά Ιόιώμΰηα τί^ς έν Φαμ^ύτι ζα^β^ς•

'^ϋΛ' Ιηύ χαΐ ταϋτα διειζερανάμε^α^ ηάλιν αη άλλης
αρχής τών Ιν τω τρίτω τηςΠολίτείας γεγραμμένων τΐοίηόώ-

1 ο^τ' οίν \ άΧλ' £ν {^ €χ (»?) 13 γεννωμένι^ΰ

16 ίάντιλοψβΐ)ίρίψ4νίΐ0, οοττ. !:> 2^ ρο&^ ιΙ^ΛΟίΜίωτηρίων ««Ι *^

118 ΠΡΟΚΛΟΤ

μεϋ'α τήν ίξεταΰίν. καϊ ττρό των αλλων^ οβα ηερί των ίν
'Άιδον δίαμ,υ^ολογών δ ηοίητί^ς άνεφϋ'έγξίχτο ^ ^ αυτός λε-
γων ίΐ ΙΙλλω λεγοντί χρώμ^νος^ διαΰκοτνήϋωμ,εν ^ εϊ τνΐ] αρα
ίίληϋ'είας ίχεταί τίνος καΐ ταις Πλάτωνος ύφηγηϋεΰιν ηροΰ-
ητίοντα φαίνεταί, τι ^ή ονν βονλεταί %αΙ 6 των έν Ζ/ίιδου 5
ΰίάντων χρημάτων τήν ίν τω τ'^δε βίω ϋ^τείαν ηροτί^είς^
νίαΐ τα οίΐΛΎΐτηρία τα φοβερά καΐ α ΰτνγεουΰίν οί %'εοί^ καΐ
το εϋδωλον τίάΐ 'ή ψνχη τα Ιρημα τον νον φερόμενα^ καΐ
αί ταίς β%ιαΐς ηαραβαλλόμεναί ξωαί^ χαΐ οι ϋ'ρηνοί των
εν&ίνδε ίκεΐΰε φερομίνααν ψυχών, καΐ ^5 %ρός τάς νν%τερΙ- ίο
δας αντων άηειτίαϋία^ %αϊ 6 κατννος καΙ δ τρίϋμός^ χαΐ
δ($α τοιαντα ίν τοις τΐΟίημαϋίν γέγροΛται^ καΐ οί ίν '^Αίδου
ηοταμοί^ %αΙ τα τραγιτίώτατα των ονομάτων ; ταντα γαρ δη
%άί δ Σωκράτης ηϋϋ'ννεν [[ε^ καϊ ίτά ηαβιν ενα κοινόν
Λροΰε^ίίεν λόγον, οτι ταρός μεν άλλο τι εί εχει^ ημείς δε 15
ύτάρ Ι των φυλάκων ίδε6μεϋ•α^ μη ίκ τούτων των δειμάτων ί.69ν.
ζτόν %'άνατον^ ^ιγηαωνται φοβερόν. ίΰΐεΐ οτι γε καΐ αντός
τΰολλαχον χρη^ναι τοις τοιοντοις όνόμαβίν τε και αΐνίγμαΰιν^
ηαντί τιον καταφανές, ίνα γαρ τταραλε/ίττω το^ς έν Φαί-
δωνι Ίίοταμονς^ και τάς των ψα;χών τρλάνας καΐ τάς &Ίιο- 20
ρίας^ καΐ τάς τριόδους καΐ τάς κολάϋεις και τάς ίν τοις
^ενμαΰιν φοράς ^ καΐ τους θρήνους τους ίκεΐ και τάς εκ-
βοηΰεις καΐ τάς των ηδικημέν^ν Ικεύίας^ ων καί δ Πλάτων
μεΰτά είναι τά ίν "Αιδον φηβΐν^ αλλά τά ίν ταύττ^ τ'^ πρα-
γματεία γεγραμμένα τνρος τω τέλει τιώς ον της αντης ίατι 25
διανοίας τοις ^Ομηρικοΐς τΰοιημαβιν^ το Οτομιον τ6 μυκώ-
μενον^ 6 Τάρταρος^ οι διάτννροι δαίμονες οΐ τδν ^Αρδιαΐον
κνάτίτοντες^ αΐ μεαταΐ κόνεως καΐ αύχμοϋ ψνχαί; τί γάρ
ίν τούτοις άτιολείτΰεται της μεγίΰτης τραγωδίας; &(5τε ο

δ ονν κάί Ι 'βίω^' 'τήιδε (τωδε \)) 6 Λροτι^εΙβ, ροβΐ; ο

βΓ&8. α 7 α 88. ιη^? 10 έτιεΐαε βχ έ7ίεΙϋ•εν τα^ 16 φο-

βούμε^α Ρ1., αΐδούμ,ε&α Ε8.άβπη. 17 τόν θάνατον βηρρί. Ι)

19 οί. 85, 1 27 άρδιαιον οί. Ρ1. Χ 614^8(ΐς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 119

ΰίύτος λόγος καΐ ταντα ίκβάλλείν ι) μηδέ την ^Ομ,η^ίτιίιν
«ίΐτιαΰϋ'αι διδαΰκαλίαν. λέγωμεν τοίννν 1% αμφοτέρων^ εϊτε
των ^Επικούρειων τις εγκαλειν ΐΛυγευροΐ τοις τοιοντονς μν-
^ις εϊτε χαΐ άλλος χις^ οτι %αί τών ψυχών αΐ %ξ,εις εΐΰΐ

6 διάφοροι των άτναλλαττομένων τοϋ ϋώματος χάΐ οΐ τότΰοι
ταν τίαντός εΙς ο^ς ίνοικίζονται ηολυειδεις τυγχάνον<ίίν
οηες, %αΙ τας μίν οϋχω χωριξομένας των οργάνων των

- ^ιητοειδων^ ως μήτε ύχέαιν ίχειν τιρός τα χείρονα μη^ε
άνχτίίμτΐλαΰϋ'αι της ίν αντοις ταραχ^$ καΙ της ύλίκης

10 φλυαρίας^ καΐ τα περιβλήματα τα α'ύγοειδη χαθ'αρά φέρειν

ανάγκη^ %αϊ μίι ίτίΐϋΌλονμενα ύτνο των ίννλων ατμών |

£.70 Γ. (,ηδε ηαχννόμενα ύτώ της γήινης φύΰεως' τάς δε μίι

τελέϊος αύτας δια φιλοΰοφίμς %α^ηραμενας^ άλλα χοί'θ'ελχο-

μενίς εις την ηρος το όϋτρέϊνον βώμα τνροΰτνάϋ'ειαν %αΙ

16 τον μετά τούτον διωχούΰας βίον^ τοιαύτα και τα οχήματα
τα Ι^ρτημένα αντών δεικννναι τοις 6ραν δνναμένοις^ ΰκιο-
είδη ίαΐ ^νυλα %αϊ δτΐΐϋ^οβαρη^ καΐ πολν της ϋ'νητοειδοϋς
ίφελτάμενα ^δια τοντο καΙ]] Ονϋτάβεος. καΐ δια τοϋτο ο τε
Σωκραης ίν τω Φαίδχονι [ρ. 81^] τας τοιαύτας φηΰΐν

20 τνερί τώς τάφονς καλινδονμενας ϋκιοειδη τναρεχεΰϋ'αι φαν-
τάβμαχί^ καϊ 6 τνοιητής ΰκιαΐς αντάς τναρατνληαίως άΐβΰειν
ίοτορηύ^, ϊτι δϊ καϊ τούτων τών 'ψνχών τών ϊτι τόν τ^δε
βίον ηΒΐΊίτνββομενων ηολλαΐ διαφορότητες εΐόιν. αΐ μίν
γαρ ηραχικώτερον ξήΰαΰαι καΐ μηδέτιω της τοιαύτης ζωής

δδ άτνοϋταβα τ6 τζροΰηκον 'όργανον ταΐς τνρακτικαις ίνεργείαις
άβτιάξοντα καϊ χωριξόμεναι τούτου δυϋχεραίνουβιν^ &(5%ερ ή
Πατρόκλοχλιποϋβα άνδρότητά τε καϊ ηβην Ρΰ. Χ363],
και Ιν Α^ου γενόμεναι τιοϋΌϋϋιν αντον τήν ϋυνουϋίαν^

2 ^Λ*] ι? (βίο) ^^^Λίκουρείων^ ει βχ £- πι" | οί. ΥεΛ.

ί. 21 Γ. 13 "6τά ιη^, α 88. ιη' | κα&ηραμέναβ \ κά&αιρομενού
τβ} αηάβ καβΧ%ομύναΰ πι' 14 εΐύ τήν ρΓ8»βίθΓ Ι ίτ. πι."
18 άβΐ. Ε&άβη. 21 ο£. κ 495 λ 207

180 ΙΙΙ>ΟΚΛΟΧ

&0Λξρ η ^Αχ^Χλέως^ $ί6χι χαΐ τήν ίνταϋ^α ξωην Λ^οτΙ&ηβιν
της χί&^ί^ιης^ &ς ιμχχ ίκείνην μ^ν ίνεργειν ού δυναμένη^
%ατα ^ %}τν ίν η^ά^ει βίον τζρωτενοναα. αΐ 61 δια χαχο-
ξξύΧαν φιΧοφρονοννχαί τΙ> δότρεϊνον 0ωμΜ %αϊ τήν μεχ* αν-
τοϋ ξωην^ σνδϊν δίΜψέρειν 'ίιγονμεναι τΐ^ς ίν αύτφ ζοη}9 &
ας δίι χαΐ νυχτερί0ίν ίαιείΜαύεν η ΙνϋΈος ηοίηΰίς^ &ς εΐζ
τό 0κοτείνον φερομενας ΐίαΐ τό Ιΰχατον τον παντός^ ο δ^
^εΰτρέΰιον αντρον αν τις τηροΰαγορενϋειεν^ \ τιοΛ &ς τί> ^^^^
ητερίή^ τ6 ψυχιτών ΰαφιωδες χαΐ Λαχύ κεά γψνον ίχουβα;.
τΐ ονν Ιτι ^ανμαΰτόν^ εΐ καϊ ^ΑχιλΙεύς τίρακτικί^ν ΰχον ία
αρετί^ν ίφίοιτο της μετά ΰώματος ζοΛης ύ^ηρετεΓν ανρϋ
δυναμένου ταΐς Λράξεΰιν^ δ μ^ν γαρ ^Ηρακλής δια τελεΰίι-
αης χα^ράμενος τιαΐ των άχραντων ΐΜχρηών μεταϋχων τε-
λέας Ιτυχεν της εΙς ^εονς άηοκαταϋτάβεως'

αΊίτ6ς δε μετ ά&ανάτοιΟι ^εοιΰι 1Α

τέρπεται ίν ϋ'αλί'^ %αΙ έχει, %αλλΐ6φυρον^Η^ην'
%α\ ^ρηται ηοίΧά ηολλαιον %αΙ τοερϊ της Ηρακλέους ίιάεώ-
ύεως. 6 δε ^Αχιλλεύς Ιτι τό ΐίατορ&οϋν Ιν ταΐς ηρ^,εβιν
άγαη^ γ,αϊ τύνδε τόν βίον χαΐ διώκει καϊ όργανον τρούη-
κον αύτοϋ τψ βίω κάΙ τοο^εΐ' κατά τάς ΰυνη^είας γονν 20
καϊ αύτΙ>ς &ς τά ηολίά τάς ψυχάς αίρεΐβ^αί φηα τους
δεύτερους βίους δ Πλάτων [τρ. Χ 620*]. πως ίέ ί)ύ καΐ
τοϋτο της ^Ομηρικής Ιβτιν ίν&έου παραδόσεως ^ το διακρί-
νειν 'ψυγ/ην τε και ε^ωλον τό ταύτης χαί τ6ν ν^υν τον
της ψνχης, χα* τι^ν μ^ν ψυχίιν χρηΰϋαι τψ είδώλξ λέγειν^ 25
τ6ν δ^ νουν άμφοΐν ύπάρχειν ^ειότερον; καϊ τί> ^ν ειΰω-
λον καϊ τί^ν ψνχήν γνωύτά ηως είναι^ καϊ ίτι κΰεχομενας
Ιν τοις ΰώμαύιν χαΐ κηδεμόνας φαΐνεΰ^αι τοϋ όΰτρεΐνου

1 ο£. Οά. λ 488 8ς[<ι. 3 έμηρα\ξει 6 οί. « 6 9 οι.

ΡΙίΛβάΓ. 24$ο βς|[(5^. 18 κα^ράμενοσ (λοο. 8. ιη^) 15 Οά. λ
602 8ς[. 24 ΡΒϋν των, οοη. 1> 27 κατεχομέφ 28 κη-
δεμόνα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 121

ϋώμοιτος τιαΐ τήν τκ^Ι αντοϋ ηρόνοίον χαΐ μή γιγνομέγην

ΙτοΛο^εΐν' τ6ν δε νουν αληπτον είναι το»!^ φανχαύτι^ι^ίίς

Ύΐμ&ν χαΐ μ^ρφοιηίτίξχΐς ηίνηΰεβιν, δια γαρ ταίίτα κίά &

^ΑχύλΒνς τόν Πάτροκλον Ιδών ηερί της χαφης διαλ&^ύμ§νον

6 ζοϋ ΰώμΛίτος ψνχήν μεν ίν ΖΛιδον ιμΛ εϋδωλσν ίαίύτευϋεν

388ΰ7ι/ΐΜ, νονν δ} ούκ είναα τούτοις μ^ιβϊ φρόνηαν τήν χρω-

ί. 7ΐΓ. μίνην. τα μίν γαρ της άλογίας ί\νε^ημΛίτα Λρ6ς τί^

τούχίβν ίτίήγετο &ίβιν^ τι^ Λ της νοε^ας ψ^χψ^ς Λοραδοχί^ν

ούκ εϊχεν ί% των δνειροακτικ&ν ^ιαμάχχον ΛίύτώΰαΟ^αι.

10 τνώς δΐ ούγΐ %αΙ τοις πράγμαβιν αΊηοΐς άτκάντων ίΰτΐ ανμ^
φωνότατον τό τά^ Λολλας των ψνχων 'ΰ'ρηνούύας άφί-
βταβίθ'αί των βωμάτοαν χαΐ δνΰαηοβτίάΰτως ίχον^ας δια τας
ίν αύτω ζωας χαϊ τάς Λολναράτονς ίιδονάς {α&ται γοϋν^
φηύΐν τίαί 6 Σωκράτης [Ρΐι&θά. ^3^]^ &ύΛερ ^λον εχονϋαι

15 τνροϋΛερονωύιν αύτάς %αϊ τνροοηλοϋύιν τοις ύώμαΰιν) %αϊ
οχήμαβιν έξελ/&ούβας χρ^α&αι Οκιοειδέΰιν χαΐ τε^ολωμένοις
&π6 των ύεΧηναίξον άχμών ιμΛ ίμβρι&έβι κεΛ γεώδεβιν^ χαί
φωνην ϋαημον άφιέναι χαΐ Ιίχον ύλιχάν^ ον η %οίηΰις
τρ^<;|ϋόι/ &%ε%άΚεΰεν. ως γαρ τών αναγομένων 'ψχηι&ν τα

20 όργανα φωνην ίναρμόνιον άφίηΰιν χαΐ ίμμελή^ καΐ ^ρυ-
&μον ίχοντα φαίνεται τίίνηΰιν^ οϋτω των ύττό γης φερομένων
%άί άλογωτέρων 6 ήχος τρι0μω ηαρα%λη(5ιός έβτιν, νης 6ρε-
γχι%ης μόνης γ,αϊ φανταΟτικ^ς ξωης ίνδαλμα φέρων, και
μί^ν καΐ τοί)ς τότνονς τονς Ιν "Αιδρυ καΐ τα ίττδ γης δικαι-

25 ωτήρια χαί τονς τΐοταμούς^ ο\^ς Ύ) μηρός τε καΐ Πλάτων
ί^μας έδιδαξάτηνρ ον κενάς φανταβίας οίητέον είναι καΐ
μυ^ικάς τερατείας' έλλ' &6%ερ ταΐς εις ούρανον Ιονΰαις

7 Ρειίτοοίί αοίμβ ταϋοηβ ο&Γβηίββ ΑοΊπΊΙβιρ αάάυο6ΐ)αηύ, ηύ
&ηΊτη8.τη ίειηΐιιιηι βΐ ηII1]^τ8^η βί 6886 ροη6Γ6ί 9 6νειρα%τι%ων

12 βχοίάιίχιβ &1ίς[πί<1? ρο88ί8 τάς ζηοι%ΐΧας^ 16 έ^ελ-*

ϋ•οϋααι 17 αεληναίων] αειρηνίων οι. ΡΙόΙθιπ. ίβίτ. 6', 11

Η6Πϊΐίρρ. οΐ6 Λβ^τοΙ 46, 15 Αρυΐ. ιηθΐ;. XI 2 19 ο1 Π. Ψ 101

Οά. ω 9 20 ^ν^μον {ξρρυ&•μον \>)

122 ΠΡΟΚΛΟΤ

ψνχαΓς ΛολλοΙ τότίοι υλΛ παντοδατνοί χης Ικεΐ λτι^Βως
άφωρίϋ&ηΰαν^ οΟτω δει νομίξειν %αΙ ταΐς %ολάύΒως ϊχί τίαΐ
χαϋιάρΰεως δεομέναις τους 'ύττό γης χότΐους άνείϋ^<χί^ ηοι-
%£λας μεν άηορροίας ίχοντας \ χών ύτνερ γης ΰτοίχείων^ ί.7ΐν
&ς δίι τΐοταμονς %αΙ γεύματα γ,ε'κλη'κααιν^ δαιμόνων δε τάζεις 6
διαφόρους ίφεϋτώΰας^ χας μεν τιμωρούς^ τας δε %ολα6Χί%άς^
χας δε ΐΛα^αρτίγΛς^ χας δε %ριΧίνΛς, εΐ δε 'ή τνοίηβις ΰμερ^
δαλί* εύρώενχα χά χε ΰχυγέουϋι ^εοί Ίΐερ ίκεΤνα ηροα-
είρΎμεν [II. Τ 65], ο-ύίέ τοϋχο αΐχίαβ&αι Λροϋήκει. κατα-
Λλητίχει μεν γαρ χας ψυχας δία χης ηοιν,ιλίας καΐ χης χων ίο
Ιφεόχώχων φανχαΰίας^ άνήπλωχαί δΐ τίαχά χας Ίΐανχοίας
λη^είς χας ΰζρετνούΰας χαΐς διαφόροις %^εί5ι χων ί%εΐ φερο-
μένων , τνορρωχάχω ζχοβ δέ ίϋχί χών ^εών ως ¥<5χατα χοϋ
ηανχός^ καΐ ττολί; χης ύλίκης αταξίας ί'χοντα καΐ ούδε χών
ηλιακών άκχίνων απολαύονχα. χοϋαϋχα καΐ τνερί τούτων ΐ5
είρηϋ^ω τών ϋτίχων^ οδ^ 6 Σωκράτης δίαγράφείν άξίοΓ^ καϊ
ων τους ηαρ αυτω ηαίδευομένονς άνηκόους εϊναι, παντε-
λώς δοκίμάξεί, ^^α γαρ τούτων αϋξεϋ^αί τό φιλοβώματον
της ψυχής καϊ τόν ίνϋ'ένδε χωρίϋμόν ηαντός μάλλον ϊτι
φαντάζεα&αι φοβερώτερον, 20

ΙΑ Τίνες αίτίαί^όι ας η ποίηύις αναπέμπει

Θ'ξ^νονς κάπί τονς η^ωας χαϊ επί τονς ^εονς καί έπΙ
τον αριύτον αντον τών ηϊ^ώων χαϊ επί τον μέγιύτον

τών 3'εώί^•

*^Ε/Λεται δε Λου τοις είρημένοις ϋ•εωρηΰαι , ηώς ούχΙ 25
φίλόδακρυν εκαΰτον ^ίιμών ί} τιοίηβις άτοεργάζεται κάΙ φιλ6-
%ρηνον^ όταν ηοι^ καΐ τους τ^ρωας^ καΐ τί λέγω το^ς
ήρωας; τους ϋ•εους αυτούς άτίοδακρύοντας έτά τοις τών
φιλχάχων ^ανάχοις. καίχοι ηαρα χω Πλάτωνι [ΡΙίΕθά. ρ. 59*]

4 ϊ%ύνχοϋ ιη\ α 88. ιη' 5 (εϋμα, οογγ. Ι) 9 'όν\ονδί
12 έκεΖ] εκείνον

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 123

172 Γ. Σωκράτης μεν άτεγκτος δίαμ,είνας και &,'Λρο(5\ηα^ς τνρος
τα δάκρυα των οΙκείων άνύμνηταί^ ^Απολλόδωρος δε άΰτατίτΐ
δακρύων καΐ ει δη τις άλλος τοιούτος ίτνιτιμηΰεως ύτΐΐ^
του τιαϋ^γεμόνος ηξίωται, άλλ^ δ' γε ϋ•εΐος ποιητ^ις τους

5 ήρωας άϋχετως 6δυρομένους τας των οικείων αποβολας
τναραδίδωΰιν' καίτοι^ φαίη τις αν^ εΐ καΐ Πρίαμον Ιδει τοι-
αύτα τίάβχειν κυλινδόμενον κατά κό^ρον^ χαΐ ίξονο-
μακληδην 6νομάξοντα άνδρα εκαϋτον^ βάρβαρον οντά
και άλογώτερον^ άλλ' οϋτι καΐ ^Αχιλλέα τον &εας τιαιδα^

10 τότε μεν ΰ^τιον κατακείμενον^ τότε δε Λρηνη^ τότε ίέ ΙτΛ
ΰΐλευρας άλύειν^ καΐ χευάμενον κόνιν καχά της κεφαλής
άτίοϋ'ρηνεΐν Ίίαιδικως, εΐ δε καί άνϋ'ρώτΐοις ην τνροϋηκον
φύϋιν ^ητ^ιν λαχοϋΰι τ6 ττάθο^, άλλ' ου τοις &εοΐς αύτοΐς.
τι οίν έδει την Θετιν δακρύειν λέγουΰαν [Π. -Σ 54]•

15 ώμοι Ιγώ δειλής ώμοι δυΰαριϋτοτύκεια;

τνόρρω γαρ ίιδονης καΐ λύηης ΐδρυται τό &εΐον, εΐ δε και
&εούς τις ίτόλμα τοιαύτα τνάΰχοντας εΐΰάγειν^ άλλ' ου τ6ν
μεγιΰτον εχρην των ϋ'εών τον τε ΤΕκτορα διωκόμενον Ο'ρη-
νεΐν καϊ Σαρηηδόνα τόν υίόν^ καΐ ώμοι ίγων ετι άμφο-

20 τερων λέγειν, η γαρ τοιαύτη μίμηϋις ούδεν τιροβήκουύα
φαίνεται τοις τΐαραδείγμαϋιν^ δάκρυα τνροΰτι&ειΰα τοις άδα-
κρύτοις καϊ λύηας τοις άλυτνητοις εκείνοις και όλως ήά^
τοις άτια^έΰιν. Τοιαύτα 6 Σωκράτης ίγκαλει τω τεοιητ^ καΐ
της των νέων παιδείας ίκβάλλει^ φυλαττόμενος ίμηόδιον

25 αύτω γίνεΰϋ•αι δια των τοιούτων βημάτων εΙς τήν όρθήν
ηρ^ς αρετή ν &γωγην• τιερϊ γαρ λύτιας καϊ -ήίοι/άς η Ίίαι^
ί. 72τ. δεία διαφερόντως ίΰτίν^ ών ίπιτεινομε\νων ανάγκη τόν
νομοϋ'έτην άηοτυγχάνειν του τΐροΰήκοντος αύτω τέλους.

1 άπρο6Λα&7}6] ή ίτ. ιη' 2 άνύμνη;ναι] άνν ίτ. ιη'

3 δακρύων] ν 88. πι^? 7 Π. Χ 414 8<1. 9 ο^οι Ι)

9 ο£. η. <Ω 3 8ς[ς[. 11 άΧνειν ρΓ£ΐβ1«Γ ν νε. ίώ.^ (ει βχ ι)

1^ ο1 II. Χ 168 Π 433 (Ιιοο ί&ηίυιη Ιοοο ώμοι έγών <ϋοϋ, ίΠο
ω Ίίόηοι) 469

124 ΠΡΟΚΔΟΤ

Αέγαψβν τϋίνυν καΙ ηρ6ς ταύτας τας ίκίημηίίας^ οτι
τοί^ς μίν ί^οωας Ιν Λράξε0ίν Αίτνας %αΙ τον ταώτοίς ίκ^οΰή-
Ηοττα ρίον '^ημένξ^υς & ηοΑητίΐς 7ίαρίΐίδιδ<Λς εΐαότως χάΐ
ϋ9ί»^€ίίν€ίμίνονς τνερί τα χαθ' εκαϋτον Λαϊ ξ&ντ^ις &α€ΐντως
εΙαήγαγΈν. τοις μ£ν γάρ φιλούόφοί^ Μφά κα&α^ικ&ς ^^«^ 5
γοϋΰίν Ύΐδονίά καΐ λϋηαί χαΛ αΐ τούτων μί^Βΐ^ς ού&αμνί
τίροΰήχονΰίν, ^^ωρίξονταί γαρ ί% τονταιν καϊ η&βϋΐν τίξν ^νιη-
νην φλνοιρίίΐα^ άτ^ούΜυάξοαηαι χαΐ γνμνοί τ&ν τνεριείίτοιχη-
μ4ν«)ν οΰύτοί)ς εΙδών της ζοΜίς γενέΰΟαί ΰτίδύόονΰι/ν^ εοκυ-
τοί)ς άναρΛάξοντες άτώ τών Ιννλαν χλΪ γενεαουργ&ν πα- ίο
θι^Ι^έτων. τοις όί Ιν τίολέμω ύτρεφομ^νο^ς %€» κάνα το
7Μ&ητίΐών ΙνεργοϋΟίν ηδοναί τέ είαιν αύΰτοιχοι χοΐ λΡτΜ^,
%αΙ ύνμηά&ειαι καΐ &ντιαίάΟ;είαι^ τμΑ όχηγη παντοίων %α-
%ων, %αί π&ς οΐ,ν ίι τίερί τας τνρά^εις ύνντον(α χώραν ίχοι^ ΐ4
μή χαΐ τών &ρ4ξεων ί^ίτεταμενων. Χ€^1 Πρίαμος οίν χαί384
^Αχιΐλενς^ οίνε φιλόΰοφοί ίντες ούτε γενε<ίε<ος χωρίξείν ίαν-
τοα)ς ί^ελοντες ούτε τον των ^όιοβ φνλύχίον ζώντες τρόηον^
εΐ ΜίΙ ^ρηνοϋύι τους οίχείονς καΐ οίχτίξονται^ ^ανμαβτο^
ουδέν, χαΐ γαρ φίλων άποβοΐάΐ ιμΛ %αΙδων ίρημίαί χαι
πόλεων άφανιαμοί τοις πολεμικοίς Ανδράύιν μεγάλων μοίραν 20
τναρέχεΰ^αι δσχχίϋύί της α&λίότψος. προύψίει ^ αρα το
μεγαλονργον αύτοίς ως φνύνν ηρω'ύ^ λαχοϋύιν^ τ;6 ^£
παθΎΐτίίών &ς πιε^Ι τα χαΟ"^ &ίαατα ΰτρεφομένοις' ίηΐ δε
αυτών Θ'εοάν^ όταν δαίίρν^ιν καΐ ίχεϊνοι λε\γωνταί ^ δδν- ^. 73 γ.
ρεα^αι το^)ς φιΧτάχους^ άλλος ί τροχός %αί τ^Η^ μν^ο- 25
πλάοταις πάλαι δεδογ:μίνος^ 0$ τί^ν περί τα ^ητα πράνοιαν
χαΐ γιγν^όμ^Βνα %αΙ ίίχολλνμενα τών &δών δια τ&ίν δακρύων
εΐώ&αύιν ίνδεί%νκ<5^αι, ψύύει γαρ τ6 ?τρανοον|χε)<ον τοντο
δακρύων έίξ&ον 3ν πρόφαύιν τναρέύχε τοις μυΰΌποιοΐς και
τήν π^ιόνοιαν αύζί^ν ^μ( τούτων αίνίττεαϋ'αι' 30

9 ϋΔ ^ιερι^τοιχιομέρίον^ {η ίτ.) 15 έ9ΐύτοίμένων 17 τ^ν
των Ι)] τόν τόν 18 εΙ \)] οϊ 29 αη 7ίαρέαχετο? \ μν^οηόροΐϋ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠϋΑΙΤΕΙΑΝ 1^

δάκρυα μί^ ύέ^εν ίΰτΐ ί^ολυτλήτων γένος άν-

κρηόίν τις τ6ν ηΐιον ύμ,νών [ΟΓρΗ. ίΊτ. 236]. καΐ δί&τοϋτο
χ&ν τοίς μυ&νήρίοίς ζοίτς [ερσύς ^φ^νονς μν0χιη6^ ηα^Βί-

5 λνιφαμ,Βν^ ΰύμβολον οντάς της εις ημ&ς %αϋ'ηχουύης ίκ των
κρειττόνων τνρονοίας. χαΐ -ή Θέτις ονν καΐ δ Ζεί)ς 6δύ-
ρεο^ι Ιυίγονται τονς φιΑττάνόνς αίτοΐς ίν Ιϋχώτοις ϋντας
τίίν^'&νύις^ ονχ οτί πί)(9^τί7ί&ς διάκενντοίΐ τόν αντΑν τ6ϊς
άν&ρώττοίς τρόττον^ άλλ' δτι τνρόείίίίν &7ΰ* αΊηΟη/ δίωρίΰμένη

10 τις τιρυμήϋ'εια τίαι δόϋις εΙς τα κοθ^ %ΐΜί<ίτα. %αϊ όταν μεν
τ§ μεριΰτ^ ταιντγ τϋρονοία τοαΐ η τον η€ηη6ς ϋνντρίχ'η τάξις^
άνεμηόδΗίτός ίΰτιν η ύωΰτιτί/ίι τον τνρονοοϋντος ενέργεια^
οτν^ δε άν^ΐΘττμαι τίοΛ &ς μέρος ΰν τον κόϋμον ΐίάί γένε-
<Ην λ9ί%ον τήν ηρο^τμονϋαν υπομένει φΟνράν^ τότε την

15 ιδιότητα της τνρονοίας οΐ μϋ^οι τϋαριΰτάντες ^ ης %αϊ τοϋτο
χατα τήν αύτοϋ τά^ιν απέΐανεν^ ^ρηνεϊν τονς τνρονοονντας
λέγονύιν^ χαϊ τοϋτο (^μόνον^ Ο'^ι/Ϊ βοώντές φαΰιν, &ς 6
θρήνος ΰνν^ημα τϋορ^ αντόΐς ίΰτιν της ίδιαξούΰης των
καϋ"^ ?χα(ίτα προνοίας, τοις μεν ονν ηραηίβτοις &εοΐς τον

20 ειρημένσν τρόπον τοί^ς ϋ'ρηνονς άποδώόομεν ίτζεί τίαΐ \

ί. 73 ν. Κόρης κοΑ ^ημη^τρος κβά ίχντης της μεγίύτης &εας ίερόνς

τννας έν άχόρρηζοις ^ρηνονς αι τελετίά ηαραδβδώκ4χ6(ν.

^ανμϋί&ών δε ούδίν^ ει καΐ τα ίβχατα των Ιηομένων άεΐ

τοις ^εοίς γενών %αΙ 7$ροΰεχώς %ηδόμενα των ϋνητών %αΙ

25 όρέ^εύιν χ/ρώμενα χαΐ τΰά^εϋιν %αί έν τούτοις Ιχοντο; τήι/
ξωην χαίροι μίν ίτά τ^ ϋωτηρίά των ηρονοονμίνων^ &νΙλ-
λοιτο δε %ϋΑ δνΰχεραίνοι φ&ειρομένων καΐ μεταβάλίοι ΐίοτα
τα ηάϋη'

νύμφά^ι μεν ίΐλ«£ον6ΐν οτε δρνίτίν ούτι Ινιφύλλα^

80 νύμφαι δ^ αν χφίίρονΰιν^Ότε δρνας ομβρος άέζ^ι,

3 χονχο Ι)] τούτων 4 τιάν] καΐ 10 τά] τόν 21 οί.
Οτρίι. &. 215 30' Ο&ΙΙίιη. Ιιτιηη. 4, β4 8ς[. {Ρ. μί^ χαΐ^ονΰΐν

— άέ^ει, ν. δ^ α^ ^Χαίο^αιν — ούχύη φύλλα)

126 ΠΡΟΚΑΟΤ

φηϋίν τις τνοίηχής. ηάντα γάρ ίύτι. ^ίως μίν ίν τοις
ϋ•εοίς, [ΐερίκώς ό^ καΐ ^αιμονίως ίν τοϊς δί'ηρημένοίς ημών
ηροΰ-ΐάταίς, άρκεΐ καΐ ταντα ηρ6ς τήν παροϋύαν τνρόϋ'εΰιν
ύτΐερ των λεγομένων ίν ^εοΐς θρήνων είρηΰ&αι.

ΙΒ Τις αιτία τον έν τοις θ•€θΙς λεγομένου γέλωτος &

έν τοις μν^οις, χαϊ άιά τι ^ ποίτιύις έπϊ τφ^Ηφαίύτφ

τονς ^εονς έποί'ηύε γελώντας άύχέτως.

Το δΐ αν Ιναντίώτατον μ^ν τονχοις τΰάϋΌς τό τνερί τονς
&βχΙτονς γέλωτας^ ί%ίθτάΰεως δε &τό τον Σωι^ράτονς η^ιω-
μενον^ εΐ δεόντως ίτνΐ τους &εοί)ς αντο μεταφερονΰιν οΐ ίο
μ^υ%Όΐ^ μετά ταντα ΰτίετντέον. τί γαρ ^ή καΐ βονλόμενοί
γελδάντάς τε %αί άύχέτως γελώντας αντοίίς εΐβάγονβιν^ Ο'εω-
ρίας αξίον.

αύβεύτος δ^ αρ^ ίνώρτο γελως μ,ακάρεύύί ^εοΐβι^
φηΰΐν η τϋοίηΰίς 15

ώ^ ϊδον^φαιύτον δια δώματα ιιοι%ννοντα [Π.
Α 599 δφ].
Τις ονν δ τών %εών γέλως^ καΐ τί δηποτε ^βφαίύτον κινον-
μένον καί Ινερ\γονντος ί%εΐνοι γελώ<5ΐν\ ού^οϋν τ6ν |ΐει/ ι 74γ.
"Ηφαιβτον^ ως ηον %αΙ ίν άλλοις εΪΛομεν^ δημιονργ6ν %αί 20
τνοιητίιν τον φαινομενον ηαντος είναι φαύιν οί %'εολ6γοι. δώ
καΐ το^ς οίκονς αύτος λέγεται τίαταΰτκνάΰαΰϋ'αι τοις ^εοΐς

(τΐχι ίϋάΰτω δώμ,α Λερι%λντ6ς άμφιγυήεις
'^φαιΰτος Λοίηαεν [Π. Α 607])
&ς τας έγκοΰμίονς αύτοΐς τρροτναραΰκενάξων ύτνοδοχάς^ και 25
αμφω τω ηόδε χωλενων τναραδέδοται^ καϋ-όβον ίΰτίν χαϊ το
δημιούργημα αύτον άαχελές' τω γαρ την ηερί νουν και
φρόνηύιν κινονμένω κίνηΟιν ούδΐν Ιδει ηοδών^ &ς φηΰιν

3 8.η καΐ άρτίεΐ ταϋτα? 6 οί. ίη Τίιη. 147^ 10 οί μϋ-
&Όΐ ίιη. 8.άά. πι* 23 ηχι] «υφτΛ η 88. Γ ίτ. πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 127

δ Τίμαιος [ρ. 34^}. χαΐ χαλκενχΜης ίφορος λέγεται %αί
αύτος χάλκινων ΙνεργεΓ^ διόη χάλκεος 6 ουρανός τνολλαχοϋ
της τΰοιήΰεως άννμνηται, ΐΜίΙ άλλα αν %ολΧα ΰυνέλοις ταν-
την τνίΰτονμενα τήν δό^αν, ίπειδίι δΐ τϋαύα -ή ταερί το
5 αΐ6&ητ6ν ηρόνοια^ κα'&' ^ν ύννεφάητονται τω ^Ηφαίΰτω της
δημιουργίας^ %αιδια των ^εών είναι λέγεται (διό μοι δοκεΐ
τίαϊ 6 Τίμαιος [ρ. 42^] τους έν τω τίόΰμω ^εους νέους
άτϋοκαλειν^ &ς άεΐ γινομένων τίαΐ ηαιδιας ο^ίων τίροεΰτώτας
%ραγμάτων\ ταύτην ίή τήν της ηρονοίας Ιδιότητα των εΙς

10 τόι/ τίόύμον ενεργούντων θεών γέλωτα οί μυϋΌηλάΰται τζροΰ-
αγορεύειν εΐώϋ'αΰι, καΐ ^ή χαΐ όταν 6 ηοιητίις τω ^Ηφαίβτω
%ινουμένω τους &εους ΙηιγηΰΌϋντας λέγγ τ6ν αΰβεΰτον τού-
τον γέλωτα γελάν ^ ούδεν άλλο ?) ΰυνδημιουργούς αυτούς
και τελεΰιουργούς της^Ηφαίύτου τέχνης ενδείκνυται γίνεύ&αι

15 καΐ της ευ^μούύνης ανωΰ'εν τω ηαντί χορηγούς ύτνάρχειν.

ί.74ν. ο μεν γαρ ίξαρτύει ηάϋας αυτών \ τας έγκούμίους ύτϋο-

δοχας χαΐ προτείνει ταΐς τίρονοίαις των θεών τά^ ολας

φυύικας δυνάμεις^ οϊ ίέ μετά της αύτοΐς τνροΰηκούΰης ^α-

βτώνης ενεργούντες καΐ της οικείας εύτΐαΰ-είας ούκ άφιύτά-

20 μενοι και ταύταις έ%ορέγου(5ι τας ύφετέρας μεταδόσεις καΐ
κινουύι τα ολα ταΐς τελεΰιουργοΐς έαυτων ηρονοίαις,• &ς
ουν ΰννελόντι φάναι^ τον γέλωτα των θεών τήν αφ&ονον
εις το Λ&ν ένέργειαν καΐ ^ήν της εύϋημοΰύνης των έγκούμίων
αΐτίαν άφορίΰτέον, διότι δε άκατάλητντός ίΰτιν η τοιαύτη

25 τίρόνοια καϊ ^ τών άγαΰ-ών τνάντων μετάδοΰις τιάρα τοις

&εοΐς άνέκλειτίτος ^ είκότως αρα καΐ τ6ν ηοιητην αΰβεβτον

885 αυτών ζτ6ν^ γέλωτα ηροΰειρηκέναι ΰυγχωρητέον. καϊ δρας

πάλιν^ οτίως καΐ ταϋτα τ^ φύΰει τών τνραγμάτων έτνόμενοι

λέγομεν. δακρύειν μεν γαρ ούκ άεί φαΰιν οί μϋ&οι τους

30 ϋ'εούς^ γελάν δΐ άΰχέτως^ έηειδίι τα μεν δάκρυα της εις τα

2 χάλ%εος άίοϋχιτ Ρ 425, ποΙνχαΧίίος Ε δ04 7 2 16 ί^-
α^τνεΐ] έξάπτει 18 (αστώνηα 27 όρ&ΰ

128 ΠΡΟΚΑΟΤ

&νητά %^ονοΙίΧζ αίύτ&ν ΐϋκί ίπίκηρα ^ΐ^άγμ,αχϋί χαΐ %ού μεν
ϋντα^ ^νοτΐ δί οίκ οντά ιίνν^ήματά ί^ιν^ 6 δ^ γέλως ττ^ς
εΙς τα Άλα μΛ άεΐ ωσαύτως χινούμενα ηλη^μΜΠίί ταϋ
παντός ίνεργείας. διόπερ οίμαι τίοί 8ταν (άν εις ^εχΛς ιμΑ
άρ^ρώτΐονς δΐαι^&μεν ^τίί^ δτιμιονργήματα^ τ6ν (ϋέν γέ- δ
λωτα τ^ γενέοει τών ^ίών^ τίί δε δύτί^να τ^ αιχίτάύει τ&ν
άν^ρώτΰων ^ ξνίων άκοι^μαμεν"

δάκρυα μ^ν όέ^εν ίΰτΐ ιίολντλήτων γένος άν-
&ρ^ν^

μείδ'ήύας δ^ ΰ'ε&ν [έρόν γένος ίβλάατηϋας' ίο

οτ€ίν δε εις τά Ο'Ιτράνια %αΙ τα ύτώ ύελήνην^ τΐάλίί^ τιατα
τα αυτά τοις μίν ούρανίοις τ6ν γέλύηα^ τοις δί ύη6 ύε-
Χψ;ην τίί δά%ρνα βυνδιαιρούμε^'α" δτβη/ ^ί χαΐ αΊηών τ&ν \
ύτΐό ύεληνην τάς τε γενύίίεις καΐ τ&ς φ^ορ&ς ύνλλογιξώ- ί• 75 γ.
Ιϋ^θα, τα^ μ^ν εΙς τόι; γίλϋϊΐα τ&ν &'εων^ τάς δΐ εΙς τοι;^ ΐ5
^ρ'ψονς άναηέμτΐομεν. ιαΑ διά ταντα χάν τοις μυ(ίτηρίοις
χατά χρόνους τεταγμένους αμφότερα τΓη)το; δρ&ν οΕ τ&ν
[ερ&ν θ'εϋμ&ν ηγεμόνες πίχρααελεύονται^ %αϊ εϊρηται έν
άλλοις, χαΐ 6 αυτός τρότνος μ'ήτε τών έν άΐ7νορρ'ή;τοις δρίο-
μένων παρά τοΓ^ ^εουργοίς το^ς ιίι/οι^ι^ον^ ίπαΐέιν μ'ή[εε βο
τών τοιούτων πλαΰμάταητ. ^ γάρ άνευ έταύτήμης τούτων
αμφοτέρων άκρόοϋις δεινί^ν καΐ άτοπον εργάζεται ϋύγχυΰιν
έν ταις τ&ν τωλλίύν ζίιοαΓ^ τί^ς περί το ^ειον ευλάβειας.

8 οΓ. ρ. 125, 1 10 μειδήααν βί έβλάατηάεν βάβΥίοαί, βχ \)
14 ΰυΧΧογιζόμε^α 17 άγιφ<$τ^ρά ταϋτα ιύ•] άμφότεροτα

πι* 18 ίοΓ*. <ώ5> %αϊ βΛ, οί. Υαί. ί. 162ν. 19 χ^ώμένων

{ων 88.) 22 &χονον, οογγ. Ι)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 129

^ΑΛοΧσγία νπερ των έν τ^ *Ομ'ηρον πτοει^ίΤεε ΙΡ

όοχονντων εις καταφρόνηύιν ύωφρούννης τονς άχον^
οντάς χινεΐν παντοάαπών τρόπων.

Τούαϋτα καΐ τίερί του γέλωτος είρηΰϋ'ω των Ό-εών, 8ν

δ η ηοίηύίς αύβεύτον δία τας άναγεγραμμένας άΙτίας %ρούεί-

ρψίεν. ίφε^τ^ς δέ ίύτιν τοις τοιοντοις προβλήμΜΰίν δια-

ΰκέ'ψαύϋ'αι τους ΛερΙ της ΰωφροΰύνης λόγους^ μη Λ^ ίρα

7ίρ6ς ταύτην ημάς δίαλωβαταν τα ^Ομηρου %οιημαχα. ΰω-

, φροΰύνης δί, φηΰΐν δ Σωκράτης ΡΠ 389*^], μέγιύτον

10 μεν είδος η ηρος τους άρχοντας αΐδώς^ δεύτερον δε η των

εηι^υμιων των ίν τ^ 'Ψ'^Χ^ ^^^ ^^^^ ηδονών Ιτζνκράτεια^

%αΙ τρίτον άλλο τούτοις ετίόμενον^ ο ίή μικράν ϋύτερον

Ο-εωρή^ομεν. αλλ' οίν τοΐν δυοΐν τούτοιν 6 μ}ν ^Αχιλλεί)ς

κατά Ο'άτερον άμαρτάνων φαίνεται ^ τοιαύτα 7ίρ6ς τ6ν αρ-

15 χοντα τιαρρηΰ ιαξόμενος \Ί1. Α 225]*

οίνοβαρίς κυνος ίμματ^ ^Χ^'^^
τίοί τ6 ίφε^ης του ίτνους. 6 δε ^Οδυΰύευς κατά τό λοιτνόν^
ί.75ν. 8)<5ηερ \ όταν άφοριξόμενος των βίων τ6ν κάλλιύτον λέγ'ΐ^ι
την ηολιτείαν διαφερόντως ίτιείνιγν άτίοδέχεΰϋ-αι των αν^ρώ-
20 Ίζων^ οτΐόταν

εύφρούύνη μεν Ιχ^ι κατά δημον ατταντα*
δαιτυμόνες δ^ ανά δώματ άχουάξωνται άοιδοϋ
ημενοι Ι^είης^ %αρά δε τίλη^ωβι τράτνεξαι
ΰίτου καΐ κρειων^ μεϋ'υ δ^ ίκ κρητηρος άφύύ-
25 ΰων

οΙνοχόος ηροχέτιύι καΐ ^7%^^ν δετνάεΰύιν [ι 6
—10}.
ίν γάρ τούτοις ουδίν είλλ' ι) τήν τνολυάρατον ηδονί^ν καΐ
την τνλήρωύιν τ&ν ίηιϋνμιών τέλος ηροεύτηΰατο της ξωης^

2 δο%οντων, ΟΟΓΓ. Ι) 7 αωφροΰύνης] ΰαηηρίαίί 21 η

οτ' αν εύφρ. Ηοιη. 26 φορέ'^ΰΐ Ηοιη., ηροχέτβΰΐ βίύ&ύ βϋαιη.

Μβ,χ. Ττγ. νΠ 3

ΡΒ00ΐ<ν9, βά. ΚιοΠ. ^

130 ΠΡΟΚΛΟΤ

Ταντα ^ή τοϋ Σωκράτους ετζίτψώντος τοις Όμηρον
λόγοίς^ %ρ6ς μίν τήν προτεραν 1%ί6χα6ΐν &Λαντηΰόμ^ϋ'(χ
λέγοντες^ οτι τοις μεν φνλαξίν, οδ^ αντό^ άρχοντας καθ/-
ύτηΰίν της ηόλεως^ τοΰαντην ύπεροχην λαχονΰιν ηαιδείας
%νεΐΛα χα ι ίρεττ^ς ηρος τονς αρχόμενους τνρετΰΟί αν ηου 5
χους τε επικούρους χαΐ ύύμηαντας το\}ς άλλους τΰλείΰτην
καΐ μεγίΰτην τψ^ιν &κονίμειν' ΟϋϊζΨ^ρες γαρ ίντως ίκεΐνοι
καΐ είεργίται της 8λης ηροεύταύί πολιτείας^ %αϊ ούδεν άνό-
0ΐον ούδε αβικον αν τις άπ ΙκεΙνων κατά νουν και όίκην
άρχ6ντ<ον εΙς τους αρχόμενους η^ειν τϋροόδοκη^ειεν. 6 όΐ ίο
δη Λοιητίις οϋτε κατ* άρετίιν διαφέροντα τόν ^Αγαμέμνονα
τ&ν ύτνητίόων πάντων είναι ΰυγχωρήύας οϋτε ίν τοις ευ
ποιοϋΰι τους άλλους^ άλλ' έν τοις εί ηάύχουβι τετάχ^αι^
καΐ διαφερόντως ύη6 της ΰτρατηγικης ^Αχιλλέως έτίΐϋτημης^
εΐκότως δήπου καϊ τνληττόμενον αύτον ύτώ των κρειττόνων ΐ5
καΐ μείζονα τήν εΙς το κοινών φιλίαν παρεχομένων^ έν οϊς
πλημμελει καϊ τοις εαυτού καταχαρίξεται πά^εΰιν^ είβάγει^
καΐ μετά τοαρρηΰίας τοί}ς άρίΰτους αυτω των ^Ελλη\νων ί• 76 γ,
διάλεγα μένους παραδίδωύιν^ ουδέν υπολογιζόμενους τό πλη-
ΰΌς των επομένων ύτρατιωτων ουδέ την ναυχικίγν δύναμιν, 20
η γαρ άρετίι πανταχού τίμιον, άλλ' ου τα ίργανα της αρε-
τής, ουκ αρα περί τους οί^χοντα^ καΐ ΰωτηρας των όλων
έξαμαρτάνειν ψήΰομεν τον τοί τοιαϋτα 6νείδη προφέροντα
τοις πλήϋ•εθιν μίν των υπηκόων διαφέρουΰιν^ άρετη δε
πάμπολυ λειπομένοις. έπεί καΐ αυτός μικρόν ^^ΰτερον 6 των 25.
πολλών τούτων καϊ δυύαρι&μήτων ΰτρατιωτών βαΰιλευς
ίμολογεΐ τήν διαφοραν τή^ Αρετής καϊ άποδύρεται την εαυ-
τού δυΰτυχίαν'

άαΰάμην^ ουδ^ αυτ6ς άναίνομαι^

3 άρχοντας"] δντασ 7 3.η δντες? 16 ώφΑειαι; "ννβηάΐ ,
ηαρεχομένων] η αρχομένων 18 ο£. Α 281 23 έίαμαρτάνει
{ρ 8β.) χη^, ν ίη £ιΐ6 ββ. ζα' | Λρούφέροντα, οοιτ. Τν^βι^άΐ.
28 δνστοιχίαν, οογγ. \) 29 Π. Ι 116—118

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 131

χαΐ

αντί νυ ΛοΙλών

λαών ίΰτίν ανήρ^ δντε Ζενς ηηρΐ φίληΰ'ΐβ^

ως νυν χονχον 1χι0ε.

5 Προς δε αί τήν κατά των ^Οδυΰΰέως λόγων ί^ίχίμ/τ^ϋιν λε-

γέ(5^ω μεν %αί^ οτι τα τοιαντα ΰνμβολίτίώτερον άφερμηνενειν

δίδονται τοις τήν καλουμένην ηλάνην ίιζ αλλιας νηονοΐας

μεϋΊΰταΰί καΐ τονς Φαίακας καΐ τήν τναρ* αντοις ενδαι-

μονίαν ανωτέρω της θνητής φνύεως τάττειν &^ιον0ιν. καΐ

10 γαρ η δαϊς τταρ' εκείνοις καΐ -ή &οίνη καΙ η ίναρμονιος
φδίι τρότνον έτερον ^ηΰ-ήβεταί καΐ ον τ^ν τοίς τνολλοίς
6ννεγνω6μενον, λεγέύ^ω δϊ αυ^ οτι καΙ τοις τ6 φαινόμενον
της τίοιήύεως μετα&έονΰιν Ι^εύτιν άτιανταν τνρός το^ίς τοι-
ούτους λόγους καΐ δεικνύναι ηρωτον μέν^ οτ* καΐ αντ6ς 6

15 των ^Ελλήνων ύοφώτατος ονχ ηδονί^ν ά^ιοι χροητΰΓν ίν ταίς

ορ^αΐς τνολιτείαις^ «λλ' ενφρούύνην' οηι^ δε ταϋτα διέΰτη-

ί. 76τ. κεν αλλήλων^ ηαρ* αυτοϋ Πλάτωνος μεμα^Ύμα\μεν. ίττε^θ'

οτι δια μουΰικης αηαΰαν ύυναρμόξεΰϋ'ϋα την τίόλιν ααΐ ηρος

εαυτην δμόφρονα γίνεύ&αι καττμοον ου(5αν των ηρος άρε-

20 την αγόντων μελών δοκιμάζει, το γαρ ίτνιύτηΰαι τω ηλή&ει

386 μη τον τυχόντα την μουΰικήν^ άλλα τ6ν &είας μέτοχον καχ

αντίιν ί%ιηνοίας^ άνωθεν άιζο των της μιας ταύτης εφόρων

ετύ Λαβαν διατεΐνει την πολιτείαν ηαιδείαν τε %αΙ άρετην

άλη&ινήν. τρίτον δε οτι τοις της τοιαύτης μετειληφόβιν

25 αρμονίας καΐ τήν άφ^ονίαν τών αναγκαίων ηροΰτί&ηύιν^
ων δειται το ηλη&ος τ6 ττολύ ίν ταΐς τίόλεΰιν. ου γαρ τό
Ιμπιτνλαμενους τών τοιούτων ξην^ άλλα τό μτ^ενός ηροβδείν
τών τ6ν ϋ•νητ6ν βίον ΰυμτίληρούντων ^τι^ διαφερόντως
ίνεκωμίαΰεν. πρέποντα £ρα τοις ίιμετεροις δόγμαΰιν και

30 ταις άδιαΰτρόφοις προληψε^ιν ηερί τ^ς δημοτικής ευδαι-
μονίας καΐ δ τών ^Ελλήνων οοφώτατος φαίνεται λέγων, εΐ

5 όδνΰέωα 17 ^ί. Ρ1. Τίιη. 80^ 2δ άνάναγκαΐων
30 δημιουργικήα

9*

132 ΠΡΟΚΑΟΤ

όε τις την ιάν εύφρούννην άφελοι χαι τψ^ δια της Ιν^εον
ΙΛονόίΚΎ^ς %€αδείαν^ τρβοΐέζας δε χαί ϋοίολαύύεις άμετρους
Χίά άμονΰονς χαΐ πρ6ς Ύ^δονίιν βλεΊΚονδας αντον οοκσ-
δίχεό^ία νομίζοι^ ηόρρω Λου τα τοιαϋτα 8 Σαηράτης ειχά-
τως εΙναΙ φηΰί της εαντον Λολιτείας' ου γαρ ^εμις Ιν 5
εύδϋίΐμόνων πάλει την ίσκραντον 7ίρ<ηεΐν ηδονην χαι τον
τοις γίχΟτρίμάργοις τΐρούήχοντα β£ον.

υ Τί ίΐΐνίττεται η τον Διό^ χ^ός την'^Ηοαν

ύννσνύΐα, χαϊ τις ο της 'Ήοίΐς χ04ίμος, χαί τις 6 τόπος
ίν φ η ύννσνύία, χαί τις ο €(^ο>ς τον Διός, χαϊ τις 6 ίο
θ'Βϊος νχνος, χαί απλώς χάύης έχείνης της μνθ^λογίας

έξηγησις.

Προς μ}ν ονν τας τοιαύτας τον Σαηοράτονς εηιότά- ^ 7/ γ.
ΰεις ού χαλετών άχανταν. ίχδεχεταί δε *ίΐ(ΐας ατνορία μείζων
Ιτι ^9ίαϊ^ χαλετνωτέρα χαΐ περί μεγίύτων ονΰα^ των τον ^ώς ΐ5
πρ6ς τήν '^Ηραν ΰννουύίών, %αΙ γαρ ταντην δ Σίοτίράτης
άνεκίνηβεν &ς ούδαμ'^ προύψίουΰαν άχροαΰ^αν νεοις. χαί
πώς γαρ ού παντελώς αν δό^ειεν ά^εμιτον είναι τοιαντα
περί τον μεγίότον των θεών ύπονοεΐν^ οτι δια τον τνρος
τήν "Ηραν έρωτα των [άν δεδογμίνων ίπελά^ετο πάντων^ 20
αύτοϋ δϊ χαμαί ΰνγγενέύ^αι τ^ θεω, μηδΐ εις τό δωμάχιον
Ιλ^εϊν άναΰχόμενος εύπενύεν^ χαί τα των ανΰ-ρωπίνων ίρα-
ύτων ύπέμεινεν φράξαύ^αι. χαί γαρ ΙχεΙνων εχαϋτος πρώ-
τον μ^ν απάντων 6μον προτί^ηβι πραγμάτων τήν προς το
ίρώμενον ύνναφήν^ ϊπειτα χαί μείξω πεπονϋ•έναι φηβίν ων 25
πέπον^εν ίν τω πρόΰϋ'εν χρόνω. τοιαντα γαρ χαί 6 Ζενς
πεποίηται λίγων*

ού γαρ πώποτί μ &δε ^εας ίρος ούδε γνναιχος
^νμ6ν ίνί ύτή^εΰΰι περιπροχν&είς ίδάμαΰΰεν
[II. 5 315 8(1.], 30

4 νομίζει 15 καΙ αάά. Ι) 17 ούδαμή 23 φράξασ&αι
ρΓ&θίθΐκΙθΓθ ? 24 προΰτΐ^ύΐ, οοττ. Ι) 26 πύηον^'Βνάί

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 133

καΐ δ'τί καΐ αύτης Ιρα μείξόνως ^ οτε την τνρώτην Ιμίύγέ-
0^ην φιλόχΎίτι

εΙς εύνήν φοίτωντε φίλονς λη&οντε τοκηας [II.
5' 295 8(1.].
δ δ μεν ονν τιμετερος 7ίαϋ•ηγεμων Λροηγουμίνην τίάταβαλλό-
μένος τνραγμίχτείαν εΙς τούτον άπαντα τον μϋ^ον Ιν^εαύτι-
κώτατο; την άηόρρητον α{>τοϋ ^εωρίαν ίξέφηνεν. ίΐμεΐς 6^
ο(ίον 7ΐρ6ς τήν ηαροϋΰαν ηρόϋ'εΰίν Ιΰτί των Ικεί γεγραμ-
μίνων ΰνμφωνον τναραλαβόντες λέγωμεν &ς δυνατόν ΰνντό•-

10 μως^ τις μεν η της '^Ηρας προς τόν /ίία ΰννονβία^ τις δε

ί•77ν. η 6υνα\γωγος αμφοτέρων αΐτία^ ηως δΐ 6 Ζε^}ς καΐ Ιγρη^

γορέναί λέγεταί %αί κα^ενδείν τναρα μέρος^ τις δΐ 6 τρόπος

της άπατης^ καθ' ί)ν αντ6ν -ή μεγίβτη &ε6ς αηαχαν μεμν&Ον

λόγηταί^ %αϊ 6 έρως σδτος, ον διαφερόντως ίραν λέγεί της

ΐδ'Ήρας κατά ταντην τήν ΰυμπλοτίήν^ τίνα Ιλαχεν δνναμιν*
πάντα ταϋτα της πρεπονΰης αναπτύξεως τυχόντα μόνως αν
ημΐν Ιπιδείξειεν τον "Ομηρον απέβης βλαύφημίας ίν τοις
προκειμένοίς ϊπεύιν καϋ'αρεύοντα.

Πάντων τοίνυν των Ο'είων δια%ό(5μων προϊόντων ίκ τξ

20 της μίας των ϋλων άρχης^ ην *^ν καΐ τάγαϋ'6ν 6 Πλάτων
εϊωΰ-εν άποκαλειν^ καΐ ίτί των μετά ταύτην προϋεχώς άνατ
φανέντων δυοείδών^ αίτιων^ α ίή πέρας %αΙ άπειρον ^δ^ ίν
τω Φιλήβω Σωκράτης προβείρηκεν [ρ. 23*^ 8ς[ς[.]5 άλλος δε
άλλοις των βοφων όνόμαΰιν άπεύέμνυνεν^ καΐ μεριξομένων

25 μίν άπ ίάΧηλων καί διακρινομένων κατά την πρέπουΰαν
ϋ•εοΓς διάκριοιν ίκ των δευτέρων άρχών^ ψκρ ^ή καΐ εΐώ-
&α6ΐν τά μίν άρρενα τοις ^ήλεΰιν^ τά δϊ άρτια τοις περιτ-^
τοΐς^ τά δί πατρικά τοις μητρικοΐς άντιδιαιρειν οι της περί
&ε&ν άληϋ'είας έξηγηταί^ πάλιν δΐ αυ απευδόντων εΙς ίνωτ

30 (5ιν καΐ δμοφυη κοινωνίαν διά τήν πρωτίατην αΐτίαν παΰιν

1 έμΐΰγέΰ^ν] α ρήπβ ίηβ. βί ν 88. πι* 20 ?ν ίτ. πι*
26 δευτέρων άρχων 80. & δηβ βί ίηδπϋο

134 ΠΡΟΚΑΟΤ

τοίς ονΰίν ίξηγονμίνην των '^νωμένων &γα%ών^ ίντεν^εν
οΙμΛίΙ Ίΐο^εν οΐ μνϋΌτΐλάΰται λαβόντες άφορμί^ν της ανμ--
βολιΚΎΐς ^εωρίίχς χ6ν χε γάμον ίτά χους ϋ-είΛς άνήγαγον
%€ίϊ χας ΰυνσυύίας καΐ χους ί% χούχων- χόκονς καΐ αν χας 4
χών ίγγόνων ϋνμηλοΛας τίαΐ <ίυ\ξενξεις^ ?(ος οίϋαν τό ϋ'εΐον ^. 78 1
ηλάχος χαΐς χοι«ύχ&ίς π^όβοις ιμΛ χαΐς γ,οινωνίαις διαηοί-
Ηιλλόμενον ΆνωΟ'εν άχρι χ&ν ΙγΐΜβμΙων χελέως ί&εάαανχο.
%α^άΜρ ο5ν §¥ χοίς τΰρ^ χής δημιουργίας ϋ'εοις άνύμνηΰαν
Κρόνου ΤΜζΙ ^Ρίας τίάί Ουρανού καΐ Γ^ς (ίυνόδονς χαΐ αννα-
ηογεννήύεις^ ΐΜχχα χίί αύχα δίι παΐ ίν ΓοΓς δημιουργοΐς χον ίο
ηανχος τήν %ρύ)χΙΰχην ύύξευξιν ^ώς %αΙ *^Ηρας ηαραδε-
δώηαϋιν χον μίν ^ώς χί\ν ΐίοχρνκίιν ^/αν λαγρνχος^ τ^ς
δΐ '^Ηρας μψρ!>ς οϋΰης χ&ν τνάνχων ων δ Ζευς ηαχηρ^ και
χΟϋ μϊν ίν μονάδος χάξει χα ολα παράγονχος^ χης δ^ %αχά
τήν γόνιμον δυάδα χω /ίιΐ χα δενχερα αυνυφιύχάύης ^ και ΐ5
χον μ^ν 7ίρ6ς χ6 ηίρας χ6 νοηχόν^ χ^ς δϊ τίρός τήν άινει-
ρίαν άφομοιουμίνων' %α9^ ίκάΰχην γαρ χάξιν θεό5ν εϊναι
τΰροΰηκει χας άνάλογον ίχείνοις ύφιΰχαμίνας Λρωχουργοίίς
ϋίΐχίας. ινρίίς ίή τήν ίνωύιν χών μεγίΰχων χονχων ϋ-εων
άμφόχερα δεΓ νΰροντΐάρχειν ^ χοϋ μ^ν μοναδικοϋ καΐ δημί^ 2ο
ουργίΗοϋ θεο45 ΐτήν ίνιαίαν 'δτΰεροχήν^ χί^ς δΐ γεννηχικης και
δυαδικι^ς αΐχίας τήν ^ρ6ς ίκεΐνον χελέαν ίηιΰχροφήν. ι^ γαρ
6μοφυης χών κρειχϊάνων κοινωνία ΐΓθί)τον άτΰ<ηελειται χ6ν
χρόηον^ χών μίν ύτϋερχίρων ίν ίαυχοις ίδρυμίνων καΐ χοΐς
{αυχών ϋ'ειοχίροις^ χών δΐ καχαδεεΰχέρων ίνδιδόνχων ίαιητά 25
-χαΐς ίκείνων δυνάμεϋιν, καΐ δνα χαύχας οΐμαι χάς αΐχίας
^ μεν'^Ηρα %ρ6ς τήν Χοϋ ^ώς ίτνειγομίνη ΰυνουΰίαν χελειοΓ
•ρήν ίαυχί^ς 6ΐην ούβίαν καΐ ηροηαραϋκευάξει χαις ηανχοίαις
δυνάμε<ίιν^ χαΓς άχράνχοις^ χαίς γεννηχικαις^ χαΐς νοεραις^
χαΐς ενοΐίοιοις^ δ ^έ Ζεί)ς ανεγείρει χ6ν ίν ίαυτώ ^ειον 30

6 &.η χαΐς ρθ8ί καΐ άβΐ.7 9 γήα ρΓ3.β1;βΓ α ίτ. ιη'*

17 ίη άφομοιονμίνης οοΓτί^θΓβ ηοίηί; οί. ΜαίΙίΜ&θ $04 &><1η. 3
23 άηοτεΧεΖ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 135

^-•*.-

^87 ί^^ηα^ χαΟ-' ον χαΐ τα ηροΰεχώς αντοϋ (ΐετέχοντα τνΐηροί
τ&ν άγα^δίν καΐ προτείνει τήν ύνναγίογον εΙς *^ν τοϋ τνλή-
^ους αΐτίαν χαΐ τήν Ιτίίΰτρετίτίτίίιν τών δευτέρίύν 7ΐρ6ς
Ιοηττόν ίνέργειαν. μία δ^ ίνωΰίς αμφοτέρων χαΐ άδίάλυτος
5 ΰυμΛλοχίι τ&ν ^εών τοντοον άτίοτελεΐται^ χω^^στή τοϋ ηαν-
τ6ς *αΙ τ&ν ίγχοΰμίων ύτνοδοχ&ν ί^τιρηιιένη, %αΙ γαρ δ
Ζευς ίηΐ ταντην ανάγει την ν,οινωνίαν ^ ττις 'Ίΐρας αύτώ
ηροτεινούΰης τήν καταδεεϋτέραν καΐ Ιγκόύμιον^ άεΐ μ^ καθ'
ίτιατέραν τ&ν ^ε&ν ίινωμένων^ τοϋ δ^ μνϋΌν μερίξοντος
10 καΐ τα άϊδίως άλλήλοις ΰνννφεΰτηκότα χωρίξοντος^ και τήν
μ^ν χωρκίτην τοϋ τΰαντός μΐξιν εΙς τήν τοϋ ^ώς βονληβιν
άναηεμηοντος^ τήν ^έ εΙς τ6ν %06μον τνροϊοϋααν αύτ&ν
κο*νήν ύννεργίαν 1%1 τήν ττ^ς "Ηρας τνρόνοιαν. τ6 ίέ αΓ-
τιον^ οτι τζανταχοϋ το μεν τνατρικον των ί^γρημένων άγα-

16 &&ν χαΐ ενιζωτερων τίροκατάρχει^ το δε μητριτίόν τών ηροΰ-
εχών τοις μετέχουβιν %αί τιιλη^ομένων κατά τας ηαντοίας
%ρθ6δονς. εΐαοτως αρα τιαΐ 6 ϋτΐνος καΐ η Ιγρήγορύις με-
μεριβμίνως ίν τοις ύνμβόίοις ύτώ τών μν&ων ^παραλαμβά-
νονται ^ τί^ς μεν Ιγρηγόρύεως τήν εις τ6ν κόΰμον ηρόνοιαν

20 τ&ν ^ε&ν δηλονΰης^ τοϋ δε ϋτννου τήν χωριΰτίιν αηάντων
τ&ν χαταδεεΰτέρων ξοί)ήν^ καίτοι τ&ν &ε&ν 6μοϋ χαΐ τιιρο-
νοούντων τοϋ τναντ^ς καϊ Ιν ίαντοίς ιδρυμένων, άλλ^ &(ίηερ
6 Τίμαιος τότε μεν ενεργούντα ηαραδίδωύι τ6ν τών όλων

ί. 79γ. δημιουργών καϊ ^φιύτάντα \ τήν γην^ τ4ν ούρανόν^ τας

<3δ Λλανωμένας ^ την άπλανι^^ τους κύκλους της ψνχης, τ^ν
νουν τ6ν κοΰμικόν^ τότε δε ίν τω εαυτοϋ κατά τρ&Λον 9^^ει
μένοντα [ρ. 42®] καΐ αφ* όλων ίξγρημένον τ&ν εΙς τά η&ν
ενεργούντων ^ οϋτω δίι τίολί) ηρδτερον οΐ μϋϋ•οι ττοτί μεν
έγρηγορότα τον ηατέρα των Ιγκο^μΙων ηάντων, ττοτέ ^έ

(30 τίο&εύδοντα τνρός ίνδειξιν τ^ς διττές ζίύτ^ς ηαραλαμβάνον6ιν•
νώ γαρ κατέχει τα νοητά^ φηβίν ης ϋ•8&ν, αί^^ηΟιν

9 ίτέραν 17 ό 88. ηι' | μεμεμεριαμύνωα 26 ίίτε
31 οί. άβ ΟΓ. οΐιαίά. 14

136 ΠΡΟΚΑΟΤ

^6 ίηάγεί κόΰμο^ς. οντίονν κατά ταντην μεν τήι^ ίνερ-
γειαν έγρηγορεναί τις αν αύτον ειτίΟί (χοΐ γαρ η ηαρ
^ιμΐν ίγρήγορΰίς ίνέργεια της αΐ6ϋ"ηύεώς ίθζιν\ ιιατ ίκείνην
ϋϊ τίαϋ'εύδείν &ς τίεχωρίΰμενην τών αιύ^τών ΐίαΐ τΜχτα
νουν τέλείον άφωριύμενην ξοαίιν τνροΰτηΰάμενον' %αΙ βου- 5
λενεύϋ'αί μεν τιερί των άνϋ'ρωτνίνων Ιγρηγορότα (κατ' αυτήν
γαρ τήν ζωί^ν ηρονοεΐ των ίν τω χόΰμω τίραγμάτων)^
χαϋ'εύδοντα δΐ καΐ μετά της '^Ηρας εις τήν χωρΜίτήν ίνοίΰιν
άναγόμενον ούα ίτίίλεληύ&αί της ετέρας^ αλλ' Ιχοντα τί&κεί-
νην ίνεργ6ν μετ 1%εΙνης καΐ ταύτην Ιχείν, οΊ) γαρ ως η ίο
ψύΰίς τα δεύτερα] ηοίεΐ νοηύεως χωρϊς ουδ αυ δια τήν
νόηβίν έλαττοΓ τήι/ εΙς τα κοιταδεεΰτερα ηρόνοιαν^ αλλ^ δμοϋ
καΐ κατά δίκην άγει τά ηρονοούμενα %αΙ εις την νοητή ν
&νει,ύι ηεριωηην.

/Ιηλοΐ δε αρα τήν τοιαύτη;ν 6 μϋ&ος Ιξ^ιρημίνην 15
ύπεροχί^ν Ιν τ^ 'Ίδι^ λίγων αύτω τήν ηρος τήν "Ηραν
γενέΰ^αν βυνουΰίαν* ίν,εΐ γάρ %αϊ τήν "Ηραν ίλ&οϋύαν
ίαντήν Ιτίίδοϋναί τω μεγίΰτω ^ιί. τι οίν αΙΧο τήν **Ιδην
αΙνίΰΟεΰ^αι φηύομεν ?) τον των Ιδεων τοηον καϊ τήν νοη- ΐ9
την φύΰίν^ εΙς ήν &νει6ΐν 6 Ζευς χαΐ άνά\γει την "Ηραν ί•7^>^
δί ί'ροιηος ούκ Ιηιΰτρίφων εΙς τό μετέχον^ αλλά δι^ ύτνερ-
βολί^ν άγα^ότητος τιαΐ ταύτγι δεντέραν ?νωύιν τζρός τε ίαυ-
τόν καΐ τό νοητόν χαρι,ξόμενος. τοιούτοι γάρ οι των κρειτ-
τόνων ¥ρωτες^ έ^ιύτρεητικοί των καταδεεΰτέρων εΙς τά τνρωτα
καΐ άτίοηληρωτικοί των ίν αΊίτοΐς άγαμων καΐ τελεΰιονργοί 25
των ύφειμένων. ουκ αρα τήν άζίαν ίλαττοΐ τοϋ μεγίβχου
^ώς 6 μϋ^ος, αύτοϋ %ον ^αμαϊ ΰυγγινόμενον τ^ '^^9^
ηαραδιδούς^ ούκ άναΰχόμενον εΙς τό δωμάτιον ίλϋ-εΐν άντΙ
γάρ της ίγκο(5μΙου ΰυμτίλοκης τήν ύτΐερκόΰμιον αύτον '^ρη-
ύ^αί φηύιν, 6 γοϋν ^Ηφαιΰτότευκτος θάλαμος τήν τοϋ Λαν- 30
τ}>ς ενδείκνυται διακόβμηΰιν καΐ τον αΙύϋΎΐτον τότίον' ίτνει

11 ίοτί, <«/§> τά 13 ο£. Ρ1. ροϋί. 272^ 18 οί. ιβρ.

Υ11 617^ 21 ο{}% ϊχι στρέφων, οογγ. Ι) 25 α{)τοΐα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 137

^αΐ δ ^Ηφαιύτος δημιουργός Ιΰτιν τονδε του ηαντός^ &^
εΐρηταί χαΐ ηρότερον, ΕΙ δε βουλει καΐ τήν της '^Ηρας ίν-
νοηΰαί τίαραΰκευήν, καθ ην ύυνη'ψεν Ιαυτήν τώ μεγίύτω
τ&ν &εων χαΐ Λροεχαλέΰατο τήν τΐατριχί^ν του ^ώς κρόνοιαν
5 εΙς την %θίνωνί(χν των γονίμων εαυτής δυνάμεων^ μείξόνως
οΐμαι ϋ'εάύ'η τήν ύτΰερβολί^ν της ύμνουμένης ίν τώ μύ%ω
τούτω %ωρΐ(5της ίνώύεως των &εδ>ν. Ιξομοίοΐ γαρ ίαυτην
ηαντοδαΛώς τ^ μητρί των θεών, ήφ' ίις χαΐ «ύτή τνροελή-
λυϋ'εν^ καΐ ταΐς μερίκωτεραις κούμεΐται δυνάμεύιν των ίίλι-

10 κως Ιν ί%είνΐ[ΐ ηροΰτναρχουύων^ καΐ μόνον ούχΙ ^Ρίαν αύτην

ύφεψενιγν αΛοτελεΰαύα τω δημιουργώ τνρόΰειύιν του τιαντος

Ι^ι το βφέτερον άνηγμένω νοητόν, καΐ γαρ δει ^τίιν^ τώ

ί. 80 Γ. μίμου μένω τόν Λατέρα δια της χωριάτης των \ ίγγ,οβμίων

ζω/ης βυνάητεβ^αι μέλλουΰαν καΐ αίτήν τίρος τήν μητέρα

15 των ϋ'είων τνάντων διατίόΰμων άφομοιώβαι τήν ίαυτης
τελειότητα ^ καΐ οΰτω δη ΰυμφυη την %ρ6ς αυτόν ένΰτή-
ΰαβ&αι κοινών ίαν. αί μεν ονν χαΐται της ^εοϋ %αϊ οι
πλόκαμοι διαΰτνειρόμενοί τε τίανταχ^Ι καΐ %άλιν ύτι αυτής
ενιξόμενοι τίάντως ουκ αδηλον^ δτι ταΐς χαίταις είΰιν ανά-

ίΟ λογον της μητρός '

χαΐται μεν γαρ ές 6ζυ ηεφρικότι φωτΐ βΐέ-
τίονται^
φηβίν τις &εών' και γαρ τους Ηραίους τίλοτιάμους φαει-
νούς 6 Λοιητίις άτνεκάλεβεν [Π. 3 176]. η δε ζώνη τοις

25 ΊΐροεΧηλυ^όύιν μεν άη αυτής ^ ουκ άτίοτετμημένοις δε θυ-
βάνοις καταχεκούμημένη 7ΰρ6ς τον Ικεΐ ξωύτηρα τον όλον
καΐ ηαντελη την άφομοίωΰιν ^'λαχεν. καΐ ϊύτι ξφογόνος τις
καΐ αΰτη καϊ γεννητικοί παντός του ηληϋΌυς των ψυχ&ν^
ας των έξηρτημένων ϋνΰάνων δ άριϋ-μός ενδείκνυται ύυμ-

80 βολικως, τα δΐ ίρμαχα καΐ τα υποδήματα τάς τε Λρωτίΰτας

2 ο£. ρ. 126, 19 10 α-ύτήν 21 ο£. άβ ογ. οΐιβίά. 29
26 ϋ^νΰάνοισ (θ ίτ.), ίιη. γρ. ονιαιν' οίς πι^

138 ΠΡΟΚΛΟΤ

χαΐ τίίζ Ιύχάτας άτϋΒίκονΙξεται των Ικεΐ^εν άηορρεονύ&ν
μερίΤί&ν δυνάιιεοίν^ &ν οΆ μ£ν ΛΒρΙ Χΰές αο^ρας ^φΐατανχαι
χ^ς &εοϋ δννά^ίς χάχ^/νων Ιξέχονταί^ ο/ϊ ίέ τάς τνερι-
^εξίονς αύτης ίποδέχοντοίΐ τϋροόδονς, ^ ^έ άμβροΰία μΛ
τό Ιλαίον των άχράνζίον ίύτίν ττ^ς θδον δυνάμεων ΰνν&ή- 5
μ&τα' 'ΜΛ γαρ αί αμείλικτοι τάξεις τ^ερί αυτήν ύφεΰχηΜίόιν.
ΟΛ^^ ονν ίκει τ6 άδάμαϋίτόν ίΰτιν των θεών κ«1 της %α-
^αρότητος αϊτιον γένος ^ τσϋτο Ινταϋϋ'α δια τούτων ση-
μαίνεται τών όυμβόλων, %αΙ γαρ ή ά|[Α|3ρο<;/α τήν ηάβης 9
&'Μ)ί^αρ\ι$ίας χαΐ ηαντ6ς μολυΰμοϋ δνναμιν ίηεραΐρονϋαν ί.βοτ.
ΛαρΙβτηβιν^ %αϊ τό ελαιον ^ώμης δν ηοιψιιών καϊ γνμνα-
ύΧΐ'Κ'ίί ηροϋ^κον οίκείως ίχει τί} Κονρητιχ^ ^εότητι. %αΙ
γάρ οί ηρώτιβχοι Κουρήτες τά τε άλλα τψ^ τάξει της 14-9^- 888
νας άνεΐνται τίαΐ ηεριείΗέφ^αι λέγονται τω ^αλλω της
ίλάας^ &ς φη(ίιν ^Ορφενς [ίτ. 133]. Τοιουτοις ίή οίν ΐ5
ΰνμβόλοις ή ^ε6ς αϋχη τελίΐωϋ'ειύα καϊ οίον ^Ρία γενομένη
μεριιιίι τνρόΰεκίιν χω δημιουργώ τοϋ παντ}>ς κατά ταύτην
ΰυναφ^ΰομένη τήν ζωην^ χαθ' τ^ν διαψερόντως μιμείται
τ6ν Κρόνον^ ούχ εΙς τ^ τί&ν Λροϊών^ άλλα χωριάτας &ν
άτίό των ίγκοΰμίων^ ούδε ττερί των τ'^δε βουλενόμενος κατά 20
τήν αγρυτίνον ηρόνοιαν τών (Ιλων^ άλλ^ ίξ'ηρημένος των
αίύϋ'ητων κατά τ6ν ^εΐον ϋττνον^ καΐ ταντίβ χ6ν τιατέρα
ξηλ&ν' καΐ γάρ εκείνος καλένδων 7$ρώτι<ίτος τιαραδέδοται
Τ€δν ^ε&ν'

ίνϋ'α Κρόνος μεν ίηειτα φαγίίν δολ6ε00αν ίδω- 25

κείτο μέγα ^έγχων [ΟΓρΗ. £γ. 115].
Βΐκόχως δ^ οίν καΐ ή χψ^ς '^Ηρας τναραΰκευίι %ρ}^ -τήν ολην
^Ρέαν &ηοβλέηει^ χοϋ ^ώς κατά τόν Κρόνον ίΰχαμένου %αΙ
δια τήν 7ΰρ6ς ίκείνον 6μοι6χητα τήν ίν χτ} ^Ίδ^^ ΰυνουαίαν 3ο
τϋροχιμωντος της εΙς τ6ν κόβμον τνροϊούβης. ίπεί καΙ 6

2 ώΐ' 88. ιη' ιιν. 19 χωρι&τ&ΰ^ ΟΟΓΤ. 1>

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 139

κίίτο^ %αΙ -ή της ^Αφροδίτης ΰνλλη'ψις ΙπΙ πλέον αυτήν
ίξ4>μθίθί ηρός τήν 'Ρίαν. ην γαρ χ«1 ίκεΐ της ^6θϋ ταύτης
ιτροϋφεΰτώΰα μσνάς^ ϋνω^εν &ιώ ττις ϋννΒκτίκης τϋϋ Οέ^
ρανϋϋ ϋτότητος 6Α μέΰου Κρόνου ηροελϋΌϋΰα %αϊ ΐΜίτα-
δ λάμψα^ξχ π&<ίαν τήτ νοεραν ^ωήν τω φωτΐ τοϋ κάΐλου^.

ί. 8ΐΓ. άλλ' ή μίν ^Αφροδίτη τόν %ε<ίτ}>ν Ιν τω (ίτή^εί λέγε\ταί
φίρείν^ &ς &ν Λροβεβλημένας ορίτοϋ τας δυνάμεις ίγρνΰα'
η δΐ *^Ηρίΐ τίρύπτεί πως αυτόν ύηο τοί^ς κόληοίς^ &ς &ν
αλλην μίν Ιδίότητα λαχον6α της ύπάρ^ως^ ίχουϋα δ^ χαΐ

10 τάτ κε&ΐόν^ καθ' ^ον ιμΑ «'ύτή πεπληρωτται, της ΰλης ^Αφρο-
δίτης, ού γαρ ίξωΌ'έν πο&εν επάγεται τήν αυνάπτουόαν
αύνίιν προς τόν δημιουργών δυναμιν, &λλ^ Ιν ίαυτ^ χαΐ
ταύτην ϋννείΧηφεν, δηλονβι δε αϊ χοιναί τίρολήψεις τήν
τέ&ν λεαίνων τούτων τίοινωνίαν^ ξυγίαν τε χοΛ γάμων προ-

15 <5τά$ιν τιμω6αι τήν "Ηραν^ &ς αν &φ* ίαντ^ς άρξαμίνην
τ&ν τοιούτων ενεργειών, εαυτόν γαρ βυξεύγνυ^ιν τω δημ^
ονργω οαχτά τ6ν Ιν ίαυτη %ε6τ&ν^ καΙ δια τοϋτο %αΙ τοις
άλλοις &7€αΰιν οΛτη παρέχεται τήι/ ίν&εβμον τνρός ϋλληλα
τίοινωνίαν.

^ ^Αλλοί πώς λέγονται πρ&ζον μ^ν εΙς εύνί^ν φοιτηϋαι τήν
άρχ^ΐν φίλους λή&οντε τοκηας^ ϊηειτα μειξόνως άλλι^
Ιοίς ^υνάπτεα^ι νυν δι^ έρωτος ύτΰερβολψ^^ ον 6 ΖΛ^ς
ίΐράα^ της "Ηρας\ ^ διτται ιμΛ τδη^ Ιίλλων &γα^&ν εΐ^ιν
αί Ιδιότητες %αΙ της ένώ(5εως /) μ^ν αυμφυί^ς τοις ίνιξζ^

25 μένοις^ ί) ίε άνωθεν αύτοΐς άπο των τελειότερων αιτίων
έφήκουΰα. τμΛ κοητά μϊν τήν Ιτέραν λανϋ'άνειν λέγονται
τοίίς εαυτών γεννήτορας^ &ς αν ιδίαν ταύτην λίχχοϋ^αί τήν
Ινωβιν^ κατά ίέ την λοιπίιν έπ* αυτά άνάγεβ^αι τα ύφέ-
τερα αϊτια' διο καΐ μείζονα ταύτην είναι χαΐ τελεωνέραν

30 ίκεΐνης. αμφοτέρων δΙ 6μοϋ %αΙ διαιωνίως ούΰων πάρα

3 80. 8. άίβ αυνοχιτίοίς (ίΐιβοΐ. Ρ1&1;. IV 16 ρ. 207 ββ.)
12 αύτ^ιν] α-ύτή* 13 <καΙ> αΐ Ε&άβπιι.

140 ΠΡΟΚΑΟΤ

τοΙς ^εοΐς οί μϋ^Οί^ μερίζουόιν, ως τον νπνον χαΐ ττιν
Ιγρήγορΰιν, &ς την ηρόοδον %αϊ την Ιπίΰτροφην, ως την
μιτάδούιν \ των οΙκείων άγαμων εΙς τα δεντερα %αΙ την ΐ8ΐτ.
μ4^εξιν των Λρωτονργών αΐτίων' %(ά γαρ ταντα (ίννντιάρ-
χοντα άλληλοις οί μ,ν^ΟΊΐΙάύται την αλη^ειαν ίηίίκρντηο- 5
μινοι χωρίξουϋίν. Πάντα αρα %ατα τον ^εοΐογιτών τρόπον
*Ομ/ήρω τα ΛερΙ της βννονοΐας λέγεται, του τε μεγίύτου ^ώς
%αΙ της'^Ηρας, μαρτυρεί δε αρα τούτοις χάΐ δ Ιν τω Κρα-
τύλω Σω%ράχης [ρ. 404^], ούα άίϋΙιτχόΟεν ορντήν ίτυμο-
λογ&ν ^ άτώ του Ιρωτος, &ς τω ^ά^ φηΰΐν^ ουΰαν Ιρα- ίο
ύττιν. ούκ αρα χεηα τήν απόρρητον ^εο^ρίαν ίγτίαλεβομεν
Ομ/ηρω τοιαϋτα γεγραφότι περί των μεγίΰτων τούτων ^εων.
εΐ δΐ μή προσήκοντα νέοις ΙΰτΙ %αχα το φαινόμενον άκούειν^
άλλ' ίΐμΐν^ φαΐεν αν οΐ ποιηταΐ των τοιούτων^ ου προς
νέους 6 λόγος ούδΐ παιδευτικως τα τοιαύτα γράφομεν, άλλα ΐ5
μαινομίνω ΰτόματι' %αΙ ταϋτα ημάς η των Μουΰων Ιργά-
ζεται μανία ^ ίίς τόν 6τερόμενον των ίπΐ ποιηνικας ^ύρας
άφικομένων άτελη %αΙ αύτ6ν %αΙ τήι/ ποίη(5ιν αύτοϋ προΰ-
ειρηΜίβιν, Ι4λλα περί μίν τούτων ίκανα τα είρημενα* περί
δϊ τών "Αρεως %αϊ ^Αφροδίτης βυνουύιων %αΙ των ^ΗφαΙΰτου 20
δεΰμων Ιφεζης διίλ&ωμεν. ονδε γαρ ταϋτα προΰίεΰ&αί
φηΰίν 6 Σωκράτης [ΠΙ ρ. 390*^] ούδε τους τοιούτους μύ-
ϋΌυς παραδώΰειν τοις νέοις. τι ουν καΐ δια τούτων η
ποίηύις αΐνΐΰαεται^ λέγωμεν ΰυντόμως.

10 έρατή Ρ1. 16 οί. ΗβΓ&οΗΙ;. ή•. 12 β* ΡΠαβάτ. 245*
21 ηροαίεΰ^'αι] ί βα 'ή

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 141

Τι αίνίττεται ^ μνθΌλογία πβρϊ Άφροάίττ^ς ΙΕ

καϊ "Αρεως καϊ των ^Ηφαίότον άβόμών, οίς λέγει ύνν'
όείν αμφότερους τον "Ηφαιύτον•

ί. 82 Γ '!Αμφω (άν ονν οΐδε οΐ &βοΙ ττερί Λαντα τον κ()|(Γ^ον

5 Ινεργονϋίν^ ο τε '^Ηφαιΰτος λέγω καΐ 6 'Άρης, ο (άν δίΜ-
τίρίνων τας ίναντιώύείς τον 7ΐαντ6ς τίαΐ άνεγείρων άεΐ καΐ
ΰώξων άτρέτντως^ ίνα τέλειος 6 %06ιιος '^ τιαΰιν τοΓς ειδεα^ν
αυμτνεηληρωμένος^ ο δϊ τήν ολην αίσθι^τήν διακόύμηαίν
τεχνι/ι^ν άτνεργαζό^ιενος καΐ λόγων φν<5νκων χαΐ δυνάμεων

10 &Λ0Λλη^ών^ %άί ηε^Ι μ\ν τόν ούρανόν εϊκοβι τρίηοδας
ύφιατάς, ίνα τω τελεωτάτω των πολυέδρων αντον χαταχοΰμτί
ΰχημάτων^ τα δε ύη6 ύελήνην ποικίλα καΐ πολύμορφα δία-
ηλάττων εϊδη'

πόρηας τε γναητάς θ•' ελί'^ας κάλυκας τε καϊ

15 ορμονς [Π. Σ 401]

κατά τήν ίντεχνον Λοίηΰιν δημιουργών, καϊ δί\ καΐ ^Αφρο-
δίτης αμφω δέονται κατά τά^ Ιαυτων ενεργείας^ ο μίν ίνα
τοις Ιναντίοις άρμονίαν έμτΰοιήϋ'ζΐ και τάξιν^ ο δε ίνα τοις
αΐϋ^τοϊς δημιουργημαΰιν κάλλος ένατίεργάΰηται καϊ οίγλαΐαν^

20 οϋη καϊ τόνδε τ6ν κόΰμον κάλλιΰτον άτίοτελέΰαι τ&ν δρω-
μένων -ήίννατο. ττανταχον ίέ της ^Αφροδίτης οϋΰης δ (άν
"Ηφακίτος αΊπης άεΐ κατά τάς ύτζερτέρας μετέχει τάξεις^ 6
δε "Αρης κατά τάς ύτίοδεεΰτέρας' οίον ει 6 ^Ηφαιβτος ύΛερ-
κοΰμίως^ 6 "Αρης Ιγκούμίως^ καϊ ει εκείνος ούρανίως^ ύτζο

25 βεληνην ο^τος. δώ και ο μ^ν κατά βούληΰιν τοϋ Αώς
α^είΤ-θ-α^ λε^^ετα^ τήν ^ΑφροδΙτην, ο δϊ μοιχεύειν αύτην με-
μυϋΌλόγηται. τω μεν γάρ δημιουργώ τ&ν αίβ^'ητών κατά
φνύιν ίΰτίν η τνρός τήι/ καλλοτνοών αΐτίαν καϊ ϋυνδετικίιν
κοινωνία^ τω δϊ της διαιρέσεως προΰτάττ} καϊ της ίναντιώ-

10 ο£. Π. Σ 373 14 γναπτάς \ύ Ηοιηβή Τονηΐ., γναμ-

'πτάς οβϋ. 20 ο£. Τίιη. 30^ 22 μετέχει] έ ίτ. ιη* | τάξεια]
ει &Χ. ι Ώϊ^ 25 οντο?] ό αΜα

142 προκΑΟΧ

ΰεως των ίγκοΰμίων άλλοτρΙα ηώς ίΰτίν η της ενώσεως 389
%ορΎΐγί>ς δύναμις' τοις γαρ ΰνναγωγοΐς \ τα όίατιρίτίτία ί.82ν.
γένη τών ^Β&ν άντιδίτ^ρηται, ταντην τοίννν τήν τών
ανομ,οίων αίτιων ΰνμτννοιαν οί μϋΟΌΐ (ΐοίχείαν προΰειρήκα-
ύιν, ε'δεί δε έίρα τω ηαντϊ %αΙ της τοιαύτης κοινωνίας^ 5
ίνα %<Λ τα εναντία ύυναρμού^'^ καΐ ό έν τω κόβμω τνόΐε-
μος τέλος εχ^ι τήν είρήνην, έπειδί^ ίΐ ανω μεν Ιν τοις
ούρανίοις το κάλλος τίρολάμΛεί ηαΐ τα εϊδη %αΙ 'ίι άγλαΐα
%αΙ τα ^Ηφαίΰτστενχτα δημ^υργήματα ^ χώνω δε ίν τ^ γε^
νέύει των ΰτοιχείων η αντί^εΰις τιαΐ η μάχη καΐ έναντίωύις ίο
των δυνάμεων καΐ Όλως τα ^Αρεϊκα ^όαρα, δία δίι τοντο ιμχΙ
την ΰύνερξίν τον "Αρεως τιαΐ της ^Αφροδίτης Ιφορα μεν
ανω&εν 6 '^'Ηλιος^ μηνύει δε τφ ^Ηφαίύτφ, κα^^ οβον αντον
ύυνεργεΐ ταΐς ολαις ηοιήΰεΰιν, 6 ίε "Ηφαιύτος δεϋμοΐς %ερι-
βάλλειν αντούς λέ^εταί ΛαντοΙοις άφανέΰι τοις άλλοις^ ως ΐ5
αν καΐ τα γενητα κατα%οΰμων τοις τεχνικοΐς λόγοις καΐ
μίαν 6ύΰτα(5ιν άηεργαξόμενος Ιχ τε τών ^Αρεϊτίών ίναντιώ-
ΰεων καΙ των ΰνναρμοΰτικων της ^Αφροδίτης άγα&ών' δει
γαρ άμφοΐν τ^ γενέύει, έηεΐ δε αΙΧοι μεν οι δεβμοί τών
ονρανίοον^ άλλοι δϊ οι τών ύτη^ βεληνην {βί μεν γαρ είβιν 20
αλντοι^ ΥΜ^άκερ φηΰΐν 6 Τίμαιος [ρ. 43*], οϊ ίέ λυτοί) ^
δια δη τοϋτο λύει ηάλιν 6 "Ηφαιΰτος τους δεΰμούς^ οΐς
τόν "Αρη ΰυνέδηΰε %αί τήν ^Αφροδίτην, »αΙ τοϋτο διαφερόν-
τως ηοιεί τω Ποΰειδώνι πει&όμενος' ος ίή τήν άειγενεΰίαν
ΰώξεαϋ'αι βουλόμενος καΙ τ6ν %ύχλον της μεταβολής εις 25
εαυτ6ν άνακυκλειόϋ'αι τά τε γενόμενα φθοράς ί^ιοΐ και τα
φ^αρέντα είς γένεΟιν αναπέμπει. Τί ονν ^αυμαΰτόν^ \ ει ί. 83γ.
και '^^Ομηρος ύτζο τών ^ΗφαΙύτου δεβμών τόν τε Άρεα καΐ
τήν ^Αφροδίτην βννδεΐύ^αί φηΰιν^ οπού καΐ δ Τίμαιος
τους λόγους τους δημιουργικούς^ οϊς οί κατ' ούρανον τά 30
γενητα ΰυνιΰταβιν^ δεΰμούς ιιροϋείρηκεν [ρ. δΐ^']; ιιώς δε

12 οί. Οά. -9" 302 30 όΐά] 8.1 νβππιι ρυίο

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 143

ού κατά την ζτων^ Λραγμάτων λέγεται φν<5ιν τό ΧνΒΐν
αυτόν τα δεδεμένα τδάν γενεσιουργών δεύμΰΐ^ν λυτών Ίηναρ"
χόντοαν; %αΙ ίοικεν 8 τε όλος δημιουργός ί% τών Ιναντίο^ν
ΰτοιχείων τόν κόΰμον ΰυνιΰτας κ«1 δι αναλογίας Ιν αΊηφ

δ φιλίαν άτΐεργαξό μένος ΰυνάγειν εΙς ταντόν τας ^ΗφαΙϋτου
χαΐ "Αρεως τίαϊ ^Αφροδίτης Ινεργείας^ 9ίαΙ γεννών μεν τάς
{ναντιώΰεις τών βτοιχείων κατά τόν ίν ίαυτώ γενν&ν'Ά^^α^
φιλΙαν δε μηχανώμενος ΐΜχτα την της ^Αφροδίτης δύναμιν
ίνεργεΐν^ ΰυνδεων δΐ τοις ^Αρεύαοΐς τα ^Αφροδίύια %αΙ τήι/

10 Ηφαίστου τίχνην Ιν παραδείγματι ηροειληφίναι* %άντα γάρ
έβτιν αυτός χαΐ μετά ιιάντων ίνεργει τών &εών. και δίι
μΛ οι νέοι δημιουργοί τόν ΰφέτερον τΰατέρα μιμούμενοι
ξώά τε απεργάζονται ^ητα ιμΑ φθίνοντα πάλιν δέχονται^
τω ^Ηφαίατφ ΰυναπογεννώντες τους ^ντα'ί;'9'^ιί δεϋμους καΐ

15 της λύ0εως αυτών προειληφότες αχη^Ι τας αΐτίας' πανταχού
γάρ 6 τον δεΰμον περιέχων χαί τήν της λύΰεως οΐδεν ανάγκην.

Τίνα ^ητέον προς τάς τον Σωκράτονς Ις

έπιύτάύ€ΐς πβρί φιλοχρηματίας της παρ' *Ομηρφ τοις
20 ηρωύιν άποόιόομένης•

Τοΰαϋτα καΐ προς ταύτην ειρήΰ&ω του Σοοκράτους τήν
£.83ν. έπίατα6ιν' μετά δΐ ταύτην έκεί\να Ιπκίκεπτέον^ ο<?α δη φη-
ΰιν το φιλοχρηματον ^ιμβϊν αϋξε^ν της '^υχης. τι γάρ βουλό-
μένος 6 Φοίνιξ τω Αχιλλεΐ ΰυνεβούλευεν δώρα μεν λα|3όντ4
25 της μηνιος &παλλάχτε(5%αι^ άλλως δϊ μη; τι δε ^Αχιλλεύς 6
καΐ παρά τοϋ ^Αγαμέμνονος δώρα λαμβάνων ύπερ τί^ς
ύβρεως καΐ τον τοϋ ^^Εκτορος νεκρόν ούκ αλλίος &ποδιδο^}ς
η μετά χρημάτων λη'^εως; 6 γάρ τών τοιούτςον κατηκοος
γιγνόμενος δεινίιν καΐ άπλήρωτον την Ιττ^θν/χ/αι/ περί τήν

2 λυτών] α{>των 10 ^^ρ (ί. β. ^ρ') βχ γάρ ιη' τιν.

11 οί. Τίιη. 48<* 13 δέχονται βχρ. πι* υν. 16 ό 88. ιη'
18 ο£. Ρ1. ΙΠ 390^ βς.

144 ΠΡΟΚΑΟΤ

των χρημ^άχων κτηΰίν οοΐεργάζεταί. Προς ίή χαντα καΐ
ημείς Ιν βραχεί λεγωμεν, οτι καΐ 6 Φοίνιξ βυνεβονλευε
χρήματα λαβόντι ηανεβ^αι της 6ργης, καΐ ^Αχιλλενς λαβών
άτνηλλάττετο^ τεκμήρίον αμφω τνοίονμ^νοί τήν των χρημάτων
δόΰιν της τον δίδοντος μ^αμ^λείας^ άλλ' ονχ ως το φίλο- 5
χρήματον άτνοπψπλάντες της 'ψνχης^ ούδ^ &ς ορον της
ευδαιμονίας ηγούμενοι τήν των χρημάτων αϋξηΰιν. ονδε
γαρ τήν αρχίιν αντοί τα χρήματα γνηύαν^ αλλά προτεινό-
μενα ίδέξαντο, ει δε %αΙ τον "Εκτορος τον νε%ρ6ν χρημά-
των άπεδοτο τω ττατρ/, τάχα μεν %αΙ εΰΌς τι τοιοντον είναι ίο
φήύομεν^ λντρα δεχεΰϋ'αι των τνολεμίων αωμάτων. δει δε
αν κάχεινο ΰνννοεΐν^ Ζτι 6τρατηγικ6ν καΐ τοντο εϊηοι τις αν,
το των &.νταγωνΐ(5των ΐίερί'Λ&Λτειν τήν εύτνορίαν, αίξε^ν ίε
τα των οίαείων ίν άλλοτρΙα χώρα Λολεμ^Γν άναγτιαξομενων.
άλλα ταύτα τταντα καΐ τα τοιαύτα τοις μεν ηρωΰιν ίκείνοις 15
λόγον τίνα εΐχεν ύη αντών Λραττόμενα, καΐ περιΰτατι%ώς
ίνεργονΰιν καΐ κατ' αλ|λα Ι&η τάς τΐράξεις μετιοϋΰιν* τοις ί. 84γ•
ίέ ύττ' αύτω νομοϋ'έττ} τρεφομένοις άνεΛίτήδεια τνάντως ΙΰτΙν
ακονειν^ ων αϊ τε φνϋεις φιλόσοφοι χαΐ ή παιδεία ηρος
ταντην βλέτιονΰα τήν ?ωήν ηαραδίδοται, κτήΰεις δε και 20
Ίίεριονΰίαι %αντελ&ς άφγΐρηνται. εΐ δε βούλεΰϋ-ε, τιάτίεΐνα
τΐροΰϋ'ώμεν τοις είρημένοις ύτΰϊρ ^Αχιλλέως, οτι %αΙ τω
^Αγαμέμνονι φιλοχρηματίαν αύτ6ς Ιγααλεΐ καΐ ώ^ ίτζονεί-
διΰτον διαβάλλει το τζά&ος'

^Ατρείδη κνδιΰτε φιλοκτεανώτατε 7νάντων[Π.. Α122]. 25
καΐ τήν δλιγωρίαν ί)ν Ιχε* περί τήν των χρημάτων νχηβιν
αύτ6ς Λαρίΰτηΰι λεγοαν, ΰτι ττάντα τιατορ^ων %αϊ τνόλεις
άνδραποδιξόμενος χαΐ αίχμαλώτονς λαμβάνων ΰμιτιρα ίκ
πολλών τιομιξόμενος ού διαφερεται καΐ ώ^ τοόν όλων ίτιι-
τρέπει τω ^Αγαμεμνονι την διανομήν, Ιν ούδενος μέρει την αο
τε παρονΰίαν αντών καΐ τήν αϋξη^^ν τιθέμενος*

4 άπηλλάτετο 18 νπ* αύτω οί. 159, 10

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 145

έγω δ^ ολίγον τε φίλον τε

ερχομ,^ έχων ετζΐ νηας^ έπην τίεκάμ,ω τζολε^ιίξων

[Π. Α 167 8(1.].

4 ετί δε ονδε τζροτεΐνοντος του ^Αγοίμεμ,νονος τα δώρα τζροΰ-

δθΟ-ι^κατο [[τε^ την αρχήν ^ οϋε μήτιω καιρόν ωετο της προς

αυτόν είναί διαλλαγης, ο^τως ονχ η των χρημΛτων -ύττό-

βχεΰίς ήμ,ερώτερον αντ6ν έτζοίει ηερί τον ύβρίΰτήν^ άλλα

%αΙ οτε τζροβήκείν '&τίέλαβεν καταλϋύαί τήν μηνιν, αντος

μεν ως τω φίλω τψωρήΰων παρεΰκενάζετο ^ τα δε δώρα

10 'ύττ' ΙκεΙνον μήτε ίπίΰτρεφομένον προς αντα τον ^Αχίλλεως

μήτε προβτΐϋ'εΰϋ'αί τι τοις αντον νομίξοντος άγαϋΌΐς άπε-

πληροντο. δηλοΐ δε α{}τον καΐ το πληϋΌς των ίν τω άγων ι

ί.84ν. προτεϋ'έντων αΘ'λων την περί ταϋτα \ όλιγωρίαν, Άοί γαρ

?7ία6τον των άγωνιΰτών τοις προβήτίονΰιν δώροις εφιλο-

15 φρονήΰατο^ τον ζ^δε^ Νέΰτορα δι^ ήλικίαν άϋ'λεΐν ον δυνά-

μενον τ^ Χ9'^^^ φιάλτ} τών άλλων διαφερόντως έδωρήβατο.

πώς ονν φιλοχρήματος καθ '^Ομηρον 6 χρώμενος εΙς δέον

τοις χρήμαΰιν^ καΐ παρόντων ολιγωρών καΐ απόντα μη περι-

εργαξόμενος και ίλαΰΰονΰΘ'αι περί αυτά τών άλλων άνεχό-

20 μένος καΐ ονειδίζων έν μεΰοις τοις "Ελληΰιν ως νόΰημα

ιρνχής το πά&ος τω πλεονάξοντι κατά την τών χρημάτων

άμετρον ορεξιν] πώς δε 6 Φοίνιξ φιλοχρηματίας διδάβτιαλος^

ε^ος τι παλαών ^Ελληνικ6ν άποπληρονν κελενων; οϋτω

γάρ^ φηβΐ,

25 καΐ τών πρόΰ^εν ίπενϋ'όμεΟ'α κλεα ανδρών^

δωρητοί τ ίπελοντο παραρρητοί τ Ιπέεβΰιν [Π.

Ι 524. 526].

άλλα ταϋτα μεν τοις ήρωϊκοΐς πρέποντα χρόνοις και τοις

εϋ'εβιν, οϊς εκείνοι προς αλλήλους έχρώντο^ της ακρότατης

ήξίωται παρ Ομήρω μιμήΰεως. τοις δε παρ' ήμΐν τρεφο-

2 έπήν %ε κάμω 9 παρεσκενάαατο ιη^ | ^έ 88. πλ'

12 ο£. η. Ψ 262 8ς[ς[. 615 8ς[ς[. 23 τι] έστϊ {έατϊ Ε&ος \))

ΡΒοείιυβ, 6Α. ΚιοΙΙ. 10

146 ΠΡΟΚΛΟΤ

μενοις νεοις τίολλον δει τα τοιανχα ηρούήτίειν^ οϊς ονδεν
ίργον ύτώ τον νοιιο&ετσν Λροΰτετοίκταί Λλήν της τίαιδείας
%οίΙ της εΙς άρετήν άγοαγης' χρημάτων δε ΐΛίμέλείΜ καΙ των
άναγχαίίύν τοις τον ^ητον βίον δίαξωΰιν φροντίς άλλοις
τναραδέδοταί τοίς εΙς τήν τίάχω ηόλιν τελοϋΰίν.

ΙΖ Πώς 0€ΐ άπολσγεΐόθ'αι νπερ τ'ής φαινόμενης

περί το θ'εΐον ολιγωρίας έν τ^ ποι^ύει των τιρώων•

Τούτων δε αν τον εΙρημ4νον τρόηον ίχόντων ετΐόμενον
αν εϊη καΙ τα άλλα ίφε^ης ανέγειραν των άηορημάτων^ ΰΰα 9
τω ^Αχίλλεΐ τήν | ΛερΙ το 9εΐον δλιγωρίαν ίγααλεΐ. ηώς ί.βδτ.
γαρ ζρν^ τοιοντος 6 τιρος μ}ν τον ^Ατίόλλω τοιαύτα άπο-
τολμών φϋ'έγγεβΟ'αί'

εβλα'ψάς μ' ίκάεργε^ ^εών δλοώτατε πάντων [Π.

ηρος δε τον ποταμών ^ν&ον διαμαχόμενος οντά ^εόν^ άντΙ ΐ5
ίΙ τον Σπερχειον τω Πατρόκλφ νετίρω ζντι Λροΰάγων τάς
τρίχας [Π. Ψ 141 δί^ίΐ.]; οτι μ^ν ονν ειηερ τις άλλος των
ηρώων %αΙ ^Αχιλλε^ς ΛερΙ τα ϋ'εΐα κα-θ-' "Ομηρόν ίϋτιν α-
ΰφαλεΰτατος^ δήλοι %αί τ6ν ^Αηόλλω &εραπενειν αντος ΰνμ-
βονλενων ϋναίαν τε πέμηειν τω &εω τναραΰκενάξων το^}ς 20
^Ελληνας %αΙ τον ιερέα τον ^εον ηαντοδαηως ίχμειλίττεαϋ•αι^
%αΙ τοις της Αϋ'ηνας ίηιφοιτηαάΰης αΊηω προβτάγμαΰιν
ετοίμως ηειΟ^όμενος ^ και Ιπαδων τω ^μω]^ καΐ το τΰερί
τονς ^εονς ΰέβας χαΐ μέχρι της άλογίας διατείνων^ κοτΐ τΐάν-
των μ^^^τα τνεπειΰ μένος ^ οτι το τοις ϋ'εοις ύηηρετεΐν καΐ 25
της των κρειττόνατν βονληϋεως έξάτιτειν §αντ6ν άννΰιμώτα-
τον έΰτι τνρος τήν εκείνων εύηκοΐαν^ ΰπένδων τε τω /άιι

19 ο£. Α 64 8<ι<ι. 127 8ς[ς[. 22 οί. Α 216 25 ο£. Α 217

Ζς %ε ^εοΐς έτειπεί^τοίΐ, μάΧα τ ϊκΧνον α{)τοϋ 27 ο£. Π

225 8ς[ς[. | τω

Γ/-

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0ΑΙΤΕ1ΑΝ 147

οίαΐ ευχόμενος μ^τα της Λρευνονΰης τοις ^εοΐς ίτζίατημης.

'Μα γαρ τό προϋοί&ηραι τήν φιΛλην καΐ το μόνω τω ^ιί

ταντην ίξαίρετον &νεϊναι καΐ το ίν με6ω ερκει ΰτάντα τ6ν

έκ μέΰου τον κόΰμου ηανταχοϋ δίήκοντα καλεΐν της ττερί

5 το Ο'εΙόν ίΰτιν ευλάβειας καΐ της γνώΰεως των οΙκεΙων τοις

τιμωμενοις ΰυν^ημάτων τείίμήριον ίναργες. εΐ δε ηρ^ς τον

^Αηόλλω ^ραΰύτερα τον δέοντος άτνέρριψεν^ ίννοεΐν χρή τάς

^Απολλωνιακας τάζεις άνωθεν άχρι των τελευταίων διητίον-

9 ΰας^ καΐ τάς μεν &είας ούοας^ τάς δί άγγελίίίάς^ τάς δ^ δαι-

ί. 8δτ. μονίας^ %αΙ ταύτας 7Ζολν\ειδώς μεριξομένας' τίαΐ ως ον

τΐρος τον ϋ'ε6ν άηοτεΐνεται δια των τοιούτων βημάτων ^ ίκΧλά

τζρός τον δαιμόνιον^ καΙ τούτον ου τον τζρώτιΰτον καΐ τοις

δλικην εγρυΟιν ίτζικράνειαν ΰυντεταγμένον ^ αλλά τ6ν των

καθ•' ίτίαβτα προΰεχώς ίτίΐύτατονντα καΐ {τι γάρ ον δει λέ-

15 γειν ΰαφως ;) τόν τοϋ "ϊίκτορος αντοϋ φρονρόν, λέγει γέ
τοι διαρρήδην 6 τζοιητής'

αντω γάρ εκάεργος ^Αγηνορι ΐίάντα ίοικώς
ε'ατη Λρόα^' Άχιληος [II. Φ 600 δφ].
τοντον τοίννν τον ^Ατνόλλω, κα*^* οΰον αύτω ηρος την

20 πραξιν έμηοδων γίνεται φυλάττων άπαϋ-η τον τΐολέμιον^
ολοώτατον άτζοκαλει^ και ον τΐερι αντον πλημμελει τον
&εόν^ άλλα τ6ν έν τοις μερικωτάτοις τεταγμένον της
^Ατζολλωνιατίης 6ειρας. καΙ δει μί} ηάντας τονς λόγονς μη-
δέ τάς ενεργείας εΙς εκείνον άνατιέμτΰειν τ6ν πρώτιΰτον^

25 αλλά καΐ τάς δευτέρας αύτον καΐ τρίτας άναλογίξεΰϋ'αι %ρο-
όδονς^ οϊον τις μ^ν δ τω Αιϊ αύν&ακος καΐ τοις ^ΟλνμτνΙοις
ϋ•εοΐς^ τις δε 6 την ηλιακην ΰφαΐραν ετζιΰτρεφόμενος^ τις
δε δ αέριος ^Ατνόλλων^ τις δε δ χθόνιος ^ τις δε δ της
Τροίας προβτάτης^ τίς δε δ τοϋ '^Έκτορος Ιδίως τζρονο&ν^

30 ηερί ου καΐ δ τζοιητίις λέγει*

•

12 καΐ έν τοΐβ 13 ανντεταγμύνον] ϋυν 88. 16 ρθ8ί

ηοιητηϋ 88. οτι ιη* τιν. 18 'Λ^6α%•ε ποδών Ηοιη. 23 άτΐο-

λωνιακήα

10*

148 προκΑΟΤ

ωχετο ί' εις ^Αΐδαο^ λίηεν δέ ε Φοίβος Άτΐόλ-
λων [η. Χ 213].
εΙς γαρ ταύτας άπάΰας βλετΐοντες τας τάζεις δυνηΰόιιεϋ'α
%αι το^ς τον ^Αχίλλειος λόγους Λρός τίνα τοιαντην μερίκην
δνναμιν αναφέρείν^ ΰώξειν (ύν το 7νρονοον(ΐενον ίϋ•έλου(5αν^ 5
ίμΐΐοδίξονβαν δε τω ^Αχίλλεΐ τηερϊ τας κατορϋ-ώβεις. καΐ γαρ
το ί'βλαψας οίτιείως αν ίχοί ηρος τον τοίοντον δαίμ.ονα^
τον τέλους των τιαρόντων ηόνων αυτόν άφαί ρουμ,ενον. ί. 86γ.
τιαΐ το ολοώτατε δηλοί ΰαφως τον δίαφερόντως αντω των
άλλων 9εων τε καΐ δαψόνων εναντίου (ΐενον' 6 γαρ τον ίο
μάλίβτα λυτΐηΰαντα φυλαχτών άπα^Ί] παντός μάλλον ίμ-
τΐοδων γίνεται τω λυτζηϋ'εντι 7νρ6ς τ-ήν της τιμωρίας άτναί-
τηΰιν. εΐ δε μηδέ ο&νος 6 τρόπος των λόγων ά^Ί^/Λ^ος τω
Αχιλλεΐ γέγονεν^ άλλα μικρόν ϋβτερον και α'ύτός ύπό δη
τίνος ^Απολλωνιακης δυνάμεως άναιρεΐΰϋ'αι λέγεται' ΐ5

οτε κέν ΰε Πάρις καΐ Φοίβος ^Απόλλων

έβ^λόν ίόντ όλεΰωαιν [Π. Χ 359 βφ],
πώς ούχΙ καΐ δια τούτων ημάς η ποίηβις περί το ^εΐον
ΰωφρονεΰτερους ποιεί καΐ το δαιμόνων] καίτοι με ού λε-39Ι
λήϋ'εν^ οτι τοις περί τας τελετάς δεινοις πολλά τοιαύτα περί 20
τονς δαίμονας άποτετόλμηται' «λλ' ϊΰως ίκείνοις μεν νπό
^ειοτερων δυνάμεων φρουρουμενοις ούδεμίαν τα τοιαύτα
ξημίαν ίπάγειν ΙΰτΙν ικανά^ τοις δε άλλοις άνϋ'ρώποις εττε-
τοί^ δίκη ΰωφρονίξουύα τήν ίν τοις λόγοις πλημμελειαν.

ΚαΙ μί^ν και περί της προς τ6ν ΐΕΐάν&ον αύτοϋ λεγο- 25
μένης μάχης ου χαλεπόν άπανταν, ού γαρ προς αυτόν
τόν &εόν άπειϋ^ις ηγ^ άλλ' ί) προς τό φαινόμενον ϋδωρ
ίμποδίξον αύτω τήν κατά των πολεμίων όρμί^ν ί) προς τίνα
των Ιγχωρίων δυνάμεων μετά ^εων ΰυμμάχων ηγωνίξετο'
και γαρ ^Α^ηνας και Ποΰειδώνος αύτω παρόντων και 30

13 εΐ ιη«] Γνα ιη^ | μηδ^ δ^ βχρ. ιη* 20 οί. Αρυΐ. ιηβΐ).
ΙΠ 16 ρ&ρ. I^β^^ι. V II 16 ΙΥ 34 (Νβυβ 3&1αν\). 8υρρ1. XVI)
22 τά τοιαύτα ζημίαν ήη. Λάά. ιη'

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 149

ύνμτΐνεόντων άν^Ίΰτατο. καΐ μοί δοτίεί %ατα ηάΰας τας δια-
φορας η ποίηΰίς τους αγώνας δίαΛλέκονβα^ τίαΐ τότε μεν
άνϋ'ρώτΐων τζρος άλληλονς (ΐάχας [ΰτορονΰα^ τότε δε των
5 τίρείττόνων γενών ^ ώΰτζερ ίν τη καλούμενη ϋ'εομαχία^ τιαΐ
ί.86ν. ταύτην ηαραδονναι τήν άντΙ\(ίταΰίν των 'ίιρώων τνρός τ ί-
νας δαιμόνιας φνΰείς^ ίνδείκννμένη τοις των τοιούτων
ίτίαΐειν δνναμενοις^ δτι καΐ τά πρώτιΰτα των τελευταίων
ίξιΰονταί τνως τοις ίΰχάτοις των τνρώτων^ καΙ διαφερόντως
όταν νη αντών κινηται και φρουρηται τοαν %'εων• καΐ ονκ

10 ^Α^ιΧλενς τιρος τον Ξάν^ον μόνος^ άλλα καΙ ^Ηρακλής οϋτω
ττρό^ τόν ^Αχελωον διαγωνίΰα6ϋ•αι λέγεται^ τνρος ον καΐ δ
^Αχιλλεύς την εαντον ζωην ίτζανάγων ονδε τονς τοιούτους
άγωνας άτζεΰείετο.

Το δΐ δη τρίτον των Λροκειμενων ζητημάτων διαλύ-

15 αομεν λέγοντες^ Ζτι τιρώτιΰτον μ}ν ί^ν τω ^Αχιλλει και προ-

ηγούμενον άγαΘ'ον ίτιανελϋ'όντι τω Στνερχειω τας τρίχας

ατίοκείραύ^αι κατά τήν ^τΰόβχεΰιν' άηογνόντι δε αρα της

ίτίανόδου καϊ τοϋτο ηειο^εντι προειτνούΰης της μητρός*

αντίκα γάρ τοι εΐίειτα με^ *^κτορα τζότμος ίτοΐ-

20 μος [η. 2; 96],

πώς ούχΙ το δεύτερον ην άναγκαΐον εις τιμίιν του φίλου
τας κόμας άφελεΐν; ίηεΐ καΐ 6 ιιαρ^ ημΐν Σωκράτης δέχε-
ται τους ΰτεφάνους^ οδ^ δ ^Αλκιβιάδης εφερεν τω &εω^ και
άναδειται καΐ ούδεν οϊεται τνλημμελες οϋτε αυτό^ τζοιειν οϋτε

25 τίοιοϋντα τον νεανίβκον ηεριοραν' καΐ ταντα ίν ^Αλκιβιάδτ}
δευτερω [ρ. 151*] τναρειλήφαμεν. ίώ λέγειν^ &ς ούδε ίεραί
7ίω τον Λοταμον γεγόνεΰαν αί τρίχες* δ γαρ μετά την
ετζάνοδον ιεράς αύτάς άνήΰειν ίτΐαγγειλάμενος άφαιρεϋ'εις
της ίηανόδου ΰυναφι^ρηται καϊ της τών τριχών άφιερώβεως.

5 ϋ'εομαχία (βο. ίη Πίβ-άΐΒ Τ) 10 οο^ίί&Γβ νίάβίπΓ άβ Σ
117 16 άγα^'όν] β.η κα^ή-αον^ 24 ούδ^ν] ν 88. ιη'

150 ΠΡΟΚΑΟΤ

ΙΗ Πώς άπολαγητέον νπερ της των τ^^ώων έν τχι
ποιήύει π€^ι τον βίον φαινόμενης ολιγωρίας η ολσ>ς
άτοπον χαρά τοις ποιτιταις έν τοις μνΌ^ις ίύτορίίΐς•

^Αλλα τούτων (άν αδην' ύηόλοι,ηον δε ίΰτΐ μοι τνερί των ί. 87γ.
εις τον "Εγχορα τω ^Αχιλλεΐ τζεπραγμενων καΐ των ττερί το 5
ΰημα ίΐξ,εων τον ΙΤατρόκλον, %αΙ ων εις τονς ξωγρηΘ-εντας
εδραΰεν ίμβαλων εις την τνυράν^ τον εΙκότα λόγον άττο-
δοϋναι. ταντα γαρ ονκ αληΘ^ τνερί άνδρας λεγεύϋ'αί φηΰιν
6 Σωκράτης [ρ. 39 1*^], ος ^ν &εας τναις Τίαΐ Πηλέως τον
ΰωφρονεΰτάτου ^ %αΙ αηο Αώς φνντος καΐ ύη6 τω ΰοφω- ίο
τάτω Χείρωνι τε^ραμ,μενον, εϊρηται μ£ν ονν χ«1 'ίηνο των
παλαιών^ ως θετταλικόν τι τοιοντον Ιϋ•ος ην (και 6 Κνρη-
ναιός [ΐαρτνρει Λοιητής'

ττάλα^ δ^ ϊτι θεΰΰαλος άνηρ

ρνΰτάξει φ&ιμενων άμφΐ τάφον φονΙας) ΐ5

και ως ταντα ΰνμηληρονντα την ιιερί τον Πάτροκλον οΰίαν
ηαρείλητιται. εΐ δϊ καΐ 6 '^Εκτωρ εϊλκε τον Πάτροκλον οντά
νεκρόν^ ίνα

ατί ωμοιϊν κεφαΧην τάμοι οξεΐ χαλκω^

τ6ν δε νεκνν Τρωηΰιν ίρνΰάμενος κνΰι δοίη 20
[Π. Ρ 126 8(1.],
χαΐ ταντα ούκ ηγνόηύεν^ άλλ' είπονΰης εγνω της 'Ίριδος'
μάλιΰτα δϊ φαίδιμος "Εκτωρ

ελκεμεναι μέμονεν^ κεφαλήν δέ ί ^νμος άνώγει

Ίΐη^αι άνά βκολότιεβΰι ταμόνϋ•^ άηαλης άτζο δει- 25

άλλ' ανα μηδ^ ετι κει<5ο' ΰέβας δε ΰε ^νμον ικέ-
ΰϋ'ω^

6 ών ιη^] ώ^ 14 Οαΐΐίιη. ίτ. 466 (Ιοουπι ίη<ϋοαηί ίρβίβ
νβΓ8ίΙ)ΐΐ8 ηοη αΐΐ&ϋβ βοΐιοΐ. Χ 397) 20 τρωήιαιν (ω ιγ.) |

'άμενος Ηοπι. | δώη (ω βχ ο; ι 88. ιη^ υν.)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 151

Πάτροτίλον Τρωίββί κνΰΐν μέλτζη^ρα γενεΰ^αί
[Π. 2; 175 8(1(1.],
τΐώς ου τήν τζρεπουΰαν αντώ δίχην άποδίδωΰιν ίλτιων τζερί
τον τον Πατρόκλου τάφον καΐ ταντ^ι τον φίλον τιμων^ καϊ
5 της (άν ίννοΐας α-ύτόν δία της έλξεως τήν τψωρίαν είΰτζραττό-
(ΐενος^ μή ποιήΰαντα δε δ(Γα υνροϋϋ'ετο τοις οΙ%είθίς άτζοδι-
δούς καΐ ταφής άζιω&ηναί ΰυγχωρων. δ γαρ τοίαϋτα μέ-
τρα ταΐς π^ά^εύιν ίτίάγων χατα την ολην δίκην ίνεργεΐ καΐ
ί. 87ν. τήν ηρόνοί,αν των &εων. δώ καΐ 6 \ τιοιητ^ις {ίτιηρε-
10 τοϋνχα ταΐς των κρειττόνων βουλήΰεβιν αυτόν ημερότερα
%ερΙ τον *Έκτορα βονλενεΰ&αί φηΰιν^ ως και ταΐς εαυτοϋ
χερΰΐν ^ερατΐεϋΰαι το λεΐ'ψανον'

τον ί' ίτνεΐ ονν δ μωαι λοϋύαν καΐ εχριΰαν ελαίω^
άμφι δέ μιν φάρος καλόν βάλον Ίιδε χιτώνα^
15 αυτός τον γ* ^Αχιλευς λεχέων ί%έΟ•ηκεν άείρας
[Π. Λ 587 8(1(1.].
τιάντα αρα κατά το ηροΰηκον αύτω μετρον αποδιδόταν τά
τιερί τους ατζελ^όντας ίνεργήματα' τον τε γαρ φίλον δια•
φερόντως ίτίμηΰεν ού μόνον καταγωνιΰάμενος τόν πολέμιον^
20 αλλά καΐ της ίννοίας αυτόν της άνοβίου δίκην εΐβτζραξά-
μενος' και αυ τνάλιν τω ΐίολεμίω της ύβρεως άμοιβίιν την
τε τιερΙ τόν ΠρΙαμον φιλαν&ρ(ύπΙαν καΐ την τζερι αυτόν
^εραηείαν ίβχάτην κατεβάλλετο.

Περί γε μην των ίηι τ^ Λύρα ΰφαγεντων τοβοϋτον
25 ρητέον^ οτι κατά μεν τό φαινόμενον η τε περί τόν Πά-
τροκλον αυτω τιμή και διά τούτων τελέως ΰυμτζετζλήρωται,
και ούδεν περί ίκείνους ώμότερον Ιπραξέν τι^ ^τβ ει πολε-
μίους οντάς αύτους (όΰπερ των οίλλων το{}ς προΰτυχόντας
άπέκτεινεν. τι γάρ αν διαφεροι προς τ^ πυρά τούτο πα-

1 τ^ωηαι 5 α^τόν ιη'] την (η βχ ο) 6 ροβί ^έ οβ υν.
βΓ3.8. ιη* υν. Ι Ζαα — οίηείοιβ ίιη. αάίΐ. πι* 8 άπάγων, οογγ. 1>

15 άχιλλενσ 25 ροβί τε όν 27 £ογ1;. βίί&ιη τι άοΐ. | η
88., ει βχ?

152 ΠΡΟΚΑΟΤ

ϋΈΐν ^ τνρος τω ποταιιω; τΐως δε ονκ αμείνον ίπραζαν ντ^ο
τον τνυρος άρδην αντοίς των ΰωμάτων άφανίΰϋ'ίντων, ?)
'ύττό των &ηρίων βτναραττόμενοί καΐ ταντα τώ Λνι^ονι
Λάΰχοντες^ τζρος ον φηΰιν 6 ^Αχίλλενς'

ίνταν&οΐ ννν κείΰο μετ^ Ιχϋ'νΰίν^ οι σ' ώνειλης 5
αΐμ άτιολίχμήβονται άκηδεες [11. Φ 122 δΐ^.].
εΐ δε δεί %αΙ των άτζορρητότερον 'ύττό του τία^ηγεμόνος
'ίίμων τεϋ'εωρημενων καν τούτοις τζοιήΰαΰϋ'αί μτ^ήμην^ ρη-
τέον οτι π&ΰα η τνερί την πνράν 1%είνην τον ΐΛχίλ\λεως ^ 8»^•
πραγματεία μιμείται τ6ν %αρα τοις &εονργοΐς της 'ψνχης ίο
αηα^ανατιΟμον εΙς την χωριΰτην ζωί^ν άνάγονΰα τήν τον
Πατρόκλον ψυχην, διο καΐ ΰτας ηρο της τζνρας £7Γ^κα-892
λεΐα^αι λέγεται τονς άνεμονς^ Βορραν καΐ Ζεφνρον [Π. Ψ
194], ίνα τίαΐ το φαινόμενον όχημα δια της ίμφανονς όν-
των τιινηΰεως τνχη της Λρετζονβης θεραπείας ^ και τό τον- 15
τον ϋ'ειότερον αφανως κα^αρ^'^ και εις τήν οικείαν άπο-
καταΰτη λη^ιν^ 'ύττό των αερίων και των βεληναίων καΐ των
ηλιακών αύγων άνελκόμενον^ &ς ηον φηΰΐν τις των ϋ'εων^
και τζάνννχος έηιΰηένδειν ηαραδεδοται τ-ί} ηνρα*

χρνΰέον ίκ κρητηρος^ ελών δέτζας άμφικντΐελλον^ 20
ψνχήν κικληΰκων Πατροκληος δειλοΓο [Π. Ψ" 219.
221]•
μονονονχι κηρνττοντος ημΐν τον %οιητον^ και Ζτι %ερϊ τήν
τον φίλον 'ψνχην η τζραγματεΐα τον ^Αχιλλεως ην^ άλλ ον
ιζερί το φαινόμενον μόνον^ καΐ οτι τνάντα ΰνμβολικως αντω 25
τΐαρείληΛται^ καϊ δ χρνΰονς κρατηρ της τίηγης των ψνχών,
καΐ ή βπονδίι της Ικεΐ^εν άτζορροίας κρείττονα ί'ωήν έτζοχε-
τενονβης ττ} μερικτΐ ψυχ'ρ, ^^^^ 'ή τζνρα της άχράντον κα-

1 ο'ύδ' \^7ίραξεν (εν ιγ.) 10 οί. ρ&ρ. Ρβ,γϊβ. 747 8(ΐ(ΐ.

(ΟβηΐιβοΙίΓ. ν^ίβη. Α^. 36) 13 βοράν 18 ο£. άβ ογ. οΗβ-Μ.
47 25 τό Ι)] τόν 26 πηγής] έτίϊ γήϋ οί. άβ ογ. ο1ΐ£ΐ1ά. 28
ανμβολον 8υΙ)&υ<ϋβη<1ηιη Β,ηί βηρρίβηάιιιη 27 ή (^πονδη τα^]

τήι ύΛονδήι 28 Λύρα] παρά

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 153

ϋ•αρότητος της εις το άφανες ηε^ιάγειν άτηο των ΰωμάνων
δυνα^ιεντις' καΐ όλως τνολλα της ύτνονοίας ταύτης λάβοι τίς
αν τεκμήρια τοίς τον τιαϋ^ηγεμόνος ημών ίντυχών. τοιαύτης
δΐ της τιερί τον Πάτροτιλον οίΰης ^ερατιείας ουκ αν απο
5 τρότζον τις λίγοι καΐ τονς δώδεκα τούτους τους τζρος ττ^
τίνρα ΰφαγεντας &(57ΐερ δηαδο^ς ΰνντετάχϋ'αι τ]} τοϋ Πα-
τρόκλου ψνχ'§5 το ηγεμονικών αντης τον ΐΑχιλλέως είδότος
καΐ ^εραηεύβαντος. διό και τον άριΘ'μόν τοντον &ς οίκειό-
ί.88ν. τατον τοις ίτνεΰϋ^αι \ μελλονΰιν καΐ ταις ηαντελεΰι ηροό-

10 δοις άνειμενον των ϋ-ε&ν ίτκλέξατο. τίολλον αρα δει κατά
τίνα της 'ψνχης ωμότητα δεινην και αγριότητα ταντα Ιτίεινος^
άλλ' ον κατά τινας ιερατικονς ^εβμο^ς ηερι τας των εν
τζολέμω τελεντηύάντων 'ψνχάς άφωριΰμενονς αττασαν την
τζραγματείαν ταύτην πραγματεύΰαΰϋ'αι. μήτ ονν ύτζερη-

15 φανίαν αντω ^εων τε καΐ αν^'ρώηων ίγκαλώμεν μήτε άπι-
βτώμεν^ ει ϋ'εας ων τζαις καΐ Πηλεως και Χείρωνος μαϋ'η-
της τοιαντ ϊηρα^εν. τα μϊν γαρ ως της όλης δίκης ΰτοχα-
ξόμενος^ τα δε πολεμον νόμω^ τα δε ίεραις μεϋ^όδοις χρω-
μένος ετζραξεν. ίν οίπαΰιν ί' δ ηοιητής τα μέτρα της

20 μιμήβεως τελέως διεΰώβατο.

Τα μεν ίή τνρός "Ομηρον βλετζοντα των Σωκρατικών
εγκλημάτων τοιαύτης ζαν^ άπαντήΰεως τνγχάνοι, ει δε
Θηΰέα τις και ΠειρίϋΌνν εΐΰάγοι των ηοιητών ίτά τήν της
^Ελένης άρηαγίιν ωρμηκότας η εΙς ΐ4ιδον κατεληλνϋ'ότας^

25 τάχα αν καΐ ταί5τα μνϋΊκώτερον λεγόμενα της τζρετζούΰης
ά^ιώΰαιμεν θεωρίας ^ λέγοντες τον άφανονς κάλλονς καΐ
ζρν^ τον Ιμφανονς ίραβτας γενομένονς τονς ήρωας τού-
τους μεμυ&ολογηβΟ^αι τήν τε ^Ελένην ήρτζακέναι καΐ εις
"Αιδου τνετνορεϋΰϋ'αι^ κάκεΐΟ'εν αζ τον μΙν δι^ ύψηλόνοιαν ύφ^

2 δυναμένη & λέγει \ τονς Βΐίβηιιη] όντόνό 8 οί. ΠιαβάΓ. 246®

11 έν,εινον ίθτ\>. Ι&ί&ί νβΛτιιη 18 τΐολέμον νόμω] Λολε-

μονμ^νωι οί. Ηβΐίοά. 221, 27 23 ο£. Ρ1. 891^ 29 α^τόν, οογγ.
Είκίβηη.

154 προκΑΟΤ

^Ηρατίλεους άνηχ&αι^ τον δε αντον τίου κατοιμεΐναί τιρος το
αναντες ίαχηον Ιτιιδονναι της θεωρίας άδυνατηβαντα, ει δε
κοίί άλλως τίως ίχει τα τοίαντα^ της Ομ,ηρίκης ονχ αητεται
τίοίήΰεως^ τοις τε &εοις τνανταχον %αΙ τοις κρείττοβιν ημών
γένεβίν καΙ ταΐς ηρωϊ%αΐς ζωαΐς το τίρέτίον άτνοδονβης κατά 5
την μ,ίμ,ηΰίν^ καΐ τα μίν άτΐορρητότερον ίνδειξαμενης^ τα δε
καΐ αντό\ϋ'εν 6νν νω καΐ ίταβτημη τίερί τούτων ημάς δι- ί. δ9Γ.
δαξάΰης^ %αϊ ονδεν άτζολειτίούβης γένος των όντων άδιε-
ρεννητον^ άλλ' ?κα(ίτα ΤΜχτα τήν εαυτών τά^ιν Ινεργονντα
τΐρός τε εαυτά καΐ τα όίλλα τναραδιδούβης, ίο

<ΐΒιβλίον β}

Α "Οτι πανταχον τον '^Όμηρον ώς ηγεμόνα πάύης
αληθείας 6 Πλάτων εϊω^εν 'γεραίρειν Ιόεντερον}•

]Α μεν τοίννν ίτάρ Ομήρου δυνατόν λέγειν ττρό^ τάς
εν Πολιτεία του Σαακράτους ίτΐΐΰτάΰεις ^ τοιαύτα αν εϊη. 1 5
Ίίάλιν δε αυ απτ άλλης αρη^^ης δεικνύωμεν^ ως αρα και αυ-
τός δ Πλάτων τΐολλαχοϋ^ ζτΐανταχου^ μεν ουν ως εΐηεΐν^
είύΐίοιεΐται τόν '^Όμηρον %αΙ φίλον ηγείται και μάρτυρα καλεί
των ίαυτοϋ δογμάτων^ τότε μεν ηρο των αποδείξεων ωβτίερ
εΙς &είαν φήμην αναφερών την τούτου φωνην τήν των 20
ρη&ηΰομένων άλήϋ'ειαν^ τότε δε μετά τας άτιοδείξεις άνέ-
λεγκτον άτΐοφαίνων την έτΐΐδτήμην έκ της ^Ομήρου κρίβεως^
τότε δε και ίν μέΰοις τοις τίερι των όντων λόγοις έτί αύ-

1 τό Ι)] τ£ 11 8.(1<1. βχ ίηάίοβ 13 δεύτερον οτίχπΏ. βχ
Β 1ίϋβΓ3. ο&ρυί; Ββςυβηβ ηοίαηίιβ 16 δεικννομεν 20 ηβ εΙς
ο,άάαβ Βιϋίβ την τούτον, ο£. £. 105 γ. [ϋίοη78.] 8.γβ 35,24 Όίο Ριυβ.
νΠ 22 Οαίβη. άβ 8,η. νϋ 60, 15 ΡοΓρΗ. 151, 15. 222, 11 Ν.
Μβη&ηά. τΐιβί. 45, 25. 134, 31. 139, 6 &1. Τ&ιηΙ)1. όγοΙτ. 8, 20
ΡΓα^βΓ Ββϋτ. £. Τ^ν'&οΙίΒΐηυίΙι 89 ΟΡ\ν ΜϋΠβΓ Β,ά Οίο. IV 1 ρ.
10, 20 ρΓΟ^. ^ο&ηηβ^ ΥΓ^ϋβΙ. 1888 ρ. 9 ΒΓβηοπβ 1ιβ11^ηί8ΐηβ8 432

23 τοΙς] των

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 155

τον άνατίέμ,πων τήν της θεωρίας άτιάβης άρχην. ίν Φαί-
δων ι [ρ. 94*^] [άν γάρ^ οηον δίαφερόντως δ Σωκράτης την
εαυτόν ξωην άνατΐλοΓ καΐ ΐίαν τό της ίταβτημης ηλάτος
ανοίγει τοις ίαντον ζηλοηαΐς^ τίολλοΐς δη τιύιν καΐ τταντο-
δ δοΛοΐς λόγοις τιαταδηΰάμενος ^ ως αρα άλλη [ΐέν ίβτιν ^
αρμονία των ΰωμ,άτων^ άλλη δε 'ή 'ψνχης φύΰις^ καϊ διί-
ξεναταί ταντα κατ' ονΰίαν ατί αλλήλων^ τελεντων Ιτά τόνδε
τον τνοιητην καταφεύγει, καΐ τοις ίκείνον ^ήμαΰιν ίναργε-
ύτάτοις τεκμηρίοις χρώμενος ίξτιρημενην ίηιδείκννύι την

10 ψνχήν της τιερί το βώμα των κράδεων αρμονίας, το γαρ

ί. 89ν. διαμαχόμενον^ φηΰίν, τΐρος τήν ίν τω βτη^ει τετα\γμενην

ξω^ιν κινουμενην καΐ λέγον' τέτλα&ί ίή κραδίη^ τιάντως

τζου κατά φνβιν ίξήλλακται τούτου τζρός ο διαμάχεται^ καΐ

το κάτεχαν ιύτάμενον τον δώματος ούκ αν ίν τω βώματι

15 την ύπόΰταΰίν ίχοί, καΐ οϋτω δη τΐροΐων δ Σωκράτης καΐ
αν μτίεραίνό μένος ^ οτι τήν ονΰίαν της '^υχης ετεραν χρη
φάναί της τον ΰώματος αρμονίας^ ωΰτίερ εΙς αφνκτον
ανάγκην κατακλείων τ6ν βύμτΐαντα λόγον' οίτε γαρ αν,
φηΰίν^ Ομήρω &είω ΐίοιητη ταύττ^ λέγοντες &μο-

ίολογοΐμεν οϋτε ημϊν αντοΐς [ρ. 95*]. %ολλον αρα δει
την ^Ομήρον κρίΰιν άτιμάξειν^ την τίρος αντον διαφωνίαν
ίν ιΰω τοις τναντελώς άδννάτοις τιϋ'έμενος] άλλα μην τζροβ-
ήγορον ίαντω καΐ φίλον ίνόμιξεν ίν τοις τΐερί 'ψνχης
λόγοις δ την τίρός εαντον άναρμοβτίαν της τΐρος εκείνον

25 ονδεν διαφέρειν 'ίιγούμενος, ίν δε τοις Νόμο ι ς ϋ'ειό'-
τατόν τε αντόν ηοιητί^ν αποκαλείς κα&άτνερ άλλοις άλλο τι
των ονομάτων^ καΐ τούτω τό ^ειον τζροβηκειν οίό μένος '
εοικεν γονν^ φηβίν^ ο^τος δ τίοιήτίις ϋ'ειότατος γεγονεναι'

1 άναΐίύμτίων Ι)] άνατΐέμτίειν (πέμ 88., α ροβί ν ^^ Λ Β,Ώ^β
ει ίτ.) 12 κινουμύνην ν&ΓΐΒ. Ιβοϋο 8.(1 τεταγμένην \ τέτλαϋ•ι\

τλ βί ϋ•ι ιη' υν. βχ? 16 ίτέραν"] έράν 21 άτιμάζειν

24 ίοΓί. άβΐ. 6 25 οι. ΤΩ. 682» (β•ει6τατον νοοΒ,ί Τ^τΐαβαπι

Ι 629^ ο£. Ιοη 530^)

156 προκΛΟΤ

καΙ τζερί της των ηολιτειων μεταβολής δίαλεγόμενος^ %€ίΙ ο-
τνως ^κ της τΐατρονομ,ικης ίτΐΐΰταύίας είς τοντο το ^χη^ιοι τνρο-
ηλ&ον των αν&ρώηων <^0ί^ οίκιΰ^ιοί διδάΰκων [ΓΠ 676*8(ΐ<ϊ.],
ηανταχον τήν ^Ομηρου μαρτυρίαν ηροΰτΐϋ'ηΰιν ^ καΐ τέλος 4
εΙς τίαύαν ποιητικην την ενϋ'εον μίαν ενφημίαν την μ,εγί- 395
ΰτην δίέτεινεν' &εΐον γαρ ονν ^ή καΐ τό τίοιητιν,ον
8ν γένος '&μ,νωδονν τΐολλων των κατ' άλη^είαν γε-
γονότων βύν τιύι Χάριΰί και Μονΰαις έφάητεται
ίχάβτοτε [ΙΠ 682*]. έν δ^ τω Μίνωϊ τήν τΐερί τονδε
τον ηρωος ν,ρίύιν ^ν εΰχεν '^Όμ/ηρος έ^ηγονμενος έτΐάγει' χ α Ι ίο
^Οδυΰΰείας έν Νεκυία δίκά\ξοντα χρυβονν α%η- ί.θΟτ.
Ίίτρον ί'χοντα τΐετΐοίηκεν [ρ. 319*^] , χαΐ οτι χρνΰονν
ΰκητΐτρον ονδεν άλλο ι) την τιαιδείαν λέγει τον Μίνωος ύ}
εϋ&ννε την Κρήτην [ρ. 320^]. καΐ ονκ έν τούτω τω δία-
λόγω μόνον ^Ομηρω χρηταί μάρτνρι της ηερί τον Μίνωος ι5
ίβτορίας^ αλλά καΐ έν Νόμοις [Ι 624*] γράφων μών ονν
κοτ-θ-' "Ομ,ηρον λέγεις &ς τον Μίνω φοιτωντος δι
Ινάτον ετονς 7ΐρΙ)ς τήν τον τνατρος §κάβτοτε βνν-
ονβίαν καΐ κατά τά^ τναρ εκείνον φήμας ταΐς τίό-
λεβιν ύμων 0•έντος τονς νόμονς; %αί όλως τΐανταχον 20'
την τΐερϊ των 'ίιρώων άληΟ•ειαν τταρ' ^Ομηρον δοκιμάζει
μαν&άνειν. έν δε τω Γοργία μετά τονς τιολλονς καΐ μ,α-
%ρονς ά^^ωνα^, ονς ύηερ ΰωφροΰννης τε %αΙ της άλλης
άρετης άτΐάβης Λρ6ς τον Καλλικλέα διηγωνίβατο^ μν^ον
διεξιέναι μέλλων^ ού μ,νϋΌν άλλα λόγον 'όντα^ καϋ'άτίερ φη- 2&
ύΐν αύτός^ και των Ιν "Αιδον δικαΰτων διαμνημονενβειν και
της άφ' ίν6ς τίατρός είς τρεις δημ,ιονργικας μ,ονάδας των
&εών τιροόδον και της έν τω τζαντί διακληρώβεως^ ατΐο της
Ομηρικής ύφηγήΰεως τάς της ϋ'εομν&ίας αρχάς κατα|3άλλε-
ται' &ΰ7ΐερ γαρ '^Όμηρος λέγει^ διενείμαντο την άρ- 30

«%<• χ»

1 Λολιτών (ι ίτ.), ΟΟΓΓ. Ι) 11 Όδνααείαςίι ει βχ ι ιη^
ιαμνημονεύβέισ πι* (υηάβ -ενσας Ι)), ν 88. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 157

^ήν ο τε Ζευς καΙ 6 Ποβείδών καΐ 6 Πλοντων [ρ. 523*]*
καΐ μίκρον ϋβτερον δίκαβτίιν ζβν^ '^Άίδου καϋ'ίξων τόν Μίνω
τοίΐς 'ψυχοίίς τήν ^Ομ,ήρον τζερί αύτου διδαβτιαλίαν ώς ί'ν&εον
Λρο6τίϋ•η6ιν [ρ. 526*^]. ίώ λέγειν οτι %αΙ των ίν "Αίδου
δ δίκαιωτηρίων τταρ' ίκείνου τας άφορες εϊληφεν' άλλα τοϋτο
μεν καΐ είβαν&ις μέτιμεν, ίν δε τ-^ Σωκράτους απο-
λογία [ρ. 41*] καΐ τιερί της λήξεως ην είχεν ίνδείκννται,
ν,αΐ της τίρος αντον βυντάξεως' ^ αν ^Ορφει ΰυγγενέβ^αι
Ι90ν. καΐ Ηΰίόδω καΐ ^Ομ,ήρω ίτΐΐ τζόΰφ αν τις δεξαι\το

10 νμών; ίγ^ω μ,εν γαρ τιολλάκις ίϋ'έλω τε&νάναι^ εΐ
ταντά Ιύτιν άλη^η, τις ονν μηχανί} μη ούχΙ ΰοφον όν-
τως τα Ό-εΓα γεγονέναι τον τοιούτον νομίζειν^ 7ΐρ6ς ον και
αντος άφορα καΙ ον ξηλωτ6ν '^γεΐται της ίν "Αιδον λήξεως
'δτιάρχειν^ το γαρ εΙς τήν δμοίαν ί%είνω τάξιν άτιοτίατα-

15 ΰτηναι ματιάριον όντως ύτνολαμβάνειν άηάβης μ}ν αντόν
ίτΐΐΰτημης^ άτίάύης δε άρετης ίτνηβολον γενεβ&αι μαρτυρεί,
εν δε αν τω Συμτίούίω (καΐ γαρ των ίνταϋ&α γεγραμμενων
άναμνηύωμεν ημάς αυτούς) αντικρυς καΐ την ολην αντον
Ίΐραγματείαν άτΐοϋ'αυμάξει καΐ ξηλωτην εΙναί φηΰιν τοις

20 εμφροΰι' τίαΐ εις '^Όμηρον άτ^οβλέψας τίαι Ηΰίοδον
%αϊ τους άλλους άγαμους ηοιητάς ξηλών^ οΰα εγ-
γόνα καταλείτίουδιν^ α ίκείνοις ά^άνατον τιλέος %αι
μνήμην παρέχεται αυτά τοιαύτα οντά [ρ. 209*^].
Ίίολλοϋ αρα δει τα ^Ομηρου ιιοιηματα καΙ των άλλων οΰοι

85 της ίνϋ'έου κεκοινοανήκαΰι |ϋαν/ας (οντοι γαρ αν δητΐου %αϊ
άγαΟ•οι τΐροΰαγορεύοιντο ηοιηταί) τρίτα τίαντελως άηο της

ρ χ

3 ^ν^εν, ΟΟΓΓ. ιη' 5 άφόρμάσ, βχρ. βί 88. πι* 6 κάί

(βίο) ΐΓ. πι* Ι είσαν^ις] εΐβ ιγ. πι* 7 ϊβχεν πι^, οογγ. πι*

8 ί) αν Ρ1.] Λαρ' πι^ (λ ίτ.), η αν 2Λ3Χ η αν 88. πι* 9 ομηρον
πι^, ω^ 88. πι* | δέξαιτο] ε βχ ι πι*, ι ιγ. πι* 10 ημών (αοο.

βϊ βρΪΓ. πι^ Ι τε^νάναι] τε%•νά 88. πι* | εΐ ταντα] εΐ τ ιγ. πι*
15 ντίολαμβάνει (καΐ 8ΐιρΓ&> ει πι^, οογγ. Ι) (ρθ88ί8 εΐ γαρ αυί
τω γάρ χό ρΓΟ χό γαρ) 21 τν. χονς άγ. βϊ οία Ρ1.

158 ΠΡΟΚΛΟΤ

άλη&είας καΐ φανταβίαν τίαρεχόμενα της γνώβεως των όν-
των 4ιγεΐΰ&αί^ ξηλωτά %αΙ άξίομ,νημόνεντα αντά τι&εμενος
είναι καΐ διανοίας ού της ίτνιτυχούβης γεννήματα, έν δε τώ
"Ιων ι τά τε άλλα ίξνμνει τόνδε τον ηοιητην καΐ τιαρα-
αελενεται τναντός μάλλον αυτω ύνγγενεΰ&αί %αΙ άπολαύειν 5
της νοερας αντον %αί ε%ι6τημονι%ης νφηγηΰεως' α μα δε
καΐ άναγκαιον εϊναι εν τε αλλο^^ %οιηταΐς διατρί-
βειν τζολλοΐς καΐ άγαϋΌΐς^ καΙ ^ή τιαΐ μάλιΰτα εν
Όμήρω τω άρίΰτω %αΙ ^ειοτάτω των τζοιητων^ καΐ
την τοντον διάνοιαν ίκμαν&άνειν^ μή μόνον τά ίο
ίτΓΐ^, ξηλωτόν ίΰτιν [ρ. 530^].

Έκ δη τούτων τε καΐ των \ τοιούτων απάντων ^ν ί 9ΐ γ.
ίχεΐνο ΰνναγάγωμεν^ οτι %αΙ τζροΰηγορον εαντω τον "Ομηρον
δ Πλάτων ύτΐείληφεν είναι %αΙ ηγεμόνα %αι διδάβκαλον ον
των τραγωδιοτίοιων (ϋόι/ον {τούτων μεν γαρ ϊύτω κα-θ-' ο6ον ΐ5
ίβτϊ μιμητής ηγεμών\ άλλα των ίν φιλοβοφία δογμάτων
ν,αϊ τούτων των μεγίΰτων. εΐ γαρ ίν μεν τοις τζερί &εών
λόγοις καΐ ηερί της τριττης των δημιουργών διανομής και
τίερί των Ιν "Αιδον λήξεων καΐ τιερί της 'ψνχιχης ονύίας
^ττ' αντον άνατνέμτίει την αίτίαν της θεωρίας ^ απάντων δε 20
ποιητών &ειότατον &πο%αλεΐ %αϊ ξηλωτόν τοις ίμφροβιν και
μετά την ίντενϋ'εν άπαλλαγην τήν προς αντον ΰννονΰίαν
τνερί πολλον τίϋ'εβϋ'αι ΰννομολογεΐ^ πώς ον παντί καταφανής
ίβτιν την τε ολην αύτον ξωίιν αποδεχόμενος καΐ τήν ποίη-
ΰιν άΰπαξόμενος καΐ 9^ν ίΰχεν περί των όντων κρίύιν οι- 25
κειού μένος; |ϋή τοίννν ίκ τ&ν ίν Πολιτεία γεγραμμενων
ίπαιρώμε&α λέγειν^ οτι της ^Ομηρον διδασκαλίας δ Πλάτων
ίοτίν κατήγορος^ μηδέ οτι κατά τά αντά τοις ΰοφιβταις και
την τούτον πραγματείαν είδωλοποιον άποφαίνει^ μηδέ όλως
διαφέρεΰ&αι τονς άνδρας ύπολαμβάνωμεν. και γάρ ίκεΐνος 30

1 φαντασίαν] ν τιΐϋιηιιιη ρατϋιη ίτ., & ηι^? 4 αά ίωνΓ

ίιη. μένωνι 7 καΐ οιη. Ρ1. 29 είδολοποών \ ο£. 8ορ1ι. 234<^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 159

ίνϋΌνΰίάξων καΐ ύπο των Μονβδάν άναβαχχευόιιενος ττερί
των &είων τ^ιας άναδιδάΰκει καΐ των άνϋ'ρωπίνων τιραγμ,ά-
των, ταντα 6 Πλάτων τάΐς άνελέγκτοίς της ίτΐΐβτ'ήμ,ης με-
ϋ^όδοις κατεδηΰατο καΐ δία των άτζοδείξεων ίναργέβτερα
δ τοις πολλοίς ημών χατέβτηβεν^ οϊ καΐ της τοίοιντης δεόμε^α
βοηθείας εΙς την των 'όντων τίατανόηύιν.

£. 9ΐν. /ίιά τίνας αίτιας έν Πολιτεία την *Ομήρον Β

7€θίηύιν ως άνεπιτήόειον αχονειν τοις νέοις άπεόοχί'

μαύεν• ^

10 ΈιΙ δε τοις ύττ' οτ'ύτω νομο^εττ^ τρεφομένοις καΐ κατά
το τίρώηΰτον είδος της ξωης τελείονμενοίς αβοιτόν τε την
'ψνχην ¥χειν οφείλουΰιν άτιάβης ποικιλίας καΐ της Ιναντίας
διαϋ'έΰεως τω καλώ ζκαϊ^ τώ άγαϋ'ώ καΐ τιρος μόνον τον
της αρετής ορον άτΐοβλετνειν ανάρμοβτός ίβτιν ή τοιαύτη

15 διδαύκαλία^ της μίν άτΐλότητος των &είων ΐίολνειδη ηαρα-

Ίίετάύματα μηχανηΰαμένη ^ της δε ύτϋερφνονς τίερί αύτων

αληθείας και της Ιηεκεινα των κάλων ιζάντων ίηάρ^εως

394 τά φαινόμενα αίαχρά και τα τιάρα φνβιν Λροτίαλνμματα

τιοιηβαμενη^ τζως δια ταντα τΐροβήκει την ^Ομηρικίιν Ο'εωρίαν

20 διοικίξειν της Πλατωνικής ψιλούοφίας^ εΐ μί] καΐ τήν αν-
τον τον Πλάτωνος τιραγματείαν διϊβτάνειν της Πλάτωνος
ετίιύτημης ανε^όμε^α*^ κατά γαρ τον αντον λόγον και ταν-
την οϊμαι τοις ίν εκείνι^ τ^ πολιτεία τιαιδευομένοις ούδαμ'^
τίροΰηκονΰαν άτΐοφαίνειν δννατόν. καΐ ηώς γαρ αν τιρετιοι

25 τοις κατηκόοις μίν ίΰομένοις των τον νομο&έτον προΰτα-
γμάτων^ αμιγή δε τΐρος τΐαβαν κακίαν τήν ?ωήν τνροβτηΰο-
μένοις^ νονν δε καΐ ίηιβτημην ίιγεμονα της Ζλης Ιτΐιτηδεν-
ΰεως τΐοιηβομένοις^ άκονειν Θραβνμάχον μεν τον βοφιΰτον

10 {>π πι•] έπ' 12 όφείλουσιν] 6 βί ει ίτ. ιη' 23 οϊ-
μαι] ϋσμεν ιη* {ΐ6 βχ?), 04 βί αι 88. ιη*

160 ΠΡΟΚΑΟΤ

βδελυρώτατον άτΐοααλοϋντος τον ΰοφώτατον [Γρ. Ι 338^],
Καλλίκλέους δε ηλιθίους τονς βώφρονας τζροβαγορενοντος
[(τθΓ§. 4:91®], αντον δε Σωκράτονς τήν ηδονην άγα&όν λέ-
γοντος %οίΙ τιροΰτίαταβτιενάξοντος^ άλλου δε \ ϋλλο τι φϋ-εγγο- ί. ί•2Γ.
μένον των ίν τοις δίαλόγοις κατά την φαινομ,ένην μ,ί^ιηβίν 5
τΐροβεβλημ,ένων; όλως γαρ μονοειδεΐς είναι χρη τους ηερί
των 'όντων λόγους καΐ άτνλας και άμ,ιγεΐς τιρός τα αντικεί-
μενα τας ύφηγήΰεις των ίκεΐ τρεφομένων νέων και καϋ'α-
ρευούβας άτΐάΰης μεν αμφιβολίας^ άτΐάβης δε τζοικιλίας^
άτΐάΰης δε της εναντίας τνρος την άρετην διαϋ'έΰεως. ττότ ίο
ουν η τοιαύτη των η&ών μίμηβις^ οΐαν οι Πλάτωνος τίροΐ-
ΰτανται λόγοι^ καΐ η τζολυειδης έξαλλαγί} των δογμάτων τού-
των και αϊ ΊΐαντοδατίαΙ των διαλεκτικών αγώνων έτίίχειρηΰεις
ηρος το είδος εκείνο της παιδείας βυναρμοαϋ'ήβονται^ μίαν
άτΐλότητα και 8ρον ίνα ζωής άεΐ μετα^έον^ εΙδώλων δε ηαν- ΐ5
τοίων καΐ φανταβίας άτΐάβης έξηρημένον; δια ταϋτα γοϋν
και 6 Σοοκράτης ίν εκείνοις διαβκεψάμενος^ ότίοιον είδος
λέξεως αν ηρέτνοι τοις τζαρ* αύτω τρεφομένοις νέοις εις την
ηερί των όντων διδαΰκαλίαν ^ μάλιβτα μεν άτΐοβκευάξεβϋ-αι
την μιμητικην Ιδέαν των λόγων τζαρακελεύεται καΐ της τΐοι- 20
κιλίας της Ιν ταύττζΐ κα&αρεύειν τους τζοιητάς^ ει δ^ αρα
και δέοι μιμηΰει τίροΰχρηΰϋ'αι^ των κατ άρετην ζώντων και
μετ Ιΐίΐϋτημης φϋ'εγγομένων προΐΰταβ&αι δεΐν την μίμηαιν^
άλλ ού των φορτικών καΐ αγοραίων η^ων ούδε των τνολυ-
κεφάλων θηρίων ουδέ ^λως των εναντίων τοις άγα&οις. ει 25
τοίνυν και η του Πλάτωνος αϋτη τΐραγμαχεία Λαντοδαπα
μ^ν εϊδη ζωής ατίοτυπουται ^ Λβ(ί^ ^έ άτίοδίδωύι το τνρέτΐον
έν τοις λόγοις ζκαΐ^ φϋ'έγγεται Άΰπερ ίν ΰκηντ} κατ
1\^ου^ίαν εκαύτος^ και δ ΰοφός και δ άμαϋ'ης^ καΐ 6 ί.92ν.

1 βδελυρώτατον] βυριβ. λ β,ΐίβηηη λ 3 ο£. Ρ1. IX 581° ?

4 8.η και Λως καταΰ7ΐενάζοντος? 11 τοΰαντη 15 μετα-
^^οΐ'] μετά ϋ'εο^α (ηοΐυί μεταϋ•Βθναης) 16 έξηιρημένην (ν ηΗ.
θχ?) 24 ο£. IX 5880 28 λόγοις] ολοια

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 161

ΰώφρων χαΐ 6 ά%όλ<χΰτος^ καΐ δ δίκαιότατος καΙ 6 αδικώ-
τατος, καΐ δ ετίίβτήμ,ων τίαΐ 6 ΰοφιοτης^ αγώνες δε ηαν-
τοΐοι των ίν φιλοοοψία δογμάτων ανακινούνται^ και τιον %αϊ
τίΐϋ'ανώτεροι των τα αΚηϋ'η καταβκεναξόντων εΐβΐν οι των
δ αντί'αεψενων ύτΐερηγορονντες ^ ηώς αν χώραν εχοι τιάρα τω
νομο&έττ} της άτζλης ίχείνης καΐ νοεράς ηολιτείας; ηώς δε
ον τα αντα αν τΐάΰχοι τοις Ομηρου τΐοιήμαΰιν; και γαρ
ταντα δια την τιοικιλίαν τών η^ών ον τΐροΰιεμεϋ'α και δια
τήν φαινομενην είδωλοηοιΐαν. 6 αντος ονν λόγος καΐ τον

ΐο'Χ)μηρον ημάς ίκβάλλειν της πολιτείας και τον Πλάτωνα
αντόν^ μάλλον δε εκάτερον μεν ηγεμόνα της ζωής ίκείνης
και άρχηγον αΐίοψαίνειν^ το δε μιμητικον αμφοτέρων δια
τίάΰης ώς είτΐειν της ίκατερον πραγματείας διηκον άτΐοδοκι-
μάξειν^ ως άλλότριον της κατ ίκείνην τελειότητος. τίολλα

15 γαρ τών δευτέρων και τρίτων αγαθών καταδεέΰτερα της
τίρωτίΰτης οντά πολιτείας 6 κατ αντην ιβτάμενος νομοϋ'έτης
άπούκενάξεται' λέγω δε οΐον τήν τών κτημάτων διανομήν^
7^ν ίν Νόμοι ς [V 737° δί^φ] παρειλήφαμεν^ την κατά λό-
γους αρμονικούς τών όλων διαίρεΰιν^ την τών αρχόντων

2θποικιλίαν^ την Ιδίαν τών παίδων έπιμέλειαν^ την δια της
μέΟ'ης παιδείαν [Π 672* 8(ΐθ[.]. άπαντα γαρ ταντα τοις
μεν κατά τήν δευτέραν πολιτείαν βιωβομένοις παντός μαλλόν
έβτιν προΰήκοντα^ τοις δε και εις Ικείνην την πρωτίβτην

84 και ο'ύρανίαν 'όντως τελεΐν μέλλουΰιν ονδαμΎΐ αν πρέποντα
ί. 98γ. φανείη. που γάρ η τών κλήρων διαί\ρε(5ις τοις πάντα
κοινά κεκτημένοις διαφέρει; που δΐ ή μεριΰτη τών παίδων
έπιΰταβία τοις κοινοΐς τών γιγνομένων πατράβιν; πον δε -ή
μέϋ'η καΐ τά ΰυμπόβια καΐ οι παιδικοί χοροί τοις άδιάβτροφα
τα ^^ παντελώς προβεβλημένοις και ονδεν προΰδεόμενα τών

80 ε%(ύ&εν επωδών; Τι ονν δει &αυμάξειν^ ει και οΐ Πλά-
τωνος λόγοι πάντων ημΐν τών καλών λειμώνας άφϋ'όνους

19 ^ί. Ρ1. 1β^. VI 1 8ς[(ΐ. ΥΠ 1 8ς[(ΐ. 28 ΛαιδευτιτίοΙ (ο£.

1β§. Π 664°) 30 ο^ν δεΙ βχ ο^ίέ ιη* 31 ο£. Ρ1. 8ορ1ι. 222»

ΡΕΟοι^πβ, θά. ΚτοΙΙ. \\

162 ΠΡΟΚΑΟΤ

προτείνοντες καΐ αϊ τών κατόχων ταΐς Μονΰαίς τίονψων
ηραγματεΐαί %^ τΐρωτίβτ^ι τών ττολίτειών ον όιαφέρουΰίν;
τω γαρ άτνλω το τίοικίλον^ καΐ τω μ,ονοειδεΐ τό τνολυείδες^
χαϊ τω τΐαραδείγματι της άρίβτης ζωής το μψητικόν γένος
ουκ αν τΐοτε τΐροΰαρμ,οΰ&είη' 7Ζαράδειγμ>α δέ^ φηΰΐν 6 5
Σωτίράτης^ τΐολιτείας ορ&ης καΐ τελεας γράφομεν. δώ καΐ
ηάντα αντη τΐρός άκρίβειαν τα άγαϋ'α φέροντες ατΐοδίδομεν^
την ενωβίν^ τήν απλότητα^ την άλήϋ'ειαν^ τήν αύτάρκειαν,
&ΰηερ ονν εϊ τις τοις νοητοΐς εϊδεβιν^ α <ϊή παραδείγματα
τών 'οντων είναι τι&έμεΟ'α^ ^χνί*^ τϋροΰάγοι καΐ μέγεθος ίο
καΐ χρόαν^ %αί 06α άλλα τζροβητίει ταις τούτων εικόΰιν^
«λλ' ον τοις τίραηουργοΐς και όντως ονΰιν γένεβιν^ ΰνγχεΐν
αντ6ν ζτα} κατ* οποίαν διεΰτώτα καΐ βυγκλώϋ'ειν τα άνάρ-
μοΰτά φαμεν^ οϋτως οΐμαι και τοις Ιν τ^ τελεωτάτΐβ τνολι-
τεία φνΰίν τε και τρεφομένοις η&εΰιν καϊ κατά τό %αρά- ΐ5
δείγμα της αρίΰτης παιδείας τελειονμένοις μιμήΰεις δια λό-
γων καϊ εϊδη παντοίας ξωης καϊ ΰκηνί^ν τών διαφόρων
πα&ημάτων <(των]> έν τοις αν^ρώποις προτείνειν ονκ αν
ποτέ ΰυγχωρήΰαιμεν, αμικτα γαρ πάν\τα καΐ άχραντα καΐ ί.98ν.
τέλεια επιτηδεύματα της πολιτείας εκείνης έξηπται * * * τών 20
άλλων απάντων ' καϊ οβα τω νω ΰύΰτοιχα καϊ τοις άνλοις
καϊ νοεροΐς λόγοις^ ταντα πρ6ς τήν παιδείαν μόνα τών
έκεΐ τρεφομένων έκλεγόμεϋ'α, παΰα δε αν μίμηβις τοις
φαινομένοις^ «λλ' ον τοις άληϋ'έβιν^ καϊ τοις πεπληϋνβμένοις^
αλλ* ού τοις ηνωμένοις τών δντων, καϊ τοις μεριβτοΐς την 2Β
φνΰιν^ άλλ' ού τοις άμερίβτως ύφεΰτηκόβιν έβτϊ ΰνξνγος,
οπον τοίννν ίνοειδίις μεν 6 της 3λης ζωής ΰκοπός^ κοι-
νωνία δε αδιαίρετος προτιμάται διαφερόντως της μεριΰτης^^^
περιγραφής^ άλη&εια δ^ αμικτος πρ6ς τήν έπίπλαΰτον καϊ

5 οί. Γβρ. II 371β VI 499^ 11 -α ϋλλα — εΜβιν ίιη. ιη'

12 ουγχείν"] γχεΐ ιγ. ιη' 13 8.<1<1. Ι) 15 φϋέίσιν (ε βχ

ο ην., <Γ βχ β) 20 ίοΓί. <^καΙ καΌ-αρά^ νβΐ ίίΐΐβ ς[ϊΐίά

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΙΑΝ 163

είδωλίκην εξιν Λροεβτητίεν^ τις μηχανή την πολυείδη μ,ίμηΰιν
οίκείαν {)7ΐ:άρχειν ττ} τοιαύττ^ τελειότητι; μ,ήτ ονν τήν Ομή-
ρου Λοίηύιν μόνον της τΐραηίβτης ίκβάλλωμεν τΰολίτείας^
άλλα καΐ τήν Πλάτωνος %ραγματείαν μετ ίκείνης^ ως τνολυ
5 της μψήΰεως άτίολαύουύαν^ μήτε την μίμηΰιν ταντην τίαν-
τελώς άτΐοδοοαμάξωμεν^ διότί τοις ίν ίαείνΎ} τ^ τίολιτεία
τΐαιδευομενοις έβτίν άνάρμοβτος' ού γαρ το τοίς τίρωτίΰτοις
μηδαμη τιροΰηκον καΐ της δεντέρας ^ τρίτης τάξεως άηε-
βτέρηται των άγα&ών.

10 "Οτι όιά πάύης τ^ς έαντον ύνγγραφης ^Ομήρον
ζηλωτής έύτιν 6 Πλάτων ταΐς τε λεχτιχαΐς άρεταΐς

καΐ ταΐς πραγματικαΐς.

^Αλλά τΐερί μίν τούτων ^λίς' Ζτι δε ον μόνον ήμΐν
14 παρεκελενβαχο ξηλονν τήν ^Ομήρου τζοίηύιν 6 Πλάτων^ %α-
ί. 94γ. &άηερ Ιν τω 'Ίωνι [ρ. 530^] γέγραηται^ \ καΙ 7ΐρ6ς τήν
ίτιείνον διάνοιαν άτΐοβλέηείν^ άλλα καΙ αντος ίντως ίΰτϊν
^Ομήρου ζηλωτής^ μά&οιμεν αν τήν τε ηροβεβλημένην ταν-
την των λόγων ιδίαν καΐ τήν των δογμάτων ίτΐΐΰτήμην^
ην τΐανταχον μεταδιώκει^ κατανοήβαντες. το μεν γαρ της
20 λέξεως εϊδος οτιως %ατ ίχνος Συνυφαίνεται ηαρ αντω της
^Ομηριτιης μιμήΰεως^ ΤΜχΙ &ς τα η^η ηάντα των διαλεγο-
μενων άνήτΐλωται καΙ αί της ζωής %εις μετά της ιΰης εν-
άργειας ήμΐν Λαραδεδονται ^ μεϋ• οδης και ''Όμηρος τους
ττερί των ηρώων λόγους διίΟ^ηεν^ καΐ &ς μονονουχι τΐαρόν-
25 τας εκάχερος και φϋ'εγγομένους τα ίαυτοϋ δόγματα και ζών-
τας τίαρίύτηβιν τούτους ο^ς αν μιμηι^αι^ τΐαντι καταφανές
καΐ δια των είρημένων ύηεμνηΰται, καΐ γαρ τήν φαντα-
βίαν ημών κινεί ΐίαντοίως ή τώνδε των ανδρών μίμηύις

1 'Λροβέϋτη%εν 16 άποβλύτνει, οογγ. Ι) 17 άβ ταντην

άτιΜίο; 8.η α-ύτωΫ 23 τιαραδέδοται, οογγ. ιη^

164 ΠΡΟΚΑΟΤ

καΐ τάς δόξας μετατίϋ'ηΰίν καΐ ΰνμμ,εταμορφοΐ τοις ύτιοκεί-
μίνοίς πράγμοιβίν^ &6τε Λολλούς μίν ^Ατϋολλοδώρω ΰννδα-
κρνείν άναβρνχωμενω ^ ηολλονς δε Αχίλλει ^ρηνουντί τον
φίλον^ καΐ τοΰουτοις ϋβτερον χρόνοις τά αυτά τΰάβχείν τοις
τότε τΐαρονΰιν. ο^δ^ γαρ "ημείς άκειναι δοτίονμεν των τζρα- 5
γμάτων δια την ίκ της μιμηΰεως ίναργη φανταΰίαν των
μεμιμημενων,

Εί δε τούτων άτναλλαγέντες καΐ τήν περί την λεξιν
τΐολυηραγμοΰννην άλλοις αφέντες ίτά την της θεωρίας άνα-
δράμοιμεν των ανδρών ομοιότητα^ πάλιν κάντανϋ'α τήν αν- ίο
ελεγκτον ίπιβτημην την αυτήν παρ^ άμφοτέροις διαλάμτνου-
ΰαν γνωύ6μεΟ•α καΐ τ6ν Πλάτωνα πανταχον μεταϋ'έοντα
τήν προς '^Ομηρον \ άφομοΐωΰιν. εΐ γαρ βονλεΰ&ε^ των ί.94ν.
έν Τιμαίω γεγραμμένων άναμνηύϋ'ώμεν^ ίν οϊς πάντα μεν
τα &εΐα γένη τον κόύμον^ πάντα δε τά &νητά παράγων, ΐ5
μίαν δε δημιουργικίιν πρόνοιαν έπΙ πάντα διατείνων μέχρι
τον ποιητον χαΐ πατρ6ς των όλων ανάγει τήν ^εωρίαν' τά
δε έπέτίεινα της άρχης ταύτης άφίηΰιν αρρη;να, πλην οΰον
τον νοητον παραδείγματος της δημιονργικης ?νεκα μονάδος
πεποίηται μνημην' δ γάρ τον παντός νποΰτάτης αντ6ς δη- 20
μιονργει τά αίβ&ητά προς το νοητόν παράδειγμα βλέπων,
ταντην τοίννν απαβαν την των όλων μέ&οδον ονκ άλλαχό-
^εν εμοιγε δο%εΐ ύννελεΐν ^ έτί της ^Ομηρικής ποιήΰεως,
ν,αΐ γάρ "Ομηρος περί των έγκούμίων πραγμάτων άναδι-
δάύ%ων καΐ της εις τό τναν κα&ηκούβης προνοίας των &εών 25
μέχρι τον ^ώς ανειΰιν καΐ της δημιονργιτίης αιτίας^ καΐ
είς μίαν ταύτην αρχήν ακίνητο ν καΐ άεΐ &(5αύτως ίδρνμένην
αναπέμπει τήν γένεΰιν των έν τω κόΰμω πάντων^ καΐ πα-
τέρα ϋ'εών τε καΐ ανδρών διά πάβης ως εΙπεΐν της πρα-
γματείας άννμνει τόν μέγιύτον τοντον Ο'εον' ώΰπερ ^ή %αΙ 30

3 άναβραχωμένωι ο£.^1ιαβ<1. 117^ | ^ρηνονντασ, οογγ. ιη^ |
οί- ^ 22 Τ 315 5 δοΐίονμεν τών] δο%ούντων (αοο. ιη^; ^ο-
' Ι) 14 ο£. Τίπι. 28« 20 ο£. Τίπι 30°8ς[ς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 165

6 Τ£(ΐαιος ^ώς]] ϋΰτερον άπογεννώντα μεν αντον τονς εν τω
ΊΐαντΙ %'εο\)ς τναραδίδωΰιν^ "δφιΰτάντα δε καΙ τάς μερίβτάς
ψνχάς καΐ εΙς άνδρων τίέμτίοντα γένεβίν' τοίαντη γαρ ή
τΐρωτίΰτη κάθοδος των ψνχών^ ην ίξ άνάγτίης άτιάβαις α'ύ-
5 ταίς προΰτίεΐΰ&αι παρά τον γεννηβαντος τΐατρος διατείνεται,
μέχρι δ ονν της |Λ^ρ δημιουργίας τιαι "Ομηρος ανατρέχει
καΐ Ίίάντα έξάπτει της τον ^ώς τΐατρονομικης Ιηιύταβίας^
Κρόνου δΐ καΐ ^Ρέας &ς αίτιων τοϋ δημιουργού διαμνη\-
ί. 95γ. μονενει^ κατά τους δεινονς των διαλεκτικών άτΐο της

10 τΐροΰεχονς αίτιας αύτω την ηερί τον δημιονργοϋ ΰ•ε€ορίαν
ωρμηΰ^αι βονλόμενος &ς έκεΐϋ'εν μάλιοτα καταφανή γενη-
ΰομένην.

Πάλιν τοίνυν 6 μ^ν &ειος τίοιητίις διττάς δημηγορίας
τον τΐατρος τ&ν 8λων ημιν έξέφηνεν^ &ς τιου καΐ ηρότερον

15 εϊτιομεν [ρ. 106, 21], ττρό^ τ(Λ}ς έγκοβμίονς &εονς^ καΐ την
μίν αυτών ετνιΰτρετντικίιν και ΰυναγωγον τών άκονόντων εις
τον ίνα δημιουργικ})ν νοϋν^ χωριΰτονς άτίεργαξομένην τών
τνρονοον μένων άτνάντων τονς &εονς καΐ ΰννελίΰΰονΰαν το
ττληϋΌς έιΛ την έ^τ^ρημένην μονάδα και ^ιος ενδον^ ως

20 φηύιν η τνοίηβις [Π. Τ 13], βνλλέγονβαν^ τήν ίέ προνοίας
χορηγών καΐ δννάμεων γεννητικών και προάγουβαν ετίαΰτον
εις τήν τών δευτέρων έπιμέλειαν καΐ κινητικίιν προς την
μετάδοβιν της τάξεως^ ίνα δ)ι καΐ τα εύχαχα τον παντΙ)ς
και δ έν τ^ φνΰει πόλεμος μετάΰχγι της τών &εών νοερας

25 επιΰταΰίας, δ ^έ αν Πλάτων^ ί) ει βονλεΰϋ'ε λέγειν 6 παρά
τω Πλάτωνι Τίμαιος [ρ. 41*], δημηγορονντα μεν (καΐ^
αντ6ς ώτό της νοερας περιωπής τον ττοττερα τών όλων
παραδίδωΰιν εις απαντάς το^)ς απ αυτοί; προεληλν^ότας
ϋ'εονς^ τονς τε άει περιπολοϋντας καΐ τονς φαινομένους

1 ύστερον ο£. 71, 6 ίΐιβοί Ρΐβ,ί. 324 ίη. | ο£. Τίιη. ^1^ 8(ΐ<ι.

2 'δφιβτάνταά 5 9Τρο(Τκ££.σ'9'α& πχαΐίπι προκεΐΰϋ•αι

8 'Ρέας ως] άρεωβ οί, ^ 203 Ο 187 18 αννελίΰΰοναα, οογγ.

πι* 21 γεννητικών] ω βχρ. βί η 88. ιη^ 23 ινα] ΐν ίτ. ιη^

166 ΠΡΟΚΑΟΤ

καθ' οΰον αν ί&ελωΰιν^ άλλ' Ιν τοις αντοΐς λόγοις τιαΐ
ίΛίΰτρεφοντα το ττληϋΌς εις εαντον καΐ εις τήν τΐρόνοίαν
άνεγείροντα των θνητών ' %αΙ τα μίν ηρώτα της δημ,ηγορίας
της ετΐΐβτροφης τοις Ιγκοϋμίοις &εοΓς της εΙς τον ίνα δη-
μ,ίονργον μεταδίδωβιν^ τα δΐ τελευταία της ηρονοητίκης των 5
καταδεεΰτερων δυνά\μεως. μιμούμενοι γαρ φηΰιν τήν ί 95ν.
ίμ^ΐν δνναμιν τζερί τήν ύμετέραν γενεΰιν ξώα «;7Τερ-396
γάξεύ&ε καΐ γεννάτε, τνάντγ} αρα φήΰομεν αντΙ)ν ^Ομίιρω
χαΐ τοις ^Ομήρου τΐοιήμαύιν ετώμενον τα τοιαντα γράφειν^
ξηλονντα τον τρότιον της τϋερί των δλων τζραγμάτων νφη- ίο
γηΰεως.

Και |ϋήν καΐ δ ίν τω Φαίδρω Σϋατιράτης ίν&εαΰτικώς
ηδη καΐ τΐοιητιτίώς φ^εγγομενος ανάγει μίν τονς ίν τω
τιόδμω &εο^ς εΙς τήν των νοητών τνεριωτΐίιν νφ^ ηγεμόνι
τω μεγίΰτω ^ιΐ' τοντω γάρ^ φηύΐν^ %%εται ΰτρατιά &εων ΐ5
τε και δαιμόνων κατά ένδεκα μέρη χεκοβμημενη
[ρ. 2 46®] 5 δαιτα δε και &ο£νην αΊηοΓς ηροτί^ηβιν και εν-
ηα^είας αμηχάνονς καΐ τ6 νέκταρ και την άμβροΰίαν^
ταύτα δη τα τζαρά τοις ηοιηταΐς ϋ'ρυλονμενα^ καί Ιτά την
εαντον μετάγει 0•εωρ£αν [ρ. 247®]. ού γαρ εΰτιν μαινομένω 20
βτόματι λέγοντα των τοιούτων ονομάτων άτΐέχεΰ^αι^ άλλ' 7^
τιρος τό δαιμόνων γένος οίκειότης η τΐροευτρετΐίξονΰα την
τον ^είον φωτός ηαρονύίαν ανακινεί τήν φανταΰίαν εΙς την
βνμβολικην άτΐαγγελίαν. τΐό&εν ίή ονν δ Σοακράτης οϊεβ&ε
την τοιαύτην των λόγων μέ^Όδον ι) έκ των ^Ομηρικών τίοιη- 25
μάτων άνήγειρεν; ί) ούχΙ καΐ '^Ομηρος τοιαύτα αττα γράφει
Ίίερί τε τον μεγίΰτον ^ώς καΐ των ετνομένοον αύτω &εών'

Ζε^ς γαρ ές Ω^κεανόν μετ^ άμύμονας ΑίϋΊΟ-
Ίΐηας

χ&ιξος ε'βη μετά δαΐτα^ ϋ^εοι δ^ αμα τνάντες οο
εΐίονται [Α 423 8ς[.]

3 δημιουργίαα, ΟΟΓΤ. ιη' 16 κεκοαμημένην, οοιτ. Ι)

19 ϋ•ορνβονμενα, οογγ. πι* 22 προαεντρεΛίζοναα 24 ά7(α\γελίαν

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 167

%αντΙ γονν τοντο καταφανές τω καΐ μετρίως της τοιαβδε
^ιωρίας ετντιΰϋ'ημένω^ οτι τόν μέγίβτον των &εών άνωθεν

ί. 96γ. Ικ των νοητών τρέφεΰϋ'αί ^ητέον Ιτά δαΐτα καΐ &οί\νην
ιόντα ζχαϊ^ ηρός τάς οικείας άρχας ίπίΰτρέφειν καΐ άτν
5 εκείνων %ληρονύ^αι των ίξτ^ρημενων καΐ ενοειδών αγαΟ'ων,
εκεί τοίννν καϊ οί Αίϋ^ίοτνες οι τω Ο-είω φωτΐ καταλαμηό-
μενοι κα\ δ ηρώτιύτος ^^κεανος δ της νοητής ηηγης άτίορ-
ρέων^ καϊ η πλήροαΰις ίκεΐΟ'εν τω τε δημιονργικω νω και
τιαβί τοις ί^ηρτημενοίς αντον &εοΐς.

10 "Ετί τοίννν '^Ο μηρό ς μίν άγαϋ'άτητι καΐ ανεκλείτίτω δυνά-
μει δια τζάντων φοιτώδγι των 'όντων και γνώβει τΐεριληητικ^
των όλων ενιαίως χαρακτηρίζει την Ιδιότητα των ^εων' καϊ
γαρ &εοι δωτηρες ίάων φηΰιν καί' &εοΙ δε τε τΐάντα
δύνανται^ καΐ ίν αλλοις' ^εοι δέ τε τίάντα ιΰαΰιν.

15 δ ^έ ^Α&ηναΐος ξένος ίντεϋϋ'εν όρμηϋ'εις κατεΰκενα6εν
άδαμαντίνοις &ς εΐηεΐν Χογοις τήν ί%ί ηάντα διήκουβαν
τνρόνοιαν των ϋ'εών' καϊ γαρ βονλεΰ&αι τΐάντα ηληρονν
άγα&ών τονς ^εούς και δνναβϋ'αι (ηάντα γαρ ποδηγονβιν
άνελάττωτοι καχά την δνναμιν 'όντες) και ειδέναι το ηρού-

20 ηκον αντοΐς, τιρούηκει δε αρα τοις %άντων αΐτίοις τό
ηρονοεΐν των βφετερων γεννημάτων^ τοις τζάντων αρχουβιν
το κοβμεΐν τα αρχόμενα ίττ' αυτών, οϋτ ουν δι ϊνδειαν
αγαθών τήν τζρόνοιαν άναιρετέον οϋτε δι ϋφεβιν δυνάμεως
(τΐολλοΐς γαρ -ή μεν της ευτΐοιΐας εφεβις τνάρεβτιν^ η δε

25 άΰϋ'ένεια τναράιρεΐται την ευεργετικην εΙς το\}ς άλλους ίνέρ-
γειαν^ οϋτε δι* αγνοιαν τών ίτιιβαλλόντων αύτοΐς εργων'
οϋτε γαρ εαυτούς οϋτε τα με^^ εαυτούς άγνοοϋΰιν, ταϋτα δί^
ουν δ ^Α&ηναΐος ξένος τοις άνελέγκτοις κατεδήΰατο λο-
γιβμοΐς^ ουκ άλλαχόϋ'εν ?) τίαρ^ ^Ομήρου τας κοινας καϊ δια

80 ττάντων τών ^είων γενών διηκούΰας ιδιότητας λαβών ^ την

2 τών 8β. ιη* 3 έτίϊ ιγ. ιη* 4 ροδδίβ βϋαιη ζ^τφ^
5 τΐληροϋβ&αι τών έξηιρημένων ίιη. πι* 8 ή 88. πι* 10 "Εη]
ότι 13 οί. » 325 κ 306 ί 379 15 οι. Ρ1. 1β§. Χ 900^ 8ς[(ΐ•

168 ΠΡΟΚΛΟΤ

άγαϋΌει\δη βονληΰιν^ την ατζερίλψηον δύναμιν^ τήν τίαν- :^.96τ,
τέλη των δντων νόηΰιν.

Προς δΐ τοίς είρημενοις ηαΐ τας ηαςί* άμφοτεροίς νε-
%υΙας ίν^μηϋ^ώμεν^ καΐ οτίως ^Ομηρφ μεν τά τε άλλα
διεΰκεναΰται ΛΟίητιτιως καΙ κοττά την ^είαν μανίαν %αΙ η 5
των διαφόρων εν "Αιδου λήξεων ηαράδούις (καΐ γαρ %ολα-
ξομένονς τινας κα2 κρινόμενους είΰήγαγεν^ καΐ κρίνοντας
άλλους %αϊ τία&αίροντας ^ %αί των χολάβεοον τωικίλα εϊδη
κοτΐ των κα&άρβεων τρότϋους ίξηλλαγμένους\ τω δε αυ Πλά-
τωνι καΐ ταϋτα κατά τον ^Ομ/ήρον ζηλον ηετίραγμάτευται. ίο
%αι γαρ ίν Πολιτεία καΙ Ιν Φαίδωνι %αϊ ίν Γοργία
περί των ίν "Αιδου 'ψυχών %αΙ ύτίο τί]ν βαΰιλείαν του
Πλούτωνος τελουΰών τΐολλα %αί 0•αυμαύτά διελήλυ^εν^ εν
Φαίδωνι μεν τους τόπους διαφερόντως τους εκεί και τά
ολα δικαιωτήρια των 'ψυχών αφηγούμενος^ ίν Πολιτεία δε 15
τάς παντοίας των κρινομίνων τίΰεις και την πορείαν αυτών
την ύπο γην καΐ τά δράματα τά περϊ αυτούς διεξιών^ ίν
δε τω Γοργία των δικαΰτών ζτάς^ τάξεις και τάς διαφορό-
τητας προηγουμένως ήμιν άναφαίνων, καίτοι πανταχού
πάντα αν εϋροις αυτω μνήμης ηξιωμένα^ αλλ' 0^5 μεν 20
πλείων 6 περί των δικαιωτηρίων λόγος ^ οζ δε 6 περί τών
δικαΰτών αυτών ^ ου δΐ δ περϊ τών κρινόμενων 'ψυχών και
τών ποικίλων περϊ α'υτάς παϋΐίΐμάτων, κα* οτι ταϋτα κατά
τόν ^Ομήρου ξηλον 6 Πλάτων διί^ηκεν^ ενδείκνυται που και
α'υτ^ς τω ποιητή τούτω μάρτυρι χρώμενος εν αΊηοις ίκεί- 25
νοις τοις λόγοις, καΐ γάρ &ς δ Μίνως χρυΰοϋν έχων
6κη\πτρον δικάζει και ίπιΰκοπεΐ τήν τών λοιπών δικαΰτών ί•97Γ,
κρίΰιν^ ίκ της ^Ομήρου νεκυίας είληφέναι ΰυνομολογει [Οογ§.
ρ. 526°] 5 καΐ οτι ^'υι/ά(?τα& τινές εΐΰιν καϊ τύραννοι και
βαΰιλεις οι τών μεγίΰτων αμαρτημάτων τάς μεγίΰτας τιμώ- 30

8 ρθ8ί καϋ'αίρορταα τών 16 τίαεις] ηείαεια (ει ρήηδ βχ
ι) Ι 7Τορβ/αν] ει βχ ι ιη' 26 μίνω 30 τάς ΐ)] κατά πι*

ίνεκα τάα ιη'

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 169

ρίας υπέχοντες (ΤιτνοΙ γαρ καί Σίβνφοι καΐ ΤάνταΧοι^ φη-
ΰίν^ χαΐ τΰαρ ^Ομήρω κολάζονται [ρ. 525^])5 καΐ οχι μέγίβτόν
εΰτι των της γης χαΰμάτων καΐ ταΐς ψυχαΐς φριτιωδέΰτατον
διτίαιωτηριον δ Τάρταρος' τούτον γάρ^ φηβΐν δ ίν τω Φαί-
βδωνί Σωκράτης [ρ. 112*], καΐ '^Ομηρος δίαμνημονενει,
λέγ(ον'

τηλε μάλ' -ξχ^ βά^ιΰτον ΰττό χ^ονός ίβτί βερε-
ϋ•ρον.
εηεΐ καΐ των τνοταμών ίκεΐ&εν τήν [βτορίαν ηαρείληφεν*
10 καΐ γοίρ οτι τνάντων ίΰτίν 'Λκεαι/ός Ιξωτάτω των ^ευμάζων'^
^ίΙκεαν6ς μίν τίρώτα^ τον οϋηως εβτι τΰερηΰαι.
καΐ τΐερί τ&ν άλλων ώααντως'

'^νϋ•α μεν εΙς ^Αχέροντα Πνριφλεγέ^ων τε ρέ-
ουΰί
15 Κωκντός θ-' ος ίή Στνγ6ς ϋδατός ίβτιν άτνορ-
ρώξ [κ 513 βί^.].
ο^εν οϊμαί καΐ δ Σωκράτης Στνγων αύτον τίροΰέίρηκεν
[ΡΗ&βά. ρ. 113^]. ίν δε τη Πολιτεία [Χ 614^] της νε-
κνίας αρχόμενος ούκ ^Αλκίνον φηβΐν άτΐόλογον ίρειν, άλλα
20 αλκίμου τινός άνδρος ^Ηρ6ς τον ΐΑρμενίον το γένος Παμφν-
λον^ μονονονχΐ λέγων βαφώς^ οτι τήν ηαρ* ^Ομηρω νέκνιαν^
εαντω τνρο&είς καΐ ίκείνην τίαράδειγμα τνοιηβάμενος μέλλει
897 καΐ τζερί τούτων διαλέγεΰ^αι των έν έκείνω τω μν^ω προκει-
μένων εΙς άφήγηΰιν.
2δ Αλλά μην και ει των ίν Κρατύλω γεγραμμένων άνα-
μνηα&είημεν^ μάϋΌΐμεν αν καΐ εξ εκείνων^ οτι δια τΰάντων
ως εΐιιεΐν των ίν φιλοΰοφία ΰκεμμάτων εΙς την ^Ομηρον
τζοίηβιν άτιοβλέτΰων δ Πλάτων εκείθεν παραδέχεται τάς ηρώ-
£.97 ν. τας ύτνοϋ'έβεις των λόγοαν, \ πρόκειται μίν γαρ αντω τΰερί

6 η. Θ 14 7 τήλε Ηοιη.] τήιδε 10 έξωχάτωι (ι βχ ν)
ιη^ ο βί ν ΒΤίρΓΗ. ^ βΐ; ω 88. ιη* | χών 88. πι® 681 Οά. λ 158

13 εΐΰ' άχέρων τε 19 έρεΐ, οογγ. 15 (ρθ88ί8 έρω)

23 τούτου ιη®

170 ΠΡΟΚΛΟΤ

Όνομ>άτων ίν ίκείνω τφ διαλόγω την άληϋ'εβτάτην ίτίφηναι
^εωρίαν' δίττών δε αν όντων ονομάτων χαΐ διττούς ίχόν-
Ίΐων της αιτίας άτΐολογιβμούς^ τους μεν άγνώβτονς ημΐν^
τονς δε γνωρίμους^ ετιατέρων τον ^Ομηρον τΰοιεΐται μάρτυρα
[ρ. 392*]. ΰαφέΰτατα γαρ ίκεΐνον δίαΰτείλαΰϋ'αί τά τε αν- 5
^ρώτανα καΐ τά &εΐα των ονομάτων^ την Βατίειαν τίαΐ την
Μνρίνην^ καΐ ΞάνϋΌν λέγοντα τόν τίοταμον καΐ Στιάμαν-
όρον, καΐ την χαλτιίδα το ορνεον καΐ τήν τίύμινδίν' %αΙ
τούτων τά μίν νοερώτερα καΐ της φύΰεως των ύτιοκειμενων
τελεως άντεχόμενα τιραγμάτων καΐ κατά τον αΐΰϋ'ητον τν- ίο
Λον εύτΐρετνεβτερά τε και εύφωνότερα των ^εών Ι'^^/ονα
τι^εμενον^ τά δε τοις είρημενοίς αηαβι τούτων λείΐΐόμενα
των άν^ρώΐίων' %αϊ των άνϋ•ρωΛεί(ύν αν τά μεν εις
ίμφρονεβτερονς άνάγοντα νομοϋ-ετας^ των δε τονς άφρονε-
ύτέρονς τνοιονντα χνρίονς της ϋ•ε6εως^ Κ^ζ^ ^^ "^οΓ^ τνερί ΐ5
τον Αΰτνάνακτος καΐ τον Σκαμανδρίον δεδήλωκε. ταύτας
δη καΐ τοιαύτας &ρχάς 6 Σωκράτης ηαρ^ ^Ομήρου λαβών
της τζερί των ονομάτων ϋ•εωρίας διορίζει^ τί μεν ίΰτιν αν-
των τ6 φύΰει, τι δΐ το Θ'έΰει^ και τις μεν ή τιρος τά πρά-
γματα αντών 6μοιότης^ τις δε η άτιολιύ&άνονβα των δηλον- 20
μένων άνομοιότης^ καΐ οτιως τά μ^ν τιρώτιΰτα των ονομάτων
καΐ ο6α ϋ'ειά βνννφέύτηκεν τοις ονΟιν^ τά δε δεύτερα άτνει-
καΰίαν τινά φέρεται των 'όντων^ τά δε %ολλο(5τά &λ6 της
άλη&είας καΐ της τοιαύτης δμοιότητος άτίοπέτιτωκεν' και
όλως ατΰαΰαν ίκείνην τήν ηραγματείαν ^Ομήρω καΐ τοις 25
ίν&έοις τιοιηταΐς ετνόμενος διε7ίραγματεύ\6ατο. ί• 98 γ.

Μη τοίννν μηδέ εκείνο τίαρώμεν εις ίνδειζιν εναργε-
ύτέραν της τον Πλάτωνος τζρός "Ομηρον φιλίας ^ οτι και

1 ^κφ^ί,ναι 6 οί. Β 813 8(1. Τ ΊΑ. ^ 291 7 μνρΰίνην

10 αϊα^τόν — τε %αϊ ίιη. ιη*, ς[τΐ8.β βϋαιη ε-ό ίη εύφωνό-

τερα ίτ. 13 αν] καϊ 88. ιη' 14 έμφρονεατέρονβ] ν 8ΤΐρΓ8>

μ πι* 16 καϊ τον 88. ιη* 17 Όμηρου] δμήρωι (ω βχ ο,

ι ρθ8ί Β,άά.)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 171

την οίτιονομίαν ηολλαχοϋ ξηλοι των ^Ομηρικών ύτϋοϋ-έβεων.
ο μεν γαρ τήν ^Οδυΰΰέως πλάνην τριτιλην ^ιμΐν άφηγήαατο'
τιαΐ γαρ γινομένην αύτί^ν τΐαραδίδωβί^ καΐ ίν όιηγήβεΰί τον
^Οδνϋΰέως ηρός τον ^ΑλκΙνονν^ χαΐ αί %άλιν εν τοις 7Ζρ6ς
5 την Πηνελότΐην λόγοίς ΰυνεβηείραμένως αηαΰαν τιεριλαμβά-
νοντος. ο δε την τνολιτείαν τριηλαΰιάΰας φαίνεται' καΐ γαρ
ίν ΊΊειραιεΐ την τνρώτην α'ύτης ίτίφανΰιν γενέΰϋ•αί φηβίν^
καΐ ίν αβτει διηγονμένον τον Σωκράτονς^ καΐ Ικ τρίτααν
βννοητιγ,ως αντην τνρο της φνΰίολογίας τοις άμφΐ Τίμαιον

10 καΐ Κριτίαν άτναγγελλοντος. ηάνν γε ονχ ^ρατε της ^Ομη-
ρικής τνοιήβεως ύτΰερερώντα τον Πλάτωνα καΐ των ίν αντ^
μνβτικών διανοημάτων^ ος καΙ την φαινομένην αύτον ζήλοι
μεταχείρηΰιν και εΰτιν ονκ ίν^εάξων μόνον καϊ μν%Όνς
βνντι&είς^ άλλα %αΙ φιλοβοφων και ρητορενων ^Ομηρικός»

15 και γαρ η της μιμήβεως ίνάργεια και η ποικιλία των ηΟ'ων
καΐ ή τών δνομάτων ωρα καΐ η της οικονομίας τέχνη και
η των Οχημάτων ίξαλλαγη της ^Ομηρικής ίβτιν Ιδέας μεβτη'
και ούχ οΐ τραγωδιοτΐοιοί μόνον Λολλα των τναρ^ ^Ομήρω
βραχείας μνήμης 'ίι^ιωμένα βκηνας καΐ 'ίτιζο^έβεις ίτζοιήβαντο

20 τελείας^ άλλα και αντος δ Πλάτων ίκ μικρας αντω δεδο-
μένης ίκεΐΘ•εν άρχης τζραγματείας ολας και διαλόγονς τνολν-
ΰτίχονς ΰννεγράψατο, φέρε γαρ ενός ίτζιμνηβ^ώμεν ^ ει
βονλεΰ&ε, καΐ τοί)ς ίν ^Αλκιβιάδ^ι [Ι 129 8<ις[.] τον Σω-
ί, 98 Γ. κράτονς ϋ•εωρηβωμεν λόγονς^ ίν οϊς \ άλλο μεν το χρώ-

25 μενον εΙναί φηΰιν ίκεΐνος^ άλλο δε το οργανον' και το μίν
ίν ύτΐηρέτον μέρει τετάχ^αι^ το .δϊ ί^ΐζίρηβ&αι της εκείνου
φνύεως' και τόν εκαβτον ημών οϋτε ίν ττ) χείρονι μοίρα
την ύτιόΰταβιν ί'χειν οϋτε ίξ αμφοτέρων ΰνμτιετΐληρώΰϋ'αι^
τον τε όργανον λέγω καΐ τον χρωμένον^ άλλα κατ α'ύτο

80 μόνον τελέως άφωρίβ^αι τό χρώμενον, ο&εν ίή κατά τήν

6 οί. ρ. 16, 2 10 γε ιη'] τε πι* 11 ^'Λερο^ωντοί \ αΰ-
ττβ ταντηι ιη® 12 ηοηηβ α'^τΫιςΊ 24 %'εωρήοομεν^ οογγ. Ι)

1 72 προκΑΟϊ

ψνχήν αντον ύφεύτάναί τήι/ των ΰωματικών οργάνων εξ-
ηρημένην ίτϋΐδείτίνυβιν ^ καΐ ταύτην ον τναΰαν^ άλλα την
νοεράν^ ^ν καΐ ούτωβί τνως αντ6 το α'ύτό τΐροβείρητιεν
ίν ίκείνοίς. αύτο ^άν γαρ ααΐ ή ψνχή ηαΰα τΰρός το οΰτρε-
ώδες όργανον ^ τό ίΙ όντως αΌτό τοντο αρα ην ΙκεΓνο το 5
νοερόν είδος της ψνχης. ταντην δη ονν βνμηαΰαν των
δογμάτων τήν ^εωρίαν τζερί της φύΰεως ημών ία των Ομη-
ρικών ηοιημάτων μοι δοχεϊ τιαραλαβων τοις άτΐοδειατικοις
λόγοίς Ιγ,ανως τίοχαδήβαΰ&αι. καΐ γαρ ίκεΐνος τΐρώτος δίέ-
%ρινεν τ6ν %γ>αβτον ^ιμών άττό των ίξηρτημένων οργάνων ίο
καΐ δίεΰτήΰατο καλώς τα εϊδωλα τών τιρωτονργών ύτνοβτά-
ϋεων' δηλοί δε δ βοφώτατος^Οδυβΰενς ΙνΝεχνία [λ 60ΐ8(ΐ€[.]
τόν ^Ηρακλεα λέγων Ιδεΐν γνμνον τόξον ίχοντα χαΐ
τΰροΰτι^είς εϊδωλον^

αντος δε μετ ά^ανάτοιΰί (^Ο'εοΐβιν^ 15

τέρπεται ίν ^αλίτι χαΐ ίχεί καλλίΰφνρον '^Ηβην^
καΐ ονδεν άλλο Ινδειτινύμενος^ 3) οτι την μεν άληϋ•ινίιν
τον ^Ηρατίλεονς ονύίαν ίν τ^ ψνχ^ τίϋ'εβ^αι τίροβήχεί^ το
δε Ιξημμενον της ψνχης εϊδωλον όργανον εκείνον καΐ άτνεί-
καΰίαν τνρος ίχεΐνον φερόμενον ^ άλλ Ο'ύκ Ικεΐνον ύτνο- 20
λαμβάνειν, ανω&εν <(αρα^ α%ο της Ομηρικής ύφηγηβεως
ηρτηται τα περί τον άν&ρώτιον τω Πλάτωνι δοκονντα^ \
μηδέ τών ονομάτων άπούχομένω τών ^Ομηρικών, τό γαρ ί- 99 γ•
αυτό τό α-ύτό τζό^εν άλλαχόϋ'εν αν φήΰαιμεν ί) ίκ τον αυτός
^έ μετ' άϋ•ανάτοιαι ^εοΐΰιν ίχειν την άφορμήν^ και το 25
τήν βωματικ^ιν φνβιν εϊδωλον της αληθινής ούΰίας άποκαλεΐν
πώς ούχΙ παντί δηλον έκεΐΟ'εν μετενηνεγμενον; ίτζεί καϊ το

ηλ^ε ί' ίπι ψνχή θηβαίον Τειρεΰίαο

χρύαεον βκηπτρον Ιχων \λ 90 δφ],
ΰαφώς τόν εκαΰτον ημών ίν ψνχτί διορίζεται τήν ϋπαρ^ιν εχειν, 3^

1 σωκρατικών, οογγ. ιη^ 3 οί. Ρ1. Αίο. Ι 130^ 10 Ικά-
ίττων τιν. ιη^ οογγ. ιη®

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟ ΑΙΤΕΙ ΑΝ 173

898 Πώς αν τις άπολσγτιύαιτο προς τα έν Φαίάρφ ^

{^ηθ'έντα περί ^Ομήρον, έν οίς όοχεΐ τόν Στηύίχορον

ώς μονύιχώτερον προχρίνειν•

^ΑλΙχί τούτων μεν ττολλα &ν εϋροί τις παραδείγματα
5 ττρός την ίκατέρου ηραγμ,ατείαν άτΐοβλετζων, ίτζεϊ δε ταντα
ύτΰέμνηβταί^ μίκρα περί των ίν ΦαΙδρω γεγραμμενων ηροβ-
^•εντες τονς τνερί της ηοιητνκης άνακίνηβωμεν λόγους^ οϋς
δ ίν Πολιτεία Σωκράτης ίν τω δ ε κατ ω διέξειβιν, ιΰως
γαρ αν τίνες καΐ ΰφόδρα τόν Πλάτωνα φαΐεν τήν Ομήρου

10 δόζαν άφανίξειν χαΐ Ικ των ίν τω Φαίδρω [ρ. 243*]
τΰερί της τίαλινωδίας είρημένων. ί'βτί γάρ^ φηβίν^ τοις
αμαρτάνονβιν ηερί μν&ολογίαν 7ίαϋ•αρμ6ς αρχαίος^
δν '^Ομηρος μεν ονκ ηύ^ητο^ Στηβίχορος δε. των
γαρ ομμάτων 6τερη&εΙς δια τήν ^Ελένης %α7ΐηγορίαν

15 οντί ήγνοηΰεν Άΰτνερ '^Ομηρος^ άλλ' είτε μονβιτιος
&ν ί'γνω τήν αΐτίαν^ χαΐ ηοιει εν&νς' ούκ ίΰτ ϊτν-
μος λόγος οίτος' και τα τούτοις ίφεζης^ ίν οϊς τά τε
άλλα δηλός ίΰτιν^ &ς αν φαΐεν οι τ&ν τοιούτων άντιλαμβανό-

19 μενοι βημάτων ^ τον '^Ομηρον λοιδορών^ καΐ οτι Στηΰιχόρον

£.99 ν. κατα\δεέβτερος εΙς το γνώναί τε τήν αίτίαν των δαι-
μονίων μηνιμάτων καΐ γνόντα δια της παλινωδίας ίλάΰαβϋ'αι^
ίτΐει καΐ τό τίατιηγορηβαι την ^Ελένην τίαΐδα τον μεγίατον
^ιδς λεγομίνην καΐ τό δι ϊνδειαν μονΰικης άγνοηβαι το
τΐάϋΌς δόξειεν αν μεγάλην μοΐραν ί'χειν της ίτυερί αντον

25 βλαβφημίας,

ΐ4λλ' ονν γ,αΐ τζρος ταντα λεκτεον^ οτι Στηβίχορος μίν
δ ^Ιμεραΐος %άντα τον ΛερΙ της ^Κλίνης μν%Όν &}ς λογον
οντά %αϊ γεγονότων μόνον ηραγμάτων άφήγηβιν τναραδε^ά-

άό
5 ίαάΰτου 9 τόν 15] των 18 άλΙτ^Χόό] άδ 88. ιη*, ~ βχ ',
8.00. ίη ο ιη^, ροβΐ; ο Γ8.8. 21 μηνημάτων, 8ΤΐρΓ3. ην 88. ιμ ιη'
Ι Ιάΰαβ&αι 22 ιιατηγορήσαι, οογγ. ιη'

174 ΠΡΟΚΑΟΤ

μένος καΐ κατά χονχον ίή τον τρόπον τήν τιερί αντον
τΰοίηΰίν δία&είς είκότως τιαΐ δίκης τυχειν καΐ δια την Ικ
της μονΰιχης ώφέλειαν ίηιγνώναι τήν ίαντον τΰλημμελείαν
λέγεται^ '^Ο μηρός δε κατ' αλλην οΐμαι καΐ τελεωτέραν της
ψνχης εξιν άτιοβτάς μεν τ&ν Ιν αΐΰ^ΰει φερομένων κα- 5
λών καΐ της φαινόμενης αηάΰης αρμονίας την εαντον
νόηβιν ύτζεριδρνΟας ^ εΙς δε τήν άφανη καΐ όντως ονβαν
αρμονίαν άνατείνας τόν της ψνχης νονν καΐ ηεριαχ&είς εΙς
το &ληϋ•ιν6ν κάλλος ύττό των τα τοιαντα δίαμν&ολογεΓν
είωϋ'ότων άφαιρε&ηναι των ομμάτων εϊρηται καΐ τοιοντόν ίο
τι ηα&εΐν^ οίον δη καΐ αντος τον ^ημόδοκον τον τιάρα
τοις Φαίαξιν ωδον τζετιον^εναι φηβΐν^ ον 6 θεός 6 της
μονβιΐίης χορηγός

οφθαλμών μεν αμερβε^ δίδον δ^ ηδεΐαν άοιδήν
[θ 64]. 15

και γαρ τοντον αντικρυς της ίνϋ•εαβτικης αύτον ζοοης παρά-
δειγμα τΰροεΰτηύατο^ καϊ δια τοντο της μεν ίμφανονς άτνά-
<5ης αυτόν αρμονίας καΐ τον κάλλους δια την ίκ της
Μονΰης κατακωχί^ν ίξΐ[ΐρηΰ^αι λέγει^ τοις δί νοεροις περί
&εα>ν κμΪ μνβτικοΓς διανοήμαβιν τας ίαντον διαποικίλλειν 20
ενεργείας, \ καΐ ονχ '^Ο μηρός μόνον καΐ Δημόδοκος Ικεΐνος^ ί. ιοογ.
άλλα καϊ ^Ορφενς μυ&ολογεΐται τοιαντα αττα τραγικώς πα-
Ο'εΐν δια τήν ίν μοναικτ} τελέαν ξωην' ΰπαραχϋ•εΙς γαρ καΐ
μερια^είς παντοίως τόν τγδε βίον άπολιπεΐν^ Ιπειδί] μερι-
βτως οϊμαι καϊ διγρημένως αύτοϋ μετέαχον οι τότε της 25
μονΰικης καΐ ολην αμα καϊ παντελή την ίπιβτήμην ού δε-
δννηνται δέξαΰ^αι, το ί' ονν άκρότατον αίτης μέρος καϊ
πρώτιβτον οί τήν Αέββον οικονντες παρεδέξαντο' και που
δια τοντο καϊ τήν κεφαλήι/ δ μνΟΌς τήν εκείνον βπαραχ^έν-
τος εις Αέββον έξενεχ&ήναί φηβιν, άλλ' ^Ορφενς μεν ατε 80

14 ί' βχ ίέ 16 τόίοϋτον \ αύτον 17 ηροΰεΰτηΰατο,

ΟΟΓΓ. Ι) Ι μ^ν βχρ. ιη*? 19 κατακωχήν, ίοΓί. ο βχ α Β,ΗβΓΟ

ίαούυιη | λέγειν 28 που βχ τοι πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 175

των ^ιοννύον τελετών 'ίιγεμων γενόμενος τα όμοια τΐα&εΐν
'ύίτυό των μν^ων εϊρηταί τω ΰφετέρω &εω (καΐ γαρ 6 ΰτια-
ραγμος των ^ιοννβια'κ&ν ίν Ιβτιν ΰυν^ημάτων)^ '^Ομηρος
δε άφαιρε&ηναί των δμμάτων λέγεται^ διότι ίή ηαν τό

5 φαινόμενον τίάλλος ύτνερδραμων καΐ τ6ν ίνταϋ&α τ&ν 'ψυχΰόν
ίύτορτιβας ηόλεμον ίτά τήν νοεραν εαντί>ν άνηγαγεν τον
χάλλονς ϋ'εωρίαν, τοντο γάρ φηΰιν τίαΐ 6 Ιν τω Φαίδρω
Σοηιράττις' το τ'ξϊδε τίάλλος δια της Ιναργεΰτάτης των
αΐόϋ^ήβεων κατειληφαμεν ^ ΰτίλβον Ιναργέβτατα.

10 οψις γάρ ημΐν οξυτάτη των δια τον βώματος αΐ-
βϋ-ηβεων ί'ρχεται^ τ} φρόνηβις ονχ δραται [ρ. 250^].
Τον τοίννν ύτιεριδόντα μίν τον 6ρατοϋ 9ίάλλονς^ φρονήΰει
δε %αϊ νοερά ζω^ την οίκείαν ένέργειαν ίπιτρέψαντά φαΰιν
οι τραγικότεροι των μ/ύ&ων %αί αύτων άφαιρε^ηναι τ&ν

15 δμμάτ(ον δια την της ^Ελένης τίακηγορίαν' αηαν γάρ οϊμαι

το Ίίερϊ ϊήι/ γένεΰιν τίάλλος Ικ της δημωνργίας ύτΐοΰτάν διά

ί. ιοον. της ^Ελένης οί μν&οι βημαίνειν έ^\λονΰιν^ τίερί ο %αι

των ψνχών τζόλεμος τον άει χρόνον 6νγ%εχρότηται^ ^^9^^

αν αί νοερώτεραι των άλογωτεροαν εΙδων της ζωής %ρατη-

20 ΰαΰαι τιεριαχ&ώΰιν ίντεν&εν εις Ικεινον τον τότζον^ άφ' ον
τήν άρχίιν ωρμη^ηΰαν, τήν ίέ %ερίοδον αρα ταντην δ μεν
τις δεκετη τνροΰείρηκεν ^ 6 δΐ μνριέτη' διαφέρει δε οΊ)δεν
οϋτως 3) ί%είνως λέγειν, καΐ γάρ ή χιλιάς μία τζερίοδός
εΰτιν άτζό γενέβεως αν^Ίς εΙς γένεΰιν αγονΰα τάς ψνχάς'

25 εϊτε τοίννν εννέα χιλιάδας έτων %ερΙ γην αί ψνχαΐ γ,αλινδον-
μεναι κατά τήν δεκάτην άτΐοκα&ίΰτανται^ εϊτε ^νναέτε^ Χ^όνω
τω ΛερΙ την γένεΰιν Λροΰκαρτερηΰαΰαι τνολέμω χρατεΐν μεν
τον βαρβαρικού κλύδαονος έν τω δετιάτφ^ ηεριάγεΰ&αι δϊ εΙς

8 τι^δε] δε ιη*, τψ 88. ιη* {βενρό τε έλϋ'όντες Ρ1.) | ένεργε-
στάτησ 9 στίλβον^ *λ πι* βχ? .11 άρχεται ιη', έ 88. ιη*
14 αυτόν 16 τής ιγ. ιη* | πατηγορίαν, οογγ. ιη* 16 τό ρθ8ΐ;
8.άά. ιη* 22 δεκέτην βχρ. ιη^?"| ηρο\είρη7ίεν \ οί. ΡΗ&βάΓ. 248»
βί ίηίτΒ, ί. 39 ν. 11 9 Γ οοά. Υο,ϋα, 25 ετών] των

176 ΠΡΟΚΑΟΤ

τας ΰνννόμ,ονς εαυτών οίτιήβείς λέγονται^ τνάνχως τζου δηλον^
οτι τον των τοιονχων Ιν τω κό<Τμω 7ΐραγ[ΐάτων φιλοθεά-
μονα τιαΐ &ηο των ίμφανων άνηγμένον καΐ των εικόνων
εΙς τήν άφανη ταίς αΙΰϋ''ή6εβίν ημ&ν ϋ•εωρίαν είτίότως
τυφλον οί μνϋΌτΐλάβταί γεγονέναί λέγονΰιν, ετζρεηεν δε αρα 5
τοίς δίΜ ΰυμβόλων άεΐ τήν τνερί των όντων άλήθει,αν κατα-
τιρντΐτουΰίν καΐ τήν τνερί αντων φήμην βνμβολίκώτερον
τΰαραδοϋ•ηναί τοίς ϋΰτερον, Ονα αρα ^Ομηρον Στηΰίχορος
μουβίτίώτερος (ονδε γαρ τα αντα ηαθήματα τζερί εκάτερον
αυμβεβηχεν^ εΐ μή κατά τό φαινόμενον μόνον τον μνϋΌν ίο
Λρόβχημα^ ονδϊ ^Ομηρφ παλινωδίας εδεί τνρος τό θίΓον 399
εταΰτρέψαντι, τίάλλος^ άλλα Στηΰιχόρω τΰέρα του μέτρου τον
τνερί της Ελένης μϋϋΌν' φιλοφρονηΰαμένω, εΐ δε 6 Σω-
%ράτης Ιν έτιείνοι,ς τω φαινομένω χρώμενος \ ίιμαρτηκέναι, ί ιοί γ.
φηβΐν τον '^Ομηρον γ,αΐ άμαρτόντα τα αντα τω Στηύιχόρω ΐ5
ηα^εΐν^ οΰ θαυμαβτόν ^ έτνεΐ και εαυτόν ωΰαύτως αμαρτεΐν
ιιερι τον τνρότερον λόγον φηΰΐν ούχ άμαρτών βαφώς' νυν
ί' ^ΰθημαι το αμάρτημα. — λέγεις δε ίή τί; — δει-
νόν^ ω Φαιδρέ^ δεινόν λόγον α'1)τός τε έγ,όμιβμς εμέ
τε ηνάγ%α6ας είτζεΐν, — τνώς δη', — εύη&η χαΐ ύτίό τι 20
έι,ΰεβη^ Ο'δ τί αν εϊη δεινότερον [ρ. 24:2'*]. Άΰτιερ ουν
αυτός ως λοιδορηβας τόν ύβριβτην έρωτα και ον οι θεοί
Λνιγμόν Ι'ρωτος αληθΌϋς ηροβειρήκαΰιν ημαρτηκέναι
λέγει ^ καθ' οΰον άντΙ της του Ο'είου καΐ ανάγωγου των
'ψυχων ί'ρωτος θεωρίας ΛερΙ τό ϊβχατον αύχοϋ και ενυλον 25
εϊδωλον ίΰτράφη^ τόν αυτόν τρότΰον %αί '^Ομηρον περί τήν
Ελένην αμαρτεΐν αν λέγοι^ καθ' οΰον τόν της ψυχής νουν
εΙς τήν θέαν του εμφανούς κάλλους κατήγαγεν' αμάρτημα
γάρ ίΰτιν 'ψυχης η των έΰχάτίον κατανόηΰις ως τνρός την

6 ΰνμβολικών ιη^, οοιτ. πι^ 12 μετρίου Βαάβηη.

15 άμαρτώντα (ω βχ ο) 17 νυν δ' τ^ΰθημαι Ρ1.] αννήΰθη-

μαι 19 ώ] οι 21 ου τις αν εϋη δεινότερος Ρ1. 23 οί.

άβ ΟΓ. οΐιαίά. 26

ΕΙ23 ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 177

αχοαντον καί τελείαν των όντως όντων τΰεριωπήν, τοβαντα
καΐ τνερί των ίν Φαίδρω γεγραμ,μένων εΙς "Ομηρον εϊχομεν
λέγειν.

Τίνες Βίύϊν αί τρεις έξεις τών 'ψνχών^ χαί πώς Ε

δ τ^ν ποιητιχην τριττην άποάείξομεν κατά ταύτας ύνν'
άιαιρουμέντ^ν τάς τρεις έξεις εν τ^μΐν.

Εΐεν' άλλ' ΙλΙ το\)ς τΰερί της τΰοιητιτιης λόγους ίντενϋ-εν
τροίτνώμε&α γ,αί ϋ^εωρ^ήβωμεν^ τίνα μεν γένη της κατά Πλά-
τωνα τνοίητίτίης έβτι,ν^ εις ηοίαν δε άτιοβλέτζων ίν τω δε-

10 κάτω της Πολιτείας τονς κατ' αντης έλεγχους διε^ελήλυ-

ϋ•εν^ οτΐως δε αρα %άν τούτοις '^Ομηρος έζ'ΐ^ρημένος άπο-

ί.ιοΐν. δείκνυται τών τοις \ τζολλοις τνοιηταΐς τνροΰηκόντων

έλεγχων, ^Ιν ουν καΐ ταϋτα γένηται ύαφη^ την άρχην της

τζερί τούτων διδασκαλίας εντεύθεν λάβωμεν. τριττας έν

15 'ψυχ'ξι είναι φαμεν &ς το όλον εΐηεΐν ξωάς' την μεν άρί- Α
ΰτην καΐ τελεαηάτην, καθ' ^ν ύυνάτζτεται τοις ϋ•εοΐς καΐ
ξ^ τήν έκείνοις βυγγενεΰτάτην καϊ δι* δμοιότητος άκρας
ηνωμένην ζωην ^ ούχ εαυτής ουΰαν^ άλλ' εκείνων ^ 'δτνερ-
δραμονΰα μεν τον έαυτης νοϋν^ άνεγείραύα δε το άρρητον

20 βύνϋ'ημα της των &εών ενιαίας ύτνοΰτάύεως και ΰυνάψαΰα
τω 6μοίω τό ομοιον^ τω έκεΐ φωτΐ τί> εαυτής φώς^ τω '()7ΐερ
ούύίαν τΰ&βαν καΐ ξωί}ν Μ το ενοειδέΰτατον [[τήν]) της οΐ-
κείας ούβίας τε καϊ ζωής, την δε ταύτης μεν δευτέραν Β
τνρεββεία τε καϊ δυνάμει^ μέβην δε έν μέΰη τη 'ψυχτΐ τε-

25 ταγμένην^ καθ' ην έτνιΰτρέφει μεν εΙς εαυτην άτνο της έν-
&έου καταβαΰα ξωης^ νουν δε και έτζιατημ/ην τνροΰτηΰαμένη
της ενεργείας άρχ^γν άνελίττει μεν τα τίλήϋ'η τών λόγαον^
^εαται δε τας τναντοίας τών εΙδών έ^αλλαγάς^ εΙς ταύτόν
δε βυνάγει τό τε νοοϋν καϊ το νοούμενον^ άτνεικονίξεται δΐ

10 α-ότήν 13 βαφή τη^] ααφώΰ ιη* Π ζή 18 ονΰα \) \
ντΐοδραμοϋσα 22 άθΐ. 1)

ΡβοοιιΠΒ, θά. Κ τ ο 11. ν^

178 ΠΡΟΚΑΟΤ

την νοεράν ούΰίαν ίν ενί τήν χών νοητών φνύιν τζερί-
Τ λαβονύα, τρίτην δε αλλην Ιτά ταύταις τήν βνμφερομενην
ταΐς χαταδεεΰτεραις δννάμεΰίν καΐ μετ^ εκείνων Ινεργονΰαν^
φανταβίαις τε καΙ αίβϋ^ΰεΰίν άλόγοίς τνροβχρωμενην καϊ
τίάνττι των χει,ρόνων άνατνψτνλαμένην. 5

Τούτων ίή ονν των τριττων της ζωής ειδών ίν ταΐς
'ψνχαΐς θεωρουμένων κατά τήν δμοίαν τάξιν %αΙ την της
7ίοιητι%ης νοήΰωμεν δίάκρί\ΰιν άνωθεν βυμτζροϊούΰης ταΐς ί• 102γ
τΰολνειδεύι της 'ψνχης ξωαΐς καΐ εις ηρώτά τε καΐ μεβα καί
α εβχατα γένη της ίνεργείας τζοίκιλλομένης, ααΐ γαρ ταύτης ίο
η μεν ίβτιν ακρότατη καΐ τζληρης τ&ν θείων αγαθών ^ καΐ
αντοίς Ινιδρύονβα τήν ψυχήι/ τοις αΐτίοις τών οντων^ κατά
τινά τε ενωβίν άρρητον εις ταντ!)ν αγονΰα τω ηληρονντι
τό τνληρούμενον ^ καΐ τ6 μίν άνλως καΐ άναφώς ύτΐοβτρων-
νύονΰα τζρος τήν ελλαμ'ή)ίν^ τό ίέ τιροκαλονμενη τνρος την 15
μετάδοΰιν του φωτός^

μιγννμένων 8* 6χετών ηυρός άφθίτον Μργα τε-
λονβα
κατά τό λόγιον^ ενα δε βύνδεΰμον θείον άτιεργαξομενη τον
μετεχομένου καΐ μετέχοντος και ΰύγκραβιν Ινοτζοιόν^ <ίλον 20
μεν τ6 καταδεέΰτερον έδράξονβα έν τω κρείττονα ^ τό ίέ
θειότερον μόνον ένεργεΐν ύτνεΰταλμένον του καταδεεύτέρου
καΐ άυνοκρύτϋτοντος ίν τω κρείττονι τήν ΰφετέραν Ιδιότητα
Λαραΰκευάξουΰα. αΰτη ίή ουν μανία μέν ίΰτιν ΰωφροβννης
κρείττων &ς βυνελόντι φάναι^ κατ αύτο δε το θείον μέτρον 25
άφορίξεται' καΐ &βτοερ άλλη 7ίρί>ς αλλην ΰτζαρξιν τών θεών
ζανάγει^^ οΌτω ίή καΐ αϋτη της αυμμετρίας άτιοτνληροΐ
την ένθεάξουβαν 'ψυχ'φ/' δώ δί} καΐ τάς έβχάτας αυτής εν-
εργείας μέτροις τε καϊ ^θμοΐς κατεκόΰμηαεν, &<5ηερ ουν
%ατά μεν τήν άληθειαν τήν μαντικην^ κατά δε το κάλλος 30

2 τανχηβ \ ο,η 6νμφνρομένην? 13 ηβιηρβ τε άβίβηάιηη

17 ^ΐ. άβ ΟΓ. ο1ΐ8.Μ. 64 21 έδράζονσαν 28 τάσ ίαχά-
ταβ βχ τά έσχατα ό τιν. ιη®

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 179

την ίρωτίκην μανίαν ύφίΰταθϋ•(χί λέγομεν^ οϋτως ίίρα τιαΐ
κατά την ΰνμμ^τρίαν τήν ϋ-είαν την ηοιητιηην άφωρίβ^αι
φαμέν. ^Η δε ταύτης (άν της Ιν^εαβτίχης καΐ τνρωτίΰτης β
νποδεεΰτέρα^ μέβη δε Ιν τ-}} ψυχ§ θεωρούμενη κοττ' α-υτήν
5 δήτνον τήι/ ίτιιβτήμονα καΐ νοεραν εξιν ελαχεν την ύτνόβτα-

ί. ΐ02ν. ΰίν^ γιγνώβκον\6α μεν τήν ούβίαν των όντων καΐ των
καλών καΐ άγαϋ•ών ί'ργων τε καΐ λόγων ύτζάρχουΰα ψίλοϋ'εά-
μων^ εις δε την ί'μμετρον τίροάγονύα καΐ ενρνθμον ετιαβτα
των τίραγμΔτων ίρμηνείαν, οϊα δη ηολλά των αγαθών τίοιη-

10 τών ε^ροις αν γεννήματα ^ ξηλωτά τοις εν φρονονΰίν^ νον-
θεβίας καΐ βνμβονλών άρίύτων τιλήρη γ,αΐ νοερας ενμετρίας
άνάμεβτα φρονήΰεώς τε %αΙ της άλλης &ρετης τζροτείνοντα
την μετονΰίαν τοις εν τιεφνκόΰιν^ άνάμνηύίν τε τναρεχό-
μενα τών της 'φνχης %ερι6δων καΐ τών άϊδίων ίν ανταΐς

15 λόγων καΐ τών τνοιτίίλων δννάμεων. Τρίτη δε Ιηϊ τανταις γ
ίΰτίν η δόξαις %αΙ φανταΰίαις βνμμιγννμένη καΐ δια μιμή-
βεως ΰνμτνληρονμενη καΐ ονδεν άλλ' ]) μιμητική καΐ ο^βα
και λεγομένη καΐ τότε μεν είχαβία τνροΰχρωμενη μόνον^
τότε δε γ,αΐ φαινομενην τΐροϊύταμενη τήν άφομοίωΰιν^ άλλ'

20 ουκ ονΰαν^ εΙς ογγ,ον μεν ίτζαίρονΰα τα αμικρά τών παθημά-
των^ ίχτνλήττονβα δε τον ς άκονοντας τοις τοιοΐβδε δνόμαΰι
400 καΐ ^ήμαΰιν^ %αί ταΐς ίΙξαλΧαγαΐς τών αρμονιών και ταΐς τών
§νθμών ηοικιλίαις βν μ μεταβάλλοντα τας τών 'ψνχών δια-
θέΰεις^ καϊ τας τών ιιραγμάτων φνύεις ονχ οίαΐτιερ εΐβίν^

25 αλλ* οϊαι φανταΰθεΐέν αν τοις τνολλοΐς ίτιιδειχννονύα' Σκια-
γραφία τις ονύα τών δντων, άλλ' ού γνώβις ακριβής^ τέλος
τε τίροΐύταμένη τήν τών ακονόντων 'ψνχαγωγίαν^ και τνρός
εκείνο διαφερόντως βλέτνονβα το τζα&ητικον καΐ χαίρειν και
λντζειΰθαι τΐεφνκός της '^νχης. Ϊ6τιν δε ο%ερ εφαμεν και

30 ταύτης το μίν είκαΰτικόν^ ο καΐ τιρος τήν ορθότητα τον
ί. 103 Γ. μιμή ματος ανατείνεται^ το δε τοιοντον οίον εϊτιομεν^ φαν-
τα6τικ6ν καΐ φαινομενην μόνον την μίμηΰιν τΐαρεχόμενον.
29 ίέ Ι)] δη (η ίτ.) 32 μόνην, οογγ. ιη^

180 ΠΡΟΚΛΟΤ

ζ ^'Οτι κατά Πλάτωνα τάς τρεις ίάέας τ^ς

ποιτιτιχής άπο&είξομεν τοιαύτας ονύας χαί τούαντας•

Τα ιάν τοίννν γένη ττις τιοιητίκης τοΰαντά Ιύτιν^ ως
6υντ6(ΐως δίελέβ&αι, δει δε καΐ τ6ν Πλάτωνα τούτων 1%ι-
δειξ,αν τήν μνήμην τιοίηΰάμενον %αΙ κα'9'' εκαΰτον Ιτιελϋ^εΐν 5
τα ίκείνω ηερί αυτών άρέΰτίοντα, %αΙ τζρωτον ττερί της
Ινϋ-έον ηοίητικης^ οΰα ϋ•ανμαΰτα διανοήματα λάβοι τις αν
μή τΐαρέργως άναλεγόμενος τα γεγραμμένα^ διαττερανώμε^α'
τούτων γαρ οΐμαι ηροδιοριύ^Ίντων ^άδιον και ηερϊ των

Λ ίχομένων ί'βται τους ηροΰήκοντας άτιοδοϋναι λόγους, ταύ- ίο
την τοίνυν την ίνϋ-εον ποιητικήν Ιν Φαίδρω [ρ. 245*]
κατοκωχήν μεν άπο Μουβών και μανίαν τζροβείρητιεν^ εις
άτιαλήν δϊ καΐ αβατον άνωθεν δίδοβ^αι 'ψυχήν^ έργον δε
αντης είναι φηύιν άνεγείρειν τε καΐ Ικβαχχεύειν κατά τ ε
τας ωδας %αί την αλλην ττοίηβιν^ τέλος δε τό μυρία των 15
τζαλαιών Εργα τίοβμοϋβαν το\)ς έτνιγιγνο μένους ηαιδεύειν,

α Έν οΐς ίή τναντί καταφανές^ οτι τίρ&τον μεν τήν άρχηγι^-
κήν καϊ τίρωτονργιτίήν αΐτίαν της ηοιητιγ,ης τήν των Μου-
ΰών εϊναί φηΰιν δόβιν. &ς γαρ τα &λλα τνάντα τά τε άφανη
%αΙ τα έμφανη δημιουργήματα του ηατρ6ς της αρμονίας 20
τζληροϋύιν καΐ της ίνρύ^μου κινήβεως^ οϋτως ίή καΐ ταΐς
ηατόχοις ^έ^^ αυτών 'ψυχαΐς το της &είας βυμμετρίας ϊχνος
ίλλάμτνουααι τήν 7ΐοι\ητΐ)ΐίιν άτνοτελοϋύιν τήν ίνϋ'εον. ί.ΐ03ν.
^ττεί ^ε ΰλη μίν ή ενέργεια τοϋ Ιλλάμτνοντός έΰτιν έν ταΐς
Ο'είαις τζαρουΰίαις^ το ί' έλλαμτιόμενον ίαντί) ταΐς έκεΐ&εν 25
τίΐνήαεΰιν έτζιδίδωΰιν καΙ τών ΰφετέρων ή&ών έξιβτάμενον
ύπέΰτρωται ταΐς τοϋ Μου γ,αΐ μονοειδοϋς Ινεργείαις^ ί^ά
ταϋτα οΐμαι τίατοκωχήν τε %αΙ μανίαν όμοϋ τήν τοιαύτην
τΰρούείρηχεν ελλαμψιν' &ς μεν οιρατοϋΰαν τών ύφ εαυτής
κινουμένων όλων κατοκωχήν αύτ^ιν όνομάΰας^ ως δε έξιβτα- 30

1 ΐοΛ. Ζτι ζ%αϊ} %ατα 22 σνμετρίαΰ 24 η 88. ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟ ΑΙΤΕΙ ΑΝ 181

6αν των οΙκείων Ινεργημάτων εις τήι/ εαντης ίδίότητα τα
ελλαμ,τΐόμενα μανίαν προΰειτνών, δεύτερον δε οτι καΐ αυτήν β
τήν τιάτοχον ίΰομένην ταΐς Μονβαις ψνχήν δτιοίαν είναι
δει τΐροΰδιώριΰεν^ άτίαλήν γε φηΰΐν λαβοϋαα %αΙ αβα-

5 τον 'ψυχ'ήν. ή μίν γαρ ΰτιληρά καΐ άντίτντΐος καΐ δνΰτνα-
Όή^ Λρ6ς τήν ϋ•είαν ίλλαμψιν έναντίως ?χει τίρος την τηζ
7ίατο%(οχης ίνίργειαν' ίαντης γάρ ίβτιν μ,αλλον η τον ίλ-
λάμτζοντος %αϊ ού% εύτύηωτος τζρος την ίκεΐΰ'εν δόαιν. ή
ίέ ΰττ' άλλων Λαντοδατΰων τιατεχομένη δοξαβμάτων γ,αΐ

10 ηοναίλων %αΙ αλλότριων τοϋ ϋ•είον Λετιληρωμένη διαλογιΰμων
ίτίΐβγ,ιάζει τήν &είαν ίτϋΐτίνοιαν^ βνμμιγννβα ταΐς ίκ ταύτης
κινηύεβιν τάς Ιδίας ίαντης ζωάς τε καΐ ίνεργείας. δει δη
0Λ)ν αμφότερα οίμα τήι/ ψνχήν τζροειληφέναι ταύτην^ ήτις
αν μέλλει ταΐς Μούααις ϊβεβ^αι κάτοχος^ ατναλην τε α-ύτήν

15 '^άρχειν καΐ αβατον^ ίνα τνρδς μ}ν τα ^εΐα τναντελως εύ-

τναϋ^ις ι; καΐ ανμ7ναϋ"ής^ τζρος δ^ χα άλλα πάντα άπαϋ^ις

καΐ αδεκτος αύτ&ν καΐ &μιγίις 7Ζρ6ς αυτά, τρίτον τοίννν γ

ί. 104Γ. τ6 κοινί^ν ίργον της τε \ τοιαύτης ίτίΐτηδειότψος %αΙ της

των Μονΰών κατοκωχης %αΙ μανίας ηροΰτίϋ'ηβιν. τό γαρ

20 άνεγείρειν τε καΐ ίχβακχεύειν τοντο δη ίβτιν το ίκ της
αμφοτέρων εΙς ταύτ6ν βνμτιληρούμενον εργον^ λέγω δη τον
τε έλλαμτζομενον καΐ ίλλάμτϋοντος' τον μίν άνωθεν κινονν-
τος^ τον δε χηνεΰτρωμένον τ^ εκείνον δόαει. ίατι δε ή μεν
ίγεραις άνάταΰις ύπο της 'ψνχης καΐ άδιάΰτροφος ενέργεια

25 καΐ άττό της Ιν ττ} γενέβει ητώβεως έηιβτροφη Λρος το
Ο'εΐον^ ή ίέ βακχεία κίνηβις ί'ν^εος καΐ χορεία περί τό
ϋ-ειον ατρντος^ τελεβιονργός των κατεχομένων, δει δϊ αν
Ίζάλιν καΐ τούτων αμφοτέρων ^ ίνα απτωτοι μεν ωΰιν οι
κάτοχοι Λρ6ς τό χείρον^ ευκίνητοι δε τΐρός τό κρεϊχτον,

30 τέταρτον δί] ονν τό μνρία των ηαλαιων ίργα κοΰμεΐν καΐ 5

δ δνΰΛει&'ίις Ι) οί. Ρ1. Τΐίθαβί. 156^ 9 καΐ ροβΐ; ηοι-

κίλων Β,άά. ιη* 14 μέλλη 21 αη ζ^ένεργείας^ εΙς?

24 ύτίό] αη ΆυτίνοςΊ

182 ΠΡΟΚΛΟΤ

δια τούτων τονς Ιτίίγι,νομένονς Ίζαιδενειν τζρόδηλον^ οτι τά
τε άνθρώττ^να δίοί των Ο^ίων αυτήν τελειότε^οί δειηννναί
%αΙ λαιιτζρότερά φηβίν^ καΐ τίαιδείαν άτι αύτ^ης άληϋ•ίνην
7Ζαραγίνε6^(Χί τοις χατητίόοι,ς αύτης γινομίνοις. Λολλον αρα
δει την τζοίητίκίιν ταντην τήν ενϋ•εον της τίαιδεντναης δννά- 5
μ,εως άτζοβτερεΐν' άλλ' οΐμαι το της τναιδείας ου ταντον
εΐναί ηρός τε τοις των νέων ε^είς %αΙ τάς των ηδη τελεω-
ϋ'έντων Ικ της Ίίολιτνλης %άί δεομένων της μυΰτίκωτέρας
ηδη τίερί των &είων άκροάβεως, εΰτιν αροί η τοιαύτη τζοίη-
ΰις τναντος μ,&λλον τιαιδεντικη των άκονόντων^ όταν εν&εος ίο
γι τίαΐ όταν το &εΐον αύτης τοντο τιατάδηλον γίνηται τοις
ά'ϋονονβιν' η γαρ ΙΐίΐΊΖολης αύτης ίηαφη της ένδον άτζο-
κρντντομενης \ μνβτίκης άλη&είας ούχ αντιλαμβάνεται, ί ΐ04ν.
ταύτην δη τήν ίκ των Μονβών ύφιΰταμενην ίν ταΐς άπαλαΐς
καΐ άβάτοις "ψνχαΐς τνοιητι κηνάτΐάΰης άλλης τέχνης άν^ρω- 15
ηίνης εΐαότως %ροτίΟ•η6ιν' τον γαρ ανεν της τοιαύτης μα-
νίας τιοιητ^ιν ατελή τίαΐ αύτον και τ^ιν τίοίηΰιν αύτον |[κα1Τ
νιζο της των μαινόμενων άφανίξεβ^αι την τον ύωφρονονν-
τος διΐβχνρίξεται' της γαρ ϋ•είας δόβεως τω τζαντί τήν άν-
^•ρωτΐίνην εηιβολίιν άτιολείτζεΰϋ'αι. 20

Τοιάδε μεν ονν 6 έν τω Φα [δρω Σωκράτης ύτνερ της
έν&έον τζοιητικης ημάς άνεδίδαξεν^ τ^ τε ^εία ι^^αντίκ-ί) και
ττ} τελεΰτικ'^ βνντάττων αύτην διαφερόντως καΐ την %ρώ- 401
την εκφανΰιν αντης εις ϋ•εούς άνατνέμτίων, βύμφωνα δε
τούτοις καΐ ίν τω "Ιων ι ηρος τόν ^α'ψωδον διαλέγεται τνερί 25
αντης^ ο-δ ίή καΐ έμφανέΰτατα την ^Ομήρου Λοιητικίιν εν-
%εον άτίοφαίνει καΐ άλλοις Ιν&ονβιαΰμων αΐτίαν τοις %ερΙ
αύτ^ν διατρίβονβιν. είτζόντος γαρ οΐμαι τον ^αψωδον [ρ. 531*]
τνερΙ μεν των ^Ομήρον τνοιημάτων εύτϋορειν τι λέγειν^ περί
δε των τοις άλλοις ηοιηταΐς γεγραμμένων ουδαμώς^ 6 Σω- 30

2 αυτών \ 3.η άηοδεικννναι^ 9 ηδη βχ ίή ιη^ 12 άπο-
κρνητομένη 17 καϊ ροδί αντοΰ 88. 20 άηοδεΐΰ&αί

23 τήι 88. ιη' 24 Ηφαϋΐν^ οογγ. Ι)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 183

^ράτης τήν αίτίαν άτνοδιδους τον τοι,οντον τιαϋ'ήματος' εΰη
γοίρ τοντο^ φηβίν^ τέχνη μεν ούχ δν τζαρα ΰοΐ ηερί
^Ομηρου εν λέγειν^ &εία δε δνναμ,ίς η 6ε κινεί
[ρ. 533^]. καϊ ώ^ τοντο άλη&ες^ τοαντί ηου καταφανές.
5 οι μεν γαρ τέχντι τι τιοιονντες ίτά πάντων ως είτιεΐν των
δμοίων το αντό δύνανται άτιεργάξεΰϋ'αι^ οι δε ϋ•εία τινί
δννάμει %ερΙ τι βνμμέτρως ίχοντες ονκετι γ,αΐ %ρος τα άλλα

{. 106 Γ. τήν Ι α'ύτήν Ιξ ανάγκης ίχονβι δύναμιν, τίό&εν ονν ή
τοιαύτη τω ρα'ψωδω δνναμις ίφηκει^ τιρος μίν '^Ομηρον
10 αντον διαφερόντως ΰννάτντονβα^ τιρος δΐ τονς αλλονς ονκέτι
Ίζοιητάς^ ίφε^ης δ Σωκράτης άναδιδάΰχει^ τ^ λί&ω χρώ-
μενος ίναργεβτάτω παραδείγματι της τελεωτάτης ίκ των
Μονύών κατοκωχης^ ην Ήρακλείαν οΐ πολλοί καλονύιν. τΐ
ονν αϋτη η λίΟΌς απεργάζεται; ο ν μόνον δη φηΰιν αν-

15 τονς άγει προς εαντί^ν τονς βιδηρονς δακτνλίονς^
άλλα και δύναμιν αντοΐς 6λκ6ν των δμοίων ΙντΙ-
^ηβιν^ &βτε αλλονς αγειν δακτνλίονς' και πολλά-
κις φηβΐν 6ρμα&6ς δακτνλίων 5) ΰιδηρίων εξ αλλή-
λων ηρτηται' παΰι δε αρα τούτοις άττ' εκείνης της

20 λίΟΌν η δνναμις ίξήρτηται. τίνα μεν ονν τρόπον τα
τοβαντα πά^η περί τονς δακτνλίονς ΰνμβαίνει καΐ τίς ή
της λί^ον δύναμις^ ον πρόκειται λέγειν Ιν τούτοις ' τα δε
τούτοις παραπλήσια καΐ έπΙ της ίν&έον ποιητικής τον Σω-
κράτονς προβτι^έντος άκούΰωμεν, οϋτω δε και ή Μονΰα

25 ένϋ•έονς μεν ποιεί αντονς^ δια δε των έν^έων τού-
των άλλων ένϋ•οναιαξόντων δρμα&ος εξαρτάται,
εν οΐς πρώτον μεν την ϋ'είαν αΐτίαν ενικώς προηνέγκατο^
Μονβαν αυτήν προβειπών^ «λλ' ούχ ωβπερ έν τω Φαίδρφ
την έκ Μονβίόν κατοκωχήν τε καΐ μανίαν εΙς αίτυαν αύτων

30 το πλήθος ίπέτρεψεν^ ίνα πάντα τον των ίν^εαβτικώς κινον-

2 ον ιη'] εν ιη^ (αν 81;ο1). ίη Ρΐαΐ;.) 18 ϋΐδηρίων καϊ δακτυ-
λίων Ρ1. νίηαοί). βί 8ίοΙ)., σιδήρων καϊ δακτυλίων Ρ1. Τ 24 προ-
τι^έντος ^βηάΐ. 25 α-ότ^ι ιη* β\, αΊίτή Ρΐαΐ 26 όρμα&οΐα

184 προκΛοτ

(ΐένων άρι&μον οΐον εις μονάδα μίαν άνάγη τήν τιρωτουργον
της τνοίψίκης αρχήν, ί'ΰτί γαρ ή τνοίητΜη μονοειόως μεν
ίν τω τνρώτω Κίνονντι γ,αϊ τιρυφίως^ δευτέρως δε καΙ άνει-
λίγμένως Ιν τοις ιζοιηταΐς ύττό της μονάδος έτιείνης 'κινον-
μενοις^ ίΰχάχως δε καΐ ύτιουργίτιώς Ιν τοις ^αψωδοΐς^ δια 5
μέΰων των ποιητών ίτΐΐ τήν μίαν αίτίαν άναγομενοις. εηειτα
τήν Ο'είαν ίτΰίτινοιαν ανωϋ'εν άχρι τ&ν τελευταίων με&εξεων
διατείνων δηλός ίύτιν δμον μεν την ΐίεριονβίαν της τΰρω-
τίΰτης άρχης της τιινονύης άνυμνων, δμον δε την των πρώ-
των μετεχόντων μεϋ'εξιν δεικνύς Ινεργεβτάτην. τό γαρ δια ίο
των ΰφετερων ποιημάτων άνεγείρειν καΙ αλλονς εις έν&εα-
ΰμον τρανεβτάτην ίν αύτοΓς τήν τον ϋ'είου παρονΰίαν ίπι-
δείκννύιν. τούτοις δη ονν επομένως καΐ τα ίφεξης προΰτί-
ϋ'ηύιν περί της των ποιητών κατοΐίωχης. πάντες γαρ οι
τε τών ίπών ποιηταΐ οί αγα^οϊ Ο'όκ ί% τέχνης^ άλλ' 15
ϊν&εοι 'όντες καΐ κατεχόμενοι πάντα ταντα τα %αλα
λέγονβιν ποιήματα^ και οί μελοποιοί οί άγα&οι
&ΰαντως καΙ πάλιν ε^ης' κονφον γαρ χρήμα ποιητής
Ιβτι καΐ πτηνον %αϊ ίερόν, καΐ οί πρότερον οΐός
τε ποιεΐν^ πρΙν αν ί'ν&εός τε γενηται καΙ εκφρων 20
[ρ. 534^]. καΙ τέλος , ΰτι δια ταντα ατε οΊ) τέχνης ποι-
ονντες καΙ πολλά λέγοντες καΐ τιαλά περί τών πρα-
γμάτων^ &6περ βύ περί ^Ομήρον^ άλλα ^εία μοίρα^
τοντο μόνον εν,αβτος οΙός τέ έβτι ποιεΐν καλώς^ έφ
8 ή Μονΰα αυτόν &ρμηύεν. έν δή τούτοις οίπαβιν την 25
ϊν%'εον ποιητικίιν μέΰην άτεχνώς ίδρϋύϋ'αί φηύιν της τε
ϋ'είας αίτιας — ^ν Μον6αν προύείρηκεν, καΐ ταύττ^ τον
"Ομηρον ξηλών^ καΐ ποτέ μ^ν εις τό πλη&ος^ ποτέ δϊ εις
τήν ενωβιν άτιοβλέπων της τών Μονβών 6ειρας (ββπετε
νϋν μοι^ Μονΰαι^ καΐ άνδρα μοι ί'ννεπε Μονΰα φη- 30
(Λν εκείνος) — ταύτης ί ' ονν της πρωτίβτης άρχης [ τών ί• 106 γ.

3 άνειλεγμένωα (ροβί ει Γ8>3., λ ίτ., ε ροβί λ βχ ι)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 185

ίν&εα6τίκων τανηΰεων καΐ τ&ν τελευταίων άτνηχημάτων της
ίτΰίτΰνοίας τών Ιν τοις ^αψωδοις κατά ΰνμ,ηά^ειαν δρωμένων
ίν μΙ(5ω τήν των ηοίητ&ν |ϋθίν/αν ίτα^εν^ κινουμένην τε
καΐ ίίΐνονΰαν καΐ τζληρουμενην ανω&εν %αΙ εΙς άλλα δια-

5 τζορ^μενονΰαν τήν ίχεΐ&εν ί'λλαμΛί^ίν^ ίνα τε ΰννδεΰμον
τΐαρεχομένην τοις ίΰχάτως μετέχουΰί τΰρός τήν μετεχομένην
μονάδα,

Τοντοίς ίή οίν καΐ ΰΰα 6 ^Αϋ'ηναΐος ^ίνος Ιν τω
τρίτω τών Νόμων λέγει ηερϊ της τζοίψίκτίς καΙ ο6α 4

10 Τίμαιος τζερί τών ηοιητών ηον βυναρμόύωμεν. ο μίν γαρ
ϋ'εΐον^ φηαίν^ καΐ τό τζοιητικόν ίνϋ'εαΰτιτίόν 8ν γέ-
νος ύμνωδονν 6νν τιβι Χάριΰιν καΐ Μονύαις Λολλών
τών %ατ (ίλη^ειαν γεγονότων έφάητεται εκάβτοτε
[1θ^. III 682*]. <^ο^ ^έ ίτιεύ^αι Λαρα%ελενεται τοΐς φοιβο-

15 λητζτοις Λοιηταις τών &εών οίύι ηακΛν καΙ είδόΰιν τα τών
βφετέρων ηρογόνων^ τιαίτνερ άνευ τε εΙκότων καΐ άτιοδεί^εων
λέγουβίν [Τίιη. 40**]. έξ ων καΐ τΐαντί ^άδιον έννοηβαι^
τίνα μ}ν οϊεται είναι τήν ϊν^εον τΰοιητικην^ ότζοίους δΐ
τοί)ς κατ' αύτ^ν ίβταμένους τΰοιψάς^ %αΙ ά>ς οίτοι μάλιβτα

20 τών ^είων ειύϊ καΙ μυβτικών νοημάτ(ον Άγγελοι τοί τών
Ίΐατέρων διαφερόντως είδότες. όταν αρα τών μυθικών
ηλαβμάτων έτζιλαμβάνηται καΐ εύϋννΊ^ι τα τραγικώτερα τών
άναγεγραμμένων^ δε6μοί)ς καΐ τομας χαΐ έρωτας χαΐ μίξεις
καΐ δάκρυα καϊ γέλωτας^ αύτον αν μάλιΰτα τοόν τοιούτων

25 εχοιμεν λόγων &ς εί εχόντων »ατά την έν τοις βυμβόλοις
τούτοις άποκρυητομένην &6Λερ Λροκαλύμμαύι %'εωρίαν μάρ-
τυρα. 6 γαρ διαφερόντως αύτοΐς ΐίΐβτεύειν Ιν ταΐς ηερί
1106 τ. %'εών ηραγματείαις άξιοόν, καν άνευ \ αποδείξεως λέγωΰιν^
δια τήν έκ τών ^εών έτίίτΐνοίαν^ ο^τος δή τΰου ϋ'αυμάΰεται^

30 τήν έν τοις μ/ύϋΌΐς δι* &ν εκείνοι τα &εία Λαραδίδόαΰιν

3 τών ΒΒ. πι' 6 παρεχομένη, οογγ. Ι) 22 εύ^υντ^] 7|

88. πι*, ι πι* 28 αποδείξεων πι*

186 ΠΡΟΚΛΟΤ

άλή&ειαν' καϊ 6 ^εΐον τό ΛΟίηηκον γένος άποτιαλών ονκ αν
την αθεον Ιττ' αντό καΐ γιγαντίτιην αναηέμ,ποι ττερι των
^είων τΰραγμάτων '^όνοίαν' τίοΐ 6 ΰύν τιβι Χάριΰιν %αϊ
Μονΰαις τονς τΰοιητάς λέγειν α Χέγονΰιν άποφαίνόιιενος
την έκμελη καϊ άνάρμοΰτον καί αχαρίν φανταΰίαν ηόρρω 5
της θεωρίας αύτων διω%ίβ&αι τνάντως Λροείληφεν. όταν
ονν την ηοιψί'αην καΙ την δια τ&ν μνϋ'ίον ενδειξιν |ϋή
ηροβάγειν ταΐς των νέων άκοαΐς νομο&ετ'^^ ηολλον δεν τήν
τιοιητί'Λ'^ν αντήν άτιμάξειν, &λλα τήν των νέων εξιν ως 402
άγνμναΰτον Λρος τήν τοντοον άκρόαΰιν άτνάγει της τοιαΰδε ίο
μυ^οποιΐάς. ως γάρ ηου χαΐ ίν ^ΑλκιβιάδΎ} δευτέρω
φηβΐν [ρ. 147^], τοιοντον έΰτιν τό της τΐοιητικης γένος '
φνβει γάρ έβτιν ΰνμΐίαύα αΐνιγματώδης καΐ ον τον
7ίρο6τυ%6ντος άνδρας γνωρίύαι. τοιαντα δε καΐ ίν Πο-
λιτεία ΰαφως ελεγεν [Π 378*^], &ς 6 νέος ονκ ε ότι δ υ- ΐ5
νατ6ς τιρίνειν ο τι τ εΰτιν ύτζόνοια γ,αΐ ο μη, ηάντη
αρα φηΰομεν αντον τήν εν&εον άτνοδέχεβϋ'αι τΰοιητικην^ ην
&είαν Ιτΰονομάξει καΙ τονς έχοντας «'ότήν ΰιγΎΐ αέβειν άξιοι
[Γθρ. Π 378*]. τοΰαντα μεν ονν ηερί ταντης είρήΰ&ω της
τίρώτης καΙ ϋ'εό&εν '^φιύταμένης ίν ταΐς α%αλαΐς και άβά- 20
τοις 'ψνχαις,
^ Μετά δε ταννην τήν έτζιβτημονα των όντων %αϊ κατά
νονν και φρόνηβιν ένεργονΰαν ϋ'εωρήβωμεν^ η ττολλά μεν
ηερί της άΰωμάτον φνύεως νοήματα τοις άν&ρώτιοις έξέ- 24
φηνεν, τνολλά δε ηερί της ΰωματικης ύτζοΰτάΰεως \ εικότα ί. ιοτγ.
ηροήγαγεν εις φως δόγματα, διηρεννηΰατο δε καΐ τήν καλ-
λίύτην και τοις η^εβιν ηρέηονβαν ΰνμμετρίαν και την
έναντίαν Λρός ταντην διά&εΰιν, ηάντα δϊ ταντα μέτροις τε
καΐ ^ν&μοις κατεκόΰμηβεν οίκείοις, τοιαντην γάρ τνον και
τήν Θεόγνιδος ΐίοιητικίιν εϊναί φηύιν 6 ^Α&ηναΐος ξένος ^ο

6 διω'"κεΐσ9•αι 9 άλλ' ο-ύ βχ άλλα ιη^ 10 άηάγειν

15 ό νέοσ βχ δντοσ ιη' 24 έξέψηνεν 26 διερευνησατο,

οοιτ. ιη'

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΔΙΤΕΙΑΝ 187

[1θ^. Ι 630*], ^ν ίγτίωμίάξεί της Τυχαίου μειξόνως^ διότι
της 8λης άρετης ίβτιν 6 Θεογνις δίδάύκαλος καΐ της εΙς
αΛαΰαν διατείνούΰης τήν ττολίτ^κήν ξοοην, ο μεν γαρ τήν
τίΐΰτοτητα τήν 1% των αρετών άπαΰών ΰνμτΐληρονμίνην
δ άτιιοδέχεταί καΐ τήν άληϋ'εύτίραν κακίαν έχβάλλεί των τιό-
λεοαν τήν ΰτάβίν καΐ εις μίαν δμόνοιαν ηεριάγει τας των
τνειϋΌμένων ζο>άς, ο δΐ αίτήν καθ' εαυτί^ν τήν άνδρείαν
ίξίν ίγκωμίάξεί καΐ εΙς ταύτην Λροτρέτνεί των άλλων άμε-
λήβας αρετών, τίάλλίον δΐ άκονειν αντών τών του Πλά-

10 τωνος βημάτων, ττο^ητήν ίέ χαϊ ημείς μάρτυρα ίχομεν
Θίογνιν^ Λολίτην τών έν •Σί7ίελία Μεγαρέων^ ος
φηβιν'

Λί($τος άνηρ χρυβοϋ τε %αΙ αργύρου αντερύ-
ΰαΰ^αι

15 α^ίος ίν χαλετίγί^ Κνρνε, δίχοΰταόίψ

τούτον δ'ή φαμεν έν τνολέμω χαλεηωτέρω άμείνονα
εκείνου τΐάμτνολυ γενίΰϋ'αί^ ΰχεδόν οΰον άμείνω
δίκαίούύνη καΐ ΰωφρούύνη τίαΐ φρόνηΰίς εΙς ταύ-
τον ίλ&οϋύαί μετά ανδρείας αντης μόνον ανδρείας.

20 7νι6τ6ς γαρ %αΙ ύγιης έν ύτάΰεβίν ούχ αν τίοτε γέ-
νοιτο άνευ ^υμτζάΰης άρετης. Ινταϋ^α τοίνυν άτνοδέχε-
ταί τόν Θέογνιν &ς ηολιτικης εηιΰτήμης μετέχοντα τιαΐ της
όλης άρετης^ ^ν ίή τΐίβτότητα χέκλητίεν^ ίιγεμόνα καΐ ΰύμ-

24 βουλον' ίν δί Ιίίλκίβίάδ'^ δευτέρω [ρ. 142®] τ6ν ορϋ'ό-
ί. ΐ07τ. τατον της εύχης τρότζον άφορίξόμενος %αϊ &\ΐ5φαλέ6ταχον
εΙς την τΐΟίητίΤίίιν α'ύτόν άνατίέμτίει τήν Ιμφρονα. κινδυ-
νεύει γοϋν^ ω ^Αλκιβιάδη^ φηΰίν^ φρόνιμος τις

3 8.η άηαΰών^ 4 αττασαι^ (οί. Ρ1. 630^) | σνμηεηΧηρωμένην
τη^ δ ηβιηρβ ^η^ τιαϊ \ άλη^εατέραν ιιιίηιιη, ββά £ΟΓΐ;β νβΓΟίη;
Ρ1. βηίιη 1. ο. 629^ στάαιν άίβοβπιϋ α 1)β11ο βχίβπιο βί νοοαί
ηάντων ηολέμων χαΧεηώτατον. Νίβί ίοτίβ ρΓαββίαί βάβΓβ άλη^,
ν,οίλο'κοίγοί^ίοίν, ^ή^ έαβ. \ έ%βάλει \ πολιτειών ιη' 17 εκείνον —
οαον ίιη. πι* | γίγνεσθαι β^ άμείνων Ρ1. 19 άνδρίαα 1)18 24 ηι-
στοτάτην, οογγ. πι* πν. 27 γοϋν βϋίίπι Ρ1. Β] γάρ Ρ1. Τ

188 ΠΡΟΚΛΟΤ

ΕΪναι ίκεΐνος 6 τζοιητής^ ος δ^πΈί φίλοις ανο'ήτοις
τιύΐ χρηΰάμενος^ 6ρων αντοι^^ καΐ πράττοντας καΐ
ευχόμενους &%ερ ον βέλτίον ^ν^ Ιτίείνοις δε ίδόχει^
τίΟίνη ύτνίρ ατλάντων εύχην νκοί^βαΰ^αι, λεγει^ δε
ηως &δί' 5

Ζεϋ βοίόνλεν^ τα μεν ίϋΟΊα καΐ εύχομενοις καΐ
άνενκτοίς
αμμι δίδου^ τα δε λνγρα %αΙ ευχόμενων άηερυτιε,
τήν γαρ διάκρι6ι.ν τ&ν αγαΟτόν %αϊ των καχων καΙ τήν
ηρέπουΰαν ταΐς μίΰαίς εξεύιν των &ν^ρώηων ηρος τό θεΓον ίο
6μίΧίαν μόνος δ ΐΛΐότήματν^άφορίξείν κύρίος' καΐ δ ία τοϋτο
καΐ τόν των ατίχων τούτων τνοιητ^ν φρόνιμον δ Σωκράτης
οαιεϋάλεύεν^ &ς οδ« δι έν^ουΰιαΰμόν οϋτε δν* δ^θήν δόξαν^
άλλα δί ίτνιΰτήμψιν τιρίνοντα μίν τάς των αΐτουμένων φύ-
6είς, βτοχαξόμενον δΐ τίαΐ της των αΐτούντων εξεως^ ΰώ- ΐ5
ξοντα δε το ηρέινον ταΐς άγα&ουργοΐς των ^εων δυνάμεΰίν,
%αΙ γαρ τό 7ΐ;άντας ίτζι^τρέ^ψαι δία της είίχης εΙς την μίαν
τοϋ ^ώς βαΰιλικί^ν ηρόνοιαν^ %αΙ τό των &γα%οΙ^ τήν ύπό-
6τα6ιν έ^άψαι της τοϋ ϋ'εου δυνάμεως^ καΐ το των αλη-
θινών κατι&ν τ^ν γένεβιν άφανίΰαι δία της τοϋ κρείττονος 20
εύμενείας^ %αϊ οίως τό ταϋτα τοΓ^ μ^ν εΊηίρμένοις αγνωΰτα
φάναι^ τω δε ϋΈψ κάνα τους Λροβήκοντας 3ρους διακεκρι-
μένα^ φρονήύεώς ίύτι καΐ ίηκίτήμης ού της τυχουβης έρ-
γον, εικότως δ^ οίν τήν τοιαύτηγ ηοίητικί\ν Μμφρονα καϊ
ίτζιότήμονά φαμεν ύπάρχείΛ/' η γαρ ταΐς μέΰαις εξεβιν τάς 25
6ρ&άς Ι άφορίξειν δυναμένη δόξας αΟτη δη ηου κατά τήν '• 108γ.
τελέαν έΛίβτήμην ύφέΰτηκεν,
^Γ^ Γό τρίτον δη ουν ττβ^Ι της μιμητικής λέγωμεν^ ^ν ττοτέ
μίν εΐκάξειν τα πράγματα ^ ποτέ δε φαινομένως άποτυ-
ποϋ^%'αι προείτνομεν. ταύτης γάρ δη τό μεν ο6ον είκαΰτι- 30

1 δο%Βΐ ιιοι Ρ1. 4 άτίάντων αυτών Ρ1. 8 δεινά κ. β-ύχο-
μένοις άηαλφιν Ρ1. (υί Ρτοοίπβ βϋαιη ΑΡ Χ 108 Αηοη. &ρ.
ΒπΓββοΙι Κ1&Γ08 107,4)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΔΓΓΕΙΑΝ 189

^6ν ίΰτίν 6 ^Α&ηναίος ^ένος ίναργως τιμΧν τναραδίδωβιν^
το ίέ οΰον φανταΰητιόν ^ 6 ίν τ-}} Πολιτεία Σωκράτης
ηαρίΰτηΰιν. οτζως δΐ ταί5τα δίενήνοχεν αλλήλων , τό τε
είκαΰτίκον λέγω της μίμητίκης είδος καΐ τό φανταύτικόν^

δ 6 ^Ελεάτης ξένος ίιμας [τιανως &ναδιδάβ%ει. δύο γάρ^
φηβί [8ορΗ. 235**], φαίνομαι κάθομαι/ εϊδη της μιμη-
τικής^ μίαν μεν την είκαύτικ^ν 6ρ&ν ίν αύττ) τέχνην.
ί'ΰτιν δε αϋτη ^άλί(7τα, δτΐόταν κατά τας τον παρα-
δείγματος (Συμμετρίας τις έν μήκει καΐ ΐίλάτει και

10 βά&ει καΐ τζρος τούτοις ϊτι χρώματα αΐίοδιδονς τα
ηρούηκοντα εκάΰτοις τήν τοϋ μιμηματος γένεβιν
άτνεργάξηται. — τι δέ; ού ηάντες οί μιμούμενοι τι
τοντ ίτζιχειρονΰι δραν; — οϋκονν οΰοι γε των με-
γάλων Ίίού τι τΐλάττουΰιν Ιργων 3) γράφουύιν. εΐ

νό γαρ άτνοδιδοΐεν την των καλών άληϋΊνί^ν ΰνμμε-
αρίαν οΙύ&^ οτι ύμικρότερα μίν τοϋ δέοντος τα ανω^
μείξω δε τα κάτω φαίνοιτ αν δια το τα μεν Λορ-
ρωΟ'εν^ τα δε έγγύ^εν -δφ' ημών 6ρα6&αι. — τιάνυ
μεν ονν. — άρ^ ονν ού χαίρειν τό άλη&ες έάΰαντες

?ο οι δημιουργοί νυν ού τάς ο^ίΰας ύυμμετρίας^ άλλα

δοξούβας είναι καλάς τοις είδώλοις ίναηεργάξον-

ται\ ταντα δ^ διελόμενος 6 ^Ελεάτης ξένος εικότως οΐμαι

και έτΰΐ τέλει τοϋ διαλόγου [ρ. 264°] τόν ΰοφιΰτην ένδηΰαι

ί. ΐ08τ. ττί 6ρι6τιΚΎΐ με&όδω βου\λό μένος της είδωλουργικης τό

25 μεν είκα6τικ6ν έκθετο, τό ίέ φανταβτικόν' τό μεν οίον έβτι
τό παράδειγμα ^ τοιοϋτον άτνεργαξόμενον τό μίμημα^ τό ίέ
φαίνεΰ&αι τοιοϋτον το γενόμενον οϊον το μιμη^εν ηαρα-
ύκευάξον. καΐ της μιμητικής τοίννν της τνοιητικης τό μίν
είκαβτικόν έύτιν^ αντά τα ηράγματα τΰερί &ν ηοιεΐται τους

80 λόγους άτΐοτυτΐούμενον ^ τό ίέ μείξω καϊ έλάττω τα αυτά

11 έκάί?τα45 Ρ1. ΒΤ 13 ούκοϋν 18 Λάνυ μέν ο^ν οιη.

Ρ1. Β 20 νϋν βχρ. πι* Ι ού 88. ιη' 21 τάς δοξοναας Ρ1.
27 ηαρεσκεναξεν 29 είκαΰτικόν βχ §καατονεκαατον ιη^

190 ΠΡΟΚΛΟΤ

φαίνεΰ&αί καΙ την 6μοΙωΰίν ίν φανταβία τίεψενην εχείν^4ίΟ^
άλλ' ονκ αλητεία τναρεχό^ιενον. Το μεν ^ή μψητίκον αμα
καΐ είκαΰηκόν 6 ^Αϋ'ηναΐος ^ένος μνήμης ήξίωΰεν. την
γαρ μονΰίκην ον την ήδον^ιν τέλος ΛΟίονμένην^ άλλα την
Λρός το τζαράδειγμα άφομοίωΰιν^ %αϊ τήν 6ρ^6τητα τον 5
μιμήματος ίταδεΐζαί τΰρο&έμενος ούτωβί ηως φηΰίν [Ιβ^. II
667*^]• τί δε; τ^ των ομοίων ίργαΰία^ οΰαι τεχναί
είκαΰτίκαί^ ίρ^ ονκ, αν τοντο ίξεργάξωνταί^ το μεν
ηδονί^ν ίν αύτοΓς γίνεύϋ'αί^ ηαρεΛομενον ίάν γί-
νηται^ χάριν αυτί) δίκαιότατον αν ήμΓν %ρούαγο- ίο
ρενειν; την δε δρ&ότητά Λον των τοιούτων η Ιβό-
της αν, &ς ίτΰΐ το ηαν εΐηεΐν^ Ιξ,εργάζοιτο, — —
ού%ονν καΐ μουβίτίήν γε ηαβάν φαμεν είτιαΰτικήν
τε είναι καΐ μιμητικήν] ηκιύτα αρα όταν τις μου-
<?*κήν ήδον^ φ^ κρίνεΰ&αι, τούτον &ηοδε%τίον τον ΐ5
λόγον, καΐ ίφεξης [ρ. 668^]• καΐ μήν τοντο γε πάς
αν ομόλογοι περί μουΰικης^ 3τι ηάντα τα ηερί αν-
τήν ίβτι ΐίοιήματα μίμηβίς τε χαΐ άτνειχαΰία. καΐ
τοντο γε μων οίκ αν Σύμπαντες δμολογοΐεν %οιη-
ταί τε καΐ άχροαταΐ; — καΐ μάλα. τήν αρα %οιητι%ην 20
ταντην^ ο6η τ^ μονύιΐΛ^ βνντέτακται τ^ τναιδεντικ^ των
ήϋ'ων Ι καΐ τάς τε αρμονίας δύναται %ρίνειν καΐ τονς ρυ- ί. 109γ.
^μούς, εΙ%αΰτι%ην αν τις Ιν δίκη ΐίρούείτίοι %αι ο^τω μιμη-
τικήν' δώ καΐ ου τήν ι^^ονήν τέλος ?χει^ άλλα την ορθό-
τητα των εί%α6&έντων, Γό μ^ν ονν είτιαΰτικόν αντης τοι- 25
οντον' το δε φανταΰτικον Ικ των έν Πολιτεία γεγραμμένων
κατανοήΰωμεν. άποδείξας γαρ δ Σωκράτης^ οτι τρίτος άπο

8 ούτίάν βχ οίν καΐ 9 τζαρεχόμενον (χ ίτ. ιη'), άΐ 88. ιη*
10 ημΐν] εΙ^η Ρ1. 11 τήν ^^ 7^ Ρ1• Ι ^' Πάτησαν, ίπι. γρ.

ή Ιβότηα αν πι* 13 καΐ] ν βχ ^ πι* υν., οπι. Ρ1. 17 της

μοναι%ής Ρ1. 18 ποιήματα] α-Ο• βτιρΓΛ οι 88. πι* 19 ανηαν-
τεα, ξ βί μ. 88. ηι* 20 ρΟδί άτιροαταϊ ίοτί. Β,άά. βχ Ρ1. ηοίϊ

'ΰηο'κριταί 22 άρι&μο^σ, οοιτ. 1) 24 ^χειν

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 191

της άληϋΈίας καΐ μψηηκός ίβχιν 6 χοιοντος ηοίητης^ οίον
ίτνιβτίοτνειν ηροΜετο^ %άί χοντο ί^ης τνροΰτΐ&ηύίν^ οχί μί-
μεΐχαί φανχαβχίκώς χω χης ζωγραφιάς ηαραδείγματι Λροΰ-
χρώ^ιενος. χ6ν μεν ίή μίμηχην ώμολογήκαμεν. εΐηε
5 δε μοι %ερϊ χον ζωγράφου χόδε^ ΐίοχερα ί%εΐνο αν-
χ6 τό ίν χ^ φνΰει ε%αΰχον δοκεν ΰοι ίτΰίχείρείν μι-
μείΰ&οίΐ ^ τά χων δημιουργών ^'ργα; — χα χών
δημιουργ&ν^ ϊφη. — Ιίρα οϊα ϊβχιν ?) οΙα φαίνεχαι;
χοϋχο γαρ εχι διοριβον. — τνώς λΙγεις\ ϊφη, — ωδε.

10 κλίνη ίάν χε ίτί ηΧαγίου «'ύτήν Ο'εα έάν χε %αχαν-
χι%ρυς αν χε οητι ουν, μη χι διαφέρει αύχί} α'ύχης^
<^'ίΐ)> διαφέρει μίν ούδεν, φα/νετα^ ίέ άλλοία; και χα
άλλα ωΰαύχως; — οϋχως^ ^'ψν^ φαίνεχαι^ διαφέρει δε
ουδέν. — χοϋχο ίή αύχ6 ύτιότζει' 7ΐρ})ς τζόχερον γρα-

15 φικη τνετΐοίηχαι τνερί ίν,αΰχον^ ηόχερα Λρ6ς τό 3ν
ώς έχει μιμηβαΰ&αι^ 5) Λρος τό φαινόμενον &ς φαί-
νεχαι^ φανχάΰμαχος 3) αληθείας οίΰα μίμηβις] —
φανχάύμαχος εφη [Χ 597® Βί^ί^.]. δια ίή τούχων ίναρ-
γέΰχατα τναρίύχηβιν 6 Σωκράτης^ οχι τό φανχαβχικον του

20 μιμηχικοϋ γένους χης τνοιηχικης άτιοχεμόμενος "ίιδονης χε

ύχοχάζεΰϋ'αι μόνης καΐ χης των &κου6ντων αυτό "ψυχα-

ί. ΐ09ν. γςογίας φηΰίν, καΙ γαρ \ ταύτης της μιμηΰεως τό φαν-

ταΰτιτίον άηολείτιεται του είκαΰτικοϋ^ καθ' ούον εκείνο μεν

τνρος την ορϋ'ότητα βλέτζει του μιμηματος, τοϋτο δε αρα Λρός

25 τήν έκ της φανταΰίας τοις ηολλοΐς γινομένην -ήίονην. Τά
μεν ουν γένη της Λοιητικης τοιαΰδε καΐ %αρά τω Πλάτωνι
διαχρίΰεως τ}ξίωται^ το μεν &ς κρεΐττον έηιΰτημης^ τό ίέ
ζώς"^ έ^ιΰτημονικόν ^ τό ίέ &ς δρϋΌδο^αύτικόν ^ το δε ως
%αϊ της ορ^ης δο^ης άηολειτίόμενον. λέγει γουν ίτε^Ι του

30 έΰχάτου ΰαφώς [ρ. 602*], ώ^ οϋτε έίρα εϊΰεται ούτε

3 ζωγραφίασ (ίά. 5) 6 σοι] οι ίτ. τη* 10 αλίνη ίάν Ρ1.]
τιλίνηΰ &ν Ι ίάν βχ άν \ καταντικρν Ρ1. 11 &ν τ«] η Ρ1. | έαν-
τήϋ Ρ1. Ι η Βάά. βχΡΙ. 14 ή γραφι%η Ρ1. 18 δ^ 88. πι»

192 ΠΡΟΚΛΟΤ

ορϋΌδοξάΰει 6 τοίόύδε μι^μητής^ οϊον τον τνοίητην τού-
τον ίλίγομεν^ ηε^Χ ων αν μιμηται ηρος τιάλλος ^
^ονηρίαν.

Ζ "Οτι χαϊ η Ομήρου ποίψιύις

έΛΐόείχννΟι τας τρεΐζ ίόέας έν έαντ^ της Λοιητιχής. 5

Τούτων δε αί δίωριόμενων ίτνΐ τήν ^Ομήρου τνοίηΰιν
άναδράμωμεν χαΙ &εωρτιύωμεν ΐίαύαν Ιν αντ^ τνοιητίκης
ίξίν δίαλάμΛουΰαν^ δίαφερόντως δΐ τας του δρϋΌϋ %αϊ τον
καλόν ΰτοχαξομένας. όταν μ^ν γαρ Ιν&ουΰιάξων ίνεργγ} και
ταΐς Μονβαις κάτογος ων και τα μνΰτικα ηερί αυτών των ίο
^εων άφηγηται νοήματα ^ τηνικαντα κατά τήν Λρωτίβτην
ίνεργεΐ καΐ εν&εον ηοιητικήν' όταν δε αν τήν της 'ψνχης
ίωήν καΐ τάς Ιν τ^ φνΰει διαφοράς και τά ηολιτικά καθή-
κοντα διεξί^υ, ^^"^^ ^^ μάλιβτα κατά τήν ίτΐΐΰτημην διατί-
θηβιν τονς λόγους* όταν δε αρα τους τΐροβηκοντας αποδίδω ΐ5
της μιμηβεως τύηους τοις τε ηράγμαβι καΐ τοις Λροβώτνοις^
τηνικαϋτα κατά τήν είκαβτικην ηροΐβταται τήν μίμηΰιν'
όταν Ι ^έ οΐμαι 7ΐρ6ς τό φαινόμενον τοις πολλοίς, αλλ* {- ιιοτ.
ου προς τήν άλη&ειαν του ίντος άποτείνηται καΐ οϋτω δη
τάς των άκουόντων επάγηται ψυχάς, τότε που κατά το 20
φανταΰτικόν ίΰτιν ποιητής, λέγω δε οϊον, Γν' άπο της
Ιΰχάτης άρξώμεϋ'α του ποιητοϋ μιμήσεως, τόν ηλιον ϊΰτιν
οπού λέγει τάς άνατοΐλς άπό τ^νο^ ποιεΐβθαι λίμνης και
τάς δύβεις ώΰαύτως ουχ &ς Μύτιν Ικάτερον τούτων ούδ* ως
γίνεται λέγων ούδε ταύτ^ι μιμούμενος διά λόγων, άλλ' ά^ 25
φαίνεται ταΐς αίαϋ'ήΰεΰιν ήμοάν διά τήν άτίόΰταύιν* τοϋτο
τοίνυν καϊ παν τό τοιόνδε φανταΰτικόν της ποιήΰεως φαΟ'ί
με λέγειν, πάλιν Άταν τους ήρωας μιμηται πολεμοϋντας η

1 6ρϋ•ά δοξάσει Ρ1. 6 τών βχ τούτων ιη^, ίέ αν βχ? πι*
15 άηοδιδώ 21 οί. γ 1 27 φαθί με βπβρβοίιιιη

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 193

βουλενοιιένους τ) λέγοντας κατά τα είδη της ζωης^ τονς
[ΐεν ως ε^ιφρονας^ τονς δε &ς ανδρείους^ τονς δε ως φιλο-
τίμ,ους^ της είκαΰτικης αν εϊτιοιμ,ι τό τοιοντον έργον ύτζάρ-
%ειν, καΙ (ΐην καΐ όταν 3) τάς διαφόρονς 'δτΰοΰτάβεις των
δ μορίων της ψνχης είδως άναφαίνηταί καΙ διδάΰκων^ 3) τήν
ί^αλλαγην τον είδώλον Λρος τήν χρωμένην ψνχήν 5) τήν
τάξιν των ίν τω τζαντί ΰτοίχείων^ γης ΰδατος αέρος αιθέ-
ρος ονρανον ^ ί) άλλο τι τοιοντον^ την έηιύτήμονα της
τΰοιητίτίης δνναμιν ταντην αν έγω θαρρών αηοφηναίμ,ην,

10 έφ οίττασ^ ίέ τοντοίς όταν τΰερί τε της δημιουργικής 'ίιμας

άναδιδάΰκΎΐ καΐ της εΙς τρία διανομής των όλων, η Ζταν

404 7Γ£ρΙ χων ^Ηφαίΰτον δεΰμών, η όταν τνερί της πατρικής

τον ^ιος ίνώΰεως προς τήν γόνιμον θεότητα της "Ηρας δι

ί. ιιον. αλντον βνμτιλοκης^ τότε δη φαίην αν \ αντ6ν έν&ονΰιά-

16 ξειν ΰαφώς καΐ δια την Ικ των Μονΰών κατοκωχήν τα
τοιαντα διατι&έναι μνϋΌλογήματα, δήλοι δέ πον και αντ6ς
έτΐΐ τοϋ ^ημοδόκον τήν έκ Ο'εων ωρμημένην ενέργειαν^
λέγων τνρο της ωδής οτι 6ρμη&εΙς &εον ηρχετο καΐ οτι
εν&εος ην καΐ οτι η Μονΰα αντον έφίληΰεν η 6 μονΰη-

20 γέτης &εός'

^ ΰέ γε Μονΰ^ ίδίδαξε ^ιος τναΐς η ΰέ γ^ΐ4πόλ'

λων'
λίην γαρ κατά κόΰμον ^Αχαιών οΐτον άείδεις^
066^ ερξαν τ ϊηα^ον τε και οββ* έμόγηΰαν^Αχαιοί
25 [Οά. Ο• 488—490].

Καίτοι γε οτι τον ^ημόδοκον ως εαυτόν τρόπον τινά προΐ-
σταται καϊ των περϊ εαντον πα&ημάτων παράδειγμα ποιεί-
ται^ των . διατε^ρνλημένων εΰτιν ικανώς^ και τό

5 καϊ βχρ. ιη^ υν. | οΓ. 155,1. 172,6 10 τνερί τε] ηερϊ

τό 11 ηβιηρβ άναδιδάατί'η ζμονάδος} ο£. 164,26. 156,30
13 ενώσεως^ νοηΰεωβ 18 ο£. -9• 499. 63 28 δίατεϋ•ρνλη-

μένων] λη ιτ. ιη'

ΡβοοιιΤ78, βά. ΚτοΙΙ. 18

194 ΠΡΟΚΑΟΤ

6φ&αλμών μεν ϋμερΰε^ δίδου ί' '^δεΐαν άοίδην
[Οά. -θ• 64]
αντικρνς τον κατ' αντύν μΛ)&ον εις Ι'κεΐνον ανϋοιεμίίειν
ίοι%εν. τοντον 6* οίν ίν9•εάξοντα λέγειν α λέγει ΰαφώς
δίϊύχνρίξεται. 5

Ι4λλ' εν γε 8ττ4 Δημοδόκου καΐ της έν&εα6τικης φδης

ίτΐεμνηύ^μεν' δοκεΐ γάρ μοι κατά τα τίρόΰϋ'εν είρημενα

της Λοιήΰεως γένη διελεΐν τους τΰαρ^ αύτω μνήμης ή^ιω-

" μένους μονΰΜονς, 6 μεν γαρ ^ημόδοτίος ίνϋΌυς ην^ &ύηερ

εϊρηται^ Χ€κ2 τα Ο'εΐα καΐ τα άν^ρώτνινα αφηγούμενος^ %αΙ ίο
Ρ ϋ'εό&εν ίξά'ψαΰ&αι Χέλετίται τήν ίαυτον μονβικήν' 6 δε
Φήμιος 6 έν ^Ι^άκ^ι κατά τήν γνωύιν μάλιβτα των τε ^είων
και των άνϋ'ρωηίνων έχαρακτηρίξετο'

Φήμιε^ τνολλά γαρ άλλα βροτων ^ελκτήρια οΐ-
δας^ 15

εργ^ άνδρων τε &εών τε^ τά τε κλείονΰιν αοιδοί
[α 33 8φ]
γ λέγει %ον ηρος αντ6ν ή Πηνελότνη' τρίτος δε άλλος 6 της
Κλυταιμνήΰτρας φδός^ μιμη^νικός τις &ς ί'οιτίεν και όρ^τ} ΐ9
δό^'ΐβ χρώμενος καΐ τά της 6ωφρο\6ννης μέλη τνροτείνων ^ ιι^ΐτ-
τγί γυναικί'

τΰάρ γάρ ϊην καΐ άοιδ6ς άνήρ, ω ττόλλ' Ιττέ-

τελλεν
^Ατρείδης Τροίηνδε κιών [γ 267 βφ].
καΐ μέχρι της τούτου ΰυνουβίας ούδΐν άνόΰιον έργον ττ} 25
Κλυταιμνήστρα ηέτιρακτο^ ταΐς ηαιδευτικαΐς φδαις ΰωφρονί-
δ ξοντος αύτης τήν αλογον ξοοήν. τέταρτος δε ει βούλει μον-
ΰικός άνάλογον τ§ φανταβτικ^ της τνοιήύεως Ιδέα τεταγμέ-
νος Θάμυρις εκείνος ^ ον αί Μοϋΰαι λέγονται Λανΰαι της
ωδης' 30

1 αμερεαε 4 τοντο 7 τιατά βχ τιαϊ ιη^ 0[υ8.6 ίαιηβη

ρθ8ΐ}68ι άβίβνϋ 12 ό αηίβ έν 88. ια^ 22 ηάρ δ' &ρ' ρβ,Γ-
ΐίιη Ηοιη. 1ίΙ)Γί

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 195

αί ίέ χολωΰάιιεναι Ληρ6ν ^έΰαν [Β 599]*
τνολυτροηοηέραν γαρ καΐ αΐβϋ'ητίκωτέραν καΐ τονς ηολ-
λονς άρέΰκονύαν οίτος μονΰΜί^ν μετεχειρίξετο. δώ καΐ
ψίλονίκηΰαί λέγεται ταΓς Μονΰαίς^ &ς αν της άτζλονότέρας
5 μονΰίτιης καΐ ταΐς Μούΰαίς οίκεωτάτης την Λοικίλωτεραν
έτζίτίροΰϋ'εν τζοίηΰάμενος καΐ άτνοτίεΰεΐν της των λεαίνων εν-
μενείας. 6 γαρ τών Μουΰων χόλος ονκ εΙς ίκείνας άνα-
τνεμηεί τι τΰά^ος^ &λλα τήν τοντου δείκννΰίν άνετΐίτηδείό-
τητα της Ιτίείνων με^έξεως, ο^τος οίν Ιβτιν 6 ιζολλούτ^ς

10 &%6 της αληθείας φδος καΙ τα τΐάϋ'η τών 'ψνχών ηροτιαλον-
μενος %αί φανταΰτιιώς καΐ (Λτε δό^αν όρϋ'ην οϋτε ίτνίΰτή-
μην ί'χων τζερί τών μψημάτων.

Πάντα αρα τα γένη της ΛΟίηβεως τΰαρ* ^Ομηρω τε&εά-
με&α^ δίαφερόντως δε τό έν&ονΰίαύτίκόν ^ καθ' 8 ίή καΐ

15 μάλιβτα χαρακτηρίξεΰ&αί φαμεν αντόν (καΐ ούχ ημείς μόνον^
άλλα καΐ αντος δ Πλάτων ^εΐον ΛΟίητίιν καΐ ϋ'είότατον
τών ηοιητών καΐ τναντ^ς μάλλον α^ίον ζηλονν τζολλαχοϋ
τνροΰαγορενααν αυτόν ^ &ς Ιν τοις ϊμηροβΟ'εν έδείαννμεν) '
άμνδρότατον δε τ6 μψητικόν αμα καΐ φανταΰτικόν^ ίνα καΐ

20 τοίς τιολλοΐς η Λίϋ'ανός^ καΐ οτι μ^ %αΰα ανάγκη ηαν το
τοιούτον της τΰοίηύεως έξι^ρηΰϋ'αί. άλλα "^Ομηρος μεν τοντον
τον τρότνον' οί δϊ της τραγωδίας τνοίηταΐ φανταΰτΜοΙ μόνον
οντες καΐ της τών %ολλών βτοχαξόμενοι ψνχαγίογίας εΐκότως
κατά τοντο %λεονάξον(5ιν της τΰοιηΰεως τό είδος, ώΰΛερ

2δ ονν εϊ τις εΙς %όλιν εννομονμένην είύελϋ'ων καΐ ^εαΰά-
μενος ίκεΓ, τια&άτΐερ φηΰΐν 6 ^Α&ηναΐος ξένος [1β§. Π
673®], καϊ την μέ^ην ενεκά τίνος χρηΰίμου τναραλαμβανο-
μένην μίι τήν φρόνηΰίν τήν έν τ§ τνόλει μηδέ την ολην
τάξιν ξηλώΰειεν^ άλλ' αντην καθ' αυτήν μόνην την μεϋ'ην^

30 ονκ έκείνην αν αιτίαν εχοί της εαντον ηαρανοίας^ άλλα

1 αϊ ^έ] καί τε 4 φιΚονεΐΆηΰαι τη.^ 18 οί. 3><1 155, 25
20 ηεί^ανόβ 21 έξί^ι^χαι 30 άλλα] άλλ' αν

196 ΠΡΟΚΛΟΤ

την οίκείαν αβϋ-ενείαν της κρίΰεως^ οϋτως οΙμΜΐ %αϊ οι
τραγωδ 10710 ίοΐ το εΰχατον της Ο^ηριχης ηοίήύεως ξηλώβαν-
τες ονκ εΙς εκείνον τήν ά^χήν της (ίφετερας τΐλημμελεΐας^
άλλ* εις τήν εαντών άναΛέμτίονΰίν άδυνα^ιίαν. λεγεΰ&ω
τοίννν ηγειιων της τραγωδίας "Ομηρος^ κα&όΰον αντον ίξη- 5
λωΰαν οι της τραγωδίας ηοιηταΐ τά τε αΧλα^ καΐ οτι μέρη
της ίκείνου ΐίοτενείμαντο ποιηύεως^ τά μεν είτιαΰτικώς είρη-
μένα φανταΰτνκ&ς μιμηβάμενοι, τά δε ίτνιΰτημόνως ΰυντε-
&έντα ταΐς των τϋολλων άτιοαις Λροβαρμόΰαντες. άλλ' ον
τραγωδίας μόνον ΙύτΙν διδάΰτιαλος (ταύτης μεν γαρ %ατά ίο
το ίΰχατον της ίαυτον Λοιηβεως)^ αλλά καΐ της Πλάτωνος
άτιάΰης πραγματείας της μιμητικής καΐ της φιλούόφου θεω-
ρίας όλης.

Η Τι έύτιν, δπερ 6 Σωκράτης έν τφ όεχάτφ της ΐ4

πολιτείας έκβάλλει \ της ^Ομηρον ποιητικής, καί όιά ί. ιΐ2 γ.
τ ίνας αίτιας, καί οτι ου χ δλην αυτήν, αλλ* οτι το
εύχατον αί>της αποδοκιμάζει μόνον.

Περί μεν ίή τιοιηχικης αντης καΐ της Ομηρου τελεω-
τάτης ηοιηύεως Ικανά τά είρημενα. τούτοις δε τους του
Σωκράτους άντιτναρατείνωμεν λόγους καϊ ^εαβώμε^α^ τίνα 20
μεν ίλεγχει ποιητικίιν Ιδέαν^ 8πως δ^ αυτόν "Ομηρον ίζαι-
ρήΰωμεν των ηολλων ίκείνων καϊ τναντοδατΰων ίλεγχων'
και τΰρώτον ΰτι μίι παβαν εύϋ'ύνει την ηοιητικ^ν έκ των
γεγραμμένων ίτνιδεί^ωμεν. ίν &ρ%'^ μεν ουν εύ&υς του δε-
κάτου βιβλίου" καϊ μήν^ ^ν ίέ ^>'ώ? φηΰίν^ πολλά μεν 25
καϊ άλλα ηερί αύτης ίννοω {της είρημενης πολιτείας
λέγων), ώς παντός αρα μάλλον όρϋ'ώς ωκίξομεν την
πόλιν^ ουχ ηκιΰτα δε ίνϋ'υμηϋ'είς περί ποιηΰεως^

4 ο£. Γβρ. Χ 595° 7 είρημένα φανταατικώσ ίιη. πι*

20 άντιτναρατείνομεν 26 έννοω] νοώ ίτ. πι* 28 ηοιή-
σεως λέγω. — Τό ηοΐον; ^φη. — Τό μηδαμ^ Ρ1.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 197

το μηδαμίΐ Λαραδέχεΰϋ'αί αύτης ο6η μ,ίμ,ητική. ηαν-

405τ05 7^9 (Λ'&^^ον ον τιαραόεκτεον ννν %αϊ ίναργέ-

ΰτερον^ &ς ί(ΐοΙ δοκει^ φαίνεται [ρ. 595*]. καΙ ηάλιν

εξης' ως μϊν τνρ^ς '^μ,ας είρηύϋ•αί (ού γάρ μου %ατε-

5 ρεΐτε ΐίρος τονς τραγωδίας ηοιητάς %αΙ τονς οίλλον^
Ίΐάνχας το\3ς μίμ'ητίτιονς)^ λώβη εοικεν είναι τνάντα
τα τοιαντα ττ^ς των &%ον6ντων διανοίας [ρ. 595^].
τό μεν οίν ηρο%είμενον αντω τοντό ίβτιν^ τήν μιμητικίιν
μόνον Λοίηβιν %αΙ ταύτης &ς δειχϋ"η6εται διαφερόντως την

10 φανταΰτικίιν ίτιβάλλειν, ημείς δέ^ εΐ μίν ηαβαν τΐοιητικίιν

τοιαντην ίνόμιξεν είναι ^ τάχ' &ν {)7ΐελαμβάνομεν αντόν

ομοίως (ίΐίαΰαν έλέγχειν' ει δε την ί'ν&εον τίοίηΰιν καΐ τήν

ί.ιΐ2ν. μξγ ίτΰΐύτημης τονς λόγους Λθΐον\μενην Ιτεραν άτιολεί-

πει της άτελοϋς καΙ μιμήΰει χρωμένης, 7Ζρ6ς μεν ταύτης

15 τείνε IV οίηΰόμε&α τονς ίλέγχονς, ί%είνην δε ίξαιρήΰομεν
των ηρο'αειμίνων λόγων, δηλοΐ δε ηον καΐ αυτός εΐηων
εν αρχτί γ,αΐ διοριΰάμενος [ρ. 595*], ώ^ ον χρη της τνοιη-
τιτίης άηοδεχεΰϋ'αι ταντην οΰη μιμητι%η, τό τε γαρ ηαΰαν
οίόμενον είναι μιμητικην τοντο τζροΰτι^έναι τζεριττόν^ καΐ

20 το κατά τζάΰης τονς αντονς ίφαρμόττειν λόγονς απολαμβά-
νοντα Λρος τήν μιμητικην άτνοτείνεΰ&αι μόνην αλογον.
λείτνεται αρα τοΰοντον φάναι της ποιητικής ενϋ^νεΰ&αι
μόνον^ οΰον ηερι τήν μίμηΰιν τήν τταίίοίν έχει ΰπουδήν,
Βτΐει καν τοις ^φεξης ούτωϋί πως προάγει τ6ν ί'λεγχον' δ

25 ποιητίις μιμητής' πας μιμητ^ις τρίτος από της άλη&είας'
6 α^α ποιητής τρίτος άπό της αληθείας, διό καΐ ίξ άρχης
ωρίΰατο^ τι ποτέ έύτι μίμηΰις^ λέγων' τόν τον τρίτον
οίρα γεννήματος άπο της φνΰεως μιμητίιν καλείς
[ρ. 597®], καΐ ΰννάγων άμφοτέρας τας προτάξεις ούτωβί

30 πως φηΰίι/' τοντ αρα ίστα* καΐ 6 τραγωδιοποιός^

2 τίαραδετίτέον ίη Ρ1. Α* Μ, -τέα Α^Π 4 νμάς Ρ1.] ήμ&β
5 το^)ς της Ρ1. 6 απαντάς Ρ1.

198 ΙΙΡΟΚΙ.ΟΤ

εϊτζερ μιιιητης Ιβτιν^ τρίτος αηο βαΰιλεως καΐ της
άληϋ'είας τΰεφντίως καΐ οί άλλοι πάντες (ΐιμ,ηταί.
είτ Ιτά τούτοις δείχνυΰιν^ ώς οΐ)δΙ ηάύης μψήΰεως ίηι-
λαμβάνεται^ άλλα της φανταύτιτιης ^ %αΙ ύυνάγει' πόρρω
&ρα τον άληϋΌϋς η μιμ>ητι%η έβτιν [ρ. 598^], χαΐ 5
οτι 6 κατά ταντην μιμητής ούδε δρ&οδοξάΰει περϊ ων
αν μιμηται 7ίρ6ς κάλλος 5) πονηρίαν βυλλογίξεται
[ρ. 602*]. Τί ονν ταϋτα προς τήν καθ-' '^Ομηρον ποιη-
τικην] προς μ^ν γαρ τήν τραγικίιν ποίηβιν καΐ κωμικίγν
ικανά* τούτων γαρ το όλον μίμηβίς Εΰτιν προς την των ίο
άκονόντων ίξειργαΰμενη /ψυχαγωγίαν' προς δε τίιν ^Ομήρου \
ποιητικίιν τήν άπο ^ε&ν ώρμημένην και των όντων ίκ- ί. ιι3γ.
φοί/νο'υ(?οίν τήν φύΰιν ούδεν αν προΰήκοι, [και πώς γαρ αν
η δια ϋυμβόλων τα &εια άφερμηνεύονΰα μιμητική προΰαγο-
ρεύοιτο; τα γαρ ΰύμβολα τούτων ^ ων ίΰτι βύμβολα^ μιμή- ΐ5
/ΛΟίτα ονκ εΰτιν ' τα μεν γαρ εναντία των ίναντίων ονκ αν
ποτέ μιμήματα γένοιτο^ τον καλόν τό αΐύχρόν^ και τον κατά
φύΰιν τό παρά φύΰιν' 4} δε ΰνμβολικίι θεωρία και διά
των έναντιωτάτων την των πραγμάτων ίνδείκννται φύΰιν.
εϊ τις α()θί ποιητίις ενϋΌνς έΰτιν και διά ΰννϋ•ημάτων δη- 20
λοι τήν περί των 'όντων άλη&ειαν^ 5) ει τις έπιΰτήμη χρώ-
μενος αντην ίιμΐν Ικφαίνει την τάξιν των πραγμάτων^ ον-
τος ούτε μιμψης ίΰτιν οϋτε ίλεγχεΰϋ•αι δύναται διά των
προκειμένων άποδεί^εωνΤ^

Σκοπείτε δέ^ εΐ βούλεΰ&ε^ καΐ των λόγων εκαοτον ίφ^ 25
εαντον ^εωρονντες' 6 ποιητί^ς μιμητης' 6 μιμητής τρίτος
άπο της άληϋ•είας' <(δ ποιητί^ς αρα τρίτος άπ6 της άλη-
^είας^. άλλ' ούχ δ πρώτιΰτος ποιητής φαΐμεν αν τοιοντος.,
ονδε 6 των ποιητών ως φης ^ειότατος, άλλ' τι μεν κάτο-

1 τρίτος τις Ρ1. 2 πάντες οι άλλοι Ρ1. 4 ροβΐ; συνάγει
λέγων Β,άά. ιη* 8ιπί Γβο. 6 ό κατά ταντην βχ κατ' α'ΰτην ιη^
ούδ^] ούτε (οΊίτί &ρα εϊαεται ούτε όρϋ•ά δοξάαει Ρ1.) 13 ηροσ-
ηκει 18 τό Ι)] τα 19 ενδείκνυνται 27 8.άά. Ι)

29 ως ψησι \)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 199

Ίος ταϊς Μονϋαις^ αντοΐς ΰύνεΰτί τοίς ονΰίν χαΐ ΟΈοίται

τήν περί τών όντων οιλτι^Βίοιν^ |^ ίέ μψητής^ τρίτος ίΰτίν

άπο της αΐηϋ-είας. δει δε ετίαΰτον ίκ τοϋ ϋρατίΰτου χ(χρακτη-

ρίξείν, ων [[ί^έν^ ενεργείς χαΐ ονκ ίκ τοϋ τελευταίου* ίτιεί

5 καΐ Πλάτωνα μίμψ^ν αν οϋτως τις άποφήνείε καΐ τρίτον

άττό της άληϋ•είας, ϊύτι γαρ ίν τοΐς δίαλόγοίς [[-ή]] μίμηβις

των διαλεγομένων βυμΛίνόντων^ Ιΰτι δε χαΐ πολεμούνζων

καΐ είρηνευόντων μίμηύις^ &ς ίν Τι μα ί φ καΐ ίν Κριτία

9 τε^εάμεϋ-α' άλλα τοϋτο μεν ηάρεργον^ τό ί« έξαίρετον άγα-

1113 ν. <9•ον τοϋ Πλάτωνος η φιλόΰοφός \ Ιύτι &εωρία. καΐ

Ομήρου τοίνυν 6 μεν ίν&εαβμος το ηρώτιύτον ίΰτιν ά^^α-

&6ν ίν ττ) ποίήβει^ το δε μψητιχόν ίΰχατον* τοις δ^ τρα-

γωδίοτιοίοίς τοϋτο προηγουμένως ίΰτιουδαΰται καΐ το όλον

αυτοίς ή μίμηΰις δύναται, αλλ' εΐ %αΙ μιμεΐύΟ'αι^ φηΰίν

15 [ρ. 599*], '^Όμηρος ικανές καΙ ηρος τφ παραδείγματι τόν
νουν εχειν καΐ ηοιεΐν ταϋτα α μιμείται^ πώς ουκ άτοπον
αυτόν ίπΐ τ^ δημιουργία των ειδώλων ίαυτον τάΐζαι καΐ
τοϋτο προΰτήβαΰϋ'αι τοϋ βίου τέλος; άλλ' ο^δε ήμεις ΰυγ-
χωρήβομεν τέλος είναι τοϋ βίου τω %•είω ποιητή τήν μίμη-

20 αιν^ άλλα πάρεργον^ καΐ δεύτερον^ άλλ^ ου πρώτον^ καΐ
μιμεΐβ^αι μίν αύτ6ν πολλά ων ου δύναται ποιεΐν δια τ6
ψιλήν αύτ6ν πεΐραν λαβείν των μιμημάτων^ μιμεΐΰΟ'αι δϊ
αυ και οΰα οϊός τ ε ποιεΐν ην, καΐ γαρ ναυπηγοϋντα τον
Οδυΰΰέα καΙ ήνιοχοϋντα άλλον μιμείται ^ ζεί^ καΐ ου πάν-

25 τως ήνιοχεΐν ήδύνατο καΐ ναυπηγεΐν' γνωβτιτίώς γαρ είχεν
ταϋτα καΐ ου χειρουργιχως' άλλα ααϊ Συμβουλεύοντα ν,αΐ
περί τ&ν δικαίων είβηγούμενον' ταΌτα ίε ού μιμεΐβ&αι μό-
νον^ άλλα καΐ ποιεΐν ικανός ην.

4 μ^ν βχρ. ιη^ βί ιη• 8 είρηνευόντων (η βχ ι^ εν Θχ ον,
ο 88.)] ή βί εμ 88. ιη* (νοίυϋ; ήρεμονντων) 24 άλλον] λώ.

'ίντίλοχον (ο£. Ψ 402) ?

200 ΠΡΟΚΛΟΤ

θ Τίνα αν τις άπολογήύαιτο ;τρός τονς

ελέγχοντας λόγους ως ονχ δντα' τον '^'Ομηρον άνθ-ρώ-
:€ων τίαιόεντιχον ούό^ όλως πολιτιχόν.

ΈνταΌθΌτ δτ} λοιπόν ίτΐίρρεί τιαντοΐων ίρωτήΰεων τνλη-
θοί, τίνας εττ^ίδευβεν Ύ) μηρός, ειτνερ /χή μ,ψητης μόνο ν ^ 5
άλλα καΐ δημίονργ^ς ηαίδείας άληϋΌϋς^ τΙ(5ι των ηόλεων
εϋ'ετο νόμους ^ τΙς τζόλεμος δι ί%εΐνον ίτιράχΟ'η καλως^ τί-
νες Ιδία της ^Ομήρου τταιδείας άτιολελανκαΰι,ν, τνρος ίή ταντα
Λαντα χαΐ τα τοιαντα \ φηβομεν^ οτι καΐ τό μτφ^ος τον ί•ΐΐ4Γ.
ΐρόνον την ίν ταίς διαδοχαις των άν&ρώτιων μνήμην 406
άφ'^ρηται^ καΐ τό ^ή εϊναί κατ' ίκείνους το^ς τίαιρονς ιι
έίνίρα^ Ιύτορεΐν τα τοιαντα δεινούς της δια τούτων ημάς
διδαΰκαλίας άττεβτερηΰεν ^ ων '^Όμηρος ιδία τε και χοιν^
ταΐς τζόλεβιν εις ττα^ίε/αν καΐ εννομίαν ΰννετέλεΰεν. ίττεί
οτι γε των ηόλεών τίνες ίν τοις ϋβτερον χρόνοις διαμφι- 15
ββητήβαΰαι ττρό^ άλλήλας ^Ομήρω διτιαΰττΙ και τοις 'Ομήρον
γράμμαβιν ίχρήβαντο των δικαίων ^ ίκ της ίϋτορίας τίαρει-
λήφαμεν, τι ονν ϋ•ανμαΰτόν^ ει καΐ ξώντα νομοϋ'ετην τίνες
προεατήΰαντο καΐ ιδία διδάΰχαλον Ιττοιήΰαντο καϊ ταΐς εκεί-
νον ΰνμβονλαις &θηερ ίηωδαΐς ίχρήΰαντο; ταΌτα δη ήγνό- 20
Ί^τα* τοις ϋΰτερον. καΐ γαρ οτι Πν&αγόρας τιολλονς ίτταί-
δενβεν καΐ οτι Ανχονργος Λακεδαιμόνιο ις ίνομο^έτηΰεν 3)
Σόλων ^ΑΌ'ηναίοις ^ ίκ των Λολνΰτίχων ήμεΐς εγνωμεν ΰνγ-
γραμμάτων^ ΰβοι των χρόνων ίκείνων άτιελείφΟ'ημεν. άλλ' ο
γε μιμητής^ φηΰίν^ οϋτε δόξαν ορ^ήν ίχει τζερι ίκείνων α 25
μιμείται^ &<5%ερ 6 δημιονργός (ο-ύ γαρ ΰννεΰτιν τω χρηΰο-
μένω\ οϋτε ίτζιΰτήμην' ού γαρ ίβτιν 6 χρηΰόμενος. τρεις
γαρ α^ται τεχναι νοείΰ^ωβαν τζερι τον χαλ^νόν, εΐ τνχοι^ ή
χρηΰομίνη^ ή τζοιήΰονβα^ ή μιμηΰομένη' δηλον ονν &ς η

26 ο£. Ρ1. 602». 601° 28 έίτνχοί ρπηοίβ, & ιη* | ή Ιθγ

88. ιη^' (οιη. Ρ1.)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 201

μ}ν Ιτΐίΰτήμ,ην εχεί της του χαλινού χρείας ^ ^ ίέ δόξαν
ορ^ήν^ 'ύττ' εκείνης δίδαΰχομένη ποίον εϊναν δει τον χαλι-
νόν 5 η δε ονδετερα τούτων ' γράφει γαρ 6 ζωγράφος χαλι-
νον οϋτε [τζτνέως οϋτε χαλινοποίον παρόντος . ταντα %αί
5 {ιμ,εΐς άλη^η φηΰομεν 1%1 των μ,ψητών μ,όνον' εΐ δε τις \
1114 ν. τοντο (ΐεν προΰτήΰαιτο ως ηάρεργον^ αλλην δ^ ίπιΟτη-
μην εχοι και γνώΰιν των πραγμάτων^ πώς ούκ άνάγχη τον-
τον καΐ ων μιμείται τό κάλλος ειδέναι και τήν πονηρίαν^
δηλοΐ δέ πον τοντο καΐ αντος 6 ϋ•εΐος ποιητής^ πανταχού

10 τοις πραττομενοις τήν εαντον κρίοιν ίπιφέρων^ οτι καλά
καΐ οτι αίβχρά^ τω δε φρένας αφρονι πεΐΟ'εν^ και νη-
πιος λέγων^ καΐ φρεΟι γαρ κέχρητο αγα^ΎΪΰιν καΐ δσα
τοιαντα^ ταϊς πράξεΰιν το κάλλος καΐ την μοχ^ηρίαν άφο-
ρίξων. αλλ' δ μιμητής^ φηβίν^ καΐ είδωλοποώς ο^τος ποιη-

15 τήί πρ6ς τ6 παϋ•ητικ6ν της ψνχης αποτείνεται καΐ τούτον
προκαλείται τάς κινηθείς* καΐ ημείς ΰνμφήΰομεν^ ει την τρα-
γωδίαν λίγοι καΐ την κωμωδίαν καΐ την Ιν ταύταις μίμηβιν,
ει δε την Ομήρον ποίηΰιν^ το μεγιβτον αντης έργον εις τήν
τον νον καΐ της διανοίας ημών τελείωΰιν άποκεΐβϋ'αι δια-

20 τεινόμεϋ'α, καΐ ούχ ημείς μόνον^ άλλα καΐ αύτος δ Πλάτων^
όταν λεγι^ [Ιοη. ρ. 533®] τω ποιητή τω κατόχφ ταΐς Μούβαις
και τονς άκούοντας ΰννενϋ-ονΟιαν και ΰννεπαίρεΰΟ'αι προς
την ϋ•είαν μανίαν. ει μεν ονν το παΟ•ητικ6ν Ιΰτι το Ινϋ•ον6ιά-
ξον^ προς τοντο και "Ομηρος προΰεχέτω την ίνέργειαν' ει δε

25 νον ς ^ τον νον &ειότερον^ πολλον αν δεοιμεν ταντον εκ της
^Ομήρον ποιήΰεως πάΰχειν^ όπερ ίκ της τραγικής μιμήΰεως^
όταν ονν 6 Σωκράτης λεγ'ΐ^ι ΰαφώς' δ δη μιμητικδς
ποιητής ού προς το λογιβτικόν της ψνχης πέφνκεν^
ει μέλλει ενδοκιμηβειν Ιν τοις πολλοίς^ αλλά πρ6ς

30 το άγανακτητικδν και ποικίλον η^ος [ρ. 605*], Οίπαν-

3 ονδ ετέρα 6 ηβιηρΘ αλλι; 7 ^χει 11 οί. ^ 104

γ 146 &\β. Ι 421 π 398 13 άφορίζοντα Ε&άθπη. 14 ο£.

Ρ1. 603β8ςίς[. 18 ροββίΒ <κατά> τό

202 ΠΡΟΚΛΟΤ

χηΰό(ΐεϋ'α λεγοντες' άλλ' δ ίνϋΌνΰίαβΧίτιος Λ^ό^ το ϋ-εΓον \
της 'ψνχης τιοιεΐται το\)ς λόγονς^ όταν δε χαϊ τίολάξτ! τα ί. ιι5γ.
^άθη δίά των ίτνίτιληξεων^ ηώς αν φήΰειεν τις αντον τνρο-
καλειβϋ'αί καΐ τρεφείν τό ηαϋ'ητίκόν; τοβαντα μεν ηρος τας
Σωκρατικας ίφόδους ύτάρ ^Ομήρον δίκαίολογονμεϋ'α καΐ της 5
ίνϋ-έον τιοίήβεως.

Ι Δια ποίας αίτιας 6 Πλάτων έλέγχειν εΐλετο τον
''Όμηρον ώς μη δντα παιόεντιχόν ανθρώπων ικανόν•

Πάλιν δΐ ίτιΐ %•άχερα μεταβάντες αντ6 τοντο ξητήΰωμεν^
δίά τζοίαν ονν αΐτίαν δ Πλάτων τοιαντα %ερΙ ^Ομήρου χαΐ ίο
τνοίητικης εΐλετο λέγειν ' οϋτε γαρ Ιλάν^ανεν αύτ^ν τά %αρ^
ημών ^ηϋ•εντα %αί οΰα αύτ^ς ίν άλλοις άνεγραψεν^ οϋτε
δια τΐάϋΌς τζετιοίηται την <7ι;<Γτα<?Μ/ των είρημένοαν λόγων '
ον γαρ ^έμις αύτω, τί οΖν τ6 αίτιον ^ τεροΰϋ'ώμεν τοις
ί'μ7Ζροΰϋ•εν, δοτιεΐ δη μοι τήν των καθ' εαυτόν άνϋ-ρώτιων ΐ5
^ερι φιλοΟοφίαν και το^ς της ίπιΰτήμης λόγονς δλιγωρίαν
^ολλην καΐ άμηχανον ονΰαν δρών^ των μίν άχρηβτίαν %άν-
χων χ&ν ηερι αύχην Ιβχολατιότων .καχαψηφιξομενων ^ των
δε %αί φενκτόν είναι τον Ιν φιλοΰοφία βίον ηγουμένων^
^οιητικην δε τνέρα τον μέτρου ϋ-αυμαξόντων και τήν μίμη- 20
ύιν αύτης ξηλονντων καΐ μόνην τερδς τήν τζαιδείαν έξαρκειν
Όίομένων^ τους αγώνας ένΰτήβαΰϋ'αι τούτους^ ίν οϊς έτιι-
^είκννύιν τ6 μεν τζοιητικδν καί μιμητιχόν γένος τΐόρρω πτ}
χης άληϋ-εΐας πλανώμενον^ τήν ίέ άληϋ'η βωτηρίαν τών ψν-
ηΐ^ών φιλοΰοψίαν τζαρεχομένην. κατά γάρ τήν άγαϋ•οειδη 25
ταντην βονληβιν και τονς ΰοφιΰτάς ελέγχει καΐ το^ς \ δη- ί. ιι5υ.
μαγωγούς^ ως ούδεν τνρός άρετην ΰυντελειν δυναμένους.

9 ζητηαεωσ, οογγ. πι* 10 άβ ονν οί. ίη Τίιη. 141β. 142*•^
ραρ. ιηιιβ. Βή*. 41, 10 (χβοροη. 153, 22 Ιπβίίη. ηον. 257, 29
24 άληϋ•ή] άληϋ•εΐ(χν 26 έλέγχειν, οογγ. 13

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 203

όντως ουν οΙμΜΐ καΐ τονς τιοιητάς εύ^νει^ διαφερόντως
μεν τους της τραγωδίας δημίουργονς^ καΐ οΰοί μψηταΐ
ψυχαγωγίαν τίνα μεμηχανημένοί των άκονόντων^ άλλ' ούτι
ωψίλειαν 7ΐρί)ς άρετήν^ %αϊ γοητενοντες τονς ηολλούς^ άλλ'

δ ον τΰαιδενοντες' Ύ)μηρον δε ώς άρχηγον της τοιαύτης Μον-
ΰης καΐ τοις τραγωδιοτιοιοΐς τα ΰτνέρματα της μιμηβεως
ηαραΰχόμενον άξίΟί των ομοίων ίλέγχ(ον^ αυνάγων τους τζολ-
λοί}ς της περί τήν ποίηύιν %τοΙας^ (^ της αληθινής παι-
δείας αμεληύαντες περί το^ς ποιητάς &ς πάντων ίπιγνώ-

10 μονάς διέτριβον. οτι δε άπ6 ταύτης 6 Πλάτων της προ-
αιρέΰεως πάντας καταβέβληται τονς περί ποιητών λόγονς^
ίκ των γεγραμμένων δηλον' ούχονν^ ην δε Ιγώ^ μετά
ταΌτα ΰκεπτεον την τε τραγωδίαν καΐ τόν 'ίιγεμόνα
αύτης "Ομηρον^ ίπειδή τίνων ακούομεν^ οτι οίκτοι

15 πάΰας μίν τέχνας ϊπίΰτανται^ πάντα δε τα άν&ρώ-

4:07 πεια τα προς άρετίιν καΙ καχ/αν, χαι τά γε ϋ-εΐα.

άνάγχη γαρ τον άγαϋ•6ν ποιητην^ εΐ μέλλοι περί

ων αν ποί'ξΐ %αλώς ποιήΰειν^ είδότα αρα ποιεΐν^ η

μ^Ι οίον τε είναι εν ποιεΐν. δει ίή ίπιακέψαΰ^αι^

20 πότερον μιμηταις τούτοις οίτοι ίντυχόντες ί^η-
πάτηνται καΙ τα ίργα αντών δρώντες ονκ αΐΰϋ'ά-
νονχαι τριττα απέχοντα τον οντος %αΙ ^άδια ποιεΐν
μή είδότι την άληϋ'ειαν, φαντάσματα γάρ^ άλλ' ού%
οντά ποιονΰιν' η τι καΐ λεγονΰιν καΐ τω οντι οΓ

25 άγαμοι ποιηταΐ ϊΰαΰιν περί ων δοχονΰι τοις πολ-
λοίς εν λέγειν [ρ. 598^80[0[.]. αυτός γαρ ίν τοΐΰδε τοΐς\
ί. 116 Γ. ^ημαΰιν λέγει την αΐτίαν Οαφώς^ δι ^ν τί)ν κατά της
ποιητικής ταύτης ΙνεύτηΟατο λόγον^ διότι δη το^)ς πολλοίίς
εαλωκότας ύπο της μιμηΰεως εώρα και πάντων ίπιΰτή-

11 γρ. ποιητών ίιη. ιη*] τούτων τοα.^ 12 &ηϊβ ην ίή, Θχρ.
ιη^ Ι μετά τοντο ίηιβκεητύον Ρ1. 17 μίΧΧει Ρ1. 19 «5 οιη.
Ρ1. 22 τρίτα 26 αά «-δ λέγειν ίιη. βννάγειν ιη* 29 έώρα]
έ 88. ιη^ Ι πάντωβ τη.^

204 ΠΡΟΚΛΟΤ

μονάς οίομένονς είναι το^ς τζάντα χρήματα μιμούμενους
καΐ είδωλοτνοίονς. Λαιδευτίχώς αρα των τιολλών καΐ δίορ-
ϋ'ωτίκ&ς της άτότιον φανταΰίας χαΐ τίροτρετττίχώς εις την
φιλόΰοφον ξωίιν τους τε τραγωδιο%οιο\3ς κοινο\)ς %αιδεντας
αδτυό των τότε καλουμένους &ς ούδεν ύγάς ετνεΰκεμμενους 5
δίήλεγζεν^ καΐ της 7ΐρ6ς "Ομηρον ύφη%εν αΐδοϋς καΐ ΰυν-
τάξας αυτόν τοις τραγικοίς &ς μιμητην εν τοις λόγοις ηϋ-
ϋννεν. ού δη &αυμαΰτόν ίΰτιν Ιτ*, ηως 6 αυτός καΐ ϋ'εΐος
ΛΟίη^ής ίΰτι ηαΐ τρίτος &%ό της άΐηϋ-είας. ώς μεν γαρ
κάτοχος ταΐς Μουϋαις %•εΐ6ς ίβτιν^ &ς δΐ μιμήύεως ίφαψά- ίο
μένος τρίτος άπό της αληθείας, ωδέ ττω^ καΐ τιρος τα
μεγιΰτα των δογμάτων αύτω χρηταί μάρτυρι τίαΐ της πολι-
τείας αυτόν ίκβάλλεί, &ς μεν γαρ ίτΐίΰτήμων την αυτήν
Μχει τω Πλάτοανί τιερί των 'όντων γνωΟιν^ &ς δε τοις τρα-
γωδ 10710 ιοΓς έχων τι χοινόν χής ε'ύνομουμένης εκβάλλεται ΐ5
ττόλεως* ει γαρ τήν ήδυΰμένην^ φηΰιν & Σωκράτης^
παραδέξει Μοϋΰαν ίν μέλεβιν ^ ετζεβιν^ ηδονή ΰοι
ηαι λύτιη ίν τ^ πόλει βαβιλεύβετον [607*]. οτι δε
χαΐ "Ομηρον^ καϋ^όΰον ΙύτΙν ίν τ^ ηοιήβει της τραγωδίας
τις άρχή^ βυμτνεριλαμβάνει τοις ίλέγχοις και 6 προηγούμενος 20
λόγος εις τήν τοιαύτην τείνει μίμηβιν^ δια τζάντοαν &ς εΐ-
Ίΐεΐν \τών ίτι^ των τοϋ Σωκράτους βημάτων ίΰτιν κατα-
φανές, ίοικεν γάρ^ φηΰίν^ "Ομηρος των \ καλών τιάν- ί. ιΐ6τ.
των τούτων των τραγικών διδάΰκαλος και ήγεμών
γενέΰϋ-αι, αλλ' ο-ύ γαρ τνρό γε της άληϋ'είας τιμή- «5
τέος άνήρ [ρ. 595*^]. και ίξής' τοϋτο αρα ίβτΐ και 6
τραγωδιοηοιός^ εϊτνερ μιμητής ίβτι^ τρίτος άττό τοϋ
βαΰιλέως καΐ της αληθείας τζεφυκώς [ρ. 597®]. ο-δ
μίν γαρ τήν αΐτίαν είτιεν^ δι ην καϊ %ρός Όμηρον αν αί-

17 Μονβαν τίαροίδύ^Βΐ Ρ1. | τίαραδέξ,εί (ε ροβί ί θχ ο, 3,00.

βί Θχρ. ιη*) 21 Χάγοΰ ιη*] τότίοΰ ιη^ 21 ώ(? εΐηείν των

άθΐ. ιη* €[118,6 ίκ βοηρδίί ιγ. 28 τΐέφντιεν 29 εΐπον \ αναι-
ρείται άΐΓθΐηί, ίοΓί. (Ιβΐ. άν

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 205

^ειταί τναρρηβίάξεΰθ'αί δια λόγων' ον δε ως τνροηγονιιενως
περί τραγωδίας άγωνίξόμενος αντον διαφεράντως τόν τρα-
γωδίοτΐοών μνήμης ηξίωβεν ως τρίτον άτιο της οίλη^είαο.
καΐ ίοίκεν ούδεν άλλο τίαταΰκενάξείν ίν τούτοις 6 Πλάτων

δ ^ τοιίτο, ο καΐ Σωκράτης αύτω τιρώτον ίντυχων τεερί τρα-
γωδίαν βτίονδάξοντί καΐ άτνοδείξας^ ώς ονδίν άγα&6ν ύτζάρχει
τοις άνΟ'ρώτίοις^ άτνέτρεψεν της τοιαύτης μιμηβεως^ καΐ τρό-
πον τινά τους Σοακρατικούς εκείνους άναγράφειν λόγους^ ίν
οϊς άτιέφαινεν οϋτε παίδεντικ^ιν ονΰαν οϋτε ωφελιμον τήν

10 τραγωδίαν^ άλλα τρίτην άτεό της άληϋ-είας^ καΙ οϋτε ίηιβτη-
μης οϋτε 6ρϋ'ης δόξης μεζέχουΰαν τζερί &ν μίμεΐται πρα-
γμάτων ούδε της διανοίας ημων^ άλλα της άλογίας βτοχα-
ξομένην. ταντα δέ^ ει %αΙ εβτι Ίίως Ίΐαρ* Ομήρω ΰνν^ρημένως
καΐ άρχοειδ&ς^ άλλα ^ή δια ταΰτο; την ^Ομήρου τίοίηβιν

15 αΙτιώμεΟ'α, ούδε γαρ Πλάτωνα δια την ίν τ^ λογογραφία
καλλιέπειαν αιτιατίον καΙ την Λερι τήν λέξιν ίττ^/χ^λβ^αι/, εΐ
και άλλοι τΐερι ταντην διαφερόντως εΟτζούδαβαν^ τάς τελευ-
ταίας ίνεργείας μιμούμενοι τον Πλάτωνος ^ ούδε αντ6ν τον

19 δημιουργον των ^ητών ένεκα πραγμάτων καϊ της %ερΙ τήν

1117 Γ. γενεβιν \ κακίας^ Ιπειδηηερ αί μεριύταϊ ψυχαΐ καλιν-

δοϋνται τΰερί αυτήν, ταντα ^ ω φίλοι εταίροι ^ μνήμΐβ κεχα-

ρία&ω της τοϋ καϋ'ηγεμόνος ήμων βννονΰίας^ ίμοί μεν

'όντα ^ητά προς ύμας^ ύμΐν δε άρρητα προς τονς πολλούς.

5 ο£. Αραΐ. άβ Ρΐ8.ί. Ι 2 Οίτιηρίοά. νϋ. 3 βχ. 6 ροββίβ
Ίίαρέχει 12 ο-ύίέ] ο^τε \ άΧογιαΰ] λο 88. ιη' 8,αί ιη^

20 έηειδητίερ'Ι τίερ 88. ιη*

ΠΡΟΚΑΟΤ ΔΙΑΔΟΧΟΤ ΠΕΡΙ
ΤΩΝ ΕΝ ΤΩΙ ΤΕΤΑΡΤΟΙ ΤΗΣ Π0Λ1ΤΕΙΑΣ

ΔΠΟΔΕΙ^Εί^Ν
ΤΟΤ ΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡί^ΠΙΝΗΣ ΨΤΧΗΣ

ΚΑΙ ΤΕΤΤΑΡΑΣ ΤΑΣ ΕΝ ΑΤΤΟΙΣ ΑΡΕΤΑΣ. 5

Τ6ν Λε^Ι τ&ν αρετών λόγον ηώς διέΟ^%εν δ ίν Πολι-
τεία Σωκράτης^ τιερί τε τών πολιτικών γενών καΐ των
'ή>νγιγ,ών μερών χωρίς διαλεχ&είς^ μάϋΌΐμεν αν αντο τοντο
τνρώτον ξητήβαντες τταρ' -ήμΓν αύτοΓ^, τι τΐοτε ίΰτιν άρετης
ϊδιον ατζάβης' λέγω δε άρετί^ν ον τήν 6μ(οννιιως %αϊ ίιΛ ίο
τών άψνχων είω^ΐαν τάττεΰϋ'αι^ ηαϋ'άτνερ φαβι ΰκενονς
άρετίιν και τοιούτων τινών^ άλλα τήν κυρίως ονομαξομένην,
ταντην ονν ξωτικίιν μεν είναι τζάντως φηΰομεν τνερί αν-
την^ και ο^τως ώς τελειωτικίιν ίις ίΰτι ξωης^ του ευ αίτίαν^
άλλ' ού του είναι τοις Ιχουΰιν, διττής δε της ξωης οϋβης^ 15
της μ£ν γνωβτικης^ της δε ορεκτικής^ είναι καΐ αύτ^ν τον
τε ορεκτικού τίνα τελείωΰιν καΐ του γνωβτικοϋ της ξωης
είδους, διο και μίι μίαν εϊναι δεΐν τήν άρετην μηδέ τιλείους
μιας^ δμοειδεΐς δε Λάΰας^ ΪΡ'^'ύ οϋτω διαιρημένης της μιας^
&ς τα όμοιομερη διαιρείται &.% αλλήλων^ τω τιοΰω διαφέ- 20
ροντα μόνον ^ &λλα και τνλείους \ καΐ ανόμοιας, ανάγκη ί. ιΐ7ν.
γαρ ως αν εχη τα ύτνοκείμενα ^ καΐ τάς τελειότητας αυτών
οϋτως εχειν^ &ς τών μ^ν εϊδει διαφόρων καΐ τας άρετάς
εϊδει διαφέρειν^ τών δΐ ομοειδών μίαν είναι καΙ την άρε-
την κατ είδος, μία γαρ τελειότης μιας ούΰίας^ εϊτε ταύτον 25
εϊη του τε εϊναι αίτιον και του ευ είναι τοις ούΰιν (^οΐον

1 ο£. Ρ1. IV 427^--446β 13 ηερϊ α'ίτήν] αη άρετην'ί
19 ονχ 88.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΔΝ 207

γάρ το είναι δίδωΰί^ τοίοϋτον δώβεί καΐ το εν εϊναί)^ εϊτε
έτερον ' άνάλογον γαρ ϋ•ατέρω δώΰει %'άτερον τω το είναυ
όίδόντί το τοϋ εν χορτίγόν^ της ί%άΰτων &^1ας δψοον (5το%α-
ξόμ,ενον. ανάγκη ί' οίν ^ή μίαν είναι τήν άρετηγ^ ων
5 ονκ ί'ΰτιν ίι ο'ύΰία μ,ία, χαΐ δια ταΌτο; αρα καΙ 6 Σωκράτης
ϊν τε τγι %όΧει διεβτηΟαχο τα τρία γίνη^ φνλα%ικ})ν Ιτνίχον-
ρίκον ϋ'ητίχόν^ τίρίν ίτζίδείξ^ιι τα διαφέροντα γένη των
άρετ&ν τίνα Λοτέ έΰτιν ίν τ^ άρίΰτ'ΐ^ι ηολιτεία^ %αϊ ηρίν τας
408 ^ν μια ψνχίϊ κατά τό άνάλογον άρετας καταδήΰηται^ τα

10 μέρη της 'ψνχης έτΐέδειξεν τα τρία κατ ούβίαν αλλήλων
διαφέροντα^ λόγον ϋνμί)ν έτΐΐ&νμίαν^ είδους ταις των ^ηο-
κειμένων διαφοραΐς ΰννεξαλλαττομένας αΊηών τας τελειότη-
τας^ καΐ δια τοντο πλείονς άρετάς άνομοειδεις οϋβας.

Ταντα μεν οίν &ς εφην 7νροειληφϋ•αι δει' προβκείύ&ω

15 ίέ ει βονλει τούτοις κάκεινα ^άω τζοιήβοντα την των τζρο-
κειμένων ήμΐν εφοδον^ αλλην μεν ίκάβτον τελειότητα καΐ
ένέργειαν είναι καθ' αίτδ ϋ'εωρονμένον των ίντίον^ αλλην
δε κατά τήν τνρός άλλο βχέβιν^ καΐ οϋτως αλλην ^ ως ή
εκάβτον ϋτναρζις άλλη της τον αντον τζρος άλλο ΰχέβεώς

20 έΰτιν. ού γαρ ταντόν άνϋ-ρώτΐον τελειότης καΐ άνϋ'ρώτιον
ί. 117α Γ. δεΰτιότον^ καϋ^άτζερ \ ούδ^ αν^ρωτΛος και δεΰτιότης ταν-
τόν ^ οΊ)δε τα-ύτόν ψνχήν απλώς δραν καΐ ψνχήν βώματος
αρχονίΤαν. δηλον δε τοντο καΐ ίξ ων αύτ^ς ίν ΤιμαΙω λέγει
[ρ. 87® 80[.]* τήν γαρ άβκήΰεΰιν χρωμένην ψνχήν βνντονω-

25 τέραις τον ΰώματος μίι είναι ως ΰώματος αρχονβαν έτναινετήν^
φ&είρονΰαν τό άρχόμενον' καίτοι γε τό 'ψνχης έργον τνοιεΐ
τα εαντης άβκοϋβα^ καΐ εΐ το ξωον έξ άβνμμέτρων προς
έίλλι^λα φαίνοιτο ΰννεΰτός, ονκ ϊύτιν 6* ονν ταντόν την
καθ•* αυτό τελειότητα εκάΰτον ΰκοπεΐν καΐ την ΰχετικήν'

30 ονδ^ αρα τήν αύτοτζραγίαν ώβαντως ληψόμεϋ'α τήν ώ^ αν-

1 ίίττί βχ? ιη« 10 ο£. IV 435° 8(1<1. 14 ώς] ϊΰωβ

19 3,η άβΐ. τοί;? 26 τό ραβί γε 88. ιη'

208 ΠΡΟΚΑΟΤ

του καθ" αυτό λαμβάνοντες καΐ την ως άρχοντος η αρχο-
μένου, το μεν γαρ αρχον καί άρχόμενον ύχεΰεις τίνες ειβιν*
κωλύει δε ουδέν %ράττειν μέν τι το αυτο^ μη ώς αρχον
δε η ως άρχόμενον ^ άλλ' ώς έχον ουΰίαν τίνα κα'9•' αυτό
καΐ ένέργειαν τ'^ ούβία ΰυμβαίνουΰαν ην ελαχεν. οΐον το δ
λογιτίον το έν ημΐν κοτ'θ'α^τ^κώ^ ξών ζκαϊ) ϋ-εωρητικως εαυ-
τού το μεν οΙτίεΓον έργον ηράττει^ %εφυ%ος οΌτω ζην κατά
τήν αυτοί) ουΰίαν^ ου μέντοι το του άρχοντος των αλόγων
μορίων^ ούδεν ίκείνοις βυμβαλλόμενον εν τω τζρος εαυτό
ένεργεΐν. δρθ'ώς γοϋν καϊ τοϋτο δέδειχεν 6 Σωκράτης^ τνάβαν ίο
άρχικην τέχνην τω άρχομένω τό άγαϋ'ον έκτζορίξειν' ωσθ-'
ΰταν το λογικον εαυτω μόνον το άγαϋ'ί)ν έκΛορίξη κα&αΐρον
εαυτό καΐ ζητούν εαυτός την του άρχοντας ουκ έχει ξωήν,
οϋτω τοίνυν ουδ όταν 6 ϋ'υμος τα &υμοϋ τνράττη^ κινού-
μενος ως ορεξις μόνον τιμωρητικ^ι των τζροβτζεΰόντων λν- 15
ηηρ&ν^ ού βώξει την αρχομένου \ τίρος τον λόγον ΰχέ- ί.ιΐ7&γ.
αιν^ άλλα τό μ^ν τοϋ &υμοϋ τιράττει μόνον {τοϋτο γαρ
έργον ϋ•υμοϋ το άντιλυτνήβεως 6ρέγεβϋ•αι)^ ούχ ώς λόγου δε
ενεργεί κατήκοος' κατά τά ατττά δε και το έτνιΘ-υμητικον
άηλήβτως 6ρεγόμενον ηδονής κατά τήν αυτοϋ ψυΰιν ξη 20
(τούτο γάρ έργον έτ^ιϋ-υμίας^ ηδέος έραν ου τινός ^ άλλα
τΐαντός)^ ούχ ώς άρχόμενον δε ύττο τοϋ μετρεΐν α'ύτοϋ τε-
ταγμένου την ίρεζιν^ (όβΟ'^ εκαβτον των τριών είδος τιράττειν
αν ειτϋοις κατά τούτον τ6ν τρότνον^ όταν το οίκεΐον Λράττ^η
μόνον ώς των λοιτζών ούδε τήν άρχί^ν αύτω βυντεταγ μένων, 25
έτζειδη δε βυνέξευκται πάντα άλλήλοις και μίαν ΰυμπληροΓ
ξωήν^ δει ΰκοηεΐν αυτών %άντων καί την ΰχετικην ένέργειαν,
καΐ οϋτως 6ραν την τε άρετην έκάβτου και την κακίαν,
και ταύτην δρίξεβΰ'αι πολιτικ^ιν άρετην ?ξιν ουΰαν τελειω-
τικην της βχετικης των της 'ή)υχης μορίων ζωής, τήν <ϊέ 30

10 οί". Ρ1. Γρ. Ι 341<ι 14 οντω^ εΐίτ. ^ 15 τ^ιι,ωρική,

27 ξω^ιν — ίτάί^τωί' καΐ ίιη. ιη* 29 όρίξεΰ^αι Θχ οριζόμενα πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 209

ίναντίαν ταύτης %ακί<χν ?^ίν διαφϋ'είρο'ϋβαν την κατά φν-
6ιν αντών τερος άλληλα ^ωτ^κήν βχέβιν^ ίντεν^εν δε 6ρμη-
ϋ•εντας δραν καΐ ίν τοίς πολίτίτιοΓς γίνεϋιν ίχάΰτον τήν
ξωην ονβαν δίτνλην^ τήν μεν κα'9•' αύτό^ τήν ίέ κατά ΰχέ-

δ 6ίν^ καΐ ηάλίν ί^Ι τούτων τήν άρετίιν %αΙ τήν κακ/αν
ωβαύτως. ϊύτω γαρ 6 φύλαξ τοίοντος^ τα 'όντα ϋ-εώμενος
ν,αϊ ίαντω ξών καΐ μέχρί τάγαϋ•οϋ ταίς νοεραΐς αναγόμενος
Λερκοπαις. οίτος τοίννν &ς μίν ανΟ'ρωηος ίνεργεΐ τήν
εαυτω τνροβήτιουβαν ίνέργείαν^ τήν ίέ ά^χ^κήν άφηκε ξωήν'

10 δώ ν,αΐ 6 Σωκράτης ουκ ία μενειν αυτόν ίη ίκείνης^ άλλα

κατάγει τίάλιν εις την τνρόνοίαν της ηόλεως^ Γν' η φύλαξ

£.118 Γ. ώ^ άληϋ'ώς και ίν οχέΰει^ τήν αβχετον καταλιτνων \ ίκεί-

νην ζωην, εΰτω δϊ αν 6 ίτνίκονρος^ διότι κύριος ίβτι τ&ν

οτνλων^ των μϊν αρχόντων μηδενα λόγον τνοιούμενος^ δρμβη/

15 ίε ώ^ Ιτνχεν κατά τΐάντων και ττ} δυνάμει χρώμενος &μέ-
τρως, &ς μ^ν δτζλίτης δη τνον και οζτος ίκτίληροΐ τήν %ρέ-
πουβαν ίνέργειαν (τούτον γαρ τό τΐολεμεΐν)^ ως δε αρχό-
μενος ούκέτι' δεΐν γαρ τόν άρ%όμενον εΙς την τον άρχοντος
διάνοιαν βλετΐειν. ίκείνω τοίννν ετιόμενος βάζει τήν οί-

20 %είαν τω άρχομένω άρετήν^ κατεξανιΰτάμενος δε τον άρχον-
τος διεφϋ•ειρεν τήν ΰχετικην άρετήν. ί'ΰτω ίή ονν και ζ6^
χρηματιΰτ'^ς τελενταΐος αύτος καΟ"^ εαντόν ξών καΐ %ερϊ
χρηματιϋμον διατριβών ^ ώνούμενος 5) τνιηράΰκων καΐ εις
μόνον τετραμμένος ζτό^ αΊίξε^ν τα χρήματα, τό μεν οΙκεΓον

25 έργον δη τνον τεράττει και οΖτος^ κα^όΰον ϊΰτιν ο λέγεται^
χρηματιβτης^ ο^ω δϊ την άρχομένον κακίαν 5) άρετήν ϊχει'
ει δε μέρος γένοιτο πολιτικού ΰνντάγματος καΐ ίχο* τήν
άρχομένον τάξιν^ έν τούτω ΰχετικώς μεν ηδη ξτ}^ κατά δϊ
ταύτην την βχεύιν ίηόμενος μϊν τοις αρχονΰιν και κατά

30 την εκείνων βούληβιν χρηματιζόμενος^ ως αν 6ρίξωΰιν ίκεϊ-

10 ο£. Ρ1. νΠ 620» 11 κατά^ε^ν 24 &άά. Ι) 28 έν
83. πι" (ροββίβ οδτω) | ζ'ή

ΡΒοοx^υΒ, 6ά• ΚγοΙΙ. \^

210 ΠΡΟΚΑΟΤ

νοι τον τε τ^ότΐον τον χρηματίΰμον καΐ το μετρον^ εξεί την
οίκείαν άρετην τω άρχομένω χρηματιΰτΎΐ^ πλημμελοόν δε εΙς
τονς άρχοντας καΐ ^ή φυλάττων τα ίκείνων δόγματα μοχ^-
ρ6ς ί'ΰταί χρηματίβτίις &ς αρχόμενος, εβτιν &ρα καΐ ίν τοις
τΐολιτίκοΐς γένεΰιν δίττ6ν το οίκεΐόν ί'ργον^ το μίν καθ' 5
αύτό^ τό ίέ κατά ΰχέΰίν^ ώς ίν τοις μερεύιν της 'ή>νχης,
εΙ δέ ίΰτιν Ιν άμφοτεροις \ ηαΐ άρχοντα καί αρχόμενα ί. ιΐ8τ.
καΐ αρεταΐ καΙ τίαχίαι^ τοϋτο δεν κατιδεΐν^ όπως ίχονΰιν αί
των ετέρων . άρεταΐ ν,αί ΐΜο^ίαι Ίΐρος τας τ&ν ετέρων^ καΐ
κατιδόντας λέγειν τας τών ψυχικών μερ&ν των ίν τοις ίο
ΊίοΧιτίγ,οΐς γενεβιν αρετών 5) κακ^ν [[ώ^]] οϊον παραδείγματα
προνπάρχειν» εΪ6ω μ^ν γαρ ετίάτεραι ίνεργονβαι τα μέρη
των ψυχών χείρον 5) βελτιον διατί&έαβίν^ Ιξω ίέ προΐοϋΟαι
καΐ εις πράξεις χωροϋΰαι τα πολιτικά γένη κοβμονΰιν ^
&ίΛθ0μίας άναπιμπλαΰιν, δώ καΐ 6 Σωκράτης όρ&ώς άπ6 15
των έν μια ψυχή ποιείται τήν μετάβαΰιν έπΙ τάς ίν ταΐς
ολαις πόλεΰιν^ &ς εις γνωριμώτερα μεταβαίνων* και γαρ
άτνάΰας τάς ένδον έξεις ουκ άλλως γνώναι δυνατόν τών 40&
ψυχών και τάς ένδον μενούβας ενεργείας ί) από τών Ιξω
προϊουΰών ενεργειών. Τοϋτο μεν ουν φανερόν' 6 γάρ φύ- 20
λαξ άρχων τών επικούρων εξω ενεργεί μιμούμενος τον έν-
δον λόγον άρχοντα τοϋ Ονμου, και 6 επίκουρος ωβαύτως
άρχει τοϋ χρηματιΰτικοϋ γένους^ μιμούμενος ίν τ^ ϊξω
ενεργεία την ϊνδον αρχ'^ν τοϋ %'υμοϋ κατά της έπι^μίας.
ΰχέΰεις μ^ν ουν αί αρχαΐ παΰαι^ . και αί ψυχικαΐ και αί 85
πολιτικαί^ μιμήβεις δε αί Ιξω τών ί'νδον και ένέργειαι
δεύτεραι πρωτουργών εκείνων ούϋών^ καΐ -ή ώ^ αληθώς
πολιτική περί έκείνας^ αρχόντων ονΰα κάί άρχομένοαν κο-
ΰμητική^ πρώτως ^κότερων όντων ^ &ΰπερ "ί} τών πολιτικών
γενών ώς εΙκόνων ονΰα καΐ αύτη εκείνης εΐκών. μάλλον 30

8 χονχωι, ΟΟΓΓ. Ι) 11 ώσ βχρ. ιη' 30 αί Γβί ρτιΙϊΗοαβ
ρ8>Γΐ}68 ίιη&>^ίηβιη βχ1πΙ)6ηί ρεϋΗ^ταη 8.ηίιη8>6, βίο ίΐΐαηιιη 8ιΓ8
Ιιτιίπβ αΓύί Γββροηάβύ; ιηαΐίιη ως (^τ&ν εκείνων^ | αΰτη

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 211

ίέ μία μ^ν εξίς ονΰα^ δι%λας δε ίνεργείας εχονίία, των
1119 Γ. μεν ένδον αρχόντων καΐ αρχομένων ^ τας δε των | ?ξω
χοΰμητιτίάς•

^ίωρίβμένων δε τούτων βτιοτνωμεν ΐ]δη^ ηως ταις άρε-
5 ταΓ^ δώβομεν τίάροδον Λάΰαις τέτταρΰίν οϋΰαις^ ν,αΐ αυτό
δίι τοντο τνοίήΰομεν τρανές τοις τνοϋΌϋΰι μα&είν, οτι τέτ-
ταρες. τριών ίή μερών όντων (βντενϋ'εν γαρ ίιμΐν άρ%τέον\
τά^ιν δε Ο'ύκ Ϊ0Ύΐν Ιχόντων^ άλλα του μεν οντος νφ 6νγ-
γενοϋς^ τοϋ δΐ φύΰει τω ΰώματι προΰηκοντος ^ τον δ^ άμ-

10 φοτέρων ίν μεΰφ ταχ'&έντος^ αρχον μέν ίοτι δήτνον μόνον
κατά φνβιν το τω νώ ΰνγγενές' νω δε αρα βυγγενές ίβτι
λόγος ^ ος χαΐ αίτον τεεφνχεν γι,νώΰκειν τον νονν. άρχά-
μενον δΐ μόνον κατά τήν οΙ%εΙαν τά^ιν τό τω ΰώματι
τΰροβητίον' τοίοντον δε το ίτιι^μητίτίόν^ τών ΰωματικών

15 χρειών ίτζίϋ'νμονν ^ ως 6 λόγος τών νοερών άγα&ών' αμα
δε αργρν καΐ αρχόμενον το ομοειδές ^ διότι [άν αλογόν
εϋτιν (ύταϋρχει γονν καΐ τοις άλό^ο*^ ζωοις καΐ γνώΰεώς
εΰΐΐν αμοιρον^ ως το ίτιι^υμητικόν) ^ αρχεΰϋ'αι καΐ αντο
κατά φνΰιν δεόμενον ύτιο τον τω νω βνγγενονς^ διότι δε

20 άεΐ τω λόγω ηαρίβταται μαχόμενης ίπι&νμίας τζρος αύτόν^
ΰνγγενεβτερον 8ν λόγω^ μάλλον έτίείνης αρχειν δφειλον^ της
Ιτίΐ^νμίας ηορρωτέρω τον λόγον τεταγμένης %αϊ τω ΰώματι
διαφερόντως βνμτίαΰχονΰης. και γαρ ι) μεν τιεριτντνΰΰεται
το ΰώμα καΙ ονκ αν ηοτε τνρόοιτο τζράττονΰα τα εαντης^ ο

25 ίέ Ίίεριτιτνει τζολλάηις τό ΰώμα και την μετ αντον ξωήν^

άλλο τι %0%'ών όρεκτόν^ ο μη ίΰτιν ΰώματος, τριών ονν

όντων τούτων^ καΐ τον μεν οίρχε^ν όψείλοντος μόνως^ &ς

νονς^ τον δε αρχεΰ&αι μόνως^ &ς ΰώμα^ τον δΐ έίρχε^ν αμα

ί.ιΐ9ν. καΐ €ίρχ£(Τ'9Ό;& κατά τήν | ίν μέΰω τών άκρων τάξιν^ δνο

1 ίέ ρήηβ 88. ιη' 2 άβΐ3βΙ)&1; τάς μ^ν τών ϊνδον

15 ό 88. πι* 17 ύτίάρχειν θχρ. ιη'? 19 ο£. Ρ1.

440*8(1(1. 21 συγγενέστερου ων — δφείλων (ω βχ ο), ίοτί.

ίανώανϋ Ρτοοίτιβ

14*

212 ΠΡΟΚΑΟΤ

μεν ίΰτιν δητιον τα άρχοντα^ το (ΐεν τε^ώτω^, το ίβ δεν-
τερως^ όνο δε κατά τ6ν αντόν λόγον τα αρχόμενα, δεί δτ^
ονν το μ^ν ^ν^ μόνως αρχον μίαν ϊγειν άρετην της αρχι-
κής βχεΰεως τελείωτίκην^ τό ίβ αρχον μ}ν δεντέρως^ ^9Χ^~
μενον δε τζρώτως των δνο ΰχεβεων εχειν διττάς άρετάς 5
τελείοηικάς (^&ς γαρ των δίαφερονβων ύτζάρξεων διαφερου-
6ΐν αί τελειώΰεις^ οϋτω τίαϊ τ&ν Οχεύεοαν)^ το δε μόνως
άρχόμενον μίαν έχει τελείΛΟΤίκην άρετην, δ μεν δη λόγος^
ος δέδενκται μόνως αρχειν οφειλών^ άρετίιν άρχίκήν εχεί τήν
φρόνηβιν^ καΟ•^ ην εαντω καί τοις άλλοις ορίζει τα μέτρα ίο
των τΐράζεων' η δε ^ττ^'θνιιι/α μόνως ονβα άρχόμενον άρετην
¥χει την βωφροΰννην^ καθ-' ^ν μετρει τας εαντης δρέπεις
ίπιΰτρεφομένη ττρδ^ τόν λόγον ^ και αντο τούτο το 6ρεχ9•η-
ναι λόγον λαβονΰα τζαρά του λόγον δια των βννειϋΊΰμένων
καΐ της ηαιδείας. 6 δε ϋ-νμός^ ον αρχεΰ^αι και αρχειν ΐδ
ίδείκννμεν κατά φνβιν^ ?ξεί μίν ως άρχων άνδρείαν^ δι* ην
ταηεινώβει το έ%ιΟ•νμητικον καΐ ατρωτον εαντον φνλάξει
των άη ανχο^ πληγών^ ?ξει δε και ΰωφροβννην &ς αρχό-
μενος^ καθ"^ Άΰον καΐ αντος ορέγεται των άτεό τον λόγον
μέτρων τζαιδεν&είς, εΐ δε δίι καΐ 6 λόγος ^ ως άμφοΐν &ρ- βο
χων και αϊτιος της τνρος ίαντόν ίπιΰτροφης καΐ του Λει^-
νίοις γενέβθ'αι^ τον μέτρον τνεριέχει τήν αρχήν ο δέδωτίεν
έκείνοις^ εϊη αν η βωφροΰννη^ άρξαμένη μεν αττό τον λό-
γον ^ τελεντωΰα δε εΙς τήν ετιιΘ'νμίαν δια μέβον τον ϋνμοϋ^
καΐ οϋτως αρμονία δια τναΰών έκ τριών ΰρων ονβα^ λόγον 2δ
ϋ•νμον έτζιϋνμίας, &ν 6 ^μος \ μέΰος ων ωδι μεν ί. 120γ.
τΓο^εΓ την δια τεβΰάρων^ ωδΙ δε την δια τνέντε ΰνμφωνίαν^
τήν μεν τον λόγον τνρος τόν ^μ6ν δια ηέντε^ την δε τον

3 Θχρ. ιη^ Ι τηΰ 88. ιη^ 8 ηβιηρΘ ϊχειν 14 ΰυνει-

^ΐΰμένων] ει%•ι θί μέν Θχ? ιη* (8.η σννε&ισμών^) 21 έαντόν

θχ α-ότόν ιη* | τοϋ Β,άά. ιη' &ιι1; γθο. | πι&ηνίοισ (ηοΐί -ους)
23 αν πι»] Λ&ν ρΟΒβίβ οίν <κο4ΐ/ή> 26 οϊ. Ρ1. 431^ | ων (ών)
Β8. ιη^ 27 Λοιεΐ βχ οϊει ιη^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 213

^μ,οϋ 7ΐρ6ς τήί/ ίτα^υμίαν δια τεββάρων. ταντην γονν
ίτιάλονν Οί Πν&αγόρείΟί ΰνλλαβην ως ον τελέαν ονΰαν
ονμχρωνίαν^ τήν ίέ δώ. τεέντε μ&λλον 5) ταύτην είναι ΰνμ-
φωνίαν* &67ίερ ίή καΐ τόν &νμ6ν μ&λλον 7ΐρ6ς τ6ν λόγον
δ Ιχειν δοτέον βνμφωνίαν 5) την Ιηι^μίαν προς τον ϋνμόν^
ει τίαΐ Ιλάβΰων η τοντων διάΰταβις^ τΐλείων δε ίι ίκεΐνίον'
τα μίν γαρ ορέξεις μόνον αμφω, τα δε λόγος ν,αΐ ορεξις^
έλλ' ονν Λλείαον Ίι ΰυμφωνία ^μον 7ΐρ6ς λόγον ^ ει χαΐ
Λλείων η διάΰταΰις^ ί) ίηι^μίας τηρός ϋ•νμόν^ εΐ %αι ίλάΰ-

10 (Των. &ς γαρ εϊρτμαι %αΙ τνρότερον^ φιλεΐ γονν ΰνντάττειν
εαντον τώ λόγω κατά φνΰιν 6 ϋ'νμος %αΙ μάλλον είναι
ΰνμμαχος ίκείνω ^ τη ίτνι&υμία μαχόμενων εκείνων* διο
την μάλλον ΰνμφωνίαν τω ^μω τζρός τον λόγον δοτεον
^ τ^ Ιηι^μία τερός τον ϋ•υμόν' δια %αΰών δε την ίκ

15 πάντων §ητεον^ ην Ιχεινοι τνάλιν ηαΰων ΰνμφωνιών χατα-
τίορεΰτάτην ώνόμαξον, καΐ γαρ &ς άληϋ'ώς ίβτιν αΰτη 6υμ-
φωνία' μόνη γαρ ίκ τναΰών έχει τοντο τό ϊδιον^ οτνερ 6
Τίμαιος ψηΰιν^ τό των όξντίρων φθόγγων τάς κινήΰεις
&ιζο%ανομένας ηαταλαμβάνειν τάς τ&ν βαρύτερων^ καΐ κατα-

20 λαμβανονβας &ρχην τέλει ΰννάτζτειν καΐ μίαν άτιοφαίνειν

κίνηΰιν Ύΐρέμα άπολήγονΰαν άπό τον οξέος έτνϊ το βαρν-

τερον. μόνη δ^ ονν αϋτη τΐαΰών ΰνμφωνιών τοντο λαχονβα

τνρέηονΰα αν ειη τη μια της 'ψνχης αρμονία^ δι* όλων διη-

ί. ΐ20ν. τίονΰτ} των μερών αντης καί βννειρονΰγι \ ταΐς κινηΰεΰι

25 των ανωτέρω τάς των κατωτέρω^ καΙ ταΐς ύφέΰεΰιν εκείνων
τάς τοντων έτνιτάΰεις βνμφνώς εναρμοξονΰγι ^ τίαι όντως
μίαν έ% ηολλών τΐοιονβ'η τήν ξωην.

Ταντα μ^ν ονν ηαρεξέβημεν ένδεικνύμενοι^ ηως άρ-
410 μονίαν διά %αΰων 6 Σωκροϊτης εΐιιεν τήν βωφροΰννην.

2 ηυ&αγόριοι, οογγ. ιη' οί". ΒοθοΜι ΡΜΙοΙαοβ 68 6 ή

ρΟβί ^έ 88. ΙΙΐ'? 10 οί. ρ. 211, 19 | γονν ΟΓ^ΤΙΠΙ 6886 ροί63ί

βχ ανν {&σηερ ρτο ώς γάρ Εαάβηη.) 18 οί. Τίιη. 80^ 8€[.
20 άηοφαίνει, οογγ. ιη^ 22 ο^ν βχ ην ιη'

214 ΠΡΟΚΑΟΪ

εί δε φρόνηβίς μεν άρετη μόνως άρχοντος^ ΰωφροΰύνη δε
άρετη τον αρχομένου^ αμφω δε ΰωφροΰύνη καΐ ανδρεία τον
άρχοντος αμα καΐ άρχομενον^ δηλον το λοιτίον η δίκαιοΰννη
τΐάντων ονΰα, τοϋ (άν ώς ϋρχοντος^ τον δε &ς άρχο/χενου,
τον δΐ ως καΐ άρχοντος καΐ άρχομενον^ οτνως αν εκαΰτον 5
ίνεργ'^ τιατα τήν αντον τάξιν, τ6 μ^ν ως αρχον^ το δε ά)ς
άρχόμενον^ τό ίέ ώ^ το ΰνναμφότερον. ταντα μίν ονν δηλά
ηως γέγονεν* ίκεΐνο ί' αν τις ίτίίΰτηΰας ξψηΰειεν^ πως 6
^νμος καΐ αρχον ων καί άρχόμενον τΐρ^ς την μεν ίτίί^μίαν
ώς άρχόμενον ?χει τινά τιοινην άρετήν^ μετέχων τι, ΰωφρο- ίο
Οννης^ προς δε τον λόγον ως αρχον ούκέτ ίχει κο^νήν,
«λλ' ιδίαν άρετίιν τήν ανδρείαν^ %αί ξητήΰας έννοηΰείεν,
ως αρα οΛερ ειτνομεν ίΰτίν άλη&ες, το πλείονα την άπό-
ΰταΰιν είναι, τον ^μον προς τον λόγον κατ' ούΰίαν η της
ίπι%•νμίας προς τον ϋνμόν' καίτοι γε μαχόμενων λόγον χαΐ ΐ5
ίπι%νμίας ουδέποτε της έπι^μίας έΰτΐ ΰνμμαχος^ άλλα τω
λόγω παρίΰταται' πάΰχει δε τοντο δια την κατά της ίπι-
^νμίας αύ^άδειαν^ δι ην καί προς αντον πολλάκις άπαν-
%'αδίζεται τ6ν λόγον ^ ον διά ΰνγγένειαν τήν προς αυτόν.
&ΰτε διά τοντο πρ6ς (άν ταντην ως αρχόμενος άρετίιν ^χει βο
κοινήν^ προς δε εκείνον \ ως άρχων διαφέρονΰαν' τό γάρ £. 121γ
άρχικόν αντον τε καΐ τον λόγον πάνττι διέΰτηκεν^ το μεν
άφ' ίαντοί; άρχόμενον της άρχης (ΙαντοΌ γάρ άρχει Λρώ-
τον 6 λόγος καΐ ίαντον κοΰμει πρ6 των άλλων και τήν
οίκείαν ορε^ιν ούκ ία μένειν άμφίβολον και φέρεΰϋ'αι προς 25
τό χείρον 5 επειϋ"^ οντωΰΐ καΐ τάς των άλογων ορέξεις με-
τρεΐ καΐ έπανάγει πρ6ς τήν έαντον κρίΰιν κα\ ορεξιν)^ το
δε ονκ άφ* εαντον άρχόμενον^ άλΐλ τω χείρονι μόνω ανω-

1 ηβιηρΘ ζτοϋ^ μόνως 4 ίέ ώ<; βχ? 6 τον δ^

ώς ΘΧ του ιη', ίιη. γρ. τον μόνως αρχ. (ί. β. άρχοντος) τοϋ
μόνως άρχόμενον τοϋ καΐ άρχοντος (βο. καϊ αρχομένου) πι* Η&ικί
χη&ΐβ Ι ίκάατου ιη\ οογγ. πι' 11 άρχων, οογγ. Ι) 21 άρχον^
ΟΟΓΓ. ο

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 215

^εν ίτίΐβτατονν' ον γαρ ίαυτον δνναχαί ηοτε το αλογον
χρατεΓν ούδε όρίζείν ίαυτό καΐ ίτϋΐΰτρέφειν εις ίανχό, 8η
δε ^μός ετϋίϋνμ,ί^ ΰυγγενέΰτερον 5) λόγω κατά Πλάτωνα^
δηλον' αμφω γαρ των αύτ&ν πατέρων , λόγος δε άλλον
δ Λατρός' αμφω ^νητά καΐ μετ^ αλλήλων 'όντα 5) μή οντά,
λόγος δΐ άϋ•άνατον' αμφω ανεκτά γνώΰεως, λόγος δΐ φύϋεν
γνωστικός, διότι μϊν ονν τ6 αρχεΰϋ•αι τω ϋ'νμω 7ίθΐν6ν
τίαΐ ετίΐ^μία {%α&^ δ γαρ άλογα αμφω %αί τταρ' ίτέρου
κο0μειΰ&αι δεόμενα^ άρχεται)^ κοινίιν άρετίιν ί'χει τήν Ι^νίτ-

10 ΰτρέφουΰαν αύτα τνρός τήν τοϋ άρχοντος ίρεξιν. χαϋ"^ οτι
δϊ τ6 αρχειν διαφερον ί%1 τε λόγον καΐ ^μον τον είρη-
μένον τρό%ον^ διάφορον ίΰχήκατον ως αρχοντε την άρχικ^ιν
άρετήν, τ6 μίν γνωΰτικήν (λόγος γαρ ην), τό ίέ ξοατιχήν'
^ρεζί'ζ γ^ρ• ΰτίου μ}ν ονν ορεξις ορέξεως κρατεί, της ατρω-

15 τον φνλαττονΰης &ρετης τήν 'όρεξιν χρεία, οπον δΐ λόγος

δρέξεως, της κρίνειν τον λόγον δρ&ως τίαραβκεναξονΰης.

και δια τοντο φρόνηΰις μεν άρετίι άρχικί} λόγον, τταρ' ω

το γιγνώΰκειν καΐ το κρίνειν δρϋ'ώς το αρχειν των κρίβιν

1121 ν. ούκ εχόντων, αν^ρε/α | ίέ άρετίι άρχικη ϋ'νμον, τταρ' ω

20 τό ξωτικόν μόνον, τταρ' ω ή κρίΰις μεν ούκ ?6τιν, ορεξις
δε κράτος εχειν έ&έλονΰα κατά ζτης^ τον χείρονος ορέξεως,
καΐ κατεξανίΰταμένης αύτης ούκ άνεχομένη των ύτάρ αυ-
τήν ορέξεων, ει δ^ ΰτνερ εΐρηταί μοι καΐ ττρότερον, καΐ 'ή
διάΰταΰις των ανω τνλείων ^ των κάτω καΐ ή αρμονία μεΐ-

25 ξων, Ο'ύδεν ^ανμαΰτόν' ή γαρ ίκλνΰις της ξωης άμνδροι
ττήν αρμονίαν' έν γαρ τοις μάλλον ξ&<5ιν μαλλόν ίΰτιν, Ιν
δΐ τοις ίμτον δηλον ως ί^ττον,

"Οτι μεν ονν αί αρετταΐ τέτταρες μόνον καΐ τι ϊργον
ίκάβτης, εϊπομεν' οτνως δε καΐ έν τοις Λολιτικοΐς γένεΰιν

1 &λογον βχ άγαϋ•6ν πι* 2 ίαντόν 10 κα-θ•* Ζτι (β•

ίτ. πι* ην.)] κα'9'ό Ι) 12 ^^άφοροΐ'] ^ιαφοράΐ' πι^ ^ιαφ^ρον

ΠΙ* Ι £ρ;|το)^α πι\ οοητ. πι* 14 ροβί τήα ώα 88. πι* 18 λό,
όρΟ'ώς <καΙ>? 23 ή 88. πι*

216 ΠΡΟΚΛΟΤ

αντας τακτών, ηδη φανερόν. δηλον γαρ ως ίν μεν τω
αρχονη τϋάΰΎΐς της τνόλεως καΐ ηροβονλευομένω μ,άλιΰτα την
φρόνηΰίν ϋ'ετεον (τίνος γαρ άλλου τω βουλευομένω χρεία
μάλλον ^ φρονηΰεως; ίις ίργον δραν το ίν τΐάβτυ ^9^^^^
&γα&ον %αΙ τίακόν), ίν δε τω τίολεμονντι καΙ φρονρητίχ,ω 5
γενεί τήν άνδρείαν, τούτους γαρ ανδρείους η φήμη καλεΓ,
τους '&τνομενητικους των %ινδύνων^ τους άνανταγωνίΰτους
τοίς αντιηάλοις^ τους τον θάνατον τνεριτντύοντας. οτνως μεν
ονν κρατώΰι %άντων των κατεξανίΰταΰ&αί της πολιτείας
έ^νιχειρούντων^ ανδρείους αυτούς εϊναι τιρούηιχ,ον ' τα δε με- ίο
τρα των Ινεργειων ίαιο των ως αλη&ως αρχόντων τναρα-
δεχεΰ&αί καΙ ταύτ^ι ύωφρονεϊν^ εις την ίκείνων βλέποντας
προαίρεΰιν. ίν δε τω τελευταίω καΐ των άι/α^κα/ών πάν-
των Ιγ,ποριύτίΥ,ω τήν ΰωφροΰύνην μόνως^ ίνα μίι Ιηαιρά-
μενον ττ} περίουϋία των άνα/κα/ων ο^χεΓν εαυτω προς το 15
είδαψον ύπολάβ'^ %αί των αρχόντων ολίγωρήΰνι δια τήν | ίν ί• 122 γ.
τοις άναγκαίοις εύπορίαν φανταΰίαν του άγαϋΌϋ τίαρεχο-
μένην. δει γοϋν αύτο ΰωφρονεΐν ^ ύποΰτελλόμενον τοις αρ-
χουΰίν καΐ ύπ* ίτιείνων κοΰμούμενον καΐ πει&αρχοϋν έχεί-
νοίς^ ως ίν τω παντί φηΰιν 6 Τίμαιος [ρ. 48*] ϊπεύΟ'αι^
τω νω τήν &νάγ%η^, πάντων δε Ο'δτωΰΙ τήν οίτιείαν άρετην
άτνειληφότων^ καΐ του μίν φρονοϋντος, του δε άνδριξομενον^
του δε ΰωφρονοϋντος^ ηδη γνώριμον το της δικαιοΰύνης
ϊργον, ?9ία6τον γαρ ίν τ'^ ΰυντάξει τγ προς άλληλα παρα-
σκευάζει το ίαυτου μόνον πράττειν, καΐ μί} δι^ αλλότριο- 85
ττρα^/αν ύφαρτίάξειν τα των αλλοον ίξαίρετα^ ζην δϊ ετιαΰτον
ίφ^ ω τέτακτα^ παρά της πολιτικής ίπιατήμης' οας μίι τον
φι;λακα ΰτρατεύεΰϋ'αι ίπιχειρεΐν ι} γεωργειν^ εΙς άναξίαν
ίαυτοϋ μεταπίπτοντα ξωήν^ μηδΐ τον ίπίκουρον ί) ϋ'ητεύειν
ί) προβουλεύειν^ μηδΐ τόν χρηματιΰτίιν ίπιτιουρεΐν^ διότι τα 30

6 άνδρίαν τα.^ 14 μόνως] μ^ν ώα 15 άραεΖν^ αρχειν

21 τίάντωσ, οογγ. ιη' 26 μύνον^ οογγ. Ι)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΤΑΝ 21 Τ

οτνλα τίαραΰκευάξεί τοΐς Ιτζίκονρηΰουΰιν, 5) γνώμ,ην ενΰφέρείν^
διότι τάναγκαΐα πορίξει τοΐς τάς γνώμας εΐΰφέρειν όφεί-
λονΰιν. &ΰτε καΐ ίν τοΐς ηολιτιτίοΐς γένεΰιν αι αρετταΐ
τΐάΰαι τόν αυτόν λόγον ίχουΰαι τνρός άλληλας είβίν^ 8 ν ίν

δ εκάστη των -ψυχών.

Τούτων τοίννν εί κεψένων κατ £δ ω μεν, οητ^ μέτειΰιν &

Σωκράτης τ6ν ηερί αυτών λόγον. άνάπαλιν (άν οίν άττο

των ίν τοΐς ηολιτικοΐς γενεΰιν άρετ&ν άρχεται, κα&άτϋερ

9 είτνεν [ρ. 368*^], ώ^ ίν μείξουν γράμμαΰιν τα δια των ίλαββό-

411 νων γεγραμμένα ^εάΰαΰϋ'αι βουλό μένος, τω γαρ ογκω μιας

ψνχης μείζων η ττόλ^^, ^εΐ^ και εΙκόνες είΰΐν αί της όλης

πόλεως άρεταΐ των της μιας 'ή>νιης, κανταΌ'^α δηηον τον

£.122 ν. λόγον %ρατονν\τος, ος φηΰιν τα άμερεβτερα τ^ δννάμει^

κρατεΐν των εις ηλείονα μεριΰμον ύηοφερο μένων, καΐ τα

15 ίλάττω κατ άρι&'μόν ύπερφέρειν τ§ δυνάμει τών πλειόνων
κατά το ποΰόν. ίν ί' ονν τοΐς πολιτικοΐς γένεΰιν Ιδεΐν
ί&έλων προτεροις άπάΰας αύτα πρώτον ίν τάξει τα γένη τα
πολιτικά ύφίΰτηΰιν' λέγω δ^ έν τάξει, διότι πρώτον ϊλαβεν
άν^ρώτίους περί τα αναγκαία μόνα διατριβοντας, άπολέμους,.

20 απείρους παιδείας, κατά φύΰιν ζώντας, έλαχίΰτοις άρκου-
μένους, ΰωφρονικώς διαιτωμένους' δεύτερον δΐ ίπαύξοίν τό^
πολίχνιον δια τους ί'ξωθεν πολεμίους εις ανάγκην περί-
ηγαγεν κατάλογον βτρατιωτικον έπειύαγαγεΐν. τούτου δε
είΰαχ&έντος άναγκαΐον έτίέδειξεν λοιπόν τον παιδευτικόν λό-

25 γον, ίξαναίίτηίία^ από της φυβικης ζωής τ6ν βίον έπΙ τήν
άμυντικήν' ^ πώς εκείνοι αω&ηΰονται χωρίς επικούρων^
έχοντες ενίοτε τους τναροικοϋντας αδίκους; δεΐν ουν τών

1 Λαραδκευάζοι, οοιτ. Ι) 9 εΪΛον, οοητ πι^ 10 οίχω'-
{ι ρήυβ ίτ., ΟΟΓΓ. πι*) 11 μείζον η ηόλεοι (ι ίτ.) καΐ

15 έλάσσω^ ττ 88. ιη* 17 ιπδ^ιιχι Λ^ότΒ^ον \ άπάύας ηοη.

αρίαιη, βχρβοίαιηΏβ αύχάς ζύποατάσας^ λχΛ τάς άρετάς
18 ο£. Π 369*8ς[(ΐ. 21 ο£. 372 β 8<ις[. 23 κατιίΙθ7θΐ'] τόν
λόγον Ι ο£. 376° 8ς[ς[. 24 τόν 8β. η*

218 ΠΡΟΚΑΟΤ

ηροτνολεμηΰόνχίον ντιϊρ χών γεωργηβόντων' ου γαρ τον αυ-
τόν αμφω τνράξείν, χαΐ γαρ άλλη μεν Ιτίίτηδείότης νορος
γεωργίαν^ άλλη δΐ τνρός ϋτρατεΐαν' ως δε αί ίτϋίτηδείότητες
διαφερονβιν ^ διοίβονβιν %αΙ αΐ τελεώτη^ζες' %αϊ δει χατά
την αντον φύΰιν εκαβτον τελειονν, εΐ μίι μέλλοι τίΐβδηλον δ
εξενν τήν ί'ωήν τναρα τήν αντον ψνΰιν αγόμενος, καΐ τνρός
τούτω τοί)ς τίανρούς ού Λαραλείψονΰίν τ&ν οίαείων Ιργοαν,
Ότίερ αν γένοιτο^ εΐ 6 αύτος εϊη βτρατιώτνης εΐ τνχοί χαΐ
γεωργός^ %αΙ όταν δέι^ γεωργηβαι ΰτρατενεΰ&αι άναγκαξόμε-\ 9
νος Λολέμον τνεριεβτώτος, χαΐ όταν ΰτρατενεΰ&αί φντενων ί- 128γ.
^ άροτριων και τήν γην εργαζόμενος άντΙ τον ηολεμβίν
^τνερ της γης^ καΐ τα ζργανα τα γεωργίΤία φέρων αντί των
πολεμίων ^ τήν ΰμίνύην άντϊ της άΰΛίδος, ώς εΐ μ^ γεωρ-
γηΰειεν ατνορος τών αναγκαίων ίβόμενος. ει ονν άλλον μεν
είναι δει τ6ν ίτνίκουρον, ϋλλον δε τόν των αναγκαίων φρον- ΐδ
τιβτην^ δύο τούτω γένεε ηολιτίκω Ο'ετέον^ ίτιικονριτών %αϊ
χρηματίΰτιτιόν ^ τ6 μεν τίορίΰτικον τ&ν αναγκαίων ^ τό δε
ψρουρητικόν εαντον τε καΐ ίκείνον, δεΐν ονν τούτω τναί-
δείας^ ούκ ίκείνω' καϊ γαρ ηϋΌς τοντο ίχειν χρή διαφερον^
ούκ Ικεΐνο' καϊ &Λθίθν το τι^Ός^ ίπεκδίηγηΰάμενος διττόν 80
τούτον τελειωτικών τον γένονς είδος της τναιδείας ίδίδαξεν,
-το μϊν εις 'ψνχην τεΐνον των άνδρων, το δε εΙς βώμα.
-καΙ γαρ ΰώματος ίρρωμένον δει ηρος τονς ηόνονς τονς
άναγκαίονς τοις ΰτρατενΰομένοις. τρίτω δε 1" όμως φαΰΐν την
^όλιν ίτϋανξάνων αυτών των ίηικούρων τονς φύΰει δια- 25
ψερούΰτβ χρωμένονς των άλλων καϊ μειξόνως τνετναιδενμένονς
εκλεγόμενος κα^ίΰτηβι τό λοιηον ίκ τούτων γένος, ώς δε

4 διοίαουσιν ίιη. ιη^ τβούθ ορίηοΓ; οί. 1)8ΐη6η 8011117 8Α8.1.
152 Ι^οη^. IV 26, 4 Ηθΐίοά. 10, 29 6 άγόμενον πι» 8 εϋη]
εΐα ψ 13 τίολεμικών "ννβηάΐ. | αμιννην πι*] αμίννυν τη} (μινν
6χ?) 16 γένε, οογγ. η* 18 τοντων 19 εκείνων 20 οί.
376^ 24 στρατενααμένοισ \ οί. ΏΙ 412^ 8ς[ς[. 25 διαφεροναηι
{ηι 11.)] 6 ΒχφτΒ, ε ββ. ιη• (νοίαϋ διαφόρω'ί) 26 μειζόνων ιη\
ΟΟΓΓ. ΠΙ* 27 καΟΊατηύΐ πι*] καΟηγηαει

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 219

έμ,αντόν πείϋ'ω^ δοκεί (ΐοί δύο τρότνων όντων ηαίδείας^ τον
ΐάν κατά μουΰίκήν^ τον δΐ κατά γνμναβτίΐί'ην^ τοντονς
μάλίΰτα νομίβαι ηρός τήν άτϋάντων &θχην ίτζίτηδείονς
τονς φνΰιν τε τνρός μονΰίΤί^ιν ίτνιτηδείοτέραν λαγόντας καΐ
δ μαΧΧον τ&ν όίλλων ίν αύτ'^ τε&ραμμένονς, αϋτη γαρ χαΐ
εμφρονεβτέρονς άυιοτεΧεΐ διδάΰκονΰα τνερϊ ϋ'εών ηερί δαι-
μόνων ηερί ηρώων τνερί άνϋ'ρώπων τα ΰΛονδαιότατα^ άλλ'
ούχ 'ή γνμναΰτίκή, τετίμήρίον δΐ Ο'δ λέγω τ6 καΐ τήν ολην
9 λνεΰϋ•αι τνολιτείαν ού δια γνμναΰτικης άμέλειαν^ άλλα μον(5ίτ-\
£.ΐ28τ. κής, &ς αυτός φηβιν 6 τ&ν Μονΰών ίερος λόγος [Υΐϋ
546^], των αρχόντων δια μονΰιτιης άμέλειαν άναξίαον όν-
των ζτων^ τΐατέρων. &0τε τονς ηρος ταντην ηεφνκότας
καΐ μονΰίτίονς μάλλον ει φαΐμεν αύτον έκλίγε0ϋ•αί %αΙ φύ-
λακας κα^ιϋτάνειν^ οίκ αν άτνό γνώμης αύτω λέγοίμεν^ εΐ

15 καΐ αυτός τοΰοντον μόνον είτιεν [ΠΙ 412®], αντ&ν τούτων
φνλοκρινεΐν τονς άρίβτονς ηρ6ς τό ηάντων αργειν^ %ατά τ£
δε άρίΰτονς, ού τνροΰέϋ'ηκεν, ταντ ονν τά τρία γένη κατά-
ΰτηΰάμενος πληρώματα της τΐόλεως ε-δρεν, ον ίιδη τΐροείπο-
μεν τρότζον^ κατά τι ΰοφην αν εϊποίμεν την ίκ τούτων

20 τίόλιν^ καχά τι άνδρείαν, κατά τ/ βώφρονα^ κατά τι δικαίαν^
τον μεν ψυλοΛίκον διά τό μονύικώτατον είναι το γένος
ίπιΰτήμην ίχοντος των άγαϋ'&ν καΐ κακών (βδιδάχϋ'η γάρ
ύηο της μονβικης^ α δη ηροείηομεν^ τΐ&ς δει φρονειν ηερί
των κρειττόνων ημων^ ηως τΐερί της άνϋ'ρωπίνης εύδαι-

25 μονίας' δώ και τονς τίοιητάς ί^νάγκαξεν^ ο0α προς τούτονς
τείνει τονς τύτνονς^ ηοιεΐν. εΐ δϊ καΐ των μαθημάτων αύ-
τω καΐ ^^αλεκτ^κ^^ μεταδοτέον^ ?τι μειξόνως αν εϊη 0οφ6ν
και ίηιΰτημον)^ τον δϊ έπικουρικον διά τό ζην έν δηλοις
και γνμναΰίοις δΐ καί μελέταις των τνολεμικων ανδρείου

80 μάλιβτα ίντος (τούτοις γονν διαφερόντως τνροΰήκειν τήν

6 διδάακάΧοναα (αοο. ιη^, βηρΓα α δθοαικίιιπι β^ ^θγ^ιόπι
Γ8.8.) 15 τηό ροβί; αίηόσ 23 οί. ρ. 65, 16 8<ις[. 26 αύτω]
αντων 27 καΐ ζτης^ \>

220 ΠΡΟΚΛΟΤ

άρετην ταντην ατϋαντας 6μολογηΰείν τους καΐ την τνχον-
ϋαν ΛερΙ ανδρείας έχοντας εννοιαν)^ τον δε χρηματίΰτικον
όωφρονεΐν όφείλοντος' η γαρ των αναγκαίων ενπορία ταύ-
της μάλιΰτα δεΐται της αρετής^ ων 'ή πληΰμ,ονί} μεϋΊΰτηύίν
είς τήν άτίόλαβτον ξ<ύην^ των δε τριών &μα γενών εν τ^ 5
Λρό§ αίληλα κοινωνία \ αρχής τε ηέρι καΐ τον αρχεΰ&αί 1 124γ.
τήν αύτοτίραγίαν φυλαττόντων^ ί^ν ίπέδειξεν ονΰαν τήν
δίκαιοΰύνην' τίάντες γαρ ανϋ'ρααποί το μί} των αλλοτρίοον
ίραν φαΰιν είναι δικαιοηραγεΐν^ καΐ οΐ ίτϋαινεται δίκαιο-
ΰννης καΐ οΐ κατήγοροι* δώ καί κακίξονΰιν αύτήν^ ως δέον ία
3ν τα ηάντίον Ιχειν τα οίτίεια μόνα ΰτεργονΰαν, καΐ μεχρί
μεν τούτον παραλαμβάνων τήν δικαιοΰύνην &ς πόλεως
οίκιΰτίις ούκ άδιτιει τονς κατηγόρονς αύτης. καΐ γαρ ίκεΐ-
νοί φαΰιν αντήν εϊναι νόμω καλόν και &ς άναγκαίαν τιμα-
6&αι^ φευγόντων τό άδικεΐΰϋ'αι των τα νόμιμα τι&εντων' ΐ5
τοντο γαρ ίΰχατον είναι κακών ^ το δε άδικεΐν μεγιβτον
αγαθόν ^ τ6 δε δίκαιον άμφοΐν μεαον^ οίτθ αγαΟ'ον ο^τε
κακόν ^ άλλ' &ναγκαϊον, Ζπερ ονν ειτίομεν^ καν ως πλή-
ρωμα των άγα^β>ν τΐαραλαμβάν^ τήν δικαιοΰύνην^ ούκ
αδικεί τονς ^φέξοντας αυτήν ' νόμω γαρ είναι δέδοκται 20
%αλόν, ηδη δε κατατίειρων τοϋ καΐ αυτήν δντως άγα&6ν
είναι καί φύΰει καλόν ^ άλλ^ ον νόμω μόνον, τνροΰέ&ηκεν
[ρ. 433^] , οτι καΐ ταΐς αλλαις άρεταΐς αϋτη δίδωϋι το 412
χράτος' εκάύτη γαρ αύτοηραγεΐ δια ταύτην, καΐ ουδεμία
ίκείνων οϋτως ΰώξει τήν τνόλιν &ς αϋτη. δέδεικται γοϋν 85
8η ή ίναλλαγή των έπιτηδενμάτων, τον φνλακικον τοϋ
Ιτζίκουρικον τοϋ χρηματιΰτικοϋ , τελεώτατός ίΰτι της πολι-
τείας 'όλε&ρος. ει οίν αϋτη ταΐς αλλαις αρεταΐς ίϋτιν ίνά-

4 άρετΫ^σ ίιη. ιη' 6 τοϋ βχ το^ο ιη^ 10 κολάξονύιν

ιη\ κακι 8Β. πι* | ώ<; 88. πι* 12 ώς] 6 τής "ννβηάΐ. 14 ροβί
τιμ&οΟ'αι καϊ 88. πι. Γβο. 17 άγαΟΌν πι*, ίΐοο. πι* 21 κατα-
ΐίειρ&ν βοήρβί (1ιιΙ)ϋ&πί6Γ] καταοπείρων 22 προέ&ηκεν, οοττ,
πι» 26 ο£. 434»8ς[(ΐ. 28 οί. 433®

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 221

μίλλος^ &ς δμολογονΰι καΐ οί κατι}^οροί της δίκαίοΰννης
είναι χ^ φνύΒΐ %αλάς^ οίον τήν φρονηβίν (ταντι/^ γαρ ίντ^
έχονταί κατά φύΰίν τίάντες' οί γοϋν φρόνηΰίν ψέγοντες ^
1124 τ. ίμ\φρόνως ψέγονΰι^ καΐ ού ψίκτόν 4} φρόνηΰίς δρθώ^
5 ψέγονΰα^ ί) άφρόνως^ υμΙ ού ψεκτόν -ή φρόνηΰίς Ο'ύκ δρ-
ϋ'ώς ψεγομ,ενη)^ Λ&ΰα ανάγκη τήν δίκαίοΰύνην είναι φνΰει
και αντίιν αγα&όν^ άλλ' ον νόμω (ΐόνον^ ως καΐ τήν
φρόνηΰιν.

Ταντα 6 Σωκράτης ηερί τών Ιν τίολιτικοΐς γένεΰιν άρε-

10 των διαννβας (ΐέτειΰιν ίτά τίίς τ&ν ψυχικών μορίων ^ ας
είναι τνρδ τούτων εΪΛομεν, καΐ μεταχειρίζεται τριχ^ τόν ηερί
ίκείνων τίάντα λόγον. Πρώτον μεν γαρ ίτίΐδείκννύιν ^ 5τι
ούκ άλλαχόϋ'εν αί όιαφορότητες αζται των άνϋ'ρώηων είΰϊν αί
κατά την ξωίιν οϋτε ίν μια τίόλει μόνι^ ^εωρούμεναι ταγμά-

ΐδ των άλλων και άλλων ούτε ίν ολοις ί'&νεΰιν, 5) άτκό της
ψυχικής διαφόρου ξωης, ού γαρ &%δ δρυός^ φηΰίν [VIII
544^], ούδ^ άτίο τνέτρης (τοϋτο δέ ίΰτιν^ ούκ άττό της
ίβχάτης φύβεως^ ίις η δρυς εΐκών^ ούδϊ αηδ του αψύχου
κάί ΰτερεοϋ ΰώματος κα&6 ΰώμα^ τοϋτο γαρ η ηετρα δηλοϊ)

^α^Κλληνες μεν εΙς φρόνηΰιν ίηιτηδειότεροι^ ώς τό όλον ε&νος
εΐηεΐν^ ^υμοειδεύτεροι δε Θράκες^ χρηματιβτικώτεροι δε Φοί-
νικες^ και τούτων εκάτεροι κατά το όλον εϋ'νος^ αλλ' άπο της
ψυχης^ ηαρ^ οΐς μεν λόγου ^ τταρ' οϊς δε ϋ'υμοϋ, τταρ' οϊς δΐ
εηι^υμίας αρχόντων, ο γαρ ξώΰιν εκαΰτοι^ τοϋτο είΰίν^ καν

85 Τίάντα ί'χωΰιν ζώντες^ κατά το πρόχειρον αύτοΐς ίκεΐϋ•εν χα-
ρακτηρίζονται , καΐ το όλον ε^ος ί) λογοειδες 5) ομοειδές
ονομάζεται κατά τό ζών ίν αύτω μάλιβτα μέρος της ψυχής.
5) ουν άτϋό τοϋ ΰώματος εχουΰι τάς διαφοράς ταύτας 5) άττό

£. 125 Γ. της ψυχής, άλλ' ούκ άττό τοϋ ΰώματος' ϋ'ερμοί \ γάρ ^

6 ψευκτόν 10 οί. 434* 11 τριχή 12 Β,Ηβηιιη 223, 1
ίΘΓίίηιη 227, 27 | οί. 435^ 13 είαϊν αί] εΐαι Ίύ} είαιν η τα^
22 τον ροβί καϊ θχρ. ιη^, βαάθΐη 3*00. ροβηϋ) ίη τούτων
25 ίκεΐ^εν ηοη β&ηπιη, αη κριΟ'ϊν'ί 27 τηύ 7ΐ)νχήσ ίιη. ιη'

222 ΠΡΟΚΑΟΤ

ψυχροί %αΙ λενχοί %αΙ μΆανζς ϋοώ τσϋ ύώματος, ονχί εμ-
φρονες η ανδρείοι η όώφρονες η τά ενεηηία τοντων' αττο
ττ^ς ψνχης αρα τήν εν τούτοις αν ϊγριεν 1^€ίΧλαγΎ(ν. τοντο
τοίννν πρώτον ίδειξεν' ϊΰως β' αν τίνες φαΐεν χαΐ τας εν
τούτοις διαφοράς είναι ύωμΛηοειδεΐς' &τεσθια γαρ ταις β
χράύεΰιν τον βώμ^ηος , είναι δε ταντας διαφόρους των
Ι&νών^ ^ου^ τας δυνάμεις της ψνχης, ου μίμ^ άλλ' ει χαϊ
ταύτα λεγοιεν, δηλον οτι ύνγχίύρηΟουΟιν τας μ^ν διαφοράς
είναι ταύτας από ψνχης^ εχείνην δε επομένην ταΐς %ράύεθιν
των αωμάτων άναβίαοτάνειν ταύτας τας διαφοράς, μένει ίο
τοίνυν ο τον Σωκράτους λόγος ^ χαΐ άπο ψυχής αι ξωαί
α&υαι^ %αν ^ίζαν εχωύιν την χραόιν. δει δε χαΐ τούτω
αύτω Ι| ^^η9 ίφκίτάνειν^ μη ον δετ} την ψυχην ά3ΐάγειν
εΙς την ύώμβιτος φύύιν, εν γαρ τοις οαναιδεύτοις αϊ δννά-
μεις αντης ετνονται ταΐς χράόεΰιν^ η δε φύΰις τώ μ£ν δον- ΐ5
λεύειν προύέταξεν^ &ς αντ6ς εΐηεν ίν Φαίδων ι [ρ. 79®],
ττί δε αρχειν^ τνρος τω και μηδέ ηαν το ετνι^μητικόν
ΰνμηάΰχειν κράΰεόιν η το &υμοειδές' σδκονν το φιίοχρη-
ματον ούδε το φιλότιμον δουλεύει τίράΰεΰιν^ αλλ* εϊτνερ αρα
το φιληδονον Ποτέρου %αι το όργίλον τον λοιπού, π<χρα »
δε τοις πεπαιδευμένοις %αι ταντα %ραχεΐ της χράβεως^ ^
ωΰτε μηδέ πλήττεύϋ'αι την άρχην^ ^ ωΰτε πληττόμενα την
πληγην απραχτον ίαν, τούτο μίν ουν^ όπερ εφην, 6 Σω-
κράτης ίγύμναΰε προάτον^ δειχννς ^ι ίν α'νταΓ^ εΐΰιν αι
διαφοραΐ των ειδών τούτων της ζωής ταΐς 'ψυχαΐς^ ον μό- 25
νον δι ων εϊπομεν^ άλλα καΐ τω το πληϋΌς ίκ των κα|^' ί. ΐ25τ.
εκαΰτα είναι των τοιωοδί ζώντων τό α^ροιΰμα λέγεται τοιονδΐ
κατά τήν κοινην δμοξωίαν. έκ γαρ των ίμφρόνως ζώντων
τό ί'μφρον πληϋΌς, εϊτε εν τι πληϋ•ος εΐη πόλεως είτε ίθνο^,
^ε^ καΐ Ικ των &νμοειδως το ϋνμοειδές^ καΐ ίκ των 30

9 έν ιΙ)νχαΙ(ί ιη^, απο βύ ήα 88. ιη^ 13 χα^ώ^ | δέοι ,
ίστί. άνάγειν 22 μτ^ε 23 έ& (α βχ α^) πι*, ι 88. ιη*?, ν
βχ ι πι* 27 των βχ &ν πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 22δ

χρημαπΰηκως το χρηματίΰηκόν. — δεύτερον δε 1%ϊ τοντω
δείκνυΰιν άναγκαΐον προς τ6 %ροκείμενον^ ότι ον% εν Ιΰτι,ν
ίν τ-)} ψνχ^ τ6 λογιιών τό ^υμ,ίΥ,Ιίν το ίηιϋ^μητίκόν. τοϋτο
γαρ αναγκαιον, ίνα δείχϋ"^ τα τρία ίκεϊνα τοις τρίΰΐν τον-

5 τοίς άνάλογον^ τίαΐ &ς Ικεΐνα καΐ ταντα διαφέροντα αλλήλων
τοις αντοΐς Ζροις της ζ(οης* δεύτερον ί' ονν τοϋτο δείκνυ-
ΰίν Λρολαβων όμολόγη^ια τοίόνδε' τ6 αντο κατά τ6 αύτο
καΙ 7ίρ6ς το αύτο τάναντία %οιεΐν ^ τίάύχειν αδύνατον^
άλλα το αύτο μέν^ %ατ άλλο δ\ τιαΐ άλλο. καΐ γαρ ϋ'ερ-

10 (ΐαίνεΰϋ'αι %αΙ 'ψνιεύ^αι^ τίαΐ εΰτάναι δε καΐ κινεΐΰ&αί^ κοτΐ
%'ερμαίνειν %αί ψυχε^ν δνναχον^ +καΙ ο κατά τό α-ύτό μεν^
ού προς ταύτόν δέ^ πρ6ς δε άλλο καΐ άλλο ηοιεΐν τάναντία
δυνατόν καΐ 7τά<ίχε*ν. τό γαρ αντο καΐ φωτίζεΰ^αι %αί
ύκοτίξεΰϋ'αι πρ6ς άλλο %αΙ άλλο δυνατόν^ ύπ6 τονδε μίν

15 φωτίξόμενον^ ύττό τονδε δε βκοτίξόμενον^ καΐ αύξητίκόν είναι
κατά το αυτό καΐ φΟΊβεως ποιητικον προς άλλο καΐ άλλο,
τοίοντον γαρ ίΰτιν ει τνχοι το τρεφον (ΐεν τοδί τό μ^ριον
και αυξον, άλλο δε τω τοϋτο τρέφειν φΟΊνειν ποιοϋν δια
την ίναντίωΰιν αντών' το γαρ τω ^ννενεγκόν^ φηβίν τις,

20 οίλλο τοϋτο εβλαψεν. άλλα ταύτον λέγω και [[τό]] κατά τό

αύτο τίαι [[τό]] πρ6ς το αυτό ποιητιιών 5) παϋ•ητικ6ν είναι

των ίναντίων αδύνατον, τούτον δε 6μ,ολογη^έντος λαμβάνει

{. 126 Γ. τάς των ίγκρατών \ καΐ ακρατών ζωάς, ίν αϊς 6 λόγος

μάχεται καΐ 6 ^νμός, 5) 6 λόγος καΐ ή ΐ7Τΐ'9ι;μ/α5 ί) 5 θν-

25 μος καΐ ή ίπι&νμία' ταντα μεν ίν τοις πολεμοϋβιν γεν-
ναίως δια φιλοτιμίαν, καΐ της ίπιϋνμίας ΰϋ'ενούΰης δια
λιμόν, καΐ τοϋ μεν λέγοντος μενετέον, της δε βοώΰης άνα-
χωρητέον' τα δϊ πρ6 τούτων ίν τοις νοΰοϋΰι, τοϋ μεν λά-
γον παραγγέλλοντος ει πνρεταίνοι τό ΰώμα μί} πιεΐν, της

30 ^€ ίπιϋ'νμίας εΙς το πιεΐν παρακαλούύης , καΐ μαγρμένων

1 χρηματΐΰτι%ως Ι)] χρηματιατιΐίών \ οί. 436*Βς[ς[. 11 δ

(ίαϋ; ον τιν.) κατά 8.β^β ίοΙβΓ&ίιιΐΓ, Ι8.ί;β1ηθ ^λως7 13 φωτί-
ξεαϋ•αι Ι)] γυμνάζεο^αι 25 οί. 439*8<ΐ(ΐ. 26 στενούαηα

224 ΠΡΟΚΑΟΤ

άλλήλοίς' τα δε ττρό αμφοτέρων ίν τοις ύβρίξομένοίς μεν^
άνεχομένοις όέ^ κδν 6 ϋΛ)μ6ς ίρεΟΊξψαι^ οίον ίτΐοίησεν
όμηρος τ6ν ^Οδνΰΰεα τίάβχοντα τΐάϋΌς ίν οϊς φηβιν'

τετλαϋΊ. δή^ κραδίη' %αΙ κύντερον άλλο ποτ
ετλης [υ 18]. 5

<)υνελόντες ουν εΪΛωμεν^ λάγον καΐ ^μ6ν αμα τα ίναντία
-πάαχείν προς ταύτόν^ οϊον το ύβρίβαν^ τον μεν λέγοντος
τψωρψέον^ τον δε λέγοντος ουδαμώς, ονκ αρα ταύτόνΙΙΒ
εβτί λόγος καΐ ^μός' ταύτόν γαρ οιατα ταντον ηρος τό
αντο ταναντία τζάΰχείν η %οιεΐν άμήχανον, ηάλιν λόγος ίο
%αΙ ίΐίι^μία ταναντία βοωβιν ίν οίς εϊηομεν τοις πνρε-
ταίνονύιν τνρός ταντό το %ιεΐν' το δε αυτό %ατα το αύτο
ττρος το αυτό τί5;ναντ/α ηοιεΐν 5) ττάίίχείν αμτ^ιανον οι5κ
αρα λόγος %αί ίταΟνμία ταντον. πάλιν ^νμός καΐ ίτΐι^μία
προς το αντο τας εναντίας άφιαΰι φωνας έν τοις ηολε- ΐ5
μονΰιν καΐ λιμώττονβιν' τό δε αύτ6 %ατα το α'ύτό πρ^ς το
α'ύτ6 ταναντία ποιεΐν 5) πάΰχειν άμήχανον ' ονκ αρα &νμ6ς
καΙ ίπι^νμία ταντόν. διαφέρει ονν τα τρία αλλήλων ν,οη
ονΰίαν. οτι μεν ονν βννέπλεξεν Ιν τω 6μολογήματι το ΐ9
ποιεΐν %αί τίάΰχειν^ αρρη\τον αντό ποιων ^ δηλον' 'ίβως ί.ΐ26γ.
γαρ αν τις εϊποι τάς άλόγονς κινήΰεις ενεργείας εΙναί τινας^
ϊύως δΐ αν τις πά^η' καΐ ηδη τίνων η^τιονβα λεγόντα>ν
έμμέτρως μ}ν κινον μένων ενεργείας είναι τας κινήΰεις^ άμέ-
χρως δε πάΟ^η. δπως ί' ονν αν εχτ} το 6μολ6γημα, περι-
λαμβάνει τάς κινήβεις αυτών, ωΰτε ει τις λέγοι τό μίν 25
-ποιεΐν τό δε τνάΰχειν καΐ είναι ταντα μαχόμενα^ δήλος έΰτιν
πολλω μάλλον αυτά διϊβτάς άπ^ αλλήλων, τό γάρ εναντίον
ποίημα πά&ονς αϊτών έΰτιν εναντίον ' &ΰτ^ ει τι πά^ος
εναντίον έχει ποίημα τι τινός ^ Ι'βται καΐ τω άπ^ εκείνον

4 οί. 441^ 6 λόγοΰ (σ ίτ.) καΐ 9'υμόα 7 ηάαχειν
12 ταύτό] αυτό | πιεΐν] ο ροβί π θγ&β. ιη* 20 αρρητον'] ρρη

ίτ. ο£. 436^ 22 ή'ίη] ή' 88. ιη« 25 ώστε εϊ τις] ωα εί' τια
τϊ 27 8ς[. Ιιαββ τβοώ ββ ]ΐ8.1)βΓβ ηοη ρΓ&ββ^ο

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 225

τίάϋ'εί ίναντίον. ει ονν μίι εΰχιν ταύτόν τω τίάύγοντί τ6
εναντίον^ μείξόνως δίέΰτηΐίεν κοττ' ούΰίαν τοϋ τΐοιονντος τό
εναντίον ο-δ αντ6 ηάΰχεί τνάϋΌνς, τι ί' αν εΪΛΟίμεν ηερί
χον φίλοχρημάτου %αϊ φιλήδονου^ ηότερον χαΐ ταντα τ^
δ ο'^βία δίαφέρείν ^ 6μοουΰία είναι ^ δυνάμεις δε διαφόρους
ορεκτικά ς ύτιάρχειν; οτι γαρ χαΐ ταΌτοτ &λλήλοις μάχεται^
δηλοϋοιν οι φιλάργυροι χαΐ λίχνοι^ ί^ά μεν τήν λιχνείαν
6ρμώντες^ 80α το τϋάϋΌς αύτων ίκηληροΐ^ τοϋτο ηορίξειν
ίαυτοΓς^ δια δε την φιλαργυρίαν τουναντίον βοώντες' ούκ

10 ώνητέον^ δεινίιν τήν τοϋ αργυρίου λέγοντες δατνάνην καΐ
λιμοκτονοϋντες τω φιλοχρημάτω το φιληδονον, 5) άνάτναλιν
τω φιληδόνω το φιλοχρηματον ανιωντες. εΐ μ^ν ουν χαΐ
ταϋτα διαφέρει κατ' ούΰίαν^ τι μί} τέττοτρα τα μέρη Λοιοϋ-
μεν της 'ψυχης; ει δε /Λαχό/^ιενα καΐ τάναντία τίάβχοντα μί^

15 διαφέρει %ατ ούβίαν^ ούδε τα άλλα διαφέρειν ανάγκη δια

το τα Ιναντία τνάΰχειν. ταϋτα δε άτϋοροϋντες λελή&αμεν \

ί. 127γ. ^ιμας αύτους ο-ύ ΰυνιέντες τοϋ Σ<ύκράτους τνολυκέφαλον

δνομάξοντος &ηρίον την Ιτίΐ^μίαν [IX δββ^'], ώ^ αν αλογον

ξωην ουΰαν μίαν και τίολλην^ ατε τω ΰώματι γειτνιώύαν^

20 ο δη %αντελως έΰτιν ηολυ καΐ μεριΰτόν , Άύτϋερ τό λογικ6ν
νω ΰυγγενες 8ι/ μάλλον άμέριΰτον ^ άλλο τι των μέρων των
ψυχικών, ί'ΰτιν ί' ουν το έτίΐϋνμητικον εν τε δν και τνολλά
κατ ουΰίαν^ και δια τοϋτο και δυνάμεις Ιχον μαχομένας
άτΐο ούϋιών διαφερουβών ωρμημένας^ ίνα καΐ ταύτΐβ ΰυμφύ-

25 ηται τω ΰώματι' καΐ γαρ τοϋτο ίξ εναντίων ύφέβτηκεν.
*έν μίν ουν ίΰτιν καθ' οΰον μίαν ορεξιν Ιχει ττήν φιλοΰώ-
ματον^ καθ' ο καΐ διαφέρει των λογικών, ούτε γαρ το θν-
μοειδες φιλοΰώματον, νίκης όρεγόμενον και τιμής καΐ δια
ταϋτα το ΰωμα τίροϊέμενον τΐολλάκις καΐ ύηερορών της μετ

30 αυτοϋ ζωης' ο-ίίτε το λογικόν^ οί το όρεκτόν ίΰτι τό ίντως
άγαβ•όν^ μόνον δΐ τό Ι^νι^μητικον φιλοΰώματον^ κ&ν ^ιδονί^ς

8 ταΌτα "^νβικίΐ. 23 καϊ οΐϊίβ διά 88. πι* 29 μετ* άτα{)\τοϋ
Ρβοοιι17>, θά. ΚτοΠ. 15

226 ΠΡΟΚΛΟΤ

6ρέγηταί χ&ν χρημάτων' ηάντα γαρ ταντα ΰωματιτίά. καΐ
γαρ τα χρήματα^ φηοΐν α'ύτό§ ίν Φαίδωνι [ρ. 66°], δια
το ΰωμα άναγτίαξόμ,εϋ'α κταβ&αί^ δουλενοντες τω ΰώ-
μάτι %αι ταΐς τον ΰώματος ίηι^νμίαι,ς^ καΐ ο γε φιλοχρ'η-
ματος ούκ αν εκών είναι ΰώματος καταφρονήβειεν ^ εΐ και 5
τνοτε «'ύτω ΰυμβαίνει δια φίλοχρηματίαν άτίοϋνήΰκειν. ωΰτε
τό ίτνιϋ'νμητίκον άτϋλώς φιλοΰώματον ον και ταντ^ι εν^ φιλο-
χρήματον δε καΐ φιλήδονον καΐ ταύττι ον% %ν, δώ και 6
Πλάτων ούχΙ ηολλα είναι αυτό ξωά φηβιν, άλλ' ^ν /χέν
ζωον^ τίολυκέφαλον δε καΐ ξών άλλοτε καχ^ αλλην των κε- ίο
φαλών, άεΐ δΐ φιλο6ω\μάτως. καΐ ταύττ}^ κα^άτίερ ειπο- Ιΐ27τ.
μεν^ τρίτον ίύτίν^ ώ§ τό λογικον τνρώτον νον δρεγόμενον^
&ς τό ομοειδές μεΰον δννάμεως' μέΰη γαρ νον καΐ ύτιάρ-
ξεως -ή δνναμις. καΐ ταύτης μεν ηκει και εις το τρίτον -ή
ίμφαΰις, καΐ δια τοντο ίρα βώματος^ ο μετέχει μόνης Ιχεί- ΐ5
νης' της δε δννάμεως εις το Λρο αύτης^ και δια τοντο
ορέγεται δννάμεως' νον δε εΙς το τιρώτιβτον^ και δια τοντο
Ιφίεται τον νοεΐν^ εκείνον κρατούντος καντανΟ'α τον λόγον
τον τας των τνρώτων έμφάΰείς δια τνλεΐόνων χωρεΐν δεικννν-
το ς καΐ δρεκτα είναι τα ανωτέρω τίλείοΰιν ί) <^ι^ά^ κάτω- 20
τέρω. φιλοΰώματον ονν το εΰχατον της 'ψνχης καΐ τούτου
μόνον δρεγόμενον^ τον ΰώξειν το 6ώμα, ετΐειδη δε το ΰώμα
διττόν^ το μεν Ιν ω έΰτιν^ το δε ω τοντο ΰώξει μη δννά-
μενον άφ' ίαντον 6ώξε6ϋ•αι^ δια ταντα δνοειδεΐς δρέπεις
εχει^ τήν μεν της εις το κατά φύβιν αγωγής τον εν ω έατιν 25
(καϊ κατ αύτί\ν γίνεται φιλήδονον^ ηάύης ηδονής εΙς φύβιν
ο^βης αγωγής) ^ την δε της τνεριττοιήΰεως ων έΰτιν ένδεες

7 ον ίοτΛ. άβΐ. 9 α'()τοζώια, οογγ. Ι) 10 ζωον] ζ ίτ.

ιη^, βυρΓΒ. ον γλβ. 11 ίέ βχρ. πι* 12 νονν 14 ταντης
80. νιιάρ^Βως ουίυβ δοΐίυβ ρβιΓίίοβρβ βδΙ; οοΓρυβ 16 ταντηα

βχ αύτήσ πι*, Πλ3ι1ίπι τοντου (βο. οΟΓροΓίβ) 18 ίοτί. νοείν

έτίεΐνο, Ηρατονντος 19 80. ϋιτρΟιΓχίη Ββς[ΐιυηίυΓ ά^ηΟιΠίίβ βί

πιβηβ 20 8υρρ1. Ι) 22 τό ΰώζειν \ ρθ8ί; αώμα όν βχρ. πι*?

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 227

τό εν ω ίΰτιν' καΐ τίατά χανχΎΐν γίνεται φιλοχρή^κχτον^ τνάΰης

της των χρημ^ίτων ηεριτίοιτιΰεως της τον ΰώματος ίνεκα

0•ερα%ε1ας αγατνωμενης. ΰΰον μεν ονν ίτΛ τούτοις, ΰυμφω-

νεΐν Εδει τάς δυνάμεις ταύτας ίλληλαις άεί, λέγω δε τοντο

δ τω τίγν μεν ΰώξειν δρεγεβϋ•αι τ6 έν ω ίΰτιν, τήν ίέ των

αναγ%αΙων όρέγεΰ^αι ηρ6ς τήν τούτου (ίωτηρίαν, Ιττειδί^

δε ί) μεν αντί τοϋ ΰώζειν τ6 κατά φύΰιν του Λαρακολου-

ϋ'ηματος ορέγεται της εΙς τό κατά φύΰιν 6δον τον έν ω

9 Ιΰτιν (άτίόλλνβιν γοϋν δια ττήν φιληδονίαν α-ύτό καΐ λω-

ί. 128γ. βαται \ μυρίαν λώβην), ή ίέ ούχ ως άλλου Ενεκα τά

την χρείαν έκηληροϋντα τούτω την άναγκαίαν διώκει, άλλ*

ως προηγούμενα άγα&ά, διέΰτηΰαν αλλήλων εκατέρα τ6 ενεκά

του δεμένη τέλος, α ίή ύλικα οντά μάχεται &λλήλοις, διότι

τά έτερα ΰυντελεΐ τ^ εαυτών φ^ίΰει τνρός τήν των έτερων

15 αϋξηΰιν, και γάρ ή της ηδονής απέραντος 'όρε^ις δεΐται
της των χρημάτων δαπάνης, ατε δια ΰωμάτων γιγνομένης
προΰϋ'ήκης, ων ή εύπορία διά της των χρημάτων ελαττώ-
σεως, καΐ -ή τών χρημάτων αϋξηΰις δεΐται ζτης^ των τάς
4ε14εήδονάς τω ύώμαχι ποιούντων ίλαττώΰεως. ίντανϋ'α τοίνυν

20 έν ττΐ περί τά ίνεκά του 0%ουδ^ οας προηγούμενα άγα&ά
διέβτηβαν αλλήλων αί της επιθυμίας ορέξεις, ούκέϋ•^ ενός
ουβαι του τό ΰώμα κατά φύΰιν εχειν, αλλά δυειν^ ων -ή
τοϋ ετέρου πληΰμονή διά την τοϋ λοιποϋ γίνεται πάντως
ίνδειαν. επειδή τοίνυν το κατά φύΰιν αντων τέλος ?ν, διά

26 ταϋτα 'ήίυχής ^ν αύτο μόριον εϋ'ετο, καν τ} πολυκέφαλον, 6
Σωκράτης, ΰπερ ούκ εΐχεν &ς έδείξαμεν έπι τοϋ λόγου καΐ
τοϋ &υμοϋ, καΐ Ιπ αύτων καΐ της επιθυμίας, ^Αλλά τού-
των διαλυθέντων καΐ των της ψυχής μέρων κατ^ ούΰίαν

4 τοντο] τοι;τω& 8 όρέγεαθαι, οογγ. Ι) 13 θεΐμένη]

δΌρια ί ρήΌΒ 8.00. βΓΒιΒ. βί η ίτ. (ίαϋιηθ θέμεναι^) 16 γιγνο-
μένων (-ης Βΰ. ηδονής) 18 Λάά. Ι) 19 ίοτί. περιποιονντων

21 αή ή Ι Ορβξ^ί {ι ίτ.) 24 ?ι/ 8Β. ιη*

1δ*

228 ΠΡΟΚΑΟΤ

διατίρι&έντων τό τρίτον τω ΰωτηρι^ φαβίν^ ΰκότίει τνως καΐ
ίν ταντ-ρ ^ηβεταί τας τετταρα§ άρετάς' τιαΐ τοντο ονκέτί
χαλετνόν. ει μεν ονν γνωρίμως ηβονλετο τοίς Λολλοΐς λέγειν^
είτιεν αν τον (άν λόγου ττήν φρονηύιν άρετίιν είναι ^ του
δε &νμον την άνόρείαν^ του δε ψίλοχρημ,άτου της ίτϋίϋΛ)•- 5
μίας την δί'καιούυνην ^ του δε φιλήδονου λοιτίοϋ τί\ν ΰω-
φροΰύνην. νυν δέ (^δεδοτιται | γαρ αύτω τον αβατον τοις ΐΐ28τ;
υζολλοΐς τρότνον διατάττεβϋ'αι ηερί αυτών καΐ τα άνάλογον
ταΐς άρεταΐς τ&ν ίν τ^ τΐόλει γενών κατατείνειν^ τήν μεν
φράνηΰιν ε^ιν τελειαοτικίιν του μόνως Ιν τ^ ψνχ'ρ τών λοι- ίο
%ων αρχειν όφείλοντος άτνοφαίνει^ την δε άνδρείαν εξιν
τελειωτικην του δευτέρως άρχοντος Ιν αύτ^' καΐ δύο ταύ-
τας άρχιτίας άρενας τέμενος των δύο αρχικών μορίων τας
λοιτνάς εϊναί φηΰιν τήν μ}ν ΰωφροβύνην εξιν εις δμόνοιαν
αγουβαν τα αρχόμενα τοις αρχουβιν τνερϊ άύτοϋ τοϋ αρχειν^ 15
τό μεν εΰχατον τοις δυΰί^ το δε μέΰον τω τΐρό αύτοϋ ενί^
τήν ίέ διν,αιούύνην %^ιν Ιτιάΰτω των μορίων των άρχόντοαν
καΐ αρχομένων διορίξουΰαν τό οίκειον ίργον. δει γαρ δμο-
λογ'ήΰαντα άλλήλοις τα μεν αρχεΰϋ'αι^ τα δε αρχειν^ ηράττειν
τα μίν οΰα αρχουΰιν ηροΰήτίει^ τα δε οΰα άρχομένοις, καϊ 20
γαρ τό αρχειν καΐ τό αρχεΰϋ'αι ίν εί!δει τινι θεωρείται ζωης^
ΰτϋερ η δικαιοΰύνη τνροζενεΓ^ τω μ}ν ίργον άτνονέμουΰα τό
ηρέτίον αρχοντι μόνον ^ ύηερ των αρχομένων βουλεύεϋΟ-αι,
τω δ^ το αρχοντι καΐ άρχομένω^ τό ^τνεΰϋ^αι μεν ίκείνω^
κρατεΓν ^έ του μετ αύτό^ τω δ^ τό οίκεΐον άρχομένω μό- 85
νως^ '&Γείίτάλθα^ τοις αρχουΰιν %αΙ τήν ίκείνων κρίΰιν έ%-
ηληροϋν,

^Αλλα τόν μεν τνερί τών άρετ&ν τ&ν %ολιτι%ων λόγον

1 ϋωτηρι πι* ρίτηι (ί. β. αωρίτ'η) 88. ιη', ίιη. ΰωτηρι
2 μη%έτι πι* ο-ό 8β. πι* 14 όμόνοιαν πι* υν. (οί. Ρ1. 432*)]

όμοΧογίαν 18 δρίζουααν, δι 88. π686ίο ςιυαβ πιβιΐΌβ | δεΖν ιώ}

19 ηράττεινάιν {ειν βχ ον), οογγ. πι* υν. (ρο8Βί8 ηράττοντα)

24 τώι αρχοντι, οογγ. Ι)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 229

οντωΰΐ δίέ&ηκεν 6 Σωκράτης* καΐ δηλον γίγονεν^ οτι άνάγχη
καΐ τοιαντας εϊναί καΐ τοΰαντας αίτνάς, ^ν δΐ λείτΰεταί 7Τ£ΐ<ία£
μ,όνον^ τΐόϋΈν &ν γένοιτο δηλον οτι τρία μόνα τα δε%τίκα
4 τοντων ίΰτίν μόρια της ψυχής, το (άν γαρ άλληλαη/ αυτά
1129 Γ. κατ' ούΐΰίαν διαφίρειν ίδείξεν 6 Σωκράτης^ το δε ταντ
είναι μ,όνα %αί μήτε ΐίλείω μήτε ίλάττω δεΐταί τίνος ΰτίέ-
ψεως^ ίνα γν&μεν^ ΰτι καΐ άρεταΐ τοΰανται %αΙ οϋτε τζλεί-
ονς οϋτε Οάττους εΐΰίν' τίλειόνων γαρ όντων δεηΰόμεϋ'α
τίαΐ άλλων άρετων, είληφ^ω τοίννν^ ΰτι δύο τίνων όντων

10 γ,αΐ Ιδιότητας εναντίας ίχόντων τρεις δύο γίγνονται μεΰό-
τητες^ &β7ϋερ ίιά των βτοιχείων Ιδιδάχ^ημεν^ εκατέρας δύο μ^ν
<^Ικ^ τον Ιγγυτέρω κειμένου λαμβανούΰης^ μίαν δί έκ τον
λοίΛοϋ τον τΰορροατέρον' τούτον δε ληφϋ•έντος ΐδωμεν^ τίνες
αι τον λόγον %αΙ τον βώματος ιδιότητες, ούκονν δ λόγος

15 άμερης έΰτιν^ τό ^έ 6ώμα τΐολνμερές^ καϊ 6 μίν λόγος όρεκτίτ-
%όν^ τό ^€ ύώμα άνόρεκτον^ καΐ 6 μίν λόγος νοητιτίόν^ τό
^ε βώμα άνόητον' καΐ ειλητΰται ταντα τό μίν άτΐο της ον-
ΰίας τοϋ λόγον ^ τό ίέ άττό της ζωης^ τό ίέ άτΰο της γνώ-
ΰεως' ηγ γαρ τριφνης^ 8ν ξα)η νονς, τούτοαν ονν ταύττ^

20 διτιρημένων 6 ϋ'νμός άμερης μέν (ίβτι γαρ άτζλονς τ^ εαν-
τον φύΰει χαΐ μίαν δια τοντο ηολιτείαν παρεχόμενος) καΐ
ορεκτικών αμα^ ^χαον ορεξ,ιν δννάμεως' ού μέντοι νοητικόν^
άλλα τω ΰώματι ταύτι^ι τΐροΰέοιτίεν, η δε ίηιϋνμία τΐολνμερες
μέν^ ώς καΐ τό ύωμα^ %αΙ τΰολνειδές {δώ καΐ τζολνκέφαλον

25 λέγεται ϋ•ηρΙον καΐ εΙς ηλείονς ΰνντελει πολιτείας) , 6ρε%τι-
κόν ^έ ού τ&ν αύτων χαΐ γνώΰεως αμοιρον. ανάγκη αρα
τόν μεν ϋ'νμον είναι τω λόγω τιροβεχη^ τήν ^έ έτίΐ&νμίαν
τφ ΰώματι^ δύο χοινωνονντα Ιδιώμαΰι^ τ6ν μεν τω λόγω^

3 Λΐέααι θχρ. ιη* (ιη*?) | γένοιτο ΛΟ&εν δν] δν 88. βί ίΓΛηβ-
ρθ8ΐιϋ; ιη^ (τ)088ί8 μόνον, τΐό^εν δηλον ^τι) 5 ταΌ|τ'] ταυ ίτ.
ιη^ 10 γιγνεται^ οογγ. ιη* 12 ο£. Τίιη. 32^ 12 έγγντέρωι

19 ον ιη*] §ν 22 ^χον, οογγ. 13 24 Λολνειδ'ίια, οογγ. 1>

26 ίοΓί. 0-6 ζ^μέντοι}

230 ΠΡΟΚΑΟΤ

την δε τω όώμαχί^ ων εχάτερον εΐχεν ιδία τριών ' χ<α γαρ
άλληίοις %ατα όνο τιοινωνεΐ^ χό τε ορεχχιΐίσν %αΙ το άν6\-
ι^τον, διαφέροντα χιχΟ' ^ν το άμες^ς χεά ^^ολν μέρες, ονχ <ι Ι29τ.
αρα εβτιν τι μοριον άλλο μεζα^χ) όώμαετος χαΐ ψνχης ηλ'ίιν
τούτων. Καίτοι γε δό^ειεν αν έ Σωχράτης μή τϋΐϋτα μόνον δ
ατιολεΐηειν^ έν οίς φηόιν [ρ. 443^] εν εξειν ετιαΰτον ^μων,
όταν εκαβτον των τριών ηαρ^Ύ(ζαι τα εαντοϋ -Λραχτον ίκα
ΰννίχρμόΰηται ταϋτα άλληλοις δ ία της 6ωφρο6ννης^ καΐ ει
τίνα άλλα μεταξν τοντων ίΰτίν' τούτο γαρ αν ηον 96-
^ειεν^ ως είτίον^ μη ταντα μόνα άτΐολιηεΐν. και τΐ αν εϊη ίο
μΎΐνε τιμής δρεγόμενον Ιν ημΐν μτ(ζε χρημάτων^ μεταξν δε
δν τούτων, ^χαΐ μη^νε δρεγόμενον μήτε τιμης^ μεταξί) δε '&ν
%αι τουτων'^ μήηοτε ονν Ικεΐνο Ινδει%ννμενος 6 Σοαχράτης
τούτο ηροβέρρί'ψεν τοις ΛερΙ των τριών λόγοις^ ως αρα οι
βίοι των ψνχων ούχ είΰΐν αμιγείς (οϊον δ μεν χατα λόγον 15
λέγω προς τους λοιτΰονς αμικτος^ 6 δε χατα ^μ6ν έν ού-
δενΐ προς τονς ατίρους χοινωνων^ 6 δε %ατ ίπι^μίαν
μόνην ονδ^ ο&νος τοις προ α'ύτον ΰυγίίεραννν μένος) ^ άλλα
τίνες Τίαΐ μεΰοι τοντων αρα είΰίν^ όμον μϊν ει τνχοι ΐΜχχα
λόγον^ 6μον δε κατά ^μόν^ φιλομαθείς χαΐ φιλότιμοι τίνες, 2ο
6μοϋ δε χοττα ϋνμ6ν %αϊ χατ' Ιπι^μίαν, φιλότιμοι χαϊ
φιλοχρήματοι τίνες ίντες, %αί ^ τας τιμάς διώχοντες, ίνα
χρήματα άϋ•ροΙ<5ωΰιν^ η τα χρήματα περιβαλλόμενοι, ίνα δια
ταϋτα τίμιοι γενωνται τοις τονς πλονΰίονς ϋ'ανμάξοναιν'
&ΰπερ χαΐ οΐ πρ6 τοντων ι) τας μαθήΰεις διώτιοντες, ίνα 25
ίνζιμοι γενωνται μα^μάτων ^λακον έχοντες^ ^ τήν τιμ^^ν
διώχοντες, ίνα τιμηϋ'έντες ύπ^ των τα |χαθΐ2|ϋ£ΓΤα Ιχόντατν
μετάΰχωΰιν αυτών, ταντ ονν \ ίΰτιν τα μεταξά) λόγον {. 180γ.
χαΐ θνμοϋ χαι αν ϋ•νμον χαΐ ίπιϋνμίας εϊδη της ζωης^
ούχΙ άλλα μόρια 'ψνχης, άλλ' Ικ της τοντων μί^εως γινό- 30

3 καΐ Λολνμερύα ίιη. ιη* 8 ταΌτα βχ τίάντα ιη^ πν.
10 είπεν 12 άβΐ. ία» 17 όνίέ θχ οΰίέ 26 οί. Τΐΐθ&βΐ;. 161»

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 231

μένα τιοίκίλα άντΙ άτΐλων. εκείνων γαρ αυτό καθ' αύτο

ετίαΰτον ην άτζλοϋν^ τό μεν φίλομαϋ'ες μόνως τϋάβης τψης

ύΛεροροόν^ ηάντων των ΰωματίκων τζεριτηύον^ εις ^ν ίέ

4 ΰνντεταμένον^ την γνωοίν της άληϋ'είας' το δε φιλότίμον

415 αγροίκον είναι βουλόμενον καΙ τοϋ ΰώματος καταφρονοϋν
ως ΰκιας^ ενός δε μόνον της τίμης άτΰληΰτως ί'χον' τό ^έ
ΐΛΐϋνμοϋν τον ΰώματος μόνον χηδόμενον χαΐ των ΰώματος^
τιμάς δε Ικείνας χαΐ μα&ήΰείς ληρονς ύηολαμβάνον είναι,
των ονν ατύ,ων τοιοντατν όντων άμίκτων τάς Ικ τούτων

10 ΰνμμιγεις ξωας των ψνχοάν μεταξά) τούτων 6 Σοαχράτης
εΐτνεν^ &ς δειν τιάβας μετά των άμίκτων άρμόΰαι δια της
άρίΰτης αρμονίας^ ΐν γ μίτρον τιαΐ της των μαϋ•ημάτων
ορέξεως και της των τιμών κάί της τών ΰωμάτων ίτϋΐμελείας^
καν των £τΙρων δια τα έτερα γίνηταΐ τις 'όρεξ,ις^ ίνα ίμμε-

15 λης Ίζΐ καΐ αΰτη καΐ μί^ διαφωνονΰα 7ίρ6ς τον λόγον, ού
μορίων ονν άλλων οίητεον αύτον ίνδείκννΰ&αι φύΰεις τών
εΙς τιολιτικίιν άρετί^ν τελούντων^ άλλα μΐξιν αυτών τούτων
καΐ γενεΰιν ηοικιλωτερων ειδών άνδράΰιν ηολιτικοΐς τΐρέ-
ηονΰαν^ ^τβ οΐς ηροΰηκεν άλλα άντ άλλων αίρεΐΰ&αι ηά&η

20 και έίλλα άι/τ' άλλων άΛοικονομειΰ&αι μετά φρονήΰεως' το

γαρ ηάντων 1* Ιδεΐν^ αμιγών ΰνμμιγών άττλων ποικίλων ^ άλλης

ίΰτΐ δηΛον καΐ ον πολιτικής άρετης. ει /ιιή αρα τριών δν-

ί.ΐ30ν. των, &ν τίαρέλαβεν^ λόγον | καΐ ϋνμον κατά το όργιΰτι-

κόν^ καΐ ίηι&νμίας κατά τό φιλοΰώματον (κατά ταντα γάρ

25 τήν ΰτάΰιν λαβών ίδειξε την πάντων διαφοράν\ καΐ μεταξν
τούτων ίνεδείζατό πως είναι τών μεν τό φιλότιμον ομοει-
δές μεν τι 8ν, άλλ' ούχι κατά το δργιΰτικόν (θραύεται γονν

3 ^βηβίίντιβ 3.6^8 βχοπ83.ίιΐΓ 5 άγριον (ι ίτ. θί 2 Ιίϋ.

βΓ3.8. ροβί ι) ιη* 01% 88. ΠΙ* ? 7 τών <τοΌ> Ι) 8 ίέ ίτ. ιη*

9 τοιοντων'] ίοτί. τούτων 19 η 88. | άντ'] μετ' 21 δεΐν
(= δεΐα^αι) ίηαηοβΓβ 8,Π8Π8 ηοη βπιη 23 λόγον ζκατά τό νοη-
τιτίόν^ Τνβηάΐ. 25 στάαιν βχ τάσιν πι* | οί. 221, 9 | καϊ 88.
ίοτί. ρθΓρβΓ&Ώΐ 27 μέν βχρ. πι* | ϋ'ρανεται] πβπιρβ τΐραννεται

232 ΠΡΟΚΑΟΤ

Λολλάκις δία τ6 φίλότψον τό τΐίνούμ,ενον εΙς 6ργην\ των
δϊ τό φίλοχρηματον' καΐ γαρ τοϋτο μάχεταί ηολλάκις προς
τό φίλήδονον' καΐ κρείττω ταντα εκείνων ^ εϊτίερ Ικεΐνα (άν
6υναλλοιονταί ταις ΰωμ.ατί'καίς κράΰεΰίν^ ταντα δε ονδεν
δεΐται %ράϋεως^ ίν τζάβαίς ηλ^χ/αί^ ίνοχλονντα τάς 'ψνχάς. 5
ούχ οζί τοίννν λόγον %αΙ ^μοϋ χαΐ Ιτιι^νμίας άλλα αχτα
μετα^^ν^ δίΜ τοντο ϊφαχο 'ΐρ'ψαι καΐ τα είρημένα ΰνναρ-
Ιΐ6βαβϋ•αί^ καΐ εί' τίνα αυτών ε^η μεταξύ ' ούδε γαρ ίύτιν
άλη&ίς, οτι των ληφ&ίντων εΙς την τΰαραβολην ίΰζίν ?τερα
μεταξά ταντα τό φίλότψον %αΙ φίλοχρήματον, ην γαρ τα ίο
ληφϋ'έντα τΐ τοϋ ϋνμοείδονς %αΙ τϊ τοϋ Ιτϋίϋνμητίκον καΐ
ονχ όλον εκάτερον' τοντων ο-δν δείν τα μεταξύ μετά των
ληφ&εντων εΙς μίαν αναγαγεΐν αρμονίαν τόν ολην μέλλοντα
κοΰμεΐν τήν εαυτόν ψνχήν.

Τόδε ονν δηλον Ικ των άτίοδεδείγ μίνων ^ ως ο^τε μία ΐδ
η ψνχή ο^τε εις %λείω διαιρονμενη των είρημένων^ πλην
Ζτι το αίΰ^τίτών τοντων ΙβτΙν πάντων ΐνερον' τον μίν
λόγον^ δίότί καΐ αλογόν ίΰτιν καΐ άλόγοίς υπάρχει ξωαΐς^
των δϊ αλόγων δύο μερων^ δίότι ταντα μεν 1>ρε%τι%ά^ γνω-
6τί7ί6ν δε το αΙβΟ'ητι%6ν, καΐ τοντο μίν υπάρχει τιαΐ οϊς 20
τό 3^6κτίκόν ον πάρεΰτιν^ &βπερ τοις ούρανίοις^ το δ\
έρεκτ^κόν Ιξ ανάγκης δεΐται \ αΐ6ϋ•ήΰεως' μετά αΐΰ&ήΰεων ί. 181γ
γάρ αι ορέξεις, διο κα* τό ξωδιον οΰ τω δρεκτικω χαρακτη-
ρίξονΰιν^ αλλά τω αι6ϋ•ητικω' τοντο γάρ τναΰιν υπάρχει
ξωοις, %αΙ τά φντά γονν 6 Τίμαιος [ρ. 77^] αΐΰϋηΰεως 25
μετεχειν της των ήί^ων καΐ αλγεινών λέγων ξωα %αλεΐν
ηξίωΰεν καΐ δέδειχεν οντά ξωα' παν γάρ ξωον είναι τό
ξωης μετέχον. τοντο μεν ονν^ ΰπερ Ιφην^ άλλο τι των

7 ηαϊ τά βχ κατά ιη* 8 ίΐη] έν τιι Ώΐ\ ειν 88. πι* ς[ΐΐ8,6
ς[πί<1 νοίτιβήί άπ1)ίιιιη 9 άΧη%'ύς\ άΧΧ' \ Χειφ&έντων (ε^

βχ ι\ ΟΟΓΓ. Ι) Ι ^στιν] ατιν βχρ. ιη* 12 δει \) 13 οΧον^

η 88. πι* 16 ή Ι)] 0Π1. πι* ην 88. πι* 23 χαρατιτηριξονσα^
IV 88. πι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 233

τρί&ν "Άν ύπότίείχαί Λ&ΰί' καΐ γαρ τω λογίκω^ %αϋ•όβον καΐ
αί τούτου άναμ,νήβει,ς δί* αίΰ&ηΰεώς είΰίν^ καΐ τοις άλόγοίς^
ίίαϋ•ό<5ον τίαΐ αί τούτων ιανηβείς μετ αΐβ&ηΰεώς εΐβιν. τό
ίέ αν φανταΰτίΜον ξητητέον, ει ταύτόν τώ αΙΰ&ητΜώ τζάν-
5 τως Ο'ετεον' Ιξω μ^ν γαρ ίνεργοϋν^ ως αν δόξειεν^ ίΰτίν
αΐΰ^τνκόν^ κατέχον δΐ ων είδεν ι) ί^κονΰεν ι) αλλην τίνα
αίΰ&ηΰίν ¥λαβεν τους τύτΰονς μνημονεντικόν, τοϋτο δη τδ
φανταΰτίΤίόν. ού μί^ν άλλ' δ' γε ίν τω Φίλη β ω [ρ. 39^]
Σωτίράτης τ6ν ξωγράφον ίν ημΐν ?τερον λέγων είναί τον

10 γραμματέως τον δίά των αΐΰϋηβεων γράφοντος ίν τ-}) ψνχτί
μίμήματα των τναϋ'ημάτων^ ων αί αίΰ&ήΰείς άτιαγγελλονϋιν^
ονκετί τοντον ίνεργονντα μετά της αΙβϋ•ηβεως^ αλλ* αντόν
%αϋ• αυτόν άνατίίνονντα το^)ς άτΰ* ίκείνων τύτίονς ίνδείανν-
ταί τον ξωγράφον %ατά το φανταβτίκόν τάττων^ τ6ν δ^

15 γραμματίβτην κατά τήν κοινην αΪ6^6ίν^ έτερα εϊναί ταίίτα
%ατ ούΰίαν &λληλων, ίτζεί χαΐ το εν Θεαίτητω [ρ. 191°]
χήρίνον Ικμαγείον βαφώς δίίΰτηβί της αΐΰ&ηβεως^ ίν ω τάς
βφραγίδας άτΐομάττεΰ^αί των αΙϋ%"ψών. εϊτε δε κατ' ούΰίαν

19 δίέΰτηκεν ταντα αλλήλων^ εϊτε ?ν ίΰτίν καΐ τϋολλα τοϋτο
£.ι&ΐν. της φύΰεως το εϊδος^ εκείνο \ φανερόν^ οτί τό μνημο-
νεϋον καΐ το αΐΰϋ'ανόμενον έτερον ^ καν ηερί μίαν ούΰίαν
η τούτων ύτνόΰταΰίς δίαίρηταί^ της μίας τϋλη^ος ούΰίώδες
ίχούΰης^ καΙ &ς τό μνημονευχίκον εγγντέρω λόγου μάλλον
ι) τό αΐΰ^τίκόν' δεχεταί γαρ καΐ τονς άτϋ Ικτίνου τύτϋονς,

25 Άΰτΐερ άτίό της αίΰ&ήΰεως, ταντα καΐ τΰερί τούτων ^ ϊν*
εχωμεν ως αρα^ καν άλλα μόρια η της αλόγου 'ψνχης^ τϋερί
τούτων εϊρηταί ννν των τΐρος την τίολιτικην άρετ^ιν χρηΰί-
μων καΐ των τΰαίδενομενων ύη αύτης.

Οϊδα δε ίγωγε τόν Πορφύρίον ίν τοις ΰνμμίκτοίς

1 ον 88. πι* Ι τί&σίν 4 8<ηίθ εΐ β8ί όν 6 εΐδεν βχ

ϋδεν ία** 17 κηρινον] κρίνον 22 διαιρψται (ηι ίτ.)

24 τον αίσ^τικοϋ βχ τό αΙσ9•ητίκ6ν 26 ηβιηρθ εΐ δώμεν

29 ο£. ΡοΓρΗ. 8,ρ. δίοΐ). Ι 351, 14

234 ΠΡΟΚΑΟΧ

ίΰτορονντα ηροβλήμαΰί Μηδίου τζρος Αογγΐνον ΰυνουΰίαν
Τίνα τϋερί των μορίων της 'ψνχης^ ην ούτί α^ίον τϋαραόρα-
μείν. τον γαρ Μηδίου την ψνχην οκταμερη τζοίοϋντος καΐ
διχχίρονντος εΙς το ηγεμονίκον^ εις τας τζεντε αίΰ&ηαείς^
εις το απερματίΤίόν ^ καΐ ίτά τναβίν εΙς το φωνητιτίόν^ τ6ν δ
Αογγΐνον φάναι' τι ουν το μίαν τήν 'ψνχην τΰοίονν εΙς
οκτώ δίτιρημενην; τον δε Μήδιον άντερωτηΰαι' τι δ^ το
μίαν τζοίοϋν τήν ψνχήν κατά Πλάτωνα τρίμερη ουβαν;
τοντο ίή ουν ημείς άξίώΰωμεν λόγου τινός, οτι μεν γαρ
ουχ η αύτη ζήτηΰις τοις τε άτΰο της ΰτοας όκταμερη ποίοϋ- ίο
<5ιν αυτήν καΐ ΤΙλάχωνι τρίμερη^ δηλον, οι μεν γαρ ΰω-
ματιτίας άτζοδιαλήψεις ποιούνται των μερών (δώ εΐκότως
ατίορον ϋ'ήβουΰιν^ ηοϋ το εν^ καθ ο μία ζτ}^ 'ψνχην ^^17(>'»?-
μένων των οκτώ μέρων τίαΐ βυνεχείας ουκ οϋ<ίης\ Πλάτίον
δε άΰώματον λεγων^ των άΰωμάτων αΰυγχύτως ^νωμένων^ 15
οΰ τήν α'ύτήν αν ε^κρι φροντίδα τίερί της κατά τήν τριμέ-
ρειαν ενώΰεως. ού μήι; | άλλα καΐ έτερον τρότιον εύοδεΐν ^. 132γ.
τω Πλάτων ι τον λόγον δυνατόν ^ λεγοντι τον μεν λόγον
άλλης ούβίας είναι &ειοτέρας^ τό ^ε αλογον άλλης και ττολλώ 416
λειτΰομενης^ και τον μίν ΰυνεχειν καΐ κοΰμεΐν^ τό ίε ύυνε- 20
χεβ&αι καΐ κοβμεΐΰ&αι, καϋ'άτΰερ ουν τδ είδος τ^ ΰλ]^
ΰυγγενόμενον ίπάγει τό ?ν, καΐ ούδεν άλλον δεόμε&α ταϋτα
άλλήλοις ενοϋντος^ κατά τα αυτά δί} καΐ 6 λόγος ειδονς
έχων τάξιν αυτός ενίξει τήν αλογον ξοαίιν καΐ ού δει τρίτον
τίνος αμφω ΰυνδέοντος. ει δε καϊ το μεν οΐ νιοι ^εο\ 25
ηαράγουϋιν τω Πλάτωνι^ τ6ν δε 6 εΐς δημιουργός ηροαίτιος
&ν^ ων ίκεινοι %αράγουΰιν^ ούκ αν άτζορήβαις ϊτι της ίνι-
ξούβης τω λόγω το αλογον ούΰίας, 6 γάρ του μεν αίτιος
ών, του δε ηροαίτιος αύτος εϊς ων δίδωβιν καϊ τούτοις
τήν ΊίρΙίς άλληλα ΰννέχειαν καΐ ενωΰιν. 80

7 τό μηδιον, 88. νδ^ (ν 8> ια^ ίέ Β. ιη^ ην.) 14 Ο'ϋκ 38.

πι* 22 ρο88ί8 <^τοϋ^ ταϋτα 25 οί. Τίια. 41* 8ς[ς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 235

1/4λλά χοντο μεν τοίαντην αν ϊ%οι τΐρος τ6ν γενναΐον
Μήδίον άπότίρίΰίν τοις ύτάρ Πλάτωνος λέγονΰίν, ίτίεινο δε
ηροΰ^εντες τοΙς είρημ,ένοίς αύτον τζεριγράψωμεν τ6ν λόγον^
&ς αρα καΐ ορεξίς ίΰτι,ν Ιν τ^ λογί%^ Ψ^Ζ'Ρ '^^^^ γνωβίς^
δ καΐ ή ορεξίς ί) μεν τον οντος^ ί) ίέ της γενέβεως^ ίί' ί)ν
ανείΰίν τε εΙς τό ον καΐ ηίητει %άλυν εΙς γένεβι^' ^ μεν
ονν ίΰτί φιλόΰοφος^ ί) ίε φιλογένεβίς. καΐ ή γνωΰίς &ΰαν-
τως^ ί) μϊν χατά τ6ν ταΊηοϋ κν%λον των νοητών ^ ^ ^έ
κατά τον ϋΌτερου τ&ν αΙΰϋ•ητων^ δί^ ας καΐ ανάγει ίαντήν

10 εις την ίτιείνων %Ίαν καΐ διερευνάται τήν των αίΰ^ητών

φνΰιν. τούτων ουν εΐκάνες είΰΐν αΐ άλογοι δυνάμεις^ αί

μεν ορετιτιτίαΐ των ορέξεων^ αί δϊ γνωβτιτιαΐ των γνώΰεοον'

€.132 ν. η μ^ν Ι φανταβτιτιίι της νοητικής^ ή ίέ αΐΰϋ'ητικη της

δοξαβτιτιης^ καΐ ^ή ί*^^ ^μοειδίις της ανάγωγου δρίξεως^ ι^

15 ί' ίτίΐ^μητιτίίι της γενεβιονργοϋ, χαι γαρ αϋτη ηεριετϋει
τό ΰώμα^ τια^άτνερ ^ φιλογένεΰις ίρεξις την γένεΰιν^ καΐ δ
ϋ'υμος νπερορα μεν ΰώμαχος^ εΙς άΰώματον δε άγα&6ν
βλέτΰει τήν τιμήν ' καΐ η μεν φανταβία νόηβις ονΰα μορφω-
τικίι νοητ&ν ί&ελει γνωΰις είναι τινων^ η δε αϊβ&ηΰις ττε^ί

20 ταύτόν έχει τ^ δόξγ τά γενητόν^ δό^τι μετ αΙ<5ϋ•ήΰεως ον
άλογου δοξαΰτόν.

3 αύτον „1ιίο" 10 έ%είνων 80. ίηίίβΙΙί^Μίιυιι 18 αηίβ
βλέηει γ,αι βχρ. 20 ί^χει ο£. [Μβη&ηά.] Λβί. 80, 25. 96, 29

ΰιΐΓ8. Ιί^ά. άθ οβί. 98, 13

περι των εν τωι πεμπτωι τησ

πολιτείας

ΔΕΙΚΝΤΝΤί^Ν ΑΟΓΛΝ ΚΟΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΣ ΑΡΕΤΔΣ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΔΝ ΑΝΔΡί^Ν ΚΑΙ ΓΤΝΑΙΚί^Ν.

Την άρετίιν τί^ν Λολίηκίιν ονκ άνδράΰί μ,όνοις^ άλλα 5
καΐ γυναιξί κοίνίιν Ιν τω τΰέμτίτω της Πολίτείαξ Σωκράττ^ς
ετίίδεϊξαί βονλόμ,ενος άναγκαίως ηρο της άρετης τήν ηαί-
δείαν τήν αντην ανδρών εϊναί φηϋι καΐ ^ννα^κων, Ζύτιν
καΐ οϊαν άφώρίΰεν^ τήν δία μ,ονΰικης καΐ τήν δια γνμνα-
ΰτίκης. της δϊ αν Λαίδείας πολλω ηρότερον τήν φύ<ίιν ίο
όμοείδη τών γενών αμφοτέρων ονΰαν Ιτΐίδείτίννβίν' μη γαρ
τούτον πιεΰϋ'εντος οίτ' αν οί τϋερί της παιδείας λόγοι το
ηι6τ6ν ίχοιεν οϋτ' αν οι ηερί της άρετης, τίαΐ γαρ άνάγκΎΐ
τ-}} μεν φνΰει τήν ηαιδείαν εηομενην εϊναι^ τη δε παιδεία
την άρετην^ τήν {άν τελειονΰαν τήν φνΰιν^ τήν ίέ τέλος ΐδ
ονΰαν της παιδείας, %αί μοι δοκεΐ τίάν τούτοις 6 Πλάτατν
γν&ναί τε καΐ τίαταδηβαΰϋ'αι τάλη&ές^ το μίν άρρεν τίαΐ
&ηλν τω εϊδει τα αυτά ϋ'έμενος^ τα δΐ 6μοειδη, τια&άτΐερ
τό είδος εν, καΙ τήν ά|ρετήν μίαν εχειν διορίΰας. εϊτε ί. 183γ.
γαρ νονς τό πρώτον δρεκτόν^ αύτ6ς ετίάΰτω το είναι χαΐ τό 20
εν είναι ί^ίο1555 οίς μίαν δίδωΰιν ονΰίαν, τούτοις δηπον
τίαι τελειότητα δίδωΰι μίαν^ εϊτε το μεν άγα^6ν έπέτιεινα
τον νον^ τών δε ειδών δ νονς αϊτιος^ βνντρέχειν άνάγχη
τάς δόΰεις αύτών^ καΐ ττ) τών ειδών διανομή} την ίκ τάγα-

5 την ΛοΧιτι-κην] ίη π1;Γθς[Πβ ν α 88. πι* 10 οί. V 453^ 8ς[ς[.
12 Λΐ^έντοα ββα ρο8ί ι γ&8. α ιη*, ίη ς[ΐΐ8. εα ίπίδββ ροίββί;
7ίεια%•ύντος \)

ΠΡΟΚΑΟΤ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 237

^οϋ τελείότητα διανέμεΰ&αί κ«τ' ά|/αι;, ώ^ τό&ν μ^ν ίτερων
κατ' είδος χαΐ το εί δίαφέρείν^ των δϊ %οη ούΰίαν δμοεν-
δών καΐ τήν άρετίιν 6μ>οείδη πάντων ύηάρχείν, Πΐάτων
μεν ουν, οΛερ εφην^ κάνταϋϋ'α τ§ τάξει τ&ν 'όντων βνμβαί-

5 νούβας άφητίεν φωνάς' των δε μυετ αυτόν οϊ μ^ν ομοειδή
λέγοντες είναι τδ άρρεν καΐ θηλν κάί τ6ν &νϋ•ρωπον ϋτομον
είδος τίοίλοϋνχες διαΰτΰωΰι τας άρετάς^ αλλάς μ^ν ανδρός^
αλλάς δε γυναικός τιϋ'έμενοι^ ίΐα&άτϋερ οι ί% τοϋ τνεριτΰάτου
φαΰίν. οϊ δε τήν μ^ν άρετί^ν κοίΐ/ήν ι^μ>εν^ αυτών Λοιοϋΰιν

10 (καΐ ούδεν γε τούτο ϋ'αυμαβτόν, οτιου καΐ ^εοϋ %αϊ άν^ρώ-
ηου μίαν είναι διατείνονται τήν άρετην)^ ^ερα δΐ κατ'
εϊδος το ϋ'ηλυ χαΐ άρρεν είναι ^ Μχ^άτνερ αν&ρωτζον %αϊ
&ε6ν^ &β7ϋερ οί &ιώ ττ^ς ΰτοας, δει δΐ τοις είρημενοις κανό-
ΰιν ετίομενους οϊα τϋερί της ίχάΰτων ύτίάρξεως ταυτότηγνός

15 τε ηέρι καΐ ετερότψος^ τοιαύτα και τϋερί της τελειότητος
6μοιότητός τε τζερι καΐ άνομοιότητος ύτίειληφέναι, καϊ γαρ
Ιτά τζάντων ως «/ττεΓν 6ρωμεν ταις φύΰεΰιν τάς κατά φύβιν
ίνεργείας άκολουϋΌυΰας ^ ίηΐ μ^ν των άτΐλ&ν ηαντί ιζυρί

19 τήν Ιτά το ανω φοράν^ και τΰάΰτ} γ^ τήν ίηΐ τό κάτω, και
ί.ΐ88ν. ΙτζΙ των μέβων ωΰαύτως' Ιτά δΐ των ΰυν\ϋ'έτων οίον
ζωών ίκαβτον^ οας ίχει μίαν ίδεαν ίκ της φύΰεως^ οΰτω
και ιδιότη^να μίαν έχον ζωης^ εΐ και τα μεν μάλλον τών
καθ' ?καβτα^ τα δε ίμτον Ιχει το κοινόν. λέοντες μεν γαρ
ανδρικοί ηάντες^ ΰωφρονικοί οι βόες^ ίμφρονες δε αΐ γερανοί^

25 καΙ ίτϋΐ των άλλων 6 αυτός λόγος ^ ει καΐ &ς εΐηομεν ϊνι
καΐ ίν τούτοις ίτΐίταΰίς τις και ανεΰις. καΐ τοϋτο δητΰου
τεκμηριον αυτό της κατ είδος δμοιότητος ίν ταΐς ίνεργείαις'
ίν γαρ τοις δμοειδέΰιν ύτΐάρχει τό μάλλον καΐ ήττον, οϋτω
δη ουνκαΐ ανΟ'ρωηοι τΰάντες ομοειδείς ίντες καΐ τας τελειό-

30 τητας ίξουΰι τάς αύτάς καΐ τάς φυΰιτίάς ίνεργείας^ Άβτνερ

1 τ&ν ΙΠ τόν 9 άθΐ. Ι) 19 Λααησ γήσ 25 ^νι (νι
88.) βχ εΐ ιη* 27 θχοί(ϋίηβ 8.1ί<ιιιί<1 βιηίθ ίν ταΙς? νβΐπί τό

διεοτηκός

238 ΠΡΟΚΑΟΤ

%αΙ τας φνΰείς. ταύτας δε οτι τας αντας κ«τ' είδος εχονβιν^
δηλοί τό τε τίκτείν μετ αλλτιλων %ατα φύΰίν^ καΐ ούχ
&ς τα κοίνογενη^ κα&άτνερ ΐητϋον %αΙ ονον^ %αί το τήν417
δίαφοραν αντών τζερί τό 6ώμΜ εϊναι τίοτά τα όργανα τΨ^ς
τΰαίδογονίας ^ βίονς δε το^)ς αντονς αμφοτέρων ^ ΰώφρονας 5
άτίολάΰτονς^ δείλονς ανδρείους^ ίμφρονας ανόητους^ καΐ τό
μεταβολας είναι τίατα μόνα τα είρημένα μόρια της μεχαΰγτ^
ματίΰεως γενομένης^ τον τε άρρενος εις άλληλα καΐ ^λεος^
ως Ικ της ίΰτορίας γνώριμον ηδη γεγονεν^ των άνομοειδων
εΙς άλληλα μη μεταβαλλόντων άνευ φϋ•ορας, ίο

Ταντα δ^ ονν 6 Σωκράτης είδως καΐ τάς άρετας είναι
κοινάς των τε ανδρών %αι των γυναικών ίϋ•έλων άηοφηναι^
και μη μόνον φύλακας είναι χρηναί τινας^ άλλα καΐ τάς
ΰυβτοίχους αύτοις φυλακίδας^ μηδέ επικούρους άνδρας μό-
νους ^ άλλα καΐ γυναίκας ότίλίξειν^ δείκνυΰιν Ιξ ανάγκης^ 15
δτί δυνα\τά νομοθετεί κάί οτι^ 1%ειδάν κρατη<5ιι^^ τοις ί- 184γ.
ηειΰ&ειβιν ωφέλιμα, δύο γαρ οίτοι βκοτιοί τΐάβης είΰΐ της
πολιτικής ίτϋΐΰτήμης^ ο μίν το δυνατόν , ο δε το ωφελιμον
δεικνύς των ηροΰταττομενων' οϋτε γαρ εύχαις όμοια δει
γράφειν τόν νουν ίχοντα νομοϋ•έτην^ οίτρ' εΐ καΙ δυνατά 90
λίγοι ^ ηρος άλλο τι βλίτϋοντα γράφειν {} τό ώφέλιμον, χαΐ
ταϋτα είκότως' καΐ γαρ η νομοϋ•ετικίι νους τις ίΰτι μερικός^
δι6 και αύτος τον νόμον ωρίβατο νου διανομήν [1θ§. IV
714*]. εΐ δΐ νους ίβτιν^ τρίτην μίν ίχει τά^ιν άττό του
άγαϋΌϋ^ δευτέραν δε άηό της δυνάμεως, καΐ γάρ 'Λας νους 25
δυνάμεως δειται^ ίνα τό οίκεΐον Ικηληροΐ ηάντως' ούχ οτζου
δε δύναμις^ ίκει καΐ νοϋς' &<ίτ ί%εκεινα του νου κατά
φύΰιν 'ί} δύναμις. καΐ εΙς ταντα αρα βλέτίων και 6 Σοακρά-
της Λάβας Ιπιΰτημας καΐ %ά<5ας τεχνας δυνάμεις τινάς είναι
διορίζεται^ αλλ' ούκ άνάτΰαλιν' δυνάμεως γάρ φηΰιν οϋτε 30

3 τιοινογενή ο£. ροΐϋ 265<ι ' 8 ^ηλεος] ο βχ ω 9 ώ<τ

88. ια« Ι οί. ΡΜβ^. ιηίΓ. 4—9 15 οί. 458^ 19 οί. 456«
24 ο£. ΖβΠβΓ ν» 801

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 239

χρόαν οϋτε ΰχημα δραι/, άλλ' άφ' &ν ίργάξονταί η Ιφ' οΐς
τετάχαται τάς διαφοράς αύτ&ν ίξενρίΰκείν [ρ. 477*^], ήφ'
ων μίν Ιργάξονχαί^ τάς ποίτρακάς^ Ιφ' οΐς δ^ τετάχαταί^
τάς γνωΰτίΤίάς. τναΰα δ^ ονν γνώΰις ώτό δυνάμεως^ ού
5 η&ΰα δε δύναμης γνωΰτίκίι ηάντως (εΐβΐ γονν καϊ ορεχτίχαΐ
δυνάμεις τμΛ αλλαί φνβίτίαΐ ξφων ^ φυτών )} άψυχων)^
&ΰτε %7ϋερ νουν ή δύναμι,ς. τΐάλιν ίέ αυ της δυνάμεως
ίπετίευνα τό άγα&όν' οίτίαΰα γάρ δύναμίς αΊηη κα&^ αύτην
άγαϋ•όν. εΐ δέ τις εϊη βλαβερά λεγομένη δΐ ^μως δύναμις^

10 αδυναμία μείξόνως ουΰα φαντάζεται τιύιν εϊναί δύναμις' τι
γάρ άλλο δυνάμεως ϊδίον ι) τό ΰώξείν τό ίχον αυτήν; ει δε

Γ. 134 ν. βλαβερά τις ίΰτιν \ δύναμις^ ουδ^ αν δύναμις εϊη^ τουναν-
τίον δρώΰα τ-ρ της δυνάμεως χρεία, τίαΰα μίν ουν δύναμίς
αγαθόν ^ ού %αν δΐ το άγα^ον δύναμις ^ εϊ%ερ %αΙ άλλα

15 άγα^ά ίΰτιν ού% 'όντα δυνάμεις ^ οτιου καΐ ί^εις αγαπάς
τινας λεγομεν^ καΐ ενεργείας τϋρο ί'ξεων, καΐ αύτ6 το είναι
%ρο δυνάμεως 8ν αγα&όν. ει δί ταύτα όρϋ'ως εΐτΰομεν καΐ
τό τϋρορρη^εν άληϋ'ές^ το τήν νομοϋ'ετιτίην ίηιβτήμην νουν
τίνα μερικ6ν είναι ^ διότι χαΐ δ νόμος ως εΐ^ηται νου δια-

20 νομή κατ αυτόν ίΰτιν^ ίν τ^ τρίτιτ^ ΰειρα των τιάντων
ουΰα^ βλέτϋειν εΙς τάς τιρο αύτης οφείλει^ την τε της δυνά-
μεως λέγω χαΐ τήν του άγαϋΌϋ, ΰειραι γάρ είΰιν καΐ τού-
των^ καΐ αλλαι άτι άλλων δυνάμεις τϋροΐαΰιν καΐ άγαϋ'ότητες
ωΰαύτως, εΐ δϊ εΙς ίκείνας βλέτνει^ τό τε δυνατόν οφείλει

25 Λανταχοί5 ΰτίοτιεΐν εις αΐρεΰιν %αΙ τό ωφίλιμον εΙς τεϋΐ^ιν'
αιροϋνται γάρ ίκαΰτοι τά δυνατά^ τυγχάνειν δ^ Ιφίενται
των ώφελιμωτάτων.

Τούτων ουν 'όντων δύο 6%ο%ών^ τό δυνατίίν τϋρότερον
δ Σωκράτης ημϊν ίηιδεικνύς του γυναικείου δόγματος άτϋό

30 των τίυνων ύτνομιμνήΰκει τήν εις το φυλάττειν τήν τνόλιν

16 ηρό Ιξίων] άηό ξξεων οί. Ατίδίοί. βΐΐι. Νίο. Β 1103*>21

17 ταντα 88. ιη^ 20 τρ^τι^ ί. β. νοερά 23 δυνάμεων
29 γυναιτιείονί ει βχ ι ίώ.^

240 ΠΡΟΚΑΟΤ

δμοίάτητα τΐρος τους άνδρας των γνναίκών [ρ. 451^]. τοντο
γαρ ίή τό ξώον εικόνα φνΰεως ετίΟίηΰατο φνλακτίΤίης^ ταν-
την έχον τήν δύναμιν τιατα φνβιν^ &ς άλλα των ξωων
αλλην^ τα μ^ν τον μέλλοντος ηροορατικην^ τα δε την οίκο-
νομ.Μ'ήν^ τα δε τήν άμυντικην. της δε δυνάμεως ταύτης 5
ίδίον τϋραον μεν εϊναι τοϊς οικείοις^ χαλεη6ν δε τοΓς ώΐλο-
τρίοις^ ο ίή δίαφερόντως ύτΐάρχεί τοις \ τίνβίν^ &6ι^ρ γ. 185γ
δη %αϊ τό αγρνηνψικον (καϋ•ενδοντα γαρ άλλον φύλακας
ανάγκη δείβ^αί τίνος) καΐ τό οξυ καΐ τ6 εύαίΰϋ'ητον' 6 γαρ
τούτοίς ίλλείτίων ού τϋροΰίόντας γνώϋεται τονς αλλότριους^ ίο
ΟΛ) χαίρήΰεί καΐ αποΰκενάβεταί ηρό τον τϋα&εΐν^ το μεν δια
δνΰαίΰϋ'ηΰίαν^ τό ^ε δί^ άργίαν. καΐ ίοίκαβίν αρα δια
ταντα καϊ οΐ τα ^εΐα ΰοφοϊ ταντην τίατιδόντες των κυνών
τήν Ιδίότητα τήν φνλακτικ^ιν τοις φρουρητίκοίς αύτους οΐ-
κείονς Ο'εοΐς ύτΐολαβείν και κυνοηροΰώτίους αντους Ιν τοις 15
εϊδε(5ι %οιεΐν^ ως τ6ν "Ανονβιν ΑΙγύτίτιοι τ6ν τον ^ΟΰΙρίδος
φρονρόν. τόν δ^ ονν κύνα τοις φνλαξίν άν&ρώτζοίς καΐ
αντος * * δια τήι; κατά φύΰίν ηρός τ6 φνλακικον δαιμονιον
γένος ΰνγγένειαν [Π 376*]. Ιντενϋ•εν 6ρμηϋ•δΙς άτίοδείκνυ-
ΰίν ον τω αρρενί μόνον των άνϋ'ρώτηων^ άλλα καΐ τω ^ηλεί 20
την φνλακί^ν της τΰόλεως οίκείαν' και γαρ τονς κννας ού
μείον τονς ϋ'ήλεις ι) τονς ίίρρενας είναι των αγελών φνλα-
κικονς^ ούκ ίκ παραδείγματος ίτίΐβαλλόμενος (άΰϋ'ενίις 7^9
6 τοιόΰδε της ί^ιβολης τρότίος καΐ ον διαλεκτικός) ούδε &ς
1%αγωγ^ χρώμενος (ίκ γαρ ίν6ς ίηαγωγίιν ηοιεΐν αδύνατον)^ 25
άλλ' ώ^ ίκ τον ηττονος ίτνιχειρων' &βτ είναι τον λόγον τοι-
οντον. εΐ τοις ίιττον άνϋ'ρώτΰων όφείλονΰιν τήν κατά φύϋιν
δμοιότητα κεκτηΰϋ'αι δια τήν ϋφεβιν της ζωής ύτνάρχει τό
ομοιον Ιν τ^ φύΰει^ τίολλω μάλλον άν^ρώτϋοις κρείττονα

4 ίοΓ*. μ^ν <τήν> του 11 αΙρήαει? \ ο£. Ρ1. Π 376» δν

μ^ν €ίν ϋδ'η άγνώτα, ;|ταλ£7Ταίί^£&, ούδ^ν δ^ κοοίόν ηροτίεηον^ώς

16 όσείριδοσ, ει βχρ. βί ι 88. ιη' 18 βχοίάϋ; νβΛτιπι

ςηαΐθ 7Τ(3(ρ€&κά^€( | οί. άβ ογ. οΙιαΜ. 45

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 241

τίαΐ τρανεΰτέραν εχονΰί ξωην, Ιν γαρ τοίς κατ' ούβίαν

ύτΰερίχονΰίν^ ΰνΰτοίχοις δΐ άλλήλοίς μάλλον ή τίοινωνία της

ί. ΐ35τ. φύΰεώς Ιβην ι) ίν τοις 7ΐα\ταδεεΰτέροίς. οΰφ γοϋν ^καΰτςί

τ^ φνΰεί λείτΰεταί των ττρό αίτόδν, τοΰοντω μ&λλον τίαΐ της

δ δμ,οίότηγνος άτΐοδεΐ της ηρ6ς έίλλι^λα, της δε άνομ,Οίότητος

μετέχεί %λείονος. &Χλα (χήν τό ηγονμενον' οΐ γοϋν %ννες

ίγγντάτω μίν ίντες άνϋ^ρώτϋων καΐ ΰνξωντες αύτοΓς^ ύφεί-

μένοί δΐ δια τήν τον λόγου ΰτεοηΰίν^ ού μόνον οί άρρενες

418 αλλά %αΙ οΐ ^ηλεις^ τήν Ιδιότητα ταντην είλήχαβιν^ ί)ν

10 %ννων Ιδίαν φαμέν. τϋολλω αρα μάλλον οί ανϋ'ρωτϋοι, ων
δια την λογικίιν ψνύιν κοινίιν ονΰαν τό τϋρονοητικον των
άνϋ'ρώτΐων ϊδιον τίαΐ το 6ω(5τι%όν^ εξ,ονΰιν ταντην φνΰιν
τϋάντες τήν τό βνγγεν^ς ΰώξειν όφείλονΰαν^ εΐ %αΙ οϊ μίν
μάλλον^ 0^ δε ^ττον. καΐ γαρ τοντο τΰροβέ^κεν δαιμονίως

15 εΙς ηίΰτιν της 6μοειδοϋς ούΰίας των αν%'ρώ%ων' το γαρ
μάλλον καΐ ψτον ίν τοις δμοειδέβιν και ^Αριΰτοτελης εϊναί
φηΰιν^ Ιν λεν%οΐς Ιν μέλαβιν ίν ϋ'ερμοΐς Ιν ιρνχροΓς. το δ^
μηδ^ όλως ταντοϋ μέτοχον είδους ού λέγεται μάλλον ι) ^τ-
τον μετεχειν^ άλλ' ο αν τι ταντον μετ ίτΐΐτάΰεως ι) άνεΰεως.

20 εΐ ί' ονν καΐ οϊ μεν μάλλον^ οϊ ίέ ίιττον της άνϋ'ρώτζω
ηροΰητίονΰης τελειότητος μετέχονβιν^ άλλ' ή φνΰις τίοινη καΐ
των άρρεν οαν ίΰτΐ τίαΐ των ϋ'ηλειών^ %αϊ κοινά τΰάντα άμφο-
τέροις τα ίτίΐτηδενματα^ τό αρχειν τό ίτΰΐκονρειν τό τεχνι-
κώς ξην. &<ίτε ΰκοηηχέον^ τίνες καΐ Ιν γνναιξί φνλατίίχαΐ

25 φνΰεις εΐΰίν^ καΐ Λαιδεντέον %αϊ ταύτας &ς τονς έίι/^ρα^.
η γαρ φνΰικίι ίτΰΐτηδειότης άτελης^ ή ίέ τϋαιδεία τνρός τ6
τίλειον άγει τήν φνΰιν. καν άβ&ενεΰτερον τι το ϋ'ηλν ηρος

ί. 136 Γ. ταντα μάλλον ι) το άρρεν ^ ως | όλον είτΰειν^ ού διοιΰό-
με^α' δει γαρ ούκ εΙς τα όργανα βλε%ειν^ άλλ' εΙς τα είδη

30 της ζωής. καίτοι καΐ τήν ίν τοις δργάνοις τον ^λεος

12 αη τοιαύτην^ 19 δ 88. ιη' 20 άνϋ^ρώτΐφ] ωι βχ ων
27 οί. Ρ1. 455^ ίηϊ η&οι δ^ άο&ενέστερον γυνίι ανδρός

ΡβοοιιΧΤΒ, θά. ΚτοΙΙ. \^

242 προκΑοτ

δνναμίν ίδείξεν ολα γυναικών ί'^η τΰαμτζόλλην οίόαν^ ^Α(ΐα-
ξόνας λέγω χάς δία την ρώμην καΐ "Αρεως εϊναι ρηϋ'εΐύας
δηαδονς %(Λ τψη^είΰας μετά την ητταν ^Α^νι^<5ιν &ς
ΑρεϊγΛς' Σανρομάτιδας ο^ μείον των άνδρων τνολεμίκας
%αί τολμώΰας Ιν τοις δεινοΐς' Ανΰιχανών δε ία^ηκοα τήν 5
τίολίτείαν ίΰτονργίαν μίν άτϋοδίδόναί καΐ ταλαΰίαν τοΓς &ν-
δράβίν^ τνολέμους δε καΐ άγωνας ταΐς γνναίξίν, ο^τως δμαλίι
γεγονεν η των άνϋ•ρώΛων φνύις Λρ6ς άρετίιν ίτί της δημι-
ονργίας.

Ό μεν δη λόγος τοίοϋτός εΰτιν^ δι οδ την φνΰιν %οι- ίο
νην ονΰαν Ιν ηαΰί τοις ίτϋΐτηδενμαΰιν ίτίΐδείτίνυΰιν ανδρών
καΐ γνναι%ων' δνο δ^ Λρος τήν δόξαν ταντην χινηΰας
άπαντ^ΰεις άμφοτερας μεταχειρίζεται τον Ιπιβτημονικον τρό-
τνον. εΰτι δε η μ}ν των άτίαντήβεων άτί^ τον ί^Όνς εΙς
ίίδοξόν τι τζεριάγονΰα τήν ^έΰιν^ εΐωϋ'ός τοντο τοις περί ΐ5
τάς άντιλογίας διατρίβουύι και το ενδοξον %^ρω6ιν Ιν τοις
λογοις^ ί) ^έ &ηο των ημέτερων δμολογημάτων όρμωμενΐ]
δοκονΰα μείξω την Ιΰχνν ί'χειν τίαι ηεριτρετνζικη των λόγων
αυτών τΐρος αύτονς. η μ^ν άτΰο τον εϋΌνς εις το αδοξον
οίγονΰα άτϋάντηΰίς ίΰτιν τοιάδε τις. εΐ δει τάς γνναικας 20
φυλακικας γίνεα&αι^ δει γνμνάξεΰ&αι καΙ μίι μονΰΐ7ΐενε0ϋ•αι
μόνον, ει δε γνμνάξεΰϋ•αι^ δει καΐ άτΐοδύεΰϋ^αι ίν τοις
γνμναύίοις &ς τονς άνδρας καΐ τίλλα %άντα ύτίομένειν^
οΰα καΐ ίκείνονς^ οΐον τΐηδαν \ ίτίτίάξεύ^αι τρεχειν' ταντα ί.ΐ86ν.
ίέ αιβχρά ηάντα γνναι^Ιν τδ ϊ%Ός εΙναί φηβιν^ ο δί^ κρατεί 26
νυν ίν ταις ηόλεΰιν, τό ίέ αίΰχρόν και αβχημον αδοξον'
ούκ αρα γνμναΰτεον τάς γνναικας' ο-όκ έίρα φνλακίόας
πόλεως τακτέον, η δε λο^ττή τοιαύτη* κείται διά των
ίμτίροΰϋ'εν λόγων^ εκαύτον εν τι χρηναι ίτϋΐτηδενειν^ ο κατά

4 ο£. Ρ1. 1β^. νΠ 804β ΒΙγλΙ). ΠΙ 166 ΗβΓοά. Π 35 7 ομαλή]
οί) χωΧη 18 3.η Λεριτρεητικην^ 19 ο£. Ρ1. 452* 21 μοναι-
κενεσϋ•αι] βπρΓΒ. κεν πι* 88. αα ' α (νοίυίΐ; μοναιτιάς ϊαεαΟ'αι)
22 γνναξεα&οίΐ, μ βί &οο. 88. πι. Γβο. 28 ο£. Ρ1. 453^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΔΝ 243

φνΰίν ίβτίν ετιάΰτοίς' εΐ δΐ τοντο δ^θόν, ανάγκη χας δια-
φερονΰας φνΰείς δίάφορα ίτατηδεύείν, εΐ ονν αΐ άνδρος
χαΐ γυναιτίος φνΰείς δίαφέρουΰίν αλλήλων, αί δε δίΜψάρου-
6αί φνΰείς δίαφίροντα ίτΰίτηδενουΰίν ^ «ή &ρα άνδρ6ς καΐ η
5 γυναίκός φνΰίς δίαφίροντα ίτίίτηδενΰονΰίν. εΐ έίρα η αν-
δρός φνΰίς φνλακίΤίή^ η γνναίκός ού φνλακίκη' αμφω γαρ
λεγείν αμα αδύνατον ^ καΐ τας φνΰείς εΐναί δίαφόρονς %αΙ
τας Ιτϋίτηδενΰείς τάς αντάς, ωΰτ ι) χα τιρότερα ψενδως
δίωρίξο^ιεν ι) τα νυν ψευδώς δεί%νυμεν. Αί μεν οίν &Λαν-

10 τηΰείς τοίόνδε τζαρ αύτω τρότίον τζροηχ&ηΰαν' λνεί δ^
αμφοτερας^ τήν μ\ν ηροτεραν ΰυλλογίξομένην οϋτως' τ6
γυμνάξεΰϋ'αί τάς γυναίκας^ ]} τζαρατϋοδυομένας τοίς άνδρά'
ΰίν ι} [τίτίαξομίνας ι} άλλο τι τοίοντο μελετώΰας^ τιαρά τό
τίοίνόν ΙϋΌς ίΰτί' η&ν το ηαρά ζτο} τίΟίνόν ε&ος αΰχημον

15 καΐ αίΰχρόν^ καΙ το ΰυμβαινον δηλον — ταύτην δ^ ονν
ουτωΰΐ λύεί^ τήν μείξω τζρόταΰίν ΰαλεύΰας, τό γαρ ί'^ος
δίττόν^ ι) ο-δ λόγος τΐατηρ^ ι) ο-δ τίά&ος αϊτίον' τίαΐ τό
αίΰχρ^ν δίττόν^ ι) τό τοίς νουν εχονΰίν τοιούτον φανταξό-
μενον^ ι) τό τοίς άνοητοίς' καΐ τό αδοξον άΰαύτως %αΙ

20 ετΐομένως τούτοις διττόν^ ι) τό τοις τιολλοΐς^ ^ τό τοις

£.187 Γ. Ίίερίττοΐς. \ ει μ^ν ουν τοϋ εϋΌυς '^εμούν εϊη λόγος^ καν

αΰχημον εϊναί δοκ'ξΐ τοις άνοτρίΟίς τίαν αδοξον ηαρά τοις

τίοΐλοΐς^ είΰακτεον αύτ}) τΰάντως εΙς τάς τνόλεις' εΰταί γάρ

καΐ τοϋτο χρόνω τοαΰίν αρεΰ%ον. ει δ\ πά&ος αϊτιον^ καν

25 καλόν εΐναί φαίνηταί τοίς νουν ουκ εχουΰί καν ϊνδο^ον ^
δια χρόνον γεγονός τϋαρά τοις τΰολλοις^ Ικβλητεον αυτό των
τίόλεων. 7} γάρ νομοϋ•ετικη ού των Λολλών ΰτοχάξεται της
κρίΰεως^ &λλά των δλίγων^ ούδε εΙς δόξας 6ρα των ανόη-
των^ άλλ^ εΙς τάς των νουν ίχόντων. καΐ τά άδοξα οίν

50 τναρά τοις τϋολλοις νομοϋ'ετήΰει ηρός τά ίνδοξα βλέτίουΰα

4 ή ροβί καϊ βχρ. ιη^? 10 ραββίβ ηαρ' αίττοϋ 14 αάά. Ι)
28 άνο'ήτων \ί\ Βντων

244 ΠΡΟΚΛΟΤ

τΰαρα χοΐς ολίγοις, εΐ γαρ έδει τοις πονηροΐς ε^εΰι δον-
λεύειν^ ούδεηοτ αν Ιγενετο μεταβολής των χειρόνων των
ηροτερων &εί κρατούντων, ΰυλλογίΰτέον ουν οϋτως' τινά
ε^η οΊ) βυνάδεί άλληλοίς' τα %αχα λόγον <5ννάδει ίιΧλτιλοις'
ον ηάντα αρα τα ϊ%^ τκχτα λόγον, ίηεΐ ονν ον τνάντα 5
χοΓτά λόγον^ ίτ^εΐνα Ιχλεχτεον^ ονχ οΰα κατά φανταΰίαν ΙΰτΙν
καλά, άλλ' οΰα δια την τον λόγου %ρί<5ιν, την μίν ονν
τνροτέραν οϋτως ελυΰεν ατνάντηΰίν, %αί άπ6 της Ιύτορίας
ύπομ,νήΰας, οτι ηολλα των Ι^ων αΐΰχρά ηρότερον νομΛζό-
μένα ηροϊόντος τον ιρόνον ούκετ ίδοξαν είναι τοιαντα^ ίο
γ,α^άηερ ίν Λααεδαίμονι το άνευ διαζώματος ^εΐν- Τήν
ίέ δεντεραν ΰυλλογιξομένην οϋτως' ανδρός φύΰεις ΐΛοί γν-
ναιιώς διάφοροι είΰιν' αι διάφοροι φνΰεις διάφορα ίπι-
τηδενειν δφείλονβιν^ λύει το διάφορον διελων δΰαχώς λέγε-
ται^ χαΐ ώς τό μεν τν^ τ6 δε απλώς ^ %αΙ ως ού χα<θ'' ο ΐ5
διαφερουΰιν ^ %αχα τοντο τα αυτά ίπιτηδεύειν \ οτ-έταΓι^ ι ΐ87τ.
προύάιιτομεν ^ &Χλα χοτθ' δ μή διαφερονΰιν. ίΰτιν μ£ν γάρ
τις αυτών διάφορα κατά την τών οργάνων τών Λαιδοτνοιών
^έΰιν χαΐ διάπλαΰιν, καΐ χατ' αντί^ν άλλα μεν άνδράόιν
άλλα δε γυναξίν έπιτηδευτεον ^ τοις μ£ν όπως αν είρωϋτα 20
ΰπείρωΰιν χατί μίι άδρανη χαΐ έξίτηλα διά τε τροφής τοιαόδεϋ^
ίίαΐ χινήΰεως (και γάρ τών ΰπερμάτων τα μέν έΰτιν αγονα^
δΰα ύδατώδη^ τα δε γόνιμα^ οΰα ενηαγη καΐ χαλαξώόη^
φηαϊν ^Αριύτοτέλης [Μβί. β,η. ΥΠ 1. 582* 19]), * * ♦ καΐ
τών κνονΰών γυναικών έβτιν ϊδια έπιτηδεύμϋΐτα^ οία προύέ- 25
ταξεν ίν Νόμο ι ς Πλάτων^ γνμναΰίαν καΐ δίαιταν ανοι-
νον καΙ ει τι τούτοις Ζμοιον, ταύτι^ μεν ονν διαφερουβιν'
ταΐς δΐ τών ψνχών δυνάμεύιν ον διαφερουΰιν^ χατθ ας δει
τα αντά αυτούς έηιτηδεύειν ^ εΐ και άΰϋ'ενέΰτερον ίηιτηδεν-

3 ροββίβ ηαυροτέρων 7 οί. Ρ1. 452° 13 οί. Ρ1. 454^

16 £ΐπ<; <^τό^ τά α^τά 8.π<; (βΐ ίά πίθΐίπβ) ηροστάττομεν

23 οί. Ρ1. 1β^^. ΠΙ 674^ VI 775^«. 789»^ 24 Ι&ο. βίαίιιϋι

Εαάβηη. 26 άοινον \)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 245

βουΰίν ώς τό όλον αί γννοίνΛες' ΙηεΙ οτι ηοΐλαϊ καΐ τούτων
εις &παΰαν ηοίΐδείαν ανδρών εΐΰί τίνων Ιρρωμενέΰτεραί^
δηλον. ονχ ΐβ ί' ονν δίαφέρουΰί^ ταντη %θίνα τα Ιηίτηδεύ-
μ,ατα αύταίς άφορίξομεν^ άλλ' τ^ κο^νήν Ιχουΰί φνΰίν' καΐ
5 ΰαφη τ6ν ηαραλογι6μ6ν ίποίηΰε τω η^ %αί αΐίλ&ς χρηΰά-
μενος ώς μ,ηδενΐ διαφέρουύιν^ τ6ν φαλακρόν καΐ τόν κομή-
την 7Γαραλα|3ών ώ^ φνΰίν ίχοντας διάφορον καΐ ονκ οφεί-
λοντας τα αυτά ίπ^τηδενείν. ϊ(5τι γάρ τι καΐ Ιν τοντοις
διάφορον^ άλλ' ονκ ίτιεΐνο τό ηοιονν τάς ίηι,τηδενΰείς διχχ-

10 φερονΰας. 3λως δε ίν τοις (5υν^έτοις τοαύιν ενεύτίν τι πάν-
τως %αι ταντόν καΙ έτερον^ χαΐ ον δει τό ττη έτερον αηλως
έτερον λέγειν^ Ο'ύδε τό π'ξΐ ταντόν απλώς ταύτόν.

ΑΙ μ£ν ονν απαντηθείς οϋτως ΰττ' αύτον δίελνΟ^ΰαν'
1 138 Γ. (δν λυϋ'είΰών ΰυνάγεί δεϊν μεν των | τε ανδρών είναι

15 καΐ των ^^ννα^κών τα αυτά ίπιτηδεύματα^ δεΐν δ\ ταΐς
γυναίξΐν ώς άΰ^ενεΰτέραις διδοναι μίν 'όργανα τα κουφό-
τερα^ προΰτάττειν δε ^ργα^ (ίβα μή παντάπαΰίν Ιπίπονα^ δια
τήν της φνύεως ϋφεΰιν έν απαΰιν^ οϊς γυνή καΐ άνηρ Ιπι-
τηδενετον, καΐ γαρ έν τοις όμολογονμένοίς είναι γνναικείοίς

20 εργοις ίρρωμενεΰτερον άνήρ ενεργεί γυναικός^ ώς ίν τω
'^φαίνειν^ ώς Ιν τω ταλαβιονργεΐν^ ώς Ιν τω ποπανοποιεΐν'
ενΟ-α χαΐ τό ε&ος ημάς ίδίδαξε το Ιίττ^κόν, ώς αρατ γυναίκες
ηΰαν ούχ αί άλετρίδες μόνον ^ άλλα %αΙ αί ποπανοποιοί^
μψονμεναί τάς φύΰείς τάς πλαττονβας Ζ<5α τοις ^εοΐς άνια-

25 ΰίν ξωα %αΙ φυτά. δίά πάντων ί' ουν τούτων τών γυναί-
αείων ϊργων οί άνδρες εΙς τό τά αυτά ποιεΐν εΐύιν μάλλον
ίρρωμένοί τών γυναικών ' &(5τ ούδεν ϋ•αυμα<ίτόν^ εΐ καΐ Ιν
τω Οπλιτεύείν καΐ Ιν τω τρεγειν 5) Ιν τω άγρυπνεΐν, αΧλά

6 ΡΙβ,^ο οτιχη ΟΒ,Ινιιιη &ί 08>ρί1ΐ8>1}υιιι ίάθΐη ιηιιηπβ βιιβοίρβΓθ
ρθ886 ηβ^αΐ}, 810 αϋΐ^πτ τω λ^ βί τω άηΧώς δίαφέροντι, ί8.ΐΏς[Π8ιΐη
ηϋιίΐ άίη&τΛΊύ 14 οι. Ρ1. 467* 18 φύσεωσ ίιη Β,άά. ιη',

θ[ϊΐ&Θ βίίίΐιη 8.00. ίβοϋ; ιη τϋσ 19 γνναίκείοίσ'] ει αχ. ι ίά^
22 οί". Ρ1. 465° 24 άνίαΰΐν, οογγ. 1) 25 γυναικείων] ει

βχ ι ιη^

246 ΠΡΟΚΛΟΤ

τΐροΰτακτέον ανταΐς κοίναανεΐν τίαΐ τούτων των ίτνίτηδευ^ιά-
των^ την ΰφεΰιν της φνβεως ΰοφίξομένους τοις ίλαφροτεροίς
των ίργων. καΐ ίοίτίεν χαΐ τοντο τω ϋ^λει ύηάρχείν %οιτα
την 7ΐρ6ς τα ϋ-εΐά άναλογίαν ^ύτνάρχείν^^ τας εαντων φνβενς
άνατείνοντα καΐ μεχρί τ&ν ίβχάτων^ ίν οϊς τ&ν ΰυΰτοίχων δ
τα ϋ'ηλεα των αρρένων 1<5τιν ύφείμένα ταΐς δννάμεΰίν^ διότι
δΐ όνντετοίκταί άλληλοις (δώ καΐ λέγεται (5ν(5τοι%α)^ %οινας
Ιχει τάς ανάγωγους έτΛ τα υφών αύτων αϊτια δυνάμεις, ο
ίή καΐ ^ιητανθ•» 3ν εΐ'Λοννκ&ς κοινας άτνέφηνε τάς άρετάς'
Άύτίερ εκεί τω γενν&ν διαφέρουβιν ^ τό μεν άρρεν άλλως ίο
τήν ίνω(5ιν Ι διδον τοις άτζογεννωμένοις ^ τό ίέ θ'^λν ί. ΐ88ν.
τρόΐίον έτερον μερίξον %αί ηλη&ύον τα κοινά αύτων απο-
τελέσματα, κατά τ6ν αύτ6ν καΐ Ιντοιν^α λόγον η διαφορότης
ίτΐάρχει τφ ϋ-ήλει προς το άρρεν έν ταΐς γονίμοις των
όμοιων ένεργείαις' εΐ καΐ έτνιτνονώτερον καΐ τοϋτο εργάζεται ΐ5
τ6 ^ηλυ, τό ^ άρρεν ού μόνον μετά άτίονίας, οΧΙμ και
με&^ 'ίΐδονης, εΙκόνες και ταϋτα των ^είων, έν οϊς το μεν
διά Λεριουβίαν δυνάμεως μετά πλείονος ενεργεί ^αΰτώνης,
απόλυτον 3ν τίαϊ αφετον της προόδου των δευτέρων, τό δ^
μετά ίλά6<5ονος μ^ν της έξι^ρημένης υπέροχης, πλείονος δε 20
της προς τά γεννώμενα ΰυμπαϋ'είας.

^Αλλά τούτων μίν 8δην. τό ίί δεύτερον, οτι καΐ βέλ-
τιϋτον προς τω δυνατω τό γυναιτιεΐον δράμα, κατεΰκεύαΰεν
ΰυνδρομώτερον , καϊ ϊύτιν δ λόγος δυνάμει τοιούτος, εΐ τό
πλείους άγα^ο^ς είναι πολιτεία λυβιτελέ<5τερον 5) τό έλάΰΰους, 25
καϊ τό παιδεύεΰϋ^ι μ/}^ άνδρας μόνον άλλα καΐ ^^νναΓχα^
λυΰιτελέΰτερον. αλλά μίιν Ικεΐνο πας αν δμολογήΰειεν' οαω
γάρ πλείους οι άγαμοι, τοΰούτω κρείΰΰων η ξωίι της πόλεως,

2 φύσεως] πόλεωσ 4 άβΐ. Ι) δ άίοί βοΐβί μέχρι καϊ

8 ^χειν 10 άλλως οοΠΊΐρίτιιη (έν &Χλω 252, 15 ο£*. \ν.)

15 ρΓ8.68ί8.ί ίθΓί8.88β ένεργείαΐζ, εΐ καϊ . . . '^δονής. <^καΐ5

εΙκόνες ... 22 οί. 239, 28 23 οί. Ρ1. 451° | γυναικείον}

εΐ 6χ ι ιη' 24 ηβπιρβ ΰνντομώτερον

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 247

&67ΐερ γαρ %αί το ΐί&ν εϋδαψον^ διότι τό μ^ν πλεΐΰτον
αντοϋ ξ'ξί ϋ-είως^ τά δΐ κατά τήν ϋνητί^ν φνΰίν καΐ τόνδε
τόν τόηον τΐάνΰμ,ιχρον 'όντα ιιεριηολεΐ καΐ δια τοντο κρατεί-
ται ύτζο των άμεινόνων, ηΧειονων %αί δυνατωτέρων 'όντων.
δ τό α(>α ετίόμενον άληϋ'έΰτατον ^ οτι τό Λα^ίενίίΤθα^ καΐ τάς
γνναΐτίας λυβίτελέΰτερον ί) μόνους τους άνδρας ' 1<5ταί γαρ
τ6 ίίμίΰν της τίόλεως άτναίδεντον των άνδρων μονών εΙς
ί. 189 Γ. ίρετην αγομί\νων^ τ&ν δε γνναιν,&ν άμελου μένων, ίτνεΐ
καΐ δβω τό θ^λν γένος άΰ^ενέΰτερον 8ν έπιρρεπέδτερόν

10 έΰτιν εΙς τό έμηα^ές^ τοΰοντω μάλλον της περί αυτό ηαί-
δείας τω νομο^έττι φροντιβτέον ^ δια της ίρ%^ς άγωγης
άνέλτίοντι τνρός τό αρΐ(5τον τίαΐ τοντο τίαΐ άμννομένω τήν
άΰϋ'ένειαν ττίς φνΰεως τ^ δυνάμει της ίρεττ^ς. £(ίτοΓ£ γαρ
κατΙ η ολη ΐίόλις εαυτ^ ύυμφωνος μάλλον έ^ άγαμων οίύα

15 ηάντων ί) ^| άγαμων καΐ μί\ άγαμων, καΐ ^'ά^ δ τοϋδε
τοϋ ηαντΙ)ς ηατηρ^ (^όν^ δ νομοϋ•έτης καΐ απλώς δ πολι-
τικές ϋντως άνίιρ απεικονίζεται^ το παν ύπέβτηΰεν άγαϋ'ά
μ^ν πάντα^ φλανρον δε μηδέν είναι βουλόμενος κατά δννα-
μιν. δώ καΙ πάντα κεκόΰμηται κατά τήν εκείνου βούληΰιν^

20 ^εοί τε καΐ ^εαΐ των όλων προεβταΰιν και δαίμονες καϊ
δαιμονίδες, εΐ οίν, ώ^ αυτός φηΰιν [IX 592^], ονράνιόν
έΰτιν το της πολιτείας ταύτης είδος^ μιμείΰ^ω τάς δυο των
κρειττόνων βυβτοιχίας^ διακεκοΰμημένίον τ&ν τε ανδρών και
τών γυναικών τοις καλλίβτοις της παιδείας Βροις, τούτο

25 γάρ &ς άλη&ώς ώφελιμώτατον τοις μέρεΰιν^ μιμεΐύΟαι τό
ολον^ καϊ ταΐς άν&ρωπίναις πολιτείαις^ άπεικάξεΰ&αι ταις
^είαις. ει δε δη τις ίροιτο^ πώς εΐ κοινά τά επιτηδεύματα
τών τε αρρένων καϊ τών ^λειών και οΐ αντοί της παι-

1 γάρ ιηβΐίιΐθ 8.1)68861) | τόδε\%&ν (ιιη<ΐ6 τάδε τό π&ν λή

2 άβΐβ χαΐ 8.ιιί 8θήΙ)6 κατά 10 έΰτι 6ΐ ροβί ι γ8>8. οοίο
Ιίΐϊΐί. 12 άμΑ3νομύνωϊ\ μννο βχ? 6* ε βχ ν ιιι*? 16 &άά. \>

17 οί. Τίιη. 30* 26 τάς άν&ραοπίναΰ πολιτείαΰ, Ββά ϊβτ

ίη<;6Γ α 6ΐ <Γ Γ8.8. 28 θηλέων ^ οογγ. ιη^

248 ΠΡΟΚΑΟΤ

δείας ΰροί^ τας Ικ τον νοητού 'ψνχάς κακννθ-ε/ίία^ Ιν τοΓς
ηρώτοίς βίοις εις γννάΐΐΜ>ίς αγομ,εν ίν τοις ε^τ^ς^ ως αν ττις
αρεττις ονκ οί<ίη$ κοίνης^ άλλα της κακ/ας γυναιξί τίρετΐού-
ΰης, άποτίρίνόμε^α ηρ6ς τον ταντα διερωτώντα την τάξιν ι
της προόδου τ6ν Πλάτωνα %α\ρί6τάνοντα των αηο του ί. ΐ89τ•
νοητού προΐουΰών εις τ6ν τηδε τόπον ψυχών Ιτιεΐνα δία-
τάττεΰ^αί περί των βίων^ ουχ ώς άφαίρουμενον τάς γνναΓ-^:20
κας της κατ' άρετην δμοίας τοις άνδράβί ζ(οης^ αλλ' ώς
είδότα τήν ΰφεΰη/ του ϋ^ιλεος γένους πρ6ς τό άρρεν %αν
τοις της αρετής ίπιτηδεύμαΰι %οινοΐς αμχροτερων ουΰίν, ίο
ού γαρ τταΰα ϋφεΰίς είδος οΐδεν ίξαλλάττείν^ [άλλ' ήτις αν
μηδέποτε ίν τω ετέρω δείκνύγι ταύτόν εϊδος, ^ό^ ην ίν τω
%ρείττονι. νυν δε τό της αρετής είδος Ιν τιύι ^ηλεαιν γέ-
νοιτο αν τοιούτον οίον ίν τοις αρρεύιν^ ωύτ είναι τίνων
ανδρών γυναΐι^ας μειξόνως ξώΰας κίπτ' άρετί^ν τήν αυτών ΐδ
των άνδρων. εΐ δε μηδέποτε τό ϋ'ηλυ τήν δμοίαν άρετί^ν
εΐχεν τω άρρεν ι ^ δηλον αν ην ω ς κατ' εϊδος Ιξήλλακτο το
της άρετης είδος ίν τούτοις, ούκουν τήν άνϋ'ρωπίνην άρε-
την γενεΰ^αι ποτέ χρείττονα της δαιμόνιας δυνοιτον δια
την αμφοτέρων ίξαλλαγίιν %ατ είδος ^ ουδέ τι των άλογων 20
^^σα^ τήν άνϋ'ρωπίνην άρετί^ν δια τήν α-ύτήν αΐτίαν, η μεν
ουν κατ' εϊδος της άρετης * * ♦ άνέπειΰε τόν Σωκράτη
κο^νήν ποιηΰαι τήν παιδείαν' ταυτην δε ε^ρεν λαβών άπ6
των πραγμάτων ^ οτι τίνες γυναίκες ξώΰι τήν άνδρων άρε-
την. καΐ τοϋτο Τιμαίω γνώριμον καΙ εύπαράδεκτον^ είδότι 85
τους βίους των ΙΙυ^αγορεΙων γυναικών^ της Θεανους^ της
Τιμυχας, της Διοτίμας αύτης. η δε ϋφεΰις της ίν ταΐς
γυναιξίν ίπιτηδειότητος πρ6ς παΰαν ίπιτηδευύιν άνεπειΰεν
καΐ αυτόν καΐ τόν Τίμαιο ν ίν δευτέροις βίοις αγειν εις 29
^^υναίκός φύβιν \ τήν ψυχήν [ρ. 42^]. ου γαρ δια δύνα- ί. 140γ

1 '^ί. Τίιη. 42^ 12 &άά. \) 13 τισι \>] τινι 14 οίον]
είδοσ 22 κοινωνία Βΐιρρ ί. 1), ι η&ΐίηι δμοιότης 26 κνΟ^αγορείων]
ει Θχ 4 πι» Ι οί. ΏΪΒ,^. I^. νίΠ 42 3απι\)1, γίί. ^ί}ί. 132. 146. 192

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 249

μ,ίν -ή κάϋΌδος^ άλλα δια άδυναμ,ίαν' η [[ονν]] γαρ μ,&λλον
αδυναμία ποιεί τό μάλλον άΰ&ενές. ΰτι δε εΙς τήν ίτίάΰτων
ίτιιτηδειότηχα δει βλέπονχα τ6ν νομο&έτην ί) μεταδιδόναι
χιΰι παιδείας 5) μή^ δηλοΐ και τών ϋ^τών το^)ς δι* ενφνΐαν
5 ύποχονΰους άνάγοον εΙς τήν ανω πόλιν, χαΐ των ανω τονς
δι άφυΐαν ύποχάλκους ΐΜχχαηίμηϋτν [111 415®]. ον γαρ
γένος ί(5τΙ ^των %αί φυλάκων ώς ίππων %αΙ ανθρώπων
διωριΰμένον^ ζων} αι φνΰεις ουκ αν ύπομείναιεν ίπάλλαξιν^
άλλ' ίγΛύχων Ιπιτηδειότης η τοΐΰδε τήν ψυχην 5) τοΐΰδε

10 ΰυντάχτει τοις γένεβιν. οϋχως ονν καΐ γυναίκες εΐΰιν της
ανδρών αξιαι παιδείας %αΙ άρετης^ ίξαναΰταΰαί τίνα τρόπον
άπ6 της ϋ-ηλυπρεποϋς αδυναμίας ^ τιαΐ άνδρες εΙς τήν εκεί-
νων άδυναμίαν ίκπεΰόντες. %αί δει μή τό γένος βλέπειν,
άλλα τήν εκατερου τοΐν γενοΐν ^νναι^ιν ί) άδυναμίαν καΐ

15 ταύττι την παιδείαν 6ρίξειν. ει δε κατΙ αϊ αύταΙ ψυχαΐ
γίγνονται καΐ ανδρών %αΙ γυναικών άλλάττουΰαι το^)ς βίους,
αι δΐ έρεταΐ ψυχών εΐβιν ού ΰωμάτατν, τις μηχανίι δια τά
ΰώματα ποιεΐν αυτών τάς τελειότητας διαφερούΰας, άλλα μη
δια τάς 'ψυχάς τάς αυτάς*^ ώς αντό γε τοϋτο τεκμηριον

20 ίκαν6ν του κοινάς είναι τάς άρετάς^ τό κοινάς είναι πολλω
πρότερον αμφοτέρων τάς ψνχά^. μή τοίνυν μηδέ εκείνον
άποδεχώμε&α τόν λόγον, 8$ αν λέγΐβ ταΐς ποιαΐς τών ΰωμά-
των κράΰεδιν ετνεΰ&αι τάς δυνάμεις τών ψυχών, ταύταις

24 ^έ τάς άρετάς, και διά τούτο την γυναικ6ς αλλην άρετην
ί. ΐ40τ. είναι καΐ τήν ανδρός \ αλλην. πραηον μίν γάρ, εΐ ταϋτα
κρατοίη, καϊ τήν ύγείαν αλλην τω εϊδει ποιηΰομεν ανδρός
καΐ γυναικός καίτοι μίαν ουΰαν, ως δηλοΐ καΐ μία τέχνη
ταύτης τε ουΰα και εκείνης άποτελεβτική, καίτοι της ίππων
θεραπευτικής καϊ της ανθρώπων άλλης οίβης, έπειτα καϊ

1 άΖΖ]ά ϊΐ8<ιαβ 8.ά -Λ οίν ίιη. πι^, 0[Π8.β βϋαιη άΧλ- ίβοίί βχ
ου Ι γάρ βχρ. ιη^ 7 γένος] ίνόΰ 8 διωριΰμένων \ έπάλλαξιν]
€ βχ? {'δπάΧλαξιν \>) 9 ηβιηρβ άλλ' <ή> 14 §%ατέρω βΐ

ΓΒ,β. ροβΐ ω (*?)

250 ΠΡΟΚΛΟΤ

αντων των ανδρών τας άρετάς Χ€γτ εϊδος διαφερειν Ιροϋμεν
των χράβεων δίαφερουβων' εΐ δε ϋΛταί τω κα^έκαότα δια-
φερσνΰιν δία τας χράβεις^ 6 ιχύτος καϊ Ιπ Ιιιείνων λόγος
Ιΰται. ττρός ^έ τούτοις ούδί το εξ &ρχης 6μΌλογή6ομεν είναι
αληθές, ού γαρ ταΐς ΰωματιχαις τιοιάτηΰιν άκολον^ΐν τάς 5
των ψ'υχων διαφόρους ζωάς^ άλλα τοντο μεν ίτά των άτναΐτ-
δεντοίν το η^ος μόνον αραχεΐν κατά ηνας ορέξεις Ιννλονς,
είναι δέ τινας και αντης της άλογου ψνχης δυνάμεις ουχ
εττομενας κράΰεΰιν ούδε τνοιαΐς ηλιχίαις^ ωΰΐΐερ τήν φιλό-
τιμον καΐ φιλο%ρ7ΐματον. ει δε μη ο^αι^ ^ΚΡ^^ ^^ <^^ι<^
ΊίροαιρετικαΙ δυνάμεις άχολουΟ^οΐεν κράύεΰι ΰωμάτων καΙ αί
τούτων κρείττους.

7 Ί}9•06 βχ νοο. 8. ν ίηοίρίβηΐβ οογγ. ιη* (ιη'?), ίη μόνον
μάν ν. πι*, ν,ρατεΐν 88. ιη* 10 μή] ροββίβ μηδϊ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΟΔϋΡΟΤ ΤΟΤ ΑΣΙΝΑΙΟΤ

ΛΟΓί^Ν
ΤΛΝ ΚΑΤΑΣΚΕΤΑΖΟΝΤί»Γ ΤΗΝ ΑΤΤΗΝ ΑΡΕΤΗΝ
ΑΝΔΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΤΝΑΙΚΟΣ, ΚΑΙ ί^Ν Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ
δ ΕΙΠΕΝ Ε3ΕΤΑΣΙΣ.

Ο μ}ν Σωκράτης δυΰΐν ίχρηδατο λόγοίς^ δί* ων τό την
αύτην εΐναί τ^αιδείαν καΐ άρίτήν ανδρός καΐ γνναιγ,ΐίς οϊε-
ται ΰαλενεΰ^αί^ τω μεν εΙς αδοξόν τι ηεριάγοντι το δόγμα
(τίοίΐ γαρ αΐ άττό των άδολων ίην^ειρη^εις άνοηρετντίκίιν

10 εχονΰι δνναμιν^ ως αί άττό των ίνδό^ων πίϋ•αναΙ προς τάς

ί. 141 Γ. ^εΰείς εΐΰΐ των \ ξητουμένιαν^ τω δε άττό 6μολογήματος^

δί* οί καΐ την δίκαιούννην ήτις έΰτίν Ιτνέδειξεν ιμΛ τζ&ΰαν

διε%6<5μη(5εν τήν ηολιτείαν. δ μεν ουν πρότερος λόγος

1<5τίν' εΐ αί αύταΙ άρεταΐ καΙ γυναικών αΐηερ ανδρών ^ καΐ

15 ηαιδείαν ανάγκη τήν α'ύτήν είναι, ηρόδρομον ον<5αν τών
αρετών, εΐ δε παιδείαν τήν αύτην, και μουαικενΰονται καϊ
γνμνάΰονται ημιν αί γυναΐκες' εΐ δε ταντα, γυμνώΰονται^
κα^άτΐερ οΐ άνδρες ^ ίν τοις γυμναΰίοις. τοντο δε αδοξον'
ούκ αρα γνμνάΰονται' ονκ α^α τήν αίτήν ηαιδενϋονται

20 %αιδείαν' ούκ αρα τήν αύτην εξουΰιν τοις άνδράΰιν άρε-
την. τούτον δε ίπιρραπίξει τον λόγον πολιτικώς, άξιοι γαρ
μίΐ εΙς το αδοξον είναι δοκονν βλέπειν τον έχοντα νουν,
άλλα εις τ6 άγαϋ'όν^ καν η πάρα τοις πολλοίς μίι ευδοκι-
μούν, γευΰάμενοι γαρ οι άνθρωποι της ωφελείας μετα-

25 βάλλουΰι τας δόξας, και φανήΰεται αύτοΓς ενδοξον τό πρί>

6 οί. Μαβοη. &ρ. 8ίοΙ). Π 235, 26 8(ΐς[. 16 80. ανάγκη

δίνα^ 23 παρά τοις πολλοίς ίιη. ιη*

252 ΠΡΟΚΛΟΤ

τον ψίανόμΐνΌν αόοξΟΎ. 6 ϋ κλο τον ομοΐογιίαστος λάγος'
εΐ τας δϋαρόρσυς ψτύος όεί ^Μ%ορα ίζαπι^ενειψ (τοντο
γαο ^, ο μάλιΟτα όΐίκόόμει τήν %ολιν *ίά ό^ατ ναρίΣχ^εν^Ι
εις ττ^ν ττ^ς όιχοίΟΟνντ^ς ενρεύιν), δαιφίρονα ϋ α£ φνόεις
τ&ν αρρενοψ παί 9Ίιλ£ίω¥^ δίαίρίροέ αν αντων «α» τ« Ιλι- 5
τηόευιαηα, εΐ & τοντΟγ ιηαόεΐα 6^ ιρτ δώ, ΐΛσνύίπΨ^ς πβϋ
γνιαναίίτιχτ^ς των άνόρων^ ταίς αρα γννίοζΐ τοντην ον μετα-
δστεον αν. ει ίε μή δει Λοιδενείί^αι τάς γνναιχας^ ον^έ
ά^τών ανταις μεταόοτεον ων τοις άνόράόιν. τοντον ό* αν
ηάλιν τ^/^ε τον λόγον οαιο ττ^ς ομωνυμίας, το γαρ ταυ- ίο
τον %αί το ετεοον τ^ Λξ η ϋαλως λέγεται* τοΙς μεν ονν £ΐ4ΐτ.
άηλώς ετεροις ουόεν άχοόιδόναι :ΐγθ<ίήκει ταντάν^ τοις δε
η^ ταύτ εχονόιν^ ΐίαϋ^ ο μεν τ^η^τά^ τοντον έργον 6ρΐ4ίτίον^
χαθ' δ θ' έτερα, ομοίως έτερον» ανηρ ονν χαΐ γυνή, χιχθ'
δ μεν έτερα, διοίόει τοις ί(^ο»ς, το μεν ίν αλλω γενν&ν, ΐ5
το δε Ιν εαντα (χατά γαρ ταντα διαφερετον^, ίία&* ο δε
ίχετον ξωην λογιχίιν τιαι αλογον, ων το μεν αρχειν ηεφυχεν,
το δε αρχεΰ^αι, χιχ2 έργον αν ταντον ίχοιεν, τω μεν αρτιειν,
τώ δε αρχεύ^αι' ταύτα δε ην ϊδια τών αρετών, εΐ ονν
ταντα %οινα αίτοΐς, χαι αί αρετάι δτριου %οιναι αν εϊεν »
αντοΐς, ταϋτα μεν 6 Σωτίράτης. ΐίαΐ Ιτνκίτεηέον, οτι %&»-
τανϋ'α μόνος εαντω ΰνμφωνος, των μεν άττό της ΐίτοας
χατ' είδος διαφέρειν οίομένων τό θ^λν χαΙ τό άρρεν, άμφοιν
δΐ 3μως είναι, την αντην αρεττ^ν, των δε 1% τον ηεριτΐάτου
%ατ είδος μίν είναι τα αντά, τας δε άρετας αυτών είναι μή 25
τάς αύτάς' αντΙ)ς λίγων χαΐ χατ' είδος ταντα είναι χαΐ τήν άρε-
τήι/ αυτών τήν αύτήν^ δι* Ιτιεΐνο τό αξίωμα τό ταις ούΰίαις
τάς τελειότητας είναι ΰνΰτοίχονς, ταΐς ανταΐς τάς αύτάς,
ταΐς ίτίραις τάς ετέρας, νονς γάρ 6 καΐ τάς ονύίας διδο^ς
τοις εϊδεΰιν %αΙ τάς τελειότητας" οΐαν ονν δίδωύιν ονϋίαν^ 80
τοιαντην ιμΑ τελειότητα τ^ ονΰία ύνξνγοϋύαν,

δ διαφέροϊ] 8ΐιρΓ8> οι 88. αν ιη' {δη \ή 8 &πί άβΐβ &ν

9,Μί αάάθ αν <^εϊη^ 13 ταΰτ' 18 ϊχοι έν τώι 23 ^λνν

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 253

Τούτων δε εν κειμενοον δει μεμνηΰ^αι καΐ ών δ μέγας

Θεόδωρος ΰυνε^ηνπόρηΰεν ^ τΐροοτον μεν ίροηων^ εΐ μηδέ- α

μίαν όλως άρετίιν άτνοδώΰομεν ταίς ^ηλείαίς ^ τίνα άπα-

δώΰομεν^ %αΙ εΐ τοντο^ εΐ τήν αντήν ^ν καΐ τοις αρρεύιν

5 5) ετέραν^ ως λέγονΰίν^ τοΙς μίν τήν άνδρείαν^ ταΐς δε τήν

'. 142 Γ. βωφροΰννην. εΐ μεν γαρ \ μηδεμίαν, τίολοβόν ηοίήΰομεν
τήν τίόλίν ^ξ ΐόων βτνουδαίων καΐ άΰπονδων «'ύτήν τνοίοϋν-
τες καϊ τα γεννώμενα Ιχ τούτων 6μοίως εύφνη νχά άφνη
πρ6ς ηαιδείαν, εΐ δε τινά^ πάλιν ετιάτερον ϊ<5ται κολοβον

10 τό γένος καΐ ίιμιτελές^ ούκ έχον ούδ^ ην ίχεί άρετήν τελείαν,
εΐ γαρ ην τελεία^ %αί αί αλλαι αν άντηκολού^ονν^ ωβτζερ
καΐ αντοί φαύιν οί έοί τον τζεριπάτον τας τελείας άντα-
τίολον&εΐν άλληλαίς. ει δε πάΰας ίκαχέροις δοτέον, ίχομεν
τό ξητούμενον. δεύτερον δε καϊ άπ αντων Ιηιχειρων των β

15 πραγμάτων, δηλον γαρ τα διάφορα γένη των ανθρώπων
κατά τας διαφόρονς πολιτείας ^ 8τι τό άρρεν καΐ το ϋ'ηλν
τα'ύτά άποδίδωΰιν, %αί γαρ ^Αμαζόνες ανδρίΥΛίΧ τίαΐ Σανρο-
μάτιδες ως Θράκες^ πάρα δε Ανΰιτανοΐς^ &ς φαΰι^ ατρατη-
γοϋΰι μεν αί γνναΐκες χαΐ πολιτεύονται %αΙ πάντα πράτ-

20 τονύιν^ ούα παρ^ 'ΤΕλληΰιν οί άνδρες^ καΐ ίΰτοτζοιοϋΰιν καΐ
ταλαΰιονργοϋβιν οί άνδρες τίαΐ τνάντα πράττονϋιν^ ΰΰα παρ^
'Έ,λληαιν αί γνναΐαες. εΐ ονν ταντα διωμολόγηται, μηδέν
οΐώμε&α διαφέρειν πρ6ς &ρετης κτηΰιν τον ϋ^ιλεος τό αρρεν^
μηδΐ τοις ϊ^εύιν ταΌτα διορίξωμεν^ άλλα ταΐς φύΰεΰιν^ ας

25 τάς αύτάς ούΰας δείχννΰιν η των αντ&ν ίργων έπιτήδενΰις^
ει καΐ έν άλλοις καΐ άλλοις τόποις. τρίτον τοίννν %αί τόν γ
%εολογιιών τρόπον άξιων έτιεΐνος 6ραν^ οτι και -ή τ&ν τα
&εΐα ΰοφών φήμη τήν αυτήν ϋ'εον ίΰτονργόν τε εΙναί
φηβιν καΐ έργάνην ύμνεΐ διαφερόνχως ίν μέΰοις τοις ίεροΐς

4 ει την 1)] η τήν 15 δηλδνν (8.οο. 8. πι*) αηάθ Γβοίβ

δήλον \) 16 κατά] καΐ 18 ως Θράτιες βηβρβοίτιπι

24 διορίζομεν 28 &ε6ν βχ οίον τα^ 29 μέσοις τοΖς] ηβιηρβ
μεγίΰτοις

254 ΠΡΟΚΛΟΤ

κοτΐ ίνότνλίον τύοίραδίδωΰιν τιαΐ (5χο4χτηγί\7ίην ^ τιαΐ οαίο ί.ΐ42τ.
ταύτης άναβάς ίπΐ ηαν το ^εΐον γένος Ιραηα^ πότερον καΐ
έν ί%είνω την αντί^ν άρετην ον δοτεον τω αρρενί χαΐ Θ^λει
των ^εων. ^ τοντό γε ΰυγχωρητεον' εΐ γαρ άτοπον ^εόν
τίνα λέγειν άρετης μ(1 ^ιΰτινοΰονν αμοίρον, ανάγκη ηάντας 5
καΐ τΐάΰας άρετην αττοτιταν εχειν' το γαρ καθ' ηντιναονν
ίλλείτΐον ουκ εύδαίμον, ϋ'ε6ς δε ηας ευδαίμων, εΐ ονν ετίεΐ
τ6 άρρεν καΐ ϋ-ηλυ τίάβης εκάτερον άρετης μέτοχον^ δηλον
δήτνονϋ'εν οτι κατά τό άνάλογον καΐ %αρ^ ημΐν τα γένη

δ ταντα την αντην εξει τοις έκεΐ γένεβιν άρετην. τέταρτον ίο
τοίννν φυΰίκώς έπιχειρων α^ίοΐ ΰκοτνεΐν^ ει τα 'όργανα, έξ
ων τό άρρεν καΐ &ηλυ ΰυμτΐέπηγεν , προς το αυτό έργον
έκατέρω πέπηγεν^ οϊον οφϋ'αλμοί τνρός τό 6ραν καΐ ωτα
προς τό άκονείν καΐ εγκέφαλος προς το αίΰ&άνεΰϋ^ί καΐ
βκέλη πρ6ς το βαδίξειν καΐ των άλλων εκαβτα των κοίν&ν. 15
ει δε έν τω βώματι πάντα τα κοινά των αυτών ένεκα γέ-
γονεν έπ^ άμφοΓν, τις μ/ηχανί^ μί^ καί τά της ψνχ^^ \!^^'^
κοινά 'όντα των αντών ίργων %νεκα έν ατ'ύτοΓιί ύποϋτηναι^
εΐ δε καΐ ταιίτα των αυτών ένεκα, καί αΐ τελειότητες αύτων
αί ανταΐ δητζου&έν εΐΰιν, ο^ και τά ϊργα τέλεια ποιονΰίν. 80
και γάρ έπΙ των ΰωματικών, έπειδη τό 6ραν κοινόν, καϊ 4ι
δ^υωπία κοινή, καϊ επειδή τό &κονειν, καί ή δ^υηκοΐά.
&<5τ επειδή και 6 λόγος κοινός, καΐ τό κατά λόγον ζην
κοινόν, &ΰτε καΐ το φρονεΐν κοινόν' καϊ επειδή τό έπι^-ν- η
μητικόν κοινόν, καϊ τό τεταγμένως έπιϋνμεΐν, \ ωύτε ί. ι45γ.
καΐ τό ΰωφρονειν κοινόν' καΐ επειδή το ϋ'υμοϋβ&αι κοινόν,
καί τό άνδρίξεΰ&αι, ον γάρ δή ϋνμόν μεν δέδωκεν, αύ
δε άλόγως ξώντα ταΐς ^ηλείαις' μάτην γάρ αν αντόν Ίίτώ

Ι τω λόγω ξώντα έποίηΰεν, πέμπτον δή ονν άλλον λόγον
προδτίϋ'ηβιν , Αιγυπτίων τιν))ς προφήτου τόνδε τόν λόγον 80

10 άρετην υη. ιη^ 12 ^ήλνν (&οο. 8. ιη^ 26 χαϊ έη,
τ. Ό•, τιοινόν ίχη. ιη®

ΕΙΣ ΤΗΝ Π0Α1ΤΕΙΑΝ 255

άκονΰαί λέγων ^ &ς αρα καΐ των εις αν^ρωτιον ίονΰών ψυ-
χών ερχονταί τίνες καΐ εΙς τό ϋ^λυ φΰλον ί'ν^εοί, καΐ ^ή
καΐ τήν ^Ελένην [[δίνα^^ τοίαύτην είναι^ ού μεΪΌν των αδελ-
φών αύτης τοόν ^ίοβκονρων Ο^είαν^ καΐ τήν ψνχήν καΐ τ6
5 ύ&μ,οί των ^Αφροδίτης ωρών ίμπλεων' καΐ ίνα, φάναι τ6ν
τΐροφητην^ |ΐ*ή μακρολογώ, %αΙ ταντην ^Αφροδίτην γενέΰ^αί
τινά, καΐ ητίονδαν ί^ ούρανον τ6ν μίν βάρβαρον έξαΛατηΰαί
&ς έχοντα ^ν ουκ εΐχεν^ Ιλ&ονβαν ί' εΙς Αιγντοτον των
Λρώτων ίερων μεταΰχεΐν. καΐ ταντα οοΐομνημονενεΰ^αί τϋαρ

10 αύτοίς' τους δε τταρ' '^Ελληβίν ^εοηρικίΛς άνδρας άλλους
άλλα δυΰψημεΐν εΙς αυτήν ^ ούδεν είδότας τών αληθών,
ταντα μεν 6 Αίγντντίος %αΙ δ Θεόδωρος 1%εΐνον ύτζοτίρινό-
μένος, εΐ δε έΰτίν άλη&ες τό καΐ εΙς ^λείας Ιίναί 'ψνχάς

^22^εοείδείς^ τις μηχανή μ/η καΐ τάς άρετας ανταΐς είναι %οΐτ-

15 νάς*^ ή μαντνκας μ^ν γενέΰ&αί γνναΐΐΜίς &ς καΐ άνδρας
κατόχους τοις μαντωοις ^εοΐς &ς τάς ηροφήαιδας δώΰομεν^
χαΐ τελεΰτίκάς είλλα^, ώ^ τήν Αιοτίμαν τήν Πλάτωνος^ ως
τήν Θεοζέναν των βαρβάρων ^ ως τήν Βερενίτιην^ αλλην
ταύτην μαγείας δίδάβκαλον^ ΰωφροΰύνην δε %αΙ άνδρείαν

20 χαΐ φρόνηβίν αυτών άφαιρήΰομεν] γ,αί ηώς Ιτυγχανον ^είων

.143 ν. μέν (ίψεων^ 6'είων δε \ έηιπνοιών; άνευ γαρ αρετής
^εος άν^ρώηοίς ούκ αν Ίίοτε ηαραγενοιτο' τό γοϋν ομοιον
ηανταχον τω δμοίω ΰυνεϊναι φιλεΐν άπαντες αν φαΐμεν'
&6τε ι^αΐ το πάΰης αρετής μετέχον τω ξώντι κατ' &ρετήν,

25 Το<5αϋτα καΐ άφ' ων & μέγας Θεόδωρος γέγραφεν
ϋυνειβφέρειν δει τοις Σωκράτους λόγοίς ύπίρ τής τών
γυναικών δμοΐας άνδράΰι παιδείας^ δι ης ή τζρος τήν τε-
λείαν έΰτΙν άρετήν και άνδράΰι καΐ γυναιξίν 6δός. δύο δε
'όντων άλλων Ιν τούτοις απόρων Πλατωνικών^ ενός μεν

30 ηώς, ει τής όμοιας αρετής τό ^ήλυ δεκτικόν^ ούδεμίαν

3 καΐ ροβί ίή 88. ιη* | είναι βχρ. ιη' 16 μαντώοια
19 άνδρίαν, οογγ. 1) 23 φαμέν 27 τελείαν] Λα^ί 88. πι^

28 άρετήν] 6 8ηρΓ8. ν 88. ιη'

256 ΠΡΟΚΛΟΤ

ψυχην άπό τον νοητον καηοϋΰαν άγει εΙς τό -θ-^λυ γένος^
ετέρου δέ^ τίώς ούχΙ χαΐ ίν Νόμοίς ίπίτρετ^ει, %αΙ γνν€ίι^^^
τήν νο^οφνλα%ι%')ιν &ρχίΐν ως ^ντανθατ την φυλακίκήν^ 7Ζρ6ς
μεν τό πρότερον λεκτεον, Άτι τήν ϋφεΰίν ί&ελων βημηναί
τον γενονς τΐαρα τό γένος τήν νεοτελη ψνχήν εις άνδρων 5
αγεί γενέΰεις^ είτ εΙς γυναικών, ον γαρ έιζειδί] της όμοιας
εΐΰΐν άρετης μετέχειν δυνάμεναι^ δια τοντο κατΙ ώ<;αι;τω^
μετέχονΰιν^ άλλα έρρωμενέΰτερον οΐ άνδρες^ Άΰτίερ και των
έηιτηδευμάτ<αν αντιλαμβάνονται καΐ οΰα δοκει γυναικ&ν
είναι μάλλον ^ ανδρών^ καϋ'άηερ λέγει καΐ αντός [ρ. 455^]. ίο
φνΰει οίν ζαΐ^ άρρενατΛοϊ ψνχαΐ των ϋ'ηλυτϋρετίών δννατώ-
τεραι' δώ τ^ ανω ξωτζ^ των ψνχών α^ται τζροΰεχεΐς. αΐ δε
κάθοδοι δια των τιροΰεχ&ν εΙς τα πορρώτερον γίνεύ^αι
φιλονύιν^ &6τ εΐκότως εΙς ταύτας τζρότερον τάς άρρενου-
μένας εκείνων τ&ν ^ηλυνομένων. 7ΐρ6ς δε τό δεύτερον^ ΐδ
οτι έν Νόμοις ηδη λα|ϋ|3άν££ βεβιωκότας άν&ρώπους Ιν
αλλαις πολιτείαις^ \ εΐ και άδιαΰτρόφους μείναντας^ καΐ ί. 144γ
ον τάς άκροτάτας φνΰεις ίχοντας, ωβτνερ ίνταϋ^α^ φνντας
εν^ς έκ τον παντός υποδέχεται και παιδεύει, δώ τινάς
μεν αρχάς επιτρέπει κάκεΐ ταΐς γυναιξίν^ ού μέντοι τήν 20
άκροτάτην των άρχων, άλλα μονοις άνδράΰιν, &ς Μχουύιν
αντό τοντο 3περ εφαμεν, τό τγ φύΰει καΐ έρρωμενέΰτερον
καΐ ύ^ηλοφρονέΰτερον. και γάρ -ή άλλη διά^εβις της ττολ^-
τείας ούχ όμοια της τε έν Νόμοις καΐ της ύπό τον Σαπ
κράτους διακοΰμουμένης, ούδΐ η διά πάντων κοινωνία χω- 25
ραν ί'χειν ί'δοξεν καί Ιπ εκείνης, ^ν δ Σΐ&κράτης ίπΐ
ταύτης ίνέκρινεν, ονδε τό είδος της ξωης ταύτόν των Ιν
ταύτίζΐ τίάκείνη ζώντων ' &ύτ εΐκότως άγαπα την μεγίότην
άρχίιν άνδράύιν επιτρέπων μόνοις διακοΰμειν Ικείνην, ταύ-
της τοΰοντον ύφειμένην, Άΰον της διά πάντων κοινωνίας 80

18 81 Γβοίθ άίβϋηχι, τους ΓΘίΐτιίτίΙπίΓ ρΓΟ τάς 80 'δφει-

μ,ένηα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 257

άηολείΐίεται τό μεριΰτον είδος της τΰολιτείας. χαΐ γαρ
ΰυμ,πα&έΰχερον φνύει το θήλυ περί το ϊδίον τοϋ άρρενος '
οντί ην ονν ά<ίφα}}ς μερίΰμ,όν εΐΰαγαγόντα %αΙ χρημάτων
καΐ παίδων καΐ εΙς γυναίκας αγειν τήν τών 3λων αρχήν ^
δ ύτι αντης της φνΰεως ήναγκα<5μίνας τοις ιδίοις βνμτίάβχειν
αντί τών κοιν&ν %αΙ τοις μερεΰιν άντΙ τών όλων,

3 άΰφαλείασ, οογγ. ιη'

ΡΒ00I^υ8, θά. ΚτοΙΙ. 11

ΠΕΡΙ ΤΟΤ
ΕΝ ΎΩΙ ΠΕΜΠΤΩΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΟΓΟΤ
ΔΕΙΚΝΤΝΤΟΣ ΤΙΣ Η Τ^Ν ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΦΙΑΟΜΑΘΙΑ

ΚΑΙ ΤΙΣ Η ΤΛΝ ΠΟΑΑί^Ν. δ

Τήν διαφοραν των φιΧοβοφων Ιν τω πέμτντω της Πολι-
τείας ηρ6ς τ<Λς φίλοδόξους λαβείν ί^λων τελεντα μεν εις
τό δεϊξαί τονς φιλοΰόφους των τία^όλου τήν γνΰάΰιν άότΐα-
\ξομενονς, τονς δε φιλόδοξους των με^ιχών* τους μεν γαρ ί.ΐ4ΑΎ.
τα τνολλα χαλά μόνως Ιφίεΰ^αί μαν^νείν^ τους δ^ το ίο
άτΐλώς τίαλόν. ίνα δε ταϋτα δείξτι^ προλαμβάνει τις ή διά-
φορα του άπλως οιαλοϋ %αί των %ολλ&ν χαλώ ν* %αΙ δεί%νν-
ΰιν ^ δτι το μέν ίΰτιν εν, τα δΐ αυτό τούτο πολλά, καΐ
πάλιν Ζτι το αύτοτιαλόν ?ν, δεΙ%νυ<5ιν άπο των Ιναντίων,
ε ι γαρ δύο τα Ιναντία, χαλάν αΐΰχρόν, εν ίβτιν εκάτερον' 15
τα γαρ δύο ίνων ίΰτι ΰύνοδος. ίδειξε δε άπο των εναν-
τίων, ίπείπερ ού δυνατόν τα ίναντία |ϋή ούχι δύο λέγειν,
τα δΐ δύο ού δυνατόν μίι ούχΙ ίξ ενοάν λέγειν, ^ν ονν τό
καλόν %αΙ %ν τό αίαχρόν, τα δε πολλά χαλά χαΐ πολλά
αΐύχρα αυτό τοϋτο πολλά Ιΰτιν, ούχ αρα ταύτόν τό καλόν 20
τοις χαλοΐς ^ τό αΐβχρόν τοις αίΰχροις. οτι δέ ίβτιν πολλά
χαλά χαΐ πολλά αΐΰχρά, ελαβεν άιπό της έναργείας' χοινωνη-
ΰαντα γαρ ταϋτα ΰώμαβιν, &ς φη<5ΐ [ρ. 476*], χαΐ πράξεΰι
τνολλα ίγενίΰ^ην' εΰτι γαρ ίτίάτερον χαΐ ίν ταΐς των 'ψνχων
ένεργείαις χαΐ Ιν ταις των ΰωμάτων ύυΰτάΰεΰιν. εΐ δε 25
%οινωνη(5αντα ταϋτα άλληλοις πολλά ποιεί, δηλον ίκ τού-

6 οί. Ρ1. 474^ 8(1(1. 8 ο^• Ρ1• 479^ 16 άπό βχ έπϊ ιη»

19 πολλά ροβί καΐ ίιη. ιη^ 24 γενύΰΟην, έ 88. ιη' 25 ο£.

Ρ1. 1. ο. τΊ) δ^ των πράξεων τιαϊ ϋωμάτων τιαϊ αλλήλων αοινωνία

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 259

των^ οτι ού% εϋτιν χωρίΰχα των Λολλών, εΐτιερ κοινωνεί
τίως αύτοίς ' ίτιεί %αΙ ΰαφ&ς μετέχοντα ^ιεν καλεί τα τΐολλά^
μετεχόμενα δί τα εϊδη. εΐ δϊ τοϋτο αληθές, ί'οίΤίεν τα Ιν
τοις καθ' ετίαΰτα λαμβάνειν" τι^ρΐ γάρ τοι ταντα καΐ διέ-
5 τριβεν 6 Σωκράτης τα όριΰτά εϊδη^ %αί δ' '^ε ^Αριΰτοτέλης
φηΰϊν αύτον άπ6 της τιερϊ τους δριΰμους διατριβής εΙς
ίννοιαν των εΙδων άναδραμεΐν [ιηβΐ. Μ 4]. άλλα μήν
Λροϊων καϋ'^ αυτά αυτά φηΰιν είνα^, χαΐ κατά τα αυτά
ί. ΐ4δΓ. έχοντα καΐ | όμοια τά τίολλά τοις είΧεΰιν' εΐ ονν δει καΐ

10 ταΰτα ΜίΙ τά τΐρότερα ΰνμβαίνειν αλλι^λο^^, Λ&ν το χ^'θ'όλοι;
λαμβάνειν αυτόν ^ητέον^ τό τε μετεχόμενον %αί τ6 με^εκτόν^
%αί άντιδιαιρεΐν εΐκότως τοις τιολλοΐς και μερικοΐς, %αί αρ-
χεΰϋ•αι μεν άτίο των μετεχομενων εΙδων {διο καΐ ίκ των
εναντίων Ιτίίχειρεΐ' ϊϋτι γάρ ίν τοις μετέχουΰιν ον καλόν

15 μόνον ^ αλλά καΐ αΐύχρον διά τήν των μετεχόντων άνω-
μαλίαν)^ τελευταν δε εΙς τά άμέ^εκτα των είδων^ α δη
ίϋτι τΰαντελώς 'όντα καΐ &βαύτως έχοντα, δώ τιαΐ οΊ)κετι
μεμνηα^αι τον αΐΰχροϋ καΐ όλως των ΰτερηϋεων' ού γάρ
εΐΰιν ίν τοις άμε^έτίτοις ε'ίδεϋιν αι ϋτερηϋεις τών εΙδών

20 ούδ^ αί των κακών ύτίοΰτάΰεις' εΐ μη τις λεγοι τον νονν

428 τω γιγνώΰτίειν το καλόν γιγνώΰκειν καϊ τό αΐΰχρόν, ονχ

ως τι 8ν αύτο των τ'^δε αίϋχρ&ν, άλλ' &ς (ίρον Ιιΰάγον

τοϋ καλόν τ^ ΰτερηΰει. ού γάρ τιαΰα εκβαϋις ταύτ6ν ε%ει-

ΰιν^ &λλά άλλη μεν ψνχης^ άλλη δε ΰώμοιτί^ς ίκβαΰις τοϋ

25 καλον' καΐ ι) μεν μέχρι φθοράς ^ ι) ^έ ('^%9^9 ηοιας ζωής.
εΐ οχίν ταντα κρατοίη καϊ ειη τό αΐΰχρον ίν τοις μετεχονϋιν^
τά ίναντία λητΐτέον, τό καλόν λί^ω καΐ αΐΰχρόν^ καί τά Ιν

4 '^άρ πι^ 'ίάρ '^^^ πι^ 6 θ£. Ρ1. 479^ τί δΐ αΐ τονς αυτά
^'καατα 9'εωμένονς καΐ άεϊ κατά ταύτα ώΰαντως δντα; 16 τε-
λεντα^ 18 μύμνηται Ι) 20 οί. ΡΛπη. 141^. 143»

22 αίαχρόν, οογγ. Ι) | έκάγών (ω βχ ο) 23 ηβιηρθ ζ^είς"} ταύ-
τόν 25 £ΐη ηονηρας ζωής7 27 ίΐιιί Β0ΓίΙ)βηάιιιη κατά τα

ρΓΟ καΐ τά απύ άβΐ. καλ

260 ΠΡΟΚΑΟΤ

τοις ύτζοκεψενοίς 'όντα καΐ μαχόμενα άλλήλοίς τίερϊ χαύτον
Ί)7ΐθ7ίείμενον. καΐ εοίτιεν 6 λόγος άτζό των ηροΰεχών τοις
ηολλοΐς ειδών άναβαίνονχί Ιτζϊ τα %ορρώτερον^ εως &ν ίτύ
τα ακρότατα άνελϋ^}. ττλήν Τίοινά τα λεγόμενα άηάντων,
χαΐ των μετεχομένων καΐ των άμε&έκτων. ίπεί καΐ τα άμέ- 5
ϋ'εκτα φαίης αν μετέχε<5ϋ•αί %ως^ αλλ' ώ^ μεταδίδοντα ίαν-
τών, ααΐ τα μετεχόμενα 'όντα καΐ &(5\αντως έχοντα^ ούχ ί. ΐ45ν
ώ^ τα άμέ&εκτα^ άλλ' ώ^ άΐδία καΐ αυτά. %οινί)ν ονν πάν-
των ειδών ^ και των χωριΰτών %αΙ των Ιν τοις Λολλοΐς^
ηρος άντιδιαΰτολην των κολλών τ6 ϊν εκαΰτον είναι ν,αί ίο
μονογενές ^εϊναι^, καΐ μόνως ον τδ ώΰαύτως ίχον, άλλα
μίΐ έίλλοτε οίλλω^. τα δε ηολλά τούτοις &ντιϋ•ετως ού μονο-
γενή^ άλλα %αΙ τΐολλά^ ούκ 'όντα μόνον ^ άλλα και μη ϋντα^
ούτί άΐδια^ άλλα καΐ φθαρτά, εΐ μεν ονν δύο ταντα ελεγεν
εϊναι^ το μερικόν και τήν Ιδεαν^ ίιναγκάζετο %αϊ το αΐϋχρ^ν 15
εν τι ηαρά τα ττολλα τιΟ'εις Ιδέαν αΐΰχροϋ λέγειν ' εΐ δε
%αν είδος άντιδιαιρεΐ %ρ^ς τό μερικόν^ ούδΐν αν λίγοι άλλο
ί) οτι ΙΰτΙν καΙ αΐϋχρον εΐδός τι εν' τοντο δε ού τνάντως
Ιδεαν είναι αναγκάζει^ άλλ' Ιν τοις καθ %%α(5τα κατά άτΰό-
%τω(5ιν ύτζοΰτάν της Ιδέας ^ καϊ είδος [[αν]) λεγόμενον &ς 20
%ολλοΐς κοινόν^ η έν ταις 'ψνχαΐς ως νόημα ύΰτερογενές^
ονκ ανωΟ'εν αύταΐς έγγενόμενον, άλλα κάτωθεν. Ιξ ων δη-
λον, οτι τα μίν κατά φύβιν τριχώς έΰτιν^ Λρ6 των ηολ-
λων, έν τοις Λολλοΐς^ έηι τοις τΐολλοΐς^ τα δί ηαρά φνΰιν
διχώς^ έν τοις πολλοίς καϊ ΙηΙ τοις πολλοίς, οτι δΐ ούχιν*
την ιδέαν άντιδιεΐλεν τοις πολλοίς^ δηλον' άτελης γαρ αν
ην η διαίρεΰις^ όντων και άλλων παρά ταντα τών έν τοις
καθ' ϊκαϋτα καϊ τών ύϋτερογενών.

Τούτων δε διγιρημένων δείκννται το μεν είδος πάντγι
γνωΰτόν^ τά δε πολλά γνωΰτά και άγνωβτα^ μέβα οντά τον 50

7 οί)% ωδ τά ίτη. £ΐάά. πι* 10 καϊ μον. είναι ίιη. αάά.

ΐϊΐ\ είναι βχρ. πι* 11 ροβί 8?να4 πι* 8,(1(1. τό ον ^καατον είναι
20 αν βχρ. πι^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 261

οντος καΐ (ΐί^ 'όντος (^γιγνομενα γάρ)^ η δε γένεΰίς (ΐεΰη
τούτων ' τα δΐ εϊδη άγενητα' άΐδία γάρ, εΐ ονν τα τρία
δίέΰτηκεν^ ον γένεΰις μτι ον, καΐ τα μ^ν άκρα άβννατντα^
4 το ^έ μεΰον άμφοίν μετέχον^ 'όντος καΐ μίι &ντος^ έπεται
ί. 146γ. \1δείν^ έπειδη το 8 ν γνωΰτον καΐ τό μη 8ν αγνωΰτον
(ταντα γαρ ΐίατε<5κενα<5εν\ το μέΰον τιως ¥χει,' καΐ δείτίνυ-
ϋιν^ οτι %αΙ τοντο γνωβτόν &μα %αϊ αγνωΰτον, είτα δείξας
την &ς άλη&ως γνωβιν ού μετέχονΰαν του Ιναντίου {θΛ)δϊ
γαρ άλλο τι. τον ίναντίου άνατζίμτζλαται τών είλίκρινως 'όν-

10 των, οΓον μέλανος τό λενκόι/, ?) τον ψνχρον τ6 ^ερμόν^ ι)
ταντα ίτίείνων) δείτίνυΰί τήν δό^αν ίτεραν της &ς άλη&ώς
γνώΰεως. άμαρτάνει γάρ^ η δε άναμαρτητος^ ειηερ αγνοίας
καϋ•αρενει' γνωΰτΜης γαρ δννάμεως άμαρτας η αγνοία,
ει δε δόξα της ίντως γνώΰεως ίτέρα^ γνωΰίς δέ τι,ς όμως

15 (τοντο δε ελαβεν^ δίότι ηας 6 δοξάξων γιγνώΰτίεί τί\ εΐη
αν ετέρα καΐ αγνοίας. ]) ονν Λρί) άμφοΐν ίϋτιν ί) μετά
αμφω^ ίτέρα ονΰα αντών^ ^ μεΰη, άλλα μίιν ον %ρ6 αμφοΐν
{ρν γαρ αν μετεΐχεν αγνοίας^ ίίς η γνωΰίς αδεκτος) ονδε
μετά αμφω (ρύ γαρ αν τΐη μετεΐχεν γνώΰεως ^ ίις ή άγνοια

20 αδεκτος\ Ιν μεΰω αρα άμφοΐν. εΐ ονν η γνώϋις των εΙδων
εατιν α δίι οντά ίβτίν^ ^ή ^έ αγνοία τον μη 'όντος^ -ή δόξα
τ δον γενητών Ιϋτίν. λεγέΰ&ω τοίννν οϋτως, τα ηολλα καλά
γενητά' τα γενητα μεταξ'ΐ) 'όντος καΐ μη 'όντος ' τα μεταξν
'όντος καΐ μη 'όντος δοξαΰτά' τα αρα πολλά καλά δοξαΰτά.

25 καΐ τΰάλίν' τα εϊδη μόνως ίβτίν 'όντα' τα μόνως 'ό,ντα μό-
νως γνωΰτά' τα ε'ίδη αρα μόνως γνωΰτά, τό μηδαμως 8ν
ονδαμώς %ν Ιϋτίν' ηαν τό γνωΰτ6ν ?ν γε τι Ιϋτίν^ εϊιιερ 6
γινώΰτίων εν γε τί γιγνώΰτιεί' τ6 αρα μηδαμως δν ού% εΰτι
γίγνώϋΐίείν. Τούτων δεδειγμενων δείκννται τα προκείμενα

30 οϋτως. οί φίλόβοφοί τα είδη γι/γνώβκείν Ιφίενταί' οί τα

14 εΙ\)]η\ ολωα 15 οί. Ρ1. 478^ ονχ ό δοξάζων έηϊ τϊ

φέρεί την δόξαν, 21 δη] δήλα 23 δντοα καϊ μη δντοΰ' τα
μεταξί^) ίιη. ιη^

262 ΠΡΟΚΑΟΤ

εΐ^η γιγνώοτίΒίν ίφιέμενοί \ γνώύεώς εΐΰίν φίΧοι' δτβΛν <•ΐ46τ.
το ΰνναγόμενον. νάλιν' οι ηολλοί τα τιαϋ"^ ετιαύτα ιιαν&ά-
νειν Ι^ίΧονύίν' οί χα χαθ' Βχαύτα μ^ν^άνειν Ι^ελοντες τα
δοξαϋτα μ^νϋάνείν ί^λουΰιν' οί τα δο^αύτα μαν^νειν
εθελοντές φιλόδοξοί' οί αρα ηολλοΙ φίΐόδοξοι. χαΐ τρίτον' 5
Οί Λολλοί φιλόδοξο ί' οι φιλόβοφοι ού φιλόδοξοι' οι αρα
τνολλοϊ ου φιλόΰοφοι, τοντο δ^ ην τ6 ξητούμενον. Εν δί^
τούτοις τοβοντον μόνον Ιηιότάύεως αξιον^ οτι τους ηολλ4Α)ς
τιαταΐεγων ίν τούτοις Μ&ετο %αΙ τους τ^νι%ους %αΙ το^ς
Λρακτιτίούς^ ο&ΐοι δέ ηου τιαΐ εΙδών εχουΰιν γνώύιν^ άφ* ίο
ων τεχνιτευουΰιν η ηράττουβιν, δει δε ΰυννοεΐν^ οτι χαΐ
οίτοι τήι/ των εΙδών ΙηΙΰίίεψιν δια τα χαθ** εκαβτα ηροβί-
βληνται^ τιαΐ βχοΛος αυτοΐς ουχ η των ειδών αυτών γνωύις^
άλλ^ η των τεχνητών τιαι των ηραχτων^ δι* α τα εϊδη χοϋ
ότίωβοϋν τΐροεννοοϋΰιν. Λολλου ίή ουν δέουΰιν και οίτοι 15
φιλοΰοφεΐν, Ο'ύχ άναχωροϋντες άηο των μεριχων^ άλλα τιυπτά-
ξοντες περί αύτα τιαι ού δια τα εϊδη τα εϊδη ΰτιοτνοϋντες,
&ΰτε εΐκότως 6 Σωκράτης καϊ τούτων διώριύε τους φίλο-
ΰόφους^ (^ καΐ άναβαίνουΰιν αηο των αΙύΟητων ΙλΙ τα
εϊδη καΐ ουδί Ιν τούτοις ΐΰτανται μόνοις^ αλλ* ίτΐ αύτάς ίΟ
χωροϋΰι τάς νοητας αίτιας καϊ χωριΰτάς των εΙδων, ταντα
μεν δίι ηερί τούτων αν τις Ιτϋΐΰτηΰας διορίΰαιτο δεόντως.
*Επειδτι δί δόξαν και γνώβιν άττ' άλλήλοαν αύτος δίώ-
ριβεν^ άξιον Ιδεΐν^ τίνα εκατεραν ίν τω λόγω τωδε ττα^α-

ά λαμβάνει, λέγεται μεν οίν δόξα ηαρ* αύτω και τό ΰυμηίραύμα 25
της διανοητικής ενεργείας^ &ς ίν Σοφιβτ^ [ρ. 263® 8ς[ς[.]
φηΰιν^ όταν λέγΐβ \ διάλογον μεν αυτής 7ΰρ})ς ίαντήν της ί. 147γ.
'ψυχής είναι τήν διάνοιαν^ διανοίας δε άηοτελεύτηΰιν την

β δόξαν^ μίαν κρίΰιν ουΰαν &ν εκείνη βυλλελόγιΰται, λ^^^ετα^
ίέ καΐ ^ή άνευ αΙτίας γνώΰις τής ψυχής είναι τΰαρ αύτω 80

10 οί. Ρ1. 475® 14 δι' α Ε&άβπη. λ^'βηάΐ.] δια

29 έκείντισ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΔΙΤΕΙΑΝ 263

όόξα^ τία^άπερ ίν τω Μεν ων ί όίώριϋεν [ρ. 98*], έτίίΰτη-
μην μίν εΐναί γνωϋίν δεϋ•εΐΰαν αιτίας λογίΰ(ΐω, δόξαν δε
την άνευ αίτιας των αντών γνώΰίν. λέγεται δΐ καΐ ή των γ
αΐύ^τών γνωϋις %αρ αύτω δό^α της ίτνίΰτήιιης των νοη-
5 των οϋβης^ ως ίν Τιμ,αίω [ρ. 37^] %αραδεδοται^ όταν μεν
1/ τυε^Ι τα 'όντα -ή γνώΰις^ νονν ^καΐ} ίτνιότημην άτίοτε-
λεΐ6ϋ•αί ί^ ανάγκης^ όταν δε ΛερΙ τα αΐΰ^ητά^ δό^ας καΐ

4Ά4^7ίί(5τεις, Τούτων δί οϋτως ίν άλλοις αύτφ τιερί δόξης %αϊ
Ιτνιΰτημης διωριϋμένων Ινταν^α τα τΐάντα δίελων εΙς τα

10 εϊδη %αϊ τα %α%^ εκαΰτα τοις μεν εϊδεΰιν άτΐοδίδωΰί τήν
ίηίϋτήμην %αϊ καλεί- γνώϋιν αύτί^ν ως άκίβδηλον ονΰαν καΐ
τον εναντίου αδετίτον (χαΐ γαρ ίτά των άλλων εκαΰτον κα-
ϋ'αρον το μή άνατίετνληΰμένον του ίναντίου' λευιών γοϋν
όντως είναι τοιούτον φαμεν^ ω μ}}, μέτεΰτι μέλανος)^ τοις

15 ^£ τΐολλοΐς χαΐ τιαΘ•^ %%αϋτα^ ηερί α πλανώνται οι μίι φιλό-
βοφοι^ την δόξαν' ταΰτα γαρ εΐ %αϊ ως αΙΰΟΐίΐτα γιγνώΰτιεται
δια των αΐβ&ήΰεων^ άλλ' -ή λο^ίκή γνώΰις αυτών γίγνεται
δια δόξης ^ κ<χΙ ε'ΰτι δοξαΰτα κυρίως ^ Άΰτνερ τοί καθόλου
Ιτνιΰτητά' τούτων γάρ εΙ(5ιν αι ίτίΐΰτημαι^ των δί καθ' ετίαΰτα

20 λαβείν ίτνιϋτημην αδύνατον, οϋτω δε καΐ 6 ^Αριστοτέλης

ίν τοις άποδεικτικοΐς [&ώ.β,1. ρθ8Ϊ. Ι 33. 88^ 30] των

1147 τ μεν αναγκαίων είτνεν είναι την ίτίΐΰτήμην^ \ των δί ίν-

δεχόμενων καΐ άλλως εχειν τήν δόξαν' ούδεν άλλο λέγων ^

δ φηΰιν ίν τούτοις 6 Σωκράτης ^ τΐλανητα μεν τα δοξαϋτα

25 καλών, κατά τα α'ύτά ίέ ?χοντα τα καθόλου και ίτΐΐΰτητά.
τα μεν οίν -ύττό ΰελήνην^ ίν οϊς το είδος ίν Λολλοις ίΰτιν^
ίναργώς τα ϋΐολλλα δείκνυύιν ίνδεχομένως δντα, τα ίί ου-
ράνια μοναδιτία δντα δόξειεν αν μηδέ τό είδος εχειν το
μετεχόμενον διάφορον του μερικού καΐ μετέχοντος, ττλήν και

6 κα^ £ΐ(1ά. Ι) 9 εΐα τα ίπι £κ1(1. ιη^ 14 ίοή,. <τ6>

τοιούτον 17 αίσ^'ηαεων] αίΰ%ητων 24 οί". Ρ1. 479^ τ} με-
ταξί; δυνάμει τό μ^αξ,ν ηλανητόν άλιαγ,όμενον βΐ; 484^ • 28 μη-
δϊν^ ΟΟΓΓ. Ι) 29 διάφεραν πι*

264 ΠΡΟΚΛΟΤ

ίν Ιτίείνοίς 6 της ΙτίίβτήμΎΐς λόγος εύρίΰτίεί την εχατέρου
δίαφοράν' τό μ^ν γαρ είδος της εν αύτοΐς ύτνάρξεως £(7τώ>
<5ης αϊτών ίϋτιν^ τό <ϊέ μεριτών ίδίωμα της μεταβολής, το
γαρ κινεΐό&αί καΙ άλλοτε άλλως εχειν υπάρχει κάκείνοις &ς
μερΜΟΐς. δώ καΐ δ Τίμαιος Ιλεγεν ηαν τό γενψον είναι 5
δο^αΰτόν' ΐβ γαρ γενητον^ τοιούτον Ιϋτιν^ εϊτε κατ' ούΰίαν
Ιχοι τό γενητον εϊτε κατ' ίνεργειαν. &<5τε καν ]/ τι των
ουρανίων ώς μερι%6ν είναι ωΰαύτως εχον^ δια τι^ν τΐρός το
είδος ΰύμβαΰιν τοϋτο τνεηονϋ'εν^ ονδίν διαφέρειν τοϋ εϊδονς
δοκονν^ ϊνα %αϊ ίνταν^α τα Λρωτα των προ αντων εχοι ίο
μορφην. λέγω δε των μερικών ηρωτα 'όντα τα ίν ούρανω
τών εΙδών Ιχειν τ6ν τύτΐον άεΐ ώΰαντως οντα^ φέροντα δε
Ζμως καΐ της των μερΜών ιδιότητος γνώριΰμα τήν ^ίοτά
τότνον μεταβολήν. ον γαρ το εΐδός Ιΰτιν ίν τόηω {τναν
γαρ είδος άΰώμοηον)^ άλλα το μερνκον 6ωματικ6ν 3ν καΐ 15
τοϋ εϊδους βωμοηιχώς μετέχον. ^ή γαρ ούδί άλλο τι ΐ}
τοιούτον μερικών ^ τό ΰωμα μεριΰτόν ον^ %αϊ Λ&ν είδος
γίνηται μεριιών \ ΰωματιιών γενόμενον' ίν οΰω δε ίξω ί. 148γ.
ΰώματός ίΰτιν &αώματον δν μόνως^ εΙδός ίύτιν μόνως' δώ
καΐ τίάντα τα χωριάτα ΰωμάτων εϊδει διέϋτηκεν άλλήλίον, 20

Τήν μίν ονν δό^αν τίαι τήν ίπιατήμην τοιαντην ίκα-
τέραν δει ^εωρεΐν. ίτιειδίι δε αρχόμενος τον ινερι αυτών
ΰτίέμματος δνο τνετΐοίηται Ιρωτηΰεις^ α^ιόν τι καΐ Λερϊ τού-
τοι φάναι. τ^ιν μεν ονν προτέραν τοιαντην ινεηοίηται^ ει
Λας 6 γιγνώΰκων τΐ γιγνώΰχει ^ ονδέν' άντίφαβις γαρ τό 25
τΙς και τό ονδείς, ως τό τζας καΐ τό σύ Λ&ς, λαβών δε
οτι γιγνώβτίει τΐ τίας 6 γιγνώΰκων^ ίιρώτηΰεν ηάλιν δεντέραν
ίρώτηΰιν^ εΐ 6 τΐ γιγνώΰκων Ίον γιγνώΰκει ^ καΐ μή δ'ν, ώ^
διαφίρονϋαν ταύτην της τυρό αύτης τνοιηΰάμενος τήν Ιρώ-
τηΰιν, ον γαρ αν εΐ τό τΐ καΐ τό 8ν τα-ύτόν ην^ καΐ τό 30

5 οί. ρ. 263, 5 7 ϊχει Ι) 9 ηέτνον^εν ροϋυβ αααιη

ΒΪναι 8ιΙ) ωατε ρβηάβί; οβΓίβ 8ι1ίς[υίά 1πιγΙ)8.1πιιιι 16 ι;] ηι

(βρίΓ. ΐΓ.) 20 ΒΪδη \) 24 Ρ1. 476® 27 Ρ1. 477»

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 265

ούδ^ν τίαΐ τό [ΐη ον, είχεν λόγον ίρωτ&ν^ εΐ 6 τΐ γιγνώΰτίων
ί) 8ν ι) μή δν γι,γνώΰτίεί. ταντόν γαρ -ξν ταντα Ιροαταν καΐ
εΐ 6 τϊ γίγνώΰϋων γιγνώΰκεί τΐ ^ ουδέν, & <ϊή ηάντως
(ίτοτΐα. τούτων δΐ διαφερόντων άλλο τό μή 8ν καΐ τό ονδέν'

5 καΐ ^-ζλον 6τί τό ο-ύ^έν ηάντως καΐ μή δν, Ο'ύ μίντοι ίμ-
τναλίν' εϊη γαρ αν τνάλίν τό ούδεν καΐ μή 8ν ταντόν^ εΐ
άντιΰτρέφοίεν άλληλοις. είληφ^ω τοίνυν τοϋτο^ δττί^ί άτΐο-
φάΰτίεν τό ουδέν, λέγω δί^ τό εν' τοντο οίν ούδεν μίν εί-
%εΐν αδύνατον, έηείδη τό ούδίν &ποφά<5κεν καΐ αντ6 τό ?ν.

10 ί^είδη δε άντίτίειταν τό *ίν καΙ τό ού^^ ζαΐ τό 8 ν ττρό^ τό

μή δν, ^λΙ ττλεον ίε τό μη 8ν τοί; ο-ό^ενό^, άνάτζαλίν δή-

%ον τό ^1/ ΙλΪ ηλέον τον οντος, δέδει%ται γαρ τοντο ίν

τοίς τΐροτέροίς &ναλντί%οΐς, εϊ τι, έί(»α ον έΰτιν, μετέχει,

ί. ΐ48τ. Ι ενός, ον μέντοι εϊ τι εν, μετέχει οντος' ηϋρηται γονν

15 τοντο ίν, ο μη ϊϋτιν ον. &λλα τοντο μ^ν Ίιμεις έτίΐέΰαμεν '
6 δε Γλαύκιαν εΐτνεν [ρ. 477*] %άντα τόν γιγνώΰκοντα 8ν
γιγνώϋκει,ν, ούκ &ν ίκανος βννοραν οτι έΰτίν τι ^ν μ^ 8 ν
μέν, Ιύχατον δε μά&ημα των τα 'όντα γιγνωϋκόντων, οΐον
είναι τό άγαϋ'όν φηϋιν 6 Σω/κράτης, ο&εν καΐ Ιν τοις ετίο-

20 μένοις λόγοις εΐηόντος τον Σωκράτονς τι5;)'α'9'όι/ Λρό ούΰίας
ύφεΰτάναι καΐ α-έτό τίαράγειν τό ον, "Α'Λολλον, ίφη 6
Γλαυκών, δαιμόνιας υπερβολής [VI 509*^], ε^^ τό ύτιερ-
ούΰιον ένατενίΰαι μή δννη&είς' %αί Τίατέγνω τον ϋ-αύματος
6 Σωτίράτης μάλα γελοίως τοντο είτζών άηορρΐψαι τ6ν

25 Γλαύκωνα, τίαΐ %ολλά φηβιν των δοκούντων αντω περί
εκείνον ΰιωπήΰεύ^αι. λαβών ί' ονν, Ζτι πας 6 γιγνώΰκων
8ι/ γιγνώΰκει (τό γαρ μ^ι 8 ν ώ^ τό μηδαμως ον ονκ είναι
γιγνώϋζειν) έκ της άποκρίΰεως τον Γλαύκωνος μη δννη-
^έντος τό μή 8ν διελεΐν 6ΰαχως λέγεται, μόνον δε μίι 8 ν

δο οίη^έντος είναι το μηδαμως 'όν, δείκννΰι τω μεν 'όντι τήν

9 ?ν πι^Ί θ'(}δϊν ίώ} 15 τοντο^ αη τοιούτον*} 23 άτ^νί-
ααι, ΟΟΓΓ. ιη^

266 ΠΡΟΚΑΟΤ

γνώΰιν^ τω ^ε μή ονχι ΰννεζενγιιενην τήν αγνοιαν, τούτων
δε ηάνττι διεΰτώτων δεΙ^ας καΐ το μέϋον τον ΰντος τίαΐ |χή
ίντος ύφεΰτος γνωΰτόν αμα φηβΐν αυτό τκά ίίγνωΰνον^ %άΙ
δνναμ,ιν ίττ' αντώ γνωΰτίκην είναί την δοξαΰτίκήν^ ετεραν
ονΰαν της Ιτΐίΰτημονίχης. Ιτιείδίι δε άναγκαΐον ην αυτόν 5
ειπείν^ τω δίορίξει τας ετίοτερας δυνάιιείς νχά Λως α^αΐτ
δυνάμεις εΐύίν^ τούτο μεν &ς δμολογούμενον Λροείληφεν^
Ικεΐνο δε ΐΜχνονίξεί μόνον, ότι μίν ονν τήν δό^αν καΐ τήν
Ι7νί\βτημην χρη τι^εναι ως δυνάμεις^ μά^οιμεν αν διε- 1 149 γ.
λόντες τα ηάντα εΙς ούύίας εΙς δυνάμεις εις τίΐνήΰεις^ καΐ ίο
τάς μεν ούΰίας εΙς άΰωμάτους ?) ΰωματικάς^ τάς δε δυνά-
μεις εΙς τίοιητιτίας ί) παΘ•ητιοίάς^ τας δε %ινη<5εις εΙς χρο-
νιτίας ]) αΙωνΙας, τούτων γαρ διαιρημένων οίτε ούΰίας
δυνατόν φάναι τας γνώϋεις και δό^ας (βν αλλω γάρ εΐΰιν)
οϋτε ίνεργείας (άη αυτών γαρ αί Ινέργειαι^ λέγω δί} το 15
γνοόναι %αΙ δοξά<5αι\ δυνάμεις βίρα εΐύίν, εΐ δε όρ&ως αυ-
τός εΐηεν δυνάμεις είναι γένος τι των 'όντων [ρ. 477°],
ού %αν τό 8ν δύναμις' %αϊ ϊχοις αν δια τούτου τόν ίν τώ
Σοφιΰττί [ρ. 247°] γεγραμμενον ορον τον οντος ίλεγχειν^ 19
ος φηβιν τό 8ν τήν δύναμιν όρίξειν^ ως ούκ οντά Πλατω-ίΆ^
νιτίόν^ &ΰηερ καΐ ί%ει διεΰυρεν αυτόν τΰροϊων 6 ^Ελεάτης
ξένος, δει δε %αι τω εϊδει τΰροΰέχειν τή^ ερμηνείας ^ όπως
εΐηεν άδιορίβτως δυνάμεις είναι γένος τι των όντων άλλ
ούχΙ τας δυνάμεις ονδί <ϊή %ά(5ας δυνάμεις ' Άϋτ ει τινές
εΐΰιν ύηερούϋιοι δυνάμεις^ ούδεν τιρός ταύτας 6 ηαρων λό- 25
γος, ούδε ει τήν ϋλην δυνάμεις εχειν λέγοι Λρός τό 8ν
αύτίιν καΐ τήν γένεΰιν άντιτιϋ'είς' τριχώς γαρ ^ή δύναμις^
προούΰιος ούΰιώδης άνούΰιος, οτι δΐ χρή διορίζειν τας δυνά-
μεις οΰτως^ ως αυτός διώριΰεν^ έφ' ω τέτακται έτίάΰτη καΐ ο
απεργάζεται λαμβάνοντας δηλον, άπό γαρ των ενεργημάτων δο
διαφόρων φαινομένων καΐ άτζό των υποκειμένων^ περί α τα

6 Μραα 26 δυνάμει 28 Ρ1. 477^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ 267

Ινεργήματα ^ δίε<5χ<χλ(ΐένων κ&τίείνας δίαίρονμε^α καΐ ίτερας
λέγομεν. δηλοί δΐ το [άν ίφ' ω τέτακται, πρ6ς ο ώς
£.149 τ. ύ7νο7ίεΙ(ΐενον τέτακται^ τό ίέ ο ά\7Ζ εργάζεται τήν ίνέρ-
γείΛίν τήν εΙς ίκεινο τό 'δτνοτίείμενον, οίον ^ή ίτζιβτήμηίΐ
5 δύναμίς ίΰτιν ΙπΙ τω οντι τεταγμένη ^ χαΐ ι^ δόξα ίηΐ τω
Λ^ μεν 'όντι^ ττ^ ^^ ί*^ ^^^^* απεργάζεται δΐ ί) μίν γνω-
ατΜονς ^ίιμας τον οντος^ ί) ^6 δοξαΰτικονς τοϋ %^ μεν
'όντος^ η^ δε μίι οντος' ον γαρ δηλοΐ τό ίφ' ω τέτακται
τό αύτ'^ ύποκείμενον^ άλλα τό τ^ Ινεργεία αντης ύτιοβεβλη-

10 μένον. δηλον δί αί καΐ οτι εΐ τετακται ^ή δύναμις^ Ο'ύκ
αν εϊη πρώτον^ άλλα, ηρ6 αύτης τό τάττον αύτην έΰτιν'
%αΙ εΐ απεργάζεται τί, ονκ αν εΧη ίΰχατον^ άλλα μετ^ α-ύτήν
δ απεργάζεται* των μέβ€ϋν αρα 'ή δνναμις. εΐ δΐ τοντο^
δηλον δτι τζαϋα δνναμις ίνος αιτία καϊ ϊν αποτελεί %αχά

15 τοντον τ6ν λόγον' εΐ γαρ πλείω ενός^ ούκέτι δννατόν Ικ
τόδν Ινεργονμένων διαφερόντων 3} των αντων 'όντων ετέρας
τάς δννάμεις λέγειν ^ τά^ ' αύτάς τάς τούτων αίτιας, &ΰτε
μία δνναμις ενός Ιϋτιν ϊργου ο απεργάζεται* καν ή αύτίι
πλείω δοκ'ή ποιεΐν^ ?) ΙκεΓνα Ιΰτιν οπτ^ι ?!/, ?) ^ή δνναμις

20 ί'ΰτιν δπΐβ μία ο^)(5α ού μία έΰτίν. ει δΐ παύα δνναμις
άχρώματός έΰτι καΐ άϋχημάτιΰτος (δννάμεως γάρ φηΰιν
[ρ. 477^] μήτε ΰχημα μψε χρώμα όραν), δηλον οτι παΰα
δνναμις άϋώματός έϋτιν %ατ αντόν' τζαν γάρ ΰώμα πεπε-
ραΰμένον ΰχήματος μετέχει πάντως, καΐ δια τοντο άλη&Ις

25 καΐ όπερ 6 Πλωτίνος φηΰιν [ΊΥ 7, 8], τ6 καΐ έν μεγά-

λοις ΰώμαϋιν είναι δννάμεις ον μεγάλας τιαΐ έν ϋμικροΐς

ον ϋμιτιράς^ των 'όγγ,ων ον προϋτι^έντων ταΐς δννάμεαιν

ί} έλαττονντων αύτάς. τοντό τε ονν λάβωμεν περί δννά-

£.150 Γ. μεως καΐ Βπερ έν Νόμο ι ς φηΰίν^ οτι αί μϊν γνω\(5τι-

30 καΐ δννάμεις έπΙ των αΐΰ^ητων αΐ τα έλάΰΰονα γιγνώ-

17 τάύ βΐηίθ τονχων ίηβ. πι* αυί πι^ 19 ροβΐ; οτίηι μή

88. πι* ((1θΙ)θΙ)8.ί μή %ν δντα ίν έατιν) 24 £ΐη ζον^ σχήματος^

268 ΠΡΟΚΛΟΤ ΕΕ ΤΗΧ ΠΟΛΤΓΕΙΑΧ

'ί» ' - - Γ ? _«

Οκονοαί χαι τα μείζονα γιγνω<ί»συύιν^ ως ίζα των νσηραν
αί τα μείζονα χαι τα ίλάύύίίνα^ αι ίε χιντμίΧίά αί τα
μείξω χινονΰαί %άΙ τα ελάααονα χινονα,ν. ον% άνάπαλιν,
ω&^ιερ αί ^ια^ψιτίαΐ αΐ νπο των ελαύόόνων χινουμεναι τίβα
§ ντίο των μειζόνων χινοννται, άΐΐ' αΐ-χ ϊμχαλΛν. τοντωιτ
ίε φανερών όντων όηίον, οτω ό^αν χαΐ γνώσιν χ^ δία-
χρίνείν' ίφ* ίτέροις γαρ τετάχαται, εκίερ το γνωϋτον χαί
το όοζαΰτόν έτερα άλΧτιλων.

ΠΕΡΙ ΤΟΤ ΕΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ
ΛΟΓΟΤ ΤΟΤ ΔΕΙΚΝΤΝΤΟΣ ΤΙ ΠΟΤΕ

ΕΣΤΙΝ ΤΑΓΑΘΟΝ.

Τονς γνηΰίως φιλομαθείς %αϊ φιλοϋόφονς ον πλαΰτώς
5 6 Σωκράί:ης άρχοντας της άρίΰτης τνολιτείας τία&ίβτας καϊ
ά^ίών ϋΈωρονς είναι των ολων^ οίς καΐ τα διοικούμενα ύττ'
αντων άφομοιοΐ^ %αϊ τό ηάντων εΰχατον αυτούς μάΘΎ^μα
γιγνώΰτίειν μάλιΰτα ηάντων τι^εμενος^ δτι Λοτέ ίϋτιν τοντο^
των κοινωνονντων αντω τον λόγου ξψηΰάνταίν^ τί ποτέ λέγει

10 τοντο καΐ αΐνίύβεται των μαϋ•ημάτων άηάντων το ίΰχατον^
ττολλάχ^^ μεν αύτονς ηδη και τΐρότερον άτίηκοεναι φηΰίν^
ως αρα τοντο Ιΰτιν τό άγα&όν, ον ηάντα Ιφίεται, καΐ
γαρ ονδε οτΐοι τις τρέψει την εαυτόν διάνοιαν Ρ'χε^]] τον-
του του αξιώματος ίμεληβας^ εβτιν φάναι. τί δε αρα Ιΰτιν

15 τ&γα&όν^ επαγγέλλεται δηλώΰειν^ %αΙ έτιαγγειλάμενος τότε

μίν ως ηερϊ του ίν ημιν άγαϋ•οϋ ποιεΐβ^αι φαίνεται τόν

λόγον^ 67ν6ταν ζητ^^ πότερον αυτό δει λέγειν ηδονην ])

φρόνηΰιν ^ μηδέτερον τούτων (ο ^ή καΐ 6 έν τω Φιλήβφ

1150 ν. [ρ. 20°8(ΐ(ΐ.] Σωκράτης έξητηΰέν τε καϊ διηρ&ρωΰεν^ \ άτνο-

20 δεί^ας ως οϋτε ηδονί^ τ6 άγα^6ν ημών έϋτιν ούτε νους, ί)
μεν ανονς ουΰα καΐ ληφ^εΐΰα παντελώς, ο δε άνηδονος
καϊ ο^τος παντελώς)^ τότε δε ως περϊ τον εΐδους των άγα-
μων πάντων, όπερ εϊω^εν έπονομάξειν αυτοαγα&ον καΐ
βύϋτοιχον λέγειν τω αύτοδικαίω χαΐ τω αύτοκαλω (καΘ•άπερ

6 ο£. Ρ1. VI 500° IX 592^ . 7 άφομοιονν \ οί. Ρ1. VI 604<ι
13 πι&ΐυί άβΙβΓβ §χει ψίΛτα. &οτί\>βτβ τρέ'ψαι 16 οι. Ρ1.

505^ 22 οί. Ρ1. 606 <ι?

270 ΠΡΟΚΑΟΤ

καΐ Ιν τω Φαίδων ν [ρ. 65^] τα τρία ύνν&ΐΐχων ηρώττιοεν^
εϊ φηΰίν 6 Σψμίας εΙναί τι δικαίου είδος %αϊ γ,αλον καΐ
άγα^ον' ζαΐ ίν Παρμενίδ^^ [ρ. 130^] τόν αυτόν τρόττον,
εΐ ο'ίεται τούτων εν,αΰτον 6 Σωκράτης είδος είναι καθ' αυτό
των πολλών ?τερον^ ηρώτηται τναρα τοϋ τία&ηγε (ΐόνος και δ
ώμολόγηΰεν) ^ τότε δε &ς ηερί άλλον τινός ^ οϋτε ίν ίιμ,Γν
οντος οντε είδητικί^ν ίχοντος ούΰίαν ούδ^ όλως ούΰίαν^
άλλ' ίπεκεινα^ ζα^άπερ φηΰίν^ τοϋ είναι καΙ ούϋίας ύτνάρ-
χοντος' τοντο γαρ οϋτε τψ ίν ημΐν Ιΰτιν ταύτόν, Ιν τω
νοητω τότνω βαΰιλενειν λεγόμενον^ ον τον ίν ^ιμΐν αγαθόν ίο
μόνον^ αΧλα %αϊ ημών ύτίό τό νοητόν τεταγμένων^ οϋτε τω
εϊδει των &γα^ων^ ο Ιϋτι τω δικαίω τίαΐ τψ χαλώ ΰνΰτοιχον,
διττών γαρ 'όντων τών είδών^ %αί μόνως τών μεν τας
'^τνάρξεις τών είδοτίοιον μένων άφοριξόντων, τών δε τας
τελειώΰεις^ τό μεν της ονΰίας γένος καΐ ταντον καΐ έτερον 15
και ξωον δί και ΐτίτζον καϊ άν^ρώτζον καϊ %αν 8τι τοιούτον
είδος ύτίάρ^εών έβτιν άφοριΰτικα %αϊ υποκειμένων^ τό ^έ τοϋ
&γαθΌϋ και τοϋ καλοϋ καϊ τοϋ δίκαιον καϊ ει τι ίρετης
εΐδος^ ομοίως δε καϊ το της υγείας καϊ Ιΰχνος καϊ παν 3τι
τοιοϋτον^ τελειωτικά τών ύηοΰτάΰεών έϋτιν. καϊ τών μ^ν 'ή 20
ονΰία πάντων Ίιγειται^ τών δε τό άγα^όν' παν γαρ τό 8ν
ονύίας ανάγκη \ μετέχειν^ &ς αυτός φηΰιν^ καϊ παν τό ί^ΐδίΓ.
ΰωΰτικόν τίνος καϊ τέλειον ποιοϋν ?) φνλάββον &γα^6ν4:2^
υπάρχει^ &ς καϊ τοντο δοκεΐ τω Σωκράτει [Χ 608®]. δνο
δε τούτων ηγον μένων ^ της μεν τών ύπαρκτικών ειδών ^ τον 25
ίδ τών τελειωτικών ^ ανάγκη ^άτερον ύπ6 ^άτερον εϊναι^
λέγω δ^ι τό αγαθόν τό τών τελειοτήτων τήν βν(5τοηιίαν εΐ-
ληγός ύπό τήι/ ονΰίαν την τών ύπαρκτικών αΐτίαν^ εΓττερ
ον ίϋτιν τό αγαθόν καϊ τι 'όν. ?) γαρ τ^ ούβία ταύ-
τόν έΰτιν ?) έτερον τταρά τήν ούΰίαν^ ην γένος έδείκνν 30
τοϋ οντος 6 ^Ελεάτης ^ένος, καϊ εΐ μεν τ-ί} ονύία ταύτόν^

6 ο£. ιη&χίιηΘ Ρ1. 609^ 9 τω ρήυΒ Ι)] των \ οΐ Ρ1. 508°
13 βωιυιηηθ μόνως? 31 οί/ΡΙ. 8ορ1ι. 248»Βς[ς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 271

ατοτΰον' ον γαρ ταύτον τό εϊναί καΐ τό εν εϊναί' εΐ δΐ
ετερόν τι της ούΰίας^ ανάγκη μετέχειν αυτό της ονΰίας'
ίκείνη γαρ %άντων γένος των ειδών, εΐ δε τα γένη τιρεΰβν-
τερα των είδων^ ούκ αν εΐη τοντο τό άγα^ον βαΰίλενον
5 των νοητών^ άλλα εκείνο^ ύφ^ ο καϊ τοϋτο τ^ταχτα^ γχΑ
είδος βτταν, τό ον, όπερ Ιϋτίν^ %αϊ των άλλων γενών τοϋ
οντος ηγεμονοϋν. όταν α(>α τό άγα&6ν βαΰιλενειν λέγτ} των
νοητών έ% της ηερί τόν ηλιον αναλογίας 6ρμώμενος^ οϋτε
το έν ημΐν ϊοικεν άγα^ον λέγειν, ο γέ Ιΰτιν έν η(ΐΐν, αλί*

10 ονκ ίν έκείνοις, οϋτε τό τω καλφ %αί τω δνΜίίω ύνΰτοιχον,
ο γέ Ιϋτιν άλλον μετειληχος καΐ τΐ ον, άλλ' ονχ άτνλώς ον,
καίτοι γε, &ΰηερ ίφαμεν, ί^ρζατο μεν ώς το έν ^ίιιιΐν άγα-
ϋ•6ν ζητών (καΐ γαρ τοντο ηγ τό πράγματα τΰαρέχον τοις
ξητονϋιν, εϊτε ήίονήν α'ύτό λεκτέον έΰτίν είτε νονν ^ φρό-

15 νηΰιν), προϊων δε έκεΐνο τό ω^ εϊδος άγα^ον χωρίς δν ώ^

τό δίκαιον μνήμης ηξίω<5εν, καΐ μέχρι γέ τίνος ώς πέρα

£.151 τ. τών είω^ό\των ονδεν άπομαντενό μένος έχρητο τψ λόγω'

τέλος δε εΙπών αύτο της ούΰίας είναι τοις γιγνωΰκομένοις

αϊτιον, Ιπέκεινα 8 ν ούΰίας αντ6 καΐ τον είναι παντελώς,

20 ^περ^έων Ιγένετο δήλος καΙ τό ώ^ είδος αγαθόν, δοκει
τοίννν μοι τρόπον τινά τοις έπαναβαΰμοις χρηΰαΰ&αι τών
περί τον άγαμου λόγααν δαιμόνιον, τριττά λαβών άγα^ά,
ων ονδ^ αν γένοιτο πλείω, τό μ^ν άμέϋ•εκτον και ύπερον-
ΰιον, τό ίέ ούΰιώδες άμέ&εκτον, τό ^έ με&εκτόν (τοιοντο

25 γαρ τό έν 'ή/ϋΓν, ονΰιώδες δε το είδητικόν, ύπερονύιον δί
τό ονύίας ίπέκεινα ^η^έν)' εΐ δΐ βονλει, το μεν &ς ε^ιν
λαβών έν ύποκειμένω ονΰαν, τό ^6 ω^ ούΰίαν και ως μέ-
ρος ούΰίας, οίον είδος, το ζδϊ^ μή^^ ώς ?ξιν μη^* ώς
μέρος, καίτοι γε δόξειεν αν εκάτερον Ιπάγειν τω πρωτίβτω

3 έτιείνην 5 εκείνο ύφ' δ ιη^] εκείνον έφ' δ πι* {ν βχρ.
πι* αν.) 8 ο£. Ρ1. 608» 11 άλλον Ι)] άλλ' ού 12 οί.

ρ. 425, 36 16 ώ$ πέρα] ωσπερ ^ν 20 ύπερ^-έων έγ. δήλος]
ύπερ^-εον έγ. δηλοΖ 26 ωα (βίο) Λΐήβ ^ιν 88. πι'

272 ΠΡΟΚΛΟΤ

των άγα^ων^ την μ,εν^ όταν λίγη την τάγα&ον ε^ιν [ρ. 509*],
το δέ^ όταν ?ν τι ηοί^ %αΙ αυτό των νοητών ^ ιδίαν τον
άγα^Όν λίγων %αΙ ετι νοητον λέγων %αΙ γνωύτον καΐ ΙκεΓνο^
κα&άτνερ καΐ τον ηλίον εν τι των 6ρατών γχά τονδε τον
%6βμον μέρος, άλλα ταύτα μεν οτίως λέγεται μικρ6ν ϋβτε- 5
ρον εϋται καταφανές ^ ηνίτία αν έ^εργαξώμε^α τήν ηερί το
αγαΟ'ον εκείνο %αί τον ηλιον άναλογίαν,

Νννϊ δε άναλάβωμεν τας ^ηΰεις %ρωτον^ ίν αϊς τό τε
έν ημΐν άγα&ον ηρξατο ύκοηειΰ&αι και έτά τούτω το ίν
τοις εϊδεύιν^ ετΰειτα ηρούέ^ηκεν έκ τρίτων^ ο6α 1% άλλο τι ίο
%ρο τούτον μετέΰτηΰεν την ^εωρίαν, εΙπων γαρ οτι η τον
άγα&ον ιδέα μάΘ•ημα το μέγιβτόν ίΰτιν^ ύ^ και τα δίκαια
και τίλλα ηροβχρηϋάμενα χρήΰιμα και ώφέλ(^α|
άτΐοτελεΐται^ καϊ οτι αύτην ούχ Ικανως ϊΰμεν^ καΐ ί. ι52γ.
τούτων ^ηΟ•έντων κοινών και τω έν ημΐν &.γα^ω και τω 15
έν τοις εΐδεΰιν καϊ τω ύτιονοονμένω τνρό τΰάντων είναι των
νοητών (ιδέα γαρ τον άγα&ον καΐ το μετεχόμενόν έΰτιν
είδος καΐ το νοητον^ ο έϋτι χωριΰτόν^ καϊ το προ των νοη-
τών^ εΐτνερ τό της Ιδέας ϋνομα δηλοΓ [[ι^Τ]] το τνρο πάντων
Ιδρνμένον έφετόν) — τούτων δ^ ονν ρηΟ'έντων έπ'ήγαγεν^ 20
οτι το αγαθόν οϊ μ^ν φρόνηΰιν οι κομψότεροι λέγονΰιν, οϊ
ίέ ηδονην, οϊς καΐ 6 ακροατί^ς &ς γνωρίμοις ΰννεχώρηόεν
και ηξίωΰεν γνώναι την τον Σωκράτονς %ερι τούτων ^ρΐ-
ΰιν' 6 δε οτι μεν ούκ Ιΰτιν τό άγα&ον φρόνηΰις ονδ^ αί
^ΐδονή^ ΰνντεμών εδειξεν, ερωτώμενοι γάρ^ φηΰίν^ οι ταϋτα ίδ
διορίζοντες ^ εΐ %α(5α φρόνηβις τό άγα&όν^ οίον και ^ των
ξνλίνων ΰκεναϋτών και η τών αλλων^ ούκ άξιονΰιν^ άλλα
ηροϋτιϋ'έαΰιν τήν τοϋ άγαϋ•ον φρόνηΰιν άγα&6ν είναι ^ γε-
λοΐόν τι πάϋχοντες^ έν τω δρω τον ξητονμένον τό ξητού-
μενον αντο τίαραλαμβάνοντες. καϊ αν&ις τήν ι^^ονήν άγα- δο

3 οί. Ρ1. 605» 11 ο£. Ρ1. 504<ι βϊ 506» 19 ηοΐαί βοή-
1)βΓΘ δηλοίη 27 ο£. Ρ1. ΙΥ 428°

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΙΑΝ 273

&6ν τί&εντες άναγκαξόιιενοι 6ιιολογεΐν ηδονάς εϊναί τινας
τίακάς τΐεριάγοντοα εΙς τό λέγειν είναι %ίνα χαχα των άγα-
ϋ'ϋόν' τοντο δε αδύνατον^ τι ποτέ δέ ίΰτιν^ Ο'ύκίτ' εΐτζεν
αύτός' εδεί γαρ ηάντας άναΜνηΰαί τονς Ιν τω Φίλ'ήβω
δ λόγους^ Ι| &ν ίδει,ξεν ίν τω μικτω τ6 άγα&όν έν Ιτίείνοις.
ταντα ί' ονν ζτι ΛερΙ τον ίν 'ήμΓν &γα^οϋ τήν ξητηϋίν
ποιείται!^ τΰαντί γνώρψον' καΙ ίή καΐ αντός ίδίδα^εν ίτΐα-
γαγών^ οτι δικαία ^ιεν τίαΐ τίαλά ΛολλοΙ αν ^λοίντο
9 καΐ τα δοκονντα κεκτηΰ^αι^ άγα^α δ^ ονδενΐ άρκεΐ τα ίο-

ί. ΐ52ν. κονντα κταΰ^αι, άλλα τα δι/] τα ξητοϋΰίν, Ικ γαρ τούτων
δηλον, οτι τ4 άβαθοι/ τό κτιστοί/ ίψει^ καΐ ού τό χωρκίτόν
ον ίιμων' ού γαρ 1%εΐνο ίχτώμε&α^ άλλα τό Ιν ημΐν^ ο καΐ
άτΐομαντενομένην τίαϋαν ψνχην φηΰ^ν %ράττειν άπαντα της
κτηΰεως αύτοϋ χάριν [ρ. 505®]. καΐ (ΐεχρι τούτον προηλϋ•εν

15 δ περί τον Ιν ^ιμΐν άγα^ον λόγος ^ κτητόν αυτό τιαΐ ίκτόν
καλέϋας, μετά δί τοντο τό άγαϋ•6ν^ διοριϋάμενος τόν περί
αντον λόγον &ς μείζονα οντά των προτίειμενοαν, τον Γλαύ-
κώνος κινήΰαντος όπως αν ίνδείζηται τι το τω οντι άγα-
θόν, Άρμηβεν μεν, ως καΐ αυτός φηΰίν [ρ. 506®], ούχ οτι

80 ίΰτίν εΙπεΐν τό άπλως αγαθόν, άφ* σδ καΐ τό Ιν ημΐν,
άλλα τι τό Ιοιιώς αύτω. καΐ γαρ ού τό ίν ίιμΐν δια της
εΙκόνος 6ρμη(ίας ποιηϋαι ΰαφές, άλλα τό απλώς, δεδήλωκεν
είπών' άλλ^, ω μακάριε, αυτό μεν τ£ ποτέ έϋτι τό
άγα^1)ν έάΰωμεν το ννν είναι' πλέον γάρ μοι φαίνε-

25 ται ]) κατά τήι/ παρονΰαν 6ρμην έφικέΰ^αι τον γε
δοκονντος έμοί ννν, άφ' ο-δ κάκεΐνο ΰνλλογίΰαιτ^ αν
τις, οτι καν έξ εΙκόνος τι δοκ'^ λέγειν περί τον άγαμου
καν παραγνμνοϋν τι των άπορρήτοαν, άλλ' ού παντάπαΰιν

4 οί. Ρΐιίΐβΐ). 25^8<ις[. 6 &η ένεΐναι7 8 οί. Ρ1. 605^

11 ζητείν \ χωριατών ον Ι)] χωριατόν ποιον ιή* χωρία πον
ον ηι' 22 ώρμηαεν] ω βχρ. πι\ εν βχ αι? πι' (ροββίβ ββΓν&Ικ)
ωρμηαεν 8θτί\)βτβ οτι γάρ ρΓΟ καί γάρ) 23 μαιιάριοι Ρ1.
25 παροϋσαν Ρ1.] δοΐίονσαν 26 τά νϋν Ρ1.

Ρβοοιιιγβ, θά. ΚγοΙΙ. \&

264 ΠΡΟΚΑΟΤ

ίν Ιτίείνοις 6 της ίΛίΰτημης λόγος εύρίΰκεί την εκατέρου
δίαφοράν' το μεν γαρ είδος της ίν αύτοίς ύτνάρξεως εΰτώ-
6ης αϊτίόν Ιβτιν^ τ6 δε μερίκόν ιδίωμα της μεταβολής, το
γαρ Μνεΐύ%αί καΙ άλλοτε άλλως ίχειν ύτΰάρχεί κάκείνοις ως
μεριτίοΐς. δώ καΐ 6 Τίμαιος ί'λεγεν ηαν τό γενψον είναι 5
δοξαατόν' ^ γαρ γενητόν^ τοιούτον Ιΰτιν^ εϊτε %ατ Ο'ύΰίαν
^'χοι το γενητόν εϊτε κίττ' ίνεργειαν. &6τε καν τι τι των
ουρανίων ως μεριχον είναι ώΰαύτως ίχον^ δια την ηρ^ς το
είδος βνμβαβιν τοντο τζέηονϋ'εν^ ονδϊν διαφερειν τοϋ εϊδονς
δοκονν^ ίνα καΐ ίντανϋ'α τα ηρώτα τ&ν τζρο αντών εχοι ίο
μορφην. λέγω δΐ των μερικών ττρέοτα οντά τα ίν ονρανω
των εΙδών ί'χειν τ6ν τντΰον άεΐ ωΰαντως 'όντα^ φέροντα δε
όμως γ,αϊ της των μερικών Ιδιότητος γνώριΰμα τήν κατά
τοηον μεταβολ'ψ, ού γαρ το είδος ίΰτιν ίν τόηω (τιαν
γαρ είδος άΰώμαχον)^ άλλα το μερικον βωματικον ον καΐ ΐδ
τοϋ εϊδονς ΰωμαχικώς μετέχον. μη γαρ ούδε άλλο τι ^
τοιοντον μερικ6ν ι) το ΰώμα μεριατ6ν ον^ καϊ %αν είδος
γίνηται μερικ6ν \ βωματικ6ν γενόμενον' ίν δΰω δε ί%ω ί.ΐ4»τ.
βώματός ίΰτιν άΰώματον δν μόνως^ εΙδός ίΰτιν μόνως' δώ
καΐ Ίίάντα τα χωριΰτα ΰωμάτων εΐδει διέατηκεν αλλήλων. 20

Τί^ν μεν ονν δόζαν και τήν ίτίΐβτήμην τοιαντην Ικα-
τέραν δει ^εωρεΐν. ίτκειδί^ δε αρχόμενος τον ττερί αυτών
ΰκέμματος δύο ηεΐίοίηται ίρωτήΰεις^ αξιόν τι καΐ τνερί τού-
των φάναι, την μεν ονν %ροτίραν τοιαύτην τιειζοίηται^ εΐ
ηας 6 γιγνώοκων τΐ γιγνώΰτιει ι) ονδέν' άντίφαβις γαρ τό 25
τΙς και τό ουδείς^ ως τό Λας καί τ6 ού τίας. λαβών δε
ΟΧΙ, γιγνώΰκει τΐ τΰας 6 γιγνώΰκων^ ήρώτηΰεν %άλιν δεντέραν
ίρώτηΰιν^ ει 6 τΐ γιγνώβκων 8ν γιγνώβκει ι) καΐ μίι δν, ώ^
διαφέρονΰαν ταύτην της τίρο αύτης ηοιηΰάμενος τήν ίρώ-
τηβιν. ον γαρ αν εΐ τό τι καί το 3ν ταντόν ην^ καΐ τό 30

5 οί. ρ. 263, 6 7 ^χει \) 9 Λίηον&εν ροϋτιβ αα3,ιιι

είναι ΰώ ωατε ρβηάβί; οβΓίβ 8.1ίς[υίά ίιΐΓΐ)8.1πιιη 16 ι/] ηι

(βρίΓ. ΐΓ.) 20 ε^δη Ι) 24 Ρ1. 476® 27 Ρ1. 477»

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 265

ούδεν καΐ τό μή ον^ είχεν λόγον ίρωτ&ν^ εΐ 6 χΐ γίγνώβκων
7ΐ "Άν τΙ μη "Άν γιγνώΰκεί. ταντον γαρ -ζν ταντα ίρωταν καΐ
ει 6 ύ γιγνώακων γιγνώΰτίεί τΐ ί) ούδεν. α ^ή τίάνχως
ατοΛα. τούτων δε διαφερόντων άλλο τ6 μη 8ν καΐ τό ονδέν'

5 καΐ δηλον δτί τό ονδεν τνάντως καΐ μη δν, ού μέντοί Ιμ-
ΛΟίλίν' εϊη γαρ αν τίάλιν το ούδΐν καΐ μή 8ι/ ταντον, εΐ
άντιΰτρέφοίεν άλλήλοίς. είλήφ^ω τοίννν τοϋτο^ ΰτηερ άτνο-
φά($%ει τό ονδέν^ λέγω δίι τό εν' τοϋτο ονν ούδεν μίν εΐ-
ηεΐν αδύνατον^ ίηειδίι τό ούδεν άηοφάΰκεί καΐ αυτό τό ?ν.

10 Ιτηείδίι δε αντίκειται τό ^ν καϊ τό ού^ίΙ; καΐ τό δν ττρό^ τό

/ι*ή ον, ΙλΙ ττλίοι; ^έ τό μη 8ν τον ον^ενό^, άνάτταλ^ν δη-

Λου τό ^ν ΙλΙ τΐλέον τον οντος. δέδεικται γαρ τοϋτο ίν

τοις τίροτέροις αναλντιαοΐς» εϊ τι αρα 'όν Ιΰτιν^ μετέχει

ί. ΐ48ν. Ι Μς, ού μεντοι ει τι ίν^ μετέχει 'όντος' ηϋρηται γονν

15 τοϋτο εν^ ο μη ϊβτιν ον. &λλα τοϋτο μ}ν ημείς ίτίΐέΰαμεν '
6 δε Γλαυκών είτιεν [ρ. 477*] ηάντα τον γιγνώΰκοντα 8ν
γιγνώΰκειν^ ονκ &ν ικανός ΰννοραν ΰτι Ιΰτίν τι *^ν μη 8ν
μεν^ εΰχατον δε μά&ημα των τα οντά γιγνωύκόντων^ οΐον
είναι το άγα&όν φηβιν 6 Σωκράτης, ΰϋ'εν %αί ίν τοις εηο-

20 μενοις λόγοις εΐηόντος τον Σωκράτονς τάγαϋ'όν τίρο ούΰίας
ύφεΰτάναι καΐ α'ύτό τίαράγειν το 'όν^ "Ατΰολλον^ ίφη 6
Γλαυκών^ δαιμόνιας ύηερβολης [VI 509*^], εις το ύηερ-
ονβιον Ινατενίβαι μίι δννη^είς' %αΙ χατεγνω τοϋ θαύματος
6 Σωκράτης μάλα γελοίως τοϋτο είτΐών άπορρΐψαι τον

25 Γλανκωνα^ καΐ ηολλά φηΰιν των δοκονντων αύτω τίερί
έχείνον ΰιωπηΰεΰ^αι. λαβών ί' ονν, ΰτι ττα^ ^ γιγνώΰκων
δ ν γιγνώβτίει (τό γαρ μ'^ δ ν &ς τό μηδάμώς ον ονκ εϊναι
γιγνώβκειν) Ικ της αΛοκρίβεως τοϋ ΓλαύίΚύνος μη δννη-
^έντος τό μη δν διελειν όΰαχως λέγεται^ μόνον δε μη δ ν

30 οίηϋ•έντος είναι τό μηδαμώς ο ν, δείκννβι τω μεν οντι τήν

9 ?ν ιη^Ί ο'ί}δϊν ιη^ 15 το^το'] αη τοιούτον^ 23 άτενί-
ααι, ΟΟΓΓ. ιη^

266 ΠΡΟΚΑΟΤ

γνώόίν^ τω δε μη οντι όυνεξενγμέντιν την αγνοιαν. τούτων
δε ηάνττιι διεύτώτων δεί^ας χαΐ το μέόον του οντος %αί μη
ζντος ύφε&ΐος γνωότον αμα φηόΐν αυτ6 χαί αγν&βτον^ ιμΛ
δνναμιν Ιΐί αντω γνωοτιχην είναι την δοξαότικήν, ετέραν
ουόαν της Ιηιύτημονιχης. ΙτνεΜι δε άναγτιαίον η^ν αύτϊτν 5
εΐηεϊν^ τω διορίζει τάς εχατερας δυνάμεις χαι Λ&ς αζται
δυνάμεις εΐΰίν^ τούτο μεν ως 6μοΙογουμενον προείΧηφεν^
ί%εΐνο δε καη/ονίξει μόνον, οτι μεν ουν την δόξαν χαΐ την
Ιΐΐΐ\ότημην χρη τι^εναι ως δυνάμεις, μά^οιμεν αν διε- ί-Ο^τ-
λόντες τα τίάντα εΙς ουύίας εις δυνάμεις εΙς ιανήΰεις, %αί ίο
τας μεν ουΰίας εΙς ασωμάτους ^ όωματιχάς, τάς δε δυνά-
μεις εΙς τιοιητιχας ^ 7ίαΘ^η[ΐιχάς , τάς δε χ»νΐ2<Τ£&^ εις χρο~
νικάς ^ αΙωνίας. τούτων γάρ διτιρημένοαν οίτε ουβίας
δυνατόν φάναι τάς γνώόεις χαΐ δόξας (βν αλλω γάρ εΐόιν)
ούτε ίνεργείας (άπ αυτών γάρ αι Ινεργειαι, λέγω δί} τό 15
γνωναι χαΐ δοξάΰαι), δυνάμεις αρα εΐόίν, εΐ δε 6ρ&ως αυ-
τός εΐηεν δυνάμεις είναι γένος τι των 'όντων [ρ. 477°],
ού ηαν το 3ν δύναμις' χαΐ εχοις αν διά τούτου τ6ν ίν τω
Σοφιβτ^ [ρ. 247*^] γεγραμμενον ορον του ίντος Ιλέγχειν,ΐ9
Άς ξρηΰιν το 3 ν τ^ν δύναμιν 6ρίξειν, ως ουκ ίντα ΙΖΙατω-425
νιχόν, &οηερ καΐ Ιχεΐ διέΰυρεν αυτόν προϊων 6 Ελεάτης
ξένος, δει δε %αί τω εΐδει ττροΰέχειν της ερμηνείας , δπως
εΐηεν άδιορίατως δυνάμεις είναι γένος τι των όντων άλλ
οίχΐ τάς δυνάμεις ούδΐ ίή Λάβας δυνάμεις" ωβτ εϊ τινές
εΐΰιν ύτηερούβιοι δυνάμεις, ουδίν τηρός ταύτας 6 ηαροαν λό- 15
γος, ουδέ εΐ τήν ϋΐην δυνάμεις ίχειν λί^ο^ Λρ6ς τό 8ν
α-ύτήν καΙ τήν γένεβιν άντιτι&είς' τρίχώς γάρ ι^ δύναμις,
ηροουΰιος ούβιώδης άνουβιος. οτι δΐ χρή δίορίξειν τάς δυνά-
μεις οΰτως, ώς αυτός διώριΰεν, Ιφ' ω τέταχται εχάΰτη χαΐ ο
άυίεργάξεται λαμβάνοντας δηλον. άηο γάρ των ενεργημάτων 30
διαφόρων φαινομένων χαΐ άηο των ύτΐοχειμένων, τνερί α τα

6 Μραα 26 δυνάμει 28 Ρ1. 477<ι

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 267

ίνεργήμίχχα ^ δίεΰταλμένων κάκείνας δίαιρον(ΐεϋ'(χ καΙ ίτέρας
λεγομ^ν. δηλοί δΐ τό μ^ν Ιφ' ω τέτακταί ττρό^ ο ώς

£.149 ν. ύτίοκείμ,ενον τέτακταί^ τό ίί ο ά\ηεργάξεταί τήν Ινέρ-
γειχχν τήν εΙς Ικεΐνο τό ύτίοχείιιενον, οϊον ή ίτΐίΰτήμήίΐ
5 δνναμίς ίΰτίν ίτά τω 'όνχι τεταγμένη ^ %αΙ ι^ δό^οί ίτΛ χω
τνη μεν δντί, τν^ δε μίι ϋντί' άΛεργάζεταί δΐ ί) μεν γνω-
ύχΜονς ημάς χον ϋνχος^ ί) ^έ δοξαΰτικούς χον λ^ μεν
ονχος^ %^ δε μή ονχος' ο\) γαρ δηλοί χ6 Ι φ ω χεχα%χαι
το αύχΎΐ ύτίοτίείμενσν^ άλλα χ6 χ^ ενεργεία ανχης ύτνοβεβλη-

10 μενον. δηλον δε αΰ χαΐ οχί εΐ χετακται η δνναμις^ ούκ
αν εϊνι Ίίρωτον^ άλλα τυρό αύττις το τάχτον αίηην Ιοτιν*
καΐ εΐ άπεργάξεταί τ*, ούκ αν εϊη εΰχατον^ άλλα μετ «'έτήν
ο άηεργάξεται' των μίύων αρα ή δνναμις. ει δε τοντο,
δηλον οτι ηαβα δνναμις ενός αιτία καΐ *^ν άτΰοτελεϊ κατά

15 τοντον τ6ν λόγον' ει γαρ τίλείω ίνός^ ονκέτι δυνατόν Ικ
των ίνεργουμένων διαφερόντων ι) των ανχων ίνχων εχέρας
τάς δυνάμεις λέγειν ^ τάς. αύτάς τάς τούτων αΙτίας, &6τε
μία δύναμις Μς ίΰτιν Ιργου ο απεργάζεται* καν -ή αύτη
τηλείω δοκ'^ ηοιεΐν^ ι) εκείνα εΰτιν οτντι &, ι) ι^ δύναμις

20 ί'ΰτιν οΛ-ρ μία ονβα ού μία Ιΰτίν. εΐ δϊ 7Τα(;α δύναμις
άχρώματός Ιβτι χαΐ άΰχημάτιΰτος (δυνάμεως γάρ φηύιν
[ρ. 477*^] μψε αχημα μψε χρώμα 6ραν)^ δηλον οτι τιαΰα
δύναμις άβώματός ίΰτιν κατ αυτόν ' %αν γάρ ΰωμα πετνε-
ραΰμενον οχήματος μετέχει ηάντως, καΐ διά τοντο άληϋΊς

25 καΐ δ'ττερ δ Πλωτίνος φηύιν [ΙΥ 7, 8], το καΐ έν μεγά-

λοις ΰώμαβιν είναι δυνάμεις ου μεγάλας καΐ έν ΰμικροΐς

ού ΰμικράς^ το&ν ίγκων ού %ρούτι^έντων ταΐς δυνάμεΰιν

ίΐ έλαττούντων αύτάς. τοϋτό τε ουν λάβωμεν τνερί δυνά-

£.150 Γ. ^ω^ καϊ οτνερ έν Νόμο ι ς φηΰίν^ ΰτι αΐ μεν γνω\(5τι-

30 καί δυνάμεις έτά των αίΰ&ητΰάν αϊ τα έλάΰβονα γιγνώ-

17 τάα αηίθ τούτων ίη3. ιη' αιιί ιη^ 19 ροβί οηηι μη

88. πι• (άθΐ3βΐ3&1; μή ^ν δντα ?ν έατιν) 24 £ΐη (^ον^ αχήματος^

268 ΠΡΟΚΑΟΤ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ

ΰκονβαί καΐ τα μείζονα γιγνώοϋονβιν^ ώς ίτά των νοητών
αί τα μείζονα %αί τα ίλάϋΰονα, αί δε χίνητίκαΐ αι τα
μείξω %ινονύαι %αί τα ίλάΰΰονα κίνονΰίν^ ουκ άνάπαλιν^
ωΰτίερ αι τίαϋ'ψίτιαΐ αί {ίτώ των ίλαύΰόνων κίνονμεναι χαΐ
& ύττό των μειζόνων γ,ινοϋνται^ άλλ' ονκ εμηαλιν, τούτων
δε φανερ&ν όντων δτιλον^ οτω δό^αν τίαΐ γνώΰιν χρη δια-
κρίνειν' Ιφ* Ιτεροις γαρ τετάχαται^ εϊπερ το γνωύτον %αϊ
το δο^αβτον %τερα έλληλων.

ΠΕΡΙ ΤΟΤ ΕΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ
ΛΟΓΟΤ ΤΟΤ ΔΕΙΚΝΤΝΤΟΣ ΤΙ ΠΟΤΕ

ΕΣΤΙΝ ΤΑΓΑΘΟΝ.

Τονς γνηΰίως φιλομ^ϋ'είς καΐ φίλοβόφονς ον τΐλαΰτως
δ δ Σωκράρης άρχοντας της άρίβτης πολιχείας κα^ίΰτας %αΙ
άξίών θεωρούς ΒΪναι των όλων, οίς καΐ τα δίΟίΤίονμενα ύη
αντών άφομοιοί^ καΐ τ6 ηάντων εΰχατον αύτονς μάϋ'ημα
γιγνώΰκΒίν μάλίΰτα πάντων τι,^εμενος, Ζτι ποτέ ίβτιν τοντο,
των κοίνωνονντων αντω τον λόγου ξητηΰάντων^ τι ποτέ λέγει

10 τοντο καΐ αίνίΰΰεται των μαϋ'ημάτων απάντων το ί'ΰχατον^
πολλάχίς μεν αύτονς ηδη %αϊ πρότερον άκηκοέναί φηΰίν^
ως βίρα τοντό 1(5τιν το &,γα^6ν^ ον πάντα Ιφίεται. %αΙ
γαρ ονδε οποί τις τρέψει την εαντον διάνοιαν Ρχε^Ι τού-
τον τον αξιώματος άμελήΰας^ εβτιν φάναι, τι δε αρα ίΰτίν

15 τάγα^όν^ επαγγέλλεται δηλώΰειν^ καΙ έπαγγειλάμενος τότε

μεν ως περί τον έν ημίν ά^^αθου ποιεΐΰΘ^αι φαίνεται τον

λόγον^ οπόταν ζητ^^ πότερον αύτο δει λέγειν ηδονην η

φρόνηβιν η μηδέτερον τούτων (ο δη καΙ 6 Ιν τω Φιλήβω

1150 ν. [ρ. 20®8ς[ς[.] Σωκράτης έξητηΰέν τε καΙ διήρϋ'ρωΰεν^ \ άπο-

20 δείξας ως οϋτε -ήίονή τ6 άγαϋ'ον ημών ίβτιν ούτε νονς^ ί)
μεν ανονς ονίία και ληφϋ'εΐβα παντελώς^ ο δε άνήδονος
και οίτος παντελώς^ τότε δε ως περί τον είδους των άγα-
μων πάντων^ ΰπερ εϊωϋ'εν έπονομάξειν αντοαγαϋ'ον και
βνβτοιχον λέγειν τω αντοδικαίω και τω αύτοκαλώ (κα^άπερ

6 οί. Ρ1. VI 500° IX 692^ . 7 άφομοιονν \ ο£. Ρ1. VI 604.^
13 πιαίπι άβΙβΓβ ^χει (^τιαπι βογΛθγθ τρ^-ψα^ 16 ο£. Ρ1.

505^ 22 οί. Ρ1. 506 *?

270 ΠΡΟΚΛΟΤ

καΐ ίν τω Φαίδων ι [ρ. 65^] τα τρία ϋυνάκχων ηρώτ'ηαεν,
ΒΪ φηΰίν 6 Σψμίας είναι τι δικαίου είδος τίαΐ καλοϋ %αΙ
άγα^ον' χαΐ ίν Παρμενίδι^ι [ρ. 130^] τόν αύτον χρότνον,
εΐ οϊεται τούτων εκαβτον 6 Σαηίράτης είδος είναι χαθ' αύτ6
των τνολλών έτερον ^ ηρώτηται ηαρα τον χα^ηγεμόνος %αΙ 5
ωμολογΎΐΰεν) ^ τότε δε &ς περί αΙΧου τινός ^ οΰτε Ιν 4ιμΛν
'όντος οίηε είδητικί^ν έχοντος ονοίαν ονδ^ όλως ούόίαν^
άλλ' ίηέκεινα^ τίαϋ'άτιερ φηΰίν, τον είναι χαΐ ούϋίας ύτίάρ-
χοντος' τούτο γαρ οίτε τω ίν ημΐν ίότιν ταντόν^ Ιν τω
νοητω τοτιω βαΰιλενειν λεγό(ΐενον^ ον τον ίν 'ίιμίν άγαμου ίο
μόνον^ άλλα %αΙ ημών ύτώ τό νοιγνόν τεταγμένων^ οΰτε τω
εϊδει των άγα&ων^ ο ίΰτι τω διχαίω χαΐ τψ καλώ (5νότοιχον,
διττών γαρ ζντων των εΙδών, καΐ μόνως των μ£ν τας
υπάρξεις των εΙδο%οιονμενων άφοριξόντων^ τ&ν δΐ τας
τελειωθείς ^ τ6 μίν της ο\}0£ας γένος ιμΛ ταύτοΰ %αί έτερον 15
γχΛ ξωον δΐ καΐ ϊ%%ον καΐ άνΟ'ρώηον καΐ ηαν οτι τοιοϋτον
είδος ύηάρξεών έΰτιν άφοριΰτιτια καΐ ύτιο^ειμένων^ τό ^έ τοϋ
άγαΟΌν καΐ τον %αλον και τον δίκαιον καΐ ει τι άρετης
είδος^ ομοίως δε καΐ το της υγείας καΐ Ιΰχνος καΐ παν Ζτι
τοιοντον^ τελειοοτικα τών ύποΰτάβεών έΰτιν, καΐ των μίν ιζ 90
ονΰία πάντων ίιγεΐται^ των δε τό αγαθόν* παν γαρ τό 8ν
ονΰίας ανάγκη \ μετέχειν^ ώς αντός φηΰιν^ καΐ παν τό ΐΐδΐΛ
ΰωΰτικόν τίνος καΐ τέλειον ποιονν ^ φνλάόΰον άγαΘ'6νί3ίΒ
υπάρχει^ &ς καΐ τοντο δοκει τω Σούκράτει [Χ 608®]. δύο
δε τούτων ηγον μένων ^ της μεν των ύπαρκτικοόν είδ&ν^ τον 25
^ί τών τελειωτικών^ ανάγκη ^άτερον ύπο ^άτερον είναι^
λέγω δ)ι τό άγαϋ'ίίν τό τών τελειοτήτίον τήν ΰνΰτοιχίαν εΐ-
ληχός ύπ6 τήν ούΰίαν τήν τών ύπαρκτικών αΐτίαν^ εΐτίΒρ
ον έβτιν το άγαϋ•})ν καΐ τι ον» ι) γαρ τ^ ονΰία ταύ-
τόν έΰτιν ι) έτερον παρά τήν ούΰίαν^ ^ν γένος έδείκνυ βο
τον οντος 6 ^Ελεάτης ξένος, καΐ ει μίν τ^ ούΰία ταύτάν^

6 ο£. ιη&χίιηβ Ρ1. 509^ 9 τω ρήυΒ Ι)] τ&ν \ οί. Ρ1. 608®
13 βαηυιηηβ μ6νως? 31 οί/ΡΙ. 8ορ1ι. 248»8ς[ς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 271

ατοτίον' ού γαρ χαντον το είναι χαΐ τό εν είναι* εΐ 8ϊ
έτερον τι της ονβίας, ανάγκη μετέχειν αντο της ονβίας'
Ιαείνη γαρ τίάντων γένος των εΙδων. εΐ δε τα γένη τίρεββν-
τερα των είδ&ν^ ονκ αν εϊη τοϋτο το άγα^ον βαβιλενον
5 τ&ν νοητών ^ άλλα ίκεΐνο^ ύφ^ ο καΙ τοϋτο τέταίΐται %αΙ
είδος βτταν, τό δν, οηερ Ιΰτίν^ καΙ των άλλων γενών τον
οντος ηγεμονονν. όταν αρα τ6 αγαθόν βαβιλενειν λέγγ των
νοητών ίκ της ηερί τ6ν τ^λιον αναλογίας 6ρμώ(ΐενος^ οντε
το ίν -ήμΓν Ιο^κει/ άγα&όν λέγειν^ ο γέ ίΰτιν Ιν ίιμΐν^ άλλ'

10 ούκ ίν Ιτίείνοις^ οϋτε το τω καλώ καΙ τω διτίαίω ΰνΰτοιχον^
δ' γέ έΰτιν άλλον μετειληχος καΐ τΐ δν, άλλ' ούχ άττλώ^ ον,
καίτοι γε^ Άΰτνερ εφαμεν^ ^^ξατο μίν ως το έν ίιμιν αγα-
θόν ζητών {καΙ γαρ τοντο ηγ τ6 Λράγματα τίαρέχον τοις
ξητονύιν^ εϊτε ^ιδονην αντο λεκτέον έβτίν εϊτε νονν ι) φ^ό-

15 νηΰιν)^ Λροϊων δε ίκεΐνο τ6 ως εϊδος άγα^ον %ωρ\ς 8ν ως

το δίκαιον μνήμης Ίι^ίωβεν^ καΐ μέχρι γέ τίνος ως ηέρα

£.151 ν. τών εΙω^6\των ούδεν άτίομαντενόμενος έχρητο τω λόγω'

τέλος δ^ είτηών αντί) της ονβίας είναι τοις γιγνωΰκομένοις

αίτιον ^ έ%έκεινα 8 1/ ολβίας «'ύτό καΐ τον είναι τναντελώς^

20 ύπερΟ'έων έγένετο δήλος καΐ το &ς είδος άγαϋ•6ν. δοκει
τοίννν μοι τρόηον τίνα τοις έΛαναβαΰμοΐς χρήβαΰ^αι τών
τίερί τον άγα&ον λόγων δαιμόνιον^ τριττά λαβών άγα^ά^
ων ονδ^ αν γένοιτο τνλείω^ το μεν άμέ^εκτον καΐ ύηερον-
ΰιον^ το δΐ ούΰιώδες άμέϋ'εκτον^ το δε μεϋ•εκτ6ν (τοιοντο

25 γαρ το έν -ήμΓν, ονύιώδες δε το είδητικόν^ ύτνερονΰιον δε
τό ούαίας έηέκεινα ^ηϋ•έν)' εΐ δϊ βονλει^ τ6 μεν &ς ϊξιν
λαβών έν ύτίοκειμένω ονΰαν^ το δε ως ονβίαν καΐ ως μέ-
ρος ούΰίας^ οϊον είδος ^ το ζδε^ μήϋ•^ ως εξιν μήϋ•^ ώς
μέρος, καίτοι γε δόξειεν αν εκάτερον έτΐάγειν τω τΐρωτίβτω

3 έκείνην 5 εκείνο ύφ' δ ιη'*] εκείνον έφ' δ πι* (υ βχρ.
ιη* ην.) 8 ο£. Ρ1. 608» 11 άλλον Ι)] άλλ' ο^ 12 ο1

ρ. 425, 36 16 ώ^ ηέρα] ωαηερ %ν 20 ^ηερ^έων έγ. δήλος]
'ϊ>7νερ9•εον έγ. δηλοΐ 26 ωα (βίο) απίβ ?ξιν 88. πι*

272 ΠΡΟΚΛΟΤ

των άγαμων ^ την μεν^ όταν λέγτι την τάγα^ον %ιν [ρ. 509*],
τό ίε, όταν ίν τι %οιύι καΐ αυτό των νοητών^ ίδεαν τον
άγα^ον λέγ€ον καΐ ϊτι νοητον λέγων %αΙ γνωβτον καΐ εκείνο,
καϋ'άτνερ %αΙ τον ηλίον εν τι των δρατων και τοϋδε τον
κόΰμον μέρος, άλλα ταντα μίν οηως λ^^ετα^ μικρόν ϋΰτε- 5
ρον εΰται καταφανές, ηνίκα αν ίξεργαξώμεϋ'α τήν ηερι το
άγα^ον εκείνο και τον ηλιον &ναλογ(αν.

ΝννΙ δε άναλάβωμεν τας §ήΰεις ηρωτον, έν αις το τε
ίν ημΐν άγα^ον ηρξατο ΰκο7ίεΐΰϋ•αι και έτά τοντω το Ιν
τοις εϊδεβιν, ϊηειτα ηροΰέ^ηκεν Ικ τρίτων, ούα 1% άλλο τι ίο
%ρο τοντον μετέΰτηΰεν τήν ϋ'εωρίαν, είτζων γαρ Ζτι 'ή τον
άγαϋον ιδέα μάϋ•ημα το μέγιΰτόν ίΰτιν, η και τα δίκαια
και τ&λλα Λροβχρηΰάμενα χρήΰιμα και ωφέλιμα]
άτίοτελειται, καΐ οτι αυτήν ονχ ίκανώς ΐβμεν, καΐ ί.ΐδ2Γ.
τούτων ^η^έντων κοινών και τω Ιν ίιμιν άγαϋ'ώ καΐ τω 15
έν τοις ε'ίδεύιν και τω ύτΐονοονμένω %ρο ηάντων είναι των
νοητών (^ίδέα γαρ τον άγα&οϋ και το μετεχόμενόν Ιΰτιν
είδος καΐ το νοητον, ο έΰτι χωριΰτόν, καί το ηρο των νοη-
τών, εϊ%ερ το της Ιδέας όνομα δηλοΐ |[ΐ]ίϊ]1 τό τιρο πάντων
ίδρνμένον έφετόν) — τοντων ί' οίν ρηϋ•έντων έπηγαγεν, 20
οτι το άγαϋ'ον οι μίν φρόνηΰιν οί κομψότεροι λέγονΰιν, οι
^έ ηδονήν, οϊς και 6 άκροατ^ις &ς γνωρίμοις βννεχώρηβεν
και Ύΐ^ίωΰεν γν&ναι την του Σωκράτους τζερι τοντων κρί-
ΰιν' 6 δε οτι μίν ούκ ί'ΰτιν το άγαϋ-όν φρόνηΰις ονδ^ αδ
'ίΐδονή, βνντεμών ί'δειζεν. ερωτώμενοι γάρ^ φηΰίν, οί ταντα Ι5
διορίζοντες, εΐ Λάσα φρόνηβις τό άγαΟ'όν, οίον καΐ ή των
ξνλ/νων βκεναβτών και ι^ των αλλα>ν, ουκ &ίιοϋ<5ιν, άλλα
ηρούτι^έαΰιν τήν τον αγα^οϋ φρόνηΰιν άγαϋ^όν είναι, γε-
λοΐόν τι τιάαχοντες, Ιν τω ΰρω τον ξητονμένον τό ξητον-
μενον αντο τίαραλαμβάνοντες. καί ανϋ•ις την ή^ονήν άγα- βο

3 ο£. Ρ1. 505» 11 οί Ρ1. 504«ι βί 505» 19 ηοΐαί βοή-
1)βΓβ δηλοίη 27 ο£. Ρ1. IV 428^

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΠΈΙΑΝ 273

ϋ'ον τι^ίνχΒζ άναγκαξόμενοί όμολογείν ηδονας είναί τινας
κακας ηε^ιάγονχαι εΙς το λέγειν εΙναΙ %ίνα καχα των άγα-
ϋ•ών' τοϋτο δε αδύνατον^ τΐ ηοτε δέ έΰτιν^ Ο'έκετ' εϊηεν
αντός' ιδεί γαρ ηάντας άνακίνηΰαί τονς Ιν τω Φίλήβω

δ λόγονς^ ίξ ων Ιδειξεν Ιν τω μι%τω τ6 άγαΟ•6ν ίν ίκείνοις.
ταντα ί' ονν οτί %ερΙ τον Ιν τιμιν άγα&οϋ την ξήτηΰιν
Λοιειτοίί^ τηαντί γνώρψον' τίαΐ <^ή καϊ α^τίος ίδίδα^εν Ιηα-
γαγών^ οτι δίκαια μεν καΐ καλά ηολλοί αν ελοίντο

9 καΐ τα δοκοϋντα %ε7ίτηΰΟ•αί^ άγα^α δΐ ονδενΐ άρκεΐ τα δο-
ί.ΐ52ν. κονντα %ταΰϋ•αί, άλλα τα ίν\τα ξητονβίν. ίκ γαρ τούτων
δηλον^ δ'τί τ6 αγαθόν το κτι^τόν ζητεΓ^ καΐ ού τ6 χωρίΰτόν
ον ίιμών' ον γαρ Ικ^Γι/ο ίκτώμε&α^ άλλα τ6 ίν ημιν^ ο καΐ
άτηομαντενομένην Λαβαν 'ψυχην φηΰιν τίράττειν αηαντα της
κτηύεως αύτον χάρίν [ρ. 505®]. καΐ μέχρι τούτου Λροηλ^εν

15 6 ηερί τον ίν ίιμΐν άγαϋ^οϋ λόγος ^ κτητόν αύτ6 καΐ ίκτον
χαλέΰας. μετά δε τοντο το άγαΟ'ον^ δίορίβάμενος τόν τζερί
αντον λόγον ως μείζονα 'όντα των τζροτίείμένων^ τον Γλαύ-
%ωνος κινηβαντος οηως αν Ινδεί^ηται τι τό τω 'όντι άγα-
%'6ν^ ωρμηβεν μέν^ &ς καΐ αυτός φηβίν [ρ. 506®], ονχ ΰτί

20 έατίν εΐηεΐν τό άτνλως αγαθόν ^ άφ* οδ καΐ το έν ημΐν^
άλλα τι τό έοι^ς αύτω. καΐ γάρ ού τό ίν ήμΓν δίά της
εικόνος όρμηΰας ηοίηύαι ΰαφές^ άλλα τ6 άτΐλως^ δεδήλαηίεν
είτνών' άλλ\ & μακάριε, αύτο μεν τι ποτέ έβτι τ6
αγαθόν ίάΰωμεν το ννν είναι' %λέον γάρ μοι φαίνε-

25 ται ι) κατά τήν %αρον(5αν 6ρμην έφικέβ^αί τον γε
δοκονντος ίμοί ννν, άφ^ οί κάκίΓνο ύνλλογίβαιτ αν
τις, οτι %αν Ιξ εΙκόνος τι ίοκ^ λέγειν %ερι τον άγα%Όϋ
%αν ηαραγνμνονν τι των απορρήτων, άλλ' ού %αντά%αύιν

4 οί. ΡΙιΠβΙ). 26^8(1^. 6 αη ένεΐναι? 8 ο£. Ρ1. 605<ι

11 ξητεΐν \ χωριατόν ον \)] χωριατόν ηοιον Ίή} χωρία ηον
ον ιη* 22 ώρμηαεν] ω βχρ. ιη\ εν βχ αι? πι* (ρΟΒΒίβ ββΓναίο
ωρμηαεν Βθτί\)βτβ οτι γάρ ρϊΟ καί 7^^) ^^ μακάριοι Ρ1.
25 ηαροϋσαν Ρ1.] δοκοϋααν 26 τά νϋν Ρ1.

Ρ£ΟΟΙιΤ78, βά. ΕγοΙΙ. 1.%

274 ΠΡΟΚΑΟΤ

ολην ίχφαίνεί την τίερί αύτον άλή^ειαν, καΐ ϊόως τοντό
γ ε δ ία τους θροιβνμάχονς καΐ τον ς Κλείτΰφώντας ^ οηδκ
άξιων Ιν ΰοφίΰταΐς τα μυβτίχώτατα ίκφαίνείν, δώ καΐ ίζης
εΐηων 'ίτνερονΰίον είναι το αγαθόν ^ τον Γλανίΐωνος δαιμο- 4
νίαν είναι φάντος την ύπερβολί^ν ίΛέτηληξε^ γελοίως α'ότόν427
είτνεΐν άτιοφηνάμενος. εί9•' &ς κενεμβατοϋντος 7ίρ6ς την
ϋ•έαν τοϋ πάντων Ιηετιεινα πάλιν πολλά φηΰιν παραλείψειν
ίκων είναι των εαντω δοκονντων τίαΐ μάνην τήν περϊ τ6ν|
ηλιον άναλογίαν γυμνώΰειν' εΐ ί' ηΰαν οι &%ροατάί τοις ί". ΐ59ι.
τοιοΐύδε λογοις προσφέρεις ^ πολλών αν καϊ ίντως ϋ'εολογι- ίο
τίών ημάς Ιπλήρωΰεν περί α'ύτον λόγων, άλλ' οίν, (Ιπερ
ίλέγομεν^ άπ6 τον ίν ημΐν άγαμου ^ περί οδ καΐ Ιξήτουν
οΐ φρόνηβιν αύτ^ λέγοντες ^ 'ίιδονήν^ εΙς αυτό τ6 άγαϋ'όν
μεϋΊΰτάς τήν ξήτηΰιν (ονδε γαρ το τΐ αγαθόν ανεν τοϋ
άπλως άγαϋΌϋ γνώναι δυνατόν) κοτΐ της εΙκόνος αρχόμενος ΐδ
της κατά τ6ν τ^λιον πρώτον μίν παρατιελενεται τοις άχροα-
ταΐς παραφνλάττειν ^ μή κίβδηλον αποδώ τον λόγον τον
τ&κου [ρ. 507*], τ6ν μεν ηλιον τότίον άποτίαλών^ τήν ίΙ
κιβδηλίαν από των ίν νομίΰμαΰι τόκων μεταγαγών^ Ινδεικνύ-
μένος δε τοις ούδε τούτων παρέργως άκούουύι των ίν παι- 20
διας μοίρα λεγομένων^ &ς αρα ίπιΰφαλής Ιΰτι τρόπος δν-
δαΰκαλίας 6 δια της αναλογίας, δέος γαρ μή χαΐ;' άλλο τι
τα πράγματα μετα^έοντες καΐ ού καθ' οΰον η αναλογία
Ίίαρείληπται^ ΰοφιβώμεϋ-α την άπόδειξιν. οίον %αί έν τον-
τοις^ εΐ λέγοντος αντοϋ τω άγαϋ•ω τον τί^λιον άναλογεΐν^ η ι*
φωτός έΰτιν αίτιος^ &ς εκείνο της αληθείας ^ λαμβάνοι τις
τόν ηΐιλιον ονκέτι μόνον αίτιον φωτός ^ άλλα -ρ χινούμενόν
Ιύτιν^ %αί ξητοΐ καΐ ΙπΙ τοϋ αγα^οϋ τό ΰμοιον• ού γαρ
ετι φυλάττει τ6ν τοϋ ηλίου λόγον δ τοϋτο δρών' ού γαρ

6 άττοφηνάμενοα 7 Λαραλτγψειν 9 γϋμνάΰειν, οοττ.ΥίβΐίάΙ*

14 μεέΊστάντασ 17 άποδω \ οί. Ρ1. δ07<^ τούτον δ^ ίή ονΐ^

τόν τότιον τε καΐ ^%γονον αύτον τον άγα^ον ν,ομίαααΟΈ 18 ΐτό

ίέ τίίβδηλον ιη^ 19 τύπων \) 20 παιδείασ 29 φυλλάττει

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 275

ι; αίηατον δ τ^λιος^ ΒΏ,ητίται κατά τήν άνοίλογίαν^ άλλ' τ^
αϊτιον μόνον* ίτκΐ κοτΐ αδύνατον ην τω άγαϋ•ω χι λαβείν
κατά τίάντα βμοιον' ηαν γαρ τό μετ ίχείνο Λροΰλαβόν τι
%ΒΪρον Ιτιείνου γέγονεν^ τό (άν νόηΰιν^ &ς νονς^ τό ^έ
δκίνηαιν^ &ς ψνχή^ τ6 όΐ γένεΰιν^ &ς ΰώμα. χ&ν Ιν νοΐς

1168 ν. οίν λαμβάντβς τ6ν 7ίρώ\τον νονν^ &ς χω άγα^ώ άνάλογον^
ΙδΙ μόνον εκείνο καθ* ο χω άγα^ω ίοικεν^ μη καθ' ο
ίκείνου κεχώριαται^ καν ίν 'ψυχαΐς καν ίν αώμαβι. δει γαρ
είναι τό άναλογονν τω άγαϋ'ώ, μετά της δμοιότητος μεντοι

10 καΐ τήν άνομοιότιγνα Ιχον' αί δε άναλογίαι καΐ οΐ λόγοι
οίχΐ κατά τό άνόμοιον λαμβάνονται ηάντων^ άλλ' α'ύτό
τουναντίον κατά τό ομοιον, ταντην ί' οίν τήν εύλάβειαν
άξιώΰας εύλαβηϋ•ηναι τονς κοινωνούς τών τνερί τον άγαϋ^οϋ
λόγων^ καΐ ί^δη μέντοι τών λόγων αρχόμενος καΐ διορίβαΰϋ'αι

15 ίϋ'έλοαν^ ως άλλα μ}ν τά νοψά Ιΰτιν εϊδη^ άλλα δ^ τα
αΐΰ^η^ά^ Ιββ διαμνημονενει τον τε αύτοκαλοϋ καΐ τον αίτο-
α^αθον, τα-Οτα μ}ν ώς εϊδη των ττολλ&ν καλό&ν δεμένος
καΐ άγαϋ•&ν^ διορίζων δε ούτωαί' καΐ τά μίν όραΰϋ'αί
φαμεν^ νοεΐΰϋ'αι δΐ οϋ, τάς δΐ Ιδέας νοεΐβ^αι μέν,

20 6ρα<5^αι δε οϋ [ρ. 507^]. καΐ μέχρι τούτων δηλός Ιβτιν
εΙς τάς Ιδέας ίιμας άναηέμτζων καΐ τά καθόλου τα Λρ6 τών
Λολλοδν, ίν οϊς εΐώϋ'ει τήν ηραγματείαν ίχειν 6 Σοϊκράτης^
αύτο τό καλόν και αυτό τό αγαθόν οριζόμενος καΐ τών
κολλών άγαϋ•ών ^ καλών άναχωρών. καΐ ει μηδέν άλλο

25 ηροΰέ^κεν^ ούκ &ν Ιγωγε αννεβούλενΰα τοις Πλάτωνος
φίλοις άλλο τι νοειν τό αγαθόν ι) τούτο ^ή τό τών εΙδών
αΥτιον καΐ τιρώτιΰτον Ιν τοις τελείξοτικοΐς τών 'οντων εΐδεΰιν^
ύφ* ο καΐ τό καλόν καΐ %αν είδος αρετής^ &ς ηον και
μικρω Λρότερον εϊτηομεν. έτίειδί^ δε της αναλογίας άψά-

30 μένος της ηερί τόν ηλιον καΐ τήν ίψιν καΐ τό φώς θαν-

• •

7 Ιδ^] βΙ δ^ 9 αη (Ζμοιον\ΒΐναιΊ {ίοιν(.ίναιΨ&η^) 11 τό
Ι)] τόν Ι τιάνχως \> 16 α άθΐ. ο 18 οίηωβί πι*] ο^ωα τη} \ μϊν
δή Ρ1. 19 τάδ δ' α-δ Ρ1. 28 ως Ι)] Ιω<ί 29 οί. 270, 13 8(ΐ<ι.

276 ΠΡΟΚΑΟΤ

μαβτώς οηως τας μεν Ιδέας 7^ά(ΐας νοηχας σϋΰας^ το αντο-
%αλ6ν Ι το αΊηοαγα^ον το αντοδίτίαΐΌν ^ καΐ ού ταύτας ί. ι54γ.
μόνας^ άλλα ααϊ τας των τνράξεων καταλάμτΐΒΰ^αί ψηύ^ν
ύτΐο του άγα^ον^ τοντο δε τήν τελειότψα καΐ τήν ϋτκαρξιν
ίνδοϋναι τοις νοητοΐς ηαβιν^ &ς και των ουβι&ν χαΐ τ&τν 5
τελειοτψων αϊτιον καΙ αυτό τούτων ίτ^ίκεινα ζν, ύχσηεΐν
ί(]Ε,ιω^ μηποτε το μεν εΙδητίΜον &γα%ον 6μον τω χαλώ μνή-
μτίς Ύΐ^ίωβεν^ ως είδος ?ν τι τελεϋωνργάν^ ίνα λάβ^ τα είδη
ηάντα ηρο των τίολλοάν εϊναι τα νοψά ηρο τδ>ν 6ρατων^
αναβαίνει δε Ιτΰ αΊη6 το Λρώτιύτον των ολοϊν αίτιον Ιν- ίο
τενϋ'εν, ο δη κρείττονι μεν ονόματι τον άγαϋΌϋ ηρούειηεΐν
ον% εϊχεν (τίάντων γαρ τάγαϋ'ον ΰεμνότατον χαΐ ΐίάντα τοϋ
άγαμου Ιφίεαϋ•αι ηετίίβτενται' οί ίέ ηάντα ίφίεται^ τοντο
ηάντων αϊτιον)^ εύλαβηϋ'εις δΐ μη ηι^ αρα τοι6νδε τι τ4
τηρωτον ύπολάβωμεν^ οίον το ίν ταΐς Ιδεαις άγα^6ν της ΐ5
τελειότητος μόνης αϊτιον Ικάΰτοις^ την μεν Αρχί^ν εδειξεν
αυτό καΐ ΐΛΐΰτήμης καΐ άληϋ'είας ίηέκεινα^ κα&άηερ δψεως
%αΙ φωτός τον τ^λιον^ εΙς δε τ6 ηρόΰω ηροϊων χαΐ των
νοουμένων ηρωτονργόν αίτιον χαΐ ύπερούΰιον^ &ς τόν ηλιον
ύπερ γένεβιν' καΙ οϋτω ίή τον έν τοις εϊδεύιν άγα^ον χαΐ »>
τοϋ %αλοϋ μέντοι %άί των νοητών όλων ούΰιΰίν τέ^^αθόν
αΐτίαν την τηρώτην άτηέφηνεν*

"Ινα δε |χή ηαραδράμωμεν τήν δια της αναλογίας δι-
δαβτίαλίαν^ ΰχότζει ηως φηΰιν τω μ^ν άγα^ω τον ί^λιον
άναλογειν* κατ' άλλο μεν ουδέν (λέγω δε ού χαθόίΤον 6&μα 25
ίχει καΐ τοτίον Οωματικόν^ ού τία^όΰον κινητόν^^ καθ' ϊν
^έ μόνον τό αϊτιον είναι φω\τός^ δι* οΐί τα δρώμενα 1 154 τ.
ηάντα δρατά* καΐ αυ ττ} ίληΟ'εία το τοιούτον φως^ ού^

3 8>ηί6 ηρά^εων 'δηαρχόντων βχρ. ιη^; ββηίθηϋ&ιη ηοη
ρΓΟΓΒΤΐδ 8.88Θς[ηθΓ 6 αΜ Ι)] αΐ τό 8 ο£. Ρ1. 607^ χαΐ αυτό
δ^ι τιαλόν καΐ α-δτό άγα&όν . . . | λά^ πι*, β 88. πι* 15 απ

^τό^ τί}5? 19 νοουμένων Ι)] η^Όνμένων 22 άπεψη^νεν

28 α-δ τ{] ά'ΰτηά (8.00. ρο8αί1; βί α βχρ. πι*); 8ΐιΙ)8.τιάι άνα-
λογεΐν βχ ν. 25 | οί. Ρ1. 508^ | τό 88. πι*

ι
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 277

7ίαϋ•ό(ίον δία0τατ6ν ^ άνακλάΰεις Ιχεί ηανχοίας^ άλλα μόνον
καθόσον οίΐτίαν τίαρέχεται τοις 6ρατοίς τοϋ 6ρ&ΰϋ•αί %αΙ τον
6οάν τοίς δρώύίν^ &ς ή αλητεία τοις μίν νοητοις τοϋ νο-
εΐΰϋ'αι^ τοις δΐ νοονβι τοϋ νοεΐν' τα δε δρώμενα τοις νοον^
5 μένοις^ ούχΙ ώς Ιν τόηω 'όντα ν,αΐ κινούμενα^ έλλ' ώ^ δρώ-
μενα μόνον, δει γαρ ώς εϊτηομεν ίν ταΐς άναλογίαις η
όμοια βλέτηειν εχαΰτα των λαμβανομένων Ιν τοις αύτοΓς
λόγοις^ άλλ' ούχ |^ ανόμοια καΐ των αυτών Ιύτι λόγων των
είλημμένοαν ίχτός. Τούτων δε οϋτως ληφθέντων δείτίννται

10 δηλονότι τάγα^όν έττεχε^να νοϋ χαΐ ίΛίβτήμης^ ώς 6 ίίλιος
των αΐΰ^ητών καΐ τοντων μάλιΰτα της όψεως. %αΙ δια
ταύτης αρα της λήψεως φαίνεται ούδ^ Ιν ήμιν τό άγαϋ•ί)ν
τ§ ί'Λΐ(5τήμΐζΐ καΐ τ^ φρονήΰει ταντόν^ ειτνερ μηδέ ίν τοις
άλλοις τ6 &Λλώς άγαϋ'όν ττ} ίηιΰτήμψ δείκνυται δε %αΙ

15 της Αληθείας Ιηεκεινα δν, ώς 6 ηλ^ο^ τοϋ φοηός' τούτω

δε εηεται τάγαϋ'όν αδεχτον άληϋ•είας είναι, τό γαρ ύτνερ

άλήϋ•ειαν οϋτ' είναι άληΟ-ώς οίτ' άλλο τι τών τεάντων

^Ζ8ύπάρχειν άληϋ'ώς δυνατόν ^ &βτ εϊ%ερ ί'ΰτιν^ μή εΰτιν δε

άληΘ^ως^ εϊη αν ούτί άλη^ως '6ν. τοϋτο δ\ αδύνατον* τδ

20 γαρ ού% 'όντως 8 ν μετά τό ίντως 8ν εϊναί φηΰιν Πλάτων,
ούκ εΰτιν δΐ άληϋ'ως 8ν τό άγαϋ'όν^ ί^ειδή γέννα την άλή-
0•ειαν^ οί δε γεννα^ τούτον ηαντελώς αδεχτόν ίΰτιν' %αν δε
άληϋ'ώς 8ν μετίχειν αληθείας αναγχαΐον. δείκννται δΐ καΐ
τοϋ 'όντος ίτίέκεινα 6ν. εΐ γαρ τ6 μ^ν 8ν &ληΟ•ως 'όν ίΰτιν^

25 το ^έ άγα&1>ν τήν αλήθευαν ύπέΰτηΰεν τοϋ οντος ο^ΰαν

£. 155 Γ. κρείααονα^ καϋ'άΐτιερ τοϋ 6ρατοϋ δια τδ φβ>ς αντο ΰεμνό-

τερον τ6 φ&ς^ κρεΐααον το άγαϋ•})ν τοϋ οντος, Ζτι δΐ τω

όρωμένω δια τό φως άνάλογον ελαβεν τ6 ον, δηλοΓ ΰαφώς'

είτίων γάρ' όφΟ'αλμοί^ ^ν δΐ ίγώ^ ϋταν τις αντονς

30 μή ΪΛ Ιτίεΐνα τρέτηγι^ ων τάς χρόας ήμερινον φως

^ 12 ο^ίδ* έν] ούδ^ν 21 έπειδ^ι \>] έηειδ^ 26 £ΐοοιΐΓ£ΐϋιΐ8
βοηρβίβθβί αεμνότερος 6 ήλιος

278 ΠΡΟΚΑΟΤ

ετνεχεί^ άμβλνώττονόίν, όταν δε ων 6 ήλιος κατά-
λάμπεί^ βαφώς δρωΰιν [ρ. 508*^**] — τορΟτ' ονν ΙλΙ
των δροηών διελόμενος^ ^6ας φως 6φ^αλικ>υς ηλιον^ ^ηη-
νεγχεν τα ανάλογον %αί ΙπΙ νοουμένων λίγων ' οΰτω χαΐ
το δμμα της ψνχης^ ω δη νοεΓ, όταν μεν τρέπει τις δ
ον το ον χαι η έλη^ε^α λάμηει^ νοεί %αΙ γιγνώόχει^
όταν δε εΙς τό τω ΰχότω χεχραμενον^ το γιγνόμενον
χαΐ άπολλνμενον^ δοξάζει τε χαΐ αμβλνώττει, τ^
ονν χρόα το ον άνάλογον ελαβεν^ τω δε φωτι την άλή-
^ειαν^ τω δε ηλίω το άγαϋ'όν, &ς τω ίμμεηι τον νοϋν' Ιξ ίο
ων δηλον^ οτι το δν μετά το αγαθόν χαι την αλη^ειαν^
&ς η χρόα μετά το φως χαι τον ηλιον' ίτηεχεινα αρα του
ζντος το άγαϋ'όν. ον γαρ τι των δντων, άλλα το δν αυτό
λάμτνειν είτνεν τ^ άληϋ'εία^ χα&άτιερ τω φωτι την χρόαν.
εΐ ονν ύτάρ το δν τάγα^ον έξ ανάγκης^ καΐ Ίηνερ ούύίαν 15
αν εϊη.

Τούτων δε αύτω δια της αναλογίας 7}νν6μενων ¥ιι μεί-
ζον ηρούτί^ηβιν ^ οτι των νοητών αϊτιον το αγαθόν ^ ού
τον νοειΰϋ'αι μόνον αϊτιον αντοΐς ον^ άλλα χαι της ονόίας^
&ς δ ήλιος τοις 6ρωμενοις ού τον 6ραΰ&αι μόνον ^ άλλα 80
χαι της γενεύεως χαι τροφής χαι αϋξης' χαΐ &ς αυτός ον
γένεΰις^ οϋτως το αγαθόν ονχ ούΰία. ταϋτα γαρ ίναργως
Ιδειξεν επόμενος ττ} αναλογία^ χαι ως ύ^ερονΰιον το άγα-
ϋ'όν' άφ' ων Ιχεινο λοιηον δηλον^ ως ονχ ίΰτιν | τοντο το ΐΐδδν.
άγα^ον τω ίν τοις εϊδεΰι ταύτόν. τοντο μεν γαρ ύπερου- ϊ&
ΰιον^ ίχεΐνο δε εν τι των εΙδων 3ν ιιάντως ύηο ονύίαν
ανάγεται* γένος γαρ η ονΰία πάντων των ειδών ' χαι τοντο

1 Ρΐαίοηίθ νβΛα άβοτίΓίανϋ; (έττέχτι βί καταλάμΛτι Ρ1.)
4 ούτω τοίνυν καΐ τό τής άψυχης ώδε νόεΐ' Ζταν Ρ1. 6 κατα-
λάμπει Ρ1. 20 ο£. Ρ1. 509** τον ηλιον τοΐς όρωμένοις ον μόνον,
οΐμαι, την του όρ&ΰ^αι δνναμιν ηαρέχειν φήΰεις, άλλα χαί
τήν γένεαιν %αϊ αΌξην καΐ τροφήν, ου γίνεΰΐν αντόν δντα
22 ταϋτα αοοπβαίίνπβ 000Γ<ϋηαία8 βηαηίΐαΐκ) καΙ ώ^ ύπ. τό άγα-
'&όν (αη ταϋτά τε?)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 279

[άν ούΰιοΛοιόν ίΰτι των οντων^ ίχεινο δε τελειωτίτών μόνον
των αντών. καΐ γαρ ίπίΰτηΰον^ τίνα καλείται, γιγνωΰχό-
μενα^ οϊς φηΰίν ον τον γίγνώΰχεΰ^αι μόνον^ άλλα %αϊ της
ονΰίας αϊτιον είναι τάγα&όν [ρ. 509^]. εΐ μίν δίι τα μετά
5 το νοητόν αντον λίγοίμεν λαμβάνειν^ οίον τα διανοητά^
γελοΐον, τούτων γαρ ον το άγα&^ν μόνον Ιηί%είνά Ιΰτιν^
άλλα καΐ τίάντα τα νοητά ^ κα^άηερ τα αΐύ^τα των είκα-
ύτων' δ γαρ αύτί)ς των νοητών τιρος τα διανοητά λόγος
χαΐ Λρος τα είκαΰτά των αΐΰ^ητων, τίνα ονν ετι φηΰεις

10 τω άγαϋ-ω ηροτίμηΰιν άτίονεμειν^ εΐ %αΙ τναΰίν ύτνάρχει τοίς
νοητοίς αίτίοίς είναί της των διανοητών ονΰίας• ει δη |χή
τα διανοητά λίγοιμεν είναι τα γιγνωΰχόμενα καΐ ηαρα τον
άγα^ον δεξάμενα τήν ούΰίαν^ {ίτνόλοιτνον αντά τα νοητά τα
ίντως 'όντα λέγειν» ού γαρ ηον τα αΐΰ&ητά' ταντα γαρ

15 οϋτε γνωΰτα ψίλον αύτω καλεΓν, άλλα δοξαΰτά' %αι ούδεν
διαφέρει τών δρωμένίον^ οϊς 6 ήλιος της γενεΰεως αϊτιος'
και όλως άναίνεται το είναι ταντα καΐ την ονύίαν. ει οίν
τών γιγνωΰκομένων προντνάρχει τάγα^όν^ και ον τινών γε
τούτων^ άλλα τνάντων (τοντο γαρ δηλοΓ λέγων καϋ^όλον

20 [ρ. 509^]• και τοις γιγνωΰκομένοις τοίννν το αγα-
θόν μη μόνον το γιγνώΰκεΰϋ'αι παρέχειν^ άλλα καΐ
τήν ονύίαν)^ ηρόδηλον ως αρα και της νοητής ονβίας
|. ι56γ. αϊτιον δν τάγα&ίίν ύτνερονΰιον αν εϊη διαψερόν\τως. καΐ
Ο'ύκ Ικεΐνο μόνον ^ άλλα και η άλη^εια' καΐ γαρ ταντην

25 καταλάμηειν εΐηεν τα γιγνωΰκόμενα τίάντα ^ κα^άηερ τα
δρώμενα το τον ^λ/οι; φώς' καΐ ΙΌικεν ελλαμψις είναι της
ντίερονΰίον τών ολοον άρχης^ δι^ 9)1/ τιαΐ τοις νοητοις
ύηάρχει μετονΰία τις εκείνης καΐ τοις νοονΰιν^ ενοποιός οίΰα
τούτων αντών τε καϋ•^ εαντά καΐ τνρος άλληλα, διο και

30 λέγεται ηρο^ενεΐν τοις μ^ν το νοεΐΰ&αι^ τοις δε το νοεΐν'

1 μόνον τωνλ μενόντων 2 ροββίβ καλεί τά 5 λέγο-

μεν ηι\ οογγ. ιη^ \ διονοητά 14 ^νχα 1)] νοητά 15 3,η θ'ό^έ?
29 οί. Ρ1. 608«

280 ΠΡΟΚΛΟΤ

ανεν γαρ όόύεως χαΐ τίοινοϋ τίνος δεύμον ύνναφ&τρβαι ταντα
αδύνατον^ ως το μίν νοητον όλως γενίύ&αι^ τό ^έ νσητιπόν.
ψκρ οίν το φως χοΐ τα &ρατα ηοιεϊ Ιάμακιν %αϊ τά ίψα-
τιχά, ΰννάτΐτει δε αμφω δι>* δμοιότητος^ ίχατέροις η^ού&εν
τον Ινόντος μείζον ψως^ %ατα ταντα δίι χκί το νοονν ύτώ 5
της άλη&είας ενιζόμενον χαΐ το νοονμενον άλλήλοις ύνμφύε-
ταί' τίαΐ το μίν νοείται ^ τό δε νοεΐ^ γενόμενον εχάτερον
άγα^οείδες^ χαί Ιφαρμόζει ^Ότερω ^άτερον. ΐν* ίΛν μ^ι
ματίρολογώμεν ^ φανερον 1% τούτων ^ οτι χατα Πλάτωνα
τάγα^όν Ιύτιν ύτάρ τήν των νοητών ούόίαν χαΐ δντως ίο
ύτνερουβιον. ύαφως γαρ εϊ%εν [ρ. 509^]* ονχ ούύΐας
'όντος ίκείνον, άλλ' ίηέχεινα ονβίας χαΐ τοϋ εϊναί
χαΐ τίμιωτίρου τούτων οντος^ χαίτοι %αΙ γνωΰτον εϊναί
φηύιν αύτό^ Λαύι τοις γιγνωύχομίνοίς τοϋ γνγνώύχεύΟτίΐ
αϊτιον 3ι/ %αΙ μά^μα ίΰχατον. χαΐ γαρ τοντο λέγει ΰαφ&ς 15
χαΐ Ιη αύτ6 την διχχλεχτιχίιν άνάγειν* χαΐ Άΰτνερ τον 'ξΧΜ>ν
δραΰ^αί φηΰιν^ τοις δρωμένοις αϊτών οντά τοϋ 6ρα6^αι,
χαΐ τοις 6ρώΰί τον 6ραν^ οϋτω χαΐ \ ΛερΙ της τάγα^Όϋ ΐΐ56τ.
Ιδέας άξιοι τον άχροατην &ς γιγνωΰχομένης διανοεΐό^ι^
χρείΰΰονος δΐ άλη&εΐας χαΐ έτΰίΰτήμης, χαΐ γαρ οτι μ£ν 90
δοξαΰτ6ν ούχ Ιΰτιν^ ΰννιδειν ^άδιον' δοξα(5τ}>ν γαρ οτυτός
?θετο ηαν τό η^ μεν δν, τν^ δε μή ϋν. οτι δε ούδε έπιατη-
τόν, χαΐ τοντο δηλον' εΐ γαρ &% αιτίας γνω0τ6ν το Ιτνι-
ΰτη^όν, 0*5 μη εΰτιν αίτια, τοντο ούχ έτζιΰτητόν, εΐ δ% χαϊ
ύηερ άλη^ειάν έΰτιν, ούχ αν εϊη γνωΰτον οΰτως &ς τα 85
νοητά τα δια της αληθείας γνωΰτα τοις νοονΰι. ^όνρ αρα
γνωΰτον τί} ίν&έω ηροΰβολτί τ^ τοϋ νον χρείττονι, ί)ν αύ-
τ!)ς αύγίιν χαλεϊ της '^νχης, ^ν άναχλίναντα^ ψηΰΐν
[III 540*], ίχείνω δει προΰβάλλειν δια της Αφαιρέσεως των
μετ αυτό ηάντων. χαϊ γαρ τοντο ΰαφως είτνεν αυτός, οτι 30

2 ^λως 1)] αλλωσ 5 ταύτα] αυτά \ νοονν ιη'] νοτ^Ιίν τη}
11 ΰοφ&α 13 ^ντωα, οογγ. 1) 16 ίοτί. ανάγει

21 αννηδείν \ ο£. Ρ1. 477»»> βί βυρΓα 261, 6 8ς[ς[.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟ ΑΙΤΕΙ ΑΝ 281

άφελεΐν δει τήν τάγαϋΌν Ιδίαν ατώ ηάντων, καΐ οϋτως
ϊπ αυτό άνακλΐναί την της 'ψνχης αύγήγ^ εϊτνερ μέλλοί τις
οψεσθα^ αντί\ν καθ' αυτιών. &(5τε δηλον 1% τούτων ^ καΐ
Λοίαις γνώΰεΰίν γνωΰτόν ούτι ίΰτιν τάγα^όν^ καΐ τνως γνω-
5 (ίτΙ>ν καΐ μά^μα Ι'ΰχατον^ καΐ τΙς η ίΰχάτη μάϋ'ηΰις^ καΙ
τί ΰυντελεί πρ6ς τήν ίκείνον ^έαν -ή της διαλεκτικής 6δ6ς

^29 Ιλ αύτο δια των άφαιρεύεων άνάγονβα τ6ν 'ψνχικον νονν,

^Αλλ^ 1%ειδίι τον ηλίου τνεποιημε^α μνήμην ως 6ρατοϋ,

καλώς αν ϊ%οι ττερί τούτου πρώτον εΐηεΐν^ ηώς ούκ Ιΰτι

10 γενεΰις^ εϊπερ τν&ν τό 6ρατ6ν γενητόν. εΐ γαρ οντος οφ^η-

ΰεται %αϊ γενεΰις &ν καΙ ύτνερ γένεΰιν^ τΐ γ,ωλύει^ φαΰίν^

%αί τάγα&όν ούΰίαν τ είναι καΐ ύπερούΰιον; μητιοτε οίν

Ινταίίθα των τιερί της αναλογίας ^ιμΐν ηροδιι^ρημίνων μνη-

ί. 157Γ. |[Αοι/ει;€*ν καιρός^ ίν οϊς ίλε\γομεν δεΐν /χή μεταβαίνειν

15 ίη αλλάς ιδιότητας τών τους λόγους ίχόντίον^ άλλ^ Ιμμένειν
χρηναι ταΐς ίξ άρχης^ καθ** ας 'ί} αναλογία ϋ-εωρειται. καΐ
γαρ Ιν τούτοις^ Ζταν τον ηλιον ύτνερ γένεβιν δεμένοι τήι/
τών φωτιζόμενων αύτ6ν γένεΰιν λέγωμεν, ούτίέ^ ηγούμενον
αύτ6ν ούδε αϊτ^ον^ αλλ ίπόμενον ηοιοϋμεν. ΙηιβτιΟΛονντες

20 όί τήν γένεΰιν τήι/ τών ύτν^ αύτον φωτιζόμενων άγένητον
αύτον Λαντελώς εύρήΰομεν, μόνος γαρ ούτος τών ίν τω
%όΰμω ηάντων 'όντως ΙβτΙν άγένητον ΰώμα^ τνροΰλαμβάνων
ούδεν ούδε γιγνό μένος ούδ^ άτνοβάλλων τι άφ' αύτον.
ηάντα δε τα αλλα^ 0(5α φωτίζει^ δεχόμενα ηαρά μέρος φώς

25 άλλοτε άλλο τναρ* αύτον δια τήν ηερί το τίέντρον τό οίκεΐον
κίνηΰιν της ηλιακής ΰφαίρας^ άλλοτε αλλάς ακτίνας κατά
κύκλον εις τε τα Ιν ούρανω διατνεμτίούΰης καΐ εΙς τα ύηο
ΰελήνην^ γένεΰιν τε ϊΰχει^ καθόσον φωτίζεται^ καΐ φ&οράν'
κα^άηερ καΐ 'ή ΰελήνη φ&ίΰεις τε δέχεται καί αύ^η/ϋεις

30 τον φωιός• κατ αυτό αρα τό φωτίξειν άγένητός ίΰτιν

5 τις"] πώα 14 κα^ρόι; ιη'] καΐ πρόσ ιη^ | οι. ρ. 274, 22,

277, 6 17 τούτοις] τοία 18 αύτ^ν] αυτών 19 αυτό
22 άγένητοΰ, οογγ. πι. γθο.

282 ΠΡΟΚΑΟΤ

τΐαντελ&ς 6 ηλίος' %αχα δε τοντο αηείκααται η^ος τάγα^όν^
ον καθ οΰον ΰώμά ίΰτίν' κοττα γαρ τοϋτο άνόιιοίος τνρ^ς
1%εΐνο ττ^ς αναλογίας δι 6μχ)ίότητα λόγων ΰυνίϋταμέν'ης.
λάβωμεν ονν άττό τούτων^ οτι ϋ-είως βυνεΐδεν δ Πλάτων^
ως αρα ενεΰτί %αΙ ίν τοίς γενητοΓς άγένητον είναι χαΌ'άηερ 5
τοις μεριΰτοις αμάρες ^ %άί κατά τοντο δη τό άγένητον
6 ήλιος βαΰιλενει των ορατών, ίταεί %α&6ΰον ΰώμα χαΐ
τία^όΰον τίΐνητόν^ των βαΰιλευο μένων έΰτίν^ ού των βαΰι-
λευόντων' άγεται γαρ ύτνο της ταύτον ηεριόδον^ \ καΐ £.157 1
η Λερίοδος αντοϋ δευτέραν ίχει τάξιν της φρονιμϋηάτης ίο
κυκλήΰεως. είτα καν τοντο ΰνγχωρήΰωμεν, κατ' αλλην τίνα
γένεΰιν τον ηλιον γενητόν^ ονκέτ άληϋ'ες το και τάγα^όν
κατ' άλλο ΰημαινόμενον ούΰίας ύτνάρχειν ονΰίαν. της μ^ν
γαρ γενέΰεως <^%ελεί%ετ6 τι καϊ έτερον ΰημαινόμενον ^ ΰώ-
μάτι ΛίαντΙ τνροΰηκον^ της δε %αΙ τοϋ οντος ονδέν' ^ν γαρ 15
ην μόνον τ6 τοις νοψοΐς τναΰιν {)7νάρχον^ ο %αΙ είναι καΐ
'όντως εΙναί φαμεν. τούτων δε ύτιεριδρνμένον τά^^α-θ'δν
ηοίαν αν εχοι λοιτνόν ονΰίαν^ καθ^' ην ονΰΐα έΰτίν καΐ ούχ
{ίτνερούβιον μόνον] τναΰα γαρ ονΰία ον έΰτιν έ^ ανάγκης ^
τάγα^ον δε ονχι μόνης της ούΰίας εΐηεν δ Σωκράτης έτΐέ- 20
κείνα ^ άλλα καΐ τον είναι, ούκ αρα δει φάναι το άγαΟ'ίίν
εϊναι^ οτνερ ίπέκεινα τον εϊναί έΰτιν^ καΐ δια τοντο ζρύδε^ μί^
είναι χρίι λέγειν αύτό' ηάλιν γαρ το μη είναι κοινόν έΰτιν
ηρος ίίλλα^ οϊς το μη δν οίκεΐον. αμφω τοίννν λεκτέον^ ως
ούτεον έΰτιν ούτε μη ον. ο καΐ αλλονς άνέηειΰεν αγνωΰτον ίδ
αντδ λέγειν καΐ άρρητον ηαντος ^ οντος ^ μ^ι ^ντος^ ούδ^
τον Πλάτωνος^ ότνόταν αύτο γνωΰτον ηροΰαγορεύη καΐ μά-
θημα τελενταΐον και τιαν οχι τοιοντον^ άφέντος "^μας άοριΰταί-

4 σννεΐδεν βχ αννίδεν ιη^ 6 (^ίν^ τοις 1) 9 οί. Ρ1. Τίιη.
36° βί Γβρ. Χ 616β (ΡγοοΙ. ί. 148^ οο<1. Υαί.); β&ρίβηϋββίιηα Γθ1;8,ϋο
68ί 8ρ1ΐ3.6Γ8<6 ίη6ΐτ3<ηϋ8 115 της δΐ 80. ούΰίας 23 χρη ηιβ^
Ηυβ 3,1)β88β1; 24 άλλα οία βχ αλλαβ ιη^ | δν ιη^] ξν πι^

26 Β,\ή άρρητον οοΓΠίρίυιη (άδειιτον 8βη1;βη1}ί8.θ οοηνβηϋ;) ίΐηΐ;
1(1 ςυοά νβήβίιηίΐίυβ βχοΜϋ; ν. §. καϊ ύτίεριδρνμένον

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΓΓΕΙΑΝ 283

νείν κοίΐ οϋτω γνωΰτον ύηολαμβάνείν^ ως τα οντά καΐ ων
ίύτι της ούΰΐας αϊτών, ταντα μεν ζγαρ^ γνωΰτα καΐ Ιτίΐ-
ΰτιτμα κατά τ6ν της έτΐίΰτήμης τ^6%ον ον α'^ος δίώρίΰεν
τ6ν άχριβέΰτατον ^ καθ' ον τας έ^ ύτίοϋ'έΰεως ίταΰτήμας
5 ητίμαΰεν καΐ μίαν εφατο τήν $ντως ονΰαν ίπίΰτήμην
{)7ίάρχειν» λέγει, δε ούτωΰΐ ηερί τούτων, τ^ν ¥χεί διάνοιαν
ί. 158 Γ. ίοίδιδάΰχων, ως αϊ μεν αλλαί Ιτίΐβτημαι δο%ον\(5αί είναί
ηοι,οννται τας <χ(»χα^ ύηο^εΰεις, μονή δε διαλεκτικοί Ιτι αν-
τήν δρμωμένη την αρχί^ν αναιρεί τας ύποϋ'εΰεις, εως αν
10 εϋρι^ι τήν μή οϋτως ονΰαν αρχήν ως ύτΐό^εΰιν, άλλ^ όντως
άνυτνό&ετον. τοιαύτη δε αρχή τ6 εν^ εις ο τζαΰαν την των
γνωΰτών ύτνόΰταΰιν τελευταν, ούκονν άηο τούτων δηλον,
ως αρα την διαλεχτικην ^ριγκόν των ετίΐΰτημων είναι δο-
κονΰων αποκαλών %αΙ όντως Ιηιΰτημην οριζόμενος έξ άνυ-
15 τνο&έτου φηΰιν &ρχης 6ρμωμενην τζάντα ΰκοτζεΐν, ως έχει
φύΰεως, οτι ποτέ Ιΰτιν εκαΰτον, ει μεν ονν και το ά^^αθ'όν
^εωμένη, τίνα Ιδιότητα ί'χει καϊ η'^ διέΰτηκεν των άλλων,
έξ ^χης ανυτίο^έτου ΰκοΛεΐ^ και τοντο τάχ αν ειη τις
ετνιΰτήμη καϊ τον αγαθόν, τί %οτέ Ιοτιν όντως ^ ούκ εΰτιν,
20 ει δε αρχίι τοντο ηάντων, &^χης δε ούκ εΰτι λαβείν άρχην,
τίς μηχανή καΐ τούτον λέγειν εΙναί τίνα ίτζιΰτήμην; τζαντος
μεν Ιτίΐύτητον άτζο &ρχης άννηοϋ-έτον καταληητον οντος,
οηερ ίΰτι κνρίως έηιΰτητόν, τον δε άγαμου μή οντος ίξ
άρχης άνντνο^έτον καχαλητίτον, τω μηδ^ ηντιν^ ονν ίχειν
25 ολως αρχήν &ΰτ ει ο^τός ίΰτι της ίτνιΰτήμης ορός, ου-
δαμώς ίτζιΰτητον τό αγαθόν, ετζεται δε τούτω μηδέ δν
αντο τναντελώς ηάλιν είναι, ΰαφέΰτατα τον Πλάτωνος Ιηι-
ΰτήμην μεν έ%ί τω οντι τάττοντος, τνίΰτιν δε ίτνΐ τω δο-
κονντί τζως είναι καϊ αίόϋ-ητω, διάνοιαν δε έτνΐ τοις διανοη-
τό τοΓ|?, καΐ είκαΰίαν έτά τοις είκαΰτοις' και νόηΰιν μεν έτά

3 ο£. Ρ1. Υΐί 633» 8<ι<ΐ. 10 οΰτως] δντωα 13 &ριγχ6ν
(γ ίτ.) τα\ ογ. πι» | ο£. Ρ1. 534« 19 δντοα, οογγ. Ι) 25 οί.
Ρ1. VI 511<ι νΠ 634»

^

284 ΠΡΟΚΛΟΤ

τοΙς νοητοΓς καϊ διανοητούς [[καΐ ειτίαΰτοίςΐ^ όό^αν δε ΙτΛ
τοις αΙΰΟ^τοΐς καΐ Βίκαΰτοίς. %αί ον% εν τοντοίς\ μόνον ^ ιΐ58ι
άλλα καΐ εν Τίμα Ι ω [ρ. 37^] λέγοντος ^ οτι οτνερ ονΰία
ηρ6ς γένεΰιν, τοντο ηρος %ίύτιν άλ'ηΟ'εια^ ΐίαΐ λόγους μεν
τονς ανελέγκτους τοις ονΰίν^ λόγους δί είτωτολογίΜΟ^ς το^ς 5
γενητοΐς άτνοδίδόντος^ &ς αν της έΛίύτήμης τα όντως οντά
καταϋ-εωμένης. ει ουν τό 8ν έτνίΰτητόν^ το δε αγαθόν ον%
έηίΰτητόν^ το έί^α άγα^6ν ουκ ϊΰτιν 'όν' οηερ %αΙ αντος
ελεγεν^ ούΰίας αυτό λέγων έηέκεινα καΐ του είναι, μή ΰοί
δο%εΐ και δια τούτων άφανώς ύτνερούΰιον αύτο λέγειν^ άλλ' ίο
ουχί καΐ οϊς διορίζεται ινερι της αληθούς έΛΐΰτήμης το
αυτό ΰυμβαίνειν^ οϊς έκ της ηρος τ6ν ηλιον αναλογίας
αυνηγαγεν^ ως 'ύττέρ γένεΰιν εκείνον^ ύπερ οίΰίαν το αγα-
θόν άτίοφαίνων; των δύο τοίνυν ϋ'άτερον^ την έηιΰτημην
Ιροϋμεν είναι τήν Ικ της άνυΛο&έτου δεικνϋΰαν αρχής 15
(καΐ ούκ εΰται του ά^^αθοί) έτνιΰτημη) ζτΙ} καΐ αύτης της
άρχης ουΰαν μηκέτ α% αρτχης είναι γνωΰιν^ και οϋτως
είναι καΐ τζρο της διαλεκτικής αλλην Ιηιΰτημην ξητήΰομεν.
ει δε α'έτήν τήν διαλεκτικ^ιν ου μόνον εΐδέναι τίλλα φήαο- ΐ9
μεν άτζό της άνυτνο^έτου ^μόνην άρχης ^ άλλα καΐ α'ύτήν4Β(
την αρχήν ^ δηλον μέν, &ς ούκ αν άτώ &ρχης γιγνώΰκοι
καΐ ταύτην^ ωΰηερ τα ατι αυτής, λείτνεται δε άπο των
μετ αύτην αν ύτνάρχειν αύτ^ τήν γνωΰιν^ καΐ δηλον &ς
δεικνϋΰαν ίκείνην μηδίν ουΰαν των μετά ταύτην^ ί) &ς ίκ
τεκμηρίων τούτων ΰυλλογιξομένην ηερί εκείνης, άλλ' ει 25
μεν οϋτως^ χειρόνως γνώΰεται την αρχήν των δντα>ν 5) τα
ϋντα' ταϋτα μεν γαρ ατι αίτιας ^ ίκείνην δε ίκ των άη
αύτης, τοϋτο δε ούκ ίπιΰτημονικόν' καΐ γαρ αύτω \ δο- ι ΐδ9Γ.
κει την Ιηιϋτημην είναι γνωΰιν τω της αίτιας λογίΟμώ

11 οϊΰ διορίζεται βχ οΐ διορίζονται ιη' 18 είνα^ ροβΐ;

όντως ίοτϊ. άβΐ. 20 ηβιηρβ άρχομένην ΒΛίί όρμωμένην \ αρ-

χήν, ΟΟΓΓ. 1) 23 οίν Άίοχπίάο,ί; (ϋβρϋοβΐ; ένντίάρχειν

δειτιννσα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 285

δε^εΐΰαν^ ως Ιν Μεν ων ι δίώρίΰεν [ρ. 98*]. &ΰτε καΙ κατά
τοντον τον ορον ούκ ίτίίΰτητον τάγαϋ-όν^ ο μη δννατον
άη αίτιας γνωναι. τίαν ως ίκ τεκμηρίων δε γίγνώΰκηται^
ηάλιν ο-ύκ έπιΰτητόν' ον γαρ αΙτία ταντόν καΙ τεχμήριον,

δ εΐ δΐ κατά αφαίρεΰιν 'ή γνώΰις τον άγα^ον^ μόνως αν^
οΰτως τω Σωκράτει ΰνμφωνοίμεν^ ά^ιοϋντι κα^άτζερ Ιν
μάχτι διεξιόντα τνερί τον άγαμου δίελέγχειν &ς αρα ονκ
εΰτίν %ν τι των άλλων [VII 534°]• ού γαρ άλλο τι δηλοΐ
ταντα Λλήν των αφαιρέσεων, τοϋτο δε αν πάλιν δείκννΰιν

10 αντ6 μη 8ν Ιηιΰτητον. τό γαρ Ιηι0τητ1)ν ού τι ονκ ί'ΰτιν^
άλλα τι Ιΰτί^ γνωΰτ6ν ύτίάρχει δια της ίτίΐ,ΰτημης. ού μόνον
αρα ΙΰτΙν της ίτΰίΰτήμης καί της αληθείας τ6 άγα^6ν Ιττε-
κεινα^ άλλα καΐ των ίτίίΰτητών^ %αΙ (Λτε ίτίΐΰτήμη οΰτε
ίτΐίΰτητον οϋτε ίι ταντα άλληλοίς ΰννάκτονύα άλη^ενα.

15 γνω(5τί)ν δε όμως τρότνον έτερον δίά της άφαίρέΰεως των
άλλων ά% αύτον καΐ των έλεγχων^ οϊ δείκννονΰιν αύτ!>
μηδέν ύτιάρχον εκείνων^ Άΰτιερ αύτ6ς ύτίέμνηΰεν δια της
αναλογίας ^ ως ονκ ίΰτιν ίηίΰτήμη ονκ εύτιν άλη^εια ούκ
εύτιν ονΰία καί ον. ΚαΙ εΐ βονλει τούτοις έ)ς άρχαις χρη-

20 ΰάμενος τα ίτνόμενα ΰκοΛεΐν^ εΰροις αν μγξΐε ταντ6ν ίκεινο
μψε ?τερον^ εΐ μη Μΰτιν ον^ μ^ κινονμενον μίι ίβτός^ μη
(ίχημα Ιχον μί^ άρι^μόν^ μη ομοιον μίι άνόμοιον, μίι ϊύον
μί\ ανιβον^ μίι χρόνου μετέχον, α ίή τΐάντα καϊ 6 Παρ-
μενίδης Ιν τ^ ηρώττζΐ ΰννήγαγεν των ύτνο^έΰείον^ καΐ ΰυνα-

26 γαγων Ιτζηνεγκεν [ρ. 142*], &ς αρα ούκ Ιΰτιν Ιτΰΐΰτημη

ί.ΐ59ν. τον ίν6ς ονδε δό^α' καΙ γαρ γενέΰεως Ιττέχε&να | καΐ

ούΰίας' ΰλως δΐ ταύτης ΰεΰαλενμένης ετιεται τα λοιτΰα τοις

μίΐ κενολογεΐν ί^έλονΰιν. ούκ αρα τοϋτο μόνον εχομεν άπ6

των Σωκρατικών λόγων^ οτι ούκ Ιτΐΐΰτητόν τό άγα^όν^ άλΧλ

80 καΙ οηως άλλως γνωΰτόν ά%τωτι λόγω δια των έλεγχων καΐ
των άφαιρέΰεων, καΐ εϊτζερ μίι κατέγνω τοϋ Γλαύκωνος &ς

19 καϊ εί 88. ιη' 21 μη ίατός Ι)] η ίΰτόΰ 24 αυνάγων
ιη\ οοΓΓ. ιη» 31 οΙ Ρ1. 509°

286 ΠΡΟΚΛΟΤ

γελοίως άτΐοκ^ίναμένου τί^ος την του ύττξρονΰΐου δία της
αναλογίας ντνόμνηβιν^ ηκουβας αν αντοϋ ΛερΙ ίχείνου
χατατείνοντος τοιαύτα , οϊα 6 Παρμενίδης εΙς τό ?ν άνέ-
ηεμ'ψεν. άλλα γαρ Ιδων τόν άχροατί^ν ίτηείνειν οϋηω προς
ταντα τόν νονν ί'κανόν^ τνολλα των αντω δοχονντων εφατο 6
ηαρηϋειν [ρ. 509*^] καΐ ηαρηικεν' ην δΐ ταϋτα μετά τί^ν
άφαίρεβίν της ούβίας τίαΐ τα λοιτία ΰνναφελεΐν. &6τε %αί
εϊ τι τίροΰτί&ηΰιν ελκών &λο των μετά τό άγα^ον Ιχ^Γνο,
τά ονόματα μή ^ανμάΰτις' τά γάρ ΰννη^ τοις άχροαταΐς
ηνάγκαΰται φίρειν Ιλ' αντό των άή^ων άδέκτοις οί<ί*ν. ίο
Οδτ' οίν μέρος ούΰίας ίκεΐνο δει λέγειν %ρο ονΰίας δν,
οϋτ^ είδος εν τι των είδων' το μεν γάρ &ς είδος άγα&ίίν
οϋτως ίχει 7νρ(>ς τήν νοητί^ν ο^ύίαν^ &ς το ίν 'ίιμΐν τνρ^ς
την Ίιμετέραν' ύφίδτηύιν γάρ η μίν ούύία τί^ν ούβίαν^ ^
νοητίι τήν ίιμετέραν, τό ίί άγα&!>ν Ικεΐνο τό ίν "^μΧν, ι$
&6τε της νοητής ούΰΐας Ικεΐνο τίοταδεέΰτερον^ &ς τ6 Ιν
ημΐν της ημετέρας^ καΐ ούΰιωδες άγα&6ν τί> &ς είδος καΐ
ούΰΐα μίν τις^ αγαθόν δε άπλως τό ττάντων αίτιον τ&ν
ούΰιωδών άγα&ων των τελειωτικών της ούΰίας, &<ίτ είηερ
τάγα&όν^ οηερ 6 Σωκράτης ί^ύμνηΰεν ννν^ ούΰίας ίΰτίν 80
καΐ τον είναι κρεΐΰΰον^ ετερόν εβτι τναντός τε εϊ\δους ιι60γ.
άλλον και τοϋ της ούΰίας άγαμου, το δε όή μέρος της
ούΰίας τναν άτελέΰτερον δν της ούΰίας^ ί^ς Ιΰτι μέρος^ ούκ
αν εϊη το ως άλη^ως άγαϋ•όν' τοντο γάρ έΰτιν^ οί &€χα
τνάντα' τζαν δΐ μέρος ούχΙ ο^ ενεκά έΰτιν, άλλ' ^εκά του, 25
τοϋ γάρ ΰλον ένεκα τ6 μέρος ^ &ς καΐ αυτός ηου ψηΰιν
Πλάτων* μέρος μήν όλου %νεκα καΐ ούχΙ δ'λον μέρους
[1β^§. Χ 903°]. εΐ οίν τάγα&6ν ούκ ϊΰτιν εν&^ά τον, η&ν
δΐ μέρος ?νεκά τον, τάγα^ον ούδενος αν εϊη μέρος^ &ΰτ
ο^τε τον νοητον κόΰμου μέρος οΰτ' άλλου τινός, καΐ ηάλιν Μ
έκ τούτου δηλον, ΟΛως αί κοιναί ϊννοιαι τό οδ ίνεκαι λέ^σι;>

^ ^κοΌΰας δν θχ ηκουααν ιη^ 3 τοιαϋτα] ταντα 8 εΐ τι βχ
τη' 18 τό] ωα 25 ον ξνεκά 1)] οΰνεκά 27 μ^ιν πι*] ^ ηι*

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 287

(5αι τίάντα τό άγα^^ν είναι καΙ τό οί τνάντα ΙφΙεται τό
Ί>ηΙρ ούΰίαν άτίομαντενονται, τό γαρ ούΰίωδες άγα^6ν
ϊνε%α χτ^ς ούΰίας ίΰτίν^ ίκείνης ?ν£κα καΐ ύτϋοΰταν καΐ
ξητούμενον^ &ς εΙς τήν ίτίείνης τελείωϋιν ΰυντελονν^ ΐνα

5 Ιχ'η κατά φνΰιν καΐ τό είναι αντης μή εΐη ατελές, μόνον
ονν ίτιεΐνο τάγα^όν^ εΙς 8 καΐ Ίίτνόΰχαΰίς άνήρτηταί 7Γα(^α
καΐ τελειότης^ οί ?ν£κα Λαντα ίΰτίν^ ένεκα δε ούδεν6ς αΊηό,
οϋτε τιν6ς 8ν &ς τό είδψίκόν άγα^όν^ οϋτε άλλου ίψίέ-
μενον, &ς ίι ονΰΐα τΐαντός ίντος ίφίεται τον άγα^οϋ^ καΙ

10 ΐνα Ίζΐ καΐ Ϊνα τελέως ψ %αΙ τοϋτό ίΰτίν ϋρα το ΐζάντων
βαΰίλενον %αϊ νοητών καΐ αΐΰ^ητϋόν^ εΙς δ καΐ 6 Πλάτων
ίΐμας Ιν Ιτίΐΰτολαΐς [Π 312®] άνηγαγεν εΐηών' ηερί τον
ηάντων βαϋιλία ηάντα ίϋτΙν καΙ ίχείνου ίνεκα
%άντα^ καΐ 1%εΐνο αϊτιον τζάντων ζτών^ καλών, α

15 γαρ 1%εΐ ΰνντομως^ ταντα Ιν τούτοις δια τνλειόνων έδίδαξεν'
άλλα μήν Ικεΐ Λΐ^ρΙ τον ταρώτου ^εοϋ ταντα ίφ&εγκται' τό
αρα αγαθόν ίΰτιν 6 ηρωτος κατά Πλάτωνα ϋ•εός.

ί.ΐ6ο.. ΠΕΡΙ ΤΟΤ ΕΝ ΎΩ1

ΕΒΔΟΜίίΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΠΗΛΑΙΟΤ.

20 Εΐ τι δει καΐ 'ίιμας φάναι τζερί τον βτζηλαίον καϊ των
ίξω τον ΰτζηλαίου τνάντων καΐ της τζρος τα %ράγματα αυ-
τών όμοιότητος^ λεγέΰ^ω τζρώτον, δτΰως διεΐλεν αύτ6ς Ιν
τ^ κατατομ'ξί της γραμμής τά τίάντα, καΐ γαρ <^^ν^ ίκείνοις
άτιεικάζει τά μ^ν εί^ω τον ΰτζηλαίον τοις δοξαΰτοΐς^ τά δε

25 Ιξω τοις γνωϋτοΐς, δώ καΐ ίτά ττί διαιρέΰει ΰνμτΐίληρώΰας
481 «'ύτήν ίν τω εκτω τήν εΙκόνα ταντην ίτζλαΰεν ενϋ'νς αρχό-
μενος τον εβδόμον, καΐ ΙηΙ τ^ εΐκόνι ηάλιν ϊλαβεν τήν

5 ηοΐαΐ ϊχοι 80Γί1)βΓθ (οί. θ. ^. ϋββηβΓ £ΐ<1 Τ1ιθο<1ογ. 11, 18)
7 τελειάτητεΰ 8 ροββίβ (^μέρος^ τινός \ είδητιτιόνΐ εί δεικτικόν
14 των Β,άά. θ ΡΙ&ί. 18 ο£. Ρ1. 514» 22 οί. Ρ1. VI δ09^

288 ΠΡΟΚΛΟΤ

τϋ^ορρ'η^είύαν δίαίρεβιν^ τας γνώοεις ΰννδιαιρονμενος χαΐ
Ιφ' οϊς εΐβιν αί γνώβείς^ ως αύτος εΐηεν' %αϊ μενάΙ^ν ηον
τούτων &ηεί%άζειν ετίομίνως ταϋτα τίαρακελεύεταί τοί^ς Μμ,-
ταροΰ&εν είρημ^νοίς^ αινερ ην τα τέτταρα τμήμαηα των τσαν-
τών, άναλάβωμ^ν σνν 1%εΐνα δια βραχέων ^ οϊς δμολογου- δ
μενην άτΰοδείξομεν τήν είρωνα τναΰαν. Την (άν ονν άφ
ενός ηρόοδον των όντων ύυνεχη καΐ ηνωμένην ονΰαν ίν-
δεί^αύ^αι βονλόμενος γραμμ,γί μ,ια τήν ΰννεχειαν ταντην
άηείτίαύεν, δι δμΌΐότητος τμΑ αύ,ηλονιίας των δευτέρων
άτώ των πρώτων άεΐ τνροϊόντων^ τίενοϋ δε ούδενος τα οντά ίο
διείργοντος, ονδε γαρ ην τοντο ^εμ,ιτόν, τάγα^ον ηάντα
παράγοντος %αΙ εΙς εαυτό πάλιν επιστρέφοντος, δει γοϋν
δμοιοϋΰ&αι τω γεννώντι την γένεΰιν' ενός ουν εκείνου δν-
τος ύυνεχη την γίνεύιν αναγκαΐον είναι' βυγγενες γαρ τώ
ένΐ το ΰυνεχές, τούτου δε αϊτιον του ΰυνεχοϋς η δμοιότης ΐ5
των επο\μένων τμημάτων προς τα ίιγούμενα' ταύτην δε ί. Ι6ΐι
εϊναι πρ6ς του ενός δμολογουμεν άπαντες* η γαρ δμοιότης
ενάτης τις έΰτιν. μίαν μεν ουν γραμμην δια ταϋτα λαμ-
βάνει, τέμνει δε δίχα ταύτην, ουκ είς ΐΰα μέρη τέμνων,
άλλ' εΙς ανιΰα, δύο δε όμως, καΐ γαρ Ιν Φιλήβω [ρ. Ιβ^'^] 20
τοις τα 'όντα ΰχοποϋΰιν τιαρετιελεύΰατο μετά το ^ν ΰκοπεΐν
τα δύο, ει πως ίΰτίν, ει δε μη, τόν ΰύνεγγυς της δυάδος
άριϋ•μ6ν* 'ή δ^ ουν εΙς ανκία τομή τών πάντων αυτφ τήν
άξίαν ενδείκνυται τών τετμημένων, τήν κατά τό ύυνεχίς
άνκίότητα της κατά τήν ϋτναρξιν άνιΰότητος εικόνα τι^ε- 25
μένω, τούτων δε τών άνίΰων δύο τμημάτων εκάτερον άνά-
λογον τέμνει τ^ έ^ &^χηζ 79^(^(^ν9 '^ν^ αναλογίας τνάλιν
ταύτης ίναργώς δηλούΰης τήν διά ταυτότητος τών δευτέρίύν
άπο τών πρότερον ϋφεΰιν. λόγου γάρ έΰτιν ί} αναλογία

2 ο£. Ρ1. 634» την δ' έφ' οίς ταϋτα άναΧογίαν | οί. Ρ1. 617»
ταύτην τοίννν . . . τήν εΙ%όνα . . . προΰαπτέον απααιν τοΙς ?μ-
προΰ^εν λεγομένοις 12 έπιτρέφοντοσ τα\ οογγ. πι^ 8ιϊΐ1; πι.

Γβο. 16 τούτον] τοντο 26 τιθεμένων 29 ροββίβ προτέρων

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ 289

χαυτότης καΙ δεΰμών δ κάλλιΰτος^ &ς Ιν Τιμαίω [ρ. 31°]
μεμαΟ"γμα^ν^ %αΙ ^ώς κρίΰίς^ &ς Ιν Νόμοίς [VI 757^]
ηχονΰαιιεν. ώς ονν 6 κόΰμ,ος οζτος δεδημ,ίονργηται ζκατα}
τ^ΐν άναλογίαν, τνάντων φιλίαν αλ'υτον ηρ))ς αΧΧηλα λαβόν-
δ τωι/, οΰτω καΐ τα τίάντα Λ^οτιλ^εν ΰυνδε^έντα δια ταύτης
καΙ δμολογήΰαντα άλλήλοίς, τεττάρων δΐ της μ,ιας γραμμής
ίναφανέντοϊν αύτω τμημάτων τα μϊν δύο τα τ6 μείζον αν-
της τμήμα ΰνμτίληρονντα τον νοουμένου γένους εϊναί τΐϋ'εται^
τα δΐ δύο τα τ6 ίλαΰΰον τοϋ δρωμένου γένους, δει γαρ

10 τω νοουμένω τ6 μείζον &%οδιδ6ναι^ κρείττονί τ ε ίντι καΐ

τνερίέχοντί ϋ•άτερον^ τω δΐ δρωμένω τό ίΐαΰΰον' Λερίέχεται

Μβίν. γαρ έν έκείνω \ κατ αΐτίαν» Ιλαβΰον δ^ τοϋ περιέχοντος

πανταχού το τνεριεχόμενον^ εϊτε κατ' ούΰίαν εϊτε %ατα δύνα-

μιν εϊτε χατ' ίνέργειαν λαμβάνοις τήν τνεριοχην, &6Λερ χαΐ

15 έτά τ&ν ΰυνεχ&ν καΐ έτζϊ των διη[ΐρημέν(ον δραται τίάντοϊν.
τα μ^ν ονν ίξ άρχης ανιΰα δύο τμήματα της γραμμής
νοούμενόν έΰτι γένος τό μείζον^ δρώμενον δΐ ϋ•άτερον τό
ίλαβΰον, τούτου δε έ^ης φηϋιν &λ6 των Λρ6ς ήμας πρώ-
των ώς γνωριμωτέρων άρξάμενος τοϋ δρωμένου γένους ' τ 6

20 μεν γαρ έτερον τοΐν τμημάτοιν εΙκόνες^ τ6 δε λοιπόν
παν &φ ων αί είτίόνες, των δΐ αί εΙκόνων δηλοϋν δυνα-
μένων %αΙ αγάλματα »αΙ ζωγραφήματα »αΙ παν Άτι τοιοϋτον^
αύτ6ς διοριζόμενος ^ τίνας είναι βούλεται τας είχόνας^ %αϊ
ώς τας &πδ των φωτιζόντων άποτελουμένας Ιν φαατιζομένοις^

25 τάς τε ΰκιάς φηΰιν είχόνας τίαλειν %αΙ τάς ίμφάΰεις τάς τε
Ιν ϋδαΰιν καΐ τάς Ιν τοις άλλοις ίνόπτροις, %αΙ δή καΐ
διορίζων^ τίνα ποτί δει τούτοις ύτνάρχειν τοις ένόπτροις^
πυκνότητα φηΰι καϊ λειδτητα ιμχΙ φανότητα' της μεν γαρ
πυχνότητος δεΐν^ ίνα μίι τοις πόροις ΙμπΙπτουύα ή ϊμφαϋις

2 αάά. 1) (ηοΐυί άΛϋνυιη τβροηβΓβ) 7 α-ύτών, οογγ. Ι)
15 δραΐται 20 ΡΙ. 509^ ηίΐ ηίβί Ιι&βο: έν μϊν τω όρωμένω

τ6 μίν ^ερον τμήμα εΐιιόνες 29 δεΐν ρΓΟ δέον, ς[υοιιίαιιι

ύϋηΐ Ιλοηιηι 8.ρυ<1 ΡΙ. (οί. 43, 16 βίο.)

ΡΒ0^I^^8, βά. ΚγοΙΙ. 19

290 ΠΡΟΚΛΟΤ

άτΐοΐεότι το ^ν 1% πολλών γενέύ^αι των άχορροιων εΖδωλον'
της δε λειότητος, ινα μη ταΐς ίξοχαΐς %αί εΐαογαΐς η τ^^αχν-
της ανωμαλίας αίτια γίνητα^ τω ΰυβτηβομίνω' της δε φανό-
τητος, "να τ6 εϊδωλον άμυδραν έχον την Ιδεαν όμως ίφ^ζ'
ΐίαΐ γαρ τα Ιν τω άερί ψΐανόμενα δια των θυρίδων χατα- 5
λαμτίόμενα ξύΰματα χωρίς φωτός αόρατα ίΰτιν^ αμαυραν
έχοντα την εαυτών ΰύΰταΰίν. Ικ δίι του\των ύυΐΐογι&τζον ιιι62γ.
ημΐν^ %αΙ οτί χατα Πλάτωνα αί ίμφάΰεις ύτνούτάϋεις εΐόίν
είδώλοίν τίνων δΐαμονία μηχανή δημιουργούμενα^^ χαθάτιερ
αύτος Ιν τω Σοφιΰτ^ [ρ. 266^] διδάύκει, %αΙ γαρ αίιο
ΰχιαί, είς τα εϊδωλα ΰυξυγεΐν φηΰιν^ τοιαύτηιν ίχονίίι φυ-
ΰιν' %αΙ γαρ αζται ύωμάτων ειΑ τίαϊ οχημάτων εΙκόνες,
%αΙ ηαμ%όλληγ ¥χουΰιν τίρος τα αφ* ων ίϋηίαττονϋιν βυμττά-
θειαν^ &ς δηλοΐ χαΐ οΰα μάγων τεγναι ηρός τε τα εϊδωλα
δραν ίπαγγέλλοντεα μΛ τας 0%ιάς. %αϊ τι λέγω τας εκείνων 15
δυνάμεις'^ α %αϊ τοις &λόγοις ηδη ξωοις υπάρχει πρ6 λόγου
παντός Ινεργεΐν. '}} γαρ ϋαινα^ φαύΐ^ τήν του χυν6ς Ιν
ϋψει τίαθημένου πειτήΰαϋα ΰτιιαν τιαταβάλλει χαΐ ^Ινην
ποιείται τ6ν τίύνα' %αϊ γυνεακός ΐία&αιρομένης, φηαΐν *Αρι-
ΰτοτελης [π, ίνυπν. 2. 459^ 27], εΙς ίνοπτρσν Ιδουόηςίο
αιματονται τό τε Ινοπτρον χαΐ το ίμφαινόμενον εϊδωλον,
δτι δε ^ίποΰτάβεις εΐβΐ χαΐ τα εϊδωλα ίκηα Πλάτωνα^ χαΐ
Ιχ της αναλογίας οϊμαι δηλον' οϋτω γαρ Ιχειν τα εΙ%α6τα
πρί>ς τα δρατά φηΰιν^ ώς τα διανοητά προς τα νοψρ^'
ταϋτα δε είχότως %αΙ εϊδη τίνα χαΐ οντα' %αί τά είκαίίτα 25
αρα των δρατων εϊδωλα οντά φύΰιν έχει τινά %αΙ ούόίαν
άμωΰγέπως ίν οϊς ίΰτιν,

^Αλλα τοϋτο μ^ν χαί δια πλειόνων /νώνα^ τοις Πλά-
τωνος φίλοις δυνατόν, τοιούτων δε α^α τ&ν εΐηαύτ&ν

11 αία πι*] οΙα πι^ 14 δηλοΐ οογγ. ίη δηλοϋσι πγ. ιη•
17—19 οί. Ατΐβίο*. &. 369 (= Αβϋαη. Η. λ. VI 14) ιπίτ. &Π80.
145 ΡΗη. νΠΙ 106 23 ο£. Ρ1. 634» (511^) 27 &η <τώιτ>

^ν οίς έατιν7

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 291

όντων το Άερον γένος οϊον 6ρ£ξεται των δρωμένίον αχουΰον,
εκείνο γαρ είναι %αν^ ω τοντο εοίκεν, τά τε τνερί ημάς
ξωα καΐ τό φντεντον καΐ τό 6%ενα(5τ})ν όλον γένος,
£.162 τ. &(5τε δηλον Ικ τοντων είναι τοις ΙηφΧίηειν δννα\μ>ένοις^
5 οτι καΙ ίν τω ΰτνηλαίω τοις δρατοΐς άνάλογον Ιΰται %αν^ ούον
τε τνερί τοίίς δεΰμώτας ξωον καΐ τα ΰκενη ηάντα ούα φέ-
ρουΰιν τζάντες οί παριόντες^ τίαΐ οΰον ηερί αύτονς εκείνον^
φντευτόν^ ΰώμΜ δν καΐ δια τοϋτο τον δρατοϋ γένους, διεΐ-
λεν γαρ οΐμαι %αν εϊς τε τό 6κευα(5τί}ν καΐ τό φνΰιτιόν^ δ

10 δη φντεντον εΐηεν, τάς δΐ άηδ τοντων ΰ%ιας καΐ τα είΧωλα

τά έν τοις ίνότντροίς φανταξόμενα κοιν&ς είτίόνας ηροΰαγο-

ρενΰας εΙς τήν τον τέταρτον τμήματος ίταξεν μοιραν. μετα-

βάς δε έτά το μείζον τμήμα της γραμμής^ ο δη τον νοον-

^Β2μένον γένονς Ι'θετο, τό μεν δρίξεται καν τούτω δεύτερον^ το

15 ^έ φνΰει τνρότερον^ δίχχνοητον μεν το δεύτερον (ο δίι τοις τό-
τε μιμηΟ'εΐαιν^ τοις δρατοΐς δψζον^εν^ ων ην τά είκαΰτά
μιμητά καΐ εικόνες^ αντά δί ύττ' ίτίείνων μιμη^έν'τα — τούτοις
ονν τοις έν τ^ τον έΐάΰϋονος τμήματος διαιρέΰει μιμη^εΐΰιν
εΐκόΰιν χρώμενον έξ ύτΰο^έΰεών τίνων ώρμημένον^

20 ααΐ ταύταις &ς άρχαΐς δμολογονμέναις τά έτνόμενα ξητονΰα
αναγκάζεται ΰαοτζεΐν ή 'ψνχή. των γάρ διανοημάτων τά
δρατά μιμητά^ κύκλος μίν δ γραφόμενος δηλαδή τον έν
γεωμετρία και τρίγωνον^ αριθμοί δε οΐ έν τοις δρατοΐς των
ύτίο τον άριϋ'μητικον ^εωρονμένων^ και έτνΐ των άλλων

25 αττάντων 6 αντδς τροΛος, ταντα δη τά δρατά μιμηϋ•έντα
τζρότερον ύτζδ των μετά ταντα^ των είκαβτών λέγω^ μιμητά
δϊ αντά των διανοητών 'όντα, διανοητδν μεν ονν τοντο
έΰτιν &ς εφην^^ νοητδν δε είλικρινώς τό τζρότερον, ο δη

2 οί. Ρ1. 510» 15 τοις Ρ1. 510^] τούτοια 16 μψη-

^Βίβιν βϋΗΐη Ρ1. Α, τμηΟ^εΐβιν Ρ1. Μ βί νϋΐ^. 19 χρωμένη βί

τίορενομένη (ρΓΟ ώρμημένη) Ρ1., βΐ; βίο 80Γί1)βΓβ άβϊίβΌΒ,ϊ ΡγοοΙπβ

20 ζητών ιη^, ονσα ββ. ιη^ 25 8»η ούτω δή? 26 λέγων,
ΟΟΓΓ. ιη^ 27 αυτά] αΊπών \ νοητά ιη\ δντα 88. ιη'

1^*

292 ΠΡΟΚΑΟΤ

των δίοναψών νχέρτεραν ζον^ νσνς ααβχοχει «βΐ σίτος <- ΐ63τ.
αύχ ΙτΛ τέΐ£Ότη;» %ο^ξ£%)6μίνος^ οίον Ιξ υχο^ίύεών τιναν
Ιπί ουμπεράύματα^ των νπο^ύεων άναχοδείκτων παμένων,
ίύΧ ίαώ των αρχών Ιχ αλλάς ανωιέρω καμένος οξίτΐάς,
€ως αν Ιτά τί^ν άναχάδειχτον άναδράμψι πβΛ άννχό9ετον 5
αρχήν, ού χα&' νπό^ΰιν ταυτη^ν θΌ6αν, άλλα %αχ άΐι^θιεατν
των Ίίάντων αρχ^, ^ΐς ο^ζν ίκέχεινα νοειν ^μ^ς, μηδενί
μεν ντΐοχειμένης, αύτ^ δε των άλλων υποκείμενων, το μεν
γαρ ΰημεΐον, εΐ χκΐ αρχή των Ιν γεωμετρία ηάντων ί&τίν,
άλλα χαΐ 1% της τιοινης ίντρηία ίίάντων οξηρ^ς χαΐ 4ί%6- ίο
τίειταί Ιχείντι, τινών ονν &4πΑ ^ μονάς %αί ού ηάντων
ώβαντως, αριθμών μεν αρχή χ^ ι^^ ^ν άρί^μψ[τίχ^ πάν-
των, ύτΐόχειταί δε τ^ ηάντων &ρ%ψ %αί Ιχαναβαϋμοϊς τού-
τοις ^υρηΰΘ'αι δννατον τοις Ιτκ' Ιχείνην άνίοΰύιν την τον
παντός άρχίξν• ποίον δη λίγων τον παντός η τον νοο%}- 15
μένον παντός; τοντο γαρ ηγ ^άτερον τμήμα τον ίηαοΰονν
δντος, &ΰπερ ^άτερον το 6ρώμενον γένος. χβΛ τούτον μεν
ίπΐ τ6ν ηλίον ή άνοδος τον βαΰιλεα των 6ρωμίνων, Ιχείνον
δε Ιπϊ τάγα^ον των νοονμενων πάντων βαΟίλενον, ο[ς τηγ
ούβίαν εϊρτξζαί προτερον αύτω ταχρεχειν, αύτο χαΐ ούύίας 20
3ν Ιπίχεινα ΐίαΐ $ντος.

Ταντα μ^ν τοίννν ύπεμνηύ^ω τών ζητουμένων ενείΐα
της δμοιότητος, τ\ν ή %ατα το βπήλαιον είκων Ινδείξαβϋ'αι
πειράΰεται, ταύτης δε αγόμενος έν προοιμίοις τον εβδό-
μου 0%6πει τί φηΰίν' άπείκαβον τήν ημετέραν φύύιν, 35
αύτί^ν δήπου τήν άν&ρωπίνην ζωην, \ ού καθ' δβον έύτίν ΐιω^•
ούΰία ααϊ δύναμιν ελαχεν τοιαν ί} τοιάν, άλλα παιδείας
τε πέρι καΐ άπαιδευΰίας. την (άν γαρ ούΰίαν ημών
Ιν τω ίνάτω [ρ. 588^] Πλάτίύν άπει^άζει ξωω ΰνμμιγη
λαχόντι φύόιν Ιχ τε άνθρωπου καϊ λέοντος »αΙ ^ρίου 80

1 ουτωβ 2 ύποϋ'έύεώα, οοητ. 1> 11 Β,τΛβ μονάς όύ 14 οί.
Ρ1. 611^ έπϊ την τον παντός άρχην ιών 19 αη ζτό^ των? \ οίς"]
''" 20 ο£. Ρ1. δ09^ 24 άρχόμενον, οογγ. ιη' 27 τοιαν η ίηι. πι»

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 293

τνολνκεφάλον τινός^ κοΛ τοϋ ε^οοϋ'εν οϊον ίλύτρον τνερίκει-
μίνου παϋιν, τήν ίέ ηαρονύαν εΙ%όνα ηΐάχτει τρότΐον ετε-
ρον, δεΐ7ίν^}ς άτιαίδεντον ξωην^ ίίτιοΐα δη τις αν εΐη^ τίαΐ
τίετίαίδενμένην τοΐς είρημένοις τμήμαΰιν καΐ ταις γνώΰεΰίν

5 αυτών εηομένην. χαΐ τό μίν ΰτΐήλαιον άτνείτίάξει ηαντί τω
6ρωμένω γενεί, τα ηάντα δίχα τέμνων, Άϋηερ τήν γραμμην,
τιάνταϋ^α μείζον τι^είς, οΰον άφομοίοι τφ νοουμένω,
%άντα τί>ν Ιξω τόηον, Ιλαΰϋον δέ^ δΰον τω δρωμενω, πάντα
τ6ν ίνδον τοϋ ΰΛηλαίον τότίον' αύτοϋ δε τοϋ ΰτζηλαίου το

10 μεν %ατάγείον ίηογράφων (οΰτω γαρ Λου %αΙ εϊτζεν' ΙδΙ
γαρ άν^ρώτνους Ιν καταγείω βΛηλαίώδεί οίτίήΰεί),
τό ίέ ανωτέρω τεταγμένον, τιαΐ ίη* αυτό τίνα μεμηχανη-
μένην ανοδον' μεταξί) γοϋν ψηΰίν τ&ν τε δεΰμωτων
δεΐν νοεΐν ^^μας καΐ τοϋ ηυρός έτΐάνω 6δόν, καΐ αντο

15 το πυρ Άνωθεν φωιιίξείν τους τε ΰκενοφόρονς τίαΐ τονς
δεΰμώτας, οηως καΐ των δεϋμωτ&ν ΙχηΙητοιεν αΐ ϋκιαΐ %άτω
%αί ων φέρονύιν οί παριοντες ϋτίευών. &ΰτ είναι %αΙ έν
τω ΰπηλαίω τίνα ανοδον &π6 της χαμαιξηλοτέρας ξωης έτά
τήν ύ^ηλοτέραν, καΐ τας ϋτίΐας ^ των δεΰμωτων ^ των

20 ΰτιεν&ν, α δίι χαΐ τήν &ρ%^ΐν ίντα νομίξονΰιν οι δεΰμωται

δί άπαιδευΰίαν, τι^ν πρώτην είναι μοΓραν της γραμμής \

ί. 164Γ. **** 7€ρ6ς τα 6ρατά, »αΙ τα διανοητά 7Ζρ6ς τα νοητά.

τούτων δί πρώτων απάντων 'ίιμιν άνιοϋΰιν φανειϋών, προβ-

έ^χεν μεταξί) τούτων τε καΐ τών όντως νοητών παρεμβα-

25 λών άλλο τι λεληϋ'ότως, καϊ ϋΰτερον αντά, τΐ δ^ι δια τούτον
τοΐς μίι παρέργως άκούουΰιν ίνδεικνύμενος ί) τοϋτο έτιεΐνο,
το τ&ν διανοητδίν^ &ν ^ γεωμετρία (5%οπεΐται καΐ &ν ή
άρ&θμΐ}Τ£Χΐ29 το^}ς λόγους ίχειν τήν 'ψυχηγ, ως είτίόνας είναι
τα ύπο τούτων ϋ•εωρούμενα καΐ χρηναι τήν διάνοιαν έν

80 τούτοις γνμναξομένην καΐ Ιαντήι; κα^αΐρουΰαν αυτούς προ-

2 πράττει 10 £&^£ γάρ 11 απηλαίωι διοιτιηοει 22 άβββΐ

ιιηυιη αά ιηΐιήηιυιη ίοΐίυιη | ανοητά 23 φανειοώνΐ^ %•ύαν εΙπών

24 οί. Ρ1. 61δ* 27 &ν ή γεωμετρία] έν γεωμετρία^' 28 ^χει

294 ΠΡΟΚΑΟϊ

βάλλείν χους ίν αύτ'ξΐ τούτων λόγους^ %αί οΰκ Ιν ταΐς εΐκό-
ΰίν^ άλλ' Ι ν ίαυττΐ ταϋτα ^εάΰαΰϋ'αί ΰυνεητυγμένως οντά
καΙ άμερ&ς' α δί} ιμΑ άνελί(5(5ου(5α τοΰοντον ίγεννήβίχτο
ηλη^ος θεωρημάτων, μετά δε ταντά φηΰίν αυτόν Ιδεΐν
ηδη τ6ν όλον ονρανον Ιν ννχτί καΐ τά αατρα των νοητών 5
ίντα δμοίώματα χαΐ τά Ιν αύτοΐς φώτα^ χαθ ο '^λίοειδη
ηάντα ίΰτίν^ οτνως αν %αΙ τήν οίχείαν ούΰίαν α'ύτων νοη-
ύωμεν χαΐ τάς &ε6τψας αύτων. ώς γάρ ταϋτα 'ίιλίοείδη
δίά το άςρ' ηλίου φώς^ οΟτως 1%εϊνα θεία ηάντα δίά το
Ικ τάγαθον φως. εΐ δε &ς τ6ν όλον ούραν6ν δεί ηρο της ίο
τον Ί^λ/ον θέας καΙ τά ίν τω ούρανω ηάντα Ιδεΐν ηροΰήχεί
καΙ τά αΰτρα^ τ6ν αύτον τρόπον καΙ ηρ6 τοϋ αγαθόν τ6ν
νοητον ΰνμτναντα δίάτίοΰμον καΙ τά ίν αύτω τνάντα^ βνλλο-
γίϋτέον ίΰτίν Ικ τούτων ημΐν^ ως αρα δεί καΐ Ιν τοις νοη-
τοΐς τά μίν είναι ταΐς ολαις ϋφαΐραις άνάλογον^ τά δε τοις 15
αΰτροις^ οίς αί <5φαΐραι τνεριέχονΰιν^ τά δί τοις Ιν αύτοΐς
κύκλοις' καΙ ταϋτα \ κατιδόντας τάς των νοητών τάξεις ΐΐ64ν.
των ύτνερ 'ψυχην τίαταδήΰαΰθαι ^ τάς μ}ν ολότητας των
ΰφαιρών εΙκόνας ύτρολαβόντας είναι των ως αληθώς ύμνον-
μένων δλικων θεών^ το^}ς δε τίύχλονς των δλικων αμα 20
καλουμένων τίαΐ μερικών ^ τά δε αατρα των μερικών Ιδίως
τνροΰαγορευομένων ^ χαΐ ταϋτα τίάλιν ύτνοδιαιρεΐν άη6 των
είτίόνων αναγόμενους, χαΐ γάρ καΙ Πλάτων οΐδεν ταύτας
τάς τάξεις^ ώς ίν άλλοις ίδείξαμεν^ τίαΐ ηλήρεις τούτων
αί των θεολόγων είβιν ύφηγήΰεις. Μετά δί} τήν τούτων 25
θεωρίαν καΙ τ6ν τνρος τό φως διά τούτων (5υνεθι6μ6ν τελεν-
ταΐόν φηΰι δεΐν Ιν τω ^ρατω τ6ν ηλιον δραν οΟτως ζως^ Ιν
τω γνωΰτω τήν τάγαθοϋ Ιδεαν. καΐ ΰτι μ^ν γνω6τ6ν χα- 488
λεΐν εϊωθεν το νοητόν^ καΙ διά ταύτης ί(5τΙ της ^ήΰεως

2 νω ίη ΰυνεητυγμένωΰ βί το ρήυβ ίη τοαοϋτον ν. 3 οτιιιι
ιη6ΐηΐ3Γ3.ηει ρβΓίβΓίιηΙ; 4 οΓ. Ρ1. 516* 22 ύποδιαιρε\σιν
25 ο£. Ρ1. 517^ 27 τόν Ι&οπηα Ιι&ιιβίιιιη | βίο βηίιη 1. ο. Ρ1.:
έν τω γνωΰτφ τελευταία ή τοϋ άγαθοϋ ιδέα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΙΤΕΙΑΝ 295

γνώρψον^ &(5τε χαΐ 'ίινίκα τοις γίγνωΰτίομένοίς Ιλεγεν τήν
ούαίαν τζαρέχείν τάγα^όν [VI 509^], ού τοΙς μετά τήν
τνρωτίΰτην ούΰίαν ¥λεγεν^ ήλλ' αύτοΐς τοΙς άχροτάχοις των
'όντων, εΐ δΐ τονχο^ καΐ ούϋίας ύμνούμενον ίτνεκείνα χαΐ

5 τον οντος αυτών Ιατιν ίκβεβητίός των ϋ'ειοτάτων ούβίΰόν
καΐ οϋτως ύτζερονΰίον^ ως τνρό της νοητής ον ονΰίας. οτι
δε τίαΐ τίάνν δαιμονίως είρηταί τελευταίαν ίν τώ γνω-
ΰτω τήν τάγαϋΌϋ Ιδίαν όραΰϋ'αί καΐ μογις (καΐ γαρ
τοντο ηροΰε^ηκεν^^ δηλον αν γένοίτο νοη(5α(5ιν^ δίότί τοίς

ιοείς τό νοητ6ν άναβαόίν &.% 1%εΙνον μόνου χαΐ δι* ίχείνου

ΰυναφ&ηναί ηρος αυτήν δυνατόν. Ιν τω γνω(5τω ονν δρα-

ται τάγαϋ'όν ίν τιρο^ύροις αύτοϋ κεψένω' το γαρ ηρώτως

αύτοϋ μετέχον Ιΰτϊ τό νοητόν^ ο ίή τοίς Ιδεΐν α'δτό ίννι^Ι-

ί. 165 Γ. ^εΐαιν άφ' ίαυτοϋ δείκνυΰίν^ εΐ Μμίς είτνεΐν^ οίον αρα

15 ΙότΙν τό ύπερ τ6 νοητ6ν τον Ιν αύτω φωτός αϊτιον. τίαΐ
γαρ ^ειότερόν 1<5τιν το ίν αύτω φως η τό ίν τοις νοοϋΰίν^
το νοητόν^ Άΰταερ χαΐ τό ίν αύτροις )) <^τό ίν^ τοις ίμ-
μα(5ιν τοις τα ^(Ττρο; ^εωμίνοις. οϋτω δε χαΐ δ ίν Φί-
λη β ω [ρ. 65*] Σωτίράτης δύΰληπτον 8ν τό άγα^δν %αΙ

20 μόγις^ ως %&ν τούτοις εϊτζεν^ 6ρατ6ν ίφατο (5υν τριΰΐν
χρηναι μονάΰιν εύρεΐν ταΐς ίν ηροΟ'ύροις αύτοϋ τεταγμεναις
καΐ οϋΰαις νοηταις^ τ^ άλη^εΐα^ τ^ γ,αλΧον^^ τ^ Συμμετρία*
διαβιβάζουύιν γαρ "ίιμας ίη αύτδ δια τήν ηρος αυτό ΰυγ-
γένειαν. καΐ εϊτζομεν "ίιμεΐς ίν τω ηερί των τριών του-

25 των μονάδων βιβλίω^ ηώ[ς ί]7ίάΰτη τάγαϋ'ον ίκφαΐνει
καΐ τίνα 7ναρέχ[εται χ\ρείαν τοις νοητοις καΐ ηώς' τό γαρ
8ν ταύτας τε τΐαρηγαγεν καΐ δια τούτων ατναν ί;6 νοητδν
τΐλάτος χατέλαμψεν. &ν δια ηλειόνων είρημένων ίν άλλοις
ον (Γχολή διαμνημονεύειν ίν τοις τζροκειμενοις λόγοις^ άλλα

50 τοις φιλοΟ'εάμοΰι των δντων άη ίτίείνου λητντέον τάς τνερί

17 βΙΗρβίη 1;ο1βΓ&Γθ ηοΐυί, ς[π&ιη<ια8.ιη νθΙ^Γββ γ&γϊπβ ρταθ-
ροβίϋοηββ Γ6ρβ1)βΓβ οοη8ύ3.ί; ο£. αά 154, 20 20 α^ν τριαίν
2δΒς[. ρθήβηιηΐ} ς[Π8>6 ίηοίπβί 26 ροββίβ βϋαιη ηαρύχει

296 ΠΡΟΚΑΟΪ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΑΓΓΕΙΑΝ

τούτων ημών ύτνονοΐας, τ6ν αύτον ί' ονν τρόηον καΐ δια
τούτων άξίοΐ τ&ν §η(ΐάτων τελευταΐον 6ραν τήν τάγα^οϋ
Ιδίαν Ιν τω γνωότω^ διότι το γνωΰτόν^ ο ίή τό νοψόν Ιβτιν^
ύτνοβά^ρα της εκείνου ^έας ίΰτίν. Ιν τούτω ονν όραται^ καί-
τοι γε ίπέκεινα τον νοητον ηαντός ό'ν, ώ^ ίν ηρώτως (ΐετέ- 5
χοντ^ καΙ δειτίνύντι των τνάντων ίναργέΰτατα^ τι ηοτέ ίύτιν^ σδ
μεταΰχόν ίβτιν μόνως γνωΰτόν. ίφ* &ηα<$ιν δί} τον Ιδόντα
τάγα&ον χρ^να^ ΰυλλογίξεΰ^αι τναρακελεύεται^ Λάντων αύτ6
καλών τ ε καΐ δρ^ών αίτιον ύηάρχειν, ίν μ^ν τω δρατω 9
γεν\νη6αν το φώς καΐ τό τούτον κύριον^ Ιν δί τω νσι^-^ΐβδν.
τω ^μόνως αν κύριον ηάντων άληϋ'ειαν ττα^αίΤχόν καΐ νονν.
καΐ γαρ ει τον ηλιον ίγέννηΰεν^ καΐ οϊς δ ^λιος της γενί-
ΰεώς ίβτιν αίτιος^ κ&Μίνο ηολλω τνρότερον αϊτιον^ καΐ εΐ
της ούΰίας ίΰτίν τοις νοητοΐς αϊτιον^ %αί &ν ταϋτα αΐτια^
μειξόνως αίτιον αν ύμνοΐτο, 15

7 μόνως"] αη ΖΧως7 10 τ6ν τούτου χ^ρ^οι^ Ρ1. βϊ ίΟΓίαββθ
ΡΓΟοΙυβ Ι ^ν τ ε νοητω αυτή αν ρ ία (βο. ή τάγα&οϋ Ιδέα) άλή-
^ειαν καΐ νονν παραΰχομύνη Ρ1.; &η μόνον ον ααί ώ^ &ν?

•«•-

31«δ 9ϊαίιη: «ηϊ) ®^^ίί^βη'^Iί

φοηΙίΠιιηβΓη ο:•" αίΐίη ί>^' ι ■ ίίίηιβ

ΜλΛΛ'Λ. μ* «■)<■ «<*■>»•*. ΙΟ ηιΜχΐΙΐΊΙη Ι•μ(«>1ιμ ΜβηηΐΙΙΑι

11>ΐ<ΡΒΐΐίΐ3 ίΗιΒ ίΙΙΙ}.(ΒΪ11ίΒ -

νιΐ|τ«»(Μ** βΐίΠοΐνΤ•

Ζη|ιι(Ι4( β16ίΙ«(»Γΐ.

( νηιυιι

^^ ϋααίΛο —

."ϋ ίιιι1(Λ)ι ίπηΙιικΊ

;"":'. , ι 3 ί105 011 ΊίΟ 571

^Ε^Iί Η. ΟΚΕΕΝ ίΙΒΚΑΚΥ

δΤΑΝΡΟΚΟ υΝίνΕΚδΙΤΥ ίΙΒΚΑΚΙΕ5

5ΤΑΝΕΟβΟ, €ΑίΙΡΟΚΝΙΑ 94305-6004

|650| 723-1493

^ΓΠ^]τ^@5υ\π)α^ί.5ίαηίοΓ6.εάυ

Α1Ι ΐ3οο1(5 αΓβ ίϋΐιίβςί (ο ΓβςαΙΙ.

ΟΑΤΕ ουΕ

ΜΛΒ

.μ%ο

Λ^»-