Skip to main content

Full text of "Joannis Zanardinii ... Synopsis algarum in Mari Adriatico hucusque collectarum cui accedunt monographia Siphonearum nec non generales de algarum vita et structura disquisitiones"

See other formats 


L3 


tenuit end! t$ o Qm 


rs 
"» 


Po. 


& 
us 


Y 
- Mer 


e 


E cce 


[n 


y 


aule s 


ya 


- * B 
d b * j 
Mem ROM uS et 

; MEM AR rx 


ivy 


L 
[ 
, 
[ 
D 
I 
[ 
' 
U ' 
' D 
- 
E 
u 
FEM 
l 
J 
[ 
ü 
D UJ 
] 
1 
[ 
1 


JOANNIS ZANARDINII 


MED. AC CHIR. DOCT. VEN. EX VENETIIS 


SYNOPSIS 


ALGARUM IN MARI ADRIATICO 


HUCUSQUE COLLECTARUM 


CUI ACCEDUNT 


MONOGRAPHIA SIPHONEARUM 


NEC NON 


GENERALES DE ALGARUM VITA ET STRUCTURA DISQUISITIONES 


CUM TABULIS AUCTORIS MANU AD VIVUM DEPICTIS 


BOTAHICAL - 
CARDEIS 


TAURINI 
EX REGIO TYPOGRAPHEO 


1841. " 


Memorie. della Reale Accademia delle Scienze di Torino 


Srm IL. Tow. IV. pag. 105. 


JOANNIS. ZANARDIMI 


MED. AC CHIR. DOCT. VEN. EX VENETIIS 


SYNOPSIS 
ALGARUM IN MARI ADRIATICO 


HUCUSQUE COLLECTARUM 


CUI. ACCEDUNT 


MONOGRAPHIA SIPHONEARUM 


GENERALES DE ALGARUM VITA ET STRUCTURA DISQUISITIONES 


CUM TABULIS AUCTORIS MANU AD VIVUM DEPICTIS 


0 
P PUN 
p SS. 
rdi SS 
NEYVÍI Yt TUS 
"ROT^AWICAL p^ 
EN ,3 P" 
"MEA tDEY 
DM 
or di 
PROLOGUS 


* 
J ure meritoque conqueruntur philosophi, quod plerique naturam iu 
iis tantum, quae pro molis magnitudine sensus maxime feriunt, videant 
admirandam , quum ipsi nullo, ut revera est discrimine rerum quam- 
cumque amplitudinem exhibentium , in corpusculo quidem organis vel 
minimis praedito opus ejusdem naturae detegant pereximium. Singula haec 
quamvis infinite minima corpuscula non minus ac immensus Coelorum 
orbis altissima mysteria complectuntur, ita ut recte assertum fuerit 
non modo aequiparandum , verum etiam Nrewrowio anteferendum qui 


4 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


percipere posset, atque ex omni parte aperire reconditas leges, quarum 
moderamine vitam exigit. illud. corpusculum , cui vulgus parva saepe 
saepius parvi pendens demissos oculos infigere dedignatur. Ex Physicis 
recentioribus fere omnes physiologiam animalem, splendidissimà phy- 
siologiae vegetalis face , illustrandam tandem aliquando consenserunt. 
Sub certá enim firmáque lege nascitur, vivit, se regignit , ac moritur 
ens quodcumque organis insignitum , quorum praestanüum multiplices 
ac diversae proprietates referuntur denique ad structuram magis mi- 
nusve implicitam , atque hujus immensae catenae annuli adeo ordinatà 
structurae nec non respondentium functionum simplificatione connectun- 
tur, ut gradatim punctum extremum pertingant, quo basis prima, 
organum idest simplicissimum , atque ad vitam manifestandam prorsus 
necessarium constituitur. Haec equidem ultima organica textura sum- 
mum includit arcanum , ideoque illud corpus quasi moleculare totis vi- 
ribus indagemus oportet, ut tot inter mysteriorum latebras saltem 
aliquod , unde saná argumentandi ratione profecto eruemus magni mo- 
menti corollaria, elucescat. At, quum hi postremi catenae annuli aquis 
innatent , praeserüm marinis , ubi perspicue patet sensim decrescens 
simplificatio , clariusque enotescit puuctum extremum , usquequo cum 
vegetales , tum animales texturae organicae progredi possint; sub hoc 
idcirco adspectu cordi sit philosopho in Algis potissimum intendere 
nervos ; quoniam maximus scientiae de nobiliorum corporum constru- 
ctione profectus , perutilesque illationes coguitioni hominis ipsius, quo- 
libet ente magis perfecti et implicati accommodatae, ex Algarum prae- 
cipue studio repeti possunt. Ecquaenam vere textura organica ad nostras 
indagines saüus Aleis conferet? Membrauula tenuissima , mollicula , et 
vitro pellucidior circeumvestit instar vaginae intimam earum fabricam, 
ita ut oculus instrumentorum ope, quibus naturalis forma fit. notabi- 
liter amplior, totam introspicilat compagem , atque, ut ita dicam, le- 
gendo quodammodo per nitidissimum vitrum , maxime abstrusa vitalis 
potentiae phaenomena discernat. Nemo igitur tantum opus arguat futi- 
litatis; quinimmo, praetermissis quoque argumentis ad vulgare artium, 
scientiarumque incrementum redundantibus , libera voce testamur, hu- 
jusmodi studium et nobilitate, et glorià caeteris antecellere , dummodo 
scopus exoptaüssimis investipgationibus respondeat; alioquin enim per 
ijterialem solummodo (uu usu plerumque venit) earum notionem , 
finem assequeremur prorsus inanem , multisque modis assimilandum 


AUCTORE J. ZANARDINIO 5 


joculo pueruli , qui varia colorum pulchritudine illectus huc illuc avida 
manu captat papiliones , diligenterque custodit. 

Caeterum , ut. generalia principia statuamus , et ea quae ulliter 
consequuntur enodemus, necesse est diu perscrutari, aequo animo exa- 
minare, atque in primis ex observationum summá rectas colligere il- 
lationes. Diutinae perscrutationi idoneus requiritur, ac laboris patiens 
speculator, quemadmodum ipse serium examen instituens una cum in- 
strumentorum perfectione majoris ingenii copiá donetur oportet. Quod 
vero atünet ad facultatem recte deducendi, et consectaria perbene 
aptandi, eó unus contendat vir singulari perspicacitate, qui juxta 
acquisitas notiones tutum calcando iter, init, nescio quodam afllatu , 
penetralia naturae, ipsamque ex tenebris arripit veritatem. Id consulto 
dictum. volumus , ne quis falso arbitretur fore , ut nos in haec virium 
paupertate , et multae. experientiae desiderio, metam omnibus praeter 
fidem diffcillimam , nobis autem imperviam tentare audeamus. A nobis 
igitur hic scriptis mandaturis pauca quidem, et post studiorum curri- 
culum eà mente susceptorum , quam superius declaravimus , heu! for- 
sitan fructu inania, a nobis, inquam, nimis ardua absit fiducia. Quum 
jam solidioris ponderis volumina in Germania, in Gallia , atque in 
Anglia non multis abhinc annis sint vulgata, et hodiedum vulgentur , 
patria perciti charitate dolemus , quod, tametsi praeclaros foveat re- 
rum naturalium scrutatores, nihilominus Italia fortasse tantum in hisce 
extrinsecus, obiterque pertractandis videatur circumscribi. Universa 
istiusmodi generis opera non habitudines , sed formas tantum respiciunt; 
quamobrem, pene posthabitá physiologiá , in. descriptionibus afiluenter 
versantur (1). Ne igitur patiamur Italiam , ubi scientiae et artes auspi- 
catissima habuerunt incunabula, ubi omnigenae velut in. nativá tellure 
pubescunt disciplinae, inuri nota, nequicquam querelis, verum assiduo 
labore expungenda : gravioribus enim ignaviae contumeliis haud perpe- 
ram afficeremur , si commoditatem , quae ob situm et locorum condi- 
tionem praesto nobis est, facilemque patefacit aditum ad observationes 
harum specierum sedulo, ac perseveranter perficiendas, ulterius adhuc 
negligeremus. Hinc nos in eodem pariter temporum locorumque favore 


(1r) Hic tamen meritis prosequimur laudibus Conri, SrArrawzawti, Fosrasa, Cannapont, Auct etc. 
atque in primis Prof. Mresecmw1 nobis foedere et familiaritate conjunctum , qui nuper edidit scri- 


ptum , cui titulus: Cenni sulla organografia e fisiolosia delle Alghe. Padova 1838. 


6 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


constituti , operiqne manum admoturi, vestram , quotquot Lectores estis, 
benevolentiam exposcimus, ut imperfectum et primum hunc peculiarium 
nostrarum speculationum fructum lubenti animo excipiatis. At juvat 
interea arma praeoccupare atque clypeo muniü. detorquere tela, quae 
severi nimis acresque censores in nos jacere conarentur. Algologica 
bibliotheca constat, ut plurimum , ex operibus admodum raris, pretio 
ingenübus ac parum diffusis: quibus difficultatibus gravior insuper 
adJjicitur, reperta scilicet majoris momenti nostraeque aetati ceu propria 
adscribenda contineri in numerosis periodicorum operum , opusculo- 
rumque editionibus, quae linguis variae intra angustos fines circumva- 
gantur; unde vix laboriosá industrid certiores fieri possimus de singulis 
progressibus apud exteras regiones nuperrime pervulgatis. Ineluctabilia 
tot inter incommoda , ac vero studiorum processui multüifarie perniciosa, 
dubius ancepsque haeret quivis speculator, eo quod suis novissime re- 
pertis diffidere cogatur. Rerum in hoc studiorum genere, quum ita se 
modo habeant cognitiones nostrae, haud minus operis pretium est con- 
firmare, quam nova detegere: imo maximum esset universas de orga- 
nographiá , et physiologiá investigationes hucusque editas in unum re- 
digere, ut examine critice instituto, iisdemque perscrutationibus rursus 
pervolutis , tandem uno volumine quidquid emolumenti caetera praese- 
ferunt explicaretur, atque larvas auferendo , refellendoque errores, 
veritas magis magisque corroborata in lucem prodiret. 

Opella nostra hisce igitur firmiter innixa in tres dividitur partes , 
quarum prior, veluti prolusio , generales quasdam ob. oculos ponit con- 
siderationes; altera nonnullas illustrationes aptat uni ex tribubus Al- 
garum majori characterum evidentia distinctae ; tertia denique enume- 
rationem exhibet omnium specierum hactenus in Adriatico collectarum, 
quibus recens detectis, simul cum plurimis aliis algologica historia 
maris nostri ditescit. Nec tabulae quidem desunt coloribus expressae, 
ubi elegantia locum cedit Naturae ingenuitati. — "Utinam nobis tem- 
pora, res, viresque faverent! Tum opere utique meliori publica pro- 


mereremur suffragia. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 7 


PARS I. 


GENERALES. DE ALGARUM VITA ET STRUCTURA DISQUISITIONES, 


V eteres Naturalistae, etiamsi assiduo perquisiverint , quidquid terra 
producat, et in se mare recipiat, tamen a principio immensum naturaé 
librum perlegerunt ducti ac decepti primá et simplici fronte, qua ipsa 
se praebet conspiciendam. Productiones quaecumque marinae motu ca- 
rentes, neque substantia animali satis conspicua pollentes, dummodo 
incremento ramos emitterent, formasque arboreas induerent, ad regnum 
vegetabile necessario pertinebant. In Corallio ipso descripta sunt stamina, 
gemmae , corollae, petala, atque, uno verbo, summum magnificentiae 
decus, quod nobilioribus plantis explicatur. Progressu temporis una cum 
scientiae progressu, distinctiones nonnullae institutae fuerunt prout exi- 
stentia , vel defectus substantiae calcareae reperiebatur, qua plures in 
mari productiones praeditae sunt vel opertae. Ex hoc wihili habendo 
charactere, quippe qui Jam utrique regno organico communis, diuturnum 
tempus multiplices oppositaeque lites emanarunt, quarum historia , quo 
prolixior , eo magis fastidiosa , ad propositum nostrum irrita qaoque 
foret. Algae, de quibus vage obiterque sermonem habuerunt prisci scri- 
ptores , nonnisi Vaucnren et Lawoungoux temporibus, seriam studiorum 
operam promeruerunt. Ille enim primum, ut ita dicam, physiologicarum 
disquisitionum jecit fundamentum, hic vero ad nomenclaturam et Ta- 
xonomiam concinne instaurandam animum applicuit. Specialia ét manca, 
quamvis commendatione digna, evaserunt utriusque tentamina. VAUCHER 
tamen nullos, summopere dolendum! sectatores habuit in suis adeo 
vehementi animo expetitis investigationibus , dum e contra LawouRoux 
vestigia secuti sunt Algologi fere omnes , qui plus minusve in sistematum 
successione argumentis ejus adhaeserunt. Hinc factum est, ut physiologiae 
progressus eo pacto retardaü pigriüam et vitium Taxonomiae necessario 
afferrent. Et re quidem vera auctores fere omnes, qui in Algis hucusque 


8 SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


sunt versati, per simplicem analogiam ad eas dirigendas coordinan- 
dasque pervenerunt. Longe majori peritia atque nolionum aflluentia e 
terrestribus vegetabilibus depromptarum, initum est consilium studia de 
his vegetabilibus abunde acquisita accommodandt historiae Algarum, ita 
ut indagines mente praeoccupatà usque absolverint, neque inausum 
aliquid voluerint, dummodo sententia, cui acriter favebant , emineret. 
Ita LauovRovx comprobare contendit quomodo truncus Zaminariae di- 
gitatae ex quatuor inter se maxime distinctis siratis et prorsus analogis 
epidermidi, cortici, ligno, et medullae plantarum dicotyledonearum tum 
ob situm, tum ob amplitudinem sibimet propriam nec non constructionem, 
constaret (1). Hinc (ipsius verbis utar) juxta hujus repertus facem in 
maximá eorundem individuorum parte, reperit characteres, quos ful- 
gidae plantarum phanerogamarum corollae sistunt, trunci, folia arborum, 
nec non textus herbaceus; perinde ac si in aquas marinas prima regni 
vegetabilis rudimenta essent injecta, atque singulae iliae partes, quae 
in variis Algarum cohortibus videntur passim sejunctae, mirabili concursu 
in unum idemque individuum confluant ad componenda vegetabilia per- 
fectiora, quibus terrarum superficiem opertam exornatamque conspicimus. | 
Hisce spectatis analogiis, quas celehris auctor extare putavit inter ramos, 
folia, et flores plantarum terrestrium cum maritimis, Algas in quatuor 
magnas familias divisit, universas species complectentes a LixxaEo in. Fc 
et Ulvae genera distinctas; duabus insuper adjectis familiis, idest Alcyo- 
nideis et Spongoideis veluti annulis, qui polypis Algas connecterent (2). 

Sed entia, de quibus loquimur, ab omnibus ahis vegetabilibus dif- 
ferunt propriis legibus , idest formae, structurae , evolutionis, atque 
inhabitationis characteribus; ideoque valde dispar est comparatio, quae 
insütui vellet inter vegetabile Cotyledoneum et Algam. Quaelibet enim 
planta generatim dividitur in partes essentialiter distinctas propter pe- 
culiarem externam conformationem , quae cum speciali intimae structurae 
modificatione conjangitur; structura vero diversis operationibus vitalibus 
aditum aperit entis organis praediti. Hae singulae partes, sive membra 
propriis nominibus designata fuere, quibus organa primaria , vegetabile 
superioris ordinis componentia, indicantur. Sic disüncta est radix, 


(1x) Lawovnovx in Bullet. Philom. 1809. n. 33. 
(2) Laxounoux. Essai des Thalassioph. 1813. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 0 


iruucus, frons , flos, fructus, semen etc., organa haec omnia ulterio- 
ribus subdivisionibus obnoxia , quippequae longe ac sunplicia habeantur, 
composita sunt, atque ad posiremam quoque analysin ob parüum se- 
parationem redacta, tamen novis subdivisionibus per anatomen peractis 
subjici possunt. Radix ex. gr. est ea vegetabilis pars , quae in terram 
se evolvit , aut. sub umbra, vel saltem quadam proclivitate tendit 
obscura versus, crassescit ac in ramos abit fere eádem ratione sed 
lined inversá a trunco, qui ramos ad aéra expandit; analysi anatomicae 
subjicitur, quae textus signatos ac distinctos enucleat ex organis ele- 
mentaribus compositos formá ac proportione diversis; haec radix tan- 
dem ad operationes satis cognitas et procul dubio praestantissimas 
destinatur; quarum praecipua est substantiarum nutriciarum absorptio , 
quae ad individui conservationem alque incrementum necessariae po- 
nuntur, Nunc ex hisce quaenam est ea conditio anatomica, seu phy- 
siologica item ad Algae partem pertinens, quae eodem radicis nomine 
vellet nuncupari? Nulla: etenim denominatio nonnisi simplici similitu- 
dini, caeterum vagae atque inconstanti innititur ; nam si qua genera , 
ut Sphacelaria, Codium , Squamaria etc. appendicibus radiciformibus 
praedita videantur , desunt omnino majori in numero Álgarum ; quin- 
immo dum in plamtis phanerogamis generatim compertum est, radicis 
evolutionem maguitudini ac perfectioni individui respondere, contrarium 
hac in familià conüngere solet, quemadmodum videre est in. Cystosiris, 
Sargassis, et Fucis, quae alioquin sunt Z7orae marinae genera maxima. 
Eadem analysis methodus ad alias partes, quas antea commemoravimus, 
conversa, nos ad easdem considerationes duceret, quas libenter praeter- 
mittimus , ut potius totis mentibus ad fructificationis significationem 
tendamus , eui ad perfectiorum entium similitudinem non modo camdem 
nomenclaturam, verum etiam idem momentum , eamdemque vim pro 
systematicis distributionibus minus apte adscribere vellent. 

RrAuwuR omnium primus fructum in Algis descripsit, et statim ac 
disünctae fuerunt capsulae et semina , libuit , tots viribus ad invesü- 
gationem conscendere orgauorum sexualium , quibus repraesentandae 
essent functiones promiscuitaü sexuum inhaerentes in uno codemque 
individuo, et, quum species aliqua filamentosis partibus sive propriis, 
sive adventitiis polleret , id satis erat, ut haberetur veluti staminibus 
ac pisüllis donata. Quamvis illusio haec in posterum veritati locum ces- 
sisset , nihil tameu apud recentiores obstitit , quominus foecundationem 


l0 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


tuerentur in Algis, et id quod pro validiore argumento hac in hypo- 
thesi proferunt sunt conjugatarum ( Vaucher) filamenta , ubi se veram 
:gopulam videre arbitrantur. Observationes a cl. RAsrAi. nuperrime haec 
circa filamenta institutae non modo hanc hymenaei rationem confirmant, 
sed praecipue e structurá, quam interna tubi substantia ante copulam 
praeseferebat, ejus theoria spzro-vesicularis extructa fuit. Vidit ille ma- 
teriem. viridem in singulis articulis conclusam , miro ordine dispositam, 
hoc est filis spiralibus  opposità directione provenientibus conflatam , 
quae ita se invicem in variis punctis juxta numerum intersecantur, ut 
materies Zabulam latrunculariam. Yhomboidalem  praeseferret , in cujus 
unoquoque angulo spirarum intersectione confecto, globulus constanter 
residet. Hae in organica dispositione ipse verum intuitus est actum foe- 
cundantem verumque ejusdem foecundationis effectum. Fila spiraha sexu 
disüncta ab ipso ponuntur; filum nempe masculum, quod directione 
foeminae opposità progreditur hanc obviam habet, atque ex hoc oc- 
cursu contactus quidam oritur , hine copula et foecundatio , unde glo- 
bulus in variarum intersectionum puncto adamussim situs procreatur. 
Hanc subtilem hypothesin cunctis vegetabilium ordinibus accommodans, 
in globuli efformatione primum organi foliacei rudimentum agnoscit ; 
ideoque ex numero et diversà intersectionum , contactuum et in spiris 
copulationum symmetriá , totidem extricat theorematibus variam foliorum 
dispositionem, alternam scilicet, spiralem , oppositam, verticillarem etc., 
firmo axiomati innixus: « evolutionem esse omnino generationi analo- 
» gam, quum sit utraque foecundationis opus (1) ». Attamen hujus- 
modi globuli usquedum 1n cellulis matricalibus elausi maneant, nullum 
sive extensionis, sive evolutionis indicium praebent ; eorumque inertiae 
ac torporis perseverantia quoadusque plantae matris partem efficiant , 
nullum sane solidum argumentum analogiae ad: tempus accommodatae 
exhibere videtur, ut genesis foliorum organica in vegetabilibus ordinis 
insignioris eo pacto enodetur. Admissá quoque hypothesi de origine 
globuli , utpote quae effectus sit copulae et foecundationis inter duas 
spiras sexu distinctas, nil aliud in hoc globulo comperiri poterit, nisi 
primum totius plantae rudimentum , organum nempe multiplicationi 
inserviens, quod, ut primum de carcere in quo jacet conclusum exeat, 


(1) Raspai. Nouy. Syst. de Physiol. Vézct. Bruxelles 1837. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 1I 


specialiumque cireumstantiarum favorem sortiatur, suam patefacit vir- 
tutem vegetativam. Nunc inter omnes auctores, qui hujusmodi Confervam 
perscrutati sunt , MuorrEen prae omnibus, deinceps Vaucukn, idemque 
RaspAm. in proprietate os ad os admovendi , ut ipsi ajunt s'aboucher , 
qua duo pollent filamenta propinqua per exiguum tubum , qui angulo 
recto et parallelo prodit , consistere contendunt copulam, ex qua ma- 
teries in altero articulorum contenta ad alterum transit , symmetrica 
spirarum globulorumque dispositio resolvitur, cumque materie , quae 
denuo coníluit, confunditur; ex inde tota massa formam sphaeralem 
sumit, quae tanquam plantae semen habetur cujus ope, scisso invo- 
lucro, quod ipsi pro ovario fuit, species hine vel illinc iterum exsurgit. 
Non una itaque , sed duae foecundationes forent , quarum prior inte- 
stina contactibus spirarum sexu, ut ponitur , dissimilium atque distin- 
ctarum in singulos filamenti articulos, altera vero extima conjunctioni 
eorundém filamentorum. adscribenda per exiguos tubos transversales , 
ex quibus alter, quamvis omnino et structura et: functione similis, 
stigma plantarum phanerogamarum , alter antheram vel potius pollen 
organi masculini referre deberet. Ast haec duplex foecundatio estne vere 
naturalis , obtinetne reapse, tantumve in hominum mente residet? Donee 
id nequit, nec poterit sufficienter evinci, Jure meritoque hanc postre- 
mam sententiam sectabimur; siquidem tali modo Natura in suis majo- 
ribus operationibus simplex ac uniformis, magisterium valde implicatum 
cempositumque cudere debuisset, ne horum entium infimorum inter 
infimos ex familià vegetabilium , ullo absque exemplo in ipsis animan- 
tibus , procreatio collabefieret. Quaelibet in Naturae studium observatio 
priusquam ad firmum, inconcussum nec non generale theorema pro- 
vehatur, inter caetera quae requiruntur, dubio procul constans ine- 
luctabilisque eminere debet; id quod symmetricae globulorum et spi- 
rarum dispositioni tribui nequit, quae ita potius in ejusmodi individuis 
temperatur , ut. contactuum harum nec non intersectionum defectus , 
nullo modo illorum praesentiam excludat, qui quidem in omnibus fere 
Algis reperiuntur ac luculenter speciei propagationi inserviunt, quin 
influentia spirarum concurrat. Quod si ambigendum est de duplici foe- 
cundatione, dari ne unquam posset, quam plurimi auctores serio calamo 
descripserunt, copula externa?: nonne potius et haec ipsa inter illas col- 
locanda esset Algologiae fabellas affluentes poéticis figuris, quae nimirum 


2 


12 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


ex recenti generum jSa/macis, Ledae, Tyndarideae etc. institutione pro- 
manarunt? 

VavcHER ipsum intentis oculis novum hoc hymenis suavium intuen- 
tem fateri decuit illud, de quo agitur, phaenomenon a caeteris foecun- 
dationibus multimodis discrepare, nec non a notionibus hac super re 
vulgo acquisitis valde abhorrere. Haec enim individua ita coalescunt , 
ut unumquodque in unam pariter functionem confluat. Singula eandem 
formam sistunt: utriusque laterales exigui tubi plane , quoad structu- 
ram , conveniunt. Spirae et globuli adeo prorsus similes , ut a foecun- 
datore foecundatum nunquam discerni potuerit. Hisce omnibus insuper 
adde, quod, licet idem filum per totam, ut plurimum , longitudinem 
praebeat recipiatve viridem materiem , saepe tamen illam praebeat re- 
cipiatve quasi alternatim in articulis. In vulgaribus denique foecunda- 
tionibus exploratum constanter habemus, ex individuis alterum germen 
foecundandum fovere, dum alterum materiem foecundantem  elaborat ; 
id vero nullo pacto in his filis inter se omnino simillimis invenitur. 
Ex eo tempore, quo in ipsis animalibus oviparis foecundatio quaedam 
enotuit sine verá copulá, mirum quidem ac intempestivum est terere 
vires ad eam reperiendam asserendamque hac in familiá individuorum 
ob. varias affinitatis rationes similium animantibus ordinis inferioris , in 
quibus ex plurimorum sententià nullum extat distinctum organum foe- 
cundans, nullaque: consequenter copula apparet. 

. Quod atünet ad haec animantia jam conspicuis indubiisque motibus 
praedita, licet oculus vel summopere lente roboratus, nec vestigium 
. quidem nervosae substantiae discernere queat, tamen istiusmodi prae- 
sentiam admittamus oportet; quinimmo hypothesin recentiores physiologi 
ex eo firmarunt, quod , ut ipsi arbitrantur inesse possit tenuis imper- 
ceptaque pulpa per quaslibet animantis partes in. molecularum formam 
diffusa , quae nervosarum, perceptuque facilium in superioribus ani- 
malium speciebus fibrarum satis fungeretur officio. Sin vero. foecunda- 
tionis actus in quorundam elementorum, quae ad germinum evolutionem 
necessaria sunt, transmissione a mare ad foeminam reponatur, nihil 
obstat , quominus in Algis, non secus ac in quibusdam inferioris or- 
dinis animantibus, varia haec elementa eidem individuo eidemque cel- 
lulae universim inhaereant; ex quo inferendum esset, quum subsequens 
vegetationis processus nihil sit aliud nisi continua intimae substantiae 
extensio, divisio , ac subdivisio , unamquamque subdivisionem detinere 


AUCTORE J. ZANARDINIO 13 


cellulae maternae proprietatem, videlicet individui multiplicationem eádem 
virtute, quam impressit organica constructio, unde subdivisio ipsa ori- 
ginem ducit. Nemo unquam inter scrutatores phaenomena in Confervis 
marinis iis similia detexit, quae aquae dulcis conjugatis proferuntur, 
singulae tamen maris (Confervae non unum, sed globulorum repro- 
ductorum millia et amplius fovent. 

Foecundationis iypothesi ita refutata, nunc quaeri a nobis posset 
quaenam de scopo mirabilis phaenomenui explanatio firmiter habenda; 
cur in aliquá tantummodo specie obtineat, quáque de caussa; quaenam 
leges sint physicae aut vitales, quibus peculiare hoc mechanema regatur; 
et sic deinceps efflagitari quidquid ad rem enucleandam ad unguem 
conferret. 

Mihi nonnullas conjecturas parum fidenti animo in medium afferre 
cogitanti haud supervacaneum esset prae omnibus id pro certo argu- 
mento statuendum ; nullum nimirum interesse discrimen inter micro- 
Scopica et corpora oculo nudo perspicua ; ideoque iisdem observationibus 
eádemque argumentandi ratione esse omnia perpendenda. Atque in primis 
ob oculos habeatur, fila in aliquibus Conjugatarum speciebus (7MMougeotia) 
se invicem admovere , ad cubitum flectere atque angulorum apici, nullá 
tamen intimae arüculorum cavitatis communione , nulloque idcirco ma- 
teriei viridis ab altero in alterum articulum transitu , adhaerere. Id 
quod VaucmuEn item detexerat, maximi ponderis esse videtur, atque 
rectáà foecundationis hypothesin ferit; tunc enim clare comprobatur , 
conjunctionum finem minime eó contendere , ut materies articulis in- 
clusa ex hoc in illud transeat individuum. Id potius evenit, quum e 
filis principibus tubi transversi producantur, qui, ut in Confervis ra- 
mosis accidit, a quadam cellulae matricalis inflatione, quae Jam sin- 
gulorum ramorum principium est , originem ducunt. Haec vero Conju- 
gatarum sectio donanda est peculiari quadam mutuá attractione , quae 
in pluribus ordinis inferioris Algis, perinde atque in Oscillarüis, potis- 
simum liquet. Tantae attractionis caussá laterales inflationes ad mutuum 
contactum impelluntur, atque dum.se protrahentes vegetare pergunt , 
in adversas extremitates se alternis urgent. Ex conflictu, cui circulatio 
intima vim addit, factum est, ut illarum extremitatum parietes atte- 
nuentur, hinc lacerentur, unde ambos inter articulos ita communio 
exoriatur. Ut haec laceratio obtingat , conjiciendum est, aliam , quoad 
virtutem impellentem, extremitatem aliam superare; ex quo in validiore 


14 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


tubo, dum laceratio fit, liquidi occlusi circulatio vehementius quodam- 
inodo fluitat; quod in caussa est, ut viridis substanüa hinc vel inde in 
articulos ineat, symmetrico globulinae ordine perturbato , quae in unum, 
ob alterius vacuitatem , articulum condensatur. Copula igitur et foecun- 
datio, quam auctores Jactitant, meá sententiá ad simplicem anastomosin, 
sive plurium individuorum consociationem — tantum redigitur , cujus 
exempla in Algarum familiáà minime desiderantur, veluti potissimum in 
Flabellariae , Codii, Halimedae etc. generibus compertum habemus, et 
veluti infra ex anatomicá horum aliorumque generum analysi patebit ; 
eo tamen discriminis, quod, dum nexus usque ab evolutionis primordiis 
in lis exoritur, praefinitamque sibi vindicat formam , tunc solum in illis 
( Conjugatis) fiat, quum individua ad maximum extensionis gradum per- 
venerint, atque ita congregentur, ut simplex duorum, trium, vel plu- 
riam individuorum rete efforment, sive cubiti instar inflexione, sive 
tuborum lateralium ope; quo ultimo in casu ob physico-vitalium legum 
iuduxum, viridis materies eorundem filorum mulüplicationi quocumque 
tempore inserviens, ex hoc in illum articulum abit. 

Ut vero illationes nostrae majori robore firmentur, adJicienda pauca 
putamus de.cujusdam singularis Algae evolutione, quae Zydrodyction 
nuncupata, ceu Conjugatae, aquas dulces ac pigras incolit. 

Hydrodyction, quemadmodum nomen sonat, sacculum praesefert 
parvis plagis eflormatum , et im texturá suá prorsus piscatorio reli ad- 
similandum. Unaquaeque plaga ex tot articulis, quot lateribus , quae 
saepe saepius quinque vel sex numerantur, constat. Singulae plagae, 
quum ad maximum extensionis gradum pervenerint, post quandam nmi- 
mirum vegetalionis periodum, eà sejunctione resolvuntur, ut quicumque 
tubus ad plagae quodcumque latus attinens, solus atque immutabilis 
perduret, usquedum in minimis dimensionibus sacculum rursus gignat 
priori haud dissimilem, qui, materno tubo denique lacerato, libere 
natat, sensimque usque ad novam reproductionem crescit. VAUcHER, 
qui primus peculiarem hanc evolutionis rationem in lucem protulit , 
mirificum  phaenomenon in quadam circuminclusionis ( emboitement ) 
conditione decernit, hac hypothesi fretus: quemlibet principis sacculi 
tubum singula in mutuá inclusione retia ad minimum coarctata fovere, 
quae in annum secundum, tertium , quartum , quintum, et sic dein- 
ceps, egredi debent, donec Naturae Auctori huic evolutioni, destructá 
specie, finem ponere lubeat (t). 


(1j Vaucugn, Hist. des Conf. d'eau douce. Genéve 1803. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 15 


RasPAiL contra suae sententiae favens, quam superius, quoad Con- 
jugatarum fila commemoravimus,, reproductionis opus ad hunc modum 
enodat. Asserit ille tubum segregatum ab aliis, fructum parvis tubulis 
gravidum repraesentare. Ex hisce duo obviam sibi concurrunt, ita ut 
per extremitates electrico-contraria viimbutas se vicissim attrahant , ab 
hoc, ut ille autumat osculo repetenda est foecundatio, unde alteruter, 
vel uterque fortasse gemmulam gignit, quae in eodem contactus puncto 
cüm formá, structurá atque materná virtute prodit. Istusmodi gemmula 
tali modo exorta in novum tubulum transit ad foecundationem dandam 
accipiendamve peridoneum, dummodo tubulus alius innatans sibi obvius 
occurrat. Ob occursum et hunc contactum alia insuper copula, seu ge- 
neratio adimpletur ; unde plaga tribus lateribus aperta exoritur. Quod 
si, inquit ille, novi hujusce occursus defectu, sive mutuae attractionis 
ope, tubulus, qui postremus obvenit cum uno ex duobus primis talis 
catenae elementis copuletur, plaga quidem perficietur, sed tria tantum 
latera sortietur ; sin contra novus tubulus huc ultimi supervenientis , 
illuc unius ex duobus primis ad contactum suam offerat extremitatem, 
tunc plaga quatuor lateribus instruetur , et sic deinceps, usque ad 
hexagonam formam, qua ordo ab hisce nexibus depromptus compleri 
videtur (1). 

Scrutator alter caeteroquin oculatissimus hanc potius admittit. opi- 
nionem: materiem nimirum viridem in quolibet tubo contentam , primum 
totam continuam esse, seriusque in minimas sporulas annulares con- 
versam ita disponi, ut coacervatim interno ejusdem tubi parieti spo- 
rulae ipsae incumbant, atque, alterá adversus alteram se urgente , formam 
angularem induant; denique sacculum caecum efforment priori omnino 
similem , qui, materno disrupto involucro , egreditur atque vegetans 
volumine augeri caeptat (2). 

Nunc dissonas, quoad organicam hujus vegetabilis genesin, sententias 
nos gravi trutina perpendentes, ac in mentem illud theorema , quod 
superius enunciavimus , revocantes: de microscopicis scilicet entibus, 
eádem analysi, et ratiocinandi methodo judicandum esse, qua de cor- 
poribus facile sub sensus cadentibus, judicatur, in praesens quidquid 
nobis videatur de illustrationibus hactenus expositis declarabimus. 


(1) Rasprair , l. c. p. 9o. 91. 
(2) Mzexecniwmi. Cenni ccc. 1. c. p. 1a. 


16 SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADNIATICO ETC. 


Quum illa circuminclusionis (emboitement) theoria , veluti difficilis ni- 
mium incomprehensibilisque etiam atque etiam refutata fuerit, ibi im- 
morari supervacaneum ducimus, et lubentius VaucuEn ex eo tantum 
meritis laudibus extollimus, quod primus docuit, integrum individuum 
quolibet tubo progigni. Quod vero novi systematis physiologiae vegetalis 
auctor clarissimus excogitavit, hypothesi gratis assertá fulcitur; insuper 
adde, quod. plura ad speciei reproductionem tempora tunc essent re- 
quirenda; id quod sedulis observationibus rectáà adversatur , quibus e 
contra luculenter eruitur, novum sacculum intra tubum eodem tem- 
pore, nec non per totam dimensionem aequabiliter formari. Nemo vidit, 
neque hRasParnL ipse se vidisse testatur cum materie viridi organa in 
parvos tubulos et globulos, sive gemmulas e tubulis ipsis prodeuntes 
distincta ; quapropter illa occursibus, copulis, generationibus evolutio- 
nibusque redundans consectatio, praeterquamquod nullo argumento ab- 
solvatur, nimis implicata evaderet, ac proinde ab uniformi, quae in 
omnibus Naturae operibus patefit simplicitate, recedere videretur. Quo- 
tiescumque vero universim sacculi plagae accurate discutiantur, videre 
est, singulas nequaquam certá regularique formá indui; interdum enim 
factum est, ut aliquod plagae latus haud constanter uno tantum tubo, 
sed aliquando duobus se e fronte lineáque rectá insidentibus constituatur; 
et versà vice, quamvis tubi plagarum latera componentes per suam ex- 
tremitatem ut plurimum terni et terni conglutinentur, non raro tamen 
in aliquo retis. puncto ad angulum rectum crucis instar quaterni con- 
Spiciuntur. Quae quum ita sint, quonam pacto Rasparn argumentis acquie- 
scemus, ipsiusque theoriae, suflragabimur? 

Sporularum modificatio etiamsi veluti hypothesis probabilior, eo quod 
minus implicata, nobis primo intuitu prae caeteris arrideret, nihilominus, 
ut reliquas praetermittamus considerationes, nullo unquam pacto per 
illam. percipi posset quomodo rete effingatur, quin plagarum parietes 
duplicem tubum praeseferrent ob mutuos sporularum annularium con- 
tactus, quos quidem adesse oporteret, ut exinde sacculus continuus, nec 
non reticulatus emanaret. 

Hinc nos ad ulümàm ac persimplicem formulam hoc phaenomenon 
redacturos suspicare decet: minimos globulos viridem materiem compo- 
nentes, quum intra maternum tubum se evolvere coeperint , ita in 
unum conjungi, ut ipsi secus intimum tubi parietem pedetentim et 
aequabiliter se protrahentes rete nullibi interruptum necessario ordiantur , 


AUCTORE J. ZANARDINIO P 


quod etiamsi crebro plagis regularibus texatur, nihilominus huc illuc 
ob oculos, quas ostendimus anomalias ponit, ex eo evincendas, quod 
globulorum reproductorum ordo primitivus haud semper, ut facile inferri 
potest, identicus ac. symmetricus evadat. Quae ipsae anomaliae, dum 
aliarum hypothesium vires infringunt , magis magisque sententiam nostram 
confirmare videntur. 

Verum foecundationis theoriae satis superque adversati sumus; modo 
res, tempusque postulat , ut recte expendamus quaenam in istius fa- 
miliae fructificationis organis cum illis plantarum Cotyledonearum col- 
latis, organographico-physiologicae relationes reperiantur. 

Si fructus, aut semen in quibusvis vel insignioribus vegetabilibus 
ad perbrevem hanc redigitur formulam: fructum videlicet sistere ramum 
globuli instar condensatum atque ad extremum amplitudinis volumen 
eoarctatum , certum est, ut nonnullos silentio praetereamus actus in 
plantis nobilioribus hujus organi formationi praeeuntes, aliquam inter 
Algae atque inter cujuscumque vel insignioris vegetabilis fructum | esse 
similitudinem, licet in sensu physiologico longe variis discriminis mo- 
mentis uterque scateat. It inferiore enim horum vegetabilium classe 
multiplicatio ad organum illud minime exclusive circumscribitur, quin- 
immo portio quaevis ad intimam individui substantiam referenda , quodvis 
illus quoque frustulum speciem multiplicare valet ; unde praestantis- 
simus Naturae scopus mirum in modum elucet, quae tota est in mortis 
damnis per totidem vitae vices rependendis, ut species singulae eo 
pacto perpetuentur. Álgae enim prae caeteris vegetabilibus Jacturae ex- 
cidioque magis profecto obnoxiae, virtute reproductionis summopere 
gaudent , quemadmodum  animalcula quaedam quaquaversus periculis 
implicita, foecunditate exuberare videmus. 

Botanici fere omnes illius organi in vegetabilibus sublimioribus 
pretium jure meritoque aestimantes, atque ipsum veluti maximum po- 
tentiae vitalis elaboratum habentes , in id diligentem subtilemque ana- 
lysin impenderunt, ut characteres detegerent, quibus typi accedunt vel 
recedunt; dehinc nova vocabula cunctas analogias aeque ac differentias 
affabre exprimentia cuderunt, ut juxta mutuas affinitates , quae inter 
varias hujus adeo necessarii organi formas extant, typi singuli digere- 
rentur atque coordinarentur. Provida divinae Menüs sapientia hoc ovum 
vegetale, ne damno afficiatur, neque unquam ipsius disseminatio sit de- 
fatura , mulüformi involucro operuit, ut pluribus sibi infestis influxibus 


18 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


obstaret. Modo enim nutriciá substantiá circumtegitur eo quod ab ali- 
quibus animantibus voratum , facile transferatur atque diffundatur; modo 
ad ventorum lubitum rapiendum parvulis plumulis coronatur; interdum 
maribus trajiciendis levitate, nec non mobilitate sibi propria suppedi- 
tatur; ac demum mulüfariis instruitur. subsidiis, quibus species ab ipso 
per embryonem expressa servari ac mulüplicari possit. Haec omnia 
caeteraque innumera adminicula , ad quorum normam in totidem modos 
externa ipsius organi forma configuratur, veluti potissimum methodicae 
distributionis fundamentum characteribus definiendis constituerunt. Partes 
ipsae, ut ita dicam preparatoriae, atque ad foecundationem maturita- 
temque ordinatae, quae formá, numero, et symmetrià valde dissident, 
novos insignesque characteres praebuerunt. Nullum vero es his omnibus 
accommodari potest organis Algarum fructum sistentibus. Ex earum 
maxime simplici atque homogeneá structurá , simplex quoque ac uni- 
formis ilius organi modificatio patet, atque singula praeterea formae 
discrimina in uno eodemque individuo detegi queunt, quatenus ex puncti 
diversitate, ubi organum modificationi obnoxium est, tota exoritur dif- 
ferentia. Haec pauca copiosius 'exerenda , satis tamen evincunt inanes 
conatus , quos Algologi hactenus impenderunt , ut characteribus e fru- 
eüficatione prolatis , ordines, tribus, genera et species dispescerentur. 
Quod si sermo vegetabilia quoque terrestria attingeret, unius organi, 
licet potissimi, studium naturalibus affinitatis. relationibus  deprehen- 
dendis impar evadit; quapropter opus est, ut complexim omnia organa 
pernoscamus; id enim tantummodo ad caussas extimos habitus configu- 
rantes manu ducit, qui veluti essentiales characteres habentur, licet a 
Naturá saepe saepius mendacii redarguantur. Quanti vero habenda sit 
haec veritas non latuit profecto illos, qui totis viribus intimam caulis 
in vegetabilibus insignioribus fabricam consultius sunt perscrutati. Sin 
autem experimentum, quoad plura ordinis superioris individua, arduum 
sit atque impervium, haud aegre maximá pelluciditate et reliquis cir- 
cumstantiis , quae hic praeeminent, complanatur; hinc potiusquam fructus, 
intima praesertim structura filum Ariadnae porrigat, ut naturales inter 
varios typos affinitates indigitentur. Nisi vero hisce compingatur, manca 
et mendosa palabitur Taxonomia, quae cógnitionum quoad genesin 
sive orgánorum evolutionem adhucdum expetitarum, et quoad physiolo- 
gicas eorumdem investigationes expers nunquam reapse proficiet. Haec 
studiorum ratio una tantum conferret ad philosophicum systema juxta 


AUCTORE J. ZANARDINIO 1€ 


Naturae leges , seu mutuas ejusdem organicae texturae relationes con- 
cinnandum. 

Universa hujus familiae individua ab origine simplici cellulà reprae- 
sentantur, quae aliquando per totam vitae periodum eandem sphaeralem 
formam primitivam servant ( Protococcoideae). Sacpius tamen cellula 
primigena ob varias ulterioresque elaborationes progressu temporis motu 
vitali peractas , immutationi multimodis subjicitur, sive per se tantum, 
sive usque ab initio consociata una simul cum pluribus cellulis distincüs, 
atque ita commixlis, ut, vegetatione pergente, ipsarum nexus formam 
unam plus minusve insigniorem ac compositam edat. 

Haec cellula materiem granulosam includit , quae assimilandis ele- 
mentis intus susceptione absorptis est peridonea; hinc nutritioni inservit; 
ac demum species, sive materni involucri scissurá , sive spontaneá vel 
fortuità cujuscumque portiunculae divisione, per materiem ipsam mul- 
tiplicatur. Granulosa seu nutricia haec substantia, pluribus nominibus 
insignita , materiei scilicet colorantis, amylaceae , sporaceae , globuli- 
naris etc. , primo in unum sub parvo volumine punctum condensata , 
tantá virtute pollet, ut non solum per se extet, verum etiam congruam 
vim habeat, licet cellulá matricali obvolvatur, se protrahendi , dividendi 
atque adeo multiplicandi, ut primitiva involucri forma ob multiplices 
intimae structurae immutaliones variet. Quamquam nec in omnibus in- 
dividuis, neque in omni vegetationis stadio conspici possit , saepe ta- 
men accidit, ut interior illa substantia potiusquam organicam continuae 
extensionis ac subdivisionis legem constanter servet, hinc illinc immo- 
retur, involucri matricalis nutritionem intermittat, in se propriam vir- 
tutem contrahat, unde clarius distincüusque turgescat, neque amplius 
influxu , quo antea pollebat, defungatur , quatenus saltem ipsius individui 
partem efficiat. 

Huic modificationi quaelibet individui pars obnoxia fieri potest, ex 
eo quod intima illa substantia tum in axe, tum in ramis aeque distri- 
buta reperiatur; itemque membranula illam obvolvens, pariterque ma- 
teries colorans, qua substantia componitur , formas fortuitas induere 
potest, atque adeo dissimiles, ut facies infinite multiplicetur, quae ta- 
men circumstantiis parvi pendendis committenda est; ex puncto vide- 
licet individui eruendis, ubi potissimum ipsius substantiae vis activa 
temperatur, ex vegetationis periodo, qua totum se habet individuum, ac 
denique ex ejusdem substantiae magis minusve conspicua turgescentia. 

3 


20 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC, 


Tot tantique conatus ad cribrandas nullius pretii nulliusque praefi- 
nitionis fortuitas hasce circumstantias (ne pigeat iterum audire) pluri- 
morum speculatorum animos, positis has super vagas inconstantesque 
formas systematis fundamentis deflexere. Ipsi enim hujusmodi formas 
vel universim , vel partim, vel promiscue nacü sunt insitas pluribus 
generibus, quae apud alias sejuncta habentur, ex quo factum est , ut 
methodicae distributiones his characteribus suffultae, perennes pepererint 
ambiguitates dissensionesque ; unde lites puerilem, ut ita dicam, ludum 
imitantur ,' quo follis alternis ictibus huc illuc per aéra pellitur, re- 
pelliturque. 

Sed hic plura quoque efllagitanda; utrum videlicet sanciri constanter 
possit, an saltem sit facilis sancitu illius singularis organi praesentia in 
omnibus typis, quibus numerosa haec familia ordinatur? num e contra 
in systemate aliquando descripta ea sit forma, quae porro in natura 
desideratur? Et revera inauditum ne sonat nonnullos pro fructu accepisse 
rem prorsus alienam , minimeque ad fructificationem spectantem? Post- 
habitis, quae frequenter occurrunt, exemplis, hoc unum commemorabimus; 
fructus nimirum loniae intricatae Ac. juxta cl. Prof. Cosra Neapoli 
tanum nihil aliud esse nisi animalcula microscopica, quae in dubiis conspi- 
cuisque motibus se tanquam veros polypos praebuerunt (1). Acanpn ipse, 
quum genus /ysii describeret, testatur, ceu fructum interdum admisisse 
id quod novorum tantummodo ramorum erat rudimentum (2). Hallucina- 
tiones hae omnes aliaeque tum obviae, tum frequentes assertum nostrum 
confirmant: fructum videlicet in systemate, nequaquam in Natura reperiri 
posse. Caeterum , si in genere aliquo (Dasya. ex. gr.) non una sed quin- 
que, sex, vel plures fructificationis formae detectae, descriptaeque fue- 
runt, in mulüs contra (JDigenea, Zlysium, Caulerpa, etc.) nullum 
adhuc fructus vestigium deprehensum fuit; ita ut ad haec et alia ge- 
nera in universali serie coordinanda, systematici, qui fructui tantum 
obsequuntur, ipsius formam , quam adhucdum abdit Natura, per poésin 
saepe commenti fuerint. 

Oinnibus itaque normas magis planas, solidas immutabilesque de- 
siderio prosecuturis , persuasum sit, relationes potius inter organa nu- 
uwicia , ect matricale involucrum insitas, nec non diversas illorum 


(1) Mznzecnisr. Cenni ecc. l. c. pag. 16. 


(2) Acanpz. Sp. Alg. Vol. I. p. 433. 


AUCTORE J. ZANARDINIO AI 


immutationes ex vegetationis processu eruendas, quam fructum in Algis 
investigatum potissimum iri. Ita in quadam typorum cohorte, ut exemplis 
utar, organa illa libere in humore natant, quem matricalis cellula capit 
(Siphoneae), dum contra in aliis tenuissimo involucro a matricali di- 
stincto conclusa reperiuntur ( Confereeae, Ceramieae, etc.). Quum 1d 
postremum , quod in horum vegetabilium familiá frequentius est con- 
tingat, tunc varii et discriminati processus dimanant , qui per succes- 
sivum tenuissimi involucri incrementum patefiunt. Et re quidem vera, 
quoad vegetationis processum , duo attendenda praecipue sunt: mem- 
 branula illa materiem granulosam seu sporaceam complectens modo ju- 
gulatur, scinditur atque in duo, quum ad maximum pervenerit exten- 
sionis gradum , partitur; modo e contrario haec divisio subsequenti 
extensioni praeit. Primo ( Conferveae) cellula ultima adhuc indivisa lon- 
gitudine caeteris praeeminet ; secundo vero (Ceramieae) post divisionem 
extensio perficitur; quapropter in Ceramieis postrema cellula efformata 
caeteris nunquam non minor est. Hac in ultimá tribu divisio non modo 
transversim obtinet, neque idcirco simplex cellularum uno ordine ac 
vicissim superimpositarum dispositio constanter occurrit; at saepe saepius 
verticaliter etiam adimpletur, quod in caussa est, cur non una tantum, 
sed plures cellulae circa principis involucri diametrum disponantur. 
Hae cellulae modo inter se tam situ parallelo , quam pari longitudine 
symmetricae conspiciuntur; modo centrales tantummodo successive ex- 
tensionis ergo periphericis praecellunt ; modo singulae non aequabi- 
liter, sed ita oblongantur, ut nullus reapse ordo parallelus extet, nul- 
laque adsit articulatio, quae tunc falso tantum apparet, quum nimirum 
symmetrica dispositio fiat. 

Haec et alia, eo. quod ex potenüá vitali plane hauriantur , pluris 
procul dubio aestimanda , ac prae se immo vegetationis processum fe- 
rentia, characteres admodum illustres ex ipsis naturalibus legibus de- 
cerptos confirmant. Recensendum hic insuper est magni emolumenti 
pro systematum relationibus argumentum : non unum semper individuum 
per se, sed plura simul usque a primordiis consociata vegetationis phases 
absolvere , quae singula eundem typum constanter servant, atque se 
invicem connectuntur, vel adeo arcte adhaerent, ut primá fronte con- 
tinuum textum formae praefinitae effingant. Typus variatim vegetans, 
multiplex massae individuorum nexus, atque aliae alicujus pretii distin- 
ctiones , peculiares notas praestant, quibus genericae horum vegetabilium 


22 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


distributiones praefiniri possunt. Singularis haec in multis speciebus 
consistendi ratio subtiliorem analysin. profecto postulat, quae , quum 
accurate instituatur, novos repertus ulterioresque distinctiones haud 
dubie in lucem ederet, Ut vero considerationes nostrae magis praxi 
eluceant , Zabulam 11. objicimus, ubi figura 4. Zalymeniam furcellatam 
B. cartilagineam c. statu naturali sistit, cujus frons tota continua sive 
 membranoso-cellulosa perperam hucusque descripta est. Ipsa enim usque 
ab origine pluribus quidem constat individuis Ceramieis per quandam 
mucositatem ad invicem conglutinatis, corpusque unum constituentibus , 
quod formam praefinitam sumit, atque vegetationis progressu regulares 
ramositates emittit. Haec individua , aut fila si mavis , laxe in centro 
contexta peripheriam versus stipantur, adeo ut, si frons e fronte pro- 
spiciatur, textum cellulosum totum continuum aemuletur (ig. 1. a.). 
Transversali sectione (rg. 1. b.) fila dichotome ramosa patent, quorum 
unumquodque individuum distinctum est. Massa inde dimanans haud 
inconsulto haberetur pluribus generis Callithamnii individuis constituta, 
quae ita coacervantur atque contexuntur, ut quasi majoris implicationis 
formam affectare vellent. Figura r. c. denique extremitatem filorum ma- 
gnopere amplificatam sistit (1). Z/a/ymenia .floresia Ac. ipsa, hcet in- 
dividua diametro majori discrimimentur , nobis tamen eandem obtulit 
structuram , et huc quoque Gastrocarpeae ommes , Patrachospermeae , 
Chordariae ,| Liagoreae ,| Sporochnoideae universae perünere videntur, 
quae Ceramiearum tribui forsitan essent inserendae, ubi subsectio con. 
datur hoc tantum manifesto charactere insignita : non unum scilicet , 
sed plura individua ab evolutionis initio simul consociata vegetare. 
Amplior ac praeter opinionem uberior est Ceramiearum tribus, quae 
juxta notiones a nobis perceptas, maximum ex generibus hactenus de- 
signatis, numerum complecütur. Post Dusv elucubrationes (2) tribus 
haec limites Jam ab Acanpm designatos trajecit (3) , quos cognitionum 
organographico-physiologicarum progressus in dies magis magisque am- 


(1) Ex animo gratulabundus neminem latere volo suavissimum ac nobis amicissimum Professorem 
Mzszonisi Patavinum ad eadem atque haec nostra reperta pervenisse. Utriusque studia, nobis in- 
scientibus , eodem tempore fortasse exarata fucrunt, mihique inopinatae ct maximae letitiae fuit, 
quod ex ipsius scriptis ineditis collegerim easdem , quoad hujus speciei structuram, recensitas 
esse observationes. Id etiam atque ctiam robur addit reperto ad rem nostram plurimi faciendo. 

(2) Duzy. Mém. prem. ct second. sur le groupe des Céram. Genéve 1832. 

(3) Acanpu. Spec. Alg. V. II. Gryphiac. 1828. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 23 


plificabit. Nemo tamen arbitretur, a nobis ob peculiares istiusmodi ob- 
servationes, excludi texturam stricto sensu cellulosam, quae quidem in 
Ulvacearum tribu atque in alis quoque ad proprios limites redactis , 
nobis valde conspicua atque distincta videtur. Absit, quominus hoc ten- 
tamine universas innumerae hujus familiae formas habitudinesque am- 
plecti cogitemus. Nos contra species tantum nostrates investigare cu- 


ramus ; qua de re, etsi opus, quoad mare Adriaticum perficeretur , . 


nunquam tamen generalis atque integri systematis honorem appetere 
posset. Longe adhuc a nobis tam ardua meta distat , neque unquam 
contingi poterit , nisi gradaüm ex plurimorum studiorum summá eó 
perducamur. Nunc vero unam, videlicet Siphonearum tribum elucu- 
brandam satius censemus , nostrasque perscrutationes ad genera tantum 
in mare nostro detecta , quod jam fere omnia recipit, referemus , quum 
alioquin tota tribus typicarum formarum inopiá prae caeteris hucusque 
laboret. 


—B— Qo — 


SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


[v] 
A 


PARS Il. 


MONOGRAPHIA | SIPHONEARUM. 


OBSERVATIONES AC ILLUSTRATIONES 


AD SIPHONEARUM IIISTORIAM FACIENTES. 


Jam superius declaravimus materiem colorantem , seu sporaceam in sin- 
gulari quadam Algarum sectione libere cellulae matricali innatare. Tota 
enim Siphonearum tribus perbrevi hac. formulá exprimi posset addito 
insuper charactere: singulas nimirum atque distünctas ejusdem tribus 
formas haudquaquam variis intimae substantiae immutationibus pro in- 
crementi progressu inhaerentibus, sed potius variis modificationibus ex 
eadem cellula matricali proditis attribuendas esse, dum immutabilis illa 
interior substantia perstat , quae nullá intimae in vegetante individuo 
structurae perturbatione , dividitur indesinenterque multiplicatur. 

Haec cellula magis minusve tenuis vel mollicula, semper tamen 
hyalina, decolor, sive anista, se tantum protrahendo, hoc est tubum 
indefinite longum modo simplicem , modo ramosum praeseferendo , suae 
interdum vitae periodum absolvit. Caeterum , statim ac ramositates in- 
ciplant in originis puncto Jugulantur, atque una cum majori in dies 
rami incremento , ita Jugulatio coarctatur , ut, etiamsi per quamlibet 
caussam mutuos contactus servantem ramus constanter adhaereat ; ipsius 
tamen communio cum tubo primario, unde prodierat, auferatur. Quae 
ex hac jugulatione. exoritur ramositas eundem processum multifariis vi- 
cibus pro disünctorum typorum varietate frequenter iterat. Non aliter 


. AUCTORE J. ZANARDINIO 55 


ac in Ceramieis in hac quoque tribu frons haud semper simplex, 
constat saepe saepius ex compluribus individuis a germinationis initio 
simul ita conjunctis , ut, pro vegetantium typorum discrimine , massa 
inde redundans ens quodam forma implicata, plus minusve praefinita 
atque constanter repraesentet, 

Interior substantia fere semper viridi colore saturatur, sporulaeque 
illam formantes adeo minusculae aliquando reperiuntur , ut nec oculus 
quidem perspicacissimus nonnisi liquidum homogeneum discernere queat. 
Saepius autem crassiores cernuntur, propemodum sphaerales atque illis 
simillimae , quae in tuborum Confervoideorum cellulis continentur. Si 
id postremum occurrat , tunc se ad praefinitum sui argumenti tempus 
praebent peculiari motu conspiciendas; exinde Zoologi maximum inter 
hasce species numerum animali regno inserendi ansam arripuere; quorum 
opinio eo magis percrebuerat, quod reipsa adsint aliquando animalcula 
parasitica Jam a VaucuER, UxcEn, Wirwuzn, aliisque secus mucosam in 
quibusdam filis Vaucheriaceis superficiem notata. Nisi quod hujusmodi 
commenti fuüilitatem scite expunxit Mrvrex in suis de ultroneo organi- 
carum molecularum motu observationibus, quae nos luculenter docent 
omnium inferiorum plantarum seminula, velut animalium inferiorum 
ovula per aliquod temporis spatium, positisque quibusdam circumstantiis, 
pollere spontaneo motu, qui tunc desinit , quum germen se evolvere 
caeptat (1). Minima granula illa vice reapse funguntur organorum tam 
nutritioni inservientium , quam reproductioni ubi e matricali cellulá 
egrediantur , quinimmo ex hac tribu ipsorum organorum progignens 
potentia clarius liquet nullá tamen praeeunte eorum conspicuá structurae 
inodificatione. Verum enim vero in aliquibus quoque siphonearura ge- 
neribus descriptus est fructus, cujus forma ex eo tantum apparet, quod 
sporulae densius in lateralem quandam maternae cellulae inflationem 
coacerventur. Ipsa equidem forma a ramositate abortum ita perpessa 
duiptaxat originem ducit, eo quod interior fortasse substantia haud am- 
plius pristinum nutritionis influxum agat; unde fit, ut venturum incre- 
mentum vel impediatur, vel inibi quiescat. Contra vero incrementum 
cito perficitur, dummodo ea conditio deficiat; quinimmo plures species 
se brevi protrahunt, ac vitae mox peragunt cursum (2). 


Mzvzw in R. Bnoww's vermischten Schriften. Vol. IV. 


1) 
2) In vegetabili item ac in regno animali incrementum plus minusve celeriter aequà proportione , 


( 
( 


26 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICOÓ ETC. 


Siphoneae cum dulces, tum aquas marinas incolunt, eo tamen di- 
scriminis, quod formae simpliciores illic habitent, hic vero nobiliores 
magisque implicati typi reperiantur, quorum nonnulli, uti in quibusdam 
aliarum. tribuum generibus videre est, calcare erustá operiuntur, unde 
animalitatis propugnatores novum indicium arripuerunt affinitates scin- 
dendi, quae clare patent statim ac crusta illa plus minusve densa ex- 
teriorem tantummodo aliquarum specierum superficiem obnubens, au- 
feratur. Ne singulas communesque caeteris tribubus enumerem proprie- 
tates , quas ad hanc individuorum cohortem referunt auctores, has duas 
nos commemorare juvat; primo hujusce tribus genera fere oninia exsic- 
catione colorem saturate viridem , et nitentem praeseferre; secundo 
ejusdem tribus individua prae plurimis Algis exsiccatis vix aegre post 
aquae immersionem, priscas vitalis conditionis resumere formas (t). 


pro varià scilicct organici textus densitate, procedit. Quo magis enim stipatus et ligneus truncus, 
eo difficilius in singulas fibras succus irrepit, ac proinde calor vividior ad hujusmodi circulationem 
novendam festinandamque requiritur. Hinc fit, ut valde sero , sive autumnali tempore prae aliis 
plantae aridae atque siccae floreant. Quo magis contra herba simplicem , mollem exilemque tex- 
turam sortiatur, maturius crescit et floret , ac manifestius vivum calorem siccitatemque fastidit. 
Quum Algae tali loco eminenter potiantur , incrementi summam rapiditatem pandunt, atque ma- 
jorem ad humidam frigidamque temperiem ostendunt proclivitatem , quoniam in maximà ipsarum 
structurae teneritate, potiusquam calor faveat, nutriciorum humorum circulationi nimis properando 
officit. Id pro argumento habeatur, Algarum presertim tenuiorum evolutioni hibernum tempus aspi- 
rare. Dum terra equidem arescit et squallet, nonne maria venustissimis hisce plantis undique ex- 
ornata pubescunt ? 

(1) In Confervis quoque, veluti sibi peculiare observandum est: se exsiccatas in articulis alter- 
natim contrahere , ut fila, jam deposità cylindraceà , crispam formam induant, quae licet aquae 
diu immergantur , taliter perstat. Non omnes itaque Algae priscas formas per istiusmodi submer- 
sionem adipiscuntur ; ideoque in dubium revocanda est illorum opinio , qui eidem conditioni fre- 
quentiori acquiescentes, resurrectionis potentiam inferioribus hisce individuis inesse putant, dum 
e contra phaenomenon non idem semper, neque in universà familià constans , vagum tantum in- 
dicium praesefert, quod crebro experientiae refragatur. Experimentum siquidem omni curà, atque 
iterato sumpsimus de Oscillariae genere, quippe quod, juxta vulgarem opinionem, individuis re- 
surrectionis virtute donatis longe praecellit, sed inaniter speculati sumus, nosque expectatae rcsur- 
rectionis spes fuit frustrata. Haud vero inficiandum est id sub certis ac prorsus necessariis circum- 
stantiis fieri posse. Quid mirum ? tunc enim res firmas pone sequitur naturae leges. Oscillariae 
terrestres species sunt ephemcrae , quae nimirum siccitatis juxta uliginisque vicissitudines cito 
evanescunt atque iterum cito apparent. Nobis itaque inferendum est, minimarum ,sporularum po- 
tentiam vitalem brevius vel diutius torpere, quae tamen praevalida evadit, simul ac circumstantiae 
confluant ad evolutionem vegetationemque excitandam. Verum in Naturalistae zotheculà neque ha- 
betur, neque haberi potest effectus idem atque in loco nativo. Collisite quidem magnam filorum 
copiam, atque ea studiose sollerterque in elemento adco expetito curate. Ipsa aliquandiu vegetabunt, 
imo etiam reproductionis mirificum opus pandent, ad ultimum vero oscillationis motus, quo fru- 
untur defervescet, ac prorsus cessabit ; tubus interea , ubi disci intimam fabricam componentes 


AUCTORE J. ZANARDINIO 27 


Maximae foret utilitatis perscrutationes nostras collocare in peculiaribus 

influxibus eruendis, quibus lux, tenebrae, aér, aqua etc. ad vegetationem 

^. conferunt; at in praesentiarum inanes conatus prorsus evaderent, quum 

omnia, quae ad physicam organicam faciunt, elucubrari adhuc , atque 
ad unguem perfici nequeant. 

E stationum diversitate, quas in una eademque regione varia genera 
praeponunt, in suspicionem venire licet quanti pro evolutione habenda 
sit naturae atque profundi differentia, ubi typi variatim germinant. Quod 
si species nonnullae in mari aeque atque in lacunis nostris passim re- 
periantur, nonnullae contra super limum, ac plures super saxa et sco- 
pulos tantum vegetant; quinimmo hujusce tribus genus aliquod interdum 
Algis majoribus ceu Cystosiris et Sargassis tantummodo insidet. 

Posteritati igitur mandaturis tantarum perscrutationum emolumentum, 
quas Chemiae organicae profectus majori luce perfundet, sat modo 
nobis erit singulas inspicere formas, atque species singulas ab evolu- 
tionis initio usque ad incrementi plenitudinem sectari. Nos igitur, positá 
qualibet formá typicá, ad cellulam primordialem prius contendemus, ac 
deinceps vitae phases pervolventes, quo magis fieri potest , nos vege- 
tationis processum , ac variarum genesin formarum, quae ex hoc pro- 
cessu in vegetantium typorum diversitate obtinentur, perquiremus. 

Quatuordecim enumerantur genera in Siphonearum tribu hucusque 
recensita (1), quorum octo, Z'aucheria scilicet, PBryopsis, J'alonia, 

Ld 


latent, lacerabitur atque resolvetur ; tandem disci vel per se, vel per sporulas fictrices reprodu- 
ctionis vi insigniti , nudi stabunt inertesque, neque vel accuratissima opera reviviscent; sin vero 
diutius aquis immorabuntur, omnino resolventur, atque tandem evanescent. Id autem eveniat oportet, 
quoniam , quum e nativo situ fila transducantur , iis omnibus tum notis , tum ignotis, quae ad 
rem faciunt orbabuntur , adeo ut irreparabili corruerint jactura. 

(1i) Hujusce tribus genera nuperrime ita collecta atque digesta occurrunt: Botrydium Warn. 
Vaucheria DC. Bryopsis Lux. Alysium Ac. Coccoderma? Kuszzr. Falonia Ac. Codium Sracx. 
Flabellaria Y;ux. Anadyomene Luwx. Acetabularia Lwx. Polyphysa Lxx. Udotea Lwx. Hali- 
meda Lwx. Nesea? Lwx. (Mzmzon. Cenni ecc. l. c. p. 34.). Pro firmo tamen habeamus fore, ut 
quaedam genera huc relata ex hac tribu in posterum forsan obliterentur, et quaedam alia, post- 
quam eorum structura, et physiologia diligentius invesligata atque distincta fuerit, addantur ibidem. 
Quidquid vero ad A4cetabulariae Lwx., seu Oliviae Brmror., et Dasycladii genera explananda at- 
tulimus , magis adhuc animum nostrum in incerto tenet. Num forte et Caulerpae ipsae adeo nu- 
merosae ad eandem Siphonearum tribum amandandae forent? Descriptiones ac tabulae, quas au- 
ctores nonnulli de earum structura obtulerunt, locum suspicioni aperiunt, haudquaquam vero 
nobis remoyendae, eo quod mare nostrum istiusmodi speciebus prorsus careat. Id saltem illorum 
studia exacuat, quibus situs opportunitas, ubi hae species reperiuntur, inquisitiones expeditas eflicit. 


4 


28 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Codium , Flabellaria, 4nadyomene , 4cetabularia et Halimeda ad mare 
Adriaticum spectant. Hic, veluü Juris nostri operam impendentes adji- 
ciendum putamus et Dasycladii genus usque adhuc aliis tribubus incon- 
sulto adscriptum , dum contra eodem tempore in ambiguo versamur, 
utrum .cetabulariae seu Oliviae genus, quod nostris observationibus 
peculiare suppeditavit argumentum , inter Siphoneas sit locandum. 

Hac in tribu item atque generatim in caeteris Algarum speciebus, 
organum reproducens ad minimum neque oculo nudo, ut plurimum, 
conspicuum granulum amylaceae substantiae hic loci viridis in summa 
redigitur, quod vero tenuissima membranula cellulam matricalem com- 
ponente, extrinsecus obtegitur. Ubi germinatio per nutriciam virtutem , 
quam substantia amylacea in involucrum agit, initium ducat, involucrum 
idem seu cellula matricalis intumescit, ac interea, sphaerale forma ali- 
quandiu servata, dividitur, subdividiturque interior amylacea substantia, 
quae etiam atque etiam libere innatat humori a matricali cellula sensim 
sensimque crassata absorpto. Nullum hactenus discrimen individuum 
interest et individuum , quinimmo ab evolutionis primordiis vesicula 
sunplex omnes sisüt typicas formas, quae inter se tantum vegetationis 
processu discrepant. 

Prae omnibus Siphoneis Adriaticis simpliciore vegetationis processu 
F'aucheriae profecto gaudent. Et re quidem vera vesicula primigena 
diametro sensim sensimque majori, vitae phases tandem explet, ita se 
duntaxat protrahendo , ut indefinitae longitudinis simplicem tubum. re- 
praesentet. Non eádem vero simplicitate individua semper gaudent; saej e 
enim hac illac longis intervallis ramosa conspiciuntur. Quo igitur facilius 
genesis structurae magis implicitae deprehendatur, perquirenda in primis 
est illius ramositatis origo, unde hujusce tribus ex characteribus perin- 
signis nota eruatur. Quaevis ramositas hic loci ab inflatione secus aliquod 
circumferentiae punctum exoritur. Quum inibi nutricia organa adsint, 
novum constituitur centrum vitale, unde inflago materni tub; organicis 
legibus obsequens, sphaeralem formam ob ulteriorem extensionem, prin- 
cipis cellulae ad instar pedetentim exuit. Usquedum, vero extensio locum 
obtineat, novi rami basis primum coarctatur, hinc jugulatur, ac postremo 
dissoluta vel intima tuborum communicatione, ramus novum offert indi- 
viduum omni ex parte absolutum , quod tamen parietibus gignentis 
haerens remanet. Extensionis processus aliquando vero substiüt, atque 
inde lateralis appendix sphaeralem formam servaus , peculiari illi concedit 


AUCTORE J. ZANARDINIO 20 


immutationi fructus nomine praesignatae , cujus significatus adhucdum 
mancus claudicat. Si enim quidquid ex eo progignitur, postquam se e 
materna planta sejungit conspiciamus , duplici modo reproductionem 
obtingere posse videmus. Ille enim tubi materni vel se tantum protrahendo 
vicissitudines imitatur , vel potius scinditur, atque in totidem tunc cel- 
lulis maternae similibus germinant granula inclusa. Primo loco, repro- 
ductio simplici dumtaxat vegetationis processui tribuitur, novumque in- 
dividuum nihil aliud est, nisi ramus post e materná plantá avulsionem 
perfectus; secundo e contra idem accidit evolutionis processus , qui 
substantiae sporaceae in singulis cellulae matricalis partibus inclusae 
proprius est, ita ut ramus eo pacto temperatus a toto individuo singil- 
latim. universimque fructificationis vice fungente discerni nequeat. 

Ex rationibus, quibus cellula primigena ramos emittendo dividitur, 
essentiales praesignesque dissimilium hac in tribu typorum notas infra 
rimari ac recensere conabimur. 

In Zryopsi ramositates brevibus intervallis ut plurimum recta op- 
positis exsurgunt, unde individui magis magisque increscentis pinnata 
forma praecipuam praebet notam, qua genus ab aliis distinguitur. Istius- 
modi forma quamvis typica, haud semper constans occurrit, quae contra 
nonnullis immutationibus, juxta vegetationis processum pro peculiaribus 
circumstantiis aberrantem , aliquando subjicitur. Ita aliquot individua 
interdum crescunt simplicia parumve ramosa, atque dum res ita se ha- 
beat, facile fructificationis, ut ita dicam, effigies reperiri potest prorsus 
generi J'aucheriae similis , propterea quod ramorum rudimenta ob nu- 
tricis influxus defectum, abortum perpetiantur (1). Quum e contra plena 
vegetatio luxurietur, secundariae ipsae ramositates semel vel pluries 
eundem principis tubi se forma bipinnata, tripinnata etc. induentis 
iterant processum , atque plura individua quum admodum inter se 
proxima germinare possint, idcirco adspectum caespitosum fere semper 
huie generi parem sibi inducunt. Hae atque aliae hujuscemodi omnino 
fortuitae circumstantiae innumeris varietatibus occasionem aperiunt. Itaque 
hisce observationibus suffulü, si nos cunctas, quas hucusque auctores 
descripserunt species perpendere vellemus, maxima earum pars, quippe 
quae characteribus ad unius ejusdemque typi historiam tantum spectan- 
tibus innituntur, in nihilum fortasse redigeretur. 


(1) Amicissimus Professor Mzsecmisi nonnulla exemplaria talem modificationem  sistentia legit, 
inhique benevole communicavit. 


Jo SYNOPSIS ALGARUM. IN MARI ADRIATICO ETC. 

In Dasycladii genere , brevissimis interpositis spatiolis, ex singulis 
circumferentiae principis tubi puncts , idest verticillatim prodeunt ra- 
mositates. Tum vero quivis ramus parum protrahitur, atque ad apicem 
valde obtusum quatuor novos ramos prorsus aequales explodit, qui eodem 
ordine primum terni, dein bini multiplicantur, ac veluti in prioribus 
ad apicem obtusum apiculo instruuntur, quod ultimae ramositatis conamen 
usque ab origine abortum ita perpessae forsan exprimit (Cf. tab. lII. 
fig. 1). 

Ad genus Z'aloniae quod attinet, ramificationis processus magnopere 
exuberat. Cellula primigena, quum ad minimum extensionis tractum 
perveniat, quin se protrahat amplius, undique atque inordinate novas 
proles continenter diffundit, quae magis magisque numerosae ita con- 
nectuntur, ut inde massa densissimum globosumque caespitem reprae- 
sentet, cujus diametros, pro exteriore cellularum multiplicatione inde- 
sinenter crassescit. 

Sin J/nadyomeneos genus respiciamus , ramositates mirum in modum 
ac symmetrice expediuntur. Cellula primigena fit oblongo-clavata, atque 
a latere per totum perimetum secus longitudinem , ramos mutuo con- 
nexos emittit, quorum superiores, maternae cellulae ad instar, in longius 
provehuntur , eádemque ratione multiplicantur , ita ut frequente vege- 
talivi processus-iteratüione, textus totus continuus eleganterque symme- 
tricus, hoc est cuidam operi phrygio omnino simillimus, eflingatur. 
Plura individua germinant plerumque usque ab initio arcte conjuncta , 
ideoque frons , incrementi processu ad flabellum plus minusve patens 
explicatur (Cf. tab. III. fig. 2). 

Haec progerminans plurium individuorum societas in generibus , quae 
infra sequuntur, magis magisque praefulget, quorum utique dispares 
formae a plurium entium ejusdem typi simul coacervatorum nexu de- 
pendent. Omnium generum basis fibroso-stuposa individuorum copiam 
plane demonstrat, quae simul evoluta ad collectivam formam ex ipsorum 
ligamine implexuque redundantem contendunt. 

Ita in Codi genere cellulae quamplures vegetant aggregatae, atque 
se protrahendo , inque ramos abeundo, peripheriam versus quaedam 
edunt ramenta pyriformia, radiantia, adeoque inter se vincta , ut textum 
aequale , extrinsecus nimirum continuo-utriculosum exinde componatur. 
Totius massae, hoc est individuorum aggregationis successivum incre- 
mentum vel horizontaliter, vel potius lineá. verticali efficitur: si primum 


AUCTORE J. ZANARDINIO $ 13 


contingat, frons in globosam formam dilatatur; si secundum, forma cy- 
lindrica extruitur, quae saepe per dichotomiam, majoribus, minoribusve 
intervallis, ramos aliquot expandit. 

Quoad Zalimedae genus, ad perimetrum ramenta plane prodeunt 
sphaeralia; nisi quod nimis invicem coarctata, fiunt angulosa , unde 
textum cellulosum. per cellulas regulares atque hexagonas extrinsecus 
effingitur. Cellularum primigenarum congeries ad latera magis magisque 
explanatur, ac proinde frons absoluta scutum plus minusve flabellatum, 
sed pusillae tamen dimensionis repraesentat. Deinceps ex scuto efformato 
fasciculus centralium aliquot cellularum se in longius producens ejusdem 
marginem superiorem exsuperat, eoque pacto ipse cellulae extricatae 
eundem redintegrant processum; hinc scuta per tenuem cellularum ad 
scutum inferius spectantium fasciculum, catenata etiam alque etiam 
multiplicantur. Inferius autem interire potest, integro tamen superiore, 
quod novum centrum vitale praesefert, ac nullà progignentüs operá per 
se omnino vigens novas quoque proles gerere valet (Cf. tab. IV. f. r.). 

In Z7abellariae genere, quemadmodum nomine explanatur , cellulae 
primum fasciculatae protrahuntur, dein per ramositates juxta ordinem 
parallelum patentes flabellatim expanduntur. Ramositates vero superficiem 
frondium componentes huc illuc incondite ramenta projiciunt mammil- 
laria, adeoque se invicem magis magisque complanato-cristatae conte- 
xuntur, ut textum cellulosum, cellulis irregulariter angulosis , tandem 
elaborent. Zonae arcuatae concentricae ad hoc genus attingentes, inter- 
missiones exprimunt, quibus texturae exterioris processus vegetalis af- 
ficitur, qui post centralium cellularum productionem tantum progreditur. 
Ita cellulae in margine superiore saepius liberae nudaeque conspiciuntur ; 
unde frons superius plus minusve minutatim caesa apparet (Cf. tab. V. 
f. 1.). Vegetationis processus aliquando prorsus subsisüt, vel dumtaxat 
per unum aut plura puncta iterum pergit cursum, quod in caussa est, 
cur nova frons priori similis, ad marginem superiorem innata denuo 
progignatur; ex quo cum praecedenti genere analogia magis magisque 
luculenter scatet. 

In Oliviae genere cellula primigena lineá verticali tubulosá oblon- 
gatur, dum basis in duos tresve parvos surculos abiens , corporibus 
ubi crescit, magis magisque inhaeret. Haec usquedum extensio persol- 
vatur , interior substantia granulosa successivo augmento crassescit, ac 
in totidem cellulas vesiculosas maternae adamussim similes vertitur, quae 


92 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


universim ad tubi verticem confluunt. Cellularum ibidem series intra 
tubum se protrahendo germinant undique circum, simulque ordine pa- 
rallelo vinctae tandem discum radiatum conficiunt, cujus quilibet radius 
ex unà cellulá constat, quae se etiam atque etiam protendens, maternum 
demum scindit tubum , ac necessario clavatam induit formam. Super 
subterque discum duae sibi proximae aliarum cellularum series ad ul- 
teriorem extensionem contendunt, atque in matricali membraná inclusae, 
totidem parvos discos efformant fere abortum perpessos , quorum inferior 
majori diametro donatus duplici ordine cellularum componitur; superior 
contra diametro minori, uno tantum ordine insignitur. In clavatis maximi 
disci tubis, qui prae caeteris summum vegetationis gradum assequuntar, 
intima quoque substantia amylacea ultimam evolutionis pertingit metam, 
unde granula intumescunt, atque in novas vesiculas maternae similes se 
vertentia, e carcere statim ac merinbrana scindatur, exeunt seorsimque 
vegetantia speciem iterum producunt.. Princeps tubus post disci quidem 
constructionem , quum scilicet nutricüis organis, hoc est substantiá gra- 
nulosá sive sporaceá satis abunde polleat , se protendere pergit, hinc 
ad apicem eadem organica evolutio iteratur. Quae quum ita se habeant, 
quemadmodum hand vero frequenter contingit, genesis huc in medium 
allata magis magisque profecto eluscit. (Cf. tab. V. fig. 3. a.). 

Frons inde exoriens fungulum terrestrem plane imitatur, qui sym- 
metricá partium constructione ad Jegarici androsacei similitudinem pro- 
xime accedit. Frons primum virescens, progressu temporis albescit atque 
rigescit, ex eo quod crustá calcared serius operiatur, quae tenerrimae 
hujusce plantae textum obumbrat. Calcareae substantiae praesentia, mira 
partium symmetria, atque inprimis organographico-physiologicarum no- 
tonum imperitia, magnas gravesque de hujusce stirpis naturá ambi- 
guitates dissensionesque pepererunt, non secus ac de Corallinis aliisque 
generibus agitatum fuit, quae imo plures Naturalistae praesertim Gallici 
adhucdum perperam regno inserunt animali. At de vegetante hujus ma- 
rimae productionis charactere ulterius dubitare nefas est. Nisi quod pro 
insigni organorum nutriciorum forma, eorumque intra cellulam mater- 
nam germinatione, characteres eminent adeo essentiales, ut a Siphoneis 
Oliviae genus secernatur, quod imo cum Hydrodyctiearum tribu quan- - 
dam analogiam ex physiologicis relationibus ostendit. Anne et Polyphysae 
genus cum aliis nonnullis inter Siphoneas hucusque recensitis , eandem 
evolutionis vegetationisque rationem praeseferrent, unde cum Olivia 


AUCTORE J. ZANARDINIO 29 
totidem typos distinctae ac singularis tribus constituerent? Nobis autem 
quum typi illi neque viventes neque nativam sedem incolentes, utpote 
qui mari nostro alieni, investigari possint, harum animadversionum 
momenta pendere impar omnino foret, ac proinde caeteris Algologis 
quaesiti solutionem committendam satius arbitramur. 


CONSPECTUS GENERUM 


JUXTA ILLUSTRATIONES PROXIME ALLATAS METHODICE EXPLANATUS. 


SIPHONEAE 


Individua, vel fila si mavis, tubuloso-filamentosa, solitaria , vel ag- 
gregato-implicata , et hinc. frondem compositam constituentia. Organa 
intima sporacea granulosa, nuda, libere natantia. Cellula matricalis 
continua externe prolifera, seu ramoso-constricta. 


Geuus I. VAUCHERIA DC. 


Fila solitaria plerumque decumbentia, longe tubulosa, hinc inde 
ramosa , ramis. saepe distantibus. Fructus: coniocystae homogeneae. 

JVomen in honorem oculatissimi Algologi VAucuenm, cl. DEcasporre 
merito imposuit. 


Genus II. BRYOPSIS Lux. 


Fila solitaria, erecta, ordinate ramosa , ramis, ramulisque plerumque 
pinnatis. Fructus: coniocystae homogeneae (ex B. Balbisiana ). 


[Nomen ob quandam cum Muscis similitudinem dedit cl. LAwounoux. 
Genus III. DASYCLADUS Ac. 


Fila solitaria , ordinate ramosa, ramis densissimis verticillais. Fru- 
CLus "E 


Cfr. Tab. III. fig. 5; 


JNomen densos ramulos denotans cl. Acanpnu imposuit. 


Q2 
4 


SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Genus IV. VALONIA Gixx. 


Fila solitaria ramosissima, ramis ramulisque homogeneis arctissime 
glomeratis. Fructus ........ 
JlNomen ex wernaculo dedit cel. Gixwanr. 


Genus V. ANADYOMENE Lwx. 


Fila solitaria, vel pauca parallele coalita ad latera undique ra- 
mosa, ramis ramulisque plane conglutinatis textum frondis continuum 
componentibus. -Eruetus 2. 

Cfr... Tab... DIE. fie. ca. 

JVomen ob pulchritudinem ex cognomine Veneris marinae cl. La- 

wovROux adjecit. 


Genus VI. CODIUM Sracxr. Praef. 


Fila plurima aggregato-implicata et ramosa , ramulis incrassato- 
pyriformibus radiantibus superficiem. frondis componentibus. Fructus: 
coniocystae intra substantiam frondis, seu ad basim ramulorum insertae. 

]Vomen ex forma globulosa ill. Srackous deprompsit. 


Genus VII. HALIMEDA Lux. 


Fila plurima aggregato-implicata et ramosa, ramulis sive ramentis 
sphaericis angulatim coarctatis textum exteriorem frondis constituentibus. 
Ernetüs 5... 

Cfr. Tab. IV. fie- s. 

JVomen ab una ex quinquaginta Nereiüs nymphis cl. Lawovnoux 

usurpavit. 


Genus VIII. FLABELLARIA Lxx. 


Fila plurima aggregato-implicata et ramosa, ramulis sive ramentis 
cristalis arctissime contexüis paginam frondis exteriorem componentibus. 
BErucbus 5.100525 

Cfr. 'Fab. V. fis. r. 
Nomen ob formam flabellatam a cl. Lawovnovx inditum est. 


AUCTORE J. ZANARDINIO J 


ALHENIDEIX ENCHEBHNUE S. 


Individua, vel fila si mavis , tubulosa, solitaria. Organa sporacea im 
vesiculis libere natantibus inclusa. Vesiculae in ipsá cellulá matricali 


germmantes. 
* 


Genus IX. OLIVIA Bznror. 


Fila tubulosa solitaria et simplicia. Vesiculae intimae ad apicem 
fih germinantes , evolutione discum horizontalem, radiatum constituentes. 
Cir Tabs. fis 5. iii: 
JNomen in memoriam auctoris Zoologiae Adriaticae. cl. Drnrorow: 
nnposuit. 


——————— ám nim. (2) mua MÀ —À——À—— 


36 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


PARS Il. 


SYNOPSIS ALGARUM 


IN MARI ADRIATICO HUCUSQUE COLLECTARUM. 


PRAELOQUIUM. 


Ut catenam sive seriem affinitatum, quae varios hujusce familiae typos 
vinciunt ob oculos habeamus, oporteret in primis omnes regiones, 
omnia maria quotquot sunt nos quaquaversus perquisisse; sed cum scopum 
immetatae aquarum superficiei aequiparandum attingere nequeamus , 
maxime interest, quoad vires nostras, historiam Algologicam. de unius 
saltem maris situ, quem nostrum praebet locupetari. 

Si, e ratione diligentius habita, specierum numerum generatim in 
hunc diem cognitarum respiciamus, ne decimam quidem partem attingere 
liquet earum , quae placidam ac pacatam vitam, remotissimis in oris 
dissitae haud dubie degere debent, quarum tenebras oculus Algologi 
lynceus nunquam adhuc disjecit. 

Sin vero de ipso mari Adriatico partite loquamur, haec quoque ad- 
jcienda: perquisitiones ac studia hactenus impensa intra spatiola tan- 
tummodo definiri, ita ut loca permulta magni profecto habenda neglecta 
fuerint, atque in primis Istriae et Dalmatiae ora, quae, licet messis 
ditissima, tamen collectorem persollicitum adhuc manent. 

In hujusmodi perquisitionibus unius hominis vires, tantae operis moli 
haudquaquam sufficere possunt. Quod si socialis studiorum vicissitudo 
ut singulae historiae naturalis partes convalescerent magno usui fuit, 
vicissitudo haec ad scopum, quem adipisci conamur necessaria omnino 
videtur. Oporteret enim latissimum mare nostrum a tot Algologis, quot 


AUCTORE J. ZANARDINIO 3- 


, 
essent partes unicuique tradendae perlustrari, ac tah pacto studium 
tot viribus aeque distributum, historia horum vegetabilium integra tunc 
posset titulo Z//gologiae J4driaticae merito honestari. 

Opellae in vulgus editae a ZawwicugLL: (1), Dowami (2), Gnisrr- 
LiNI (3), Giwwax: (4), Scororr (5), Orivr (6), WurreN (7), atque Rc- 
cuINGER (8) hac super re mancae fuerunt, quippe quae tantum Jaciunt 
operis fundamenta quod adhuc desideramus. 

Post horum Scriptorum conatus , nostrae Lacunae fama nobile cla- 
rissimi ManrENs (9), et in primis insignis Acampu (10) desiderium 
exacuit , qui cum consulto has regiones petivisset, in suis operibus de 
speciebus quarum multas hic legit, ac maximam partem ipse primus 
detexit mentionem fecit. Hinc D. Naccanr Clodiensis clarissimi Sueci 
Professoris vestigia pone secutus, species quae ad nos pertiment, in 
summam redegit in opellà titulo nimis specioso insignità (11). 

Jam ab anno 1834 in quodam opusculo (12) in hanc rem nonnullas 
animadversiones exaravi, quae veritati consonas esse meorum ope stu- 
diorum in dies magis magisque deprehendi. Absit quod ego criticen de 
auctore hoc benemerito majorem texam, sed quidquid addendum existimo, 


(1) Zaxwicngrti De Myriophyllo pelagico aliàque marinà plantulà anonymà. Ven. 1714. 
Idem. Opuscula Botanica. Venetiis 1730. 
(2) Doxari. Della Storia naturale marina dell'Adriatico. Venezia. 1750. 
(3) GnuisELrIXi.. Observations sur la Scolopendre marine Luisante ct la Baillouviana. Venise. 1750. 
Idem. Osservazioni e scoperte fatte intorno ad alcune produzioni vegetabili ed animali della 
Laguna di Venezia. Giornale d'Italia. Tomo II. Venezia. Novembre 1765. 

(4) Gixsaxr. Opere postume. Venezia 1757. Z'omum primum in quo de Algis Adriaticis disseritur 
interpretatus est cl. Prof. BenroLoxi in doctissimo Opere cui titulus Amoenitates italicae. Bonon. 
1819. 

(5) Scoprorr. Flora Carniolica. Vindobonae 1772. 

(6) Orivi. Zoologia Adriatica, Bassano. 1792. 

ldem. Memoria sopra una nuova specie di Ulva delle Lagune Venete. Saggi dcll'Accademia 
di Padova. Tomo terzo. Padova. 1794. 

(7) WvzrEw. Cryptogama aquatica. Lipsiae. 1803. 

(8) Rucnixczn. Flora dei Lidi Veneti. Venezia. 1817. 

(9) Manrzws. Reise nach Venedig. Ulm. 1824. 

Idem. cum litteris in Naccari. Algologia Adriatica. 
(10) Acanpn. Systema Algarum. Lundae. 1824. 
Idem. In Flora oder Botanische Zeitung. n. 40. 41. an. 1827. et seorsim. 
Idem. Species Algarum. Vol. 1I. Gryphiae 1828. 

(11) Naccanr. Algologia Adriatica. Bologna 1828. 

(12) Zamanpiwi. Memoria sopra un'Alga ecc. Venezia 1834. 


38 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


tantummodo scientiae adhuc in incunabulis respicit progressum. Ut ma- 
joris ponderis animadversiones praetermittam , quum opella Naccariana 
fere ducentas enumeret species, pro certo habeamus, si sectio Diato- 
macearum ad regnum animale spectantium amoveatur (1), nec non quae 
in aquá dulci crescunt , una simul fictitias (2) abstrahendo, secernantur (3), 
species Algarum in mari nostro nostráque Lacuná vix centum reperiri, 
Ast tantam egestatem prorsus denegandam puto, cum sit contra sta- 
tuendum thesauros permultos in hoc mari latentes vix esse hucusque 
delibatos. Species, quas ego ipse addidi, meis conjecturis vim faciunt, 
et quamvis adeo non sint numerosae, ut penitus inopiam adimant , 
nihilominus et novam enumerationem locupletant, et Algologiam Adria- 
ticam, opus valde desideratum, magnopere juvant. 

Quas Naccanr suae collectioni inserere nequivit, cl. Acanpn in secundo 
volumine operis, cui Species Z/garum (1828) titulus, hasce descripsit , 
Cladostephum | spongiosum; Sphacelariam | scoparioidem £ compositam , 
disticham; Hutchinsiam. denudatam , spinulosam, wariegatam , lubricam , 
Lepadicolam ( intricatam;. Griffitsiam irregularem , nodulosam ; JHran- 
geliam teneram , penicillatam ;  Callithamnion variabile etc. Quapropter 
novissimos inventus hujusce auctoris haudquaquam rejiciens , dubius 
tamen haereo, praesertim de nova generis /fJrangeliae constitutione, 
quod a genere Da«syae ab eodem auctore descripto nemo , ut mihi vi- 
detur, distinguere potest. 

Verum enimvero aequo animo iis attentis, quae d» fructificationis 
pretio generatim exposui, atque item perpensis multiplicibus variisque 
fructus formis, quas in uná eádemque specie Du» (4), et Cnovaw (5) 


(1) Achnantes seriata. Frustulia fasciata, cuneata , parasitica. Diatoma crystallinum , marinum. 
Fragilaria pectinalis. Meloseira moniliformis. Schizonema pumilum, tenue, radiatum. Micromega 
corniculatum, pallidum. Licmophora argentescens. Homoecladia Martiana. Gomphonema paradoxum 
Alcyonidium diaphanum , defractum. 

(2) Conferva dichotoma. Callithamnion miniatum, Naccarianum. Hutchinsia divaricata, byssoides, 
Biasolettiana. fiytiphlaea pumila. Polydes tenuissima. Halymenia tunaeformis. Zonaria Tourne- 
Jortiana , papillosa , Naccariana. Furcellaria fastigiata , etc. 

(3) Palmella botryoides , globosa. Nostoc commune. Rivularia angulosa. Hygrocrocis atramenti. 
Batrachospermum moniliforme. Oscillatoria princeps , autumnalis , australis , uncinata. Calothrix 
luteo-fusca. Lyngbya muralis. Zygnema cruciatum , quininum , deciminum , nitidum. Mougeotia 
genuflexa. Hydrodictyon utriculatum. Conferva rivularis, capillaris , crispata, strepens. Clara 
vulgaris, hispida. Vaucheria dichotoma. 

(4) Dusx. Second Mémoire sur le Groupe des Céramiées. Genéve. 1832. p. 13. 

(5) Cnovax. In Annales des Scienc. Nat. Tom. III. Paris. 1835. p. 18r. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 39 


perspicue patefeceruut , ni fallor; fructus nota ab Ácanpu, ut novum 
genus conderet indita, est parvi prorsus ducenda. Character igitur es- 
sentialis , ut ipse testatur foret frons diorgana, hoc est filis primariis 
celluloso-striatis , et ramulis tantum  articulatis constituta; quod idem 
ac in genere Dasyae sine ulla exceptione, quoad ipsum habitum, obser- 
vatur. In J//rangelia tenera filum primarium ramulos saepius ientstllkuà 
emittit, sed character speciem unam distinguit. Hisce praemissis, Algam 
(cujus specimina prope Tergestum et in Quarnero collecta in meo Her- 
bario extant), nec non aliam speciem penicillatam a celeberrimo Algo- 
logo primum (Syst. Alg. p. 143) sub nomine Gryffitsiae descriptam , 
Tergesti quoque visam ( in Fl. od bot. l. c. p. 639), postremo , nescio 
quá caussá, mari tantum Mediterraneo adsignatam (Sp. Alg. V. IL. p. 138) 
ego inter Dasyas enumerandas opinor. 

Haec vitiosa dividendi ratio non modo in hoc genere, dà quo sermo 

st, locum obtinet, verum etiam in totá Algarum familiá id frequenter 

occurrit , atque , donec fructificationis formae pro normá praecipuá in 
systematicá Algarum dispositione habeantur, necessario occurret. Ex hoe 
itaque unum eundemque typum (quod saepenumero dignosci contigit ) 
in totidem genera, quot sunt fructus casuales conditiones divisum, 
atque, ut ita dicam, discissum esse oporteret. 

Attamen praematurus sane conatus foret , si innixus basibus solidio- 
ribus e natura depromptis , singulas Adriaticas species disponere ac de- 
scribere vellem, quemadmodum in Siphonearum tribu summatim per- 
tentavi. Multum adhuc restat laboris, ut metam exoptatissimam utrinque 
pertingamus, nec nos eo tendere decet, misi studia in varias cohortes 
affinitatis caussa distinctas , partite ac seorsim convertamus , ut ex hisce 
tandem fragmentis corpus integrum compingi possit. 

Nunc tantum id factum volui, quod enumeratio locupletior, magisque 
eastigata, nec non ad tempus accommodata tandem aliquando in lucem 
prodeat species omnes complexa, quae hactenus detectae sunt tum in 
mari, tum in Lacuná nostrá, inter quas nonnullae novae minusve co- 
guitae primá vice describuntur. 

Hoc autem libere asserendum est, catalogum in majus tollere me 
potuisse , nisi cautus parcusque fuerim in novis speciebus condendis; 
quapropter haud pauca specimina pro futuro retinui, ne in dubiis 
scientia speciebus fictitiis magis magisque conspurcetur. Quod si et de 
paucis allatis in errorem aliquem labi mihi contigit, documenta, sive 
magistrorum monita etiam atque etiam exopto. 


40 SYNOPSIS ALGARUM' IN MARI ADRIATICO ETC. 


Quis, quaeso, vel ex Algologis principibus in hujuscemodi errores 
non incidit? Nonne ipsius studii status chaoticus, diagnoseos interdum 
mancae atque imperfectae caligo, specierum archetypa comparandi diffi. 
cultas , iconum ut plurimum subsidii deficientia, prae aliis hallucinationes 
satis superque defendunt ? 

Quamobrem ne ipse quoque nebulas, hoc est ambages huic studio 
inferam, novarum specierum icones, quantum fieri potest accuratas ad- 
dere consilium duxi. 

Quod vero ad synonymiam attinet ne paginas infinitá farragine su- 
pervacuo distenderem , eam ad auctores tantum , qui de patriá Algologiá 
disseruerunt contrahendo retuli, seriusque priusquam eandem ibi inse- 
rerem perpendi, ex quo non pauca vel exotica, vel ficia, vel con- 
fusa hic tandem castigantur. 

Praeterea egregios DBi4sorgTTO (1), atque Nanpo (2) inter hujusce 
regionis collectores recensendi sunt, neque Kürziwc ipse praetermit- 
tendus esset, nisi tantummodo Catalogum vagum, et indefinitum lac 
in re nuper edidisset (3). 

MrsEGnurwr tandem primus et ultimus mihi salutandus, oculatis- 
simus nostri temporis Algologus Patavinus rarissimas quasdam Algas in 
Adriatico collectas benevole mihi communicavit, ut hanc novam enu- 
merationem redderem locupletiorem. Ne vero, quod alienum est, mihi 
tribuam, nomen ejus ad ipsam speciem, quam suppeditavit, religiosis- 
sime apponam. 

Toties igitur gratias quam maximas agam, quoties amici suavissimi 
nomine has paginas me decuit exornare. 


i 


(1) Biasongzrro. Ueber Codium in Adriatischen Meer in Isid. VI. VII. 1834. p. 650. 
Idem. in Linnaea. Tom. XI. 1837. p. 433. ct 599. 

(2) Nanpo. In Isid. VI. VII. 1834. p. 671. 

(3) Kützing. in Bot. Zeit. 1836. Intelligenzblath mn. zr. p. 13. Nulla diagnosi species sequentes 
uti Adriaticae enumerantur: Znactís marina. K. ex Cherzo. AMicrocystis marina .K. ex Zaule. 
Corynephora granulosa. K. ex Spalato. Chaetophora adriatica. K. ex Zaule. Hivularia hemisphaerica, 
et mágna. K. ex Pola. Conferva nitida. K. Tergesti. Conferva barchyarthra K. Venetiis. Griffitsia 
Penna Pavonina. K. etc. : 


AUCTORE J. ZANARDINIO Áát 


NOSTOCHINEAE. 


Genus I. COCCOCHLORIS Kzrz. 


Frons mucosa in qua globuli nidulantur, materie plerumque viridi 
farcti , in vesiculas globulis repletas tandem conversi. MewEcx. MS. 


1. CoccocurLoRis cnassA. MrewEGn. 


C. fronde crassá, laevi, explanato-sinuosá wel rotundato-flabelliformi 
olivaceá , granulis globosis, vesiculis parvis subrotundis raris ad 
superficiem. semper sitis, margine diaphano cinctis. MexEcn. MS. 


ParMELLA cnAssA. Naccar. Algol. Adr. p. r2. 
Inter Algas ex Quarnero recens expiscatas copiose inveni. 
Frondes caespitoso-sinuosae vix unciam altae, et lineam crassae. 
Color viridis , exsiccatione olivaceus. Substantia gelaünosa, exsiccatae 


firma. Frons striata, striis arcuatis conceniricis, ut in. Padina Pavonia, 
cujus habitum satis refert. Structura vero toto coelo diversa. 


RBIVULARIEAE. 


Genus IT. RIVULARIA Rormz. 


Frons gelatinosa subglobosa, filamentis e communi basi prodeuntibus, 
radiantibus globulo insidentibus simplicibus cylindricis continuis intus 
annulatis appendicibus tenuissimis terminatis farcta. Color atro-virens. 


Dvsv Bot, Gall. ed. 2. pars 2. p. 961. 


1. RivULARIA BULLATA. DERKEL. 


R. fronde molli irregulari obscure aeruginoso-viridi, lobis plus minusve 


2 SYNOPSIS ALGARUCM IN MARI ADRIATICO ETC. 


rotundatis obsessd , filis adeo connexis ut ramosi appareant. VDenkrtrv 


Glean. of Brit. Alg; n." r. p, 8. 


Habit. ad saxa "Tergesti circa Scrvola ubi Mrxronit et ipse copiose legimus. 


2. RivvuLARIA DUnA. Fl. Dan. 
h. fronde globosd solidd durd viridi, filis intra substantiam excentrice 
eaceuntibus simplicibus rectis inferne coadunatis superne acuminatis 
Jissis, articulis ((sic ) inconspicuis. 


Lisx1a pvna. Lyngb. Tent. Hydroph p. 197. n. 7. tab. 67. f c. excl. syn. 


Ad JPotamogeton marinum Venetiis, et ad Algas majores. Dolivatiae 
Mxsxcnixi ; ad. Cystosiram. Hoppii Anconae legit. Manress (Herb. Mexecn.) se 


copiose ad saxa in Portu Polae Istriac. 


9. RivcraRmA BiasoLETTIANA. Mesrcn. 
R. frondibus planis orbicularibus conflucntibus. nitidis atro-vir iti! us, 


Jilis longissimis flezcuosis «pice dichotomis. MewEcnu. MS. c. icone. 


Ad nudam terram in ipso limite maris legit lstriae Diisorkrro ( Iib. 
I o . 


MzsscuiNI). 


4. PuvurLARIÍA ATRA. Borm. 
R. fronde hemisphaericd  durd, filis. densissimis, appositione r«mesis. 


Ac. Syst. Alg. p. 24. 


Tergesti L«zzaretto. vecchio legit. MExEGNI. 
39. IuvtLARA FUCICOLA. * 
R. fronde subhemisphaericd pareulá. compactd | saturate viridi , fitis 
simplicibus acuminatis. 


Tab. Vl. fig. 2. 
R;vurania rUcicora Zanard. in Dibl. ital. tom. 96. 1839. p. 134. 


Ad Fucum vesiculosum var. Sherardi, 'l'ergesti eirca Servola speciem detexit. 


Fila. diam. 8j lin. basi olivacea, superne viridia, tandem longe 
4 


acuminata hyalina. Annuli laxe veginaüi. diametro 5-plo breviores. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 43 
6. RivuLARIA CoNTARENIH. 


R. fronde planiusculá levi orbiculatd  minutissimd , aeruginosá , filis 
flexuosis longe attenuatis. 


Tab. VI. fig. r. 


Rivonanià CowranENi. Zanard. in Bibl. ital. tom. 96, 1839. p. 134. 


Ad saxa arcte affixam detexi ubi Zildenbrandia Nardi promiscue adhaeret. 


Fila diam. 325 lin, pallide viridia, extremitatibus longe attenuatis 


spiraliter tortis. Annnuli diametro dimidio breviores. 


Oss. Hanc speciem pro nova constitutam jure ac merito amico dul- 
cissimo , Naturae scrutatori eximio Nic. Cowramiwr dicatam volui, ut- 
pote quae mihi se se praebuit super saxa ab ipso Venetiis e mari educta. 


CHAETOPHOREA E. 


m 


Genus IIT. CORYNEPHORA Ac. 


Frons gelatinosa subglobosa bullata , filis articulatis hic illic clavi- 
feris farcta. Ac. Syst. 4ig. p. XIX. 


1. ConyvEPHORA FLACCIDA. ÁÀG. 


C. hemisphaerica, dilute viridis , filorum ramis fasciculatis, articulis 
diametro sesqui-longioribus. Ac. in Bot. Zeit. 1827. p. 63o. seorsim 


p: 5. 
Conixzron FLACCIDA. Naccar. Algol. Adr. p. 14. 


In Algis majoribus Tergesti rarius invenit Acannm. 


2. CORYNEPHORA UMBELLATA. ÀG. 


C. hemisphaerica , olivaceo-fusca , filis biformibus inferne simplicibus, 
articulis diametro duplo longioribus, superne umbellatim ramosis. 
Ac. in Dot. Zeit. 1827. p. 630. seorsim p. 6. 


ConixzronA owBRELLATA. Naccar, Algol. Adr. p. 15. 


Tergesti in. Cystosira Hoppii Xcanpn. 


D 


44 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


LYNGBYEAE. 


Genus IV. CALOTHRIX Ac. 


Fila muco matricali destituta (affixa), rigidiuscula stricta, tranquilla, 
tubo continuo intus annulato. Ac. Syst. 4lg. p. XXIV. 


1. CALOTHRIX PULVINATA. ÁG. 


C. filis erectis abbreviatis  dichotomis, lined «irescenti longitudinaliter 
percursis , in caespitem densum obscure viridem fasciculatis. Ac. 
Syst. Alg. p. 7r. 


CarorRicE A cEsPUGLIO. Naccar. Algol. Adr. p. r8. 


Ad palos Venetiis circa Fusina sec. ÁcanpH in Bot. Zeit. 1827. p. 634. 
seorsim p. 11. 


2. CALOTHRIX SEMIPLENA. ÀG. 


C. filis luteo-viridibus flexuosis simplicibus erectis, obtusis, dimidio 
superiore vacuo hyalino in caespitem  olivaceo-viridem fasciculatis. 
Ac. in Bot. Zeit. 1827. p. 634. seorsim p. rr. 


CarornmrcE sEMIPIENA. Naccar. Álgol, Adr. p. 18. 


Tergesti ad saxa in ipso limite maris ( Acanpu et MzxrcutN! ). 


- 


5. CALOTHRIX PANNOSA. ÁcG. 


C. filis aeruginosis simplicibus valde curvatis et flexuosis , in stratum 
nigrum expansum implicatis. Ac. in Bot. Zeit. 1827. pag. 635. 
seorsim p. rr. 


Carornice rELTRATA. Naccar. Algol. Adr. p. 18. 


Tergesti ad saxa in mari ( Acanpm). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 45 
4. CALOTHRIX STELLULATA. * 


C. filis brevissimis flexuosis in. caespitem. stellulatum fasciculatis. 
Tab. VI. fig. 3. 


CarorHhix sTELLULATA. Zanard. in Bibl. ital. 1839. tom. 96. p. 135. 
Carorumx CcONFERVICOLA? Ag. Syst. Alg. p. 7o. excl. syn. 


Ad Polysiphoniam opacam in fossà circumobeunte locum dictum Forte 
del Lido Venetiis. 


Fila laete viridia vix lineam longa, diam. —- lin. flexuosa mucosa. 


140 


Annuli diametro. 3-4-plo breviores. 


9. CALOTHRIX VARIEGATA. * 
C. filis elongatis rigidis, crassiusculis laxe aggregatis, exsiccatione 
variegatis. 
Tab. VI. fig. 4. 


CarorHnix vAnRrEGATA. Zanard. in Bibl. ital. 1839. tom. 96. p. 135. 


Ad Confervam Linumin fossis marinis Venetiis loco dicto Forte di S. Erasmo. 


Fila pollicaria erecta, diam. 7 lin. laxe caespitosa. Annulh dia- 


84 
metro dimidio fere breviores. Exsiccatione fila interdum hyalina colorem 
variantem praebent saepe coerulescentem, unde nomen specificum de- 


prompsi. 


6. CALOTHRIX AEGAGROPILA. Kürz. 


C. filis olivaceo-virescentibus obscuris , flexuosis ramosis , ramis remo- 
tissimis in. globum nigro-olivaceum implicatis, strüs transversalibus 
tenuissimis. KüTziwc. Decad. n. 7. 


In vallibus subsalsis circa Fusina ( Cowranii ). 
7. CaLoTHRIX AMBIGUA. Mrurcm. 
C. filis simplicibus diametro varüs rigidiusculis in. caespitem. viridem 


natantem arcte implicatis , annulis approximatis. MrxrEcn. MS. c. 
icone. 


Ubi praecedens (Coxranixi ). 


46 SYNOPSIS ALGARUM JN MARI ADRIATICO ETC. 
8. CALOTHRIX LANATA. AÀÁc. 
C. füis virescentibus rigidiusculis erectis ramosis in caespitem atro- 


viridem fasciculatis. Ac. Syst. Alg. p. 72. 


Ad Ranunculum aquatilem , cujus folia ex integro pulcherrime obvestit; 
in aquis subsalsis circa Fusina legit CoxrAnixi. 


Genus V. LYNGBYA Ac. 


Fila muco matricali destituta (libere natantia) flexilia, tranquilla ,: 
tubo continuo intus annulata. Ac. Syst. 44g. p. XXF. 


1. LycGBYA cCRisPA. .Àc. 
L. filis aeruginosis crispis rigidiusculis , in caespitem obscure viridem 
implicatis. Ac. Syst. Alg. p. 74. 
Liwcb1A cnEsPA. Naccar. Algol. Adr. p. 18. 


In paludibus circa Fusina (Acanpn). Ipse primo vere in canalibus urbis 
Venetiarum. 


2. LYNGBYA CONTEXTA. Ac. 

L. filis cinereo-viridibus flexwuoso-curvatis in stratum pannosum de- 
corticans nigrum complicatis. Ac. in Bot. Zeit. 1827. p. 635. 
seorsim p. rt. 

LiwcBi1A iwTRECCiATA. Naccar. Algol. Adr. p. 19. 


'lrergesti ad saxa in mari ( Acanmpu). Ipse Venetis ad palos loco dicto 
Sacca della Misericordia. 


2. LYNGBYA OLIVACEA. * 


L. filis tenuissimis elongatis in. stratum medio ferrugineum , margine 
subnigrescentem dense implicatis. 
Tab. VI. fig. 5. 
LrscBYA OLIvACEA. Zanard. in Dibl. Ital. 1839. tom. 96. p. 135. 


Ad saxa 'Tergesti in ipso limite maris. 
Fila sub microscopio olivacea diam. —— lin., recta, simphlicis- 
210 


sima. Annuli brevissimi diametro 5-plo breviores. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 47 


Genus VI. SCYTONEMA Ac. 


Fila continua coriacea nuda (non mucosa) intus sporangiis annuli- 


formibus vel polymorphis transversalibus parallelis farcta. Ac. Syst. 
Alg. p. XXII. 


1. ScyrToONEMA SowERBYANUM. ÁÀc. 


S. caespite laxo olivaceo-fusco, filis reticulato-ramosis, ramis divaricatis. 


Ac. Syst. Alg. p. 4r. 


Legit BiasoreTro Tergesti ad navium carinas ( Herb. Mzxzecn. ). 


OSCILLARIEAE. 


Genus VII. OSCILLARIA BDosc. 


Fila muco communi matricali involuta, rigida, elastica, oscillantia, 
stris parallelis transversis secta. Oscillatoria Ac. Syst. 4lg. p. X.XIF. 


1. OscILLARIA SUBSALSA. * 


O. filis in. stratum gelatinosum breviter radians virens intertextis. 


Oscin.LATOnIA sUBSALSA. Ag. Syst. Alg. p. 66. 
OscizzArORiA TENUIS 2. mamiwa. Mart. Reise etc. p. 645. 
OscirrATORn1A sEMISALSA, Naccar. Algol. Adr. p. 1:7. 


Ad limum vulgatissima tum in Lacuna, tum in canalibus: urbis Vene- 
tiarum. 


2. OsciLLARIA MENEGHINIANA. * 


O. filis tenuissimis spiraliter  densissime tortis , extremitatibus. acu- 
tiusculis , raro in funiculum binatis , lineolis inconspicuis , in strata 
compacta laevia implexis. 

Tab. III. fig. 3. 


OscinnLania MrxsGHisiAmA. Zanard. in Bibl. ital. 1839. tom. 96. p. 135. 


Aestivo tempore copiose reperitur Venetiis in canali dicto del Palazzo 


48 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Jtegio, ubi e fundo limoso saepe se extollit huc illuc per strata innatans, quae 
primo intuitu. U//lvam latissimam mentiuntur. Aliis speciebus commixtam semper 


inveni. 


Fila spiralia diam. lin. , spiris densissimis, extremitatibus at- 


I 
Bío 
tenuatis in modum cochleae vivide se moventia, raro in funiculum bi- 
nata , oculorum obtutum effugientia, stratum laeve plus minusve pro- 
tensum efformantia. Disci omnino inconspicui. Color in statu vivo 


obscure viridis , exsiccatione aeruginosus. 


Oss. Ab O. labyrinthiformi thermarum Euganearum , cui affinis di- 
sünguitur filorum diametro, stratorum conformatione nec non statione 
longe diversa. Huic forsan propius accedunt Spirulina tenuissima et 
Linkii Kürzisc, et S. oscillarioides 'Tuneiw. In maxima vero structurae 
tenuitate characteres dissimiles scrutari perdifficile est. Nulla, ut mihi 
patet, harum specierum in aqua marina inventa fuit , et spe suffultus 
nostram ab illis distingui, iconem trado , ut nova species nomine insi- 
gniatur Algologi oculatissimi , qui de hoc genere multa perhene fecit 
ad physiologiam spectantia (Cf. MrxEcn. Consp. Alg. Eug. in Spongia. 
Comm. di Medic. 1835. IF. p. 323. et seq. ). 


9. OsCILLARIA LIMOSA. * 
O. filis obscure aeruginosis rigidis vivide oscillantibus rectis (sic) in 
stratum gelatinosum longe radians atro-virens intertextis. 


OscitrATORiA riMOsA. Ag. Syst. Alg. p. 66. 


Praecedenti commixta. 


4. OsciLLARIA NIGRA. * 


O. filis griseo-lutescentibus rigidis rectis in stratum. gelatinosum longe 
radians nigrum intertextis. 


OscinrATOn1A NiGnA. Ág. Syst. Alg. p. 63. 


Praecedentibus commixta. 


Genus VIII. MICROCOLEUS Dzsuaz. 


Filamenta tenuissima, tenuissime lineolata, muco communi non in- 
voluta, apice libera, basi in vagina membranacea ex qua reptanter 


^ 


AUCTORE J. ZANARDINIO 49 


oscillanterque exeunt fasciculata, demum dilatata, et in vaginas mutata. 
Dus Bot. Gall. ed. 2. vol. 2. p. 992. 


1. MICROCOLEUS CHTONOPLASTES. * 
M. filis viridibus hyalinis minutissimis. rigidis strictis. in. fasciculos 
paralleliter conjunctis. 


Oscizraronia cHrowoPLAsTES. Ág. Syst. Alg. p. 62. 


Tergesü in ipso limite maris legit MzxEcuri. 


CONFERVEAE. 


Genus IX. CONFERVA .Lisw. 


Filamenta simplicia aut ramosa cylindrica flexilia membranacee vi- 
trea articulata, articulis materiá viridi rarius coloratá farctis. Dvsv Pot. 
Gall. ed. 2. vol. 2. p. 980. 


1. CowrEnva Livw. Rorm. 
C. filis. simplicibus , filiformibus , rigidis, crispatis, laxe implicatis , 
exsiccatione variegatis , articulis diametro sublongioribus subturgidis 


punctatis. Àc. Syst. Alg. p. 97. 


CoxrEnRvA rinironmis. Scop. Fl. Carn. II. p. 406. n. 1436. 

Cowrznva Liwuwm et caPiLLAn1s. Wulf. Crypt. aq. p. 19. Ruch. Fl. Ven. p. 273. 274. 
CosxrznvA Liwvx. Mart. Reise etc. p. 645. 

Coxrznva Limo. Naccar. Algol. Adr. p. 23. 


In Lacuna Veneta praecipue in vallibus salsis copiose innatat. 


2. CONFERVA SETACEA. c. 
C. filis simplicibus setaceis laxe implicatis rigidis , articulis diametro 
sesquilongioribus exsiccatione subaequalibus. Ac. Syst. Alg. p. 98. 


Coxrrnva TOnTUOsA. Ruch. sec. Ag. l. c. 
Conwrrznva sETACEA. Naccar. Algol. Adr. p. 24. 


In Veneta Lacuna ( RvcmmwcER et Acanpm). 


5o SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


9. CONFERVA UnRBICA. * 
C. filis simplicibus, infra setaceis, rigidiusculis , caespitosis, contorto- 
fasciculatis , articulis obsoletis diametro subaequalibus. 
Tab. IV. fig 2. 
Coxrrnva unsicA, Zanard. in Bibl. it. 1839. tom. 96. p. 135. 


Autumno in canalibus urbis Venetiarum ad muros demersos. 


Fila rigidiuscula flexuosa in caespitem densum obscure viridem fa- 
sciculata, hinc inde funiculi ad instar contorta, infra setá porciná crassa. 
Articuli obsoleti diametro subaequales. Exsiccatione chartae parum 
adhaeret. Color saturate viridis. 

A praecedentibus, quibus affinis distinguitur caespitum conforma- 
tione , filorum crassitie minori, articulorum longitudine et colore. Fila 


exsiccatione nec hyalina nec variegata. 


4. CONFERVA nRiIPARIA. Dirrw. 
C. filis capillaceis , longissimis , remotissime ramosis, ramis brevibus 
divaricatis , articulis diametro duplo longioribus. Ac. Syst. Alg. p. ro6. 
Cosrznva riPAmiA. Naccar. Algol. Adr. p. 24. 


In mari circa Zrondolo Clodiae sec. Naccanr. 


9. CoNFERVA sUBDIVISA. Rornm. 


C. filis. inaequalibus , setaceis, fuscescentibus, superne ramosis apice 
furcatis , ramis subulatis , patulis, geniculis inconspicuis, articulis 
diametro 5-plo longioribus subpellucidis includentibus granula cy- 
lindrica parallela. kc. Syst. Alg. p. 107. 

Coxrrenva suspDivisA Ruch, Fl. Ven. p. 274. Mart. Reise etc. p. 645. 


CowrEnva suppivisa. Naccar, Algol. Adr. p. 24. 


In Veneta Lacuna circa $. Secondo ( Ruciurmxazn). 


6. CONFERVA GLOMERATA. Liww. 

C. filis. ramosissimis , capiüllaceis , ramis alternis , ultimis fastigiatis , 
subsecundis , erectis , articulis cylindricis, diametro quadruplo lon- 
gioribus. Ac. Syst. Alg. p. 107. 

Cosrrnva cLowrnATA. Wulf. Crypt. aq. p. 22. Ruch. Fl. Ven. p. 274. Mart. Reise etc. p. 645. 


CowrznvA AGcOMITOLATA. Naccar. Algol. Adr. p. 25. 


In fossis salsis Venetiis loco dicto Chiesiola di Lido. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 51 
7. CoNrERVA FRACTA (9. MmAmINA. orm. 


C. filis ramosissimis, capillaceis, ramis divaricatis , secundis superioribus 
crebris , subrecureis , articulis diametro quadruplo longioribus. Ac. 
Syst. Alg. p. rro. 


Cosrznva rnacTA. Ruch. Fl. Ven. p. 271. 
ConrznvA rnacTA /J. wamiwA. Mart. Reise ctc. p. 645. 
Coxrznva norrA fj. wanmwA. Naccar. Algol. Adr. p. 25. 


In Veneta Lacuna aeque ac in fossis salsis frequens. 


8. CoNrERVA LANOSA. Rorm. 
C. filis caespitosis , ramulis remotis elongatis , articulis oblongo-ovalibus 


diametro triplo longioribus. Ac. Syst. Alg. p. 112. 


Ad ytiphloeam tinctoriam parasitica in mari Adriatico sec. Mrxzcurvr. 


9. CONFERVA CRYSTALLINA. Rorm. 


C. filis ramosissimis, capillaceis , ramis ramulisque | subverticillatis , 
alternis , subdichotomis , articulis cylindraceis diametro octuplo lon- 
gioribus. Ac. Syst. Alg. p. 11». 


CowrznvA PunA, Wulf. Crypt. aq. p. 20. 
CoxrzEnvA CRYSTALLINA "y. PURA Mart. Reise etc. p. 645. 
ConrenvA cnisTALLINA. Naccar, Algol. Adr. p. 26. 


Iu Lacuna nec non in fossis salsis littoris Veneti. 


- 


10. CoxrEnvA RUCHINGERI. Ac. 


C. filis inferne firmioribus undique emittentibus ramos simpliciusculos 
Jlavescentes nitidissimos. Ac. Syst. Alg. p. 112. 


Coxsrrznva RvcumcrniawA. Naccar. Algol. Adr. p. 26. 


Venetiis, primo vere in Urbis canalibus. 


11. CoNrEnvA sERICEA. . Hups. 


C. filis ramosissimis , capillaceis , inferne dichotomis , medio trichotomis , 
superne secunde ramosis , articulis diametro quintuplo longioribus , 
ramulis rigidis. Ac. Syst. Alg. p. 113. 


Ad Algas majores in Istria circa Polam. 


52 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
129. CoNFERVA HETERONEMA. ÁÀc. 


C. filis ramosissimis infra setaceis discoloribus firmioribus, ramis laete 
viridibus capillaceis pectinatis nitidis , articulis diametro 4-plo lon- 
gioribus. Ac. Syst. Alg. p. r14. 


CowsrrnvA ETERONEMA. Naccar. Algol. Adr. p. 26. 


Venetiis ad littus in rejectamentis frequens. 


15. CoNrERvA EXPANSA. Mzrnmr. 


C. filis flaccidis, ramis remotiusculis alternis distichis oppositisque , ar- 
ticulis. diametro sexies longioribus medio angustioribus, siccitate 
alternatim. contractis. Ac. Syst. Alg. p. 114. 


CowrEnvA ALLARGATA, Naccar. Algol. Adr. p. 26. 


In mari et in Veneta Lacuna haud infrequens. 


11. CowrERvA nEFRACTA. Borm. 
C. filis ramosissimis capillaceis, ramis divaricatis subrecureis creber- 


rimis , articulis diametro duplo longioribus. Ac. Syst. Alg. p. 114. 


Tergesti in fossis salsis circa 7Muggia hanc speciem legi. 


15. CowrEnvA RuporPHIANA. Àc. 


C. filis. 2-3-chotomis ramosissimis attenuatis mucosis , articulis. dia- 
metrum pluries superantibus hic illic in globos ellipticos inflatis. Ac. 
in Bot. Zeit. 1827. p. 636. seorsim p. 12. 


Cosxrrnva RuporrmiaxA. Naccar. Algol. Adr. p. 27. 


'lergesti in mari ( Acanpu) Venetiis ( Cowranixi ). 


16. CowrERvA NEESIORUM. Ac. 


C. filis elongatis laxe ramosis , totis vestitis ramellis brevissimis ramo- 
sissimis, articulis primariis diametro quadruplo longioribus. Ac. in 
Jot. Zeit. 1827. p. 636. seorsim p. r2. 


Cosrrnva NzrrsoniawA. Naccar. Algol. Adr. p. 27. 


Tergesti in mari ( Ácanpn). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 53 


17. CoNrERvA RUPESTRIS. Lixx. 

C. filis ramosissimis setaceis, exssiccatione nigropunctatis strictis wir- 
gatis obtusis , ramis erectis , geniculis pellucidis , articulis eylindricis 
diametro triplo longioribus , ez:siccatione alternatim constrictis. Ac. 
Syst. Alg. p. 117. 

CowrznvA nuPEsTRISs. Wulf. Crypt.aq. p.23. Ruch. Fl Ven. p. 272. Mart. Reise etc. p. 645. 
CowrEnvA FATTA A CATENA. Naccar. Algol. Adr. p. 27. (quoad descript. excl. syn.). 


Ad conchas in ipso limite maris; Venetiis in littore undis rejecta saepe 


occurrit. 


18. CowrEeRvA Ecnivs. Driasor. 

C. fiis capillaribus intricatis e centro communi egressis, caespitem 
globosum. orbicularem. semipollicarem constituentibus , ramosissimis ; 
ramulis divaricatis, dichotomis, rigidiusculis, ultimis subsecundis ; 
articuli claeulati , inferiores breviores diametro fere duplo , supe- 
riores ad sextuplum usque longiores , geniculis stria transverse pel- 
lucida notatis. B1i^sor. im litt. 

Substantia im exsiccatione rigida , viride flavicantia, sordida ; fila 
alternatim. compressa apice nitentia. Facie Kchini saxatilis. fere 
aequali. 


Occurrit Istria in portu Verudae ab undis ad littora dejecta sec. Biasorgrro. 


Ipse jam ab anno 18234 plura specimina piscibus irretita circa Venetias legi. 


19. CowrERvA PROLIFERA. Rorm. 
C. filis purpureo-fuscis dichotomis fastigiatis , ramis. erectis obtusis , 
articulis diametro triplo longioribus. Ac. Syst. Alg. p. 119. 


CowrznyvA PnoLrFERA. Wulf. Crypt. aq. p. 29. Mart. Reise etc. pag. 645. 
CosrenvA rFATTA A CATENA. Naccar. Algol. Adr. p. 27. (quoad syn. ex parte excl. descript. ). 


Ad littora in rejectamentis, quandoque Algis majoribus affixa reperitur. 
Super Digeneam copiose legi. 


Fila saepius trichotoma. Color fusco-olivaceus quam purpureo-fuscus. 


20. CONFERYA MEMBRANACEA. llorrw. 
C. filis ultra setaceis dichotomis membranaceis , ramis remotis , «mulis 
brevibus obtusis, articulis cylindricis, diametro quadruplo. longio- 


ribus. Ac. Syst. Alg. p. 120. 


Venetiis in mari (sec. Herb. Mzxzcur). 


54 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 

Oss. Genus monographice illustrandum. Hisce enumeratis monen- 
dum, quod in mea collectione plures species Adriaticae adhuc jacent 
indigestae , sed argumentum coronidi alio loco reservo. 

Conferea. scruposa Wrr. Crypt. aq. p. 17 videtur Zoophyton. Con- 
fervam. dichotomam. Naccan. Algol Adr. p. 83. ad Stilophoram crinitam 
potius amandavi, quum vera species Lour. Fl p. 847 genere tamen 
incerta in stagnis Cochinchinae tantum crescat. 


CERAMIEAE. 


Genus X. ECTOCARPUS Ac. 


Filamenta ramosissima tenuissima maxime flexilia olivaceo aut lu- 
tescenti-viridia articulata, articulis diaphanis aut materiá granulosá 
variabili farctis; conceptacula lateralia aut terminalia sessilia aut pedi- 
cellata sphaerica aut elongata. Dusv Dot. Gall. ed. 2. vol. 2. p. 971. 


1. EcTOCARPUS SILICULOSUS. Lxwcr. 


E. ramis erectis subulatis , articulis diametro sublongioribus ,| capsulis 
siliquaeformibus lineari-subulatis. Ac. Sp. Alg. II. p. 37. 


CrznaAMxiUM coNrFEnvOIDEs. Ruch. Fl. Ven. p. 267. Mart. Reise etc. p. 641. 
Errocanpo siL.1Quoso. Naccar. Algol. Adr. p. 4o. 


In Veneta Lacuna species vulgatissima. 


Statura palmaris et ultra. Fila tenuia, flaccida , ramosissima. Color 
viridi-fuscus , exsiccatione luteo-viridis. 


& atrovirens. Àc. forma major, mucosa, atroviridis , exsiccatione 
fere nitens. 
ErrocanPo siLiQuoso f. vEnpE wrnasrno. Naccar. Alsol. Adr. p. 41. 


lisdem in locis satis frequens. 


y nebulosus Ac. fila omnium tenerrima gelatinosa; color pallide lu- 
iescens, exsiccatione pallide virescens. 


In Lacuna Veneta ad Chordam fistulosam frequenter. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 


;t 


Ct 


2. ECTOCARPUS LITORALIS. Ac. 


E. ramulis patulis , subulatis, articulis diametro sublongioribus , capsulis 
subsphaericis. Ac. Sp. Alg. Vol. II. p. 4o. 


In Veneta Lacuna haud infrequens, 


A praecedente distinguitur forma fructus, colore fuscescente, ct in 
primis ramulis lateralibus fasciculatis implexis corymbosis. 


3. ECTOCARPUS COMPACTUS. Ác. 


E. caespite ferrugineo , filis densissime in funiculos implexis , e funiculo 
libere elongatis, articulis diametro duplo longioribus. Ac. Sp. Alg. 
Mol. 11- p: Ar. 


Venetiis ad saxa in ipso limite maris. 


À praecedentibus differt habitu exsiccatione lanoso, colore ferrugineo, 
et filis firmioribus. 


4. EcrOCARPUS LAETUS. ÁÀÁc. 


. E. filis viridibus , ramis oppositis patentibus , articulis diametro dimidio 
brevioribus , capsulis ad. latus interius ramulorum. Ac. Sp. Alg. II. 
p. 46. 


ErrocanPo cAjo. Naccar. Algol. Adr. p. 4r. 


In Veneta Lacuna sec. Naccamr. 


9. ECTOCARPUS SIMPLICIUSCULUS | Ác. 


E. ramis parcis divaricatis , capsulis crebris lateralibus. - Ac. Sp. Alg. 1T. 
ps: 


Errocanpo seMPLICETTO. Naccar. Algol. Adr. p. 4r. 


Ad Fucum var. Sherardi in mari Adriatico prope Tergestum. (Acanpu 
et MzwEanint ). 


6. ECTOCARPUS MONOCARPUS. Ac. 


E. filis erectis , simplicissimis , minutissimis medio singulam. capsulam 


ferentibus. Ac. Sp. Alg. II. p. 48. 


Errocanpo miwvTo. Naccar. Algol. Adr. p. 4r. 


Saxa denso velamine obducens. Üergesti legit Acanpu. 


56 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Genus XI. SPHACELARIA  Lxxcs. 


Filamenta articulata rigida fuscescentia aut fusco-viridia distiche ra- 
mosa pinnata, articuli saepe fasciati, fructificatio biformis, haec discoidea 
sessilis ad periphaeriam pellucida; illa terminalis ex apicibus ramorum 
incrassatis truncatis sphacelatis pulvisculum tenuissimum includentibus 
constans. Dusy Bot. Gall. ed. 2. Fol. 2. p. 964. 


1. SruacELARIA SCOPARIA.  Lywcr. 
S. stupa radicali, ramis fastigiatis bipinnatis , pinnulis subulatis alternis 
adpressis. Ac. Sp. Alg. Il. p. 19. 


Fucus nubis. Wulf. Crypt. aq. p. 57. 
SrpnuacruAmiA scoPAn]A. Mart. Reise etc. p. 640. 
SracELAn1A scoPAnrA. Naccar. Algol. Adr. p. 42. 


Ad conchas Algasque majores frequens. 


Statura palmaris. Color atro-viridis exsiccatione fuscescens. Substantia 
rigida. Habitus Confervae rupestri similis. 


B pennata. Àc. pinnulis patentibus. 
'lergesti ad littora inter rejectanea saepe occurrit. 


A specie differt quod sit minor ac minus fastigiata, ramulis paten- 


tibus longioribus pecunatis. 


2. SPHACELARIA SCOPARIOIDES. Ac. 
S. stupa nulla, ramis alternatim bipinnatis , pinnulis alternis. sparsis 


distantibus spiniformibus. Ac. Sp. Alg. II. p: 25: 


Varietatem potius £8 compositam majorem 'l'ergesti legit Acanpn. 


9. SPHACELARIA DISTICHA. .ÁcG. 

S. stupa. tenui radicali, ramis pinnatis, pinnis patentibus. subulatis , 
alternis , una vel altera pinnula patente instructis. Ac. Sp. Alg. II. 
p.26. 

Tergesti Acanpu et ipse legi. 
Differt a Sphacelaria scoparia quod minor est, stupa fere nulla, 
pinnis patentibus una vel altera hic illic instructis. 


AUCTORE J. ZANARDINIO - 57 
4. SPHACELARIA CIRRHOSA.  Ác. 


S. stupa nulla , filis tenuibus continue striatis , ramis alternis irregu- 
lariter et abrupte pinnatis. Ac. Sp. Alg. II. p. 27. 


CowrenvA cinnuosa. VVulf. Crypt. aq. p. 20. 
SrPHacELARIA PENNATA. Mart. Reise etc. pag. 640. 
SracrLAniA cinmosA. Naccar. Algol. Adr. p. 4r. 


Ad Algas majores Tergesti legi. 


Statura semiuncialis. Color fuscus. Substantia rigidiuscula. 


& aegagropila. Ac. filis in globum implexis. 
Ad Cystosiras in Istria expiscatas legi. 


Statura minor. Color pallide olivaceus. Fila capillo humano tenuiora. 


2. SPHACELARIA PUMILA. AG. 


S. stupa nulla, filis tenuibus , ramis alternis parcis flexuosis. Ac. Sp. 
Als 1E p.732: 


SracrrAniA PIGMEA. Naccar. Algol. Adr. p. 42. 


Ad Haliserin in mari Adriatico prope Tergestum (Acanps ). 


b. SPHACELARIA CERVICORNIS. Ác. 


S. stupa nulla , filis. capillaribus, ramis alternis parcis divaricato- 
adscendentibus , articulis diametro sesquilongioribus medio fasciatis. 


Ac.. Sp. Alg. II. p. 33. 


SrACELARIA cunviconNE. Naccar. Algol. Adr. p. 42. 


Ad alias Algas in mari Adriatico Tergesti rarissime legit Acanpr. 


Genus XII. CLADOSTEPHUS .Lxxcr. 


Fructus capsulae. Frons diorgana, filo primario solido totam percur- 
rente setis, verticillatis, articulatis coriaceis. Àc. Sp. 4g. JT. p. 9. 


1. CLADOSTEPHUS MYRIOPRYLLUM. ÀG. 


C. setis incurvis furcatis acutis. Ac. Sp. Alg. Ji pio: 


Fvcus vEnTICILLATUS. Wulf. Crypt. aq. p. 41. tab. r. 


58 SYNOPSIS ALGARUM.IN MARI ADRIATICO ETC. 


Coxrenva Myniornuyrtrvw. Ruch. Fl. Ven. p. 274. 
CraposrrPHUs vERTICILLATUS. Mart. Reise etc. p. 64o. 
CraposrEFO MIRIOFILLO. Naccar. Algol. Adr. p. 42. 


Super conchas Algasque majores. Copiose legi Tergesti ad littora aestu 


maris rejectum. 


Statura palmaris. Frons pluries dichotoma , crassitie setá porciná 
duplo et ultra crassior, basi nuda , superne obsessa ramulis brevibus 
verlicillatis imbricaüs. Color sordide viridescens. Substantia rigida co- 
riacev. 


9. CLADOSTEPHUS SPONGIOSUS. AÁG. 


C. setis incurvis simplicibus obtusis. Ac. Sp. Alg. TI. p. r2. 


Fucus uinsurUs. Wulf. Crypt. aq. p. 57. excl. syn. Schmied. 
CraposrrPHUs sPONGIOsUs. Mart. Reise etc. p. 640. 


In mari Adriatico diversis in corporibus submarinis sec. WuvrrEx. 
Genus XIII. DIGENEA Ac. 


Frons ( filiformis ) obtecta setis articulatis. Fructus? Ac. Syst. Jig. II. 
p. XXXI. 


1. DIGENEA SIMPLEX. Ac. 


D. fronde cylindrica dichotoma , tota obtecta ramulis brevissimis sim- 
plicibus densissimis aequalibus articulatis , articulis brevissimis. 


Cowrrenva siwPLEX. Wulf. Crypt. aq. p. 17. 
Dicrwza siwPLEX. Mart. Reise etc. p. 634. 
Dicrwza sEMPLICE. Naccar. Algol. Adr. p. 57. 
Tergesti super Algas majores WurrEN primus omnium speciem detexit. 


Ipse quoque inter Algas e Portu Polae recens expiscatas copiose reperi. 


Statura palmaris et ultra. Frons teres, crassitie pennae corvinae , 
tota obsessa ramulis densissimis unguicularibus setaceis. Color purpureus. 
Substantia dura carüilaginea , ramulorum rigidissima. Chartae minime 
adhaeret. 


[S 
ie) 


AUCTORE J. ZANARDINIO 


Genus XIV. POLYSIPHONIA Gnrv. 


Fila multivenosa. Fructus duplex, capsulae seminibus clavatis, et 
stichidia uniserialia. Ac. Sp. Ag. II. p. 55. 


1. POLYSIPHONIA NIGRESCENS. Warn. 
P. filis superne sensim ramosissimis virgatis, inferne nodulosis , ar- 
lculis infimis et supremis diametro subaequalibus , mediis duplo 
longioribus. 


HurcniwsiA micnEscENs. Ág. Sp. Alg. lI. p. 69. 
HvrcHissiA vioLACEA? Mart. Reise etc. p. 640. ex syn. Roth. 


In mari Adriatico Venetiis sec. specimen quod Cowranmi mihi commu- 


nicavit. 


2. POLYSIPHONIA DEUSTA. S»n. 


P. filis dichotomis capillaribus ferrugineis , articulis exsiccatione col- 
lapsis , inferioribus diametro sextuplo longioribus. 


HurcnHiNsiA peusTA. Ag. Sp. Alg. II. p. 73. 
Cowrznva pEUsTA. VWVulf Crypt. aq. p. 25. 
Urcnuiwsia MAncHiATA. Naccar. Algol. Adr. p. 36. 


In mari Adriatico Tergesti ( WurreN et Acanp ). 


9. PoLvsmPHONIA DENUDATA. MowrAGNE. 
P. fiis dichotomis flexuosis nigro-fasciatis apice roseis , articulis 
diametro subaequalibus. 


Hurcniwsia pENUDATA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 73. 
Urcmiwsia DrvAnicATA? Naccar. Algol. Adr. p. 35. excl. syn. 


In Veneta Lacuna satis frequens. 


4. PoLvsiPHONIA SPINULOSA. GnEv. 
P. filis ramosissimis. diffusis , spinis parvulis patentibus. sparsis, «r- 
ticulis diametro aequalibus. 


HurcniwsiA sPiNULOSA. Ag. Sp. Alg. IL p. 75. 


Venetiis RvcumscEn legit sec. Acanpn. ]. c. 


60 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRJATICO ETC. 
2. PoLvsiPHONIA ALLOCHROA. Dury. 
P. caespite basi nigro, apice roseo , filis ramosissimis diffusis peni- 
cillatis , articulis. inferioribus quinquevenosis diametro 4-plo lon- 
gioribus superioribus trivenosis duplo longioribus. 


Hurcniwsia ALLOcHROA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 79. 
HvrcurssiA ArLOcHnoA. Mart. heise etc. p. 64o. 
Urcniwsia vronacrA. Naccar. Algol Adr. p. 35. ex parte quoad syn. 


In Veneta Lacuna. Tergesti Acanpm. 


6. POLYSIPHONIA VARIEGATA. * 


P. fiis fastigiato-penicillatis creberrime dichotomis superne sanguineis 
articulis medüs diametro sesquilongioribus , geniculis obscuris. 


Hurcniwssr vaniecATA. Ág. Sp. Alg. lI. p. 8r. " 
Urcnissia. Brasonrrriama. Naccar. Algol. Adr. p. 39. non Acanpm Sp. Alg. 


Ubique in Veneta Lacuna omniüm maxime vulgaris. 


5 radicans Ac. minor, inferne radicans , radicibus horizontalibus 
elongatis hyalinis continuis. 


Venetiis ( Acanpn ). 


7. PoLYsiPHONIA ELONGATA. S»m. 


P. filis crebre dichotomis crassis attenuatis, ramulis elongatis setaceis, 
articulis diametro brevioribus reticulato-venosis. 


HvurcHiNsiA ELONGATA. Ag. Sp. Alg. IL. p. 82. 
Cznawmivw rLowcATUM. Ruch. Fl. Ven. p. 265. 
Urcmiwsia vioracrA. Naccar. Algol. Adr. p. 35. ex parte quoad syn. 


In Veneta Lacuna, saepius ad littus a refluxu relicta. 
B denudata Ac. ramulis deperditis. 


lisdem in locis. 

4 prolifera Ac. ramis novis undique propullantibus. 
Venetiis. 

^ : 

9 spinulosa Ac. 


Tergesti lectam  AcaAnpuio communicaverunt cl. HitpEesmawD, et Comes 
DE STERNDERG. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 6t 


« sanguinolenta. Àc. filis apice penicillatis, ramulis sanguineis. 


lisdem in locis ubi species occurrit. 


8. PoLvsiruovia. RvcniNGERI. 
P. filis sanguineis crassis elongatis dichotomis , ramis virgatis , ra- 
mulis tenuissimis, articulis diametro sublongioribus. 


Horcmiwsu Rucnmmcoznmr Ag. Sp. Alg. II. p. 86. 
Urcnissia RucursozniANA. Naccar. Algol. Adr. p. 38. 


Venetiis RucnixcEn. misit ad Acanpn. 


B firmior. Ac. 
Clodiae lecta specimina ad Acanpu misit Naccanr. 


x 


9. POLYSIPHONIA SANGUINEA. ^ 


P. filis virgatis longissimis sanguineis inferne setaceis sensim. tenuis- 
simis, ramulis erectiusculis , articulis sesquilongioribus coccineis. 


Hurcniwsia sawGviNEA,. Ag. Sp. Alg. IL. p. 87. 
Üccniwsia sawGviGNA. Naccar. Algol. Adr. p. 38. 


Venetiis RucumcER misit ad Acanpm. Ipse ad littus inter quisquilias c 
marl rejectas inveni. 


10. PoLysiPHONIA. ARACHNOIDEA. * 
P. filis virgatis longissimis inferne capillaribus ferrugineo-lividis nigro- 
fasciatis superne arachnoideis roseis , articulis inferioribus diametro 
subaequalibus superioribus triplo longioribus. 


HurcHiNsiA AnACHNOIDEA. Ág. Sp. Alg. II. p. 88. 
Urcmiwsia AnAcNorDEA. Naccar. Algol. Adr. p. 38. 


Venetiis RucnixcEn misit ad Acanpm. Ipse. pluries speciem pulcherrimam 
legi in Veneta Lacuna. 
B purpurea. Ac. 


lisdem in locis ( Acanpi). 


11. PoLvsiPHONIA BREVIARTICULATA. * 


P. filis laxe dichotomis purpurascentibus , articulis diametro parum 
brevioribus , geniculis obscuris, capsulis sessilibus concoloribus. 


HurcuiwsiA BREYIARTICULATA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 92. 


SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


o» 
lo 


CrznawiUM rasTiciATUM, Ruch. Fl. Ven. p. 269. 
Hurcniwsia raAsTiGIATA. Mart. Reise etc. p. 640. 
Urcniwsia rnEvIARTICOLATA. Naccar. Algol. Adr, p. 35. 


In mari Adriatico unde Rucuixcen misit ad. Acanpu. 


- 12. POLYSIPHONIA LUBRICA. 
P. filis basi crassiusculis cito attenuatis roseis ramosissimis lubricis , 
articulis diametro aequalibus. 


Hurcnuiwsia nupniCA. Ág. Sp. Alg. II. p. 94. 


In Lacuna Veneta haud infrequens. 


15. PoLvsiPHONIA FRUTICULOSA. Spmn. 
P. filis rigidis dichotomis virgatis obsessis ramulis abbreviatis inferio- 
ribus multifidis subincurvis , superioribus simplicibus spinaeformibus , 
articulis diametro dimidio brevioribus. 


Horcnissià Wurrrewu. Ág. Sp. Alg. II. p. 95. 
Focus rnuriCcULOscs. Wulf. Crypt. aq. p. 56. 
CznamirUM W'rrrwri. Ruch, Fl. Ven. p. 267. 
Hurcmiwsià. Wurrrwr. Mart. Reise. etc. p. 640. 
UrcniwsiA rnvTICOLOsA. Naccar. Algol. Adr. p. 36. 


Ad Algas majores copiosissime. à 
B tenuior. Ac. fronde setacea , ramulis lateralibus 2-3-furcis. 


lisdem in locis. 


14. PorvsiPHONIA SUBULIFERA. * 
P. filis flexuosis obsessis ramulis spinaeformibus subulatis, articulis 
diametro aequalibus. 


Hurcniwsia surULIFERA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 97. 
Ürcuiwsia LEsiwiFOnME. Naccar. Álgol Adr. p. 38. 


In mari Adriatico Venetiis ( AcAnpn). 


15. PoLYvsiPHONIA PILOSA. * 
P. filis ramosis diffusis basi crassiusculis , pilis patentibus spinaeformibus 
sparsis saepe 2-3-fasciculatis ad apicem solitariis , articulis diametro 
subaequalibus. 


Urcmissia. PELOsA. Naccar. Algol. Adr. p. 37. 
Urcmussia PrLosa. Naccar. Fl. Ven. 6. p. 62. n. 1207. fig. a. 


In Lacuna Veneta copiosissime. 


AUCTORE J. ZANARDINIO €3 
16. Porysirnoxia. RaNrERIANA.. 7 
P. filis basi. crassiusculis. diaphanis  intricato-ramosissimis , ramentis 
aculeiformibus spinis acicularibus densissime obsessis, articulis ob- 
soletis , exsiccatione longitudine varia. 


HurcHissià RawigmiawA. Zanard. in Brera Antol. med. 1834. L. scorsim p. to. c. icone. 


In fossis marinis nec non in Veneta Lacuna. 


17. PorLysieHoNiA oPACA. De Nor. 
P. filis caespitosis erectis strictis, ramulis patentibus subulatis vagis ; 
articulis diametro brevioribus multistriatis. 
HvrcuissiA oPAca. Ag. Sp. Alg. II. p. 97. 


Urcnissia oPAca. Naccar. Algol. Adr. p. 35. 


Venetiis RucuicEn. Ipse in fossis marinis del Lido. 'Tergesti Acanvon. 


B intricata. Ac. 


Tergesti Acanpm copiose legit. 


18. PorxsiPeHONIA RAMULOSA. S»mn. 


P. filis subfastigiatis dichotomis obsessis ramulis tenuioribus abbreviatis 
vage ramosis. 


Hvrcnuissia nAMULOsA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 98. 
Focus rnEexiuis. Wulf. Crypt. aq. p. 6o. 
CrnawivM iwrLExvM. Ruch. Fl. Ven. p. 266. 
Urcniwsia nAMuLOsA. Naccar. Algol. Adr. p. 37. 


Venetiis Rucumcrn. Ipse ad Algas majores ex [Istria pluries inveni. 


Oss. Speciminulum miserum Z/Zutchinsiae Dyssoidis Ac. Sp. Allg. 1H. 
p. 100. TIstriae in coachis ab ipso auctore inventum huc referendum esse 
suspicor. 


19. PorysiPHONIA PENNATA ( PUMILA. * 

P. filis maxime intricatüs semiunciam longis , capillaribus , compressis 
pluries pinnatis , pinnis corymbosis , pinnulis spinaeformibus. Filum 
primarium fasciatum pinnae pinnulaeque articulatae ; articulis dia- 
metro dimidio brevioribus , vel subaequalibus, striis nullis. 


Horcmiwsia PexwATA [) pvwira. Ag. Sp. Alg. lI. p. 103. 


64 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


RrriPeHLOEA PUMiLA. Ág. in Bot. Zeit. 1827. p. 639. seorsim p. 15. 
RirirtzA PuMinA. Naccar. Algol. Adr. p. 4o. ex syn. Ag. 


Ad alias Algas in mari Adriatico Tergesti legit Acampu, qui primum 


speciem inter Zytiphloeas perperam. enumeravit. 


20. PoLvsiPHONIA SECUNDA. * 
P. filis radicantibus caespitosis, ramis ramulisque divaricatis secundis , 
articulis opacis diametro duplo longioribus. 


Horcmiwsia sEcuNDA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 106. 


Ad Algas majores. 


B adunca. Ac. ramulis aduncis. 
Ad Padinam Pavoniam nec non ad alias Algas in Portu Polae expiscatas 


mihi occurrit. 


21. PoLvsieroNIA. DIASOLETTIANA. 

P. filis. dichotomis flexuosis capillaribus parum. attenuatis purpureis 
exssiccatione nigrescentibus , ramis superioribus subsecundis , arti- 
culis longitudine variis strüs paucis notatis, geniculis inferioribus 
nodosis. 


Hurcmiwsia. BiasorngrTiawA. Ag. Sp. Alg. II. p. 107. 


Tergesti mense junio ( Acannu ). 


22. PoLvsieunoNiA. LEPADICOLA. | SPn. 
P. filis radicantibus , ramis remotiusculis divaricatis, articulis diametro 


aequalibus. 
Hurcuiwsia LrePApicora. AÁg. Sp. Alg. If. p. 107. 


B intricata. Ac. 


Varietatem tantum , quae differt, quod magis sit irregularis intricata, 
articulis variis interdum diametro duplo longioribus, Acanpu Tergesti in Chondria 
obtusa repentem legit. Ipse Venetiis in J'alonia aegagropila , frequentius vero 


in Portu Polae inter Algas minores saxis affixas. 


AUGTORE J, ZANARDINIO 65 
25. PoLvsiPHONIA PULVINATA. Sm. 
P. filo primario repente, ramis verticalibus, ramulis erectis , articulis 
diametro parum longioribus. 
Hvrcnuiwsia PULYINATA. Ág. Sp. Alg. IL. p. 109. 


UrcniwsiA A crsPUGLI10. Naccar. Algol. Adr. p. 38. 


In Veneta Lacuna. 


E 


94. POLYSIPHONIA RIGENS. * 


P. parvula filis radicantibus intricatis ordinate ramosis obsessis ramulis 
crebris rectis subülatis divaricatis , articulis diametro brevioribus. 
Hvrcniwsia micrws. Ág. Sp. Alg. lI. p. rrr. 


Urcnuiwsia AsPRA. Naccar. Algol. Adr. p. 39. 


Ad alias Algas perrepens. 


Oss. Genus naturalissimum tamen illustratione dignum , ut mono- 
graphice tandem 1conibus accuratissimis describatur. Cl. Acanpu l. c. 
species hucusque distinctas ad sexaginta sex extollit, sed admittendum 
est, permultas hujusce generis formas, veluti simplices mutationes, seu 
varietates, quibus una ac eadem species obnoxia est, tunc tantum fore 
cognitas, quum characteres, seu phrases specificae basibus solidioribus 
e natura depromptis innitantur. Mea ipsa Po/ysiphonia Ranieriana (quo 
eximii Principis nomine scientia nostra decorata gaudet) nonnisi diversus 
status aliarum. specierum videretur, ita ut meliori tempore nonnullas 
forsan species modo allatas et hactenus sejunctas fuerit complexa. Hoc 
vero ex tripode pro futuro. 


Genus XV. DASYA Ac. 


Fructus duplex: Receptacula oblonga globulos discretos margine 
hyalino continentia, et capsulae (pedicellatae). Frons continua fila pe- 
nicillata , articulata emittens. Ác. Sp. Z/g. J^ol. II. p. 117. 


1. Dasv4A Bamrouviiwa. * 


D. fronde laxe dichotoma, ramis elongatis simpliciusculis totis vestitis 
penicillis filorum. : 


Dasva rrnEcANs. Ág. Sp. Alg. IL. p. 117. 
Bairrovy1awa seu Fucus colore violaceo pennas minutissimas aemulans. Grisel. Observ. sur 
la Scolop. mar. et la Baillouv. p. 32. tab. 2. optime. 


66 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


RuopoxEMA rrLEGANs. Mart. Reise etc. p. O41. tab. VIII. 
RopowrwA rLEGANTE. Naccar. Algol. Adr. p. 63. 
Bainrovviawa GauseLLINI. Nard. in Isid. 1934. p. 678. 


Venetiis conchis, fucis, lapillis haud raro accrescens. 

Frons potius subalternatim ramosa , quam praecise dichotoma. .S/a- 
tura pedalis et ultra , crassitie. Gracilariae. confervoidis. "Triplici statu 
invenitur: 1.* villosa et stichidifera (primo vere); 2." villosa et capsu- 
lifera (aestivo tempore); 2." capsulifera et nuda, seu villis omnino ca- 
rens (autumno). Color pulchre purpureus. Substantia gelatinosa valde 
lubrica; exsiccatione chartae arcte adhaeret. 

Oss. Species elegantissima a. nostro GnrsELrivr Jam ab anno i750 
l. c. ad umbilicum descripta , iconibusque illustrata fuit. AnANsox postea 
( Fam. des plant. 2. p. 13.) et GuErnis (Hist. Fuc. p. 165.) sub nomine 
Fuci Bailloueianae speciem Gniskrvivr. patefecerunt. Mirum sane quod 
dehinc nec Acanpuro, nec Manrrssro prioritas haec innotuerit, ita ut 
nova nomina, nulla habita inventoris ratione, statuerint. Tandem amicus 
et collega cl. Nanpo l. c. nomen primum pro genere designando pro- 
posuit, quod ipse nunc pro specie tantum, legitimitatis caussa jure ac 
merito servandum esse defendo. 


2. DasvA PUNICEA. MrwEGnR. 
D. fronde. decomposito-pinnata , rachide tereti, pinnis pinnulisque floc- 
coso-plumosis , filis tenuissimis longissimis pluries per dichotomias di- 
visis , articulatis , articulis diametro 4-O-plo longioribus. MExEcn. MS. 


Ad saxa profunde submersa in limite maris Clodiae legit Prof. Mrsrcnisi. 


5. DaASYA PLANA. ÁG. 


D. fronde plana lineari parce ramosa , lateraliter emittente. ramellos 
abbreviatos in. penicillos filorum. tenuissimorum solutos. Ac. Sp. Alg. 
Nol. Il. p. 118. 

RopowEMA P1AWA. Naccar. Algol. Adr. p. 65. 


In mari ad Istriam praecipue in conchis crescens ( Acanpm). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 6- 


, 
4. DasvA SPINELLA. Ác. 
D. fronde laxe dichotomd , axillis rotundatis inferne spinulas furcatas , 
superne penicillos filorum. emittente. Ac. Sp. Alg. Vol. II. p. 117. 
Dasia sPiNULOsA. Icon. Alg. Europ. n. 8. 


RopoweMA sriwELLA. Naccar. Algol. Adr. p. 65. 


Super conchas Tergesti ( Acanpa). 


29. DasvA ARBUSCULA. Ác. 


D. ramis basi nudis superne westitis ramellis confertis multifidis, arti- 
culis diametro sesquilongioribus. Nc. Sp. Alg. Vol. II. p. 121. 


Ad Algas majores in [Istria frequentissima. 


Statura pollicaris et minor. CoZor roseolus, exsiccatione ut plurimum 
pallescens. Substantia cartülaginea rigidiuscula. Habitu primo intuitu 
Callithamnion cruciatum satis refert. 


6. DasvA SIMPLICIUSCULA. Àc. 


D. filis. continuis  simpliciusculis obsessis ramulis pedicellatis rectis , 
erecto-patentibus | articulatis , articulis diametro duplo. longioribus. 
Ac. Sp. Alg. Vol. II. p. 1223. 


SricocanPo occuivTO. Naccar. Algol Adr. p. 33. 


Tergesti ( Acanpu). 


7. Dasva KürziGIANA.  Brasor. 

D. Fiüum primarium bipedale frondem. formans carnosam cartilagineo- 
gelatinosam , fistulosam ex filis articulatis lateraliter connatis com- 
positam | ramosissimam , ramis inferioribus | subverticillatis ternis , 
mediis oppositis, apicem «versus alternis , axillis omnibus rotundatis. 
T'ota frons obsita filis tenerrimis simpliciter tubulosis, dichotomis , 
articulatis , articulis diametro 2-4-plo longioribus , lineam. circiter 
longis, basi raris, apice rubris , geniculis pellucidis. Fructus nu- 
merosi , filis supradictis intermixti , lanceolati , pedicellati, curvati 
e cellulis oblongis compositi , continentibus granula propagatoria 
subtetragona , nigrofusca, pareula, pilorum coma praedita. Biasor. 


in Linnaea, Tom. Xl. 1837. p. 476. tab. 8. 9. 
Legit Arupeno in parti occidentali insulae S. Andreae in Istria Diasorerro. 


Oss. Àn Dasyae Daillouvianae aíünis, aut melius eadem. 


68 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Genus XVI. WRANGELIA Ac. 


Frons diorgana , filis primariis celluloso-striatis e geniculis emittentia 
ramellos pedicellatos capsuliferos. Capsulae limbo hyalino cinctae tripar- 
titae. Ác. Sp. ls. II. p. 136. 

1. WRANGELIA TENERA. Ác. 
W. filis elongatis ramosissimis flaccidis , articulis diametro duplo lon- 


gioribus. Àc. Sp. Alg. II. p. 137. 


T'ergesti ÀcAnpu. Clodiae Mexreuixr. Ipse ex Quarnero semel atque iterum 
habui, et in Portu Polae Istriae copiose legi. 


Statura spithamaea et minor. Ramuli e quoque geniculo saepius ver- 
ticillatim egredientes. Color in vivo status roseolus , exssiccatae lividus. 
Substantia gelatinosa lubrica. 


2. WRANGELIA PENICILLATA.  Ác. 


W. filis ramosis firmis, articulis diametro aequalibus. Ac. Sp. Alg. II. 
p. 138. 


GrurrirsiA PENICILLATA. Naccar. Algol. Adr. p. 34. ex. syn. Ag. 


Ad Algas majores prope TTergestum ( Acannm ). 
Genus XVII. GRIFFITSIA Ac. 


Semina gelatüinae involucratae immersa. Fila articulata. Ac. Sp. 44/g. II. 
p. 126. 


1. GmiFFITSIA IRREGULARIS. AG. 


G. filis irregulariter. dichotomis: setaceis axillis patentibus , articulis 
cylindricis , longitudine variis. Ac. Sp. Alg. II. p. 130. 


In mari Adriatico Acanpmz. Ipse ex Dalmatia nonnulla exemplaria recepi. 


Statura. uncialis. Color roseus, exsiccatione in viridem mutabilis. 
Substantia xnembranacea. Chartae adhaeret. 


.9 
AUCTORE J. ZANARDINIO 69 

2. GnirrFITSIA TENUIS. Àc. 
G. filis. superne dichotomis capillaribus axillis. inferioribus patentis- 


simis, articulis diametro triplo longioribus. Ac. Sp. Alg. II. p. 1231. 


CowrrnyA sETACEA Ruch. Fl. Ven. p. 273. 
Grirrirsia TENUE. Naccar. Algol. Adr. p. 34. 


In Lacuna Veneta ad Zosteram adhaerens. Saepius in littore S. Erasmo 


aestu. rejecta mihi occurrit, 


Statura biuncialis. Color pulchre roseus variegatus. Substantia mem- 
branacea. Chartae arcte adhaeret. 


Oss. Genus Griffitsiae ab Acanpu conditum characteres satis aequos 
minime praebet ut a Callithamnüs sejungatur. Cum vero fructificationis 
formae vagae vel maxime ludibundae magni non sint faciendae , ut alio 
loco dixi , in Dusy (Second. Mem. sur les Céram. p. 20). sententiam 
ire nequeo, qui Ceramia quoque ad. Callithamnia xefert, propterea 
quod species DEsroxcnawPro dicata fructificatione gaudeat in Ca/ithamniis 
pluries observata. Structura seu intima fabrica in Algarum dispositione 
longe fructificationi praestat, quamobrem genera modo dicta nullo pacto 
coadunata ac simul permixta esse debent. Idcirco meo judicio Griffitsia 
et Callithamnion unum forsan ipsumque genus, Ceramium vero a Cal- 


lithamniis probe distinctum. 
Genus XVIII. CALLITHAMNION . Lxscp. 


Fila tota articulata. Capsulae pericarpio hyalino , massa sporacea e 
centro triparüta. Genicula subpellucida. Ac. Sp. 4g. JJ. p. 156. 


1. CaLLITHAMNION PLUMULA. Ac. 


C. ramellis crebris oppositis recurvis sursum pectinato-pinnatis pinnis 
dichotomis. Ac. SpA 4125 1E p." 15g: 


CarurrraAuw10 PrvMrrTA. Naccar. Algol. Adr. p. 33. 
Tergesti Acanpu. Ipse ad oras maritimas circa Clodiam copiose legi. 
Statura uncialis et minor. Ramulorum crassities capillo humano te- 


nuior. Color pulchre roseus. Substantia membranacea tenera. Chartae 
arcte adhaeret. 


70 SYNOPSIS ALGARUM iN MARI ADRIATICO ETC. 


Species vage ramosa, maxime tamen regulariter pinnata, inde ele- 


gantissima. 


2. CALLITHAMNION CRUCIATUM. Ác. 


C. filis parce ramosis vestitis ramellis. tetrastiche dispositis imbricatis 
abbreviatis longitudine aequalibus pinnulatis , versus apicem ramorum 
conglomeratis , articulis primariis diametro 3-plo longioribus. Ac. 


Sp. Alg. II. poro. 


Carrrramwio mwcnocrATO. Naccar. Algol. Adr. p. 33. 


Iisdem in locis ubi praecedens. 


Statura fere uncialis. Color purpureus. Substantia vigidiuscula. 

Ramuli in filo primario tantum decussati, in secundariis oppositi 
quandoque secundi. Àcanpu l|. c. fructum nunquam se vidisse fatetur; 
ego vero capsulas pluries vidi magnas copiosas, limbo hyalino cinctas 
ad ramulorum genicula subsessiles, raro longe pedunculatas, pedunculo 
ipso articulato. Massa sporacea primum continua ellipüca, dein trans- 
verse in conos binos apice obtuso per basin connexos divisa, serius 


tandem quadripartita. 


M 


3. CALLITHAMNION DUBIUM. 


C. filis parce ramosis , laxe vestitis ramulis tetrastiche dispositis , versus 
apicem. ramorum conglomeratis , articulis primariis diametro 4-5-plo 
longioribus , capsulis minutissimis subsessilibus oblongis wel pyrifor- 
mibus. 


Super Polysiphoniam elongatam inter rejectanea ad littus Clodiense semel 


legi. 


Praecedenti affine tamen diversum, distinguitur omnium partium te- 
nuitate etiamsi fila primaria, atque articuli sint longiores. Articuli mi- 
nime rosei ut in eo, immo hyalini ad genicula tantum lineá coccineá 
ecircumscripti, qua de re (in statu saltim sicco) variegati. Capsulae 
minutissimae totae continuae , nunquam partitae, nec limbo hyalino 
cinctae. Callithamnion INaccarianum  Wuporpeu (in Naccam. Algol Adr. 
p. 32.) licet paucis notis adumbratum ac parum apte delineatum (Fl. 
Ven. 6. p. 56. n. 1184. fig. 1.) huc vel superius tamen pertinere 


AUCTORE J. ZANARDINIO 7t 


videtur; utrum vero ejusdem speciei ac haec nostra sit, an potius prae- 
cedentis ex archetypi deficientia pro certo affirmare nequeo. Quam ob 
rem in dubiis C. dubium hoc nostrum apposite dixi. 


4. CALLITHAMNION VARIABILE. ÁG. 
C. filis vage ramosis intricatis subradicantibus , ramis secundarüs op- 
positis abbreviatis , articulis «liametro. 2-4-plo longioribus. Ac. Sp. 


Ade. TI. pi 163. 


In Gigartina aciculari repens "Tergesti (Acanpn). Ipse in Portu Polae 
Istriae in Algas pumilas saxis affixas legi. 


23. CALLITHAMNION SUBVERTICILLATUM. * 


C. filis brevissimis rigidis parce vageque ramosis , subnodulosis , nodis 
e ramulis subternis verticillatis distantibus multifidis efformatis. 
Tab. VIIL fig. 2. 


CavpLrITHAMNION SUBVERTICILLATUM. Zanard. in Dibl. it. 1839. tom. 96. p. 136. 


Ad Algas majores ex Istria recens expiscatas semel legi. 


Caespes vix semiunciam altus. Fila capillaria vage ramosa articulata , 
articulis cylindricis diametro multoties longioribus. Ramuli oppositi di- 
stantes , saepe ternato-verticillat , brevissimi, incurvi et multüfidi, 
interdum dichotomi. Color purpureus. Substantia membranacea rigi- 


diuscula. 


6. CALLITHAMNION NODULOSUM. * 
C. filis moniliformibus vage ramosis, ramulis oppositis. quadri-tri-di- 
chotomis creberrimis minutissimis superne filum primarium. totum 


tegentibus. 
Tab. VII. fig. 3. 


CarrirHAMNION NODULOsUM. Zanard. in Bibl. it. 1839. tom. 96. p. 136. 
GairriTSIA NODULOSA ? Ag. Sp. Alg. IL. p. 136. 

GnirriTSIA ATTENUATA? Ag. in Bot. Zeit. 1827. p. 63r. 

GmrrriTSsIA AssOTTIGLIATA ? Naccar. Algol. Adr. p. 34. ex syn. Ag. 


Ad saxa demersa cum aliis Cal/ithamniis promiscue crescit prope Portum 


Clodiae, quandoque etiam reperi ad Algas majores in Istria expiscatas. 


Fila caespitosa pollicaria vel parum ultra, crassiuscula, vage ramosa, 


73 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


ramis ultimis brevibus obtusiusculis, inferne nodulosa, seu moniliformia, 
nodulis e ramulis oppositis efformatis. Ramuli primum  quadrichotomi, 
inde trichotomi , tandem dichotomi brevissimi, tenuissimi superne im- 
bricati, hoc est filum primarium setaceum articulatum totum tegentes. 
Articuli inferiores diametro duplo longiores, superiores brevissimi. Fructus 
pyriformes inter ramulos agglomerati. Color plus minusve vivide roseus, 
in exemplaribus Clodiensibus vividissimus. Substantia membranacea, 


lubrica , mucosa. Chartae arcte adhaeret. 


Oss. Griffitsia nodulosa. Acanpu. l. c. s1 huc pertinet ut videretur, 
perperam adumbrata. Ramulos oppositos quadri-tri-demum dichotomos 
non memorat auctor , ramulos potius dicit e verticillo egredientes fur- 


cato-dichotomos , quod minime cum nostro congruit. 


7. CALLITHAMNION CORYMBOSUM. Ác. 


C. filis capillaribus ramosissimis , ramulis summis corymbosis , bifidis , 
articulis diametro quadruplo longioribus , capsulis brevissime pedun- 
culatis. Ac. Sp. Als. II. p. 165. 


Ad Lomentariam articulatam varo legi. 


Fila subsolitaria uncialia. Color amoene roseus. Substantia membra- 
nacea tenerrima. Chartae arcte adhaeret. Capsulae ad ramulos brevis- 


sime pedunculatae , purpureae, limbo pellucido cinctae ovatae. 


8. CALLITHAMNION SEMINUDUM. Ác. 
C. filis capillaribus ramosissimis , ramulis basi nudis , apice pinnatis , 
pinnulis patentibus. Ac. Sp. Alg. II. p. 167. 


CarnirrAwwio wiwiíATO. Naccar. Algol. Adr. p. 31. ex syn. Ag. 
* 
CarnirrAwwi0 sEMINUDO. Naccar. Algol. Adr. p. 32. 


'Tergesti Acanpu. Ipsae aliis speciebus commixtum Clodiae legi super saxa 


vix submersa, aut interdum demersa. 


Statura sesquiuncialis. Color roseus, exsiccalione saturatior. Substantia 


membranacea. 


9. CALLITHAMNION VERSICOLOR. Ac. 


C. filis basi setaceis et solidis. apice arachnoideis ramosissimis , ramis 


AUCTORE J. ZANARDINIO 73 
primariis et secundariis elongatis , apice corymboso-fastigiatis , ar- 
ticulis diametro quadruplo longioribus. Ac. Sp. Alg. Mp 170. 


Coxrrnva rnuTICULOsA. VVulf. Crypt. aq. p. 26. 
CarrnrrHawwiON rnUTiCULOSUM. Mart. Reise etc. p. 645. 
CarrrrAwwi0 cANGIANTE. Naccar. Algol. Adr. p. 31:. 


Species omnium vulgatissima ad oras maritimas Venetiis ac Tergesti. 


Statura biuncialis et ultra. Color roseus exsiccatione saepe viridi- 
vel flavo-variegatus. Substantia tenerrima. 


B furcatum Ac. filis firmioribus, ramis lateralibus furcato-dichotomis 
axillis patentibus , articulis superioribus longioribus. 


Venetiis RvcumwoEn (sec. Ac. l. c.). 


10. CALLITHAMNION TENUISSIMUM. * 

C. fronde initio setaced ramosissimá et dichotomá , ramis capillaribus, 
ramulis capillaceis multifidis praeditis,, segmentis diametro duplo vel 
quatuordecim longioribus. 

CrnawiUM TENUISS1IMUM. Donnem. Ess. sur les Hydr. loc. in Mém. du Mus. d'Hist. Nat. 


1828. tom. XVI. p. 49. sq. n. 12. 


Venetiis ad Algas majores praecipue in Dasya Baillouviana legi. 


Praecedente, cui maxime affine, distinguitur statura humiliori, omnium 
partium tenuitate , colore pallhide roseolo. Chartae arcte adhaeret. 


11. CALLITHAMNION TETRAGONUM. AG. 


C. filis crinalibus virgatis, ramulis horizontalibus basi attenuatis apice 
acutis , articulis infimis diametro breeioribus , medüs triplo longio- 


ribus. Àc. Sp. Alg. Vol. II. p. 176. 


Speciminulum miserum et unicum legi ad Algas majores in Istria. 


Species ob genicula. contracta et fila ultra crinaha moniliformia 
statim. dignoscenda. Color roseus fugacissimus. Substantia membranacea. 
Chartae adhaeret. 


* 


"4 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


12. CarLirHAMNION Romrum. Lyscs. 


C. filis capillo tenuioribus , ramis erectis sparsis remotiusculis , articulis 
diametro duplo longioribus. Ac. Sp. Alg. Vol. II. p. 185. 


Venetiis supra Zrochum varium vulgo Caragolo tondo unicà tantum vice 


legi. 


Fila vix 2 lineas longa, caespitosa. Color purpureus. Substantia mem- 


branacea tamen rigidiuscula., Chartae laxe adhaeret. 


15. CaALLITHAMNION THUYOIDES. AÀÁc. 
- C. filis flexuosis pluries: pinnatis, articulis inferioribus diametro 4-plo 
longioribus , superioribus aequalibus. Ac. Sp. Alg. II. p. 172. 


CarrrrAwwio ciPness;NO. Naccar. Algol. Adr. p. 33. 


Tergesti ( Acanpm). 


14. CaALLITHAMNION PEDICELLATUM. .Ác. 
C. filis crinalibus laxe ramosis , ramulis lateralibus abbreviatis furcatis, 
capsulis axillaribus pyriformibus pedicellatis. Ac. Sp. Alg. II. p. 174. 


Exemplar unicum parvulum inter Algas in Portu Polae expiscatas inveni. 


Habitus singularis. Exsiccatione succus collabitur in striam sangui- 
neam longitudinalem totum filum margine. hyalinum percurrente. Etiam 


fructus nulli alii speciei similis. (Cf. Ac. l. c.) 


15. CALLITHAMNION MINUTISSIMUM. * 

C. filis inconspicuis. densissime aggregatis, parum «ageque ramosis, 
ramis sparsis, ramulis distantibus , brevissimis apice capsuliferis , 
articulis diametro parum longioribus. 

Tab. II. fig. 3. 


Ad Cystosiras e mari rejectas ut villum minutissimum caudicem dense 
investiens "lergesti detexi. 
Fila minutissima oculo nudo inconspicua vix semilineam longa, diam. 


Mer Aul ; X 
—— lin. densissime aggregata, flexuosa, erecta, simpliciuscula vel parum 
210 


AUCTORE J. ZANARDINIO 72 
vageque ramosa, saepius ramulis brevissimis distantibus instructa, ple- 
rumque secundis et ex uno tantum articulo constituüs. Fila primaria 
nec non ramuli apice capsuliferi , capsulis ellipücis. Articuli diametro 
parum longiores. Color coccineus exsiccatione roseus. Substantia mem- 
branacea rigidiuscula. 

Species ob minutüem insignis ab omnibus hucusque detectis et de- 


scriptis distincta videtur. 
Genus XIX. CERAMIUM  Rorn. 


Capsulae pericarpio membranaceo , seminibus numerosis angulatis. 
Genicula obscura elevata. Ac. Sp. 4/g. /7. p. 138. 


1. CERAMIUM INCONSPICUUM. * 
C. filis. simplicibus tenuissimis apice rectis, articulis nudis. roseis , 
geniculis cellulosis saturate purpureis. 
"ab^ VIII. fis 1. 


CznawiUM iwcowsPIcUUM. Zanard. in Bibl. ital. 1839. tom 96. p. 136. 


Inter Polysiphonias ad Algas majores reptantes sub microscopio obvenit. 


Fila nudo oculo fere inconspicua diam. — lin. brevissima extremi- 
" 


tatibus rectis acutiusculis. Articuli rosei inferne multoties diametro lon- 
giores ad apicem versus sensim sensimque decrescentes. Co/or ad geni- 
cula cellulifera saturate purpureus. 


A Ceramio Ceramicola Ac. Sp. Alg. II. p. 155. haud dubie diversum. 


9. CERAMIUM DIAPHANUM. Horn. 


C. filis dichotomis, membranaceis ex purpureo et hyalino variegatis, 
geniculis eleeatis. Ac. Sp. Alg. II. p. 15o. 


ConarroipE cAPILLACEA. ete. Ginnan. Op. post. I. p. 22. tab. 2r. f. 44. 
CoxrrnyA conArLiNOIDrs, Scop. Fl. Carn. lL. p. 407. n. 1438. excl. syn. 
CowrznvA praPHANA et rAsTIGIATA. Wulf. Crypt. aq. p. 26. 28. 

Cznawivw piaPHANUM. hRuch. Fl. Ven. p. 268. Mart. Reise etc. p. 640. 
Crnawio piarawo. Naccar. Algol. Adr. p. 29. 


Tum in mari, tum in Lacuna frequens ; species omnium vulgaüissima. 


Statura uncialis et ultra. Crassities setacea. Color ex articulis hyalinis 


IO 


76 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
et geniculis purpureis pulchre variegatus. Substantia membranacea rigi- 


diuscula. Chartae vix adhaeret. 


Multis ludit formis a typica nonnisi tenuitate, habitu delicato, et 
articulis plus minusve longioribus, distinctis. 


2. CERAMIUM CILIATUM. Dvcrvz. 


C. filis. dichotomis membranaceo cartilagineis ex purpureo et lieido 
variegatis, geniculis ciliatis. Ac. Sp. Alg. IT. p. 153. 


Cosrrnva cirrATA. Wulf. Crypt. aq. p. 27. Ruch. Fl. Ven. p. 274. 
CrnamiUM cirniATUM. Mart, Reise etc. p. 641r. 
Crnaxio PrLoso. Naccar. Algol. Adr. p. 3o. ex part. quoad syn. 


Super saxa Tergesti frequentius legi. 
À praecedente cui simillima distinguitur. quod genicula emittant un- 
dique, ut ita dicam, aculeos subulatos, patentes, rigidos 2-3-articulatos 


hyalinos. Ramuli ultimi magis quam in praecedente forcipularum instar 


mutuo ad se invicem arcuatim conniventes. 


B proliferum. Ac. ramellis solitariis propullantibus. 


Venetiis (RucumceR et Acanpm). 


4. CERAMIUM RUBRUM. Ac. 


C. filis. dichotomis subcartilagineis , articulis ovatis opacis, geniculis 
contractis. Ac. Sp. Alg. II. p. 146. 


Cowrrenva woposs, Scop. Fl. Carn. IL. p. 407. n. 1440. 
CrnawrUM vimcATUM. Ruch. Fl. Ven. p. 268. Mart. Reise etc. p. 640. 
Crnamio nosso. Naccar. Algol. Adr. p. 3o. 


Vulgatissima in littore Veneto, ubi a refluxu saepe relicta invenitur. 


Statura palmaris. Fila setà porciná duplo crassiora. Color saturate 
ruber. Substantia cartlaginea tenax. Chartae parum vel non adhaeret. 
Ex innumeris hujus speciei formis in mari nostro ut varietates haec 
tantum notandae videntur. 
B proliferum. Ac. majus geniculis subspinulosis. 
Cenawio Rosso / pnorirERo. Naccar. Algol. Adr. p. 3i. 


Cum priori. 


AUCTORE J. ZANARDINIO r5] 


Vu 
4 secundatum Ac. proliferum, ramulis solitariis abbreviatis secundis 
vel vagis. 


Venetiis circa Clodiam legi. 


9. CERAMIUM FILAMENTOSUM. Durx. 


C. filis obsolete geniculatis subcartilagineis aequalibus , ramellis hori- 
zontalibus piliformibus. Ac. Sp. Alg. IL. p. 141. 


Focus rinAMENTOsUs. Wulf. Crypt. aq. p. 64. 
Crznawiuw ninsuTUM. Ruch. Fl. Ven. p. 266. excl. syn. 
Urcnissià FILAMENTOSA. Naccar. Algol. Adr. p. 37. 


Ad oras maritimas satis frequens. 


Statura spithamaea. Fila basi crassitie. pennae passerinae, sparse 
ramosa , undique vestita ramulis piliformibus solitariis vel 2-3-aggregatis 
variae longitudinis 1-3-lineas longis. Color pallide rubens, cito marcescit, 
et hinc livido-pallidus vel viridescens. Substantia subcartilaginea. 

Species utplurimum sordibus albidis conspurcata valde ludit formis, 
quas inter praecipuae sequentes enumcrantur. 


B simplicipitum | Ac. filis laxius ramosis, ramis simplicioribus , ra- 
mulis simplicibus evidentissime articulatis , articulis hyalinis, geniculis 
opacis in modum Ceramiü diaphani. 


Venetiis cum priori. 


4 repens Ac. filis varie curvatis et flexuosis , demissis ramulis huc 
illuc radicantibus , ramulis paucioribus. 


In Veneta Lacuna ad Zosteram repens. 


Oss. Ex hac specie novum genus Spyridiae Manwzy in Hooker Dri- 
tish Fl. ed. IV. formavit, quod an recte, dubitamus. Etenim si varie- 
tates examinaveris, tantam similitudinem structurae fili primarii. cum 
Ceramio rubro, et ramulorum cum Ceramio diaphano videbis, ut immo 
non male diceres, duas species hujusce generis in unum idemque indi- 
viduum simul conjJunctas adesse. Filum primarium speciei nostrae a 
Ceramio rubro ex eo tantum discrepat, quod cellulae externae articulos 
cooperientes magis sint regulares, parallelae et elongatae. 9 


78 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Genus XX. ALSIDIUM Ac. 


Frons continua, rami secundarü obsolete articulati. Fructus siliquae- 
formis cellulosus, cellulis rectangularibus globulum sporidiorum purpu- 
reum conünenübus. Ac. in. Pot. Zeit. 1827. p. 639. seorsim p. 15. 


1. ArsipiUM CORALLINUM. Ác. 
A. fronde tereti filiformi. ramosissimd , ramulis ultimis brevissimis fusi- 
Jformibus plus minusve. densissime obsessd. 


Tab. VII. fig. z. 


ArsipiO0 conaLLINO. Naccar. Algol. Adr. p. 4o. 


'ergesti in saxis copiose. 


Basis late crustacea. Frondes fasciculatae palmarves et ultra, teretes 
pennae passerinae crassitie , ramosissimae , ramis patulis distichis, ra- 
mulis ultimis, vel ramentis si mavis r-2 lineas longis obsolete articu- 
laus fusiformibus multifidis plus minusve approximaus. Fructus, globuli 
ramentis hinc inde laxe immersi. Color rubro-flavescens: marcescentis 
.lutescens. Substantia carülaginea, lenta; exsiccatae rigidiuscula. Habitus 
fere Laurenciae obtusae , structura vero omnino diversa. 


Oss. Vulgo sub nomine Corallina Venetiis in Officinis abunde as- 
servatam vidi; licet autem communissima parum tamen nota. Cl. Acanpu 
l. c. primus omnium speciem descripsit novum genus constituens, dein- 
que iconem dedit, quae vero non optime quidem neque habitum, 
neque structuram exprimit (Cf. Ac. Icon. Alg. Europ. n. r. tab. 9.), 
quapropter ipse tabulam magis accuratam hic tradere consilium duxi. 
Quoad structuram frons e duobus stratis componitur (Cf. tab. VIL. fig. r. a.): 
exteriori compacto, opaco, duro, tamen tenui, e cellulis brevibus glo- 
bulosis colorantibus constituto; interiori laxiori, e cellulis majoribus ob- 
longis pellucidis. eodem ordine superpositis composito , ex quo frons 
praecipue in extimis ramulis nudo oculo articulata apparet. Genus cum 
Ceramieis consociandum mihi sane videtur, structura Ceramio rubro 
haud dissimile, fructu Polysiphonis. In. Polysiphonis autem fructus duplex, 
in Zsidio globuli tantum in articulis ramulorum inde tumidorum in- 
nali e massa sporacea arctius coacervata compositi (Cf. tab. VIT. fig. 1. 5.), 


AUCTORE J. ZANARDINIO 79 


quod Acanpu Stichidium. ejusmodi fructum appellavit. Praeterea ad apices 
nec non ad ramulorum latera corpuscula vidi (Cf. tab. VIT. fig. 1. £.) 
omnino simila illis, quae Acanpu in quibusdam o/fysiphoniis memorat, 
et organa antheroidea!! vocavit. Meo judicio haec forma in Ceramieis 
saüs frequens nil aliud quod ultimum vel imperfectum vegetationis co- 
natum sistit. 


Genus XXI. RYTIPHLOEA. Ac. 


Capsulae tuberculiformes , seminibus subsphaericis. Frons purpurea 
exsiccalione nigrescens transversim sirjata. Ac. Sp. lig. 11. p. 5o. 


1. RyrIPHLOEA TINCTORIA. Ác. 


R. fronde subcartilaginea compresso-plana transversim rugulosa bipin- 
nata , pinnulis fructiferis incurvis. Ac. Sp. Alg. II. p. 52. 


Fvco rnuricULOso ecc. Ginnan. Op. post. 1i. p. 23. et 24. tab. 22. f. 59, 
RürirnzrA TiNTOniA. Naccar. Algol. Adr. p. 39. 


In Adriatico vulgaris. Quaedam varietas humilior super J/aloniam crescit, 


et in ipsa Lacuna Veneta passim mihi occurrit. 


Frondes biunciales infra lineam latae. Color purpureus, quo aqua 
dulcis, in qua servatur, tingitur, exsiccatione nigrescens in violaceum 


leviter vergens. Substantia dura, subcoriacea. 


2. RyriPHLOEA PUMILA * non Àc. nec alior. 
R. fronde subcartilaginea molli compressa estriata ; creberrime. pin- 
nulata , pinnulis rectis apice furcatis. 
Tab. II. fig. 4. 


Super Madreporas nec non ad Algas majores Istriae raro occurrit. 


Frondes pumilae caespitoso-aggregatae compresso-planae vix unguem 
altae et semilineam latae, simpliciusculae aut vage ramosae et iniricatae, 
enerves ac estriatae, simpliciter pinnulatae, pinnulis approximaüs al- 
ternis vix semilineam longis , apice truncato-furcatis quandoque rursus 
attenuato-furculatis. Fructus nondum observatus. Color purpureus exsic- 
catione saepe nigrescens. Substantia subcartilagimea mollis; exsiccatae 
rigidiuscula, Chartae non adhaeret. 


80 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Rytiphloea pumila. Ac. (in Bot. Zeit. 1827. p. 639. seorsim p. 15.) 
ab ipso auctore demum inter Polysiphonias recensita fuit. 


Genus XXII. DICTYOMENIA  Gmnrv. 


Frons plana, obsolete costata vel enervi, membranacea, reticulata, 
badia aut fusco-rubra, Fructus: 1. capsulae semina subglobosa includentes; 
2. granula ternata in receptaculis foliaceis filiformibus. GnEv. Ag. Prit. 
Synops. p. L. 


1. DicrTYOMENIA VOLUBILIS. Gnanrv. 


1 . . . LI , a^ ^ 
D. fronde subcostatá lineari spiraliter. tortd sparse ramosá dentatá , 
dentibus capsuliferis. 


RnopowrrA vorusiLis. Ag. Syst. Alg. p. 197. 

Erarica sPIRALE etc. Ginnan. Op. post. r. p. 26. tab. 27. f. 62. 
Fucus vorvsiis. Wulf. Crypt. aq. p. 39. 

RuopowrrA vorusiLis. Mart. Reise etc. p. 634. 

Ropowzra vorvrinr. Naccar. Algol. Adr. p. 58. 


Submarinis spongiis, conchis lapidibusque accrescere solet; a piscatoribus 
inler pisces irretita , in foro piscatorio saepe occurrit. 


Statura usque spithamaea.. Color rubro-fuscus; exsiccatae ater. Suó- 
stantia membranacea, firma. 


Genus XXIII. RHODOMELA Ac. 


Frons filiformis , cylindracea vel compressa, ramosissima coriacco- 
cartilaginea (ad apicem saepe involuta). Fructus: r. capsulae semina 
pyriformia includentes; 2. granula ternata in receptaculis filiformibus. 
Gnrgv. ZIg. Brit. Synops. p. LI. 


1. RHODOMELA PINASTROIDES. c. 
R. fronde filiformi aequali , ramentis simplicibus subsecundis confertis 
involutis. Ac. Syst. Alg. p. 200. 


Fuco rnuri:coso ecc. Ginnan. Op. post. r. p. 24. tab. 22. f. 53. 
RnopowErnaA PiwAsTROIDES. Mart. Reise etc. p. 634. 
Ropowrra PiNAsTROIDE. Naccar. Algol. Adr. p. 58. 


Scopulis demersis adhaeret, et saepe ad littora rejecta obvenit. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 8r 


Statura palmaris et ultra. Color ruber; exsiccatae nigerrimus. Sub- 
stantia carülaginea, dura. 


2. RHODOMELA SPINOSA. Ac. 


R. fronde filiformi dichotomá attenuatá undique obsessd spinulis mul- 
tifidis. Ac. Syst. Alg. p. 200. 


RopowrrA sPrNOosA. Naccar. Algol. Adr. p. 58. 


Venetiis legit RvcumcEn, qui ad Acanpm specimina misit. Ex sicco novam 


speciem auctor igitur constituit, utrum vero recte, an falso affirmare nequeo. 


Oss. Rhodomela subfusca kc. a cl. ManrExs (Reise etc. p. 634.) inter 
Algas Adriaticas enumerata , in mari nostro nondum visa. Synonymon 
Fuci setacei Wurr. (Crypt. aq. p. 59.), seu Ceramiü setacei. Rucm. 
(Fl. Ven. p. 265), quod huc citat auctor, aliam speciem respicere mihi 
videtur; quaenam vero sit, adhuc incertum. 


Genus XXIV. CORALLINA .Lixx. 


Frons cartilaginea corüce calcareo obducta, filiformis, teres aut 
compressa , strangulato-constricta seu ramoso-prolifera , ramulis ultimis 
apice saepe sphaeroideo-incrassatis in quibus fructus continentur. 


1. ConaLLiNA OrriciNALIS.  Liww. 
C. fronde trichotoma fastigiata flabelliformi , propaginibus cuneiformibus 
compressis transverse zonatis , ultimis apice capitatis. 


ConarriNA PENNATA, NODOSA ecc. Ginnan. Op. post. L p. rr. tab. 4. f. 13. 

ConarriwA orricmwALis. Oliv. Zool. Adr. p.278. Mart. Reise etc. Faun. Ven. Polyp. p.530, 
ConarriNA orricINALE. Naccar. Algol. Adr. p. 9r. 

"TirawePHLIUM ConarLiA. Nard. in Isid. 1834. p. 674. 


Copiosissime in lapidibus subaqueis ad oras maritimas. In urbe ipsa Ve- 
netiarum passim occurrit, ut pluries vidi eam nimirum in canali principi ho- 


spitantem. 


Statura 1-2 pollicaris. Color variabilis albissimus, rubro-purpurascens 
vel virescens. Substantia interior cartilaginea , esterne calcarea; exsic- 
catae fragilis. 


825 SYNOPSIS ALGARUM: IN MARI ADRIATICO ETC. 


E 
"v 


2. CORALLINA VIRGATA. 
C. fronde gracili virgatd ; ramis oppositis multifidis , ramulis capil- 
laribus confertis , propaginibus primariis compressiusculis, ramorum 


cylindraceo elongatis. 


ConarriNA vincATA. Zanard. in Bibl. it. 1839. tom. 96. p. 136. 


Ad Algas majores crescit, quandoque ad J/geneam , quam ex integro 


obvestit. 


Frons setacea. Statura semipollicaris. 

Utrum species nova, vel adhucdum aegre observata et descripta sit 
affirmare non audeo. À praecedente omnino disüncta, novum nomen 
sub conditione pronuntio. 


9. CORALLINA RUBENS. Lixx. 
C. fronde capillari. dichotomá fastigiatá , propaginibus cylindraceis , 
superioribus clavatis , interdum corniculatis. 


ConarriNA risrOLOsA ecc. Ginnan. Op. post. I. p. rr. tab. 4. f. 13. 
ConarriwA musrws. Oliv. Zool. Adr. p. 278. Mart. Reise ctc. Faun. Ven. Polyp. p. 53r. 
ConarriNA nossroci1ANTE. Naccar. Algol. Adr. p. 93. 


Super Algas majores. 


Statura pollicaris el minor. 


L 


4. CORALLINA VERRUCOSA. * 


C. fronde crassiusculd parum. ramosd divaricato-dichotomd fastigiatd, 
propaginibus cylindraceis elongatis verrucosis. 
Tab. VL. fig. 6. 


Conarniwa vEnnUCOsA. Zanard. in Bibl. it. 1839. tom. 96. p. 136. 
Jawia vennvcosa? Lamour. Hist. des Polyp. corall. flex. p. 270. Pl. 9. f. 4. «. £j. 


Ad Algas majores e mari rejectas "Tergesti iterumque super Cystosiras in 


Istria expiscatas detexi. 


Caespes vix unciam altus. Frons ultra setacea. Color et substantia 
ut in aliis speciebus praedictis. 


Oss. Ambigitur hucusque inter auctores num ad regnum vegetabile 
vel potius ad. animale genus pertineat. Haec lis, licet pluribus obser- 
vationibus dissipata, novas illustrationes tamen minime respuit, ut verum 
tandem aliquando ad liquidum enucleatur. Tabula VI. fig. 6. Coratlinam 


AUCTORE J. ZANARDINIO 83 


verrucosam exhibet, quam delineare curavi, ut Corallinarum fabrica in- 
lima magis magisque elucescat. E sectione horizontali (fig. 6. b ) et 
"verticali (fig. c. d.) videre mihi contigit, ut in aliis omnibus speciebus, 
quomodo frons, cortice calcareo denudata, e duobus stratis componatur: 
centrali nempe e pluribus constituto cellulis pellucidis parallelis oblon- 
gatis; peripherico e cellulis composito minoribus , colorantibus, inor- 
dinate dispositis non secus ac in Ceramiis, eà tamen differentiá , quod 
in axe centrali non una tantum cellula ut in iis, sed plures omni ex 
parte a se invicem parallelae aequabiliter se oblongant. 

Auctores in hoc genere de zonis, articulis fructibusque sermonem 
faciunt, sed ex meis observationibus sequentia deducuntur: L5 Fructus 
forma ex ramulorum inílatione effingitur. Ramuli vero interdum crasse- 
scunt ex eo quod materies sporacea in cellulis centralibus inclusa magis 
magisque coacervata aliquando se proferat conspiciendam : IL^ Zonae 
seriem cellularum centralium eodem ordine superpositarum exprimunt, 
ut in genere Polysiphoniae inspicitur et articulorum nomine distinguitur. 
III.* Articuli vero huc ab auctoribus relati a significatione communi longe 
distant. In Corallinis enim quoties novus ramus gignitur, toties cellulae 
centrales ad apicem rami primarii obtusum brevi tractu * nudae, hoc 
est cellulis exterioribus viduatae se protrahunt, ita ut, novo ramo ab- 
soluto, basis ejusmodi ob strati exterioris defectum, coangustata appareat. 
Idcirco frons magis recte strangulato-constricta, quam articulata dicatur, 
et ea quae articulos auctores vocant » potius propagines nuncupentur, 
quae cylindraceae , planae , cuneatae etc. fiunt ac in variis speciebus 
describuntur, prout in suprema parte stirps ex uno vel pluribus punctis 
novas propagines emittit, deinque frons simplex aut plane vel decussatim 
dichotoma , trichotoma etc. tali modo crescit. 

Hisce positis et sequentia eruuntur: L* characteres eos LAwovnoux 
indidit ut varia genera conderet, inanes prorsus videntur; etre quidem 
vera notae ab illo allatae, si species, non tamen genera discernere va- 
lent. Quapropter unum idemque genus, nisi mea me fallat opinio, 
Janiam et Corallinam complectitur: IT.^ Corallinarum structura Ceramio, 
Rytiphloeae, Alsidio etc. similis, a quibus vero Corallinae differunt pro- 
pterea quod modo viviparo, ut ita dicam, extricant se, quemadmodum in 
Halimeda inter Siphoneas quadam analogia similiter observatur. Cum 
vero Jfalimeda ab aliis Siphoneis separari nequeat , nec item sejungendum 
puto genus Corallinae ab aliis Ceramieis. 


11 


84 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


BATRACHOSPERMEAE. 


Genus XXV. MESOGLOIA. Ac. 


Frons gelatinosa filiformis cylindrica elongata ramosa, e filamentis 
compactis minutissimis hyalinis articulatis dichotomis e filamento quasi 
medullari radiantibus composita. Dusx Jot. Gall. ed. a. Fol. ». p- 962. 


1. MEsoGLOIA COCCINEA. Àc. 
M. fronde submoniliformi virgata coccinea filiformi , ramis sparsis ob- 


tusis patentibus. Ac. Syst. Alg. p. 5r. 
Speciem pulcherrimam inveni inter Algas ex Quarnero recens expiscatas. 


Frons crassitie pennae passerinae. Statura palmaris. Color coccineus 
in viridem transiens. Substantia mollis gelatinosa , exsiccatione chartae 


arcte adhaeret. 


Oss. D. Cnovax (in nn. des Sc. Nat. 1835. tom. III. p. 98.) ex hac 
specie genus Dudresnayae BoswEM. confirmavit , sed structura ibi verbis 
et icone expressa, meis annotationibus haud bene respondet. Dum vero 
nova studia mihi presto esse debeant, ideo novis speciminibus vix e 
mari eductis egeo, ut alio loco demonstrationem absolutam exhibeam. 


Hic tantum monitum sufficiat. 


2. MESOGLOIA VERMICULARIS.  Ác. 
M. fronde filiformi luteo-fuscescente , sicca fusco-nigrescente  subcy- 
lindrica ramis divaricatis elongatis. Dus Bot. Gall. ed. 2. Vol. a. 


p.962. 
Ad Algas majores in Istria legi. 
Frons palmaris et ultra crassitiem pennae passerinae ubique servans; 


vage ramosa, ramis divaricatis apice obtusis. Substantia cartilagineo- 
gelatinosa, lubrica. Exssiccata diminuitur et chartae arcte adhaeret. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 85 
B coriacea Ac. fronde cylindricá solidá magis dilatatá ramosissimá , 


ramis elongatis subsparsis. 


Ex Dalmatia: legit Parrarava (sec. Herb. Mrxrcuivi). 


9. MEsocLor BrmTrOLONH. Mon. et Dr Nor. 
M. fronde subsimplicissima farcta flagelliformi. 
Cnonpanií? NrwaLrow. Ag. Syst. Alg. p. 257. 


Clodiae iu canalibus MzxEcnuiwr. Ipse ad saxa circa Pellestrina. 


Frons crassitie pennae corvinae et ultra. Statura varia. Color sa- 
turate ruber. Substantia mollis gelatinosa lubrica. 


LIAGOREAE. 


Genus XXVI. LIAGORA. Lwx. 


Frons (filiformis, subdichotoma, tuberculosa rigida), extus viscida, 
ersiccatione fragilis, viridi-albescens. Fructus in filis fruticulosis apices 
frondis investientibus Ac. Syst. Alg. p. XXXIII. 


1. LrcORA visCmDA. c. 
L. fronde subcylindrica dichotoma, segmentis crebris fastigiatis, api- 
cibus obtusis. Ac. Syst. Alg. p. 193. 
Tab. VII fig. 2. 


L:iaconA cERANOIDES. Mart. Reise ctc. Faun. Ven. Polyp. p. 531. 
LiaconA viscipA. Naccar. Algol. Adr. p. 56. 
Super saxa in fundo maris. AÀ sede sua avulsa T'ergesti in littore circa 


Servola copiose mihi occurrit. 


Frons palmaris, pennae corvinae crassitie. Co/or fuscescens , flavo- 
virens tandem albidus. Substantia viscida crustá calcareá obducta, et ita 
rigida subfragilis. Facies vera Lichenis ad Cenomyces rangiferinae f syt- 
vaticae Acn. similitudinem proxime accedit. 


Oss. Ex eo quod stirps substantiá calcareá obtecta sit nonnulli auctores 


e€6 SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADNRIATICO ETC. 


ad regnum animale pertünere autumant. Ali quum calcem in vegeta- 
bilibus quoque reperierint ad vegetabilia id genus perfunctorie retulerunt. 
lli omnes vero aegre ac leviter hujus stirpis compaginem enuclearunt. 
Frons quamplurimis filis componitur simul contextis et mucositate quadam 
agglutinatis (Cf. tab. F1. fig. 2. a). Haec fila e communi centro pro- 
deunt radiantia, et peripheriam versus ramoso-quadrichotoma , saepius 
trichotoma ac demum constanter dichotoma dense stipata se proferunt 
conspicienda (Cf. fig. 2. b. c.). Genus Zoophyus affine praedicavit Acanpu 
l. c. sed a Sporochnis inter Algas non aliter distinctum quam calcis prae- 
sentia et filorum ramificatione ; gemmulae ipsae veluti in iis hinc inde 
reperiuntur (Cf. fig. 2. a.) , quae affinitatem magis magisque confirmant. 
Hujus speciei colorem primum rubescentem esse suspicor ( Cf. fig. 2. a.), 
senio viridescit ( Cf. fig. 2. 5.), deinque albescit, quo in casu fila ma- 
terie sporacea carent, ut ad plantaé basim saepe videre contigit. AcAnpu, 
qui filorum extremitates in frondium apicibus patentes pro fructu com- 
mutavit, stirpem ad Florideas perperam traxit. Quaenam vero sit con- 
fusio, quanta adhuc de Algarum structurá ignorantia ac tandem hodierni 
systematis labes, ex hisce illustrationibus ipsis Jam luculenter patet. 


SPOROCHNOIDEAE. 


Genus XXVII. SPOROCHNUS Ac. 


: *. 
Frons filiformis, cylindracea vel compressa, cartilagineo-membranacea. 


Fructus: fila clavaeformia, articulata, in verrucis sparsis aggregata et 
radiantia, vel in receptaculis clavatis concentrica, fasciculis pennicillorum 


coronatis, GnEv. 4s. PDrit. Synops. p. XL. 


1. SPOROCHNUS RHIZODES. AG. 


S. fronde vage ramosa undique toruloso-rugosa. Ac. Syst. Alg. p. 260. 


Spronocmwus mnmizoprs. Mart. Reise etc. p. 630. excl. syn. Wulf. 
Sronocwo mizoinr. Naccar, Algol. Adr. p. 77. excl syn. Wulf. 


Ad Algas majores ex Istria recens expiscatas speciem inveni. 


Statura bipollicaris et ultra. Color olivaceo-viridis. Substantia car- 
tilagineo-gelatinosa lubrica. Exsiccatione chartae arcte adhaeret. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 87 
2. SPOROCHNUS VERTICILLATUS, | Àc. 


S. fronde vage ramosa tereti obsessa ramellis verticillatis subquaternis , 
interstitiis. diametro duplo longioribus. Ac. in Bot. Zeit. 1827. 
p. 646. seorsim p. 2r. ; 


Sronocwo vrenTICILLATO. Naccar. Algol. Adr. p. 78. 


Tergesti in alto mari ( Acanni ). 


Mihi ignota. Án lusus tantum speciei praedictae fortiter. dubito. 


29. SPOROCHNUS ADRIATICUS. Ac. 


S. fronde dichotoma , ramis obtusis basi attenuatis undique torruloso- 
verrucosis. Ac. in Bot. Zeit. 1827. p. 646. seorsim p. 2r. 


Cowrrznva cnAcinis, Wulf. Crypt. aq. p. 21. 
Sponocwo ApnmiaAT1CO. Naccar. Algol. Adr. p. 78. 
ZoNARIA PAPILLOSA. Naccar. Algol. Adr. p. 82. excl. syn. 


Ad Oystosiram Hoppii hyeme frequentius occurrit. 


Frons palmaris et ultra pennae passerinae crassitie. Color et cetera 
ut in praecedentibus. 


Oss. Zonaria papillosa Naccan. l. c. huc certe pertinet. 


CHORDARIEAE. 


Genus XXVIII. CHORDA. Sack. 


Frons simplex, filiformis, cylindracea, tubulosa intus septata. Radix 
nuda-scutata. Fructus semina pyriformia ad superficiem frondis dense 


aggregata. Gnzv. 4/s. Brit. Synops. p XLI. 


1. Cnonpa rFisTULOSA. * 


C. fronde simplicissima subinflata abbreviata membranacea. 


Scyrosipmox Finuw ( risruLOsus. Ag. Syst. Alg. p. 258. 
Scxrosiro risroLoso. Naccar. Algol Adr. p. 77. 


Venetiis in Lacuna verno tempore abunde crescit. 


88 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI] ADRIATICO ETC. 


Statura pedalis. Crassities pennae anserinae et ultra. Color olivaccus. 
Substantia mnembranaceo-coriacea. Chartae vix adhaeret. 

Frons aliquando spiraliter torta, saepius vero hic illic strangulato- 
constricta reperitur. Structura, prima fronte, membranaceo-cellulosa ex 
pluribus constat individuis , quorum ramositates radiantes ad periphe- 
riam versus simplicissimae ac pyriformes densissime stipantur, dum 
individua, vel fila si mavis, in centro laxe cohaerentia tandem segre- 
gantur, unde frons fistulosa serius efficitur. Individuorum extremitates 
superficiem frondis componentes pro fructu auctores commutarunt. 


GASTROCARPEAE. 


Genus XXIX. HALYMENIA. Ac. 


Frons subplana vel cylindrica , gelatinoso-membranacea, roseo-rubra, 
plus minusve dichotoma, segmentis saepe laciniatis. Fructus: glomeruli 
punctiformes seminum substantia interiori frondis immersi. GnEv. 4g. 


Brit. Synops. p: LXII, 


Quoad generis illustrationem confer pag. 22. et tab. II. fig. 1. 


1. HALYMENIA PINNULATA. ÁG. 


H. fronde membranacea tubuloso-ventricosa bipinnata , pinnis semiovatis 
obtusis. Àc. in Dot. Zeit. 1827. p. 645. seorsim p. a1. 


ALIMENIA PINNULATA. Naccar. Algol. Adr. p. 75. 
Tergesti Acanpm. 


Species mihi ignota paucisque notis adumbrata. 


2. llanywENIA FronEsnm. Ac. 
H. fronde membranacea plana tripinnata, pinnis linearibus , superio- 
ribus angustioribus serratis. Àc. Syst. Alg. p. 243. 


Focus ciniaTUs. Wulf. Crypt. aq. p. 59. 
Harywrwia Fronzsia. Mart. Reise etc. p. 630. 
AriwENIA Frongesi.. Naccar. Algol. Adr. p. 75. 


In mari ubi a sede sua avulsa huc illuc in Veneta Lacuna libere innatat. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 89 


Frons pedalis et ultra. Jugamentum primarium ad unciam usque 


latum ; secundaria sensim sensimque angustiora , pinnulae ultimae li- 


neares acutiusculae. Color intense roseus. Substantia membranacea lu- 
brica , in statu saltem adultüiori punctata. Chartae arcte adhaeret. 


5. HatyuENIA. MoNanbDiANA.  MowTAGN. 
H. fronde coriacea plana dichotoma , segmentis dilatatis , axillis. ro- 
tundatis , ultimis ceranoideis attenuatis spathulatisve. MowrAGN. Crypt. 
Alger. in Ann. des Sc. Nat. Nov. dec. 1838. seorsim p. 8. 


Ex Dalmatia legit Doct. CrewExrI. 


Statura digitalis-spithamaea. Color purpureus in lurido-viridem fa- 
cile. vergens. Substantia cartlaginea. Chartae laxe adhaeret. Habitus, 
ut monuit auctor qui speciem detexit, Chondrum crispum bene refert. 


4. HALYMENIA LIGULATA. ÁGcG. 


H. fronde membranacea tubuloso-plana dichotoma , axillis rotundatis , 
segmentis linearibus sensim angustioribus e margine ramenta sim- 
pliciuscula basi attenuata. emittentibus. Ac. Syst. Alg. p. 244. 


ALIMENIA LIGULATA. Naccar. Algol. Adr. p. 75. 


Si fidem Naccanro habeamus in quodam Clodiae canah var. £ nuda va- 


mentis nullis crescit. BEnixi vero in mari speciem legit (sec. Herb. Mrxrenm). 


9. HALYMENIA FURCELLATA. ÁcG. 


H. fronde gelatinoso-coriacea dichotoma ; segmentis filiformibus extremis 
membranaceis dilatatis elliptico-lanceolatis. Ac. Syst. Alg. p. 244. 
Tab E- fie or 


Focus cenaworpzs. Ruch. Fl. Ven. p. 26:. excl. syn. (ex archetyp. ). 


Varietatem polius f cartilagineam quam speciem Clodiae frequentius legi. 


[ 


Frons 2-3-uncialis , 23-3-lineas crassa teretiuscula dichotoma vel : 


hinc inde trichotoma quandoque in frondum apicibus multipartita. Co/or 
saturate ruber. Substantia carnosa, carülagineo-gelatinosa, unde chartae 
arcte adhaeret, et exsiccata in formam planam collabitur. 


9o SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRÍATICO ETC. 


Genus XXX. .DUMONTIA Lawotn. 


Frons cylindrica, simplex vel ramosa, membranacea, tubulosa intus 
gelatinosa, rubra vel purpureo-rubra. Fructus: glomeruli seminum ad 
membranam frondis intus adnascentes. Gnrv. Zf/g. Brit. Synops. p. LXI. 


1. DuxoNrIA vENTRICOSA. Lawoun. 
D. fronde tubulosa membranacea sparse ramosa , segmentis ventri- 
cosis obtusis. 


HarywENIA vENTRICOSA. Ág. Syst. Alg. p. 244. 
Ad conchas in mari, raro. 


Frons inaequali crassitie hic illic ventricosa , irregulariter ramosa, 
quandoque pinnata, pinnis oppositis. Co/or roseus. Substantia membra- 
nacea, mucosa. Chartae adhaeret. 


Genus XXXI. IRIDEA JDonx. 


Frons plana, expansa carnosa, vel gelatinoso-cartilaginea , purpureo- 
rubra. Fructus: glomeruli seminum rotundorum substantia interiori frondis 


omnino immersi. Gnrv. 4g. Brit. Synops. p. LXI. 


1. InipEA nENiFORMIS. GnrEv. 


I. caule filiformi in frondem cartilagineam vel orbicularem integer- 
rimam dilatato. 
HarrweNiA newiFORMUGs, Ag. Syt. Alg. p. 24r. 
ArruENIA nreMiFORME. Naccar. Algol. Adr. p. 75. 
Haesi diu num species delenda vel enumeranda. Praevaluit denique opinio 
haec posterior auctoritate Brenrorowi 2fmoen. ital. p. 290, qui speciem a Mi- 


cnELIO in Portu Polae repertam fuisse asseruit. 


Genus XXXII. CATENELLA Gmrv. 
Frons filiformis subcompressa, reptans, articulato-constricta, moni- 
liformis, intus filis ramosis dichotomis e centro radiantibus instructa. 


Fructus . . . . . ? GnEv. Zig. Brit. Synops. p. LXIII. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 9I 
1. CATENELLA OPuNTIA. Gnrv. 


C. fronde filiformi. articulato-contracta. 


HarvwENIA? Oruxria. Ag. Syst. Alg. p. 245. 


Ad saxa TTergesti in ipso limite maris Mzwroniwi legit ct communicavit. 
Ipse copiosius ad muros in canali principi insulae Muriani prope Venetias. 


- Frondes caespitosae pulvinatae. Statura vix pollicaris et minor. Color 
atro-purpureus. Substantia rigidiuscula , chartae non adhaeret. 


FLORIDEAE. 


Genus XXXIII. WORMSKIOLDIA  Spnewc. 


Frons rosea, plana, membranacea, costá percurrente instructa. Fru- 
P 2 2 


[uU 


ctus: r. capsulae; 2.* granula ternata in soris coacervata. 


DzrzsseRiA. Grev. Alg. Brit. Synops. p. XLVII. 


1. WonMsnioLDiA HyPOGLOSSUM. SPnENG. 


W. caule alato, folüs lineari-lanceolatis costatis aveniis, e costa pro- 
liferis , reticulatis. 
DzrzsseniA Hypocrossvw. Ag. Syst. Alg. p. 249. 
Maris Atlantici incola apud nos hospitari non dedignatur, ut me docuerunt 


specimina nonnulla, licet pusilla in Z/alimeda parasitica prope Portum Polae 
expiscata. 


Color amoene roseus. Substantia tenuissima. Species inter pulchras 
pulcherrima. 


2. WORMSRIOLDIA CRISPA. * 


W. caule alato basi nudo, irregulariter ramoso undulato | crispato , 
folüs linearibus costatis avenüs, e costa subproliferis , processibus 
costalibus minutissimis plerumque oppositis. 

Tab. IL. fig. 2. 


Super Cystosiras in Istria , Tergesti cirea. Grignano copiosius legi. 


12 


99 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Frondes unciales. Radix minute scutulata. Caulis inferne nudus teres 
setá porciná duplo crassior, mox alatus, alá vix lineam latá insigniter 
undulato-crispatá; irregulariter ramosus, ramis plus minusve confertim 
approximatis, tandem in laminas foliaceas explanats. Folia linearia, in- 
legerrima, costata sub microscopio pulcherrime reticulata, e costa pro- 
hnfera, processibus costalibus minutissimis plerumque oppositis. Capsulae 
hemisphaericae conglomeratae in lateribus costae aut in frondis apicibus 
insidentes. Color inferne purpureo-fuscus, superne amoene ruber in 
lurido-album facile vergens. Substantia membranacea apice tenuissima , 


basi firma subcartilaginea , chartae parum adhaeret. 


5. WORMSRIOLDIA ALATA. S»nENG. 


W. fronde costata obsolete nervosa lineari dichotoma , versus apicem 
alternatim. pinnatifida , pinnis sublingulatis. 


DzrzsseníA ALATA. ÁÀg. Syst. Alg. p. 250. 
DrurEssERiA ALATA. Naccar. Algol. Adr. p. 76. 


In mari, quandoque inter pisces irretita sec. Naccam ]. c. 


4. WonMsRIOLD!A SQUAMARIAE. MrxEGR. 


W. fronde minuta parasitica , adnata , lineari dichotoma, soris sparsis, 
capsulis solitariis hemisphaericis costae insidentibus. Mxwxcn. nel 
; : : 4 
Prog. di Nap. n. 51. mag. e giugn. 184o. p. 8r. 


Parasitantem in frondibus Sqguamariae vulzaris , MxexEcnuivi. detexit. 


Genus XXXIV. NITOPHYLLUM Gmamrv. 


Frons plana, reticulata , tenuissimo-mnembranacea , ecostata , dilute 
rosea. Fructus: 1." capsulae hemisphaericae , immersae; 2. granula ter- 
nata hr soris sparsis distinctis coacervata. Gmrv. J/g. Brit. Synops. 


LN 02/8 


1. NrroPHYLLUM LACERATUM. Gnrv. 


N. fronde tenuissima lineari vage fissa apice integerrima, segmentis 
apice rotundatis , subvenosa , venis tenuissimis vel obsoletis , soris 
marginalibus. 

c 


DrrrssEnià LACERATA. Ag. Syst. Al!g. p. 251. 


Venetiis MrsEcuivi ; ex Dalmatia Parprarava (sec. Herb. Mrxrca.). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 92 


Statura uncialis, lineam vel sesquilineam lata. Color roseus , mar- 


cescentis viridi-lutescens.. Substantia membranacea tenuissima. 


2. NITOPHYLLUM OCELLATUM. Gnmnrv. 


N. fronde tenuissima avenia vage fissa, soris in segmentis frondis. 


Dzrrssemi4 ocELLATA Ag. Syst. Alg. p. 252. 
Urva picnorowa. Ruch. Fl. Ven. p. 276. 
DzrrzssERi4 OcELLATA. Naccar. Algol. Adr. p. 76. 


Venetiis RucuixcEn; ipse Tergesti copiose legi. 


Frous inferne dilatata iterato. ac regulariter dichotoma ,| segmentis 
linearibus. Szatura palmaris et ultra. Color loete roseus. Substantia mem- 
branacea in statu fructifero sanguineo-maculata , exsiccatae nitens. Chartae 
adhaeret. Nomen genericum hybridum sive bilingue , ideoque emen- 


L] 


dandum. 


Genus XXXV. PLOCAMIUM  Lauovun. 


Frons filiformis compressa , subcartilaginea , coccinea , ramosissima, 
ramis distichis, Fructus: r^ capsulae sphaericae; 2." granula oblonga 
transversim multipartita in receptaculis linearibus foliaceis. Gnrv. .4/g. 


Brit. Synops. p. d 


1. PLocawiUM COCCINEUM.  LYwcs. 
P. fronde pinnata dichotoma ramosissima , ramulis ultimis intus fai- 
catis et pectinatis. 


DzrrsseniA ProcawiuM. Ag. Syst. Alg. p. 250. 


Varietatem gracilem Mrxzcuivi Tergesti, in Istria et Dalmatia Parrarava 


legit et specimina communicavit. 


Statura biuncialis et ultra. Color coccineus. Substantia carüilaginea 
lubrica; exsiccatae chartae adhaeret. 


Genus XXXVI. BONNEMAISONIA Aa. 


Frons membranacea, compressa vel plana, filiformis, ramosissima, 
ramis ciliis distichis pectinatis. Fructus: capsulae sessiles vel pedicel- 
latae semina pyriformia basi affixa includentes. Gnrv. Ag. Brit. Synops. 
p. LE 


——À——— 


01 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


1. BONNEMAISONIA ASPARAGOIDES. Ac. 


D. fronde filiformi compressa ramosissima , ramulis setaceis distichis 
simplicibus utrinque pectinata , capsulis  subglobosis marginalibus 
pedicellatis. Ac. Syst. Alg. p. 246. 


ln mari Mrsreumwi. Ipse ad Sphaerococcum | coronopifolium, iterumque 
specimen pulcherrimum legi in fossa circa Oppidum Portus Clodiensis, haud 


dubie tempestatis caussa ab acstu projectum. 


Statura biuncialis et ultra. Color loete. ruber. Substantia mucoso- 
membranacea, debilis, flaccida. 


Genus XXXVII. LAURENCIA  La*oun. 
Frons cylindracea , filiformis , gelatinoso-cartilaginea. Fructus: 1.' 
capsulae ovatae, apice pertusae semina pyriformia pedicellata includentes; 
2." granula ternata in ramulis immersa. Gnev. Z/g. Brit. Synops. p. LII. 


1. LaAvRENCIA PINNATIFIDA. Lwx. 


L. fronde compressa 2-3-pinnata , pinnis alternis, pinnulis obtusis 
callosis. 


Cnowpn!A PixwATIFIDA. Ág. Syst. Alg. p. 201. 
Focus conymrirEn. Wulf. Crypt. aq. p. 54. 
Cuospnia PixNATIFIDA. Mart. Reise ctc. p. 633. 
Conp&RiA PENNATOFESSA. Naccar. Algol. Adr. p. 59. 
Tum in mari, tum in Veneta Lacuna frequens. Varietates &  Osmunda 
jugamento dilatato , pinnis brevissimis multifido-cristatis, et y angusta juga- 


inento pinnulisque cyliudraceis gracilioribus in mari nostro minime desiderantur. 


Statura paliaris. Color purpureus, ;areescentis roseus , lutescens 
vel virescens. Substantia cavlaginea, succosa; exsiccatae tenuis , mem- 


branacea. 


2. LAURENCIA OBTUSA. .Lwx. 
L. fronde tereti filiformi pluries pinnata, pinnis oppositis cylindraceis 
clavatis abbreviatis horizontalibus. 
Cuowpnia orrUsA. Ag. Syst. Álg. p. 202. 
ConarroinE PunPUnEA etc. Ginnan. Op. post. r. p. 23. tab. 23. f. 49. 


Cnowpbnia OpTUsA, Mart. Reise etc. p. 633. 
Conpnia erTUsA. Naccar. Algol. Adr. p. 6o. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 


te, 
m. 


B gracilis: fronde gracillima , ramulis ternis clavatis. 


ConarroipE etc. var. Ginnan. Op. post. r. p. 23. 
Fucus sPiwosus. Wulf. Crypt. aq. p. 55. 

CrnAwiUM sPiNOsuM. Ruch. Fl. Ven. p. 264. 

Cnuowpnia o»rUsa /) cnacuas. Mart. Reise etc. p. 633. 
Cowpm orrusa (2 cnacine. Naccar. Algol. Adr. p. 6o. 


4 Delilii: fronde crassiori virgata , ramulis brevissimis densis. 


Fucus PisritrAmis. Wulf. Crypt. aq. p. 56. 
Cowpnia orrusa x DzrintAwA. Naccar. Algol. Adr. p. 60. 


à paniculata: fronde. decomposito-pinnata crassiori , pinnis crebris 
crectiusculis. 


Cnoxpmià OpTUsA. Ü PANICULATA. Mart. Reise etc. p. 633. 
Coxpnia orrUsA 0 PANwOcCHivuTA. Naccar. Algol. Adr. p. 6o. 


In mari, nec non in Veneta Lacuna. Tum species, tum varielates ad 


littus saepius rejectac. 


Statura palmaris et ultra. Color plus minusve purpurascens. Substantia 
cartilaginea , lenta , exsiccatae rigidiuscula. 


3. LAURENCIA DASYPHYLLA. Gmrv. 
L. fronde tereti filiformi vage ramosa, ramentis clagatis basi maxime 
attenuatis. 


Cnowpmia pasyPHYLLA. Ág. Syst. Alg. p. 205. 
ConxpR1A pasiritLA. Naccar. Algol Adr. p. 62. 


Tum in mari, tum in Veneta Lacuna frequentissima. 


Statura spithamaea. Frons inferne Merulae pennae crassitüie. Color 
dilute rubens, exsiccatae obscurior, marcescentis lutescens. Substantia 
cartilagineo-gelatinosa. Species ludit fronde graciliori , ramentis cylin- 
draceis vel fusiformibus. 


4. LAURENCIA TENUISSIMA. Gniv. 
L. fronde tereti filiformi vage ramosa , ramentis setaceis basé maxime 
attenuatis. 


Cnowpmu TENUIsSIMA. Ag. Syst. Alg. p. 205. 
ConarrorpE ni mái TENUISsIMI etc. Ginnan. Op. post. r. p. 23. tab. 2r. f. 46. 


Fvcus nxivscoipes. Scopol. Hl. p. 403. n. 1428. Wulf. Crypt. aq. p. 47. Suffr. Forojul. p. 202. 


* 


96 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Cnowpnia TENUISSIMA. Mart, Reise etc. p. 633. 
Cospnia TENUISSIMA. Naccar. Algol. Adr. p. 62. 


Tum in mari, tum in Lacuna Veneta; ad littus saepe rejecla occurrit. 


Statura palmaris. Frons infra setacea. Color viridi-lutescens. |Sub- 
stantia. cavülagineo-gelatinosa. Praecedenti affinis tamen habitu et colore 
dissimilis. 


B gelatinosa. 


CrnawiUw ATTENUATUM. Ruch. Fl. Ven. p. 263. 
Conpxia TrNUIsSIMA |) cELATINOSA. Naccar. Algol. Adr. p. 62. 


In Lacuna Veneta; saepius in vallibus aestui expositis. 


Vix a specie distincta, videlicet fronde pulchre purpurea, gelatinosa 
ita ut exsiccalione in picturam collabatur et chartae arctissime adhaereat. 


2. LAURENCIA PAPILLOSA. Gnrv. 
L. fronde ramosissima tereti , ramis elongatis undique .ramentis den- 
sissimis brevissimis apice lobato-claeatis wvestitis. 


Cuowpnia PAPILLOsA. Ág. Syst. Alg. p. 203. 
Coxpmia PAPILLOsA. Naccar. Algol. Adr. p. 6r. 


In Veneta Lacuna abunde , praesertim. Clodiae ad muros submersos loco 


dicto Je Saline , autumno. 


Statura palmaris.. Frons teres pennae corvinae crassitie irregulariter 
ramosa. Rami plerumque aggregati, toti vestiti papillis brevissimis et 
densissimis. Color saturate viridis vel viridi flavescens. Substantia car- 
ülaginea, exsiccatae cornea. 


B Thyrsoides: minor , ramenüs laxioribus. 


Super Algas majores ex Istria rarior. 


6. LAURENCIA NANA. GnmEv. 
L. frondibus minutis simpliciusculis aggregatis clagatis , apice papil- 
losis , papillis sporidiiferis. 


Cnowpnia wANA. Ág. in Bot. Zeit. 1827. p. 643. seorsim p. 19. 
Cowpnia wawa. Naccar. Algol. Adr. p. 6r. 


In Cystosira abrotanifolia 'Tergesti ( Acanpu ). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 97 


7. LAURENCIA STRIOLATA. GnmEv. 
E. fronde striata, strüis e granulis ellipticis constitutis , capsulis clavatis. 
Cowpmi srmioLATA. Ág. in Bot. Zeit. 1828. p. 644. seorsim p. r9. 


CoxpniA A srmriscETTE. Naccar. Algol. Adr. p. 63. 


Tergesti ( Acanpu). 


Genus XXXVIII. LOMENTARIA Lxwcs. 


Frons cylindracea, filiformis, gelatinoso-cartilaginea (saepe articulato- 
constricta) roseo-rubra. Fructus: ir." capsulae sphaericae , ovatae aut 
conicae semina cuneiformia vel rotundata includentes ; 2." granula ter- 
nata in ramulis immersa. 


Gasruipivx. Grev. Alg. Brit. Synops. p. LIII. 


1. LOMENTARIA ARTICULATA. Lxrwcr. 
L. fronde filiformi articulato-concatenata tubulosa , ramis fastigiatis 
dichotomis werticillatisque. 


CuowpniA AnTiCULATA. Ág. Syst. Alg. p. 207. 

SvniscocowyPETEs. Grisell. Osserv. e scop. etc. in Giorn. d'Ital. 1766. 1L p. 139. tab. VI 
fig. 1. ey 

Cosrrnva runULOsA. VWVulf. Crypt. aq. p. 16. 

CznAMwiuM TonuLOsuM. Ruch. Fl. Ven. p. 265. 

Coxpnmia AnTiCOLATA. Naccar. Algol Adr. p. 63. 


B ünearis: arüculis linearibus diametro sextuplo longioribus. 


Tum species, tum varietas articulis maxime elongatis in mari nostro haud 


infrequens. 


Statura palmaris. Frons crassitie pennae corvinae. Color purpureus 
vel roseus. Substantia membranacea. Chartae adhaeret. 


2. LoMENTARIA RALIFORMIS. Gairr. 
L. fronde filiformi articulato-constricta tubulosa , ramis verticillatis. 


Cuoxpnmia karrronwrs, Ag, Syst. Alg. p. 207. 

Fvcos piaPmANUs? VVulf, Crypt. aq. p. 63. 

Cnoxpnia karrronwis. Mart. Reise etc. p. 634. 

Conpnia karirOnME X DrnrorowiawA Naccar. Algol. Adr. p. 62. 


In Veneta Lacuna praecedente rarior. aigesesha- vx 4 


98 SYNOPSIS ALGARUX IN MARI ADRIATICO ETC. 
Statura varia usque pedalis. Frons crassitie pennae corvinae et 
ultra. CoZor amoene roseus fugacissimus. Substantia tenera , gelatinoso- 


membranacea, lubrica. 


2. LOMENTARIA CLAVELLOSA. GaiLrL. 
L. caule filiformi pluries pinnato , ramentis lineari lanceolatis distichis 
" 
basi attenuatis. 


Cnoxwpnia cravELLOsA. Ag. Syst. Alg. p. 206. 


Ad saxa contra mare circa Pellestrina legi. 


Statura apud nos uncialis vel parum ultra. Frons tubulosa ramuloso- 
constricta, ramulis alternis vel oppositis. Color roseus. Substantia tenera, 
subgelatinosa, lubrica. Chartae arcte adhaeret. 

4. LowENTARIA OvaLis. * - 
L. caule teretiusculo filiformi dichotomo , ramentis ellipticis undique 
sparsis basi maxime attenuatis obtecto. 


Cuoxpnia ovaris. Ág. Syst. Alg. p. 204. 


Coxpnia ovare. Naccar. Algol. Adr. p. 6r. 
a 


B subarticulata: ramenüs elongatis linearibus articulato-contractis. 
CnuoxpniA ovaris Ó susAnTICULATA. Mart. Reise etc. p. 633. 


Cowpnia ovALE /) Quasi ARTICOLATA. Naccar. Alg. Adr. p. 62. 


Tum species, tum varietas copiose ad saxa in limite maris Clodiae. 


Statura fere biuncialis. Frons ad basim crassitie pennae passerinae. 
Color variabilis saepe in viridescentem transiens. Substantia caulis car- 


ülaginea, ramentorum pulposo-gelatnosa. Chartae adhaeret. 


5o. LowENTARIA UvAnla. Dusv.- 
^L. caule teretiusculo filiformi. dichotomo , ramentis sphaericis undique 
sparsis obtecto. 


Cnoxpnia vvamia. Ag. Syst. Alg. p. 204. 
Fucus vvanivus. Wulf. Crypt. Ag. p. 32. 
Cnospnia vvanta. Mart, Reise etc. p. 633. 
CoxpniA vvAnria. Naccar. Algol. Adr. p. 6r. 


Caespitose ahaerens haud raro occurrit in caudice Algarum majorum. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 99 

Differt a. Lomentaria ovali statura minori, ramentis densioribus 

sphaericis latioribus, exsiccatione vesiculaeformibus , colore purpurascente. 
Chartae non adhaeret. 


6. LOMENTARIA PARVULA. * 
L. fronde filiformi articulata, ramis sparsis, articulis diametro aequalibus. 


Cnoxpnia PAnyULA. Ag. Syst. Alg. p. 207. 


Venetiis legit MzwEcurwi. 


72. LOMENTARIA REFLEXA. Cravvis. 
L. fronde tubulosa , articulato-constricta , irregulariter ramosa , ramis 


reflexis, ramulis plerumque unilateralibus. MgwEGn. in litter. 
Venetiis MzxEGniwr et. ipse legi. 


Statura biuncialis et ultra. Color variabilis in viridescentem transiens. 
Substantia tenera. Chartae adhaeret. 


8. LowENTARIA UNCINATA. Mzxrcm. 
L. fronde tereti filiformi , irregulariter pinnata, ramis elongatis , apice 
uncinatis, basi attenuatis ; ramentis sparsis obtusis ; capsulis sphae- 
ricis margine diaphano cinctis, apice poro pertusis. MexEcu. MS. 


In Aéstuario Veneto Algis majoribus et praesertim Cystosiris adnatam 
legit MzxEcumwr. Ipse ab auno 1822 in Portu del Lido hanc speciem copiose 


huc illuc vagantem legi. 


Frons omnibus gracilior. Statura biuucials et ultra. Color roseus, 
exsiccatae saturatior nitens. Substantia flaccida. Chartae adhaeret. 
9. LOMENTARIA ? FURCATA. * 
L. fronde plana pluries furcata , intus e filis moniliformibus constituta , 
capsula lateral globosa acuminata. 


Cnuowpmia runcATA. Ág. in Bot. Zeit. 1827. p. 643. seorsim p. rg. 
Coxpnia roncuTA. Naccar. Algol. Adr. p. 63. 


Tergesti in ZVihodomenia bifida parasitica ( Acanpm). 
Species mihi ignota. Ex alio genere pro certo habeatur. Structuram 


Mesogloüs affinem esse AcanpmH ipse monuit. 
13 


100 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Genus XXXIX. GRACILARIA Gnmrv. 


Frons carülaginea filiformis ,  cylindracea! vel compressa, rubra. 
Fructus: 1." capsulae massam seminum minutorum includentes; 2." gra- 


nula simplicia in fronde nidulantia. Gnrv. As. PDrit. Synops. p« LIE. 


1. GRACILARIA CONFERVOIDES. GmntEv. 


G. fronde cartilaginea tereti filiformi, ramis elongatis simpliciusculis , 
obsitis ramulis minoribus utrinque attenuatis patentibus , capsulis 
hemisphaericis sessilibus sparsis. 


SrPnarnococcus cowrEnvoipgs. Ág. Syst. Alg. p. 232. : 
CrnaAwiANTEMO nAMOsissIMO etc. Donat. St. nat. mar. dell'Adr. p. 28. tab. rz. 
ConarroinE ALTRE VOLTE Di COLOR ROssO etc. Ginnan. Op. post. r. p. 23. tab. 2r. f. 48. 


Focus LONGISSIMUS, ALBUS, ACEROSUS, UNIFORMIS, FLAGELLARIS, DEFOnMis. WVulf. Crypt. aq. 


p- 48. 49. 58. 6r. 64. 
CrznAwiUM LONGISSIMUM et uxironwr. Ruch. Fl. Ven. p. 262-63. 


Senarnococcus cowFERvOIDES et var. /) PnocERRIMUS, Ü UNIFORMIs, £ VERRUCOSUS, S DIVARI- 
cATUs. Mart. Reise etc. p. 632. 


Srsnococco coxrenvorps et var. */ RAMOsIssIMO, 9 supicio. Naccar. Algol. Adr. p. 71. 72. 73. 


Nil frequentius, nil mutabilius in mari nostro praesertim in Veneta Lacuna. 


Statura usque pedalis. Color purpurascens. Substantia cartilaginea. 
Stirps mire varians. Ideo varietatum farraginem praetermisi, quod prorsus 
inane , cum agatur de specie summopere ludibunda. 


Ops. Ex hac planta nuperrime apud nos in Officinis gelatina paratur, 
quae praecipue in phthisi scrophulari quam maxime prodest. 


929. GRACILARIA COMPRESSA. GnEYv. 


G. fronde cartilaginea filiformi compressa pinnato-dichotoma , ramis 
patentibus laxe ramosis longe subulatis. 
SpPurnococcus cowPnzssos. Ág. Syst. Alg. p. 233. 


Focus wmancirwaLIs ? Wulf. Crypt. aq. p. 4o. 


Clodiae Mzrxzcuiwr et ipse legi. 


Statura palmaris et ultra. Color purpurascens facile in. olivaceum 
transiens. Substantia cartilaginea. 


AUCTORE J. ZANARDINIO IOI 


9. GRACILARIA ARMATA. Gnrv. 
G. fronde cartilaginea jfiliformi  dichotoma spinosa , spinis secundis 
furcatis. 


Senarnococcus AnMATUS. Ag. in Bot. Zeit. 1827. p. 645. scorsim p. 20. 
Srrnococco AnwaATO. Naccar. Algol. Adr. p. 73. 


Tergesti ad saxa profunde submersa loco dicto /a Lanterna copiose legi. 


Habitu. Sphaerococco coronopifolio fere similis , quo tamen distin- 
guitur in primis fronde tereti nunquam compressa, et fructibus sessi- 
libus per totam longitudinem frondis creberrime sparsis. 


4. GRACILARIA SECUNDA. * 
G. fronde filiformi membranacea cartilaginea parce ramosa , ramis 


secundis. 


SpPnHaznococcus sEcuNDUS. Ág. in Bot. Zeit. 1827. p. 645. seorsim p. 20. 
Srrnococco uxinATERALE. Naccar. Algol. Adr. p. 73. 


Tergesti in altiore mari ( Acanpz). 


9. GRACILARIA? DIVARICATA. | GnEv. 
G. fronde subcartilaginea ramosissima fragilissima, tota obtecta ramellis 
setaceis deciduis, apicibus rectis subulatis. 
SpPnaEnococcus pivARICATUS. Ag. in Dot, Zeit. r827. p. 645. seorsim p. 2r. 


Srznococco pivAnicATO. Naccar. Algol. Adr. p. 74 


Tergesti praecipue in salinis et Venetiis (Acanpu). 


Species paucis notis adumbrata ab Hypnea musciformi haud dissi- 


milis videtur. 


Genus XL. HYPNEA. Lawovun. 


Frons cartilaginea cylindracea , filiformis ramosissima , ad apicem 
ramulorum saepe incurva. Fructus obscurus: granula in ramulis setaceis 
intumescentibus siliquaeformibus nidulantia. Gnuzv. A/g. Brit. Synops. 


p. LIX. 


1. HypPNEA MUSCIFORMIS. LAMOUR. 


H. fronde subcartilaginea filiformi ramosissima, ramentis setaceis spi- 


—-— — ná—À  À 


102 SYNOPSIS ALGARUM' IN MARI ADRJATICO ETC. 


nuliformibus hirta , apicibus ramorum. lanceolatis uncinatis , capsulis 
sphaericis in ramulis. sessilibus. 


Srnarnococcus wuscironwis. Ag. Syst. Alg. p. 238. 

ConarrtoipE PUnPUREA , et ConarroipE coron pr camwE. Ginnan. Op. post. 1. p. aa. 233. 
tab. 21. fig. 43. 

Fucus muscironmis et ninrUs? Wulf. Crypt. aq p. 47. 63. 

CrnawiUM wuscironwE, Buch. Fl. Ven. p. 264. 

S»enarnococcus MUscironwis. Mart. Reise etc. p. 632. 


Srrnococco wuscirQnwE. Naccar. Algol. Adr. p. 73. 


Tergesti in ipso limite maris frequentissima. 


Statura palmaris vel spithamaea. Crassities pennae passerimae aequalis 
et ultra. Color virescens raro rubescens. Substantia carüilaginea tenera. 
Species ob variam ramentorum densitatem maxime ludibunda. 


Genus XLI. GIGARTINA  La4woun. 


Frons cornea vel cartilaginea, filiformis, cylindracea, vage ramosa. 
Fructus: capsulae sphaericae sessiles globulum seminum rotundorum 
includentes. GnEv. Z/g. Brit. p. LF'TIII. 


1. GicanTINA MiNIATA. Lwx. 


G. fronde minuta dense caespitosa tereti-compressa , corneo-cartilaginea 
implicata inordinate. 3-5-pinnata, ramulis horizontalibus. extremis 


brevibus subacutis. Dusy Bot. Gall. ed. 2. v. 2. p. 953. 


Caudici Cystosirae Hoppii succrescens: 'Tergesti ab undis rejectam inveni, 


iterumque ad saxa in Portu Polae. 


Frondes aggregatae, caespitosae vix unciam altae, teretes, crassitiem 
fere capillo humano aequalem ubique servantes, irregulariter. ramosae. 
Ramuli saepe secundi , plerumque brevissimi, alterni vel oppositi, pa- 
tentes. Color pulchre coccineus exsiccatione saturatior. Substantia car- 
tilaginea tenax. 


2. GicAnTINA? HrgrwINTHOCHORTON. Lwx.- 
G. fronde .cartilaginea tereti caespitosa implicata , caule filiformi re- 
pente , "ramis setaceis subdichotomis obsolete transversim. striatis. 
Sprnarnococcus HrrwiwrHocHonros. Ag. Syst. Alg. p. 235. 


E mari rejecta circa Polam loco dicto del Molino mihi occurrit, 


AUCTORE J. ZANARDINIO 103 


Statura uncielis vel parum ultra. Crassities setacéa. Color purpureo- 
fuscus in albo-viridem facile transiens. Substantia cavrülaginea , lenta, 
tenax. 


Structura ab omnibus diversa, et Z/sidio affinis. An genus distinctum? 


Oss. Ut remedium contra vermes eximium per plura saecula a colonis 
Graecis in Corsica, ubi primum detecta, usitata. Utrum vero haec virtus 
hujus speciei propria, an potius omnibus communis etiam atque etiam 
dubitandum. 


9. GIGARTINA PLICATA. Lus. 


G. fronde filiformi cornea rigida aequali implexe ramosa , ramis sub- 
secundis horizontalibus confertissimis apice furcatis. 
SpPnarRococcus PLiCATUS. Ág. Syst. Alg. p. 234. 


CrnamiUM PrLicATUM. Ruch. Fl. Ven. p. 264. 


Venetiis Rucuixcen , Clodiae Mzxzcnri ! legit. 
; $ 


4. GiIGARTINA USTULATA. GmEv. 


G. fronde cartilaginea setacea ramosissima , ramis erectiusculis acutis 
rameníta lateralia horizontalia spiniformia ferentibus. 


SpPnuarRococcus usrULATUs. Ág. Syst. Alg. p. 237. 


Venetiis ad saxa legit Mzxxcnint. 


9. GIGARTINA ACICULARIS. Lux. 


G. fronde cartilaginea filiformi subdichotoma , ramis patentibus acumi- 
natis ramenta lateralia horizontalia spiniformia ferentibus , capsulis 
sphaericis sessilibus sparsis. 


SpPnuarnococcus AcicuLAmis. Ag. Syst. Alg. p. 237. 

Fuoco PURPUREO DI ANGUSTI E STRETTI RAMUSCELLI ecc. Ginnan, Op. post. r. p. ar. tab. 2o. 
f. 42. 

Focus cowrEnvorpes et AciCcULARIs. Wulf. Crypt. aq. p. 45. 63. 

SPHaAEROCOCCUS CONFERYVOIDES var. y iwPLEXUS ct S. AcicUurami. Mart. Reise etc. p. 633. 

SrERococco cowrERvorpe var. f 1wrmicaTo. Naccar. Algol. Adr. p. 72. 


Ad saxa in ipso limite maris frequens. 


Statura 2-2-uncialis. Crassities Merulae pennae aequalis. Color pur- 
purascens. Frons saepe zonis transversim lutescenübus variegata. Suó- 
stantia carüilaginea , exsiccatae rigida. 


104 - SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Oss. In aqua dulci macerata omnino in gelatinam solvitur teste Acannpz 


( Sp. Alg. I. p.323). 


6. GigARnTINA GmirFiTSIAE. Lux. 


G. fronde cartilaginea filiformi dichotoma fastigiata , nemathecis | ob- 
longis amplexicaulibus. 


Sruarnococcus GarrirsiAE Ag. Syst. Alg, p. 235. 

Fecus rasrrorATUs ct runcATUs ? Wulf. Crypt. aq. p. 53. 6r. 
CrznawiUN orcanTiNUM? Ruch. Fl. Ven. p. 263. excl. syn. 
Spnuarnococcus cicanTmiNUS ? Mart. Reise etc. p. 631. excl. syn. 
LicmiwA PYoMAra. Mart. l. c. p. 629. excl. syn. , 
Srenococco Gmirrirsiawo. Naccar. Algol. Adr. p. 7o. 

Porror rENUrSsiMA. Naccar. l c, p. 57 quoad syn. Wulf. 


Ad saxa in limite maris vulgatissima , nec non ad muros canalium Urbis 


Venetiarum. 


Frons compressa, plana, ramoso-expansa et fastgiata. Statura vix 
pollicaris et minor. Color subnigrescens hyacinthinus, exsiccatae niger. 
Substantia carüilaginea. Habitus Zichinae pygmaeae. 


Oss. In synonyma allata vix mihi dubium superest quin Fucus fa- 
stigiatus W rr. l. c. seu. Polide tenuissima NaAccAn. l c. et Ceramium 
gigarfinum Rocu. l c. seu Sphaerococcus gigartinus Manr. l. c. nec 
non Zichina pygmaea Manr. l. c. huc sane pertineant. 


7. GiGAnTINA DURA. Gmnrv. 
G. fronde cartilaginea tereti Jiliformi ramosissima dichotoma fastigiata , 
ramis sensün attenuatis apice complanatis et trifurcis. 


SpPnarnococcus punus. Ág. Syst. Alg. p. 234. 


Tergesti undis rejecta raro mihi obvenit. 


Statura biuncialis. Crassities pennae corvinae aequalis. Color cocci- 
neus, marcescentis olivaceus. Substantia carülaginea, dura, parum hu- 
mectatione volumine crescens. 


8. GicanTINA TEEDH. LaAwxoum. 


G. fronde membranacea plana lineari vage pinnatifida ciliata , cilüs 
subulatis latere capsuliferis , capsulis solitarüs. 


Srnarnococcus Tezpn. Ag. Syst. Alg. p. 225. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 105 


Srnaxnococcus Trrpm. Mart. Reise etc, p. 63r. 
Srznococco "Tzrpiawo. Naccar. Algol. Adr. p. 68. 


Tergesti ad littora in rejectamentis baud infrequens. 


Statura palmaris. Frons lineam-sesquilineam lata. Color purpurascens, 
exsiccatae inter viridem , purpureum, et roseum pulchre varians. Suó- 
stantia membranacea. 


Genus XLII. GELIDIUM Lawovn. 


Frons cartilagineo-cornea , compressa, linearis, plus minusve pinnata. 
Fructus: r."capsulae in ramulis immersae , semina minuta rotundata 


o 


includentes; 5." granula composita in ramulis nidulanüa. Gmrv. 4g. 


Brit. Synops. p. LF II. 


1. GEtiiUM comwEUM. Lwx. 
G. fronde cartilagineo-cornea . disticha ramosa , segmentis compresso- 
planis linearibus bipinnatis , pinnis oppositis patentibus obtusis, cap- 
sulis ellipticis lateralibus pedicellatis. 


SpPsArnococcus commEus Ag. Syst. Alg. p. 225. 


B hypnoides. 


Fucos srRicEUs. Wulf. Crypt. aq. p. 43. 
SPnuarRococcus cokwEus Ó sEmicEUs. Mart. Reise etc. p. 63r. 
SrzRococco rewoipr. Naccar. Algol. Adr. p. 69. 


Ad Algas majores raro. 


Frons pollicaris et ultra multoties pinnata, et ita valde ad latera 
expansa. Color ruber exsiccatione nitens. Substantia rigida. 


3 capillaceum. 


ConArrorpE wiNOnE nAMOsISSIMA etc. Ginnan. Op. post. r. p. 22. tab. ar. fig. 45. 
Focus sEmicEus. Wulf. Crypt. aq. p. 43. 

Srnarnococcus comwrus O cAPiLLAGEUs. Mart. Reise etc. p. 63r. 

Srznococco cariLLACEO. Naccar. Algol. Adr. p. 68. 


In rejectamentis ad littora haud infrequens. 


Frons angustissima pinnis superne confertis, erectiusculis, subsetaceis. 


106 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Statura 2-3-pollicaris. Color purpureus variabilis. Substantia in mari 
obsequiosa flexilis , exsiccatione cornea fragilis. 


à Plumula. 


Focus Prvwvura. Wulf. Crypt. aq. p. 44. 
Senarnococcus conwEvs $ Pruwura. Mart. Reise etc. p. 63r. 


Ad oras in saxis violentiore aestu maris percussis. 


Frondes pulvinatae angustae, pinnis setaceis curvatis. Statura vix 
semipollicaris. Color ruber. Substantia: carilaginea. 


€ clavatum. 


Srznococco cravaTo. Naccar. Algol. Adr. p. 69. 
Ubi praecedens. 


Frons setacea repens et decumbens, ramis brevibus clavato-obtusis. 


€ loncharion. 
Fucus rENvissIMUs. WVulf Crypt. aq. p. 62. 
Srnarnococcus comnwEUs 6 cniwAris. Mart. Reise etc. p. 631r. 
Srrnococco LawceTTA. Naccar. Algol. Adr. p. 69. 


lisdem in locis. 


Frons setacea parum ramosa, ramis elongatis apice subtrifurcis. 


Genus XLIIIL. SPHAEROCOCCUS Srack. Ac. 


Frons cartilaginea, compressa, anceps, linearis, disüche ramosa. 
Fructus: capsulae mucronatae , semina ovata brevi-pedicellata includentes. 


Gnev. Zlg. Brit. Synops. p. LF'II. 


1. SPHAEROCOCCUS CORONOPIFOLIUS. Àc. 

S. fronde cartilaginea ramosissima dichotomo-pinnata , segmentis sensim 
attenuatis , inferioribus compresso-ancipitibus , ultimis furcatis acutis , 
capsulis sphaericis mucronulatis  pedicellatis lateralibus. Ac. Syst. 
Alg. p. 229. 

Fvcus canTiLAGINEUS. Scop. Fl. Carn. II. p. 404. n. 1429. Wulf. Crypt. aq. p. 4a. 


SpPnarnococcus conoxoprroLius. Mart. Reise ctc. p. 621. 


Srznococco conowopirFOLiO, Naccar. Algol. Adr. p. 70. 


In alto crescit , saepe undis in littus advectus , et ibi relictus reperitur. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 107 


Statura usque Spithamaea. Color variabilis coccineus, purpureus 
quandoque viridis vel lutescens. Substantia carülaginea. 
Species polymorpha. Interdum frons crassior tota conformis, ramentis 


lateralibus destituta, fructibus sessilibus. An species alia? 
Genus XLIV. RHODOMENIA Gnrev. 


Frons plana, membranacea , roseo-rubra omnino avenia, sessilis vel 
breviter stipitata. Fructus: r." capsulae hemisphaericae , sparsae; 2.' 
nula ternata minutissima in soris indefinitis. | Gnzv. Z/g. Brit. Synops. 


p. XLF HI. 


uU 


gra- 


1. Rno»oMENIA BriFiDa. Gmrv. 
R. fronde membranacea dichotoma, capsulis sphaericis marginalibus 
sessulibus. 
Srnaznococous siripvs. Ág. Syst. Alg. p. 23r. 


Fucus cenAwOiDEs. Wulf. Crypt. aq. p. 37. 
Sprnarnococcus cmrsrus? Mart. Reise etc. pag. 630. excl. syn. Wulf. 


SpuagRococcus nEPENs? Mart. l. c. p. 631. excl. syn. 
Srrnococco srriDo. Naccar. Algol. Adr. p. 7o. 
Srrznococco roncuro? Naccar. l. c. p. 67. excl. syn. Ag. 


B ciliata: fronde angustori, segmenüs ultimis elongatis, ciliatis. 
Capsulae in ciliis minutissimae. Interdum prolifera. 
Liwza PumPUREA viscosa. Ginnan. Op. post. r. p. 25. tab. 25. f. 57. 
Focus nacen. Wulf. Crypt. aq. p. 38. Ruch. Fl. Ven. p. 26r. 
Semarnococcus siripus /) ciriTus. Mart. Reise etc. p. 631. excl. syn. Ruch. 
Tum species, tum varietas in Veneta Lacuna vulgatissima ; in muris 
quoque demersis urbis Venetiarum passim reperitur. 
Statura 2-5-uncialis et ultra. CoZor roseus. Substantia membranacea. 
* 
2. RunopowENIA PaLMETTA. Gmtrv. 
R. caule filiformi subsimplici in laminam  subcuneiformem | palmatam 
expanso, segmentis ligulaeformibus , capsulis hemisphaericis in disco 


sessilibus. 


Srnarnococcus ParwerTA. Àg. Syst. Alg. p. 215. 
O»UNZIA DI MEMBRANA FINISSIMA E DI COLOR ROSSO ASSAI VIVACE. Ginnan. Op. post. r. p. 25. 


tab. 25. fig. 59. 


108 SYNOPSIS ALGARUM:*IN MARI ADRIATICO ETC. 


Fucus rvwarEronurs. Bertol. Àmoen., ital. p. 224. 
AvrxENiA Fico p'Ixpia. Naccar. Algol. Adr. f. 76. 


ln mari, quandoque ad Algas majores ex Quarnero et in [stria expiscatas. 


Statura. vavia.. Color. rubens. Substantia cartilagineo- membranacea 


tenuissima. Chartae non adhaeret. 


Oss. Pro locorum diversitate ubi crescit variis abludit formis. Frons 
nunc simplex et bifida, nunc lineari-dichotoma margine prolifera, seg- 
mentis obovatis interdum concatenatis. In meo herbario nonnulla exem- 
plaria extant quae cum figura citata omnino quadrant, ita ut. nullum 
dubium mihi supersit quin species Ginnaniana huc sane pertineat. 


Genus XLV. CHONDRUS Laxovn. 


Frons cartilaginea, plana, enervia, dichotoma, sursum dilatata, 
livido-rubra. Fructus: capsulae sparsae plerumque in disco frondis im- 
mersae , rarius pedicellatae. Semina minuta. rotundata. GnEv. 7g. Pit. 


Synops. p. LF. 


1. CuoNbpnvs HgnEDIA. Gnrv. 


C. caule filiformi mox: in frondem. dichotomam dilatato, segmentis li- 
neari-cuneiformibus , ultimis fimbriatis , verrucis echinatis pedicel- 
latis axillaribus. 


Spnarnococcus Hrnrgpi1a. Ag. Syst. Alg. p. 215. 
Spnarnococcus Hxnrgpia. Mart. Reise etc. p. 650. 
Srrgnococco Hzenrzpia. Naccar. Algol. Adr. p. 67. 


ln alto crescit; raro ad littora obvenit, fluctibus delatus. 


Statura palmaris et minor. Color rubens. Substantia cartilaginea 


tenera. 


Genus XLVI. PHYLLOPHORA JQGnmrv. 


Frons cartülagimea vel membranacea, plana, rubra, obscure vel 
obsolete costata , e disco prolifera. Fructus: r.* capsulae semina minuta, 
rotundata includentes; 2." granula simplicia in receptaculis planis folia- 


ceis. Gnev. Is. Brit. Synops. p. LF'I. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 10€ 
1. PuvriLoPHuoRA NERVOSA. GnkEv. 


P. caule brevi ramoso , laminis linearibus. undulatis. costatis e super- 
ficie proliferis , costa plana evanescente , capsulis bracteatis. 


Seuarnococcus wEnvosus. Ag. Syst. Alg. p. 213. 
SrEnococco wrenvoso. Naccar. Algol. Adr. p. 66. 


B spiralis: lamina spirahter torta, nervus obsoletior. 


EparicA sPiRALE. Ginnan. Op. post. xr. p. 26. tab. 26. f. 61. 
Fucus cmisPATUS. Wulf. Crypt. aq. p. 39. 
Srnarnococcus wrnvosus /) seinaris. Mart. Reise etc. p. 630. 


Srrznococco wEnvoso f) seimaLE. Naccar. Alsol. Adr. p. 66. 


Tum species , tum varietas in alto crescit , sed raro. 


Statura subpedalis. Color roseo-ruber facile in viridem transiens. 
Substantia. carülagineo-membranacea , tenuis. 


9. PuvtLOPHORA LacrUCca. Ganrv. 


P. caule filiformi dichotomo , ramis alatis in. laminas oveatas. mem- 
branaceas crispatas abeuntibus. 


Spnarnococcus Lacruca. Ag. Syst. Alg. p. 2r. 

ParxETTA MAmiNA etc. Ginnan. Op. post. x. p. 20. tab. r9. f. 37. 
Spuarnococcus Lacruca. Mart. Reise etc. p. 630. 

Srrnococco Larruca. Naccar. Algol. Adr. p. 66. 


In mari haud infrequens. Aliquando species a sede sua avulsa ad littora 
in rejectamentis obvenit. 


Statura biuncialis: Color recentis purpurascentiroseus, exsíccatae 
saepe viridis. Substantia tenuissima , membranacea , stipitis crassa car- 
tilaginea. 


Genus XLVII. GRATELOUPIA Ac. 


Frons cartilagineo-membranacea, plana, quandoque piunulis vel ra- 
mulis foliaceis basi attenuatis instructa. Fructus: tuberculae minutae , 
aggregatae , immersae, pertusae , semina rotundata vel elliptica inclu- 
dentes. GaEv. 4g. Brit. Synops. p. LIX. 


1. GRATELOUPIA FILICINA. AÀc. 


G. fronde pinnata , jugamento lineari , pinnis utrinque attenuatis op- 
positis Ac. Syst. Alg. p. 24r. 


IIO SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Fvcvs riniciwvus. Wulf. Crypt. aq. p. 54. 
GnarELOUP1A FiLICINA. Mart. Reise etc. p. 630. 
GnarELUPIA riLiCINA. Naccar. Algol. Adr. p. 74. 
'lergesti in corporibus submarinis accrescens, eliam supra cancrorum 


testas ; quandoque in Veneta Lacuna speciem legi circa Clodiam. 


Statura palmaris. Frondes plerumque aggregatae radiaüm explanatae. 
Color purpureus, exsiccatae subnigrescens. Substantia membranaceo- 
cartilaginea, exsiccatae firma. 


ULVACEAE. 


- 


Genus XLVIII. PORPHYRA Ac. 


Frons plana, tenuissima, purpurea. Fructus: r." sori sparsi granu- 
lorum ovalium; 2.' granula quaternata per totam frondem pulchre 


disposita. GnEv. Alg. Brit. Synops. p. LXF. 
1. PonPHYRA VULGARIS. AÁcG. 


P. fronde purpurea plana margine undulato-crispa ogato-lanceolata. 
Ac. in Bot. Zeit. 1827. p. 642. seorsim p. 18. 
Je P E 


Urva ArnoPunPrnEA. Oliv. nei Saggi dell'Accad. di Pad. 1793. III. p. 12. c. ic. 
Urva srnrcra. Wulf. Crypt. aq. p. 5. 

Urva PunPunra. Ruch. Fl. Ven. p. 276. Mart. Reise etc. p. 634. 
Srnaznococcus raciwrATUs. Mart. L c. p. 631. ex syn. Wulf. 

Ponrrma vorcanr. Naccar. Algol. Adr. p. 55. 


In Veneta Lacuna, nec non in canalibus Urbis Venetiarum primo vere 


species vulgatissima. 


Statura usque pedalis. Color rubescens, exsiccatae rubro-hyacin- 
thinus nitens. Substantia tenuissima flaccida. 


2. PonPmIYRA LACINIATA. ÁG. 
P. fronde purpurea plana , laciniis numerosis dilatatis. Ac. Syst. Alg. 


p. IQO. 


& umbilicata. 


Varietatem tantum hucusque legi Tergesti ad saxa in ipso limite maris: 
autumno. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 1 111 


Frondes aggregatae fere orbiculatae, eccentrice umbilicatae , in meis 
speciminibus 2-3-linearum diametro. Granula quaternata , quam in 7. 
vulgari duplo majora. Color recentis lividus, exsiccatae vubescens nitens. 
Substantia tenerrima membranacea. 


3. PonPHynA CORIACEA. * 


P. fronde rosea, solida, coriacea, caeernoso-inflata, mesenteriformi , 
supra granulifera, granulis parum eminentibus undique sparsis. 


Venetiis ad muros sepulchreti in ipso limite aquae loco dicto S. Cristoforo 
mense aprilis, 


Frondes aggregatae superimpositae in unum corpus connatae, ex- 
pansae, diversae magnitudinis et variae formae , nunc rotundatae, nunc 
ovatae vel elongatae, pulposo-solidae intus irregulariter cavernoso-inflatae 
superficie gyroso-plicatae et bullatae, mesenteriformes, muris vertica- 
libus leviter affixae, transparentes, granulis punctiformibus, creberrimis 
undique ac symmetrice conspersae. Color roseus. Substantia membra- 
nacea , valida, rigidiuscula; exsiccatae rigida, coriacea. Chartae non 
adhaeret. 

Structura caeteris evidentius cellulosa; cellulae colorantes quam in 
caeteris majores, approximatae. Án granuli cellulis minoribus subdia- 
phanis confluentibus efformau ? 


Genus XLIX. ULVA Liww. 


Frons membranacea viridis, plana (rarius juniore saccata). Fructus : 
granula quaternata per totam frondem aggregata. GnEv. Z/g. Prit. Synops. 


1. Urva LaTmISSIMA. Liww. 


E Jfronde oblonga vel subrotunda latissima plana. Ac. Syst. Alg. p. 188. 


LarrvcA MAniNA. Ginnan. Op. post. x. p. 24. tab. 233. fig. 54. 

Uzva rarissima. Scop. Fl. Carn. 2. p. 404. n. 1432. Wulf. Crypt. aq. p. 4. Mart. Reise etc 
p. 634. 

Urva LarrvcA wAniwA var. 0 Naccar. Algol Adr. p. 5o. 


B mesenteriformis: fronde plicata bullosa. 


Urva wrsrwrERiFORMIS, VV ulf. Crypt. aq. p. 3. 


II2 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Urva rarissima var. J Mart. Reise etc. p. 625. 
Uxrvà Larrvca maniwA. Naccar. Algol. Adr. p. 49 


y umbilicalis: fronde umbilicata. 


Uzrva vuriLICALIS. Wulf. Crypt. aq. p. 7. 
Urva rarissima var. y. Mart. Reise etc. p. 635. 
Urva Larruca mamma var. *y. Naccar. Algol. Adr. p. 5o. 


9 palmata: fronde in lacinias sublineares contortas divisa. 


Urva Lacruca. Scop. Fl. Carn. 2. p. 405. n. 1433. Wulf. Crypt. aq. p. 3. Suffr. Forojul. 
p.-202t^Ruüch: BI V'enztp?ion5t 

Uzrva raciwiíTA. Wulf. Crypt. aq. p. 3. 

Urva rarissima var. 9. Mart. Reise ctc. p. 635. 

Urva LarrucA wAmiwA var. f. Naccar. Algol. Adr. p. 5o. 


Tum species, tum varietates in. Veneta Lacuna ubique vulgatissimae. 


Statura varia. Color viridis. Substantia xembranacea , valida, rigi- 
diuscula. 


Orns. In quibusdam regionibus in acetariis comeditur. 


2. ULvA Liwza. Liww. 


uU. fronde lanceolato-ensiformi utrinque longe attenuata undulato-crispa. 


SovrzwiA Lüwza. Ag. Syst. Alg. p. 185. 
Urva Liwza. Wulf. Crypt. aq. p. 4. Suffr. Forojul. p. 202. Ruch. Fl. Ven. p. 276. Mart. 
Reise etc. p. 655. Naccar. Algol. Adr. p. 51. 


B lanceolata: fronde margine plana. 


Urva cowPnEssa. Scop. Fl. Carn. ». p. 405. n. 1434. 
Urva4 LAwcEOLATA. Wulf. Crypt.aq p. :. Ruch. Fl. Ven. p 256. Naccar. Algol. Adr. p. 5a. 
Urva Liwza f rAwcEOLATA. Mart. Reise etc. p. 635. 


Species quandoque varietas in Veneta Lacuna haud infrequens. 
Statura xariat usque pedalis. Color ac substantia ut in. specie prae- 
cedente. " 


Genus L. ILEA Fnirzs. 


Frons tubulosa, cava, membranacea , viridis, striato-arcolata. Fructus: 
granula subquaternata , in areolis aggregata. — . 


EwrrnowonPHa. Grey. Alg. Brit. Synops. p. LXVI. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 1i23 
1. IgA. BEnrOLONI!. 


I. fronde lineari basi in stipitem tubulosum longe attenuata, margine 
undulato-cristata. 


SonewiA Benrorown. Ag. Syst. Alg. p. 185. 
Cava. Ginnan. Op. post. r. p. 24. tab. 24. f. 55. 


In mari nec non in Veneta Lacuna. 


Statura usque pedalis. Frons vix unguem lata, margine crispatissima. 
Color dilute viridis. Substantia membranacea. 


2. ILEA INTESTINALIS. Gairr. 


I. fronde tubulosa inflata simplici. 


Sorrwia mwTEsTINALIS. Ág. Syst. Alg. p. 185. 

Comwrrnva iNTESTINALIS. Wulf. Crypt. aq. p. 13. Ruch. Fl. Ven. p. 269. 
Urva iwrEsTEsALISs. Suffr. Forojul. p. 202. Mart. Reise etc. p. 635. 
Urva iwrEsTINIFOnME. Naccar. Algol. Adr. p. 54. 


In Veneta Lacuna praesertim in fossis salsis frequentissima. 


9. ILEA. COMPRESSA. Garrr. 


I. fronde tubulosa lineato-clathrata ramosa filiformi compressa, ramis 
simplicibus basi attenuatis. 


SorrwiA cowPnEssa, Ag. Syst. Alg. p. 186. 

ArcnHrTTA Mosco. Ginnan. Op. post. r. p. 25. tab. 55. f. 57. 

Urva rrzrxvosa. Wulf. Crypt. aq. p. r. 

Coxrznva risTULOSA. Wulf. l. c. p. 12. 

CowrenvA cowPnrssa, Wulf. L c. p. r4. Ruch. Fl. Ven. p. 270. 
Urva cowmPnEssa. Mart. Reise etc. p. 635. Naccar. Algol. Adr. p. 52. 


8 crinita: fronde ramisque capillaribus. 
Urva cowPnzssa »y cnimiTA. Mart. Reise. etc. p. 635. (excl syn. Wulf. et Ruch.) Naccar. 
Algol. Adr. p. 53. ( excl. syn. Wulf. et Ruch.). 


Tum species, tum varietas vulgaris ubi praecedens. 


Á. ILEA CLATHRATA. Garrr. 
I. fronde tubulosa flavescente. irregulariter. clathrata filiformi , ramis 
attenuatis. 


SovzNiA ctATHnATA. Ág. Syst. Alg. p. 186. 
CoxrznyA ctATHRATA, Ruch. Fl. Ven. p. 270. 


11Á SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Urva craTHnATA. Mart. Reise etc. p. 636. 
Urva A iwFEnnIATA. Naccar. Algol. Adr. p. 54. 


Venetiis in Lacuna sed raro. 


Osns. Ulvam attenuatam Naccan. l. c. p. 54. ad. Stilophoram crinitam 
amandavi. Conferea autem. subulata Wvrr. ( Crypt. aq. p. 12), scilicet 
Ulva subulata Manr. l. c. p. 636, hoc est Ulva lesiniforme Naccan. 
l c. p. 54. vix hujus loci esse potest; species adhuc dubia consulto 


omittitur. 


Genus LI. PERCURSARIA Bonv (non Bowsrw.). 


Frons cellularis, tubulosa, seriem centralem sporidiorum serius in- 


cludens. MEexEcu. MS. 


1. PERCURSARIA FUCICOLA. MrxEGH. 
P. frondibus minutissimis. caespitosis , compressis , marginatis , apice 
attenuatis , irregulariter ramosis ; ramis acutis , brevibus saepe pe- 


ctinatis. MEeNEcn. MS. 


Habitat parasitica in Zuco wvesiculoso var. Sherardi ad littus Dalmatiae 


sec. MENEoniv E, qui speciem detexit. 


2. PERCURSARIA RIGENS. 
P. fronde ramosissima basi crassiuscula apice attenuata , ramis ramu- 
lisque vage exeuntibus flexwuoso elongatis, rigidis, ultimis acutis. 


Tab. VIIL fig. 3. 


Ut praecedens super Fucum parasitans, in Portu Polae mihi occurrit. 


Frondes densissime aggregato-caespitosae, duas tresve lineas longae, 
bas? crassiusculae et 1ta dilatatae , versus apicem sensim attenuatae, 
indefinite ramosae. Rami ramulique vage egredientes, nunc approximati, 
nunc plus minusve distantes, alterni, oppositi, quandoque secundi, 
flexuoso-elongati , tandem acuti. Color dilute viridis. Substantia mem- 


branacea , rigidiuscula. 


AUCTORE J. ZANARDINIO II 


C 


Genus LII. DANGIA Lxwcr. 


Frons plana capillaris membranacea colore viridi, roseo vel pu:- 


pureo. Fructus: granula plus minusve regulariter transverse disposita. 
GnrEv. Ag. Brit. porno. 


1. DANGIA ATROPURPUREA. Ác. 


B. filis atropurpureis rectis, fasciis 5-punctatis. Ac. Syst. Alg. p. 76. 
Ad saxa violentiore aestu maris percussa circa Pellestrina. 


Statura uncialis vel parum ultra. Crassities capillo humano aequalis. 
Color atropurpureus. Substantia membranacea flaccida. Chartae adhaeret. 


2. BANGIA ArLsipm. * 


B. fronde inconspicua simplici vel ramosa, ramis alternato-secundatis , 
cellulis uniseriatis diametro subaequalibus , rubro-coloratis. 
Tab. VI. fig. 7. 
Bawcra Arsrpr. Zanard. in Bibl. it. 1839. tom, 96. p. 136. 


Ad Alsidium corallinum parasitans "Tergesti in ipso limite maris. 


Frons vix lineam longa, ut plurimum solitaria et oculo nudo fere 


inconspicua , diam. ir lin. Species sub microscopio pulcherrima. 
10 

Oss. In ZLaminaria debile aliam speciem hujusce generis colore vi- 

ridi a Zangia Laminariae Lyxc». longe diversam semel legi; alia quoque 

in Zaurencia obtusa oculo nudo nisi propter levem tincturam aerugi- 

nosam patens mihi se se obtulit. Ambae vero denuo inquirendae atque 


accuratius examinandae priusquam scientiae augmentum inferant. Hic 
tantum monitum sufficiat. 


[16 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC, 


.SIPHONEAE 


Genus LIII. VAUCHERIA De Cax». 


Frondes valde aggregatae, tubulosae, continuae, capillares, massa 
viridi interna. subpulverulenta coloratae. Fructus: coniocystae homo- 


geneae. Gnrv. Zf/g. Brit. Synops. p. LXF TII. 
Cf. Consp. Siph. p. 33. 


1. VavcuERIA PiLUs. Mzrnr. 
V. filamentis simplicibus aut. parce. ramosis , atroeirentibus pinguibus. 
Mrnr. in Mart. Reise etc. p. 639. 


VaucHEniA Prro. Naccar, Algol. Adr. p. 41. 


Vulgo sub nomine pelo jam apud. antiquos nota copiose provenit ex fundo 
limoso Lacunae Venetae, ubi crescit paludes tegens stratis longe protensis. 


Primo vere communissima. 


Caespes diametri indefinitae. Fila decumbentia dense aggregata lon- 
gissima , crassitie. ultra capillaria, parum ramosa. Fructus hucusque 
non detecti. Color saturate viridis. Substantia membranacea continua. 
Filum aetate materiem sporaceam amittit, deinque albescit. Exsiccatione 
nitens chartae adhaeret. 


2. VAUCHERIA MARINA. Lxwcs. 
V. filis. erectis. ramosis, ramis remotiusculis attenuatis; coniocystis 


ovatis brevissime pedicellatis. Ac. Syst. Alg. p... 172: 


Venetiis ( sec, Herb. Mrszcnin ). 


Caespes erectus unciam altus. Fila capillo humano tenuiora. Cofor 
el cetera ut in specie praedicta. 


Oss. Cl. Acanpu in Dot. Zeit. 1827. p. 640. seorsim p. 16. aliam 
speciem Tergesti se vidisse monuit; quaenam vero sit, auctor ne ver- 
bum quidem fecit. 


AUCTORE J. ZANARDINIO Dr" 


Genus LIV. BRYOPSIS Lawocn. 


Frons membranacea tubulosa, filiformis, cylindrica, ramosa, ramis 
imbricatis vel distichis pinnatisque humore viridi repletis.. Gnrv.. Ig. 


Brit. Synops. p. LXF'II. 
Cf. Consp. Siph. p. 33. 


1. Bnvopsis TrENUISSIMA. Mon. et Dr Nor. 


B. filis tenuibus, dense caespitosis , implexcis, simplicibus furcatisve. 


Mon. et Dre Nor. Florul. Capr. p. 203. tab. VI. f. 3. 
In Portu Polae ad scopulos profunde submersos legi. 


Fila tenuissima , capillacea , erectiuscula in caespites parvos collecta, 
vix unguem longitudine aemulantia, vage ramosa quandoque simplicia, 
et ad apicem tantum furcata, vel stricte ac breviter dichotomo-fastieiata. 
Habitus omnino Jaucheriae. 


2. BRvopsrs DarbpisuNa. Lwx. 


B. filis dichotomis inferne nudis apice plumosis et penicillato-ramultosis, 
ramulis subimbricatis simplicibus. Ac. Syst. Alg. p. 178. 


CoxrrenvA picHoTOMA? Wulf. Crypt. aq. p. ro. 


Ad littus in rejectamentis circa Tergestum. 


Fila digitalia et ultra, crassitie fere pennae passerinae , laxe dicho- 
toma , omnino nuda, apice obsessa ramulis tenuissimis plumosis lineam 
longis, superioribus brevissimis, et ita penicillata. 

B cupressina: filo simplici abbreviato. 


Ad Algas majores in Portu Polae Istriae. 


À specie tantum differt forma simpliciori, tenuiori et breviori. 
Filum ad basim radicans, ramosum , perreptans. 


118 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
9. Dnyopsis PLUMOSA. ÁÀc. 


D. filis. ramosis inferne nudis a medio pinnatis , ramentis oppositis 
subsimplicibus approaimatis. Ac. Syst. 2m p. 178. 


DBnvopsis PLUcMOsA. Mart. Reise etc. p. 638. 


Ad lhittas in rejectamentis rara. 


Differt a. Bryopsi DBalbisiana statura tenuiori, minori, tamen ramulis 
majoribus , firmioribus , subdistantibus. 


á. DnvoPsis PENNATA. Lwx. 
B. filis ultra medium pinnatis , ramentis oppositis alternisque  simpli- 
cibus distantibus incurvis. Ac. Syst. Alg. p. 178. 


Iu canalibus Urbis Venetiarum primo vere satis frequens. 


Fila crassiuscula saepe caespitosa, simpliciter et ultra medium pin- 
nata, ramulis remotiusculis oppositis. Statura varia plerumque palmaris 
et ultra. Frondes perbelle imitantur totidem plumulas avium quarundam. 


9. Bnyopsrs Rosak. Ac. 
B. filis ramosis , ramis erectiusculis pectinatis , ramulis parallelis di- 
stantibus. Ac. Syst. Alg. p. i79. 


CowrrenvA TrwAx. Ruch. Fl. Ven. p. 271. 
BnioesipE pni Rosa. Naccar. Algol. Adr. p. 48. 


In Veneta Lacuna omnium vulgatissima. 
Fila crassitie pennae passerinae, inferne nudiuscula , superne emit- 


lentia ramos vagos, crebros, simplices, pinnato-pectinatos , ramulis 
parallelis , longis, supremis sensim brevioribus. 


6. BnyoPsis AnBUsCULA. Lux. 


b. filis decomposito-pinnatis, pinnis patentibus pectinatis, ramulis ap- 
proximatis. & composita. Ac. Syst. Alg. p. 179. 


lisdem in locis haud infrequens. 


Fronde multoties pinnata statim dignoscenda. Chartae arctissime 
adhaeret. 


AUCTORE J. ZANARDINIO L19 


Oss. Cl. Acanpn Sp. ZIg. v. 1. p. 448. recte monuit: « quid varietas, 
» quid species sit in hoc genere definitu difficillimum, neque adhuc 
» definitum ». Species nonnullae hic allatae, an fictütiae sint, valde 
dubitandum. Hac super re conferantur ea quae superius ex generis 
historia deprompsi. 


Genus LV. DASYCLADUS As. 


Frons diorgana. Filum primarium totam frondem percurrens , emit- 
tens setas heterogeneas membranaceas lutescentes. Fructus ........? 


Aci Sp. Mig: 322. pz a5. 
CE. Consp. Siph. p. 33. 


1. DASYCLADUS CLAVAEFORMIS. c. 


D. fronde simplici clavaeformi, setis densissime trifurcis. 
Tab. Ill. fig. r. 


CraposrEPHUs cLAvArrFonMIs. Ág. Syst. Alg. p. 168. 
SprowceiA vreRMiCULARIS. Scop. Fl. Carn. ». p. 412. n. 1455. tab. 64. 
CraposrEro crAvirFonwE. Naccar. Algol. Adr. p. 43. 


Stirps saepe gregaria saxis demersis, quandoque Algis conchisque majo- 
ribus praecipue ex Istria expiscatis inhaeret. In Portu Polae speciem copiose 
legi. 

Frons basi attenuata apicem versus incrassata, et ita clavata, saepe 
recurva, unguem alta, pollicaris et ultra, 3-4-lineis in diametro majori 
gaudens. Filum primarium crassiusculum ramulos densissimos emittens 
horizontales , verticillatos. Ramuli brevissimi clavati , quadri-tri-demum 
dichotomi apiculati. Vix e mari educta colore saturate viridi imbuitur, 
qui cito immutatur aquam dulcem ubi servatur, vel chartam tingens 
colore subílavo. Exsiccatione planta rufescit. 


Oss. Cl. BEnrorowri Zmoen. ital. p. 3o9. sequentia Tancrowr verba 
refert, ex quibus noscitur qui primus hanc stirpem detexerit ejusque 
iconem dederit: « Hujus plantae caespitem | saxo adnatum non male 


Iz 


» expressum , sed ejus internam structuram negligenter examinatam , ac 
» repraesentatam exhibet tabula quaedam aenea, quam olim incidi cu- 


» ravit D. Philippus Fasnixius Florentinus , et Cels. Principi Cuanoro 
» Turgopnono Comiti Palatino Rheni nunc et Davariae Duci dicavit. Hoc 


- 


120 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


» Ipsum specimen Fabrinianum nitidius repraesentari curavit vir amplis- 
» simus D. Joannes SrnascE Magnae Dritanniae Regis ablegatus apud 
» Rempublicam Venetam ». Tanc. Cat. veg. mar. MS. p. 295. sec. 


Brnror. Z. c. 


2. DASYCLADUS CYLINDRICUS. Mrswrom. 
D. fronde cylindrica , obtusa , tubo primario latissimo , ramis cylindrico- 
clavatis , erectis , arcte imbricatis ; ramulis terminalibus. erecto-ra- 
diantibus , appendicibus fusiformibus apice praeditis. MrxEcn. MS. 


Ad Algas majores Tergesti legit MrexEcniNi. 


Genus LVI. VALONIA  Giunav. 


Frons saccata , et simpliciuscula , vel cylindrica et verücillaum ra- 
mosa , membrana hyalina pulvere viridi intus consperso-colorata, fibris 
nullis conspicuis percursa. Fructus, coniocystae aggregatae frondem extus 


cooperientes. Ác. Syst. 4lg. p. XXXT. 
Cf. Consp. Siph. p. 34. 


1. VALONIA AEGAGROPILA.  Ác. 


V. caespite globoso , ramis frondis verticillatis subclavatis. Ac. Syst. 
Alg. p. 18o. 


VALONIA O FAVAGINE vERDE. Ginnan. Op. post. r. p. 38. tab. 45. fig. 95. 


CowrrnvA vTnicULARis. Wulf. Crypt. aq. p. 14. 


Varowia vTnICULARIS, Mart. Reise etc. p. 636. 
VaLoNtA EGAGROPILA. Naccar. Algol. Adr. p. 48. 


Species fundos limosos diligit, ubi parumper adhaeret, ex eo quod rami 
magis magisque arctissime coacervati e basi veluti e centro egrediantur. Exinde 
species huc illuc in Veneta Lacuna innatat , et saepius ad littora e mari rejecta 


copiose occurrit, 


Frons primum simplex tubuloso-saccata, inde ramosa; ramis ramu- 
lisque in globum implexis. Ramuli brevissimi inordinate verticilla. Color 
dilute viridis crystallinus. Substantia frondis membranacea , tenax; ex- 
siccatae scariosa. Vix e mari educta et in aqua dulci submersa singu- 
larem crepitum ex utriculorum fractura exhibet, quod phenomenon 


AUCTORE J. ZANARDINIO LZNI 


forsan a diversa aquae dulcis et marinae densitate ob. vehementem aéris 
eraptionem originem ducit. 


Oss. Àn ovarium marinum dubitavit Bgnrorowr Zfmoen. it. p. 228, 
an Zoophyton auctor anonymus in /tegensb. Bot. Zeit. 1I. p. 337. Nunc 
de vera hujusce plantae natura haud amplius ambigere fas est. Pro ae- 
tatis. diversitate maxime ludibunda; sic forsan «lonia utricularis et 
ovalis Ac. ejusdem typi nonnisi status diversi ut superius ex historia 
generis eduxi (Cf. Mon. Siph. p. 3o.). Utrum quoque varietates //alonia 
Syphunculus Benror. negli Atti della Soc. it. delle Sc. tom. XX. seorsim 
p. 11. et Z'alonia pusilla Àc. in Bot. Zeit. 18275. p. 642. seorsim p. 17. 
valde dubitandum. Ipse ad caudices Algarum majorum faciem vidi sane 
insolitam , hoc est cerebriformem. Nimis e contra characteribus etiam 
genericis 7'/alonia intricata Ac. Syst. 4lg. p. 180. recedit. Sed judi- 
candum est de ea secundum plantam vivam ex aequore vix eductam 
non in Museo servatam, qua de caussa illustrationem hic tradere nequeo, 
cum species in mari Mediterraneo potius crescat. 

Species nostra in quadam Veneta Officina sub nomine Ulvae granu- 
losae servatur, et in pulvere trita, veluti remedium in morbis scro- 
phulosis eximium administratur. 


Genus LVIIL. ANADYOMENE LaxovR. 


Frons flabelliformis conspicue et symmetrice venosa. Ác. Syst. 4g. 
p. XXXII. 


Cf. Consp. Siph. p. 34. 


1. ANADYOMENE STELLATA. ÁcG. 


A. fronde planiuscula , venis erectiusculis multipartitis. Ac. Syst. Alg. 
pror. 
Tab. III. fig. . 


Urva srELLATA. Wulf. Crypt. aq. p. 6. 
ANADIOMENE STELLATA. Mart. Reise etc. Faun. Ven. Polyp. p. 531. 
ÁNADIOMENE STELLATA. Naccar. Algol. Adr. p. 56. 


Mari inhabitat parasitica super Cystosiras praesertim ex Istria. 


Frondes planae ut plurimum  caespitoso-aggregatae ad basim atte- 
nuztae, flamentosae, mox dil:tatse , (üabelliformes, plicato-undculatae 


I22 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


ad marginem saepe lobatae , alütudinis dimidii usque ad pollicem cir- 
citer, eleganter venosae. Venae prominentes ad latera radiatae , radiis ex 
apice ad basim. symmetrice decrescentibus. Co/or viridis aetate flavescit. 


Substantia tenax , rigidiuscula; exsiccatione chartae non adhaeret. 


Genus I VILE ODIZMMNS occ PoCE 


Frons spongiosa, viridis , crustacea globularis cylindracea vel plana, 
e fibris tubulosis continuis laxe intertextis composita. Fructus: conio- 
cystae versus superíiciem frondis. Gnrev. Z/g. Drit. Synops. p. LXF II. 


Cf. Consp. Siph. p. 34. 


1. CoprUM ADHAERENS. Ac. 
78. 


3 g ?] r ,. LI "n "^ ? 237? a; Y T7 
C. fronde sessili crustacea irregulari. Ac. Syst. Alg. pm 


Copivw aApmaEnENTI Ágardh Pnoxiwow Diasol. in Isid. 1834. p. 652. 


in Portu Polae Istriae ad saxa mari immersa fortiter adhaeret. Primum 
BiasonEeTTO et ipse quoque legi. 


Crusta late expansa margime irregularis, A-linearum crassitie. et 
ultra, scopulis undique et arcte adhaerens, intestinorum more flexa 
atque interrupta ; coniocystae ex uno puncto plures versus superficiem 
frondis fasügiatae , clavatae , obtusae. Color saturate viridis. Substantia 
ceteris magis gelatinosa. Habitus exsiccatae fere Oscillariae. 


Oss. DrasorgrTOo |. c. monuit, quod aqua immersionis hujusce Algae 
a pauca salsugine servata, creditur ad faciei rubedinem a quibusdam 
commen dabilis. 


2. CopiuM DBünsa. Ac. 


C. fronde globosa cava. Ac. Syst. Alg. p. 178. 


ParrA MARINA VELLUTATA. Ginnan. Op. post. L. p. 28. tab. 34. f. 74. 
Lawanckra Dunsa. Oliv. Zool. Adr. p. 258. 

Copiux Bunsa. Mart. Reise etc. p. 639. Biasol in Isid. 1854. p. 653. 
Conpio Bonsa. Naccar. Algol. Adr. p. 47. 


Ad saxa in mari. In Portu Polae Istriae copiose legi. 


Frons sphaeralis basi fibrilloso-stuposa, diametro a semiunciali usque 


AUCTORE J. ZANARDINIO 123 


ad staturam capitis humani, externe utriculosa , interne cava ct fila- 
mentosa , filis tubulosis laxe contextis. Co/or saturate viridis. Substantia 
spongiosa; licet tenuis, exsiccatione tamen chartae minime adhaeret. 


9. Conivuw VERMILARA. DrrrE CurajE. 


C. fronde dichotoma fastigiata cylindrica. 


Copivw roxEewTOsuw. Ag. Syst. Alg. p. 177. 

Lawáanxia VenwiLAnA. Oliv. Zool. Adr. p. 258. tab. 7. 

Copivw TowENTOsUM. Mart. Reise etc. p. 638. Diasol. in Isid. 18234. p. 653. 
Copro rowENTOso. Naccar. Algol. Adr. p. 46. 


In mari, et in Portu Polae Istriae vulgatissimum. 


Frons ad basim late expansa saxis inhaerens, cylindrica, externe 
utriculosa, interne solida filamentosa , calamo communi subcrassior, 
plus minusve ramoso-fastigiata. Rami saepe dichotomi, quandoque irre- 
gulares ad axillas rotundatas divaricati , extremitatibus obtusis plerumque 
furcatis. Coniocystae ovato-cuneatae , apiculatae, apiculo hyalino. Statura 
maxime variat palmaris, pedalis et ultra. Co/or et cetera ut in specie 
praecedente. 

Non ad libitum, sed epitheti improprit caussa priscam. Imperati 
denominationem  praeponendam :/esse censeo , ut jam Dzrrre Curark 


Hydroph. Regn. IVeap. distrib. 1. p. 14. recte proposuit. 


B divaricatum: fronde crassiore breviore, segmentis divaricatis inae- 
qualibus. 


Copivw pnrvanicaTo Agardh Syst. arriwr. Diasol. in Isid. 1834. p. O5r. 


Polae mense septembris ad saxa mari immersum legit BiasoreTTo. 


A specie sec. DBiasorgTTo l. c. differt crassitie, brevitate; segmentis 
divaricatis inaequalibus, coniocystis clavulatis non. apiculatis. 


4 implicatum: fronde tenuiore, segmentis valde implicatis et curvatis. 


Copnivw 1wPLiCATO Ag. ArriwE. Diasol. in Isid. 1834. p. 651. 


lisdem in locis legit Buisorerro. 


À specie sec. BiisoreTro l. c. variat statura minore, forma implicata, 


curvata etc.; coniocystis clavatis non apiculatis; colore dilute viridi basi 
cinerascente. 


16 


124 SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Oss. Idem auctor 7. c. p. 652. aliam speciem in Istria Arupini saxa 
mari immersa perreptantem se invenisse asseruit, quam Codium com- 
pressum nuncupavit, et sic descripsit: « radix stuposa perreptans. Frons 
» plana, compressa, biuncialis, a semiuncia ad unciam irregulariter 
» lata, duas lineas circiter crassa: segmentis irregularibus, brevissimis 
» quandoque binis, obtusis, planis. Coniocystae clavatae obtusae. Color 
» in fronde madefacta olivaceo-viridis im. exsiccata fuscescens. Substantia 
» frondis spongiosa, filorum coniocystarum ad superficiem frondis fa- 
» stigiatarum membranacea. Chartae arcte adhaeret. A Codio elongato 
» Ác. differt statura multo minore, radice perreptante, colore olivaceo- 
» viridi; coniocystae clavatae ». lpse quoque alteram speciem ut vi- 
detur disünctam in Portu Polae legi, quam ita definirem: C. fronde 
tereti crassissima , undique et. crebre ramosa , segmentis indeterminate 
exeuntibus , divaricatis, brevissimis cristatis. Radix nulla. Statura biun- 
cialis. Color dilute wirescens crystallinus.. Substantia. ceteris flaccidior. 
Cum vero exemplar unicum hucusque legerim, speciem extra dubita- 


tionem pro nova adhuc enumerare non audeo. Interea monitum sufficiat. 


Genus LIX. HALIMEDA  Lawoun. 


Frons ex segmentis, altero alterius apici innato. Fructificatio 1gnota. 


Focus Bertol. Amoen. it. p. 316. 


CE Conspr Srph T p35 


1. HaALiwEDA SERTOLARA. * 


H. fronde crassa plana subtrichotoma flabelliformi , segmentis. subro- 
tandis inaequalibus. 


"Tab. LV. fis. x. 


Fucus Sznrorana. Bertol. Amoen. it. p. 316. 

O»uxzia. Ginnan. Op. post. r. p. 25. tab. 25. f. 6o. 

ConArriNa OruoxriAa. Oliv. Zool. Adr. p. 278. 

ConarrzixA OruoxriA et Tuxa. Mart. Reise etc. Faun Ven. Polyp. p. 531. 
O»uwziA nrwironwr. Naccar. Algol. Adr. p. 45. 


SEnroLAnA "Tyrus. Nard. in Isid. 1834. p. 673. 


Mari inhabitat situs caleareos diligens , quandoque ad basim Algarum 


majorum adhaeret. In. Portu Polae copiose legi. 


Frons basi fibrillose-stuposa, spongiosa, compressa et planiuscula, 


AUCTORE J. ZANARDINIO 125 


parum flabellata, margine integerrimo crassiusculo, externe utriculoso- 

cellulosa, cellulis regularibus hexagonis, interne filamentosa, filis tubuloso- 

ramosis; latior quam longa ad marginem superiorem prolifera , prolibus 

per dichotomiam flabellatim dispositis. Color primum saturate viridis, 

senio albescit, quia cortex calcareus adventitius tempore plantam ob- 

volvit. Substantia nonnihil tenax, exsiccatione chartae minime adhaeret. 
Sürps prolfera perbelle Cacti Opuntiae habitum | effingit. 


Oss. In synonymiae farragine nomen Z/alimedae Lwx. praeponendum 
esse arbitror. Cum vero genus ex Lawounouxir sententia potius ens 
animale, quam vegetabile exprimat, nomen specificum immutare existi 
mavi ex antiqua Imperaü denominatione depromptum, prout religiose 
perpetuo observandum est. 


Genus LX. FLABELLARIA Lauwovun. 


Süpes simplex ramosusve compressus dilatatus in frondem flabelli- 
formem parenchymate quodam obtectam, et e filamentis continuis tu- 
bulosis ramulis brevibus horizontalibusque intertextis contextam; con- 
ceptacula ignota. Du»sv Zot. Gall. ed. 2., p. 9506. 


Cf. Consp. Siph. p. 34. 


- 


1. FLABELLARIA ZANNICHELLI. * 


F. fronde plana flabelliformi laxe fibrosa, vel compacta membranacea, 
cencentrice stria. 
Tab. V. fig. r. 


Conpiuw rrAsELLIFORME. Ag. Syst. Alg. p. 177. 

ManiNA PLANTULA ANONYMA. Zannich. De Myrioph. ctc. p. 9. tab. r. 

'TussitAciwE pELL'ApniATICO. Ginnan. Op. post. r. p. 25. tab. 925. f. 56. 

Urva rrasrzLLiFOnwis. Wulf. Crypt. aq. p. 6. 

Copnivw rrAsELLIFORME €t MEMBRANACEUM. Mart. Reise etc. p. 639. Biasol in Isid. 1834. 
p. 652. à 

Copro vzwTAGLIFORME. Naccar. Algol. Adr. p. 47. 


Abunde crescit in scopulis demersis, aeque ac super saxa, conchas Al- 
gasque majores. 


Frons stipitata ad basim fibrilloso-stuposa. Stipes erectus , cylindricus, 


126 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


simplex quandoque ramosus, alütudinis pollicaris circiter, sensim sen- 
simque complanatus , et flabelli adinstar explicatus. Frons plana mem- 
branacea saepe ad marginem superiorem inaequaliter lacero-laciniata, 
interdum prolifera, interne e filis tubuloso-ramosis parallelis, et longi- 
tudinaliter dispositis constituta, externe cellulosa, cellulis irregulariter 
angulosis arcüissime contextis; zonis conspicuis, transversis, arcuatis et 
concentricis. Color saturate viridis. Substantia fibrosa , tenax chartae 
non adhaeret. 


O»s. Celeb. LAwovnoux in Zinn. du Mus. tom. 20. p. 274. seorsim 
p. 58. novum genus instituens speciem unicam celeb. Drsrowraiwio di- 
catam volut, et 7. Desfontainii eandem speciem nuncupavit. At Zax- 
NICHELLI noster primus omnium eam detexit, descripsit, et iconem edere 
curavit usque ab anno r71:4 l. c. Hinc nomen specificum in memoriam 
potius auctoris Veneti, quam Drsroxrariwrt prioritatis caussa jure defendo. 


ACETABULARIEAE. 


— 


Genus LXI. OLIVIA Bznror. 


Pelta horizontalis, suffulta stipite basi fixo. Propagines: globuli intra 
peltae paginas. BrEnror. 2/moen. it. p. 277. 


Cf. Consp. Siph. p. 35. 


1. OnmiA AxpROSACE. Drnror. 
O. stipite filiformi; pelta orbiculari plicato-radiata, centro umbilicata. 
Bznror. Amoen. it. p. 278. 
Tab. V. fig. 3. 


AwpbnosaAcE prt. Marriorr Donat. St. nat. mar, dell'Adr. p. 3o. tab. 2. Carrorizormonc 
cd. Gall. p. 28. tab. 3. 

AxpnosacE. Fort. Viag. in Dalm. rz. p. 162. tab. 7. f. V. VI. VII. 

ACETABULARIA INTEGRA. Mart. Reise. etc. Faun. Ven. Polyp. p. 531. 

Orirvia Awpnosacz MAnINA. Naccar. Algol Adr. p. 94. 


Süirps saepe gregaria saxa pene operit in fundo maris; interdum reperi 


quoque individua solitaria hic ilüc ad caudices Algarum majorum in Istria. 
I S 


AUCTORE J. ZANARDINIO 127 

Frons filiforinis, tubulosa, erecta, bi-tripollicaris sustinens discum 
terminalem, horizontalem, planum, crassiusculum, diametri circiter 
trium vel quatuor linearum, orbiculo centrali inferne ac superne in- 
structum, e tubis clavatis conglutinaüis constitutum , in quibus vesiculae 
ellipticae materie viridi farctae, seu propagines nidulantur. Color viridis. 
Substantia lubrica in mari flexilis; senio crustá calcareá obtecta, deinque 
exsiccata albissima, terrea, fragilissima. Attamen in meis collectionibus 
nonnulla exstant exemplaria, quae licet exsiccata, colorem, flexibilitatem 
tamen servant, crustáque calcareá omnino carent. Fommis l. c. iconem 
exhibet ubi species simplex, prolifera, et bifida repraesentatur. Ego 
ipse quid simile legi, exemplar scilicet proliferum, cujus imaginem ex- 
primere curavi in tab. V. fig. 3. a, et propter raritatem sollicite servo. 
Quid de filamentis, de quibus Doxar: l. c., Micuzzur MS., Fonris | c. 
disseruerunt intelligere debeamus vagum omnino atque incertum est. 
Nec Brnrorosi l. c. nec ipse quidem haec filamenta unquam deteximus, 
quae verosimilius , ut ille asserit, ad aliquid parasiticum pertinere vi- 
dentur. . 


CAULERPEAE. 


Genus LXII. CAULERPA  Lawxoun. 


Frons viridis, membranacea, plana vel cylindracea, stipitata , surculo 
repente carülagineo radicante instructa. Fructu ....? Gnzv. Zlg. Prit. 


Synops. p. LXIII. 


1. CavuLERPA PROLIFERA Lux. 


C. frondibus petiolatis planis lingulatis proliferis. Ac. Syst. Alg. p. 184. 


Frustula ex Dalmatia vidi in. Herb. Mxxzecuiwt. 


128 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


DICTYOTEAE. 


Genus LXIII. ASPEROCOCCUS  Lawovun. 


Frons tubularis, cylindracea, continua, membranacea. Radix nuda, 
scutata. Fructus: semina rotundata, immersa; in soris minutis aggre- 
gata, cum apiculis articulatis massa sporacea, nigra repletis intermixta. 


GnEv. 4g. Brit. Synops. p. XLII. 


1. AsPEROCOCCUS TENUIS. 
A. fronde pusilla tenuissima, breviter clavata , granulis adpressis sparsis 
distantibus. 


Tab. V.dfig; 2. 
AspPrnococcus TENUIS. Zanard. in Dibl. it. 1839. tom. 96. p. 136. 


Ad Algas majores in Istria expiscatas raro. 


Frondes tubulosae aggregatae vix semiunciam altae: infernae, in 


filum (quo Algis majoribus haerent) breviter decurrentes, simplicissimae, 
apice obtusae. Co/or dilute viridis. Substantia membranacea, tenuissima. 


Chartae adhaeret. 


2. ASPEROCOCCUS SINUOSUS. * 


A. fronde sessili bullata suborbiculari sinuoso-plicata. 


EwcorriiUM siNvosvw. Ag. Syst. Alg. p. 262. 
Venetiis legit Mzxzcurwr. 


Frons diametro 2-uncialis et ultra. Color cerino-fuscus, exsiccatae 


fuscus. Substantia membranacea tenax. 


Genus LXIV. STILOPHORA Ac. in Dot. Zeit. 


(excl. S. sinuos. et clathr.) 


Frons filiformis, cylindracea, membranacea, ramosa. Radix nuda, 


AUCTORE J. ZANARDINIO I20 


scutata. Fructus: semina rotundata in soris minutissimis agegregata , soris 
lineas transversales formantibus. 

Srmiamia Grey. Alg. Brit. Synops. p. XLIII. 
1. SriLoPHORA CmiNirTA..— ÀG. Dot. Zeit. 


S. fronde tubulosa flaeescente longitudinaliter. striata filiformi , undique 
emittente ramulos piliformes elongatos erectos. 


Sorrwi cniwrrA. Ag. Syst. Alg p. 187. excl. syn. 
ConwrrenvA cniwirà. Wulf. Crypt. aq. p. 15. Ruch. Fl. Ven. p. 269. 
Sritorona cniwira. Naccar. Algol. Adr. p. 83. 
Uzva assorrIGr1ATA Naccar. l. c. p. 54. 
Coxrrnva rironcuTA? Naccar. l. c. p. 28. excl. syn. 
ZowAniA Naccamiawa. Naccar. l. c. p. 82. excl. syn. 
In Lacuna Veneta, nec non in fossis littoralibus aestui expositis vulga- 


lissima. 


Frons tubulosa, calamo communi interdum crassior, saepe hic illic 
strangulato-constricta, ramosissima. Rami ad constrictiones ut plurimum 
verticillati, tandem oppositi vel alterni, vage distantes, ramulis ultimis 
piliformibus elongatis erectis. Membrana frondum zonatim  denseque 
striata. Zonae e punctis saturatioribus, crebris , minutissimis constitutae. 
Statura palmaris , pedalis et ultra. Color olivaceo-viridis. Substantia mem- 
branacea tactui mollis, in aqua obsequiosissima. Exsiccatione chartae 
adhaeret. 


Oss. Variis ludit formis; ramuli piliformes haud. semper obvii, tunc 
facies plantae alia. Zonaria IXaccariana in ipsius auctoris herbario com- 
parata huc certe pertinet. 


Genus LXV. PUNCTARIA Gmamrv. 


Frons simplex, membranacea, plana. Radix scutata, nuda. Fructus: 
semina rotundata, soris minutis undique sparsis aggregata, cum apiculis 
articulatis, clavatis intermixta. Gnev. 4f/g. Prit. Synops. p. XLII. 


Á. PUNCTARIA LATIFOLIA?  Gnrv. 


P. frondibus tenuissimis , pellucidis , viridi-olivaceis, lanceolatis, obo- 
eatisve margine saepe undulato-plicatis Uu stipitem brevissimum  at- 
tenuatis. 


Venetiis saxis lapidibusque insidens verno tempore vulgatissima. 


1230 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Frondes utplurimum caespitosae palmares , pedales et ultra ; primum 
lineari-lanceolatae,, serius dilatatae et margine undulatae. Color pallide 
olivaceus , exsiccatae dilute viridis, nitens. Substantia tenerrima, mem- 
branacea; exsiccatione chartae vix adhaeret. 

Facies Ulvae ad Laminariam. debilem ob frondis formam propius ac- 
cedit : structura vero omnino distincta. 


Genus LXVI. DICTYOTA  Lawovun. 


Frons plana distincte reticulata, membranacea, dichotoma vel vage 
fissa. Radix stuposa. Fructus: semina sparsa , vel in soris aggregata. 


GnaEv. sv. Drit. Synops. p. ALTI. 


1. DicryorA picuoTOMA. Lux. 
D. fronde dichotoma integerrima , segmentis erectis linearibus rotun- 


dato-obtusis , capsulis sparsis discum occupantibus. 


ZowaAnia picHoTOMA. Ag. Syst. Alg. p. 266. 


Zowania DicoTOMA. Naccar. Algol. Adr. p. 8r. 


In mari nec non in Veneta Lacuna frequens praesertim. circa Clodiam, 


ubi variat segmentis frondum ultimis intricatis , spiraliter tortis. 


Frons inferne 1-2-lineas lata. Statura palmaris. Color olivaceo-viridis 
inferne. saturatior. Substantia membranacea tenuis basi firmior. 


Oss. Frons ludit latitudine; hinc varietates permultae. Ex sicco vero 
caute judicandum ne habeantur pro speciebus distinctis. 


2. DicryorA FascioLA. Lwsx. 


D. fronde lineari subcoriacea dichotoma. 


Zoxamia Fasciora. Ag. Syst. Alg. p. 267. 
Focus cawaLicurATUs. VWulf, Crypt. aq. p. 37. 
ZowaniA Fascrora. Mart. Reise etc. p. 630. 


In mari ad Algas majores ex [stria recens expiscatas. 


Frons saepe canaliculata spiraliterque torta. Statura 3-4-pollicaris. 
Color ferrugineus. Substantia crassa, coriacea; exsiccatae chartae non 
adhaeret. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 134 
o. DicTYOTA LINEOLATA. Gnrv. 
D. fronde lineari angusta laete viridi ramosissima, ramis inferioribus 
oppositis , superioribus alternis , supremis capillaribus, zonis transeer- 
salibus. 


ZowARIA LINEOLATA. Ag. in Dot. Zeit. 1827. p. 646. seorsim p. 219 


Circa Venetias Acanpiu rarissime legit. 


Oss. Species mihi omnino ignota; ni fallor, quam maxime dubia. 


Genus LXVIL. PADINA Anaws. 


Frons plana, distincte reticulata, subcoriacea flabelliformis , plerumque 
integra, zonis concentricis notata. Radix stuposa. Fructus: semina in 


lineis concentricis. Gnev. 4/g. Brit. Synops. p. XLIF. 


1. PapiNA PavowNn. Gairr. 


P. frondibus reniformibus flabelliformibus glabris membranaceis , zonis 
concentricis. 


Zowania Pavowia. Ag. Syst. Alg. p. 263. 

E»aricA siwILE ALLA PENNA ecc. Ginnan. Op. post. 1. p. 26. tab. 28. f. 63. 
Fucus Pavomivs. Wulf. Crypt. aq. p. 33. 

Zowanra Pavowia. Mart. Reise etc. p. 629. Naccar. Algol. Adr. p. 79 


In mari vulgatissima ad scopulos nec non ad Algas majores Tergesti et 
in Portu Polae speciem copiose legi. 


Frons breviter stipitata. Statura pollicaris et ultra. Color olivaceus, 
pulvere albido extraneo saepe obtectus , zonis concentricis variegatus. 


Substantia membranacea , flexilis; exsiccatae rigida. Chartae non adhaeret. 


Genus LXVIII. DICTYOPTERIS  Laàwovn. 


Frons plana, linearis, membranacea, reticulata, costata. Radix stu- 
posa. Fructus: semina in soris aggregata, soris plerumque lineas lon- 


gitudinales formantibus. 
Harisznis, Grev. Alg. Brit. Synops. p. XLV. 


132 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


1. DicryorrEnISs POLYPODIOIDES. Lux. 
D. fronde lineari dichotoma integerrima , soris ad costam coacervatis. 


Harisenis PoLY2oDIOIDES. Ág. Syst. Alg. p. 262. 
ArisEnr POLiPODIOIDE. Naccar. Algol. Adr. p. 78. 


Zowamia Tunwrronziawa. Naccar. l. c. p. 80. excl. syn. 
ER] 


Tergesti in ipso limite maris praesertim ad saxa del Lazzaretto vecchio 


copiosissime , quandoque ad Algas majores ex Istria legi. 


Statura palmaris et ultra. Color olivaceo-viridis. Substantia membra- 


nacea nervo centrali validiore percursa. 


Oss. Zonariam T'ournefortianam Ac. seu Fucum Tournefortii Bes ror. 
(Amoen. it. p. 312.) maris Mediterranei se invenisse asseruit NAccAnI 
(l. c.) in rejectamentis ad littus Clodiense. Attamen vix dubito quin auctor 
speciei predictae frustulum aliquod pro specie Mediterranea perperam 
sumpserit. Dictyopteris integerrima Zi&sAnp. (in. BibL. it. 13839 , tom. 96. 
p. 137.) accuratiori examini subdita, veluti species fictina, seu ex foliis 
primordialibus Cystosirae discordis falso constituta , hic castigatur, et 


consulto omitütur. 


LAMINARIEAE. 


Genus LXIX. LAMINARIA  Lawoun. 
Frons süpitata, coriacea, plano-expansa, enervis. Fructus semina in 
soris aggregata et fronde immersa. Gnzv. 4g. Brit. Synops. p. XX XF1II. 


1. LAMINARIA DEBILIS. Ác. 
n. stipite setaceo in laminam membranaceam cuneato-oblongam dilatato. 
Ac. Syst. Alg. ps2 


Urva PrANTAGiNIFOLIA. Wulf. Crypt. aq. p. 2. 
ZoNARIA PLANTAGINEA. Mart. Reise ctc. p. 630. 


LamiwaniA pEnOLE. Naccar. Alzol. Adr. p. 83. 


Primo vere in Veneta Lacuna frequentissima. Ad petras ut plurimum 


adhaerens in canalibus quoque Urbis Venetiarum minime desideratur. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 132 


Habitus fere ulvaceus. Statura palmaris et ultra. Color olivaceus ; 
exsiccatae nitens. Substantia (in individuis saltem adultioribus) papyraceo- 
membranacea. 


SQUAMARIEAE. 


Genus LXX. SQUAMARIA. * 


Frons plana, coriacea per radiculas horizontaliter affixa. Substantia 
frondis.e cellulis verticaliter stipatis, et in lineis parallelis dispositis 
constituta. Fructus: tubercula sparsa , abnormia e sporangiis elongato- 
incrassatis (serius multipartitis) filis sterilibus commixtis , et radiatim 
dispositis tota composita. 


Gp Fab VHE. fic 4. cav 5: 


Oss. Stirps cum Padina Pavonia sub nomine P. squamariae a recen- 
üoribus consociata nunc semovetar, novumque genus nec non tribus 
nova ob structuram a Dictyoteis toto caelo diversam hic primum pro- 
ponitur. 


1. SouaMARIA vULGARIS. * 


S. frondibus reniformibus. subtus tomentosis coriaceis, zonis concen- 
tricis concoloribus. 


ZowAn1A squAMAnIA,. Ag. Syst. Alg. p. 265. 

LacnewE nosso. Ginnan. Op. post. r. p. 28. tab. 34. f. 73. 

Fucus souAwMAmiUs. Wulf. Crypt. aq. p. 34. 

Zowanra sQuaManRiA. Mart. Reise etc. p. 63o. Naccar. Algol. Adr. p. 80. 
Srirrri1A squAMAmia. Nard. in Isid. 1834. p. 677. (non Mik. ). 


Species vulgaris copiose aggregata multis Agaricorum more corporibus 
submarinis subimbricatim adhaeret. 


Frondes caespitosae horizontales ex angusta basi cito explanatae sub- 
reniformes, diametro semiunciali et ultra, crispo-undulatae vel sublo- 
batae , subtus fibrilloso-stuposae, versus marginem et supra glabrae, 
concentrice striatae. Color variat sanguineus rubens, quandeque virescens. 
Substantia coriacea flexilis. Chartae non adhaeret. 


134 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Genus LXXI. ZANARDINIA Nan». 


Frons plana, umbilicata, rigida per radiculas horizontaliter affixa. 
Substantia frondis e duplici distincto stratu cellularum tomposita; ex- 
terioribus minutissimis quaternatis, in lineis parallelis dispositis, intimis 
crassis diaphanis laxe reticulatis Fructus .......? 


Cf. Tab. VIIT." fig. 5. u. 5; 


Oss. Stirps a genere praecedente notis insignibus distincta vix hujus 
tribus esse potest. 


1. ZaNAnRDINIA PnoTOTYPUS. Nanp. 


Z. fronde orbiculari umbilicata subtus dense tomentosa, e centro ad 
peripheriam. supra leviter striata. 


ZowARIA sQUAMARIA var. /) nAcEnATA. Naccar. Algol. Ádr. p. 81. 
SmIEFTIAS....--6 Nard. in lsid. 1824. p. 677. (non Mik. ). 
ZawanDixiA Pnororyrus. Nard. Mem. letta alla Riun. degli Scienz. in "Torin. an. 1840. 


Ex Quarnero in consortio Algarum recens expiscatarum mihi occurrit , 
iteramque in Portu Polae Istriae speciem saxis profunde submersis arcte affixam 


legi. 


Frons soltaria, circularis diametro bi-tripollicaris et ultra, centro 
wumbilicata, margine integra , serius lacera, et caesa ; subtus fibrilloso- 
villosa , villis densissimis fulvis, quibus corporibus inhaeret; supra e 
centro ad peripheriam totidem sed leviter striata. Color fulvo-fuscus 
opaceus , exsiccatae variat nigrescens, et castaneus. Substantia coriacea, 
rigida , in sicco fragilis. — Cl. Nanpo l. c. speciem proliferam se vidisse 
testatur , hoc est inferne et proprie ex parte centrali vel umbilico plu- 
ribus individuis gradatim decrescentibus instructam; ego vero nihil hu- 


jus;inodi adhuc detexi. 


Oss. Padina omphalodes Mowracs. (Crypt. 4lg. in. nn. des Sc. nat. 
1838. seorsim p. 10.) huc certe pertinet. An. et Zonaria collaris. AG. 
( Syst. 4g. p. 264.) nostrae affinis? 


AUCTORE J. ZANARDINIO I232 


Genus LXXII. HILDENBRANDIA (Züdebrandtia) NAR. 


Frondes crustaceae , adnatae e filis minutissimis obtusis artüculatis 
in seriebus verticalibus paralleliter stipaüs, constitutae, verrucis con- 
spersae in quibus fructus nidulantur. Zawan». (in Zibl. ital. 1839. 
tom. 9O. p. 134. 


GE Tab. L fis. 1. a0. €. 


Oss. Genus potius obiter memoratum, quam ignotum. Utrum Zucus 
fungularis. Fl. Dan. (tab. 420.). Fucus fungiformis Gvxs.. (Norv. lI. 
p. 107.) et Zonaria deusta Ac. (Synops. p. 40.) huc pertineant, dubi- 
tare licet. Mirandum sane, quod collectores apud nos stirpem. vulgatis- 
simam nunquam notaverint, nisi cl. ManrEws qui, teste cl. CowrAnINI, 
oretenus tantum primus omnium speciem nostram 3ndicavit. Tandem 
aliquando amicus et collega egr. Doct. Nanpo (in Isid. an. 1834. p. 675.) 
ad novi generis diguitatem eam evehere curavit, et nomen proposuit , 
quod a Clinico illustri Vindobonensi , ac Botanico peritissimo venit. Nunc 
vero diagnosim magis magisque ad scientiam accommodatam exhibeo, nec 
iconem e diligenti incisione depromptam praetermitto. Cum vero alteram 
novam speciem aquarum dulcium colam reperissem (1) nomen speci- 
fieum a Nanpo inditum reformare existimavi. Si id mihi assumo, ob il- 
lustrationes allatas videor id meo jure quodammodo vindicare. 


(r) HinpzwbnawDia PanormeiAwa. * 


H. fronde irregulari indefinite expansa rosea aeque laevigata. 
Tab. I. fig. 2. 
Hildenbrandia Parolintiana ZawAnp. in Dibl. it. 1839. 'Tom. XCVL. p. 155. 


Habit. ad lapides aqua dulci perfusos, loco dicto Grotte d'Oliero prope Bassanum. 


Ab. H. Nardi distinguitur forma, colore, vel maxime substantia tenuiori, filis duplo cras- 


sioribus ac minus arcte stipatis. 


Oss. Species pulcherrima colore amoene roseo, licet aquis dulcibus incola , hic verbis ct 
icone exprimitur, ut novum genus magis magisque clarescat. Autumnitate anni 1837 eam detexi 
in Grotta d'Oliero circa Bassanum, qua de re meliori nomine insigniri non potest, quam ill. P«- 
RoLINiD rei herbariae cultori flagrantissimi ac eximii, qui mira accuratione, solertia, atque magnis 


impensis ca loca praerupta, nuuc amoenissima omnium adinirationi liberalitev aperuit. 


136 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
1. HiLpENBRANDIA Nanpr. * 


H. fronde orbiculari atro-rubente werrucosa. 
Tab: lorfis- a. 


HirpepRANDTIA Pnororyus. Nard. in. Isid. 1834. p. 675. 
HirpeNbpnANDIA Nanpiawa. Zanard. in Bibl. it. 1839. tom. 96. p. 134. 


Saxis lapidibusque adnata tum in mari, tum in Lacuna, nec non in 
canalibus Urbis Venetiarum, Frondes saepe confluentes macularum sanguinearum 
instar lapides hic illic colorant. 


Frons diameiro varia. Fila substantiam frondis componentia simpli- 


cissima dense stipata mucosa diam. lin. articulata, articulis. dia- 


I 
5ía 
metro parum longioribus , stratum tenuissimum formantia plerumque 
orbiculatum. Fructus: utriculi pyriformes et sphaeroides simul commixti 
radiantes. Color plus minusve saturate purpureus. Substantia , quae 
tangi non potest, exsiccatione tenax, rigida, coriacea fit, senio faüscit, 
et a saxo hic illic se avellit. 


LITHOPHYLLEAE. 


Genus LXXIII. MELOBESIA  Lawovun. 


Stirps calearea, adnata. Substantia frondis e filis obtusis articulatis 
radiatim explanatis constituta, papillis serius poro pertusis conspersa in 
quibus fructus nidulantur. 


1. MELOBEsiA PUSTULATA. LAwoum. 


M. frondibus orbicularibus adnatis confluentibus , papillis eminentibus. 
Super Algas in mari obvia. 


Frondes crustaceae , minutae in orbiculum tenuissime explanatae con- 
fluentes, e filis articulatis radiantibus dense stipatis constitutae. Color 
roseus, albus, quandoque viridescens. Substantia intus mollis gelatinosa, 
externe calcarea. 


AUCTORE J. ZANADLDINIO 127 


Genus LXXIV. LITHOPHYLLUM  4Pmurrip. 


Sürps calearea rigida ex expansionibus foliaceis constans. Pmirir. 


in JViegmann Archiv. Ser. III. Tom. I. 1835. p. 385. 


Structura: frons e filis elongatis obtusis articulatis in seriebus ver- 
ticalibus paralleliter stipatus constituta, papillis serius poro pertusis 
conspersa in quibus fructus degunt. 


Gb Pabs Ec fign cai b. 


Oss. Amicus Nanpo (in Isid. 1834. p. 675) primus omnium sub 
nomine Zgardhinae sürpem inter Corallia perperam annumeratam ad 
Algas amandavit. Nomen tamen posterius a Puri l. c. inditum. prae- 
ponendum est, ex eo quod genus 4gardhiae hoc tempore inter pha- 


a. 


nerogamas locum obtineat. 


1. LirHOPHYLLUM INCRUSTANS. PnirrP. 


L. crusta crassa rufo-albida corpora aliena incrustans , margine in- 
tegro vix lobata. PuirriePr l. c. n^ r. e 
1135 lofiea 8e 


Conarr.o nuPiwo. Giünnan. Op. post. zr. p. 7. tab. rz. fig. 2. 

LicuewoipE vanierA'. Ginnan. l. c. p. ir. tab. 4. fig. 1r. major et minor. 

MirirPona coniacEA ct PorywonPHa. Oliv. Zool. Adr. p. 224. Mart. Reise etc. Faun. Ven. 
Polyp. p. 533. 

AcARDHINA PROTOTYPA, Nard. in Isid. 1834. p. 675. 


In rupibus et corporibus submarinis frequens. 


Froudes crustaceae, tenues, agariciformes, horizontales, semicircu- 
lares superimpositae, inaequales, mille modis flexae e filis articulatis 


dense süpatis constitutae. Fila verticalia diam. —— lin. articulis dia- 
1 


05 
metro 2-3-plo longioribus. Co/or plus rminusve rubescens , senio in 
viridem et album vergens. Substantia intima carüilagineo-gelatinosa , 
exlerue calcarea, 


138 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Genus LXXV. LITHOTHAMNIUM Pnuirir. 


Strps calcarea rigida e ramis cylindricis vel compressiusculis dicho- 
tomo-ramosis constans. PurLi. in /Jiegmann Archiv. Ser. 11T. T'om. I. 


1837. p. 387. 

Structura ob calcis quantitatem, quae stirpem obvolvit , extricatu 
difficillima. Huc tamen genus, ex eo quod scrutari potui, affinitatis 
caussa referendum arbitror. 

1. LirrHoTHAMNIUM CRASSUM. PmiriP. 


L. album , fasciculare, ramis brevissimis crassis rotundatis , nodifor- 
mibus. Purep. l. c. n.? IV, 


In rupibus submarinis frequens. 


Forsan plures species hic latent. 


LICHINEAFE. 


Genus LXXVI. LICHINA Ac. 


Frons cartilaginea; lichenosa, nigro-viridis, dichotoma. Fructus : 
capsulae semina pellucida in lineis radianübus disposita includentes. 


Gnrv. 4lg. Brit. Synops. p. XXXF' II. 
1. LicumvA CONFINIS. Àc. 
L. fronde teretiuscula , tuberculis ellipticis. Aa. Syst. Alg. p. 274. 


Ad rupes in Portu Polae Istriae parum supra superficiem aquae speciem 
copiose legi. 


Frondes minutissimae aggregato-caespitosae, lineam vel parum ultra 
longae, teretes, irregulariter ramosae, ramis apice obtusis, clavatis. 
Color fusco-olivaceus, exsiccatione nigrescens. Substantia cartilaginea 
lichenosa. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 120) 


: FUCOIDE A E. 


Genus LXXVII. SARGASSUM '* Ruurn. 


Frons foliosa. Folia petiolata, plerumque costata. Vesiculae simpli- 
ces, axillares, pedunculatae. Receptacula parva, linearia, tuberculata, 
loculosa, plerumque iu racemis axillaribus. Gnrev. Z/g. Prit. Synops. 


p. XXIX. 


3- 
"Y 


14. SARGASSUM VULGARE Var. SALICIFOLIUM. 


S. caule tereti setoso-hirto, folüs lanceolatis plus minusve inciso- 
serratis, vesiculis sphaeralibus , receptaculis brevibus. cylindraceis 
plerumque. bifurcis. 

Fuco ÁciwARA CON FOGLIE DI MEZZANA GRANDE22A. Ginnan. Op. post. r. p. 18. tab. 16. f. 3r. c. 
Fuoco AciwARA D1 FOGLIE CORTE E sTRETTE. Ginnanm. l. c. p. i9. tab. 18. f. 35. 

Focus Aciwania. Wulf. Crypt. aq. p. 3o. Ruch. Fl. Ven. p. »6o. 

Fucus sarrcrrOviUs. Bertol. Amoen. it. p. 283. tab. IV. fig. 1. a. ». 

SancAsSUM VULGARE var. PAnviFOLIUM. Ág. Syst. Alg. p. 29/4. ex syn. Ginnan. 


SancassuMm vuncakE. Mart. Reise etc. p. 628. 
Sancasso SarcEngLLo. Naccar. Algol. Adr. p. 89. 


Ad littora undis rejectum passim occurrit. In Istria ad saxa et scopulos 
frequentius inhaeret. 


Planta summopere ludibunda, cujus varietates sequentes memorari 
merentur. 


[e linifolium: folis linearibus elongatis. 


Fuoco AÁciwAnA CON FOGLIE LUNGHE E STRETTE. Ginnan. Op. post. r. p. rg. tab. 19. f. 36. 
Focus waATANs. Wulf. Crypt. aq. p. 31. 

Fvcvs savrcirorrus var. fj. Bertol. Amoen. it. p. 284. tab. IV. f. 1. c. excl. syn. Donat. 
Sancassum LiNIFOLIUM. Ag. Syst. Alg. p. 3oo. Mart. Reise etc. p. 628. excl. syn. Donat. 
Sancasso SarcEnrrro var. fj. Naccar. Algol Adr. p. 9o. excl. syn. Donat. 


lisdem in locis minus frequens. 


j Donati: folis linearibus longissimis ramoso-dichotomis , supe- 


18 


r 4o SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


rioribus saepe filiformibus. Zawan». in Pil. it. 1839. tom. 96. p. 137. 


ACINARA CON CAULE TERETE, CON LI RAMI INFERIORI COMPRESSI, E CON LI SUPERIORI ROTONDI, 
AcmaRA O0  ÁcnrsrO waniwo DrLL'Iueznaro. Donat. St. nat. mar. dell'Adr. p. 35. 
Á 
tab. IV. fig. 4. 
Sancassum LixiFOLiUM [2 sEnnATUM Ag. Syst. Alg. p. 3o6. ex syn. Donat. 


Haec varietas ob foliorum dichotomiam insignis, in Istria et Dalmatia 


tantum crescit. 
N 


Oss. Doxari l. c. primus omnium hanc formam exacte repraesentavit. 
D. ParrArava anno 1:836 aliquid simile, seu frustulum ex Dalmatia 
misit, et ipse semel atque iterum plura specimina inter Algas ex Istria 
recens expiscatas reperi. Cum vero auctores nil hujusmodi unquam in- 
venissent, iconem Donatianam haud bene explanarunt, vel falso atque 
inconsulto fictitiam declararunt ; quamobrem etiamsi ad novae speciei 
dignitatem eam evehere non audeam , tamen nomine auctoris diligentis- 


simi jure ac merito distinctam volui. 


2. SARGASSUM HonwscHUCHH. Ac. 


S. caule compresso, foliis lanceolatis dentatis uninereiis , vesiculis 
sphaericis mulicis , receptaculis racemosis terminalibus ovato-lanceo- 


latis. Àc. Syst. Alg. p. 308. 


Fuoco Aciwana Di FOGLIE LUNGHE, E NELLA SOMMITA' pE'nawr FLoniDO. Ginnan. Op. post. 1r. 


"a 


p. 19. tab. 17. f. 34. 
Sancassuu Honwscuvcmn. Mart. Reise ctc. p. 6258. 


Sancasso GALEGGIANTE. Naccar. Algol. Adr. p. 89. 


E mari rejectum | pluries ad littora Venetiarum mihi occurrit. In Istria 


vero scopulis inhaeret. 


Species cito distinguitur caule nudo compresso; folis multo latio- 
ribus, nec non receptaculis racemosis ovato-lanceolatis. 


Genus LXXVIII. CYSTOSIRA Ac. 


Frons ramosa. Folia ramiformia, superne filiformia. Vesiculae sim- 
YHP 

plices vel subconcatenatae, in foliis innatae, vel petiolatae. Receptacula 

tuberculata, loculosa, capsulis filis intermixtis. 


Cxsroszina. Grev. Alg. Brit. Synops. p. XXXII. 


AUCTORE J. ZANARDINIO 141 
1. CvsrOSIRA SELAGINOIDES. * 


C. caule coriaceo lignescente , tuberoso-ramosissimo , ramis paniculatis; 
Jfolüs alternis sessilibus ex compressa vesiculoso-globosa basi subulatis. 


Fucus senAoiNO[nes. Wulf. Crypt. aq. p. 5r. 

RaMOSCELLI CHE LO FANNO COMPARIRE UN VERO rOsco. Ginnan, Op. post, zr. p. i8. tab. 16. 
12327938. 

CxsrosEmA rnicorprs var. () srnAciNorpzs. Ag. Syst. Alg. p. 281. Mart. Reise etc. p. 628. 

CisrosgimA sELAGiNOIDE. Naccar. Algol. Adr. p. 86. 


In mari ad scopulos, praesertim in Istria, vulgatissima. 


Plarimis notis facile dignoscenda; stipite crassissimo horizontah li 
gnoso tenacissimo et nodoso. IZ nodis veluti e bulbillis spinosis surgunt. 
cauliculi debiles flexuosi ramosi, folis parvis spinaeformibus remotius- 
culis ad basim saepe turgidis seu fructiferis. 


M 
"v 


2. CXSTOSIRA CORNICULATA. 


C. caule ramosissimo , ramis simpliciter ramulosis, rectis, tereti- 
compressis, foliolis alterne  suboppositis, imbricatis, compressis , 
decurrentibus , apice cornuto-bifidis , trifidisve. 


Fvcus conwicrATUs. Wulf. Crypt. aq. p. 52. 
CxsrosrinA rnicoipEs. Ág. Syst. Alg, p. 28r. ex parte. Mart. Reise etc. p. 628. 
Cisroszina EfucA mamiwa. Naccar. Algol. Adr. p. 85. 


lisdem in locis sed rarior. 


Species a praecedente omnino diversa. Distinguitur statura. humi- 
liore, substantia fragili, quam tenaci, ct praesertim ramorum disposi- 
tione pyramidis adinstar, foliüs bifurcis corniculaüs non remotis imo 


densissime imbricatis. 


9. Cvsrosima Hopp. Ac. 


C. caule tereti ramosissimo , ramis filiformibus , vesiculis innatis con- 
catenatis , receptaculis simplicibus wesicula saepe majoribus. 


AnrrE MAniNO DI lrorrasro. Ginnan. Op. post. r. p. 17. tab. 15. f. 3o. 

Focus cowcarENATUS. Wulf. Crypt.aq. p.49. Suffr. Forojul. p. 202. Ruch. Fl. Ven. p. 261. 
Fucus roewicunacEvs. VVulf. Crypt. aq. p. 46. 

Fucus Aries ct var. f) ct y. Bertol. Amoen. it. p. 287. tab. 4. f. 2. a. b. c. excl. syn. Gmel. 
Cysrosgma Hopp:u. Ag. Syst. Alg. p. 283. 

Cysroseima Horru et pansATA. Mart. Reise etc. p. 628. 629. 


14a SYNOPSIS ALCARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
Cisrostína ArsrrE wamwo et var. f et 'y. Naccar. Algol. Adr. p. 86. 87. 
FuncrLLARIA FASTICIATA ? Naccar. Algol. Adr. p. 84. excl. syn. 


Vulgatissima in mari nec non in Veneta Lacuna ad oras maritimas. 


Tot tantosque lusus species exhibet, quos enumerare et definire 
perdifficile foret. Nunc vesiculis, nunc receptaculis, nunc illis et istis 
omnino caret, unde formae permultae ex imde oriuntur extricatu sane 
difücillimo. Caveant vero collectores ne lusus sumant pro distincüs 
speciebus. Ipse varietatem vidi sane insolitam a nemine hucusque me- 
moratam , statura nempe spithamaea, fronde debili, tenui, dichotoma, 
furcellata e basi ad apicem itidem crassa, omnino sterili, vel una aut 
pluribus vesiculis plus minusve distantibus, informibus, magnis atque 
oblongis donata. Facies adeo diversa, ut prima fronte suo genere dissi- 
milis propemodum videretur, nisi transitum pluries. animadvertissem in 
fossis littoralibus aestui expositis, ubi varietas crescit. Cystoseira Hoppii Ác. 
l. c. habitum communiorem perfectioremque sistit, qua de re pro forma 
typica recepi. Nomen specificum a cl. BEnror. ( Amoen. it. p. 287.), 
dehinc a Naccani l. c. allatum minime congruum, nam species Gmeli- 
niana, seu Zucus 4bies marina Gwrr. (Hist. Fuc. p. 83. tab. IT. A. 
f 2.) icone et diagnosi a nostra haud dubie recedit. Furcellariam fa- 
stigiatam Naccanr l. c. huc reduxi, quum vix dubitare possim auctorem 
cum frustulo aliquo hujusce generis speciem Oceanicam in mari nostro 


nondum visam, perperam confudisse. 


4. CxsrOsiRA DISCORS. ÁG. 


C. caule tereti setoso-hirto; folis inferioribus tenuibus costatis pin- 
natis , pinnis lanceolatis crenulatis; fronde superiore decomposita , 
ramis filiformibus concatenato-vesiculosis; receptaculis terminalibus 
simplicibus aut multifidis. 

CsrosrinA piscons. Ag. Syst. Alg. p. 284. Mart. Reise etc. p. 629. 


CisrosrimaA Disconpe. Naccar. Algol. Adr. p. 87. 


In mari ad. scopulos , quandoque occurrit in littoribus aestu rejecta. 


Species mox distinguenda caule hirto, folis inferioribus Sargasso 
similibus. Nunc vero folia primordialia tantum inveniuntur, nunc e 
contra undis detrita saepe desunt, nec vesiculae semper obviae , ex 
quo planta variis ludit formis. 


AUCTORE J. ZANARDINIO I 


MA 


29. CYSTOSIRA ABROTANIFOLIA. 4c. 


C. fronde pinnata ; foliis inferioribus compressis subtripinnatis crassis ; 
caule depresso superne decomposito , ramis concatenato-vesiculosis ; 
vesicula terminali apice lateribusque emittente receptacula spiniformia 
conglomerata , palmato-multifida. 


Fucus comPnrzssus, VVulf. Crypt. aq p. 5o. 
CysrosrimA AsnoTANirFOLlA. Ág. Syst. Alg. p. 284. Mart. Reise etc. p. 629. 
CisroszimA cowcATENATA. Naccar. Algol. Adr. p. 88. 


lisdem in locis ubi praecedens. 


Species quam maxime ludibunda distinguitur fronde sive caule an- 
cipit carüilagineo , folüs insigniter crassis. 


Oss. Fucus siliquosus Wurr. l. c. p. 41. seu Cystoseira siliquosa 
Manr. l. c. p. 629. veluti species aliena consulto omittitur. 


Genus LXXIX. FUCUS Lixsx. 


Frons plana, compressa vel cylindracea, coriacea, saepe vesiculosa. 
Receptacula plerumque elliptica , taberculata , non loculosa , tuberculis 
glomerulos fibrarum seminumque massae interiori mucosae immersos. 


Gnrv. 4g. Brit. Synops. p. XXXF. 


1. Fucus vESICULOSUS var. SukeRaARDri. — Ác. 


F. fronde plana costata lineari-dichotoma , integerrima , poris notata , 
evesiculosa , receptaculis terminalibus brevibus oblongis. 


Vinsoipr. Donat. St. nat. mar. dell'Adr. p. 33. tab. 3. 
Qurncià MAniNA CHE HA vrscicHE. Ginnan. Op. post. r. p. 21r. tab. 20. f. 39. et 
QurnciA MARINA DI FOGLIE ANGUSTE E FLORIDA. Ginnanm. ]l. c. p. 2r. tab. 20. f. 4o. et 


Qurncià MARINA DI FOGLIE STRETTISSIME , E POCO RAMOSE, E CHE IMITANO LE CORNA DI CERYO. 
Ginnan. l. c. p. 21. tab. 2o. f. 41. 

Fucus vzsicULOsUus. Scop. Fl. Carn. Il. p. 403. n. 1426. Wulf. Crypt. aq. p. 34. Suffr. 
Forojul. p. 202. Ruch. Fl. Ven. p. 260. 

Focus crnawoipes. Scop. l. c. p. 403. n. 1427. Suffr. l. c. p. 202. 

Fucus nisricHus. Wulf. l. c. p. 36. 

Fucus vresicuLOsus y Smurnanpr Ag. Syst. Alg. p. 276. Mart. Reise etc. p. 629. 


Fuco sPimang. Naccar. Algol Adr. p. 84. 


Abunde crescit tum in mari, tum in Lacuna super saxa, petras et lapides. 


Frons humilis plus minusve lata quandoque angustissima, vel undis 


1 4Á4 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


detrita, nervus tantum, veluti corpus pulpá exutum, superest. Tali in 
statu facies omnino diversa haud raro prolifera. Statura palmaris vel 
parum ultra. Color fusco-olivaceus; exsiccatae nigrescens. Substantia 


firima coriacea. : 


Oss. Cineres hujusce plantae ut dentifricium ad detergendas den- 


givarum in scorbuto laxitatem feliciter 


adhibebantur teste Russrr. ( De tabe glandulari Dissert. p. 1353). Cum 


tium sordes et corrigendam gin 


vero Jodium ex hac planta nuperrime educatur, in supellectilem me- 
dicam rursus, aptiusque revocanda videretur. Cfr. hac super re Zaxanp. 
(in Brer. 4ntol. med. 1834. p. 15-16 ). 


AUCTORE J. ZANARDINIO 1 45 


ICONUM EXPLICATIO 


'rAS Bos E. 


Fic. 1. Hidenbrandia lNardi statu naturali saxo. adnata. 
a. Plantae porüuncula sub microscopio visa ad augmentum 
38o diam. 
5. Sectio verticalis item. amplificata, ubi individua, fila si 
mavis paralleliter süipata patent. 
c. Corpuscula pyriformia et sphaeroidea ad fructificationem 
spectantia e fronde educta pariter aucta. 
Fic. 2. Hiüdenbrandia Paroliniana statu naturali saxo. adnata. 
a. Plantae portiuncula ad augmentum 380 diam. 
b. Sectio verücalis item adaucta. 
c. Filum ab aliis segregatum. 
Fic. à. Lithophyllum incrustans statu. naturali. 
a. Papillae a fronde avulsae lente parum auctae, in quibus 
fructus. nidulantur. 
b. Plantae porüuncula crustá calcareá exuta sub microscopio 
visa ad augmentum 100 diam. 
€. Secüo vertüicalis filorum formam et adhaesionem exhibens 
ad augmentum 38o diam. 
d. Filum ab aliis sejunctum. 


TAB. TE 


Fic. 1. ZHalymeniae furcellatae var. cartilagineae frustulum' magnitudine 
naturali. : 
a. Frondis particula a facie sub microscopio visa ad augmentum 
38o diam. 
b. Sectio horizontalis item  amplificata implesum pro parte 
filorum monstrans. " 
Cc. Filum in parte extima sexcenties auctum. 
Fic. 2. JFormskioldia crispa magnitudine naturali. 
a. Frondis particula centies amplificata , capsulas nec non 
processus costales gerens. 


146 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


Fic. 9. Callithamnion  minutissimum statu. naturali, caudici Cystosirac 
adnatum. l 
a. Filum ad augmentum 380 diam. 
Fic. 4. Hytiphloea pumila magnitudine naturali. 
a. Sectio horizontalis centies amplificata. 
b. Sectio verticalis item. adaucta. 


TAB. III. 


Fic. d$. Dasycladus clavaoformis statu naturali. 
a. Sectio horizontalis decies circiter amplificata ramorum 
originem et dispositionem exhibens. 
b. Ramus sexagies circiter auctus. 
c. Tubi primarii portiuncula item circiter amplificata ramo- 
rum originem et insertionem monstrans. 
Fic. 2. Z4nadyomene stellata statu naturali. —— 
a. Eadem lente fortiter aucta. 
b. Cellula primigena sexagies circiter amplificata ramificationis 
processum , hinc structuram frondis extricans. 
Fic. 9. Oscillaria Meneghiniana statu naturali. 
a. b. Fila sub microscopio recte et oblique visa ad augmen- 
tum 63o diam. 


JT'AB. V. 


Fic. 1. Halimeda Sertolara magnitudine naturali. 
a. Plantae portiuncula ad augmentum 380 diam. structuram 
exteriorem exhibens. 
b. c. d. e. Fila centralia simplicia et varie ramosa item am- 
plificata. 
Fic. 2. Conferea urbica statu naturali. , 
a. Filum ad augmentum 100 diam. circiter. 


TAB. aV. 


Fic. 1. Flabellaria Zannichellii statu naturali. 
a. Plantae portiuncula tercentum octogies aucta structuram 
exteriorem exhibens. 
b. c. d. e. f. Fila centralia simplicia et varie ramosa item am- 
plificata. 


AUCTORE J. ZANARDINIO t 47 


Fic. 2. Asperococcus tenuis megnitudine naturali. 

a. Idem lente simplici auctus. 

b. Plantae particula centies circiter amplificata. 
Fic. 9. Olivia 4ndrosace stetu naturali. 

a. Eadem statu prolifero. 

b. Plantae discus a facie visus decies circiter auctus ubi par- 
vulus discus in centro patet. 

c. Idem sed fractus a tergo visus sexagies amplificatus , ubi 
süpes seu tubus primarius et parvulus discus inferior 
conspiciuntur. 

d. Magni disci tubus clavatus ab alhüs sejunctus pariter am- 
plificatus corpusculis vesicaeformibus farctus. 

e. Corpusculum vesicaeforme e tubo eductum sexcenties cir- 
citer auctum , in quo novae vesiculae nidulantur. 


TAD. VI. 


Fic. 1. Rieulariae Contareniüi aliquot exemplari magnitudine naturali 
saxo ubi crescunt ablata. 

a. Exemplar unum centies circiter amplificatum. 
b. Aliquot fila ad augmentum 38o diam. 

Fic. 2. Fila nonnulla füvudariae fucicolae centes circiter amplificata. 
a. Fili portiuncula ad augmentum 380 diam. 

Fic. 9. Calothria: stellulata statu naturali Polysiphoniae opacae inhaerens. 
a. Eadem lente fortiter aucta. 
b. Filum sexcentis circiter emplificatum. 

Fic. 4. Calothrix variegata statu naturali Confereae Lino inhaerens. 
a. Fih. portiuncula ad augmentum 63o diam. 

Fic. 


Fic. 5. Corallina verrucosa magnitudine naturali. 


ex 


Filum Zyngbyae olivaceae ad augmentum 380 diam. 


a. Rami portio centes circiter amplificata. 
b. Sectio horizoníalis item aucta. 
c. Sectio verücalis externa ad augmentum 380 diam. 
d. Sectio verticalis interna. pariter amplificata. 
Fic. 7. Bangia 4lsidü centies circiter aucta. 


a. Frondis portiuncula ad augmeutum 63o diam. 


19 


150 SYNOPSIS ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 
CrnAwiUM CosrERvA — 
diaphanum Roth . pag. 75 subdivisa Roth. 
filamentosum Duby » 77 urbica * , 
var. simplicipilum » 79 ConarriwA Linn. 
var. repens » 197 officinalis Linn. 
inconspicuum * »pmp5 rubens Linn. . . 
rubrum Ag. » 956 verrucosa * . 
var. proliferum » 76 virgata * - 
var. secundatum wn ConvxrPmona Ag. 
CHAETOPHOREAE » 43 flaccida Ag. . 
Cnoxpnvs Lmsx. ». 108 umbellata Ag. . 
Heredia Grev. . » 108 Cysrosima Spr. . 
CHORDARIEAE » 8, abrotanifolia Ag. . 
Cnonpa Stack. . »'- "89 corniculata ^ , 
fistulosa * » 8; discors Ag. . . . 
CraposrEPHus Lyngb. Dien Hoppii Ag. 
Myriophyllum Ag. » 5j selaginoides* , . 
spongiosus Ag. » 58 DasyAsAg. .. 5. o oe 
Coccocurons Kütz. » f Arbuscula Ag... 
crassa Menegh. 2: Baillouviana 
Copivu. Stack. 34. 122 Kützingiana Diasol. 
adhaerens Ag. . pr ua plana Ag. 
Bursa Ag. .. .. mA tie » "5a punicea Menegh. 
Vermilara Delle Chiaje » 123 simpliciuscula Ag. 
var. divaricalum . » 123 Spinella Ag. 
var, igiplicatum » 123 Dasycrapus Ag. 
CONFERVEAE » 49 clavaeformis Ag. 
Cowsrrnva Linn. » 49 cylindricus Menegh. . 
crystallina Roth. . , . baro bx DicrvoueNia. Grev. 
Echinus Biasol. na 53 j volubilis Grev. 
expansa Mert. . » 92 Dicryorrznis Lmx. 
fracta f) marina Roth 21.051 polypodioides Lmx. 
glomerata Linn. » bo DICTYOTEAE .. . 
heteronema Ag. ) 152 Dicryora Lmx.. 
lanosa Roth 3». 15i dichotoma Lmx. 
Linum Roih. » 49 Fasciola Lmx... 
membranacea Hoffin, » 4553 lineolata Grev. 
Neesiorum Ag.. » 52 Dicrwza Ag.. 
prolifera Roth . 54:753 simplex Ag. 
refracta Roth »3 152 Duxoxria Lmx. 
riparia Dillw. » bo ventricosa Lmx. 
Ruchingeri Ag. "3^ us yr Ecrocanpus Ag. 
Rudolphiana Ag. . . 5.47150 compactus Ag.. 
rupestris Linn. »4:58 Jaetus .Ág. .. « . 
sericea Huds. a MSy htoralis Ág.. .. « 


setacea Ag. . 


monocarpus Ag. E 


AUCTORE J. 
EcrocanPUs 
siliculosus Lyngb. pág. 54 
var. atrovirens »- 54 
Yar:nebnlosus:» VP NospsoUMm 55 
simpliciusculus Ag. 5 55 
Frasrtramia Lamx.. 24 125 
Zannichelii * » 125 
FLORIDEAE »— "9r 
FUCOIDEAE » 139 
Fvcvos Linn. . » 143 
vesiculosus var. Sherardi Ag. » 143 
GASTROCARPEAE . » 88 
Gzripivw Lamx.. » 105. 
corneum Lmx. » 105 
var. hypnoides . » 105 
var. capillaceum » 105 
var. Plumula » 106 
var. clavatum » 106 
var. Loncharion » 106 
GicanrisA Lmx. » 102 
acicularis Lmx. » 103 
dura Grev. . » Io[4 
Griffitsiae Lmx. » 104 
? Helminthocorton Lmz.. » 102 
miniata Lmx. » 102 
plicata Lmx. » 103 
Teedii Lmx. » 104 
ustulata Grev. » 103 
GrAciLAmRíA Grev. . » 100 
armata Grev. » IOI 
compressa Grev. » I00 
confervoides Grev. » 100 
? divaricata Grev. » 1OI 
secunda * »  IOI 
GauarELOUPIA Ag. » 109 
filicina Ag. . » 109 
GnirrTsIA Ag. »- 68 
irregularis Ag. . » 68 
tenuis Ag. »2 6g 
HariwEDA Lmx. 123/00 125 
Sertolara * » I24 
HarvwENiA Ag. . » 88 
floresia Ag. . DNNUSS 
furcellata Ag. » 89 
var. cartilaginea » 89 


ligulata Ag. . 


ZANARDINIO 


HarrwENIA 


Monardiana Montagn. 


pinnulata Ag. 
HirzprNPRANDIA 

Nardi * 

Paroliniana 


* 


HypxrA Lmx. 


musciformis Lmx. 


Irza Fries 
Bertolonii * . 

clathrata Gaill. 

compressa Gaill. 


var. crinita . 


intestinalis Gaill. . 


InipnzA Bory 
reniformis Grev. 

LAMINARIEAE 

LawisaniA Lmx. 
debihs Ax. 


Lavnrzwcia Lmx. 


dasyphylla Grev. . 


nana Grev. . 
obtusa Lmx. 
var. gracilis 
var. Delilii 
var. paniculata 
pinnatifida Lmx. 
papillosa Grev. 
var. thyrsoides 
striolata Grev. 
tenuissima Grev. 
var. gelatinosa 
LIAGOREAE 
Liacona Lmx. 
viscida Ag. . 
LICHINEAE 
Licursa Ag.. 
confinis Ag. 
LITHOPHYLLEAE 


Lirnoruyrpvw Philip. 


incrustans Philip. 


Lirnorgawwiow Philip. 
crassum Philip. 

LowrzwTAmiA Lyngb. 
articulata Lyngb. 


var. linearis 


na SYNOPSIS 
LowzwrTAnR1A 
clavellosa Gaill. 
? furcata:* : 
kaliformis Gaill. 
ovalis * 
var. subarticulata 
parvula * 
reflexa Chauv. . 
uncinata Menegh. 
uvaria Duby 
LYNGBYEAE 
Lywcsya Ag. 
contexta Ag. 
crispa Ag. 
olivacea * 
MzrosrzsiA Lmx. 
pustulata Lmx. 


Mzsocroi14 Ag.. 


Bertolonii Mor. et De-Not. 


coccinea Ag. 
vermicularis Ag. 
var. coriacea 
Micnocorrus Desmaz. 
chtonoplastes * 
NirosuynnLUM Grev. 
laceratum Grev. 
ocellatum Grev. 
NOSTOCHINEAE 
Orrvia. Bertol. 
Androsace Dertol. 
OSCILLARIEAE . 
Oscizrnania Bosc. 
limosa * 
Meneghiniana * 
nigra * 
subsalsa * 
PapiNA Adans. 
Pavonia Galll. . 
PracunsaRiA Bory. 
fucicola Menegh. . 
rigens * 
PuvrroPrnona Grev. 
d Lactuca Grev. 
nervosa Grev. . 
var. spiralis 


ProcamiuM Lumx. 


ALGARUM IN MARI ADRIATICO ETC. 


ProcauiUM 


coccineum Lyngb. 


PorixsieHowxiA Grev. . . . . . 
allochroa Duby .,.. uus. 
aerachnoidea* 4 . eehneius 


War-jpunpurea .. ; 5. A ius 


Biasolettiana * . 


breviarticulata * 


denudata Montagn. . . . . 
deusta Spr Ne 
elongeta;.Spr. iS 2 cos 


var. denudata . 

var. prolifera . 

var. spinulosa . 

var. sanguinolenta 
fruticulosa Spr. 

var. tenuior , 
Lepadicola Spr. . . 
var. intricata 
lubrica* . 

nigrescens Wallr. 
opaca De-Not. 

var. intricata 
pennata var. pumila * 
pilosa ^ 
pulvinata Spr. 
ramulosa Spr. . 
Raineriana * 
rigens * . 
Ruchingeri * 
var. firmior 
sanguinca* . 
secunda * 

var. adunca 
spinulosa Grev. 
subulifera * 
variegata * 


var. radicans 


Ponruyna Ag. 


coriacea * 
laciniata var. umbilicata Ag.. 


vulgaris Ag. . 


PuxcrAR1A Grev. 


latifolia ? Grev. 


RIVULARIEAE 
Rivvrann Roth. 


RivvranjA 
atra Roth. 
Biasolettiana Menegh. 
bullata Derk. 
Contarenii * 
dura Fl. Dan. . 
fucicola * 
Rnuopoxzra Ag. 
pinastroides Ag. 
spinosa Ag.. 
RuopowrwiA Grev. 
bifida Grev. 
var. ciliata . 
Palmetta Grey. 
RyriPHrocA Ag. 
pumila * . 
tinctorla Ag. 
Sancassuu Rumph. 
Hornschuchii Ag. 
vulgare var. salicifolium 
var. linifolium 
var. Donati 
ScvrowEMa Ag. . 
Sowerbyanum Ag. 
SIPHONEAE 
SprnacrLAniA Lyngb. 
cervicornis Ag. 
cirrhosa Ag. 
var. aegagropila 
disticha Ag. 
pumila Ag. 
scoparia Lyngb. 
var. pennata Ag. . 
scoparioides Ag. . 


S»naznococcus Stack. 


AUCTORE J. 


Ppag- 


42 
42 


107 
107 
107 


107 


106 


ZANARDINIO 
Srpnargnococcus 
coronopifolius Ag. 
SPOROCHNOIDEAE 
Sronocuwus Ag. 
adriaticus Ag. . 
rhizodes Az. 
verticillatus Ag. 
SQUAMARIEAE . 
SovaAMAnIA 
vulgaris * 
SrinopHona Ag. 
crinita Ag. . 
Varowia Ginn. . 
aegagropila Ag. 
VavcugniA DC. 
marina Lyngb. 
Pilus Mert. 
ULVACEAE 
Uva Linn. . 
latissima Linn. 
var. mesenteriformis 
var. umbilicalis 
var. palmata 
Linza Linn. 
var. lanceolata 
WiANGELIA Ag. 
penicillata Ag. 
tenera Ag. 
WonuskioLpiA Spr. 
alata Spr. 
crispa * : 
Hypoglessum Spr. 
Squamariae Menegh. 
ZANAnRDINIA Nard. 


Prototypus Nard. 


E E solidi odii Ji 


(eof snc. BASOIORHUORONG E 
nz: g* gf NR oes A erdisodcnd 1] 
y EP »opN neoiticds d 

p aee ah mbodilr ^ 97 7 
TIS o^ ndullisifuke 0 


tuos oes. SASIMAMAJUOS QI 
PIX 
LEE PEPEPE dn 
aifousc zd 


Jd WI DEEPELPI IDE s^ 

(potant, "s ak sSittito 

ecc grt Au uec ore aradda Y i 

DII. T bh sliqyvpwgée UT 

ia Eo o osoucsss OU antis 
:aneniemem duis faac pnm CC 

Uxs Que P-eR ES zhaobÉ sul 

— ONES - BASATO: | 

(ey vg IIS oM cid avs i i 

iiy ets -oouwnmnbhl senieiból c 

Mt o9 sioavibistaos2ut AE 

ry md . cGiscibhimm aW 77 | 

ribs V . . denlug e J 

iios 4 la auk uxaAl e 

graoiw 7 aisle» wal abo ^ I 

h 

MO paeem enm coh atia naar T 

el esq o m T A idafieoiasq E 

$3164. UC INE A E. oA maschi C E 
d T "s er Uv owq9. araadrwao T ] 

£s uxore pm ETE h 

Tuc aw ETC, 9... S " ura» 27 458 M: 


E 


4er s . oXQqQHummeofgenvit 7^ 


e 
"no 


l^ & 


(e 
s) 
cB 


18. 
eot 


Pues «api bao ue 
LT S Din 


m t 
LO dw. fent agoaaM. easitivloncME 


E Béuiór » "s ^w Ev RTI Li 
DP nc. 9o dimonalasD. 70 
vu cttm QUNM are E 
o E MA 5* afosisil ^t" 
Ao dakodiiaft 


Mgr Ne. rs 4 VP A &bOnaWe 3» 
ven el ME, um : 


orsW i^y PHA am eid P7 s 


qor- 


(o1 


gt 
od 
gU: 


. que m A 


* 
e 


E 
Qi1 


mw: pisfifgyo 
Van. Milan rin 
I * Je nM 2 


f. - 
"ud 
. 


Me Tn 


c, wears 
| n iio j 


3A inciader 6 
here enu, PC . Miet i gr nos 
qu oma gh Bilbsibesnaf 2 
IT - diulloioilis xv "Voapld ^ 

77 . medodei aw 9t 
Quo. . Vo dpioll der 
d 19 79,152 05 dg alea 


E .) E i 
P Watd L "ng 
noe 


qom. 
: 


^W ómsusyhuwse 
S AROTTIA -- 


ite LE M 93 
"E rates Po. tdiend ania di 
kxoucma Pr. ^. ET 3intooi 190 


Ee WORT OU Loa a idt 


e ecc it z 


LI 
-—- 
A 
E 
Ec 


^o. RÀ abis 


pae Rn EX 


UU! 96 Wo. , dámel abusi ^ 4i 
E tu afiotia T anhemmupa 7 OD 0 ut^ eq sf fis xum T 
LIS uu w* v 
lecum 9* o. 7, 2 Ws ades fra D AERE Mraurap o 3 sihioiiequoa 
a^i : iberuvt amelojoutt 17. / ] 0o: Ww rà u " S: E A incu 
& » METH EI i [DM 
d E, " : AW 
& [| x B 
"^ D 2 j Hd T 7e 
. " c iu á 
Mum T9 | " ! 
-— ——— rid aum o J PEL 
1 Á uv TN NI Ln 
! Wt - E ] 
4 bh. j Aw * * € »** 
| d i MEL 
, (Ó à In 
] M * Ys AUN EE LL 
" M DP», cama v ^ V 
L 
ze 
, - c. 
! B 
[Bos H | i y [ X : ^ 
3i : «oi . [] 


7/ 


3 "/ a E A RN. CZ 2 a 
| t A v tgo S d et orezte Lp ectent. e de AU4eȃT ops LH. dr 255. 
Z / Z 


Zmó 


Í 
i 
À 
i 
y 
! 
H 
*, 
Ll 
OH M 
[] L] uz 
[] j| | D [] 
n MB 2.6 r] 
M ' 4 
t (its 
L $94 
E 
$e 
^ 
' am 
i | e 
I 
: 4. [^ - | 
4 e 
DA 
Lj 
e 
1 
JI aneereine ath SE eon dc 


7 Vn maa "Pent DA vlone d. Met LaL nt UnOFILMERBÓ 
[4 


L 248 0 


; 2/7 1 Z n | 20 P 
t A e. D QA at. oe 2o V Lp AU IA (d. c. Cont. Ie feng bd 
€ a 


/ub. M 
Pr M7 
qe *4o 
q^ bh "4114 
*'"e»e029* RT FX T feud, 
"e95 .* [5 PU. L4 e "e 
"^4$5.e, 99 LE ' H ^ 
veoca el ^ C Xd ru OR 
og9o9,* ^5 "e$ ( ' Sos 
*.9. P1 "^ X *a; sg? 
96 est? 9»- * e e £e 
PA 
r e VA 
d t 
2» f 
2j 
9, d. 
t e 
4. Y 
er A nares at e. off oc 
997 7 : Z Z2 3 D t 2 v Z. A à ] 
y Vhatumenazees Jesoulfeutae- ooro ome Tet agenea Ó. nlt Ib eamanwem. memet feme 
^ / n d :. 


" 4 $ ) 2, Z2. ; , /2. ; " 
V, VÀ eet 4. 77 "pf Lon Jt unm£etet 


E 


, 4 * 7 ; E 227 ? Z«z d 2 
c NOT: o m lou ab. at Moto rope. etl Tta e 7 A* aep Mona IF tu: Ld 


Zub: M 


I Xanasettne aul o. Uoc dc 


j /l / 2 d . 4 / 27 5 J 774 / 3 . 
P177 opel tego 27 ot open ool l nte 4C ol elato  oene generen 


"E : dise 
41127 7 AZ [ 7^ at P oto Info ut 4s € 7 ZA. dr 2 f 7774 /l Irt 25,5 
VA 


Zt fl 


Ns 
B 


Luc Ut 


7 f / Zz ; 
^. I deett t notae zb tb. $i 7t ntMl ee 


2 
(^ 


VÉ. A : ath Z h^ pA PL ofa TI ERI jid p P o7. ZI aere. 7 
e ; 


Zub [E 


- y, ; Jj € 
IL A anantóne at 


Je, Dolls. cie 


N77 7 ; Ms 77 77 7 27 . 
[7 DA E ene Zu d 77 1272 T ET 


P4 


Lo 


NI 


E 
B 
— 
P. 
^ 
u " 


7€, 7A NATA. " 22 4 à ^ 7. LT 
PA 7 DA SE T, PULO Lp uel ML. $us 24e» Loans IH P 2 VIA 


r4 


c 


Zu6. [T7. 


JL x asuratzneo at Me. Dot ez ac. 
72. Jv ON 772 ^ (22M 22 27 7 2 22 : LUZ a s 
Um rupem d A do unt oper etu 5 Doreen PI oretee 
7 [Z a é 


7, ; JA o "A a Z m 2) Zee ; [4 772 
U] (UI en HR M r7, Aa LA 20 1r 7 99» 21 7 29 Y 7: 5 2r DA ET HIRTDEU P7 Lr 


L ^ " 2/7 ) 4 Er 77 ; —— 
ZA LA atta T A ut  o»L 20 loge eetl e 2H T J'Ae» Copa. I teg. Lá 


i " 
( 2: ! Mp 
£a iW ^X] ? 
AU NA A "i 
E j 
NM RN 
NI ! 


ss 
& 


4 Py ; 
d Lazutpaopu ael 


Aeon Ce Lg PI IHR 


D 
PR. "geret 


MI) Ha 


Zub. VIL 


[- P z 
P 


Je: IA ota» dc. 


D Ci om dni montem 


: f oomat. V7 gor A Uu ut pue rf Med EAG C 7d Z'tae»s oma feng 


Tab. VIE 


1 ^, ^ 4 
P ^4 


f E 
w€wW YONK 


TA 9$5)2TA?MICAL 
AREE. e i. 
Hp VA ROES 
L] n e 
**e9gsas, li! 
"FH :ei 
5 dri LI 
btt $55 
- EET 
HELLE ELI 
-TL HIHHHH 
TH HLDE 
Ld d Uu o sid 5. a 
y 
/ unde 7.4 V ) 
) UU uouL PA T 5 XLonamnana- 
A ZuMMGCMg 7 ZI VeL ILLU d. CI CICTOO P C nM Cr TCR 


: j : , / 
22 LI Mm 2040227 M5 I Et 7722 27722 7. t Agueme / 


! n 2 Y 
M an 
e 
a 


* 
Jui i 
I 
n , 
- 
a 
il 
] 


MEE: PAS 
Mus MC 

N m" M d í 

MP T " ji j 


- 
" 


í 
I 
LLEP 


Ln , : MN 
u Hi 1 E ! 
d D E LAMB T J 1 
b d »* 
: : 
: j 
-— 1 j« 4n 
" : r 
à x Ü D 
UR NT , j : 
D , " d 1 5 
E ] ) , TE n í " n D 
j j VU A " : i 
1 mI e 
v X 
1 ü - 
. 4 
1 ON 
- à 
UT 
" | 
! à ] : j TT ] LPs 
D Li ^ d Y (. 
P. c 
, TUM ) x D D ! i 
T ü 1 [AM ] ] 
, m " I 1 | ! I 
th ] 
Lx 
. 1 
i: : 
| 
t I D i 
4 
! A , - 
* x 4 
" j 
i 
[/ 
* 
7 » 
bo ] ! 
D j l A T l ) "d 


, : 
M L [! L 
PET 
i D ' i í TRO] ! j 1 y I 
j 1 ] TET n 
' I TA 
] ] 
» B 
. ] . 21 
»! ^. 
I] D ' 
. 1 
JU 
m ! ] 
DJ E B ! ^ k 
Irt , J " 1 1 
I T pe ! i 
T : ! D. MAT Mn 1 Ta ] POTDNN ! Xp À "W 
! NS TUN PN Sn , unt A "DEM D 
j j Pe AU ES ! | 1 JANE ! 
t ? / 
1 I j 
1 
D 
D IJ I t j 
1 1 4 | vo "m 
I ] / D 1 ] Ü UERUM i l j me: M 
. I j 
LG ! , 1 j A 
am - 1 
$ DM. 1 ] Ww 
L] ! x 
[| D 1 " 


oe 


ES 


t. 
T 


— ^ : 1 


L^ 


Za 


es Suae e On RE tee o Toa dt acta Voy aci. o Site C rd Sa PE NM qx Tre Cu B4 Me TUR, : . : Dad D ESI MLUOPE ZIEL PLOTS 
Z 
N [; : 


C SE aid UB eiTe. Mu npe T S LLÁ THER 


"i E 


nS 
Hn e 


P d