Skip to main content

Full text of "Linnaea"

See other formats


THE   UNIVERSITY 

OF  ILLINOIS 

LIBRARY 

womv 


^ 


Digitized  by  the  Internet  Archive 

in  2011  with  funding  from 

University  of  Illinois  Urbana-Champaign 


http://www.archive.org/details/linnaea09schl 


LIIViVAEA. 

Ein 

Journal  fiir   die  Botanik 

in  iiireiii  ganzen  Umfange. 


H  c  r  a  II  s  g  c  g  c  h  e  n 


D.   F.   L,  von  Schlechtendal , 

ItrMecl,,  Chir.  u.  Piiilos.  Dr. ,   ordentl.  Prof.  an  der  Universität  zu  Halle 
und  niebrerer  p;elelirten  Geiellschaften  Mil£!,lied. 


Neunter  Band.     Jahrgang  1834. 
3Iit    sieben    Tafeln    Abbildiiiigeii. 


Halle  a.d.S.  1835. 

gedruckt    auf    Kosten    des    Heraus^obere. 


In  Coiumission  bei  C.  A.  Schwetschke  «ml  Sohn. 


IV  

Seite 
(3.   De  plantis  in  expeditioue  speculatoria  Romatizoffiana  et  in  her- 
barlisBegiisBerolinensibus  observatis  dicere  pergit  Adelber- 
tiis  de  Cliaiuis.so.     Meiastomaceae  Americanae    .                .  368 
Contimiatio 428 

16.  Emimeratio  Gasteromycetum  geuuinoniin  huc  iisque  in  Imperio 
RiUheiiicü  observatoriim.  JScripsit  J.  A.  Wein  mann  üort. 
bot.  imp.  Pawlüwsk.  inspector   .......  403 

17.  Cel.  Endlicher  S.  P.  D.     C  Lehmann  Dr.  .  4il 

18.  Bambuseae  Brasilieuses.  Recensuit  et  alias  in  India  orientali 
provenieutes  adjecit  C.  G.  Nees  ab  Esenbeck  Prof.  Vra- 
tisl. ,  Acad.  C.  L.  \.  C  Praeses 461 

19.  Einij^e   neue   Flechtenarten,     beschrieben   von   C.    G.    Nees 

V.  Esenbeck  und  v.  Flotow 495 

20.  Novae  Lacidis  species  iconibus  illustratae  auctore  Adelb.  de 
Chamisso  (Acced.  Tabb.  V.  et  VI.) 503 

21.  Thyrsopteris,  eine  neue  Farrnj^aliung.  Aus  e.  Schreiben  v. 
Hrn.  Prof.  G.  Kun;5e  in  Leipzig  an  den  Herausgeber  .  506 

22.  Kleinere  Mittheiiungen. 

1.  Saxlfraj^a  imbricata  Beriül.  v.  Bertoloni    .         .         .  509 
1.  Colchicum  aulumnale  fl.   virescente  vernali  v.  Heraus- 
jjeber 509 

3.  Campanula  Medium  L.   v.  Weinmann  .         .  510 

4.  Ueber    Benuizujig    einiger  •westindischen  Pflajj^sen    v. 
Schorabursk        .         .  .  511 

5.  Convolvulus  Fraukeanus  Schldl.  v.  Herausgeber    -  513 

23.  Ueber  Najas  major  ........  515 

24.  Enumeratio  Muscorum  iroiidosorum  s.  primae  lineae  Muscolo- 
giae  Lusatiae  inferioris  auctore  L.  Raben  hörst     .  .523 

25.  Materialien  mi  einem  Ver^eichniss  der  jetzt  lebenden  botani- 
schen Schriftsteller,    so  wie  derer,  die  im  letzten  Decenniiiju 

bis  Ende  1833  verstorben  sind 707 

26.  Pflanzen  -  Missbildunsen  gesammelt  von  D.  F.  L.  v.  S  c  h  I  e  c  h  - 
tendal       .        .        .         .        - 737 

Register  der  in  den  Abhandhingen  vorkommenden  Pflanzen  - 
Namen  ...  739 


SYNOPSIS 

PLANTARÜM  CRYPTOGAMICARUM 

AB 

EDUAIVDO    POEin>l(> 

IN    CUBA   1NSUI>A   ET    IN    AMEHICA   MKRI1»10NAM 

COLLECTARirM 

AUCTOUK 

G  U  ST  A  V  O      K  U  N  Z  h\ 

L  E  C  T  ü  R  I  S 

S. 

V"as  aiuiisMDCCCXXIl  — IV.  iu  Cuba,  Antillarum  insiila  «H 
aunis  MDCCCXXVII  —  XXXII.  in  Amcricae  meridlonalis  pro- 
vinciis:  Chile,  Peruvia  et  Brasilia  collegcrit  plautas  crjptoga- 
micas  perejiTinator  strenims,  Eduardus  Poeppie:,  Philos.  Do- 
ctor  et  Professor  Lipsiensis,  eas  describciidas  divolicandasque 
mihi  tradidit.  Jam  primam  synopscos  illorum  vc'^etabiliiim  par- 
tem,  nempe  Filices,  Tibi,  L.B.  oflfero,  fere  trecentas.  Aliqiias 
ex  hand  exiguo  ineditarum  numero  collectio  Filicum  Cubeiisiiim 
exsiccatanim  a  Poeppigio  pnblici  juris  facta  continet  et  perpan- 
cas  tantum  illarum  b.  Sprensol  in  sua  syslomatis  regctabilium 
editionc  reccpit.  Alia  hie  ennmerataruni  specierum  pars ,  nee 
sane  spernenda,  manibus  tantum  eorum  subest,  qui  illa  per 
Americae  piagas  itinera  opibus  suis  sublevare  benigne  volue- 
runt.  Ex  bis  herbarium  regium  Berolineuse  nominare  sufficit, 
quo  Poeppigianarum  plautanim  eoUectiones  usui  publico  patent. 
Reliquae  species  in  herbario  peregrinatoris  et  proprio  repe- 
Tinntur. 

«rBd.    IsHeft-  1 


Quod  ad  formam  synopscos  attinet,  panca  pracmoneam. 
Cum  h.  1.  absohitas  darc  descriptiones  non  licuerlt,  phrases  ut 
plnrimum  propoucrc  slndiii,  quae  uotas  naturales  potiiis  quam 
pure  distiuctlvas  in  sc  continoant,  persuasus,  hasce  componcre 
mono"^raphislarum  et  systcraaticonim  esse.  Quod  iis  dictum 
velim  qui  diai^noses  novarum  specierum  jnsto  amplirtres  esse 
censnerint.  Notas,  in  viva  planta  observandas,  c  diario  pore^^ri- 
natorls  dcpvompsi  et  uncis  []  inclusi.  Non  minus  locos  nafales 
inde  assuratos  esse ,  vix  est  quod  moneam. 

IVIuscos,  lichenes,  alg:as  et  funj?os  in  posternm  dabo.  IIa 
vale  L.  B.  et  coeptis  fave. 

Seripsi  Lipsiae  d.  4.  Octobr.  MDCCCXXXIII. 


i 


F     I     L     I     C     E     S. 

EQISETACEAE. 

I.    E  Q  U  I  S  E  T  L  M    L. 

1.   rnU»  giganlcuvi  L.  ramosissimiim  \V.  (iion   Dcsfnut.)  Vau 
rlicr  lUdiKii;!-.  cU's  pnlcs  p.  42.  c.  syiioii.     Descoiirlilz  flor.  iiumI. 
des  Aiitillcs  f.  112.  (mala,   pro  more). 

In  palndosisPoriivIao  adPampayaco  Icct.  1829.  (Diar.  1152) 
Uorli.  Poopp.  Kzo.  c(e.  "*).  —  In  Chilo  propo  Talcahuaiio, 
sterile  lecl.  1828.    Herh.  Po<'pp. 

2.  E,  bogotcnsc.  IL  B.  Kunth.  Yauclior  1.  I.  p.  56.  R. 
pratcnsc  Hook,  et  Arn.  liot.  of  Beecheys  voy.  II.  p.  51.  (excl. 
syn.)?    Coli.  pl.  Chi].  I.  No.  261. 

Hab.  in  Chile  saxis  mnseosis  rivorum  propc  Concon;  leet. 
Jiil.  1827.  (Diar.  86.)  Herb.  Poepp.  Kze.  ete. 

Obs.  Stoinata  (i;laudnlae  corticales  Mirbel,  Vauch.)  ovalia, 
utrinqne  snbtruncata,  rima  mcdio  dilatata,  seriebus  plnribus  ir- 
regnlariter  disposita.  Yaginae  caulis  fertilis  interdnm  quinque- 
dentatae.  Canles  c  basi  ramosi  (inde  caespitosi  ab  anctoribns 
dicti),  transrersim  nudnlati,    scabri. 

Planta  Hookeri  (1. 1.)  ad  Concepclon  et  Valparaiso  lecta, 
quodaminodo  hnc  speetare  videtnr,  cum  basi  mnltiramosa,  ra- 
mique  spicigeri  dicautnr;  qnibns  notis  satis  ab  E.  pratensiEhrh. 


*)  Hocce  etc.  indicatur,  plantam  in  coIlectionUnis  exsiccaiis  «lisiri- 
butis  esse  receptam. 

1   * 


ilcclin.1t.  Contra  E.  palnstri  similcm,  spicasqnc  abbrcviatas 
(licit  cl.  aiictor. 

Var.?  B.  Jhigelli forme  \\.zc.:  glancnm,  ramis  longissi- 
mis,  tcuiiissimis ,  dicliolomo  suliramosis ,  articulis  ücxuosis, 
tctraquotris.      Coli.  pl.  Chil.  IlT.  No.  260. 

Stcrilo  in  Chile  aiistralis  sylTiy  alpiiii<i  ad  Antnco  Icol. 
Febr.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze.  clc. 

0  b  s.  CojiveJiil  nim  F.  hognfcnsf  raule  •>  liasi  ramoso , 
frausversiin  uiuliilaU»,  Stomata  subrolimdo-oTalia,  rima  acriiiali. 
Rnmi  ultra  pedalos.  —  E.  stipnlacenm  Vanrh. ,  in  Peru  via  a 
J)oDib"yo  locdmi,  fllffert  vaginis  sex-  ad  septemdentatis, 

LYCOPODIACEAE. 

U       I.  Y  C  O  P  O  D  I  li  M     ]..  ") 

vi,     EXSTIPULATA 

a.      c  a  p  s  u  1  i  s       s  p  a  r  s  i  s. 

3.  L.  linifolium  L.  —     Grcv.  et  Ilook. 

Sylvac  moiitosae  ad  Pampayaco,  Üor.  PeriiT.  Lect.Jul.  1829. 
(Diar.  1135.)  Ilorl).  Poopp.  Kze.  e(r. 

Obs.  [Caiiles  1  —  2  podalos,  peuduli  ex  avbnribiis  refii- 
stis].  h.  liuifolinm  Sieb.  Herb.  Martin.  Snppl.  no.  57.  ad  L. 
taxifoliiim  Rw.  pertiuet. 

4.  i.  tenuc  H.  B.  WilJd.  Kunth.  noT.  gen.  VIl.  t.  671. 
Raddi  nor.  gen.  etc.  lil.  Brasil,  t.  4.  bis  f.  1.  L.  filiforme  Sw. 
syn.  t.  IV.  f.  3.? 

Lcctum  in  Peruviae  sylvis  mont.  densissimis  ad  Pampayaco. 
1829.  Herb.  Poepp.  Kze. 

Adu.  Filix  uostra  omnino  convenit  cnm  specimine  Hnm> 
boldtiauo  iu  cullectione   ülicnm  Kaulfassii   (jam   parte  hevliar. 


*)  Coiif.   GrcvUle  et  Hookcr  ennmeratio  filicuiD ,  Lycopodiucae  ,  in 
Hocker  bot.  misccUany  U.  p.  360  sqq. 


Hoi'ineriaui),  iilti  cum  li.  üliformi  jacei ,  «»«'c  uoii  fiim  iconiljus 
biipra  laudiitis ,  iu)iriiuis  optima  Kiiathiana.  Gd-vIIIc  et  Uoo- 
kor,  viri  darr.  I.  I.  sjtocifm  Insupcr  L.  accrosu  Sw,  U.,  ejiis- 
d«>m<|iM>  L.  Tcrtirillato  ilLamarokü,  nee  Douli  L.  stlacro  jiiu- 
guul;  qua  de  rc  pcrsuasiim  mihi  uondiim  «•>(.  Contra  Ti,  tili- 
riuinis  convoniontiam  cum  tenui  üi'jrat  tl.  Schiadi'r  ((ioiiing, 
\uzoii.-.  1.S28.  p.  2055.). 

5.  L»  curvt'/olium  ]\Zi\:  caulc  pcndiilo,  Ihu'cido,  repe- 
(ito.dich'itomo ,  raniosissimo  ,  rauiiilis  atlfiniaiu- liliformilMis; 
fdliis  laxis,  «iiiadril'ariis ,  inlci^ririniis,  ranionini  e  Itasi  «lilatata 
liuoari-iajullaiiliiis ,  rei'iiivatis,  apicc  siiliincurv«),  ramnloiiiin 
scnsim  miuoriI>iis,  remotltniljus,  magisquo  adprcssis  lancco- 
lalo-   s.  oTalo-suliiilatis. 

Crcsc.  in  llor.  PoruT.  syJvar.  dcnsaruni  arborilms  prup»* 
Pampayaco.     Lcct.  1829.     Ilorl».  Pocpp.  Kze.  etc. 

OI)s.  Spocics  insiu,nis,  saep«  biprdalis  et  lon.ü,ior.  Divl- 
äioni'm  gcuoi'is  spifis  dichotomis  scssilihus  acmiilatiir.  Cnp- 
sulae  luagnac,  pallidao,  rcniformcs,  in  ramulis  eparsac. 
Üiffcrt  a  L.  at'croso  et  liliformi  foliis  laxiy. 

6.  L,  })uIj/carpos  Kz*i.:  caulc  subcrocto,  ilexuoso,  repe- 
tito-dicliotomo,  ramosissimo ,  ilaccido,  fragili;  ramis  atteuna- 
tia,  divaricatis;  foliis  sparsis  suboctofnriis,  ramuloriun  laxis, 
linoari-capillaribus,  apicc  subulatis,  flcxuosis,  liorizontalitcr 
patcutibus;  capsulis  uumerosissimis,  aggregatis. 

Ciese.  in  sylvis  llor.  Peruv.  locis  aperlioribus  ad  Cassapi, 
Jul.  1829.  lcct.  (Diai-.  1124)  Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  DilFcrt  a  sequentc  iuprimis  caulc  teuui,  ramis  atte- 
nuatis,  foliis,  pracse#im  in  ramulis,  laxioribiis ,  brcvioribus, 
tantum  somipollicaribus ,  capillaceis  et  capsularum  pallidarum 
abundantia  iusolita.  Caulls  8  —  9  pollic.  altus.  Color  plautae 
pallide  viridis. 

7.  ir.  dichotomum  Sw.  Gvev.  et  Hook.  I.  1.  c.  synou. 
(mandioocauo  Raddi  t.  4.  et  pithyoide  Schleclit,).     Sic  deiiuien- 


6  

diun  videtnr :  L. :  caulc  crccto,  subflexnoso,  dichotome  ramoso, 
crasso ,  rigido ;  rainis  ramnlisque  validis ,  iiicurvis ;  foliis 
sparsis,  miiltifariis,  deusissimis ,  augustc  linearibus ,  acutis, 
accrosis ,  basi  bisulcatis ,  loiigissimis ,  pateuti  -  subrccnrvis ; 
capsulis  ad  raiiiiiloriim  apices  uiimerosis. 

Spccimeu  iiuicum ,  idque  sterile ,  CTim  praecedente  lectiim. 
Herb.  Pocpp. 

Obs.  Rigiditate  canlis  ramorumque ,  foliis  1  — 1|  poUi- 
caribns,  ani>;iisto  linearibus,  liasi  bisulcatis,  saturate  riridibus 
iusigiiis  specics.  Color  caiilis  plernmque  sanguineus  s.  fusciis. 
—  Descriptio  L.  dichotomi  Sw.  (II.  lud.  occ.  III.  p.  1575.)  satis 
congrua.  Tarnen  el.  de  Schlechteiidal  sumu  L.  pithyoides  et  h. 
Kaulfuss  (in  iiidice  coli,  filic.)  L.  maudioceauum  a  Swartzii 
plauta  disliuxernut.  Quid  L.  dichotomuiu  Presl  (Rell.Haeuk.  I. 
p,  82.)  caule  pendulo,   fragili?  —   An  praecedens? 

b.     C  ap  s  u  l  i  s     s  p  i  c  u  t  i  s, 

8.  L,  ccrnuum  L.  —  Grev.  et  Hook.  1,  1.  Hab.  in  flor. 
Pernv.  arborlbus  retustls ,  in  sylvis  montosis  ad  Pampavaeo  Pe- 
rnviae,  Jiil.  1829.  lect.  <Diar.  1142.)  Herb.  Pocpp.  Kze.  —  et 
inpraeruptis  argillosis  flum.  Amazouar.  Brasiliae  Septbr.  1831. 
etc.  (Diar.  2611.)   Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Utraqne  forma ,  etrobustior,  foliis  paullulum  latio- 
ribus,  et  debilior,  foliis  capillaccis  reperiebatur.  Haec  apico 
saepins  prolifera. 

9.  L,  rupestre  L.  —  Grev.  et  Hook.  In  alpiuis  friiiidis- 
simisAudiumPascoensium  flor.  Peruv.  1830.  fructif.  lect.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

10.  i.  aristatum  H.  B.  Willd.  —  Grev.  et  Hook.  1.  1.  c. 
synon.  L.  piliferum  Raddi  (Bras.  t.  3.).    L.  tricliopliylhim  Desr. 


prodr.  lil.  *^)   |».  184-.      L.  vi'iiii^tulum  Gauduli.   in  Freyc.  voy. 
bot.  t.  22.  et  torridiim  ciiisd.  il>id. 

Sterile  lectuiii  in  llor.  P^tiiv.  sylvis  .id  l*amp;iyiu(j.     Jiil. 
1829.     Heil»,  rocpii.  Kze. 

Adu.    Speeies  in  Ameriea  boreali  et  meridionHii,  insnlisque 
l.ite  dilfiisa,    jam  a  Ilaenlveo  in  Peruvia  Iceta. 
11.   L.  spcc.  dubia ,  steriiis. 

L.  deiidiüiuori»liiini  Kzr.     Coli.  pl.  CJiil.  II.  No.  134. 
In  Chile  sylvis  mcmtaiiis  ad  Talcahiiann  Apr.  1828.   Iiela. 
(Oiar.  607.)  II.mIi.  l'iM'pp.  K/.c.  •'((•. 

Obs.  Caiilis  ultra  Itipt'dalis ,  r('|M'iis,  llcxiiosus,  leres, 
peuuae  aiiserinae  criissitie,  sul)slriatus:  fuliis  sparsis ,  remoiis, 
laneeolato -liiiearilius,  aemninatis,  rijiidis,  siirsiiiu  eurvalis, 
sulisceiiiidis.  Raini  rcnudi ,  adseeiideiitcs,  3  —  6  pollieares, 
llt'\ii(»si,  vaii\iilis  alliTiiis,  (licluilonio  raiimsis,  siil»fasli£;iatis. 
Folia  5  —  6  faria,  rainorniii  la\a,  raniiiliniiiii  iiiiluieala ,  linea- 
vi  -  suliulala,  cnTlo  -  paliila ,  eiiivata,  ranalieiilata,  rii^ida. 
Color  plautae  oliseiirc  viridis.  —  L.  eonferlo  AV.  et  ]j.  Prcslii 
Grev.  et  Hook.  1.  1.  (L.  serpeuti  Presl  nee  Desv.)  tsimillimum  et, 
Ml  videfur,  aiteciitriim.  Dijiidiceut  autuptae ! 
12.  L,  spcc»  ditbf'a^  stcn'lis. 
Coli.  pl.  Chil.  111.  No.  261. 

In  Chile  aiistralis  siinimis  alpilnis  „Andes  d«'  Antiieo"  Jan. 
1829.  leeta.     Herl».  Poepp.  Kze.  ete. 

ühs.  Praecedenti  simile,  dilTert  eaule  eoinpresso  ,  sul)au- 
cipiti,  squamis  scariosis,  obtnsis,  sparsis,  ramis  ercctis,  basi 
exallata  subuudis,  squamosis,  ramulis  fastigiatis ,  ereetis,  ad- 
prcssis,  foliis  laneeolato  -  linearilius,  breviter  snbulatis,  pla- 
nis,ereetig,    subadpressis.      Color  tolius  plantae  ex  üa^o  laete 


*)  Vidc:  3I<^moircs  de  la  .>ooicic  Liiineciinc  deParis,  tojue  V.  Mai  et 
JuiU.  1827    i>   171-337 


8  

viridis.    —      Cum  L.  panicnlato  Desv.  Enc.  suppl.  V.  p.  543. 
coniparandnm. 

13.  Jj.  carolinianum  L.  rcpons  Sw. ,  Grev.  et  Hook.  1. 1. 
Schlechtoiid.  adiinil>r.  t.  4.  L.  pricctoriim  Sclirad.  Gott.  Anz. 
1818.  p.  920. 

In  palndosis  tiirfosis  „Campina  grande  de  Collares ,"  Bra- 
silias    Majo  1832.  Icct.  (Diar.  3019.)  Ilerl).  Poopp.  Kzc. 

0  h  s.  Grev.  et  Hook,  adsentio  L.  repens  a  caroliniauo  uon 
separantiltus. 

B.     STIPULATA. 

a.      Complanata. 

14.  L,  complanatum  L.  de  Schlecht,  et  Cham.  Linn.  V. 
p.  622.  Grev.  et  Hook.  1.  1.  a.  forma  tropica.  L.  thyoides 
H.  B.  W . 

In  flor.  Pernv.  sylv.  deusis  ad  Cassapillo  prope  Pampayaco 
Jul.  1829.  fertile;  et  ilndera  in  moutilius  sylvestribns,  siccis 
lapidosis  sterile  lect.  (Diar.  1123  et  61.)     Hcrl».  Poepp.Kze.etc. 

Obs.  Rami  sacpins  1  —  \\  pcdalos.  Non  aemel  spicas 
ipsas  iterum  divisas  vidi. 

h.      Stachygynandra. 

15.    L,  c.raJtatum  Kze.  caulc ,    ramis  scandcntihus 

lonnissiraig  tripinnatis,  rhachi  unirersali  valida  tereti  hispida, 
pinnis  oblongis  pinnnlisquc  oblonj^o -linearibns  sub-horizontali- 
bus,  alternis,  romotis,  pinnulis  apicis  spiciferis;  foliis  oblon- 
ge-falcatis  uervosis,  marginatis,  integerrimis,  rhacheos  univer- 
salis maximis  sparsis,  inforne  romotissimis  ovato-falcatis, 
acurainatis,  piunanim  horizonlalibus  rcmotis,  pinnularum  pa- 
tentibus  snbapproximatis;  stipnlis  rliacheos  universalis  nnllis, 
piunarum  piumilarumque  sensim  approxiraatis,   lanceolato-fal- 


cAlis;   spicis  ovalo  -  oMouffis,    tctrai^onis,    sqnamis  rotnndato- 
ovatis,  acumiuatis,  carluatis,   hascos  maxiinis,  amploctaiitibus. 

Vulixare  iu  sylvia  udis  llor.  Pcruv.  ab  Uchiza  ad  Tocache 
loctiira.     Jul.  1830.     (üiar.  1953.)     Herli.  Poepp.  et  Kzo. 

Obs.  Spciios  momorabilis,  distiuotissima!  [Dume(a  im- 
porvia  cflicit  ad  torrain,  biori»jalis,  raniis  taudom  arborcs,  haud 
raro  ad  pcdos  scxaiiiula  usque  adsicoudriis], 

16.  L,  ßabcUatutn  L.  —  Grcr.  et  Hook.  1.  I.  c.  sjnon. 
et  L.  ancops  Presl  Rol.  HaouK.  p.  80.  (scr.  spoc.  anct.  iiou  di- 
vorsnm). 

In  sylvis  opacis  Luniidis  ad  Cassapi  llor.  Peniv,  foriilo,  Jul. 
1829.  (Diar.  1125.)   Ilcib.  Pnopp.  Kze.  etc. 

Obs.  Canlis  repcns ,  ramis  adsccudoutibus;  itaqne  in  sc- 
riiuda  dlvisioue  Lycopodior,  tetrae,onostachyorum  Grcv.  et 
Ilook.  cnlloraudiim.  In  ppociiiiino  Herb,  proprii  ox  modio  caule 
cnatos  Tidi  ramiilos,  \A  basi  (autum  vcl  omuino ,  a  forma  con- 
sucta  maxime  abhorrcutcs,  iiempo  raniulis  divaricafis,  foliis 
mimitis,  rcmotls,  ovalis,  oblnsis  et  aciitis,  subaequilaloris,  uec 
falcatis !  —  Siinmia  itaqiie  oautio  iu  distinguendis  tribus  diffi- 
cillimae,  ot  jam  iiiiuia  specieriim  copia  obnubilatao  formis 
adhibcnda. 

17.  X/.  spec,  dubia. 

Ad  Painpayaco  fl.  Peruv.  iect.  (Herb.  Kze.). 

Obs.  Caiile  adsrendonte,  articulato,  bisnlcato;  foliis 
oTatis  ot  ovato-lauceolatis,  basi  subcordatis,  elabris  colore 
laetc  viridi  a  praecrdcnte  et  articulato  uostro  diversa,  cum  fru- 
ctu  careat,  omittcuda  ridetur. 

18.  L.haematodcs  KzG.:  caule  e  basi  repente  erecto,  va- 
lido,  obtnsaugulo,  glabro,  sauguineo,  foliis  decussatis,  adpres- 
sis,  subremotis  oratis,  superue  ramoso ,  ramis  alteruis ,  disti- 
chis,  patcutibus,  tripinnatis,  flexuosis,  ramulis  plurimis  spi- 
ciferis;  foliis  ovato  -  s.  oblougo  -  falcatis  acutiusculis  nervosis, 
basi  subcordata  inferne  excisis,    uuideutatis,   marn;ine  superiori 


10  

serrulatis;  stipulis  ovato  -  falcatis ,  siibimbricatis ,  basi  siipcrue 
hastatis,  iiiferne  auriculatis;  spicis  tetragoiiis ,  cloujratls,  ile- 
xuosis  ,  sqnamis  ovato - aeuminatis,  cariiiatis,  margine  scnatis. 

Flor.  Huallagac  superioris.  In  sylris  primaevis  ad  Mis- 
sion. Tocache  Jun.  1830.  loctnm.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Species  et  ob  tolorem  caulis  bipcdalis  sanguineum 
cjusque  partitiouum  niljcllo-stramincum,  folioruiu  obsolete  stri- 
atoium,  basi  subundiilatornni  siipra  pallide,  subtus  atro  -  viri- 
dcm,  et  ob  structurac  gracilitatom  spicarumqne  .ibiindantiam 
elegantissima.  Folioriini  stipularumque  forma  facile  ^dignosci- 
tiir.  Habitus  cum  L.  üabellato  couveuit.  L.  gracile  Desv.  af- 
fine videtur. 

19.  Xf,  articuJatum  Kze.  canle  elongato,  articulato,  senii- 
tereti,  siibtiis  ani^ulato,  stoionifero,  basi  simplici,  supernc 
1)1-  s.  tripiuuatim  ramoso,  subflexuoso ,  foliis  niagnis,  caulinis 
liorizoutalibus  remotiusculis ,  ramornm  patentibus,  imbricatis, 
Omnibus  ovato -oblongis,  subfalcatis,  obtusis,  evauidincrvibus, 
coriaceis ,  basi  superue  anriculata  e,ibl»a  evidenter ,  apiee  snb- 
tilissimc  scrratis ;  stipuiis  sulivotnndo-ovatis,  falcatis,  aeumi- 
natis,  nervo  cuspidatis,  margiuatis,  scrratis;  spicis  subbiuis, 
tctragonis  ,  minntis ,    oblongis. 

Frequcus  in  dcpressis  sylvanim  flor.  Pcrnv.  ad  II.  Huallaga, 
Mission.  Tocache.     Jnl.  Ang.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  et  Kze. 

Obs.  Bipedale  et  tiltra,  coniplanatum,  latissimum  (ad 
I  pollie.).  Canlis  stramineus,  ad  articulos  eonstrictos,  facile 
solveudos  et  in  ramulis  ultimis  l'useus.  Folia  supra  laeie  viri- 
dia,  snbtus  pallidiora;  [ad  apices  ramornm  nondnm  explicato- 
rum  flaveseentia].  —  L,  atroniridi  Hook,  et  Grev.  ic.  fil.  t.39. 
simile.  Hoc  vero  abunde  dilfert  raule  nou  articulato  ,  foliis  tri- 
lineatis,  stipuiis  oblongis,  nervo  longe  cuspidatis,  spicis  elon- 
gatis.  —  L.  gem'cuiaium  Presl  Fvelif].  Haeuk.  l.jp.  80.  caulc 
tautnm  articulato  conveuit. 


11 

20.  L,  sloloniferum  Sw.  Grov.  rt  Hook.  Addit.  aud 
lorioi't.  ad  Kii.  lil. inllook.  bot.  mise.  111.  p.106.  (uon  11.  p.  143.) 
L.  ro('Hpiü,iamim  Gr.  t^t  H.  En.  fil.  iio.  144.  p.  393.  uoii  add. 
ot  forr.     Collect,  fil.  exsicc.  Cubae. 

lu  sylv.  siccissimis  ins.  Cubae  ad  Suiuidcro.  1822.  Herb. 
Kzo.  oti'. 

Obs.  Spociom  e  epocimiiiiliiis  Swartzlanis  in  Herb.  Bank- 
slano  recojiiioveniut  eil.  Grevilie  et  Hooker.  —  lliic  alle£;at 
Dosvaux  in  prodronio  Gnnno.ü,ynuni  Domingense  Pal.  de  ßeauv. 
prodr.  p.  103,,  nee  obstat  dias^nosis,  licet  brevissima  et  iusuf- 
tieieus.  Floren  vero  Palisoti  feiniueos  (capsnlas  frlobuliferas), 
niiuquani  vidi. 

Speciniiua  Lyropodii  ad  saxa  sylvarum  umbrosanim  ad 
Qiiiutero  ins.  Cubae  leeta  (Herb,  propr.)  lormani  L.  stoloui- 
ieri  juvenilem,  l'oliis  paullo  remotioribus,  cxhibcre  mihi  vi- 
dentur. 

21.  i.  Pocppigianum  Grov.  et  Hook.  Ennm.  fil.  Addit 
et  corrcct.  bot.  1.  111.  p.  106.  stolouifernm  Eumn.  fil.  1.  1.  II. 
No.  143.  (non  144.)  cxcl.  syn.  Dillen. 

In  sylv.  densis  11.  Peruv.  adPampayaco  fertile  lectum  1829. 
(Herb.  Poepp.  Kze.  etc.). 

Obs.  Satins  duxi,  haue  spcciem,  antea  sub  uomiue  radi- 
enlosi  distiiietam,  cum  L.  Poeppigiauo  conjnugoro.  Hoc  vero 
iioudnm  omni  dubio  liberatnm  videtur.  Allegautiir  icoues 
Plnm.  fil.  t.  43.  (nou  143.)  muscns  sqnamosns  repens  et  Dillc- 
iiii  hist.  t.  167.  (ed.  II.  gratt.  66.)  f.  9.  AB,  iuvicem  diversis- 
simae.  lila  vernm  L.  stolouiferma  satis  beue  reddens  a  Swar- 
tzio  et  Willdeuowio  ad  haue  speeiem  refertur.  Haec  vero,  Ly- 
copodium  sterile  quoddam,  foliis  lougis,  arctc  imbricaiis ,  re- 
fert;  cum  fig.  10.  ejusdem  tabulae,  ab  auctoribus  autiquis  ad 
stolouifernm  laudata,  uostrum  L.  Poeppigiauum  beuc  cxhibet. 
De  hac  fiaura  vero  dubitaut  Grev.  et  Hocker  l.  1.   —    Ceierum 


12  ^ 

a  diagnosi  Grevilleaua  nostrum  diffcrl:  folüs  pariun  Üaccidis  ei 
evidenter  marginatis. 

22.  L.  species  dubia. 

In  rupibus  aridis  ad  Cassapi  fl.  Peruv.  Jul.  1829.  Heil». 
Kze.  etc.  stcrilis  lecta. 

0 1) s.  Caulis  tener ,  subcrectiis  sukatus  stiamiueus,  ramis 
pinuatis  s.  bipiiinatis.  Folia,  in  caule  remota,  in  ramis  appro- 
xiniata,  in  ramnlls  imitricata,  ilavida,  tonuissiiua,  oblique 
ovata,  breviter  acnniiuata,  acuuilue  ciirvo,  basi  producta,  cor- 
data  s.  subexcisa,  subgibba,  nervosa,  sccus  ncrvum  excur- 
rcntcm  substriata,  tenuiter  margiuata,  marginc  remotc  serrulato, 
supra  laete  viridia,  subtus  llavo-viridia,  glaiicesceutia.  Stipii- 
lae  ovato-oblongac,  acumiuatac,  sulcatae,  nervo  cuspidatae, 
cnspide  pleniraque  ciirvata,  marginatae,  margiue  oljsolctc  scrra- 

tac.  Species  L»  albiduJo  Sw.  (Iirasiliensi  Desv.)  et  apodo 

L.  proxima.  Hoc  differt  folüs  rigidiusciilis,  evauidincrvibus, 
in  ramis  remotioribus,  vix  aciimluatis,  stipulis  brcvins  ovatis; 
illud  caule  radicaute,  subsimplici,  folüs  stipulisque  remotissi- 
mis,  brevius  acumiuatis. 

III.     PS  ILO  TUM  Snv. 

23.  P.  complanatum  Sw.  —  Grcv.  et  Hook.  1.  I.  Filic. 
exsicc.  ins.  Ciibae. 

Forma  augustior. 

Inter  innscos  in  caudicc  Oreodoxae  regiac  HBK.  in  sylvis 
Cubae  iut'?riorib.  1822.  lei  t.     (Herb.  Poepp.  Kze.  etc.). 

OPHIOGLOSSACEAE. 

IV.     OPHIOGLOSSUM. 

24.  O.  reticulatum  L.  —  Hook,  et  Gr.  ic.  t.20.  (absqui- 
Inberc  radicali)  et  Ennm.  HI.  p.  217. 


13 

!n  aportis  ecramiiios  syW.  fl.Peruv,  udPmnpayaco Jan.  1829. 
(Diar.  11^)0).  Her!».  Pocpp.  Kzc.efc.  et  ad  Mission.  Sion.1830. 
I«'it.     Horb.  Poriip. 

()|»s.  Tiiltor  railic.ilo,  radix  i'loii,i;ata  al»  anctoribns  di- 
ctum ot  filirao  cum  illo  0.  vulfvati  ronvouinut.  Forma  c  Miss. 
Sioii.  6  —  7  pollicaris,  Inxuriaus,  frondo  et  spica  hipullicari- 
l'iK.     |FroiiR  plaiitao  viv.'ic  iion  roticulata]. 

25.  O.  crotalophoroidcs  AValt.  0.  hulhosum  Michx. 
Pursh.  Ilarton.  11.  ol'  N.  Am.  t.  56.  f.  2.  [quam  non  vidi].  Coli. 
pl.C'liil.lll.  No.262.  O.pusillum  Michx.  (msc?)  (toslo  Dartou. 
1.1.)  Raf.  Sclim.  et  Nult.  jj:cn.  II.  p.  248.  0.  fuborosum  Hook, 
ot  Arnolt  bot.  of  Btvcli.  voy.  II.  p.  53.  Grcv.  et  Hook.  Ennm. 
111.  bot.  misc.  lU.  p.  219. 

Croscil  in  Cliil.auslraJ.i:ramiiiosis  salsis  circumTalcahuaiio. 
Septbr.  1828.  Icctum.      (Diar.  629.)     Herb.  Poopp,  Kze.  etc. 

Obs.  Qnlbusnam  notis  plauta  CLilensis,  cnins  specimon 
(loscripsit  Hookenis,  difforat  a  boreali-americana  noii  rideo. 
Tubcr  radiealc  glubosum  3 — 4  liu.  diamctro,  ubilibot  fibras  fir- 
mas,  llcxuosas,  simplices,  sed  hie  illic  übriilosas,  pollicares 
omittous.  Piauta  bi  —  5-polliearis.  Froiis  |  —  1  poll.  louga, 
3  —  7  liu.  lata;  oblonajo-lauceolata  s.  ovata,  basi  subcordata, 
in  potiolum  attenuata,  apiec  obtusa  s.  obtuse  et  breviter  acami- 
nata,  marginata,  marglne  subsinuata,  roticulata,  interdnm  basi 
costata.  Spica,  sie  dicta,  caulina,  ab  inilio  in  frondc  scssilis, 
dein  podunculata,  pcdunculo  iutcrdum  bipollicari,  oblouga, 
capsulis  quoyis  latere  plerumquc  oetonis  (rarol2-is),  maguis, 
apice  sterili  obtuse  mucronata 

26.  O.  elliplicum  Hook,  et  Grer.  ic.  fil.  1.40  A.  var,  pu- 
mila, 

Piauta  fugaeissima,  iu  paseuis  gramiuosis  subaridis  circum 
Ega  region.  Amazon.  Brasil.  Norbr.  1831.  lecta.  (Diar.  2012.) 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 


14 

Obs.  Specimlna  numcrosa,  quae  vidi,  1 — 3  pollicaria. 
toboro  radii-ali  miniito ,  fibris  nnmerosis,  lougis  obsesso, 
fronde  |  —  1  poil.  obloiigo-ovata  s.  elliptica,  reticulata,  co- 
stata.  Spica  4  —  7  lincas  longa,  mucronata,  qiialera  icon  lan- 
data  ostendit.    Capsiilao  numerosae,  minutae, 

O,  surinamcnse  Piciohenb.  (Exs.  Siiriu.  Weigelti)  nostro 
proximnm  vidodir,  nisi  id<'ni ,  ut  Grovillc  ot  Hookcr  censent. 
Bot.  Misr.  III.  p.  217. 

27.  O,  pahnatumh.  Ramondia  palmataMirb.  Dict.  d.sc. 
nat.  Acotyl.  t.  97. 

Üiiiciim  spocimeu  in  arboribus  montinm  ad  Cncheros  fl. 
Peruy.  1829.      Herb.  Kzp. 

Obs.  Spccimi'u  novcmpoHicare,  fronde  41  pollicari  trifida, 
basi  spicis  Iribns  siibapproximatis.  Axis  utriuqiie  in  capsulas 
producta,  ucc  duplex,  qualem  ic.  laudata  exhibet.  Tuber  ra- 
dicale,  pisi  inagnitudine,  paleis  albidis ,  linearibus,  articulatis 
dense  obtectum. 

MARATTIACEAE. 

\ .     MARATTIA  Sm. 

28.  M.  alata  Sm.  ? 

Huc  pertinerc  mibi  vidctur  filix  sterilis  ad  Tocacbe  llor. 
Pcruv.  lecta.     (Herb.  Pnepp.)  *). 

Obs.  Speciniiua  juveuilia,  sed  divcrsae  aetatis  adsunt. 
Caudcx  repens,  ut  Tidctur  arborcs  scaudcns,  flexnosus,  sulcatus, 
fuscus,  paleis  linearibus  albcsceutibus  parce,  ad  gemmara  api- 
cis  densc  obsitus.  Froudcs  adsccndentcs ,  juniores  stipite  alato, 
aetate  provectiores  nudo,  sulcato,  paleaceo,  2  pollicares  ad  pe- 
dales,  pinnatae,  rhaclii  lata  exciso- alata,  subtns,  inprimis  ad 


*)    Specimen  novellum  vidi  quoque   in  Herb.  amic.  Pr.  Lehmauu 
Ryano  in  Ind.  occ.  lecmni. 


— 15 

l»nsiii,  paloacon.  Pinnae  hroTissimo  pptiolafac,  norollae  frondia 
(»lilonscac ,  adiihioris  laiH'Oolatao,  basi  cuiu-atao,  oltlusae,  mar- 
üino  sinualo-dcntatae,  parallele  ot  remotc  vonosae ,  supra  ob- 
stMiro,  subtus  pallido  viruk'?. 

VI.     DAiNAEA  Sm. 

29.  D.  nodosa  Sin.  —  Hook,  vt  Gr.  t.  52.  (ex  rrroro51.) 
«'t  ciium.  iil.  1.  1.  c.  sjii.  D.  Ioiif;irolia  ücsv, 

Cresc.  in  sjlv.  dcusissimis  obseuris  11.  Poruv.  ad  Pampa- 
yaco.  1829.  loct.  (Herb.  Kzc). 

Adn.  Frnndom  possidco  fcrtilcm  ot  sterilem,  ntraTnfjiio 
bipedalem,  pinnis  6  —  7  pollicaribus. 

GLEICIIENIACEAE. 

VII.     IMEKTENSIA    Sw. 

30.  31.  i  data  Kzo.:  froudo  dichotomc  ramosa;  sremmis 
abortivis;  pinnis  loniio  pctiolalis,  geminatis,  lonuissimis,  li- 
ncari-attennatis,  aciiminalis,  profunde  pinnatifidis,  in  petio- 
Inm  dccnrrentibus;  petiolo  rhachique  ad  latera  subtus  densissi- 
mc  rufo-paloaceis,  laciniis  toriaceis,  e  basi  lata  oblongis, 
obtnsis,  mare;inatis,  supra  laxe  albo-,  subtus  densc  ferrugineo- 
toraentosis;  soris  numcrosis ,  capsulis  toracnto  immersis,  qua- 
ternis.  . 

Cum  scqucBte  in  syWis  densis  llor.  Peruv.  ad  Pampayaco, 
Jul.  1829.  lerta.     (Diar.  1117.)     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

ISubscandcns  8  — 12  pedalis]  ,  froudibus,  ut  videtur,  bis 
dichotomis.     Stipcs  c  fragmcnto  glaber. 

Adn.  Quomodo  a  scquenti  dÜFerat ,  v.  infra.  A  specie- 
bus  reliquis  et  a  Mert.  pubescente  W. ,  scc.  phrasin  affiui,  valde 
distincta.     Capsulatum  cingulum  latissimum. 

31.  3/,  tomcntosa  Sw.  fronde  dichotome  ramosa;  gemmis 
proliferis;   piunis  geminatis,   breri  petiolatis,  linearibus,  acu- 


16  

tis,  profundissimc  piuuatifidis,  petiolo  (ramo)  snbnndo  rha- 
chique  subtiis  latero  iitroqne  rufo  -  paleaccis,  laciuüs  membraua- 
ceis,  lincaribus,  breriter  glanduloso -mucronatis,  supra  c^la- 
bris,  siibtus  sparsim  pallide-tomentosis;  soris  remotiusculis, 
parcis ;  capsnlis  subternis. 

Cum  praccedcütp,  indistincte  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Adn.  Frondcm  iutoffrani  fcrtilcm  ridi  bipedalem,  stipite 
palcacco  spithamco;  froiide  ter  dichotoma.  A  praeccdente  no- 
tis  indicatis  almudc  diffort;  nam  formam  juniorem  esse,  jam 
dissuadct,  ut  alia  taccam,  glabrities  superioris  laciniarum  pagi- 
n;ie.  —  Haue  speciem  esse  Swartzü  lomeiUosam  (Syn.  p.  164 
et  392.)  non  dubito.  Cnstam  sulcatam  obsorvo  in  quibusdam 
frondis  partibus,  n«H- sempcr.  Ccterum  moncudum  videtur,  ili. 
auctorcm  particulam  tantum  frondis,  spccimiuis  Pernviani  a  Ca- 
vauillesio  missi,  perscrutasse. 

32.  M,  ferruginea  Desv.  Observat.  Bcrl.  Mag.  V.  1811. 
p.  307.  No.  3.  (diagu.  mala)  et  Journ.  de  bot.  III.  (Jouru.  appliq. 
ä  l'agricnlt.  etc.  I.)  1813.  p.  368.  Raddi  Srn.  no.  17.  nova  gen. 
p.  73.  tab.  7.  M.  pubcsccus  Kaulf.  in  Sieb.  ü.  Mart.  No.  234. 
(nun  Willd.). 

In  sylv.  flor.  PeruT.  ad  Miss.  Tocache  1830.  lecta.  Herb. 
Poppp. 

Obs.  Speciem,  a  plerisqne  cum  M.  pubescente  tommu- 
tatam  vidi  ex  Ind.  occid.  a  compluribus  lectam  (Herb.  Lehm, 
propr.).  Laciniis  apice  barbatis  facile  dignosceuda,  licet  forma 
et  maguitudinc  pinnarum  multis  modis  varict. 

32.  M,  rfgida  Kze.:  frondc  dichotome  ramosissima,  gla- 
bra,  rigida;.  ramis  teretibus  apice  iucrassatis;  gemmis  prolife- 
ris;  piunis  geminatis,  breviter  potiolatis,  oblongo -lincaribus 
acutis,  versus  apicem  curvatis ,  fragilibus,  profunde  pinnati- 
lidis;  laciniis  coriaceis,  e  basi  dilatata  oblongis,  inferioribus 
distautibns,  subfalcatis,   omnibus  marginc  revolutis ,   apice  ob- 


17 

tnso  oxoisis,    iraprosse  vcnosis ,    snpra  obscuro,    stihtns  pallide 
viridibus;  soris  lua^uis ;  capsnlis  snixienis. 

In  moQtibus  aridioribus  ralidis  flor.  Porur.  ad  Chibani!;ata. 
Jul.  1829.     (Diar.  1153.).     Horb.  Pocpp.  Kzc.  *).. 

Obs.  [Hiimilis,  crccta,  vix  bipedalis,  ripdissima.  Sti- 
pes  et  r.imiricationcs  rinnanioracac  durissimae].  Frons  sublcr- 
nata,  ramo  niedio  elongato.  Gommae  saope  in  pinuas  parvas 
oxcrescunt.  Piuiiae  4  —  10  pollicaros.  Rhachis  utriiiquc  con- 
vexa.  Laciuiae  maximaci  9  — 10  lineas  loii^ae  et  2  lin.  latae. 
Vcnae  3  —  4  furoatao,  supra  obscnrac.  Speeies  ab  omnibus  di- 
stinctissima! 

34.  M.  glaucescens  Willd.  (Gleichenia  Ktb.?)  var.?  ra- 
mnlis  ultimis  tomento  ferni^iueo  deciduo  tectis  capsulisque  to- 
mciito  laxo  fcrruginco  insideutibiis. 

In  sylv.  ilor.  Peruv.  ad  Pampayaco,  scaiidcns  8  — 16  pc- 
dalis,  infcsta  riatoribus.  Jul.  1829.  locta.  (Diar.  1118.).  — 
Sterilis  itorum  ad  Tocach»',  1830.  obvouit.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Donec  Humboldtianae  speciei  exemplar  viderim, 
nostram  glaucesccnti  snbjun}i;ere,  quam  novam  proponere  ma- 
luimus.  Ceternm  descriptio  Willdenowii  ab  illa  cl.  Kuuthii  ali 
quautnin  differt.  Froudes  A^'illdeiiowii  (i.  e.  piiinas)  decurreii- 
tes,  de  qnibus  ille  tacet,  eqnidem  in  nostra  observare  neqiieo ; 
Tenae  vero  pubescunt.  Hacce  uota  et  laciniis  brevioribus  spe- 
eies a  M.  dichotoma  (Gleich.  Hermanni  Br.  Hook,  et  Gr.  ic. 
t.  14.),  valde  aflini,  cujus  spccimen  Hookerianum  ex  lud.  occid. 
yidimns  in  Herb.  Lehmanniano ,  praecipue  difFerre  videtnr. 
Knuthius  vero  de  pubesceutia  reuarnm  silet,  et  laciuias  1|  li- 
near, latitudiiie  iudieat,  cum  in  nostra  ad  minimum  2  lineas  la- 
tae reperiantur.  Laciniam  baseos  in  pinnam  piuuatifidam  ex- 
crescentera  semel  vidi.  —     Filix  Sieberi  Synops.  fil.  No.  20.  ex 


*)   £  Brasilia  prope  Rio  lectara  vidi  ei  determinavi  in  Herh.  amic" 
Lehmanni. 

Or  Bd.    Is  Heft.  2 


18  - — 

ins.  Mauritii,  iit  opinor,  a  vera  M.  dicliotoma  uou  minus  quam 
a  glaucescente  distinguouda. 

35.  M,  hrasiliana  Desv.  olis.  ßerl.  Ma^.  V.  p.  329.  M. 
canescens  Klfs.  Eu.  fil,  p.  38.  (ex  spoc).  M. emareluata  Raddi 
nov.  gen.  p.  72.)  (excl.  glauresceiitc  W.  et  dicliotoma  Lsinsd.  (>t 
Fisch.).  M.  Hexuosa  Schrad.  illiislr.  fil.  hras.  a  principe  Neo- 
widens.  observat.  Gott.  Anzeigen  1824.  No.  87.  p.  863. 

In  praernptis  argillosis  iluminis  Aniazonarum  Brasil.  1831. 
Septbr.  lecta.     (Diar.  2612.).     Herli.  Poepp.  Kze.  etc. 

[Humilior,  nee  scandens] ,  a  Kaulfiissio  1.  1.  beue  descri- 
pta.  Ramos  vero  noii  subanripites  dixorini;  sed  compressos, 
marg'inatos.  Pinnae  fere  semper  ciirvatae.  Nomen  DesTAuxii 
autiquissimum  restitiiciKhim  videbatiir. 

36.  M.  pedalis  Klfs.  En.  p.  39.     Coli.  pl.  Chil.U.  n.  135. 
In   nipibus   stbislosis,     loeis  umbrosis,    buniidis  in  litlore 

sinns  Talcabuanensis  lior.  Chil.  v.  e.  Castillo  de  Salvez.    Mart. 
Apr.  1828.  lecta.     (Diar.  No.  433.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Ad  II.  Plantam  gracilem  et  insignem  antea  in  Chile  lege- 
viMil  el.  d«'  Chamisso  et  b.  Eschscholtz. 

SCHIZAEACEAE. 

VIII.     LYGODIÜM  Sw. 

37.  Jj.  polijrnorphum.  Knth.  c.  syw. 

In  fruticetis  biimidis  flor.  Pernv.  provinciae  Mayuas  ad  Yii- 
viniaguasDec.  1830.1ectiim.  (Diar. 2099.).  Herb. Poepp.  Kze. e(e 

38.  L.  cubensc  H.B.K.  nor,  gen.  l.  p.  31.  Synops.  1.  p.93. 
Filic.  exsicc.  Cubcns. 

Locis  calidis,  siccissimis  Savannariim  ins.  Cnliae  in  Sumide- 
ro  (fertile)  et  ad  ripas  llnv.  „el  rio  del  Cauimar'  sterile.  Septbr. 
1822.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Adn.  Foliola  sterilia  ad  5  s.  6  |K>Ilices  longa.  Spicnlae 
longitudine  diversa. 


19 


IX.     SCHIZAEA  Sm. 


39.  .S.  pennula  Sw.  s) ii.  p.  150.  «t  379. 

Arn»s(iclirim  |)(MiiniIa  Puir.  Enc.  siippl.  I.  p.  125. 

y.  trilatcralis  Sthk.  til.  p.  143.  1.  136. 

S.  peuic'illata  W.  spoc.  V.  p.86.  H.  H.K.  hot.  ■;:on.  I.  p.  86. 
Syii.  I.  p.  93.     Boiy.  St.  V.  ap.  Dupcrroy  vov.  hot.  p.  250.  t. 27. 

S.  innirvata  Meyer  11.  Kssccj.  p.  291,  (excl.  syu.  Schk.). 

S.  trilatoraiis  Hook,  et  Grcv.  ic.  lil.  I.  54.  (Iiona). 

In  arcHosis  madidis  caiiiponim  (Campinas)  ad  Collaros  Bra- 
siliao, Jnn.  1832.  Iccta.     (Diar.  2292.).     Herb.  Poopp.  Kzo.  etc. 

OI»s.  Nomen  Swarlzü  antiqnlssimum  rostitiioiidnm  vide- 
lialnr.  In  synonyiniaDesraiixiiim  seqnor  (prodr.  li],  J.  I,p,202.). 
S.  diiiilatam  Sw.  dislincli^siniain  vidi  in  Herb.  cJ.  Lelmiann  et 
praeenntibns  b.  Kanifussio  et  ornlal.  Hookero  et  Grcvilleo  a 
noätra  exciudo. 

Spieae  jnniores  slrirtae,  adnitiores  falcatae,  niimoro  pa- 
rium  rariant;  haud  senirl  et  enin  iinpari  observavi. 

40.  S.  bifida  W.  Acta  Erford.  1802.  p.  30.  t.  3.  f.  3. 
(mala).  S.  Incurvata  Schk.  p.  138.  t.  137.  (optima)  et  Dosv. 
prodr.  I.  1.  c.  syuoii. 

Lecta  c.  praoccdente.  (Diar.  2291.).  Herb.  Poepp.Kze.etc. 
Obs.     Ad  24  pinnanim  jnj;:a  nnraerayi. 

41.  S.  dichotoma  W.  1.  I.  t.  3.  f.  2.  Ripidinm  Bernh. 
Dict.  d.  sc.  nat.  t.  96.  (fig;.  elegaus).  Hook,  et  Grcv.  ic.  fil.t.  17. 
(t)ona).     Guillcm.  pl.  Australasiae  t.  20.  (mediocr.). 

Uuicura  specimeu  ad  ,,VentauilIa  de  Cassapillo'  11.  Peruv. 
lectnm  1829.     Herb.  Kze. 

Obs.  Planta,  autea,  quaiitnm  quidem  mihi  iimotnit,  non- 
dum  in  America  lecta,  ab  australi  dilFeiTc  iion  videtnr,  nisi 
minutie.  Froudes  duae  steriles  5  -  pollicaies  nascnntnr  e  candice 
tuberoso  pisi  magnitudine,  supra  nifo  -  paleaceo  ,  subtns  in  pro- 
cessum  verticalem  fusiiormem'  elongato ,    nbivis   longe   fibroso, 

2  * 


20  

tibris  pllosis.  Divisnrae  frondis  sterilis  |  —  |  llueae  latae. 
Fions  fertilis,  a  rhizomate  soluta,  8-pollicaris,  ad  6|  pollices 
simplex,  dein  dichotoma,  appendicibus  22,  qtiaevis  jugis  7  —  8, 
junioribus  strictis ;  adultioribus  curvatis.  Spicae  incurvatae^ 
margine  crinitae.  Reliqua,  qualia  Greyillei  icon  optima  ex- 
hibet. 

X.     ANEIMIA  Svv. 

*  pedimculis  geminatis  ad  basiu  frondis. 

42.  A,  ohliqua  Schrad.  ül.  fil.  bras.  1.  1.  p.  864.  Phylli- 
tldis  W.,  Klfs.  En.p.öl.Langsd.  et  Fisch,  t.  28.  (nou  24.).  A. 
hirta  Raddi  Syu.  fil.  No.  20.  et  FU.  exs.  Gubens,  (non  Sw.). 

In  sylvis  graminosis  ad  Cahoba  j  adLiinonar  et  in  sylvis 
subhumidis  ad  flum.  Caniniar  ins.  Cubac  Maio  —  Jan,  1822 
et  23.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

43.  A»  Haenkei  Presl  Rell.  Haenk.  t.  74. 

In  sylvis  densis  fl.  Pernv.  ad  Panipayaco  lecta  1829.  Herb. 
Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  A.  cordifoliam  Presl  1.  1.  p.  70.  t.  XI.  f.  3.  specie 
haud  differrc  jam  cl.  de  Sclilechteudal  (Linn.  V.  p.  620.),  ne 
A.  Haenkei  quidem  ab  A.  Phjllitidis  W.  distingnens ,  observa- 
vit.  Nara  nostra  quoque  planta,  cujus  specimina  et  pedalia 
(ut  cl.  auctor) ,  et  2\  pedalia  vidimus ,  pinna  irapari  saepius 
cordata,  interdum  bipartita,  pinnis  lateralibus  modo  basi  cunea- 
tis ,  modo  rotundatis ,  plus  minusve  inaequalibus ,  crenatis  et 
serrulatis ,  subsessilibus ,  petiolatisque  gaudet.  Restat  itaque 
sola  costae  glabrae  nota,  per  se  levissima  quidem,  ^  sed  a  me 
nondum  in  A.  Haenkei  observata.  Spicae  2  —  6  pollicares  cum 
pedunculis  plerumque  froude  longiores.  A.  lauceolatam  Klfs. 
A.  deusam  Lk.  Horti  Berolineusis  II.  p.  142.  non  distinguo. 

44.  A,  kispida  Kze.  frondc  pinnata  lanceolata,  obtusa, 
pinnis  sessilibns,  remotis,  patcntibus,  oblongis,  dimidiatis. 
basi  sursum  truucato- subauriculatis,    deorsum  cuneatis,  obtu- 


21 

sis,  utrinqiie  hispidis,  marginatis,  margine  superior«  apice- 
qiie  crenato  snbincisis,  stipite,  rhadii  pedunculisque  pnbe- 
sceutibus. 

In  fruticetis  ad  Chibangata  fl.  Periiv.  1829.  rarissime  lecta. 
(Diar.  1165.).    Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Piauta  semipedalis  s.  pedalis.  Rhizoma  tuberosum 
palpaceum,  radicibus  longissimis ,  ramulosis.  Stipes  brevis, 
Talidus ,  basi  incrassatns ,  paleaceus.  Frondes  steriles ,  ferti- 
libus  duplo  breviores ,  utraeque  supra  i;analiculatae.  [Frondes 
supra  nitidae]  parcius  hispidae,  piunis  ultimis  confluentibus. 
Spicae,  cum  pednncnlis  fronde  plus  duplo  longiores;  ceterum 
more  generis.  Seraina  hispida.  —  Species  soli  A,  repenti 
Raddi  (A'.  ciliatae  Presl  Delic.  I.  p.  158.)  frondibus  hispidis  af- 
finis ,  diflfert  vero  ab  elus  varietate  piunis  minus  incisis :  forma 
pinnarum  oblouga,  nee  obovata,  basi  sursum  truucato  -  auri- 
culata,  habitu  robusto  et  caudice  non  repente.  —  Planta  no- 
stra  pone  caudatam  Klfs.  collocanda. 

45.  -4.  adiantifolia  Sw,  Dict.  d.sc.  nat.  1. 100.  et  Desv. 
prodr.  fil.  1.  1.  p.  197.     Fil.  exs.  ins.  Cubae. 

Ad  ripas  flum.  Rio  Cauimar,  et  in  saxis  torrentum  ad  Sa. 
Anna-Cavalleros  in  ins.  Cuba  interiore  vulgaris.  Aug.  Septbr. 
1822.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

46.  A,  cuneata  Kze.  fronde  ovato  -  oblonga ,  glabra ,  basi 
subtripiunata,  piunis  elongatis ,  erectis ,  piunulis  cuneatis  ob- 
longo - linearibus  subpartitis,  apice  incisis,  spicis  laxissimis, 
spiculis  subdigitatis.  Fil.  exsicc.  ins.  Cubae.  Spreugel  Sjst. 
Vegetab.  IV.  p.  32.  no.  17. 

Ad  torrentum  ins.  Cubae  latera  umbrosa,  in  saxis  sylvati- 
cis  ad  Sa.  Anna-Cavalleros.  Jun. — Febr.  1822  et  23.  Herb. 
Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Rhizoma  pennae  corvinae  crassitie ,  repens,  ramo- 
sum,  fuseo-paleaceum,  fibris  nigris,  validis,  villosis.  Stipi- 
tes ,  cum  fronde  ,4  —  10  pollicares ,   graciles ,  basi  adscenden- 


22  

tes  fusco  -  paleacei,  dein  strainiuei,  supra  canaliciilati.  —  Spc- 
cics,  si  qnae  iilla,    distinctissima! 

47.  A.  fcrruginea  H.  B.  Kuiith.  uov.  i^cii.  I.  p.  32. 
Syn.  I.  p.  94.  A.  fermginea  ß.  Presl.  Roll.  Hacnk.  I.  p.  75. 
A.  flexuosa  Raddi  Sjii.  no.  27.  nov.  vcf^w.  p.  71.  t.  13.  (an  Sw, 
"W.  Osmiinda  Lam.?) 

In  llor.  Poiiiv.  frnticotis  ad  Chibangata,  Jul.  1829.  lecta. 
Herb.  Poopp.  Kze.  etc. 

Adn.  Si  plaiita  Laraarckii:  iiomen  Swartzii  restititen- 
diim. 

*  *  pediinciilis  radiealibiis. 

48.  A,  cicutaria  Kze.  froiide  basi  bipiiiiiata,  ovata,  pin- 
nis  ovatis,  obtusis,  iiifiinis  remotiustulis,  pinuulis  oratis  cii- 
neatis,  tritidis,  Irilobisve,  ol)tusis,  lobis  obtnse  dciitatis  sub- 
crenatls;  stipite  rhachiquc  pilosis;  spica  laxa.  —  Fil.  exs. 
ins.  Ciibae.     Spreue:el  Syst.  Veiretab.  IV.  p.  31.  no.  5. 

In  riipiiim  tissuiis  ad  toiTentum  iatera  iimbrosa  ins.  Ciibae, 
kcta  ad  Erabarcadero  del  Cauiniar,  rara,  Jan.  —  Mart.  1823. 
Herb.  Poepp.  Kzo.  etc. 

Obs.  Rhizoma  repens.  Frondes  temies,  majores  peda- 
ks.  Insijriiis  spi'cies!  Specimen  adscrvo  memorabile  frondis 
more  sterilium  formatae,  sed  paribiis  duobiis  piniiarum  inferio- 
rnm  contractis ,  fertilibns.  Quodquidem,  nt  opinor,  satis  sn- 
perqne  docet ,  sie  dictas  spicas  Aneimiarum  frondes  esse  muta- 
t.is.  In  prima  «^eneris  sectione  frondes  igitiir  dicendae  essent 
trlpartitae ,  partitiouibus  inferioribiis  rej»  iilariter  mutato  -  fructi- 
feris;  in  seciinda  sivc  steriles,  sive  fcrtiles. 

POLYPODIACEAE. 

XI.     POL^BOTFiYA   Humb.  Bonpl.  W.  Knth.  ' 

49.  P.  pubcns  Mart.  Herb,  fronde  obloiii!:o-aeiiminata, 
Sterin  molliter  subpiloso -pnbesceiife,  pinnata,  apice  piniiati- 
lido- iiiciso,    pinuis  lanceolatis,   subcnrvatis,   piniiatifido-iuci- 


23 

ris,  liuiiiiis  falcatis,  Hpioo  Inineatis,  creiuUls;  IVrtili  siibhi- 
piiiiiatirula,  pinMis  apirc  caudatis,  intiirvis,  olitiisis;  caudLce 
raiiioso ,  srandentc,  cum  stipitp  hrcvi  paloaroo. 

In  arhorlbiis  praesortiiii  ad  Yiiriinauiias  II.  Poriiv.  pioviuc. 
Maynas;  I)pcl»r.  1830.  loHa.  (l)iar.  2114.)-    H«*''»-  Poepp.Kze. 

Obs.  Vidi  eaiidcm  sporiom  in  Brasil.  |»rov.  Rio  Nej^ro  a 
rl.  Martio  Irctam  in  II«'rb.  Monarensi  sub  noniino  hie  rerepto, 
aptissimo.  —  Frondfs  steriles  2—3  podalos;  forfib's  ad  5 
pollicarrs.  Rharliis  donso  iiifo -rillosa.  Pinna«' ad  6  pollira- 
rfs ,  inferiores  minores,  basi  jnjfo  piuunlarnni  inaciiualium, 
obovatarum.  Pinnae  apicis  sensim  sinipliciorcs,  demtim  eon- 
lluentes.  Omncs  supra  obscnre  -  ,  [snbtns  pailide  viridcs,  den- 
sitis  ad  eostani  et  nervös  ntrinqiie,  sjihtiis  per  totani  snperfirieni 
pilosae.  Frons  fertilis:  pinnis  piunafifidis,  versns  apiceni, 
siniplieioribns ,  loniJ,ins  randatis,  apiee  ipso  rouflnentibns. 
Capsniae  in  ntroqne  frondis  lafere  simili  modo  et  rej^nlariter  per 
totam  snperlieiem,  exceplis  rostis  rostnlaqne ,  elFusae,  mar«;;!- 
uales  vidtMitur;    cum  in  reliqiiis  dorsales  reperiantur. 

50.  P.  caudata  Kze. :  fronde  trianu,ulari  oblonga  subgla- 
iir;i,  sterili  tripinnafilida,  piunis  alternis  petiolatis  lanceolato- 
aonmiuatis,  pinnnlis  petiolalis,  iuaeqnaliter  lanceolatis,  acuiiii- 
uatis,  snrsnm  anrienlatis,  pinnatifidis,  laciuiis  oblonpjo -fal- 
eatis,  trnncafis,  serratis;  fertilibasi  bipiunata  apice  bipinuati- 
fida ,  piunis  apice  longisissime  attennatis ,  piunulis  snbcordatis 
oblongis  obtnsis;  rhachibns  snbpaleaceis  pilosis,  stipite  elon- 
gato,  snicato  ,  [eaudiee  terrestri]. 

In  sylvis  deusis  Ü.  Periiv.  ad  Pampayaco  terrestris,  Jnl. 
1829.  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Froudes  vidi  2  —  3  pedes  longas ,  et  2  pedes  latas. 
Stipes  sulcatus  basi  iucrassatns,  paleis  densis  linearibus  tectus. 
Rhachis  nnivers.  et  partialis  costaeque  canaliculatae ,  cauali 
snbpaleaceo ,  piloso.  Frons  ntraqne  snperne  bipinnatifida, 
apice  piuuato  s.  piuuatitido,   sterilis  pinnis  iucisis  et  serratis. 


24  

Color  paginae  superioris  obscure,  iuferoris  pallidius  viridis. 
Pinnulae  et  pinnae  s.  laciniae  fertilis  horizontales,  s.  subdiva- 
ricatae ,  curvatae ,  apice  acumiuatissimo ,  interdum  furcato.  — 
Frondem  asservo  ultra  medium  sterilem ,  pinnarum  snperiorem 
pinnulis  apioe,  summis  totis  contraetis  fertilibus.  —  A  prae- 
cedente  specie  P.  caudata  frondis  magis  divisae  superficic  gla- 
bra,  costis  canaliculatis  vcnisfiue  tautum  pubcscentibus,  et  pin- 
nis  sterilibus  sursum  auriculatis  diifert. 

51.  P,  nutans  Kze,:  [caudice  longissime  seandente[radi- 
cante]  ,  stipitc  mediocri  basi  paleaceo,  fronde  trangiilari  -  ob- 
longa,  subglabra,  sterili  bipinuata,  pinuis  pinmilisqne  apicis 
coulluoutibiis,  piunis  lanceolatis  acumiuatis,  pinnulis  rhom- 
beo  -  ovatis,  subfalcatis,  breviter  acuminatis,  basi  snrsum  tnm- 
cato -subauriculatis  deorsum  euneatis,  ncrvosis,  serratis;  fertili 
basi  subquadripinnata,  apice  tripinnatifida  s,  bipinnata,  pinnis 
acumiuatis ,  tcrtiariis  filiformibus  obtusis ,  rhachibus  snbpaloa- 
ceis,  pilosis,  stipite  mediocri,  basi  paleaceo,  [caudice  scan- 
dente ,   radicante]. 

Sylvac  flor.  Pernv.  ad  Pampayaco  in  cortice  arborum  vetn- 
starum  parasitica  Jul.  1829.  lecta.  (Diar.  1100.)  Herb.Poepp. 
Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  8  —  10  pedalis,  pollice  crassior.  Fron- 
des  sacpe  tripedales,  scmper.nutantes].  Stipcs,  rhachis  et  co- 
stae  ut  in  praecedeute.  Frons  sterilis,  coriacea,  supra  nitida, 
paullo  obscurius  viridis ,  quam  subtus,  furcato- veno sa.  Pin- 
nae petiolatae.  Pinnulae  pinnarum  inferiorum  subsessiles,  basi 
ralde  inaequales ,  sursum  deute  plerumque  majori,  margine  re- 
liquo,  exceptabasi,  plus  minus  distincte,  inprimis  versus  api- 
cem,  breviter  acumiuatuin,  appresse-serrato,  margine  infe- 
riori  liaud  raro  subintegerrimo.  Pinnae  superiores  sensim  pin- 
uatifidae,  demura  incisae  et  serratae,  laciniis  fere  pinnularnm 
forma,  brevius  acuminatis,  magis  falcato  -  truncatis,  apice  fron- 
dis in  acumeu  serratum  conüuentes.      Frons  fertilis  eleganter  ti- 


26 

vergcnti-snbquadripiiinata,  piuuulis  scc.  ord.  piunarum  inferio- 
rnm  basi  jiia:o  uuo  altcrove;  piunul.  tcrt.  ord.,  superiorum,  basi 
pinnatitidis  s.  auriculatis,  ultlmanun  siraplicibus.  Omnes,  ex- 
ccpta  Costa,  nudiquc  capsulis  obtectae ;  froudis  siibstantia  an- 
giistissuna. 

A  specic  praecedeute  differt  iiiprimis:  fronde  fcrtili  magis 
composita,  sterili  simpliciori.  A  P.  osmi/nf/aceaHumb.  Bonpl. 
W.  (ex  doscript.  et  iooup)  slatura  majori,  rhachibus  pilosis,  in 
fcrtili  non  fusccsccntibus ;  piuuulis  fructiücautibus  elougatis, 
nee  globosis. 

XII.     ACROSTICULM  L.  ex  em.  rec. 

*froudo  indivisa. 

52.  -^.  dccoratum  Kze.:  fronde  linoari-oblonga,  'brevi- 
ter  acuminata,  glabra,  coriacca,  obscure  parallele  -  Tenosa, 
Sterin  Costa  snbtus  et  margine  utriuque  retrorsiim  ciunamomeo- 
paleacea;  fertili  subnuda,  stipite  utriusque  snpra  canaliculato, 
deuse  clunamomeo  -  paleacco ,  paleis  maximis ,  divaricatis. 

Crescit  rarius  in  sylvis  deusis  flor,  Perav.  solo  fertilissimo 
ittontoso  ad  Pampayaco.  Lect.  Jul.  1829.  (Diar.  1134.).  Herb. 
Poepp.  (sterile)  Kze.  (sterile  et  fertile,   sed  mutilatum). 

Obs.  [Specles  facile  elegautissima]  et  distinctissima! 
Stipes  9  poilic.  ad  pedalis  et  ultra,  adsceudens.  Paleae  mem- 
brauaeeae,  areolis  flexuosis,  uitidae,  baseos  lanceolato- linea- 
res erectae,  ad  6  lin.  lougae,  superue  ovato-oblongae,  ob- 
tusae,  panllo  minores,  horizontales  s.  divaricatae;  basi  fron- 
dis  subtus  medio  in  costam  trauseuut,  sensim  diminutae  et]  ante 
apicem  eranescunt;  lateribus  subito  diminutae  in  marginem 
frondis  utrumque  ad  apicem  usque  ordine  triplici  continuantur. 
Frons  sterilis  15  —  17  poll.  longa,  3  —  4|  lata,  snpra  obscure, 
subtus  pallidius  viridis.  Fertilis  purpurea,  sterili  minor,  mar- 
gine  nuda,  subtus,  excepta  costa,  capsulis  ferrugineis  densissi- 
me  obtecta.     Costa  utriusque  frondis  snpra  sulcata,  fertilis  pa- 


26  

leis  aliquot  sparsis,  miuutis.  —     Ab  A.  scolopendrifoiio  Raddi 
11.  geu.  p.  4.  t.  16. ,   e  diagnasi  simili,   maxime  differt. 

53.  A,  pachyphyllum,  Kze. ;  froude  sterili  lato  -  laiiceo- 
lata,  acuminata,  crassa,  coriacea,  marginata,  obscure  diver- 
genti  venosa,  glabra,  costa  valida  subtus  convexa,  supra  ca- 
naliculata;  stipite  frondis  lougitudiue  sulcato,  sparsira  palea- 
ceo,  fronde  fertili  sterili  miuori,  basi  subcordata,  brevius 
stipitata. 

lu  flor.  PeruY.  sylvis  densis  ad  Pampayaco  rariiis  lectum 
Jul.  1829.     Herb.  Poepp.Kze. 

Obs.  Spccies  magnittidine  iusiguiter  variaus.  Sterilem 
froudem  dccempollicarein  et  aliam  fere  tripedalem  vidi;  fertilem 
aliain  9;  poUic,  aliamque  19  pollicar. ,  stipes  crassus  ,  semi- 
teres,.  siipra  cauaiiculatus ,  basi  paleis  iinearibiis  densis  et 
maguis  stipatus ,  siiperue  iina  alterave  minori.  Frons  fertilis 
purpiirea,  capsulis  fiiscis  deiisissirae  obtocta.  Stipes  ntriusquc 
froudis  purpiirasceus.  Ab  A.  latifolio  Sw.  proximo  düfert:  sti- 
pite non  glabro,  froudis  substautia  trassa,  coriacea;  nee  mein- 
branacea. 

54.  A,  ht/strt'a:  Kzc:  froude  linoari  oblonga,  basi  atte- 
nuata,  apice  aciimiuata,  luargiiiata,  glabra,  margiue  dense 
ciirvato-paleacea,  costa  valida,  supra  canaliculata  parce, 
sttbtus  stipiteque  brevi  deusius ,  paleis  nigris  rigidis  dharicato  - 
reflexis  horrida. 

In  sylvis  densioribus  fl.  Peruv.  ad  Pajupayaco  specimina 
quaedam  sterilia  Jul.  1829.  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Species  solumraodo  cum  A.  fimbriato  Cav.  corapa- 
randa  videtur,  a  quo  differt  froude  non  lanceolata,  costa  horrid»« 
paleacea.  Nee  rite  fimbriata  plauta  nostra  dici  possit.  Stipes 
2^  pollicaris,  rufescens  ,  basi  fusco  liueari- paleaceus,  superius 
paleis  lanccolato-subulatis,  uigris,  uti  costa,  obtectus.  Frons 
15  —  20  pollicaris;  supra  intense,  subtus  pallidius  viridis,  pa- 
rallele-patenti- venosa.    Costa  rufescens,  subtus  couvexa.    Pa- 


27 

leae  raargliiis  miuiitac  fiiseat',   e  basi  siibovata  longe  siibiilatao, 
iMirvatiU'. 

55.  yl,  adcnoicpis  Kzc:  l'rondo  oblonjr:o-liueari,  busi  at- 
tcnnata,  apice  oblusa  ('?),  orassa,  coriaoea  snpra  rcmotc,  sub- 
tusnimstipite  longo  rhachique  supra  caualinilatis,  dense  Icpido. 
tis;  squaiuis  miiiulis,  luodio  glaudiiloso  -  brunneis,  ambitii 
arge  nt  eis. 

Var.  ß.  froiide  irispa,  apicc  einarginata.  Crescit  com  prac- 
cedente.     Herb.  Kze. 

Obs.  Utrinsque  formae  uninim  modo  specimeu  sterile,  et 
normalis  mauciim  quidem  compararc  lieet.  Sed  satis  distiucta 
species  videtur  e  vieinia  A.  sqiiaiuati  W.;  1  —  3  pedalis,  2  poll, 
lata,  stipite  longo  et  squamis  medio  resiuoso-glaudiilosis,  ara- 
bitu  raagis  erosis,  quam  ciliatis  iusiguis.  Varietas  cum  Scolo- 
peudrii  officiualis  forma  nudulato  -  erispa  comparari  potest, 

56.  _4.  Lingua  Raddi  Syn.  no.31.  Nov.  geu.  fil.  bras.  p.5, 
t.  15.  f.  4. 

Cum  praecedeutibus  leetum.     Horb.  Pocpp.  Kze. 

Obs.  Num  haec  species  cum  A.  laurifolio  Du  Pet.  Th,, 
conveuiat,  quod  Spreugel  (Syst.  IV.  p.  35.)  contendit,  discer- 
iiere  uon  audeo.  Alii  eam  ad  eouformeSw.  duxeruut.  Raddia- 
nam  A'ero  plautam  a  uostra  neu  differre  et  figura  et  deseriptio 
suadeut.  Nil  euim  in  hac  repuguat,  nisi  stipes  ,  qui  glaber  a 
Raddio  voeatur ,  quamquam  a  nobis  paleis  sparsis  minutis  ap- 
pressis  semper  obtectus  et  saepc  tautum  1|  —  2  pollicaris  re- 
periebatur.  In  reliquis  non  difFerunt.  Ab  A.  latifolio  nostrum 
caudiec  uudo  distiugui  potest. 

57.  ^.  calophyllum  Kze. :  froude  sterili  lineari  -  oblonffa 
utrinque  attemiata,  marginata,  parallelo  patenti-veuosa,  basi 
venarum  elerala,  subtus  pallida,  glauduloso- punctata,  supra 
glabra;  ferfili  longius  stipitata,  oblouga,  augustata,  stipite 
ntriusque  sparsim  paleaceo,  supra  canalicnlato ;  caudice  repente 
paleaceo. 


28  

Similibus  locis  ad  Pampayaco  cum  praeccdeutibns.  Jul. 
1829.  lectum.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Frondes  steriles  6  —  7  poll.  longae,  pollicem  latae, 
stipite  adscendente,  4  —  5  pollicari;  fertiles  cum  stipite  7  poll. 
longo  purpurascentesj  3  poll.  longae,  8  liueas  latae.  A  praece- 
dente  forma  frondis  et  caudicc  dense  rufo-paleaceo  satis  super- 
que  differt.  A.  oblongum  Desv.  frondc  avenia  abhorret;  A.  ci- 
liatum  frondis  margine  et  costa  paleaceis. 

58.  A,  dissitnile  Kze.:  fronde  sterili  oblongo - lineari, 
versus  basin  longissime  attenuata,  apice  acnmiuata,  supra 
margineque  tennissime  albo-squamulosa,  squamisciliatis ,  sub- 
tus  glabra;  stipite  brevi  parce  paleaceo;  fertili  sublineari,  supra 
dense  pallide  squamosa,  squamis  ciliatis,  stipite  elongato,  mar- 
ginato ,  squamoso  -  paleaceo. 

In  sylv.  llor.  PeruT.  ad  Cassapi.  Jul.  1829.  (Diar.  1139.). 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

[Caudex  tcrrcstris ,  magnus ,  non  repens.  Frondes  rosu- 
latim  explanatae,  fertiles  subtns  castaueo-purpureae].  Insi- 
gnis  species ,  quod  supra  squamnlosa  et  suhtus  glabra.  Cete- 
rum  A.  piloso  W.  non  absiinilis. 

59.  A,  ciliatum  Presl  Rell.  Haenk.  I.  p.  15.  (teste  spec.  in 
Herb.  Kaulf.). 

Terrestre  in  sylv.  densis  fl.  Peruv.  ad  Pampayaco,  vulgare. 
Lect.  Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Acr.  viscoso  Sw.  Syn.  pctiolato  cj.  fl.  Ind.  occid.III. 
p.  1588.  simillimum,  sed  paleae  ad  marginem  frondis  Swartzius 
non  coinmemorat. 

An  Hook,  et  Grev.  tab.  icon.61.  A.  viscosum,  A.  salicifolium 
Kfs.,   plantam  Swartzü  genuinam,  repraesentet ,  adhuc  dubito. 

60.  A»  auricomum  Kze. :  fronde  sterili  oblongo  -  lineari, 
acnmiuata,  basi  in  stipitem  brevem  longissime  attenuata,  mar- 
gine  repaudo  -  undulata ,  membranacea,  supra  margine  et  ad 
costas  dense ,  subtus  laxius  stellato  -  squamosis ,  fertili  lineari, 


29 

minor;  stipifc  utriasqjie  coinpresso  marg:inato ,  rufo - hirsiitissi- 
mo ;  caudicc  ropeiitc. 

lu  sylv.  dcüsis  fl.  Peruv.  ad  Pampayaco ,  Jul.  1829.  lect. 
Herb.  Pocpp.  Kze.  etc. 

Obs.  Froudes  steriles  band  raro  bipodales,  pollicem  s. 
sesqulpollicom  latae;  fcrtilcs  9  — 10  polliccs  loiigae,  4  —  5  liii. 
latac,  scusim  in  stipitem  margiuatum,  iii  sterilibus  brevissU 
mum,  decurrentes,  llaccidae.  Costa  superue  canaliculata. 
Squamac  stellatae,  s.  ramoso -stellatae,  iu  stipite  et  gemmis 
caudicis  lougissimae,  rufo-uitentes,  (auricomae).  Color  froiidis 
laete  viridis,  subtus  pallidior.  —  Spocies  iulor  A.  spleudens 
et  imdulatum  media,  ab  hoc  inprimis  forma  froudis;  ab  illo  sti- 
pite brevi  distinguenda. 

61.  A,  muscosum  Sw.?  fl.  lud.  occ.  p.  1591.  Kiiuth.  Syn. 
III.  p.  67.     Lectum  c.  praecedente.    Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Froudes  steriles  stipite  3  —  7  poUicari,  supra  ca- 
ualiculato,  deusc  et  moUiter  paleaceo ,  paleis  lauceolatis,  ci- 
liatis,  pallide  ciuuamomeis ,  6  —  9  pollicares,  6  — 10  liu.  la- 
tae, subcoriaceae,  elougato-oblongac,  basi  brcviter  attenua- 
tae,  apice  modo  obtaso ,  modo  brevi -acumiuato,  supra,  exce- 
pto  margiue  et  costa  laevi  sulcata,  glabrae,  patenti- vcuosae, 
margiue  et  subtus  teuuiter  paleaceo -tomeutosae.  Froudes  fer- 
tiles,  stipite  13  —  löpollicari,  paleaceo  ut  insterili,  liueares, 
2  —  6  pollicares,  5  —  6  liu.  latae,  juuiores  vel  circiuatae,  vel 
complicutae  tautum  visae ,  liueares ,  acutiusculae,  capsulis  den- 
sis,  Costa  latissima  subtus  sulcata,  supra  deusissime  paleacea. 
Caudex  brevis ,  repeus ,  radicibus  ramosis ,  fusco  -  nigris, 
dense  obtectus.  Num  verum  Swartzii  A.  muscosum ,  dijudicent 
autoptae ! 

62.  A,  cuspidatutn  W.  spec.  V,  1.  p.  106.  (a  Sprengelio 
omissum)  sec.  spec.  Bredemeyeriauum  iu  Herb.  Kaulf. 

Sterile  lectum  cum  praecedentibus  ad  Pampayaco.  Herb. 
Poepp.  Kze.  etc. 


30  

0 1)  s.  Specimina  pracsto  sunt  a  7  poll.  ad  2  podalom  lon- 
gltudiuem  et  ad  2|  poll.  lata.  Froiides  juniores  siih  apico  latis- 
simae.  Panca  descriptioni  Willdenowianae  snnt  addenda:  oan- 
dex  repeiis.  Froiides,  iiiprimis  juveniles,  snpra  sqiiamis  ali- 
quot adpressis ,  ciliatis ,  alJns.  Apicem  semel  seusim  atteiiua- 
tum,  nee  cuspidatum  vidi.  Filix  a  nemiuc  adhuc  fruetifera  lecta 
esse  videtur.     Sequenti  proxima  species. 

63.  ji.  sqitamosum  Sw.?  Knth.  (quo  teste  et  A.  lepidotum, 
teetnmque  W.)  Presl.  ? 

Specimina  duo  tantam  sterilia,  mntilataque  lecta  sunt,  al- 
terum  in  monte  Cuesta  de  Oarpis  ad  viiuin  Aeomayo  II.  Peruv.  in 
terra  (Herb.  Kze.)  alterum  in  rupiuin  iissuris  ad  San  Rafael 
ejnsd.  florae.     (Herb.  Poepp.). 

Obs.  De  Swartzii  synonjmo  noiidum  eertus  sum,  cum  el. 
auctor  frondes,  in  nostro  piirpureas,  satiirate  virides  et  sqiiaraas 
fcrrugiueas  ,  nij?ro  -  uitentes  stipitisque  nigro-spadiceas  diial, 
quac  in  utroque  specimiue  subtus  ferrngineae,  supra  pallidiorcs, 
fere  exalbidae  et  facilc  defricandae  reperiuntur.  —  A  praece- 
dente  differt:  fronde  obtusa  s.  rctusa,  basi  breviiis  attenuata, 
squamis  stipitis  inaj^is  adpressis  rel. 

ö-i.  ^.  curvans  Kze. :  fronde  sterili  lineari  -  oblonga,  cns- 
pidata,  margiue  subrcpand.a,  coriacea,  supra  subglabra,  nitidula, 
pallida,  subtus  dense  ferrugineo-squamosa;  squamis  ciliatis, 
costis  stipiteque  longo  squamis  nigris  pellucido-limbafis;  fcrtili 
lineari,  supra  dense  nigresccnti- squamosa,  udaque  curvata, 
candice  repente ,  densissimc  nigro-paleaceo. 

Cresc.  in  truncis  arbonim,  nee  uon  in  terra  inter  quis- 
quilias  sylvariHu  umbrosar.  Ü.  Peruv.  ad  Pampayaco.  Jiil.  1829. 
(Diar.  1115.)  lect.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  A  simili  A.  squamato  Sw.  diifert:  fronde  cuspi<lata, 
supra  subuuda  et  magnitudine.  Est  enim  stipes  froudis  sterilis 
e  —  8  pollicaris,  fertilis  7  — 10  pollicaris.  Frons  ipsa  sterilis 
10  pollic.  s.  pedalis,    10  — 14  lineas  lata;    fertilis  6  —  7  polli- 


31 

«aris;  iu  nofitiis  seinpor  «'ouvoluta,  4 — 6  liiioas  lata.     Curvalio 
froiidis  iusi<!:nis  (>t  coustaus. 

65.  A,  eiongatum  Kzo. :  froiido  stcrili  lineari  oblonga 
apice  ciispidato-aoiimiiiata,  coriacea,  deiise  pateuti-veuosa  sii- 
pra  sparsim  ot  miinito  squamosa,  inari-iiiafa,  marffine  sqiia- 
inosa,  siilitus  sqiiamiilis  niiuutissimis  lacoris  puhesceiis;  fortili 
ronformi,  auf^ustata,  siipra  douslus  allio -sqiiamata,  man-ine 
nudiusnila,  rosta  siiK-ata,  siibtus  caualiculata,  stipitc  utriiis- 
qiic  frondis  lonpssimo,  cum  rosta  storilis  caualiculata  dense 
squamulosn -pilosa,  sqtiamis  niajoillnis  sparsis  uiü;r<'scoutibus. 

In  sylvis  il.  Peruv.  ad  l^unpavaco  1829.  Hnl».  Kze.  (froiis 
utraquc). 

Obs.  E  diflicillima  spociorum  ^rego !  Proxiniiun  A.  piloso 
W.Kuth.  u.i;.Vn.l.  661.  vidotur;  dilTort,  praetor  ma^uitudiuein 
majnrom,  froudo  sh-rili  supra  uon  clalua,  iicc  suhtus  vore  al- 
bo-pilüsa,  frrtili  supra  non  fcrru^iuoo-lomontosa.  A.  sallcifo- 
iium  Klfs.  0  spocimine  differt,  fronde  multo  minori ,  subtus  rcsi- 
iioso- punctata,  vcnis  laxis  crccto -patcntibus;  A.  pctiolosnm 
Dosv.  froiidc  Sterin  subtus  resiuoso- punctata,  fertili  obtusa. — 
Caudex  plantao  nostrac  doest.  Frons  storilis  podalis,  14  liucas 
lata,  subconcolor,  stipite  mutilato;  fcrtilis  lamiua  sterili  paullo 
brovior,  5  lincas  lata,  stipito  15  pollicari,  profunde  bisulcato. 

66.  A,  villosum  Sw.  —  Hook,  et  Grev.  ic.  t.  95.  c.  synoii. 

iu  svlvis  montanis  11.  Peruv.  ad  Paiupayaco  froqueus,  ple- 
rumque  terrestre.  Lect.  Jul.  1829.  (Diar.  1140.).  Herb.  Poepp. 
Kze.  etc. 

Obs.  Specics  maxime  variabiiis  quoad  formain  et  textu- 
rara  frondis  stipitisque  longitudinem.  Triplex  varietas  nobis 
occurrit. 

a.  Fronde  sterili  lanceolato-oblouga,  basi  parnm  atte- 
anata,  spithamaea,  subcoriacea,  stipite  dimidia  frondis  loiigi- 
ndine,  fertili  longissinje  stipitata,  frondes  steriles  aequante.  - 
aaec  forma  normalis  Swartzii,    nee  non  Hookeri  et  Grevillei. 


32  

ß.  Fronde  sterili  lineari  oblon^a,  in  stipitem  brevissimum 
longe  attenuata,  pedali,  membranacea;  fertili  louge  quidem 
stipitata,  sed  storilibns  breviore. 

y,  Fronde  (solummodo  steril!  visa)  sublineari ,  basi  parum 
decurreute,  ultra  bipedali,  subcoriacea,  stipite  6  pollicari. 

Pilositate  species  facile  recoguosceuda.  Plumieri  figura  spe- 
cimen  juvenile  fronde  sterili,    recurvata,  subcomplicata  exhibet^ 

67.  ^,  piloselloides  Presl  Roll.  Haeuk.  I.  p.  14.  t.  II.  f.  1. 
A.  pilosella  Spr.  Syst.  Veg.  IV.  p.  34- 

In  saxis  et  argillosis  aridis  calidissimis  montis  Chltangata 
fl.  Peruv.  lect.  1829.     (Diar.  1157.).     Herb.  Poopp.  Kze.  etc. 

Obs.  Figura  et  descriptio  cl.  Presl  e  spceimiue  juTenili 
factae  videntur.  Frondcs  steriles  saepe  longius  stipitatae,  ob- 
longae  et  obovatae,  semper  obtiisae;  fertiles  vel  oblongae,  v. 
ellipticae  ,  v.  obovatae.  Rite  ab  auctorc  cum  villoso  compara- 
tur ,  quocum  pilositate  convenit.  Sed  frondes  obtusae  et  sub- 
stantia  vere  coriacea  speciem  propriam  indicare  videntur. 
**  fronde  divisa, 

68.  A,  ßabellatum  Humb.  Bonpl.  W.  Knth.  Nov.  gen.  I. 
p.  2.  VII.  t.  662. 

"i  ß sphcnophyllum  Kze.  caudice  longissimc  repente,  fron- 
de sterili  llabelliformi  vel  simpli  ei,  V.  conjugata,  foliolis  modo 
indivisis,  modo  iterum  bipartitis ,  regnlariter  subparallelc  ner- 
vosis,  nervis  rarius  fiircatls,  apire  crenato-subineisa,  longe  sti- 
pitata;   fertili  renifermi  repaudula;  stipite  elongato. 

Ad  arbores  sylvar.  fl.  Peruv.  prope  Pampayaco  1829.  lect. 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.     Dubius  haerco,  an  charactercs  dati  A.  sphenophylli  j 
distinctae  speciei  jura  sibi  arrogant,  nee  ne.     Specimiua  plantae  • 
Humboldtianae  non  vidi  et  descriptio  Willdenowii  nee  non  Bon- 
plandii  figuraque  in  nov.  gener.  supplemcntis  data  minns  bona, 
dubia  solvere  non  possunt.      A.  flabellatum ,    e  scopulosis  Vene- 
zuelae,  forma  pusilla,  minus  evoluta  esse  possit,  laciniis  fron- 


33 

dis  slorilis  inairis  p.irfitis  incisisro  an2,nstioribiis,  <;iibtiis  (ox 
ifoiie)  nihcllis,  uorvallojio  (ox  irono)  divcM'sa,  c  basi  raitiosa 
laxa.  Caiulex  in  nostris  podalis  H  Ioii,i;ior.  Stipitcs  ad  tri- 
pollicarcs,  froiidos  sf<'ril('s  ad  8  linoas  louj^ae  et  apicc  mar^i- 
iiato,  satis  rej^nlarilcr  ciTnato  latac,  sacpe  simplicos,  haud  raro 
Toro  ctiain,  noc  sonipcr,  c  loirc  symmolriao  divisac.  Et  fron- 
drs  uiiiiiilae  cum  stipito  8  liuoarcs  obvciicrunt,  tum  vero  som- 
por  simplices  nee  more  Humboldt ianac  filieis  divisae.  Froudes 
fcrtiics  sterilibus  panlo  loni^ius  stipitatae,  3  —  4  lineares.  A. 
tripartitum  Hook,  et  Gr.  ic.  t.  118.  ad  formam  Venezuelae  pro- 
pius  aecedif,  quam  ad  Pfriivianam. 

69.  yl.  pcUatum  Sw. 

hl  arboribiis  vchistis  iiitcr  muscos  raro.  Pampavaco  flor. 
Pcruv.  Jul.  1829.  loct.     (Diar.  1136.).     Herb.  Pocpp.  Kze.  etc. 

Obs.  Specimiiia  iiitor  verum  A.  peltatum  Sw.  et  focnicu- 
laeeum  Hook,  et  Grev.  t.  119.  media,  iitrtimque,  nt  opinor,  eon- 
jungentia.  Hoc  solummodo  laciiiiis  diraricatis,  aiigiistioribus 
disccdit. 

70.  -^.  aurcum  L. 

Flora  Cubeusis.  —  In  paludibus  siibsalsis.  Octbr.  1823. 
Icct.     Herb.  Poepp.  Kze. 

*  *  *  froude  pinnata. 

71.  ^.  phlebodes  Kze. :  froude  ntraqne  pinnata  oblons^a, 
pinuis  alteruis,  romotis,  brevipetiolatis,  storilis  lato-lanceola- 
tis,  cuspidatis,  marginatis,  repaudo  -  crcnulatis,  basi  iuacquali 
cuneatis,,  coriaccis,  discoloribns,  renis  subtus  prominiilis  pa- 
rallelis  patentibus  divergeutibus ,  costa  rliachique  subnudis  su- 
pra  canaliculatis ;  fertilis  pinuis  angusto-lanceolatls,  basi  snb- 
aequali  rotundatis,  costis  subtus  obtectis,  supra  rhachique  sul- 
catis,   paleaceis. 

In  cortice  arbor.  prov.  Maynas,  llor.  Peruv.  Martio  1831. 
lect.     (Diar.  2326.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

9rBd.    IsHeft.  3 


34  

[Caudex  longns ,  ferrugineo-paleacens,  repens],  Stipps 
hreris,  basi  tomentoso  -  paleacens.  Differt  A.  acnminatum  W. 
froiide  scandonte,  reiiis  laxis ;  A,  serratifolinni  Klfs.  piunis  fer- 
tilibus  obtnsis  j  A.  speciosnm  W#  pinnis  retimlato  -  venosis ,  A. 
jiiglandifolinm  Klf.  pinuis  fcrtilibiis  oblongis;  A.  nicotianaefo- 
Jinm  ovato  -  lanceolatis.     A  reliqnis  lougius  distal. 

XIII.     HEMIONITIS  L.  ex  em.  Kaulf. 

72:  H.  palmata  L.  —  Desv.  prodr.  p.  217.  Dict.  d.  sc. 
nat.  Acotyl.  t.  83.     Fil.  exs.  Ins.  Cubae. 

In  sylvis  umbrosis,  hnmidis,  irramiuosis  ins.  Cubae  interio- 
ris,  interdum  in  arboribus  parasitica.  Augusto  1822.  lecta. 
Herb.  Poepp.  Kzc.  etc. 

Obs.  H.  reticulata  ß  brasiliensis  Raddi  nov.  gen.  p.  8. 
H.  brasiliensis  Desv.  prodr.  p.  216.  haud  dubie  ad  AntropJiya 
pcrtinet. 

XIV.     GYMNOGRAMME  Desv.  emend. 

73.  G*  trifoliata  Desv.  Journ.  de  bot.  III.  s.  Joiirn.  ap- 
pliq.  etc.  I.  p.  25.  et  prodr.  p.  214.  c.  synon.  Kaulf.  enum.  p.  72. 
Presl  Rell.  p.  17. 

In  campestribus  siccis  ad  Mission.  Tocache,  flor.  Hnallagae 
snperioris.     Jim.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Adn.     Frons  sterilis  bipedalis,  pinnis  ultra  tripollicaribus. 

74.  G.  ferruginea  Kze. :  fronde  pinnato  -  pinnatiiida, 
apice  pinuatifida,  coriacea,  pinnis  scssilibus  alternis,  basi  re- 
motis,  subfalcatis,  laciniis  baseos  inferne  auriculatis,  ovatis, 
sinuato - pinnatifidis ,  superioribus  e  basi  lata  oblongis,  inte- 
gerrimis,  omnibus  obtusis,  margine  revolutis,  subtus  ferrugi- 
neo  tomentosis;  rhachi  stipiteque  toinento  crasso,  molli,  snpra 
albido,  subtus  ferrngineo,  decidno  obtectis,  atropnrpureis, 
uitidis. 


, 


35 

In  riipibus  aridis  cfllidisqiic  ilor.  Peniv.  Qiiehrada  de  Chiu- 
rliao  Jul.  1829.  lecta.  (Diar.  1160.).  Herb.  Pocpp.  Kze.  etc. 
0  1»  s.  [Filix  spei'iosis?Ima!  Frons  elrciunata  fomoufo  iii- 
veo  obducta,  adulllor  siipra  puboscens,  siibtus  albido -tomen- 
tosa;  fruetificans  forruginea ,  demum  atropurpurea],  Sori  ge- 
iieris  noii  priiis,  quam  tomento  cante  rcmoto  obscrvari  possunt; 
in  superiicie  tomoufi  rapsiilae  quaodam  delapsae,  sparsae  repe- 
rinntnr.  Frondos  bipedalos,  obloni-o - lanocolatae,  apicc  acn- 
miiiatao;  piiinae  orato -laucoolalae,  louge  acumiuatae,  versus 
apieem  frondis  approximatae,  simpliciores,  cxtimae  conduentes. 
Laeiniac  venosae,  supra  demum  subglabrae.  Rhachis  et  stU 
pes  modiae  lougitudinis,  supra  eanalieulatae.  Frondes  steri- 
les laxinseulae,  maiiis  tomentosae,  laciniis  profiiudius  incisis. 

75.  G.calomclanos  Klfs.  Arrostichum  L.  Desr.  pr.  p.212 
lu  frntlcetis  siecis  et  praeruptis  fl.  Peruv.  ad  Paraparaco  fre- 
queutissima.  Jul.  1829.  lecta.  (Diar.  1158.).  Herb.  Poepp. 
Kze.  etc. 

Obs.  Frondes  modo  bipinuatae,  modo  bipinnato-pinna- 
tifidae.  —  G.  dealbata  et  Jddcutata  Presl,  Rell.  nostrae  simil- 
limac;  nee  minus  G.  distaus  Link.  Hort.  H.  p.  53. 

XI.     MENISCIUM  Schreb. 

76.  M.  sorbifolium  W.  Langsd.  et  Fisch,  fil.  t.  4.  Herb. 
Poepp.  Kze.  et: 

77.  M.  rcticulatum  Sw.  Herb.  Kze.  in  praeruptis  argillo- 
sis  fl.  Peruv.  ad  Cocheros  lecta  sunt  promiscne  1829,  et  ex 
opiuioue  Kaulfussii  vix  species  distinctas  sistnnt. 

XVI.     GRAMMITIS  Sw. 

78.  G.  elongata  Sw.  laiiceolata  Schk.  Spr. 

Cr.;  in  troncis  arbor.  ins.  Cnbae,  lecta  1822.  Herb^ 
Poepp.  Kze. 

3  * 


36  

XVII.    XIPHOPTERIS  Klfs. 

79.  X,  serrulata  Klfs.  Grammltls  Sw.  Schk. 

Inter  miisoos  fl.  Peruv.  sterilis  (Herb.  Kze.)  et  ad  truncos 
omortuos  delapsos  fl.  Bras.  prope  Coilares  Maio  1832  frucli- 
,  fera  Ifcta.     (Diar.  2980.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Fronde  stcrili  plus  minus  lata  incisaqne,  fertili 
oblon^a  s.  lineari  variat. 

XVIII.    POLYPODIUM  Sw. 

*fronde   simplici, 
a.     difformi» 

80.  P,  pilosclloidcs  L. 
var.  minor. 

In  ins.  Cuba  1823.  lect.  (Herb.  Poepp.  Kze.). 

Obs.  Frondes  steriles  pleraequc  |  —  1  pollicares,  raro 
ly  poll.  longae,  3  —  5  lin.  latae,  sul)rotundo-ovatae  s.  ovales, 
utrinque  sqnamis  setosis,  albidis  adpressis;  fertiles  lanccolato- 
oblougac,  subtus  rufo-hirsntae.  P.  tectum  Klfs.  utrinque  ru- 
fo  -  squamoso  -  setosum. 

81.  P.  ciliatum  W.  Klfs.  En.  p.  88.  (uon  Presl  ncc  Spr.) 
cajennense  Desv. 

lu  arboribus  vetustis ,  locis  siccis  calidis  fl.  Huallagae  su- 
perior.  ad  Mission  Tocache.     Jul.  1830.  lect.  Herb.  Poepp.  Kze. 

Adn.  Cnm  speciminibus  in  flora  Surinam,  exsicc.  Wei- 
gelto  -  Blochmanniana  exacte  congruit. 

82.  P,  serpens  L.  etc.  Filic.  exsicc.  ins.  Cubae.  et  var./?. 
fronde  media  plus  minus  inaequaliter  iuciso-pinnatifida,  ser- 
rata  s.  sinuata.  Plum.  t.  122.  P.  runcinatum  Desv.  prodr.  1. 1. 
p.  230. 

In  juniorum  arboruui  cortice  sylvarum  Cubae  ins.  siccio- 
rum.  Jul.  1822.  lect.  Varietas  promiscue  c,  forma  normal!. 
Herb.  Poepp.  Kze. 


37 

Obs.  lusii^no  mutabilitatis  formao  froudium  hacc  nostra 
lilix  prat'bct  cxorapluin!  —  Jam  in  nonnali  maifis  statu  occur- 
ruut:  frondos  trapezio-ovatae,  crectae,  dein  ovales,  oblongae, 
lauccolatac,  et  lineari  -  oblongae.  Formac  ultimae  fertiles  re- 
periiintnr.  Margo  raro  iutcgerriinus  observatur,  saepius  si- 
niiatus  rcpaudiis.  Inconsuetara  froudis  varietatcin  ,  a  Desvaiix 
t>ub  specie  propria  scparatani,  distiugucre  placuit  siib  var.  ß. 
Lobi  modo  aouti,  modo  obtusi,  ut  in  icoue  Plumoriana,  plus 
luinus  piofuudi.  lutcrdura  froudes  runcinato-siiiuatao.  Se- 
mcl  vidi  frondcm  apicc  bifidam. 

Spocics  e  caudicc  filiformi,  tenui,  radiciilis  tMcborrimis, 
irassiusculis ,  simplicihus  rcpeute,  touuitor  palcacro  et  sub- 
btautia  frondis  mcmbrauacca,  ubi  sori  iusidcut  supra  uotato  ~ 
imprcssa,  coguoscenda. 

b.     conformi 
•{•soris  sparsis  s.  simpliciter  scriatis. 

83.  P.  cnsifoUum  W.?  Presl  rell.  I.  p.  21. 

Andes  prov.  Pcruv.  huanuccusis,  versus  oppidum  Huar- 
riaca  terrestre  ia  glareosis  Apr.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  De  convcnienlia  plautae  nostrae  cum  Willdeuo- 
wiaua  uou  dubito ,  quamquam  liujus  specimina  vera  observare 
non  licuerit ,  et  uostia  Qaudice  careaut.  Sori  interdum  inter  ve- 
uas  solitaciic  —  Ex  horto  reg.  Berol.  Polypodium  sub  no- 
mine taeuiosi  acccpi',  quod  huc  spectarc  opinor  *).  Speeimcn 
ejusdem  plautae  ad  Rio  Brasil,  a  cl.  de  Martius  lectum.  vidi  in 
Herb,  reg,  Mouac. 

84.  P.  angmtifolium  Sw.  fl.  Ind.  occ.III,  p.  1627.  Raddi 
uov.  gen.  p.  14.  t.  24.  f.  2. 


*^)  Cl.  Liukius  CHort.  Berol.  IL  p.  88.)  sub^  uoiuülc  dimorplü  distiu- 
xisse  videtur.  Cl.  de  Sclileclitendal  vero  P.  cjisifoliuin  WiUd.  cuju 
tacnioso  W.  coDJuugit,  a  nostro  divcrsissüuo. 


38  

Ad  arbornm  emortuarum  tniucos  vetnstos  in  sylv.  ins.  Cu- 
bae  ad  Cahoba  rarius.     Febr.  1823.  lect.     Herb.  Poepp.  Kz^. 

Obs.  [Frondes  saepe  4  —  4|  pedales];  Swartziiis  modo 
bipedales  deuotat,  Speciem  distluctam  satis  et  e  Brasilia  ad 
Serra  d'Estrella  ab  opt.  Beyrichio  lectam  accepi. 

•{•  *{•  soris  composito  -"biseriatis. 

85.  P.  nitidum  Klfs.  cii.  p.  92. 

Cr.  ad  arbores  sylvar.  fl.  Peruv.  prope  Pampayaco;  1829. 
lect.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Ciun  filice  Siebcri  syu.  fil.  No.  155.  satis  convenit; 
stipes  soliimmodo  paullo  brcvior.  Specimina  vidimns  modo  taii- 
tum  versus  apicem,  modo  per  totam  lamiuam  fructifera;  soris 
composito -biserialibus  qiiidem,  scd  minus  regularitcr  positis. 
Curvatione  frondium  singulari ,  et  margine  satis  perspicuo  a  P. 
repente  distingnitnr. 

86.  P.  costatum  Kze.:  fronde  oboyali- oblonga,  elon- 
gata,  cnspidata,  basi  angnstata  decnrrente,  margine  iucrassato 
nndulato-rcpanda,  coriacea,  glabra,  nitida,  costa  subtus  pro- 
minente ,  soris  inter  venas  erecto  -  patentes  immersas  compo- 
sito-biseriatis;  stipite  marginato,  caudice  repente,  nodoso,  pa- 
leaceo.     En.  pl.  Cub.  msc.  in  fil.  ins.  Cub.  exsiüc. 

In  arborum  sylvarnm  Cubae  densiornm  truncis  adLimonar. 
Aug.  1822.  lectiün.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Male  a  Sprengelio  (Syst.  \(i^Qi.  IV.  p.  47.)  cum  P. 
repente  jungitur.  Jam  Kaulfussius  in  herb,  cjusque  indice  nt 
propriam  speciem  a^novit,  Variant  frondes  fertiles  inter  6  pol- 
licarem  et  \\  pedalem  magnitudinem ,  et  1 — 2  pollicum  latitn- 
dinem.  A  consimilibus  facilc  distingui  potest:  reuis  fere  eva- 
nidis ,  lucem  versus  solnmmodo  observandis ,  costa  subtus  mar- 
gineque  prominentibus  stipiteque  marginato,  ant,  si  mavis, 
fronde  ad  basin  usque  angustissime  decnrrente.      Sori,    basin 


39 

iiugustutain  oxcipias ,    per  totaiu  frondis  suporürieiu  uascuuiur. 
lu  horlt.  Pooppii;,.  vidi  spccinieu  a  medio  bilidiuu. 

87.  P.  coarctatum  Kze. :  fronde  ovali-oblonga,  cuspi- 
data,  basi  cnueato  -  angustata ,  mar^inata,  rcpanda,  subcoria- 
coa,  j^labra,  costa  utriuque  caualiciilata  venis  patcuti-diver- 
f^entibus,  soris  miuutis  ,  coinposito-biseriatis,  slipite  margi- 
iialo,  caudicc  rcpcntc,  paleaceo. 

lu  flor.  Poniv.  sylvis  deusis  parasiticiun,  leetuiu  ad  Cuche- 
ros  Jul.  1829.      Herb.  Pocpp.  Kze. 

Obs.  Praccedcnti  similc;  differt  fronde  latiori,  Ires  cir- 
cifer  pollicos  lata,  demto  stipitc  10 — 12  pollices  loiic^a,  nee 
vero  apicem  versus  dilatata,  basi  subito  cuueato-augustata, 
substantia  minus  coriacca,  vouis  subdivergeutibus,  valde  con- 
spicuis,  soris  minoribus  ,  uaudicc  haud  uodoso ,  tenuiori.  P. 
repens  fronde  rix  marginata,  costa  subtus  acuta,  veuis  appro- 
ximatis,  subundulatis,  caudiceque  viridi  uigro- punctulato  di- 
guoscitur.  P.  latifolium  Lam.  soris  gaudet  uuiseriatis.  P. 
plantagiueum  Jacq. ,  haud  absimile,  costa  paleacea  salis  super- 
que  differt. 

88.  P.  Phj/Uitidis  L. 

Vulgare  in  arbor.  truncis  ins.  Cubac.     Lect.  Septbr.  1822. 
Herb.  Poepp.  Kze.     [Froudes  interdum  5  —  7  pedab's]. 
Var.  fronde  crispa,  augustata. 

In  sylvis  11.  Peruv.  ad  Pampayaco  lectum  1829.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Insigne  fronde  crassissima,  crispato- plicata,  niore 
Scolopendrii  oflieinarum  var.  crispa.     lu  reliquis  uon  differt. 

*i*  *][•  "f*  soris  composito-uniseriatis. 

89.  P.  acrosorum  Kze. :  fronde  liueari,  flexuoso  -  curvata, 
subsessili,  apice  obtusiuscula,  basi  seusim  longissime  atte- 
auata,  crassa,  coriacea,  niarginata,  glaberrima,  costa  utriu- 
que valida  margiuata,    venis  remotiusculis   ereeto  -  patentibus, 


40  

basi  siibtiis  iucrassatis ,  soris  apicalibus ,  composito  -  unlseria- 
tis;  caudice  reponte,  paleaceo. 

In  triincis  arbor.  vetiistis  sylvar.  fl.  Pernv.  ad  Pampayaco. 
Lcct,  Jul.  1829.     (Diar.  1112).     Herb.  Kze. 

Obs.  E  ricinia  P.  crassifolii;  sed  froiidis  forma,  vena- 
rum  situ  et  dircctioue,  soris  sohimmodo  ad  apicem  sitis,  habi- 
tuque  valde  robusto  distinctissimum;  P.  porrectum  W.  frondi- 
bus  acumiuatis  et  latioribiis  differt.  Dicimtur  uempe  ab  aiictore 
bipedales,  duos  pollices  latae,  ciim  in  nostro  sunt  12 — 20  pol- 
licar.  et  tantum  ^  —  1  poUic.  latae.  Margo  P.  acrosori  siilire- 
pandus.  Caiidcx  crassus,  squarroso  -  fusco  -  paleaceus,  radicosus, 

90.  P,  anocarpos  Kze.:  froude  oblougo-lineari,  flexno- 
ßo-cnrvata,  sessili ,  apice  in  acnmen  cnrTiim,  a  medio  ad  ba- 
sin lon2:Issime  altenuata,  coriacea,  glabra,  mari;,inata,  ad  co- 
stae  mariiinatac  latera  sparsim  paleacea,  patenti- venosa,  di- 
midio  superiori  fructifera,  soris  pulvinatis,  magnis,  composi- 
to-uniscriatis,  caudice  repente,  imbricato  -  paleaceo. 

In  flor.  Peruv.  truncis  arborura  ad  Pampayaco.  Jul.  1829. 
lect.     (Diar.  1128.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

0  b  s.  Haecce  species  ad  P.  porrectum  AV.  propius  accedere 
videtur;  differt  vero  fij^ura  frondis,  vix  lineari-lauccolata  dicen- 
da,  augustiori  et  paleis  ad  latera  costae.  Frondes  P.  anocarpi 
16  poUicar.  ad  2^  pedales,  1  — If  poll.  latae,  Margo  frondis 
obiter  ropaudus,  Venae  magis  approximatae  et  patentes,  quam 
in  praecodente  specie.  Fibrae  radicis  lougissimae,  tomcutosae, 
P.  platyphyllum  Lam.  ab  utroque  frondc  latiori  sorisque  immer- 
sis  miuimis  differt,     Sororum  dispositio  ut  in  P,  crassifolio, 

**fronde  pinnatifida  s.  pinnata  s.  pinnato- 
pinnatif  ida. 

91.  P.  domingcnse  Spr.  Syst.  IV,  p.  51,  n,  80.  (sec,  spcc. 
Bertcriannm  in  herb.  amic.  Lehmann). 

Lectum  parcins  inins.Cuba  cumAspidio  sclerophyllo  1823. 
Herb.  Poepp,  Kze, 


41 

Obs.  Cantius  (listiiiiiuonda  sunt:  P.  frifurcatum  L.  forma 
iiormali,  nou  triciispidata  (P.  scolopoiulrioidos  Hook,  et  Grov. 
if.  t.  42.  oxcl.  sya.);  P.  scolopondrioidcs  L.  Sw.  Plum.  t.  91., 
•Iiiorum  differeiitias  iu  receusiono  iromim  uitidissimarum  cxpo- 
suit  I..  Kaulfuss  (Allii.  Lil.  Zeit.  1830.  April,  p.  536.)  et  hocce 
Sproiijjclii  P.  doniiiiiicuse.  DilTcrt  a  praeccdoitibiis  iuprimis : 
froiide  momljraiiacea,  laciniis  medils  olougatis,  siipra  sparsira 
alho-squamulosa,  sulilus,  praosortira  in  renis,  stollato-pn- 
Jtcsccute,  soris  miüiitis,  appioximatis  quidom,  sed  vix  conti- 
e,iiis,  stipitc!  aui;iilato  cum  rhachi  stellato-pubesccute,  basi 
palcacro. 

92.  P.  tn'Iobum  Cav.  S\v.  V>.  Klfs.  pu.  p.  95.  Coli.  pl. 
Chil.  II.  110.  136.  addo  sjaonymiim  P.  glauccsccnsBorj  iu  Du- 
porrey  voj.  part.  bot.  I.  p.  260.  —  Parasiticum  iu  arboribus 
sylvae  Pcrino  ad  Talcabuauo  11.  Chil.  lect.  Mart.  'Apr.  1827. 
(Diar.  416.).     Pocpp.  Kzo.  etc. 

Obs.  Froudes  saepc  1  — 1|  pedales,  miro  modo  rariaiit 
conf.  Klfs.  1. 1. 

93.  P.  aureum  L.  etc. 

Fiequous  iu  raniis  arborum  ins.  Cub.  Lect.  Septbr.  1822. 
Herb.  Poepp.  Kze. 

0  b  s.     Froudes  novcllac  trilobae, 

94.  P.  incanum  Sw.  —  Stciid.  nomenclator  II.  p.  342. 
Klfs.  en.  p.  103.  Raddi  u.  ^en.  fil.  p.  17.  et  Sprengel  Syst.  lY. 
p.  51.  c.  synon.     Coli.  fil.  Gubens,  exsicc. 

Frequeus  in  sylv.  ins.  Cubae  iuterioris  ad  validos  arboriun 
trimcos,  ctiam  Palmarum ,  locis  lunbrosis.  Aug.  1822.  Herb, 
Poepp.  Kze.  —  iterum  forma  minori  (Marginaria  minima  Bory 
ap.  Duperrey  voy.  bot.  cryptog.  p.  264.  t.  31.  f.  2.)  ad  Mission, 
Tocache  Jul.  1830.  lect.  Herb.  Kze. 

Obs.  P,  albidum  Presl  Del.  Prag.  p.  165,  huius  lod 
Tidetur, 


42  

95.  P.  lomartaeforme  Kze. :  fronde  oblongo-lineari,  pin- 
nat.a,  apice  piiuiatüida,  coriacea,  rigida,  pinnis  laclniisqiie  e 
|jasi  inaequaliter  dilatata  linearibiis,  obtusis  ,  falcatis,  superue 
sarsram  revolutis,  margine  inflexis,  supra  sparsim,  subtus  et 
rhachi  utrinque  squamoso-liirtis,  soris  imiseriatis ,  magnis, 
submargiiialibus ,  demiim  conflueutibus ,  stipite  squamuloso - 
pubcsceute;  caudice  (repeute?)  paleaceo. 

In  flor.  Peniv.  moutibus  aridioribus  ad  Cassapi  1829.  Icct. 
(Diar.  1152.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Species  proximac  sunt  P.  mollc  HBK.  et  P.  Para- 
diseae  Lngsd.  et  Fisch,  (t.  11.).  Ab  hoc  diffcrt,  praeter  notas 
indicatas,  fronde  magis  pinnata,  quam  piunatifida,  pinnis  remo- 
tioribus,  margine  non  repandis;  abilio,  uobis  non  viso,  fron- 
dis  rigiditate,  pinnanun  directiouc  et  soris  coufluentibus  distiu- 
ctum  videtur. 

Frondes  in  uostro  1  —  3  pedales.  [Pinnae  semper  convo- 
lutae,  saltem  horis  diurnis.     Stipes  et  rhaehis  atropurpurei]. 

96.  P,  ptiloton  Kze.:  fronde  rigidula  oblongo-liueari, 
subpinnata,  apice  pinnatifida;  pinnis  lanccolato-Hncaribus,  pa- 
tentlbus,  obtusiusculis,  basi  sursum  adscendenti-coadunatis, 
infiinis  abbrevialis ,  auritis ,  omnibus  margine  ropandulis  ,  vc- 
nis  laxis;  costis  supra,  rhachi  utrinque  stipiteque  hirtis;  soris 
uniseriatis ,  costae  propinquis ,  oblongiusculis. 

Hab.  in  PeruT.  sylv.  ad  Pampayaco ,  promiscue  cum  P.  da- 
sypleuro  lect.     Jul.  1829.     Herb.  Kze. 

Obs.  Differt  a  proximoParadiseae  Lngsd.  et  Fisch,  pinnis 
minus  obtusis  ,  soris  margini  non  approximatis ,  oblongiusculis. 

97.  P.  otites  L.  Sw.  W. 

Ad  radices  et  truncos  arborum  in  sylvis  obscuris  iuterioris 
ins.  Cubae ,  Jul.  et  Aug.  1822.  Herb.  Poepp.  Kze.  et  iterum  in 
sylv.  11,  Peruv.  ad  Pampayaco  1829.     Herb.  Poepp. 


4g 

98.  P.  lam'gerum  Dcsv.  Borl.  Ma?:.  1.  1.  p.  316.  Spr.Syst. 
IV.  p.  53.  0.  synon.  P.  laxum  Presl  Rell.  I.  p.  23.  t.  IV.  f.  1. 
(I)oua). 

In  trnncis  arborum  inter  musfos  ad  Pampayaco  fl.  Peruv. 
1829.    Jiil.  Icctum.     (Diar.  1109.).     IIerb.Poepp.Kze.eU-. 

Obs.     Spccimiua  pnmila  ad  11 -pollicaria. 

98.  P,  dasypleuron  Kzo. :  frondo  oblougo  -  lineari,  acumi- 
iiata,  profunde  piuuatitida  ,  laciuiis  eIoiiü:ato-lanceolatIs,  basi 
sursum  adsooiideuti-roadunatis,  subacuniiuatis,  faleatis,  diver- 
gcutibuH ,  obsciire  ropaiido-marginatis,  eiliatis,  niombrauaceis, 
supra  glabris,  subtus  veiiis  costa  rhachique  cano  -  villosis,  soris 
uuisenatis  costae  approximatis ,  caudice  repeute  caeslo ,  uigro  - 
squamnloso. 

Crescit  iu  truncis  arborum  vetustis  11.  Peruv.  ad  Pampa- 
yaco.    Jul.  1829.  lect.     (Diar.  1111.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Affine P.  loricco  L. Sw. W.  (Sieb.  fl. Marl.  No. 352. 
et  spec.  Hooker.  in  herb.  el.  Lehm.  ?Plum.  t.  78.?)  quod  melius 
sie  defiuiendum:  fronde  lanccolata,  acumiuata,  profunde  piuua- 
titida,  j:clabra,  laciniis  elougato  -  lanceolatis,  obtusiusculis, 
basi  sursum  adsceudeutl- coadunalis,  falcatis,  patentibus,  re- 
paudo-marginatis,  coriaceis;  soris  biseriatis ,  caudice  repente 
cacsio  uigro  -  squamnloso. 

Serics  sororum  exterior,  interdum  minus  evoluta,  in  Plu- 
mieri  figura  mala  et  Willdeuowii  definitionc  desideratur, 

Frondes  in  P.  dasypleuro  2  —  3  pedales. 

100.  P.  flahelliforme  Lam.  enc.  meth.  V.  p.  519.?  Sw. 
Willd.  Spr.  Syst.  (excl.  syn.  moniliforme  Sw.). 

Cresc.  in  truncis  arborum  fl.  Peruv.  inter  muscos  ad  Pam- 
payaco Jul.  1829.     (Diar.  1108.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Fronde  vere  lineari,  laciniis  brevissimis,  subfla- 
bellatis,  soro  solitario,  differt  a  P.  jnbaeformi  Klfs.  (bot.  Zeitg. 
1823. 1.  p.  364.  Sieb.  fl.  Mart.  353.),  ceterum  simillimo. 


44  

101.  P.  cultratum  W. 

In  sylvis  moutauis  flor.  Peruv.  densis  ad  Pampayaco  loci, 
(in  arborum  truiicis  ?)  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Specimiua  Sieben  ex  ins.  Mauritii  syn.  fiJ.  No.  52. 
omnino  couveniuiit. 

102.  P.  melanostictum  Kze.:  fronde  liueari,  acnmiuata 
subsessili,  glabra,  laciiiiis  utrinqiie  decrescentibus,  oblougis, 
obtusis ,  iiitegerrimis ,  coriaceis,  subtus  puuctulatis,  supra  api- 
cibus  venularnm  subinargiualibus  incrassatis,  uigro-notatis ;  so- 
ris  uniseriatis,  demum  conflucntibus. 

lu  flor.  Periiv.  rnpibus  aridis  ad  Cuesta  de  Carpis.  1829. 
Icct.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Eaiidem  speciem  sub  P. rigescentis  Boryano  nomine 
in  Serra  d'Estrella  leetam  accepi  a  merit.  Beyrich.  Sane  illa 
species  ex  ins,  Borbouiae  valde  affinis  ex  icou.  Hook,  et  Grev. 
t.216.;  attameu  diversa  et  sie  distiugueuda:  froudc  liueari,  pin- 
uatüida,  stipitata,  glabra,  laciuiis  subovatis,  obtusis,  intcger- 
rimis,  subtus  parce  pilosis;  soris  solitariis,  pilosis,  demum 
confluentibus ,  caudiee  repentc. 

Specimiua  uostra  P.  mclauosticti  brasiliensia  6-pollicaria; 
peruviana  bi  s.  tripollicaria.  Venarum  apices  in  supcrficie  snb 
glandularum  immersarum  speeie  appareut;  qua  nota  facile  di- 
stinguitur  nostrum  etiam  a  P.  pcndulo  Sw.  Sclik.  t,  10. ,  et  cir- 
cnmscriptione  frondium  nou  minus  diverso.  Sori  in  laciuiis  mi- 
norum  frondium  P.  melanosticti  singuli. 

103.  P.  trichomanoidcs  Sw.  Sclik.  t.  10» 
Lect.  ad  Collarcs  il.  Brasil.  1832. 

Obs.  Affine  P.  pernvianum  Desv.  pr.  p.  231.  Hook,  t-t 
Grev.  ic.  t.  223. ,  stipite  elougato  ,  pilis  sparsis ,  tcnuioribus  et 
caudiee  repente  dilFert. 

104.  P,  cordarMW  Kze. :  fronde  lanceolata ,  glabra,  pin- 
»ata,  piuuis  oppositis  sessilibus,  tcrminali  petiolata,  cordato- 
lanccolatis,  falcatis,   acuminutis,  coriaceis,   reticulato - veno^ 


45 

sig ,  repando-mars^inalis,  aiipra  albo- pnnotatis,  siibtiis  liasi 
siirsnm  uniiilaiMliilosis,  soris  costao'approximatis,  irrcjj^ulariter 
hisoriatis,    subcontif^uis;  stipite  toroti ,  glabro. 

In  montibus  aridioribus  lalidissimis  llor.Peruv.  adCassapi. 
Jiil.  1829.     (Diar.  1148.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  E  distiiiotissimis!  in  vieinia  F.  Ioni5;ifolii  Presl  rol- 
looandiim.  P.  sossilifoliiini  Dcsv.  prodr.  dilTcrt:  pinnls  inarn:ine 
obscuie  et  rcmotc  deufatis,  soris  uiiisoiialibus.  Frondcs  Ij  —  2| 
pedalos.  Stipcs  in  maximis  podalis ,  straminoiis  s.  rnfoscens. 
[Frons  piilihr«'  viridis,  subtns  pallidior.  Pinnac  omuos  con- 
stantor  arcuatim  postico  dollexao.  Radicos  iiiicrac,  simplices» 
lonuos]. 

105.  P,  gladi'afum  Kzw:  iVond«^  ovafo-lanceolata,  pin- 
nata,  snbflcxuosa,  j^labra;  pinuis  orccto- patentibus,  lineari- 
lanceolatis,  snbfalcatis,  basi  iuaeqnalibus,  apico  obtnsiusculis, 
margiuc  rcpando  -  cronato ,  inombranai'ois ,  rotioulato  -  venosis ; 
infcrioribus  basi  atteuualis  deorsum  ciiuoato-aiiricnlatis;  snpe- 
rioribus  aduatis,  deorsuiu  sabdocurrentibus,  suminis  approxi- 
matis  j  soris  biseriatis,  remotis,  impressis ;  caudice  repente  im- 
bricato  -  paleaceo. 

Passim  in  ins.  Cnbac  interioris  ramis  arbonim  cmortnis, 
inpriniis  Crcscentiae  et  Bombacis.  Soptbr.  1822.  Icct.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Proximum  P.  dissimili  Sw.  et  attennato Humb. ;  dif- 
fert  autem  pinnis  niagis  elougatis ,  falcatis,  soris  biserialibns. 
—  Frons  1|  —  3  pedalis,   stipite  rhachique  falcatis,  glabris. 

106.  P.  articulatutnBi'sx.  prodr.  1. 1.  p.236.  (non  Vahl.  et 
Juss.  quae  Aspidia) 

et  var.  ß.  angustifolium. 
Crese.  in  flor.  PeruT.  sylv.  iimbros.  ad  Ventanilla  de  Cas- 
sapi;  var.  in  nipib,  aridis  ad  Machay  1829.  lect.     Herb.  Poepp. 
Kze.  etc. 


46  

Obs.  Species  distinctissima  cum  phrasi  Desrauxü  tarn 
pcrfecte  congrnit,  ut  de  utriusquc  coiiTenientia  nullns  dubitem. 
Filix  nostra  2  —  3-  pcdalis  et  altior  e  caudice  repente,  fusco- 
paleacco,  fibris  radicalibus  ramosissimis,  tomentosis,  adsur- 
git  stipitc  14-pollk'ari,  pennae  anserinae  crassitie,  snpra  sul- 
cato  ,  nitido,  flavo-fusco.  Frondis  ovatae  erecto  -  patentis 
pinuac  altcruae  scssiles,  terminali  longe  petiolata,  articulatae  in 
rhachi  stipiti  simili ,  iiifimac  9  poll.  longae  et  2|  latae  ovato  - 
lanceolatae,  acuminatae  s.  cuspidatae  (nota  a  Dcsvauxio 
omissa) ,  marginc  pcllucido ,  subrcpando ,  parallele  renosae, 
Costa  subtiis  clcvata,  margiuala,  supra  canalicnlata.  Sori 
(composito-nniseriati)  distantcs,  conrexi,  inter  renas  Serie 
simplici  5  —  7 ,  ultimi  a  margine  semper  remoti. 

Pinnac  varietatis  ß.  infimae  5  pollic.  10  — 11  lincas  latae, 
soris  magnis  subqnlnque. 

*  Color  frondis  iu  utraque  forma  subtns  pallidius  viridis.  — 
Species  P.  distauti  Raddi  et  polysticho  Link  cum  sequentc 
viciua. 

107,  P.  jn-utabile  Kze, :  fronde  lanceolata,  pinnata,  gla- 
bra,  pinnis  scssilibus,  terminali  petiolata,  suboppositis,  lan- 
ccolatis,  basi  cnneato-anriculata,  apice  longissime  aciiminato - 
cnspidatis,  subcoriaceis,  marginc  pellucido  sinuatis  (liuc  illuc 
lobato-incisis);  soris  inter  venas  flexnosas  parallelasque  (com- 
pesito  -)  uniseriatis ,  subquinis. 

In  sylvis  hnmidis  flor.  Pernv.  subandinae  ad  Huallagam 
fluv.  lect.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.      Differt  P.  distans  Raddi  pinnis    alternis   remotis 
latioribus,  soris  subternis;  articulatnmDesT.  ovato  lanceolatis,    , 
pinnis  inferioribus  remote  alternis,    magis  coriaceis,   margine    , 
subrcpando,   soris  inter  venas  5  —  7.  —     Frondes  in  P.  muta- 
bilil»— 2  pedales,  stipite  mediocri,   snpra  canaliculato ,  rta- 
chique,   superne  snlcata,    glabris.     Pinnae  varie  et  irregulari- 


—  47 

ttT  inciso-lobatac,    intcrdum  ante  apieom  biiidap  sjatnin  fiücis 
luxuriautom  iiulicaro  Tidentur. 

108.  P.  crcnatum  8w.  Klfs.  ni.  p.  109.  (au  Knnth.?) 

In  liiimidis  sjlvae  ing:('ntis  ad  Rio  Cauimar  ins.  Cubae  pas- 
sim  Si'ptbr,  1822.      Herb.  Poopp.  nostr. 

109.  P.  replans  Sw.  Sloane  t.  29.  et  30.  f.  4. 

Ad  rupcs  cavcrnasqnc  monlis  Loma  de  Caverna  propo  Li- 
mouar  (Lcmonal),  rt  in  üssnris  rnpinm  umbros.  ad  Lagnna  de 
Palos  llor.  Cnbcnsis.  Lect.  Septbr.  1822.  —  Exsicc.  ül.  ins. 
Cnl».     Horb.  Poopp.  Kzo. 

110.  P.  sanctutii  Hw.  «tc. 

In  rupibns  torrontum,  lluv.  Canimar  etc.  Cnbae  iulorioris 
ad  Cahoba  ot  Limonar,  Loot.  Aiiir.  Soptbr.  1822,  Fil.  ins. 
Cubae  exsicc.     Herb.  Pocpp.  Kzc. 

111.  P,  tetragonum  Sw. 

In  sylvis  petrosis  ins.  Cubae  ox.  gr.  ad  Limonar  vnl^-are. 
Lect.  Jnl.  1822.     Herb.  Poopp.  Kze. 

Obs.  P.  falciculatum  Raddi  nov.  gen.  p.  24.  t.36.  bis  a 
Sprcngeliohiclaudatum,  sorornm  dispositlone  media  iuter  co- 
stulam  et  marginom  nee  illi  approximatam  differre  vidctur.  t*. 
pemiigorura  Presl  Roll.  p.  25.  ab  codem  auetore  hnc  relatum 
fronde  triaugulari  abhorret. 

112.  P.tn'steKzt.:  fronde  brevi-orata,  coriacea,  pin- 
nata,  piunis  sessilibns,  inforioribns  suboppositis,  basi  lon"-ius 
cuncato-attcnuata,  tcrmiuali  petiolata,  omnibus  lato-Janceola- 
tis ,  acuminatis ,  iueiso  -  pinnatiHdis ,  laciniis  falcato  -  oblongis 
obtusis,  sinuato  dentieulatis ,  supra  subglabris,  subtns  ad  co- 
stam,  uervos ,  Teuas  et  marginem  subreflexum  pilosis ,  rhachi 
stipiteque  longo  tetragonis,  scabro-hirsutulis,  soris  nniseriatis. 

In  sylris  primaevis  flor.  Huallagae  superior.  ad  Mission. 
Tocache,  Jul.  Aug.  1830.  lect.  (Diar.  1959.).  Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  A.  P.  tetragono  differt  fronde  abbreyiata,  firmiori 
coriacea,    pinnis  latioribus,   basi  attenuatis.  —     Color  frondis 


48  

olivaccus  s.  atroriridls ,  siibtus  pallidior.  Stipes  li.asi  adscoii- 
dens,  fusco- viridis.  [Radiccs  (caudices?)  uigrae,  glabrae, 
non  paleacoac]. 

113.  P.  hrachijodtis  Kze. :  froudc  ovato  -  oMouga  suba,la- 
bra,  supra  nitida ,  piniiata,  piunis  suboppositis,  breviter  pe- 
tiolatis,  elougato-lauceolatis,  acuminatis ,  pinnatifido-don- 
tatis,  sinubus  alte  mcmbrauaceis ,  costa  j^labra  siilcata  basi 
uniglaudulosa,  versns  apicem  flexuosa,  dcntibus  s.  laciniis  bre- 
vissimis  siibfalcatis ,  marj^iiiatis ,  obtusis,  soris  uuiseriatis, 
rliachi  puberula. 

P.  glandulosum  Desv.?  Journ.  d.  bot.  appl.  IV.  p.  263. 
prodr.  240.  cum  Plum.  t.  21. 

Crescit  in  Üor.Peruv.  sylvis  nmbrosis  ad  Pampayacoj  Iccta 
Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Spccies  P.  glanduloso  Desv.  et  P.  megalodonti 
Sclik.  ciliato  Spr.  proxima;  differre  ab  hoc  ^videtur  rhadii  pu- 
berula, pinnis  breviter  petiolatis,  latioribus,  acuminatis  et 
magnitudine partium;  ab  illo  vero:  pinnis  supra nitidls,  substau- 
tia  firmiori  coriacea,  laciniis  membrana,  nervorum  continua- 
tione,  pcllucida  altins  conjunctis,  itaque  tantum  brevissime  li- 
beris,  subtus  ad  nervös  solum,  nee  stellato-pubcscentibus, 
costa  subtus  quoquc  glabra,  bisulcata,  superne  flexuosa.  Cete- 
rum  magnitudine  et  toto  habitu  conveuit. 

114.  P.  rüulorum  Raddi  nov.  gen.  p.  23.  t.  35.  (et  PInku. 
Phytob.  t.  283.  f.  1.)     P.  oligocarpnm?   Syn.  fil.  bras.  n.  70. 

Cresc.  in  sylv.  dens.  fl.  Peruv.  ad  Pampayaeo ,  secus  rivu- 
los.     Lect.  Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Descriptioui  Raddianae  addendum,  quod  laciniae 
baseos  pinnac  sunt  elougatae,  superior  pauUo  rccurvata,  aou- 
tior.  Frons  saepo  3  —  4  pedalis.  —  P.  resinifcriun  Desv.  Berl. 
Mag.  V.  p.  317.  abunde  dilFert,  pinnis  basi  atteuuatis,  laciniis 
obtusis  rel.      Cl.  Link  (Hort.  Berol.  II.  p.  119.)  iudusia  subito 


49 

oblittcrata  obscrvasso  porhihct  et  ad  Aspidia  rofert.     Plantam 
Ilorti  IJtMoIiiipnsis  iioiidiim  vidi. 

115.  P,  pubescens  Uaddi  iiov.  s:ou.  p.  23.  r.  34,?  l\  eon- 
ciuiiiim  Raddi  Syn.  p.  69. 

Ad  rirnlos  sylvar.  Pcruv.  moutosariim  prope  Pampayaco 
loct.  1829.  Jiil.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Habitus  Aspidii  mollis;  sed  iudusia  nunquam  vidi. 
A  Raddiana  sppcio  iiostra  «lix  non  dilTcrt  nisi  Jaciniis  paullo 
acutioribus.     Caiidirom  non  vidi. 

116.  P.  concinnutn  AV.  Link  Hort.  Berol.  H.  p.  104.  coli 
pl.  Chil.  I.  uo.  263. 

In  llor.  Chilons.  cropidinibns  obscnris  ad  Valparaiso 
Aprili  fructifonim  et  in  andibns  ad  Antnco,  Icctum  1827  et  28. 
(Diar.  38.).     Herb.  Poopp.  Kze. 

Obs.  Planta  variabilis  et  pnbcsceulia  et  pinuis  laciniis- 
qne  plus  minus  contractis. 

117.  P.JioncstumKzc:  froudc  lanceolata  pinnato -pinna- 
tifida,  apice  pinnatiiida,  pinnis  lanceolatis,  snbfalrafig,  aeu- 
minatis,  brevissimc  petiolatis,  infimis  romotis  ,  laciniis  oblon- 
go-faleatis  obtusis,  mar-inc  subropandis  ciliatis,  stipite, 
rhaehi  costisqne  snbfus  patenti-paleaceis,  soris  nniseriatis,' 
costulac  approximatis. 

Crescit  ad  rivulos  sylvar.  umbros.  11.  Peruv.  prope  Pam- 
payaco 1829.  lect.     Herb.  Kze. 

Obs.  Valde  affine  P.deflexoKlfs.eu.  p,  114.  Link  Hort. 
Berol.  IL  p.  105.  (a  quo  vix  diversnm  puto  P.  vestitum  Raddi 
iiov.  i?cu.  p.  24.  t.  36.);  sod  distin^uitur  liaecce  species,  ex 
horto  Bejoliuensi  satis  nota:  pinuis  non  acuminatis,  infimis 
deflexis;  laciniis  subdeutatis,  erecto-patentibns,  uec  patenti- 
bus,  stipite  rhachique  dense  et  appresse  paleaceo  -  hirtis ,  pa- 
leis laceris.  —  P.  distans  Klfs.  (non  Raddi)  soris  subm^i- 
ualibus  satis  differt.  —  Specimen  P.  honesti  2i  pedale  cum 
stipite  7  pollicari.     Paleae  lineari  -  subulatae ,    rufo  -  fuscae. 

9r  Bd.   IsHeft.  a 


50  

***fronde  blpiunata,    bipiunato-pinnatifida   s.   tri- 
pinnata. 

118.  P*  vastum  Kze.i  fronde  trlaiigriilari-ovata,  bi-  s. 
tripiiinato  -  piimatifida ,  piiimilis  luaequalitor  lanceolatis,  ol)- 
tiise  acumiualis ,  profimdissime  pinnatifidls ,  laciiiiis  obloiiiio- 
falcatis  obtusis,  infimis  inciso  -  serratis ,  snperioribus  subiiite- 
gerrimis,  nervo,  Tenis,  margluoque  liispidnlis,  soris  nniseria- 
tiSj  costis,  rLachibus,  stipiteque  pubesceutibus,  plus  minusTe 
paleaceis. 

Crescit  in  syly.  flor.  Peruv.  ad  terram,  inter  Pampayaco  et 
Cocheros  et  ad  Ventanilla  deCassapi.  Lect.  1829.  Hcib.Poepp. 
Kze.  etc. 

Obs.  Speclcs  proptor  frondium  jnnioriim  adnltiorumque 
diversitatcm  aegrius  doliuicnda,  P.  amplo  Willd.  et  couiiexo 
Klfs.  vicina,  sed  ab  utroqiie  distincta  indiimento  hispidulo 
utriusque  frondis  paginae,  iuferius  et  in  filice  juvenili,  longiore 
et  copiosiorc,  froudequc  triaugulari- orata.  Frous  fertiUs  jn- 
nior  1  — 1|  pedalis;  adiilta  3  —  4  pcdalis.  Stipes  et  rbachis 
sulcatue,  iu  novella  planta  densius  paleaceae. 

119.  P.  spectabile  Klfs.  Eu.  p.  121.  (Coli.  pl.  Cliil.  11. 
uo.  137.). 

In  sylvis  fl.  Chilens.  ad  Talcabuano  Aprili  1827.  lect. 
Herb.  Pocpp.  Kze. 

120.  jP.  Poeppigii  Kze. :  fronde  subtripinuata,  laxa,  pln- 
nuüs  remotis  oblougis,  obtusis,  profunde  piimatifidis,  laciuiis 
oratls  obtusis,  margine  rellexo  crenato  -  serratis ,  soris  solita- 
riis  subniargiualibns,  stipite  rhachique  universali  supra  cana- 
liculatis,    asperis,   partialibus  hirtis.     Coli,  pl.  Chil.I.  n.  264. 

P.  rugulosnm  Klfs.  en.  p.  122.  excl.  syn.  Hooker  ad  Bee- 
chey  pari.  II.  p,  52.  excl.  synon. 

In  turfosis  paludosis  littoris  oceaoi  pacifici  prope  Concon, 
Aug.  1827.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 


51 

Obs.  Auctorltati  oravissimae  Kaulfussil  ot  Hookeri  con- 
tradiccrt'  planfamquc  americauam  ah  australi  (ligtin2;nere  et 
fij^ura  Laltlllardiorii  iiov.  iIo]l.(t.  241.)  ojusdcjiKiuo  doscriptione 
(II.  p.  92.),  et  spociiniuii»us  a  Sicbero  Icctis  cü};or.  Consoutit 
(1.  tie  Roenior,  qui  iu  collectione  Kaulfussii,  uiinc  sui  hcibarii 
parte,  specinien  Laliillardierii  et  plnra  Sieberiaua  cnmChamis- 
souiauis  et  Poeppigianis  compararit.  —  Jam  habitii  iitra- 
quc  filix  differuiit,  qui  in  Chilensi  laxus,  in  ausirali  rigidus. 
P.  rugulosuni  inpruuis  subsfantia  frondis  coriacea,  piuuis  sc- 
cttudariis  subaciuninalis,  pinnnlis  approximatis  elliptico-ob- 
loniiis,  lai'iuiis  brevioribiis  subscrratis,  et  (ex  Labillard.)  rha- 
clii  stipiteque  nigulosis,  asperis  distinguitur.  —  Caudex  in 
uostra  repens,  tcnuissimc  rnfo- palearen«!,  llbris  radioalibns 
rigidis,  lougis,  .snbsiraplicibus.  Stipitem  vidi  2|  pedalem; 
froudcs  absque  stipite  bipedales. 

121.  P.  Sloanci  Kze. :  fronde  triangulari-orata,  bipin- 
nato-piunatiGda,  piuuis  pinnulisque  remotis,  pateutibus,  petio- 
latis,  ovato-lanccolatis,  subfaleatis ,  acumiualis,  membrana- 
ccis,  lat'iuiis  oblongis  obtusiuseulis,  margiue  et  ad  veuas  utriu- 
que  pilosiusciilis,  iuferioribus  inciso-pinnatifidis,  superiori- 
bns  scrratis  repandisvc,  soi'is  seriatis,  stipite,  iliachibus,  co- 
stisqiic  rufo  -  paleaceis. 

Fil.  Cub.  cxsicc.  Sprengel  Syst.  veget.  IV.  p.  59.  no.  189. 
(uou  Desvanx  prodr.  p.  238.  no.  160.). 

In  torrentibus  exsiccatis  sylvarum  descrtarura  et  in  Sylvis 
densioribus  liumidis  ad  fluv.  Canimar  et  ad  Cahoba  ins.  Cubae. 
Jun.  —  Septbr.  1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  [Frons  saepe  6  pedalis].  Rbachis  eiusque  rami 
supra  canaliculati ,  subflexuosi.  Sori  mediis  venis  inserti.  — 
P.  caribaenm  Desv.  simile  Yidetur;  differt  pinnnlis  glaberrimis, 
laciniis  integerrimis.  P.  SloaneiDesv.  (Gymnogr.  Calomelauos?) 
eodem  anno  ae  nostinim  a  Sprengelio  piiblici  juris  facfinn 
propterea  negleximus,    quod  nomen  in  systcniatc  vegetabilinm 

4  * 


52  ■■ 

evnlo^atiun  magis  iiiiiotiiissc  censemus,     Eodem  modo  res  scse 
habet  cum  sequeute. 

122.  P.  barhatum  Kze. :  froude  siibtrian^lari ,  tencra, 
utrinqnc  hispidnla,  bipiimato-piunatifida,  pinnis  oppositis, 
erecto-pateutibus,  iiifimis  remotis,  longe  petiolatis,  ovatis ,  su- 
perioribus  subscssilibns ,  lanceolatis ,  lacinüs  oblongis  obtusis, 
snbdccurrcntibus ,  creiiato  -  incisis ,  ciliatis,  sofis  snbsolitariis, 
stipite  longo,  cum  rliac.hibns  costisqiie  sqnamoso -hirtis. 

Ad  riipes  umbrosas  flor.  Cubcus.  prope  „el  Embarcadero 
del  Canlraar',  rariusFebr.  —  Jiil.  1823.  lect.  Herb.  Poepp.Kze. 

Fil.  Cub.  cxsicc.  Spreugel  Syst.  Vcgct.  IV.  p.  57.  no.  155. 
(nou  Dcsvaux  prodr.  1.  I.  p.  242.  no.  205.). 

Obs.  E  distiuctioribus  gcneris!  Caudex  tuberosns,  pa- 
leaccus,  libris  longis  ramosis,  ramulis  villosis.  Stipites  uu- 
merosi,  caespitosi,  teuues,  4  —  5  pollicarcs.  Frons  ipsaS  —  4| 
poliices  longa,  basi  3  — 4  poll.  lata,  mcmbrauacea,  snpra  ob- 
scure  ,  subtus  pailide  -  viridis.  Sori  iutra  crenas  lacinianim 
plcruraque  siuguli ,  parvi.  —  Habitus  fere  P.  hirti  Presl  s. 
Cystopteridis  montauae  Beruh.  (Aspid.  Sw.). 

XIX.     TAENITIS  Sw. 
(Pteropsis  Dcsv.  pr.  ad  partem). 

123.  T.  angustifolia  Spr.  Syst.  Veg.  IV.  p.  42.  Pteris  a. 
Sw.  flor.  Ind.  occ.  III.  p.  1599.  prod.  et  syu.  Willd.  —  Ptero- 
psis a.  Desv.  pr.  fil.  1. 1.  p.  218.    (T.  lanceolata  fil.  Cub.  exs.). 

et  var.  fronde  apice  divisa. 

lu  arboribus  emortuis  flor.  Cubeus.  locis  umbrosis  sylrati- 
cis  et  iu  rupium  fissnris.  Lect.  Aug.  1822.  Varietas  ibidem, 
sed  rarissime  occurrit.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Sori  versus  basiu  saepius  interrupti  s.  nulli.  Cap- 
sulae  immersae  tomento  fusco,  e  floccis  fasciaeformibus  9.  cla- 


53 

vatifi  composito.     Couf.  KIfs.  Wesen  der  Furruk.  p.  109.   Apex 
fiondis  in  var.  s.  furcatiis,  s.  palmatus. 

124.  T,furcata  W.  Hook,  et  Grer.  ic.  fil.  t.  7.  Ptcris  L. 
Ptoropsis  Desv.  1.  1. 

Crcscit  iu  arboribus  parasitica  ad  Miss.  Tocachc  flor.  Hiial- 
lag.  super.  (Peru)  Iccta  Jul.  Aug.  1830.     Horb.  Poepp.  Kzc. 

Obs.  Qnod  ad  differcutiam  filicis  nostrac  et  Pliimicrianae 
attiuct,  conf.  quac  cl.  Hooker  et  Greville  ad  snam  1.  c.  cxpo- 
siieruut.  Icon  laudata  forinam  nostram  optimc  roddit.  Capsu- 
las  minus  regularitcr  globosas,  altero  latoro  subtriincatas,  al- 
tcro  couYoxas  vidimus,  nee  auiuilum  compU-tiim.  Adest  qnoquc 
inter  capsulas  tomeutum  e  similibus  floccis .  ac  iu  praeccdcute ; 
scd  brcvissimum  et  ab  auetoribus  neglcctum. 

XX.     PLEOPELTIS  Humb.  et  Bonpl.  W. 
Polypodii  spcc.  Schrad.  Schlecht. 

125.  P.  percussa  Hook.  ctGrev.  ic.t.67.  c.syuon.  etPresl. 
P^cuspidatum,  Rell.  Hacuk.  I.  p.  20.  t.  1.  f.  3. 

Cresc.  iu  cortice  arbor.  fl.  Peruv.  ad  Pampayaro,  Jiil.  1829. 
lect.  (Diar.  1102.)  deiu  ad  Yurimaguas  et  iternm  ad  Miss.  To- 
cache  ü.  Huall.  super.     (Diar.  1955.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Var.  froudc  fertili  angusta.  Lccta  ad  Pampayaco.  Herb. 
Poepp.  Kze.  etg. 

Obs.  lusigniter  variat  et  forma  froudis  et  sororum  uu- 
mcro.     Caudex  repeus ,  saepe  bipedalis  lougitudiiiis. 

XXL    NOTHOGHLAENA  R.  Br. 

126.  iV:  nivea  Desv.  Klfs.  eu.  p.  134. 

Iu  flor.  Peruv.  Audibus  de  Huanuco ,  ad  vicum  C»axamar- 
quilla.    Apr.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 


54  

Obs.  Caudex  densus  paleis  linearibus  longisslmis  (3 — 4 
lineas  longis)  obtectus.  Species  in  Desvauxii  prodromo  omissa 
videtur.     N.  incana  Presl ,  teste  ipso  aiictore,  forsan  varietas. 

127.  N,moUisKzc,i  froude  oblongo-lauceolata,  curvata, 
apice  iuflcxa,  tripinnata,  siipra  subglabra,  subtus,  rhacbihus, 
stipitequc  brcvi  utrinque  densissimc  rufescenti-stcllato-squa- 
mulosis;  pinnis  pinniilisque  iiiflexis,  foliolis  subrotundis,  basi 
cordato-cmieatis. 

Crescit  in  praecipitiis  marltimis  flor.  Chilcns.  ad  Plaja  an- 
cha  prope  Valparaiso.     Lccta  Jnn.  1827.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  N.  lamiginosae  Dcsv.  afliuis,  differt  fronde  tripin- 
iiata,  piiinulis  remotis,  tomeuto  e  squamis  stellatis.  —  Cau- 
dexrcpeus,  rnfo-paleaceus,  radicibns  lougis ,  implexis,  tena- 
ribus,  supra  stipites  atropnrpurco?,  aggregatos  emittens.  Frou- 
des  6  —  8  pollicarcs ,  vix  poUii-om  latae ,  pinuis  recurvato  -  in- 
jBcxis.  Frondcs  juniores  sulphureo-tomentosac.  luHcrb.Poep- 
pigiauo  vidi  frondem  sub  apice  biiidam.  Habitus  fere  Cheilau- 
this  parTilobae  Sw. 

128.  N.  hypolcuca  KzQ.:  fronde  lanceolata  tenera,  basi 
bipiunato-plunatifida,  apice  piunato,  pinnis  brcri-petiolatis, 
ovatis,  pinnnlis  laciniisque  oblongis  obtusis,  infimis  iucisis, 
supra  subnudis ,  snbtns  dense  niveo-tomcntosis,  rbachi  stipi- 
teque  longo  subglabris  nitidis.  —  Coli.  pl.  Chil.  I.  No.  262. 
In  rnpiiim  fissnris  Uor.  Chil.  prope  Valparaiso,  Aprili  1827. 
lecta.     (Diar.  41.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Var.  fronde  supra  cano- villosa.  Crcsc.  in  andibus  Chile 
australis,  lecta  ad  Antueo  1828.  (Diar.  604.)  Herb.  Poepp.  Kze. 
Obs.  Caudox  rcpcns ,  ramosus,  palcis  atrofuscis  obte- 
ctus, radicibus  sparsis  olongatis,  ramulosis,  apice  tomentosn- 
lis.  Stipes  in  adultis  fere  6  pollicaris ,  obtuse  tetragonus,  atro- 
purpurcus.  Frons  3 — 4  pollicaris,  pollicem  fere  lata,  pinnis 
versus  superficiem  rhachis  replicatis,  subcomplicatis ,  supra 
inteuse  viridis  ,    in  varietatc  cano  -  glauca.   —     Sequouti  sub- 


55 

similis,    scd  fronde  inprimis  basi  lutiori,    diTisione  et  itiduinen- 
tis  distans.     Sori  tomcuto  immersi. 

129.  N.  rufa  Prcsl.  RclI.  I.  p.  19.  (cxcl.  syn.  Plnm.  et 
emcud.  syn.  Desv.  Journ.  appliq.  I.  p.  (iion  t,)  92.  ilook<r  ad 
Beoch.  part.  II.  p.  51. 

Cresc.  iu  llor.  PcruT.  nipiliiis  Andinig  prov,  Huaiiuoo  ad 
San  Rafacl ,  et  iu  glareosis  frijjidis  Audliim  de  San  Rafael  et 
Huarriaca.    Apr.  1830.  lect.     Ilcrl).  Poepp.  et  Kzc. 

Obs.  Utraqiu;  rcporirbatur  forma,  et  juvenilis,  var.  a 
Presl,  N.  tomenlosa  Desv.,  supra  donse  liiisuta  et  ß  Presl, 
(quam  pro  N.  forruginea  Desv.  habet  auctor),  calveseeus.  De 
N.  feiTugiuea,  planta  Ind.  occident,  adhuc  dubito,  de  fij^ura 
veroPlumieri  t.  75.  jam  b.Kaulfuss.  (Wesen  d.Farrenkr.  p.  116.) 
p;ravissima  dubia  movit.  Quoad  characteres  genoris  filieis  uo- 
strac  Kaulfussio,  qui  plantam  ad  Cheilanthera  duxit  (Enum. 
p.  209.  Clieil.  feiTuginea  AVilld.  herb.)  nou  adsentio;  soros  enim 
semper  coutinnos  observo  in  spcciminibus  et  mcxicanis  et  peru- 
viauis  et  liortensibus.  Spccies  Armcnicana  secundum  figuram 
hnc  vcro  spectat. 

XXII.     ALLOSORUS  Bemh. 
Cryptogramme  R.  Br. 

130.  A,  H^fdus  Kzi\  Pteris  Sw.  Syn.  p,  104  et  299. 
Pteris  cartilaginea  Presl  Reliq.  Haenk.  I.  p.  57.  t.  IX,  f.  3.  var. 

Ad  rupes  steriles  Andium  Huauucens.  prope  San  Rafacl  et 
Ambo  ,  fl.  Peruv.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Secundum  characterem  generis  paulo  latius  defini- 
tum,  ex  quo  b.  Kaulfuss  etiam  Pt.  atropurpuream,  audromedae- 
foliam  et  flexuosam  Hort.  Berol.  recepit,  haec  nostra  quoque 
species  rite  Allosoro  adsociatur.  Indumentum  variabile  videtur. 
Forma  Swartzii  a  Lud.  Nee  in  Chalnia  (an  prope  Chalcua?) 
Peruviae  lecta:  fronde  utrinque  hirta,  rhachi,  stipiteque  superne 
pilosis ;  Pt.  cartilagineae  Presl  e  Mexico  frous  utrinque  tantum 


56  

ciliata,  sed  rhachis  et  stipes  paleacci.  lu  nostra  frons  ütrin- 
que  glabra,  rhacliis  et  stipes  huc  illiic  pilo  s.  palea  filiformi 
ßingula  obsessl.  Stipes,  in  triplici  forma,  basi  semper  palea- 
ceus,  adscendens,  3  —  3§  pollicaris.  Frons  2  —  3  poUic.  lon- 
ga, basique  lata.  Pinuae  modo  basi  attennatae,  modo  adnatae, 
modo  decnrrentes.  ludiisium  latiusculum,  margine  eroso-ia- 
ccro.  —  Qua  ratione  ductus  cl.  Link  (Ilort.  Berol.  II.  p.  33.) 
P.  cartilaglueam  Presl  aquilinae  varictatem  autumare  possit; 
nnn  intelligo. 

'131.  A.andromcdaefoliusYiXh.  Herb,  (et  icon  iued.)  Pte- 
ris  En.  fil.  p.  188.     Coli.  pl.  Chil.  II.  no.  84. 

lü  rnpibus  gramiuosis  Andium  CLileusium  ad  ,,las  Crn- 
ges»  Decbr.  1827.  lect.     (Diar.  603.). 

Obs.  Spccimina  hcrbarii  Kaulfnsslani  cum  nostris  con- 
griia.  Chllensia  tanturamodo  intordum  Chamissioniauis  ,  ut  di- 
citur,  Califoruicis  uiajora,  pedalia  et  ultra. 

132.  A.  ciliatus  Presl.  Rell.  Haenk.  I.  p.  59.  Cheilan- 
tbes  marginata  H.  B.  Kuuth.  nov.  gen.  I.  p.  18.  et  VII.  t.  669. 
Sju.  I.  p.  86.     Link  Hort.  Berol.  II.  p.  39. 

Crcsc.  in  Andibns  de  Huanuro  fl.  Pernv.  rersus  oppidiim 
Amlio.     Apr.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Frondes  triangulari-ovatae  bipoUicares  s.  minores, 
stipite  3  —  5  pollicari.  —  Specimina  ex  horto  reg.  Berolincusi, 
pinnnlis  valde  elongatis ,  rhachi  rix  marginata  insignes. 

133.  A.  htrsutiis  Presl.  Rell.  Haenk.  I.  p.  59.  t.  X.  f.  1. 
Coli.  pl.  Cliil.  U.  no.  138. 

In  riipium  tissuris  Andium  Chilensium  a  Pnente  de  Vizca- 
cbas  ad  la  Guardia  Decbr.  1827.  (Diar.  605.)  et  itemm  in  An- 
dibns Chil.  austral.  ad  Antuco ....  1828.     Herb.  Poepp.  Kze. 

01»s.  Cum  spcciminibus  a^cl.  Presl  amice  missis  conve- 
nit.  Planta  Autucensis  maxima,  stipite  8  —  9-;  fronde  3-pol- 
^jpari ,  lacte  virens. 


57 

XXIII.     LOMAIJA  W. 

*froüde  sterili  piuiintifida. 

134.  L,  blcchnoidcs  Bory  ad  Diiporroy  voy.  Cryptop;{im. 
p.  273.  n.  «5.      Coli.  pl.  ChiJ.  11.  u.  139.      L.  decurrcus  Kze. 

lUsC. 

Var,  lacin.  frond.  sterilis  aciitiuscuJis ;  piuuis  fertilis  acii- 
niiiiatis.     Herb.  Kze. 

In  rupibns  madidis  flor.  Chil.  ad  Talcalinaiio  Apr.  1828. 
locfa.     (Diar.  434.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

135.  L.  divcrgcns  Kze. :  fronde  ovato-lanccolata,  ani- 
minata,  storill  profiiudissimo  pinualilida  basi  siibpiiinala,  la- 
ciniis  lato-lauceolatis,  brevifer  aruminalis,  basi  siirsiim  cu- 
ncatis ,  palenti-divergentibus  coriaocis,  parallele  venosis,  mar- 
2:iKatis,  marif ine  glauduloso  -  punctatis ;  fertili  piuuata,  piuuis 
romotis  c  basi  decurrcute  linearibus,  apice  cuspidato  recurvis, 
nervo  medio  nudis,  iudusiis  cilialis;  costa,  rhachi  stipitequc 
uü'iusque  frondis  discoloribns,  paleaceis,  supra  sulcatis. 

In  sylris  fl.  Perur.  adPampayaco,  tcrrcstris.  Jul.  1829. 
Iccta.     (Diar.  1141.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Similis  L.  atteunatae  W. et  acuminatae  Desr.  Hacc 
diffcrt,  laciniis  frond.  ster.  lougc  acuminatis,  pinnis  fertilis  basi 
non  denirrentibus ;    illa  laciniis  frond.  ster.  erecto-patentibus, 

ensiformibus    lon2:c    acuminatis ,    margine    non   punctatis.    

—  Planta  1^  —  2  pedalis,  utriusque  frondis  stipite,  rliachi  et 
Costa  validis ,   atropurpureis ,  livide  et  adpresso-paleaceis. 

136.  L»  australis  Kze.:  fronde  oblougo - lineari ,  coria- 
cca,  sterili  profundissime  piunatifida,  laciniis  dirergentibus 
oMongis,  obtusiuscnlis ,  snbfalcatis ,  marginatis,  sub  margine 
crenato  -  sinuato  glanduloso  -  punctatis ,  approximatis,  basi  re- 
motiuscnlis  abbreviatis,  stipite  brevi,  rhachique  paleaceis; 
fertili  pinuata ,    pinnis  remotis ,    oblonge  -  falcatis ,  acutis ,  basi 


58  

siirsnin  subanriculaiis ,  iudusiis  laccris,  stipitc  elongato  pa- 
leaceo. 

Cresc.  in  Chil.  austr.  Andibns  ad  Antuco ,  lect.  1828. 

Obs.  Similis  L.  Spicant  Desv. ,  quae  differt  frondis  stc- 
rilis  laciniig  angustiorlbus ,  magis  falcatis ,  acutiusculis ,  ferti- 
lis  piunis  liiiearihus.  —  Caudex  cacspifosns,  paleis  ferrngi- 
neis  sparsim  tectus.  Frondcs  fertiles  pedales;  steriles  circiter 
6  pollicares, 

137.  Xr.?  spec,  stertlist 

Cresc.  in  Cliilc  australis  regione  Antncensi  in  snmmo  „Pi- 
co Pilque'.     Lcct.  1828.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Ex  habitu  hujus  gcncris  videtiir.  Ex  rhizomate 
crasso  perpcudiculari  radiculoso,  gemma  paleacea,  saepius 
biccps  exsurgit,  frondibus  rosulatis,  eurvatis,  s.  deflcxis, 
3  —  4t  pollicaribus.  Stipes  brevis,  |  —  f  poll.  loiigus,  angu- 
latiis,  sulcatus,  basi  fusco-niger.  Frons  lauceolata  glabra,  piu- 
natifida,  laciniis  alteruis,  iinbricatis,  subcomplicatis,  trapezio- 
ovatis,  obtusis,  basi  atteunata  aduato-decurreutibus ,  coriaceis, 
venoso  -  nigulosis ,  margiuatis,  margine  duplicato-cronatis. 
Rhachis  siipra  profunde  canalicnlata.  Haud  dubie  nova  fiJiciim 
specics;  praccedcuti  similis,  sed  diversa  yidctur  piunis  latio- 
ribus ,  basi  angustioribus. 

**fronde  stcrili  pinnata. 

138.  L»  salicifolia  Kze.:  fronde  pinnata,  piunis  sterilis 
animinatis,  lanceolato-elongatis,  subpetiolatis,  creuulato  -  re- 
paudis ,  venosis ,  fertilis  linearibus  petiolatis ,  rliacbi  supra 
canalicnlata  plana,  subtus  convcxa,  stipite  breri  candiceque 
scandcntc  palcaccis. 

Parasitica  Iccta  ad  Yurimaguas  prov.  Peruanae  Maynas, 
Dcc.  1830.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Ex  India  occid.  a  cl.  Hookero  sub  L.  sorbifolia  vidi 
in  Herb.  Lehmanni.     Differt  a  L.  sorbifolia:    piunis  elougatis, 


59 

«Touul.ito -ropnndis,  noc  dcntafis,  rliachl  uon  .ilafa,  paleacoa. 
Variat  liasi  piiinariim  modo  cuncata,    modo  truucato-rotuudata. 

139.  L,  longifolia  Klfs.  Eii.  p.  152. 

Ad  arborcs  juniores  sylvar.  obsciir,  in  rcgionibns  montosis 
Ins.  Cul»ac  intoiior.     Jul.  1822.  letta. 

Obs.  Froudom  vidi  diuüdio  iuferlori  sterilem,  eupcriori 
fructift'ram. 

140.  i.  ornifoUa  Presl.  Rell.  Haouk.  I.  p.  51. 

Crcsc.  in  stIv.  obsnir.  llor.  Poruv.  prope  Pampajaco,  ad 
terrara.     Lecla  Jul.  1829.     Herb.  Poopp.  Kze.  etc. 

Obs.  Quainqiiam  Presllauac  plantao  specimlua  uon  Tidc- 
rim,  tarnen  do  ronvonientia  nnllus  diibilo,  nun  diagnosis  et 
observaiioncs  omni  parte  noslrac  respondcant.  L.loxeusisKnth. 
a  Sprengelio  huc  relata  valde  dlversa  videtur.  Non  minus  L. 
serrulatam  et  squamulosam  Dcsv,  prodr.,  species  ceterum  Peru- 
vianas,  distingno. 

141.  Xr.  cuspidatu  Kze. :  frondc  oblonga,  glabra,  pin- 
nata,  pinnis  remotls  erecto  -patentibus,  fcrtilis  lauceolato-li- 
nearibus  cuspidatis  ,  basi  cuucatis  sessilibus,  supcrioribus  ad- 
natis,  marginatis,  sub  margine  repandulo  puuctatis,  costa  su- 
pra  sulcata;  fertilis  liuearibns ,  apice  mucronatis  curvatis,  iu- 
dusio  iutegro,  rhachi  et  stipite  utriusqne  validis  glabris,  supra 
sulcatis  yiridibus ,  subtus  couvexis  purpurcis. 

In  sylvarum  obscur.  flor.  Pernv.  Cjatheaceis  parasitica. 
Lecta  ad  Pampayaco  Jul.  1829.     (Diax\  1120.).    Herb.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caiidcx  repens  ac  basis  stipitum  paleaceac.]  Lom, 
auctae  Desv.  prodr.  et  Lom.  crenatac  Presl.  affinis,  sed  abunde 
diversa  et  insignis.  Piuuae  steriles  parallele  venosae  5  —  7 
pollicares  ,  pollicem  fere  latae.     Frondes  1|  —  2|  pedales. 

142.  I/.  chilensis  Klfs.  En.  p.  154.     Coli.  pl.  Cliil.n.266. 
Ad  rivuibs  in  crepidiuibus   angustis  prope  Valparaiso  fl. 

ChU.  lecta  Apr,  1827.     (Diar.  45.),     Herb.  Poepp.  Kze. 


60 

Obs.  Magnitndiiic  variat.  Specimina  sterilia  habemiis 
3j  pcdales;  fertilia  2|  pcdalia.  Piuuac  steriles  6  —  7  poll., 
fertilcs  breviores.  Stipes  subtrigonus ,  nempe  supra  late  et 
profunde  caualiculatus ,  margiuibiis  acutis. 

XXIV.    BLEGHNUM  L. 

l'tS.  B,  polypodioidcsRaidiüjn.  fil.  bras.  no.  120. uov. 
gen.  et  spec.  p.  53.  t.  60.  f.  2.  (forma  soris  uuilatcralibus:  B. 
unilaterale  Sw.  Berl.  jMag.  IV.  p.  79.  t.  3.  f.  1.  Aspleuium 
blechuoides  Sw.  Sjn.  p.  76.). 

Var.  fronde  angustiori  (soris  modo  bi  - ,  modo  unilate- 
ralibus.). 

Cresc.  in  collibus  gramiuosis  fl.  Peruv.  ad  Chibangala  prope 
Pampayaco.    Lect.  Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Species  variabilis  videtur,  uam  et  B.  ceteraccinnra 
Raddi  Syn.  n.ll9.  et  u.  gen.  p.  52.  t.60.  f.  1.  (Bl.  asplenioides 
Sw.  Vet.  Ac.  Haudl.  1817.)  huc  spectare  eo  magis  persuasum 
habeo,  cum  auctor  observ«^t,  iufcriorum  laciniarum  soros  etiara 
esse  unilaterales.  —  Notatu  diguum  videtur,  saepius  in  uuo 
caudice  froudes  per  totam  superficieiu  soris  uniserialibus  iustru- 
ctas,  alias  soris  apice  bilateralibus,  aliasque  soris  omnino  bi- 
lateralibus  obvenire.  Sinus  laciniarum  modo  angnstiores, 
modo  latiores.  Specimeu  brasilicnse  formae  latioris  examiuavi 
ß.  glandulosum  Klfs.  Lk.  (Hort.  Berol.  H.  p.  76.)  specie  dilfert. 

144.  B.hastatumKUs.En.  p.  161.  Link  Hort.  Berol. 
II.  p.  79.  Coli.  pl.  CMl.  I.  267.  Taenitis  sagittaefera  (sie!) 
Bory  ap.  Duperrey  voy.  Crypt.  p.  258.  t.  30.  f.  2.  T.  deeipiens 
Spr.  litt. 

Crescit  iuter  frnticeta  nmbrosa  ad  Valparaiso ,  Apr.  1827. 
lecta.    (Diar.  42.).    Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Indusium  extrorsnm  aese  aperiens  omnino  adest, 
scd  aegre  observatur;  et  hac  ex  causa  cl.  Sprengel  et  Bory 
plantam  ad  Tacnitidem  amandarunt.     Icou  laudata  specimeu  re- 


61 

fert  luxnrians,  ob  lariuias  pinnanim  infcriornm  solito  magis 
incisas,  soros  rotiiiulos,  minus  conflueulcs,  stipitoinquc  lirevem 
paullo,  ui'c  spccie,  deflecteus.  Dcscriptioni  Kaulfusslanac 
hacc  addajitiir:  caudcx  rcpcus  fere  pounac  ansermae  crassitie, 
gommis  fcrrugiiieo-paleaccis.  Piunao  froudis  juvenilis  olilon- 
gac  subobtnsac,  basi  obtuse  subauricnlatac,  potius  glanduloso  - 
pubcst'ciites  ,  quam  forni^iuco  -  villosae,  vonis  apice  maü,is  in- 
crassatia.  —  Cl.  de  Chamisso  et  Lessou  plautam  uostram  ad 
Coucepcion  Ie2:cniiit.  —  B.  Irilobum  PreslRell.  p.50.  t.9.  f.2. 
Hook,  et  Gr.  ic.  t.  192.,  nostro  affine,  nondum  vidi.  Speciea 
hie  commemorata  in  ins.  Juan  Fcrnandez  a  Doufrlasio  et  Scou- 
lero  lecta  cum  B.  hastato  couvenire  videtur.  B.  ciliadim  Presl 
non  minus  adhuc  novi. 

145.  B,  occidcntale  L.  —  Desv.  pr.  fil.  ins.  Cubae  exsicc. 
Ad  ripas  umbrosas  flura.  Canimar  et  ad  torrentum  latera, 

ins.  Cubae  frequentissime.   Lect.  Sept.  1822.  Herb.  Poepp.Kze. 

146.  B,  caudatum  Cav.  Sw.  Pres!  Bell.  p.  50.  ? 

In  sylv.  obscur.  fl.  Pcruv.  adPampajaeo,  lect.  1829.  Herb. 
Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  A  praeccdente  specic  differt :  froude  altlori 
1^  —  2\  pcd.,  ovata  maf?is,  quam  lauceolata,  latiori,  pinnis  in- 
ferioribus  suboppositis,  reliquis  non  minoribus,  omnibus  cras- 
sius  coriaceis ,  remotioribus,  lineari-falcatis  ,  longe  et  obtuse 
acnminatis,  basi  cordato-auriculatis,  nee  snbhastatis.  —  Spe- 
cies  Preslii  diffcrre  videtur  et  a  Cavanillesiana  et  a  nostra. 
Utraque  vero  aptius  forsan  ut  poljmorphi  B.  occideutalis  for- 
mae  variac  considerantur. 

147.  B,  gracile  Klfs.  En.  p.  158. 

Crescit  in  rupestribus  umbrosis  ad  Rio  de  Tocache  et  in 
sylvis  primacvis  ad  miss.  Tocache  fi.  Huallagae  superloris.  Jul, 
et  Aug.  1830.  lect.     (Diar.  1961.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Caudex  repeus  paleaceus,  radiculis  longissimis, 
implexis. 


62  

XXV.     ASPLENIÜM  L.     (Spec.  25.) 

^fronde  simplici  et  snblobata. 

148.  A»  serratum  L.  W.  et  Desc.  fl.  med.  des  Aiitilles 
t.  151. 

Ad  arborum  trnncos  emortnos  nee  iion  in  nipibiis  in  sylvis 
descrtis  obscuris  ad  Limouar  üor.  Cubeus.  Septbr.  1822.  lect. 
Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Male  pro  yarietatc  A.  Nidns  L.  habent  Gaudichand 
(ad  Freyc.  voy.  bot.  p.  314.)  et  Link  (Hort.  Berol.  II.  p.  57.). 

149.  u4.  trapczoides  Sw,  —  Klfs.  Eu.  p.l65.  Coll.pl. 
Chil.  II.  n.  141. 

Crese.  inter  muscos  in  arbornm  tnmcis  sylvae  ad  Talea- 
huano.  Lect.  Mart.  Apr.  1828.  (Diar.  435.).  Herb.  Poepp.  Kze. 
*  *  fronde  ternata  s.  pinnata. 

150.  u4.  pumilum  Sw.  Inimlle  Spr.  N.  Eutd.  III.  an- 
thriscifolium  Sieb.  11.  Mart.  —    Fil.  Cub.  exs. 

In  sylvis  nmbrosis  et  petrosis  sylraticis ,  passim  ad  rnpcs 
prope  Limonar  Ins.  Cubae.     Jul.  1822.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Formae  variae  adsunt ,  ternatae ,  pinnatae  et  pin- 
nato  -  pinuatifidae. 

151.  -<4,  marginatum  L. 

In  sylv.  densis  et  in  riipibus  madidis  flor.  Periir.  ad  Pam- 
payaco.     Lect.  Jul.  1829.     (Diar.  1131.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

152.  A,  Roemcrianum  Kze:  fronde  oyata,  pinnata,  pin- 
nig  (5 — 7)  snbsessilibus  altemis,  latis,  lanceolato  -  oblongis 
subfalcatis,  acnminatis,  basi  cimeata  decurrentibus,  margiua- 
tis ,  margine  repandulis,  apice  serratis,  terminali  petiolata,  basi 
snbdivisa,  valde  inaequali  decurrcnte,  rhacbi  stipitequc  longo 
snbuudis. 

Crese.  in  praernptis  argillosis  humidis  fl.  Pernr.  ad  Pain- 
payaco.    Lect.  Jul.  1829.    Herb.  Poepp,  Kze.  etc. 


63 

Obs.  Species  speetaliilis  in  mcmoriam  plantarum  pterU 
doidoanim  iiidagatoris  oculatissimi ,  jam  Kaulfusslauarum  fili- 
com  possessoris  Rud.  Bcniioiiis  doRoomcr,  Drcsdciisis,  douo- 
minata,  solummodo  cum  A.  oligophyllo  Kaiilf.  et  liicido  Forst, 
rnniparari  potest.  DifTort  ab  illo:  frondi»  I)roTi ,  pinuis  latiori- 
bns ,  apice  serrato ,  uecintpgro,  brcTlus  attcuuatis  ,  subsessi- 
libns ,  uon  crcnnlato-serratis,  rliaclil  ffraciliorl,  stipho  olon- 
gato;  et  ab  lioc,  A.  lucido  Forst.,  quocnm  il.  de  Schleihtoudal 
(adumbr.  p.  25.  t.  XIV.)  coujiiuxit  A.  oblif[uum  W.  j^ommiferuia 
Sihrad.  et  Tireus  Piesl ,  pinnis  longius  annninatis,  non  petio- 
lalis,  apicc  tautuni  serratis ,  noii  geiumiforis ,  nee  laclniatis  s. 
semipinnatilidis,  slipitc  lougo.  A.  virens  Presl  mc  jiidice  abA. 
lucido  separaudum. 

153.  A,  sphenoides  Kzc. :  froude  lauccolata,  ciirvnla, 
coriacoa,  piiinata;  pinuis  altcrnis  petiolatis,  erecto  -  patulis, 
lauccolatiSj  obtusiusculis,  basi  oblique  cuneatis  deorsum  de- 
currenlibus  ,  maricinatis,  grosse  irrogiilarlter  duplicato -serra- 
tis, costae  basi  iliaehique  supcruc  alala  valida  paleacoig, 
stipite  10112:0,  supra  falcato  subnudo.   Coli.  pl.  Cliil.  II.  No.  140. 

Rarius  in  rupibas  humidis  mari  vieinis  il.  Chilens.  ad 
Plaja  blanca  prope  Talcahuauo  Mart.  et  Apr.  1828.  lect.  (Diar, 
417.).     Herb.  Poepp.  Kzc. 

Obs.  A.  obliquum  Forst.  Sehk.  t.  71.,  mihi  .non  yisum 
differt:  pinnis  latioribus  oblongo -lanceolatis,  acuminatis,  ob- 
tnse  simpliciter  serrulatis,  rbaelii  uon  alata,  nee  paleacea.  A. 
decurreus  V^  illd.  (obliquum  Billard,  nov.  holl.  t.  242.  f.  1.)  pin- 
nis brevioribus,  obtiisc  serratis.  A  virens  Presl  Rcll.  p.  41. 
t.  VI.  f.  3.  froude  membranacea,  rliachi  uon  paleacea  distin- 
etum.  —  Stipes  plantae  meae  Talidus ,  basi  paleaceus ,  saepe 
ferepedalis;  lamiua  froudis  7  — 11  pollicaris.  Pinnae  infe- 
riores tripollicares. 

154.  A,  serra  Lugsd.  et  Fischer  ie.  fil.  No,  19,  Willd. 
spec.  p.  312.    Liuk  Hort.  Berol.  H.  p.58. 


64  

Var.  remotum  pinnis  petiolatis  latioribiis ,  erecto  patenti- 
bus  remotis,    subaequallbiis. 

Cresc.  iu  sylvis  flor.  Peniv.  ad  Pampayaco,  tei  restrc.  Lect. 
Jiil.  1829.     (Diar.  1114.).     Herb.  Poepp.  Kze.  otc. 

Obs.  A  planla  hiijus  nominig,  in  horlo  regio  Beroliiiensi, 
filicibus  ditissimo,  culla  valdopere  differt;  hacc  enim  pinnis 
gaudct  basi  subtrapezoideis ,  versus  apicem  lougissime  attenua- 
tis,  marginc  grosso  scrratis.  Laudata  figura  vero  intermediam 
cxhlbet  hoc  inter  et  nostrum  formam,  quo  ad  circumscriptloupm 
et  serratuiam  pinuarum.  Attaracn  a  nostra  plauta  declinat  pin- 
nis frequentioribus ,  approximatis,  subscssilibus ,  magis  horl- 
zontalitcr,  quam  erecto  -  pateutibns ;  cum  forma  nostra  oclo 
quovis  latcre  et  2  —  3  pollices  iuviccm  romotas  ostendat.  Frou- 
dcs  fillcis  nostrae  2  —  3  pedales;  stipes  longus  et  rhachis  glan- 
duloso  -  pubcsccntcs ,  sparsim  squamosae.  Caudex  rcpens 
fusco  paleaceus,  fibris  radicalibus  tcnuibus  longissimis  ramo- 
sis,   tomcntosis. 

155.  yi»  salicifolhnn  L.  spec.  Sw.  W.  Plum.  Gl.  t.  60. 
(üou  salicifoliura  Spr.  Raddi,  coriaccum  Dcsv.  prodr.  nee  Fil. 
ßxs.  Cub.  V.  iufra  bideutatnm  W.). 

Crescit  in  truucis  arborum  vetustis  sylvarum  raontosarnm 
flor.  Pcruv.  ad  Paiupayaco.  Jul.  1829.  lect.  (Diar.  1113.). 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Laetamur,  verara  plantam  Plumcrianam,  ut  vidc- 
tur  rarissimam  et  paucis  notam,  restitucre  posse,  sie  de- 
finicndam : 

A.  fronde  lanceolata  pinnata,  pinnis  alternis  brevitcr  pe- 
tiolatis, divergentibus ,  subtrapezio-lauceolatis,  apice  longe 
atteuuatis,  obsolete  adprcsso- scrratis,  basi  sursum  excisa  de- 
currente  truucato  -  obtuse  -  auriculatis ,  creuulatis ,  deorsum  cu- 
neatis,  integerrimis ,  rhachi  snbalata  stipiteque  sulcatis. 


65 

[Candex  ropcns],  fibris  radicalibus  tomontosis.  Frondes 
2  —  Spedales,  glabrae,  coriaceae.  Costa  tcnuis,  venae  ob- 
soletae.     Sori  elongati,  an^ustl. 

156.  ui,  repandulum  KzQ.:  froude  oblonge -lanceolata, 
pinnata,  piuuis  subtrapezio-brevi-Ianceolatis  obtusiusculis, 
mari?Inc  ropando  -  sinuatis,  basi  sursum  tnmratis ,  obtuse  auri- 
culatis,  dcorsum  cuncatis ;  rhachi  alata  stipitcqnc  siipra  sulcatis. 

In  sylvis  montosis  flor.  Perur.  ad  arborum  truucos  prope 
Pampayaco  Jiil.  1829.  lectum.     (Diar.  1113  bis?)  Herb.  Kzc. 

Obs.  Planta  1  — 1|  pcdalls.  Caudcx  repcns.  Stipes 
2j  —  4  pollicarls.  Piunae  circitor  2  poll.  lougac,  4  —  6  lin, 
latac  (raissa  auricula  bilinoari) ,  inferiores  minores ,  obtnsae, 
Frondis  snbstantia  subcoriacea.  —  Diguoscitnr  ab  affiuibus 
pinuarnm  marginc ,  neqne  serrato ,  neqne  dentato. 

157.  ^.  alatum  Hnmb.  Bonpl.  Willd.  spec.  p.319.  H.B. 
Knnth.  nov.  gen.  I.  p.  14.  Syn.  I.  p.  79.  Hook,  et  Grcv.  ic. 
fil.t.  137.  (optima!) 

In  saxosis  sylvar.  umbrosar.  fl.  Pernv.  ad  Pampayaco,  Jul. 
1829.  lect.     (Diar.  1119.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

158.  ^.  discolor  Kze.  A.  brasilieusc  Desr.  prodr.  1. 1. 
p.  273.  n.  59.  excl.  syn.  A.  abscisso  Raddi  Syn.  (non  W.)  nunc 
semicordato  Raddi  nov.  gen.  p.  36.  t.  52.  f.  2.  (non  Sw.  Vet.  Ac. 
Handl.  1817. ,   nee  Raddi  nov.  gen.  p.  36.  t.  51.  f.  1.). 

In  sylvis  primacvis  flor.  Pernv.  (Huallagae  superioris)  ad 
Miss.  Tocache.  Jnl.  1830.  lect.  Herb.  Poepp.  Kze.  (cum  spec, 
brasiliensi). 

Obs.  Diagnosis  Desvauxii,  in  hac  difficlllima  Asplenio- 
rum  grege  bona,  de  congruentia  plantae  nostrae  dubinm  non 
relinquit.  Specimina  maxima,  fere  pedalia,  (simnl  sumto  sti- 
pite  fere  4pollicari).  Pinnae  alteruae,  remotae,  vix  pollica- 
res,  obtuse  serratae,  petiolatae.  Rhachis  petiolis  utrinque  de- 
currentibus  subalata,  flexuosa,  puberula,  purpurascens. 
Caudex  caespitosns>  radiculis  tenoibus,  longissimis. 

\       9rBd.   IsHeft.  5 


66  '  

De  syuonYmia  et  affinitate  valde  implicitis  haec  exponan- 
tur:  nomeu  Swartzii  antiqnissiniiim  serTetur.  A.  brasiliense 
Raddi  1.  1.  Link  Hort.  Berol.ll.  p.59.  anricnlariiim  Desv.  prodr. 
p.  273.  11.60.  uou  differt  ab  A.  tiisti  Klfs.  eiiiim.  p.l70.  et  hocee 
iiomiiie  porro  salutetur.  Nomen  A.  brasiliensis  Desv.  siipra  mu- 
tavimns.  —  Differunt  ab  hac  uostra  specie  A.  alatnm  et  ptero- 
pus  Klfs.  alis  rhacliis  membranaceis  latissimis ;  A.  reguläre  Sw, 
V.  A.  H.  fronde  snblineari,  pinnis  sessilibus,  oblongis,  obtn- 
sisslmia ,  sursum  dentatis  diseedit. 

159.  ^.  pulchellum  Raddi  syn.  ii.  95.  nov.  gen.  p.  37.  t.  52. 
f.  2.  (mediocr.  ad  spccim.  pusilla). 

lu  fior.  Peruv.  sylvis  ad  Parapayaco,  terrestre.  Lect.  Jul. 
1829.     (Diar.  1155.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

0 b s.  Frondes  8 - pollicaii  maguitudiuc  vidimns.  Descri- 
ptio  Raddiana  satis  bona.  Ab  A.  laeto  Sw.  qnocum  Sprenge- 
lius,  licet  diibitantev,  conjuiixit,  abunde  diflFert. 

160.  ^.bidentatiitnW.t  Pliim.  fil.  t.74.?  A.  saliclfoliiim 
fil.  cxsicc.  ins.  Ciibae  et  Herb.  Klfs. 

In  sylvis  opacis  udis  adLemonal  et  in  saxis  mnscosis  mon- 
tium  ad  Sta.  TJieresa  ins.  Ciibae  Aug.  1822.  lect.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Quoad  formain  frondis  magis  ovatam,  quam  lan- 
reolatam,  et  pinnas  remotiusculas  patenti- divergentes  species 
uostra  iconi  Plumicri  minus  respondet.  Tarnen  meliora  dare 
jam  non  possumus.  Vidi  specimen  sub  hoc  nomine  in  India 
orcideiitali  a  Westio  lectiim  in  herbario  amiciss.  Lehmann. 

161.  ^«  drepanopJij/llum  Kze.:  fronde  oblongo- lineari, 
pinnata,  pinnis  Altornis,  patentibus,  petiolatis,  supremis  de-  ^ 
currentibus,  dimidiato-lanccolatis,  falcatis,  acnmiuatis,  in- 
ciso  -  serratis ,  incisuris  bideutatis,  basi  integerrima  snrsum 
cuueato-truucatis,  obsolete  auriculatis,  auricnlis  dentatis  deor-.,- 
sum  ad  dimidium  piunae  vectis,  vhachi  stipiteqne,  fronde  bre- 
viori,  snpra  sulratis ,  sulinudis,  purpureis. 


67 
Cresc.  in   flor.  Poniv.  saxosis   sylTaticis   ad   Pampayaco 
Lcct.  Jul.  1829.     Herb.  Poopp.  Kzo. 

Obs.      SimiJ«  A.  dimidiato  Sw.  ti.  Ind.  occ.  IIF.  p.  1615. 
quod  rero  difTerre  ridefur:    pinn.H  trapezio- obloni,ns,   non  fal-' 
catis,  longissime  acuminatis,  basi  ntriuqne  obtusan^ulis;  et  fal- 
rato  Sw.  flor.  1.  1.  p.  1618.,   Bnrni.  thes.  zeji.  t.43.,    diverso 
pinnis  orato-lanceolatis,    basi  deorsum  ma^is  nineatl,    qnam 
recta,   et  spatio  brcvi  inte^^errima.     Forsan  rar.  a  WiJIdcnowio 
ßpec.  V.  p.  326.  memorata  minor,   pinnis  basi  valde  inaeqnali- 
bus  ad  nostrnra  spectat.  —     A.  semirordatnm  Raddi  gen.  p.  36. 
t.  52.  f.  1.  pinnis  obtuse  serratis,    basi  snrsnm  auriculato  -  cor ' 
datis  magis  discedit.  -     Stirps  nostra  1-1»  pedalis,  candice 
repente    paleaceo ,    iibris    Jongis,     simpiicibns ,    nVidinsculis 
Pinnae  pollicares  ad  sesquipoilicares,   3-4  lineas  latae,  snb- 
coriaceae. 

162.  u4,  formosum  W.  fil.  Cnbae  exsicc. 

Ad   rnpos   uml.rosas  monfis  Sabanasso   ins.  Cnbae,   Jan- 
1823.  Ject.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.     Forma  pnmilior,    vix  octo-pollicaris. 

163.  ^.  dentatum  L.   _     Hook,  et  Grev.  ic.  t.  72.     Fil. 
Cnbae  exsicc. 

Ad  saxa  mnscosa  sylramra  montosarum  Cnbae  interioris 
Jul.  1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze.  ' 

164.  ^.  auritum  Sw.  Sdik.  t.  130.  b. 

Ad  Cassapillo  prope  Pampayaco  fl.Pcrnv.Iect.  1829.  Herb 
?oepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Variat  plns  minns  dinsum  ex  eodem  candice  A 
^«rratnm  Klfs.  pinnis  obtnsis  discedit.  A.  martinicense  Sieb.' 
l.  Mart.  prope  ad  nostram  accedit. 

165.  A.  heterochroum  Kze.:  froude  lineari  pinnata,  pin- 
nis snboppositis,  trapezio-ovato-oblongis,  obtnsis,  siuuato- 
biuse-dentatis,   basi  integerrima  snrsum  trnncatis,    snbanri. 


5 


68  

ciilatiä,  deorsnm  rectis,  rhachi  teiiuiter  mnrginata  crennlata 
stipiteqne  brevissimo  nigris. 

A.  melanocaulon  fil.  Cnbae  exs.  nou  W. 

Ad  rupes  umbrosas  mnscosas  11.  Gubens,  ad  Embarcadero 
del  Canimar,  passim.     Febr.  1823.  lect.     Herb.  Poepp.  Kzc. 

Obs.  Affine  qiiidcm  A.  melanocauli ,  qnocnm  olim  com- 
mntavi,  sed  species  distincla.  A.  melanocaulon  sie  distingnen- 
dum:  A.  fronde  liueaii  pinnata,  pinnis  suboppositis,  trapezio- 
subrotuudis  ,  tnincato  -  obtusis ,  crenatis,  basi  utriuque  cunea- 
tis,  integerrimis ,  rhachi  tenuiter  marginata  integerrima  stipite- 
que  brevi  atropnrpureis,  nitidis. 

A.  hetcrochrouni  fronde,  rhachi  stipiteqne  opacis  primo 
intuitn  dignoscendum.     Frondcs  ad  3|  pollices  longae. 

166.  A.  tcnue  Presl  Reliq.  Haeuk.  I.  p.  44.  t.  VI.  f.  5. 

In  rupium  fissuris  Andium  Poruvianar.  ad  Hnarriaca  et  la 
Quinoa  (11  —  12,000')  Apr.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kzc. 

Obs.  Stipes  in  adultis  subfuscus,  in  reliquis  vix  differl. 
A.  Gilliesiauum  Hook,  et  Grev.  t.  72.  species  uon  uimis  diffi- 
uis,   sed  distincta. 

167.  yl.  projcctiim  Kze. :  fronde  prostrata,  Jineari,  pin- 
nata, pinnis  altcrnis,  pctiolatis,  trapezio -rotundis ,  niarginatis, 
snbtrilobis,  tridentatis,  basi  sursnm  trnncatis,  obsolete  auri- 
culatis,  deorsnm  cnneatis,  rhachi  glandulosa,  tenuiter  margi- 
nata, apice  radicante  stipiteqne  brevissimo  filiformibus,  (in 
sicco)  concoloribns. 

In  rnpibus  calidioribus  flor.  Peruv.  ad  Pampajaco,  raro 
Jnl.  1829.  lect.     (Diar.  1156.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caespitosnm,  mnlticaule,  prostratnm.  Stipes  oi 
rhachis  in  planta  riva  atropnrpnrei].  Frondes  nsqne  tripolli- 
rcs,  graciles,  fragillimae.  Pinnae  versus  apicera  radicanlem 
minores.  Sori  in  qnalibet  2  —  3.  Habitu  ferc  A.  viridis  Huds. 
—  Ab  A.  stolonifero  Borj  W.  differt  minutie  ,  candicc  non  sar- 
menloso ,    stipite  brevi  glanduloso ,    pinnis  acute  paucidentatis. 


09 

Ab  homouyimi  Treslii  plaiita  (Keliq.  I.  p.*^.  t.  VI.  f.  4.),  uoii 
KloloüilVra  piiiiiis  multo  luiiioribus,  sursiim  apiceque  nou  iu- 
:u'qiiulitei-  creualis.  A.  pernviamiiii  Desv.  pr.  p.  271.  n.  29.  e 
phrasi  insufficicnto  vix  recogTioscendum ;  tarnen  piiiuis  autice 
repauiio-deiitatis  et  eoris  4  —  5  magiiis  discedit.  Meliora  de 
hisce  co{;uatis  formis  doutiir  ab  autoptis! 

*frtt  froiide  piimato-piniiatifida  s.  bipiimata  s.  bipiu- 
iiato-piunatifida. 

168.  A.  nfgricans  Kto.:  frondo  laiiceolata  rigida,  piu- 
nato  -  profunde  pinnatiüda,  piunis  snboppositis  pctiolatissubova- 
tis,  laciniis  cnneato  -  oblonjfis,  apiee  truiiratis,  inciso  -  obtiise- 
dcntatis,  supra  striatis,  subtiis  nun  rhaehi  nig^ro  -  villosis  ,  so- 
ris  in  lacinia  binis  confluentibus,  stipile  clongato,  parce  piioso. 

Andes  provinc.  Peruv.  Huanuco  ,  ad  vicumAmbo.  Lect.  Apr. 
1830.  Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Spocios  satis  distincta  c  ricinia  A.  praemorsi  et  ca- 
nariensis.  Differt  illud:  pinnis  oblougis  acuminatis,  laciniis 
acute  dentatis  et  forma  eoloreque  palearum ,  hocce  pinuis  alter- 
nis  acuminatis,  stipite  brevi  etc.  A.  laeeratum  Desv.  prodr. 
(Hook  et  Grev.  ic.  1. 189.  sub  nom.  cuneati)  rhachi  stipiteque  sub- 
glabris  insigne.  —  Planta  nostra  pusilla,  stipite  ad  summum 
4  pollicari,  fronde  3  pollic.  Caudex  brevis,  repens,  paleis  vil- 
liformibus  nigris  densissime  obtectiis,  deorsum  fibras  radicales 
rigidas  subsimplices  emittens.  Stipcs  subtortus ,  supra  canali- 
culatus.     Planta  junior  pinnis  angustioribus ,  utrinque  villosis. 

169.  u4.  ternatum  Presl.  Rel.  Haenk.  p.  45. 

Crescit  in  Andibus  de  Huanuco  il.  Perur.  ad  San  Rafael. 
Lect.  Apr.  1830.  Herb.  Poepp.  Kz. 

Obs.  A.  triphyllum  Presl,  Hook,  et  Grev.  ic.  t.  88.  diver- 
sum  rhachi  filiformj ,  uou  margiuata,  plerum  bulbifera,  nitida^ 
£asca. 

170.  ^.  cuneatum  Lam.  Schk.  t.  78> 


70  

In  sylv.  fl.  Huallagae  super.  Pernv.  ad  Mission.  Tocache. 
Lect.  1830.  Herb.  Poepp.  Kz. 

Obs.  Forma  minor  7  —  8  pollicaris,  parce  fructificaus, 
a  speciminibus  lud.  occid.  non  dirersa. 

171.  A,  flejcuosum  Presl  Rell.  Haeuk.  I.  p.  46.  t.  XII. 
fig.  1.  sep.  spcc.  nostra  sie  detinia!ur:  A.  fronde  scandente  bipiu- 
nata  s.  bipinnato-piuuatifida,  piunis  pinuulisque  pptiolatis,  ob- 
longo-lanccolatis,  attenuatis,  basi  inaequalibus,  curvato  -  defle- 
xis  horizontalibusquc,  laciuiis  ovato  -  oblong-is ,  obtusissimis, 
margine  rcfloxis,  iufimis  serratis,  soris  costae  obliquis,  rhachi- 
bus  flcxuosis  supra  sulcatis ,  pubcrulis. 

lu  flor.  Pernv.  sylvis  moutanis  densis  adPampayaco,  Jul. 
1829.  Icrtum.  (Diar.  1129.)  Herb.  Poepp.  Kz.  etc. 

Obs.  [Froudes  8  —  16  pedales,  scandentes,  caudice  ter- 
restri,  simpliei,  vix  repeulc.)  —  Dcscriptio  cl.  Preslii,  forsan 
ad  specimiua  minus  perfecta  exarata,  nonoraninoconTcuit.  Plan- 
ta vero  tarn  ijisignis,  siraulque  tarn  variabilis  est,  ut  utramquc 
conjungere  satius  ducerem.  —  Sqnamas  marginis  laciniarum 
non  ridi.  Rhaches  suico  duplici  supra  exaratae ,  snbtus  cou- 
rexae,  non  proprie  tetragonae  dici  possunt.  —  Soris  lacinia- 
rum iufimis  gomiuatis  species  ad  Diplazia  transif. 

172.  A,  magellanicum  Klfs.  Eu.  p.  175.  Hook,  et  Grev, 
ic.  t.  180.  Coli.  pl.  Chil.  II.  n.  142. 

Crescit  in  sylvis  fl.  Chil.  ad  Taleahuano.  Apr.  1828.  lect. 
(Diar.  615.)   Herb.  Poepp.  Kz. 

173.  A.  dcUcatulum  Presl.  Rell.  Haenk.  I.  p.  47.  t.  VH. 
f.  3. 

In  arborum  truncis  fl.  Pernv.  ad  Cucheros ,  Jul.  1829.  lect. 
(Diar.  1122.)     Herb.  Poepp.  Kz.  etc. 

Obs.  Caudex  filiformis,  repens,  longissimus.  —  Cum  spe- 
ciminibus ex  amica  anctoris  manu  acceptis  convenit.  —  A.  foe- 
nicnlaceum  HBK. ,  Coenopteris  f.  Desv.  prodr.,  Hook,  et  Grev. 
t.  92.  liabitu  rigidiori  et  laciniis  acntissimis  specie  differre  vide- 


71 

tiir.  Utraqnc  cum  scqiiontilms  ad  Caeiiopteridcm  prope  accedit, 
geuus  ab  Aspleiiio  lue  judice  vix  scparandiim,  certe  refor- 
mandiioi. 

174.  jt.ßabcUulatuTnYizc,'.  fronde  orata,  apicc  lougis- 
sime  attemiata  (plorumque  radicaiitc)  bipiunato-plnnatitida,  piu- 
uis  scssilibus,  horizontali- patciitiluis,  infimis  oppositis,  laii- 
ceolatis,  piunulis  rhombeis  pctiolatis,  laciiiiis  subllabolliformi- 
bus,  dentatis,  soris  siililornis,  rhacbibus  partialil»iis  margiua- 
tis,  uniTersali  stipiteque  siipra  siilratis,  atropnrpuiris,  uitidis. 

In  flor.  Poriiv.  sylyis  siccioribus  ad  Pampayaco,  Jul.  1829. 
\vi:X.  (Diar.  1145.)     Horb.  Poppp.  Kz. 

Obs.  A.uuisoriali  Raddi  syn.,  rbachirhiro  Raddi  iiov.  gen. 
p.  39.  t.  56.  (nontiqnam  Cocnoptor.  rhizojiliyllae  syuouymo)  si- 
milc.  Hoc  Tcro  diffort:  pinnis  adscendentibus,  bipinnatis,  fo- 
liolis  cuneiformibus  cmarginalo-bilobis,  soris  solitariis.  —  Fo- 
lia  nostra  adulta  bipodalia  et  longiora,  stipite  6  —  7  poUicari, 
frondc  laete  vironte.     Habitus  Caonoptcridis. 

175.  ui,  cicutariutn  Sw.  prodr.  —  Dcsv.  prodr.,  Fil.  ins. 
Cubae  exsicc.  snb  Darea. 

In  saxis  mnscosis  sylvanira  dcnsiornm  humidanim,  et  ad 
palmarum  caudices  ad  Limonar  fl.  Gubens.  Lect.  Jul.  1822.  Herb. 
Poepp.  Kz. 

176.  -4.  rhizophyllum  Kze.  CaenopterisThbg.  Darea  W. 
Hook,  et  Grev.  ic.  t.  193. 

In  flor.  Gubens,  tnpibns  umbrosis  srlvaj.  humidarum  Jul. 
et  Septbr.  1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Ab  A.  rliacbirhizo  Raddi  düFert  fronde  oblonga,  pin- 
nis non  adscendenti  -  cuueatis,  stipite  brevi,  opaco,  viridi-fusco. 
*  *  *  fronde  triplicato  -  pinnato. 

177.  A,  divaricatum  Kze. :  fronde  oblonga  triplicato  - 
pinnata,  pinnis  alternis  sessilibus,  patenti  -  divergentibus,  Jan- 
ceolatis,  pinnulis  petiolatis  patentibus  subovAtis,  secuudariis 
subquinis  divaricatis  cuneatis,  fertilibus  dimidiato  -  ovatis  fal<!a- 


72 

tis ,  soro  'solitario  maximo ,  sterilibus  spatliulato  -  linearibus, 
rhachibiis  marginatis ,  stipite  brerissimo. 

Cresc.  in  rupibus  aridioribns  calidis  flor.  Pernv.  ad  Ccrro 
deSaaChristobal  prope  Cassapi.  Parce  iect.  1829.  (Diar.1151.) 
Herb.  Pocpp.  Kz. 

Obs.  Caudex  in  adultiori  planta  repens,  crassus,  fibris 
radicalibus  dciisissime  obtcctus.  Froudes  usque  5  -  pollicares, 
subsessiles,  rlgidulae,  fragillimae.  Pinnae  mediae  8 -linear, 
wtrinque  decrcscentes;  pinnulae  primär.  1|  —  2-lin.,  secunda- 
riae  vix  lincam  longae.  —  Spccies  delicatissima  cum  solo  A. 
mjriophyllo  Klfs. (Caenopteri  Sw.)  comparanda,  qnod  vero  pinmi- 
lis  secuudariis  iufimis  obcordatis  lobatisre  et  al.  abunde  differt. 

XX\  I.     ALLANTODIA.     R.  Br. 

178.  u4,  asplcnioidcs  Kzp. :  frondc  orato  -  oblonga  bipin- 
nato  -  pinnatifida  et  bipinnatifida,  snrsnm  simpliciori,  Ipiunis 
lanceolatis,  f.ilcatis,  acnminatls,  laciniis  oblongis  subfalcatis, 
trnncato-obtusis,  adpresse  serratis;  soris  nniseriatls;  costis, 
rhachibus  stipiteque  palcaceis. 

Cresc.  in  sylv.  hnmidis  montanis  flor.  Pernvian.  ad  Ciiche- 
ros.     Lect.  1829.     Herb.  Poepp.  Kz. 

Obs.  Filix  graudis  2  —  3  pedalis,  stipite  breri,  fronde 
membranacea,  glabra,  snpra  saturate  viridi,  snbtns  pallidiore, 
pinnis  infimis  lO-pollicaribus,  pinnnlis  bipollicaribns,  laciniis 
marginc  rcvolutis  trilinearlbus. 

A.  ?  costalis  Desv.  pr.  differt  stipite  rhacbibnsqne  glabris; 
A.  anstralis  Br.  fronde  deltoidea,  soris  coufertis. 

XXVIT.    DIPLAZIUM    Sw. 

179.  D,  jytnnattJidumKze.:  fronde  coriacea,  marginata, 
ovata  acnta,  pinnatifida,  basi  subpinuata,  laciniis  oblongis  acn- 
tiiiscnlis,  summis  conflnentibus ,  intcgerrimis ,  venis,  nervis, 
Costa  flexnosa  stipiteque  longo  sulcato  subtus  tomentosis ,  pa- 
leaceis. 


73 

In  crepidiiiihns  aqnosis,  Intosis,  umbrosissimls  fl.  Peniv. 
ad  Panipayaco.  Lect.  Jiil.  1829.  (Diar.  1149.)  Herb.  Poepp. 
Kze. 

0 1)  s.  [Caiidex  digito  crassior ,  brevis ,  castaneo  -  palca- 
ceus,  frondibus  paucis]  1  — 1|  pedalibiis,  siipra  glabris  viridi- 
bns,  subtus  hirsntis,  pallidis,  ramoso-venosis.  Stipes  pcdalls, 
siilcatiis.     Spocies  distiiictissima. 

180.  D,  macropJiijUum  Desv.  pr.  1.  1.  p.  280.  (verosimil.) 
In  sjlvis  flor.  Pcrnvian.  ad  Vontanilia  dp  Pampayaco  ,  ra- 

riiis  Jiil.  1829.  lectnm.  (Diar.  1126.)    Herb.  Poepp.  Kz.  etc. 

Obs.  De  conveiiientia  filicis  Desvauxianae  onm  nostra  pa- 
riim  dubito,  qiiamquam  phrasis  1.1.  data  iiisufUcieus  vidctnr. 
Praetcrvisae  sunt  certe  paleac  in  axillis  piunariim  et  ad  basin 
nervornm  in  laciniis.  Cetcrum  spccies  nostra  variabilis  qnoad 
figuram  piunarum.  In  apice  enim  levius  pinuatifidae,  laciniis, 
excepta  basali,  abbrcviatis,  trnncato-obtusis.  Apex  frondis 
pmnatifidns.  [Frondes  terrestres  6  —  8  pedalcs,  crassae,  nee 
coriaceae.     Stipes  basi  paleaceiis.] 

XXVIII.     DIDYMOCHLAENA   Desv. 

181.  />.  sinuosa  Desv.  Klfs.  Eu.  p.  184.  c.  synon.  qnibus 
addasAsplen.  ramosum  Poir.  Euc.  suppl.  11.  p.515.  Diplazium 
pulcherrimum  Raddi  syn.  et  nov.  gen.  p.  42.  t.  59.  Monochlae- 
na  sinuosa  Gaudich.  in  Freyc.  Voy.bot.  p.  340.  t.  12.  f.  3.  Te- 
gnlaria  adiantifolia  Reinhardt,  Sylloge  plant.  Ratisbon.II.  p.3. 

Crescit  cum  praecedente.  Lccta  Jul.  1829.  Herb.  Poepp. 
Kz.  etc. 

XXIX.    PTERIS     L. 

*  fronde  palmata. 

182.  P.  pedata  L.  Schk.  t.  100. 

lu  flor.  Cubeus.  sylv.  humidis  ad  Limonar  et  in  montibns 
lapidosis.     Lect.  Aug.  1822.     Herb.  Poepp.  Kz. 


74  

**fronde  pinnata. 

183.  P.  grandifoUa  L.  Plum.  t.  105.  Schk.  t.  89.  (P.  vit- 
tata).     Link  Hort.  Berol.  II.  p.  21. 

In  moiitibus  aridis  ad  Cncheros  Hör.  Peruv.  1820.  lecfa. 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

0  b  s.  Forma  pinnis  rigide  eoriaceis ,  c ontractioribus. 
Cur  de  Plumieri  figura  et  Acrosticho  margiiiato  L.  dubitet  cl. 
Link,  uon  video. 

184.  1\  longifolia  L.  Schk.  t.  88. 

Cresc.   in   rnpibus  calcareis  flor.  Cubensis    ad  Matangas, 
frequeus.    Lecta  Decbr.  1822.     Herb.  Poepp.  Kze. 
***fronde  pinnata,  basi  bi pinnata. 

185.  P.  ampla  Kze.:  froude  (fcrtili)  triangulari-ovata 
pinnata,  basi  l)ipiunata,  pinnis  pinunlisquc  remotis,  suboppo- 
sitis,  petiolatis,  patulis,  oblong© -llnearibns,  acnrainatis,  re- 
ticnlatis  marginatis,  glabris ,  basi  inaeqnali  cnnoata  snJiinte- 
gerrima  apiceqnc  spinoso-serrato  sterilibus,  costis  rhachibns- 
qne  snperne  squamuloso-pubescentibus,  snpra  canalicnlatls, 
stipitc  lacvi ,  nudo. 

Florae  Peruvianae  specics  rarior,  lecta  ad  Pampajaco 
1829.     (Diar.  1154.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  [Caudex  crassitie  pollicari ,  laovis,  fiiscis.  Frons 
saepe  6-pedali9,  laete  viridis,  membranaceo - chartacca ,  nee 
coriaceo-rigida].  Plnnae  nsqne  8  poll.  longae,  \\  poll.  latac, 
fcrtiles  tantnm  visae. 

P.  ?  Haenkeana  Presl.  Rell.  p.  55.,  storilis,  sane  proxi- 
ma,  pinnis  vero  argute  et  appresse  serrulatis,  infimis  diphyl- 
lis  speeie  differt,  nisi  forsan  frondem  sterilem  uostrae  sistaf. 
—  P.  denticulata  Sw.  (reticnlata  Desv,  brasiliensis  Raddi,  qua- 
dritida  Presl  delic.  Hook,  et  Grev.  ic.  t.  28.)  latins  distat. 

186.  P.  ternifolia  Cav.  Hook,  et  Grev.  ic.  t.  126.  Link 
Hort.  Berol.  II.  p.  26. 


75 

In  flor.  Peruv.  rnpibiis,  And.  liuanncons.  ad  vicnm  Ambo 
(8370')  Apr.  1830.  lect.     Horh.  Poopp.  Kze. 

187.  P.  inutilata  L.  —     Exs.  fil.  Gubens. 
Tar.  pumtla. 

In  rnpibns  calcarcis  svlrar.  donsiorum  ad  Limouar.  Ins. 
Ciib.  rar.  lecta  Aug.  1822,     Horb.  Poopp.  Kzo. 

****fronde  pinnato-pinnatiGda  et  bipinnata. 

188.  P.  gigantca  W.  spec.  p.  381.  (nou  Prosl  Rell.  nee 
Sieb.  flor.  Martin.). 

Crcsc.  in  flor.  Pcruv.  montibus  arduls  ad  Pampayaco, 
Locta  1829.     Horb.  Poepp.  Kzo.  olc. 

Obs.  Spooios  nt  vidotur  panini  nota,  saopo  cum  P.  podo- 
phylia  Sw.  cojnrautafa  (y.  no.  190.)  insignis  magnitudiuc,  (pin- 
iias  ultra  bipodalos  vidimus),  Jaciuiis  distantibus,  siuubus,  et 
in  apicc  frondis,  obtnsc  biangiilatis.  Basis  pluuarum  majo- 
rnra  ferc  pinnata. 

189.  P.  biaurita  L. 

var.?  P,  cdentulu,   P.  biaurita  Sieb.  Mart.  367. 

lu  flor.  Poruv.  sylvis  ad  Pampayaco,  Jul.  1829.  lecta. 
(Diar.  1106.).     Herb.  Poepp.  Kzo.  etc. 

Obs.  Nolo  hie  absque  afilnium  spccierum  censura  diffi- 
cillimarura  plantarum  agmen  noya  adaugere  eaque  dubia.  A 
filice  Hookori  et  Greyilloi  (ic.  t.  142.)  difFert  nostra:  laciuiis 
augustioribus ,  magis  falcatis ,  apice  obtuso  ropandnlo  (uon 
serrato),  rhachi  stipiteque  scabro  stramineis  (in  biaurita  laevi, 
cum  rhachi  fusco).  —  In  icone  Plumieri  t.  15,  deutes  in  apice 
laciniarum  nou  expressi.  Kaulfussius  Sieberi  plantam  pro  P. 
biaurita  agnoyit  (Flora  1823.  I.  p.366.).  —  P.  acnmiuataDesv, 
et  deeurrens  Prosl,  Raddi,  a  P.  biaurita  specie  differre  videntur, 
*****  fronde  tripartita. 

190.  P.  podophylla  Sw.  Syn.  p.  100.  Brown  Jamaican^ 
1. 1.     Lonchitis  pedata  L.     Spr.  Syst.  voget.  IV.  p.  78.     Pteris 


76  

gigaiitea  Pr«sl  Reliq.  I.  p.  55.  (excl.  syn.  Willd.).  P.  gigantea 
Sieb.  Martin.  No.  366. 

In  fl.  Pernv.  crepidiuibus  opaeis  ad  Pampayaco  rarior  Jul. 
1829.  (Diar.  1137.).  Herb.  Poepp.  Kze.  etc.  et  in  sylvis  opa- 
cis  ilorae  Huallagae  superioris  ad  Mission.  Tocache ,  Jul.  1830. 
lect.     Herb.  Poepp.  Kze, 

Obs.  [Arborescens,  caiidice  pedis  diametro  ovato,  e  terra 
parum  emerso  ,  stipite  5  —  6  pedali,  froude  tripartita  triangu- 
lär! 5  —  6  ped.  longa,  4  —  5  lata],  Sinus  modo  acuti,  modo 
obtusi,  nuuquara  blangulati. 

191.  P,  caudata  L.  —  (nou  Schk.  t.  69.  b.)  Eil.  exs.ins. 
Cubae. 

Advias,  sepcs  et  fruticcta  Cubae,  inter  vulgatissimas.  Jul. 
1822.  leeta. 

Obs.     [Sex Rcdocim-pedalis]. 

192.  P.  arachnoidca  Klfs.  enuni.  fil.  p.  190. 

Locis  cultis  flor.  Pernv.  frequentissime.  Lect.  ad  Pampa- 
yaco Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  [„Macora*  Peruvianonim.  Agrorum  pestis].  Frons 
absque  stipite  3-pedalis  [et  altior].  Lobuli  lunares  intcrpositi 
in  pinnis  inferioribus  desunt.  Species  habitu  inter  P.  esculen- 
tam  et  aquilinam  media,    distiucta. 

193.  P.  chilensis  Desv.  Berl.  Mag.  V.  p.325.  Hooker  ad 
Beechey  2.  p.  53.     P.  tenera  Klfs.  En.  p.  191. 

Cresc.  in  Chile  littorali  (Diar.  419.).     Herb.  Poepp. 
Obs.     Frons  sterilis  fertili  multo  major,   foliolis  profunde 
pinnatifidis,  laciniis  obtusioribus. 

XXX.     VITTARIA  Sm. 

194.  V,  graminifolia  Klfs.  En.  p.  192. 
V.  lineata  fil.  exs.  ins.  Cnba«. 

Cresc.  inter  muscos  in  rhizomatc  Oreodoxae  in  sylvis  ins. 
Cubae  pr.  Cahoba.     Septbr.  1823.  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze.  — 


77 

11,  Hiiallagftc  super.  in|arbonbns  sylvestrib.  ad  Missiou.  Toca- 
ihe  1830.  II«'il».  Poopp.Kzc.  —  Fl.  Brasiliae  amazouica,  prope 
Ega  1831.     Herb.  Poepp.  Kze. 

OI>s.  Saepe  l^  pedalis,  nee  erecta  semper;  sed  froudibus 
evidentitis  eostatis,  soris  a  marginc  remotis  a  V.  liueata  diffort. 

195.  T^.  stipifata  Kze.:  froude  lato-lineari,  veuosa,  apice 
obtusa,  basi  in  stipitem  teretem  lougissiuie  attonuata,  soria 
submarginalibus. 

In  arborum  truncis  flor.  Pernv.  prope  Pampayaco ,  Jul. 
1829.  lerta.     (Diar.  1121.).     Herb.  Poepp.  Kze.  ete. 

Obs.  Candex  paleis  linearibus  fusc-is  obtcctus  ,  libris  ra- 
dicum  ramosis,  tennibus  ,  rufo  -  villosis.  Frons  bipedalis  et 
longior,  stipite  saepe  tripollicari,  fuseo.  Substautia  frondis 
membranaceo  -  chartacea,  venis  distinetioribus.  Apex  parum 
attenuaius,  subcnrvatus,  obtusns.  Sororiim  situs  nt  in  prae- 
cedente.  Capsnlac  sparsae  tomeuto  fcrnigiuco  iusident ,  e  cor- 
pnsculis  ovato-pjriformibus,  apice  opacis,  pedicellatis.  Spe- 
cies  in  hoc  geucre  insignis ! 

196.  V*  costata  Kze. :  fronde  lineari  -  ensiformi ,  ntrinque 
longissime  attennata ,  coriaeea ,  costata ,  marginc  revoluta,  so- 
ris marginalibus. 

Parasitica ,  ad  Miss.  Tocache ,  flor.  Huallagae  superioris 
Pernr.  Jun.  1830.  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Caudex  brevis  paleacens.  Frondes  interdum  fere  se- 
niipedaleSj  ad  6  lineas  latae,  apice  longe  atteuualo  obtnsae,  ra- 
rissimc  bifidae,  sessiles,  margine  revolntae,  alutaceae,  snbtus 
pallidiores  venösae ,  costa  snpra  canaliculata ,  snbtus  convexa. 
Sori  submarginales.  Flocci  inter  c^psulas  breves  fasciaefor- 
mes ,  subseptati ,  apice  clavato  -  compresso.  —  Proxima  V. 
ensiformis  Sw.  Neue  Schrift,  d.  Gesellsch.  naturf.  Freunde  zu 
Berlin.  II.  p.  134.  t.  VII.  f.  1.  (bona)  V.  incurvata  (Gay.  teste 
Sw.).  Haec  vero  dilFert  fronde  subecostata,  ntrinque  minus  at- 
tennata, plana,   membranacea,   margine  mmquain  inflexo. 


78  

XXXI.     ANTROPHYÜM  Klfs. 

197.  A,  cayennense  Klfs.  Eu.  fil.  p.  199.  (in  iiota)  Spr. 
Syst.  Veget.  IV.  p.  67.  HemionitisDesT.  Jonrn.  de  bot.  appliq.I.  p. 
274.    Berl.  Mag.  V.  p.  311. 

In  cortice  arborum,  locis  umbrosis  hnmidls,  prope  Pam- 
payaco,  flor.  Pernv.  1829.  lecta.  (Diar.  1159.).  Herb.  Poepp. 
Kze.  etc. 

Obs.  Speciinina  nostra  cayennensibns  Desvauxii  minora, 
vix  11  — 12  poll.  longa,  1^  poll.  lata,  margine  plns  minus 
repaudo-sinnato ,  apiceqne  acuminata. 

198.  A,  lineatum  Klfs.  En.  fil.  p.  199.  Vittaria  lauceo- 
lata  Sw.  Neue  Schriften  d.  Gcsellsch.  zu  Berlin  II.  t.  YII.  f.  2. 
(optima).     Polyaetricum  lanceolatum  Desv.  prodr.  1.  1.  p.  218. 

Lect.  ad  Pampayaco,  ilor.  Pernv.  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Froudcs  fcrtiles  variant  inter  2  et  8-pollicarera  lon- 
gitndinem ,  et  latitud.  1  —  3  linearum.  Semel  vidi  frondem  sub 
apice  bifidam. 

XXXII.     ADIANTÜM  L.  ex  em.  recent.  (spec.  18.) 

*fronde  piunata  s.  bipinnata,  soris  in  ntroque  niargine 
continuis  s.  contiguis. 

199.  A,  lucidum  Sw.  Syn.  p.  121.  Pteris  Incida  Cav. 
prael.  266.  (teste  Sw.)  Willd.  spec.  V.  p.429.  (dubie  sub  A.  ob- 
liquo).  A.  asperum  Desv.  Berl.  Mag.  V.  p.  327.  Pteris  aspera 
Poiret  enc.  V.  p.  713.  Presl  Rell.  Haenk.  I.  p.  60.  Sprengel 
Syst.  Veget.  IV.  p.  110. 

Cresc.  in  sylvis  umbrosis  flor.  Pernv.  ad  Pampayaco ,  lecta 
Jul.  1829.  (Diar.  1103?)  Herb.  Poepp.  Kze.  et  in  sylvestribus 
obscuris  siccis  prov.  Mayuas,  vulgaris,  Febr.  1831.  lecta. 
(Diar.  2268).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Vidimus  specimina  Ind.  occid.  et  Brasiliae  ejusdem 
filicis,  saepius  adhuc,  ntvidetur,  commutatae.  Variat  pinna- 
rum  forma  inaequaliter  ovata  s.  lanceolata.  Piuuae  iufimae  raro 


79 

binalae.  Fcrliles  scmpcr  aiigustiorcs.  —  Dignosci  polest 
A.  obliquum  W.  (Hook.  (>tGrev.  fil.  t.l90.  Sieb.  fl.  Martiu.371.) 
piiniis  siibtiis  glaucis;  A.  macrophyllum  Sw.  (Kuiith.  nov.  gen. 
VII.  t.  666.,  Hook,  et  Grcv.  ic.  t.  132.)  piuiiis  sessilibiis,  iha- 
rbi  stipiloque  lacvibus. 

200.  u4.  pJatijphifllum  Sw.  Vetensk.  Acad.  Handl.  1817. 
p.  53  — 80.  No.  22.  Sprengel  neue  Entdeckung.  H.  p.  282. 
Syst.  Vegetab.  IV.  p.  110. 

Flor.  Peruv.  ad  Pampavaeo,  Jiil.  1829.  lectiim.  (Diar. 
1147  b).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Ab  A.  macrophyllo  distinguitur:  pinnis  petiolatis, 
subtiis  glaucis,  apicc  integris;  ab  A.  obliquo :  rhachi  stipiteque 
glabris,  pinnis  sul>lntegerrimis;  abA.  lucido:  rhachi  stipiteque 
glabris,  pinnis  subtiis  glaucis.  —  Specimen  Brasiliense  ste- 
rile vidi  in  Herb.  Kaulfussianrt. 

201.  yi,  lajrutnKzc:  frondc  bipinnata,  laxa,  pinnulis 
siibsessilibus ,  rhombeis,  obtusis,  basi  sursnm  trnncatis ,  deor- 
snm  rectis  ,  margine  superiore  extcrioreque  sterilium  duplicato  - 
serrato ,  subiuciso;  soris  oblongis  snbcontiguis,  rhachibus  sti- 
piteque rillosis. 

Ad  arbornm  radices  sylvarum  ins.  Cubae  iuteriorum, 
Septbr.  1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Circnmscriptio  frondis  breviter  ovata,  pinnis  di- 
stantibns  plerumque  sex  oblongis  acumiuatis,  pinnulis  imis  ab- 
breviatis  snbflabellatis,  extima  rhombco-lanceolata.  Snbstan- 
tia  frondis  membrauacea,  glabra,  venosa.  —  Simile  A.  inter- 
medio  Sw.  1.  1.  No.  23.  (A.  acuminato  Desv.  ?  et  A.  fovearum 
Raddi  nov.  gen.  t.  77.  A.  triaugulato  Klfs.  eu.  fil.  p.  204.), 
quod  vero  pinuularum  forma  abnude  diifert.  Nee  A.  obtusnni 
Desv.  Hook,  et  Grev.  t.  188.  cum  nostro  comparandum. 

202.  ^.  villosum  L.  etc.  Schk.  t.  120. 

In  Ins.  Cubae  sylvis  sterilibus ,  ut  plnrimum  sterile.  Lect. 
fertile  Ang.  1822.     Herb.  Poepp.  Kze. 


80  

**fronde  pedata,  indus.  oblongis  striatis  nndis. 

203.  A*  humile  Kze.:  fronde  subpedata,  ramis  (3  —  5) 
pinnatis ,  pinnis  oblongis  dimidiatis ,  subfalcatis ,  basi  sursum 
truncatis ,  auricnla  obtusa  deutata,  deorsum  subrectis,  steri- 
lium  margine  superiore  exterioreque  acute  serrato,  fertilium 
crenato ,  soris  oblongis  distinctis ,  rhachi  stipiteque  brevi  pa- 
leaceo  -  hispidis. 

Itt  sylvis  fl.  Hiiallagae  supcrior.  Peruv.  ad  Mission.  To- 
cache.    Jnn.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Proximnm  A.  curvato  Klfs.  En. ,  quod  difiFert  pinnis 
basi  sursnra  rotundatis ,  nee  auricnlatis ,  margine  inciso  den- 
tale ;  laciniis  soriferis.  —  Species  nostra  vix  pedem  alta,  sti- 
pite  frondi  aeqnali. 

***fronde  digitata,    soris  punctiformibns. 

204.  A,  radiatum  L.  —     Klfs.  En.  fil.  p.  203. 

In  sylvis  primaevis  ad  Mission.  Tocache ,  flor.  Peruv.  Hu- 
allagae  superioris,  Jun.  1830.  lect.     Herb.  Poepp.  Kte. 

****fi.oiide  bipinnata,    pinnulis  sessilibus,   soro  in 
margine  superiori  solitario  liueari. 

205.  pnlverulentum  L.  Sclik.  t.  119.  (A.  monosoratum 
Willd.  ex  Desv.  prodr.  et  Spr.  excl.  nmbroso). 

Cresc.  in  sylv.  subhumidis  ins.  Cubae.  Lect.  1823.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

206.  A»  microphi/llum  Klfs.  En.  fil.  p.  204.  A.  striatnm 
Schk.  1. 118.  f.  a  —  g.     Exs.  fil.  Cub. 

In  sylvis  siccis  densisqne  prope  Figaros  ingenio ,  locis  sa- 
xosis  iimbrosis,  et  in  hnmidis  ad  flumen  Canimar  ins.  Cubac. 
Aug.  1822.  lect.     Herb.  Klfs.  Poepp.  Kze. 

Obs.     Ad.  microphyllum  Sw.  fl.  est  Cheilanthes. 

*****frondebipinnata,  pinnulis  sessilibus ,  soris  ob- 
longis contiguis. 

207.  A,  striatum  Sw.  fl.  Ind.  occ.  III.  p.  717. 


81 

In  sylvis  umbrosis  ius.  Cubao  frequons,  Seplbr.  1822.  lect. 
Herb.  Poopp.  Kzc. 

Obs.     Synonyma  Jacquini  et  Schkuhrii  dnbia. 

208.  A.  cristatum  L.  Sw.  (excl.  fig.  Plum.).  Fil.  Cub. 
exsicc. 

In  fissiirls  rupinm  moiids  Loma  de  Caverna  ad  Lemonal  s. 
Limonar  et  propc  Sta.  Theresa.  Aug.  1822.  lect.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Pinnulae  iuter  sorns  dentato-scrratac.  Schkuhrii 
fig.  t.  118  h.  (sub  striato)  excludenda. 

209.  A.fructuosum}^7A\:  froude  oblonga  bipiunata,  va- 
lida;  piunis  sululecem  alleniis,  elougads,  acumiualis;  piuuulis 
fertilibus  dimidiato  -  oblougis  ,  obtusis,  basi  sursum  truucatis, 
infimis  subflabellatis,  integerrimis ,  (superioribus)  sterilibus 
angustioribus  subfalcatis  ,  marglu«  snperiore  exterioreque  dii- 
plicato- seiratis,  incisis;  soris  oblnugis  subcoutigiiis,  iudusiis 
citriaceis  canesceulibus,    rhaclii  stipitequc  rufo -hirsutis. 

Exs.  fil.  ins.  Cubae.  Sprengel  Syst.  Veget.IV.  p.ll3. u.43. 
Link  hört.  Berol.  II.  p.  \^? 

In  sylvis  siccis  saxosis  Cubae  lect.  1822.     Herb.  Kze. 

Obs.  Caudex  repens ,  rufo  - paleaceus  ,  fibris  radicalibns 
paucis  longissimis  ,  rufo-villosis.  Stipes  ad  22  -  pollicaris 
peuuae  anseriuae  crassitic,  supra  canaliculatus.  Frous  18-pol- 
Irc.  ovata.  Pinnae  8  —  9  poll. ,  piunula«  6  —  7  lin.  longae 
2|  —  3|  latae.  —  Species  A.  prionophyllo  HBK.  (elatoDesy.) 
magis,  quam  A.  brasilieusi  Raddi  viciua.  lllud  rero  discrepat 
fronde  breviori ,  piunis  homomorphis  lougioribus,  soris  mino- 
ribus.  —     A.  fructuosi  culti  specimiua  uoudum  ridi. 

******froude  pinuata  bi- tri-quadri-pinuata,   com- 
posita,  foliolis  petiolatis. 

210.  A,  trapeziforme  L.  etc.  A.  rhomboideum  Schk. 
t.  122.  —     Fil.  ius.  Cubae  exsicc.       * 

Or  Bd.   1s  Heft,  6 


82  

In  sylv.  densis,  locis  iimbrosis  Cnbae  interioris  ad  fluy.  Ca- 
nimar.  Septbr.  1822.  Herb.  Poepp.  Kze.  —  et  in  flor.Peruv. 
ßylvis  obscuris  ad  Pampayaco.     Jul.  1829.     Herb.  Poepp. 

Obs.     Pinnae  fil.  peniv.  ad  2^  poll.  latae. 

211.  JL.  polyphyllum  W.  spee.  H.  B.Kuiith.  nov.  gen,  I. 
p.  21.  Syn.  I.  p.  85.  Presl  Rell.  Haenk.  I,  p.  61.  Desv.  pr. 
p.  311. 

In  sylv.  siccis  flor.  Peniv.  ad  Pampayaco.  Jul.  1829.  lecl. 
(Diar.  1147.).      Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Quamquam  specimiua  tilicis  Willdenowianae  nou 
viderira  ,  tarnen  non  dubito  ,  nostram  esse  ejusdem  formam  ma- 
jorem speciei,  ut  e  landatorum  scriptorum  aduotationibus  pa- 
tet,    satis  variabilis.     Desvauxius  nostram  observasse  videtur. 

[Candex  horizontalis,  rcpens,  palcis  paucis  rufis  tectus. 
Stipes  3  —  6  pedalis].  Pinnae  secnndariae  acumiuatae,  foliola 
s.  pinnulae  snbsessiles,  mediae  ad  12  liueas  longae,  3  —  4  lineas 
latae,  subfalcatae ,  superiores  et  inferiores  sensim  decrescentes. 
Margo  siiporioret  exterior  duplicato- creuatus.  Sori  parvi;  in- 
dusia  nigro-fusca,  striata.  Rhachis  minutissimc  pulveru- 
lento  -  paleacea. 

212.  A.  cuneatnm  Lngsd.  et  Fisch,  ic.  fil.  t.  26.  p.  23. 
Raddi  n.  gen.  t.  78.  f.  2.     Hook,  et  Grev.  ic.  fil.  t.  30. 

var.  gracilis. 

Freqnens  ad  riipes  calcareas  flor.  Gubens,  prope  Limonar, 
Jul.  1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

213.  u4,  ejccisum  Kze. :  fronde  oblonge  -  lanceolata  tener- 
rima,  pinnis  alternis,  remotis,  basi  bipinnatis,  apice  pinnatis, 
pinnnlis  petiolatis  subflabelliformibus  et  trapezio-rotundatis, 
basi  cuneatis ,  laxevenosis,  margine  superiore  incisis  ,  sterili- 
busdentatis,  fertilibus  emargiuatis,  sinubus  sorophoris,  indu- 
siis  rotundato  -  reniformibus ,  rhachi  stipiteqne  brevi  sub- 
paleaceis. 

Coli.  pl.  Chil.  I.  n.  269. 


83 

Prop«  Concon  flor.  Chilens.  siib  finomAngnsti  1827.  lectnm. 
(Diar.  394.).      Herb.  Poepp.  Kze. 

0  li  s.  Spccics  elogautiila,  affiuis  A.  cniipafo,  hoc  vcro  dif- 
fcrt:  fiondc  ovata,  triplicafo-pinnala,  pinniilis  obJongo-cu- 
noatis,  sul)lobatis  ,  rhachi  stipitcque  longo  glabris.  —  A.  cx- 
cisum  I  —  Ipodale,  stipitc  siibtripollicari.  Pininilac  tcnuissi- 
me  mprabranaceac ,  minufao,  ad  3  lin.  loiigae,  5  lin.  latao;  vc- 
nis  laxis.  Indusia  margijic  albida.  Candox  reppiis,  paloacciis 
fibris  radicalibns  longis,    validis,  stipitibiis  deiisis. 

214.  A,  chilense  KIfs.  En.  p.  207.  Spr.  Syst.  Veget.  IV. 
p.  214.  Hook,  et  Grcv.  ic.  fil.  t.  173.  Hook,  ad  Beechoy  No.2. 
p.  53.  A.  lobatura  Prosl  Roll.  Hacnk.  I.  p.  62.  t.  X.  f.  4.  A. 
rotuiidatiim  Dosv.  prodr.  I.  1.  p.  310. 

var.  ß.  hirsutum  Hook,  et  Grcv.  1.  1.  t.  173.  A.  glandu- 
lifcrnm  Kze.  Coli.  pl.  Cbil.  I.  270.  Link  Hort.  Berol.  II. 
p.  18. 

lutor  fruticeta  iimbrosa  flor.  Chil.  prope  Valparaiso,  Apr. 
1827.  Icct.  (Diar.  40.).     Herb.  Poopp.  Kze. 

Obs.  Sppcimiiia  plantac  Kaulfnssianae  genuina  et  a  cl. 
de  Chamisso  et  ab  Eschscholtzio  in  Chile  lecta  ridi;  synonyma 
vero  Preslii  et  Desvauxii  e  figiira  et  descriptiouibus  hiic  adduxi. 
Formam  hirsutam,  jam  in  horto  regio  Berolinensi  e  sporis  a  me 
missis  lacte  vigeutem  et  fruetiferam ,  optime  illustravenint  eil. 
Hooker  et  Grcville ,  culta  variat  pinnis  magis  incisis.  —  Cau- 
dex  in  nostra  filice  repens ,  fnsco- paleaceus.  Margo  pinnula- 
rnm  cartilaginco-subglandulosus,    pellucens, 

215.  A*  tenerum,  Sw.     Dirt.  d.  sc.  nat.  Acotyl.  t.  87. 

In  sylvis  hmuidis  ins.  Cnbae  ad  pagum  Canimar.  Septbr. 
1822.  lect.     Herb.  Poepp.  Kze. 

ß.  miuu9,  pinnulis  snbcoriaceis. 

In  alpinis  florae  Pernv.  temperatioribns  ad  San  Rafael, 
lect.  1829. 

6  * 


84  

Obs.  Speoiiniua  varietatis  6  —  öpollicaria,  eoutracta, 
vetusta  formis  iutermediia  ad  normalem  statnm  transire  vi- 
dentur. 

216.  Ji.  sulphureum  Klfs.  Eu.  fil.  p.  207.  Spr.  Syst.  IV. 
p.  114.     Link  Hort.  Berol.  II.  p.  19.     Coli.  pl.  Chil.  III.  n.  266. 

In  Chile  anstr.  fissuris  rupium  ad  Aufuco  ,  TSovbr.  1828. 
lect.  (Diar.  727.).  Herb.  Poepp.  Kze.  In  Horto  reg.  Berol.  e 
sporis  filicis  uostrae  edncatnm. 

217.  A.  scahrum  Klfs.  En.  1.  1.  Spr.  1. 1.  Hook.  adBee- 
they  p.  53.     Coli.  pl.  Chil.  I.  p.  268. 

In  llor.  Chil.  rupibus  prope  Concon,  nbiqnc.  Septbr.  1827. 
Icct. 

Obs.     Speiimina  juiiiora  fere  glabra. 

XXXIII.     CHEILANTHES  Sw! 

218.  C.  crcnata  Kze. :  fronde  linoari- oblonga,  pinnato - 
pinnatitida,  glanduloso -hirta,  piunis  suboppositi.s  sessilibns 
ovato -oblongis,  laclniis  ovatis  s.  breviter  oblongis ,  truncatis, 
ultimis  conflnentilms,  crenatis,  subinci^is;  indusiis  demnm  snb- 
evanidis;  rharhi  pallida  stipiteqne  brevi ,  basi  paleaceo  infns- 
cato,  glandnloso  -  aspcris. 

In  ilor.Pcruv.  nipcstribus  adHnannco  (6,200') Martio  1830i 
lecta.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Cheilanthes  specics  fallax,  in  juniori  planta  rcco- 
gnosrenda.  Sperimina  adnltiora  ob  indnsia  spnria  fere  expla- 
nata  Polypodii  charaeteres  prac  se  ferunt.  —  Magnitndo  et  ha- 
bitiis  fere  Ch.  obtnsatae  Presl,  qua  vero  nostra  difTert:  laciniis 
crenato  -  inciisis  et  indumento  glandnloso. 

219.  C  tnicrophylla  Sw.  etc     Filic.  Cub.  exsicc. 

Ad  rupes  maritima«  ins.  Cnbae  prope  nrl)em  S.  Carlo  de 
Matangas.     Lecta  Ortbr.  1822. 

Obs.  Nnm  Ch.  micromera  Lk.  (Hort.  Berol.  11,  p.  36.) 
differat ,  nondnm  pcrsnasnm  haboo. 


85 

220.  C.  parallciogratnmaKz(^.:  frondc  triphmaia,  piniiis 
secuudariis  hiuceolato-acuminatis,  basi  pinnatis,  apicc  piuuati- 
fidis;  pinnulis  laciniisve  aduatis  parallelo2,rammis,  sterilibiis 
grosso  duplicato-crcnatis,  fertilibns  margiue  iitroqup  siuuato 
exiisis,  süiubus  sorophoris,  rhachibiis  (stipiteque?)  subtil^ 
aciilcolatis. 

lu  sylyis  moutiiim  fl.  Poruv.  nltiornm  densioribiis  ad  Pam- 
pavaco,  Jul.  1829.  Iccta.     Herb.  Poepp.  Kze.  (piunae). 

Obs.  [Frons  16  —  20  pedalis,  a  medio  inde  piniiata,  alte 
scandons,  apicc  saepe  doptMulciito.  Stipes  pciiiiae  cyiruoac  cras- 
sitie.  Caudex  terrestris].  ^iinilis  C.  ropeuti  Klfs,  sed  abiiude 
diversa:  forma  piimularum  s.  laciiiiarnm ,  margiiic  iiou  iuciso, 
soris  in  superiorc  iuferioreque  margiuc  subquinis.  —  Piuuas 
dnas  vidi  circitcr  bipedalcs. 

221.  C.  clegans  Dosv.  Borl.  Mag.  1.  1.  p.  328.  Jouni.  de 
bot.  appl.  II.  p.  43.  t.  XIII.  f.  2.  prodr.  Gl.  i.  1.  p.  305. 

lu  rupiuin  fissiiris  Audium  flor.  Poruv.  Huauuccnsiuin  ad 
San  Rafacl.     Lecta  Apr.  1830.     Herb.  Poepp.  Kze. 

222.  C.  m^riopfujIIaBesy.  Berl.  Mag.I.  1.  Jouru.  appl, 
l.  1.  t.  XIII.  f.  1.  Ch.  olegans  Kuutb,  nov.  gen.  I.  p.  22.  Syn.I. 
p.  86. 

Tu  rnpibns  aridis  Aiidium  flor.  Peruv.  Huanucensium  inter 
Ambo  et  San  Rafael  (6,600').     Apr.  1830.  lecta. 

Obs.  Haecce  species  et  praecedens  e  Desvauxii  diagnosi  et 
figuris  determinatae.     Specimina  videre  uon  licnit. 

223.  C.  scariosa  Klfs.  ei>.  p.  216.  Presl  Piell.  I.  p.  65. 
Acrostichnm  Willd.  Bemerk,  üb.  seit.  Farrenkr.  t.  III.  f.  4.  Ä. 
soariosum  Sw.  syn.  p.  16.     Willd.  spec.  V,  p.  125. 

Cresc.  in  rupinm  fissnris  Andiiim  Peniv.  inter  San  Rafael 
et  Huarriaca;  leet.  Apr.  1830.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Forma  humilis ,  valida,  brevi  stipitata,  eontracta, 
squamosi^sima,  C.  lendigerae  minus  affinis ,  quam  forma  mexi- 
cana,  a  dar.  Karwiuskv  lecta,   (Herb.  Kze.)  et  iconi  landatae 


8Ö  

(specimiuis    ceterum  mutilati)  similior.       Ch.   squamosa  Gill. 
Hook,  et  Grev.  t.  151.  differt  fronde  bipinnata. 

224.  C.  hostilis  Kzo. :  fronde  triangiilari-orata,  tripin- 
nata,  pinuis  primariis  petiolatis  reinotis  secundariisque  sessi- 
libus  altoruis  patenti-  divergeutibus  lanceolatis,  piunulis  oppo- 
sitis  adnatis,  oblongis,  obtusis ,  inciso  -  pinnatifidls,  laciniis  basi 
ciincatis  subfalcatis ,  rhachibus  secnndariis  marginatis ,  prima- 
ria stipiteque  longe  acukolatis. 

Cresc.  in  florae  Hiiallagae  snporior.  Peruviae  fruticetis 
graminosis  raro  ad  Mission.  Tocache.  Lecta  Jul.  Aug.  1830. 
(Diar.  1957.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Habitns  fere  Dicksoniae.  Candex  repens ,  toniiis, 
fusco-paleaceus.  Stipes  pedalis  et  ultra,  basi  infuscatus.  iFrons 
1  —  1^  podaiis,  graoilis,  la»'te  viridis.  Sori  in  basi  laciniarum 
solitarii,  indusio  spurio,  dcmum  cvanescente.  E  vicinia  C 
rcpentis,  quac  differt:  divisuris  froudis  ereeto-patentibus, 
multo  latioribus ,  soris  in  pinnulis  solitariis. 

XXXIV.     LINDSAEA  Dry. 

Schizoloma  Gaudich. 

225.  L,falcata  Dry.  Linn.  Transact.  III.  t.7.  f.  2.  Adiant. 
intcgrifolium  Poir.  Enc.  I.  p.  139. 

Sterilis  lecta  in  sylv.  Peruv.  ad  Pampayaco,  1829.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

226.  L,  arcuataKze. :  fronde  bipinnata,  pinuis  (3  —  7) 
alternis,  lineari  -  oblongis ,  acuminatis,  pinnulis  dimidiato- 
ovatis  falcatis ,  infimis  nltimisque  flabelliformibus ,  omnibus 
apice  obtuso  incurvis ;  soris  marginis  snperioris  continuis. 

In  flor.  Peruv.  sylvis  ad  Pampayaco,  Jul.  1829.  lecta. 
(Diar.  1133.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Caudex  tenuis  repens ,  cum  basi  stipitis  fusco-pa- 
leaceus.     Stipes  semitcres  supra   canaliculatus ,    glaber,    in- 


87 

fiiscatns,  pedalis  et  ultra.  Rhachcs  totiagoiiae ,  s.  utrinque  ca- 
iialiculatae  ftlabrae.  Frous7— 12  pollicaris  glabra.  —  Lo- 
nis  prope  L.  trapezifonnem. 

227.  L.  trapeziformis  Dry.  I.I.  t.  7.  f.  1.  et  L»  nitidissima 
[\irli.  W.  teste  Desv.  prodr.  1.  I.  j).  313. 

Cresc.  in  flor.  Pcruv.  sylv.  deiisis  obsciiris  ad  fluni.  Hiialla- 
f^ae  prope  Miss.  Tocache,  Jul.  Anj^.  1830.  Jecfa.  (Diar.  i960.). 
Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Forma  normalis.  Stipes  pubescenti-scabriusculus. 
liidiisia  nun  semper  intep;errima ,  interdum  crenulata.  Vix  ab 
uostra  nisi  pinnulis  olougatis,  apice  angustioribus  difTert:  L. 
quadrangnIarisRaddi,  L.  trapeziform.  Langsd.  et  Fisch,  ic  t.24. 
Klfs.  en.  p.  220. 

XXXV.     DA\  ALLIA  Sm. 

228.  D.  inaequalis  Kze.:  fronde  bipinnato - piunatiiida, 
snbtripinuata,  pinnis  distantibns  patenti-crectis  pinnnlisque  in- 
acqualitcr  ovato-lanceolatis  acnminatis,  piuuulis  infcrioribus 
iuaequali -  oblongis ,  inciso  -  piunatiildis ,  deorsum  cuueato  -  de- 
curreutibus ,  apice  obtuso  emargiuatis ,  baseos  snrsum  maxima, 
supcrioribus  conflueutibus ,  indusiis  truncatis. 

Lecta  in  sylvis  pahidosis  provinc.  Peruvian.  Maynas ,  ad 
Ynrimagnas  Dec.  1830.     (Diar.  2113.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Proxima  videtur  D.  distanti  Klfs.  En.  p.  222.,  mihi 
non  Tisaj  quae  vero  pinnis  etiam  secundariis  raldc  distautibus, 
divisionibus  haud  inaequalibus ,  et  indusiis  subrotnndis  distin- 
gnitur. 

[Caudex  in  nostra  ad  terram  repens.    Froudes  S-pedales]. 

229.  I>.  venusta  Schk.  t.  128.  D.  teuuifolia  fil.  exsicc. 
Cub.  (uec  alior.). 

Ad  latera  rnpestria  iimbrosa  fluvii  Canimar  haud  procnl  ab 
ejus  ostio  frequenter  lerta  Apr.  —  Jul.  1823,  Herb.  Poepp.  K»e. 


88  

Obs.  Species  propria  a  D.  teuiiü'olia  Svr.  stu.  p.  133  et 
350.  diversa:  froude  tenuiori  laxiori,  laciiiiis  remotisy  iudusio 
dentato,     Adhuc  cum  D.  tenuifolia  ab  anctoribus  commatata. 

230.  D.  dumosa  Sw.  —  Desr.  pr.  1.  1.  p.  315.  D.  fu- 
luarioides  Fil.  Cub.  exsioc. 

In  lateribus  nipestribns  montis  Sabanasso  ,  Sumidero ,  ins. 
Cubae,  Decbr.  1822.  ad  Maj.  1823.  lecta.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Caudex  repens ,  pennae  aserinae  crassitie,  cam  sti- 
pitis  basi  nifo-paleacens.  Aculei  sparsi  minores  et  in  stipite 
adsunt. 

XXXVI.     DICKSOMA  1  Hei  it. 

231.  Z>.  «? rosa  Kze. :  fronde  coriacea  subtripinnata,  pin- 
nis  secnudariis  divergeutibns  lanceolatis  acumiuatis,  pinunlis 
inaequali-ovato-oblong:is,  basi  deorsum  eiiupatis  derurr^ntibiis, 
snrsum  subauriculatis,  apice  rotiindato  tniucato  emarginatis  s. 
crenatis  ,  margine  obtuse  falcato  -  dentatis ,  rhachi  iirfra  aspe- 
rula,  snpra  squamoso -canaliculata,    [stipite  paleaceo]. 

In  flor.  Periiv.  srlris  ad  Pampavaco  frequeus;  Jul.  1829. 
lecta.     (Diar.  1127.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  repens,  validus.  Frondes  maximae, 
6  —  9pedales].  A  D.  ordinata  Klfs.,  simili  specie,  düTert  nostra: 
substantia  frondis  coriacea,  piuuis  secundariis  remotis,  pinnn- 
lis  latioribns  apice  majris  rotundato ,  rhachi  siibtus  asperula, 
supra  squamulosa.  D.  adiantoides  H.  B.Willd.  Plum.  t.  30.  sti- 
pite rhachibusque  subpuberulis  s.  glabris  distiugiii  potest. 

232.  D.apiifolia  Sw.? 

ß.  dissecta  Desv.  prodr.  1.  1.  p.  318.  D.  cirutaria  Raddi 
Syn.  p.  18.  nov.  gen.  p.  62.  excl.  syn. 

In  Üor.  Huallagae  superioris  Peruv.  sylyis  humidis  ad  Mis- 
sion. Tocache.  Jul.  1830.  lecta.  (Diar.  1952.).  Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  [Frons  4  pedalis,  tenerrima].  D.  apiifoliaSwartzii 
nobisignota;  auctoritate  Desvauxii  filicem  nostram .  cni  descri- 


89 

ptio  Raddiaua  satis  respondet,  sfd  dubie  iit  Tarittatem  eiinmera- 
miH.      D.  riliitaria  Swartzü  (Sluaup  U  57.  f.  1.2.  nee  f.  37.) 

|)iiiiiiilis  miiiiitis  obtu>;p  crenati-;  ;ilii«qne  noti-j  abunde  differt. 

XXXVII.     ASPlDILMSw. 
(Nephrodiurn    Rieh.)     spec.   21. 

*t'ronde  simpliri. 

233.  -/.  nodo>um  ^^.  articulatum  Schk.  i.  27. 

In  arboribiis  svlvar.  repon««,    apice  scandens  ad  Mission. 
Tocach«»,  flor.  Hiiallagac  superior  Periiviae.    Sterile  lectumJuI. 
An:f.  1830.     (Diar.  1958.).     Horb.  Poepp.  Kze. 
*  *  irond»'  tt-riiula. 

234.  A,  trifoliahtin  Sw.  Willd.  spec.  V.  p.  213.  f.  sroon. 
quiluis  adde:    A.  heracloifnliiim  AVilld.  1.  I.  p.  217.  c.  srn. 

Ad  riipcs  ralcareas  iirabro«;as  et  in  svlvis  humidis  prope 
Lemouar  ins.  Cobae.  Lert.  Anir.  J*epthr.  1822.  Hfrb.Poppp.Kze. 

Obs.  Spocies  valdp  niiitabili^.  A  forma  simplici  ovata 
cordata,  margine  siunata  ad  pinnatam,  pinuis  ioümis  trilobis 
omnes  intermediae  occurrunt ,  saepe  ex  uno  eodemque  caudice. 
—  A.  Haeukei  Presl ,  a  Spcengelio  ad  Leracleifolium  relatnm, 
prnpriam  speciem  sistit. 

***fronde  piunata. 

235.  A.  macrophj^ilumS^.V^.eti^.  Fi!,  exsicc.  ins.  Cubae, 
In  sriris  ndis  Cubae  ad  Cahoba,  Septbr.  1822.  lect.   Herb. 

Poepp.  Kze. 

ß.  </ff  i/rrf //5  pinnis  decurrentibns  ,  obsolete  repandis  ,  so- 
ris  sparsis  ,  rhai-lii  stipitcqiie  pubescenti  -  asperuiis. 

In  crepidinibns  flor.  Perur.  ad  Pamparaco,  Jnl.  1829. 
(Diar.  1138.)  et  in  sylvis  paludosis  prov.  Marnas,  Febr.  1831. 
lect.     (Diar.  2288.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

[Yulgatissimum,  fere  sexpedale,  caudice  ba?iqup  stipitiun 
villoso- paleaceis].  Frondes  novellae  simplices,  lanceolatae 
I  rordatae  basi  anricnlatae,  cum  stipite  rillosae. 


90  

236.  A,  confertum  KIfs.  En.  fil.  p.  232.  Spr.  Syst 
Veg.  IV.  p.  96.  Ncphrodium  confertum  Hook,  et  Grev.  .ic.  til. 
t.  121. 

Crescit  in  praeruptis  argillosis  ad  Ega  Brasiliae  lect.  1832. 

Obs.  Icon  landata  frondis  fertilis  pinnas  leviter  repandas 
exhibel;  in  nostro  profunde  sinuatae  observantnr.  Venae  pin- 
narum  sterilium  ad  margiuem  usquc  progrediuntur  etjreticnla- 
tim  sese  jungnnt ;  quod  fignra  non  ostendit. 

237.  A,  rostratum  Knth.  Klfs.  En.  fil.  p.  233.  cum  synon. 
In  sylvis  PeruTiae  obscuris  propc Mission.  Tocache  ad  fluv. 

Huallaga,  Jul.  Aug.  1830.  lect.  (Diar.  1962.).  Herb.Poepp.Kze. 
Obs.  Indusia,  a  Kaulfussio  peltata,  subreniformia ,  ca- 
duca  dicta,  nunquam  neque  in  Peruvianis,  neque  in  Brasiliensi- 
bus  speciminibus  vidi.  Fila  capsulis  inuumera  copia  immixta, 
in  juvenili  statu  contexta  et  capsulas  tegentia  observavi.  Hancce 
structuram  optime  reddit  icon  Hookero-Grevilleana  t.  232.,  sub 
Polypodii  Parkcri  nomine  varietatem  plautae  nostrac  pinnis  an- 
gustioribus,  brevius  acuminatis,  toto  marginc  serratis,  exhi- 
bens.  Haue  sub  Trichopteridis  nora  specie  e  Gujaua  misit  Par- 
kerus ,  et  sane  huic  generi  (Alsopbilae  nobis)  proximum  vide- 
tur  A.  rostratum.  Propter  sporas  Tcro  simpliciter  globosas 
echinulatas  (in  opere  laudato  ncglectas)  a  Cyatheaceis  removen- 
dum.  In  affini  Alsophila  Taenitide  (Polypodio  Roth.  Trichopt. 
excelsa  Presl)  more  Cyatheacearum  trilobae  reperiuntur. 

238.  A,  rht&ophyllum  Sw.  —  Hook,  et  Grev.  icon.  fil. 
t.  59.  Neplirodium  rhizoph.  Presl.  Rell.  I.  p  31.  Fil.  exs.ins. 
Cubae. 

Ad  latcra  torrentum,  declivia  sylvarum  umbrosarum,  ad 
Rio  Canimar,  et  Laguna  de  Palos  Cubae  interior.  Lectum 
Jan.  — Septbr.  1822.     Herb.  Poepp.  Kze. 

239.  A,  punctulatum  Sw.  Syn.  et  adnotation.  Willd.  r. 
svu.  Polypod,  Vahl  Eclog.     Nephrodium  Desv.  prodr.  p.253. 


91 

lii  palmis  Peruv.  ad  Miss.  Tocachc  llor.  Huallijgae  supe- 
rior.     Juu.  1830.  lect.     (Diar.  1956.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  [Cautlex  lougissimus,  repcns,  fcrrugineo - tomeuto- 
tus.     Froudes  pendulae  s.  untaiites]. 

240.  ^»  semicordatum  isv, .ViiiUd. —  Desv.  prodr.  p.246. 
Nephrodiuiu  Prosl  1.  1.  p.  32.     Sieb,  lloia  mixta  n.  335. 

lu  uiubrosis  riparuiii  tiiini.  Huallagae  in  prov.  Pcriiv.  May- 
uas  et  ad  Tocaihe.  Lect.  Febr.  1831.  (Diar.  2277.).  Herb. 
Poepp.  Kzc. 

Obs.  [Caudex  paleaceus.  Frons  4  —  5  podalis],  A.  ca- 
duciiiu  eaudiee  arbtueo  difTerre  v.  Klis.  Eu.  p.  233. 

241.  ^.  cjcallaium  S\v.  —  Klfs.  Eii.  p.  236.  Nephro- 
dium  R.  ßr.  —  Desv.  prodr.  j».  252.  Ncphrod.  BrownüDesv. 
creuatura  Desv.  1.  I.  et  peiidiiliiin  et  cxaltatuni  Raddi  iiov.  gen. 
p.  30.  t.  45.  46. 

In  rupibiis  ilor.  Gubens,  rarlns.  1822.  lect.  Herb.  Poepp. 
Kze. 

242.  A,  yectinatum  W.  spec.  V.  223.  A.  trapezoides? 
Schk.  t.  29.  b. 

Cresc.  in  Peruv.  truncis  arborum  ad  Pampavaco  vulgatissi- 
sime.     Jul.  1829.  lect.     (Diar.  1116.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Stipes  in  nostro  paleaceus;  in  forma  hortensi  gla- 
ber.     De  reliquo  uon  differt. 

[Froudes  saepe  pendulae,  laete  virides,  interdmn  bipe- 
lales]. 

243.  A,  seniiliastatum  Kze.:  froudc  oblougo - lineari, 
larvata,  debili,  piunata,  piunis  alteruis  subsessilibus  horizonta- 
libus,  infimis  deflexis ,  oblonge -falcatis,  obtusis,  basi  sursum 
lastatis,   deorsum  truncato - rotundatis ,   grosse  crenatis,  rugo- 

f  5is,  cum  rhachi  stipiteque  albo  -  hirsutis,  soris  uniseriatis,  iudu- 
*  iiis  ciliatis. 

In  flor.  Peruv.  sylvis  densis  ad  Pampayaco,  Jul.  1829.  lect. 
i  lerb.  Poepp.  Kze.  etc. 


g2 

Obs.  Froudes  in  caudice  compaito  ,  radicibus  longissi- 
mis,  ramosis,  ferrugiiieo-villosis  dense  agj!,regatae ,  circiter 
pedales.  Stipes  1|  —  4  polliearis,  supra  caualiculatus.  Color 
frondis  subolivaceus ,  subtus  pilis  s.  setis  albis ,  praesertim  in 
venis  retinilatis ,  grisesrens.  Piiiuae  inferiores  minores.  Sori 
inter  costani  et  marginem  medii,  minuti,  remoti,  serie  simplici 
recta.  Indusia  reniformia,  setis  albis  ciliata.  —  A.  paraeuse 
W.  ut  vidctur  affine,  differt  pinnis  apice  snbserratis ,  soris 
marginalibns. 

244.  A,  sclcro-phyllum,  Kze. :  fronde  oblongo  -  sublineari, 
ri"-idula,  piimata,  siiperne  pinnatifida,  snbtus  rhachi,  stipite- 
que  stellato-pubescentibns,  pinnis  lauccolatis  obtnse  gTandi- 
deutatis  s.  pinnatifidis,  infimis  abbreviatis  mediisque  subsessili-  ' 
bus,  basi  cordatis  snbauriculatis ,  snperioribus  adnatis,  basi 
decnrrentibns ,  summis  couflueutibns;  soris  in  laciuiis  uniseria-  ^ 
tis,  mediis,  mimitis,   indusiis  stellato  birsntis. 

Fil.  Cub.  exsicc.  Spreng.  Sjst.  Veget.  IV.  p.  99.  n.  43. 

Ad  latera  torrentnm  et  ripas  umbrosas  fluminis  Canimar  in  '. 
rupibus  fl.  Gubens.     Lcct.  Septbr.  1822.    Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Caudex  repens?,  fibris  radicalibus  crassissimis, 
tortis.  Stipes  basi  paleis  magnis  linearibus  fuscis  sparsis-, 
in  sterilibus  brevis  ,  supra  sulcatus,  stellato  -  pubesceus.  Fron- 
des  steriles  et  parce  fructiferae  coriaceae ,  breves ,  pedales  cir- 
citer ,  pinnis  approximatis ,  brevioribus  lerius  iucisis ;  abuude 
fructiferae  elongatae  minus  coriaceae,  pinnis  remotis  alternis 
clougatis,  piunatifidis.  —  Pubescentia  stellata  ab  affinibus  fa- 
cile  dignoscitur. 

*  *  *  fronde  pinnato  -  pinnatifida. 

245.  A,  mollc  Sw. 

var.  anoticum  lacinia  baseos  snperiore  elongata,  acu- 
tiuscula. 

Lect.  ad  Pampayaco,  Peruviae  1829.     (Herb.  Kze.). 


1 


93 

Obs.  Uiiicum  yidi  specimen,  praeter  basiii  pinnarum  iu- 
aeqiialcm  alt  A.  niolli  uoii  (üversuui. 

246.  ^/.  macrourmn  Klfs.  eu.  [».239.  A.  iuvisum  Fil.exs. 
Ciib.  (iiou  Sw.  uec  Schk.). 

Obs.     Variat  plus  minus  hirtnm. 

247.  A,  ahruptum  Kzc :  froiidc  lato  lauceolata  basi  triui- 
rata  ,  piniiata,  piiuiis  subs("<<;ilibiis  liaeari- lancpoJatis  acurai- 
nati^i,  piiinatiüdis,  subtus  rliacbi  mari^iiiatis  xciiisque  clevaUs 
hirtis,  lat'iuiis  lauceolatis  falcatis,  acutis,  repaudo  - margina- 
(is,  ciliatis,  iufirais  dimiuutis  deorsuin  subdeiicientibus ,  siuu- 
bns  polhicldis ,  rhaihi  stipifpque  fotragoiiis,  pubescentibns;  so- 
ris  siibniar!;'iiialibus  ;  indiislis  birtis. 

In  sylvis  siccioribus  Periiv.  ad  Pampayaco  vulgatissiroum. 
Lect.  Jul.  1829.     Herb.  Poepp.  Kzc.  etc. 

Ob.<5.  Ditfort  A.  iuvisnm  Sw.  (vix  Schk.)  pliinis  glabris, 
lat'inlis  iiifimis  derussalis;  A.  coadnnafiini  K'fs.  laclniis  oblon- 
gis  obtiisis,  stipite  rhachique  stellato  -  piibesipiitibus ,  A.  ma- 
cronnim  Klfs.  et  dissimile  Schrad.  laoiniis  infimis  loug'ioribus 
rectis.  —  Filix  nostra  ultra  4- pedalis,  stipite  bipedali,  basi 
pale^ceo.  Piunae  infiiuae  reliquis  uon  miiwres,  6  —  8  pollices 
lonjiae,  medio  7 — 9  liiioas  l.itae:  costa,  costulis,  venisqiie 
elovatis,  stramiueis ,  hirtis,  pilis  simplicibus. 
****fronde  hipinuata. 

248.  A.l  trapezoides  Presl.  Rell.  Haenk.  p.  27.  (s«b 
\('|>hrodio). 

?/:?.  tnitius. 

In  Peruviae  Andibus  de  Huanueo ,  pone  vicum  San  Rafael, 
loct.  Apr.  1830.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Nequfr  de  genere,  iieque  de  specie  satis  certns  snm, 
?*nin  specimina  collecta  seiülia,  soros  cenfluentes,  indusiis  pri- 
»os ,  osteudant.  Ipse  hujus  speciei  cl.  auctor  mim  indusia  ob- 
>ervaverit,  dubium  videtur;  quod  verba  „iudusium  reniforme?* 
^atis  demonstrant.      Accedit  quod  eil.  Hooker  et  Greville  in  ta- 


94  

bnla  icoimm  163.  affinem  filicem  sub  Polypodio  rigido  proposue- 
rint.  Nuiii  vero  nostrum  hiiio  generi  s.  Aspidio  inserendum  sit, 
ulteriwre  eget  observatioue.  Soromin  e  mediis  venis  origo  ma- 
gis  ad  Aspidia  aiuaudare  ridetur.  —  Deseriptio  N.  trapezoidis 
mediocriter  nostrae  respondet,  sed  pinnnlae  in  nostra  parum 
inciso  lobatae,  obscnre  anricnlatae,  et  rhaches  tenuissime  mar- 
ginatae,  partiales  vix  glabriusculac,  sed  erideuter  paleaceac. 
Stipes  ad  7-pollicaris ,  lamiua  frondis  usqne  8-pollicaris.  Pin- 
nae  mediae  vix  pollioares.  Pinnnlae  ad  4  lin.  longae ,  2^  lin. 
latae. 

249.  ^,  plicatum'Poepp.:  fronde  oblonge  -  lineari  coria- 
ceapiunata,  pinnis  sessilibus,  ovato-lanceolatis,  pinnnlls  tra- 
pezio  -  ovato  -  oblongis ,  sursnm  anricnlatis,  infimis  piunatifidis 
incisisve,  superioribns  serratis ,  soris  nniseriatis,  demum  con- 
fluentibns,  rhachibns  partialibns  marginatis,  universali  sti- 
pi(eque  brevi ,  sulcatis  ,  paleaceis. 

a.  laxuni:  fronde  laxlori  oblonga,  pinnis  patnlis  elonga- 
tis  ,  pinnnlis  oblongis ,  sfipite  rhachiqne  tenuioribns  parce  pa- 
leaceis. 

Crescit  in  Chile  anstrali  ad  Antnco.  Leet.  1828.  Herb. 
Poepp. 

ß,  rigidumx  fronde  stricta  lineari,  pinnis  erectis  brevio- 
ribns ,  complicatis,  pinnnlis  oratis  imbricatis,  stipite  rhachi- 
qne validls,  dense  paleaceis.  A.  plicatum  Poepp.  Coli.  pl.  Chil. 
III.  n.  264. 

In  Chil.  anstr.  rnpibns  alpinis,  in  cacnm.  Pico  de  Pilque, 
Andium  de  Antnco.  Decbr.  1828.  lect.  (Diar.  745.).  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Insignis  species.  Specimina  ferfilia  vidimns  4-pol- 
licaria  ad  15-pollicaria.  Candex  condensatus,  paleis  magnis, 
medio  uigTis.  Frondes  novellae  pinnis  ovafis,  obtnsis,  piu- 
natifidis. Utramqne  formam,  primo  obtutu  satis  diversam,  tan- 
tnm  e  loco  pIns  minnsve  elevato  pendere,    ulterior  obserratio  et 


95 

aualogia  vero  simillimum  reddit.  Forma  alpina,  praesertim 
sterilis,  deusissime  imbricata,  et  singulari  modo  complicata, 
paleis  maguis  contra  tempestatis  duritiem  muuita. 

250.  ^»  vestitum  Sw.  Klfs.  En.  p.  241.  Hooker  ad  Bee- 
ihey  II.  p.  52.  —     Coli.  pl.  Cliil.  II.  n.  144. 

lu  sylv.  sicc.  Chiles  ad  Talcahuano,  Apr.  1828.  lect.  (Diar. 
415.).      Herl).  Poepp.  Kze. 

251.  A.  7iemophitum  Kze.:  fronde  bipiunata,  piunnlis 
brevi-petiolatis,  lato-lauceolatis,  bipinnatifidis,  basi  pinnato- 
pinnatifidis,  laciuils  oblougis  obtusis,  obsolete  falcatis ,  basi 
ciinoata  decunente,  iiiciso-piuuatifidis,  lacinnlis  falcatis  ro- 
tiindato- obtusis,  rcpandulis  ,  ciliatis,  venis  costulisque  subtns, 
costis  rhachiiiuc  paloaceis,  soris  nuiseriatis,  indusiis  peltatis, 
hirtis. 

In  sylvis  montaiiis  Peniviae  ad  Pampayaco  lect.  Jal.  1829. 
Herb.  Poepp.  Kze.  (pinnae). 

Obs.  Filix  ampla,  pinnae,  quas  vidimus,  I»— l|pe- 
1  dales,  brevi  petiolatae,  lanceolatae,  acnminatae,  frondi  A.  ne- 
morosi  W.  (Plnm.  t.  43.)  subsirailes.  Rhachis  supra  plana,  ca- 
nalicnlata,  subtus  convexa,  nt  rhachcs  partiales  et  costae 
utrinqiiernfo-paleaceae,  paleis  linearibus  adpressis.  —  Ha- 
bitus fereCyatheaceae.  Sori  costnlis  approximati.  Sporae  glo- 
bosae  echinnlatae.     Indusia  rnfo -pilosa,  reclinantia. 

252.  A.catocarpumKze.:  fronde  triangulari -  ovata:,  basi 
tripinnato-,  superne  bipiunato-pinnatifida,  pinnulis  oblongis 
falcatis  obtusiusculis,  laciniis  falcato  -  oblongis ,  truncatis,  ob- 
tnsecrenatis,  basi  iucisis,  costnlis,  costis,  rhacliibus  partiali- 
bus  et  universali  flexnosa  an-ulata,  stipiteque  paleaceis,  soris 
nuiseriatis,  in  apice  pinnarum  frondisque  deficientibus ,  indusiis 
peltatis  glabris. 

In  sylvis  densis  Peruviae  inter  Cassapi  et  Parapavaco  lect, 
Jul.  1829.     Herb.  Kze, 


96  

Obs.  Speoimen  unicnin  vidi,  fere  3  pedes  longum,  basi 
duas  latum.  Piimae  basi  snboppositae  breviter  petiolatae ,  api- 
cem  versus  alternae ,  simpliciorcs.  Affine  praecedeuti,  differt 
forma  laciuiariini  et  sororum  situ  insolito.  Sori  iuter  costara  et 
margiuem  medii. 

*****froude  tripiuuata  et  decomposita. 

253.  A,  coriaceum  Sw.  Klfs.  en.  p.  243.  (excl.  syn.  ca- 
pense  Willd.  quod  propr.  sistit  speciem)  Rumohra  aspidioides 
Raddi  syn.  et  nov.  gen.  t.  43.  Descourt.  flor.  med.  des  Antilles 
t.  64.  Tectaria  Calahnala  Cavan.  T.  coriacea  Link.  Hort.  Berol. 
II.  p.  127.  —     Coli.  pl.  Chil.  III.  n.  265. 

In  Cbil.  austr.  sylvis  convall.  Antucensium  Nov.  1828.  lect. 
(Diar.  694.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Cl.  Bory  (ad  Diiperr.  bot.  I.  p.  267.)  coriaceum  Sw»^ 
a  discolori  Lngsd.  et  Fisch,  diversum  opinatur.  Non  minus  cl. 
Endlicher  (proilr.  11.  Norfolk,  p.  8.)  plantam  Langsdorfii  et  Fi- 
scher! ut  synonymum  omisit. 

254.  A,  funestum  Kze. :  fronde  quinquangnlari  tripartita, 
ramis  ovato-acumiuatis,  lateralibus  suboppositis,  pinnato-piu- 
natifidis,  pinnis  dnabus  infimis  exterioribus  elongatis,  medio 
basi  bipinnato-,  apicc  pinnato-pinnatifido,  pinnulis  laciniis-^ 
ve  trapezio  -  ovaf o  -  oblongis ,  obtiisis ,  subfalcatis ,  sursum  au- 
riculatis ,  basi  cuneatis  decurrentibus ,  crenatis,  incisisque,  sub- 
tus  subpilosis,  soris  margini  approximatis ,  rcmotis,  rhachi- 
bus  stipiteque  longo,    setoso-paleaceis. 

Ad  Ega  Brasiliae  lect.  1832.     Herb.  Poepp. 

Obs.  Caudex  repens.  Stipes  circiter  pedniis,  fnsco- 
purpureus,  nigro  -  setosus.  Rhaches  uti  stipes.  Frons  lOpoll. 
longa,  ped.  dimid.  lata,  supra  olivaceo-,  subtus  paullo  laetius 
viridis.  Indusia  subrotnndata,  fnsca.  Soriminuti,  in  speci- 
minibus  examinatis  nondum  evoluti.  —  Specics  ab  omnibus 
adhuc  descriptis  distinctissiraa!  Froudis  forma  Cistoph.  mouta- 
Taam  aemulat. 


97 

XXXVIII.    CYSTOPTERIS  Beruh. 

254.  Cfragilis  Bcrnh.  Aspidium  Sw.  Coli.  pl.  Chil.  III. 
II.  263. 

In  Chile  australis  rupibus  ad  nives  iuter  Sierra  Velluda  et 
Voleauo  de  Antuco.     Jan.  Febr.  1829.  lect. 

Obs.  Piauta  ab  europaea  nou  diversa.  Et  e  Mexico  a 
Schiedeo  et  Deppeo  lectam  possidemus. 

255.  C*  fumarioides  Presl  siib  Athyrio,  Rcll.  Haenlc.  I, 
p.  39.  t.  VI.  f.  2.  (soc.  spec.  a  cl.  auet.  missum).  Aspidium  co- 
lobodoii  Kze.  (A.  obtusuni  Sw.  var.?)  Coli.  pl.  Chil.  I.  n.  265. 

lu  riipium  madidarura  fissiiris,  locis  umbrosis  Chiles,  v.  c. 
in  convalli  „los  Chorillos*  prope  Coucou,  Jul.  1827  Iceta. 
(Diar.  87.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Cum  forma«  plautae  Prcsliauae,  e  monlauis  Pe- 
ruviae,  exacte  eonveuit.  AbA.  fragili,  quocum  SpreugcliusA. 
fumarioides  coujuuxit,  differt  (v.  Presl  I.  1.).  Multo  magis  ab 
A.  obtnso  Sw. 

CYATHEACEAE. 

1.  CYATHEOWEAE. 
XXXIX.     ALSOPHILA    Br. 

(Chnoophora  Klfs.  Trichopteris  Presl). 

257.  A,  pycnocarpaKzQ. :  froude  bipinuata,  pinuis  al- 
ternis  pctiolatis ,  petiolis  basi  iucrassatis,  piunulis  subsessili- 
bus ,  lauceolatis ,  crenato  -  sinuatis  s.  subincisis ,  apice  obtuso 
snbfalcato  integerrimis ,  soris  in  laciniis  aggregatis,  rhachi 
flexuosa   an^lata  stipiteque  aculeatis,    snpra  albo-paleaceis, 

Crescit  iu  Peruviae  sjlvis  ad  Pampayaco ,  Jul.  1829.  lecta. 
(Diar.  1146.).     Herb.  Kze. 

Obs.  Uuicum  vidi  specimen  plautae  memorabilis  et  distin- 
ctissimae,  pedale. 

QrBä.   19  Heft.  7 


98  

[Caudex  humilis  ,1  —  3  pedalis,  saepe  parasiticus.  Frons 
fertilis  a  sterili  parum  diversa].  Hanc  non  Tidi.  Dispositio 
sororum  singnlaris ,  Mertensiarum  capsulas  aemnlans.  Sed  ge- 
nnina  Alsophilae  species. 

258.  ^.?  armigera  Kze.:  fronde  bipinnata,  pinnulis  sub- 
sessilibns  lanceolatis  falcatis ,  jimioribus  abbreyiatis,  pinnati- 
fido  -  incisis ,  laciniis  obtusis  s.  tnincatis ,  soris  secns  costulas 
iiniseriatis ,  rhachibns  partialibus  superne  alatis  universa- 
liquehirtis,  subtns  asperis,  stipite  supra  acnleato ,  subtus  ri- 
gide paleaceo. 

In  sylvis  densis  montauis  Peruviae  ad  Vcntauilla  de  Cassa- 
pi ,  Jul.  1829.  Iccta.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  arborens ,  nltra  orgyalis].  Stipitis  aciilei 
breves  validi.  Pinnas  vidi  pedales.  Inferiores  juniores ,  ple- 
rumque  steriles  differunt  pinnulis  abbreriatis  obtusis  ab  adultio- 
ribus  pinnulis  lanceolato-acuminatis.  Indusia  non  vidi,  sed 
huic  generi  plantam  inserendam  esse  vix  dubito. 

259.  ^.  tnfesta  Kze.:  fronde  bipinnata,  pinnulis  basi 
inaequalibus ,  pinnatifidis,  acuminatis  ,  laciniis  oblougis  falca- 
tis obtusiusculis ,  soris  margini  approximatis  uniseriatis ,  rha- 
chibus  puberulis ,  supra  sulcatis  paleaceis  ,  stipite  snpra  palea- 
ceo ,  subtus  acnleato. 

In  sylvis  Peruviae  ad  Miss.  Tocache  flnv.  Huallagae  vici- 
nam.     Jul.  Aug.  1830.     Herb.  Poepp. 

Ob  s.  Species  haud  dubie  arborescens,  A.  pnngenti  et  pro- 
cerae  Klfs.  (Polypodiis  Willd.),  quarum  fragmenta  comparare 
licuit,  similis.  Haec  diiFert  laciniis  ovatis ,  soris  marginalibus, 
stipite  inermi;  illa  laciniis  ovato  -  oblongis  acutis,  soris  margi- 
nalibus, stipite  aculeato  quidem  sed  glabro ,  nee  supra  paleaceo. 

260.  A,  hirsuta  Kze. :  Cyathea  hiranta  Presl.  Delic.  präg. 
p.  190.     A.  hirta  Klfs.  en.  p.  249.? 


99 

In  flor.  Peruv.  montihns  schistaceis  versns  flum.  Hnallaeae 
catarractam  primam  Malpasso  de  Cajnmba,  Majo  1829.  lecta. 
Herb.  Kze.  (pars  rhachis  eiim  jngo  piiinarum). 

Obs.  [Caudex  arboreus,  homine  multum  altior  inermis. 
Frondes  subtriangulares,  sexpedales]. 

Pinnae,  qiias  vidi  ultra  pedales.  A  cl.  Preslii  descriptioiie 
non  differt,  nisi  pilis  paginae  inferioris  frequentioribns  quam 
snperioris.     Sori  in  specimine  nostro  conlluentos. 

261.  A,  villosa  Kze.  Cyathea  Humb.  B.  Willd.  Chnoopho- 
ra  Humboldtii  Kaulf.  en.  p.  250,     Kunth.  uov.  gen.  VII.  t.  670. 

Hab.  in  Peruvia  inter  Cassapilio  et  Cucheros.  Jul.  1829. 
lecta.     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Ob 8.  Pinuas  vidi  bipedales.  Sporae  tricostatae,  costis 
obtusis. 

262.  A,  pruinata  Klfs.  Herb.  Polypodium  Sw.  W.  1.  1. 
P.  207.     Spr.  1.  I.  p.  60.  c.  sjnon.     P.?   caesium  Presl.  Rell 
Haenk.  p.  27.     Cyathea  discolor  Borj  in  Duperr.  voy.  Cryptog 
P.  281.     Coli.  pl.  Chil.  n.  n.  145. 

In  umbrosismontium  secus  rivulos  sylvae  in  peninsula  Tal- 
cahuano,   Chile.      Lecta  sterilis  Aprili  1828.       (Diar.  459) 
Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.     Cum  speciminibus  Mexicanis  fertilibus  omni  pun 
cto  convenit.    Brasiliensia,  a  Beyrichio  lecta,  laciniis  latioribns 
parumper  differunt.     Neutiquam  arborea  ut  Bory  (ad  Duperr. 
1. 1.)  autnmat. 

XL.     HEMITELIA  Br. 

263.  H.  speciosa  Klfs.  en.  p.  252.  c.  synon.  Desv.  prodr 
1.  1.  p.  320. 

In  sylvis  rupestribus  h,.midis  obscnris  Peruviae,  ad  Pam- 
Payaco  raro  lecta  Jui.  1829.  (Diar.  1144.).  Herb.  Poepp. 
Kze.  etc, 

7  * 


100  

XLI.     CYATHEA  Sra. 

264.  C»  equestrisKze.i  fronde  bipiimata,  piunulis  remo- 
tis,  alternis,  petiolatis,  iuferloiibus  divaiicatis ,  lanceolatis 
acuminatis,  basi  iuaequalibus,  pinnatifidis ,  laciniis  oblongo - 
falcatis,  obtusis,  apice  subserratis,  iuferioribns  fertilibus,  so- 
ris  subcostalibus  irregularibus ,  costis  rhachibasqiie  partialibus 
supra  hirtis  asperls ,  subtiis  glabris ,  uuiversali stipite .... 

InPernviae,  moutibus  prope  Pampayaco,  ad  Cerro  deCri- 
stobal.     Jul.  1829.  lerta.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs,  De  caiidice,  vix  iion  arboreo ,  froiide  stipitcque  in- 
dicia  desunt.  Vidi  tautum  piiinas,  easqiie  1^  —  2  pedales. 
Frons  giabra  coriacea.  Sporae  obtnse  trilobae,  rngosae.  Piniiae 
petiolatae,  curvatae,  laiu-eolatae,  apice  acumiiiato,  pinnatitido. 
Niilli  rero  adhuc  descriptae  similis  diti  potcst. 

265.  (k  diiergensKze.:  fronde  bipiimata,  [pendula],  pin- 
nis  alternis ,  petiolatis  remotissimis ,  pinunlis  alternis  longe  pe- 
tiolatis ,  divergenti-divaricatis,  lanceolatis,  acnminatis,  pro- 
funde pinnatifidis ,  laciniis  oblongis  falcatis,  acutis,  margine 
rellexo  serratis ,  soris  costalibus  numerosis  contiguis ,  rhachi- 
bns  supra  hirtis ,  subtus  asperis ,  [stipite  supra  paleaceo ,  sub- 
tns  aculeato]. 

Hab.  in  Peruriae  montibus  ad  Pampayaco,  Jul.  1829. lecfa. 
(Diar.  1163.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  arboreus  12  —  20  pedalis,  fuscus,  gla- 
briusculus.  Frondes  longissimae ,  caudicem  semper  aequantes, 
saepe  multo  lougiores ,  nutantes  s.  pendulac ,  apice  in  terram 
prostratae ,  coriaceae.  Stipites  supra  basi  paleis  laxis ,  lan- 
ceolatis ,  castaneis ,  margine  argenteo  obtecti ,  subtus  acn- 
leati,  aculeis  brevibus ,  conicis.  Plantae  reliquae  partes  iner- 
mes].  Pinnae  infimae  bipedales  et  ultra.  Pinnulac  inferiores, 
saepe  6pollicares ,  petiolis  semipollicaribns ,  Polypodii  mlga-  l 
ris  formam    aemniantur;    versus  apicera  diminuuntur,   demum 


101 

coufliiiint.  Fillx  soris  magnis,  dcmum  subcoiiflucntihus  omistis- 
sima,  Indusia  vesiculosa,  teuue  ineiubrauacca.  Sporae  triau- 
gulares,  rognlosae. 

266.  C,  oligocarpaKzQ. :  froiide  hipiiiiiAta,  piunulls  ap- 
proximatis,  alteruis,  sul)sessilibu3,  pateiitibus,  liueari-lanceo- 
latis,  acumiuatis,  profunde  piunatifidis,  inferut'!  fertililjus,  ia- 
ciulis  approximatis ,  oblougls,  falcatis,  obtusiusculis,  apicc 
obtuse  serrulatis,  subtus  sparsim  pilosis,  ad  costas  costulas- 
quc  basi  palcaccis,  basi  sorophoris ,  soris  minulis,  costnlae 
propiuquis ,  rhachibus  partialibns  supra  tomcntosis ,  uuiversali 
stipiteque  subtus  asperis. 

lu  Pcruviae  sylvis  ad  Pampayaco ,  Iccta  Jul.  1829.  (Diar. 
1101.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  arboreus  8  —  12-,  raro  plus  qnam  15-pe- 
dalis,  inerrais.  Frondes  6  —  8  pedales,  nitidac].  Piuiias  vidi 
1|  pedales,  piuuulas  ad  3|  pollicarcs.  Laciuiae  3  —  4  liiieas 
longae,  1| — 1-|  lin.  latae.  Paleae  ad  costas  et  costnlas  ful- 
vae.  Rcceptaculum  semiglobosum.  —  Proximae  C.  aculeata 
Willd.  Herb.  Klfs.  eu.  p.  255.  et  arbo^rea  Sm.  Haec  diifert  la- 
ciuiis  liuearibus,  toto  maigiue  serratis,  acutiuscalis,  costis 
basi  albo-paleaceis,  receplacnlo  bipartibili.  lUa  pinuis  angu- 
stioribus  obtusis,  laciniis  liuearibus,  toto  margine  serratis, 
stipite  acaleato. 

267.  C*  cuspidata  Kie. :  froude  bipinuata,  pinnuUs  alter- 
uis subsessilibus ,  dirergeutibus  ,  oblongis ,  cuspidatis ,  basi 
inaequalibus ,  profunde  pinnatilidis,  subtus  albo  >  squamulosis 
adque  eostas  paleaceis,  laciuiis  lineari- falcatis,  parte  inferiore 
fertili  coutractis,  apice  crenulatis,  acutis,  soris  eostalibus,  rha- 
chibus partialibns  supra  sulcatis,  paleaeeo-hirtis,  subtus  niti- 
dis,  uuiversali  supra  aspera,  subtus  nitida,  [stipite  basi  villoso]. 

Crescit  in  sylvis  paludosis  prov.  Peruvian.  Maynas ,  Febr_ 
1831.  lecta.     (Diar.  2286.).     Herb.  Poepp.  Kze, 


102  

Obs.  [Ctiudex  saepe  obliquus,  3  —  6-pedalis,  aculeis 
couicis  atris  laevibus  horridus ,  paleaceo-villosus,  fnscescens, 
apice  villis  fusco- argenteis,  nitidissimis  dense  obsitus.  Fron- 
des  4  —  5  pedales.  Stipites  basi  eadein  villositate  ac  candex, 
praeditij.  Rhaches  atropurpureae.  Frondes  supra  nitidae, 
laete  virides,  subtus  cauo-glaucae  venis  obscuris.  Finuae  ul- 
tra 2pedales ,  piumilae  inferiores  circiter  5  poll.  longae ,  pol- 
licemlatae.  Laciuiae  subtus  et  margiue  sparsim  pilosae,  6  lineas 
longae ,  ad  duas  latae ;  inferiores ,  inpriniis  iufima ,  yalde  dimi> 
nutae ,  plerumque  steriles.  Sori  modo  rariores ,  modo  nume- 
rosi;  in  apice  laciuiariim  semper  deficientes.  ludusia  pilosa, 
ferruginca,  subcoriacea.  Reeeptacula  subconvexa,  placeutifor- 
mia.  Sporae  trigouae  pellucidae!  —  Habitu  ad  C.  arboream 
accedit. 

2.   TRICHOMANOIDEAE, 
XLIL     TPiIGHOMANES  L.  emend. 

268.  T.  punctatum  (Poir.)  Klfs.  eu.  p.  261.  Sprengel 
syst,  veget.  IV.  p.  128.    Hook,  et  Grev.  ic.  t.  236.  (opt.). 

Ad  arborum  cortices,  iuter  muscos,  llor.  Peruvian.  lect. 
specimina  sterilia.      Herb.  Kze. 

269.  T.  sphcnoides  Kze. :  fronde  ereeta ,  simpliei  subro- 
tunda  s.  obovata,  sinuata  incisave,  basi  cuueata,  margine  stel- 
lato-liirsuta,  involucris  paucis  terminalibus,  exsertis,  bilabia- 
tis,  receptaculis  siibiuclusis,  stipite  hirsuto. 

T.  reptans  Hook,  et  Grev.  ic.  fil.  t.  32.  (excl.  synou.). 

In  sylvis  Peruviae  depressis ,  arboribus  adnatum ,  lect.  ad 
Pampayaco,  1829.     (Diar.  1167.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Specimina  Hookeriana  e  Jamaica,  in  Herb.  cl.  Leh- 
manni  observata,  a  Pernvianis  solummodo  margiue  minus  hir- 
suto difiFerunt.  Planta  Swartzii  et  Hedwigii  (vid.  infra)  abunde 
diversa.      Nostrae  magis  affinia:    T.  punctatum,    quod  fronde 


103 

breviasime  stipitata,  basicordata,  margiue  glabro;  et  T,  Bo- 
jeriHook.  et  Grev.  t.  155.  quod  stipite  elatiori  glabro,  invniu^ 
cris  numcrosis  iinmersis  distinguitur. 

270.  T.  muscoides  Sw.  Hook,  et  Grev.  ic.  t.  179. 

In  arbornin  cortice  muscoso,  locis  umbrosis  humidis  ins. 
Cubae,  sterile  lect.  1822.      Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Specimina  adsunt  juvenilia,  obovata  magis ,  quam 
ublonga.  Species  ncrvatione  laxa  a  praeeedentibns  facile 
distingueuda.  Icoii  Hedwigii  (Trichoin.  hrmenoides),  quam- 
quam  a  Swartzio  hiic  relata,  fronde  sessili,  profunde  lobata 
dilFert.  Receptaculis  pluribus  non  exsertis  (forsau  mutilatis) 
tantiun  a  T.  apodo  Hook,  et  Grev.  t.  117.  diversa  videtur. 

271.  T.  reptans  Sw.  flor.  Ind.  occ.  Hl.  p.  1727.  Hedw. 
nov.  gen.  et  spec.  fil.  c.  fig.  —     Fil.  Cubae  exsicc. 

In  arborum  truncis ,  praesertim  in  caudicc  Oreodoxae  Cu- 
bae iuterioris  lect.  ad  Caobas ,  1823.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Ico«  Hedwigii  specimina  juniora  exhibens,  nee 
mala.  Forma  froudis  mutabilis;  uunquam  iutegerrima ,  in  no- 
vellis  iucisa  tantum,  in  adultioribus  pinnatifida,  sinuata,  adeo 
snbbipinnatifida. 

272.  T.  sinuosum  Rieh.  W.  Hook,  et  Grev.  1. 13.  (sec.  specc.) 
T.  quercifoliiun  Desv.  Mag.  1.  1.  p.  328.  Dict.  d.  sc.  nat.  Aco- 
tyledones  t.  89.  —  T.  incisura  Klfs.  en.  p.  261.  (e  spec.  planfa 
junior). 

Ad  arbores  flor.  Peruv.  prope  Pampayaco,  rarius  lectiinj 
Jul.  1829.     (Diar.  1166.).      Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Planta  variabilis,  junior  laciniis  simplicibus  inle- 
gerrimis,  apice  obtusiusculis,  in  venis  et  ad  margiuem  frequen- 
tius  stellato-setosa;  adultior  laciniis  sinuato  -  dentatis ,  apice 
Iruncato,  emarginato,  venis  calvescentibus,  ad  margines  spar- 
sim  stellato-setosa.  Receptaculum  plus  minus  longum,  fragile. 
Involucra  ab  initio  arcta,    demum  apice  dilatata,    cyathiformia. 


104  

273.  T,  pellucens  Kze. :  fronde  oblongo-lineari,  acumU 
nata,  profunde  piimatifida,  laciuiis  remotis,  oblongo  -  liuearibus, 
obtusis ,  irregTilariter  sinuato  -  deutatis ,  secus  costulam  venas- 
que  subtus  pilosas  pellucidis ,  apice  sorophoris ,  costa  stipite- 
que  marginato  setis  adpressis  fuscis  hispidis. 

In  sjlvar.  flor.  Huallagae  super,  in  terra  et  arbor.  emortna- 
fum  parasita  ad  Mission.  Tocachc  lect.  Juu.  1830.  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Cum  seqnente 'e  difficili  T.  crispi j  cristati,  pilosi 
aliarumque '' grege ;  sed  distinctissimum.  Caudex  adscendens, 
ater,  fusco-paleaceus,  fibris  crassis,  rigidis,  striatis,  fnscis. 
Stipites  densi  3  —  ^-pollicares,  teuues,  semiteretes ,  supra  ad 
caualiculum  marginati,  fusci.  Froudes  6  —  7  pollices  longae, 
If  —  2  latae,  obscure  virides,  coriaoeae,  sub  lente  cellulis 
densis,  parvis,  huc  illuc  pellucidis,  et  majoribus  pellucidis  Se- 
rie simplici  ad  costulas  et  venas  coutextae.  Sinus  inter  lacinias 
rotuudati.  Sori  raro  ultra  Septem,  inaequaliter  in  lateribus 
apicis  distributi.  Columclla  longa,  scabra.  —  T.  pilosum 
Raddi  textui'U  simili  gaudet,  alioquin  longe  diversum. 

274.  T.  lilumosiatiKze.:  froude  lauceolato-lineari  acu- 
minata,  pinuata,  pinnis  subaduatis,  oblonge -liuearibus,  apice 
attenuato  obtusis,  margine  sterili  inaequaliter  duplicato - denta- 
tis ,  utrinque  ad  venas  costasque  hirtis ,  dimidio  superiori  soro- 
phoris ,  involucris  immersis  bidentatis ,  stipite  trigono  rhachi- 
que  rufo- hirtis. 

In  sylvis  densis  montanisPeruviaeadPampayaco,  Jul.1829. 
lect.     (Diar.  1107.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Caudex  repens ,  pennae  anserinae  crassitie,  rnfo- 
paleaceus ,  fibris  longis ,  rigidis ,  nigris ,  fusco  -  villosis.  Sti- 
pes  4 — ö-poUicaris,  trigonus.  Frons  10  — 14  pollices  longa, 
supra  basin  2|  —  3  poll.  lata  coriacea.  Pinuae  inde  a  quarta 
frondi  parte  fertiles.     Sori  in  quovis  latere  pinnae  subnovem; 


105 

versus  basin  et  npicem  froudis  pauciores.     Reccptacula  lou^s- 
sima,  eurvata,   fragilia. 

Similc  T.  cristato  Klfs.  (T.  crispo  Hook,  et  Grev.?  1. 12. 
nee  Sw,) ;  sed  differre  videtiir  stipite  trigouo ,  froude  latiori, 
pinuis  et  supra  pilosis ,  apice  ma^s  attenuato ,  soris  copiosio- 
ribus.  T.  trigonum  Dcst.  e  Gujana  froude  pinuatifida,  laciniis 
acutis,  stipite  apice  marginato  facile  distiuguendum.  —  T.  cris- 
pum  L.  Sw.  Hedw.  ic.  piuuis  latioribus  et  brevioribus,  involucris 
nou  bideutatis  paiiUo  latius  distal. 

275.  T.  coriaceum  Kze. :  frondc  ovato  -  oblonga  in  stipite 
decnrrente,  coriacea,  subbipiuuatiüda  siuubiis  rotuudatis ,  laci- 
niis oblongis,  truiicato -obtusis,  sinuato-inclsis,  murginc  nudis, 
cflstis,  vciiis  stipiteque  setoso -hirsutis,  involucris  immersis, 
bilabiatis,   labiis  eroso-denticulatis. 

Ad  truncos  emortuos  delapsos  prope  Collares  Brasiliae, 
cum  Xiphopteride  serrulata  lectum  Majo  1832.  (Diar.  2981.). 
Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Speciem  anno  1828.  e  specimiuibus  Gujauensibus  a 
b.  Weigelto  lectis  proposui.  Peruviana  majora,  ceterum  nou  di- 
versa.  Proxime  accedit  T.  Baucroftii  Hook,  et  Grev.  (ic,  fil, 
204.);  differt  froude  magis  paitita  subtripinnatifida,  sinubus  la- 
tis  truncatis,  nuda  excepto  laciuiarum  margiue  parce  clavato- 
piloso ,  involucro  vix  bilabiato ,  labiis  integerrimis.  T.  arbus- 
cula  Desv.  prod.  p.  326.  non  minus  glabritie  differt. 

276.  T.  brachypus  Kze.  T.  radicaus  Hook,  et  Grev.  ic. 
fil.  t.  218.  excl.  syuon. 

Cresc.  in  truucis  arborum  ad  Yurimaguas,  prov.  Pernv, 
Maynasj  specimina  quaedam  juvenilia  absque  fructu  lecta. 
Mart.  1831.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Hedwigii  figura,  nomine  T.  scandentis  insignita, 
veram  speciem  exhibet  Swartzii  T.  radicans ,  ipso  teste  in  syn- 
opsi.  Ab  hac  vnlgari  specie  illa  Hookeri  et  Grevil.  e  specimine 
Hookeriano  in  herb.  amic.  Lehmanni  examinato  et  icone  abunde 


106  

difTert  stipM.e  sabnullo ,  piuais  approximatis  dccurrentibus ,  ho- 
rizontalibus ,  profunde  sed  irregulariter  inciso  -  pinnatifidis. 
Novella  nostra  specimina  ad  partem  frondes  membranaceas, 
piunatifidas ,  laciuüs  inciso  -  serratis  ostendnut  et  caudicem  te- 
nuem,  fere  bipedalem,  rep  entern, 

277.  T.  pinnatum  Hedw.  1799.  fil.  gen.  et  spec.  c.  ic.  Sw. 
T.  rhizophylla  Cav.  (1801.).  T.  floribundum  Humb.  Bonpl. 
Willd.  (1810.)  Hook,  et  Grev.  ic.  fil.  t.  9.  (opt.). 

In  Üor.Huallag.  super.  Peruv.  sylvis  opacis  ad  Mission.  To- 
cache  terrestre.  Jul.  Aug.  1830.  lect.  (Diar.  1950.).  Herb. 
Poepp.  Kze. 

Obs.  Specimina  adsuut  1| - pedalia,  aliaque  minora  apice 
radicantia. 

278.  T.  pt/aridifcrum  L.  Hook,  et  Grev.  icou.  t.  206. 
Crescit  in  arborum  truncis  Peruv.  ad  Pampayaco  lect.  Jul* 

1829.     (Diar.  1105.).    Herb.  Poepp.  Kze.  i 

Obs.  Cum  planta  Liuueana  imprimis  e  Plumieri  icone 
(t.  50.  f.  E.)  judicanda  vidcatur ,  uostram  genuinam  agnovimus. 
Gonf.  quae  cll.  Hooker  et  Grcville  1.  1.  docte  exposuerunt.  Icon 
vero  Anglorum  stipitem  alatum,  quem  et  specimina  PernvianÄ 
et  Plumieri  icon  monstrant ,  minus  bene  reddit. 

279.  T.  radicans  Sw.  T.  scandens  Hedw.  fil.  gen.  et  spec. 
c.  ic.  (nee  alior). 

In  flor.  Peruv.  montil)us  excelsis  ad  Pampayaco,  Jul.  1829. 
rarius  lect.     (Diar.  1132.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  [Caudex  ad  pennae  anserinae  crassitiem  accedens, 
valde  ramosus ,  repens ,  15  — 20  pcdalis.  Frondes  vel  hori- 
zontales, vel  depeudentes ,  nltra  pedales]. 


107 

XLIII.     HYMENOPHYLLÜM  Ste"»  »/"n»  «idI 

280.  H,  tnterruptum  Kzc. :  frondc  brevi-stipitata,  ll- 
neari,  alternatim  coutracta  fructifcra,  pinuatifida,  supra  costa- 
que  rufo-pilosa,  lacmiis  oblique  lauceolatis ,  suljfalcatis ,  ob- 
tusis,  basi  snrsum  auriculatis,  deorsum  cuueatis,  iuciso  -  piima- 
tifidis,  lacinulis  subbifidis  obtusis,  fortilibus  ovato-trapczoideis 
sorig  mar^iue  snperiore  et  exteriore  snbcontipiis ,  iuvolucris 
breviter  bilabiatis ,  margine  exciso  -  dentatis,  deuse  rnfo  -  hittis. 

In  sylvis  Peruviae  ad  Pampayaco,  parasiticum,  pendiiliinii 
Lect.  Jul.  1829.     (Diar.  1104.).     Herb.  Poepp.  Kze.  etc. 

Obs.  Caudex  teiiuis,  repens.  Stipes  1  —  2-poIlicaris 
teres ,  pilosiusculus.  Froiis  saepc  sesquipedalis  et  ultra.  Pili 
Stellati  plerumque2-,  3-fidi,  rarius  4  — 5-fidi.  Reeeptaculum 
brcTe,  subclavatum.  Sporae  trig^onae.  —  Fronde  iutcrruptim 
fructifera,  coutracta  insiguis  species  et  elegans. 

281.  H.  tomentosum  Kze. :  froude  subsessill ,  rij^idula, 
utrinque  tomentosa,  pinuata,  piunis  subimbricatis,  ovato-ob- 
longis ,  apice  fructifero  dilatatis ,  obtusis ,  basi  sursum  auricu- 
lata  subcordatis ,  cuncatisvc ,  marginc  inciso  -  crenatis ,  involu- 
cris  serratis  ,  valde  tomentosis. 

Ex  arboribus  vctustis  11.  Peruv.  ad  Pampayaco  pendulum. 
Karins  lect.  Jul.  1829.     (Diar.  1143.).     Herb.  Poepp.  Kze.     '' 

Obs.  Frons  14  — 16 - polHcar.,  rufa,  stipite  brerissimo  s. 
nullo  rhacliique  tereti,  rigidula,  tomentosis.  Pinnae  pelluci« 
dulae ,  f urcato  -  veuosae ,  versus  basin  decrescentes ,  calvescen- 
tes,  marcescentes ,  subcaducae.  Pas:iua  superior  minus  deuse 
stellato- tomentosa,  quam  superior.  Vidi  specimen  rhacM  su- 
perne  bifida.  —  Filix  spectabilis  e  vicinitate  H.  sericei  Sw.  et 
plumosiKlfs.  Hoc  differt  pinnis  lanceolato-attenuatis,  inciso- 
dentatis ,  laciniis  bifidis ,  stipite  louajiori ,  teneritate  et  magni- 
tudine  miuori  (maximum  quod  vidi  specimen  8- pollicare);  illud 
(v:  ic.  Hedwigii)  pinnis  liuearibus  decurreutibus ,    hirsutie  steU 


108  

lata  quidem  sed  miilto  laxiori,  stipite  longiori,  habitu  graciliori 
et  magnitudine  minori.  H.  pyramidatum  Desv.  prodr.  p.  332. 
rhachi  alata,  piimis  clougatis  acutis  valde  diversiim  videtur. 
Nou  minus  diversa  H,  pulchellum  Schlecht,  et  trichophylluin 
Knth. 

282.  H,  ciliatum  Sw.     Hook,  et  Grev.  ic.  t.  35. 

Cresc.  in  truueis  vetustis  sylvarum  Perimae  moutosarum 
ad  Pampayaco.  Lect.  Jul.  1829.  (Diar.  1110.).  Herb.Poepp. 
Kze.  etc. 

283.  Ä  spec,  dub,  sterilts, 

Lect.  ad  Pampayaco  Peruriae  1829.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.     Caudex  filiformis,    rufo- villosus,    longissime  re- . 
peiis.     Stipes  3  —  4 -linearis,  villosus.     Frons  lineari - oblonga  ' 
2  —  3-pollicaris  obtusa,  basi  in  stipitem  decurrens,  supra  stel- 
lato  -  pubescens ,   bipimiatifida ,   laciniis  ovatis ,   obtusis ,    laci- 
uulis    linearibus,    obtusis,    emargiuatis,    spiuoso  -  serrulatis, 
ciliatis. 

284.  H.  Bei/richianum  Kze.:  fronde  curvata,   iu  stipi-1 
tem  decurrente  tripinnatifida,  subtus  hirta,  supra  glabra,  laci- 
niis priraariis  oTato-lanceolatis,    curris,  secundariis  oblongis, 
lacimilis  linearibus  obtusis,  denticulatis ,  setoso - eiliatis ,  soris 
terminalibus ,   involucris  ovatis,  eroso - deutatis. 

In  arborum  truncis  flor.  Pernvian.  ad  Pampayaco,  Trichom. 
pyxidifero  mixtum.     Jul.  1829.  lect.     Heil».  Kze. 

Obs.  Specicm  eandem  sub  H.  dichotomi  nomine  ad  Sier- 
ram  d'Estrella  lectam  mis.  meritiss.  Beyrich.  Specunen  peru- 
vianum  non  differt.  Caudex  repeus,  radiculosns.  Stipes  3  -  pol- 
lic.  teres ,  supra  glaber ,  subtus  stellato  -  pilosus ,  apice  alatus. 
Frons  4  —  6-pollicaris.  Rhachis  alata.  Laciuulae  arctae ,  nt 
sinubus  oblongis  frons  quasi  perforata  videatur.  —  Affine  ha-^ 
bitn  H.  elastico,    quod  rhachi  nuda  differt,    et  H.  fiunarioidi^ 


109 

margine  frondis  integerrimo ,   glabro ,   receptaeulis  retusis  facili 
opera  distiuguenda. 

285.  H*  fucoides  Sw.  Hedw.  fil.  gen.  et  spec.  c.  ic,  sub 
Trichomane. 

H.  Iiitenupto  mixtum  speclmen  reperiebatur. 

Obs.  Cum  planta  lud.  occid.  et  Mexicana  omuino  cou- 
veuit.  Similis  sed  diversa  species  est  H.  cristatnm  Hook,  et 
Grev.  t.  148. 

286.  H,  asperulum  Kze. :  fronde  ovata,  bipinnata,  co- 
viacea,  lacinulis  linearibus  obtusis,  serratis,  soris  supraaxil- 
laribus ,  involncris  maxirais  ovatis,  patentibus,  iutegerrimis.  — 
Coli.  pl.  Chil.  II.  n.  146. 

H. Tunbridgense Hooker  bot. of  Bcecheys  voy.  pait. II. p. 52. 
(e  loco). 

Obtegit  praerupta  humida  argillosa  ad  Talcalmano  flor. 
Chilens.     Aprili  1828.  Icct.     (Diar.  418.).     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Ab  H.  Tuubridgensi  Sm.  differt  statura  rainori, 
fronde  breyi- ovata,  iuvolucris  maximis,  profundissime  partitis 
patentibus,  integerrimis  et  textura  frondis  coriacea,  areolig 
rotundis,  obscuris,  nee  oblongis,  pellucidis.  Ab  H.  Wilsoni 
Hook,  rhachi  aequaliter  late  alata.  Planta  caespitosa,  vix  pol- 
licem  alta,  caudice  filiformi.  Sapor  amarus  ut  in  H.  tunbrid- 
gensi.  Eandem  speciem  in  Brasilia  lootam  vidi  in  Herb.  cl.  de 
Martins.  H.  tunbridgense  e  Concepcion  a  Durvilleo  leetum  et  a 
Boryo  (ad  Dup.  p.  284.)  commemoratum ,  hujus  loci  videtur. 

287.  H,  clavatum  Sw.     Trichom.  Hed.  fil.  gen.  et  spec. 
Pampayaco  Peruviae.     Lect.  Jul.  1829.     Herb.  Kze.  etc. 

288.  H,  abtetmum  Hook,  et  Grev.  t.  127.?  Lect.  c.  prae- 
cedente;  sed  sterile.     Herb.  Poepp.  Kze. 

Obs.  Cnm  planta  a  Jamesono  in  Andibns  Peruviauis  dc=- 
tecta,  satis  congnia;  sed  specimina  minora.  Frucluum  defc- 
utus  uil  certi  proferrc  sinit. 


110  

289.  H,  fumarioides  (Bory  Willd.)  Klfs.  En.  p.  269. 
Lectiim  ad  Collares  Brasiliae  borealis  1832.     Herb.  Poepp. 

Kze. 

Obs.  Cum  speciminibus  Chamissonianis  a  b,  Kaulfnssio 
mecum  communicatis  omni  parte  conveiiit.  Plantam  vero  Bra- 
siliensem ab  Orientali  specie  differre,  yerisimillimummihi  videtnr. 

MARSILEACEAE  R.Br. 

XLIV.    MARSILEA  L. 

290.  M*  quadrifolia  L.  etc. 

Vulgaris  in  lagunis  Cubae  ins.  ad  las  Piedras.  Lecta  ste- 
rilis  Aug.  Sept.  1823.     Herb.  Kze. 

Obs.     Specimina  magna ,   foliol.  1^  pollicaribns. 

XLV.     SALVINIA  Schreb. 

291.  S»  htspidaE.B.  Kunth.  nov.  gen.  I.  p.44.  Synops.I.  . 
p.  101.     Exs.  fil.  ins.  Cubae. 

In  magnislaguuis  ins.  Cubae  anstral.  ad  las  Piedras,  Septbr, 
1822.  lecta.     Herb.  Kze. 

XLVI.     AZOLLA  Lara.  R.  Br. 

292.  ji,  magellanica  W.  Hnmb.  Bonpl.  Kuth.  nor.  gen«  1. 
p.  43.  Syn.  I.  p.  100.  filiculoides  Lam.  Enc.  I.  p.  340.  illustr. 
t.  863.  Salvinia  Azolla  Baddi  nov.  gen.  et  spec.  p.  2.  t.  1.  f.  3. 
Klfs.  en.  p.  273. 

In  aqnis  stagnantibns  ins.  Cnbae  ad  las  Piedras  frnctifera 
lecta.     Febr.  1824.    Herb.  Kze. 

Obs.     Specimina  Raddiana  optime  congruunt. 

293.  A,  arbuscula  Desv.  prodr.  p.  178.  vidtr.  A.  magel- 
lanica Coli.  pl.  Chil.  ITI.  n.  267, 


111 

Lecta  ad  Antiico,  ;Chile  australis,  sterilis ,  Novbr.  1827. 
(Diar.  700.).     Herb.  Kze. 

Obs.  Quantum  ex  diagnosi  brevi  Desvauxii  judicare  licet 
plauta  nostra  ab  illa  uon  difFert.  Huc  spectare  videtur  Feuillei 
icon :  Journ.  II.  histoire  des  plant,  mcdiciual  p.  43.  t.  35.  (cujus 
apographa  videtur  fig.  Dillenii  t.  43.  f.  72.  (a  Kaulfussio  ad  A. 
magellanicam  landata)  potius  hujus  loci. 


HISTORIA  BALSAMINEARUM 

SYSTEMATIGA, 

ACCESSIONIBUS  NONNULLIS  AUCTA  STÜDIIS  GEORGIl 

WALKER -ARNOTT  ET  JOANNIS  ROEPER. 

ACCEDIT   TAB.   LAPIDI   INCISA  (TAB.  L) 

L.      B.      S. 

A.micus  G*  ^*  Walker  -  A.rnott  y  in  litteris  jucnndlssimis  quas 
d.  23.  Octobris  a.  1833.  ad  me  dedit,  Balsaminearum 
meutioiiem  aliquam  feiit,  simulque  a  me  rogavit,  nt  observatio- 
nes  suas  in  diarium  botanicuin  S  chic  cht  endalti  mei  insererem. 
Quum  clarissimus  vir  posceret  iit  qiiae  ipsc  anglice  scripserat, 
aut  Gallico  aut  Latiuo  sermone  redderem,  non  yolui  non  ei  sa- 
tisfacere.  ütiuam  mihi  successerit  ut  ejus  ideas  observationes- 
que  plauis  verbis  iutegras  saltem  incolumesquc  rcddiderün! 
Eu  lector  benevole  quae  Walker  -  Jirnott  ipse  fert: 

Sdas  autem  amice,    casu  qnodam  itaevenisse,    ut 

disputationem  tuam  de  Balsaminearum  Jioribus  et  afßnitati- 
hus  paucis  demum  abhinc  diebiis  perlegerim,  characteribus  fa- 
miliae,  generum  specierumque  Balsaminearum  in  libro 
nostro  (Prodromus  florae  peniusulae  ludiae  orientalis ,  aiictori- 
bus  jR.  Wtght  et  J.  A,  Walker  -  Arnott) ,  jam  pridem  abso- 
lutis  et  in  lucem  editis.  Si  forte  iucideris  in  hnnc  librum  faciie 
videbis  theoriam  tuam  de  florum  suprallaudatorum  iudole  minime 


113 

cnitf  mca  *)  convcnire.  Kunthtuntf  (;(uo  dücc  prius  jain  ttsns 
€Td!ta.  in  conscribpndo  charactere  familiae  Balsaminca- 
rum  in  Encyclopaedia  Brifanuica  (od.  VII.  Vol.  V.  p.  103.)  cx- 
hibito ,  nunc  itchim  secutus  snm;  ita  tarnen  ut,  si  antea  temere 
ad  clarisslmi  vilri  ntitum  me  conformareram ,  nunc  e  contrario 
rationibirs  indnctns  snm  Kunthio  omniuo  ij^notis,  talibusqhe,  ut 
aliter  fiere  non  pohicrit,  fniiu  pjusdera  yiri  thcoriam  de  llornm 
Tcra  structura  luibi  suppeditaverint ,  ctiamsi  ab  illo  verbis  ex- 
prcssa  nbndum  exstitisset. 

Observationes  tnas  circa  authcrarum  strnctnram  omninö 
confirmavit  plurimarum  speclerum  e  ßahamincarum  faniilia 
hoc  respcctu  a  mc  Wi^htioqtie  instifutiim  examen;  nos  qnoqüe 
numquam  vidinius  anlhcras  quasdam  uniloculares.  Hinc  et  ego 
oonclusi  geuera  IiHpaticntem  et  Balsaminam  qnoad 
antheras  non  differre.  Vidi  equidem  aufheras  in  speciebus  qni- 
bosdam  secus  longitudinem,  in  aliis  transverse  dehiscere; 
quüm  antcm  hisce  charactcribus  niilla  mihi  accedcrc  visa  sit 
habitus  externi  dlfferientla,  satius  fore  duxi,  si  genera  dno 
modo  allata  iterum  conju/igerentur. 

Te  certc  non  fugit,  Decandollium  in  prodromo  sno  (I. 
p.  687.)  quaercre,  annc  Balsamina  Madagascurien- 
sis  et  Impatiens  natans,  propter  calcaria  gibba,  nb- 
viim  potius  conslifuant  genus?  rriorem  plantam  neqne  ipse 
vidi ,  neque  ab  aliis  compori ,  quomodo  »'jus  fructus  sese  habe- 
»ret.  Crediderira  Balsaminam  Madagascaricnsem 
averis  Impatientibus  non  differe;  occnrrunt  saltem  spe- 
cies  cpmplurcs  **)  quarum  calcar  gibbnm   solumjnodo    refert, 


*)  Qmim  characteres  familiae  genenimque  Balsaminearum  so- 
his  elaboraverün ,  fas  est.  errores,  si  qui  sunt,  mihi  solo  impntari. 
W.  A. 

""♦l  e.  g.  Impatiens  scabrinsut a  Hepne,  f.  pendula  Hey- 
ne,    I.   ruf  e  sc  ens     Benthnm.    I.    itico  nupicua     Beatham, 

"rßd.    IsHefU  8 


114  

neque,  uti  iu  reliquis,  productum  est.  Quod  e  conti^ario  Im*- 
patientem  natantem  attinet,  omni  jure  pro  genere  di- 
stiucto  debet  habeii,  et  videmus  quoque  eandem  a  G,  Donio 
(iu  Volumine  primo  libri  cui  titulus  jMillers  dictionary')  Ty- 
toniae  nomine  salutatam  et  ab  Impatientibus  veris  se- 
junctam.  Attamen  notaudum  est  Tytoniae  cbaracterem  ge- 
nericum  a.  Donio  e  calcari  gibbo  solo  fuisse  repetitum,  neque 
lorsan  auctorem  umquam  ipsum  vidisse  spccimeii  hujns  plantae. 
Quid  autem  tibi  videbitnr  si  a  mc  accipies  haue  ipsam  Im  pa- 
tientem natantem  uuieam  in  tota  Balsavtinearum 
faniilia  legitimam  Üüinm  structuram  oculis  uostris  exhibere, 
eandemque  taliraodo  quoad  floris  indolem  typum  familiae  con- 
stituere?  Tarn  normalem  reperimus  hujus  stirpis  llorem,  ut 
ne  quidem  charaeter  familiae,  qualem  nou  solum  a  Decan- 
dollioy  Achille  Richardio  et  Kunthio ,  sed  etiam  a  tcmet- 
ipso  datum  coram  babemiis,  in  illum  cadat.  Im  patientem 
nimirum  refert  fere  regulärem,  calyce  praeditam  peutasepalo 
eolloraque  pentapetala,  cujus  partes  cum  calycinis  partibus  al- 
tcruant.  Tarn  sepala  quam  petala  videmus  omniuo  libera. 
Quod  si  ntrumquc  verticillum  cum  vorticillis  calycino  corollino- 
que  Impatientis  cujusdam  legitimae  comparamus,  luce 
clarius  evincitur,  Kunthium  veram  indolem  lloris  Balsa- 
minearum  cognovisse,  quum  statuit  petalorum  nnnm  defi- 
cere,  partemque  a  te  petali  symmetrici  ecalcarati  nomine  salu- 
tatam  revera  sepalis  duobus  connatis  constitui.  Doleo  me  hu- 
jus epistolae  arctioribus  limitibus  impediri  quominus  reliqnas 
pa^^tes  Impatientis  natantis  cum  organis  iisdem  re- 
spondentibus  ceterarum  Balsamincarum  comparem.  — 
Liceat  tamcu  nonnuUa  addere    Impatientcm   natantem 


I.  filiformis  U'iijht  et  Arnott  (neque  /.  oppositifolia, 
uti  in  pagina  140  Prodroiui  npslri  florae  peninsulae  Ind.  Orient,  lap- 
su  typograpliioo  legilur).    W.  A. 


.116 

spectantia,  antoaquam  praesens  thema  omiiino  mittam.  Siipra 
quidem  dixi  G.  Donium  hanc  speciem  Tytoniam  nomi- 
nasse,  jam  autom,  si  placet,  videamns,  au  et  in  postcrum  hoc 
nomine  sit  appellanda?  —  Ecce  liiijus  plautae  characterem  g«. 
nerioum,  qualeni  ipse  enm  elaboravi,  differentias  tantnmmodo 
recipiens  quae  Tytoniam  inter  et  Impatientem  inter- 
cednnt. 

Sepalab,  libera,  colorata.     Petala  b  ^  iuacqnalia,  li- 

bera,  summnm  foruicatum.     Staminab;  iilamenta  api'- 

cc    couuata;    antheiac    loviter    cüuuatae,    bilocnlareS) 

apice  dchisceutes.     Stigmata  b^  sessilia,  acnta.     Fru- 

ctus    succulentus,    drupaccus,   quiuquangnlaris,    quiu- 

quesulcatus,    quiuqueloeularis;     eudocarpium    osseiim; 

semina  in  locnlis  solitaria. 

Videsne   antem   cuinam    alii   generi    plantarum    iharacter 

hiccc    ad  amussim   oouveuiat?     Hydrocerae   procnl  dubio, 

geueri  a  Blumio  in  libro  ciii  titulus  jBjdragen'  jam  auuo  1825 

constituto  ,    et  pro  typo  novac   Hy  droc er ear um  iamiliAe 

habito.     Hanc  familiam  ipse  quidem  quondam  (in  Encyclopae- 

diae  Britannicae  Vol.  V.  p.  103.)  agnovi,    serius  tarnen  ean- 

dem  cum  Balsamine is  conjuuxi.     Genus  Hydroceram 

structuram   Balsaminearum   optime  demonstrare,    supra 

jam  cousignavi.  —  Quod  species  attinet,  JaTanensem  non  no- 

tI,   neque    uspiam  iiiyeni   descriptionem  qua   edocerer   an  ab 

Impaticnte  nata7ite   Tf^illdenowti  di&esat  nee  ue.     Ro- 

thius  (novae  plant,  spec.  p.  164.)   indicat,   Impatientetn 

trifloram   Linnaei  a   natante   vix  differre;    quam  sen- 

tentiam  in  dubium  revocat  Wallichius  (couferatur  Roarburghii 

flora  Indica  cura  Tf^allichii;   Vol.  II.  p.  455  in  adnotatione). 

Specimina  a  WalUcliio  Impatientts  triflorae    nomine 

designata  (vid.  numerum  4756  catalogi,)  omni  respectu  conve- 

ninnt  cum  plautis  ab  eodem  viro    uumero  4755  inscriptis,   el 

Tmpatientis    natantix    nomine   di«tribnti«;.     Vi    .infem 

8  * 


116  

biunaeannm  synonymen  snpra  omnem  diibitationis  aleam  eve- 
liatnr,  priinnm  hac  in  re  iuter  omnia  adivimns^  oracnlum,  her- 
barinm  dico  Hcrmannianum  y  qua  anctoritate  ,  vix  recasanda, 
Mothti  opinio  ommno  confirmatur.  In  posterum  igitur  Will- 
denowii  Impatiens  natans  Hydroccra  triflora 
erit  appellanda,  necjue  nosmetipsi  in  Prodromo  nostro  aliam 
adoptaviraus  designationem.  Hermannt  phyto phjlacium  nobis 
pfaeterea  qnoquc  obtnlit  bonam  iconem  hnjus  plantae,  fignris 
anaiyticis  floris  ditatam ,  f{\i[im.  Linnaeum  fugisse  oninino  mi- 
rum  mihi  6st  visum.  Icouem  a  Biirmanno  in  thesanro  Zey- 
Lanico  (tab.  XVI.  fig.  2.)  datam  minime  accuratam  dixerim,  ne- 
qne;meliorem  piito  Jmpat ientem  in  eadom  tabula  dclinca- 
tamv  Calcaria '  in  figuris  hisce  botanicorum  virornm  saoculi 
praeterlapsi  semper  longiora  videmus  ac  in  natura  occurrnnt. 
Rheednicones  a>  te  landatae  (de  florib.  et  alf.  Balsam,  p.  18.) 
omnino  sunt  phautasticae ,  et  quod  ejnsdem  viri  dcscriptiones 
attinet,  nemo  jam  est  botanicorum  qui  nesciat  illis  et  ne  tnnr 
qnidfira  esse  fidendnm,  quum  forte  figurae  bouae  sunt.  Rum- 
phius  e  contrario  bonas  dedit  descriptiones  malasqne  pictnras. 
Rheeddi  icon,  in  tabula  31  Voluminig  noni  exhibita,  procul 
dubio  Scrophul.ariueam  plantam  adnmbrat,  et  quidem  verosimi- 
liter  Bonnayam  quandam  *).  Verain  Impatientem 
appositifoliam  Linnaei  e  herbario  Hermanniano  to- 
gttovimus  eandem  cum  /.  My sorensi  Wallichii  (et  qttidem 
illa,.  quae  in  catalogo  WaMichiano  numero  4743  A  in^cripta* 
est?  speeimina  B  et  C,  aeque  ac  Invpaficns  Mysorcn- 
>?«i5  RotJiii ,  a  priore  diflFerunt).  Characterem  hnjus  speciei 
dddimus  in  pagina  139  Prodomi  nostri  snpra  Iaiid<ati.         «-"»t 


*)  Haec  enim  figura  Impatientem  non  sisiit,  quod  luce  darin» 
probatur  tum  inflorescentia,  tum  descriptione  Rheediana  etc. 
Hinc  genus  diversnm,  fortassis  Rhinanthacenm.  De  florib.  ef  affihit. 
Balsam,  p.  18.  R. 


117 

In  pAg;ina  sexagesima  libri  ttii  aunotns ,  nuspiam  Cisto- 
carpi,  geueris  a  Kunthio  citati,  ullam  te  iuvenisse  de- 
scriptionem.  Mihi  hoc  nomen  lapsu  typothetae  e  Ledocar- 
po  ortiim  esse  videtnr,  quod  ipsiira  autom  aoque  rejiciendum 
est,  quam  Cavanilles  candem  ]ilaiitam  jam  anno  1804  Bal- 
bisiae  verticillatae  nomine  desi^naverit  *).  Idem  va- 
let  de  Caesarea  ^ug.  de  Saint  -  Hilaire ,  finam.  Cavanil- 
les eodem  anno  Vivianae  nomine  promulgavit  **). 

In  pagina  decima  libelli  tni  commentatus  es  characlef-eiii 
genericum  Impatientis ,  qualom  ly?nnaews  reliqnit.  Pace 
tua  opinionem  foveo  tuae  prorsus  contrariam.  Si  memineris  te 
Kunthiumque  in  eo  convenirc,  utrumque  petalorum  latcralium 
constare  e  petalis  dnobiis  coalitis,  lacile  videbis  petala  d  et  rj 
(par  intermedinm)  revera  partes  esseeasdem,  qnas  uterque  ve- 
stnim  nomine  petalornm  lateralium  snperiornm  designavit  et 
qnae  alii  botaniei  lobos  snperiores  petalorum  lateralium  nnncu- 
pavernnt.  Concedo  equidem  lobos  hosoe,  rel  petala  si  mavis, 
non  penitns  evanescere,  saepius  tarnen  hasee  partes  minimas 
observari.  Tales  nobis  exhibent  Impatientes  tripc- 
fa/a***),  rufescens  Bcntham ,  diversifolia  Wal- 
Hch,  Kleinii  Wight  et  Arnott ^  porro  planta  in  tabula 
49  Vohiminis  noni  horti  Malabarici  depicta,  oet.  cet. 


*)  Hoc  s^Tionymoii  jam  a  Sprengelio  in  systemate  vegetabiiium  alla- 
fum  Video.     R. 

**)  In  Utteris  d.  13.  Mariii  m.  a.  1832  ad  rae  dacis  clarissimus  Cam- 
bessedes  ine  jam  momiit,  uomeu  Cistocarpum  errore  typogra- 
pliico  e  Ledocarpo  ortnin,  et  Caesar eam  suam  a  Cavanil- 
lesio  Vivianam,  a  Lindleyo  autem  a  1828  Macraeam  fuisse 
appellatam.    R. 

***)  Hoc  nomen  planta  accepit  propter  petala  Cvel  lobos)  duo  infe- 
riora,  et  petalum  a  te  superius  dictum,  quod  petalum  Kunthius 
et  ego  sepala  duo  superiora,  petaloidea,  coalita,  appeUavimus. 
W.  A. 


118  

Aliaiu  (leuiqiic  addam  observationeju.  Rotalam  inter 
plantas  veitieillis  floralibus  trhneris  praeditas  recenses.  Num 
auteiii  ipse  hoc  geiiiis  examinasti  ?  Ex  observationibus  a  me 
ipso  institutis  sequitur,  characterem  geuericum,  ab  auctoribus 
]mic  stirpi  attributum,  oinniiio  erroueum  esse.  Caljcem  vidi 
quiuquedeutatum;  corollam  pentapetalam ,  petalis  miimtis  cst- 
dueisque;  stamiua  quiuque.  Plajitas  a  me  examiiiatas  veros 
Rotalae  geueris  esse  oives,  lestatur  lierbarium  Madrasia- 
num,  cujus  specimiiia  e  parte  a  Koenigio  sunt  coUecta,  et  e 
quo  herbario  Willdenowius  suam  Rotalam  accepit;  testa- 
tur  porro  auctoritas  speeiminnm  Koenigianorum  in  herbario 
Bauksiano  asservatorum.  Coram  habco  specimina  centmn  et 
quod  excurrit,  a  JJTigTitio  collecta,  et  uihilo  luiuus  ne  semel 
quidem  tria  sohimmodo  iiumeravi  segmenta  calyciiia.  Hinc, 
etsi  qnomodo  errari  potuerit  vix  iutelligo ,  tarnen  concluserira 
characterem  genericum  hucusque  exhibitum  ex  observatione 
errouea  prodiisse.  Alteram  Rotalae  speciem,  eamqiie 
Mexicauam,  a  Schlcchtendalio  in  Linnaeae  Volumine  quinto 
(pag.  567)  descriptam,  nondum  vidi.  Sin  Schlechtendalium 
oci^li  sui  fefellerunt  (ipse  autem  jam  observat  stirpem  demum 
esse  examiuaudam,)  charactcr  geuericus  melius  cadit  in  plan- 
tara  Mexicauam  quam  in  ipsissimam  speciem  ad  quam  a  Lin- 
naeo  elaboratus  est. 

Vale  faveque  amico  tuo  G.  A.  Walker -Arnott. 

JOANNES  ROEPER    GEORGIO  WALKER -ARNOTT 

S.     P.     D. 

De  meis  Balsamineis  variae  seutentiae.  Agardhius 
in  diario  botanico  Ratisbonensi  Cruciferis  affines  et  ad 
Cruciferarum  typum  efformatas  sibi  probavit,  me  hono- 
riiice  vituperans  quod  geraniaccam  proposuerim  theoriam; 
Bernhardius    in   hac   ipsa   Linnaea    docte  uovarn   proposnit 


119 

apnis^natnin  halsaraineariim  solutiouein ;  Tu  amanter  adversa- 
rionim  moorum  aug^os  aciem,  simnl  Kunthiiim  (uti  crediderim 
jam  invitura,)  in  Tiias  partes  trahens.  Np  autem  Tmpa- 
tientiuin  monographum  rcprehensioiiis  impatioiitom  crodas, 
latiue  gratias  Tibi  agam  germanas,  qiiod  observationes  Tiiaa 
iiiilli  alii  roinmisoris  divnlgaudas,  ac  mihi.  Eccc  bontim  tI- 
nim,  natura^  amicisquc  fidum,  ot  qualem  scmper  mihi  optave- 
ram  in  boftinicis  rt^bns  advorsariiim ! 

Sed  ad  rem  ipsam  vciii».  Et  primiun  Tibi  gratnlor  quod 
H  ifdroccreas  absqne  metamorphosi,  et,  uti  mihi  e  cha- 
ractere  vidctnr,  annuente  natura,  in  Balsamineas  muta- 
veris  simnlque  T^ytoniavi  deleveris.  Mactc  virtnte  Tua; 
t.ali  enim  oxpurgatioue  magnopere  egent  srstemata  iiostra. 

Secundo  loco  mihi  gvalulor  Balsamineanim  typum 
talem  revera  exislere  a  Deo  creatiim,  qualem,  si  licuisset  ho- 
miui  mnrlali ,  ipse  procreassem  ad  probandam  firmandamque 
theoriam  moam.  Anteaqnam  Impattcntem  natantem 
(cui  W^alUchius  noster  in  hcrbariis  ditissimis  quae  uon  sibi 
sed  aliis  legit  numerum  4755  apposuit,)  examinassem,  jam  e 
vorbis  Tuis  conolusi  haue  plantam  aperte  et  legitime  prae  se 
ferro,  quod  Tmpatiens  noli  tangere  ohscurius.  Im- 
patiens  Balsamina  autem  tantummodo  oulta,  neque 
culta  sempcr,  inuuo  quasi  iuvita,  exhibent.  Neque  fefellit  me 
Judicium  meum  uti  mc  edocuit  examen  severis.simum  ipsius 
Impatientis  natantis ,  vel  si  mavis  Hydrocerae 
triflorae,  Yideo  quidcm  Te  aliter  interpretari  Balsa- 
mineas, attamen  uon  video  neque  cur  neccsse  s?Y  aliter  eas 
interpretari ,  neque  quomodo  possit  aliquis.  Immo  si  mihi 
quae  nccessitas  prodire  videtur  e  Hydrocerae  triflorae 
indoie  rite  cognita,  (et  a  Te  rite  exposita,)  ea  est,  ut  confitea- 
mur  hujus  plantae  flores  solemnes  omni  respectu  cum  floribus 
»stis  insolitis  Impatientis  Balsaminae  couvenire, 
quos  jji  tiactatulo  meo  ad  typum  accedentes  proclamavi  atque 


120  

descripsi  (cf.  pagg.  9.  16.  62.).  Statuis  iu  Impatientc 
noli  tan gere  et  Balsamina  hortensi  (qnas  species 
veluti  optline  cognitas  vulgatissünasque  prae  ceteris  laudo,)  pe- 
taliim  quiutum  deficere ,  partemquc  quae  ejus  lociim  tenet  e  se- 
palis  dnobus  coalitis  constare.  Cur  autemita,  qnaeso,  amice? 
Haec  pars  loco*),  iusertiouc  **),  aestivatione,  uervis,  figu- 
ra,  iudole,  inimo  et  maguitudiue  rclativa  ad  amussim  conve- 
nit  cum  organo  quod  in  Hi/drocera  petalum  qiüiitum 
proclamas. 

Cur    porro   sepalorum   duorum   minimonim,    in   Impa- 
tientc noli  tangere  a  me  detcctorum  (vid.  pag.  10.)  sc- 
palorumque    totideni    in    Balsaminae    speciminibns    cnltis 
saepe  adventitiorum  (pag.  9  cet.)  uullam  habulsti  rationem? 
Ibi  tarnen  provenire  dixi  haec  sepala  iu  speciebus  modo  allatis, 
ubi  in  Htjdrocera   adsuut  sopala  duo  anteriora,   nimirum 
ad   utrnmquc    latus    petali    quiuli.     Neque    iu    Impatiente 
Balsamina ,  qnando  exstant,  alitcr  diflferunt  ac  statura  pa- 
rum  minore.     Loco  quem  tenent,  iusertione,  aestivatione,  ner- 
tIs,  figura  indoleque  et  hae  partes  conreniunt  cum  Hydro- 
cerae  orgauis  rcspoudeutibus.  —  Jam  autem,  si  haec  omuia 
ita  sesc  habent,  ea  autem  revera  ita  sese  habere,  mecum  testa- 
tur  Mcisnerus  uoster  —  jam  qnaeso  quid  restet  Tibi  ad  susti- 
nendam  thcoriam  olim  Kunthianam?     Quid   denique   restat  et 
Bernliardio    clarissimo,    qui ,    etsi    Balsamincis  nullam 
fere   arctiorem   cum   Fumariaceis   Pap  averaceisque 
intercedere  afiinitatem  rite  perspexit,  uihilomiuus  tamen  e  Hy- 
pe coo   celerius  couclusit  petalum   quiutum    (anterius)    Bal- 
saminearum  ex  orgauis  pluribus  constare  arctissime  coaii- 


*)  Hoc  est,  laiere  quod  petalum  hocce  (cnetin  decagono  flori?:,  vel 
figura  geometrica  quam  flos  explicaius  e(  a  vertice  inspectus  cfficit. 

**)  Hoc  est,  altitudinis  relativae  gradu  quem  tenet  hocce  petalnm 
in  axi  4oris  a  latere  inspecto. 


121 


tis?  Si  per  tcmporis  angiistias  licerct,  Bernhardianam  theo- 
riam  simul  refutarom ;  hodie  autem  uegotiis  premor ,  ncque  for- 
aan  in  posteruni  recurram  ad  Balsaminearum  symme- 
triam,  quum  pcrsnasum  mihi  sit,  botanicos  omues  penes  quos 
judicimn  est  Hy  drocera  semcl  inspecta  cogttitaque  aliter  de 
Balsamincis  non  commcntaturos  esse  ac  ipse  commenta- 
tus  sura. 

Affirmas  flores  Hydrocerae  Tuac  tarn  reguläres  esse, 
ut  ne  familiae  qnidem  iharacter,  qiialem  ego  exaravi,  iu  eos 
cadat.  In  pagina  decimaqninia  et  sequentiljus  tractatnli  mei 
eharacterem  Balsaminearum  exhibui.  En  enndem  coar- 
ctatnm  iisdemqne  terminis  expressum  quibus  Tn  usus  es : 

Balsamineae  Hydrocera 

(de  florib.  et  äff. Balsam. p.  15.)  (e  G.  A.  Walker- Aniott.) 

Sepala  5  ant  abortu  3,  libera.  Sopala  5,  libera  ,  eolorata. 

Petala  5,  inaeqnalia,  petalis  Pctala  5,    inaequalia,  libera, 

4  interioribus  plus  vel  minus  snmmum  *)  foruicatum. 

connatis,  summo  libero  sym- 

metrico. 

Stamina   5,    filamenta    apicc  Stamina   5;    filameuta    apiee 

connata;  antherac  basi  coa-  connata;      antherae    leviter 

litae   ant  liberae,   biloenla-  connatae,  biloculares,  apice 

res,  ab  apiee  rima  longitu-  dehisccntes. 

dinali  dehiseentes. 

Stigmata  5,    sessilia    acuta.  Stigmata   5,    sessilia    acuta. 

(pagg.  59  et  63.)     Fructus  Frnctus  succulentus,  drupa- 


quinquesulcatus ,  quinquelo- 
cularis.  Ovula  3  —  4  in  quo- 
libet  loculo  cet.  cet. 


ceus,  quiuquangularis,  quin- 
quesulcatus ,  quinquelocula» 
ris;  endocarpium  osseumj 
semina  in  loculis  solitaria. 


*)  Bevera  infimum  est,  et  quidem  tarn  in  Hydrocera   quam  io 
Balsamina  et  Impntiente.   cfr.  Tabula.  ^  B. 


122 

Eudocarpium  In  Balsamina  hortensi  cartilagi- 
neum,  exterius  parenchymate  carnoso  tectiim  (frnctns  ig:itur 
quodammodo  succuleiitus ,  quodammodo  dnipaceus).  lu 
Hydrocera  loculamenta  fructus  2  —  3-oviilata;  semiua  ma- 
tuTA  oiulortitn  quorundam  a^orf»  solitaria  (vir.  Lindley ,  in- 
trodnctiou  to  the  natural  System  ofbotanv;  London  1830.).  Si 
alia  plantarum  ji^euera  admodum  uatiiralia  rcspicio,  oritiir 
mihi  suspicio,  fructuum  indolem  quaudoque  ad  toustitnenda 
genera  vere  uatiiralia  vix  sufficere.  Exemplo  sunt  amyg- 
dalus communis  et-A.  Pcrsica,  Nigellae  variae, 
jictaeae  species,  Euphorbia  akenocarpa ,  Cle- 
matides  subbaccatac,  cet.  Impatientes  quoad  anthe- 
rarum  dehisceutiam  variare,  Tu  ipse  auctor  es,  quamobrem 
character  ex  antherarum  historia  repetitus  hie  fere  nullius  fa- 
ciendus. 

Nou  possnm    non   coufiteri    cumulari   me  maximo  gaudio, 
qnod,    quautum  rideo,    victor  dicessurus  sum  c  duellio   uostro 
atramcntario.     Et  eo  magis  gaudio  affectus  sum,  quo  anxius  in 
tractatulo  meo  de  Balsaminearum  floribus  et  affiuitatibus  cona- 
tus  eram  naturam  natura  commentari ,    argumenta  mea  non  e 
phantasia  sed  e  natura  repetere,  theoriis  de  abortu  et'coalitioni- 
bus  orgauorum  non  abuti,   anomaliis  autem  parce  iuuiti.     Ni- 
hil enim  tarn  tiraeo  quam  ne  contra  naturam  peccem,  quam,  di- 
rinitus  creatam,  admirabilem  simulque  inexplicabilem,  religiö- 
se vereor,    quam  colo,  quam  pro  viribus  sequor.     Igitur  non 
mihi  gratulor  sednaturae,  quam  felicem  praedico  quod  theoriis 
nostris  erroribusque  non  mutatur.     Quautam  enim,  si  contra- 
ria evenireut,  anno  1771  calamitatcm  perpessa  esset  Rotala 
(utinnumeras  alias  plautas  taceam,)  cujus  characterem  Tu,  fe- 
liciter    uti    spero    et   cupio,    emendasti.      Rotalas   possideo 
equidem    verticillatam   (a  Vahlio   denominatam  et   olim 
cum  clarissimo  Lamarchio  communicatam,)  et  Mearicanam  (a 
Schlcchtendalio  ipso  determinatam) ,  attameu  nondum  exami- 


123 

aaveram ;  priorem ,  quia  calyces  ii  fructus  maturi  valvolis  de- 
hiscentiliiis  uimis  laceratl  snnt;  alteram,  quia  e  speciminihus 
minus  perfoctis  rix  certi  quicquam  potciat  invcniri.  Talern 
igitur  statupram  Rotala m ,  qualom  Linnaeus  et  qui  cum 
secuti  sunt  colebratissimi  botauici  dederunt ,  quamohrem.  erga 
hoc  plautarum  geims  millum  est  meum  pcccatiim  uisi  quod  iis 
rredidi;  quibus  non  credere  ucfas  putabam.  Caeteroquin  exem- 
plum  hoccp,  quod,  sin  falsum,  tarnen  dnbium  est,  lubcnter 
eliminabo,  et  quidom  co  lubentius,  quod  alia  adhuc  supersuut 
rertiora  vulgatioraquc  cxempla  numeri  ternarii  in  florum  dioo- 
tyledoneorum  Tcrticillis. 

Heic  si  licet  addam ,  iuler  exenipla  directionis  florum  pen- 
tamerorum  in  pagina  16  a  me  allata,  Lobeliam  ijivita  na- 
tura irrepsisse.  Oblitus  eram  resupinationis  floris  Lobelia" 
ruiity  jam  n  Roberto  Brownio  (general  remarks  etc.  p.  27.) 
indicatae.  Errorem  beuevole  designavit  amicus  mens  accura- 
tissimus  ^lejcander  Braun y  Tibi  probe  cognitns,  jam  Carls- 
ruhae  liistoriae  naturalis  professor. 

Quod  me  admones  de  Imyatientis  characterc  geuerico 
Linnaeano  (qui  ad  explicandas  Balsamineas  rix  alicujus 
momenti  esse  poterit,)  et  male  a  me  interpretatum  fuisse  censes, 
respondebo  me  nuper  in  diario  botanico  Ratisbonensi  nonuulla 
de  eo  annotasse.  Linnaeum  magnum  Balsaminearum 
typi  intelligentem  quam  ignarum  fuisse,  in  opusculo  meo  sta- 
tuere  malueram;  vix  ceterum  est  quin  credam  haue  rem  hodie 
non  posse  certius  enucleari.  De  hac  re  doctiores  dijudicent  et 
me,  si  forte  erravi,  condemnent. 

Aliqna  habeo  in  spe  Te  amice  integerrime  mihi  ad  hasce 
meas  litteras  rescripturum.  Tuas  litteras  saltem  rehementer 
exspecto.  Ego  hodie  nil  amplius  habeo  de  Balsamineis, 
uisi  forte  figuras  satis  rüdes,  sed  uti  spero  accuratas,  quas  me- 
lius fecisscm  si  primo  jam  tractatulo  addidissem.  Spero  thco- 
riam  meam  iudicatione  hac  topographica  floris  facilius  tutiusque 


5.J2JJ.  — . 

prabatam  irl  ac  Terbis ,    quae  praeterea  hodie  parum  curaiitur. 

Si  qui  forte  erunt  iu  patria  Tua  quibus  opuseuhim  meum  de 

Salsamineis  acceptum  fore  existimas,  ad  me  scribas  Te 
rogo ,  aut  ad  Schlechtendalium  nostrum.  Numquam  enim  de- 
,ero  Tibi  et  amicis  scientiae  iiostrae  aliqnid  qiiod  fieri  potest  a 
me  petentibus.     Hoc  velim  Tibi  persnadeas. 

Da  operam  iit  valeas  et  mox  ad  me  scribas.  —  Dabam  Ba- 
sileae,  d.  20.  Jaiiuarii  m.  a.  1834. 


Ol 

.tii 


OSCILLATORIA  TAPETIFORMIS     i> 

Zenk. 

Tapetenforinige  Oscillatorie, 

mit    Abbildung    nnd  Besthreibnng  ioi! 

von  ;:IA- 
./.    C.    Zenker. 

tHierzu  Taf.  IlO  '   ' 

JJiagnos,     Filis  simplicibus  tcnuissimis,   intricatis,  non  ra- 
diantibus,    mucosis,    densum  Stratum  membranaceum  forman- 

tihus ,    prlmnm  vircntibus ,    dein  roccinoo  -  roseis  denique  pal- 

■'■'i'U- 
hde  -  carneis. 

Habitat  in  stillicidiis    montinm  calcariorum  prope  Jenam 

(praesertim  im  RauJithale  und  Mühlthale)  totumque  ferc  Tiget 

annum. 

Nie  anders  als  in  Kalkfels  -  Schlucbten ,  Wasserrissen  und 
Einschnitten  der  Felsenwände ,  wo  das  Wasser  mit  wenig  Un- 
terbrechung fast  das  ganze  Jahr  hindurch  herabträufelte,  wur- 
de diese  Alge  getroffen.  Namentlich  hat  sie  sich  in  den  beiden 
durch  die  Schlacht  1806  so  merkwürdig  gewordenen  Thälern, 
dem  Mühl  -  und  Rauhthale ,  in  einer  Entfernung  von  ungefähr 
einer  Stunde  von  Jena  häufig  angesiedelt.  Dort  überzieht  sie 
wie  mit  einem  Teppiche  den  vom  Wasser  herabgeführten  und 
abgelagerten  Kalkschlamm  und  nimmt ,  wenn  nicht  anders  Vor- 
sprünge und  andere  Unebenheiten  es  hindern ,    oft  einen  Raum 


126  . 

4 

von  mehreren  Quadratfussen  ein.  Anfänglieh  erscheint  «ine  lich- 
te grasgrüne  Färbung,  die  aber  schnell  in  eine  blasscarmine 
übergeht  und  endlich  fleischfarben  wird.  Zugleich  bemerkt 
man  während  dieses  Wechsels ,  dass  sich  schmalkantige,  dunk- 
ler gefärbte  Erhabenheiten  bilden ,  welche  man  füglich  mit  wei- 
ten Maschen  und  das  Ganze  mit  eiuem  ISetze  vergleichen  kann, 
dessen  Zwischenräume  mit  einem  ebenso  zarten,  als  dichten 
Gewebe  erfüllt  sind.  In  der  That  erweiset  sich  Alles  bei  nähe- 
rer Untersuchung  als  ein  Filz  werk  aus  sehr  feinen,  mikrosko- 
pischen, einfachen  Fasern,  welche  mit  Hülfe  einer  ziemlich 
consisteuten  Gallerte  wie  zusammengeleimt  werden.  Tritt  end- 
lich gänzlicher  Mangel  an  Wasser  ein,  so  zerklüftete  die  ganze 
Algendecke,  indem  sie  fest  an  der  obersten  Schlammschicht 
klebt,  in  einzelne  dünne,  unregelmässige  Fetzen,  die  sich 
nicht  selten  völlig  einrollen.  In  diesem  Falle  wird  das  Colorit 
oft  etwas  violett. 

Abbildung,  Ein  Stück  der  frischen  (feuchten)  Oscillato- 
ria  tapetiformis  in  natürlicher  Grösse.  Bei  a  ist  noch  deutlich 
grünes  Colorit  vorhanden,  was  allmählig  ins  Blcichrothe  und 
endlich  ins  Carmiurothe,  wie  bei  b,  übergeht.  Hier  sieht  man 
auch  die  maschenförmigen  Erhabenheiten  oder  einzelne  Stellen, 
woselbst ,  wie  unten  bei  b ,  das  Gewebe  dichter  und  daher  auch 
intensiver  gefärbt  wird,  c  einzelne  Fäden  des  Gewebes  sehr 
vergrössert. 


ANHALTIA  FRIDERICAE 

eine      11   ♦'  u  o      A    1  g^  e  ii    -    G  a  t   t   »i   n   g, 

beschrielicn  von 

Heinrich    Schwabe, 

(Hierzu  Taf.  II.  Fig.  1  u.  2.) 

JVlit  diesem  Namen  Itezoichne  ich  oia  kryptogamisches  Ge- 
wächs, das  zu  den  j^allertartigeii  Alicen  gfehört,  nach  seiner 
Grösse,  Snhstanz  und  äussern  Gestalt  dem  Nostoc  commune 
Vauch.  ähnlich  ist,  wie  dieses  auf  feuchter  Erde  wächst ,  aber 
durch  seine  Frnchtfäden  sich  nicht  nur  tou  dieser  Gattung;, 
sondern  auch  tou  allen  andern  Alijcn  wesentlich  unterscheidet. 

Die  Gallert  ist  ziemlich  derb,  wenig  flüssig,  klebt  nicht 
stark  an  und  hat  im  Ganzen  eine  gelbbräuuliche  Farbe,  in 
kleinen  Stücken  aber  ist  sie  krystallhell  und  fast  ungefärbt. 

Die  Fruchtfäden  liegen  durch  die  ganze  Substanz  büschel- 
förmig vertheilt,  so  dass  sie  mit  einer  9  bis  16mal  vergrössern- 
den  Loupe  nur  wie  kleine  weissliche  Punkte  erscheinen,  mit 
5625maliger  Vergrösserung  eines  Fraunhoferschen  Mikro- 
skops aber  sich  als  dichotomisch  gezweigte  ganz  ungefärbte 
Fäden  zeigen ,  die  aus  kleinen  Kügelchen  zusammengesetzt  sind 
und  entweder  stumpf  oder  in  sehr  feine  fadenförmige  Spitzen 
auslaufen.  Fig.  1.  Eine  23409malige  Vergrösserung  über- 
teugte  mich ,  dass  diese  Fäden  keine  eigene  Haut  haben ,  son- 
Jern  dass  ihre  Kugeln  ohne  alle  Bedeckung  rosenkrauzförmig 


128  

an  einander  gereihet  sind ,   wodurch  die  Fäden  ein  etwas  knor- 
riges Ansehen  erhalten.  Fig.  2. 

Hiernach  kann  diese  Alge  weder  zu  Nostoc  Paracels., 
noch  zu  Rivularia  Roth.  (Linckia  Lyugb.)  noch  zu  Chaetopho- 
ra  Schrank,  gezogen  werden,  denn  Nostoc  hat  zwar  ebenfalls 
rosenkranzförmige  Fäden ,  allein  diese  sind  einfach ,  gebogen 
oder  schleifenartig  gewunden;  die  Fäden  der  Rivularia  beste- 
hen aus  einfachen  häutigen ,  mit'  eiier  Reihö  Kiigelchen  gefüll- 
ten Röhren ,  deren  jede  an  ihrem  untern  Ende  eine  abgesonderte 
Kugel  hat ;  ein  flüchtiger  Blick  kann  zwar  verleiten,  die  Anhal- 
tia  mit  Chaetophora  zu  vereinigen,  weil  diese  letzte  Gattung 
ebenfalls  dichofomisch  gezweigte  Fruchtfäden  besitzt,  allein 
diese  sind  häutige,  confervenartige ,  gegliederte  Röhren  und 
mithin  sehr  wesentlich  von  denen  der  Anhaltia  verschieden. 

Se.  Exceilenz   Herr   Alexander   von  Humboldt  und   Herr 
Professor  Dr.  Ehrenberg  haben  die  mikroskopischen  Untersu- 
chungen wiederholt  und  diese  Alge  als  eine  neue  Gattung  befi-* 
stätigt. 

Der    wesentliche    Character    dieser    Gattung    ist    daher  tfi> 
Frans  gelatinosa.      Fructißcationes  filiformes  moniliforihcs 
dichotomae  fasciculatac. 

Um  meine  tiefste  Ehrfurcht  und  innigste  Verehrung  für  utt-ta 
sere   geliebte  Landesfürstin    auszudrücken,    die   den  Wissen- 
schaften eifrig  zugethan    ist  und  Sich  vorzüglich  mit  Botanik 
und  Astronomie  beschäftigt,  zugleich  auch  um  das  Land  anzn- "! 
zeigen,  das  so  glücklich  ist,  diese  Fürstin  zu  besitzen,  wählte 
ich  zumi  Gattungs  -  Namen  (da  Fridericia  schon  eine  PflanzciiwC 
gattung  ist)  Anhaltia,    und  zu  dem  Namen  der  Art  den  ihrer 
Königlichen  Hoheit  Friederike,    regierenden  Herzogin  von  An- 
halt-Dessau. 


SYMBOLAE 

AD 

FLORAM     GRAECAM. 

A   U    C   T. 

H.      FR.      L    I  N    K. 

(cum  TAB.  III.) 

Anno  1833  mcnse  Aiigusto  her  in  Graeciam,  Enropae  per 
Bavaros  redditam,  feci,  comite  viro  ill.  Leop.  de  Buch  Gcogno- 
siae  peritissimo.  Tcrgesti  naTcm  conscendimus ,  sed  casu  quo- 
dam,  quales  in  navigatione  non  rari  accidnut,  in  Istriam  de- 
vecti  regiouem  circa  urbem  Rivonium  (Rovigno)  perqnisiri- 
mus.  Tnm  seenndis  ventis  Zacynthnm  delati,  pulcherrimae 
insulae  Floram  salutavimus.  Tandem  Naupliam  peiTcnimus 
növi  regni  metropolin ;  montes  altoa  circumcirca  sitos  et  plani- 
tieA  fertilem  versus  urbem  Argos  extensam  invisere  haud 
ciinctati  sumus.  Naupliae  vir  revereud.  Bergerns  degebat, 
Presbyter  Bavarus ,  Florae  deditissimus,  qui  multas  plantas  in 
variis  itineribus  per  Graeciam  lectas  uobiscum  cofiimunicavit. 
Hnnc  et  alium  virnm  dar.  Sartorium',  Pharmaceuticum  gratis- 
>imos  itineris  Atheniensis  comites  habnimns.  A  Nauplia  dis- 
cessi  Epidaurnm  contenÖimus,  tnm  per  montes  altos  asperosque 
ctirsnm  versus  antiquae  Troezenes  rudera  et  novi  regni  portum 
linnc  Poron  vocatum  direximus.  Scapham  in  hocce  porta  in- 
gressi  et  Promontorium  Methanae  praetervecti  Aeginaiti  adpuii- 

9rBa.   IsHeft,  9 


130  

mus  iusnlam  melius  oultam ,  quam  aliae  Helladis  novae  regio- 
nes.  Iterum  parvo  navigio  vecti  Piraeum  Athenasque  petimns 
urbem,  si  quae  alia,  fama  celeberrimam ,  nunc  misere  dirntam. 
In  Hymetto  monte,  altitudine  panim  Bructero  cedeutem  aliis- 
que  moutibus  et  colHbus  nee  non  agris  pia  mente  castaqne  mann 
plantas  legimus.  Nee  minus  religioso  animo  circa  Eleusin  in 
planitie  Cereri  olim  dicata,  elegantes  decerpsimus  flores.  Me- 
garam  properaviraus  ,  tum  vero,  via  supra  mare  aspera,  prae- 
cipitiisque  horrida,  Scyronidibusque  petris  superatis,  isthmnm 
transgressos  Corintlium  adire  licuit.  A  Corintho  per  Nemaeam 
planitiem,  altosque  niontes  Naupliam  redivimus.  Non  diu 
Naupliae  commorati,  sed  iterura  Corinthum  profecti  totam 
orani  maritimam  Achaiae  antiquae  nsque  ad  Patras  peragravi- 
mus,  gratissimam  loeorum  varietatem,  montes  altissimos  ira- 
minentes,  disruptas  valles ,  amoenissiraam  planitiem,  difficil- 
lima  viarnm  praenipta  mirati.  Graecia  relieta  iterum  Zacjn- 
ibum  pervenimns ,  nunc  vero  non  libere  vagantes ,  sed  muris  ad 
pestem  areendam  exstructia  inelusi.  Ultlmas  in  Graecia  plan- 
tas circa  urbem  Corcyram  legimus,  per  mare  Adriaticum  nai^n. 
gio  vecti  Tergestnm  reduces. 

Plantas    in   Graecia    lectas    depingendas    curaverat    Joh.^ 
Sibthorp  ,    quibus   cliaracteres  addidit,  et  inde  splendidissimum 
opus,  Floram  Graecam,   Tom.  4.   Londini  1806  — 1823.  fol. 
imp.  edid.  Jac.  Ed.  Smith.     Sed  totum  opus  mille  constans  ta- 
bulis  non  prodiit,  sed  quatuor  tantum  Tomi,  nee  ultra  Decan- 
driam  Digyniam  Linnaei.     Secundum  sehedulas  Sibthorpi  ante- 
graphas,    nee  non   ex  aliis  auctoribus  idera  Jac.  Edw.  Smith 
Prodromum  Florae  graecae   concinnavit,    cum  magnnm   opus 
nimis  lentc  prodiret,   tomis  duobus  Londini  1806  et  1813  edi- 
tam.    Floram  graecam  nimis    cxtendernjit ,   non  solum  agrnm 
Byzantinum  et  omnes  Archipelagi  insulas,    sed  quoque  totam. 
fere  Asiam  miuorem  ejus  finibus  lucluserunt.     Tandem  Boryushr- 
de  S.  Viucentio  vir  illnstr. ,  expeditionis  litterariae  Gallicae  in 


131 

Peloponcsum  dnx,  Floram  hiijus  peninsulac  iuchoavit,    cujus 
initia  magno  operi  Expedition  de  Ja  Moree  T,  3.  P.  2.  Botani- 
que,  Paris  1832.  prodieruiit;  Gramina  vero  Fauche  cxposuif. 
Nunc  observationevS  meas  botanicas  seciiudum  ordiues  na- 
turales proponam. 

GRAMINEAE. 

Gramina  in  Europa  aastrali  a  gradu  latitudiuis  40  usque 
ad  partes  quam  maxirae  australes  in  prata  non  collecta  sunt, 
sed  sparsa  habitant,  aut  ad  sepes,  aut  inter  frutices,  aut  in 
rupibns.  Et  si  quae  sunt  prata  in  summis  niontibus  reglone- 
quc  nivali  hnjus  zonae,  tarnen  praesertim  e  Cyperoideis  et 
Juuceis  constant. 

Aegilops  ovata  Linn.  Sibth.  gr.  t.  93.  in  tota  Europa  an- 
strali  a  Lnsitania  usque  ad  Graeciam  frequentissiraum  gramen. 

aegilops  cylindrica  Linn.  Frequens  circa  Naupliam  et 
alibi  ad  rupes  in  graminosis.  A.  cylindrica  parum  differt  ab  A. 
candata,  de  qua  re  jara  in  Hort,  bcroL  2.  173.  dubitavi;  diffe- 
rentia  vero,  si  quae  adest  minime  in  aristis  spicuiarum  Inferio- 
rum  posita  est,  nam  liarum  spicuiarum  aristae  semper  tenues 
et  breves  interdum  adsuut,  interdum  deficiunt,  scd  in  forma 
valvarum  glumae,  quae  in  A.  cylindrica  apicc  non  truncato- 
bifidae,  sed  acutate  bifidac  sunt.  Optimam  iconem  dedit  Sib- 
thorp  gr.  t.  95.  Corrige,  quae  in  Hort,  her,  2.  173.  dixi, 
nam  planta  Horti  est  A.  candata  Linn.  et  restitue  omnia,  qn^ 
Hort,  bot,  1.  13.  proposui.  Faucheus  nostrum  gramen 
A.  caudatam  vocat  Ejrped.  p,  46.  et  addit  Smitliium  tripli- 
com  commisisse  in  Lac  planta  errorem:  1)  A.  cjlindricam 
Host  citasse,  quae  A.  squarrosa  sit,  2)  ad  A.  caudatam  citasse 
figuram  Buxbaumii  Cent.  \.  i.  50.  f.  1.  quae  quoque  ad  A. 
squarrosam  L.  referenda  sit,  tum  3)  synonymon  Touruelortii, 
Gramen  creticum,  spita  gracili  in  duas  aristas  lougissimas  et 
i  asperas  abeante,  non  minus  ad  A.  caudatam  referendura  es^e 
!  Q   ^ 

I 


isfe  -— 

nee  ad  A.  sqnärrosain.  Moneo  Smithium  Hostli  synonymon  in 
FI.  gr.  nullibi  citasse,  et  synonymon  Tournefortii  a  Smithio 
uüri'fid  A.  squarrosam  scd  ad  A.  cyliudricam  esse  relatum. 
Sed  hov  lapsns  calami  est.  Faucheo  A.  squarrosa  L.  planta 
valde  diversa  a  reliqiiis  Aegilopis  speciebus  certe  ignota  fuit, 
nam  alias  iconem  Hostii  nnn  ad  ipsam  retwlisset.  Tum  nescio, 
quo  jure  Faucheus  uomina  miitaverit,  et  A.  cylindricam  Sib- 
thöTpii  et  Smithii  rtomiiiis  A.  caudatac  appellarerit,  noc  non  ad- 
diderit ,  in  Herbario  Linnaeano  procnl  dubio  schedulas  nomine 
insignitas  esse  commutatas.  Forte  ob  synonymon  Tournefor- 
tiannm,  quod  LinuacnS  ad  A.  candatam  suam  citavit?  At  ob 
syuonyinon  Töurnefortiannm  non  recte  a  Linnaeo  citatum  hujus 
nomina  mutarc  non  licet. 

Crithodtum  nov.  gen.  Gramen  spicatnm  spicnlis  unifloris. 
Ghima  uniralvis  valva  truncata  bidentata  latere  inflexa.  Gln- 
mella  bivalris  j  ralVnla  exteriore  snb  apica  arista  longissima. 
—  Primo  obtntu  Ae^lopi  simile  at  valde  diversnm. 

Cr,  aegilopoides  noV.  sp.  Folia  hirsuta.  Spica  longa, 
rachi  ad  spicularum  basin  barbata.  Valrae  pubescentes.  — 
Gramen  sinn:ulare  non  infrequens  est  infer  Naupiiam  et  Corin- 
tlinm  nee  non  in  Achaca.  Caulis  basi  ramosus  1  —  2  ped.  al- 
tnS  erectinscnlus.  Folia  ragina  longa  striata  hirta,  pilis  in 
basi  raginae  retroversis,  lamina  1  —  3  poll.  longa,  1  —  2  lin. 
lata,  snpra  sulrata,  utrinque  scaberriraa,  pilis  longis  hirta. 
Spica  2 -poll.  et  ultra,  gracilis,  spicnlis  approximatis.  Gluma 
uniflora  univalvis  ,  valva  2  lin.  longa  truncata  bidentata ,  dente 
altero  longiore,  utroque  linearr  brevi,  pilis  brevibns  arrectis, 
aitPro  latere  membranaceo  introflexo  glumellam  partim  inclii- 
dente.  Glumellae  valvnla  exterior  angusta  conduplicata  gluma 
iongior,  ubi  tecta  membranacea,  ubi  emersa  robnstior  virens 
pilis  brevibus  arrectis  et  apice  emittens  aristam  scabram  poll. 
et  dim.  longam,  in  superioribus  longiorem;  valvula  interior  in- 
troplicata,  membranacea,  exteriore  brcvior,     Cfr.  T.  IIl.  Fig.  1. 


u^ 

sistit  spicam  iulcgraiii,  fig-.  2.  glumac  valviuii  a  littcre  auttsi'iijuic, 
Ü15.  3.  eaudeiu  a  latere  iutcjriore,  liij.  4.  sl»m*41iVf.Tal,vjalai^.jij^, 
tenoreni)  fig-.  5.  cjusdcm  valvalam  iiitcriorcp^i,;^.  im:«,!   -      fi'.;* 

liolium  arvense  Sm.  Hiuc  iiide  inter  segetes  occui-pit{ 
A  cl.  Bcrgero  habco.     L.  perenue?     Earp,  Mor,  44f. 

Idoliuvi  multißorum  Gaadiu  cfr.  HoYt,.  beroL  2.  175. 
Gramen  iu  variis  iocis  cultum  iu  Graecia.ceite  ÜJuli^timmito  Ai 
cl.  Bergero  quoque  habeo.  ,,  ,  !     j,  ,  1  'M      .:jo«;< 

Hordeum  strictum  Desfont.  H^  Iwilljosnin  Sibthi  g»K 
t.  98.  Ejcp,  3Ior,  44.  Freqacus  est  iu  G,i^cia^  nti.iu  Italia 
iuferiore. 

Hordeum  leporinum  uov.  sp.  Spica  hcxastuha >  liusiUr 
lis  lateralibus  iiou  iieutrls  aristatis.  ValvaQ  aristis  l»rcvio.rii>us 
basi  strictis  ciliatis.  Yalvula  exterior  lougius  aristata.  Beiui- 
niuiu  glumella  corticatimi.  —  Ab  H.  muriuo  Ciii  valdc  aftiue 
differt  habitu  robustiore  sed  iiou  elatiore,  fqüis  latioi'iliu'i^ 
praesertim  rero  llosculis  lateralibus  iion  neutris  ut  iu  H.  niiiri:U<) 
ut)strate,  sed  plerumque  masciilis .  unde  spica  magis  torosa 
evasit.  Frequeus  iu  Graecia ,  ubi  Hordeum  muriuum  uou  vidi, 
hittc  sine  dubio  H.  murimim  Smith  prodr,  74.  Ea:p,  Moi\  44, 
qui  forte  lapsu  calami  sed  bcue  iu  charactere  gflosculis  laterali- 
bus majusculis"  dixit.  Olim  iu  Lusitauia  et  varietatem  putavi, 
iiti  dixi  Hort,  bcrol.  2.  180.  nunc  vero ,  cum  in  Graciia  rur- 
$118  invenerim,  speciem  constituere  nou  dubito. 

Triticum  scirpeum  Gnssone  sie»  I.  148.  Cfr.  Hort,  bc- 
roL  2.  186,  iibi  repone  Triticum  scirpeum  Gussoue  et  Agro- 
pyrum  scirpcum  Presl.     Frequens  in  maritimis  prope  Naupliam. 

Triticum  repens  ramificum.  Caulis  basi  ramosissinius. 
Folia  demum  convoluta,  glauca,  supra  suleata,  a&pera.  Spicuta 
loB«iuscuIa,  spiculae  16  —  20  approximatae,  Talvae  acuta, ^^ij, 
eula  breviores.  Valvula  exterior  obtusa  acumine . breyi  .  guii- 
geute.  -—  Freqiiens  iu.  GraeciAe  littoribns  marinis  et  insula  Za- 


134  

cyntlio.  DlfFert  a  iiostrate  sed  nolui  separate ,  cum  climate  et 
solo  varletas  producta  rideatur.  An  hoc  an  praecedens  sit  Tri- 
ticuni  repens  Smith  pr,  74.  Ea:p,  Mor.  46.  extricare  non 
possiim. 

Bracht/ podium  Phikeneti,  Hort,  her,  1.  40.  2.  192. 
Bromus  ramosu&  Sibth.  gr.  t.  84,  quem  iu  Hort.  ber.  2.  191. 
ad  Brachjpodhim  phoenicoides  retuli,  potius  hujus  loci  est,  si 
species  difFerunt.  Conjungit  Fauche  Ejcp,  39.  Prope  Athe- 
nas  legi,  ubi  Sibtliorpius. 

Cynodon  Dactj/lon.  Frequeus  est  in  Graecia  ut  in  tota 
Enropa  australi.  Var.  linearis  seu  C.  linearis  Presl,  Reh 
Haenk,  1.  290.  Digitaria  linearis  Pers.  st/n.  1.  85.  Pani- 
ciim  lineare  Burrm.  tnd.  1. 10.  f.  2.  JF,  Sp.  1.  375.  inter  her- 
bas  repit  inter  Nanpliam  et  Argos,  minor  planta  et  tenerior, 
ludiae  et  Americae  calidioris  incola,  an  specie  distincta?  In 
C.  Dactylo  gluniella  obtusa  glnma  patente  fere  brevior,  in  C. 
lineari  glumella  acuta  glnma  longior. 

^chnodon  arenarius  Trin.  Hort,  ber,  1.  65.  2.  227. 
Phalaris  arenaria  Smith  gr.  1.  37.  Exp.  Mor.  non  habet. 
Frequentissimum  gramen  in  coUibus  circa  Athenas  praesertim 
iu  coUe  Musei. 

Crypsis  aculeata  Ait.  Exp.  Mor.  36.  Prope  Nanpliam 
ad  littora  maris  ad  viam  quae  Argos  ducit.  Smith  prodr.  1. 
38.  Cr.  schoeuoidem  tantum  adducit  circa  Olympum  Bithyniae 
lectam. 

Urachne  frutcscens,  H.  b.  1.  93.  2.241.  Frequeus  gra- 
men iu  Zacyntho  iusula  nee  raro  in  Pelopoueso  circa  Nanpliam 
inter  fructices.  Ab  U.  multiflora  maguitudiue  eximia  sat  diffcrt. 
Milium  arundinaceum  Sihthorp  Fl.  gr.  1.  50.  t.  66,  quod 
anetor  in  iusula  Zacyntho  et  circa  Athenas  legit ,  procul  dubia 
est  gramen  nostrum  at  icon  potius  Ur,  multifloram  sistit.  Milium 
multiflorum  ß  Thomasii  JSory  exp,  3.  au  h.  1.? 


—  136 

.  -  StipaAristclla  Liun.  Sibth,  gr.  t.  87.  Ejrp,  Mor,  40. 
Frequeutissimuin  giumon  inter  fruüccs  iu  montihus  siccis  Fe- 
.lopoiie.si. 

Stipa  tortilis  Desfont.  E:cp,  mor.  41.  St.  paleacea 
Vahl  Sibth,  gr.  t.  86.     Frequens  in  Pclopoueso. 

Stipa  Berger i  nov,  sp.  Elegans  grameu  vir  reveread. 
ßergcrus  in  Graeciac  moutibus  loco  non  iiidicato.  Folia  augu- 
stissima  convoluta,  ligula  truucata  lacera.  Panicula  arrecta. 
Valrae  subaequales  aciitae,  glumellae  longiores.  Gluraolla  pc- 
dicello  rigido  anito  pilis  snbpatimtibus;  valvula  exterior  pilis 
adpressis,  arista  loiigissiina  Lasi  torta  supeine  flexuusa.  — 
Caulis  ped.  altus  et  supra,  fulio  brevior,  Ruinina  ragina  basi 
includens  pauieulam.  Valvae  2  lin.  longae  violaceae,  valvula 
exterior  brevior,  arista  3  poll.  longa. 

^nthojcanthum  amarum^voicx .  Hort.  her.  1.292.  Fni- 
qiiens  vidi  in  Graecia  nee  A.  odoratum.  An  igitur  A.  odoratuin 
Smith  gr,  1.  19.  Earp.  3Ior,  29,  qui  A.  gracile  Bivon.  cum 
eo  coujungit. 

uivena  lasiantha  noi\  sp.  Folia  pnbesceutia.  Panicula 
ellusa  sxibsecunda.  Spiculae  2 — 3-florae  pilis  longis  hirsutae. 
V^alvula  exterior  bipartita  sub  partitionc  arista  reflexa.  —  Gra- 
men elegans  freqnentissbmun  vidi  et  legi  iu  fruticetis  inter 
Naupliam  et  Epidauruai.  Caulis  2 — 3  ped.  altus  non  rcpeus, 
uodis  fuscis  hirtis.  Yaginae  striatae  glabrae,  ligula  elongata 
lacera,  lamina  3 — 6  poll.  longa,  lin.  et  dim.  lata,  striata,  sub- 
tus  glabra,  supra  pilosa.  Panicula  elTusa  sed  non  multiflora, 
pedicellis  poll.  et  paulio  ultra  longis,  tenuibus,  superne  hirtis. 
Spiculae  triflorae.  Yalva  exterior  sat  minor  angusta  acuta,  iu- 
terior  major  et  lalior,  sed  valvula  exteriore  minor,  utraqu«  pi- 
lis moUibus  vestita.  Vahaila  exterior  3  lin.  longa  apice  bifido 
sed  non  ad  aristam  usque,  pilis  mollibus  obsita,  arista  longitu- 
<ditte  valvulae  reflexa;  valvula  interior  tenerrima  cüiata  apic« 
rotundata-,  utraque  semini  tandem  adhaerens. 


Jt36  

Schismus  marginatus  Beanv.  Hort»  ber,  1.  134.  2.  264. 

Festuca  calyciua  Ltnn,  Rev.  Bergerus  in  Graecia  invenit. 
Planta  humilior,  qnain  vnlgo  esse  solet,  nee  nltra  poU.  longa. 
Sibthorpius  et  Boryus  non  habent, 

^rundo  Donajc  Linn.  In  Graecia  colitur  uti  in  tota  Eu- 
ropa anstrali.  Plantae  sylvestris  specimen  attuli,  Donaci 
^roximae  quidem,  sed  diversae,  quae  est: 

ulrundo  graeca  u.  sp.  Paninila  ramis  laxis.  Valvae 
subaequales  longe  acutatae;  Valvnla  exterior  pilis  longis,  ex 
apice  aristata,  arista  brerij  interior  brevior,  acutata,  tandem  la- 
cera.  —  Frequens  gramen  in  tota  Aehaea  ad  rivos  et  fluvios. 
Caulis  2  —  3  ped.  et  ultra  longus,  basi  ramosus,  canlc  omnium 
aliarum  specierum  minor.  Vagina  laevis ,  glabra,  ligula  bre- 
Tis  truncata  ciliata,  lamina  2  —  4  lln.  lata  glabra  margine  sca- 
bra.  Panicula  elongata ,  ramis  remotinsculis  breviuscnlis ,  spi- 
culis  non  densis ,  qua  re  ab  Ar.  isiaca  aegyptiaca  primo  obtutn 
difFert.  Valvae  3  liu.  et  parum  ultra,  valvulis  demta  arista 
longiores,  quae  in  Ar.Donace  6  lin.  et  ultra  longa.  Floscnli  ple- 
rnmque  duo.  Valvnla  exterior  ad  basin  pilis  brevibus  tum 
longissimis  tandem  glabra,  striata,  sensim  exieus  in  aristam 
brevem,  non  bißdani  ut  iu  A.  Donace.  Valvnla  interior  parum 
brevior,  exterior  longe  acutata  membranacea.  Panicula  post 
anthesin  contracta.     An  Arurido  Pliragmites  Ea:p,  Mor^  43.? 

Festuca  ovina  Linn.  Per  totam  Enropam  frequens  gra- 
men. In  Graecia,  folia  lougiuscula  dura,  augustissima,  pani- 
cula parum  expansa,  valvulae  acutatae  nee  aristatae. 

Mj/galurus  ciliatus  Hort,  ber,  I.  147.  Vulpia  ciliata 
Hort,  ber,  2.  272.  Festuca  Myurus  Smith,  gr,  61.  nam  ad- 
dit  glumas  in  exemplaribns  Sibthorpiauis  ciliatas  esse.  Festuca 
Myurus  ß  ciliata  Ejcp,  Mor,  37.  at  Brotcr.  Lnsit.  citat ,  qui 
aliam  hoc  nomine  habet,  scilicetFestucam  alopecuram  Schousb, 
seu  Mygalurum  alopccurum  Hort.  ber.  1.  147.     Recte  monet 


1S7 

Chauhard  Arehives  J>otaiiiqiics  1.  40. :  Festueam  ciliafftm  es- 
se veraiu  F.  Myarum  Liiin.,  quia  Sp.  pl.  110.  dicit,  F.  bromoi- 
dem  differre  a  F.  Mjiuo  giumis  uou  ciliatis.  A4  in  Herb.  Lino^ 
F.  Mjiiriis  gliimas.  cilialas  non  habet  teste  Smithio  in  uota  ci- 
tata<  At  nunc  uomina  uou  mutanda.  Chaubard  uou  minus  F. 
ciliatain  Brot,  falso  refert.  F.  ciliatam  Hort,  sen  M.  ciliatum 
a  F.  Myuro  diversam  piito,  sed  F.  ALyurua.  Auet.  milii  uuüc 
uou  dilferre  videtur  a  F.  bromoide.     ■^i^:-^^^?  i    rt :  - ,  •! 

Dacttflis  hispanica  Roth  Hort,  her,  1.  153.  D.  e,lome- 
rata  var.  2.  aiigustifolia  Hort,  her,  2.  274.  D.  glomerata  ß 
E^p,  Mor,  34.  Cum  in  Graccia  tum  in  Italia  australi  et  Lusi» 
tauia  uullam  uisi  haue  Dactylis  formam  viderira ,  speciem  puto. 

Koeleria  phlcoidcs  Pers.  Fauche  Earp,  mor,  36.  In 
Graecia  uti  in  tota  Europa  australi  frequens.  Smithius  prodr, 
58.  Cynosurum  phleoidcm  Desf.  tautnmmodo  iudicat,  et  quidem 
in  insula  Zacyuthö  iiasceutem,  qui  Koeleria  hispida  Caud. ,  sed 
non  dubito ,  uostrum  cum  hac  esse  commutatum. 

Bromus  confertus  Marschall  taur,  auc,  1.  71.  3.  78. 
In  Iberia  Marsehallius  inveuit.  Occurrit  in  yariis  Graeciae 
locis  et  a  Bergero  habemus.  Est  Bromus  alepecuroides  Earp» 
Mor,  37.  t.  5.  f.  2.  secundum  fig.  in  qua  vero  nee  aristas  diva- 
ricatas  nee  coutortas  video.  Icon  omnibus'  aliis  Bromis 
magis  respoudet  quam  Bromo  coutorto  Desfout. ,  quem  Auetor 
citat. 

Bromvs  lanceolatus  Roth.  Ejcp,  Mor,  38.  Non  rarus  in 
Graecia.     Habeo  varietatem  hirsutissimam  a  Bergero  traditam, 

Poa  festucaeformis  Host.  lu  Graecia  legit  Bergerus. 
In  pratis  paludosis  ad  mare  Adriaticum  variis  in  locis  reperta 
est.  —  Poam  laxam  HaenJcit,  plautam  alpiuam,  in  frigidiori- 
bus  tautum  proveuientem,  in  Graecia  crescere  et  quidem  locis 
,  non  altissimis ,  uti  dictum  est  Earp,  Mor,  33. ,  non  credo ,  sed 
commutationem  specierum  factum  esse,   ce^tus  sum. 


188  

--  Poa  hulbosa  Linn.  noii  vivipara  et  riripara  in  Graecia 
frequ^ns  est,  et  varietatis  viviparae  habitus  testatur  Poam 
faulbosiim  «rispani  uostratem  diversam  esse  speeiem. 
-i^)  r^'Evagrosiis  aegyptiaca,  Hort,  her.  1.  191.  2.  294. 
^oft  Tai*o  in  Graecia,  et  a  Bergero  hahemns.  Planta  sponta- 
aea,  qualem  quoque  a  cel.  Dellle  habemTis,  a  plauta  onlta  differt. 
Minor  est,  lamina  folionim  brevi  patente,  pauirula  arcta,  ad 
basin  pedimcnlorura  florida,  spiculae  loni^Issiinae  ad  30-florae, 
yalvula?  olUjßiores. , ;  An  s.pecie^  diversa?  Planta  a  Willde- 
Howio  prunuiudesc.ripta  ex^speciinine  hortensi ,  enni  quibus  no- 
stra  in  Hort.  b.er.  descripta  plane  comeniunt.  Si  diversa?  spo- 
cies  planta  graeca  alio  nomine  appellauda  erit.  Fauche  in 
Exp.  Mor,  non  habet  nee  Smith  pr.  Gr. 

Briza  maxima,  Nostra  est  var.  spicnlis  paucis  acutif« 
seu  Br.  monspessulana  Gouan. 

Lagnrns  ovatus,  et  Imperata  cjliudrica,  Andropogou  hir- 
tu9  vulgatissima  Gracciae  Gramiua  sunt. 

^accharum  Ravennae  Linn.  Sibth,  gr.  t.  52.  Fauche 
exp,  Mor.  42.  at  panicula  In  nostra  maxima  expansa.  Fro- 
quens  in  Achaea  ad  ripas  fluviorum. 

iije.i.  GYPEROIDEAE. 

Carßx  lohata  Gmelin,  Schrader.  Plantam  olim  in  Lusi- 
tania  legi  et  Schkuhrio  raisi,  qui  nomen  C.  loliatae  specimiui 
remisso  adscripsit.  Planta  vero  multo  major  est  alpina,  canlis 
1 — 2  ped.  altns,  stolonibus  repens,  folia  ultra  liu.  lata,  spicae 
5  —  6  dense  aggregatae ,  inferiores  5  lin.  longao ,  squaniae  al- 
bentes  aeuminatae  perigyuiis  longiores,  perigynia  rostrata  rostro 
bifido.  Magis  conveuit  cum  Schkuhrii  tab.  ü  quam  Ji.  Rev. 
Bergerns  in  Graecia  legit. 

J  ü  N  C  E  A  E. 

Juncus  maritimus  Lam.  Frequens  in  Graeeiae  maritimis 
cum  J.  acuto  cfr.  Exp.  Mor,  104.     Juncum  rigidum  Desfoni 


e  Graecia  liabemus   a  rev.  Bergoro  ropcrtum  sed  bene  a  clar. 
Mejero  ad  J.  maritimiim  relatus  est,  ct'r.  Hort,  her,  2.  344, 

Luzula  Forstert  Cand.  Meyer  luz.  12.  Juncns  Forsten 
Smitli.  Habcnms  a  clar.  Gnaiiacopulo  circa  Patras  lectum. 
Est  procul  dubio  Juncus  pilosus  K.vp,  Mor,  135. 

COLCHICAGEAE.  '* 

Colchicum  parvulum  Tenore  sylL  185.  Elcgautem  CoU 
chici  speciem  inveuimus  in  monte  praerupto  prope  AkraAa  tr^us 
Quyium.  Flores  tessellati  sed  obscuie.  Folia  interdiim  syn- 
aiithia  sed  rarius.     In  Exp.  Mor.  uou  est.  ,; 

LILIAGINEAE. 

Allium  margaritaceum  Sibth.  gr,  t.  315.  Earp,  Mor, 
94.  Frequeus  iu  Pelopoueso  ueo  in  insula  Zacyntho.  Nostra 
plauta  foliis  et  iloribus  sat  conveuit  cum  icone  Sibthorpiaua, 
sed  umbella  magis  pateute  differt  ita  ut  ad  A.  Ampeloprasum 
propius  accedat,  et  revera  intermedium  sit. 

Allium  amblyopctalum,  Caulis  foliosus.  Folia  cariuata 
subtus  au^Iata.  Umbella  subglobosa  densa,  pedunculis  infe- 
rioribus  brerioribus,  spalliae  2  ovatae  acutatae  umbella  brevio- 
res.  Petala  ovalia  superue  latiora  obtusissima.  Stamina  sim- 
plicia.  —  Inter  frutices  Graeciae  liiuc  iude  occurrit.  Secun- 
dum  florem  Allio  obtusifloro  Red.  simillimnm  at  multo  majus. 
Bulbus  tunicis  albis  nitidis.  Caulis  ultra  ped.  lougus,  folio  uno 
altero  in  nostris  siccitate  mutilis.  Ümbellae  peduncuU  medii 
8  lin.  longi,  exteriores  breviores  4  —  6.  Spathae  basi  lata 
acumiue  longo.  Petala  2  lin.  longa  lin.  et  dim.  lata  obtnsissima 
alba  papyracea.  Stamina  petalis  breviora,  basi  dilatata  iu 
membrauam  confluentia.  Germen  trigonum,  tandem  petalis 
aequale,  Stylus  lin.  dim.  longus. 

Allium  trifoliatum  Cyrill.  cfr.  Gussone  sie»  1.  397.  Ab 
A.  subhirsuto  Liuu.  petalis  acniis  valde  differt.     Non  diversum 


am  

pato  A.  graeciim  d*UrvilL  Mem»  Linn,  Soc.  1.  p.  293. 
Ejtp,  Mor»  Q6.  Nostrum  habet  scapuin  subtriquetrum  et  flores 
tptos  alboß  non  rubescentes.  In  montibus  Graeciae  Iuvenil  rev. 
Bergerus ,  in  Achaia  specimiua  q^naedam  sicca  legimus. 

Milium  callimiscTion,  Caulis  paucifolius.  Folia  cauali- 
culata.  Umbella  subfastigiata,  spatha  basi  iimbellam  amplectens 
umbella  multo  longior.  Pctala  lauceolata.  Stamiua  simplicia. — 
Elegantem  speciem  A.  capillari  affinem,  praesertim  vero  A. 
callidyctio  ex  Armenia,  non  raram  invenimus  inter  saxa  et  fru- 
tices  in'via'^wae  a  NaupHa  rersns  Corinthnm  ducit.  Bulbus 
tunicis  fuscis  laceris.  Caulis  tenuis  pedalis  et  ultra.  Folia  te- 
nuissima  caule  longiora.  Umbella  radiis  circiter  15,  pedicellis 
8  lin.  et  ultra  tenuibus  ruberrimis.  Spatha  tenuis  angusta  ultra 
poll. ,  umbellam  superans,  mouophylla.  Corolla  basi  attenuata, 
petala  2  lin.  et  dim.  longa  snperue  parum  latiora  obtusa  jubi- 
cunda  lihca  dorsali  saturatiore.  Stamiua  simplicia  longitudine 
petalorüm  rubcutia.  Germeu  breve,  Stylus  longus  pefala  vero 
haud  superans. 

Ornithogalum,  Speciem  habeo  ad  familiam  Ornitho- 
xanthi  quod  dixi,  pertinentem,  a  rev.  Bergero  acceptam,  pe- 
talis  longe  acutatis  iusiguem  et  novam  ut  puto.  Cum  vero  ipse 
non  invenerim  ipsi  describendum  relinquo. 

Ornithqgalum  tenuifolium  Gusson.  A  rev.  Bergero  ha- 
beo. Procul  dubio  0.  minus  Linn.  Ejcp,  Mor,  100. ,  an  vero 
plauta  Linuaei?  Descriptionem  uberiorem  plantae  quam  maxi- 
me  obscurac  Auetor  addere  debuisset. 

NARGISSINAE. 

Narcissus  Tazzetta  Linu.  paracorolla  lutea,  frequens  est 
in  Graecia  secundum  rev.  Bergerum  et  E^p>  Mor»  98.  cum  in 
Lnsitauia  non  nisi  N.  polyanthus  Loisel.  reperiatur.  Est  itaque 
ille  orieutalis  hie  oecidentalis. 


141 

Narcissus  serotinus  Linn.  E.vp»  Mor.  98.  non  in  Smi- 
thil  prodr.  Frequentem  inveuimiis  in  moutilms  depressis  versus 
Vostitza.  Certe  differt  a  N.  serotino  Dcsfontain.  Schousb. 
Gusson.,  paracoralla  sexpartita,  nee  tantummodo  creniilatii,  fo- 
liis  hysteranthiis  nee  synanthiis. 

Anthericum  graecum  Linn.  Sibth,  gr,  t.  336.  JTarp, 
Mor,  101.  Frcqiiens  in  saxosis  prope  Naupliam,  sero  awtiiin- 
no  adhuc  florcns. 

Asphodelus  ramosus  Linn.  Sibth.  gr,  t.  334.  jFre- 
quentissimus  circa  Athenas  et  alibi  in  Graecia  nt  non  miriim  sit 
antiquos  Graeciae  ineolas  tubera  comedisse;  deficiente  aniiona. 
A.  fistulosns  Linn.  non  minus  frequens  est,  A.  creficum  länn. 
rev.  Bergerus  in  Graeeia  legit. 

Sternhergia  lutea  Kcr.  Amaryllis  Intea  Linn,  SibtJi» 
gr,  t.  310.  Frequens  in  montibus  circa  Athenas,  in  Anchasma, 
in  Hymetto  florebat  absque  foliis. 

Crocnm  reticulatum  varietatem  luteam  tum  Crocnm  puäiJ- 
lum  Teuere ,  utrumqne  in  Exp.  Mor.  non  indicatum,  tum  Tarias 
Orchideas ,  praesertim  Ophrydig  species  a  rev.  B€rg;eT*o  habe- 
mus ,  plantas  vernas  a  nobis  non  repertas ,  quas  ipsi  deseriben- 
das  relinquimns. 


;4^- 


Pflanzen  -  Missbildungen 

gesammelt  von 
I).  F.  L.  i.  Schlechtendal. 


LYCIÜM  BARBARUM 

immero  partium    florallum    sese  augente. 

Im  botanischen  Garten  zu  Halle  zeigte  sich  an  den  BInmeu 
von  einem  Strauch  des  Lycium  barbarum ,  welcher  tief  an  dem 
Abhänge  nach  der  Saale  steht  und  im  kräftigsten  Wachsthnin 
war,  eine  grosse  Neigung,  die  Zahl  der  Theile  der  Blumen- 
blatt- und  Staubfadenreihe  zu  vermehren.  So  sah  man  an  einer 
Blume  einen  kleinem  sechsten  Corollenlappen  und  zwischen 
ihm  und  seinem  nächsten  Nachbar  innen  noch  einen  kleinern, 
schmalen ,  aufrechtstehenden ,  corollinischen  Zipfel ,  dessen  ei- 
ner Rand  nach  der  Basis,  dick  wulstig  angeschwollen  und 
weiss  von  Farbe  war ,  so  dass  es  das  Ansehen  hatte ,  als  hätte 
dies  ein  Staubgefäss  werden  sollen.  In  einer  andern  Blume 
war  die  Bildung  dieses  Staubgefässes  schon  weiter  gediehen, 
jener  innere  corollinische  Theil  Avar  noch  schmaler,  rinnenar- 
tjg  gebogen  und  die  wulstig  verdickten  Ränder  schlössen  nach 
oben  die  Rinne  vollkommen  und  nur  ein  äusserster  sehr  kleiner 
Endzipfel  war  noch  flach  und  rosenroth  gefärbt.  In  einer  drit- 
ten Blume  war  das  Verhalten  etwas  verschieden,  da  waren 
nämlich  6  CoroUentheilc,  aber  nur  vier  normal  gebildete  Staub- 


gefässe ,  das  fünfte  wftr  mit  dem  sechsten  kleinern  Kroncnzipfel 
v4Twai'lisen,  liatte  einen  sehr  dicken  Staubfaden  nnd  ebenso  einen: 
etwas  dicken  und  schiefen  verdrehten  Staubbeutel,  dessen  ohe^^. 
res  Ende  allein  frei  emporstand.  Wieder  in  einer  andern  vier- 
ten (in  der  Knospe  untersuchten)  Blume  waren  nur  4  vollstän- 
dige Krouenzipfel,  der  fünfte  (der  innerste  nach  der  Knospen- 
lage) war  in  einen  Staubbeutel  verwandelt,  welclicr  fast  nor- 
mal war,  nur  an  seiner  Spitze  einen  kleinen  roth  gefärbten, 
völlig  flachen  Anhang  hatte.  Ausserdem  fanden  sich  3  normal 
ausgebildete  Staubgefässe,  von  denen  das  eine  fast  ganz  frei  in 
der  Blume  stand,  nur  mit  der  untersten  Basis  mit  dem  Frucht- 
knoten verwachsen  war.  Das  Pistill  aber  war  ganz  mit  dem 
fünften  Staubfaden  seiner  Uinge  nach  verwachsen,  und  dabei 
zugleich  nach  Art  eines  Paragraphen  -  Zeichen  gedreht.  Der 
<iriffel  machte  den  dicken  Rand  der  einen  Kante  des  Staubbeutels 
und  nur  das  Stigna  war  frei ,  der  damit  verwachsen«'  Staubbeu- 
tel hatte  nach  uuteu  seinen  Haarkranz  bewahrt,  liri  Ovarium 
zeigte  sich  alles  normal.  Es  entstehen  diese  Bildungen  hier, 
wie  auch  sonst  nicht  selten,  durch  das  Bestreben,  die  Theile  in 
der  Spirale  zu  stellen. 

COLCHICUM  AUTUMNALE 

flore  virescenti  vernali. 

Im  Mai  1833  fand  ich  auf  einer  ^Yiese  bei  Seben  nicht 
weit  von  Halle  ein  Exemplar  der  Pflanze  zwischen  andern 
fruchttragenden,  welches  ungewöhnlicher  Weise  Blüthen  ent- 
wickelt hatte,  die  jedoch  aus  grün  gefärbten  Blättern  bestanden. 
Es  waren  zwei  Blumen,  die  höhere  bestand  aus  6  schmalen  fast 
liuealischen  Blättern,  welche  von  der  Länge  des  kleinen  Fin- 
gers frei ,  dann  aber  in  einen  halbrunden ,  besonders  am  obern 
Ende  tief  gefurchten  langen  und  festen  Theil  verwachsen  wa- 
ren, die  einzelnen  Blätter  hatten  eine  gelblich  -  grünliche  Far- 


2» 


141  

bnng:,  waren  deutlich  3  änssere  mi'd  3  iiitierei  trennten  sich 
aber  nicht  in  derselben  Fläche ,  sondern  einige  wurden  tiefer, 
andere  höher  frei.  Innen  waren  9  fadenförniige  Theile  von  ver- 
schiedener Länge ,  aber  sämmtlich  4  —  ömal  kürzer  als  die  Pe- 
rigonialblätter,  von  fast  weisser  Farbe,  sie  trngen  fast  alle  wei- 
sse Antheren,  welche  aber  schon  bei  den  meisten  vertrocknet 
schwarz  geworden  waren,  ob  vielleicht  einer  oder  der  andere 
dieser  Theile  immer  ohne  Anthere  gewesen  war ,  stand  nicht  zu 
ermitteln ,  sie  waren  ebenfalls  hoher  oder  tiefer  mit  den  Perigo- 
nialblättern  verwachsen.  Die  untere  oder  tiefer  stehende  Blnme 
war  der  ersten  ganz  ähnlich,  doch  waren  der  Staubgefässe  nnr 
sechs ,  nnd  noch  kürzer.  Ausserdem  aber  2  grünliche  längere 
Faden,  welche  am  äussersten  Ende  mit  der  Loupe  betrachtet, 
etwas  narbenartiges  zeigten.  Von  Fruchthöhlen  keine  Spur, 
sondern  innen  alles  dicht. 


B    e    i     l     r    a    g 
zur 


Flora  des  südlichen  Urals 
und  der  Steppen, 


von 


Dr.    Chr.   Fr.    Tj  e  s  s  i  n  g. 


I.   Von  dem  südllcherorn  ThoHo  dns  Uralgcbirgps 
lind  dessen  Vegetation. 

JNachdem  ich  am  12.  Juni  des  Jahres  1832  Petersburg  ver- 
lassen hatte,  kam  ich  am  5.  Juli  in  Slatonst  au.  Kurz  ober- 
halb Ufa  geht  der  Weg  ziemlich  genau  in  östlicher  Richtung. 
In  voller  Erwartung  auf  den  ersten  Anblick  des  Ural  -  Gebirges 
bin  ich  doch  nicht  im  Staude  gewesen,  einen  westlichen  An- 
fangspunkt desselben  zu  bemerken.  Schon  seit  Birsk  au  der 
Bjelaja  Reka  ist  die  Gegend  bergigt  und  nur  hier  und  da  durch 
eine  grössere  Ebene  ur.ierbrochen.  Als}  ich  in  der  Nacht  zum 
4.  Juli  über  die  Ufa  gesetzt  war ,  sah  ich  micli  am  IMorgen  ver- 
gebens nach  der  Eiche  um,  welche  seit  dem  Nischuei-Nowgo- 
rodschen  Gouvernement  mich  so  oft  durch  ihren  Anblick  erfreuet 
und  in  mir  das  theure  Andenken  an  mein  Vaterland  um  so  leb- 
hafter hervorgerufen  hatte.  Das  rechte  Ufer  der  Ufa,  da,  wo 
lieser  Fluss  den  Slatouster  Weg,    also  ungefähr  im  55°  n.  Br. 

irBfl.  2s  Heft,  10 


146  

und  75^  ö.  li.  dnrchschueidet,  dürfte  in  Russland  die  nördlich- 
ste und  östlichste  Gränze  dieses  Baumes  seyn.  Slatonst  selbst, 
nach  Herrn  Kupfers  Berechnung  1133  Par.  F.  über  dem  Mee- 
re "-eleKcn.  Hegt  mit  seinem  ans  dem  Flusse  Ai  künstlich  gebil- 
deten Prud  *)  in  einem  Kessel,  ringsum  von  hohen  Bergen  ein- 
geschlossen. In  nördlicher  Richtung  sieht  man  den  Taganai, 
eegen  Osten  den  vorzugsweise  sogenannten  Ural,  und  wahr- 
scheinlich den  Urenga.  Dies  sind  die  einzigen  von  Slatonst 
selbst  aus  sichtbaren.  Berge,  die  einen  nicht  mit  "VVald  bewach- 
senen Gipfel  haben.  Ganz  anders  aber  ist  es  im  Winter.  Dann 
hat  man  von  dem  gefroruen  Prnd  ans  eine  bedeutend  weitere  nnd 
schönere  Aussiebt.  'Oft  und  mit  Freude  sah  ich  bei  meiner  spä- 
terhin im  Winter  angestellton  trigonometrischen  Messung  bei 
untergehender  Sonne  von  meinem  Mess- Instrument  weg  auf  die 
zahlreichen,  in  Schnee  gehüllten  Gipfel  hin  und  in  den  dun- 
kelblauen, völlig  wolkenlosen  Himmel  darüber.  Wer  wollte 
da  nicht  gern  des  unbedeutend  Kleinen,  des  im  Sommer  docb 
nur  einförmigen  Anblickes  dieses  Waldgebirges  vergessen, 
und  damit  auch  das  Grossartige  sich  zu  dem  Schönen  geselle, 
das,'  was  Folge  d^r  Jahreszeit  ist,    der  grossen  Erhöhung  zu 

scbreib»niV 

Slatonst  sähe,  sagte  man  mir,  nur  selten  einen  hciterenl 
Himmel  über  sich.  Im  >\  inter  ist  er  jedesmal  mit  grosser  K«l^ 
to  verbunden.  Sehr  auffallend  war  mir  auch  jener  blaue  dünne 
Dunst,  der  im  Sommer,  nicht  aber  im  Winter,  stets  herivt 
sehend  seyn  soll,  nnd  eine  jede  weite  klare  Aussicht  dergestalt 
vorhindert',  dass  man  nur  höchst  selten  den  Umriss  der  einzeln, 
jieii  Bäume  auf  nur  10  Werst  entfernten  Bergen  deutlich  iiuJ^ 
tprscheiden  kann.  Ich  schreibe  gern  diesen  UmslamVi  ■ «« I 
ich  keine  bessere  Ursache  weiss,  dem  gelehrten  und  aiid^r- 
weiti«-em  Dunste  zu,  in  wichen   Europa  sich  eiuhiilit  und  d« 


"=1  Ein  spiclier  befinde!    «i'l?  liei  jertcr  Sawoüe, 


»47 

ani  Grenzgebirge  zwischen  ihm  nud  Asien  gogon  die  rei- 
nere und  freiere  Luft  des  letzteren  sichtbar  wird,  so  wie  man 
ungefähr  einen  Geruch  in  einem  Zimmer,  in  welchem  man  län- 
gere Zeit  sich  aufgehalten  hat,  nur  erst  dann  gewahr  wird, 
wenn  man  jenes  verlüsst. 

Die  Vegetation  war  dazumal  lange  Zeit  noch  nicht  er- 
wacht. Die  schönen  Cypripedia  bis  auf  C.  Calceolus  blühten, 
die  meisten  Umbellaten  hatten  noch  keine  Früchte  augesetzt  und 
dieSyngenesisteu  grösstentheils  kaum  ihre  Köpfchen  entwickelt. 
Noch  waren  die  üppigen  Grasplätze,  gleich  Oason  in  dem  Al- 
les bedeckendem  Walde  vertheilt,  von  jenem  schönen  Früh- 
lingsgrüu,  das  um  so  herrlicher  ist,  je  mehr  man  sich  der 
Schneelinie  des  Poles  oder  der  auf  den  Bergen  nähert.  Bei 
weitem  aber  früher  soll  die  Vegetation  am  steilerem  und  schnel- 
ler abfallenden  Ostabhange  des  Ural  sich  entwickeln,  wo  ich 
auch  in  der  That,  als  ich  eine  Woche  späfer  dahin  kam,  schon 
Alles  in  voller  Blüthe  antraf. 

Der  Ural  ist  mu-  ein  Waldgebirge  (saltus). 
Wenn  man  von  der  oberen  Grenze  der  Steppenvegetation 
au,  von  der  ich  unten  ausführlicher  sprechen  werde,  bis  zu 
dem  höchsten  Gipfel  des  Uralgebirges  sich  erhebt,  so  kann 
man  für  die  von  mir  besuchte  Gegend,  nämlich  von  dem  unge- 
fähr 50  Werst  nördlichst  gelegenen  Berge  Jurma  bis  nach  dem 
südlichst  gelegenen  und  von  Slatoust  in  grader  Richtung  unge- 
fähr 100  Werst  entfernten  ht^mi^l  zwei  Vegetatinns  -  Regionen 
auuehmen. 

Die  untere  ist  die  Waldregion.  Sie  reicht  auf  dem  JremeJ, 
dem  höchsten  von  mir  besuchten  Berge,  bis  zu  4000  Fuss. 
Auf  anderen  Bergen,  wie  auf  dem  Taganai,  dem  Ural,  Jurma 
sind  zwar  die  höchsten  Gipfel  ebenfalls  nicht  bewaldet,  diesel- 
ben aber  mit  solchen  Ungeheuern  losen  Quarztrümmern  ohne 
illeDammerde  bedeckt,   dass  sH.on  ans  dieser  Ursache  allein. 

IG  * 


148  

keine  Bäume  daselbst  mehr  wachsen  können.  Wenn  aneh  fer- 
ner nicht  zu  läugneu  ist,  dass  auf  den  genannten  Bergen  ausser 
dem  Jremel  schon  in  der  Höhe  von  3000  F.  die  Bäume  seltener 
und  kleiner  werden,  ja  sogar  auf  <ler  mittleren  Spitze  des  Jnr- 
ina,  der  einzigen  Ausnahme,  die  ich  gesehen  habe,  sich  ob- 
schon  dürre  Dammerde  vorfindet  und  dennoch,  keine  Bäume 
wachsen,  so.  bin  ich,  von  der  Ansicht  der  Gegend  belehrt' und 
überzeugt,  nichts  desto  weniger  genvii^t ,  wirkliches  Herabstei- 
gen oder  unbeständiges  Scliw.inkeu  der  ohern  Baumgrenze  an- 
zunehmen ,  oder  etwa  der  mehr  nördlichen  Lage  einerseits  des 
Taganai,  Jurma  u.  s.  w. ,  andererseits  der  mehr  südlichen  des 
Jremel  eine  Erhöhung  um  1000  F.  zuzuschreiben.  Vielmehr  ist 
es  nach  meiner  Meinung  keinem  Zweifel  unterworfen,  dass 
dies  eine  durch  lokale  Yerhältuisse  einzig  und  allein  verur- 
sachte Unregelmässigkeit  ist ,  dass  der  Mangel  an  Bäumen  auf 
den  Gipfeln  der  genannten  Berge  dem  Mangel  an  Dammerde 
zugeschrieben  werden  muss.  Dagegen  ist  von  der  allmähligen 
Abnahme  des  Waldes,  welche  ich  in  der  Höhe  von  3000  F.  auf 
dem  Taganai  und  Jiirnia  beobachtet  habe,  der  Umstand  viel- 
mehr die  Ursache,  dass  diese  Orte,  als  höchste  der  Gegend  und 
von  keinen  höheren  Bergen  beschützt,  der  auf  jedem  Gebirge 
grossen  Heftigkeit  der  W^inde  allzusehr  ausgesetzt  sind  und  dass 
überhaupt  die  obere  Gränze  der  höchsten  Region  eines  Berges 
dann  nothwendiger  Weise  niedergedrückt  Merden  muss,  ."v^enn 
dieser  der  höchste  der  Gegend  ist,  aber  zugleich  um  nicht  be- 
deutend  niedriger,  als  jene  obere  Grenze  eigentlich  der  Natur 
des  Ortes  nach  seyn  sollte.  Noch  fügei  ich  als  Gründe  jener 
Behauptung  hinzu,  '    '     '"'" 

1)   dass    selbst   auf  dem  höchsten    Gipfel   des  Tag^ana?^* 
3376  F.  über  dem  Meere,  wo  zwischen  den  Spalten  jener  losen 
Felsentrümmer  sich  etwas  Erde  angehäuft  hat,   ich  sowohl  die 
Abies  als  Betula,    wenn  .auch    mir  einzeln   nnd   als  fusshohes 
Gestrippe  augetrotfeu  habe,  *''   '^>''''»»>'"'  "•  ^-^'f"' 


149 

2)  weil  aiü  dem  Gipfel  des  nur  2401  F.  koheu ,  also  luoi 
fast  1000  F.  iiiedrigcrerii ,  Ural  (-Berj;es)  ganz  ein  ähiiliclies 
Vorkommt'u  nud  ebenfalls  Mangel  an  Bäumen  stattfindet; 

3)  weil  auf  dem  Jremel  die  Abies  um  150  F.  höher  noch 
als  die  Birke  hinaufsteigt,  während  auf  den  «andern  g;enaunteu 
Bergen  beide  in  gleicher  Höhe  aufhörou,  d.  h.  aufzuhöfeu  ge- 
zwungen sind. 

Wie  weit  die  Laubbäume,  die  Birke,  Ebreseho  und  Zitter- 
pappel a!)gerechnet,  auf  dem  Uralgebirge  überhaupt  emporstei- 
gen, habe  ich  unmittelbar  nicht  beobachten  können.  Auf  dem 
Jnrma  verfolgte  ich  die  Linde,  die  Ulme,  den  Ahorn  (Acer 
platanoides)  bis  zu  einer  Höhe  von  kaum  mehr  als  1000  F.  über 
dem  Meere,  während  ich  ebenfalls  um  Slatoust  selbst  keine» 
dieser  Bäiune  gesehen  zu  haben  mich  erinnere.  Die  obere 
Grenze  der  Eiche  auf  der  Westseite  des  Gebirges  habe  ich  iinn 
Mangel  an  korrespondirenden  Beobachtujigen  noch  nicht  be- 
rechnen können.  Am  Uralllusse  alter  hört  sie  oberhalb  Orcn- 
burg  schon  vor  Orsk  auf,  erst  409  F.  über  dem  Meere  gelegen, 
also  fast  genau  in  demselben  Längengrade ,  während  sie ,  am 
Einfluss  des  llek  in  den  Ural  noch  häufig  vorkommend,  den 
Gegenden  nmUralsk  selbst,  so  wie  allen  am  Flusse  südlicher 
gelegenen  völlig  fehlt. 

Die  obere  Grenze  der  Waldregion  wird  zwar  hier  nicht 
von  der  Birke,  wie  auf  den  Alpen  Skandinaviens  und  im  Kau- 
kasus gebildet,  sondern  noch  um  150  F.  höher  als  diese  steigt 
die  Abies  herauf,  deren  genauere  Art  -  Bestimmung  noch  zu  er- 
warten ist.  Demnach  ist  die  obere  Tannengränze  4000  F.  hoch 
über  der  Meeresoberfläche  anzunehmen,  die  der  Birke  zu  3850. 
Dieser  Baum  steigt  daher  hier  höher  als  auf  den  Karpathen 
im  49.  Grade  der  Breite,  wo  die  Birkengrcnze  nur  3000  F. 
über  dem  Meere  gelegen  ist ,  niedriger  aber  als  in  der  Schweiz 
im  46.  Grade  der  n.  Br. ,  wo  jene  zwischen  4200  —  5000  F. 
schwankt.      Pinus    sylvestris  jedoch    erreicht    kaum    dieselbe 


150  

Höhe  lind  Pinus  Larix  sogar  sah  ich  auf  dem  Jremel  schon 
500  F.  iiuterhalb  der  Baumgrenze,  also  in  der  Höhe  von  3500  F. 
versehwinden,  sie,  die  im  nordöstlichen  Asien  auf  dem  Ulagt- 
schan  ungefähr  im  61.  Grade  n.  Br.  3000  F.  sich  noch  erhebt, 
und  auf  dem  Ostabhauge  des  Stanovoi  Chrebet  gegen  Ochotsk 
zu  die  Höhe  von  4210  F.  sogar  übertrifft.  Die  auf  dem  Ural- 
gebirge nur  seltene  Pinus  Picea  fand  ich  in  etwas  sumpfigen 
Boden  auf  dem  breiten  Rücken  des  Jurma,  von  dem  die  beiden 
Koppen  sich  kaum  noch  150  F.  höher  erheben,  aber  sparsam 
und  kaum  von  MenschcngrössB.  Die  ol»ere  Grenze  von  Fopu- 
histremula,  Pyrus  Aucuparia,  geht  auf  dem  Taganai  und  Jur- 
ma bis  zu  3000  F. ,  also  eben  so  hoch  als  die  Birke  und  Abies 
auf  diesen  Bergen. 

Merkwürdig  und  auffallend  sowolil  durch  die  Aehnlichkeit 
der  Vegetation  wie  durch  die  Allgemeinheit  des  Vorkommens  ist 
die  oberste  Spitze  eines  jeden  höheren  Berges  dieser  Kette. 
Ich  möchte  diese  Region,  welche  bald  als  ein  Anhang  der 
Waldregion,  bald  aber  auch,  wie  wir  sehen  werden,  als  der 
alpinen  Region  zugehörig,  betrachtet  werden  muss,  am  lieb- 
sten regio  lapidca  nennen,  um  damit  anzudeuten,  wie  will- 
kommen sie  dem  Botaniker  ist  und  wie  viel  derselbe  von  ihr  zu 
erwarten  hat.  Ein  Haufen  loser  und  grosser  übereinander  ge- 
worfener Quarztriimmer,  auf  deren  harter  Masse  kaum  Liehen 
geographicus  und  ventosns  haben  Sitz  fassen  können,  gerade 
so  wie  auf  dem  Sandkorn  an  Norwegens  nördlicher  Küste  am 
Eingange  des  Saltenfiord.  Während  dieses  grossfirtige  Gerolle 
auf  dem  vorzugsweise  so  genannten  Berge  Ural  und  dem  Jorma 
nur  eine  ]»erpendikulaire  Höhe  von  nicht  mehr  als  150  F.  hat, 
erreicht  sie  auf  dem  zweiten  Gipfel  des  Taganai  eine  Höhe  von 
300  F.,  ja  auf  dem  Jremel  sogar  eine  von  580  F.  Dieser  letz- 
teren aber,  schon  der  alpinen  Region  angehörig,  muss  ich  zum 
Lobe  anführen,  «lass  bereits  eine  grössere  Menge  angesanunel- 
ter  Dammerde  zwischen  den  Spalten  der  Steine  manche  schöne 


151 

iiud  seltene  Pllaiize  hervorbringt,  Wflrhe  doiii  ßotiiuiker  (ür  die 
Mühe  nud  Aiistrenguni^"  des  Ersteigcus  auch  einen  andern  Trost 
im  Stande  zu  j^eben  ist  als  den ,  dass  er  wisse ,  dass  dort  nichts 
wachse.  Die  Höhe  der  njiteren  Grenze  dieser  regio  lapidea 
über  die  Meeresobcriläche  ist  bedeutend  verschieden.  Auf  dem 
Ural  ist  sie  am  niedrij^sten  und  uiclit  hoher  als  2200  F. ,  aber 
schon  2900  F.  auf  dem  Jnrnia,  3100  F.  auf  dem  Taganai ,  und 
eudlich  auf  dem  Jremel  sogar  4-180  F.  Die  dieser  Region  ei- 
geiithümliche  und  im  höchsten  Grade  ärmliche  Vegetation,  «jo 
wie  ich  sie  auf  allen  den  genannten  Bergen  gemeinschaftlich 
vorgefunden  habe,  besteht  nur  aus  Poljj^omitn  alpinum,  Bis- 
tortw,  Solidago  Virgaurca;  Festuca  ovina  und  aus  der  für 
diese  Gegend  höchst  characteristischcn  Gypsophila  uraicnsis, 
welche  hier  in  grossen,  dichten  Rasen  und  in  bedeutender  Meu 
ge  auf  den  Felsen  wächst. 

Eine  zweite  oberhalb  der  Baumgrenze  anzunehmende  Ye- 
getations -Region  habe  ich,  wie  schon  oben  angedeutet  wor- 
den, nur  auf  dem  Jremel  angetroffen.  Herr  Obrist  Terlezki  in 
einem  im  Gorui  Schurnal  1831  enthaltenen  Aufsatze  gedenkt 
zwar  noch  eines  Berges  Kworkusch  oder  bjeli  bojassowi  kamen 
im  nördlichen  Theile  des  Gebirges,  auf  dessen  4991  F.  hohem 
Gipfel  die  Schneegrenze  anfangen  soll.  Qnod  credat  judex 
Apollo. 

Diese  alpine  Region  besteht  aus  einem  sehr  aitsgebreiteten 
und  fast  plateauartigen  Sumpfe ,  auf  welchem  ganz  nach  Lapp- 
ländischer Art  einige  Weiden  {Salijc  gluuca  und  caesia)  sich 
erheben.  Eine  traurige,  melancholische  Gegend!  Hier  war  es 
auch,  yio\c)xGymnandra  altaica,  obschon  leider  ganz  abge- 
blühet,  antraf  und  ausserdem  noch  folgende  nirgends  anders 
auf  dem  Uralgebirge  wiedergefundene  Pflanzen:  Ccrastium 
alpinum y  Dianthus  plumarius.  Scnecio  (Cineraria)  cam- 
pestris.  Von  diesem  plateauartigen  Rücken  erhebt  sich  der 
Gipfel,  welcher,  von  der  oben  prwähnten  regio  lapidea  gebil- 


152  

det ,  itt  einiger  Eütferiiuug  den  Steinhaufen ,  welche  regelmässig 
aus  Kiessand  an  den  Riinderu  der  Preussischeu  Chausseen  auf- 
gehäuft werden,  täuschend  ähnlich  ist.     Freilich  in  grösserem 
Maassstabe  und  von  einer  Höhe  von  600  F.     Auf  dieser  grab- 
hügelartigen oder  auch  dachähnlichen  Spitze  hat  sich  zwischen 
dem  losen  GerÖlle  auch  schon  Dammerde  angehäuft  und  auf  dem 
langgedehnten  und  ziemlich  schmalen  Gipfel  fand  ich  Nectaro- 
botJirium  striatum ,  Pedicularis  versicolor ^  ^pargia  cro- 
cea,    Care.v    limosa,    rupestris;    Conioselmum    gai/oides, 
welche  alle  ich  sonst  auf  keiner  andern  Stelle  im  Gebirge  ge- 
sehen habe.      So  wie  sich  überhaupt  dieser  Berg  durch  seine 
mehr  sibirische  Vegetation,  durch  eine  grössere. Reichhaltigkeit 
an  Pflanzenformen  auszeichnet ,  so  fand  ich  auch  auf  ihm  einen 
so   grossen    und    stattlichen   Lerchenwald,     wie   ich  ihn   nir- 
gends anders  angetrolTcn  habe.     Auch  ist  ein  grosser  Schnee- 
flecken, welchen  ich  am  Ende  der  Waldregion  am  Ostabhange 
zwischen  nackten,  grauen  Felsen  noch  am  25.  Juli  antraf,  be- 
merkeusw erth ,   der  einzige,   den  ich  auf  dem  ganzen  Gebirge 
zu  Gesicht  bekam.     Schon  die  Natur  hat  diesen  Berg  als  den 
höchsten  der  Gegend  bezeichnet.     Fünf  ])edcutende  Flüsse  kom- 
men von  ihm  herab.      Die  beiden   narh  Osten   hinströmenden, 
Miask   und  Jremel ,    von  denen  der  letztere  unweit  der  Sawode 
Miask  sich  mit  erstercm  vereinigt;  der  Ural,  ehemals  Jaik  ge- 
nannt *),  welcher  seine  anfangs  östliche  Richtung  in  eine  süd- 
liche verändert  und  dann  in  südwestlicher  Richtung  in  so  unge- 
heuer mannigfaltigen  Kiümmungen  und  A\indungeu  fortfliesst; 
die  BjelajaReka,  welche  anfangs  südlich,  dann  aber  nördlich 
der  Wolga  sich  zuwendet  und  endlich  der  Ui. 

Zur  Yergleichung  der  alpinen  Region  mit  der  Waldregion 
erwähneich,  iass  Gt/psophlla  uralensis  ^  Vaccininiufti  Vitis 


*)  Unter  diesem  Namen  kommt  er  nocli  sowohl  in  Bytschkow's  To- 
pographie des  Oreuburger  Gouvernemenis  al?  in  Gmelins  flora  si- 
birica  vor. 


153 

IdacUy  uliginosum',  Kmpctrum  nigrum;  Juncus  trißdus; 
Care.v  stcllulata ,  sajcatilis',  Fcstuca  ovina  bis  nur  wenig 
unterhalb  der  Baumgrenze  herabsteigen,  dagegen  ich  Cera- 
stium  alpinnm,  Conioselinum  gayoides ,  uäpargia  crocea, 
Gyninandra  altaica-,  Pedicularts  tcrsicolor^  Salijc  glauca, 
cacsia;  Nectarobothriujii  striatum  stets  oberhalb  derselben 
angetroffen  habe.  Es  sind  im  Ganzen  0,8,  welche  in  der 
Alpeuregiou,  nicht  aber  in  der  AAaldrcgion  vorkommen. 

Es  ist  eine  von  Gmelin  ausgesprochene  Behauptung  (il.  sib, 
I.  praef.  p.  XXXI.),  als  lebe  in  Sibirien  bis  an  den  Jenisei 
nichts,  was  auch  nicht  zugleich  in  Europa  vorkomme,  luid 
dass  erst  von  diesem  Flusse  an  eine  andere  Natur  anfange. 
Pallas  hat  schon  dieser  Behauptung  heftig  widersprochen  und  es 
bedarf  z,  B.  nur  eines  Blickes  in  Ledebonrs  ilora ,  altaica ,  tim 
sich  zu  überzeugen,  wie  verschieden  die  Vegetation  des  Altai 
von  jeder  andern  eines  Eiiropäisclien  Gebirges  sei.  Eine  viel 
geringere  Yerschiedenheit  lässt  sich  von  dem  Uralgebirge  theils 
wegen  der  weniger  östlichen  Lage ,  theils  wegen  der  bedeutend 
geringerern  Höhe  desselben  erwarten.  So  befinden  sich  anch 
wirklich  nur  60  Pllanzen  unter  den  301  von  mir  im  Ganzen  auf 
dem  Uralgebirge  gesammelten,  d.  h.  0,2,  welche  nicht  mehr  im 
westlicheren  oder  nördlicheren  Europa  angetroffen  werden.  Ja, 
in  dieser  geringen  Anzahl  nicht-  europäischer  und  im  folgende» 
Verzeichniss  aufgezählten  Pflanzen  sind  noch  jene  6  milgerech^ 
net,  welche,  obgleich  sibirisch,  nach  Westen  bis  in  die  Ge- 
))irge  Siebenbürgens  und  Ungarns  sich  verbreiten  und  in  dem 
Verzeichniss  mit  einem  Sternchen  (*)  bezeichnet  sind. 
Ranunculus  radicans  Lychnis  chalcedonica 

Arabis  pendula  4-  Dianthus  plumarius 

Draba  lutea  -}-  Dianthus  squarrosus 

+  Alyssum  obtusifolium  Dianthus  dentosus  (0.) 

Hesperis  aprica  (0.)  Silene  rcpens  (0.) 

Polygala  sibirica  (0.)  +  Gypsophila  urailensis 


154 


Arenaria  lateriilora 
'    -     -     pauiculata  (0.) 
-^GerastiHm  iiicaimm  (0.) 
'  Spergula  micrantha 
-^  Tilia  platypliylla 
'  Oeraniuin  laetiim 
i  Trifolium  Lupinaster 
4"  Oxytropis  adproximata 
-^  Aslragalus  Helmii 
-f^  Hedysarum  cretaceum 
ünobrychis  arenaria  (0.) 
Potentilla  viscosa 
-     strigosa 
Sednm  elougatum  (0.) 
Buplcurum  aureuui 
-j^  Couioseliunm  gayoides 

Seseli  athamautoides 
-|-  Pleurospermura  uralense 
Patrinia  sibirica  (0.) 
Serratula  radiata  * 
Crepis  sibirica  * 
-J-  Aster  tataricus  (0.) 
-+-  Erigeron  uralcnsis 
-|-  Oligospormus  Marschaliia- 
uus 


Lignlaria  sibirica  * 
Cacalia  hastata 
Adenophora  eommuniä  * 
Phlomis   tuberosa  * 
Verouica  orchidea  * 
Castilleja  sibirica  (0.) 
Gymuandra  altalca  (0.)  * 
Pedicularis  resupinata  (0.) 

-  Stevenii 

-  comp  acta  (0.) 

-  achilleaefolia 

-  versicolor 
Gentiana  barbata 
Swortia  obtusa 
Audrosace  filiformis 
Primula  cortusoidcs  (0.) 
Plantage  asiatica  (0.) 
AUium  Stellerianum  (0.) 
Cypripedium  macranthum 

guttatum 
+  Alopecurus  glaucus 
-f.      -       -      exaltatus 
-}-  Triticum  strigosum  (0.) 
cristatum  (0.) 
Elymus  Sibiriens  (0.) 


Das  Verzeicliniss  dient  auch  zu  gleicher  Zeit  dazu,  um  die 
Sibirischen  Pflanzen  kennen  zu  lernen ,  welche  im  Uralgebirge 
ihre  westlichste  Grenze  haben,  ausgenommen  die  schon  oben 
erwähnten  Pflanzen  und  die  mit  einem  -j-  versehenen,  welche 
den  vom  Uralgebirge  östlich  gelegenen  Sibirischen  Gebirgen 
völlig  fehlen.  Diese  letzteren  sind  theils  neue ,  noch  nicht  be- 
schriebene und  also  vielleicht  dem  Ural  eigenthiimliche  ArteUj 


155 

thcils  einige  wenige ,  welche  dieses  Gebirire  mit  dem  Kankäsus 
gemeiuschafflirh  hat. 

■  •  Sehr  auffallend  und  sogar  bis  auf  die  Entfernnug  von  Ei- 
ner Werst  sichtbar  ist  die  Verschiedenheit  der  Vegetation  anf 
dem  Ost-  und  Westabhauge  des  Gebirges.  Au  der  breiten  Post- 
strasse, welche  von  Slatoust  nach  der  Station  Ssiirostanskaja 
und  von  da  nach  der  schon  in  Asien  nur  940  F.  über  dem  Meere 
gelegenen  Sawode  Miask  führt,  nur  im  Ganzen  38^  Werst 
lang,  bemerkt  man,  sobald  mau  nur  den  höchsten  Punkt  des 
Weges ,  die  an  dieser  Stelle  nur  2000  F.  hohe  Wasserscheide, 
erreicht  oder  sich  derselben  genähert  hat ,  Polijgala  sibi'rica, 
Tragopogon  orientalis ,  Onohrijchis  arenaria ,  während 
Hedj/sarum  crelaccum,  welches  ich  uuAfeit  Slatoust  im  Walde 
bei  Freudenthal  nur  in  Einem  Exemplare  gefunden  hatte ^  au 
jener  Stelle  aber  sehr  häuiig  wuchs.  Weiter  unten  bei  der.  Sta- 
tion Ssiirostanskaja  Avachsen:  ^istcr  tatartcuSj  Silcne  repcns, 
arenaria  graviintfolia ,  Dianthus  dentosns.  Diese  Pflan- 
zen sowohl  als  alle  die  übrigen  Sibirischen  Pflanzen^  welche 
ich  nur  noch  am  Ostabhange,  nicht  aber,  mehr  am  Westabhauge 
des  Gebirges  beobachtet  habe,  sind  im  vorstehenden  Verzeich- 
niss  mit  einem  (0.)  bezeichnet.  Es  ist  wohl  überhaupt  keinem 
Zweifel  unterworfen,  dass  sowohl  Wasserscheiden  als  die  ih- 
nen gleichsam  entgegengesetzten  Fiussgebiete  ausserordentli- 
chen Einfluss  auf  die  •Verschiedenheit  der  Vegetation  ausüben. 

Noch  sind  zu  erwähnen:  Sonchus  Sibiriens y  Tragopo- 
gon Orientalis,  Potamogeton  Vaillantii  und  BeeTunannia 
erncaeformis ,  welche  zwar  weit  nach  Westen  über  den  Ural 
verbreitet,  dennoch  im  Ganzen  sehr  selten  in  Europa  angetroffen 
werden. 

Folgendes  Verzeichniss  zählt  die  westlichen  Europäischen 
Pflanzen  auf,  welche  ihre  östliche  Grenze  auf  dem  Uralgebirge 
finden.  Diejenigen,  welche  ich  nicht  mehr  auf  dem  Ostabhange 
des  Gebirges  bemerkt  habe ,     sind  mit  einem  (W.)  bezeichnet. 


156 


Auch  glaube  ich  jene  wenigen ,  von  mir  Fjeobachteteu  Pflanzen, 
die  ich  schon  vor  dem  Ural  ihre  östlichste  Grenze  erreichen  sah, 
nicht,  übergehen  zu  dürfen.  Ich  habe  deswegen  mit  einem 
Siernchen  diejenigen  bezeichnet,  welche  ich  am  rechten  Ufer 
der  Wolga  bei  Sswiäschk,  Nischnei- Nowgorod  oder  Kasan, 
und  mit  2  Sternchen  diejenigen,  welche  ich  schon  bei  Murau 
an  der  Oka  zum  letzten  Male  gesehen  habe. 


■  Sisymbrinm  Columnae  * 
Acer  platanoides 
Genista  tinctoria 
Trifolium  montanum 
Epilobiiim  montanum 
Circaea  alpina 
Centaufea  Cyanus  "f) 
HIeracium  echioides 
Crepis  tectorum 
Nardosmia  spuria  **  'f'f) 
Inula  hirta 
Arfemisia  coerulescens 
Senecio  nemorensis 
Campamila  Rapuuculus  ** 

urticaefolia 
Echium  vulgare  * 


Veronica  Chamaedrys 
Plantago  lanceolata  * 

-     -     major  * 
Euphorbia  Esula 
Ulmus  eftusa 
Orchis  maculata 
Epipactis  latifolia 
palustris 
Nigritella  augustifolia  (W.) 
Hermiuium  Monorchis 
Malaxis  monophylla(W.) 
Asarum  europaeum 
Milium  cfTusum 
Carex  Schreberi  * 
sylvatica 
paludosa 


Betonica  stricta 

Man  kann  ebenfalls  das  Gebirge  als  südlichste  Grenze  fol- 
gender mehr  oder  weniger  nördlichen  Pflanzen  betrachten ,  die 
weiter  hin  gegen  Süden,  wenigstens  auf  dem  Kaukasus  nicht 
mehr  vorkommen.  Die  ausserordentlich  wenigen,  welche  auf 
dem,    wenn  auch  au  manchen  Stellen  um  etwas  südlicher  ge- 


■f)  Sah  ich  zum  letzten  Male  heim  Kloster  Dnwani  zwischen  der  Bje- 

laja  Reka  und  der  Ufa ,  östlich  von  Birsk. 
-j-f !)  Wächst  auch  noch  häufig  am  Ural  bei  Orsk  und  Orenburg  und 

an  südlicherem  Stellen  desselben  Flusses. 


leffoiien   AUiii   nielil   mobi    wachsen,    sind   mit   riiiem^    be- 


zeichnet. 

Atragcne  alpina 

Caltha  palustris 

Nymphaea  pnTnila 

Draba  Intea 

Stellaria  iiemornm 

Arenaria  lateriflora 
-f  Tilia  platyphyll.» 
+  Acer  platanoldes 

Trifolium  Lnpinasler 

Orolius  verniis 
-4-  Ruluis  arcticus  *) 

Comarum  paliistre 

Potentilla  auserina 

Epilobinm  paliistre 

Circaea  alpriia 

Buplemiim  raniniculoides 

Gicnta  vrrtosa 

Seseli  athamantnidcs 

Hippomaratbrnm 

Cnidium  venosnm 

Linnaea  borealis 

Galium  tritidnm 

Patrinia  sibiriea 

Carduus  spinosissiniiis 

Crepis  nemorosa 

Campamila  Cervicaria 

Echinospermnirt  deflexum 


Myosotis  nemorosa 
intermedia 
Scutellaria  hipuliua 
Gymn.andra  altaica 
Veronica  lon^rifoüa 
Teucrimn 
Pedicularis  palustris 
resnpinata 
Steveuii 
com  pacta 
lasioslaehvs 
Pediciilaris  achitlcacfoliu 

versir.olor 
Gentiaua  baiJiata 
Swertia  obtusa 
~\-  Trieufalis  europaea  **) 
Androsacc  filiformis 

septentrionalis  . 
Ledum  palustre 
\acciuium  Oxyooccus 
uliginosum 
Plantago  maxima 

-     -      asiaticÄ  '^  !.':ji 

Cbenopodium  opuhfolinm  (S;) 
Pinns  Larix 
Salix  caesia 
fflauca 


^')  FeliU  in  tler  flora  aliaica,  ohschon  sie  schon  von  Pallas  als  noch 
östlicher  vorkommend  angeführt  Mird.  ^  ■'   -r    : 

"  ■-)  Fehlt  zwar  in  Ledehours  alfafsclter  Flora,  wächst' alwr  ÖWeiffi 
zu  Folge  irt  ganz  Sibirien.        .-.tti:t':'''t 


+ 

-     paniculata 

+ 

-     curta 

+ 

Icporiua 

+ 

-     cyperoides 

4- 

-     loliacea 

+ 

-     atrata 

-h 

-     limosa 

-i- 

-     filiforjQis 

4- 

-     saxatilis 

4- 

-     globularis 

+ 

-     digitata 

+ 

-     vpsicaria  (S.) 

i^a  — 

-jr  Malaxis  moiiophylla  -f  Carex  Argyroglochia  (S.) 

Cjpripednim  guttatiim 

macranthum 

Paris  qiiadrifolia 

Potamogeton  lUcens 

Alopeeurus  geniculatus 

Hierochloa  borealis 

Bromus  piuiiatns 

Trlticnm  eauiuum 

Elymus  Sibiriens 

Hordenm  secalimini  (S.) 

Elaeocharis  aciciilarls 

Scirpns  Tabernaemoiitaui 
-|-  Carex  obtiisata 

Aus  diesem  Vcrzpichniss  sieht  mau  auch  hiureicheud ,  wie 
verschieden  die  BergUor  des  Ural  von  der  des  Kaukasus  ist. 
Die  4  mit  S.  bezeichneten  sind  Steppenpllanzeu  ,  yon  deuen  nu- 
ten ein  mehreres.  Ihre  Zahl  ist  eben  so  gering  als  die  der 
nicht -europäischen  Bergpflanzen,  welche  der  Kaukasus  mit 
dem  Uralgebirgc  gemeinschaftlich  hat. 

Endlich  mache  ich  noch  aufmerksam  auf  einige,  ich  möch- 
te sagen,  Paradoxien  oder  Eigenthümlichkeiten  der  Uralschen 
Bergllor.  So  wird  sich  gewiss  jeder  wundern ,  dass  ich  auf 
dem  ganzen  Gebirge  nicht  eine  einzige  Saxifraga  gesammelt 
habe,  ein  Geschlecht,  welches  anf  dem  Altai  sowohl  als  auf 
den  Gebirgen  Europas  an  Arten  so  reich  ist.  Auch  ist  es  mir 
auffallend,  nicht  Oxytropis  uralensis  gefunden  zu  haben.  Da- 
gegen ist  bemerkenswerth  die  verhältnissmässig  grosse  Anzahl 
von  Orchideen,  das  so  allgemeine  Vorkommen  der  Auemone 
narcissiflora  und  des  Folygonum  alpinum,  welches  in  der  That 
so  gross  ist,  dass  diese  Pflanzen ,  so  wie  Epilobium  angiisti- 
foli^iii,  Pleurospermum  uralense  und  Bupleurum  für  die  Phy- 
sioÄUomie  der  Flora  characteristisch  zu  nennen  sind. 


II.     Steppen   und   Steppen  Vegetation,  ^*"^' 

Dass  die  Steppca  fiüliei-  Meeresboden  gewesen  sind,  isft 
niclit  mehr  dorn  allergeriugstcft  Zweifel  unterworfen.  Die  Er- 
höhung des  Bodens,  der  Anblick  des  Landes,  die  Reichhaltig- 
keit au  SaUiageru  und  Salzseen,  die  Vegetation,  ja,  ich 
möchte  noch  hinzufügen,  die  Häuligkeit  und  Heftigkeit  der 
Stürme,  das  seit  geschichtlichen  Zeiten  im  Ganzen  doch  bcn 
deutend  gt^fallcne  Niveau  des  Kaspischen  Meeres,  der  in  diesen 
Gegenden  ausserordentlich  häutig  und  in  hohem  Grade  vorkom- 
mende Skorbut ,  sind  gewichtige  Gründe  genug,  um  jcjiex^l^^^ 
hauptung  auf  das  triftigste  zu  beweisen.  „.,    ^;,,,| 

Das  Niveau  des  Kaspischen  Meeres  liegt  nach  Herrn  Par-' 
rots  Bestimmung  312  F.  unter  dem  des  grossen  Oceaiis.'    Don 
Uralfluss  hinauf  kojumt  man  «ach  Uralsk.     Noch  liegt  es  35  F. 
Unter  der  Oberiläche  des   grossen  Oceans,    während  Orenburg 
304  Werst  stromaufwärts  schon   119  F.    darüber   gelegen   ist; 
Die  Stelle  des 'gleichen  Niveau  mit  dem  Ocean,  'der  Nullpuiikt 
der  Höhe  gleichsam,    ist  also  zwischen  Uralsk  und  Orenburg' 
zu  suchen.     Nichts  desto  weniger  kann  man  behauptefi,-  dass- 
hier  schon  die  Sfeppenvegetation  aufhöre,    sondern  ich  habe  im 
Gegentheil  überall    am  Bolsche  Mandlibai   südlich   von   Orsk 
noch  Steppenvegetation  ausser  allem  Zweifel  und  Salzpflanzen 
in   grosser  Menge   gesehen,   in  einer  Gegend,   welche "schöii 
491  F.  über  dem  Meere  gelegen  ist.     Ja!  die  GnberlihskischeiV 
Berge  zwischen  der  Station  Rasboiuoi  unweit  Orsk  und  Guheri^ 
Kilsk  erreichen  auf  dem  Wege   selbst  eine  Höhe  von  1040 -F. 
ftb'ei*  dem  Meel'e,'  faul   bedeutend  höher  erheben   sich  mehrere' 
Gipfel  noch  süilHcher,    und  es  ist  ohne  allen  Zweifel  nur  ^iAft' 
Steppenvegetation,  Avelche  diese  Berge  bedeckt.     Aber  jeiie  ü|>- 
pfgen,    ziemlictf  ebeuen,  grösstentheils  auch  baumlosen  Wiesen 
in  rieft  uächsteiV'lTln'ffebunifen  von  Werchneuralsk  Hejren  s^chbn 


160  . 

ganz  ausser  dem  Bereich  der  Steppen.  Jener  Ort  selbsl, 
1045  F.  über  dem  Meere  am  UralÜusse  gelegen,  ist  schon  hö- 
her als  der  Pass  der  Guberlinskischeu  Berge  und  die  Vegetation 
dieser  Gegend  Vollkommen  die  des  üralgebirges ,  obschon  die 
Gegend  durch  die  überall  in  Rns'sland  schonnngslose  Behand- 
lung des  Waldes  eiii  etwas  fremdartiges  iind  mehr  steppenarti- 
ges Aussehen  angenommen  hat,  Troisk  hingegen  mit  seinen 
Umgebungen  ist  schon  wiederum  eine  Steppe.  Demnach  Aväre 
die  lierpendikirtäre  Hohe  der  Steppenregion  zu  1350  F.  ftniu-^ 
tiehmett^  Von  deheö  312  F.  schon  unter  dem  Niveau  des 
Oceaiis  gelegeii  sind.  Wie  geringfügig  die  Höhe ,  so  bedeutend 
ihr  Umfang  nnd  reich  ihreTegetation.  Mit  grösserer  Bestimmt- 
heit und  Genauigkeit  Hesse  sich  diese  obere  Grenze  an  den 
dem  Kaspisohen.  Meere  zimäclist  gelegenen  Bergen  bestimmen 
als  wie  in  dieser  sich  so  allmähjig  verllachenden  Gegend. 

Ich  kehre  zu  den  Guberlinski,srheu  Bergen  zurück,  deren 
Lage  ich  schon  oben  erwäJjnt  habe,  deren  Richtung  die  des 
Üralgebirges,  nämlich  von  Nord  naclu Süd  ist.  Wenn  ich  verw 
suche,  den  Anblick  derselben  zu  schildern,  so  thue  ich  es  nur 
darum,  weil  nie  ein  Gciwrge  von  so  geringer  Höhe  und  Ausdeh- 
nung einen  so  merkwürdigen  und  unvergesslichcn  Eindruck  auf 
mich  gemacht  hat.  Die  wuntlerbar  zackigen  und  spitzen  For- 
men dieser  Berge,  ihre  schwarze  Farbe,  ihre  Baumiosigkcit, 
erinnerten  mich  lebhaft  au  LofFodens  Felseninsel ,  und  fielen  mir 
nicht  weniger  auf  als  ihre  langen  Gräte  mit  den  fast  in  rechte,n 
Winkeln  und  parallel  gleich  Ribben  h^rablaufenden  Furchen. 
Noch  ei»  anderer  Umstand  macht  diese  Berge  sehr  merkwür- 
dig.. Der  Uralflnss  nämlich,  der  ruhige,  sanfte,  und,  ifih» 
kdun,  noch  hinzusetzen,  weil  doch  alles  Heilige  auch  fromm 
seyn  muss  und  das ,  Wasser  des  Ural  zweimal  in  jedem  Jahre 
geheiligt  wird,  der  fromme ,  welcher ,  da  Orsk  noch  409  F., 
Orenburg  119  F.  sich  über  dem  Meere  feefindet,.  nnd  die  llait- 
fernung  beider  Orte  in  grader  Richtung  276  Werst  ist,  auf  die 


161 

Entfennmg  einer  jeden  Werst  nm  1  Fnss  fällt  *),  dieser,  sasre 
ich,  gehet  grade  durch  die  Guherlinskischen  Berge,  und  auch 
iu  enger  Schlucht  da,  wo  sie  am  höchsten  sind,  und  deren 
nächste  Gipfel  sich  gewiss  bis  Tausend  Fuss  über  das  Be(t  des 
Flnsses  fast  senkrecht  erheben.  Um  ein  solches  Wunderdiu« 
zu  erklären,  möchten  manche  gern  die  Götter  zu  Hülfe  nehmen 
den  Neptun  oder  Vulkan.  Ich  bin  aber  kein  Freund  davon  und 
habe  eine  natürlichere  Hypothese  in  Bereitschaft.  Die  Ve"-e- 
tation  nämlich  scheint  mir  ohne  Zweifel  zu  lehren  dass  das 
Kaspische  Meer  einmal  auch  weiter  gereicht  hat  als  bis  iu  diese 
Gegend,  und  macht  es  mir  wahrscheinlich,  dass  einmal  eine 
Zeit  gewesen  ist,  iu  welcher  es  diese  Borge  entweder  ganz  oder 
zum  grössten  Theile  bedeckt  haben  mag.  Dieses  Wahrschein- 
liche nun  Torausgesetzt,  ist  es  da  nicht  ganz  natürlich,  dass 
der  Strom  eine  durch  die  Erhöhung  des  angrenzenden  Bodens 
bestimmte  Richtung  zwischen  jene  damals  noch  mehr  oder 
weniger  unterseeischen  Felsen  anzunehmen,  und  die  einmal  an- 
genommene beizubehalten  gezwungen  Avar,  aiichdaun,  als  der 
Spiegel  des  Meeres  fiel,  und  dass  er,  bis  jenes  ungefähr  in 
seine  jetzigen  Grenzen  zurückgetreten  war,  durch  seine  Schwe- 
re  und  seine  mit  dem  Zurücktreten  des  Meeres  auch  vermehrte 
Schnelligkeit  sich  das  jetzige  Bett  zwischen  jenen  Felsen  nach 
und  nach  gewühlt  habe  ? 

Ob  die  Guberliuskischen  Berge  eine  unmittelbare  Fortse- 
tzung des  Uralgebirges  sind ,  wage  ich  jetzt  noch  nicht  zu  ent- 
scheiden, da  ich  das  nördliche  Ende  nicht  kenne.  Die  Vege- 
tation aber,    die   daselbst    eine   so    vollkommen  verschiedene 


*)  Will  man  das  Gefälle  des  Uralflusses  von  Werchiieuralsk  an  bis 
zu  seüiem  Ausflusse  wissen ,  so  erhält  man  ÄiemlicU  genau  für  je- 
de Werst  zAvischeii  Werchneuralsk  und  Orsk  2  F. ,  i^wischen  Orsk 
und  Orenburg,  wie  eben  erwälmt  wordeu  ist,  1  F.,  zwisthen 
Orenbui-g  und  Uralsk  |  F.,  endlich  jcwischen  Uralsk  und  CiunVf 
eben  so  \iel. 

QrBfl.    3s  Heft.  U 


162 


ist,  macht  es  mir  nicht  wenig  zweifelhaft.  Jedenfalls  durfte 
mit  ihrer  OberflJiche  eine  grosse  Veränderung  vorgegangen 
seyn. 

Das  Land  in  der  Gegend  von  Orsk  erhebt  sich  zu  beiden 
Seiten  des  Uralflusses  nach  und  nach.  So  wenigstens  was  den 
Süden  betrifft ,  lehrt  es  der  Lauf  des  Flusses  Or,  bestätigen  es 
die  Barometerbeobachtinigen,  welche  ich  selbst  in  den  zwischen 
Orsk  und  Katanadür  gelegenen  Steppen  gemacht  habe.  Ihnen 
zu  Folge  ist  Orsk  selbst  409  *)  F. ,  unser  Lagerplatz  aber  am 
Flusse  und  Berge  Katanadür  (ein  tatarischer  Name ,  der  alte 
Weiberberge  bedoutef)  schon  614  F.  über  dem  Meere ,  während 
letztere  selbst,  150  W.  südlich  und  unweit  des  linken  Ufers  des 
Or  gelegen,  in  eine  runde  Gruppe  zusammengedrängt  und  von 
einer  weiten  unabsehbaren  Ebene  ringsum  umgeben ,  zu  einer 
Höbe  von  915  F.  über  dem  Meere  emporsteigen.  Noch  voll- 
kouimeuer  kreisförmig  und  in  sich  geschlossen,  noch  krater- 
ähnlicher ist  eine  Hügelgruppe,  Mertwii  ssol  genannt,  60  Werst 
südlich  von  Oreuburg,  Avelche  ein  rundes  über  dem  Niveau  der 
umliegenden  Gegend  gelegenes  Thal  mit  einem  kleinen  salzigen 
See  einschliesst.  Gyps  und  Muschelkalk  sind  die  Steinarten, 
welche  man  daselbst  findet. 

Eines  andern  ]»euiorkenswerthen  Umstandes  ist  noch  zu  er- 
wähnen, dass  nämlich  an  vielen  Orten,  wo  sich  jetzt  keine 
Spur  eines  Baumes  mehr  vorfindet,  vormals  Wälder  ausge- 
breitet waren.  Ja,  als  im  Jahre  1742  das  erste  Oyenburg,  das 
heutige  Orsk,  nach  seinem  jetzigen  Platze  verlegt  wurde,  so  ist 
das  geschehen,  weil  dazumal  an  dieser  Stelle  ein  grosser  Wald 
stand  und  Schutz  gegen  Holzmangel  versprach.  Dasselbe 
wurde  mir  auch  versichert  von  einem  südlich  von  Orsk  und  am 


*)  Die  Beobacliduigen  liabc  ich  am  Hause  des  Kommandanten  sre- 
macbt,  welches  über  dem  Niveau  des  Ural  ungefähr  50  F.  gelegen 
seyn  möchte.  ^ 


163 

Flusse  Or  gegen  40  Werst  stromaufwärts  gelegenen  Platze. 
Jetzt  sieht  man  in  jenen  Gegenden  keinen  Wald  mehr.  Wohl 
aber  bemerkt  mau  noch  längs  des  Ural  und  Ilek  kleine  Wal- 
dungen auf  grösstentheils  sehr  morastigem  Boden.  Ein  solcher 
steht  noch  heut  zu  Tage  grade  über  von  Orenburg  am  linken 
Ufer  des  Ural ,  ein  anderer  ungefähr  15  Werst  davon  südlicher, 
ein  grösserer  am  Einfluss  des  Ilek  in  den  Ural  auf  dem  rechten 
Ufer  des  letzteren  u.  s.  w.  Dieses  sind  Laubwaldungen,  und 
Eichen  die  vorherrschende  Baumart.  Es  ist  demnach  eine 
«•heuso  irrige  Vorstellung,  wenn  man  unter  Steppen  eine  voll- 
kommen bäum  -  oder  waldlose  Gegend  sich  denkt ,  als  wie  jene 
nicht  minder  gewöhnliche,  wenn  mau  glaubt,  dass  die  Steppen 
vollkommen  eben  sind.  Ich  habe  im  Gcgcntheil  im  südlichsten 
Schweden  und  im  nördlichsten  Deutschland  Gegenden  gesehen, 
welche  eben  so  auf  den  Namen  einer  vollkommenen  Ebene  An- 
spruch machen  können,  als  die  gegen  den  Auslluss  des  Ural 
hin  am  Gurief  gelegeneu  Steppen,  welche  von  allen,  die  ich  ge- 
sehen habe ,  die  am  allermeisten  ebenen  sind. 

So  wie  die  Kirghisen  und  Kalmücken  nur  den  Steppen ,  tlie 
Baschkiren  aber  nur  den  gebirgigen  und  bewaldeten  Gegenden 
angehören,  so  ist  die  Steppen -Vegetation  im  Süden  und  Süd- 
Westen  des  Uralgebirges  längs  des  Uralflusses  und  einiger  an- 
derer in  ihn  mündenden  Flüsse,  wie  des  Or,  Ilek  so  vollkom- 
men verschieden  von  der  des  Uralgebirges  selbst,  dass  nur 
folgende  Pflanzen  als  beiden  mehr  oder  weniger  gemeinschaftlich 
gehalten  werden  können.  Lychnis  chalcedouica,  welche  auch 
in  den  Eichenwalduugeu  am  Ural  angetroffen  wird, 
Silene  chlorantha  Cotyledon  spinosa 

Otites  Sedum  hybridum 

Geraniura  pratense  Tussilago  spuria 

Poteutilla  conferta  Centanrea  sibirica 

Gypsophila  altissima  -       -     ruthenica 

Arenaria  graminifolia  Gelasia  desertorum 

11  * 


164 


Verbascum  phoenicnim 
Veronica  incana 
Qiiercus  Robnr 
Populiis  ti'emnla 
Allium  Stellerianun» 
Triticiim  cristatum 
Carex  Ar^roa,lorhIii 
vesicaria 


Artcmisla  potentlllacfolia 
coernlescens 

Oligospermus  adfinis 

Senecio  Jacobaea 

Adenophora  commmiis 

Onosma  simplicissimum 

Scutellaria  galericiilata 

Thymus  Marschalliaims 

Verbascum  ulgrum 
Und  selbst  von  diesen  sind  manche  gleichsam  nur  als  an- 
fugae  zu  betrachten;  so  Echinops  Ritro  am  Fusse  des  Jurma, 
Sedum  hybridum  und  Cotyledon  spinosa  bei  Poleltovski.  Es 
kommen  daher  in  der  AValdregiou  des  Uralgebirges  0,93  vor, 
welche  der  Steppenregion  fehlen ,  und  es  ist  ausserdem  bemer- 
kenswerth,  dass  von  den  der  Steppen-  und  Waldregion  ge- 
meinschaftlichen Pflanzen  keine  einzige  die  Alpen -Gegend 
erreicht. 

Ordne    ich   die  Familien   nach   ihrer   verhältnissmässigen 
Reichhalti2:keit  an  Arten,  so  erhalte  ich  folgende  Reihe: 


-4.   Bergve^etaifon 

Synanthereae  0,13 

Scrophularineae  |  n  ^^ 

Gramineae  ) 

Cyperaceae 

Caryophyllaceae 

Leffuminosae     )    _  „ - 
"    O^Oö 


0,06 


0,04 


Rosac«ac 


)■ 


Rauuncnlaceae  |  ^  ^ - 


Orchideae 

Umbelliferne 

Labiatac 


0,03 


JB.    Steppenvegetation 

Synanthereae  0,23 

Chenopodiaceae  0,09 

Leguminosae  0,08 

Caryophyllaceae  0,07 

Cruciferae  i 

Scrophularineae 

Gramineae 

Rosaceae 

Umbelliferae 

Plumbagineae 

Polygoneae 

Cyperaceae 

Gramineae 


0,03 


165 

Alle  iibrlji,cu  Familien  bilden  einen  als  0,03  geringerem 
Theil.  Den  Bergpllanzen  fehlen  alle  Cheiioiiodiaceae  und 
Plnnibaj;ineae,  während  den  Steppeupilanzen  alle  Coniferac 
und  fast  alle  Orchideae  fehlen.  Jene  aber  bilden  auf  dem  üral- 
i«;ebirj»c  den  0,02ten  Theil  der  Vegetation. 

Noch  ein  anderer  Umstand ,  welclier  die  Steppenvegetation 
so  sehr  von  der  andern  unterscheidet,  ist  der,  dass  jene  zwei 
unter  sich  sehr  verschiedene  Perioden  hat;  eine  Frühlingspe- 
riode  und  eine  Herbstperiode.  Jene  beginnt  mit  dem  schmel- 
zenden Schnee  und  entfaltet  wie  der  biintfarliige  Schmetterling 
nur  schnell  vergängliche  Herrlichkeiten.  ISoch  habe  ich  sie 
nur  geträimit,  nicht  aber  gesehen,  doch  steht  mir  die  Freude 
der  Wirklichkeit  jetzt  binnen  kurzer  Zeit  bevor.  Muss  es 
nicht  in  der  That  ein  herrlicher  Geuuss  seyn,  auf  einem  Boden 
zu  gehen,  der  mit  den  unzähligen  und  vielfarbigen  Tulpen, 
anderen  Liliaceen ,  den  wunderbar  gestalteten  und  schönfarbi- 
geu  Astragalen  und  vielen  andern  knolltragenden  Pflanzen  wie 
ein  bunter  Teppich  geschmi'ckt  ist,  einzuathmen  die  herrliche, 
von  mannigfaltigen  Wohlgerücheu  geschwängerte  Frühlings- 
luft, zu  geuiessen  der  freien,  unabsehbaren  Aussicht,  des 
blauen  fast  nie  getrübten  Himmels  und  ^die  Blicke  frei  und  fes- 
sellos ergehen  sich  in  uugemessenen  Räimieu.' 

Ganz  anders  traf  ich  die  Steppen  im  Anfang  des  Monat 
August.  Ein  trauriger,  einförmiger  Anblick !  Von  allen  Früh- 
lingspflanzeu ,  die  grösstentheils  rhizocarpicae  sind,  ist  kaum 
uoch  eine  bemerkbare  Spur  vorhanden,  denn  jenes  düi-re  Ge- 
stripp von  Caragaua,  Amygdalus  u.  s.  w.  übersieht  mau  gern. 
Die  Antipoden  in  den  beiden  Vegetationsperioden  sind  die  häss- 
lichen ,  stinkenden  Chenopodiaceae  und  die  schönen ,  duftenden 
Liliaceen.  Vergebens  würde  man  eine  von  jenen  im  Frühjahr, 
von_  diesen  im  Herbste  suchen.  War  man  in  der  drückenden 
Hitze  halbe  Tagemärsche  über  den  dürren  Saudboden  mit  ver- 
trockneten Gräsern  spärlich  bedeckt,  geritten,  wo  traurig  und 


166  

einsam  eine  gelbe  Crueifera  oder  ein  iiiisclieiiiliclier  Astragalus 
noch  erinnerte ,  dass  man  nicht  ganz  ausser  dem  Bereich  jeder 
Bliithezeit  war,  da  freute  mau  sich  noch  der  Abwechslung, 
wenu  man  auf  dem,  oft  rothen  Salzboden,  mit  tiefen  Spalten 
durchzogen,  bestcäudig  grünende  Chenopodiaceae  wachsen  und 
so  die  sonst  bunten  Pflanzen  mit  dem  sonst  grünen  Boden  ihre 
Stelle  vertauschen  sah;  oder  wenn  ein  Steppenfeuer  die  ganze 
Gegeud  Meilen  weit  in  schwarzen  Boden  verwandelt  hatte ,  oder 
ein  ausgetrockneter  Salzsee  lebhaft  den  Anblick  eines .  Schuee- 
feldes  und  des  Winters  hervorrief.  Feuer  in  den  Steppen  und 
Schnee  auf  den  Bergen  hinterlässt  und  wiederholt  ein  kurzver- 
gängliches Frühjahr.  Au  beiden  Orten  entfalten  sich  darnach 
junge  Blätter  und  Zweige.  So  wie  die  Steppen  einst  Meeres- 
boden gewesen  sind ,  so  hat  auch  heut  zu  Tage  die  Reise  in 
den  Steppen  mit  einer  Seereise  noch  grosse  Aehnlichkeit,  dem 
Träumenden  so  angenehm,  die  weite  Aussicht,  welche  so  gern 
den  Menschen  in  sich  zurückweist,  ja,  das  so  häufige  Vorkom- 
men des  Kimmiug,  jener  auch  auf  flachen  Meeresküsten  so 
häufigen  Lufterscheinung ,  der  fühlbare  Mangel  an  gutem  Was- 
ser und  frischer  Nahrung;  und  wer  erinuerte  sich  nicht  des 
Kameeies,  des  Schifi'es  der  Wüsten? 

Mau  kann  die  Steppen  füglich  nach  ihrem  Boden  in  vier 
verschiedene  Arten  eintheilen,  die  alle  auch  ihre  Eigenthüm- 
lichkeiten  in  der  Vegetation  haben. 

1)  Deserta  salsa.  Der  lehmartige,  oft  rothgefärbte,  im 
Spätsommer  vollkommen  dürre,  in  grosse  Spalten  zerklüftete 
Boden  mit  seinen  im  Sommer  austrocknenden  und  Schneefeldern 
täuschend  ähnlichen  Salzseen  ist  nicht  minder  characteristisch, 
'  als  die  Pflanzen,  welche  er  trägt  und  wovon  manche  sogar,  wie 
^nabasis  f  JBracTiylepis ,  Halocnemum  Salzkrystallen  nicht 
unähnlich  sind.  Solche  Stelleu  sind  es  überhaupt,  wo  alle 
Chenopodiaceae  mit  Ausnahme  der  Chenopodium- Arten  selbst 
und  der  Atriplicincen  am  häufigsten  sind. 


167 


2)  Dcserta  urenosa.  Gräser,  im  Soinmei  vollkommen 
dun  und  trocken  (wahrscheinlich  grösstentheils  caiis  den  Gat- 
iiingeu -S^ijpa,  ^vena ,  Triticum  u.  s.  w.)  mit  steifen  zusam- 
mengerollten, borstenähnlichen,  mehr  oder  weniger  asch- 
grauen Blätter,  Astragalns  OnohrychiSj  sulcatus ,  gelbe 
Crueiferae  aus  den  Gattungen  Erysimum  und  Sisijmbrium, 
Helichrysum  arenarium,  einige  Allium- Arten,  Atriplici- 
nineac  und  Chenopodieae  im  engern  Sinne  des  Wortes,  sind 
diesen  Sandsteppen  eigeuthümlich.  Sie  sind  von  allen  Steppen, 
die  ich  bis  jetzt  besucht  habe,  die  ausgedehntesten.  So  triftt 
mau  z.  B.  von  Ilezkaja  Saschtschita  an  bis  in  den  EinÜuss  des 
llek  in  den  Ural  bei  Ilezki  Gorodok  nichts  als  Steppen  an. 
Wo  sie  sich  dem  Kaspischen  Meere  nähern,  gegen  den  Ausilnss 
des  Ural  hin,  wo  die  Ufer  des  Flusses  sich  verflachen,  werden 
sie  von  dem  mehr  als  Reiter -hohen  dichten  Schilfe  [Phragmt- 
tes  conimunis)  einförmig  bedeckt,  welches  in  der  Natur  so- 
wohl durch  seine  Ausdehnung ,  als  in  der  Oeconomie  der  Men- 
schen, als  Brennmaterial ,  eine  gleich  wichtige  Rolle  in  diesen 
Gegenden  spielt. 

3)  Rupestria  aprica  ^  mehr  oder  weniger  hohe  Hügel 
(die  höchsten,  welche  ich  sah,  die  Guberlinskischen,  verdie- 
nen schon  den  Namen  Berge),  mit  vielen  zu  Tage  liegenden 
Felsenstückeu.  Die  Art  derselben  ist  verschieden.  So  ist  fei- 
ner Muschel  -  Kalk ,  der  an  vielen  Stellen  die  grösste  Aehnlich- 
keit  mit  Erbsenstein  hat,  auf  den  Hügeln  Mertwii  ssol  bei 
Ilezkaja  Saschtschita;  rother  und  schwarzer  Serpentin  bei 
Troisk  an  dem  Ui- Flusse  unweit  vom  Tauschhofe;  Serpentin 
auf  dem  Katanadür  *),  Dies  sind  die  Plätze  für  Sedum  hx^- 
briduttty   Cotyledon  spinosa,   Scutellaria   lupulina ,    Thy- 


*)  Aul  einem  Gipfel  dieser  Hügel ,  dem  höchsien  von  allen ,  wo  ich 
meine  Baroinieterbeohaclxuns  semacUi ,  findet  sicii  eine  grosse 
Menge  Jaspis. 


168  

7nus  Marschalliam/s j  Arenaria  graminifolia^  Linaria 
hoesclii ,  Vicia  biennis^  Lathi/rus  tuberosns  ^  Gelasia  de- 
sertorum,  mehrere  Chrysocoma- Arten.  Bänme  feMen  auch 
ihnen  gänzlich.  Häufig  aber  ist  ein  niedriges  Gestripp  aus 
Caragana  f'rntescenSf  Prunus  Chamaccerasus  ^  Amygdalus 
nana  bestehend ,  schon  seltener  an  den  Abhängen  Alnus  glu- 
tinosa,  Carpinus  Betulus ,  Populus  iremula.  Solche  ru- 
pestria  aprica  gehen  auf  dem  Gebirge  am  höchsten  hinauf. 
Man  findet  sogar  noch  welche  einige  Hundert  Fuss  über  Pole- 
kovski,  welches  selbst  schon  an  der  Ostseite  des  Uralgebirges 
1255  F.  über  dem  Meere  gelegen  ist. 

4)  Graminosa  humiduj  schmale,  mit  im  Sommer  auch 
grünendem  Grase  bewachsene  Niederungen ,  welche  unmittelbar 
die  Ufer  der  Steppenüüsse  bedecken,  und  grösstentheils  nur 
allein  den  Lauf  derselben,  wenn  diese  klein  und  dann  im 
Sommer  ausgetrocknet  sind,  noch  bezeichnen  und  kenntlich 
machen.  Meistentheils  werden  sie  auf  der  einen  oder  der  an- 
dern Seite  von  einer  in  geringer  Entfernuug  mit  dem  Flusse 
parallel  laufenden  Hügelreihe  begrenzt.  Au  solchen  Orten, 
welche  von  den  Karawanen  als  Nachtlager  begierig  aufgesucht 
werden,  findet  man  zwischen  dem  Grase  auch  unter  andern: 
Geranium  pratense ,  Melilotus  vulgaris^  Medicago  fal- 
catUy  Saussurea  amara,  Senecio  tataricus ,  caspicus^,  Ge- 
lasia pauciflora  u.  s.  w.  Hier  ist  es  auch,  wo  man  noch  hin 
und  wieder  kleinere  Waldungen  antrifft,  wie  ich  schon  oben 
erwähnt  habe. 

You  den  284  Steppenpflanzen ,  welche  ich  in  diesem  Som- 
mer in  den  genannten  Steppen  gesammelt  habe,  sind  folgende 
46  (also  0,17)  den  Kaspischen  als  den  Altaischen  Steppen  ge- 
meinschaftlich: 

Gypsophila  paniculata  Althaea  officinalis 

Arenaria  lougifolia  Glycyrrhiza  laevis 

-     -     graminifolia  Astragalus  longiflorus 


169 


Astragaliis  Oiiohrychis 
Amygdalus  nana 
Potentilla  bifiirca 
Trapa  natans 
Valeriana  tuberosa 
Scabiosa  isetpnsis 
Dipsacns  Gmeliui 
Echinops  ruthenicus 

-     -     Ritro 
Saussiiroa  amara 
Gelasia  paucillora 
Clirysocoina  dracunculoides 
Artemi  sla  scricea 
Messcrsclimidia  Ar2:nzia 
Thymus  Marschalliauus 
Lycopus  exaltatus 

•    -     enropaeiis 
Vcronica  incaua 
Linaria  genistacfolia 

-     -      Loeselii 


Statiee  Gmelini 

-  -    suffruticosa 
Halocnemnm  strobilacenm 
Salsola  Kali 

B 11  tum  virgatum 
Camphorosma  rutlienicnm 
Schoberia  maritima 
Kochia  sedpides 

-  -     hyssopifolia 

-  -     prostrata 
Salicornia  prostrata 
Corispcrmum  hyssopifoliuni 
Ephedra  mouostachya 
Polygonum  Bcllardi 
Ptuuiex  Marschallianns 
Tragopyrura  lauccolatum 
Ornithogalum  bulbiferum 
Crypsis  alopecnroidcs 
Trlticum  cristatum 
Cypcrus  australis 


Dagegen  finden  folgende  45  (also  0,17)  Kaspisch- Kauka- 
sische Steppenpflanzen  in  den  Steppen  am  UralÜuss  ihre  nörd- 
lichste und  östlichste  Grenze : 


Pulsatilla  vulgaris 
Diauthus  pallidiflorus 

-  -      squarrosus 

-  -     polymorphus 

-  -     capitatus 
Astragalus  testiculatus 

aduncns 
Bunium  luteum 
Peucedanum  ruthcnicum 
Asperula  alpina 


Cephalaria  tatarica 
Carduus  ciliatus 
Centaurea  ruthenica 
glastifolia 
Jurinea  mollis 
Taraxaenm  serotinum 
Sonchus  uliginosus 

-     -      tataricus 
Tragopogon  pusillus 
Scorzoueja  ensifolia 


(170 


Scorzonera  mollis  Ceralocarpus  arenarius  *) 

stricta  Amaraiitus  retroflexus 

Aster  pulchellus  Euphorbia  imdulata 

Chrjsocoma  villosa  -       -      Chamaesyc»' 

Pyrethrum  raillefoliatum  -       -      tristis 

Achillea  tomeiitosa  Atraphaxis  spiuosa 

Artemisia  taurica  Tulipa  Gesueriana 

Dracuiiculus  Marschalliauus  -    -     bifloia 

Senecio  caspicus  Oruithogalum  retlculatum 

Staticc  scoparia  Allium  saxatilc 

-     -     glauca  -     -     paiiiculatum 

Salsola  ericoidcs  Triticum  strigosum 

Atriplex  acuminata 
Wenn  man  alle  Pllanzen  der  Uralischen  Steppen  znsam- 
menzählt,  welche  in  den  Kaspisch- Kaukasischen  nicht  vor- 
kommen, und  andererseits  diejenigen,  welche  in  den  östlicher 
gelegenen  Steppen  Sibiriens  nicht  mehr  gefunden  werden,  so 
erhält  man  108  als  die  Zahl  dieser,  und  93  als  die  jener. 
Dies  deutet  ohne  Zweifel  auf  eine  grössere  Verwandtschaft  der 
Veifetation  der  Uralischen  Steppen  mit  der  der  Kaspiscli-Kau 
kasischen  als  mit  der  der  Altaischen,  wie  es  auch  schon  dif 
Lage  der  Gegend  im  voraus  vermuthen  Hess. 

Wir  haben  oben  erwähnt ,  wie  wenig  verschieden  im  Gan- 
zen die  Vegetation  des  Uralgebirges  von  der  der  westlicheren 
Europäischen  Gebirge  ist.  Ganz  anders  verhält  es  sich  mit  der 
Flor  der  am  Fuss  jenes  Gebirges  gelegenen  Steppen.  Wenn 
von  den  BergpÜanzeu  nur  0,17  nicht  weiter  gegen  Westen  auf 
den  Gebirgen  angetroffen  werden,  so  sind  es  von  den  Steppen 
pflanzen  nur  0,37  (d.  h.  105  unter  248) ,  welche  noch  aussti 
den  Steppen  mehr  gegen  Westen  und  Norden  in  Europa  wach 
seu,  jeuc  5  noch   mitgerechnet:     Veronica  zncana ,    Oligo 


*)  Kommt  nach  Gmeliu  mehr  östlich  nur  noch  am  Ouou  vor. 


i7i 

spermus  scoparms,  Gclasia  paucißora ,  Taraaracum  se- 
rotinum  ujid  Lepidium  crassifulhim ,  welche  in  Uui?aru 
ihre  westlichste  Grenze  haben.  Dies  sowohl  als  die  scho^ 
oben  erwähnte  ausserordentliche  Verschiedenheit  der  Vegeta- 
tion der  üralischen  Steppen  von  der  des  Üralischen  Gebir- 
ges dentet  wohl  auf  das  Entschiedenste  und  Bestimmteste  auf 
eine  nni?leichzeitig;e  Entstehnny;  beider  Floren.  So  künnle  man 
also  in  der  That,  wie  in  der  Gcognosie  you  Ur- Formation  im 
Gegensatz  zur  secundairen  und  terliairen  die  Rede  ist,  auch 
von  einer  Ur-  und  einer  secundairen,  später  entstandenen  Ve- 
getation sprechen. 

III.     NOVITIAE  FLORAE   ROSSICAE  *). 

Pulsatilla  vernalis  Mill.  —  In  monte  Iremel  supra 
lerminum  arboreum. 

Aconitum  septcnti-ionale  KöU.  —  In  fruticetis  gra- 
niiuosis  pr.  Kisrhnei  -  Nowgorod  et  Slatoiist. 

In  Omnibus  parlibus  plautae  enropaco -arcticae  vuJgatissi- 
niae  siniillimum. 

Nymphaca  alba  L.  —  In  laeubus  desertorum  ab  Orsk 
meridiem  tersus  cxtensorum  minime  rara. 

Sisymhriu  m  Pallasii  Sprgl.  —  In  desertis  arenosis 
ad  11.  Or  supra  Orsk. 

A^ix  atque  ne  vix  quidem  a  S.  lineari  Cand.  prdr.  1.  191, 
(Gmel.  11.  sib.  IIL  271.  tab.  62.)  diversum  esse  ridetnr.  Radix 
perennis.  Caulis  juncens,  circiter  bipedalis ,  basi  ima  rctror- 
Rum  hirsutus ,  caeterum  autem  glaberrimus.  Folia  inte<rerrima. 
linearia,  concavo-involuta,  calloso  -  apiculata,  glaberrima 
,~' 

*)  Oraues  recenseo  plantas,  qiias  anno  1832  per  Rossiam  iegeram, 
ueque  in  Gmeliana,  neque  Ledebouriana,  neque  Pallasiana  iieque 
Biebersteiniaua  flora  emimerata,  aliis  edam  additis,  de  quibai? 
animadversioiies  addere  necessarium  mihi  visum  est. 


172  

elongata,  flexuosa,  crassiuscula,  crccto-patentia,  2"  circitcr 
longa,  vix  liiiea  diinidia  latiora.  Flores  üavi.  Petala  calyce 
hirsuto  longiora.  Dissepimentum  euerve.  Siliqua  pollicem 
longa,  stylo  integerrimo  Lrevissimoque  terminata,  ad  utrum- 
quc  fiueni  manifeste  angnstata,  erecto -patens,  pcdicello  cras- 
sior,  valvis  ecarinatis,  unincrviis. 

Viola  palustris  L.  —  In  rcgione  moutium  Ibnenslum. 
Dianthus  plumarius  L.  —    In  nliginosis  montis  Jre- 
mel,  parum  supra  et  parum  iufra  finem  arboreum  sitis. 

Patriam  esse  ignotam  perhibet  ill.  de  CandoUc  (prdr.  I. 
363.).  Vix  autem  de  synonyme  Diantho  floribns  solitariis  etc. 
Gmel.  fl.  sib.  N.  135.  t.  58,  dubius  sum,  quamquam  caulis  al- 
tior  et  pleianthus  quam  in  mea  planta.  Secundum  liunc  aucto- 
rem  per  totam  Sibiriam  occurrit,  caeternm  in  flora  altaica 
dcsiderata. 

Dianthus  pallidijlorus  Ser.  —  In  deserlis  Kirghiso- 
rnm  ab  arce  Orsk  circiter  40  leucas  distantibns. 

A  Z).  dato  Led.  diffeit  calycis  tubo  multo  lougiori,  mani- 
fcstius  striato  formaque  deutium. 

Silene  Otites  Vers.  —  In  apricis  vcl  rupestribns  siccis 
ad  lacum  llmeusem,  pr.  Miask,  PolckoYski,  in  desertis  Kir- 
ghisorum  pr.  Troisk. 

Spccimiua  pr.  Polekovski  Iccta  et  Ilmensia  exacte  secum 
congruuut  omniaque  friictigera.  Caetera  autem  receduut  pube 
dcnsiori,  caule  quaque  viscositate  carente  nee  uon  eo,  quod 
quamquam  seriori  tempore  iecta  florere  vix  iucepcrant.  Quod 
vero  specimen  pr,  Troisk  legi,  etiam  pedicellis  hispidis  a)» 
Omnibus  differt. 

Gypsophila  uralensis  n.  sp.  —  Per  totam  regionem 
lapideam  copiosissime  in  omnibus  cacuminibus  jugi  Uralensis, 
altit.  2350  —  4700.  lucuute  et  dhnidio  Julio,  florere  vix  iuce- 
perat. 


173 

Rhizom.i  multlceps,  fuscesccns,  elongatnm.  Canles  nii- 
niprosissimi  in  cospitcm  deiisissimiim  cnnferti,  steriles  abl»re>* 
viati,  basi  ligiiescentes  foliisqnc  vetustis  tecti,  florigeri  sim- 
pliccs,  fastigiati,  digitales,  snperne  villoso-piibosceiites,  pa- 
nicula  pauci-et  adco  biflora,  subglomerata  vel  corymbosa ,  pe- 
dicellis  bracleis  cxtiis  pnberulis,  ellipticis,  nniiierviis,  scario- 
sis,  ad  iiervum  piirpnrasceiitibus  floribusque  semper  breviori- 
bns.  Folia  triquetra,  glabcrrima  glaiica,  acutiusciila,  pollice 
pl.  breviora,  apice  cnryata,  sacpius  subsecunda,  iiifima  con- 
fertissima,  siiperiora  iiiternodiis  inulto  breviora.  Dentes  ea- 
lycis  glaudnloso  -  pnberiili  elliptici,  obtusissiini,  aequales, 
margine  latissimo  scarioso  ciiicti,  ad  nerviiiu  atro  -  pnrpn- 
rascentes.  Petala  magna,  cmargiiiata,  calycem  staminaque 
dnpla  superantia,  uivea,  longo  uuguiculata.  Fructus  nou  sup- 
petnut. 

Haereo  utnim  sectioni  Struthio  vel  Pctrorhagt'ae  adnii- 
meranda  sit.  Flores  enim,  si  sessiles  sunt,  involui'rantnr 
bracteis,  si  antem  pedircllati,  basi  ipsa  semper  braeteis  desti- 
tuti  reperiuntur.  Habitu  gaudet  magis  Arenariae  cnjusdara 
alpinae  qnam  Gijpsophilae, 

'  G.  glomerata  Bieb.  fl.  cauc.  I.  321.  III.  297.  differt  foliis 
scabris,  pedalibns  bipedalibnsque,  foliis  longis  et  rectis;  capi- 
tulis  magnitudinc  Avellanae  genitalibusqne  corolla  siibIon."iori- 
bus;  G.  capitata  ej.,  qnae  ab  ill.  Cand.  (prdr.  I.  354.)  cnm 
praecedente  conjnngitnr ,  recedere  etiam  videtnr :  panicnlae  ra- 
mis  glabris  et  eo,  qnod  elongato-ramosa  dicitur. 

Cnm  speciebns  Gypsophüae  ad  sectionem  alteram  perti- 
nentibus  tantnm  cum  G.  re^ewife  L.  comparari  potest,  a  caete- 
ris  adeo  habitu  etiam  magnoperc  abhorrens.  Verum  quidera 
est ,  paucas  sul»tilesqne  notas  diagnosticas  tantnm  e  libris ,  qui 
mihi  snppetnnt,  elucere,  sed  re  vera  magnopere  ab  ea  distarc 
persnasissimnm  habeo,  cum  G,  rcpentem  L.  plantam  in  nostra 


174  

Germania  alpina  vulgatissimam    saopissime  ante    oculos  ha- 
buerim. 

Stellaria  Pallasiana  Ser.  —  In  solotuaja  ssopka  pr. 
Trolsk. 

Folia  inferiora  etiam  cordata  petiolataque  evadimt,  aeque 
ac  in  sef^uente  omnia  sessilia  et  semiamplexicaulia.  Ulis  aiitem 
substantia  multo  firmior  pubesque  parcior  quam  huic.  —  Syno- 
nymum  Gmeliannm  (11.  sib.  p.  147.  N.  47.)  a  cl.  Bunge  in 
Led.  fl.  alt.  H.  153.  ad  St,  nemorum^  ab  aliis  ad  Ccrastium 
aquaticum  injusto  relatnni  propter  folia  ad  sensum  glabra  <'t 
sepala  hirsuta  ad  St,  Pallasianam  potius  pertinerc  videtur. 

Stellaria  Friesiana  Ser.  —  In  rejj,ione  montium  II- 
mensium. 

arenaria  lateri/lora  L.  —  In  rupestribns  apKcis 
inontis  ürenga  pr.  Slatoust. 

Capsula  unilocnlaris,  quinqueralvis ,  valvis  apice  inüexis, 
deinnm  truncatis  et  bifidis.  Filamenta  villosa!  Toms  exiraic 
{clandulosus.     Styli  3  —  5.  '       > 

Arenaria  paniculata  Bge.  —  In  »olle  uuda  Rass^' 
süpnaja  pr.  Werchuenralsk. 

Folia  condnplicata,  angnstissima ,  frinervia,    Jilabra^,  in- 
linia  basi  ciliolata,    obtusinseula.      Sepala  margine  late   sca-i 
riosa,  uninervia  nee  fricostata.     Antlierae  roseae.  —  A.vev^- 
na   L.    differt:    raule   superne    pubescente,    ralycibns    petala 
aeqnantibns.  -si^^'. 

Arenaria  Helmii  Fisch.  —  In  solotnaja  ssopka  pr.' 
Troisk. 

Folia   tricostata,    recurvo  -  patentia,    divergentia,     plana. 
Capsnla  trivalvis,    ealyce  parum  brevior.     Seiuina  majuscnlaj  • 
atro-fusca,  scabro  -  tnbercnlata  nee  rngulosa.  —   A.  costata 
Bge,  in  Led.  fl.  alt.  II.  170.  recedit:    i'oliis  strietis,  pednnenlisiiL 
longissimis;  calyce  basi  tnmcato.  j 


175 

Elatine  Ilj/dropipcr  L.  —  In  innndatis  ad  laciim* 
qupndam  ab  Ilezkaja  Sasehtschita  nou  longe  distantem.  "^ 

Tctrapetala,  octandra.  Flores  oppositi,  sessiles.  Folia/" 
srabra. 

Evonymus  verrucosus  L.  —  Pr.  Kamsko-Wotkins- 
kaja  Sawöda  leetum  accepi  ramiihim  friictigernm. 

Trifolium  resupinatum  L.  —  In  arenosis  salsngino- 
«is  pr.  Ilezkaja  Saschtsohita. 

Ojcytropis  campestris  Pcrs.  —  In  colle  Rasssüpttafa' 
«lirfa  pr.  Werchneiiralsk  atqiio  in  locis  similibus  pr.  Polekovski. 

Corolla  sulphurea,  rcxillo  intns  macnlis  binis  saturatiori-' 
bns  notata.  —  Ab  O.  uralctist  secuudiim  Lcd.  11.  alt.  III.  289. 
differre  vidctiir;   bractoarnm  longltndine   foliolorum   directiom\ 
In  Cand.  prdr.  II.  276  ot  278.     O.  uralensis  et  O.  campestris 
aeqne  bene  cum  mea  planta  congruunt. 

O arytropis  adproarimata  ii.  sp.  —  In  riipestribns 
snbapricis  montlum  Ilmonsium  alt.  1140.  snpra  mare  elatis, 

Omninm  proxima  praecedenti,  altior  aiitem  gracilior  pn-,. 
beqne  sparsiori  obsessa;  foliola  nnmerosiora,  loiigiora  et  am- 
minata;  capsulae  multo  angustiores ;  rbizoma  crassissimnm 
longissimumque.  O.  uralensis  esse  etiam  nequit;  bracteae 
enim  calyce  semper  permnlto  breviores,  llores  erecto  -  patentes 
rapsulae  unilocnlares.  O.  sulphurea  Led.  praecipue  dentiinn 
longitudine  recedit,  qui  in  uostra  specie  abbreviati. 

Scapi  foliis  aequales  vel  iis  paullnlum  longiores  hrevio- 
resve.  Capsula  unilocularis,  terrainata  acumine  in -nee  re- 
flexo.  Spicae  florentes  tantum  paucissiniae  adfuernnt ,  dum  O. 
campestri y  quamqnam  in  locis  omnino  apricis  seriorique  tem- 
[M)re  lectae,  vix  unus  alterque  fructus  niaturus  esset. 

JLstragalus  Helmii  Fisch.  —  In  colle  nuda  siccaque 
Rasssüpnaja  pr.  Werchneuralsk. 

■^      Tota  planta  setuHs  adpressis  sericeo  -  argentea ,    nonnul- 
lis  speciminibus  speciei  praecedcntls  nnn  dissimilis.     Rhizoma 


176  

lignosnm  ramosissimnm  protriidit  apice  folia  in  rosnlam  con- 
gesta  peduiiculls  omuiuo  aphyllis  intermixta.  Foliola  elliptica 
vel  obovata,  obtusa,  saepe  emarginata i  (mmqnani  a"tem  inii- 
cronulata  vidi)  2  —  4''Mouga,  opposita,  brevissime  pedicellata, 
paribus  6  — 10.  Stipnlae  parvae  seniilauceolatae  discretae; 
petiolo  aduatae,  demnra  antem  pl.  liberae.  Pcduuculi  digitales, 
foliis  multo  breviores  (nee  iis  aequales)  erccti,  saepissime  qua- 
driflori,  floribus  snbhorizontalibns  divergentibus ,  breyissime 
pedicellatis ,  adproximatis.  Corolla  albida  in  siccis  sulplui- 
rescens,  vexillo  intus  emacnlato,  alas  superaute,  emarginato, 
carina  alis  breviori,  obtusa  et  eraargiuata.  Bracteolae  mimi- 
tae,  pedicellis  ipsis  breviores ,  nigro-hirsutae.  Calyces  nigro- 
hirsuti ,  dentibus  liuearibus ,  inaequalibus ,  tubo  triplo  brevia-, 
ribus.     Fructus  non  vidi. 

Quamquam  cum  diagnosi  in  Cand.  prdr.  II.  301.  relata  non 
optime  cougruat ,  tametsi  hanc  esse  plantam  ab  ill.  Fischcro 
missam  vix  atque  ne  vix  qnidem  diibito.  Trausfereudus  otiam 
mihi  esse  videtur  in  §.  16.,  in  seriem  Caprinorum, 

Astragalus  amygdaliger  n.  sp.  —  Pr.  Orsk  legerat,' 
Janowski, 

Anthylloideis  (§.  15.)  refcreudus  atque  omnium  A*  Itypo- 
gaeo  Led.  fl.  alt.  III.  329.  proximus.     Diagnosiu  buic  adacqna- 
tam  huc  referam  nt  differeutiac  magis  eluceant:     Acaulis,  pilis 
longis,  flexuosis  incanus  ,  foliolis  21  —  29  adproximatis,  flori-jj 
bus  racemosis,  erecto-patcutibus,  peduncnlis  folio  plus  duplo 
brevioribus,   bracteis  liuearibus  pedicellos  superantibus ;    den-, 
tibus  calycis  demum  rupti   lineari-subulatis,   tubo  plus  duplo 
brevioribus  ;   corollis  luteis ,  glabris ,  vexillo  elougato ,  emar-  ^ 
ginato,  nusquam  tubuloso;   legumiuibus  ovoideo-globosis,  bi— » 
locularibus,   declinatis,    brevissime  pedicellatis,    obtusissimis, 
albo  deusissimeque  lauato-tomcntosis. 

Tota  planta  digitalis.     Flores  et  iuflorcscentia  iis   in  A, 
longißoro  persimiles.     Piil>cs   tubi  calycini   flavesceus,    den- 


177 

thim  nigrescens.     Stipulac  longissime  scinilauceolalo- lineares 
Pedunculi  pediccllique  filiformes. 

Astragalus  arenarius  L.  —  lu  arcuosis  profundis 
nou  procul  a  Muroiii  proviiiciae  Wladiiiiireusis. 

Legi  etiam  varietatem  omiiino  glabcrriraam. 

Hedysarum  cretaceum  Fisvh.  —  Ravissimum  iu  syl- 
va  pr.  Frcudenthal  nou  procul  a  Slatoust  sita;  copiose  autcm 
ad  viam  summum  cacuuieu  jugi  Uraleusis  superautein  iuter 
Miask  et  Slatoust. 

Vexillum  obcordatum  alas  includit  iisque  parum  brevior. 
Deutes  calycis  obliqui  iuaequales  tubo  mullo  breviorcs.  Brac- 
teolae  pedicellis  parum,  demum  multo  breviores.  Locus  etiam 
uatalis  uon  cougruit. 

Fragaria  clatior  Ehrli.  —  Iu  fruticctis  pr.  NiscLuei- 
Nowgorod,   ubi  sine  ullo  dubio  spontauoa. 

Epiloöium  pulustre  L.  —  Iu  paludosis  turfosis  pr. 
Slatoust. 

Folia  perangusta,  pubescentia.  Petala  obcordata,  caly- 
cinis  laciniis  breviora.  Stigma  integrum.  Facie  etiam  a  nostra 
germanica  plauta  non  parum  recedit. 

Cotyledon  roscan.  sp.  (?  leucantJia  Led.)  —  In  de- 
sertis  siccissimis  salsugiuosis  iuter  Bolsche  Maudlibai  et  Orsk, 
ad  quam  arcem  autem  vix  trigiuta  leucis  propius  accederc 
non  vidi. 

Piauta  speciosa  bienuis,  radice  ramosa  vel  simpliciuscula, 
llguesceute,  albida,  tejiui.  Caulis  simplex,  erectus,  bi-sex- 
pollicaris,  uuus  pluresve  ex  eadem  radice.  Folia  trigona,  Spi- 
na alba  longiuscula  termiuata,  glabra,  iutegerrima,  carnosa, 
ima  rosulata,  superiora  imbricata,  flexuosa,  erecto-patentia, 
fere2''Mata,  |'' longa,  Spica  arctissima,  cyliudracea,  apice 
nntans,  lougiorem  caulis  partem  occupaus,  termiualis,  flori- 
bus  in  vivis  exactc  sessilibus  5  in  speciminibus  autem  lougissi- 
mum  per  tempus  iuter  rhartam  siccatis  bjuc  inde  pedicellatis, 

9r  Bd.  2s  Heft.  12 


178 

pedicellis  uuifloris ,  filiformlbus ,  bractea  parva  ipsaque  corolla 
hinc  inde  lougioribus.  Corolla  pallide  rosea,  fere  usque  ad 
basin  Imam  5-partita,  laciuiis  acutis,  reflexis,  Sepalaö,  co- 
rolla plus  quam  triplo  breviora,  oblong©  -  ovata ,  cnrvilineo- 
acuminata,  viridia.  Squamae  ucctariferae  spathulato  -  obo- 
vatae,  miniitae.  Stamlua  snbaequalia,  petalis  parnm  longiora, 
filamentis  basi  dilatatis,  nim  petalis  basi  connatis,  apice  sp- 
tacPis;  antheris  atris. 

C.  leucantha  Led.  difFerre  videtur:  floribus  pedicellatis ; 
laciniis  corollae  albae  erectis ;  antheris  atro  -  pnrpnreis  vcl 
fusco-violaceis;  C,  tJtißrsißorus  Cand.  {Orostachys  thyrsi- - 
flava  Fisch.)  convenit  quidem  ad  amnssim  cum  diagnosi  in 
Cand.  pvodr.  III.  400.  relata ,  differt  autem  secuudum  Led.  fi. 
alt.  II.  199.  peduuculis  iufcrioribus  trifloris  foliisque  spathn- 
lato  -  lingulatis ,  quae  in  mea  planta  apice  vix  parnm  dilatata 
sunt. 

Bulliardia  aquatica  Cand.  ß)  prostrata,  —  Ad  la- 
cum  pr.  Slatoust. 

Coneoselinuml  gayoidcs  n.  sp.  —  In  madidis  submusco- 
sis  montis  Jremel  per  totam  regionem  alpinam,  altit.  4000  — 
4700  ped. 

Facies  Phellandrii  Mutellinac,  Rhizoma  horizontale, 
apice  squamis  nigricantibiis,  creberrimis ,  imbricatisque  tectumj 
uni-s.  pluricaule.  Caulis  flexuoso  -  ereclus ,  teres,  striatus, 
vix  semipedalis,  simplex,  basi  ima  dense  foliatus,  in  caetera 
parte  tantum  folio  unico  instructus.  Folia  lucida,  longe  petio- 
lata,  bipinnatisecta,  segmentis  divergentibus ,  primariis  sem- 
per  oppositis,  secundariis  profunde  pinnatifidis,  rarius  integer^^  j 
rimis;  laciniis  uninerviis,  integerrimis ,  apiculatis,  margine, 
angustissimo  atque  lente  adspecto  vix  obsoletissime  serrulato 
cinctis ,  linearibus ,  acutis ;  folium  summum  vaginae  amplexi- 
cauH  elongatae  et  striatae  insidet.  Involucrum  6  -  8  -  phylluni, 
umbellae  radiis  aequale,  foliolis  apice  trifidis,  laciniis  integris 


179 

vel  itenim  tritidis.  Involiicelliim  polyphyllum ,  umbelhilam 
fructigeram  subsuperans,  foliolis  apice  trifidis,  margine  sca- 
riosis.  Umbella  umbellulaeque  multiradiatae ,  radiis  umbellae 
crassis,  sulcatis,  umbellulae  fructn  ipso  maturo  brcTioribus. 
Calyx  qniuquedenticulatns ,  manifestus.  Stylopodiiim  magnuin. 
Petala  non  vidi.  Styli  capitati  divergentes,  dcmnm  reflexi, 
Irnctu  diraidio  vix  breviores.  Cremocarpia  a  dorso  manifeste 
compressa,  quiuquealata,  alis  crassis,  snbaequalibus ,  inte- 
gerrimis,  exterioribns  marginantibus ,  parumque  latioribns. 
Rhaphis  marginalis,  circiter  10-vittata.  Albumen  intus  pla- 
mim.  Carpophoriim  bipartibile.  Valleculae  trivittatae,  hir- 
sntiusculae. 

Omninm  gcueruni  Coneose/zMO  FiscL.  proxime  acCedit,  etsi 
alis  subaequalibus ,  rhaphe  10-vittata,  involucro  involucello- 
que  polyphyllo  diversum.  h-Gaya,  qnacnm  facic  magis  con- 
venit ,  recedit  valleculis  evittatis. 

Lascrpitiuf/i  latifolium  L.  —  In  ripa  dextra  flnvii 
VVoJgae  non  procul  a  Kasan. 

Pleurospermum  uraJense  Hoifm.  —  in  sylvaticis 
graminosis  ad  radicem  montis  Lischatsch  pr.  Werchneuraisk ; 
copss.  antem  in  sylvaticis  circa  Slatoust. 

^sperula  tinctoria,  —  In  collibus  apricis  pr.  Pole- 
kovski. 

Galium  tataricum  Trev.  —  In  ripa  arenosa  riviili 
Mensche  Mandlibai  deserta  Kirghisorum  ab  Orsk  meridiem  ver- 
sus percurrentis. 

Carduus  desertorum  W\sc\i,  —  In  desertis  fertilioribus 
subgraminosis  pr.  Nowi  Ilezki  Farpost. 

Radix  fascicularis. 

Hhaponticwni  salinum  *  {Leuzea  salina  Sprg.)  — - 
In  graminosis  humidis  fertilioribus  ad  rivulum  quendam  inter 
Mensche  Mandlibai  et  rivulnm  Karaganne  deserta  ab  Orsk  ra^- 
ridiem  versus  extensa  percnrrentem. 

12  * 


180 


CoroUa  irregularis.  Filameiita  papulosa.  Antherac  bre~ 
vissime  caudatac.  Achaeniuni  nitidum,  liavidum,  quadrigono- 
subcompressum ,  areola  laterali.  Pappns  lougns,  pluriserialis, 
plumosus,  radiis  seriei  intimae  multo  longioribus ,  latioribns, 
rlgidioribiisque.  Receptaculiiiu  seloso-fimbrilliferum.  Sub- 
generi  Leuzeae  (cf.  Syn.  p.  6.)  subjuDgatiir. 

Saussurea  salsa  Sprgl,  —  In  desertis  salsuginosis  in- 
ter  Troisk  et  lacum  Karakiil. 

FoIIa  lyrato  -  plnnatifida,  laclniis  lateralibns  deorsiiin 
spectaiitibus ,  tcrminaH  maxiina;  superiora  integerrima.  Pa- 
leae  rhachidis  foliolis  intimis  pariim  brcviores,  Capitula 
ö  —  7  flora. 

Saussurea  polypodiifolia  Cand.  In  desertis  salsu- 
ginosis  slcissiinis  intcr  Sül  Kaiu  et  rivulnm  Karagaune  ab  Orsk 
anstrum  versus  fluentem. 

Folla  etiani  summa  pinnatifida,  laciniis  snrsum  spectanti- 
bus,  profnndioribus  angustioribusqnc  quam  in  praecedentc, 
subaequalibus.  Paleae  rhachidis  foliolis  intimis  dimidiis  brc- 
viores. 

Saussurea  discolor  Cand.  —  In  monte  ürenga  pr. 
Slatoust. 

Saussurea  sc«&ran.  sp.?  —  In  desertis  siccis  ad  la- 
cum Karakul  pr.  Troisk. 

Tota  pnnctato  -  scabra  et  glabriuscula,  tomento  isto  arach- 
noideo  teiiuissimoqne  excepto,  quod  partes  juniores  induit. 
Folia  inferiora  rnuciuato-pinnatiüdo-dentata,  etiam  summa 
non  decurrentia.  Capitula  circiter  40 -flora.  Faciem  non  male 
refert  icon  in  Gm.  fl.  sib.  II.  tab.  34,  foliolis  autera  involucri 
exappendieulatis   diversa. 

Omnium  proxima  S.  amarae ,  a  qua  autem  diffcrt: 
rhizomate  crassiori;  caule  humiliori,  minus  foliato,  meiantho; 
foliolis  involucri  magis  cylindracei  nee  campanulati  intimiß 
appcndiculos  multo  minores  gerentibus;  firabrillis  rhachidis  fo- 


181 

Höht  diuildia  iiitima  aequaiitibus  uec  siiperautibus ;  foliolis  imi» 
niucinato-deiitatis  nee  reinole  siiiuato  -  dentatis ,  dum  in  S, 
amara  folia  omuia  saepe  siut  iutegerrima ;  capitulis  subsim- 
plicitor  corymboso-racemosis,  pedimculis  foliatis ,  foliisque,  e 
quoriim  axillis  prodeniit,  capitiilisque  quibus  termiuaiitur  bre- 
vioribus;  nee  coryniboso-pauiculatis,  ramis  primariis  folia  sua 
louge  excedeutibiis  parumqne  foliatis. 

Saussurea  salici folia  Gand.  —  In  desertis  uou  pro- 
cui  ab  Orsk. 

Taraaracum  procumbens  (n.  sp.?)  Leontodon  livi- 
dus  L.  Bicb.  fl.  cauc.  II.  246;  III.  531  ??  —  In  pascuis  ad 
11.  Ilok  non  prociil  ab  llezkaja  Sachtscliita  et  in  pratis  gramine 
dccomto  ad  rivulum  Gumbeieka  pi\  Wercliueuralsk. 

Cum  diaguosibus  L,  lividi,  quae  mihi  in  libris  meis  feup- 
petnnt ,  ad  amussim  quidem  convenientcm ,  re  vera  aiitem  diver- 
sam  esse  magnopere  suspicor.  A  Tarauuco  glaitcesccnte 
Fisch.,  qiiod  ad  lacum  Indercnsem  lectura  coram  mc  habeo, 
differt:  caulibus  procumbeutibus  foliisque  brevioribus;  capitulis 
uiulto  minoribus,  foliolis  exterioribus  paucioribus,  appendicu- 
iatis,  anguste  linearibus  nee  ellipticis,  rhizomate  erassissimo 
et  colore  glauco  non  mauifesto. 

Glabrum  pumllum  vix  tripoUicare.  Capitula  florentia  vix 
3 ,  fructigera  12  lineis  longiora.  Folia  runcinata.  Foliola  ex- 
tcriora  liuearia,  erecta,  pauca,  apice  globoso-appeudiculata. 
Corolla  versus  limbum  liugulae  extus  obsoletissime  pilosiuscula. 
Achaenium  foliolis  intimis  parum  longius,  subobeompressum, 
utrinque  angustatum ,  costatnm,  superne  tuberculato-spinosum, 
rostro  duplum  achaenium  superante  pappoque  breviori.  Basis 
rostri  cum  achaeuio  ipso  non  manifeste  articulata,  ut  in  T. 
serotino» 

Taraxacum  serotinum  {Leontodon  sevotinus  Kit.) 
—  lu  agrib  ad  llezkaja  Saschtschita  et  in  desertis  pr.  Orenburg, 


182 

Species  admodum  iusignis  caule  tomentoso;  capitulis  de- 
mum  nutantibus;  foliis  subcoriaceis ,  parum  incisis,  supra 
scabris  eorumque  dentibus  denticulisque  calloso  -  apiculatis ; 
foliolis  numerosissiinis ,  exterioribus  albo  -  barbato  -  ciliatis 
apiceque  squarrosis ,  interioribus  apice  etsi  obscure  appeiidicu- 
latis.  —  Corollae  tubus  superue  liugulaque  extiis  pilosa. 
Achaenium  multicostatum ,  versus  apicera  basinque  rostri  lon- 
ge  angustatum  et  tuberculato  -  serrulatum.  Rostrum  achaenio 
duplo  longius  pappum  etiam  excedit  cique  est  basis  cum 
acliaenii  apice  manifeste  articulata. 

Apargia  crocea  W.?  —  In  cacumine  montis  Jremel  in 
madidiusculis  submuscosis ,  altit.  4700  ped. 

Picris  paucifloraVi.  —  Ad  rivulum  Mensche  Mandli- 
bai  in  lierbidis. 

Hieracium  murorum  L.,  Fries!  —  In  jugo  montis 
Jurma  altit.  2900  ped. 

Hieracium  paludosum  L.  —  In  monte  tatarico  pr, 
Slatoust. 

Hieracium  Auvicula  L.  —  Pr.  Nischuei- Nowgorod 
et  Slatoust. 

Hieracium  foliosum  Kit.  —  In  collibus  apricis  pr, 
Polekovski,  Werchneuralsk. 

Scorzonera  roseaKxi.  {Sc,  purpurea^ich.l).  —  lu 
ripa  dextra  fl.  Wolgae  non  procul  a  Kasan. 

Aster  tataricus  L.  —  Minime  rarus  in  locis  apricis 
pr.  Ssürostanskaja,  stationem  inter  Slatoust  et  Miask  iuterme- 
diam,  pr.  Miask,  Polekovski,  Troisk  etc. 

Mira  varietatum  multitudo.  Specimina  legi  caule  circiter 
bipollicari,  siraplicissimo,  monocephalo,  foliis  angustis,  etiam 
imis  2"'  vix  latioribus ,  integerrimis.  Elongatur  in  aliis  caulis 
usque  ad  altitudinem  semipedalem  et  ultra  demumque  superue 
more  corymbi  dividitur,  ramis  subfastigiatis ,  foliatis,  mono- 
cephalis.     Hirsuties  magis  mimisve  pallescit ,  folia  ima  lougis- 


183 

sime  petiolata  et  grosse  crenata  evaduut,  latitudiiiem  polliearem 
adeo  adtiiigunt.  Deiiiquc  foliola  iiivolucri  saepissime  obtusa 
aut  acuta,  ia  specimiuibus  mouoccphalis  saepe  linearia  et  per- 
acuta  occurrimt.  —  Varietas  hiimilis  maxime  refert  ^.  alpi- 
num;  ea  caule  ramoso  foliisquc  iutegeirimis  ^.  ^//leWttWt ;  eu 
deuiquc  caule  ramoso  l'ollisque  creuatis  insignis  atque  iu  colle 
Rasssüpnaja  pr.  Werclineuralsk  lecta  ^,  uimeiloidem  Bess. 
Diffcrcntiae  constantes  omuino  desunt,  quare  varietates  iiiiuc 
enumcratas ,  etsi  sibi  dissimillimas ,  specie  revera  non  difforre 
persuasum  habeo. 

Pro  u4stere  alpfnOj  tum  in  Bieb.  II.  oauc. ,  quum  iu  Gmel. 
fl.  sib.  II.  173.  t.  73.  f.  2.  enumerato  plantam  haue  quamquam 
similem  et  affinem  habere  uequco,  quia  in  Europa  eum  tarn 
miris  rarietatlbus  uunquam  ludere  vidi ,  modo  cresceudi  et  facie 
alias  etiam  diversam.  Icou  Gmeliana  specimini  cuidam  a  me 
lecto  nou  parum  est  similis. 

Aster  pulchellusW.l  —  In  collibus  nudis  apricis  cir- 
ca Wer  chueuralsk ,  tum  in  Rasssüpnaja  quum  in  iis,  quae  ri- 
vulum  Gumbeieka  concomltantur. 

Diaguosis  quidem  ad  amussim,  locus  uatalis  autem  ita  pa- 
rum conveuit,  ut  maguopere  Iiaeream,  plantam  Willdenowia- 
nam  meamque  unam  esse  eandemque.  Sed  specimina  a  me 
lecta  ita  matura  eraut,  ul  vix  achaenia  nonuuUa  non  delapsa 
adessent. 

Ast  €7'  triner  vi folius  n.  sp.  —  in  gruminosis  uou  pru- 
cul  ab  Orenburg. 

Herba  rhizocarpica ,  erecta,  glaberrima,  multicaulis. 
Caules  teretiusculi ,  simplices  vel  parum  rauiosi;  ramis  florige- 
ris  versus  apicem  cauiis  in  formam  corjmbi  dispositis  ,  saepis- 
sime iterum  ramulosis ,  ramulis  parum  foliatis ,  pl.  2-s.  3-ce- 
plialis.  Folia  papyracea,  rigida,  sparsa,  semiamplexicaulia, 
integerrima,  glandulis  excavatis  frequeutissiniis  punctata,  mar- 
giue    tantum   scabra,    trinervia,    inferiora   oblongo-ellijptica, 


184  

acuta,  4  —  6"'  lata,  |  —  1''  longa,  siuiima  minora  et  acnmi- 
iiata,  vix  autem  rariora.  Rhachis  parva,  alveolata.  Involu- 
crum  triseriale,  campanulatum ,  floribus  disci  diraidiis  brerius, 
foliolis  siccis,  ciliatis,  oblongo-ellipticis,  extimis  multo  mi- 
noribus  acumiuatis;  intimis  obtusis,  trinerviis,  scariosis  cir- 
citer  Z'"  longis.  Pappus  flavescens,  scaber,  setaceus,  bise- 
rialis,  corollis  disci  aequalis.  Corollae  disci  ut  in  Gelasia 
-paucißora  y  laciuiis  autem  patulis.  Radius  pallide  coeruleus, 
revolutiis,  5^ — 7-florus.  Capitula  multo  majora  et  pleiantha 
quam  in  Gelasia  paucijlora,    Achaenium  immaturum  TÜlosum, 

Gelasia  yauciflora  Cass.  {^JLster  dracunculoides  Lam.) 
diflFert:  caule  multo  altiori,  foliis  scabris,  lincaribus,  longe 
acumiuatis,  sextuplo  augustioribus ;  ramis  florigeris  multo  cre- 
brioribus  et  ramosioribus ;  capitulis  meiautliis ,  radio  foemineo 
non  revoluto  tautummodo  5-floro;  pappo  uniseriali  corollis 
disci  breriori, 

Gelasia  desertorum  facilQ  distinguitur :  foliis  semper  tri- 
uerviis  decuplo  latioribus ,  multo  brevioribus ,  iuferioribus  nun- 
quam  acumiuatis;  caule  multo  crassiori  et  altiori;  radio  5  —  7- 
floro ;  capitulis  minoribus  meiantliis;  involucris  basi  obtusis; 
rliacbide  sat  profunde  alveolata. 

Ab  ^.  acri  L.  (ex  Hieb.  fl.  cauc.  III.  572.)  quocum  con- 
venit  foliis  puuctatis ,  trinerviis,  pedunculis  foliatis ,  radio  5  — 
7-floro,  differt:  foliis  semiamplexicaulibus ,  iuferioribus  ob- 
lougo  -  ellipticis ,  acutis  6  —  9'''  latis,  margiue  tantummodo 
scabris ,  nee  non  patria. 

Omnium  autem  facie  externa  simillima  est  Chrysocoma 
dracunculoides y  tametsi  diversa:  foliis  latioribus,  summis 
tantum  acumiuatis,  pnuctis  cxcavatis  paucioribus;  inflores- 
centia  minus  ramosa;  foliolis  involucri  3- ncc  4- serialibus,  in- 
timis tri-  ncc  uui-ncrviis;  rhachide  alveolata  atqnc  deniquc 
capitulis  radiatis. 


185 

Gelasia  desertorum  n,  sp.  —  In  coUibus  apricis  de- 
sertoriiin  Kirghisoriim  e  Troisk  usquc  iu  confinium  oppiduli 
Ilezki  Gorodok  fere  ubique  cop. ;  rarior  iu  locis  sylvaticis  etsi 
alias  similibus  ad  montem  Lischatscli  pr.  Werclineuralsk. 

Herba  rhizocarpica,  erecta,  gracilis.  Rhizoma  liguosum, 
miilticaule.  Folia  integerrima ,  pcraugustc  liucaria,  el'.iigata, 
scssilia,  uni  -  tri  - nervia ,  acuminata,  glabra,  lepidoto -puncta- 
ta, margiuo  scabra,  couformia;  iuia,  etsi  omnium  latissima, 
ue  3"^  quidem  lata;  plcraque  circiter  tripollicaria.  Caulis  api- 
ce  diyiditur  iu  ramos  fastigiatos,  pl.  simplices,  paucos,  pa- 
tenti- divergentes,  monocephalos ,  usque  ad  apiccm  snmmum 
crebre  quidem  foliatis ,  foliis  auteni  supcrioribns  decrescenti- 
bus.  Capitula  solitaria,  aquo  magna  ac  in  ^,  mutabili ,  ra- 
dio  10 — 11-floro,  cocrulco,  demum  revoluto.  Rhachis  pla- 
na, nuda.  Involucrum  turbinatum,  tri  -  4  -  seriale,  foliolis 
siccis,  adpressis,  glabris,  marginc  obsolete  ciliatis',  ex  ova- 
tis,  acumiuatis,  parris  per  clliptica  acuta  in  oblong© -elliptica 
obtusa,  margine  purpurasceutia,  trinervia,  3"' circiter  longa. 
Pappus  aequalis,  scaber,  biserialis,  flexuosus,  corollae  disci 
aequalis,  involucro  longior.  Corolla  disci  lutea,  glabra,  quin- 
quefida,  laciuiis  oblongo  -  ellipticis,  obtusiusculis ,  erectis; 
limbo  turbinato ,  tubum  superantc ;  radii :  lingulata,  lingula  iu- 
tegra,  acuta,  5 -nervia,  tubum  virescentem  carnosiusculiun, 
compressiusculum  sextuplo  superaute.  Achaeuium  oblougo- 
ellipticum,  piano  -  compressum,  pilosum;  radio  minimum  et 
abortum  *). 

A  G.  pauciflora  non  solum  capitulis  solitariis ,  ramis  flo- 
rigeris  foliatis  et  specie  corymbi  saepissime   dispositis  diversa 


*)  In  Synopsi  mea  p.  187.  errore  (ynographico  legitur  „radius  $ 
"pro„  neutro."  Quo  solo  AifSevi  Gelasia  ab  Astere.  Post  „co- 
voUa  radii  lingulata"  addatur:  lij)giila  demuni  rcflcxa,  «ubo  ob- 
compreseo,  compreBsiiisculo. 


186 

sed  etiaiii  radio  pleiantho ,  capitulis  majoribus  inulto  rarion- 
bus;  foliis  angiistioribus ,  minus  acumiuatis,  sublaevibus; 
caule  multo  hiimiliori  graciliorique.  —  Aster  Gmel.  fl.  sib.  IL 
183.  N.  150.  tab.  79.  f.  I.  beiie  congniat,  folia  autem  scabra 
ei  esse  dicimtur.  —  A,  roseus  Stev.,  Bieb.  fl.  cauc.  lll.  571. 
recedilj  caulibus  simpllcibus ;  foliolis  subulatis;  capitulis 
quam  in  ^.  alpino  parum  miuoribus;  radio  eleganter  roseo; 
disco  involucrum  aequaute. 

Erigeron  uraJcnsis  u.  sp.  —  In  colle  aprica  quadam 
pr.  Slatoust. 

Specimini  cuidam  E,  canadensis  potius  quam  E,  ucris  si- 
milis,  cui  autem  proxime  accedit,  dum  ab  illo  magnopere  in- 
volucro,  colore  formaquc  corollarum  recedat.  —  Rhizoma 
fibrosum,  perenue.  Caulis  simplex,  vix  semipedalis,  hirsu- 
tiusculus,  sulcatusj  basi  purpurascens.  Folia  hirsuta,  ob- 
tusa  aut  acuta,  alterna,  consistentia  crassiori  quam  in  E*  acri, 
exconfertis,  subpetiolatis,  oblongo  -  obovatis,  remotiusciile 
mucrouato  -  serrulatis ,  iis  in  E,  jamaicensi  simillimis,  pen- 
ninerviis ,  circiter  2"  longis ,  ^'^  latis  in  oblongo  -  elliptica, 
basi  lata  sessilia,  integerrima ,  remotiora  minoraque.  Race- 
mus  termlualis,  oblougus,  terminatus,  compositus,  foliosus, 
pedunculis  hirsutis  quidem  folia  sua  parum  excedentibus ,  pedi- 
cellis  apice  inerassatis  autem  quam  sua  breyioribus.  Capitula 
permulto  majora  quam  in  K.  canadensi ,  minora  quam  in  E, 
acri,  Corollarum  structura  exacte  quam  in  hoc  sed  extimae 
pappo  vix  paullulum  longiores.  Involucrum  pauciseriale,  cam- 
panulatum,  fructibus  vix  parum  brevius,  foliolis  linearibus, 
acuminatis ,  minus  hirsutis ,  aequalibus.  Rhachis  dense  bre- 
viterquc  setoso-fimbrillifera,  dum  in  E,  acri  glaberrima, 
Ovaria  hirsuta.     Pappns  pilosus ,  scaber. 

Chrysocoma  tatarica  n.  sp.  —  In  desertis  siccis  Kir- 
ghisorum  praecipuc  montosis;  ex  gr.  in  Mertwii  ssol  pr.  Ilez- 
kaja  Saschtschita  et  ad  fl.  Or  supra  Orsk,    Chr,  villosa  autem 


; 137 

multo  rarior.  Specimiua  ad  lacum  hidorensem  lecta  vidi  in 
hcrbario  Karoliuiano. 

Caulis  seinipedalis  pedalisve,  apice  ramosus,  obsoletissi- 
me  toineutosus ,  herJiaceus.  Rhizoma  multicaule,  lignosum. 
Folia  lingulato-liiiearia,  acuta,  basi  augustata,  uiiiiiervia, 
iutegerrima,  siibcoriacea,  piiuctata,  denium  glabra,  jl  —  2" 
*  longa,  1|  —  3''' lata,  sparsa.  Capilula  4 — 5  -  llora,  in  co- 
rymbos  parvos,  caulcm  ramosque  siib  apice  caulis  oriundos  fo- 
liatos  et  fastigiatos  termiuautes ,  oligocephalos  disposita,  pe- 
dlcellis  foliis  miuutis  subsqnamaeformibus  deuse  lectis.  InvoJu- 
cruni  cyliudraceum,  3  —  4-seriale,  floribus  fructibusque  mul- 
to brevius,  foliolis  siccis,  adpressis,  supernc  aureis,  omnibus 
obtusissimis ,  demum  glabratis.  Rhachis  minuta,  nuda.  Pap- 
pus  biserialis,  setaceus,  scabor,  iuaequalis,  corollae  sub- 
acqualis.  Ovarium  villosumj  vix  comprcssum,  oblougum,  basi 
augustatum. 

Omnium  proxima  Chr,  villosac  sed  divcrsa  tomento  vix 
ullo  praecipue  in  foliis;  foliis  subcoriaceis  nee  membranaceis, 
.  multo  angustioribus ;  capitulis  miuoribus,  4  —  5-  nee  6  —  7- 
floris;  involueris  3  —  4 -nee  4  —  5  -  scrialibus,  foliolis  omnibus 
obtusis  nee  exterioribus  acutis.  A  Chr,  dracunculoide  autem 
differt:  foliis  angustioribus,  basin  versus  angustatis,  uni-  nee 
trinerviis,  involueris  eyliudraceis  uec  eampanulatis  etc.  Chr» 
divaricata  Fisch.  (Bieb.  fl.  cauc.  HL  563,  Sprg.  syst.  III. 
425.)  reeedit  ramis  virgatis  monocephalis;  foliis  inferioribus 
lanceolatis,  trinerviis,  lauatis;  involucro  laxo,  incano,  folio- 
lis omnibus  acutis. 

Inula  sali  ein  a  L.  —  In  ripa  dextra  flnvii  Wolgae 
non  procul  a  Kasan. 

Karelinia  n,  g.  caspica^  (Serratula  caspica  Pall. 
it.  app.  II.  t.  Z.  p.  50.).  CI.  Karelin  c  littore  septentrionali  et 
orientali  septentrionali  Maris  caspii  haue  ibi  vulgatissimam 
plautam  retulit. 


188  

Neque  ad  geiius  Serratulae  ueque  ad  Iribiuii  Cj/naroidea- 
rum  eain  pertlnere  sed  Baccharideis  iiiter  Phagnalon  et 
Baccharin  ^)  iusereudam  esse,  edocuit  me  iiivestigatio  plantae. 
Est  enim  polygamo  -  dioica.  Plautae  utriusque  sexus  capituliira 
multiflonim ,  heterogamnm ,  heterocarpnm ,  iiiaequaliflorum, 
discoideum,  lloribus  foemiueis  pluriserialibiis  in  ambitu,  reli- 
quis  masculis,  illis  autein  in  plauta  foeininea  crebrioribus. 
Pappus  basi  tortuoso  -  flexuosus ,  floribus  foemiueis  pluriseria- 
lis,  pilosus,  scabrinsculus ,  in  capitulis  plantae  foeraineae 
stylo  acqualis  corollaque  lon^ior,  in  iis  plantae  maseulae  utro- 
que  brevior;  floribus  masculis  uniserialis,  elavatus,  sed  in  ca- 
pitulis plantae  maseulae  corolla  styloque  brevior,  in  iis  foemi- 
neae  utroque  longior  magisque  elavatus.  Corolla  glabra,  pur- 
purascens,  floribus  foemineis  trideutata,  filiformis;  floribus 
autem  masculis  quinquedeutata,  regularis,  quiuqupuervia ,  in- 
ferne in  tubum  longissimuni  valde  angustata.  Stamina  floribus 
foemineis  omnino  uulla  atque  eorum  ne  vestigia  quidem;  flori- 
bus masculis  antherae  ecaudatae,  alis  rotundo -ellipticis,  latis, 
obtusissimis ;  articulo  filamentorum  supcriori  clongato  et  tela 
cellulosa  laxissima  quasi  scabrinsculo.  Pollen  rotunduni,  sca- 
brum,  in  floribus  masculis  plantae  focmincae  multo  parcius. 
Stylus  Conyzae  bifidus ,  corolla  longior ;  floribus  masculis  su- 
perne  puberulus,  ramisque  brevioribus;  foemineis  subglaber- 
rimus.  Rhacbis  plana,  longe  villoso-fimbrillifera.  Involu- 
crum  subcylindraceum ,  imbricatum,  in  plauta  utriusque  sexus 
omnino  couforme,  foliolis  Tilloso-subcanescentibus.  In  caete- 
ris  partibus  plauta  foeminea  et  mascula  tautum  eo  differuut, 
quod  rami  sunt  in  illa  suprafastigiati ,  in  hac  uondum  fa- 
stigiati. 

Genus  sine  dubio  Polypappo  meo  proximum  sed  diversum 
pappo  florum  masculoriim  uuiseriali. 


^)  C£.  öyuoins.  p.  204. 


189 

Pyrcthrum  conicum  n.  sp.  —  In  sylva  frondosa  et 
timbrosa  in  siiiistra  fliivü  Uralensis  ripa  sIta  pr.  Orcnbiirg. 

Herba  omiiiuo  P,  inodoro  similis,  radice  crassa,  divisa, 
anima?  Caulis  crectus,  tricliotomus ,  plnrlpedalis,  nitidus, 
stiiatus,  teres.  Folia  alterua,  bipiniiatisecta,  sessilia,  scsj- 
mentls  linearibus,  clongatis,  angnstissimis ,  divergentibus ,  in- 
tegris,  planis,  calloso  -  apiciilatis,  nervo  subtus  excavato 
exaratis,  sparse  setuligcris.  Capitula  aequc  magna  ac  in 
Pißretliro  inodoro,  solitaria  in  ramis  superne  aphyllis,  Rha* 
cliis  nnda,  deminn  conoidca.  Involucrum  biserialc,  foliolis 
glabriusculis ,  planis,  siccis,  nninerviis,  apice  late  scariosis, 
exterioribus  nvato  -  lincaribus ,  inlcrioribus  oblonge  -  cllipticis, 
parum  longioribus ,  rliadii  matura  multo  brevioribus.  Pappus 
aoqualis,  coroniformis ,  intcgenimus.  Achaeniiim  constantor 
trigonum  et  tricostatum,  apice  biglaudulosum,  obpyramidatum, 
conforme,  glabrum,  dorso  convexo  valleculisque  transvcrse 
tubcrculato  -  striatis.  Glandulae  in  dorso  achaenii  manifestae, 
intus  autem  ad  apiccni  vallecularum  vix  atque  ne  vix  quidem 
conspiouae. 

P.  inodorum^S.  qnamquam  simillimum  differt:  rhachide 
planiuscula,  achaeniis  quadricostatis ,  laevissimis  et  ex  Bieb. 
caule  etiam  diffuso ;  P.  maritimum  W. ,  si  alias  a  pracccdcnte 
diversura:  pappo  crenato;  P,  parvißorum  pappo  bilobo;  P, 
caucasicum  canlc  monocephalo ,  pappo  bilobo;  P,  praccojc 
Bieb.  caule  spithamaeo ,  segmentis  foliorum  longiori  et  etiam 
pappo  bilobo. 

Artemisia  lierbacea  Ehrh.  —  In  ruderatis  ad  fl,  Or 
et  Ural  prope  Orsk. 

Haereo  ntrum  sit  haec  an  A<»  chamacmelifolia  Yill. 

Artemisia  potentillaefolia  Fisch.  —  In  vollibns 
apricis  pr.  Polekovski  et  Ilezkaja  Sacktschita. 

Artemisia  orientalis  W.  —  In  collibus  siccis  Katana- 
dür  dictis,  ab  Orsk  150  leucas  meridiem  versus  distantibus. 


190  

Artemisia  tauricaVi .  —  In  desertis  siccissimis  steri- 
libus  ab  Orsk  meridiem  versus  extensis  sat  cop.;  in  collibus 
siccis  Mertwü  ssol  dictis  pr.  Ilezkaja  Saschtschita  copss. 

Capitula  3-  s.  4-,  nee  5  — 8  -  flora,  floribus  omnibiLs  her- 
maphroditis.  Corolla  nibens ,  inferne  sparse  glanduloso- pun- 
ctata. Arhaenium  saepe  siugulum  ex  omuibns  submaturnm,  dnm 
reliqna  etiam  sint  minima.  —  Ab  -4.  monogijna  differt  seg-- 
mentis  foliornm  exacte  linearibus ,  angustioribus ,  longioribus- 
qne  nee  apice  dilatatis  et  capitulis  flore  quoque  foemineo  con- 
stanter  carentibus»;  vix  autem  alia  nota. 

Artemisia  fragrans  W.  —  Ad  fl.  Uek  pr.  Ilezkaja 
Saschtscbita. 

Artemisia  coerulesceus  L.  —  In  collibus  apricis  pr. 
Polekovski,  Troisk. 

Artemisia  saholoides  "W.  —  In  montibns  Guberlins- 
kensibus  cop. 

Folia  inferiora  trisecta,  segmentis  linearibus,  saepe  bi- 
sectis.  Capitula  10 -flora,  fl.  ?  teruis  quaternisve,  fl.  5  senis 
septenisye.     Cor.  fl.  $  cylindracea,  stylo  suo  parum  brevior. 

O  li  gosp  orus  condimentarius  Cass.  {Artemisia 
Dracunculus  L.)  —  Cop.  in  ruderatis  ad  Orsk,  in  desertis 
inter  Troisk  et  lacum  Karakul. 

Oligosporus  adfinis  n.  sp.  —  In  collibus  apricis 
pr.  Polekovski ,  in  desertis  pr.  Gumbeieka. 

Rhizoma  crassum,  lignosum.  Folia  sericea,  inferiora 
bipinnatisecta,  longe  petiolata,  segmentis  anguste  linearibus, 
planis  acuminatis ,  calloso -mucronulatis.  Caulis  simplex  cir- 
citer  semipedalis,  erecto  -  adscendens.  Inflorescentia  exacte 
eadem  ac  in  sequente,  spica  nempe  composita,  spiculis  erecto- 
patentibus,  foliis  sessilibus  simpliciterqne  pinnatifidis  suff'ultis. 
Capitula  omuino  sessilia,  aeque  magna  ac  in  O,  campestri^ 
patentia,  foliis  suis  minutis  integerrimisque  longiora,  conferta. 
Capitnla  16 -flora,  floribus  2  6  —  9,   mascnlis  7—10,     Co- 


1dl 

rolla  floris  nicascnli  qninquedentata,  lutea,  apice  obsolete  glan- 
«luloso- punctata,  dentibug  singnlis  singula  glandula  fuscd - 
ferniginea  notatis;  floris  foeminei  veiitricosa,  stylo  ninlto  br^'- 
vior.  Stylus  fl.  cT  iiitegerrimus.  Involucrum  cylindraceo- 
campamilatum,  foliolis  obtusis,  inargine  eciliatls  lateque  sca- 
riosis,  extns  punctato  -  scabris,  ' 

Ab  0,  campcstri  differt  capitulis  sessilibas,  foliis  omoi- 
bus  serieeis;  0.  Marschalltanus  autem 

Oligosporus  Marschallianus  *  {Artemisia  inodo- 
ra  Bieb.,  A,  Marschalliana  Sprg.)  —  Pr.  Polekovski  in 
i-ollibtts  siccis. 

Icoues  Gmelinianae  in  fl.  sib.  II.  117.  N.  102.  t.53.  lig.  1  et 
2  a  Bieberstein  huc  ritatae  noa  boiiae  sunt  diceudae.  Fig.  2. 
quoad  folia  facicinquc  extcrnam  melior  reeedit  capitulis  pcdicel- 
latis  nutautiliusque.  Gmelin  etiam  in  descriptione  eerto  certius 
plures  coufudit  spccies. 

Oligosporus  scoparius*  {Artemisia  scoparia  jL.) 
—  In  arcnosis  ad  fl.  Or  supra  Orsk  et  in  salsnglnosis  pr.  llez- 
kaia  Saschtschita. 

Helichrysum  arenarium  Caud.'f  —  In  desertis  arp- 
uosis  pr.  Orsk,  Guberlinsk,  Orenburg,  Ilezki  Gorodok.  Ad 
lai'um  Inderensem  lectum  vidi  in  herbario  Kareliniano. 

Folia  superiora  acuta,  inferiora  uninervia,  nervis  binis 
lateralibus  parum  manifestis.  Foliola  obtusissima,  patnlo- 
subsquarrosa.  Rhachis  nuda,  plana.  Caeterum  satis  super- 
que  a  nostro  H,  arenaria  facie  saltem  externa  reeedit.  JT, 
graveolenti  Bieb.  oppugnat  tautiiinmodo  locus  natalis.  Quod 
euim  crescit  in  montibus  altioribus. 

Gnaphalium  uliginosum  L.  —  Prope  Slatonst;  ad 
Solotnaja  ssopka  nou  procul  a  Troisk. 

Senecio  aurantiacus  ^  (Cineraria  aurantiacah.)  — 

lu  sici'is  snbapricis  montis  Üreuga  pr.  Slatoust, 


192  

Ab  affiiiibus  recedit  mea  planta  Senecioni  aureo  perqnam 
similis,  a  Ciuerariis  autem  sie  dictis  Europaeis  facie  externa 
magiiopere  diversa :  capitulis  parvis ;  pcduuculis  gracilibus ; 
glabritie  omniuin  partium  perfecta,  tomeuto  isto  quam  obsole- 
tissimo  floccosoque  excepto,  quod  basi  caulis  petiolisque  ad- 
haereat;  pappo  corollis  breviori;  ovariis  hirsuto -  pnbesceuti- 
bus;  foliis  non  rugosis,  basi  in  petiolos  graciles  augustatis, 
supra  pallidis,  subtus  opacis,  inferioribus  irregiilariter  obsole- 
teque  deutatis,  superioribns  linearibus,  integerrimis ,  subse- 
miamplexicaulibus ;  foliolis  uniserialibus ,  angustis ,  sphacc- 
latis;  colore  coroUarnm  saturatiori. 

Senecio  tataricus  n.  sp.  (Gm.  fl.  sib.  II.  161.  N.  134 
excl.  synon.)  —  In  lacubus  aestate  exsiccatis  eorumque  ripis 
ad  fl.  Ilek  pr.  Ilezkaja  Saschtschita,  ad  11.  Ural  iufra  Ilezki 
Gorodok. 

Proximus  S,  paludoso  sed  praecipue  divcrsus  caule  cavo 
superneque  aeque  ac  foliorum  pagina  inferiori  albo  -  lanato - 
tomentoso.     His  etiam  consistentia  multo  firmier. 

Rhizoma  repens ,  iuternodiis  fibras  crebras  crasslusculas- 
qne  protrudit.  Caulis  cavus,  erectus,  simplex,  altitndinem 
humanam  saepius  adtingeus,  crassns,  basi  aphyllus  et  nudus, 
superne  dcnse  foliatus  alboque  lanato  -  tomentosus.  Folia  con- 
ferta,  altcrna,  basi  angustata  sessilia  nee  semiamplexicaulia, 
rigido-papyracca,  oblongo  -  elliptica,  acuta,  argute  serrata, 
semipedalia  pollicemque  magis  minusve  lata,  supra  demum  viri- 
dia,  subtus  tomentoso  -  incaua.  Involucrum  hemisphaericum, 
disco  brevius,  foliolis  tomentosis,  exterioribus  paucis  et  peran-  | 
gustis,  adpressis,  interioribus  grosse  sphacelatis,  acuminatis. 
Cyma  corymbiformis ,  simplex  vel  composita,  terminalis,  pe- 
duuculis  tomentosis  folia  summa  parum  excedcutibus.  Capi- 
tula  majora  quam  in  6'.  paludoso,  radio  deflorato  demum  re- 
voluto :  Rliachis  etsi  leviter  tametsi  manifeste  alveolata ,  mem- 
branis  interalvcolaribus  laccris.     Corolla  disci  lutea  aeque  ac 


193 

radii  regulariter  quinqucdentata ,  dentibus  apice  glanduloso - 
scabris ,  pappo  aequalis,  quinquenervia,  limbo  eylindraceo 
tnbum  snperante,  basi  coroua  pilonim  inaequallumj  tubo  ipso 
longlonim,  e  cellulis  in  plures  series  jiixta  se  positis  constan- 
tium,  serrulatorum  exactissimeque  pappiim  refereutiom  cincto 
quac  eximia  structiira  a  me  in  nulla  Synautherca  adhuc  obser- 
Tabatur.  Corolla  radii  lingula  magna,  quadrinerria,  tnbum 
plurics  cxcedente,  basi  obsoletissime  pilosa,  demnm  revoluta. 
Achaenium  cjlindracenm ,  pallide  fnscnm,  nitidnm,  apice  an- 
gnstatum. 

Senecio  Doria  L.  —  In  descrtis  herbidis  ad  fl.  Uek  pr. 
Ilezkaja  Saschtschita,  non  procul  ab  Orenburg  cop. 

Senecio  caspi'cus^  {Cincraria  casptca  Pers.,  C.  ra~ 
cemosa  Bieb.)  —  In  desertis  herbidis  fertilioribns  ad  rivulum 
Karaganne,  pr.  Orenburg,  Ilezkaja  Saschtschita  etc.  non 
rar US. 

Senecio  ovatus  W.  —  Sat  cop.  in  desertis  herbidis 
fertilioribus  ad  Ilezkaja  Saschtschita  et  Ilezki  Gorodok. 

Campanula  persicifolia  L.  —  In  ripa  dextra  flnvii 
Wolgae  non  procul  a  Kasan. 

Myosotis  micrantJia  Pall. ?  —  Pr.  Ov.a. 

Dracocephalum  thytuiflorum  L.  —  Ad  Wolgam 
supra  Nischnei  -  Nowgorod  et  deinde  orientem  versus  cop.  us- 
que  in  regionem  circa  Sswiäschk  provinciae  Wätkensis. 

Mentha  rubra  Sm.  Pr.  Orsk. 

Leonurus  cotidensatus  Hora.  —  In  herbidis  humidio- 
ribus  ad  rivulum  Mensche  Mandlibai  cum  praecedente. 

Caryopses  4,  trianguläres,  obpyramidatae ,  apice  obliquo 
truncato  pilosiusculae ,  atrae,  scabrae. 

Veronica  montana  L.  —  Ad  rivnlos  et  in  aqnosis  pr. 
SlatoTist. 

OrBd,   2s  Heft.  13 


194  

Veronica  orchidea  Bess.  —  In  graminosis  apertis 
montis  Kassatur  pr.  Slatoust  nee  non  pr.  Miask  et  in  regione 
sylvatica  montis  Ural. 

Quam  quidem  auctores  pro  varietate  y,  sptcatae  habe- 
baut ,  sed  non  diversam  esse  vix  dubito.  Planta  perennis ,  K» 
sptcatae  simillima.  Canlis  f  —  1-pedalis,  pubescens,  ad- 
scendeus,  simplex,  teres.  Folia  decussata,  pubescentia,  cre- 
nata,  obtusa,  iufima  petiolata,  oblonge -clliptica,  basi  obiter 
cordata,  petiolis  condiiplicatis  lougiora,  reliqua  semiamplexi- 
caulia  et  subconnata,  quorum  inferior»  spathulata,  summa 
oblongo - elliptica.  Spicae  una  pluresre  terminales,  densissi- 
mae ,  obtusae  vel  acuminatae ,  floribus  exacte  sessilibus. 
Bracteae  calyces  aequant.  Corolla  4-  s.  5-fida,  fauce  pilosa, 
laciniis  tubo  duplo  brevioribns,  erecto  -  patentibus ,  summa 
saepe  cucullata.  Genitalia  exserta,  Stylus  autem  staminibus 
brevior.  Capsula  subgloboso-inflata,  pubescens,  neque.emar- 
ginata,  neque  cpmpressa. 

Verb as cum  nigritm  L.  —  Cop.  in  pratis  cirea  Werch- 
neuralsk,  Polekovski,  Miask  etc. 

Euphrasia  Rostkoviana  Ua.jnc  (E,  tataricahed.J) 
—  In  cacumine  montis  Jrcmel  altit.  4843  ped. 

Digitalis  grandiflora  "Lam.  —  In  graminosis  sylva- 
ticis  pr.  Slatoust. 

Ttinaria  genistaefolta  M\l\.  —  In  rupestribus  apricis 
ad  11.  Or  supra  Orsk. 

A  L.  acutiloha  Fisch,  diversa:  canle  humiliori,  ramis 
flexuosis  nee  virgatis  *);  corollis  saturatioribus,  majoribus  re- 
motioribusque ;  foliis  brevioribns  sed  praecipue  Capsula  de- 
presso-globosa  calycem  majorem  aequante  styloque  breriori 
nee  ovato-globosa,  calyce  multo  styloque  sat  majori,  deniqne 
seminibus  triquetris,  immarginatis  nee  complanatis  alatisque. 


*D  Virgati  autem  in  specimiiiibus  raeridionali  —  germanicis. 


195 

Linaria  acuttloba  Fisch.  —  In  ;herbi(lis  ad  rivulum 
Mensche  Mandlibai. 

Flores  adproximati,  breviter  pedicellati,  pedicellls  quam 
bracteae  anguste  lineares  brevioribns.  Corolla  pallide  flava. 
Laciniae  calycinae  acumiuatae.  Capsula  ovato-globosa,  den- 
tibus  senis  dehiscens,  calyce  mnlto  styloque  major.  Semiua 
marginata. 

liinaria  Löselii  Schweigg.  —  In  rupcstribus  apricis 
desertornm  ab  Orsk  meridiem  versus  exteusorum  non  rara  ex. 
gr.  ad  Mensche  Mandlibai,  in  Katanadür  etc. 

Capsula  globosa,  calyce  multo  styloque  etiam  brcvior, 
deutiluis  6  dehiscit.  Semina  atra ,  opaca,  complanata,  rotun- 
da,  late  marginata,  diametro  circiter  3^'' aequante. 

Specimina  a  me  lecta  ita  a  varietatibus  in  flora  altaica  enu- 
meratis  recedunt ,  ut  raemoratu  dignae  sunt  differeutiae.  — 
Var  (J)  caule  adsccndente;  ramosissimo,  vix  semipedali,  cal- 
care  elongato;  calyce  bracteisque  pediccllos  circiter  aequanti- 
bus,  glabris;  racemo  multifloro.  —  e)  caule  adscendeute  ra- 
mosissimo, vix  semipedali;  calyce  bracteisque  pedicellis  per- 
multo  brevioribns  glabrisqne;  racemo  multifloro;  calcare  elon- 
gato. —  Varietatem  ß)  majorem  vidi  in  herbario  Kareliniano 
in  moutibus  nebulosis  mari  Caspio  adjacentibus  lectam,  quae 
caule  ramoso,  ramis  strictis  patentibusve ,  racemo  paucifloro 
excellit. 

Melampyrum  cristatum  L.   —  In  sylvaticis  grami- 
nosis  pr.  Slatoust  et  Miask. 

Varietatem  bracteis   albis   praeditam  {M,  argyrocomum 
Fisch.)  saepius  in  latere  jugi  Uralensis  occidentali  vidi,  quam 
in  orientali,  ubi  varietas  bracteis  coloratis  frequentins  occurrit. 
Pedicularis  oriostachys  Led.  —  Pr.  Orsk. 
O  roh  an  che  coerulca  Vill.  —  Cum  praecedente. 
Gentiana   campestris  L,   ~    In    moute   tatarico   pr. 
Slatoust, 

13  * 


196 

Statice  scopariaW.  —  In  desertis  salsis  Kirghisorum 
pr.  Oreuburg ,  Orsk  etc.  sed  sequeiite  rarior. 

Etsi  simillima  proximaque  St»  Gmelini  tametsi  satis  sn- 
perque  distiiicta:  rliizomate  tenuiori,  ramoso  et  perpendicnlari 
nee  crassissimo  et  horizoiitali ;  floribus  saturatioribus,  permnlto 
rarioribus  earumque  spicis  brevissimis,  secnndis  et  oliganthis ; 
lobis  calycinis  obsoletioribus,  tubo  eodem  modo  quidem  quin- 
quefariam  piloso ,  seriebus  aiitem  altius  adseendentibns ;  deni- 
qne  foliis  imdiilatis. 

Statice  macrorrhiza  Led.  —  Ad  lacum  salsnm  pr. 
Nowi  Ilezki  Farpost. 

Cui  proxiraa  est  St,  caspia,  ad  Uralem  inferiorem  ctiam 
crescens  seddiversa:  ramis  caiilinis  mimerosissimis ,  divergen- 
f ibus  nee  erecto  -  patentibus ,  ramnlis  sterilibns  multo  crassiori- 
bus ,  basi  squamula  minima  suffiiltis;  iloribus  glomeratis ,  glo- 
mernlis  secnndis ,  spicatis  nee  sparsis;  ealyce  latiorl  limboque 
magis  patente. 

Statice  ßexuosaYs.  (?  St,  data  Fiscb.)  —  In  rupe- 
stribns  apricis  inter  arces  Maguitnaja  et  Orsk,  ad  fl.  Uralem 
sitas  rara. 

Ab  utraque  qnum  a  Su  flejcuosa  tum  a  St,  data  ^sch. 
secundum  diaguoses ,  qnae  solae  mihi  suppetunt ,  difFerre  vide- 
tur  ramis  inflorescentiae  triangularibus  angnlisqne  angnstissime 
alatis.  —  ^S'.  tatarica  satis  siiperqne  recedit  floriltus  remotis, 
qui  in  nostra  planta  aeque  congesti  ac  in  Ä^.  spcctosa.  A  qna 
autem  abhorret:  bracteis  viridibus,  multo  angustiorlbns,  flori- 
bus siugulis  brevioribus  uec  eas  superantibus ;  ealyce  profnn- 
dissime  quinquelobo ;  foliis  multinerviis  venosisque. 

Statice  glauca  n.  sp.  —  In  locis  sterilissimis  ad  Ka- 
tanadiir.  Vidi  etiam  specimina  in  montibus  uebnlosis  et  Man- 
gischlak  mari  Caspio  adjacentibus  a  cl.  Kardin  lecta. 

In  Omnibus  partibus  praeeedenti  simillima  proximaque; 
difTert  autem:  eaulc  altiori,  pedali  nempe  et  ultra,  papulis  pel- 


197 

lucidls  pruiiioso;  foliis  eoruinque  vagiiiis  majori bus ,  iutense 
glaucis;  iuUorcsceutia  ramosiori  ejusque  squamis  majoribus  et 
acuminatis ;  glomerulis  pleiautLis,  exacte  sessilibiis;  floribus 
teriiis  bractea  ma^ita  iiivolucratis  atque  siugiilis  bracteolis  teruis 
aliis  miuoribus  totisque  scariosis  a  se  iiivicem  iiiterstiuctis ; 
bracteis  pilosis  et  adeo  iu  speciminibus  Caspicis  pilosu-incauis, 
dum  glaberrimae  et  saturate  fuscae  siut  in  St»  suffruticosa  L. 

GHENOPODIACEAE. 

Qua  iu  familia  strnctura  authcrarura  tanti  momcnti  esse  vi- 
detur  ut  iu  disponendis  et  exstruendis  tribnbus  gencribusque 
uegligi  rix  debeal.  Omnibus  sunt  antherae  sie  dictae  bilocula- 
res,  rima  Icngitudinali ,  magis  minusre  intus  versa  deliisceu- 
tes,  loculis  basi  longe  discretis  bitidae.  Sed  genera  Haltmo- 
cnemis,  Halogeton  antheris  varie  et  insigniter  appendiculatis 
conveniunt ,  quales  in  ulio  alio  non  observantur.  Quae  genera, 
a  cl.  Me^ero  cum  sectione  prima  Saholearum  sunt  conjuncta. 
Distinguautur  autem  ab  ^nabaseis  et  Salsoleis  subordini  Spi- 
rolohearum ,  quales  a  QX.Meyero  egregie  sunt  expositae,  in- 
sertis  antheris  appendiculatis  et  saepe  cohaerentibus.  E  Che- 
nopodiaceis  y  quas  perscrutari  adhue  mihi  licuit,  tautummodo 
hae  antheris  cxcelluut,  quae  omnes  floribus  hermaphroditis, 
bracteatis,  semine  compresso  et  embrjonc  verticali  conveniunt: 

1)  Nanophyton  n.  g.  Caljx  5-sepalus  exappendicu- 
latus.  Squamulae  hypogynae  5.  Stamina  tot  receptaculo  iu- 
serta ,  antheris  oblongis ,  non  cohaerentibus ,  rostro  subulato 
et  elongato  terminatis. 

iV.  caspicum  n.  sp.  ita  simih  Haltmocne midi  juni- 
perinae  Meyeri ,  Polycnemo  juniperino  Bieb. ,  esse  videtur, 
nt  tantummodo  squamarum  hypogyuarum  praesentia  et  forma 
autherarum  distinguatur. 

2)  Halimocnemts  Meyer  (ex  parte).  Calyx  1 — 5- 
sepalus,  cxappeudiculatus,     Squamae  hypogynae  unllae,     Sta- 


198  

mina  5  vel  panciora  ^  autheris  obloiigis ,  distinctis  appendiciilo- 
que  cucullato  dentatoque  termiiiatis. 
H,  crassifolia  Meyer. 

3)  Halimocnemis  glancaMejer.  Calyx  et  squamae 
hypogyuae  ut  in  praecedente.  Stamina  5,  autheris  appendiculo 
termiiiali ,  piano  et  dentato  cohaerentibus. 

4)  Sfllsola  *7>?ssa  Bieb. ?  Calyx  5-sepalus,  exappen- 
diculatus.  Squamae  hypogynae  millae.  Stamina  5,  autheris 
discretis ,  oblougis ,  apice  globnlum  inauem  pellucidum  aereque 
quasi  inflatum  rugosumque  gereutibus. 

5)  Halogeton  Meyer.  Calyx  5-sepalus,  demum  ap- 
pendiculatus.  Squamae  hypogynae  nullae.  Stamina  5,  au- 
theris ellipticis,  distinctis,  appendiculo  rotundo,  piano  et  in- 
tßgerrimo  tcrmiuatis. 

H,  opposrtißorum  Meyer  in  Led,  fl.  alt.  I.  378.  et  nova 
hujus  generis  spccies  H,  paronycliioides ,  ad  Marc  Caspium  a 
cl.  Karelin  lecta.  In  illa  est  appendiculus  antherarum  ter- 
minalis  minor,  eilipticus  vix  perspicuus,  dum  in  hac  orbicula- 
ris  et  tenerrimus. 


Brachylepis  humilis  n.  sp.  —  In  desertis  siccissi- 
mis  salsis  ad  colles  Katanadür  dictos  atque  ab  Orsk  150  leucas 
austrum  versus  distautes. 

Fruticulus  pumilus,  trichotomus,  ramosissimus ,  bi-tri- 
pollicaris ,  rhizomate  lignoso  prostrato ,  profunde  descendente, 
penna  columbina  nuuquam  crassiori.  Cauliculi  erecti,  horni 
toti  colorc  caesio  obducti,  articulis  creberrimis ,  2  aut  3'"  lon- 
gis,  apice  in  squamas  binas  rotundo -ovatas,  obtusas,  mar- 
gine  anguste  scariosas  axillisque  lanigeras  productis.  Flores 
solitarii,  axillares,  oppositi,  sessiles,  bibracteate,  Sepala 
örotunda,  obtusissima,  omnino  exappendiculata ,  diaphaua, 
duobus  minoribus.  Squamulae  hypogynae  cum  filamentis  quam 
maxime  caducis  basi  valde  augustatis  conuatae,  retusae,  bifidac 


199 

iiit  bipartitau,  fimbriis  fere  nuUis.  Autlierae  luteae  cxsertae. 
Ovariiun  verticale ,  stigmatibus  demiim  atris.  Fructus  maturos 
ntii  vidi. 

Br,  saha  Meyer  differt:  caiilibns  semipedalibus ,  permulto 
simplicioribus ;  ramis  Tetustis  ligneis  octuplo  crassioribus;  ar- 
ticuHs  senii  —  unipollicaribus ;  foliis  vel  eorum  restigiis  squa- 
maeformibus  inargiue  latiiis  scariosis;  sqnamulis  hjpogynis 
ovatis  obtusis,  limbriatis,  filameutis  persistentibus  basique  vix 
parum  augustatis. 

Anabasis  brevifolia  Meyer  iu  Led.  fl.  alt.  I.  377. 
etiam  praeter  cliaracterem  geiiericum  recedere  videtur:  vaulibus 
procumbeulibus ,  ramis  praeteritis  albo  -  corticatis ,  foliis  1  — 
2''Mongis,  squamis  hypogynis  dorso  villosis;  stigmatibus  pur- 
pnreis. 

OLIGANDRA.  n.   g. 

O.  atripUcoides  n.  sp.  —  Iu  areuosis  in  solotnaja  ssopka 
pr,  Troisk, 

Herba  humilis,  auniia,  Iiabiin  AtripliciS  cujusdara  vel 
Chenopodii  polyspcrmi,  Radix  fibrosa.  Caulis  basi  ima  de- 
eumbens,  caetoruni  erectiis ,  gracilis,  tetraqueter,  oBsoletissirae 
hirsutiusciilus,  tri  —  sexpollicaris,  simplex  vel  basi  ramis  pau- 
cissimis  ,  brevibus  oppositisqiie  iiistructus.  Folia  opposita,  pe- 
tiolata,  penninervia,  tenero - membrauacea ,  iutegerrima,  su- 
pra  liirsutiuscula ,  subtus  sparse  fariuoso- punctata,  marglnem 
versus  saepe  purpurascentia,  ex  rotundo  -  ovatis ,  obtusissimis, 
basi  brevissime  cuueatis ,  in  petiolos  duplo  breviores  supraque 
conduplicatos  j  diametro  vix  dimidium  pollicem  aequante,  per 
ovata,  acuta,  majora  in  oblonge -elliptica,  obtusa,  mncroue 
apice  piligero  terminata ,  longiora  quidem  sed  augustiora.  Spi- 
ca  composita,  pyramidalis,  terminalis,  superne  aphylla,  spi- 
culis  frequentibus ,  confertis,  linearibus,  secuudis,  apice  iucur- 
visj  iuferioribus  pL  oppositis  foliisque  suis  longe  brevioribus, 


200 

superioribus  btisi  aphyllis;  sununis  in  glomerulos  contractis 
Flores  oitines  hermaphroditi.  Caljx  pentasepalus ,  sepalli 
concavis,  reticulato-veuosis,  in  mediis  viridibus,  margi;i<* 
late  scariosis,  ellipticis ,  margine  inflexo  in  acumen  obtnsjnn 
productis,  neque  appendiculatis ,  neque  carinatis.  Slawina 
duo  opposita;  antheris  minutis,  inclusis,  loculis  globosis, 
distinctis ,  omnino  exappendicnlatis ;  filamentis  receptaculo  in- 
sertis ,  sub  anthesi  brerissimis ,  demuin  sepala  fere  aequantibns, 
piano -dilatatis.  Stylus  breTissimns  quidem  sed  mauifestus, 
stigmatibns  duobus  divergentibus  coronatus.  ütriculus  tubercn- 
lato-reticulatns,  depressus,  demum  atro  -  pnrpurasceus.  Se- 
men laevissimnm ,  atrum,  nitidum,  margine  couTexnm.  Em- 
bryo peripherlcus  albnmeu  farinaceum  inchidit. 

Sine  dubio  in  tribu  Chenopodiearum ,  qualis  a  cl.  Meyero 
constructa  est,  locandum  genus,  a,  Blito  semine  horizontali ,  a 
Chetiopodio  caljce  5-sepaIo  (noc  5-fido  vel  5-partito),  sepa- 
lis  neque  appondiculatis,  nequc  carinatis;  staminibus  coustan- 
ter  binis;  stigmatibus  in  stvlum  manifestum  connatis,  deuique 
facie  foliisque  oppositis  dirersum. 

Schoberia  fniticulosa  n.  sp.  —  In  salsuginosis  ad 
Bolsche  Maudlibai  et  deinde  septentriouem  versus  usque  fere  in 
confinium  arcis  Orsk  divulgata. 

Rhizoma  crassissimum ,  subtuberosnm,  lignosum,  atrum. 
Caules  plurimi,  erecto-adscendentes,  parum  ramosi,  lignes- 
eentes,  vix  semipedales ,  epidermide  foliorum  lapsu  tuberculata, 
nitida',  albo-lutescente  obducti.  Folia  sparsa,  semiterctia, 
carnosa,  supra  lincis  duabus  longitudinalibus ,  parallelis  exa- 
rata,  acutiuscula  mntica,  saepissime  diyergentia,  rarissime 
erecto - patentia ,  f  —  V  longa,  in  axilHs  gemmam  tuberculi- 
formem  gerentia,  glaberrima,  ut  tota  planta.  Flores  globosi, 
Temotiuscnli ,  diametro  V'' vix  aequante,  singnli  squamis  mar- 
ginc  late  scariosis ,  rotundo  -  ovatis ,  obtusis ,  minutis  ternisque 
suflfulti,  solitarii  vel  terni  pluresre,  in  axilla  bracteae  singulae 


— - —  201 

scssiies  caque  saepissimc  miilto  breviores  ideoque  iu  spicam 
niiiltifloram,  foliosam,  pl.  compositam  et  pyramidalem  dispositi, 
spiculis  liuearibus,  crcclo-patoutibus.  Calyx  5-lobus,  mi- 
nimc  iullatus,  lobis  obtusis,  ciuullatis ,  marginc  subscariosis. 
Semen  depressum ,  atrum  ut  in  congeneribus.  Stamina  5 ,  ca- 
lycinis  lobis  opposita;  toro  valde  perspicuo  tum  extus  tnbo  ca- 
lycis  usque  fere  ad  basin  loborum,  intus  pelliculae  utriculi  ad- 
nato ;  stamiuibus  persistentibus ;  antlieris  ellipticis ,  cxappen- 
diculatis,  Ovariuni  depressum,  quasi  cupula  coronatum,  in 
qua  Stigmata  tria,  crassiuscula,  band  brevissima  perspiciuntur. 
Frnctus  maturi  non  snppetunt. 

Schöbe ria  phijsopliora  Meyer  in  Ld.  il.  alt.  I.  396. 
recedit:  caulc2-  s.  3-pedali,  foliis  acntis,  crectis  vel  crecto- 
patulis;  floribus  basi  2- ncc  3-squamulatis;  calycibus  inflatis; 
stigmatibus  binis  minimis. 

Seh,  inicropJiylla  c],  foliis  obtusis,  basi  petioliformi-at- 
tenuatis;  floribus  petiolaribus  etc. 

Sch.fruticosa  ej.  (Chenopodium  Schrad.)  foliis  obtusis, 
imbricatis  et  patria. 

Ob  filamentorum  insertionem  banc  plautam  a  Schobcriae 
genere  separare  nolui,  praesertini  cum  'n\  ii^'ia  Seh,  maritima 
similem,  qnamquam  bumiliorem  insertionem  observaverim  at- 
que  dubitem,  quin  in  nlla  hujus  gcueris  specie  torus  omnino  sit 
über,  neque  calyci  ncque  utriculo  aduatus. 

Schober ia  parvijlora  u.  sp.  —  In  arenosis  ad  fl.  Or 
supra  Orsk. 

Auuua,  ramosissima,  glabra,  procumbens,  caule  sesqui- 
pedali.  Flores  copiosissimi,  minutissimi,  terni  iu  axillis 
bracteae  siugulae  glomerati  iisque  multo  superati.  Calyx  5  - 
lobus,  lobis  obtusis,  concavis,  margine  scariosis,  ecucullatis 
ecariuatisqnc ,  basi  squamis  binis  scariosis  sufFultus.  Folia 
caruosa,  linearia,   integerrima,  supra  plana,  subtus  convexa, 


202  

obtusa,  pellucido  -  mucronulata,  iiiia  pollicaria,  summa  flo- 
ralia  1|'"  vix  lougiora.     Semiua  matura  non  suppetunt. 

$ch,  maritima  Meyer  differt  laciniis  caljciuis  cariiiatis, 
foliis  latioribus,  acumiiiatis;  bracteis  flores  multo  rariores 
multo  minus  excedentibus ;  ramis  rarioribus  uec  omuibus  flori- 
bundis;  ScJi,  salsa  ej.  floribus  duplo  majoribus  saepe  solitariis; 
spicis  louge  siiperue  aphyllis ;  foliis  cmucrouulatis ;  caule  cras- 
siori  et  fortasse  semiuibus  punctulatis. 

Kochia  suffruticulosa  u.  sp.  —  In  desertis  salsugi- 
nosis  siccisqne  ad  Bolsche  Maudlibai  et  in  collibus  Mertwii  ssol 
dictis  non  procul  ab  Ilezkaja  Saschtschita. 

E  rhizomate  crasso ,  liguoso  et  atro  adscendunt  canles 
fruticulosi,  graciles,  teretes,  pl.  simplices  aut  rarius  pariuu 
ramulosi,  obsolete  piloso  -  tomentosi,  epidermide  laevissima, 
lucida,  rubenti-Iutescente  vel  purpnrascente  obducti,  aliis  ste- 
rilibus  abbreviatis  erebris  denseqne  foliatis  intermixti.  Folia 
plana,  linearia,  sparsa,  obtusiuscula,  longe  piloso -canes- 
centia,  circiter  2  —  3"'  longa,  vix  \'"  lata,  saepe  in  axillis 
gemmulifera ,  in  ramis  sterilibus  confertissima ,  in  caulibns 
florigeris  remota.  Spica  composita,  pyramidalis,  spiculis  li- 
nearibus ,  angustissimis ,  interruptis ,  lougis ,  gracillimis, 
erecto  -  patentibus ;  floribus  parvis ,  subteruis ,  bractea  magis 
minusve  longlori  sufi"ultis.  Calyces  hirsuto  -  caneseentes,  quin- 
quelobi,  demum  extus  appendicnlis  quinque  oblongo  -  ellipticis, 
truncatis,  rigidis,  dimidio  diametro  brevioribus,  divergentibus,- 
nervis  pectinatis  colore  saturatissime  atro-purpurco  perluceu- 
tibus  et  quasi  pectiuato  -  pinnatis.  Stamina  5 ,  filamentis  bre- 
Tissimis ,  antheris  basi  profundissime  bifidis. 

S»  prostrata  Koch.,  cui  caeterum  proxima,  differt:  ap- 
pendicnlis calycinis  obovatis,  diametro  totius  calycis  ipso  lou- 
gioribus  eorumque  nervis  obsoletis  ncc  perlucentibus ;  foliis  lon- 
gioribus  magisque  flexuosis,  floribus  majoribus,  spiculis  cras- 
sioribus ;  caulibus  longioribus ,  procumbentibus* 


20$ 

Atriplex  wtYe«s  Schk.  —  In  herbidis  ad  fl.  Or  supra 
Orsk. 

^triplex  tataricum  L.  —  Ad  Uialem  fl,  ubique. 

jitriplex  yrocumbens  n.  sp.  —  lu  desertis  areuosis 
pr.  Ilezki  Gorodok. 

Radix  flavesceus,  subfusiformis ,  quamquam  basi  lignes- 
cens,  tarnen  Terisimiliter  auuua.  Caulis  piostratus,  jam  e 
basi  ramosissimns,  incauo-lepidotus,  aiigulatus,  purpuras- 
cens,  ramis  iuferioribns  saepe  oppositis.  Folia  undulata,  al- 
terna,  oblongo-elliptica,  obtusa,  mucronulata,  basi  in  petio- 
los  breves  cuneata,  utrinqne  concolora  et  lepidoto  -  incana, 
apicem  versus  siuuato-dentata,  maxima  vix  V  longa,  4'^' la- 
ta, pleraque  multo  niinora.  Glomeruli  spicati,  iuferne  foemi- 
nei,  spicis  compositis  flexnosis,  linearibus,  longis,  aphyllis, 
Flos  $  singulus  ad  basiu  glomeruli,  bractea  parva  sufFulti, 
Calyx  fructigcr  quadrato-rlioniboideus,  lepidoto -incanus,  acu- 
minatus ,  acumine  demum  rellexo ,  iutegerrimus ,  in  disco  utro- 
que  bidentatus  aut  saepe  laevis ,  pl.  purpurasceus. 

Foliis  concoloribus  accedit  ad  ^,  roseum  et  acuminatuntt. 
Ab  utroque  autem  difFert  caule  prostrato,  forma  foliqrum, 

^triplejp  portulacoides  L.  —  In  desertis  salsis  ste- 
rilissimis  ab  Orsk  meridiem  versus  extensis  sat  cop. 

Euphorbia  vtrgata  Kit.  ("l  E,  uraJensis  Fisch. ,  Lk.) 

—  In  pratis  circa  Kasan  cop. ;  nee  usquam  in  jugum  Uralense 
adscendere  videtur. 

Pinus  uäbicsh.'^  (nigt'a  Ait."^ ;  P,  orientalisliamh.^) 

—  In  locis  siccis  jugi  Uralensis  sub  55  gr.  lat.  bor.  occidentem 
versus  parum  ante  fl.  Ufa  supra  oppidum  ejusdem  magna  copia 
crescere  incipit ,  tum  cacumina  summa  usque  ad  altit.  3000  ped, 
nna  cum  Betula  alba  in  montibus  Jurma  et  Taganai,  in  Jremel 
autem,  Betula  relicta,  usque  ad  altit.  4000  ped.  suprfv  mare 
adscendit  et  deinde  descendit  orientem  et  meridiem  versus ,  nbi 
deserta   incipiunt,   sylvas    pro  maxima  parte  constitueusj    pr. 


204  

Werclmeiiralsk  ,   Orsk ,  Guberliusk  ,    Orenburg  etc.    etlam  de- 
sideratur. 

Semiiiibus  maturis  careus  pro  certo  affirmare  nequeo  iitrum 
sit  P.Ahies,  an  nigra ^  an  alia.  A  P.  Abiete  differt:  ni- 
gritie  totius  arboris  eximia,  foliis  brevioribus,  uudlque  spar- 
sis;  statura  nnilto  altiori,  tenuiori,  vertice  saepe  bifurcato  at- 
que  eo ,  qnod  non  in  humidis  et  subuliginosis  sed  in  siccis 
crescat. 

Juntperus  nana  \V.  —  In  monte  Taganai  altit, 
3080  ped. 

Poly gonum  divaricatum  L.  —  In  collibns  Katana- 
dür;  in  graminosis  ad  viam  inter  Neschiuski  et  Orenburg  et  ad 
fl.  Ilek  pr.  Ilezkaja  Saschtschita. 

Omuium  proximnm  P.  Bellardi  sed  diversum  ramis  fili- 
formibus ,  iioribns  albis  aut  pallide  purpurascentibus ;  caryopsi 
oblongo-ovata,  acurainata,  nee  orata  et  acuta. 

Octandrum  trigjunm.  Albumen  coinenm.  Embryo  peri- 
phericus,  cotyledonibus  incumbentibus.  Caryopsis  laevissima, 
demum  apice  exserta.  —  Specimina  in  Katanadiir  lecta,  a  reli- 
qnis  recedunt  lloribus  minoribns,  rarioribus,  breviusquc  pedi- 
cellatis;  caule  etiam  filiformi,  ninlto  breriori;  foliis  vix  ullis, 
Tel,  siadsunt,  multo  angustioribus. 

Ru?nejr  maritimus  L.  —  Pr.  Ilezkaja  Saschtschita  in 
paludosis. 

Tragopi/rum  glaucumSpig.  —  Ad  rivulum  Mensche 
Mandlibai  non  procul  ab  Orsk. 

A  sequeute  diversum  esse  videtur :  ratioue  Crescendi ,  sepa- 
lis  pallidis  nee  in  mediis  saturate  atro  -  purpureis  margineque 
tantum  pallidis,  denique  caryopside  oblougo-ovata,  longiori 
nee  elliptica  apiceque  minus  angustata. 

Orchis  maculata  L.  —  Cop.  in  pratis  circa  Slatoust. 
Hahenaria  viridis  Rieh.  —    In  regioue  montium  II- 
raensium. 


205 

Epipactis  palustris  L,  —  In  uliglnosls  ad  fl.  Miask 
infra  Miask. 

Nigritella  angusttfolia  lR,ich.  —  Rarissime  iu  monte 
Usenga  pr.  Slatoust. 

Herminium  Monorchis  R.  Br.  —  In  giaminosis  hu- 
midis  montinm  Ilmenshim;  in  uliginosis  ad  11.  Miask  infra 
Miask. 

Malaaris  monophi/lla 'üw .  —  Rarissima  in  monte  tata- 
rico  pr.  Slatonst. 

Iris  sihirica  W.  — •  In  graminosis  fortilibus  pr.  Mucrom 
provinciac  Wladimirskensls. 

Milium  sajcatile  "R'xth.l  —  In  desertis  praocipne  mon- 
tosis  pr.  Orsk ,  ad  fl.  Or  et  pr.  Guberlinsk. 

Bulbus  tuuicatus,  oblongus,  rhizomati  obliquo  adnatns. 
Caulis  acgre  subnudns  dici  potest.  Folia  obtusa!  non  scmite- 
retia  sed  supra  coneava  et  subtns  convexa!  Spatha  bivalvis, 
valva  altera  umbellam  longe  superante  atque  superne  longe  su- 
bulata;  altera  ea  minori.  Tepala  violaceo  -  purpurascentia, 
aequalia,  altera  obtusa,  mucronulata  apiceque  eroso -denticn- 
lata,  altera  mucronato  -  acuminata.  Stamina  simplicia,  longe 
exserta,  basi  tepalis  aduata. 

^.  angulatum  et  A»  senescens  reccdit  caule  acutangulo. 
u4,  Stelleriano  W.  quidem  simillimum  sed  sat  superque  diver- 
sum:  foliis  obtusis  nee  subulatis,  supra  concavis,  subtus  cou- 
vexis  nee  semiteretibus ;  petalis  mucronulatis ;  valva  spathae 
bivalvis  altera  elongata.  ^,  globosum  Bieb.  vix  aliis  notis 
recedere  videtur  nisi  foliis,  quae  modo  semicylindracea,  modo 
teretia,  modo  canaliculata  dicuntur;  mensura  omnium  partium 
longiori ;  petalis  acutis  nee  obtusis  mucronulatisque  aut  breviter 
mucronato  -  acuminatis. 

31  aj  anthemum  bifolium  Cand.  —  In  regione  sylva- 
tica  montis  Taganai. 


206  

Stratiotes  dloides  L.  —  Ad  fl.  Miask  non  procul  a 
monte  Jurma. 

Sagittaria  sagittaefolia,  —  In  lacu  Ilmensi. 

Potamogeton  pectinatus  L.  —  In  fluvio  Ilek  non 
procul  ab  Ilezkaja  Sascktscliita. 

Potaino geton  tataricus  n.  sp.  —  In  lacu  quodam 
ad  fl.  Ilek  non  procul  ab  Ilezkaja  Saschtschita. 

Caulis  dichotomus ,  filiformis,  compressus,  inferne  iuter- 
nodiis  radicaus.  Folia  linearia  multiuervia,  acuta,  emucro- 
nata,  superne  undulata,  basi  parum  augustata,  stipula  sca- 
riosa,  obtusa,  lineari,  sat  longa  (folio  aborto  simillima)  in- 
structa,  bipoUicaria,  sesquilineam  lata,  nervis  parallelis,  ba- 
si juxta  nervum  interniedium  in  utroque  latere  ternis,  eique 
magnopere  adproximatis ,  superne  binis,  pare  extimo  autem 
margini  foliis  adproximato  et  ab  intermedio  valde  distante. 
Spica  elliptica,  confertissima,  foliis  summis  brevior,  pedun- 
culum  haud  incrassatum  supcrans.  Fructus  elliptici  compressi, 
stylo  oblique  apiculati ,  cariuati ,   tIx  linea  longiores. 

Descriptio  P«  obtusifolii  "NLcxi.  milii  non  suppetit,  quam- 
obrem  differentias  addere  nequeo. 

JP.  lanceolatus  Sm.  differt:  foliis  lineari -lanceolatis,  ner- 
voso-venosis,  caule  terete  simplice;  P.  zosteraefolius  Scium. 
et  P.  compressus  L.  foliis  mucronatis,  caule  multo  latiori  nee 
filiformi,  et  praeterea  ille  etiam  fructibus  dorso  ccarinatis;  de- 
nique  P.  pusillus  fructibus  ecariuatis;  foliis  angustioribns, 
subtri-  nee  multinerviis ,  spica  subinterrnpta. 

Juncus  sylvaticus  Roth,?  —  In  uliginosis  ad  lacum 
Karakul  pr.  Troisk. 

Juncus  trißdus  L.  —  In  monte  Taganai  altit.  3080^ 
ped. ,  in  monte  Jremel  ad  nivem  deliquescentem  alt.  4000  ped,, 
in  cacumine  montis  Jurma  altit.  3049  ped. 

j4.lopecurus  gJaucus  n,  sp.  —  In  hnmidis  montis 
Taganai  alt.  1900  —  3000  ped. 


20t 

Radix  repens.  Caulis  erectus,  glaucus,  tri  —  quadripcda- 
lis  et  ultra,  lacvis  et  glaber.  Folia  scaberrima,  linearia, 
longissime  aciiminata ,  ima  circiter  semipedalia ,  3  —  4"' lata, 
superiora  vaginis  snbinflatis  breylora.  Ligula  brevissima. 
Thyrsus  ellipticns,  obtusiusculus,  compactus,  sesqnipollica- 
ris,  pallidus,  saepe  basi  folio  sunimo  stipatus.  Glumae  mu- 
ticae  ellipticae,  acutae,  trinerviae,  longissime  praesertim  ad 
nervös  hirsiitae ,  pilis  albis  latitudinem  totius  floscnli  siiperan- 
tibus ,  valviila  parum  lougiores ,  basi  breviter  connatae.  Val- 
vula  infra  mediam  coimata,  quadriuervia,  acntiuscula,  ellip- 
tica,  superue  ad  carinam  hirsiitiusciila,  caeterum  liispidiuscnla. 
Arista  ralvula  dupla  parum  brerior,  superue  scabra,  infra  me- 
dium valvulae  inserta.     Stigmata  connata  vel  distincta. 

E  speciebus  in  Sprg.  syst.  I.  240.  cnnmeratis  comparari 
potest  cum  u4.  aZ/> «MO  Sm.,  qui  autcm  diffort;  patria,  glumis 
obtusiusculis ,  arista  subcxscrta  et  culmo  adseeudente ,  cum  ^. 
antarctico  glumis  distiuctis  foliisque  augustis.  Sed  ^,  Gc- 
rardi  et  hrachystachys  Bieb.  (ul)i  ? ;  in  flora  ej.  non  obvia)  re- 
cedit  corolla  ipsa  bivalvi. 

^lopecurus  ea:altatus  n.  sp.  —  Ad  viam  magnam 
non  procul  a  Ssatkinskaja  Sawoda  in  solo  argilloso  sicco. 

Radix  fibrosa.  Caulis  erectus,  quadripedalis  et  ultra, 
laevis.  Folia  glauca,  scaberrima,  \^"  circiter  lata,  etiam 
summa  vaginis  suis  longiora.  Ligula  elliptica,  obtnsa.  Thyr- 
sus oblongus,  cyliudraceus ,  obtusus,  compactus,  quadripolli- 
caris.  Glumae  muticae ,  basi  connatae  ,  aequales ,  carina  ex- 
tusque  hirsutae,  pilis  latitudine  floris  brevioribus,  trinerviae, 
oblongae,  valva  oblonga,  acuta,  quadriuervia,  tantum  ad  ca- 
rinam apice  obsolete  pilosiuscula  parum  breviores.  Arista  sn- 
pra  basin  inserta,  recta,  superne  scabra,  valvula  ipsa  sat 
longior.  Lodiculae  nnllae.  Stigmata  inferne  in  stylum  longnm 
adeo  trifidum  connata. 


208  

Ab  A,  pratensis  cui  maxime  similis ,  differt  tantiim  alti- 
tudine  eximia,  foliis  thjrsoque  pallido,  compacto  nee  lobato, 
maximis;  ralvula  glumas  parum  excedente;  ligula  sat  longa. 
Ab  -4.  ruthcnico  Bess.  =  repente  Bieb. ,  si  alias  ab  ^,  pra- 
tcnsi  diverso ,  longius  etiam  distat.  Ab  A,  glauco  nostro  fa- 
cillime  dignoscitur:  thyrso  oblonge;  gliimis  valvulaque  tan- 
tum  carina  puberula  nee  superne  extns  hispidinscula  oblongis 
eaqne  parum  brevioribus  nee  longioribns ;  arista  profundius  in- 
serta;  foliis  multo  longioribns  atqne  pilis  glumarum  latitudine 
floscnli  totins  brevioribus. 

-|-  Agrostis  alba  L.  —  Pr.  Slatoust  in  hnmidis;  in 
palude  quadam  ad  laeum  Ilmensem. 

Varietatem  humilem  legi  in  arenosis  pr.  Nischnei- Now- 
gorod ,  facie  externa  valde  insiguem ,  eaule  adscendente ,  pau- 
cipollicari;  panicula  magnopere  contracta,  purpurascente. 

yigrostis  stolonifcra  ^m.  —  In  solotuaja  ssopka  pr. 
Troisk. 

Recedere  videtur  a  praecedente:  stolonum  praesentia,  glu- 
mis  corollisque  aentis  nee  aeuniinatis;  valyula  interiori  rotunda 
nee  elliptica. 

Avena  flcxuosa  Schrank.  (Airaflejcuosa  L.)  —  in 
jngo  montis  Jarma  alt.  3000  ped. 

Avena  desertorum  n.  sp.  —  In  desertis  sterilibus  are- 
nosis ad  ri^Tilum  Gumbeieka  pr.  Werchneuralsk. 

Facies  potius  Stipae  quam  Avenue  cujusdam.  Rhizoma 
ftbrosum,  nigrum.  Canles  foliaque  cespitem  deusissimum  si- 
stnnt.  Uli  mono-  vel  diphylli,  teretes,  laevissimi,  f  —  V 
longi,  graciles,  erecti,  apice  longius  breviusre  aphylli,  foliis 
longiores  brevioresTe.  Folia  juxta  caulem  florigerum  fascicu- 
lata,  teretiusculo- complicata,  rigidiuscula ,  inaeqnalia,  elon- 
gata,  vix  parum  scabriuscula ,  apice  subulata.  Ligula  am-j 
^  plexicaulis,  oblongo- elliptica,  apice  divisa,  pl.  bifida.  Pani- 
cula racemosa,   laxa,   secunda,    brevis,  ramis    scabriuscnlis. 


209 

inaeqiiaHbtis ,  vix  imis  bifidis  spiculasque  snperantibtis.  Spi- 
culap  triflorao ,  nutantes,  tri  -  rarissime  biaristatae,  floribiis  duo- 
bus  superioribus  pedicellatis,  pedicellis  villosis;  summo  neutro 
rarissime  mutico,  reliquis  liermaphroditis  vel  interinedio  mas- 
nilo.  Glumae  iiiaequalcs ,  glabrae ,  nervo  tantummodo  medio 
parnin  hispidinsculae,  superue  longe  angiistatae,  apice  antem 
obfusiuseulae,  altera  valvulas  aeqnans,  altera  siiperior  eas 
superaiis.  Valrnlae  inaequales,  puberiilae,  bilidae,  basi  vil- 
losae,  villn  autem  duplo  ipsis  breviori ;  florum  duorum  inferio- 
nim  exterior  septemnerria  interiorem  biuervem  involvit.  Ari- 
sta  gcuiculata,  dorsalis,  hispidiiiscula,  giiunae  superiori  dnplae 
aequalis,  iloribus  superioribus  brevior  atqiie  teniiior,  snmmo 
adeo  hinc  indc  nulla. 

A,  setifolia  Brot.  (Sprg.  syst.  I.  334.)  optime  quidem 
1'oiigriiit  sed -^.  macra  Bieb. ,  quae  synoiiyma  esse  dicitur,  dif- 
fert  satis  superquc  parvitate  plautae,  radicc"  aimua,  iloscalis 
g^labrls,  imo  mutico ,  culmo  vix  digitali,  racemo  elongato. 

Phleum  pratense  L.  —  In  gramiuosis  ad  lacum  Umen- 
sera ;  pr.  Polekovski. 

+  Festuca  clatior  L.  —  Ad  lacnm  Ilmensem  nbiqne. 

Specimiua  nonnnlla  pr.  Miask  lecta  recedunt  foliis  convo- 
lutis  mnlto  brerioribns,  «anleque  tantum  basi  genicnlis  paucis 
praedito ,  ita  tit  non  male  cum  descriptione  F,  altaicae  Trin.  in 
Led.  ^.  alt.  I.  109,  congruat ,  a  qua  antem  abhorret  loco  natali, 
foliis  radicalibus  pedalibus,  axi  commnni  terete;  glumis  acu- 
ittinatis.     Num  a  F,  elatiori  distincta? 

4-  Fe  Stil  ca  ovina  h.  —  In  tota  regioue  lapidea  mon- 
tiwm  jngi  Uralensis  altiorum ,  ex.  gr.  in  Taganai ,  Jremel, 
Ural  Hr. 

Speeimina  in  monteJrerael  lecta  recednnt  a  reliqnis:  floscn- 
lis  majoribns  ,  magisqne  asperis;  spicnlis  patenti  -  divergenti- 
M\s-,  foliis  longissimis  rauleque  parnni  brevioribns. 

Or  Bd.  2sHeft.  14 


210  — 

Poa  hyhvida  Gaud.  —  In  regione  sylvatica  inferlori  mon- 
tis  Jurma. 

4-  Tritt  cum  strtgosum  ^  (Bromus  strigosus  Bieb.) 
—  In  rupestribns  siccis  montium  Ilmensium  atqne  in  similibus 
locis  180'  snpra  Polekovski. 

Gbimae  glabrae,  inaequales,  muticae,  obtiisiuscnlae ,  flo- 
ribns  mnlto  bfeviores,  iuterior  parum  minor  tri-  (semel  bi- 
nervia  et  eraarginata  mihi  occurrit)  cxterior  quiuquenervia. 
Valvnlae  ad  nervös  hispidiusciilae ,  exterior  apice  in  aristam 
siibgeniculatam  ipsi  circiter  aequalem  acnminata,  interior  bi- 
nervia,  obiter  emarginata  et  obtusa.  Spiculae  triflorae,  omni- 
no  sessil^s. 

Triticum  cantnum  Schreb.  (Led.  fl.  alt.  I.  118.)  rece- 
dit  spiculis  quadrifloris  flosculisque  miilto  miuoribus;  glumis  in- 
aequalibus,  muticis;  radice  repente;  ralviilis  glabrioribns, 
superiori  vix  ad  nervös  hlspidlusciila  nee  snperne  snbviUoso- 
piibescente;  aristis  tenuioribus  brevioribasque  nee  snbgenicnla- 
tis  squarrosisve;  foliis  multo  latioribus,  saltem  canlinis  omnino 

planis. 

Carejc  obtusataUl],  —  In  collibiis  subapricis  mpestri- 
bus  supra  Polekovski  non  rara,  alt.  1500  ped.  supra  mare. 

Carea:  ^rgijroglochm  Hörn.?  —  In  coUibns  apriels, 
snpra  Polekovski  altlt.  circiter  1400  ped.  supra  mare  et  in  de- 
sertis  non  proeiil  ab  Ilezkaja  Saschtschita. 

Radix  reptans,  Spicae  inferne  mascnlae.  Sqnamae  ellip- 
ticae,  acnminatae,  scariosae,  flavescentes,  fructibus  aequales. 
Fructns  apice  marginati  et  serrnlati,  demum  subintegerrimi. 

Careä:  paniculataL.  —  In  uliginosis  ad  fl.  Miask  in- 
fra  Miask  880  ped.  supra  mare  elatis. 

Carea:  curtah.  —  In  regione  sylvatica  montis  Taganai. 

Carejc  leporhia  L.  —  In  uliginosis  pr.  Slatoust. 

Carex  cypevoidea  "L,  —  Ad  lacum  Umensem. 


2n 

Carex  loiiacea.  L,  — •  In  regione  sylvatica  inferiori  at- 
qae  in  )ugo  ipso  montis  Jurma  altit.  3000  ped. 

Carejc  atrata  L.  —  In  regione  sylvatica  8uperiori  mon- 
Us  Jurma. 

Spica  terminalia  solitaria  androgyua  et  qnidem  basi  mas-- 
cula.  —  A  C.  caucasica  Stev.  (Bieb,  fl.  canc.  III.  612.),  si  alias 
a  C  atrata  diversa,  recedere  videtur:  fructibus  squamis  triplo 
latioribtis. 

Carex  limosa  L.  —  In  lurfosis  regiouis  montinm  11- 
mensium;  in  cacumiue  montium  Jreinel  (altit.  4700  ped.). 

Carejc  ßliformis  L.  ■—  In  paludosis  pr.  Kerebiuski. 

Ca  reo:  saxatilis  L.  —  In  monte  Taganai  3000  ped.  al- 
tit.; in  moute  Jremel  deinde  usque  in  cacnmen  ipsum  (4700  ped.), 

Carea:  glohttlaris  L.  —  In  monte  Jremel  altit.  3500  ped. 

Carex  digitata  L.  —  Supra  PolekoTski  in  coUibna 
apricis  «altit.  1350  ped.  s.  marc. 

Carejc  vesicariah.  —  In  regio  ne  sylvatica  montis  Ta- 
ganai ,  moutitun  Ilmensium  \  ad  lacum  Karakul  pr.  Troisk. 

Cyperus  tataricttsu,  sp.  —  Nou  rarus  in  ripa  areuosa 
fl.  Ilek  uon  procnl  ab  Uezkaja  Saschtscbita. 

Radix  fibrosa.  Caules  triquetri,  creberrimi,  paucipoUi-^ 
cares.  Folia  miilto  angustiora,  minora  rarioraque  quam  in  C. 
fusco*  Spicae  glomeratae,  pl.  senae  —  octonae,  obtusae,  ma- 
jores rarioresque  quam  in  C»fu8C0j  inyolucro  longe  snperan- 
tur.  luvolucrum  saepissime  dipbyllum,  foliis  basi  diiatatis, 
saltem  tertio  tIx  conspicuo.  Squamae  rotundae,  obtusissimae, 
mncronnlatae ,  dorso  rirides,  margine  late  ferrugineo  atrae. 
Stamina  2  s.  3 ;  filamentis  laeyibus ,  uninerviis ;  antheris  linea- 
fibus,  acnminatis.  Caryopsis  piano -conrexa,  Intea,  laevis- 
eima,  elliptica. 

C.  fuscus  simillimus  differt  sat  superque :  filamentis  ener- 
viis,  scabris,  scabritie  lente  bona  magnopere  perspicna;  an- 
theris ellipticis,  obtusis;  caryopside  triqnetra,  basi  angnstata? 

14  * 


212  

foliis  angustioribus ,  breviorlbns,  rarioribnsque;  epicnlis  sim- 
pliciter  glomeratis,  multo  majoribus.  —  C,  Jlavescens  L.  di- 
versus  esse  videtur:  lunbella  subcomposita;  spicis  subquaternis, 
lanceolatis;  culmo  obtusangulo  (Bieb.);  colore  sqiiamarum,  qui 
in  nosti'a  planta  aeque  saturatus  est  ac  in  C.  fusco ;  involncro 
2-  aut  S-phyllo,  folio  autem  tertio  ita  abbreriato  ut  ne  spicn- 
las  quidera  adaequet.     A  caeteris  antem  speciebus  diTersissimus. 

Equisefumjluviatileh.  —  In  ripa  humida  et  grami- 
nosa  rivuli  Mensche  Maudllbai  non  procul  ab  Orsk. 

Botri/cJtium  Ijunaria^w.  —  Varietas  rutacea  cres- 
cit  rn  ripa  dextra  fl.  Ai  pr.  Slatoust. 

Li/copodtum  alpinum  L.  —  In  monte  Taganai  alti- 
tud.  circiter  3000  ped. 

L^  CO  p  od  tum  coviplanatum  h.  —  In  eodem  monte. 

luycopodiurn  annotinum  L.  —  In  eodem  altit.  2000 
ped.  s.  mare. 

JFoodsia  hypcrhorea  R.  Br.  —  In  montibus  Ilmensi- 
hns  1140  ped.  supra  mare  elatis. 

/  Aspleniuin  Ruta  muraria  L.  —  In  fissuris  rnpinm 
ralcareanim  Mertwii  ssol  dictanim  non  procul  ab  Ilezkaja 
Sasohtscliita. 

Chara  Kirghisoruin  n.  sp.  —  In  lacu  quodam  sals^igi^ 
ni?p  .ad  fl.  Bolsche  Mandlibai  non  procul  ab  Orsk. 

Impellucida.  Caniis  dichotomus  ,  teres  ,  laevis,  spiraliter 
striatus ,  inauis.  Yerticilli  constant  e  ramulis  simplieibus, 
snbulatis,  articulatis,  creberrimis;  adproximati,  inferiores  re-* 
motissimi,  internodiis  permulto  breviores,  Gemmae  globosae, 
ramulis  verticilli  insideutes  eosque  pl.  supcrantes,  sparse  ;et 
obsoletissime  artlculato-pilosae,  rubrae  (in  siccis  albo-vires- 
cenfces),  foetae:  elateribus  inmimeris,  pellucidis,  simplicibus, 
spiraliter  lineatis,  apice  capitellatis,  flexuosis,  e  punctis  sin-- 
f  ulis  radiatim  divergeutibus. 


213 

Similis  aliquantulum  qiiidem  Ch,  tomentosae  vel  cerato^ 
phylJae ,  ab  utraque  autem  certe  diTerslssima. 

Cirara  Karelini  ii.  s[>.  —  Pr.  Gurief  in  mari  Casjiio  le- 
git  cl.  Karelin, 

Cacsio  -  viridis,  pellucida,  fructibus  atris  creberrimis,  pul- 
veris  pyrii  teuuissimi  adinstar  dispersis,  jam  oculo  iiudo  perspi- 
cieudis  ornata.  Caulis  simplex,  piano- compressus,  superne 
foliis  sterilibus  sparsis  liirsutus  ,  longitudinalitcr  striatus.  Ra- 
muli rerticilli  subulati ,  internodio  breviores ,  articulati , '  iteruru 
ramulosi,  ramulis  fructibusque  secundis,  intus  versis.  Fructus 
sessiles,  apice  sexdentati ,  alares  in  ramulis  secundariis  iisque 
pl.  breviores,  solitarii  vel  adgrcgati,  nuculam  atram,  ellipti- 
cam,  nitidam  contineutes,  cujus  parietem  sistunt  taeniae  spira- 
liter  tortae,  chartaceae.  Membrana  fructus  extimalaxa,  spi- 
raliter  lineata,  pallidc  virescens.  Granula  eo  contenta  variae 
sunt  magnitudiüis,  iunumcra,  pellucida,  alba,  globosa  aut  sub- 
globosa,  inauia  (saltem  talia  apparent  sub  leute  mag^uopcre 
augente)  globulisque  aeris  sub  aqua  retentis  simillima. 

Affinilatem  ob  inopiam  librorum  addere  uequeo.  Ab  Omni- 
bus autem  in  Sprg.  syst.  veg.  euumeratis  atque  haud  paucis  a 
me  ipso  per  Germaniam  lectis  sat  superque  differre  videtur. 


Vasculares  reliquas  libris  necessariis  atque  tempore  suffi- 
taente  omnino  orbus  adhuc  non  perscrutatus  sura.  lu  jugo 
üralensi  muscos,  in  desertis  licheues  band  paucos  tum  ter- 
restres  quum  petraeos  legi. 


•MwaaaMäHBMMMnMHIi 


SPICILEGIUM 

PLANTARUM  E  FAMILIIS  JAM  PRIUS 
RECENSITIS 

PPiAESERTIM  BRASILIENSIUM 

AUCTORE 

ADELBERTO   DE   CHAMISSO, 


RÜBIACEAE. 

I.     STELLATAE. 
RU  B  I  A    L. 

§.  2.  InvoJucratae ,  haccis  glahris^  foliis  uninerviia, 
(DC.  prod.  4.  p.  590.). 

Rubia  Sellowiana  N,  diffusa  ramosissima ,  glabra; 
caulibus  tetragonis,  angulis  retroseabris  laevibusve;  foliis  <jua- 
ternis  coriaceis  lucidis  recurvis  sublineari-oblougis,  basi  latto- 
ribus,  apice  obtusis  raucroiuilatis ,  margiiiibus  refl^xis  retror- 
siim  aculeolato - scabris  laevibusve;  pcduuculis  oppositis  folinm 
subaequantibus  unifloris,  foliolis  involucri  minutis  lanceolatis 
acutis  flore  tetramcro  sessili  dimidio  brevioribus. 

E  Brasilia  aequinoctiali  misit  Sellowius, 

Facies  omnino  Galii  hirti  Lam.  glabrescentis,  Specimina 
iiostra  omnia  glabra,  scabritie  variant  nunc  insigni,  mmc  iu 
ramnlis  praesertim  lateralibus    deficiente,    mmc  plaue    nulla. 


216 

Foliorum  margines  aculcolis  observantur  instrncti  cum  jam  ilÜ 
in  caule  et  rainis  evauescaut.  Caules  scsqiiipedales  et  ultra; 
crassiuscuU ,  faciebus  semiliueam  et  ultra  latis.  Folia  iuterno- 
dia  ramorum  subaequantia  superantiaque  sesqui  —  tres  liueas 
longa ,  semiliueam  lata  latioraque ,  recurvato  -  pateutia ,  vetu- 
State  in  caulcm  reflexa.  Peduneuli  ut  folia  patentes  recurvique. 
Flores  parri,  corolla  subrotata,  expausa  diametro  sesquilinea- 
ri,  laciniis  ovatis  acutis  triuerviis,  stamiuibus  in  fauce  quatuor. 
Germen  glabrum.  Bacca  parva,  axi  liueam  rix  excedente,  sar- 
cocarpio  tenui  leriter  rugQso  facile  bipartibilis.  Semina  aub* 
globosa,  leviter  granulata,  opaca,  nigra. 

III.     SPERMACOCEAE. 
BORRE  RIA  Liuuaea  3.  p.  310. 

1)  Borreria'f  argentea»  Villoso -scriceo-argentea; 
caulibus  ^acilibus  terctiusculis  e  radice  lignosa  herbaceis 
erectis;  foliis  lauceolatia  acutis;  stipularum  setis  trichoideis 
glabris  rufis;  capitulo  üorum  terminali  foliis  longioribus  invo- 
lucrato ,  rertieillis  minoribus  uuo  alterove  rarius  comitato. 

E  Brasilia  aequiuoctioli  specimina  pauca.     Sellow. 

Herba  filaginoides  mollissima,  spithamaea.  Folia  oppo- 
sila»  nee  uon  pseudo-fasciculata,  9  lineas  longa,  2  lata,  inter- 
nodiorum  saepius  lougitudine,  iuternodio  capitulum  fereute  cau- 
linis  circiter  sesquilongiori.  Folia  involucrantia  saepius  qua- 
tuor, caulinis  similia  aequaliaque,  Capitulum  densiüorum  sub- 
globosum,  apicem  digiti  rainoris  crassitio  subaequans  j  villo- 
sum  et  bracteolis  paleaceis  stipularum  more  setigeris ,  setis  ca- 
lyces  paulo  superantibus ,  leTiter  rufescens.  Calyx  cum  denti- 
bns  subaequalibus  acutissimis  villosissimis  germine  calvescente 
longioribus  duas  circiter  lineas  metiens,  Corolla  late  campa- 
nulata,  Bubsesquilinearis ,,  tenera ,  Snervia^  quadrifida,  laci- 
niis elliptico  -  lanceolatis  recnrvis  revohitisqüe ,    extus  villosi« 


216  

barbatisque,  corolla  eaeterum  glabra,  intus  gldberrima.  Sta- 
mina  quatuor  siimbus  inserta  laciuiarum ,  quas  longitiidine 
aequaut  subexserta;  filamenta  capillaria;  antherae  oblongae 
medio  dorso  affixae.  Germen  obconicum,  biloculare,  localis 
unioYulatis,  orulo  medio  dissepimento  affixo.  Fnictus  deside- 
ratur.  Genus  ergo  ineertum,  species  vero  insiguis.  Hie  ex 
analogia  enumeratur. 

2)  Borreria  dubia  1:^.  Habitus  et  statura  Borreriae 
valerianoidis  y  hirsuties  Borreriae  centranthoidis,  Gaule 
fistuloso  hexagouo ,  foliis  lanceolatis  liueatis  ternis ,  stipula 
rix  vaginanfe  laciniis  instructa  setiformibns  basi  ciliatis ,  calvce 
quadridentato  hirto ,  dentibus  lanceolatis  minus  hirtis  lougitu- 
diue  germiuis ,  corolla  deutes  multo  superante  hirto  -  barbatula, 
extus  glabra ,  fauce  villosa.  His  notis  ab  utraque  diversa. 
Fructus  dcsiderabatur. 

E  Brasilia  aequinoctiali.     Specimina  pauca.     Sellow. 

BIO  DIA  Linnaea  3.  p.  341. 

1)  Biodia  paradoara  ramis  lierbaceis  tetragonis  alatis, 
alis  patentim  deuticnlato- ciliatis;  foliis  petiolatis,  ex  ovato 
ellipticis,  utrinque  acuniiuulatis  acutis,  scabris;  vagina  stipu- 
lari  truncata,  inter  petiolos  pilosa,  setis  aequilongis  coro- 
nata;  inilorescentia  alari,  anthuris  nudis  gracilibus  parriflo- 
ris,  trichotomo-,  dicholomo-pauiculatis,  verticillis  distantibus; 
fi'uctu  compresso ,  dentibus  calycinis  reflexis  bicorni,  seabro. 

Brasilia.     SelloAV. 

Species  iuflorcscutia  insignis.  Specimen  unicum.  Ra- 
mus  iuternodiis  adiiltis  qnadripollicaribus ,  quam  folia  longio- 
ribus,  ranittlo  iaxillari  oniatus,  infloresceutia  terminatus  pe- 
dunculata,  qnae  cum  pedunculo  tripollicari  septempollicaris, 
trichotoma,  altero  ramo  dichotomo ;  klarem  diximus ,  ramo  pro 
duobus  in  specimine  unico  comitata  est ,  quem  Vagina  stipulari* 
basilaris  foliis  minoribus  ornata  revcra  ramnm  axillarem  esse, 


217 

ja'c  prolouirationcm  caulis,  demoustrat;  authiirus  axUi  similisj 
at  parvulus  Jfifidus  bipoUicaris,  altoriiis  rami  vices  gerit,  ramiisf 
autem  evoliitus  inüorcscentiae  subacquaus ,  iuteruodiis  duobus 
elougatis  tribas  folioriim  paijbus  discretis  pluribusque  conlluett- 
tibiis  frondescit-  Vagina  stipularis  tres  fere  liucas  longa ,  ra- 
muin  arcte  amplecteus ,  petiolos  conuccteus ,  margiue  rectiliueo 
aduatam  illonim  partcm  paiilulum  supcrans ,  iiiter  petiolos 
Htriiique  pilis  iisdem  qiiibus  alac  sunt  oiliatae  pilosa  et  setis  tc- 
iiuibus  subsepteiiis  sublrilinearibus  coroiiata.  Margiues  ,  petio- 
iorum  in  alas  decurrunt.  Folia  membrauacea ,  plaua;  snpra  et 
in  margine  roflexo  aculoolis  coniiis  albis,  siibtus  setulis  teuiiio- 

-  ribus  scabia;  Tcuis  ntriiisccus  quiuis  an(rorsum  arciiatis  ncrvo- 
que  snpra  leviter  impressis ,  subtus  prominulis  et  scabrido  liir- 
tellis ;  maxima  cum  petiolo  subsemipollicari  in  quem  angnstan- 
tur  2§  pollices  longa  pollicem  lata.  Pcdunculus  rachisquc  te- 
tragona,  subalata,  alis  sursnm  saltem  iutogerrlmis  laevibus, 
dcnticulis  ciliisque  nullis.  Verticillus  infimns  trifurcationem 
«ruat,  inferiores  iutcrnodiis  subpollicaribns  distaut,  superiores 
magis  appt-o  xiniatl :  vagiuula  stipulacea  aphylla  setis  üiliata 
Sfuffulciiiutur  j  subgiobosi,  piso  sativo  minor&s,  6 — 12  flori. 
Flos  cum  germine  rix  tres  lineae  quartas  partes  metiens  subcj- 
liudraccus.  Caljx  ,bidentatus  vel  inaequalitcr  quadridentatus, 
dcntibus  lateralibns  minimis;  dentes  acuti,  fere  subulati,  sub 
anthesi  .erecti,  qnam  corolla  diniidio  fere  breviores.  CorolJa 
glabra  tetramera,  genitalibus  inclusis;  apertam  non  vidimus. 
Frnctus  axi  |  lin. ,  diametro  iuter  corniculornm  apices  sesqui- 
lineam  metiens ,  lateribus  iuter  coccos  sulcatis.  Cocci  cliarta- 
eei  vertice  subdivergentes ,  integri,  rix  sna,  spoute  ab  invicem. 
disccdentes,   septo  vel  carpophoro  interjeeto  nnllo.     Semen  in 

.ntroqne  cocco  solitarium ,  brunneum,  laeve,  facie  snlcatnm. 

2)  Diodf'a  cißmosa  N.  vagiuis  intcr  folia  foliisqne  ju- 
nioribus  subtus  piiosiilis,  caeterum  glabr.a ;  canle  herbaceo 
erectp  subsimplici  fistnloso,  uervis  retrorsum  aculeolatis;  foliis 


218  — 

lanceolatis  acutis  üueatis  j  gupra  marginem  versns  et  margin« 
acnleolis  antrorsis  scaberrimis,  in  nervis  subtu8  setulis  longio- 
ribus  niunitis  scabrisque ;  floralibus  parvis  capitula  subaequan« 
tibus ;  laciniis  stipularum  paucis  linearibus  vagiua  paulo  longio- 
ribus;  cyma  terminali  dichotoma  3  —  7-cephala,  ramis  latera- 
libns  fex  iuTolucro  capituli  axilis  orieutlbus ,  sub  anthesi  breri- 
bus ;  capitulis  e  superioribus  nodis  axiilaribus  pediincnlatis  rel 
saepins  iiuUis;  fructu  obovoideo  dentibus  calycinis  erectis  ipsius 
longitudiue  lauceolatis  acutis  corouato ,  coccis  chartaceis. 

Caiilis  e  radice  pereniii  sesquipedalis,  pedesque  duos  et  di- 
midium  altns,  lineam,  rix  sesquiliiieam  crassus ,  nervis  aculeo- 
latis,  e  foliornra  margine  deorsum  decurreutibus,  subtetragonus. 
Interuodia  sesquipollicaria  bipollicariaque,  rarius  poUicaria 
ant  trrpollicaria.  Folia  ad  snmmum  pollicem  longa,  duas,  vix 
nnqnam  tres  lineas  lata,  sessilia,  basi  vaginae  stipulari  intra- 
foliaceae  adnata;  quae  vagina  margiue  uberius  pilosa  inter  folia 
snrsum  areuata  in  lacinulas  circiter  quinquo  lineares  subflacci- 
das  vix  setiformes  finditur;  vagina  maxime  evolnta  circiter 
duas  lineas  longa,  laciuiae  totidem ,  laciniis  juniori  breviorique 
Tagiua  longioribus,  Folia  ramulis  axiilaribus  abbreviatis  sub- 
fasciüulata  evadunt.  Capitula  apicem  digiti  minoris  crassitie 
non  aequaut ;  primigenum  caulem  terminaus  foliis  nodi  duobus 
involucrantibus  superatur;  lateralia  foliis  minoribus  involu- 
crata.  Rami  laterales  sub  grossificatione  fructus  ad  pollicem 
latum  usque  elongantur,  mono-  seu  tricephali;  capitulis  axiila- 
ribus cum  adsiut  peduuculus  snbsemipollicaris  est.  Germen 
minutum  laciniis  calycinis  quatuor  ipso  longioribus  subfoliaceis 
lanceolatis  anctis  margiue  scabris  coronatum,  majoribus  li- 
neam sesquilineamque  longis.  Corolla  infundibuliformis  tres 
fere  lineas  longa,  extus  glabra  laciniis  barbatulis,  iutus  tubo 
et  laciniis  villosula.  Staraina  quatuor  in  fauce  degentes  antheris 
linearibus  apice  exsertisj  Stylus  stigmate  bifido  coroUam  altius 
«nperaoB«    Fructus  obovoideus ,  sesquilineam  fere  longus ,  laci- 


219 

niis  calycinis  erectis  ipsiiis  circiter  loiigitudine  corouattts,  di- 
cocciis}  coccis  dorso  chartaceis,  facie  plana  uninervia  mem- 
branaceis. 

E  Brasilia  tropica  luisit  Sellow. 

MITRACARPUM  Linnae»  3.  p.  358. 

Mitracarpum  Lhotuktanutn  N.  glaberrimum  laevis- 
Bimiimque,  dccumbens;  canlibus  ramosis,  enblignesccntibas 
teretiusculis  imdis;  ramig  adscendentibus ,  ramulis  herbaceis 
subtetragouis  foliosis;  foliis  ex  ovato  lanceolatis  acutis,  basi 
breviter  in  petiohim  angustatis;  stipiilis  vaginantibns  laxis  nm- 
nitis  utrinqiie  lacinulis  subsetaceis  3  —  5  linoaribus  obtusis  va- 
gina  brevioribus  j  capitulo  terminali  foliis  quaternis  ipso  multo 
lougioribus  involucrato ;  deutibus  calycinis  primariis  ovatis 
acuminatis  acutissimis ,  secuudariis  similibus  dimidio  mino» 
ribus, 

Brasilia,- ^N.  13.  Spermacocc  ^  decumbens ,  foliis 

lanceolatis  subcoriaceis  glaberrlinis ,  floribns  verticillatis  albis. 
In  saxosis  arenosisqne  maritimis  prope  Rio  Janeiro  Novemb. 
Deccmb.  1829'  Lhotzky  in  schedula. 

Specimcn  unicum  bipedale:  pars  canlis  ramis  ornata  pe- 
dalibus  nlterius  ramosis;  rami  tertii  ordinis  herbacei  foliosi, 
internodiis  somipollicaribns  bipollicaribusque.  Vagina  stipnla- 
ris  subinfundibiiliformis ,  dilatata,  subintrafoliaeea,  petiolarem 
foliornra  patentium  partem  connectens,  adnatam  illorum  partem 
margiue  paulo  superans,  qui  margo  inter  folia  paululum  snrsum 
arcnatns  lacinnlis  ntriuqne  subqninis  vagina  brerioribus  sub- 
aequalibus  erectis  coronatns  est;  vagina  sesquilincam  circiter 
longa;  lacinulae  vix  lineam  longae,  planae,  a  latiori  basisur- 
snm  attenuatae,  obtusinsculae,  Folia  snbcoriacea,  carnosula, 
venig  ulrinsecus  3  —  4  valdo  obliquis ,  inferioribus  saepe  a  pe- 
tlolo  orientibus ,  nervoqne  snbimmersis  supra  levitcr  impressis ; 
subtus  pallidiora,  nervo  prominnlo;  maximabipollicaria,  9  li- 


220 

upas  l^^a.  Rami  axillares  minus  evoluti  folia  saepe  fasciciilata 
Simulant.  Capitulum  quemque  ramulum  terminaus,  maxime 
evolutum  densiflorum,  subglobosum,  florens ,  Cerasum  fere 
aequaus.  Flos  albus,  ex  toto  glaber,  duas  circiter  lineas 
aequans.  Corolla  iufundibuliformis ,  tubo  eloiigato  quam  deu- 
tes  calyciuos  duplo  longiori,  limbo  parvo,  laciuiis  ellipticis 
acutis.  Geuitalia  iuclusa;  stamina  fancem  occupautia,  filamen- 
tis  brevibus ,  antlicris  oblougis ;  Stylus  filiformls ,  stigmate  bi- 
fido.  Galyx  paulo  iufra  limbum  piano  a  dorso  locnlameutorum 
ntriuque  panlulum  declivo  facilius  dehiscit.  Fructus  maturus 
deest. 

Proximum  videtur  Poej'pigiauo  Mitrocarpo  squarroso 
DG.  prod.  4.  p.  573.  quod  herbaceum  annuum?  erectum,  minus, 
caljcibus  ciliatis  pluribusque  diifert. 

IV.     P  S  Y  G  H  O  T  R  I  A  G  E  Ä  E. 

.       '  PALICUREA  kxihl 

Pälicurea  rt'gida  RBK.  Linuaea  4.  p.  15.  Prae  po- 
tentia  alterius  sexus  variat  nunc  staminibus  exsertis,  stylo  bre- 
Tiori  incluso ;  nunc  stylo  exserto ,  staminibus  brevioribus  in- 
clusis.     Stylus  bifidus  stigmatibus  capitellatis. 

Pälicurea  snperiori  caeterum  simillima,  foliis  obovatis 
obtusis  sessilibus  crassius  coriaceis,  supra  glabris  laevibus  ni- 
tentibus,  subtus  reticulato-venosis  et  tomento  teuui  velutinis. 

Specimen  unicum  e  Brasilia  tropica  misit  Sellowius.  Di- 
cat  illi  uomen  qui  pluribus  collatis  specimiuibus  speciem  illu- 
strare  possit. 

Palicureae  croceae  R.  et  Seh.  Linuaea  ö.  p.l67.  an- 
tillanae  nimis  affinis  est  Pälicurea  Marcgraßi  A.  Hil.  bra- 
siliensis,  coroUis  papilloso-tomentosis  potissimum  diversa. 
Hanc  in  Brasilia  vulgariorem  plurics  a  Sellowio  missam  ha- 
bemps.     Pälicurea^   Manso   et   Lhotzky  flora  Matto  grosso 


m 

rujabensis  n.  17.  est  Palicurea  crocea^  specimen  ab  antillaöii 
inflorescentia  leviter  pubescente  paiilnlum  recedens.  ' 

••'•r 

FARAMEA  Anbl.  A.  Rieb.  DC.  prod.  4.  p.  496.       , 

§.2.  Tetrameriutn  Gaert.  f.  luss.  HBK.  lanüaeft 
4.  p.29.  '  •  '■ 

Hujus  «»st  genevis  et  siibgoneris  species  GoyaMwea«Ära«*- 
It'ensis  Manso  Flor.  Matto  grosso  cnjabeusis  No.  40!      «        H? 

Tetrameriutn  montevidensc  n.  Linuaea  1.  c.  nee  in  Bra- 
silia aequinoctiali  infrequens,  speciininlbus  o  plnribiis  locis 
Ttiissis. 

Novam  proponimiis  spociem.  ?'mto\ 

2)  Faramea  (Tetramerium)  marginata  u.  dichotötti^; 
trichotomaque  ramosissima,  glabra;  foliis  breviter  p^tiolh'fis 
elliptico-lanceoiatls  acuminatis  «btusis,  basi  aculis,  ßrmiBuJi 
rigidis  retlcnlato -\enosis  earlilagiiioo-inargiimlatis  siibtripoJH- 
caribus;  stipnla  brevi  dilatata  siibbiloba  aristata  (cuspide  vali- 
do  louge  muiiita);  cyma  terminali  podiinculata,  folla  pänlo  sn- 
perante,  coiifertillora ,  ulpliirunum  quiiiqueradiata ,  radiis' sö- 
inel  iternmqiie  trichotomis,  lloribus  alaribus  pedicellatis;  c<alyce 
tnincato,  denticulis  discx*etis  obtiisiusculis  instructo.  '.'»,■• 

Brasilia  intra  tropicos.     Sellow.  ihi 

Rami  validi  obscnre  tetragoni,  ad  nodos  dilatatö-tomidlV 
ppidermide  ^hjUonle  -  \\r\di  Sphaeriis  Depazei's  obnoxia^  lÄi* 
tcrnodiis  adultis  maxime  elöugatis  bipollicaribus ;  nodi  cicatrici-^ 
bns  folioruin  casorum  majuscnlis  dilatatis  liueam  sesquilineam- 
qne  laiis  et  stipulis  latioribiis  uiagls  dilatatis  cicatrices  con- 
nectentibus  sunt  instructi.  Stipnla  brevis  ad  tres  iisiqne  liäe'a'^ 
dilatata,  subbiloba,  mai'giue  märeescente ,  cuspide  sesqüi-'-^f 
bilineari ,  qua  est  munita,  insiguis.  Folia  2^,  ad  sfiniiniiin  3 
poUiees  longa,  pollicem  lata,  petiolo  sesquilineari,  nitida, 
diseolora,  rete  vascnloso  utrinque  prominulo,  vienis  priraariis 
ntriaseöus  6  —  8  intra  marginPHi  ana^tomosantibns,  seenndäriis 


222  — 

jternariisque  accedentibus ,  venulia  crebris  tenniter  reticulati». 
Peduuculiis  angülatus,  pollicaris.  Cyma  fastigiata  diametro  rix 
pollicem  latura  aeqnans.  Germen  limbusqne  calycinus  ipso 
longior  quadrinema,  tetragoua.  CoroUa  semipollicaris ,  gla- 
bra,  tnbo  sursnm  patilo  ampliori  quatnor  circiter  Hneas  longo, 
laciniis  lanceolatls  aciitis  2  —  3  lineas  lougls.  Geiiitalia  incln- 
sa,  stamina:  autherae  lineares  biloculares  intra  faucem  subses- 
ailes  erectae  inferior!  dorso  affixae}  Stylus  breris,  bifidas. 

COFFEA   Lin. 

§,1.  Flores  tetrameri»  Corolla  elongato  -  infundihuUr 
förmig  y  fauce  nuda»  {Genitaita  duplici  lege  in  eadetn 
specie  alterius  sejcus  earserta,  alterius  inclusa),  Baccu 
subglobosa  vix  olivaeformis  limho  calj/cino  parvo  nee 
aucto  diutiua  instructa,  Inflorescentia  paniculata  s»  cy- 
mosa  terminalis  pedunculata ,  ramis  oppositis  cymiferis  j 
rantißcationihas  stipulaceo  -  bracteolatis  articulatis»  Sti' 
pulae  integraCj  ciliatae^  in  pluribus  persistentesj  in  C.  Jas- 
minoide  deciduae, 

1)  Coffea  Jasminoides  N.  calyce  ciliolato,  caetenim 
glaberrlma;  foliis  petiolatis  ellipticis  obovatisque  acuminatis 
utrinque  acutis  renosis  et  laxe  reticulato-veuosis;  stipnlis  late 
ovatis  magnis  deciduis ;  pauicula  thyrsoidea  laxa  ramis  bis  ter- 
que  cyraoso  -  dichotomis ;  germine  denticulis  calycinis  snbulatis 
coronato.  —  Folia  3  —  5  poUicaria,   flores  subpollicares. 

Sellow.     Brasilia   iutratropica. 

Rarai  juniores  compressi,  adulti  teretes ,  rirides ,  laeyes 
vel  exsiccatione  leviter  corrugati,  snbgraciles,  rix  sesqnilineam 
crassi,  ad  nodos  paululum  inter  folia  dilatato  » incrassati.  In- 
ternodia  3  —  4  polllcaria.  Folii  lamiua  basi  in  petiolum  semi- 
pollii;arem  acute  decurrens,  elliptica  vel  antrorsum  paululum 
diiatata,  in  acumen  producitur  acutissimum,  subsemipollicare, 
gl  longiu.9  esset  subcaudatum.    Marge  uonnunquam^  praesertim 


m 

autrorsum  subnndalatus,  leriter  exsiccatioue  crispatns,  eiib^ 
inde  crenulatus  esse  ridetiir.  Consistentia  sublauriua  submem^ 
braiiacea  peilucida  sunt  firmia,  supra  laevia,  veais  Ycnulisque 
subtus  promiuulis;  maxima  4§  pollices  longa,  latitudinc  bipol- 
licari.  Stipulae  late  ovatae,  tres  circiter  liueas  lougae,  obtu- 
sinsculae,  dorso  sab  apice  juxta  margiuem  fasciculo  cillarum 
camosulariim  glabrarum  instructae,  quae  ciliae  vetustate  defi- 
cinut;  iutra  petiolum  oonnatae  subTaginautesquej  nunc  seor- 
suni,  nunc  simul  cadunt,  margine  marcescente  \el  cicatrico 
laeri  aunnlari  supersllte.  Panicnla  circiter  quadripollicariS) 
peduuculata,  e  ramorum  paribus  decussatis  quatuor  constans, 
iuternodiis  inferioribus  longioribus,  superioribug  decrescenti- 
bnsj  rachide  ramisque  compressis,  a  basi  sursum  paulatim 
magis  dilatatls.  Rami  inferiores  ad  bifurcationem  usque  9  li- 
neas  circiter  longi,  bis  terque  cynioso  -  dicbotomi ,  ramulis  pa- 
tulis  dimidiae,  fere  primarii  longitudinis ,  flore  alari  subsessili. 
Bracteolae  snbulatae ,  minimae ,  margine  stipulaceo  -  connata^ 
ramificationes  oruant.  Germen  subcjlindricum,  parvnm,  se- 
milineam  circiter  lougum ,  tubo  calycino  libero  nuUo  et  denticu- 
lis  erectis  acutis  ciliolatis  discretis  dimidiae  ipsius  longitudinis 
coronatum.  Corolla  tenerriraa,  glaberrima,  infundibuliformis, 
10  circiter  lineas  longa,  cujus  longitudinis  laciniae  limbi  ter- 
tiam  circiter  sibi  partem  vindicant ,  trinerviae,  liueari  -  lanceo- 
latae,  apice  obtuso  concarae,  demum  patentes.  Stamina  ex- 
serta,  lacinias  corollinas  aequantia,  superantiaque ;  filamenta 
tenuia,  linearia  vel  capillaria,  tubo  vel  imae  fand  in  tertia  cir- 
citer corollae  altitudine  inserta ;  antherae  lineares,  biloculares, 
infra  medium  dorsum  filamento  affixae ,  illi  supera  parte  adna- 
tae  basi  liberae,  prius  erectae,  defloratae  arcuatae.  Stylus 
basi  glandula  cylindracea,  disco  epigyno  altitudine  dentium 
calycis  cinctus,  filiformis,  bifidus,  inclusus.  Bacca  nondum 
raatura  subglobosa ,  vix  olivaeformis ,  denticulos  calycinos  sty- 
topodium  prominuium  includentes  vertice  gerens,  laevis,  rubra. 


2ä4  

axi  3  —  4  liheari.     Cocci   membranaceo  -  perg-amei   monbsper- 
mi  seminaquö  generis. 

'  '  "2)  Coffea  parquioides  N.  corollis  inflorescentiisquc 
pubesceiitibus;  foliis  snbsessilibus  ellipticis  oblongisque ,  ntriii- 
qüe  acuthisculis  j  glabris  margiiie  reflexo,  voiiis  immersis  in- 
couspiciiis,  scrobiculis  oblongis  barbatis  «^ubtiis  jnxta  costam 
dispositis;  stipulis  in  vagimilam  connatis  brevem  subrectilineo- 
trimcatam,  intra  petiolos  cilils  carnosulis  pubesceiitibus  orna- 
tamrgPiniii"'^  liin^o  cAlrbliici  ciipulifofmi  cdrouato  ,  deiitibus  di- 
latatls  brevibus  acutis.  —  Folia  bipolJicaria,  flores  sex  —  uovcm 
lineäs  metieiites. 

Brasilia  aeqfiiiioctialis.     ScUow, 

Notis  allatis  a  C.Jasminoide ,  quacum  pluribus  conrenit, 
facile  digiioscenda.  Frutex  elegaus ,  ramis  teretibns  erectis, 
cortice  albido.  Pluries  a  Sellowio  lecta  est.  Aliud  specimeii 
lätifolium ,  foliis  maximis  2  p.  3  I.  lougis ,  14  lin.  latis ,  petio- 
lo  sesquiliueari;  subtus  foveis  barbatis  oblongo- ellipticis  li- 
neam  löngis  iiisigiiibus.  Alia  specimina  angustifolia ,  foliis 
miaximis  2f  p.  longis,  9  lin.  latis,  petiolo  sesquiliueari;  snb- 
tiis  foveis  barbatis  rarioribus  minoribus  minus  conspicuis  nnn- 
iumquam  deficientibus.  Folia  consistentia  laurina,  supra  uiti- 
diila  ,  subtus  pallidiora ,  costa  media  pallescente.  Petiolns  sh- 
peiä  ifacie  inargiueque  puberulus,  sie  ut  ramuli  juniores  nodi  et 
stipulae  i»ubescant.  Stipnlae  difficiles  sunt  observatii,  in  ramis 
nöVellis  fasciculo  inter  petiolos  ornatae  ciliariira  setis  longa- 
riim ,  qui  fasciculus  in  mncrouem  validum  abire  videtur ;  in  ve- 
tustioribus  ramis  vaginula  aunularis  angusta  crassinsculft  arida 
supefstes.  Pauicula  corollis  suis  oruata  subsesquipollicarii«, 
foiiis  ut  plurimum  brevior,  minus  quam  superioris  speciei  evo- 
Iniä  iloribus  conferioribus ,  inflorescentiam  Cestri  Parqui 
band  male  refereus ,  e  paribus  ramorum  duobus  vel  tribus  con- 
stii:\i^ ,  pedunculo  inferne  uodo  sterili  stipulato  instrncto ;  ramis 
iüR?r()vsum  dilatatis,  tres  circiter  lineas  longis,  cymoso-trifloris,^ 


226 

flore  alari  scssill,  ramulia  lateralibus  brerissimis.  Germen  snb- 
cy''  «^ricum,  breve,  limbo  calyciuo  aequilongo  vel  ipso  lo|i- 
g»jri  coronatum.  Corolla  infundibuliformis ,  tenera,  nervosa 
snperioris  speciei,  at  panlo  brevior,  tubo  iuferue  graciliori,  la- 
ciniis  latioribns  oblongo  -  ellipticis  obtusis ,  cxtus  pubesceus  in- 
tus glabra.  Genitalia  dnplici  lege  alterius  sexus  exserta ,  utra- 
que  forma  fertili  et  seminifera.  Spccimen,  staminibns  cxsertis, 
stylo  incluso ,  angnstifolinm  anicum.  Filameuta  imae  fauci  in- 
serta,  tenuia,  glabra,  in  siccis  nigrescentia ;  lacinias  tertia 
circiter  parte  superantia  j  antherae  lineares ,  albidae ,  infra  me- 
dium dorsum  filamento  affixae,  dcOoratae  arcuatae  ntroqne 
apicc  deflexo;  Stylus  capillaris  bifidus  inclusus,  glandula  annu- 
lari  basi  ciuctus.  Caetera  specimlua  stamiuibus  inclusis  ,  stylo 
ftxserto  lacinias  corollae  superante.  Stamina  in  fauce  latentia, 
filamentis  brevibns,  antheris  ereetis  brevioribus;  rami  stjli 
stigmatosi  incrassati  recurvi  corollam  superantes.  Fructus  in 
utraque  forma  immaturus  nondum  apcrlus  observatus  est ,  oli- 
vaeforrais  iaevis  limbo  calyciuo  haud  ampliato  coronatus.  Co«- 
ci  duo  membranaceo  -  pergamei  monospermi  generis. 

3)  Coffea  magnoliaefoh'aR.  giahrsL,  corollis  villosis- 
simis;  cyma  pedunculata  quadriradiata,  radiis  ter  quaterque 
cum  flore  alari  sessili  cymoso  bifidis,  stipulis  intra  petiolos 
connatis  arcnatis  cuspidatis,  cuspide  ciliis  subspinescentibus 
cristato  -  ciliata ;  foliis  breviter  petiolatis  septempollicaribus  obo- 
Yato  -  oblongis  acuminatis  acutis  basi  obtusis  membranaceo  per- 
gameis  firmibus  pellucidis,  supra  nitidis,  venis  snbimmersis 
ntrinsecus  10  — 14. 

E  Brasilia  intratropica  unicnm  specimen  floribus  nondum 
apertis  misit  Sellowius, 

Ramns  teretiusculus ,  griseus,  Iaevis,  internodiis  tripolli- 
caribns;  ramul:  compressi ,  folia  septempollicaria  interiori  di- 
latata  parte  2  poll.  3  —  9  lin.  lata,  petiolo  stipulis  hand  ad- 
nato,  4 — 5  liueas  longo.     Stipulae  interpetiolares  marginibus 

?»rBd.    2s  Heft.  15 


226  

auctae  iiitra  petiolos  connatis  atque  vaginantibus ,  in  fuspidem 
ciliis  spinesceutibns  patulis  cristatara  prodnctae,  juxta  petio- 
los simiiibus  nounullis  iminitae  ciliis.  Pedimciilus  terminalis, 
sesqui-  et  bipollicaris ,  compressus ,  glaber,  in  ramos  inte- 
riori  facie  piibescentes,  semipollice  breriores  dividitor,  rerticil- 
lätos  quateruos  quintiimqiie  axilem.  Rami  repetito  dichotomi 
juniori  saltem  statu  deusiflori.  Germen  tnrbinatum  breye,  laci- 
niis  calyciuis  augnstis  acntis  coronatum.  Corolla  ex  alabastro 
nondum  explicato  9  lineas  longa,  pilis  conicis  longiusculis 
raollibus  densissime  vestita ,  intus  glaberrima  antheris  in  fauce 
imberbi  subsessilibus,  stjlo  apice  iucrassato  bifido  ipsius  kngi- 
tudine. 

§.  2.  Flores  pentameri  rarius  {in  Coffea  nodosa)  Ttexa- 
meri»  Corolla  brevius  infundibuliformis  fauce  et  tnho 
villosa,  Inflorescentfa  terminalis  pedunculata  paniculata 
5.  ramosa,  (Genitalia  duplici  lege  in  eadem  specie  alte- 
rius  sejcus  ejcserta  alterius  inclusa)^  Stipulxte  integrae, 
ciliatae  y  persistentes^ 

4)  Coffea  major  N.  glal)ra;  foliis  ellipticis  «trinque 
bicviter  acurainulatis ,  breviter  petiolatis,  quinquepollicaribus, 
fousistentia  laurinis ,  patentim  crebre  venosis  et  reticulato  ve- 
nosis;  panicula  laxa,  ramis  cymoso  bis  bifidis  trifidisTe;  den- 
libns  calycinis  germine  subcyliudrico  brevioribiis.  Stipnlis 
adiiltis  rotiindatis  obtnsis,  fuspide  breri  crassa. 

Brasilia  inter  tropicos.     Sellow. 

Ramosissima,  ramis  anuotinis  biennibusque  ol)scurc  tetra- 
gonis.  Folia  foliis  Magnoliae  glaucae  ügnra  band  dissimilia, 
petiolis  rcflexis  patentia,  venis  primariis  patentibus  crebris, 
petiolum  versus  paulo  crebrioribus ,  ante  marginem  anastorao- 
sautibus ,  seeundariis  ternariisque  iuterjaceutibus  deliquesceu- 
tibns  ,  venulis  laxe  reticulatis  ,  costa  media  omniqne  rete  vascu- 
loso  siibtns  prominentibns.  Lamina  quinquepolliearis,  2.\  poll. 
lata,   vel  major  in  petiolum  vix  bilinearem  breviter  arute  pro- 


227 

ducta  deeiirrit.  Stipulae  integrae,  connatae,  vagiiiantes,  pri- 
miim  subreetilineae ,  medio  iufra  marginem  ciliis  carnosulis  iu- 
structac;  dein  auctae,  sursum  arcuatae,  laxae,  dorsalem  por- 
rigcntes  cuspidem,  crassara,  brevem,  apice  reJiquiis  ciliarum 
ornatam;    cum    cuspide    tertiae    circiter    paginae   lougitudiuis 

2  —  3  liiieas  metientes.  Pauicnla  cum  peduuculo  4 — 5  polli- 
caris,    folia  paulo   superaus,    laxidora,   e   ramorum   paribus 

3  —  4  constans.  Rami  inferiores  ad  dichotomiam  nsque  subpol- 
licares  bis  tricliotomi  vol  dicliotomi,  llore  alari  lougius  yel  bre- 
vius  peduuculato ;  ramulis  semipollicaribus  trifloris ;  superiores 
semel  dicliotomi  seu  triüori,  flore  alari  subsessili.  Germeii 
parvum,  defloratum  dentibus  calyciuis  acutis  pateutibus  corona- 
tum  discoque  epigjuo  placeutiformi  prominente  apiculatum. 
Corolla  circiter  semipollicaris ,  tubo  infundibuliformi  crassiori 
laciuiisque  limbi  oblongis  elliptico  -  acntiusculis  teuerioribus 
subnuiuerviis  aeqnilongis ,  scilicet  triliuearibus ;  glabra ,  intus 
fauce  et  infra  faucem  villosula.  Stamina  exserta,  longitudine 
laciniarnm  coroUiuarum;  filamenta  superiori  fauci  infra  sinus 
laciniarum  iuserta;  antUerae  biloculares,  lineares,  infra  me- 
dium dorsum  filamento  affixae,  ciii  superiori  parte  sunt  adna- 
tae ;  prius  ercctae ,  defloratae  curratae.  Stylus  inclusus  basi 
disco  epigyno  cinctns,  bifidus,  ramis  stigmatosis  dilatatis. 
Germen  biloculare  loculis  uniovulatis. 

ö)  Coffea  minor  N.  glabra;  foliis  ovatls  ellipticisque 
obtusiusculis,  basi  obtusis  subcordatisque,  brevissime  petiola- 
tis,  2|  pollicaribus,  consistentia  lauriuis,  veuis  utrinsecus  pri- 
mariis  5  —  8  secundariis  ternariisque  accedeutibus ,  et  renulis 
reticulatis;  paniculae  ramis  cum  flore  alari  sessili  cyraoso  -  bis 
bifidis ;  dentibus  calycinis  longitudine  germinis  obovoidei  vel 
longioribus;  stipulis  adnltis  ellipticis  acumiuatis  acutis,  cus- 
pide elongata  setiformi,  vel  e  setis  fasciculatis  ternis  pluribusve 
iuferne  concretis  constante. 

Brasilia inter  tropicos.     Sellow. 

15  » 


228  

Ramosissima ,  dichotoma.  Rami  juniores  compressi ,  dein 
obscure  tetragoni ,  demnm  teretes ,  epidermide  albida  cinereo- 
argenlea  nitidula.  Nodi  stipulis  persistentibiis  instnicti,  dilat.iti 
incrassatique.  Ramus  dividitiir  bifurcas  ntplurimnm  nodo 
panio  altius  extra  stipulam.  luternodia  2  —  3-polliearia.  Fo- 
lia  varlant  lougitiidine  et  latitndine,  ex  elliptico  lanceolata  et 
late  ovata  snbcordata;  petiolns  lineam,  vix  sesqiiiiineam  lon- 
gns;  lamina  2|  poll.  longa,  1^  p.  lata.  Stipulae  lateribns 
intra  petiolnm  connatae  mitraeformes ,  lamina  sesquilineari  ma- 
jorique,  cnspide  subtrilineari  e  fascicnlo  setarnm  constante 
apice  saltem  solutamm,  quibns  juniori  statu  ciliata  videbatnr 
vaginula  subrectilinea.  Pauicula  cum  pednncnlo  atque  corollis 
riroiter  bipollicaris  folia  panlo  superans ,  e  ramorum  paribus 
saepius  ternis  constaus,  pedunculus  semipollicem  longus,  ra- 
mi inferiores  totidem,  bis  dichotomi  flore  alari  sessili;  ramuli 
dimidiae  circiter  rami  longitudinis.  Germen  cum  dentibus  s. 
laciniis  caljcinis  ipso  fere  longioribus  vix  ultra  lineam  metienSi 
Corolla  infundibuliformis  elegans,  5  lineas  metiens,  laciniis 
ianceolatis  teneribus  tenuiter  nervoso-reticulatis  longitudine  tubi 
opacioris ;  extus  glabra  intus  fauce  et  infra  faucem  villosa  est. 
Stamina  intra  fancem,  antherac  subsessiles  lineares  erectae. 
Stylus  capillaris  exsertus  snmmas  attingens  lacinias  corollae 
superansve,  sursum  paululnm  incrassatns  bifidusque  ramis 
stigmatosis ;  germen  biloculare  loculis  uniovulatis. 

6)  Coffea  viburnoides  N.  panicula,  floribus  pluribus 
sessilibus  capitellatis;  stipulis  adultis  deltoideis  ciliatis  nee 
cuspidatis ;  ramis  tetragonis  stipulis  cum  ciliis  et  inflorescentiis 
cum  calycibus  et  corollis  pubescentibus  subtomentosisque;  foliis 
breviter  petiolatis  ovatis  acnminulatis  acutis  coriaceis  crasse 
reticulato  veuosis  rugosis,  supra  nitentibus ,  subtus  tomentosis. 
(Genitalibus  alterius  sexus  duplici  lege  exsertis.) 

Brasilia  intcr  tropicos.     Sellow. 


229 

Rami  juniores  compressi;   adiilti   tetrag^oni,    obtusaugiili, 
cmssiusculi ,    ad    nodos    paulo   dilatato    incrassati,    faciebus 
2  —  3  liueas  latis,  intcrnodiis  3  —  A-pollicaribus.    Stipulae  iu- 
terpetiolares,  deltoideae,  ciliatac,  intia  petlolos  eonnatac,  ci- 
liis  inferne  tomcntosis  apice  g'Labris.     Petioli  inferius  inscrti, 
stipulis  hand  adnati.     Folia  figura  et   magnitndine  yariabilia, 
ovata,    elliptica,    oblonga  et  antrorsnm  paulo  dilatata  subob- 
ovata;  basi  rotundata  vol  obtusa,  rarius  acutiuseula;  3^  poll. 
longa,   2|  lata,  maxinmm  6  poll.  longum,    3  latum,    petiolo 
tres  lineas  longo;  oosta  crassa,  venaeque  crassae,  prlmariae 
arcuatae  ante  marginem  anastomosantcs  utrinseeus  octo  ,  supra 
imprcssae,    subtus   prominentes;    margines,    praesertim    basi 
quo  lamlna  petiolo  insidet,    rellexi.     Toiuentuiu  leviter  canes- 
cens,    e  pilis  brevibus  tenue,  tcnuius  rariusque  in  rainis  quam 
in  infera  foliorum  pagina,    per  petiolum  sulcum  medium  supe- 
rioris    paginae    invadens.     Panicula    termiualis    pedunculata, 
thyrsoidea,  rotundata,   foliis  brevior  circiter  bipoUicaris;    ra- 
mi   oppositi,    compressi,    bracteivS    suffulti    ovato  -  acuminatis 
acntis  reflexis,    quam  in  affinibus  speciebus  paulo  majoribus; 
saepius  simpliciter  Irifidi ,  ramulis  capitulo  florum  sessilluni  or- 
natis.     Calyx  bibracteatus  ex  toto  hirtus ;  germen  parvuni  tur- 
binatum  dentibus  s.  laciniis  calycinis  ipso   lougioribus    crassis 
linearibus  apice    inllexis  obtusis  coronatuni.      Corolla  breviter 
infundibnliformis ,  profunde  qninquefida,  4|  lineas  metiens;  la- 
ciniis linearibus  acntis  reflexis  vix  tubo  brevioribus;  extus  hir- 
tello  pnbcscens ,  intus  praeter  infimam  tubi  zonam  basilareni  ei 
laciniarum  apices  deuse  villosa.      Stamiua  affinium  fauci  intru 
sinus  laciniarum  inserta.      Dolichandra  provenit,  staminibus 
exsertis  lacinias  corollinas  aequantibus  vcl  superantibus ;  stylo 
incluso  filiformi  bifido ,  ramis  crassiorilius  stigraatosis,  revolii- 
tis  insertionem  staminum  vix  attingeute,  et  brachyandra  an- 
theris  subsessilibus  erectis  vix  summuni  apicem  e  fauce  exse- 
rentibus,  stylo  longe  exserto  lacinias  corollinas  aequaute  vel  su- 


230 


peraiite.  Germeu  biloenlcare,  loculis  uniovulatis;  grossificcatiim 
globosum  glabrum ,  laciniis  calycinis  hirtis  corouatum,  interna 
fabrica  geueris. 

7)  Coffea  gardenioides  N.  ramis  inflorescentiae  caly- 
cibusqiie  pubescentibus ,  caeternm  glabra;  cortice  snberoso-ri- 
moso ,  epidermide  ramoriim  laeri;  inflorescentia  pyraraidata 
pauci-  (9)flora,  ramis  inferioribus  capitato  -  trifloHs,  superio- 
ribus  nnifloris;  stipulis  deltoideis,  junioribus  ciliatis,  adultis 
non  cuspidatis ,  marg'inibns  in  Tagiuam  intrapetiolarem  rectili- 
neo  -  truncatam  connatis;  foliis  (2|  —  3  pollicaribns)  eUipticis 
oblongisque  raritis  breviter  acuminatis,  semper  obtusis,  basi 
acntis  in  petiolnm  brevem  decurrentibns,  snbcoriaceis  renis  im- 
mersis,  margine  reflexo ,  supra  lucidis,  snbtns  juxta  nervum 
scrobiciilatis ,  scrobiciilis  oblongis  barbatis ,  bacca  oblonga, 
limbo  calycis  qniuquefido  vix  aucto  coronata. 

Brasilia  aequinoctialis.     Sellow. 

Specimina  possidemus  florifera,  foliis  luxuriantia  majori- 
bns  tri-  et  fere  qriadripollicaribus,  pollicem  et  ultra  sesqiiipol- 
licem  latis,  iuternodiis  bipollicaribus,  epidermide  laeri;  alia- 
que  fructifera  foliis  2|  —  3  pollices  longis,  latitiidine  circiter 
pollicari,  iuternodiis  semipollicaribus  vix  pollicaribus,  cor- 
tice suberoso  crassiori  magisqne  rimoso.  Nodi  crassis  muniti 
stipulis  turaescere  videntur.  Folia  e  viridi  flavescentia  venis 
immersis  utrinsecus  6  —  9 ,  scrobiciilis  barbatis  rarissime  defi- 
cientibus.  Summitates  teneriores  exsiccatione  noununquam  ni- 
grescentes.  Vagina  stipularis  intrapetiolaris,  membranacea, 
truncata,  brevis,  laxa,  cui  stipula  utrinque  concreta  est  inter- 
petiolaris,  coriacea,  deltoidea  s.  arcuata,  quam  ipsa  est  bre- 
vior ,  juuiori  statu  ciliata ,  nee  adulta  in  cuspidem  excrescens. 
Inllorescentia  quam  in  superioribus  speciebus  minus  evoluta,  pe- 
duuculata,  breviter  pyramidata,  sub  anthesi  saltem  foliis  bre- 
vior;  pedunculo  ramisque  articulatis,  margine  stipulaceo  an- 
g-Qsto  ciliato  bracteatis,  compressis,  sursum  dilatatis;  peduncu- 


23i 

las  6  —  9  liiieas  longiis  ,  glaber  vel  in  utraque  facie  linea-piiosiu 
iustnictus,  tres  trifloros  t'crens  ramnios  pubesceutes  3 — 4  li- 
ncas  loiigos;  axilis  loiigior,  floribus  sub  aiithesi  saltem  poduii- 
culatis;  laterales  floribus  sessilibus.  Germen  parvum,  brevc, 
turliiuatum,  glabrum,  ampliori  laxoque  limbo  calyciiLO  corona- 
tnm,  laciuiis  ad  germen  fere  usqne  partitis  ovatis  obtusis  li- 
neam  fere  longis  pubesceutibus  eiliolafisquo.  Corolla  subeu- 
riaiea  s^  caruosula,  glabra,  fere  semipoJlicaris,  brevitcr  in»- 
fiindiLuliformis,  tubo  brevi,  sesquilineari,  laciniis  oblougis, 
apice  angustatis  incrassatis  coucavis ;  fance  villosa  staminifera. 
Stamina  geueris  in  pluribus  supra  descripta,  quam  laciniae  co- 
rollinae  paulo  breviora.  Stylus  disco  epigyno  basi  cinctus, 
stamiuibua  brevior,  apice  incrassatus,  stigmatc  bifido.  Bacca^ 
brunnea,  laevis,  octo  circiter  lineas  longa,  crassitie  dimidiae 
circiter  longitudinis.  Semiua  prorsns  congenerum,  convexo- 
plana,  coruea,  coccis  membranaceo-pergameis  reclusa  et  arctc 
Testita. 

**  Inßorc&centia  terminalis  sessilis  capitata» 
8)  Coffea  parvifolia  N,  ramulis  stipulisque  lanugiuo- 
sis,  ciliis  persistcutibus  subpectinato-ciliatis,  caeterum  gla- 
bra; stipulis  interpetiolaribus  lanceolatis  eximie  ciliatis  ,  petio- 
lis  adnatis  illosque  in  Tiiginulam  connectentibus;  foliis  breviter 
petiolulatis  (15-linearibus)  ellipticis,  utrinque  obtnsiusculis, 
consistentia  sublauriuis,  venis  patentibus  crcbris  (utriuäecus 
10  — 12)  tenuibus  venulisque  reticulatis,  scrobiculis  barbatis 
suhtus  juxta  costam  rarius  deficieutibus ;  iuflorescentiis  subbi- 
floris. 

Brasilia  intra  tropicos.     Sellow. 

Ramosissima  ramis  alteruis,  vel  ex  iuilorescentiis  dichoto- 
ma..  Rami  subgraciles,  terctes,  paUidi,  laeves ,  novelli  basi 
saltem  compressi  nee  tetragoni ,  internodia  adulta  foliis  utplu- 
rimum  longiora,  sesqui-  et  hipollicaria.  Foliornm  petioli  per- 
h(^pes. stipulis  adnati,  quae  inter  eos,  juniori  saltem  statu  lan- 


232  

ceolatae  producuntur,  ciliis  insignibus  crebris  crassis  nee  rigi- 
dis  sesquilineam  longis  longioribusque  albis  ciliatis  oriiatae, 
extra  cilias  margine  uullo  auctae.  Flores  1  —  3  foliis  stipulis- 
que  apicalibus  inyolucrati.  Germen  parvum,  limbo  calycis 
parvo  corouatum,  deutibus  dilatatis  parvis  setula  aristatis. 
Corolla  infundibuliformis ,  fere  semipollicaris  tnbo  quam  laci- 
iiiae  auguste  lanceolatae  acutae  longiori ;  glabra  intus  stamini- 
fera  fauce  et  superiori  tnbo  villosa.  Stamiua  exserta  longitu- 
dine  laciularum  eoroUae  prorsus  ut  in  aliis  speciebus  descripta; 
antherae  lineam  longae.  Stylus  staminibus  brevior  stigmate 
bifido.  —  Flos  hexamerus  iuter  pentameros  plures  observatns 
est.     Fructus  desiderabatur. 

9)  Coffea  lanceolata  N.  glabra;  foliis  breviter  petiola- 
tis  (tripollicaribus)  lauceolatis,  utrinque  acntis,  consisteutia 
lauriuis,  venis  patentibus  crebris  (utriusecus  12  — 14)  tenuibus 
reuulisque  reticulatis ,  scrobiculis  barbatis  juxta  costam  subtus 
saepiuä  dcficientibus ;  stipulis  petiolos  in  vaginam  connectenti- 
bus  ex  orato  lanceolatis  acuminatis  aeutis ,  apiee  ciliatis ,  extra 
cilias  margine  auctis,  ciliis  aetate  evanescentibus ;  capitulo 
multifloro  snbsessili,  vaginae  stipularum  iuvolucranti  semiim- 
merso. 

Brasilia  aequiuoctialis.     Sellowius. 

Ut  superior  ramosa,  ramis  paulo  crassioribus,  pariter  te- 
retibus  pallidis  laevibus.  luternodia  in  aliis  sesquipollicaria, 
in  aliis  tri pollicaria.  Folia  foliis  O/eandri  subsimilia,  breriora, 
latiora,  venis  paucioribus  minus  regulariter  dispositis ;  tres 
pollices  longa,  pollicem  lata,  petiolo  2 — 3  lineas  longo  maxi- 
ma  ex  parte  vaginae  stipulari  concreto  quae  vagina  junior  an- 
guste  infundibuliformis  stipulis  lanceolatis ,  adulta  valde  dilata- 
tur  stipulis  late  ovatis  acuminatis.  Germen  paivum,  breve, 
turbinatum,  limbo  calycis  coronatum  quinquelaciniato ,  laci- 
niis  inaequalibus ,  brevibus  ovalibus  obtusis  et  longioribus  li- 
ffulatis   linearibus   acntis  iucerta   lejje,    in   aliis   floribus  alia 


23S 

ratione  alternantibus ,  oinnibus  ciliolatis.  Corolla  infuudibuli- 
formis,  83  lineas  longa ,  tubo  laciniis  longiori;  lacmiis  ellipti- 
cis  acutis  reflexis;  glabra  staminifera  fauce  et  superiori  tubo 
villosa.  Stamiua  geueris ,  exscrta,  longitudine  laciuiarum  vel 
paulo  longiora;  autherae  lineares  dimidia  linca  breviorcs. 
Discus  epigynus  placentiformis ,  Stylus  staminibus  brevior, 
stigmate  bifido.     Fructus  deest. 

10)  Coffea  nodosa^,  floribus  hexameris,  glabra;  capi- 
tulo  miiltifloro  sessili;  ramis  tetragonis  apice  florifero  discoideo- 
dilatatis ,  disco  demum  margiue  ramulifero ;  stipulis  in  vagiuam 
intrapetiolarem  tubulosam  connatis,  iuterpetlolari  facie  ciliis 
s.  coruiculis  laxe  patulis  nutautibus  instructis;  foliis  petiolatis 
(4  —  5  -  poUicaribus)  ex  elliptico-lauceolatis  snbcoriaccis,  su- 
prauitidis,  venis  patulis  crebris  (utriusecus  12  — 14)  Tcnulis- 
que  reticulatis  promiuulis. 

Brasilia  intra  tropicos.     Sellow. 

Species  insignis.  Rami  tetragoni,  crassinsculi  facicbus 
duas  liueas  latis,  ad  nodos  dilatato-iucrassatis,  interuodiis  bi- 
pollicaribus.  Folia  elliptica  utrinque  acuta;  maxime  evoluta 
basi  magis  rotuudata,  brevius  in  petiolum  protracta,  in  ovatam 
vergunt  formam,  51  poll.  longa,  2|  lata,  petiolo  subsemipol- 
licari;  minora  lanceolata  sunt,  Z\  pollices  longa,  15  lineas 
lata,  petiolo  4|  liueas  longo;  nonnulla  breyiter  acuminata  sese 
praebeut.  Petioli  infra  vagiuam  stipulaceam  inseruntur  ex  toto 
liberi ,  quae  ragina  truncata  margine  rectilineo ,  altitudiue  cir- 
citer  trilineari ,  inter  petiolos  familiarium  more  corniculis  albis 
muuita  est,  tix  pro  ciliis  stipulae  interpetiolaris  deltoideae  re- 
cognoscendis ,  cum  stipulae  hac  in  specie  in  vaginam  resolvan- 
tur.  Apices  ramorum  tubiformes  in  receptaculum  discoideum 
dilatantur,  fructu  jam  disperso  grosse  tessellatum,  paleis  s, 
bracteis  semidetritis  instrHctum,  diametro  semipollicari.  Ex 
ambitu  disci  rami  novelli  proveniuut ,  saepius  e  primo  nodo  ite- 
rum  floriferi.      Calyx  et  germen  uos  fugere.      Corolla  breviter 


234  

iiifuudibuliformis,  8  linecas  longa,  glabra,  cousistentia  plus- 
qnam  membranacea ;  tubo  tres  lineas  iere  longo,  laciuiis  ob- 
longe-ellipticis  acutis,  fauce  villosa  staminifera.  Stamiua 
congenerum  laciniis  paulo  breviora;  antherae  biloculares  linea- 
res sesqnilineam  longae  dorsali  parte  infra  medinm  filamento 
adnatae.  Stylus  staininibus  brevior,  stigniate  bilido.  Bacca, 
coeci,  seiuina  facie  snlrata  generis.  Uuica  bacca  observata 
est,  nee  integra,  supora  parte  ab  insectis  destnicta,  (umbili- 
cata  mida?  coronatal)  olivaeformis ,  axi  circiter  quatuor  li- 
ueas  metiente. 

Coffeae  specics  esse  ridetor  C  lanceotatae  nostrae 
proxbne  affinis  at  certe  diversa;  Gardewm  Lhotzky  et  Manso 
flor.  Matto  grosso  cnjabensis  u.  22.  (Fnitex  pedalis.  Rami 
patentes,  foliis  ovatis  subsessilibus  glabris,  floribus  termiua- 
libus  axillaribusque  albis.  In  sylris  umbrosis  saxosisque  pro- 
pe  Rio  Janeiro,  Februar  1829. ■  Specimen  nostrum  nimis 
mancnm. 

PATABEA  Kunth. 

Qnas  proponimus  species  Knnthianae  Patabeae  albae 
HBK.  3.  p.  293.  {PsijcJiotriae  maypurcnsi  Herb.  Willd.  n. 
4080.)  proxime  affines  et  certe  genera  non  dircrsae.  Genus 
forte  a  Patabea  coccinea  Aubl.,  quacum  liabitu  parum  conte- 
nit,  separandnm.  •=—  Fructus  illius  stirpis  a  DC.  visus  et  de- 
scriptus  prod.  4.  p.  538,  Htimboldtianae  et  nostrarum  plane 
incognitus.  Quis  autem  de  genere  ex  ordine  Rubiacearum  sen- 
tentiam  proferre  änderet,  fructu  incognito? 

\)  Patabea  coriacea^.  foliis  ovatis  acutis  subacumi- 
nulatis  mucronatis,  basi  rotundatis  subcordatisve ,  subsessili- 
bus, coriaeeis,  reticulato-venosis,  snpra  glabris,  subtus  in  ner- 
vis  puberulis,  erectis;  InÖorescentia  viscidulo -pubescente,  ter- 
minali,  fastigiata,    cyinis  pedunculatis  trichotomis ;   bracteolis 


— ■ —      —  235 

cUiatis  floribus  sessilibus  pentaineris;  coiollis  glabris  vel  te- 
uuiter  papilloso-pubonilis  iiec  pilo^is. 

E  Brasilia  misit  ScIIowius. 

Speciiuiiia  uostra  quatuor  caules  sunt  sen  rami  snbradica- 
les  pedales  scsquipcdalesque ,  adsceudentes ,  recti,  simplicissi- 
mi ,  lignesceiites ,  teretes ,  laevcs ,  nassitie  peimae  corviuae, 
foliorum  aduitoriim  paribns  4  —  6,  quoniin  iiillma  jam  retustate 
deficiunt ,  juiiioiumque  minorum  iullorescciiliam  stipantium 
2  —  3  oriiati,  Folia  variant;  anü,ustiora  acntiora,  basi  rotuu- 
d4ta,  3|  pollicaria,  latitudine  15  liuearum;  latiora,  subcor- 
dato-ovata  3|  poll.  longa,  2|  lata;  cxtimariim  formariim 
niaxima  metiebautur.  Firmia  sunt ,  i'ete  renoso  crasso  utriuqiie 
prominente ,  colorc  in  siccis  viridi  flavesceute ,  subtns  pallidio- 
re.  Stipulac  interpetiolarcs  viscidae,  bilidae,  laciuiis  juxta 
petiolos ,  sinn  rectilineo  scjunctis ,  lineari  -  lanceolatis  acutis 
erectis,  ciliatis,  sesqnilineam  circiter  longls.  Cyma  termina- 
lis  trichotoma,  peduncnlo  folioso,  vcl  potins  cymae  ternae,  fo- 
liis  bracteiformibus  sufFultae ,  breviter  pedunculatae  fastigiatae, 
folia  adülta  summa  subaequantes ,  iisdem  nunc  longiores  nunc 
breriorcs,  obscura  lege  trichotomae,  confertiilorae.  Bracteae 
tricliotomias  snffuicientes,  saepe  basi  utrinsecus  vestigio  stipu- 
larum  evanescentinm  unidentatae;  llores  sessiles  dense  stipan- 
tes  atque  invohicrantes ,  erectae,  lineai'i  -  lanceolatae ,  acutae, 
tres  circiter  lineas  longae,  glabresceutes,  pectinatim  ciliatae, 
ciliis  brevibus.  Flores  extimi  tiibracteati.  Calyx  cum  germiue 
parvus ,  glabresccus ,  urceolatus  s.  eampanulatus ,  limbo  libero 
quinque-dentato,  dentibus  triangularibus  parvis.  Corolla  tu- 
bulosa  vel  sursnm  paulo  ampliata  infundibuliformis ,  44  lineas 
longa,  laciniis  limbi  ellipticis  acutiusculis  lineam  circiter  lon- 
gis;  consistentia  subcoriacea,  extus  glabra  vel  praesertim  in 
limbo  parum  couspicue  papilloso-puberula,  intus  in  inferiori 
tubo  zona  villosa  instructa.  Staminum  filamenta  in  superiori 
tiibo  inserta,   filiformia,  glabra,   longitudine  lacinianim  limbi 


236  

corollini ,  autherae  oblongo  -  sagittatae  exsertae.  Germen  infe- 
rum  Liloculare  loculis  unioviilatis ;  discus  glandulosns  epigynua 
placentae forrais  altitudiue  limbi  calycini;  Stylus  (non  visus) 
staminibus  brevior. 

2)  Patabea  fen^Wor  N.  foliis  petioliilatis  anguste  ova- 
tis  acuminatis  utrinque  acutis  membraiiaceis  scabridis;  cyma 
termiiiali  pedimculata  coiitracta  parva  cum  alabastris  subincou- 
Spione  pubernla,  pedunculo  pubescente,  floribus  sessilibus  peii- 
tameris ,  corollis  glabris  s.  glabrescentibus  miiiime  pilosis. 
E  Brasilia.     Sellowius.  , 

Erecta ,  dichotoma ,  ramis  teretibus  laevibus  ad  nodos  iu- 
flatis,  iuternodiis  poUicaribiis  bipollicaribusquc.  Stipulae  «t 
in  snperiori  specie  descriptae,  bifidae,  laciuiis  sinu  rectilineo 
sejunctis  lauceolatis  acutis  erectis ;  pube  infloresceutiae  parum 
conspicua  participes.  Folia  quam  in  affinibus  minora  et  tenuio- 
ra,  membranacea,  firmia,  pellucida,  supra  plana,  nervo  ve- 
nisque  utriusecus  suboctonis  arcuatis  tenuibus  subtus  prominu- 
li»,  margine  praesertini  scabra;  bipoUicaria  longioraque ,  10| 
lin.  lata ,  pagina  in  petiolum  subsesqniliuearem  augustata.  In- 
florescentia  lateraliter  termiualis  ex  alterius  foliornm  summo- 
mm  axilla  prius  erumpens ,  gcmmae  alterius  folii  axillari  op- 
positae  serius  demnm  evolveudae.  Pedunculus  circiter  semipol- 
licaris,  lateraliter  saepius  deflexus,  teres,  pilis  brerissimis 
patentibus  densissime  obsitus ,  in  tres  divisus  ramulos  parcius 
pubescentes,  lineam  —  sesquilineam  longos ,  nulla  bractea  suf- 
fultos,  floribus  cymoso  -  snbcapitatis  ornatos.  Bracteae  lineari- 
lauceolatae ,  acutae  glabrescentes ,  2^  lin.  longae  Acres  quos 
superant  ab  exteriori  latere  suffulciunt  totamque  inflorescentiam 
involucrant.  Flores  parvi,  duas  lineas  circiter  metientes,  ca- 
lyx  puberulus;  germen  globosum,  parvum,  biloculare,  biovu- 
latum,  limbo  quiuquedentato  coronatum,  dentibus  ovatis  acu- 
tis parvis  inaequalibus ,  exterioribus  duobus  utpluriraum  ma- 
joribus.     Corolla  infundibuliformis  extns  glabra,   intus   villo- 


237 

snla,  laciniis  limbi  elliptlcis  acutis.  Stamtna  exscrta;  fila> 
menta  superiori  tubo  iiiserta,  brevia;  autherae  longiores,  bilo- 
ciliares,  lineares,  erectac,  lacinias  paulo  snperantes.  Stylus 
disco  epigyno  basi  cinctns,  inclusus,  pilosnlnS)  ad  medium  bU 
tidus,  ramis  filiformibus. 

V.    CEPHAELIDEAE. 
EVEA  Alibi. 

Genus  rcstitucndum ,  praesertira  ob  fructum  infra  descri- 
bendum. 

Evea  brasiliensis  N.  glaberrima,  vernicosa;  ramulis  tc- 
Iragonis,  foliis  ovatis  ellipticisve,  acumine  brevi  obtuso  termi- 
uatis,  basi  in  petiolum  brevem  acute  productis^  subcoriaceis, 
margine  reflexo ,  vcuis  immersis,  supra  uitentibus,  subtus  pal- 
lidioribus  opacis;  stipula  interpetiolari  integra  marginiformi 
angusta  mucronata  persisteute;  capitulis  parvis;  involucro  di- 
phyllo. 

E  Brasilia  aequiuoctiali.  Sellow.  E  Bahia  omnium 
sauctorum  Lhotzky. 

Nee  in  aqua  fervida  nee  in  spiritu  viui  solubilis,  quae  nunc 
indurata  e  stipulis  gemmis  et  inflorescentiis  deiluebat  vernicosa 
materies;  igue  tentata,  sie  ut  resiua  ardebat.  Kami  utpluri- 
miim  oppositi,  subbrachiati  adscendentes ;  adulti  teretes,  ad 
nodos  paululuin  dilatato-compressi;  novelli  tetragoui.  Inter- 
nodia  adulta  circiter  bipollicaria.  Folia  patentia  vel  patula, 
pulchra,  maxime  regularia,  venis  utrinsecus  6  —  8  ante  niargi- 
uem  anastomosantibns  subinconspicuis ;  adulta  tripollicaria, 
latitndine  sesquipollicari,  petiolo  duas  Hneas  metiente;  ramu> 
lorum  minora;  Capitula  floriim  axillaria,  opposita,  subsessilia, 
duobus  foliolis  involucrata,  foliis  rameis  similibus  at  minoribus ; 
longius  in  aliis  speciminibus  pedunculata,  foliisqne  magis  evo- 
lutis  involucrata,  in  ramulos  abientia  resolVuntur;  germen  ob- 


238  

conicum,-  Hmbo  caljcino  cupuliformi  breWter  obtuseqne  quadri- 
dentato.  CoroUa  crassiuscula,  intus  et  extus  glabra;  iuaperta 
tetragono-prismatica,  aperta  clavato-tubulosa,  sesquiliueam 
circiter  longa,  limbo  quadrifido,  laciuiis  brevibus  ellipticis  acu- 
tiusculis  patentibus.  Stamina  quatuor  iuclusa;  filamenta  subu- 
lata  brevia  imae  corollae  basi  inserta;  antherae  lougiores  linea- 
res biloculares  basifixae  erectae  apice  faucem  attingentes.  Sty- 
lus lougitudine  staminum,  stigmate  bifido.  Ovarium  biloculare, 
loculis  uniovulatis,  altero  ovulo  abortivo.  Drupa  carnosnla, 
compressa,  ovata,  limbo  caljcino  coronata,  axi  circiter  bili- 
neari  monopyrena,  monosperma;  putamen  sublignosum  oratum 
corapressum  bivalve,  valvis  facialibus,  sutiira  margin^li,  ab 
apice  dehiscens;  semen  conforme,  pendulum,  brunnenm;  im- 
perfectum  eral  et  immaturum. 

VI.    COCCOGYPSELEAE. 

COCCOCYPSELUM 

Linnaea  4.   138.    DC.   prod.  4.  396. 

Coccocypselum  puJchellum  N.  glabriusculum,  sum-  m 
mitatibns  pedunculis  germinibiis  eorollisque  extus  substrigoso- 
hirtis  foliis  cum  petiolo  ciliatis  subtusque  in  nervo  et  venis, 
supra  et  in  pagina  marginem  versus  substrigosis;  caulibus  fili- 
formibus  prostratis ;  foliis  cordatis  suborbiculatis  acuminulato- 
acutis ,  petiolo  laminani  subaequaute  (ea  saepius  breviori ,  ra- 
rius  longiori);  pednnculo  psendo-terminali  demum  axillari  fo- 
lium  aequante  vel  superante ;  capitulo  multi-   et  grandilloro. 

Habitus  Coccoctfpseli  cordifolii  Nees  et  Martins  a  quo 
glabrius  differt  pilis  brevioribus  substrigosis,  nee  patentibus 
laxis;  corollis  multo  majoribns  semipollicaribus ,  substrigoso- 
cauescentibus.  Pili  partium  herbacearum  in  speciminibus  sic- 
visflavidi;  coroUarum  albidi,  colore  illo  purpurasceute  leviter 


289 

afflati,  qni  in  Coccotypselo  erythrocephalo  multo  insignior; 
catiles  firmiores  quam  C  cordifolii  prosternuutur,  niluus  cre- 
bre  radicantcs.  Inteniodia  circiter  bipollicaria.  Folia  veuis 
«trinsecus  4 — 5  arcuatis  iiistnicta,  quarum  plures  ex  inferior] 
Costa  orinntur,  novem  lineas  longa,  totidem  lata,  paulo  majo- 
raque,  petiolo  3  —  9  -  lineari.  Stipulae  sctaceae  deciduae. 
Qnisqiie  nodns  saopius  ramulum  edit  solitai'ium,  paribns  folio- 
rum  1  —  3  iuilorescentiaque  pseudoterminali  iustrurtum,  qnao 
demum  gemma  axili  evoluta  axillaris  evadit.  Peduncnlus  cir- 
citer pollicaris.  Capitnlum  3 —  9  -  ilorum  bracteis  caljces  sttb- 
aequantibus  ex  ovato  lauceolatis.  Calyx  parvns ,  germen  par- 
vum,  hirsutum,  bilocnlarc,  lociilis  multiovulatis ;  laciniis  «o- 
ronatum  calrciuis  lanceolatis  glabris  ciliatis.  Corolla  semi- 
pollicaris ,  tnbo  breri ,  limbo  amplo  campamilato  nltravmediiim 
^uadrifido  ,  laciniis  lanceolatis  acutis  reflexis  3  —  5nerviis,  cx- 
tns  snbstrigoso  -  canesceus ,  intus  fauce  pubescens ,  pubö  a  fau- 
ce  sursum  evanescente,  ante  divisiouem  limbi  dcficiens.  Sia^ 
mina  quatuor;  autlierae  oblongae  quatuor  erectae  in  fauce  sub- 
sessiles;  Stylus  filiformis  stigmate  bitido,  corollam  subaequans. 
Fructns  deest. 

Brasilia.     Seljow. 

MIT.     HEDYOTIDEAE. 

ANOTIS  DC. 
Anotis  SalzmajiniDC.  prod,  4.  p.  433, 
Plantulam  auasrallideam  s.  alsinoidem  poiymorpham  plu- 
ries  miserunt  Selloirius  et  Lhotzky  toties  mutata  facie  aliud  cori- 
tinnae  formarnm  seriei  punctum  sistentem.  Sub  quaque  forma 
variat  praepoteutia  alterius  scxus  Primularum  more:  staminiluis 
subexsertis  stylo  breviori  incluso  et  stylo  cxserto  staminibus 
brovioribns  inclusis.  Corollae  campanulatac .  faux  semper 
villosa. 


240  

a)  Glabra,  foliis  ovato  -  lanceolatls  acntiusculis  rarins 
scabride  ciliolatiS)  subtrilmearibns  ad  sununnm  liueam  latis, 
quam  mtemodia  longioribus. 

ß)  Glabra,  tenerior,  foliis  brevius  ovatis  obtnsioribns, 
sesquilinearibus  lineam  latis ,  quam  inteniodia  brevioribns. 

y)  Glabra,  foliis  ovatis  obtnsis  biliuearibns  sesquilineam 
longis  majoribusqne,  quam  iuternodia  brevioribus. 

6)  Foliis  ovatis  obtusis  biliuearibus  sesquiliueam  longis, 
quam  iuternodia  brevioribns,  una  cum  calycibus  pilis  majori- 
bus  albis  magis  minusve  pectinatim  ciliatis  et  hirtis.  (Lhotzkj 
Miuas  Geraes.) 

Deutes  calycini  pari  gressu  cum  foliis  ludnnt,  nunc  bre- 
viores  et  obtusiores ,  nunc  longiores  et  acutiores. 

uinotisj  vel  u4.  Salzmannt  varietas  vel  species,  dentel' 
lotdes  N.  in  melioribus  pluribusque  recoguoscenda  specimini- 
bns,  differre  videtur ;  majori  statura,  caulibus  filiformibus  pe- 
dalibus ,  foliis  ovatis  acutis ,  quatuor  llneas  longis ,  duas  latis, 
quam  iuternodia  brevioribus;  apicibus  foliisque  tenerioribns 
pilis  majoribus  albis  rariter  pectinatim  ciliatis.  et  hirtis;  —  pe- 
dunculis  1 — 3-floris? 

RONDELETIA  Plum.  DC.  prod. 

1)    PENTAMERAK. 

Rondeletia  et  Bouvardia  cognata  sunt  genera,  Cincho- 
nacearum  et  Hedijotidearum  tribus  conneotcntia.  Ob  authe- 
ras  in  fauce  sessiles,  nnmerum  quinarinm,  fructum  plnraque 
Rondeletiam  diximus  stirpem  laciniis  limbi  corollini  acumina- 
tis  acutis,  decore  flonim  majorum,  habitu,  cet.  ad  Bouvar- 
diam  adpropiuquantem. 

1)  Rondeletia  /owg'/^ora  N.  summitatibus  iuHorescen- 
tiisque  cum  corollis  pubescentibus ,  pilis  brevibu«;  in  ramis  sub- 
strigosis;  foliis  lanceolatis  in  petiolum  angiistatis,  acnminatis 
acutis  sublineatis,   margine  reflexo  venisque  utrinsonis  7  — 10 


241 

snbtus  proininuHs  scabro  -  etrigulosis ;  axillis  venarum  barbatis, 
caetemm  glabrls;  pauicula  termiuali  foliosa  fastigiata,  ramis 
cyraoso  -  triÜoris ;  fructifera  alari;  corollae  tubo  bipoHicari, 
fauce  iuflata,  laciniis  elliptieis  acumiuatis  aciitis. 

Brasilia  intra  tropicos.     Sellowius. 

Ex  iufloresccntiis  tlichotoma,   ramosaqiie.     Rami  teretius- 
cnli,    liueis  promiuulis  duabus,    a  quaquc  stipula  uua  deorsum 
decurrente ,    ornati;    Epidermis    cinerea    argentea    fulvcscens. 
Intemodia  ramorum  iuferiora  breviora,   quatuor  circiter  lineas 
longa,  sursuni  sensim  longiora  facta,  sab  iiilloresccutia  bipol- 
licaria  et  ultra.     Folia  cum  petlolo  quatuorliueari  dnos  et  dimi- 
diiim    pollicem    longa,    latltudine    octolineari;    amarantoidea, 
paulo  firmiora,   vcnis  obliquis  sublineata.     Stipnla  interpetio- 
laris,    pctiolos  connectens,    puberula,  triangixlaris,    nunc  seta 
solitaria  cuspidata,   nunc  setis  tribus  plnribnsve,   media   Ion- 
giori,  exterioribus  decrescentibns,    acnminata  et  munita.     Ra- 
mi iuflorescentiae  s.  pcdunculi  trillori,  axillares,  oppositi,  com- 
pressi,    sursuni  dilatati,    ultimum   pennltimumque   uodum   or- 
uant;   inferiores  fastigiato  -  elongati  dimidiae  circiter  folii  lon- 
gitudinis.     Flores  snbsessiles,  ramnlis  collateralibns  abbrevia- 
tis.     Bracteolae  subulatae;    quae  bifurcationem  suffiilcire  debe- 
rent    in    ramulos    adscendunt;    quae,    ulterioris     bifurcatiouis 
pignus,  ramulos  oruare  solent  oppositae,    in  ipso   obserrantur 
calyce.     Fundus  calycis  (germen)  ovatus  s.  subglobosus ,  par- 
Tus,    vix  linea  longior;    laciniae  lineares,   elongatae,    erectae, 
tres  lineas  et  ultra  longae.     Corolla  paulo  longioribus  molliori- 
bnsqne  pilis  extus  pubescens,  erecta,  recta;   tnbo  intus  glabro 
gracili  bipollicari,   fauce  staminifera  leviter  iuflata,  intus  vil- 
losa;   limbus  utriuque  pubescens,  radio  semipollicari,  ad  duas 
tertias  altitudiuis  partes  quinquefidus,  laciniis  elliptieis  acumi- 
uatis acutis.     Antberae  lineares  1|  lin.  longae  in  villosa  inflata 
fance  sessiles.     Stylus  disco   epigyno  basi  cinctus,  capillaris, 
giaber,  lacinias  corollae  longitudine  subaequans,  apice  bifidus 

9rBd.  2s  Heft.  16 


242  

ramis  crassioribus  stigmatosis.  Capsnla  ovoidea,  acuta,  axi 
quatuor  lineas  metiens  ,  calyce  corticata ,  vertice  intra  calycem 
mida;  subligiiosa ,  bilocularis,  bivalvis,  septo  dnplici  e  val- 
vnlarum  marginibus  inflexis;  septicide  primum  dehiscens,  di- 
cocca,  loculamcntis  clausis  integris;  loculicide  dein  iteriim 
dehiscens,  valvis  bifidis.  Placenta  carnosa  ex  inferiore  dis- 
Bcpimenti  facie  in  utnimque  loculamentum  penetrans,  snrsum 
porrecta,  conica,  undiqne  serainifna.  Semina  jam  dispersa 
nos  fngere. 

SIP  .iNEA  Anbl.  DC.  prod. 

Species  fors  sui  generis,  quam  pro  tempore,  a  genuinis 
Sipaneis  staminibns  exsertis,  filamentis  breribus  coronae  villo- 
sae  fanris  in?;ertis  et  ]jaJ»itu  proprio  abhorrentem,  in  fructu 
nobis  defieionte  v»^rognoscpndam ,  eodcm  siib  signo  milifari  p.i- 
tiinur. 

1)  Sipancul  erythraeoides  N.  herbacea;  cauie  lili- 
formi  tereti  veptante  adsceudeute,  prostrata  parte  glabro, 
erecta  villoso,  internodiis  elongatis;  foliis  verticillatis  qnaternis 
sessillbus  ex  elliptico  lanceolatis  earnosulis  glabris;  ryma  ter- 
minali  di-  et  triradiata  llore  alari  subsessili,  ramis  erectis;  ger- 
mine pilis  subsetosis  erectis  albis  restito;  staminibns  exsertis, 
filamentis  brevibus  coronae  villosae  faneis  insertis. 

Brasilia  inter  tropicos.     Sellow. 

In  hnmidis  sphagnosisque  reptans;  pereunis?  Caulis  spi- 
Uiamaens  snbsimplex ,  iuferiori  parte  ramis  seu  stolonibus  ra- 
ris  instrnctus  ,  deundatns,  crebre  nodosiis  ,  internodiis  2 — 4 
Jineas  longis,  radiculas  e  uodis  subsolitarias  snbsimplices  fili- 
formes demittens ;  sursum  foliis  stellatis  pateiitibns  instrnctus, 
lanceolatis  et  lineari  -  lanceolatis ,  utplurimum  quam  internodia 
iongioribus,  3  —  4  lineas  longis,  lineam  circiter  latis,  nunc 
Äciitioribns,  earnosulis,  nervo  tennt,  snbaveniis.     Erecta  cau- 


243 

lis  vix  digitalis  pars  pilis  crectis  süljvillosis  albis  vostita,  iu- 
ternodiis  seraipoUicaribus  pollicaribusque,  foliis  ellipticis  bre- 
vioribus  latioribus  erectis,  uumero  teniario,  nee  quateruario, 
vcrticillatis.  Ramificatioues  inflorescentiae  foliis  similibus  suf- 
rulciuntur.  Cyma  specimimim  maxima  evoluta  triradiata,  ra- 
diis  ad  ramificatiouem  iisqiie  semipolliearibus  seniel  Pt  itorum 
bifidis ,  altcro  ramulo  saepiiis  abortieiitc.  Germen  parvnm ,  la- 
liiiiis  calycmis  ipso  lougioribns  coronatum,  lineari - lancooja- 
tis,  acutis,  scta  brevi  mncroiiatis,  fprc  sesqiiilineam  longis. 
Corolla  hypocrateriformis ,  tubo  gracili  quatiior  liiieas  longo,- 
laciniis  limlii  obovatis  obtiisis  duas  linoas  longis;  tenera,  gla- 
lira,  tpmüter  nervosa ,  laciniis  qninquonorviis  retirulatis;  fance 
villis  den^s  coronata,  ibidem  staminifera.  Filaniputa  bre- 
via;  antherae  oblougae,  erectac,  laciniis  coroDinis  dimidiu 
rircitcr  breviores.  Stylus  basi  disco  epigyno  cinrtns,  capilla- 
ris ,  stamina  paulo  snperans ,  stigniate  incrassato  obtuso  bila- 
mellato,  lamcllis  crassiusculis.  Germcn  snb  grossiticatione 
subglobosum,  pomiforme,  Tertice  lacinias  calycinas  erectas  ge- 
rens,  bilocnlare,  placenta  in  qiioque  locnlo  carnosa  medio  dis- 
scpimento  videtur  affixa,  nndique  oviilis  minntis  semiimmersis 
tecta.  Si  quid  de  colore  conjicere  licet,  corolla  erubesceus,  Co- 
rona villosa  faucis  staminibnsque  aureis. 

IX.     MANETTIEAE. 

MANETT  lA   Mut.   DC.    prod. 

1)  Manettia  multfjioru  N.  Herbacea  volubilis,  vil- 
losulo-pubescens;  foliis  ex  ovato  lanccolatis  acuminatis  acutis, 
basi  obtusioribus  acutioribusvc  breviter  petiolatis;  peduncnlis 
unifloris  ebracteatis  in  quaque  axilla  6  — 10  fasciculatis;  flori- 
bus  ergo  pseudo- vcrticillatis,  subcernnis,  dimidio  folio  brevi««- 
ribus. 

Brasilia  aequiDoctialis.     »Seilow, 

»6  * 


244 

Similis  coiigeiieribus  herba,  pliiribns  slmilior  Scrophiila- 
ri»eis  infloresceutia  pseiidoverticillata  floribusque  miiioribiis, 
pedicello  sub  germiue  flexo  cernuis.  Ramuli,  pednuculi  cum 
gerininibiis  iiiferaqiie  foliorum  junioruni  pagina  praesertim  in 
nervo  et  venis  pilis  mollibus  crispis  e  pluribus  eellulis  articiila- 
tis  vestita  levilor  eauesciint ,  virescil  siipera  foliornm  pagiua 
pilis  brevioribus  aequaliter  dispersis.  Folia  membrauacea, 
opaca,  venis  arcuatis  tenuibns  utrinsecus  subsenis,  plana  pa- 
teutia,  sesqui-  et  bipoliicaria,  latitndine  9  linearnm  poUicisqne, 
petiolo  2  —  4  lineas  longo.  Stipula  triangularis  membrauacea, 
o-labrescens,  citins  marcescens  petiolos  connectit.  Flos  maxi- 
me  evolntus  cnm  pedicello  2  —  3-lineari  et  germine  lineam  lon- 
go circiter  semipoUiearis ,  tetramerns ;  germen  obconicum  villo- 
sulo  -  vestitum  laciniae  calycinae  coronant  ovatae,  acutinscnlae, 
nninerviae,  reticulato-venosae,  ciliatae,  ipso  glabriores  et  bre- 
viores.  Corolla  infnndibnliformis,  laciuiis  qnatnor  ovatis  pa- 
tulis,  tres  circiter  lineas  longa,  extns  parce  pilosnla;  intus 
praesertim  in  fauce  et  laciuiis  villosior.  Stamina  qnatnor; 
filamenta  maxima  ex  parte  coroUae  adnata,  sub  sinubns  laci- 
niarum  liberta;  libera  parte  subulata,  glabra,  antheram  ipsa 
paulo  breviorem  oblongam  versalilem  exsertam  gerentia.  Sty- 
lus inclusus  bilidus.  Gerraen  biloculare,  locnlis  multiovulatis. 
Fructus  desideratur. 

X.      C  I  N  C  H  O  N  E  A  E. 

EXOSTEMMA  DC, 

E J^ostevtina  Hilarianis  australi  et  cuspidato  proxi- 
mum,  uovum  fors  et  indescriptum,  e  Brasilia  aequiuoctiali  mi- 
sit  Sellowius ,  qnod,  auxiliis  litteraribus  destituti,  pro  tempore 
reponimus. 


245 

AJJGUSTA   Pohl,  DC.  prod. 

Augusta  lanccolata  Pohl.  Synonymis  adde  Bonifa- 
cia riparia  Mauso  Flor.  Matte -grosso  cujabensis  No.  27. 

XI.     GUETTAPiDEAE. 

CHOMELIA  Jacq,     Linnaea  4.  p.  185.     DC.  piod. 

Chomelta  obtusa  N.  I.  c.  foHis  iufloresceutiis  floribus- 
qii«  variabilibus  ludens  phrasiu  diagnosticara  compouere  sndeii- 
tem  illudet.  (^uae  c  Bahia  omuium  sanctonim  Lhotzky  luisit 
specimiiia  foliis  liixuriaut  subbipollicaribus  pollicem  et  ultra 
latis ,  ovatis ,  basi  obtusis ;  subtiis  axillis  venarum  barbatis^ 
nervo  pilis  aliquot  ex  petiolo  excurreutibus  iustructo ;  peduncu- 
lis  sesquipollicaribus ;  cyniis  subcapitatis  5  —  7-floris;  laci- 
uiis  calycinis  phylloideis  obovato-elliptlcis  obtusis  lineam  loiir 
gis  longioribusque;  corollis  novem  liiicas  lougis.  Ncc  desunt 
specimiiia  transitum  demonstrantia;  prius  etiam  descriptaruin 
folium  nimm  et  alterum  barbae  axillaris  venarum  rndimentnui 
sedulo  quaerenti  non  negat. 

Brasilia  extra  et  intra  tropicos.     Sellow. 

XI J.    HAMELIAGEAE. 

SABICEA  Aubl.     DC.  prod. 

Sahicea  grisea  N.  Linuaea  4.  p.  192.  Synonymis 
adde.  Sabicea  eriantha  DC.  prod.  4.  p.  439,  ~  Lhotzky  € 
Bahia  omuium  sanctornm  Brasiliae  misit. 

GONZALAGUNIA  R.hV. 

Gonzalagunia  coccoc^pselum  ]N.    Linnaea  4.  p.  IÖ4, 
quae  Gonzalea  spicata  DC.  prod,  4.  p.  437= 
E  Bahia  misit  Lhotzky. 


246 


XIIl.     GARDENIACEAE. 

GENIPA    Plum.      DC.    prod. 

Genipa  americanah,  DC.  prod.  4.  p.  378.  Gardenia 
Geuipa  Sw.     Herb.  Willd.  5127. 

E  Bahia  omnium  saiictorum  misit  Lhotzkr. 

RANDIA  Honst.,  DC.  prod. 

E  contubernlo  Randiae  arviatae  et  tetracanthac .  ad 
quod  et  Gardenia  ferojc  nnstra  pertinct. 

1)  Randia  calijcina  N.  ramulis  brachiatis  apicc  qiia- 
drlspiiiosis;  foliis  oboratis,  basi  cniieatis ,  apice  aciimiiiatis 
acutis,  membranacois ,  costa  Teiiisqne  subtus  piibescentibus ; 
paiiicnla  s.  racemo  Itrevl  ppdicellisqne  loiig;iiisciilis  piibescenti- 
bus; lachiiis]  calycinis  foliis  similibiis  dimidiae  tnbi  cornllini 
loiigitudinis;  corolla' poUicarl.  —  Dioica  s.  polygama.  Spe- 
cimiua  nostra  stprilia,y^crmiue  conspicuo  niillo,  jstylo  tubnm 
corollae  snliaeqjiaii'te  apice  clavapformi. 

Brasilia.     Sellow. 

Ptami  stricti,  oompressi,  ad  nodos  dilatati.  iuteriiodiis 
circiter  tripollicaribus.  Ramuli  ])racbiati  circiter  sesquipollica- 
res ;  snprcmi  inermes;  sjiperiores  nnica  spina  ralida,  conica, 
acuta,  leriter  rccurva ,  cxtrorsum  deorsum  spectante  munita; 
inferiores  spinis  decussatis  quatuor  inaequalibus,  majoribus  fse- 
Tuipollicaribus  arinati.  Gemma  apicalis'  foliofum  paria  duo 
conferta  sessilemque  profert  inflorcscentiam.  Folia  4pollicaria, 
latitudine|subsesquipollicari,  laniina  deorsum  an^ustata  in  pe- 
tiolum  brevem  decurreute,  venis  primariis  ntrinsecus  6  —  9  ob- 
liquis ,  venulis  teuuibus  reticulatis  raris.  Stipulae  interpetio-, 
lares  sqnamaceae,  ovatae  subrotundaeve,  cuspidatae,  brun- 
neae,  pubescentes.  Panicula  laxa  subsexflora  corollisjdecora 
subbipollicarig.     Pcdieelli  3  —  6  lineaslilongi  (germina  [aborti- 


247 

va?).  Fundns  calvcis  ilisciformis  extus  pubescens;  laciniae 
foljis  figura  simües;  in  nervis  pracsertlm  piibescentes  ciliata«^, 
fere  somlpolllcares.  Corolla  hrpocrateriformis  coriacea  gla- 
bra,  faucc  extus  obscure  papulosa,  tnbo  lOliu. ,  laciniis  bre- 
vibus  ovatis  obtiisis  5  suborbiculatis  3^  lineas  longls.  Anthe- 
rae  lineares,  in  faiiee  sessiles,  infra  medium  dorsum  affixae, 
apice  subexscrtae.     Stylus  supra  descriptus, 

GARDENIA. 

Gardentola  N.  Subjjenus.  S.  genus  proprium.  Flo- 
rcs  tetrameri,  poljgami,  diocci,  parvi.  Calyx  brevissimus 
truncatus.  Corolla  hTpocraferiraorpha,  tubo  brevi  paulnlum 
iutlata,  laciniis  lato  ovatis  brevioribus,  fauce  et  antherifera 
parte  villosa.  Genitalia  iuclusa.  Antherae  lineares  intra  fau- 
cem  sessiles.  c?  Germen  deficiens.  Stylus  inclusus  siirsum 
attenuatus  et  pilosus,  apice  acutus  stigmate  indistiucto.  Flo* 
res  terni  vel  quini  subsessiles,  snbcapitati.  §§  Bacca  globo- 
sa,  umbouata,'?-locularis  ,  6 — 10-sperma.  Semiua  arilla- 
ta  ovoidea,  irregulariter  obtuse  augulata,  subcuneata,  niti- 
dnla,  acie  umbilico  lineari  parum  distincto  iustructa.  Albumen 
subcorueum,  Tiolaceo  -  uigrcsceus.  Embryo  parvus  in  caro  axili, 
«mbilico  proximns,  radicula  illi  obvorsa,  ßaccae  2  —  3  termi- 
nales pedicellatae  vel  raninli  totidem  uniHori  mouocarpi. 

Frutex  inermis  ramosissimus ,  ranmlis  compressis  foliis- 
que  oppositis,  stipiilis  interpetiolaribus  integris  parvis  parum 
conspicnis.     Coufer.  Scepseothamnus  et  Thieleodojca. 

1)  Gardentola  concolor  JN.  foliis  breviter  pctiolati^ 
ellipticis  ex  elliptico  -  obovatis ,  brevher  obtuse  acuminulatis, 
basi  acutis ,  submembranaceis  pellucidis  sul»ooucolor,ibus  gla- 
bris,  venis  tenuibus  subtus  axilla  barbatis. 

E  Brasilia  aeqmnoctiali  floriferam  frnctiferamque  raisil 
Sellowius  uoster. 


248  

Rami  saepius  oppositi,  adulti  teretes  crassiuscnli ,  inter- 
uodiis  brevibus  semipollicaribus  pollicaribusque  rarins  ad  duas 
pollices  elougatis;  juniores  coinpressi;  novelli  cnm  petiolis  et 
Costa  foliorum  teuuiter  puberuli.  Folia  figura  variant  et  magni- 
tudiue ;  jimiora  saepins  basi  angustata ,  subcaneata ,  antrorsnm 
dilatata;  adulta  elliptica;  rite  evoluta  acumine  brevi  et  obtuso 
termiiiaiitur ;  maxima  bipollicaria,  13  lineas  lata,  petiolo  bili- 
ueari;  firmia  sunt,  supra  nitidula,  venis  admodum  teuuibus 
reteqne  veimloso  laxo  uounlhil  prominiilis  et  pubescentibus ; 
subtus  vix  pallidiora  veuis  teuuibus  axilla  barbatis.  Speclmen 
Uoriferuni:  Inllorescentia  termiualis  e  iloribus  3  —  5  sessilibus 
coustaus.  Germiuis  rudiraeutuin  solidum  breviter  turbiuatum, 
parviim,  ampliori  brevi  truucatoque  limbo  calycis  corouatum. 
Coroila  ijpocraterimorplia,  tres  circiter  lineas  longa,  prae- 
lloratione  coutorta,  laciniis  limbi  ovatis  acutis  tubo  brevioribus; 
cousistentia  est  firma,  crassiuscula,  peculiari  pube  quasi  pig- 
meuto  calcareo  extus  canesceus;  intus  superiori  tubo,  quo  iu- 
incnmbunt  autherac  rillosa.  Geuitalia  inclusa;  antherae  ob- 
longae,  basi  oratae,  apice  acutac,  biloculares,  loeulis  rima 
faciali  dehiscentibus,  iutra  faucem  sessiles,  dimidiae  tubi  lon- 
gitudiuis,  discus  epigyuus  calycem  iinplcns.  Stylus  incliisus 
supra  descriptus.  Specimen  fructiferum.  Baccae  siipra  de- 
scriptae,  nigrae,   magnitudiue  ad  summum  pisi. 

Hie  etiani  pertiuere  nobis  videbantur  specimiua  veg«tiora, 
rauiis  luxuriautia  strictis  virgatis ,  interuodiis  elougatis  2f  poll. 
longis;  glabriora,  axillis  venarum  rix  barbatulis ;  maseula  in- 
Horescentiis  noudum  evolutis,  alabastris   ternis. 

SCEPSEOTHAMNUS   K 

Flores  peutameri  polygami  dioiei.  (^  omnino  Gardeniolae, 
§  §  Germen  biloculare,  loeulis  uuiovulatis.  Ovulum  dorso 
convcxo,  facie  plana,  funiculo  faciali  inedio  dissepimcnto  af- 
fixum.     Stylus  teres,  brevis,  stigmatc  crassiori.  prismatico  ob- 


249 

liisc  pentagoiio,  uigro,  ipso  paiilo  breviori  termiaatus.     ,!^raetu3 
uou  VISUS.     Flos  solitarius. 

Infloresceiitia,  stipulae,  Habitus  et  freies  Gardeniolae, 
Ovarium  Sc,  gardenioloidis  semel  iternmque  scalpello 
tontatum  et  luce  clarius  perspectum  geuns  s.  snbgenus  poscebat 
iuter  Gardeniolam  et  Thieleodooram  ambigiium.  Priueipi 
iliias  adjiciraus  specios  ob  stirpem  $  $  uon  visam  diibias ,  q»jas 
bic  potins  quam  siib  Gardeniola  cuumerare  plaeiiit. 

\)  Scepseothamnus  gardenioloides  N.  foliis  brcviter 
potiolatis  ellipticis  ex  olliptico'  saopius  ovatis  rariiisqiie  oboratis, 
brcviter  obtusc  acnmiiiatls ,  basi  acntis ,  jniiioribus  ex  ovato 
lauccolatis ;  omiübus  membraiiaceis  pellncidis  glabris ,  subtus 
paulo  pallidioribus,   veiiis  tenuibus  axilla  barbatis. 

Brasilia.     Sellow; 

Tarn  similis  Gardeniolae  concolori  \\i  primo  aditu  värie- 
tas  nobis  videbatur  gracilesccns ,  ramis  gracilioribus ,  foliis 
panlo  teiierioribus  et  minor ibiis ,  lloribus  minoribiis.  Fölia  lu- 
duiit  forma,  saepc  apice  magis  producto  paulo  longius  aciimi- 
nata,  basi  paulo  brevius  augustata;  ex  elliptico,  juniora  lan- 
eeolata ,  maxime  evoluta  vero  ovata  et  basi  acuta.  Figura  pa- 
rum  eonstaus ;  compago ,  rete  vasculosum,  consistentia  caetera- 
que  prorsus  Gardeniolae,  Flores  masculi  in  apicibus  saepius 
terui,  sessiles,  tertio  circiter  quam  in  Gardeniola  minores -,  co- 
rolla  subbllineari,  uberins  intus  villosa,  antberis  minoribus; 
specimon  fertile  unicum.  Calyx  et  corolla  maris.  Germen  et 
Stylus  supra  describebantnr. 

Sequentinm  duarnm  speciernm,  flore,  herba  habituque  cum 
snperiori  convenientinm  nee  fructus  nee  germen  observata  sunt. 

2)  See p seotJi  amnus'l  vinosalü^.  foliis  brcviter  petio- 
latis  ellipticis  obsolete  obtusissime  acuminulatis ,  basi  acutis, 
consistentia  laurinis,  opacis  discoloribus  reticulato  -  veuosis, 
supra  uitidis  glabris ,    subtus   vinoso  -  pallidif?  jia^iua  ,  Aenuiter 


250 

püberulls,  neifvo  vieuisqne  crassis  pilis  lougioribus  uberius  vesti^ 
tis,  axillis  venarum  parum  barbatls. 
•      Brasilia.     Sellow. 

Notis  allatis  a  siiperiore  diversa.  Ramuli  eximie  com- 
;pressi  uberius  pttbescentes.  Inflorescentia  raultiflora,  glabra, 
vernicosa,  floribus  sessilibns  Isubcapitatis.  Folia  crassiora, 
crassius  renosa  et  reticulato -yenosa,  rete  in  superiori  obscure 
viridi  pagina  promimilo  albesceute,  costa  pubescente,  quae 
p<>sta  subtus  crassa  a  lateribiis  pilis  longiusculis  patentibus 
dense  est  muuita,  axillis  veuarum  magis  minusre  barbatis; 
maxime  evoluta  bipollicaria ,  latitudine  pollicari  rel  paulo  ma- 
jori, petiolo  liueam  vix  sesquiliueam  longo.  Flos  aquae  fervi- 
dae  immersus  (calyx  et  corolla  extra  calycem)  pulrernlento 
canescit.  Calyx  cnpuliformis  truncatns.  Corolla  hypocrateri- 
formis,  tres  lineas  longa,  laciniis  limbi  tiibo  brcvioribus  late 
ovatis  obtusiusculis  praefloratione  contortis,  fauce  antherifera. 
Autherae  oblougae,  sessiles  inclusae.  Stylus  disco  epigyuo 
basi  cinctrts ,  iuclusus  attennatus  acutus  pilosns  stigmate  indi- 
stincto.     Omnia  snperioris  specici. 

3)  Scepseothamnusf  rotunda  N.  foliis  subsessili- 
bus  ovalibus  subrotundisque  obtusissimis,  basi  subcordatis, 
subcoriaceis  reticulato- veuosis,  snpra  nitidis  gia))ris,  snbtus 
bruuneo  -  pallidis  pubescentibus,  uberius  in  costa  veuisque 
crassis ,  axillis  yeuarura  vix  barbatis. 

Brasilia  iutra  tropicos.     Sellowius. 

Foliorum  forma  a  superioribus  potissimum  diversa;  ube- 
rius molliusque  pubescens  quam  Sc,  vinosa;  costa  vero  folio- 
rum  in  superiori  nitentc  pagina  vix  puberula,  pilis  inferioris 
paginae  venarum  costae  similibus  subaequalibus.  Folia  paulo 
firmiora  sunt  crassioraque,  pariter  reticulato -venosa,  rete  su- 
pra  pallesceute;  maxime  evoluta  14  lineas  longa,  latitudine 
fere  pollicari ,  minus  evoluta  minora  breviora ,  rotunda.  Inflo- 
rescentia multiflora,  floribus  sessilibns  subcapitatis.     Breviora 


251 

crassioraque  alabastra  ovoidea  sunt  siibsphaeroidea  uec  ut  iu 
superioribus  ox  ovoideo  oblonga.  Calyx  chpnliformis  truiica- 
tiis  pubenilus  glabresceus ,  coiolla  pube  adpressa  seu  tenuissi- 
mo  tomeuto  caiiescens,  ventricosa,  tiibo  dilatato  brevi,  laci- 
iiijs  brevioribus  late  ovatis  obtusis  praeflorationc  contortis ;  fau- 
co  eximie  barbata.  Antherae  oblongae ,  iutra  faucem  ,  infra 
sinns  laciniaruni  sessilcs.  Stylus  iui'lusus  indivisus  atteiiua»^ 
tus  piJosus  stigmate  iiidistincto;    omnia  superioruin. 

THIELEODOXA    N. 

Flores  pciitameri ,  polyganii  dioeci.  Calrx  triincatus  (s. 
obtuse  dentatus).  CoroUa  hypocratcrimorpha,  praelloratione 
contorta,  fauce  et  iuter  stamiua  villosa.  Genitalia  iuclnsa; 
Antherae  lineares,  sessiles,  inferior!  dorso  affixae,  (5"  Germen 
conspicunm  uullnm.  Stylus  simplex ,  teres ,  panlnlum  attemia- 
tus,  glaber,  stigmate  indistiucto.  Inllorescentia  inultillora 
subcapitata.  g$  Germen  globosum,  leviter  costatum,  limbo 
calycis  corouatura ,  trilocularc,  localis  biovulatis,  ovulis  ge- 
niinatis  angulo  interno  loeulamenti  af&xis,  altero  saepius  abor- 
tieute,  Stylus  tercs,,  brevis,  stigmate  crassiori  prismatico  ob- 
tuse pentagouo  nigro  ipso  paulo  bn^viori  torminatus.  Bacca 
globosa,  nmbonata,  pulposa,  trilocularis  (abortu  bilocuiaris), 
loculis  mouospermis,  Semina  arillata ,  triquetro  -  subglobosa, 
irregularia,  basi  acutiora,  nigra;  umbilito  punctiformi  yix 
ä^onspiciÄj.  Albanien  corncnm  violaceo-uigrescens,  Embryo 
intPusius  coloratus ,  axilis ,  radicula  cxserta  tereti  crassiori 
umbilico  obvevsa  et  approximata. 

Arbores  brasilienses ,  foliis  oppositis  breviter  petiolatis; 
stipulis  membranaceis  interpetiolaribns  triangnlaribus  acutis 
intra  petiolos  connatis  arcte  adpressis;  Ramis  axilla  altius 
pxtra  stipularnm  vagina  impari  nonnuuqnam  altitudine  orienti- 
hns.  Intiorescentla  terminalis  sessilis.  —  Conf.  Gardeniola 
et  Scepseothamnuf* 


262  

Nomen  celebret  laudes  collaboratoris  uostri  muscologi  peri- 
tissimi ,  botauophili  indefessi  Friederici  Leopoldi  Thiele. 

Thieleodojca  elliptica  N.  foliis  ellipticis  breviter  ob- 
tuse  acuminatis,  basi  acutis,  supra  glabris  subtiis  pubescenti- 
bus;   calyce  truncato;   tubo  corollae  ventricoso,  laciniis  bre- 

FlbllS. 

E  Brasilia  semel  iterumque  collectam  misit  Sellowius. 

Rami  adulti  minusqne  vegeti  teretes ;  majore  luxiirie  com- 
pressi  dilatato-tetragoui  eradimt,  internodiis  ad  quinque  polli- 
ces  usque  eloiigatis,  ramiilis  per  semipollicare  loiigiusve  spatiuin 
ab  axilla  materiia  sursiim  cum  ramo  principe  couferruminatis ; 
iiovclli  complanati,  snlcati,  ad  nodos  dilatati,  tenuissime  pubes- 
centes.  Stipnlae  trianguläres  acnmiuatae,  acutae,  nervo  medio 
excnrrente  cuspidatae,  piibescentes.  Folia  maxima  subsemipe- 
dalia,  3|  pollices  lata,  petiolo  4  lineas  metiente;  consistentia 
sunt  fere  lanrina,  yenis  munita  subtiis  prominulis  nberiusque 
pubescentibns ,  utrinseeus  7  —  9,  arcnatis,  irregnlariter  intra  . 
marginem  anastomosantibns,  vemilis  raris  reticulatim  connexis; 
venarum  axillae  costaqne  et  ipsae  renae  a  lateribus  pilis  lon- 
gioribus  crispatulis  magis  miuusve  opacautur.  Flores  mascnli 
circiter  duodecim,  impari  gressu  evoluti,  alabastris  defloratis- 
que  floribus  commixtis ,  capitnlum  compouunt  vix  magnitudine 
Ayellanae.  Calyx  cupuliformis ,  trnncatus ,  pnbe  tenui  ramnli 
particeps.  Corolla  hypocraterimorpha,  tubo  paulo  Tentricoso, 
limbo  parvo,  laciniis  ovatis  acuminulalis  obtusis,  praefloralio- 
ne  contortis,  coriacea;  extus  subsericeo  -  subfarinoso  pnbes- 
cens  s.  tenuiter  tomentosa  atque  canescens;  intus  ad  faucem 
parcius  pilosa  s.  villosula,  linea  s.  carina  pilosa  intcr  autheras. 
deorsnra  decnrrente;  tnbus  tres  lineas,  laciuiae  sesquilineam 
longa.  Antherae  lineares  biloculares,  acutae,  ima  dorsali 
parte  in  iuferiori  tubo  affixae,  faucem  attingentes,  Stylus  supra 
descriptus.  Flos  hermaphioditus  s.  femineus  descripto  masculo 
similis,  at  germine  globoso  uberius  incano  -  pubescente  diametro 


^—  ^5$ 

tireiter  liilinearl  iilsis;iiis.  Stylug  siipra  descriptns.  Baoca  ni- 
gra laevis  glabresceus ,  diametro  4"  —  5  liiieas  metieiite.  Spc- 
(-imiiia  fructifera  a  floriferis  paiilulum  differre  videntur  ramulis 
nberiore  pube  vestitis  stipulis  calvcseentibus ,  foliis  subtiis  pa- 
gina  glahrioribus ,  axillis  venarum  nervo  veuisque  a  lateribus 
pilis  longioribus  eximiiis  munitis. 

Thtlcodo.va  lanccolata  ^.  foliis  lanceolatis  longiiis 
aciimluatis  acutiusculis ,  supra  glabrls ,  subtiis  piilicscentibus; 
calyce  quhiqiiedcntato ;  tubo  corollae  subaequali  sursum  pau- 
latim  panlo  dilatata;  limbi  amplioris  laciniis  longe  acuminatis. 

Br.isilia.     Scllow. 

Speciminibiis  stirpis  fertilis  deficieutibns ,  germhie  fructn- 
que  incognitis ,  quo  ad  geuns  recognoscenda  species.  Inflores- 
centia,  stipulap,  rami,  f.icies,  habitus  omnlno  superioris. 
Epidermis  laevis,  Inunnescens.  Ramiili  comprcssi,  stipulae, 
gemmae  lacvia  subvernicosaque;  ieiiuissimac  pubis  vcstigia  in 
stipulis  observanda.  Stipulac  acumiuatae,  acutae,  uec  cuspi- 
datae,  obsolete  cariuatae,  nervo  medio  evanido.  Folia  oblon- 
ga,  ex  elliptico  lanceolata,  lougius  acnminata,  octopollicaria, 
paulo  ultra  duos  pnllices  lata,  petiolo  trilineari;  consistentia 
laurina  majorique;  supra  glabra,  nitida,  obscure  viridia,  venis 
primariis  niagis  oonspionis  ntrinsecus  subduodenis  venulisqne 
laxe  reticulatis  prominulis  pallidioribus ;  subtus  mollifer  pubes- 
cunt ;  nervusque  et  venae ,  vix  autem  axillac  venarum ,  uberiori 
pnbe  a  lateribus  opacantur.  Capitulum  12  —  20  florum.  Ca- 
lyx  snbcylindrico  -  cupuliformis,  quiuquedentatus ,  dentibus  latis 
brevibus  obtusis;  acuta  solida  basi  subpedicellatus ,  pubescens, 
tres  fere  lineas  longus.  Corolla  hypocraterimorpha,  tubo 
snrsuni  panlo  dilatato,  maxime  evoluto  novem  lineas  longo;  la- 
ciniis ovatis  longe  aeute  acumiuatis,  praefloratioTie  contortis, 
7f  lin.  longis;  consistentia  snbcoriacea;  extus  subsericeo  -  pu- 
bescens canescensque;  intns  laciniis  pnbescentibus  fauceque 
uberiori  pnbe  donata,    nervo  medio  laciniarum  carinam  pubes- 


254 

centem  inter  autheras  cxhibente.  Antherae  lineares ,  subsemi- 
pollicares,  medio  dorso  affixae,  apice  faucem  attingcntes, 
Stylns  iudivisns  subaequalis  apice  acuto. 

AMAJOVA  Alibi.  Desf.  DC.  prod. 

Qiiinque  hiijiis  generls  speeies  e  Brasilia  intratropica  misit 
Sellowius.  Simillimae  characteribus  paiuis  tute  dignosci  pos- 
suiit.  Sed  etiam  simillimae ,  quas  auetores  descripserimt  et 
adumbrariint.  Nullara  nostrarum  nee  pro  illarnm  iilla  agnos- 
cere,  nee  pro  nora  venditare  andemiis,  eo  difficilius  dignos- 
cnntur  speeies,  quod  esse  polygamae  videutur,  floribus  alins 
specimiuis  fertilibns,  alias  sterilibus.  Sexualis  differentia  facile 
pro  speciali  haberi  ])otest.  Dicat  nostris  nomen  qui  vel  auda- 
cior  vel  speciminibus  autographis  auctorum  piuribus  collatis 
doctior  sit. 

Conyeniuiit  habitu  et  facie;  infloresccntia  torminali  foliis 
superata  pediinciilis  brerissimis  uni  —  niultißoris  vel  longiori- 
bns  multifloris;  ex  toto  sericea  vel  peduuculis  patentim  pilosis; 
stipnlis  interpetiolaribus  oblongis  extns  nt  peduuciili  sericcis 
pilosisve  caducis:  foliis  elliptiois  utrinque  acuminatis  acutis 
breviter  petiolatis,  consistentia  laiirinis,  costa  cum  veuis  ar- 
cuatis  ante  marginem  evanescentibus  subtus  prominente;  petiolo 
Costa  subtns  et  venis  niargineque  (rarius  et  parcius  infera  nee 
non  snpera  pagina) ,  pilis  inflorescentiae  nberius  ycl  parcius  or- 
natis.  Conveniunt  et  ramis  saepius  trigonis  et  foliis  in  alio 
ejusdem  speciminis  ramo  verticillatis  ternis ,  in  alio,  in  ramu- 
lis  praesertim  ex  axilla  foliorum  floralinm  ortis,  oppositis, 
nnde  character  differentialis  mntuari  ueqiiit. 

*  Pcdunculis  brevibus  vnijloris;  {germine  pedicelli- 
formi  clavato,  livibo  cali/cis  ampliato  cyliitdfico  vel  cu- 
puliformi  coronato,  Stt/Io  in  lamellus  lanccolatus  duax 
intus  stigmatosas  profunde  bißdo,  —  Floies  hermaphroditi 
tompleti  fertilesque.) 


265 

1)  ^maj oua.  luHorescentia  scricea,  pedicellis  erectis; 
limbo  calycis  utrinque  sericeo,  subcyliudrico-cupiiliforme,  lon- 
gitndiue  germiuis,  sexnervio  sexdcutato,  margine  truncato,  ner- 
vis  juxta  margincra  extrorsum  iu  denticulos  subulatos  productis, 

Folia  faginea,  latius  elliptica,  supra  nitidula;  snbtns 
pallidiora,  iitrinquc  nonnunquam  pilis  raris  adpressis  adspersa, 
veiiis  utriusecus  6  —  9,  4  —  5  -  pollicaria,  2  p.  —  2  p.  3  1.  lata, 
petiolo  4 — 5-liiieari.  Flores  iu  nostris  specimiuibns  inaperti 
ereeti,  3 — 6  vix  petiolos  superaut.  Pcdlcellus  eiiin  germlne 
3  —  6  liiicas  loiigus.  Tubus  cal}  ciuus  liberus  sesquilincam 
loiigus,  deuticulis  semiliucaribus  auttus.  Corolla  in  alabastro 
ronico  sericeo  ealvoem  vix  dnplo  superaus,  contorta,  laciuiis 
altero  latere  altoram  tegentibus ,  altcio  latere  ab  altera  tectis. 
Stamina  sex;  antherae  oblongac,  aoutae,  erectae,  iu  imo  co- 
t  ollae  tubo  subsessiles  dorsali  iiifima  parte  filamento  brevissimo 
Jiifixae.  Stylus  stainina  vix  acquaus,  disco  glaudiiloso  basi 
cinctus,  glaber ,  stigniate  bilamellato ,  lamellis  crassiuscnlis 
lauceolatis.  Germeu  iuferum,  clavatum,  biloculare,  locnlis 
uiultiovulatis,  placenta  sccuiidiim  axiu  dissepimento  adnata. 

Specimina  frurtifera  ejusdem  esse  speciei  uobis  piitamus, 
«juae  rero  foliis  paulo  angustioribus  minus  discoloribns  jam  ad 
subsequcntem  appropinquant.  Nimia  arbnscnlarum  similitudo 
facile  fallere  potest  scrutatorein.  Pedicellus  duas  —  quatnor  li- 
neas  longiis.  Bacra  olivaeformis ,  axi  9  lineas^  diametro  4| 
metiens,  corticata,  laevis,  nitidula,  subiuconspicue  strign- 
losa,  diutius  limbo  calycino  coronata  tubuloso,  sesquilineam 
longo,  totidem  ieie  lato,  margincm  versus  paulo  ampliato, 
dentibus  recnrvis,  quam  in  flore  s.  alabastro  majoribns,  ipsins 
♦^irciter  longitudine  ornato,  intns  et  extns  strigoso-sericea,  deu- 
tibus  glabrescentibus ;  demum  calyce  obliterato  nmbilicata  bilo- 
cnlaris,  polysperma.  Semina  depresso  -  plana,  subrotunda, 
iongitudinaliter  <^triolata,    bilo  lineari  marginali  subirapresso; 


256  

in  quoque  loculo  biserialia;    in  quaque  serie  ö  —  6;  placentae 
axili  afüxa,   videbantur  pendula,  imbricata. 

2)  udmaj oua,  Inflbrescentia  sericea,  pedicellis  mitan- 
tibus ;  limbo  calycis  breviter  cupnliformi ,  tertiae  vix  dimidiae 
longitudinis  germinis ,  dentibus  aucto  carinatis  subfoliaceo  -  di- 
l^tatis,  germine  saepiiis  longioribus,  corollam  subaequantibus. 

Folia  laurina,  angustius  elliptica  lanceolataqne,  quam  in 
öüperiore  specie  glabrioi'a,  opaciora,  minus  discolora,  in  utra- 
que  pagina  glabra,  tenis  utrinsecns  6 — ^8;  maxima  quadri- 
poUicaria,  16  liueas  lata,  petiolo  subsemipollicari,  qui  in 
minoribus  foliis  dimidio  brerior.  Pedicelli  4 — 6  ima  basi  cnr- 
vati ,  cum  germine  qiiatuor  lijieas  longi.  Germen  clavatnm 
duas  lincas  longum,  limbo  calycis  ampliato  cupuliformi  coro- 
natum ;  cupula  utriuque  sericea  brevi  laciniis  aucta  6 ,  snbfolia- 
ceis,  carinatis,  lanceolatis,  utrinque  acutis,  sinu  rotundato- 
exciso  sejunctis,  carina  s.  nervo  dorsali  serieeis,  lateribus  pagi- 
üaque  interna  glabris;  quae  laciniae,  uec  reguläres  nee  aequa- 
les,  lougitudiue  et  latitudine  variant,  corollam  saepe  aequantes. 
Corolla  hypocrateriformis ,  consistentia  subcoriacea,  extus  se- 
ricea; intus  tubo  glabro,  limbo  sericeo.  Tubus  paululura  ven- 
tricosus,  2.\  lineas  longiis;  limbus  parvus,  laciniis  sex  ellipti- 
cis,  praefloratione  contortis,  vix  sesquiiineam  longis.  Stami- 
na  sex;  antherae  liueari-lanceolatae,  utrinque  acutae,  sesqui- 
iineam longae,  basi  fixae,  in  inferiore  tubo  subsessiles,  erectae, 
faucem  attingentes  nee  excedentes.  Stylus  inclusus,  disco 
glauduloso  basi  cinctus,  in  lamellas  duas  lineari-lanceolatas 
acutas  profunde  fissus. 

Spechnen  frnctiferum  unicum  ad  haue  pertinere  speciem  vi- 
dötttf,  baccis  duabus  ornatum,  quarum  altera  scalpello  tentata 
est.  Fructus  prorsus  superioris  speciei ,  sie  ut  yerbis  parcen- 
dnm  sit;  paululum  fors  longior  simulque  gracilior,  axi  10  li- 
neas, diametro  Alineas  metientibus,  limbus  calycinus  jam  ob- 


267 

literatus.  Semiua  eadem  at  uumerosiora,  iu  quaqwe  serie  6  —  8. 
Pediincnli  1^  —  5  liueas  loiigi. 

**    Pedunculis    longioribus    multijloris,      {Germinel 

sfrylo  lanceolato  -  clavato  integro  nee  bijido,  —  Flo- 

res  masculi  steriles  ?  )  Quo  ad  germeu  deficiens  vel  iion  visum 
stjlumque  iudivisiim  convonhiut:  A.  corj/mbosa  UBK.  guj/a~ 
nensis  Hfagifolta  Desf. 

3)  uämaj  oua,  Inllorescentia  sericea;  pedunculis  plu- 
ribus  erectis  angulatis  obsrnra  lege  tri-  et  inultifloris  cicatrici- 
husqno  pilosis  flonini  abortivorum  plurium  notatis,  lloribus  pe- 
dicellatis ;  calyce  obconico  -  rylindracco,  utrinquc  sericeo,  uervis 
e  margine  glabresceute  ciliolato  extrorsum  in  dentes  subula- 
los  parura  acquales  tertiac  circiter  tubi  longitudinis  sinn  levi- 
tor  rurvato  disjnnctis  excurrcTitibus. 

A  prima  nostra  sperie  diflfert  praeter  infloresccntiam  magis 
»'volntam ,  quae  nota  pro  dilferentia  sexuali  haberi  posset ,  fo- 
liis  angnstioribus  oblongis,  pluribus  venis  uotatis.  —  Folia 
angnstius  elliptica  lanccolata,  quinque-pollicaria,  1  p,  8  I, 
lata,  petiolo  semipollicari,  supra  nitida,  subtus  paulo  palli- 
diora,  in  ntraque  pagina  noununquam  pilis  adprcssis  adspersa, 
venis  primariis  utrinsecus  8  — 12  secundariis  apicem  versus 
saepe  accessoriis.  Pedunculi  sub  anthesi  maxinie  evolnti  pol- 
Hcares  et  sesquipoUieares ;  pedieelli  variae  longitudinis  ad  8  li- 
ueas usqne  elongati.  Pedicellus  sub  flore  breviter  obconico  -  in- 
crassatus  in  calycem  dilatatur ,  nee  in  hac  parte  scalpello  oeu- 
loque  armato  germinis  bilocularis  rudimeutum.  Calvx  dnas  li- 
ueas longus  dentibus  ^  —  1  linearibus  auctus.  Corolla  subco- 
riacea,  extus  praesertim  tubo  sericea,  laciniis  glabrioribus,  intus 
infra  insertionem  stamiuum  rariter  villosula,  caetero  tubo  gl a- 
hra,  laciniis  serieeis.  Tubus  paulo  ventricosus,  calyce  duplo 
longior^  4-|  lineas  longus,  laciniae  lanceolatae  acutae  praeflo- 
ratione  contortae ,  stamina:  antherae  sessiles  lineari-flanceola- 
tae  acutae  crectae  introrsae  biloculares,  locnlis  rima  faciali  de- 
iTBd.   2s  Heft.  17 


258 — 

hiscentibns,  infra  medium  tiibnm  infera  dorsali  sua  parte  af- 
fixae  ultra  duas  liueas  longae,  faucem  non  attingentes;  poUeit 
sulphureum.  Stylus  disco  glanduloso  basi  cinctns,  inclusus, 
snrsum  lanceolato  incrassatus  nee  bipartibilis. 

A.  corymhosa  HBK.  herb.  Willd.  No.  6910.  sub  Hejcacti- 
na  pedunculis  stricte  cymoso-dichotomis  cum  flore  alari  Ion- 
gius  graciliusque  pedicellato,  foliisque  latiorlbus  utrlnque  ro- 
tundatis  brevius  acuminulatis  acutis  a  nostra  difFert. 

4)  Amaj oua  pedunculis  liirtis  pluribus  erectis  obscu- 
ralege  subeymoso-  tri-  et  multifloris,  floribns  breviter  pedicelf:* 
latis ;  calyce  cylindraceo  utrinque  uberius  extus  in  fundo  sericeo, 
marginem  versus  glabrescente;  deutibns  sinn  rotimdato  se- 
junctis  subulato  -  acuminatis  iuaequalibus ,  secundariis  hint* 
inde  primariis  sex  immixtis. 

Insignis  pilis  peduncnlorum,  ramulorum  novellorum,  petioli, 
costae,  venarnm  et  margiunm  foliorum  longiusculis  simplicibns 
rectis  patentibus  patulisve  rufesccutibiis.  Folia  quam  in  cacte- 
ris  minora,  breviusque  acuminata,  acuminulo  fors  obtusiori; 
2|  poUicaria,  latitudinc  15  Huearum,  in  petiolum  rix  3  Jineas 
longnm  angustata,  venis  utrinsecus  5  —  7.  Pcdunculi  poUica- 
res  sesquipollicaresque,  subgraciles,  leviter  angulati  s.  striati, 
stricti;  pedicelli  rarius  ad  tres  lineas  usque  elongafti.  Floa 
alaris  cymae  trillorae  collateralibus  brevius  pedicellatus.  Rn- 
dimentum  germinis  couspicnum  nulluni,  nee  floribus  defloratis  i 
calyciliusque  saepe  altero  latere  fissis  grossificatum«  in  «qn« 
spectum  venit.  Calyx  tres  fere  lineas  Inngns,  dentibns  \  li« 
neaa  metiientibus.  Corolla  infundibuliformis,  tubo  extus  seri- 
ceo, intus  infra  staminum  insertioneni  villosulo,  caeterum  glabca, 
semipollicari,  laciniis  utrinque  tenuissime  pubescentibus  li« 
neari-lanceolatis  acutis  praefloratione  contortis.  Stamiua:  an- 
therae  lineares  acutae,  tres  fere  lineas  longae,  in  medio  tubo 
rel  paulo  inferius  affixae  sessiles  ere<^tae  inclusae.     Stylus  in- 


259 

clusus  lauceolato "  elavatus  indivisus;  disto  glanduloso  basi 
cinctus. 

***  Inßorescentia  contractu  subcapttata  ^  peduncuTis 
multifloris  pedicellisque  ahhreviatis, 

(^Inter  anteriores  et  posteriores  intermedia»  Germinel 
stylo  lanceolato  clavato  indiviso»     Flores  masculi  steriles?) 

5)  ^maj oua  inflorescentia  sericca,  calyce  utriuque, 
wbcriiis  cxtus  sericeo,  obfonico -subcyliudrico,  truncato,  dejiti- 
bus  oruato  liueari  -  subsetaccis  inaequalibus  tubo  brcvioribns; 
foliis  submembrauaceis ,  in  utraquc  pagiua  glabris ,  rcnis  pa- 
teiitibus  arcuatis  crebris,  12 —  16  utriusecus  magis  conspicuis. 

Folia  angustius  elliptica,  autrorsum  pauluhim  dilatata  et 
in  obovatam  vergciitia  formam,  apice  in  acumen  brcve  et  acu- 
tum abrupte  producta,  basi  in  petiolum  longins  augustata, 
quam  in  affinibus  tenuiora  et  consistentia  molliori ;  venis  teuuio- 
ribus  crebriorlbus  patentioribus ,  subtus  subrufescentibus  insi- 
gnia,  petiolus  et  costa  solito  morc  scricea  et  margines  ciliati, 
pagiuae  rero  glabrae.  Maxima  4pollicaria,  latitudine  16  li- 
nearum,  petiolo  subsemipollicari ;  utplurimum  vero  miuora. 
Flores  ut  caeterarum  hexameri ,  utplurimum  npTein,  pedunculis 
trifloris  abbreviatis,  pedicellis  brcTissimis.  Tubus  calycis  ses- 
quilineam,  dentes  raaxime  elongati  lineam  circiter  lougi.  Co- 
rolla  subcoriacea  5  lineas  mctiens ,  tubo  extra  caljcem  vcntri= 
coso  et  staminifero  3f  lineas  fere  longo ,  laciniis  liuearibns 
acutis  sesquilineam  et  ultra  longis;  extus  extra  calycem  sericea, 
basi  glabra;  intus,  ubi  tubus  dilatatur,  rariter  pilosula  laciniis- 
que  serieeis ,  caeterum  glabra.    Stamina  caeteraque  siniilium, 

COUTAREA  kM\A.,  DC.  prod. 

1)  Coutarea  mollis  N.  foliis  oratis  acuminatis  acutis 
supra  glabris  nitidis,  subtus  pubescentibus  tenuitor  subtomeu- 
tosis  mollibus ,  venarum  axillis  barbatis;  petiolis,  raraulis,  in- 
florescentia cum  calycibus  atque  corollis  pubescentibus. 

17  ^ 


260;  

E  Brasilia  aequinoctiali  misit  Sellowins. 

Admodiira  similis  C.  speciosae  (vidimus  specimen  ex  In- 
snla  Trinitatis  Sieb.  n.  35.).  Habitus  idem;  rami  pariter  ad 
nodos  compressi,  piirpurascentes  leiiticellisque  albo  punctati. 
Folia  angustins  ovata,  loiigins  in  acnmen  producta,  basi  minus 
rotuudata,  maxima  3  p.  3  1.  longa,  1  p.  3  1.  lata,  petiolo  trili- 
;ieari.  lulloi-escentia  prorsus  cadem,  flores  vero  minores. 
Numero  partium  senario  et  septenario  pariter  ludunt.  Lp.ci- 
niae  calycinae  pube  densa  opacatae  minus  gracilescunt ;  corol- 
lae  extus  pubescentes,  intus  in  iuferiorl  tubo  tenuiter  puberulac, 
sursum  glabrae  laovesque,  consisteutia  fere  subcoriacea,  ses- 
miipollicares ,  antheris  5  liueas  longis  superatae;  Stylus  longi- 
tudine  filanientorum  ucc  autberarum.  Filamcnta,  ex  alabastro 
scalpello  subjccto,  minime  corollae  adnata,  sed  cpigjna,  ima 
basi  mouadelpha,  infcruc  puberula  sursum  glabrescentia,  gla- 
bra.  Gevmcn  compressum,  disscpiuiouto  contrario  biloculare, 
loculis  multiovulatis,  ovulis  ut  germen  comprcssis  dissepimento 
affixis.     Fructus  desiderabatur. 

nFZ/XL/^Jacq.,   DC.  prod. 

Ilillidtuhaeßoral^.  flore  hexamero  terminali  solitario 
sessili,  stipulis  duabus  (15  lineas  longis)  ex  ovato  oblongis  ob- 
tusis  caducis  involucrato ;  germiue  parvo ,  laciniis  calycinis 
multo  longioribus  (10  1.  longis)  linearibus  acutis  coronato;  co- 
rolla  tubaeformi  iufundibuliformi  (2^  p.  louga),  limbo  haud 
profunde  fisso  ,  laciniis  (semipolllcaribus)  late  ovatis  obtnsis  re- 
volutis;  foliis  carnosis  ovatis  ellipticisque  subcaudato-acumi- 
natis  acutissimis  (4pollicaribus), 

Brasilia  aequiuoctialis.     Sellow. 

Habitu  et  facie,  ramis  io\n^i[\\Q  Hilliae  hrasilicnsi  ^ . 
quam  maxime  similis,  flore  autem  dissimillima ;  limbo  nempe 
calycino  laciniato ,  laciniis  clongatls  linearibus  iuaequalibus ; 
corolla  dimidio  breviori  tubaeformi  sursum  dilatata  et  ampliata, 


2ÖI 

fauce  late  patente,  limbo  brevi,  laciiiiis  parvis  vix  sesqiiilou- 
^loribus  quam  latae  suut  revolutis;  stamiiuim  filaiueutis  lougio- 
ribus,  lougitudiiie  fere  aiitherae  subquadriliueari,  inferior!  faiici 
insertis ,  antheris  linearibus  apiee  subexsertis  sinus  laciniaruin 
attingentibus.  Stylus  geueris  filiformis,  stigmatc  clavato  emar- 
ginato  s.  leviter  bifido.  Gcrmen  grossificatum  vidimus  ad  ses- 
quipoUieem  elongatuni,  laciuiis  calycinis  pollicaribus  Corona^' 
tum  eximie  12uervium;  succosum  fuisse  videtur,  praelo  mem- 
branaccü  -  complanatum.  Folia  majora  sunt  quam  in  Hillia 
brasiliensi ,  basi  saepius  obtusiora,  apice  longius  in  acumeu 
tenuius  producta,  veuis  immersis  niagis  obliquis  ab  iuferiori 
Costa  antrorsum  arcuatim  acumen  versus  vergentibus;  maxi- 
mum  tum  petiolo  trillneari  et  acumine  subpollieari  quiuque  pol- 
lices  longum  duas  pollii-es  latmn;  quadrijiollicaria  jam  majori- 
bus  adnumerauda  sunt. 


DE   PLANTIS    MEXICANIS 

A 

G.    SCHIEDE    M.    D  r  e. 

COLLECTIS   NUNTIUM   ADFERT 

D.  F.  L.  DE  SCHLECHT ENBAL. 

(coNTiNüATio,  V.  LiNN.  r   VII.  136,  380.    Vlll.  245,  513.) 


LOBELIACEAE  Continuatio. 

186.  Li  oh  eil  a  {Siphocampylus)  grandidentata  n.  sp. 
Herhacea  glabrescens;  caulis  teres  erectus  snbsimplex;  folia 
longe  petiolata  alterna  ovalia  ellipticave  basi  acuta  vel  sub- 
cnneata,  apice  acuminata,  margiue  inaequaliter  grovsse  subsi- 
nuato  -  deutata ,  dentibus  omnibus  mucronulatis ,  utrlnque  prae- 
sertim  ad  nervös  pube  perbrevi  rigidula  adspersa,  tenero-meni- 
braiiacea;  llores  solitarii  axillares  folio  breriores  in  pednnculo 
longo  adsccndente  puberulo ;  calycis  subglobosi  dentes  augusti 
acuminati;  corolla  superne  pubescens,  calyce  multoties  lon- 
gior,  snrsiim  dilatata  bilabiata,  laciniis  angustis  acute  acumi- 
natis,  labii  superioris  longioribus;  stamina  longe  exserta,  tubo 
filameutorum  hirtello  antheris  midis  apice  barbatis.  —  Cor. 
coccinea.  Cnesta  grande  de  Chiconquiaco.  —  Folia  3  —  4  p. 
longa,  1^ — 2  p.  lata  in  petiolo  sesquipollicari.  Pednnculi 
2  —  2f  p.  longi,  snb  anthesi  magis  erecti,  fractiferi  basi  paten- 


263 

tissimi  apiceqiie  adscendeutes  suut  risi.  CoioUa  1^  -  pollicaris, 
laciniae  falciformes  acutae  extus  curvatae  staminum  adelphia 
semipoUice  longior.  Capsula  parva  suhglobosa  diametro  traus- 
versali  3 — 4  linearum,  sed  immatura.  Piauta  glabra  apparet, 
sed  accuratius  iuspecta  pubem  minutam  rigidnlaiu  sordidam  in 
petiolis,  pedunciilis,  nervis  foiioruiu  junioribusque  omnibus  par- 
(ibus  ostendit. 

COINIPOSITAE  Linii.  *). 
TRIBUS  I.     CYNAROIDEAE  Less.  Comp.  4. 

187.  Carduus  subcoriaceus  Lhin.  V.  u.  281.  —  Cäu- 
lis  sesquiorgyalis  superue  ramosus.  Capitula  subnutantia.  Co- 
roUae  purpurascenti-flavesceutes  Jalapac  Maju  29. 

TRIB.  II.    MUTISIACEAE  Less.  Comp.  92. 

188.  Leria  nutans  DC,  Linu.  V.  u.  283.  In  apricis 
Jalapa«  rarhis.  Juu.  29. 

TRIB.  III.     CICHORACEAE  Less.  Ccmp.  126 

189.  Lactuca  intj/bacea  Siicq.  ^  Liuu.  VI.  724.  —  Co 
rollae   lividae.     Inier  Jalapam   et  el  Molino    de  Pedregueras. 
Juu.  29. 

190.  Hieracium  abscissum  n.  sp.  Lhin.  V.  u,  284. 
cujus  syuonjmon  est:  H,  strigosum  Dou  iii  Liuu.  Trans. i 
XVI.  p.  175.  **)  —  lu  dumetis  apricis  Jalapae  atqne  iu  Mal- 
pays  de  la  Joya.  Juu.  29. 

191.  Pinaropap pus   roseus   Less.    Comp.  p.    143, 


*)  E  schedis  a  Lessingio  relictis  enumerantur ,   qiiae  addere  placet 

uncis  iacludemus. 
**)  Altera  species  iU.  mexicanum)  e  planus  Scliiedeanis  descripta 

eadem  est  ac  H.  Lagopus  Don.  1.  c.     Illustrissimns  Don  aliorum 

sive  homimculorum  scripta  neglexit  ne  nimis   sudoris   nee  bapti- 

zandi  perderet  opportunitatem. 


264  

Achyrophorns  roseus  Linn.  V.  n.  286.  —  Planta  pereunls  flos- 
culis  roseis.    In  graminosis  Jalapae.  Jun.  29. 

TRIB.  IV.     VERNONIACEAE  Less.  Comp.  145. 

192.  Vernonia  patens  Kth.  Syn.  2.  p.  373,  Linn.  VI. 
653.  Capitula  11-^12  flora.  —  Frutex.  In  diimetis  Jala- 
pae.   Jun. 

193.  K.  mejcicana  Linn.  VI.  680.  —  Frutex,  ttosculis 
coeraleis,     Cuesta  grande  de  Cliiconquiaco.     Sept.  29. 

194f.  Elephantosis  quadrißora  Less.,  Linn.  V. 
n.  289.  —  Pereunis ,  flosculis  lilacinis.  Hacienda  de  la  La- 
gnna.    Aug. 

TRIB.  V.    EUPATOniACEAE  Less.  Comp.  154. 

195.  Isocarpha  echioides  n.  sp.;  Linn.  V.  n,  304. — 
Flosculis  lilacinis.  In  gramiuosis  prope  Hacienda  de  la  La- 
guua  rarius.     Aug. 

196.  Coelcstina  caerulea  Cass.,  Linn.  V.  n.  302.  — 
Perennis  flosculis  coeruleis.     Hac.  d.  1.  Lag.     Jul. 

197.  St e via  lirgata  Kth.?  Sju.  2.  p.  432.  —  Flor. 
all)is ,  prope  Acatlau.  Sept.  29.  [Videtur  propria  species, 
observamus  onini  in  pliiribus  capitulis  florem  uuicum  pappo  non 
aristato  et  achaeuio  simul  magis  evoluto  ,  in  reliquis  vero  pap- 
pnm  tri-  et  saepius  quadriaristatuni  et  achaenium  macrum.] 

198.  St,  fascicttlaris  n.  sp.  Linn.  V.  n.  300.  —  Flor, 
albis;   pr.  Jalapam.     Jun.  29. 

199.  Eupatorium  oliganthes  n.  sp. ,  Linn.  V.  n, 
293.  —  Fruticnlus  in  collibus  siccis  pr.  Ilac.  de  la  Laguna. 
Jul.  29. 

200.  E,  micranthum  Lag. ,  Linn.  V.  n.  295.  —  Frutex, 
tioribus  pallide  purpurascentibus;  pr,  Jalapam,  Majo  29.  et  pr. 
Chiconqniaco.     Sept.  29. 


266 

TRIB.  VI.     ASTEROIDEAE  Less.  Comp.  161. 

201.  Diplopappus  graminifolius  Less.',  Lian.  V. 
n.  311.  —  Flosculi  liitei;  in  graininosis  prope  Hac.  d.  l. 
Lag.  Aug-, 

202.  Aster  divergens  Ait. ,  Linu.  V.  n.  306.  —  Jala- 
pae  Majo ;  Cuesta  grande  de  Chiconquiaco.     Sept.  29. 

203.  A»  rivularis  Less. ,  Llun.  V.  lu  309.  —  Radius  al- 
bus, discus  flavus.  Pr.  la  Joya  Jun.  In  gramiiiosis  Jalapae. 
Majo  29.  et  pr.  Laguua. 

204.  A,  quercifolius  Less.,  Erigeron  quercif,  Lam. 
Euc.  VIII.  491,  Ejusd.  111.  gen.  t.  682.  f.  4.,  Piirsli  Fi.  533, 
aquo  autem  differre  videtur:  foliis  nee  glaberrimis,  neC  supe- 
riorlbus  obtusis ;  de  mucronibus  folia  lobosque  eorum  teriniiiän- 
tibus  uulla  fit  meutio.  Similis  Erigcronti  aunuo  sed  Asteris 
species  yera.  —  Herbacea  rix  basi  liguesceus ;  radio  pallide 
rubello.    Pr.  Jalapam  ad  muros  retustos.  Jau.  29. 

205.  Solidago  mcxicana  L.,  Kth.  Syn.  II.  407.  — 
In  locis  gramiuosis  pr.  1.  Hacienda  de  la  Lagnna  Jul. 

206.  ßracht/come  aranfJiocomot'des  hess.  Comp.  19Z. 
—  Discus  Intens ,  radius  albus.  Pr.  la  Jaya  Jun.  29.  — 
[Herba  humilis  pilosa ,  caule  brevissimo  mox  in  plures  ramos 
llagelliformes  foliosos  proStratos  apice  monocephalos  simplices 
spithamaeos  aut  longiores  iterum  versus  apicem  eodem  modo  ut 
caulis  ramosos  partito,  foliis  alteruis,  radicalibus  s.  caulinis 
louge  petiolatis  oblongo  -  spathulatis  ,  acutiusculis ,  basi  sen- 
sim  atteuuatis,  maximis  c.  petiolo  bipoUicaribus  et  tres  liueas 
prope  apicem  latis;  rameis  secuudis  subsessilibus  epathulato- 
lanceolatis  s.  lauceolatis  acutioribus.  Capitulis  c.  radio  8— 
10  lin.  in  diametro  metientibus.  luvolucri  foliola  lanceolata, 
valde  acuta,  dorso  viridia  et  pilosa,  zona  marginal!  albida, 
margjnouipso  pilosa.      Radii  liugnlae  3  lin.  lougae   angustae 


266  - 

ellipticae  acutae.    Pili  in  tota  plauta  albi,  subadpressi,  versus 
apices  copiosiores.] 

207.  Baccharis  multiflora  HBK.?,  Liuu.  V.  u.  319. 
—  Pr.  Jalapam  Jun.  —  [Adest  moustrositas  peduiiculis  capitis 
lorum  numero  auctis,  eloiigatis,  varie  curvatis,  teimibus  in- 
volucri  foliolis  obsitis ,  capitulis  ipsis  quasi  in  folia  inrolucralia 
dissolutis ,  vix  superstitibus ,  macerrimis.] 

208.  B,  parviflora  u.  sp.  Linn.  V.  n.  320.  —  Frutex. 
Hacieuda  de  la  Laguua.     Aug.  29. 

209.  B,  philippensis  HBK.,  Linn.  V.  u.  321.  —  Jala- 
pae  Majo ;  Malpays  de  Naulingo.    Apr.  29. 

210.  B,  [lanctfolia  n.  sp,,  folüs  breviter  petiolatis  apice 
acutis  basi  in  petiolum  augustatis,  subcoriaceis ,  glabris,  su- 
pra  Tiscoso  -  iiitidulis,  subtas  opacis,  iutegerrimis  margine  sub- 
revolutis ,  capitulorum  sessilium  glomerulis  peduuculatis  termi- 
nalibus  et  axillaribus.  —  In  regione  Jalapeusi.  —  Frutex,  ra- 
mi  suppetentes  diametri  vix  bilinearis  glabri  ut  tota  fere  plauta, 
corymboso  -  ramulosi,  ramulis  sub  dimidio  circiter  augulo 
recto  patentibus  foliosis  et  plerimique  apicibus  floriferis,  Rami 
omnes  teretes ,  sed  lineis  elevatis  utrinque  ab  insertione  folio- 
tum  nee  nön  ex  medio  petiolo  decurrentibus  irregulariter  augu- 
losi,  epidermide  nigricanti  -  cinerea  obducti.  Folia  maxima 
2|  poll.  cum  petiolo  longa,  uovem  lineas  lata ,  plerumqne  multo 
minora  poUicaria ,  sesquipollicaria ,  diametro  transrerso  5 — 6 
lin.  metieute;  petioli  extensio  difficilis  defiuitu,  quum  lamina 
lauceolata  aut  lato  -  lanceolata  sensim  ad  insertionem  folii  us- 
que  angnstetur  et  margo  reflexus  procurrat ,  qui  ex  iufera  pa- 
giiia  semper  conspiciendus.  Nervus  supra  profundius  impres- 
sus  subtus  prominei,  venis  vix  eonspicuis.  Utraque  pagina 
glabra,  supera  nitidula  et  quasi  leviter  vernicosa,  inferam  len- 
tis ope  inspectam  nigro  -  punctulatam  invenies.  Capitula  2  —  6 
s<>§8ilia  in  rominuni  pedunrnlo  terminali  siinplici  ant  ramis  pau- 


267 

eis  simiiibns  raccmoso ,  ad  quem  aeccdnnt  nnus  alterve  similis 
ex  axilla  superiornm  foliornm  simplex  ramosusTe.  Jaiu  omnia 
deflorata  erant  capitiila  papposo  fructu  aufugo  farcta.  Involu- 
cri  hemisphaerici ,  2  lineas  alti  foliola  imbricata  Bquamiformia, 
exteriora  breviora  late  ovata ,  iuteriora  seusim  elougata,  omnia 
fuscesccntia,  medio  dorso  nigricantia ,  margiue  densc  ciliata 
Achaenia  minuta  (effoeta,  raascnlam  igitur  plantam  habemus) 
tertiam  lineae  partem  louga,  profunde  sulcata,  pappus  pilosus 
biliuearis  rnfescenti  albus. 

Pluribns  ab  Humboldtio  descriptis  affinis  cum  rnilla  conye- 
nit  haec  species.] 

211.  Georgina  variahilisWiW^,^  Linn.  V.  n.  326.  — 
I  In  dumetls  Jalapae.    Jun.  29. 

212.  Hidalgoa  ternata  Llav.,  Linn.  VI.  406.  — 
Planta  scaudeus,  floribus  aurantiacis.  luter  Jalapam  et  Gua- 
tepec.    Jun.  29. 

213.  Polymnia  maculata  L,  —  Perennis  biorgyalis, 
radio  luteo.     Hac.  de  la  Laguna.    Aug.  29. 

214.  O swaldia  bailleriotdes  Cass. ,  JBailleria  aspera 
Aubl.,  Tria:is  scahra  Sw.  fl.  ind.  occ.  —  Frutex  altus  tiori- 
bus  albis;  pr.  Tioselo.  Aug.  29.  —  Genus  structura  et  facie 
Bailleriae  tarn  affinis  ut  defectu  bracteolarum  solummodo 
differat.   . 

215.  Trigonospermum  adenostemonoides  Less, 
Comp.  p.  214.  —  Herba  annua,  caule  ultraorgyali.  Jalapae 
Jnn.  29.  —  Caulis  erectus,  dichotomus;  foliis  decussatis,  su- 
pra  basin  triplinerviis,  rhomboideo-ovatis,  apice  sensim  bre- 
viterque  curriliueo  -  acuminatis ,  basi  primum  acutatis ,  tunc 
anguste  cuneatis  et  ad  basin  usque  petioli  decurreutibus ,  mar- 
gine  autice  irregulariter  dentatis,  pagina  utraque  hirsutius- 
ciilis ,  inferiore  pallidioribus ,  circiter  6  p.  longis,  3  p,  latis; 
paniculis  terminalibus  trichotomis  cymosis ,  ramis  glanduloso  - 


268  

hirsutis.  Cäpitulum  minutum,  circiter  aeque  magnum  ac  iu 
ChrysantheTno  perpusillo  f  subdiscoideum,  floribus  foemineis 
ternis  in  ambitu,  inasculis  erebrioribus  in  ceutio.  Involucrura 
5_  s.  S-phyllum,  foliolis  ne  \\  liu.  quidem  lougis,  extus  hir- 
sutis^ alternis  linearibus  acutis  et  uninerviis ,  alternis  multo 
ma.joribus  rotundis  ,  breviter  curvilineo  -  acumiuatis  achaenia- 
que  excedentibus.  Rhachis  bracteolata,  bracteolis  scariosis 
difformibus ,  altcris  iiiter  flores  masculos  mixtis  linearibus,  al- 
teris  externis  ternis  s.  quaternis ,  obovato  -  rotundis ,  erosis 
multinerviis  glabris ,  foliolisque  majoribus  oppositis.  Achaenia 
in  capitulo  quoque  tot ,  quot  Üores  foeminei ,  extus  foliolo ,  iur 
tus  bracteola  siniili  ciucta,  triangulata,  atra,  striata,  lucida, 
omnino  calva,  liueam  longa,  areola  minima.  Corollae  luteac 
glabrae,  tubo  brevissimo,  masculorum  reguläres  4-dentatae, 
foemineorum  lingulatae ,  lingula  obsoleta,  apiceS-loba.  Sty- 
lus marium  simplicissimus ,  acutus ,  apice  puberulus,  foemina- 
rum  longe  bifidus. 

Genus  düFert  a  Pronacro  Cass. :  achaeuio  triangulato  nee 
Talde  (lateribus)  compresso  et  subleuticulari ;  a  Milleria  rha- 
cbide  bracteolata. 

'  217.  Melampodium  (Dyssodium)  microcephalum 
n.  sp.;  herba  gracilis,  annua,  hirsutiuscula ,  foliis  oblonge - 
rhomboideis,  basi  perangusta  sessilibus;  involucri  5-pliylli' 
foliolis  curvilineo-acumiuatis;  capitulis  parvis  (aeque  magnis 
ac  in  Artemisia  Absinthio) ;  achaeniis  curvato  -  obpyramidatis, 
apice  truncatis  et  nudis,  dorso  tubcrculatis.  —  In  cultis  prope 
Hacienda  de  la  Laguna  Jul.  —  Proximum  M.  divaricatum 
diiFert:  statura  omnium  partium  multo  majore;  foliolis  obtnsis, 
rotundis;  pedimculis  quamfolia,  e  quorum  alis  oriuntur,  bre- 
viöribus.  M,  gracile  (Linn.  VI.  407.)  forma  foliorura ,  iuvo- 
lucris  triphyllis,   ramositate  caulis  ceterisque  recedit. 


■^ 


TRIB.  Vll.    SENECIONIDEAE  Less.  Comp.  218. 

218.   Ambrosia  cumanensis  HBK.,  Linn.  V.  n.  331, 
Hacienda  de  la  Lai^una.    Jul.  29. 


219.  Parthenium  Hystcrophorui  L.,  Litn.  VI  hl 
333.  —  Flores  albi.    Ad  vias  pr.  Jalap.im  Majo.  -  li.iil.i- 

.•      .  i;:;(Ht) 

220.  Tragoceras  Schicdeanum  n.  s^.  Hprba  trichp- 
toma,  auniia,  erecta,  pancipollicaris,  facie  T.  zinnioidis^s^ 
qua  praeter  partes  fructüicatioiiis  ramis  tautum  minus  gracili- 
bns  foliisque  ratione  longitudiuis  aug;ustiorilius  difFert.  Corolla 
radü  liugulata  pcrsistcns ,  snlitus  pnbescens ,  coucava ,  rcfl^xa, 
subcoriacea ,  apice  obsolete  einar2:inata  Aiec  aristato  -  trifida  ^t 
in  altera  specie);  achaeuio  multo  breviori,  tubo  snbnullp; 
disci  5-dcntata,  gracillima,  longo  tiirbinata,  glabra.  Stylus 
raaris  simplcx,  clavatus,  truneatus,  superne  pubescens,  pilis 
sununis  omniuin  lonjrissiinis  et  weberrimis.  Aobacnia  ylano> 
obcompressa,  2  lln.  longa,  oblongo  -  clliptica,  basi  parnm 
angnstata,  intus  obsolete  pubcseentia,  costisque  integerrimis, 
3,  tenuibus  instrueta,  extus  glabra,  3-costata,  eostis  callo- 
sis ,  creuato  -  tubercnlatis ,  lateralibus  quam  intermedia  mnlto 
orassioribus.  In  Tr,  zinnioide  contra  in  facie  externa  et  in- 
terna sunt  achaenia  conformia.  —  Flosculi  5  radü  albidi. 
Malpays  de  Nanlingo.     Sept.  29.  ,   ,.„'«1 

221.  Calyptocarpus  vialis  Less.  Comp.  p.  221. 
Genus  proxinium  quidem  Heterospermo ,  ChrysanthelUnaCt 
Synedrellae  et  Isostigmati ,  sed  diversnm  ab  omnibus  achäe* 
nio  corticato.  A  Wedelia  diifert :  achaeniis  revera  biaristatis 
dum  in  illius  generis  speciebus  achaenia  aut  omnino  sunt  calva, 
aut  aristula  una  alterave  decidua  hinc  inde  occurrat ,  quae  iUp 
achaenii  extimo  formatur  tegmento.  Vcrbesina  dichotoma 
stylo  floris  hermaphroditi  et  capitnlo  homocarpo  nee  non 
•ichaeniorum  pxtimorum  forma  distinguitur. 


270  ~ — — 

> 

Planta  nostra:  herba  gracilis  paucipollicaris  aut  pedalis, 
dichotoma,  annua,  procumbens,  caule  basi  radicante;  foliis 
decussatis,  petiolatis ,  albo  -  hirsutis ,  scabris,  ovato  -  rhom- 
boideis,  acntis  8.  obtusis,  basi  breyiter  cürvilineo  -  acuminatis, 
erenato  -  dentatis ,  1  — 1|  p,  loiigis,  |  —  1  p.  latis.  Capitula 
solitarla,  brevissime  radiata,  lutea,  cyliudracea,  vix  3  lin. 
longa,  primum  terminalia,  peduuculata,  foliis  proximis  louge 
snperata,  demum  in  dichotomiis  alaria.  Involucrum  5-phyl- 
lam,  uniseriale,  foliolis  foliaceis,  acuminatis,  aequalibus,  ex- 
tus  hirsutis,  Rhachidis  bracteolae  scariosae,  uniuerviae,  acu- 
minatae,  obsoletissime  ciliatae,  floribus  breviores.  Corollae 
glabrae.  —  Floribus  luteis.  Ad  vias  pr.  Jalapam.  Jun.  29, 
Haec  stirps  quodam  sub  nomine  in  operibus  botanicis  fors  jam  ', 
occurrit  sed  facie  gaudet  ita  vnlgari  et  ignobili  ut  charactere 
generico  neglecto,  facile  cum  aliis  possit  commutari.  Balti- 
m-ora  erccta  floribus  oruatur  multo  dilutioribus  nee  non  majo- 
ribus;  Synedrella  capitulis  dignoscitur  majoribus  et  aggrega- 
tis;  Wedeliam  dt'scoideam  (Linn.  VI.  728.)  vero  vix  aliis  no-i 
tis  nisi  penitiore  partium  fructificationis  disqnisitione  discernere 
poteris. 

222.  Melananthera  LinnaetUBK.,  Linn.  V.  n. 346. 
— ^  Hacienda  de  la  Laguna.     Jul.  29. 

223.  Jaegeria  macroccphala  Less.  Comp.  223.  — 
Differt  a  J.  hirta  (Acmella  hirtaLag.),  cui  simillima;  capitulis 
permulto  majoribus,  semper  solitariis,  minus  frequentibus ; 
lingulis  oblongo-ellipticis,  retusis,  3  liu.  longis  nee  obovatis, 
subbilobis  et  exiguis;  foliis  plerisque  oblongis  nee  brevibus. 
Capitula  terminalia,  soHtaria,  longissime  peduuculata,  minora  . 
quam  in  Erigeronte  alpino»  Rhachis  demum  conica  bracteo- 
lisque  instrncta  iis  alterius  speciei  similHmis.  —  Pr.  Jala- 
pam.    Jun. 

224.  Heliopsis  laevis   Pers.,    Linn.    V.   n.   336,   — 
Planta  annua,  floscuM  anrel.     Jalapae  frequous.     Majo  29, 


271 

225.  Aldama  dentata  hlavc ,  Linn.  V.  n.  339.  —  Ffo- 
nbiis  aureis ,  firequens  prope  5a1apain.     Jim. 

226.  Helianthus  aureus  HBK.  —  Basi  li^nescens. 
Malpars  de  Nanlingo.     April  29.  • 

227.  H,  tuhaeformis  Jacq. ,  Linn.  VI.  p.  408.  n.  1255.  — 
In  ciiltis  prope  Sorocola  Jalapae.     Majo  29. 

228.  BidcnsleucantTiaW\\U.,  Limi.  V.  n.  344.  Var. 
B*  pilosa  W.  sp.  pl.  III.  1719,  radio  carens.  —  In  cnltis  circa 
Jalapam.     Majo  29. 

229.  Spilanthes  ßmbriata  HBK.,  Linn.  V.  n.  349. 
—  Floribns  hiteis,  in  hnmidis  circa  Jalapam  Majo.  [Ab  hac 
non  divorsa  crcdimns  spccimina  in  cnltis  pr.  Jalapam  Iccta, 
quac  majore  plnrinm  partinm  dimcnsione  sed  nullo  vero  clia- 
ractcrc  distincta  apparcnt.] 

230.  Tagetes  patula  L.  —  Zempoalsuchitl.  Colitur 
Jalapae.    Jnn.  29. 

231.  T.  Schiedeana  n.  sp.  T.  lucidae  *)  ^i  ßoridae  si- 
millima  sed  diversa  ab  hac :  involncro  5  -  nee  7  -  dentato, 
pappi  paleis  mnlto  longioribns ,  tnbnm  corollarnm  disci  sub- 
aeqnautibns  uec  eo  dnplo  brcvioribns,  aristis  plernmqne  magis 
manifestis;  foliis  angnstioribns ;  ab  illa,  quam  cultam  modo 
vidi :  iuvolucri  dentibns  rigidioribns  longioribusqne  omnino  eci- 
liatis;  foliis  mnlto  longioribns  angnstioribnsqne,  acutis  nee  ob- 
iiisis,  basi  manifeste  ciliato  -  dentatis ;  pedicellis  crebre  fili- 
form! -  sqnamosis ;  capitulis  freqnentioribns.  —  In  graminosis 
prope  Hacienda  de  la  Lagnna.  Ang.  —  Ohs,  DilFerentias  T, 
lucidam  inter  et  Jloridant  non  bene  exposnit  cl.  anctor.  In- 
volucmm  enim  est  7-dentatnm,  dentibns  eciliatis,  rigidis, 
qnornm  septimus  caeteris  minor ,    hinc  inde  sed  rarissime  defi- 


*;)  T.  lucida  Linn.  V.  p.  160.  n.  355-  est  T.  florida  Sweel  l»rif.  flow, 
gard.  IX.  Febr.  1830. 


372  

ciens.  Capitnla  sunt  frequentiora,  pedicelli  bracteati,  folia 
longiora  acuta ,  basi  magis  augiistata  manifestinsque  filiformi  - 
dentata,  pappus  denique  brevior. 

232.  T.micrantha  Cav. ,  Linu.  V.  n.  356,—  Üdorc  aui- 
sato,  radio  flaveseente,  Hac.  de  la  Laguna  Sept. ,  in  gramino- 
sis  Jalapae.     Jnn.  29.  .     , 

233.  Calea  peduncularis  HBK. ,  Linn.  V,  n.  350.  — 
PerenniiS,  flosculis  luteis.     Hacienda  de  la  Laguua  Jul. 


CContinuabitHr  in  proximis  fascivvfif:Jj 


■  ArAV' 


U    e    b    c    r    s    1    c    h    t 
der 


Cjperaceengattungen 

vom 

Professor   JVees    ^\   Esenbeck 
zu     Breslau. 


►3eit  mehreren  Jahren  habe  ich  mich  mit  den  Cyperaceeu  be- 
schäftigt ,  und  diese  Familie  mit  steigender  Vorliebe  betrachtet, 
indem  ich  immer  mehr  Gelegenheit  fand ,  eine  bedeutende  Men- 
ge Pflanzen,  die  ihr  angehören,  zu  untersuchen. 

Die  Ostindischen  Cyperaceen  der  Herren  Wight  und  Royle^ 
dazu  der  grösste  Theil  der  W^allichschen  Sammlung,  die  aus- 
gedehnten  Sammlungen   Cap'scher  Cyperaceen,    welche  Herr 
EcJclon  vor  kurzem   nach  Europa  gebracht   hat,   das    reiche 
Lindley^sclie  Herbarium ,  dessen  Glumaceen  mir  zum  Gebrauch 
geliehen  wurden,  die  nicht  minder  reiche,  an  Original -Exem- 
plaren unvergleichliche  Sammlung  meines  Freundes ,  des  Herrn 
Professors  ÄwMitA,  die  schöne  Sammlung,  welche  mein  Freund 
Metjen  auf  seiner  Erdumschiffung  zusammengebracht  hat ,  das 
besonders  mit  nordamerikanischen  Arten  trefflich  ausgestattete 
Endlichersche  Herbarium  zu  Wien,    die  Cap- Cyperaceen  des 
königl.  Herbarii  zu  Berlin ,  und  manches  in  dieser  Art  Bedeut- 
same,   was  ich   selbst  im  Laufe  der  Zeit  erworben;  —    diese 

9r  Bd.    3s  Heft.  18 


274  ~ ~ 

hier  erwähnte»  Hülfsini(tel  schienen  mir  eine  nicht  allzulücken- 
hafte Uebersicht  des  a,anzen  Gebiets  gewähren  zu  können ,  und 
zwar  um  so  mehr,  da  ich  alle  mir  zur  Hand  geJcommenen 
^rten^  Jceine  einzige  ausgenommen,  genau  unter suclit 
habe. 

Die  mir  gewordene  Uebersicht  dieser  Familie  drückte  ich 
durch  die  nachfolgende  Eintheilung  in  Sectionen  und  Gattungen 
aus,  und  will  sie  hier  in  einem  kurzen  Abriss  vorlegen.  Viel- 
leicht dass  ich  in  der  Folge  zur  weitern  monographischen  Aus- 
führung gelange. 

Vorläufig  mögen  die  unter  jeder  Gattung  namhaft  gemach- 
ten Arten  dem  Kundigen  eine  nähere  Verständigung  gewähren, 
und  zugleich  den  Charakteren  selbst  zum  Zeugniss  dienen. 
Ich  habe  nur  solche  Arten  angeführt,  welche  ich  selbst  unter- 
sucht habe.  Tn  den  wenigen  Fällen ,  wo  dieses  nicht  möglich 
war,  ist  es  angegeben. 


Die  Familie  der  Cyperaceae  hat  Herr  Lindley  im  Nixu'j 
plantarum  sehr  treffend  charakterisirt :  Sie  begreift  in  der  Co- 
hortc  der  mit  schnppenartigen  Deckblättern  begabten,  dagegen 
aber  keine  oder  nur  unvollkommene  Perianthienbildung  zeigen- 
den Glumaceae  die  Einfrüchtigen,  ganz  Perianthienlo- 
sen  *)  mit  solidem  nach  aussen  nicht  ah  gegliedertem 
Halme  **). 

Die  habituellen  und  Fructilicationscharaktere  sind  vielfäl- 
tig und  übereinstimmend  von  Andern  dargelegt;  ich  will  dieso 
Charaktere  nicht  wiederholen. 


*)  Wo  bei  den  Cj'peraceen  ein  einem  Perianthium  ähnliches  Gebilde 
hervortritt,  ist  dieses  das  Product  metamorphosirter  Staub- 
fäden. 

**)  Man  vergleiche  hierüber  als  den  besten  Commentar :  v.  Martins, 
die  Eriocauleen  elc.  in  Nov.  Act«  Acad.  Nat.  Cur.  XVII.  1,  p.  66  ff. 


275 

Nur  einige  fragmeutarishe  Bemerk uugeu  mögen   hi(*i-  eine 
Stelle  finden. 


Die  bei  den  Gräsern  herrschende  zweizeilig  -  alteruircude 
Stcllnng  der  Blattgebilde  tritt  bei  den  Cyperaceen  noch  häufig 
in  blattlosen  Scheiden  am  Grunde  des  Halms,  oder  auch  am 
Wurzelstock,  am  deutlichsten  aber  in  den  zweizeiligen  Blü- 
thenschuppen  der  Cjpereen  (Cyperus,  Mariscus)  hervor. 
Diese  Stellung  geht  jedoch  in  den  Bliithenstäuden  bei  den  i/y- 
poli/treen,  Scirpeen ,  Caricecn  u,  s.  av.  in  sehr  zusammen- 
gesetzte Spiralstellungen  über;  bei  den  Cjpereen  selbst  scheint 
aber  die  Zweizeiligkeit  des  Aehrchens  *)  grösstenthcils  daraus 
hervorzugehen,  dass  zwei  seitliche  Deckblättchen  oder  Schup- 
pen steril  bleiben,  mit  der  Achse  verwachsen,  oder  sich  doch 
an  dieselbe  anschliessen.  Bei  Abildgaardia  «'utsteht  eine  Art 
Dreizeiligkeit  aus  der  Drehung  der  Achse. 

Wie  bei  den  Gräsern  sind  auch  hier  die  Scheidengebilde, 
welche  als  Schuppen  oder  Deckblättchen  auftreten ,  bald  einge- 
lenkt ,  und  fallen  bei  der  Reife  ab ,  z.  B.  Cyperus ,  bald  blei- 
bend ,  wie  bei  Eleocharis. 

Der  gänzliche  Maugel  des  Blatttheils  kommt  in  dieser  Fa- 
milie besonders  häufig  vor.  Das  beschuppte  Rhizom  und  die 
beschuppten  Aehrchen  ähneln  einander,  und  zwischen  beide 
schieben  sich  Scheiden  mit  bald  mehr  bald  weniger  ausgebilde- 
tem Blatttheile  ein.  Wo  die  unterste  Schuppe  des  Aehrchens 
noch  zum  Blatttheil  neigt,  löst  sich  oft  das  Aehrchen  oherhalb 
desselben  in  seiner  Achse  ab,  wie  bei  den  Mariscus.  Man 
kann  in  diesem  Fall  jene  erste  Bractee  als  eine  Bildung  frühe- 
rer Stufe  betrachten,  in  defen  Winkel  das  Aehrchen  selbst 
«ntspringt ,  und  sieht  daraus ,  wie  scharfsinnig  Herr  von  Mar- 
tins (über  die  Eriocauleae  in  Nov.  Act.  Acad.  Nat.  Cur.  VII.  1. 


*)  Der  Ausdruck  Spica  oder  Spicula  ist  hier  richtig. 

]8  * 


276  

p.  48  ff.)  die  Bracteen  mit  in  die  Folge  der  Bliithentheile  der 
Restiaceeu  und  Eriocauleen  aufnahm. 

Entweder  ist  nun  das  folgende,  zunächst  der  Achse  ent- 
springende Blattglied  bereits  in  Blüthenmetaniorphose,  wie  z.  B. 
hei  Isolepis,  Scirpus  etc.,  oder  es  beginnt  eine  zweite  Ordnung 
Ton  Deckblättern  im  Winkel  der  ersten.  Im  ersten  Fall  be- 
trachten wir  die  Aehre  als  einfach ,  im  zweiten  als  zusammen- 
gesetzt. Doch  ist  zu  bemerken ,  dass  eigentlich  der  Entwicke- 
lungsgang  derselbe  bleibt,  indem  die  Theile  des  neuen  Achsen- 
gebildes nur  einmal  mehr  als  Blatt-,  ein  andermal  mehr  als 
Bliithentheile ,  Staubfäden  oder  Staminodien  (Schuppen ,  Bor- 
sten etc.)  auftreten. 


lieber  den  Blüthenbau  der  Cyperaceen  ausführlicher  zu 
reden,  könnte  zu  einer  Abhandlung  von  bedeutendem  Umfange 
und  vielleicht  von  einigem  Interesse  führen ,  die  aber  hier  nicht 
beabsichtigt  wird. 

Als  Typus  der  vollständigen  hermaphroditischen  Blüthe 
der  Cyperaceen  möchte  ich  9  Staubfäden  in  vier  grossen  Um- 
laufen (I  Div-)  anuehmen,  wobei  aus  der  Folge  der  Verküm- 
merung und  der  Metamorphose  des  gehemmten  Theils  die  ver- 
schiedenartigsten Gebilde  sich  ergeben. 

Geht  nämlich  die  Blattbildung  von  der  Bractee  aus  weiter, 
nach  Art  einer  Knospenbeschuppung  fort,  so  tritt  der  allgemei- 
nen Bractee  eine  innere  ,  noch  etwas  schief  zur  Linken  geneigte 
(die  erste  des  Axillargebildes)  gleichsam  gegenüber,  wie  bei 
Hemicarpha,  Elyna  u.  A.,  worauf  denn  entweder  nur  einCf 
jener  Innern  wieder  scheinbar  gegenüberstehende  folgt ,  wie  bei 
Kobresia,  Elyna,  oder  auch  noch  eine  dritte,  welche  aber  wie- 
der mehr  nach  hinten  fällt,  doch  so,  dass  sie  mit  der  untern 
ersten  Bractee  (Taf.  IV.  Fig.  1.)  A  die  Vierzahl  ausmacht,  und 
mit  C,  gegen  B,   als  die  Hintere,   zwei  seitliche  Stiicke  dar- 


277 

stellt,  welche  beiHypoljtrum  oft  uur  allein  noch  übrig  geblieben 
zu  sein  scheinen.  —  Bei  einhäusigen  Cyper.aceen  verwachsen 
oft  diese  innern  Schuppen,  wie  bei  Carex  und  Uncinia  zu  einem 
Haschenförmigen  Perigynium,  dessen  Ursprung  sich  rückwärts 
bei  Kobresia  und  Elyna  verfolgen  lässt.  — •  Bei  Melancranis 
entwickelt  sich  hieraus  eine  neue  zweizeilige  Aehrchenbildung, 
und  die  Schüppchen  dieses  kleinen  A^ehrchens  zweiter  Ordnung 
bringen  wieder  Blüthentheile. 

Die  enggeschlossenen  kopfartigen  Blütheustände  mancher 
Ficinien  führen  diese  Bildung  auf  die  Stufen  der  ähreuformig 
oder  scheinbar  strahlig  (anthelisch)  /»«^ammcngesetzten,  aus- 
gedehnteren und  freieren  Inllorescenz  zurück. 


Wo  aber  nach  der  ersten  Bractee  sogleich  Blüthenmeta- 
morphose  eintritt ,  sehen  wir  häufig  die  sechs  ersten  Glieder  als 
ein  Perigyuium  filiforme ,  setosum  etc.  verkümmern ,  auch 
wohl  wie  bei  Cyperus,  Isolepis  etc.  ganz  fehlen  (wo  dann  nur 
die  Staubfäden  7,8,9  oder  nur  der  siebente,  oder  der  siebeute 
und  achte  zur  Ausbildung  kommen),  oder  auch  sich  allein  aus- 
bilden, so  dass  Staubfäden  1,  2,  3  oder  nur  4,  oder  4  und  3 
vorhanden  sind. 

In  andern  Fällen  (vielleicht  den  häufigsten)  scheinen  d;e 
Staubfäden  aus  Gliedern  verschiedener  Umläufe,  deren  Zwi- 
schenglieder herausfallen  oder  in  Staminodien  zurücksinken, 
zu  bestehn. 

Bei  Fuirena  erscheinen  die  drei  mittlem  Staubfäden  als 
kleine  Fädchen ,  oder  fehlen  ganz,  die  drei  innersten  bilden 
eine  Art  Perianthium,  in  welches  sich  die  Antheren  entfalten, 
die  3  äussersten  endlich  werden  zu  wahren  Staubfäden  *). 


*)  Ich  kann  meinem  verehrten  Freunde  von  Martins  uiolii  ganz  bei- 
stimmen, wenn  er  ta.  a.  O-  p.  67.)  annimmt,  dass  die  drei  äu- 
ssern, zu  kleinen  Borstclien  verküniraer(en  Staubfäden  der  untern 
Blüthclien    eines  Aeluclten>s  der  Fuirena    umbeüaia   bei   den  obern 


278  

In  allen  Fällen  einmänniger  Blüthen  fand  ich  den  ausge- 
bildeten Staubfaden  seitlich ,  und  mehr  nach  vorn;  er  war  der- 


sich  iu  fruchtbare  Staubfäden  verwandelten,  wodurch  die  Blume 
als  zweikreisig  er.*cheiHen  würde,  und  die  drei  Setae  überall 
beim  Hervortreten  fruchtbarer  Staubfäden  fehlen  müssteu.  Bei 
allen  Vaginariae  fand  ich  vielmehr  die  gedachten  Setulae,  bald 
mehr  bald  weniger  entwickelt,  sowohl  bei  Blüthen  mit  drei  völlig 
ausgebildeten  Staubfäden  als  bei  solchen,  denen  die  Staubfäden 
fehlten;  obwohl  dieses  Letztere  überhaupt  nur  selten  und  nie  im 
normalen  Verhältnisse  vorzukommen  scheint.  Die  Borstchen  schei- 
nen den  tiefsten  Ursprung  zu  haben,  welches  man  daraus  schlie- 
ssen  könnte,  dass  die  kleinen  Härchen,  womit  sie  besetzt  sind, 
noch  unter  die  deutliche  Einfügnngsstelle  der  ausgebildeten  Staub- 
fäden herablaufeu.  Die  ausgebildeten  Staubfäden  würden  dem- 
nach dem  zweiten  Kreise  augehören,  die  Lamellchen  dem  dritten. 
Diesem  aber  widerspricht  die  gegenseitige  Stellung  dieser  Theile 
sowohl  zu  einander,  als  zu  den  übrigen  Blüthentheilen,  welche 
sich  iu  dieser  Familie  Cdie  Bracten  mit  eingeschlossen)  in  einem 
einfachen,  ISgliedrigen  Cyklus  mit  4  Umläufen  entwickeln. 

Es  stehen  nämlich  von  den  drei  Borstchen  2  seitlich  (eins 
mehr  vorwärts,  eins  mehr  rückwärts)  das  dritte  hinten  Cuach  der 
Achse  zu).  Mit  diesen  wechseln  die  Staubfäden  so,  dass  einer 
derselben  vorn  fast  in  der  Mediane  der  Bracteen  steht,  2  dagegen 
hinterwärts  zwischen  dem  Fruchtknoten  und  der  Achse.  Mit  die- 
sen Avechseln "Wieder  die  drei  Lamellchen  so  ab,  dass  sie  den  Bor- 
sten gegenüber  stehen ;  die  drei  Kanten  des  Fruchtknotens  und  die 
drei  Narben  stehen  dagegen  den  fruchtbaren  Staubfäden  entgegen. 
Alle  diese  Stellungen  aber  süid  keineswegs  M'irklich,  und  rein 
durch  Wechsel  der  Radien  ausgedrückt,  sondern  nur  verglei- 
chungsweise,  und  in  schiefer  Annäherung  zu  verstehen,  wie  sich 
bei  einer  sorgfältigen  Betrachtung  sehr  bald  ergiebt. 

Würden  nun  die  3  Borsten  wirklich  dem  ersten  Blüthenkreise 
entsprechen,  so  müsste  ihre  Stellung  nach  dem,  im  Uebrigen  ge- 
nau passendeil  /,  Umlauf  (nik  Einschluss  der  Bractee ,  während 
eigentlich  die  Blüthe  aii  sich  nach  |  Stellung  im  kleinen  oder  f  im 
grossen  Umlaufe  gebaut  ist)  =  y  sein ,  d.  h,  zwei  müssten  hinter 
dem  Fruchtknoten  stehen,  da  doch  die  Beobachtung  im  Gegcutheil 


279 

jenige  der  Reihe,   welcher  um  weitesten  sowohl  Von  der  Brai<Hee 
als  von  der  Achse  abstand.     Z.  B.  s.  Tai.  IV.  Fi«:.  4.  ■ 


die  umgekehrte  Stellung  ergiebl.  Jenem  Uerablaufen  der  Härchen 
dürfte  daher  doch  wohl  nicht  allzuviel  Gewicht  beizulegen  und  viel- 
mehr anzunehmen  sein,  dass,  weil  alle  Kreise  aus  dem  Grunde 
entspringen,  sie  auch  bis  daliin  zu  verfolgen  sein  müssen,  die 
Spuren  des  Ursprungs  aber  bei  den  übrigen  weniger  deutlich  sind, 
als  bei  feinen  Borstchen,  wo  die  Behaarung  den  Verlauf  vcrräth. 
Auch  scheint  ein  solcher  Wechsel  der  Verkümmerung  und  Aus- 
bildung, wie  wir  ihn  aiuiehmen  müssten,  wenn  wir  die  Borstchen 
für  den  äussern  Kreis  gelten  lassen  wollten,  die  Analogie  weniger 
für  sich  zu  haben,  und  überhaupt  juicht  so  naturgemäss,  als  die 
fortschreitende  Umwandlung  nach  dem  Pistill  zu ,  dem  schon  der 
dritte  Staminodienkreis  Cdie  drei  Lamellen  mit  ihren  Spitzclien) 
gleich  einem  offenen  Carpellarkreis  sich  anzuschliessen  scheint. 

Betrachten  Avir  nach  diesem  das  Bildiuigsschema  dieser  Blüihe, 
so  werden  wir  jedes  Glied  an  seiner  Stelle  finden.  (Siehe  das 
Schema  Taf.  IV.  Fig.  2.) 

Antnerk.    Br.  Bractea.    Die  Bractee  gehört  zwar  zu  einer  tie- 
fern Evoluiionsstufe,  greift  aber  auch  aufwärts  in  die  höhere, 
die  sich  in  ilirem  Winkel  entwickelt ,  ein ,  iudem  sie  die  Stel- 
len  der   einzelnen    Glieder    im   Ganzen  determinirt.     Diese 
Stellen  lassen  sich  als  die    nothwendlgen  Resultate  eines  von 
zwei  Polen,  —  der  Bractea  und  der  Achse,  —  ausgehenden 
Abstossens ,  oder  relativen  Ausweichens  der  neuen  Bildungs- 
glieder  betrachten;    deiui  wir    finden  m  der  Anordnung   der 
Blüthentheile  aller  Cj'peraceen  das  Gesetz   herrschend,    dass 
kein  Theil  des  Axillargebildes  direct   in  die  Mediane  der 
Bractee,  und  eben  so  trenig  in  die  der  Achse  fällt,  sondern 
dass  die  entsprechenden  Glieder  ihr  Verhältniss  zu  diesen  bei^- 
den  Polen ,  nur  durch  eine  relativ  grössere  oder  geringere  Äit^- 
näherung  ausdrücken. 
St.  Ausgebildeter  Staubfaden, 
S.  Borstchen  -  Siaminodien. 
L.  Lamellar  -  Staminodieu, 
C.  Carpelle. 

CSiehe  Tat.  IV.  Fig,  3.> 


280  — 

Wenu  1  die  Bractee  vorstellt,  und  die  Achse  demnach  zwischen 
2  und  9  fällt,  ist  3  der  erste,  5  oder  6  der  2teu  Ordnung, 
oder  7  der  dritten  Ordnung  der  ausgebildete.  Das  Letztere  ist 
der  Fall  bei  dem  nicht  häufigen  Vorkommen  einmänniger  Cype- 
raceen  mit  borstigem  Perigynium.  Bei  zweimännigen  ohne  Pe- 
rigynium  sind  gewöhnlich  die  Staubfäden  3  und  6  oder  5  und  6, 
bei  dreimännigen  sind  2,  3,  4  oder  5,  6,  9  entwickelt,  auch 
wohl  andere  Glieder. 

Die  drei  innersten  Glieder  verwachsen  nicht  selten  um  den 
Fuss  des  Fruchtknotens  herum  in  ein  häutiges,  becherförmi- 
ges, gewöhnlich  dreilappiges  Perigynium,  an  welchem  aussen 
und  nahe  am  Grunde  die  Staubfäden  2,3,4  oder  2,  5,  6, 
oder  4,  5,  6,  ansitzen.  Fuirena  erläutert  diese  Bildung  durch 
die  Integrität  der  übrigen  Glieder. 

Bei  den  eingeschlechtigen  Sclerleen  zeigen  sich  in  der 
weiblichen  Blüthe  die  Spuren  solcher  Staminodien  gewöhnlich 
in  der  Form  eines  hypogynischen  schaalenförmigen  Urceolus, 
und  heben  dadurch  die  Verwandtschaft  mit  den  einsaamig- hart- 
früchtigen  Restlaceen,  z.  B.  Willdenowia,  Mesanthus  mihi, 
und  Hypodiscus  mihi  (R.  aristatus  Thbg.),  noch  schärfer 
hervor. 

Ein  bemerkenswerther  Uebergang  aus  der  Familie  der  Cy- 
peraceen  in  die  der  Restiaceen  (was  nämlich  die  Constrnction 
des  Perianthii  '  anbelangt),  ergiebt  sich  noch  bei  Diplasia 
Richard. 

Die  Blüthe  der  Diplasia  ist  gleichsam  eine  Combination  der 
Blüthe  von  Lipocarpha  oder  Kobresia  mit  der  fast  ganz  ent- 
wickelten Normalzahl  der  Staubfäden  und  den  beiden  äussern 
besoudcrn  Bracteen  von  Hypolytnnn.  Unter  der  gemeinschaft- 
lichen Bractea  finden  wir  vier  besondere,  nämlich  zwei  schmä- 
lere, gekielte,  einander  gegenüberstehende  in  der  entgegenge- 
setzten Lage  der  Bractee,  und  zwei  flachere,  der  Achse  und 
ßi^actea  parallele,  eine  vorn  unter  der  Bractea  liegend,  die  au- 


281 

dere  mit  dem  Rücken  au  die  Achse  augelehut ,  so  dass  also  die 
Form  eines  vierblättrigen  zusammengedrückten  Perianthii  ent- 
stellt. Staubfäden  zählt  man  7  oder  8,  nämlich  2  den  äussern 
seitlichen  Blättern,  drei  dem  vordem  und  zwei  (oder  drei)  dem 
hintern  Bracteolenblatt  gegenüberstehende.     S.  Taf.  IV.  Fig.  5. 

Nach  dieser  Stellung  möchte  man  diese  Blüthenordnung 
aus  einem  fünfblättrigen  Perianthinm  ableiten,  dessen  beide 
nach  vorn  liegende  BJättchen  paarweise  verwachsen,  und  wobei 
8  Staubfäden  in  2  Kjeisen  stehen ,  deren  äusserer  den  Zwi- 
schenräumen der  Blättchen  entspricht ,  der  innere  aber  mit  den 
Gliedern  des  äussern  wechselt.    Taf.  IV.  Fig.  6.  •     v  , 

Der  hintere  Staubfaden  des  äussern  Kreises,  welcher  in 
der  Sutur  der  beiden  hintern  innern  Blumenblättchen  und  zu- 
gleich der  Achse  zunächst  Hegt,  fällt  oft  aus  und  die  Blüthe  er- 
scheint dann  siebenmännig.  Vielleicht  liesse  sich  aber  auch 
diese  Anordnung  mit  normaler  Siebenzahl  aus  einer  -/^  Stellung 
herleiten,  welche  unmittelbar  aus  der  4  Stellung  hervorgehen 
könnte.  '^- 


'^'    Y 


Das  Pistill  besteht  normal  aus  3  innig -verwachsenen, 
gekielten  und  klappig  verbundenen  Karpellen,  daher  seine 
Kanten  mit  den  innern  Staubfäden  alterniren.  Von  den  Ejchen 
aller  Karpelle  kommt  nur  eins  zur  Ausbildung.  Nicht  selten 
fehlt  ein  Karpell,  und  zwar  das  am  meisten  nach  hinten  ge- 
kehrte. Die  Frucht  wird  dann  linsenförmig  oder  auch  plan- 
convex  mit  einer  mehr  convexen  Aussenfläche.  Der  Griffel  ist 
mehr  oder  weniger  tief  2  —  3  -  theilig ,  und  diese  Theilungs- 
zahl  bezeichnet  standhaft  die  Form  der  Frucht,  ob  sie  dreisei- 
tig oder  linsenförmig  sei.  Sehr  verlängerte  Griffel  sind  oft, 
wie  bei  Haplostilis,  Cephaloschoenus  n.  A. ,  bis  auf  2  oder  3 
kleine  Zähnchen  am  Ende  verwachsen. 

Seltner  sind  die  Griffel,  wie  bei  Plenrostachys  und  No- 
mochloa,    bis  zum  Grunde,    oder  doch  fast  gänzlich  getrennt. 


Die  Art ,  wie  der  Griffel  sich  mit  dem  Fruchtknoten  Terbindet, 
auf  demselben  fortbesteht,  oder  sich  trennt,  und  die  Formen, 
welche  der  stehenbleibende  Theil  bei  der  Ausbildung  der  Frucht 
anniriimt ,  sind  sehr  mannigfaltig.  Oft  ist  atich  das ,  was  mau 
für  eine  stehenbleibende  Basis  des  Griffels  hält ,  nur  ein  rerlän- 
gerter  Hals  des  Fruchtknotens ;  z.  B.  Nomochloa. 


Die  grössere  oder  geringere  Verdickung  des  ursprünglichen 
Karpellartheils  des  Fruchtknotens  bei  der  Reife  bestimmt  allein 
den  relativen  Unterschied  der  Carjopse  und  des  Nüsschens, 
oder  vielmehr  der  Caryopsis  nucamentacea,  —  einen  Unter- 
schied, der  zwar  an  sich  nicht  wesentlich,  aber  doch  bei  Gat- 
tungen beständig,  ja,  bei  ganzen  Abtheiluugen  mit  wenigen 
Ausnähmen  allgemein  erscheint. 


SYNOPSIS 

GENERUM    CYPERACEARUM. 


I.    CYPEREAE. 

Hermaphroditae.  Spiculae  distiche  imbricatae,  uni-mul- 
tiflorae,  plerumquc  nudae,  rarius  in  spicam  uudique  imbrica- 
tarn  collcctae,  sub  singnla  squamä  singulae.  Perigynium 
nullnm,  aut  setaceum,  aut  cyathiforme.  Squamulae  interio- 
res  rhachillae  adnatae,  aut  uullae.  Caryopsis  stylo  discreto 
non  rostrata,  mutica,  in  paucis  acumine  rostriformi  praedita. 

A,    PERIGYNIUM. 

1)  uäcrolepts  Schrad.  Perigynium  cyathiforme,  trun- 
catnm,  crenulatum.  Stylus  tvifidus,  decidnus,  Spicula  biflora, 
sqnamula  sterili  mucronata. 


283 

Species  a  me  examinatae:  A.  trichodes  Schrad.  et  Var^  ß. 
ferruginea. 

2)  Hemichlaena   Schrad.     Perigynium  cyathiforrae,    tri- 

lobum.     Stylus  trifidus,  decidinis.     Spicula  pluriflora. 

Spee.  H.  angustifolia  Schrad. ,  capillifolia  Schrad. ,  longifolia 
iV.  ab  E,  in  Hb.  Reg.  Der. 

3)  Dulichium  Rieh.  Perigynium :  setae  6  —  8,  retror- 
sum  denticulatae ,  persistentes.  Stylus  eloiigatus,  apice  biden- 
tatus,     Caryopsis  oblonga,  compressa,  in  stylum  cuspidata. 

Spec.  D.  spathaceum  Rieh. 

B.    PERIGYNIUM  NULLUM. 

a.    Spiculae  pluriflorac    {saltem  non  sub- 
untflorae.) 

4)  Comostctnum  N.  ab  E.  Rhachilla  squamulis  interiori- 
bus  adnatis  angustis  persisteutibusque  margiuata.  Stylus  tri- 
fidus. Squamae  spiculae  inferiores  steriles,  persistentes.  Sta- 
mina  post  anthesin  elongata,  squamas  longe  supcrantia,  crispa, 
comam  fiugentia. 

C.  montevidense  (Cjperus  monlevidensis  Link.) ,  globüliferum 
N.  ab  E.  ,  Schoten  {Cjperus)   Hort.  Ber. 

5)  Pycreus  P.  de  B.  Rhachilla  squamulis  interioribus  ad- 
natis persisteutibusque  marginata.  Stylus  bifidus.  Caryopsis 
lenticulari- compressa.  Squamae  spiculae  inferiores  cum  reli- 
quis  deciduae.     Stamiua  decidua. 

Spec.  P.  {C/perus  Auct.)  sanguinolentus  Vahl,  pjgmaeus  Vahl, 
squarrosus  Rottboell,  mucronatus  L. ,  lateralis  L. ,  angulalus 
N.  ab  E. ,  pulvinatus  N.  ab  E.  et  Mejen ,  flavescens  L. ,  Elliot- 
tianus  R.  et  S. ,  capillaris  Koenig ,  Mundtii  N.  ab  E. ,  polystw 
chjus  Thbg. ,  paniculatus  Fahl. ,  densifolius  N.  ab  E. ,  Linneoi* 
nus  N.  ab  E. ,  Baccha  N.  ab  E, ,  puniiluS  L. 

6)  Cyperus  Lin.  Rhachilla  squamulis  interioribus  adnatis 
persisteutibusque   marginata.     Stylus  trifidus.     Caryopsis  tri- 


284  

goua.      Squamae    spicnlae   inferiores    cum    reliquis    deciduae. 
Staraina  decidiia. 

A,  Squamae  car^'opsi'longiores,  apicem  versus  magis  mi- 
uusve  aitenuatae,   contigue  imbricatae. 

Sect.I.    Compressi.    Spicnlae  ancipiies ,  squamae  valde  com- 
pressae ,  acutae ,  carinaiae ,  dorso  herbaceo  -  striatae  rigidulae. 
Spec.  exam.  S  C,   compressus  Lin.,    pectiniformis  R.   et 
Seh. ,    brachiatus   Pnir. 
Sect.  II.    Hymenolepides.    Spiculae  grandiusculae.    Squamae 
submembranaceae ,  nervoso-striaiae,  plerisque  coloratae. 

Spec.  exam.  6.  C.  arenarius  Rotth. ,  niveus  L. ,   striatulus 
Vahl. ,   margaritaceus  Thonn. ,    Teneriffae  Puir. ,  flavissi- 
mus  Schrad. 
Sect.  III.    Aristati.    Spiculae  lineares.    Squamae   carinaiae 
mucrone  longo  plerisque  recurvo. 

Spec.  exam.   6.  C  aristatus  Rollb.  ,    versicolor  N.  ab  E., 

angustifoUus  Hamilt. ,    castaneus   IViUd. ,    exiguus  N.  ab 

E.  y  filicinus  Vahl, 

Sect.  IV.   Capituliyeri.    Spiculae  breviusculae,  capitatim  con- 

gestae,    capitulis   aut  umbellatis  aut   aggregatis   subsessUibus. 

Squamae  acutae,  rectae,  margine  membranaceae. 

Spec.  exam.  27.  C.  tenellus  Lin.^  pumilio  N.  abE. ,  rnicro- 
megas   N.  ab  £". ,     leucoloma  Hrb.  Ber.,     denudatus    Z.. , 
fuscus  L.  ^  tetraphjlliis  R.  Br.y    SellovULk.,    denticulatus 
7  Schrad.,  Luzulae L.  ,  silleltensis  N.  ab  E. ,  pallidus  Heyn., 

vegetus  L.y  rnicrocephalus  R.  Br.,  Cumingü  N.  ab  E., 
Ilaspan  L.,  autumnalis  Vahl.,  sphaerospermus  Schrad,, 
Mariscus  N.  ab  E. ,  diffusus  Vahl. ,  allernifoiius  Fahl., 
aequalis  Vahl.^  textilis  Thbg. ,  sexangularis  N.  ab  E., 
subnodosus  N.  et  Mejen ,  articulatus  Lin. ,  et  Var.  Niloticus 
Forsk, ,  viscosus  Ait. 

Sect.  V.  Allagostachyi  (ex  affinitate  Cyperi  hexastachji). 
Spiculae  lineares  aut  lanceolatae,  in  radiis  alternae ,  umbeliam, 
rarius  contractam ,  formantes.  Squamae  rectae ,  dorso  striatae, 
margine  laeves. 

Spec.  exam.  42.  C.  bulbosus  Fahl..,  hexastachjus  Rottb., 
procerus  Rottb.,  pmcerulus  N.  ab  E.  ,    tenui/lorus  Jacg., 


285 


yf^allichii  N.  abE. ,  marginellus  N.  ab  E. ,  Reizii  IV.  ab  JE"., 
carnosus  Hejn.j  tenellus  L. ,  gracilis  R.  Br.,  oxjlepis 
N.  ab  E. ,  umbrosus  N.  ab  E. ,  leptostachys  N,  ab  E. ,  exi- 
lis  VFilld.y  panonicusJacq..,  lanceus  Thb,^  tisitatus  liurch, 
{semitrifidus  Schrad.) ,  patulus  Host. ,  lanccolatus  Poir.^ 
stoloniferus  Reiz. ,  rolundus  L. ,  hexastachyus  Rottb, ,  lU- 
toralis  R.  Br,,  radicosus  Sibth.,  Hjrdra  Michx.,  repens 
£■//.,  effusus  Sieb,,  sphaceJalus  f^ahl.,  pallescens  Desf.^ 
esculenlus  L. ,  paramattensis  Marl, ,  subarticulalus  N,  et 
Mejen  y  laterißorus  Steud.,  elongatus  LeJ.,  Jongus  /,., 
dissilißorus  //.  Fr.  ,  lomenlaceus  N .  et  Mcjren ,  canescens 
Vahl. ,  ßrrnus  Presl. ,  latifolius  Puir, ,    maritimus  Poir. 

Sect.  VI.  Alopecuroidei.  tSpicuIae  angustae,  hasi  ebracteo- 
latae ,  in  spicas  simplices  basive  subverticillatim  coinpositas  cy- 
lindraceas  densa.s  umbellatiui  disposiias  congestae.  Squamae 
acutae,  margine  membranaceae ,  rectae,  parvae. 

Spec.  exam.  4.  C.  racernosus  Retz. ,  altus  N.  ob  £", ,  exal- 

tatus  Retz, ,    alopecuroides  Rottb. 

Sect.  VII.  Mariscoidei.  Spiciilae  capitaiim  aut  spicatim 
confertae ,  basi  bracteola  suflfnltae ,  Cplerisque  angustae  et  saepe 
pauciflorae).  Squama  infera  rhachi  adversa  in  eadem  persi- 
stans spiciüis  integris  defluenlibiis.  Rliachilla  auguste  margi- 
nata.    Squamae  rectae,  margine  membranaceae. 

Spec,   e.xam.  29.    C.  radians  N.  et  RTejerij    dubius  Rottb. 
mariscoides  Nutt.,    dilutus  Vahl.^  harnulnsus  M.  B.     ein- 
namomeus  Retz.,    congestus  Thb.,    (cum.  Var.  multiüpiti 
Link.)^    tabularis  Schrad.  ^    speciosus  Vahl,,  ferax  Link 
strigosus  L. ,    australis  Sehr. ,  Tacnensis  N,  et  Meyen    ru- 
fus  N,  et  Mejen ,    verticillatus  Rottb. ,    venustus  R.  Br. 
eJatus ,     digitatus  Roxb.  ^    Roxburgn  N.  ab  E, ,     latifolius 
Willd. ,    lucidus  R,  Br, ,    densiflorus  Me/er ,  obliquus  N.  ab 
E. ,  fimbriatus  N.  ab  E. ,   retusus  N.  ab  E. ,    auriculatus 
N.  ab  E. ,    ventricosus  R.  Br. ,    ligularis  Rottb. ,   subulatu.s 
N,  et  Mejen. 

B.     Squamae    (spicularum  linearium)  caryopsin  aeqnantcs, 
obtusae,  apice  magis  minusve  dilatatae^  dissite-imbricatae. 
Sect.  VIII.     Irioidei. 


286 


Spec.  exam.  4.  C.  difformis  L. ,  Iria  L. ,  parvißorus  He/n., 
distans  Rottb. 


7)  Papyrus  Willd.  Sqnamiilae  iiiteriores  apice  aiit  to- 
fae  liberae.     Stylus  trifidiis.     Carjopsis  Irigona. 

Spec.  exam.  5.  P.  (Cjpen/s)  Pangorei  Rottb,,  corjmbosus 
Rottb.  f  dehisrens  N.  ab  E, ,  odoratus  Vahl. ,  antiquorum 
Willd. 

8)  Mariscus  Vahl ,  Spiculae  paiiciflorae.  Rhachilla  squa- 
mulis  iuterioribiis  adiiatis  persisteiitibusque  alata.  Stylus  tri- 
fidus.     Spicula  a  sqnamis  duabus  iufimis  decidna. 

Spec,  exam.  M.flavus  Vahl. ,  palustris  Schrad. ,  rufus  H,  et  K., 
alter/n/olius  Vahl.,  aggregatus  Link. ,  paniceus  Rottb. ,  c/pe- 
reus  Vahl. ,  piclus  N.  ab  E. ,  Sieberiamis  N.  ab  E. ,  umbellalus 
Rottb. t  coloratus  N.  ab  E.  {C/perus  coloratus  Vahl.),  parui- 
florus  R  Br. ,  rigidusSpr.^  capensis  Schrad.  ^  anularis  Vahl. ^ 
phleoides  N.  ab  E. ,  Thunbergii  Schrad. ,  subulatus  N.  ab  E,, 
poljphjllus  H.  et  K, 

b.     Spiculae   suhuniflorae» 

^' 

9)  Kyllingia  Lin. ,    Stylus  elongatus,    bifidus.     Caryopsis 
compressa. 

Spec.  exam.  K.  rnonocephala  /,. ,  triceps  L.,  cylindrica  N.  ab 
E. ,  vaginata  Larn. ,  cruciata  Sehr. ,  melanospenna  N.  ab  Ä., 
brevifolia  Rottb. ,  nana  N.  ab  E, ,  oblusata  Presl. ,  pumila 
Michx. ,  aurata  N.  ab  E. ,  alata  N.  ab  E. ,  odorata  Vahl., 
elongata  H.  et  K. 

10)  Courtoisia  N.  ab  E.     Stylus  ad  basin  fere  tripartitus. 
Caryopsis  trigona,  libera. 

Spec.  exam.  C.  Cyperoides  {Cypcrus  glomcratus  Hb.  Klein. 
KylUngia  cyperoides  Rottb.). 

11)  Remirea  Aubl.     Stylus  trifidus.     Caryopsis  trigona; 
sqnamula  iuteriore  tuiiicata. 

Spee.  R.   maritima  Aubl, ,  FVightiana  FVall. 


2»! 


IL     HYPOLYTREAE. 


Hormaphroditae.  Sqnamae  splciilae  compositao  uiidiqne 
imbricatae.  Spicula  partialis  ant  dlsticha  pluriflora  aut  uni- 
(lora;  squamulis  tum  flosciilum  iiiium,  in  plnrimis  Jiormaplno- 
diluni  in  nonnullis  dicliiiem,  Talvatim  aut  circulo  aiubientibns, 
band  setiformibus. 

u4,     SPICULA  PARTIALIS   E   SQUAMIS  PLURIBUS 
CONSTRUCTA   PLURIFLORA. 

12)  Anosporum  N.  ab  E.  Spiculae  in  spicas  compositas 
nudique  imbricatas  coUectae.  Peri2:Tninm  ntricnlare,  stipitem 
raryopseos  constriiens ,  superne  evanescens.     Stylus  simplex. 

Spec,  exam,  A.  monocephalurn,  (Cjperus  monocephalus 
Rotth.') 

13)  Melancranis  Vahl.  Perigyninm  cyathiforme,  trifidnm. 
Stylus  trifidus.     Spicula  communis  solitaria,  terminalis. 

Spec.  M.  scariosa  Vahl. ,   nigrcscens  Schrad. ,  gracilis  N.  ob  E. 

B,    SPICULA  PARTIALIS  UNIFLORA,   E  SQUAMIS 

PAUCIS,     NONNULLIS    E    STAMINODIIS    TERNATIM 

ALTERNIS,  CONSTRUCTA. 

14)  HetnicarpJia  N.  ab  E.  Periauthium  proprium  uni- 
valve,   squamae  communi  oppositnm. 

Spec.  H.  'Isoiepis  N.  ab  E.  in  ITight  Prodr.  Fl.  Penins.  Ind.  or. 

15)  Lipocarpha  R.  Er.  Periauthium  pwprium  biralve, 
squamae  comjnuni  subparallelum. 

Spee,  L.  gracilis  Rieh,  ^  triceps  {Tunga  triceps  Roxb.),  Jaevi- 
gata,  {Tunga  laevigata  Roxb.),  argcntea  R.  Br,,  Humboldtia" 
na  N.  ab  E.  {H/polytrum  argenieum  H.  et  K.) 

16)  Hypolytrum  Rieh.  Periauthium  proprium  bivalve, 
(rarius  disticho  -  quadrivalve  valvulis  inferioribus  sterilibus), 
squamae  communi  contrarium.     Stamiua  2  —  3. 


288 

Spec.  H.  longifoliwn  (^Scirpus  longi/olius  R.  et  Seh.) ,  sehoenoi- 
des  {Albikia  Schoenoides  Presl.) ,  carici/orme  N.  ah  E, ,  afri- 
canum  N.  ab  E. ,  floribunäum  N.  ab  E. ,  mauritianum  N.  ab 
E. ,  cornpactum  N.  et  Mieyen ,  giganteum  JVall. ,  cejlanicum 
Heyn, 

17)  Diplasia  Rieh.  Perianthinm  qnadrivalve,  cruciatnm, 
Talvulis  duabus  inferis  squamae  communi  contrariis ,  supe- 
rioribiis  eidem  parallelis.  Caryopsis  uucameiitacea ,  Stami- 
na7— 8. 

Spec,  D,  Karataefolia  Rieh,  {Scirpus  brorneliaefolius  Rudge.) 

18)  Fuirena  Rottb.  Perianthinm  trisepahini  aut  hexase- 
paliim,  et  tum  vero  sepalis  alteruis  setiformibns.     Stamiua  tria. 

Spec.  F.  Ecklonii  N.  obE.y  canescens  F'ahl. ,  iirnbellata  Rottb.. 
mauritiana  N.  ab  J?. ,  rivularis  N.  ab  E.  {Scirpus  rivularis 
Don.)y  bahiensis  N.  ab  E.,  pentagona  VFight.,  ciliar is  Roxb.^ 
erioloma  N.  ab  E, ,  Rottboellii  N.  ab  E.^  ochreata  N.  ab  E.. 
hirta  Vahl. ,  {et  ß  cephalotes) ,  coeruJescens  Steud, 

III.     GHRYSITRICHEAE. 

Spica  composita,  infra  apicem  culmi  erampens,  squamis 
dense  imbricata  aut  nuda.  Sub  singula  sqnama  spicula  raonoe- 
ca,  coustans  e  squamis  mouandris  in  fasciculnm  dispositis  an- 
gustis ,  et  flore  femineo  ceutrali  nudo. 

19)  Chondrachne  R.  Br.  (N.  ab  E.  in  Herb.  Lindl.).  Spi- 
ca communis  imbricata. 

Spec.  Ch.  articulala  R.  Br. 

20)  Chorizandra  R.  ßr.  Spica  communis  nuda,  uon  in- 
volucrata,  sed  culmo  hiante  obtecta. 

Spec,  Ch,  cjrmbaria  R,  Br. 

21)  Chrijsithrijc  V.  Spica  communis  uuda,  inrolucrata, 
involucro  rigide. 

Spec.  Chr.   capensis  L. 


289 


IV.     S  C  I  Fl  P  E  A  E. 

Hermapliroditae.  Spiculae  undique  imbricatae.  Sqiiamu- 
lae  peii£Tnii  aiit  millae,  aut  discretae  aiigiistae  seiiformes  vel 
iiliformes  floscnluin  cingeiites,  aut  perlgynium  brevc,  cjathi- 
lorme ,  membranaceum. 

A,    SQUAMAE  SPICULAE    BI TRIFARIAE. 

a.  Perigynium  nulluni, 

22)  Dicitostylis  P.  de  B.  (ox  parte).  Spiculae  subtrlfa- 
liam  imbricatae,  molles,  pauciflorae.  Stylus  biiidus,  basi 
subbnibosa  persistente. 

Spec.  D.  Micheliana  {Cjperus  MicheJianus  Lin.) ,  pjgrnaen 
{C/perus  pjgmaeus  Roiib,),  haniulosa  {Scirpus  hamulosus 
Steven.) 

23)  Ahildgaardia  Valil.  Spiculae  torsione  rhachillae  tri- 
i'ariae.     Stylus  trifidus ,  basi  bulbosus ,  deciduus. 

Spec.  A.  indica  Vahl..^  RottboeJliana  N.  ab  E.  (^Cjperus  mono- 
stachyus  Roltb.)  ,  scirpoides  N,  ab  E.  in  Herb.  Lindl. ,  mono- 
stachya  Vahl. ,  compressa  Presl.  ,  javana  N,  ab  E. ,  tristachya 
f^ahl. ;  —  Eragrostis  N.  et  Meyen,  cjperoides  {Gussonea  cype- 
roides  Presl.) ,  pilosa  {Schoenus  pilosus  VF'illd.). 

b.  Perigynium  sctosum, 

24)  Chaetocyperus  N.  ab  E.  Spicula  disticha,  solitaria, 
terminalis.     Perigynii  setae  retrorsum  denticulatae, 

Spec.  Ch.  setaceiis  {Cjperus  setaceus  Retz.) ,  polymorphus 
{Scirpus  capillaceus  Michx.  et  Scirpus  trichodes  H.  et  K.). 

B,     SQUAMAE   PLÜRIFARIAE. 

a.     Perigynium  nullum» 

25)  Echinolytru7n  Desv.      Stylus   bifidus,  basi  bulbosus, 

deciduus.     Caryopsis  grosse  ecMuata. 

Spec,  E.  dipsaceum  Desv,   {Scirpus  dipsaceus  Rottb.) 
9rBd.   3s  Heft.  ^  19 


290  -,-™_- 

26)  Fimbrtstylis  ^ ahl.  Stylus  trlfidus ,  compressuSj  basi 
bnlbosuSj  deciduus.     Caiyopsis  compressa,  non  cchiuata, 

Spec.  exam, 

I.  OH gostachjrae.  —  F.  acuminata  fahl.,  nutans 
yahl. ,  polytriehoides  Vahl. ,  bispicala  N.  et  Mejen ,  schoenoi- 
Jes  Fahl. 

IT.  Umbellatae ,  slrnngyloslachyae.  —  F,  trifurca  IS. 
ab  E. ,  depauperata  N.  ab  E, ,  nnnua  Fahl. ,  puncticulata  N. 
ab  E.  ,  ferruginea  Fahl,  cum  F.  cornpressa  H.  et  S.  ,  mauri 
tiana  Tausch ,  cincla  Av  ab  E. ,  podocarpa  N.  et  Mejen ,  aspe- 
ra  N.  ab  E. ,  ovalis  N.  ab  E.  ,  rigidula  N.  ab  E. ,  brizoides  N. 
nb  E.^  graci/is  li,  Br. ,  parviflora  R.  Br. ,  pilosa  Fahl. ,  VFigh- 
tiana  N.  ob  JF. ,  Rojeniana  N.  ab  ZT.,  tomentosa  F^ahl..,  di- 
phylla  Fahl. ,  obtusifolia  N.  ab  E. ,  elongata  li,  Br. ,  spadicea 
f^ahl. ,  sterilis  N.  ab  E. 

in.  Capitatae.  —  F.  glomerata  N.  ob  E.  (Isolepis  glo- 
merata  Schrod.^ ,  albicans  VFight. ,  argentea  Fahl. 

IV.  Gnniostac hj ae.  —  F.  decora  N.  et  Meyen ,  pal- 
tescens  (Scirpus  pallescens  Raxb.")^  carinata  N.abE,^  dicho- 
toma  Fahl. ,    Ecklonü  N.  ab  E. ,  aestivalis  Fahl. 

27)  Trichelostijlis  Lentih.  Stjhis  trifidns,  basi  bulbosus, 
deciduus.  Caryopsis  tri^ona.  (Squamao  4  —  8  fariae,  cari- 
iiatae.) 

{Spec.  exom.  Tr.  Ludxuigii  (Fimbristjh's  Ludwigii  Steud.), 
geminata  N.  ab  E.^  autumnalis  (Fimbristjlis)  Fahl.,  tenella 
(Scirpus  tenellus  Ro.vb.) ,  scobra  N.  ab  E. ,  cinnamometorum 
{Scirpus  cinnamometorum  Fahl.),  complanata  (Scirpus  com- 
planatus  Fahl^.,  miliacea  (Fimbristjlis  Fahl.),  tetragona 
{Scirpus  tetragonus  Roxb.),  <fuinquangularis  (Scirpus  Roxb.), 
pentapterii  N.  ab  E.,  globulosa  (Scirpus  globulnsi  s  Fohl,  et 
Fimbristjlis  urnhellala  Fahl.).,  torta  (^Scirpus  dichotomus 
Rottb.) ,  rhaetorhiza  N.  ab  E. .  obtusifolia  (Scirpus  obtusifolius 
Fahl.) ,  latifolia  N,  ab  E. ,  juncifomiis  N.  ab  E. ,  capitata 
(Finibrisfjlis  capitata  R.  Br.) 

28)  fso/e/??>"  R.  Br.  Stylus  trifidus ,  basi  subaequaJis,  de- 
ciduus.    Caryopsis  (liiioua  aut  plauornnvexa. 


-  291 

Spec.  exam.  Ts.  prolifera  R.  Br,,  conspersa  Endl.y  tenuis 
Schrad. ,  Mejeniana  N,  ab  E, ,  Eckloniana  Schrad. ,  longifolia 
N.  abE.y  bicolor  Herb.  Willd.^  ddoroslachja  N.  ab  E  ,  te- 
nuissirna  N.  ab  £,'. ,  setacea  R.  Hr.  ,  fuscata  N.  et  Mejen,  Sa- 
viana  Seb,  et  Maur.,  riparia  Schrad.  .^  lepida  N,  ab  E, ,  sub- 
squarrosa  Schrad, ,  perpusilla  N.  ab  E. ,  chrysocarpa  N.  ab  £"., 
pallida  N.  ab  E. ,  exilis  N.  ab  E. ,  natans  N.  ab  E. ,  Bergiana 
Spr. ,  incomtula  N.  al>  E.,  plebeja  Schrad. ,  Hystrix  Schrad,^ 
Echinidium  N.  ab  E  ,  sqiiarrosa  {Scirpus  Roxb ) ,  mesantha 
N.  ab  E.,  supina  R.  Br..,  commutata  N.  ab  E, ,  decipiens  N. 
ab  E. ,  lupulina  N.  ab  E. ,  Rnylei  N,  ab  E. ,  arliculata  {Scirpus 
Roxb.)  ,  prolongata  {Scirpus  prolongatus  Poir. ,  s.ibarticulatus 
Roxb.).,  repens  N.  ab  E.,  nicnibranacea  [Scirpus  membrana- 
eeus  Ihunb."),  nodosa  R.  Br.j  trifida  N.  ab  E. ,  capillaris 
(Scirpus  brevi/olius  Bernhard.  Scir/ms  capillaceus  Mühlenb.\ 
arenaria  N.  ab  E. ,  Thouarsii  (Scirpus  Thonarsii  Poir.) ,  den- 
sa  N.  ab  E. ,  gracilis  {Scirpus  capillaris  R>ittb.) ,  barbata  R, 
Br. ,  ambigua  N.  ab  E. ,  Holoschoenus  Srhrad. ,  Thunbergii 
Schrad. 

29)  Dichromena  Rieh.  (Bracteae  basi  coloratae.)  Stylus 
bifidus,  basi  dilatata  persistens.  Caryopsis' biconvexa,  (rugd- 
sa)  styli  basi  lunata  mucroiiata  coronata. 

Spec.  D,  erostris  N.  ab  E. ,  Humboldtiana  /V.  ab  E. ,  pura  N. 
ab  E. ,  ciliata  Vahl. 

30)  Eleogiton  Link.     Stylus  bifidus ,  basi  cum  fructn  coiu 
tinuus,    post  casum  mucronulum  relinqueus,      Caryopsis  com 
pressa,  pedlcellata.     Spicula  solitaria,  terminalis. 

Spec.  El.  digitatus  (Isolepis  digitata  IS.  ab  E.  in  Schrad. 
Anal.) ,  dissolutus  N.  ab  E.  ,  longifoUus  Endl. ,  curvulus  N.  ab 
E, ,  fluitans  Link.  {Isolepis  fluit ans  Fahl.)  ,  striatus  N.  ab  E. 

b.     Perigynium  cyathiforme^ 

31)  Schoenidium  N.  ab  E.  Stylus  bifidus,  compressus 
Perigynium^  sexdentatum.  Caryopsis  biconvexa,  basi  perigy- 
mo  cinrta. 

19  * 


292 

Spect  Seh.  laterale  {Schoenus  lateralis  Fahl, ,  Ficinia  aph/lla 
iV.  ab  E.  in  Endl.  Atakta  III.) 

32)  Ficinia  Schrad.  Stylus  tiifidus.  Perigyniiim  trilo- 
bum.     Gary opsis  tri goiia,  perigynio  stipata. 

Spec,  exam.  F.  scariosa  {Scfioenus  scatiosus  f^ahl,"),  ixioides 
N.  ab  E. ,  picia  et  var.  ß  Filum  N,  ab  E, ,  trimcata  Schrad., 
semibracteata  N.  ab  E. ,  gracilis  Schrad. ,  antarctica  N.  ab  E. 
(Isolepis  diabolica  Schrad.) ,  acuminata  N.  ab  E.  {Scirpus  acn- 
minatus  Steudel) ,  filamentosa  N.  ab  E.  {Isolepis  fibrosa  N. 
ah  E.  in  Lin.)  ,  setiformis  Schrad.,  contexta  N.  ab  E. ,  involw 
ta  N.  ab  E,  ,  filiformis  Schrad. ,  iristachja  N.  ab  E.  {Isolepis 
tn'stach/a  Schrad.) ,  laciniata  et  var»  paradoxa  iV.  ab  E,  (^Iso- 
lepis Schrad.) j  Ecklonea  N.  ab  E.  {Isolepis  Steud.  Schrad.), 
brevifolia  N.  ab  E. ,  bulbosa  N.  ab  E.  {Schoenus  bulbosus  L.), 
pallida  N.  ab  E. ,  capitellum  N.  ab  E.  {Schoenus  Thbg.) ,  atrata 
N.  ab  E.  {Schoenus  alratus  Schrad.) ,  composita  N.  ab  E.  {Uy- 
polepis  composita  N.  ab  E.  in  Lin.)  ,  laevis  N.  ab  E. ,  praeusta 
N.  ab  E. 

33)  SicJcmannia  N.  ab  E.  Spicula  audrogyna,  apicp 
mascula.  Perigyuium  cyathiforme ,  repaudnm,  denticiilatum. 
Stylus  apiee  trideutatus.  Caryopsis  perigynio  et  filamentis  ca- 
stratls    stipata.      Infioresceutia    capituliformis ,    bracteato -ra- 

diata. 

Spec.  S.  radiata  {Schoenus  radiatus  Thbg.) 

c.     Perigyiiium  filiforme ^  setaceum^    ca- 
pillarc» 

34)  MalacocJiaete  N.  ab  E.  (Pterolepis  Schrad.)  Perigyaii 
setae  lineares,  membranaceae ,  pubesceutes  aut  ciliatae,  de- 
mum  deciduae  *). 

Spec.  M.  latora  N.  et  Meyen,  riparia  N.  et  Mejcn,  lillorali.t 
( Scirpus  littoralis  Schrad, ) ,  pectinata  ( Scirpus  peetinatus 
Roxb.) ,  Pterolepis  {Pterolepis  scirpoidcs  Schrad.) 


*)  Noniea  Pterolepis  in  pariem  tantumj  specieruni  quadrat. 


,  293 

35)  Hymenochaetc  P.  de  B.  Perigyiiii  setae  filiformes, 
molles,  pubescentes,  deciduae.     Stylus  trifidus. 

Sfjec.  //.  haematodes  N.  et  Mejen  ,  rnaxima  N,  ab  E. 

36)  Bli/smus  Paiiz.  Lrult .  Perigjiiii  setae  filiformes ,  mol- 
les ,  pubesccutes ,  persistentes.  St}  lus  bifidus.  Spiculae  squa- 
ma  sutfultae. 

Spec.  Bl.  compressus  {Scirpus  caricinus  Schrad.)^  rufus  (Scir- 
pus  carnpestris  Roth.) 

37)  Trichophorum  Rieh.  Perigyuii  setae  sex,  persi- 
stentes, capillares,  elongatae,  squamam  snperantes.  Stylus 
trifidus. 

Spec.  Tr.  cyperinuTTi  Pers. 

38)  Ertophorutn  Liu.  Perigynii  setae  plurimae,  persi- 
stentes, capillares,  lougissimae,  basi  in  fasciculos  eollectae, 
comam  coustruentes.      Stylus  trifidus. 

Spec.  E.  aJpinum  L. ,  caespitosum  Schrad. ,  vaginatuTn  L. ,  ca- 
pitalum  Host. ,  pallidum  N.  ab  E. ,  gracüe  Roth. ,  polysta- 
chjrum  L. ,  angustifolium  Schrad. ,  Firginicum  VFilld. ,  como- 
sum  {Scirpus  comosus  Roxb.) ,  arundinaceum  VFall. 

39)  Scirpus  P.  de  B.     Perig^ynii  setae  rigidae  persistentes. 

Stylus  bi trifidus  ,   aequalis ,    deciduus.     Caryopsis  bicon- 

vexa,  papillata. 

Spec.  exam.  Sc.  globiferus  Fahl.,  lacustris  L.,  Tabernaemon- 
tani  Gmel. ,  Mejenii  N.  ab  E. ,  validus  Fahl. ,  lanii  Besser.^ 
debilis  Miihlenb. ,  Luzonensis  Presl. ,  juncoides  Roxb. ,  VFall'i- 
chii  N.  ab  E. ,  chilensis  N.  et  Mejen ,  pungens  Fahl.  ,  triqueter 
L.,  americanus  Micfix. ,  triangulatus  Roxb. ,  javanus  N.  ab  £"., 
mucronatus  L. ,  macrostachys  Miihlenb. ,  marilimus  L, ,  affi- 
nis  Ruth  f  syluaticus  L. ,  radicans  VFilld. ,  atrovirens  Pursh, 
brunneus  Mühlenb. ,   glaucus  N.  et  Mejen. 

40)  Scirpiditim  N.  ab  E.  Perigynii  setae  1  —  3  graciles, 
rigidulae,  fngaces.  Stylus  trifidus,  basi  bulbosa  persistente. 
Caryopsis  bieonvexa ,  laevis.     (Spicula  solitaria  termiualis.) 

Spec.  Sc.   aciculare  (Scirpus  acicularis  Lin.) ,   nigrescena  N,  ab 
E.,  tenue  {Scirpus  tenuis  Willd.) 


294.  

41)  Eieogenus  IN.  ab  E.  Perigyiiii  setae  rigidae,  persi- 
stentes, (in  Ulla  specie  luillae).  Stylus  bifidus ,  bulbo  baseos 
ealloso  in  frnctu  persistente.  Caryopsis  biconvexa,  laevissima, 
atra.     (Spicula  solitaria,  terminalis.) 

Spec  El.  ovatus  (Eleocharis  ovata  Valil.)^  capitatus  {Eleocha- 
ris  capitata  Vahl.) ,  atropurpureus  {Scirpus  atropurpureus 
Hetz,   ptrigynio   o.), 

42)  Eleocharis  R.  Br.  Perigynii  setae  rigidae,  persisten- 
tes. Stylus  bifidus  aut  triiidus ,  bulbo  baseos  suberoso  rugoso 
in  frnctu  persistente.  Caryopsis  obovata,  biconvexa.  (Spi- 
cula solitaria,  terjninalis.) 

(Spec  exarn.  El.  plunifnlia  (Scirpus  plani/olius  Müklenb.)  ^  tr- 
traquetra  N,  ab  E.  ,  obtusa  (Scirpus  obtusus  VP^illd.) ,  teneiis 
(Scirpus  tenuis  fJ'Hld.')^  multicaulis  (Scirpus  Smith.),  con- 
stricla  N.  ab  E. ,  rccurvata  (Scirpus  Puir.) ,  albibracteata  N.  et 
Meyen ,  cosiulata  N.  et  Mejen^  ochreala  N.  ab  £", ,  poljmorpha 
N.  ab  E. ,  sulcata  N.  ab  E. ,  Baeothrion  (Scirpus  Ehrh  ), 
caespitosa  (Scirpus  L.') ,  palustris  (Scirpus  L.)  ,  acuminata 
(Scirpus  Miihlenb.) ,  unigluniis  Lk.,  biocrata  iV.  ab  E  ,  graci- 
lis  R.  Br. 

43)  Limnocliloa  P.  de  B.  Perigynii  setae  rigidae,  persi- 
stentes. Stylus  trifidus,  bulbo  baseos  cartilagineo  compresso 
coloratoque  in  fiuctn  persistente.  (Spicula  solitaria,  termina- 
lis ,  squamis  pulclire  spiralibus  rigidulis.) 

Spec.  exrtm.  L.  limosa  (Sc'rpus  limosus  Schrad.)  ,  plantaginea 
(Eleocharis  Vahl.'),  arliculata  N.  ab  E. ^  fistulosa  (Eleocharis 
R.  et  Seh.)  ,  obtusangula  N.  ab  E.  ,  media  (Scirpus  medius 
Roxb.) ,  ucutangula  ( Scirpus  aculangulus  Roxb.) ,  mutata 
{Eleocharis  Vahl.),  quadr angulata  (Scirpus  quadrangulatus 
Michx.\ 

\\     RHYNCHOSPOPiEAE. 

Hermap hroditao  aut  sexu  in  eadem  spicula  discreto.  Spi- 
culae  distichae,  subnniflorae,  rarissime  pluriflorae,  squamis 
inferioribus    minoribus    sterilibus,      Perigynium    raro    uulliun, 


—  295 

Heriiniqiie  sciosuio  persistous,    aul  ciipulaie.      Caryepsis    ro- 
«rata ,  regniariter  sculpta ,   rostrum  ia  plerisque  diseretuiu. 

A,    STYLUS   SIMPLEX. 

44)  Morisia  N.  ab  E.  SpicuJae  monoecae.  Stylus  isim- 
\>\yx.  Perigynium  imllum.  Caryopsis  rostro  brevissimo  tuber- 
oiilifornii  aut  compresso ,  a  basi  styli  lesiduo  coiouata. 

S/jec.  M.  capitata  N.  ab  E.  in  VFight.  Prodr.  {Pf all.  Cat.  n. 
3422  A.) 

45)  Haplostylis  N.  et  Meyen.  Spiculae  monoecae.  Sty- 
lus Simplex.  Perigynium  setosum.  Caryopsis  acutata  aut  ia 
rostri  foimam  attenuata ,  saepe  marginata. 

Spec.  H.  Mcjcnii  N.  ab  E. ,  liahiensis  N.  ab  E. 

Subgeims  Pterorrliynchium : 

Spec.  H.  {Pt.)  barbata  {Schoenus  barbatus  Vuhl. ,  Seh.  giobo- 
sus  RuJge,  Scirpus  macrostjlis  Spr.) ,  Hurnboldtii  {CItaetv- 
spora  pterocarpa  H.  et  K, 

46)  Mitrospora  N.  ab  E.  (iu  Meyeu  it.)  Spieiilae  herma- 
phroditae.  Perigyuii  setulae  fugaces  aut  nullae.  Stylus  Sim- 
plex apicere  bideutatns.  Caryopsis  bulbo  styli  mitriformi  cras- 
so  disi5reto  coronata. 

Spec.  M.  poljphylla  {Rhynchospora  poljphjUa  Fahl.  Sieb.  Mar- 
tin, n.  9.) 

47)  Calijptroslylis  N.  ab  E.  Spiculae  hermapliroditae 
basi  apiceque  steriles.  Perigynii  setae  sex.  Stylus  simplex, 
basi  iucrassatus.  Caryopsis  compresso -hexagona,  scrobicu- 
lata ,  styli  basi  crassa  calyptrata. 

Spec.  C.  Rudgei  {Schoenus  ßoridus  Rudge) ,  Gaudichaudii 
N.  ab  E. 

4-8)  Cephaloschoenus  N.  ab  E.  Spiculae  hermaphroditae. 
Stylus  simplex.  Perigynium  setosum,  setis  antrorsum  deuti- 
culatis  aut  hirsntis.  Caryopsis  styli  basi  persistente  discreta- 
que  rostrata. 


296  .  

Spec.   C.  parvus  N.  abE.,  longisetis  {Rhynchospora  R.  Bn, 

globosus  {Chaetospora  globosa  H.  et  K.) ,  Armeria  N.  ab  E. 
ienuirostris  N.  ab  E. ,  Pseudo  -  Mariscus  N.  ab  E. ,  pol/cepho- 
lus  {Wijnchnspora  aurea  Sieb,  Martin,  n.  8.) ,  zejlanicus  N.  ci 
E. ,  articulatus  {liJijnchospora  articulata  Roxb.),  diuergei.- 
N.  ab  E. 

49)  Biplochaetel^.  abE.     Spiciilae  herraapliroditae ,  la- 
si  apiceque  steriles.     Stylus  simplex.     Perigynium  duplex :  ex 
terius  setosum,    iuterius  bisquamosum,  cum  fructu  coalcs:ens. 
Caryopsis  compressa,  styli  basi  articulo  inserta  aristata. 

Spec.  D.  guianensis  N,  ab  E.  in  Hb.  Lindl. 

50)  CeratoscJiocnus  N.  ab  E.  Spiculae  hermaplroditae, 
basi  apiceque  steriles.  Stylus  simplex.  Perigyuii  squamae 
quiuqne,  cartilagiueae ,  augustae,  fructui  appressae,  basi  coii- 
natae.  Caryopsis  compressa,  basi  styli  articulo  inserta  prae- 
longa  iucurraque  coronata. 

Spec.   C.  corniculalus  N.  ab  E,  in  Hb.  Lindl. 

B,     STYLUS   BI TRIFIDUS. 

51)  Spermodon  P.  de  B.     Spiculae  polvgamae  aut  henna- 

phroditae,  uni pluriflorae.     Stylus  bitidus,  basi  bulbosus. 

Perigyuium  tubulosum,  truncatum,  cum  basi  fructus  coiicres- 
cens.  Caryopsis  apice  bidentata,  inter  deiites  bulbo  styli  su- 
tnra  recta  discreto  brevirostris. 

Spec.  Sp.  setaceus  P.  de  B.  {Schoenus  Vahi.) ,  edentuJus  N.  ah 
E.  in  Hb.  Lindl. 

52)  Haloschoenus  N.  ab  E.  in  Hb.  Lindl.  Spiculae  poly- 
gamae.  Stylus  bifidns,  basi  bulbosa  persistente.  Perigynium 
in  flore  indistinctum,  in  fructu  qnadrilobum,  breve,  basi  ad- 
haerens.  Caryopsis  dura,  trausversira  rugosa,  styli  basi  lu- 
iiata  mucronnlata. 

Spec.  H.  sabulosus  N.  ab  E.  l.  c. ,  capillaris  l.  c. ,  sparsus  l.  c, 
{Sieb.  Martin,  n.  259.  Rhjnchospora  micrantha  Hb.  VFilld. 
et  Rh.  poljphjlla  Bert,  in  Hb.  Kunth.) ,  pjgrnaeus  l.  c.  {Sieb. 
Agrostoth.  n.  108.) 


297 

53)  Echinoschoenus  N.  et  Meycii.  Spiculae  polygamae. 
Stylus  bifidus.  Pcri2;yniiim  cartila^iiierim,  cum  basi  fructus 
coucretum,  setis  nullis.  Caryopsis  nucameutacea ,  veuoso- 
ueryosa,  styli  basi  persistente  discretaque  long;irostris. 

Spec.  E.  triceps  {Schoenus  triceps  VahU^. 

54)  Zosterosperm7im  Pal.  de  B.  Spiculae  hermapTirodi- 
tae,  squamis  superioribus  sterilibus.  Pei'igyuium  uullum. 
Stylus  bifidus.  Caryopsis  complanata,  styli  basi  persistente 
utriuque  sulcata  rostrata. 

Ger. US  lielvisi'i  auctoritate  reccptum ,  cujus  equidein  speciem 
nullam  vidi. 

bb)  RhyncTiospora  Valil.  Spiculae  polygamae.  Stylus 
bifidus.  Perigynium  setosum,  setis  rigidis  denticulatis.  Ca- 
ryopsis styli  basi  persistente  discretaque  latirostrata.        ' 

Spec.  Rh.  sparsa  Vahl. ,  Kunlhii  iV.  ad  E.  {Galinia  ferrüginea 
Hb.  TVilld.) ,  cephalotes  Vähl. ,  sjlvatica  N.  ab  E.  (comata 
Link?),  setacea  Vahl.,  Marisculus  N.  ab  E.,  thjrsoidea  N.  et 
Meyen,  corymbifera  N.  ab  E.,  surinarnensi's  {Schoenus  surina- 
niensis  Rottb.') ,  aurea  Vahl.,  gracilis  Vahl,,  chinensis  N.  et 
Meyen  {VVall,  Cat.  n.  S421.),  laxa  R,  Br. ,  lavarum  Gaudich.y 
triflora  Vahl.,  tenerrima  N,  ab  E.  (^Sieb,  Agrostoth.  n.  116.) 
alba  Vahl.  (c.  Var.  fusca) ,  Thouarsii  N.  ab  E. ,  leucocephala 
N.  et  Mejen. 

VI.     GL  AD  IE  AE. 

Hermaphroditae  (unius  geueris  dicliues).      Spiculae  disti- 

clvae  aut  tri quadrifariam  imbricatae ,  subuniflorae  aut  pau- 

ciflorae,  squamis  iuferioribus  sterilibus.  Perigynium  aut  nul- 
lum  aut  cupulare  aut  setosum.  Caryopsis  nucameutacea,  lae- 
vis  aut  irregulariter  rugulosa,  mutica  aut  continue  rostrata. 

A,     SQUAMAE  DISTICHAE  AUT  TRIFARIAE. 
56)  Baumea  Gaud.     Perigynium  nullum.     Stylus   trifidus, 
continuus.     Nux  rostro  crasso    liirsuto  (styli  basi  superstite) 
armata,   colorata. 


298  

Spee.  B.  glomerata  Gaudich. 
51)  Chapellicra  IN.   ab   E.     Perigyuium  niillum.     Stylus 
trifidus,  a  basi  crassissima  persistente  deciduus.     Nnx  erostris, 
basi  rostri  couflueute  iu  yertice  corticata. 

Spec.  Ch.  iridifolia  N.  ab  E. 

58)  Elynanthtis  P.  de  B.     Spiculae   polygamae.     Perigy- 

nliun  inillum.   Stylus  trifidus.  Caryopsis  tri tetragona,  bul- 

bo  styli  crasso  discreto  in  angnlos  fructus  decurrente  coronata. 

Spec.  exam,  E.  cuspidatus  (^Schoenus  Thunb.) ,  ^racilis  N.  ab 
E. ,  cornpar  (Schoenus  Thbg.) ,  arenarius  (^Scfioenus  Schrad.), 
viscosus  (Schoenus  Sehr  ad.  J ,  loreus  N.  ab  E.,  anceps  N.  ab  fe"., 
auritus  N.  ab  E. ,  sjlvaticus  N.  ab  E,  (^species  omnes  C.  b.  Sp. 
incolunt.') 

59)  Schoenopsis  P.  de  B.  Perigynium  nnlium.  Stylus 
trifidus  cruribus  integris,  cum  ovario  articulo  conjunctus.  Nnx 
mutica,  pericarpio  aequali.     Semen  laeve. 

Genus  a  rne  non  examinatum. 

60)  Schoenus  Pal  de  B.  Perigynium  nullum.  Stylus  tri- 
fidus.    Nux  mutica  aut  raucronulata. 

Spec.  exam.  Seh.  nigricans  L. ,  imberbis  R.  Dr. ,  ericetorum 
R.  Dr. ,  brevifolius  R.  Dr. ,  melanostachjs  R.  Dr. ,  punctatus 
R.  Dr. ,  falcatus  R.  Dr, 

61)  Trasi  P.  de  B.  Perigynium  angustum,  trialatum, 
per  angulos  fructus  iu  basin  styli  persistentem  rostriformem 
procurrens.     Stylus   trifidus ,  basi  contiuuns. 

Genus  a  me  non  examinatum  ,  an  idem  ac  sequens  ? 

62)  Machaerina  Vahl.  Perigynii  setae  tres,  graciles, 
breves,  cum  staminibus  alternae,  Stylus  trifidus,  basi  bulbo- 
sus.  Nux  trialata,  bulbo  styli  rrasso  trigono  decurrente  ro- 
strata. 

Spec.  M.  restioides  Fahl.  {Sieb.  Martin,  n.  2b2.) 

63)  Pleurachne  Schrad.  Perigynium  cyathiforme,  snbtri- 
lobum.  Stylus  trifidus.  Nux  trigona,  mucrouata,  perigynio 
stipata. 


299 

Speß.  PI.  sccunda  SchracJ.  (Schoenus  secundus  fahl.),  Sieberi 
Schrad. 

64)  /<7rÄ-/o«?a  Schrad.  *).  Perigyiiii  lamiuae  trcs ,  planae, 
apice  tritidae  lacinia  media  eloiigata,  basi  ciliatae,  in  liore 
membrauaceae  5  in  fructn  rigidae.  Nux  trigona,  laovis,  styli 
basi  snbulata  angnsta  rostrata ,  pericarpio  tenui !  Stauiina 
cxteriora. 

Spt^c.  E.  capensis  Steud, 

65)  Chaetospora  R.  Br.  Perigynii  setao  sex ,  rigidae, 
persistentes ,  saepe  plumosae.     Nux  globosa. 

Spec.  exam.  Ch.  ßexuosa  {Schoenus  ßexuosus  Thbg.),  JBur- 
manni  Schrad,  ,  circinalis  Sehr  ad.  ^  capillaceu  (^Scliornus  pu- 
pillae fus  Thbg..,  villosa  H.  Dr.,  turhinala  R.  Dr.,  iinberbis 
R.  Br. 

66)  Plcurostachys  Brong.  Spiculae  luferne  steriles.  Sty- 
lus ad  basin  usqne  bipartitus,  deciduus.  Perigynii  setae  sex, 
plumulosac.  Nux  obtusa,  lenticularis,  in  vertice  delapsis  sty- 
lis  bipunetata. 

Spec,  PI.  Uruillei  Brongn. ,  Gaudichaudii  Brongn. ,  gramini- 
folia  Brongn. 

67)  Nomocilloa  P.  de  B.  Spiculae  inferne  steriles.  S/y- 
lus  ad  basiu  lere  bipartitus ,  ab  OAario  rostrato-attenuato  deci- 
duus. Perigynii  setae  sex,  fructu  breviores,  compressae,  hir- 
tae  aut  plumuloso- ciliatae.     Caryopsis  in    rostrum   angustum 

attennata.  t 

Spec.  N.  Orbigmana  (Pleuroslachjs  Brongn.),  tenuiflora  {Plcu- 
rostachys Brongn.) 

68)  Strcblidia  Link,  t  Perigyninm  setosnm.  Stylus  trili- 
dus,  basi  disciformi  secedens.  Nux  trigona,  truncata,  cum 
mucrone  brevissimo. 

Spec.  Str.  ferruginea  Link  {Schoenus  ferrugineus  Lin.) 


*)  Eckloniae  nomen,  cum  gemis  alterum  ex  Algarum  fainilia  existat, 
Ecklonio  nos(ro  a  cl.  Hornemanno  prius,  quam  .schraderianum 
hoc  innotuerit,  dicatum,  Iioc  loco  cum  alio  est  comnnitandum. 


300  — " 

69)  Carpha  R.  Br.  Perigynii  setae  3  —  6 ,  elongatae  plu- 
mosae  aut  autrorsum  hispidulae.  Stylus  elougatus  trifidus. 
Caryopsis  triquetra,  in  stylum  cuspidata. 

Spec.  C.  deusta  R.  Br. ,  Urvüleana  Gaudich. ,    Aubertü  N.    ab 
E. ,  hexandra  N.  ab  E.  {in  Fl.  Cap.) 

70)  AsterocJiaete  N.  ab  E.  Perigyninm  setosum/  Stylus 
trifidus.  Nux  trigoua  pericarpio  tenui,  mucrouata.  Spiculae 
glomeratae,  pauciflorae,  squamis  suffultae. 

Spec.  A.  glomerata  {Schoenus  glomeratus  Thbg.) ,   angustifolia 
N.  ab  E. ,  capitellata  N.  ab  E.  (in  FL  Cap.) 

71)  Cyathocoma  N.  ab  E.  Perigyniiim  membranaceum, 
margine  in  setas  sex  capillares  excurrens.  Stamina  tria. 
Stylus  trifidus ,  basi  bulbosus ,  ovario  contiuuus. 

Spec.  C.  Ecklonü  N.  ab  E.  {in  Fl.  Cap.) 

72)  Buekia  N.  ab  E.     Perigynium  basi  cartilagineum,  tri- 

lobum,     cinctum   setis    subseuis    gracilibus   fiexuosis    deciduis. 

Stamina  tria,  filamentis  persistentibus.     Stylus  bi-  —  trifidus 

ramis  bifidis,    basi  bulbosa  crassa  persistente.     Nux  obtuse  tri- 

gona,  basi  styli  crassa  rugosa  obtusa   coronata,    a  perigynio 

decidna  (opaca). 

Spec.  B.  punctoria  (Schoenus  punctorius  Vahl.') 

73)  Oreobolus  R.  Br.  Flores  dicliui.  Perigynium  sex- 
partitum,  cartilagineum ,  post  delapsum  fructum  persistens. 
Nux  crustaeea.  Spicula  in  scapis  solitaria,  squamis  duabus 
exterioribus  gluraam  bivalyem  exhibentibus ,  tertia  interiori  *). 

Spec.    O.   Pumilio  R.   Br. ,   obtusangulus    Gaudich.     {Species  a 
me  non  visae.) 

B,    SQUAMAE  PLURIFARIAE. 

74)  uirthrostijlis  R.  Br.  Perigynium  nuUum.  Stylus  tri- 
fidus; ovario  articulo  conjuuctus.     Nux  trigoua. 

Spec.  A.  aphjlla  R.  Br. 


*)  An  inter  Scleriaceas? 


301 

75)  Cladtum  Browne.  Perigyniuni  nnllum.  Stylns  bifidns, 
crnribus  hifidis  aut  trifidis.'  Nux  mncroniilata ,  pericarpio  api- 
com  versus  incrassato  snboroso.     Semen  lacve. 

Spec.  exam.  Cl.  triglomeralum  N.  ab  E.  QScleria  triglomerata 
Michx.),  (fuadrangulare  N.  abE.,  germanicum  Swartz.^  ha- 
hiense  N.  ab  E. ,  leptostachjum  N.  ab  E. ,  chinense  N.  ab  E.y 
leretifolium  R.  Br.  ,  glomeratum  R.  Br.,  Filum  R.  Br.,  du- 
biujn  Sieb.  {Agrostoth.  n.  5.) 

76)  GaJinia  Forster.     Perigyniiim  unllnm.     Stylus  bifidns 
^  cruribus  bifidis  (raro  simplicibus).     Nnx  mncronulata.     Semen 

transrersim  rugosnm.     Stamina  3  —  6. 
t  Spec.  exam.  G.  leucosperma  R.  Br. ,  tristis  N.  ab  E, 

^'  77)  Lamprocarya  R.   ßr.     Pcrigynium   nullum.      Stylus 

trifidus.     Nux  in  stylum  cuspidata ,  pericarpio ,  apicem  versus 

incrassato.     Semen  laeve.     Stamina  deflorata  persisteutia  elon- 

gata  3 ,  4 ,  5 ,  6. 

Spec.  exam.  L.  asper a  R.  Br. 

78)  Melachne  Scbrad.  Perigynium  uuUum.  Stylns  friß- 
dus.  Nux  oblongo-trigoua,  mutica,  pericarpio  duro  aequali. 
Semen  laeye.     Stamina  4 ,  deflorata  elongata  corrugata. 

Spec.  exam.  M.  Sieberi  Schrad.   {Sieb.  Agrostoth.  n,  35.) 

79)  Morelotia  Brongn.  (Gaudich.  Voy.  I.  p.  416.  t.  28.). 
Perigynium  nnllum.  Stylus  trilidus.  Nux  mutica,  ovalis, 
frisulca.     Stamina  deflorata  persistentia,  elongata,  torta. 

Spec,  (a  me  non  visa)  M.  gahniaeformis  Gaudich. 

80)  Evandra  R.  Br.  Perigynium  nullum.  Stylus  tritidus. 
Nux  cylindracea ,  crustacea.     Semen  laeve.     Stamina  12. 

Species  in  R.  Br,  Prodr.  Fl.  Nov.  Holl. ,  «  me  non  Wisae. 

81)  Caustts  R.  ßr.  Perigynium  nullum.  Stylus  3  —  4- 
lidus,  basi  bulbosus.  Nux  ovata,  ventricosa,  bulbo  styli  co- 
ronata.     Stamina  3-— 5. 

Spec,  exarn.  C.  penlandra  R.  Br.    {Sieb.  Agrostolfi,  n.  13.) 


302  

82)  Sclerochaetiutn  N.  ab  E.  (Linnaea  VU.  p.  511.) 
Perigyninm  anmiliforme ,  sexsetum,  anmilo  in  fnictu  noduloso. 
Nux  trigona,  mucroimlata,  pericarpio  tenui. 

Spec.  Seh.  involucratum  {Lepidosperma  involucratum  Schrad. 
Schoenus  Thbg.) ,  Rottboellii  {Lepidosperma  Rottboellii  Schrad. 
Schoenus  Roltb  ) ,  thermale.  (JLepidnspernia  thermale  Schrad, 
Schoenus  Thbg.) 

83)  Lepidosperma  Lab.  Perigynii  squamae  5  —  6,  pla- 
niusculae,  chartaceo  -  cartilagiueae ,  basi  connatae,  persisten-> 
tes.     Stylus  trlfiiliis.     Nux  submntica.     (Stamiiia  3.) 

Spec,  exam.  L.  flexuosum  R.  Br. ,    gladlatum  Labill. ,  lineare 
R.  Br, ,  tetragonum  Labill. ,  chinense  N.    et  Mejen. 

VII.     SGL  ER  IE  AE. 

Diclines.     Spiculae   femineae  nniflorae.     Caryopsis  nnca- 

meufacea,  nuda,  aut  perigyuio  pateriformi  lobato  ciucta. 

84)   Scleria  Ber^.     Nux    perigynio    lobato    ant   repando 

ciucta. 

A.  Squamae  spicularum  conformes  Cnec  infimae  alato-ca- 
rinatae. 

1)  Spiculae  masculae  et  femineae  in  diversis  partibus  inflo- 
rescentiae  positae ,  solitariae. 

Spec.   Sei,   oryzoides    Presl.,   brncteota   Sw  ,    abortiva  N. 
abE. 

2)  Spictilae  gemi7iatae,  altera  mascula  altera  feminea. 

a.  Styli  basis  mucrouiforinis,  plerumque  nigricans,  demiim 
decidua.  Hypogynium  latum,  coriaceum,  setoso  -  trilobum.  (Lo- 
bulus  vaginariim  elongatus,  herbaceus.  Spiciüae  masculae 
multiflorae. 

Spec.  Sei.  mitis  Siv. ,   racemosa  Poir. ,    microcorpa  N.  ab 
E.  in  Hb.  Lindl. 

b.  Styli  basis  concolor,  brevis,  persistens,  mucroni-  aut 
papilliformis. 

a.  Hypogynium  membranaceo  -  chartaceum,  integrum,  vel 
repando -trUobnm,  uec  profunde  divisum  (Lobulus  oppositifolius 
nuUus.). 


_ 303 

«.  i.    Folia  alterna. 
-|-  Vaginae  exalatac. 

S/,ec,   ScL    divaricata    N.   ab   fe*. ,    latifolia    Sw.,    reflexa 

Kunth.,  flagellum  Siu. 
^ — |-  V'aginae  alaiae. 

Spec.  Sei.  trialata  Poir. 

(t.  2.    P'olia  verticillato  -  tenia. 
Spec.  Sei.  sumatrensis  Sw. ,  scrobiculata  N.  ab  E. 

ß,     Hypogi'nium  profunde  trilobum  aut  (rifidum. 

ß.  1.    Nux  laevis  aut  luberculaia. 

-f-  Vaginae  exalatae. 

Spec.  Sei.  sciiidens  N.  ab  E.  ,  Sieberi  N.  ab  E. ,  angusta 
N.  ab  E.,  androgjna  N.  ab  E.,  ovuligcra  N,  ob  E. ,  laevis 
mild. ,  lilhosperrnu  fVitld.  {tenuis  Hetz.) 

4-  -f-  Vaginae  alatae. 

Spec.  Sei.  rnelaleuca  Reichenb. ,  inargaritifera  /t.  Br,  ^et 
far.  nielanocarpa) ,  testacea  iV.  ab  E. ,  hebeearpha  N, 
ab    K. 

ß.  2.    Nux  scrobiculata ,  rugosa ,  vel  cancellaia. 

Spec.  Sei.  distans  R.  Br,.,  ciliaris  N.  ab  E. ,  tessellota 
Vf^illd. ,  Timor ensis  N.  ab  E, ,  reticularis  Michx. 

B.    Sqtiamae  spicularwn  infimae  majores ,  alato  -  carinataBy 
involucru7n  exhibentes. 

Spec.  Sei,  nolopteru  JS.  üb  E. 

85)  Cylindropus  ]N.  ab  E.     Nux  perigyuio  arcto  cjlindrico 
truncato  basi  coustricta. 

Spec.  C.  junciforniis  N.  ab  E.  {in  Hb.  Lindl.  Ceylon.) 

86)  Hj/poporum  N.  ab  E.     Perigynium  nulluni.     Nux  nu- 
da,  basi  trigona,  lateribus  porosis,  punctatis,  aut  sulcatis. 

Spec,  H,  verticillaturn  {Seieria  verticillata  VFilld.) ,  pjgmaeum 
(Sei.  pjgmaea  R.  Br.),  capitatum  N.  ab  E.,  hirtellum  {Sei. 
hirtella  Siu.) ,  huinile  N.  ab  E. ,  interruptum  {Sei.  interrupta 
Rieh.),  diffusum  {Sei.  diffusa  Michx.),  pergracile  N.  ab  E,,  ca' 
pillare  {Sei.  capillaris  R.  Br.)  ^  Sieberi  N.  ab  E.  {Sieb.  Agro- 
stolh.  n.  97.),  annulare  N.  ab  E. ,  purpurascens  {Sei,  purpu- 
rasce.ns  Poir.) 


304 

87)  Becquerela  Brongn,  Nux  disco  circulari  basi  cincta, 
trigono  depressa  aut  lenticularis. 

Spec.  B.   cymosa  Brongn.,    glomerulata  Brongn.    (a  me  non* 
visae.) 

88)  Lagenocarpus  N.  ab  E.  Nux  lageniformis ,  basi  nu- 
da,  squamis  sex  interioribus  majoribus  patulis  floriformibus 
ciucta. 

Spec.  L.  guianensis  N.  ab  E.  {in  Hb.  Lindh) 

89)  Diplacriim  R.  Br.  Perigynium  proprium  nuUum  aut 
disciforme.  Nux  globosa,  squamis  binis  superioribus  persi- 
stentibus  inclusa. 

Spec.  exam.  D.  zeylanicum  N.    ab  E,  (in  Hrb.  Lindl.) 

90)  Calyptrocarija  N.  ab  E.      Spiculae  inferiores  mascu- 
lae    5-audrae,    superiores    femineae.     PeriantMum    quinqne-. 
valve,    valvulis   duabus   infimis    minoribus   sqiiamae   communi 
contrariis. 

Spec.  C.  angusti/olia  N.  ab  E.  in  Hb.  Lindl. ,   bicolor  N.  ab  'E,    ■ 
l.  c,  fragifera  {Schoenus  fragiferus  Rudge)^    brevicaulis  Hb. 
Kunth. 

VIII.     £  L  Y  N  E  A  E. 

Diclines.  Spiculae  compositae,  squamis  nndique  disti- 
cheve  imbricatis,  flosculum  unum  unisexualem  aut  duos  dicli- 
nes, plerumque  valvatos,  tegentibus.  Pcrigjnium  proprium 
nullum.  Caryopsis ,  plerumque  rostrata.  Stylus  (in  speciebus 
cognitis)  trifidus. 

91)  Elyna  Schrad.  Spicula  solitaria,  terminalis.  Squa- 
mae  biflorae,  audrogynae.  Flosculi  univalves;  inferioils  (fe- 
mineique)  sqiiama  ad  axin  incumbente,  squamam  masculam 
angustiorem  et  obliquam  amplectente. 

Spec.  E.  spicata  Schrad. 

92)  Kohresia  Willd.  Spiculae  aggregatae  ,  diclines. 
Squamulae  propriae  flosculi  feminei  binae,  masculi  juillae, 

Spec.  K,   laxa  N.  ab  E. ,  cyperiim  Willd. 


i 


305 

93)  Trilepü  N.  ab  E.  Spiculae  aggTegatao  diclines. 
Squamulae  propriae  flosculi  femhici  et  raasciili  siujrulac  aut 
biuao. 

Spec.  Tr.  üojleana  N.  ab  E. ,  Lhotzkiana  N.  ab  E. 

94)  Aulacorhynchus   N.    ab    E.      Spicnlae    ag-gregatac 
didiues,  squaniis  distichis;  tVmineaP  axillares,  apice  uniflorae. 
Squamulae  propriae  iiullae.     Utriculus  styli  basi  trisulca  per- 
sistente rostratus. 

Spec.  A.  erinifolius  N.  ab  E.  {Fl.  Cap.   et  Hb.  Reg.  Bcr.) 

IX.    CARICEAE. 

Diclines.     Caryopsis  tota  perij^ynio  inclusa. 

95)  Schocnojcyphinm  N.  ab  E.     Perigyuinm  a  squama  {c- 

ininea   durescente   ortum,    caryopsin    et    pedunculnm  spiculae 

mascolae  includeus  ;  proprium  uullum, 

Spec.  Seh.  Thunbergü  N.  ab  E.  {Cor ex  capensis  Thunh.)  y  cn- 
pense  N.  ab  E. 

96)  Carex  Lin.  Caryopsis  intra  perigynium  proprium 
absque  seta, 

a)  Ft'gnea,     Stylus  bifidus.  } 

h)Care:v.     Stylus  tritidus.    $    ^P''' '''^^'^^^'^''^'^'' 

97)  Uncinm  Pers.  Seta  hypogyua  intra  pcrigynium  pro- 
prium, saepe  hamata. 

Spec.  U.  nmllifaria  N.  ab  E.,  phleoides  IVdld.,  angusla  N. 
ab  E.,  scaberrima  N.  ab  E. ,  nrpalensis  N.  ab  E.,  Cumin-Ü 
N.   ab  E. 

GENERA    DUBIA. 

98)  Mapania  Aubh  (Guiau.  t.  17.)  Spiculae  capitatae  in- 
volucio  lato  triphyllo  ciuctae,  uudique  imbricatae?  squamis 
sex  lanceolatis  sub  fructu  patentibus.  Stylus  trifidus.  Ca- 
ryopsis trigona,  pedicellata.  Culmi  aphylli,  basi  squarais  im- 
bricati.    Involucruro  patons,  speciosum. 

«r  Bd,    35  Heft.  20 


306 

99)  Tefraria  Ful  de  BeRMT.     (Octandria  ) 

100)  Catagißtia  Pal.  do  BoaTiv.  (intfr  Eljneas,)  *' 

101)  niaphora  Lour. 

102)  Opetiola  Gacrtn.  Diocca.  Mascnla  plauta  ignota. 
Femina:  spicula  in  scapo  radicali  ochrcato  (?)  solitaria,  cyliu- 
drica,  multiflora.  Squamac  subulatae,  ranltifariae;  dnae  in- 
feriores majores.  Rhachis  crassa,  scrobicnlata.  Perij^yninm 
nnllvim.     Caryopsis  globosa,  vertice  nmltilirata. 

Gaerln.  de  Fr.  T.  p.  14.  /.  2. 
Inter  Scirpeas  refereuda  esse  videtur.  Sed  latent  plurima. 
Stylus ,  nee  stamina  usqnam  inventa.  Scapos  quos  dixit  b. 
Gaertnerus,  anne  potius  radii  iimbellae,  lon^o  invohicro 
rinctae  et  infra  involiicnim  abscissae?  Infer  Elyneas  posiiit 
Pal.  de  B. 


Einige 

Notate    über    Gräser 

aus   dem 
Königlichen  Herbarium   zu  Berlin 

von 
F.    L.    Thiele, 


1)  Eine  noch  unbeschriebene  Art  Panicum  befindet  sirh 
im  Herbario  "Willdcnowiano  p.  1832: 

Panicum  violaceum  Klein,  caxillbns  bifloris;  valvnlis  ca- 
rinatis  obtusis,  altera  tertia  parte  breviore;  flosculis  2  et  (^ 
globosis  nervoso  -  striatis ;  panicula  capillari  virgata  basi  con- 
ferta.  Gramen  totnm  coloratum  riolacenm.  Culmus  basi  dif- 
fusus,  radicaus,  ramosissimus  (Klein).  —  u4.ira  violacea 
I  Willd.  1.  c. ,  panicula  ovata,  spicnlis  bifloris  obtusis,  culmo 
adscendente  ramoso  (Willd.)  —  Habitat  in  agris  oryzaceis 
Indiae  orientalis  (Klein). 

2)  Panicum  stcnocladitim  Trin !  Icon.  2.  t.  240.  und  P. 
suhulatum  Spr. !  Syst.  1.  p.  319.  sind,  nach  den  in  nnsern 
Herbarien  vorhandenen  Original  -  Exemplaren  zu  vereinigen. 

3)  Panicum ßuitans  Sieb.  herb.  Aegypt.  Unser  Exem- 
plar ist  P.  Cr  US  galli  L. 

4)  Panicum  numidianum  Sieb.  herb.  Aegypt.  ist,    nach 
ij  unserm  Exemplar ,   P.  hrizoides  Lam. ,    dagegen  ist ,    wie  be- 

20  * 


310  

21)  Andropogon  festucoides  Presl!  in  Reliq.  Haeuk.  1. 
I».  340.  ist  And,  muricutus  P»etz. 

22)  Andropogon  NeesiilLv'n\\  (herb,  borol.  a:eu.)  ist  inil, 
And,  tenellus  Fresll  Reliq.  Haenk.  1.  p.  335.  (And.  dehilia 
Kuiith  Agrost.  p.  448.)  zu  vereiuigen. 

23)  Rottboellia  setosa  Trefil.  \%i  RottboeUia  coeloraelih 
Forst. 

24)  Nachträgliche  Bcstiminnug  Mexicanischer  Griisei  von 
Schiede  und  Deppe.     Linuaea  VI.  p.  40  und  41. 

No.  901.   ist    Depretzm   nie.vicana  Kuuth. 

-  941.     -     Andropogon  laguroides  DC; 

-  944.     -     Leersi'a  mejcicana  Kuntl«. 

950.     -     Pappophorutn  alopecuroideum  Vahl.  Syinb. 
bot.  t.  51. 

-  953.     -     Ischaemum  latifolium  Kunth. 

-  954.     -     Ischaemum  htspidum  Kuuth. 

-  955.     -     Berchtoldi'a  bromoides  Presl.  Reliq.  Haenk. 

1.  t.  43. 

-  957.     -     Aegopogon  unisetus  R.  Seh. 


rf:h-M' 


Pfl  a  n  z  e  ii  v  erkauf 

u  11  d    e  i  n  i  g  e 

Bemerkungen  über  die  Rutheiische  Flora 

der   Niederlaiisit/. 

vom 
Apotheker  Rabenhorst  In  Luckau, 

»^eit  eiuiger  Zeh  biu  ich  beschäftigt  mit  der  Bearbeitung  einer 
Flora  Lusatiae    iiiferioris   exsiccata.      Die    Zeit,    welche   eine 
solche  Arbeit  aber  fordert,    ist  so   ausserordentlich,    dass    ein 
_regelm^ssiges  Erscheinen  derselben  bei  meinen    vielfachen  äu- 
sseru  JBerufsgeschäften  durchaus  unmöglich  wäre.     Gleichwohl 
ist  die  Arbeit  bis  zu  einem  gewissen  Grade  gediehen,  und  das 
veranlasst    mich,    den   Liebhabern    der    INiederlausitzer   Flora 
Centurieu,    cuthaltend   Pilanzcu   aus   allen  vier  und    zwanzig 
Klassen  des  L.  Sexualsjstems  gegen  portofreie  Einsendung  von 
4  Thalefii  für  die  ganze  nud  2|  Thlr.  für  die  halbe  Centurie  zu 
überlassen.     Jeder  Pflanze  ist  ein  ganz  genauer  Standort  beige- 
fügt,   und  es   möchte  auf  diese  Alt  ergänzt  werden,    was  der 
Fi^ora  v<jn  Ruthe  (Flora  der  Mark  Brandenburg  und  der  Nicder- 
lausitz)  fehlt.     Dieses  Werk,  das  sich  bereits  der  zweiten  Auf- 
lage erfreuete,  ist  gewiss  eben  so  brauchbai ,  wie  es  mangel- 
haft ist.      Brauchbar  für  den  Anfänger  würde  es  sejn ,    wenn 
der  verdienstvolle  Verf.  die  Standöiter  ausser  der  Berliner  Um- 


312  

gegend  im  Allgemeiueu  nnd  insbesondere  für  die  Niederlansitz 
genauer  citirt  hätte. 

Man  ersieht  aus  den  citirten  Standörtern ,  dass  der  Verf. 
in  Berlin  lebt;  er  hätte  dann  aber  unterlassen  sollen,  eine  Flo- 
ra einer  Provinz  zu  schreiben ,  die  sein  Fuss  gewiss  nur  sehr 
wenig  betreten  hat. 

Zwar  sind  mehrere  für  die  Niederlausitz  seltene  Pflanzen 
namhaft  gemacht,  indess  eine  bei  weitem  grössere  Zahl  nicht 
angeführt ,  und  noch  so  manche  andere  ist  in  dem  ganzen  Wer- 
ke nicht  einmal  angedeutet.  Die  bei  den  angeführten  Pflanzen 
citirten  Standörtor  sind  aber  so  unbestimmt  und  oberflächlich, 
dass  es  namentlich  dem  Anfänger,  für  den  es  doch  eigentlich 
nur  bestimmt  ist,  gewiss  sehr  schwer  fallen  möchte,  eine 
Pflanze  dort,  wo  sie  der  Verf.  citirt,  aufzufinden.  So  heisst 
es  z.  B.  bei  Tulipa,  Eiica  Tetralix,  Lascrpitium  latifolium, 
Potentilla  norwegica,  Mercurialis  perennis,  Isuardia,  Myrica 
u.  m.  a.  schlechtweg  ^Luckau'.  Ich  bin  ganz  fest  überzeugt, 
dass  der  Verf.  selbst  sie  dort  nicht  auffinden  möchte,  denn  sie 
wachsen  ein  leidliches  Stückchen  von  Luckau.  Andere  sind 
<als  in  der  Niederlausitz  gar  nicht  gedacht,  z,  B.  Leersia  orv- 
zoides  Swartz ,  Auagallis  coerulea  Schreber ,  Viola  stagnina 
Kit.,  Prunus  iusiticia,  Potentilla  alba,  supina,  die  Anemonen, 
Nigella  arvensis,  Adonis  miniata  Jacq.,  Trollius,  Stachys 
anmia,  PruncUa  grandiflora,  Thlaspi  campestre,  Geranium 
dissectum ,  Cytisus  nigricans ,  Tetragonolobus  siliquosus  Roth, 
Althaea  officinalis ,  Scabiosa  canescens  W.  et  K. ,  Trapa  na- 
tahs,  Galium  rotundifolium,  Moenchia  quaternella  Ehrhart, 
Gl anx  maritima,  Arenaria  marina,  Galeopsis  grandiflora,  Leo- 
nurus  Marrubiastrum ,  Laserpitium  prlltheuicum ,  Sanicula 
europaea,  Inula  Helenium,  Carex  tomentosa,  Alnus  incana, 
Oipsacus  sylvestris,  Saponaria  officinalis,  Vaccaria,  Silene 
gallica,  uoctiflora,  chlorantha,  Sodum  album,  Vinca  minor, 
ATalva  crispa,  Linnaea,  Galinsogea  u,  v.  v.  a. 


513 

Vinca  minor  ist  in  der  Gahroerheide  gewiss  uicLt  auge- 
pliauzt,  vielleicht  bei  Kakusdorf,  doch  jetzt  auch  da  wild  zu 
neimeii.  Es  liesse  sich  dies  eher  vom  Hclleborus  sagen,  der 
nach  dem  Verf.  nur  am  Schwiclimgssee  vorkommen  soll,  und 
von  dem  Galanthus  und  Leucojum  vernum ,  welches  sich  auch 
in  den  Pelkwitzer,  Wierichsdorfer  Grasgärten  tiudet,  behaup- 
ten. Hierher  gehört  auch  Verbascnm  phoeniceum  L. ,  das  sich 
in  einigen  Garten  um  Luckau  eben  so  scheinbar  verwildert  fin- 
det; so  auch  glaube  ich  sicherlich,  dass  die  hier  bei  Riedebeck 
und  einigen  andern  Orten  auf  Schutthaufen  wachsende  Malva 
crispa  gleich  der  inWildau  auf  der  Kirchmauer  wachsenden  Ga- 
linsogea  parviflora  W.  sich  aus  irgend  einem  Blumengarten 
nach  hier  verloren  haben,  ihren  Boden  fanden  und  gedeihen  seit 
nicht  zu  ermittelnden  Zeiten,  denn  keiner  der  Einwohner  erin- 
nert sich,  sie  je  in  einem  Garten  gezogen  zu  haben.  Von 
Helianthus  tuberosus,  Tanacetum  Balsamita  und  Hesperis  ma- 
tronalis  lässt  sich  wohl  dasselbe  sagen,  ersterer  wird  vom  Verf. 
nur  als  augebaut  citirt,  letztere  beiden  gar  nicht  erwähnt. 
Sie  kommen  in  den  Gärten  (Gras-  und  Baiimgärten)  fast  aller 
Dörfer  so  verwildert  vor,  wie  Galanthus,  Aquilegia  u.  m.  a. ; 
augebaut  allerdings ,  aber  wann  ?  sie  gedeihen  ohne  dass  ein 
Mensch  sich  um  sie  kümmere ! 

Dergleichen  Pllanzen,  deren  Heimath  in  der  betreffenden 
Proviuz  fraglich  ist,  bilden  die  Skrupel,  die  bei  Abfassung 
einer  Flora  jedem  entgegen  treten  müssten,  der,  nicht  mit  blin- 
der Hast  alles  ergreift ,  alles  das  für  sein  Eigcuthum  hält ,  was 
ihm  doch  nicht  gehört.  Die  Frage,  ist  die  Pflanze  in  der  Pro- 
vinz zu  Hause?  ist  so  kritisch,  dass  sie  noch  von  keinem  Verf. 
oder  doch  nur  von  sehr  wenigen  genügend  beautw  ortet  wurde. 
Betrachten  wir  den  Werth,  den  die  eiuzehien  Floren  für  die 
Pflanzeukund^',  namentlich  für  die  Phvtographie  haben,  so  wird 
es  uus  einleuchten,  dass  diese  Frage  von  grösster  Wichtigkeit 
ist.     Sie  sollte  daher  aber  auch  vor  der  Bearbeitung  einer  Flora 


%u  

mir^rosstcr  Strenge  geprüft  und  beantwortet  yi'erdeu;  hidess 
seheii  wir  in  den  meisten  Floren  eine  gewisse  Willkühr  ,  die  di<; 
Zähl  der  Bürger  vermehrt  oder  verringert.  Ich  kann  mich 
für  jetzt  jedoch  nicht  weitw  in  Erörterung  dieser  Frage  einlas* 
i^'en ,  und  kehre  zu  Rnthe's  Flora  zurück ,  wo  ich  unter  so  uiau^ 
chen  vorzüglich  noch  zu  hemerken  finde,  dass  die  Polygaia 
amarä  nicht  solche  seja  kann,  weil  sie  in  der  ganzen  Nieder- 
lausiiz  nicht  vorkommt,  entweder  amarella  Rchb.  oder  uligi-r 
nosä  Rchb.  gemeint  ist,  die  sich  beide  auf  moorigen  Wiesen 
bei  Waniuchen ,  Trebbinchen ,  Niewitz  finden ;  dass  ferner  das 
Thalictrnm  vaginatum  Desf.  wahrscheinlich  zur  Flora  gehört, 
wie  eine  zweijcährige  Beobachtung  desselben  auf  den  Wiesen 
unweit  Gehren  mich  versichert,  (wenn  es  auch  nur  als  Varietät  ] 
zu  betrachten  ist,  so  ist  es  wegen  der  Beständigkeit  seiner 
Charactere  doch  wohl  der  Berücksichtigung  werth) ;  und  dass 
endlich,  wenn  diese  stiefmütterliche  Behandlung  der  Nieder- 
lausitzer  Flora  auch  auf  irgend  eine  Weise  ihre  Entschuldigung ', 
findet,  es  aber  doch  gewiss  auf  keine  Weise  zu  entschuldigen 
ist  V  dass  sich  in  der  ganzen  Cryptogamia  nicht  ein  einzig-es 
Citat  für  die  Niederlausitz  findet.  Hier  auch  die  Einzelheiten 
durchzugehen,  würde  mich  bei  dem  reichen  Schatz,  den  die 
Niederlausitz  auch  hierin  aufzuweisen  hat,  für  jetzt  zu  weit 
führen ,  und  ich  behalte  es  mir  vor ,  si  qua  fata  sinaut ,  später 
hierüber  eiüe  ausführliche  Arbeit  zu  liefern. 


•rrft 


D  E 

ANONACEIS   BRASILIENSIBÜS 

HERBARII  REGII  BEROLINENSIS 

AÜCTORE 

D.  F.  L.  DE  SCHLECHTEJSDAL. 


ANONAGEAE. 

ROLLINIA  Ang.   St.  Hilaire. 

ÜTeneris  doctissimus  exstructor  florem  dicit  compositum  e  tribus 
sepalis  sexque  petalis  iu  corpus  trialatum  couferruminatis ;  cele- 
berrirai  autem  patris  studiosissimus  filius  Alphonsus  De  Can- 
dollc  tripetalam  aestimat  corollam  iu  Tractatu  de  Auonaceis 
uuper  edito  *),  cujus  vero  seuteutiae  adsentire  nequimus,  quum 
optime  iuterdum  iu  conspectum  veuiant  petalaö,  iuferue  con- 
ferrnminata  quorum  tria  interiora  exalata ,  tria  exteriora  alam 
fercutia ,  nt  ex.  gr.  iu  R.  salicifolia  vidimus ;  aliis  iu  speciebus 
tria  tautum  petala  adesse  videutur,  quod  tameu  a  statu  sicco,' 
aut  ab  aetate  juvenili  florum  pendere  possit.  Genus  in  Flora 
Brasiliae  meridionalis  tribus  primum  exsurgens  speciebus, 
quarta  jam  iudicata,  a  Caudollio  filio    uovis  quiuque  speciebus 


*)  Memoire  s.  I.  fara.  des  Anonacees  et  eu  particulier  sur  les  espfe- 
ces  du  pays  des  Birmans.  Genive  1832.  4to.  (Extr.  d.  Mem.  de 
1.  Sog.  d.  Phys.  et  d'liist.  nat.  de  GeuöveO  In  pag,  23  characterem 
reiormatum  profert. 


316 — 

augetur,  tres  addimus  liisce  novcm  et  ad  duodecim  specienim 
nrnnerum  ducimus  geuus.  Sequentes  vero  contiuet  Herbarium 
Regium,  qiiatiior  jam  notas  totidemqne  nunc  public!  juris  fa- 
cieudas. 

1)  Rollinia  Sieheri  Alph.  De  C.  Annou.  p.  24.  t.  2. 
f.  B. 

2)  Rollinia  longifolia  St.  Hil.  Fl.  Bras.  1.  p.  29.  t.  5. 
—  In  Brasilia  leg".  Sellow.  —  Folia  in  speciminibus  traus- 
missis  ad  sumninm  4  p.  sunt  louga  nunqnam  vero  polliee  latiora. 
Reliqua  optime  louveniuut. 

3)  Rollinia  parvißora  St,  Hil.  1.  c.  p.  30.  lu  Brasi- 
lia iu  viciuia  nrbis  Rio  Janeiro  leg.  Sellow. 

4)  Rollinia  fagifolia  St.  Hil.  1.  c.  p.  29.?  —  Frutex 
arborescens  12  — 15  -  pedalis,  in  collibus  sylvaticis  prope  Rio 
Janeiro  Decbr.  Hörens  lectus.  ^uamvis  pluribus  eonveniunt 
notis  cum  planta  Hilariana  dno  nostra  specimina,  recedunt  fo- 
liis  snpra  praeter  nervum  glabris,  basi  foliorum  acuta  (de  qua 
tacet  Hilarius ,  quam  vero  obtnsam  credimus ,  qnum  folia  ovata 
dicantnr)  petiolis  tantum  bilincaribns. 

5)  Rollinia  rugulosa  n.  sp. ,  ramulis  petiolis  nervis 
adpresse  puberulis,  foliis  late  lanceolatis,  obtuse  acumiuatis, 
utrinque  snbglabris  subtus  lucidis ;  pedunculis  subgeminis,  api- 
ce  iucrassatis,  cum  calrce  rugnlosis  et  puberulis,  corollae 
furfuraceae  alis  obtusissimis  obovatis.  —    In  Brasilia  Sellow. 

Ad  antecedentem  Asrma  foliorum  accedit,  omni  reliqua  nota 
autem  recedit.  Folia  maxima,2| — 2|  p.  longa,  pollicem  iu 
medio  lata,  petiolo  iusident  bilineari,  pagina  superior  in  siccis 
obscura  et  opaca,  glabra  apparet  sed  oculo  armato  inspecta 
pilos  ostendit  minimos  yalde  disperses  et  adpressos,  quos  aetate 
perdit,  sed  uervus  medins  impressus  piiberulus  est;  pagina  in- 
fera  dilutior  et  lucida  nervo' raedio  et  nervis  paucis  ]»rimarii9 
(circiter  sex  utrinsccns)  pröminnlis  notata,    non  minus  gJabra 


—  317 

Tidetnr  sed  pauci  lentis  opc  lonspirluntinl  pili  brovos,  adpressi, 
valde  dispers!,  in  nervo  conferti.  Pedunciilos  4  —  5  lin.  longos 
plernmque  pendnlos  vidimus  nunc  solitarios  nuncgeminos,  sem- 
per  apice  sensim  dilatatos,  nigricantes,  tenniter  rugnlosos  et 
pilis  brevibus  plus  minus  vestitos,  bracteola  minuta  pubente  in 
medio  munitos.  Florum  maximoriun  alae  a  peduuculo  4  IIu. 
sunt  longae,  2  lin.  latae.  Sepala  triaugularia  acuta,  nigri- 
cantia,  lineam  longa,  margine  ciliolata,  ceterum  rugnlosa  et 
puberula,  quum  omni  modo  cum  peduuculo  natura  sua  couve- 
niaut  melius  pro  sepalis  quam  pro  petalis  sunt  habenda.  Frn- 
ctus  non  visns.     Specimina  adsunt  duo. 

6)  Rollinia  salicifolia  n,  sp.,  ramulis  petiolis  (inter- 
dum  et  nervis)  pnberulis;  foliis  lanceolatis  v.  oblonge  lanceola- 
tis,  obtusinsculis,  glabris,  marginatis,  ciliolatis  (junioribus  sal- 
tem),  opacis ,  pedunculis  subgeminis  apice  incrassatis  adpres- 
so- pnberulis,  corollae  subsericeae  alis  spathulato  -  obovatis 
patentissimis.  —  In  Brasilia  australiori  legit  Sellow ,  in  insu- 
la  Stae  Catharinae  Brasiliae  de  Chamisso. 

Sunt  nobis  rami  iterum  ramosi  epidermide  grisco-fusces- 
cente  et  tenniter  longitudinaliter  rimulosa  frequentibusqne  lenti- 
cellis  suborbicularibus  tecta  vestiti ,  teretes,  flexuosi,  adultiores 
glabri,  novelli  pilis  brevibus  patulis  sparsis  puberuli.  Folia 
lanceolata  aut  oblonge -lanceolata  basi  in  petiolum  atteuuata 
apice  obtusinscula  subtus  sabglauca,  utriuque  glabra,  nervo 
venisque  utrinsecus  subduodenis  prominentibus,  subreticnlato- 
venosa,  nervo  tenni  marginaii  ciucta,  2|  —  4  p.  longa,  9  — 
15  lin.  lata,  petiolo  2  —  4  1.  longo,  intus  canaliculato ,  extus 
convexo  pubernlo  innixa,  utriuque  sunt  glabra  et  opaca,  pun- 
ctis  minutis  pellucidis  crebris  insignia,  subtus  forsan  glauces- 
centia,  nervo  in  junioribus  pubernlo,  margine  iisdem  pilis  cilio- 
lato.  Pednncnli  6  —  8  lin.  longi ,  sursum  paululum  incrassati, 
saepius  gemini ,  et  deorsum  turvati,  densius  puberuli.  Sepala 
semirotnnda  breviter  obfnse  acuminata  puberula.  margine  «iiibvil- 


318  

losa.  Petalornm  alae  4  lin.  longae ,  3  apice  latae ,  subsericeae. 
Fnictns  non  visus.  —  Specimiiia  Chamissouis  charactere  re- 
cednut  exsiccationc  orto,  habent  enim  folia  magis  discolora, 
quornm  pagina  iufera  glauca,  supera  obscurius  viridis. 

7)  Rollinia  emarginata  u.  sp. ,  ramnlis  pedmienlis, 
petiolis  uervisqiie  subtus  adpresso  -  piiberulis ;  foliis  ovalibiis 
ellipticlsve  utrinque  obtusis  aut  basi  acutinsculis ,  apice  saopis- 
sime  eraargiiiatis,  raarginatis,  utriuque  subglabris  atquc  opacis ; 
pedunciilis  subsolitariis  subaeqiialibus ;  corollae  subfurfiiraceo  - 
puberulae  alis  obovato-rotnndis.  —  In  Brasilia  moridioiiali 
pluribus  legit  locis  Sellowius. 

Rami  teretes  strieti  ramosissimi ,  opidermide  fasca  leuticel- 
lis  creberrimis  sübrotundis  cinnamomcis  exaspcrata  et  densis- 
«ime  at  tenuiter  loiigitiidinaliterque  corriigata  sunt  tecti.  Folia 
in  siccis  glancescentia  apparent ,  snnt  vero  magnitudine  valde 
variabilia,  alia  e  minimis  ad  basin  ramuloTum  9  lin  longa  et 
61.  snnt  lata,  alia  22  1.  longa  10  1.  lata,  alia  2  p.  longa  et 
9  lin.  lata,  alia  2|  p.  longa  poUicemque  lata  reperiuntnr,  insi- 
dent  petiolo  2  —  4  1.  longo,  snpra  canaliculato ,  snbtns  cou- 
vexo;  nervus  medius  snbtns  prominet;  veuae  primariae  debiles 
variabili  nnmero  mox  in  rete  venosum  transennt ,  quod  in  ntra- 
que  pagiua  promiunlum,  margo  s.  nervus  raarginalis  snbtns 
prominet.  Utraque  pagina  in  adultis  foliis  glabra,  in  jnniori- 
bns  antem  infera  pilis  minutis  adpressis  lentis  ope  tantum  con- 
spiciendis  est  instructa.  Pedunculi  6  — 10  lin.  longi,  deor- 
sum  curvati,  vix  snrsum  iucrassati.  Sepala  brevia  triangu- 
laria  acuta ,  inferne  puberula  apice  albido  -  villosa.  Petalornm 
alae  maxiraae  34  1.  longae  3  1.  latae  patentes.  Fructns  glo- 
bosus  pollicaris  et  major,  caruosns ,  junior  siccns ,  e  plurimis 
acinis  compositus  videtur  Rubonun  fructus  adinstar,  laevis  ve- 
ro videtur  nee  tnberculatus  in  statu  recenti  tarn  immaturo  quam 
maturo. 


__  ^l^ 

8)  Rollinia  laurifolia  u.  sp.,  ramulis  ultimis,  petio- 
lis  ,  peduutiilis,  nervo  utrinque  venisque  supra  (vix  reliqiia 
superficie)  teunissime  adpresso  -  siibfurfuraceo  -  puberulis ,  Ho- 
ribiis  pagiuaque  foliorura  infera  pube  tcuulssima  deiisiori  ar- 
gillacci  coloris  obductis;  foliis  oblongo-ellipticis  acuminatis, 
basi  obtusiusciilis ,  pedimciilis  siibtcrnis,  rugulosis,  apice  In- 
crassatis,  pctiolo  ter  loiigioribus;  coiollae  alis  adscendenti- 
erectis,  apice  dilatatis  obtusissimis. 

In  Brasilia  legit  Sellow  et  specimina  dedit  florentia  diio. 
Folla  3f  —  4|  poll.  longa  15 — 19  lin.  lata,  nervo  venisqne 
utrinsecns  10 — 15  subtns  promlnentibus  supra  lcviter  impres- 
sis;  petioli  4  —  5  lin.  longi  anguste  canaliculati.  Folia  primo 
adspectn  glabra  videntur,  accnratius  vero  lentis  ope  inspectam 
snperficiem  pilis  minutis  albis  adpressis  observas  adspersam 
petiohimquc  similibus  at  crcbrioribus  tectum,  paginam  vero  in- 
feram  colorem  argillae  s.  sordide  ocliraceuni  praebentem  eopio- 
sioribns  adpressis  pilis  tactii  molliorera  reperies ,  nerviis  vero 
obscnriorem  servat  petioli  colorem  ejusque  pubem.  Pednnculi 
solitarii ,  geinini ,  terni  ex  infimis  nodis  ramorum  hornotinormn, 
inter  se  inaequales  7 — 14  lin.  lougi,  sensim  incrassati,  in 
ipsa  basi  bracteola  miuiita  instructi,  rugulosi  (an  exsicca- 
tione?)  tenuiterqne  argillaceo-puberuli.  Sepala  parva,  semi- 
rotnnda  cum  acumiue  medio  brevi  obtusinsculo  lineam  alta. 
Petalorum  alae  s.  processus  usque  ad  8  liu.  longae ,  versus  api- 
cem  4  liu.  latae,  cum  reliquis  petalorum  partibus  tomento  bre- 
vissimo  fuscescenti  -  argillaceo  tectae.     Fructus  non  vidimus. 

ANONA  L.  et  auct. 

Species  nonnullas  e  Brasilia  accepit  Herbarium  quas 
omnes  descriptas  credimus ,  scilicet : 

1)  Anona  Cherimolia  Lam. ^  HBK.  Svn.  3.  p.  124.  — 
Piuribus  locis  a  Sellowio  in  Brasilia  coUecta.  —  Cui  A,  syl- 
vatica  Hilarii  affinis  apparet,    at  quautum  ex  foliis  fructuqne 


320  

jam  prov€Ctiori  concludere  licet ,  nostia  belle  cum  auctoruitt  A, 
Cherimolia  conveuiuut  specimina. 

2)  Anona  palustris  L. ,  St.  Hil.  11.  cc,  n.  XXX.  et 
p.  32.  —  In  Stae.  Catharinae  insula  Brasiliae  legit  amicissi- 
mus  uoster  Ad.  de  Cliainisso. 

3)  Anona  dioica  St.  Hil.  Fl.  Bras.  I.  p.  34.  —  Plurics 
in  Brasilia  repertam  misit  Sellowius. 

4)  Anona  furfuracea  St.  Hil.  1.  c.  t.  6.  —  Haud  iü- 
frequenter  a  Sellovvio  iu  Brasilia  lectam  accepimus. 

DVG  UETIA  Ano.  St.  Hil, 

1)  Duguetia  lanceolata  St.  Hil.  1.  c.  p.  35.  t.  7.  — ^ 
Florifera  et  fnictifera  transmisit  Sellowius  specimiua. 

Flos  breviter  pediinciilatus  ,  pednuculo  medio  bractca  ova- 
to-rotundata  amplexicanli  fore  spathaeformi,  laxa,  2  lin.  alta 
cincto.  Calyx  extus  squamulis  furfnraceis  tectus,  3-sepalus; 
sepala  late  subtriangulari  -  ovata ,  acutiuscula,  iutus  subto-i' 
mentoso  -  pubescentia,  ralvaria.  Corolla  6-petala;  petalis 
praeter  basin  interuam  glabram  ex  toto  6ubtomentoso-pubes>  'i 
centibus  imbricatis ,  exterioribus  3  angustioribus.  Stamina  nu- 
merosa;  autherae  subparallelepipedae,  basi  vix  latiores,  fila- 
mento  minutissimo  suffultae.  Ovaria  numerosa,  iu  tori  piano 
apicali  piloso  coacervata,  inter  se  libera,  subliuearia,  apicc 
paullulum  crassiora ,  summitate  pilosa. 

G  UATTE RIA  Xnct. 

Specics  hujus  generis  Brasilianae  nimis  inter  se  affines, 
difficiles  sunt  extricatu  et  eo  difticiliores ,  quod  e  siccis  modo 
possunt  exstrui  speciminibus ,  mancis  plerumque,  in  nnico  sci- 
licet  statu  lettis,  bic  llore  illic  fructu  carentibus,  nee  modum 
Crescendi,  nee  colorem,  nee  quae  reliqua  ex  intuitu  plantae  to- 
tius  vigentis  colligi  possint  mauifestantibus.  Insignium  quoquc 
btttanicorum  üpsciiptiones  comparare  cum  nostris  exemplis  ne- 


321 

cesse  erat ;  qnae  vero  et  accuratissima  comparatio  uil  Icvaminis 
sed  novas  nobis  obtulit  dlfficiiltates ,  quum  iiudas  tautum  et  ab- 
ruptas  quasi  edere  placuerit  auctoribus  descriptioiies,  nee  inter 
se  couiiexas  nee  satis  depingentes,  indumenti  verbi  causa  indo- 
lem,  i.  e.  pilorum,  lepidum,  furfuris  naturam,  colorem,  quau- 
titatem,  directionem  et  sie  porro  adnotare  ueglexerunt  par- 
tiumque  singularum  comparativara  coutemplationem  uou  minus 
praetermiserunt.  Qua  ex  re  herbaria  libros  icoues  sedulo  per- 
volventem  ne  vituperetis ,  si  novas  inter  species  uuam  alteram- 
ve  ab  auteeessoribus  jam  uominatam  reperiatis.  —  Hae  vero 
sunt  Brasilienses  herbarii  Regii  species : 

1)  Guatteria  villosissima  A.  St.  Hil.  Fl.  Bras.  I.  38. 
—  E  Brasiliae  variis  locis  Sellow,  e  provincia  Minas  geraes 
Lhotzky.  —  Variabilis  in  hac  insigniori  specie  ilorum  est  am- 
plitudo ,  diametrum  bipollicarein  vides  in  aliis ,  pollice  vix  ma- 
jorem in  aliis.  Quo  fisus  concludere  licet  florum  amplitudineni 
in  dignoscendis  speciebus  ut  in  plurimis  aliis  plantis  (Violis, 
Labialis)  nil  valere. 

2)  Guatteria  maypjirensis  HBK.  Nov.  gen.  et  sp.  V. 
64.,  Kth.  Sjn.  III.  129,  Anona  nitida  Hb.  W.  u.  10420  (plan- 
ta  ab  Humboldtio  ad  Majpures  lecta) ,  Anona  lanceolata  Hb. 
W.  n.  10424  (planta  ab  Humboldtio  in  Orinoci  insula  j-isla  de 
Pararuma'  lecta.)  —  Pluribus  locis  a  Sellowio  in  Brasilia  re- 
perta.  —  Flores  magnitudine  videntur  variabiles,  petala  in 
maximis  9  lin.  sunt  longa.  Pubescentia  in  nervo  medio  pagi- 
nae  inferae  foliorum  mox  crebrior  mox  subnulla ,  semper  tarnen 
observauda.  Peduuculus  sensim  incrassatus,  revera  ramus,  in 
breviori  ima  parte  folia  fert  pauca  alterna  citissime  decidua  e 
cicatricibus  conjicienda,  superior  major  elougata  pars  est  ve- 
rus  pedunculus  terminalis  in  ramo  brevi  axillari  unifloro.  Ra- 
muli hujus  floriferi  folia  summa  saepius  opposita. 

3)  Guatteria  maypurensis  Var.  an  species?  {G.Poh- 
liana),  ramis  leviter  flexuosis  adpresso  -  puberulis  ,  foliis  par- 

9rBd.  SiHeft.  21 


32'i  — — ■ 

vis  breviter  petiolatis  l.anceolatis ,  basi  acntis  apice  breviter  et 
obtnsiuscule  acuminatis  utrinque  glabris,  sinpra  lucidiilis,  nervo 
ntvinque  pubemlo ;  flovibns  subgeminis  axillaribns  petlunmla- 
tis ,  peduiiculo  adpresse  -  pubemlo  ,  florem  subaequante ,  ad 
medium  usque  aut  majori  ex  parte  foliolis  paucis  citissime  de- 
cidnis  iustructo,  libera  parte  sursum  incrassata  et  riigiiloso- 
tnberculosa;  sepalis  late  oratis  acutis  petala  oblongo-elliptica 
obtusiuscula,  margine  haud  reflexa,  dimidia  subaequantibus. 

Semel  iu  Brasilia  a  Sellowio  lecta  stirps.  —  Rami  suppe- 
ientes  basi  diametrum  4  liuearum  habeut,  epidermide  iuve- 
stiuutur  sofdide  cinerea  et  nigricante  inaequaliter  ruanlosa, 
sunt  vero  valde  ramosi,  ramulis  ultimis  ilexuosis  et  adpresso- 
pubernlis  ,  ob  internodia  brevissima  3  —  4  linearia  valde  folio- 
sis.  Folia  parva  2  —  2|  p.  longa,  8 — 10  lin.  longa,  petiolo 
affixa  lineam  vix  2  lin.  longo,  transversim  ruguloso  et  tnbercu- 
loso  pubeque  adpressa  ramulorum  tecto.  Nervus  medius  sub- 
tus  valde  prominet,  supra  sulco  levi  notatur,  venae  utrinque 
promiunlae,  majores  prope  raargines  arcuatim  connexae,  nu- 
mero  variae  et  propter  minores  iis  inmixas  et  propter  tenniores 
basis  apicisqne  difficiles  unmeratu.  Folia  vero  glabra,  excepto 
nervo  medio  quem  in  ulraque  pagina,  tarn  in  juniore  quam  in  se- 
niorc  statu,  pnbes  brevis  oculo  armato  tantum  discerneuda  obte- 
git.  Pedunculi  rarauli  potius  unillori  nominandi  sunt,  ostendniU 
enim  in  inferiore  parte  folia  nonnulla  alterue  disposita  minnto 
ad  summum  pollicaria,  citius  decidentia,  quae  cicatrices  rclin- 
quunt,  quibus  summa  pedunculi  pars  caret  sursum  incrassata 
rngulis  tuberculisque  instructa.  Sepala  3  lin.  longa  crassa 
extus  sparsim  pubernia  et  tenuiter  granuloso-tubcrculosa,  in- 
tus ut  petala  pube  densiore  et  breviore  canescentia.  Petala 
6  lin.  longa,  3  lin.  lata.  Genitalium  hemispliaerae  diameter 
2|  circ.  linearum.  Frurtns  juniores  tantum  vidimus  ellipticos 
mucronulatos  puberulos  pedicello  crasso  ex  toro  crasso  snbglo- 
boso  nasceutes. 


323 

Inter  emimeratas  haec  ad  G.  maypurensctn  Humboldtia- 
iiam  proxime  accedit  ita  ut  immcrito  sejungeretur  ,  quamvis  di- 
stiiiguere  liceret:  foliornm  nervo  supra  semper  pubcscente  nee 
glabro ,  foliis  pauUo  minoribus  inprimis  brevioribus,  nee  nlln 
modo  per  paginas  puberulis,  pedunculorum  parte  nuda  multo 
breviore,  floribns  minoribus,  ramositate  majore  ramis  magis 
foliosis,  sed  adsunt  pauca  specimina  intermedia  qnae  rem  du- 
biam  reddunt  quum  nesciamns  cuinam  specierum  tradenda  sint. 

4)  Guatteria  Selloiviana  n.  sp.  ramis  flexnosis  fer- 
rugineo  -  tomentosis ;  foliis  breviter  petiolatis ,  oblougo  -  ellipti- 
eis,  basiacutis,  apice  acuminatis,  snbcoriaceis,  supra  lucidis 
et  tenuiter  pubescentibus ,  snbtus  tomento  brevi  ferrugineo  den- 
so  tectis ;  floribns  parvis  axillaribus  solitariis  brevissime  pe- 
dunculatis ,  pedunculo  petiolum  aequante  aeqnali ;  sepalis  3 
brevibns  ovatis  reflexis,  petalis  triplo  longioribus  oblongis 
acutittsculis ,  utroque  medio  margine  revoluto.  In  Brasilia  tro- 
pica semel  legit  Sellow.  —  Sine  dubio  arbor.  Rami  fere  sub 
angulo  recto  patentes,  exsiecati  nigricantes,  tomeuto  ferrugineo, 
in  apicibus  densissimo  plus  minus  tecti,  breviter  et  fere  obso- 
lete flexnosi,  poljphylli,  foliis  |  —  |  poll.  ab  iuvicem  distan- 
tibus.  Petiolus  2  —  3  lin.  longus  ferrugineo  -  tomentosis.  ..La- 
mina  ad  summum  4  p.  longa  et  14=— 15  lin.  lata,  ad  minimum 
2|  p.  longa  7  lin.  lata,  junior  utrinque  ferrugineo  -  tomentosa, 
adultior  supra  fere  glabra  apparet,  sorvat  vero  pnbepi  spar- 
sam brevem  scabriusculam ,  dum  pagiiia  infera  semper  tomento 
denso  molliori  ferrugineo  e  pilis  brevibns  crispulis  composito 
obtegitur.  Nervus  medius  crassus  praesertim  infra  prominet, 
e  quo  12  — 15  circiter  venae  majores  cum  pluribus  minoribus 
interjectis  marginem  versus  arcuatim  sese  connectentes  et  in 
superficic  foliornm  magis  conspicuae  prodeunt.  Pedunculus 
brevis  crassus ,  sub  anthesi  circiter  2 -linearis  insidens  ramulo 
axillari  Uneam  longo  et  ad  insertionem  pedunculi  bracteis  2  op- 
positis  parvis  ovatis  acutiusculis  miniLS  pedunrulo    tomentosis. 

21  * 


3^4  ■ 

Sepala  3  hrevia,  vix  2  lin.  loDgiora,  ovata  reflexa  coriacea. 
Petala  6,  coriacea,  exteriora  6  lin.  longa  angusta  «blonga 
acutinscnla,  margine  ntrinqnc  in  medio  late  rcflexo,  hinc  fere 
panduriformia,  interiora  liis  similia,  paulnlum  latiora  et  lou- 
ffiora,  lateribns  minus  reflexis.  Stamina  numerosa,  filamentis 
vix  uliis,  antheris  cuneatis  apice  trnncatis.  Pistilla  numerosa 
angalata,  apice  obtusa,  sericea,  in  floris  centro  arctissime 
a<roregata,  toro  insidentia  piano  et  margine  paulnlum  elevato 
cincto.     Fnictus  non  vidimus. 

5)  Guatteria  Hilariana  n.  sp.,  ramis  flexuosis  fer- 
rui^ineo-subliirsutis ;  foliis  breviter  petiolatis  oblongis,  basi 
obtusiuscuiis ,  apice  acuminatis,  subcoriaceis,  supra  snbopacis 
praeter  nervnm  glabris,  subtus  praesertim  in  nervo  renisque 
Tufo  - birsutis -,  (loribns  majoribns  axillaribns  solitariis  pedun- 
culatis,  pednncnlo  florem  longitudiue  superante,  aequali,  sepalis 
3  brevibus  OTatis  snbreflexis ,  petalis  quadruple  longioribus  ob- 
longis s.ovato-ellipticis  obtusinsculis  ntroque  medio  margiue 
irregularins  reflexo. 

In  Brasilia  tropica  legit  Sellow.  —  Duas  haberaus  formas. 
A)  angustifolia-.  foliis  angnstioribus,  paullo  brevioribus;  flo- 
ribus  longins  pedunculatis  latioribns.  —  B)  latifolia-.  foliis 
latioribus  longioribiis ,  floribus  minoribus  brevius  pedunculatis. 
Simülima  praecedenti,  a  qua  recedit:  foliis  majoribns  (ad  snm- 
mum  in  altera  forma  semipcdalia  If  p.  longa,  petiolo  vix  bili- 
neari,  in  altera  vero  7-pollices  longa,  2fp.  lata,  petiolo  bi- 
lineari)  floribus  multo  majoribns  longius  pedunculatis  (pedun- 
culus  \  —  I  p.  lougus,  florum  diameter  fere  bipollicaris,  in  forma  \ 
latifolia  minor,  \\  pollicaris),  indnmento  e  longioribus  rectis- 
que  pilis  magis  dispersis  hand  in  tomentum  contextis.  Formae 
nostrae  supra  memoratae  inter  se  conyeninnt  omnibus  notis  ex- 
cepta  foliorum  florumque  dimensione,  fors  ex  fructibus  nobis 
ignotis  separandae  essent.  A  snbsequente  specie,  cui  non  minus 
valde   cognata,   differt:    hirsntie  omnium  partium  breviore  et 


325 

paululum  copiosiorc;  foliis  miilto  majoribiis ,  peduuculis  vali- 
<Iioribu9  breviorihus  ,  petalis  latioribus  obtiisioribus ,  geaitalinm 
liemisphaera  majore  (diametro  4  linearum)  et  crassiore ,  raiuis 
crassioribns  rigid ioribus. 

6)  Guatterta  Candolleana  ü.  sp.,  raiuis  flexuosis,  ul- 
timis  patentIm  ferrugineo-hirsutis;  foliis  breviter  p'etiolatis  ob- 
longis  basi  acutis  apice  acuminatis  r.  laiiceolatis  utriuque  levi- 
ter  hirsutis  glabresceutibusve  semper  in  nervo  iuferne  ferru- 
giueo-liirsutis;  ilonbus  majoribus  axillaribus  solitariis  pedun- 
culatis;  pedunculo  gracili  subaequali  florem  duplnm  snb- 
aequante  patentim  hirsuto ;  sepalis  tribus  ovatis  acutis  reÜexis, 
petalis  oblougis  acuminatis  liirsutis ,  interioribus  crassioribns 
paullnlnm  longioribus,  mar^inibus  in  mcdio  reflexis. 

Plnribus  locis  in  Brasilia  tropica  legit  Sellow.  —  Piauta 
variabilis,  semper  vero  praecedentibus  gracilior,  foliis  minori- 
bus,  peduuculis  gracilioribus,  petalis  acuminatis  et  praeterea 
pilis  patentissimi^  ferrugineis  semper  in  ramis  ultimis ,  pedun- 
culis ,  üore  et  nervo  inferae  paginae  obviis ,  foliis  ceterum  hir- 
sutiusculis  aut  fere  glabris.  Habitu  graciliore  et  foliis  minori- 
bus  convenit  cum  G.  maypurensi,  cui  vero  rami  folia  et  pe- 
dunculi  iucrassati  glabra,  corolla  minor  furfuraceo  -  pubesceus. 
Folia  in  hac  Candolleana  nunc  (at  rarius)  5  poU.  longa  1|  p. 
lata,  nunc  4  p.  louga  1  — 1|  p.  lata,  nunc  minora  2  —  2|  p. 
longa  8  — 12  liu.  lata,  quae  vero  oninia  iuterdum  in  eodem 
specimiue  occurrunt.  Pedunculus  1  —  l^  p.  longus  gracilis, 
basi  foliolis  plernmque  tribus  instructns  lanceolatis  ntrinque 
acuminatis,  quorum  duo  sibi  opposita,  tertium  minus  sub  bis 
esse  solent.  Sepala  duas  circiter  lineas  longa  late  triangularia; 
petala  9  lin.  longa ,  interdum  breviora,  extus  in  primis  ad  ba- 
sin hirsuta,  ceterum  snbtomentosa ,  omnia  acuminata,  interiora 
latiora  paullo  longiora  et  crassiora.  Genitalium  liemisphaerae 
diameter  circiter  biliuearis  aut  panlo  longior.  Fructus  uon 
suppetunt. 


326  

7)  Guatte  rill  Martiana  u.  sp.  ramis  strictis  glabris; 
foliis  breviter  petiolatis  oblonge  -  lanceolatis  utrinque  acute 
acumiuatis  glabris  opacis  subcoriaceis ;  Üoribus  terminalibus 
et  axillaribus  solitariis  peduuculatis ,  peduiiculo  brevi  petioluin 

paaliilum    superante    crasso    glabro ;    sepalis ? ,    peta- 

lis ? ;  fructibus  ovoideis  breviter  pedicellatis  glabris. 

Semel  a  Sellowio  in  statu  fructifero  repertae  accepit  Her- 
barium Regium  specimina  aliquot.  Glabritie  ab  omuibus  uo- 
stris  differt.  Folia  3  —  4  poll.  longa  rix  paullo  longiora,  10  — 
14  lin.  lata,  nervo  subtus  prominente,  venis  permultis  tam  te- 
nuioribus  quam  validioribus  versus  margines  anastomosanti- 
bus,  Omnibus  vero  in  utraque  pagina  vix  in  conspectum  venien- 
tibus.  Petiolus  1  —  1^  lin.  longus.  Pednnculi  nunc  in  axillis, 
nunc  in  apice  ramulorum  brevium ,  uno  alterove  folio  ex- 
structorum,  proveniunt.  Fructuum  axis  fere  9  -  lin. ,  diameter 
transversus  6  -  linearis ,  pcdicellus  lineam  longus.  Major 
fructuum  pars  cum  jam  delapsa  esset,  e  cicatricibus  tantum 
concludi  potuit  quantus  eorum  fuerit  numerus,  qui  exiguus 
(5  —  8)  apparuit.  Seminis  mira  structura  jam  observanda 
erat  in  fructibus  bisce  nondum  plane  maturis,  quos  carnosos 
band   crederom. 

XYLOPI^    Liüii. 

1)  Xiflopia  sericea  Aug.  St.  Hil,  pl.  us.  Bras.  u.  33.. 
Ejusd.  Fl.  Bras.  I.  41.,  Mayna  scricea  Spr.  Syst.  II.  602.!  — 
in  Provincia  Rio  Janeiro  Brasiliae  legif  Sellow  specimina 
florifera. 

2)  Xiflopia  grandißora  Aug.  St.  Hil.  Fl.  Bras.  1. 
p.  40.  t.  8.  —  Florentia  e  Brasilia  tropica  misit  Sellowius  spe- 
cimina; sub  nomine:  Unona,  incolis  ^Pimento  do  Centao"  e 
sylvis  Florae  Matto -Grosso -Cujabcusis  (n.  65.)  Septembri 
mense   florentia    et   fructifera   tradiderunt   Manso   et  Lhotzky. 


327 

Fructus  pollicares ,    3  —  4  lin.  lati,    pediccllo   Ijüincari,    loiu- 
losi,  apice  obtiisi,  oblique  acumiiiulati. 

3)  Xylopia  parvifolia  n.  sp.,  caulc  arborco?,  ra- 
laulis  apice  in  primis  ciuerascenti  -  adpresso  -  pubescoutibns,  fo- 
liis  augnste  et  elougato-lanceolatis  ,  apice  atteiniato  -  acumina- 
tis  obliisiusculis,  basi  acutis,  siipra  glabris  subtiis  leviter  ad- 
presso -  pnberulis ;  peduiiculis  brevissimis  subqnadrifloris ,  pe- 
talis  ....?,  baccis  subsenis  oblique  clavatis  obliqtie  nigoso-ve- 
uosis  et  paululum  tonilosis. 

Semel  fructiferam  reperit  Sellowius  speciem,  a  reliquis 
foliorum  parvitate  jam  distante.  Folia  2  —  2|  p.  longa,  4  — 
6  liu.  lata,  apice  liiieam  lata,  saepius  leviter  curvata,  petiolo 
subbiliueari  profunde  at  anguste  canaiiculato,  nervo  medio  supra 
impresso  sulcumque  formante,  subtus  \a!<!e  prominente,  venis 
tenulbus  totoquc  rcte  vasculoso  levissimc'ntrinque  prominulis, 
in  statu  vivo  ccrte  vix  observaudis. 

Flores  nimis  juveniles  ex  axillis  ultimorum  foliorum  pro- 
pullulantes  petalorum  formas  cognoscere  vetabant,  plernmque 
tres,  rarius  duo  quatuorve  in  eodem  pedunculo,  alter  terminalis, 
reliqui  laterales,  omnes  pedicellati,  pedicellis  singulis  bracteola 
semirotundo  -  ovata  fere  vaginante  et  amplexicauli  suffultis. 
Fructus  glabri  vix  pollicares,  sensim  in  pedicellum  attenuati, 
clavati,  margine  interno  subrecto,  externo  convcxo  curvato, 
faciebus  depresso-convexis  oblique  rugoso  -  venosis,  venis  a 
margine  interne  orlentibus  saepius  bifiircis ,  apice  subtruncati, 
angulo  interno  cicatricem  styli  gereute  recto. 


Supersunt  Anonaceae  plures  partim  insigniorem,  partim 
vulgatioreni  oiferentes  faciem ,  e  speciniinibus  incompletis, 
tVuctu  carentibus  band  rite  definiendae,  intcr  quas  vero  novo- 
nun  gcuernm  simnlacra  vidore  credimus,  quae  indigitare  band 
inane  erit  opus. 


328  

(Cardiopetalum).  Novum  gcnus  distingueiidum : 
calyce  3-sepalo  corollam  aequante,  petalis  öaeqiialibus,  la- 
mluis  cordato  -  sagittatis  >  nnguibus  latis  basi  coimatis  (reliqnis 
ignotis). 

Cardiopetalum  calophyllum  ii.  sp.  —  Semel  a 
Sellowio  in  Brasilia  tropica  lectiim  (2  specim.)  —  Folia  gla- 
bra  oblonga  s.  ciliptica,  s.  oblongo-elliptica,  basi  plus  mi- 
nus acuta,  apice  breviter  et  obtuse  acuminata,  iuterdum  obtusa, 
costato-veuosa,  supra  lucidula  (uervus  subtus  promiuet  supra 
fere  planus,  venae  utrinque  prominulae);  2  —  4  p.  longa,  9  — 
15  liu.  lata,  petiolus  3  lin.  circiter  lougus,  utrinque  convexus, 
subglaber,  junior  tantum  ut  totiis  propuUulans  ramus  cum  fo- 
liorum  nervo  margiuibusque  pube  sordide  lutescente  niox  aufuga 
obtectus,  quam  similcm  pubem  in  pedunculo  calyce  petalis  per- 
sistentem densiorom  magisque  grumosam  s.  furfuraceam  con- 
spicere  potes,  Pedunculus  semipoUicaris  longiorre,  sensira  iu- 
crassatus,  uullis  bracteis  instructus,  ima  basi  articulatus. 
Calyx  trisepalus,  sepalis  late  ovatis,  vix  acutiusculis  petala 
subaequantibus ,  dimidium  pollicem  longus,  maxime  furfiiÄi- 
ceus.  Petala  6,  laminis  sagittato  -  cordatis,  obtusissimis 
lobis  posticis  parvis  obtusis,  unguibus  breribus  latis  in  annu- 
lum  basi  connatis.  Stamina  numerosa,  filamentis  vix  ullis, 
antlieris  subtrigono-cuueatis  apice  glaudulosis  obtusis,  loculis 
longitudinalibus  suboppositis.  Ovaria  copiosa  libera,  angn-. 
losa,  tuberculis  receptaculi  pubescentis  insidentia  (mono- 
sperma?). 

{Trigynaea),  Novum  genus  affine  Bocageae ^  rece- 
dens  staminibus  Anonae.  —  Cal.  3  -  sepalus  corolla  multo  mi- 
nor. Corolla  6 -petala,  petalis  internis  crassioribus.  Sta- 
mina copiosa,  ut  in  geuere  Anona  esse  solent.  Pistilla3,  in 
summo  receptaculo  couico,  subsessilia,  ovario  lanceolato, 
1-loculari,  6-ovulato,  ovulis  adscendentibus ,  stigmate  termi- 
nali  lato,  pedicellato,  pezizaeformi  (Reliqua  iguota). 


329 

Trigynaea  ohlongifolia  u.  sp.  —  Pauca  misit  Sel- 
lowius  specimina  e  Brasilia  aequinoctiali. 

Rami  snppetont  bipedales  teretes  diametro  2-lineari,  ra- 
mulis  paucis  altemis  flexuosis;  epidermis  nigricans  et  tenuiter 
rngulosa  pnbe  tegitur  molli  tenui  brevique,  apices  versus  to- 
mentura  fere  sistente.  Folia  brcvissime  petiolata,  oblonga  s. 
oblonge  -  elliptica  superne  quamplurimum  paullo  latiora,  basi 
acutinscula ,  apice  breviter  et  acute  acuminata ,  nervo  medio 
subtus  prominente,  supra  suicum  efficiente  percursa,  nervis 
debilibus  cum  toto  rete  veuoso  utrinque  prominulis,  in  statu  vivo 
vix  ut  videtur  conspicuis.  Utraque  pagina  opaca  punctis  mi- 
nntis  (oculo  armato  in  conspectum  vcnieutibus  ucc  tactu  perci- 
piendis)  irregulariter  obsessa,  pubes  nervi  adpressa  aversam 
per  paginam  spargitur,  superficies  vero  glabra  reperitur,  ex- 
cepto  nervo ,  cujus  inferior  inprimis  pars  pube  tomentosula  den- 
siore  tegitur.  Foliorum  membranaceorum  dimensiones  nimis 
variabiles,  niaxima  8  —  9  poU.  longa,  2|  p.  superne  lata, 
permulta  vero  dimidio  minora,  minima  ad  3  et  2f  poll.  decres» 
cunt.  Petioli  lineam  circiter  longi.  Pedunculi  extraaxillare» 
^ — I  p.  longi  snrsum  incrassati  eadem  pube  ac  rami  vestiun- 
tur.  Flos  magnitudiue  semiuis  Pisi  sativi.  Calyx  3-parti- 
tns;  laciniis  late  triangularibus  acutis  vix  2  lin.  longis  sub 
authesi  patens  triangulum  refert  lateribus  fere  inter  se  aequali- 
bus  rectis.  Petala  3  externa,  4  circiter  lineas  longa,  late 
ovalia,  utrinque  acuta,  extus  convexa,  paulo  minora  et  multo 
tenuiora  quam  3  interna,  ceterum  similia,  latiora,  apice  inpri- 
mis multo  crassiora ,  valde  convexa  extusque  triangulum  eleva- 
tum acntissimum  ex  impressione  petalorum  exteriorum,  interna 
pro  parte  tautum  obtegentium,  ortum  in  medio  dorso  praebentia^ 
Stamina  iis  Anonarum  simillima,  sed  haud  ita  copiosa;  fila- 
mentum  perbreve;  antherae  lineares,  obtnsae,  basi  attenuatac 
glabrae,  loculis  oppositis  s.  rima  laterali  dehiscentibus.  Pi- 
ßtilla  tria  in  siimmo  receptaculo  conico ,  cujus  lateribus  stamina 


380  '  

insideut,  subsessilia;  ovario  laiiceolato  1-loculari  6-ovulato. 
ovulis  lougitudinaliter  uiia  serie  affixis  adsceudentibus ;  stig- 
mate  terminali,  pedicellato,  lato,  pezizaeformi.    Fructus  iguotiis. 


Iiiter  reliquas  alla  erat  iiisiguis  species  generls  iiicerti  foliis 
late  ovalibus  s.  subrotuudis  obtusissimis  aut  emarginatis ,  basi 
leviter  cordatis ,  ntriuqiie  glabris ,  coriaceis ,  brevissimo  (lin. 
longo)  petiolo  dilatato  affixis,  3 — ^5  poU.  longis,  2|  ad  4  fere 
poll.  latis;  alabastris  globosis  crassis;  quorum  perigouialia 
phylla  tarn  arctis  iuter  se  juncta  erant  rinculis  iit  nee  ipsa 
aquae  immissa  longiusque  cocta,  uec  dnbia  de  eorum  uumero 
indoleque  solvi  potuisseut. 

Paucas  praetermittimus  ex  Auonearum  nt  videtur  geuere 
difficili  nee  sine  locuplotissima  speeimiuum  antographorum  col- 
lectione  tute  defiuiendas. 


In  Reichardiaua  Liunaei  specierum  plautarum  anno  1779 
divulgata  editioue  duodecim  vidimus  species  ex  Anojiacearum 
familia;  Persoonins  qunm  ederet  encheiridii  botaniei  volumen 
alterum  anno  1807 ,  post  quatuor  igitur  et  vigiuti  annos ,  qna- 
druplo  fere  majorem,  47  scilicet  specierum  numerum  producere 
potuit.  Candollio  patri  septemdecim  abliinc  annis  delapsis 
centnm  jam  et  viginti  duo  innotuerunt  specierum  distinguendo- 
rum  nomina,  quae  in  prodromi  systematis  vegetabilium  prima 
parte,  anno  1824  edita  compulit.  Alphonsus  vero,  dignissi- 
mus  nominis  Candolliani  haeres ,  in  commentatione  de  Anona- 
ceis  praesertim  e  Bii-manorum  regno  omnia  colligens  qnae  ex 
hac  familia  usque  ad  annum  1832  in  publicum  prolata  erant, 
specierum  numerum  in  patris  opere  octo  annos  antea  edito  fere 
daplo  majorem  reddidit,  204  scilicet  notaA'it,  quarum  87  Asiae, 
22  Africae ,  95  (andern  Americae  sunt  iucolae.  Hisce  Anona- 
ceis  Americanis   12  nunc   addimus  Brasilienses   novas.     Spe- 


331 

cienim  omnium  numerus  ad  216  exsure:it ,  totidem  in  vctere  to- 
tldemque  fere  iu  novo  mundo,  sed  nondnm  exhausta  tropicae 
tribus  copia  ut  jam  docent  plures  in  herbario  Regio  latentes 
species. 

Linne       .     .     ,     1779  habuit  Auonaceas     12. 

Persoon   .     .     .     1807       -         -         _        47. 

A.  P.  De  Candolle  1824       -         -         -      122. 

AIpli.DeCandollel832       -         -         -      204. 
Nobis  1834  uotae  Auonaceae  216. 


üeber   die 

Flora  und  geologische  Beschaffenheit 
der  Insel  Barbados 

nach    Maycock's  Flora  Barbadensis 


von  I 


D,  F.  L,  V.  Schlechtendal. 


Da  Maycock's  Werk  über  die  Flora  von  Barbados  *)  wenig  be- 
kannt geAvorden  zu  seyn  scheint,  so  glaubte  ich,  dass  eine 
Uebersetzung  der  darin  vorangeschickteu  Beschreibung  der  geo- 
logischen Verhältnisse  dieser  Insel,  so  wie  eine  kurze  Betrach- 
tung des  Verhältnisses  ihrer  Vegetation  zu  der  von  andern  an- 
tillischen  Inseln,  für  die  Freunde  der  botanischen  Geographie 
und  die  Leser  dieser  Zeitschrift  nicht  ohne  Interesse  seyn  wür- 
de. Beschränktheit  meiner  Zeit  erlaubte  mir  jedoch  nicht,  der 
Vergleichung  dieser  Flor  mit  denen  anderer  uns  schon  bekann- 
terer Inseln  für  jetzt  die  Ausdehnung  zu  geben,  welcher  es  ei- 
gentlichbedurft hätte,  um  eine  jiach  dem  jetzigen  Standpunkte 
unserer  Kenntnisse  vollständige  Uebersicht  zu   erhalten;    denn 


*)  Flora  Barbadensis :  a  catalogue  of  planls,  iudigenous,  nalurali- 
zed  and  cultivated  in  Barbados ,  to  which  is  prefixed  a  geological 
description  of  tlie  Island.  By  Janies  Dottin  Maycock  M.  D. ,  F.  L. 
S.  a  Memberjof  his  Majesiy's  Council  in  Barbados.  London  1830.  8. 
XX  und  449  Pag.  2  plates. 


33$ 

ich  hätte  viele  Werke  durchlanfen  müssen,  um  alles  was  aaf  die 
Antillen  Bezug  hat,  auszuziehen  nn.d  so  deren  Floren  zn  yer- 
vollstäudigen,  was  vielleicht  einer  spätem  Zeit  vorbehalteu 
bleibt ,  wo  ich  zugleich  Materialien  für  eine  andere  Flor  sam- 
meln mnss. 

Geologische    Verhältnisse, 

Die  Insel  Barbados  von  unregelmässiger  Gestalt  hat  eine 
Länge  von  21  (engl.)  Meilen  und  in  ihrer  grössten  Breite  nicht 
über  14  Meilen.  Sie  liegt  unter  dem  ISten  Gr.  N.  Br.  und  dem 
59sten  westlicher  Länge.  Der  Theil  ihrer  Küste,  welcher 
nach  Süden  und  Westen  liegt ,  ist  im  Allgemeinen  nach  der  See 
hin  flach  verlaufend  mit  niedrigem  Ufer;  die  südöstliche  nnd 
nördliche  Küste  dagegen  stürzt  senkrecht  ab  mit  einer  Höhe 
von  30 — 60  Fuss  und  das  unmittelbar  daneben  befindliche 
Wasser  ist  tief,  ausgenommen  in  einigen  der  kleinen  Buchten, 
wo  abschüssige  sandige  Ufer  unter  den  Klippen  vorkommen. 
Die  AVindseite  oder  die  nordöstliche  Küste  von  einer  Ausdeh- 
nung von  15  Meilen  und  mehr,  hat  einen  gemischten  Character 
das  niedrige  Land  verlauft  sehr  allmählig  in  die  See  und  die 
schroffen  kegelförmigen  Hügel  endigen  nicht  mit  mauerähnli- 
chen Abstürzen ,  sondern  senken  gich  plötzlich  in  ein  flach  aus- 
gebreitetes Ufer.  Die  Insel  ist  rund  umgeben  von  nahen  Fel- 
sen, deren  einige  bis  zu  einer  beträchtlichen  Entfernung  von 
ihrer  ursprünglichen  Lagerstätte  gerollte  Massen  sind.  Der 
grösste  Theil  dieses  Felsengürtels  besteht  aus  Theilen  der 
Insel  selbst,  welche,  sich  unter  der  Oberfläche  desAVassers  flach 
ausbreitend,  in  nicht  grosser  Entfernung  vom  Meeresufer  in 
Riffen  oder  inselartigen  Felsen  aufgestiegen  ist. 

Die  Oberfläche  der  Insel  kann  füglich  in  den  flachen  nnd 
den  hügeligen  Theil  unterschieden  werden.  Das  flache  Land 
nimmt  den  nördlichen ,   südlichen  und  westlichen  Theil  der  In- 


ß34  

sei  ein  und  erhebt  sich  terasseut'örmig  durch  steil  -  abstürzige 
jähe  Auhöheu,  welche  parallel  mit  der  Küste  verlaufen  von  dem 
niedrigen  offenen  Landstriche  bis  zu  den  höchsten  Theilen  des 
Landes,  welcher  etwas  nördlich  vom  Mittelpunkte  der  Insel 
liegt.  Diese  allmählig  vorschreitende  Erhebung  wird  einigemal 
durch  Thäler  unterbrochen,  von  deren  einem,  das  Thal  {the 
Valley)  genannt ,  besondere  Keuntniss  zu  nehmen  ist.  Dieser 
tiefe  Landstrich  geht  von  der  Küste  der  Windseite,  von  den 
sogen.  Dickichten  {the  thicJcets)  zwischen  zwei  hohen  Rücken, 
genannt  tTie  Ridge  und  the  Cliff  durch  die  Kirchspiele  St. 
Philipp  und  St.  Georg  nach  Bridge -Toivn  (der  Hauptstadt 
der  Insel)  und  bildet  so  die  einzige  durchgreifende  Unter- 
btechung  in  dem  regelmässigen  terassenartigeu  Aufsteigen  des 
Landes  vom  Meere  bis  zu  dem  höchsten  Punkte.  Wäre  das 
Meer  um  40  oder  50  Fuss  über  dem  jetzigen  Spiegel ,  so  würde 
Barbados  in  zwei  ungleich  grosse  Inselchen  durch  eine  enge 
Strasse  getheilt  seyn,  welche  die  Lage  haben  würde,  welche 
jetzt  das  Thal  hat. 

-  MoUTtt  Hillaby  ist  die  höchste  Erhebung  des  Landes, 
-114*7  F.  über  den  Spiegel  der  See,  von  welcher  sie  in  grader 
Richtung  ungefähr  vier  Meilen  entfernt  liegt.  Von  diesem 
Punkte  verzweigt  sich  <]as  Hochland  mit  steil  abhängigem 
Rücken  nach  zwei  Richtungen ,  nördlich  und  östlich ,  und  süd- 
lich und  östlich  gegen  das  Meer  au  die  Küste  der  Windseite,  in- 
dem es  sich  plötzlich  verkleinert,  so  wie  es  sich  ihr  nähert. 
Diese  beiden  Rücken  des  Hochlandes  umgeben  eine  Gegend,  de- 
ren Ahsehn  von  dem  der  flachen  und  offenen  Landschaft,  welche 
eben  beschrieben  wurde ,  ganz  verschieden  ist.  Es  wird  dieser 
Theil  der  Insel  durch  die  Benennungen  Scotland  und  Below  the 
Cliff  unterschieden.  Die  Hügel  in  diesem  Bezirk  sind  zahl- 
reich ,  hoch  j  kegelförmig  und  steil ,  und  erheben  sich  unregel- 
inässig  von  dem  Rücken  des  Hochlandes,  oder  steigen  in  klei- 
nern Gruppen  von  der  Ebene  auf,  welche  nur  wenig  über  dem 


— —  3SÖ 

Meeresspio{;el  liegt.  Die  tiefen  die  Hügel  diirchschueideiMlen 
Thälersind  mit  der  iippigsteu  Vegetation  bedeckt,  während  die 
Hügel  selbst  nackt  und  unfruchtbar  oder  reich  bedeckt  mit 
Hochwald  sind.  Die  Ausschmückung  dieser  Gegend  ist  überall 
wild,  unregelmässig  und  pittoresk,  und  entfaltet  im  Kleiiie^ 
alle  Schönheiten  einer  bergigen  Gegend.  ,  , 

Dies  ist  der  in  die  Augen  falleiide  Unterschied,  welcher 
sich  in  der  allgemeinen  Ansicht  beider  Districte  zeigt.  Ge- 
nauere Beobachtung  ermittelt  noch  eine  wesentliche  Verschie- 
denheit iii  der  unmittelbaren  Unterlage  des  Bodens, ''flöflndä^ 
flache  Land  ist  durchaus  kalkig,  der  Boden  des  hügeligen  Läh- 
des  enthält  aber  fast  ausschliesslich  Mineralien,  die  zum  Thoil- 
geschlechte  gehören. 

Untersucht  man  die  Bildung  der  Kalkformatiou,  so  findet 
man  sie  aus  den  Resten  von  Zoophyten  bestehen,  unter  denen 
einige  Arten  von  Madreporen,  Milleporen,  Corallinen  und  Al- 
cyonien  auffallend  deutlich  sind.  Durch  kohlensauren  Kalk, 
welcher  an  sehr  verschiedenartigen  Schaalthier  -  Gchän^ßu 
reich  ist,  sind  sie  an  einander  gekittet.  Dies  Bindemittel,  kann 
mau  sagen,  variirt  vom  Mergel,  der  mehr  oder  weniger  ver- 
härtet ist,  bis  zu  einem  harten  und  festen  Kalkstein  mit  musc^- 
ligem  Bruch  und  durchscheinenden  Kanten.  An  einigen  Stellen 
bilden  die  organischen  Reste  die  Hauptmasse,  an  andern  d.o<?h 
einen  sehr  beträchtlichen  Theil  dieser  Formation,  und  wenn 
gleich  diese  Ueberbleibsel  im  Ganzen  innig  vermengt  erscheii^pp, 
so  scheinen  sie  doch  Familienweise  geordnet  zn.seyn,  da  in.  ei- 
nigen Lagen  die  Madreporen,  in  andern  die  Alcyonien  mehr 
sichtbar  sind.  Dieses  Structur  -  Verhältniss  herrscht  in  der 
Kalkformation  in  ihrer  ganzen  Ausdehnung,  selbst  bei  der 
höchsten  Erhebung ,  welche  fast  1150  Fiiss  erreicht  und  au  ei- 
nigen Stellen,  wie  in  der  Gegend  von  HaJcleton^s  Cliff  pei 
\Ape's  Ufll  Gully ,    wo  mauerartige  Abstürze  dieses  Korallen- 


336  

aggregats  von  1 — 200  F.  Höhe  zu  Tage  liegen.  Auf  dieser 
korallinischen  Masse  findet  man  hier  und  da  Lager  von  "weissem 
muschelhaltigem  Sandstein,  dem  von  Guadeloupe  ähnlich,  in 
welchem  die  Ueberreste  menschlicher  Körper  neuerdings  ent- 
deckt wurden.  Dieser  Sandstein  wird  zum  Bauen  gebrochen, 
und  da  er  hinreichend  porös  ist,  zum  Filtriren  des  Wassers 
Terwendet.  Er  scheint  zuweilen  eine  Neigung  zum]  Uebergang 
in  die  schiefrige  Structur  zu  zeigen,  und  wenn  die  Lager  von 
bedeutender  Mächtigkeit  sind,  auch  ein  Ansehen  von  Schich- 
tung anzunehmen,  Kalkspath  und  Kalksinter  kommen  häufig 
vor,  auch  hat  man  kleine  Stücke  von  weissem  körnigen  Kalk- 
stein gesehen.  Diese  werden  in  dem  gewöhnlichen  Kalkfelsen 
sitzend  gefunden  und  gleich  dem  Kalkspath  in  zufälligen  Höh- 
lungen einer  vergleichungsweise  neuen  Periode. 

Die  ganze  Kalkgegend  der  Insel  zeigt  zahlreiche  Risse  und 
Spalten,  die  kleinern  derselben  sind  mit  krystallisirtem  oder 
sonst  modificirtem  kohlensaurem  Kalk  angefüllt,  die  grössern 
bleiben  offen  und  bilden  die  tiefen  jähen  Schluchten  oder  Keh- 
len (Rinnsale,  gullies),  welche  in  dem  höhern  Theile  dieses 
Districts  so  häufig  sind  und  welche  in  der  regnichten  Jahreszeit 
die  leitenden  Kanäle  für  die  temporairen  Wasserbäche  werden. 
Diese  Kalkformation  ist  ausserordentlich  höhlenreich,  Ver-^ 
Schiebungen  und  Senkungen  der  Oberfläche  finden  noch  jetzt 
hier  und  da  statt ,  und  wir  müssen  nach  allgemeinen  Ansichten 
schliessen,  dass  sie  in  einer  frühern  Periode  in  bedeutender 
Ausdehnung  statt  gefunden  haben.  Daher  ist  die  Insel  so  über- 
aus reichlich  mit  Spalten  versehn,  durch  welche  das  auf  der 
Oberfläche  befindliche  Wasser  abgeleitet  und  dem  Meere  durch 
unterirdische  Kanäle  zugeführt  wird,  und  aus  derselben  Ur- 
sache in  Verbindung  mit  dem  Abbrechen  der  Seiten  der  Berg- 
rücken sind  die  abstürzigeu  Mauerklippen  entstanden,  welche 
an  der  Küste  und  im  Innern  des  Kalk-  oder  Korallen  -  Di- 
stricts so  häufig  sind. 


337 

Der  hüglige  Theil  der  liisel ,  oder  der,  welcher  Scotland 
und  Below  the  Cliff  genaunt  wird,  besteht  vorzüglich  aus  mi- 
neralischen Substanzen,  welche  zum  Thongeschlecht  gehören, 
besonders  aus  Lehm,  Töpferthon  und  Schieferthon.  Auch 
wird  daselbst  ein  feinkörniger  zerreiblicher  branner  Sandstein 
gefunden,  welcher  in  den  meisten  Fällen  glimmerhaltig  ist, 
ferner  Lager  von  sehr  lose  zusammenhängendem  schwarzem 
Sandstein,  auch  Gyps  in  Bruchstücken,  in  Krystallen  und 
verschiedenen  Conglomeraten,  von  ganz  geringer  Grösse  bis 
zum  Gewicht  von  einigen  Unzen  in  Lagern  von  sandigem  Thon, 
worin  sich  ferner  eingemengt  oder  auf  der  Oberfläche  zerstreut 
finden:  Fragmente  von  eisenhaltigen  Conglomeraten  und  von 
quarzigem  Sandstein ,  Kugeln  von  Feuerstein  und  Eisenkiesel, 
auch  verschiedene  andere  Eisenminern :  Thoneisenstein ,  dich- 
ter und  ockriger  Brauneisenstein  und  ähnliche  mehr.  Hier  fand 
der  Verf.  auch  in  einem  Hügel ,  welcher  von  dem  weissen  An- 
sehn seiner  angebrocheneu  Klippen  Chalkey-Mount  genaunt 
wird,  ein  Lager  von  Porphyr -Schiefer,  oder  Klingstein -Por- 
phyr, von  ungefähr  18  Zoll  Dicke,  welches  zwischen  Lagern 
eines  lose  zusammenhängenden  Saudsteins  liegt  und  nach  Nord- 
Westen  unter  einem  AVinkel  von  30  Graden  streicht ;  dann  auch 
ein  wenige  Zoll  dickes  Lager  aus  wechselnden  Schichten  von 
Walkerthon  und  einer  gelben  Erde  bestehend.  Lager  von  bi- 
tuminösem Schiefer   sind    häufig,    und  Petroleum  oder  Steinöl 

'  und  Asphalt  sind  mehr  oder  weniger  in  Üeberiluss  vorhanden. 

!  Das  Steinöl  sickert  an  der  Basis  von  Thouhügeln  und  sammelt 
sich  an  der  Oberfläche  natürlicher  oder  künstlicher  Wasserbe- 
hälter, oder  es  durchzieht  die  Masse  von  saudigen  Felsen. 
Auf  der  Insel  ist  es  im  Allgemeinen  unter  der  Benennung :  grü- 
ner Theer  (Green  Tar)  bekannt,  in  England  unter  der  von 
Barbados -Theer.  Der  Thon,  welcher  reichlich  in  den  hüge- 
ligen Districten  verbreitet  ist,  ist  nicht  sehr  rein,  sondern  mit 
Eisen,  bituminösen  odor   kalkigen  Substanzen  gemengt;   aber 

OrBd,    3&Heft.  22 


338  

au  den  meisten  Stelleu  ist  er  zur  Anfertigung  von  grobem  Ge- 
schirr und  Ziegelsteinen  hinreichend  gut,  weshalb  sich  auch 
mehrere  Topf ereieii  in  den  Kirchspielen:  St.  John,  St.  Joseph 
und  St.  Andrews ,  befinden.  Es  werden  hier  häufig  Oefen  von 
ungebrannten  Ziegeln  erbaut,  bei  welchen  als  Verbindungsma- 
terial dieselbe  Art  Thon,  aus  welchem  die  Ziegel  gemacht  sind, 
angewendet  wird;  durch  die  Einwirkung  der  Hitze  verdichtet 
sich  das  Ganze  zu  einer  Masse ,  und  Oefen  von  dieser  Bauart 
halten  sich ,  besonders  wenn  die  Ziegel  durch  vorheriges  Aus- 
setzen an  die  Luft  gut  behandelt  sind,  viele  Jahre,  obwohl  sie 
die  sehr  starken  Feuerungen,  welche  bei  der  Zuckerfabrikation 
angewendet  werden,  aushalten  müssen. 

Massen  aus  der  Kalkformatiou,  manche  von  beträchtli- 
cher Grösse,  findet  man  in  Scotland.  Es  sind  entweder  Fort- 
setzungen der  hohen  Rücken ,  welche  nur  durch  die  Thonfor- 
mation  bedeckt  w  orden  sind ,  oder  es  sind  Geschiebe ,  deren  es 
eine  endlose  Menge  giebt.  Manche  derselben  befinden  sich  in 
grosser  Entfernung  von  ihrer  natürlichen  Lagerstätte,  zu 
welcher  man  sie  im  Allgemeinen  zurückführen  kann.  Fleissig 
suchte  der  Verf.  nach  Ucberresten  animalischen  oder  vegetabi- 
lischen Ursprungs,  konnte  aber  nichts  in  den  Mineralien  dieses 
Districts  auffinden.  Ein  ausgehranuter  pseudo  -  vulkanischer 
Hügel  befindet  sich  auf  einem  der  Güter ,  welche  der  Gesell- 
schaft zur  Verbreitung  des  Christeuthiims  an  der  windwärts  ge- 
legenen Küste  gehören.  Er  wird  bis  auf  den  heutigen  Tag 
sehr  eigentlich  der  verbraunte  Hügel  (Burnt  Hill)  genannt ,  und 
Hughes  erwähnt ,  er  sei  von  einem  Sklaven  zufällig  in  Brand 
gesteckt  und  habe  fünf  Jahr  gebrannt.  Er  besteht  ganz  ans 
höchst  verbranntem  Thon  und  erdigen  Schlacken,  und  die  Um- 
gegend enthält  bituminösen  Schiefer  und  Steinöl  in  Menge. 

Natürliche  zu  Tage  liegende  Quellen  sind  in  Barbados 
nicht  sehr  zahlreich.  Die  Bewohner  des  flachen  Landes  wer- 
den vorzüglich  durch  Brunnen  mit  Wasser  versehen,    welche 


339 

häufig'  von  sehr  beträchtlicher  Tiefe  siud  und  gauz  durch  den 
korallinischen  Felsen  gehen ;  dagegen  ist  Üiessendes  Wasser  im 
Hügeldistrict  häufig,  wo  auch  einige  Salz-  und  Eisenquellen 
vorkommen.  Eine  dieser  Quellen  in  Scotlaud ,  die  brennende 
Quelle  (Burning- Spring)  genannt,  zieht  gewöhnlich  die  Auf- 
merksamkeit der  Reisenden  auf  sich.  Dies  kleine  Fliess  ent- 
springt in  einer  tiefen  Schlucht  am  Fusse  eines  reich  mit  Hoch- 
wald bewachsenen  Hügels,  und  bildet  beim  ersten  Erscheinen 
ein  kleines  Bassin,  in  welchem  das.  Wasser  in  Folge  des  be- 
ständigen Durchtrittes  von  entzündlicher  Luft  in  einem  fortwäh- 
renden Zustande  von  Aufwallen  ist.  Die  leichte  Entzündbarkeit 
derselben  bei  der  Annäherung  einer  brennenden  Kerze  gab  der 
Quelle  ihre  bezeichnende  Benennung.  Das  Gas  entwickelt  sich 
in  der  That  nicht  in  grosser  Menge,  aber  die  Umgebung  in  der 
Nähe  derselben  ist  schön  und  imponirend,  und  man  kann  sie 
nicht  anschauen,  ohne  es  sich  vorzustellen,  wie  gross  ihre 
Berühmtheit  nnd  Ansehen  gewesen  seyn  würde,  wäre  sie  einem 
Volke  bekannt  gewesen,  welches  abergläubische  Vorstellungen 
an  ungewöhnliche  Phänomene  zu  knüpfen  gewohnt  wäre. 

Die  Salzquellen  erscheinen  in  geringer  Erhebung  über 
dem  Meeresspiegel  an  den  Seiten  nnd  am  Fusse  solcher  Thon- 
hügel,  welche  Gyps  in  Ueberfluss  haben,  und  es  ist  klar,  dass 
die  Salzlager,  über  welche  sie  fliessen,  von  denen  sie  ihren 
Salzgehalt  haben,  unter  den  Mineralien  liegen,  welche  als  die 
äussere  Rinde  in  Scotland  erscheinen.  Die  Mineralwasser  sind 
nicht  sorgfältig  aualysirt,  im  Geschmack  und  andern  Eigen- 
schaften ähneln  sie  denen  von  Cheltenham ,  auch  entsprechen 
sie,  bisweilen  mit  Wirksamkeit  gebraucht,  demselben  medici- 
nischen  Zweck. 

Aas  dem  bisher  Gesagten  ergiebt  sich ,  dass  der  grösste 
Theil  der  Insel  aas  Kalkmasse  besteht,  welche  mit  Kohlen- 
säure verbunden  ist ;  dass  aber  der  Hügeldistrict  vorzugsweise 
ans    Thon    und    Kiesel    zusammengesetzt    ist,    gemengt    mi( 

22  * 


340  

f'isenhaltigtii  iiiul  Itiluininösou  StoftVii ,  und  Bnickstiicke  von 
deutlich  viel  älterer  Bildung  enthaltend.  Nach  sorgfältiger 
Ansicht  ist  der  Verf.  überzeugt,  dass  die  thonigeu  Substanzen 
auf  den  kalkigen  oder  korallinischen  liegen,  welche  die  äussere 
Rinde  des  grössten  Theils  der  Insel  bilden. 

Dass  die  Kalkformation  ihren  Ursprung  den  unterseeischen 
Arbeiten  von  Thiereu,  und  zwar  von  Zoophyten,  verdanke, 
kann  wohl  nicht  in  Zweifel  gezogen  werden,  eben  so  wenig 
dass  die  verschiedeneu  Modificationen  von  kohlensaurem  Kalk, 
wodurch  die  Korallen  an  einander  gekittet  sind ,  durch  die  Ein- 
wirkung des  Wassers  auf  sie  entstanden  sind. 

Weitere  Bemerkungen  des  Verfassers  und  Erörterungen 
iiber  die  Eutstehung  und  Bildung  der  Insel  übergehen  wir,  und 
v.enden  uns  zu  dem  botanischen  Theile  des  Werkes. 

Pflanzliche    Verhältnisse. 

Maycock's  Flor  von  Barbados  enthält  eine  Aufzählung 
aller  sowohl  wild  wachsenden  als  kultivirten  Pflanzen,  nach 
liiuueischen  System  aufgestellt,  ohne  Beifügung  weder  einer  be- 
sondern Beschreibung,  noch  des  Standorts  und  Fundorts,  welches 
theils  zur  Beurtheilung  der  Richtigkeit  der  PÜanzenbestimmung, 
theils  zur  sichern  Scheidung  der  wilden  nnd  eingeführten  Ge- 
wächse wüusehenswerth  nnd  wichtig  gewesen  wäre.  Ton  den 
Cryptogamen  sind  die  Farren  mit  aufgenommen,  also  sämmt- 
iiche  Gefässpflanzen  aufgezählt.  An  vielen  Stellen  tinden  sich 
kritische  Bemerkungen,  besonders  über  Synonymie,  nnd  stets 
ist  auf  die  frühere  Arbeit  von  Hughes  Rücksicht  und  Bezug  ge- 
nommen worden.  In  einem  Anhange  sind  auch  noch  alle  die 
Pflanzen ,  welche  Hughes  erwähnt  und  welche  dem  Verf.  nicht 
zu  Gesicht  gekommen  sind  oder  welche  er  nicht  zu  beziehen 
wusste,  aufgeführt.  In  Bezng  auf  Vollständigkeit  bemerkt  der 
Verfasser,    dass  ihm  wohl  noch  manche  der  kleinen  Gewächse 


341 

entgangen  seyn  könnten ,  unil  allerdings  lässt  sich  vermutlien, 
«lass  einige  sonst  auf  den  Antillen  hiiufiger  vorkommende  Ge- 
wächse auch  auf  Barbados  nicht  fehlen  möchten,  doch  darf 
man  sich  nicht  erlauben ,  aus  dieser  Voraussetzung;  Zusätze  zu 
machen,  da  die  Erfahrung  lehrt,  wie  eigensinnig-  möchte  man 
sagen  die  Pllanzen  oft  in  ihren  Standorten  und  Verbreitung 
sind,  so  dass  man  oft  nicht  begreift,  Avarum  eine  Pflanze  zu- 
weilen nur  ein  so  beschränktes  Vorkommen  hat,  da  doch  die 
günstigste  (jclegcnheit  zu  ihrer  weitern  Verbreitung  vorhanden 
zu  seyn  scheint. 

Die  Zahl  aller  Gefässpflanzen  auf  Barbados  belauft  sich, 
nachdem  diejenigen,  welche  wahrscheinlich  und  gewiss  Kul- 
turpüanzen  sind  ,  abgerechnet  worden  ,  auf  506  Arten ,  von  der 
Gesammtzahl  von  692  Arten  erscheinen  nämlich  wenigstens  196 
theils  aus  Europa,  theils  aus  Asien,  theils  aus  Afrika  einge- 
führt zu  seyn.  Von  diesen  506  Arten  gehören  106  den  Mono- 
cotyleu,  die  übrigen  400  aber  den  Dicotylen,  so  dass  also 
diese  beiden  Abtheilnngen  sich  hier  wie  1  :4  verhalten,  die 
Monocotyleu  also  ein  Fünftheil  (0,2)  der  Gesammtmasse  bil- 
den, die  Dicotylen  aber  vier  Fünftheile  (0,8)  *).  Ob  sich  das- 
selbe Vcrhältniss  überall  auf  den  Antillen  zeige,  ist  nicht  so 
leicht  zu  ermitteln,  da  es  noch  keine  vollständige  Flor  irgend 
einer  der  Antillischen  Inseln  giebt,  obgleich  wohl  der  grösste 
Theil  der  auf  ihuen  wachsenden  Pllanzen  bekannt  seyn  dürfte. 
Die  meisten  Angaben  über  diese  Floren  finden  sich  zerstreut  iii 
den  botanischen  Schriften,  so  dass  man  sie  mühsam  zusammen- 
lesen müsste.  Einige  der  kleinen  Inseln  wären  leicht  in  bota- 
nischer Hinsicht  zu  erforschen  und  keine  wohl  leichter  als  die 
kleine  dänische  Besitzung  St,  Thomas,  welche  von  so  vielen 
Europäern  besucht  wird  und  von  welcher  ich  selbst  eine  Florula 


'0  Bei  uns  isi  das  Verliällniss  der  Moiiocolylen  y.»  den  Di(0(.ylcn  wie 
1:3,  im  hölicrn  Norden  wird  es  fast  wie  l  :  2  (.s.  Meyer  de  i»lan 
tis  labradoricis). 


342  

zusammenzusteileu  mich  bemüht  habe  *) ,  da  die  Sammlungen 
meines  verehrten  Freundes  Carl  Ehrenberg  mich  dazu  befähig- 
ten, leider  aber  habe  ich  bis  jetzt  auch  diese  Arbeit  nicht  be- 
enden können,  zu  deren  Vollendung  ich  alles,  was  von  andern 
dort  gefunden  war ,  versammeln  und  so  eine  vollständige  Ueber- 
sicht  alles  dessen  geben  raüsste ,  was  auf  dieser  kleinen.  Insel 
bis  jetzt  entdeckt  wurde.  Von  den  übrigen  Inseln  kennen  wir 
besonders  die  Pflanzen  von  Jamaica  durch  die  altern  englischen 
Werke  von  Sloaue  und  Patrick  Browne,  die  von  Cuba  durch 
Humboldts  Reise  und  Poeppigs  Sammlungen,  leider  scheint  die 
von  Raraon  de  Li  Sagra  versprochene  Flor  dieser  grossen  Insel 
noch  nicht  erschienen  zu  seyn.  Die  Pflanzen  von  Haiti  oder 
St.  Domingo  finden  sich  zahlreich  in  den  botanischen  Werken, 
sonst  erhielten  die  Franzosen  vieles  von  dort,  und  besonders 
scheint  Poiteau  einen  reichen  Vorratli  zusammengebracht  zu 
haben,  der  zum  Theil  in  deutsche  Herbarien  überging,  und 
neuerdings  hat  Carl  Ehrenberg  auch  hier  wieder  eine,  wenn 
auch  nur  kleinere  Ausbeute  mitgetheilt,  von  welcher  schon 
mehrfach  in  der  Linnaea  Erwähnung  geschehen  ist.  Triui- 
dad's  Pflanzenschätze  haben  Sieber's  getrocknete  Sammlungen 
bekannter  gemacht,  und  St.  Barthelemy's  Flor  nebst  der  von 
Guadeloupe  hat  Wickström  aufzustellen  versucht.  Unzuver- 
lässigere Pflanzeuverzeichnisse  giebt  es  noch  von  einigen ,  und 
einzelne  Arten  sind  aus  mehreren  andern  beschrieben.  Merk- 
würdig ist  es  aber ,  dass  in  neuem  Zeiten  weder  von  Englän- 
dern noch  von  Franzosen,  noch  von  irgend  einem  andern  Eu-j 
ropäischen  Gelehrten  oder  Reisenden,  die  Flor  einer  der  vielen; 
Inseln  des  westindischen  Archipelagus  versucht  sej ,  mit  Aus- 
nahme der  vorliegenden  von  Barbados. 

Von  allen  natürlichen  Familien  zeigt  sich  auf  Barbados  die 
der  Leguminosen  als  die  stärkste,  sie  enthält  nämlich  51  wild 

*)  Siehe  Linnaea  Bd,  3,  4,  5  und  6- 


343 

wachsende  Ai  Icu ,  da  wir  vou  den  75  aufgeführten  24  als  kul- 
tivirt  und  einneführt  abrechnen  müssen,  sie  beträgt  also  0,102 
aller  Gefässpflanzen ,  ihr  folgt  die  der  Gräser  mit  30  Arten  = 
0,060,  dann  die  der  Euphorbiaceen  mit  24  Arten  =  0,048,  die 
der  Compositae  mit  19  Arten  =  0,038  der  gesammten  Vascu- 
largewächse  u.  s.  w.,  wie  die  nachfolgende  Tabelle  weiter 
durchführt,  auf  welcher  wir  die  Familien  nach  der  Menge  ihrer 
Arten  aufeinander  folgen  lassen  und  wobei  die  rein  tropischen 
oder  fast  rein  tropischen  Familien  mit  einem  Stern  bezeichnet 
sind. 

Leguminosae     mit  51  Arten  =  0,102 

Gramineae  -   30       -      =  0,060 

Euphorbiaceae    -   24       -      =  0,048 

Compositae  -    19       -      =^  0,038 

Rnbiaceae        }      •*  i-»  *  .  /\  fko  i 

>   mit  17  Arten  =  0,034 

Solaneae  j 

Malvaceae  mit  15  Arten  =  0,030 
Cyperaceae         \ 
*  Acanthaceae       \   mit  14  Arten  —  0,028 
Convolvnlalcae  / 

Verbenaceae  mit  12  Arten  =  0,024 
Fihces  l   ^^.^  jj  ^^.^^^^  ^  ^^22 

Boragineae      3 

Ürticeae       mit  10  Arten  =  0,020 
Myrtaceae      -     9       -      =  0,018 


mit  8  Ai  ten  —  0,016 


* 


Labiatae 

*  Malpighiaceae 
Piperaccae 

*  Bromeliaceac 
Cucurbitaeeae    ')   mit  7  Arten  -  0,014 

*  Sapoteae 

*  Opuntiaceae 


344 


mit  4  Arten  =  0,008 


Aroideae 

*  Commeliiietif 
Asclepicadea«*        V    mit  6  Arteu  :=  0,012 

*  Sapiiidaceae         | 

*  Zanthoxyleae       ' 

*  Marantacpae      \ 

*  Passifloreac       B 

Amarantaceae     ;  mit  5  Arten  =  0,010 

*  Capparideae       1 
Portulaceae         ' 

'*  Amaryllideae 
Polygoueae 

*  Nyctagineae 
Scrofulariueae 

*  Apocyneae 

*  Anonaceae 

*  Guttiferae 

*  Bombaceae 

*  Dioscorineae 

*  Lauriueae 

*  Bignonlaceae     f    ^j,  3  ^^^en  =  0,006 
Biittueriaceae 
Tiliaceae 
Hhamncac 

^^  Palniae 
Liliaceae 
Aspliodeleae 
Orchideac 

Coniferae  )     mit  2  Arteu  ==  0,004 

Chenopodcae 

*  Phytolacceae 
Plumbagineae 

*  Myoporinac 


345 


*  Gessneriaceae 

*  Myrsineae 
Cruciferae 

*  Cedrelaceae 

*  Samydeae 
Polygaleae 

*  Zygopliylleao 

*  Siraarubeac 

*  Corabretaceae 

*  Melastomaccae 
Amygdaleae 

*  Spoudiaceae 
Alismaceae 
Nympiaeaceae 

*  Neliimboneae 

*  Pontedereao 

*  Scitamlueae 
Irideae 

*  Papayaceae 
Asarineae 

*  Begoiiiaceac 

*  Petiveriaceae 
Plautagineae 

*  Spigeliaceae 
Ericeae 

*  Loranthea«' 
Ümbellatae 
Papaveraceae 

*  Aiirantiaceae 

*  Amyrideae 

*  Meliaceae 
Ampelideac 

*  Bixincae 


mit  2  Arten  =  0,004 


mit  1  Art  =  0,002 


346 

Carjophylleae 
Ficoideae 
Crassulaceae 
Onagreae 
Ceratophylleae 
-        Salio^iae  ^    ™'  »  *''  =  »'«>2 

*  Rhizophoreae 

*  Chrysobalaneae 

*  Burseraceae 

*  Flacourtianeae 

Vergleichen  wir  diese  Flor  von  Barbados  mit  den  uns  be- 
kannt gewordenen  Floren  anderer  westindischen  Inseln,  um 
daraus  ungefähr  zu  ersehen ,  in  wie  weit  dieselben  wohl  voll- 
ständig seyn  möchten,  so  ergiebt  sich,  wie  die  nachfolgende 
an  den  11  stärksten  Familien  angestellte  Vergleichung  der  Flo- 
ren von  Barbados,  Guadeloupe,  St.  Barthelemy,  St.  Thomas 
und  Cuba  (nach  v.  Humboldt)  ergiebt,  dass  mit  den  Zahlenver- 
hältnisseu  für  Barbados  die  von  Guadeloupe  und  St.  Thomas 
ziemlich  übereinstimmen,  weniger  die  von  St.  Barthelemy,  am 
wenigsten  die  von  Cuba,  woraus  wohl  zu  folgern,  dass  die 
drei  ersten  ziemlich  gleich  gut  durchforscht  und  auch  wohl 
ziemlich  vollständig  bekannt  seyn  möchten,  dass  dies  mit  St. 
Barthelemy  weniger  der  Fall  zu  seyn  scheint  und  dass  auf  Cuba 
eine  bei  weitem  grössere  Menge  von  Pflanzen  wachsen  müsse 
als  Humboldts  Verzeichniss  angiebt,  wie  auch  schon  Poeppig's 
Sammlung  zeigt. 

Cuba 

9 

6 

12 

15 

6 


Barba- 
dos 

St.  Bar- 
tbelenij' 

St.  Tho- 
mas 

Guade- 
loupe 

Leguminosae 
Gramincae 

51 
30 

29 
21 

56 
31 

61 
37 

Euphovbiaceae 

Compositae 

Rubiaceae 

24 
19 
17 

12 
17 

12 

19 
26 
15 

21 

38 
24 

I 


347 

Cuba 

4 
1 
1 

0 

8 
5 

Solche  Verschiedenheiten  wie  sich  in  dieser  Tabelle  zwi- 
schen den  Zahlen  der  Arten  in  den  einzelnen  Familien  zeigen, 
kommen  auch  in  unsern  Continentalfloren  vor,  wie  folgende 
Probe  schon  zeigen  kann : 


Barba- 

St. Bar- 

St.  Tho- 

Guade- 

dos 

ütölemy 

mas 

loupe 

Solaneae 

17 

6 

8 

7 

Malvaceae 

15 

21 

17 

16 

Cyperaceae 

14 

7 

12 

14 

^canthaceae 

14 

5 

4 

5 

Convolvulaceae 

14 

4 

22 

14 

Verhenaceae 

12 

7 

9 

12 

Berlin 

Halle 

Frankfurt  a.  M. 

Gramtneae 

102 

95 

102 

Cyperaceae 

61 

65 

65 

Compositae 

101 

132 

123 

Es  hängt  freilich  sehr  von  den  Ansichten  des  Florenschrei- 
bers ab,  ob  die  Zahl  der  Arten  grösser  oder  kleiner  wird,  aber 
wir  glauben  in  dem  gegebenen  Falle  diesem  Vorwurfe  durch 
die  Auswahl  der  Floren  entgangen  zu  seyn. 

Nehmen  wir  aus  den  drei  mehr  mit  einander  übereinstim- 
menden autillischen  Floren  für  die  oben  angeführten  Familien 
die  Mittelzahl,  so  erhalten  wir  wieder  eine  etwas  andere  Rei- 
henfolge der  Familien,  wenn  wir  sie  nach  der  Grösse  ihrer 
Arteuzahl  aufstellen. 


Leguminosae 

55  Arten 

Convolvulaceae 

16 

Gramineae 

32     - 

Cyperaceae 

13 

Compositae 

27    - 

Verbenaceae 

11 

Euphorbiaceae 

21     - 

Solaneae 

10 

Rubiaceae 

18    - 

Acanthaceae 

7 

Malvaceae 

16    - 

Es  sind  die  Compositae,   Malvaceae  und  Convolvulaceae, 
welche  dadurch   eine   höhere  Stellung  erlangen ,    leicht  ist  es, 


348  

dass  iu  diesen ,  zum  Theil  so  artenreiche  Gattungen ,  wie  Sida 
und  Convolvulus,  outhaltenden  Familien  ähnliche  Formen  für 
nicht  verschieden  erachtet  oder  übersehen  worden  sind.  Aber 
eben  so  möglich ,  dass  auch  bei  genauerer  Kenntuiss  eine  etwas 
veränderte  Reihenfolge  sich  geltend  macht ;  im  Ganzen  kommt 
wenig  darauf  an ,  im  Allgemeinen  sehen  wir  doch ,  dass  es  die- 
selben Familien  sind,  welche  stärker  auftreten. 

Vergleichen   wir    mit  dieser  tropischen  Insel -Flor  unsere 
einheimische  Continental -Flor,    so  können  wir  wohl  behaup- 
ten, dass  diese  letztere  reicher  sey,   wenn  wir  auch  zuvörderst 
alle  durch   die  Kultur  ihr   zugeführten  Gewächse  entfernen  und 
sie  dann  auch  auf  einen  gleichen  Raum  und  Umfang  zurück- 
führen.    Doch  wird  sich  hier  je  nach  der  Verschiedenheit  des 
Raumes ,   welchen  wir  auswählen ,    auch  Jiei  uns  eine  reichere 
oder  ärmere   aufstellen  lassen,    wir  müssen  jedoch  wohl  eine 
kalkhaltige  Gegend  nehmen,    welche  bei  uns  die  reichhaltigste 
zu  sevn  pflegt,  in  einer  solchen  aber  haben  wir  in  jedem  Fall 
mehr  Arten  als  jene  Insel  hervorbringt.     Worin  aber  diese  bei- 
den in  Lage  und  Clima  so  verschiedenen  Floren  am  auflFallend- 
sten  auseinander  treten ,  das  liegt  in  den  Verhältnissen ,  in  wel- 
chen die  einzelnen  Familien  sich  zeigen.     Hier  wie  dort  treten 
Gräser  mächtig  auf  und  fast  in  demselben  Verhältniss  zur  gan- 
zen Vegetationsmenge ,    aber  bei  uns  zugleich  auch  durch  die 
Menge  der  Individuen  als  characterisirende  Masse  iu  die  Augen 
fallend,  überall  mit  den  Halbgräseru  einen  Grasüberzug,  eine 
Grasnarbe  bildend,   feuchte  uud  trockene  Wiesen,   in  welchen 
die  übrigen  Pflanzen  nur  eingestreut  erscheinen  *).     Dort  sind 
aber  die  Gräser  unter  die  andern  Pflanzen  gemengt,  keine  Spur 
von     wieseuähulichcr    Fläche    bildend,    nur    die   jugendlichen 


*1  Aus  tlem  Horius  grainineus  Wobunieusiff  fügen  wir  ein  Paar 
Zahlen vcrliältnisse  der  GrasspflaiiKen  und  anderer  Gewächse  auf 
einem  Quadratfus.«   von  iia(i'ulicher  Weide  und  Wiesenboden  hei, 


349 

Zuckcrrohrpflaiizungen  erinnern  den  Nordeiiropüer  au  seine 
Wicseugriinde,  von  denen  schon  der  Südcuropäer  keine  Kennl- 
niss  mehr  hat.  Ueberall  findet  sich  iu  der  Tropenwelt  ein 
mannij^faltiges  Gemisch  der  verschiedenartigsten  Pflanzen,  die 
Fluren ,  Gebüsche  und  Wälder  sind  aus  einem  bunten  Vereine 
einer  grossen  Menge  natürlicher  Familien  gebildet ,  nur  selten 
treten  riesenhafte  Gräser  zusammen,  eine  Wiese  aus  Bäumen 
bildend,  oderRhizophoren  und  Avicennien  am  Ufer  eine  lebendige 
Hecke  zwischen  Meer  und  Land  ziehend.  In  höhern  Regionen 
und  Breiten  treten  die  Pflanzen  häufiger  in  Gesellschaft  zusam- 
men, Eichen  und  Fichten  bilden  einförmige  Wälder,  Haide- 
kraiit  bedeckt  weite  Flächen,  Gräser  überwachsen  grosse  Räu- 
me, Flechten  färben  ganze  Strecken;  einzelne  Arten  also,  oder 
einige  Arten  derselben  Gattung  oder  wenige  Arten  und  Gattun- 
gen derselben  Familie  reihen  sich  aneinander  in  grosser  Aus- 
breitung, treten  als  herrschende  überwiegende  Masse  auf.  Un- 
sere Floren  enthalten  ungefähr  1000  Arten  in  400  Gattungen, 
welche  zu  90  Familien  gehören;  in  Barbados  kommen  auf  die 
500  Arten  fast  350  Gattungen,  die  sich  iu  fast  100  Familien 
vereinen,  dies  Zahlenverhältniss  zeigt  uns  deutlich  die  grössere 
Mannigfaltigkeit  und  den  starken  Wechsel  der  Gestalten,  wel- 
chen die  tropische  Sonne  hervorruft. 


woraus  sich  recht  augenfällig  ergiebt,  wie  stark  die  Zahl  der 
Graspflanzen  gegen  die  der  Nichtgräser  sey : 

Eine  reiche  Weide  von  Endoleigh  iu  Devonshire  enthält  auf 
den  Quadraifuss  1000 Pflanz:e)i ,  von  denen  940  Graspflanzen,  die 
übrigen  60  aber  andere  Pflanzen  waren. 

Eine  ähnliche  Weide  in  Lincolnsliii-e  hätte  1090  Pttanzen,  dar- 
unter 1032  Gras  -  und  58  andere  Pflanzen. 

Eine  alte  moorige  Weide  zu  Woburn  unter  634  Pflanzen  510 
Gras  -  mid  124  andere  Pflanzen. 

Eine  gut  bewässerte  Wiese  enthielt  1798  Individuen  und  unter 
diesen  1702  Graspflaiizen  und  96  andere  Gewächse. 


E  R  I  C  E  A  R  ü  M 


GEL.  ADELBERTO  DE  GHAMISSO 

DESCRIPTARUM 

PARS   ADDITA. 

AüCTORE 

J.     F.    K  L  O  r  Z  S  C  H. 

(Pergitnr.     Vid.  Liiinaeae    vol.  VIII.    p.  655.) 


1)    JL  horacosperma  n,  gen» 

Cidlyx  monophyllus  y  aequalis  y  quadrißdus,  persi- 
stens»  Bracteae  tres  calyci  approjcimatac,  Corolla  mono- 
petala,  limbo  quadrifido.  Stamina  quatuor  disjuncta  suh 
disco  hypogyno  inserta.  Antherae  bipartitae  exsertae,  ad 
apicem  foramine  unilateral!  dehiscentes.  Stylus  deciduus  fili- 
formis  stamiiiibus  lougior.  Stigma  simplex.  Bacca  exsucca 
disperma  globosa  aspcra.  Arilli  (?)  diio  putamiiiacei  satisi 
crassi  ovales  favosi  vacui ,  totarn  baccam  implentes.  Semiuaj 
matnra  nondum  vidi. 

Frutex  facie  Ericae. 

Nomen  e  vocibus  d-wqa^  (lorica)  et  ansQfxa  (semen)  com 
positum  icleoque  adhibitum,    quod  semen  obtegumento  putami- 
uaceo  (Arillo)  includitur. 

Th.  paniculatum  n.  sp,     Foliis  ternis  linearibus  glabris  sub- 
filifiirmibus  erectis  longis ;   sterigmatibus  iu  caulem  non 


351 

decurrentibus;  lloribus  lateralibus  brevissirae  pedicella- 

tis  aggregatis ;  bracteis  liiiearibus  glabris ,  margiue  pu- 

berulis ,   quariim  binae  superiores  breviores  calyci  ad- 

pressae;   calycibus  quadrifidis  glabris  teretiusculis ,  la- 

ciniis  ovatis  acutis,  apice  snbcarinatis;  corollis  elonga- 

tis  ampullaceis  iiicarnato  -  albis ,   limbo  quadrifido ,  lo- 

bis  conniventibus ;  antlieris  aristatis  stjlisque  louge  ex- 

sertis ;  stiginatibus  simplicibus ;  bacca  exsucca  aspera. 

Erica  paiiiciilata  Thiiubg.  fl.  cap.  p.  360.     Hb.  Wendlan- 

dii,  quo  in  herbario  specimen,   a  Thuubergio  ipso  datum,  re- 

peritnr. 

Caulis  bipedalis  erectus  glaber.  Rami  sparsi  subterni 
flexuoso  -  erecti ,  ciiiereo-fusci  villosi.  Ramuli  filiformes  pa- 
iiicnlati  virgati  cinereo  -  villosi.  Folia  terna  brevissirae  petio- 
lata,  angustissime  trigono  -  linearia  glabra  obtusata  erecta, 
2  —  3  lin.  longa,  subtus  convexa,  linea  loiigitudinali  sulcata, 
supra  excavata,  margiue  acuto,  Sterigmata  in  caulem  nou 
decurrentia,  sed  potius  intima  cum  cortice  coadunatione  oculis 
subducta.  Flores  axillares  versus  apices  ramulorum  ceruui 
brevissime  pedicellati.  Pedicelli  pnbescentes.  Bracteae  tres 
lineares  glabrae,  margiue  puberulae,  quarum  binae  superiores 
breviores,  calyci  appressae.  Calyces  quadrifidi  glabri  tere- 
tiusculi,  corolla  triplo  breviores,  laciuiis  ovatis  acutis  apice 
carinatis.  Corolla  elongata  ampullacea  fere  turbinata  incar- 
nato-alba  semipellucida,  1^  lin.  longa,  |  lin.  in  diametro, 
limbo  quadrifido,  lobis  conniventibus.  Antherae  aristatae  ex- 
sertae.  Appendices  hirti.  Stylus  decidmis  longe  exsertus. 
Stigma  subcapitatum.  Bacca  globosa  aspera. 
Prom.  b.  sp.  Thunberg! 

Salaaris  Salisb.  Linneau  Society  Transact.  vol.  VI. 

p.  317.,  nou  Willd. 
Cdlyx  monophyllus  quadrißdus  aut   quadripartituSy 
iuaequalis  persistens,  una  lacinia  majore  a  ceteris  tribus  sub- 


352  

solutci.  Bracteae  nullae.  Corolla  monopetala  hypogyua,  lim- 
bo  qiiadrjfido.  Stamiiia  sex  aut  octo  siib  disco  hypogyno  iii- 
serta.  Aiitherae  muticae  conuatae  iuclusae,  ad  apicem  fora- 
mine  uuilaterali  dehiscentes.  Stylus  hrevis  deciduus,  Stig- 
ma peltatum.  Drupa  (?)  exsucca  subglobosa  glabra,  piita- 
mine  (?)  favoso  tri  - ,  quadriloculari ,  loculis  disjnnctis ,  quo- 
nim  unum 'tarnen  fertile.     Semen  ovale  albuminosum. 

Filamentis  in  tubuvi  connatis, 

1)  S.  hcxaudra  n,  sp.  Ramulis  erectis  strictis  fuscis 
glabris ,  sterigmatibus  albidis  semiteretibus  persi- 
stentibus  puberulis;  foliis  teruis  liuearibus  erectis  ca- 
rinatis  oLtiisis ,  supra  cavis ,  subtus  convexis  sulcatis, 
margine  subscabris;  floribus  terminalibus  aggregatis 
siibsessilibus;  calycibus  qnadripartitis  foliaceis;  corol- 
lis  subglobosis  hyalinis  minutis,  limbo  brevi  conni- 
vente;  antheris  sex  glabris  rufo- fuscis;  stigmatibus  ex- 
sertis  cupiilaeformibus. 

Caulis  erectus  langnide  fuscus  glaber.  Ramuli  terni 
stricti,  sterigmatibus  albido  -  puberulis  undique  tecti.  Sterig-  | 
mata  convexiuscula  prominentia  longltudine  iuteruodiorum. 
Folia  terua  linearia  suhadpressa  carinata  obtusa,  supra  con- 
cava  nervo  prominente  instructa,  subtus  convexiuscula,  linea 
longitudinali  sulcata  1|  —  2  lin.  longa.  Flores  terminales 
aggregati  subsessiles.  Calyces  foliacei  quadripartiti ,  laciniis 
linearibus  subobtusis ,  margine  plus  minusve  ciliatis,  corolla 
duplo  breviores.  Corolla  subglobosa  hyalina,  vix  lineam  lon- 
ga et  lata,  limbo  brevi  obtuso  counivente.  Filamenta  in  tu-1 
bum  membranaceum  connata.  Antlierae  obtusae ,  usque  ad  fo- 
ramen  counatae,  foraminibus  ovalibus.  Stigma  exsertum  pel- 
tato-cupuliforme.  Drupa  globosa  laevis  glabra  vii'idi-pur- 
purea.      Epicarpium   membranaceum.     Putamen    tri  - ,    quadri- 

loculatum  satis  crassnm,  loculamentis  disjnnctis. 

/ 


353 

Hab.  in  Piom.  h.  sp.  (Forbes).     Specimiiia  ex  Horb,  Soc. 
Hort.  Loiid.  vidi  in  Herb.  Kuntli. 

Filamentis  disjunctt's. 

2)  S.  octaudra  n.  sp.  Ramulis  clongatis  tenuissimis  vir- 
gatis  fuscescentihus  incano  -  puberulis',  sterigmati- 
bus  ahsque  Prolongation ibus  in  cauleni  decurren- 
tibus-,  foliis  ternis  erectis  linearibus  aiigustissimis  acu- 
tis  glabris,  margine  subseiriilatis;  Horibus  rainutis  sub- 
sessilibus  iu  apice  ramulorum  cougestis ;  calycibus  gla- 
bris quadrifidis  coloratis,  laciniis  ovatis  apice  cariuatis, 
margiue  ciliatis ;  corollis  canieis  globosis  glabris ,  lim- 
bo  brevi  obtuso  conniveute ;  antlieris  octo  muticis  coü~ 
natis  inclusis  fulvo  -  fusccscentibus ;  filamentis  dis- 
junctis;  stigraatibus  peltatis,  corollam  aequantibus; 
drupa  glabra  tri  -  quadi'angulari . 

Caulis  erectus  sesqnipedalis  badius  glaber.  Rami  erecti 
badii  teretes ,  cortice  exteriore  cinereo  -  pubescente  liueis  reti- 
culatis  tecto,  undique  vestiti  ramulis  elougatis  fiiifoi'iiiibus  folii- 
feris.  Folia  terna  linearia  angustata  erecta  glabra,  subtus 
convexa,  linea  loagitudiuali  sulcata,  supra  plana,  margine 
obsolete  -  serrulata ,  1|  —  2|  lin.  longa.  Flores  terminales 
sessiles  glomerati.  Calyces  ebracteati  mouophjlli  quadrifidi, 
corolla  dnplo  breviores,  laciniis ,  praeter  nuani  ceteris  majorem 
et  longe  rostratam,  ovatis  dorso  carinatis  obtusis,  margine 
obsolete  ciliatis.  Corolla  globosa  subcarnea  glabra ,  post  sic- 
cationem  virescens,  ~  lin.  longa,  limbo  brevi  obtuso  conni- 
vente.  Antherae  octo  muticae  inclusae  fulvo -fuscescentes  con- 
natae.  Filamenta  brevia  disjuncta.  Stigmata  peltata  subiu- 
clusa.  Drupa  glabra  tri-,  quadrangularis ,  tri-,  tetra- 
sperma. 

Prom.  b.  sp.  Mundt  et  Maire. 

'JrBd.   3s  Heft.  23 


354  

Philip pia    nov.  gon, 

Calyx  diphylhis  inaequalis  persistens ;  unum  phyllum 
maj'us  ab  dltero  tripartito  sohitum  paululumque  inferius 
insertum.  Bracteae  nuUae,  Corolla  hypogyua  raonopetala, 
limbo  qiiadrifido.  Stamiiia  octo  sub  disco  hypogyno  inserta. 
Filameuta  conuata  ant  discreta.  Antherae  bipartitae  muticae 
connatae,  ad  apicem  foramiue  unilaterali  dehiscentes.  Stylus 
persistens  plus  minusve  exsertus  tri-,  quadrigonus,  satis 
crassus.  Stigma  peltatum  dilatatum.  Capsula  4 -angularis, 
4-locularis,  4  -  valvis.  Deliiscentia  loculicida.  Columella 
4-alata,  alae  dissepimentis  veutralibus  oppositae.  Placentae 
qnatuor  scrobiculatae ,  inter  processus  alaeformes  columellae 
affixac  et  magna  parvulorum  seminum  copia  obductae.  Folia 
terua. 

Frutex  ericaeformis  in  Insula  Maiiritii,  TVTadagascariac, 
Borboniae  et  in  Prom.  bonae  spei. 

Dixi  in  honorem  amicissimi  R.  A.  Philippi,  Dr.  med.,  qui, 
per  plnres  annos  Siciliam  maximo  cum  ardore  perscrutatus, 
musea  borussica  plantis,  animaJibus  et  fossilibus  locupletarit 
et  commentationera  maximi  momenti  de  vegetabilibus  Aetnae 
scripsit. 

Filamentis  in  tubum  mcinbrmiaceum  conftatis, 

1)  Ph.  montaua  n.  sp.  Foliis  ternis  lineari-triangula~\ 
ribus  appressis  dense  imbricatis  glabris  nitidts{ 
sterigmatibus  decurrentibus  puberulis;  floribus  terJ 
minalibus  ternis;  foliolo  inferiore  calycis  ovato  acumi^ 
nato  glabro,  margine  clliato,  snbtus  carinato,  longitn^ 
dine  corollae,  laciniis  tribus  folioli  falycis  superioris 
corolla  parum  brevioribus;  corollis  oratis  glabris, 
limbo  qnadrilido  connivente :  filamentis  brevissirais;  an- 
theris  inclusis:  stylo  exserto;  capsnla  glabra. 


355 

Salaxis  montana  Willd.  Eimm,  hört.  Berol.  I.  p.  415.  Hb. 
Willd.  7365.  Hb.  Kuuth.  Caulis  fruticosiis  erectus  ramosus 
fusco  -  ciiiereus.  Rami  sparsi  glabri.  Ramuli  versus  apicem 
congesti  filiformes  fastigiati ,  sterigmatibus  dccurrentibus  undi- 
que  obtccti.  Folia  terua  liucaria  acuta  nitida  appressa  dcuse 
imbricata,  subtns  sulcata,  supra  plana,  1|  lin.  longa,  petiolis 
brevissimis  complanatis  glabris  iustructa.  Florcs  terminales 
terni  erecti  breviter  pediccllati.  Pedicolli  pubescentes  longitu- 
diue  corollae.  Calyces  laerigati  foliacei  4-angulares,  foliolo 
inferiore  laciuiisque  superioris  folioli  calycis  ovatis  acutis  cari- 
natis.  Corollae  ovatae  glabrae,  vix  14  lin.  longae,  limbo  qua- 
drifido  connivente.  Antherac  iuclusae.  Fllamenta  badia  an- 
theris  triplo  breviora.  Styli  filiformes,  corolla  paulo  lon- 
giores. 

Hab.  in  Insula  Mauritii  (Hb.  Kuuthii),  in  montibus  In- 
sulae  Borboniae  (Hb.  Willd.) 

2)  Ph.  Goudotiana  n.  sp.  Foliis  ternis  linearihiis  glabris 
patentibus  subobtusis ,  apice  obsolete  scabris',  ste- 
rigmatibus  gJabris  candidis  inferne  angustissimis; 
Jloribus  ternis  axillaribus  terminalibusque  longe 
pedicellatis',  pedicellis  glabris  triangularibus',  ca- 
lycibus  foliaceis  glaberrimis  longitudine  corollae,  laci- 
niis  ovatis  obtusis,  foliolo  altero  ovato  longe  acumi- 
uato;  corollis  globosis  glabris  minutis,  limbo  brevis- 
simo  obtuso;  autlierarum  marginibus  scabris;  stylis 
longe  exsertis  filiformibus ;  capsulis  glabris. 

Caulis  erectus  atro  -  fuscus  ramosus  glaber.  Rami  ramuli- 
que  divergentes  tenues  virgati  glabri.  Sterigmata  plana  Can- 
dida glaberrima ,  inferne  angustata,  longitudine  internodiorum. 
Folia  terna  linearia  glabra  patentia  snbobtusa  apice  obsolete 
scabra,  supra  plana,  subtus  linea  longitudinaliter  sulcata, 
2  —  4  lin.  longa.     Flores  axillares,  raro  vere  terminales,  terni 

23  * 


356  

longe  pedicellati,  iu  apice  ramiilonim  siti.  Pedicelli  triangu- 
läres purpnrei  glabri,  ultra  lincam  longi.  Calyccs  foliacei 
«^laberriini ,  laciiiiis  tribus  miiioribus  ovatis  subobtusls  ciliatis, 
lono-itutliiie  corollae  foliolorpie  altero  majore  cariüato  ovato, 
lone;e  aciiminato  ,  nonnimquam  corolla  diiplo  longiore.  Corol- 
lae globosae  glabrae,  |  liu.  loiigi.  Stigmata  peltata  quadrilo- 
bata.     Capsula  glabra. 

Iu  insula  Madagascariae   legerunt  Goudot  et  Bojer.     Ex 
Hb.  Kunthii. 

3)  Ph.  Chamissonis  n.  sp.  Follis  ternis  liuearibus  adpressis 
imbricatis  subtus  lacuuoso-scrobiculatis  obtusiuscnlis, 
margiue  obsolete  glandulosis,  sterigmatibus  non  in 
cauJem  decurrcntibus;  floribus  terminalibus  aggrega- 
tis;  pedieellis  glabris  triangularibus ,  corolla  breviori- 
bus,  foliolo  inferiore  calycis  ovato  subacnminato  undi- 
que  glabro,  apice  carinato,  longitudine  corollae,  laci- 
niis  tribns  folioli' calycis  superioris  snbacutis  corolla 
parnm  brevioribus ;  corollis  globosis  glabris,  limbo  bre- 
Ti  subobtnso  conuivente;  Ulamentis  brevissimis  conna- 
tis;  antlieris  inclusis;  stigmatibus  exsertis  late  infun- 
dibuliformibus ;  Capsula  Candida  glabra,  djssepimentis 
infra  sporophorum  inter  se  conjuuctis. 

Gaulis   erectus,   phires    pedes   altus.      Rami  terui   erecti, 
omnes   eadem   crassitiidine.      Ramuli  breves  foliiferi.     Sterig- 
mata  ita  cum  cortice  coalita,    nt  utriusqiie   propriam  formam 
distingiiere  non  possis.     Folia  torna  linearia  subtrigona  obtu-rj 
siuscula  adpressa,   subtus  linea  longitudinali  sulcata,  in  utra-J 
que    facie    lacunoso  -  rugosa,    margine    obsolete    glandulos? 
1^  lin.  longa.     Flores  terminales  aggregati.     Pedicelli  breves" 
glabri  snbtrigoui.     Calyces  subfoliacei  corollis  adprcssi ,  foliolo 
siiperiore  trifido ,  corolla  duplo  breviore.     Corolla  globosa  gla- 
bra vix  lineam  longa  et  Inta,    limbo  brevi   obtuso  conuivente. 


357 

Stamiiia  coiiiiata  inclusa.      Stigma  exscrtum  Jilatato  -  iufuudi- 
biiliforrac.     Capsula  glabra  caudida. 
Hab.  iu  Prom.  b.  sp.  de  Chamisso. 

Filamcntis  disjunctis» 
4)  Ph.  abietiua  n.  sp.  Foliis  ternis  patentibus  dense  im- 
bricatis  glabris  linearibus',  sterigmatibus  tubercu- 
latis  valde  earpUcutis  brcvissimc  dccurrentibus ; 
Jloribus  in  apice  ramulorum  congcstis ,  breviter  pe- 
tiolatis;  calijcibus  foliaceis  nüidis,  foliolo  infe- 
riore basi  dilaluLo  f  subovato  lineatim  elongato, 
marginc  serruto  glanduloso ,  apice  carinato ,  co- 
rolia  subduplo  longiorc ,  foliolo  supcriore  tripar- 
tito ,  laciniis  ovatis  apice  carinatis ,  coroUa  brevio- 
ribus;  corollis  campauulatis,  ante  autliesin  globosis, 
limbo  aperto;  antlicris  iuclusis;  filamcntis  brevissimis 
distlnctis;  stylo  longo  exserto  fiiiformi;  stigmate  pel- 
tato ,  margiue  crenato ;  capsnlis  glabris. 

Salaxis  abietiua  Willd.  Enum.  I.  p.  415.  Hb.  Wilkl.  7366. 
Hb.  Kuntli.  S.  imbricata  Hb.  Willd.  7367.  Caulis  frulicosus 
erectus  ramosus  fiiscus.  Rami  versus  apicem  cougesti  erecti; 
sterigmatibus  breviter  decnrrentibus  subpuberulis  undique  ob- 
tecti.  Folia  terna  linearia  dense  imbricata  glabra,  subtus  li- 
nea  longitudinali  sulcata,  supra  iinea  prominente  iustrueta  tres 
liueas  longa.  Petioli  compressi  subglobosi ,  margiue  glandu- 
losi,  incani  vix  liueam  longi.  Florcs  terminales  congesti 
niitantes.  Pedicelli  glabri  tetragoni  üncam  longi.  Calyces 
foliacei  glaberrimi ,  laciniis  folioli  superioris  ovatis ,  apice 
cajiuatis,  corolla  subduplo  brevioribus,  foliolo  infero  lau- 
eeolato ,  longe  acnminato ,  apice  carinato ,  margiue  serrato 
glanduloso ,  corolla  duplo  longiorc.  Corolla  subcampanulata 
usque  ad  medium  fissa,  liueam  longa,  li  liu.  lata,  limbo  ob- 
tuso  aperto.     Antherae  indusae  laterales.     Filameuta  distiucta 


358  

brevissima.  Stylus  teres  longe  exsertus  piirpureus.  Stigma 
peltatnm,  margiiie  creuatum.  Capsula  glabra.  Dissepiraenta 
ventralia  processibiis  alaeformibus  coiijuiicta. 

5)  Pli.  arborescens  n,  sp.     Ramulis  elongatis  filiformibus 

laxe ßexuosis ;  foliis  ternis  aiigustissime  linearihus 
erectis  glabris  obtusis  versus  apicem  subsquarrosis ; 
sterigmatibns   promiuentibus  incano-tomentosis   inferne 
angustis,    longitudiue  internodionim ;    lioribns  termina- 
libus  subternis;  pedicelh's  pur  pureis  albido-villosis^ 
foliolis  calycis  ovato - acuminatis  glabris,   basi  colora- 
tis,    apice   viridibiis,    carinatis;    corollis   campamilatis 
glabris ,    limbo    obtuso ;    autlieris   inclusis ;  Jilamentis 
hrevissimis  basi  connatis;  stjlis  longitudine  corollae; 
Capsula  glabra. 
Salaxis  arborescens  Willd.  Emim.  pl.  h.  Berol.  I.  p.  415. 
Hb.Willd.  7364.    Caulis  fruticosns  4  — 9-pedalis  erectus,  fus- 
co-ciuereus,  glaber.     Ramuli  elougati  laxe  flexuosi  filiformes. 
Folia  terna  liuearia  angustissima  glabra ,  supra  cava ,  margine 
ciliata,   versus  apicem  teretiuscula,   snbtus  linea  angusta  lon- 
gitudinaliter  sulcata,  vix  2  liu.  longa.     Sterigmata  persistcntia, 
^  lin.  longa.     Flores  terminales  terni  Tel  bini,  raro  solitarii, 
breviter  pedicellati.     Pedicelli  purpurei  albido-tomentosi,  co- 
rolla  duplo  breviores.     Corollae  globoso-subcampanulatae  car- 
neae  glabrae  lineam  lougae  et  latae ,  limbo  brevi  stricto  aperto. 
Laciniae  superioris  folioli  caljcis  ovatae  acuminatae  apice  ca- 
rinatae,  corolla  subbreviorcs;  foliola  caljcis  inferiora  lanceo- 
lata  acuminata,  corollam  superantia.     Styli  subrugosi,  longi- 
tudine corollae.     Capsula  glabra. 

Hab.  in  lusula  Mauritii.     (Bory  de  St.  Vincent.) 

6)  Ph.  tenuissima  n.  sp.     Ramulis  ßliformibus  tenuissi- 

mis  brerioribus;  foliis  ternis  angustissime  lineari- 
bus  glabris  acutis  appressis  margine  obsolete  ciliatis ; 
sterigmatibus  subpubernlis  longitudine  iHternodiorum  in 


359 

caulem  evauesceutibus :  floribus  terniiuaJibus  ternis  mi- 
uiitis;  pedicellis  purpureis  glabris ;  divisionibus  caly- 
cis  lanceolato  -linea^ihus  suhobtusis  glabris ,  tnar- 
gine  obsolete  serrulato- glanduliferis ,  apice  stib- 
hirsutisi  corollis  obovatis  glabris,  limbo  brevi  acuto 
coimivente;  antheris  stylisque  iuclusis ;  stigmatibus  pel- 
taiis  inclusis,  capsulis  glabris. 

Caulis  pedalis  suberectus  ramosus  badius  glaberrinius. 
Rami  elougati  filiformes  virgati.  Ramiili  teuuissimi  breviores. 
Folia  teriia  angustissima  linearia  glabra  acuta  appressa,  supra 
Cava,  subtus  couvexa  glabra,  liiiea  angustissima  lougitudiua- 
litersulcata,  margine  obsolete  ciliata,  vix  liueam  longa.  Pe- 
dicelli  glabri  purpurei ,  corolla  duplo  breviores.  Laciniae  su- 
perioris  folioli  calycis  lanceolato  -  lineares  satis  crassae  obtu- 
satae,  margine  obsolete  serrulato-glandulifei-ae,  corolla  duplo 
breviores.  Corolla  obovata  glabra,  |  lin.  loug'a  et  lata,  limbo 
brevi  acuto  subconuiveute.  Geuitalia  inclusa.  Stjli  cyliudrici 
tortuosi. 

Hab.  in  Insula  Madagasc.  (Bojer.)     Ex  herb.  Kuuthii. 

Erica  Linn. 
Calyjc  tetrapTiijllus  aut  7nonophyllus  quadripartitus 
regularis.  Corolla  hypogyna  mouopetalH  variae  formae  (glo- 
bosa,  nrceolata,  tubulosa,  campanulata,  hypocrateriformis, 
ventricosa)  limbo  quadrifido.  Bracteae  tres  calijci  approjri- 
matac  aut  ab  eo  remotae,  Pedicellus  nonnunquam  ad  basiu 
foliolis  iuvolucrautibus,  bracteas  simulautibus  instructus.  Sta- 
mina  octo  sub  disco  hi/pogi/no  inserta,  Antherae  bipartitae 
inclusae  aut  exsertac,  muticae  aut  aristatae,  cristatae,  ad 
apicem  foramine  unilatcrali  dehiscentes.  Filamenta  distincta. 
Stylus  filiformis,  staminibus  lougior.  Stigma  simplex  (cya- 
thiforme,  capitatum,  peltatura).  Capsula  4 -angularis  aut 
8 -angularis,   4-locularis,  4-valvis.      Dehisoentia  loculicida. 


360  

Dissepimeuta  veutraiia  vera  aut  spuria.  Columella  teretius- 
cula,  tetragona  vel  qiiadrialata ,  saepe  capitata ,  alae 
suturis  lalvularum  aut  dissepimentis  veiitralihus  spuriis 
opposüae  aut  dissepimenta  ventralia  vera  columellae  ipsi 
adnata.  Semiua  immerosissima  ovalia  reticulata,  placeiitis 
columellae  afüxa. 

Frutex  Africac  et  Eiuopae. 

Involucratae, 

Pedicelli  basi  praeter  tres  bracteas  veras  foliolis  bracteas 
simulautibus  ciiicti. 

Ho  localijcina  e, 
ijaiijjc    monophylhis    quadrifidus,    raro  quadriparti- 
tus.     Corolla  parva  magis  minusve  campanulata.     Columella 
quadrialata y  alae  dissepimentis  spuriis  oppositae»     Sterig- 
mata  perspicua  in  caiilem  decurrentia. 

Jlntherae  muticae, 
Folia  terna. 
1)  E.  scoparia  L.  Ramulis  elongatis  ercctis  albicanti- 
hus  glabris;  sterigmatibus  promiueiitibus  obtusis  cau- 
didis ,  lougitudine  foliorujn ;  foliis  teriiis  liuearibus  sub- 
erectis  glaherrimis ,  juuioiübus  margine  praesertim 
apicem  versus  scabris;  corollis  globoso  -  campauulatis, 
limbo  erecto;  stigmatibus  suhejcsertis  peltato-in- 
fundibuliformibus, 

E,  scoparia  Lina.  maut.  p.  372.  Salisb.  Liun.  Transact, 
vol.  VI.  p.  323.  De  Cand.  Flor,  franc.  III.  p.  678.  E.  fucata 
Tliunbg-.  Diss.  INo.  9.  Wendl.  Fase.  15.  Hb.Willd.  No.7454. 
fol.  1  — 6.  E.  viraulata  Weudl.  Fase.  19.  E.  absynthioides 
Spreug.  Syst.  vol.  IL  p.  196.  Caulis  erectus  5  —  6  pedalis 
fuscus  glaber.  Kamnli  terui  orecti  giabri  albidi,  sterigmatibus 
candidis ,    loiigitudinem  iuternodiorum  bis  metientibus ,    obtecti. 


361 

Folia  terna  linearia  erecto  -  patentia  glaberrima  3  —  4  lin.  lon- 
ga acuta,  siibtns  sulcata,  siipra  couvexiusciila.  Flores  axil-/ 
lares  teriii  imtantes.  Pedicelli  glabri ,  liiieam  lougi ,  inedio . 
bracteis  teruis  minutis  purpureis  ovatis  acutis ,  margine  pubes- 
ceuti  -  ciliatis ,  circulatim  instructi.  Foliola  involucelli  pedicel- 
lum  circumstantia,  magnitudinem,  formam  et  colorem  bractea- 
rum  plane  praebent.  Calyces  campauulati  albido-virides, 
4-fidi  glaberrimi  adpressi,  corolla  duplo  breviores,  laciuiis 
ovatis  obtusis,  apice  carinatis.  Corollae  globoso-campanu- 
latae,  Hueam  longae  eodcmque  diametro  trausrerso,  limbo 
breri  subobtuso  erecto.  Stylus  subexscrtus  filiformis.  Stigma 
peltato  -  infundibuliforme.  Anthcrae  ovatae  muticae^  inclusae 
rufescentes  glabrae.  Filamenta  tenuissima  apice  incurva^  an- 
therac  dimidium  aequantla.     Capsula  glabra. 

Hab.  in  sabuletis  sterilibus ,  in  silva  de  l'Estrelle,  provin- 
ciae  Francogalliac  moridionalis.  (Riedel.)  In  collibns  prope 
Laconi  Sardiniae.     Julio.  (Müller.) 

2)  E.  coaretata  Wendl.  Fase.  XIX.  Ramulis  confertis- 
simis Jiltforniihus  Jlexuosis  suhsccundts  ,  sterigma-^ 
tihus  protninetitibus  angustissimis  yuherulis  longi- 
tudine  rntcrnodioruni',  foliis  teruis  linearibus  patulis 
acutmsculis  puberulis-,  Jtoribns  minutis  ajcillari- 
hus  gcminis-,  corollis  campanulatis  quadrifidis  dilute- 
pnrpureis,  limbo  subrevoluto-,  stigmatibus  umbraculi- 
formibus. 

Caulis  2  —  3  pedalis  erectus  fusco  -  cinereus  rugosus.  Ra- 
muli versus  apicem  caulis  coufertissimi ,  filiformes  ilexuosi  sub- 
secundi.  Folia  terna  linearia  patentia,  undique  puberula,  sub- 
tus  longitudinaliter  sulcata,  supra  nervo  prominente  iustructa, 
1\  lin.  longa.  Sterigmata  prominentia  angustissima  puberula. 
Flores  axillares  minuti  campauulati  pedicellati  bini  versus  api- 
«em  ramulornm  siti.     Pedicelli   glaberrimi,    corolla  subduplo 


362  

lougiores,  ad  basin  foliolis  minutis  liucaribus  pubescentibus, 
vaginae  instar  ordinatis,  circumclusi.  Bracteae  miuutae  ter- 
nae,  basi  connatae,  lineares,  margine  ciliatae,  infra  medium 
pedicelli  sitae.  Calyx  foliaceus  quadripartitus,  nonnuuquam 
quinquepartitus ,  corolla  subtriplo  brevior,  laciuiis  glabris 
lanceolatis  acutis,  margiue  plus  minusve  pubernlis.  Carolla 
campauulata  glabra  dilute  pnrpurea  quadrilida,  limbo  subre- 
curvo.  Antherae  muticae  inclusae  laterales  miuutae,  filamen- 
tis  rectis  tenuissimis  duplo  breviores.  Stylus  purpureus  exser- 
tus  tetragonus.  Stigma  umbraculiforme  brunneum.  Capsula 
glabra. 

Hab.  in  Prom.  b.  sp.     (Vidi  specimiua  in  horto  reg.  bot. 
Berol.  culta.) 

Folia  quaterna. 

3)  E.  carnea  Linn.  Foliis  quaternis  liuearibus  erecto-pa- 
tentibus  obtusis  glabris,  margine  subserrulatis,  supra 
planis,  subtus  convexiusculis ,  linea  longitudinali  sul- 
catis;  sterigmatibus  glal)ris  semiteretibus,  deorsum  com- 
planato  -  attenuatis ;  Iloribus  axillaribus  subsecundis 
pendulis  solitariis ,  saepius  geminis ;  pcdicellis  glabris 
brevibus ;  bracteis  ternis  ovato  -  lanceolatis  ciliatis ,  a 
calyce  remotis;  laciuiis  calycis  lanceolatis  acnminatis 
coloratis  glabris  iutegerrimis ,  apice  carinatis,  corolla 
vix  dnplo  brevioribus;  corollis  roseis  conico-cylindri- 
cis ;  antJieris  longe  exsertis  erectis  in  ßlamenta  de- 
currentibus',  autherarum  loculis  elongatis  conniventi- 
bus;  capsulis  glabris. 
E.  carnea  L.  sp.  pl.  I.  p.  ÖO^.     Aiton  bort.  r.  II.  p.  366. 

Rohling  Fl.  germanic.  III.  p.  40.     E.  herbacea  Jacq.  I.  p.  21. 

t.  32.     Willd.  sp.  pl.  II.  p.411.     Curt.  Bot.  Mag.  t.ll.     Wend. 

Eric.  fasc.  9.    Hb.  Willd.  n.  7528.    f.  I.  2.  3.     E.  saxatilis 

Salisb.  l.  r,  p.  343, 


363 

Caulis  frnticosus  humilis  deciimbens.  Rami  divaricati  ad- 
sceudentes  3  —  6  unc.  lougi.  Sterigniata  semiteretia  glabra 
deorsum  complauato  -  atteuuata  interiiodiis  longiora,  Folia 
qnaterua  —  sena ,  linearia  acuta  erecto  -  pateutia  glabra ,  supra 
plana,  subtus  convexa,  liuea  longitudinali  sulcata  3  liu.  longa. 
Flores  axillares  siibsecuudi  peiiduli.  Pedicelli  purpurei  glabri, 
corolla  breyiores ,  ad  basiii  involucellis  tribus,  bracteas  simu- 
lantibus,  iustructi.  Bracteae  teriiae  ovato-laiiceolatae  ciliatae, 
iufra  medium  pedicelli  sitae.  Calyx  mouophyllus  quadriparti- 
tus,  corolla  vix  duplo  brevior,  laciniis  lauceolatis  acuminatis 
coloratis  glabris ,  versus  apicom  carinatis.  Corollae  roseo- 
carneae  couico-cylindricae,  2  lin.  longae,  limbo  brevi  obtuso 
erecto,  Filamenta  longitudine  corollae,  apice  genicnlatae, 
Antherae  exsertae  erectae  atropnrpiireae  elongatae,  loculis  us- 
que  ad  basiu  bipartitae ,  in  filamenta  decnrrentes ,  non  latera- 
liter  supra  basin  ut  in  E.  raultiilora  filamentis  affixae.  Stylus 
antheris  lougior.     Stigma  minimum.     Capsula  glabra. 

Hab.  in  Germania  australi ,  Helvetia  et  Italia  boreali. 

4)  E.  mediterranea  Linn.  Foliis  quaternis  linearibus  sub- 
acutis  glabris  patentibns ,  supra  cavis ,  nervo  promi- 
nente iustructi»,  subtus  convexiusculis,  linea  longitu- 
dinali  sulcatis ;  petiolis  appressis  glabris ;  sterigmati- 
bus  angustissimis  y  dorso  acutts  longitudine  inter- 
nodiortim;  floribus  axillaribus  solitariis,  rarissime  ge- 
minis  brevi  pedicellatis ;  pedicellis  purpureis  glabris ; 
bracteis  ternis  ovatis  acuminatis  ciliatis;  laciniis  caly- 
cis  lanceolatis  acuminatis  glabris  integerrimis ,  apice 
carinatis,  corolla  duplo  brevioribus;  corollis  roseis 
veiitricosis  ,  ublongo  -  urceolaribus  ,  limbo  brevi 
erecto  rotundato',  antheris  muticis  erectis  subexsertis 
bipartitis;  filamentis  strictis  versus  apicem  rubro  cinctis; 
stylis  filiforniibus  longe  exsertis;  capsulis  glabris. 


364  

E.  mediterrauea  Linu.  Maut.  Cuit.  Bot.  Mag.  n.  471. 
Ait.  hört.  kew.  edit.  sec.  v.  II.  p.  367.  Wendl.  Eric.  fasc.  7. 
Willd.  sp.  pl.  II.  p.  410.  Link  Eimmerat.  pl.  I.  p.  373.  Hb. 
Willd.  7526.  f.  1.  2.     E.  lugubris  Salisb.  i.  c.  343. 

Caulis  arborescens  4  —  7  pedalis ,  rami  erecti  glabri  fiis-  ^ 
co-cinerei.  Sterigmata  aiigiistissima ,  dorso  acuta,  longitu- 
dine  internodiorum ,  iiou  complauato-attenuata,  ut  in  E.  car- 
nea.  Folia  linearia  subacuta  patentia,  2  lin.  longa,  subtus 
convexiuscula,  linea  lougitiidinali  alba  sulcata,  supra  coucava 
nervo  prominente.  Flores  plerumque  solitarii  axillares,  versus 
apicem  ramulorum  positi.  Pedicelli  purpurei  glabri  in  medio  | 
bracteis  teruis  ovato  -  acunilnatis  ciliatis  iustructi.  Involucelli 
tres ,  bracteas  simulautes.  Laciniae  calrcis  lanceolato  -  linea- 
res coloratae  liueam  longae,  versus  apicem  carinatae.  Corol- 
lae  purpurascentes  oblougo-urceolares,  2  lin.  lougae.  Anthe- 
rae  subexsertae  erectae  bipartitae.  Filamcnta  corolla  brevio- 
ra,  strieta.  Styli  longe  exserti.  Stigmata  niinuta.  Capsula 
glabra. 

Hab.  in  Europa  australi,  praecipue  iu  Lusitauia.  (Link.) 
5)  E.  multiflora  Linn.  Foliis  quaternis ,  quiuis ,  raro  ternis, 
linearibus  obtusis  erecto-pafeutibus ,  glabris,  margiue 
subserrulatis ,  caulinis  multo  longioribus  latioribusquc ; 
petiolis  carueis  glabris;  sterigmatibus  glabris  compla- 
nato - attenuatis ,  internodiis  duplo  longioribus;  floribus 
axillaribus  binis,  ternis,  rarissime  solitariis;  pedicel- 
lis  ptirpiireis  glahris  longisshnis ,  infra  medium 
bracteis  ternis  ovatis  obtusis  carneis,  margine  ciliatis, 
instructis;  laciniis  calycis  ovatis  acuminatis  integerri- 
mis,  carinatis ;  corollis  campanulatis;  antheris  longe 
exsertis  lateralibus  elongatis  bipartitis,  loculis  conni- 
ventibus;  filamentis  corolla  longioribus,  supra  an- 
tlierae  basin  afßjcis  :  stylis;  filiformibus  exsertis ;  stig- 
mate  minimo:  lapsula  glabra,  convexa. 


365 

E.  mnltiüoia  Liiin.  sp.  pl.  I.  p.  355.  Willd.  sp.  pl.  II, 
p.  411.  Salisb.  in  Liim.  soc.  transact.  6.  p.  344.  Andrew 
Heaths  vol.  II.  p.  111.  Hb.  Willd.  7527.  f.  2.  5.  E.  multi- 
flora  pedicellata  Wendl.  Eric.  f.  5. 

Canlis  fruticosns  rigidus  ercctns.  Rami  divaricati  pube- 
nili.  Sterigmata  complanata  glabra,  duplo  interuodia  supe- 
rantia.  Folia  linearia  obtusa  glancesceuti  -  viridia  glabra, 
margiue  snbserrulata,  erecto-patenlia,  supra  plana,  subtus 
coiivexa,  linea  longitudinali  sulcata,  |  —  1  liu.  lata,  3—4  lin. 
longa.  Pedicelli  carnei  glabri,  4  —  8  lin.  longi.  Laciniae 
calycis  ovato  -  acnminatae ,  apice  carinatae,  niteutes,  corolla 
triplo  breyiorcs.  Corollae  campannlatae ,  dilnte  purpureae, 
1|  —  2|  lin.  longae.  Antlierae  elongatae  scabrinscnlae  atro- 
purpurcae,  longe  exsertae,  locnlamentis  usque  ad  basiu  parti- 
tis  couniventibus.     Capsnla  conica  glabra. 

Hab.  in  Prom.  Pachyno  Siciiiae  (Philippi.),  in  Gallia 
australi.   (Riedel.) 

6)  E.  Tagaus  Linn.  Foliis  quaternis  liuearibus  subacutis 
glabris  erecto  -  patentibus ;  petiolis  appressis  glabris ; 
sterigmatibus  candidis  plauinsculis;  floribus  axillaribns 
solitariis  —  ternis ;  pedicellis  pnrpureis  glabris  corolla 
duplo  —  quintuplo  longioribus,  versus  basiu  bracteis 
tribus  minutis  lanceolatis  obtusis  ciliatis  couvexiusculis 
instructis,  quarum  binae  superiores  oppositae ;  calycihus 
coloratis  nitidis  brevihus ,  laciniis  ovatis  couvexius- 
culis apice  carinatis  subobtusis,  margine  subciliatis; 
corollis  cjathiformibus  carueis  glabris,  limbo  obtuso; 
antheris  brevibus  longe  exsertis  atropurpureis  glabris 
loculis  usque  ad  hasin  partitis ,  divaricatis;  stylis 
i^liformibus  longe  exsertis ;  capsulis  glabris. 
Ec  vagaus  Linn.  Maut.  p.  230.  Smith  Engl.  Bot.  n.  3. 
Hooker  Brit.  flor.  p.  176.  Hb.  Willd.  7530.  f.  1.  E.  vaga  Sa- 
lisb. 1.  c.  p.  344.     E.  multifiora  Bull.  Flor.  Paris.  2.  203.     Hb. 


366  

WiUd.  7527.  f.  1.  3.  4.     E.  mediterrauea  Sieber  Flor,  graec. 
E.  multiflora  ex  Pyreii.  itin.  collecta  ab  Endress. 

Caulis  erectus  ramosissimns  3  — 5  pedalis  rnfescenti-fus- 
cas.  Rami  terui,  quaterui  erecti  glabri  albidi.  Sterigmata 
planiasculaglabra  Candida,  iuferne  angnstata,  longitndine  in- 
ternodiorum.  Folia  quaterna  linearia  subacuta  glabra  erecto- 
patentia,   margine  obsolete  puberula,  subtus  convexa,  lineam 

profnndam  longitndiiialem  exhibentia,   siipra  plaua  2 4  lin. 

longa,  i  —  i  lin.  lata.  Pedicelli  purpurei  glabri,  2  —  5  lin. 
longi.  Bracteaeminntae  ovato-lanceolatae  obfusae  conrexius- 
culae  margine  ciliolatae,  versus  apicem  carinatae,  infra  me- 
dinm  pedicelli  sitae ,  qnarnm  binae  superiores  oppositae.  Fo- 
liola  inrolncrata,  bracteas  simulanlia.  Laciniae  calrcis  ova- 
tae  subobtusae  nitidae,  apice  carinatae,  corolla  snbquadruplo 
breviores.  Corolla  cjathiformis  carnea  glabra,  basi  angn- 
stata, 1|  — 2  lin.  longa.  Antherae  breves  bipartitae  atro- 
purpureae,  longe  exsertae,  locnlis  oratis  vix  scabrinscnlis  di- 
raricatis,  per  propriam  candicnlam  in  filamenta  transenntibus. 
Stjli  longissime  exserti.     Stigma  obtnsnm.     Capsula  glabra. 

Hab.  in  Gallia  australi  (Riedel),  Anglia  (Klotzsch), 
Graecia  (Link,  Sieber),  Pvrenaels  occid.  (Endress.),  Dalmatia 
(Visiani). 


Antherae  aristatae, 
Folia  terna» 
7)  E.  arborea  L.  Foliis  ternis  lineari-attenuatis  obtusius- 
culis,  supra  planis,  subtus  convexis,  linea  longitndi- 
nalisulcatis,  glabris  snberectis,  junioribus  apice  mar- 
gineque  minute  hispido-pubenilis;  petiolis  brerissimis 
glabris,  margine  snbscabris;  sterigmatibus  brevibus 
complanatis  haud  perspicuis  ,  pilis  plumosis,  ut  totus 
caulis ,  densc  obtectis ;  floribus  terminalibus  ternis,  qni- 
nis  subnntantibns  pedicellatis;    pedicellis  glabris;   bra- 


367 

eteis  tribus  lauceolato  -  lincaribus  obtnsis  ciliatis,  foliola 

inrolucrata  simnlantibus ;  laciniis  calvcis  ovatis  acutis, 

coloratis  aut  foliaceis  glabris,   margine  ciliolatis,   co- 

rolla  triplo  brevioribiis ;    corollis  breyibus  campanulatis 

glabris ,  lirabo  erecto  rotuudato  ;  antheris  appendiculatis 

inclusis,  appendicalis  ciliatis;    strlis  filiformibus  inclu- 

sis  aut  exsertis;    stigmatibns   crathiformibus ;    capsalis 

ovali  -  subquadrangularibus  glabris. 

E.  arborea  Liuu.  Diss.  n.  14.   Hb.  Willd.  n.  7390.  f.  1  —  7. 

E.  triflora  Berg  pl.  cap.  p.  118.     E,  scoparia  Thunbg.  Diss. 

u.  80.     E.  procera  Salisb.  1.  c.  p.  328. 

Caulis  fruticosus  5  —  8  -  pedalis  teres  fusco  -  cinereus. 
Ramiili  lerni  per  totiim  caiilem  frequentes ,  snberecti ,  pilis 
densis  plumosis  albis  ornati.  Folia  terna  erecto -patentia,  li- 
neari-attennata,  obtusiuscula,  supra  plana,  subtas  courexins- 
cula,  linea  lougitndinali  sulcata ,  versus  apicem  praesertim  ju- 
niora  obsolete  hispido-puberula,  2|  —  3  lin.  louga,  vix  |  lin. 
lata.  Sterigmata  haud  conspicua  complanata  hirsuta,  rix  lon- 
gitudine  internodiorum  iu  caule  cvanescentia.  Flores  temi, 
qnini  terminales ,  iu  ramulis  lateralibns  pedicellati  subnutantes. 
Pedicelli  lougitudine  corollae.  Bracteae  tres  coloratae  lanceo- 
lato  -  lineares  obtusiusculae,  margine  ciliatae  ad  basin  pedicelli 
positae.  Foliola  involucrantia,  bracteas  simnlantia.  Calrx  ad- 
pressus  coloratus  qnadrifidus,  corolla  triplo  brerior,  laciniis 
ovatis  acutis  snb  apice  carinatis.  Corolla  dilute  carnea  cam- 
panulata  qiiadrifida,  1^  —  2  lin.  louga,  laciniis  erectis  rotnn- 
datis.  Antherae  breves  appendicnlatae  inclusae,  appendicnlis 
ciliatis.     Stigma  cvathiforme.     Capsula  oralis  glabra. 

Vidi  speciraina  in  Herb.  reg.  Berol. ,  e  collibns  umbrosis 
prope  Menton,  in  provincia  Francogallica  (Riedel):  ad  Peri- 
voglia  (Sieber),  in  Sardinia  (Müller),  in  Dalmatia  (Visiani 
Ehrenberg)  lecta. 

(Contiuuabiuir  in  sequeiuibas  fascicnlis.) 


DE    PLANTIS 

IN    EXPEDITIONE   SPEGULATORIA 

ROMANZOFFIANA 

ET 

IN    HERBARIIS    REGIIS    BEROLINENSIBUS 
OBSERVATIS 

DICERE    PERGIT 

ADELBERTUS  DE  CHAMISSO. 


MELASTOMACEAE  AMERICANAE. 

Duce  De  Candolle  iu  Prodromo  III.  p»  99.     Herbariis  Mona- 
censi  regio ,  Martiauo ,  Kuiithiauoque  collatis. 


JTamilia  maxime  naturalis.  Genera  artificialia,  ambiguis  nt- 
plurimum  characteribus  definita.  Ardunm  opns  suscepit  David 
Don  (Mem.  Werner.  Society.  4.  (1823)  p.  276);  persecntiis  est 
Pyramus  De  Candolle  (1.  e.  et  Collection  de  Memoires.  I.  Me- 
iastomacees);  recognovit  et  illustravit  maxima  ex  parte  C. 
P.  de  Martins  (Nova  genera  et  Species  III.  p.  93  — 162.  t.  2 
—  286);  quorum  gravissimorum  auctornm  vestigia  legentes 
ipsissimis  profitemur  Martianis  verbis :  ^.Nos  de  propria  gene- 
rnm  dispositione  plane  desistimns,  ne  novaruin  rerum  cnpidi 
videamur ,  ant  tarn  audaces  ut  in  rc  intricata  ncque  adhuc  ab- 
solnta  propria  alienis  praeferamus.*  Gratias  agimus  quam 
maximas  generosissimo  amico  monacensi,    qui  subsidiis  litte- 


est 


369 

rlis  nos  auxit.  En  quae  memorabilla  iios  docuit  magna  Mela- 
stomacearnm  nostramm  copia  cum  ipsissimis  anrtorum  sppci- 
minibus  collata. 

TRIBUS  1.     LAVOISIEREAE, 

LAVOISIERA  DC.  1.  c.  p.  102.     Hart.  l.  c.  p.  131. 

V)  Iiavoisiera  imhricata.  DC.  no.  2.  Mart.  p.  132, 
t.  265.  Herb,  monac!  —  Lavotsiera  cataphracta  DC.  n.  ^. 
Mart.  p.  183.  t.  266.  Herb,  monac!  —  Luvoistera  compta 
DC.  n.  3.  Herb,  monac!  —  Lavoisicra  insignis  DC.  n.  4. 
Memolr.  p.  15.  t.  2.  Nee  gravissima  ipsius  inventoris  i.  im- 
hricatam  et  cataphractam  sejnngentis  auctoritate  snbacti  plu- 
res  Candolleanas  audaciter  in  nnam  contrahimns  species,  cui 
variabili,  poljmorphae,  poljonymae,  antiquius  Billbergia- 
mim  servamns  triviale  nomen.     Varietates  adsnnt  nobis : 

a)  Insignis  J)C.  xegatioT ,  elatior,  foliis  longioribus  tene- 
rloribus  laxioribus  semipoUicem  lougis  margine  et  nervo  exi- 
mins  setoso -ciliatis,  setis  glauduliferis ;  lobis  calycinis  phjl- 
loideis  angustis  acutis  setoso -ciliatis.  —  Semel  iterumque 
lectam  misit  Sellowins. 

ß)  Imhricata  DC.  et  Mart.  lobis  calycinis  dignoscenda 
rotnndatis  mucronatis  non  setoso -ciliatis  scariosis  albis  basi 
uigrescentibns.  —  Sellow,  Lhotzky,  Minas  geraes. 

y)  Compta  DC.  habitn  et  facie  snperioris,  lobis  calycinis 
pliylloideis  ellipticis  aciitis  non  setoso- ciliatis.  —  1)  Foliis 
angustioribus ,  ciliis  longiuscnlis  omnino  cum  Martianis  speci- 
minibns  conveniens.  2)  Foliis  latioribns,  ciliis  decnrtatis.  — 
ütramque  misit  Sellow. 

ö)  Habitn  et  facie  imhricatae ,  foliis  similibns  ovatis  acn- 
tis  erectis;  lobis  calycinis  phylloideis  oblongis  setoso -ciliatis 
^yvav  catapJiracta  conveniens,  qnae  foliis  latioribns  obtnsiorl- 
Inis  patentim  recurvis  differf.     Sellow. 

'»r  Bd.    3s  Heft.  24 


370  

V 

s)  A  siiperiori  dlversa  lobis  calyclnis  membranaceis  sub- 
scariosis  coloratis  cveteriim  similibns  similiterque  ciliatis. 
Sellow. 

Q  Iiitereet/?  arabigiia,  lobis  calyciiiis  spathnlatis  mem- 
branaceis snbscariosis  coloratis  inferiie  siibciliatis.     Sellow. 

2)  Lavotsiera  tetragona  DC.  p.  103.  n.  7.  Herb, 
mouaceusc !  Varietas  foliis  creuatis.  Similis  Lavoisierae  im- 
bricatae i  diversa:  Statiira  depressiori;  caulibus  subflexuosis 
siibdeciimljentibus ;  ramis  adscendentibns  minus  rectis,  minns 
virgatis  ,  angulo  minns  acnto  dichotomis;  foliis  carnosulis,  in 
Martiana  varietate  intcgerrimis ,  in  nostra  crenatis ,  nervo  ca- 
rinali  crasso ,  margiualibns  tennibus  evanescentibns ;  caljce 
"labro.  Color  flavescens  idem.  Flores  similes,  solitarii,  ter- 
minales, hinc  alares.  Calyx  campanulatns ,  coriaceus,  gla-  j 
ber  laevis ;  limbo  q\iinqnelol)o ,  post  anthesin  deeiduo ;  lobis  ' 
ellipticis  s.  triangnlaribus  obtnsliiscnlis.  Corolla  et  geuitalia 
in  melioribus  recognoscenda.  Capsula  calyce  Yestita,  libera, 
quinquecostata  ,  qninqnelocularis  ,  qninqnevalvis  ,  loculicide 
deliiscens,  valvis  septiferis,  placentis  colnmnae  axili  persi- 
stenti  afüxis,  post  valvas  delapsas  snperstitibus.  Semina 
oToideo-angulata,  seriatim  tenuiter  scrobiculata;  hilo  laterali 
recto  nigro.  —  Sellow.     Brasilia. 

3)  Ltßvoisiera  pulchella  n.  frnticulosa;  caulibns 
er^ctis  virgatis  glabris,  ad  inflorescentiam  usque  simplicif;us, 
a  primavio  llore  dicLotomis,  ramulis  strictis,  cymam  fastigia-J| 
tanj  cpijitractam  foliosam  sistentibus ;  foliis  sessilibns  laxe  im- ■ 
bricatis  erectis  ovatis  obtusiusculis  carnosulis  snbnuinerviis, 
^nargiue  carinaqne  setoso -ciliatis ,  utraquc  pagina  glabra  (s. 
rariug  externa  setoso-hirtella);  flore  hexamero ;  calyce  oblon- 
ge setoso-liirto,  lobis  lineari-oblongis  acntinsculis,  setis  sae- 
plns  giaudnliferis. 


371 

Variat  (sie  iit  L,  imhricata)  ciliis  longioribiis  glandulife- 
ris,  brevioribus  eglaiidiilosis  obsoletisqne  collo  radicali  snper- 
stite,  calyce  semper  extus  tubo  et  llmbo  setoso -hirto. 

E  Brasilia  semel  itcrumque  lectam  misit  Sellowius.  E  pro- 
vincia  Minas  Geraes,  Lhotzky. 

Proxima  Lavoisierae  mucoriferae  DC.  n.  6.     Mart.  tab. 
269.  a  qua  praesertim  habitu  differt ,  glabritie  et  foliis  carno- 
sulis ,  qiiae ,  iiervis  lateralibus  immersis ,   uiiiuervia  sese  prae- 
bent.     Caiiles  seu  rami  e  radice  adscendeutes  pliires ,    spitha- 
maei  et  pedales ,  crassitie  pennae  passerinae  vel  pauIo  majori 
obtuse  tetragoiii,  laeves,  noimiinqnam  rubesceutes.     Folia  iiu 
ternodiis  longiora ,  circitcr  semipollicaria,  aiigustiiis  vcl  latiiis 
ovata,  ex  ovato  lauceolata  vel  etiam  iu  ellipticam  liideutia  for- 
mam,  sessili  basi  quartam  circiter  caulis  parteiii  amplecteutia - 
juuiora,  ut  laciuiae  caljcis,  seta  ralidiori  ciispidata,  qua  de- 
trita  mucronulata  rel  mutica  evaduut.     Flores  ampli ,  speciosi 
e  sicco  purpurei ,   breviter  pedicellati ,    calyce  magno  folia  flo- 
ralia   pro   parte    superaute,    nee    iisdem  dense  involucrato  ut 
flores  L.  mucoriferae,     Caljcis  tubus  3|  lineas  longus,   ob- 
lougus,   ventricosus,  orarium,  cni  adhaeret,    paulo  superans, 
fauce  paulo  constrictus,   ibidem  corollifer  et  staminifer;   lobi 
seu  potius  laciniac  limbi  longitudiue  tubi.     Petala  duplo  lon- 
giora,  obovata,  integerrima,  apiculata,  nee  ciliata,  tenerrima. 
Stamina  duplice  ordine  inaequalia ;   laciniis  calyciuis  opposita 
majora  perfectioraque ,   majori  anthera  longo  arcuato  deorsum 
paulo  dilatato  connectivo  cum  filamento  articulata;  petalis  op- 
posita anthera  miuori ,  connectivo  multo  breviori;  illa  connecti- 
vo extenso  corollam  longitudiue   subaequantia ,    liaec   lacinias 
calycinas.     Ovarium  repetito  tentamine  caljci  adhaerens  nobis 
est  visimi;  Stylus  nos  effugit.     Capsula  generis  calyce  trnncato 
vestita,  libera,    sexcostata,    sexlocularis,    sexvalvis,    valvis 
septiferis  a  basi  dehiscentibus.     Color  herbae  flavescens, 

24  * 


Ailsiint  praeterea  iiobis  a  Sellowio  missae: 

4)  Lavoisiera  punctata  DC.  uo.  11.  Marl.  I.  v.. 
\>.  137.  t.  270.  herb,  monac.» 

5)  Lavoisiera  pulcherrima  DC.  no.  14.  Mart.  1,  c, 
p.  139.  t.  272.  herb,  monac! 

6)  Lavoisiera  JirmuJaDC.  no.  13.  herb,  mouac, !  a 
pulcJierrima  foliis  minoribns  uuinerviis,  a  punctata  foliis 
inpunctatis  diversa.     Speciiuen  unicuni  defloratum. 

VAVYA  DC.  prod.  3.  p.  105.     Mart.  n.  g.  et  sp.  3.  p.  123. 

Altera  sectio  geueris:  Ovario  trilocuJari,     Forsagenus? 

Flos  pentamerns,  decandrns,  anisostemon.  Calyx  coria- 
ceus,  turbinatus,  dentatus;  dentibiis  subulato  -  arnminatis. 
Pctala  carnosula,  obcordata,  concava,  dorso  opaciori  tenuiter 
nervöse;  lobls  lateribusque  pelincidis  snbundnlatis.  Staniina 
raajora  et  minora  alternaiiiia  glalra;  tllamenta  corapressa, 
nervo  opaco  crasso  pcrcnrsa,  lateribiis  pellucidis;  antherae  fal- 
catae,  in  rostrnm  attenuatae  poro  faciali  hians;  connectivnm 
basi  dorsali  parte  breviter  acnte  deorsnm  calcaratnm,  snrsnra- 
qne  clavnlam  erigens  longiorera,  simpllcem,  reetam,  teretem, 
trnncatam.  Ovarhim  omnino  libcnini,  ovoideum,  louginscn- 
lum,  glabrnm,  laeve,  triloculare!  loculis  mnltiovnlatis ,  ovn- 
lis  rectis  placentae  axili  «affixis.  Stylus  glaber,  teres,  cras- 
shisculus,  attennatus,  apicc  eurvulns.  Stigma  apicale  pnncti- 
forme.  —  Fructus  non  observatus. 

1)  Davya  calophylla  N. ,  arborea,  macrophjlla,  mo 
crantha;  stellata  tenuissima  pnbe  praeter  hicidam  superam  fo- 
lioriim  paginam  pulvernlento  -  ferruginea ;  ramis  teretibns  lon- 
gitudiualitev  rugosis;  foliis  petiolatis  elliptico-oblongis  acu- 
tiusculis  basi  obtusioribns  trinerviis  snbcoriaceis,  margine  re- 
llexo;  paniciila  terminali  pyramidata  aplivlJa,  ramulis  trifloris; 
dentibus  calycinis  subulato  -  acuminatis;  ovario  triloeulari. 
Brasilia.     Sellow. 


373 

Ramus  crassitie  calami  scriptorii  majorique,    iiiteriiodiis 
siibscraipollicaribus  ad  polliccni  usqiic  elougatis.     Petiolas  pol- 
llcem  sesquipolliceinque  lougus ,  folia  qniiiqncpoUicaria,  1  poll 
9  liii.  lata.     Paiiicula  scniipedalis  elatlorque,    folia  superaus, 
iuternodiis    quam    in    ramo    sunt    duplo    circiter    longioribus, 
c  parilnis  ramorum  4  —  5  constans.     Raiui  infimi  foliis  parvis 
suffulti.     Bracteae  (cadncae?)  deficinut  quae  ramos  superiores' 
trifurcationes  ramorum  et  nodum  ramnlornra  uniüororum  sulful- 
circnt  atque  oruarent.     Pedicellus  proprius  tres  liueas  longus^ 
Calyx    semipollicaris ,    subulis    dentium    bilinearibus     auctus. 
Tubus  ovarium  iucludcns  a  fuudo  ad  insertionem  petalorum  ot 
staminum,  quo  maxime  est  crassus,  tres  circiter  liueas  longus. 
Pctala  pollicem  longa  lougloraque.     Antherae  staminum  majo- 
rnm  filamento  subaequilongae,    semipollicares,    clavulam  sub- 
bilincarem  gereutes.     Stellata  pubes  in  calycibus  atque  inflores- 
ceutia  densior,    magis  furfuracea  intensiusque  colorata;  in  in- 
fera   follorum  pagina    tenuior,   laerius   pulverulenta,    dilutiiis 
colorata. 

HUBERIÄ  DC. 

Character  a  Martio  emendatus  nov,  gen.  et  sp.  3. 
p.  146. 

Genus  ad  capsulares  orthospermas  JLavoisiereas  DC.  jure 
meritoque  ab  oculatissimo  Martio  1.  c.  revocatum,  Graffcn- 
rledae  DC.  confine. 

De  Graffenrieda  jucunda  Marl  infra  sub  OsbecTcia  DC. 
et  Jucunda  N.  dicetur.  Genus  fructu  baccato ,  calyci  haud  ad-^ 
uato  c  scliemate  De  Candolieano  Memoire  t.  1.  exclusum,  cae- 
teris  chararteribus  Huberiae  et  Graffenriedac  affiue  illisque 
certe  consoeiandum. 

1)  Huberia  semiscrratu  DC.  prod,  3.  p.  167.  uo.  I, 
Herb,  mouac. ! 


376  

E  Brasilia  Sellowius  speciniiimm  copiaiu  misit,  florifera 
fructiferaque. 

2)  Hub  er  tu  ovalifolia  DC.  prod.  3.  p.  167.  no.  3. 
Herb.  Kiuith !  Mart.  uov.  gen.  et  sp.  t.  146.  tig.  2.  —  Hube- 
ria  resinosa  Presl.  symb,  p.  58.  t.  37.  —  Mclastoma  anten- 
natum  Herb,  mouaceiise ! 

Martins  iu  sylvis  pulchris  ad  aquaeductiiin  supra  saxa  gra- 
iiitica  Rio  de  Janeiro  legit,  Sellow  semel  iternmque  misit.  — 
Speeimina  Herb.  Kuuthiani  a  DC.  descripta  a  caeteris  recedunt 
calycibns  minus  Ternicosis  pulvere  rcsinoso  afflatis ,  gpunctulis 
subfloccosis  cauescentibus'  DC.  1.  c. 

BEHURIA  N. 

Huberiae  e  seutentia  nostra,  speciem  auomolam  finxit 
natura,  quam  uullo,  praeter  autlieras  caudatas,  nou  discre- 
pans  cliaractcre,  novo  geuerico  nomine  non  donare  nequimus. 
Genus  etiam  anomalum,  characteribus  in  tabula  synoptica  DC. 
Mera.  t.  1.  inricem  excludentibus  iusigne. 

Char.  Flos  hexamerus,  dodecaudrus,  isostemon.  Ca- 
lyx  bibracteatus ;  bracteae  foliaceae  calycem  aequantes;  tubus 
turbinatns  subcupuliformis ,  limbus  laciuiatus  deciduus ,  laciniis 
lauceolatis  erectis  tubo  subduplo  longioribus.  Petala  cuneato- 
obovata,  laciniis  calyciuis  duplo  longiora.  Stamina  Hube- 
riae, lilamentis  glabris  ,  antheris  oblongis  caudatis  poro  api- 
cali  debiscentibus.  Ovarium  liberum,  glandulis  majusculis 
confluentibus  basin  styli  ciugentibus  sex  coronatum;  glandula 
quaque  pilum  caruosulum  majusculum  gerentc  quasi  corniculata, 
pilis  paucis  similibus  et  minoribus  accedentibus ;  Stylus  filifor- 
mis  glaber,  stigmatc  apicali  pnuctiformi.  Capsula  globosa, 
calycc  truucato  ad  medium  vestita ,  quadrilocularis ,  quadri- 
Talvis ,  loculicide  dehiscens ;  valvis  septiferis  ab  apice  ad  caly- 
cem hiantibns;  columna  axilis  in  intime  loculorum  angulo  pla- 


ceiitifera;    semiiia  inulta  recla  (scobitouuia  pyramidata?)  irti- 
bricata;  matura  iioii  visa. 

Infloresceutia  liabitus  faeies  glabrilies  Huberiae. 

1)  Bchuria  insignis'^.  foliis  mcmbrauaceis  petiolatih 
ex  clliptlco  lanccolatis  aciiminatis  aciifis  margiiiatis  sernilath, 
serraturis  callosis  s.  siibnlatls  iiicurris,  triplinerviis,  ucrvis 
alterius  paris  submarginal ibus  tcuuibus  a  basi  vel  jnxta  basin 
orientibus;  bi'acteis  sessilibns  ovatis  aciitis  intcgerrimls  uni- 
ilerviis  subtrinerviis ,  ucrvis  laleralibns  sacpius  evancscouti- 
bus ;  laciuiis  calycinis  lanccolatis  acntis ,  latcribus  rcflexis, 
canaliculatisj  apice  clliatis. 

E  Brasilia  semcl  iterumqnc  lectani  misit  Sellowius. 

Rami  tetragoni,  denium  tcrctes,  laeves,  interuodiis  siib 
semipollicaribus;  jnniorcs  cnm  pedüncnlis  petiolis  nervisqnc 
folioriim  saepius  pubescentes.  Folia  If  poll.  longa,  9  lineas 
lata,  petiolo  semipollicari.  Cyniae  terminales;  in  plnribus 
speciminibus  solitariae;  in  nnico  specimine  paniculatae  pliires, 
panicula  foliosa  ramis  peduncnlisque  tennioribns.  Bracteae 
(folia  sessilia  integerrima)  trifnrcationem  sulFulciunt  pednncn- 
lornm  subsemipollicarinm  longiornmqne;  qnae  calyces  ornant 
latiores,  ad  snmmnni  6  lineas  longae,  qnatuor  latae.  Tnbns 
calycinus  duas  circiter  lineas  meticns ,  laciniis  qnatuor  fere  li- 
neas longis  coronatus.  Potala  ?§  lineas  longa.  Genitalia 
paulo  breviora.  Axis  capsulae  circiter  trilinearis.  Antlicrae 
luteae.    Corolla  in  siccis  pallida. 

RHYNCHANTHERA 

DC.  prod.  3.  p.  106.  —  Mart.  uov.  gen.  et  sp.  3.  p.  120. 

1)  Rhynchanthcra  dicTiotoma  DC.  no.  3.  Herb, 
monac!  —  Synonymis  adde:  Melastoma  scrri/latum  Spr. ! 
Syst.  2.  p.  300.     DC.  p.  201.  uo.  32. 

Similis  Rhynciianthcrac  cordatac ,  jam  niolli  et'  brevi 
pubc  diversa.      Folia  maxima  2^  pollicavia,    16  lineas   lala^ 


378  — 

petiolo  semipoUicari.  Pauicula  divitissima,  florifera  simul  et 
fructifcra,  e  evmis  bis  terque  dichotomis,  floribus  alaribiis 
nunc  deficientibus ,  nunc  evolutis.  Flores  breviter  pedicellati, 
e  sicco  purpurei,  expausi  diametro  circiter  9  lineas  metienfes 
antheris  rostro  gracili  albo  corollani  superantibus.  Fructus 
subglobosi ,  axi  circiter  trilineari. 

E  pluribus  locis  Brasiliae  niisit  Sellow;  e  Baliia  Lhotzky, 
pube  uberiori  longiori  et  rariori  breviori  variabilem. 

2)  Rhi/nchanthera  cordata  DC.  no.  4.  —  Mart. 
nov.  gen.  et  sp.  3.  p.  122.  t.  260.  —  Herb,  mouac. ! Sel- 
low e  Brasilia.    Lhotzky  e  Minas  geraes. 

3)  Rhynchanthera    limosa  DC.   prod.   3.   p.   108. 

no.  10.     Herb,  mouac! Pentandra.     Speciminibus  bra- 

siliensibus  et  peruvianis  collatis  vix  diversam  crederemus 
Rhyncliantheram  Haenkeanam  DC.  no.  5. E  Brasi- 
lia niisit  Sellow. 

4)  Rhynchanthera  verbetioides  N.  pentandra,  ani- 
sostemou,  uno  stamine  caeteris  majori,  herbacea;  caule  erecto 
siraplici  tetragouo  fistuloso ,  angulis  crassineryiis  hirtis  aspe- 
risque;  foliis  breviter  petiolatis  ex  ovata  basi  lineari-lauceola- 
tis  acutis  duplicato  -  ciliato  -  serrulatis  quinquenerviis,  nervis  re- 
nisque  subtus  pilis  rigidis  raris  munitis ,  pilis  in  supera  pagina 
inter  venas  solitariis  Tel  deficientibus ;  pauicula  terminali  e  cy- 
mis  axillaribus  geniinatis  pluries  dichotomis  folia  superantibus 
constaute;  floribus  subsessilibiis;  calycis  glabrescentis  tubo 
globoso,  laciniis  lineari-subulatis  ciliolatis  longitudine  tubi. 

Specimen  unicum  e  Brasilia  misit  Sellowius. 

Habitu  et  statura  Verhenae  bonariensi  aequiparauda. 
Specimen  uostrum  tripedale  supera  caulis  pars ,  faciebus  duas 
lineas  latis ,  internodiis  quadripollicaribus  sursum  decrescenti- 
bus ,  infra  inflorescentiam  bipoUicaribus.  Folia  erecta,  infe- 
riora  latiora  simul  et  breviora ,  infi*a  paniculam  maxima  ultra 
(res  pollices'latos  longa,  semipollice  augustiora,   petiolo  qua- 


379 

driliueari.  Petioli  paululiim  dilatati  metliae  faciei  caulis  iuse- 
rimtnr,  simplici  seric  setarnm  coüucxi  stipulas  Spermacoces 
aemulautium.  Cymae  axillares  pedunculatae ,  ter  quaterque 
Liiidae.  Ramis  erectis  apices  versus,  abortu  alterius  bjifurca- 
tionis  ramuli,  floribus  s»litariis  secundis  ornatis.  Bifurcatio- 
nes  foliolis  linearibus  acutis  sufiFulciuntur,  quae  apices  rersus 
decresceutia  calyce  breviora  evadunt.  Flos  breviter  pedicel- 
latus,  expausus  diametro  subpollicari,  exsiccatus  purpureus, 
peutamerus,  pentandrus.  Genitalia  iuaequalia,  obliqua  gla- 
bra.  Stamiua  quiuque,  uuo  majori;  antherae  obloiigae,  ro- 
stro  quam  in  congeueribus  breviori  apiculatae  counectivo  longo 
et  arcnato  stipitataei  Ovarium  parvnra,  liberum,  in  fundo  ea- 
lycis  inflati  latens.  Capsula  calyce  lacinias  retinentc  vestita, 
libera,  ovoidea,  axi  diametrum  paulo  superante  subtrilineari ; 
tricostata,  trilocularis ,  trivalvis,  loculicide  dehisceus,  valvis 
septiferis,  placeutis  columnac  axili  adnatis.  Semina  parva 
angulata  seriatim  impresso  -  punctata  s.  scrobiculata. 

5)  Rhynchanthera  brachyrhyncha  N.  pentandra, 
auisostemon ,  stamina  uno  caeteris  duplo  majori  rostro  authera- 
rum  distincto  brevissimo;  caule  herbaceo  erecto  subsimplici 
obtusangulo,  angulis  nervosis,  foliis  sessilibus  ovatis  subaco- 
minatis  acutis  pilis  lougiusculis  glanduliferis  hispido,  5  —  7 
uerviis  serratis  ciliatis,  pilis  raris  hispidulis,  membranaceis ; 
panicula  tcrminali  pyramidato-elongata,  ramis  pluries  (qua- 
ter-)  cymoso-bifidis  ramulisque  erectis,  floribus  alaribus  sub- 
sessilibns ,  calycis  glabri  tubo  ovoideo  -  cupuliformi ,  laciniis  li- 
nearibus subulatis  sub  anthesi  tubo  longioribus. 

E  Brasilia  misit  Sellowius. 

Flos  peutamerus ,  pentandrus ,  anisostemon.  Calyx  ovoi- 
deo -  cupuliformis ,  limbo  laciniato  persistente.  Petala  elliptica 
acumiuata  cuspidata.  Genitalia  glabra.  Stamina  fertilia  quin- 
que,  uuo  caeteris  duplo  majori;  liSamcuta  compressa;  antherae 
ovoideae ,  breviter  oblique  rostratae,  rostro  povo  faciali  hian- 


580  

fe;  connectivo  elougato  tompresso,  crassiori  basi  biauriculato. 
Filamenta  castrata  quinqne  capillaria  t'iim  stamiuibus  altei- 
iiautia.  Ovariiim  liberum,  ovoideum,  i|,lan(lulis  tribus  basin 
styli  ambientibus  quasi  rostrato -apiculatiim,  triloculare.  Sty- 
lus fiiiformis ,  apice  curvatus  stigmate  punctiformi.  Capsula 
oroidea  trltuberculato-apiculata,  trilocularis,  trivalvis,  valvis^ 
septiferis.  Placenta  carnosa  axi  affixa  loculum  fere  impleus. 
Semiua  multa,  parva,  obtusan^ila,  subcyliudracca,  vix  cur- 
vula,  impresso  -  punctata. 

Specimina  elatiora  nostra  bipedalia  tripedaliaque,  iullo- 
rescentia  sibi  dimidiam  vel  tertlam  altitndinis  partem  vindi- 
cante.  Caulis  basi  lignescens  crassitie  calami  scriptorii,  in- 
fera  sterili  parte  parlbus  follorum  10  — 12  oruatus,  quorum 
iufima  miuora,  breviora,  emarcida  vel  jam  deficientia;  iufe- 
riora  maxima,  subtripollicaria,  latitudiue  subsesquipoUicari ; 
sursum  paululum  decrescunt  et  angustiora  evadunt ;  supra  sunt 
plana,  nervls  venisque  irregulariter  inter  nervös  laxe  reticnla- 
tis  subtus  promiuentibus ;  tenuiter  aequaliterque  scrrata,  serra- 
turis  juniori  saltem  statu  piligeris;  pilis  perpaucis  sparsis 
utramque  paginam,  inprimis  nervös  subtus  munieutibus.  Folia 
floralia  miuora  angustiora  in  bracteas  abeunt  bifurcationes  suf- 
fulcientes,  lanceolatas,  serraturis  eiliisque  paucis  ornatas, 
calyces  omnino  glabros  vix  superantes.  Rami  inferiores  ulte- 
rins  paniculati;  superiorcs  pedunculi  cymiferi  lougitudine  cir- 
citer  internodii,  ramis  ramulisque  cymae  erectis  pednnculo 
paulo  longioribus.  Tubus  calycinus  sub  anthesi  lineam  circiter 
longus;  petala  4^  lineas  longa.  Stamen  praepollens  corolla 
longius,  anthera  caetcris  majori,  connectivo  maxime  elongato 
quam  filamentum  longiori,  cum  staminum  minorum  connecti- 
vum  filamento  brevius  sit.  Calyx  sub  fructificalione  auctus, 
decemuervis,  capsulam  fovcl  ovoideo  -  subglobesam ,  axi  sub- 
biliueari. 


381 

Rhi/nchanthcra  Fothergillae  DC.  no.  12.  est  ha- 

siandrae  species. 

Macair ea  DC.  prod.  3.  p.  109.  in  Memoir.  p.  39.  ad 

ÜsbeckLarum  tribiim  jure  meritoque  amiindatur ,  vide  iufra. 

CAMBESSEDESIA 

DC.  prod.  3.  p.  110.  —  Mart.  n.  g.  et  sp.  3.  p.  125. 

1)  Camhessedesia  Espora  DC.  no.  7.  Rhexia 
Espora  Aug.  St.  Hil.,  HB.  mouog.  p,  152.  t.  58.  Herb,  mo- 
nac. !  —  Variat  omuibus  partibus  glaberrima  et  ramis  subto- 
mentosis,  foliis  calycibusque  subsetoso  -  pilosis  ciliatisque, 
pilis  subglandulosis ;  variat  et  foliis  subcordato  -  ovatis  latiori- 
bus  et  angustioribus  serrulatis  et  iutegerrimis.  Flores  exsic- 
cati  anrantiaci.  Valde  diversa  C  uddamantium  DC.  no.  8.  in 
herb,  monac.!  foliis  elliptieis  pedicellatis ,  pilis  ramulorum 
glanduliferis  sparsis,  deutibus  calyciuis  obtusis,  petalis  latio- 
ribus  brevioribus  caeterisque.  —  — 

Sellow,  Brasiliae  pluribus  in  locis.  Lhotzky  in  Miuas 
geraes.  — 

2)  Camhessedesia  Hilariana  DC.  no.  9.  Rhexta 
Hilariana  Kunth.  HB.  mouog.  p.  147.  t.  56.  Herb,  monac. ! 
Variat  foliis  latioribus  lanceolatis  et  augustioribus  linearibus, 
denticulatis  et  iutegerrimis.  Varietas  minor  et  minori  omnium 
partium  luxnric  insignis  nobis  est;  statura  depressiori  vix  pe- 
dali,  ramulis  gracilioribus ,  foliis  angustioribus  linearibus  iu- 
tegerrimis magis  fasciculatis  densius  confertis ,  internodiis  mi- 
nus evolutis  vix  bilinearibus ,  habitu  ergo  a  genuiua  specie  sa- 
tis  diversa,  vix  autem  nllo  non  fallaci  cliaractere.  Sellow 
pluribus  Brasiliae  locis. 

CHAETOSTOMA 

DC.  prod.  3.  p.  112.     Mart.  nov.  gen.  et  sp.  3.  p.  128  —  132. 
1)  Chaeto Stoma  pungens  DC.  no.  1.     Marf.  p.  128. 
i,  294,    »ig.    1,      Mpib,  monar.!    n    Chactostoma  diosmoidts 


382  

Mart.  pag.  130.    herb,  mouac, !  —    Rhe.via  armata  Spreng.! 
Syst.  2.  p.  308. 

Variat  foliis  et  laciniis  calycliiis  imiic  augustioribus  lon- 
gioribus  acutioribns ,  Ch,  pungens  Mart. ;  nunc  latioiübus  bre- 
vioribus  obtusioribus,  Ch,  diosmoides  Mart.  Extremae  for- 
mae  in  herbario  mouaceusi  hospitantur,  qiias  continna  seri<* 
connectunt  intermediae  plures  a  Sellowio  nobis  transmissac. 

Huic  nostrae  stirpi  ilultima  simillimaque  species  est  ia- 
voistera  viminalts  DC.  p.  103.  no.  5,,  caljce  paululum  diver- 
sa  ex  toto  liispido ,  setis  limbnm  versus  rigidioribus  erectis  in- 
conspieuis  in  aunulum  digestis.  Caetera  couveniunt.  Capsula 
illi  pariter  trilocularis.  Praestat  lloribus  foliisque  paulo  majo- 
ribus.  Quas  tanta  necessitudine  connectit  natura  species  inju- 
ria artis  in  alia  distrahuutur  genera. 

2)  Chaetostoma  tetrasttchum  DC.  no.  2.  Variet. 
fihrillosa.    Mart.  p.  129.  t.  294.  fig.  2.  rariet.  scoparia.  lierb. 

monac!   —  Rhejcia  ericoides  Spr. !   neue  Entd.   1.  p.  302. 
syst.  2.  p.  310.,  quae  dubia  est  Ca.?  ericoides  DC.  no.  3.  — 
Ipsissima  Sprengelii  manu  in  schedula  laudatur  Neu.  Entd.  1.  c. 
E  Brasilia  misit  Sellowius. 

3)  Chaetostoma  microlicioides  N.  frnticulosa,  erecta, 
dichotoma  et  trichotoma  ramosissima ,  glaberriina;  ramis  fasti- 
giatis;  foliis  internodio  longioribus  sessilibus  erectis  plauis  ex 
obtusa  basi  lanceolatis  acuminatis  acutissimis  intcgerrimis  im- 
merse  trinerviis,  nervis  submarginalibus  vix  conspicuis,  im- 
punctatis ;  floribus  termiualibus ;  laciniis  calycinis  acutissimis 
longitudiue  tubi ;  staminibus  inaequalibus  dissimilibusque ;  an- 
theris  ovoideis  breviter  rostratis  oblique  antica  facie  nniporosis, 
alternis  connectivo  elongato  falcato  deorsum  dilatato  et  ultra 
insertionem  longiuscule  producto  sufTultis;  Capsula  triloculari. 

ünicum  specimen  inter  plantas  Sellowianas  brasilienses. 
Affinitate  natural!  proxima  Microliciis  scopariae  ^  myr~ 
toideae ,  fbrmosae  aliisque;    genitalibus,  Capsula,  semiuibu^ 


383 

haud  diversa;  habitu  et  colore  florum  similis,  muco  ab  illis 
segregatur  aitiiiciali  charactere :  ore  calycis  extus  setis  rigidis 
patulis  mimito.  Majoris  fors  ponderis  notain  diJÖTerentialcin 
suppeditimt  folia  impnnctata  et  iuflorescentia,  si  unico  speci- 
miiii  haud  diffideiidum ,  semper  terminalis,  floribus  terminali- 
biis  solitariis,  capsiilis  alaribus.  Ramus  spithamaeus  septies 
octiesve  dicliotomus,  scopaeformis.  Ramuli  tetragoui,  prae- 
ter apicales,  deiiudati.  Apices  dense  foliosi,  foliis  subimbri- 
catis.  Folia  tres  iiueas  longa,  vix  lineam  lata,  subpungentia. 
Flos  in  siccis  purpnreus,  diametro  circiter  9-  lineari.  Calyx 
tubo  sesquilinea  panlo  longiori,  laciniis  aequilougis  coronato, 
sub  grossifieatioiic  ore  contracto,  laciniis  patentira  recurvis. 
Petala  obovata,  subulato  -  acuminata.  Genitalia  longitudine 
petalornm  vel  panlo  longiora.  Antherae  staminum  minorum 
oonnectivo  brevi  filiformi  basi  quasi  testiculato  gibboso  suiTultae. 
Capsula  calyce  deccmnervio  arcte  vestita,  ovoidea,  axi  ses- 
quiliuca  paulo  longiori  diametrum  panlo  superante.  Semiua 
minuta,  oblonga,  curvula,  impresso -punctata,  brunnea,  hilo 
basilari  orbiciilato. 

BERTOLONIA  Raddi. 

DC.  prod.  3.  p.  113.     Mart.  nov.  gen.  et  sp.  3.  p.  116. 
(non  Spreugel.) 

Geuus  maxime  naturale,  peculiari  fructus  fabrica  insigne. 
Species  figura  foliorum  ludunt;  inllorescentia  et  caljcibus  tute 
dignoscuntur.  Duas  e  Brasilia  misit  Sellowius;  utraque  in- 
descripta. 

1)  Bert 0 1 011  la  acaulis  N.  pilis  glaudulosis  hirsuta; 
foliis  septemncrviis  cordatis  ovatis  eroso  -  crenulatis;  scapis 
quam  folia  brcvioribus ;  floribus  paucis  (2  —  5)  pseudo -umbel- 
latis  breviter  pedunculatis ,  laciniis  calycinis  angustis  elongalis 
cuspidatis  tubo  longioribus;  autheris  ecalcaratis. 


384  ■ 

Rhizoma  lignasiira,  crassum,  contractiim,  railices  fibro- 
sas  demitteiis  et  quasi  multiceps  e  genimis  pluribus  folia  et  sca- 
pos  extollcns.  Folia  specimiuis  nostri  majoris  ad  suminum 
tripollicaria,  2|  poli.  lata,  siim  basali  subsemipollicari ,  pe- 
tiolo  lamiuam  subaeqiiante ;  teiiuiter  eroso-crenulata  s.  denticu- 
lata  iiicmbrauacea ,  reticulato  -  venosa,  subbullata,  subtiis 
praesertim  in  rete  hirsiita.  Petiolus  leres  pilis  longioribus  pa- 
tentibus  viscidulis  fiiscis  maxime  hirsutus.  Scapus  loiigitudine 
circiter  petioli,  eo  gracilior,  cum  calycibus  hirsutus,  pilis 
glandulosis.  Bracteolae  pedicellos  suiFulciimt,  ob  hirsutiem 
parum  conspicuae.  Pedicelli  lougitudiue  circiter  tubi  caljcini. 
Calyx  decemnervius ,  in  nervis  maxime  hirsutus,  nervis  alter- 
nis  in  dentes  cuspidatos  excurrentibus.  CoroUa  tenerrima,  ut 
ffenitalia  glabra.  Stamina  aequalia,  tres  lineas  longa,  fila- 
raento  antherisque  aequilongis. 

2)  Bertolonia  longifolia^.  caule  adscendeute  brevi, 
apice  cum  petiolis  piloso,  •  partibus  caeteris  glabris;  foliis 
quinquenerviis  ex  ovato  oblongis  subacumiuatis,  basi  subcor- 
datis;  peduuculo  termiuali  (fructifero  axillari)  cjmifero  folia 
subaequante;  cyma  fastigiata  multiflora,  obscura  lege  subtri- 
chotoma  ramosa;  laciuiis  calycinis  ovatis  acutis  tubo  paulo 
longioribus;  antheris  calcaratis. 

Caulis  spithamaeus,  angulatus,  crassitie  pennam  corvi- 
nam  vix  aequans,  iufima  radicaute  parte  liguescens,  superne 
foliosus,  herbaceus,  ad  angulos  pilosus.  Folia  membranacea, 
plana,  reticulato- venosa,  subtus  pallidiora,  rete  prominente 
obscuriori;  juniora  deuticulato  -  ciliata;  adulta  ciliis  saepius 
obsoletis  integerrima.  Figura  variant ;  maxime  evoluta  41  poll. 
longa,  1|  poll.  lata,  petiolo  15  lin.  longo;  abnormia  occur- 
runtcordata,  suborbiculata ,  diametro  2|  pollicari,  subseptem- 
nervia,  nervis  extimis  submarginalibus.  Inflorescentia  glaber» 
rima.  Pedunculus  subsesquipollicaris ,  (poUicem  —  duos  et 
dimidium  poUicem  longus),   saepius  infera  parte  foliis  duobus 


385 

poIHcc  brevioribus  ornatns.  Bracteolae  lauceolatae  trifurca- 
tioncm  suffulciuut;  deciduae  saepe  deficiunt,  Cjma  raajLimq 
evoluta  laxiflora  diametro  circlter  tripollicari.  Ranmli  extlmi 
floreitt  tiniini  alterumve  breviter  pedicellatum  apicc  gernnt ,  iii- 
ferius  bracteolis  lauceolatis  cicatricibnsque  pliirlbiis  ornati, 
speciem  racciui  abortu  depauperati  gerentcs.  Flores  ex  sicco 
albidi  s.  pallidl,  diametro  subpollicari ,  petalis  teiierrimis  ca- 
Ijcem  ter  siiperantibus ,  geuitalibus  corolla  multo  brevioribus 
caljceni  vix  exeedentibus.  Tubus  caljcis  decemnervius ,  ses- 
quilineam  loiigus ;  laciniae  membranaceae  teiiuissimc  trinerviae, 
sesquiliueam  latae,  duas  fere  liueas  longac.  Petala  subsemipoUi- 
caria,  apiculata.  Staniiua  aequalia  decem;  filamenta  duas  liueas 
longa;  autherae  subaequilongac ,  falcatae,  attenuatae,  uni- 
porosae,  basi  a  dorso  calcare  adsceudente  recto  diinidiae  cor- 
poris lougitudiuis  auctae,  Gcnnen  in  fiiudo  calycis  liberum, 
coronatum.  Stylus  rectus ,  loiigitudiue  circiter  filamentorum,  a 
basi  attenuatus,  stigmate  tcrmiuali  liaud  crassiori.  Capsula 
generis  e  reliquiis  haud  rite  describenda. 

TRIBUS  II.    RHEXIEAE. 
SPENNERA  Mart.  DC. 

Nulla  hujus  gcueris  species  inter  plautas  Sellowianas. 

Spennera  circacoides  Mart.  DC.  prod.  3.  p,  116.  no.  10. 
herb,  monac!  cum  Sp,  circaeifolia  DC.  n.  12.  Rhearia 
circaeifolia  HB.  monog.  p.  101.  t.  39.  contralieuda  uobis  vi- 
debatur. 

BICRANANTHERA  Presl. 

1)  Dicranatithcra  hedißotidea  Presl.  symb.  bot. 
p.  Ib.  t.  50. 

Lhotzky,  Baliia. 

NOTEROPHILA  Mart.  uov.  gen.  et  sp.  3.  p.  110. 
{Microlic iae  species  fructu  biloculari  DC.) 

1)  Noterophila  llmnobios  Mart.  1.  c.  p.  112.  —  M^- 
croh'cia  limnobioa  DC.  prod.  3.  p.ll7.  uo.4,  —  Herb,  monac.« 


386  

Quam,    speciminibiis   herbarionim   monacensium   collatis, j 
meram  esse  varietatem  Woterophilae  inundatae  Mart.  1.  c. 
p.  111.  t.  254.  &s.  2.  DC.  no.  3.  in  limosis  inundatis  graci- 
lescentem  atque  reptaiitem  censemus,   cum  illa   in   siccioribns 
enata,  firmiori  caule  erigatur. 

Sellow.     Brasilia. 

MICRO L IC lA  Bon.  DC, 

Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  p.  105. 

Generis  condendi  ratiouem  celeberrimus  anctor  e  speciebus 
brasiliensibns  Sellowlanis  quinqne  deduxit,  quod  ipsos  diagno- 
sccndas  nimia  brevitate  imparibus  indigitavit  verbis,  nee  specie- 
rum.  prineipium  nlla  ab  alio  auctore  brasilienses  recensens  Me- 
tastomaceas  recognita  est,  nee  nos  ipsi  inter  ipsos  Sellowiauas 
plantas  fideuter  ullam  recognosciraus. 

§.  1,  Antheris  longiorihus^  longius  rostratis  cijlindri- 
cis  falcatts;  saepius  herbaceae, 

—  Spuriac, 

1.  Microlicia  dlsinefolia  DC.  prod.  3.  p.  117.  no.  5. 
Herb.  Monac. ! 

E  proriucia  cisplatina  nee  non  e  Brasilia  aequinoctiali  plu- 
ribus  locis  lectam  misit  Sellowius. 

2.  Microlicia  recurva  DC.  p.  118.  no.  7.  Synony- 
mis  adde:  Rhcvia  Acisanthera  Herb.  Wild.  no.  7211.  hinc  et 
species  plant.  2.  p.  303.  (Yarietatis  glabrioris  specimen  jamai- 
cense  a  Swartzio  communicatum). 

Brasilia.     Sellow. 

3.  Microlicia  variabilis,  DC.  prod.  3.  p.  118.  no.  8. 
Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  p.  109.  t.  254.  Herb.  Monac.!  Syno- 
nymon:  Rhexia  cordata  Sprengel  neue  Ent.  non  est  hujns 
loci.  —     Confer.  infra  Microlicia  cordata» 

Brasilia.     Sellow. 

4.  Microlicia  violacea  DC.  p.ll8.  uo.lO.  Herb.  Mo- 
i»acense! 


387 

Ab  hac  ut  distin^atur  sequens  species  poscimus.  Genuinae 
M,  violaceae  folia  sunt  breviter  petiolulata,  ovata  vel  late  OTa- 
ta,  subcordata,  obtusa  Tel  acutiuscula,  nunquam  vero  acnmi- 
nata;  pilis  majoribus  rarioribus  dissitis  utrinque  sunt  hirtella. 
Supera  facies  teuuiter  scrobiculato  -  punctata  et  in  finitimis  ob- 
scrvatur  speciebus.  Herba  et  foliis  simillima  est  iüf,  lanceae- 
florae  y  quae  inflorescentia  differt  paniculata,  laciuiis  calycinis 
tubo  brevioribus  acutis,  petalis  oblougis  et  caet.  Herba  et  fo- 
liis contra  a  sequente  specie  differt,  quauum  inflorescentia  et 
flore  convenit. 

Brasilia.     Sellow. 

5.  Wi crolicia  viscidula  N  —  Rhejtia  viscidula  Herb. 
Monac!  iWe/asfowa  s^sse/e  Spr.!  Syst.  2.  p.  303.  Fruticulosa; 
pilis  minoribus  crebrioribus  mollius  et  densins  vestita,  dense  pu- 
bescens;  ranjis  virgatis;  foliis  subimbricatis  patulis  sessilibus 
cordatis  late  ovatis  suborbiculatisque  acuminatis  acutis ;  floribus 
quam  folia  tardius  evolutis  axillaribus  solitariis  subsessilibus, 
laciuiis  calycinis  longitudiue  tubi  majorique  angustatis  obtusius- 
culis ;  petalis  obovatis ;  capsulis  quadrilocularibus. 

Brasilia.     Sellow. 

Specimina  nostra  rami  sunt  sesquipedales  longioresque^ 
stricti,  subgraciles,  crassitie  vix  pennae  corvinae,  obtuse  tetra- 
goni,  ramulis  passim  instructi  approximatis  pluribus  erectis 
materno  brevioribus,  internodiis  sesquilinearibus  rarins  trilinea- 
ribus,  inferne  denudati  cicatrisati,  superius  dense  foliosi.  Fo- 
lia semipollice  utplurimum  breviora,  latitudine  longitudinem  sub- 
aequante,  quinquenervia,  integerrima.  Supera  pagina  pube 
obumbrata  difficilius  scrobiculato -pnnctulata  observatur,  Kami 
summo  apice  imbricatim  foliosi ,  infra  apicem  floriferi  inferins- 
que  fructiferi,  capsulis  anni  praeterlapsi  defunctis  ab  inflore- 
scentia hornotina  sejunctis  in  inferiori  ramo  snperstitibus ,  laci- 
niis  calycinis  nunc  oirnatis,  nunc  iisdem  orbis.  Flores  subsessi- 
lesj  breviter  pedicellati,    speciosi.     Laciniae  calycinae  autire 

9r  Bd.   3s  Heft.  25 


388  

angnstatae,  obtusiiisculae  (in  M,  violacea  lineares  apice  obtu- 
sjssimo  rotimdatae).  Calyx  cum  laciniis  qiiatuor,  qiiinque  fere 
lineas  longiis,  folium  subaequaiis  siiperansve.  Corolla  violacea, 
decidua.  Stamiiia  10  iuaequalia  aiitheris  falcatis  loiige  exserta, 
longiora  deceni  ciiciter  lineas  longa.  Capsula  ellipsoidea,  axi 
circiter  bilineari  diametrum  paulo  superante;  quadrilocularis, 
quadrivalvis ,  al)  apice  loculicide  dehiscens,  valvis  septiferis; 
placentae  centrales  columnae  axili  persistenti  affixae;  semina 
multa,  minuta,  coclileata,  crassiuscule  muricata,  liilo  basilari 
ovbiculato,  brnnnea,  nitidula.  —  Capsulae  plnres  inquisitae 
sunt,  quadriloculares  semper  repertae. 

§.  2.  jintheris  brevioribus  e.v  ovoideo-oblongis  bre~ 
vius  rostratis\  fruticulosae,  —  3Iicroliciae  Don.  gcnuinae» 

6.  Microlicia  graveolens  DC.  prod.3.  p.ll9.  No.l2. 
Mart.  noT.  Gen.  et  Sp.3.  p.l08.  t.253.  fig.2.  Herb.  Monac!  — 
Icon  laudata  haud  optima  ramis  denudatis  nee  habitum,  nee  folia 
subcordata  late  ovata  decussatim  subimbricata  plantae  referens. 
Quas  sub  Microlicia  variolosa  habet  DC.  Rhexias^  hirsutam 
et  earsulem  herb.  Monac.  ad  haue  rerocamus.  Varietas  nempe  est 
hirsuta,  ad  quam  et  altera  vergit,  crassicanlis,  hirsutior,  den- 
sius  foliosa. 

Genninam  et  varietatem  hirsutam  e  Brasilia  misit  Sellowins. 

7.  Microliciae  ^^QCieB  insignise^^i:  MelastomalAiotz- 
ky  et  Manso  Flor.  Matto  grosso  Cujabensis  No.  52.  Microli- 
ciae  vestitae  DC.  No.  17.  affiuis,  ab  omnibus  vero  diA'ersa:  fo- 
liis  internodia  subaeqnantibns  ex  ovato  -  lanceolatis  acuminatis 
acutis ,  setis  rigidis  longis  albis  antrorsum  versis  cnspidalis  et 
deiiticulato-pauciciliatis,  utraque  pagina  glabris,  uninerTÜs  et 
obsolete  trinerviis  subpellucido  -  punctulatis. 

Frnticnlus  erectns  ex  iinico  specimine  spithamaeus,  mul- 
ticanlis.  Folia  vix  tres  lineas  longa;  inferiora  adulta  magis 
ovata,  cilias  omittentia;  superiora  juniora  magis  lanceolata, 
riliis  utrinsecus  subquinis  ornata.     Laciniae  calyciuae  oblongo 


38d 

trianguläres,  iiitegerrimae ,  acutae,  petalaque  obovata  setaceo - 
cuspidata. 

8.  Microlicia  //^^erecozrfes  N.  fruticulosa  erecta,  vir- 
gatlm  ramosa;  ramis  hirsiitis;  foliis  sessilibus  obtusis  teuuiter 
deiiticulatis  quiuquenerviis  utriuque  setosis  subpaimosisque  pel- 
lucido-puuctatis,  maxime  evolntis  late  o^atis  suborbiculatisqiie 
reflexis ,  rameis  ellipticis ;  Üoribus  axillaribus  solitariis  snmrai- 
tates  pauiculatim  oriiautibus. 
Brasilia.     Sellow. 

Snperiori  sequentibusque  speciebus  maxime  affiiiis ;  hirsu- 
tiei  copia  et  indole  cum  varietate  Tiirsuta  31.  graveolentis  opti- 
me  congrueus,  diversa  folionim  obtusorum  figura,  elatiori  sta- 
tura,  foliis  majoribiis,  üoribus  paulo  miuoribns.  —  Specimiiia 
sunt  rami  scsquipedales ,  crassitie  pennae  corvinae;  qua  parte 
foliis  jam  denudati  ramis  appoximatis  ornantur,  ibidem  ramulis 
fructiferis  pluribus  defuuctis  opacati.  Summifates  iterum  ramu- 
liferae  floriferaeque.  Folia  maxima  semipolliaria,  5  lineas  cir- 
citer  lata.  Calyx  campamilatus ,  decemuervius ,  quiuquedeuta- 
tur,  hirtus  et  micanti-punctatus;  stamiua  decera  inaequalia;  an- 
therae  breyes,  breviter  oblique  rostratae,  alternae  comiectivo 
arcuatim  elongato  et  ultra  filamentum  dilatato  -  producto  sufful- 
tae;  ovarium  liberum,  Capsula  trilocularis,  trivalvis,  omnia 
superioris  speciei.  Laciuiae  calyciuae  ellipticae,  acumiuatae, 
acutae,  vel  trianguläres  acutae,  paulo  brcviores  esse  videntur; 
Corolla  paulo  minor,  genitaliaque  breviora. 

Haue  quoque  in  herbariis  uostris  RJieartam  fuham  dixit 
Sprengelius ,  alteram  vero  liomonjmam  in  systemate  retiuuit, 
quam  vide  iufra  sub  Microlicia  fulva. 

9.  Microlicia  eupJiorbioides  Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp. 
3.  p.  107.  t.  252  —     Sub  M,  variolosa  apud  DC. 

Varietas  glahra.   Unicum  plautae  quoad  hirsutiem  maxime 
-  variabilis  habemus  specimen  glaberrimum,  Vix  de  identitate  spe- 
ciei dubitandum. 

25  * 


1 


390 

i 
E  BrasiHii   pliiribiis   locis   atqne  temporibus  Icctcam  niisit    ' 

S«!llowius. 

10.  Microlicia  cordata,  N.  RJiejcia  cordata  Spr.! 
Neue  Eilt.  1.  p.  301.  syst.  2,  p.  306.  —  Rhejcia  venusta  Herb. 
Monacens. !     Sub  Microlicia  variolosa  apnd  DC. 

Frutex  erectus,  bi  -  et  tripedalis,  ramis  subTirgatis  deco- 
rus ,  ramis  ramulisque  ramo  matenio  brevioribus ,  apicibus  fo- 
liosis  floriferisque  divites  pyramidatasque  panicnlas  praebciitl- 
bus.  Respectii  hirsutiei  et  pubis  nimirum  varians :  Ramis  hir- 
sutis  et  hirtellis ,  foliis  utrinque  densius  parciusve  pubescentibus 
et  supera  pagina,  imo  utriuque  glabris ,  subtus  conspiciiiiis  vel  '■ 
obsoletius  pimctatis.  —  Habitu  strictiori  ad  seqnentem  accedens 
liidit :  caule  hirsuto,  foliis  hirtello-pubescentibus  et  glabritie  fere 
absoluta,  pilis  rigidis  patentibus  loiigiusculis  raris  in  raraulis' 
superstitibns. 

In  alpestribus  herbidis  udis  montium  Itambe  da  Villa,  Mor- 
ro  de  Villa  rica ,  Minas  Geraes ;  Villa  de  Caitete  prov.  Bahien- 
sis,  Martins;  e  pluribns  locis Braslliae,  Rio  Janeiro,  Punta  rica, 
Minas  geraes  Sellow  et  Lhotzky. 

11.  Microlicia  crenulata.  Mart.  nov.  Gen.  et  Sp.  3, 
p.  106.  t.  251.  Cambessedesia  crenulata  DC.  prod.  3.  p.  111. 
No.  6.  Herb.  Monac. ! 

Sellow  e  pluribns  locis  Brasiliae. 

12.  Microlicia  serrulata  ^.  hxii\c\i\o?,a,  ramosissi- 
ma ;  ramis  fastigiatis ;  ramnlis  pilis  patentibus  longis  raris  hir- 
tellis ,  foliis  sessilibus  ovatis  acntis  serrnlatis  patentim  ciliatis 
punctatis  retrorsum  complicatis ;  floribus  terminalibns  axillari-- 
bnsque  snbterrainalibus;  calycibus  hirtis,  laciniis  oblongo-trian- 
gujaribus  acntis;  antheris  oblongis. 

Brasilia.     Sellow. 

Habitus  prorsus  superioris  species.  lila  glabritie,  foliis  fir- 
mioribns  nitidnlis  teunius  et  minus  conspicue  pnnctulatis,  subro- 
tuudis,  acuminulatis ,  laciniis  calycinis  subnlatis,  antheris  bre»- 


391 

vioribus  iiiiiiorlbusque  ovouleis ;  haec  hirsutie  caljcls  ,  pllis  i  a- 
mulorum,  ciliis  folioruni,  foliis  mollioribus  opacloribus  o^atis 
acutis  grosse  puiietatis,  serraturis  ciliisque  utriuseeus  subocto^ 
nis,  lacinlis  calyciuis  latls  plaiils  acutis  sluii  acuto  dlsjuuctis, 
autheris  dimidio  circiter  longloribus  nee  crassioribus  diguo- 
scuntur;  caeteris  couveuiuut.  Fructus  vero  iiostrae  speclel  uou 
4)bservatus  est. 

Hie  diibiam  dueimus  foriuaiu.  Vaiietas  calvcscens ,  caly- 
ribiis  glabris  resinoso-piiuetatis,  foliis  saepius  plauls,  subiate- 
gerrimis,  cilia  uua  alterave  rariiis  superstite,  ramiilis  pilis  ri- 
gidis  patentibus  raris  miuiitis  ad  MicroUciam  cordatam  gla- 
bram  quasi  regredieus.  —  Capsula,  e  reliquiis  paueis,  oblouga, 
axi  circiter  biliueari. 

Brasilia.     Sellovv. 

13.  Microlicia  fulval^.^Rhejcia  fuh'a^^v.\  Sjst.2. 
p.  308.  —  Rhejcia  thymifolia  Herb.  Moiiac!  apüd  DC.  sub 
Microlicia  rarioJosa.  —  —  Microlicia  serpyllifolia  Don? 
Mem.  Wem.  soc.  4.  p.  301.,  DC.  INo.  11.  (quod  uomen,  si  modo 
üostrae  stirpi  pertiueus,  jure  prioritatis  erit  repeteudum.) 

Fruticulus  sesquipedalis ,  erectus ,  fastigiatim  ramosissi- 
mus,  serpyllifolius ,  totus,  corollis  geuitalibusque  exeeptis, 
pube  rigidula  teuui  deüsa  vestitus.  Folia  sossilia,  plaua,  pa- 
tula,  tiriiiia,  opaca^  teuniter  uec  pellucide  puuelulata,  immerse 
triuervia,  iutegerrima ,  figura  variabilia,  elliptica  et  ex  elliptieo 
ovata  simulque  acuta  et  suborbieulata  simulque  obtusa,  vix  au 
tein  oblonga;  longitudiue  circiter  iuteruodioruui,  inaequalia; 
adulla  majora,  apicum  et  ramulorum  ttoreutium  multo  luiuora; 
specimiuum  macropbylloruui  ad  suiuuiuni  quatuor  liiieas,  speci- 
miuum  microphjlloruui  vix  duas  lineas  longa.  Raini  horuotini 
puliescentes  tetragoni,  recti,  flore  primigeno  pediccUato  termi- 
uali,  rainulis  axillaribus  oruati  unilloris  elongatisve  inultiHorisj 
Horibus  terniiualibus  et  axillarilms  solitariis  alternis  pcdicellatis. 
rarins  vero  rauii-^  e  supreinis  sub  flore  terminali  axillis  praepol 


392  

]entibus.  Lex  dichotomiae  praevalet.  Pedicellus  haiid  brevissi- 
mus ,  maxime  evolutus  fere  trilinearis.  Flos  in  siccis  riolaceus 
vel  purpnrens  (ruber  in  herb,  monac.  dicitnr)  calyce  caerule-  '' 
scente,  expanstis  diametro  semipoUicari  majoriqne,  pentamerus. 
Calyx  sab  authesi  campanulatus ,  sub  grossificatione  ampliatus, 
piibescens,  inconspicue  decemnervosus ,  laciniis  tubo  subaequi- 
longls  augustis  acutisfere  subulatis  coronatus.  Petala  retlcnla- 
to-venosa  tenerrima.  Geuitalia  corollam  aequantia.  Stamina 
decem  inaequalia;  autherae  breves  iutense  eoloratae,  brcviter  || 
pallide  rostratae,  uniporosae,  poro  faciali;  connectivo  sufful- 
tae,  stamiuum  majorum  elougato  arcuato  deorsum  dilatato  ultra 
filamentum  producto ,  stamiuum  minorum  breviori  filiformi  ad  iu- 
sertionem  in  filamentum  bitesticulato.  Capsula  generis  ovoidea, 
trilocularis ,  trivalvis  ,  axi  duas  circiter  liueas  metienti. 

In  Brasiliae  provinciis  Minas  geraes  et  Bahiensi  frequens. 
Villa  rica  pluribusque  locis  lectam  misere  Sellow  et  Ltotzky. 

14.  Microlicia  pulcliella^.  Fruticnlosa,  erecta,  fasti- 
giatim  ramosissima,  microphylla ,  isophylla,  pube  rigidula  te- 
nui  rara  (coroUis  genitalibusque  exceptis)  pubescens ;  ramulis  te- 
tragonis ;  foliis  sessilibus  erectis  planis  ellipticis  acutis  iuter- 
iiodia  superantibns ,  opacis  teuuiter  uec  pellucido  puuctatis  inte- 
gerrimis  immerse  subuuiuerviis ,  margiue  incrassato ;  floribug 
breyiter  pedicellatis  axillaribus  solitariis  alternis  rariusque  ter- 
miualibus ;  laciniis  calycinis  angustis  acutis  lougitudine  tubi.  — 
—  Semel  iterumque  lectam  e  Brasilia  misit  Sellowius. 

Quamvis  nullo  gravioris  momeuti  charactere  cum  superiori 
nou  conreniat,  diversa  tamen  videtur  statura  minori;  habitu 
alieno,  ramis  tenuioribus  pluribus  erectis  densius  scopaefor- 
mi;  foliis  minoribiis  sesquiliueam  longis  liueam  latis  erectis  vix 
Qonspieue  triuerviis  crassiuscule  margiuatis ,  omnibus  similibus 
aequaljbusque;  capsulis  minoribus  axi  vix  ultra  liueam  metieu- 
te.  —  Hamuli  teueriori  apice  foliosi  elongantur,  inferius  flori- 
bus  ornati  axillaribus  pedicello  foliiim  haud  aequautc  suffultis. 


393 

Alieuam  diceres  iufloresceutiae  legem  vigere,  at  Capsula  ima  et 
altera  alaris  te  certiorem  facit  axes  vegetatiouis  re  vera  flore 
termiuari.  Pubescentia  iiulole  similis,  paulo  rarior;  color  ia 
siccis  viridior  minusque  fulvesceus.  Ne  luiuima  quidem  difFereii- 
tia  e  sedula  partium  floris  coUatione  revelata  est. 

15.  Microlicia  myrtoidea  N,  fruticulosa,  erecta,  fa- 
etigiatim  ramosa,  microphylla,  isophylla,  glaberrima;  foliis 
sessilibus  erectis  plauis  iuteruodia  superantibns  oblougis  obtusis 
mucronulatis  muticisve  coriaceis  immerse  uni- vel  obscure  tri- 
nerviis  impresso -punctatis;  floribus  termiualibus  axillaribusque 
subterminalibus  brevissime  pedicellatis;  laciniis  calycinls  trian- 
gularibus  acutis  tubo  brevioribus. 

Brasilia,  Sellow.  —  Lhotzky,  Miuas  geraes.  A  proxima 
superiori  specie,  quacum  habitu  et  statura  ad  amussim  couvenit, 
diversa:  glabritie,  folionim  lougionim  figura,  laciniis  calyci- 
nis  breyioribus.  Specimiua  circiter  pedalia,  scopaeformia. 
caule  s.  ramo  tereti,  griseo,  inferne  crassitie  calami  scriptorii, 
deliquesceuti ;  ramulis  tetragonis  circiter  trlpoUicaribus  erectis 
strictis  dense  foliosis,  apice  floriferis.  Folia  ex  elliptico  -oblon- 
ga,  utrinque  obtnsa,  rarius  apice  acutiuscula,  integerrima, 
rarius  (in  unico  vcgetiori  specimine)  obsolete  subdeuticulato  - 
ciliolata,  2  —  3  lineas  longa,  |  —  liueani  lata.  Flos  subsessi- 
lis,  in  siccis  purpureus,  diametro  vix  semipollicari.  Calyx 
turbinatus  vel  campauulatus ,  deceinnervius,  decemcostatus,  ses- 
quilineam  circiter  longus.  Stamina  corolla  paulo  breviora,  so- 
lito  more  inaequalia,  autheris  ovoideis,  rostro  breviusculo 
auctis  poro  faciali  hiante,  alternis,  conuectivo  falcato  dilatato- 
calcarato  suffultis.  Capsula  calyee  saepius  oblitcrato  ovoidea, 
tricostata,  purpureo- nigricans,  nitens,  solito  more  trilocula- 
ris  ,  trivalvis.  Semiua  multa  parva  reniformia  s.  simplici  gyro 
cochleata ,  impresso  -  punctata ,  pallida ,  an  uiatiira  ? 

16.  Microlicia  formasa  N.  fruticulosa,  erecta,  fa- 
stigiatim  ramosissima,  glaberrima,  micro -isophylla ,  macran- 


394  

tha;  ramulis  gracilibus  elongatis  rectis;  foliis  sessilibus  ere- 
ctis  internodio  longloribus  planis  subcuneatis  oblongis  ex  elli- 
ptico  laiiceolatis  obtusiusculis  muticis  coriaceis  immerse  uniner- 
viis,  snbinconspicue  pauci-punctatis;  floribus  terminalibus ;  la- 
ciniis  calycinis  ellipticis  subulato-aciiminatls  tubo  brevioribus. 

Brasilia,   ^ellow. 

A  snperiori  diversa :  statuta  elatiori ,  ramulis  magis  elon- 
gatis lentioribus ,  foliis  specie  impuuctatis ,  floribus  duplo  majo- 
ribus  pluribusque.  Similior  est  Microliciae  Sincorenst  Mart. 
{Cambcssedesiae  DC.)  quae  Tcro  antheris  majoribus  in  longius 
rostrum  attenuatis,  rostro  eorporeque  subaequilongis ,  a  cogna- 
tis  omuibus  facillime  dignoscitur.  Specimina  sesquipedalia; 
raml  inferne  sesquilineam  crassi ,  teretes ,  •  escentes ,  lenti, 
deliquescentes.  Ramuli  semipedales ,  dense  foliosl,  apice  flori- 
feri ,  flore  terminali  ramulis  collateralibus  binis  floriferis  aut  ra- 
mulis floriferis  floribusve  subscssilibus  axillaribus  paucis  inter- 
dum  comitato.  Folia  trilinearia,  lineam  lata,  nervis  submar> 
ginalibus  immersis  subinconspicuis,  obsolete  et  obscure  margl- 
nata,  nervo  medio  utrinque  impresso.  Flos  speciosus,  in  siccis 
purpureus,  diametro  pollicari.  Calyx  turbinato  -  campanulatus, 
vernicosus,  vixnervosus,  tubo  sesquiliueari,  laciniis  limbi  la- 
tis ,  apice  contiactis  et  acutis ,  tubo  paulo  brevioribus.  Petala 
semipollicaria,  late  obovata,  acute  acuminulata,  integerrima, 
tenuiter  reticulato  -nervosa  et  venosa.  Stamina  petalis  breviora, 
solito  more  inaequalia  et  dissimilia,  antheris  ovoideis  breviter 
rostratis,  alternis  connectivo  arcuatim  elongato,  deorsum  dila- 
tato  et  incrassato  et  ultra  filamentum  producto;  alternis  conne- 
ctivo brevi  deorsum  incrassato  suffultis.  Capsula  trilocularis 
libera  similium. 

17.  Microlicia  scoparia  DC.  prod.  3.  p.  120.  n.  21. 
Rhea:ia  scoparia  Aug.  d.  S.  Hilaire.  apud  HB.  Monog.  p.  154. 
t.59. 


395 

OTÄriiim  verbo  auctoris  triloculare ,  tjuadriloculare  iu  icone 
fingitur.  Specimina  nostra  fructifera.  Gapsnlae  alares  axilla- 
resque  plures  solito  more  triloculares  trivalves,  structura  et 
compagiue  ut  iu  affiuibus,  sunt:  ovoideae,  axi  plusquam  ges- 
quilineari,  diametrum  traiisversum  tertia  vel  quarta  parte  sa- 
perante,  laciuiis  calycinis  quam  ipsae  sunt  pauio  longioribus 
corouatae.    Folia  laciniaeque  calycinae  acuta ,  mutica, 

Brasilia.     Sellow. 

18.  Microlicia  linifolia  sit  uobis,  <{Vi&va.  Lavoisie- 
ram  finxit  DC.  prod.  3.  p.  104.  n.  15.,  Rhearia  linifolia  herb, 
monacensis!,  Microliciae  scopariae  proxima  simillimaque 
species. 

19.  Microl^^ia  isophyüa  DC.  prod.  3.  p.l20.  No.22, 
Yariet  ß.  herb.  iiiöLacensis  floribus  paulo  minoribus.  —  Verni- 
cosa,  exsiccatione  nigrescens,  ramulis  filiformibus  rectis  strictis. 
Habemus  et  varietatem  laaram  N.  foliis  crassioribus  riridibus 
opacis  nullo  modo  yernicosis,  habitu  laxiori  et  floribus  minori- 
bus insignem.  Capsulae  in  utraque  varietate  trUoculares  trival- 
ves ,  alares  et  axillares  plures. 

Brasilia.     Sellow. 

20.  Microlicia  imbricata  "N.  inüiculosa,,  erecta,  gla- 
bra;  caulibus  raraisve  filiformibus  strictis;  foliis  sessilibus  den- 
se  imbricatis  oblougo  subulatis  carnosulis  enerviis  integerrimis 
foveolato-punctatis;  floribus  terminalibus  subsolitariis  sessili- 
bus ;  laciniis  calycinis  subulatis  coloratis  tubo  longioribus. 

Brasilia.     Sellow. 

Fruticulus  campestris  igni  obnoxius,  quo  forsan,  ut  Buarus 
sub  forcipite  hortulani ,  faciem  et  habitum  mutat,  deustos  caules 
iterum  iterumque  reuovans.  Rbizoma  lignosum,  crassitie  fere 
digiti,  multiceps.  Caules  caespitosi,  numerosi,  erecti,  stricti, 
simplices  et  semel  dichotomi  seu  trichotomi ,  ramis  erectis  stri- 
ctis ;  longitudine  digiti,  horuotiuis  vigeutibus  defnuctisque  anuo- 
linis  rommixtis;  basi  deuudati,  sursum  dense  foliosi,  flore  ses- 


1 


396  

sili  terminatl  foliis  deusioribus  iiivoliicrato.  Folia  foliis  Micro- 
liciae  iaophyllae  quam  raaxime  similia,  crassiora,  nervo  mi- 
nus conspicuo,  duas  lineas  longa,  acuta,  mutica,  erecta,  im- 
brieata.  Flos  expansus  diametro  circiter  octo  linearum ,  in  sic- 
cis  purpureus.  Tubus  calycis  turbinatus,  parvus,  sesquili- 
neam  ad  summum  metiens ,  immerse  decemneryius ,  laciniis  co- 
ronatus  eo  longioribus  linearibus  acutissirais  rigidulis.  Petala 
obovata ,  acumiuata ,  quatuor  circiter  lineas  longa ,  reticulato  - 
venosa.  Genitalia  corolla  breviora;  stainina  decem  solito  more 
inaequalia,  antheris  alternis  connectivo  elongato  arcuato  deor- 
suni  dilatato  et  ultra  filaraentnra  producto  sufFultis,  alternis  con- 
nectivo breviori  filiformi  ad  iusertionem  biauriculato.  Ovarium 
liberum,  triloculare,  multiovulatum. 

21.  Microlicia  arenariaefolia  DC.  prod.  3.  p.  120. 
No.  26.   Specimiuibus  Haenkeanis  herbarii  Monacensis  collatis. 

A.  Microlicia  scoparia,  cui  simillima,  potissimum  differt: 
foliis  laciniisque  calycinis  cnspidatis ,  mucroue  valido  longiu- 
ßculo  pellucido  munitis.  —  Laciniae  calycinae  vix  tubo  longio- 
res.  —  Specimen  unicum  e  Brasilia  misit  Sellowius.  Caulis 
stricti  brunnei  laevis  calamo  scriptorio  cygneo  crassioris  pars 
ramulis  subdichotome-ramosis  filiformibus  strictis  fasciculatis 
instructa, 

22.  Microlicia  setosa  DC.  prod.  3.  p.l20.  No.  27.— 
Rhearia  setosa  Spreng.  N.  Eutd.  1.  p.  301!  Syst.  2.  p.  308.  — 
—  Microlicia  linophylla  Don?   Mem.  Wern.  soc.  4.  p.  303. 

E  Brasilia  niisit  Sellowius  in  vicinia  urbis  Rio  Janeiro 
aliisque  locis  lectam.  Provincia  Minas  Geraes,  Martins  in  herb. 
monacensi. 

Ad  calccm  goneris  Microliciac  stirpem  memoramus  habitu 
similem ,  quinario  loculorum  capsulae  numero  discrepautem, 
flore  deficieute  band  vite  describendaro,  posteris^  scrutatoribusi 
commendaudaui. 


—  397 

Frutex  seu  friiticnliis  erectus  ramosus,  ramls  virgatis  dense 
foliosis,  apicibns  tomcnto  lanuginoso  detergibili  rufescentibus ; 
foliis  erectis  breviter  petiolulatis  ellipticis  obovatisque  obtusis 
mucroiiulatis ,  antice  denticulatis ,  basi  cuueatis ,  quinqiiener- 
viis  marginatis  subcoriaceis  glabrescentlbus,  supra  lucidis  subtus 
reticulato-venosis  pimctatisque;  capsulis  in  apicibus  ramorum 
axillaribus,  paucis,  folio  brevioribus,  calyce  persistente  tomenti 
participe  tectis;  laciniis  calycinis  quinque  lanceolatis  acutis 
tubo  lougioribus. 

Brasilia.     Sellow, 

Cortex  albus  longitndinaliter  rimosus.  Rami  obscure  tetra- 
goni;  juniores  tomeutosi;  internodia  tres  circiter  liueas  longa, 
ad  semipolliccm  rarius  elongata.  Folia  maxima  9  lineas  longa, 
5  lin.  lata,  petiolo  bilineari.  Capsula  spliaeroidea,  axi  vix 
sesqnilineari,  apice  nuda  laevis  umbonata,  quinquecostata, 
quinquelocnlaris ,  matura  sua  sponte  quinquevalvis  loculicide 
dehiscens ,  valvis  septiferis ,  persistente  colurana  axili,  cui  pla- 
centae quinque  carnosae  luuulatae  dorso  scrobiculatae  affixae 
sunt,  quaqne  placenta  loculum  fere  implente.  Semina  multa, 
curvula,  impresso  -  punctata  s.  granulata.  Capsula  ante  maturi- 
tatem  tentata  septicide ,  quasi  quinque  coccis,  dehiscere  videba- 
tur ,  coccis  demura  bifidis  bivalvibus. 

FRITZSCHTA  N. 

Flos  tetramerus,  octandrus,  isostemon  vel  anisostemon. 
Calyx  liemisphaeroideo -cupuliformis,  laciniis  limbi  angustis 
acutis,  sinu  arcuato  patente  disjunctis  persistentibus.  Petala 
ellipsoidea,  acuta.  Genitalia  glabra;  filamenta  subulata;  an- 
therae  ovoideo -oblongae,  uniporosae  poro  apicali,  connectivo 
staminum  majonim  cxserto  arcuato  antrorsum  appendiculato, 
appendice  bifida;  staminum  minorum  vel  aequalium  omnium  vix 
distincte  exserto  bi^vissimo  crasso  basi  antrorsum  bilobo  vel  bi- 
calloso;  ovarinm  in  fundo  calycis  liberum,  sphaeroidcum,  lac- 


398  

re;  Stylus  filiformis,  decliiiatus,  stigmate  puuctiformi.  Capsula 
calyce  paulo  aucto  vestita,  sphaeroidea,  quadrilocularis,  qua- 
drivalvis,  valvis  septiferis  ab  apice  loculiclde  dehiscentibus. 
Semina  multa ,  curvula  s.  reniformia,  impresso  -  punctata,  hilo 
basilari  orbiculata. 

Suffrutices  brasilieuses  glaberrlmi,  Serpylli  facie  et  habitu, 
floribus  terminalibus  solitariis  (in  siccis)  rubris  s.  purpureis, 
foliis  petiolulatis  oppositis. 

Nomen  in  honorem  dictum  celeberrimi  Julii  Fritzsche  Ph. 
D. ,  qui  de  scientia  amabili  uostra  aeque  ac  de  Chjmia  peritus, 
de  polline  plautarum  disseruit. 

1.  Fritzschia  integrifolia  ^.isostemoii',  caule  pro- 
strato  diffuso;  foliis  ex  ovato-lanceolatis  integerrimis  immerse 
uninerriis  subtus  eximie  profunde  paucipunctatis. 

Brasilia.     Sellow. 

Serpyllo  angustifolio  statnra  et  facie  similis  cespites  hu- 
mistratos  efFormaus ,  caulibus  vetustioribus  crassitie  pennae  co- 
lumbinae.  Folia  internodio  longiora,  patula,  distincte  petiolu- 
lata,  2  lineas  longa,  |  1.  lata,  carnosula,  obtusiuscula,  mu- 
tica,  subtus  punctis  facile  percipiendis  inordiuate  disgestis  utrin- 
secus  6  —  9  impresso  -punctata  et  quasi  perforata.  FIos  summo 
foliorum  pari  bibracteatus  ,  subsessilis  vel  breviter  pedicellatus, 
pedicello  petiolulisque  subaequilongis,  diamctro  circiter  octoli- 
neari,  colore  in  siccis  carmesino.  Calyx  non  nisi  inconspicue 
nerrosus,  subenervius,  tubo  cupuliformi  lineam  circiter  metien- 
te,  laciuiis  lineam  circiter  longis  coronato.  Petala  elliptica, 
ntrinque  acutiuscula,  unguiculata,  nervo  carinali  donata  eva- 
nescente  et  tenuiter  nervoso-reticulata,  tres  et  dimidiam,  qua- 
tuor  fere  lineas  longa;  sesquilineam,  duas  fere  lineas  lata. 
Stamina  pctalis  dimidio  breviora;  autherae  (siccae)  atroruben- 
tes,  apice  stramineo-pallidae,  rectae,  strictae,  basifixae,  con- 
nectivo  indistincto,  juxta  basin  paululuni  coarctatae,  ipsa  ba<4i 


3S9 

autrorsnm  bicallosae.     Capsula  calyce  pauIo  aucto  arcte  vestita, 
imperfecte  matiira  diametro  sesquilineari. 

2.  Fr  itzsch ia  anisostemon^, anisostemon;  cauie  pro- 
strato  diflfuso ;  foliis  oTatis  crenato  -  serratis  immerse  trinerviis 
nou  couspicne  impresso -punctatis  obsolete  punctato  -  argyro- 
stigmatosis. 

Brasilia.     Sellow. 

Superiori  admodum  sirailis  at  regetior  et  omnibus  partibuB 
paulo  major,  ramis  decnmbentibus  majori  luxiirie  elongatis  iii- 
teruodiis  subpollicaribus.  Folia  longitudine  et  latitudine  varia- 
bilia,  patentia;  ramiilorum  ex  ovato  laiiceolata;  adulta  late 
ovata,  obtusa,  conspicuius  inconspicuinsve  crenato-scrrata;  raa- 
xima  quatuor  lineas  longa,  duas  liueas  et  ultra  lata,  petiolo 
brevi;  minus  caruosula  sunt  quam  in  superiori  specie,  itlargine 
paulo  orassiori  paululum  reflexo,  nervis  immersis  vel  leviter 
impressis ,  subtus  colore  saltem  eximie  couspicuis,  obsolete  Sunt 
utrinque  argyrostigmatosa,  stigmatibus  punctiformibus  orbicnla- 
tis  crebris;  lepidota?  lepidibus  caducis  delapsis  eicatrices  obso- 
lete impressas  retinentia?  Flores  a  supra  descriptis  superioris 
speciei  dilferunt  staminibns;  caeterum  dimensione  paulo  majori, 
calyce  subvernicoso ,  et  petalis  nervo  medio  paulo  crassiori  per- 
cursis,  vix  distingucndi.  Genitalia  dimidia  corolla  paulo  lon- 
giora.  Antherae  superioris  speciei  at  connectivum  distincte  ex- 
sertum;  staminnm  majornm  arcuatum,  appendiculatum ,  appen- 
dice  bifida ,  minorum  breve ,  rectum ,  crassum ,  antrorsum  bre- 
viter  bilobo  -  appendiculatum. 

3.  /""»»«f  ascÄto  erccfa  N.isostemon,  erecta;  foliis  ovatis 
crenato-serratis  immerse  trinerviis  non  conspicue  impresso-pun- 
ctatis  obsolete  punctato  -  argyrostigmatosis. 

Brasilia.     Sellow. 

Eami  in,  superiori  specie  decumbentes ,  liumistrati ;  in  hac 
magis  adscendentes,  pedales  erocti  ramosissimi,  faUacem  revera 


400 


suppeditunt  characterem  ditrerentialem.  Herba  caeterum  pror- 
sus  eadem ,  foliis,  caljcibiis  omnibusque  ad  amussim  couveiiien- 
tibus ,  sie  ut  parceiidum  sit  verbis.  At  stamina  aequalia  similia- 
que.  Coimectlviim  breviter  cxsertum  rectum  antrorsiim  bilobum. 
Si  potes  non  negare  hiijus  familiae  stirpem  hoc  respectu  variare, 
utramque  iu  uuam  coutrahe  speciem  serratifoliam  dicendam. 

ERNESTIA  DC. 

1.  Emestia  tenclla  DC.  3,  p.  121.  RJiejcia  tenella 
H.  B.  Monog.  p.  79.  t.  30. 

Speeimen  habemus  in  herbario  regio  Humboldtianum  ad  flu- 
men  Orinocum,  Javitae  iu  umbrosis,  lectum.  Character  gene- 
ricus  quo  ad  aiitlieras  emeudaiidus,  quae  in  llore  aperto  magis 
minusve  ab  insectis  erosae  saepe  deticiant  et  Bouplandium  efFu- 
gere,  Celeberrimus  auctor  basalem  deorsum  productam  atque 
incrassatam  connectiri  partem  pro  ipsa  anthera  sumsit,  descri- 
psit,  adambrari  curavit.  Alabastrum  scalpeilo  teutatum  iute- 
gras  non  denegasset  illi  antheras.  ' 

Flos  tetramerus,  octandrus  isostemon,  Calyx  ovoideus, 
tenuiter  membranaceus ,  octonervius ;  laciniis  persistentibus  an- 
gustatis  acutis  longitudine  tubi.  Petala  obovata;  genitalia  gla- 
bra;  antLerae  oblongae,  falcatae,  attenuato  -  rostratae,  uni- 
porosae,  longitudine  filamenti ;  connectivo  breviter  deorsum  pro- 
ducto  incrassato ,  antrorsum  sursum  curvato ,  basi  postice  bre- 
viter obtuse  calcarato,  autice  bisetoso-appendiculato;  Ovarium 
in  fundo  calycis  liberum,  globosum,  laeve;  Stylus  filiformis, 
stigmate  punctiformi.  Capsula  calycem  paulo  inflatum  impleus, 
sphaeroidea,  (vix  ovoidea)  quadrilocularis ,  quadrivalvis ,  val- 
vis  septiferis  ab  apice  deliiscentibus.  Semina  multa,  minuta, 
integro  anfractu  cochleata,  hilo  basali  orbiculari;  longitudina- 
liter  sulcata,  tenuiter  impresso -punctulata,  bruunea,  nitida. 


401 

Herba  pilis  loiigiusculis  glaiuliiliferls  rariter  hirtella,  den- 
sius  autem  ia  caljcibus;  habitu  et^  iuflorescentia  Spennerae 
aquaticae  ^  rarais  paiiiculae  pedicellisque  brevioribus  minus 
ovolutis. 

SIPHANTHERA.    PohJ. 

DC.  prod.  3.  p.  121. 

1.  Siphanthera  cordata  Pohl.  pl.  bras,  ic  t.  84,  DC, 
prod.  1.  c. 

Brasilia,  Sellow.  —  Lhotzky,  Minas  Geraes. 

TRICENTRUM  DC. 

1.  Tricentrum  ovalifolium  DC.  prod.  3.  p.  123.  Herb. 
Kuuth! 

SuiFrutex  ut  vidctiir  prostratus,  crassicaulis,  mIcrophylIus> 
ramosissimus ,  ramis  ramulisque  utplurimum  alteruis ;  foliis 
quatuor  lineas  longis,  tres  latis,  petiolo  sesquiliueari;  floribiis 
axillaribus  solitariis  alteruis,  calyce  folium  subaequante. 

Brasilia.     Seilow. 

MARCETIA  DC. 

1.  Marcetia  ejrcoriata  DC.  prod.  3.  p.  124.  ^No.  3.  — 

Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  p.l02.  t.248.  —  Herb.  Monac. ! 

Variet.  foliis  juuioribus  margiue  revolntis:  Marcetia  glandu- 
losa  DC.  n.  5.  —  Herb.  Mouac. !  —  —  Variet.  foliis  latiori- 
bus  cordatis;   Marcetia  cordigera  DC.  n.  2.     Herb.  Mouac.! 

Sellow  e  Brasilia  misit  pluribus  locis  lectam. 

2.  Marcetia  taxifolia  DC.  prod,  3.  p.  124.  n.  4.  Rhe- 
xiataxifolia  k\\%.  St.  Hilair.  apud  HB.  Monogr.  p,  150.  t.  67. 
(DC.  in  herb.  Mouacensi  nonnlla  superioris  speciei  specimiua 
hie  duxit.)  —  —  Marcetia  tenuifolia  DC.  p.l25.  u.  7.  Herb. 
Monac.! Marcetia  Juniperina  DC,  no.  8.  herb.  Kunth! 


402  

Rhexia  juuiperina  Herb.  Willd.  No.  7210.  (speciju.  Humboldt. 
Caripe.)  Spreng.  Syst.  2,  p.  310. 

E  plnribus  Brasiliae  locis,  Sellow. 

3.     Marcetia  sertularia  DC.  3.  p.  125.  n.  11.    Herb. 
Monac. ! 

Brasilia.     Seilow. 

(Contiiiuaiio  in  ><equenie  fasciculo.) 


ENÜMERATIO 

GASTEROMYCETÜM  GENÜINORÜM 

HÜC  USQUE  IN  IMPERIO  RÜTHENICO 

OBSERVATORÜM. 

SCRIPSIT 
J.    A.     FFEINMANN, 

HORTI   BOTANICI   IMPERIALIS  PAWLOWSKIEN«IS  INSPECTOR 


GASTEROMYCETES  GENUINI 

SEÜ 

TRICHOSPERMl. 

(Fries   S^stema  Orbis  Veg.  I.    p.  125.) 


Ordo  1.     ANGIOGASTRES. 
Trib.l.     PHALLOIDEI. 

l.  MThallus  impudicus  Liiin,  Bull.  Champ.  Tab.  182. 
'2.  Batarrea  Steveni  Fr.  Deudromyces  SteveniLiboschUz  Mo- 
nograph.    Wien.  1814.  Fig.  1.  2. 

3.  iilathrus  cancellatus  Linn.    C.    volvacens   Bnll.   Champ. 

Tab.  441. 

Tiib.  II.     TUBERACEL 

4.  Tuber  ciltarium  Sibth.  Bull.  Champ.  Tab.  356. 

5.  Rhtzopogon  albus  Fr.  Tuber  album  Bull,  Chajnp,   Tab. 

404. 

9rBd,  4s  Heft.  2Ö 


404  

Tri!).  III.    NIDVLARIACEI, 

6.  Nidularm  striata  Bull.  Champ.  Tab.  40.  Fig.  1. 

7.  —         cawpaww/a#a  Sibth.  Nid.  veruicosaBiill.  Champ, 

Tab.  488.  Fig.  1. 

8.  —  —  b.  agrestis  Fr. 

9.  —        CrMC2&w7i/7»  Fr.  Nid.  lacvis  Bull.  Champ.  Tab.  40. 

10.  —         farcta  Fr.  S.  m.  2.  p.  301. 

11.  Myriococcum  praecojc  Fr.  S.  m.  2.  p.  304. 

12.  Polyangium  vitellinum  Link.  Nees  Syst.  Tab.  13.  Fig.  131. 

Trib.  IV.     CARPOBOLI, 

13.  Sphaerobolus   stcllatus   Tode.    Lycoperdon    Carpobolns 
Liiiii.  Fl.  Dan.  Tab.  865. 

14.  Thelebolus  stercoreus  Tode.  Nees  Syst.  Tab. 44.  Fig.  363. 

15.  Püoholus  crystallmus  Tode.  Nees  Syst.  Tab.  6.  Fig.  81. 

16.  —        roridus  Fers.  Mucor   roridiis  Bolt.  Fung.  Tab.  i 

132.  Fig.  4.  ^ 

Ordo  11.     TRICHOSPERML 
Subordo  II.     SCLERODERMEL 

17.  Elaphomyccs  granulatus  Fr.  Tuber  cervinnm  Nees  Syst. 

Tab.  15.  Fig.  147. 

18.  —  muricatus  Fr.  S.  ra.  3.  p.  59. 

19.  Polysaccum  herculetim  Fr.  S.  m.  3.  p.  52. 

20.  —  turgidum  Fr.  S.  m.  3.  p.  53.  Buxb.  Cent.  1. 

p.  37.  Tab.  58. 

21.  Scleroderma  vulgare  Fr.  Fl.  Dan.  Tab.  1969! 

22.  —  —      b.  minus.  Vaill.  par.  p.  123.  No.  13. 

Tab.  16.  Fig.  5.  6. 

23.  —  verrucosum  Fers.  Vaill.  par.  p.  122.  Tab. 

16.  Fig.  7. 

Subordo  II.     LYCOPERDINEL 

24.  Geaster  fornicatus  Fr.  Geastrum  quadrifidum  Nees  Syst. 

Tab.  12.  Fig.  28. 


405 

25.  Geaster  formcatns  ß.  multißdus  Fr.  S.  ra.  3.  p.  12. 

26.  —  Umhatus  Fr.  Buxb.  Cent.  5.  Tab.  29.  Fig-,  1. 

27.  —         —        h.  minor  f  gracilior. 

28.  —  rufescens  Pers.  Fl.  Dan.  Tab.  1433. 

29.  —  hygrometricusVers.  Nees  Syst.  Tab.  12.  Fig.  127, 

30.  Bovtsta  clavata  Fr.  S.  m.  3.  p.  23. 

31.  —    ^«g-rcsce«s  Pers.  Lycoperdon  globosum  Bolt.Fiing. 

Tab.  118. 

32.  —     plumbea  Fr.  a.  Lycoperdon  sphaericum  Mich.  gen. 

Tab.  97.  Fig.  6. 

33.  —  —         b.  plumbea  Pers.  Lycoperdon  ardesia- 

cnm  Bull.  Champ.  Tab.  192. 

34.  L/tfCoperdon  Bovtsta  Liun.  Bull.  Champ.  Tab.  447. 

35.  —  caelatum  Bull.  Champ.  Tab.  430. 

36.  —  pusillum  Fr.  Mich.  gen.  Tab.  97.  Fig.  3. 

37.  —  saccatum  Yahl.  Fl.  Dan.  Tab.  1139. 

38.  —  gemmatum  Batsch.  Lycoperdon  Bovista  Bolt. 

Tab.  117.  (exclusis  Fig.  a.  c.) 

39.  —  —    a.  excipuliformc  Scop.  Vaill.  par. 

Tab.  12.  Fig.  15. 

40.  —  —     ß.  perlatum  Pers.  Vaill.   par.  Tab. 

12.  Fig.  16. 

41.  —  —    y.  c<7Ä2wa#M7»  Pers.  L.candidum  Pers. 

S.  et  d.  Fase.  2.  Tab.  13.  Fig.  4. 

42.  —  —     d.  hirtum  Mart.  Fl.  Erlang,  p.  386. 

43.  —  —     £.  furfuraceum  Fr.  S.  m.  3.  p.  38. 

44.  —  —     ^.  papillatum  SchaefF.  Tab.  184. 

45.  —         pyriforme  Schaeff.  Tab.  185. 

46.  Tulostoma  mammosmn  Fr.  T.  brumale  Nees  S.  Tab.  12. 

Fig.  130. 
t  47.  Mucor  decumanus  Pall.  Russ.  Reis.  1.  p.  540.  Tab.  H. 

Fig.  2. 

26* 


406  

Subordo  III.     PHYSAREh 

48.  hycogoJa  epidendrum  Fr.  Lycoperdon  epidendrou  Boll. 

Champ.  Tab.  503. 

49.  _         terrestre  Fr.  Mich.  gen.  Tab.  95.  Fig.  5. 

50.  Didymium,  ?ne2anopus  Fr.  S.  m.  3.  p.  114. 

51.  —  —         ß.  Clavus  Alb.  et  Schw. 

52.  —         hemtsphaen'cu?n  Fr.  Reticularia  heinisphaerica 

BuU.  Champ.  Tab.  446. 

53.  —         terrestre  Fr.  iu  lit. 

Gregarium ;  peridio  hemisphaerico  1.  leuticulari ,  erecto, 
albido  -  ciuerasceute ,  snbtus  plauo  -  umbilicato  ;  stipite 
gracili,  siirsum  pariim  atteuuato,  albido,  glabro;  spori- 
diis  fusco  -fuliginosis ;  floccis  fiiscis. 

Ad  terram  nndam  in  declivibus  Alnetornm.   Angusto. 

54.  —        furfuraceum  Fr.  S.  m.  3.  p.  116. 

55.  —         tigrinum  Sclirad.  Fr.  1.  c.  p.  117. 

56.  —         squamulosum  Fr.  Diderma  sfiuamulosum  Alb.  et 

Schw.  Consp.  F.  Tab.  4.  Fig.  5. 

57.  —  —      b.  peridiis  suhrotundis, 

58.  —        farinaceum  Schrad.  Fr.  S.  ra.  3.  p.  119. 

59.  —  —      a.   stipite  levitcr   striata,    sursuvi 

attenuato  ,  fusco  -  nigrescente» 

60.  —  —      b.   stipite  longiore  y  subulato,  lae^ 

viy  nigro, 

61.  '     —         nigripes  Fr.  S.  in.  3.  p.  119. 

62.  —  herbarum  Fr.  1.  c.  p.  120. 

63.  —  leucopus  Yx.  1,  c.  p.  121. 

64.  —  —      var.  peridio  subturbinato, 
'65.  —  naiium  Fr.  in  lit. 

Gregarium  1.  sparsiun;  peridio  globoso  I.  turbinato ,  fir- 
miilo,  dense-albo-floccnloso-farinaceo,  papilla  ceutrali 
autlaterali,  nigra;  stipite  brevi  1.  nuUo ,  aequali.  nigro; 
sporidiis  fusco  -  nigricautibus ;  floccis  albis. 


407 

In  follis  et  rnmnlis  dejectis.  Aestate. 

66.  Didt/mium  Weinmanni  Fr.  S.  m.  3.  v>.  121 

67.  —  spinnarioides  Fr.  I.  c.  p.  121. 

68.  —  fuhipes  Fr.  1.  c.  p,  122. 

69.  —  lobatum  Nees  S.  Tab.  9.  Fig.  104 

70.  —  crustaceum  Fr.  S.  m.  3.  p.  124. 

71.  —  effusum  Fr.  1.  c.  p.  124. 

72.  —  complanatum  Schrad.  Fr.  l.  c.  p.  125. 

73.  —  Pht/saroides  Fr.  I.  c.  p.  125. 

74.  —  cinercum  Fr.  1.  c.  p.  126.    PhTsarnm  eineifiiiu 

Nees  S.  Tab.  9.  Fig.  107. 

75.  —  b.  peridiis  diffusa -applanutis.    Ljcop. 

complanatum  Batsoh.  Fig.  170. 

76.  —  c.  epiphyllunt',  minus,  graci/ius. 
11.         —         SerpuJa  Fr.  1.  c.  p.  126. 

78.  Physarum  nutans  Fers.  Fl.  Dan.  Tab.  2096. 

79.  —  —     ß.   aureum   Pers.  Fl.  Dan.    Tab.  2096 

Fig.  2. 

80.  —         alhipes  Fr.  S.  m.  3.  p.  130. 

81.  —         compressum  Alb.  et  Scliw.  Coiisp.  F.  p.  97. 

82.  —         striatum  c.  aurantiacum  Fr.  1.  c.  p.  131.  Sphae- 

rocarpus  aiirautius  Bnll.  Champ.  Tab. 
484.  Fig.  2. 

83.  —  —     b.    peridio   sphaerico ,    haitd   umhili- 

cato. 

84.  —         ramentaceum  Fr.  in  iit. 

Gregarium  1.  conünens:  peridio  globoso  1.  obovato,  erecio, 
caesio  -  cinereo .  subsqnamiiloso;  stipite  simplici  i.  basi 
couflaente-ramuloso,  crassiusculo ,  albo,  sporidiis  atris. 

Ad  cortices  yetustissimos  Popnli  tremniae  et  Salicis  Ca- 
preae  saepiiis  legi.  Augusto. 

^b.         —         subulatnm  Sclmm.  Fl.  Dan.  Tab.  2095. 

86.         —         psittacinum  ß.  chloranthnm  Fr.  S.  in.  3.  p.  134. 


408  ,  

87.  Phijsarum  sulphuveum  Alb.  et  Schw.  Consp.  F.  Tal».  6. 

Fig.l. 

88.  —  columhinum  Fers,  Syn.  F.  p.  173. 

89.  —  hyalinum  Pers.  Fl.  Dan.  Tab.  2093.  Fig.  1. 

90.  —  utriculare  Fr.  Bull.  Champ,  Tab.  417.  Fig.  1. 

91.  —  thejoteum  Fr.  S.  in.  3.  p.  142. 

92.  —  conglobatnm  Dittm.  Fr.  S.  m.  3.  p.  142. 

93.  —  fulvum  Fr.  S.  m.  3.  p.  143. 

94.  —  Li/cea  Fr.  1.  c.  p.  143. 

95.  —  sinuosum  Weinm.  Fr.  S.  m.  3.  p.  145. 

96.  —  confltiens  Pers.  Sjn.  Fung.  p.  169. 

97.  Didcrma  stellare  Pers.  Leangium  stellare  Link.  Nees  S. 

Tab.  9.  Fig.  109. 

98.  —         vernicosum  Pers.  Leocarpus   vernicosus  Link. 

Nees  S.  Tab.  9.  Fig.  110. 

99.  —         Trevelyani  Fr.  S.  m.  3.  p.  105. 

100.  —        globosum  Pers.  Mich.  gen.  Tab.  96.  Fig.  6. 

101 .  —        testaceum  Pers.  Reticularia  sphaeroidalis  /5.  Bnll. 

Champ.  p.  94. 

102.  —         cJialijheum  Weinm. 

Sparsnm ,    applanato  -  sessilc ,  globoso  -  hemisphaericnm 
1.  oblougum;  peridio  exteriori  albo,  crustaceo,  interiori 
chalybeo;  columella  nulla;  sporidiis  fnliginoso-nigris. 
Ad  folia  dejecta  Salicis  phylicaefolia  Linn.   Septemb. 

103.  —        cijanescens  Fr.  S.  ra.  3.  p.  109. 

104.  —         deplanatum  Fr.  S.  m.  3.  p.  110.  a. 

105.  —         granulatum  Fr.  Fl.  Dan.  Tab.  1979. 

106.  —        Jlavum  Fr.  in  lit. 

Subconfertnm  1.  sparsnm,  sessile,  minntnm;  peridio 
globoso,  exteriore  rnguloso,  sordide  -  flavo,  interiore 
tenuissinio,  livido;  columella  nulla;  lloccis  albis,  spo- 
ridiis atris. 

Ad  muscos  ,  snpra  ligna  mucida  repcutcs.  Aug. 


409 

107.  Diderma  conglomeratum  Fr.   Lycoperdoü  luteum  Jacq. 

Miscell.  aust.  1.  p.  138.  Tab.  8. 

108.  —         rugulosum  Weium. 

Minus  congestum,  sessile;  peridio  externo  subrotundo 
1.  oblonge ,  ruguloso,  pallide  citrino,  interne  firmulo, 
ruguloso,  cinereo;  columellanulla;  floccis  paucis  albis ; 
sporidiis  atris. 

Ad  corticem  vetustum  Betulae  albae.  Aut. 

109.  Craterium  minutum  Fr.  Spliaerocarpus  turbinatus  Bull. 

Champ.  Tab.  484.  Fig.  1. 

110.  —  —     ß.  aurcuni  Fr.  S.  m.  3.  p.  152. 

111.  —         leucoccphalum  Dittm.   Arcyria   leucpcephala 

Hoffm.   Fl.  germ.  crypt.   Tab. -6 
Fig.  1. 

112.  —  —    ß.  slipite  breviori,  '  " 

113.  —  j)enduhitn  Fr.  in  lit.  :  ' 
Gregarium,  minutum;  peridio  oblique  adscendeute,  tmv 
binato  -  cylindraceo  j  basi  cum  stipite  brevi,  striato  con- 
lluente ,  badio  -fulvo ,  ceteriim  albescente  -  pulverulento  ; 
opcrculo  concolore  evanescente;  floccis  granulosis,  al- 
bis; sporidiis  compactis,  atris. 

Ad  surculos  Hypnorum  et  in  quisquiliis  dejectis. 
Augusto. 

114.  —         deopcrculatmii  Fr.  in  lit. 

Grcgarium  1.  confertum ;  peridio  utplurimum  globoso, 
perteuui,  grisco,  i-uguloso,  basi  subcalyculiformi  fir- 
miori,  cum  stipite  perbreyi  fulvesceute,  striatulo  con- 
flueute;  operculo  floccisque  nullis;  sporidiis  compactis, 
atris. 

Ad  folia  delapsa  betuligna,  surculos  vivos  Hypui  puri 
Linn.  et  Hypni  tamariscini  Hedw.  atque  ramulos  graci-^ 
liores  dejectos  Pini  Abietis  uua  vice,  sed  copiose.  Au- 
gusto a.  1832. 


410  

115.  Perichaena  strobilma  Fr.  Licea  strobiliiia  Alb.  et  Schw, 

Cousp.  F.  p.  109.  Tab.  6.  Fig.  3. 

116.  —  populina  Fr.   Sphaerocarpns    sessilis    Bull, 

Champ.  Tab.  417.  Fig.  5. 
_.  —     ß'  sorbea  Fr.  1.  c.  p.  192. 

117.  —  quercina  Fr.  1.  c.  p.  192. 

118.  Ltfcea  cylindrica  Fr.    Sphaerocarpns    cylindricus    Bull, 

Champ.  Tab.  470.  Fig.  3. 

119.  —     fragiformis  Nees  Syst.  Tab.  8.  Fig.  102. 

Subordo  IV.     TRICIUACEL 

120.  Trichia  ruUformis  Pers.  Nees  S.  Tab.  10.  Fig.  112. 

121.  ' —      pyriformis  HoiFm.  Yeg.  Cryp.Fasc.  2.  p.  1.  Tab. 

1.  Fig.  1. 

122.  —      fallajr  Pers.  Nees  S.  Tab.  10.  Fig.  113. 

123.  —       clavata  Pers.  Syn.  Fimg.  p.  178. 

124.  —       mgrtpcs  Pers.  Icou.  et  descript.  Tab.  14.  Fig.  3. 

125.  —       turbinata  With.  Trichia   orata  Pers.  Fl.  Dan. 

Tab.  1313.  Fig.  1. 

126.  —  b.  oJivacca  Pers.  1.  c. 

127.  —       chrt/sospenna  DC.  Fl.  Fr.  2.  p.2]0. 

128.  —  b.    olnacca;    sporidiis  aureis  T.  olivacea 

Pers.  1.  c. 

129.  —       tarm  Pers.  Mucor  grannlatus  Sehaeff.  Tab.  296. 

130.  —         —     b.  siibnt-fcscens, 

131.  —       Serpvla  Pers.   Lycoperdon   lumbricale   Batsch. 

Elench.  Fung.  Tab.  300.  Fig.  174. 

132.  —  —    b.  rcticulata  Pers.  Icon.  et  descript,  Fase. 

2.  Tab.  12.  Fig.  1. 

133.  Arcifvia  punicea  Pers.  Fl.  Dau.  Tab.  1364.  Fig.  2. 

134.  —  —         ß.  vermicjilaris  Schum.  Fl.  Saell.  2. 

p.  212. 

135.  —      incarnata  Pers.  Mich.  gen.  Tab.  94.  Fig.  2. 


411 

136.  Arcyria  cinerea  Fr.  Fl.  Dan.  Tab.  1975.  Fig.  2. 

137.  —     nutans  Fr.  Trichia  uutans  Bull.  Champ.    Tab. 

502.  Fig.  3. 

138.  —      umhrina  Schum.  Fl.  Dau.  Tab.  1975.  Fig.  1. 

139.  Diachea  elegans   Fr.  Trichia  leiicopoda  Bull.   Champ. 

Tab.  502.  Fig.  2. 

140.  — •     fulgens  Fr.  in  lit. 

Sparsa;  peridio  hemisphaerico ,  firmo ,  frnstulatim  de- 
hiscente,  dilute-badio,  ad  basin  circulo  anreo,  nitcnte 
oruato;  columella  crassiuscula,  subglobosa,  alba;  ca- 
pillitio  sporidiisque  compactis.  atris,  stipite  deorsum 
attenuato ,    uiveo. 

Ad  folia  dejecta  bctnligna,  in  cortice  dejecto  Alni  iuca- 
uaeWilld.et  iumuscis  vivis  bis  legi.  Augusto,  Septembri. 

141.  Stemonitis  fvsca  Roth.    Stemonitis    fasciculata   Ehrenb. 

Sjlv.  myc.  Borl.  Fig.  5. 

142.  —        ferruginea  Ehreub.  SyIv.  myc.  Fig.  7.  A.  B. 

143.  —         typhoides   DC.    Ehrenb.    Sylv.  myc.   Berol. 

Fig.  7. 

144.  —         oblonga  Fr.  S.  m.  3.  p.  159. 

145.  —         oiata  Fers.  Syn.  Fung.  p.  189. 

146.  —  —     b,    nigra  Pers.  Fl.   Dan.  Tab.   2091. 

Fig.  1. 

147.  —  —     c.     minor  f     onimbus    jtartibus    mi- 

noribus. 

148.  —         obUisata  Fr.  S.  m.  3.  p.  160. 

149.  —  —     b.  ^/oÄosa  Schum.  Fl.  Dan.  Tab.  209L 

Fig.  2. 

150.  —        jmpiUafa  Pers.  Nees  S.  Tab.  10.  Fig.  118. 
15i.  —         phjjsaroides  Alb.  et  Schw.  Consp.  Fung.  Tab. 

11.  Fig.  8. 
152,  Dictj/dium   umbilieatum  Schrad.  D.    ccrnuum  Nees   S. 

Tab.  10.  Fig.  117. 


412  

153.  Dictydium  splendens  Schrad.  Fr.  S.  m.  3.  p.  166, 

154.  Crtbraria  argillacea  Pers.  Syn.  Fun^.  p.  193. 

155.  —  ijurpurea  Schrad.  Fr.  S.  m.  3.  p.  173. 

156.  —  vulgaris  Schrad.  Nees  S.  Tab.  10.  Fig.  116. 

157.  —  aurantiaca  b.  Fr.  1.  c.  p.  174. 
15i8.  —  tenclla  Schrad.  Fr.  1.  c.  p.  175. 

Ordo  III.    TRICHODERMACEL 
Trib.  I.    AETHALINL 

159.  Spumarta  alba,  a.  laminosa  Fr.  Spumaria  mucila^oNees 

S.  Tab.  8.  Fig.  94. 

160.  —  —     ß,  cornuta.   Spumaria  corunta  Schum. 

Fl,  Dan.  Tab.  1978.  Fig.  1. 

161.  Aethaltum  septicuni  Ft.  a.  flavnin.  ReticuIarialoteaBull. 

Champ.  Tab.  380.  Fig.  1. 

162.  —  —     b.  cinnamomeum.  Fuligo  vaporaria 

Pers.  Syn.  Fuiig.  p.  161. 

163.  Reticularia  atra  Fr.  Lycogala  atra  Alb.  et  Schw,  Consp. 

Fiiiig.  Tab.  3.  Fig.  3. 

164.  —  umhrina    Fr.    Reticul.    Lycoperdon    Bull. 

Champ.  Tab.  446.  Fig.  4. 

165.  —  niuscorum  Fr.  S.  m.  3.  p.  91.  Fuligo  musco- 

rum  Alb.  et  Schw.  1.  c.  Tab.7.  F.  1. 

Tjib.  II.     TRrCHODERMEL 

166.  Hyphclia  rosea  Fr.  Trichoderma  roseum  Hoffm.  Fl.germ, 

crypt.  Tab.  10.  Fig.  1, 

167.  —         honibydna  Fr.  iu  lit. 

Pulvinata,  couflueus;  peridio  bombyciuo,  caudido ;  spo- 
ridiis  terreo -argillaceis;  floccis  intertextis.  Iu  cortice 
vetusto  dcjecto  putrescente  Alni  iucanae  Willd.   Augusto. 

Trib.  III.     PILACRINL 

168.  Asterophora  nauseosa  Weium. 


41$ 

Capitalo  utplarimum  hemispliaerico ,  snbtus  lamellato ; 
stipite  vario. 

Fungus  exiinie  polymorphus.  Odor  fortis  et  nau- 
seosissimus !  —  Gregaria,  cohaereus  et  solitaria.  Ca- 
pitulum  juuius  fcre  globosnm,  albidum,  dein  hemisphae- 
ricum,  demum  planiusculum,  orbiculare  1.  oblongum, 
margine  seinper  involuto,  crassum,  valde  aquosum. 
.  Substantia  caesia.  Lamellae  crassae ,  distantcs ,  vix 
elevatae.  Stratum  sporidiorum  sexangularium ,  com- 
pactum,  */2  —  1''  fere  crassum,  argillacenm.  Stipes 
nunc  brevissimus ,  nunc  2  —  3'  longus ,  mox  aequalis 
cylindricus,  2 — 3"  crassus ,  fistulosug,  mox  snrsum 
attenuatus  aut  valde  incrassatus ,  * /2' fere,  solidus,  ex- 
tus  villoso-fibrillosus,  albidus,  substantiae  et  lamel- 
lis  concolor. 

In  Agarico  quodam  putride  semel ,  sed  uberrime  cre- 
scentem  vidi.   Augusto. 

169.  Asterophora  Lycoperdoides  Fr.  Eivella  Clavus  Schaeff. 

Fung.  Tab.  279. 

170.  —  Candida  Weium.  in  Flora  a.  1832. 

171.  Onygena  equina  Pers.  Nees  S.  Tab,  10.  Fig.  121. 

172.  —        coriina  Alb.  et  Schw.  Consp.  Fung.   Tab.  9, 

Fig.  2. 

173.  —        FriesH  Weium.  Pilacre  Friesii  Weinm,  in  Flora 

a.  1832.  nro.  29.  p.458.  Onj^ena  nova 
spec.  Fr.  in  lit. 

174.  Pilacre  Weinmanni  Fr.  S.  m.  3.  p.  204. 

175.  —        suhterranea  Weinm,  in  Flora  a.  1832.  uro.  29. 

p.  458. 

176.  —        Friesii  Weinm. 

Subgregaria;  capitulo  hemisphaerico ,  depresso,  subtus 
»mbilicato;  peridio  fatiscente,  fugaci;  stipite  brevi, 
violasccnle,  aoquali  aut  deorsum  attenuato. 


4.14  . 

Fini{L,^lllus  tenax  ,  l  ^^  et  panira  ultra  altus.    Capituliim 
juiiins    mag:is  dopressum,    ciim  stipite  couflueiis,    dein 
hemisphaerico  -  depresssm ,    siibtus    plus    minus  umbi- 
licätum,    saepe  totum  fere  planum.      Peridium  e  floccis 
-'  griseis   contextis  constans,    mox  evanescit  et  ad  basiu 

tantum  calyculiforrae  persistens.  Sporidia  rotunda  in 
Stratum  carnosulum ,  compactum ,  nigrescens  coacer- 
vata.  Stipes  utplurimum  simplex,  subinde  basi  con- 
fluens,  ad  basin  nigrescens,  ceterum  pulchre  yiolascens , 
aequalis  ant  deorsum  attenuatus,  siib  lente  villosiuscu- 
lus,  firmus. 

In  ramulis  quibusdam  dejectis.    Augusto. 

Trib.IV.     MYROTHECIL 

177.  Dicliosporium  aggregatutn  Nees  Syst.  Tab.  8.  Fig.  99. 

178.  Trichoderma  viride  Pers.  Nees  S.  Tab.  6.  Fig.  74. 

OrdoIV.    SCLEROTIACEI. 
Trib.I.    RHIZOGONEL 

179.  Cenococcum  geophilum  Fr.  S.  m.  3.  p.  66. 

180.  —  pJiytophilum  Fr.  in  lit. 

Thallo  etfuso-floccnso-fibrilloso,  incarnato-ferrugineo 
peridioqne  crasso ,  eorneo ,  villoso  -  tomentoso  conco- 
lori ;  sporidiis  dilntioribus. 

In  intcrno  latere  ollarnm  terram  inter  et  radices  plan- 
tarura  variaruniexoticarumin  caldariis  nostris,  primo  vere. 

181.  —  a^ylophilum  Fr.  S.  m.  3.  p.  67. 

182.  —  heliopliilum  Weinm. 

Thallo  tenuissimo ,  fibrilloso ,  fngaci  peridioque  lirmo, 
eorneo,  globoso  ant  oblongo,  villoso,  albo ;  sporidiis 
pallidis. 

Ad  terram  humosam  nudam,    nigram ,    in  declivibus 
apertis,   Augusto. 


415 

Trib.  IL    APIOSPOJRIh 

183.  Chaetomium  elatum  Kunze.  Fr.  S.  m.  3.  p.  252. 

184.  Illosporiufn  earneuni  Fr.  1.  c.  p.  259. 

Trib.  III.    SCLEROTII, 

185.  Periola  tomentosa  Fr.  Sclerotium  villosuni  Tode  Fung. 

Meckl.  Tab.  1.  F\g.  1. 

186.  Acinula  candicans  Fr.  S.  m.  2.  p.  267. 

187.  Acrospervium  cotnpressum  Tode  1.  c.  Tab.  2.  FJ»-.  15, 

188.  —  —       ß.   Fungor  um  Fr.    S.    ra.   2. 

p.  245. 

189.  Sclerotium  complanatum  Tode  1.  c.  Tab.  1.  Fig.  9. 

190.  _        Semen  Tode  1.  c.  Tab.  1.  Fig.  6. 

191.  —  —     b.   minitnufii;    nudo  oculo  vijc  visi- 

bile-,     sphacricum     l.     oblon- 
giusculum, 

192.  —  —    ß,  Brassicae  Fr.  Sphaeria  Brassicae 

Bolt.  Fung.  Tab.  119.  Fig.  2, 

193.  —         vulgatum  Fr.  S.  m.  3.  p.  249. 

194.  —  —      ß.  difforme  Ft.  I.e. 

195.  —  — ■      y-  bryophilum  Fr.  Elench.  Fuiig.  2. 

p.  40. 

196.  —  —      ö,  Fragariae  Weium. 
Gregarium  1,  sparsum ,  elougatum ,  oblougum ,  lobatum, 
compressum 5   primo  albura,    deiu  pallidum,    sublaeve, 
intus  candidum. 

In  foliis  putrescentibus  Fragariaruin  in  liorto  culta* 
rum,  primo  vero  abunde. 

197.  —         stcrcorarium  DC.  Fl.  Fr.  2.  p.  277. 

198.  —         splendens  Fr.  Eleuch.  Fung.  2.  p.  41. 

199.  —         Fungorum  Fers,  Syu.  Fung.  p.  120. 

200.  —        truncorum  Fr.  S.  subterraneum  ß.  truncorum 

Tode.  1.  c.  Tab.  1.  Fig.  5.  c.  d. 


416  

201.  Sclerotium  mycetospora  Fr.  Nees.  Fr.  S.  m.  2.  p.  253, 

202.  —  corrugatum  Fr.  Fleuch.  Fiing.  2.  p.  43. 

203.  —  Arctii  Weium.  in  Flora  a.  1832. 

204.  —  jcijlophilum  Weinm.  in  Flora  a.  1832. 

205.  —  Tidipae  Weinm. 

Erumpens,  gregarium  1.  confliiens,  arcte  adnatnm,  glo- 
bosnm  1.  difForme,  atrum,  rugosum,  intus  album. 

In   squamis   emortuis  induratis  Tulipae  Gesnerianae 
Linn.  Autumno. 

206.  —  varium  Fers.  Nees  S.  Tab.  14.  Fig.  138. 

207.  —  pijrinuni  Fr.  Tremella  ustulata  Bull.  Champ. 

Tab.  402.  Fig.  2. 

208.  —  durum  Pers.  Syn.  Fung.  p.  121. 

209.  —  Brassicae  Pers.  1.  c.  p.  122. 

210.  —  applanatum  Weium.  in  Flora,  a.  1832. 

211.  —  eircumscriptum  Fr.  Eleucli.  Fung.  2.  p.  44. 

212.  —  Pustula  DC.  Letell.   Livrais.  6.  Tab.  626. 

Fig.  4. 

213.  —  populinum  Pers.   Letell.    Livrais.  6.    Tab. 

626.  Fig.  1. 

214.  Erysibe  macularis  Schlecht,  a.  Humuli.  Klotzsch  Fasel. 

Nro.  63. 

215.  —       fuliginea  Link.  b.  Veronicarum  Fr.   S.  m.  3. 

p.  238. 

216.  —       communis  Schlecht.  Fr.  Syst.  m.  3.  p.  239.  (cum 

multis  rar.) 

217.  —        biocellata  Ehrenb.  Schlecht.  Fl.  Ber.  2.  p.  168. 

218.  —       hicornis  Link.  Fr.  I.  c.  p.  244. 

219.  —        adunca  Schlecht.  Fl.  Ber.  2.  p.  169. 

220.  —       guttata  Schlecht.  Fl.  Ber.  2.  p.  170. 


Fortsetzung 
der 

Notaten  über  Gräser  aus  dem  Königl. 
Herbarium  zu  Berlin 


von 


F.  L.  Thiele, 


1.  Zru  Andropogon  brevifolius  Sw.   gehört  Androy» 
ßoridiis  Triü. ,   und  nicht,  wie  in  derLinn,  9.  p.  310.  gesagt 

worden,  Androp,  Neesii  Trin.  Die  Verwechselung  der  Zettel 
hatte  uns  in  Irrthum  geführt.  Andropogon  Neesii  Trin.  ist 
von  Schizachyrium  tenerum  Nees  ab  E.  Marf,  FI.  Bras.  IL 
336.  nicht  verschieden. 

2.  Monopogon  avenaceus  Presl  in  Rel.  Haenk  1.  325. 
T.  44.  ist  mit  Tristachya  leiostachya  Nees  ab  E.  in  Mart.  Fl. 
Bras.  zu  vereinigen. 

3.  Zu  Panicum  indicum  Trin.  Je,  2.  T.  197.  gehört 
P.  conglomeratum  W.  Sp.  341. ,  herb.  W.  18735.  und  P.  mi- 
crostachyum  herb.  W,  18856.  zu  welchen  beiden  Willd,  den 
Lamarck  citirt. 

4.  Panicum  interruptumW.  Spec.  I.  341.,  herb.  W. 
u.  18768.  ist  mit  P.  uliginosmn  Roth  Nov.  Spec.  50.  zu  ver- 
einigen, 

5.  Zn  Panicum palmifoltmnVoutKnnihAgr,  p.  93,  ge- 
hören P.  pZicafttwtW.En.1033.  P,plicatum  Link  Hort.  1.208. 
P.  plicatumTuü,3c,2,T,223,P.plicatumRo\h.\  im  herb.  W. 


418  

n.  18734.  Dagegen  bleibt  das  Synonym  Lamarck's  zweife! 
haft.  Ein  Exemplar  von  P.  plicatum  aus  dem  Pariser  Garte 
im  herb.  W.  1.  c.  hat  etwas  schmälere  Blätter,  die,  so  wie  di 
Scheiden,  glatt  sind,  und  scheint  dem  Panium  ejccurre?i 
Trin.  Je.  2.  T.  89.  ähnlich  zu  sein. 

6.  Zwei  Arten  werden  häufig  zusammengezogen,  die  d 
•weit  von  einander  verschieden  sind,  und  die  Nees  von  Esb,  i 
Mart.  Fl.  Bras.  2.  276.  sehr  gut  unterschieden  hat,  nämlic 
Panicum  Myosurus  Rieh,  und  Hymenachne  myuros  Beaui 
Zwei  Stellen  in  den  Beschreibungen  zeigen  hinlänglich  die  Vei 
schiedenheiten  an;  bei  ersterem  heisst  cs/losculis  minutis  mn 
ticis  Rieh. ,  Lam.  Encycl.  4.  748.  n,  43. ,  und  bei  dem  zweite 
glumis  acuminato  -  subulatis.  Zu  letzterem  gehören  all 
Synonyme  ausgenommen  Lamarck's. 

7.  Paspalum  tenue  W.  herb.  n.  1584.  wird  von  Presl  i 
Reliq.  Haenk.  1.  p.211.  zu  P,  elegantulufii  Presl,  und  p.  21S 
zu  P.  attenuatum  Presl  gezogen.  Zu  dem  letztern,  von  dei 
wir  ein  Original  -  Exemplar  besitzen  ,  gehört  P,  tenue  AVilh 
nicht,  welches  zu  P.  platijcaule  Poir. ,  P.  compressum  N.  a 
E«  zurückzuführen  ist. 

8.  Zu  Paspalum  ovatum  N.  ab  E.  gehört  P,  dasypleu 
rum  Kunze  in  Pöppig's  Coli,  plant.  Chil.  III.  n.  19.  (39.) 

9.  Oplismenus  pratensis  Schult.  Mant.  3.  p,  597.  Willd 
herb.  u.  18797.  gehört  zu  O.  compositus  R.  et  S.  Syst.  2 
p.  484. 

10.  Aristida  Sp.  in  Sieber  Agrost.  u.  55.  gehört  z 
-4.  longtramea  Presl  Reliq.  Haenk.  1.  p.  224» 

11.  Trichodtum  albmn  Presl  Reliq.  Haenk.  1.  p.  244 
und  T»'.  inconspicuutn  Kz.  in  Pöppig  Coli,  plant,  Chil.  111.  n 
22.  (35#)  sind  eine  und  dieselbe  Art. 

12.  Poa  emifiens  Presl  Reliq.  Haenk.  1.  p.  273.  ist  mi 
P,  glumaris  Triu,  in  Act,  Petrop.  6. 1.  379,  zu  vereinigen. 


**•     i^-t     ■>«    te..    «IV    •« 


419 

13.  'Poa  riparia  W.  herb.  n.  1940.  ist  von  P,  viscosa 
Retz.  W.  herb.  n.  195&,  nicht  verschieden. , 

14;,  Zu  Poa  nutans  Retz.  obs.  4.  p.  19.  gehört  P.  cer- 
nua  Willd.  herb.  n.  1964.  Willdenow  hat  hier  nur  den  Namen 
P,  nutans,  den  Klein  im  Originalzettel  der  Pflanze  gegeben 
hatte,   in  P.  ccmwa  vercändert. 

15.  Zu  Dactijlo^ranuna  cinnoides  Link  hört.  2.  p.  248. 
gehören  die  Synonyma:  Polypogon  glomeratuin  Willd.  En. 
p.  87.  herb.  n.  1557.  Miihlenbergia  glomerata  Trin.  Kuuth 
Agrost.  p.  200.  Podosaemum  glonperatum/Lhik  hört.  1, 
p.  84. 

16.  Xystidium  barhatum  Presl !  in  Rel.  Haenk.  I.  228. 
ist  Perotls  latifolia  Ait, 

17.  Eleusine  oJigastacTiya  Link  Hort.  Berol.  I.  p.  60. 
dazu  gehören  folgende  Synonyma: 

E.tristachya  Kiinth.  Cynosurus  tristachya  Lam.  Enc.  ? 

£".  caracana  var.  Lk.  bort.  II.  p.  226. 

E.  indica  y,  hrachystachya  Trin.  icon  II.  t.  72. 

E,  indica  var.  Nees  ab  Esenbeck  flor.  bras.  2.  p.  440. 

Triticum  geminatum  Spr.  Syst.  I.  p.  326. 

ylgropyrum    geminatum    Roem.    et    Schult.    Mant.   3. 
p.  658. 

Eleusine  rigida  Spr.  cur  post.  p.  36. 
Diese  Art  wird  von  Trinins  zu  Eleusine  indica  als  y  hrachy- 
stachya  und  von  Link  Hort.  Berol.  II.  p.  226.  zu  E,  caracana 
Gaert.  als  Varietät  gezogen. 

Sie  gehört  unserer  Ansicht  nach  weder  zu  E.  indica  noch 
iwE,  caracana ,  von  der  ersteren  unterscheidet  sie  sich  durch 
stumpfere  Bliithcn ,  die  sie  mit  E,  caracana  gemein  hat ,  von 
beiden  aber,  durch  den  dicht  auf  der  Erde  auliegeuden  Stengel, 
Welcher  bei  E,  caracana  steif ,  aufrecht  und  2  —  3  Fuss 
hoch  ist. 


420  

E,  oh'gostachj/a  erreicht  kanm  die  Länge  von  einem  Fuss 
und  man  sieht  es  deutlich ,  wenn  man  sämmtliche  drei  Arten  ne- 
ben einander  kultivirt  betrachtet,  dass  sie  als  eigene  Arten  be- 
stehen müssen. 

18.  Tsachträgliche  Bestimmung  der  Schiedeschen  Mexica- 
nischen  Gräser  Linnaea  6.  p.  40  et  41. 

No.  952.    Brachypodium  mexicanum  Link.  hört.  1.  p.  41. 
—  Festuca  mexicana  R.  et  S.  2.  p.  732. 

No.  956.    Panicum  aturense  H.  B.  K.  1.  T.  33. 


CEL.      ENDLICHER 

S.    P.    D. 

C.  LEHMANN,   Dr. 


fc^Ucaeris  ex  me,  Vir  carissime,  quousque  provccta  sit  opera 
Eckloni  uostri  iu  ordiuandis  stirpibiis  ,  quas  ipse  ex  Africa 
australi  Luc  importaTit.  Scire  etiam  cupis,  quo  tandera  tem- 
pore eventurnm  sit,  ut  eas  distrahere  ac  distribuere  qiieat.  Sic 
igitur  habeto ,  de  ingeiiti  plantarum  mole  crebram  *)  qiiidem  in- 
jectam  esse  mentionem ;  sed  ipsam  hanc  molejn  et  specieruiu 
uondiim  descriptarum  copiam  esse  in  causa,  quare  lente  proce^ 
dat  opus ,  et  longiore  iutervallo  perducatur  ad  fiuem.  Primum 
euim  naturales  familiae  couquirendae  eraut  omnes ;  quo  demiim 
facto  progredi  licebat  ad  perscrutauda  earnni  genera  ac  species 
singulas.  Itaque  quamquaui  tota  superioris  anui  liujus  con- 
sumpta  est  in  couferendis  plautis  uni  eidemque  familiae  propriis 
non  tarnen  plures  quam  triginta  duae  familiae  adhuc  ordiuatae  et 
penitus  exploratae  exstant,  quibus  novas  quoque  species,  nu- 
mero  circiter  120  aduumerari  posse  crediderim. 

Quum  autem  facile  coujici  possit,   negotium  ilhid ,   dispo- . 
nendi  tautam  plantarum  cougeriem  et  novas  describendi  species^., 
minus  expeditum  esse,  quam  ut  exiguo  temporis  spatio  transi- 
gere  liceat :   Ecklonus  noster  tale  eepit  cousilium ,   ut  proximo 

*)  Vid.  Linnaea  Vol.  8.  paj;.  390. 

27  * 


422  — 

quoque  tempore  ad  eos ,   qni  herbaiLa  ab  ipso  reqiiismf?sent ,  ex 
iis  familiis,   quas  coguosset,   expetitas  mitteret  plaiitas ,    adjun- 
cto  Fasciculo  primo  Enumerationis  lüantarum  Africae  au- 
stralis,   quem  libellum  statim  imprimendiim  cnraret.     Nee  du- 
bium  est ,   quin  herbarum  scrutatoribus  plus  allatnrum  sit  ju- 
cuuditatis,  non  totum  plautarum  cumiilum  et  sero  et  una  mole 
accipere,   sed  partes  eanira  et  cito  et  deinceps  transmitti:   quo 
fiet,   ut  collectaueis  eoriim  inseri- nuilto  commodiiis  possint,   id 
quod  ipsi  per  partes  distributioni  ptopositum  est,     Te,  Vir  do- 
ctissime,  non  latet,   fuissc  botanicorum  plures  tarn  officiosos, 
ut  ad  coguoscendas  plautarum  copias,  quas  Ecklonus  couges- 
sisset,  suara  ei  spoute  offerrent  operam,  mirum  et  singulare  do- 
ctrinac  Studium  profiteiites  in  examinandis  et  describendis  fami- 
liis,- quae  nonuihil  haberent  difficultatis.      Et  grato  lubentique 
aninio  accepit  Ecklonus  illas  quorumdam  conditiones.      Jamjam 
enim    euuctae  Gramineae,    Cyperaceae   et  Restiaceae   definita« 
reperiuntur  ingenio  atqtie  doctrina  Illustrissimi  Doctoris,  Ch.  G. 
NcesI  ab  Esenbeek,   Praesidis  Academiae  nostrae  Leop.  Carol. 
NMttr.'!  Cnriosörum ;    idemque  Vir  praestantissimus  scrntaudaÄ" 
snscepit  Acanthaceas ,   Piperaceas  et  Solanaceas  una  cum  Asteii'' 
rilius.     Filices  item  et  Mnscos  frondosos,  Lichenes  ac  Fungo^' 
inquirere  parat  Vir  Clarissimus,   Kunze,   Professor  Lipsiensi** 
Celcberrimus.     In  Algis  dcllniendis  operam  collocavit  NobilissiäLi**- 
mus  Suhr.      Hepaticas  denique  Ecklonus  Lindenbergio  nostrn 
mihlque  examinandas  tradidit,    qnarum  uumerum ,    cum  cetera-' 
vnm  liujus    collectionis   familiarum    copia  comparatnm ,    longe'! 
quidem  minorem,   sed  iloVis  tarnen  speciebus  non  carentem  ridi- 
mns.     Atque  has  quidem  species  ,   incognitas  adlinc ,   visum  est 
descriptas  mittere  ad  Te,   amice  snavissime,  easque  ut  benevoliß'f 
arci'pias,  magno perei  rogö.  '  ■■'.•:. 

oaiix-ri'i  ■:       ii;.    '        - 


423 

JVNGERMANNIA   CHRtSOPHY LLA. 

J,  cauJc  repente  dichotomo ,  foliis  sctniverticalibus  im- 
bricatis  semi-  cor  dato  -  ovatis  acntis  busi-  sznuato  -  cotn- 
pltcatis  lobulo  truncato  intcgcrrimo ,  amphigastriis 
approjcimatis  orbiculato  ~  obovalis  planis  integerrimis, 
calycibus  ex  dicliotomia  et  latcralibus  obovato  -  tri'go- 
nis  angulis  compressis  integcrrimis, 

Habitat  iu  Promout.  Bonae  Spei  piope  Phllipstowu. 

Caiiles  semipollicares ,  ccspitosi,  terrae  radiciilis  miniitls 
iidhaereiitcs ,  flcxuosi,  basi  siiiipliccs  uiidi  vel  foliorum  riidi- 
iiientis  parce  obsiti,  tum  diehotoiue  ramosi.  Folia  flaccida, 
siccitate  squarrosula,  superiora  imbricata,  semiverticalia, 
oblique  cordato-ovata,  acuta  et  acuiniuata,  inferlora  haud  raro 
suborbiculata  obtusa,  margiue  anteriore  ante  lobulum  simiata, 
subtus  complicata.  Lobuli  iuflati,  truncati,  integerrimi,  ab 
amphigastriis  nou  tecti.  Color  fuscns  cum  aurco  nitore ;  textura 
laxiuscula,  areolae  rotundae.  Amphigastria  subdistaiitia,  su- 
periora majora  foliis  tameu  dimidio  miuora,  rotundo-obovata, 
plaua,  integerrima.  Fructus  iu  dichotomia  caulis  vel  iu  apice 
ramorum  priucipalium  subinnovat.  Folia  et  amphigastria  pe- 
richaetialia  cauliuis  similia.  Calyxbrevis,  obovato  -  trigouus, 
angulis  lateralibus  coiupressiuscnlis  laevibus ,  ore  primum  ro- 
stratus ,    demum  quadrifidus. 

Obs,  Proxima  I.  cognatae  Nees  ab  Esenb.  a  qua  calyce 
uon  ciliato  -  cristato ,  foliis  acutis  et  habitu  squarrosulo  digno- 
sceuda.  1.  applanata  itidem  diflFert  calyce  et  foliis  denticula- 
tis,  amphigastriis  raajoribus.  Reliquae  affines  tum  caule 
piuuato,  foliis  obtusis,  tum  amphigastriis  bifidis  distin- 
guuutur. 

JVNGERMANNIA  TUBERCULATA. 

J.  caule  procumbcnte  pinnatim  supradecomposito ,  foliis 
imbricatis  subverticalibus  squarrosis  cor  dato  -  rotun- 


424  

datis  integerrimis ,  auricuUs  fornicatis  subhemisphae- 
ricis  hast  oblique  truncatis ,  amphigastriis  imbricatis 
subrotundis  bißdis  laciniis  acutis  ercctis^  calycibus 
obcordato  -  triquetris  tuberculatis, 

Hab.  in  Prom.  Bonae  Spei  prope  Grahamstown,  Philips- 
town  et  in  sylvis  Krakakammae. 
Canlis  pollicaris  et  major,  procumbens ;  rami  primarü 
elongati,  superiores  et  secmidarii  subpinuatim  dispositi ,  piu- 
nulis  inaeqnalibus  ovatis  brerissimis  et  majoribus  iternm  pinna- 
tis.  Folia  imbricata,  siccitate  praesertim  cum  caulis  adseendit 
canli  circumroluta,  madida  patenti  -  sqnarrosa,  subverticalia, 
cordato  -  rotnnda,  lactc  viridia  et  fuscesceutia  vel  purpurea, 
Tetustiora  saepe  albida,  iutegerrima.  Textura  densa,  retis 
areolae  rotundae  reticulo  miuorl  circumvallatae.  Auricula  ga- 
leata,  concava,  basi  oblique  truncata,  latere  cauli  affixa,  ab 
amphigastriis  fcre  tecta.  Amphigastria  foliis  dimidio  miuora, 
imbricata,  orbiculata  yel  late  ovata,  emarginata  Tel  ad  tertiam 
partem  bifida ,  sinu  acuto ,  laciniis  acutis  erectis.  Fructus  cre- 
bri,  laterales,  ramulis  brevissimis  insidentes.  Folia  perichae- 
tialia  oyato-oblonga,  auricula  oyato -lanceolata,  longitudine 
folii,  canaliculata ,  in  apicem  filiformem  producta,  margine  la- 
cinulata,  basi  folio  «nita.  Ampliigastrium  bifidum,  laciniis 
longioribus  acnminatis.  Calyx  oboyato  -  triqneter,  angnlis  duo- 
bns  lateralibus  compressis ,  dorso  obsolete  costatus ,  tubercu- 
latus ,  margine  subcrenulatus ,  ore  rostellato  demum  quadrifido. 
Fructificatio  mascula  in  spicis  lateralibus  ovato  -  orbiculatis, 
carinatis.  Folia  perigonialia  caulem  amplcctentia,  rotunda 
convexa.     Ampliigastria  ut  caulina  sed  minora. 

Obs.  Proxime  accedit  ad.  J.  squarrosam  Nees  ab  Esenb. 
a  qua  differt  auricularum  et  amphigastriorum  forma.  Ab  J.  dila- 
tata  distinguitur  caule  lougiore ,  foliis  subverticalibus  squarro- 
sis,  lobulo  folii  augustiore,  amphigastriis  majoribus  imbricatis, 
ealyce  triquetro. 


:l 


425 

JVNGERMANNIA  DIPTERA, 

J,  caule  procumbentc  bipinnatim  ramoso,  foliis  imbri- 
catis  semiverticalibus  oblique  rotundis  integerrimts , 
auricula  fornicata  lunata  discretUy  amphigastrits 
ovatts  bt/idis  j  laciniis  actttis  conniventibus  ,  Tttargine 
subrepando  -  denticulatis  ,  calycibus  terminalibus  obo- 
vatis  compressis  costatis  angulis  lateralibus  costisque 
crenulato  -  crispatis, 

Habit,  in  Promont.  Bouae  Spei  in  sylvis  Krakakammae. 

Canlis  ad  arborum  truncos  repeus,  semipollicaris  et  major 
bipinuato  -  supradecompositus ,  atro-fuscus.  Folia  arcte  iin- 
bricata  semiverticalia ,  adpressa  sed  margiue  brevissime  reflexa 
ut  fere  marginata  vidcautur,  oblique  rotunda  rel  oblonga,  in- 
tegerrima,  viridi-hyalina  et  lutescentia.  Rctis  areolae  rotuu- 
do  -  quadratae ,  distantcs.  Auricula  fornicata ,  galeiformis 
cauli  affixa ,  uno  latere  in  rostrum  producta,  nuda,  saepe  etiam 
lanceolato-snbulata.  Amphigastria  foliis  miuora  approximata, 
ovata,  bifida,  siuu  angusto,  laeiniis  acutis  conuiveutibus, 
margine  repando  -  denticulata.  Fructus  in  rami«  ramulisque 
terminales.  Folia  perichaetialia  majora ,.  ovata,  obtnsa,  caly- 
cem  amplectentia,  auricula  folium  acquans ,  lanceolata,  longo 
acuminata ,  margine  lacinulata.  Amphigastrium  maguum  ova- 
tnm  bifidum:  laeiniis  apice  subulatis  irregiilaritcr  lacinulatis. 
Calyx  obovatus,  compressus:  angulis  lateralibus  membrana- 
ceis,  utrinque  quinque-vel  sexcostatus,  costis  augulisque  crenu- 
lato-crispatis,  ore  angustato  rostrato. 

Obs,  Accedit  ad  J.  cijpcroideni  Schwaegr.,  quae  differt 
statura  laxiore,  foliis  remotis ,  auriculis  fere  omnibus  iauceo- 
latis  canaliculatis.  Ab  J.  tuherculata  nostra  distinguitur  colore 
dilutiore,  foliis  non  circumvolutis  nee  squarrosis,  amphigastriis 
minoribus  obovatis  margiue  deutato -rcpaudis,  culyce  minus  tu- 
bcrculato  subquiuquecostato  longius  mucrouato. 


426  

JUNGERMANNIA   TRINERVXS, 

J,  caule  procumbente  inordinatc  pinnatif/i  räihoso,  fo- 
liis  imhrtcatis  semiverticaUhus  squarrosulis ,  auricula 
fornicata  hemisphaerica  truncata,  ajnphigastriiä  ova- 
tis  bifidis  laciniis  acutis  patcntibus  margine  integerri- 
mis,  calycibus  terminalibus  obcordato -triangulär ibus 
dorso  tricostatis  laevibus» 

Hab.  in  Proraoiit.  Bouae  Spei  ad  Brackfontein  locis  hu- 
midis. 

Stcrilis  Tix  a  I.  dilatata  distiiigueuda ,  qnibus  omnibus 
partibus  simillima ,  nisi  quod  folia  in  nostra  sint  magis  vertica- 
lia,  sqnarrosnla.  Praesertim  vero  differt  calyce  sempcrlaeii, 
inferiore  pagiua  elcvato  tricostato ,  medio  apice  rostellato, 

JUNGERMANNIA  ELONGATA. 

J,  caule  procumbente  vage  ramoso  ,  ramis  elongatis  stib- 
pinnatis  f  foliis  distantibus  semiverticalibus  oblique 
rotundo  -  subcordatis  integerrimis ,  auricula  galcata 
concava  oblique  truncata^  atnphigastriis  remotis  foliis 
viinoribus  oiatis  acute  bijidis, 

Habitat  in  Promont.  Bonae  Spei  ad  montem  Diaboli. 

Caulis  bi  -  tripollicaris ,  procumbens ,  angustus ,  fibrllHs 
brevibus  ex  araphigastriorum  dorso  prodeuntibus  terrae  adhae- 
rens ,  vage  ramosus.  Rami  principales  elongati ,  nommnqiiam 
fasciciilati ,  piunulis  brevibus  iterum  iustriicti.  Folia  remota, 
semiverticalia ,  brevia,  nt  cum  foliis  caulis  non  ultra  semili- 
neam  latus  sit,  in  medio  caule  parumper  majora,  oblique  rotun- 
da  et  subcordata,  obtnsissima,  fusca  Tel  flavescentia,  deusa, 
ai'colis  rotnndis  reticulo  miuori  cinctis.  Auricula  magna,  g-a- 
l^äta,  concava,  oblique  truncata.  Amphigastria  distantia,  an- 
gttstä,  ovata,  bifida,  sinu  laciniisqtie  acutis,  foliis  dilutiora. 
Fructus  desideratur. 


.  427 

06s.  Habitu  et  foliorum  forma  siinillima  Jung,  cyparioi- 
di  Schw'gr.,  sed  düFert  colore  fosco  ,  auricnlis  omnibus  galeatis 
unllisque  noc  lauceolatis  uec  clavatis ,  amphigastrioram  mino- 
rum  laciniis  acutis,  Juug.  nigricaulis  N.  ab  Esenb.  praeter 
reliquas  notas  amphigastriis  distinguitur  multo  majoribus,  J, 
dilatata  ramiiicatioiie  totoque  habitu. 

JVNGERMANNIA  SARMENTOSA, 

J,  caule  reptante  Jiagellifero  ramis  erectis  suhdivisis , 
foliis  imbricatis  verticalihus  subrotimdis  margine  an- 
tico  inflexis  suhintegerrimis  postico  conniventibus  spi- 
nuloso  -  dentatis, 

Caulis  reptaus ,  fibrillis  brcTibus  fasciculatis  terrae  af- 
fixus  et  radices  lougiores  flagelliformes  albidos  emittens,  inter 
ramos  arcuatus.  Ramierecti,  flexuosi,  curvati,  quadrilinea- 
res  vel  semipollicares ,  simplices  Tel  divisi :  ramulis  elongatis, 
Folia  verticalia  iuferiora  brevia,  distantia,  orbiculata,  inte- 
gerrima,  supcriora  majora,  imbricata,  disticha,  subrotunda, 
margine  antico  inflexa ,  integerrima  vel  minute  denticulata,  po- 
stico conniventia,  plana,  iuaequaliter  spinuloso  -  dcntata. 
Texturadeusa,  areolae  minutae,  rotuudae,  reticulo  crasso  ex 
areolis  miuoribus  couflato  circumvallatae. 

Ocs,  Maxime  affinis  J.  circinali  L.  et  L. ,  quae  rero  dif- 
fert  caule  non  flagellifero,  ramis  longioribus  apice  spiraliter 
eonvolutis,  foliis  deuticulatis  Tel  crenulatis,  nee  spinuloso -den- 
tatis. Caule  uou  radicante,  foliis  lougioribns  acutis  margine 
angusto  reflexis  aliisque  notis  distingueudae  sunt  J.  rctrospe- 
cfaws  Nees  ab  Esenb.,  Lindenbergiana  L,ehm.  et  h  renitens 
N.  ab  E. ,  quarum  ultima  folia  habet  obfrigona ,  dentato  -  cilia- 
ta.  Foliorum  forma  ad  J.  sarmentosam  nostram  accedit  J.  ra~ 
mosisstma  Hooker,  quae  ceterura  louge  distat. 


DE     PLANTIS 

IN    EXPEDITIONE   SPECÜLA TOPilA 

ROMANZOFFIANA 

ET 

IN    HERBARIIS    REGIIS    BEFiOLINENSIBUS 

OBSERVATIS 

DICERE    PERGIT 
ADELBERTUS  DE  CHAMISSO. 


MELASTOMACEAE  AMERIGANAE. 

CONTINUATIO. 

(v.  supra  p.  368—402.) 


TREMBLEYA  DC.  Mait. 
§.  1.     Jacohia» 

1.  Trembleya  pitht/oides  IS.  frnticosa.,  erectta,  fasti- 
giatim  ramosissima,  glabra,  apicibus  vernicosis,  foliis  aceroso- 
linearibus  petlolulatis ;  floribus  termiualibiis  solitariis  ramos  ra- 
mulosque  axillares  abbreviatos  oruautibus. 

Brasilia.     Scllow. 

2.  Tremblei/ae  rosmarinoidis ,  cni  iiostra  finitima  atque 
similHma,  coufer  icoiiem  apud  Marl.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  t.  299. 
Differt  vero  uostra  foliis  sesquilougioiibus,  ter  angiistioribus, 
vosta  media  siibtus  crassa  vernicosa,  laniiua  utriiiseciis  aiigu- 
stlssima  Üavcsccnte  impresso  -  puuclata  corrugata ;  apicibus  ver- 


429 

nicosis;  floribus  (ex  alabastris,  qnod  flores  in  nostris  specimi- 
nibus  inaperti)  roseis ,  nee  ut  in  illa  flavis.  Nee  non  habita 
panlulum  difFerreJ  videtur  rigidiori,  frnticnlo  crebrius  ramoso, 
densius  scopaeformi;  ramulis  densius  foliosis,  densius  fasti- 
giato  -  confertis ,  apice  floriferis,  iuferius  frnctiferis.  Capsula 
parva,  globosa,  diametro  integram  haud  metieute  lineam,  quin- 
quecostata,  quinquelocularis,  quiuquevalvis,  loculicide  dehi- 
scens.  Flores  nunquam  revera  axillares,  foliis  duobus  bibra- 
cteati,  ramulo  axillär!  bifolio  variae  longitudinis  nee  pedicello, 
suffulclnntur;  terminales,  sessiles  v.  subsessiles  sunt. 

§.  2.     uibrahamia, 

3.  Trembleya  phlogiformis  DC.  prod.  p.  126.  n.  2. 
Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  p.  104.  t.  250. 

Specimiua  saepius  a  Martiauis ,  et  iuprimis  ab  adumbrato 
gracilescente ,  habitu  recedunt.  Rami  coUaterales  adscenden- 
tes,  virgati,  sesquipedales,  foliis  ramulisque  erectis  densius 
ornati,  densiori  pyramidata  pauicula  termiuati. 

Brasiliae  pluribus  locis.     Sellow. 

Varietas  foliis  ex  ovata  basi  angustatis  acutis ,  eximie  ar- 
gute  serrulatis ,  eximie  quiuquenerviis ;  Capsula  quam  in  ge- 
uuiua  specie  acutiori,  obsoletius  costata,  ex  ovoideo  pyramidata, 
quiuqueloculari. 

E  Minas  Geraes,  Lhotzky.  E  pluribus  Brasiliae  locis, 
Sellow. 

Yarietas  glabra  foliis  ciliatis  (solito  more  serrulato  -  ciliatis, 
ciliis  rigidis).  In  hac  varietate  capsulam  observavimus  saepius 
quadrilocularem ,  rarius  quinquelocularem ,  quae  vero  et  in  ge- 
uuina  specie  numero  variat  quaternario  et  quiuario.  —  Rami 
virgati  deusifolii  et  densiüori,  calycibus  apicibusque  exsiccatioue 
caerulesceutibus ;  —  vix  de  ideutitate  dubitamus. 

Brasilia.     Sellow.     Semel  reperta.     Spccimina  multa. 


430  

4.  Tremblcya  Äc;fcrosfc/«o«  DC.  prod.  3. p.  126.  ii.4. 
Herb,  monac. ! 

Variat  uberiori  et  parciori  tomento ,  tomento  eyaiiescente 
apicibus  subvernlcosis;  variat  inflorescentiis  multifloris  et  de- 
paiiperatls  snbtrifloris.  —  Trcmhleya  trißora  DC.  u.5.  herb, 
mouac. !  varietas  est  glabrior  pauciflora ,  nee  propria  species ; 
nee  desunt  nobis  specimiua  transitum  demoustrantia. 

Brasilia.     Sellow. 

5.  Trembleya  ca?yc?«a  N.  fruticulosa,  fastigiatim ra- 
mosissima,  glabra;  ramulis  tetragonis  subalatis;  foliis  subses- 
silibus  ex  elliptico  lanceolatis,  basi  acutis,  apice  obtusis,  mar- 
gine  reflexo  obtuse  serratis ,  uninervils ,  nervis  lateralibus  sub- 
margiualibus  subinconspicuis ;  discoloribus ,  subtus  punctatis ; 
ramulis  axillaribus  bifoliis  unifloris  cum  flore  pedicellato  folinm 
subaequantibus ,  flore  folia  ramuli  superaute ,  pcdicello  ramulo- 
qiie  aeqnilongis;  laciniis  caljcinis  liuearibus  elongatis,  iu  fru- 
ctu  reflexis  ipso  longioribus, 

E  Brasilia.     Sellow. 

Specimina  nostra  fructifera.  Flos  desideratur.  Nou  ta- 
rnen de  loco  in  sjstemate  natural!  dubitaimis,  Fiuitima  species 
^rcmbleyae  heterostemonis  a  qua  difi'ert:  foliis  minoribus, 
Capsula  majori  calyce  integro  tecta,  laciniis  longioribus  lineari- 
bns  reflexis  ipsa  Capsula  longioribus.  —  Rami  tetragoni,  an- 
gulis  nervo  crasso  marginatis  subalatis  ,  iuternodiis  subtrili- 
nearibus;  adulti  foliis  demidati  defuuctas  retineut  capsulas; 
hornotini  dense  foliosi  capsnlis  adolesceutibus  ornati.  Folia 
majora  9  lineas  longa  ,  tres  liueas  lata.  Ramuli  floriferi  duas 
«irciter  lineas  longi  foliis  subtrilinearibus  pedicelloque  ornati  duas 
lineas  longo,  sursum  pentagono  clavato-incrassato;  axi  fructus 
nltra  duas  lineas  metiente.  Calyx  integer  persistens ,  ore  con- 
stricto  ,  quinquener^aus ,  nervis  ex  angulo  pedicelli  in  laciniam 
limbi  decnrreutibus.     Seeundarii  qni  ad  sinus  limbi  tenduut  ner- 


431 

vi,  multo  tciuiiores^  rix  coiispicui.  Capsula  libera,  vertico 
iiuda  glabraque,  quiiiquecostata,  quinquelocularis,  loculicide 
qvünquevalvis.  Semina  mnlta,  tIx  curvula,  angulata,  grauu- 
lata  s.  impresso -punctata,  seminibus  Tr,  heterosUmonis  si- 
minima. 

§.  3.     Erioleuca. 

6.  Trembleya  lychnifis  DC.  prod.  3.  p.  126.  n.  6. 
Hoib.  monac. ! 

Brasilia.     Sellow. 

Tribns  III.     OSBECKIAE. 
MACAIREA  DC.  prod.  3.  p.  109.     Mem.  p.  39. 

1.  Macaii' ea  adenostctnon  DC.  prod.  p.  3.  109  01484. 
n.  4.  Memoir.  p.  40.  t.  6.  —  Herb,  monac!  —  Quacum  con- 
trahonda  nobis  videtur  Macairea  Radula  DC.  n.  3.  Rhejcia 
Radula  HB.  Monog.  p.  107.  t.  41. 

E  phiribns  Brasiliae  loeis  misit  Sellowius. 

LASIANDRA  DC.  Mart.  N.g.  et  sp.3.  p.93  — 98. 

Pleroma  Don  maxima  certo  ex  parte.    {Pleroma  DC. 
oiario  calyce  adnato  valde  nobis  dnbinm.)  —     Non  satis  di- 
versa:     Tibouchina   Anbl.   setis  squanitfonnibüs,    ßlct- 
mcntis  gJabris-,    Diplostegium  Don  bracteis  calyptrac'' 
formibus.  i 

§.  1.     Cajycc  sctis  rig'tdulis  aspero,  . 

2.  hasiandra  Martiana  ^.  —  L,  frtgidula  n^l.fi 
trifolia  n.  2.  et  Martiusiana  n.  3.  DC.  prod.  3.  p.  127.  et;, 
Herb,  monacense!  pro  nna  eademqne  speeie  habemns.  Com-, 
mode  vero  distingui  possunt  duae  formae:  1)  frigidula y  (que-  t 
cum  trifolia  conjungenda  est)  Mart.  nov.  gen.  et  sp.  3.  p.  96. 
t.  241.  tig.  2.  et  2)  Martiusiana  Mart.  ibid.  t.  242.  Prima  ve- 
getier,  ramis  subradicalibus  raulibiisve  adscendentibns  simpli- 


432  

cissimis  virgatis  siibtripedalibus,  inferne  lignescentibns  teretibus, 
snrsum  herbaceis  angiilatis  comprcssisve,  internodiis  ad  semi- 
pedem  usque  elongatis ;  foliis  oblongis  quatuor  pollices  ioiigis ; 
inflorescentia  elongata  ramnlis  erectis  stachvoide.  —  Trifo- 
litty  specimiua  conforraia  at  minora,  sesqnipedalia,  foliis  bi- 
pollicaribns.  —  Altera  forma  fruticosa ,  ramosa,  ramis  ligne- 
scentibus,  internodiis  brevioribus,  foliis  minoribns  sesqni-bi- 
pollicarihus,  panicula  minus  elongata,  magis  dilatata.  Haec 
species  variat :  Ovario  striguloso  et  glabro;  filamentis  villosis  et 
calvis;  foliis  oppositis  et  verticillatis  ternis ,  supra  magis  mi- 
nusve  marginem  versus  strigosis  et  glaberrimis,  infera  paglna 
strigis  elongatis  et  strigarum  rudimentis  vix  conspicuis  obsita, 
nervis  semper  ubcrins  strigosis.  — 

ütramque  formam  e  Brasilia  misit  Sellowius ;  frigidulam 
e  Miuas  Geraes  ,  Lhotzky. 

2.  JLasiandra  Majcimiliana  DC.  prod.  3.  p.  128.  u. 5. 
Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  3.  p.  94.  t.  240  et  241.  Fig.  1.  Herb. 
Monac. ! 

E  Brasilia  misit  Sellowius. 

3.  Lasiandra  tihouchinoides  DC.  p.  128.  u.U.  Ha- 
bitu  ludit  vegetiori,  iuternodiis  ad  tres  ferc  pollices  elongatis ; 
et  contractiori ,  iuternodiis  vix  pollicaribus.  Quo  ad  hirsutiem, 
pilorum  indolcm  atque  copiam,  maxirae  variat ;  ramis  provenit 
tomentoso-subvilloso-hirsutis,  pilis  autrorsis  specie  molliori- 
busdensis,  bracteis  setoso -subvillosis  subsericeis,  foliis  sub- 
tus  holosericeis;  provenit  pilis  omnibus  brevioribus,  ramis  ci- 
tius  calvesceutibus;  provenit  pilis  ramorum  rarescentibus  lougis 
rigidulis  patentissimis  ,  nervis  aversornm  foliorum  pilis  subvil- 
losis prostratis  lougis  munitis,  caeterum  parcius  piloso-vesti- 
ta.  Quam  ultimam  insignem  varietatem  prima  fronte  pro  specie 
habitam  fusius  descripsimus.  Descriptionem  addere  nostram 
band  pigebit. 


433 

Lasiandra  tibouchinoides Variet.  ß.  N.  fruticosa ,  ere- 
cta,  ramosa-,  rainis  tetiagonis  imprimis  ad  nodos  cum  petiolis 
pedunculis  et  calycibus  hirsutis ;  pilis  ramorum  tenuibus  rigi- 
dulis  patentibus  rufis ,  calyciira  crassis  curvo-erectis  albis;  fo- 
liis  breyiter  petiolatis  ellipticis  acuminulatis  utrinque  acutis  inte- 
gerriinis  trinerviis  ,  supra  tenuiter  subiuconspicue  strigulosis, 
subtas  villosulls,  nerris  villosis ;  inflorescentia  terminali  3  —  9. 
flora  folia  haud  superante;  alabastris  globosis  bractearimi  pari 
coucaTariim  extiis  strigosarnm  arcte  inclusis ;  floribns  speciosis 
sesquipoUicaribus ;  filameutis  snbimberbibus, 

Interiiodia  adiilta  2 — 2 '/2  polllcaria.  Folia  patentia  2 '/2 
pollices  longa,  poUicem  lata,  petiolo  semipollice  breviori.  In- 
ternodia  foliaqne  summa  rainora.  Inflorescentia  maxime  evo- 
hita  e  tergeminis  cyrais  trifloris  constans,  pedunculis  subsemi- 
pollicaribus,  pcdicellis  coUateralibus  circiter  bilinearibus ,  florc 
alari  brcvius  pedicollato.  Corolla  ampla,  in  siccis  purpurea, 
petalis  ciliolatis.  Stamiua  inaequalia;  majora  pollicaria,  an- 
thera  ultra  4  lineas ,  connectivo  fcre  tres  lineas  ,  filameuto  5  li- 
neas  longis;  minora  semipollice  paulo  longiora,  anthera  fila- 
mentoque  subaequilongls,  connectivo  arcuato  brevi;  filameuta 
vix  ima  basi  pilo  glandulifero  nno  altorove  iustrncta.  Stylus 
quam  filamenta  paulo  crassior,  glaber,  8  lineas  longus,  Ova- 
rium  vertice  setigerum. 

E  pluribus  Brasiliae  locis ,  semper  variabilem ,  misit  Sel- 
lowius. 

4,  Lasiandra  Martialis  N.  fruticosa,  ereeta,  ramo«' 
sa,  Omnibus  partibus  strigosa  scaberrimaque;  ramis  acutan- 
gulis,  angulis  nervo  prominente  subalatis;  foliis  subsessilibus 
oppositis  rariusque  verticillatis  ternis  ellipticis  acuminulatis, 
rarius  ovatis  vel  ex  ovata  basi  angustatis  oblougis  acutis ,  inte- 
gerrimis  trinerviis  subconcoloribus ;  panicula  terminali  folio- 
sa;   calyce  ebracteato,  bracteis  caducis  parvis  vel  nullis,   tubo 


434  . 

hreriter  ovoideo,  laclnüs  pari  vel  majori  long^ltudine  oblongis 
eiliolatis;  iloribus  speciosis  sesqnipoUicaribus;  filameutis  sty- 
loqnc  villosiSk 

'  E  plnribus  locis  Brasiliae ,  Sellow.  E  Minas  geraes , 
Lhotzlcy.  Uiiicum  specimen  in  herbario  monaceiise  siib  L,  ti- 
houchmoide  latet,  e  provincia  sancti  Panli. 

Haec  longe  similior  est  Tibouchinae  quam  L,  tihoucJii- 
iioides*  Folia  speciminum  vegetiorum  maxima,  oblonga  bipol- 
licarla ,  elliptica  sesqnipoUicaria ,  semipollice  paulo  latiora, 
petiolo  subsesquilineari ;  utphirimum  tertia  circiter  parte  miuo- 
ra;  rigida  sunt,  setis  conicis  adpressis  scaberrima,  margine 
reyoluto;  nervis  et  foliorum  et  angularibns  ramulorum  praeser- 
tim.  munitis.  Apices  foliosi,  ramuliferi,  Horiferi  dlvitibus  ut- 
phirimum superbiunt  paniculis.  Pedunculi  axillares  folio  ut- 
plurimum  breyiores,  uniflori,  bibractcolati,  vel  cjmose-triflo- 
ri ;  triflorns  uonnunquam  exteriori  uuifloro  ex  eadem  axilla 
erumpente  comitatus.  Tubus  caljcinus  oroideus,  circiter  bili- 
nearis,  laciniis  aequilongis  tcI  lougioribus  anctus ,  carina  stri- 
gosis ,  lateribus  membranaceis  lacribus  coloratis ,  marginc  ei- 
liolatis. Caljccs  fructiferi  vix  acuti,  globosi,  ore  truucato  pen- 
tagono  et  quasi  quinquedenticulato ,  denticnlis  sinus  laciuiarum  j 
lirabi  defunctarum  indicantibus.  CoroUa,  e  siccis  purpurea, 
ampla,  petalis  eiliolatis.  Stamina  paulo  inaequilonga;  filamen- 
ta  villis  coloratis  tenuibus  lougis  crebris  eximie  barbata;  anthe-  i 
rae  falcatae,  tres  circiter  lineas  longae,  connectivo  longius  I 
breirinsTe  exserto.  Ovarium  vertice  setosum ;  Stylus  stamina 
paulo  superans,  infera  parte  pilis  erectis  albis  instructus,  sum*;  | 
mo  apice  cnrvulus.  Capsula  subglobosa,  quinquecostata,  ver- 
tice setulis  instructa,  calyce  vestita  parte  glabra  atque  laevis, 
t^nrHiter  membranacea,  qninquelocularis,  loculicide  dehisoens. 
Plat5entä  aiigolo  axili  affixa,  loculamentum  fere  explens.  Se>4<  | 
mina  multa,    minuta,    reniformia,    angulata,    plicata   potius 


— 435 

quam  cochlcata,   temiissime  impresso -punctata,  hilo  suborbi- 
culato  basilari. 

5.  Lasiandra  ohscura  N.  frnticosa,  erecta,  ramosa, 
tenuiter  strigosa,  scabra;  ramis  obscure  tetragonis,  adultis 
teretibus;  foliis  petiolatis  ovatis  augustatis  acnrainatis  acutis 
trinerviis  ,  intcr  nervös  basi  acutis ,  nervis  lateralibus  basi  fis- 
sis  ramo  externo  submarginali  tenui,  iufera  pagina  pallidiori 
pilis  laxioribus  longioribus  rarioribus  praesertim  in  rete  rascu- 
loso  munita;  panicula  termiuali  foliosa;  caljce  ebracteato, 
bracteis  caducis  parvis  vel  nnllis,  laclniis  triangularibus  acutis 
i'iliolatis  tubo  ovoidco  brevioribns ;  filaraentis  basi  glanduloso 
hispidulis, 

Brasilia  Sellow. 

A  Lasiandra  Martiali,  cui  proxima,  differt:  foliis 
majoribns  longius  petiolatis  ovatis  acuminatis,  uec  ellipticis, 
nervis  basi  bifidis  subquiuquenerviis ;  calyce  tubo  longiorl , 
laciniis  brevioribus;  filamentis  nou  villosis,  sed  ima  basi  pilis 
brevibus  capitellatis  hispidulis.  A  L,  Maximiliana:  strigo- 
sitate,  scabritieque ,  foliis  longius  petiolatis  pluribusque,  — 
Folia  subtripollicaria,  latitudine  subpollicari,  petiolo  subsemi- 
pollicari.  Calyx  cum  laciniis  dimidium  tubum  aequantibus  quin- 
que  fere  lineas  longus.  Corolla  in  siccis  purpurea,  petalis  ob- 
ovatis  temiissime  vix  manifeste  ciliolatls,  Stamina  inaequilon- 
ga;  antherae  longe  rostrato  -  attenuatae ,  basi  curvatae ,  conne- 
ctivo  breviter  exserto  biauriculato,  Ovarium  setoso-corona- 
tum.  Calyx  fructifer  urceolato  -  truncatus ,  capsulam  superans, 
quatuor  circiter  lineas  longus. 

6.  Lasiandra  asperior  N,  frnticosa,  erecta,  scabra 
asperaque;  calyce  bracteis  foliaceis  duabus  minutis  quasi  caly- 
cnlato,  pilis  basi  callosis  conicis  longioribus  adpressis  dense 
vestito,  tubo  ovoideo,  laciniis  longitudinc  tubi  lanceolatis  acutis, 
dorso  ut  tubus  vestitis,  lateribns  nudis,  margine  tenuiter  pecti- 

OrBd.   4s  Heft,  28 


436  

natim  ciliolatis;  filamentis  styloque  glabef rimls ;  foliis  breviter 
petiolatis  ovatis  acutis  firmis  rigidis  crasse  quinquenerviis , 
siipra  tota  pagina  strigoso-asperis,  subtus  iu  neivis  ut  petiolus 
et  ramnlus  pilis  calloso-conicis  brevibiis  muuitis;  panicula  tcr- 
niiiiali  foliosa. 

E  Brasilia  meridionali  nee  non  iutratropica  Sellowiüs. 

Stirps  inter  liasiandram  el  Chactogastram  ambigua;  ra- 
tiones  generiim  propositonim  irrideus,  proxima  vero  Tihouchi- 
nae  asperae  Aiibl. ,  quacum  filamentis  glabris  conyenit.  Hac 
eadem  iiota  a  superius  eunumeratis  L,  Martiali  et  ohscura^. 
differt,  quibns  etiam  consaugiiiziea.  A  LiUsiandra  hospitUy 
cujus  flores  incogniti,  diversa:  foliis  utplurimiuu  qninquener- 
viis,  calycjbus  fructibiisque  majoribus,  majori  demnm  asperi- 
tate,  sctis  validioribiis  paiicioribiis.  —  Rami  adiilti  teretes, 
internodiis  semipollicaribus  sesquipollicaribusqiie ;  juniores  te- 
tragoni.  Folia  ad  sumnium  sesqiiipolliearia,  8  lineas  lata,  pe- 
tiolo  sesquilineari.  Flores  saepius  terui ,  breviter  pedicellati, 
quisque  bibracteatus ;  Cyma  triilora,  foliis  parvis  diiobus  süf- 
fultä,  terminalis;  ramnlis  axillaribus  accedentibus ,  panicul^ 
foliosa.  Flos  pentamerus ,  decandrus  anisostemon.  Calyx  su- 
pra  descriptus  quinqne  lineas  circitcr  metieus ,  tubo  laciniisqne 
aequilongis.  Corolla  expansa  1  p.  9  1.  metiens,  in  siccis 
purpurea;  jietala  obovata,  teuera,  flabellatim  nervosa,  tenniter 
ciliolata,  novem  lineas  longa.  Geuitalia  glabra ,  petalis  paulo 
l)reviora.  Filamenta  üliformia,  iniberbia,  glabra  laeviaqiie; 
antherae  falcatae  ,  conuectiva  majorum  longe,  niinornm  brevi- 
ter exserta ,  biauricnlata.  Ovarium  liberum ,  ovoidenni, 
vertice  setigerum  quinqueloculare;  Stylus  filiformls ,  lengitndiue 
staminum,  apice  curvatus,  stigmate  apicali.  Calyx  fructifer 
subglobosus,  dintins  laeinias  retinens,  demnm  aegre  obliteran- 
tes,  subglobosara  includens  capsnlam,  vertice  setigeram,  q"'"- 
queeostatam,  quinquelocnlarem,  quinquevalvem. 


437 

7.  Lasiandra  hospita  DC.  prod.  3.  p.  129.  n.  12.  a 
Lasiandra  Martiali,  cui  proxima,  differt  foliis  latiiis  el- 
lipticis ,  basi  anjyustioribus ,  longius  pedicellatis,  setisque 
multo  validioribus  conicis  albis  superam  eoriim  paginam  rau- 
iilcirtibus. 

Habemus  inter  plantas  Sellowianas  iinicnm  Lasiandrae 
hospitae  subsimile  specimeu.  Pariter  friictiferum  a  specimine 
herbarii  meuaceiisis  differt:  foliis  miuoribns  angiistioribus,  ad 
snmmum  pollicaribns,  qiiatuor  lineas  latis,  petiolo  subbilineari, 
parcius  inuiiitis  in  superiori  pagiua  setis  conicis  adpressis  albis 
media  jnga  inter  nervös  nee  non  extremnm  margiuem  occupan- 
tibiis;  infera  pagiua  nuda,  nervis  rariter  strigosisj  caetera  cou- 
veuiunt. 

8.  Lasiandra  dubia  nobis  ob  llores  deticientes ,  frnti- 
eulosa,  erecta,  raniosissiina,  micropbylla,  macrocarpa;  fo- 
liis petiolatis  ovatis  acntis ,  supra  in  mediis  jngis  inter  nervös 
nee  non  in  extremnm  marglnem ,  infra  in  nervis,  petlolis  ra- 
mulisqne  setis  gracilioribns  lougloribns  substrigosis  munitis ; 
floribus  terminalibus  breviter  pednncnlatis  solitariis  ternatisqne; 
calycibns  frnctiferis  globosis  pedicellisqne  echinatis  setis  pateu- 
tibns  curvnlis  validis. 

Sellow.     Brasilia. 

Folia  6  —  9  llneas  longa,  4  —  5  lata,  petiolo  snbbili- 
ueari.  Calycis  fructiferi  axis  qnatnor  circlter  lineas  metiens, 
Capsnla  generis,  vertice  setigera,  qninquelocnlaris ,  seminibus 
minntis. 

9.  Lasiandra  Fothergillae  N.  —  Rhynchanihera 
Fothergillae  DC.  prod.  3.  p.  108.  n.  12.  herb,  monacense! 

Ovario  capsnlaque  vertice  setigeris,  filamentis  pilosinscu- 
lis,  antheris  connectivo  exserto  stipitatis  falcatis  attenuatis 
acntis  uniporosis,  nee  rostro  a  corpore  distincto  anctis,  ala- 
bastro  bracteis  dnabus  ovatis  acnminatis  concavis  magnis  obve- 

28  • 


4S8 

lato,   Capsula  quinqueloculari,    seminibus  augulato  reniformi- 
bus ,  certe  Lasiandrae  species ,  nee  Rhynchantherae. 

Plnries  lectam  e  Brasilia  misit  Sellowius;  e  Minas  Geraes, 
Lhotzky. 

§.   2.      Calycc    villis    subsericeis    adpressis 
vcstito, 

10.  Lasiandra  scmidecandra  DC.  prod.  3.  p.  129. 
11.15.  herb,  moiiacense ! 

Florlbus  maximis  siiperbiens,  alabastro  bracteis  ample- 
cteutibus  4  —  6,  interioribiis  inajoribiis  ,  arcte  imbricato ;  tiore 
c  mediis  erumpeiite  bracteis  seorsim  demnin  deciduis;  lacinüs 
calyeiuis  lineari  lauceolatis  acutis  tubo  loiigioribus. 

Brasilia.     Sellow. 

11.  hasiandra  Diplostegium^.  —  Diplostegium 
canescens  Don.  Mem.  Soc.  Wem.  4.  p.  300.  DC.  prod.  3. 
p.  152. 

Fruticosa,  erecta,  raniosa;  ramis  teretinscnlis  rufo  -  to- 
mentosis ;  foliis  petiolatis  ovatis  acnminnlatis  acntis  integerri- 
mis  quinqnenerviis,  snpra  scabrido-subvelutinis,  subtiis  snb- 
sericeo  -  tomentosis ;  panicula  terminali  foliosa,  floribus  maxi- 
mis bractca  dnplici  caljptraeformi  integerrima  in  alabastro  in- 
clusis ;  lacinüs  calycinis  ovatis  obtusis  longitudine  tubi;  fila- 
mentis  styloqne  pilosis. 

Sellow.     Brasilia. 

Ob  bracteas  calyptratas ,  unicum  ferc  charactercm,  quo  a 
simillima  superiori  specie,  nee  facile  primo  intuitu,  diguosci- 
tnr,  non  nisi  injuria  systcmatis  ab  illa  distrahenda.  Flog,  ca- 
lyx  demum  truncatus ,   gcnitalia,  germen,  omnia  Lasiandrae, 

Frnctus  nos  effugit.  ■ Diifert  ergo  a  Lasiandra  semidecan- 

dra:  alabastro  ovoideo  integerrimo,  br«ictea  ovoidea-calyptrae-. 
ormi  integerrima  duplici  5  exteriori  et  intcriori ,  ntraqne  Tel  in-.- 


439 

tegra  vel  a  basi  paiilulum  fissa,  accresceute  florercjccta,  et 
laciuiis  calyciiiis  ovatis  obtusis  lougitiidiiie  tubi.  —  DiiFert 
insuper  pilis  brevioribus  teuiüoribus  mollioribiis;  supera  folio- 
riini  pagina  demum  scabresccnte,  iiec  nnquaii)  aspera,  iiifeia 
adpressius  subsericea.  —  Caeteriim  nuUa  differentia.  Fo- 
lia  tripollicaria ,  16  lineas  lata,  peliolo  4- — 5  liiieas  longo. 
Axis  alabastri  adolescentis  calyptrasque  rejicieutis  iiovem- 
liiiearis ;    diameter  floris  iu  siccis  piirpiirei  subtripolllcarls, 

12.  Lasiandra  pulchrit  N.  Frueticosa,  erecta,  ra- 
luosa;  ex  toto  panim  conspicue  tcniiiter  strigosa,  scabra;  fo- 
llis  petiolatis  ex  ovato  obloiigo  -  ellipticls  iitriiiqiie  acutis  in- 
tegerrimis  quiuquenerviis ;  floribiis  solltariis  maximis;  alaba- 
stro  bracteis  pluribus  (8  — 10)  concavis  ampleeteutibus,  ex- 
tcrioribiis  majoribns,  muuito;  laciuiis  calycinis  o\atis  obtusis 
lougitudine  tubi;  staininibus  iuaequilougis,  filameutis  stvlo- 
que  pilosis. 

ß.  Ramis  petiolis  foliorumque  «orvis  vlHoso  -  sjiJdiir- 
sutis. 

Brasilia.     Sellow. 

Proxima  JLasiandrae  semidecandrae ,  diversa,-  alaba- 
stro,  bracteis  exterioribus  majoribus;  caljce,  laciuiis  brevio- 
ribus obtusis  et  foliis  specie  nudis,  re  vera  stiigulosis ,  au- 
gustioribus,  basi  acutis.  Folia  maxima  subtripollicaria,  pol- 
lice  paulo  latiora,  petiolo  rarius  ad  semipollicem  usque  elou- 
gato;  ovata  proveniuut  et  elliptica,  acuminulata  et  acumine 
plane  nuUo  acuta.  Flos  breviter  pedunculatus ,  pedunculo 
sub  calvce  bractearum  per  paria  oppositarum  cicatricibus  sub- 
quiuque  instructo.  Calyx  9  lineas  circiter  metiens ,  laciuiis 
tuboque  subaequilougis.  CoroUa  iu  siccis  purpurasceus,  ex- 
pansa  diametro  subtripollitiari;  pctala  obsolete  parum  conspi- 
cue ciliolata,  obovato-dilatata,  emarginata,  intra  cmargiua- 
luram  acuminulata.     Genitalia  corolla  brevlora;   stamiua  ma- 


440  

jora  brevioribus  diiplo  longiora ,  anthera  falcata  snbscmipol- 
licari ,  coiinectivo  exserto  diias  lineas  longo ,  filamento  filiform! 
novem  circiter  lineas  longo ,  intus  praesertim  piloso.  Stylus 
subpoUicaris,  summo  apice  cnrvatus,  maxima  ex  parte  pilis 
erectis  albis  dense  vestitus.  Calvx  trnncatus,  holosericeus, 
subholosericeam  iucludens  capsnlam,  subglobosam,  quinque- 
costatani,  vertice  inter  fasciculos  setarnm  longiorum  qninqne 
Bubuinbonatam. 

13.  Lasiandra  Sclloiviana  N.  friiticosa,  erceta,  ra- 
niosa,  tenuiter  parinn  conspicue  strigosa,  scabra;  folils  pe- 
tiolatls  cllipticis  utrinque  subacnminulatis  acntis  triuerviis ; 
floribns  termiualibns  solitariis;  alabastro  bracteis  4  —  6  am- 
plectentibus  concavis,  exterioribus  majoribus,  munito;  caly- 
cis  holosericci  laciniis  ovatis  obtusis  tubo  brcTioribns;  stami- 
nuni  iuaeqnalium  filamentis  intus  rariter  glandnloso  -  pilosis 
calvescentibus,    stjlo  glabro. 

Brasiliar    Scllow. 

Proxima  Lasiandrae  Raddianae  DC. !  in  herb.  Kun- 
thiano ,  cui  vero  folia  lanceolata ,  ntriuque  acuta ,  manifeste 
tripHuervia  nee  triuervia,  tripollicaria,  petiolo  semipollicari; 
Stylus  pilis  snbsetosis  erecto  -  patulis  albis  fere  ad  apicem 
usqne  dense  munitus;  filamenta  intus  nberius  pilosa.  —  Fo- 
lia nostrae  minora,  breviora,  latiora,  sesqui  -  bipollicaria, 
7  — 11  lineas  longa,  petiolo  trilineari.  Pariter  utrinque  se- 
tulis  munita  sunt  adpressis ,  qnae  in  nervis  petiolo  et  ra- 
mulo  paulo  longiores  atquc  laxiorcs  evadunt.  Braeteae,  in- 
teriores  saltem,  glabrae,  ciliolatae.  Calyx  ovoideus,  tubo 
maxime  holosericeo  tres  lineas  metiente ,  laciniis  minus  dense 
vestitis  sesquilinearibus.  Corolla  e  siecis  purpurea ,  expansa 
diametro  sesquipollicari.  Calyx  suturis  decem  ovario  capsu- 
laequc  adhaerens,  antheris  sub  vernatione  in  loculos  intersu- 
turales  iusertis.     Capsula  calyce  truncato  vestita,    subglabra, 


441 

vertice   libera  ot  sul)sericeo  -  setosa,    quiiiquelociilaris,    qniu- 
qucviih'is. 

14.  Lasiandra  Fontanesiana  DC.  prod.  3.  p.  130- 
11.  18.  —  Varietas  major  Rhejcia  Fontanesii  H.  B.  Monog. 
p.  94.  t.  36.  foliis  subsemipedalibiis ,  aiigiilis  ramonim  lale 
alatis.  —  Varietas  minor  foliis  subtripollicaribus,  angulis 
vamoruin  obsolete  alatis ,  ad  Li,  fissincrviam  herb,  monac. 
accedens. 

Brasilia.     Sellow. 

15.  Lasiandra  salviaefolia  N.  ramis  obtusaugulis 
(istiilosis  strigosis,  ad  nodos  nua  cum  petiolis  setis  s.  pilis 
lougioribus  raollioribus  munitis ;  foliis  petiolatis  ovato  -  ob- 
ioiigis  acutis  trinerviis,  uervis  lateralibus  basi  tissis  subquin- 
quenerviis ,  nervis  extimis  siibmaiginalibus  teuuibus  paraiu 
conspiculs  ,  supra  strigosis ,  subtiis  crassiiis  reticulato  -  veuo- 
sis  et  in  rete  pubescentibus ;  panicula  termiuali;  liracteis  ge- 
minis  tenuiter  mcmbranaceis  coloratis  lanceoLitis  coucavis 
acutis  tri  -  qninquenerviis  laxis  calycem  superantibns  ;  calyce 
oblougo,  ore  constricto,  pilis  raresceutibns  snbsericeo  ,  laci- 
niis  oblongis  obtusis  lateribns  nndis  margiue  ciliolatis  tubo  bre- 
vioribus. 

Brasilia.     Sellow. 

Lasiandris  Fontanesianae  et  ßssinerviae  coguata  spe- 
cies.  has,  ßssinervia  DC.  1.  c.  n.  19.  Mart.  Nov.  G.  et 
Sp.  3.  p.  97.  t.  243.  foliis  trinerviis  nervis  lateralibus  bifi- 
dls  cum  Las,  JFontanesiana  conveniens  ab  illa  differre  vide- 
tur,  praeter  ramos  non  alatos,  uberiori  tomento  tenui  stel- 
lato  ,  quo  afllata  est  infera  foliorum  pagina,  pilis  simplici- 
bus  brevioribus  vix  conspicuis.  Folia  in  illa  subtus  pili>» 
simplicibus  lougioribus  nioliioribus  subsericeis  pubescunt  vel 
densius  vestiuntur,  rariori  tenuiori  conioidc  pube  stollata  vix 
ronspieua.     Nostra  ab  utraque  foliorum  ligura  et  piioruui  i»- 


442  

dole  dlfFert :  foliis  ovata  basi  obtusioribns ,  nervis  lateralibiis 
juxta  basin  nervös  edentibus  extimos  submarginales  tenues 
difficiliusqne  in  conspectum  venientes ;  supera  pagina  minus 
aspera,  setulis  debilioribus  aequaliter  sparsis,  nee  ut  in  illis 
media  juga  inter  nervös  munieutibus ;  iufera  pagina  crassius 
reticulato- venosa  et  in  rete  vasculoso  pilis  simplicibus  cur- 
vulis  pubescente,  caeterum  sub  leute  forti  vel  sub  microsco- 
pio  composito  teuuissime  lepidoto-punctulata.  Folia  tripolli- 
caria,  pollicem  lata,  petiolo  semipollieari.  Pauicula  pyra- 
midata,  laxa,  e  ramorum  paribus  4  —  6  coustans,  ramis  in- 
ferioribus  foliis  suffultis  quinque-  —  multifloris,  floribus  pedi- 
cellatls.  Pedicellus  maxime  evolutus  snbsemipollicaris.  Ca- 
Ijx  biacteis  8  lineas  lougis  ornatus  semipollicaris ,  tubo  4 
lin. ,  laciniis  2  lin.  longis.  Petala  ciliata,  in  siecis  violacea. 
Filaraeuta  staminura  in  alabastro  interna  facie  et  marginibus 
glauduloso-granulata,  muricata.  Ovarium  vertice  setis  snbse- 
riceis  vestitura  et  coronatum;    Stylus  basi  setosus. 

16.  Lasiandra  proteaeformis  DC.  prod.  3.  p.  130. 
n.  22.  herb,  monac. !  —  quam  vero  ad  2v.  argenteam  DC. 
p.  131.  n.  25.,  e  laudatis:  Rhearia  holosericea  Lodd.  bot. 
cab.  t.  236.  HB.  monog.  t.  12.  (caeteris  recognoscendis),  re- 
ducendam  esse  eensemus.  —  Eaudem  vidimus  et  sub  nomine 
Melastomatis  cordifolii  cultam ,  ex  hortis  anglicis  prove- 
nienteni.  —  ,y3IcJastomea ,  Rhejcia»  Frutex  bipedalis,  fo- 
liis tomentosis  quinqueuerviis,  floribus  violaceis.  In  pascuis 
arenosis  Rio  Janeiro  Nov.  1829."  Lhotzky  et  Manso  flor. 
Matto  grosso  cujabeusis.   N.  63. 

E  Brasiliae  pluribus  locis  misit  Sellowius. 

17.  Lasiandra  XJrvilleana  DC.  prod.  3.  p.  130. 
n.  23.  Frutex  orgialis.  A  snperiori  simillinia  spccie  potis- 
simura  diifcrt:  flore  majori,  dianietro  bipollicari;  staminibns 
inaequilongis;    majorum  authera  subrccta,   connectivo  suffulta 


443 

rccto,  longe  exserto,  exappendiculata  basi  cum  ülameuto  artU 
cnlato. 

Ipsi  legimus  ad  Fretuin  Sauctae  Cathariuae  Brasiliae 
formosam  frequeutemque  A.  D.  1815.  Meuse  Nov. 

18.  Lasiandra  adenostemon  DC.  prod.  3.  p.  130. 
u.  24.  herb,  mouac.  l 

Brasilia,  Sellow.     Minas  Geraes,   Lliotzky. 

19.  Lasiandra  ursina^.  Caulibus  ramisve  iuferne 
liguescentibus  siinplicissimis  rectis  strictis  obtusangulis  la^ 
nuginoso-hirsutis,  iiiferue  deuse  foliosis,  pauicula  elongata 
stricta  termiuatis ;  foliis  cordatis  ovatis  recurvato  -  aciimina- 
tis  acutis  7  —  9  -  neryiis  subvelutiuo  -  villosis  ,  subsessilibus 
reflexis,  lobis  conniveiitibus  caulem  amplecteutibus;  bracteis 
geininis  calycem  superautibus  laxis  concavis  cum  calyce  ril- 
loso-hirsutis  subsericeis;  calyce  oblongo,  ore  constricto,  la- 
ciuiis  lanceolatis  acuminatis  acutis  longitudiue  tubi;  stamini- 
bus  acquilongis ,  antheris  falcatis ,  connectivo  brcTi  biauri- 
cnlato ,  filamentis  basi  rariter  obsolete  pilosis ,  stylo  gla- 
bro. 

E  Brasilia.     Sellow. 

E  difficiliori  contubernio  JLasiandrae  argenteae  y  majori 
hirsutie  diversa,  pilis  lougioribus  minus  adpressis  miuusque 
holosericeis  leviter  rufescentibus ,  pilis  capitellatis  crebriorr- 
bus  rarioribusve  hirsutiei  caulis  infloresceutiae  calycum  im- 
mixtis;  caule  s.  ramo  obtusangulo  ;  foliis  sessilibus  cordatis 
recurvatis  reflexisque.  Folia  iu  iuferiori  caule  1.  ramo  re- 
trorsum  imbricata  videri  possint.  Specimina  circiter  bipeda- 
lia,  iullorescentia  tertiam  sibi  altitudiuis  partem  vindicante, 
iuternodiis  sursum  inflorescentiam  versus  paululum  elongatis, 
foliis  simul  paulo  dccrescentibus.  Folia  speciminum  plurium 
majora  ab  iusertioue  ad  apicem  2*/2  pollices  longa,  1.  p.  10. 
1.  lata,    sinu   4  1.  profundo,    lobis   rotundatis   couniventibus ; 


444  

alius  specimiuls  macrophylll  maxima  qiiadxipollicaria ,  2.  p. 
8. 1.  lata.  Folia  inferiores  panlculae  ramos  suffulciimt  erecta, 
minora,  caetermn  caulinis  similia;  sursum  deficiunt.  Panl- 
cula  stricta,  raiiiis  utpluriimim  trifloris  snb  antliesi  iuterno- 
dia  subaequantibus  vel  paulo  siiperantibus ;  rami  inlimi  rarius 
elougati  ulterius  paiiiculati.  Calyx  novem  circiter  lineas  lon- 
ffiis,  tiibo  et  laciiiiis  aequilongis;  laciniae  intus  e:labrac.  Co- 
roUa  e  siccis  purpurea ,  petalis  latc  obovatis  temiiter  nervo- 
sis  et  reticnlato-venosis,  vix  in  alabastro  tennissime  obsolete 
ciliolatis,  13  lineas  longis.  Antherae  basi  ciirvatae,  falcatae, 
attenuatae,  acutae,  uniporosae,  transversim  rugosae,  5  cir- 
citer lineas  longae,  filamento  aequilongo.  Stylus  panlo  cras- 
sior,  teres,  glaber,  apice  arcnatns,  stigmate  apicali.  Calyx 
ovario  et  capsnlac  suturis  decem  longitudinalibns  adhaerens, 
loculos  ad  authcras  recipiendas  foruiantibus.  Capsula  sub- 
oblougo-ellipsoidea,  calyce  truncato  et  ore  coarctato  brevior, 
vertice  libera  setisque  brevibus  capitellatis  erectis  dense  mu- 
nita,  quinqnecostata  j  quiuquelocularis ,  qniuquevalvis ,  locu- 
licide  dehiscens. 

Supersunt  nobis  species  tres  Lasiandrae  argenteae  co- 
gnatae,  qnarum  specimina  manca  insnfficieutiaque  repoiiere 
maluimus,    quam  dubia  in  medium  ferre. 

20.  Lasiandra  mollis  N.  fruticosa,  erecta,  ramosa; 
ramis  tetragonis,  junioribus  cum  inflorescentia  calycibusque 
laxe  villosis;  foliis  pctiolatis  ex  orata  basi  augustatis  oblon- 
gis  acutis  quinquenerviis ,  supra  pubescentibus  punctulisque 
resiuosis  micautibus,  subtus  albortomentosis  nervis  villoso- 
holosericeis ;  panicula  terminali  purpurascente;  calycibus  bi- 
bracteatis,  bracteis  lauceolatis  parvis  caducis,  laciuiis  lan- 
ceolatis  acutis  tubo  ovoideo  longioribus;  staminibus  paulo  itt- 
aequalibus,  filamentis  teretibns  styloque  glabris. 

Brasilia.     Sellow. 


445 

Stirps  oll  glabritiem  stamlnum  ab  affiiiibiis  Lasiandris 
liaiid  divellenda,  tomento  nivescciite  deiiso  molliqiie  iusigiiis. 
Kami  etiam  adulti  tctragoni ,  angulis  nervo  uotatis ,  iuteruo- 
dii«  sesqui-tripoUicaribus;  vestigia  villositatis  retiuentes.  Fo- 
lia  bipollicaria,  7  liueas  lata,  petiolo  tres  liueas  longo.  Pili 
paginae  superioris  ut  in  affiuibus  strigosis  dispositi,  at  cre- 
briores  multoque  inolliores  et  pulvere  aureo  -  micanti  comitati, 
qui  pulvis  uec  in  raiuulis  omuino  deest.  Gemmae  axillares 
densius  villosae ,  holosericeae.  Inflorescentia  ex  toto  purpu- 
raseeus,  villis  albis  purpurascentibusque  laxis  molliter  vesti- 
ta;  coroUae  purpureae,  geuitalia  purpurea,  rostro  anthera- 
rum.  albescente.  Tubus  calycinus  tres  fere  lineas  longus. 
CoroUa  speciosa,  magna,  diametro  plusquani  pollicari,  pe- 
talis  late  obovatis  ciliatis.  Antherae  falcatae;  majores  fere 
quiuque  lineas  longae;  connectivo  haud  louge  exserto  biauri- 
culato,  in  minoribus  paulo  breviori.  Ovariuui  ovoideum,  se- 
toso  -  coronatum, 

§.  3.     Calyce   pilis   stellatis   vestito. 

21.  Lasiandra  oleaefolia  Mart.  nov.  g.  et  sp.  3. 
p.  97.  t.  244.  —  OshecTcia  oleaefolia  DC.  prod.  3.  p.  139. 
n.  4. 

Praeeunte  celeberrimo  Martio  Lasiandris  adnumeramus 
speciem   Maxiinilianae ,    Fontancsianae    pluribusque    doli- 

cliandris  affinem. Calyx  fructifer  aut  giobosus,  ant  ob- 

longus  ore  contractns ,  rationem  sectionum  proponendarum 
commode  subpeditarct. 

Brasilia.     Sellow. 

SVITRAMIA  N. 

Fios  pentamerus ,  decandrns,  isöstcmon,  alabastrum 
bracteis  ramentaceis  calyptraeformibus  ternis  pluribusve  ca- 
ducis    fotum.      Calyx   sphaeroideus ,    uervosus ,    glabresceus, 


446  

veniicosus,  limbo  obtuse  lobato  patente,  persistente.  Co- 
roUa  tenerrima  magna,  petalis  flabellinerTÜs  obovatis  s.  ob- 
cordatis.  Stamina  corolla  breviora;  filamenta  planiuscula, 
attennata,  glabra;  antherae  erectae,  rectae,  oroideae,  obtu- 
sae,  muticae,  poro  antico  deliisceutes ;  connectivo  dorsali 
parte  inferne  paulo  incrassato  paululiimqne  prodncto,  appen- 
dicibus  auricnlis  calcare  nullis  in  filamentum  transiens,  quo 
Ternatione  est  implicatum.  Ovarium  liberum,  globosum,  par- 
vnm,  vertice  setigerum;  Stylus  breyis,  glaber,  in  alabastro 
clayatus;  stigraa  apicale  punctiforme.  Capsula  globosa,  ver- 
tice setigera,  quinquelocularis,  loculicide  quinquevalvis ,  val- 
vis  septiferis ;  Placenta  lunulata ,  carnosa ,  scrobiculata  ,  pro- 
cessu  columnae  axilis  sufFulta,  loculum  fere  iraplens.  Semi- 
na mnlta,  miuuta,  cochleata,  laeyia? 

Genus  a.  Chaetogastra  diversum :  calyce,  stamini- 
bus,  habitn. 

1.  Svitramia  pulchra  N.  SubTelutiuo  -  strigosa, 
inflorescentia  glabrescente  veruicosa;  ramis  brachiatis  ligno- 
sis  obtuse  tetragouis;  foliis  sessilibus  ovatis  acutis  7  —  9 
nerviis  margiuatis  potius  quam  ciliatis  setis  validis  spinescen- 
tibus  adpressissimis ;  panicula  foliosa  snbfastigiata  subglo- 
bosa  diviti,  ramulis  bis-terqne  cymoso  -  bifidis ,  flore  alari 
breviter  pedicellato. 

Brasilia.     Sellow. 

Folia  utriuque  ramulique  setis  adpessis  crebris  nitore 
lutescente  -  velutino  dense  vestiuutur ,  quae  setae  in  apicibns 
tenerioribns  et  in  inflorescentia  rarescunt.  Folia  floralia  mi- 
nora  praeter  marginem  et  nervös  nuda.  Ramuli  iuflorescen- 
tiae  calycesque  vernicosi ,  sub  vernice  setulis  brevissimls  te- 
nuiter  inconspicuc  punctulati.  Lobi  calycini  tenuiter  pectina- 
tim  ciliolati.  Rami  crassitie  pennae  corvinae,  dcuse  foliosi, 
internodiis  semipoUice  utplurimum  brevioribus  rarius  ad  pol- 


447 

licem  usqne  elongatis.  Folia  erecta,  patentia,  reflexa;  ma- 
jora  2^/2  pollices  longa,  sesquipollicem  lata  latioraque ,  gem- 
ma  axillär!  magis  minusve  eTolnta  nonmmqnam  pseudo-fasci- 
nilata,  apices  versus  decrescentia.  Panicula  maxime  eyoluta 
diametro  semipedali  e  ramorum  paribus  quinque  coustat,  ra- 
mis  brachiatis  foliis  minoribus  suffultis  compressis,  inferiori- 
bus  ulterius  paniculatis ,  ramulis  tertii  ordinis  bis  terque  cy- 
moso-dichotomis,  flore  alari  pedicellato,  Calyx  snb  anthesi 
parvus,  vix  lineam  metiens,  laciuiis  late  ellipticis  rotnnda- 
tisve  concavis  membranaceis  pellucidis  ciliolatis.  Corolla  ex- 
l>ansa  diametro  pollicari  inajorive,  in  siccis  purpurea,  sta- 
minibus  vix  duas  liucas  longis.  Calyx  fructifer  aiictas,  de- 
cemnervius,  crassiiierviiis ,  axi  sesquiliuearj.  Capsula  verti- 
cali  setis  ornata  parte  e  calyce  paululum  emergens. 

CHAETOGASTRA, 

Chaetogastra  DC.  et  OsbecTciae  sp.  DC.  Chae- 
togastrae  spec.  decandrae  Mart.  n.  g.  et  sp.  3.  p.  99. 

1.  Chaetogastra  lychnitoides  DC,  prod.  132.  11.  8. 
Specimen  unicum  nee  sufficiens  adest  inter  plantas  Sellowia- 
uas  Brasilienses. 

2,  Chaetogastra  gracilis  DC.  prod.  3.  p.  133. 
u.  13.  —  Rhcjcia  gracilis  HB.  Monog.  p.  138.  t.  52.  (aur 
theris  truucatis).  —  Rhejcia  Agrostemma  Herb.  Monac! 

Species  vulgaris ,  intra  et  extra  tropicos  late  dissemina- 
ta; variabilis,  aegre  definienda,  pluribus  affiuis,  strigillo- 
sac  DC,  hieracioidi  J)C. ,  repandae  Mart. ,  quae  OsbecTciae 
species  DC.  —  Chaetogastrae  fraterna  et  hirsuta  BC. ,  spe- 
cie  forsan  haud  diversae,  extrema  continuae  mutabilium  for- 
marum  seriei  puncta  occupant.  Habitu  et  facie  stachyoidcs 
iit  in  icone  Bonplaudiana  bene  expressum  est;  caule  ad- 
srendente  erecto  recto  simplici  teretinsculo ;  foliis  infimis  mini- 


448 


mis  ovalibus,  inferirtribus  maximis  sursum  decrescentibus  bre- 
viter  petiolatis  erectis  oblongis  augustatis  acutis  integerrimis 
st;rrulatisve  triiierviis ,  nervis  alterins  paris  tennibus  eyane- 
scentibiis  vix  coiispiciiis ;  panicula  terminali  elongata  anthn- 
roWe  sttbspiciformi ;  floribiis  decandris  dodecandrisque;  laci- 
nüs  calyciuis  angnistis  acntis  intus  niidis  lougitudiue  tnbi 
ovoidei;  petalis  ciliatis;  antheris  snbfalcatis,  connectivo  bre- 
Titer  exserto  curvo  biaiiriculato.  Uberius  parcinsTe  pilis  ye- 
stito  longioribus  brevioribusye  rigidulis,  saepius  in  inferiorij 
canle  basi  callosis  patentissimis ,  superius  erectis,  inflore- 
sceutipm  versus  saepe  adpressis  strigosis,  calycibus  subse- 
riceis.  Folia  eo  mauifestius  serrulata  evaduut,  quo  lougiores 
atque  rigidiores  pili  sunt*  Specimina  Brasiliae  mcridionalis 
vegetiora  bipedalia  raajoraque,  foliis  5  -  pollicaribus ,  floribus 
subbipollicaribus ;  Brasiliae  aequiuoctialis  ininns  regeta,  ses- 
quipedalia,   foliis  tripollicaribus,   floribus  pollicaribus. 

Brasilia  meridionalis  et  aequiuoctialis,  Sellow.  Miuas 
Geraes,  Lhotzkj.  Ibidem  et  Rio  Janeiro,  Martins.  Tnmu-' 
riqu.iri  Humboldt  iu  herb,  berol.  gener. 

a.  Variat  gracilescens ,  sesquipedalis ,  foliis  rainoribus 
bipollicaribus  magis  lanceolatis;  ramis  iuflorescentiae  iuferio- 
ribus  saepe  evolutis;  hirsutiem  amittens,  pilis  adpressis  stri- 
gosis.  Unico  specimiui  hujns  formae  folia  sunt  verticillata 
terna. 

Brasilia ,  Sellow. 

ß.    Specimina  pedalia,    strigis   brevioribus   maxime    ad-  ' 
pressis  scaberrima ,  corollis  subpollicaribus. 

Chaetogastra  fraterna  DC?   prod.  3.  p.  133.  n.  14. 
Brasilia,  Sellow. 

y.  Unicum  specimen  ad  simillimam ,  si  modo  diversam 
Chuetogastram  strigillosam  DC.  accedere  videtnr,  foliis  la- 


f 


449 

tioribns  ovatis  ellipticisve  qiiinqnenervils ,  pilis  rero  laxiori- 
biis  magis  villosis  yestitum.  (Specimeii  Chaetogastrae  stri- 
gillosae  herli.  monacensis !  apud  Mart.  iiov.  gen.  et  sp.  3. 
t.  245.  adumbratnm  est  morbosum,  panieula  axili  ictu  inse- 
i'torum  contracta  iiec  rite  evoluta,  ramis  ex  infcrioribiis  iio- 
«lis  majori  luxui'ie  evolutis  superata.) 
Brasilia,  Sellow. 

ö.  De  forma  inter  Chaetogastras  gracilem  et  kiera- 
cioidem  ambigua  dubii  haeremus ,  quae  mediaute  infra  memo- 
randa  forma  ad  Ch,  gracilem  potlus  rcfereuda  videtur.  Spe- 
»•Imiua  spithamaea,  rix  pedalia;  foliis  brevioribus  ovatis  eUip- 
ticis  laiiceolatis  vix  oblongis  saepius  quinqueuervils ;  jnflore- 
sceiitia  minus  evolnta;  floribns  poUicaribus ;  tota  pilis  longlo- 
ribns  rigidioribns  patentissimis  hirsnta,  caljcibns  haud  ex- 
eeptis.  A  Ch,  Tiieraeioide  diversa:  rariori  hirsutie,  pilis  in- 
florescentiam  versus  band  crebrescentibus,  et  habitu,  inter- 
nodiis  nempe  snbaequalibus,  uec  superiori  elougato  scapifor- 
mi.  — ■  Chactogastra  hirsuta  DC.  ?    n.  15. 

Brasilia  meridioualis ,  Sellow. 

£.  A  superiori  forma ,  quam  cum  genuina  specie  councctere 
videtur,  hirsutie  modo  diversa  e  pilis  brevioribus  patulis  nee 
patentissimiß  coustaute,  floribus  ludens  majoribus  atque  mi- 
noribus. 

Brasilia,  Sellow. 

3.  Chactogastra  dehilis  N.  hirsuta;  canle  herba- 
reo  erecto  simplici  angulato ;  foliis  subsessilibus  complicato- 
recurvis  pendulis  ovatis  lanceolatisve  suboblongis  angustatis 
acutis  quinqueuerviis  subserrulatis ;  panieula  tcrmiuali  elon- 
gata,  ramis  cymosis;  laciniis  calycinis  angustis  acutis  tu- 
bnm  ovoideum  subaequantibus;   staminibus  inaequalibus. 

Brasilia.     Sellow. 


450  

Rhizoma  lignosum,  crassum,  vel  radix  obliqua.  Caulis 
assurgens,  erectus,  rectus,  simplex,  pedalis  sescjuipedalis- 
qne,  paribus  foliorum  sterilium  subquiiiis  iustructus,  sexto 
florifero;  panicula  termlnalis ,  nodis  superioribns  floriferis 
snbternis,  supremis  conflaentibus ;  ramis  internodinm  subae- 
qnantibas;  maxime  evolutis  cymoso-bis  bifidis,  flore  alari  bre- 
Titer  pedicellato.  Folia  infima  iatiora  brevioraqne,  maxime 
evoluta  internodio  utplurimum  breviora,  bipoUicaria  loiigiora- 
que,  latitudine  Taria,  vix  uAquam  poUicari;  a  petiolulo  sta- 
tim  recurvata,  cernua,  pendulaqiie.  Bracteae  foliis  similes, 
parvae,  bifurcatioues  infloresceutiae  sufTulciunt.  Hirsuties  e 
pilis  patentibus  rigidis  eglandulosis ,  margiuem  folii  utpluri- 
mum inaequaliter  serrulatum  opacat.  Calyx  sub  authesi 
cum  laciniis  vix  tres  lineas  metieus,  sub  grossificatione  in- 
crassatur.  Corolla  in  siccis  purpurea;  petala  obovata,  cilia- 
ta,  quiuque  circiter  lineas  longa.  Stamina  corollam  supe- 
rantia;  majora  minoribus  subduplo  longiora,  connectivo  prae- 
sertim  elongato;  antherae  luteae,  falcatae,  connectivo  ex- 
serto  arcuato  bianriculato  affinium.  Stylus  apice  curvatus.  , 
Capsula  ovoidea,  calyce  integro  tecta,  quinquecostata,  quin- 
qnelocularis.  Semina  cochleata,  tcnuiter  impresso  -  pun- 
ctata. 

4.  Chaetogastra  hieracioides  DC.  prod.  3.  p.  133l  •> 
n.  16.  herb,  mouac! 

Flores  decaudri  et  dodecandri. 
Brasilia.     Sellow.    ,,:  .,Vi  ;v  u 

5.  Chaetogast¥a    <ölinopodifol{atf(j.    prod.   3.   p. 
133.  n.  19.  herb,  monafc. ! 

'  Värietas  Rurihiana  N.  Sesquipedalis,  erecta,  vegetior 
elatior ,' minus  hispida  quam  Martiana  stirps,  a  qua  summo- 
pere  dentibus  calycinis  difFert  ovatis  acnminatis  longioribus, 
longitudine  dimidii  tubi  latitudinem  duplo  superante. 


451 

Haec  stirps  refragrante  natura  siiperins  cnuiueratis  Chae- 
togastris  consociatnr. 

Legimiis  ipsi  ad  fretum  Stae.  Catharluae  A.  D.  1815.  mciisc 
Decbr.     Unicum  specimeu  e  Brasilia  misit  Sellow. 

6.  Chaetogastra  ca*a/?Äracto  N.  fruticulosa,  ramo- 
sissima,  microphylla,  scabra;  pilis  ramorum  et  iuferae  folio- 
rum  paginae  squamiformibus  acutis  ciliolatis  dense  iinbricatis, 
tubi  calyciui  lougius  setoso-ciliatis  setis  glanduliferi*,  superae 
foliorum  paginae  pungeuti  tantum  apice  e  parenchymate  exsertis ; 
ramis  oppositis  teretibus;  foliis  oppositis  ramo  axillari  abbre- 
viato  fasciculatis  brcviter  petiolatis  late  ellipticis  mucronatis  co- 
riaceis  nniuerviis  ,  margiue  reflexo  (nervis  lateralibus  submaigi- 
nalibus  siibinconspicuis);  cymis  trifloris  in  apicibus  subcapitato- 
congestis ;  laciniis  calyciuis  erectis  dimidiae  tubi  ovoidei  longi- 
tudiuis  ellipticis  acutis  setoso  -  ciliatis  ,  setis  erectis  glauduli- 
feris. 

Brasilia,  Sellow. 

Consanguinea  Chactogastrae  strigosae  DC.  n,  22.,  rel 
saltem  Rhejciae  Chamaecisto  Sieber  Mart.  u.  297. ,  quacum 
icon  Bonplandiana  Monog.  t.  26.  parum  conveuit ,  diversa  in- 
dole  pilorum ,  calycibus ,  foliis  latioribus,  Rami  floriferi  elon- 
gantur  semipedales,  internodiis  pollicaribus.  Folia  majora  tres 
lineas  longa,  ultra  duas  lineaslata,  petiolulo  brevissimo  lato 
squamaceo  -  piloso  ;  convexa,  costa  supra  impressa,  subtns 
crassa,  antrorsum  atteuuata  in  mucronem  excurrente.  Cyraae 
triflorae,  densiflorae,  foliolis  parvis  pluribus  sunt  involucratae 
et  quasi  calyculatae.  Calyx  folia  superans  tres  lineas  lougus. 
CoroUa  tenerrima,  in  siccis  purpurea;  petalis  e  reliquiis  ob- 
OTatis  tenuissime  ciliolatis.  Genitalia  glabra.  Antherae  falca- 
tae,  in  rostrum  attenuatae ,  uuiporosae,  counectivo  longiuscule 
exserto  biauriculato.  Stylus  filiformis,  apice  curvatus,  stig- 
mate  apicali  punctiformi,      Capsula  calyce  iutegro  decemnervio 

OrBd.   4  s  Heft.  29 


452  

üicliisa,    libena,    ovoldea,    vcrticc  sctlgera,   quinqiielocularis, 

quiiique dccemvalvis ,   valvis  dimldiatis  declduis ,   superstite 

columna  axili  oblongo  -  couica ,  iiifera  parte  stellatim  quiiKiue- 
alata,  alis  acie  placeiitifcris.  Semina  miniita,  cochleata,  tc- 
iinitei'  graimlata ,  hilo  basilari  orbicnlato. 

7.  Chaetogastra  cardinalis  DC.  prod.  3.  p.  134. 
n.  24.  Hhcxia  cardinalis  HB.  Monog^.  p.  96.  t.  37.  —  — 
Qnacum,  iit  arbitramur,  coiijuiigenda:  Osheclcia 'parnassifo- 
lia  DC.  prod.  p.  140.  n.  6.  Sectio  Ptcrolepis,  Herb,  mona- 
ceiise ! 

Specimen  lierbarii  mouacensis  nimis  maucuni  moUiiis  lon- 
giusque  est  villostim,  calycibus  molliter  villosis ,  laciniis  nudis. 
Nostra  variant  apieibus  majori  minorive  uitore  serieeis,  snpera 
foliorum  faeie  pilis  couicis  brevibus  rigidis  radnlae  ad  instar 
ntplurimum  aspera.  Calyces ,  tnbns  cum  laclniarnm  dorso ,  pi- 
lis longioribns  rigidioribns,  nunc  uitore  subsericeo  adpressis, 
nunc  uitore  amisso  patulis  recurvisque  yestiuutur.  Flores  panci, 
quisque  in  ranmlo  abbreviato  termiualis,  summitates  ornant  ap- 
proximati ,  speciosi ,  magui ,  in  siccis  purpurei. 

Brasilia.     Sellow. 

8.  CJiaetogastra  aJpcstris  Mart.  nov.  Gen.  et  Sp.  3. 
p.  101.  t.  247.  Herb,  mouacense!  —  Osbeckia  alpcstrts  DC. 
prod.  3.  p.  140.  u.  10.     Sectio  Pterolepis» 

Brasilia.     Sellow. 

ARTHROSTEMMA  Pav.  Don.  DC.  prod.  3.  p.  135. 
Chaetogastrae  spec.  octandrae  Mart. 

1.  Arthrostemina  ladanoides  DC.  prod.  3.  p.  136. 
u.  7.  Rhe^via  ladanoides  Rieh,  in  HB.  monog.  p.  72.  t.  27. 
Herb.  Monac. ! 

E  Bahia  omuium  Sanctorum  Brasiliae  misit  Lliotzky. 


453 

2.  uirthrostemma  Martiusianum  DC.  prod.  3.  p. 
137.  n.  10.  a  quo  JLrth,  herbaceum  1.  c.  u.  8. ,  e  speciminibüs 
mancis  herbarü  Monaceusis ! ,  laciniis  calycinis  paulo  breviori- 
bus,  vix  specie  diversum.  Nee  specie  diversiim  fors  ^rth, 
Tiirsutissimum  1.  c,  u.  9.  e  verbis  auctorum  solummodo  nobis 
cognitum.  Quam  variabiles  sint  Melastomaceae  respcctu  hir- 
sutiei  et  pilorum  e  pluribus  exemplis  compertum  habemus. 

Brasilia  intra  et  extra  tropicos,  Sellow.  Minas  geraes, 
Lhotzky. 

3.  ^rthrostemma  Xlruguayense  N.  hispidnm;  caule 
herbaceo  erecto  recto  tetragono ;  pilis  s.  setis  caulis  basi  callo- 
sis  patulis,  summitatum  et  calycuni  glauduloso-capitatis;  foiiis 
breviter  petiolatis  ex  elliptico  lanceolatis  acuminatis  acutis  te- 
nuiter  obtuse  serrulatis  trinerviis,  uerris  extimi  paris  submar- 
ginalibus  evauesceutibus ,  supra  plaiiis  glabris  laevibusque, 
subtns  iu  nervis  et  venis  liispidis ,  parenchymate  glabris ;  ca- 
Ijcis  laciniis  lanceolatis  acutis  tubo  brevioribus. 

Rincon  de  Galinas  ad  ripas  fluminis  Uruguay,  in  austra- 
lioribns  deficiens.     Sellow. 

Specimina  nostra  juniori  aetate  collecta,  primariis  floribus 
tIx  explicatis,  ramulis  lateralibus  nondum  elongatis,  cymis 
pscudo-capitatis  quam  folia  floralia  involucrantia  brevioribus. 
Caulis  ex  obliqua  radice  assurgens ,  erectus ,  rectus ,  simplex, 
bipedalis  et  ultra,  crassitie  vix  pennac  corvinae,  uodis  distin- 
ctis  circiter  13  instructus,  supremis  confluentibus.  Nodi  longio- 
ribus  setis  stipulae  Spermacocearum  adiustar  muniti,  inferiores 
tres  foiiis  jam  denudati,  superiores  quinque  ramulis  internodio 
brevioribus  cymiferis  ornati.  Folia  cum  petiolo  quadrilineari 
tripoUicaria,  latitudine  vix  unquam  pollicari,  membranacea, 
laxa,  axilla  gemmas  ferentia  tardius  fors  iuramos  excresceu- 
tes.  Flos  tetramerus ,  octandrus,  anisostcmon.  Tubus  caly- 
cinus  tres  lincas ,   laciniae  duas  fere  lincas  longac.     Corolla  in 

29* 


454 

slccis  purpurea;  pctala  cniieato-obovata,  antlce  ciliata,  quln- 
qne  circiter  liiicas  longa.  Genitalia  petalis  loiigiora,  stamiiia 
inajora  hrevioribiis  subduplo  lougiora;  autherae  liiteac,  falca- 
tae  conn^ctivo  exserto  curviito  liasi  buauriculato,  stamimuii 
breviuni  brevi ,  majorum  quadruplo  louglorl.  Capsula  setis 
glandiiliferis  coronata,  quadrilocularis.     Seniina  cochleata. 

4.  jdrthrost-emma  gJomeratum,  OshecJcia  glome- 
rata  DC.  prod.  3.  p.  141.  n.  12.  Sectio  Pterolepis,  Rhejcia 
capitata  Rieh.  HB.  Monog.  p.  84.  t.  32. 

Bahia  omnium  sanctornm  Brasiliae,  Lhotzky.  —  Varietas 
pilis  longioribus  laxioribus  liirsutior,  foliis  latioribus  breviori- 
Inis;  Brasilia,  Sellow^. 

5.  ^rthrostemma  ftracÄj/anrfrw»»  N.  herbacea,  ere- 
cta;  caule  tetragouo  villoso-hirsuto;  apicibus  siibsericeis ;  fo- 
liis pateutibus  breviter  pctiolatis  ovatis  acutiusculis  serrnlatis 
trinerviis,  supra  setoso-scabris,  subtns  praesertim  in  uervis 
hirsutis;  cymis  terminalibus  axillaribusqne  subsessilifloris  triflo- 
ris  foliosis;  laciniis  calycrnis  angustis  acutis  longitudine  tubi 
ovoidei ;  autheris  oblonge  -  ovatis  rectis ,  connectivo  vix  exserto 
bitnberculato  erectis  basifixis. 

Ad  fretnm  Sanctae  Catharinae  Brasiliae  A.  D.  1816  mense 
Decembris  ipsi  legimus. 

Imisitata  staminum  fabrica  a  supra  cnnmeratis  speclcbus 
abliorrens.  Specimiua  e  minoribus  subpedalia,  subsimplicia, 
interiiodiis  poliicaribus  bipollicaribusque;-  foliis  cum  petiolo  bre- 
vi  subpollitaribus,  latitudiue  dimidium  pollicem  superaute.  Ra- 
muli  axillares  floriferi  internodium  subaequantes;  uiiico  vel 
duobus  foliorum  paribus  instructi.  Flores  apicales  primigeni, 
collateralibus  nondum  evolutis,  jamjam  defuncti. 

Calyx  liirtus  s.  subvillosus,  sub  grossificatione  auetus  tres 
<sf jrciter  lijieas  metieus ,   sub  anthesi  minor,  foliis  in  cyraa  suf- 


456 

fiiltus  eö  majoribus.  Flos  tetramerus,  octandrus,  isosteiiion. 
Corolla  cadiica,  petalis  tenerrimis  obovatis  flabellatim  nervosis. 
Geiiitalia  glabra.  Antherae  oblonge  -  OToideae  ,  rectae ,  poro 
apicali  uniporosae,  coiiueetivo  vix  exserto  bituberciilato , 
erectae,  basifixae.  Stylus  filiformis  longitudine  stamimim, 
stigmati  apicali.  Capsula  libera,  ovoidea,  apice  setigera, 
qnadi'ilocularis,  qiiadrivalvis,  dehisceus.  Semiua  multa,  mini- 
ma, augulato-cocbleata,  tcmiissime  granulata,  pallida,  hilo 
basilari  suborbiculari  nigro. 

OSBECKIA  DC. 

Sppcies  americanas ,  ob  fallacem  characterem  uec  in  omui- 
bus  obvium  (appendiccs  inter  lobos  calyclnos  extus  ortas)  a  De 
Candolle  sub  OsbecJcia  enumeratas,  vestigia  legeutes  celeber^ 
rimi  Martii,  hoc  neglecto  charactere,  ex  affinitate  natnrali 
suum  quamque  sibi  vindicare  geuus  passi  sumus.  Lasiandrae 
Chaetogastrae  decandrae ,  et  Arthrostemmata  octandra. 

Sxipcrsunt  dubia  affinitate  quaedam,  quas  niillum  voluit  re- 
cipere  genns. 

Stirpem  prius  in  prodromo  Osbelciae  sub  signo  infelici 
marte  militari  jussam,  infcliciter  Martins ,  si  descriptioni  Bou- 
plandiauae  fides  est  habenda,  Graffenriedae  rotundifoliae 
DC.  consociavit,  cui  Capsula  tribuitirr  quiuquelocularis ,  quin- 
quevalvis,  dehiscens.  Quod  in  berbario  regio  generali  asser- 
vatur  specimeu  Humboldtianum  fructu  caret,  ovarium  vero  quin- 
quelocnlare  videbatur. 

Osbeckia  jucundä  DC.  prod.  3.  p.  139.  n.  2.  Graffen- 
riedä  jucunda  Mart.  nov.  geu.  et  sp.  3.  p.  145.  t.  276.  Quo 
ad  flbrem  et  herbam  ex  absolutissima  iconibusqne  illustrata 
Martiana  descriptione  Botanophilis  innotuit,  sed  ocnlatissimo 
observatori  defuit  fructus ,  qui  a  nobis  observatus  atque  descri- 
plus,  novuni  posccbat  geuus.     Jucunda  N.  fructu  a  Graf-- 


456  . 

fenrieda  DC.  diversa,  si  hujus  capsulam  describens  dehi- 
scentera  Bonplaudius  non  erraTit, 

JUCUNDA  N. 

Graffenrieda  Mart.  nov,  gen.  et  sp.  3.  p.  144. 
Osbechiae  sp.  DC. 

Fructiis  parviis  sphaeroideus ,  calyce  hand  adhaerente  ar- 
cte  vestlente  snbclaiiso,  limbo  obliterato,  ore  parviilo  hiaute, 
quasi  corticatus ;  eoremoto,  bacca  exsucca,  indehiscens ,  te- 
nuisslme  raembranacea,  trilocularis ,  septis  tenuissime  mem- 
brauaeeis.  Semiua  miilta,  pyramidata,  polyhedra,  laevia, 
placentatioue  axili  loculos  impleute,  pnlpa  nigrescente  paiicis- 
sima  iuterjecta. 

Formae,  varletates  s.  coguatae  specles  in  herbariis  mona- 
censibus  atque  berolinensibus  hospitautur  plures ,  foliis  facilius 
dignosceudae.  Nee,  quibns  dignosci  queant,  cLaracteres  rariari 
videutur  speciminibus  pluribus  coUatis. 

1.  Jucunda  Martianal^. ,  foliis  oblongis,  ex  orata 
snbcordata  basi  antrorsum  angustatis  paulo  aciimiuatis  acutis 
subintcgcrrimis  qninquenerviis.  —  Synonyma  supra  allata.  — 
Herbarium  monaceuse. ! 

2.  Sellowiana  N.  foliis  ovatis  et  ex  ovato  -  oblongis  acu- 
minatis  acutis,  subcordatis,  margiue  obsolete  repaudo -denta- 
tis ,  quinquenerviis. 

Brasilia.     Sellow. 

E  senteutia  nostra  varietas,  nee  species,  a  genuina  iHfar- 
tiana  parum  diversa:  foliis  paulo  latioribus  eximius  acumiua- 
tis  margine  utplurimum  manifeste  repando-deutatis,  Fructus 
hujus  varietatis  supra  describebatur.  Calyce  corticatus,  de- 
presso  -  sphaeroideus ,  obscure  costatus ,  diametro  ad  summum 
bilineari. 


457 

3.  iÄofÄ%a/wt  N.  foliis  latc  cllipticjs ,  acumine  recurvo 
acumiuatis,  l)asi  (lamiua  in  petiolum  producta)  breviter  acumi- 
nato-acutis  rariusquc  obtusis,  trlpliuerviis  et  simul  quinqtie- 
uerviis,  uervis  exterioribus  submarginalibus  conspicuis  in  acu- 
meu  decurrentibiJS. 

j^Melastoma,  frntex  6  —  8  ped.,  foliis  ovatis  5-nerviis 
glaberrimis ,  floribns  albis,  antheris  luteis.  In  humidis  prope 
Rio  Janeiro  Novbr.  1829."  Lhotzky  et  Manso.  Flora  Matto- 
grosso  cujabeusis.  n.  68. 

Folia  5  poUices  longa,  trcs  lata,  novella  dentlcnlata,  adul- 
ta  subintegerrima ,  quam  in  snperioribus  glabriora ;  pube  stel- 
iata  alphitoide  uonuisi  in  iuflorescentia,  calycibus,  gemmis  fo- 
liisque  novellis  observanda.  —     Nonne  propria  species? 

Brasilia.  Lhotzky.  Sellow.  Martins.  (Unicnm  specl- 
nien  in  terbario  mouacense.) 

4.  Olfcrsiana  N.  foliis  ex  elliptico  lanceolatis  angnsta- 
tis  acnminatis  utrinqne  acutis  snbintegcrrimis  triplinerviis ,  ner- 
vis  exterioribns  margiui  proxiniis  parum  conspicnis. 

Brasilia.     Sellow. 

Folia  4* /2  pollices  longa,  sesqnipollicem  lala,  exiinie  tri- 
plinervia,  uervis  lateralibus  a  nervo  medio  quatuor  circiter 
liueas  snpra  basin  discedentibns,  parallele  cum  marginibus 
decurrentibus ;  glabra,  pube  stellala  in  infloresceutia  atque  gem- 
mis obvia.  Nonne  propria  species  ?  Fructns  prorsus  idem  ac  iu 
Selloiviatia, 

Ulterioribus  scrutatorum  curis  dnas  comniendanms  stlrpi^s 
tota  facie,  foliorum  indole,  pube  stellata  alphitoide,  ramis 
compressis,  panicnla  thyrsoidea,  calycibus  pluribnsque  supe- 
rins  cnumeratis  simlllimas ,  diversas  vcro  llore  minori ,  pela- 
lis  brevioribus  oblusls,  ülamentis  tenuloribns,  antheris  minori 
bns,  conncctivo  minus  conspicue  calcarato,  calcare  dii]>liri? 


458  ^ 

5.  ?  Melastoma  striata  Herb.  Willd.  n.  9171.  Bredemeyer. 
Caracas.  —  Jucufidal  Bredemeyeriana^.  foliis  ovatis  acu- 
minatis  aciitis,  basi  rotundatis  snbcordatis  subobliquis,  margiue 
denticulatis ,  qulnqueneryns ,  subtus  in  nervis  et  renis  piibe 
stellata  rufesceute  afrtatis  (quinquepollicaribiis  latitudine  bipol- 
licari). 

6.?  3Ielastoma  cuspidata  Herb.  Willd.  n.  8171.  Spe- 
clmen  ex  lusiila  Sti.  Dominici  ab  Asmuudo  Rndolplii  commuui- 
catnm,  Terosimiliter  a  Poiteau  lectum.  —  Jticundal  Rudol- 
phiana  N.  foliis  ellipticis  siibcaudato  -  acumiuatis ,  basi  acu- 
tiusculis,  margine  denticulatis,  quinqnenervils ,  pnbe  stellata 
rnfescente  afflatis  (  sexpollicaribus ,  2  p.  9  1.  latis  ). 

OshecJciae  voluit  esse  speciem  Angustns  Pyramus  de 
CandoUe  stirpem,  ex  observatis  nostris,  tarn  ab  omnibus  in  pro- 
dromo  receptis  geueribus  alienam ,  nt  novo  generi  signum  ante- 
ferat,  quo  sub  signo  alia  indescripta  species  jam  prima  mereri 
stipendia  cupit.  OshecJcia  pitijropTiylla  DC.  prod.  3.  p.  139. 
n.  3.  princeps  sit  nobis  species  novi  geueris,  cui  Pyramia 
uomen. 

PYRA3IIA  N. 
Osbeckiac  sp.  DC. 

Flos  pentamerus  hexamerusque ,  decandrns  dodecandrus- 
que,  isostemon.  Calyx  urceolatns,  limbo  lobis  brevibus  per- 
sistente, appendicibus  iuter  lobos  nullis.  Petala  exungnicu- 
lata,  ovata.  Filameuta  teretinscula ,  compressa,  glabra  aut 
glanduloso  -  pilosula.  Antherae  elongatae,  subfalcatae,  atte- 
nuatae,  uniporosae,  poro  apicali;  basifixae,  connectivo  deor- 
sum  incrassato ,  iufera  dorsali  parte  gibboso  nee  producto ,  ap- 
pendice  nulla.  Ovarimn  ovoideum ,  liberum,  setis  glanduliferis 
coronatum.     Stylus  filiformis,  attenuatus,  rectus,  demum  api- 


459 

ce  curvatus,  infera  parte  glanduloso-Mspidulns.  Stigma  api- 
cale  punctiforme,  Capsula  iutra  calycera  ore  constricto  urceo- 
latum  libera,  ovoidea,  apice  ut  orarmm  setosa,  5  —  6  costata, 
5  —  6  locularis,  5  —  6  valvis,  ralvis  septiferis  ab  apice  dehi- 
'scentibus.  Columna  centralis  persistens  ,  in  interno  loculorum 
angulo  placentifera.  Semiua  multa ,  loculos  implentia,  pyra- 
midata,  angulata,  compressa_,  recta,  laevia  vel  teuuissimc 
granulata. 

Locus  ia  systemate  iucertus ,  ob  characteres  invicein 
excludentes :  semen  uempe  rectum,  et  Capsula  setis  corouata. 
Couf.  DC.  Mem.  t.  1. 

Frutices  brasilieuses  pilis  stellatis  s.  ramosis  tomeutosi, 
iufloresceutia  terminali  paniculata  coutracta  subcapitata,  foliis 
oppositis  breviter  petiolatis  trinerviis. 

1.  Pyramia  'pityroi^hylla  N.  O&beckia  jyitijro- 
phylla  DC.  1.  c.  herb,  monacense !  Deiitibus  calycinis  e  trian- 
gulär! basi  liueari-productis  angustis  acutis;  foliis  ex  ellip- 
tico  lanceolatis,  supra  lucidis;  toracuto  e  pilis  stellatis  gros- 
se farinoso  albo ;  petalis  ovatis  longius  acuminatis  acutissi- 
mis  cariuatis  apice  recurvis  ;  filamentis  glabris ;  gibbo  dor- 
sali  antherarum  quam  loculi  faciales  paulo  longius  deorsum 
producto. 

Sellow.     Brasilia. 

Folia  sesquipollicaria,  semipollicem  lata,  calyx  tres  li- 
neas  longus ,  laciniis  s.  dentibus  semilineam  longis.  Petala 
sesquilinearia,  geuitalia  lougiora,  autlieris  2^/2  1.  longis.  Au- 
therae  luteae.     Corolla  lutea?? 

2.  Pyramia  salviaefolia  N.  dentibus  calycinis  ova- 
tis obtusis,  basi  intra  nervös  acutis,  rugosis,  utrinque  su- 
pra parcius  tomentosis,  discoloribus;  tomento  subhiuuginoso 
e   pilis   longioribus  stellatis  et  ramosis  glandulifcris;    petalis 


OTatis  o^btuslusculis^  filamentis  gl^iiiduloso  -  hirtellis  ;  [loculi« 
facialibus  antherarum  quam  gibbus  coiiuectivi  dorsalis  paulo 
longius  deorsum  productis. 

Brasilia.    Sellow. 

Frutex  ex  inflorescentiis  dichotomus.  Rami  tetragoui, 
internodiis  circiter  semipoUicaribus ,  nodis  tumidulis,  cicatri- 
cibns  foliorum  leviter  gibbosis,  Folia  crassiiisciila ,  latiora 
angustioraque ,  sesquipollicaria,  6  —  10  liiieas  lata,  petiolo 
quatuor  liueas  longo.  Flores  quam  superioris  speciei  duplo 
fere  majores ,  in  siccis  purpurei  loculis  antherarum  luteis. 
Calyx  quinque  lineas  longus ,  laciniis  lineam  longis.  Petala 
5  lineas  longa;  autherae  totidem;  filamento  quam  anthera 
breviori,  Capsula  calycem  paulo  auctum  ilnplens,  ovoideo - 
conica,   axi  4  lineas,   diametro  2^/2  lineas  mctientibus. 


BAMBÜSEAE    BRASILIENSES. 

RECENSUIT,  ET  ALIAS  IN  INDIA  ORIENT  ALI 
PROVENIENTES  ADJECIT 

a  G,  NEES  AB  ESENBECK, 

TBOFESSOR  VRATISL AYIENSIS ,  ACAD.  C.  L.  C.  N.  C  PRAESES. 


t/'iininnper  occasio  mihi  esset,    opitulante  Chamissone  no^iTO, 

gramina  quaecuuqiie  post  Floram  Brasüiensem  editam  in  im- 

mensum.  Herbarium  JRegium  Berolinensc  illata  sunt,    per- 

lustraudi ,  imilta  iuter  alia ,   quae  uova  videbautur  maximaque 

attentioue  digiia,   oculos  alliciebant  Bambuseae  speciosissimae, 

quarum  paucas  ante  bac  ex  istis  plagis  allatas  in  Florae  Brasi-^ 

liensis  Tomo  primo  exposui ;  neque  eas  quidem  omnes  floreutes 

fructumve  ferentes ,  quo  certo  suo  loco  iuter  reliquas  iuseri  po- 

tuisseut,   olim  examiui  subjeceram.     Igitur  genera  nova  et  spe- 

cies,  ex  ista  tribu  selecta,  donec  supplemeutuiu,  quod  suppetit, 

completius  gramiuumBrasiliensiiun  edere  liceat,   paucis  expo- 

uere  aggressiis,   ucque  oiuueiu  operam,   buic  labori  impensam, 

pcrditam  fore  spero  neque  ingratam  omuiuo  lectoribus.      Sunt 

enim  difficillima  saue  distiuctu  omuia  Bambusearum  genera ,  et 

ea  vel  post  Kunthii  acutissimas  lucubrationes  band  omni  uodo 

expurgata. 

Jam  si  Tribus  propriac  existimandas  esseBambnscas  quac- 
rjs ,   au  potius  Tribus  cujusdam  amplioris  (Feslucearum)  par- 


462  

tem  (quod  Kunthio,  viro  clarissimo,  jam  placuissc  scimus), 
disceptaudi  in  utramque  partem  habebis  argumenta,  nee  illa- 
cessito  pede  in  unain  alteramve  sententiam  transibis. 

At  vero ,  mea  quidem  sententia,  Bambusearum  Tribus, 
sm"'ulari  suo  cbaractere  disjuncta  a  Festucaceis ,  distinguitur  ^ 
lodiculis  vel  ternis  vel  nullis  oinniuo  in  flosculis,  spiculam 
plurifloram  inferius  saepe  abortivam  exstruentibus.  Accedit 
culnius  plerisque  arborens ;  accedimt  folia  saepe  petiolata ,  la- 
tiuscula ,  quam  pro  plantae  statura  saepe  minora ,  saltem  liaud 
ampliora. 

In  ista  autem  tribu  natiirali  reliquarum  tribunm,  inprimis 
^grostideanim  et  Festucacearum,  quaedam  formae  recurruutj 
ita  tarnen,  ut,  flosculornm  inferiorum  abortientinm  nota  simul 
intraute,  spiculae  exoriantur  abortu  Jlosculorttm  inferiorum 
uuiflorae,  flosculo  fertili  apicem  rhachillae  occupante. 

Ejusmodi  exempla  in  Chusquea,  Platoma  aliisqyLe  gene- 
ribus  Kuntbeanis  coram  habemns. 

Talis  igitur  spicula,  glnmas  primo  loco  duas  tum  ffosculos 
duos  steriles  univalres,  denique  flosculi  terminalis  valvas  binas, 
et  eas  quidem  omnes  distributioue  disticho-alterna  se  invicem 
sequentes  exbibens,  structuram  valvulae  superioris  flosculi  ter- 
min.alis  monstrat  memorabilem. 

Namque  ob  deficientem  rbachin,  valvulae  isti  in  Universum 
adpositam,  haec  libere  evolvitur  et  ad  inferioris  valvulae  soli- 
tam  accedit  formam  atque  texturam.  Inferiorem  diceres  esse 
valvulam,  omnesque  ejusmodi  spiculae  flosculos  una  sola  gau- 
dere  (scilicet  inferiori)  valvula ,  nisi,  accuratius  iuquirens,  pa- 
rinervem  haue  ultimam  valvulam  reperires.  Haec  autem  val- 
vula pluribus,  senis  plerumque,  iisque  aequalibus  tenuibusque. 
dividitur  nervis,  quorum  duo  medü,  in  medio  dorso  haud  mul- 
tum  distautes ,  cariuam  valvulae ,  per  se  quidem  cymbiformis, 
producunt  vel  simplicem  obtusamque ,  vel  duas  minores  parum 
tumentes  sulculoque  angusto  discretas^. 


463 

Prlmo  iffltnr  oljtiitu  talem  spiculam  Cyperaceae  cujnsdam 
potlus  .esse  e  tribii  Rhynchosporearum  ant  Cladiearum  ex- 
istlmaros,  (iiiariiiii  sqiiamae,  dlsticlie  positae  ed  ab  Ima  ad  su- 
pciiores  maguitudine  orcscentes,  pleraeque  steriles  sniit,  atqne 
pcnultimam ,  extremae  pauloque  minori  magis  saepe  applica- 
tam  (quae  sola  apud  plerasque  species  fructui  gignendo  idonea), 
inferius,  ceu  glnmae  divers  orum  ordimim,  suffulciiint. 

Tametsi  autem  nexus  quidam  iuter  Cyperaceas  Gramineas- 
que  superiorum  ordiuura  ex  hac  stnictura  demonstrari  posse  vi- 
deatur,  niliilominus  tarnen  character  flosculi  graminei  haud  mu- 
tatur. 

Eteiiim,  si  valvula  terminalis  flosculi,  quam  superiorem 
esse  statuimus ,  revera  inferior  esset  alterius  magisque  sublati, 
dcficeretque  omnino  superior  valvula  cunetis  flosculis  ejnsmodi 
spiculae,  consequeus  esset,  ut  lodicularum  duae,  quae  ad  re- 
gulam  loco  a  valvula  superiori  magis  distante  oriuntur ,  jam 
isti ,  quae  valvula  inferior  videbatur ,  propius  appropinquentur, 
tertia  autem  minorque  magis  ad  alterum  latus,  ubi  valvu4ae 
snperiores  locum  fuisse  finximus ,  recedat. 

Contrarium  autem  in  hisce  flosculis  accidit;  namque  lodi- 
culae  haud  aliter ,  ac  in  aliis  graminum  flosculis  disponuntur, 
scilicet:  duae  oppositae  antice  sitae  sunt,  tertia  minorque  po- 
stice  juxta  valvulam  suam  inveuitur. 

Similem  autem  structuram  ctiam  in  MTiynchosporeis  qui- 
busdam  videmus ,  ubi  partes  fructificatiouis ,  squama  eas  tegente 
soluta,  alteri  squamae,  quae  oblique  opposita,  propius  con- 
junctas  arctiusque  applicatas  deprehendes ,  quam  illi,  e  cujus 
sinn  prodiise  vulgo  dicuntur. 

Conferantur  Genera  Echinoschoenus ,  Ceratoschoenus, 
Rhynchosporae  species  nonnullae  etc. 

Ponas  jam,  plures  flosculos  fertiles,  ad  structuram  Chus- 
qucarum  accedentes,   in  eadem  conjungi  spicnla  (quae  quidem 


.  " 


464  

semper,  saHem  in  statu  provectiori,  est  laxior  flosculisque  ma- 
gls  aut  minns  divergentibus  saepe  iucurva),  —  et  habebis 
Arundinariam, 

Ponas  rursus,  deesse  oinnino  Talvulas  illas  steriles,  et  ha- 
bes  Merostacliijos  typiim. 

Dissolutis  denique  spiculae  flosculorumque  partibus  et  ad 
teruarium  numerum  dispositis,  oritiir  memorabile  illud  genus 
Streptochaeta, 

At  vcro ,  ubi  axis  spiculae  dominatur  valvulamque  floscu- 
lorum  superiorem,  sibi  oppositam,  veluti  reprimit,  ibi  haec 
ad  communem  accedit  formam ,  seil,  in  medio  dorso  depressa  et 
tenuis ,  ad  ntrumque  latus  uno  biuisve  conjuuctis  firmatur  uer- 
vis ,  carinam  utrinque  argutam  et  saepe  ciliolatam  formantibus, 
a  quibus  latera,  deorsum  iutrorsumque  inflexa,  eaque,  uti  dor- 
sum ,  membranacea ,  genitalia  amplectuntur. 

Hamm  spicularum  flosculi  arctius  sibi  incnmbunt  margini- 
busque  latioribus  se  invicem  amplectuntur.  luferiorum,  qui  ab- 
ortivi,  Talrulae  glumas  mentiuntnr.  Glumae  ipsae  parvae  sunt, 
si  respicis  ad  spiculam  saepe  grandiuscnlam.  Occurrunt  et 
aliae  squamulae  glumiformes,  inconstanti  numero,  ad  basin 
illarum  spicularum,  quae  glomeratae  aut  glomerato-verticilla- 
tae  ramo  arcte  inhaerent.  Hamm  enim  singula  quaeque  per  se 
saepe  parvum  fasciculum  sistit,  cujus  spiculae,  praeter  mediam, 
omnes  suppressae,  solis  squamis  fulcieutibus  rcsiduis ,  quaudo- 
que  et  corpusculis  gemmiformibus  in  eamm  sinu  latentibns, 
produntur. 

In  illis  igitur,  a  quibus  primo  loco  sermo  erat,  valvula  su- 
perior  flosculomm  fertilium  compressa  dicenda,  in  his  vero 
depressa, 

His  vero  Bambuseis ,  quibus  valvula  superior  compressa 
est;  stamina  tria  sunt,  rariusve  plura;  illis  autem,  quibus  val- 
vula snperior  depressa  j  saepius  sex  tributa  sunt  stamina'^ 


465 

Dcniqiie,  quemadmodum  iiiter  Chusqueas  niüfloras  et 
Arundinarias  plnrifloras  arctior  quaedam  iutercedit  conjun- 
ctio,  ita  etiam  inter  BamhuseaSy  quae  valvula  superiori  de^ 
prcssa  gaudeut,  Schtzo stacht/ i  genns  a  reliquis  spiculis  imiflo- 
rls  distiDgiiitur, 

Genera  Bambttsearum  coimnode  in  diias  series  dispo- 
nuutiir. 


DISPOSITIO    GENERUM  BAMBUSEARÜM. 


Character   Tribus, 
L 0 d i c u  1  a e  tres  aut  nullae.     Spiculae  plnriflorae ,  in- 
fcrius  saepe  abortu  incompletae  et  veluti  glumis  pluribus  suf- 
fultac,  abortu  uuiflorae ,  flosculo  fertili  tum  terminali, 

SERIES  prima. 
Bambiiseae, 
Valvula  flosculorum  fertilium  superior  depressa,     dorso 
latiusculo, 
1.  BAMBUS A.     Spicula  pluriflora,    iloseulis    inferioribus 
aliquot  sterilibus ,   masculis  aut  neutris.     Valvula  supe- 
rior depressa.     Lodiculae.     Stamina  Sex.     Ca- 
ryopsis, 

a.  G ua du äKmiih.    Valvula  superior  latitudine  flosculi. 
Stylus  brevis. 

Spec.  B.  angustifoliä  Kuntli,  Nova  Granata,  Oiüto;  Trinii 
N.  ab  E.,  Brasilia,  latifoUa  Kuuth,  ad  rip.  fluv.  Cassiquiare; 
amplexifoHa  PresI,  Mexico;  Tagoara  N.  ab  E.,  Ind.  or.; 
Orientalis  N.  ab  E. ,  Ind.  or. ;  spinosa  Roxb.  Ind.  or. ;  arun- 
dinacea  Lin. ,  Ind.  or. 

b.  Bümbusa  Ituulh.  Valvula    superior   flosculo  angu- 
stior.     Stylus  longus,     Ovarium  apice  stylusque  hirtai. 


466  

Spec.  B.  verlicillata  WiUd,,  Java;  Blumeana  Seh.  S.  V., 
Java;  27ioMflrī  Kunth,  {vulgaris  Wedl.)  (?)  Ins.  Masca- 
renae. 

Species  incerti  suhgenerisi 
B.    agrestis   Poir.,    Cochinchina    et    China;    B.   multiplex 
Baeusch.,  Cochinchina;  B.  Tabacaria  Poir.,  Amboina,  Ma- 
nipa,  Java;   B.  mitisVoW.^  Cochinchina;  B.  maxima  Voir.^   ^ 
Amboina,    Huanuhela;    B.  Apus   Seh.,    Java;    i9.    Bitüng 
Seh.,  Java. 
Probabiliter  hae  species  pleraeque  verae  Bamhusae  sunt, 
dubium  autem,  utrum  Guaduis,  an  siut  Bambusis  pro- 
priis  attribuendae. 

2.  DENDROCALAMUS  N.  ab  E.  in  Wight.  Prodr.  S  p  i  - 
cula  pluriflora,  floscnlis  omnibus  perfectis  (s altem ntrum- 
que  sexnm  continentibus).  Valvnla  snperior  depressa, 
floscnlo  angustior.  Lodiculae  nulJae.  Stamina  tria. 
Gary  opsis. 

Spec.  D.  strictui  N.  ab  E.  {_Bambusa  stricto  Roxb.)  Ind.  Orient. 

3.  SCHIZOSTACHYÜM  N.  ab  E.  Spicula  pluriflora,  flo- 
scnlis inferioribus  omnibus  praeter  terminalem  incompletis 
univalvibus.  Valvnla  snperior  depressa,  flosculo  an- 
gustior.  Lodiculae  nnllae?  Stamina  sex,  Ca- 
rjopsis? 

Spec.  Seh.  Blumii  N.  ab  E.  Java.  {Nastus  Tjankorreh  Kunth.) 

4.  BEESHA  Rheed.  Spicula  pluriflora,  disticha-,  floscnlis 
inferioribus  aliquot  masculis  neutrisve  univalvibus.  Sta- 
mina sex.  Caryopsis  nncamentacea.  (Genus 
dubium.) 

Spec.  B.  Rheedii  Kunth.,  Ind.  er.;  B.  humilis  Kimth.  C?) 
Ind.  or. 

SERIES  secnnda. 
^rundinartae, 
Valvnla  floscnlorum  fertilinm  snperior  compressa,  cym- 
biformis. 


467 

5.  ARUNDINARIA  Michx.  Spicula  plurlflora,  flosculis 
Omnibus  perfectis,  ant  superiorilius  quibusdam  iii- 
completis.     S  tarn  in  a  tria. 

Spec.  Ar.  macrosperrna ,  Am.  bor.  j  glaucescens ,  Ind.  or. ; 
falcata  N.  ab  E.  e  Nepalia ;  verticillata  N.  ab  E. ,  Brasil.  5 
amplissirna  N.  ab  E. ,  Brasil. ;  macrostachya  N.  ab  E. ,  Bra- 
silia;   Wightiana  N.  ab  E.,  Ind.  or. 

6.  NASTUS  Jnss.  Spicnla  pluriflora,  flosculis  iuferiori- 
bus  incompletis.     S tarn i na  sex. 

Spec.  N.  borbonicus  Juss. 

7.  CHUSQUEA  Kunth.  Spicnla  abortn  nniflora,  flosculis 
inferioribus  (paucis)  incompletis  nnivalvibns.  Stamina 
tria. 

a.  Platonia  Kunth. 

Spec.  Ch.  {PI.)  data  Kunth.  Quito. 

b  "j*.    Chusqnea  K\n\{\i. 

Spec.  Ch.  scandens  T^wnih. ^  Nov.  Gran.,  Ouito;  Dornbe/ana 
Kunth.,  Peruvia;  ^ut7a  Kunth.,  Chili;  Cumingii  N.  ab  E., 
Chili;  heterophjlla  N.  ab  E.,  Brasilia;  leplophjlla  N.  ab  E., 
Brasilia. 

b  •{*•]['.   Retther gia  Radtl. 

Spec.  Ch.  (Rettb.)  Gaudichaudii  Kunth.  (sub  Chusquea),  Bra- 
silia; capitata  N.  ab  E.,  Brasilia. 

c.   Dendragrostis  nob. 

Spec.  Ch.  (Dendr.)  pinifoUa  N.  ab  E. ,  Brasilia;  anel/thra 
N.  ab  E. ,  Brasilia;  tenella  N.  ab  E.,  Brasilia. 

8.  MEROSTACHYS  Spr.  Spicnla  abortn  uniflora,  flo- 
sculis  incompletis  nnllis.     Stamina  tria. 

Spec.  M,  speciosa,  Brasilia;  ternata,  Brasilia. 

SERIES   tertia, 
Spiculae  partes  ternariae. 

9.  STREPTOCHAETA  Schrad. 

Spec.  Str,  spicata  Schrad. ,  Brasilia- 

9rBd.   4s  Heft.  30 


468 


BAMBUSACEAE. 


SERIES   I.      Bambnseae. 

I.  BAMBUS A  ad  em.  N.  ab  E.  in  Mart.  Fl.  Bras.II.  p.531. 
Nasti  spcc.  P.  de  B.     Bambusa  et  Guadua  Kunth. 

Spiculae  multiflorae,  deorsum  saepe  imperfectac.  G 1  u - 
inae  numero  iudefinito;  snperiores  valvulis  flosculornin  infe- 
riorum  subsimiles ,  plerumque  tenuiores,  plurinerves,  nervi s  in 
aliis  distinctis,  in  aliis  indistinctis.  Revera  autera  duae  tan- 
tumadsnut  glnniae,  vaginis  imperfectis  ramnlornm  florigerorum, 
ad  extremos  fiues  rednctorum,  ceu  glumis  exterioribns  bractea- 
tae.  Flosculi  inferiores  hermaphroditi  vel  foeminei ;  supre- 
mi  aut  pcrfecti ,  aut  abortu  masculi ,  aut  nentri ;  et  tunc  unival- 
ves-,  aut  mere  rndimentales.  Valvula  inferior  plnrinervis 
nerris  magis  minusve  distinctis ,  mutiea  ad  snmmnin  mucronata, 
subcoriacea;  superior  binervis,  lateribus  inflexis  genitalia 
tegens,  carinis  flexurarum  peracutis.  Lodiculae  tres,  ova- 
tae  vel  obovatae ,  ciliatae ,  mcmbranaceae.  S  t  a  m  i  n  a  sex, 
libera;  antherae  lineares  utrinqne  bifidae,  luteae.  Stylus 
velsimplexbasibulboso-iucrassatns,  vel  bi tripartitus;  Stig- 
mata longa,  plnmosa.  Caryopsis  oblonga,  compressiu- 
scula ,  libera ,  valvulis  inclusa. 

Cttlmi  caespitosi,  alti  et  crassi,  nodosi,  quandoque  spi- 
nosi.  Rami  e  nodis  oriundi  ramuliqne  fasciculati,  ramosi. 
Inflorescentia  vel  in  scapo  radicali,  vel  in  culmo  inferne 
foliis  denudato  terminalis,  ramosa,  ramis  simpliciter  vel  com- 
posite  spicatis  saepe  laxiusculis,  adjectis  aliis  floriferis,  quo- 
rum  folia  rainora  sunt  reliqnis. 


469 

Divis.  I.    GUADUAE. 

Species   Brasilienses, 

1.    Bsimhusa  Trinii  N.  ab  E. 

B.  ramis  tuberciilato  -asperis  laungiuoso  -  canis  ,  folils  an- 

giiste  lanceolatis  basi   brevi-cuneatis  supra  bispidti]!»  margine 

scabris  glaucis ,  spicis  lateralibns  uodonim  simplicibus  pauci- 

floris  ramis  foliiparis  intermixtis ,   termiuali  solitaria  longa  de- 

composita  rigida  nuda  spicnlis  glomeratis ,  his  4  —  6  florls  su- 

bulato  -  acuminatis  teretibns,  dcmum  recnrvis,  flosculis  plerisque 

hermaphroditis  glabris  mucronatis ,   valvula  siipera  ad  angulos 

laevi. 

In  Brasilia.  %.  Sellow.  Herb.  Reg'.  Berol. 
A  Bambusa  Guadua  H.  et  Bonpl.  (  Guatlua  angustifolia 
Kunth.),  ciii  iuter  reliqiias  propinquior,  differt:  ramis  tuber- 
cnlatis,  foliis  minoribus  angustioribus,  supra  pilis  brevibng 
adspersis  subtus  etiam  circa  basiu  petiolumque,  caetenim  laeri- 
bus,  vaginis  ore  herbaceo - setulosis ,  tum  valvula  infe- 
rior! flosculonim  mucromilata  uec  mutica,  alia  ut  ta- 
^eam. 

Rami  compressiusculi  sunt:  minores,  ubi  solitarii  pro- 
dunt,  basi  spiuis,  saepe  oppositis,  recnrvis  stipati.  Folia 
'3  —  3^/2  poll.  longa,  3*^2  lin.  lata,  acuminata  acumine  con- 
voluto,  subtus  septeranervia,  glabra,  subtuberculata,  utrinque 
glauca,  brevissime  petiolata.  Inflorescentia  maxime  irregula- 
ris.  In  ramulig  debilioribus  spicae  occurrunt  2  —  3  -  polli- 
cares,  ramulis  foliosis  intermixtae,  nutantes,  simplices,  basi- 
ve  subcompositae  ,4  —  5  -  stachyae ;  in  fortioribus  fasciculi 
oriuntur,  saepe  densissimi,  ramulorum  aphyllorum,  e  spicis 
simplicibus,  illis  prioribus  sirailibus,  alternatim  fasciculatimve 
compositorum,  —  densam  comam  formantes  et  saepe  e  medio 
ramnlum  uuum  aut  alterum  foliosum  emittentes.  Terminalis 
denique  ramorura  validorura  inflorescentia  decomposite  -  ramo- 

30  ■* 


^70  

sa,  —  ramis  erecto - patentibiis  longis  swbsolitariis ,  ramnlls 
brevibiis,  spiculls  per  iutervalla  agglomeratis ,  omnibug  aphyl- 
lis,  —  spicam  exliibet  praelongam  raceraoso  -  decompositam 
interrnpte  glomeruliflofam.  Spiculae  V* —  1  poU.  longae, 
lanceolatae,  acTimiuatae ,  rirides,  iiitidae,  4 — 6-florae,  snb 
anthesi  post  eamque  teretes,  hicurvae,  flosculis  sqiiarroso- 
patcntibus.  Glnmae  et  flosculornm  valvulae  inferiores 
structnra  et  textura  subroriacea  similes ,  ab  imo  ad  medios  flo- 
sculos  crescente  maguitudine  2  —  6  lineas  longae,  7  — 13  -ner- 
ves  ,  rancrone  brevi  terminatae,  glabrae.  ünus  inferiorum  flo- 
sculornm  saepe  sterilis,  nnivalris ,  qnandoqne  et  omnes  per- 
fecti  snnt.  Accedontibiis  autem  in  sessilibus  spiciilis  spicnla- 
rum  abortientiiim  fulcris  bractealibus,  cum  perfecta  spicula  ar- 
ete  conflueniibns ,  spicula,  minor)  ad  speciem  caljce  glumali  | 
praedita,  plurimis  gaudere  videtur  flosculis  abortivis.  Val- 
vnla  snperior  inferiorem  aequans,  ovalis,  apice  obtuso  denti- 
cnlato,  in  cariuis  inferne  laevis  apice  scabriuscula.  Lodicu- 
lae  dolabriformes ,  plicatae,  basi  nervulosae ,  glabrae,  bran- 
neae;  posterior  angustior,  oblique  acutat.i.  Stamina  sex; 
antherae  luteae.  Styli  basis  bulbosa;  Stigmata  tria 
usque  ad  bulbum  discreta,  plnmosa, 

2,  Bambusa  Tagoara  N.  ab  E. 

B.  spicae  eompositae  ramis  recnrvatis ,  spiculis  glomeratis 
subtcrnis  arcuatis  6  —  8-floris,  foliis  oblengis  acnminatis  gla- 
bris  basi  acutis ,  stylo  bipartito. 
Marl.  Fl.  Bras.  II.  p.  53?-  N.  1. 

3.  Banibusa  distorta  N.  ab  E. 

B.  culmo  ramoso,  ramis  spicigeris  recui*%TS ,  foliis  lanceo- 
latis  basi  rotundato  -  acutis  glabris  margine  scabris,  vaginis 
ore  ligulaque  brevissime  setnlosis,  spicis  e  nodis  ramorum  sim- 
plicibus  divaricatis  aphyllis   ramnlis  foliosss  apin>  brerlspicatis 


471 

iuterinixtis,  spicuHs  glomeratis  pluribiis  tereti  -  obloiigis  patici- 
floris,  Hosculo  penultimo  solo  fcrtili  terminaliqiie  masciilo  bi- 
-valvibiis,  gluma  iuleriori  Üosculi  fertilis  nervosa  mucronulata, 
!9Hperiori  late  cariuata  glabra  loiigitudiiie  inferioris,  stylo  tri- 
partito. 

In  Brasilia.     1).  Sellow.     Herb.  Reg.  Berol. 

Differt  a  Bamhusa  Tagoara  praeter  inflorescentiam 
^  nodis  fascicularem  et  spicnlas  breriores  uno  solo  flosculo  fer- 
tili,  etiam  foliis  minoribns,  4  poUices  loiigis ,   dimidinm  t'ere 
^  latis.     Au  ejus  Varietas  ? 

Species  Indiae  orientalts, 

4.     Bambus a  ^rundo  Herb.  Kll 

B.  ciilmo  spinöse ,  foliis  ovato  -  lauceoJatis  laeviusculis 
basi  rotnndatis,  ore  vagiuae  nudo^  spica  termiuali  ampla  fo- 
liosa  ramis  patentibus  simplicibus  compositisve,  spicnlis  erectis 
approximatis  subteruis  ,  superioribus  alternis  ,  6  —  8  floris, 
glumis  subquaternis ,  siiperiori  ecai-inata  apice  obsolete  nervo- 
sa, valvula  inferior!  laevi  acuta,  superiori  ciliata,  stjlo 
bipartito. 

Bambusa  Arundo  N.  ab  E.  in  PVight.  et  Walh.-Ärnolt.  Prodr. 

Fl.  Penins.  Ind.  or.  Vol.  II,  ined. 
Bambusa  Arundo  Hetz.  (?)  Herb.  Klein,  in  Herb.  Vflghl, 
Arundo  Banibos  Lour.  Fl.  Cochlnch.  ed.  Willd,  I.  p.  71-* 

Peninsula  Indiae  oricntalis  %  Wiglit. 

Spiculae  in  ramis  approximatae ,  saepe  siibimbricatae; 
inferiores  geminae  vel  ternae,  superiores  alterivie,  ininiine  ver- 
ticillos  effiugentes,  10  — 12  lin.  longae,  modice  coniprcssac, 
spatha  lanceolata  subulato  -  attenuata  nervoso- striata  decidua 
spicula  longiore  primnm  suffultae.  B  r  a  c  t  e  o  I  a  c  dnae ,  par- 
vae,  quarum  inferior  minor  carinata  et  ciliata,  situ  obliqno. 
Gluma   inferior  lanceolata,   convexa,   liievis;    superior 


472  

ovalis,  obtusiuscula,  apicem  versus  striolata,  glabra.  Flo- 
sculi  6,  imbricati,  gluma  superiori  paulo  majores,  rigidio- 
res,  4  inferiores  perfecti,  duo  superiores  iueompleti  angustio- 
res;  valviila  inferior  acnminata,  inferius  laevis ,  siirsum 
subtiliter  uervoso- striata,  glaberrima;  superior  aequilonga, 
ciliata.  Bulbus  styli,  ad  medium  divisi,  crassus.  Garyop- 
sis  postice  profunde  canaliculata. 

Folia  ramorum,  iuÜoresceutiae  immixtorum,  '/4  —  2 
poll.  longa,  2  —  3  lin,  lata,  glauca,  rigidula,  vix  scabriuscu- 
la,  brevissime  petiolata,  acutissima,  basi  rotundata.  Yagi- 
nae  distichae,  ore  nudae. 

uädnot,  Proxima  Bambusae  spinosae ,  quae  differt  spi- 
culis  minoribus  et  foliis  basi  attenuatis. 

5.     Bambusa  orientalis  N,  ab  E. 

B.  culmo  .  •  .  foliis  lanceolatis  basi  subtruncatis  laeribns, 
vaginis  junioribus  hirsutis  ore  setigero ,  spicis  e  nodis  culmi 
compositis  divaricatis,  spiculis  irregulariter  agglomerato-sub- 
vertieillatis  approximatis  erectis,  flosculis  iuferioribus  pluribus 
sterilibus  nnivalvibus  plerisque  gemmam  spiculae  iraperfectae 
foventibus,  snperiorum  2  —  3  hermaphroditis  bivalvibus  sum- 
mis  incompletis,  gluma  inferiori  nervnlosa  mucronata,  valvula 
inferiori  llosculornm  fertilium  superiori  breviori  margine  supe- 
riora  «versus  ciliata  immerse  nervosa  mucronata ,  superiori  ci- 
liata, stylo  longo  sursum  dilatato  bi-trilido. 

Bambusa  orientalis  N.  ab  E.  in  VTight.  et  fj^alker  ■  Arnotl.  Prodr. 

Fl.  Penins.  Ind.  Or.  II.  ined. 
Bambusa  arundinacea  Nrd.  fVight. 
Bambusa  Arundo  VFight,  olim  in  Hrb.  VFight. 
Peuinsula  Indiae  orientalis.  %,  Wight. 

Media  quasi  haec  est  inter  Bambusas  vulgarem  Wendl. 
et  speciosam  Roxb.     Convenit  cum  illa  inflorescentia  lateral i 


_     473 

canligena  et  spiculis  irregulariter  in  ramis  mediocribug  agglo- 
meratis  yalvulaque  inferiori  apicem  versus  ciliata;  ditfert  autem 
foliis  minoribus  laevibus  nee  glabris,  basi  fere  trnncatis, 
glumls,  seu  bracteis  illis  quae  gluraarum  vicibiis  fungun- 
tur,  malto  minus  striatis,  flosculis  fertilibus  pluribus 
(3-4). 

Inf lore  Seen  tia,  e  nodo  cnlmi  inferiora  versus  orla, 
*/2  —  1  pedem  longa,  varia,  nee  admodum  divisa,  a  basi  ra- 
mosa,  divarieata,  quandoqiie  conglobata,  Spiculae  3  — 10, 
agglomeratae ,  verticilios  reguläres  haud  constituentes ,  palli- 
dae,  Y*  pollicis  longae,  lanceolatae,  basi  bracteolis  1 — 2 
(partiali  communiqne) ,  suffultae.  Gluma  inferior  major  su- 
periori,  ovata,  obtusa  cum  mucrone,  7  —  9-nervis;  superior 
mutica,  5-nervis.  Sequuntur  jam  valvulae  4  —  5  steri- 
les, ovatae,  mucronulatae,  chartaceae,  margine  subnudae, 
quarum  inferiores  gluma  snperiori  minores  sunt  et  infima  in 
axilla  sua  sterilis ,  reliquae  autem  gommam  spiculae  oblongam, 
cell  valvulam  superiorem,  in  sinu  foveut.  Flosculi  2  —  3, 
qui  postea  sequuntur,  perfecti  sunt,  valvula  inferiori  ob- 
longa  leviter  nervosa  margine  siiperiora  versus  ciliata  apiceque 
mucronata,  superiori  autem  oblongo  -  ovali  acutiuscula  ci- 
liata ultra  inferiorem  prominente.  Extremi  flosculi  1  —  3  an- 
gustiores  sunt,  bivalves,  utriusque  sexus  rudimenta  exhibentes. 
Lodiculae  ovatae,  valde  ciliatae.  Stylus  ad  ^fn  ab  apice 
bi trifidus. 

^dnot.  Synonyma  auctorum,  quae  certiora  videantur, 
adferre  nequeo,  etiamsi  vix  dubium  sit,  quin  inter  alias  Bam- 
biisas  et  hujus  in  scriptis  eorum  notitia  exhibeatur.  A  Barn- 
busa  vnJgari  Wendl. ,  occidentalis  Indiae  ( et  Borboniae  du- 
bia) incola  non  modo  notis  adlatis  sed  omni  hahitn  evidenter 
rocf'dit. 


474  t 

6.     Bambusa  spinosa  Roxb. 

B.  culmo  splnoso,  foliis  lanceolatis  acnminatis  basi  cii- 
iieiformibns  laeviusculis,  ore  vagiuae  setigero,  spica  termi- 
uali  ampla  foliosa  expansa  ramis  laxis  pendulis  simplicibus 
corapositisve,  spiculis  erectis  omnibus  agglomerato  -  ternis 
qnateruisA'e ,  flosculis  iiiferioribus  pluribns  sterilibus  imivalri- 
bns,  superiorum  2  —  3  hermaphroditis  ,  summis  imperfectis, 
gluma  superiori  obsolete  nervosa  mucronata,  valvula  infe- 
riori  acutissima  sublaevi  superiori  ciliata,    stjlo  bifido. 

Bambusa  spinosa  Roxb,  Hort.  Beng.  p.  25.    Hamilt,  in  Linn. 

Transact.  XIII.  /D.;480.     Schult.  S.  F.  VII.   2.  p.  1342.  n,  4. 

N.  ab  E.   in  Wight.  et  Walker  -  Arnolt.  Prodr.  Fl.  Penins. 

Ind.  or.  II.  ined.  Wight.  Herb,  Wall.  Cat.  n.  5023. 
Bambusa  Arundo  Herb,  Wight  olim. 
Ariindo  Bambos  Burm.  Fl,  Ind.  p.  30.  Fl.  Zejl.  p.  47. 
Ily  Rheed.  H.  Mal.  I.  p.  25.  t.  16. 

Peuiiisula  Indiae  orieutalis  \),  Wight. 

Species  beue  distincta  notis  supra  allatis.  Folia  (in- 
floresceutiara  intrantia)  5  —  6  poll.  longa,  4  —  5  lin.  lata, 
acumiuata,  basi  cuncata  brcviori  vel  longiori  in  petiolum 
concurrentia.  Vagiuae  (horum)  laeves,  supcriora  Tersus 
quaudoque  scabriusculae.  Os  raginae  ad  latus  utrumque  sc- 
tis  aliquot  longis  erectis  barbatura.  Rami  spicnligeri 
longi,  decurvi  aut  penduli.  Spiculae  nullae  solitarlae,  sed 
omnes  teruae  —  quinae  agglomeratae,  pleraeque  ternae,  ^ji  pol- 
licem  longae.  Bracteae  ut  in  jBawöwsa  ^rMwdzwe.  Bra- 
cteolae  duae,  parvae,  oblique  positae.  Glumae  duae, 
q\iariiin  superior  oralis  mucronata  obsolete  striata.  Sequun- 
tur  flosculorum  5  —  6  sterilium  univalvium  valvulae 
diverg.  ^/3  positae,  oyatae,  mucrouato  -  acutae ,  leviter  stria- 
tac,  quarum  duae  vel  tres  inferiores  glumis  superioribus  bre- 
viores   et   ab   iisdem  obtectae,    reliquae  flosculos  fertiles  sub- 


476 

aequant.  Flosculi  fertiles  2  —  3,  bivalves;  valrula 
iuferiori  valvulae  praecedentium  siinili,  superiori  ciliata 
inferiorem  aeqiiaute  aut  pariim  superante.  Extremi  flosculi, 
uniis  vel  alter ,  steriles ,  augustiores ,  bivalves ,  acutissimi, 
Lodiculae  ovato-lauceolatae,  acutae.  Stylus  ad  medium 
bifidus. 

7.     Bambusa  arundinacea  Liu. 

B.  cnlmo  spinoso ,  foliis  lanceolatis  basi  rotundatis  su- 
pra  scabris ,  vagiuis  hirsutulis  ore  setigero ,  spicis  ex  omni- 
bus  uodis  elougatis  ramoso  -  compositis  et  decompositis  regu- 
lariter  glomerato-verticillatis  glomerulis  aeqnidistantibus  den- 
sis  pateutibus ,  flosculis  iuferioribus  pluribns  sterilibus  uni- 
valyibus  plerisque  gcmmam  spicnlae  imperfectae  foventibus, 
superiorum  1  —  2  hermaphroditis  bivalvibus,  summis  iiicom- 
pletis  aut  masculis  bivalvibus ,  glumis  carinatis  obsolete  ner- 
vosis ,  valvula  inferiori  flosculorum  fertilium  superiori  brevio- 
re  glaberrima  laevi  obsolete  nervosa  acuta,  superiori  ciliata, 
stjlo  profunde  bifido. 

Bambusa  arundinacea  Lin.  Willd.  Sp.  pl.  II.  p.  245.  (cxcl.  syn. 
Juss.  Bauh.  et  Ily  Rheed.)  Retz.  Obs.  V.  p.  24.  Schult.  S.  V. 
VII.  2.  p.  1340.  n.  3.  (excl.  nonmill.  syn.)  Kunlh.  En.  I.  p.  431* 
n.  1.  Roxb.  Corom.  I.  p.  56.  t.  79.  iV.  ab  E.  in  WighU  et 
VFalker '  Arnott.  Prodr.  Fl.  Pcnins.  Ind.  or.  II.  ined, 

Nastus  arundinaceus  Smitl-,  in  Rees.  Cjcl.  n.  1. 
Peuinsula  Indiae  orientalis.   1i).    Herb.  Wight.  et  Wall. 

Similis,  quod  ad  spiculas,  Bamhusae  orientali,  a  qua 
iuprimis  differt  ramis  inflorescentiae  longis,  glomeribus 
aequo  spatio  distantibus  ad  speciem  verticillatis ,  et  valvu- 
la flosculorum  inferior  um  margine  glabra.  Reliqui 
characteres ,  e  flosculorum  sterilium  fertiliumque  mutua  re- 
latione  derivandi,  omnino  vagi  habendi  sunt  atqne  iu- 
constautes.       Probabiliter    ex   habitu    plantae  plures  gravio- 


476  

resqiie    succurreiit   notae,    si   cu'i   eas    indagare  in  loco  uatali 
liceat. 

lu  hac  specie  spicula  quaeqiie  saepe  e  pluribns  in  cjus- 
dem  axis  decursu  sibi  impositls  constare  ridetur;  sequuntur 
enim  post  gluraas  inferiores  primo  loco  valvula  uua  vel  al- 
tera minor,  tum  una  aut  altera  sterilis  gemmipara;  postea 
vero  haud  raro  intrat  et  altera  valvula  minor  et  sterilis  in- 
feriori  similis,  hanc  autem  aliae  majores  et  gemmiparae,  de- 
nique  et  infra  flosculos  fertiles  intercurrentem  quaudoque  iu- 
veni  valvuläre  ejusmodi  minorem  et  quasi  primordialem. 

II.    DENDROCALAMUS  N.  ab  E. 


I 


Spiculae  glomerato  -  spicatae ,  in  spicam  compositam 
dispositae,  snbmultiflorae.  Glumae  spiculis  breviores,  mu^ 
ticae,  subtilissime  nervoso-striatae,  inferior!  minori.  Flo- 
sculi  tres  hermaphroditi  (in  specie  cognita),  imbricati,  bi- 
valves  ,  valvula  inferiori  ventricosa,  subulato  -  mucro- 
nata  (saltem  in  superioribus);  superiori  angustiori,  obta- 
sa;  lateribus  iuflexa,  quadriuervi;  extremus  seu  tertius  flo- 
sculus  modo  perfectus,  modo  hermaphrodito - neuter.  Lodi- 
culae  uullae!  St  am i na  tria;  filamenta  filiformia;  an- 
therae  lineares,  utrinque  bifidae,  luteae.  Ovarium  breve, 
bulbo  styli  angustius,  glabrum;  Stylus  longus ,  villosus, 
basi  incrassatus,  compresso-tetragouus;  Stigmata  duo,  bre- 
Tia,  angusta,  villosa.     Caryopsin  nou  vidi. 

Habitus  omnino  Bambusac;    spiculae  in  glojneres,   verti-   * 
cillos  referentes,   densissimos  subglobosos  coufertae. 

1.  Dendrocalamus  strictus  N.  ab  E.  in  Wight»  et 
Walk,  Arnott,  Prodr*  FL  Penins,  Ind.  or,  II,  ined, 

Bambusa  stricta  Roxb.  Corom.  I.  p.  58.  t.  80.  Schult.  S.  f^.  VII,' 
2.  p.  1339.  n.  2.    Kunth.  En.  I.  /».  431.  n.  2. 


477 

Nastus  stricta  Smith,  in  Rces.  Cycl. 
Bambusa  verticillata  VTight.  Herb,  (iiec  Willd.} 
Peniusula  Indiae  orientalis.   %.  Wight. 

Culmus  saepe  inermis.  Folia  lanceolata,  basi  ro- 
tuudata,  brevipetiolata.  Verticilli  aequidlstantes,  magni- 
tndlue  nucis  moschatae,  inultiflori.  Spiculae  3  lineas  lon- 
gae,  ovato-oblougae,  acutae,  teretes ,  pubescentes.  Glii- 
mae  tres ,  ovato-subrotundae,  obtusae,  3  —  ö-uerves,  char- 
laceae ;  iufiraa  liuea  una  brevior,  superior  lougior.  Val- 
vula  flosculorum  inferior  glumis  similis  at  minor, 
7-ner7is  nervis  obsoletis;  inferioris  flosculi  mutica  ant  sub- 
mutica,  superiorum  duorum  mucrone  subulato  recto,  ralvula 
triplo  breviore,  praedita;  superior  valvula  pubescens  et 
ad  angnlos  ciliolata,  membranacea ,  planiuscula,  nervis  duo- 
biis  obsoletis  in  dorso  praeter  laterales  instructa.  L  o  d  i  - 
culae  omniuo  desuut.  Filamenta  staminiim  trium  exte- 
tiorum  in  quibusdam  rigidiora  et  mutila  quasi  lodiculorum 
loco  intrant,  sed  unum  antice  positum,  duo  postice;  in 
plerisque  stamina  omnia  perficiuutur.  Stylus  lougitudiue 
stamiuum ,  pilis  erectls  hirsutus ,  apice  bitidns ,  basi  siibpyra- 
midali  ovario  crassior,  ita  ut  bulbus  styli  oyarii  exhibeat 
speciem,   verum  autem  ovarium  stipitis. 

III.    SCHIZOSTACHYUM  N.  ab  E.  in  Mart.  Fl.  Bras.  II. 
p.  535. 

1.  Schizostachyum  Blumii  N.  ab  E.  L  c, 
Java  Insula.   1). 

Nastus  Tjaukorreh  Schult.  S.  V.  VII.  2.  p.  1358.     Kunth.  En 
I.  p.  430.  n.  3. 

IV.     BEESHA  Rheed.  Kunth.  En.  1.  p.  434. 

1.    Beesha  Rheedii  Kunth»  l,  c, 
ludia  orientalis.  % 


478  

?2,   Beesha  humilis  KuntJi,  /,  c, 
ludia  Orientalis.  "t^.  ?. 

3ERIES  II.    Arundinariae,   sire  Tri^losseae. 

V.  ARUNDINARIA  Richard.  —  N.  ab  E.  in  Mart.  Fl. 
Bras.  II.  p.  523.  Micgia  Pcrs.  Ludolßa  Willd.  Triglos- 
sum  Fisch, 

Spiculae  pluriflores,  rhachilla  articulata.  Glumae 
duae ,  hertjaceo  -  membrauaceae ,  flosciüis  breriores  ,  acutac, 
muticae,  multinerves;  inferior  minor.  Flosculi  alterni, 
subdistantes ,  bivalves,  hermaphroditi ,  superiores  quandoque 
abortiyi;  ralynla  inferior  glumis  eonfomiis,  siiperior 
inferiorem  subaequans ,  membranaceo  -  ehartacea ,  compressa, 
bicarinata,  dorso  anguste  eanaliculata,  lateribus  planis  con- 
niventibus.  Lodiculae  tres,  raagnae,  membranaceae ,  ova- 
tae,  deuticulatae  aut  ciliolatae,  binerres,  basi  in  quibusdam 
cohaerentes.  Stamina  tria;  antherae  lineares,  basi  pro-, 
fuudius  fissae,  pallidae.  Ovaria m  oblongum,  compressnn^,  < 
glabrum;  styli  2  —  3,  basi  coucreti;  Stigmata  plumosa 
pilis  subsimplicibus.  Caryopsis  oblouga,  compressa,  po- 
stice  profunde  unisulcata,   libera. 

Gramina  fruteseentia,  ramis  e  nodis  fasciculatis  ant 
fasciculato -  semiverticillatis ;  foliis  subpetiolatis  aut  sabges- 
silibus  a  vagiuis  suis  articulo  secedeutibus ,  bambusoideis, ' 
pro  plauta  parvis ,  spiculis  in  apice  raraorum  spicatis, 
racemosis  aut  pauicnlatis,  quandoque  solitariis,  figurae  spi- 
cnlarirm  Festucae  cujusdam  aut  Bromi;  in  nonnullis  magnis, 
in  aliis  mediocribus. 

1,    ^rundinaria  falcata  N.  ab  E.  (Ind.  or.) 

A.    racemo    composito   subverticillato ,    verticillis   incom- 
pletis  ramulisve  geminis  aut  solitariis  distantibus  ,    raeejnuli» 


47d 

falcatis  secnndifloris,  spiculis  2 — 3-floris,  ramulis  foHiferis 
dense  fasciculatis  verticillatisve ,  foliis  lauceolato  -  linearibits 
grlancis  laevibus  basi  cuncatis. 

N.  ab  E.  in  Gram.  RojJ.  Obss.  med. 
In  Nepalia  legit  cl.  Royle.    % 

Ah  udrundinaria  glauca  differt  iuflorescentia,  e  ra- 
cemulis  1  —  2  pollices  longis  falcatim  recnrvis  a  basi  secun- 
difloris  ad  genicula  distantia  pedimciili  commimls  teretis  lae- 
vis  fascicnlatlm  nascentibus  exstriicta ,  quorum  inferiores 
4  —  6  verticillum  spurium  saepe  exhibent,  snperiores  deuique 
gemini  solitariive  progiguuntur ;  praetereaque  recedit  fo- 
liis  angustioribus  basi  non  trnncatis  sed  brevi  spatio  ca- 
neatis. 

Spicnlae  grandiusculae ,  pleracque  biflorae,  rarins  tri- 
flörae.  Glumae  merabranaceae ,  flosculis  panlo  breviore-sü 
Flosculus  inferior  sessills,  reliqui  evidenter  pedicellati. 
Valrula  inferior  nervis  7  validis  notata;  superior  cyra- 
biformis,  bicariuata.  Lodiculae  iuferne  conuatae.  Stig-' 
mata  tria. 

2.    .Arundinaria  verticillata  N.  ab  E.  (Brasil.) 

A.  ramis  semiTerticillatis,    snperioribns  apliyllis,  racemo 

terminali  ramorum  bi quinqucflora,  foliis  ovato-lanceolatis 

ntrinqne  scabris. 

N.  ab  E.  in  Marl.  Fl.  Bras^  II.  p.  523.      Kunth.  Gram.  II.  483. 
t.  155.  et  156. 

3,     udrundinaria   amplissima   N.  ab  E. 

A.  panicula  terminali  ampla  patente,  foliis  ovato  -  lan- 
ceolatis  acumiuatis  subtus  glaucis,  vaginis  ore  herbaceo - 
barbatis. 

In  Brasilia.    ^.   SeJlow.     Herb.  Reg,  Ber. 


48a  

Gramen  speciosissimum.  Culmus  altns,  crassitle  pen**;  | 
nae  cygneae,  fistulosus,  teres,  laevis,  inferne  ramosiis;  no-  ' 
di  hinc  gibbi.  Vagiuae  glabrae,  striatae;  inferiores  ramo- 
rum  sterilinm  dehiscentes,  compressiusculae ;  culrai,  florentis 
praesertim,  arctae,  teretes,  internodiis  duplo  breyiores,  ore 
truncato  et  setls  fibrosis  rigidis  longis  apice  flexuosis  plus 
minus  barbato.  Ligula  niilla.  Folia  rami  sterilis  ab  imis 
2  —  3  poll.  longis  1  latis  ad  3  poll.  longa  2  lata  crescen- 
tia;  florentis  6  —  7  pollices  longa,  2Y2  fere  ad  basin  lata, 
cuneta  exquisete  lanceolato - acuminata ,  rigidula,  plana,  15— ^1 
17-nervia,  basi  rotundata  aut  obscure  cuneiformi  in  petio- 
lum  brevissimum  contracta,  supra  viridia  laevia,  snbtus  glau- 
cä  et  scabra.  Panicula  pedalis,  ampla,  ovata,  patens. 
Rhachis  inter  ramos  semiteres ,  striata  glabra.  Rami  al- 
terni,  augulati,  6  —  7  pollices  longi,  nodo  inserti,  usque  ad 
basin  tripartiti,  ramnlis  distantibus,  tri-bi-partitis,  longius- 
culis.  Pedunculi  bi-uni-flori,  spiculis  multo  longiores, 
superiores  easdeni  aequantes.  Spiculae  5  —  6  lineas  lon- 
gae,  lanceolatae,  compressiusculae,  fusco-griseae,  glabrae. 
Glumae  lanceolatae,  acutae,  rigidulae;  inferior  spicula  qua- 
druplo,  superior  eadem  duplo  brevior,  illa  tri -haec  7-nervis. 
Flosculi  4  —  5,  imbricati,  in  rhachi  fragili  articulata  gla- 
bra sessiles ,  3  lineas  longi ,  oblongo  -  lanceolati ;  inferiores 
omnes  hermaphroditi  sessiles,  supremus  tabescens.  Valvu- 
iae  aequales ;  inferior  (tum  explanata)  ovato  -  oblonga,  co- 
riaceo  -  membranacea ,  convexa,  subcarinata,  acutiuscula, 
quinqnenervis ,  nervis  tenuibus  apicem  versus  scabris  inferius 
subevanescentibus ;  superior  oblonga,  ob  latera  inflexa  lan- 
ceolata,  obtusiuscula,  binervis ,  dorso  canaliculata,  genitalia 
amplectens,  inferiori  paulo  tenerior.  Lodiculae  tres,  aequa- 
les ,  ovatae ,  acutae ,  ciliatae ,  brunneae ,  raembranaceae ,  oya- 
rii  longitudine.  Stamina  tria,  filamentis  gracilibus.  Ova- 
r  i  u  m  oblongum ,  compressum ,   apice  in  stjlum  brevem  atteu 


481 

nuatum  et  saepe  recurvnm.      Stigmata   tria  filiformia,   pu- 
bescenti  -  plumosa. 

Adnot,  Species  haec  a  genuinis  Arundinariis  diifert 
structura  valviilae  superioris  ad  Bambusearum  formam  acce- 
dente,  sed  congruunt  reiiqua  magis  cum  Arundinariis. 

4.    utrundinaria  maerostachya  N,  ab  E.   (Brasil.) 

A.  ramis  fasciculatis  subdichotomis,  racemo  terrainali 
ramorum,  spiculis  longissimis  duodecimfloris  refractis,  floscu- 
lis  distautibus  lanceolato-subulatis,  foliis  anguste  lanceolatis 
basi  rotundatis  snpra  scabris  subtus  vaginisque  subtilissime 
pubescentibus,  stigmatibns  binis. 

In  Brasilia.  t>?   Scllow.   Herb.  Reg.  Berol. 

Ranium  vidi  gracilem,  liguosum,  striatum ,  glabrum, 
scabriusculum;  e  cujus  nodis  ramuli  oriuntur  2  —  3,  vagi- 
nis  paleaccis  interstincti ,  parum  tenuiores ,  iterum  semel  bis- 
Te  bifidi.  Vaginae  imbricatae,  arctae,  compressiusculae, 
striatae  ,  pubescenti  -  scabrae ,  ore  rigide  ciliatae  ciliis  fle- 
xuosulis.  Folia  2  —  2*/*  poll.  longa,  2  liueas  lata,  acu- 
minata,  basi  rotuudata,  plana,  patentia,  confertim  striata, 
viridia,  supra  et  margine  scabra,  subtus  minute  scabrido- 
pubescentia.  Racemus  termiualis  ramorum,  haud  multum 
exsertus,  5 — 6-stachyus.  Rhachis  semiteres,  ad  angulos 
scabra.  Pedicelli  brevissimi.  Spiculae  solitariae,  al- 
ternac ;  inferiores  plerumque  geminae  in  eodem  pedicello ,  re- 
fractae,  longissimae,  4  —  5-pollicares!  dissitiflorae.  Glu- 
mae  diiae,  appressae,  membranaceae ,  valvulis  multo  brerio- 
res,  ovatae,  mucronatae,  scabrae;  inferior  minor  tri-,  supe- 
rior  7-nervis.  Rhachilla  articulata,  articulis  alternatim 
semiteretibus  incurvis  ad  articulos  solubilibus  scabrinscnlis- 
que  4  lineas  longis.  Flosculi,  praeter  iufimum  qui  quan- 
doque  inanis  et  univalvis,  bivalves,   disticho-alterni,  herma- 


482  

phtoditi.  Valvnla  inferior  8  —  9  liii.  longa,  a  basi  siibnla- 
to-atteuuata  apice  (angustissimo  quidem,  attamen)  tnmcato, 
1  —  9  uervis»  laeyis,  giabra,  purpurasceuti  -  fusca,  nervis 
prominulis;  sab  anthesi  recto  fero  angulo  dehiscens,  charta- 
cea;  superior  5  liueas  longa,  linearis,  acuta,  cum  arcu  ar» 
ticuli  sui  incurva,  membranacea ,  binervis,  dorso  concava  et 
acute  bicariuata ,  lateribus  iutrorsum  conuiventibus  enerviis. 
Lodiculae  tres,  lanceolatae,  acuminatae,  ciliatae,  basi  con- 
tractae ,  rufesceutes ;  duae  anteriores  1  ^jz  lin.  lougae ;  po^ 
sterior  brevior.  Stamina  tria;  filamenta  gracilia;  aiir 
therae  oblougae,  utriuque  bifidae ,  luteae.  Ovarium  lau^  ' 
ceolatum,  apice  attenuatum  ibidemque  pubescenti  -  scabruin; 
Stylus  brevissimus;  Stigmata  duo,  longa,  plumoso-i 
pilosa,  pilis  ramosis.  Flosculi  supremi  saepe  tabe- 
scentes. 

.^not,  Habitus  plantae,  per  se  spectatae,  omnino 
Arundinariae ,  sed'spiculae  alieuae,  elongatae,  valvula  supe- 
rior tenerior,  Bambusarum  ad  instar  binervis,  tum  Stigmata 
duo  tantum  distinguunt  a  reliquis ,  et  proprio  Generi  couden-  " 
do  characteres  suppeditant,  Icviores  eos  quidem,  uec  forsan 
omnino  respuendos. 

5.     Arundinaria   Wtghtiana  N.  ab  E.   (Ind.  or.) 

A.  ramis  dense  fasciculatis  basi  foliosis,  panicula  termi- 
nali  Tirgata  ramis   fasciculatis  axillis  nodosis,    foliis  ovato -♦ 
lanceolatis    in    ambitu    supero   margineque   scabris,     spiculis 
quadrifloris  digynis. 

Arundinaria  Wightiana  N.  ab  E.  in  Wight.  et  VFalher  -  Arnott. 

Prodr.  Fl.  Penins.  Ind.  or.  ined. 
Bambusoides  Wight.  Herb. 
Peninsula  Indiae  orieutalis.    %   Herb.  Wight. 

Differt  a  coniinibus    inflorescentia  vere  paniculata ,    Or- 
thocladae  paniculae  cousimili.     Ramuli   in  fasciculo  quam- 


483 

plurimi,    ^/2  —  1   pedem  loiigi,    crassitie  peunae   passcriuae, 
rig"itluli ,  teretes ,  scabri ,  ad  paniculam  usque ,  quae  uuam  di- 
midiaiu   partem   occupat,    vagiuati,    vaginis  inferioribus  ple- 
rumque  foliorum  casu  aphyllis.     Vagina e  striatae,  tubercu- 
lis   setigeris   strigosae,    ore  truucatae  et  setigerae.      Ligula 
brevissima,  trnucata,  deuticulata  ciliolataque.    Folia  1^2 — 2 
poll.  longa,  4 — 4^/2  lin.  versus  basiu  lata,  acuminata,  basi 
rotundata,    ad  origiuem  snbcuneata,    sessilia,    rigidula,   viri- 
dia,   in  ambitu  margineqne  scaberrima,    subtus  glaucescentia. 
Paniculae   rami   terni  vel  gemini,    summi   solitarii,   3  —  1 
poll.  longi,  erecti,  inferne  stricti,  comprcssi,  laeves,  plerique 
Tersus  medium,  pauci  profundius  divisi;  ramuli  longi,  pauci- 
flori.      Nodus  fuscus  in  angulo  ramorum  paniculae.      Pedi- 
celli  imi-bi-flori;  inferiores  et  terminales  spiculis  lono-iores 
superiores  spiculas  subaequantes  aut  paulo  breyiores.      Spi- 
culae   3y^  poll.  longae,     lineari  -  lanceolatae,    fuscesceutes 
scabrae,    qnadriflorae.      Rhachilla  ad  genicula  incrassata. 
Glumae  7-nerves;  inferior  ovato-lanceolata,  superior  ova-.- 
ta,    acutato-mucronata.      Flosculi    omnes  fertiles.      Val- 
Tula  inferior  flosculorum  glumae  superiori  simillinia;    su- 
perior generis ,    cnltriformis.     A  n  t  h  e  r  a  c  luteae.     L  0  d  i  c  u  - 
lae  ovatae,   subserratae,   basi  subcartilagineae.     Styli  duo 
breves,  basi  incrassata  confluentes, 

VI.     NASTUS  Juss. 

Spieula  multiflora,  tcreti  -  comprcssa,  inferne  sterilis 
flosculo  terminal!  solo  fertili  hei'mapbrodito.  Flosculi  obli- 
que positi.  Glumae  duae,  breves.  Valvula  flosculo- 
rum inferior  ncrvoso-costata,  niucronata;  superior  flo- 
sculi fertilis  bicarinata,  carinis  validis  approximatis ,  lateri- 
bus  snbmembranaceis.  Lo  dien  lae  ovatae,  acutac,  ciliatae. 
Stamiua  6.      Ovarium  lanceolatum,  compressum,  in  sty- 

9rBd,  4s  Heft.  31 


4^  

Imfl«r«scemtia  imimhi  -paicJü«,  parra 

fiig'^  rcMiK  est: 
1.    3"gif  «#  t>rt—if«  G»d.  Ä— f*  En,  I.  p.  430. 

^yaalwiii  IL  et  ScL,  «i  Emk  ^  ScHsKim- 

Aimmt.  JÄBfi  ^aagmß  drararter  ^acaiiafis  m  prücell^, 
•in  liBsad«  ahn^v«  ai  laäB  limJi  leztSs,  ylii—  Im» 
yiiiti_  "sim  »■»'■™*  ^awif  Jht  est,  sc4,  xki  üv^bckm  cn  Baai- 
^iEA  vmqtm^emtkak  e^«  oeaseas ,  f  iw    al  Barrys  Talrslaran 


TD-     CHUS^ÜEA.  —  Flmt%mim  a  «■■fr«  SmA. 

Reitierrim  RaAS. 


Spiemla«  jgac^-ti— fn  i  '  »"(rariiB  faaiiifaiat),  i*- 
•rlsm  ae  Aiae,  ^aivife  Attuarca  et  SBeres,  ia  alös  adai- 


?l««cal«rmm  ral-ralae  fcultana - Aaiaceae ; 

et  aagsilaA»,  iwfn  ita-aaricalan*-, 
sserns  plemBiBe  sex  iiiiiai'i   w  f  ■  ilifcan ,  ia  a£ 


485 

que  sulculo  discretis ,  nee  nervis  ralidioribus  confirmatis ,  neque 
in  nervis  carinalibiis  eridentius  setnlosis.  Lodiculae  tres; 
duae  anteriores  oratae  aut  subrotundae,  acutae  aiit  obtusae,  nu- 
dae  aut  ciliatae;  posterior  angustior,  saepe  acuminata, 
Sexus  uterque  in  eodem  flosculo  coujuuctus  rariusve  flosculi 
diclines.  Stamiua  tria;  filamenta  filiformia,  basi  dila- 
tata;  antherae  oblongae,  utriuque  bitidae,  violaceae.  Ova- 
rium  oblongum,  compressum,  apice  attenuatum,  glabrum; 
Stigmata  discreta,  pluraulosa,  pilis  parce  ramosis.  Ca- 
ryopsis  angusta,  apicc  attenuata,  compressa,  libera. 

Inflorescentia:  panicula  racemoso-composita,  termi- 
nalis  ramorum  aut  ex  uodis  fasciculiformis,  modo  laxior  ma- 
gisque  elongata,  modo  miuor,  densior  immo  subeapitata.  Spi- 
cnlae  pro  stirpium  magnitudine  parvae.  Gramina  pleraque  fru- 
tlcosa,  arborescentia  aut,  trunco  debiliori  nee  per  se  staute, 
inter  frutices  alte  sublata;  rarius  simplicia,  e  radice  perenni 
culmos  simplices  aut  ramosos  gignentia. 

^dnot,  Genus ,  ne  auimo  in  generibns  distinguendis  ni- 
rais  indulgcre  Tidear,  amplioribus  fiuibus  circumscripsi,  etiamsi 
auctoritas  magna  adesset,  qua  possem  hoc  in  casu  res  meas 
defendere.  Levioris,  sane,  in  bis  argumenta  esse  invenies  ea, 
quae  ex  characteribus ,  multo  graviora  autera  ea,  quae  ex  ha- 
bitu  proficiscuntur. 

His  posterioribus  ego  quidem  semper  adhaesi,  claucnluuqne 
semper  adhaerebo ,  characteres  generi  inservire  debere  ra- 
tus,  nee  vero  genus  characteribus.  Sed  ab  amico  quodam 
propter  familiarum  nimis  profundara  in  genera  analysin  nuper 
vituperatus ,  hoe  exemplo ,  in  contrariam  sententiam  a  me  con- 
verso ,  ostendere  studui ,  quam  levissimis  characteribus  et  alii, 
iique  merito  celebrati  viri,  genera  instruxere,  dum  diversitas 
altioris  quasi  gradus  atque  virtutis  subesse  illis  videretur;  qua- 
lem,   cum  in  aliis  generibns,  ab  aliis  conditis,  non  statim  ani- 

31* 


486  * 

madtertissent,  üdem  forsitcaii  de  characteribug  qiiaerere  possent, 
ad  ipsorum  senlcntiam  quidem  levibus,  sed  a  primo  illorum 
conditore  haud  minori  cum  jnre  in  nsiim  advocatis,  imo  vero 
e  Familiae  coustructione  naturali  derivatis. 

Distiuguamus  igitur,  intra  Chusqueae  generis  fines,  tot 
Subgenera,  quot,  mea  quidem  sentcntia,  et  Genera  jiidici 
probari  possent  minus  praeoccupato, 

a.  Platonia  Kunth. 

Lodicnlac  subrotundae,  obtusae.  Valvula  supe- 
rior  flosculi  terminalis  inferiori  paulo  brevior  et  ab  eadem  (an 
omni  statu?)  circumdata.  Panicula  elongata,  terminalis, 
ramis  brcvibus  aequalibus  racemifloris gracilibus.  Culmus  Sim- 
plex.   Folia  angusta. 

b.  Chusquea  Kunth. 

Lodieulae  ovatae,  acutae,  glabrae  aut  ciliatae.  Glu- 
m  a  e  spicula  breviores,  acutae  aut  subulato  -  cuspidatae.  Flo- 
sculi termiualis  valvulae  aequales.  Paniculae  terminales, 
racemoso-compositae,  rigidulae,  minores,  in  quibusdam  bre- 
ves,  densissimae,  capituliformes.  Gramina  ramosa,  bambn- 
soidea,  pleraque  micropbylla. 

•f,  Spiculae  hermaphr oditae.  Glumae  acutae 
aut  apice  subulatae.  Flosculi  terminalis  yalvula  supe- 
riori  subbicarinata. 

{Chusqueae  species  pleracque.) 

'f'i'.  Spiculae  monoicae.  Glumae  subaristatae.  F 1  o- 
sculi  terminalis  Talyula  superior  dorso  obtusa,  haud  bi- 
carinata. 

iRetlbergia  .Raddi.) 


487 

f.     Dendragrostis   nobis. 

Lodiculae  ovatae,  aciitae,  deuse  barbatae.  Glumae 
minimae,  squamif ormes.  Floscnli  terminalis  her- 
maphroditi  valvula  superior  aeqnalis ,  dorso  obtuse  bicariuata. 
Paniculae  racemoso  -  compositae  parvae,  aut  racerauli  sim- 
plices.  Gramina  bambusoidea,  foliis  purvis,  rarius  majoribus 
in  culmo  debiliori. 

Species  Americanae,    pleraeque  Brasilienses. 

b  "J*.     Chusqueae  propriae. 

1.     CHUSQUEA  Cumingii  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  lauceolatis  acuminatis  basi  lotundata  sessilibus 
eoncoloribus  glabris  margine  serrulato  -  scabris ,  pauiculis  cou~ 
tractis  lanceolatis  spiciformibus ,  spiculis  obloiigo -lauceolatis 
glabris ,  valvulis  glumisque  acutatis. 

Prope  Valparaiso  Regui  Chileusis.  "^.  1831.  H.  Ciuning 
etBridges,  in  Herbario  Liudleyano. 

Differt  notis  allatis  evidentissime  a  Chusqueis  Dombej/ana 
et  Quila  Knnth.   —    Ramuli  in  fasciculo  creberrimi ,  2  —  3 
pollices  longi ,   ad  pauiculas  usque  foliosi.     F  o  1  i  a  1  "/4  poll. 
longa,   basi  l^/a  —  2  lin.  lata,  lauceolato  -  acuminata,  stria- 
ta,  rigida,   viridia.     Panicula  1  —  1  V2  poH.  longa,  e  ra- 
mulis  brevissimis,  ad  basiu  usque  fascicnlatim  partitis,  partiali- 
bus  bi-trifloris,  contiguis,      Spiculac  imbricatae,  vix  3  liu, 
longae,    vix  unam  lineam  latae,    utrinque  acutae.      Glumae 
spicula  triplo  breviores,  uniuerves;    inferior  ovato-lanceolata 
acuminata;  superior  magis  ovata minusque  acuta.     Valvulae 
flosculorum   sterilium   ovato  -  lanceolatae ,    raucronato  * 
acutae,  nervis  3  tenuibus  praeditae,  statu  arutem  sicco  plicata« 
et  ad  speciem  5— '7-nerves,  pallide  virides ,  in  medio  violaceo 
colore  fucatae.      Fertilis    flosculi    valvula  inferior 


488 

sterilium  valvulae  siinilis  et  major,  septemuerris ,  rarlus  riola- 
ceo-tiucta;  superior  ejusdem  lougitudinis  et  latitudiuiSj  dor- 
so  obtusa,  biuervis,  apice  bidentata,  magis  minusve  violacea. 
Lodiculae  3,  ciliatae,  membranaceae ;  duae  anteriores  ova- 
les, nonnihil  obliquae,  obtusae;  posterior  lanceolata,  acuta, 
ejusdem  fere  altitudiuis.  Stamina  3,  antheris  luteis. 
Oyarium  lanceolatum,  glabrum. 

2.  ?  CHÜSQUEA  heteroyhijlla  N.  ab  E. 

?  Ch.  foliis  lauceoiato  -  linearibus  aeutissimis  sessilibus 
supra  scabris  subtus  glaucis  glabris  ,  inferioribus  ramulorum 
propullulautium  ovato-acurainatis  imbricatis,  ramulis  e  nodis 
dense  fasciculätis  patulis,  culmo  tetragono  pubesceuti-scabro 
iufrä  nodos  tomentosulo,  iufloresceutia  .... 

In  Brasilia.  %.  Sellow.  Vidi  iu  Herb.  Reg.  Ber.  absquc 
Acribus. 

A  CJiusquea  pinifolia  difiert:  culmo  obtuse  tetragono, 
scabro  et  iufra  nodos  hirto-tomeutoso  tomeuto  fuscescente,  ra- 
mulis multo  confertioribus  patulis,  primum  clavatis  foliisque 
e  lanceolato  -  subulatis  parvis  remotiusculis ,  in  imbricata 
oratp  - acuminata  6  —  7  lin.  longa,  duas  liueas  lata  transeuuti- 
bus,  obtectis,  quae  deuique,  ultra  cresceute  ramo,  folia  se- 
quHutur  paulo  magis  distantia,  erecto -pateutia,  8-^11  lin. 
longa,  1 — 5/4  lin.  lata,  lineari  -  lanceolata ,  setaceo  -  acumi- 
nata, supra  margineque  scabra,  subtus  glauca  et  glabra,  mox 
couToluta,  diutius  persisteutia.  Vaginae  arctae,  distichae, 
striatae,  scabrae  et  circa  os  nonnihil  puberulae.  Vaginae  ra- 
morum  fasciculo  oppositae  e  basi  dilatata  lauceolatae,  attenua- 
tac,  complicatae,  membranaceae,  albidae,  subscariosae ,  ner- 
vosae,  scaberrimae,  longitudine  interne diorum. 

Adnot»  AUi  speciei  praecedeutis  varietas  aut  Status  qui- 
dem? 


489 

3.  ?  CHUSQÜEA  leptophylla  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  liiiearibus  elongatis  acumiuatis  basi  inaequila- 
tero-cuueatis  margineque  supero  clliatis  scabris  quiuquenervi- 
bus  glaucis,  lamiilis  c  iiodis  deuse  fascicnlatis  gracilibus  patu- 
lis  iuferne  iiodoso  -  geiiiciilatis ,  iuüoresceiitia  .... 

lu  Brasilia.  %.  Sellow.  Vidi  iu  Herb.  Reg.  Beroliu.  abs- 
que  floribus. 

Culmiis  crassitle  peimae  cygueae,  circa  nodos  biauuiila- 
tos  compressiusculus  et  scrobiculato  -  pimctatus  ,  hinc  iude  sili- 
ceo-iucrustatus  et  scaber.  Vaginae  primordiales,  ramorum 
fasciciilis  oppositae,  scariosae,  striatae,  scabrae,  lougae. 
Ramiili  multienodo,  filiformes,  6  —  8poll.  longi,  ad  nodos 
duos  inferiores  distautesque  infracti  raginaque  microphylla  basi 
subgloboso-inflata  striolata  instructi ,  superius  densius  foliosi, 
vaginis  distiche  imbricatis  compressiusculis  glabris  striatis 
ore  bilobis  ciliolatisque  folio  brevioribus.  L  i  g  u  1  a  niilla.  F  o  - 
lia  ab  1^/2  — 5  poll.  ascendendo  crescentia,  1*/*  — 1^/2  lineas 
lata,  liuearia,  iu  acumen  setaceum  atteuuata,  plana,  glauca, 
membranacea  et  laxa,  snpra  striata,  subtus  praeter  costamma- 
gis  eminentem  nervis  ex  utroque  latere  biuis  praedita,  ad  ner- 
vös scabriuscula,  margiue  serrulato-scabra,  basi  cuueata  in- 
aequalia,  latere  seil,  superiori  augusto  recto  setulisqne  ciliato, 
inferiori  latiori  magisque  cnrvo,  margine  nudo. 

b  ff.    Retthergia  Raddi. 

4.  CHUSQÜEA  (R.)  capitata  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  lanceolatis  basi  rotundato  -  ciineatis  striatis  mar- 
gine scabris  glauccsccntibus ,  racemis  terminalibns  densissimis 
capituliformibus ,  spicnlis  hermaphroditis. 

In  Brasilia,  %.   Sellow,     In  Herb.  Reg.  Ber. 


490  

Spiculae  iu  parvis  fascicuHs  ad  axin  communem  dense 
et  subsecundo-dispositac,  imbricatae',  capitnla  termiualia  ra- 
morum    magnitudlne    cerasi    conficinnt,     tres    lineas  loiigae, 

1  Ya  —  1 V*  ^^"'  ^^^^^ »  Palli^'^e ,  valviilis  pubescenti  -  hirtulis, 
sterilium  inferior!  magis  acuminata.  —  Ligula  brevis,  ro- 
tundata.  Folia  3*/2 — 4^2  poH.  longa,  6  lin.  lata,  acu- 
minata,  1 

c.     Dendragrostis  nob. 

5.     CHÜSQUEA  (Dendr.)  pimfolia  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  liuearl  -  snbiilatis  glabris  sessilibus  ramisque 
semiverticillatis  confertissimis  contractis ,  racemulis  termiuali- 
bus  ranmlorum  parvis  densis  subsecundis  (compositis)  oblongis, 
glumis  miuimis  sqnamiformibns ,  siiperiori  retusa. 

?  Arnndinaria  pinifolia  N.  ab  E.  in; Hart.  Fl.  Bras.  II.  p.  553. 
n.  2. 

Patria :  Brasilia.  Ramulos  flore  carentem ,  retnlit  ex  iti- 
nere  cl.  Martins,  fertilem  servat  Herb.  Reg.  Ber.  in  anthesi.        ^ 

Descriptioni  1.  c.  exbibltae,  adde  ad  calcem:  Racemi  in 
ramulorum  apice  parvi ,  ^/2  —  Y*  P*^^'*  ^'^"S^j  basi  vaginis  fo- 
lioriim  superiorum  vaginati ,  inferne  compositi,  apice  simplices, 
spiciformes ,  oblongi,  subsecnndi,  ramos  majores  veluti  in  ra- 
cemnm  decompositum  foliosmn  elougatuni  transformaut. 
Rbachis  communis  scabriuscula,  subtrigoua.     Ramuli  vix 

2  —  3  lin.  longi,  4  —  5-flori,  quorumloco  a  medio  fere  pedi- 
celli  simplices.  Pedicclli  trlgoni,  scabri,  vix  lineam  lon- 
gi. Spiculae  2  lineas  longae,  lauceolatae,  snb  anthesi  ob- 
longae,  obtnsae.  Glumae  duae,  minimae,  alternae,  snbe- 
uerves;  inferior  trigona ,  acuta;  superior  subquadrata,  emargi- 
nata  aut  retusa.  Flosculi  duo  neutri  univalves ;  valvula 
ovata  acuta  convexa  triuervi  uonuiliil  scabriuscula  llosculo  fer- 
tili  duplo  breviori,  inferior!  adbuc  paulo  miuori.     Flosculi 


491 

fertills  valynlae  aequales;  inferior  paulo  latior,  ova- 
to-oblonga,  mucronato-acuta,  septemnervis,  iiervis  apicem  ver- 
sus costifonnibus ,  margiue  scabra;  superior  paulo  augu- 
stior,  obtuse  cjmbiformis ,  acutiuscula  apice  bideutulo ,  aetate 
obtiisior,  quadrinervis,  dorso  obsolete  canaliculata.  L  o  di- 
en lae  tres ,  aequales,  oratae,  acntae,  apice  ciliatae.  Sta- 
mina  trla,  flosculum  aequantia;  filamenta  brevia,  filifor- 
mia;  antherae  magnae,  oblongae ,  utrinqne  bifidae,  Inteae. 
Ovariura  lanceolatum,  in  stylum  simplicem  atteuuatum  (!); 
Stigmata  duo,  plumosa,  alba. 

6.     CHUSQUEA  (Dendr,)  aneljjthra  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  lanceolatis  acuminatis  subcordatis  brevissime  pe- 
tiolatis  supra  seabris ,  paniculae  ramis  refractis  composite  race- 
mosis  densifloris  spiciformibus ,  glumis  obsoletis  ad  apicem  ge- 
niculi  bilobum  redactis. 

In  Brasilia.  "^.   Sellow.    Herb.  Reg.  Ber. 

Culmus  teres  (an  sarmentosus?),  glaber,  farctus  et 
liguosus.  Rami  e  nodis  crassis  fasciculati,  lougi,  basi  squa- 
mati,  snperius  dense  foliosi,  compressi,  nodis  margine  acuto 
elevato  cinctis.  Folia  disticha,  conferta.  Vaginae  imbri- 
catae,  pubescenti- scabrae,  truncatae,  inaeqnaliter  biauritae, 
arctac.  Folia  3  poll.  longa,  8^/2  —  3 '/4  üd.  lata ,  stricte 
patentia,  plana,  glauca;  snprema  infra  panicnlam  brevissima; 
in  vaginis  longis  dehiscentibus  magis  membranaceis.  Pani- 
cula  5  —  6  poll.  longa,  pyramidalis,  acuminata.  Rhacliis 
semiteres  et  rami  augulati  pubescenti  -  scabra.  Rami  subse- 
cnndi,  refracti,  prope  a  basi  densiflori,  lauceolati;  ramuli 
brevissimi,  cum  spiculis  appressi,  racemoso-pauciflori.  Pe- 
dicelli  uuiflori,  brevissimi,  scabri,  callo  apicis  a  glumis  ob- 
tuse bilobo.     Spiculae  3  lin.  lougae,   lanceolato - acumiua- 


492  

tae,  pallidae,  glabrae,  ad  nervös  obsciire  scabridae.  Glu- 
mae  exiguae ,  subrotimdae,  obtusae,  enerves,  squamiformes ; 
inferior  minor.  V.alvulae  steriles,  glumas  mentieutes, 
duae,  flosculo  ^/3  breriores,  oblonge  -  lanceolatae ,  acutae, 
"chartaceo  -  membranaceae ;  inferior  3-nervis,  paulo  minor,  su- 
perior  quinquenervis.  Flosculi  valvnlae  aequilongae, 
^lumis  conformes  at  paulo  majores ;  inferior  convexa ,  quin- 
quenervis, acuta;  superior  anguste  carinata,  binervis,  apice 
bidentata,  latere  inflexa.  Lodiculae  3,  obovato-cuneifor- 
mes,  acutae,  longe  ciliatae  et  penicillato-barbatae,  membra- 
naceae,  albae.  Stamina  tria,  filamentis  fere  capillaribus,  ■ 
0  V  a  r  i  u  m  oblonge  -  lanceolatum,  compressum,  glabrum, 
Styli  duo,  ad  basin  usque  discreti ,  breves;  Stigmata  lon- 
ga, longe  plumuloso  -  ciliata. 

7.    CHUSQUEA  (Detidr,)  tenella  N.  ab  E. 

Ch.  foliis  oblongo  -  lanceolatis  acuminatis  basi  oblique- 
subcuneatis  brevipetiolatis  glaucis  subtus  scabris,  paniculis 
p  nodis  culmi  fasciculatis  fasciculifloris  refractis  ,  ligula  elon- 
gata  oppositifolia  convoluta,  glumis  brevissimis  obtusis. 

In  Brasilia.  '2/..  Lhotzky.     Herb.  Reg.  Ber. 

Quod  ad  spiculas  omnino  Chusqueis  congener,  sed  habitu 
maxime  alieno. 

Culmus  gracilis,  teres,  laevis,  glaber,  internodiis  lon- 
gis,  nodis  tumidis  biannulatis.  Vaginae  internodiis  brevio- 
res,  arctac,  couvolutae,  striatae,  glabrae,  apicem  versus  ca- 
rinatae,  fusco  punetatae,  alteroque  marglne  cum  ore  den se  ci- 
liatae et  barbatae.  Ligula  oblongo  -  lauceolata,  obtusa 
apiceve  emarginata,  chartacea,  fuscescens,  oblique  culmo  cir- 
cumvoluta  ideoque  oppositifolia,  carinula,  oblique  ab  altera  pe- 
tioli  margiue  adscendente,  inacquilatero  -  divisa.    F  0 1  i  a  4—5 


493 

poUices  louga,  1  —  V/^  poll.  prope  basin  lata,  iu  acumeu  sub- 
tile attenuata,  basi  pbtusa  latereque  iuferiori  latiori  lenius  ar- 
cuato,  plana,  chartacea,  glauca,  subtns  et  margine  scabra, 
subtus  ad  costam  basin  versus  strigoso-hirta,  lineata,  nervis- 
que  altero  latere  5,  altero  4  (cum  costa  igitur  10),  notata.  P  e- 
tiolus  brevis,  canaliculatus,  rigidulus,  glaber;  subtus  in 
aliis  strigiloso-hirtus.  Racemi,  1  pollicem  lougi,  6  —  8  ad 
basin  raginarum  ex  articulo  fasciculatim  emergentes ,  basi  nodo 
communi  conjuucti,  recurri,  simplices,  pauciflori,  foliis  pri- 
nium  interstincti ,  quibus  deinceps  delapsis,  rami  in  racemos 
compositos  nudos  vagiuis  trnncatis  interceptos  fasciculifloros 
transiisse  videntur.  Vaginae  ad  basin  pedunculi  communis  gla- 
bri  aphyllae,  obtusae,  scariosae,  scabrae.  Pedicelli  bre- 
ves,  scabri,  in  uostris  plerique  solitarii.  Spiculae  4  lineas 
longae,  oblonge -lanceolatae,  obtusiusculae,  compressae,  pur- 
pureae,  sive  e  purpura  alboque  variae.  Glumae  duae  spi- 
cula  multo  breviores,  subrotundae ,  obtusissimae,  scabrae, 
pallidae ,  subenerves ;  inferior  minor.  Valvulae  steriles 
duae,  ovatae,  acutiusculae,  scabrae,  apicem  versus  ciliatae, 
obsolete  5-nerves;  altera  flosculo  fertili  plus  duplo  ,  altera  eo- 
dem  subduplo  brevior.  Flosculus  fertilis  terminalis ,  ob- 
longus,  scaber;  valvulis  duabus  aequalibus  et  subconformi- 
bus;  iuferiori  subulato -acuta  septem-8- nervi,  superiori  sex- 
nervi ,  nervis  duobus  mediis  alioque  obsoletissimo  utrinque  in- 
terjecto.  Lodiculae  tres,  ovatae,  acutae;  apicem  versus 
longo  barbatae.  Stamiuk  tria.  Ovarium  lauceolatum,  * 
acuminatum,  glabrum;  styli  duo,  lougi,  capillares,  semi- 
plumosi  pilis  ramosis,  albi. 

V  a  r  i  a  t  spicula  praeter  valvulas  steriles  b  i  f  1  o  - 
ra,  flosculis  duobus  couformibus  bivalvibus  fertilibus  prae- 
ditis. 


494  

VIII.  MEROSTACHYS  Spr. 
Flor.  Bras,  7.  c.   p,  527.  sqq. 

1,  3Ier  o stach j/ s  spinosa  1.  c. 

2.  Mc  r  Ostac h  j/ s  ternata  1.  c. 

SERIES   III.     Teruariac. 

IX.     STREPTOCHAETA  Schrad. 

Flor.,  Br^  U  c,  p,  536. 


■j 


1.     Streptochaeta   spicata  Schrad.  1.  c.  -i 


Einige  neue  Flechtenarten, 

beschrieben 

von 

C.    G.    Nees    i',    Esenbeck     und     v,    Flototv, 


in  einer  Sammlung,  meist  Chilesischer  Kryptogamen .  welche 
ich  durch  Herrn  Professor  Pöppig  erhielt,  befanden  sieh  auch 
einige  Flechten.  Ich  untersuchte  sie  mit  meinem  verehrten 
Freunde,  dem  Herrn  Major  v.  Flotow,  und  mehrere  derselben 
erschienen  nns  nicht  nur  als  neue  noch  unbeschriebene  Arten, 
sondern  wir  fanden  nns  auch  durch  zwei  derselben  veranlasst, 
eine  neue  Flechtengattung,  Nenropogon,  zu  begründen,  um 
nnsre  neuen  Arten  mit  der  Anordnung  der  Flechten ,  welche  der 
Herr  Geh.  Rath  Link  im  dritten  Bande  seines  Handbuchs  auf- 
gestellt hat,  in  Uebereinstimmung  zu  bringen.  Die  Betrach- 
tungen, zu  welchen  diese  Gattungsbestimmung  noch  weiter  Ver- 
anlassung gab,  wurden  durch  Herrn  v.  Flotow  in  einer  Anmer- 
kung eingeschaltet.  Nur  dieses  will  ich  noch  bemerken.  Bei 
einer  combinatorischen  Betrachtungsweise,  wie  die  ist,  welche 
der  LinJc' sehen  Anordnung  der  Flechten  fast  durcbgängig  zum 
Grunde  liegt ,  und  die  auch  unstreitig  überall,  wo  sich  die  Sum- 
me der  Elemente  noch  überschauen  lässt,  als  die  wissenschaft- 
liche auch  die  vorzüglichste  ist,  erscheinen  oft  in  der  Reihe  der 
bekannten  Formen  Lücken,  —  mögliche  Combiuationen  fehlen, 


496  

mau  weiss  nicht,  ob  wirklich  in  der  Natur,  oder  nnr  scheinbar, 
durch  ünvoll ständigkeit  unsrer  Sammlungen.  Gewöhnlich  zeigt 
sich  aber  in  der  Folge  dieses  Letztere  als  der  eigentliche  Grund, 
und  eine  neue  Entdeckung,  welche  gerade  in  die  durch  eine  wis- 
senschaftliche Methode  angedeutete  Lücke  passt ,  gewinnt  da- 
durch für  uns  einen  doppelten  Reiz, 

Von  dieser  Art  nun  ist  die  Gattung  Neuropogon,  welche  die 
Lücke  zwischen  Usnea  und  Brjopogon  ergänzt,  und  zwar  nicht 
etwa  bloss  ausgleichend,  eine  Gattung  mit  der  andern  zur  Ein- 
heit verschmelzend ,  sondern  mit  eigenthümlicher  Umgränznug 
sich  zwischen  beiden  behauptend. 

Deshalb  schien  uns  diese  Gattung  mit  ihren  beiden  Arten 
nicht  uninteressant,  und  da  wir  von  Herrn  Professor  Pöppii; 
wissen,  dass  dieser  Theil  seiner  Kyptogamensammlung  nicht 
mit  zu  denjenigen  Stücken  gehöre,  welche  Herr  Professor 
Kunze  zu  bearbeiten  Willens  ist ,  man  also  von  einer  anderen 
Seite  keiner  näheren  und  besseren  Bestimmung  dieser  Flechten 
zunächst  entgegensehen  kann,  so  trugen  wir  kein  Bedenken, 
unsere  Betrachtungen  über  dieselben,  so  wie  über  die  beiden 
andern,  die  wir  noch  hinzufügten,  laut  werden  zu  lassen. 

Nees  V.  Esenbeck. 


NEUROPOGON  Nees  et  Flotow. 


Thallus  ramosus ;  cortex  exterior  tennissimus  indistinctus  ; 
cortex  interior  crassus  e  contextu  fibroso  extrorsumque  denso 
opaco  introrsum  laxo  lacunoso.  Lignum  (axis  tenaciter  Cor- 
nea) e  contextu  subtiliter  fibroso  longitudinaliter  striato,  Apo- 
thecium  patelliforme ,  ab  initio  connivens ,  infra  cortice  tectum 
eoque  marginatum ,  supra  Strato  thecigero  colorato. 

(Familia  Usneaceae  Link  Handb.  IH.  163.) 


497 

1.    NEUROPOGON  Pöpptgü  N.  et  Fw. 

N.  thallo  flaccido  pendulo  lacnnoso  artlculato  ramosissuno 
ocliroleuco ,  ramnlis  implexis  filiformi  -  attenuatls ;  apotheciig 
subpodicellatis  concavis  disco  fusco  -  castaneo.  —  Pöppig  crypf. 
u.  14.   In  Chile  legit  Pöppig  1828. 

Thallus  dichotome  ramosissimns ,  trunco  primario  crasso 
lacnnoso -ruguloso  inferne  simplici,  ramis  ad  axillas  compres- 
sis  dilatatisve,  ramnlis  nonuullis  apice  nigricantibns,  Apothe- 
cia  in  trnnco  et  ramis  primariis  lateralia,  approximata;  excipn- 
Inm  thallodes  pcdlccllo  brevissimo  crasso  fultnm,  2"'  latum, 
concavum,  demnm  lacero  -  lobatum ;   discns  nitidnlns. 

Axis  per  microscopinm  compositum  visns  pellncidns  est, 
<  probabiliter  ob  fibras  hnmorem  neqne  aerem  vehentes ;  Stratum 
medulläre  autem  sub  microscopio  obscurum  et  in  ambitn  qui- 
dem  luci  omnino  impervium,  fibris  densissime  implexis,  qnae 
denique  axin  versus  in  contextnm  laxissimnm  transennt.  Stra- 
tum corticale  opacum  est  adeo ,  ut  in  sectione  transversali  diffi- 
cile  percipiatur,  quae  pars  in  JJsnca  uon  minus  ac  fasciculus 
centralis  pellucida  iuvenitur.  Axis  autem  quam  in  üsnea  graci- 
lior,  statu  sicco  ut  in  illa  durescens  et  fere  corneus. 

In  der  Dicke  des  unterhalb  einfachen  Hanptstammes ,  und 
in  der  vieLästigen  dichotomischen  Verzweigung  der  in  haardünne 
Enden  auslaufenden  Acste  ähnelt  diese  Art  dem  Bryopogou  sar- 
mentosns  Link,  in  der  grubig  runzlichen  Oberfläche,  und  deren 

,  lebhafteren  Farbe,    wie  in  der  Gliederung  des  Hauptstammes, 

)  der  Evernia  divaricata. 

2.    NEUROPOGON  antennarius  N.  et  Fw. 

N.  thallo  stricto  erecto  polito  teretiusculo  ramoso-fastigia- 
to  ochroleuco,  ramis  setaceis  nigricantibns  pallide-aunulatis, 


498  

apotheclis  podicellatis  concavis,    disco  castaueo  -  nigro  iiitido, 
margine  1.  subtus  ciliato-doryphorove. 

Usnea  melanoxantha  Poeppig  crypt.  n.  46. 

Patria:  Audes  Antucenses,  Chile.  1829,  Poeppig. 

Anmerhung  %u  Neuropogon  antennarius. 

Diese  Art  zeigt  einerseits  eine  Verwandtschaft  mit  Usnea 
sowohl  durch  das  Vorhandensein  der  Wimper  am  Rande  wie  an 
der  Unterseite  des  Excipulums  und  die  Verlängerung  einzelner 
derselben  in  Sprossen,  als  durch  die  sehnenartige  Achse ,  hat 
selbst  eine  innere  minder  durchsichtige  Rindenschicht  mit  Usnea 
gemein,  —  andrerseits  schliesst  sie  sich  vermöge  der  gefärbten 
Fruchtscheibe  an  Bryopogon.  (Ob  die  Schlauchschicht  auf  der 
innern  oder  äussern  Rindenschicht  aufliege  oder  ans  der  Faser- 
zellenschicht entspringe,  möchte  doch  noch  untersucht  werden. 
Bei  Usnea  und  Evernia  soll  sie  auf  der  Faserzellenschicht  lie- 
gen; bei  Bryopogon,  den  Fries  unter  Evernia  begreift,  mithin 
auch;  wahrscheinlich  eben  so  bei  Neuropogon.) 

Sie  beweist,  dass  Neuropogon  und  Bryopogon  in  naher  Be- 
ziehung zu  Usnea  stehen ,  und  zur  Familie  der  Usneaceen  ge- 
hören müssen.  Man  vermisst  bei  dieser  Familie  jede  Andeu- 
tung an  einen  blattartigen  Thallus  ,  der  schon  bei  Evernia  auf- 
tritt. ( Ich  erinnere  hier  an  eine  Form  der  Evernia  furfuracea 
platyphyllina  von  Schindeldächern  der  Brotbaude ,  woraus  her- 
vorgeht, dass  die  Familie  der  Evernieen  mittelst  dieser  und 
ähnlicher  platyphyllinischer  Formen  zu  den  Parmeliaceen  hin- 
absteigt, während  sie  in  Evernia  divaricata ,  die  an  Neuropo- 
gon Poeppigii  erinnert,  oder  in  Ramalina  calycaris  var.  thrausta, 
einem  täuschend  ähnlichen  Gebilde  von  Bryopogon  jubatus,  zu 
den  Usneaceen  hinaufstrebt. 


499 

Allgemeine    Bemerkungen   zu    den    Usncaceen    und 
Evernieen, 

Die  Usneaceen  haben  an  Bryopogon  und  Nenropogon  eineu 
passenden  Zuwachs  erhalten,  Cornicularia  und  Coelocaulon 
dagegen  stehen  übel  daneben.  Selbst  bei  Roccella  bin  ich  noch 
nngewiss,'  ob  sie  nicht  besser  zu  den  Evernieeu  gebracht  wür- 
de ,  denn  Roccella  fuciformis  hat  einen  thallus  compressus  wie 
Ramalina ,  Roccella  tinctoria  hingegen  ist  stielrund  wie  Bryo- 
pogon  ochroleucus.  Indess  möchte  Roccella  noch  eher  als  üs- 
neacea  gelten;  man  könnte  sagen,  sie  steige  mittelst  R.  fuci- 
formis zu  den  Evernieeu  herab.  Aber  Cornicularia  und  Coelo- 
caulon sind  schlimme  Genossen  für  Usnea.  Sie  werden  sogar 
specifisch  angefochten.  Schärer  und  Wallroth  nämlich  bringen 
Cornicularia  tristis,  die  einzige  Link'sche  Species,  zu  Liehen 
fahluuensis.  Nach  Fries  ist  Cornicularia  tristis  eine  Cetraria. 
Sehärer  in  seinem  neuesten  Hefte  des  Spicilegii  Lieh,  helvet.  stellt 
den  Lichenologen  anhclm,  ob  sie  Liehen  fahluuensis.  Lieh. 
stygius.  Lieh,  tristis.  Lieh,  lanatus  als  4  oder  als  eme Species 
betrachten  wollen,  er  führt  sie  auf  beiderleiweise  auf,  getrennt 
und  zusammengezogen,  und  bringt  sie  alle  4,  man  möchte  sa- 
gen billigerweise,  in  eine  Gattung  nach  Cetraria.  Als  eine 
Species  nennt  er  sie  Cetraria  fahluuensis.  —  Was  ist  da  zu 
machen?  Dieser  Fall  ist  so  übel,  dass  er  die  Usneaceen  an- 
tastet, wenn  man  Cornicularia  tristis  und  lanata  (Bryopogon  la- 
natus? Parmelia  stygia  var.  lanata!!  Meyer  Entw.  d.  Flech- 
ten c.  icon.!)  dazu  nehmen  will,  und  selbst  an  Cetraria 
rüttelt. 

Eben, so  arg  steht  es  mit  Coelocaulon.  Fries  und  Schärer 
haben  es  auch  bei  Cetraria.  Wallroth  vereinigte  es  gar  speci- 
fisch mit  Cetraria  islandica.  Am  schlimmsten  ist,  dass  der 
Gattungscharacter  bei  der  einen  Species ,  Coelocaulon  aculea- 
tum,  nicht  Stich  hält,  sondern  bei  C.  aculeatum  /?,  mnricelluui 
örBd,  4s  Heft.  32 


500  

Fw.  D.  L.  9  B.  die  Stiele  nicht  hohl  sondern  solid  sind.  Ein 
Answeg  bliebe,  wenn  erwiesen  werden  könnte,  dass  C.  mnri- 
cellnm  andrer  Abkunft  sei,  vielleicht  von  Cetraria  odontella  Fr. 
abstamme.  Doch  das  ist  nnr  eine  Hypothese.  Bringt  man  da- 
gegen Coelocaulon  nnd  Cornienlaria  zn  Cetraria,  so  giebt  man 
zn,  die  Evernieen  treten  oft  in  dendrostelischen  Formen  auf, 
und  man  könnte  fragen:  warum  hat  man  denn  Brjopogon  von 
Everuia  getrennt?  wie  im  andern  Fall,  wenn  Coelocanlon  bei- 
behalten wird,  die  Frage  gestellt  werden  könnte:  warum  macht 
man  nicht  ans  Parmelia  physodes  ,  die  innen  hohl  ist,  auch  ein 
eignes  Genus? 

Eine  andre  Ausflucht  läge  noch  darin,  wenn  man  sagte: 
alles  was  erwiesen  specifisch  zusammenhängt ,  wolle  man  bei- 
sammen lassen.  Meyer  hat  bewiesen  ,  die  Cornicularia  lanata 
stamme  von  Parmelia  stygia  ab;  gut,  —  so  lassen  wir  sie  bei 
dieser,  und  bemerken  nur  bei  Bryopogon,  dass  Parmelia  stj^- 
gia  jener  Gattung  ähnliche  deudrostelische  Formen  bilde,  die 
man  dort  aufsuchen  müsse.  Aber  es  ist  noch  nnerwiesen, 
dass  Coelocanlon  acnleatum  von  Cetraria  islandica  stamme;  es 
haben  sich  noch  gewichtige  Stimmen,  wie  die  der  bewährt^ii 
Lichenologen  Fries  und  Schärer  dagegen  aufgelehnt;  es  sei 
also  erlaubt  sie  zu  trennen,  und,  weil  sie  einen  dendrosteli- 
Si'hen  Habitus  hat ,  zu  den  Usneaceen  zu  bringen. 

:  j:iiy;fi?';iiV:'    •  . 

Endlich  könnte  ein  dritter  We^  eingeschlagen  und  gefragt 

werden:    ob  man  deun  überhaupt  nicht  au  einer  Gattnu^  fiir  ' 
Coelocanlon  aculeatiim  und  Cornicularia  tristis  genug  habe,  der 
mau  den  Namen  Cornicularia  Ach.  lassen  könnte.      Die  Unter- 
schiede sind  im  Grunde  auch  nur  sehr  götiiig.     Wenn  der  zwi-/ 
sehen  den  hohlen  und  soliden  Stielen  wegfällt,  und  wie  billig 
wegfallen   mnss,    so    bleibt  nnr  das  Vörhandeniirein  oder    dei* 
Mangel  eines  Lanbrandes  nbrig,    der   im   vorliegenden  Falhf - 
aueh  nur  ikAustlich  herbei2:e!iolt  ist;      Denn  man   liann  X&ti 


501 

C.  tristis.  nicht  geradezu,  sageu ,  der  Lanbrand  fehle  dea  Früch- 
ten ganz,  wie  er  bei  Stereocaulon  z.  B.  fehlt,  sondern  nur,  er 
habe  sich  zurückgezogen.  Die  Apothecien  der  C.  tristis  sind 
ja  auf  der  Unterseite  mit  Rinde  und  Mark  überzogen,  —  wie 
auch  Link  in  der  Diagnose  augiebt,  also  haben  sie  ein  Excipu- 
lum,  wenn  auch  nur  ein  kleines.  Davon  findet  bei  Stereocau- 
lon sich  nichts;  hier  ist  das  wahre  excipnlnm  proprium,  — 
non  thallodes. 


RAMALINA  striaUtla  N.  et  Fw. 

R.  thallo   caespititio   cartilagineo  rigido  longitndinaliter 
costato  ocTiroleuco,    apolheciis  subsessilibus  ineurvo  -  margi- 
natis  suhtiis  stellatim  sulcatis  vel  striatis» 
Pöppig  crypt.  n,  40.  Patria? 

Die  strahlig  gestellten  Streifen  auf  der  Unterseite  des  Ex^ 
cipulums  erstrecken  sich  bis  zum  Rande  hinauf,  der  dadurch 
etwas  gekerbt  erscheint ,  und  zeichnen  diese  Art  ror  allen  an- 
dern aus. 

Aus  einem  dicken  schildförmigen  Wurzelkbrper  entsprin- 
gen zahlreiche  Lacinien  von  ungleicher  Länge;  diese  sind  li- 
nienförmig  fast  unzertheilt,  bald  stumpf,  bald  zugespitzt.  Die 
Früchte  kommen  iu  Menge  am  Räude  und  auf  der  Oberfläche 
hervor ;  sie  erhalten  eine  Art  sehr  kurzen  Stiels  durch  die  Er- 
hebung des  Thallus ,  welcher  auf  der  Unterseite  desselben  eine 
Grube  entspricht.  Die  Scheibe  ist  flach,  weisslich  bereift ,  et- 
was bleich -rothbräuulich  schimmernd,  der  Rand  sanft  erhoben 
und  etwas  eiugekrümmt,  dem  Thallus  gleichfarbig,  zuweilen 
durch  einzelne  einspringende  Buchten  gelappt. 

PARMELIA  sulphurata  N.  et  Fw. 

P.  thallo  foliaceo-imbricato  membranaceo  submonopbyllo 
flavo  -  glaucescente   subfus    atcrrimo  subtil iter  reticulato  inter- 

32  * 


502  

rupte  deiiseque  Ebrilloso,  Strato  fihroso  sti/pÄwreo  lobis  ro^ 
timdatis  ciliatisj  apotheciis  disco  rufo,  margine  incurvo. 
Poppig  crypt.  n.  11.  Patria  Cuba  1823. 
Sie  ähnelt  der  P.  perlata,  ist  aber  durch  die  gelbe  Mark- 
schicht auffallend  unterschieden.  Das  Durchschimmern  dersel- 
ben giebt  auch  dem  grauen  Thallus  einen  gelblichen  Anstrich! 
Die  Oberfläche  ist  glanzlos  und  wird  stellenweise  rauh  durcH 
hervorspriessende  Körnchen  ( chnaumatische  Ausbrüche  Wall- 
roth), welche  auch  den  Rand  der  alten  Apothecien  einneh- 
men ,  und  hier  und  da  in  schwefelgelbes  Pulver  zerfallen.  Die 
Lacinieu  sind  buchtig  eingeschnitten,  an  den  Rändern  etwas 
wellig;  da  wo  diese  aufsteigen,  bricht  zuweilen  die  gelbe  Mark- 
schicht  hervor,  welches  auch  am  Rande  der  älteren  Apothecien 
der  Fall  ist.  Die  Apothecien  sind  fast  gestielt,  1 — 3'"  breit, 
in  der  Jugend  krugförmig,  im  Alter  verflacht,  und  am  eingeboge- 
nen Rande  eingerissen.  Die  Farbe  der  Scheibe  ist  ein  angeneh- 
mes Rothbraun  ,  fast  wie  die  des  Rothstifts.  ' 


NOVAE   LACIDIS    SPECIES 

IGONIBUS    ILLÜSTRATAE 

AUCTORE 

ABELBERTO  DE  CHAMISSO  *), 

(Acced.  Tabb.  V.  et  VI.) 


^Teuus  LACIS  ut  nimc  receptum,  tres  amplectltnr  formas 
habitu,  flore,  genitalibjis  satis  dislinctas;  subgenera,  quae, 
iiicrescente  specierum  uumero ,  facile  geuera  unucupari  queant. 

§.  1.     MOURERA  Aubl. 

JFloribus  polyandris, 

Species. 

1.    Mourera  fluviatilis  Aubl.  1.  p.  182.  t.  233.     Species 

auctoritate  Anbletii  recepta;  \\i  recognoscatur  optaudum. 


*)  Manuscriptnm,  ante  aliquot  menses  ab  araico  receptuui,  retardata 
Linnaeae  editioue  non  ita  pridem  praelo  mandatum,  public!  juri.? 
f acere  maluimus  ,  quam  aegroto  auctori  veddei*e ,  ut  cum  uuperri- 
me  edita:  Geueris  Lacis  revisione,  a  cel.  Bougardio  scripta  CM6in, 
de  TAcad.  imper.  des  sciences  de  St.  PetersbourgVIme  Serie  Scien- 
ces naturelles  Tome  I,  Ire  livr.  C1834.)  p.  69.  c.  tabb.  6.)  compara- 
ret,  quum  novae  ab  hoc  ipso  propositae  species,  omnes  Brasilien- 
ses  a  Riedelio  lectae,  neutiquam  uovas  nostri  auctoris  species  tan- 
gant,  dispositionera  tantum  specierum  et  subgeuera  aucto  formarnm 
variarum  numero  turbare  forsitan  posseut ,  quod  levioris  certo  mo- 
menti.  Kditor. 


504  — 

Haec  eadem,  mutato  nomine,  Lacis  a  Schrebero  dicta  est,  quod 

uomen,  jnre  antiquitatis  aspernato  .  praevaluit;  uec  nunc  revo- 
'.  .         .  ... 

caretnr  injuria  nisi  detrimeuto  scientiae  jani  satis  novissimis  et 

antiquioribns  syuouymis  obumbratae. 

§.  2.    MARATHRUM  H.  B. 

Florihus  suhoctandris, 

Spectes, 

2.  MARATHRUM  foeniculaceum  H.  B.  plant,  aeqnin. 
1.  p.  40.  t.  11.  HBK.  1.  p.  197.  ed.  min.  246.  —  Lacis  foe- 
niculacca  Reliq.  Haenk.  1.  p.  90.  (Habemus  specimina.) 

3.  MARATHRV3I  Schicdeanmii  N.  Lacis  foeni- 
culacea  plant,  mexic.  Schiede  et  Deppe  n.  965.  Liuuaea  6. 
p.  42.  exclusis  synonymis.  —  Descriptio  dabitnr.     Icou.  t*  VI.' 

§.  3.     NEOLACIS. 

Floribus  diandris»     Staminilms  fertilihus  duobus  unilate- 

ralibuSy   stylis  in  idem  latus  deßexis, 

Species» 

4.  LACIS  fucoides  Mart.  Nov.  Gen.  et  Sp.  1.  p.  5.  t.  2. 

5.  LACIS  disticha  N.  Liimaea  8.  p.  653.  —  Icou. 
t.  V. 

Maxime  Neoiacis  ad  Podostemum  appropinquat ,  cui, 
c  Richardio,  unicum  stamen,  filamento  bifido ,  antlieris  dua- 
bns.  Podostemum  ruppioides  HBK.  Herb.  Willd.  n,  17145. 
oT)  flores  non  visos  quo  ad  geuus  recognosccndum. 


LACIS  (MARATHRUM)  Schiedcana  N. 
acaulis ,  rhizomate  carnoso  crasso  rcpente ;  foliis  alternis  laci- 
niato  -  quadripinnatis  planis  c  latiori  basi  lanceolatis ,   pinnis 
pinnulis  linearibusque  laciimlis  alternis,    floribus  axiilaribus? 
solitariis  louge  peduuculatis. 


506 

Rio  de  Actopan  propeActopan,  Rio  deTioselo  prope  laHa- 
cieuda  de  la  Laguna,  Mexico.     Schiede. 

Quam  Himiboldtiaua  species  omuibus  partilms  minor.  Fo- 
lium  üliciiium  potlus  quam  foeniculaceum ,  fronde  teuuioris  Hy~ 
menophylli  teuuius  sectiim,  folio  ^cJiilleae  niyriophyllae 
aequiparaudum,  at  piiinis  lougloribus  majoribusque  magis  dila- 
j,  ^talum  miüusque  elongatum.  Maxime  evolutum  cum  petiolari 
parte  quam  lamiua  breviori  subsemipedale,  piuuis  utrinsecus 
duodenis  pluribusquc  patulis ,  superioribus  confertis,  inferiori- 
bus  paulo  remotioribus  laxioribusque,  maximis  pollicaribus, 
quatuor  lineas  latis.  Peduuculus  pollice  lato  utplurimum  bre- 
vior,  vaginam  spathaceam,  equaerumpit,  dimidio  circiter  su- 
peraus.  Capsula  oblougo-ellipsoidea;  matura  lineam  circiter 
longa;  staminum  fertilium  circiter  octo  lilaraenta  quam  ipsa  est 
breviora,  plaua,  liuearia;  sterilium  rudimenta,  s.  e  Kunthio 
pliylla  calycis,  cum  iisdem  alternantia  augustiora  et  acutiora 
quam  in  Marathro  foeniculaceo  ^  subsquamacea,  subfiliformia, 
exteriori  certe  verticillo  pertiuentia,  at  minus  manifeste  quam 
in  illo.  Antherae  oblongae ,  basi  sagittatae ;  uuica  superstes 
Terticem  capsulae  haud  attingens.  Capsula  stigmatibus  persi- 
stentibus  erectis  oruata. 


POST  SCRIPTUM.  PODOSTEMON  ceratophyllum 
ad  saxa  fluvii  Irenchbrodriver  Caroliuae  borealis  lectum  nuper- 
rime  misit  Beyrich.  Non  magis  certe  a  Neolacide  recedit  Po- 
dostemon  quam  Neolaeis  a  Marathro^ 


T  h  y  r  s  o  p  t  e  r  i  s , 

eine     neue     F  a  r  r  n  g  a  1 1  u  n  g. 

jius  einem  Schreiben  vom   Herrn  Prof.   G.   Kunze   in 
Leipzig  an  den  Herausgeber. 


Leipzig,  den  27.  Decbr.  1834. 

'a,  wie  Sie  wissen,  rerehrtesler  Freund ,  die  Farrn 
zu  meinem  Lieblingsfamilieu  gehören  :  so  habe  ich  die  Herba- 
rien ,  welche  ich  auf  meiner  diessjährigen  Reise  zu  sehen  Gele- 
genheit fand,  auch  rorzüglich  in  Hinsicht  auf  diese  Gewcächse 
nntersucht.  Besonders  auffallend  war  mir  ein,  zuerst  in  der 
De  Caudolle'schen  und  später  in  der  De  Lessert'schen  Samm- 
lung, beobachteter  Farrn  aus  den  reichhaltigen  und  interessan- 
ten Sendungen  des  unglücklichen  Bertcro  Ton  der  Insel  Juan 
Fernandez,  der  eine  ausgezeichnete  neue  Gattung  bildet.  Mit' 
seiner  hinreichend  bekannten  Liberalität  gestattete  mir  Hr.  Pro- 
fessor De  Candolle  von  allen  Ineditis  dieser  Familie  Beschrei- 
bnngcn  zu  entwerfen ,  so  wie  ich  mich  einer  gleichen  Gunst 
auch  von  Seiten  des  Herrn  Baron  De  Lessert,  in  dessen  Hän- 
den sich  der  Nachlass  Bertero's  befindet,  zu  erfreuen  hatte. 

Das  Gewächs  gehört  zu  der  Abtheilung  der  Cyatheaceen 
und  wiederholt  merkwürdiger  Weise  in  dieser  Reihe  den  Habi- 
tus der  Osmunden  oder  der  Aucimien  in  dem  Grade,  dass  Ber- 
tero  nicht  ab^eneii^t  war,  es  der  letztem  Gattung  beizujyeselien. 


507 

4eh  bßlegtc  die  Pflanze  iu  deu  erwähnten  Herbarien  mit  dem  TSar 
smen  Thyrsopteris  elegans  und  entwarf  fiir  die  Gattung  folgende 
Kennzeichen: 

THYRSOPTERIS. 

(Filices.     Cyatheaceac.) 

Soriglobosi,  receptaculo  breviter  pedicellato  inserti.  In- 
dusia  spuria  (e  frondis  partitionibus  contractis  forniata),  ab 
initio  subglobosa,  sensim  vcrtice  aperto  poculiformia,  iuser- 
,tione  laterali  obliqua. 

Thyrsopteris  elegans  Kze.  Herb,  DC.  De  Less.  et  prop. 
Cyathea?  au  potius  Aneimiae  species  nova  n.  1537,  Bertero  in 
schedula. 

In  sylvis  umbrosis  Immidisque  montium  ins.  Juan  Fernan- 
dez ,  Aprili  1830  lecta. 

Man  kann  bei  genauerer  Untersuchung  den  Blittelnerven 
der  iu  falsche  Schleierchen  verwandelten  Fiederblättchen  deut- 
lich bis  iu  die  Fruchtträger  yerfolgeu ,  welche  ringsum  mit  selir 
breit  und  excentrisch  geringelten  Kapseln  besetzt  sind  und  in 
diesen  stumpf  dreikantige,  durch  eine  breite  dunkle  Linie  ge- 
schiedene Sporen  enthalten. 

Der  Wnrzelstock  fehlte  an  allen  Exemplaren,  die  ich  sah. 
Der  Strunk  ist  im  Verhältniss  kurz,  von  der  Dicke  eines  Schwa- 
neufederkiels ,  wie  die  Spindel,  stark  hin  und  her  gebogen  und 
mit  zarten,  leicht  abzureibenden  rostrothen  Spreublättern  be- 
setzt. Die  Wedel  sind  1  —  2  Fuss  laug  und  fast  eben  so  breit, 
demnach  von  ziemlich  dreieckigem  Umrisse,  dreifach  gefiedert - 
fiederspaltig,  nach  oben  einfacher.  Der  Umriss  der  abwech-' 
selnd  stehenden  Fiederu  erster  und  zweiter  Ordnung  ist  eirund, 
gebogen  zugespitzt.  Die  zusammengezogenen  und  verkürzten 
fruchtbaren  Fiedern ,  deren  icli  bis  drei  an  einem  Wedel  beob- 
achtete, befinden  sich  an  der  Basis.  Die  unfruchtbaren  beste- 
hen aus  länglich  -  lanzettförmigen ,  ungleichseitigen,  zugerun- 


608  

deton,  fiedersp altigen  Blättchen  und  diese  aus  Icänglichen,  spar- 
eam  eingeschuitteneu ,  stumpfen  Lappen.  Die  Venen  endigen 
kurz  Tor  dem  Rande  stumpf  und  fast  drüsenartig  verdickt.  Die 
Textur  des  Laubes  ist  lederartig;  die  Oberseite  sehr  schwach, 
die  Unterseite  etwas  stärker  seidenartig  schimmernd. 

Aus  diesen  vorläufigen  Angaben  wird  die  Zierlichkeit  die- 
ses Farrn  doch  schon  erhellen.  Die  Gattung  ist  mit  keiner  der 
bisher  beschriebenen  zu  verwechseln,  ja  kaum  zu  vergleichen. 
Ich  denke  dieses  Gewächs  mit  mehrern  andern  sehr  ausgezeich- 
neten Arten  der  Familie  ,  durch  welche  Bertero's  und  Gay's 
Forschungen  auf  Juan  Feruandez  und  in  Chile  die  Herbarien 
Frankreichs  bereicherten,  später  durch  Abbildung  und  genauere 
Beschreibung  deutlicher  zu  machen,  als  es  mit  diesen  wenigen 
Worten  geschehen  konnte.  — 


Kleinere  Mittheilunffen. 


1.    SAXIFRAGA  IINIBRICATA  Bertol. 

CExtrait  d'une  lettre  de  Mr.  le  Prof.  A,  Bertoloni  de  Bologna.) 

l^e  Comte  de  Sternberg  daus  son  Supplementum  secundum 
rcTisionis  Saxifraganmi  p.  58.  n.  100.  tab.  17.  fig.  3.  introduit 
une  Saxifraga  squarrosa  Sieb,  comme  une  espece  nouvelle, 
et  n'y  rapporte  pas  meine  le  sjnonTnie,  arec  lequel  j'ai  appelle 
cette  espece  avaut  qne  Mr.  Sieber.  Le  uom  qne  j'avais  lui  donne 
etait  de  Saxifraga  inibricata  et  rous  ayez  ma  description  et 
mon  histoire  complette  de  cette  espece  dans  les  Auiial.  de  Stör, 
natnral.  Tom.  IV.  p.  259. 

A.  Bertoloni. 


2.    COLCHICUM  AÜTUMNALE 

flore  virescenti  yernali. 

Eine  ganz  ähnliclie  Missbildimg  wie  ich  oben  von  der  Zeit- 
lose S.  143.  beselirieben  habe,  ist  schon  1799  von  Bernhardi 
im  April  in  oiuojn  Walde  gefunden  worden.  Die  Beschreibung 
imd  Abbildung  dieses  Falles  findet  sich  in  Römer's  Archiv  IL  2. 
S.  233.  Taf.  YIl. 

v.  Schl~l. 


510 


3.    CAMPANÜLA    MEDIUM    L. 

CAus  einem  Schreiben  des  kais.  Hofgärtners  Hrn.  Weinmanii  zu 
PawlowskO 

—  Bei  dieser  Gelegenheit  theile  ich  Ihnen  auch  eine  Beob- 
achtung mit,  die  ich  im  vorigen  nassen  Sommer  an  einem 
Stocke  der  Campanula  Medium  L. ,  zu  machen  Gelegenheit 
hatte.  —  Gleich  im  Frühlinge  bemerkte  ich  an  eijiem,  übrigens 
gesunden,  Stocke  der  genannten  Pflanze,  dass  die  Nebenzwei- 
ge, die  am  nntcrn  Theile  der  Pflanze  hervortrieben,  die  nor- 
male Bildung  hatten ,  der  Hauptstamm  aber  mit  einem  gedräng- 
ten Blätterhaufen  in  der  Mitte,  zurückblieb.  Nach  2  Wochen 
aber  ti'ieb  der  Hauptstamm  sehr  schnell  in  die  Höhe,  die  Blät- 
ter wurden  dünner,  der  Stamm  selbst  aber  nahm  eine  unge- 
wöhnliche Breite  an ,  so  dass  er  am  obersten  Ende  über  3  Zoll 
Breite  erhielt;  bald  darauf  entwickelten  sich  eine  Menge  l'/a 
Zoll  langer  und  3 — 4''  breiter,  lanzettförmiger  Blättcheu,  und 
aus  deren  Mitte  endlich  eine  3  ^2  Zoll  breite  und  4  Zoll  hohe 
Blume  mit  völlig  normalen  Geschlechtstheilen,  nemlich  5  Staub- 
fäden, mit  5  scheinbar  fruchtbaren  Staubbeuteln,  und  einem 
vollkommen  ausgebildeten  Stempel.  Schon  gab  ich  mich  der 
Hoffnung  hin,  von  diesem  Gebilde  zu  ferneren  Beobachtungen 
einigen  Samen  zu  erhalten;  allein  l)ald  darauf  entwickelte  sich 
eine  2te  Blume,  die  erste  ganz  umgebend,  nur  halb  so  hoch 
nnd  am  Rande  ungemein  kraus.  An  der  Basis  derselben  waren 
innerhalb  im  ganzen  Umkreise  10  verkrüppelte  Staubfäden  an- 
gewachsen, die  aber  schon  am  andern  Tage  nach  der  völligen 
Öeffuung  der  monströsen  Blume  dahin  welkten.  —  Kaum  fing 
diese  2te  Umhüllung  der  ersten  Blumen  an  abzuldühen,  so  ge- 
rieth  der  dicke  und  fette  Stengel  unterhalb  der  Blume  in  Fäul- 
niss,  wodWch  meine  Hoffnung,  Saamen  zu  erhalten,  völlig 
vereitelt  wurde.   —     Von  den  normal  ausgebildeten  Seiteuzwei- 


511 

gen  erhielt  ich  etwas  Saameu,  von  denen  ich  nun  Pflaiizen  ibe^- 
sitze,  —     Die  Bliime  war  granlich- weiss.  .iifiim'^cf 


4.    Ueber  Benutzung  einiger  westindischen  Pflan?;pn,,.„ 
C  Mittheiluüg  von  Hr.  Bob.  Schomburgk  in  Tortola. }     '      ;    /,' 

Bocrhavta  diffusa,  Hogmeat,  Abkochungen  WerdeÜ 
gegen  den  Durchfall  gerühmt.    Wächst  in  lehmigem  Boden. 

Verhena  janiaicensis,  Vervain,  der  ausgepresste  SaJfl 
dieser  Pflanze  ist  in  Gaben  von  einem  bis  zwei  EsslöfT^lu  ein 
kühlendes  Purgiermittel  für  Kinder.  Auf  den  französischen  In*- 
s€ln  gebraucht  mau  Abkochungen  der  Pflauze  als  Klystiere. 
Auch  ist  es  ein  sehr  gutes  Wurmmittel.  Sloane  bemerkt,  dasa 
eine  Abkochung  mit  Spike  (Laveudula  Spica)  ein  gutes  Mittel 
gegen  Wassersucht  ist,  und  Hughes  sagt,  dass  es  sehr  kräftig 
auf  Oeffnuug  des  Unterleibes  wirkt  und  das  ein  Esslöffel  voll  am 
Morgen  4  Tage  hindurch  genommen  mehr  als  irgend  ein  Mittel 
geeignet  ist,  Catamenien  hervorzubringen. 

Holosteuni  cordatum y  Chickweed,  man  benutzt  diese 
Pflanze  wie  den  Spinat.  Leicht  geröstet  und  zerquetscht  dient 
sie  zu  Cataplasmen  und  wird  auch  zu  erweichenden  Räucherun- 
gen angewendet.  Auf  den  französischen  Inselu  bereitet  man  da- 
von eine  beliebte  Tisane. 

Rauwolßa  nitida ,  Belly-ache  balsäm,  die  W^urzel 
besitzt  ein  unangenehmes  Bitter  und  dient  gegen  Bauchschmer- 
zen. ■  ■■'■ 

Petiveria  alliacea ,  Guineaheu  Weed.,  die  Wurzel 
dieser  Pflanze  wird  gekaut  gegen  Zahnschmerzen  gebraucht, 
Soll  auch  von  den  Negerinnen  zur  Abtreibung  der  Leibesfrucht 
benutzt  werden. 

Guilandina  Bonduc ,  Nickar,  die  gepulverten  Früchtö 
sind    von    Dr.  Grainger    ^^^qu   den   Samenfluss    augewendet 


512 

voh    Pisö    znr    Vel-treibung    der    Yaws    aus    der    Haut    ge- 
braucht, 

Poinciana  pulcherrima,  D  u  d  e  1  d  u  e.  Abkochungen  der 
Blätter  und  Blüthen  dieses  herrlichen  Zierstrauchs  werden  mit 
gutem  Erfolg  gegen  das  hiesige  hitzige  Fieber  gegeben.  Die 
Wurzel  aber  soll  ein  scharfes  Princip  enthalten,  welches  selbst 
tödlich  werden  kann. 

Robinia florida ,  Waterp anne.  Die  violetten  Blumen 
dieses  schönen  Zierstrauchs  werden  für  giftig  gehalten. 

Bignonia  Leucojcylon ,  white  Cedar.  Wird  gegen 
das  Gift  des  Mancinell  -  Apfels  gebraucht. 

Ruellia  strepens.  Mit  Honig  und  Weinesisig  vermischte 
Abkochungen  dieser  Pflanze  werden  als  Gurgelwasser  em- 
pfohlen. 

Passiflora foetida _,  Peroquet-apple,  die  kleinen  gel- 
ben mit  einem  Netze  umgebenen  Früchte  sind  sehr  wohl- 
schmeckend. 

Calea  Jamaicensis y  Haibert  wecd.  Die  Blätter  die- 
ser Pflanze  enthalten  ein  herrliches  Bitter ,  sie  werden  deshalb 
mit  Wein  oder  Coguac  infuudLrt  und  dies  zur  Stärkung  des  Ma- 
gens benutzt.  lu  dem  Steugel  ist  dagegen  dieser  bittere  Stoff  in 
weit  geringerem  Maasse  vorhanden. 

Partheniupi  Hi/steropJiqrus,  Mule  weed,  wildTan- 
sey.  Abkochungen  dieses  Gewächses  werden  theils  äusserlich 
zu  Klystiren  und  Bädern ,  theils  innerlich  gebraucht. 

Epidendi^m  bißdutn,  french.  Wythe.  Der  ausge- 
pfesste  Saft  ist  ein  Pnrglermittel,  von  welchem  man  gewöhnlich 
öiiien  Esslöfl'el  voll  giebt  und  welchen  m^aauch  als  ein  Wurnt- 
mittel  anwendet;  ferner  wird  derselbe  als  Uriii  treibeinJ  g«ir 
braucht  und  das  ganze  Gewächs  dient  geröstet,  und  ausgepresst 
zu  GAtaplasmeu. 


_ 615 

Rhizophora  Mangle ,  M  a  n  g^r  o  v  e  t  r  e  e.  An  den  Wur- 
%fil»  dieses  interessanten  Baumes  findet  man  Austern,  welche 
Yon  den  westindischen  Epikuraecrn  als  ein  grosser  Leckerbissen 
betrachtet  werden.  Es  sind  hauptsächlich  Ostrea  Rhizophor^e 
und  Perna  Ephippium.  Daher  die  Bemerkung,  dass  in  Westin- 
dien  Austern  auf  den  Bäumen  wüchsen.  Die  Rinde  des  Baumes 
dient  zum  Gerben ,  nicht  aber  die  Frucht» 

Cissampelos  Pareira  ,  Y  e  1  v  e  t  1  c  a  f .  Der  ausgepresste 
Saft  dieser  Schlingpflanze  ist  mit  Zucker  zu  einem  Syrup  ge- 
kocht ein  berühmtes  Mittel  gegen  Brustkrankheiten. 


5.    CONVOLVULUS    FRANKEANUS   Scbldl. 

Unter  einer  kleinen  Sammlung  brasilischer  Pflanzen ,  wel- 
che in  der  Provinz  Rio  Janeiro  gesammelt  und  dem  Her- 
ausgeber zur  Bestimmung  durch  den  Hrn.  Medicinalrath  Frank 
übergeben  wurden,  fand  sich  unter  andern  auch  die  in  dem  Fol- 
genden beschriebene  neue  Winde.   — 

Caulis  volubilis  foliaque  subtus  canescenti  -  tomentosula. 
Foliapetiolataovato-lauceolata,  basi  obtusa,  acuta,  suprapube- 
rula.  Pili  in  tota  planta  stellati.  Cymae  axillares  peduncnla- 
tae  suo  folio  breviores  pluriflorae  (florlbus  5  —  11)  ramis  bra- 
cteolatis.  .Sepala  inaequalia  subglabra  ciliata  obtusa.  Co- 
rolla  calycis  trlplam  altitudinem  metiens.  —  Caulis  iufcrne 
lignosus ,  raraosus,  teretiusculus ,  leviter  striatus,  inferne  gla- 
briusculus  superne  et  praesertim  in  apicibus  juuioribus  tomcnto 
brevi  adpresso  lutescenti  -  canescente  restitus.  Pili  in  tota 
planta  breves  stcllatim  dispositi ,  2  —  4  ex  eodem  puncto  prove- 
uicutes.  Petioli  6  —  lOIin.  longi,  subtus  convexi,  supra  au- 
uaste  canaliculati.  Lamina  folii  ex  ovata  obtusa  basi  lanceo- 
lata,  acuta  submucronata,  ad  summum  2  p.  longa  et  pollicom 


514 — 

infeme  lata,  plei-rnnque  minor,  margine  integro  et  levissime 
nndnlato  j '  supra  puberula ,  subtus  lutescenti  -  canescenti  -  deiise 
toinentosula ,  utrinque  mollia.  Nervus  venaeque  utrinque  subo^ 
ctonae  subtus  promiuula,  supra  ille  impressus  hae  fere  incon-' 
spicuae.  Cymae  axillares  folio  suo  breyiores,  pedunculatae' 
(pedunculuä  tirciter  duplo  longioi*  petiolo),  dichotome  ramosae, 

5 11-florae,    ramis  abbreviatis  bracteöla  parva   oblonga, 

varie  acutata,  fusca,  glabresceute  suffultis  cum  peduuculo  to- 
mentosis.  Flores  breviter  pedunculati,  quam  Couv.  arvensis 
minores,  a  basi  calycis  usque  ad  marginem  corollae  9 — 10  lin. 
alti.  Sepala  inter  se  inaequalia ,  extcriora  minora ,  omuia  fere 
glabra  et  laevia  fusca ,  ovato-elliptica,  obtusissima,  iuterdum 
mucronulata,  maxima  3  lin.  longa,  margine  interiorum  tenui 
hyalino,  omnium  in  primis  ad  apicem  ciliato  (pilis  stellatis). 
Corolla  infundibnliformis ,  glabra,  plicarum  apicibus  marginc- 
que  toto  pubescentibus.  Stylus  quam  staniina  medium  corollae 
lion  excedentia  longior ,  stigmate  bilobo ,  lobis  ellipticis  obtusis 
divergentibus.     Capsulam  non  vidimus. 

v.  Schi  — 1. 


.  I 

(■) 
>t 
'ii 

;U 

•i.f 


■H 


i 

1 


ü  e  b  e  r 

NAJAS      MAJOR. 

(Hierzu  Tafel  VII.) 


A^a  die  Najas  major  im  Kühiiauer  See  bei  Dessau,  durch  den 
Hofrath  Hrn.  H.  Schwabe,  in  grosser  Men-e  gefunden  ward, 
so  ist  es  möglich  geworden  eine  ziemlich  genaue  Zeichnung  da- 
Ton  zu  geben,  was  vielleicht  erwünscht  ist,  da  keine  neueren 
Abbildungen  vorhanden  sind.  Indess  konnte  dieses  bis  jetzt  nur 
von  der  weiblichen  Pflanze  geschehen  die  im  Monat  August  bis 
October  gefunden  wurde,  da  man  in  den  früheren  Monaten ,  wo 
die  männliche  erscheint,  verscäumt  hatte,  darnach  zu  suchen. 
Mit  Zuversicht  erwartet  man  aber  die  männliche  zu  erhalten,  da 
die  weibliche  in  so  grosser  Mengs  und  stets  mit  Frucht  sich 
zeigte.  — 


Beschreibung  der  weiblichen  Pflanze, 
Najas  major  foemina.  Dioecia.  Monandria.  Herba  aqua- 
tica  submersa  fragillima.  Caulis  3  — 6  pedalis,  teres,  solidns, 
dichotomus,  inferne  aphyllus,  superne  foliosus;  saepius  acu- 
leatus.  Folia  rigida,  opposita  vel  terna,  lineari  -  lanceolata, 
amplexicaulia,  vaginantia,  sinuato  -  dentata,  dentibus  subalter- 
nis  apicc  aculeo  praeditis :  nervo  medio  flexuoso.  Flores  axil- 
lares  solitarii ,    in  vaginis  foliorum.     Calyx  uullus,    Corolla 


"••Bd.    5s  Heft  QQ 


516  

nnlla.  Stylus  2—3  fidus  (b  —  r).  Germen  sessile  (a).  Dnipa 
ovata,  cnspidata,  purpureo  -  macidata,  stylo  persistente 
coronata  (b  — r)  membrana  tenni  obducta,  nncleo  duro  al- 
bido  (d).  ^ 


Nachschrift    des    Herausgebers. 


Durch  diese  von  einer  Freundinn  der  Naturwissenschaften 
dem    Herausgeber    gütigst    mitgetheilte    Nachricht    über    eine 
höchst  merkwürdige  Pflanze  unserer  deutschen  Gewässer,  fand 
derselbe   sich  veranlasst   eine  Zusammenstelluug  der  von  den 
verschiedenen   Beobachtern    bis    jetzt   angegebenen    Standorte 
dieses  oft  übersehenen  Gewächses  hinzuzufügen,  um  dadurch  zu 
fernem  Nachforschungen  aufzufordern.     Leider  war  es  ihm  bei 
der  Beschränktheit  der  Hülfsmittel ,   welche  ihm  zu  Gebot  stan- 
den, nicht  möglich  diesen  Gegenstand  ganz  erschöpfend  zu  be- 
handeln, doch  hofft  er  keine  im  Allgemeinen  bedeutend  unrich- 
tige Zeichnung  von  dem  Vorkommen  dieser  Pflanze  zu  geben 
nnd   wünscht   nur,    dass   wenigstens   über   die   interessanteren 
Pflanzen    solcher    Zusammenstellungen   mehr   gegeben   werden 
möchten  und  vorzüglich  von  denen,  welche  mit  vollkommnere« 
Hülfsmitteln  jeder  Art  umgeben  sind. 

Wenn  wir  den  jetzt  bekannten  Verbreitungsbezirk  der  Na- 
jas major,  dieser  meist  tief  unter  dem  Wasser  verborgencB 
Pflanze,  betrachten,  so  zeigt  er  sich  auf  eigenthümliche  Weis* 
wunderbar  begrenzt.  Ohne  allen  Zusammenhang  steht  ihr  Vor- 
kommen auf  den  Sandwichs  Inseln  '),   wo  die  zur  Bewässeruns 


1)  s.  V.  Chamisso  in  der  Linnaea  IV.  S.  499.  -  -in  aretis  üi«.ila* 
O.  Wahu,"' 


517 

der  Tarro  -  Pflanzungen  dienenden  Wasseranlageu  diese  Pflan- 
ze enthalten ,  wo  sie  überdies  mit  Salz ,  Essig  und  Oel  ange- 
macht von  dortigen  Europäern  als  Salat  genossen  wird ;  ein  Ge- 
branch der ,  soviel  uns  bekannt  ist ,  in  Europa  nicht  statt  findet 
und  doch  vielleicht  denen,  welche  die  härtern  Salate  wie  Endi- 
vien  und  Kohl  lieben,  einen  neuen  Genuss  gewähren  könnte. 
Weder  in  dem  an  Seen  und  Flüssen  so  reichen  Nordamerika 
welches  eine  oder  zwei  andere  Arten  von  zarterem  Baue  beher- 
bergt, noch  in  dem  sich  weithin  um  die  Polargegend  gürtenden 
nördlichen  Asien  finden  wir  die  Najas  major  wieder  und  begeg- 
nen ihr ,  sie  in  westlicher  Richtung  weiter  verfolgend  zuerst  in 
Litthauen  ^)  und  Volhynieu!  3)  ^  wo  sie  nur  an  wenigen  Stellen 
gesehen  ist ,  möchten  aber  wohl  vermuthen ,  dass  diese  Fundorte 
mit  denen ,  welche  Pallas  '^)  am  Jaik  und  im  Caspischen  Meere 
aiigiebt,  in  Verbindung  stehen,  wenn  gleich  Marschall  von  ßie- 
berstein  der  Gattung  nicht  Erwähnung  that.  Weiter  westlich 
vorschreitend  vermissen  wir  sie  wieder  in  Preussen,  wo  uns  die 
Angabe  von  Danzig  5)  als  Fundort  zweifelhaft  erscheint,  treflVn 


2)  Eichwald  naturhist.  Skizze  u.  s.  w.  S.  126.  —  „in  dem  See  Skor- 
buciany  des  Trotzkischen  Gouvernements." 

3)  Besser  in  der  Bot.  Zeit.  v.  1832.  II.  Beibl.  S.  12.  —  „im  Ho- 
ryn. " 

4)  Pallas  Reise  Bd.  I.  S.  369.  —  ,,Auch  eine  Pflanze  hatte  dieser 
schlammigte  Budarinjerik  mit  der  Caspischen  See  gemein ,  nämlich 
die  Najas  maritima"  (soll  gewiss  marina  heissen ,  wie  Linn6  die 
vereinigte  N.  major  und  minor  bezeichnete.  Der  Standort  ist  in 
der  Nähe  des  Jaik.O  —  Ferner  ebendas.  S.  431.  —  „im  Jaik  Pi- 
lularia,  Ruppia  und  Najas  in  Menge''  Cdies  ist  nahe  beim  Atisflnss 
bei  GurieO.  —  Endlich  ebendas.  S.  434.  —  „  von  Seepflanzen  sieht 
man  nichts  treiben  als  die  vorgedaclite  Najas,  n.  s.  w."  (auf  einer 
Fahrt  nach  einer  Insel  im  Caspischen  Meer. 

5)  Reichenbach  Flora  excursoria  p.  150.  —  „bei  Danzig,"  aber  ohne 
Hinziifügnng  einer  Amoriiät.   die  preuBsischen  Floristen,    welche 

33* 


518  

sie  aber  dann  in  reicher  Menge  in  Pommern'*),  in  der  Mark 
Brandenburg  "),  in  Holstein  ^),  in  Mecklenburg  ^)  und  den 
Braunschweigschen  Landen  *°).  Nördlich  von  diesem  Haupt- 
punkte ihres  Vorkommens  zeigt  sie  sich  noch  in  Schweden  ") 
bis  nach  Stockholm  hinauf,  besonders  im  Innern  der  Meeres- 
buchten an  der  östlichen  Küste ,  so  wie  an  den  Ausflüssen  der 
Ströme ,  also  auch  im  salzigen  Wasser  uns  begegnend.  Im  in- 
uern  Deutschland  war  bis  jetzt  ausser  jenen  nördlichen  Stand- 
punkten  nur   ein  einziger  bei  Erlangen  ")  bekannt,    welcher 

wir  bis  auf  Lorek  darüber  zu  Rathe  zogen,  hauen  die  Pflanze  nicht, 
soll  liier  vielleicht  wie  bei  N.  flexilis  p.  151.  auch  statt  Danzig,  Stet-' 
tili  stehen? 
6")  Rostkovius  et  Schmidt  Flora  Sedineusis  p.  382.  —   „  Sehr  häufig 
im  See  von  Biuow,  Glien,  Woltin,  Wittstock  etc." 

7)  Schlechieudal  Fi.  Berol.  I.  p.  498.  —  Im  Schlachtensee  und  im  Te- 
gelsclieu  See  (diese  liegen  eine  Meile ,  der  letzte  nördlich  und  der 
erste  westlich  von  Berlin},  dann  im  Kalksee  (vier  Meilen  östlicl^ 
von  Berlin) ,  endlich  im  Plotzensee  (welcher  nur  eine  halbe  Stunde 
von  der  Stadt  entfernt  ist). 

8)  Nolte  Novitiae  FI.  Holsaticae  p.  75.  —  „  In  11.  Trave  ad  Sclilutup 
prope  der  Herrenfähre ,  et  in  locu  Dassowiensi." 

9)  Detharding  Conspectus  plant.  Magiiid.  Megalopol.  phanerg.  p.  73. 
—  „in  der  grossen  mid  kleinen  Laake,  bei  Warneraünde;  im 
Breitling ;  in  der  Schmerlbeck ;  in  der  Warnau  gegen  die  Hunds- 
biirg  copiose." 

10)  Laclimann  jun.  Flora  Brunsvicensis  II.  S.  251.  —  „  Auf  dem 
Orunde  von  Flüssen,  Teichen  bei  Riddagsiiausen ,  Eisenbüttel, 
Morse,  Schlapen,  Weddel,  Rannau,  Sörhof,  Scheningen,  bei  dem 
Rafftluirme ,  Kiiickkruge  u.  a.  O.  ziemlich  häufig." 

11)  Wahlenberg  Flora  Suecica  II.  p.  578.  —  „Sub  aqua  in  maris 
Orientalis  interioribus  siuubus  passim ,  ut  Gevaliae,  Roslagiae, 
Stockholmiae  in  Husarviken  ad  Fiskartorpet  copiose;  Blekingiae  inj 
ostiis  llumlnum  Nätrae ,  Silltorp,  Lyckeby  et  Eriksberg." 

12)  Zuccarini  in  d.  bot.  Zeit.  v.  1821.  Bd.  11.  S.  616.  —  „Nunc  i)ri 
lacu  Bischofsweiher  abimdat." 


519 

zieiülu'h  Tcreinzült  erschieu,  sich  aber  westlich  doch  näher  den 
Orten  anschloss,  wo  sie  in  den  Umgebungen  d«s  mittlem  und 
obern  Rheines  vorkommt.  Die  neu  aufgei'undenen  Standorte  bei 
Dessau  '3y  und  im  salzigen  See  im  Mannsfeldschen  ^^)  nähern 
nun  jene  norddeutschen  Fundorte  den  südwestlichen  bedeutend 
nnd  es  dürfte  sich  sonach  der  weitere  Zusammenhang  noch  fin- 
den lassen.  Im  nordwestlichen  Deutschland  aber  scheint  die 
Pflanze  ganz  zu  fehlen,  ebenso  im  südöstlichen  und  der  eine  die- 
sem Südosten  nahe  liegende  bekannte  Standort  in  Ungarn  ^^) 
schliesst  sich  von  Ferne  jenen  der  russisch  polnischen  Provinzen 
an  und  lässt  noch  nähere  Verbindung  erwarten.  Am  Rhein  fin- 
den wir  unsere  Pflanze  am  nördlichsten  bei  Coblenz '^*),  dann 
den  Rhein  hinauf  in  Badenschen  '^)  und  bei  Basel  '^) ,  endlich 
in  Innern  der  Schweiz  selbst  bei  Zürch  '^).     Westlich  vom  Rhein 


13")  Im  Kühnauer  See  bei  Dessau  s.  oben. 

14)  Bot.  Zeitung  v.  1834.  Bd.  II.  S.  624. 

15)  In  Reiclienbacli's  Flora  excursoria  finden  wir  angegeben;  ,,am 
Tlieiss  in  Ungarn,  Sadler,"  können  aber  in  Sadler's  Arbeiten  die 
Stelle  nicht  finden.  Host  in  der  Flora  Austriaca  Bd.  2.  S.  569. 
sagt  bei  N.  major:  „In  aquis.  FI.  aestate"  führt  aber  keine  Spe- 
cialfloristen au.  In  Endlicher's  Flora  Posoniensis  S.  97.  wird  die 
Najas  marina  von  Lnmnitzer  für  Najas  minor  bestimmt,  aber  von 
Najas  major  ist  hier  und  in  keiner  andern  Specialflor  des  österrei- 
chischen Staates  die  uns  zu  Gebot  steht  die  Rede. 

16)  Wirtgen  in  der  bot.  Zeit.  v.  1833.  Bd.  II.  S.  45.  —  ,,  Coblenz ! " 

17)  Frank  Rastadts  Flor,  S.  4.  —  „Dachslandeji,  Knielingen,  Carls- 
ruhe "  ( alles  in  den  Rheingegend  belegen ) ;  (Rmel.  Fl.  Bad.  ( nicht 
von  uns  gesehen). 

18)  Suter  FI.  Helv.  ed.  Hegetschweiler  II.  p.  328.  —  „  Lachenal  fand 
sie  hier."  Diese  Angabe  ist  aus  Haller  Hist.  slirp.  Helv.  n.  556.  (Die 
neue  Flor  von  Hagenbach  haben  wir  nicht  zur  Hand.) 

19)  Suter  Fl.  Helv.  ed.  Hegetschweiler  I.  c.  —  „Ego  frequens  in  [acu 
Tigurino  circa  Stäfen  versus  Aufnau  et  lUäfikon."  (Merkwürdi- 
ger Weise  fehlt  diese  Pflanze  in  der  so  ausiülulichen  Flora  Helve- 
tica von  Gaudiu.) 


520  

verfolgen  wir  sie,  häufiger  in  Flüssen  vorkommend,  zunächst^ 
der  Mosel  folgend,  bei  Metz  2°),  Trier  ^^)  und  andern  Orten, 
weiter  in  Frankreich  hinein ,  in  nördlicher  Richtung  bei  Nan- 
cy 22),  Paris  23),  Augers  ^4)  „.  §.  w.,  südlich  bei  Mont-*^' 
pellier  ^^).  In  diesen  Lande  Iieschliesst  sie  ihr  weiteres  Vor- 
dringen nach  Westen,  denn  auf  der  Pyrenäischen  Halbinsel 
ward  keine  Najas  gefunden ,  aber  auch  nördlich  geht  sie  nicht 
weiter ,  denn  auch  Grossbritannien  und  Irland  haben  sie  nicht  in 
ihren  Floren.  Südlich  von  den  bisher  genannten  Standorten 
macht  die  grosse  Alpenkette  einen  Abschnitt,  in  welchem  die 
Najas  fehlt ,  aber  in  der  südlich  daran  stossenden  Ebene  der 
Lombardei  ^'^)  und  Piemonts  ^•')  tritt  sie  sogleich  in  bedeutender 


20)  Holandre  Flore  de  la  Moselle  II.  p.  503.  —  „  au  fond  de  !a  Mo- 
selle,  principalement  au  dessous  de  Montiguy  et  de  la  citadelle  de 
Metz." 

21)  Schäfer  Trierische  Flora  Bd.  2.  S.  225.  —  „In  der  Mosel  nahe 
bei  der  Stadt  imd  bei  Bernkastei." 

22)  Soyer  -  Willemet  observaüons  p.  178.  —  „la  Meurthe  ä  Pixer^- 
court,  rare." 

23)  Thiiillier  luid  alle  späteru  Floristen  der  Gegend ,  Vaillant  scheint 
sie  noch  nicht  dort  gefunden  zu  haben,  er  spricht  nur  von  Najas 
minor. 

24)  Desvaux  Flore  de  l'Anjon  p.  87.  —  „Les  rivi6res." 

25)  Gouan  Hort.  Reg.  Monspel.  p.  500.  —  „  In  stagnis  et  in  amne. 
A  Semalen  et  ä  Salicate." 

26)  Pollini  Fl.  Veron.  III.  p.  48.  —  „  In  fossis  quibus  oryaeta  irri- 
gantur  Longobardiae  omnis,  in  Benacensi  et  Idrensi  lacubns,  in 
Mincio  et  Ticino  fluminibus,  in  amniciüis  Fibbio ,  Molinella,  Tar- 
taro  etc.  abunde  reperitur  testibusque  laudatis  scriptoribus  in  aquis 
lente  fliientibus  et  stagnis  Italiae  universae." 

27)  AUioni  Fl.  Pedem.  II.  p.  221.  —  „  Ad  oras  lacuum  Canapicien- 
sium  et  praesertim  ad  exitum  aquarum." 


521 

Menge  wieder  auf  und  erreicht  bald  ihre  südlichste  Grenze  iu 
Europa,  denn  in  Neapel  und  Sicilieu  ward  keine  Najas  gefun- 
den und  erst  jenseit  des  Mittelineeres  treten  andere  Formen  die- 
ser Gattung  auf. 

Aus  dieser  Uebersicht  ergiebt  sich ,  dass  die  Najas  major 
vorzugsweise  die  Gewässer  der  flachen  Ebenen  Hebt,  übrigens 
fast  alle  Climate  der  gemässigten  Zone  bewohnt  und  in  stehen- 
dem wie  fliessendem ,  iu  süssem  wie  in  salzigem  Wasser 
lebt.  — 

Die  Frage  über  die  Lebensdauer  dieser  Pflanze  drangt  sieh 
noch  auf.  Die  Mehrzahl  der  Beobachter  erklärt  nämlich  die 
Pflanze  für  einjährig,  wohl  mehr  durch  deren  spätes  Blühen  und 
zartem  Bau  als  durch  unmittelbare  Beobachtung  geleitet.  We- 
nige halten  sie  für  ausdauernd,  welcher  Ansicht  wir  uns  aber 
zugethan  erklären  müssen,  denn  eine  so  kriechende,  überall 
aus  ihren  Stengeln  wurzelnde  Pflanze  scheint  uns  im  Grunde  der 
Gewässer  ihr  Leben  bewahren  zu  müssen ,  wenn  nicht  harte 
Winter  solche  bis  zum  Grunde  ausfrieren  machen ,  iu  welchem 
Falle  dann  unsere  PHauze  sich  aus  dem  Saamen  neu  wieder  er- 
zeugen wird  und  einiger  Zeit  bedarf,  um  üppig  zu  vegetireu 
uud  sich  bemerklicher  zu  machen.  Solche  härtere  Winter  mö- 
gen also  an  dem  scheinbaren  Verschwinden  der  Najaden  schuld 
sein,  welches  öfter  beobachtet  und  von  uns  selbst  bei  Najas  mi- 
nor gesehen  ist. 

Von  den  übrigen  europäischen  Arten  sind  noch  näher  zu 
untersuchen  die  Najas  infermediaWoUg,  und  die  N.alagnen- 
sis  Poll.  ( intermedia  Balb. ),  Die  Najas  minor  (Caulinia  fra- 
gilis  W.)  wächst  oft  an  denselben  Orten  mit  der  grössern,  oft 
aber  auch  nur  allein  iu  einer  Gegend  vorkommend ,  sie  scheint 
nicht  in  gleicher  Menge  mit  jener  vorhanden  zu  sein,  obwohl 
fast  weiter  verbreitet,  vielleicht  südlicher  weitergehend,  aboi 
gewiss  nicht  so  hoch  nach  Norden  sich  erstreckend. 


522  -^ 

Vou  der  Najas ßejcilis  sind  mir  nur  zwei  deutsche  Stand- 
orte mit  Sicherheit  bekannt,  nämlich  in  der  Stettiner  Flor  im 
Binowschen  See  ^^)  nnd  dann  in  der  Nähe  des  Dorfes  Mahlen- 
dorf bei  Augermünde,  wo  sie  Mundt  gefunden  nnd  als  Zanni- 
chellia  palustris  in  seinem  Herbarium  aufbewahrt  hatte.  Ge- 
wiss wird  sie  aber  weiter  verbreitet  vorkommen  und  nur  über- 
sehen sein. 


28)  Rostkovius  et  Scluuidt  FI.  Sedin.  I.  c.    (Reicljcubacli  führt  in  sei- 
ner Flora  excursoria  an  „ün  Bikowschen  See  bei  Danzig!") 


ENÜMERATIO 

MUSCORÜM    FRONDOSORÜM 

SEU 

PRIMAE    LINEAE    MUSGOLOGIAE 
LIISATIAE    INFERIORIS 

AÜCTORE 

L.  RABENH01iSI\ 


t:^uocunque  regxoiies  plantis  rarioribus  ditissinias  Lusatiac 
inferioris  frequentavi  annis  paucis  praeteiitis ,  ibi  crebram  na- 
ctus  som  occasionem,  muscos  permultos  rarissimosque  obser- 
vaiidi.  Oblatam  hanc  ergo  opportiinitatem  eiiumerationem 
eorum  scribendi  avidissime  amplector:  at  dcscriptionem  eornni 
atquc  observationes  meas  in  posterum  adumbrandi  consiliuni 
cepi. 

Cum  enim  nulluin  quod  equidem  scio  hiicusque  existat 
opus,  quo  Botanophilis  via  in  exquirendis  provinciae  nostrac 
muscis  muniretur  (excepto  iibro  aberrationibus  repleto  a  Ru- 
the  conscripto),  hanc  enumerationem  illis  haud  ingratam  et 
non  inutilem  fore  persnasum  mihi  habni;  sed  primae  tautum 
sunt  muscologiae  lineae,  quas  Botanophilis  trado,  quasque  in 
posterum  novis  a  mc  uoudum  visis  augeri  cupio. 

Rcgioncs  a  me  potissiranm  perscrutatae  sunt  prata,  ne- 
mora,  arbustaj    paludes  etc.  circa  Lübben,  Lübbenau,   ^^^- 


524  

schau,  Calau,  Sonueuwalde,  F'mHteryr aide  etc.  etc. ,  praeser- 
tim  plagae  urbis  nostrae;  porro  nemora  sylvaeque  acerosae  et 
frondosae ,  qualia  Kemlitzer  - ,  Gahroer  -  ,  Klein  Bahr'nerhei- 
de,  Spreewald,  denique  Wasserburgerforst  etc,  etc. 

Regiones  in  parte  meridionali  et  partim  australi  proviii- 
ciae  nostrae  longiuquitatis  causa  adliuc  mihi  ignotae  sunt: 
attamen  spero,  forc  ut  mihi  coutingat  ess«i  tarn  felici,  quas 
Deo  favente  in  annis  scquentibus  indagem. 

Characteres  generum  specierumque  addere  supervacaneum 
mihi  vjdetur.  Locos  natales  notasque  uounnllas,  scilicet  iibi 
opus  erat,nunquam  oraisi. 

Simili  modo  Filices  in  hoc  diario  mox,  Lichenes  atqu*» 
Muscos  hepaticos  in  posterum  dabo. 

Valete  LL.  B.  et  favete. 

Scripsi  Luccaviae. 


FAM.  I.     SPHAGNOIDEAE  *>. 
1.     Sphagnuin,   Dill. 

1,  Sph.  latifoliumy  Hedw. 

Hedw.  Spec.  musc.  27.  27.     Schwaegr.  Suppl.  l.  12.     Sph. 
cymbifolium,  Ehrh.  Brid.  Bryol.  I.  2.     Hoffm.  11.  germ.  2.  21i 

Habilat  in  paludibus,  humidis  raontosis  svlvarum  etc.  to- 
tius  Provinciae  admodum  vulgare. 
'     Ex  albo  amoene  vireus,  demum  cancscens  et  rubescens. 

Variat  diversi  modo  magnitudine  etc, 

2.  Sph,  squarrosum ,  Fers. 

Brid.  Bryol.  I.  5.     Schwaegr.  Suppl.  1.  13.  T.  4. 
Degit  in  iisdem  locis  eodemque  tempore. 


*)  Dispositio  secundnm  Systema  Reichenbachianum 


525 

Habitus  pracedeutis  sed  paulo  gracilior,  foliis  patenti-re- 
lioxis ,  qiiibus  jam  solis  ab  illo  distingueret. 
Maguitudine  variat. 

3.  Sph,  contortunty  Schultz. 

Brid.  Brvol.  I.  7. 

In  paludibus  fossisque  hiuc  inde  legi  e.  g.  Waüninchenc/^c, 

Variat  foliorum  forma.  ■    ^'^""■■' 

4.  Sph,  compactum,  Brid. 

«•JHsd.  Bryol.  I.  16.     Schwaegr.  Snppl.  1.  12.  T.  3. 

lu  huniidis  subturfosis  montosis  haud  rarum  occurrit ,  e.  g. 
Langengrassau ,  Kraussnich  etc» 

Habitu  densissime  couferto  (compacto)  statura  minore,  bi  — 
4-pollicare  facile  distingueudum. 

5.  Sph,  subsecundum  j  N.  ab  Es. 
Brid.  Bryol.  I.  8. 

Haud  rarum  in  palude  in  ricinia  urbis  Golssen  (et  alibi), 
ubi  variat  inter  magnitudinem  duarnm  et  fere  quinque  pollicum 
«'t  ultra. 

Habitu  jam  eximie  diversura  a  praecedeute  et  reliquis. 

6.  Sph,  acutifolium  f  Ehrh. 
Brid.  Bryol.  I.  19.  T.  3.  F.  8. 

In  uligiuosis  turfosis  his  illisve  caespites  formans. 

Haec  ea  omnibus  species  variabilissiraa:  a)  angustifoliaro, 
b)  latifolium,  c)  diffusum,  d)  huraile,  e)  nanum,  f)  squar- 
rn?um  etc. 

7.  Sph.  capillifolium  y  Ehrh. 

Hedw.  I.  T.  3.  F.  13.  14.  15.  Sph,  iuterraediiun  Hoffm.  22.' 
IVoohl.  42.   Brid.  Bryol.  l.  20.  T.  3.  F.  8. 

Cum  antecedcntibus  in  iisdem  locis  obvinm. 
Altitudiue  dodrantali  et  ultra,  foliorum  forma  variat. 


526  

8.     Sph»  cuspidatum  y  Ehrh. 

Brid.  Bryol.  1.  F.  14.    Hoffm.  22.    Roehl.  45. 

In  stagnantibus  lacuum  fossarumque  et  iu  fodinis  aqua  le- 
pletis  aestate  prope  Drehna  et  alibi  provenit. 

Statara  aeque  ac  folioruin  forma  variabilis. 

Nota.  Omiiia  Spliagua  plus  miuusve  (inter  sc)  aemulantur, 
omnia  caespites  latas  glauco  -  virides  aut  ex  albo  subviridi- 
lutesccutcs  rubesccutesve  formaiit.  Altitudo  et  foliorum  forma 
in  quibusdam  speciebus  admodum  variabilis.  Procul  dubio  lo- 
cus natalis  hasce  formas  permultas  variantes  producet. 

FAM.  II.    FILICOIDEAE. 
2.     FissidenSy   Hedw. 
1.     jp.  bryoldes  j   Hedw. 
Ejusd.  musc.  3.  67.  T.  29.     Schwaegr.  Siippl.  1.  7.     Brid. 
Bryol.  II.  686. 

Hanc  speeiem  minutissimara  legi  in  viis  cavis,  pomariis 
prope  Ucltro  inque  umbrosis  e,  g.  im  Hain  bei  Lübbeu. 

Facile  diguoscitur  asequeiitibns:  caule  prostrato,  folilssub- 
pinnatis  3  —  8  jugis,  Capsula  obovata  operculo  aeuminato  ar- 
cuato. 

2.  JF.  taxifoUuSy  Hedw. 

Ejusd.  Fmid.  hist,  musc.  II.  91.  et  Spec.  musc.  155»  T.  39. 
Brid.  Bryol.  II.  692. 

In  scaturiginibus  cum  priorc,  in  luimidis  nemorum  hinc  iu- 
de  frequens  :  Spreewald ,  Kaden  et  alibi. 

Antecedenti  simillimus  tarnen  diversus:  statura  3-— 5plu 
majori,  foliis  10  — 16  jugis  in  cuspidem  desincntibus. 

3.  /'".  adfantoides  y  Hedw. 

Hedw.  1.  c.  61.  Brid.  Bryol.  U.  702.  Roth  U.  germ.  459. 
Holfm.  55, 


527 

Iiicola  soll  Ilmosi  et  ad  trniicos  putrides  in  fodinis  fossisque 
apud  Gross  Liibolss,  inque  vicinia  Spreae  et  alihi  haud  rarius 
iüveni. 

Maxima  species  hujiis  gregis;  habitus  praecedenlis  scd  dif» 
f<Mt  caule  ramoso,  foliis  multijiigis,  seta  axillar!. 

Primo  vere  fructificat. 

FAM.  III.    FONTINALOIDEAE. 
3.     Fonti nalis,   L. 
1.     F.  antipyretica  f   L. 
Brid.  Bryol.  II.  657.     Roth  260.     Hoffm.  79. 
In  trnncis  pntredine  corrnptis  in  aqua  subiuersis  et  ad  ar- 
borum  radiccs  terra  denudatas  in  fossis  hieme  aqua  repletis  per 
totam  provinciam  frequentissima. 

Omnium  maximus  et  distinctissimus  muscus,  a  magnitudine 
bipollicare  ad  pedalem  et  ultra  deprehendi. 

FAM.  IV.    HYPNOIDEAE. 
4.     Climacium^   W.  et  Mohr. 
1.     CL  dendroides,  W.  et  M. 
Schwaegr.  Suppl.  II.  141.  T.  82.     Neckera  Roth  III.  340. 
Hypnum  Hoffm.  69. 

Habitat  in  pratis ,  humidis  gramiaosis  sylvarum  satis 
copiose. 

Planta  dlstinctissiina  et  non  confnndenda  ob  structuram  den- 
droideo  -  ramosam, 

Caule  inferne  simplicissimo  ferruglneo  -  tomentoso. 

5.     Neckera j   Hcdw. 
1.     N.  crispa^   Hedw. 
Hedw.  Fund.  II.  93.  T.  14.     Roth  336.     Hoffm.  58. 
Reperi  eam  in  sylvis  frondosis  iu  arborum  truncis  e.  g.  in 
der  Kemlltzcrheide,  Kl.Bahrenerlioide  propcBreitcnau  et  alibi. 
Variat. 


528  

2.    N,  pennata,  Hedw. 
Brid.  Bryol.  IL  238.    Roth  337.     Hoffm.  57. 
In  arbonim  truncis  sylvae  Kl.  Bahrenerheide  passim  depre- 
hendi  at  rarius  Tidetnr. 

Foliorum  forma  ut  in  praecedente  variabilis ,  nee  uon  di- 
reetio. 

6.     ^nomodon y   Hook. 

1,  -4.  curtipendulus ,  Hook. 
Neckera  Hedw.  Spec.  209.  Antitrichia  Brid.  Bryol.  H.  222.  - 

Hypnum  Hoffm.  66. 

Habitat  ad  arborum  truncos  sylvarum  lubentiiis  densissi- 
ntarum  e.  g.  band  procul  v.  Langengrassau. 

A  seqnente  canle  erectiusculo  ramosissimo  distinrtus. 

2.  ^,  viticulosuSy   Hook. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  149.  Brid.  Bryol.  II.  231.  Roth  339. 
Hoffm.  67. 

Hiemem  perdurat,  autumno  et  vere  viget  cum  priore  in  iis- 
dem  similibusque  locis  sed  multo  communior. 

Caule  subrepente  diffuso,  ramis  subdichotomis  crectiiiscn- 
lis  facile  distinguendus. 

Specimina  capsulifera  rarins  observavi. 

7.     Leskea,    Hedw. 

1.     L,  complanata  y   Hedw. 
Hedw.  Spec.  232.  Brid.  Bryol.  327.  Roth  HI.  326.  Hoffm. 
56.  Mart.  fl.  Erl.  46. 

In  truncis  arborum  sylvarum:    Kemlitzerheide,   Spreewald 

(b.  Lübbener  Forsthause)  etc,  iuveni. 

Primo  conspectu  facillime  haberi  potest  pro  Hypno  quodum, 
quia  amborum  generum  habitus  sibi  est  similis ,  exceptio  qui- 
busdam  speciebus. 

Capsulara  rarius'  observavi. 


Ö2Ö 

2.  L.  trichomanoides ,   Hedw. 

Hedw.  Spec.  232.  Brid.  Bryol.  II.  329.  Roth  326. 
Hoffm.  56. 

Floret  vergente  vere  ad  arborum  tnincos  et  radices  e.  ^.  in 
nemore  Hain  diclo  prope  Lübbeu  et  alibi  minime  rara. 

Quasi  praecedens  et  cave  tiro ,  ne  cum  illa  confundas ,  dif- 
fert  potissimnm  habitu  paulo  minore  foliisque  obtusis. 

3.  L,  polyantha,   Hedw. 

Brid.  Bryol.  n.  311.     Roth  330.     Hoffm.  74. 

Aestate  in  cortice  et  ad  radices  arborum  praescrtim  Salicum 
occnrrit ,  ad  viam  quae  ducit  versus  Calau  atque  haud  procul  a 
horreo  laterario  apud  Langengrassau  etiam  circa  Luckau  au  der 
Viehweide. 

4.  L,  polycarpa ,  Hedw. 

Hedw.  Spec.  225.  Brid.  Bryol.  II.  314.  Roth  334.  Hoffm. 
70.     Mart.  Erl.  47. 

Cum  antecedeute  saepius  simul  in  eodem  loco  et  tempore; 
ptiam  deprehenditur  ad  lapides  magnos  locorum  humidorum  nm- 
brosorum  et  ad  caudices  infimos  Tiliarum,  Ulmorum  etc,  in  pa- 
gis  hinc  inde:  Lübbenau  im  Schlossgarteu ,  Karche  b.  Luckau, 
etc,  etc, 

5.  IL,  subtilis  ,  Hedw. 

Brid.  Bryol.  H.  309.  Roth  335.  Hoffm.  70.  .  Mart. 
Erl.  48. 

Deprehendi  tantum  fragmenta  hujus  speciei  valde  mauca  in 
truncis  Salicum  haud  prooul  a  Weissagk  (  bei  Luckau  ). 

6.  L,  sericea,  Hedw. 

Hedw.  Fund.  H.  93.  Brid.  Bryol.  II.  295.  Roth  329. 
Hoffm.  74.     Mart.  Erl.  49. 

Haec  species  in  truncis  Quercuuiu  aliarumque  arborum  vere 
crescit  e.  g.  im  Spreewalde,    auch  b.  Borusdorf  etc,  in  ujuris 


530        '  

vetiistioribus  et  ad  terram  froqueiitior  e.  g.  an  der  Kirchmaiier  in 
ZöUniersdorf ,  etc, 

DiflFert  potissimiim  caiile  adseendente  ramoso,  foliis  cnspl- 
datis  striatis  dense  imbricatis  splendentibus ,  Capsula  erectiuscu- 
la  acutato  -  operculata. 

8.     LeucodoHj  Schwaegr. 
1,    L,  sciuroides  y  Schw. 
Ejusd.  Suppl.  I.  82.    Brid.  Bryol.  II.  108.    Hypnnm  Hoffm, 
H.66.    Mart.  Erl.  91. 

Habitat  hieme  ad  truucos  inque  lapidibus  copiosissime. 
Capsulam  rarius  observavi. 

Absque  capsulis  fere  accedit  ad  habitum  Hypni  albicantis, 
etsl  abuiide  distiuctum. 

Variat  caule  ramosissimo  et  foliis  crispatis. 

9.     Hypnum,  Hedw. 

1.  H,  riparium,  L. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  194.  Brid.  Brjol.  II.  412.  Roth  320. 
Hoffm.  77.     Mart.  Erl.  20. 

In  ligno  putride  in  paludibus  et  in  aquis  e.  g.  in  piscinis 
propc  Bestau  et  Bornsdorf,  ad  fossas  im  Spreewalde  et  alibi  non 
rarius  legi. 

Muscus  polymorphus  ratioue  longitudinis  caulis  foliorum- 
qne  formae.  Specimina  Tix  ultra  pollicaria,  nee  non  palmaria 
et  ultra  inveni. 

2.  H,  denticulatum  y  L. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  187.  Brid.  Bryol.  II.  552.  Roth. 
Hoffm.  56.     Mart.  Erl.  40. 

Hnne  muscum  vere  in  nemore  humido  -  paludosiusculo  pro- 
pe  Luckau  et  alibi  satis  frequentcm  observavi. 

Habitu  praecedenti  affine  sed  foliis  enerviis  etc,  abnnde  di- 
versnm. 

Vix  ultra  pollicare. 


631 

3.  //.  ßlicinum,  L. 

Hedw.  Spec.  285.  T.  76.  F.  7.  Schwaegr.  Siippl.  11.  297. 
Brid.  Bryol.  527.    Roth  283.     Hoffm.  61.    Mart.  Erl.  35. 

Ad  rivulos  et  in  pratis  turfosis  sylvaticis  haud  rarum  oc- 
currit,  e.  g.  Duben,  in  quibus  Malaxis  Loeselii  nascitnr  et 
alibi. 

Primo  conspectu  antecedentibus  fere  simile  sed  ditfert  föl, 
uervosis  serratis  secimdis, 

Variat. 

4.  H,  aduncunif   L. 

Schwaegr.  Snppl.  II.  299.  Brid.  Bryol.  II.  623.  Roth  289. 
Hoffm.  64.     Mart.  Erl.  39. 

In  paludibus  similibusque  locis  passim:  Langengrassau , 
Casel  etc» 

Variat  longitudine  atque  ramificatione  caulis ,  nee  non  co- 
lore  et  foliorura  forma. 

5.  H,  lycopodtoides  j  Neck. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  360.     Brid.  Bryol.  II.  632. 
In  locis  udis  sylvarum  pratorumque  e.  g.  Reichwalde  ^iü. 
Cum  capsulis  nunquam  vidi. 

Omnia  specimina,  quae  apud  nos  hucusque  inyeninntur, 
var.  H.  adunci  mihi  eqnidem  videntur. 

6.  H,  rugosum^  L. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  302.   Brid.  Bryol.  II.  633.  Hoffm.  63. 
A  me  non  nisi  in  sylva  acerosa  ad  Babben  ut  in  sylva  simili 
ad  Sellendorf  repertum. 

Capsulam  hucusque  in  loco  nondum  observare  potui. 

7.  H,  uncinatum  y  Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  304.  Brid.  Bryol.  H.  629.  Hoffm.  62. 
Mart.  Erl.  38. 

QrBcl.    5s  Heft.  34 


332  

Non  freqnens  com  oütecodente  sioml  in  eodem  loco  ^t  alibi 
pr9Teiiit  e.  s,  ad  Ah  Sorgefeld. 

Habita  H.  Adimcnm  aemulator. 

S.     H  ßuitans  ,  L. 

Brid.  BrTol.  626.     Roth  323.     Hoffm.  78.     Mart.  Erl.  39. 
Hand  rarum  in  rivuiis  atque  aquis  lente  änentibns  lapidi- 
bn-;  {ignoque  pntre^centi  adhaerens. 
Yariat  magnitudine  Taletndinequp. 

9.  U,  palustre,   L. 

SchwaPCT.  Snppl.  ü.  292.    Brid.  Brrol.  639.    Marl.  38. 
In  locis  innndatis  et  ad  margrines  paladam  atque  in  aqnis 
siasniAB^Jbus  ifiTeni  sed  non  fr?qnen?. 
Yariat  diverjo  modo. 

10.  H.  cupressiformc ,  L. 

SchwaezT.  Sappl.  290.  Brid.  BrvoJ.  605.  Roth  291. 
Hoffm.  65.     Mart.  36. 

Asi»idaiis  incola  sTlTamm:   crescit  ad  arborain  caadires  • 
in  param  Tinniis  ad  terran»  atqne  in  coDibns  apertis  £tc, 

Deprehenditur  vergentp  rere  et  ad  snmmom  usqae  ad  No- 
T»Tabr?m.  Magnitadine  raletndineqae  etc.  insigniter  rariat  .!• 
-.Inr^^  T.i.rietatps  <:oii%tante5  faciWimp  Histinzni  pos^nnt. 

11.  H.  moUuseum  .    Hedw. 

Srkwapgr.  Soppl.  IL  293.  Brid.  BrvoJ.  II.  519.  R.^'h 
282.     Hoffm.  62.    ilart.  35. 

Haac  speeiem  primo  deprehen.di  in  montosrs  ,^HoeJlen- 
bcrge"  dicti-s  (b.  LaBgengrassas)  sed  rarissime,  etiam  in  sylva 
„Wassprborgerfcr^t"  dicta  (  an  f-xtra  prövinciae  line«?  )  ad  stI- 
vam  Spreae. 

HabitB  p4  prin»  fwis^pe^tn  Tpfert  fer«»  nittvino  «^«e nt?«  sed 
diff^rt  eanle  ramoso  ^abbipianato  e/r. 


533 

12.  H.  Criata  castrensis ,  L. 

SchwaegT.  SnppJ.  293,  Brid.  517.  Roth  2^3.  Höffm.  61. 
Mart.  34. 

»  Hanc  pulohram  speciem  ad  radices  et  caadic<?s, infinio=  pi- 
nniim  syJvae  Piochaiifrheidp  ad  Hohenbuckf;  in^jae  «jlva  ad  viam 
rersns  Brankow  et  alibi  legi. 

Antecedenti  simile  sed  tnm  ab  eo  tum  ab  omnibus  similibus 

abnnde  distinctrim ,  praesertim  differt  caale  prostrato  simpliriter 

I   pinnato. 
I 

13.  H.  squarrosum,  L. 

SchwaegT.  Sappl.  282.     Brid.  511.    Roth  297.    Hoffm.  65. 

Mart.  29. 
'  Vnlgatissimujn  fere  totias  prorinciae ;   in  dametis  ad  rivn- 

liira  molarium  prope  Gehren ,   in  pratis ,   ad  vias  in  nliginosis 

etCm  etc, 
I  Habltu  fere  H.  cordifolium  aemnlatur  sed  satis  difiFert  canlis 

'   foliornmque  statnra  et  directione  propria. 

14.  H,  triquetrum  y   L. 

Hedw.  Fand.  II.  94.  T.  7.  Brid,  II.  508.  Hoffm.  59, 
Mart.  29. 

Sylvam  versus  ad  Wensch  Drehna  vere  crescit  ad  terrajn  et 
in  viciniis  der  Kl.  Bahrenerheide  haud  procnl  a  Babben  leyi. 

Differt  foliis  triansularibns. 

15.  H.  loreum ,  L. 

Schwaegr.  293.   Brid.  515.  Roth298.  Hoffrn.66.  Mart. 29. 
In  raontosis  hinc  inde  e.  g.  Weissagk,  ad  Sonneawalde  at- 
c|ue  rtntecedente  vix  conunnniüs, 

Variat  ha^c  sperip?   ratione  Jöci  nataJis  Iiahitn  plna  mians 
I   Talido,    ranle  a  longitodine  tripollicare  atl  dodrantalem,   foliis 
saepins  sqnarrosis. 

34  - 


534  

16.  ti.  steliatum,   Schreber. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  161.  Biid.  Bryol.  11.  600.  Roth  303. 
Hoffm.  IL  65.     Mart.  30. 

Itt  paludosis  pratonim:  Kaden ,  Hartmannsdorf,  Vetschau 
etc»  haud  ramm  obvinm. 

Variat  caule  repente  et  adseeudente  vago. 

17.  H,  nitens  f   Schreh. 

Hedw.  Spec.  255.  Schwaegr.  Suppl.  228.  Brid.  Bryol. 
560.     Hoffm.  59.    Mart.  30. 

In  graminosis  humidis,  pratls  undique  satis  obvinra. 
Folia  nitentia  laete  et  pallide  flavo  -  viridia. 

18.  H,  cordifolium  y  Hedw. 

Schwaegr.  Snppl.  II.  229.   Brid.  Bryol.  II.  365.  Mart.  31, 
Ad  fossas ,  in  paludibus  etc,  nou  raro. 
Nou  dissimile  H.  sequenti  et  squarroso  sed  differt  foliis  non 
squarrosis  patentibus  integerrimis  cordatis,  nervo  excurrente. 

19.  H,  cuspulatum,  L. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  228.  Brid.  Bryol.  II.  562.  Roth  271, 
Hoffm.  58.    Mart.  31. 

Habitat  in  pratis  uliginosis,  locis  humidis  sylvarum  fron- 
dosarum  et  ad  fossarnm  margines  fere  ubique  admodum  vulgare. 

Habitu  H.  cordifolinm  aemulatur  et  caveat  sibi  tiro,  ne  con- 
fundat. 

20.  H,  abtetinum,  L. 

Schwaegr.  SuppL  232.  Brid.  Bryol.  573.  Roth  272. 
Hoffm.  69.     Mart.  33. 

In  abietinis:  Gahioerheide,  locis  apricis  siccioribus  ad  Dn- 
ben  et  alibi  inveni. 

Caule  procumbente  sirapliciter  pirinato  distincluni. 

Capsulam  rarius  vidi. 


^5 

21.     H.  proliferum ,   L, 

SchwaegT.  Suppl.  236.  Brid.  Bryol.  438.  Roth  III.  273. 
Hoffui.  60.     H.  tamariscinuin  Mart.  33. 

In  humidiusculis  sylvaticis  pratorum  inque  colli bus  eoeme- 
teriisque ,  ad  vias  hinc  iiide  vulgare. 

Habitu  suo  satis  distinctum. 

Caule  tripinuato !     Variat  caule  bipiuuato. 

22. .  H,  Blandowii,  W.  et  M. 

SchwaegT.  Suppl.  233.  Brid.  Bryol.  576.  Spreng.  Spec. 
pl.  IV.  206. 

Haue  speciem  in  uliginosis  haud  procul  ab  urbe  Golssen 
depreheudi ,  etiam  provenit  im  Untern  Spreewalde. 

Ab  antecedentibus  caule  pinnato,  habitu  validiore  et  ele- 
gantiorc  flavo  -Tirente  nitido  aliisque  notis  diTcrsum. 

23,  H.  myosuroides  y  L. 

Roth  300.  Hoffm.  69.  Mart.  27.  a  Bridelio  (ßryol.  II. 
367.)  ad  Isothecium  refertur. 

Vergente  Martio  ad  Augustum  usque  in  arboruni  truncis 
radicibusqne  sylvac  Spreae  infer.  passim  degit. 

24,  H,  murale  y  Hedw. 

Brid.  Bryol.  586.     Roth  376.     Hoffm.  67.     Mart.  18, 
In    luuris   vetustioribus ,    urbis  circumvallatioue   Sonnen- 
walde semel  legi. 

25,  H,  purum y  L. 

Hedw.  Spec.  253.  T.  66.  F.  3.  Schwaegr.  Suppl.  226. 
Brid.  Bryol.  425.     Hotfm.  58.     Mart.  32. 

In  sylvis  frondosis ,  pascuis  locisque  udiusculis  pratorum 
crescit  vere  sed  rarius  fert  fructus. 

Caule  subpiunato  -  ramoso  ,  laete  virescit. 


536  .  

26.  H,  stramineum ,  Dicks. 

Schwaeffr.  Suppl.  U.  212.  Brid.  Bryol.  568.  Sprena. 
Sp.  l\.  2ÖÖ. 

Habitat  in  nlieinosis  in  ricinus  der  Stadt  Grolssen  nnd  dp? 
Spreewalde?. 

Habitn  refert  fere  omnino  H.  sequens .  satis  tarnen  di- 
rersnnL 

Variat  altitndine  et  ramiücatione  caulis  atque  colore,  qaem 
interdnm  fere  atrofascnm  obserTari. 

27.  fl.  albicans.  Neck. 

Brid.  BttoI.  492.    Roth  302.     Hoffm.  68.     Mart.  25. 

In  sicds  graminosis,  coemeteriis  ad  vias  fere  nbique  Tulga- 
tissimnm  totins  provinciae. 

A  praecedente  eolore  pallidiore  et  habitn  toto  ralidiore  aliis- 
que  notis  dignosciror. 

Yariat  canle  «implici  plus  minns  ramoso .  habitn  graci- 
liore. 

2^.     H.  ierpem ,   L. 

SchwaegT.  Snppl.  260.  Brid.  Bryol.  IL  642.  Roth  III. 
306.     Hoffin.  71.     Mart.  15. 

In  lignis  pntridis  radicibusqne  terra  denudalis  et  ad  trnncos 
vetnstos  hinc  inde  nee  non  in  solo  fertili  ad  rias  pratomm  etc. 
oecnrrit,  e.  g.  Gr.  3Iehsow,  Wanninchen,  Kolkwitz  etc,  etc. 

Mnscns  admodnm  yariabilis,  tnm  canlis  diririone,  foliomm 
forma  tnm  colore  totoqne  habitn. 

29.     H.  ?ahhrosvm,    HoflFm. 

Schwaegr,  ü.  237.    Brid.  477.     Hoffm.  74.    aflart.  25. 

In  montosis  s^lvestribus  snbhnmidis  atqne  in  hortis  umbro- 
«is  e.  z.  in  dem  Schlossgarten  zn  Lübbenau ,  Hoellenberge  bei 
Langengrassan  etc»  eU, 

Yariat  haec  speeies  eonditione  varia  leei  natalis. 


537 

30.  H,  itrigosum,  Hoffra. 

Hedw.  Spec.  265.     Schwaefr.  U.  268.     Büd.  Bij  1  446 

Hoffm.  II.  76. 

Reperi  semel  in  herbidis  sabalösis  ia  rieinia  arbisCaläu 
Tantum  specimina  perpaufa  fractifera  depreh^^ndi. 

31.  H.  striatum ,    Schreb, 

SchwaegT.  Suppl.  234.     Brid.  Brvül.  II.  502.     Ruib.  Ul 
316.     Hoffm.  II.  75.     Sjpreng.  Spec.  IV.  208. 

Hanc  speciem  Jnlio  et  Angnsto  laete  Tirentem  iu  pjtscuis, 
dumetis  nemoribusque  ad  arbornm  trnncö?  et  ad  terram  frequen- 

ter  inveni. 

Differt  potissimum  capsnla  longe  rcstrata  et  fuliis  patemis- 
sLmis  rngoso-striatU  obtu5in5Culi<. 

Caulis  plus  mion?  ramosn«. 

32.  H.  ruscifoUum .   Neck. 

?s^h>^aegr.  Suppl.  195.  Brid.  497.  Rt-th  321  H  sTu- 
77.     Mart,  21. 

Deäit  in  fossis ,  aqnis  fluentibn? .  rimlis  c,  5.  in  ligao  na- 
tante  et  ad  lapides  in  der  Spree  und  Berste  inqne  loci*  udi<  etc. 
ad  arboroin  radices  probabiliter  totius  prorinciae. 

Hie  muscns  quam  maxime  varian?;  löngitudinr  ft  ramiÄra- 
tione  canlis  etc. 

33.  H.  praeJon^um .   L. 

Brid.  Brrol.  399.     Röib283.     HöfEm.  72.     Man.  18. 

Vuiffaiis^innim  in  truuci?  arborum  praeeipne  Salirum  ft  i»^ 
liffno  pntrido  etc. 

Capjnlam  ab  initio  Teri<  ad  ro*-dium  cirfiiet  us^oe  »eD-eu: 
Septembrem  obserravi. 

MnscB«  polymorphas 


538  

34.     J/.  rutabulum ,   L. 

Brid.  Brjol.  485.  Roth  312.  Hoffm.  77.  Mart.  22. 

Frequens  obvium  in  locls  pracced.  eodemque  tempore. 

Cum  H.  ruscifolio  habitu  externo  fere  conveuit. 

Variat  caule  repente,  ramoso  ramosissimoque,  foliis  dense 
imbricatis  et  remotis  atque  colorc. 

35.  //,  velutinum  j  L. 

Brid.  Brjol.  II.  457.   Roth  308.  Hoffm.  73.   Mart.  17. 
In  solo  meliore  fruticetorum  sylvarumqiie  in  viciuia  arbo- 
rnm  ad  Ziitzeu,  in  muro  urbis  nostrae  et  alibi  ]pg:i, 

36.  H,  pUiferum,  Schreb. 

Brid.  Bryol.  II.  489.  Roth  312.  Hoffm.  75.  Mart.  24. 
Assiduus  iueola  nemorum  et  loconim  umbrosorum. 
Variat    longitudine    caulis   et   foliorum   forma,     directio- 
ue  etc. 

Differt  foliorum  cuspide  longe  porrecto  unde  piliformi. 

3/.     H,  Schreberi ,  Willd. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  227.  Brid.  Bryol.  11.  420.  Roth  270. 
compressum  Hoffm.  58.  Mart.  32. 

Ad  fossas  pratorum  et  in  udiiisculis  nemorum  ad  Niewitz, 
in  viciuia  Langengrassau  nee  nou  circa  Calau  atque  fürstl.Dreh- 
na  et  alibi  occurrit. 

Habitu  externo  H.  puro  affine  sed  gracilius. 

38.     //.  splendens ,  Hedw. 

Ejusd.  Spec.  262.  T.  67.  F.  6.  Schwaegr.  Suppl.  II.  237. 
Brid.  Bryol.  IJ.  435.    Hoffm.  60.   Mart.  34. 

Habitat  in  sylvis  et  acerosis  et  frondosis  ad  arborum  caudi- 
ces  infimos  et  in  eorum  viciuia  ubique  fere  obvium.  ■ 

Variat  ratioue  loci  uatalis  foliorum  forma. 


539 

3Ö.     H,  populeum,  Hedw. 
Ejusd.  Spec.  278.  T.  70.  F.  1  —  6.     Brld.  Bryol.  IL  470. 
Mart.  26. 

In  pomariis  ad  arborum  truncos  caespitulos  satnrate  virides 
formans ,  e.  g.  im  Schlossgarten  zu  ückro ,  vere  per  totam  pro- 
vinciam  occurrere  videtur. 

FAM.  V.    SPLACHNOIDEAE. 
10.     Phascum,    L.   Schrebcr. 

1.  Ph,  muttcufn,   Schreb. 
Hedw.  Spec.  T.  23.     Schwaegr.  Suppl.  I.  2.     Brid.  Bryol. 

I.  22.  Roth.  452.  Hoffm.  21.  Roehl.  D.  M.  15.  Mart.  125. 

Hunc  muscuni  miuiitissimiim  priuio  vere  ad  terram  pingnem 
^prope  Gossmar  sparsim  semel  inveni. 

2.  Ph,  Floerlteanum  y  W.  et  M. 
Schwaegr.  Suppl.  1.  3.  T.  3.  Brid.  Bryol.  I.  26. 
Hacteuus  a  me  ipso  in  loco  uon  inveutnm  sed  specinieu  in 

^argillaceis  in  yiciuia  urbis  Lübbcn  lectum  mihi  oblatum. 

3.  Ph,  curvicollum ,   Ehrh. 

Schwaegr.  Suppl.  J.  7.  Brid.  24.  Roth  114.  Hoffm.  20. 
'Roehl.  17. 

Acervatim  in  montosis  e.  g.  in  moute  Weinberg  dicto  prope 
fiirstl.  Drehua  et  alibi  deprehendi. 

Capsula  exserta  pedunculo  arcuato  facile  distingui 
potest. 

4.  Ph,  cuspidatum  y   Schreb, 

Schwaegr.  Suppl.  I.  2.  Brid.  Bryol.  I.  41.  Roth  111. 
Hoffm.  19.  Roehl.  29.  Mart.  125. 

In  versuris  agrorum  hortorumque  humosornm  et  ad  fossa- 
rum  marg  nes  hinc  iude  cum  Ph.  subulato  simul  codemque  tem- 
pore legi ,  c.  g.  Gr.  Lubolss  etc. 


540  

Capsula  iion  exserta,  statura  antecedeute  duplo  et  friplo 
maiori. 

5.  Ph,  subulatum  y    Schreb. 

Brld.  Bryol.  I.  37.  Rofli  109.  Hoflfm.  19.  Roehl.  26. 
Mart.  126. 

Haec  spccies  polymorpha  in  hortis  humidis,  oleraceis:  Gr. 
Liibolss ,  montosis  in  solo  udo  lutoso  -  arenoso  ad  viam  iutei 
Ückro  et  Falkenberg  etc,  crescit ,  multo  communior  quam  re- 
liquae. 

Vere  ad  autumnum  usque  vidi. 

Variat  magnitudine.  Aeiate  juniore  Ph.  nitiduiu  aemulatur, 
demum  habitu  suo  satis  distinetum. 

6.  Ph,  piliferum  y   Schreb. 

Sehwaegr.  Suppl.  I.  1.  Brid.  Bryol.  1.  28.  Roth  III.  110 
Hoffm.  19.  Roehl.  33.  Mart.  125. 

Ad  muros  vetustiores  e.  g.  urbis  nostrae  proyenit. 

7.  Ph,  patens ,  Hedw. 

Sehwaegr.  Suppl.  I.  7.  Brid.  Bryol.  I.  33.  Roth  112. 
HoflFm.  20.    Roehl.  22. 

Haec  species  apud  uos  in  oleraceis  atque  in  humidis  um- 
brosis  hortorum  circa  Karche  (b.  Luckau)  occurrit ,  etiam  pone 
Gr.  Kraussnick,  Lnbolss  et  alibi  observavi.  Paeue  frequentius 
quam  Ph.  cuspidatum. 

8.  Ph.  bryoideSy   Dicks. 

Sehwaegr.  Suppl.  I.  7.  Brid.  Bryol.  I.  48.  Spr.  Spec. 
IV.  142. 

Ad  aggercs  pagorum  et  in  eorum  vicinia  iuque  incultis 
podem  tempore  ceterornra  hujus  gregis,  sed  rariiis  e.  g,  Lübbe- 
nau b.  Schlosse ,  Kahnsdorf  b.  Luckau, 


641 

9,  Ph,  crispum ,  Hedw. 

SchwaegT.  Suppl.  I.  Brid.  Bryol.  46.  Roth.  Hoffm.  Roelil. 
34.  Mart.  125. 

Gregatim  cum  aiitec.  iu  iisdem  locis  et  ad  semitam,  quae 
ducit  ad  Krehlitz ,  etiam  iu  viciuia  Malaeucheu  etc. 

10.  Ph.  nitiduniy  Hedw. 

Schwaegr.  I.  7.  Brid.  Bryol,  I.  35.  Roth.  Hoffm. 
Mart  126. 

In  collibus  glareosis  udis ,  ad  margines  pratorum  etc, 
haud  procul  a  horreo  laterario  apud  Laugeugrassau  et  alibi  sed 
rarius  provenit. 

Affine  Ph.  subulato  juniori. 

11.     Gyninostomum ,   Hedw. 

1.  G.  ovatum ,  Hedw. 

Sctwaegr.  Suppl.  I.  27.  Brid.  Bryol.  1.  59.  Roth  123. 
Hoffm.  27.  RoeW.  65.  Mart.  120. 

Incolit  solnm  fertilem  plantariorum,  muros  iu  urbis  circura- 
vallatione  Souueuwalde  atque  in  aliis  locis  conspicuum. 

Primo  vere  degit  et  fructificat. 

2.  G.  truncatum ,  Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  I.  19.  Brid.  Bryol.  I.  67.  Roth  124, 
Hoffm.  27.  Roehl.  68.  Mart.  120. 

Acervatim  iu  anteced.  locis  eodemque  tempore  e.  g.  Zoell- 
mersdorf  in  tumulis  talparum  hortorum. 

Altitudo  caulis  variat,  varietatem  majorem  in  ambulacris 
circa  urbem  nostram  legi. 

3.  G.  rtifcscens ,    Schultz, 
Brid.  Bryol.  I.  62. 

Ad  aggeres  in  solo  lutoso  -  glareoso  hiuc  inde  nascitur  : 
Nauudorf  b.  Lübben,  Fresdorf^b,  Luckau. 


542  

4.  G,  intermedium  ,   Schwaegr. 

Schwaegr.  Siippl.  I.  19.    Brid.  Bryol.  I.  69.    Mart.  121. 

In  solo  lutoso  hinc  inde  e.  g.  iu  viciuia  fodiuarum  lutaria- 
rnm  prope  fürstl.  Drehua  et  alibi  invcni ,  rariiis  tarnen  videtur. 

Ditfert  a  G.  trancato  cui  affine  statura  paulo  majori  aliisque 
notis. 

5.  G.  stelligerum  y    Sm. 

Schwaegr,  Suppl.  1.  32.     Brid.  Bryol.  I.  89.     G.  ciirviro- 
strum,  Hedw.   Muse.  II.  88.  T.  24.  Hoffm.  28.  Mart.  122. 
Nascitur  in  declivibus  der  Gahrocrheide. 
Caule  fragile  subramoso  facile  discernendum. 

6«     P,  pyrifortne  3  Hedw. 

Ejusd.  Spec.  38  et  Fnnd.  T.  7.  F.  31.  Schwaegr.  Suppl.  I. 
24.  Brid.  Bryol.  98.  Roth  121.  Hoffm.  27.  Mart.  120. 

In  pomariis,  plantariis  inque  liortis  cultis  Schoenfeld 
eodem  tempore  paeue  frequentius :  fürstl.  Drehna  im  Schlossgar- 
ten etc, 

Maximum  hujus  gregis.     Capsula  pyrifornie  crassa  facil-    ' 
lime  diguoscitur. 

7.     G.  fasciculare ,    Hedw. 
Schwaegr.  Suppl.  24.     Brid.  Bryol.  101.     Spr.  Spec.  W! 

144. 

Habitat  in  solo  pingue  pratorum  ad  fossarum  margines  at- 
que  in  ambulacris  circa  urbem  nostram. 

Praecedente  minus.     In  viro  omnino  facilius  distinguitur. 

12.    Hymenostomumj   R.  Br. 
1.     H,  microstomum 3   R.  Br. 
Schwaegr.  Suppl.  1.  28.     Brid.  Bryol.  1.  76.  ,  Roth  128. 
a  Hoffm.  29.  et  a  Martio  123.  ad  Gymuost.  refertur. 


643 

In  ambiilacris  hortornm  canglicorum  zu  Zützen,  Golssen 
fiirstl.  Drehn.i  et  alibi  saepius  una  cum  G.  pyriforme  minime  ra- 
rius  deprehendi. 

Muscusmiuutissimus,  cave  ne  primo  coiispectu  cum  G.  ru- 
fesceiite  cui  valde  accedens  confimdas. 

13,     Schistidium ,  Brid. 

1.  Seh,  subsessile  y    Brid. 

Brid.  Bryol.  1.  113.  Schwaegr.  Siippl.  1.27. 
Degit  vere  in  solo  humidiusculo  humoso  hortornm  similium- 
qiie  locorum  e.  e;.  prope  Gr.  Fehser  et  alibi. 

Muscus  siibacaulis.     Ph.  Floerkeano  non  dissimile. 

2.  Seh,  ciltatwm,  Brid. 

Brid.  Bryol.  I.  116.  Anoectaiis'.  Hedw.  Spec.  40.  Gymnost. 
Hoffm.  28. 

In  viciuiaBranko  iuventum;  etiam  ad  arbornm  radices  terra 
denudatas  im  Untern  Spreewalde. 

Caule  ramoso. 

14.     G r im mia^   Ehrh. 
1»     Gr.  apocarpa,   Hedw. 
Schwaegr.  I.  96.   Brid.  Bryol.  167.  Roth  138.  Roehl.  115. 
Mart.  114. 

In  muris  eorumque  iuterstitiis  e.  g.  nrbis  nostrae ,  ad  arbo- 
rnm caudices  etc,  per  omnem  Proviuciam. 

Haec  species  longitudine  et  ramificatione  caulis,  colore  at- 
que  foliornm  forma  satis  variat  ad  loci  natalis  couditiones. 

Habitii  Schistid.  ciliatum  fere  referens,'sed  eximie  diver- 
siim. 

15.    Dryptodon,  Brid. 
1.    Dr,  pulvinatus  y   Brid. 
Brid.  lÖryol.  I.  196.     Dicranum  Schwaeg;r.   Suppl.  I.  189. 
Roth  179.    Bryiim  Hoffm,  51.    Grimmia  Mart.  114, 


544  

Haliitat  in  feetis,  rnuris,  ubi  caespitulos  hemispbaeiioos 
«orapactos  foriuat,  ubiqne  vulgare. 

Totum  auninii  perdurat  florens  et  fructificans. 

16.     TetraphiSj   Hedw, 
1,     T.  pellucida,   Hedw. 
Hedw.  Spee,  43.  T.  7.  F.  1.   Schwaegr.  Suppl.  I.  39.  Brid. 
Brjol.  I.  134.   Roth  132.   Hoffm.  30.   Mart.  116. 

Primo  vere  degit  in  urabrosis  ad  arborum  ladices  terra  dt>- 
nudatas  et  ad  ligiia  putrediue  cornipta  band  rara  e.  g.  im  Spret- 
walde  hinc  iude ,  prope  Langeugrassau  inter  Bryum  androgy- 
num  saepius  observavi ;  etiam  alibi. 

17.  S plachnum 3    L. 
1,     Spl,  ampullaceum  y   L. 

Hedw.  musc.  11.  41.  T.  14.   Brid.  Bryol.  1.  259.   lloth  133.  \ 
Mart.  116.  HolTm.  23.  ' 

Ad  fossarum  margines  in  solo  turfoso  hinc  iude ,  in  laciibns  " 
sifcefaetis    prope    Gossmar   (b.   Lwckan)    etc,   minime    rarum 
iiiveni. 

Miiscns  speeiosus  altitudine  variaus.  Toto  habitii  t^xterno 
jam  satis  ab  omnibns  reliqiiis  distinctus. 

FAM.  VI.    DICRANOIDEAE. 
a.     Wei  ssiac  eae. 

18,  Weissia ,  Hedw. 
1.     W.  lanccolata,   Brid.  (3Iart.) 

Coscjuodcm  Brid.  Bryol.  I.  372.  ^Encalypta  Koth  HI.  150. 
Bryum  Hoffm.  31.    Mart.  113. 

'  81  U  pasciiis,    sterilibiis,  rimis  niinM)riun ,  ad  vias  ravas  in 
solo  udiusmlo  iiluvis  obvenieiis. 


545 

Caveiidiim  tironi ,  ne  (innscnm  notis  geiieris  jam  distinctis- 
simiim  confundat  cum  Gymnostomo  truncato  ciii  hajbitii  primo 
«■onspectn  non  plane  dissimilis. 

2.  W,  rurvirostra  3   Hedw. 

*    Brid.  Bryol.  I.  347.  Schwaegr.  Siippl.  I.  74.  a  Rothio  149. 
ad  Grimmiam  et  a  Hoifm.  32.  ad  Bryum  refertiir. 

Ad  fossarum  latera  atque  iu  praecedentis  locis  6tc»  hin« 
finde  e.  g*.  ad  fossas  agronim  pone  Bornsdorf,  ad  semitam  versus 
'Niewifz  etc,  legt. 

3.  W,  viridula,   Brid.  .i,^' 
Brid.  Bryol.  I.  384.  Bryum  controversnm  Hoffm.  34.''Rö(*JiL 

143.  W.  mntabilis  Mart.  112. 

In  solo  lutoso-arenoso  ad  semitam,  ((viae  dncit  versus  Put- 
schen in  umbrosis  deprehendi. 

Specimina  frnctifcra  perpauca  tantum  observavi.  Omnibus 
iminus. 

4.  W*  cirrata ,   Hedw. 

Hedw.  Spec.  69.  T.  12.  F.  7.  Schwaegr.  Snppl.  1.  75, 
HolTm.  44.  Mart.  111. 

Ad  arboruiu  caudices  intimos  iiuiue  tectis  stramineis  villa- 
Tum  rusticarum  e.  g.  Kl.  Lubolss,  Egsdorf,  rarius  tarnen  vidp- 
tur;  otiam  uonuuUa  specimina  in  sylva  Wasserbnrgerforst.dicla 
'ad  truncos  putredino  corruptos  non  procul  ab  officiua  vitraria 
legi.  (An  is  locus  extra  nostrae  provinciae  tines  positua 
egf?). 

5.  W,  acuta,   Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  69.  Brid.  Bryol.  I;  362. 
■:      Habitat  ad  vias  cavas  in  solo  udo  ajtque  in  declivibusmou- 
linm  ad  scaturigines  earnmque  lossa?? ,  minimo  rara  pro.venit.vi,. 


546  

Maxima  hujus  gregis  et  habitu  suo  jam  satls  diversa 
videtur. 

ß.    Dicranoideae  genuinae, 
19.     Trematodon,  Rieh. 
1.     T,  ambiguus,  Schwaegr. 
Schwaegr.  Suppl.  I.  69.    Brid.  Bryol.  I.  386.  (T.  vulgaris) 
Bryuin  setac.  Hoffm.  43.  Dicrauuni  ambiguum  Mart.  106. 

In  lignorum  caedibus  sylvarum  acerosarum  e.  g.  Rochaiier 
Kl,  Barenerheide  in  solo  arenoso  udiusculo  frequentem  legi  et 
alibi  obserTavi. 

Capsula  elongata  conica  longe  rostellata  totoque  habitu  fa- 
cilius  dignoscitur. 

20.     Dicranum,  Hedw. 
1»    D,  scoparium ,   Hedw.  (Lejss.) 
Hedw.  Fund.  II.  92.  Brid.  Bryol.  I.  410.  Roth  158.  Mart. 
97.  Bryum  Hoffm.  39. 

In  arborum  caudicibus,  arvis  requiescentibus  herbidis  eri- 
cetisque  e.  g.  Duben,  Schollen  etc.  etc»  satis  frequens  oc- 
currit. 

Ab  autumno  ad  ver  fructus  fert. 
Variat  foliorum  directione  et  ambitu. 

2«     D.  polysetum ,  Schwaegr. 
Schwaegr.  Suppl.  I.  162.  T.  40.  Brid.  Bryol.  I.  413. 

In  sylvis  frondosis  montosis  cum  priore  saepiusuna  ineodeni 
loco  aliisque  locis  frequens. 

Habitu  quam  maxime  accedens  priori  atque  a  nonnullis  pro 
D.  scoparii  varietate  habitum. 

3.     O.  tindulatum ,  Ehrh. 
Mart.  97.  polysetum  Schwaegr.  Suppl.  1. 165.  T.  41.  rn- 
gosum  Brid.  Bryol.  I.  414. 


547 

In  sylvis  humidis ,  pascuis ,  ad  rias  cavas  sylvarum  e.  g. 
Kemlitz ,  versus  Sorgefeld  etc,  frequens. 

4.  D.  spurium,  Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  I.  179.  Brid.  Brjol.  I.  416.  Roth  178. 
Hoffrn.  38.  Roehl.  352.  Mart.  103. 

In  solo  sabuloso  sylvarum  cum  antecedentibus  simul  eodem" 
qiie  tempore  sed  rarius:  Gr.  Fehser,  in  vicinia  Calan  etc, 
inveni. 

Sequenti  neu  dissimile ,  sed  habitus  partium  minor  H  folia 
I  Ti'on  secuuda. 

5.  I>.  ScJiraderi,  W.  et  M. 
Scliwaegr.  Suppl,  I.  166.  T.  41.  Marl.  102. 

In  uliginosis  sylvestribus  e.  g.  in  nemore  Landwehr  dJcto 
haud  procul  a  Geissen,  sed  rarissime  videtnr, 

6.  D.  congestum,   Schwaegr. 
Schwaegr.  Suppl,  I.  168.  Brid.  Bryol.  418. 

In  nmbrosis  subhumentibus  sylvarum :  Unlerer  Spree- 
wald. 

Habitus  ferc  D,  seoparii  sed  minus  et  folia  mnlto  augn- 
stiora. 

7.  D,  glaucum ,    Hedw. 

Hedw.  Spec,  135.  Schwaegr.  Suppl.  187,  Brid.  Bryoi.  407. 
iRoth  1«1.  Mart.  105. 
'  In  sylvis  acerosis  et  frondosis,  fruticetis,  pratis  ubiqne 
cäcspites  saepius  perraagnos  compactos  albo  -  flavescentes 
sflauco-virescentcsve  formans,  per  totam  provineiam  frequens 
«'»•(•urrit, 
,j,,     Caule  admodum  fragili, 

Primo  couspertu  pro  Sphaguo  facile  haberi  potest, 

9*  Bd.   5s  Heft,  35 


548 

8.  D*  ßexttosum  i  Hedw. 

Hedw.  Spec.  146.  T.  38.  F.  1  —  6.  Schwaegr,  Suppl,  189, 
Campylopus  Brld.  Bryol.  469.  Mart.  105. 

In  fossis  exsiccatis  soli  turfosi  e.  g.  Bestau,  Gossmar  et 
alibi. 

Muscns  haliitu  distinctug,  seta  flexuosa  facile  dignoscitur, 

9.  D,  cerviculatum  3  Hedw. 

Schwaegr.  Siippl.  I.  221.  Oncoph.  Brid.  Bryol.  I.  390. 
Dlcr.  piisill.  Roth  168.  Roehl.  375.  Mart.  106. 

In  herbldis  areiiosis  hnmidis,  in  pascnis,  ad  vias  fossasqne  ! 
nee  non  in  sylvis  iimbrosis  abnude  vnlgare. 

Variat  conditione  loci  natalis, 

10.  1>.  strumiferuiii,  Sw. 
Oucophor.  Brid.  Bryol.  395.   Dicr.  Roth  III.  186,    Bryum ; 

Hoffm.  36. 

In  locis  nligluosis  pratornm  sylvanimqup; ,  ad  lapides  ma- 1 
guos  et  arbornm  radices  :  Spreewald ,  Uckro  et  alibi. 

j 

11.  D.  heteromdllum  f  Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  I.  173.  Brid.  Bryol.  423.  Roth  360. 
Hoffm.  38.  Mart.  98. 

In  solo  humidiusculo  lutoso  -  sabnloso  locornm  mnscoso- 
rnm,  ad  rias  ravas  montinm,  ad  marginem  sylvae  apud  Kem- 
litz  qna  tcudit  ad  Colpien,  in  viciuia  des  Untern  -  Spreewaldes 
haiid  rarum. 

Vere  florescit. 

Muscns  altitudine,  foliornm- forma  et  colore  varians,  tarnen 
habittt  suo  proprio,  partim  colore  qnam  maxime  laete  viride,  de-' 
nique  Capsula  facilins  dignoscitur. 

12.  Do  pellucidum ,    Sw. 

Hedw.  Spec.  142,  Schwaegr.^  SnppK  1-181,  T.  48,  Roth 
177.  Mart.  103. 


—  —  549 

Hane  piilchram  speciem  ad  fossanini  marglnes  pratornm  ad 
Vetschau  nee  non  versus  Burg  legi ,  iibi  caespites  laete  rirides 
format. 

13.    D.  varium,   Hedw. 
Brid,  BryoL  435.     Roth  474,    Hoffm.  36.    RoehJ.  370, 
Mart.  99. 

In  lutosis  herbidis,    iu  solo  llmoso  ad  agrorum  Tersuras 
,  hinc  inde,  ad  rivulorum  lacuuraque  ripas  crebro  obviiim. 
Variat  directione  foliorum. 
Habitu  D.  rerviculatiuiB  fere  aemulatur, 

21.     Ceratodon^    Brid, 
1.     C.  purpureus ,  Brid, 

Brid.  BryoL  I.  480.  Dicranum  Hedw.  Spec.  136,  T.  36. 
Roth  156.  Mart.  104.  Bryinn  Hoffra.  36. 

Ad  asseres,  truncos  pntridos  iuque  ericetls,  muris  vetustio- 
ribus,  tectis  stramineis  et  aliis  locis  sterilibus  fere  ubique  rulo-a- 
ris  muscus  Talde  polymorphus. 

y.    Orthotrichoideae» 
22.     Ortliotrichum,  Hedw, 

1.  O.  afßne  y    Sclirad. 

Schwaegr.  Siippl.  II.  22.  T.  50.  Brid.  Bryol.  I.  282.  Mart. 
77.  Weissia,  Roth  III.  217. 

Ad  arborum  corticem  praesertimPopulorum  etSalicum  pas- 
ßini :     Borusdorf  beim  Schlosse  ctc» 

Ab  0.  striato,  ciii  proxime,  caute  distinguendum. 

2.  Oe  striatum^  Hedw. 

Schwaegr.  Suppl,  II.  29.  T.  54.  Brid.  Bryol.  290.  Mart, 
77.  Weissia  Roth  120.  Bryiim  Hoffm,  25, 

In  arboribus,  lapidibus  nmbrosoriim  hmnidorum  hinc  inde 
ohvjiim,  Langengrassan ,  Spreowald  h.  der  Eich«'  etc. 

35* 
/  - 


550  

Accctlit  quidem  ad  priiis  ita,  ut  vix  ab  illo  discernere 
possis,  in  vivo  tarnen  Capsula  subexserente,  operculo  aureo  -ant 
flavescente  -  rnbicnndo ,  foliis  magis  patentibus  facilius  differrt* 
videtur. 

3.  O.  fallax,   Bruch. 
Brid.  Bryol.  I.  787. 

In  arboribus ,  lapidibus  band  ramm. 
An  constanter  diversum? 

Hinc  inde  sed  rarius  in  cortice  Populornm  horti  auglici 
prope  Lübbenau  semel  legi. 

4.  O.  obtusifolium y   Schrad. 

Schwaegr.  Snppl.  IL  14.  T.  50.  Brid.  Bryol.  L  287, 
Mart.  75. 

In  praec.  locis  sed  rarius  obvium,  lubentius  in  Salicibusad 
Hartmannsdorf,  Terpt  et  alibi;  etiam  in  umbrosis  passim 
vidi, 

Capsula  immersa. 

5.  O.  spcciosum  y  Nees  ab  Es. 
Brid.  Bryol.  280. 

Hinc  inde  cum  antecedeutibus  saepius  promiscue  eodemque 
tempore,  in  quo  illa  fructificant ,  observavi. 

Ab  antec,  Capsula  magis  exserta  et  statura  majori  partium 
dignoscitur. 

6.  O.  Ludwigil,   Brid. 

Schwaegr.  Suppl.  H.  24.  T.  5L  Ulota  Brid.  Bryol.  I.  302, 
In  Populornm  truncis  prope  Goerlsdorf  et  alibi  legi. 
Capsula  longe  exserta. 

Affine  sequenti  quocum  omnium  partium  ratioue  phis  mi- 
nnsve  convcnit. 


551 

7.  O,  crispum,  Hedwr. 

Hedw.  musc.  T.  35.  Mart.  76.  ülota  Brid.  ßiyol.  300. 
Weissia  Roth  222. 

Il»i(lem  iiique  plurimis  locis  imilto  communius. 

8.  O.  anomalum,   Hedw. 

Mart.  75.  0.  saxatile  Brid.  Bryol.  275.  Weissia  Roth  215. 

lu  arborum  tnmcis ,  sed  frequeiitius  in  lapidibus  ad  fossas 
collocatis ,  rauris  e.  g.  ad  ripas  der  Berste  nee  non  im  Hain  b. 
Lübbeu,  iuter  Gr.  Lubolss  und  Niewitz  etc, 

Capsula  exserente. 

9.  O.  diaphanwiiy  Schrad. 

Schwaegr.  Suppl.  U.  31.  T.  55.  Brid.  Bryol.  I.  293.  Roth 
223.  HofFra.  26.  Mart.  78. 

In  anteced.  iisdem  aliisque  locis  e.  g.  in  plagis  ückro. 
DiflFert  potissimum  foliornm  apicc  albo  -diaphano. 

10.  O.  Ltßelliiy  Hook. 

Brid.  Bryol.  I.  295. 

Ad  arborum  truncos  sylvarum  mubrosarum  huic  inde  «\  g. 
haud  procul  ab  officina  picaria  in  der  Rochauerheide. 

Habitn  externo  refert  fere  0.  afiine  et  caveas  tiru,  ne 
»um  eo  primo  conspeclu  confundas. 

11.  O.  coarctatum  y  Pal.  Beauv. 
Brid.  Bryol.  I.  288. 

In  arbornm  truncis  sylvae  ad  fliimeu  Spreae  nou  prorul 
a  doraicilio  vonatoris  apud  Lübbon  dcprohcndi. 

Facilc  dignoscitur  Capsula  ex  omnibu^  hujiis  gre^is  tener- 
rima  cxscrta. 


552  ^ »--=--_ 

dV    Trichostomeae« 
23.     Trichostomuniy  Hedw. 
1.     Tn  pallidum^  Hedw. 
Schwaegr,  Suppl.  I.  139.     Brid.  Bryol.  I.  490,    Roth  III. 
194.    Roehl.  249,     Mart.  93,     Hoffm.  43. 

Ad  aggeres  ^  vias  hu|uo  sterilibiis  in  solo  lutoso  totius  pre- 
vinciae. 

Musciis  teuer  et  eximie  distiuctiis. 

24.     Rhacomitrium 3   Brid. 

(Ab  Hedwigio  et  iioiimiliis  botauopliilis  ad  Trichostoraiim 
refertur,  sed  habitu  proprio  plus  minus  ramoso  foliorumque  apico 
diaphauo,  ({uo  muscus  quasi  canesceiis,  deuique  peristomii  den- 
tibus  lougissime  productis  ncc  iion  calyptra  mitraeforrae  jam 
satis  diffeire  mihi  equidem  vldetm.) 

1.    IRJi»  canescensj  Timm. 

Brid.  Bryol.  I.  208.  Roth  192.  Roehl.  266.  Mart.  93. 
Bryum  Hoffm.  41. 

In  graminosis  areuosis  udis,  coemeteriis,  pinetis  circa  ar- 
borum  truncos  et  fcre  iibique  in  incultis  obveuiens. 

2»    Rht  ericoidesy   Brid. 

Brid,  Bryol.  I,  210.  Roth  191.  Roehl.  257.  Bryum  clonga- 
tnm  Hoffm.  41. 

Iii  aiUeccd,  üsdem  locis ,  cui  etiam  proximum  et  a  nonnullis 
pro  illiua  ipsa  varietate  habitum. 

Format  quasi  ut  praecedens  sylvam  muscoideara  louge  late- 
que  terram  obtegentem, 

3.    Rh,  heterostichum  s  Brid, 
Bryol.  214.    Roth  192.    Roehl.  263.    Mart.  92.    Bryum 
Hoffm.  40. 


'— 553 

Ilabitat  iu  piiieiis  moutosis  e.  g.  Gehreüj  Galuu  etc* 
Capsulam,  ut  iu  reliquis,  rarissime  observavi. 

4.     Rh,  lanuginosum  s    Brid. 

Brid.  Bryol.  I.  215,  Schwaegr.  Suppl.  1.  150-  Roth  188. 
Marl.  92.  Bryum  Hoffm.  41. 

Iu  solo  argillaeeo  locoruni  apricoiiiiu  versus  Souneuwalde 
semel  depreheudi ,  rarius  videtur. 

Ab  autecedeutibus  similibus  differt  statura  gracili-altiore, 
foliis  inarglno  et  apice  saepius  jam  iufia  dimidlum  (quasi  sca- 
riosa)  canescente. 

25.    Didj/modon ,  Hedw. 

1.  />.  pusillus  y   Hedw. 

Hedw.  Spec.  104.  Brid.  Bryol.  509.  Bryum  Hoffm.  43. 

Miuime  frequens  est  hie  muscus  teuerrimus  iu  solo  limo- 
siusculo  -  sabuloso  iu  viciuia  Zerkwitz  etc»  Aestate  ferl 
fructus, 

Accedit  quidem  ad  Tr,  pallidum  (quippe  habitu)  sed  miuor 
atque  rarior,  nee  non  notis  abunde  distinctus. 

2.  D.  homomalluSy   Hedw. 

Hedw.  Spec.  105.  Brid.  Bryol.  I.  510.  Mart.  96. 

Degit  praesertim  in  declivibus  fodiuisque  moutium  iu  terri- 
lorio  Weissagk,  ubi  ad  vias  cavas  etc,  eaespitulos  efformat,  for- 
san  excepto  loco  citato  nullibi. 

Habitus  ad  Dicr.  heteromallum  accedit  a  quo  caute  distiu^ 
gueudus. 

i,     ßarhulaceac. 
26.     Barhula,    Htdw. 
i.     B.  iHuralis^  Timm, 
Schwaegr.  Suppl.  I.  132.     Brid.  Bryol.  546.     Roth  203. 
Marl.  90.  Brvum  Hoffm.  45. 


554  ■ — 

Habitat  in  muris  ,  tegulis,  locis  inandatis  ad  marglnes  fos- 
sarum  subexsiccatariun  in  solo  lutoso  per  totam  provinciam  sa- 
tis  vulgaris. 

2.  ß.  unguiculata  y    Hedw. 

Schwaegr.  Suppl.  \  123.  Brid.  Brvol.  563.  Roth  206. 
Mart.  89.    Hoffm.  44. 

In  antec.  iisdem  locis  et  alibi  nbique  non  rara  e.  g.  zwischen 
den  Windmühlen  bei  Luckau,  etc*  etc. 

3.  B.  falJax,   Hedw. 
Brid.  Bryol.  1.  556.  Mart.  89.  Roth  212. 
In  ruinis ,   murorum  interstitiis  e.  g.  Wendische  Kirche  bei 

forstl.  Drehna ,  etiam  in  ruinis  inter  Riedebeck  und  Bornsdorf, 
atqne  in  urbis  circumvallatione  Sonnenwalde  nee  non  in  anteced, 
similibus  locis  hinc'inde. 

Habitu  fere  B.  anguiculatam  aemulatur  sed  differt  foliis  aa- 
gnstioribus  opercnlo  breriore  aliisqne  uotis. 

4.  ß.  Yi^ida  y    Hedw. 
Brid.  Brjol.  528.   Tortnla  Roth  211  > 
Habitat  in  fodinis  argillaceis  et  fossis  exsiccatis  agrorom 

hortommque  e.  g.  Kahnsdorf  bei  Lnckan  et  alibi  raro  aestate 
vidi. 

Differt  ab  affiuibus  caule  simplicissimo  breri. 

27.     Si^ntrichiai   Brid.  * 

1.    S,  mbuiata,   W.  et  M.  * 

Hedw.  Spec.  122.  T.  27.    Schwaegr.-Soppl.  I.  135.  T.  35. 

Brid.  Brvol.  579.  Hoffm.  46.  Mart.  87. 

Aestate  degit  in  viis  locornm  umbrosorum,  ad  sepes  hor- 
tornm  nee  non  in  moris  hinc  inde  band  infreqnens. 


555 

2.    S,  ruralis ,   Btid. 
SchwaegT.  Suppl.  I.  121.  T.  35.  Brid.  Br.voi.  I.  258.  Roth 
2Ü5.  i\Iart.  88.  Hoffm.  45. 

übique  ia  lectis  stramineis  ,  muris  siittilibusque  locis  cam 
priore  sef  vere  fructificat. 

28,     E ncaly pta ,   Schieb. 
1.    E,  vulgaris,  Hedw. 
Hedw.  Spec.  60.  T.  10.  Schwaegr.  Suppl.  56.  Brid.  BrroK 
139.  Hoffm.  27.  Mart.  115. 

Ad  terram  in  solo  lutoso  et  arenoso  -  lutoso  inque  muris, 
ai;geribus  et  locis  herbidis  umbrosis ,  riis  caris  ctc,  fere  nbique 
adraodum  vulgaris. 

Vere  calyptris  laete  riridibus  degit. 

FAM.  ni.     BARTRA:\nACEAE. 
a.     Bryaceae, 
29.     CJadodium ,   Brid. 
1.     C/.  inclinatum,   Brid. 
Brid.   Bryol.   1.  621.     Pohlia  Schwaegr.    Sappl.  II.  73. 
T.  63. 

Aestate  viget  in  pratis  des  Ünteru  Spreewaldes .  his  illisve 
aliis  haud  rarius. 

Variat  folioruin  directione  rationeque  acmatiottis. 

30.     Bryum,  Dill. 
1.     Br*  argenteum  y   L. 
Hedw.  Spec.  181.  Scliwaejr.  Suppl.  88.  Brid.  Brtol.  657. 
Roth  229.   Mart.  57. 

Degit  in  collibus  siccis  e.  g.  auf  der  grossen  Schanze  bei 
Luckan;  atqae  in  tectis,  mnris  hinc  inde  frequens  observavi, 
rarius  tarnen  fructificare  videtur. 


556 

A  gequellte,  <{iiocum  habitu  congruii^  itccuratius  digno- 
sceudiim. 

2.  Bf.  julaceum^  Schrad. 

Brid.  Bryol.  I.  659.  Roth  IIL  230,  Mu.  holosericeiim 
Hoffm.  51. 

Haue  speciem  in  lapidibus  permaguis  atqiie  teclis  licheui^ 
bus  arcte  obtectis  legi,  rarius  tarnen  et  rarissime  florentem  ob^ 
servavi  e.  g.  hinter  Krinitz  in  der  KI.  Bahrenerheide. 

Prioris  habitum  reddit  et,  ne  pro  illo  legatur  est  ca- 
vendura, 

3.  Br»  capillare,  h. 

Schwaegr.  Suppl.  II.  118.  T.  74.  Brid.  BrjoJ.  I.  665.  Roth 
238.  Hoffm.  50.  Mart.  63. 

In  nemore  Landwehr  dittö  haud  procul  ab  urbe  Geissen  in- 
que  uligiuosis  propeXobendorf  (bei  Yetschan)  inveni. 

Capsulae  magnitudine  totoque  habitu  variare  videtur. 

4.  Br»  cacspiticmm j  h, 

Schwaegr.  Suppl.  109.  Brid.  Bryol.  669.  Hoffm.  50. 
Mart.  59. 

In  pascuis,  aggeribns,  muris,  graminosis,  ad  vias  etc» 
ubique  satis  provenit. 

Muscus  variat  modo  loco  uatali  atque  uonnulla  specimina 
in  vicinia  urbis  nostrae  collecta  habitu  Bryum  uutans  aemu- 
lautur  ita  ut  ab  hoc  vix  diversa  videantur. 

5.  Br*  nutansj  Schreb, 

Brid.  Bryol.  634.  Mart,  60.  Hoffm.  49. 

In  nmbrosis  his  illisve  nee  non  in  pineiis  arenosis  viget 
vere ,  e,  g.  ückro ,  Pitschen ,  Schoenfeld  etc»  ctc,  atque  in  eri- 
t;etis  prope  Dnben  et  alibl  occiirrit. 


_„._—  557 

A  priore  differt  magiütudiue,  praesertiiu  peristömii  dentibus 
cxiinie  transverse  costatis  aiiisque  iiotis, 

Seta  plerumqne  longissima. 

Attamen  magna  spedrainum  copia  comparata  ab  illo  disccr» 
nere  vix  possumus. 

6.  Br<,  amiotinumj   Hedw, 

Hedw.  Spec.  183.  T.  43.  Brid.  Bryol.  I.  662.  Roth  232, 
Mnium  Hoffm.  49.    Mart.  61. 

Itt  locis  sylvaticis  ad  arboriim  caudices  et  ad  terram  in  syl- 
va  Auerbalz  dicta  nou  procui  a  pago  Wüstermarke,  in  qua  Ar» 
butiis  üva  ursi  uascitur  atque  in  vicinia  Mahlsdorf,  iibi  Cistus 
guttatus  occurrit ,  et  alibi  legi. 

7.  Bi\  puriforme  y  Sw. 

Brid.  Bryol.  631.  Hoffm.  50.  Mart.  60, 
Habitat  in  muris  vetustioribus  atque  in  solo  glareoso  ad 
agrorum  magines  haud  iufrequens. 

Ab  affinibus  jam  habitu  suo.  satis  diversum. 

8.  Br»  turbinatum^  Sw. 

Schwaegr,  Suppl.  II.  109.  Brid.  Bryol.  681.  Eoth  245, 
Hoffm.  49. 

In  giaminoso - arenosis  udis,  ad  pratorum  fossas  sed  ra.- 
rius  videtur :  im  Untern  Spreewalde  et  alibi  legi. 

9.  Br,  ventricostim ,  Dicks. 

Br.  pseudolriquetrnm  Brid.  Bryol.  676.  Schwaegr.  Suppl. 
II.  110.  Roth  243.  Hoffm.  49. 

In  uliginosis  subturfosis  montinm  dcclivinm  in  scatnriginum 
viciniig  minimc  rarum, 

Vere  fructificat. 

Altitudo  varians  saepius  5  —  6  pollicaris. 

Capsula  pendula  ventricoso  -  clavata  facile  dignoscitur. 


558  — 

10.  Br,  liunctatnm ,   Schreb. 

Polla  Brid.  Bijol.  706.  Mnium  Marl.  69.  Mu.  serpyllif. 
Hoffin.  52.  22. 

In  umbrosis  gramiiiosis  udis  frequens  obviuin. 

Floret  vere.  Ab  affinibus  foliis  latis  pellucido  -  punctatis 
satis  distinctum. 

11.  Br»  rostratum ,   Sclirader. 

Roth  III.  241.  Polla  Brid,  Bryol.  700.  Mmiim  Schwaegr. 
Siippl.  II.  136.  T.  79.  Mart.  69.  Hoffm.  52.  1 

Inter  frutices  et  in  udis  sylvarum  umbrosariim  hinc  inde  de- ! 
prehendi ,  c.  g.  Spreewald  etc,  \ 

Capsulae  operculo  loiige  rostrato  ipsoque  habitu  et  aliis  no- , 
tis  abunde  distiuctiim.       ' 

12.  Br.  roseum^   Schreb. 

Roth  III.  247.  Polla  Brid.  Bryol.  696.  Muium  Hoffm.  53. , 
Mart.  69. 

In  iisdem  cum  priore  locis  saepius  legi. 

Folia  terminalia  in  orbem  disposita,    sctae  bi  -  subtrinae  i 
etc,  fere  sufficiunt  hanc  speciem  pulchram  ab  affinibus  hujus 
gregis  discernere. 

3.     Br,  affine^   Bland. 

Mnium  Schwaegr.  Suppl.  IL  134.  Mart.  68.  Polla  Brid. 
Bryol.  701. 

In  uliginosis  ad  frutices  e.  g.  Niewitz,  Werchow  et  alibl 
nunqnam  frequens. 

Differt  haec  species  a  seqnente ,  cui  fere  proxima ,  caule 
subtomentoso ,  foliis  ciliatis ,  setis  plurimis  ex  uno  eodemque 
perichaetio. 

15.     Br,  cuspidatum  y   Schreb. 
Roth  246.  Polla  Brid.  Bryol.  702.  Mnium  Hedw.  Spec.  192. 
Mart.  67.  Hoffm.  52. 


559 

Ad  sccatiiriglues  loconim  umbrosomm  inque  pahidosis  etc, 
satis  abundat. 

Antecedentibus  affine  setam  tarnen  solilariam  tantnin  gerit, 
qqa  jam  sola  differre  videtnr,  setarura  numerus  attamen  in  Omni- 
bus speciebus  admodum  variabilis,  ita  nt  hae  certam  differen- 
tiam  non  constituant. 


15.     Br,  ligulatum ,   Schreb. 

Roth  III.  249,   Polla  Brid.  BryoJ.  708.   Mnlum  Hoffm.  53. 
Mm.  undul.  Mart.  70. 

In  locis  antecedentis  his  illisve  frequenter  obvium. 


16.  Br,  crudumy  Sclireb. 

Polla  Brid.  Bryol.  I.  693.  Mnium  Sdiwaegr.  Suppl.  11,127, 
Mart.  65. 

In  montosis  sylvestribus  udiusculis  e.  g-.  Langengrassau  lii 
den  Höllenbergen,  Weissagk  etc» 

Altitudo  1 — 2  poUicaris. 

17.  Br,  hornum,   Schreb. 

Roth  237.  Mnium  Hedw.  Spec.  188.  Mart.  65.  Hoffm.  48, 
Polla  Brid.  Bryol.  I.  695. 

Frequentissimus  incola  pahidum  similiumque  locoium  syl- 
varum  umbrosarum :  Uckro ,  Spreewald ,  Wittmanusdorf 
etc,  cfc, 

18.  Br,  margmatUNiy   Üicks. 

Mnium  Schwaegr.  Suppl.  11.  128.  Polla  Brid.  Bryol, 
r.  689. 

Vere  degit  in  uemorosis  ad  vias  cavas  Gehren,  versus 
Dreltkau  sed  raro  legi ,  frequentius  tarnen  in  parte  boreali  pro- 
viuciae  uostrae. 


560 - 

/?,     Mniaceae, 
31.     Paludelluj  Ehrli. 
1.    P.  squarrosa,  Brid. 
Brid.  Brjol.  IL  1.  Brjuin  Hedw,  Spec.  166.  T.  44.  Mniuiii 
Hoffm.  47. 

Hie  musciis  amcat  prcata  paludosa  atqne  ullgluosa  declivium 
montium  e.  g.  Waltersdorf,  nee  non  in  subturfosis :   Casel  ver^ 
aas  Sehoenwalde  etc,  liaud  frequentem  inveni. 
Suo  habitii  proprio  facile  dignoscenda, 

32.    Mnium,   Dilh 

1.  Mn»  androgi/num  3  L. 

Brid.  Bryol.  II.  5.  Hoffm.  46.  Gymnoccphalos  Schwaegr, 
Suppl.  87.  Marl.  57.  Brjum  Roth  III.  227. 

übique  in  paludosis  et  umbrosis  hnmidis  ad  arborum  radi- 
ces,  ad  truncos  subpntridos  etc» 

Absque  capsulif?  accedit  fere  ad  habitum  Jungermanniae  cu'-* 
jusdam. 

Saepius  «na  cum  Tetraphi  pellucida  occurrit  e.  g.  prope 
Langengrassau  etc. 

2.  Mn,  palustre,  L. 

Brid.  Bryol.  II.  8.  Hoffm.  47.  Mart.  65.  Schwaegr.  Snppl. 
Bryum  Roth  III.  238. 

In  iisdem  locis  cum  praecedente  liinc  inde :  Wanninchen  et; 
alibi  legi. 

Cum  priore  nullo  modo  confundendum :  statuta  multo  ma- 
jori, sed  habitu  primo  conspectii  Paludellae  squarrosae  non 
plane  Öissiinile ,  etsi  praeter  cliaracterem  genericumlnotis  alüs 
satis  differt. 


- 561 

y,     Conostomeac^ 
33.     Bartramitty  Hodw, 

1.  B.  pomiformis  j  Hedw, 

Brid.  Bryol.  II.  39.  Sciiwaegr.  Siippl.  IL  31,  T.  68.  Mart, 
54.  3In.  Hoffm.  54. 

Ubique  degit  vere  in  pascuis,  hiimidis,  ad  vJasj  proeiil 
dubio  per  totam  provinciam. 

Colore  vlridi-lutescente. 

2.  B,  crispUf   Sw. 

Brid.  Bryol.  II.  4L  Schwaegr.  Suppl,  IL  46.  T.  69. 
Mart.  55, 

In  sylvis  acerosis  der  Galiroerheide  versus  Kraussnick  et 
alibi  inveni, 

Praeccdeutc,  cui  simillima ,  robnstior,  statura  duplo  ma= 
jor ,  folia  longiora. 

3.  B,  fontanUf   Sw. 

Mart.  56.  Mnium  Hedw.  Spec.  196.  Bryum  Rotli  890. 
Hoffm.  54.  Philouotis  Brid.  Bryol.  IL  18. 

In  iiliginosig  pratorum  passim  frequens,  e.  g.  in  pratis  ver=. 
8U9  Waldow,  in  qiiibiis  varietas  intercurrit  liabitii  minori,  fo= 
liis  aeuminatis  et  nou  abrupte  acuminati^. 

d.    Funariaceae» 
34.     Funaria,    Schreb. 
1.     F»  hi/grometrica,   Hedw, 
Schwaegr.  Suppl.  IL  75.     Brid.  Bryol.  IL  51,     Mart.  74 
Mn.  Hoffm.  50. 

Muscns  admodum  communis  in  solo  lutoso-arcnoso  ad  fos- 
sarnm  lalera,  ad  via^  iuque  muvis  vetustioribus  ctc» 


562         » 

35.     Meesittj   Hedw. 

1.  M,  ultginosa,  Hedw. 

Brid.  Bryol.  II.  60.   Mart.  74.  Mn.  trlehodes  Hoffm.  47. 
In  uliginosis  satig  proveuit. 
Vere  ad  autnmimin  usque  viget. 

2.  M,  dealhata,   Sw, 

Hedw.  Spec.  174.  T.  41.  Brid,  Bryol.  II.  63.  Schwaegr, 
Suppl.  II.  T,  64. 

Habitat  in  locis  praecedente  rarius  e.  g.  in  viciuia  domicilii 
venatoris  der  Votschopfsky  im  Spreewalde  etc, 

3.  M,  longiseta,   Sw. 

Hedw.  Spec.  I.  56.  T.  21.  Brid.  Bryol.  IL  66.  Diplocominm 
Mart.  73.  Mniura  Hoffm.  47'. 

In  pratis  sylvestribus  uliginosis  hiuc  inde,  e,  g.  inter  Hart- 
mannsdorf et  Gr.  Lubolss  etc» 

Differt  haec  spccies  seta  longissima  saepius  palmari  et 
ultra, 

FAM.  VUi.     POLYTRICHOIDEAE. 
36.     Bujcbaumia ,   Ehrb. 
1.     B,  aphylla^    L. 
Hedw.  Fund.  II.  96.  T.  3.    Brid.  Bryol.  I.  329.    3Iart.  84. 
Hoffm.  21. 

In  ericetis ,  campis  passim  e.  g.  Duben  etc,  praesertini  ad 
sylvae  latera  der  Kl.  Bahrenerbeide  saepius  inveui. 

Muscus  insigniter  distinctus  tum  babitu  suo  simpHci  tum 
Capsula,  quac  ex  omuibus  fere  maxima. 

37.    Diphysciuniy  Mohr. 
1.     D.  foliosmn,    M, 
Hedw.  Fund.  II.  96.  T.  9.    Brid.  Bryol.  1.  344,    Hoffm.  21, 
Roth  344,   Mart.  86. 


503 

lu  sylvis  montosis,  e.  g.  RochauerKeide  in  ria,  quae  ducit 
versus  Hohenbuche  et  alibi  observavi. 

Ab  Omnibus  apud  nos  muscis  cognitis  abunde  habitu  suo 
dirorsum. 

38.     Catkartnca,   Ehrh. 

1,     C.  undulatOj   Brid. 

Brid.  Brjol.  II.  102.  Polytriehum  Mart.  79.  Brvum 
Hoffm.  40. 

Vulgatissima  in  locis  paludosis  nemorum. 

Variat  habitu  graciliori. 

Ciariss.  Bride!  hanc  varietatem  a  specie  propria  distiuxit 
sed  omnps  notae  dissuadent  disjunctionem ,  qualis  ex  autopsia 
hujus  musci  jam  satis  patet.  ' 

39.     Polytriehum^   L. 

1.  P.  commune,   L. 

.     Hedw.  Fund.  T.  9.  F.  92.      Schwaegr.   SuppJ.   II.  309. 
Hoffm.  23.  Mart.  83. 

In  humidis  et  nliginosis  sylvarum  efc,  ubique  commune. 

Variat  a  magnitudine  palmari  ad  pedalem  et  fere  ultra,  sed 
etiam  naunm  occurrit  e.  g.  in  siccioribus  locis  prope  Nauendorf 
bei  Lübben. 

2.  P.  formosum,    Hedw. 

Iledw.  Spec.  T.  19.   Brid.  Bryol.  II.  151.   Mart.  83. 
Satis  frequens  in  humidis  nemorum. 

A  praecedente,  cui  affine  excepta  forma  maxima,  Capsula 
subuutaute  et  farosa  diversum, 

3.  P,  gracile ,   Meuzies. 

Schwaegr,  SuppI,  II.  167,  T,  148.  Brid.  Bryol.  154. 
Wart.  83. 

«JrBd.    5s  Heft.  35 


:64  

In  uliginosis  sylvarum  et  in  paludibns  turfosis  versns  fürst- 
lich Drehna,  Wanninchen  et  Bergen,  ubi  Myrica  Gale,  Erica 
Tetralix  atque  Lycopodium  Selago  intercurrunt,  et  alibi  nus- 
quam  raro. 

4.     P.  piliferum  ^    Schreb. 
Brid.  Bryol.  II.  142.    Roth  348.   Mart.  82. 
In  arvis,  collibns ,  ericetis  locisqne  aliis  sterilibus  undiqnc 
satis  conspicnum. 

Variat  caule  dichotomo. 

d.     P.  junipcrinum  y   Hedw. 
Hedw.  Spec.  89.  T.  18.  Brid.  Bryol.  II.  136.  Hoffm.  25. 
Ibidem  cum  antecedente  et  alibi  frequeus. 

6.  P,  nanum  j   Hedw. 

Mart.  79.   Pogonatum  Brid.  Bryol.  II.  117.   Hoffm.  24. 
Hand  rarum  in  solo  pingui  in  viciniis  pagorum  e.  g.  Goss- 
mar  etc. 

Haec  species  semper  omnibns  affinibus  raulto  minor. 

7.  P.  aloides,    Hedw. 

Mart.  81.  Roth  332.  Hedw.  Fund.  II.  90.  Roehl.  192. 
Brid.  Bryol.  119. 

In  similibus  antec.  locis  sed  rarius,  in  fossis  exsiccatis 
prope  Pitscheu,  in  viciniis  lacunm  passim,  e.  g.  ad  margiuem 
Piscinae  apud  Bornsdorf  ^fc. 

8.  P.  urnigerum,  L. 

Hedw.  Spec.  100.  T.  22.  Mart.  81.  Roth  350.   Hoffm.  24. 

In  sylvis  umbrosis  locorum  humidorum  muscosorum  ad  de- 
clives  montium  minime  rarum  in  vicinia  Wasserburg  nnd  des  Un- 
tern Spreewaldes,  nee  non  in  fodinis  fossisque  ad  rias  e.  g.  hin- 
ter Weissagk  etc* 


,  565 

Capsula  urnigera  a  sequente,  cni  ratione  caulis  rainosi 
plane  uon  dissimile,  satis  distlnctum. 

9.    P.  dlpinum,  L. 

Hedw.  Spec.  et  Fund.  II.  90.  Pogonatum  Brid.  Bryol.  II. 
130.    Roth  349.     Roehl.  184. 

In  solo  arenoso-lutoso  udo  sylvae  „  Gahroerheide "  dictae 
ad  montium  declives  hucusque  in  unico  loco  tautiim  deprc- 
bendi. 

Praecedenti  valde  affine  sed  Capsula  abunde  diversum  et 
nuUo  modo  confnndendura.     Bi tripollicare  et  ultra. 


36  « 


Ö6Ö 


A 


Mit  Bezugnahme  meiner  Anzeige  im  3len  Hefte  des  lau- 
fenden Jahrganges  dieses  Journals  mache  ich  das  botanische 
Publikum  hiermit  aufmerksam,  dass  die  in  vorstehender  Enu- 
meratio  befindlichen  Moose  Scämmtlich  in  den  ersten  zehn 
Ceutnrien  meiner  Flora  Lusatiae  inferioris  exsiccata  in  wohl 
getrockneten,  vollkommen  und  meist  nach  Bridel's  Brjolo- 
gia  universalis  bestimmten  Exemplaren  enthalten  sind.  Das 
Werk  ist  bis  zur  sechsten  Centurie  vorgeschritten,  die  direct 
durch  mich  oder  durch  die  Buchhandlung  des  Herrn  Golsch 
in  Lübbcn  gegen  portofreie  Einsendung"  des  in  oben  genann- 
tem Hefte  schon  mitgetheilten  Betrages  sofort  bezogen  werden 
können. 

Luckau,  den  7.  Febr.  1835. 

Der  Apotheker    Rabonhorsf. 


S    \     M    B    O    L    A    E 

AD 

FLORAM      GRAECAM 

P  A  R  T  I  C  ü  L  A    11. 

A  U  C  T  O  R  K 

H,  F.  LINK. 


Jr  ostquam  hanmi  Symbolanim  Particiilam  1.  editoii  eeleberr. 
miseram,  accepi,  heu!  litteras  e  Graecia  mortem  praematu- 
ram  revereudi  Tiri  Bergeri  mmtiantes.  Statura  magnus  ,  pecto- 
re  angusto  minus  beue  tempestatem  calidam  et  siccam  illius  ter- 
rae, contiuHosque  moutium  altorum  adscensus  perferebat.  Ex 
itinere  per  Pelopouesum  redux,  et  adhuc  non  optima  valetudiue 
fruens,  attamen  amore/Botanices  perictus  non  potuit  recusare 
nobiscum  aliud  iter  Athenas  versus  suscipiendi.  In  itinere  jam- 
jam  laborabat  et  plantis  colligondis  minus  erat  aptus.  Post  re- 
ditum  rero  nieliore  valetudiue  fruentem  Naupliae  reliquimus  et 
multa  speravimus  de  viro  tanto  Botanices  amore  flagrante.  At 
post  duos  meuses,  quam  Graeciae  ipsique  valediximus ,  vir  in- 
teger, probus,  mitis  fato  oecubuit.  Reliquit  herbarium  in  Grae- 
cia magna  diligentia  coUectum;  dolendum  vero  loca  natalia  non 
adscripsisse ,  quae  memoria  tcncbat.     Sit  illi  terra  levis ! 

De  plantis  monocotyleis  in  Particula  1.  dictum  est.     Li.- 
ceat  bis  pauca  addcre. 


568  . 

Brachypodium  Plukeneti,     Optimus  mihi  ridetur  locus 
hasce  species  quam  maxime  confusas,  quantum  valeo  ,  extricarr;. 
—   1.   Brachypodium  pinnatum  Beauv,      Bromus  pinnatus 
iiww.satnotaplanta. —  2.  Br.i'upcstre Roem»  Schult.^  Hort, 
bot*  Beroh  2.  191.      Bromus  rupestris  Host.     Nonnisi  gla- 
britie  a  praecedente  differt,  et  varietas  videtur,  sed  in  calidiori- 
hus   tantummodo  provenit  reglonibus.  —     3.   Br.  phoenicoi- 
des  Roem,  Schult.,  Hort,  bot.  Ber,  1. 39.     Festuca  phoenicoi- 
des  Linn,  niant.  n.  33,  quia  synonymon  sequens  adducit :     Fe- 
stuca n.  5.  Gerard  Gallopr.  95.  t.  2. /".2.  bona.  Valde  affine  Br. 
pinuatOj   sed  folia  convoluta  asperrima.     Non  bene  in  Hort, 
bot.  Ber.  2. 191.     Bromum  ramosum  Sibth.  cum  hoc  combinavi. 
In  Lusitaniae  maritimis  hocce  gramen  non  infrequens  legi,  e.  g. 
prope  Cezimbra,   nee  non  a  Massilia  habeo.  —  4.  Br.  ramo- 
sum Roem.  Seh,  2.  737  3Iant.  2.  405  sed  confuse.    Br.  Hosti 
Hort.  bot.  Ber.  1.  40.     Bromus  Plukeneti  Host.  gr.  4.  t.  18. 
Symb,  ad  Fl.  gr.  Part.  1.  JLinnaea  9.  134.     Bromus  ramo- 
sns  Sibth.  ß.  gr.  t.  84,  optima.     Valde  differt  a  praecedente 
foliis  brevibus  plerumque  divaricatis.     Triticum  loliaceum  Te- 
nor, hnjus  loci  est  e  speciminibus  ab  Auetore  datis  et  locis  nata- 
libus.       Nomen   specificura  Sibthorpi    restitueudum    est ,    cum 
non  solum  primum  sit,  sed  quoquecertissimum,  —  5.  Br.PluJce- 
neti  Allioji.  ped.  n.  2233,    Hort.  bot.  Ber.  1.  40.     Festura 
caespitosa  Dcsfont.  Atl.  1.  p.  91.?     A  praecedente  differt  sta- 
tuta duplo  minori  et  teueriori ,  caule  basi  ramosissimo ,  spit-a 
depauperata.     Allioui  certe  eandem  habuit  plantam.     Nnperrime 
frequeutissimam  legi  in  maritimis  prope  Civita  vecchia  Italiae. 
—  6,  Br.  obtusifotium  Hort.  bot.  Ber.  1.  40.     Primo  intuitu 
praecedenti  simillimum,   sed  satis  superque  differt  foliis  obtusis 
nee  in  aeumen  tenuissimum  acuminatis.     Extra  Hispaniam  non- 
dum  repertum. 

Avena  lasiantha  m.  pertinet  ad  genus  intermedium  inter 
Avenam  et  Bromum ,  ab  illa  arista  non  geniculata  ab  hoc  arista 


569 

dorsal!  distinctnm.  Inter  semina  hujus  plautae  quae  ex  sicco 
gramine  obiter  in  Graecia  decerpsi ,  germinavit  in  Horto  bota- 
uico. 

Bromus  lanceolatus  hirsutissemus  eadem  hirsutie,  qua  in 
Graecia  vestitus  est.  Cum  quoque  habitus  alienus  sit,  spi- 
culae  longiores  magis  corapressae,  fere  speciem  peculiarem 
dixerim. 

Saccharum  Ravennae  Linn,  syst.  Andropogon  Raven- 
uae  liinn,  sp.  Erianthus  Ravennae  Beauv.  In  Graecia  occi- 
dentali  tantum  invenitur  planta  Italiae  et  Galiiae  meridionalis, 
incipit  prope  Xylocastro  in  iittore  septentrionaii  Peloponesi. 

Gramina  frequentissima  in  Graecia  sunt :  Stipa  aristella, 
Aegilops  ovata,  Cynodon  linearis,  Lagurus  ovatus,  Andropo- 
gon hirtus,  Imperata  arundinacea,  Phalaris  coerulesceus, 
Achnodou  areuarius.  Unde  patet  quautopere  Flora  differat  a 
nostrate. 

Allium  margaritacerim  Sihth,  Lapsu  calarai  dictum  est : 
Frequens  in  Peloponeso  nee  in  insula  Zacyntho.  Repone:  Fre- 
queus  in  Peloponeso  ,  nee  non  in  insula  Zacyntho. 

Narcissus  serottnus  Linn.  Specie  diversum  esse  a  Nar- 
cisso  serotino  Besfont.  Schousb.  Gusson.  nunc  certus  sura. 
Huuc  enim  nnperrime  in  Sicilia  inter  Cataniam  et  Syracusas  in 
montibus  legi  et  vocavi  N.  autumnalem ^  foliis  synanthiis  an- 
gustissimis  nee  liysteranthiis ,  corollae  laciniis  lauceolatis  lon- 
gissime  acutatis,  uec  oblongis  obtusis  cum  acumine,  paraco- 
rolla  (nectario)integra  crenulata  parum  lutcscente,  nee  sexlida, 
laciniis  emarginatis ,  lutea.  Quibus  notis  facilllme  distiuguilur 
a  N.  serotino  Linn.  nee  nisi  magnitudinc  et  paracöroUa  brevis- 
sima  cum  ipso  convehit:  N.  serotinum  Linn.  in  Italia  non  vidi. 
Spatha  uniUora  in  utroque  erat,  fortasse  N.   autumnalis   locis 

fertilibus  et  cultus  bi triflorum  habet ,  qualera  in  Herbariis  no- 

stris  vldeo. 

His  praemissis  ad  Dicotyleas  trauseo, 


570  ,  I 

Poly  goneae.* 

Polijgonum  equisetiforme  Smith  pr.  fl.  gr,  1.  266. 
Sibth.  gr,  t,  364.  E.vp.Mor,  113.  Polygono  nostro  aviculari 
maxime  affine,  ut  sicca  specimina  ab  istiiis  varietatibus  ma- 
joribus  vix  diguoscautur,  differt  vero  habitu.  Basis  euim  caulis 
minime  prostrata  est ,  sed  erecta,  reliqüa  vero  pars  caulis  longe 
lateque  cxpansa  decumbit,  fjuod  singnlarem  praebet  adspectum. 
In  plauitie  inter  Naupliam  et  Argos  frequentissimiim.  Extra 
Graeciam  uon  vidi;  Pol.  corsicamim,  quod  cel.  Meisner  uti  ra- 
rietatem  adducil,  vix  hujus  loci  est. 

Umbell  ata  e. 

Ertjnginm  virens  n.  sp,  Capitulis  parvis  virentibus  saepe 
congestis,  involucri  phyllis  lougis  angustis  piunatifidls  antror- 
sum  canaliculatis,  saepe  recurvis  rigide  spinosis  dignoscitur. 
Planta  vix  ped.  alta,  tota  virens,  ramis  brevibus  contractis. 
Folia  bipinnatifida  laciuiis  fere  imbricatis  rigide  spinosis  gla- 
bris.  Er.  campestri  valde  affine  cum  quo  bracteis  et  germine 
convenit,  at  capitula  minora,  flores  duplo  minores,  involucri 
phyllis  autrorsnm  canaliculatis,  nee  antrorsum  margine  carti- 
lagineo,  reflexo,  ad  apiccm  tantum  inflexo  nnde  phylla  Er. 
campestris  vix  canaliculata.  In  raontibus  circa  Naupliam  fre- 
quens  cum  Er.  cyaneo  Sibth.  In  Ejcp,  Mor,  tantnmmodo  Er.^ 
cyanenni  Sibth»  et  Er,  tricuspidatum  Linn,  iudicata  sunt,  hocce 
ex  Sibthorpio. 

Btipleurum  glumaceutn  Smith  pr.Jl,  gr.  1.  177.  Ejpp, 
Mor,  82.  In  Zaryntho  et  circa  Patras  lectuui.  Sprengelins 
cum  B.  Odontite  combinat,  enatum  uti  ait  e'semiuibus  speciminis 
Sibthorpiaui.  At  certe  differt  involucellis  duplo  mlnoribus,  mar- 
gine lato  membranaceo  undulato ,  ceterum  trinerviis  ut  in  B. 
Odontite. 

Tragium  creticum,  Pimpinella  cretica  Cand.  pr,  4.  122. 
Pimpinella  tennis  Sieber  exsicc.  Circa  Naupliam.  Achaenia 
conica  quidem  at  stylopodia  parva  a  stylis  lougissimis  discrela. 


571 

Est  igitur  Tragium  uec  Ledebiiria,  cui  stylopodia  conica  in 
stylos  atteuuafa,  character  sat  notabilis.  Ledeburia  peregrina 
seu  Pimpinella  peregrina  Cand,  pr,  4.  121.  etiam  in  Graecia 
crcscit.  Utramque  speciem  iu  Ejcp,  Mor,  non  invenio  uec  iu 
Smith,  prodr, 

Pti/chotis  verticillata  Koch,  Cand,  pr,  4.  108.  Non  in- 
frequens  iu  Graecia.  Candollius  cum  Seseli  pusillo  Brot,  et 
S.  corsico  ineo  conibinat,  uecrepuguo,  quamvis  harum  plan- 
tarum  habitus  ramosissimus  foliis  Tcrticillatim  partitis  paucis 
discrepat.  Planta  graeca  caulem  fere  simplicem  habet,  foliaverti- 
clllatira    partita   phira.      Iu  Ejcp,  Mor,  non  inveuio   nee   in 

>  Smith,  prodr. 

Daucus  Carola  Linu.  In  Italia  plauta  haecce  vulgatissi- 
ma  uec  non  iu  Graecia  et  quidem  Peloponeso  habitat.  Differt 
a  boreali  plauta  eo  quod  foliorum'iuferiorum  laciuiae  ultimae  la- 
tiores  siut  pro  ratioue  superiorura.  Si  plauta  in  dumetis  crescit 
laciuiae  foliorum  iuferiorum  latissimae  fiuut  et  tota  plauta  inagis 

i  hispida  tuuc  D.  Lispido  Desfont.  simillima.      In  Earp,  Mor» 
nullum  Daucum  invenio. 

Plantagineae, 

Plantago  ambigua  b.  lamiginosa  Gussone  sie,  1.  185. 
Plauta  iu  tota  Europa  meridiouali  frequentissima ,  valde  variabi- 
lis  a  Gussonio  accurate  distiucta  est.  Valde  affinis  PI.  lanceo- 
latae  nostrae,  quae  et  ipsa  ralde  variat,  unde  nomen  ambiguae 
Optimum,  difFert  tarnen  bracteis  longius  acutatis,  lauugine  ad  ra- 
dicem  saepissime  multo  lougiori,  radice  saepe  quoque  longiore 
et  crassiore,  praesertim  vero  loco  uatali,  cum  Plantago  lan- 
ccolata  nostras  iu  Europa  australi  et  sie  quoque  iu  Graecia  non 
degat.  Prope  Tcrgestiim  PI.  ambiguam  frequeutera  legi,  nee 
magis  septeutrioucm  versus.  PI.  capitata  Horusch.  et  Hoppe 
fix  diversa.  Ad  quam  speciem  retulerint  Auetores  Ejcp.  Mor. 
uescio ,  cum  PI,  lauceolatam  uon  habeant;  an  fortassc  ad  PI.  hu 


572  

sitanicaitt  a.  ? .  Frequens  circa  Naupliam.  Procul  dubio  PI. 
lanceolata  Smith  pr.  Jl,  gr,  1.  99.  PI.  eriopliora  mihi  FJ, 
portug,  p.423.  radice  crassissima  et  lauugiue  longissima  fusce- 
scente  differt. 

Plantago  Lagopus  Linn.      PI.  lusitauica  b.  E.rp,  Mor. 
33.  et  Auct.     Scapus  teies  et  folia  eueivia,   quae  Liunaeus  PI. 
Lagopodi  tribuit ,  in  nuUa  specie,  quae  huc  referri  possit  revera  , 
inveniuntur  et  procul  dubio  a  Linnaeo  fugitivo  oculo  iu  plantal 
sicca  animadversa  sunt.     Smithius  quoque,  qui  Herbarium  Liu-i 
naei  consulere  potuit,    mProdr.ß,  gr.  1.  100.     PI.  Lagopo- 
deiu  adducit,  uec  PI.  lusitauicam ,  cum  tarnen  Piautago  nostra  iu 
Graecia  frequentissima  sit.      PI.  lusitauica  Liuu.   in  Lusitauia 
non  reperiunda  (nee  Liunaeus  patriam  Lusitauiam  indicat,   sed 
Hispaniam),   secundum  icouem  Barrelerianam  t.  547.,    huc  re- 
ferenda ,   et  ut  mihi  quidem  videtur ,   eadem  ac  PI.  eriostachya 
Tenor.     Plantago  Lagopus  graeca  habet  pilos  candidos,  PI.  La- 
gopus lusitauica  (PI.  lusitauica  Flor,  jjortug,  p.  424.)  pilos  ' 
fucescentes,  spicam  quoque  magis  elongatam,    ut  fere  specie  dl-   . 
Tcrsas  dicas.      In  Lusitania  valde  variat  praesertim  foliorum  la- 
titudiue.     In  loco  natali  hae  plautae  pcrennes  videntur,  in  hor- 
tis  annuae  fiunt. 

Plantago  comututata  Gussone  Suppl.  fl,  sie,  PI.  Coro- 
nopus  Gussone  pr,ß,  sie.  1.  190.  Plantagiuem,  quam  olimCo- 
rouopodem  vocavit,  nunc  distinguit  cel.  Gussone  et  PI.  commu- 
tatam,  PI.  rero  neglectam  suam  nunc  PI.  Coronopodem  vocat. 
Plantago  commutata  a  Coronopode  nostrate  differt :  foliis  multo 
longioribus  spicam  attiugentibus ,  spica  longiore  deiisa  stricta, 
bracteis  quoque  multo  magis  ciliatis ,  scapis  crassis  et  toto  ha- 
bitu  robusto.  Haec  in  Graeciae  maritimis  non  rara  est ;  inve- 
nimus  prope  Patras.  Est  procul  dubio  PI.  Corouopus  «.  Ejcp, 
Mor.  56.  PI.  neglccta  Guss,  l.  c.  191.  quam  nunc  PI.  Corono- 
podem vocat,  certe  differt  a Coronopode  nostrate:  bracteis  acumi- 
natis  squarrosis ,    foliorum  laciuiis  latioribus,    radice  bieimi  et 


573 

perenui ,  capsulis  trispermis  sporophoro  trlangulari,  quae  in  no- 
strate  di-vel  tetraspermae ,  sporophoro  quadraiigulari  angulis 
binis  saepe  adpressis.  Huc  refer  PI.  ceratophyllam  meam  Flor, 
portug,  1.  493.  t.  74. 

Plantago  commutata  longifolia.  Hanc  varietatem  fere 
speciem  peciiliarem  dicas,  cum  foliis  yalde  differat,  quae  ad 
pedem  louga,  3  liu.  lata,  acutissima  subpungentia,  serraturis 
parvis  lin.  tantum  longis  ad  pollicis  distantiam  remotis,  pagina 
superiore  striata  snbenervi.  Scapus  foliis  parum  lougior  teres 
striatus ;  spica  ad  3  poll.  et  ulfra  longa.  Prope  Nanpliam  in 
maritimis  occurrit. 

Plantago  afra  Liun.  Species  minus  nota  Planta  nostra 
circa  Naupliam  lecta  parva  est,  nee  satis  explicata.  Folia  ha- 
bet rigidiuscula  dentibus  exquisitis,  quibus  sat  differt  a  PI.  Psyl- 
lio.     In  Earp.  Mor,  et  Smith  pr,  nou  iudicata. 

Pritiiulaceae» 

Cyclamen  graecum  n.  sp.  foliis  hysteranthiis  subrotundis 
crenulatis  subtus  ruberrimis ,  corollae  fauce  dentata.  Ad  rupes 
circa  Naupliam  frequens  florebat  Septembri.  Flores  iuodori. 
Conyenit  cum  C.  neapolitano  tempore  et  modo  florendi,  cum 
semper  absque  foliis  floreat,  dein  quoque  charactere,  quo  ab 
Omnibus  aliis  speciebus  differt ,  fauce  scilicet  dentata.  Se- 
gmenta  cnim  corollae  ad  basin  ntrinque  deute  obtuso  prominent. 
Differt  a  C.  neapolitano  foliis  subrotundis  nee  cordate  ovatis , 
crenulatis  margiue  cartilagineis  uec  repande  et  obtuse  dentatis, 
subtus  ruberrimis  nee  concoloribus ,  flore  minore ,  calycis 
segmeutis  angustis  acutatis,  nee  latis  subito  acutis,  corolla  ad 
faucem  amoeue  rubra  et  in  sicca,  nee  rubente  lilacina.  Chara- 
cterem  C.  ueapolitani  in  corollae  dentibus  positum  Gussone  pri- 
mus  indicavit.  Planta  graeca  in  horto  demum  folia  protuli». 
C.  neapolitanum  nuperrime  miense  Septembri  florens  prope  Nea- 
polin  et  in  Sicilia  magna  copia  at  semper  inodorum  legi.     Folia 


574  

interdiim   valde  elongata  et  lanceolata  sunt  uti  aptid  ol.  Tlaoo 
Panormi  vidi. 

Labiatae» 

Satureja  canescens  Gusson,  pl,  rar,  p.  228.  t,  42.  In 
insnia  Zacjntho  frequentissima ,  nee  rara  in  Graeeia;  Ejrp. 
Mor,  tanturamodo  S.  JuHauam  et  graecara  habet,  uec  nou  S. 
capitatam.  Limi.  quam  ad  Thymum  refert.  S.  Juliauam  inveni- 
mus  ,  S.  graecam  minime ,  forsan  aestate  praeterlapsa  jamjam 
perierat.  S.  capitata  Liun.  frequentissima  est  in  niontibus  cal- 
careis ,  quos  inde  cognoveris ,  gratum  melli  saporem  praebens. 
Hinc  laus  melli  Hymettio  in  Graeeia,  Hyblaeo  in  Sicilia. 

Satureja  Thymhra  Linn,  Smith  pr,  fl,  gr,  2.  396.  qui 
in  montosis  asperis  Graeciae  australis  frequentissimam  ait,  uti 
nos  quoque  vidimus.  An  igitur  Thymus  Tragoriganum  Earp, 
Mor,  172?  nam  Auetores  dicunt:  La  regiou  riveraine  partout. 
Non  est  Thymus,  nam  desuntpili  in  calycis  sublabiati  pagina 
interiori.  Odor  fortissimus.  Et  Thymus  Tragoriganum  Sieb, 
cret,  non  differt. 

Satureja  filiformis  Desfont,  Circa  NaupHam  non  in- 
frequens.  Foliis  ovatis,  corymbulis  pedunculatis,  calycibus  nn- 
dique  pilis  longis  patentissimis  tectis  differt. 

JLamium  ochroleucum  n.  sp.  foliis  cordatis  acurainatis  ^ 
crenatis  hirtis,  floribus  tribus  in  axilla,  galea  corollae  extus 
hirsutissima,  fauce  undulata  deute  obtuso.  Circa  Naupliam  et 
alibi.  Yalde  affine  L.  albo  at  majus,  praesertim  floribus  majo- 
ribus  non  qnidem  longitudine,  nam  9  lin.  sunt,  in  L.  albo 
vero  6  —  7  lin.,  sed  latitudine,  nam  galea  compressa  in  L. 
albo  vix  lin.  et  dimid.  latitudine  habet,  L.  ochroleucum  vero 
3  lin.  et  supra.  Galea  L.  albi  in  margine  pilis  longis  * 
ciliata  supra  brevibus  pubescit,  L.  ochrolcuci  nou  solum  in  mar-, 
gine  sed  quoque  supra  pilis  longissimis  in  seriebus  positis  tecta 
apparet.     Color  corollae  oihroleucus  et  faucis  latera  undulata. 


-  575 

Cl.  Botanici  Teuoie  et  Gnssone  haue  plaulam  mihi  NeapoU 
monstraruut ,  in  Regiio  Neapolitano  lectam,  diversam  uti  pu- 
fft haut  a  L.  albo. 

Nepeta  argolica  Exp,  Mor.  p.  163.  tab,  16.  Plan- 
I  tarn  circa  Naupliam  frequentem  legimus ,  habitu  siugiilari  con- 
spicuam.  Folia  in  nostra  nnm(iuam  cordata  nee  ramealia  basi 
quasi  tnmcata.  Calycis  faucera  pilis  coronatam  esse  ut  in 
Thymo  nonindicarunt  auctorcs,  nee  dentes  post  floresceutiam 
recurvatos.  Miror  stamiua  biloba  esse  vocata;  antheras  vo- 
lueruut  diccre  bilobas,  quae  loculos  genmt  oppositos  nt 
omnes  fere  Labiatae.  Icon  non  bona;  tomentum  densissimum 
non  iudicatum,  nervorum  folii  distributio  longe  aliena,  nee 
uou  calycis  dentes  non  accurate  expressi.  Recedit  a  rellquis 
Nepetae  speciebus  tarn  habitu,  quam  galea  reflexa  fere  bi- 
loba. 

Nepeta  italica  Linn.  In  Peloponeso  circa  Nau^liäm  et 
Patras.  Ejcp.  Mor.  non  habet,  Smithms  circa  Athenas  in- 
«iicat. 

Stachi/s  pubescens  Tenor,  sylloge  p,  289.     Non  solum 
in   Insnla  Zacvntho   iuvcni  sed  quoque  a  Bergero  habeo  circa 
,|  Naupliam  lectam.     In  E.rp*  Mor,  neu  video. 
/' 

Stachys  acutifolia  Ejcp,  Mor,   p.  168.       Circa   Nati- 

pliam  a  rev.  Bergero  et  circa  Patras  lectam  a  cl.  Guauaco- 
pnlo  habemus.  Citant  Auetores  E.rp,  Mor,  Eriostomum  In- 
sitanicum  nostrnm  Flor,  portug,  ncc  negaverim.  Planta 
graeca  minor,  foliis  angustioribus,  verticillis  non  ita  multi- 
iloris.  Eriostomi  gcnus  expungeudum,  quippe  quod  malum. 
Nomen  St.  acutifoliae  non  bonum;  cum  vero  St.  polystachya 
Teuere  a  planta  lusitanica  nostra  non  discrepet,  nomen  St. 
polystachyae  praefercndum  erit,  uisi  velis  St,  lusitanicam  re- 
^tituere. 


576  

Stachys  salviaefolia  Tenore  syll.  p.  291.  Circa  Fa- 
tras  Tidimus  et  a  cl.  Guanacopulo  habemus.  Hujus  loci  St. 
cretica  Sieb,  crct.  In  Ejcp,  Mor,  non  invenio.  Quid  sit 
St.  cretica  hornm  Auctorum,  quam  St.  alpinae  Linn.  affinem 
dicnnt,  nescio. 

Marruhium  acetahulosum  Linn.  quod  in  altioribus  tan- 
tnra  nee  non  in  insulis  indicant  Auct.  Ejcp,  Moi\  freqnens 
est  prope  Naupliam  ad  Palaraedis  scopulos.  Miror  Smithium 
dixisse;  In  insula  Creta  copiose,  nee  alibi,  invenit  Sib- 
thorp. 

Marrubium  apulum  Tenore  syll,  p,  292.  Sat  differt 
a  M.  vulgari  lanugine  caulis  et  foliorum  longa  candidissima. 
Inodorum  quoque.  Frequeus  in  tota  Peloponeso  et  procul  du- 
bio M.  vulgare  Earp,  Mor,  p.  169, 

Origanum  smyrnaeum  Linn.  Smith  prodr.fl,  gr.  417. 
Earp.Mor.  p.  171.     Freqnens  inGraecia,   in  rupibus.     Mo- 
neo  herbam  Origani  cretici  offic.  ex  hoc  Origano    potissimum  i 
esse  desumtam. 

Mentha  niliaca  Jacq.  Certe  differt  a  M.  sylvestri. 
Folia  angustiora  verticilli  saepe  omnes  separati  et  in  spicam 
longam  compositi,  calyces  minus  hirsuti  pilis  crispis  brevi- 
bus  adpersi,  punctis  resinosis  quam  plurimis,  minus  in  la- 
cinias  secti,  corollae  minores,  stamina  semper  exserta.  Odor 
fortissimus  multo  magis  quam  in  M.  sylvestri.  Frequens  in 
humidis  circa  Naupliam  et  alibi.  Procul  dubio  M.  sylvestris 
Smith  pr.  ß.  gr.  2.  403.  quam  in  humidis  Graeciae  fre- 
qneutem  dicit.  Miror  in  Earp.  Mor.  utramque  Mentham  non 
esse  indicatam. 

Mentha  tomentella  Flor,  portug.  l,  73.  Frequentis- 
sima  in  iusula  Zacyntho,  nee  rara  in  Peloponeso.  Hanc 
speciem  non  distinxcrim  a  M.  Pulegio ,  si  habitus  non  rece- 
deret.      Crescit    in   montibus,    caules  habet   longe  lateque  re- 


577 

Pontes ,  nee  unqnam  in  hisce  terris ,  glabra  reperitur.     An  M. 
Pulegmm  Ejcp,  Mor,  165? 

Zona  Europae  australis,  in  qna  Hellas  nora  sita  est 
abuudat  Labialis.  Satureja  capitata  Linn.  praesertim  montes 
calcareos  aridos  in  Peloponeso  longe  lateque  occupans  caespi- 
tnlos  parvos  pedem  altos  formans  viatori  liberum  transitujn 
concedentes. 

Personatae, 

Linaria  lanigera  Desfont,^  Flor,  port»  p,  231,  t,  34. 
aut  si  mavis  Liuaria  spuria  variet.  villosa,  nam  utraque  spe- 
cies  deest  in  Ejcp,  Mor,  Antirrhinum  spurium  in  Smith 
pr»  fl,  gr.  p,  431.  indicatur,  Hiuc  inde  in  Peloponeso  oc- 
currit.  Antirrh.  graecum  Ejcp,  Mor»  171.  t,  21.  (quae  ta- 
bula non  erat  intcr  editas)  difFerre  videtur.  L.  spuria  gal- 
lica  differt  a  L.  lanigera  magnitndine  omnium  partium  et  gla- 
britie, 

Verbascum  plicatum  SihtJi,  ß,  gr.  t,  3,  p,  21,  f.  226. 
Nescio  cur  Auetores  Ea;p»  Mor,  non  indicent,  cum  in  Pelo- 
poneso frequeutius  sit,  quam  V.  sinnatum  Sibth,  L  c,  p,  22. 
t.  227.  Equidem  a  Nauplia  et  Patras  habeo ,  caule  simplici, 
foliis  dense  toraentosis  obtuse  incisis,  floribus  magnis  distiu- 
ctissimam.  Planta  italica  a  'Verbasco  sinuato  Sibth.  non 
differt,  quamvis  dubitat  Gussonejl,  sie,  1,  261.,  saltem  ea  spe- 
cies  quam  legi  circa  Genuam  et  alibi. 

Borragineae, 

Heliotropium  Bocconi  Gussone  fl^  sie,  1.  204.  Non 
infrequens  per  totam  Peloponesum.  Cum  H.  rilloso  Desfont., 
Ea^p,  Mor,  60,,  promiscue  crescit ;  Auetores  itaque  cnm  hoc 
confndisse  putavcrim ,  cum  villosum  ab  europaeo  vix  diyersum 
credaut.  H.  europaeum  Linn.  in  ripa  occideutali  circa  Patras^ 
praesertim  vidi. 


578  — 

Lithospermum  tinctorium  Vahl  ab  Anchusa  tinctoria  Linn. 
bene  distinxenint  Auetores  E^p,  Mor,  floribus  duplo  miuo- 
ribus.  Haue  Baphorhizam  dixi  in  Handb,  z,  ErJcenn,  d, 
Gewächse  1.  578.  ob  sqiiamas  faucis  corollae  iufra  stamina 
positas,  quae  in  reliquis  Anchusis  stamina  teguut.  Chara- 
cterem  hunc  optime  expressit  Sibth»  Jl,  gr,  t.  168. 

Echium  hispidum  Sibth»  fl,  gr,  2.  68.  t,  181,  Circa 
Naupliam  inyenimus  uti  Sibthorp  (in  agro  Neapolitano).  In 
Ejrp,  Mor,  omissum. 

Ericaceae, 

Erica  verticillata  Forsk, ,  Earp,  Mor,  110.  Anetores 
nimis  affinem  esse  E.  raganti  ajunt ,  dilferre  foliis  breviori- 
bus,  floribus  interrupte  verticillatis  spieatis  et  pedunculis  bre- 
vioribus ,  adduut  vero ;  Les  peduneules  rarient  beaucoup  de 
longueur.  Fere  adsentirer  amicissimo  Klotzschio,  qui  (Lin- 
naea  9.  366.)  plantam  meam  E.  raganti  adsociarit,  ob- 
stant  tarnen  magnitudo  totius  stirpis ,  anthuri  longiores  (non 
semper  vero  interrupte  verticillati)  et  folia  in  planta  majore 
breviora.  Frequentem  legi  circa  Naupliam,  tum  in  isthmo 
et  alibi.  Duplex  varietas ,  altera  pedunculis  brevioribus ,  al- 
tera longioribns  et  quidem  longioribus,  quam  in  Erica  va- 
gante.  E.  vagantem  olim  in  prorineia  Galliae  Sologne  dicta,^ 
frequentem  legi,  numquam  in  Lusitania,  nee  in  Italia,  ut 
itaque  mirum  esset,   in  Graecia  inveuiri. 


Stellatae, 


\ 


^sperula  rigida  Sibth,  ß,  gr,  2,  p,  17.  t,  121.  Gau- 
les in  diagnosi  non  bene  pubescentes  dicit,  in  descriptione 
me.lins  obsolete  pubescentes  sive  scabriusculi,  sunt  enim  sca- 
bri.  In  insula  Greta  reperit,  speeimina  nostra  circa  Nau- 
pliam lecta.  Ab  A.  cynancbica  radice  magna  lignosa,  cauli- 
bu8  basi  frutesceutibus  scabris,     foliis  inferioribus  rigidis  ren-j 


. _—  579 

cnrvis  latioribus  differt.  A.  macrorhiza  mea  Fhr»  portng, 
T.  2.  p,  41,  t,  84.  hujiis  loci  mihi  videtur,  quamris  caiilis  nou 
ita  scaber,  nee  tarnen  plane  laevis  uti  in  descriptione  dixi, 
sed  scabrinsculus.  Sic  qaoque  A.  scabram  meam  Kn,  p/, 
Horti  her,  1.  34.  hnc  refero,  quippe  quae  non  nisi  cnltura 
parnm  alienata  ridctur.  In  Ejcp,  Mor,  non  inyenio,  nisi  A, 
longiäora  Kitaib.  sit,  p.  51.  iudicata. 

Valantia  hispida  Linn.  Sihth,  ß,  gr.  2.  p,  29.  t,  138. 

Circa  Naupliam.     Non  dubito  quin  sit  Valantia  miiralis  Ejcp, 

Mor,  58.    cum   canlem    hispidum    describant.  Duplo    major 
!  ömnibns  partibus  Valantia  mural i. 

Bene  monent  Auetores  Earp,  Mor,  Rubiam  lucidam  Linn. 
!*t  Sihthorpii  fl»  gr,  2.  p,  32.  t,  142.  probe  distiugiiendam 
esse  a  R.  lucida  Florae  gallicae  et  addo  Florae  italae  ac  si- 
nilae.  R.  lucida  Sibth.  multo  minor  est,  foliis  minoribus 
magis  ad  formam  rotundam  accedentibus ,  caule  diffiiso  ra- 
mis  brevibus  versus  apicem  dense  foliosis.  In  utraque  folia 
saepe  carina  laevi. 

Campatiulaceae, 

Campanula  lyrata  Lam,  Enc,  1.  588.  Roem,  Schuh. 

syst,  5.  148.       Nee   in  Sibthorp,   Flor,   gr,  nee   in  E^vp, 

Mor,   iudicata.      Lamarkius    secundiim    iconem  Anbrietianam 

plautae   Tournefortiauae    in    Asia   minore    repertae  descripsit. 

Affiuis  C.  rnpestri  Sibth.  at  folia  radicalia  Ijrata  mnlto   Jon- 

giora,    flores  miilto  majores,    folia  cauHna  minime  rotiindata 

1  sed   lanceolata   parnm   creuato  -  serrata.       In    rnpibus  versus 

i  isfhmum;  circa  Eleusin  caulem  non  protudcrat,  cum  Mandra- 

ii  gora  in  planitie  obvia, 

yalerianeae, 

VaUrianelta  sicula,     Fedia  sicnla  Gussone  ß,  sie  I,  25. 
In  agris  circa  Naupliam  reperit  rev.  Berger. 

Or  Bd.    5s  Heft.  37 


580  

Valerianella  hirsutissifna  n.  sp.  Caule  ecabro,  foliis 
superioribus  basi  piimatis,  bracteis  ovatis  ciliatis,  fructu  la- 
uato,  calycis  deutibns  12  hirsutissimis  apice  uucinatis.  In 
agris  Pelopouesi  hiuc  inde.  Planta  vix  ped.  alta.  Canlis 
ramosus,  pilis  brevibus  rigidis  reflexis  scaber.  Folia  \\i  so- 
lent  lanceolato  -  lineariii  obtnsa,  inferiora  dentata  et  dentato- 
pinnatifida,  superiora  basi  pinnatiiida,  omnia  scabra  siciit 
caulis,  praesertini  marglue.  Capitula  densiflora;  bracteae 
imbricatae  latae  raembranaceae  margine  pilis  longis  ,  super- 
ficie  brevibns.  Ovarinm  qniuquangnlare  lanatuni,  sed  non 
dense,  unilo^nlare  loculis  2  abortientibus.  Calycis  dentes 
12  nltra  2  ün.  longi,  apice  parum  nncinali ,  pilis  longis  di~ 
varicatis  amicti.  Corolla  jam  defloruerat.  Species  distinctis- 
sima. 

Acarnaceue* 

Cirsium  hracteatum  n.  sp.  Cardnns  syriacus  var.  ae- 
gyptiaca  Forsk.  sec.  Linn.  Cirsium  syriacum  B.  Tenor, 
syll,  416.  Carduus  syriacus  Smith  pr,  fl,  gr,  2,  154. 
Valde  affine  C.  syriaco  sed  differt,  lloribus  constanter  pur- 
pnreis,  foliis  latiorlbns  multo  minus  spinosis ,  spinis  scilicet 
brevioribus.     Circa  Naupliam  frequens. 

Cirsium    afrunu      Cnicus    afer   Willd,      Cardnns   afe^Mj 
Jacq.  Smith  pr,  fl.  gr,  2.  154. ,   a  Paruasso  ,    nnde  quoqnje 
attulit   rev.   Berger,      Vidi    quoque    in   montibus    circa   Corjn^ 
thum. 

Cirsium  Hippolyti,  Carduum  lli\ipo\jü  E^p,  Mor,  24)1^^ 
t.  29.  ad  fossas  in  paludosis  circa  Naupliam  frequens  legir;^ 
mus  ad  6  ped.  altnm.  C.  italicum  sen  Carduus  italicns  Eä^p,^, 
Mor,  242.  ibidem  non  minus  frequens,  paludum  Pomplina-; 
rura  solemnis  plauta. 

Carthamus  ruher,  Centrophyllum  rubrum  n.  sp.  Du- 
bius    haesi    an    planfam  in  Peloponeso  frequeulissimani,   Car- 


Ö81 

thamo  lanato ,  cretico  et  leucocaulo  Sm.  simillimam  distiu- 
guerera.  Sunt  tarnen  plures  notae  constantes  quibus  species 
sine  dubio  diifert  ab  iis,  quas  diximus.  Caulis  magis  minusve 
villosus  inferue  siraplex.  Folia  angustiora  ac  in  affinibus  lon- 
giora,  coudnplicata  demum  reflexa,  subtus  neryis  eminentibus 
rugosa,  pubescentia,  lanceolata,  spinis  validis  deutata.  Per- 
antbodia  solitaria  in  apicibus  ramorum  sessilia ;  phylla  extima 
foliosa  autbodio  longiora,  dcmum  reflexa,  intci'iora  pauca  lan- 
ceolata appendice  orata  ciliato  -  lacera  apice  spiuosa,  iutima 
lanceolata  apice  spinosa  viridia  nitentia.  Corollae  rubrae. 
Acbaenia  costata  rugosa,  pappo  multiseriali  paleaceo ,  paleae 
extimae  oblongae  apice  laccrae,  inferiores  longiores  angustiores 
margine  supcrne  ciliato,  lacerae,  apice  spinosae,  quae  non 
ita  in  affinibus,  intimae  lanceolatae  acutatae.  Carthamus  cre- 
tlcus  Sieher  Hrb,  liujus  videtur  loci.  Genus  hocce  Heracan- 
tham  dixi  in  Flor,  portug.  sed  nomcn  Neckerianum  antiquitate 
pollet. 

Carlina  corymbosa  Itinn,  Smith  yr,  Jl,  gr»  2.  158, 
Ejcp.  Mor.  243.  Planta  graeca  diffcrt  a  planta  hispanica,  lu- 
sitanica  et  italica  circa  Geuuani  lecta  foliis  angustioribns ,  pe- 
ranthodiis  minoribus ,  bracteis  multo  longioribus  ,  ut  propriam 
dixerim  speciem. 

Moneo  Centanream  raphaninara  circa  Patras  lectam  a 
Sprengelio  in  System,  ad  subordiuem  squamis  (peranthodii)  in- 
tegerrimis  mucrouato  -  spinulosis  non  recte  esse  relatam ,  pertl- 
net  enim  ad  subordinem  spinis  squamarum  compositis.  Squa- 
mae  interiores  habent  appcndicem  rotundatam  scariosani  candi- 
dissimam,     Prope  Patras. 

Cichoraceac» 

Hypochaeris  minima  CyrilL  rar»  1.  29.  #,  10.  Tenorc 
SylL  407,      Ab  Hypocbaori   Aracbnite  bene  distinxit  Tonore. 

M  * 


582  

Foliis  obtnsls  cum  apiciilo  deutatis  iiec  siiiuatis  pinnatiiidisqiie, 
peranthodii  phyllis  dense  strigosis  sat  differt. 

Seriola  aetnensis  Linn.  Circa  Patras.  In  Ejcp,  Mor. 
non  invenio.     Smith,  prȧ.  gr,  2. 143.  habet. 

Podospermum  laciniatum  Cand,  Scorzonera  lariiriata. 
Linn,  Hanc  plantam  a  rev.  Bergero  habeo  circa  Naiipliam 
lectam  iu  Ea-p.  Mor,  non  indicatara. 

Scorzonera  lanata  Marsch,  Bieherst,  Scorzonera  ara- 
neosa  Smith  pr.ß.  gr.  2.  123.  qui  in  insnla  Cypro  iudicat.  In 
Ejcp,Mor,  non  est.  In  montibns  circa  Nanpliam  at  raro  or- 
rurrit. 

Chondrilla  ramosissima  Sihth.  Smith  pr,ß,  gr,  2.  128. 
qui  prope  Athenas  indieat,  sed  quoquc  in  Pcloponcso  froquens 
est,  in  E.rp,  Mor,  non  invenio.  Canlibus  crassioribns  setoso- 
spinulosis,  floribns  majoribns,  peranthodii  phyllis  serie  setarum. 
spinulosarnm  obsitis  dignoscitur. 

Leontodon  gymnantJtus  n.  sp.  Radice  lanigera,  foliis 
rnncinatis,  floribns  praecocibus  (ante  folia),  peranthodii  phyllis 
interioribus  binerviis.  Frequens  in  Peloponeso  circa  Nanpliam, 
Poron  etc.  Valdc  simiie  Lcontodonti  Taraxaco  at  praesertim 
differt  foliis  ante  folia  prorumpentibus.  Radix  crassa  descen- 
dens.  Ad  T)asin  follorum  lana  deusa  jnniora  folia  et  peduncnlos 
inveslit.  Folia  runcinata  ut  in  nostrate,  in  specimiiilbus  qnae 
ipse  inveni  parnm  evoluta ,  in  iis  a  rev.  Bergero  acceptis  laci- 
niae  angustiores  ac  iu  nostrate,  acntae  valde  dentatae,  petiolus 
et  rachis  hinc  inde  lanati.  Scapi  plurcs  omergnnt  vix  3  poll. 
longi  hinc  inde  lanati.  Flos  minor  ac  in  nostra.  Peranthodiil 
phylla  exteriora  ovata  acuta  enervia  subrellexa,  interiora  lan- 
ceolata  acuta  glabra,  jiiniora  rubra,  nervis  binis  obscuris.. 
Corollulae  extus  virescunt.     Pappns  stipitatus  pilosns. 


583 

^ste  roldeae, 

Pulicaria  crispa,  Inula  crispa  Pers,  Spreng,  syst,  3. 
522.  iNoa  iiifrequeus  in  paliistribiis  Pelopoiiesi.  Dcest  in  E.rp, 
Mor. 

Doronicum  Columnae  Tenore  syU,  435.      In  montibus 
juope  Patras   occnrrit.      Est    procul  dnlji»  Doronicum   Pardu 
lianches  h.  fe>/>.  Mor,  250. 

Rosaceae, 

P^rns  cnneifolia  Gnssone  ß.  sie.  1.  365.  FnUex  aut 
arbor  liumills,  frequpns  iu  montihns  saxosis  Peloponesi  prae- 
sertim  Inter  Nanpliam  et  Coriiithum  nec  uoa  alibi.  Est  procul 
dubio  P.  communis  /9.  cum  synon.  Tournefortiauo  Smith  prȧ, 
gr.  1.  343.  iiec  nou  P.  communis  Ejcp,  Mor.  141.  Miroi 
Auctorcs  nou  distinxisse  ne  varietatem  quidom  a  P.  commuiü 
sylvestri  nostrate,  cum  fnliis  muito  angustioiibus  satis  super- 
que  differat.  Fructns  sirailis  sed  nonnisi  putridus  comeditur. 
Frequentom  quoquc  legi  fruticem  in  saxosis  Siciliac  versus  Sy- 
racusas  uec  non  iu  Sardinia  spontaneus  est. 

Pap  iJion  aceae. 

Gcnista  acanthuclada  Cand.,  Ejcp.  Mor,  202.  Est  pro- 
cul dubio  Spartium  horridura  Smith  pr.ß,  gr.  2.  54.  Rccte 
plantam  detorminaruut  Auetores  Eivp.  Mor.  sed  Genistam  Lo- 
belii  C««//.  varietatem  putant,  quae  caule  luimilliino  valde  dis- 
crepat.  Friitex  uoster  ad  2  —  3  ped.  usque  adscendit,  vulga- 
tissimus  iu  moutibns  saxosis  Pelopoucsi  cum  Spartio  villoso 
(  Calycotomc  villosa  m, )  spineta  constituens  louir»,  lateque  ex- 
Ipusa. 

Trifolium  pallidu7n  Waldst.  et  Kit.y  Cand.  pr.  2.  19Ö. 
Circa  Naupliam  et  alibi.  Tr.  Pignanti  Eo-p.  Mor.  196.  t.  26. 
f.  2.  a  nosfra  planta  noü  differt,  nlsi  capitulis  parum  m^- 
joribns. 


584  " 

Trifolium  congestum  Gussone  rar.  512.  Tenorc  sj/ll, 
375.  A  cl.  Guanacopulo  habemus,  qui  circa  Patras  invenit. 
In  Ejcp.  Mor.  iiou  iudicata. 

Lotus argolicus  u.  sp.  Caulel'ruticulosoglabrescente,  foliis 
subsessilibus,  foliolis  oblongis  apiculatis,  pedimculis  longissub- 
trifloi'is,  cariiia  acuta,  leguminibus  teretibus  subdepressis  apicu- 
latis. Species  L.  prostrato  Desf.  affiuis  at  foliis  acutis  subses- 
silibus diversa.  Frutex  liumilis  decumbeus.  Gaules  basi 
lignosi  crassiusculi  ramosi  dilFusi  prostrati  glabri  juniores  et  in 
apicibus  pilis  sparsis  saepe  adpressis.  Folia  in  ramis  junioi'i- 
bus  approxiraata  petiolo  brevissimo  non  dilatato  basi  pilis  spar- 
sis et  aggregatis;  foliola  subsessilia  2  lin.  longa  2  lin.  lata 
crassiuscula  glaucescentia  acuta.  Stipulae  foliolis  simillimae 
brevissime  petiolatae.Pedunculi  in  axillis  summis  folioruml  —  2 
poll.  longi,  bracteae  folio  parvo  sessili,  foliolis  linearibus. 
Cal.  glaber  profunde  dentatiis.  Cor,  3  lin.  longa,  flava,  sicca 
apicibus  tautum  vlrescens,  vexillo  recurvo,  carina  acnta 
gibba,  multo  minns  tarnen  ac  inL.  corniculato.  Stylus  quantum 
videre  licuit  in  floribus  jam  defloratis  edentulus.  Legumen 
poll.  lougum,  diametro  1 — 2  lin.  subdepressum  subtorulosum, 
linea  eminente,  superficie  reticulata,  apiculo  ad  3  lin.  longo  fa- 
cile  caduco ;  septa  irregularia  membranacea.  Semina  fusca  an- 
gulata,  angulis  rotundatis.  In  plauitie  inter  Argos  et  Naupliam 
frequeutem  iuvenimus  fruticuium,  pabiilum  equis  et  bobus  prae- 
bentem.  Argos  olim  raultos  aluit  equos ,  hinc  iLTinoßoTog  Ho- 
mero  vocatur  e.  g.  11.  3.  74.  75. 

Tol   Öe   VbBG&(jt)V 

^'AQyov  ig  irtTCÖßotov  nai  ^Axa'uöa  yaX?uyvvaiya . 
Praecipuura  vero  equorum  pabulura  erat  Lotus ,  uti  apparet 
ex  variis  Homericorum  locis  e.  g.  II.  2.  775.  776. 

1711X01  ÖS  na^  agf-iaoLv  olaiv  exacTog 
XtüTov  eQBm6(.iEvog  eleod^Qemov  öe  ailivov 
quem  Lotum  igitur  fclici  fato  ducti  inveuimus. 


__-_- 585 

Ononis  Antiquorum  Exp.  Mor.  203.  Auetores  addiint : 
„0.  spiuosae  nimis  affiuis  distiuguitur  ramis  bievionbus  vaU 
de  rigidioribus ,  foliis  et  floribus  amplitudiue  triplo  minoribus, 
spiuis  crebris  brevioribus  subaphyllis,  calycibus  giabriuscn^ 
Hs."  At  facillime  distiiiguitur  liabitu,  caule  ramisqne  erectis 
flavescentibus  apicibus  strictis  spinescentibus,  quod  numquam 
iu  0.  spiuosa,  spiuis  approximatis  seniper  biuis  fiavesccutibus 
noii  seinper  brevioribus  ac  iii  0.  spiuosa.  Hirsntic  variat ,  ca- 
lyx  saepe  liirtus,  semper  vero  plaiita  piUs  sat  longis  mollibus 
hiuc  iude  vestita  nee  imdique  pubesceus  ut  iiostras.  In  Italia 
iioii  iuveui.     Circa  Naupliara  frequentissima. 

Ononis  ornithopodioidcs  Linn,  Circa  Naupliam  iuvenil 
Bergerus.  Eä:p.  Mor,  uoii  habet.  Smith  pr.fl,  gr.  2.  58.  in 
Gracciae  montibus  et  in  Greta  indicat. 

Lupinus  Consentini  Gussone  pr.fl.  sie.  2.  398.  Circa 
Patras  lectum  a  cl.  Guauacopulo  habemus.  Prociil  dubio  L. 
hirsutus  Earp.  3Ior.  201.  Cel.  Gussone  jam  adnotavlt,  L.  hir- 
sutura  coUectiouis  Sieherianae  circa  Etfa  lectum  huc  refereu- 
dura  esse. 

Astragalus  creticus  Lam.  In  moutibus  altis  Pelopouesi 
non  ini'requens  e.  g.  circa  Corintlium ,  in  moute  Oleno  et  alibi. 
Secundum  cl.  Guauacopulo  Pharmacopolam  PatrHUsem  eruditum 
gummiTragacantliae  iu  moute Boidia  aliisquc  pvope  Patras  colli- 
gitur,  tum  in  hanc  urbem  trausportatur  et  iude  Tergestum.  In 
Smithii  prodr,fl.  gr.  2.90.  Astragalus  aristatus  Willd.  le- 
gitur,  adduntur  Synonyma :  Astr,  sempervirens  iaw.  Astraga- 
lus nr,  405.  Hall.  Hi^t.  v.  1.  177.  ZQayuxuv&a  hodie  in  Pelo- 
pon^^so,  et  iu  üue  dicitur:  In  PeJoponesi  montibus  copiosis- 
simc ,  etiam  in  montosis  Thessalonicae  et  insulae  Cypri.  Hu- 
]u9  grtmmi  est  Tragacanthi  ( ae )  species  quotaunis  e  Patris  in 
Italiä(ara)  transportatum.  Tum  sequitur:  A.  creticus  Lam. 
cum  syn.  Tournef.     In  colHbus  aronosis  legit  Sibthorp  ueo  uou 


586 


in  Olympo  Bithyno  et  Sphaciotlcis  Cretae  montibus.  Haec  spe 
cies  etiam  Tragacantham  fuudit.  In  Earp,  Mor.  213.  Astra- 
galus  aristatus,  sed  tantummodo  auctoritate  Sibthorpii  indicatur. 
Hisce  fretus  in  Sieberiano  Herbario  cretico  Astragalus  ari- 
status inveuitiir.  Equidem  Sraithium  species  oommutasse  aut 
omniuo  orrasse  pnto.  Astragalus  quem  e  Peloponeso  habeo, 
partim  a  me  sublatum  partim  a  Bergero  traditum,  cum  descri- 
ptioue  Caudolllana  A  cretici  optime  couvenit.  A.  aristatus  vero, 
quem  in  Alpibus  australibus  praesertim  in  Monte  Cenisio  legi^ 
a  graeco  ralde  differt,  et  A.  aristatus  Hb,  Sieber,  quoqne  valde 
alienus  est.  A.  cretico  valde  affinis  est  A.  siculus  Bivou.  quem 
in  M.  Aetna  Irequentissimum  vidi  et  difficillime  ob  spinas  de- 
cerpsi ,  calyce  tarnen  satis  superque  differt.  An  Astragalus  cre- 
ticus  Sieb,  cum  Lamarkiano  couveniat  non  facile  dixerim,  cum 
in  specimine  meo  flores  deficiaut.  Constat  vero ,  gurami  Traga- 
canthae  e  Graecia  apportatum  ab  A.  cretico  Lam,  desumi. 

Geranioideae. 
Geranium  vülosum  Tenore  syll,  334.    Cand,  pr,  2.  644.    ; 
Circa  Patras  invenitur.     lu  E.rp.  Mor,  deest. 

Althaea  mconantha  n.  sp.  Toraentosa,  caule  diffuso 
lierbaceo,  foliis  omnibus  cordatis  crenatis,  stipulis  bipartitis 
peduuculis  axillaribus  solitariis  petiolo  brevioribns,  corolla  ca- 
lyce duplo  majore.  Frequens  in  lusnla  Zacyutho ,  ab  Althaea 
rosea  uti  videtur  diversa  foliis  omnibus  crenatis ,  stipulis  bipar- 
titis nee  multifidis,  lloribus  minoribns.  Caulis  2  —  3  pedalis 
diffusns,  pilis  stellatis  tomentosus  uti  tota  planta,  versns  basin 
flavescens.  Folia  summa  et  jnuiora  cordata  deusius  et  candi- 
canti-tomentosa,  adultiora  calvesceutia  et  viridia;  petiolus  in- 
feriorum  3  poil.  longus,  superiorum  brevior;  lamina  inferiorum 
2  poll.  longa  et  lata.  Stipulae  parvae  bipartitae,  laciniis  linea-  I 
ribus.  Pednncnli  2  —  3  lin.  longi  crassi.  Calyx  exterior  9 
fidug ,  interior  dnplo  br,evior  laciniis  lanceolatis  acntis ,  interior 


587 

qiünquefidus,  laciniis  obtusiusculis ,  uterque  dense  tomentosus. 
Corolla  poll.  longa  purpurasceus.  Au  Varietas  A.  roseae. 
Differt  cimle  diflFuso  non  erecto  stricto ,  foliis  uoii  lobatis  ,  flori- 
bus  multo  minoribns. 

^mcntaceae, 

Quercus  Aegilops  Linji,  Smith  pr»  fl.  gr,  2.  240. 
Ejcp,  3Ior,  272.  Arbor  maxima  pulcherriina  foliis  siimato- 
dentatis,  dontibiis  apice  spiiioso -setaceis,  cupulae  squaniis  la- 
tissirais  crassis  subreflexis  valde  distiiicta.  Auetores  Exp» 
Mor,  fnictus  ex  Graecia  exportai'i  ad  uigro  colore  tiugeuduui 
iudicant,  non  vero  comedi,  tum  adducuut  p.  271.  Q.  Ballotam 
]}csfont»  in  Graecia  repertam,  j foliis  iutegerrimis  seu  parve 
serratis  describunt  et  addunt:  li  paroit,  qu'  ou  n'  en  mange  pas 
habitiiellement  le  fruit  comrae  on  le  fait  cu  Espagne.  At  come- 
dltur  fnictus  Aegilopis  in  Graecia  quamvis  neu  bouug  sit  et  mul- 
to inferior  fructu  Ballotes,  Arcades  oiim  fructu  Aegilopis  vixis- 
se  Pausanias  auctor  est.  Q.  Balloten  in  Hispaniis  .uumquam 
foliis  integerrimis  vidi  sed  seraper  sinuato  dentatis  spinosis  et 
fructus  non  iugratns  est.  In  Q.  Ballote  dignoscenda  Auetores 
Earp,  Mor,  errasse  puto  et  cum  Q.  Ilice  commutasse  quod  facile 
fieri  potest.  Fructus  Aegilopis  apud  nos  voce  Knopperu  ve- 
niunt.  Ex  Italia  arbor  exulat.  Q.  Robur  et  Q.  peduncnlata 
Ejcp»  Mor,21S,  aliae  sunt  species.  Sed  de  Quercubus  euro- 
paeis alio  loco. 

-  Platanus  orientalis  Lim,  Smith  pr,  ß,  gr,  2.  244. 
Ejcp,  Mor,  273.  Fi-equeus  in  Graecia  ad  lluvios  et  rivos. 
Nuraquam  ibi  Q.  acerifoliam  Willd,  vidi  hiuc  sine  dubio  specie 
diversam  de  qua  re  dubitaruut  Botanici.  Iii  Sicilia  Q.  aceri- 
foliam freqnentcm  vidi  cultam.  Platanus  orientalis  secundum 
Tenorii  syllogen  ^Ib.  in  Calabria  indigena  est,  sed  Auctor 
mihi  dixit,  se  ipsum  non  vidisse  spontancam. 


58«  

Coniferae, 

Pinus  maritima  Lamb,  Smith  pr,ß.  gr.  247.  P.  hale- 
pensis  Exp,  Mor,  273.  Sylvas  constituit  in  Graecia  arboi 
nou  magua  potius  humilis  sed  foliis  laete  Tirentlbiis  amoenas 
et  visu  gratas.  Est  P.  maritima  Lamb,  c,  h  16.  t,  6. 
(Edit.  1832)  tum  ob  strobilos  laevissimos  tum  ob  ea,  quae 
e  Sibthorpii  mannscriptis  adduntur.  Quid  igitur  sit  P.  ma- 
ritima Exp»  Mor,  274.  in  Elide  et  quidem  in  arcua  mari- 
tima reperta,  nescio  uisi  eadcm  Pinus  maritima,  quam  Smi- 
tliius  ibidem  luxuriare  teste  Hawkins  pronuutiat.  De  P,  ha- 
lepensi  Sraitliius  omuino  tacet. 


h 


DE  PLANTIS  MEXICANIS 

A 

G.    SCHIEDE    M.    Dre. 

COLLECTIS     NüNTIUM     ADFERT 

D.  F.  L.  DE  SCHLECHTEJSDAL.  , 

(coNTiNüATio  V.  LiNN. :  VII.  136,  380.  VIII.  245,  513.  IX.  262.) 

COMPOSITAE    L.    Contlnuatlo. 

234.  Calea  Zacatechichi  n.  sp.  ¥ acie  Eupatorn  co- 
ni/zoidis,  Caulis  erectiis ,  pluripedalis  ,  teres,  subtrichotomus, 
infcrue  glaber,  cinereus,  epidermide  lenticellata  vestitus,  su- 
perne  cum  ramis  subfastigiatis  atque  patenti  -  divergentibus  pur- 
pxirascens  et  pubescens.  Folia  rigido-membrauacea,  decus- 
sata  petiolata ,  subtripliuervia,  venosa,  rngosa,  ovata,  acuta, 
profnndissime  crenata,  basi  brevissime  cuneata  in  petiolos  lii- 
Bpido-puberulos,  2  —  3  1.  longos,  supra  hispidula  et  scaberri- 
ma,  subtus  pallidiora  et  pubesceutia,  '/4  —  l*/2  P«  longa, 
»/2 — Y*  P«  J^ta.  Capitula  circiter  2  1.  alta,  12-flora ,  discoi- 
dea,  inaeqnaliflora,  floribus  nempe  circiter  binis  in  quoque  ca 
pitulo  focmiueis;  in  cymas  parvas,  terminales,  tcrminatas,  ir- 
reguläres, plcrnmque  simplices  disposita.  Involucrum  cylindra- 
ceum ,  lloribus  subaequale ,  imbricatum,  foliolis  coucavis,  lu- 
tescentibus,    margine    scarioso   uudulatis,    obtnsis,    iutcgris. 


590  _  

erectis,  ex  roluudo-elllpticis  exiguis  ia  oblongo-elliptica,  2  1. 
longa,  plnriiiervia.  Bracfeolae  scariosae,  foliolls  intimis  pa- 
riim  hreviores,  oJjovatac,  ainplexiflorae .  plurinerviae,  sub- 
truncatae,  eroso  -  dentieulatae,  fructibus  maturis  aequalcs. 
Corollae  glabrae,  disci  profuude  5-fidae,  laciniis  reilexis ;  ra- 
dü  Jingulalae,  Hngiilis  ellipticis,  obsoletis ,  tubo  brevioribus. 
Pappus  achaenio,  basi  loiige  turbinato,  tcreti,  hirsutiuscnlo, 
lere  1  ^/2  I.  longo ,  atro-fusco,  quadniplo  brevior.  —  Frutex  . 
floribus  albis.  In  colllbus  apricis  pr.  Hacienda  de  la  Laguua  cti 
Jalapae.     Aug.  floret.     ZacatecliicM  Jalapeusium. 

235.  ^11  ocarp US  sabazioides  n.  sp.  Herba  gracilis, 
I--IV2  Pe'^'^lisj  procuiubens,  basi  radicans,  Sabaziae  sar\ 
mentosae  (Lina.  V.  n.  324.)  facie  siaiillima,  foliis  decussatis, 
övätls,  petiolatis,  acutis ,  ereuatis,  tripliuerviis ,  hirsntis,  ca- 
pitulis  solitariis,  radialis,  aeque  maguis  ac  in  Trt'dace.  Bra- 
cteolae  scariosae,  uuinerviae,  pallide  fuscescentes ,  obloago-j 
ovatae,  ante  apieem  longe  et  augustissime  acnminatum  biden- 
tatae.  —  Radius  purpurasceuti- albus.  Prope  San  Miguel  dcL 
Soldado  et  la  Jora.     Jun. 

236.  Wihorgia  Acmella  Roth,  Lina.  Y.  n.  323.  —  In 

cultis  Jalapae,  Majo. 

237.  Tridajc  procutnbens  L.,  Lian.  V.  u.  347.  —  Ra- 
dio aureo;  Malpays  de  Nauliago  Sept.;  Hacienda  de  la  Lagu- 
ua.    Jul. 

238.  Achillea  magna  L.,  Linn.  VI.  p.  410.  u.  1258. 

—  Floribus  pallide  flavescentibus.     Pr.  la  Joya.     Jun. 

239.  Chlafuj/spertna  pratense  Less.  Comp.  p.  256. 
{Vnxia  trichotoma  Hb.  W.  u.  16682.)  —  Haeieuda  de  la  La- 
j^una.    Jul. 

240.  Guaphalium  sylvaticum  L.,  Linn.  V.  u.367.  —  \ 
Caulis  nunc  erectus ,   nunc  adscendens.     In  grarainosi^  Jalapae. 
Majo. 


591 

241.  Gn,  jyellitum  UBK, ,  Linn.  V^  n.  366.  —  Hacienda 
lelaLagun.a,  Chiconqniaco.     Jul.  Sept. 

242.  Schistocarpha  hicolor  Less.,  Comp.  387.  Linu. 
VI.  p.  409.  n.  1257.  —  Piauta  herbacea  biorygalis ,  disco  fla- 
vo  ,  radio  albo.     Jalapae  rarius  Jun. 

243.  Senecio  äcj/?o/>%7/ws  HBK.  Syn.  II.  459.  —  Fru- 
(ex  floribus  llavis.     Malpays  de  Naulingo  Apr. 

244.  Crassocephalum  valertanaefolmmhess,,  Llnn. 

V.  n.  364.  —  Jalapae  et  pr.  Hacienda  de  la  Laguiia  in  sylvis. 

vAimua.  Jul.  Aug. 
\- 

R  U  B  I  A  C  E  A  E. 

STELLATAE. 

I         245.  Galium  me.vicanuvi  H.  B.  Kth.,  Linn.  Y.  164.  n. 
'369.  —  lu  dumetis  pr.  Jalapam  Aug. 

246.  G.  tinctoriuin  L.  —  In  pratis  humidis  Jalapae.  — 
Specimiua  pauea  sed  omues  characteres  praebentia,  Credimus 
rix  a  palustri  diTersam  speciem,  cujus  copiosa  speciraina  essent 
cum  indigena  comparanda. 

247.  G.jalapense  n.  sp.  (G.  obovatum?  Llnn.  V.  165.  n. 
370.  *)),  caulibus  dt'bilibus  tetragonis  glabris,  foliis  seuis  qua- 
ternisve  obovatis  v.  obovato-ellipticis  ,  basi  in  pctiolnm  brevis- 
simum  cuneatis,  apice  obtnsis  mucrouato-acumimilatis,  margi- 
ue  autrorsum  denticulato- ciliatis ;  cymis  axillarlbus  longe  pe- 
dunculatls  trifloris  bracteatis ,  laciniis  corollae  obtusis,  fructi- 
l)ns  uucinato-hispidis,  nutantibns?  —  In  sylvis  urabrosis  Jala- 
pae Majo  et  Augusto.  —  Perenne.  Radix  übrosa  rubra  plures 
emittit  caules  debiles  basi  saepe  in  terra  prostratos  ibidemqne 
e  nodis   radiculas   interdura    et   caules    protrudentes;    hinc   uti 


'^")  Forsan  et  subsequens  species  hoc  sub  nomine  iucante  a  nobis  di- 
stributa  est,  qiiae  foliis  irinervüe  facibs  distinciu. 


592  

iioBtrarum  plures  irepere  TJdetiir  haec  specieg.  Cauies  acute 
tetragoni  laeTes ,  glabri ,  2  pedum  altitudinem  attingunt ,  inter- 
iiodiis  iit  solent  variabilibus  usque  ad  2  pollices  extensis.  Folia 
pleriimque  seiia,  inferue  interduin  quaterna,  nunc  obovata,  nunc 
oboyato-elliptica  nunc  elliptica  fere  et  lanceolata,  semper  iu 
pctiolum  brevissimum  altenuata  t.  cnneata,  semper,  licet  magis 
mluusve  sint  obtusa,  acumiue  parro  fere  mucrouiformi  termi- 
nata,  utriuque  laevia  et  glabra  margiue  solummodo  pilis  brevis- 
simis  conicis  antrorsum  versis  ciliata  et  scabrida ,  pilig  aliquot 
smilibus  juxta  marginem  in  superficie  accedentibus ,  laete  xitU 
dia,  subtus  pallidiora,  raembranacea ,  laxe  reticulato-venosa, 
nervo  subtus  prominulo ,  renis  leyiter  impressis  supra  prominu-t 
lis,  quod  fors  ab  exsiccatione  penderet  sicuti  superficies  granu-^i 
lato -punctata  et  nitidula  quam  lentis  ope  animadvertis.  Folia 
nunc  3  1.  lata  et  6 — '9  1.  longa,  nunc  2  1.  lata  4  —  6  1.  longa. 
Inde  ab  medio  circiter  caule  alteruantes  ex  axillis  verticillorumi 
prodeunt  pedunculi  foliis  subduplo  longiores,  tres  pedicellos  uni-; 
floros  et  sub  bis  involucrum  s.  verticillum  subhexaphyllum. 
ferentes ,  pedicellis  rarius  iterum  bifidis  et  hinc  bifloris ;  pedun- 
culi pedicellique  laeves  glabrique  patentes;  involucri  foliola  fo- 
liis similia  at  minuta  pedicellis  semper  dimidio  saltera  minora. 
Flores  parvi  (fere  G.  gracilis),  corolla  orarium  aequans  la- 
ciniis  4  obtusis ;  stamina  liis  dimidio  minora.  Fructns  matnrus 
non  Tisus,  maturescens  uutans  undique  pilis  patentibus  albidia 
apice  uncinatis  tectus.  - —  Haec  species  ad  plures  America« 
septentrionalis  accedit  in  primis  ad  G.  trißorum  Michx. ,  quod 
foliis  longioribus  frnctibusque  erectis  statim  dignoscitur,  atta- 
meu  ab  aliis  nostra  illius  vanetas  censeri  possit ,  quum  per  to- 
tarn  Americam  septcntrionalem  sit  late  divulgata  forma. 

248.  G.  obstipnm  n.  sp.  caulibus  debilibus  tetragonis,  pa- 
tentim  pilosis  glabrisque;  foliis  quaternis  breviter  petiolatis  pi-< 
losis  brevissime  acuminatis ,  basi  acutis,  trinerviis  ex  suborbi- 
culari    iß  lanceolatam  variantibus  forraam;    cymis  axillaribus 


^  593 

terminalibusque  longe  pedimculatis  bis  terve  dichotomis  c.  im- 
pari  V.  trichotomis  ramificatione  divaricata,  raultifloris  bräctea- 
tis;  fructibus  iiutantibiis  uncinato-hispidis.  — 

Forma  latifoUa:  foliis  suborbicularibus  ovalibnsve  4 — 61m. 

longis  2*/2 — 4  lin.  latis»  —    In  sylvis  mnbrosis  Jala= 

pae  Maio  1829. 
j     ¥ovmix  an gustifolia'.    foliis  ovali  -  lanceolatis  lanceolatisve 
'  3  —  41.  longis  2  —  11.  latis.  —     Prope  Sau  Miguel  del 

Soldado.  Jun. 
Varietates  censere  nequimus  modo  enumeratas  formas  ra- 
tio situ  et  statione  uti  videtur  ortas ,  trausitus  ubique  ostenden- 
tes.  Species  haec  cum  antecedente  commixta  lecta  fuit  in  sylvis 
iimbrosis  et  foliorum  forma  fructuumque  hispiditate  satis  affinis 
sed  abunde  recedit  foliis  constauter  quateruis,  trinerviis  et  pilo- 
sis,  caule  ramosiore  piloso  superne  quidem  utplurimum  glabro, 
cymis  multo  -  divitioribns  divaricato-ramosis.  Flores  ejusdem 
magnitudinis  ac  in  praeccdente  laciuiis  corollae  (ut  videtur  haud 
albae)  obtnsis. 

SPERMACOCEAE. 

249.  Borrerta  verticillata Meyer,  Linn.V.  165.  n.  374, 
—  Hacienda  de  la  Laguna  Jul.,  et  in  apricis  Jalapae  Jun,  l.j 
cor.  alba. 

250.  Borrerta  (§.  1.  **  cal.  dent.  4.  DC.  prodr.)  pro- 
cera  n.  sp.  caiilibus  basi  lignescentibus  erectis  subsimplicibus 
tetragonis  retrorsum  patentimvc  tenuiter  puberulis;  foliis  fasci- 
culato-pseudo -vertlcillatis  lauceolato-linearibus  acutis  mar- 
gine  revolutis  scabris,  ccterum  utrinque  pubescentibus  oblique 
3 — 4  venosis  venis  nervoque  supra  impressis  subtus  i»rominen- 
tibus ;  vagiuarum  truncatarum  pubesceutium  setis  5  glabris  lon- 
gioribus;  verticiJlo  globoso  lerminali  (rarius  subveniente  altero 
axillari)  foliis  pluribus  inaequalibus  reflexis  sutfulto ,  calycis 
dentibus  4  subulatis  corollae  laciniis  bavbatis,   —     Hac.  d.  la 


594  

Laguna  Jul.  —  Species  haec  cum  bene  multis  maxima  jnngltnr 
aflinitate.  Radix  profunde  descendens  lignosa  sImplex,  apicc 
dividitur  in  caules  nonnullos  basi  lignosos,  ad  tiium  pediim  alti- 
tndinem  erectos,  prorsus  band  ramosis  sed  foliis  iuferne  dcn^ius 
snperne  remotiiis  dispositis,  obsessos,  ramulorum  axillarium 
impedita  evolulione  fascicnlatis  hinc  ad  eundem  uodum  valde  in- 
aequalibus,  maximis  15  1.  longis  1^2 — 2*/2  1.  latis.  Capitn- 
lum  plerumque  nnicnm  terminale  diametro  circiter  semipollicari. 
Flos  totus  3 1.  longus,  calycis  tnbus  e  maxima  parte  glaber,  sn- 
perne puberulus ,  laciniis  linearibus  ipso  brevioribus  eiliatis. 
Corolla  calycis  laciniis  vixduplo  longior  glabra,  laciniarumapi- 
cibns  acutis  extns  pilosis  s.  barbatis.  Color  totius  plautae  e  vi-i 
ridi -  lutescens. 

251.  Diodia  Radula  Cham.  Schldl. ,   Linn.  V.  165.  n. 

375.  —     Planta  alte  inter  frutices  crescens.     Hacienda  de  ^ 

I 
Laguna  Jul.  ' ' 

252.  Triodon  polymorphus  DC.  Diodia  pol.  Cham.' 
Schldl.  in  Linn.  V.166.  n.  377.  Var.  raicrophylla.  —  Hacienda- 
de  la  Laguna  Jul,  —  Suffrutex  floribus  albis. 

253.  iltcÄard«o«ta  scaftra  Aug.  St.-Hil.,  Linn.  V. 
166.  n.  378.  —  Hacienda  de  la  Laguna  Jul. 

254.  Mitracarpum  sp.  —  Specimen  unicum  pr.  Ha-, 
t-icnda  de  la  Laguna  lectum,  vix  idem  ac  prlus  missum. 

COFFEuiCEAE. 

255.  Chiococca  phaenostemon  n.  sp.  (Chiococca  ra*i 
cemosa  Linn.  V.  166.  n.  382.)  Nnllo  modo  differt  a  Ch.  race-! 
mosa  Antillana,  quam  variis  ex  iusulis  vidimns ,  nisi  staraini-i' 
bus  in  summo  tubo  affixis,  longitudine  laciuias  limbi  aequanti- 
bnsethis  reflexis  libere  prostantibus,  dum  in  vulgari  forma  reli- 
quisque  speciebus  stamiua  in  tubo  sunt  inclusa.  Varletatem 
trederemus ,  qualem  in  pluribus  aliis  licet  ovario  libero  instr«- 


—  595 

ctis  familiis  (Asperifoliis ,  Primulaceis,  Labiatis  etc.)  saepius 
obseryavimus ,  pistilli  et  stamiuum  reciproca  elongatione  etab- 
breviatioiie  ortam,  iiisi  stylns  in  hac  Chiococca  iiullo  modo  ab- 
breviatus  vetaret.  Quamqnam  uullus  alius  subvenit  character 
e  specinimibiis  oblatis  fructiferis  floriferisque ,  tarnen  inter  spe- 
cies  recipere  non  dubitamns  formam  insiguem.  —  In  sylvis  Ja- 
lapae  Majo  Hörens,  ad  Hac.  d.  1.  Lagnna  Jul.  frnctifera. 

256.  Palicourea  crocea  R. -Seh. ,  LInn.  V.  167.  n. 
'.  383.  —   In  sylvis  nmbrosis  Jalapae  Majo  Hörens  cor.  anrea. 

257.  Psych otria  alba  R. -P. ,  Linn.  1.  c.  n.  384.   — 
Hacienda  de  la  Lagnna  Jnl.  fl. 

258.  Ps»  erytJirocarpan.  sp.  (Psych,  sp.  Linn.  1. c. n.  385.) ; 
I  pnbescens,  foliis  late  lanceolatis^  basi  in  petiolum  brefissimum 
;  cuneatis,  supra  snbpubesceutibns  scabriusculis,  snbtus  molliter 

canescenti  pubescentibiis,  axillis  Tenanim  saepe  barbatis  (c.  pet. 
ad  2^/2  p.  lougis);  stipula  amplexicauli  magna  membranacea 
citius  decidua  gemmam  tegcnte;  cyma  terminali  trichotoma  pe- 
dunculata,  florifera  conferta,  frnctifera  patente,  semper  e  foliis 
haud  emergente;  floribns  parvis  hirtellis,  stamiuibus  longitn- 
dine  laciniarnm,  fance  pilosa;  fructibus  glabrinsculis  costatis 
apice  nudis  s.  ecoronatls.  —  Frutex  humanae  altitudinis  flor. 
albis,  frnctu  rubro  in  regionibns  Jalapae  conterminis,  pr.  la 
Lagnna  Majo  florens,  Aug.  fructifer.  —  Rami  di-aut  tricho- 
tomi,  plus  minus  patentes,  subteretes,  tortuosi,  epidermide  gri- 
sea,  fissuris  longitudinalibus  corticis  snbjacentis  rampente  tecti 
juniores  pilis  brevissimis  patentibus  densis  ferrugineis  mollibus 
obducti.  Folia  c.  petiolo  1  Y2  —  '^^h  P- longa,  1/2  —  3 /4  p. 
lata,  supra  pilis  dissitis  brevissimis  pnberula  tactu  scabriuscula 
iufra  pallidiora  at  simul  similibus  etdensioribus  piJistccta,  quiin 
nervo  venisque  (utriusque  lateris  6  —  8)prominentibus  copiosio- 
res  canescenti -pubesecntcs  molles ,  venarum  axillis  nunc  obso- 
letius  nunc  manifestius  pilorum  denso  fasciculo  insignibus.     IV- 

QrBd.    5«  Heft.  33 


596  

tioli  Hnea  elevata  councctiintiir,  quae  totum  ambit  caulem  iutra 
petiolos,  est  cicatrix  stipulae,  hac  dclapsa  setulis  rufo-ferru- 
gineis  brevisslmis  rectis  cingitur.  Stipiila  amplexicaulis  cncul- 
liformis  altero  latore  longitiidinaliter  fissa,  ovata  subulato  -  acu- 
minulata  membranacea  fusca,  extns  pubcra,  iutus  glabra,  gem- 
mam  prius  ut  in  Ficn  involvens,  fere  semipollicaris ,  citius  de- 
cidiia.  Cyma  terminalis  dein  antem  ramulo  nuo  altero ve  snb 
ipsa  evoluto  fit  alaris  aut  axillaris,  est  vero  pedunculata  ter  j 
quaterve  trichotoma,  ramis  abbreviatis  sub  «oratione,  hinc  1 
prius  conferta,  dein  ramis  frnctiferis  elongatis  patentibusque  j 
patens ,  bracteae  oppositae  parvulae  membranaceae  fuscae  sub  J 
ramis  dense  ferruginco- pubescentibus  inflorescentiac.  Corolla 
parva.  Fructus  obovato  -  globosus,  10  —  12  costatus  sulcis 
costisque  obtusis,  pilis  aliquot  brevissimis  adspersus,  quo  in 
statu  immaturo  vidimus  2  lin.  longus,  apice  orbiculo  exiguo  no-  J 
tatus ,  uullo  alio  «-alycis  vestigio  superstite. 

259.  Ps,  justicioides  n.  sp.,  pubescens,  foliis  late  lan- 
ceolatis  utriuque  acute  acuminatis  (c.  pct.  4.  pollic.),  petiolatis, 
supra  subpubescentibus  scabriusculis ,  subtus  pubescentibus, 
stipulis  oppositis  pubescentibus  profunde  bifldis,  laciniis  subii^ 
lato -acuminatis;  panicula  terminali  ped.mculata ,  multiflora 
semper  contracta  e  cymis  repetito -di-et  trichotome  ramosis  in 
axi  racemosimdispositlscoraposita,  ultima  folia  band  superan- 
te((loribus  —  ?)  frnctu  didymo,  octangulo  subglabro,  dentibns 
calycinis  angustls  hirtellis  coronato.  —  Barranca  de  Tioselo.  | 
^Q,r.  —  piibes  e  brevisslmis  patentibus  pilis  rigidiusculis  com- 
ponitur  haud  mollis  igitur  sed  tactu  asperiuscula,  copiosiorin 
ramis,  petiolis,  pedunculis,  stipuiis,  nervis.  Rami  teretes  dicho- 
tome  ramosi,  sub  foliis  ut  in  Acanthaeeis  bene  multis  exsicca- 
tione  collabentes.  Folia  lutescenti -  viridia ,  petiolo  3— 4  lin. 
longo  insidentia  quocum  ultra  4  poll.  extenduntur,  latitudine 
15_18-lineari.  Venae  in  utroque  nervi  subtus  prominentis 
jatere  12  —  16  subtus  prominulae.     Stipulae  3  lin.  longac,  api- 


597 

cibus  fere  filiformibns.  Panicula  c.  pedimculo  bipoUicaris  sed 
variabilis  figurae.  Flores  non  vidimus.  Bracteae  lineares  acn- 
tae  hirtellae.  Fructns  similis  illi  quarundam  ümbellatarum  e, 
gr.  Pimpinellae ,  a  latere  paululum  compressiis ,  e  dnobus 
achaeniis  sulco  inter  se  distiuctis  quasi  compositiis ,  dorso  utriiis- 
que  4.  angulis  nervo  filiformi  productis  notato,  valleculis  interja- 
centibus  planis  5.  Dentes  calycis  lineares  acuti  hirtelli  Tarie 
curvati  fructum  coronant. 

260.    Ps,  ea^cehaBBK.  III.  p.  277.  t.  282.  —    Rubia- 
I  cea  "^,  flore  virescenti ,   bacca  disperma.      In   sylris  Jalapae 
■  Majo  1829.  —  Planta  false  huic  generi  adscripta  multisque  du- 
biis  vexata ,   cujus  locum  e  paucis  specimiuibus  defloratis ,  nee 
i  iiores  nee  fructos  perfectos  gerentibus  eruere  non  licet.      Omnes 
;  anctores  qui  de  hac  stirpe  egerunt  nimls  inter  se  de  frnctus  strn- 
ctura  dissentiunt:  maturus  a  Bonplandio  observatus  sphaericus 
dicitur  drupaceus,    sulcatus,   ruber,   calyce  coronatus,  sed  de 
fabrica  interna  omnino  silet.     Schiedeus  nostcr  baccam  nuntiat 
in  scliedulis  dispermam.     Kunthius  ovarium  perscrutavit ,  quod 
iuferum   describit   cimeatum  quadrangulare  glabrum  biloculare 
loculis  1  -  spermis  ovulo  erecto ,    simulque  Turpinium   picto- 
rem  nee  hercle  imperitum  botanicum  vitupcrat,  quod  ovula  late- 
raliter   affixa  depinxerit  in  adjecta  icoue,    qualia  nos  vero  in 
icone  (1.  c.)  band  reprehendimus ,  sed  ovarium  reperimns  me^Jio 
sectum  biloculare,    spcrmopboro  duplici  hemisphaerico  in  me- 
dium utrumque  loculamentum  porrecto  et  larainae,  si  dicere  liceat 
petiolaris,  e  medio  septo  progredientis  ope  huic  adfixum,  semi- 
nnm  autem  nullum  vestigium.     Nos  ipsi  denique  defloratum  in- 
qnirentes  ovarium,   biloculare  vidimus  et  spermophorum  duplex 
medio  dissepimento  ntrinque  affixum  et  semina  multa.      Quam 
Knnthins   igitur  florentem  stirpem  biovulato  ovario  gandentem 
descripsit,  Turpinius  duplici  spermophoro  band  dubie  muJtiovu- 
lato  depinxit  et  quam  Schiedeus  noster  dispermam  fugaci  manu 
I  carpsit  Rubiaceam ,    nos   polyspermam  offendimus.      Spermo- 
i  38* 


598  

phora  ab  auctoribus  ovula  solitaria  habita  esse  si  credis,  nullum 
inter  simillimas  has  Jalapeiises  stirpes  erit  discrimen,  nee  dirai- 
iiuitur  haec  aequalitas ,  quod  albos  flores  ferentem  et  arborem 
procerrimam  dicat  Humholdtius ,  Schiedeus  vero  virescentibus 
floribus  ornatam  adnotet  et  sigmim  plantae  lignosae  adjiciat. 
Nos  utramque  coujimgiraiis,  aliud  vero  in  geuus  et  novum,  Ron- 
deletiis  proximxim  esse  araandandam  persuasum  habemus.  Qnum 
A'cro  tarn  flore  quam  fructu  maturo  nostra  cai-eaut  specimiua, 
aliis  relinquimns  quibus  nieliora  inspicere  et  comparare  licebit 
exempla  nodum  solvere. 

261.  Ps,  species,  —  Hacieuda  de  la  Lagiina  Jnl.  ^ 
Frutex  glaberrimus;  foJia  petiolata  elliptica  longissime  cuneato- 
attenuata,  acute  atuminata  (c.  pet.  6  —  8  p.  longa,  IV2 — " 
2^/4  p.  lata),  venis  utrinsecus  12  — 15  margiue  invicem  con-^" 
jiexis  subtus  in  primis  proniiueutibus ,  stipulis  oppositis  integris 
late  oyatis  acuminatis  deciduis;  panicula  terminali  pedunculata 
(frntifera  subdivaricato  -  racemosa),  fructibus  globosis  obtuse 
raultieostatis  ecorouatis.  Panicula  est  cyraa  pluries  repetito  - 
tricliotoma  et  ramis  primariis  ab  axi  prodeuntibus  saepias  dupli- 
catis ,  binis  ex  eadem  nempe  axilla  provenientibus  supero  vali- 
diere et  iufero  debiliore  iuterdum  unifloro,  in  statu  fructifero  de- 
flexis  divaricato-ramosa  evadit.  Maxima  quam  coram  babemus 
panicula  c.  peduncnlo  6  p.  est  longa,  bracteis  tantum  minimis 
instructa. 

262.  Werter a  depressa  Gärtn. ,  Linu.  VI.  p.  413.  — 
Baccis  coccineis.  Cumbrc  dol  Obispo.  Sept.  29.  —  haec  est 
species  americana  ab  Humboldtio  in  monte  Pichincha  et  ad  Ca- 
raccas  lecta,  cujus  sola  exstant  specimina  in  Herb.  Willdeno- 
wiano.  —  Specimina  ex  insula  Tristan  d'Acuuha  cum  hisce 
americanis  accuratius  comparanda  sunt,  figura  enim  ab  Aubert 
du  Petit  Tbouars  (in  Melanges  de  bot,  et  de  Voy. )  daia  non 
omni  modo  respondet  uostris. 


590 

263.  Coccocypselum  mimmiilarit'olium  u.  sp.  Linu.  V. 
167.  11.  387.  —  Pr.  Hacienda  de  la  Laguua  et  pr.  Jalapam. 

HEDYOTIDEAE, 

264.  Deppea  erifthrorhiza  n.  gen.  et  sp.  Linn.  V.  168. 
11.  388.  —     Fruticulus    corolla  flava.     Barraiica  de  Tioselo. 

i  Aug. 

265.  Hedyotis  serpyllacea  n.  sp.  (Sect.  III.  Paiietos, 
IDC.  prodr.  IV.  433.)  caulc' snffniticuloso  ramosissimo ,   raniis 

flagelliformibns  tetragouis  prostratis;  foliis  ovatis  iitrinqiie  acu- 
I  tis  margine  revolutis  brevissime  petiolatis  glabris  margine  sca- 
briiisciilis;   stlpulis  iu   setulam   scabram  acumiuatis ;    floribus 

axillaribiis  solitariis  Lreviter  pedicellatis ;   corolla  infundibiili-^ 

! 

"formi  calycis  laciniis  laiiceolatls  diiplo  loiigiore.   —     Quadrifida 

;tetraiidra,    corolla  extiis  caniea  iutus  albida,   Larbata.     Iiiter 

la  Joya  et  Sau  Salvador  Jun.  1829.    —    Ab  omaibus  ejusdein 

.  sectionis,   iit  taceam  de  foliis,   floribus  jam  discrepaiis:   corolla 

!  scilicct   iufuudibnliformi  magna ,    calycem  multo  superaute  ab 

Anotidc  serpcnte   diversa,    ad  quam  Hedyotis  microphylla  Hb. 

W.  n.  2590  haud  pertinet ,   quae  ad  H.  microphyllam  HBK.  est 

trauspouenda.      Flore  breviter  pedicellato  et  corolla  infuudibuli- 

formi  magis  producta  ab  An.  difl'ert  Salzmanui;   longius  rccedit 

ab  An.  rotundifolia,   cni  corolla  hypocrateriformis  tubo  gracili 

elongato.  —  Fruticulus  parvulus,   Thymo    similis  Serpyllo  iu 

aridis  crcscentc,  caule  varie  ramoso,  ramis  varie  clougatis  sein- 

per  tetragonis  glabris  valde  foliosis.      Folia  parva  2  —  3  lin. 

longa,  rarius  2  lin.  lata,  brevissime  petiolata,  ovata,  utriuque 

acuta,  margine  revoluta,  nervo  subtus  prominulo,  venis  band 

conspicuis,    pagina  utraque  glabra,   margine  pilis  minutis  ere- 

ctis  scabro.     Stipula  triangulari-acuminata  apice  subulata,  ac- 

cedentibus  intcrdum  siibulis  lateralibus  minoribns  ,  cxtiis  rigide  - 

puberiila,    ]»nbe   iu   ramum    decurreute.      Flos  terminalis  soli- 

tariiis   breviter  peduuculatiis.      Calycis  gJabri  tubus  obcoiiiciii» 


600  

breyior  quam  limbi  ejus  laciuiae  4  lanceolatae,  acutissimae.  Co- 
rolla  infnndibuliformis  extus  glabra,  limbi  quadrifidi  laciniis 
late  lauceolatis  iutus  puberulis ,  corollam  dimidiam  3  lin.  lon- 
gam  aequantibus.  Geuitalia  ex  fauce  emergunt ,  laciniis  vero 
sunt  multo  breviora,  filamenta  breyissima  in  snperiori  parte  tubi 
glaberrimi -exserta ,  autlierae  lineares  basifixae  erectae,  vix  di- 
midiam lineam  longae.  Stylus  filiformis  stamiua  superaus, 
apice  in  Stigmata  duo  crassiuscula  undique  puberula  ^/2  lin.  lon- 
ga divisus.  Calyx  sub  authesi  bilinearis ,  tubus  ejus  sub  gros- 
sificatione  fit  globosus  et  lineis  quatuor  elevatis ,  e  nervo  medio 
laciuiarum  limbi  procurrentibus,  notatur.  Fruetum  maturum  nou 
vidimus. 

266.  Oldenlandia  microtheca  n.  sp.  Liun.  V.  169. 
u.  390.  —  Barranca  de  Tioselo  Aug.  Cor.  alba. 

267.  Bouvardia  Jac</«i««  HBK. ,  Linu. V.  169.  u. 392. 
—  Jalapae  Majo. 

268.  Hamelia  patensl  L.,  Liun.  V.  170.  n.  394.  — 

Haeienda  de  la  Laguna  Jul.  Cor.  coccinca. 

269.  Gonzalagunia  panuTnensis  Fers. y  Linn.  Y.  170. 

u.  395.  —  Frutex  floribus  albis.     Hac.  de  la  Laguna.  Aug. 

GyiRDENIJtCEAE. 

270.  Randia  latifolia  Lam.  var.  y.  micrantha  Nob.  in 
Liun.  VI.  p.  723. ,  Gardenia  sp.  spinosa  Liun.  V.  p.  170.  u, 
397.  —  Frutex  ultraorgjalis  floribus  albis  pr.  Jalapam,  Jan. 
29.  —  Frutex  floribus  albis  prope  Cbiltoyaque,  Apr.  29.  — 
Haeienda  de  la  Laguna,  Jul.  29.  —  Nullos  nee  juniores  habui- 
mus  fructos.  Quum  baec  forma  tam  in  insulis  Caribaeis  (iusula 
Haiti  eandem  vel  simillimam  spinis  multo  gracilioribus  insignem 
nutrit)  quam  in  Mexicanis  proveniat  terris ,  optaudum  esset 
Mi  accuratiusinspiceretur  et  ut  variae  formae  sedulo  inter  secom- 


__. 601 

pararentur ,  qmim  plures  facile  sub  codem  uomiiic  compreheiHl» 
posseut  formae  vicinae, 

271.  Gardenia'i  Schiedeana  n.  sp.  spluis  ramnlonim 
quateruistermlnalibus,  iloribus  solitarüs  elongato  -  h)  pocrater! . 
morpliis  dense  pubescentibus ;  foliis  ovalibus  utriuque  acutatis  et 
dense  pubescentibus.  —  Rubiacea  %  corolla  tubulosa  flavesceu- 
to,  prope  Actopan,  April.  29.  —  Specles  haec  affinitate  qua- 
dam  jinigitur  cum  Gavdenia  fagifolia  Hb.  W.,  cujus  ab  Hum^ 
boldtio  ad  Cumauam  lectum  in  Herbaiio  Willdeuowiauo  u.  5130 
asservatum  specimen  fructiferum  *)  comparavimus ,  sed  qunm 
Status  junior  speciminum  mexicanarum  cum  provectiore  Cuma- 
nensis  rix  comparationem  accuratiorem  permittat,  utramque 
formam  speciem  habere  et  describere  melius  fore  credidimus. 
Rami  plautac  Mexicauae  subteretes  l^Titer  cinerascenti  epider- 
mide  tecti  cui  insideut  lenticellae  orbiculares  albae  sparsae ,  pi- 


*J  Diaguosis  Willdenowii  haec :  G.  spinosa,  spinis  ramulormn  qua- 
lernis  terminalilnis ,  floribus  solitarüs,  foliis  subrotuudis  ovatis 
acutiusculis ,  stibtus  pubescentibus  rigidis  plicaio  -  veuosis.  Hinc 
elucet  lapsu  calami,  ut  jam  recte  auiuniat  CandoUius;  pro  acu- 
tiusculis fuisse  positiim  acutangulis.  —  Pauca  describentia  adda- 
mus  verba.  —  Rami  ciuerascentes  obscure  tetragoiii,  sub  apice 
spinis  quatuor  duabusve  conico  -  subulatis  If  —  3  liu.  longis  glabris 
acmati,  juniores  dense  breviterqiie  lomeniosi  subveluiini.  Folia 
breviter  petiolaia  ovata  v.  subroumdo-ovata  brevissiine  acumina- 
ta  basi  brevissiine  iu  peliolum  2  liu.  longum  supra  canaliculatiun 
tomentosum  acutata,  subtus  semper,  supra  in  juniori  statu  leviter 
tomentosa  Ctomento  brevi  submolli),  nervo  veuisque,  utriuque  circi- 
ter  octonis,  supra  impressisCiünc  subplicatis)  subtus  prominentibus. 
Folia  2  —  2f  p.  longa ,  If  -  2  p.  lata.  Fructus  iu  specimine  prae- 
sente  tmicus  melouiformis ,  diam.  long.  9  liu. ,  trausv.  8  lin.  longo, 
laciniis  calycis  dejectis  nou  coronatus,  totus  subvelutino-tomenio- 
sus.  Stipulae  elongato  -  trianguläres  subulato  -  acutissimac ,  nervo 
mcdio  crassiorc,  snbbilinearcs ,  den«c  pubesceutca. 


602  

lique  pauci  iu  adultiorihiis,  in  recenter  propiillantibusforscoplo- 
siores.  Spinae  snb  apice  ramulorum  diiae  quatuorTe  subulatae 
ad  sex  usque  liueas  extensae.  Folia  juuiora  tautuni  visa  parva 
crant  1^/2  p.ad  snmmiim  longa  et  pollice  angustiora  ntrinqne  pi- 
lis  brevibus  subiiiollibiis  dense  obtccli  subvelutini.  Calyx  cam- 
panulatns,  laeiniis  tubo  aequiloiigis  angustis  acutinsculis ,  ex 
toto  fere  dimid.poU.  altus,  iongiorib^.is  pilis  quam  folia  obtectus. 
Corolla  elougato-hypocraterimorplia,  bipollicaris  et  ultra,  extus 
et  infera  quidem  parte  deusius  pubescens  ,  laeiniis  6-^-8  lin. 
lougis  acutis  intus  glabris.  Stii»ulae  latc  ovatac  pubernlae, 
uerro  niedio  versus  apieem  ralidiorc  ipsiusqne  apicis  acnmeu 
brcve  efformantc.     Panca  tantura  aderant  specimina. 

INCERTAE  SECTIO  ms  GENUS, 

272.  Sotnmera  n.  gen.  —  Char.  Calyx  5-tidus,  la- 
einiis magnis  persistentibns.  Corollae  tnbus  ealycera  non  su- 
perans  subcampanulalo  -  cyliudracens ,  ntr'nque  praeter  basia 
nndam  villosus  (intns  vero  viljosior),  limbi  laciniae  5  breves 
marglne  revolutae.  Praefloratio  valvata!  Stamina  5;  antberae 
seilicet  anguste  ellipticae  ,  in  nicdio  tiibo  subsessiles.  Stigma 
bilidum,  laeiniis  linearibus  aeiitis  erectis.  Bacca  (iudebiscens  ?) 
bilocularis,  loeulis  polyspermis;  spermophora  dno  crassa  me- 
dium disscpimmentum  oecupautia.     Inllorescentia:   cymae  axil-' 

lares  tri quiuquellorae,  pedicellis  bibracteatis.     Folia  oppo- 

sita  petiolata.  Stipnlae  interpetiolares  elongatae  integerrimae 
citius  dceiduae.  —  Genus,  Gardeuiaceis  Labita  affine ,  at  prae- 
floratioue  valvata  et  iufloreseentia  mirum  in  modum  ab  iis  reee- 
dens  (sed  eui  tribui  affinius?)  certo  insigne,  nomine  oruavimns 
amici  C,  N.  Sommer,  entomologi  indefessi,  qni,  mereatnram 
per  orbem  terrarum  faciens ,  plantas  nobis  et  libros  snppeditavit 
atque  in  eommercio  littcrario  cum  exteris  terris  beuevole  nos  ad- 
juvit.   —     Sommeru  arhorcsccns  n.  sp,   —     Arbuscula  pr.  la 


603 

Hacienda  de  la  Lagiina  cresceus.  Aug.  florens  et  fnictiis  imma- 
tiiros  ferens.  —  Rami  terctes,  (purpureo-)  fuscl,  cicatrieibus 
masfuis  petiolonim  semirotuudis ,  paucisque  dispersis  sordide 
albeutibus  rotundis  lenticellis  obsiti,  aetate  glabresceutes  ettere- 
tes,  juniores  praesertim  iu  apicibus  molliter  dense-pilosi  atque 
compressi;  iuternodia  brcvia,  seraipollicaria,  pleruraque  brc- 
viora.  Folia  sat  magna ,  cum  petiolo  enim ,  qui  ad  summum  sed 
rarius  pollicis  longitudiuem  attiugit,  ad  8  pollices  iuterdum  elou- 
gantur,  dum  alia  vides  dimidio  miuora,  latitudiuem  iu  miuori- 
bus  1^2  pollicarem  iu  maximis  2*/2  poll.  metientem  reperies; 
petiolus  supra  profunde  canaliculatus  basi  planus,  subtus  cou- 
Texus,  ex  toto  adpresse  pilosus.  Lamina  folii  latius  aut  angu- 
stius  obovato-elliptica,  iu  petiolum  lougius  breviusve  atteuua- 
ta.  breviter  sed  acute  cnrvilineo-acumiuata,  nervus  venaeque 
utrinque  snbduodeuae  sub  angulo  acuto  curve  adsccndeutes,  sub- 
tus prominent,  et  reliqua  pagina  densius  sunt  pilosa,  iu  su- 
pera  pagina  glabra  nervus  vero  canaliculatus  nee  venae  promi- 
nentes. Folia  juniora  subtus  molliter  sunt  liirsuto- pilosa,  al- 
bicantibus  venis  liueata,  in  adnltis  et  margo  ciliatus  apparet. 
Stipulae,  quas  inter  juniora  tautum  videre  potes  folia,  glabrae 
sunt,  9  — 12  lin.  longae  a  basi  sensim  attenuatae,  acute  acumi- 
uatae,  medio  nervo  percursac,  margine  tenuiori  hyaline,  linea- 
rem relinquentes  cicatricem  inter  margines  superiores  petioli  ex- 
tensam.  Cymae  pedunculatac  ex  axillis  foliorum  superiorum, 
quampluriranm  oppositae  atque  in  duobus  tribus  internodiis  sibi 
proximis  succedentes ;  pedunculus  subhirsuto- pilosus  petiolum 
suura  subaequans,  mox  brevior  niox  paullo  lougior,  superue 
divisus  iu  ramulos  duos ,  brevcs  quorum  in  ala  pedicellus  termi- 
ualis  brevis  uuillorus ,  ramuli  uniflori,  aut,  ramulum  iterum 
prodcuutes  uniflorum  cum  ilore  terminali,  biflori,  pedicelli  ut  pe- 
dunculus pilosi.  Bracteae  elongatae  longe  et  acute  acuminatae 
(ad  summum  3  lin.  longae)  sibi  oppositae,  in  margiue  ucrvoque 
medio  pilosae,  ad  basin  ramificatiouis  atque  snbÜoreiu  pediceilis 


604  

reperiuntur.  Calyx  totus  sub  anthesi  semipoUicaris ,  lacinii 
dimidiam  loiigitudiuera  sibi  ridicantibus  elliptico-lanceolalls  le 
viter  pilosis ,  tubo  magis  piloso.  Corolla  laciuiis  suis  pateuti 
bus ,  fere  3  liu.  loiigis ,  intus  villosnlis  calyceni  superat.  Bacci 
immatura  ovali-globosa,  laciuiis  auctis  coronata  et  quo  majore 
magis  glabresceus, 

CAPRIFOLIACEAE, 

273.  Sambucus  bipinnata  n.  sp.    Liuu.  V.  p.  171.  il 

399.  —   Flores  albi,   fructus  niger.     lu  sepibus  Jalapae  frei 
quens.  Majo,  Junio  29.  —   Sambucus  Mexicana  e  verbis  Can^ 
dollii   in   prodromo   diversa:    foliis  piuuatisectis  nee  pinuati; 
pinnis 'inferioribus  ternatis;   foliis  hinc  in  bipinnata  transeuii 
tibus. 

274.  Vihurnum  microcarpum  n.  sp.  Liuu.  1.  c. 
898.  —  In  sjlris  Jalapensibus  Majo  florens.  —  Folia  aetatc 
provectiora  supra  glabra,  venis  in  deuticulos  argutos  excurren-' 
tibus  cum  nervo  impressis ,  subtus  tecti  tomento  denso  sordide 
lutesceuti-albo,  venis  nervoque  prominentibus  glabrescentibus! 
fuscis  percurso.  Tomentum  et  pubes  superioris  paginae  c  piiis' 
Stellatis. 

CORNEAE,  ' 

275.  Cornus  tolucensis  HBK. ?,    Liuu.  V.  p.  171.  n. 

400.  —  Cornus  in  sylvis  Jalapensibus  Majo  flor.  Arbor. ;  Cor- 
nus fructu  coeruleo ,  arborea  pr.  Chiconquiaco.  Sept.  29.  (fru- , 
ftifera).  1 

276.  C.  discißora  DC.  prdr.  IV.  273.  —  Corni  species 
arborea  fructu  uigro.  In  sylvis  prope  Chiconquiaco  Sept.  29. 
—  Quae  nunc  accepimus  specimina  satis  superque  recedunt  a 
prius  missis,  nomine  C.  grandis  in  Linnaea  1.  c.  signatis:  C 
grandi:  folia  (absque  petiolo  6  — 12  lin.  longo)  4  poll.  longa 
2  p.  lata ,  valde  discolora ,  venis  utrinsecus  subseuis ,  pilis  pa- 


605 

jiiiae  inferiori  pauUuluin  validioribus ;  pedunculi  (fructlferi) 
lougiores  sesquipollicares,  Stylus  laciniis  calycis  triplo  lougior; 
tructus  cocciiieiis.  Corno  autcra  disciflorae  nostrae:  folia  (abs- 
jne  petiolo  3  —  4  lin.  longo)  3  poll.  louga,  pollicem  lata,  dis- 
colora,  venis  utrinsecus  snbquaternis ,  pilis  paginae  iuferioris 
minutis  (oculo  armato  tautiim  videudis  nee  tactu  percipiendis); 
pedunculi  (fructiferi)  breviores  5  —  7  lin.  lougi,  Stylus  laciniis 
calyciuis  vix  duplo  lougior;  fructus  uiger.  Ramuli  novelli 
gemmaeque  et  calycis  limbus  albescentla,  in  priore  fere  glabra. 
—  Discifloram  Caudollii  esse  ex  ipsius  verbis  „foliis  lanceola- 
iisutriuque  acuminatis,  brevepetiolatis"  coucludimus,  quibus  ver- 
bis adderemus:  basi  magis  esse  attenuata  quam  apice  folia  et 
Iplerumque  iuaequalia.  —  Specimina  Septembri  lecta  fructus 
fere  matiiros  gerunt  et  uovam  jam  infloi'escentiam  capituli  tetra- 
gono  ovati  acuti  sericei  adinstar, 

ARALIACEAE. 

211.  Hedera  (Aralia)  capitata  Jacq. ,  Liun.  V.  p. 
173.  n.  407.  —  Arbor  mediocris  baccis  nigris.  Pr.  Jalapam 
Jan.  29. 

278.  H.  alaris  n.  sp.,  arborea  glaberrima ,  foliis  longe 
petiolatis  ovalibus  integerrimis  basi  cuneatis  apice  acuminatis 
peuninerviis ,  nervorum  infima  pari  reliquis  paullulum  validie- 
re et  angulo  acutiore  Oriente,  umbella  composita  terminali- 
alari,  pedicellis  fructus  (juniores  saltem)  aequantibus.  — 
Baccis  nigris.  Pi-.  Hac.  de  la  Laguua  Jul.  29.  —  Specimina 
pauca  juniores  fructus  ferentia.  Rami  diametro  quatuor  linea- 
rum,  teretes  cortice  spongioso  albido-cinerascente,  exsiccationc 
corrugato  tecti,  fere  subumbellatiin  ramosi.  Umbella  in  ramulo 
brevi  terminalis  (Line  alaris),  subsessilis  inter  ramulos  sub  ipsa 
enascentes  ipsaque  multo  longiores ,  composita.  Folia  variae 
magnitudinis  3  —  5  poll.  longa,  13/4  —  27*  P«  ^''^ta,  petiolo  in- 
3identialV2  —  2 ^/aP«  longo,  subcoriacea,  vcuarum  iuconstanti 


606  

uumero  percursa,  subtus  paullo  pallidiora,  mar^ine  paulluliim 
revoluta  (an  exsiccatloiie?).  Venae  valde  iuaequales  subtus 
cum  nervo  proinincntes,  alternae  aut  suboppositae,  iufimae  sibi; 
suboppositae  reliquis  paulo  validiores  et  acutiore  angulo  a  nervo, 
secedentes  ceterum  marginem  nequaqiiam  comitantes  sed  ut  reli-i 
quae  procurreutes  et  arcuatim  cum  proximis  juxta  margiuem 
conjnnctae,  Umbellae  radii  plures  subaequales  1  — 1*/2  p.  lon- 
gae,  haud  omnes  ex  eodem  puncto  s.  ex  ramuli  ^/2  p.  longl  apice 
sed  secus  ramulum ,  plurimive  prope  apicem  Orientes  (transitus: 
racemi,  inflorescentiae  in  aliis  obyiae,  in  umbellam);  pedicelli, 
3  —  4  lin.  longi.  Bracteae  peduuculos  et  pedicellos  suffulcien- 
tes  parvae  squamiformes.  Fructus  impcrfecti  (quos  solos  vidi- 
mus)  ovales  d  ametro  longitudinali  3-lineari,  subcostati  et  sul- 1 
cati,  apice  calycis  limbo  suborbiculari  sinuato  -  undulato  et  I 
stylo  brevi  coronati ,  quem  stigma  stellatum  6  -  radiatura  ter- 1 
minat.  I 

279.  H,  {A.)  jcalapensis  HBK. ,  Liun.  1.  c.  n.  408.  —  1 
Arbor  mediocris.     Baccac  albido-purpurasceutes.     Majo  29.      \ 

280.  H,  {A.)  echinops  n.  sp.  Liun.  1.  c.  p.  174.  n.  409.  I 
—  Arbor  parva.     Prope  la  Hac.  de  la  Laguna  Aug. 

281.  Araliaceal  Raraos  steriles  nobis  misit  indefes- 
sus  Schiede,  quibiis  haec  addidit:  „Forsmi  Casimir oa  edjilis 
Lexarce  y  La  Llave ;  Zapotc  blanco  Jalapeusiuni.  Colitur  Ja- 
lapae,  hyeme  lloret.  Majo.  29."  —  Pauca  de  vegetatiouis  parti- 
bus  alFerunt  auctores  cives  mexicani  in  secundo  fasciculo  Novo- 
rum  Vegetabilium  descriptioues  amplectente  pag.  2:  „Arbor; 
ramosa  et  mediocris,  foliis  instructa  pinnato-palmatis,  folio- 
lis  5  —  7  petiolatis,  lanccolatis,  glabrls,  iutogris,  subvitelli- 
nis  longitudine  3 — 4  pollicaribus;"  deiudicuut:  „Habitat  in 
calidis  et  temperatis  regionnm  nostrarum  flores  vere  cmittens, 
Istactzapotl  Mexicanorum ,  liispanice  zapote  blanco  audit." 
Hisce  e  notis  verosimillimum  eradit,  arborera  Jalapeusem  esse 


607 

asimiroam  edulem  De  LI.,  quam  Caudollias  vcro  ad  Aralia- 
eas  haud  posiiit,  ad  quas  tarnen  edescriptloueparthimfructifiea- 
oiiis  atqiie  e  seutentia  Schiede!  ducenda  videtur. 

VMBELLIFERAE. 

282.  Eryngium  Schiedeanum  n.  s^.^  Linn.V.  p.  206. 
,.  412.  —  Eryngium.  Flores  albi,  involucriiin  virlde.  In 
raraiuosis  Jalapae  Majo,  Jim.,  ad  Hacienda  de  la  Laguna,  Jiil. 
•9.  —  Species  haec  millo  modo  ut  opinatur  cel.  De  CandoUo 
nm.  Er.  HaenÜei  conjungenda,  sed  e  diaguosi  data  satis  rece- 
lens. 

j        283.    Sanicula  liberta  Cham,  et  Schldl.,    Linn.  1.  c. 
».208.  n.  414.  —  In  sylvis  umbrosis  Jalapae.     Majo  29. 

284.  B^ydrocotyle   nmbellata  L.,   Lhin.  I.e.  n.  415. 
In    humidis  Jalapae   May.   29.    —     Specimina    teneriora 

aauca.  '^ 

285.  H.  mexicana  n.  sp.,  Linn.  1.  c.  u.  416.  —  Tri 
,ylvis  nmbrosis  Jalapae  Majo  et  propc  Sau  Miguel  del  soldado 
hm.  29. 

286.  Hclosciaditim  Jepfop7iylln?n  DC.  Prodr.  IV. 
105,  Sison  Ammi  Linn.  1.  c.  p.  209.  n.  418.  —  Ad  radleem 
montis  Macultepec  prope  Jalapam  Majo  et  ad  Hac.  de  laLaguna 
Jul.  29. 

287.  Daucus  montanus^..y  Liuu.  I.e.  n.  420.  —  In 
graminosis  Jalapae  Majo.  —  Diagnosis  D.  torüoidis  in  Can- 
dollii  Prodromo  IV.  214.,  satis  bene  convenit  cum  planta  nostra 
mexicana,  praeter  involucelli  folia,  quae  haud  semper  simplicia 
etpediccUis  multo  breviora,  sed  tritida  iuterdura,  et  pedicellos 
lougiores  acquantia,  breviores  superantia  reperiuntur.  Will- 
denowii  nomen  prius  datum  valebit  sed  Candolliano  pejus. 

288.  Tauschta   n.  gen.  (Subordo:    Campylospermae 
i  Trib.  XV.  Scaudiciueae  s.  Campvlosporraae  paucijugatae  olon- 


608  

gatae  Koch):  Calycis  margo  obsoletns.  Petala  integra  apie 
elongato  inflexa,  aiirea.  StylopodiTim  depressum  breve.  Styl 
filiformes  extus  varie  curvati.  Fructus  a  latere  contractns 
elongato -OToideus,  jugis  5  filiformibus  obtuse-elevatis,  tribu: 
in  dorso  couvexo,  duobns  prope  commissuram  sitis;  valleculi: 
planis  omnibus  imivlttatis ,  commissura  siilco  profiindo  exarat; 
In  qno  Carpophorum  integerrimnm  medio  suico  notatum.  — 
Herba  perennis  glabra,  foliis  subbipinnatis  pinnis  pinnulisqui 
rotnndatis  crenatis,  caule  brevi  simplici  snbaphyllo,  umbelh 
solitaria  composita,  involucra  nulla,  involucella  oligophylJa.  — 
Genus  Caldasiae  affine  nee  non  Velacae  ab  utraqne  jam  car- 
pophoro  integerrlmo  recedens,  a  priore  insuper  toto  habitu,  in- 
Üorescentia,  foliis,  colore  floriim ;  ab  altera  vallecnlis  l-vitta-i 
tis,  foliis  alia  lege  dissectis ,  inTolucelli  defectu  totoque  habitt 
dignoscendum.  In  honorem  diximus  Ign.  Fr.  Tausch  Professo- 
ris  Pragensis,  botanici  indefessi  qui  Urabelliferarum  systerar 
emendare  tentavit  (Flora  1834.1.),  ethocce  geuus  inter  Ammiuea? 
collocaret.  —  Tauschia  nudicaulisn.  sp,  (Ümbelliferatertia  in 
ter  las  Vigas  et  Perote  lecta  Liun.  V.  p.  209.)  —  Umbellifer.' 
petalis  aureis.  In  locis  tenui  gramine  vestitis  inter  la  Joya  e' 
San  Salvador.  Jun.  29.  —  E  radice  persistente  crassa  fusifor- 
mi?  albida,  transverse  rugulosa  fibriljis  paucis  brevissimis 
obsita  nascitnr  foliorum  coma  radicalium  mox  densior  in  plauta 
vetustiori  et  unicus  pIuresTe  caules,  breves  primum,  dein  elon- 
gati,  infima  basi  tantum  uno  alterove  folio  iustructi,  ceterum 
nudi,  umbellam  solitariam  compositam  ferentes.  Herba  igitni 
perennis  acaulis  scapigera  ut  dici  soleut.  Folia  petiolata  gla- 
bra pinnata  et  subbipiunata ,  pinnae  3 — 7-jugae  cum  impari. 
brevissime  petiolatae,  oblique  rotundato  -  ovatae 'vel  cordatae. 
crenulatae  v.  crenatae  v.  fere  crenato  -  lobatae ,  pinnae  inferio- 
res saepe  trilobatae,  trifidae,  ternatae,  pinnularum  uno  pari 
pedicellato,  quod  in  summis  nunquam  accidit,  quae  terminalem 
si  excipere  velis  semper  integrae?    pinna  haec  terminalis  vero 


609 

regularis  rotundato  -  ovata  basi  cuneata  Tel  etiam  rotnndata 
oordata  fere  reniformis,  crenata  interdum  et  simnl  leviter  triloba- 
ta ,  non  raro  cum  summo  proximo  pari  confluens  ita  nt  pinuam 
terminalem  profunde  tripartitam  constituat.  Folium  cum  petio- 
lo  ad  summum  4-pollicare  in  aliis  exeraplaribus  vix  1  Y2  poll. 
pinnae  superiores  sibi  approximatae ,  inferiores  magis  magis- 
qne  remotae,  petioli  inferior  nuda  pars  pinnatae  s.  pinniferae 
subaequalis,  basi  in  elougatam  albidamque  vaginam  expansa, 
quam  longiorem  brevioremvc  conspicere  potes  variis  in  exem- 
plaribus.  Caulis  teres  profunde  striatus  glaber,  florifer  saepius 
foliis  brevior,  dein  elongatur  fructifer  ad  8  usque  pollices,  basi 
saepius  est  curvatus  adsceudens ,  atque  ex  axillis  foliornm  suo- 
rnra  1  —  2  ramos  sibi  simillimos  eodemqne  modo  adscendenti- 
(curvatos  interdum  prodit,  quae  raraificatio  inter  folia  occnlta 
plnres  adesse  canles  e  radice  Orientes  fingit.  Involucri  locum 
occupat  pubescens  cingulura.  ümbella  e  radiis  6 — 8,  sub  an- 
thesi  brevibus  magisque  inter  se  aequalibus,  qnam  sub  grossi- 
lieatione  fructuum,  quo  tempore  ad  6  &ctove  lineas  elongantnr* 
liivolncellum  e  foiiolis  nonnullis,  pedunculos  cum  floribus  slib- 
aequantibus,  basi  angustis,  apice  trilobis  s.  trifidis,  laciniis 
linearibus  obtusis.  Pedunculi  breyissimi  floriferi  vix  semilinea- 
res,  fructiferi  vix  linea  majores.  Petala  aurea  lanceolata  apice 
intus  curvata ;  Staminahis  duplo  longiora  tota  anrea;  istjli  lon- 
gius  persistentes  dein  dellexi  et  simul  varie  flexnoso  -  curvati. 
Fructus  bilinearis ,  diametro  transversali  prope  basin  lineam 
longo,  diametro  conuuissnrali  vix  semilineari ,  juga  pallidiora 
obtüsissima,  valleculae  nigricantes. 

RANVNCULACEAE, 

289.  Clematis  caracasana  DC.,  Linn.  V.  p.  209.  n. 
421.  —  Specimina  nunc  accepimus  mascula.  —  lufra  San  Sal- 
vador juxta  viam  quae  Jalapam  ducit.     Jim.  29. 


610  

290.  Ranunculus  Hookert  n,  sp.,  Raii.  fascicularia 
Liiin.  V.  p.  210.  n.  425.  excl.  auct.  Mühleub.  (qiii  aliam  ex 
Hookero  sub  nomine  R.  fascicularls  habiiit  speciem,  cfr.  Hook, 
Fl.  Bor.  Amer.  I.  p.  20.  t.  VIII.  B. )  excl.  syn.  Schldl.  Ran.  2  pn 
30  t.  2  et  Hb,  W.  (qui  R.  Schlechteudalii  Hook.  I.  c.  p.  21.)  -- 
In  gramiuosis  prope  Jalapam  Majo.  29.  atque  pr.  Hac.  de  la  La- 
giina  Jiil.  29.  —  Species  haec  distinguitur  ab  affiuibus  :  canle 
clato  ramoso  (statnia  R.  acris)  inferne  cum  petiolis  et  foliis  pilis 
patentissimis  fulvescentibus  hirsnto;  superne  c.  pedunculis  sul- 
catis  adpresse-pubescente;  foliis  snbpinnatis  (ferc  ut  in  förmig 
angustifoliis  R.  repentis) ;  caljce  reflexo ,  petalis  angnstis ,  fru- 
ctuum  capitulis  globosis,  receptaculo  piloso,  fructibus  oblique 
rotundato  obovatis,  l.ate  marginatis  i.  e.  carinis  lateralibus  a  su- 
tnrali  longius  di stantibus,  styli  basi  persistente  acuminatis,  te- 
nuissime  impresso -punctnlatis.  —  Ad  R.  acris  tribura  pertinet, 
cai  statura  et  modo  Crescendi,  radice  etc.  similis;  R.  lanuginoso 
liirsutie  similis;  R.  repenti  foliis ;  petala  angusta  aucto  numero 
saepius  occurrentia  et  caljx  reflexus  ab  omnibus  illis  removent 
et  R.  bulboso  affinem  reddunt.  De  planta  boreali-americana,  ab 
Hookero  cum  illa  a  nobis  delineata  conjuncta,  nunc  R.  Schlech-; 
tendalii  nuncupata ,  dubius  haereo,  an  celeberrimus  anctorrecte, 
conjunxerit  plurimis  notis  inter  se  diversas  formas,  anne  illa^ 
ex  montibus  Rocky -Mountains  esse  posset  hie  R.  Hookeri  a, 
meo  fasciculari  sejungendns.  ;j 

(Contiiiuabitur. ) 


ERICEARÜM 

A 

CEL.    ADELBERTO    DE    CHAMISSO 

DESCRIPTARUM 

PARS    ABBITA 

AUCTORE 

/.    F.   KLOTZSCK 

(Pergltur.  V.  Liiiii.  VIII.  655.   IX.  350.) 


l  rimo  imllas  alias  praeter  Ericas  Herbarii  regii  describendl 
cousilium  cepcram,  sed  postero  tempore,  qniim  praeter  copio- 
sas  Ericariim  collectioues  Professorum  Dr.  Knnth  et  Dr.  Leh- 
mann etlam  illas  Doctoris  Liicae  et  Hort!  magistri  Wendland 
accepissem,  ratlonem  operis  eoniutavi,  «t,  omuiiim  adhuc  de- 
scriptaruni  specierum  rationem  habiturus  ,  etiara  specimina  hor- 
iis  exculta,  ant  viva  ant  siccata,  qnaecunriiie  videre  mihi  licue- 
pit,  diguoscere  atque  describere  conatus  sim.  Ceteris  omnibns 
iutem  locnm,  qnem  in  sectionibus  a  me  propositis  singula 
|il;enere  oportet,  in  conspectn  attribnere  mihi  est  in  animo. 

Ego  qnidem  subdivisiones  potius  proponere,  neqnaquam 
i^ero,  ut  David  Don  fecit,  genera  ex  industria  introdiicere,  prac- 
'ero,  propterea  quod  constantem  mc  manere  posse  opto?  gene- 
'nm  Callunae ,  Nabeae,   Salaxis,  Philippiae,   Brnckenthaliac, 

I      9r  Bd.   5»  Heft.  39 


612  

Eremiae  aliorumqac  lucminisse  siifficit,  quae  ad  genera  nova 
adhuc  proponenda  uullam  qooad  circuitum  praeberent  rela- 
tiouem. 

Omnem  curam  atque  operam  in  eo  posiii ,  ut  subdivisiones 
quotenus  fieri  poterat,  diligentissinie  terminarem  et  stabilirera; 
quapropter  quae  Organa  sacpe  et  quae  nunquam  mutationi  sint 
obnoxia,  investigare  studui, 

Quaecunque  invenire  mihi  contigit,  haecsunt: 

Inflorescentia  axillaris  minus  perfecta  aestimanda  est  qnam 
terminalis,  in  quam  illa  transire  teudit;  trausire;  inquam,  teu- 
dit,  re  vera  autem  certe  nou  transit;  id  quod  ex  variis  phaeno- 
menis  observare  possumus.  Involucra  enim,  quae  saepenu- 
mero  praeter  bracteas  adhuc  accedunt ,  a  foliis  caulinis ,  infra 
bracteas  proxime  positis ,  paulo  commutatis ,  nulla  modo  sunt 
diversa.  Transmutationem  inflorescentiae  terminalis  in  axil- 
larem, nisi  in  speciminibus  excultis  ocurrere  nemo  unquam  Ti- 
dit.  In  horto  botauleo  Beroliuensi  talem  casum  in  Erica  lanata 
Wendl.  (E.  Sparrmanui  Hort.)  semel  observavi ,  qui  tarnen  ar- 
tificiose  exinde  productus  est,  quod  ramuli  juvenes,  qui  gem- 
mas,  florem  continentes ,  possidebant,  excerpti  sunt. 

Complures  flores  hujus  Ericae  in  axillisfoliorumevolveban- 
tur  itaque  axillares  fiebant. 

Nonnulla  specimina  siccari  atque  pro  herbario  regio  se^-i 
vari  jussi,  ut  documeuto  mihi  esse  possint.  Attamen  vero  haec 
aberratio  artificialis ,  quomimis  subdivisiones  ex  inflorescentia 
facerem,  me  impedire  non  potuit  propterea  quod  in  inrestiga- 
tione  specierum  aliquid  praebet ,  quod  semper  clarissime  in  cob- 
spectiim  venif. 

Jam  prius ,  et  nisi  fallor,  Link  füit,  qui  primus  formam 
llorum  ad  divisioues  constituendas  adhibebat;  observationes 
meae  non  solum  confirmant  hoc  consilium ,  sed  etiam  nobis  p«r- 
vuadcnt,   substautiam  floris  vestitumque  ejus  cxternum  (praeter 


613 

colorem)  constantes  esse,    quamris  pilositas  ceteraniin  plantae 
partium  maxime  mutabilis  sit  atque  dubia. 

Consistentiam,  formam  vestitumque  externum  slaminum  et 
pistlllorum  non  minus  constantes  inveni. 

Minus  constantes ,  imo  saepe  maxime  mntabiles  inreni  par- 
tes calycis,  bracteas  atque  folia.  Rare  enim  häcin  familia  per- 
fecte  evolvuutur ;  plerumque  in  gradu  quodam  evolutionis  in- 
feriori  remauent  et  siquidem  evolutionem  magis  perfectam  asse- 
quendi  nisum  observamus,  tarnen  nihil  est  aliud  quam  plus 
quoddam  aut  minus. 

Tantum  de  evolutione  scilicet  unirersa  hie  verba  feci. 
(Mensurae  iongitudinis  constantiores  se  praebent.)  Margines 
enim  foliorum  quum  in  Ericis  revolutos  videmus,  hanc  nos  prio- 
rcm  evolutionis  periodum  habere  oportet,  cujus  in  postero  de- 
cursu  tandem  sulcus,  ex  utroque  margiue  connivente  ortus, 
aeque  ac  pagina  folii  inferior  in  conspectum  venit;  id  quod  in 
uonnullis  speciebus  et  in  earum  foliis  et  in  calycis  partibus  fit, 
quapropter  species ,  quae  in  hac  re  nituntur ,  in  posterum 
separatae  esse  non  possunt,  sed  speciei  primariae  sunt  vin- 
dicandae. 

Attentione  dignam  ac  coustantem  se  praebuit  forma  fulcro- 
rum  foliorum  (sterigmatum) ,  quibus  priori  tempore  uomen  cica- 
tricum  dederant.  Novum  hoc  uomen  non  ex  neomania  illis  ad- 
dixi,  sed  hac  tantum  ex  causa,  quod  persuasum  mihi  habeo, 
haec  sterigmata  esse  organa  propria  discreta,  quae  non  solum 
in  hoc  genere  inreniuntur,  sed  etiam  in  multis  aliis  generibus  et 
familiis  ipsis  in  conspectum  veniunt.  Und  cum  vasis,  quae,  ex 
libro  egressa,  in  folio  ramificantur  et  in  ejus  nervis  (costis)  sita 
sunt,  etiam  vasa  pro  sterigmate  exeuut,  sed,  basin  pelioli  asse- 
quuta,  ex  ea  dellectuut  et  ciirsum  diriguut  in  substantiam  steri- 
gmatis,  quod  plerumque  cmiuentias  oblougas  in  cortice  furmat 
ij  et  deorsum  sensim  sensimque  evanescit. 
t  39  * 


614  

Cniqiie  sectloni,  ntnuncfeci,  conspectiis  speclerum  prao- 
mittitur,  qni  ex  senteiitia  mea  certo  investigationem  singularum 
speciernm  sublevabit. 

TRIBUS.  I.    CLAVAEFLORAE, 

Tubiflorae  Link  Emimerat.  I.  p.  358.  Sprengel  syst.  veg". 
V.  II.  p.  177.  (ex  maxima  parte).  Syringodea  Dav.  Doun.  Edinb, 
new  philosoph.  Journal  33.  Jnly  1834.  p.  155. 

Calyx  erectus  tetraphyllns.  Corolla  claraeformis ,  (nbn- 
losa,  cylindrlca,  5  — 16  lin.  longa  (neque  inflata,  neqne  ven- 
tricosa,  neque  versus  limbura  coustricta);  limbo  plus  minus  ad- 
scendente  (neque  a  fauce  corollae  revoluto  rel  patente).  Anthe- 
rae  laterales,  aristafae  vel  muticae  (nee  cristatae).  Stigma  ex- 
sertura,  capitatum,  hemispliaeficum ,  tetragonum  (neque  pel- 
tatum). 

Flores  magni,  speciosi,  vei  axillares  verticillatim  siti,, 
vel  terminales.  ' 

Omnes  hi  frntices  capenses. 

CONSPECTUS  SPECIERUM. 
t  INFLORESCENTIA   LATERALIS, 

A.     AntJierae  aristatae, 

Foliis  quaternis,   senisre, 

Floribus  subsessilibus. 

Sepalis  orbiculato  -  spathnlatis  ,  acuiis.  E,  clavaeßora  Salish. 

Sepalis  rliombeo-spathulatis  longe  un- 

guiculatis.  .  .  .  .  E,  spicafa  Thunbg. 

'  I 
B.     Anihcrae  muticae. 

Corollne  costatae  i  ptibescenti-siccae.  ' 

(non  vere  viscosae.) 
Folii«,  eeni«  pluriliusve. 


___ 616 

Sterigmatibus  angulatis;  foliis  crassis, 
rigidis ,  margine glauduloso  -  seirato - 

hispidis.   .  .  .  .  '  t^-  glandulosa  Thbg, 

(E.  Archeria  Hort.) 
Sterigmatibus  obtusis ;  foliis  laxloribus 

margine  subscabris.      .  .  •  jE»  coccinea  Berg, 

CoroUae  costatae,  yubescenti-scahrae ,  viscosae. 

Foliis  seuis  pluribusvc. 

Sepalis  bracteisque  villosis.  .  E,  longifolia  Willd. 

Sepalis  bracteisque  glabris. 
Bracteis  longitudiue  fere  calycis ;  corol- 

lis  viscosis  evauescente  puberulis.      .  K.  heea  Andr* 
Bracteis  calyce  duplo  brevioribiis.  .  E.  onosmaeßora  Slsb, 

Corolhe  laevesj    pubcscentes, 
(iion  vere  viscosae.) 
Foliis  seuis  pluribusve. 
Bracteis  calyci  approxiraatis. 
Sepalis  rhombeis,  nouuuguiculatis,  gla- 
bris ,  margine  serratis ;  floribus  sub- 

sessilibus E.  puberula  KL 

Sepalis  ovato  -  lanceolatis ,  acutis ,  ad 
basiu  puberulis,  margine  eiliatis,  fila- 
mentis  apice  subaristatis.         .  .  E.  Archeria  Andr, 

Bracteola  inferiore  a  calyce  remota;  se- 
palis lanceolato-linearibus,  integer- 
rimis ,  ad  basin  puberulis.       .  ..  E.  innca  Thunbg. 

Bracteis  a  calyce  remotis. 
Foliis  filiformibussubsecundis,  trcmulis.  E.  vestita  Thunbg, 
Foliis   linearibus,    subtrigonis,    glau- 

cescenÜbus E.  glaucescens  Barth 

Corollac  lacves ,  glabrac ,  siccac  vd  viscosae. 
Foliis  (jcuis  plui'ibusvc. 


616  — 

Bracteis  calyci  plus  minus  approximatis. 

Foliis  lineavibus,  subobtusis,  brevibus, 

sexfariam  iinbricatis,  squarrosis ;  lim-  ^ 

bo  corollae  erecto.         .  .  .  E.  Hesseana  Wendl. 

Foliis  linearibus,  subobtusis,  brevibus, 
sexfariam  imbricatis,  squarrosis ;  co- 
rollis  infra  limbum  fere  coustrictis, 
limbo  revoluto.   .  '        .  .  ,  E,  regia  Bartig. 

Foliis  linearibus  elongatis,  glabris ;  flo^ 
ribus  longe  pedicellatis ;  pedicellis 
glabris,  purpurcis;  bracteola  inferiore 
inmediopediceliisita;  calycibus  bra- 
cteisque  viridibus;  corollis  claratis 
apice  inflatis ,  limbo  erecto.     .  .  E.  Hihhcrtia  ^ndr, 

Foliis  linearibus  elongatis ;  sepalis  lan- 
ceolato  -  acuminatis ;  corollis  apice 
dilatatis ,  limbo  patente.  .        '  .  E*  purpurea  jindr. 

Foliis  linearibus  elongatis ;  sepalis  ova- 
tis  longe  acuminatis;  corollis  ma- 
joribus.     .  .  .  .  .  £.  aurea  ^ndr. 

Foliis     linearibus     elongatis;     corollis 

viscosis.  .....  E.argentijlora^ndr. 

Bracteis  a  calyce  remotis. 

Foliis  linearibus ;  bracteis  secundis ;  lim- 
bo corollae  elongato ,  lobis  acumina- 
tis ;  germinibus  pubescentibus.  .  E,  exsurgens  ^ndr, 

Foliis  linearibus;  antheris  conniventi- 
bus;  filamentis  apice  arcuatis;  ger- 
minibus glabris.  .  .  .  E,  grandißora  hin, 

Foliis  linearibus ;  corollis  viscosis ;  ger- 
minibus apice  lanatis.  .  .  .  E.  mera  KL 

Foliis  filiformibus,  glabris,  acutissimis; 

germinibus  apice  puberuHs.     .  .  E.  speciosissima  KL 


__——  617 

Foliis  linearibus ;   filamentis  apice  sub- 

aristatis;  germinibns  apice  puberulis.  E.  ntrictifolia  Kl. 
Foliis  linearibus  ad  basiuangustioribus; 

floribus  infra  apicem  ramulorum  spi- 

catis;  pedicellis  purpureis.      .  •  '- 

CoroUae  costatae  glahrac. 
Corollis  elongatis.  .  -  E'  rigidinscnla  WendL 

Corollisbrevibusapiceinflato-dilatatis.  E.  echiiflora  Andr. 

tt   INFLORESCENTTA    PSEVDO  ^  TERMINALIS. 

Foliis  octonis  linearibus  obtusis  glabris  ; 
floribus  elongatis,  curvatis  in  apice 
ramulorum  pseudo  -  terminalibus  lou- 
ge  pedicellatis E.fascicuIarisLihn, 

ttt  INFLORESCENTIA   TERMINALIS. 

A.     Anthcrae  aristatae, 
Foliis  ternis  quateruisve. 
Corollis  pubescentibus. 
Bracteis  a  calyce  remotis. 
Staminibus  inclusis. 
Sepalis  latioribus,  marginibus  rarissirae 

revolutis,  more  evolutis.  .  .  E.  Uhria  Andr.    (E. 

decoraSalisb.  E.Ewerana  Ait.  E.densifoliaWiUd.) 
Staminibus  exsertis. 
Sepalis  lineari  -  subulatis.  .  ^  E,  Wendlandiana  KL 

Corollis  glabris  plus  mintis  viscosis. 
Bracteis  calyci  approximatis. 
Sepalis  puberulis,  raargine  ciliatis,  ova- 
to-acumiuatis,  brevissimis  (per  cul- 
tnm   glabrescentibus ) ,    corolla   sex- 

j     1    .        •      1  „„  E.  discolor  Andi> 

duplo  brevionbns.  -  -  .  »^.  «" 


618  

Sepalis  lanceolatis  glabrls,  subviscidls, 
corolla  qiiinduplo  brevioribus;  corol- 
lis  viscidls  siibcostatis,  iueurvis,  trans- 
parentibus.  .  .  .  ,  £".  foliacea  Andr, 

Sepalis  ovatis,  glabris,  bracteisque  snb- 
yiscosis,    margine    ciliatis;    corollis 
vlscosis,    Tiridibiis;    floribus  teruis, 
peudulis  sessilibus;    autheris  subex- 

sertis  basi  minute  bicormitis.  .  .  £".  viridijlora  uindr, 

Sepalis   tomentosis,    margine   ciliatis, 
ovato  -  acuminatis  (per  cultum  gla-  " 

brescentibus),  corolla  qnadruplo  bre- 
vioribus. .....  E,speciosa.u4ndr,  (E. 

hirta  Andr.) 
Sepalis  pilosis,  lanceolato  » linearibus, 

corolla  subtriplo  brevioribus.  .  E.  virescens  Lh,    (E. 

hirta  viridiflora  Audr.) 
Bracteis  a  calyce  remotis. 
Foliis  terms  -  quaternis,  calycibus,  ger- 

minibusve  glabris ;  corollis  lucidis.   .  E,  cruenta  Ait» 
Foliis    ternis  -  qiiateriiisve    subglabris ; 
sepalis  puberulis ;  germinibus  serieeis ; 
corollis  glabris.  .  .  .  £".  Mertensiana  Wend- 

hind,  Mspt, 
B.     Antherae  muticae» 
Foliis  ternis. 

Bracteis  caljci  apjjroxiraatis, 
Corollis  glabris. 
Sepalis  ovatis,  acutis,  apice  carinatis, 
raargine  ciliatis,  stramineis,  aridis, 
uitidis,  bracteisque  imbricatis;  pedi- 
cellis  plumoso-villosis;  corollis  cla- 
vatis ;  foliis  glabris.      .  .  .  E.  clavata  Andr, 


-.-.^ — — -^  619 

Sepalis  orato  -  lanceolatis ,   apice  cari- 

natis,  integerrimis,  pallidis ;  bracteis 

lanceolatis,  calyci  approximatis ;  flo- 

ribus  umbellatis,   subsessilibiis ;   co- 

roUis  pallide  luteis;  foliis  subulatis, 

tomentosis,  albido-virescentibus.      .  E, -pallens  jindr, 
Sepalis  glabris,  brevibus,  ovatis,  sub- 

obtusis ,  couvexis ,  foliaceis  ,  corolla 

quindiiplo  brevioribus ;  corollis  visco- 

sis;  foliis  glabris,  nitidis.      -.  .  E»  transparens  Andr, 

(E.  diaphana  Spr.) 
Sepalis  evauescente  puberulls ,  niargi- 

neqne  ciliato-glaudulosis ,  ovato-acu- 

miuatis,  navicularibus ;  corollis  plus 

minus  costatis ;  filameutis  ad  basiu  di- 

latatis;  foliis  evanescente  pubescenti- 

bus,    margiue  serratis;    germinibus 

glabris ,  apice  truucatis,  .  .  E»  versicolor   Saltsb, 

(E.  costata  Audr.) 
Foliis  qnaternis. 
Corollis  glabris. 
Pedicellis  brevibus. 
Sepalis  lanceolato-linearibus,   inferne 

pilosis,  luargine  ciliatis,  apice  pur- 
pureis,    corolla    triplo  brevioribus; 

bracteis  calyci  approximatis;    foliis 

longe-liuearibus,  subtus  pilosis.       .  E,    re/ulgens   JLndr, 
Sepalis  lanceolatis,  convexis,  apice  ca- 

rinatis ,   subtus  pubescenti  -  villosis , 

margiue  ciliatis,   foliacei':;    bracteis 

calyci  approximatis;  foliis  liuearibns, 

brevibus,  subtus  pilosis.  .  .  E,quadrißoraKl,{V^. 

concolor  superballorlul.) 


620  

Sepalis  ovato  -  acuminatis ,  glabris ,  in- 
ferne denticulatis ,  corolla  quinduplo 
brcTioribus;  bracteis  a  calyce  remo- 
tis,  foliisque  glabris;  antberis  exser- 

tis,  brevissime  appendiculatis.  .   E.   curvißora  Linn. 

(E.  simpliciüora  Willd.) 
Pedicellis  longioribus. 
Sepalis  villosis,  lauceolatis,  purpureis, 
integerrirais ;    corolla  quadruple  bre- 
vioribus;  corollis  glabris;  foliis  pu- 

bescenti- villosis.  .  .  .  E.  dichrus  Spr,    (K. 

bicolor  Andr.) 
Corollis  apice  pubesceutibus. 
Bracteis  ternis ,  a  calyce  remotis.  .  E,    ignescens   Andr. 

(E.  procera  Wendl.) 
Bracteis  a  calyce  remotis ,  quarum  duae 

superiores  oppositae.     .  .  .  E,Jlamtnea  Andr. 

Corollis  ubique  plus  minus  pubesceutibus  vel  glandulosis, '  ; 

Sepalis  glabris,  oratis,  lougissime  -  acu- 
minatis, margine  fimbriato-ciliatis, 
versus  apicemconduplicatis;  bracteis 
a  calyce  remotis ;  foliis  glabris,  mar- 
gine setoso  -  ciliatis ;  antheris  exsertis.  E*  buccinaefortnü  Sb. 

Sepalis  ovatis ,  obtusis ,  foliisque  lucidis, 
vel  glabris  vel  evauescente  villosis, 
nee  ad  marglnem  ciliatis;  bracteis  a 

calyce  remotis.    ....  E»conspicuaAit,  (E. 

splendens  Wendl.  E.  elataAndr.   E.lanata  Wendl.  E.la- 

niflora  Wendl.  E.sordidaAudr.) 

Sepalis  lauceolatis,  apice  lauatis,  foliis- 
que villosis;  bracteis  a  calyce  re- 
motis.       .  .  .  .  .  E.  suljurea  Andr. 


621 

Sepalornm  foliorumque  marginibus  re- 
volutis ,  villosis,  distautibus,  pagi- 
nam  inferiorem  pruiuoso  -  fuliginosam 
osteudunt;  antheris  vix  exsertis.        .  il'.  tuhißora  Linn. 

Bracteis  calyci  approximatis;  sepalis 
basi  late  -  ovatis ,  glabris  ,  deutato  - 
fimbriatis  ;  superne  linearibus,  villo- 
sis; foliis  linearibus,  villosis;  an- 
theris inclusis.  .  .  .  ,  E,  perspicua  Wendl, 
(E.  Liunaea  Andr.  E.  Liuneoides  Andr.) 

Corollis ,  sepalis  foliisque  glaudulis  pe- 
tiolatis  iustructis;  floribus  longe  pe- 

dicellatis;  bracteis  calyci  approximatis,  £".   pellucida  Andr, 

(E.  exudans  Andr.) 
Foliis  qninis  octonisve. 
Bracteis  a  calyce  remotis. 

Foliis  augustissimis,  filiformibus,  elon- 
gatis,  pilosis;  sepalis  linearibus,  ci- 
liatis,  ad  basiu  ovatis;  corollis  sub- 
evanescente  puberulis,  .  .  .  £*.  rosea  Andr, 

Foliis  senis. 

Bracteis  calyci  approximatis, 
Foliis  senis,    ciliatis;    corollis  ubique 
pubescentibus.     .  ,  .  .  E.  concinna  Ait, 

t  INFLORESCENTIA  LATERALIS. 

A.     Antherae  aristatae, 

Foliis  quaternis  senisve. 
Floribus  subsessilibus. 
1.  E.  clavaeflora  Salish,  foliis  quaternis,  strictis,  subüla- 
tis ,    glabris ,    acutis ,    erecto  -  patentibus ;    floribus  sab 
apice  ramorum  densissime  spicatis,  sessilibus;  corollis 


622  

clavato  -  cylindrlcls ,  glabris,  albo  -  virescentibus  10  — 
12  liu.  lougis,  limbo  snbbrevi  obtuso,  aperto;  sepalis 
couvexis,  obcordatis,  siibacutis  (vel  orbiculato-spathii- 
latis ,  acutis) ,  iutegerrimis ,  glabris ;  bracteis  spathula- 
tis,  acutis,  concoloribus,  calyci  dense  approximalis ;  au- 
theris  elongatis,  aristatis,  iuclusis  briiuuels;  stylls  lon- 
gitudiue  corollae ;  stigmatibus  simplicibus ;  germiuibus 
octaiigularibns ,  obovatis  ,  glabris. 
E.  clavaeflora  Salisb.  in  Liuii.  Soc.  Traust,  v.  6.  p.  365. 

Ait.  Hort.  Kew.  Ed.  alt.  v.  II.  p.  370.    E.   sessilillora  Audr. 

Heath.  t.  86. 

Caulis  strictus,  rigldus,  bipedalis.     Rami  pauci.     Ramuli 

verticillati ,  conferti. 

Prom.  b.  sp.  (vidi  icouem). 
2.  Erica  spicata  Thunbg,  Foliis  quaternis  senisve  augu- 
ste  -  linearibus  acutissimis ,  glabris  vel  pilosis,  plus  mi- 
nus patentibus;  floribus  axillaribus  sessilibus  infra  api- 
cem  ramulorum  dense  spicatis;  corollis  clavatis,  incur- 
vis,  glabris;  sepalis  rliombeo  -  spathulatis,  longe  nn- 
guiculatis ,  integerrimis ,  vel  ciliato  -  serratis ;  bracteis 
calyci  approximatis,  sepala  simulautibus,  attamen  an- 
gustioribus;  antheris  iuclusis,  aristatis;  stylis  exsertis; 
stigmatibus  hemisphaericis ;  germinibus  octangularibus 
glabris. 

a)  foliis  glabris ;  sepalis  integerrimis. 

E.  spicata  Thuubg.  Diss.  de  Erica  p.  43.  t.  4.  Willd.  Sp. 
pl.  II.  p.371.  Andr.  Heath.  V.  I.  t.  45.  Weudl.  fasc.II.  Ait.  Hort. 
Kew.  Ed.  alt.  v.  II.  p.  370.  Thbg.  Fl.  cap.  p.  367.  Bartig.  in  de 
Schlecht.  Linuaea  v.  VII.  p.  627.  E.  sessiliflora  Linu.  Suppl.  p. 
222.  E.  favosa  Salisb.  in  Linn.  Soc.  Tränst.  VI.  p.  365. 

b)  foliis  glabris;  sepalis  bracteisque  ciliato  -  serratis. 
E.  cephalotes  Hb.  Willd.  «.  7492.  f.  2. 


I 


623 

c)  folüs  pllosis;  sepalis  bracteisqtie  ciliatis,  sublnde  den- 
tatis. 

E.  sceptriformis?  ?  Hb.  Weudl.! 

Caiilis  orectus,  bipedalis,  dllutefuscns.  Rami  sparsi  snb- 
vevticillatl ,  flexiiosi,  rigidi,  sterigmatibiis  undique  tecti.  Ste- 
rigmata  applanata  in  caiilein  decurrentia,  lougitiidinc  iuterno- 
diorum. 

Folla  liiiearla  cuspidata,  patentia,  dein  rccurvata,  glabra 
Tel  pilosa,  4 — 5  liu.  longa,  ^/3  lln.  lata,  snpra  plana,  snbtus 
convexiuscula,  llnea  angnstissima  longifudinall  snlcata.  Pe- 
1  tioli  glabri ,  basi  attemiati ,  ad  caiilein  adpressi.  Flores  axilla- 
res, sessiles,  patentes,  infra  apicem  ramulonim  dense  spicati. 
Corolla  clavata,  glabra  vix  nnclani  longa,  limbo  quadrifido,  ob- 
tnso,  lobis  integerrimis.  Sepala  rhombeo-spathulata,  longe 
imguiculata,  corolla  qninduplo  breviora,  acuminata,  versns 
apicem  carinata.  Bracteae  sepalis  angustiores.  Antherae  ari- 
statae  inclusae  badiae.  Styli  exserti,  glabri.  Stigma  hemi- 
sphaericum.     Germen  octangulare  glabrum. 

Prom,  b.  sp.  Mundt  et  Maire.  Meuron.  Lichteustein.  Eck- 
Ion  in  Hb.  Lehmanni. 

B.   antherae  muticae, 

Corollae  costatae  pubescentt-siccae. 

(non  vere  riscosae.) 

Folüs  senis  plurlbnsvo. 
X  E,  glandulosa  Thunbg.  folüs  senis  octonisve  linearibnsj 
rigidis,  cnspidatis,  pnbenilis,  crassis,  margine  serrato - 
hispidis;  sterigmatibus  decnrrentibns ,  magis  promincn- 
tibns  dorso  angnlatis;  üorlbus  axillaribus  snb  apice 
vaniulornm  dense  vcrticillatis;  corollis  cylindricis,  costa- 
tis,  pnbescentibns ,  vix  viscosis;  sepalis  ovatis  cnspi- 
datis viridi  -  pnrpurascentibus ,    pnbescentibns;   bracteis 


624  

ovatis,  aciitis  piibenilis,  heteroinallis,  calyci  approxi- 
matis;  antheris  muticis ,  inclusis;  filamentis  puberulis; 
stylis  exsertis,  glabris ;  stigmatibus  hemisphaericis . 
germinibus  octaugularibus,  obovatis,  pubesceutibus. 
E.  glaudulosa  Tlibg-,  Diss.  de  Erica  p.  25.  WendL  fase.  13. 
E.  Archeria  Hort. 

Caiilis  friiticosns,  erectus,  sesquipedalis.  Rami  erecti, 
simplioes.  Sterigmata  ad  caulem  deciirrentia,  magis  promi- 
nentia,  angulata,  densa.  Folia  liuearia,  cuspidata,  crassa, 
rigida,  densa,  undiqne  puberula,  margiue  serrato-hispida  Tel 
glanduloso-hispida,  subtiis  linea  alba  longitudinali  profunde 
sulcata,  5  —  7  Hu.  longa.  Flores  axillares  infra  apicem  ra- 
mulorum  dense  verticillati.  Corolla  cylindrica  subiucnrva, 
parum  crassa,  pubescens,  costata,  subviscida,  8  liu.  lon- 
ga, limbo  breyi,  stricto,  obtnsp,  crenulato.  Sepala  ova- 
ta',' cuspidata,  viridi  -  parpurascentia,  pubescentia,  margine 
pilbso  -  ciliata  vel  glandnloso  -  ciliata  apice  subpatentia ,  3 
liu.  longa.  Bracteae  calyci  approximatae  heteromallae, 
ovatae,  acuminatae,  subcuspidatae,  pnberulae,  margine  ci- 
liatae,  longitudine  calycis.  Pedicelli  pubescentes,  oolorati, 
l*/2  lin.  longi.  Antherae  muticae,  incliisae,  elonga- 
tae,  glabrae.  Filamcnta  puberula.  Styli  exserti,  glabri. 
Stigma  hemisphaericum,  atropurpnreum.  Germen  pube- 
scens. 

Prom.  b.  sp.  (specimina  in  hortis  culta  examinavi.) 

4.  K.  coccinea  Berg,  Foliis  senis  linearibus,  acutissimis, 
patente -incurvisj  evanescente  puberulis,  margiue  sca- 
bris;  sterigraatibus  prominentibus,  dorso  obtusis ,  lon- 
gitudine internodiorum ;  Üoribus  axillaribus ,  breviter 
pedicellatis,  infra  apicem  ramorum  verticillatim  sitis; 
corollis  claratis  incnrris,  costatis,  subpubescentibus, 
rix  yiscosis;  sepalis  ovato  -  lanceolatis ,  acuminatis,  vil- 


[JSt- 


625 

loso  -  pubesceiitibus ;  bracteis  tribus  lanceolatis ,  acumi- 
natis ,  unguiculatis ,  pubescentibus ,  margine  glandulp- 
sis ,  qixarum  binae  superiores  calyci  plus  minns  approxi- 
matae;  pedicellis  brevibns,  ad  basin  foliolis  bracteas 
simiilantibus  5  magnitiidine  inaequali,  circumstantibus ; 
antheris  miiticis  subexsertis  ;  stylis  pubescentibus  exser- 
tis ;  stigmatibus  obtusis ;  germinibus  octaugularibus  se- 
rieeis. 


E.  coecineat  Berg.  PI.  cap.  p.  92!  (excl.  syn.  Linn.  sp.  pl.) 
Liuu.  Syst.  veg.  Ed.  13.  p.  305.  Wendl.  Er.  fasc.  3.  c.  ic.  Andr. 
Heath.  t.  57.  Bartig.  1.  c.  p.  628.  E.  abietina  Linn.  Sp.  pl.  ed.I. 
p.  355.  E.  frondosa  Salisb.  1.  c.  p.  364. 

Caulisfruticosus,  bipedalis,  ochraceo  -  fuscus ,  subglaber. 
Rami  fusco  -  cinerei ,  erecti ,  foliosi,  superue  umbellatim  ramu- 
losi,  sterigmatibus  inferne  attenuatis,  deinde  tubercnlosis  tecti. 
Folia  ramea  sena ,  linearia,  acutissima,  pateuti-incurra,  sub- 
distantia,   utrinqne  «v^nescente-pubescentia,   supra  planiuscu- 
la,   subtus  convexa,    sulco  longitudinali ,  margine  minutissime 
ciliato  -  scabrida   vel  glandulosa,    in  ramulis  densa,    quinata. 
Peüoli  pubescentes,  breves,  er«cti,- adyressi.     Flores  axillares 
conferti,  breviterpediccUati,  rubri,  iufra  apicem ramulorum rerti- 
cillati.    Pedicelli  IV2  lin.longi  pubescentes.    Sepala  ovato-lan- 
ccolata,  acuminata,  corolla  triplo  breviora,  villoso-pubescen- 
tia,   erecta,   aeqnalia,   unguiculata,  snperne  cariuato-sulcata. 
Bracteae  laxae,  lanceolatae,  acuminatae,  pubescentes,    calyci 
plus  minus  approximatae.     Corolla  clarata,  incurvata,  nervo- 
sa, subpubesceus ,  subviscosa,  rubra,  9  — 10  lin.  longa,  limbo 
quadrifido ,  aperto ,  brevi,  obtuso,  crenulato.     Filamenta  linea- 
ria, complanata  apice  arcuata,  margine  pilosa.     Antherae  mu- 
ticae,  bjipartitae,  glabrae,  laterales  vix  exsertae.     Styli  cylin- 
itlnacei,  inferne  pubescentes,  exserti.     Stigma  obtusnm.     Gcf- 


626  ~ 

men  obovatnm,    seriecnm,    octosulfalnm.      Capsulft  pnrpuiea 
sericea,  quadrangularis ,  subovata,  quadrilocnlaris. 

Prom.  b.  sp.  Lichtensteiii.  Meuron.  Bergius.  In  liorb; 
Lehraauui  Ekloii. 

Corollac  costatae ,    pubescenti  -  scabrae ,    riscosae, 
Foliis  senis  pluribiisTe^ 
Sepalis  bracteisqiie  viliosis. 
5.   E,  longifolia  Willd»     Foliis  senis  pluribusve  linearibua 
iougissimis,    deusis ,  piiberulis;    sterigmatibus  brevissi-^ 
mis    inagis    prümincntibus;    lloribus  in  medio  raniornm,, 
verticillalis ,    brevissime   pedicellatis;    corollis  clavatoM 
cylindricis,  pubescentibus  viscosis,  costatis,  apice  subM 
constrictis,   limbo  quadriüdo,   obtuso,    denticulato;    ca- 
lycibus  foliaceis  aiignstis,   bracteatis;    anthoris  niuticis, 
iuclasis;  stigmate  siraplice  obtuso;  germiue  octangulari, 
apice  pilis  densis  erectis  candidis  hirsuto. 
E.  longifolia  Willd.  Sp.  pl.  II.  p.  398.   Hb.  Willd.  n.  7491. 
f.  1.  B.  Icoues  Hort.  Kew.  t.  4.  Ait.  Hort.  Kew.  Ed.  altera  v.Il. 
p.  377.  Lk.  Euum.  v.  I.  p.  361.   E.  pinea  Wendl.  fasc.  I.  E.  pi- 
nifolia  Andr.  Heath.  t.  184.    E.  piuifolia  coccinea.    E.  piuifolia 
dlscolor  Andr.  Heatb.  t.  137.  et  t.  138.  E.  pineaAudr.  I.e.  t.35. 
E.  longifolia  et  E.  pitbyophylla.    Sprengel  Syst.  reg.   p.  181. 
E.  piniformis  Wendl.  Mspt. 

Caulis  fruticosus,  erectus,  bipedalis,  ramosns,  undiqnc 
cicatrieibus  vel  sterigmatibns  tnberculosis  notatns.  Rami  vertii 
cillati,  ferrugiueo  -  cinerei ,  tomeutosi.  Sterigmata  prominen- 
tia,  brevia,  tomentosa,  densissima. 

Folia  linearia,  elongata,  pro  more  incurvo  -  patentia  acn- 
minata  densa  imbricata,  uonuumquam  inferne,  praesertim  itt 
speciminibus  sponte  crescentibns ,  substricta,  apiceque  minus 
Jncurvata,  snbtus  linea  longitudinali  sulcata,  supra  linea  pro- 
minente costata,  nndiqne  pubernla  dein  evanescentia,  6  —  121ia. 


627 

onga.  Petioli  compressi  lliieara  longi ,  ferriigineo  -  tomen- 
osi.  Flores  patentes  breviter  pedicellati  iufra  apicem 
amiilonim  verticillatim  siti.  Pedicelli  tomeutosi  2  lin.  longi, 
»asi  foliolis  liuearibus  pnbesceiitibus  circiiraclusi.  Calyces  fo- 
iacei,  bracteati.  Sepala  lauceolato -lincaria,  acuminata,  tü- 
osa,  raro  ad  niargiuem  glauduloso  -  ciliata,  3*/2  liu.  longa. 
Jracteae  tres,  lanceolato  -  lineares,  villosae,  qnarum  binae  supe- 
iores  suboppositae,  calyci  approximatae.  Corolla  clavato- 
iylindrica  snbventricosa,  apice  subconstricfa,  pubescenti- 
ascosa,  costata,  versicolor,  8  —  9  liu.  longa,  limbo  qnadri- 
ido ,  subrecurvo,  lobis  obtnsis  subeiuargiuatis ,  denticulato- 
lerrulatis.  Autherae  uutanfes,  mnticae,  inclusae;  loculi  dis- 
nncti.  Filamenta  glabra.  Stylus  sulcatus  uon  semper  exser- 
ns.  Stigma  obtusura.  Germen  obovatum ,  octangulare,  apice 
ilbido-strigosHin,  ad  basiu  disco  cinctum,  cujus  granula  octo, 
ostis  germinis  opposita. 

Capsulam  maturam  nondum  vidi. 

Prom.  b.  sp.     Lichtenstein.     In  Hb.  Weudl.     Hesse. 

Sepalis  bracteisque  glabris. 
6.  E,  Leea  udndr,  Foliis  senis  liuearibus,  suberectis,  acn- 
tis;  floribus  axillaribus ,  patenti-horizontalibus,  infra 
apicem  ramulorum  verticillatim  sitis;  bracteis  calyci  ap- 
proximatis,  lougitudine  fere  calycis;  corollis  subglabris, 
cylindricis,  glutinosis,  costatis,  scminncialibus,  Inteo- 
aurantiacis,  limbo  revoluto ,  obtuso-crenulato;  autheris 
muticis ,  inclusis ;  stylis  exsertls ;  stigmatibus  capitatis ; 
germinibus  octangularibus  obovatis,  apice  strigoso -ril- 
losis. 
Erica  Leea  Andr.  Hcath.  t.  74.   Willd.  Sp.  pl.  v.  II.  p.  400. 

5pr.  Syst.  veg.  II.  p.  182.   E.  Leeana  B.  Hort.  Kew.  t.  24.   Ai(. 

Hort.  Kew.  Ed.  altera  v.  IT.  p.  376-   E.  dostaeflora  Salisb,  I.  c. 

p.  363. 

9r  Bd,   S«  Heft.  40 


628  

Caulis  erectus ,  laetefuscus,  bipedalis,  Rami  erecti,  pu- 
bcruH ,  riifo  -  ferrnginei ,  sterigmatibus  leviter  decurrentibus 
tecti.  Folia  sena  linearia  glabra,  margiiie  obsolete  glandnli- 
fera,  subscabra,  erecta,  acuta,  apice  incurva  6  —  7  lin.  louga 
*/2  liii.  lata,  subtiis  linca  longitiidinali  sulcata,  supra  plana. 
Flores  axillares  brevi  pedicellati,  patentes,  infra  apicemramn- 
loruni  vcrticillatim  congesti.  Corollae  cyliudricae,  snbglabrae, 
costatae,  glutinosae,  apice  vix  constrictae,  5  —  6  lin,  longae, 
limbo  brevi  obtiiso ,  patente ,  crenulato.  Calyces  foliacei ,  gla- 
bri,  lineares,  acuminati,  2^/2  —  3  lin.  longi.  Bracteae  calyci 
approxiniatae ,  longitudine  fere  calycis.  Pedicelli  3  lin.  longi, 
pubernli ,  ad  basin  foliolis  tribus  brevibus ,  glabris  ,  linearibns. 
circnmstautibns.  Autherae  muticae,  inclusae,  usque  ad  basi« 
partitae,  glabrae,  fulvae,  laterales.  Stylus  filiforinis  basi  in- 
crassatus,  vix  exsertus.  Stigma  capitatum.  Germen  obovatun? 
apice  strigoso-villosum. 

Prom.  b.  sp.     In  Hb.  Wendl.  specinien  excultum  vidi. 

7.  E,onos7naeßoraSalish,  Foliis  senis  linearibns,  subere- 
ctis,  acutls  ;  floribus  axillaribus,  crecto- patentibus,  ir 
apice  ramuloruni  vcrticillatim  cougestis,  bracteis  dimidi( 
brevioribus,  calyci  siibapproximatis ;  corollis  cylin- 
dricis,  glutinosis  costatis,  uucialibusj.evanescente  pube« 
iulis,  limbo  aperto,  crenulato;  autheris  muticis ,  incln- 
sis  ;  stylis  exsertis ;  stigmatibus  capitatls ;  germinibwf 
octangularibus  turbinatis,  apice  hirsuto-strigosis. 

a.  limbo  corollae  patente. 

E.  ouosmaellora  Salisb.  1.  c.  p.  363.  Ait.  Hort.  Kew.  Ed 
altera  v.  H.  p.  376.  Sprengel  Syst.  veg.  v.  H.  p.  182.  Bartig 
1.  c.  p.628.  E.  pulchella  Hb.  Willd.  u.7493.  E.  glutinöse  Ajidr 
Heatli.  t.  66.  E.  viscida  Wendl.  1.  c.  fasc.  13. 

ß,  limbo  corollae  revoluto^ 


I 


629 

a)  floribus  majoribiis. 

E.  viridis  Andr.  Heath.  1. 148.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  316. 

b)  floribus  minoribus. 

E.  glntiuosa  minor.  Andr.  1.  c.  t.  67. 

Caiilis  ercctus  qnadripedalis,  fusco-cinerens,  snbglabcr. 
Rami  rnfescentes,  stricti,  pubescentes,  sterigniatibus  longi- 
tudiue  internodiorum  minus  prominentibus  tecti.  Folia  sena, 
erecta,  robusta,  glabra,  apice  incurva,  subacuta,  margine 
glaudulifera ,  subtus  couTexiuscula,  liuea  longitudinali  sulcata, 
supra  plana,  5  —  6  lin.  longa  ^/3  lin.  lata.  Flores  axillares, 
infra  apicem  raraulorum  snbspicati.  Corollae  cylindricae,  p.u- 
bernlae,  glutinosac,  costatae,  10  lin.  longae ,  limbo  dilatato, 
obtuso,  crenulato,  patente,  vel  revoluto.  Sepala  linearia, 
glabra,  foliacea,  nitida,  corolla  duplo  breviora.  Bracteae 
t'alyci  subapproximatae ,  glabrae ,  lineares  1  —  1^/2  lin.  lon- 
gae, versus  apicem  carinatae,  subobtusae.  Pedicelli  pubernli, 
3  lin.  longi.  Antherae  muticae,  inclusae,  laterales,  casta- 
iieae.  Filamenta  glabra.  Stylus  vix  exsertus,  tiliformis. 
Stigma  hemisphaericnm.  Germeu  octangulare,  apice  albo- 
strigoso  -  villosum. 

Prom.  b.  sp.    Meuron.     Mundt  et  Maire. 

Corollae  laeves  y    pubescentes. 
(uon  viscosae.) 

Foliis  senis  pluribusve. 
Bracteis  calyei  approximatis. 
8.  E.puherula  KL  Foliis  octonis,  laiiceolato-liucaribns, 
crecto  -  incurvis ,  acnminatis,  dense  inibricatis  undique 
puberulis,  margine  gianduloso-serratis;  lloribus  axil- 
laribus  brevi  pedicellatis ,  infra  apicem  ramulorum  spi- 
catis;  corollis  clavatis,  puberulis;  sepalis  rhombeis  (nou 
unguiculatis ) ,  margine  serratis;  bracteis  linearibiis; 
pedicellis  brevibus,    puberulis;    antheris  muticis  iuchisis; 

40* 


630  

stylis  exsertis;    stigmatibns  hcmisphaericisj    {»ermlulbiis 
octangularibns ,  apicc  puberulis. 

An  E.  sceptriforrais  Salisb.?  1.  c.  p.  365. 

Affinis  E.  cocciueae  et  E.  spicatae.     Caxilis  erectus,   ses- 
qnipedalis ,  fiisco  -  cinereus.     Raiui  verticillati  erecti,  pubescen- 
tes,  sterig'inatibus  tuberculatis  pcrsistentibus  tecti.     Folia  octo- 
na ,    deiise  imbricata ,   lauceolato  -  linearia ,    puberula ,   erecto  - 
iucurva,  acuta,  margiue  glauduloso-serrata,  versus  basin  sca7, 
riosa,  5  —  7  liii.  longa,  ad  basin  vix  lineam  lata.     Flores  axil- 
lares,  sübsesslles,   infra  apicem  ramulornm  spicati.      Corolla 
clavata,    incurva,    puberula,   angustata,  8  lin.  longa,   limbo 
quadrifido ,  brevi ,  obtuso ,  connivente ,  integerrimo.      Bracteae  | 
aridae    calyci    approximatae,     lineares,     margine    scariosae,  1 
acumiuatae,  nervo  continuo  instructae,  2  lin.  longae.      Sepala  i 
rhombea,  arida,   scarlosa,   glabra,   acuininata,    margine  ser- 
rata,   apice  carinata,    3  lin.  longa.      Pedicelli  brevissimi,   pn- 
beruli.     Styliglabri,  filiformes,  exserti,  basi  incrassati.     An-,| 
therae  muticae,  glabrae,  iuclusae.     Filamenta  filiformia,  gla-i 
bra,    apice  latiora,    utrinquc  gibbo  minuto  instructa.     Capsula 
octangnlata  purpurca,  apice  albo  puberula. 

Prom.  b.  sp.    IWundt  et  Mairc. 

9.  E,  yircheria  jdndr»  Foliis  senis,  angustc  linearibus,' 
acutis  ,  piloso  -  pubescentibus ;  floribus  axillaribus  pa- 
(entissimis,  infra  apicem  verticillatis ;  corollis  cylindricis 
vix  costatis,  pubescenti  -siccis,  limbo  erecto,  obtuso, 
integerrimo  ;  sepalis  ovato  -  lanceolatis  ad  basin  puberu- 
lis,  margine  glanduloso  -ciliatis;  bracteis  lauceolato- 
linearibus  apice  subcarinatis ,  ciliatis ,  quarum  binae  su- 
periores  calyci  arcte  adpressae;  corollis  tubulosis,  pube- 
scente-villosis,  purpnreis,  intus  viscidis;  antheris  mu- 
ticis    iuclusis;    filamentis    glabris   apice  brevi  aristalis; 


631 

stigmjite  exserlo  liemisphiierico ;  geimiue  uctaugulari  vil- 
loso  iucaiio  basi  atteuiiato. 

E.  Archeria  Andr.  1.  c.  t.  3.  E.  Archeriana  Ait.  1.  c.  p.  378. 

Caulis  fruticosiis,  erectus  sesquipedalis.  Rami  erecti 
öiiiipliccs ,  rufeseeiites ,  sterigmatibus  haxid  perspicuis  magis 
applanatis  pubcrulis  tectl.  Folia  liiiearia,  quiua  vel  sena, 
acuta,  patentia,  inargine  serrato-ciliata  (ciliis  glauduliferis), 
siipra  puberula  siibtus  glabra,  liiiea  loiigitiidinali  sulcata,  3  —  4 
liu.  longa.  Flores  axillares  pateutissimi  infra  apicem  ramiilo- 
runi  verticillati.  Corollae  tubulosae  piibescentes  intus  costatae 
viscosae,  extus  laeves,  vix  uiiciam  loiigae,  limbo  brevl,  crecto, 
obtuso,  integerrinio.  Sepala  ovato-lanceolata,  acuta,  super- 
iie  glabra ,  basi  puberula ,  marglne  glanduloso  -  ciliata.  Bra- 
cteae  laneeolato- lineares  apice  carinatae,  ad  marginem  ciliatae, 
quarum  binae  superiores  calvci  arcte  approximatae,  tertia  iu  me- 
dio  pedicelli  sita.  Pedicelii  puberuli,  lineani  longi.  Antherae 
muticae  inclusae.  Filameula  apice  subaristatae,  glabrae.  Sti- 
gma exsertum  hemisphaericum.  Stylus  glabor.  Germeu  octan- 
gulare  villosum  ad  basin  attcmiatum,  apice  truneatum. 

Prom.  b.  sp.  (Specimen  in  horto  anglicano  excultum  exa- 
niinavi.) 

10.  E»  pinca  Tliunbg.  Sterigmatibus  dilute  ferrugineis 
evanescente  pubcrulis,  lineam  longis;  foliis  seuis  linea- 
ribns  erectis  acutis,  margiue  scabriuseulis  ,  supra  linea 
longitudinali  costatis,  subtus  sulcatis;  floribus  verticil- 
latls;  corollis  tubulosis  pubescenti  -  subglabris,  lirabo 
rcvoluto. 
E.  piuea  Thunbg.  Diss.  n.  26.  Wendl.  fasc.  13.  Andr.  1.  c. 
t.  35.  (non  E.  piuifolia  Salisb.) 

Affiöis  E.  vestitae  a  qua  differt :    foliis  non  seeundis  sub- 
triplo  latioribus,  supra  costatis;  limbo  corollae  rcvoluto. 
Prom.  b.  sp.     (Specimina  in  hortis  cnlta  examiuavi.) 


632  

Bracteis  a  caljce  remotis. 

11.  E,  vestita  TJiunhg,  Foliis  senis  pluribiisve  lineari- 
filiformibiis,  angustis,  aciirainatis ,  subseciindis,  tremn- 
lis,  cvauescente  scabris ;  sterlgmatibus  applanatis,  mi- 
nus promiiientibus ,  fusco-cinereis;  floribus  axillaribus, 
erecto-patentibus,  iufra  apicem  ramulorum  verticillatim 
congestis;  corollis  clavatis  siibpiiberulls ,  nou  viscosis, 
lliiibo  quadrifido,  aperto,  lobis  obtusis,  miinitissime  cre- 
nulatis;  calycibus  foliacels  ovatis  louge  acurainatis;  aii- 
theris  miiticis  pleruraque  exsertis;  stigmatibus  obtusis; 
germinibus  apice  albido-lauatis. 

E.  vestita  Thbg-.  Diss.  p.  22.  Bartig.  I.  c.  p.  629. 

Caulis  erectas,  scsquipedalis,  fusco-badius  iuferne  ramo- 
sus.  Rami  suberecti,  badii,  puberuli.  Sterigraata  promiueii- 
tia,  lougitudiuc  iuternodiorum  badia,  puberula  deiu  ciuerea, 
glabrata.  Folia  sena  vel  octoua,  filiformia,  scabrida,  acumi-, 
uata,  subsecuuda,  subtus  liuea  angustissima  sulcata,  8  lin.' 
longa,  rix  ^/^  lin.  lata.  Pctioli  glabri',  flarescentes ,  compres-' 
si,  1  Va  l'u.  longi,  ^^g  üu»  lati.  Fiores  pedicellati,  axillares, 
iufra  apicem  ramulorum  verticillatim  siti,  Caljces  foliacei, 
glabri;  sepalis  basi  late- ovatis,  in  acumen  longura  lineare  ex- 
curreutibus,  corolla  subtriplo  brevioribus.  Bracteae  tres 
lineares,  folia  simulantes^  a  calyce  remotac,  quarum  biuae 
superiores  oppositae,  in  medio  pedicelli  sitae,  tertia  ad  basin 
pcdicelli.  Pedicelli  colorati  subpubescentes  2  lin.  longi.  Co- 
rolla clavata  puberula  dein  subglabra,  albido-purpurea  9  — 10 
lin.  longa,  2  —  2^/2  Hn.  in  diametro,  limbo  aperto',  quadrifido, 
lobis  obtusis,-  crenulatis.  Antherac  muticae  subexsertae,  la- 
terales. Styli  exserti,  glabri,  sulcati.  Stigmata  obtusata, 
fnsco  -  badia.  Germen  octosulcatum,  apice  albido  -  lanatum. 
Capsula  matura  inferne  glabra,  apice  albido  lauata,  quadri- 
vel  quinque-vel  sexvalris. 


633 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire.     LicLlensleiu.    lu  lierbario 
ielimaiini  leg.  Eckion. 

Formae  sequentes  in  hortis  ciiltae  adsiiiit: 
a)  E.  (vestita)  fnlgida.     Corollis  laete  rubris,  eiibglabris, 

Aiidr.  1.  e.  t.  96. 
,  b)  E.  (vestita)  purpurea.     Corollis  purpureis,  subglabiis. 
.;      Andr.  1.  c.  t.  98.  Hb.  Wendl. 

^  c)  E.  (vestita)  rosea.     Corollis  saturate  roseis ,   limbu  aute 
',  antUesin  sericeo. 

Andr.  1.  c.  t.  98.  Hb.  Wendl.  Hb.  Willd.  n.  7495.  f.  3. 

E.  vestita  forinosa  Wendl.  1.  c.  fast-.  23.  p.  167. 

d)  E.  (vestita)  incarnata.     Corollis  snbclavatis  albicantibiis, 

versns  apicem  laete  roseis. 
Andr.  1.  c.  t.  97. 

e)  E.  (vestita)  alba.     Corollis  snbclavatis,  niveis. 

Andr.  1.  c.  t.  147.    Wendl.  1.  c.  fasc.  12,    Hb.  Willd.  n. 
7495.  f.  2. 

12.  K.  glaucescens  Bärtig,  Foliis  senis  linearibus,  sub- 
strigosis,  acntis,  glabris,  glaucescentibus;  floribns  axil- 
larlbus  infra  apicem  ramnlornm  congestis ;  sepalis  lan- 
ceolatls,  glabris,  versns  apicem  carinalis,  ad  margi- 
nemdentato-ciliolatis;  bracteis  linearibus ,  glabris,  in- 
ferne ad  marglnem  involutis,  qnarum  dnae  superiores, 
oppositae  dnplo  longiores;  corollis  clavatis,  pnbescenti- 
bns;  autherismuticis,  subcxsertis;  stigmatibus  exsertis, 
hemisphaericis;  germiuibns  tnrbinatis,  versus  apicem 
lanatis. 
a)  E.  (glaucescens)  purpurea.     Corollis  purpureis. 

E.  glaucescens  Bartig.  in   de  Scblecbtdl.  Linuaea  v.  \IL 
p.  651. 

/9.  E.  (glaucescens)  Candida.     Corollis  candidis. 
E.  Candida.  Bärtig,  l.  c.  p.  628. 


634  

Aftiuis  E.  porpureae  a  qua  diflFert:  i'ollis  erectis,  trigouis, 
glaucesceutibus;  gcmiiiiibiis  tiirbinatis,  versus  apicem  strigoso- 
lanatis. 

Caulis  erectns  sesquipedalis  cicatrisatus,  superne  ramosns. 
Rami  elongati  sterigmatibus  puberulis ,  lougitudine  interuodio- 
rum  nndique  tecti.  Folia  liueari  -  trigoua  acuta  erecto-iucnryii 
3 — 4  lin.  longa  iutegeriima  glabra.  Corolla  clavata  pnberula 
10  liu.  longa,  limbo  brevi  apeito  crenulato.  Sepala  lauceolata 
glabra,  apice  cariuata,  corolla  quadruple  breviora.  Pedicellus 
pubescens  lineam  longus.     Filamenta  stylique  glabra. 

Prom.  b.  sp.     Ecklou  in  herb.  Lelim. 

Corollae  glabrae ,    laevcs ,    siccae  vel  viscosae, 

Foliis  quateruis-seulsve  vel  pluribus. 
Bractcis  calyci  plus  minus  approxiraatis. 
13.   E,  Hesseana  Tf^endl.  Mspt.     Foliis  quateruis  quiuisve 
elliptico -liuearlbus,    siibobtusis,    squarrosis,   glaberri- 
inis ;  sterigmatibus  puberulis,  prominentibus  brevissimis ; 
floribus  axillaribus  in  ramulorum  cacumiuibus;   corollis 
clavatis ,    glabris,    purpureis,   intus  subcostatis,   limbo 
quadrifido  ,  erecto ,  obtuso ,  crenulato ;    calycibus  subfo- 
liaceis   adpressis ,   sepalis  crassis ,   lauceolatis ,   obtusis, 
glabris,  dorso  liuea  longitudiiiali  snlcatis ;  bracteis  linea- 
ribus,  obtnsis,  puberulis,  calyci  approximatis;   authe- 
ris    mut  eis    stylisque    exsertis,    gcrminibus   turbinatig, 
octangularibus ,  pubcrnlis. 
Cell.  Wendland  hanc  speciem  inLouorem  amicissinii  sui Hesse 
sacrornm  antistitis  dixit,  qui  Herbarium  suum  Ericis  pluri- 
mis  capensibns  quam  novis  tam  rarissimis  locupletavit. 

Caulis  sesquipedalis,  erectus,  ramosus,  sordide  fuscus, 
subglaber.  Rami  verticillati ,  fusco  -  cinerei ,  puberuli ,  steri- 
gmatibus dcnsis,   brevissimis,   persisteutibus  tecti*    Folia  qua- 


635 

terna  Tel  quina  raro  seua  elliptico  -  linearia ,  sexfariam  imbrica> 
ta^  squarrosa,  obtiisiusciila ,  glaberrima ,  1^/4  lin.  longa, 
*/2  lin.  lata,  subtus  couvexluscnia,  liuea  longJtudiuali  sulcata, 
supra  plana.  Petioli  breves ,  pubernli,  adpressi,  ad  basin  in- 
crassati.  Florcs  axillares,  in  apice  ramuloruui  verticillatim 
congesti.  Pedicelli  pubescentes,  llneam  longi ,  ad  basin  follolis 
inrolventibns  niinutis ,  squamaeforraibns ,  indefinitis  instructi. 
Bracteae  tres  lineares,  obtusae,  snbtns  pnbernlae,  snpra  gla- 
brae,  calyci  approximatae.  Sepala  lanceolata,  obtusa,  gla- 
I  bra,  crassa,  adpressa,  subtus  sulcata  2  lin.  longa.  Corolla 
I  clavata  glabra,  basi  subattenuata,  9  lin.  longa,  limbo  brevi, 
obtuso,  erecto  crenulato.  Autherae  exsertae,  elongatae,  gla- 
brae,  muticae,  laterales,  nsque  ad  basin  partitae.  Filamenta 
glabra.  Stjli  exserti,  teretes,  glabri.  Stigmata  simplicia  ob- 
tusa. Gerineu  octangulare,  turbinatnm,  puberulum,  ad  basiu 
disco  glanduloso  cinctum. 

Prom.  b.  sp.     Hesse.     Hb.  Weudl. 

14.   E.  regia  BartJg,    Foliissenis,  brevibus,  late  linearl- 
bns,  dense  imbricatis ,  squarrosis,  subobtusis,  glabris; 
floribus  axillaribus,  verticillatis ;    eorollis  clavatis,  su- 
perne  subventricosis,  intus  viscosis  glabris ,  ad  limbuin 
subconstrictis ,  limbo  qnadrifido,  obtuso,  repando,  cre- 
nulato;   sepalis   ovatis   subobtusis,    glabris,    viscosis, 
crassis,   brevibus,  apice  subcarinatis ;   bracteis  lineari- 
bus,   glabris,   quarum  dnac  superiores  calyci  approxi- 
matae;   pcdicellis  brevibus,    purpureis,  pnberulis;   au- 
tberis  muticis,  inclusis  ;  stylis  exsertis  glabris;    stigma- 
tibus  hemispbaericis ,   atro  -  purpureis ;   germinibns  late 
turbinatis,  apice  albo-strigoso-hirsutis. 
E.  regia  Bartig.  Linnaea  v.  VII.  p.  639. 
Caulis  erectus,  ramosus,  fusco-cinereus  rugulosns.     Ra- 
mi   ditfusi,    subverticillati ,    sterigmatibus  magis  prominentibus, 


636  

dorso  obtusis,  iuferne  atteiiuatis,  deiiide  ciucreis  uudifiue  uotati. 
Folia  seua,  elliptlcorlinearia,  imbrlcata,  squarrosa,  margiuo 
g-landulosa,  l*/2  ün-  longa,  ^f%  liu.  lata.  Flores  axillares, 
brcvi  pedicellati,  iufra  apicem  ramulorum  verticillati,  nutantes, 
Corollä  clavata,  pnrpurea,  viscosa,  glabra,  snperne  veutri- 
cosa,  ad  limbuin  subcoustricta  8  — 10  liu.  louga,  llinbo  brevi 
obtuso,  crenulatOj  dilatato,  repando.  Sepala  ovata,  subacuta, 
glfiberrima,  uiteutia,  viscida,  1^3  liu.  longa.  Bracteae  linea-! 
res,  glabrae,  oblusae,  quarum  duae  superiores  calyci  subap- 
proximatae.  Pedicelli  purpurei,  puberuli,  1  ^/2  liu.  longi ,  ad 
basiu  foliolis  luiuutis  squamaeformibus  circumdati.  Au- 
tlierae  muticae ,  iuclusae.  Styli  glabri ,  exserti.  Stigma  ob- 
tusum.  Germeii  late  turbinatiim,  apice  albido  -  strigoso  -  hir- 
sutum. 

Prom.  b.  sp.     (Miss  Joubert.     Hb.  Lehm.    Hb.  Weudl.) 

15.  E»  Hihbertia  u4ndr,  Foliis  seuis  liuearibus ,  obtusis, 
giabris ,  5  liu.  lougis ;  floribus  axillaribus  louge  pedicel- 
latis  iufra  apicem  ramorum  verticillatim  pateuti  -  sub- 
peudulis ;  corollis  clavatis ,  iucuryis,  apice  inflatis,  gia- 
bris, subviscosis,  14  liu.  lougis,  limbo  breri,  obtuso,  aper- 
to;  sepalis  ovato- lauceolatis,  acutis,  viridibns,  giabris, 
3  liu.  lougis;  bracteis  liuearibus,  aculis,  giabris,  fo- 
liaceis,  quarum  duae  superiores,  calyci  approximatac ; 
autheris  muticis ,  inclusis ;  stigmatibus  obtusis ;  gcrmini- 
bus  octaugularibus ,  cjliudricis,  giabris. 

a)  floribus  versus  apicem  riresceutibus. 

Audr.  Heath.  t.  118.  Ait.  Hort.  Kew.  Ed.  alt.  v.  U.  p.  378. 
(A'idi  icouem.) 

b)  foliis  quateruis ,  floribus  versus  apicem  aureis. 
Curt.  Bot.  Mag.  t.  1758. 

(vidi  icouem.) 
Prom.  b.  sp. 


! 


— 637 

16.  Et  purpiirea  Andr,  B^oUis  senis,  lluearlbus,  acutis, 
1.  cuspidatis  pateutibus ;  sterigraatibus  pubeFuIis  ad  cau- 
lem  decurrentibus ,  longltudiue  iuternodiornm;  floribus 
patentibus ,,  subseoundis ,  axillaribus ,  iufra  apicem  ra- 
imiloriim  verücillatim  congestis;  corollis  clava^Is,  subiii- 
curvis  glabris,  pallidc  -  lilacinis,  snbviscidis;  sepalis 
ovatis,  aciimiuatis,  glabris,  dorso  carinatis,  corolla 
qnadniplo  brcvioribiis;  bracteis  Hnearibns,  marghie  sca- 
bris;  pedicellis  pubesceutibus ;  autheris  niuticis,  glabris, 
lateralibiis ,  subexsertis;  stylis  louge  exsertis  glabris; 
stigmatibus  simplicibus  atro  -  purpiireis ;  genuiuibus 
octangularibus ,  subglabris,  pyriformibus. 

a)  foliis  angustls  lougioribusque  acutissimis. 

E.  purpurea  Aiidr.  Heatli.  t.  81.  Willd.  sp.  pl.  v.  II.  p.  400. 
Wcudl.  1.  c.  fasc.  15.  cum  icoiic  opt !  Ait,  Hort.  Kew.  1.  c.  p. 
377.  Spreng,  syst.  veg.  v.  II.  p.  182.  Bartig.  1.  c.  p.  628.  E. 
phylicaefolia  Salisb.  iu  Liiiu.  soc.  transact.  v.  VI.  p.364.  Sieber. 
fl.  cap.  No.  80. 

b)  foliis  brcAÜoribus  crassiorlbusqiie  acutis. 
de  qua  specimiua  in  Herbarlo  Wendlandii  adsunt. 

Caiilis  erectus  2  —  3  pedalis,  vcrticillatim  ramosus,  in- 
ferne subglaber,  cinereo-fuscus.  Rami  ramulique  pubescentes, 
rufo-fusci,  sterigmatibus  decurrentibus  plus  minus  remotisundi- 
que  tccti.  Folia  linearia,  patentia  quina  Tel  seua  integerrima, 
acuta,  interdummargineglanduloso-serrata,  supra plana,  subtus 
convexiuscula ,  linea  longitudinali  sulcata  in  a.  glabra  5  —  7 
liu.  longa  angustata,  in  b.  subscabra  4 — 5  lin.  louga,  crassio- 
ra.  Petioli  semiteretes ,  puberuli ,  ad  caulem  adpressi.  Flores 
axillares ,  brevi  -  pedicellati ,  versus  apicem  ramulornm  verticll- 
latim  congesti.     Corolla  clavata,   subiucurva,  glabra,  pallide 


638 

lilaciua,  imciam  longa,  lirabo  patente  quadrifido  obtnso ,  mimu 
tissirae  cienulato,  Sepala  ovato  -  acuminala ,  viridi-purpura- 
scentia,  glabra,  raro  ad  margiuem  glandulosa,  dorso  cariuata, 
corolla  4 — 5  dnplo  breviora.  Bracteae  lineares,  margiue  pu- 
bescentes  lineam  lougae,  quarum  duae  snperiores  oppositae, 
calyci  plus  mimis  approximatae.  Pedicelli  pubcscentes,  pnr- 
purei,  1^1 2  liii-  lo^si?  ^d  basiu  foliolis  bracteas  siraiilautibus  ac 
miuoribus,  circumdati.  Antherae  muticae,  exsertae  latera- 
les filameutaque  rosea.  Germen  pyriforme,  subglabrum, 
octangulare. 

Prom.  b.  sp.    Sieber.    Eklon.    Bergius.    Hesse.    Mundt  et 
Maire.  de  Chamisso. 

17,  E,  aurea  ^ndr,  Foliis  senis,  linearibus,  elongatis, 
acutis ,  iindique  glabris ,  pateutibus ,  apice  iucurvis ; 
sterigmatibus  rubescentibus ,  tomeutosis  ad  caulem  de- 
curreutlbns ;  floribus  iufra  apicem  ramorum  verticillatim 
congestis;  corollis  aureis,  glaberrimis,  cyliudricis, 
apice  inflatis ,  limbo  obtuso,  mimitissime  crenulato,  ma- 
gis  aperto;  calycibus  foliaceis  glabris,  scpalis  late  ova- 
tis  in  acumeu  subulatnm  exciirreutibus;  bracteis  lineari- 
bus calyci  subapproximatis;  pedicellis  puberulls;  an- 
theris  exsertis  muticis;  stigmate  obtuso;  genuine 
glabro. 

a)  floreaureo,  limbo  corollae  concolore. 

E.  aurea  Andr.  1.  c.  t.  153.  Ait.  1.  c.  p.  377.   Link  Enu- 
meratio  v.  I.  p.  361.  Spreng,  syst.  vegt.  v.  II.  p.  182. 

b)  flore  pallido ,  limbo  corollae  albido.  ^ 
Andr.  1.  c.  t.  204.  \ 

Caulis  fruticosus,  erectus,  pedalis.     Rami  tomentosi ,  fu- 
ligineo-fuscescentes.     Sterigmata  inferuc  angustata  rubesceuti- 


-^^ 639 

tomentosa.  Folia  seiia  linearia,  glabra,  acuta,  snbtns  sulcata, 
snpra  liiiea  longitudinali  prominente  iustructa  10  lin.  longa, 
apice  incnrva  Y*  l^i«  ^^^^-  Petioli  breves,  subtus  evanescente 
tomentosi  Y*  1^»«  longi.  Flores  axillares  infra  apicem  verticil- 
iati  erecto- patentes.  Corollae  aureae  1.  liiteo  -  anreae  glaberri- 
mae,  cylindricae,  apice  inflatae,  10' — •12  lin.  longae  versus 
apicem  4 — 4*/2  lin.  in  diametro,  ad  basin  attenuatae,  limbo 
aperto  concolore  1.  albido,  lobis  majuscnlis  minutissime  crenu- 
latis.  Calyces  foliacei,  glabri,  sepalis  basi  ovatis,  iu  acnmen 
longnm  lineare  excurrentibus,  4  lin.  longis.  Bracteae  foliis 
simulantes  ,  quarum  duae  snperiores  calyci  approximatae.  Pc- 
dicelli  colorati,  pubernli  2  lin.  longi,  ad  basin  foliolis  minutis, 
linearlbns,  margine  subglanduiosis  pedicellum  circnmstantibus. 
Autherae  muticae  exsertae,  badiae  glabrae,  loculis  disjuuctis. 
Styli  sulcati  exserti.  Stigmata  obtusa  siinplicia. .  Gerrnen  octan^ 
gulare  glabrum, 

Prom.  b.  sp.  (specimiua  cx  horto  exciilta  examinävi.) 

18.  E,  argentißora  Andr,  Folils  senis  llnearibus  patenti  - 
erectis,  apice  anguste-obliqno- truucatis  leviter  incurTis, 
subglabris ,  margine  evanescente  glaudulosis ;  floribus 
axillaribus  snb  apice  ramorum,  pateuti  -  verticillatis ; 
corollis  clavatis,  viscosis,  limbo  quadrifido  obtuso  pa- 
tente; bracteis  foliaceis  calyci  approximatis;  sepalis 
subcrassis  ovato-acumluatis,  apice  carinatis,  nndique 
glabris;  pedicellis  longis  puberulis ;  stamiuibns  longitu- 
dine  corollae ;  antheris  muticis ,  glabris ,  brunneis ,  us- 
quc  ad  basin  partitis;  filamentis  glabris  albidis  apice 
abrupte  latiorlbus;  stylis  exsertis,  glabris;  stigmati- 
bus  siraplicibus;  gcrminibus  octangularibus  obovatis 
glabris. 

E.  argeutiflora  Audr.    Heath.  t.  202.    Spr.  Syst.  veg.  r.  11. 
p.  182. 


640  

Canlis  erectus  sesquipedalls,  fusco  -  cinerens  cicatrisatus. 
Rami  simplices  subverticillati ,  puberuli  erecti,  sterigmatibiis 
brevibus  vcl  densis  tecti.  Folia  sena  linearia  patenti  -  erecta 
dehse  imbricata,  siibglabra,  apice  anguste-obliquo-truucata, 
leriter  iucurvata,  margiae  evauescente  glaudulosa,  subtus  con- 
rexa,  linea  longitudinali  snlcata,  snpra  plaua,  linea  promi- 
nente longitudiuali  costata,  5  —  7  liu.  longa,  ^/2  liu.  lata.  Pe- 
tioli  elougati,  planuisculi,  albidi,  margiue  dentato  glandulosi, 
canli  adpressl.  Flores  axillares ,  patentes  sub  apice  ramulo- 
rum  verticillatim  congesti.  Corolla  elavata,  glabra,  viscosa, 
imciam  longa ,  limbo  subelongato  miuutissime  serrulato ,  obtuso, 
magis  aperto.  Bracteac  lineares  foliaceae,  margine  evanescente 
dcnticulato  -  glandulosae ,  calyce  longiores.  Sepala  oyato - acui. 
minata,  subcrassa  glabra,  concava,  integerrima ,  viseida, 
2*/2  lin.  longa.  Pedicelli  puberuli  3  liu.  longi.  Autherae  mn- 
ticae,  brunneae,  glabrae,  usque  ad  basin  partitae.  Fiiamenta 
glabra,  albida^  apice  abrupte  latiora.  Stjli  glabri  exserti.  Sti- 
gmata subtilissime  quadriloba,  brunneae.  Germeu  obovatum,' 
octaiignlare,  glabrum. 

Prom.  b.  sp.  (Spccimiua  in  horto  exculta  examinavi.) 

Bracteis  a  calyce  remotis. 

19.  B.  exsurgens  Andr,  Foliis  senis  linearlbus ,  glabris, 
raro  obsolete  puberulis,  cuspidatis,  secundis;  floribus 
axillaribus ,  erecto  -  patentibus  ,  iufra  apicem  rerticilla- 
tis,  ante  anthesin  acutis;  corollis  clavato  -  subcurvatis 
viscidis  neryosis,  limbo  recurvo,  laciuiis  ovato-sub- 
lanceolatis,  acutis;  sepalis  foliaceis,  lanceolato - aeu- 
rainatis ,  versus  apicem  margiue  scabris ;  bracteis  linea- 
ribus  puberulis  a  calyce  remotis ,  quarum  duae  superio- 
res  suboppositae;  pedicellis  purpureis,  vel  virescenti- 
bus,   puberulis;   anthcris  muticis  breyiter  exsertis;  sly- 


641 

[;t!  lis  longe  exsertis;  stigmatibus  obtusis,  simpliclbng ; 
germiuibus  unditiue  serieeis  turbinatis ,  octaugiila>- 
ribus. 


a)  Corollis  aurautiacis. 

E.  exsnrgens  Aiidr.  Heath.  t.  20.  Alt.  Hort.  Kew.l.c.p.  379. 
ük. Ennm.  I.  p. 361.  Spr.  Syst.  veg. II.  p.  180.  Bärtig;.]. c. p. 628. 
E.grandifolia  brevitolia  Wendl.  fasc.  VII.  E.  grandifolia  /?. 
Willd.  Spec.  pl.  V.  II.  p.  401.  E.  pharetraeformis  Salisb.  1.  c, 
p.  361. 

b)  Corollis  rutilis.  Salisb.  1.  c. 

E.  formosa  Hort.  ^ 

i,.)Cor„nbca™is. 

E,  exsurgens  hybrida  Aiidr.  Heath.  t.  261. 
'     d)  Corollis  cocciueis. 

E.  formosa  Audr.  Heath.  t.  114. 

Caulis  erectus,  sesqui tripedalis,  dilute  fusciis,  glaber, 

Rami  erecto- patentes,  ramulique  fusco-ciiierei,  sterigmatibus 
puberulis  dein  cinerascentibus,  iuferne  attcmiatis,  undique  tecti, 
Folia  liiiearia,  cuspidata,  subseeuuda,  vix  piiberula,  subtiis 
convexa,  liiiea  longitudiiiali  sulcata,  siipra  plana  6 — 7  liu. lon- 
ga, vix  */2  liu.  lata.  PetioJi  breves ,  marglne  pubescentes, 
Flores  axillares ,  iufra  apiceni  raraorum  verticillati ,  ante  an- 
thesin  aciiti.  Corollae  12 — 14  lin.  longae,  clavatae,  viscidae, 
incurvatae,  nervosae,  limbo  dilatato,  eleganter  fimbriato,  laei- 
niis  ovatis  snbacuminatis ,  recnrvis.  Sepala  ovato  -  lancco- 
lata,  longe  acuminata,  viridia,  convexinscnla,  subglabra,  dorso 
sulcata,  3 '/2  lin.  longa  ad  corollani  adpressa.  Bracteac  linea- 
res pnberulac  a  calyce  remotae,  subsccnndae.  Foliola  involu- 
crata,  liuearia,  acuminata,  margine  glandulosa.  Antherao 
muticae  brevi  exscrtae,  loculls  usque  ad  basin  partitis ,  clon-» 
gatis,    glabris.      Filamonta   glabra,    versus   apicera  arcuaia. 


642  

Styli  louge  exserti.     Stigmata  obtusa,  saturate  purpnrea.    Ger 
meii  ovtaBgulare  pnberulum. 

Prom,  b.  sp.  Meuron.  in  Hb.  reg.  Eckion  in  Hb. 
Lehm. 

Erica  formosa  bicolor  Andr.  Heath.  t.  217.  hnic  ad- 
dici  licet,  cnjiis  folia  obtusa  jam  dudum  mihi  dubia  yid«^ 
bantnr. 

CContiuuabitnr.) 


ERICEARÜM 

A 

GEL.    ADELBERTO    DE    GHAMISSO 

DESCRIPTARUM 

PARS    ABBITA 

AUCTORE 

/.    F.   KLOTZ  SC H, 

(Pcrgltnr.  V.  Liim.  VIII.  655.   IX.  350,   611.) 


20.  E.  grandißora  Linn,  Folils  senis  linearibus,  glabris, 
acutis,  siibtus  sulcatis,  supra  linea  prominente  longltu- 
dinali  instructis ;  sterigmatibns  clongatis  dein  cvane- 
scentlbns;  floribus  axillaribus  in  mcdio  ramorum  verti- 
cillatis;  coroUis  clavatis,  glabris,  incnrvis,  riseidis, 
limbo  subrecurvo  qnadrifido  snbbrevi ,  obtiiso ;  calycibus 
foliaceis  corolla  quadruplo  brevioribus,  sepalis  suborbi- 
culatls  in  acumeu  lineare  excurrentibus;  bracteis  linea- 
ribns ,  quarum  duae  superiores  suboppositae  a  calyce 
non  yalde  remotae;  pedicellis  coloratis  glabris  2*/2  liu. 
longis ,  ad  basin  foliolis  setiforraibns  circnmstantibus ; 
antheris  muticis  cxscrtls  connivcntibiis;  filamentis  apicc 
arcuatis;  stylis  lougissime  cxsertis;  stigmatibus  oblusis; 
germinibns  ocfangularibiis,  glabris. 

9rB(1.  f'sHeft.  41 


644  

E.  grandiflora  Linn.  Suppl.  p.  223.  Bauer  Ic.  Hort.  Kew. 
t.  8.  Curt.  Bot.  Mag.  t.  189.  Andr.  Hcath.  t.  117.  Salisb.  1.  v. 
p.  361.  excl.  syii.  Thuubgii.  Ait.  1.  c.  p.  368.  Lk.  Eiiiim.  I.  p. 
358.  Spr.  Syst.  veg-.  II.  p.  182.  excl.  sju.  E.  formosae  Audr. 
E.  grandiflora  longifolia  AVendl.  fasc.  6. 

Caxilis  erectus,  diliite  fuscus,  rimosus'quadri-quinqnepe- 
dalis,  ramosus.  Rami  glabri  erecti,  sterigmatibus  elongatis 
inferne  band  perspicuis,  undiqne  tecti.  Folia  sena  subdistantia, 
linearia,  acuta,  patentia,  glabra,  subtns  siikata,  snpra  linea 
prominente  costata,  nnciam  longa,  ^/4  lin.  lata.  Petioli  coiu- 
pressi,  glabri,  margine  glandulosi.  Fiores  patentes,  elegan- 
tes, longi,  axillares,  iufra  apicem  raniulorum  verticillatim  po- 
siti.  Corolla  laetc  auraiitiaca,  clavata,  incurva,  glabra,  snb- 
viscosa,  nnciam  longa,  limbo  brevi ,  obtnso  ,  recnrvo.  Sepala 
ovata  longe  acuminata,  glabra,  foliacea,  3  lin.  longa.  Braeteae 
lineares,  glabrae.  Pedicclli  glabri,  2  lin.  longi.  Filamenta 
compressa,  linearia,  apice  coarctato-conuiventia.  Antherae 
exsertae,  muticae,  fnlvcsceutes.  Styli  longissimi  exserti. 
Stigma  obtusnm.     Gernien  glabrnm,  octangnlare. 

Prora.  b.  sp.     (Spec.  in  horto  culta  examinavi.) 

21.  E.  itwra  KL  Foliis  senis ,  linearibHS,  erectis  ,  gla- 
bris,  margine  glaadulüsis  subobtusis;  sterigmatibus  pu- 
bernlis,  inferne  attennatis,  band  perspicuis;  floribnä 
verticillatis,  in  medio  ramornm  sitis;  eorollis  cylindricis^ 
lateriiiis ,  glabris  viscosis;  sepalis  ovato  -  elongatis, 
acutis.,  glabris,  dorso  cauallcnlatis;  bracteis  linearibus, 
glabris,  a  calyce  remotis;  pedicellis  flavoscentibus,  snb- 
pnbernlis,  basi  foliolis  minntis,  glabris,  lineari-squa- 
maeformibns  circnmstantibns ;  antberis  mnticis ,  laterali- 
bns,  corollis  aeqnalibus;  stylis  exsertis  glabris;  sti- 
gmatibns  obtusis  qnadraugularlbns;  genuinibus  octo. 
ßüstatis,  apice  lanatis^ 


645 

Oaiilis  erectus,  2  —  3  pedalis,  dilute  fuscus,  inferne  gla- 
ber,  Rami  erecti  subpiiberuli ,  fusco-rufescentes,  sterigmati- 
bus  tecti.  Foliasena,  liuearia^  erecto-siibadpressa,,  glabra,  sub- 
obtiisa,  margiue  glandulosa,  2  lin.  distanlia,  3  lin.  longa,  rix 
1/2  lin.  lata.  Petioli  adpressi,  glabri,  brcves.  Flores  verti- 
cillati  patentes,  pcdicellati.  Corolla  lateritia,  cylindrica,  gla- 
bra,  viscosa,  7  lin.  longa,  limbo  breyi  obluso  erecto.  Sepala 
ovata,  elongata,  acuta,   glabra,    canaliculata ,   2  lin.  longa. 

i  Bracteae  a  calyce  remotae,  lineares,  margine  glandulosae,  qua- 
rum  duae  superiores  oppositae.  Antherae  glabrae,  muticae, 
laterales,  inclnsae.  Styli  exserti.  Gci-inina  octorostata,  in- 
ferne subglabra,  apice  albido-lanata. 

Prom.  b.  sp.     (Specimina  in  hortis  auglicauis  culta  vidi; 

•in  Herb.  Wendlandii  speciinen  snb  noraine  E.  Hibbertia 
adest.) 

22.  E,  speciosissima  Kl,  Follis  senis  phiribusve  lineari  - 
angustis,  semiteretiusculis ,  glaberrimis,  acntls,  erecto - 
patentibus;  petiolis  gracilibns  angustissimis,  glabris; 
stcrigmatibus  ad  caulcm  decurrentibus ,  applanatls,  apice 
dein  subtuberculosis  ;  lloribus  axillaribns  ,  infra  apicem 
ramorum  verticillatim  congestis;  corollis  cylindricis 
glaberrimis,  saturate  pnniccis,  versns  limbnm  atro- 
pnrpxireis,  limbo  quadrifido ,  brevi,  obtuso,  irregnlari- 
ter  sed  minutissime  serrnlato ;  calycibus  foliaceis ,  sepa- 
lis  ovatis,  longe-angusteque  acuminatis;  bracteis  linea- 
ribns,  a  calyce  remotis ,  margine  glandnlosis ;  pedicel- 
lis  snbpuberulis  2  lin.  longis;  antheris  mnticis,  exsertis 
purpureis ;  stylis  longe  exsertis ;  germinibus  octangula- 
ribus,  serieeis. 

a)  Corollis  amoene-puniceis. 

b)  Corollis  staminibusque  coccineis. 

E.  vestita  coccinea  Andr.  Heath.  t.  199. 

41* 


646  

Caulls  erectus",  sesqiii bipedalis,  fusco-badius.     Rami 

erecti,  glabri,  sterigmatibus  apice  snbtuberculosis  undique 
tccd.  Folia  seiia  octonaque ,  aiignste-lincaria  snbtremula,  se- 
mitcrctia,  acnta,  glaberrima,  subtus  convexa,  liuea  longitiidi- 
uali  sulcata ,  supra  plana,  Petioli  angustissimi ,  graciles ,  com- 
planati,  ad  basin  incrassati ,  glaberrimi.  Flores  aggregatim- 
verticillati,  infra  apicem  ramulorum  siti.  Corolla  cylindrica, 
amoene  punicea,  glaberrima  11  — 12  lin.  longa,  ante  anthesin 
versus  apicem  obsolete  pnbenila,  limbo  atro-pnrpureo,  obtu- 
sato,  brevi,  lobis  recnrvis,  niinutissime  serrulatis.  Sepala 
ovata,  glaberrima  in  acumen  lineare  elongatnm  excurrentia, 
2^/2  lin.  longa.  Bracteae  lineares,  acutae,  glabrae,  a  calyce 
remotae.  Pedicelli  pnberuli,  colorati,  2^/2  lin.  longi,  ad  basin 
foliolis  minutis,  squamaeformibus  circumdati.  Antherae  mu- 
ticae,  exsertae,  filameutaqne  purpnrea.  Styli  longe  exserti, 
Stigmata  capitata.  Germina  oetangnlaria,  nndique  non  mod<»^ 
snperne  sed  etiam  inferne  eleganter  sericea. 

Prora.  b.  sp.    Mnudt  et  Maire.     Lichtenstein. 

23.   E.  strictifolia  Kl,     Foliis  quaternis  senisve  linearibns,; 
acutis,   glabris,   plauis;   floribns  axillaribns ,  infra  api- 
cem ramulorum  verticillatis;  coroUis  longissimis,  clava- 
tis,  incnrvis,  glabris,  versus  apicem  snlipuberulis,  lim- 
bo obtuso,  minutissime  serrulato  ,  revoluto;   sepalis  late 
ovatis,  longe  acuminatis,   glabris,   margine  evanesceute* 
glandulosö- serrulatis,    viridibus;     bracteis   linearibns, 
acutis,   foliaceis,    glabris,,  a  calyce  remotis;    pedicellis 
pubernlis;   autlieris  exsertis,  muticis,  elongatis,  fulve-^ 
sceutibus;   filamentis  apice  latioribns,   utrobique  appen- 
dicibus  (]uae  filamentorum  marginibus  in  unum  coalesc^int, 
rarissime  al»  iis  inferne  subliberis,  instructis;  stylis  gla- 
bris,    exsertis;    stigmatibus    simpllcibus ;     germinibus 
octaugularibus,  obovatis,  pnberwlis,  apice  trnnivitis. 


647 

*E.    graudillora  Thunbg.     Fl.    cap.    p.    352.    exci.    isyn. 
Liuuaei. 

Caulis  fuscus,  erectus,  puuctato  -  cicatrisatus ,  bipedalis. 
Rami  simplices.  Foliaquaterua  —  senave,  linearia,  acuta,  pla- 
na, glabra,  4  liu.  longa.  Petioli  breves,  glabri.  Flores  axil- 
lares ,  pedicellati ,  sub  apice  ramorum  verticillati.  Corolla 
chivata,  glabra,  incurva,  14  — 16  liu.  longa.  Culyces  3  liii. 
lougi. 

Prom.  b.  sp.  (sp.  in  hört,  cult,  exarainavi.) 

'  24.  E*  Salisburia  ^ndr,  Foliis  senis,  uuguiculatis ,  lau- 
ceolatis,  acuminatis,  erecto-patentibus,  glabris,  6  lin. 
lougis ;  Üoribus  axillaribus  ,  infra  apicem  ramulorum 
spicatis;  corollis  clavato  -  cyliudricis ,  10  lin.  longis, 
pedicellisque  glabris,  coccineis,  limbo  brevi,  obtuso, 
patente;  sepalis  foliaceis ,  lanceolatis,  acutis,  glabris 
2  */2  liii«  lougis ;  bracteis  linearibus ,  foliaceis ,  acutis, 
brevibus ,  a  calyce  subremotis ;  antheris  muticis  subiu- 
clusis,  fulvescentibus;  filamentis  purpureis,  glabris; 
stylis  exsertis;  stigmatibus  simplicibus ;  germinibus 
octangularibus ,  subcylindricis ,  pubcrulis. 
E.  Salisburia  Andr.  1.  c.  t.  288. 

Caulis     erectus    quadripedalis.       Rami    pleruinque    sim- 
plices. 

Prom.  b.  sp.  (v.  ic.) 

Corollae  costatae  y  glabrae» 

25.  E.  rigidiuscula  Wendl.  Foliis  senis ,  linearibus ,  pa- 
teutissimis,  rigidis,  acutis,  puberulis;  floribus  axilla- 
ribus, sub  apice  ramulorum  verticillatis;  corollis  clava- 
tis,  glabris,  costatis,  incurvis,  limbo  brevi,  aperto, 
lobis  apice  emargiuatis,  eleganter  fimbriato  >  crenulatis ; 


648 

sepalis  lauceolatis,  acutis,  iiitegerrimis ,  subtns  late 
sulcatis ,  puberulis ;  bracteis  linearibus ,  acutis ,  piibe- 
scentibus,  calyce  duplo  brevioribus ,  quarum  duae  supe- 
riores  oppositae,  calyci  subapproxlmatae,  tertia  in  me- 
dio  pedicelli  sita;  pedicellis  2  liii.  longis,  pnbesceu- 
tibus,  ad  basin  foliolis  caulinis  commutatis  circumstan- 
tibus;  filameutis  apice  subscabris;  stylis  sulcatis,  ex- 
sertis ,  glabris ;  stigmatibus  simplieibus ;  germiuibus 
octaugularibus ,  puberulis ,  pyriformibus. 
E.  rigidiuscula  Wendl.  Mspt.  in  cujus  herbarlo  specimei 
cnltum  adest. 

Caulis  fruticosus.  Rami  sparsi,  erecti,  puberuli,  fusco 
rufescentes.  Sterigmata  haud  perspicua.  Foliasena,  linearis 
patentissima,  rigida,  acuta,  puberula,  4  —  5  lin.  longa,  subJ 
tus  linea  longitudlnali  sulcata,  supra  plana.  Flores  axillares, 
pedicellati,  iufra  apicem  verticillatim  positi,  Corolla  clavata 
incurva,  costata,  glabra,  non  viscosa,  unclam  longa,  lijnbc 
subbrevi,  aperto,  lobis  eleganter  fimbriato-crenulatis,  apict 
emarginatis.  Sepala  lanceolata,  subcuspidata,  puberula,  in. 
tegerrlma,  subtus  late  sulcata,  2*/2  liu.  longa.  Bracteac 
lineares,  pubescentes,  acutae,  yix  lineam  longae ,  calyci  sub- 
approximatae.  Antherae  muticae  exsertae,  elougatae,  fulve- 
scentes,  subscabridae ,  usque  ad  basin  partitae.  Filamenta 
pariter  lata,  apice  subscabra.  Styliglabri,  exserti.  Germei 
octangulare,  elongatum,  pyriforme,  puberulum. 
Prom.  b.  sp. 

26.  E,  ecJiiiflora  Andr,  Folils  senis,  linearibus,  acutis. 
erecto - patentibus ,  minutissime  puberulis;  floribus  axil- 
laribus ,  brevi  pedicellatis  in  spicam  subterminalem  con- 
gestis;  corollis  cylindricis,  subbrevibus,  supernc  inflatis 
subglabris,  costatis,  subviscidis,  limbo  patente  magno 
sepalis  rhombeis ,   pubesceutibus  ,   acuminatis ,  integer- 


649 

rimis,  corolla  duplo  brevioribus;  bracteis  läuceolaiis, 
miguiculatlSj  acumiuatls_,  puberulis^  marglne  evaue- 
sceute-glaiululosis,  calyci  approximatis ;  anthcris  mnti- 
cis,  iuclusisj  glabrls;  stylis  exsertis,  angulatis^  pu- 
besceutibus;  stigmatibus  atro  -  purpvireis  ,  subcapitatig ; 
g^ermiiiibiis  obovatls  octanguIaribiiSj  piiberulis. 

E.  echiiflora  Andr.  1.  c.  t.  161.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.398. 
Lk.  Emim.  v.  I.  p.  373.  Sprengl.  Syst.  r.  II.  p.  182.  E.  cchii^ 
flora  purpurea  Andr.  1.  c.  t.  260.  E,  cephalotes  Thbg.  Fl.  cap. 
p.  351.  Diss.  de  Erica  p.  21.  Hb.  Willd.  ii.  7492.  f.  1. 

Caiilis  erectus ,  sesqiiipedalis ,  siibglaber,  fuscus,  subiude 
rudimentis  sterigmatuin  clcatrisatus,  Rami  verticillati,  piibe- 
scentes  et  cinerasceiites ,  sterigmatibus  lougltudiue  iiiternodio- 
rum  conspicuis  undiqiic  tectl.  Folia  scna,  liucaria,  acuta,  mi- 
nutissime  puberula,  erecto  -  patentia,  versus  apicem  subin- 
curra,  subtus  longitudiualiter  tenuitersulcata,  supra  plana,  4  lin. 
longa.  Petioli  albido-puberuli,  planinsculi,  cauli  adpressi, 
lineam  longi.  Flores  breri  -  pedicellati  _,  axillares  j  in  apice 
ramulorum  subspicati.  Corolla  brevis  tubulosaj  superne  in- 
flata  5  lin.  longa ,  costata,  viscida,  subglabra,  limbo  magno 
obtuso,  magis  aperto,  minutissime  crenulato.  Sepala  rhom- 
bea_,  acuminata,  pubescentia,  integerrima,  3  lin.  longa,  sub- 
tus navicularia,  supra  costa  prominente  instrncta.  Bracteae 
calyci  approximatae ,  unguicnlatae,  lanceolatae,  acnminatae, 
puberulae,  margiue  evanescente  -  giandulosae_,  2  lin.  longae, 
Pedicelli  brevissimi,  pubesceutes.  Autherae  muticae,  inclusae, 
glabrae,  elongatae,  f usco  -  purpureae.  Filamenta  margine  pu- 
berula.  Styli  exserti,  sulcati,  pubcscentes.  Germen  obova- 
tum,  octangulare,  puberulum. 

Prom.  U.  sp.   (Muudt  et  Maire.) 


650  

ff  INFLORESCENTIA  PSEUDO  -  TERMINALIS, 

27.  E,  fascicularis  Linn,  Folils  octonis,  liueari  -  tere- 
tiusculis,  glabris  ,  marglue  ininutissime  scabris,  apice 
tnincatis  ,  ad  basiu  attenuätis  ^  erecto  -  squarrosis ;  flo- 
ribus  longe  pedicellatis  ^  in  apice  ramorum  umbellatim 
.  positis;  corollis  cyliudricis,  basi  attenuätis  vel  subven- 
tricosis,  glabris_,  elongatis,  limbo  yiresceute  erecto^ 
lobis  elongatis  subobtusis;  sepalis  lanceolato-linearibus 
evanescente  -  scabris ;  bracteis  linearibus^  basi  attenuä- 
tis, margine  scabris,  quarum  duae  superiores  opposi- 
tae,  et  breviores  ;  pedicellis  lougissimis  subglabris;  an- 
theris  aristatis  inclusis ;  stigmatibus  simplicibus ;  germi- 
nibus  octosukatis,  glabris,  fusiformibus,  basi  attenuä- 
tis ,  subpedicellatis. 
a)  clavaeflora.     Corollis  clavatis. 

E.  fascicularis  Linn.  Suppl.  p.  219.  Icon.  Hort.  Kew,  t.  6, 
Willd.  Sp.  pl.  V.  II.  p.372.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.371.  Wendl. 
Eric.  fasc.  XIV.  c.  ic.  E.  coronata  Andr.  1.  c.  t.  109.  E,  radii- 
flora  Salisb.  p.  360. 

ß)  ampullaeflora.    Corollis  basiventricosis,  sub  limbo  sub- 
constrictis. 
E.  octophylla  Thunbg.  Diss.  n.  72.   Willd.  1.  c.  p.  372.    E. 
imperialis  Andr.  1.  c.  t.  266. 

Caulis  ercctus,  bipedalis.  Rami  pauci,  simplices,  longi, 
foliis  dense  tecti.  Sterigmata  longa,  angustata,  subglabra. 
Folia  octona,  lineari  -  teretiuscula,  apice  truncata,  margine 
scabra,  ad  basiu  in  petiolum  longum  margine  scabrum  attenua- 
ta,  subtus  linea  augnstissima  lougitudinali  sulcata,  6  lin. longa. 
Flores  longe  pediccllati,  in  apice  ramorum  nmbellatim  positi. 
Corolla  glabra,  cylindrica,  14  lin.  longa,  ante  anthesin  acuta, 
in  a  clavata,  in  ß  ad  basin  ventricosa,  infra  limbum  subconstri- 
cta.     Sepala  lanceolato-linearia  evanescente -scabra,  2^»  lin. 


I  651 

longa.  Bracteac  a  calyce  remotae,  lineares,  apice  oblique  tnin- 
catae,  margiue  scabrae,  basi  attenuataej  quaruiu  duae  snperio- 
rcs  brcviores,  oppositae.  Pedicelli  subglabri  5  ■ — 6  liu.  longi, 
Autherae  aristatae,  styliqiie  iuclusa  glabra.  Stigma  obtu- 
suin.  Germen  octosulcatum ,  glabrumj  fusiformej  basi  atte- 
nnatum,  subpedicellatum  4  liii.  longura, 
Prom.  b.  sp.  (v.  sp.) 

ttt    INFLORESCENTIA    TERMINALIS. 
A.     Antherac  aristatae, 

Foliis  ternisj    qnateriiisve. 
Corollis  piibescentlbus, 
Bracteis  a  calyce  remotls. 
Stamiuibus  subinclusis. 
28.    E.  Uhria  Andr,      Foliis  ternis  linearibus  subglabris 
vel  evauescentc-pilosisj  aciitis,  plus  raimis  longis ;  flori- 
bus  terminalibus  snbsolitariis ;  corollis  clavatis,  villoso  - 
pubescentibus  basi  tetragouisj  limbo  brCTi,  obtuso,  in- 
tcgerrimo,  aperto,  flavo-viresceute;    calycibus  corollae 
adpressis  tetragonis;    sepalis    oratis,    vel   lanceolatls, 
acutis,  foliaceis  vel  costatis,  iuferne  pnberiilis,  margine 
nsque  ad  medium  plus  minns  liberis ,   superne  ad  margi- 
uem  revolutis ;  bracteis  terms,  a  calyce  remotis;  pedi- 
cellis  puberulis ;  autheris  aristatis,  vix  exsertis,  conni- 
rentibus,  cobaercntibusqiie  elougatis,  atropurpiireis,  ap- 
pendicibns    puberulis;    filameutis    stylisque    subglabris; 
stigmatibus  obtusis;  germinlbus  octo  -  sulcatis,  cylindri- 
cis,  glabrisj  apice  truncatis. 

a)  Erverana,  foliis  subglabris;  sepalis  oyatis,  planis,  acu- 
tis, coloratis. 

E.  Uhria  Andr.  1.  c.  t.  149.  Wendl.  1.  c.  fasc.  18.  E.  decora 
Sali^b.  1.  c.  p.  354.  E.  Erverana  Ait.  1.  c.  p.  368. 


652  

.'.ib)  pilösia,  foliis  longioribus ,  aiigustioribusque,  pilösis,  se-' 
..(■  :•   palis  ovatis,  plauis,  aciitis,  coloratis. 
■  '   '■  E.-  Uhria  pilosa  Audr.  1.  c.  t.  150. 

c)    densifolia.      Foliis  glabris,    brevibus,    sublatioribusque 
"       '  dense  imbricatis;   raraulis  floriferis  pedicellisque  brevrori- 
bus;   sepalis  lanceolatis  foliaceis,  subtus  linea  rubra  lon- 
gitudinali  late  sulcata. 

E.  densifolia  Willd.    Sp.  PI.  v.  II.  p.  359.    Hb.  Willd.  u. 
7374. 

Caulis  erectus,  3  —  4pedalis,  fusco-ciuerens,  subglaber, 
ramosus.  Rami  erecti,  clougati,  conferti.  Raiuuli  breves  iu' 
apice  ramorum  cougesti,  floriferi,  Sterigmata  tuberculata.  Fo- 
lia  terua  linearia,  glabra,  vel  piiberula,  vel  pilosa,  acuta, 
dense  imbricata,  subtus  convexa,  linea  longitudiuali  sulcata, 
snpra  plana,  longitudine  indelinita  (2  —  4  lineas).  Flores  ter- 
minales subsolitarii.  Corolla  elavata,  pubescenti-villosa,  ad 
basin  tetragona,  nnciam  longa,  limbo  brevi,  obtuso,  integerri- 
mo,  aperto,  flavo  -  yirescente.  Sepala  ovata  Tel  lanceolata 
acuta,  inferne  puberula  corollae  adpressa,  vel  subplana,  rubra, 
Tel  foliacea  subtus  linea  rubra  longitudiuali  late  sulcata ,  3  lin. 
longa,  Bracteae  ternae  a  calyce  remotae,  sessiles,  lineares, 
acutae,  planae,  puberulae,  basi  latae.  Pedicelli  colorati,  pu- 
bescentes,  plus  minus  longi.  Antberae  aristatae  vix  exsertae, 
atropurpureae ,  elongatae,  cohaerentes;  appeudicibus  subula- 
tis,  strictis,  puberulis.  Filamenta  stjlique  snbglabra.  Stigma 
obtusum.  Germeu  cylindricum,  glabrum,  octosulcatum,  apice 
trnucatum. 

Prom.  b.  sp.     Meurou.     Mundt  et  Maire. 

Staminibus  longe  exsertis. 
29.   E.Wendlandiana  Kl.     Foliis  ternis,  linearibus,  acu- 
tis,  patente  -  erectis,  uudique  brevi -pilosis;  floribus  ter- 
miualibiis  subtcruis;   corollis  clavatis,  subcostatis^  pu- 


653 

berulis,    apice  subdilatatls ,   limbo  subrecnrvo,    obtuso, 
integerrimo,    concolore;    sepalis  foliaceis,   lanceolato- 
linearibus ,  brevi  pilosis ;    bracteis  linearlbus ,  puberulis, 
subacutis,   quarum  duae  superiores  oppositae;   pedicellis 
pubesceutibiis ;   autheris  aristatis  louge  exsertis ;   appeu- 
dicibus  glabris;   filamentis  stylisquc  pilosis;   stigmatIbus 
simpliclbus;  germinibus  octosulcatis,  glabris,  apice  ca- 
pitatis,  capitulo  piloso, 
Caulis  fruticosus ,  ercctus,  glaber,  bipedalis.     Ramuli  con- 
ferti,   filiformes,    elougati,   fuxuosi,    albido - puberiili.      Steri- 
gmata  haud  conspicua.     Folia  terna,  linearia,  subacuta,  brevi 
pilosa,   erecto  -  patentia,   subtus  conrexa,   liuea  lougitudiuali 
sulcata,  supra  subplana ,  2  —  3  lin.  longa,  angustata.    Petioli 
subbreves,  puberiili,  cauli  adpressi.     Flores  terminales ,  sub- 
terui,  erecti.     Corolla  clavata,  puberula,  lateritia,  apice  dila- 
tata,  8  —  9  lin.  longa,   limbo  concolore,  brevi,  obtuso,  inte- 
gerrimo j  reciirvo.     Sepala  foliacea,  lanceolato- linearia,,  sub- 
acuta ,   brevi  -  pilosa  1  ^/2  lin.  longa.     Bracteae  a  caljce  remo- 
tae,    lineares,    puberulae,   quarum  duae  superiores  oppositae. 
Pedicelli  pnberuli  2  lin.  longi.     Autherae  aristatae,  longe  ex- 
sertae.     Appendices  strictae,  filiformes,    glabrae.     Filamenta 
stylique  pilosa.     Stigmata  obtusa.     Germen  octosulcatum,  gla- 
brum,  cyliudricum,  apice  capitatum,  capitulo  piloso. 
Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

Corollis  glabris,  plus  minns  viscosis. 
Bracteis  calyci  approximatis. 
30.  E.  dtscolor  ^ndr,  Foliis  ternis ,  linearibus,  subbre- 
vibus,  subobtusis,  evanescente- puberulis;  floribus  ter- 
minalibus,  ternis,  pedicellatis;  corollis  clavatis,  gla- 
bris, limbo  brevi,  erecto,  obtuso,  subcrenulato ,  vire- 
scente;  sepalis  ovatis,  acutis,  subtus  carinatis ,  vel  gla- 
bris ,  vel  puberulis ,  ciliatis ;  bracteis  calyci  approxima- 


654  

tis,  sepala  simiilantiljus;    pedicellis  albido-pubesccnti- 
bus;   antheris  aristatis  inclusis;   appendicibus  teuuissi- 
mis   glabris;    filamentis  stylisque  glabris;    stigmatibus 
obtiisis,      simplicibiis ;     germiuibus    quadrangiilaribus 
glabris,  globoso-ellipticis. 

E.  discolor  Andr.  1.  c.  t.  160.  Willd.  Sp.  pl.  v.  II.  p.  359. 
Weiidl.  Eric.  fasc.  5.  c.  ic.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  369.  E.  cu- 
pressiformis  Salisb.  1.  c.  p.  354. 

Caulis  erectus,  ramosas,  3~4pedalis,  cinereiis,  glaber. 
Ramicouferti,  ramullque  rigidi  subpiiberuli.      Sterigmata  Land 
conspicua.     Folia  terna,  liuearia,  pateutia,    subobtusa,  eva- 
nescente  puberula,  apice  barbata,  iu  speciminibus  excultis  gla- 
bresceutia,   1 1/2  — 2  liu.  longa.     Flores  terminales  terni.     Co- 
rolla  clavata,    glabra,    unciam  longa,    limbo  brevi ,    obtuso, 
erecto,   subcrenulato  discolore.      Sepala  ovata,   acuta,   subtus 
cariuata,  glabra^  vel  pnberula,  margiueque  ciliata,  2  lin.  lon- 
ga.    Bracteae  calyci  arcte  appressae,    sepala  simulautes.     Pe- 
tioli  1  —  1 72  lin.  lougi ,  albido  -  puberuli.     Antherae  aristatae, 
incliisae,    scabrae.      Antherearum   appendices  glabrae.      Fila- 
menta  stylique  glabra.      Stigma  exsertum ,   glabrum.     Gcrmen 
quadrangulare^  glabrum,  globoso  -  ellipticmn. 
Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

31.  E^foliacea  Andr,  Foliis  ternis,  linearibus,  acutis, 
glabris,  erectis;  floribus  terminalibus,  quaternis,  ses- 
silibus;  corollis  cylindricis,  curvatis,  cernuis,  flavis, 
transparentibus,  vix  unciam  longis,  limbo  brevi,  subacu- 
to,  magisaperto,  concolore,  ante  anthesiu  acuta;  se- 
palis  ovato-lauceolatis,  acutis,  glabris,  subviscidis 
3  lin.  longis;  bracteis  calyci  arcte  appressis,  sepala 
simulantibus,  modo  brevioribus;  antheris  inclusis, 
bruuüeis,  aristatis,  filamentisque  glabris;    stigmatibus 


655 

exsertis,  obtnsls;  germinibus  octo  -  stcllalis ,  glabris, 
obovatis  3  iiifcrne  attenuatls  ^  apice  magis  tumidis  ,  trnn- 
catis. 

E.  foliacea  Aiidr.  I.  c.  t.  263. 

Caulis  friiticosüs,  erectus,  ramis  et  ramiilis  plerumque 
foliis  tectis. 

Prom.  b.  sp.  (ridi  iconem.) 

32,  E.  viridiflora  JLndr.  Foliis  teruisj  lincari-sabtrigo- 
iiis,  glabrisj  acutisj  marglne  evaucscente- glaudulo- 
subdentatis,  reciirvo-squarrosis,  2  liii.  longis;  floribng 
terminalibus  j  ternis,  siibsessilibiis^  pendulis;  coroUis 
Tiridibus^  glabris^  viscosis^  cjlindricis ,  14  lin.  lou- 
gis;  limbo  qiiadrifidOj  erecto,  dilatato,  lobis  orato- 
sublanceolatis;  sepalis  ovatis,  glabris^  aciitis^  aridiSj 
virescentibiis  j  apice  siibcarinatis ,  margine  ciliatisj 
3 — 4  lin.  loiigis_,  coroHae  arcte  adpressis?  bracteis  ca- 
lyci  approximatis  j  sepala  simulantibus^  modo  minori- 
bus;  antheris  badiis_,  exsertis,  glabris,  basi  minnte- 
bicoruntis;  fiiaracntis  stylisqiie  glabris;  stigmatibns  ob- 
tnsls, exsertis;  germiuibus  octo  -  snlcatis,  glabris 
obovatis. 

E.  viridiflora  Andr.  1.  c.  t.  299. 

Canlis  humilis^  fruticosns.     Ramnli  plenimqne  terni, 

Prom.  b.  sp.  (v.  sp.) 

33.  E.  speciosa  Andr,  Foliis  ternis,  linearibns,  aentis, 
evanescente-  pubernlis,  jiinioribns  apice  barbatis;  floribns 
terminalibns ,  ternis,  qnaternisve,  pedicellatis,  snbpen- 
dnlis;  corollis  clavaiis,  subviscosis,  glabris,  limbo 
aperto,  obtuso,  crenulato  snbyirescente ;  sepalis  oratis, 
acntis,  aridis ,  carinatis,  margine  ciliatis,  glabris  vel 
tomentoso-pnberulis;  bracteis  calyci  approximatis,  se- 
pala simulantibiis ;    pedicellis   pubescentibus ;    antheris 


656  

,  ;?.<');;  sublnclusls,  glabris,  aristatis;  appendicibus  filamentis- 
que  glabris ;    stylis  filiformibus  apice  uncmatis ;    stigma- 
tibus    obtusis,     germiuibus    octosulcatis^     subglobosis, 
glabris. 
.    a):  iimbellata.     Foliis  pubesceutibus ,   calycibus  snbglabris, 
ciliatis,  pedicellisque  purpureis. 
E.    speciosa  Audr,  1.    c.   t.   192.     Ait.  Hort.  Kew.  1.  c. 
p.  369. 

b)  cohaereus.  Foliis  villoso- pubesceutibus,  calycibus  pu- 
peruiis ,  inargiue  ciliatis  j  pedicellisque  virescentibus;  co- 
rollis  clavatis,  versus  basin  attenuatis. 

"'■"fe  Lirta  Andr.  1.  c.  t.  165. 

c)  glabra.  Foliis  glabris,  nitentibus;  sepalis  subviscosis, 
ovato  -  lanceolatis ,  acutis  ,  glabris ,  ciliatis. 

d)  tomentosa.  Foliis  puberulis ,  subincauis ,  junioribus 
apice  evanescente-barbatis;  sepalis  late  ovatis  tomentoso- 

\  incanis ,  margine  ciliatis. 

Üäulis  erectus,  ramosus,  bipedalis,  fusco  -  cinereus ,  eva- 
nescente-puberulus,  Rami  ramulique  erecti  subbreves  incani. 
Folia  terna,  linearia,  subacuta,  erecta,  deuse  imbricata,  era- 
nescente  -  puberula  apiceque  pracsertim  in  junioribus  barbata, 
niteutia,  subtus  couvexa,  lluea  longitudinali  sulcata,  supra 
plana,  II/2  —  3  liu.  longa.  Flores  terminales  terui -  quaternive, 
subpenduli.  Corolla  clavata,  glabra,  subviscosa,  12  — 14  lin. 
longa,  limbo  aperto ,  ereoto,  obtuso,  crenulato ,  subvirescente. 
Sepala  arida,  ovata,  acuta,  carinata,  margine  ciliata,  vel 
glabra,  vel  puberula,  vel  tomentosa^  3  —  3^/a  lin.  longa  l^/a — 
2  lin.  lata.  Bracteae  calyci  approximatae  sepala  simulantes 
modo  subminores.  Pedicelli  puberuli  1^/2  —  2  lin.  longi.  An- 
therae  aristatae,  inclusae,  glabrae.  Filamenta  glabra.  Styli 
apiee  unciuati.  Stigmata  obtusa.  Germiua  octosulcata ,  snb- 
globosa,  glabra. 

Prom.  b,  sp.     MuudI  et  Maire. 


34.  E,  virescens  LI:,  Foliis  ternis  qnateniisve ,  lincaribus, 
patenti  -  incurvis ,  laxis ,  villoso  -  siibpilosis ,  sripra  pla- 
iiis,  glabris;  sterigmatibiis  tuberciilosis ,  absqiic  pro- 
longalionibiis;  fl(jyibus  terminalibus ,  quateniis,  subere- 
ctls;  coroliis  tiibulosis ,  glabris,  viscosis,  llinbo  obtiiso, 
subpateute;  sepalis  bracteisque  lanceolato  -  linearibug, 
pilosis ,  virescentibus ,  subtus  suluatis ,  basi  albidis  ; 
.  antherls  arlstatis,  inclusis,  glabris,  elongatis,  usque 
ad  basln  partitis;  filamentis  glabris;  stylis  filiformibiis, 
giabris,  exscrtis;  stigmatibus  obtusis;  germiuibus  ob- 
ovatis  glaberrimis.  -ii'yd 

E.  Tirescens  Link.  Eumn.  Hort.  Berol.  v.  I.  p.Sd^.  E. 
hirta  Tiridiflora  Andr.  1.  c.  t.  166.  E.  uiiicolor  WendJ,  Ejriq. 
läse.  25.  .,,;.', /r 

Caulis  crectus,  3 — 4  pedalis,  fiisco-ciuereus.  Rami  ereüÖ, 
fuligineo-pubescentes.  Folia  terna,  quateriia,  liuearia,  pa- 
teuti-incurva,  laxa,  pilosa,  acuta,  4  liii.  longa,  subtus  con- 
vexa,  llnea  albida  lougitudiuali  sulcata,  supra  plana,  subglf^- 
bra.  Flores  terminales  quaterni,  subereeti.  Corolla  tubaefor- 
rois,  glabra,  viscida,  nnicolor,  unciam  longa ,  limbo  quadri- 
fido  integerrimo,  patenti -subrecurvo.  Calyx  bracteatus,  folia^ 
eeus,  sepalis  bracteisque  pubescenti- pilosis,  lanceolato -linea- 
ribus,  virescentibus,  basi  albidis,  apice  carinato  -  sulcatis  4 
liu.  longis.  Pedicelli  puberuli,  brevissimi.  Autlierae  aristatae, 
inclnsae,  elongatae,  glabrae,  usque  ad  basiu  partitae.  Fila- 
menta  glabra,  Candida.  Stylus  filiformis,  glaber,  exsertus. 
Stigma  obtusum.  Germen  glabrum,  obovatum,,  octosul- 
catnm. 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

Bracteis  a  calyce  remotis. 
35.   E,  cruenfa  ^it.     Foliis  ternis  ,  quaternisve  linearibus, 
siiboblusis  glabris  j   patenti -crectis;   Üoribus  terminali- 


658  

biis  pedicellati«  teruis ,  crectis ;   corollis  clayatis ,  luci- 
dis,   subinciirvis  glabris ,   limbo  brevi,   obtusoj  erecto/ 

-;y,  ;   ■   integerrimo ;    sepalis  foliaceis  ovatis  longe  acumiiiatis, 

-cvro.T:    glabris,  snbtus  carinato-sulcatis,  margiue  evanesceute-i 

glanduloso-dentatis;   bracteis  a  calyce  remotis,  lineari-' 

-  bus^  glabris,  aciitisj  quarum  duae  superiores  oppositae 

:•;:::[.  infra  medium  pedicelli  sitae;  aiitheris  subinde  exsertis, 
aristatis  filamentisque  giabris;  stylis  exsertis  filiformi- 
bus  giabris  basi  incrassatis ;  stigmatibus  purpureis  ob- 

-,  )  ri;:tusis;  germiuibus  octosulcatis  globoso  ellipticisj  gla- 
berrimis. 

•  ■  -E.  cruenta  Ait.  Hort.  Kew.  Ed.  I.  v.  II.  p.  16  ejusd.  Ed.  II. 
«v-;  II.  p.  368.  Icon.  Hort.  Kew.  t.  13.  Andr.  Hcath.  1.  c.  t.  110. 
Wendl.  Eric.  fasc.  4.  c.  ic.  Willd.  Sp.  pl.  v.  II.  p.  359.  E.  mel- 
liflua  Salisb.  1.  c.  p.  354.   E.  cruenta  Bartig.  1.  c.  p.  627. 

Caulis  fruticosus,  erectus^  ramosus  2  —  3  pedali?.  Rami 
flexuosij  suberecti,  brnnnei_,  puberuli.  Ramuli  breves,  erecti, 
pubescentes  albido-virescentes.  Folia  terua^  quaterna,  linea- 
ria,  subobtusa,  glabra,  suberecta,  stricta,  supraplaua,  sub- 
tus  convexa,  liuea  angusta  longitudiuali  sulcata,  3  lin.  longa, 
Flores  terminales  pedicellati ,  terui ,  suberecti.  Corolla  claya- 
ta,  curvata,  lucida,  glabra,  sauguiuea,  9  — 10  lin.  longa, 
limbo  brevi,  obtuso  ,  erecto,  integerrimo,  coucolore.  Sepala 
ovata,  longe  acumiuata,  foliacca,  glaberriina,  margine  cya- 
nescente-glanduloso-dentata,  subtus  liuea  longitudiuali  sulca- 
ta,  2  lin.  longa.  Bracteae  lineares,  glabrae^  iufra  medium  pe- 
dicelli sitae.  Pedicelli  subglabri,  3  lin.  longi.  Antberae  inclu- 
sae  vel  exsertae,  aristatae,  glabrae.  Styli  exserti  basi  iucras- 
sati.  Stigma  obtusum.  Germcn  octosulcatum,  globoso -sub- 
ellipticum,  glaberrimum. 

Pxora.  b.  sp.     Lichtenstein. 


659 

36.  E.  Mertcnsiana  Wendl,  Mspt,     Foliis  terms — quater- 

Knis  liuearibus,  subglabris,  acutis;  floribus  terininali- 
^  bus,  teruis,  pedicellatls;  corollis  clavatis,  rectis,  gla- 
■I  bris;    sepalls  ovatis,    acumiuatis,   piirpureo-virescenti- 

bus,  pubenilis;  bracteis  a  calyce  subremotisj  liueari- 
bus, sessilibus,  acutis,  puberulis;  pedicellis  pubeni- 
lis; antheris  exsertis,  brevi-aristatis;  stigmatibus  obtn- 
sis;  germiuibus  octosulcatis,  elliptieis,  serieeis. 
E,  Mertensiaua  Wendl.  Mspt.  in  cujus  Herb,  spccimina  ex 
lortis  aiiglicauis  lecta  adsuiit. 

Nomen  in  honorem  cl.  Hertens ,   horti  regii  Hcnenhusani 
uspcctoris, 

Caulis  erectus,  subramosus,  bipedalis.  Rami  ramnliquc 
mbernll,  rufescentcs,  subbreves.  Folia  terna — quaterna,  linea- 
ia,  stricta,  subglabra,  margine  scabra,  erecto  -  patentia,  acu- 
a^  supra  plana,  subtus  convexa  linea  lougitudinali  snlcata, 
I — 4  lin.  longa.  Florcs  terminales,  crecti,  pedicellati.  Co- 
olla  clavata,  reeta,  glabra,  sanguinea  subtilisslme  costata, 
)  lln.  longa,  limbo  brevi,  obtuso,  creuulato,  erecto,  conco- 
ore.  Sepala  late  ovata,  acumiuata,  pnrpurascente  -  Tiridia, 
juberula,  superue  carinata,  2  lin.  longa.  Bracteae  lineares, 
lesslles,  pubescentes,  acutae,  quarum  duae  superiores  oppo- 
iitae,  a  calyce  minus  remotae.  Pedicelli  puberuli,  2V2  —  5 
In.  longi.  Antherae  exsertae ,  aristatae,  atro  -  piirpurea'e." 
Ippendices  filiformes  breves,  lilameutaque  glabra.  Styll  gla- 
)ri  ad  basin  non  incrassatl.  Stigmata  atro  -  purpurea  heihi- 
iphaerica.  Germen  octosulcalumj  seiüceum,  subpyriforme. 
Prom.  b.  sp.  (spec.  in  herb.  Wendl.  vidi.) 

B.    antherae  mttticae, 
Foliis  ternis,   quaternisve. 
Bracteis  calyci  approximatls. 
Corollis  glabris. 

<irBd.  OsHeft.  42 


660  

37.  E.  clavata  Andr,  Foliis  ternis,  Imearibns,  glabris, 
snbobtnsis,  erectis;  lloribus  tenniuallbus ,  teruis,  dc- 
flexis;  corollis  clavatis,  laevibns,  glabris  ^  basi  atte- 
nuatis,  viresceutibns ,  limbo  arcto,  obtuso,  subcrenu- 
lato,  concoJore;  sepaiis  ovatis,  aciitls,  glabris,  luci- 
dis  ,  aridis,  margiuc  scarioso  -  ciliatis ,  apice  cariuatis, 
corollae  arcte  adpressis;  bracteis  calyci  approximatis 
sepala  siimilautibus ,  modo  miuoribiis ;  pedicellis  brevis- 
siniis,  plnmoso-villosis;  autheris  muticis,  subiuclusis; 
filanieutis  apice  latioribus,  trimcatis;  stylis  rectisj  ex-.^' 
sertis;  stigmatibus  obtusis ;  genniiiibus  octosuleatis  sub- 1 
globosis,  glabris.  ; 

E,  clarata  Andr.  1.  c.  t.  208.  I 

Caulis  erectus  _,  hiimilis ,  ramosiis.  Rami  stricti,  subgraci-j 
les,  tomentoso  -  villosi.  Folia  terua_,  linearia,  subobtusa 
recta,  glabra,  lucida,  subttis  convexa,  liuea  lougitudinali  sul 
cata-,  supra  plana,  2  —  3  liii.  longa.  Flores  terminales  ,  ter-,' 
ni,  dependentes.  Pedicelli  brevissimi,  plumoso -villosi.  Co-p] 
Tolla  clavata,  viridis,  laevis,  glabra,  versus  basin  attenuataj 
12  — 14  lin.  longa,  limbo  erecto,  obtuso,  subcrenulato ,  conco- 
lore.  Sepala  ovata,  acnta,  glabra,  lucida,  arida,  papyra- 
eea,  concava,  apice  carinata,  margine  fimbriato-ciliata,  co- 
rollae arctc  adpressa,  3  lin.  longa.  Bracteae  calyci  approxi-, 
matae,  sepala  simulantes,  modo  breviores,  ac  fere  nsque  a.\ 
basiu  carinatae.  Antherae  mnticae  fusco-badiae,  subinclnsae« 
loculis  elongato  -  snblinearibns  l^/a  lin.  longis,  divaricatis. 
Filamenta  apice  latiora  truncata.  Styli  exserti.  Stigma  obtu- 
sum.     Germen  octosnlcatura,  subglobosnm,  glabrum. 

Species  a  Cl.  Andrew  optime  distincta,  valde  affinis  E.  viri- 
diflorae  Andr. 

Prom.  b-  sp.     Mnwdf  et  Maire, 

I 


661 

38.  E,  pallens  Andr,  Foliis  teriiis  llueari  -  sabulatis ,  to- 
mcntosls,  albo-virescentibus,  erecto-patentibus;  flöri- 
bus  termiualibus,  snbsessilibus,  teruis nonisve  umbel- 

/  latim  sitis;  corollis  glabrls,  tubulosis ,  pallide-luteis, 
laevibns,  10  liu.  longis,  limbo  obtiiso,  erecto- patente; 
sepalis  ovato-lanceolatis,  glabris,  luteis  ,  apice  carina- 
tis ,  viresceutibus ,  2  Hu.  loiigis;  bracteis  ternis,  petio- 
latis,  luteo- viresceutibus,  lanceolato-liuearibus,  a  ca- 
Ijce  subremotis;  pedicellis  brevissimis ;  antheris  muticis 
iuclusis ;  stylis  exsertis  ;  stigmatibus  obtusis ,  siuipliei- 
bus;  germiuibus  oetosulcatis,  glabris  elliptico-triiu- 
catis. 

E.  pallens  Andr.  1.  c.  t.  182. 

Caulis  humilis,  fruticosus,  sciuipedalis.  Rami  ramulique 
numerosi,  patentes. 

Prom.  b.  sp.  (vidi  Iconcm.) 

39.  E,  transparens  Andr,  Foliis  ternis  glabris,  lineari- 
bus,  subacutis,  margine  deuticulatis,  patentibus,  rectis ; 
floribus  petiolatis,  termiualibus,  ternis,  peudiilis;  co- 
rollis tubuloso  -  clavatis ,  glabris,  viscosis,  trauspa- 
rentibns,  saturate-roseis,  limbo  brevi,  erecto -patente, 
obtuso,  subtilissime  crennlato;  sepalis  brevibns,  folia- 
ceis,  ovatis,  glabris,  subobtusis,  concavis,  integerrimis, 
apice  carinatis ;  bracteis  calyci  approximatis ,  se^la 
simnlantibus ;  pedicellis  sulcatis,  subpuberulis ;  anthe- 
ris muticis,  iuclusis;  stylis  brevi  exsertis;  stigraatibus 
obtusis;  germiuibus  oetosulcatis ,  glabris,  crassis,  bre- 
vibus,  truncatis. 

E.  transparens  Andr.  1.  c.  t.  296.  E.  diaphana  Sprengel. 
Syst.  veg.  V.  II.  p.  178. 

Caulis  erectus  ,  rufesceuti  -  fuscus ,  bipedalis,  snbglaber. 
Rarai  clougati ,  graciles,   subpuberuli,     Folia  terna,   linearia, 

42  '* 


662  

subacuta,  glabra,  margiue  subtilisslme  deaticulata,  supra  sub- 
tusque  leviter  convexa,  2  —  4  Jhi.  longa.  Petioli  cauli  ad- 
prcssi,  glabri,  mar<5me  puberuli.  Flores  termiuales,  tcrui, 
pendull.  Pedicelli  sulcati,  subpuberuli,  3  liu.  lougi.  Corolla 
tubuloso  -  clavata,  glabra^  laevis,  transparcus,  sub  apice 
paululum  veiitricosa ,  suturate  rosea,  10  liu.  longa  _,  limbo 
brevi,  obtuso,  creuulato,  viridi  -  albicaute ,  erecto  -  patente. 
Sepala  foliacea,  brevia,  ovata,  subobtusa,  iutegerrima,  gla- 
bra,  1^/2  lin.  longa.  Bracteae  calyci  approximatae,  scpalis 
simiies.  Antlierae  iuclusae,  muticae,  elougatae,  glabrae,  lo- 
culls  conuiventibus.  Gcrmeu  breve,  crassuni,  apice  truncatum, 
«ndique  glabi-um. 

Prom.  b.  sp.  (speciinina  in  hortis  ciilta  examinavi.) 

40.  E»  versicoJor  Salisb,  Foliis  ternis,  elliptico-lineari- 
bus,  subacutis,  evauesceute  puberulis,  frequeuter  glabris, 
margiue  dentato  -  cillatis ,  patentibus;  lloribus  termiua- 
libus,  ternis,  brevi  pedicellatis,  patentibus;  corollis  J 
tubulosis,  evauesceute  costatis,  glabris,  viscidis,  limbo  j 
discolore,  obtuso,  magis  aperto_,  eleganter  ereuato; 
sepalis  bracteisque  ovato  -  lauceolatis,  apice  carinatis 
glabris,  albo-viresceutibus_,  margiue  evauesceute -den- 
tato-ciliatis;  autheris  muticis  iuclusis;  filamentis  apice 
angustissimis ,  basi  dilatatis;  stylis  glabris,  exsertis; 
Stigmatibus  simplicibus  ;  germinibus  octosulcatis,  glabris, 
cyliudricisj  brevibus,  apice  truncatis, 
E.  versicolor  Salisb.  1.  c.  p,  353. 

a.  clavata.  Foliis  glabris^  sublucidis^  Iiue;iribus;  corol- 
lis  clavatis  versus  basiu  atteuuatis  vix  costatis;  sepalis 
teuuioribus. 

a)  corollis  sepalisque  sattirate  coccineis. 
E.  versicolor  Audr.  1.  c.  t.  47. 

b)  corollis  lateritiis,  sepalis  albo  virescentibus. 


^  663 

E.  versicolor  Weiidl.  1.  c.  fasc.  11.    Willd.  Sp.  pl.  v.  II.  p. 
397.   Spreng:.  Syst.  vcg.  v.  II.  p.  179.  Ait.  1.  c.  p.  371. 

ß.  yeiitricosa.  Foliis  evauesceiitc-piiberulis  elllptico-linca- 
ribus  margiiie  dentato-ciliatis;  corollis  costatis;  sepallfi- 
crassioribus. 

a)  corollis  saturate  roseis ,  apice  albldo-virescentibus;  se- 
palis  foliaceis ,  siibbrcvlbus. 

E.  costata  Audr.  1.  c.  t.  13.  Link.  Enum.  1.  c.  p.  359. 

b)  corollis  cylindricis,    sntiirate  roseis,    apice  albo-virc- 
sceutibus;  sepalis  rubro-Tiresceutibus. 

E.  versicolor  ciliata  Weudl.  1.  c.  fasc.  20.    Ait.  Hort.  Kcw. 
1.  c.  p.  372.  E.  ovata  Wendl.  Mspt. 

c)  corollis  basi  subinflatis,  laete  roseis,  infra  limbiim  sub- 
constrictis;  sepalis  albido-virescentibus. 

E.  costata  snperba.    Audr.  1.  c.  t.  25,6. 

Caulis  erectns,  ramosus,  2  —  3  pedalls,  castaneus,  rimo- 
sns.  Rami  raniulique  stricti,  breves,  subterui,  rufesceutes 
puberuli.  Folia  terna  elliptico-liuearia,  subacuta,  ovanosceu- 
te-puberula,  non  raro  glabra,  sublucida,  margine  dentato- 
. ciliata,  patentia,  1  ^/2  —  4  liu.  longa  ^/2  —  ^j^  liu.  lata,  suli- 
tus  couvexa,  liuea  longitudiuali  sulcata,  supra  plana.  Flores 
terminales,  terni,  patentes,  brevi-pedicellati.  Pedicelli  albi- 
di,  puberuli,  1  —  1 1/2  ün.  longi.  Sepala  lanceolato  -  ovata, 
apice  carinata,  glabra,  niargiue  ciliolata  vel  denticulata  ciliata, 
viresceutia,  vel  colorata,  coroUa  quadruple  breviora,  2^/4  —  3*/4 
lin.  longa.  Bracteae  caljci  approximatae,  sepalis  similes,  mo- 
do minores.  Corolla  tubnlosa,  vel  clavata,  vel  cjlindrica,  vel 
basi  subinflata,  plus  minus  costata,  glabra,  viscida,  9 — 13 
lin.  longa,  lirabo  brevi,  obtuso,  dilatato,  crenato.  Aulhorae 
muticae,  inclusae,  elongatae,  glabrac,  basi  rostratae.  Fila- 
menta  glabra,  apice  attenuata^  basi  dilatata.     Stylus  exsertus, 


664  

glaber.     Stigma  obtasnm.     Germen  oetosulcatum,  glabruin,  cj- 
lindricum,  breve,  apice  trniicatum, 

Prom,    b.    sp.     prope   Haugklipp.     Mimdt    et    Maire. 
Meuron. 

Foliis  quaternis. 

Corollis  glabris.  i 

Pedicellis  subbrevibus, 
41.  E,  refulgens  ^ndr,  Foliis  quaternis,  longe-llueari- 
buSj  acutis,  erecto  -  patentibus ,  subtus  pilosis,  siipra 
subglabris;  iloribns  quaternis ,  termiualibus,  suberectis; 
corollis  cylindricis,  glabris,  basi  riscosis,  lateritiis, 
apice  luteo  -  rirescentibus ,  limbo  erecto  ^  subelongato, 
obtuso,  crenulato;  sepalis  longe-lanceolato-linearibus, 
iuferne  pilosis,  margiue  ciliatis ,  apice  purpureis;  bra- 
cteis  calyci  approxiiuatis  sepala  simulantibus ;  autheris 
muticis,  iuclusis  glabris;  stylis  exsertis  glabris ,  apice 
arcuatis ;  stigmatibus  simplicibus ;  germiuibus  glabris, 
sulcatis. 

E.  refulgens  Andr.  1.  c,  t.  284. 

Caulis  erectus  ,  bipedalis ,  ramosus ,  rufescenti  -  fuscus. 
Rami  ramulique  graciles ,  subpuberuli.  Folia  quaterna,  louge 
linearia  acuta,  subtus  couvexa  pilosa,  linea  lougitudiuali  sul- 
cata,  supra  plana j  subglabra  6  lin.  longa.  Flores  qnaterni, 
suberecti,  terminales.  Corolla  tubnlosa,  glabra,  laevisj  basi 
yiscosa,  lateritia,  superne  luteo  -  virescens^  12  lin.  longa, 
limbo  siibelongato ,  obtuso ^  crenulato,  aperto.  Sepala  longe 
lanceolato- linearia,  acuta  subtus  sulcata,  intus  viscida,  inferne 
pilosa,  margine  ciliata_,  viresceutia,  superne  purpurea^  5  —  6 
lin.  longa.  Bracteae  sepalis  similes.  Pedicelli  puberuli  1*/* 
lin.  longi.  Antherae  muticae_,  inclusae_,  glabrae,  fulvae.  Fi- 
lamenta  glabra,    apice  arcuata.     Styli  exsertij   glabri,   apice 


665 

arcuati.      Stigmata  simplicla,   oljtusa,   viresccntia.     Germiua 
octosulcata,  cylindricaj  glabra^  apice  truncata. 
Prom.  b.  sp.  (sp.  culta  examiuavi.) 

42.  £.  quadrißora  Kl.  Foliis  quateruis  ,  lluearibus  ,  acu- 
tis,  erectis,  subtiis  pilosis,  supra  glabris;  floribns  qua- 
teriiis^  erectis^  termiualibus ;  corollis  tubulosis^  glabris 
brevibus,  ad  basin  loiigitudiue  calycis  purpureo-viola- 
ceis,  siiperiie  luteo-viresceutibus,  limbobrevi,  obtuso, 
cremilato ;  sepalis  lanceolatis,  convexis,  carinatis^  acn- 
niiuatis,,  virescentibus ,  dorso  piloso-villosis,  margiue 
piloso-ciliatis;  bracteis  ealyci  approximatis^  sepala  si- 
iniilantibus ;  pedicellis  puberulis;  anthcris  muticis^  iu- 
clusis;  stigmatibus  obtiisisj  vix  exscrtis;  germiuibiis 
sulcatis,  glabris. 

E.  coucolor  superba.  Hortul. 

Caulis  erectxis  tripedalis^  fusco-cinereiis ,  superue  raino- 
siis.  Rami  stricti,  crectiusculi,  elongati,  puberuli.  Ramuli 
brevesj  foliis  rectis,  deuse  imbricatis.  Folia  linearia,  aii- 
gnstata,  subacuta^  erecta^  subtus  couvexa^  pilosa,  linea  lou- 
gitudiuali  sulcata,  supra  plaua^  subglabra  2^-3  lin.  longa. 
Flores  terminales^  quatcrui,  erecti.  Corolla  tubulosa  glabra^ 
luteo-A^iridis,  ad  basin  purpureo  -  violacea  6  —  7  lin.  longa, 
limbo  brevissimo,  erecto,  obtuso,  crenulato,  concolore.  Se- 
pala lanceolata,  acuta,  convexa,  subcarinata,  dorso  pilosa, 
margiue  ciliata,  corolla  triplo  breviora.  Antherae  muticae, 
styllquc  longitudiue  corollae.  Germen  cylindricum,  octosulca- 
tum,  glabrum,  apice  truncatum, 

Prom.  b.  sp.    (Specimina  ex  horto  examiuavi.) 

43.  E,  curvijlora  Ztinn.  Foliis  quateruis,  linearibns, 
glabris,  sublucidis,  margiue  evanescente-serrato-cilia- 
tis  ,  subacutis ,  erecto  -  patentibus ;  floribus  termiualibus, 


666  

simplicibus,  erecto-pateiitibus ;    corollis  clavatls^   in- i 
curvis,  glabris,  laeribus,  limbo  elongato,  obtuso ,  m-\ 
tegerrimo,  subcoucolore;   sepalis  ovato  loiige  acuniina- 1 
tis,  vel  lanceolato-acumluatis,  margine  trausparentibus 
dentato-ciliatis_,   versus  apicem  serrato  -  ciliatis  ^    cari- 
iiatis ,  foliaceis ;   bracteis  a  calyce  plus  minus  remotisj 
linearibusj  acutis,  margine  subserrulatis  ^  calyce  raulto 
brerioribus;    pedicellis  brevibus,    glabris;    autheris  ad 
margines  scabris,  basi  minutissime  obsoleteque  bicornu- 
tis,  plus  minus  exscrtis;   filamentis  glabris ;   stigmatibus' 
simplicibus;  germinibns  glabris. 

a)  laxa.     Ramis  ramulisque  laxisj  flexuosis. 
E.   curviflora  Liuu.    Sp.  PI.   p.  505.    Syst.  veg.  p.  305. 

Thunbg.  Diss.  n.  30.  Wilkl.  Sp.  pl.  II.  p.  402.  Audr.  1.  c.  1. 16. i 
Wendl.  1.  c.  fasc.  3.  Alt.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  374.  E.  fastuosa; 
Salisb.  1.  c.  p.  359.  E.  curviflora  rubra  Andr.  t.  211. 

b)  gracilis.     Ramis  ramulisque  gracilibus,  subrectisj  erecto  - 
patentibus, 

E.  simpliciflora  Willd.  Sp.  pl.  v.  II.  p.  402.  Hb.  Willd.  n. 
7501.  Wendl.  1.  c.  fasc.  17.  Ait.  1.  c.  p.  373.  Lk.  Enum.  v.  I. 
p.  360.  Spreugl.  1.  c.  p.  180.  E.  curviflora  Salisb.  1.  c. 
p.  358. 

Caulis  ercctus  ^  procerus  ,  3  —  6  pedalis.  Rami  superne 
pilosi.  Ramuli  graciles^  pnbescentes.  Folia  quaterua,  liuea- 
ria,  subacuta,  glabra_,  sublucida,  erecto  -  pateutia,  supra 
convexa,  subtus  concava_,  margiue  acuto,  evauescente  -  serrato - 
ciliata,  2  —  3  lin.  longa.  Petioli  glabri_,  cauli  adpressi ,  ad 
basiu  tuberculatim  iucrassati.  Flores  terminales,  solitarii.  Co- 
rolla  clavata,  glabra,  laevis,  nnciam  longa,  limbo  elongato 
obtuso,  iutegerrimo,  aperto,  Sepala  ovata,  longe  acumiuata, 
vel  lanceolata;  acumiuata,  marginc  transparentia,  dentato- 
eiliata,   versus  apicem  deutato  -  ciliata ,    carinata,   foliacea, 


667 

glaljra,    2*/2  lia.  louga.      Germeii   pomiforme,    octosulcatum 
glabrum. 

Prom.  b.  sp.    Mimdt  et  Maire. 

Pedicellls  loiigioribus. 
44.    E.  dicTirus  Sprengel,      Follis  qnaterujs,   llucaribiis, 
snbobtusis,    dense  imbricatis,    strictis,    supra  glabris, 
subtiis  yillosis ;    floribus  termiualibus,    teruis,    quater- 
nisve  pedicellatis;   corollis  tubulosis,  glabris,  laevibus, 
cocciueis,  versus  apicem  viresceiitibiis ;  sepalis  bracteis- 
que  lanceolatis,  coloratis,  villosis,  apice  cariuatis;  pe- 
dicellis  pubesceutibus;   antheris  iuclusis,   muticis,   gla- 
bris;   filameutis  aequalibus,    glabris;    stylis   exsertis, 
glabris ,      apice     imcinatis ;     stiginatibns     simplicibus ; 
germiuibus    octosulcatis,    glabris,     cyliudrleis,     trun- 
catis. 
E.  dichrus  Spreugel  Syst.  veg.  II.  p.  179.   E.  bicolor  Audr. 
1.  c.  t.  54.  Lk.  Euum.  I.  p.  361. 

Caulis  llexuoso-erectus_,  2  —  3  pedalis,  fusco-ciuereus. 
Rami  pauci  elongati  villosi.  Ramuli  uumerosi^  subalterui,  bre- 
veSj  stricti ,  foliis  deuse  imbricati.  Folia  quaterna^  liuearia^ 
subobtusa,  supra  plaua,  glabra^  subtus  couvexa_,  TJllosa  2  liu. 
louga.  Flores  terminales  _,  terni  tcI  quaterui^  suberecti,  pedi- 
cellati.  Corolla  tubulosa,  glabra,  laevis_,  coccinea^  versus 
apicem  viridis,  10  liu.  louga,  limbo  brevi^  obtuso,  creuulato, 
erecto.  Sepala  lauceolata,  subtus  villosa_,  apice  cariuata, 
purpurea,  2  liu.  louga  ^  vel  corolla  quiutuplo  breviora.  Bra- 
cteae  calyci  approximatae,  sepalis  similes.  Pedicelli  puberuli 
2  liu.  longi.  Autherae  muticae_,  iuclusae.  Filameuta  aequa- 
lia,  glabra.  Styli  exserti«,  glabri,  apice  uuciuati.  Stigmata 
obtusa.     Germiua  glabra. 

Prom.  b.  sp,  (specimiua  culta  in  Hb.  Wendl,  exami- 
navi.) 


668  

Corollis  apice  piibescentibus. 

45,  Erica  ignescens  Andr,  Foliis  qnateriiis,  linearibus^ 
subacutis ,  glabris ,  evauesceiite  serrato  -  ciliatis,  erecto  - 
pateutibus;  floribus  simplicibus;  corollis  clavatis,  gla- 
bris^ apice  pubesceutibus^  limbo  eloiigato,  obtuso,  re- 
yoluto;  sepalis  lauceolatis^  glabris,  subobtusisj  mar- 
gine  denticulato  -  ciliatis,  superue  cariuatis;  bracteis 
teriiis,  brevibiis,  a  calyce  remotis ;  autheris  vix  exser- 
tis ,  basi  mimitissime  bicornutis_,  margiuibus  scabris; 
filameutis  subglabris  _,  apice  atteiiuatis ;  stigmatibus  ob- 
tusis ;  germiuibus  glabris. 

E.  ignescens  Andr.  1.  c.  t.  27.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  513. 
Wendl.  1.  c.  fasc.  8.  Link.  Enum.  p.  361.  Hb.  Willd.  n.  7503. 
Sprengel  Syst.  veg.  v.  IT.  p.  180.  E.  ignescens  atropurpurea 
Wendl.  fasc.  20.  E.  procera  Wendl.  1.  c.  fasc.  17.  Willd.  Sp. 
pl.  p.  403.     Link  Enum.  L  p.  362.    Sprengel  p.  181. 

Caulis  erectns,  fiiscns,  glaber,  3- — 6  pedalis.  Rami  vil- 
losi,  graciles^  erecti.  Folia  qnaterna,  linearia,  subacuta, 
glabra,  margiue  evanescente  serrato -ciliata^  subtus  conrexa, 
linea  longitudinali  sulcata_,  supra  concava^  2  —  4  lin.  longa. 
Flores  simplices ,  terminales ,  patentes.  Corolla  tubulosa, 
glabra,,  ignescens  j  apice  strigoso-pubescens_,  unciain  longa, 
limbo  elongato,  obtuso,  revoluto.  Sepala  lanceolata,  glabra, 
subobtusa^  foliacea,  niargine  denticulato -cillata,  2  lin.  longa. 
Bracteae  ternae,  a  calyce  remotae_,  lanceolatae,  ciliatae,  lou- 
gitudlne  pedicelli.  Pedicelli  glabri,  1/2  lin.  longi.  Antherac 
scabrae,  vix  exsertae  ad  basiu  minutissime  bicornutae.  Fila- 
menta  subglabra,  apice  attenuata.  Stylus  exsertus,  glaber. 
Stigma  obtusum.  Germen  octosulcatum,  elougatum,  basi  sub- 
attenuatum ,  apice  truucatuni  _,  glabrum» 

Prom.  b.  sp.  (vidi  specimina.) 


I     \  669 

46.  E.  flamme a  Andr,  Foliis  qnaternis,  lineari-filifornii- 
bus  acutis  ,  glabrls ,  cauli  adpressis ;  floribus  terminali- 
biis,  solitariis;  corollis  clavatis,  apice  puberolis ,  limbo 
brevi,  aperto ;  sepalis  lanccolatis^  acumiuatis ,  conca- 
vis ,  glabrls  ,  apice  subcarinatls  ,  margine  subserrulatis ; 
bracteis  alteruis ,  a  calyce  remotls ,  linearibus ,  acumi- 
uatis, convexis,  teuuibus,  margine  subserrulatis;  pe- 
dicellis  puberulis;  antheris  iuclusis_,  glabris^  basi  mi- 
nutissime  bicornutis ;  filameutis  stylisque  glabris ;  ger- 
miuibus  cyliudricis,  basi  attenuatis ,  glabris. 

E.  flammea  Andr.  1.  c.  t.  23.  Hb.  Willd.  n.  7491.  Ait. 
Hort.  Kew.  1.  c.  p.  374.    E.  bibax  Salisb.  1.  c.  p.  358. 

Caulis  ercctus,  bipedalis,  badius,  glaber.  Ramuli  graci- 
les,  breves,  pubescentes.  Folia  quaterna,  liueari-filiformia, 
acuta _,  glabra,  erecta,  supra  concara,  subtus  convexa,  linea 
augusta,  lougitudiuali  sulcata^  2  liu.  longa,  margiue  acuto. 
Flores  terminales,  solitarii.  Corolla  clavata^  glabra,  apIce 
pruinoso-puberula  8  liu.  longa _,  limbo  brevi,  obtuso  _,  aperto, 
ciliolato,  nee  revoluto.  Sepala  lanceolata,  acumiuata,  con- 
vexa, glabra,  flavo-viridia^  tenuissima,  nee  foliacea,  apice 
cariuata,  margiue  serrulata^  3  liu.  longa.  Bracteae  alternae, 
lineares j  couvexae,  teuues^  acutac,  margine  subserrulatae, 
1  —  1^2  Hu.  lougae.  Pedicelli  puljeruli_,  liueani  longi.  An- 
therac  iuclusae ,  glabrae,  ad  basin  miuutissime  bicornutac.  Fi- 
,  lamenta  glabra.  Styli  vix  exserti.  Stigma  obtusum.  Germen 
octosulcatum,  cylindricum,  basi  attenuatum,  glabrum. 

Prom.  b.  sp.  (v.  sp.) 

Corollis  ubique  plus  minus  pubescentibus ,    vel  glan- 
dulosis. 

47.  E»  huccinaeformis  Salisb,  Foliis  qnaternis,  lineari- 
bus, angustissimisj  suberectis,  glabris,  cvanesccute 
serrato - ciliatis ;  floribus  termiualibus,  solitariis;   corol- 


670  

lis  clavatis  5  pnl>esccntibiis,  lirabo  elougato ,  subrecur- 
vo ;  sepalis  ovatis,  longissime  acnminatis,  glabris,  mar- 
gine  fimbriato  -  ciliatis,  yersns  apicem  coudnplicatls; 
bracteis  brevibus,  liuearibns,  glabris^  snbciliatis,  aca- 
Ijce  remotis;  pedicellis  brevibus ,  glabris  ;  antheris  ex- 
sertis,  margiiie  scabris,  basi  miimtissime  bicornntis} 
appendicibus  cum  filameiitls  connatis;  filamentis  villoso- 
pilosis;  stjlis  exsertis,  glabris;  germinibus  glabris ,  py- 
riformibus. 

E.  bucciuacformis  Salisb.  1.  c.  p.  359.  Bartig.  1.  c.  p.  627.i 
Hb.  Lehm.  E.  tiibiflora  Thuubg.  fl.  cap.  p.  353.  (absque  syn.) 
E.  simpllciflora  Willd.  in  Hb.  Lehm.  (det.  Bartling.)  E.  ciirvi- 
flora  Hb.  Willd.  n.  7500. 

Cauliserectus,  ramosus,  bi qnadripedalis,  robustiis,  in-i 

fraglaber,  sordide  fuscHs.  Raini  erecti ,  siiperue  villosi.  Fo-i 
iia  quaterua,  liuearia,  angnstata,  subacuta,  glabra,  erecta,! 
subtus  convexa,  llnea  angustissima  longitudiuali  sulcata ,  supra 
coucava,  margiue  evanesceute-serrato-ciliata,  2  —  2^/2  lin, 
longa.  Flores  terminales,  solitarii.  Corolla  clarata,  pube- 
scenti-Tillosa,  uuciam  longa,  limbo  elougato,  obtuso,  inte- 
gerrimo,  subrecurvo.  Sepala  ovata,  longissime  acuminata, 
glabra,  margine  fimbriato  -  ciliata,  superne  carinata,  condn- 
plicata,  2^/2 — 3  lin.  longa.  Bracteae  siiblanceolato- lineares, 
margine  tcnues,  ciliatae,  subconduplicatae.  Pedicelli  glabri, 
lineam  longi.  Antherae  exsertae,  margine  scabrae,  basi  mina- 
tissime  appendiculatae.  Filamenta  subevauescente-Tilloso-pi- 
losa.  Stjli  glabri,  exserti.  Stigma  obtusum,  Germen  pyri- 
forme,  glabrum ,  octosulcatum. 

Prom.  b.  sp.     Lichtensteiu.      Bergius.      Mundt  et  Maire. 
In  Hb.  Lehm.  leg.  Eckion. 

48.  E.  conspicua  ^it,     Foliis  qnaternis,  linearibus,  sub- 
obtusis,   subpateutibus ,   lucidis,   velglabris,  vel  villo- 


671 

sIs ;  floribns  terminalibus,  soHtariis  —  qiiinis,  patentissi- 
mis;  corollis  clavatis,  incurvis,  pubesceutibus,  loDgis, 
limbo  magis  revoluto;  sepalia  ovatis,  obtnsis,  lucidis, 
viridi  -  purpurasceiitibus ,  vel  glabris,  rel  villosis,  sub- 
tus  carinato  -  sulcatis ,  apice  snbpateutibus ;  bracteis  a 
calyce  remotis ,  liuearibus,  subcrassis,  obtusis,  vel  gla- 
bris ,  Tel  villosis ;  antheris  muticis  ,  cxscrtis ,  elongatis, 
curvatis,  glabris;  filamentis  arcuato  -  coiiniveiitibus , 
evauescente -villosis ,  apice  minutissime  biaristatis ;  sty- 
lis  glabris;  stigmatibus  obtusis;  germiuibus  pyriforini- 
bus,  octosulcatis,  glabris. 

a.  spleudens.     Sepalis  foliisque  lucidis  glabris. 

a)  loügiflora.     Corollis  16 — 18  liu.  longis. 
E.  conspicua  Icon.  Hort.  Kew.  t.  12.     Willd.  Sp.  pl.  1.  c.  p. 

404.  Audr.  1.  c.  t.  12.  Wendl.  1.  c.  fasc.  4.  Salisb.  1.  c.  p.  359. 
A-it.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  373.  E.  splendens  Weudl.  1.  e.  fasc.  8. 
Sprengel.  1.  c.  p.  181.  E.  elata  Andr.  1.  c.  t.  112.  Hb.  Willd.  n. 
7499.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  379.  Link  Euum.  p.  360.  Spr. 
I.  c.  p.  179.  E.  lougillora  Salisb.  1.  c.  p.  359. 

b)  breviflora.     Corollis  nuciam  longis. 
E.  lauiflora  glabra  Wendl.  fasc.  19. 

ß,  lanata.     Sepalis  glabris,  lucidis;  foliis  villosis. 

E.  lanata  Wendl.  fasc.  5.    Willd.  Sp.  pl.  II.  p.  403.    Link. 
Enum.  p.  361.   Sprengel  1.  c.  p.  180.  Hb.  Willd.  u.  7505.   E, 
verticillaris  Salisb.  1.  c.  p.  360?  E.  Sparrmauui  Hort. 
y.  lauiflora.     Sepalis  lanceolatis  ,  foliisque  villosis. 

E.  sordida  Andr.  1.  c.  1. 191.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  374. 
Spr.  1.  c.  p.  180.  E.  floccosa  Salisb.  1.  c.  p.  360.  E.  lauiflora 
Wendl.  1.  c.  fasc.  1. 

Caulis  erectus,  valde  robustus,  fuscus,  glaber.  Rami 
terni — quaterni,  erecto- patentes,  villosi.  Ramuli  flavo - viri- 
des,  subbreves,  pubesceutes.    Folia  quaterna  —  quina,  linearia, 


672  

angustata,  obtusa,  snbtns  coiivexa,  supra  plana,  lucida,  pa- 
teutia,  vel  glabra,  Tel  villosa,  2^2  liu.  longa.  Flores  in  ra- 
mnlis  lateralibns  terminales  ,  villosa,  fulva,  12 — 18  lin.  lon- 
ga, limbo  elougato,  obtuso,  magis  revolnto.  Sepala  ovata 
laneeolataque,  obtusa,  sublucida,  apice  snbpatentia ,  subtas 
oarinato-sulcata,  viridi-pnrpurascentia,  Tel  glabra,  Tel  vil- 
losa, 3 — 4  lin.  longa.  Bracteae  a  calyce  remotae,  lineares, 
obtusae,  subcrassae,  siiperue  carinato-snlcatae,  inferue  con- 
Texae,  tenues,  quanim  duae  superiores  oppositae ,  in  mcdio 
pedicelli  sitae.  Pedicelli  1^/2  —  2  lin.  longi ,  glabri  v£l  villosi. 
Autherae  muticae  exsertae,  elongatae,  plus  minus  incurvatae. 
Filamenta  evanescentc  a  illosa ,  apice  arcuato  -  conniventia ,  siib- 
bicornutae,  Appendices  brevesj  ex  more  cum  filamentis  conna- 
tae.  Styli  exserti,  glabri.  Stigma  obtusum.  Germen  pyri- 
forme,.  glabrnm_,  octosulcatum. 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

49.  E.  sulfurea  ^ndr,     Foliis  quaternis  lineari  -  trigonis, 

subacutis ,   dorso  marginibusque  pilosis  ;   floribus  termi-|| 

nalibus,   solitariis;    corollis  clavatis  villosis  ,  apice  vil- 

loso -hirsutis ,   limbo  obtuso,   revoluto;  sepalis  ovato- 

lanceolatis,    acutis   villoso-birsutis;    bracteis  a  calyce 

subreraotis,    ovatis,   acutis,   villoso -hirsutis ;    antheris 

muticis  vix  exsertls;  filamentis  evanescente  villosis;  sty- 

lis  glabris  exsertis;  germinibus  pomiformibus  glabris. 

E.  sulpburea  Andr.  1.  c.  t.  241.     Spr.  Syst.  1.  c.  p.  179. 

Caulis  sesquipedalis,    erectus.     Rami  Tirgati,   numerosi, 

erecti,   villosi.     Ramuli  tenues,   subbreves.      Folia  quaterna, 

lineari- trigona,  subacuta,  patentia,   dorso  marginibusque  bre- 

Ti  pilosa,  supra  plana,  I72  lin.  longa.     Flores  in  ramulis  late- 

ralibus  terminales,  solitarii,  brevi  pedicellati.     Corolla  clavata, 

villoso -subhirta,  apice  hirsuta,  9  lin.  longa,  limbo  obtuso,  in- 

tegerrimo  recurvo.     Sepala  ovato^lanceolata,   acuta,  villoso- 


673 

hirsiita,  snbplana,  2  lin.  longa.  Bractoae  a  calyce  subremo- 
tae,  lineares,  acutae,  planae,  villosae,  1  —  1  ^2  lin,  longae. 
Pcdicelli  bieves.  Autherae  mnticae ,  vix  cxsertae.  Filamenta 
mutica,  cvauesceute  villosa.  Styli  glabri,  iexserti.  Germen 
pomiforme,  octosulcatum,  glabrum. 

Prom.  b.  sp.  (specimiua  examinata  ex  horto.) 

50,  E.tuhißoraLinn»     Foliis  quaternis ,  linearlbus  subob- 

tusis,    incauo  -  ciliatis,    erectis;    floribns    terminalibus, 

solitariis,     snbsessilibus;     corollis    clavatis,    villosls, 

apice  hirsutis ,  limbo  rccnrvo;   sepalis  ovato-linearibns, 

subacutis,   margine  iucano  -  pilosis,  subtus  linea  lata, 

fuliginea,  longitudinali  snlcatis ;    bracteis  ternis,   brevi- 

bns,  ad  basin  pedicelli  sitis  ;  autheris  vix  exsertis ,  sub- 

scabris ,    brevissime   aristatis ;    filaraentis   glabris  basi 

subdilatatis;    stylis  glabris,  exsertis;    stigmatibus  obtu- 

sis;  germiuibus  glabris  _,  elongatis,  capitatis, 

E.  tubiflora  Liun.    Sp.'  pl.  p.  p.  505.    Syst.  veg.  p.  305. 

Thnnbg.  Diss.  n.  31.  Thunbg.  Prod.  71.  Willd.  Sp.  1.  c.  p.  403. 

Salisb.  1.  c.  p.  357.  Icon.  Hort.  Kew.  t.  28.   Audr.  1.  c.  t.  46. 

Weudl.  1.  c.  fasc.  4.    Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  372.    Link.  Ennm. 

p.  360.  Spreng.  Syst.  p.  180.     Bartig.  in  de  Schlechtd.  Liunaea 

T.  YII.  p.  628. 

Caulis  erectns,  virgato  -  ramosns ,  3  —  4  pedalis.  Rami 
erecti,  virgati,  brunnei,  tüIoso  -  pilosi.  Folia  quaterna, 
linearia,  snbobtusa,  ereeta,  margine  iucano -pilosa,  snbtus 
linea  lata,  fuliginea,  sulcata,  snpra  plana  glabra,  2  lin.  lon- 
ga. Flores  solitarii  in  ramnlis  lateralibus  terminales.  Corolla 
clavata,  incnrva,  villosa,  apice  birsnta,  nnciam  longa,  limbo 
elongato,  integerrimo  ,  obtuso.  Sepala  ovato  -  linearia ,  snb- 
acnta,  margine  incano  -  pilosa,  subtus  linea  lata,  fuliginea, 
longitudinali  sulcata,  3  lin.  longa.  Bracteae  ternae,  teuues, 
convexae,    erectae,    apice  pilosae,    lineam  longae.     Pedicelli 


674  

glabri,  liueam  longi.  Antherae  brevissime  appendicnlatae,: 
sttbscabrae,  yix  exsertae.  Filaraenta  glabra,  basi  subdilatata.i 
Styli  exserti  glabri.  Stigmata  obtusa.  Germen  glabnun,  octo- 
snlcatum,  elongatum,  capitatum. 

Prom.  b.  sp.     Bergius.     Muudt  et  Maire, 

51.  E.  perspicua  WendL  Foliis  quaternis,  linearibus, 
subaciitis,  patentibiis,  siibtiis  villosis ;  floribns  termiua- 
libiis ,  solitariis ,  binis ,  vel  teruis ;  corollis  tubulosis, 
villosis,  limbo  erecto,  obtuso;  sepalis  inferne  late  ob- 
ovatis  glabris,  tennibus,  niargiue  fimbriatis,  superne 
linearibus,  cariuatis,  pilosis;  bractcis  a  caljce  subre- 
niotis,  linearibus,  acutis,  pilosis,  iuferne  tenuibns, 
glabris;  pedicellis  brevibus  glabris;  antheris  muticis, 
inclusis,  brevibus,  filameutis  glabris;  stjlis  vix  exser- 
tis ;  Stigmatibus  obtusis ;  germinibus  glabris ,  pomi- 
formibus. 

a)  minor.    Corollis  minoribus  villosis;  foliis  bracteisquc  bre-  -; 
viojibns. 

E.  perspicua  Wendl.  I.  c.  fasc.  1.   Willd.  Sp.  PI.  II.  p.397.;j 
Hb.  Willd.  u.  7490.  n.  7502.  f.  3.    E.  lituiüora  Salisb.  1.  c.  p. 
356.   Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  37i.   Bartig.  1.  c.  p.  627.    E.  Liu-| 
naea.  Andr.  1.  c.  t.  75.  ,f'\ 

b)  major.     Corollis  majoribns  pubeseeutibus;  foliis  bracteis- 
quc longioribus.  ,■>! 

E.  Linnaeoides  Andr.  1.  e.  t.  133.     E  Linuaeaua  Ait.  Hort.p 
Kew,  1.  c.  p.  375.     E.  Linnaea  superba  Andr.  1.  c,  t.  268. 

Canlis.  erectus,  gracilis,  3  pedalis,   fuscus,   iuferne  gla-ii 
ber,   superne  villostis.     Rami  divaricati.     Ramuli  erecti,  bre-, 
ves.     Folia  quatcrna,  linearia,  angustata,  subacuta,   erecto-  j 
subpatentia^  subtus  convexa,  villosa,  linea  augustissima  Ion-, 
gitudinali  sulcata,  subtus  plana,  giabra,  l^/a  —  2  Vsl'ß«  lon- 
ga.    Flores  terminales,  patentes,  solitarii  —  terni,    Corolla  tu- 


675 

bulosa,  villoso-piibescens  8  —  9  liu.  longa,  llmbo  obtuso,  ere- 
cto.  Sepala  2  liii.  longa,  inferne  late  obovata,  glabra,  iam- 
briata,  carnea,  superne  iinearia,  carinata^  foliacea,  pilosa. 
Bracteae  alternae  a  calyce  subre.motae ,  lineares,  acutae,  con- 
rexae,  inferne  tennes,  glabrae,  superne  carinatae,  virides,  pilo- 
sae,  l*/a — 2  lin.  longae.  Pedicelli  glabri  lineam  lougi.  Antlie- 
rae  muticae,  inclusae,  breves,  glabrae.  Filamenta  glabra. 
Styli  glabri,  vix  exserti.  Stigmata  obtusa.  Germen  pomifor- 
me,  octosulcatum ,  glabrum. 

Prom.  b,  sp.  (v.  sp.) 

52.  E, 'pellucida  Andr,  Foliis  qnaternis,  linearibns,  snb- 
obtusis,  glandiilosis,  viscosis,  strictis,  erecto-paten- 
tibus;  floribus  qnaternis,  terminalibus ,  longe  pedicella- 
tis;  corollis  tubnlosis ,  plus  minus  costatis,  eyanescente 
glandiilosis,  semipellucidis;  limbo  dilatato,  dentato- 
fimbriato;  sepalis  linearibns,  obtusis,  foliaceis,  glan- 
dulosis ;  bracteis  calyci  approximatis  foliaceis ,  glandu- 
losis;  pedicellis  longis,  glandnlosls;  antheris  muticis 
incnrvatis,  inclusis,  rarissime  exsertis ;  locnlis  basi  sub- 
acntis ;  filamentis  stylisqne  glabris ;  germinibns  glabris, 
pyriformibus. 

a)  tenera.  Foliis  ovatis ,  lanceolatis ,  vel  linearibns  brevio- 
ribusque  patentibus,  marginibus  plus  minus  evolutis;  co- 
rollis tubnlosis,  vix  costatis,  apice  dilatatis. 

(Planta  Inxuriosa  tenera;)   E.  pellucida  rubra  Andr,  I.  c. 
t.  277.    E.  viscidula  Hb.  Wendl. 

b)  media.  Foliis  linearibns,  snberectis ,  longioribusque; 
corollis  costatis ,  tubnlosis. 

E.  pellucida  Andr.  I.  c.  t.  183,  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  375. 
Link.  Euum.  p.  360, 

OrBd,   f.s  Heft.  43 


676  

v)  absoluta.  Foliis  liuearibus,  suberectis  loiigioribusque ; 
corollis  costatis  majoribus, 

E.  exudaus  Andn  1.  c.  t.  216.  Bartig.  1.  c.  p.  628. 

Caiilis  erectus,  1 — 3  pedalis,  laetc  fiiscus,  inferne  siib- 
glabcr.  Ramuli  breves,  glanduloso  -  villosi.  Folia  linearia, 
recta,  subobtusa,  yiscosa,  glaudulis  petiolatis  tecta,  supra 
subtnsque  leviter  convexa,  erecto-patcntia,  l^/a  —  3  lin.  longa. 
Flores  quaterni ,  terminales ,  cernui ,  longe  -  pedicellati.  Co- 
rolla  tubulosa,  evanescente  glandulosa,  plus  minus  costata, 
semipellucida,  curvata,  6  —  12  lin.  longa,  limbo  brevi,  obtu- 
so,  aperto,  dentato  -  fimbriato.  Sepala  sublanceolato-linea- 
ria,  obtusa,  foliacea,  glaudulosa,  subtus  sulcata,  corolla 
quadruple  breviora.  Antherae  muticae,  iucurvatae,  inclusae, 
rarissime  exsertae,  glabrae.  Loculi  ad  basin  subacuti,  paten- 
tes. Filamentaglabra,  aequalia.  Styli  exserti.  Stigmata  ob- 
tusa.    Germina  glabra,  pjriformia,  octosulcata. 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

Foliis  quinis ,    octonisve. 

Bracteis  a  calyce  remotis. 

53.  E.rosea  uändr.  Foliis  quinis  octonisve  lineari -filifor- 
mibus,  subtilissime  pilosis,  aculis;  floribus  subternis, 
terminalibus ;  corollis  tubulosis,  puberulis,  saturate  ro- 
seis,  limbo  concolore,  creuulato,  apice  emargiuato; 
gepalis  basi  ovatis,  superne  longe  liuearibus,  margine 
subtilissime  ciliatis;  bracteis  a  calyce  remotis,  anguste 
liuearibus,  acutis ,  margine  subciliatis;  pedicellis  pube- 
rulis; antheris  recurvis ,  muticis,  inclusis,  filamentis- 
que  glabris ;  germinibus  TÜlosis  basi  attenuatis,  apice 
truncatis. 

E.  rosea  Andr.  1.  c.  t.  82.  Ait.  Hort,  Kew.  l  c.  p.380.  Link 
Enum.  I.  p.  362.  Spr.  1.  c.  p.  182. 


677 

Caulis  erectiis ,  bipedalis ,  fuscus.  Rami  erecti ,  elongati, 
alterni ,  pubescentes.  Ramuli  floriferi  brevissimi.  Folia  quina 
octonave,  elongata,  lineari-filiformia,  acuta,  subtilissime  pi- 
losa,  densissima,  4  lin.  longa.  Petioli  elongati,  angnstissimi, 
glabri.  Flores  subterni,  pedicellati,  in  ramulis  lateralibus  bre- 
▼ibus  terminales.  Corolla  tubulosa,  puberula,  laevis,  snb- 
incurva,  saturate  rosea,  limboobtuso,  conrolore,  magis  aper- 
to,  crenulato,  apice  emarginato.  Sepala  ovato -linearia  folia- 
cea,  glabra,  3  —  4  lin.  longa,  acuta,  margine  minutissime 
ciliata.  Bracteae  sessiles,  lineares,  augustae,  acutae,  mar- 
gine ciliolatae,  a  calyce  remotae  in  medio  pedicelK  sitae,  2  lin. 
longae,  Pedicelli  puberuli,  vix  2  lin.  longi.  Antherae  inclu- 
sac  muticae  recurvatae,  filanientaqne  glabrae.  Styli  glabri, 
longitndine  corollae,  vix  exserti.  Stigmata  obtnsa.  Germen 
subpyriforme ,  octosulcatnm,  Tillosum,  apice  truncatum. 

Prom.  b.  sp.  (v.  sp.) 

Foliis   seuis. 

Bracteis  calyci  approxiraatis. 
54.  E,  concinna  Ait,  Foliis  seuis ^  liuearibus^  acutis^ 
serratis ,  pateutibus ;  floribus  seuis  octonisve  terminali- 
bus;  corollis  tubulosis,  villosis,  laevibus,  limbo  brevi, 
obtuso,  integerrimo;  sepalis  ovato -liuearibus  glabris_, 
basi  crasse  dentatis,  apice  ciliatis;  bracteis  liuearibus, 
ciliatis,  calyci  approximatis;  pedicellis  brevibus,  pu- 
bescentibus;  autheris  muticis,  brevibus,  basi  pateutibus 
obtnse  rostratis,  filamentis  stylisque  glabris,  inclusis; 
germinibus  glabris  apice  exeavatis. 
E.  concinna  Ait.  Hort.  Kew.  Ed.  I.  v.  II.  p.  23.   Willd.  Sp. 

I.  c.  p.  401.   Wendl.  1.  c.  fasc.  9.   Andr.  Heath.  1.  c.  t.  58.   Ait. 

Hort.  Kew.  Ed.  alt.  v.  H.  p.  374.     Lk.  Enum.  p.  360.     Schnee- 

vogt.  ic.  31.     E.  paludosa  Salisb.  I.  c,  p.  356.     E.  verticillata 

Berg.  cap.  p.  99. 

43* 


678  

Caulis  erectus,  3  —  4  pedalis,  pyramidatus,  glaber.  Ra- 
mi  erecto- patentes,  fiisco-cinerei.  Ramuli  verticillati.  Foli^ 
seua,  liiiearia,  acuta,  cvanescente  ciliata,  glabra,  pateutia 
2  —  3  lin.  longa.  Flores  terminales  quini  —  octoni.  Corolla 
tubulosa,  pubescens_,  laevis  7  —  8  lin.  longa,  limbo  brevi,  ob- 
tuso,  integerrimo,  aperlo.  Sepala  ovato-linearia,  acuta  in- 
ferne dentata,  superne  ciliolata,  foliacea,  2  lin.  longa.  Bra- 
cteae  lineares ,  sessiles,  acutae,  calyci  approximatae,  l*/2  lin. 
longae.  Pedicelli  pubescentes,  vix  lineam  longi.  Antherae 
muticae,  inclusaej  breves,  glabrae,  basi  obtuse  -  rostratae, 
patentes.  Filamenta  aequalia,  glabra.  Styli  glabri,  vix  ex- 
serti.  Stigma  obtusum.  Germenglabrum,  octosnlcatura,  Iwisi 
attenuatum  _,  apice  excavatum. 

Prom.  b,  sp.     Bergius. 

TRIBUS  II.    INTESTINIFLORAE, 

Calyx  erectus ,  tetrapbyllus.  Corolla  cylindrica  (nee  ova- 
lis),  medio  plus  minus  inliata,  versus  basin  apicemque  atte- 
nuata,  infra  limbum  constricta,  reeta,  7 — 15  lin.  circiter  lon- 
ga, 2 — -3  lin.  diametro,  limbo  Tel  recurvo,  vel  stricto,  rel  ji 
connivente  {uec  piano  -  patente) ,  (nee  obliquo).  Antlierae  late- 
rales, muticacj  vel  aristatae,  rarissimecristatae.  Stigma  ob- 
tusum, capitatum(nec  peltatum). 

Inflorescentia  lateralis,   vel  ferminalis. 

Frutices  capeuses. 

CONSPECTUS  SPECIERUM. 
t  INFLORESCENTIA   LATERALIS, 

A.     Antlierae  muttcae, 
Foliis  ternjs,  quaternis,  quinis  vel  senis» 
Corollis  cylindricis,  subinflatis,  glabris, 
laevibus,    versus  apicem  attennatis, 
limbo  stricto.      .  .  .  .  E,    Broadletj,  Andr, 


67» 

Corollis  clavatisj  glabris,  nigosis,  apice 

constrictifei ,  limbo  recurvo.      .  .  K.  titgosa  ^ndr» 

i  Corollis  cyliiidricis ,   glabris,  laevibus, 

apice  constrictis ,  limbo  recurvato     .  E,  suaveolens  udndi\ 

B.     ^ntherac  artstatae, 
Foliis  quatenüs, 
I  Pediceliis  glabris. 

'Corollis  cyliudricis,    glabris,    snbven- 
tricosis,   apice  attenuatis,    ad  basin 
qiiadraugiilaribus,  limbo  brcvi,  ere- 
cto;    bracteis  ovatis ,    a  calycc  plus 

minus  remotis ;  foliis  aentis.    .  .  E.  gilia  JFcndl,     (E, 

gclida  Aiidj.) 
Podicellis  pubescentibus. 
Corollis  cyliudricis,  glabris,  snbveiitri-^ 
cosis,  apice  attenuatis,  ad  basiu  qua- 
drifossis ,   limbo  brevi ,  erccto ;   bra- 
cteis angustioribus,    a  calyce  valde 
remotis ;      antheraruni    appendicibus 
versu«  basiu  denticulo   solitario    in- 
structis.   .  .  .  .  .    E,   munimosit   Ldinn^ 

(.E..  abietina  Berg,  E.  verticiliata  Audr.) 

tt  IISFLOBESCENTIA   TFRMINALIS. 

A.    An/hcrae  muticae, 

Corollis    laevibus,     glabris,     vel    versus    apicem    sparsim 

pilösis. 
Foliis  quaternis  —  seuis, 
Corollis  cyliudricis,  subiuflatis,  glabris, 
infra  limbum  constrictis ,  limbo  pa- 
tente-recurvo;  bracleis  a  calyce  ire- 


680  

rnotisj  foliis  quateruis,   lougis,  pa- 

tentibus.  .....  E.  radiata  Andr,  (E, 

calamiformis  Aiidr.) 
Corollis  cyliudricis,  vix  iuflatis,  glabris, 

infra   limbuiu    subconstrictis ,    limbo 

recurvo;   calycibus  glabris,  inargine 

glaudulosis;  bracteis  calyci  plus  mi- 
nus   approximatis ;    foliis  quaternis, 

subreciirvis ,  ciliato  -  pliimosis.  .  E.  serratifoliaAndr, 

(E.  plumosa  Weudl.) 
Corollis  cylindricis  ,  iuflatis,  infra  lim- 

buni  atteuuato  -  constrictis  ,    sparsira 

vel^vauescente  pilosis,  limbo  patente- 

recurvo;   calycibus  pilosis;   bracteis  i 

calyci  plusmiuus  approximatis;  foliis 

quateruis  quiuisvc ,  subrecurvis ,  pe- 

ctinato-ciliatis;   germinibus  turbina- 

tis ,  villosis.        .  .  .  .  JK.  princeps  Andr, 

Corollis  cyliudricis  ,    iuflatis ,    glabris, 

infra   limbura   atteuuato  -  constrictis, 

limbo    patente  -  recurvo ;    calycibus 

glabris ;    bracteis  calyci  plus  minus 

approximatis ;   foliis  quateruis ,  stri- 

ctis,    glabris;     germiuibus   glabris, 

longo -cylindricis.  .  .  .  E,  SwainsoniaAndr, 

Corollis  cylindricis,  subiuflatis,  glabris, 

apice  constrictis,    limbo  subpateute- 

recurvo;  antheris  ad  basin  brevissime 

bicornutis;    foliis  glabris,   augustis, 

brevibus.    .....  E.metulaeJloraAndr, 

Corollis  laevibus,    pubesceutibus ,  villosis,  vel  hirtis. 
Foliis  quateruis  —  senis. 


681 

'orollis  cyliiidricis ,   subinflatis,   glau- 

duloso- vlllosis,  lateritiis,  apicecou- 

strictis ,  limbo  erecto ;  calycibus  glan- 

duioso-rillosis;    bracteis  caljci  plus 

ninus  approximatis;  foliis  quaternis, 

(uiuisTe,  piloso-subhispidis.  .  £",  cen'nthoides  JL. 

Co'ollis  cylindricis ,  subiuflatis ,  flavis, 

iiteo  -  sti-igosis,     apice    constrictis, 

imbo  coimlvente,  laciniis  lauceolatis, 

icutis;    sepalis  linearibiis ,  hispidis; 

»racteis   calyci   approximatis;    foliis 

«uaternis,  setis  longisluteis,  hispidis.  E,  SparrmanniLinn, 

(E.  aspera  Aiidr.) 
CodIHs  cylindricis ,    subiuflatis  ,    iufra 

'imbum    constrictis  j    versus    apicem 

tilis  sparsis ,  plumosis  ornatis ,  lim- 

oobtuso,  subrecurro,  crenato-fim- 

Iriato;    sepalis  linearibus,  setis  pu- 

brulis  hispidis;    bracteis  calyci  ap- 

iroximatis;  foliis  quaternis,  hispidis.  E.  lenusta  Kl» 
Conllis  cylindricis,  snbinflatis,    pube- 

scntibus,  roseis,  iufra  limbum  con- 

stictis,    limbo  revoluto;     bracteis  a 

cayce  remotis;  foliis  quaternis.         .  E.  spuria  u4ndr, 

(E.  tnltulosa  Wendl.  E.  translucens  Audi.) 
Corolis  cylindricis,  subiuflatis,  pube- 

scntibus,  roseis,  infra  linibura  con- 

strctis,  limbo  erecto;  bracteis  calyci 

apfoximatis ;  foliis  quaternis  senisve.  E,  blanda  Andr, 
<orollis  coslatis. 
^oliis  ternis. 
Corolis  costatis,  obtuse  -  angulatis,  iu- 

fere  cylindricis,  amplis,  versus  api- 


682  

cem  uttcuuato  -  inflatis ,  liinbo  magis 
revoluto;  bracteis  a  calyce  remotis; 
foliis  ternis  patentibus.  .  .  E.  undulata  Andr, 

Foliis  qninis  seuisve. 
Corollis  costatis,  tubuloso  -  ventricosis, 

gläbrlsj   apice  pilosis,  limbo  magis 

revoluto;  bracteis  a  calyce  remotis; 

foliis   qiiinis   seuisve  glaucis,    longe 

ciliatis.     .  .  .  .  .  E»  Templea  Andr, 

Corollis  cylindrico-quadratis,  glabris, 

apice  constrictis,  quadricostatis,  lim- 
bo magis  revoluto ;  bracteis  calyci  ap- 

proximatis;  foliis  senis,  subensifor- 

mibus,  curvatis,  glabris.        .  .  E,  quadr angularis  1. 

B.     Antherac  aristatae, 
Foliis  teruis. 
Bracteis  a  calyce  remotis. 

Corollis  subcyliiidricis  ,  glabris ,  apice 
constrictis,  limbo  crecto;  geuitalibus 
inclusis  vel  exsertis;  calycibus  bra- 
cteisque  glabris,  magnis,  late-ova- 
tis;  floribus  pendulis,  brevi  pedicel- 
latis E.MonsonianaT)hg, 

Corollis  cylindricisj  costatis,  glabris, 
basi  attenuatis,  apice  constrictis,  lim- 
bo revoluto ;  germinibus  glabris ;  fo- 
liis longe -ciliatis.         .  .  ,  E,  Nivenia  Andr 

Corollis  cylindricis ,  costatis ,  glabris, 
apice  subconstrictis,  limbo  aperto, 
erecto;  germinibns  apice  villosis; 
foliis  longe -ciliatis.     .  ,  .  E,  mutahilis  Anr, 


683 

Corollis  cyliudricis  subiuflatis,  glabris, 
apice  constrictls,  limbo  erecto;    an- 
theris  aristatis  j   foliis  glabris ,   bre- 
vibus.       .  .  .  .  .  E.  magnißca  Andr, 

Foliis  quaternis. 
Bracteis  calyci  approximatis. 
Corollis  cylindricis,   subiuflatis ,   pube- 
sceutibiis,    apice  coustrictis,    limbo 

erecto ;  foliis  pubescentibus.    .  .  E»  tumida  Kcr,    (E. 

spleiideus  Audr.) 
Corollis  cyliudricis^  subiuflatis,  hirsu- 
to  -  plumosis  j  roseis ,  infra  limbum 
constrictis  _,    limbo  revoluto  ;    calyci- 
bus  glabriSj  latis,  pectiuato-ciliatis; 
bracteis  calyci  approximatis;    foliis 
quaternis,     subglabris,     pectinato  - 
ciliatis.     .  .  .  .  .JE",  evubcscctis  uändi\ 

Bracteis  a  calyce  remotis. 
Corollis  clavatis ,  glabris,  inferue  atte- 
nuatis,   superne  iuflatis,   apice  cou- 
strictis, limbo  aperto;  foliis  glabris.  E,  colorans  Andr, 
Corollis  cyliudricis,    vix  iuflatis,   gla- 
bris, infra  limbum  coustrictis,  limbo 
erecto ;  bracteis  a  calyce  remotis ;  fo- 
liis quaternis,  brevibus,  patentibus.    E,  ruhercal^x  Andr, 
Foliis  seuis. 
Gorollis  cyliudricis,  subiuflatis,  glabris, 
apice  subconstrictis,     limbo   erecto; 

foliis  filiformibus,  germinibus  serieeis.  E,  Andrewsii  KL  (E. 

Patersonia  coccinea  Hort,  non  Audr.) 

Ohservatio,    E.  regia  Bärtig,  sub  tribu  prima  no.  14.  a  me  dc- 

scripta,   diguior  mihi  videtur  quae  hac  in  tribu  inter  Eri- 

cam  rugosam  et  Ericam  suaveoleutem  rcfcratur. 


684  

t  INFLORESCENTIA   LATERALIS. 

A.    Antherae  muticae, 

Foliis  terniSj  quateriiis,  quiuis  vel  senis. 
1.   E,  Broadletjana  Andr,     Foliis  ternis,  lincaribus^  acu- 
tis,    glabris,    subinciirvis ;    floribus  axillaribus,    louge 
pedicellatis ,     peiidulis ;    corollis  tubulosis,     subiuflatis,, 
glabris,  versus  apicem  atteuuatis,  limbo  erecto;   sepa- 
lis  lanceolatis,  acuininatis,  glabris;  bracteis  lauceolato  -  ' 
liuearibus ,    acutis ,   coloratis  ,  a  calyce  reinotis ;    pedi-  , 
cellis  loiigis,   purpureis,   glabris;    antheris  lateralibus, | 
inclusis,   muticis;   stylis  exsertis;   stigmatibus  obtusis; 
germinibus  cyliudricis,  glabris, 

E.  Broadleyaua  Audr.  Heath.  1.  c.  t.  206.     Sprengel  Syst. 
veg.  II.  p.  184. 

Caulis  erectus  j  fragilis,  sesquipedalis,  subglaber.  Rami 
confertij  filiformes.  Folia  terua,  linearia,  acuta,  glabra  4  lin. 
longa.  Flores  solitarii,  verticillati,  penduli.  CoroUa  tubulo- 
sa,  subinflata,  glabra,  subincurva,  purpurea,  apice  attenua- 
ta,  lutea,' 8  lin.  longa  2 — 2V2  lin.  in  diametro^  limbo  brevi,  ob- 
tuso,  erecto.  Sepala  lanceolata,  acuminata,  glabra,  viridia, 
3  lin.  longa.  Bracteae  lanccolato  -  lineares ,  acutae ,  purpureae 
1^/2  lin.  longae.  Pedicclli  purpurei,  glabri ,  3  lin.  longi.  An- 
therae laterales  muticae  inclusae.  Filamenta  flexuosa,  gla- 
bra. Styli  exserti.  Stigmata  obtusa.  Germen  cylindricum 
glabrura. 

Prom.  b.  sp.  (v.  iconem.) 

2.  E»  rugosa  Andr.  Foliis  ternis  —  quinis^  linearibus,  pa- 
tentissimis ,  parum  recnrvis ,  glabris ,  acutis ;  floribus 
axillaribus,  patentissimis ,  longe  pedicellatis ;  corollis 
clavatis,  rugosis,  glabris,  superne  inflatis,  versus  ba- 
sin atteuuatis ,  apice  constrictis ,   limbo  recurvo;   sepa- 


685 

lis  foliaceis  lanceolato-linearibus,  giabris,  acutis;  bra- 
ctcis  liuearibus  a  calyce  remotis,  glabris ;  pedicellls  lon- 
gis,  virescentibiis,  glabris;  antheris  innticis  stylisque 
parum  exsertis;  loculis  versus  basiu  in  rostrum  acu- 
tum attenuatis;  filamentis  glabris;  germinibus  octosul- 
catis,  obovatis,  pubesceutibus? 

E.  rugosa  Audr.  Hcath.  1.  c.  t.  236.  Spr.  Syst.  11. 
p.  177. 

Caulls  erectus,  glaber,  subbipedalis.  Rami  erecti^  ver- 
ticillati.  Folia  terua  vel  quiua  linearia  glabra  acuta,  paten- 
tissima,  parum  recurva,  4  —  5  lin.  longa.  Flores  soHtarii 
lougc  pedicellati,  patentes.  Corolla  clavata,  glabra _,  rugosa, 
superne  iuflata,  apice  constrlcta,  versus  basin  attenuata,  7  lin. 
longa,  limbo  obtuso ,  recurvo.  Sepala  lanceolata,  glabra, 
acuta,  foliacea,  2  lin.  vlx  longa.  Bracteae  lineares,  glabrac, 
acutae,  foliaceae.  Pedicelli  glabri,  virides^  3  —  41in.  longi. 
Antherae  exsertae^  muticae.  Loculi  versus  basiu  in  rostrum 
aiütum  attenuati.  Styli  exserti  glabri.  Stigma  obtusum.  Ger- 
men  octosulcatum,  obovatum. 

Prom,  b.  sp.  (v.  iconem.) 

3,  E»  regia  Bartig, 

4.  E,  suaveolens  u4ndr,      Foliis  quinis  senisve  iinearibus, 

angustisj  glabris,  subacutis,  erecto-patentibus;  flori- 
bus  axillaribus,  infra  apicem  ramulorum  racemosim  con- 
gestis ;  corollis  cylindricis ,  brevibus ,  roseo  -  lilacinis, 
glabris,  apice  constrictis,  limbo  revoluto;  sepalis  ovato- 
acumiuatis ,  glabris  viridibus ;  bracteis  lanceolatis  gla- 
bris acutis,  a  calyce  remotis;  antheris  inclusis ,  muti- 
cis;  Stigmatibus  obtusis,  simplicibus,  vix  exsertis;  ger- 
minibus  octosulcatis,  glabris,  brevibus. 

E.  suaveolens  Audr.  Heath.  1.  c.  t.  292. 


686  

Caülis  ereetns,  glaber,  sesquipedalis.  Rami  erecti,  flexiio- 
si,  filiformes.  Foliaquina,  seiiave,  anguste  linearia  ^  subacu- 
ta, erecto  -  patentia ,  glabra,  3  lin.  louga,  Flores  axillares  in- 
fra  apicem  ramulorum  racemoso-spicati,  odorati.  Corolla  cy- 
lindrica,  glabra,  roseo-Iilacina,  apicc  constricta,  5  —  6  liu, 
longa  2  —  2*/2  ^in.  iu  diametro,  limbo  revoluto.  Sepala  folia- 
cca,  ovato  -  acuminata ,  glabra,  2  liu.  louga.  Bracteae  lanceo- 
latae,  acutae,  glabrae,  a  calyce  remotae.  Pedicelli  2  liu.  lou- 
gi,  glabri.     Autherae  muticae,  breyes,  stylique  iuclusac.     Gcr- 

nieubreve,  crassum,  octosulcatum,  ' 

...  ■  ' 

Prom.  b,  sp.   (vidi  icouem.)  » 

B.     Jintlierae  aristatac» 

Foliis  quateruls. 
Pcdicellis  glabrls. 
b.  E,  gilva  Wendl,     Foliis  quatcrnis,   scuisvc,  liueari- tri-' 
quetris,  glabris ,  pateutibus,  acutis,  marglue  obsolete-- 
serratis;  floribus  axillaribus,  verticillatim  ramosis,  pen- 
dulis;  corollis  cylindricis,  subiuflatis,  glabris,  ad  basin 
quadraugnlaribus  j  apice  eonstrictis^  limbo  brevi,  obtu-' 
so,    erecto _,    iutegerrimo;    sepalis  late  -  ovatis^    aeutis, 
glabris,   sublucidis,   aridis,  viresceutibus,   subtus  cari- 
nato  -  sulcatis,    ad  margiuem  seraipellucidis;    bracteis 
ovatis  vel  lanceolatis,   a  calyee  remotis;   pedicelHs  gla- 
bris; autberis  aristatis,  iuclusis,  basi  latioribus,  iu  an- 
tica  parte  rostratis;   stylis  vix  exsertis,    glabris;   germi- 
uibus  quadraugnlaribus ,  glabris ,  pomiformibus. 
B.  gelida  Audr.   Heath.  t.  24.    Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  370. 

Link  Euum.  p.  359.    E.  alveiflora  Salisb.  1.  c.  p.  366.    E.  gilva 

Wendl.  f.  13.     Willd.  Spec.  pl.  p.  269.     Link.  Euum.  p.  359. 

Spr.  Syst.  1.  c.  p.  183.    Bartliug.  1.  c.  p.  629. 

Caulis   strictus,    fruticosus,    erectus,    tripcdalis.      Raini 

erecti,  elongati,  sterigmatibus  tecti.     Sterigmata  dorso  obiusa, , 


687 

ina^is  proinineiitla,  internodioiMim  longitndlne.  Folla  Hnearia, 
sulitriqiietra ,  glabra,  acuta,  patentia,  margino  obsolete  ser- 
rata,  3  —  4  liu.  longa,  supra  plana,  su]»tus  convcxa,  linea 
longitudinali  snlcata.  Flores  verticillatim  ramosi,  peuduli. 
Corolla  cylindrica,  subinflata,  glabra,  alba,  albido-virescens 
velgilva,  10  lin.  longa,  basi  quadrangularis ,  apice  attemiato - 
constricta,  liiubo  brevissimo,  obtiiso,  erecto.  Sepala  late- 
ovata,  arida,  acuta,  glabra,  sublucida,  rlrescentia,  subtus 
cariuato  -  sulcata,  ad  marginem  semipellucida,  2  lin.  longa, 
l*/2  lin,  lata.  Bracteae  ovatae  vel  lanceolatae,  acntae  snbinde 
serratae,  sessiles,  glabrae,  quarum  duae  superiores  opposi- 
tae.  Pcdicelli  glabri  3  lin.  longi.  Antlierae  aristatae,  inclu- 
sae,  basi  latiores,  in  autica  parte  rostratac.  Styli  vix  exserti, 
glabri.  Stigmata  obtusa.  Germiua  quadrangnlaria,  glabra, 
pomiformia.     Capsulac  brcves  ,  badiae ,  quadrangulares. 

Prom.  b.  sp.     Berg-ius.     de  Chamisso.     Muudt  et  Maire. 
Licliteustein, 

Pedicellis  pubcsceentibus. 
6.  E,  mammosa  Linn,  Fil,  Foliis  quatcruls,  lineari-snbu- 
latis,  patentibns,  glabris;  floribus  axillaribus,  Terti- 
cillatis,  pendulis;  corollis  cylindricis,  subinflatis,  gla- 
bris ,  apice  atteuuato  coustrictis ,  ad  basin  quadrifossis ; 
sepalis  ovatis ,  glabris ,  acutis ,  subaridis ,  margine  ser- 
rulatis,  subtus  cariuato -sulcatis;  bracteis  lanceolato- 
linearibus,  acutis,  glabris,  scssilibus,  serratis,  sub- 
tus sulcatis,  a  caljce  rcmotis;  pcdiccllis  pubescentibus  ; 
antherij  aristaltis  inclusis ;  appendicibus  setaceis  versus 
basiu  denticulo  solitario  instructis;  stylis  glabris  inclu- 
sis vel  exsertis;  stigmatibus  obtusis;  germinibus  qua- 
drangularibus ,  glabris  ,  crassis. 
E.  mammosa  Linn.  Mant.  p.  234.  Andr.  Heath.  1. 124.  et 
125.    Lk.  Enum.  p,  359.    Bartig.  1.  c.  p.  629.    Salisb.  1.  c.  p. 


688  

366.  Sp.  1.  c.  p.  183.  E.abietina  Berg.pl.cap.  p.l05.  Schneev. 
PI.  n.  23  sie.  Thunbg.  Diss.  n.  68.  fl.  cap.  p.  366.  E.  verticil- 
lataAiidr.l.c.t.48.  Will(l.Sp.pl.2.  p.370.  E.  speciosa  Schneev. 
Pl.^n.  3. 

Caulls  fruticosus,  erectiis,  cinereus,  2  —  3  pedalis.  Rami 
longi  erecti,  sterigmatibus  perspicuis  longitudine  internodioriiin 
tecti.  Ramuli  subterni  foliosi.  Folia  quaterua,  lineari  -  snbu-. 
lata,  acuta,  patentla,  margine  evanescente-scabra,  supra  pla- 
na, subtus  convexa,  sulco  longitudinali ,  3  —  5  lin.  longa, 
Flores  axillares ,  verticillati  quaterni  —  oetoni ,  penduli.  Se- 
pala  ovato-orbiculata,  glabra,  subarida,  acuta,  margine  ser-i 
rulato  -  erosa ,  semipellucida,  subtus  cavinato  -  sulcata ,  vire- 
scenti  -  rubicunda ,  2  lin.  longa ,  1  */♦  li"«  lata.  Bracteae  lan- 
ceolato -lineares,  acutae,  glabrae,  parvae,  serratae,  subtus 
carinataej  a  calyce  remotae,  quarum  duae  superiores  opposi- 
tae.  Pedicelli  pubescentes  2  */2  lin.  longi.  Corolla  cylindrica^ 
subinflata,  glabra,  rorulenta,  apice  attenuato  -  constrictaj  a^i 
basin  quadrifossa,  7  —  8  lin.  longa,  limbo  brevissimo,  obtuso, 
erecto.  Antherae  aristatae ,  iuclusae ,  elongato  -  subaequales, 
ad  basin  yix  latiores,  antice  brevi-rostratae.  Appendices  seta- 
ceae,  versus  basin  denticulo  solitario  instructae.  Styli  glabri 
longitudine  fere  corollae ,  raro  exserti.  Stigmata  obtusa,  pur- 
purea.  Germina  tetragoua,  subrotunda,  glabra,  angulis  ro- 
tundatis. 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire.     Bergius.     Lichteustein. 

INPLORESCENTIA    TERMINALIS. 

A.     Antherae  muticae, 
Corollis  laevibus,    glabris,    vel  versus  apicem  sparsim 
villosis. 
Foliis  quaternis  —  senis. 
7.  E,  radiata  Andr.    Foliis  quaternis  ,  lincaribus ,  glabris, 
acutis,  patentibus;    floribus  terrainalibus,  longe  pedicel- 


689 

latis,  aggregatis,  radiatim  sitis;  corollis  cyliudricis, 
glabris,  piirpureis,  apice  constrictis,  limbo  recurvo 
sepalis  foliaceis,  ovato  -  lanceolatis,  acutis,  glabris, 
integerrimisj  subcarinatis ;  bracteis  lincaribus,  acutis, 
glabris,  sessilibns,  virescentibuSj  a  calyce  remotis ; 
pedicellis  longis,  glabris,  purpureis.  Autherae  elon- 
gatae,  muticae,  inclusae,  badiae.  Styli  vix  exsorti; 
Stigmatibus  obtusis;  germiuibus  cyliudricis,  sulcatis, 
glabris. 
ci)   uiiicolor.     Corollis  purpureis,  unicoloribus. 

E.  radiata  Audr.  Heath.  1.  c.  t.  42.  E.  calamiformis  Salisb. 
J.  f.  p.  362.   Sprengel  1.  c.  p.  180. 

b)  discolor.     Corollis  purpureis,  limbo  albido. 
E.  radiata  discolor  Audr.  1.  c.  l.  281. 

Caulis  ilexuoso  -  erectus ,  subpedalis,  t'usco-badius.  Ra- 
mi  tenues,  filiformes.  Folia  quaterna  linearia,  glabra,  acuta, 
subiucurva,  patentia,  4  —  5  lin.  longa.  Flores  terminales,  pe- 
dicellati,  horizoutaliter  divaricati.  Corolla  tubulosa,  laevis,  gla- 
bra, infralimbum  constricta,  10  liu. longa,  2^2  lin.  in  diaroctro 
limbo  recurvo ,  lacinils  angustis ,  subacutis.  Sepala  foliacea 
ovato -lauceolata,  acuta,  glabra_,  integerrima,  subtus  carinata 
2  liu.  longa.  Bracteae  sessiics,  lineares,  foliaceae,  acutae, 
glabrae ,  infra  pedicellum  alternatim  sitae.  Pedicelli  glabri, 
purpurei ,  4  lin.  longi.  Autherae  muticae  iuclusae.  Styli  pur- 
pnrascentes,  glabri,  fere  longitudiue  corollae.  Stigma  obtu- 
sum.  Germen  cylindricnm,  sulcatum,  glabnim,  versus  apicem 
subincrassatum. 

Prom.  b.  sp.  (v.  icones.) 

8.  JE.  serratifolia  Andr,  Foliis  quaternis,  linearibns, 
rigidis,  squarroso-subrecurvis,  acutis,  margine  apice- 
que  oiliato-plumosis;   iloribus  terminalibus  fernis,   qua- 


690 

ternisve  divaricatis;  corollis  tiibiilosis  glabris,  apice 
coiistrictis,  limbo  obtuso,  siibbrevi,  recurvo;  sepalis 
ovatis,  acuminatis,  glabris,  foliaceis,  versus  apicem 
cariuato  sulcatis,  patentibus,  margine  glandulosis ;  bra- 
cteis  linearibus ,  glabris,  obtusis,  margine  ciliato-pla- 
mosis,  calyci  approximatis;  pedicellis  villosis ;  autheris 
muticis,  inclusis;  stylis  glabris,  longitudine  corollae; 
gerrainibus  cyliudricis,  sulcatis,  glabris,  apice  incras-, 
satis. 

E.  serratifolla  Andr.  Heatli.  I.  c.  t.  44.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  e, 
p.  375.  Spr.  Syst.  1.  c.  p.  180.  E.  plumosa  Wendl.  fasc.  12. 
E.  cyliudriflora  Salisb.  1.  c.  p. 

Caiilis  crectus ,  glaber,  rigidus,   bipedalis,  fusciis.     Rami 
ramulique  divaricati,  foliosi.     Folia  quaterua,   liuearia,  rigida,, 
acuta,   squarroso-subrecurva,   glabra,    inargine   apiceque  ci-i 
liato- plumosa,   supra  plana,  subtus  convexa,   linea  longitudi- 1 
nali  sulcata,  2  lin.  longa.     Corolla  tubulosa  glabra,  apice  coii-i 
stricta,   iüferne  laete  rubra,   superne  flavesceus,  10  liu.  longa, 
limbo  brevi,   obtuso,   subrecurvo.      Sepala  ovato  -  acnminata, 
glabra,  apice  subrecurvata,  margine  glandulosa,  2^/2  lin.  Ion-, 
ga.      Bracteae  lineares,    obtusae,    glabrae,    margine  ciliato-^' 
plumosae,   quarum  duae  superiorcs  calyci  approximatae.     Pe- 
dicelli  villosi,  2  lin.  longi.     Antherae  muticae,  inclusae.  retre 
gibbis  parvis,  duabus  instructae.     Germeu  cylindricum,  snlca- 
lum,  glabrum,  iuferne  attenuatum. 
Prom.  b.  sp.  (v.  sp.) 

9.  E,  princeps  ^ndr,  Foliis  quaternis ,  quinisve,  lineari-  * 
bus,  patenti-recurvis,  acutis,  glabris,  margine  apice- 
que pectinato  -  ciliatis ;  floribus  terminalibus  in  umbellis 
nutantibus;  corollis  tubulosis,  inflatis,  glabris,  versus 
apicem  attenuato-constrictis,  cvanesceuteque  pnberulis, 
limbo  patente  j    sepalis  bracteisque  lanceolatis,  acumi- 


691 

natls ,  ciliato  -  rillosis ,  viridi  -  purpurascentibus  j  bra- 
cteis  calyci  approximatis ;  pedicellis  purpureis ,  villosis ; 
antheris  elongatis,  glabris,  muticis,  inclusis;  filamentis 
apico  flexuoso  -  arcuatis ,  denticulis  duobus  instructis; 
stylis  inclusis ;  stigmatibus  obtusis 5  germinibus  turbina- 
V         tis,  villosis. 

E.  princeps  Audr.  Heath.  1.  c.  t.  140.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c. 
p.  383.  Sprengel  1.  c.  p.  187.  E.  metulaeflora  Sims.  inCurt.Bot. 
Mag.  t.  612.  cum  descriptioue  optima.    Spreng.  1,  c.  p.l87. 

Caulis  robustus,  erectus,  laete  fuscus,  bipedalis.  Rami 
sparsi,  erecti,  ramulique  [foliosi.  Folia  linearia  octo  vel  de- 
cemfariam  imbricata,  squarroso  -  subrecurra  acuta,  glabr'a, 
margine  apiceque  pectiuato-ciliata,  supra  plana,  subtus  cou- 
vexiuscula,  linea  longitudiuali  sulcata,  4;  lin.  longa,  ^/4  lin, 
lata.  Flores  longe  pedicillati,  terminales,  aggregati,  in  um- 
bellis  nutantes.  Corolla  cylindrica,  inflata,  glabra,  laete  ru- 
bra, versus  apicera  attenuato-constricta,  evanescente  puberula, 
onciam  longa,  3  lin.  in  diametro,  limbo  brevi,  obtuso,  inte- 
gerrimo,  patente.  Sepala  ovato-lanceolata,  purpurascentia, 
acnminata,  versus  apicem  pilosa ,  carinato  -  sulcata ,  ad  margi- 
nem  ciliata ,  corolla  quadruple  breviora.  Bracteae  lanceolatae, 
sepala  simulantes,  qnarum  duae  superiores  caljci  arcte  appro- 
ximatae.  Pedicelli  pnrpurei,  villosi,  3  lin.  longi.  Antherae 
muticae,  inclusae,  elongatae,  glabrae.  Filamenta  glabra, 
apice  geniculato-arcuata,  denticulis  duobus  recurvis  iustructa. 
Germen  sulcatum,  turbinatum,  villosnm. 

Prom.  b,  sp.  (speeimina  in  hortis  culta  examinavi.) 

10.  E,  Swainsonia  Andr»  Foliis  quinis  senisve,  linearibns, 
obtusis,  glabris,  strictis,  erectis,  longis;  floribus  ter- 
minalibus,  aggregatis,  pedicellatis,  in  umbellis  nutan- 
tibus;  corollis  tubulosis,  inflatis,  apice  subduplo  con- 
strictis,  glabris,  limbo  obtuso,  patente ;  sepalis  ovato- 

9rBcl.   CsHeft.  44 


692 

lanccolatis,  aciiminatis  glabrig .  integcn'imis  ^  bractcis- 
qne  foliaccis ;  pcdiccllis  vir^sceutibus ;  antheris  muticis, 
inelusig,  glabris;  filaraentis  glabris  subrectis:  stvlis  fix 
cxscrtis;  gorminibus  cylindricis ,  elougatis,  glabris. 
E.  Swoiusonia  Andr,  Heath.  t,  242.  Sprengel.  1,  c. 
p.  188. 

Caiilis  scsqnipcdalis ,  glabcr,  badius,  erectus.  Rami 
stvicli,  vorticillati ,  erecti.  Folia  qnina  seiiave,  llnearia,  obtu-^ 
sa,  glabra,  stricta,  crccta,  6  liiu  longa.  Corolla  tubiilosa, 
glabra,  rosea,  inflata,  versus  apicem  alteuuato  -  subduplo - 
constricta,  14  liii.  longa,  8^/2  liu.  in  diamctro,  limbo  obtuso, 
integcrriino,  patente.  Sepala  ovata,  lanceolata,  acuta,  glabra, 
viresceutia,  corolla  quadniplo  brerlora,  Bractcae  sepala  simn- 
lantes ,  qnarum  duae  snperioros  calyci  approximatae.  Pedi- 
celii  rirldes,  3  iin.  lougi.  Germen  elongatnm,  cylindricnm, 
iilabrnm. 

Prom.  b,  sp.  (v.  iconem.) 

11.  E,  metulaeßora  Andr,  Foliis  qnaternis,  quinisre, 
nnguste  linearibus,  brevibus ,  obtusis;  floribus  tcrrai- 
ualibusj  aggregatis,  pedicellatis,  in  nmbellis  nntan- 
tlbus  5  corollis  tubulosis,  iuflatis ,  glabris,  versus  api- 
cem attennato  -  constrictis,  limbo  obtuso,  patente;  se- 
palis  ovato-acuminatis,  glabris,  integcrrimis,  bracteis- 
que  foliaceis,  apice  purpurascentibus;  pedicellis  pnr- 
piireis  glabris;  antheris  inclusis,  elongatis,  ad  basin 
minute  bicornibns;  filamentis  glabris  vix  flexuosis;  stylis 
glabris  longitndine  corollaej  stigmatibus  simplicibus; 
germinibus  sulcatis,  pyriformibus. 
E.  metnlaeflora  Andr.  Ilcatli.  t.  224.  nee  Sims.  E.  metnlac- 
llora  discolor  Andr.  1.  c.  t.  269. 

Canlis  erectus,  flexnosus,  badins,  glaber,  sesquipedalis. 
Rami  nnmcrosi,    filiformes,    llexnosi.      Folia   .mauste -llnearia, 


693 

glabra,  obtosa,  erecto-patentia,  3  lln.  longa.  Flores  in  um- 
bellis  nutantes  ,  aggregati.  Corolla  tubiilosa_,  inflata,  glabra, 
versus  apicem  atteunato-constricta,  Tel  ex  toto  rosea,  vel  apice 
albicans,  8  lin.  longa,  2^2  lin.  in  diametro.  Sepala  ovato- 
acuminata,  glabra,  viridia,  apice  purpurascentia,  subtiis  cari- 
nato -sulcata,  corolla  quadruple  breviora.  Bracteae  lanceola- 
tae,  acuminatae,  foliaceac,  carinato  -  sulcatae,  glabrae.  Pedi- 
celli  laete  purpurei  glabri ,  2  ^/a  lin.  longi.  Antherae  inclusae, 
glabrae,  basi  miuute  bicornes.  Filamenta  glabra,  vix  flexuosa. 
Stylus  glabePj  roseus.  Stigma  obtusum,  virido.  Germen  sul- 
catum  pyriforme. 

Prom.  b.  sp.  (vidi  icones.) 

Corollis  laevibus,    pubescentibus ,  villosis  vel  hirtis. 
Foliis  quaternis,    senisve. 
12.  E»  cerinthoides  Linn,    Foliis  quaternis  quinisve,  elon- 
gatis,   subaeutis,  vel  rectis ,  vel  recurvis,   evanescente 
puberulis,   hispido  -  ciliatis,   deinde  pectinatis;  Acribus 
aggregatis,   terminalibus ,  umbellatis;    corollis  cylindri- 
cis,   inflatisj   glanduloso-liirsutis,   viscidis,    limbo  ob- 
tuso ,  erecto ;   bractcis  linearibus ,   acutis ,   glauduloso  - 
hirsutis_,  calyci  approximatis ;  sepalis  lanceolato- linea- 
ribus coloratis  glanduloso  -  hirsutis ;   pedicellis  coloratis 
glanduloso -villosis;  antheris  muticis ,  glabris,  inclusis; 
filameutis  glabris;  stigmatibus  capitatis;  germinibus  un- 
dique  lauato-hirsutis. 
E.  cerinthoides  Linn.  Sp.  pl.  Ed.  2.  p.  505.   Berg.  PI,  cap. 

p.  104.  Thunbg.  Diss.  n.  33.  Fl.  cap.  p.354.  excl.var.y.  Willd. 

Sp.  pl.  2.  p.  405.     Icon.  Hort.  Kcw.  t.  30.     Curtis  magaz.  220. 

Andr.  Heath.  1.  c.  t.  207.    Wendl.  1.  c.  fasc.  7.    Ait.  Hort.  Kew. 

1.  c.  p.  384.  Bartig.  1.  c.  p.  Lk.  Enum.  p.  362.  Spr.  1.  c.  p.  183. 

E.  criuifolia  et  pectinifolia  Salisb.  in  linn.  soc,  transact,  I,  c. 

p.  367. 

44* 


694  

Caulls  frnticosus,  erectns,  ?)ipedalis ,  clnereus.  Rami  di- 
chotomi  et  trichotomlj  divaricati,  iuferne  sterigmatibus  notati. 
Folia  quaterna  vel  quina^  elongata,  eyanescente-puberula,  hi- 
spido-ciliata  2 — 4  lin.  longa,  in  ramulls  junioribus  linearia, 
erecta,  stricta,  acuta,  in  caule  lanceolato  -  subelliptica,  pa- 
tenti-subrecurya,  obtusinscula  et  satis  crassa,  margine  utrin- 
que  aculeato - scabra.  Flores  aggregati,  terminales,  nmbel- 
lati.  Corolla  subcylindnca^  subventricosa,  rubra,  glauduloso- 
hirsuta,  versus  apicem  attenuata,  7  —  10  lin.  longa,  limbo 
brevierecto,  obtuso,  denticulato  -  crenato.  Sepala  lanceolato- 
linearia,  subacuta,  puberula,  glanduloso-pilosa,  corolla  tri- 
plo  breviora.  Bracteae  lanceolato- lineares,  subacutae,  glandu- 
loso-pilosae,  sepalorum  lougitudiue ,  quarum  duae  superiores 
caljci  arcte  approximatae,  tertia  in  medio  pcdicelli.  Pedicel- 
lus  glanduloso-pilosus,  2  lin.  longus.  Autberae  muticae  cer- 
tius  non  aristatae,  superne  atteuuatae,  inclusae.  Filamenta  gla- 
bra,  nee  calcarata.  Stylus  vix  exsertus.  Stigma  capitatumj; 
Germen  turbinatum ,  hirsuto-lanatum,  strictum. 

Prom.  b.  sp.  Lichtenstein ,  dcChamisso,  Menron,  MnndC 
et  Maire.     Bergius. 

13.  E,  Sparrmanni  Linn,  Foliis  quaternis,  linearibns, 
obtusis,  patcntibns,  setis  luteis  hispidis ;  floribus  termi- 
nalibus  subsessilibus,  quaternis;  corollis  cjlindricia 
sublnflatis,  apice  attenuatis ,  flavis  luteo-strigosis,  lim- 
bo subconnivente ,  lobis  longiusculis ,  acutis  ;  sepalis 
lanceolato  -  linearibus,  obtusis,  superne  strigosis,  ad 
marginem  ciliatis;  bracteis  linearibus,  strigosis,  cilia-j 
tis  ,  calyci  approximatis ;  pedicellis  breyissimis ,  pube- 
scentibus;  antberis  muticis,  glabris,  inclusis;  stylis 
glabris  subexsertis,  stigmatibus  capitatis;  germinibus 
«urbinatis,  truncatis,  strictis,  adpresse  -  villosis. 


6&5 

E.  Sparrmanni  Linn.  Act.  Holmens.  1772.  p.24.  t.2.  Thbg. 
Diss.  n.  34.  Fl.  cap.  p.  354.  Aif.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  375.  Willd. 
Sp.  I.  c.  p.  405.  Spr.  I.  c.  p.  179.  E.  aspera  Andr.  t.  104.  Lk. 
Enum,  p.  362.  E.  hystricifloya  Salisb.  1.  c.  p.  367. 

CauHs  subflexuosus ,  fusco  -  cinereus ,  inferne  subglaber, 
isuperne  ramosissimus ,  bipedalis.  Rami  ramulique  coiiferti, 
suberecti,  eyanescente-villosi.  Folia  quaterna ,  linearia,  ob- 
tusa,  patentia,  supra  sabplana,  glabra,  subtiis  convexa,  linea 
longitudinali  sulcata,  setis  liiteis  hispida,  2 — 4  liu.  longa. 
Flores  terminales,  subsessiles,  quaterni.  Corolla  cylindrica, 
subinilata,  apice  constricta,  flava,  luteo-strigosa,  ad  basin 
glabra,  6  lin.  longa,  limbo  subconniveute,  lacinis  lauceolatis, 
acutis.  Sepala  lanceolato- linearia,  obtnsa,  carinata,  superne 
hispida ,  margine  ciliata  2  lin.  longa,  Bracteae  lineares ,  ob- 
(usae,  hispidae,  ciliatae,  sessiles,  2  lin.  ferc  longae,  calyci 
approximatae,  Pedicelli  puberuli  */2  lin.  longi.  Anthcrae  mu- 
ticae,  inclusae,  Elamentaque  glabrae.  Stjli  glabri  vix  exserti. 
Stigma  capitatum,  Germeu  turbinatum ,  truncatum ,  striatDm, 
adpressc  -  villosum, 

Prom.  b.  sp.    Muudt  et  Maire. 

14.  E.  venusta  Kl,  nee  Salisb,  Foliis  qaaternis  Hneari- 
bus,  obtusis,  erectis,  hispidis;  floribus  terminalibus, 
quaternis,  pendulis;  corollis  cylindricis,  subinflatis, 
infra  limbum  constrictis ,  snperne  pilis  plumosis  sparsim 
obtectiSj  limbo  obtuso,  subrecurvo ,  creuulato-fimbria- 
to;  sepalis  linearibus,  obtusis,  superne  naviculari- 
carinatis ,  hispidis ;  bracteis  calyci  approximatis ,  sepa- 
la simulantibus ;  antheris  muticis ,  iuclusis ;  stigmatibus 
capitatis;  germinibus  villosis,  cylindricis,  apice  trun- 
catis ,  versus  basin  attenuatis. 
Caulia  fruticosus,  subglaber,  fuscus,  bipedalis,  Rami 
ramulique  foliosij    divaricati.     Folia  quaterna,  linearia,   ob-^ 


696  

tusa,  crassa,  erecta,  subtus  margiiieque  hispida,  sapra  sub- 
plana^  IV2  —  2^/2  Jin.  longa.  Flores  nutantes,  terminales, 
quaterni.  Corolla  cylindrica  infra  limbura  constricta ,  superne 
pills  sparsis  plumosis  hirta,  inferne  puberula,  7 — 8  lin.  longa, 
limbo  brevi,  lobig  obtnsis,  subrecurvis,  crenulato  -  fimbriatis. 
Sepala  lanceolato  -  linearia ,  obtusa,  inferne  snbplana,  colo- 
rata,  puberula,  superne  naviculari-carinata,  viridia,  margi- 
neque  hispida  j  corolla  quadruplo  breviora.  Bracteae  lineares, ' 
obtusae,  hispidae^  calyci  approximatae.  Pedicelli  brevissimi, 
puberuli,  Antherae  muticae ,  inclusae^  fusco  -  badiae,  Fila- | 
menta  glabra.  Styli  glabri ,  longitudine  corollae.  Stigma  ca- 
pitatum  vix  exsertum.  Germen  turbinatum ,  trnncatum ,  villo- 
snm,  striatum. 

Prom.  b.  sp.     Muudt  et  Maire. 

16.  E,  spuria  Andr,    Foliis  quaternis,  liuearibus,  acutis, 
subtus  margineque  pilosis;   floribus  terminalibus,  ternis,  ^ 
quaternisve;    corollis  tubulosis,  «subinflatis,   pubeseen- 
tibus,  roseis,  semipellucidis,  apice  subconstrictis,  limbo 
revoluto;  sepalis  lanceolatis  acuminatis_,  viridibuSj  gla- 
bris,    margine   ciliatis;    bracteis   anguste  -  lanceolatis, 
acuminatisj  ciliatis,  a  calyce  remotis ;   pedicellis  subpu- 
bescentibus;    antheris  muticis ,   inclusis;    stjlis  rix  ex- 
sertis,   glabris;    stigmatibus  obtusis;    germinibns  pyri- 
formibus ,  octosulcatis,  glabris. 
E.  spnria  Andr.  t.  90.     Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.  373.     Lk. 
Enum.  p.  360.     Spr.  Syst.  v.  II.  p.  180.     E.  tubulosa  Wendl. 
f.  16.     E.  culcitaeflora  Salisb.  p.  357.     E.  transluceus  Andr. 
1.  c.  t.  295. 

Caulis  erectus,  ramosuSj  badins_,  glaber,  bipedalis.  Ra- 
mi  numerosi,  filiformes,  virgati.  Folia  quaterna,  linearia, 
acuta,  suberecta,  margine  ciliata,  supra  plana,  subtus  con- 
Yexa ,  linea  lougitudiuali  sulcata ,  3  lin.  longa.     Flores  tcrmi- 


— 697 

ualcs  subquateini.  Corolla  iubulub.i,  subiiiflina_,  apicc  sub- 
Gonstricta,  pubescens,  9  liu.  loiiyuj  linibo  revoluto,  iobis  elou- 
gatls_,  obtusis,  iiitegerrimis.  Sepala  lanceolato  -  acuminafa, 
glabra,  foliacea,  cariiuita,  margiuc  cillata,  corolla  qiiadniplo 
breviora.  Bractcae  augnste  -  lanceolalae  ,  acutae  j  vIrides ,  ca-^ 
rinatae,  glabrae,  iuari»me  ciliataCj  liu.  loiigae,  ad  basiii  pe- 
dicclli  sitae.      Antherae  muticae,    iuclusac,    glabrae,   badiae, 

'  Filamenta  glabra.  Styli  vix  exscrti,  glabri.  Stigma  obtu- 
«um.    .Gernicu  glabrum,    octaugulare^  eloiigatumj   basi  att? 

|i  nuatum. 

Prom.  b.  sp.    (Spec.  cxciilta  cxaminavi.) 

16.  E.  blanda  ^ndr.  Foliis  qualoriiis  —  senisvc  lliican- 
buSj  rigidis,  oblique  truucatis^  patcuti  -  subiucur?is, 
mucrouatis,  margiue  serrato  -  eiliatis ;  floribus  termiua- 
libus,  aggregalis;  corollis  cjliudricis,  pubernlis,  lufni 
limbum  atteuuatis,  limbo  brevi,  obtuso,  apcrto;  scpa- 
lis  lanccolatis,  acuminatis,  subglabris,  supcrue  cari- 
natis,  margine  ciliatis;  bracteis  linearibus ,  acutis,  ci-^ 
liatis,  quarum  duae  superiorcs  calyci  arcte  appressae; 
pcdicellis  coloratis,  YÜlosis;  autheris  iuclusis  ad  basiii 
brevi  bicoruibus ;  filameuüs  apice  arcuato  -  conuiventi^ 
bus;  stylis  glabris,  vix  exsertis;  sligmatibus  obtusis; 
germinibus  subcylludricis ,  oetosulcatis,  sericco  -  pube- 
seentibus,  versus  basiu  atteuuatis. 

E.  blanda  Andr.  1.  c.  t.  107.  Ait.  Hort.  Kew.  I.  c. 
p.  381. 

Caulis  erectuSj  scsquipedalis ,  fuscns,  Rami  ilexuosi, 
puberuli.  Folia  quaterua,  velseua,  liuearia^  subrigida,  pa- 
tenti - incurva ,  glabra,  oblique  truucata,  submucronata,  mar> 
gine  serrato  -  ciliata ,  2 —  5  liu.  louga.  Florcs  terminales  um- 
bellatiui  congcsti.      CoröUa  cylindrita^    subinflata,   puberula. 


698  

infra  limbum  attenuata  8 — 9  lin.  longa,  llmbo  brevi,  aperte, 
obtuso.  Sepala  lanceolata ,  acuminata,  versus  apicem  carina- 
ta,  subtus  sparsim  pilosa,  margine  subciliata  2  lin.  longa. 
Bracteae  lanceolato  -  lineares ,  versus  apicem  carinatae,  mar- 
gine ciliatae,  quarum  duae  superiores  calyci  arcte  adpressae, 
tertia  in  medio  pedicelli.  Pedicellus  purpurascens,  puberulus, 
1  */2  lin.  longus.  Antherae  inclusae,  elongatae,  glabrae,  ful- 
vescentes,  ad  basin  brevissime  bicornes.  Filamenta  glabra, 
apice  subarcuata.  Stylus  glaber,  vix  exsertus.  Stigma  he-: 
misphaericum.  Germen  turbinatum,  octosulcatum ,  sericeo-, 
pubescens ,  apice  truncatum. 
Prom,  b,  sp.  (Meuron.) 

Corollis  costatis. 
Foliis  ternis. 

17.  E,  undulata  Andr,  Foliis  ternis,  linearibns,  acutis, 
glabrisj  brevibus,  erecto-patentibus;  floribus  termina- 
libus,  ternis,  pedicellatis;  corollis  costatis,  obtuse  an- 
gulatis,  inferne  cylindricis,  amplis,  versus  apicem  un- 
dulatis,  attenuato-inflatis,  limbo  magis  revoluto;  sepa- 
lis  lanceolatis,  acuminatis,  apice  carinatis,  glabris,  vire- 
scentibus ;  bracteis  lanceolato  -  linearibus,  glabris,  a  ca- 
lyceremotis;  pedicellis  purpureis,  glabris;  antheris  in- 
clusis,  glabris,  muticis;  stylis  glabris,  subexsertisj 
stigmatibus  obtusis;  germinibns  octosulcatis ,  glabris^ 
ellipticis. 

E.  undulata  Andr,  Heath.  1.  c.  t.  300. 

Caulis  fruticosus,  erectus.  Ramitenues,  virgati,  flexuo- 
si,  glabri.  Folia  terna,  linearia,  acuta,  glabra,  erecto-pa- 
tentia,  2  lin.  longa.  Corolla  coccinea,  12  —  14  lin»  longa, 
limbo  magis  revoluta,  lobis  elougatis,  subacntis,  integerrimis. 
Sepala  lanceolata,  acuminata,  viridia,  versus  apicem  carinato- 


699 

salcata,  coroUa  quadruple  breTiora.      Pedicelli  [3  lin.|  longi, 
purpurascentes  ,  glabri. 

Prom.  b.  sp.  (v.  iconem.) 

Folils  quinis  senisve. 

18,  E»  Templea  Andr,  Follis  quinis ,  lanceolatls ,  acutig, 
glabris,  glauce^centibus^  ciliatis,  patenti-subrecurvis; 
floribus  terminalibus  ,  pedicellatis ,  niimerosis ,  cernuis  ; 
corollis  subcylindricis ,  costatis,  inferne  yentricosis, 
glabris,  infra  limbum  attenuato  -  constrictis ,  pilosis, 
limbo  magis  revoluto;  sepalis  ovato-lanceolatis,  acutis, 
glabris ,  ciliatis ,  viridi  -  purpurascentibus ;  bracteis 
linearibus ,  ciliatis ,  a  calyce  remotis ;  pedicellis  purpu- 
rascentibus glabris ;  antheris  muticis,  inclusis,  glabris, 
fusco-badiis;  filamentis  stylisque  subflexuosis ,  glabris  ; 
Stigmatibus  obtusis ,  vix  exsertis ;  germinibus  octosulca- 
tis,  brevibus ,  cylindricis,  pubescentibus ,  apice  trun- 
catis, 

E.  Templea  Audr.  Heath.  1.  c.  t.  293. 

CauHs  erectus ,  pedalis.  Rami  pauci^  flexlbiles,  Folia 
quiua,  lanceolata,  acuta,  glabra_,  glaucescentia ,  margine  ci- 
liata^  pateuti  -  subrecurva,  supra  convexa,  subtus  sulcata, 
3  lin.  longa  j  ^Ji^  lin.  lata,  Corolla  subcylindrica ,  costata,  ro- 
sea,  9  lin,  longa,  inferne  ventricosa,  glabra,  3 — 4  lin.  in 
diametro,  infra  limbum  attenuato  -  constricta^  pilosa,  limbo 
magis  reyoluto,  laciniis  elongatis,  subacutis,  integerrimis, 
Sepala  ovato- lanceolata,  acuta,  margine  ciliata,  viridi -pur- 
purascentia,  glabra,  versus  apicem  carinata,  corolla  quadru- 
ple breviora.  Pedicelli  purpurascentes,  glabri,  3  lin,  longi, 
Germen  pubescens. 

Prom.  b.  sp.  (v.  iconem.) 


700  

19.  E*  quadr angularis  Andr,  Foliis  quiiiis  seüisve ,  lau» 
ceolatis,  acutissimls ,  pateuti  -  recurvis ,  rigidis;  flortf 
biis  terminalibus,  quaternis  —  seiiis;  corollis  tubuloso - 
quadratis,  quadricostatis,  amplis ,  iufra  limbum  con- 
strictis,  limbo  magis  revoluto ;  sepalis  ovato-lauceola- 
tisj  glabris,  acntis,  viridi- purpureis;  sepalis  lanceola- 
tis ,  acutis ,  glabris ,  calyci  approximatis ;  pedicellis 
purpurascentibus ,  glabris;  antberis  ninticis,  iuclusis, 
glabris ,  fuscescentibus ;  filameutis  stylisque  glabris  fle- 
xuosis;  Stigmatibus  simplicibus ;  gcrmiuibus  cylindricis, 
octosulcatisj  glabris,  apice  truucalis. 

Erica   quadrangularis  Andr.     Heatli.  1.   c.   t.   280.   (nee 
Thunbg.) 

.;  'iCaulis  fruticosus^  erectus,  sesquipedalis.  Rami  verticil-' 
lati.^;  glabri,  elongati.  Folia  quaterna  —  sena ,  lauceolato- 
linearia_,  acutissima,  glabra,  rigida,  squarrosa  vel  patenti- 
reQurva  5  liu.  longa,  ^/4  liu,  lata.  Corolla  tubuloso -quadrata, 
ampla,  rosea,  quadricostata,  iufra  limbum  coustrieta,  9  — 10 
lin.  longa,  3 — 4  lin,  in  diametro,  limbo  albido^  magis  revo- 
luto ,  laciniis  magnis ,  elongatis ,  subacutis.  Sepala  ovato  - 
lanceolata,  acuta,  glabra,  convexa,  viridi -purpurascentia, 
superne  cariuato  -  sulcata  4  lin,  longa.  Bracteae  sepala  simu- 
lantes,  calyci  approximatae.  Pedicelli  glabri_,  purpurasceutes. 
Germenglabrum,  octosulcatum. 
Prom,  b.  sp.   (vidi  icouem.) 

B,     uintherae  uristatiie, 
Foliis  ternis. 

Bracteis  a  calyce  remotis. 
20.  E,  Monsoniana  Thunbg,     Foliis  ternis,  brevibus,  gla- 
bris, cUiptico-linearibus,  sublrigonis,  obtusiusculis,  mar- 
ginc  eyanesccnte  -serrato  -  ciliatis  \   floribus  terminalibus, 


701 

•♦  ternis,  nutaiitlbus ;  corollis  cyliudricis,  subinflatis,  ver- 
sus apicem  attenuatis,  glabris,  limbo  obtuso,  erecto; 
sepalis  magnis  ellipticis  glabris  coloratis ,  corolla  diiplo 
brevioribus;  bracteis  obovatis,  magnis,  coloratis,  gla- 
bris,  apice  recurvis,  a  calyce  plus  minus  remotis;  pedi- 
cellis  snbvillosis;  antlieris  aristato  -  cristatis ,  bifidis; 
''^  filameutis  glabris ;  stigmatibus  obtusis ;  germiuibus  glo- 

boso-quadrangnlaribus,  glabris. 
a.  inclusa.     Sepalis  bracteisque  acutis,  genitalibus  inclusis; 
antherarum  loculis  conniventibus ;   corollis  versus  apicem 
*         attenuatis,  limbo  erecto  subcounivente. 

E.  Mousoniana  Thbg.  Diss.  n.  52.  t.  1.  f.  2.  Linn.  Suppl. 
"p.  223.  Lk.  Enum.  p.  362.  Weudl.  Eric,  fasc.  10.  Willd.  Sp.pl. 
II.  p.  358.  Sprengel  syst.  v.  II.  p.  183.  E.  Mousouiae  Icon. 
Hort.  Kew.  (sub  titulo  Bauer  Delineations  of  Exotic  Plauts,  cul- 
tivated  in  the  Royal  Garden  at  Kew.)  t.  7!  Ait.  Hort,  Kew.  I.  c. 
p.  381.  E.  variifolia  Salisb.  p.  353. 

ß.  exserta.  Sepalis  bracteisque  obtusis;  genitalibus  exser- 
tis,  antlierarum  loculis  divaricatis;  corollis  iufra  limbum 
constrictis,  limbo  aperto. 

Erica  Monsouiae  Sims  in  Curtis  Botanical  Magaz.  1. 1915! 

Caulis  erectus ,  ramosus,  4  —  5  pedalis.  Rami  ramulique 
stricti  j  erecto  -  patentes ,  plumoso-villosi.  Folia  terna  ellipti- 
«;o  -  linearia ,  trigona,  glabra,  obtusa,  evanescente-serrulato- 
ciliata ,  1  ^/2  —  2  liu.  longa ,  erecto  -  patentia ,  supra  plana, 
subtus  angulata,  linea  angustissima  longitudinali  sulcata,  Flu- 
res terminales,  terni,  penduli.  Corolla  cylindrica,  subinflafa, 
Candida,  10  lin.  longa.  Sepalaelliptica,  plana,  Candida,  in- 
tegerrima,  glabra,  4  lin,  longa,  2  lin.  lata,  superne  nervo  in- 
structa.  Bracteae  obovatae,  glabrae,  integerrimae ,  3  liu,  lon- 
gae,  a  calyce  remotae,  Pedicelii  plumoso-villosi,  2  lin,  longi. 
Antherae    clongatae ,     fusco  -  purpureae ,     aristato  -  cristatac. 


702  . 

Stigmata    obtusa.       Germcii    globoso  -  quadrangulare ,     gla- 
brnm. 

Prom»  b,  sp.     Mnndt  et  Maire. 

21.  E,  Nivenia  Andr,  Foliis  ternis,  liiiearibus^  sabaca- 
tis,  longe  ciliatis,  patentlbus ;  floribus  termlnalibus,  um- 
bellatis,  longe  pedicellatis;  coroUis  tubulosis ,  glabris, 
costatis,  inflatis,  versus  basin  attenuatis^  infra  lim- 
bum  constrictis,  limbo  recuryo;  sepalis  lanceolatis,  sub- 
obtusis,  glabris,  viscosis,  apice  barbatis,  margine 
glandulosis;  bracteis  elliptico  -  linearibus,  convexis, 
apice  barbatis,  margine  glandulosis,  a  caljce  remotis, 
qnarum  duae  superiores  oppositaej  pedicellis  longis, 
glabris;  anthcris  aristatis,  exsertis,  linearibus j  longis- 
simis ,  badiis ,  in  tubum  adhaerentibus ;  stylis  glabris,  ' 
exsertis;  stigmatibus  obtusis;  germinibus  ellipticis ,  ob- 
tuse  -  angulatis ,  glabris. 

E.  Nivenia  Andr.  1.  c.  t.  76.  E.  Niveni  Ait.  Hort.  Kew.  I.  c, 
p.  372.  E.  Nivenia  Spr.  1.  c.  p.  177.  Bartig.  1.  c.  p.  628. 

Frutex  pygmaeus,  ramosus.  Rami  et  ramuli  divaricati, 
patentes.  Folia  terna,  linearia,  subacuta,  pateutia,  supra 
glabra,  subtus  margineque  pilosa^  2  —  3  lin.  longa.  Petioli 
glabri,  cauli  adpressi,  lineain  lougi.  Florcs  terminales  um- 
bellati,  longe  pedicellati.  Corolla  tubulosa,  inflata,  costata, 
laete  purpurea,  inferne  attenuata,  infra  limbum  constricta, 
5  lin.  longa,  limbo  obtuso,  recurvo.  Sepala  lanceolata,  con- 
Texa,  glabra,  foliacea,  subobtusa,  viscosa,  apice  barbata,  ad 
marginem  glandulis  sessilibus  ornata,  corolla  triplo  breviora. 
Bracteae  sepala  simulantes ,  a  calyce  remotae.  Pedicelli  glabri , 
4  lin.  longi.  Antherae  aristatae,  lineares,  in  tubum  adhaeren- 
tes.  Styli  exserti.  .<5ermen  ellipticnm,  obtuse  angulatum 
glabrum. 

Prom.  b.  sp.   Mundt  et  Maire. 


703 

22,  E,  mutabilts  Andr.  Follis  terms,  quaternisve,  llnea- 
ribus,  subaciitis,  patentibns,  snbtiis  raargineque  ciliato- 
glandulosis ;  floribus  terniinalibns ,  «mbellatis,  longe 
pedicellatis ;  corollis  cyliudricis,  subinflatis,  leviter 
striatis,  iufra  limbnm  atteuuato-constrictis,  limbo  brevi 
«btuso  aperto;  sepalis  lanceolatis,  acuminatis,  folia- 
ceis,  glalms,  margine  ciliato-glandulosis,  versus  api- 
«em  carinato  -  sulcatis ;  bracteis  liuearibus,  acutis,  ciliato- 
glaudulosis,  pedicello  adpressis,  quarum  duae  superiorea 
in  medio  pedicelli  sitae;  pedicellis  lougissimis  glandu- 
loso  -  pubescentibus  ;  antheris  aristatis,  yix  exsertis, 
linearibus ,  non  adhaerentibus ;  stylis  exsertis ;  stigmati- 
bus  obtusis;  germinibus  elongatis,  octosulcatis,  inferne 
glabris ,  apice  villosis. 

E.  mutabilis  Audr.  1.  c.  t.  176.  Ait.  Hort.  Kew.  1.  c.  p.369. 
(non  Salisb.)  Curtis  Bot.  Mag.  New  Series  v.  VII.  t.  2348.  " 

Caulis  erectus ,  glaber,  pedalis.  Rami  numerosi,  erecto- 
patentes,  sterigmatibus  puberulis^  sublnde  glandnlosis,  inter- 
nodiorum  dupla  longitndine  tecti.  Folia  subterna,  linearia, 
acuta,  patentissima,  margiue  subtusque  longe  ciliato-glandu- 
losa,  41in.  longa,  supraglabra,  plana,  subtus  linea  lata  lon- 
gitndinali  sulcata.  Petioli  subplane  cauli  adpressi,  margine 
glandulosi.  Flores  terminales  seni — octoni,  nmbcllati,  longe 
pedicellati.  Corolla  cylindrica,  subinflata,  laete  purpurea, 
leyiter  striata,  glabra,  infra  limbum  attenuato  -  constricta, 
8  lin.  longa,  limbo  brevi,  obtuso,  aperto.  Sepala  lanceolata, 
acuminata,  foliacea^  viridi- purpurea,  giabra,  margine  ciliato- 
glandulosa ,  2  lin.  longa.  Bracteae  lineares ,  a  calyce  remotae^ 
l'/2  lin.  longae.  Antherae  aristatae,  vix  exsertae,  lineares, 
Styli  glabri  exserti.  Stigmata  subhemisphaerica.  Germen  cy- 
liudricum^  octosulcatum ,  inferne  glabrum,  apice  villosnm. 
Prom.  b,  sp,  (specimiua  in  hortis  cnlta  examinavi.) 


704  

23,  E*  magnißca  Andr.  Foliis  ternis,  linearibus,  obtu- 
sis,  patentibus;  floribus  terminalibus ,  teruis,  subpen- 
dulis;  corollls  cjlindricis ,  glabris ,  inflats,  apice  con- 
.  strictis,  limbo  brevi  obtuso;  sepalis  ovatis,  aciitis,  gla-r 
bris,  integerrimis,  coloratis;  bractels  lanceolatis ,  acu- 
tis,  a  calyce  remotis,  pedicellisque  glabris;  autheris 
aristatis,  iuclusis;  stylis  glabris,  iuclusis;  stigmatibus 
siibcapitatis ;  germiuibus  pyriformibus ,  glabris,  octo- ; 
sulcatis. 

E.  magnifica  Andr,  Heath.  I.  c.  t.  223.  \ 

Caulis  pygmaeus,  glaber.  Rami  ramuliqiie  mimerosi,  con- 
ferti,  Folia  terna,  liiieari  -  teretiuscula ,  obtiisa,  patentia, 
2  lin.  longa,  Flores  terminales  j  terni,  subpenduli.  Corolla 
cylindrica,  glabra,  sordide  rosea,  9  lin.  longa,  inferne  subin- 
flata,  apice  constricfa,  limbo  brevi,  obtuso,  erecto.  Sepala 
ovata,  acuta,  glabra,  integerrima,  2  V2  lin.  longa,  colorata, 
versus  apicem  carlnata.  Bracteae  lanceolatae,  a  calyce  remo- 
tae.  Pedicelli  gläbri,  colorati.  Antherae  atropurpureae,  elon- 
gatae,  glabrac,  aristatae,  inclnsae.  Appeudices  breves,  pa- 
tentes.    Germen  pyriforme  glabrum. 

Prom.  b.  sp.  (vidi  iconem.) 

24.  E*  tumida  Ker,  Foliis  quaternis ,  linearibus ,  obtusis, 
pubescentibus,  erecto  -  patentibus ;  floribus  terminalibus 
quaternis ,  rarissime  axillaribus ;  corollis  cylindricis  in- 
llatis  ,  fulvis ,  pubescentibus ,  apice  constrictis ,  limbo 
brevi,  aperto,  crenulato;  sepalis  lanceolatis,  pubescen- 
tibus, obtusis,  viridibus,  margine  ciliato-glandulosis; 
bracteis  linearibus,  subobtusis,  pubescentibus,  margine 
ciliato-glandulosisj  quarum  duae  superiores  calyci  ap- 
proximatae ;  pedicellis  longis  puberulis ,  sparsim  glau- 
'lulosis;  autlieris  aristatis,  iuclusis,  glabris;  stylis  sub- 


705 

glabris   snbcxscrtis;     stigraatibns    obtusis^    germinibus 
subellipticis,  villosis. 

E.  (nmida  Ker.  Bot.  Reg.  Sprengel  syst.  v.  IL  p.  182, 
^   'jplcndens  Andr.  Heath.  1.  c.  t.  240. 

Caiilis  sesqiiipedalis,  fusco  -  cincreiis ,  vlx  crectus.  Rami 
'ucves,  iiumerosi,  piibcscentes.  Folia  quaterna,  liiiearia,  ob- 
iusa,  deusa,  pubcscentia,  erecto-patentia,  1  —  2  liu.  longa^ 
subtus  longitudlualiter  sulcata,  margine  glauduloso  -  ciliata. 
FJores  terminales,  qnaterni,  patentes.  CorolJa  cyliudrica,  pn- 
bcsceus,  inflata,  fulva,  subineurva,  versus  apieem  attenuato- 
coustricta,  unciam  longa,  limbo  brcvi,  aperto,  obtuso,  cre- 
liulato.  Sepala  ovato-lanceolata,  obtnsa,  pubescentia,  viri- 
ilia ,  2  lin.  longa ,  apice  carinato  -  snlcata ,  margiue  ciliato  - 
glandulosa.  Bracteae  caljci  approximatae,  sepala  simulantes, 
iisqiie  augnstiores.  Pedicelli  pubescentes ,  5  lin.  longi.  An- 
tlierae  fulvae,  aristatae,  iuclusae,  elongatae.  Appendices  ver- 
sus basin  deutatae.  Filamenta  glabra  angustissima  apice  ar- 
cuata.  Styli  sparsim  pilosi,  vix  exserti.  Stigmata  obtusa. 
Germen  villosum,  octaugiilare,  subellipticum, 

Prom.  b.  sp.     Mundt  et  Maire. 

25.  E,  erubescens  Andr.  Foliis  quaternis^  lanceolatis, 
subacutis,  pectinatisj  glabris,  erectis;  floribus  termjna» 
libus,  quaternis,  ramulisquc  nntautibus;  corollis  cylin- 
drifis,  snbinflatis  ,  hirsuto-plumosis,  iufra  limbum  con- 
strictis,  limbo  obtuso,  revoluto;  sepalis  late  ovatis,  un- 
gniculatis,  cariuatis,  margine  pectinato-glandnliferis, 
puberulis;  bracteis  late- ovatis  ^  acutis,  carinato  -  sul- 
catis,  brevi-ungniculatis,  pectinatis,  calyci  approxima- 
tis;  pedicellis  brevibus,  pubescentibus ;  antheris  inclu- 
sis,  nutantibus,  brevi  -  aristatis  ;  filamentis  glabris ;  sty- 
lis  vix   exsertis;    stigmatibus  simplicibus:    gcrminibus 


706  

tnrbinatis,    adpresse    villosis,     octangularibns ,    apice 
truncatis. 

E.  erubescens  Andr.   Heath.  I.  c,  1. 113,  Ait,  Hort.  Kew.  1. 
c.  p.  316.  Sprengel.  1.  c.  p.  178. 

Caulis  erectns,  fusco-cinereus,  snbglaber,  bipedalls.    Ra- 
mi  elongati ,  subflexuosi,   villoso-plumosi.     Folia  lanceolata,, 
acuta,  subglabra,  erecto-patentia,  2  lin.  longa,  subtus  late^, 
snicata,  margine  pectinato-glandulosa,  ciliis  puberulis,     Flo-i 
res  terminales  quaterni,  ramulique  nutantes,     Corolla  cylindri-i 
ca,   snbinflata,  hirsnto-plumosa,   10  lin.  longa,  inferne  atte-* 
nnata,  superne  inflata,  infra  limbum  constricta,  limbo  brevi,' 
obtDso,  crenulato,  reflexo.     Sepala  ovato-subrotunda,  acuta, 
carinata,  pectinato-glandulifera,  longe  petiolata,  2  lin.longa 
et  lata.    Petioli  l^/a  lin.  longi,  angustati.    Bracteae  calyci  ap-| 
proximatae,  sepala  simulantes,  brevi -petiolatae,    Pedicelli  pu-i; 
beruli  Tix  lineam  longi.    Antherae  nutantes ,  inclusae,  breviterl 
aristatae,     Filamenta  glabra ,  apice  conniventia.     Styli  glabri, 
vix  exserti.     Stigma  obtusum.     Germen  turbinatum,  octosul-s 
catum,  adpresse  -  TÜlosum ,  apice  truncatum^  margine  fascica- 
lato-birsutum. 

Prom.  b.  sp.    Mundt  et  Maire. 

CCoütinuatio  in  seqnente  fasciculo.) 


Materialien 

f.u  einem  Verzeichniss  der  jetzt  lebenden  botanischen 

Schriftsteller ,  so  wie  derer ,  die  im  letzten  Decen- 

nium,  bis  Ende  1833,  verstorben  sind. 


L^iese  hier  folgende  üebersicht  der  gegenwärtig  lebenden  bota- 
iiiscben  Schriftsteller  nnd  derer  die  im  letzten  Decennium  durch 
den  Tod  dahingeschieden  sind,  war  anfänglich  nicht  dazu  be- 
stimmt, wozu  sie  sich  jetzt  gestaltet  hat.  Sie  war  nur  eine 
Collection  zum  Nachsehen,  entstanden  bei  dem  Lesen  botani- 
scher Journale  und  Bücher,  die  nach  und  nach  herangewachsen 
ist  und  später  so  viel  wie  möglich  completirt  wurde ,  so  dass  es 
dem  botanischen  Publikum  wohl  nicht  unangenehm  sein  dürfte, 
«e  hier  mitgetheilt  zu  erhalten. 

Manchem  Freunde  der  Scientia  amabilis  könnte  diese  Zu- 
sammenstellung vielleicht  erwünscht  sein ,  und  besonders  dem- 
jenigen ,  der  eine  biographische  Üebersicht  aller  Botaniker  der- 
maleinst zu  liefern  übernehmen  möchte,  einige  Erleichterung 
rerschaffen. 
h  Dies  Register  ist  nach  den  resp.  Namen  geordnet  und  ent- 
"hiält  daneben,  so  viel  es  thunlich  gewesen  ist,  die  Vornamen  und 
Character,  wie  auch  den  gegenwärtigen  Aufenthalt  oder  den  To- 
Jesort  derselben.     Viele  verehrte  Männer,  die  für  die  Botanik 

U  .    9r  Bd.    Os  Heft.  45 


708  

nicht  Unbedeutendes  geliefert  haben  mögen ,  sind  ohne  Zweifel 
noch  übersehen;  dagegen  viele,  weniger  anerkannte,  darin  auf- 
genommen worden.     Es  wird  aber  gebeten ,  hierüber  nicht  un- 
willig zu  sein,  indem  auch  auf  Vollständigkeit  desselben  nicht 
Anspruch  gemacht  werden  kann.     Einiges  liesse  sich  dadurch 
entschuldigen,     dass   der  CoUector  in   einem  entfernten   Orte 
Deutschlands  lebt,   wo  nicht  immer  jede  Stimme  des  erworbe-: 
nen  Verdienstes  hinreicht.     Auch  ist  mancher  der  Neuern  ausge^ 
lassen,    weil  dessen  Aufenthaltsort   nicht  bekannt  genug  war.i 
Aber  der  Verfasser  verspricht,   wenn  es  irgend  seine  Zeit  er- 
lanbt,   eine  reiche  Nachlese  zu  halten,  eine  Verbesserung  man-( 
ches  Fehlerhaften  nachzuliefern  und  nach  zehn  Jahren,  si  diis 
placet ,   in  der  Art  und  Weise ,   wie  es  hier  geschehen  ist ,  fort- 
zufahren. K. 


A.  ; 

Ackermann,  Nicol.;  Med.  Dr.  Prof.;  Stockholm. 
Adler,  Wilh.;  Wohlsdorf  (Rittergut  im  Ziegenrücker  Kreise). 
Afzelius,  Adam;  Med.  Dr.  Prof.;  Upsala. 
Agardh,  Carl  Adolph;  Phil.  Mag.  Prof.;  Lund. 
Ahlquist,  Abrah.;  Phil.  Mag.  Propst  u.  Pastor;  Rnnslen  Im 

Oeland, 
Ahnfeit,  Nicol.  Olaus;  Phil.  Mag.  Docent  der  Theol.;  Lund. 
Alton,  Will.;  Vorsteher  des  k.  Gart.;  Kew. 
Alschinger,  And.;  Prof.;  Zara. 
Amoreux,  Pierre  Jos.;  (Frankreich). 
Andrzejowski,  Ant.;  Dr.;  Crzemeniec? 
Arduino,  Phil.;  Padua. 
Arendt,  J.  J.  F.;  Osnabrück? 
Armaiio;  Mailand. 

Arnold;  Secret.  d.  bot.  Ges. ;  f  15.  Nov,  31. 
Asch  off,  Ernst  Friedr. ;  Dr.;  f  13.  Juli  27.;  Bielefeld, 


709 

Aspegren,  Gustav  Casten ;  •[*  11.  Juli  28.;  Carlscrona. 
Autenrieth,,  Herrm.  Friedr.  v.;  Dr.  Prof.  Kanzler;  "f  2.  Mai 
1835;  Tübiiigen. 

B. 

Balbis,  3oh.  Bapt.;  Dr.  Prof.;  f  13.  Febr.  31.;  Turin  (frü- 
her in  Lyon). 

Balsamo,  Jos.;  Dr.;  Mailand. 

Barclay,  Roh.  Esq.;  f  22.  Oct.  30.;  Buryhill  bei  London. 

Bartling,  Fried.  Gottlieb ;  Dr.  med.  Prof.;  Göttingen. 

Bartram,  Will.;  (Nordamerika). 

Bauer,  Franz;  Pflanzenmaler;  '[' 17.  März  26. ;  Wien. 

Baner,  Erasm.;  Pfarrer;  "J*  15.  März  25. ;  Tittmoning. 

Bauer,  G.  H.;  Apotheker;  Berlin. 

Baxter,  William;  Curator  d.  bot.  Gartens ;  Oxford. 

Becker,   Joh.;    Stifts  -  Botanikus ;    t24.  Not.  33.;    Frank- 
furt a.  M. 

Beilschmied,  CT.;  Apotheker;  Ohlau  (Schlesien). 

Bellardi,  Carl  Ludw.;  Med.  Dr.  Prof.;  f  4.  Mai  26.;  Turin. 

Bentham,  George  Esq.;  London. 

Berg,  Ernst  v.;  Neuenkirchen, 

Bergfeld;  Regensburg. 

Berkeley,  M.  J.;  Geistlicher ;  Margate  (England.) 

Ber laudier,  Jean  Louis;  Genf. 

Bernhardi,  Joh.  Jac;  Dr.  Prof.;  Erfurt. 

B  e  r  0 1  i ;  Turin. 

B  e  r  t  e  r  0 ,  Carl  Jos. ;  Med.  Dr.  "f ;  Reisender  in  Amerika, 

Berthelot,    Sab.;    Prof.  Dir.  d.  bot.  Gart.;    Orotava  (Te- 
neriffa). 

Bertoloni,  Anton;  Med.  Dr.  Prof.  Dir.  horti ;  Bologna. 

Besser,  W.  S.  J.  G.;  Med.  Dr.  Prof.  Hofrath;   Kiew  (früher 
in  Krzeminiec). 

Betcke,  E,  F.;  Med,  Dr.;  Malchin  (Mecklenburg), 

45  * 


710  

Biasoletto,  Th.;  Dr.  Apotheker;  Triest. 

Bieberstein,  Fr.  Aug.  Marschall  v.;  •[■  28.  JqH  26.5  Char- 
kow. 

Billardiere,  Jac.  Jul.  La;  Med.  Dr.;  f  8.  Jan.  34. ;  Paris. 

Billberg,  Gust.  Joh. ;  Kammerrath ;  Stockholm. 

Bischoff,  Gottl.Wilh.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Heidelberg. 

Blandow,  0.  C;  Apotheker  f. 

Bluff,  M.  J.;  Med.  Dr.;  Nürnberg? 

Blume,  Carl  Ludwig;   Med.  Dr.  Dir.  d.  Reichsherb.;  Leyden. 

Blumenbach,  Joh.  Fr.;  Med.  Dr.  Prof.  Hofr. ;  Göttingen. 

Böhm;  Prof.  d.  Bot.;  Wien. 

Bönninghausen,  C.  M.  F.  v. ;  Regierungsrath ;  Münster. 

Boisduval,  F.  A.;  Paris. 

Boitard;  Paris. 

Bojer,  Wencesl.;  Prof.;  Port  Louis  (Isle  de  France). 

Bonato,  G.  A.;  Padua. 

Bongard,  H.  G.;  Med.  Dr.;  St.  Petersburg. 

Bonpland,  Aime;  Reisender  in  Südamerika. 

Booth,  John.;  Handelsgärtner;  Hamburg. 

Bory  de  St.  Vincent,  Joh.  Bapt.;  Oberst;  Paris  (reiste  zu- 
letzt in  Griechenland). 

Bosc,  Louis;  *{•;  Paris. 

Bouche,  Peter  Carl,  Institutsgärtner  a.  d.  Gärtnerlehranstalt; 
Neu-Schöueberg  (b.  Berlin.) 

Bowdich,  T.  Edw.;  (England). 

Bowman,  J.  E.  Esq. ;  (England). 

Brandt,  Joh.  Friedr.;  Med.  Dr.  Prof.;  St.  Petersburg. 

Braun,  Alex.;  Med.  Dr.  Prof.;  Carlsruhe. 

Braun^  Friedr.;  Apotheker;  Bayreuth. 

Braun,  G.  H.;  Apotheker;  Berlin. 

Braune,  T.  Anton  v.;  k.  k.  Secretair;  Salzburg. 

Bray,  Franc.  Gabr.  de;  Graf,  Präsid.  d.  bot. Gesellsch.  z.  Re- 
gensburg ;  1 2.  Sept.  32. ;  Irlbach  b,  Straubing. 


___ —  711 

Brebisson,  L.  Alphonse  de;  (Frankreich). 
Breda,  J.  G.  S.  van;  Prof.;    Gent? 
Bredemeyer;  Hofgarten - DIrector ;  Wien. 
Bridel-Brideri,   Sam.  Elias  Baron  r. ;   Lt^at. - Rath ;   •}•  7; 

Jan.  28.;  Gotha. 
B  r  0  c  c  h i ,  J. ;  "i*  Aegypten. 
Brongniart,  Adolph;  Prof.;  Paris. 
Brown,  Rob. ;  London. 
Brown,  Georg ;  Kew. 
Brotero,  Fei.  Avellar;  Prof.;  Coimbra 
Bruch;  Apotheker;  Zweibriicken. 

Brueckner,  G.A.;  Med.Dr.,  Mediciu.-Rath;  (Mecklenburg). 
Brunner,  Samuel;  Med.Dr.;  Bern. 
Brunner;  Prof.;  Bern. 
Buch,  Leop.  v.;  Kammerherr;  Berlin. 
Bunge,  Alex.  V.;  Collegien -Assessor;  St.  Petersburg? 
Burchell,  Will.  J.;  Fulham  (Reisender  am  Cap  und  in  Süd - 

Amerika. 
Burckhard,  F.;  Prof.;  Basel. 
B  u  q  u  0  7 ,  Georg  Graf  von  ;  Prag. 

c. 

Cambessedes,  Jacq.;  Med.Dr.;  Paris. 
Campana,  Antonio;  Prof.;  "I*  6.  Mai  33. ;  Ferrara. 
Camoli;  (Italien).  :, 

Candolle,  Aug.  Pyr.  De;    Prof.;    Genf  (früher   in   Mont- 
pellier). 

Candolle,  Alphons  De;  Prof.;  Genf. 

Carmichael  Dugald;   'Ca|)t.;    "fSept.  27.;  Appin  (Schott- 
land), u.     l>! 
Cassebeer^  J.  H.;  Senator  und  Apotheker ;  Gelnhausen 
Cassel,  Franz  Peter;  Dr.  Pr.  u.  Dir.  d,  bot.  Garl.;  Genf 


712  

Cassini,  Alexander  Heinr.  Gabr.  v. ;   Fair  u.  Rath  am  Cas 
sationshofe;  f  16.  Apr.  32.;  Paris. 

Castiglione,  Ludw.;  Ritter;  f  22.  Jul.  32.;  Mailand. 

C-eryantes,  Viuc;  Prof.;  -J-  26.  (28.)  Jul.  29.;  Mexico. 

C  ha  misse,  Adalb.  v.;  Dr.  phil.;  Berlin. 

Chaubard;  (Frankreich). 

C  h  a  u  T  i  n  ;  (Frankreich). 

Chavannes,  Ed.;  (Frankreich), 

Chevallier,  F.  F.;  Med.  Dr.;  Paris. 

Chiaje  s.  Delle  Chiaje, 

Choisy,  Jaques-Denys;  Philos.  Prof. ;  Genf. 

demente  de  Roxas;  •J'Febr.  27. ;  (Spanien).  « 

C obres,  Paul  v.;  K.  K.  Oestr.  Rath;  f  26.  Dec.  23.;   Göp-  ! 
pingen  bei  Augsburg.  ^ 

C 0 11  a,  Aloys;  Turin.  | 

Colladon,  Jean Ant.;  t  1830.;  Genf. 

Colladon,  Louis  Theodore  Frederic ;  Med.  Dr. ;  Genf. 

Colsmann,  Joh. ;  Dr.  Prof.  d.  Chir.;  j*  1830.;  Kopenhagen,  j 

Comte,  J.  Achille;  Prof.;  Paris. 

Cor  da,  J.  Aug.;  Pflanzeuzeichner ;  (Böhmen). 

Correa  di  Serra;  Gesandter;  'f  10.  Oct.  23. ;  Lissabon. 

C  0 1 1  a,  C.  Beruhard. 

Conlter,  Thomas,  Med.  Dr. ;  Irländer  (war  in  Genf ,  reist  in  ; 
Mexico). 

Courset,  Dumont;   Boulogne. 

Courtois,  R. ;  Dr.;  Lüttich? 

Cruckshanks,   Alex.  Esq.;    Edinburgh  (reiste  in  Südame- 
rika). 

Cruse,  Wilh.;  Med.  Dr.  Priv.  Doc. ;  Königsberg  in  Pr. 

Cunningham,    Allan;    Sammler  für  d.  K.  Garten  in  Kew 
(reiste  in  Ncuholland). 


713 


D. 


Darlingtou;  Dr.;  New-Chester  (Pensylvanien). 
Davidsou,   R. ;    Aufseher  des  Gouverii.  Gartens j    üobart- 

towii  (Vau  Diemeuslaud). 
De  Gandollc  s.  Candollc. 
D  e  g  1 0  u  d. 

D  e  i  s  c  h ,  Joh.  Gottfr. ;  Augsburg. 
De  la  Harpc  s.  Harpe. 
Delaliaye,  Felix;  Kunstgärtuer ;  Versailles. 
De  la  Rive  s.  Rive. 
Delessert,  Beuj.;  Barou  Bauquier;  Paris. 
Delile,  Raffeueau-,  Prof.  d.  Bot.;  Moutpcllier, 
Delisc,  D.;  Bataillouschef ;  (Frankreich). 
Delle  Chi a je,  Stephau;  Med.  Dr.;  Neapel. 
D  e  n  n  s  t  tä  d  t ,  A.  W. ;  Dr.  Prof. ;  Weimar. 
Depre;  Dr.;  Wieu  (Reise  nach  Älexico). 
Descourtilz,   E.;  Med,  Dr.;   Paris  (war  in  Wcstiudieu  St, 

Domingo). 
Desfontaines,  R.  L.;  •['Nov.  33. ;  Paris. 
D  e  s  i  n  g ;  Dr.  Assistent  d,  K.  K.  Natur,  Kab. ;  Wien. 
Desmazieres;  Lille. 

Det'lfarding,  G.  Gust. ;  Med.  Dr. ;  Waruemünde. 
Dew^<;y;  Prof;  (Nord  -  Amerika). 
D  i  c  k  s  0  u ,  James ;  "f  1823. ;  (England). 
Die rb  ach,  Joh.  Heiur.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Heidelberg, 
Dietrich,  Alb.;  Phil.  Dr.;  Berlin. 
Dietrich,  Friedr.  Dav. ;  Jena. 
Dietrich,  Fried,  Gottl. ;  Prof.;  Eisenach. 
Ditmar,  L.  P.  F.;  Jur.  Dr.  Rittersch.- Syndikus;  Rostock. 
Don,  David;  Secret.  d.  Linn.  Ges.;  London. 
Don,  George;  London. 
Douglas,  David ;  (Reisender  in  Nord  -  Amerika). 


716  

Frey  er,  Heinr.;  Apotheker;  Idria, 

Freyreiss,  Hofrath;  •J' 1.  April  25. ;  Brasilien. 

Fries,  Elias  Magnus;  Phil.  Mag.  Prof.;  Upsala  (früher  in 

Lund). 
Fritzsche,  Jul.;  Phil.  Dr.;  Casan  (früher  in  Berlin). 
Fr ö lieh;  Pastor;  Borna  b,  Schleswig. 
Frölich,  Joh,  Aloys.  von ;  Medic.  Rath;  Ellwangen, 
Frost,  John;  Prof.;  London. 
Fürnrohr,  A.  E.;  Phil.  Dr.  Prof.;  Regensburg. 
Fuhlrott,  Carl;  Bonn  (?) 
Fuuck,  Heinrich,  Christ.;  Apotheher;  Gefrees  b,  Balreuth, 

G.  ; 

Gaede,  H.  M.;  Med.  Dr.  Prof.;  f  2.  Jan.  34.;  Lüttich. 

Gärtner,  CarlFriedr. ;  Dr.  Oberamtsvogt ;  Calw. 

Gärtner,  Phil.  Gottfr. ;  Apotheker;  •J' 17.  Dec.  25. ;  Hanaus' 

Gaillon,  Benj.;  (Frankreich). 

Gaudichaud,  M.  Ch.;  Paris. 

Gaudin,  Jean;  Pfarrer;  •{•  15.  Jul.  33.;  Nyon. 

Gay,  Jacques;  Paris, 

Gebhard,  Joh,  Nepom.;  -f  9.  Jan.  27.;  Grätz. 

Geisel  er,  Ed.  Ferd. ;  Med,  Dr,  Mediciualrath;  Dauzig. 

Genth;  Frankfurt  a.  M. 

Gellerstedt,    Joh.  Dan,;    Phil,  Mag,  Schulcollege;    Oere- 

broe. 
Gemeiner,    Joh.  Christ.  Theodor;    Apellatlonsgerichtsrath j 

t  28.  Oct.  23. ;  München. 
Gerhard;  Legationsrath ;  Leipzig. 
Gillies;  Dr.;  (Süd -Amerika). 
Gingins-Lassaraz  ,  Fred.Bar.de;  (Schweiz). 
Gmelin,  Carl  Ch.;  Dr,  Geh,  Hofrath;  Carlsruhe,, 
Godin;  Lille, 
G  ö  p  p  e  r  t ,  H.  R. ;  Med,  Dr.  Prof, ;  Breslau, 


717 

}öthe,  Joh.  Wolfg.  V. ;  Geh.  Rath;  f  22.  Mai  32.;  Weimar. 
Joldbach,    CarlLudw.;    Dr.  Hofrath ;    f  13.  März  24.; 

Moskau, 
j  0 1  d  f  u  s  s ,  Georg  Aug. ;  Med.  Dr.  Prof. ;  Bonn  (Poppeisdorf). 
}orski;  Med.  Dr.;  Wilna? 
Josse,  Louis  Andre;  Med.  Dr.;  Genf, 
jovan;  Dr. 

Jrabowski,  H.;  Apotheker;  Oppelu. 
S  r  a  f ;  Chem.  Dr. ;  Laibach. 

Graham;  Dr.  Prof.;  Edinburg.  M  " 

G  r  a  ii  m  ü  1 1  e  r ,  J.  Fr.  Christ. ;  f  1824. ;  Jena.  > 

Gre Tille,  Rob.  Kaye;  Edinburg. 
Griesselich,  L. ;  Med.  Dr.;  Carlsruhe. 
Griffith,  Will.;  Hülfswundarzt  im  Dienst  d.  engl.  ost.  Comp. 
Günther,  Joh.  Christian;  Phil.  Dr.  Medicin.  Assessor 5  fl8. 

Juni  33.;  Breslau. 
G  ü  n  t  z ,  Eduard  Wilh. ;  Dr. ;  Leipzig. 
G  u  e  p  i  n ;  Dr.  Prof. ;  Angers. 
Guillemin,  J.  B.  A.;  Paris. 
Guimpel,  Friedr.;  Prof.  Maler.;  Berlin. 
Gnssone,  Joh.;  Bled.  Dr.  Vorst.  d.  bot.  Gart.;  Boccadifalco 

(bei  Palermo). 
Guthnick;  Apotheker;  Thun  bei  Bern. 

H. 

Hackl;  Prof.  d.  Landwirthsch.;  Leitmeritz. 
Häberle,  Jos.  Const.;  Dr.  Prof.;  f  1«  Oct.  32.;  Pestb. 
Häusler;  Mallaga. 

Hagen,  Carl  Gottfr.  v. ;  Medic.  Rath  u.  Prof. ;  f  2.  März  29. ; 
Königsberg  in  Pr.  ^g  :  0  U 

Hagenbach,  C.  F.;  Med.  Dr.  Prof.;  Basel.  88')H 

H  a  1 1 ,  H.  C.  van ;  Dr.  Prof. ;  Groningen.  :  1  rr  o  H 

Hamilton,  Arthur;  Lyon  (?).  .inliH 


718  

HaAÜton,  Wilh.;  Woodlard  bei  Philadelphia. 

H  äin  p  e ;  Apotheker ;  Blankeuburg. 

Hargasser,  Joh,  Georg;  Tharmaceut ;  f  22.  Aug. 24. ;  Salz 

'■   "  '  bürg  (vernnglückt). 

Harpe,  J.  J.  C.  De  la;  Med.  Dr.;  (Frankreich). 

Harrach,    Carl  Graf  v.;    f  19.  Oct.  24.;    Brück   an   de 

Leitha. 
Hart  ig,  Theod.;  Dr.  Oberförster  u.  Priv.  Doc. ;  Berlin. 
Hartmann^  CarlJoh.;  Med.  Dr.  Provinz -Arzt;  Stockholm' 
H  a  r  V  e  y ,  W.  H.  Esq. ;  Summerville  b,  Limerick^ 

Hartweg;  Garten-Dir.;  fl3i  März  31.;  Carlsruhe, 

Haworth,  Adrian  Hardy  Esq. ;  Chelsea. 

Hayne,  F.  G.;  Dr.  Prof.;  f  28.  April  32.;  Berlin. 

Hayne,  Jos.;  Prof.;  Grätz« 

Hcör,-  Oswald;  Theol.  Cand.  Priv.  Doc.;  Zürich. 

Hegetschweiler,  J.;  Dr.  Regiernngs -  u.  Staatsrath;   Zü- 
rich (früher  Stäfa). 

Heim;  Med,  Dr.  Geh.  3Iedic.  Rath;  f  15.  Sept.  34,;   Berlin^ 

Hein  hold;  Dresden.  t,.»' 

Heinrich,  Joh.  Placid, ;  f  18.  Jan.  25. ;  Regensburg. 

Heinz  e;  Apotheker;  fl^.  Juni  23.;  Weinheim  bei  Heidelberg*' 

Heller,  Fr.  Xav. ;  Prof. ;  Würzburg,  * 

Hemprich;  Med.  Dr.;  f  30.  Juni  24.;  Berlin  (gest.  zu  Mas<i 

saua  Abyssinien). 
Henschel,  Aug.  Wilh.  Ed.  Th.;  3Ied.  Dr.  Prof.;  Breslau. 
Henslow,  J.  S.;  Prof.  d.  Bot.;  Cambridge. 
Hent-schel,  t.;  tl823.;  Kostela  in  Mähren, 
Herbich,    Franz;    Med.  Dr,  K,  K.  Regimentsarzt  (reiste  in 

Italien,  Gallicien  u.  d,  Bukowina), 
Hergt,  J,  L.;  Hadamar, 

Hess,  J.;  Oberfinanzrath  Vorst,  d.  bot.  Gart.;  Darmstadt. 
Heuffel,  Joh.;  Med.  Dr,  Physicus;  Lngos  (Banat), 
Hilaire,  Aug.  Saint-;  Paris  (reiste  in  Brasilien). 


71t 

liiaire,  Jarnne  Saint-;  Paris. 

lilsenberg,  Carl  Theodor;  •f;  Madagascar  (aus  Erfurt)» 
linterhuber,  Georg;  Prof.  u,  Apoth. ;  Salzburg, 
Uadnick;  Prof.  u.  Apoth.;  Laybach. 
lochstetter,  Ch.  Fr. ;  Dr. ;  Esslingen, 
loefft,  F.  M.  S.  V.;  Med.  Dr.;  (Russland?), 
loffmann,  Georg  Franz;  "J*  17.  März  26,;  Moskau, 
loffmann,  Jac.  Friedr.  v. ;   Med.  Phil,  Dr.  Prof.;   f  1829. 

Warschau, 
lofmeister,  Friedr.;  Buchhändler;  Leipzig, 
lohenwarth,  v.;  Fürstbischof;  *{•  22. April  25. ;  Linz, 
lol andre,  J.;  Prof.;  Metz, 
loll,  Friedr.;  Privatlehrer  der  Pharmacie  ;  Dresden  (war  in 

Madera), 
lollboell,  Friedr,  Ludw.;  Garteninspector;  f  30.  Jan,  29.; 

Kopenhagen, 
lolsey;  (Reisender  in  Nord  -  Amerika), 
lomann,  G.  G,  J.;  Prediger;  Rudow  b,  Stolpe  in  Pommern, 
looker,  Wilh.  Jac;  Prof,;  Glasgow, 
1 0  p  p  e ,  D.  H. ;  Dr,  Dir, ;  Regensburg, 
lorkel^  Job.;  Med.  Dr.  Prof, ;  Berlin, 
lornemann,  J,  W, ;  Etatsrath  u.  Prof. ;  Kopeuhagen. 
lornung;  Apotheker;  Aschersleben, 
iornschuch.  Fr.;  Phil.  Dr.  Prof. ;  GreifswaJd. 
lost,  Nie.  Thom.;  Med.  Dr.  Leibarzt;  -f  13.  Jan. 34.;  Wien. 
GEosak,  Dav. ;  Elgin  b,  New -York, 
loulton;  Prof.;  London, 
iuber,  Frangois;  Genf, 
äübner,  J.  W.  P.;  Dr.;  Mannheim. 
Hügel,   Carl  Frcih.  t.;   Hietzing  b.  Schönbnmn  (auf  Reisen 

in  Ostindien.) 
äünefeld,  F.  L.;  Dr,  Prof.  d.  Chemie;  Greifswald, 
äuguenin,  A,;  Chambery  (Savoyen). 


720  

Humble,  Adolph  Heinr. ;  Med.  Dr.;  (Schweden), 
Humboldt,  Alex.  Freih.  v. ;  Kammerherr  Geh,  Rath;  Berl 

(früher  Paris). 
Hundeshagen,  J,  Gh.;  Dr.  Prof.;  Giessen, 
Huss,  Magnus;  Philos.  Mag.;  (Schweden). 
Button,  "W.;  London? 

J. 

Jablonski,  Paul  Ernst;  Med.  Dr. ;  Berlin. 

Jack,  Will.;  (Ostindien).  i 

Jacquemont,  Victor;  "f  7.  Decb.  32. ;  Bombay  (Reisender 

Jacquin,  Jos, Franz  Freiherr  v. ;  Prof.;  Wien. 

Jäger,  Georg  Fried. ;  Med.  Dr.;  Stuttgart,  ' 

Jameson,  Will.;  Prof,  d,  Chemie  u.  Naturgesch,;  Quito. 

Jan,  G.;  Prof.  u.  Dir.  d,  bot.  Gart,;  Parma. 

John,  J.  F.;  Dr.  Prof.;  Berlin, 

Johns  ton,  George;  Med.  Dr.;  Berwick. 

Jürgens,  G.  H.  B.;  Advokat;  Jever  (Ostfriesland). 

Jungj  W. ;  Apotheker;  Hochheim, 

Jussieu,  Adrien  de;  Med,  Dr.  Prof.;  Paris, 

Jttssieu,  Antoine  Laurent  de ;  Prof.;  Paris, 

K. 

Kachler,  Job.;  Wien, 

Karwinsky,  Baron  v. ;  München  (früher  in  Mexico). 

Kaulfuss^  G,  F.;  Dr.  Prof.;  t  9-  Decbr.  30.;  Halle, 

Kennedy;  Haudelsgärtner ;  Hammersmith. 

Ker^  John  Bellenden;  Esq.;  London. 

Kern  er,  Joh,  Sim.  v.;  Hofrath  u,  Prof.;    "f  13.  Juni  30. 

Stuttgart. 
Kielmeyer,  Karl  Frledr.  v. ;  Med.  Dr.  Staatsrath ;  Stuttgai 

(früher  Tübingeu), 
Kie.ser,  Georg  Dietr. ;  Dr,  Prof,  Hofrath;  Jena. 


I 


721 

Kitaibel,  Taul;  Trof.;  f;  Pesth. 

Kittel,  Mart.  Bald.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Aschaffenbiirg  (früher 
München). 

Klett,  Gust,  Th.,  Baccal,;  Leipzig. 

Klotzsch,  J.  F.;  Dr.  Adjunct  b.  kön.  Herb. ;  Berlin, 

Kneiff,  Fr.  Gotth.;  Apotheker;  f  7.  Sept.  32.;  Strass- 
burg-, 

Koch,  Wilh.  Dan.  Jos.;  Dr.  Prof.  Hofrath. ;  Erlangen  (frü- 
her Kaiserslautern), 

Köberlln;  Pfarrer;  Dickenreishansen  (b.  Memmingen). 

Kosteletzkj,  Vinc.  Franz;  Med.  Dr.  Prof. ;  Prag. 

Krebs,  L.;  Apotheker;  Grahamstown  (Cap-Colonie), 

Kroch  er,  A.;  Med.  Dr.;  tl823.;  Breslan. 

Krombholz,  J.  V.;  Med.  Dr.  Prof.;  Prag. 

iKützing,  Friedr.  Franz ;  Apotheker;  Eilenburg  (gegenwärtig 
auf  Reisen). 

Kunze,  Gustav;  Med,  Dr.  Prof.;  Leipzig, 

Kunth,  Carl  Sigism. ;  Phil.  Dr.  Prof, ;  Berlin  (früher  Paris), 

Kurr,  H.;  Med.  Dr.;  Suttgart, 

L. 

Lachmann,  H.W.  L.;  Med.  Dr.  (juu.);  Braunschweig, 
Laestadius,  Laur.  Levi;    Pastor;    Karesuanda  (Tornea - 

Lappmark). 
Lagasca,  Mariano;  Prof.;  London  (früher  Madrid). 
Lallemant,  Jul.  Leop.  Ed.  Ave  - ;  Med.  Dr. ;  Lübeck« 
Lambert,  Aylmcr  Bourke  Esq.;  London. 
Lamarck,   Jean  Bapt.  Pierre  Ant.  Monet  de;  Prof.;  *[•  18, 

Decbr.  29.;  Paris. 
Lamouroux,    Job.  Vinc.  Felix;    Prof.;    "J*  26.  März  25.; 

Caen. 
[  Lang,  Adolph  Fr,;  Pharmaceut;  Neutra  (Ungarn)  Pesth. 
Lasch,  F.;  Apotheker;  Driesen, 


tUl 


If 


n 


3 


722 

Latertade,  J.  F.;  Bordeaux,      j;   i  .V*  >Äj 

Laurer,  F.;  Dr.  Prosector ;  Greifswald. 

Leavenworth,  Melines  Conklin;  Med*Ik.;  Angusta  (Nord-  )\ 

Amerika),  ^.<JT  ,J«ni)  j 

Ledebour,  C.  F.  v.;  Dr.  Prof.  Etatsrath ;  Dorpat. 
Lee,  James;  Handelsgärtner;  "i*  10.  Juni  24. ;   Hammersraitl 

bei  London. 
Lehmann^  F.  H.;  b.  bot.  Gärten;  Dresden. 
Lehmann^  J.  G.  Christ.;  Med.  Dr.  Prof.;  Hamburg. 
Leiblein;  Med.  Dr.  Prof.;  Würzburg.  Ä 

Lejeuue,  A.  L.  Gr. ;  Med.  Dr. ;  Lüttich.  * 

Lemprienr,  W.;  London.  ^ 

Leprieur;  Pharmaceut  der  Marine;  (Frankreich).  1^ 

Lenz^  Harald  Ottmar;  Lehrer;  Schnepfenthal  b.  Gotha,      ^j 
Leasings  Chr.  Fr. ;  Med.  Dr.;  (in  Sibirien  reisend). 
Lexarca,  Joan;  "f  1.  Sept.  24.;  Vallisoleto  (Michuacan). 
Lhotzkj^  Job.;  Dr.;  Wien  (erst  in  Brasilien  jetzt  in  Netfi 

holland  reisend),  A 

Libert,  Maria  Anna;  Demois.  Mitgl.  mehr,  gel.  Ges.;  Mal 

medy. 
Lidbeck,  Andr.;  Phil.  Mag.  Prof. ;  f  H»  Mai  29.;  Stocks. 

holm  (früher  in  Lünd).  '^ 

Liebich^  Christoph;  Forstinspector;  Prag.  ' 

Lindblom^  Alexis  Ed.;  Phil.  Mag.;  Lund. 
Lindenberg,  J.  B. ;  Jur.  Dr.  Amts  Verwalter;  Bergedorf. 
Linderholm,  Magnus  Gust.,  Med.  Dr. ,  (Schweden). 
Lindley,  John;  Esq.  Phil.  Dr.  Prof.;  London. 
Lindsay,    A.  K.;    Esq.  Med.  Dr.  in  Dienst,  d.  engl.  ost. 

Comp.  (Ostindien). 
Link,  H.  F.;  Med.  Dr.  Prof.  Geh.  Medic.  Rath;  Berlin. 
Ljnngberg;  Nicol.  Job.;  Med,  Dr, ;  (Schweden). 
Ljnngstedt,     Gust.  Christian;      Med.    Lic.    Phil.   Mag.; 

(Sohwejlpn). 


723 

Llave,  Paulus  de  la;  Geistlicher;  (Mexico). 
Loefwenhjelm,  Severin;  Pastor;   "J*  22.  Blai  26. ;  Upsala. 
Loreck,  G.G.;  Dr.;  Königsberg  i.  Pr. 
Lowe,  (William  T.)  Richard  Thomas ;  Cambridge. 
Lucae,  Aug.;  Dr.;  Apotheker;  Berlin. 
Lumnitzer,  Steph,;  Med.  Dr.;  Pressburg. 
Lundequist,  Nicol.  Wilh.;  Phil.  Mag,  Buchhändler ;  Stock- 
holm. 
Lyngbye,  Hans  Christian;  Prediger?  (Dänemark). 

M. 

\Iacaire  -Prinsep,  Isaac;  Genf. 

\Iacfadyen,  James ;  Med.  Dr. ;  Jamaica. 

ttaerkliu,  G.  Fr.;  Apotheker;  f  31.  Juli  23.;  Wiesloch 
(b.  Heidelberg). 

)lalabaila,  v.  Canal;  Graf  Präsid.  d.  k.  k.  ökon,  Ges.; 
Prag. 

\Iaun,  Wenccsl.;  Prag?  ^ 

Waratti,  J.  F.;  Dr.;  f  12.  März  29.;  Mantua. 

Vlarcet,  Frangois ;  Genf. 

Marcet,  Jeanne;  Wittwe  von  Alexander  Marcet;  Prof.  d, 
Chemie;  Genf. 

Uarchandj  Ludw. ;  Luxemburg. 

Martellij  Nicol.;  f  (95  Jahr  alt) ;  Rom. 

Vlartens,  Georg  v.;  Prof.;  Stuttgart. 

Jlartius,  C.  F.  P.  v.;  Med.  Dr.  Prof.  Hofraih;  München. 

War  t iu  s,  Theod.  Willi.  Mart.;  Dr.  Apoth.  Priv.  Doc. ;  Er- 
langen. 

>Iauri,  Ernest.;  Neapel? 

Maycockj  James  Dottin;  Med.  Dr.;  Barbados. 

Mayer,  Friedr.;   f  21.  Decbr.  28.;  Treviso. 

VIeigeu,  Joh.  Wilh.;  3Iitglied  mehr,  gel,  Ges.;  Slollberg  (l», 
Aachen). 

9r  Bd.   fis  lieft.  4^ 


724  

M«issB«r,  CarlFriedr. ;  Med.  Dt.  Prof.;  Bas^. 

M«issmer;  Dr.  Apoüi&ker ;  Halle. 

Melen,  Erich  GustaT;  Med.  Dr.;  f  1828.;  CalaAr. 

M  e  n  z  i  e  s  .  Archibald  ;  (England). 

Meniinrer;  Freiburs. 

Merat,  F.  Y.;  Med.  Dr.;  Paris. 

Mercier,  Philippe  (ans  .\Iartiaiq¥e  eebirtia:);  Genf. 

Merrem,  Blasin«;  Dr.Prcf.;  ^Jarburg. 

Mertens^  F.  C;  Dr.  Prof.;  f  19-  J«iu  31.;  Kernen. 

Mertens,  Hcinr.;   Med.  Dr.  Adjanct  d.  kais.  Akad.;  "f  30. 

Sept.  30. ;  5t.  Petersbursr. 
Metiser,  J,;  Garteniaspector ;  Heidelberff, 
M  e  T  e  n.  Fr.  Jul.  Ferd. :  Med.  Dr.  Prof. ;  Berlin  (früher  in  Bonn). 
Meyer,  Carl  Anton;  Dr.;  Su  Petersburg:. 
Meyer,  Ernst  Heinr.  Friedr. ;   Med.  Dr.  Prof.;    Königs berg 

in  Preussem. 
Meyer,  G.  F.  W. ;  Dr.  Prof.  u.  Hofrath :  Göttingen. 
Meyer;  Frankfurt  a.  M, 
Micheli,  Michel;  Genf. 
Mielichhofer,  M.;  Sahbirrg. 
Mikan,  Joh.  Chrisdan;  Med,  Dr.  Prof.:  Prag. 
Miltitx,  Friedr.  t,  ;  K.  S.  Kammerherr;  Dresden. 
M  i  q  n  e  1 ,  Friedr.  Ant.  Wilh. ;  Dr. ;  Leyden. 
Mirbel,  C.  F.  Brissean-,  Prof.  (de  Tlnstitnt);  Paris- 
Mo  ein  no;  Mexico. 
Moessler,  Joh.  Christ.;  Med.  Dr. 

Mohl,  Hugo;  Med.  Dr.  Prof.;  Tübingen  (bisher  in  Bern). 
Moldenhawer,  J.  J.  P.;  Dr.  Prof.;  Kiel. 
Molina,  Gior.  Ign.;  f  12-  Sept.  29.;  Bologna. 
Monnard,  J.  P.:  (Frankreieh). 
Mvnnier.  Ang.;  Nancy. 

M*ntagne,  C;  Med.  Dr.  Chirurgien -Maior:  (Trankreith). 
Moqnin-Taodon,  Alfred;  Dr.;  Montpellier. 


12S 

Moretti,  Jos.;  Prof.  der  Land wirths eh.;  Payla. 

Moricandj  Steph.;  Genf. 

Moris,  J,  H. ;  Med.  Dr.  Prof, ;  Tnrin  (reiste  in  Sardinien). 

Moritzi,  Alex.;  Chnr. 

Morren,  Carl  F.  A. ;  Dr.;  Gent? 

Morris,  Rieh. 

Moses,  Herrmann;  Paris. 

Mongeol,  J.  B.;  Med.  Dr.;  Strassbnrf. 

MüncB,  V.;  "Wien. 

Mnlder,  Claas;  Prof.;  Franeker. 

Mnrraj,  Jotn;  Hell. 

Myrin,  Claes  Gnst.;  Magister;  Stockholm  (?) 

N. 

Naccari,  Fort.  Luigi;  Prof.  n.  Yice-Consnl;  Chioggia. 

N  athns  ins,  Herrn. ;   Gutsbesitzer;   Hnndisburg  (bei  3Iagde- 

bnrg). 
Neck  er  de  Saussure,  Jacq.;  •j'Oct,  25.;  Genf. 
Nees   von  Esenbeck,   Chr.  G. ;    Med.  Dr.  Prof.  Präsid.  d. 

Leop.  Card.;  Breslau  (früher  Bonn). 
Nee  5  Ton  Esenbeck,  Th.  Fr.  L.;  Phil.  Dr.  Prof. ;  Bonn. 
Nestler,  CG.;  Prof.  d.  Bot.:  f  2.  Octob.  32.:  Strasburg. 
Neu  Schild;  Pastor;  Gross -Meilen  (Pommern). 
N  i  1  s  s  0  n ,  Sreno ;  Phil.  Mag.  Prof. ;  Lund. 
Nocca,  Domin.;  Prof.;  Paria. 
Noe,  "Wilh. ;  Pharmaceut;  Fiume. 
Nolte,  E.  F.;  Med.  Dr.  Prof.;  Kiel. 
Nordsiedt,  Carl  Peter  Ulr. ;  3Ied.Dr,;  (Schweden). 
Nutt  all.  Thomas;  Mitgl.  mehr.  gel.  Gesellsch. ;  Philadelphia. 

o. 

Oesterreicher    (Estreicher  ? ):     Med.  Dr.    Prof.  der  Bot.; 
Krakau, 

46« 


726  " 

Okeii,   Ludwig;  Med.  Dr.  Prof,  Hofrath;   Zürivh  (früher  in 
Jena^  München). 

Oligschläger,  F.  W.;  Med.  Dr.?  Solingen? 

Olin,  Joh.  Heinr.;  Med.  Dr.  Prof.;  f  21.  Juni  24.;  Wexiö. 

Opiz,  Phil.  Max.;  Mitgl.  mehr.  gel.  Gesellsch.;  Prag. 

Oppermanu,  Christian  Heinr.;  Med,  Dr.  Secret.  d,  bot, Gesj;»^ 
"i*  14,  Mitrz  31.;  Regensbnrg. 

Orsini,  A. ;  Neapel?  *;, 

Ort  mann,  Aut.;  Apotheker;  Karlsbad« 

Otth,  Adolph;  Dr.?  Bern? 

Otto,  Friedr.;  Insp,  d,  bot.  Gartens  u,  Dir.  d,  Gärtnerlehr- 
anstalt; Berlin, 

P. 

Panzer,   Georg  Wolfg,  Franz;   Med.  Dr.;   f  28.  Jun.  29.y| 
Hersbruck  b.  Nürnberg, 

Parrot,  Friedr,;  Prof.;  Dorpat. 

Pavou,  Jos.;  f;  Madrid. 

Peck;    Prof.    d,  Cambridge  College;    Boston  (Nord -Ame- 
rika). 

Perleb,  C,  J,;  Med.  Dr.  Prof.;  Freiburg  i.  Breisgau. 

Perrottet,  G.;  Director  der  Pflanzungen;  Paris, 

Persoon,  Gh.  H.;  Med.  Dr.;  Paris. 

Pe schier,  Jacques;  Apotheker?  Genf. 

Peschier,  Jean;  Med,  Dr.;  Genf. 

Petit,  Felix;  (Frankreich). 

Petter,  Franz;  Prof.  am  K.  K.  Gymnasium;  Spalatro  (Dal- 
matien). 

Picot  de  la  Peyrouse;  Phil.;  •{•  1833,;  Toulouse. 

Pictet,  Charles;  f  1824.;  Genf. 

Popp  ig,  Eduard;  Med.  Dr.  Prof. ;  Leipzig. 

Pohl,  Joh.  Eman.;  Med.  Dr.  Prof.;   f  23.  Mai  34.;  Wien 
(reiste  in  Brasilien)^ 


727 

Tollini,  D.  Cyrus;  fl«  Febr.  33.;  Verona. 
Portenschlag-Ledermayer,  Franz;  Med.Dr.;  ■j['7.Nov. 

22.;  Wien. 
Preiss;  Med.  Dr.  Regimentsarzt;  (Böhmen). 
P  r  e  i  s  s  1  e  r ;  Fiskal  -  Adjnnct ;  Prag. 
Prescott,  J.  D. ;  St.  Petersburg. 
Presl,  Carl  Borziw.;  Med.  Dr.  Prof.;  Prag. 
Presl,  J.  S.;  Custos  des  Natur.  Kab.;  Prag. 
Puerari,  Marc.  Nicolas;  Genf. 
Purkinje,  Joh.  E. ;  Med.  Dr.  Prof. ;  Breslau. 
Pursh,  Friedr.;  "J" 22. Sept. 25, ;  Reisender  in  Nord- Amerika. 

Q. 

Q  u  i  s  1 0  r  p ,  J. ;  Prof, ;  Greif swald. 

R. 

R aalten,  van;  "f  Timor. 

Rahenhorst;  Apotheker ;  Luckau. 

Raddi,  Jos.;  lutend.  d.  Grossh.  Natur.  Kab.  iu  Florenz ;  jj* 
1829. ;  Rhodos  (oder  Aegypten). 

Radius,  Joh.;  Med.  Dr.;  Leipzig. 

Rafinesque-(Schmaltz),  CS.;  Phil.  Dr.  Prof. ;  Phila- 
delphia. 

Ramon  de  la  Sagra,  Don;  Dircct.  d.  bot.  Garteus ;  Ha* 
Tana. 

Raspail;  Paris. 

Rathke;  Med.  Dr.  Prof. ;  Dorpat. 

Ratzeburg,  J.  Th.  Ch.;  Dr.  Prof.;  Neustadt -Eberswalde. 

Rau,  Ambros.;  Med.  Dr.  Prof.;  f  26.  Jan.  30.;  Würzburg. 

Re,  Giov.  Franc;  Dr.  Prof.;  Tnriu. 

Reichenbach,  Ludw.;  Med.  Dr.  Prof.  Hofrath;  Dresden. 

Reider,  Jac.  Ernst  t.;  Landgerichtsassessor;  Nürnberg? 

Reinhardt,  H.  G.  C;  Med.  Dr.  Prof.;  Leydeu: 


728  

Reqaien;  Arignon. 

Res  mann;  Klagenfnrth.  I 

R  e  t  z  i  u  s ,  Andr.  Joli. ;  Thil.  Mag.  Prof. ;  f  6«  Oct.  21. ;  Stock-    I 

holm* 
Reum,  J.  A. ;  Prof.;  Tharandt. 
Reyuier;  f  Nov.  24.;  Lausanne. 

Richard,  Achille;  Prof.;  Paris.  j 

Richard,  Claude  Louis;  "J*  7.  Jun.  21.;  Paris.  j 

Richardson,  John;  Dr.;  Chatham.  \ 

Richter,  Herrm.  Eberh.  Friedr.;  Med.  Dr.;  Leipzig,  | 

Ritgen,  F.  A.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Giessen.  1 

Rive,  Auguste -Arthur  De  la;  Prof.  d.  Phys.;  Genf.  | 

Roberge;  (Frankreich). 
Robert;  Prof.  Dir.  d.  bot.  Gartens;  Tonion. 
Rochel,  Ant.;  Med.  Dr.;  Pesth. 
Roches,  Jean-Jaques  De;  Med.  Dr. ;  Genf. 
Roemer,  Joh.  Jac;  Med.  Dr.  Prof. ;  "J*  Zürich. 
Roemer,  Rudolph  v.;  Dresden. 
Roemer,  M. ;  Landrichter;  Aub. 
Roeper,  Joh.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Basel. 
Roques,  Joseph;  Med.  Dr. ;  Paris. 
Rossmaessler,  E.  A. ;  Prof.;  Weida  (jetzt  Tharandt). 
Rostkovius,  Fr.  W.  Gottfr. ;  Med. Dr. Medic.  Rath ;  Stettin. 
Roth,  Alb.  Wilh.;  Med.  Dr.  Medic.  Rath;  f  16.0ct.34,;  Ye- 

gesack  b.  Bremen. 
Rottler;  Dr.;  Ostindien. 
Roy  er,  Augustin  Le;  Genf. 
Royle,   John  Forber  Esq.;    Direct.  d.  bot.  Gartens;    Saha- 

rampur. 
Rudolphi,  Carl  Asmund;  Med.  Dr.  Geh.  Med.  Rath.;  f  29. 

Novbr.  32. ;  Berlin  (früher  Greifswald). 
Rudolphi,  Fried.  Carl  Ludw.;  Phil.  Dr.;  Greifswald? 
Runge,  Ferd.;  Dr.  Prof.;  Breslau. 


^      729 

Ruthe,  Joh.  Friedr.j  Oberlehrer;  Berlin. 
Ratherford;  Edinbnrg. 

Rutstroem,   Carl  Birg.;    Med.  Dr.  Medicinalrath  ;    f  13. 
April  26.;  Stockholm. 

s. 

Sadler,  Jos.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Festh, 

Saint -Hilaire  s.  Hilaire. 

Saladin,  Jean  Louis;  Genf. 

Salisbury,  R.  A.;  (England). 

Salis-Marschlins,  U,  v. ;  (Graubiindten). 

Salm-Dyck,  Joseph;  Fürst;  Djck. 

Salzmann,   Phil,;  Dr.;  Montpellier  (reiste  in  Nord -Afrika 
u.  Süd  -  Amerika). 

Sanssure,  Nicolas  Theodore  de;  Prof,;  Genf. 

Santer,  v. ;  Wien, 

Sanier,  A.  E, ;  Dr.;  Kitzbühl  (Bregenz), 

Santer,  Andr, ;  Förster;  Zirl  (b,  Insprnck). 

Savi,  Gaetano;  Dr.  Prof. ;  Pisa. 

Schack,  Baron  V.;  •][•  Sept. 24, ;  La  Gnyara  (Süd- Amerika). 

Schäfer,  M,;  Lehrer;  Trier, 

Schaff  er,  J,  C.  H.  v.;  Dr,  Geh.  Rath  Leibarzt;  Regensbnrg. 

S  c  h  ä  r  e  r ,  Ludw.  Eman, ;  Pastor ;  (Schweiz^), 

Schauer,  Gartengehülfe ;  Breslau. 

S  c  h  e  1 V  e  r,  F.  J.;  Dr.  Prof.  Hofrath ;  1 30.  Nov.  32.;  Heidelberg. 

Schiede,  C.  J, ;  Med.  et  Phil,  Dr, ;  Mexico, 

Schimper,  K.Fried,;  Phil.  Dr. ;  reist  in  Aegjpten,  früher 
in  Algier. 

S  c  h  i  n  z ;  Med.  Dr. ;  Zürich. 

Schlechtendal,    Died.  Franz  Leonh.  t.  ;    Med.  Phil.  Dr. 
Prof,;  Halle  a,  S. 

Schlechtendal,  Died.  Fried.  Carl  v. ;  Ob.  Landesger.  Prä- 
sident ;  Paderborn. 


730  

Schlotheim,  Ernst Friedr.v.;  Oberhofmarschall;  f  28. März 

32.;  Gotha. 
Schmalz,  Eduard;  Phil,  et  Med,  Dr.;  Dresden? 
Schmid,  Beruhard;  Missionar;  Utacamund  (Ostindien). 
Schmidlin^  Eduard;  Stuttgart, 
Schmidt,  C,  P,;  Görlitz. 

Schmidt,  Ewald  Lud.  Wilh. ;  Med.  Dr.;  Stettin. 
Schmidt,  Joh.  Aug.  Fried.;  Diaconus;  Ilmenau. 
Schmidt,  J, ;  Dr.  Lehrer;  Leuzburg  (Schweiz). 
Schönheit;  Pfarrer;  Singen  (Schwarzburg -Rudolstadt), 
Schott,  Heinrich;  Wien  (Reisender  in  Brasilien). 
Schousboe,  P,  C.  A. ;  däu.  Konsul ;  Tanger. 
Schouw,  Joach,  Friedr. ;  Dr.  Prof. ;  Kopenhagen. 
Schrader,  Heinr,  Adolph  ;  Dr.  Prof.  Hofrath ;  Göttingen, 
Schrader;  Dr.;  Bonn. 
Schranck,  Franz  v.  Paula ;  München. 
Schubert;  Prof.  u.  Dir,  d.  bot.  Gart,;  Warschau, 
Schubert;  Erlangen. 

Sc  hüb  1er,  Gustav;  Dr.  Prof.;  f  8.  Sept.  34.;  Tübingen^ 
Schult  es,    Joh.  Aug.;    Med.  Dr.  Prof.;    f   21.  Apr.  31.; 

Laudshut  (Baiern). 
Schul tes,  Jul.  Herrn. ;  Med,  Dr.;  München, 
Schultz,  Carl  Heinr,;  Med.  Dr.  Prof.;  Berlin, 
Schultz,  Carl  Heinr,;  Med.  Dr. ;  (aus  Zweibrücken  früher 

ausübend.  Arzt  in  München. 
Schultz,  Friedr,  Wilh. ;  München. 
Schultz  C.  F.;  Med,  Dr.  Hofrath;  Nen-Braudeuburg. 
Schumacher,   Christian  Fr, ;   Etatsrath  u,  Professor;  f  9. 

December30.;  Kopenhagen. 
Schwäg riehen,  C.  F.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Leipzig. 
Schweiniz,  Ludw.  Dav.  v.;  (Ober -Carolina,  früher  in  Nie- 

sky  Lausitz). 
Scott,  R.David;  Edinburg, 


^  .  731 

Sebenico;  Verona. 

Sehlmeyer,  Joh.  Friedr. ;  Apotheker;  Cöln. 

Seitz,  F.;  Prag? 

Seitz,  CS.;  Hofgärtner  im  bot.  Garten ;  Münclieu. 

Selbstherr,  Carl;  Breslau. 

Sellow,  Fried.;  (früher  Gärtner;)  fOct.31.;  Süd -Amerika 
bereisend. 

S  e  m  b  r  i  t  z  k  i ;  St.  Petersburg. 

Se ringe,  Nicolas  Charles  ;  Prof.  u.  Dir.  d.  bot.  Gart.;  Lyon 
f  (früher  in  Genf  u.  Bern). 

■Sesse;  Mexico. 

Short;  Dr.  Prof.  d.  medic.  Bot.;  Lexingtou  (Nord  -Ame- 
rika). « 

S  i  e  b  e  r ,  Franz  Wilhelm ;  Med.  Dr, ;  Wien  (Reisender  in  Creta, 
Neuholland). 

Siemssen;  Dr.;  Rostock. 

S  i  e  w  e  r  t ;  Prag. 

Sigwart,  G.  0.  L.;  Prof.;  Tübingen. 

Sims,  Jac;  Glasgow? 

Sinning;  Garteninspector ;  Bonn. 

Skalnik;  Fürstl.  Lobkowitzscher  Hofgärtn.;  Prag. 

Smith,  Colin;  Geistlicher;  Inverary. 

Smith,  James  Ed.;  Präsid.  d.  Linn.  Ges.;  •[*  17.  Apr.  28.- 
Norwich. 

Söderberg,  Christ.;  Med.  Dr.  Provinzialarzt ;  Upland. 

Sommerauer,  Ijl^naz ;  Director ;  Trieben  b.  Gaishorn  (Ad- 
mont). 

Sommer  feit,  Sev.  Christ.;  Pfarrer;  Ringeboc  b.  Chri- 
stiauia. 

Soriano,  Vincente;  Dr.;  Madrid. 

Sowerby,  Jac;  "J*  Oct.  23.;  London? 

Soyer  -  Willomet,  H.  F. ;  Bibliothecaire;  Nancy. 

S  penn  er,  F.  C.  L.;  Dr.  Prof;  Freiburg  im  Breisgau. 


732 

Spicker}  Prof.;  Frankf.  a.  0. 

Sprengel,  Curt;  Med.  Dr.  Prof. ;  f  15.  Apr.  33.;  Halle  a.  S 
Sprengel,  Ant.;  Phil,  Dr. ;  Halle  a.  S. 
Stenhammer,  Christian ;  Phil.  Mag.  Probst ;  Stockholm. 
Sterlet,  Aloys;  Dr.  Fr.;  "f  15.  Deebr.  31.;  Haidhausen  (be 

München). 
Sternberg,  Casp.  Grafv.;  Prag. 
Steudel,  Ernst;  Med.  Dr.;  Esslingen. 
S  t  e  T  e  n  ,  Christian ;  Etatsrath ;  Sympheropol  (in  Taurien). 
Stewart;  Edinburg. 
Stockaar;  Regensburg. 
Strempel,  CT.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Rostock. 
Sturm,  Jacob;  Pflanzenmaler  u.  Kupferstecher ;  Nürnberg, 
S  u  h  r ,  N.  V, ;  Lieutnant ;  Schleswig. 
Snter,  Joh.  Rudolph;  Med.  Dr. 
Sweet,  Rob. ;  Handelsgärtner;  London. 
Szovits,  A.  J. ;  (Russlaud). 

T. 

Targioni  -  Tozzetti,     Ottav.;     Prof.;     f   6.  Mai  29. j 

Florenz. 
Tausch,  Ign.  Fried. ;  Prof. ;  Prag. 
Tenore,  Michaele;  Prof.;  Neapel. 
Telfair,  Charles  Esq.;  f  1833.;  Ins.  Mauritius. 
Thiele,  Friedr.  Leop. ;  Gehülfe  b.  K.  Herb.;  Berlin. 
Thomas,  Ludw. ;  Dir.  d.  Steinsalzgr.  z.  Langroj  't*9.Jan.23. 

Neapel. 
Thomas;  (Schweiz). 
Thory,  C.  A. ;  Paris. 

Thouars,  Aubert  Du  Petit-;  f  15.  Mai  31.;  Paris. 
Thouin,  M.  H.;  Prof.;  f  23.  Sept.  (27.  Oct.)24.;  Paris. 
Thunberg,    Carl  Peter;    Med.  Dr.  Prof.;    f  8.  Aug.  28.; 

Upsala. 


7S3 

rhjssen,  H.  T.;  i*  8.  Jan.  30.;  Amsterdam. 

Pimanski;  Kasan. 

rineo,  Vincente;  Palermo. 

ritt  mann,  Joh.  Aug^. ;  Dr.  K.  S.  Bergrath;  Dresden. 

Tomassini,  Jos.;  Assessor  b.  Magistrat;  Triest. 

Torrey,  John;  Dr.  Prof.  d.  Bot.;  New -York. 

Track  sei,  C;  Dr.;  f  29.  März  32.;  Rüggisberg  b.  Bern. 

Frattinick,  Leopold;  Custos  des  K.K. bot.  Cabinets;  Wien, 

Traun  fellner;  Apotheker;  Klagenfurth. 

Traunsteiner,  Jos.;  Apotheker;  Kitzbühl  in  Tyrol. 

Trautvetter,  Ernst  Rudolph  t. ;  Ädjunct  d.  bot.  Gartens 
Dorpat. 

Treviranus,  Ludw.  Christ. ;  Med.  Dr.  Prof. ;  Bonn  (früher 
in  Breslau). 

Trinius,  Carl  Beruh.;  Med.  Dr.  KoUegienrath ;  St.  Pe- 
tersburg. 

Trog;  Thun. 

Tscherniaiew;  Prof.;  Charkow. 

Tully,  Will.;  Med.  Dr.  Prof.  d.  Bot. ;  (Nord -Amerika). 

Turpin,  P.  J.  F. ;  Pflauzenmaler;  Paris. 

u. 

U  e  c  h  t  r  i  t  z ,  Maximilian  Freih.  v. ;  Breslau, 
ünger,  Franz;  Med.  Dr.;  Kitzbühl  (in  Tyrol). 
ürville^  Jean  Dumont  D';  (Frankreich). 
U  s  t  e  r  i  5  Paul ;   Staatsrath  Präs.  d.  schw.  naturf.  Ges. ;  "f  9. 
April  31. ;  Zürich. 

V. 

Valentine,  William;  Esq. ;  (England). 

Vaucher,  Jean- Pierre -Etienne;  Prof.  d.  Kirchengeschichte 

Genf. 
V  e  s  t ,  Lor.  v. ;  Dr.  Prof. ;  Graz ,  Klagenfurth. 
Vigne,  G.  F.  dela;  Prof.;  Charkow. 


734  

Vincent,  John;  Advokat;  Ins.  Manritius. 

Vi  riet;  (Reisender  in  Morea  u.  Kleinasien). 

Visiani,    Robert  v. ;     Med.  Dr.  Assistent  an  der  ünivers. 

Padua. 
Visiani;  Dr.;  Sebenico  (Dalmatien). 

Vivianij  Domin.;  Prof.  d.  Botanik;  Genua.  '      ^ 

Vittadini,  Carl;  Med.  Dr.;  Mailand  (?) 

Voigt,  Fr.  Sigism. ;  Dr.  Prof.  Hofrath;  Jena. 

Voith,  V.;  Ob.  Bergwerks -Dir.;  Regensburg. 

V  0 1  z ,  Fr. ;  Pharmaceut ;  Stuttgart  (nach  Nord  -  Amerika). 

Vrolick,  W.;  Prof,  u.  Dir.  des  Gartens;  Groningen. 

w. 

Wagner,  Daniel;  Chem.  Dr.  Apotheker ;  Wien, 
Wahlberg,  Pet.  Friedr. ;  Med.  Dr.  Prof.;  Stockholm. 
Wahlbom,  Carl  Adolph;    Dr.  Theol.  Prof.;   f  6.  Nov.  2» 
Ljungbj. 

Wahlenberg,  Georg;  Dr.  med.  Prof.;  Upsala. 

Waitz;  Landkammerrath ;  Alteuburg. 

W  a  1  d  s  t  e  i  n ,  Franz  Graf  v. ;  f  22.  Mai  23. ;   Oberleitensdorf 

(in  Böhmen). 
Walker,  Richard;  Oxford. 

Walker-Arnott,  G.  A.  W.;  Esq.;  Arlary  (Schottland). 
Wallich,  Nath.;  Dir.  d.  bot.  Gart.;  Calcutta. 
Wallmann,  Joh.  Hag.;  Phil.  Mag.  n.  Lector  ;  Linköping.      ,| 
Wallroth,   Friedr.  Wilh. ;  Med.  Dr.  Physikns;   Nordhausen 

(früher  Heringen). 

Weher,  Friedr.;  Dr.  Prof.;  f  21.  März  23.;  Kiel. 
Weihe,    Aug.;    Med.  Dr.;     f  März  34.;     Herford  ( West- 

phalen). 
Weihe,  M.  J. ;  Garteninspector ;  Düsseldorf». 


. 735 

Veigcl,   Carl  Ehrenfr.  v.;   Prof.  Archiater.;  -j^  8.  Ans.  31. 
Greifswald. 

;  Veinmaun,  J.  A.;   Garteninspector;  Pawlowsk  b.  St.  Pe- 
tersburg, 
Veise,  Job.  Christoph  Gottlob;  (Deutschland). 
Veiss,  Joh.  Gottfr.;  Apotheker;  f  24.  Mai  32.;  Danzig. 
Velden,  Baron  v. ;  General;  Dalmatien. 

Venderoth,  G.W.  F.;  Dr.  Prof.;  Marburg. 

iVendland,  J.  Chr. ;   Garteumeister;   Herruh ansen  bei  Hau- 

l  nover. 

TITeuiger,  H.  L.;  Sprachlehrer;  Mülheim  am  Rhein. 

^estring,  Joh.  Pet. ;  Med.  Dr. ;  Lingköping. 

kVickstroem,  Joh.  Eman. ;  Med.  Dr. ;  Stockhohn. 

iViegmann,  A.  F.;  Dr.  Prof.  Apotheker;  Braunschweig. 

ifVight,  Roh.;  Med.  Dr.  Arzt;  Negapatnam  (Ostindien,  früher 
Dir.  des  bot.  Gartens  zu  Madras). 

IVilbraud,  Joh.  Bernh.;  Med.  Dr.  Prof. ;  Giessen. 

^'ild,  Medic.  Assessor  Apotheker;  Cassel. 

Wilson,  Will.;  Esq. ;  Warrington  (England). 

W  i  m  m  e  r ,  Fr. ;  Dr.  Oberlehrer ;  Breslau. 

Winckler,  Eduard;  Phil.  Dr.;  Leipzig. 

Winterschmidt,  J.  S.;  Buchhiindler;  Nürnberg. 

Wirtgen,  Phil.;  Lehrer;  Coblenz. 

Wolf;  Med.  Dr. ;  f  28.  Jul.  25.;  Schweinfurth. 

Wolfgang;  Prof.;  Wilna. 

Wolleb;  Basel.  ' 

Wrangel,  Friedr.  Ant.  Freiherr   v.;    Kammerherr;    Stock- 
holm. 

Wredow,  Joh.  Christ.  Ludw.;  Prediger;  •{•  11. Aug.  23. ;  Pa- 
rum  (Mecklenburg  Schwer.). 

Wulffen. 

Wydler,  Heinr. ;  Dr.;  Genf,  (reiste  in  den  Autilleu). 

Wyttenbach,  Samuel;  f  22.  Mai  30.;  Beru, 


736 


Z. 


Zahlbrackner;   Secretair  d.  Erzherz.  Johann ;  Wien. 
Zawadzky,  Alex;  Dr.  Prof.  d.  Math.  Phys.  a.  Bot.;   Lern 

berg. 
Zenker^  Jonath.  Carl.;  Dr.  Prof.;  Jena. 
Zetterstedt,  Joh.  Wilh.;  Phil.  Mag.  Prof. ;  Lund. 
Zeyher;   Geh.  Hofrath  u.  Gartendirector ;   Schwetzingen  (be 

Heidelberg. 
Zeyher,  Carl;  Reisender  in  Afrika. 
Zimmermann,  Ferd.  Jos.  v.;  Med.  Dr.;  Wien. 
Zippelins,  Alex. ;   Naturforscher  -  Adjunct  (früher  Gärtner) ' 

•J*  1829. ;  Insel  Timor  ( früher  in  Bonn  und  aui 

Java). 
Ziz,  Joh.  Bapt.;  Dr.  Medicinal-Rath;  f  1.  December  1829. 

Mainz. 
Zaccarini,  J.  G.;  Dr.  Prof.;  München. 


1 1 


Pflanzen  -  Missbildungen 

gesammelt 

von 

D,  F,  L,  t>.  Schlechtendah 


CHEIRANTHÜS  ANNUÜS 

floribus  virescentlbns. 

r  lores  pleni,  sine  ullo  genitalium  vestigio,  compositi  e  foliolis 
^oplosis  linearibns  obtusiuscuHs ,  intus  leviter  canaliculatis , 
lorso  convexiusculis ,  apice  involuto  aut  contorto  curratis ,  plns 
ninnsve  pilis  plantae  tectis ,  colore  yiridi  aut  pallide  virescenti 
aut  medio  viridi  et  in  marginibus  vinoso-purpureo.  Staminnm 
fere  speciem  prae  se  ferebant  monstrosorum ,  sed  nnllus  intus 
aderat  pulvis  foecundans  ut  microscopium  compositum  nos  do- 
cuit,  ubi  e  cellulis  pellneidis  composita  sese  praebuere  vasisque 
mediis  percursa.  In  nonnullis  brevis  quidem  emergebat  e  centro 
axis  cylindricus  ejusmodi  foliolis  at  minoribns  ad  apicem  nsque 
obsessus.  Singnlari  modo  e  quatuor  solito  more  dispositis  se- 
palis  calyx  diflformis  erat  compositus.  Sepala  enim  foliiformia 
utrinqne  pilis  mollibns  tegebautur  aut  varie  curvata  aut  torta 
ant  rectiuscula  inveniebantur  dorso  conrexiusculo,  facie  couca- 
va,  haud  raro  in  utroque  margine  praesertim  infero  appendicu- 
los  simplici  gerens  serie ,  qui  primo  visu  glandulae  videbantur 
pedicellatae  globosae  v.  papillaeformes  luteae,  ooulo  autem  ar- 
mato  adspecti  pilis  nndique  tectos  sere  oflFerebant,  rarius  deni- 
qae  in  foliola  minuta  vix  1 '/?  iin.  longa  mutati  erant. 


738  

Planta  inter  plurimas  alias  simplicibus  plenisve  floribns  or- 
natas  unica  et  tota  istis  monstrosis  floribus  tecta,  vegeta  cete- 
rom  nuUnmqne  infirmitatis  nee  adversae  valetndinis  si^um 
offerens. 

SYRINGA   PERSICA 

calycis  dente  petaloideo.  ? 

Es  zeigte  sich  bei  einem  Strauche  der  Sjringa  persica  eine 
grosse  Neigimg  an  einzelnen  Zähnen  des  Kelchs  eine  blnmen- 
blattartige  Natur  anzunehmen;  so  dass  der  übrigens  auf  ge- 
wöhnliche Weise  gebildete  und  gefärbte  Kelch  nur  an  einem,  selr 
tener  an  ein  Paar  Kelchzähnen  blumeublattartige  kleine  Anhäng- 
sel zeigte.  Leider  ist  die  Beobachtung  nicht  vollständiger  ge- 
macht, da  es  doch  interessant  gewesen  wäre  zu  wissen ,  ob  es 
immer  derselbe  Kelchzahn  sei,  welcher  eine  solche  Verände 
rung  zeigte  und  ob  nicht  auch  eine  Vereinigung  von  Kelch  und 
Blumenkrone  dabei  zuweilen  statt  gefunden  hätte. 

PAEONIAE 

floribus  plenis. 
Fast  nirgend  lässt  sich  deutlicher  die  Umwandlung  der 
Staubgefässe  und  Pistille  in  Petala  sehn,  als  bei  den  gefüllten 
Paeonien,  besonders  denen  von  weisser  oder  röthlicher  Farbe. 
Auch  zeigt  sich  hier  entschieden  die  Art  und  Weise  der  Staub- 
gefässbildung ,  wie  jedes  Antherenfach  die  aufgetriebene  Hälfte 
eines  Blattes  ist,  dessen  Stiel  und  Mittelcippe  aber  das  Fila- 
mentum.  Haben  wir  nicht  schon  in  der  normalen  Bildung  der 
Staubgefässe  von  Canna  eine  Andeutung  wie  man  sich  die  An- 
there  entstanden  denken  müsse?  '    '^ 


K 


Register 

der 

in    den    Abhandlungen    \'or  komm  enden 

Pfl  an  zen  -Namen. 


\bildgaardia  289. 
\chillea  magna  590. 
\chriodon  arenarius  134. 
Vchyrophoriis  roseus  264. 
Aconitum  sepleiitriouale  171. 
\crolepis  282. 

\crosticlumi  aciiniiüatum  34.   adenolepis  27.   anreiim  33.  aiiricomnm  28. 
calophyllum  27.    ciliatum  28.    conforme  27.  curvans  30.  ciispidatum 

29.  decoralum  25.  disslmile  28.  eloiigaliim  31.  fimbriatuia  26.  fla- 
bellatum  32.  foeniculaceum  33.  liyslrix  26.  juglaiidifolUim  34.  laii- 
folium  26.  7.  laurifoliiim  27.  lepidoium  30.  Lingua  27.  marginalum 
74.  muscosiun  29.  iiicoüanaefoliiim  34.  ohloiignm  28.  pacl!ypli3-IIiim 
26.  peltatum  33.  penmila  19.  pelioladim  28.  petinlosum  31.  phlebo- 
des  33.  piloselloides  32.  pilosiuii  28.  31.  salicifolium  28.  31.  scario- 
siim  85.  scolopendrifolium  26.  serratifoliiim  34.  specios[im34.  sphe- 
iiophjilum  32.  spleudeiis  29.  squamatum  30.  squamosuraSO.  tectum 

30.  tripartitiira  32.  uiidiilatiim  29.  villosum  31.   viscosuni  28. 
\.diantum  acuminaliim  79.  asperum  78.  brasiliense  81.  chiiense  83.  cri- 

statum  81.  cuneatuin  82.  3.  ciirvalum  80.  elaiiim  81.  exeisum  82. 
foveanim  79.  friictuosnm  81.  glandulifenim  83.  liiimile  80.  iiitegri- 
folium  86.  inlermediuin  79.  laxiiiu  79.  lobadiin  83.  lucidum  78.  9. 
macropbyllum  79.  micropbyllum  80.  monosoratum  80.  obliquum  78. 
79.  obtusum  79.  plalypbylhim  79.  polypbjilum  82.  prionopliyllum 
81.  piilveriileiKiim  80.  radiatum  80.  rhomboideum  81.  rotuiidatum 
83.  scabrum  84.  s(ria(um  80.  1.  suipbureum  84.  teuernra  83.  tra~ 
peziforme  81.  Uiaugulatum  79.  iirabrosum  80.  villosum  79. 

\egiIops   caudata   131.  2.    oyliudnca  131.  2     ovaia   131.     sqiiarrosa 
131.  2. 

!Vegopogon  imiselus  310  • 

^.gropyrum  gemiuatura  419.  scirpeum  133. 

^grostis  alba,  stolonifera  208. 

Vira  flexuosa  208.    violacea  307. 

Mdaraa  dentata  270. 
qr  Bd,  es  iic-ft.  47 


740 

Allantodia  astpleuioides  ,  australis,  costalis  72. 

Allium  amblyopetalum  139     Ampeloprasum  139.    aiigulatiim  205.   calli- 

dictyon  140    callimisclion  140    capillare  140    globosum  205.   grae- 

cum  140    niargaritaceum  139.  569.   obtusiQorum  139    saxatile  205. 

senescens    205.     Stelleiiamim   205.     subhirsiitiim  139.     trifoliatum 

139. 
Allocarpus  sabazioides  590. 

Allosoms  aiidromedaefoliiis  56    ciliatus  56    birsiitus  56.  rigidus  55. 
Alopeciuus  alpiims  207     antarcticiis  207.   brachystacbys  207.    exaliatus 

207.    Gerardi  207.   glaucus  206.  8     pratensis  208-    repens  208    ru- 

tlieiiicus  208. 
Alsophila  armigera  98     hirsuta  98.    hirta  98.    infesta  98.   procera  98.. 

priiiiiata  99    pungens  98    pycuocarpa  97.  Taenitis  90.  villosa  99.      j 
Aithaea  ineonantha  586.  rosea  587. 
Amajoiia  254     corymbosa  257.  8.    fagifolia  257     giiianensis  257.  sp.  1. 

255.  sp    2   256    sp.  3   257    sp.  4  258.  sp.  5.  259. 
/  maryllis  lutea  141 
Ambrosia  cumaiiensis  269. 
Amygdaitis  conimunis,  Persica  122. 

Auabasis  brevifolia  199.  '   '^ 

.A  iichusa  tiuctoria  578. 
Andropogou  brevifolius  417.    coiideusatus  309.    debilis  310.    lesiiicoides 

310.   floridus  417.    glaucesceiis  309.   lagnroides  310.  niiiricatus310. 

\eesü  310  417.   pauiculatus  309.   scopariiis  309.   teneUiis  310.  va- 

giuatus  309. 
Aaeitnia  adiaiuifolia  21.   cicutaria  22.   ciliata  21,  cordifolia  20    cuneata 

21.     dcnsa  20.    ferruginea  22      flexubsa  22.    Haenkei  20    biria  20. 

hispida  20-  laiiceolata  20.   obliqua  20.  PbyJ'itidis  20.  repens  21. 
/.ühaltia  Friedericae  127. 
7\iiomodon  curlipendulus  ,  vi(iculosiis  528. 
Auona  Cbcrimolia  319.  20.   dioica  320.   fnrfuracea  320.   lauceolata  321. 

nitida  321.  palustris  320.  sytvatica  319. 
j*  nosporum  287. 
Anotis  dcntelloides  240.  rotiindifolia  599.  Salzmaniii  239.  40.  599.    ser- 

pens  599. 
Antliericum  graecum  141. 

Antboxanthiun  amariim,  gracile,  odoratiim  135.  i 

Aatirrliiniim  graecum,  spurium  577.  *. 

Antropli^um  cayennense,  lineaium  78.  ,* 

A  nargia  crocea  182.  ^* 

Apluda  aristata,  mutica  309. 

i^renaria  costata,  Helmii,  lateriflora,  paniculata,  verna  174. 
Aristida  longiramea  418. 
Arandinaria  467.  78.    amplissima  479.   falcata  478.    glauca  479.   macro- 

stacliya  481.  pinifolia  490.  verticillata  479,  Wigluiana  482. 
Ariindo  Bambos  471.  4.    Donax  136.    graeca  136.    isiaca  136.   Pliragmi- 

tes  136. 
Arteuiisia    chamaemelifolia  189.     coerulescens  190.     Dracuncuius  190. 

fragrans  190.  berbacea  189.  inodoral91.  Marsc]iallianal9l.  raono- 

gyna  190.   orienlalis  189.   potenlillaefolia  189.  salsoloides  190.  sco- , 

paria  191,  taurica  190. 
Anlirostemma  bracbyandrum  454.    glomeratum  454.     Iverbaceum  453. 
lursutissimiuu  453.   ladauoides  452.  3Iarli«siauum  453.  Umguayen- 
se  453. 
Arthroslyüs  300. 


741 

Asperula  cyiiancliica  578.    loiigiflora  579.    luacrorhiza  579.    rigida  578. 

.scabra  579.  tinctoria  179. 
Asphodeliis  creticus,  fistulosus,  ramosus  141. 
Aspidiiiin  abriiptiini  93.    aniculatum  89.    caduciun  91.    calocariuiin  95. 

capense  96.  colobodoii  97.  confertiini  90.  coriaceum  96.  discolor  96. 

dissimile  93.  exaltatum  91.  fragile  97.  fumarloides  97.  fimestiira  96. 

Haenkei  89.    heracleifoliura  89.    iuvi.sum  93.  juacropIiylUim  89.  ina- 
1       crourum  93.  molle  92.  3.    uemophiUim  95.   neiuorosum  95.   nodosuin 

89.  obtusiim  97.  paraeuse  92.  pectii)atiim  91.  plicatnm  94.    puncli!- 

latiiui  90.    rhizopbyllum  90.  rostraium  90.   scleropliylliun  92.   semi- 

cordaiiim  91.    semiliastatum  91.    trapezoides  91.  3.    irifoliatuiu  89. 

vestitum  95. 
Asplenium  abscissum  65.  alatiim  65.  6.  auricularium  66.  auritum  67.  bi- 

deniatiini  66.  bleclinoides  60.  brasiliense  65.  6.  canariense  69.  cicu- 

(ariuiii  71.   coriaceum  64.   cuneatum  69.   decurrens  63.   delicatHluiii 

70.  dentatiim  67.  dimidiatuin  67.  discolor  65.  divaricatum  71.  dre- 
panoplijlliun  66.  falcaiuni  67.  llabelliilaiuin  71.  flexuosum  70.  foc- 
iiiculaceiiui  70.  foriuosum  67.  geuumferinn  63.  Gilliesiamiiu  68.  lic- 
teroclirouiu  67.  8.  laceratum  69.  laetum  66.  liRiduiii  63.  inagella- 
nicum  70.  margiuatum  62.  melaiiocauloji  68.  iii3'riopli3iIiim  72.  Ni- 
dus  62.  nigricans  69.  obliquiun  63.  oligopli3lliuu  63.  peruvianum  69. 
praemorsum  69,  projecdim  68.  pteropns  66-  pulclielliini  66  puini- 
lum  62.    raniosum  73.    reguläre  66.    repandulum  65.    rliachirliizum 

71.  rhizopliylhira  71.  Roemerianura  62.  ruta  muraria  212.  salicifo- 
lium  64.  6>  semicordaium  65.  7.  serra  63.  serratuni  62.  splienoides 
63.  stoloniferum  68  tenue  68-  ternatum  69  trapezoides  62.  tri- 
ph^iluia  69.  triste  66-  uuiseriale  71.  virens  63    viride  68. 

Aster  acris  184.  alpinus  183  6.  Amelloides  183.  Ajnelius  183.  divergens 
265.  dracunculoides  184.  mutabilis  185.  pulclieilus  183.  quercifo- 
lins  265.  rivularis  265.  roseus  186  tataricus  182.  Irinervifolius 
183. 

Asterochaete  300. 

Asterophora  nauseosa  412. 

Astragalus  am^gdaliger  176.  arenarius  177.  aristatus  585.  6.  creticus 
585.  6  Helmii  175.  liypogaeus  176.  iongiflorus  176.  senipervireas 
585.  sicuUis  586. 

Atriplex  nitens ,  porlulacoides,  pi'ocumbens ,  tataricum  203. 

Augusta  lanceolata  245. 

Aulacorhjnchus  305. 

Avena  desertorum  208.  flexuosa  208.  lasiantha  135.  568.  macra  209. 
setifolia  209. 

AzoUa  arbuscula  110.  filiculoides  110.  magellanica  110.  1^ 

Baccharis  lancifolia,  multiflora,  parviflora,  phiJippensis  26G. 

Bailleria  aspera  267- 

Balbisia  verticillata  117. 

Balsamina  horteusis  122.  madagascariensis  113. 

Baltimora  erecta  270. 

Bambusa  465  8.    arundinacea  472.  5.    Arundo  471.  2.  4.    dit*lorta  470. 

Giiadua  469.    orientalis  472.    si)inosa  472.  4.    slricta  476.    Tagoar« 

470.  1.  Trinii  469.  verticillata  477.  vulgaris  473. 
Barbula  fallax  554    muralis  553.  rigida  554.  imguiculaia  5j4 
Bartramia  crispa  ,  fontana,  pomiformis  561, 
Baumea  297. 
Becquerela  304. 

47* 


742  — 

Beesha  466.  Uuiiuli^.478^  ftheedii  471,^^,,^^^^  .i8d  ftuoh^-LoHams' 
Beluma  376.  msigius  3.7.  -  ,^  ^I,^^^  ^,  , 

Berchtoldia  bromüides  310.  ^,.j, 

Bertolonia  acaulis  383.  longifolia  384.  ..    ,,  .„r.   *~' 

lletula  alba  203.  -  S"i' 

ßidcns  leiicantha ,  pilosa  271.  ""  '  *  ~' ,!, 

Bignonia  Leucox3-lou  512.  ,  ^,  ^ 

ßlecliiium  asplenioides  60.    caudatiiihöl.   ceteraccmiim  (60.  "cUiatum  61. 

gracile  61.    hastalum  60.  1.   occidentale  6l».,polypodipides  60.   tri^j 

lobum  61. 
Boerliavia  diffusa  511.  /.  i  ^     ". 

Bomfacia  ripana  243.  ^  nn-oilf.iiDE  mui  -'-tj 

Borreria  argentea  215.  centranthoides  216,  dubia 2i6^iröcferapÖi»','w 

lerianoides  216.  verticillata  593.  '^  n^-floriri)  n  ,...t..-!3 

Botrychium  Luiiana  var.  riuaceijoii^gl^, .  , 
Bouvardia  Jacquini  600. 

Brachycome  xaiithocoinoidcs  265. 

Bracliylcpis  liiunilis  198.  salsa  199.  ,     '^    i  , 

Bracliypodium  Hostii  568.  niexicanum  420.  obtiisifolinm  5^  'phö^nlcoi- 

des  134.  568.    pinuatum  568.    Plukenetii  134.  56^    ifam&sum  568. 

rupestre  568.  ^  :^'>-''''-^^\  . 

Briza  luaxima,  nionspe.<5snlana  138.  ,  .1  ^>!'  .   .       'i 

Broimis  alopecuroides  137.    confertus  1371    contortu^  ,i^'7.  t^iceoiatüsT 

137.569.    pinnatiis  568.    Plukenetii  568.    ramosus  l34."[^M,  ,ir.upe-'i 

sli-is  568.  strigosus  210.  308.  '?'!  '     '  ',,  '     .    ', 

Bryopogon  jiibatus  498.  *, 

Bryiirn  affine  558.    ainiotinuni   557.    argentenm  555.    cacspiticiiim  556J 

capJIIare  556.    crudiim  559.  cuspidatum  558.  hornum  559.  julaceum. 

556.    ligulatiim  559.    inarginatHin  559.   mitan«  556.   puuctatiiin  558. 

l>3rifonue  557.  roseiiin  558.  rostratum  558.  turbluatum  ^^7.  veiitri- 

cosum  557.  -.^  \ 

Biiekia  300.  '      '  ! 

BuUiardia  aquatioa  178.  J 

Bupleurum  glumaceum,  Odontites  570.  | 

Biixbaumia  aphylla  562.  | 

Caenopteris  foeniculacea  70.  myriopbylla  72.  rhizopliyll^  .71.  '■ 

Caesarea  117.  j 

Calamia  hunulis  308.  /     ;''  '^  j,^ 

Calea  jaiiiaicensis  512.  pedimciilaris  272.  Zacatecluclii  58li^"^  •"'?.'  ' 

CalyciHome  viUosa  583.     ,,  «jfinjt«,      r 

Calyplocarpus  vialis   269.  'aJt.' 

Calyptrocarya  304.  .T", 

Calyptrostylis  295.  -    ,.,     ,,,  '   '    ''''"'' 

Cambessedesia  Adamantium  381.  "EspoVä  SSll  Hilariana  3^^,  ^»ncoreii- 

sis  394.  >.-.--.-    ■        -:    ...n--.       %      /     .    '.\\  i^l 

Campanttla  lyrata  579.  Mpdiüm  510-  peräJcIfpUa  193.  rupestns '579;       - 
Cardiopetalum  328.  calophyllum  328.     -  "  .     "'         r    ''*  "'■"'_^'; 

Carduus  afer  580.    desertorum  179.   Hippolj'ti  5^.  itAticns  $p6'.^  m^^l* 

riaceus  263.  syriacus  580.  '    V  ,  '         , 

Carex  305.    Argyroglochin  210.    atrata  211.   caucajsica  211.    cjirta  ?ji9. 

cyperoides  210.    digitata  211.    filiformis  211.    globularis  211.  lepo- 

rina  210.  limosa  211.  lobata  138.  loliacea  211.  obtusata  210.  panw 

c«lata210.  saxatilis  211.  vesicaria211. 
Carliiia  coryinbosa  581. 


_  743 

Carpha  30a  ^  .      ^„^ 

Dartliamus  creticus  581.  lauatii«  581.  leucocaulos  581.  ruber  580. 

Casimiroa  edulis  606.  7. 

Datagyna  306. 

DatUariiiea  imdiilata  563. 

Cauliuia  fragilis  521. 

Caustis  301. 

Cejiococcura  lieliopliilum ,  pbytoplulum.414. 

Ctutaurea  raphanina  581. 

Centotheca  lappacea  308. 

Ceutropliyllum  rubrum  580. 

Ceplialosclioeuus  295. 

Cerastiuin  aquaticum  174. 

Ceratodou  purpureus  549. 

Ceratosclioeuus  296. 

Cetraria  islandica  499.  500.   odoutella  500. 

Cliaetocyperus  289. 

Cliaetof^astra  447.    alpestris  452.    cardinalis  452.  cataphracta  451.   cli- 

nopodifolia  450.  debilis  449.   fraterna  447.  8.   gracilis  447.  9.  hiera- 

cioides  447.  9.  50.    Iiirsiiia  447.  9.    lycluütoides  447.    repauda  447. 

siri^illosa  447.  8.  9.  strigosa  451. 
Chaetospora  299.  ..... 

Chaetostoma  diosinoides  381.  2.  ericoides  382.  formosa  382.  microlicioi- 

des  382.    myrtoidea  382.    puiigeus  381.  2.    scoparia  382.    tetra- 

stichum  382. 
Chapelliera  298. 
Chara   ceratophylla   213.    Karelini   213.    Kirghisorara    212.     tomento- 

sa  213. 
Cheilauthes  crenata  84.  elcgans  85.  ferruginea  55.  hostilis  86.   lendigera 

85.   marginata  56.   micromera  84.   microphylla  84.   myriophylla  85. 

obtusata  84.    parallelogramma  85.    repens  85.    scariosa  85.    »qua- 

mosa  86. 
Cbeirauthus  anuuus  737. 
Cliiococca  phaeiiostemon,  racemosa  594. 
Chlamysperma  pratense  590. 
Cbiioophora  Huinboldtii  99. 
Ciiometia  obtusa  245. 
Cliorizaudra  288. 
Chondrachne  288. 
Chondrilla  rampsissima  582. 
Chrysitlu-ix  288. 
Clirysocoma  divarieata  187.    dracuneuloides  184.  7.    tatanca  186.    vil- 

losa  186.  7.  _ 

Chusquea  467.  84.    anelythra  491.    capitata  489.    Cumingii  487.   Dom- 

beyana  487.    heteropliylla  488.    leptophylla  489.    pinifolia  488.  90. 

Ouila  487.  tenella  492. 
Cineraria  aurantiaca  191.  caspica  193.  racemosa  193. 
Cirsiura  afrum ,  bracteatum,  Hippolyti,  italicura,,  syriacnm  580. 
Cissampelos  Pareira  513. 
Cistecarpum  117. 
Cladium  301. 

Cladodium  inclinatum  555. 
Clematis  caracasana  609. 
Climaciura  dendroides  527» 
I  Cnicus  afer  580. 


744  

Coccocypselum  cordifolium  238.  9.    erythrocephalum  239.    nummiilarifo 

liiim  599.  pulcliellum  238. 
Coelestiua  coerulea  264. 

Coelocaulon  aciileatum  499.  500.  mm-icellum  500. 
Coffea  gardeuioides  230.  jasminoides  222.  4.   lanceolata  232.  4.   niag:no- 

liaefolia  225.    major  226.   minor  227.  nodosa  226.  33.   parquioidef 

224.  parvifolia  231.  vilnirnoides  228. 
Colchicum  autumnale  143.  509.  parvuUim  139. 
Comostemum  283. 
Conioselinum  ?   gayoides  178. 
CouvolvulusFrankeauus  513. 
Conüciilaria  lauata  500.  tristis  499.  500.  1. 
Cornus  disciflora,  grandis,  tolucensis  604. 
Courtoisia  286. 

Cotyledou  leiicantlia  177.  8.  rosea  177.  thyrsiflorus  178. 
Coutarea  mollis  259.  .speciosa  260. 
Crassocephalum  valerianaefolium  591. 
Crateriura  deoperculatum ,  pendulum  409. 
Crithodium  132.  aegilopoides  132. 
■Crocus  piisillus  ,  reliculatiis  141. 

Crypsis  aculeata,  schoenoides  134.  ^j 

Cyathea  aculeata  101.  arborea  101.  2.  cuspidatalOl.  discolor99.  diveril 

gens  100.  equestris  100.  liirsuta  98.  Oligocarpa  101.  ü 

Cyatljocoma  300.  < 

Cyclameii  graecum ,  neapolitanum  573.  i 

Cylindropus  303. 
Cynodon  Dactylon ,  linearis  134. 
C^niosurus  phleoides  137. 

Cypei-us  283.   flavcscens  212.  fuscus  211.  2.  tataricus  211. 
€ystopteris  fragilis  97.  fumarioides  97.  montana  50.  96. 

Dactylis  glomerata,  hispanica  137. 

Dactylogramma  ciuuoides  419.  i 

Danaea  nodosa  15.  i 

Daucus  Carola,  hispidus  571.  montanus  toriloldes  607.  ' 

Darallia  distans  87.  dumosa  88.   fumarioides  88.  inaequalis  87.  tenuili)- 

lia  87.  8.  venusta  87. 
Dav^a  caIoph3'Ua  372. 
Dendrocalamus  466.  76.  strictus  476. 
Deppea  erythrorliiza  599. 
Depretzia  mexicana  310. 

Diachea  fulgens  411.  t 

Diantlius  elatus  ,  pallidiflorus  ,  pluraarius  172. 

Diaphora  306.  , 

Dichost3dis  289.  i 

Dichromena  291. 
Dicksonia  adiantoides  88.  apiifolia  88.   cicutaria  88.  9.  dissecta  88.  ero- 

sa  88.  ordinal a  88. 
Dicranantliera  hedj  otidea  385.  , 

Dicranum  cerviculatum  548.  9.  congestum  547.   üexuosum  548.    glaucuid. 

547.  lieteroulaUum  548.  53.   peUucidum  548.  polysetum  546.   Schra- 

den  547.    scoparium  546.  7.    spurium  547.  striiraiferum  548.  imdn- 

latum  546.  variuiu  549. 
Diderma  cha!)  beum  408.  flavum  408.  rugulosum  409. 
Didymium  nanum ,  terrestre  406. 


L 


745 


Didymochlaeua  süinosa  73. 

Didymodou  homomallus,  pusilliis  553. 

Digitalis  grandiflora  194. 

Digitaria  linearis  134.  moUissima  308. 

Diodia  cymosa  217.  paradoxa  216.  polynioiiplia  594.  RacUiIa  594. 
•  Diphyscium  foliosnni  562. 

Diplacrura  304. 

Diplasia  288. 

Diplazixim  niacropliyllum  73.  pinnatifidum  72.  pulcherrimum  73, 

Diplochaeta  296. 

Diplopappus  graminifolius  265. 
,  Diplostegium  cauescens  438. 
'  Doroniciim  Columiiae ,  Pardalianches  583. 

Dracocephahim  tiiymiüorum  193. 

Dr3  ptodon  pulvinätus  543. 

Dugiietia  lanceolata  320. 

Dulichium  283. 

EchinoIytruDi  289. 

Echiuosclioemis  297. 

Echiiim  liispidum  578. 

Ecklonia  299. 

Elatine  H3^dropiper  175. 

Eleocharis  294. 

Eleogenus  294. 

Eleogiton  291. 

'  Elephantosis  qiiadriflora  264.  . 

I  Eieusine  caracana  419.    iudica  419.    oligostacliya  419.  20.   rigida  419. 
tristacliya  419. 

ELvna  304. 

Elyiiantluis  298. 

Eiicalypta  vulgaris  555. 

Epideiidum  bifidum  512. 

EpUübiimi  palustre  177. 

Epipactis  palustris  205. 

Equisetum  bogotense  3.  4.  üagelliforme  4.  fluvlatile  212.  gigauteuui  3. 
pratense  3.   ramosissimuiu  3.  stipulaceum  4. 

Eragrostis  aegj^ptiaca  138. 

Erica  359.  abietina  625.  79.  80.  absiuthioides  360.  alveiflora  686.  An- 
drewsii  633.  arborea  366.  7.  Archeria  615.  24.  30.  1.  Archeriana 
631.  argoutiflorä  616.  39.  aspera  681.  95.  aurea  616.  38.  bicolor 
620.  67.  blanda  681.  97.  Broadleyaua  678.  84.  buccinaeforaiis  620. 
669.  calamiforinis  680.  9.  Candida  633.  carnea  362.  cephalotes  622. 
649.  cerinthoides  681.  93.  clavaeüora  614.  21.  2.  clavata  618.  60. 
coarctata  361.  coccinea  615.  24.  5.  colorans  683.  conciuna  621.  77. 
coucolor  619.  65.  conspicua  620.  70.  1.  corouata  650.  costaeflora 
627.  cestata  619.  63.  crinifolia  693.  crueuta  618.  57.  8.  culcitaellora 
696.  cupressiforniis  654.  curviflora  620.  65.  6.  cylindrifloi-a  690. 
dccora  617.  51.  densifolia  617.  52.  diaphana  619.  61.  diclirus  620. 
667.  discßior  617.  53.  4.  ccliiünora  617.  48.  9.  clata  620.  erube- 
scens  683.  705.  6.  Ewerana  617.  51.  cxsurgeus  616.  40.  1.  exudans 
621.76.  fascicularis  617.  50.  faslaosa666.  favosa  622.  ilammea 
620.  69-  floccosa  671.  foliacea  618.  54.  5.  formosa  641.  2.  4.  fron- 
dosa  625.  fucata  360.  ;;elida  679.  86.  gilva  679.  86.  glandulosa  615. 
623.   4.    glaucescens  615.  33.     glutiiiosa  628.  9.    grandiflora  616. 


746  

643.  4.  7.  grandifoUa  641.  herbacea  362.  Hesseaua  616.  34.  Hifc 
bertia  616.  36.  hirta  618.  56.  7-  hystriciflora  695.  ignescens  620.  61 
imperialis  650.  lanata  620.  71.  laniflora  620.  71.  Leea  615.  T. 
Leeana  627.  Linnaea  621.  74.  Linnaeana  674.  Linnaeoides  621.  Ii- 
lilniflora  674.  longifolia  615.  26.  liigubris  364.  magnifica  683.  70= 
mammosa  679.  87.  mediterranea  363.  4.  6.  melliflua  658.  mer 
616.  44.  Merteiisiana  618.  59.  metulaeflora  680.  91.  2.  Monsonian 
682.  700.  1.  jmiltiflora  364.  5.  6.  niutabilis  682.  703.  Nivenia  681 
702.  octopliylla  650.  onosmaeflora  615.  28.  pallens  619.  61.  pala 
do.sa  677.  paniciilata  351.  Pattersonia  683.  pectiuifolia  693.  pell«' 
cida  621.  75.  perspicua  621.  74.  pharetraeformis  641.  phylicaefoli 
637.  pinea  615.  26.  31.  pinifolia  626.  31.  piuiformis  626.  pithj'Ophyli 
la  626.  plumosa  680.  90.  priiiceps  680.  90.  1.  procera  620.  68.  pu 
berula  615.  29.   pulcliella  628.   purpiirea  616.  34.  7.    qnadrangiilari 

682.  700.  quadrifloi-a  619.  65.  radiata  680.  8.  9.  radiiflora  650.  xt 
fulgeiis  619.  64.  regia  616.  35.  83.  5.  rigidiuscula  617.  47.  8.  rosd' 
621.  76.  nibercalyx  683.  riigosa  679.  83.  4.  5.  Salisbnria  617.  4^ 
saxatilis  362.  sceptriformis  623.  30.  scoparia  360.  7.  serratifolii 
680.  9.  90.  sessiliflora  622.  sinipliciflora  620.  66,  sordida  620.  7Jl 
Sparinaiini  671.  81.  94.  5.  speciosa  618.  55.  6.  88,  speciosissüni 
616,  45,  spicata  614,  22,  splendens  620,  71,  83.  705.  spiiria  681,  96 
strictifolia  617,  46.  suaveoleiis  679.  83.  5,  snifurea  620.  72.  Swaiu- 
soiiia  680.  91.  2.  Templea  682,  99,  tratislucens  681,  96,  transpareij! 
619,  61.    triflora  367,   tnbiflora  621,  70.  3,   tiibiilosa  681.  96,    tumidf: 

683.  704,  5.  Uhria  617.  51.  2,  iindiilata  682,  98,  vaga  365,  vagans 
365,  578.  variifolia  701,  vemista  681,  95,  versicolor  619.  62,  3.  ver, 
ticillaris  671.  verticillata  366  578.  677.  9.  88.  vesdta  613.  31,  2,  3 
45,  virescens  618,  57.  virgulata  360.  viridillora  618  55.  60,  viridis 
629.  viscida  628.  viscidula  675.  Weudlaiidiaiia  617.  52. 

Erigeron  aniuuis,  quercifolius  265, 

Eriophornm  293. 

Eriostomiim  lusitanicum  575, 

Ernestia  tenella  400, 

Eryngium  campestre  570,     cyaneiun  570,     Haenkei  607.     Schiedeamim 

607,  triciispitatiim  570.  vireiis  570. 
Eupatoriitm  micrantluim ,  oligaiitlies  264.    " 
Euphorbia  akeiiocarpa  122.  iiralensis  203,  virgata  203. 
Euplirasia  Rostkoviaiia  ,  tatarica  194, 
Evandra  301. 
Evea  brasiliensis  237, 
Evcrnia  divaricata,  fiirfiiräcea  498. 
Evonynius  verrucosus  175, 
Exosteinma  australe ,  cuspidatum  244. 

Faramea  marginata  221. 

Fedia  sicula  579,  i 

Festuca  alopecura  136.  altaica  209.  bromoides  137.  caespitosa  568.  c^ 
lycma  136.  ciliata  137.  elatior  209.  Mynrus  136.  7.  oviJia  t36>.- 20ti 
phoenicoides  568.  -       ,  .JI 

Ficinia  292.  ■     . 

Fimbristylis  290. 

Fissideiis  adiantoidcs,  bryoides,  taxifolius  526. 

Fontinalis  antipyretica  527. 

Fragaria  elatior  177. 

Fritzschia  397.  a)iisosteiMOn  399.  rrecta  399.  iutegrifolia  39». 


747 

ruirena  288.       '■"  <-  <•     x.  i      -  ^ 
'iinaria  hygroiiäftrfi^  504.* ';      '  ♦ 

lalinia  301. 

rälium  jalapease  591.    niexicanum  591.    obovatiun  591.    obscipum  592. 

paliistre  591.  tataricum  179.  tinctorium  591.  triflorum  592. 
rardenia  fagifolia  601.  Geiiipa  246.  Schiedeaiia  601. 
Jardeniola  247.  coucolor  247.  9. 
Jelasia  desertorum  ,  paucülora  184.  5. 
Jenipa  americaua  246. 
Jenista  acaiithoclada ,  Lobelii  583. 

xenliaua  campest ris  195.  ; 

Jeorgiua  variebilis  267. 
Jerauium  villosum  586. 
xleichenia  Hermanni  17. 

.Jnaplialium  pelliluiu  591.  sylvaticiim  590.  uliginosum  191. 
^onzalagunia  Coccocypseliim  245.   panamensis  600. 
jonzalea  spicata  245. 
TOyannea  brasilieiisis  221. 
iraffeuriedajncuuda  373.  455.  rotiindifolia  455. 
Ji-immia  apocarpa  543. 
jriiadua  angiisiifolia  469. 
Suatteria  CaiidoUeaua  325.   Hilariaua  324.  Martiana  326.  raaypurensis 

321.  3.  Pobliaiia  321.  Sellowiana  323.  villosissima  321. 
juilandiiia  Bouduc  511. 
xyainograrame  bideutaia  35.    calomelanos  35.    dealbata  35.    distaus  35, 

ferruginea  34.  trifoliata  34. 
[i^  innogjnura  domingense  11. 
Gyinnopogon  laevis  308. 
jymnostonium  fasciculare  542.   iiitermedium  541.  ovatiim  541.  pyrifor^f 

nie  542.  rufesceiis  541.  3.  stelligeruin  542.  (riiiicadim  541,  2. 
Grypsopliila  capitata  173.  glomerata  173.  repeiis  173.  uralensis  172. 

I  ^ 

Habenaria  viridis  204. 

Halimocaemis  197.   crassifolia  198.  glauca  198.  juniperina  197. 
Halogeton  198.    opposiliflorum ,  paroiiychioides  198. 
Halosclioemis  296. 
Hamelia  paieiis  600. 
Hapiostylis  295. 

Hedera  alaris  605.  capitata  605.  echinops  606.  xalapeii.sis  606. 
Hedyotis  microphjila,  serpyllacea  599, 
Hedysarum  cretaceum  177. 
Relianllius  aureus,  tubaeformis  271. 
Helichrj'sum  arenarium,  graveolens  191. 
Heliopsis  laevis  270. 

Heliotropium  Bocconi ,  europaeuni ,  vUIosum  577. 
Helosciadium  leptophyllum  607. 
Hemicarpha  287. 
Henichlaena  283. 

Hemionitis  brasiliensis,  palmaia,  reticulata  34. 
Hemitelia  speciosa  99. 
Herininiuui  Monorchis  205. 
Hexactiiia  corymbosa  258. 
Hidalgoa  ternata  267. 


748  

Hieracium  abscissum  263.  Auricula  182.  foliosnm  182.  Lagopiis  2t 
mexicamiin  263.  muronim  182.  paludosuiii  182.  strigosuin  263. 

HiUia  IjrasUiensis  260.  1.   Uibaeflora  260. 

Uolosteuni  cordatum  511. 

Hordeum  bulbosum ,  nmrinum ,  sirictiim  134. 

Huberia  ovalifolia  376.   resinosa  376.  semiserrata  373.  , 

Hydrocera  121.  triflora  116.  9.  ^ 

Hydrocotyle  luexicana,  umbellata  607.  , 

Hymeuachne  myuros  418.  , 

Hymenochaete  293. 

Hymenophyllum  abietinum  109.  asperuluin  109.  ßeyrichiamim  108.  cli 
vatum  109.  cristatiim  109.  dicliotomiim  108.  elasticum  108.  fncoid 
109.  furaarioides  108.  10.  iiiterniptum  107.  9.  plumosum  107.  pii 
chelliun  108.  pjTamidatiini  108.  sericeum  107.  tomentosum  107.  ir 
chophylluin  108.  tuiibrid;i^e»se  109.  Wilsoiii  109. 

Hymenostomum  microstomuiu  542. 

Hyphelia  bomb^-cina  412. 

Hypnum  abiectiimm  534.  albicans  536.  adiincum  531.  Blaiidowii  53 
cordifolium  534.  crista  casirensis  533.  ciipressiforme  532.  cuspidi 
tum  534.  deiuiculalum  530.  filicinum  531.  üuitans  532.  loreiim  53 
lycopodioides  531.  molluscnm  532.  murale  535.  myosuroides  53 
intens  534.  palustre  532.  piliferum  538.  populeiim  539.  praeloiigu 
537.  proliferum  535.  purum  535.  riparium  530.  rugo.sum  531.  n 
scifolium  537.  8.  rutabuluui  538.  salehrosuin  536.  Schreberi  53 
serpens  536.  splendens  538.  squarrosum  533.  stellatum  534.  ftn 
iiiiueum  536.  striatura  537.  strigosuiu  537.  triquelrum  533.  uucim 
tum  531.  velutinuni  538. 

Hj'pocbaeris  Araclmites,  minima  581. 

Hypolytrnm  287. 

Hypoporiim  303. 

Jaegeria  liirta ,  macrocephala  270.  , 

Impatiens  Balsamina  119.  20.  diversifolia  117.  filiformis  114.  inconspi 
cua  113.  Kleinii  117.  mysorensis  116.  natans  113.  4.  5.  6.  9.  noli 
tangere  119.  20.  oppositifolia  116.  peiuUila  113.  rufesceus  113.  i 
scabriuscula  113.  triflora  115.  tripetaia  117. 

Imperata  cylindrica  138. 

Inula  crispa  583.  salicina  187. 

Iris  sibirica  205. 

Ischaemuui  hispidum ,  latifolium  310. 

Isocarphe  echioides  264. 

Isolepis  290. 

Jucunda  456.  Bredemej'eriana  458.  Lhotzkyaua  457.  Marliana  456.  Ol 
fersiana  457.  Rudolpliiana  458.  »Sellowiana  456. 7. 

Juucus  acutus  138.  Forsteri  139.  meritinuis  138.  9.  pilosus  139.  rigidal 
138.  sylvaticus  206.  trifidus  206.  j 

Jungermannia  applanata  423,  clirysophylla  423.  circinalis  427.  cognati 
423.  cyperoides  425.  7.  diiafata  424.  6.  dip(era425.  cloiigata  42ti 
Lindenbergiana  427.  nigricaulis  427.  ramosissima  427.  reniten^ 
427.  retrospectaus  427.  sarmeiitosa  427.  squarrosa  424.  trincrvi« 
426.  tuberculata  423.  5. 

Juuiperus  nona  204. 

Kareliiiia  caspica  187. 
Kobresia  304. 


749 

' iocWa  pröstraia ,  suffriuicnlosa  202. 
toeleria  liispida,  phleoides  137. 
vyUingia  286. 

jacis  disticha,  foeaiculacea,  fiicoides  504. 
^actuca  intybacea  263. 
jagenocarpiis  304. 
jagiii'iis  ovatns  138. 
jamium  album ,  ocliroleucum  574. 
jamprocar3'a  301. 
I  jaserpitium  latifoliiim  179.  . 

I'  iiasiaiidra  adenostemou  443.  argentea  442.  3.  4.  aspenor  435.  6.  Diplo- 
«        stef^ium  438.   dubia  437.   fissinervia  441.   Foutauesiana  441.  5.   Fo- 
'        thersülae  437.  frigidnla  431.  2.  liospita  436.  7.  Martialis  433.  5.6.7. 
Marliaua  431.   Martiusiaua  431.   Maximiliana  432.  5.  45.  inolhs  444. 
obscura  435.  oleaefolia  445.    jiroteaeformis  442.    pulchra  439.   Kad- 
diana  440.    salviaefolia  441.   Sellowiana  440.   semidecandra  438.  9. 
tiboucliiiioides  432.  3.  4.    trifolia  431.  2.    ursüia  443.    Urvilleana 
442. 
•lüavoisiera  cataphracia  369.    conipta  369.    firnmla  372.    imbricata  369. 
'        370.  1.    iusigiiis  369.    linifolia  395,     mucorifera  371.    pulcbella  370 
«       pulcherrima  372.  punctata  372.  tetragona  370.  virainalis  382. 
'■  Lcdeburia  peregrina  571. 
*  üedocarpum  117. 
'  Leersia  mexicaiia  310. 

'„'üeoiitodou  gymnantluis  582.    lividus  181.    scrotinus  181.    Taraxacnm 
582. 
[icouurus  coudensatus  193. 
[iCpidosperma  302. 
Leria  nutans  263. 

Leskea  complanata  528.    polyautlia  529.    polycarpa  529.    sericea  529. 
subtilis  529.  trichomanoides  529. 
i  Leucodon  sciuroides530. 

Leuzea  saliua  179. 
'  Liehen  fahluuensis,  lanatus,  slygius,  iristis  499. 
Liuaria  acutiloba  194.  5.    genistaefolia  194.    lauigera  577.  Loeselxi  195. 

spuria  577. 
Limnochloa  294. 
Lindsaea  arcuata  86.    falcata  86.     iiitidissima  87.     'itmdrangularis  87. 

trapeziformis  87. 
Lipocarpha  287.  ^ 

Lithospermum  tinctorium  578. 
Lobelia  grandidentata  262. 
Loliiim  arvense,  multiüorum  133. 

Lomaria  acumiuata  57.   attenuata  57.   aucta  59.   australis  57.  bleclmoi- 
des  57   cbilensis  59.  crenata  59.  cuspidata  59.  decurrens  57.  diver- 
gens  57.   longifolia  59.  loxeusis  59.  ornifolia  59.   salicifülia  58.  ser- 
vulata  59.  sorbifolia  58.  Spicaut  58.  sqnaranlosa  59. 
Lonciiitis  pedata  75. 
Lotus  argolicus  584. 
Lupinus  Conseutini  585. 
I.uzula  Forsteri  139. 
Lycium  bai-barum  142. 
iLycopodium  acerosum  5.    albiduUim  12.   alpinuju  212.   anceps  9.  anno- 
I    ,    tiuum  212.   apodum  12.  aristaturn  6.   arfirulatmn  10.  airoviride  10, 

I 

I 


750  

brasiliense  12.  caroliufamun  8.  cerniuim  6.  complanatum  8.  211 
confertum  7.  curvifolinm  5.  dendroraorphiim  7.  dichotomum  5.  * 
ericetorum  8.  exaltatum  8.  filiforme  4.  5.  flabellatum  9.  10.  genicii 
latiim  10.  gracile  10.  haematodea  9.  linifolium  4,  inandioccauiii 
5.  6.  paniculatiini  8.  piliferiim  6.  piiliyoides  5.  6.  Poeppigianum  1] 
polycarpon  .5.  Preslii  7.  repens  8.  riipestre  6.  serpens  7.  setaceui 

5.  stoloniferuni  11.   taxifoliiim  4.   teiiue  4.  5.    thyoides  8.    torridui 

6.  trichophylUiin  6.  venustiiliim  6.  vertlcillatnm  5. 
Lygodium  cubense,  polyraorphum  18. 

Macairea  381.  adenostemou  431.  Radala  431. 

Machaerina  298. 

Macraea  117. 

Maianthemum  bifolium  205. 

Malacochaete  292. 

Malaxis  monophyllos  20.'>. 

Manettia  multiüura  243. 

Mapania  305. 

Marathrum  foeniculaceum  504.  5.   Schiedeaiuim  504. 

Marattia  alata  14. 

Marcetia  cordigera  401.    excoriaia  401.  glandulosa  401.  juniperiua  401' 

sertiilaria  402.  raxifoJia  401.  temiifolia  401. 
Marginaria  miuima  41. 
Mariscus  286. 

Marriibiiim  acetabiilosura ,  apulnm,  vulgare  576. 
Marsilea  quadrifolia  110.  >^ 

Mayna  sericea  326. 

Meesia  dealbata,  longiseta,  iiligiuosa  562. 
Melachiie  301. 

Melampodium  divaricatam ,  gracile ,  microcephaluin'268. 
Melampyrura  cristatum  195. 
Melauanthera  Linuaei  270. 
Melastoma  auteimatum  376.    cordifoliiim  442.   ciispidatiim  458.  sernila^ 

tum  377.  sessile  387.  striatum  458. 
Meniscium  reticulatiim ,  sorbifolium  35. 
Mentha  niliaca  576.  Pulegium  576.  rubra  193.  sylvestris  576.  tomentella 

576. 
Merostachys  467.  spiuosa',  teniata  494. 
Mertensia  brasiliana  18.    dichotoma  18.    emarginata  18.    ferruginea  16.. 

flexuosa  18.  glaucescens  17.  18.  pubescens  15.  16   rigida  16.  tomen- 

tosa  15.  16.  velata  15. 
Microlicia  alsinaefolia  386.   arenariaefolia  396.  cordata  386.  90.  1.  cre- 

nulata  390.   euphorbioides  389.  formosa  393.  fulva  389.   graveoleus 

388.  9.     hypericoides  389.     imbricata  395.     insignis  388.     isophylla 

395.  6.  lanceaeflora  387.  limnobios  385.  linifolia  395,  linophylla  396. 

myrtoidea  393.  pulcbella  392.  recurva  386.  scoparia  394.  5.  6.  ser- 

pyllifolia  391.   serrulata  390.    setosa  396.  Sincorensis  394.  variabi- 

lis  386.  variolosa  388.  9.  90.  1.  vestita  388.   violacea  386.  7.  8.   vi- 

scidula  387. 
Milium  arundinaceum ,  multiflorum  134. 
Mitracarpum  Lhotzkianum  219.  sp.  594.  squarrosum  220. 
Mitrospora  295. 
Mnium  androgynum  560.  Iiolosericeiini  556.  palustre  560.  serpyllifolium 

588. 
llonochlaena  siauosa  73. 


__ ^51 

Monopogon  avenaceus  417. 

Morelotia  301. 

Morisia  295. 

Mourera  fluviatilis  503. 

Muelileubergia  gibmerata  419.  spicata  308. 

Mygaliirus  alopecuriis  136.  ciliatus  136.  7. 

Mjosotis  micraiiciia  193.  .^.^j    ^  ^., 

Najas  alagnensis  521.  flexilis  522.  intermedia  521.  major  515.  6.  7.9.  21. 

marina  517.  9.  maritima  517.  minor  519.  21. 
Nanophyton  197.  caspicum  197.  :         _      , 

Narcissus  autumnalis  569.     polyanthus  140.     serotimis  141.  569.     T*«- 

zetia  140.  .        4. 

Nastus  467.  83.   arundiuaceiis  475.   borbonicus  484.  capitaius  484.  JStr^r 

ctus477.  Tjaiikorreh  484.  '     '.  v, 

Neckera  crispa  527.  peuiiata  528. 
Nepeta  argolica,  italica  575. 
Neplirodiura  BroMniii  91.    conferlum  90.    creuaiura  91.    exaltaium  91. . 

peudulum  91.     rhizophyllum  90.    semicordatum  91.    trapezoidest» 

93.  4. 
Nertera  depressa  598. 

Neuropogou  496.  aiitemiarius,  Poeppigii  497.  8. 
Nigritella  aiigustifolia  205. 
Nomochloa  299. 
Nostoc  commune  127. 

Noterophila  385,  inuudata  386.  iimnobios  385. 
Nothochlaena  ferriiginea  55.    h3q)oleuca  54.    incaua  5^.    lamiginoea  54. 

mollis  54.  nivea  54.  rufa  55.  JcpiientQsa  55. 
Nymphaea  alba  171.  '  ,-^^- 

■■.  i  ."■.  >•»■"  ,■  • 

Oldenlandia  microtheca  600. 
Oiigandra  atriplicoides  199. 
Oligosporus  adfinis  190.    campesiris  190.  1.    condiiuentar^ys  l^O.   jSldpfi 

schallianus  191.  scopariiis  191.  '     '      '        ' 

Ononis  antiquorum ,  oriiilhopodioides ,  spiuosa  585. 
Opetiola  306. 
Ophioglossum  bulbosum  13.    crotaloplioroides  13.    enipiicum  13.    palma- 

tum  14.    pusilliim  13.    reticulatum  lg,    suriuamense  14.    tuberosum 

13.  vulgatum  13.  ,  ^, 

Oplismeniis  compositus ,  pratensis  418. 
Orchis  maculata  204. 
Oreobolus  SOO. 
Origanum  smyrnaeum  576. 
Oruithogalum  minus ,  tenuifoliura  140. 
Orobapche  coerulea  195. 
Orostachys  thjrsillora  178. 
Ortliotrichiim  afiiiue  549..51.    anomalnm  551.    coarciatiun  551.    cri§puin 

551.   diaphanum  551.  faUa^  550.  Ludwigii  550.  Lyellii  551.  obtusi- 

folium  550.  saxatile  551.  speciosum  550.  striatum  549. 
Osbeckia  455.    alpestris  452.    glomerata  454.   liieracioides  447.  jucunda 

455.  oleaefolia  445.  paruassifolia  452«  pityrophylla  458.  9.  repanda 

447.  strigillosa  447. 
Oscillatoria  tapetiformis  125.  6. 
Oswaldia  baillerioides  267. 
Oxytropis  adproximaia,  campesiris,  siilph\ire(i ,-^ira|^si^  175.  ., 

9rBd.   Ps  Heft.  4ö      "  " 


752  

Paeoiiiae  fl.  pleno  738. 

Palicourea  crocea  220.  1.  595.  Marcgrafii  220.  rigida  220. 

Paludella  squarrosa  560. 

PanicMim  atiirense  420    hriziforme  308.  brizoides  307.  8.  Bradypus  309. 

conglomeratuin  417.    crus  galli  307.    ctonodes  308.    excurreiis  418. 

lluitans  307.   indicum  417.   iiiterruptnm  417.    latifolium  308.    leiogo- 

iiiiin  308.   lineare  134.   micro.stachynm  417.  mollissimum  308.  Myo- 

surus  418.    nemorosiim  308.    numidianum  307.  8.    palmifolinm  417. 

paspaloides  308.    planiagiiieum  308.    plicaium  417.  8.   stenocladium 

307.    stolonifei-um  308.    subulatuin  307.    uliginosum  417.   violaceum 

307.  zizanoides  308. 
Pappopliornm  alopecuroideum  310. 
Papyrns  286. 

Parraelia  sulpliurata  501.    sty^ia  499.  500. 
Panhenium  Hysteropliorn.s  269.  512. 
Paspaliim  attenuatum  418.  Boryaniim  308.   compressnm  418.  dasj-pleii- 

rura4l8.   disticluim  308.    eiegantuliim  418.  Kleinianum  308.  ovatmn 

418.  platycaule  418.  teime  418.  vaginatuiu  308. 
Passiflora  foetida  512. 

Paiabea  alba  234.  coccinea  234.  coriacea  234.  tenerior  236. 
Pediciilaris  eriostachya  195. 
Petiveria  alliacea  511. 
Phalaris  arenaria  134. 
Phascum  bryoides  540.   crispum  541.  cnrvicollum  539.   cuspidatnm  539. 

Floerkeanum  539.    mulicum  539.    iiitidnra  541.    paiens  540.  pilife- 

rnm  540.  subuladim  539.  40.  1. 
Philippia  354.  abietina  357.    arborescens  358.    Cbamissonis  356.   Goudo- 

tiana  355.  montana  354.  tenuissima  358. 
Phleum  praleiise  209. 
Physarum  ramentaceum  407. 
Picris  pauciflora  182. 
Pilacre  Friesii  413. 

Pimpinella  cretica  570.  peregrina  571.  tenuis  570. 
Pinaropappiis  roseus  263. 
Pinns  Abies  203.  4.   halepensis  588.  maritima  588.   nigra  203.  4.    orien- 

talis  203. 
PJantago  afra  573.   ambigua  571.    capitata  571.    oeratopIiyHa  573.   rom- 

mutata  572.  3.    Coronopus  572.    eriophora  572.   Lagopns  572.   lan- 

ceolata  571.  2.  lusitauica  572.  aeglecfa  572.  Psyllinm  573. 
Platamis  acerifolia,  Orientalis  587. 
Pleurostacliys  299. 
Pleopeltis  percussa  53. 
Pleurachne  298. 
Pleurospermnm  iiralense  179. 
Poa  Boryana  308.    bulbosa  138.    cernua  419.   ciliaris  308.   emineus  418. 

festucaeformis  137.    gluiuaris  418.   liybrida  210.   laxa  137.   inalaba- 
'  rica  308.  nntans  419.  riparia  419.  viscosa  419. 
Podosaemnra  glomeratum  419. 
Podospermiim  laciniatum  582. 
Podostemum  ceraiophylhim  505.  rnppioides  504. 
Poinciana  pulcherriraa  512. 
Polyaetricum  lanceolatura  78. 

Polybotrya  candata  23.  4.  nutans  24.  osmundacea  25.  pubens  22. 
Polycneiuuoi  juniperinnm  197. 


753 

Polygoiium  aviciilare  570.    Bellardi  204.    corsicauum  5TO.    divaricautm 

204.  equisetiforme  570. 
Polj'innia  maculata  267.  ""'' 

Polypodium  acrosorum  39.  40.  albidiim  41.  amplum  50.  angiistifolium  37. 
auocarpos  40.  articiilatuiu  456.  atteniiatum  45.  aureum  41.  barba- 
tuni  52.  bracliyodus  48.  caesium  99.  caribaeum  51.  ciliatura  36.  48. 
coarctatum  39.  coiiciimum  49.  coiinexum  50.  cordatiua  44,  costa- 
tiua  38.  crassifolinm  40.  crenatum  47.  cultratura  44.  cuspidadim 
53.  dasypleuron  53.  deflexum  49.  diinorphum  37.  dissimile  45.  di- 
staiis  46.  9.  domiugense  40.  1.  ensifoliiim  37.  falciciilatum  47.  fla- 
helliforme  43.  gladiatum  45.  glaudulosiim  48.  glaucescens  41.  hir- 
tiim  52.  hoiiestiiin  49.  incanum  41.  jubaeforme  43.  lanigerum  43. 
latifolium  39.  laxum  43.  lomariaeforine  42.  longifolium  45.  loriceum 

43.  megalodus  48.  melanostictiim  44.  molle  42.  moniliforme  43. 
mulabile  46.  lütidiira  38.  oligocarpum  48.  otites  42.  Paradiseae  42, 
Parkeri  90.  pendulum  44.  peimigeruin  47.  peruviamim  44.  Pbylli- 
tidis  39.  piloselloides  36.  plantagineum  39.  platypbyllum  40.  Poep- 
pigii  50.  pol^stichiiin  46,  porrectum  40.  pruiiiatum  99.  ptilotoii  42. 
pubesceiis  49.  repens  38.  9.    reptaiis  47.    resinifenim  48.   rigescens 

44,  rivulorum  48.  riignlosum  50.  1.  runciiiatum  36.  sanctiuu  47. 
scolopeiidrioides  41.  serpens  36.  sessilifolium  45.  Sloanei  51.  spe- 
ctabile  50.  taeiiiosum  37.  tecluin  36.  tetragonum  47.  trichomanoides 
44.  trifiircatuin  41.  irüobum  41.  triste  47.  vastiun  50.  vesti- 
tum  49. 

Polypogon  glomeratus  419.   spicatus  308. 

iPolytricIuim  aloides  564.    alpimim  565.    commune  563.    formosum  563. 

gracile  563.   jtmiperinum  564.    nauum  564.    piliferiim  564.   urnige- 

rum  564. 
Potamogeton  compressus,  lanceolatus ,  obtusifolius ,  pectinatus,  pusil- 

lus  ,  tataricii'^ ,  zosteraefolius  206. 
Psilotnm  complanatum  12. 
Psychouia  alba  595,    erytbrocarpa  595.    excelsa  597.   justicioides  596. 

ma3i)ureiisis  234.  species  598. 
Pteris  acuminata  75.    ampla  74.    andromedaefolia  55.    arachnoidea  76. 

aspera  78.    atropurpurea  55.    biaurita  75.    brasilieiisis  74.   cartila- 

ginea  55.  6.    candata  76.   cliiiensis  76,   decurrens  75.  denticulata  74. 

cdentula  75,  flexiiosa  55.  gigantea  75.  6.   grandifolia  74.  Haenkeana 

74.  lucida  78.  iniitilata  75.  pedata  73.  podopbylla  75.  quadrüida  74,. 

reticulata  74.  lenera  76.  teniifolia  74-  vittata  74. 
Pteropsis  53. 

Ptychotis  verücillata  571. 
Pulicaria  crispa  583. 
Pulsatilla  vernalis  171. 
Pycreus  283. 

Pyramia  458.  pityrophjila,  salviaefolia  459s 
Pyretlirum  caucasicum,   coniciiin ,  iuodorum,  iuaritiiiium ,  parviflariinsy 

praecox  189. 
Pyrns  communis ,  cuueifoiia  583. 

öuercHS  Aegilops ,  Balloia ,  Hex ,  peduncitlata ,  Hobur  587. 

Ramalina  calj-caris  498.  striatula  501. 
^amoudia  palmaia  14. 

48^ 


754  

Randia  armata  246.  calycina  246.  ferox  246.  latifolia  600.  tetracan 
tUa  246. 

Bammculus  acris,  biilbosus,  fascicularis,  Hookeri,  lauugmosus,  re- 
pens ,  Schlecliteudalü  610. 

Rauwolfia  nitida  511. 

Bemirea  286. 

Rhacomitriura  canesccns  552.  ericoides  552.  heterostichum  552.  lanu-' 
ginosum  553. 

Rliaponticuni  salinnm  179. 

Rliexia  Acisanthera  386.  Agrostemma  447.  armata  382.  capitata  454' 
cardinalis  452.  Clianiaecistiis  451.  circaeifolia  385.  cordata  39tf 
ericoides  382.  Espora  381.  cxsul  388.  Fontanesii  441.  fuiva  389 
391.  gracilis  447.  Hilariaua  381.  hirsuta  388.  holosericea  442.  jimi- 
perina  402.  ladanoides  452.  linifolia  395.  Radula  431.  scoparia  394 
setosa  396.  taxifolia  401.  teueila  400.  thyinifolia  391.  venusta  390 
viscidula  387. 

Rhlzophora  Mangle  513. 

Rhynchantliera  bracliyclij-nclia  379.  cordata  377.  8.  dichotoma  377 
Fothergiilae  381.  437.  Haeukeana  378.  liniosa  378.  verbeuoides 
378. 

Rhj'nchospora  297. 

Richardsonia  scabra  594. 

Ripidiuin  19. 

Robinia  florida  512. 

Roccella  fiiciformis ,  tinctoria  499. 

Rollinia  emarginata  318.  fagifolia  316.  laurifolia  319.  longifolia  316i 
parviflora  316.  rugiilosa  316.  salicifolia  317.  Sieberi  316. 

Rondeletia  longiflora  240. 

Rotala  mexicana  ,  verticillata  122. 

Rubia  lucida  579.   Sellowiana  214. 

Riiellia  strepeus  512. 

Rumex  maritimus  204. 

Rumohra  aspidioides  96. 

Sabazia  sarmentosa  590. 

Sabicea  eriantha,  grisea  245. 

Saccharum  caudatum  309.    coufertum  309.    contractum  309.    Ravennae 

138.  569. 
Sagittaria  sagittifolia  206. 
Salaxis  351.    abietina  357.    arborescens  358.    liexandra  352.    imbricata 

357.  montana  355.  octandra  353. 
Salsola  spiuosa  198. 
Salviiiia  Azolla,  bispida  110. 
Sanibucus  bipiniiata  604. 
Sanicula  liberta  607. 
Satureja  canesccns  574.     capitata  574.  7.     filiformis  574.    Jiiliana  574. 

Thymbra  574. 
Sanssurea  aniara  180.    discoior  180.    polypodiifolia  180.    salicifolia  181. 

salsa  180.  scabra  180. 
Saxifraga  imbricata,  sqnarroiia  509. 

Scepseotliamnus  248.  gardenioloides  249.  rotunda  250.  vinosa  249. 
Schismiis  marginatus  136. 
Schistidium  clliatum ,  subsessile  543. 
Schistocarpba  bicolor  591. 
Schizacliyriura  teneruin  417. 


755 

'  Schizäea  bifida,  dichotoiüa,  digitatä,  incurväta,  peuicillätä,  peiiniila, 

trilateralis  19. 
Schizostachyum  466.  Blumii  477. 
Schoberia  fruticosa  201.    fruticnlosa  200.    maritima  201.  2-    micropbylla 

201.  parviflora  201.  physophora  201.  Salsa  202. 
Sclioeiiidiiim  291. 
Schoenopsis  298. 
Schoeuoxiphium  305. 
Schoenus  298. 
Scirpidium  293. 
Scirpus  293. 
Scleria  302. 
Sclerochaetiiim  302. 

Sclerotium  Tiilipae  416.  viilgatum  ö.  Fragariae  415. 
Scorzonera  araneosa  582.  laciiiiata  582.  lanata  582.  purpurea  182.   rö- 

sea  182. 
Senecio  aurantiaciis  191.  aureus  192.    casi)icus!  193.  Doria  193.    ovatus 

193.  paludosus  192.  scytophj^llus  591.  taiaricus  192. 
Seriola  aetnensis  582. 
Serratula  caspica  187. 
Seseli  corsicum,  püsillum  571. 
Sickmaunia  292. 
Silene  Otites  172. 
Sipanea  erythraeoides  242. 
Siphanthera  cordata  401. 
Sisoii  Ammi  607. 
Sisj-mbrium  lineare ,  Pallasii  171. 
Solidago  mexicana  265. 
Sommcra  602.  arboresceus  602. 
Spartium  horridura,  villosum  583. 

Spennera  aquatica  401.  circaeifolia  385.  circaeoides  385 
Spermodon  296. 
Sphagnum  acutifolium  525.  capillifolium  525.  compactum  525.  contortnm 

525.    cuspidatiim  525.    latifoliiuii  524.    squarrosum  524.    subsecun- 

dum  525. 
Spilanthes  fimbriata  271. 
Splacbnum  ampullaceum  544. 
Staclij's  acutifolia  575.   alpina  576.  cretica  576.  lusitanica  575.  polystai- 

chya  575.  pubescens  575.  salviaefolia  576. 
Siatice  caspia  196.    elata-lDO.    flexuosa  196.    glanca  196.    Gmelini  196. 

macrorliiza  196.  scoparia  196.  speciosa  196.  suffruiicosa  197.  tata- 

rica  196. 
Stellaria  Friesiana,  nemorum,  Pallasiana  174. 
Sternbergia  lutea  141. 
Stevia  fascicubaris,  vira;ata  264. 
Siipa  Aristeila,  Bcrgcri,  tortilisi  135. 
Stratiö(es  aloides  206. 
Streblidia  299. 

Streptocbaeta  467.  spicata  494. 
Svitramia  445.  pulchella  446. 
Syntrichia  ruralis  554,  5-   subulata  554. 
Syringa  persica  738. 


756  

Taeiiitis  angustifolia  52,  fuscata  53.  lanceolata  52,  sagittaefera  60. 

Tagetes  florida  271,  lucida  271.  iiiicrantlia  272.  patiila  271.  Schiedeau; 
271. 

Taraxacum  glaucesceiis,  procumbeus,  serotmiuu  181. 

Tauschia  607.  midicaulis  608. 

Tectaria  Calalmala,  coriacea  96. 

Tegularia  adiantifolia  73. 

Tetramerium  montevidense  221. 

Tetraphis  pellucida  544. 

Tetraria  306. 

Thieleodoxa  251.  elliptica  252.  lanceolata  253. 

Thoracosperma  350.  paniculatum  350. 

Thymus  Tragorigamim  574. 

Thyrsopteris  507.  elegans  507. 

Tiboucliiiia  aspera  436. 

Traghim  creticum  570.  j, 

Tragoceras  Schiedeauum,  zinnioides  269. 

Tragopyrum  glaucum  204. 

Trasi  298. 

Trematodon  ambiguus  546. 

Trembleya  calycina  430.  heterosteraon  430.  1.  lychnitis  431.  phIogifOJ>I 
mis  429.  pithyoides  428.  rosiuariuoides  428.  triflora  430. 

Tricentrum  ovalifoliiun  401. 

Trichelostylis  290. 

Trichodiiim  albiim,  inconspicuiim  418. 

Trichoinanes  apus  103.  arbusciila  105.  Bancroftii  105.  Bojeri  103.  bran 
cliypus  105.  coriaceum  105.  crisi)iim  104.  5.  cristatum  104.  5.  flori- 
biuidum  106.  hymenoides  103.  iiicisum  103.  miisGoides  103.  pellii- 
cens  104.  pilosuni  104.  pinnatum  106.  pliimosum  104.  punctatum 
102.  pyxidiferum  106.  quercifolium  103.  radicaus  105.  6.  reptans 
102.  3.  rhLzophylla  106.  scandeiis  105.  6.  siiiuosiim  103.  sphenoides 
102.  trigomim  105. 

Tricliophorum  293. 

Trichopteris  excelsa  90. 

Trichostomum  pallidum  552.  3. 

Tridax  procumbeus  590. 

Trifolium  cougestum  584.  pallidum  583.  Pignanti  583.  resupinatumi 
175. 

Trigonospermiim  adenostomonoides  267. 

Trijiynaea  328.  oblougifolia  329.  .  ' 

Trilepis  305. 

Triodon  polymorpluis  594. 

Tristachya  leiostachya  417. 

Triticum  cauiuum  210.   geminatum  419.   loliaceum  568.   repens  133.  4. 
rupestre  308.  scirpeum  133.  strigosnm  210. 

Trixis  scabra  267. 

üncinia  305. 

Unxia  trichotoma  590. 

Uraclme  frutescens,  multiOora  134. 

üsnea  melanoxantha  498. 

Valantia  hispida,  muralis  579. 
Valerianella  hirsutissima  580.  sicuia  57^. 


757 

V'erbascnm  nigrum  194.  plicatnm  577.  sinuatura  577. 

Verbena  jamaicensis  511. 

Verbesina  dichotoma  269. 

Veriionia  mexicana ,  patens  264. 

V^erojiica  montaria  193.  orchidea  194.  spicata  194. 

V'iburnum  microcarpum  604. 

Viola  palustris  172. 

Vittaria  costata  77.   ensiformis  77.   graminifolia  76.   incurvata  77.   lan- 

ceolata  78.  lineata  77.  stipitata  77. 
|Viviana  117. 

jWedelia  discoid'-a  270. 

(Weissia  acuta  545.  cirrhata  545.  curvirostra  545.  lanceolata  544.  viri- 
dula  545. 

VViborgia  Acmella  590. 

IVoodsia  hyperborea  212. 

(tipiiopteris  serrulata  36. 

»tylopia  graiidinora  326.  parvifolia  327.  serirea  326. 

ICystidium  barbatum  419. 

^osterospermnm  297. 

^03'sia  pungens  ,  tenuifolia  309. 


Halle, 

;edruckt   in   der  Gebauerschen   Bii  chdruckerei. 


Litteratur  -  Bericht 


zur 


LINNAEA 

für 

das     Jahr      183  4. 


Herausgegeben 


von 


D.  F,   L,  von  SchlecJitendal  y 

*der  Med. ,  Chir.  u.  Philos.  Dr. ,  ordentl.  Prof.  an  der  Universität  zu  Halle 
und  mehrerer  gelehrten  Gesellschaften  Mitglied, 


Halle  a.  d.s.  1835. 

i^edruckt    auf   Kosten   dos    Hera»sj?j(;ber s. 


In  Cojumission  tiei  C.  A.  Schwetscbke  und  «ohn. 


L   i  t  t  e  r  a  t  u   r. 
Vorwort. 

JL/ie  bisherige  Einrichtung ,  nach  welcher  die  erscheinenden  bo- 
tanischen Arbeiten  nach  den  Völkern  zusammengestellt  wurden, 
setzte  den  Herausgeber  oft  in  Verlegenheit ;  er  giebt  sie  daher 
lauf  und  wird  die  ihm  zur  Kenntniss  gelangenden  botanischen 
Werke  und  zerstreuten  Abhandlungen  ohne  Ordnung  hinterein- 
ander folgen  lassen,  am  Schlüsse  eines  jeden  Bandes  aber, 
ausser  dem  bisher  gewöhnlichen  Verzeichniss  der  Namen  der 
Schriftsteller,  auch  eine  wissenschaftlich  geordnete  Uebersichl 
der  Werke  und  Abhandlungen  selbst  geben,  damit  so  ein  besse- 
rer Ueberblick  w  enigstens  nachträglich  erlangt  werde ,  an  wel- 
chem es  bei  dem  bisherigen  Verfahren  ganz  fehlte.  Möchten 
doch  die  Freunde  der  botanischen  Litteratur  ihn  bei  diesen  Lit- 
teraturberichteu  unterstützen  und  ihm  dasjenige  mittheilen  ,  was 
au  ihrer  Kenntniss  gelangt ,  damit  in  diesen  BLätteru  eine  mög- 
lichst Tollständige  Zusammenstellung  aller  erscheinenden  in  das 
Fach  der  Botanik  einschlagenden  Neuigkeiten  gefunden  werde. 
Recensiouen  sollen  hier  eigentlich  nicht  geliefert  werden,  son- 
dern nur  Anzeigen  des  Inhalts ,  doch  werden  auch  ausführliche 
Beurthcilungen  nicht  ungern  aufgenommen  werden.  Einzelne 
Worte  des  Lobes  und  Tadels  konnte  der  Herausgeber  oft 
menschlicher  Weise  nicht  unterdrücken  und  hält  sie  fast  für 
iioth  wendig,  um  Tor  Schlechtem  zu  warnen  und  auf  Gutes  hin - 
iMiweisen.     Halle,  im  Juli  1834. 

Der  Hcruufigeher. 

«rBd.  Litterat.  1 


Journal  de  Chimle  medicale ,  de  Pharmacie  et  de  Toxi- 
cologie  etc.  Xe  Annee  Janvier  1834. 

Note   sur    les  deu.v   esp^ces  de   Jalap   du   commerce 
(Pa^.l— 22.  Table  I.  et  IL).  '     |d 


Uli 


iii 


ia 


Hr.  Gabriel  Pelletau ,  der  Verf.  dieses  Aufsatzes ,  hat ,  iu- 
dem  er  es  unteruimmt,  zuerst  eine  geschichtliche  Darstellung- 
vou  den  Kenntnissen  über  die  rerschiedenen  Jalape  liefernden 
Pflanzen  ,  dann  aber  die  Beschreibung  der  wahren  Jalapenwinde 
zu  geben ,  nichts  von  dem  gekannt ,  was  in  den  deutschen  Zeit- 
schriften und  Werken  über  die  Jalapenwinde  ächte  yie  nnächte 
gesagt  wird,  hat  auch  noch  nichts  davon  vernommen,  dass  die 
ächte  Jalapenwinde  schon  in  mehreren  Gärten  Deutschlands 
kultivirt  ist,  geblüht  hat  u.  s.  w.  Wir  haben  schon  früher  Er-  i 
wähnung  gethan ,  dass  die  vom  Apotheker  Ledanois  aus  Ori- 
«aba  nach  Paris  gesandte  ächte  Jalape  dieselbe  sej,  welche 
Schiede  nach  Deutschland  schickte ,  so  wie  dass  die  als  jPurga 
macho*  durch  den  erstem  gleichfalls  in  Paris  bekanntgewordene 
schlechte  Jalape,  auch  von  letzterem  schon  gekannt  und  nach 
Deutschland  gesandt  worden  war,  dass  Schiede  aber  die  Mut- 
terpflanze dieser  letztern  nicht  kennen  lernte.  Im  vorliegenden 
Aufsatze  sind  nun  beide  Convolvuli  beschrieben  und  abgebildet 
nebst  einer  dritten  ebenfalls  aus  jener  Gegend  stammenden  Win- 
de. Die  ächte  Jalapenwinde  nennt  der  Verf.  Conv,  ofßcinalisy 
wobei  zugleich  auf  eine  in  The  Amerit-au  Journal  of  tli*'  med. 
scienc.  Febr.  1830.  von  D.  Redman  niitgetheilte  Beschreibung 
derselben  Pflanze  hingedeutet  wird,  ebenso  auf  den  9ten  Band 
des  Journ.  de  Chimie  medicale,  wo  sich  eine  von  Nuttall  und 
Smith  gegebene  Beschreibung  wahrscheinlich  derselben  Pflanze 
befindet.  Dieser  C.  officiualis  =  C.  Purga  Wenderoth  =  Ipo- 
moca  Schiedeana  Zucc.  ist  schon  abgebildet  in  Necs  und  Hay- 
ne'ß   Arzneipflanzen,    und  wird   hier  von  Neuem  in  schwarzer 


I 


Steiudruckabbildung  gegeben ;  er  blühte  in  Cassel,  Bonn,  Mün- 
chen u.  s.  w.  Ferner  wird  von  der  die  männliche  Jalape  lie- 
fernden Pflanze  eine  Characteristik  gegeben ,  sie  erhält  den  Na- 
men C.  Orizabensis j  davon  wird  noch  eine  dritte  Art  unter- 
schieden und  als  C%  microcalya:  aufgestellt,  welche  Ledanois 
nur  für  eine  Varietät  der  erstem  gehalten  hatte;  von  der  C. 
Orizabensis  ist  eine  vollständige  Beschreibung  und  Abbildung 
Taf.  2.  gegeben,  von  der  microcalyx  ist  nur  die  Blume  auf 
derselben  Tafel  abgebildet.  In  der  Gattung  Convolvulus ,  nach 
Kunth's  Ansicht  abgetheilt,  würden  diese  Arten  so  zu  stehen 
kommen :  Convolvulus»  Sect.  I.  Stamiuibus  exsertis  inacqua- 
libus.  §.  1.  stigmate  capitato  bilobato:  Conv,  ofjicinalis'. 
Hcrba  undique  glabra ;  caule  volubili,  rubescenti;  foliis  ovatis 
lauceolatis  cordatis,  longe  acuminatis,  apiculatis;  pedunculis 
folio  brevioribus ,  1-,  raro  2-üoris,  calycibus  brevibus  pro- 
funde 5 -fidis;  corollis  hypocrateriformibus,  tubo  longo,  limbo 
subplano  obscure  10-lobato,  seminibus  solitariis  subsphaeri- 
cis.  —  Sect.  II.  Staminibus  inclusis.  §.  stigm.  capitato  bilo- 
bato. C.  orizabensis-.  Herba  undique  tenuissime  pubescens; 
caule  volubili ,  foliis  subrotundis,  breve  acuminatis  ,  apiculatis, 
profunde  cordatis;  pedunculis  folio  brevioribus  1-  raro  2-flo- 
ris ,  calycibus  brevibus  hispidis ;  corollis  infundibuliformibus ; 
limbo  obscure  10-lobato;  staminibus  inclusis  hispidis;  semini- 
bus (abortu)  solitariis  subsphaericis.  Ebendahiu  auch  C  ini- 
CTOcal\)x ,  der  nur  aus  einigen  schlecht  erhaltenen  Blumen  be- 
kannt ist,  also  eine  höchst  dubiöse  Art.  —  Der  Yerf.  hat  fer- 
ner aus  dem  General  -  Herbarium  des  Musee  d'histoire  naturelle 
die  Eintheilung,  welche  Mr.  Choisy,  der  bekanntlicli  eine  Mo- 
nographie der  Convolvuli  beabsichtigt ,  dort  für  diese  Gattung 
niedergelegt  hatte,  mitgetheilt,  welche  wir  nicht  wiedergeben, 
da  gewiss  eine  andere  und  bessere  von  jenem  Gelehrten  bekannt 
gemacht  werden  wird. 

1   * 


Cinquieme  notice  sur  les  plantes  rares  cultivees  dans 
le  jardin  de  Geneve,  par  MM.  Aug.  Pyr.  et  Alpb, 
De  Candolle ,  Professeiirs  a  rAcade'mie  et  Directeurs 
du  Jardin.  4to.  28  pag.  et  5  planches,  (ohne  Titel, 
Jabrzahl  und  Druckort.) 

Wenige  bevorwortende  Zeilen  von  De  Candolle  dem  Vater 
benachrichtigen    uns ,    dass    seit    der   Mittheilnng   der    vierten 
Nachricht  über  die  seltenen  Pflanzen  des  Genfer  Gartens ,  AI- 
phons  De  Candolle  zum  Professeur  honoraire  de  botanique   so  i 
wie   zu  Directeur  adjoint  des  Gartens   ernannt  sei,    und   dass 
beide ,  Vater  und  Sohn ,  nun  an  dieser  und  der  folgenden  Fort- 
setzung dieser  Nachrichten  Theil  nehmen  würden,    der  Vater. 
(Augustin  Pyramus  De  Candolle)  werde  seine  Artikel  mit  der 
Chiffre  DC.  unterzeichnen,    der  Sohn  dagegen  mit  Alph.  DC. 
Es  folgen  nun  Bemerkungen  über  folgende  Pflanzen :     1)  ^r- 
racacha  esculenta ,    welche    auf  T.  L   nach  einen  dm  Genfer 
Garten  blühenden  Exemplar  abgebildet  ist;    auch  dort  ist  wie, 
fast    überall   ilie    Pflanze   eingegangen    und   hat   keinen    Saa- 
mcn  getragen;    die  Hoffnung  wird  also  nun  wohl  auch  bei  den 
stärksten  Enthusiasten  schwinden,    diese  Pflanze  zu  einer  ge-' 
wohnlichen  Culturpflanze  bei  uns  zu  erheben.  —    2)  Hetero- 
noma  suhtriplincrvium  (Melastoma  subtrip.  Lkt  u.  Otto  Ab-, 
hild.  t.  24.).     DC.  rechnet   diese  im  Berliner  Garten  zuerst  bc- 
schriebene  Pflanze  znr  Gattung  Heteronoma  ^   indem  er  deren 
Character  folgendermasseu  modificirt:     Cal.  (ubiilosus,  lobis  4, 
ovali  -  triaugularibns  ,    acutis   persistentibus.      Pet.  4,    ovalia 
aut  orbiculata,  submucronata  ant  obtnsa.     Stam.  8,  alterua  se- 
palis  opposita  sterilia,    alterna  petalis  opposita  fertilia.     Con- 
nectivum  stam.  steril,  basi  breviter  bicalcaratum  aut  Ititubercn- 
latnm.     Caps.  4-locul.,   calycis   tubo   aequalis.     Sem.   coch- 
Jeata,    compressa,    transverse  rugulosa  scabra,    striis  dorso 


parallelis.  —  Herbae  ex  America  calidiore  orlae,  glabiae  aut 
ad  angulos  nervosve  scabrae.  Ranii  tetragoni.  Folia  petiolata 
ovata  acuta.  Thyrsi  coryinbosi  laxi  terminales.  Flores  rosei 
aut  albi.  —  3)  Cleome  crenopetala  von  den  Ufern  des  Uruguay 
aus  Amerika ,  von  Hooker  unter  dem  Namen  C.  virgata  mitffe- 
theilt ,  vrird  besclirieben  und  abgebildet  auf  T.  II.  —  4)  are- 
naria ciiilensis ,  aus  Saamen  von  Bertero  in  Chili  gesammelt, 
scheint  sich  von  Ar.  sperguloides  h.  Bonn,  durch  die  flügellosen 
Saamen  zu  unterscheiden.  —  5)  O.valis  Deppei  Lodd.  bot. 
Cabit.  1500.  (Ox.  tetraphylla  Lk.  et  Otto  t.  11.  non  Cav.)  -  - 
6)  ^stragahis  mearicanus,  aus  Saamen,  von  Berlandier  über- 
sendet, erzogen,  und  T.  III.  abgebildet,  unterscheidet  sich  von 
A.  caryocarpus  (Bot.  reg.  t.  176.)  vorzüglich  durch  die  grö- 
ssere Breite  der  Blättcheu  und  durch  die  nicht  einförmig  violette 
Blüthenfarbe.  —  7)  Pomadcrris  aspcra  Sieb,  (abgeb.  T.  lY.), 
war  als  P.  tomcntosa  erhalten,  die  Diagnosen  von  apetala  La- 
bill.  und  aspera  Sieb,  werden  neu  aufgestellt:  P.  aspera:  fol. 
ovato-lanceolatis,  vel  ovatis,  irregulariter  serratis,  siipernc 
pube  stellata  scaliris,  subtus  villis  stellatis  cano-tomentosis, 
petiolis  et  pedunculis  valde  cano- tomentosis,  lobis  calycinis 
revolutis.  P,  apetala  fol.  ovato-lanceolatis  v.  ovatis  irregu- 
lariter serratis ,  superne  glabris  aut  pube  stellata  scabris  ,  sub- 
tus villis  stellatis  cano- tomentosis,  petiolis  et  pedunculis  cano- 
pubescentibns ,  lobis  calycinis  patentibus.  —  8)  Sednni  hy- 
bridum  aus  Paris  als  S.  crenatum ,  aus  Crzminiec  als  S.  altai- 
cum  erhalten,  blüht  4  Wochen  früher  als  S.  Aizoou.  — 
9)  Gilia  ßerterii ,  aus  Chili,  wird  beschrieben  und  Taf.  V. 
abgebildet.  —  10)  Verbena  bracteosa ,  diese  von  Michaux  iu 
Nordamerika  entdeckte  Pflanze  wurde  auch  aus  Saamen  von 
Bertero  aus  Chili  eingesandt  erzogen.  —  1.1)  Jjycivm  chilense 
Miers  et  Bertero,  inerme,  foliis  oblongis  ciliaiis,  lloribus  so- 
litariis,  calyce  piloso ;  corolla  5-fida,  basi  externe  velutina, 
lobis    patentibus,    staminibns    inctusis    (ist   h.    iiutaus  Poepp, 


Diar.  n.  238,),    kommt  dem  L.  obovatum  Rniz  et  Pavon  sehr  ■ 
nahe.  —  12)  Hatvorthia  chlor acanthaHaw.,  wird  teschrie- 
beu.  —  13)  Haworthia  Jiybrida  Haw.  ebenfalls.     Die  Artikel 
3  — 13.   sind  von  Alph.  De  Candolle,    die  beiden  ersten  vom  i 
Vater. 

The  London  and  Edinburgh  Philosoph.  Magazine  and  . 
Journal  of  Science,  conducted  by  Brewster,  Taylor, 
Phillips.    London  1833.   8vo. 

Sitzung   der  Linnean  Society    am   19,  Fehr, 
1833.     Es  ward  verlesen:  '' 


Beobachtungen  über  eine  neue  Gattung  der  Moose, 
Von  Jf^illiam  Valentine  Esq.  F,  L.  S,  —  Diese  Gattung  ist 
auf  Phascum  stoloniferura  Dickson's  gegründet;  ihre  Haupt-  ; 
charactere  sind,  die  seitenständige  Frucht  und  die  Anwesenheit 
von  Conferven- ähnlichen  Schössen,  welche  der  Verf.  als  wirk-  _ 
liehe  Stämme  betrachtet.  Diese  Schösse  entwickeln  sich  lange, 
bevor  die  Fruchtbildung  erscheint.  Nach  einiger  Zeit  sprossen 
die  Perichaetien  ans  den  Seiten  des  Stammes  und  der  Zweige, 
in  Form  von  Knospen,  welche  gegen  die  Zeit  der  Reife  Wur-, 
zelfasern  herabsenden  (gleich  den  Perichaetien  von  Dicranum 
adiantoides  und  einigen  der  kriechenden  Hjpna),  welche  in  den 
Boden  für  eine  so  winzige  Pflanze  sehr  tief  eindringen.  Von 
diesen  Perichaetien  gehen  dann  junge  Zweige  aus  und  der 
Hauptstamm  wird  danach  kaum  unterscheidbar  oder  stirbt 
gänzlich  ab.  Der  Bau  des  Stammes  und  der  Zweige,  welche 
ans  einer  einzelnen  Reihe  verlängerter  Zellen  bestehen,  ist  ei- 
geuthümlich  und  ganz  ungleich  dem  aller  anderen  Moose,  Diese 
Beobachtungen  wurden  nur  an  Ph.  stoloniferum  allein  gemacht, 
aber  der  Verf.  glaubt  nach  dem  Dasein  der  Conferven -ähn- 
lichen Schösse  und  der  Aehnlichkeit  in  der  Blatttextur,  dass 
sie  auch  auf  Ph.  serratura,   cohaerens  und  crassinervium  pas- 


aen  werden,  welche  dann  folglich  zu  derselben  Gattung  ge- 
bracht werden  müssten ,  die  er  Cladoma  genannt  hat ,  mit  fol- 
gendem Character:  —  Theca  Integra  deoperculata.  Fructus 
lateralis. 

Sitzung  am  5.  März,     Ein  Theil  einer  Aljhandluug 
über  die  Myrsineac  ron  M.  Alphons  De  Candolle  wird  verlesen. 

Sitzung  am  19.  März,  Ein  Auszug  aus  einem 
Briefe  von  Mr.  William  Grifiith ,  Hülfswundarzt  in  Diensten  der 
engl.  -  ostind.  Compagnie  au  R.  H.  Solly  Esq.  F.  R.  S.  a.  L.  S. 
enthaltend  einige  merkwürdige  Bemerkungen  über  den  Wechsel 
bei  der  Insertion  der  Staubgefässe  von  Mirabilis.  Einige  Zeit 
vor  Ausbreitung  der  Blume  werden  die  Staubgefässe  hypogyn- 
gefundeu;  aber  wenn  die  Zusammenziehuug  des  Tubus  des  Fe- 
riauthiums  zunimmt,  werden  die  Staubfäden  allmählig  wie  von 
einer  Ligatur  an  den  zusammengeschnürten  Theile  gerade  über 
dem  Ovarium  getrennt,  indem  sie  ihr  unteres  Ende  in  Gestalt 
von  5  borstentrageuden  Glandeln  wirücklassen.  5hr  oberes 
Ende  aber  vereinigt  sich  mit  der  Röhre  des  Pcriaathiums  auf 
eine  ansehnliche  Strecke  über  der  Zusammeuziehung  und  nimmt 
von  dort  seine  Nahrung,  Mr.  GrifEth  konnte  keine  Gefäss- 
Verbindung  zwischen  den  Staubfäden  uud  dem  Perianthium  ent- 
decken ,  er  glaubt  die  Anheftung  finde  vermittelst  eines  lockern 
Zellgewebes  statt.  Mr.  Grifiith  bemerkt  endlich,  dass  der 
Stengel  in  diesen  Pflanzen  von  dem  dicotylischen  Baue  abwei- 
che, da  das  Mittelfeld  desselben  aus  Zellgewebe  bestehe, 
welches  Holzfaserbüudeln  eingestreut  enthalte  und  sich  so  den 
Monocotylen  nähere  *). 

Sitzung  am  2.  ^pril.     lieber  die  Abänderungen 
in  der  Knospenlage ,   welche  bei  gewissen  Pßanzen ,   die 


*)  Dieser  Bau  findet  sich  in  C.  H.  Scholtz's  natürlichen  Pflanzen- 
eystem,  Berlin  1832.  abgebildet. 

d.  Berausp. 


früher  zur  Gattung  Cinchona  gerechnet  wurden,  beobach- 
tet werden  können.     Von  3Ir,  David  Don  Libr,  JL.  S.  — 
Die  Kuospenlage  der  Blumeiikroue  ist  viel  mehr  verschieden  in 
einblättrigen  als  in  vielblättrigen  Blumen ,    denn,  mit  Ausnah- 
me eines  Theils  der  Riitaceae  vorzüglich  derer  aus  Neuhollaud 
und  Südamerika,  findet  man,    dass  die  ziegeldachartige  Form 
beinahe  allgemein  in  der  letztern  Klasse  vorherrscht.     Unter 
den  Monopetalen  -  Ordnungen   ist   die  Art  der  Aestivation   ein 
Character  von  sb  hohem  Werthe,    dass  sie   oft  der  einzig  be- 
merkbare Unterschied  zur  Begrenzung  der  Familien  darbietet; 
aber  die  Rubiaceae  bieten  eine  auiFallende  Ausnahme  dar,    da 
sie  Beispiele  von  beinahe  jeglicher  Moditication  der  Knos'pen- 
lage  geben ,  daher  ist  sie  bei  ihnen  ein  Character  von  geringem 
Werthe,  welcher  jedoch  zur  Unterscheidung  der  Gattungen  die- 
ser ausgedehnten  Familie  wesentlich  beitragen  kann.     Die  vom 
Verf.   aufgezählten  und   beschriebenen    Gattungen   sind:    Cin- 
chona,   Cosmibuena,    Exostemma,    Hymenodictjon,    Luculia, 
Pinckneja  und  eine  neue  auf  die  Cinchona  rosea  der  Flora  Peru- 
Tiana  gegründete,  welche  er  wie  folgt  nennt  und  characterisirt : 
Lasionema  (Cinchonae  sp.  Ruiz  et  Pavon).     Cal.  5-denta-  - 
tus.     Corolla  tubulosa,    limbo  5-fido,    aestivatione  imbricata. 
Staminaexserta:    filamenta  medio  barbata:  antherae  scbrotun- 
dae  peltatae!   biloculares .-    loculis  basi  solutis.      Stigma  bllo- 
bum.     Capsula  bilocularis,  medio  locuiicide-dehiscens!    poly- 
sperma.     Semina  exigua ,  samaroidea.     Arbor  (peruviana)  in- 
florescentia  panici.lata.      1)  L.  roseum.     Diese  Pflanze  bildet'  • 
ein    von  Cinchona    sehr   unterschiedenes   Genus,    nicht    allein 
durch  ihre  ziegeldachartige  Knospenlage,  sondern  auch  durch 
die  Structur  der  Staubgefässe  nud  das  Aufspringen  der  Kapsel. 
So  wenig  ist  die  Kuospenlage  der  Blumenkrone  bei  diesem  Ge- 
wächse beachtet,  dass  wir  die  gegenwärtige  Gattung  den  Syno- 
nymen von  Cinchona  lancifolia  in  den  Nova  genera  et  species 
plantarum  vom  Professor  Kunth  beigeschlossen  finden. 


.  Sitzung  vom  16.  April.  Bemerhungen  über  ei- 
nige wenige  seltene  Pflanzen  Schottlands ,  vorzüglich  von 
den  Clova- Bergen,  Von  Mr.  David  Don  Libr,  L,  S,  — 
Die  Berge  von  Clova ,  welche  den  obern  Theil  von  Forfarshire 
begrenzen ,  sind  in  den  Annaleu  der  brittischen  Botanik  längst 
wegen  mancher  der  interessanten  Zusätze  berühmt,  welche  des 
Verfassers  Vater,  der  verstorbene  Mr.  George  Don  von  Forfar 
zur  schottischen  Flora  gemacht  hat  nnd  von  welchen  die  Ent- 
deckungen neuerer  Forscher  gezeigt  haben ,  dass  man  noch  weit 
entfernt  ist,  ihre  Neuigkeiten  erschöpft  zu  haben.  Die  Vegeta- 
tion auf  den  Clova  ist  wegen  ihrer  verhältnissmässigen  Ueppig- 
keit  merkwürdig,  viele  Pflanzen  derselben  Species  sind  hier  von 
einem  mehr  gigantischen  Wuchs  als  auf  den  Ben  Lawers,  Ben 
Nevis  und  Cairngorum,  werden  aber  auch  im  Allgemeiueu  in  ge- 
ringerer Erhebung  an  der  Clovabergkette  gefunden ,  was  viel- 
leicht ein  hinlänglicher  Grund  für  ihre  Zunahme  in  der  Geslalt 
ist.  Lychnis  alpina.  Diese  zierliche  Pflanze  ward  zuerst 
vom  verstorbenen  Mr.  Don  entdeckt  im  Sommer  1795,  und  her- 
nach zufällig  in  beträchtlicher  Menge  von  Sir  John  Ogilvie, 
Bart,  im  vergangenen  August  gefunden.  Die  Exemplare  von 
Clova  kommen  in  jeder  Beziehung  mit  denen  des  Linueischen 
Herbars  übereiu.  Die  Kapsel  dieser  Pflanze  ist  gleichmässig 
5 -fächerig,  aber  die  dünnen  Scheidewände  werden  bei  vorge- 
rückten Zustande  zufällig  theil  weise  zerstört  gefunden.  Mnl- 
gcdiutn  alpinum  (Souchus  alpinus  Lin.).  Der  verstorbene  Mr. 
Don  war  mit  mehreren  Standorten  dieser  Pflanze  bekannt  und 
Dr.  Graham's  Gesellschaft  fand  sie  an  fünf  verschiedenen  Orten, 
von  denen  einige  7  —  8  Meilen  seitwärts  liegen.  Einer  oder 
zwei  dieser  Standörter  sind  glücklicherweise  fast  unzugänglich, 
so  dass  diese  Pflanze  so  leicht  nicht  ausgerottet  werden  kann. 
Es  ist  sonderbar,  dass  sich  von  dieser  Pflanze,  welche  doch 
eine  Lappländische  ist,  kein  Exemplar  im  Linueischen  Herba- 
»ium  befindet;   die  zwei  darin  nüt. diesem  Namen  bezeichneten 


t 


10  

Bind  Nordamerikanische  Arten  und  offenbar  aus  dem  Garten  roi 
üpsala,  eins  derselben  ist  der  Sonchus  ßoridanus  ^  das  an- 
dere, an  welche  die  Nummer  der  Species  plantarum  angehefte: 
ist,  Sonchus  s/)^caifMS  Lamarck,  oier  leucophaeus  von  Will- 
deuow.  Beides  sind  Arten  von  Mulgedium;  und  unser  verstor- 
bener vortrefflicher  Präsident,  verleitet  durch  die  an  dem 
Exemplar  des  Liuneischen  Herbariums  angeheftete  Nummer  isl 
veranlasst,  dies  letzte  als  den  wahren  alpinus  bekannt  zu  ma- 
chen, indem  er  für  die  wirkliche  Pflanze  dieses  Namens  die* 
Benennung  caeruleus  substituirte.  Alle  diese  Pflanzen ,  welche 
natürlicher  mit  Lactuca  als  mit  Sonchus  verbunden  wären, 
unterscheiden  sich  von  erstercr  Gattung  nur  durch  die  weniger 
verdünnte  Spitze  der  Achaenien. 

Sitzung  am  7.  Mai,  Eine  Abhandlung:  Beobach- 
tungen über  die  EntwicJcelung  der  Moosfrucht  und  über 
die  Geschlechter  bei  den  Moosen,  Von  Will,  Valentine 
Esq, 

Sitzung  am  18.  Juni,  Eine  Abhandlung  wurde  ge- 
lesen, betitelt:  Charactere  und  Beschreibung  von  Limnan' 
theSy  einer  neuen  P/ianzengattung  ^  verwandt  mit  Floer- 
Jcea,  von  Rob,  Brown  Esq,  Die  Exemplare  der  beschriebe- 
nen Pflanze  erhielt  der  Verf.  von  der  Horticultural  Society  und 
Mr.  David  Douglas,  von  welchem  sie  neuerlichst  in  Califor- 
nien  entdeckt  war.  Mr.  Brown  ward  insbesondere  dazu  ver- 
anlasst, den  Limnanthes  zu  untersuchen,  da  er  der  Floerkea 
Willdenow's  so  ähnlich  sieht,  einer  Gattung,  welcher  der  Verf. 
schon  seit  mehreren  Jahren  nachgespürt  hatte ,  ohne  im  Stande 
«n  seyn,  ihre  Stellung  im  natürlichen  System  aufzufinden. 
Eine  Untersuchung  bewies ,  dass  diese  beiden  Pflanzen  so  nahe 
verwandt  seien ,  dass  sie  vielleicht  in  eine  und  dieselbe  Gattung 
mnssten  begriffen  werden.  Sie  werden  hier  jedoch  getrennt  und 
bieide  Gattungen   als  Bildnngsglieder  einer   von  allen  bis  jetzt 


11 

bekannten  unterschiedenen  Familie  betrachtet.  Die  Steile  dieser 
neuen  Familie  (Limnantheae)  ist  noch  nicht  vollständig  ausge- 
macht, aber  durch  zwei  bemerkenswerthe  Punkte  ihres  Baues, 
uämlich  durch  die  Gegenwart  von  Drüsen ,  welche  die  wechseln- 
den Staubfäden  unterstützen  und  durch  das  Daseyn  einer  Gy- 
hobasis  wurde  dargethan,  dass  sie  sich  mehr  den  hypogynen  als 
den  perigynen  Familien  nähern ,  denen  sie  bisher  beigesellt  ge- 
wesen waren.  Folgende  sind  die  Charactere  der  natürlichen 
Ordnung  und  der  dieselbe  bildenden  zwei  Gattungen : 

Limnantheae,  Flos  completns  regularis.  Calyx 
3 — 5-partItus,  aestivatione  Talvata  ,  persistens.  Petala  3  — 
5,  marcescentia.  Stamina  6  — 10,  insertione  ambigua  (hypo- 
perigyua)  marcescentia.  Filameuta  distiucta ,  3  —  5 ,  sepalig 
opposita,  basi  extus  glaudula  munita.  Ovaria  2  —  5,  sepalis 
opposita,  cum  stylo  comniuni  2  —  5  -  fido  mediaute  gynobasi 
couuexa,  mouosperma,  ovulo  erecto,  nucleo  iuverso.  Achae- 
uia  subcarnosa.  Semen  exalbumiuosum.  Embryo  rectus,  ra- 
dicula  iufera.  Hcrbae  (Americae  septentrionalis  paludosae) 
glaberrimae  alternifoliae ,  exstipulatae ,  foliis  divisis ,  pedun- 
culis  unifloris  ebracteatis  apice  dilatato  basin  turbinatam  calycis 
simulante. 

Limnanthes,  Calyx  ö-partitns.  Petala  5,  calyce 
lougiora,  aestivatione  contorta.  Stam.  10.  Ovaria  5.  Herba 
(Limnanthes  Douglassii  Americae  occidentali  -  borealis)  foliis 
bipinuatifidis  piunis  suboppositis  segmentis  alternis. 

Floerhea  Willd.  Calyx  3-partitus.  Petala  3,  ca- 
lyce breviora.  Stamina  8.  Ovaria  2  (raro  3).  Herba  (Ame- 
ricae orientali -borealis)  foliis  pinnatitidis,  segmentis  iudivisis. 

Mittheilungen  aus  dem  Gebiete  der  theoretischen  Erd- 
kunde.    Herausgegeben  von  Julius  Fröbel  und  Os- 


l 


12  

wald  Heer.     Erstes  Heft.     Zürich  bei  Orell ,  Füssll 
u.  Comp.   1834.    8vo. 

Das  Verhültniss  der  Monocotyledonen  zu  den  Dicoty- 
ledonen  in  den  uilpen  der  östlichen  Schweiz,  verglichen  mü 
demjenigen  in  andern  Zonen  und  Regionen,  von  Oswk 
Heer.  K  D,  M.  S,  99  —  111. 

Nachdem  der  Verf.  ,die  Angabe    verschiedener  Beobachter 
über  die  Verhältnisse  der  Monocotylen  zu  den  Dicotjlen  im  All 
gemeinen  aufgeführt  und  sich  für  die  Meinung  R.  Browu's  er- 
klärt hat ,  dass  in  höhern  Breiten  eine  Umkehrung  der  relatiren 
Zahlen  jeuer  beiden  Hauptabtheiluugen  statt  finde,   giebt  der- 
selbe seine  Untersuchungen  in  den  Glarneralpen  so  wie  in  der 
Gebirgskette  von  Gotthard  bis  an  den  Bernina,  indem  er  genau 
zwischen  schieferigen  und  granitischen  Gebirgen  und  zwische» 
Kalkalpen  unterscheidet.     In  den  Glarneralpen  (in  schieferige» 
und  grauitischen  Geb.)  bemerkt  man  an  der  Grenze  aller  phane- 
rogamischen  Gewächse  nur  wenige  verkrüppelte  Glieder  dersel- 
ben, welche  alle  zu  den  Dicotylen  gehören.     Ueber  9000'  s.  m. 
sah  er  nie  eine  Moiiocotyle,  auf  dem  Hausstock  9760'  s.  m.  nur 
noch  Arctia  peunina  Gaud.     In  der  Region  von  9000  —  8000' 
6.  m.  sind  Monocotyleu  ungemein  selten ,  so  ist  auf  dem  Kärpf- 
stock  8786'  s.  m.  nur  eine  Monocotyle  (Poa  laxa  W.)  unter  den 
4  Phanerogamen.     In  der  Höhe  von  7000  —  8000'  s.  m.  treten 
einzig  Gräser  und  Halbgräser  als  Repräsentanten  der  Monoco- 
tylen auf.      Nach  7  Verzeichuissen  aus  dieser  Region  ist   das 
Verhältniss  der  Mon.  zu  den  Die.  =  1  :  5y\.      Von  6000  — 
7000'  s,  m.  ist  dies  Verhältniss  =  1:5^,    von  6000'  s.  m.  bis 
zur  Holzgrenze  (5500'  s.  m.)  scheint  es  =   1  :  5.     In  der  Re- 
gion von  7000 — 8000'  s.  m.  treten  einige  Gräser,  namentlich 
Avena  versicolor  Vill. ,    Fest,  pumila  Vill.   in   grosser  Indivi- 
duenzahl auf,  und  die  Poa  alpina  L.  mit  ihrer  Varietät  vivipara  ' 
spielt  eine  bedeutende  Rolle.     An  den  trockenen  Gegenden  zci*  \ 


13 

^en  sich  mehr  Gramineen,  an  sumpfigen  Stellen  die  Cypera- 
L'een  und  Juncineen.  Ueberhaupt  hat  die  Beschaffenlieit  des  Bo- 
zens Einfluss  auf  die  Verhältnisse,  an  sumpfigen  Stellen  treten 
iie  Mouocotylen  viel  stärker  hervor,  als  in  sonnigen  trocknen 
''  Weiden  u.  s.  w.  Ganz  ähnlich  ist  das  Verhalten  auf  der  Berg- 
I  kette  vom  Gotthard  bis  an  den  Bernina.  In  der  Höhe  von. 
8000  —  8500'  s.  m.  giebt  das  Mittel  von  7  Verzeichnissen  das 
Vorhältniss  wie  1  :  5|  an;  von  7000  —  8000'  s.  m.  ist  das 
Wrhältuiss  nach  14  Verzeichnissen  =  1  :  5|,  in  der  Höhe  von 
5000 — 7000'  s.  m.  nach  6  Verzeichnissen  =  1  :  5~j  und  zwi- 
schen 5000  —  6000'  s.  m.  nach  8  Verzeichnissen  wie  1  :  4i|. 
Im  Ganzen  treten  die  Dicotylen  in  den  Glarneralpen  etwas  stär- 
ker hervor ,  doch  im  Ganzen  nicht  sehr  bedeutend.  Auch  die 
Beobachtungen  auf  der  Kette  vom  Gotthard  bis  Orteis  zeigen 
ähnliche  Verhältnisse  und  zeigen  die  Einwirkung  des  Bodens 
auf  diese.  In  der  Hohe  von  7000  —  8000'  geben  die  meisten 
Verzeichnisse  von  trocknen  Weiden  das  Verhältniss  =1:7, 
au  sumpfigen  Stellen  dagegen  =  1:3.  Sehr  schön  und  deut- 
lich, sagt  der  Verf. ,  zeigen  uns  den  Eiufluss  des  Bodens  auf 
djis  Verhältniss  unserer  beiden  Abtheilungen  die  Alpen  am 
Bernhardin.  Westlich  liegen  die  Calankeralpen ,  über  welche 
eine  Menge  Bäche  von  den  bedeutenden  Gletschern  des  Moschel- 
<  horns  und  Piz  -  val  -  Rheins  herabfliessen  und  zum  Theil  die 
Weiden  versumpfen.  Dort  verhalten  sich  bei  der  Baumgrenze 
(5606'  s.  m.)  die  Monocotylcn  zu  den  Dicotylen  =  1:3;  bei 
6932'  s.  m.  =  1  :  4  und  bei  8224^  s.  m.  ebenfalls  =1:4. 
Oestlich  vom  Bernhardin  haben  wir  die  sonnigen  Weiden  des 
Viunalp  und  die  steilen  trockenen  Abhänge  des  Vogel berges. 
Hier  verhalten  sich  an  der  Baumgrenze  (5648'  s.  m.)  die  Mono- 
cotylcn zu  den  Dicotylen  =  1  :  5| ;  bei  7400'  s.  m.  =  1:9 
und  bei  8594'  s.  m.  ebenfalls  wie  1  :  9.  Der  Umstand ,  dass 
die  Mittel  dieser  Verzeichnisse,  welche  (da  sie  Sümpfe  und 
trockne  Weiden  umfassen)   sehr  von  einander  abweichen ,    so 


14  

deutlich  eiue  bestimmte  Abstufung  nach  den  Spitzen  der  Berge 
XU  andeuten  und  so  gut  mit  denen  aus  den  Glarneralpen  über- 
einstimmen ,  macht  mich  glauben ,  dass  die  daraus  gefolgerten 
Resultate  der  Wahrheit  so  ziemlich  nahe  kommen.  Was  die 
KaLkalpen  betrifft ,  so  finden^  sich  da  sehr  abweichende  Verhält- 
uisse,  der  Verf.  mag  jedoch  noch  nicht  so  bestimmte  Zahlen 
geben,  da  er  nicht  so  viele  Kalkberge  untersuchen  konnte,'  als 
schieferige  und  granitische.  Alle  Pflanzen  -  Verzeichnisse ,  auf 
Kalkalpen  entworfen,  stimmen  darin  überein,  dass  sie  vielj 
weniger  Monocotylen  enthalten ,  was  ihrer  schroffen  und  stei 
lern  Abdachung  und  grössern  Wasserlosigkeit  zuzuschreiben 
ist.  Auf  der  obersten  Spitze  des  rauhen  Glärnisch  (8880* 
s.  m.)  sah  der  Verf.  keine  Monocotyle,  dagegen  2  Dicotylen; 
Zwei  Verzeichnisse  von  diesem  Berge  aus  der  Höhe  von  7000i 
—  8000'  s.  m.  geben  das  Verhtältniss  der  Monoc.  zu  den  Dicot., 
s=  1  :  7  an.  Auf  dem  Kalkfeuseustock  im  Canton  Graubündtea. 
fand  sich  bei  9675'  s.  m.  keine  Spur  von  Pflanzen  mehr ,  vo» 
8000  —  9000'  aber  an  vier  untersuchten  Punkten  noch  zeha 
Phanerogamen ,  die  noch  sämmtlich  zu  den  Dicotylen  gehörten. 
Von  7000—  8000^  treten  einzelne  Gräser  auf,  doch  immer  sehr 
sparsam.  Vielleicht  möchte  in  den  Kalkalpen  folgendes  Ver- 
hältniss  statt  finden;  von  7000  —  8000' s.  m.  Monocotylen  zu 
Dicotylen  =  1:7,  von  6000  —  7000'  wie  1  :  6|  und  von 
5000  —  6000'  wie  1  :  6.  Doch  bedarf  dies  noch  genauerer  Un- 
tersuchungen. Der  Verf.  unterschied  in  seinen  Verzeichnissen 
sehr  genau  zwischen  nördlichem  und  südlichem  Abhang  der  Al- 
pen, konnte  aber  hinsichflich  des  Zahlenverhältnisses  seiner 
beiden  Abtheilungen  keinen  Unterschied  herausbringen.  Au9 
diesen  Untersuchungen  geht  ganz  deutlich  hervor ,  dass  die  Mo- 
nocotylen nach  den  Bergspitzen  zu  im  Verhältuisse  zu  den  Di- 
cotylen sich  bedeutend  vermindern.  In  der  Schweiz  verhalten 
sich  Monoc.  zn  Dicot.  (nach  Gaudin)  wie  100  :  349,  in  der 
regio  alpiua  dagegen  mit  Zuziehung  der  Kalkalpen  wie  1  :  5|, 


—  l& 

»0  dass  hier  also  die  Dicotjlen  noch  etwas  stärker  repräsentirt 
äind,  als  unter  den  Tropen.  Der  Verf.  betrachtet  nun  noch, 
was  von  den  Verhältnissen  dieser  beiden  Hauptgruppen  auf  den 
i  Bergen  anderer  Zonen  bekannt  geworden  ist,  und  findet,  dass 
luch  dort  in  höherer  Region  die  Monocot.  zurücktreten  und 
lass  meistens  nnr  Dicotylen  die  letzten  phanerogamischen  Ge- 
nrächse  sind.  Weitere  ähnliche  pflanzengeographische  Unter- 
uuhungen  sind  für  die  Zukunft  von  dem  fleissigen  Beobachter 
'AI  erwarten. 

flellquiae  Haenkeanae  s.  descriptiones  et  iconesi  plan- 
tarum,  quas  in  America  meridionali  et  bore;ali,  in 
insulis  Philippinis  et  Marianis  coUegit  Thaddaeus 
Haenke  Phil.  Dr.  phytographns  regis  Hispaniae. 
Redegit  et  in  ordinem  digessit  Gar.  Bor.  Presl  etc. 
Ciira  Musei  Bohemici  Tom.  I.  Pragae  apud  J,  G. 
Calvae  Bibliopolam  1830.  fol.  XV  et  356  pa  gg.  et 
XLVIII  tabb.  aeri  incisae.  Tom,  II.  fasc.  I.  c.  tabb. 
XII.  1831. 
Soweit  ist  dies  Werk  erst,  so  viel  uns  bekannt  ist,  gedie- 
lien;  es  steht  mithin  zu  befürchten,  dass  es  nicht  vollständig 
erscheinen  wird.  Der  erste  Band  enthält  die  Acotylen  und  Mo- 
locotylen ,  das  erste  Heft  des  2ten  Bandes  mehrere  kleine  Fa- 
nilien  der  Dicotylen  ohne  Ordnuug. 

Repertoriiim  Botanicae  systematicae.  Excerpta  a  scri- 
ptoribus  botanicis ,  continentia  diagnoses  generum  et 
specieriim  novanim  aiit  melius  distinctarum,  indi- 
cationes  iconum  generum  et  specierum  jam  cognita- 
rum  et  annotationes  succinctas  botanicam  systema- 
ticam  spectantes,  sistentia  supplementum  contlnuum 


16  

proilrorni  systematis  naturalis  GandoUei,  systematii 
vegetabllium  Schultesii  et  Sprengelii.  Auetore  Gar 
Bor.  Presl.  etc.  Fase.  I.  Pragae  1833.  8vo.  VIII 13 
184  S. 

Der  Verf.  beabsichtigt  Diagnosen  neuer  Gattungen  und  Ar- 
ten, und  alle  Bemerkungen  und  Beobachtungen,  welche  siel 
auf  schon  bekannte  Gattungen  und  Arten,  insoweit  sie  zur  de 
scriptiven  Botanik  gehören,  aus  den  seltenen,  nicht  so  leicht 
in  jedes  Hände  kommenden  Schriften  zu  sammeln  und  zusam 
meuzustellen ,  so  dass  daraus  ein  Supplement  zu  allen  erschei- 
nenden systematischen  Werken  hervorgeht.  Je  2  Hefte  sollen 
einen  Band  bilden  und  am  Schluss  ein  doppeltes  Register  dei 
benutzten  Werke  und  der  aufgenommenen  Pflanzen  enthalten. 
Würde  es  nicht  besser  seyn ,  einen  bestimmten  Zeitpunkt  anzu- 
nehmen und  von  diesem  ab  alles  zu  sammeln,  was  nur  bekannt 
gemacht  würde ,  und  jährlich  nur  einen  neuen  Nachtrag  zu  lie- 
fern ,  in  welchem  dann  die  Pflanzen  nach  dem  nat.  System  zn- 
sammengruppirt  würden?  So  wie  die  Hefte  jetzt  sind,  werden 
sie  erst  durch  den  Index  brauchbar,  und  sind  ohne  denselben 
schwierig  zu  benutzen.  In  diesem  Hefte  nehmen  die  Excerpte 
von  Gaudichaud's  Arbeit  in  Frcycinetts  Reise  und  von  der  Bear- 
beitung der  auf  der  Expedition  des  Capt.  Beechey  gesammelten 
Pflanzen,  beschrieben  durch  Hooker  und  Walker -Arnott,  den 
grössten  Theil  ein,  ausserdem  sind  noch  Auszüge  aus  kleinern 
Schriften  von  Viviani,  Biasoletto,  Colla,  Tenore  u.  a. 

De  plantarum  poUine.  Dissertatio  inaug.  auctore  Ju- 
lio  Fritzsche  Phil.  Dr.  ete.  Berolini  1833.  8vo. 
40  pagg. 

Der  Verf. ,  den  Botanikern  schon  durch  seine  frühere  Ab- 
handlung über  den  Pollen  bekannt,  liefert  hier  seine  fortgesetz- 
ten Beobachtungen  über  denselben   in  seiner  Inaugiiraldisserta- 


i7 

tiou,  wodurch  jene  Schrift  weiter  ausgeführt,  er^iiuzt  und  mo- 
dificirt  wird.  Diese  Dissertation  zerfällt  in  drei  Capitel : 
1)  lieber  die  Hülfsmittel  zur  Beobachtnug  des  Pollen]  und  die 
durch  sie  hervorgebracliten  Veränderungen.  2)  Beschreibung 
der  bisher  bekannt  gewordenen  Formen  des  Pollen.  3)  Ueber 
die  Thatsachen,  welche  aus  den  Beobachtungen  hervorgehen. 
Aus  diesen  wollen  wir  nur  einige  anführen,  da  der  Verf.  seine 
Beol»achtungen  doch  noch  in  einem  eigenen  mit  Kupfern  verse- 
henen Werlce  bekannt  zu  machen  gedenkt.  Die  Form  des  Pollcji 
ist  bei  «iner  Species ,  bei  einer  Gattung  und  bei  einer  Familie 
nicht  immer  dieselbe,  sie  ist  ferner  bei  sehr  verschiedenen  Gat- 
tungen, Arten  und  Familien  oft  übereinstimmend ,  und  es  scheint 
daher  kein  Gesetz  vorhanden,  dem  die  Form  des  Pollen  bei  der 
natürlichen  Verwandtschaft  gehorchte.  üebcr  die  Art  und 
Weise,  wie  der  Pollen  sich  in  der  Anthere  bildet,  hat  der  Verf. 
noch  keine  Ansicht  fassen  können.  Nur  über  die  Gestalt  des 
Pollen  in  der  noch  geschlossenen  Anthere  glaubt  der  Verf.  im 
Allgemeinen  annehmen  zu  müssen,  dass  dieselbe  immer  so 
sei,  wie  sie  sich  bei  der  Behandlnug  mit  Wasser  zeigt.  Was 
den  Inhalt  der  Pollenkörner  betrifft,  so  schien  er  ihm  nach  sei- 
ften Beobachtungen  nur  aus  Oeltröpfchen  und  Stärkemehlkör- 
nern zu  bestehen.  Die  bewegenden  Körper,  welche  mau  für 
Analoga  der  Saamenthiere  seit  v.  Gleichen  bis  auf  R.Brown  und 
Bronguiart  hielt,  sind  nach  dem  Verf.  Amylumkörner,  die  sich 
durch  Jod  blau  färben  und  darauf  noch  bewogen ,  ihre  verschie- 
dene Gestalt  hängt  nur  von  verschiedener  Lage  ab.  Auch  an- 
dere Amylumkörner,  z.  B.  aus  jungen  zeVquetschten  Grasovu- 
rien,  zeigen  dieselbe  Bewegung  wie  die  des  Pollen.  Die  von 
Amici  in  den  herausgetretenen  Schläuchen  beobachtete  Circnla- 
tion  sah  der  Verf.  nie. 

Abi)il(lung  und  Beschreibung   aller  in   der  Pharrnaco- 
poea  Borussic.»   aulgefüfirten  Gewächse.     Herausge- 

9rBd.  Litterat.  2 


18  

geben  von  Friedrich  Guimpel ,  Text  von  D.  F.  L. 
V.  Sclilechtendal.  Berlin  bei  L.  Oehmigke.  4to. 
Bd.  I.  II.    jeder  mit  100  illum.  Tafeln. 

Weun  wir  dies  Werk ,  au  welchem  wir  Theil  nahmen ,  lo- 
ben  wollten,    so    würde    dies    sehr   unpassend   seyn,    da  der 
Auctor  gewöhnlich  am  besten  die  Fehler  seiner  Arbeiten  kennt, 
wenn  ihn  nicht  Affenliebe  blind   macht.      Auch  gegenwärtiges 
Buch  hat  der  Mängel  viele,  welche  zum  Theil  nicht  vom  Text-, 
geber  verschuldet  sind ,    aber  es  bietet  den  Vortheil ,    das  am3. 
wenigsten  kostbare  Werk  dieser  Art  zu   seyn  und  doch  dabei 
noch  ganz  brauchbar  und  leidlich.      Zweihundert  Tafeln    sind' 
nebst  Text  leider   ohne  Ordnung  bisher  erschienen  und  bilden 
die  beiden  ersten  Bände ,    der   dritte   wird    ebenfalls   ungefähr 
100  Tafein  enthalten  und  dann  das  AVerk  geschlossen  werden; ' 
Für  den  Botaniker  hat  es  wohl  kaum  ein  Interesse.     Die  ein-""; 
zige  Pflanze,    welche  darin  zum  erstenmale  abgebildet  ist,   ist] 
das  Veratrum  ofiicinale  aus  Mexico,   welches  sicher  den  Sabor- 
dillsaamen  liefert. 

Allgemeine    medizinisch  -  pharmaceutische    Flora    etcei 
voniV.  F.  Kosteletzky,  Prof.  in  Prag.  2ter  Bd.  1833' 
bis  S.  750.   3ter  Bd.  1834  bis  S.  1118.  Bei  Borrosch 
und  Andre,  (s.  Linn.  VI.  Litt.  p.  50.) 

Mit  dem  vierten  Baude,  dessen  Druck  schon  begonnen  hat,) 
sojl    dies    ungemein    fleissig    gearbeitete,    reichhaltige   Werki 
schliessen,    welches  eine  Uebersicht   über  alle  Pliauzen   giebtj 
welche  auf  der  Erde  medicinisch  oder  diätetisch  benutzt  werden. 
Das  Ganze  nach  natürlichen  Familien,   Avelche  erläutert  wer- 
den.    Arten  und  Gattungen  sind  beschriebeu,    mit  Synonymicf 
versehen,   und  alles  wird  augegeben,    was  zur  Kenntniss  der 
Gewachst  dienen  kann.     Mösre  dem  Verf.  wie  dem  Verlesfer  der 


19 

fleissige  Gebrauch  des  Buches  beweisen,    dass  recht  viele  un- 
sere Meinung  über  dasselbe  theilen. 

Vjro  perillustri,  doctissimo  celeberrimo  Christophoro 
Gullelmo  Hufeland  etc.  Collegae  grntissimo  semisae- 
cularem  lauream  die  XXIV.  Julii  a.  MDCGCXXXIIJ. 
solemniter  celebrandam  congratulatur  Academia  Cae- 
sarea Leopoldino  -  Carolina  naturae  curiosormn. 
Annexa  est  plantarum  laurinarnm  secundiim  affini- 
tates  naturales  exposilio,  ab  academiae  praeside  pro- 
poslta ,  qua  comprehenditur  Hufelandiae  Laurini  ge- 
neris  novi  laureato  seni  consecrali  illustratio.  C.  tab. 
aeri  insculpta.     Vratislaviae   MDCCCXXXIII.     4to. 

Der  Verf.,  Prof.  C.  G.  Nees  v.  Esenbeck,  entwirft  in  die- 
ser, zur  Jubelfeier  von  Chr.  W.  Hnfoland  herausgegebenen 
Schrift ,  eine  allgemeine  Charactcristik  der  Familie  der  Lauri- 
neen und  der  von  ihm  darin  begründeten  Abtheilungen  und  Gat- 
tungen, geht  dann  auf  die  genauere  Besehreibung  einer  dieser 
Gattungen,  welche  er  Hufelandia  benennt,  über,  deren  Arten 
Huf.  pendula  (Laurus  Sw.)  und  Thomaca  Hb.  Kth.  (Browne 
fam.  p.  214.  n.  3?)  nebst  einer  zweifclhafteu  H,  thyrsißora 
Laurus  Poir)  ausführlich  erörtert  und  zum  Theil  bildlich  dar- 
gestellt werden,  nämlich  von  der  H.  Thomaea  ist  ein  Zweig 
ind  die  genaue  Analyse  der  Blüthentheile  gegeben. 

leise  um  die  Erde,  ausgeführt  auf  dem  königl.  Preuss. 
Seehandlungs- Schiffe  Prinzess  Louise,  coinmandirt 
vom   Capitain   W.  Wendt,    in   den   Jahren   1830, 

I  «4831  und  1832,   von  Dr.  F.  J.  Meyen.  Erster  TheiJ. 

I  bHistorischer  Bericht  mit  einer  Abbildung  des  Fener- 

'I        ,  2  • 


20 

berges  von  Müipii,  fliier  Karte  und  Tabellen.  Ber- 
lin 1834,  Samlersche  Buchhandlung;.  4to.  VIII  u. 
493  S. 
Eine  Reise  von  grösserem  Interesse  für  die  Botanik,  da  dev 
Verf.  nicht  nur  schon  mehrfach  mit  dieser  Wissenschaft  ver- 
trant  war,  sondern  auch  die  bei  Erdumsegelungen  so  seltene 
Gelegenheit  fand ,  Excursionen  in  das  Innere  der  Länder  zu 
machen,  an  deren  Küsten  er  landete.  So  linden  sich  in  dem 
vorlicgendejn  Bande  Reisen  in  das  Innere  des  südlichen  Ame- 
rika au  verschiedenen  Orten ,  welche  für  die  Botanik  eine  gro- 
sse Ausbeute  braehtcB,  nicht  allein  durch  Vermehrung  der 
Kenntnlss  von  Gattungen  und  Arten,  sondern  auch  in  Bezug 
auf  Pflanzengeographie,  Physiologie,  Anatomie  nud  ange- 
wandte Botanik.  Wir  müssen  auf  die  Reise  selbst  verweisen 
und  auf  den  botanischen  Theil  insbesondere,  der  hoffentlich 
alles  enthalten  wird ,  was  wir  hier  in  den  historischen  Theil 
verflochten  finde«. 

SämmtUche  Arzneigewächse  Deutschlands,  welche  iiij 
die  Pharmakopoen  der  grössern  deutschen  Staaten) 
aufgenommen  sind ,  naturgetreu  dargestellt  und  fass-J 
lieh  beschrieben.  Ein  Handbuch  der  Gewächs- 
kunde zum  Selbststudium  für  Mediciner  und  Phar- 
maceuten.  Von  Eduard  Winkler  Dr.  Phil.  Mit 
192  Kupfern.  Leipzig  1834.  Mag.  f.  Industrie  u. 
Literatur. 

Auch  unter  dem  besondern  Titel : 

•       Handbuch  tler  Gewächskunde  zum  Selbststudium 

I 

oder  Beschreibung  sämmtllcher  pharraaceutisch-rae- 
dicinischer  Gewächse,  welche  in  die  Pharmakopoen, 
«ier  grössern  devjlschen  Staaten   aufgenommen   sind. 


21 

Vor.  Ed.  Winkler  Dr.  Ph.  Leipzig  1834.  8vo.  Vllf 
u.  783  S.  und  2  Seiten  Berichtigungen. 
Dieses  Werk  ist  eigentlich  der  Text  zu  den  Abbildungen 
von  Arzneigewächsen,  welche  von  demselben  Verf.  erschienen 
sind ;  doch  soll  dasselbe  auch  für  sich  ohne  die  Abbildungen 
als  Handbuch  zum  Selbstunterricht  für  Mediciner  und  Pharma- 
ceuten  dienen  können;  man  bezahlt  dann  unuöthig  die  Erkläi'ung 
der  Abbildnngen,  welche  diesem  Texte  beigegeben  sind  und 
welche  doch  einige  Bogen  füllen.  In  dem  allgemeinen  Theile 
könnte  man  viel  zu  tadeln  finden,  wir  wollen  hier  Beispiels 
halber  nur  auf  die  tabellarische  Uebersicht  des  Blüthenstandcs 
verweisen ,  welche  nur  verwirrende  Begriffe  geben  kann.  Die 
natürlichen  Familien  sind,  wie  der  Verf.  in  der  Vorrede  be- 
merkt, nach  Kuuth's  Handbuch  aufgeführt.  Die  officiuellen 
Pflanzen  werden  kurz  beschrieben  und  in  kleinen  gedruckten 
Noten  noch  viele  ältere  oder  exotische  Mittel  mit  aufgeführt. 
Dieser  descriptive  oder  practische  Theil  ist  nicht  übel,  doch 
haben  wir  noch  einiges  darin  vermisst,  wovon  der  Verf.  hätte 
Kenutniss  nehmen  können  und  sollen. 

Anleitung  zur  Kenntniss  sämmllicher  in  der  Pharmaco- 
poea   Borassica    aufgeführten   officinellen   G,ewüchse 
nach    natürlichen   Familien.     Von    Karl    Sigismund 
Kunth  etc.  etc.  Berlin  1834.    Verlag  von  Diincker  u. 
Humhlot.  VII  u.  496  S. 
In  diesem ,  die  grosse  Zahl  der  der  pharmaceutischeu  nnd 
medicinischen  Botanik  gewidmeten  Werke  vermehrenden  Buche 
tritt  der  botanische  beschreibende  Theil  besonders  hervor,  wo- 
durch auch  der  Verf.  in  der  genaueren  Beschreibung  der  Blü- 
then  -  und  Fruchtthcile  seiner  Arbeit  einen  besondern  Werth  ge- 
geben hat.     Vorausgeschickt  ist  eine  knrze  Uebersicht  von  dem 
Bau  der  Gewächse  im  Ällttemeiuen. 


22  

The  genera  and  species  of  Orcliideous  plants  by  John 
Lindley  etc.  Prof.  of  Bot.  in  the  Univers,  of  London, 
illustrated  by  drawings  on  stone  from  the  sketches 
of  Francis  Bauer  Esq.  etc.  London.  Printed  for  the 
Author,  by  Will.  Nicol,  Shakspeare  Press,  and 
sold  by  Piidgways,  Piccadllly,  and  Treuttel,  Wiirt? 
and  Co.  Soho  Square.  Part.  L  1830.  Part.  II. 
1832.  4to. 

Wir  erhalten  in  diesem  Werke  dnrch  den  äusserst  thätigen 
Lindley  die  von  Franz  Bauer  gemalten  Tafeln  zur  Kenntniss  der 
Gattuugen  und  des  innern  Baues  der  Orchideen.  Da  jedes  Heft 
Ton  10  Kupfcrtafcln  und  eben  so  viel  Blättern  Text,  1  L.  10  sh. 
colorirt  (15  sh.  uncolorirt)  kostet ,  so  ist  es  wieder  ein  etwas 
theueres  \Nerk,  welches  nicht  in  Jedermanns  Hände  kommen 
wird.  Eine  Abtheilnng  der  Tafeln  mit  besonderer  Bezeichnnng 
wird  nur  Darstellungen  der  Frnctificationswerkzeuge  enthalten 
und  Gegenstände  von  anatomischer  oder  physiologischer  Wich- 
tigkeit erläutern  (durch  Fructißcation  die  Tafel  bezeichnet), 
eine  andere,  ebenfalls  besonders  bezeichnet,  Darstellungen  der 
Charactere  mehrerer  m^kwürdigen  Gattungen  (mit  der  Bezeich- 
nung Genera  auf  den  Tafeln).  So  ist  im  ersten  Hefte  auf  der 
ersten  Tafel  (Fructif.)  die  Anthereu-  und  Pollenbiidung  tou 
Bletia  Tankerrilliae  durch  16  Figuren  erläutert,  auf  Taf.  2. 
der  Sexualapparat  ron  Brassia  maculata;  auf  Taf.  3.  derselbe 
Ton  Orchis  mascula;  auf  Taf.  6.  Anatomische  Ansicht  der  Nar- 
be und  der  Narbeufläche  von  Bletia  Tankervilliae ;  auf  Taf.  8. 
Ansicht  der  in  Wasser  aufgelössten  Pollen -Massen  von  Bletia 
verecuuda.  Auf  Taf.  9.  eine  60malige  Vergrösserung  eines 
Quecrdurchschnitts  des  Ovariums  von  Bletia  verecunda;  auf 
Taf.  10.  sind  eine  Ansicht  eines  Queer-  und  Längsschnitts  an 
einem  Stück  des  Säulchens   von  Epidendrum  ciliare,    und  ein 


23 

senkrechter  Schnitt  aus  einem  Theil  des  Ovarium  von  Bletia  ve- 
rouunda.      Die  beiden  noch  übrigen  Tafeln  (Genera)  enthalten 
die  Fructificationstheile  von  Malaxis  paludosa,  Liparis  Loeselii 
nnd  Coelia  Bauerana.     Das  zweite  Heft  enthält  an  Fructifica- 
tionstafeln  T.  5.  mit  der  Säule  und  dem  Sexualapparat  einer  Art 
I  Deudrobium  aus  Ceylon.     T.  12.  Dasselbe  von  Satyrium  pustu- 
I  latiun,  vor  dem  Aufbrechen.     T.  13.  nach  der  Befruchtung  und 
T.  14.  im  Augenblicke  des  Aufblühens.     T.  15.  Die  Befruch- 
I  tung-stheil«^  der  Gattung  Apostasia  (1832  nach  trocknen  Ex.  ge- 
■  malt).     An  Gattungstafeln  sind   darin  T.  4-.  die  Befruchtungs- 
theilc  von  Octomeria  graminifolia  und  Baueri.     T.  6.  Ebendie- 
selben von  Deudrobium  speciosum.     T.  7.  Dieselben  von  Ouci- 
dium  Baueri.     T.  8.  Diesellien  von  Galcandra  Baueri.     T.  9. 
I  Dieselben  von  Sarcanthus  paniculatus.     Ein  Theil  dieser  Abbil- 
(  düngen  ist  nach  trocknen  Exemplaren  g'ezeichnet.     Uns  gefal- 
i  ien  die  Gattungstafeln  im  Ganzen  besser ,  als  die  anatomischen 
Darstellungen,    durch  welche,   unserer  Meinung  nach,    nicht 
I  viel   gewonnen  ist  und  die   jedenfalls  aus  einzelnen  Ansichten 
I  zusammengesetzt  sind,  und  in  denen  das  Zellgewebe  eine  Starr- 
I  heit  zeigt,  welche  es  im  natürlichen  Zustande  nicht  hat.     Ge- 
I  wiss  aber  muss  man  höchst  dankbar  seyn,   dass  Prof.  Lindley 
sich  der  Mühe  unterzogen  hat,    diese  trefflichen  Zeichnungen 
herauszugeben,  nur  bedauern  wir  die  Höhe  des  Preises. 

Einleitung  in  das  Studium  der  Pflanzenkunde.  Ent- 
haltend die  Kunstsprache,  die  Grundzüge  zum  Ein- 
gehen in  die  W^issenschaft ,  eine  kurze  Uebersicht 
vom  Baue  der  Gewächse,  Systemkunde,  nebst  einer 
Anleitung ,  Pflanzen  zu  bestimmen,  zu  zerlegen  und 
für  das  Herbarium  zu  bereiten.  Für  Gymnasien 
und  zum  Selbstunterricht  bearbeitet  von  Dr.  J,  W. 
P.  Hübener.    Mannheim ,  Verlag  der  Schwan  -  und 


24 

Götzschen  Hofbuchhaiuiluii^^  1834.    kl.  8vo.    VI  u. 

246  S. 
Der  Titel  sagt  uns  schon,  was  in  dem  Buche  zu  finden  ist, 
und  wir  finden  noch  mehr ,  denn  es  ist  ans  jeder  Linneischeu 
Klasse  die  ganz  ausführliche  Beschreibung  und  Erörterung  ei- 
ner Pflanze  als  Beispiel  gegeben.  Dass  bei  der  angeführten 
Seitenzahl  alles  kurz  und  bestimmt  gehalten  wird,  ist  nicht 
anders  zu  erwarten  und  bei  dem  Z^vecke,  den  das  Buch  hat 
aucli  recht  gut ,  denn  der  Anfänger  muss  mit  bestimmten  Be- 
griffen in  die  Wissenschaft  treten,  das  Schwankende  und  Un- 
sicliore  lernt  er  dann  zeitig  genug  kennen.  Somit  glauben  wir, 
dass  dies  Buch,  obgleich  wir  manclies  darin  rügen, könnten, 
doch  im  Ganzen  für  den  Anfänger,  wie  er  sich  auf  dem  Gymna- 
sium findet,  ganz  brauchbar  und  nützlich  ist. 

Anfangsgründe  der  Botanik  zum  Gebrauche  für  Schu-.' 
len  und  zum  Selbstunterricht.    INIIt  54  Abbildungen. 
Preis  8  gGr.  Leipzig,  Verlag  der  Expedition  des  Na-r 
üonal-Mi.g.izins  1834.  12.   X  u.  133  S,  ' 

Diese  kleine  Schrift,  so  beginnt  die  Vorrede,  ist  eine  mit 
Zusätzen  vermelute  üebertragung  der  ^Elements  of  Botany,* 
welche  unter  der  Leitung  der  Geselfschaft  gemeinnütziger 
Kenntnisse  und  Beförderung  der  Erziehung  in  London  zum 
Selbstunterricht  und  zum  Gebrauch  für  Schulen  erschienen  sind. 
Also  genügten  unsere  deutschen  Arbeiten  in  dieser  Hinsicht  nicht 
und  man  musste  ein  englisches  Werkchen  übersetzen.  Freilich 
ist  es  so  am  billigsten  für  den  Verleger,  der  Uebersetzer  brauch^ 
nur  gilt  englisch,  aber  nichts  von  Botanik  zu  yersteheu,  der 
Holzschneider  kopirt  nur  die  vorhandenen  Holzschnitte,  die 
jetzt,  so  forderts  die  neue  englische  Mode ,  in  den  Text  einge- 
streut werden  müssen.  Der  Verleger  braucht  und  bezahlt  nur 
Hände  und  ist  des  Kopfs   wegen  nicht  verlegen ,  das  Publikum 


26 

erhält  ein  iieties  englisches  Werk  und  Holzschnitte  und  das  un- 
kundige wird  dadurch  getäuscht.  Die  Holzschnitte  sind  klein 
und  wenn  gleich  für  manches  gut  genug,  doch  für  vieles  gar 
nicht  geeignet,  man  sehe  nur  die  Darstelluug  der  Spiralge- 
fässe.  Der  Text  ist  ohne  Kenntniss  übersetzt.  Druckfehler 
sind  im  Ueberfluss  vorhanden.  Wir  können  diesem  Produkt  der 
deutschen  Presse  nicht  den  geringsten  Beifall  schenken,  und 
wünschen ,  dass  es  ihm  überall  auf  gleiche  Weise  ergeht. 

Versuch  einer  Naturgeschichte  'der  Mark  Brandenburg 
und  der  Niederlausitz  von  Johann  Friedrich  Piuthe, 
Oberlehrer  an  der  Gewerbschule.  Pflanzen.  Berlin, 
Verlag  von  C.  G.  Lilderitz.  1834.  8vo. 
Auch  mit  dem  Titel : 
Flora  der  Mark  Brandenburg  und  der  Niederlau- 
sitz von  J.  F.  Ruthe  u.  s.  w.  Mit  zwei  lithographir- 
ten  Tafeln,  Zw  eite  vermehrte  und  verbesserte  Auf- 
lage. Berlin  etc.    XXVI  u.  688  S. 

Der  Verf.  hat  in  diese  neue ,  um  200  Seiten  stärkere  Auf- 
lage alles  mit  aufgenommen ,  was  seit  dem  Erscheinen  der  er- 
sten (1827)  für  die  Berliner  Flor  neu  aufgefunden  ist,  aber  es 
wird  gewiss  noch  manches  in  der  Mark  Brandenburg  gefunden 
werden,  was  hier  noch  fehlt,  grosse  Theile  derselben  sind 
noch  nicht  angesehen,  viele  nur  auf  einer  Excursion,  und 
selbst  die  nähern  Umgebungen  Berlins  haben  bei  genauerer  Be- 
sichtigung in  neuerer  Zeit  noch  manches  geliefert.  Dies  Buch 
sollte  daher  mehr  eine  Flora  der  Mittelmark  heissen,  in  welche 
noch  die  Pflanzen  aufgenommen  sind ,  welche  dem  Verf.  aus 
den  übrigen  Marken  und  der  Niederlausitz  bekannt  geworden 
sind ,  denn  wir  finden  die  Priegnitz ,  Uckermark  nnd  Altmark 
selten  erwähnt ,  die  gewiss  noch  bedeutende  Pflaiizenschätze  bei 


2»  

ihireiu  aum  Theil  so  herrlichem  und  mannigfaltigem  Boden  auf- 
zuweisen haben,  auch  die  Niederlausitz  scheint  uns  reicher  als 
sie  nach  dieser  Flor  sich  zeigt.  In  diese  neue  Auflage  sind  auch 
die Cryptogameu  mit  aufgenommen,  was  sehr  dankenswerth  ist; 
iii  Bezug  auf  die  Pilze  rühmt  sich  der  Verf.  der  Beihülfe  des 
Hrn.  Dr.  Klotzsch,  von  welchem  auch  eine  die  Structur  und 
Organisation  der  Pilze  betreffende  Tafel  gezeichnet  ist.  Eine 
andere  Tafel  giebt  eine  Darstellung  von  dem  Vaccinmm  inter- 
medium  Ruthe,  wahrscheinlich  ein  Bastard  zwischen  Yitis 
idaea  und  Myrtillus,  welches  so  characterisirt  wird:  Blumen 
meist  in  aufrechten,  wenigblumigen  Trauben,  aber  auch  nicht 
selten  fast  einzeln  in  den  Blattwinkeln.  Kronen  meist  mit 
5 -lappigem  Saume,  röthlich.  Blätter  oval  auch  eirund,  etwas 
deutlicher  gesägt,  auf  der  Unterseite  kaum  oder  doch  sehr 
sparsam  punctirt.  Staubfäden  nur  am  Rande  etwas  behaart. 
Staubbeutel  unter  den  Hörnern  mit  2  aufgebogeuen  Börstchen. 
An  einem  Sumpfe  in  der  Jungfernheide  auf  einem  Flächenraum 
Ton  ein  paar  Quadratruthen  fast  ganz  allein.  Hat  mehr  den 
Anstand  von  V.  Vitis  idaea,  die  Zweige  häufig  etwas  eckig. 
Blumenstiele  länger  als  die  Bracteen ,  meist  von  der  Länge  der 
Corolle ,  welche  grösser  als  an  den  beiden  nächsten  obenge- 
nannten Arten ,  am  S{|ume  mit  5  stumpfen  Läppchen.  Frucht 
nicht  gesehen. 

üeber  die  Bewegung  der  Säfte  in  den  Pflanzen.  Ein 
Schreiben  an  die  kön.  Akademie  der  Wissenschaften 
zu  Paris ;  deutsch  bearbeitet  und  mit  Anmerkungen 
versehen  von  Dr.  F.  J.  F.  Meyen.  Berlin,  Sander- 
sche  Buchhandlung  1834,  8vo. 

Der  Verf.  dieser  kleinen  Schrift  giebt  uns  in  seinem  Vor- 
wort die  Ursachen  an,  welche  ihn  bewogen,  dies  Schreiben  an 
die    französische    Akademie    der   Wissenschaften    zu    richten. 


27 

Prof.  C,  H.  Schultz  in  Berliu ,  der  einzige  und  gekrönte  Con- 
current  bei  der  von  gedachter  Academie  zur  Erlangung  des 
Preises  aus   der  Mouthyonschen  Stiftung    gestellten  Preisfrage 

Iüber  die  Circulation  der  Säfte  in  den  Pflanzen,  hatte  im  Jahre 
1829  einschreiben  an  die  Academie  übersandt,   worin  er  Be- 

<  merkungen  vorbringt,  Avelche  den  Yerf.  des  vorliegenden 
Schreibens  bewogen,  ebenfalls  ein  Schreiben  an  dieselbe  zu 
richten ,  theils  um  dadurch  die  Allgemeinheit  der  Vorwürfe  zh 
entkräften,  welche  Hr.  Schultz  in  jenem  Briefe  gegen  die  Deut- 
schen ausgesprochen  hat,  theils  um  zugleich  auf  verschiedene 
Schriften  aufmerksam  zu  machen ,  welche  in  Deutschland  über 
diesen  Gegenstand  erschienen  sind.  Der  Verf.  führt  darauf  die- 
jenigen Beobachtungen,  welche  er  selbst  an  verschiedenen  Stel- 
leu und  in  verschiedenen  Werken  niedergelegt  hat ,  er  zeigt  wie 

:  schon  frühere  Beobachter ,  wie  vau  Marum  und  Rafu ,  die  Be- 
wegung des  Lebenssaftes  oder  Milchsaftes ,  als  bestimmt  vor- 
handen angenommen  hätten  und  wie  Schultz  mit  der  Bewegung 
desselben  zugleich  eine  auf  optischer  Täuschung  beruhende  Be- 
wegung gesehen  habe ;  er  zeigt  endlich  wie  diese  Bewegung  des 
Lebenssaftes,  eine  wahre  Circulation  sei,  welche  von  der  Wur- 
zel ausgehe  und  zu  ihr  zurückkehre,  und  wie  die  Gefässe, 
welche  diesen  Saft  führen  schon  von  Link  und  ändern  genau 
gekannt  gewesen  sind  ;  kurz  er  zeigt  der  französischen  Acade- 
mie alles  das ,  was  wir  Deutsche  aus  den  erschienenen  uns  be- 
kannten Schriften  längt  wissen,  was  aber,  da  es  meist  deutsch 
geschrieben  war ,  den  Franzosen  nicht  so  leicht  bekannt  werden 
konnte. 

Handbuch  der  angewandten  Botanik  oder  practische 
Anleitung  zur  Kenntniss  der  medizinisch ,  technisch 
und  ökonomisch  gehräuchlichen  Gewächse  Teutsch- 
lands und  der  Schweiz.  Von  Dr.  F.  C.  L.  Spenner, 
Prof.  der  Bot.  an  der  Univ.  zu  Freiburg  etc.     Mit  ei- 


28  

ner   analytischen  Bestimmungstabelle   für   alle   Gal- 
lungen Teutschlands  und  der  Schweiz.     Erste  Ab- 
thellung.      Frelburg,    üniversitätsbuchhandlung    u. 
Buchdruckerei  der  Gebr.  Groos.  1834.  8vo.  372  S. 
Eine  Aufstellung  nach   natürlichen  Familien   in  deutscher 
Sprache,  die  Gattungen  und  Arten  mit  rersttärkteu  Diagnosen, 
Citate  fortgelassen,  Standort  sorgfcältig  angegeben,  hei  schwie- 
rigen oder  zahlreichen  Gruppen,  Gattungen,  auch  noch  analyti- 
sche Tabellen  für  die  Sectionen,  Arten  n.  s.  w.     Ausserdem 
noch  Andeutungen  der  ausländischen  wichtigen  in  den  auf  dem 
Titel  genannten  Beziehungen  wichtigen  Pflanzen.     Scheint  uns 
ein  brauchbares ,  seinem  Zwecke  entsprechendes  Handbuch. 

Neue  Wandtafeln    der   Naturgeschichte,    oder  Abbil- 
dungen   aus    der   Naturgeschichte,     zum   Gebrauch 
beim  Unterricht  in  Schullehrer -Seminarien,  Gym- 
nasien und  Volksschulen,    so  wie  beim  Privat -Un- 
terricht.    IVte  Tafel :  Botanik  I.    Botanische  Kunst- 
sprache 9  Blatt.    Breslau,  Lithographie  und  Verlag 
der  Buch-,  Kunst-  und  Landkarten -Handlung  von 
Fr.  Hentze.     Ohne  Jahrzahl.     Queer  Roy.  Folio. 
Grobe  Steindrücke  auf  gutem  Papier,  stellen  anf  gewöhn- 
liche Weise  die  Termini  dar,    zuerst  eine  Tafel  mit  Wurzeln, 
wobei  zugleich  Rhizome  und  Zwiebeln,    dann  eine  zweite  Tafel 
mit  Stengeln,   wobei  wir  doch  noch  die  Cactusform  vermissen, 
auf  der   3ten  Tafel  die  Verzweigungen   des  Stengels  und   die 
Blattbasis  und  Spitze,   dann  2  Tafeln  mit  Blattformen,    auch 
ohne  rechte  Ordnung.     Auf  der  nächsten  Tafel  Blüthenstände, 
alles  durcheinander.     Die  folgende  Tafel  enthält  Blumen ,  wo- 
bei  auch  die   zusammengesetzten.     Die   vorletzte   Tafel   zeigt 
wieder  Blumen,    auch  Staubgefasse  derselben,    sie  giebt  näm- 


29 

('  ■ 

^lich   eine   bildlickc  Darstellung-  des  Linneischen  Systems,   bei 

welcher  die  Crvptögamie  diireli  einen  dicken  Fleisclipilz  (ob 
Agaricus  oder  Boletus  kann  man  nicht  sehen)  rcpräsentirt  wird. 
Auf  der  letzten  Tafel  sind  Pistille  und  Früchte ,  wo  aber  vieles 
fehlt  und  mit  unrecht  ausgelassen  ist,  was  doch  zu  den  be- 
kanntesten Früchten  gehört,  Maulbeere,  Feige,  Citrone  u.  s.  w. 
Zur  Erläuterung  liegt  vorläufig  ein  Blatt  Text  bei,  welches  die 
durch  die  einzelnen  Abbildungen  dargestellten  Termini  bezeich- 
net. Die  Figuren  sind  mit  Geschick  gezeichnet  und  würden  bei 
besser  ausgeführtem  Steindruck  ganz  gute  noch  in  der  Ferne  er- 
kennbare Bilder  geben,  wenn  nur  nicht  alles  so  sehr  durchein- 
ander und  ohne  irgend  eine  systematische  Anordnung  gestellt 
wäre,  wodurch  unbedingt  das  Erlernen  der  Termini  zu  einer 
blossen  Gedächtnissübung  herabgewürdigt,  und  bedeutend  er- 
schwert wird. 

Die  Arzeneigewächse  der  homöopathischen  Heilkunst 
oder  sämmtlichc  Gewächse,  welche  homöopathisch 
geprüft  worden  sind  und  angewendet  werden,  na- 
turgetreu dargestellt  und  ausführlich  beschrieben 
von  Eduard  Winkler  Dr.  d.  Phil.  etc.  Mit  156  Ku- 
pfern. Erste  Lieferung  mit  12  Kupfern  u.  Text- 
Probe,  Leipzig ,  Magazin  für  Industrie  u.  Literatur, 
(Subscript.  -  Preis  jeder  Lieferung  1  Tbl.  4  Gr.).  4to, 
Text  8vo. 
Wir  können  nach  diesem  Probehefte  nur  von  den  Kupfern 

sprechen,   sie  sind  im  Ganzen   ziemlich  gut,  meist  etwas   zu 

derb ,  sowohl  im  Stich  als  in  der  Färbung. 

Nixus  plantarum.  Auetore  Johanni  Lindley  Phil. 
Doct.  Prof.  Lond.  Londini.  Apud  Ridgway  et  filios 
1833.  8vo.  28  S. 


81 


Deutsche  Uebersetzung ; 


Die    Stämme    des    Gewächsreiches.      Von   John 

Lindley  Dr.  phil.  Prof.  zu  London  etc.     Von  C.  T. 

Beilschmied.     Mit    einer    Vorerinnerung    von    Dr. 

G.  G.  Nees  von  Esenbeck.    Nürnberg  1834.  b.  Joh. 

Leonh.  Schräg.  8vo.  44  S. 
Wir  fassen  hier  Original  und  Uebersetzung  zusammen ,  da 
der  Hr.  Uebersetzer  diese  kleine ,  ganz  lateinisch  geschriebene 
Schrift  nur  übersetzte.  Der  Verf.  fühlte  manches  Unzureichen- 
de und  Mangelhafte  in  den  natürlichen  Systemen,  da  sie  auf 
künstlichen  Eintheilungen  oft  beruhen,  besonders  aber  schien 
es  ihm  nothwendig ,  die  sich  immer  mehr  verkleinernden  und 
theilenden  natürlichen  Familie  wieder  zusammen  zu  gruppiren, 
solche  Gruppen  nennt  er  Nixus  und  vereinigt  sie  wieder  in  Co-  ' 
hortes ,  welche  Theile  der  Subclasses  sind ,  die  sich  unter ' 
5  Classes  stellen.  Diese  ganze  systematische  Aufstellung  ■ 
zeichnet  sich  durch  eine  Kürze  der  Charactere  aus,  welche  man 
nicht  mehr  zu  sehen  gewohnt  ist ,  welche  aber  auch  nicht  mehr 
hinreicht,  und  wie  wir  glauben,  gerade  am  wenigsten  bei  ei- 
nem natürlichen  System,  wo  nie  ein  einzelner  Character,  son- 
dern nur  die  Masse  derselben  entscheiden  kann ;  so  halten  wir 
anch  in  dem  vorliegenden  System  viele  Eintheilungen  für  sehr 
künstlich,  während  wir  andere  Verbindungen  für*  vortrefflich 
und  höchst  naturgemäss  erachten  müssen.  "Wir  wollen  immer 
nicht  gern  Lücken  in  unserem  System  und  sie  sind  gewiss  auch 
dann  noch  darin,  wenn  wir  einst  alle  Gewächse  der  Erde  wer- 
^ien  üenneu  gelernt  haben.  Sind  doch  schon  die  sehr  natür- 
lichen allgemein  erkannten  und  nicht  zu  %''eräudernden  Gruppe» 
an  Ausdehnung  und  Umfang  so  sehr  verschieden.  Ein  anderer 
üebelstand  ist  bei  diesen  Systemen  der,  dass  wir  die  Pflanzen 
noch  nicht  genau  genug  kennen,  von  den  meisten  kennen  wir 
nur  einen  Zustand,  nicht  alle  Zustände  ihres  Lcbiens,  es  f^'hlen 


uns  also  die  zur  Vergleicliung  noth wendigen  Charactere,  die 
meisten  kennen  wir  nur  trocken  nicht  frisch ,  und  die  wir  frisch 
und  lebend  kennen,  kennen  wir  nur  nach  ihrem  Aeussern,  nicht 
nach  ihrem  Innern.  Es  gieht  noch  zu  thun !  Aber  gut  ist  es 
auch  mit  uusern  mangelhaften  Kenntnissen,  systematische  An- 
ordnungen und  Aufstellungen  zu  versuchen,  jeder  findet  etwas, 
was  seine  Vorg<änger  noch  nicht  fanden,  oder  folgt  einer  eigen- 
thiimlichen  fördernden  Ansicht,  und  so  geht  es  denn  allmcählig 
vorwärts.  Den  Nixus  giebt  unser  Verf.  lauter  gleiche  in  aJa 
eudigende  Bcneuuungen :  Ranales  (von  Ranunculus) ,  Anouales, 
Umbellales,  Grossales  (von  Grossularia)  u.  s.  w.  Bei  den 
übrigen  Abtheilungen  ist  diese  Gleichmässigkeit  nicht  beachtet. 
Als  Classen  finden  sich  Exogeuae,  Gymnospermae  (Cycadeae), 
Endogeneae,  Rhizantheae  und  Esexuales,  wir  hätten  dazu 
noch  als  eine  6te  Klasse  die  Pflanzen  gebracht ,  welche  keine 
Gefässbündel ,  aber  wohl  Blumen  und  ächte  Saamen  haben ,  so 
wie  weiterhin  auch  monocotylische  Dicotylen  so  wie  dicotyli- 
i  sehe  Monocotylen  wahrscheinlich  unterschieden  werden  müssen. 
Auch  in  diesem  einreihig  aufgestelltem  System  gehen  oft  die 
nächst  verwandten  und  fast  nicht  zu  trennenden  Familien  von 
I  einander,  man  sehe  nur  S.  19.  die  Solanales  und  S.  20.  die 
\  Scrophularineae.  Wenn  aber  der  Verf.  als  einen  Nixus  ,Fun- 
gales'  die  Fuugi,  Lichenes  und  Algae  vereinigt,  so  scheint  er 
uns  hier  weniger  tief  einzudringen ;  die  Fungi  selbst  bilden  un- 
serer Ansicht  nach  schon  für  sich  einen  Mxus,  und  ihre  Grup- 
pen stehen  auf  derselben  Stufe  wie  die  Gruppen  seines  Nixus 
Rosales ,  wohin  die  Rosaceen  und  Leguminosen  und  Calycan- 
then  gehören.  Gleiches  gilt  von  den  Algen,  welliger  von  den 
Lichenen. 

A  description  of  the  genus  Pinus  with  directions  rela- 
tive to  tbe  cullivation,  and  remarks  on  the  uses  of 
the  several  species  also  descriptions   of  many  othef 


32  — 

new  species  of  tlie  family  of  Coniferae,      lllnstrated 

with  figiires.     ßy  Aylmer  Bourke  Lambert  Esq.  etc. 

London  Messrs,   VVcddell  1832.    imp.  8vo.   Bd.  1  et 

2,  with  183  p.  and  80  plates. 
Ein  wichtiges  Werk ,  aber  leider  noch  für  Privatbibliothe- 
ken zu  theuer ,  denn  ein  Preis  von  71  Thlr.  Pr.  für  2  Octav- 
Bände,  welche  doch  nur  die  Monographie  einer  Gattnug  ent- 
halten, ist  eben  nicht  sehr  einladend.  Meist  sind  reife  Zapfen 
oder  Zweige  mit  unreifen  Früchten,  oder  auch  nur  Nadel- 
büschel abgebildet,  bei  einigen  ist  auch  eine  Darstellung  des' 
ganzen  Baumes  gegeben,  was  immer  höchst  erfreulich  ist,  da 
besonders  in  dieser  Pflanzengattung  so  äusserst  verschiedene 
Trachten  vorkommen. 

Enuineratio  plantarum  omnium  hucusque  cognitarumj, 
secundum  familias  naturales  disposita,  adjectis  cha-^ 
racteribus,  differentiis  et  synonymis.  Auetore  Gar) 
Sigisra.  Kunth  etc.  etc.  Tomus  priinus.  Stuttgar- 
diae  et  Tubingae.  Sumtibus  J.  G.  Cotta.  1833, 
8vo.    606  S. 

Auch  unter  dem  Titel : 
yVgrostographia    synoptica    sive  Enumeratio   Gra-| 
minearum    omnium    hucusque    cognitarum    adjectl^ 
characterlbus ,  differentiis  et  synonymis.    Auct.  G.  S. 
Kunth.      Tom.  primus. 
Wie  schwierig  es  sei,  alles  auszubeuten,  was  die  botani-' 
sehe  so    reichhaltige  Litteratur    darbietet,    zeigt    auch   diesd 
Werk,  welches  mit  grossem  Fleiss  und  nach  langer  Beschäfti- 
gung mit  der  so .  artenreichen  Familie  der  Gräser  herausgegebei 
ist,  von  einem  Gelehrten,  welcher  die  Pflanzenschätze  von  Pa 
ris  so  lauge  benutzen  konnte,    jetzt    die    nicht   unbedeutendeii 


33 

Berliner  Sammliiug-en  unter  Augen  hat  und  selbst  eine  so  reich- 
haltige Priyatsamralung  besitzt.  Keine  Vorrede  belehrt  uns  beim 
Eingange  in  dieses,  dem  Freiherrn  Alex.  t.  Humboldt  fautori 
beuignissimo  gewidmete  Werk  über  die  Art  der  Einrichtung, 
die  Principien,  welche  beobachtet  sind  u.  s.  av,,  so  dass  wir  auf 
die  Betrachtung  des  Werks  selbst  rerwiesen  werden.  Es  scheint 
uns  daraus  hervorzugehen ,  dass  die  Gattungen  einer  stärkeren 
Kritik  unterworfen  sind ,  als  die  Arten ,  bei  welchen  der  Verf. 
seinen  Vorgängern  mehr  folgt,  als  in  der  Aufstellung  der  Gattun- 
gen ,  welche  ihm  mehr  eigenthümlich  ist.  Wir  hätten  wohl  ge- 
wünscht dass  den  Arten  verstärkte  d.  h.  erweiterte  Diagnosen 
gegeben  worden  wären,  da  dadurch  das  Buch  noch  brauchbarer 
sein  würde  als  es  schon  ist ;  die  Beifügung  der  Citate  giebt  uns 
zwar  Mittel  an  die  Hand,  jeder  Pflanze  weiter  nachzugehen, 
aber  einem  jeden  ist  dies  nicht  möglich,  ja  selbst  wo  Bibliothe- 
ken und  andere  öffentliche  Anstalten  sind  fehlt  oft  vieles.  Ueber- 
seheu  sind  einige  wenige  Werke  wie:  Swartz  Aunotationes; 
Rochel  pl.  Bauatus  rar.,  Lejeune  Comp.,  Tenore  Sylloge,  Tor- 
rey  Flora,  einige  Theile  der  botanischen  Zeitung  u.  a. ,  wie  wir 
aus  Vergleichungeu  nicht  blos  des  Registers  schliessen  müssen, 
da  dieses  trügen  kann,  indem  einige  Namen  darin  fehlen.  Was 
die  angewandten  Kunstausdrücke  betrifft  so  könjien  wir  den  Ge- 
brauch des  Ausdrucks :  palea  für  die  Kronenspelzen  (Linne's) 
ileswegen  nicht  billigen,  weil  derselbe  Ausdruck  schon  2mal  für 
?auz  verschiedene  Pflauzeutheile  verwendet  ward,  die  paleae 
1er  Filices  u.  d.  Compositae,  uns  scheint  für  die  Bezeichnung 
1er  Grasblüthentheile  die  von  Link  angenommene  Terminologie 
sehr  bequem,  leicht  verständlich  und  jeder  Täuschung  vorbeu- 
gend, obgleich  auch  gegen  diese  die  Einwendung  erhoben  wer- 
len  kann,  dass  die  Klappen  der  Früchte  ebenfalls  durch  die 
Vusdrücke  valva  u.  valvula  bezeichnet  werden ,  was  allerdings 
,4eichfalls  nicht  sein  sollte.  Phaeuerogamae ,  wie  der  Verf. 
luch  in  seinem  Handbuche  schreibt,    scheint  uns  unrichtig,  es 

L     9rBd.   Litterat.  (3) 


34  - 

kann' mir  Phauerogamac  oder  Phaeiiogamae  heisseii.  Man  nuiss 
übrigens  dem  Verf.  sehr  dankbar  sein,  dass  er  sich  dieser  höchst! 
unangenehmen  und  viele  Zeit  und  Miilie  kostenden  Arbeit  unter- 
zogen hat,  welche  uns  von  der  entgegengesetzten  Seite  in  die 
natürlichen  Familien  der  Mono cotylen  hineinführt,  zu  welche 
Decandollc  erst  nach  vielen  Jahren  kommen  wird ,  und  mato 
muss  hoffen,  dass  es  dem  Verf.  möglich  sein  werde,  bald  a#f 
dem  augefangeucn  Wege  fortzuschreiten  und  die  nächsten  Famfc. 
lien  dieser  Hanptabtheiluug  uns  vorzuführen, 

Erinnerungen   aus  dem  Riesengebirge  von  Dr.  Ghris^ 

Gottfr.  Nees  von  Esenbeck  Prof.  in  Berlin  u.  s.  vv 

Erstes  Bändeben.     Mit  einer  Kupfertafel.     Berlin  be 

Aug.  Rücker.    1833.    8vo.  '' 

Anch  unter  dem  besondern  Titel : 

iSaturgescbicbte  der  Europäischen  Lebermoose  mit  be 
sonderer  Beziehung  auf  Schlesien  und  die  Oertlich 
keiten  des  Riesengebirges  von  Dr.  C.  G.  Nees  v.  Esen 
beck  etc.     Erstes  Bändchen.    XX,  u.  347  S. 

Der  durch  vielfache  Untersuchungen  tropischer  und  einhei 
misch'er  Formen,  durch  oft  wiederholte  Betrachtung  frischer  un 
getrockneter  Exemplare  mit  der  schwierigen  Familie  der  Leber 
moöse  innigst  vertraute  Forscher  versucht  es  in  diesem  Band! 
chen  die  Schwierigkeiten  hinwegznräiunen ,  welche  sowohl  del 
Anfänger  als  selbst  manchen  mit  der  Wissenschaft  vertrauter^ 
von  einer  Pllanzengruppe  zurückschreckten,  welche  in  den  man 
üigfaltigsteu  und  zierlichsten  Formen  bei  uns ,  besonders  in  d« 
ihr  mehr  zusagenden,  an  Quellen  und  Wassern  und  Wäldern  re: 
ehern ,  daher  mit  rieleu  feuchten  und  kühlen  schattigen  Plätzel 
versehenen  Berggegenden  auftritt  und  so  viele  interessante  Se' 
ten  der  Betrachtung  darbietet.  Erst  in  neuerer  Zeit  finden  w 
eine  regere  Beschäftigung  mit  dieser  Familie  und  wir  glawbi 


35 

(lass  die  vorliegende  Schrift  sehr  dazu  geeignet  sein  wird?,  noch 
manchen  Naturfreund  dieser  kleinen  Pflanzengruppe  zuzuwen- 
den, denn  der  Verf.  zeigt  uns  in  dem  ersten  Abschnitt :  Wie  man 
Lebermoose  untersuchen  und  bestimmen  soll ,  wenn  er  gleich  mit 
allem  Fug  und  Recht  auf  die  genaueste  und  umfassendste  Unter- 
suchung dringt,  doch  so  anschaulich  und  klar,  wie  weniger 
äusserer  und  leicht  zu  habender  Hülfsmittel  und  Handgriffe  man 
bedarf,  um  zur  genauen  Kenntniss  erst  der  einzelnen  Theile 
dann  der  Arten  zu  gelangen,  so  dass  jeder,  welcher  Lust  und 
Ausdauer  mitbringt ,  gewiss  leicht  dahin  kommen  wird  nach  sei- 
ner Anleitung  mit  diesen  niedlichen  Gew<ächsen  bekannt  zu  wer- 
den. Auch  der  zweite  Abschnitt:  Vom  Baue  der  Lebermoose 
im  Allgemeinen ,  ist  höchst  lehrreich  und  »äusserst  klar  in  der 
Darstellung,  so  dass  sich  darin  die  bei  dem  Verf.  aus  vielen 
langjährigen  Untersuchungen  und  Beobachtungen  hervorgegan- 
gene klarste  Ansicht  und  Auffassung  des  ganzen  Lebens  und 
Seins  der  Lebermoose  wiederspiegelt  und  dem  Leser  wieder  ein 
deutliches  und  klares  Bild  vorführt.  Der  dritte  Abschnitt :  An- 
ordnung der  Lebermoose  beginnt  mit  dem  Familieucharacter  und 
der  Begründung  der  Tribus,  von  denen  dann  die  der  Jungermau- 
nieae  zuerst  ins  Einzelne  gehend  durchgenommen  und  in  ihren 
Gattungen  und  Arten  auseinandergesetzt  wird.  Der  Verf.  ver- 
mehrt die  Zahl  der  ersten  nach  dem  Vorgange  von  Dumortier 
und  Corda,  so  dass  22  europäische  Gattungen  aufgestellt  wer- 
den. Auch  die  Zahl  der  Arten  vermehrt  sich  um  einige;  ihre 
ausführlichen  Beschreibungen  geben  uns  alles ,  was  von  diesen 
zierlichen  Gewächsen  bekannt  ist  und  zeigen,  was  noch  für  spä- 
ter kommende  Forscher  übrig  bleibe.  Wie  sehjc  würde  man  es 
dem  Verf.  Dank  wissen  gäbe  er  auch  für  die  übrigen  Theile  der 
von  ihm  mit  so  vieler  Liebe  behandelten  Cryptogamie  ähnliche 
Anweisungen,  welche  sich  am  besten  vereinigt  in  einem  Buche  zu- 
sammenfinden möchten. 

(3*) 


36  

Hepaticologia  germanica  oder  Beschreibung  der  deut- 
schen Lebermoose.  Im  erweiterten  Umfange  nach 
dem  jetzigen  Stande  der  Wissenschaft,  nebst  Erör- 
terung der  Standörter  und  ihrer  Entdecker,  kritiscli 
und  mit  erläuternden  Anmerkungen  bearbeitet  voi| 
Dr.  J.  W.  P.  Hübener.  Mannheim.  Schwan  -  und 
OÖtz'sche  Hofbuchhandhing.  1834.  LXIV.  u.  314  S' 
nebst  2S.  Verbesserungen  u.  12  S.  Titel,  Dedication 

Vorrede ,  nicht  paginirt.  ' 

i 

Unmittelbar  nach  dem  Erscheinen  des  eben  gelobten  Wer; 
kes  Ton  Nees  v.  Esenbeck  trat  die  Beschreibung  der  deutschei 
Lebermoose  von  Hübener  auf,    welche  in  hergebrachter  Forri 
eine  Tollstäudige  üebersicht  und  Darstellung  für  diese  Ptianzen« 
gruppe  in  nnserm  Vaterlande  enthält.     In  der  Einleitung  wir^ 
der  allgemeine  Character  der  Lebermoose ,  eine  Üebersicht  ihre 
Fortpflanzungsorgane  und  ein  üeberblick  ihrer  Gruppen  gegeben 
sodann  über  das  Studium  der  Jungermannieen  insbesondere  ge 
handelt  und  daran  eine  Üebersicht  der  Eintheilung  von  Junger 
mannia  geknüpft ,   welche  hier  ungetrennt  als  eine  Gattung  i; 
14  Reihen  aufgestelit  wird.     Ein  neuer  Abschnittt  ist  der  geo 
graphischen  Verbreitung  der  Lebermoose  gewidmet,   wobei  je 
doch  nicht  die  Verhältnisse  dieser  Familie  zu  den  übrigen  cry 
ptogamischen  berücksichtigt  sind,  was  wohl,  obgleich  die  Zah 
leuverhältnisse  aus  Mangel  an  hinreichender  Kcnntniss  der  rer 
schiednen  Länder  in  [dieser  Hinsicht  nicht  zuverlässig  sein  köu 
neu ,  noch  manchen  interessanten  Blick  auf  die  Vcrtheilnng  de 
niedrigsten  Vegetabilien  erlaubt  hätte.     Eine  Characteristik  de 
Geschichte  der  Forschung  seit  Linue  im  Gebiete  dieser  Famili 
nimmt   endlich   den  letzten  Abschnitt  der  Einleitung  ein.     Ei 
Verzeichniss  der  Schriftsteller  und  Werke ,  welche  der  Verf.  b< 
seiner  Arbeit  benutzt  hat  geht  der  nun  folgenden  näheren  Beschrei 


37 

nng  der  Gattungen  und  Arten  voraus.  Diese  ist  auf  die  Weise 
iugerichtct,  dass  Gattuugs  -  und  Arten  -  Charaetere  lateinisch 
gegeben ,  die  Stand  -  und  Fundorte  nebst  der  Beschreibung  aber 
tt  deutscher  Sprache  abgefasst  sind.  Bei  der  Betrachtung  die- 
,er  deutschen  Lebermoose  fällt  es  auf,  wie  grosse  Strecken 
)eutschlands  noch  gar  niclit  oder  kaum  untersucht  und  gekannt 
lind,  es  ist  daher  sehr  zu  wünschen,  dass  das  vorliegende  Werk 
loch  recht  vielen  Anleitung  geben  möge ,  sich  mit  dieser  Fami- 
ie  bekannt  zu  machen,  damit  jene  Lücken  in  der  Kenntniss  un- 
ieres  Vaterlandes  bald  ausgefüllt  werden  mögen.  Besonders 
rtrünschenswerth  und  zur  Erleichterung  des  Studiums  der  Leber- 
Qoose  vorzugsweise  dienlich  scheint  uns  aber  noch  die  Heraus- 
rabe eines  Lebermoosbuchs  mit  richtig  bestimmten  getrockneten 
Exemplaren.  Solches  Hülfsmittel  hat  bei  Moosen  und  Pilzen 
imd  Algen  viel  genutzt  und  Wcäre  auch  liier  zu  versuchen.  Pa- 
pier und  Druck  sind  sehr  gut. 

Museum  Senckenbergianum.     Abhandlungen  aus  dem 
Gebiete    der    beschreibenden   Naturgescichte.      Von 
Mitgliedern  der  Senckenbergischen  naturforschenden 
ti  Gesellschaft  in  Frankfurt  am  Main.     Bd.  I.    Heft  1. 
,.  Mit  Tafel  I  —  V.    Frankf.  a.M.    1833.   Heft  2.    Mit 
f  Tafel  VI  — XI.  ebendas.  1834.  Gedr.  u.  veri.  v.  Da- 
vid Sauerländer.  4to, 
Beiträge  zur  Flora  von  Aegypten   und  Arabien,      Von 
Georg  Fresenius  Med,  Dr,  Mit  Taf,  IV.  u.  V.  S,  63  —  94. 
M.  Fortsetzung  Taf,  X,  u,  XI,  S,  163  —  188. 

Mit  vollem  Rechte  klagt  der  Verf.  dieses  Aufsatzes ,  indem 
er  die  darin  enthaltenen  Nachrichten  nnd  Beschreibungen  zu  den 
vom  Dr.  Ed.  Rüppel  in  Aegypten ,  Arabien  und  besonders  am 
Sinai  gesammelten  PÜanzen  bevorwortet,  dass  von  den  durch 
Ehreuberg  tind  Hemprich  mit  so  vielem  Fleissc  in  so  bedeutendei 


i 


38  

Masse  iu  jenen  Gegenden  gesammelten  Plianzen  noch  so  gut  wie 
nichts  hekannt  gemacht  sei,  da  diese  Reisenden  die  besste  und 
zuverlässigste  Kunde  über  die  Pflanzenverhältnisse  jener  merk- 
würdigen Gegenden  hätten  geben  können.  Die  hier  angeführten 
Pflanzen  wurden  nur  beiläufig  gesammelt,  jedoch  ward  immer 
das  Höhenverhältniss,  in  welchem  sie  vorkamen,  so  wie  ihr  be- 
sonderer Fundort  angemerkt.  Es  sind  etwa  150  Arten  mit  Aus- 
schluss der  Cryptogamen,  unter  denen  sich  weder  Moose  noch 
Flechten  sondern  nur  Wasseralgen  von  Souez  und  Tor  befinden. 
Folgende  aber  sind  verzeichnet:  Gramineaex  Aristida  plumosa 
Vahl,  Kocleria  calycinaDC,  Tetrapogon  villosus  Desf. ,  Cj- 
uodon  Dactylon  Rieh. ,  Pennisetum  dichotomum  Del.,  Imperata 
cjliudrica  P.  Beauv.,  Cyperaceaei  Scirpus  Holoschoenus  L. 
JLspJiodeleae :  Asphodelus  fistulosus  L. ;  Taacineae:  Ephedra 
fragilis  Desf. ,  Urttceae:  Forskalca  tenacissima  L. ,  Parietaria 
alsiuaefolia  Del.  Polj/goneae:  Rumex  vesicarius  L. ,  Atrapha- 
xis  spinosa  L.  Nyctagineae :  Boerhavia  viscosa  Jacq.  ?  Hier- 
bei die  sehr  wahre  Bemerkung:  „übrigens  scheinen  mir  die 
Boerhaavieu  wie  wir  sie  gegenwärtig  iu  den  Schriften  verzeich-, 
net  und  characterisirt  finden ,  keineswegs  hinreichend  erläutert^ 
vielmehr  für  eine  genauere  Bearbeitung  sehr  empfehlenswerth." 
Plantagineae:  Plantago  villosaMoench,  Psyllium L.,  squarrosa 
Jacq.  Synanihereae :  Chrysocoma  mucronata  Forsk. ,  Buph- 
thalmum  graveolens  Forsk.,  Inula  crispa  Pers.,  undulata  L,, 
Gnaphalium  Rüppelii  n,  sp.  (S.  79.  T.  IV.  f.  1.),  caule  humili 
simplici,  fol.  lauceolato-linearibus  breviter  mucronatis ,  utrin- 
que  sericeo-lauatis;  capitulis  axillaribus  congestis;  foliolis  in- 
volucri  exterioribus  ovatis,  subulato  -  acuminatis  albo-mem- 
hranaceis,  pappo  penicillato.  Thal  Rim.  3000'.  Mai.,  gehört  in 
die  Nähe  von  Gn.  muscoides.  Eine  andere  Art  dieser  Gattung 
liess  den  Verf.  zweifelhaft  ob  es  Gn.  muscoides  Desf.  sei,  das  Gn. 
muscoides  Sieb,  hält  der  Verf.  für  Gn.  pulvinatum  Del.;  Pha- 
iiualon  nitidiim  (S.  81.  T.  IV,  f.  2.)  u.  sp.,   fol.  linearibus  iu- 


—  AQ 

(^errimis  margiiio  icvohuis  siibuis  iäiuis<ine  lauatu  -  tuimjato- 
.is,  foliolis  iiivoliieri  nicarglue  lato  membraucaceo  scarioso ,  ex- 
lorioribus   spathulato-subrotimdis,    interioribus   spathulato  -  li- 
ucaribus.      Thal  Arbaiii  5000'.  Mai.     Gehört  zu  Ph.  lupestro 
iiiul  zunächst  zii  saxatile;   Leyssera  discoidea  Spr. ,  Aiithemis 
Melampodia  Del.,   Santoliiia  sinaica  u.  sp.,  caule  suffruticoso, 
fnl.  liiiearibns  iucauis  adultis  bipiimatifidis ,   lobis  suljrotuudis 
obtiisissiinis,  ramis  moiiocephalis.    Sinai.  6500'.  Mai.,  Artenii- 
HKi  judaica  L.,  Echinops  sp.  nicht  mit  Sicherheit  zu  bestimmen. 
Ouopordou  ambiguum  (us)  n.  sp.,  caule  ramoso ,  fol.  decurron- 
tibus  albo-tomcutosis  sinuato -deutatis,    louge  spinosis,  folio- 
lis involucri  lauceolatis  longissime  spinosis  patentissimis.    Thal 
,  Rim.  3000'.  Mai.  Carduus  arabicus  Jacq.,  Centaurea  aegyptiaca 
L.,  Zoegea  purpurea  u.  sp.  (S.  86.  T.  V.)  caule  ramoso  scabriu- 
sciilo,   foliis   sumrais   liuearibns  mucrouatis,    foliolis  involucri 
exterioribus  pectinato  -  ciliatis ,   nervo  medio  in  aristam  lougam 
producto ,  interioribus  integcrrimis  aristato-acuminatis.     Loc. 
nat.  igu.  Zoegea  Leptaurea  würde  so  zu  characterisiren  sein; 
caule  ramoso  scabriusculo,    foliis  summis  oblongis  mucrouatis, 
'foliolis  invol.  exterioribus  ciliatis,    nervo  medio  in  aristam  bre- 
ve  producto,   interioribus   integcrrimis    apice   ciliato-dcntatis; 
Microrhynchus  nudicaulis  Less.;  ferner  ein  Tragopogon  und  eine 
Scorzouera,  deren  nähere  Bestimmung  vorbehalten  bleibt.  Sero- 
fularincac.    Scroful.   deserti   Del.,    Liuaria   spinescens   Spr. 
Anarrhinum  pubcscens  n.  sp.  (S.  89.),   glanduioso-pubescens. 
fol.  radicalibus  oblongis  in  petiolum  dccurrentibus  grosse  denta- 
lis  lingulatisque  integcrrimis ,  caulinis  linearibus ,  floralibus  pe- 
"dunculis  longioribus,  caule  erecto  ramoso,  ramis  virgatis.   Wadi 
Scheck.  4000'.  Mai.    Lahiatae-.  Salvia  clandestina  L.,  Lavan- 
dula  stricta  Del.,  Lamium  amplexicaule  L.,  Stachys  aftiuis  n.sp. 
(S.  91.),    ca,ule  erecto   ramoso  foliisque  oblougo  -  lauceolatis 
utrinquc   atteuuatis  obtusis  e  pilis  stellatis  incano-tomentosis, 
axillis  uniiloris,    caiycibus  slellato  -  pilosis  lOstilatis  dentibus 


40  — 

tenuiter  mucronatis.  Sinai.  6000'.  Mai,  der  St.  pälaestiua  sehr  i 
ähnlich.  Hiehei  wird  gerügt,  dass  Sprengel  die  Siebersche  St. 
palaestina  als  Synonym  zu  Marrubium  acetabulosum  gebracht 
habe,  da  es  doch  bestimmt  eine  Stachys  sei;  Marrnbium  undula- 
tum  Sieb.  Sprengel  hat  diese  unbegreiflicher  Weise  mit  Stachys 
congesta  vereinigt.  ^ca/tifAaccae :  Acauthus  Delilii  Spr.  Con- 
volvulaceae :  Conv.  lanatus  Vahl,  arvensis  L.,  Cressa  cretica  L. 
Cusciiteae:  Cuscuta  arabica  n.  sp.  (S.  165),  glomerulis  pauci- 
floris  parvis,  floribus  subsessilibus  Öpartitis,  corollae  caly- 
cisque  tubo  limbo  breviore,  genitalibus  inclusis,  squamis  apice 
fimbriatis,  ramis  capillaribus  denseintricatis.  Thal  Arbain  5000'. 
Mai.  Vom  Habitus  d.Cusc,  minor.  DC,  Solaneae:  Hyoscyamus 
muticus  L.,  pusillus  L.,  Solanum  dubium  n.  sp.  (S.  166.),  aeu- 
leatum,  steliato-tomentosum;  c.aule  fraticoso,  foliis  orato-oblon- 
gis  basi  inaequaliter  cordatis  sinuato-repandis  aculeatis,  aculeis 
acicularibus  rectissimis,  pedunculis  3  —  öfloris,  calycibus  stel- 
lato - tomentosis  subinermibus ,  dem  S.  sanctum  nahe,  zu  wel- 
chem S.  incanura  Forsk. ,  wie  Rom.  u.  Schult,  schon  mit  Recht , 
bemerken ,  nicht  gehiirt ,  was  jedoch  von  dieser  neuen  Art  nicht ; 
verschieden  sein  mag.  ^sperifoliae:  Heliotropium  arbaineuse 
n.  sp.  (S.  168.),  glanduloso-pilosum,  caule  basi  fruticoso,  ra- 
moso,  canescenti- villoso,  foliis  petiolatis  ovato-lanceolatis, 
pilosis  margine  undulatis ,  spicis  subsolitariis  ebracteatis ,  no- 
vellis  spiralibus ,  tubo  corollae  calyce  duplo  fere  longiore. 
Thal  Arbain.  5000'.  Mai,  Eehinospermum  Vahlianum  Lehm., 
Cynogiossum  iutermedinm  n.  sp.  (S.  169.),  foliis  tubcrculato- 
pilosis  aspcris,  radicalibus  spathulato-lanceolatis,  cauliuis 
lineari-lanceolatis,  floribus  laxe  racemosis,  calycibus  tubo  co- 
rollae aequalibus,  nucibus  membrana  deutata  cinctis,  centro 
muricatis.  Peträisches  Arabien.  Mai.  Hat  das  Ansehen  eines 
Omphalodes,  ist  aber  nach  den  Früchten  ein  Cynogiossum  und  da- 
her von  der  nachfolgenden  Omphalodes  myosotoides  Lehm.,  vom 
Gipfel  des  Sinai ,   mit  welchem  es  in  der  Sammluug  zusammen 


—  41 

lag,  zu  trennen,  so  ähnlieh  es  diesem  eohen  mag.  Trichoderma 
africanum  Lehm.,  Anchusa  Milleri  W.,  verrucosa  Lam.,  Ecliium 
Rauwolfii  Del.  ^sclepiadeae:  Gomphocarpus  fruticosus  R.Br. 
Dacmia  cordata  R.  Br.  Ruhiaceae:  Callipcltis  Cucullaria  Ster. 
Resedaceae:  Reseda  cauesceus  L.,  pruiuosa  Del.,  Ochradenus 
baccata  Del.  Fumariaceae :  Ynmuria  ^arxiHorahem.  Papa- 
veraceae:  Papaver  turhinatum  DC.?,  Roemeria  hybrida /?.  erio- 
carpa  DC,  Glauciura  arabicum  n.  sp.  (S.  174.  T.  X.),  caule 
piloso,  fol.  inferioribus  lyrato-piuuatifidis  deutatis  ntrinque  pi- 
losis,  superioribus  amplexicaulibus  5  —  Slobis,  lobo  medio 
truncato  Sdentato,  peduuculis  folio  lougioribus,  siliquis  lae- 
vibus.  Thal  Arbain.  5000'.  Mai.  Hat  deu  Habitus  v.  Gl.  lu- 
teum., Hjpecoum  pateus  W,  Cruciferac.  Mathiola  tristis  R. 
Br.,  Malcolmia  africana  R.  Br.,  Morettia  Philaeaua  DC,  Lepi- 
diumDrabaL.,  Diplotaxis  hispida  DC.  Capparideae :  Oleome 
triuervia  n.  sp.  (S.  177.  T.  XI.),  glauduloso-scabra;  foliis 
simplicibus  ovatis  trinerviis  utrinquc  strigoso-scabris,  llorali- 
bus  oblongis,  floribus  racemosis,  siliquis  linearibus  sessilibus 
glauduloso-asperis  pendulis.  Wadi  Sclieck.  4000'.  Mai.  Ge- 
hört in  die  Sect.  Siliquaria  Uuterabth.:  foliis  simplicibus.  Cap- 
paris  spiuosa  L.  Cistineae:  Heliauthcmum  sp.?  vom  Sinai. 
Hypericineac:  Lancretia  suffruticosa  Del.,  Chenopodieae: 
Kochia  latifolia  n.  sp.  (S.  179.),  tota  lanata,  caule  herbaceo, 
ramis  alternis  patulis,  fol.  oblongis  oblongo-lauceolatisve  car- 
nosis ,  fere  aequilatis ,  floribus  laua  densissima  obvallatis ,  pe- 
rigonio  fructifero  appendicibus  5  subulatis  conicis  stellato.  Thal 
Hebron.  2500'.  Mai.  Paronychieae :  Gymnocarpon  fruticosum 
Pers.,  Paronychia  arabica  DC,  Par.  Sinaica  u.  sp.  (S.  179.), 
caulibus  adscendentibus  ramosis  hirsutis ,  floribus  congestis  cy- 
mosis,  bractcis  subrotundis  acumiiiatis  florcs  occultantibns,  ca- 
lycis  lohis  muticis.  Gipfel  des  Sinai.  7000'.  Mai.  Gehört  in  die 
Nähe  von  P.  serpyllifolia.  Ahineae :  Arenaria  prostrata  Ser.?, 
Cerastinm   dichotomnm  L.      Sileneae:    Gypsophila  Rokejeka 


42  — 

Del.,  Silene  cauopica  Del.  Ficoideae:  Aizoou  canarieuso  L., 
Reauniiiria  vermiculata  Liiiii.  Malvaceae :  Malva  lotuudifolia 
L.,  Sida  denticiilata  11.  sp.  (S.  182.),  foliis  cordatis  ovatis  aciu" 
tis  denticulatis ,  utriiique  glauco-tomeiitosis,  pedicellis  petiolo 
longioribus,  carpellis  10  trnncatis  inutieis  stellato-toraentosis, 
calyce  longioribus.  Thal  Hebron.  2500'.  Mai.  Geramaceae  t 
Erodium  pulverulentuni  W.  Rutaceae:  Pegaiium  Harmala  L. 
Zygophylleae:  Fagonla  arabica,  glutinosa  Del.,  Zypophyl- 
lum  simplcx  L. ,  decumbeiis  Del.,  Tribulus  alatus  Del.  hcgu- 
minosae:  Genista  raouosperma  Lam.,  Trigoiiella  microearpa 
n.  sp.  (S.  186.),  canlibus  prostratis,  foliolis  obcordato  -  cunea- 
tis  apice  denticulatis  striatis  fere  glaberrimis ,  stipnlis  lineari- 
subulatis  ciliatis ,  nnibellis  sesvsilibns ,  laciiiiis  calycinis  subula- 
tis  longitudine  tubi ,  leguminibus  subfalcatis  glabris  tninidiiiscu- , 
lis  brevibus  trausverse  roticulatis ,  semiuibiis  ovatis  subtruuca- 
tis  epunctatis.  Thal  Arbaiu.  5000'.  Mai.  Ist  der  Tr.  anguina 
Del.  ähnlich ,  besonders  durch  die  Form  der  Nebenblätter  und 
Hülsen  verschieden.  Psoralea  bituminosa  L. ,  Astragalus  sp. , 
vom  Gipfel  des  Katharinenbergs  in  8000'  Höhe,  vielleicht  Astr. 
criocarpus  DC,  Astr.  tumidus  W.     Onobrjchis  venosaDesv.  — •; 

Tentamen  Florae  Basileensis,  exliibens  plantas  phane-  " 
rogamas  sponte  nascentes  seciindiim  systema  sexuale  i 
digestas ,  adjectis  Gaspari  Baiihini  synonymis  ope  ; 
horti  ejus  sicci  comprobatis.  Auetore  G.  F.  Hagen-  ; 
bachMed.Doct.Pl.  Soc.Sod.  Vol.  II.  Basileae.  Typis 
J.  Georgii  Neukirch.  1834.  Bvo.  min.  VIII  u.  537  S. 

Der  erste  Band  dieser  Flor,  erschien  1821.  (Rcceusirt  iu 
Hall.  Litt.  Zeit.  1822.  N.194.)  und  enthält  die  ersten  zehn  Klas- 
sen des  Linueischen  Systems,  dieser  jetzt  erschienene  zweite 
Theil  enthält  die  übrigen  phanerogamen  Klassen  uebsl  einem 
Appendix  zu  allen  beiden  Bänden. 


43 

Beiträge  zur  Anatomie  und  Physiologie  der  Gewächse 
von  Dr.  Hugo  Mohl.  Erstes  Heft,  üeber  den  Bau 
und  die  Formen  der  Polienkörner,  Mit  VI.  lithogra- 
phirten  Tafehi.  Bern.  Bei  Chr.  Fischer  und  Comp. 
1834.  4to.  IVu.  130S. 
Auch  unter  dem  Titel: 

Ueber  dem  Bau  und  die  Formen  der  Pollenkörner  von 
Dr.  Hugo  Mohl ,  Prof.  d.  Physiologie  in  Bern.  Mit 
VI  lith.  etc. 

Eine  ausgezeichnete  Arbeit,  das  Resultat  zahlreicher  Un- 
tersuchungen über  die  Struktur  und  die  FormenTerschicdenhei- 
teu  welche  wir  bei  den  natürlichen  Familien  (deren  211  in  die- 
ser Hinsicht  meist  in  mehreren  Gattujigeu  uud  Arten  untersucht 
sind)  finden.  Der  erste  Abschnitt  enthält  die  historische  Ueber- 
sicht  über  die  anatomischen  Untersuchungen  der  Pollenkörner, 
Der  zweite  Abschnitt  handelt  vom  Baue  der  Pollenkörner  im 
Allgemeinen,  wir  ersehen  daraus,  dass  die  Polienkörner -be- 
stehen aus  einer  schleimigen  Flüssigkeit  (fovilla),  in  welcher 
kleine  Körner  und  Oeltröpfcheu  schwimmen,  welche  von  einer 
zarten  wasserhellen  Membran  und  in  den  meisten  Fällen  noch 
von  einer  zweiten  äussern  zelligen  Haut  umschlossen  wird,  wel- 
che fester,  häufig  gefärbt  und  ölabsondernd  ist;  über  jeden  die- 
ser einzelnen  Theile  wird  besonders  und  ausführlich  gehandelt 
und  die  Ansichten  von  Guilleniin  mit  den  Ergebnissen  der  Un- 
tersuchungen des  Verfs.  verglichen,  auch  noch  einige  That- 
sachen  zu  den  von  Brongniart  über  die  Eutwickelungsgeschichte 
der  Pollenkörner  gemachten  Beobachtungen  hinzuführt.  In  dem 
dritten  Abschnitte  werden  die  verschiedenen  Formen  der  Polien- 
körner ausführlich  dargelegt,  es  giebt  nämlich  Pollenkörner 
mit  einfacher  und  mit  doppelter  Haut,  die  letztern  zeigen  eine 
grosse  Mcu2,e  von  den  verschiedensten  Formen  ,   welche  alle  an 


44  

zahlrelcheu  Beispielen  nachgewiesen  werden.  Der  vierte  Ab- 
schnitt handelt  von  der  Form  des  Polleu  in  den  verschiedenen 
Familien,  welche  sich  nach  den  schon  sehr  zahlreichen  hier  bei- 
gefügten Untersuchungen  bald  ziemlich  gleich  in  derselben  Fa- 
milie zeigt,  bald  aber  höchst  verschieden,  so  dass  weder  in  den 
grössern  noch  in  den  kleinem  natürlichen  Gruppen  irgend  ein 
sicheres  Kennzeichen  aus  der  Form  der  Pollenkörner  entnom- 
men werden  kann.  Eine  Erklärung  der  auf  den  beifolgenden 
höchst  säubern  6  Steindrucktafeln  enthaltenen  190  Figuren 
nebst  einem  Verzeichniss  der  untersuchten  Pflanzen  und  Fami- 
lien macht  den  Beschluss  dieser  trefflichen ,  auch  vom  Verleger 
gut  ausgestatteten  Arbeit ,  der  man ,  obgleich  sie  in  vielen  Stü- 
cken mit  den  früheren  Beobachtungen  von  Andern  nicht  überein- 
stimmt, doch  Glauben  zu  schenken  gezwungen  ist,  da  des  Verf's.  j 
besonderes  Talent  zur  Untersuchung  schwieriger  pflanzenanato-  ,' 
mischer  Gegenstände  sich  schon  so  mehrfach  bewährt  hat. 

Reise  zum  Ararat  von  Dr.  Friedr.  Parrot  Prof.  etc.  un- 
ternommen in  Begleitung  der  Herren  Candidaten  der  ' 
Philosophie  Wassili  Fedorov,  Stud.  der  Mineralogie 
Maximil.  Behaghel  von  Adlerskron,  Studiosen  der 
Medicin  Julius  Hehn  und  Karl  Schiemann,  Erster 
Theil,  Mit  vier  Kupfertafeln  und  einer  Karte,  Zwei- 
ter Theil.  Mit  drei  Kupfertafeln.  Berlin.  1834. 
gr,  8vo. 

In  Bezug  auf  die  Vegetation  des  Ararat,  eines  vulkanischen 
an  seiner  Spitze  eine  Werst  hoch  mit  ewigem  Schnee  bedeckten 
Berges  sägt  der  Verf.  folgendes :  „Eine  reiche  Ausbeute  in  bota- 
nischer Hinsicht  konnte  ich  mir  von  diesen  Excursionen  nicht 
versprechen,  schon  zum  Theil  wegen  der  so  eben  angedeuteten 
dürren  FelsbeschafiFenheit  des  Berges  auf  dessen  härteren  Lava- 
massen selbst  nicht  eiumtj  die  Vegetation  von  Flechten  und  Moo- 


45 

soll  festen  Fuss  fassen  kann ,  theils  aber  auch  wegen  der  sehr 
vorgerückten  Jahreszeit,  in  welcher  schon  so  manches  Pflänz- 
chen  abgestorben  und  unkenntlich  geworden  sein  mochte.  — 
Desto  fleissiger  aber  sammelte  ich  alles  was  anf  den  mit  etwas 
Dammerde  bedeckten  Abhtängen  der  niedern  und  zwischen  den 
Steinen  der  höhern  Regionen  des  Berges  von  Pflanzen  sich  dar- 
bot und  erkannte  überall  die  deutlichsten  Spuren  hoher  Gebirgs- 
vegetation  durch  die  auffallenden  Vercänderungen  des  Baues 
dieser  Pflanzen  im  Allgemeinen,  so  wie  durch  die  verschiedenen 
Abweichungen  im  Bau  ihrer  einzelnen  Gebilde.  Man  hat  schon 
lange  an  den  Gewächsen  hoher  Berge  den  eigenthümlichen  Cha- 
racter  d.  s.  g.  Alpenvegetation  erkannt,  welcher  darin  besteht, 
dass  die  Pflanzen,  seien  es  Bäume,  Sträucher  oder  Kräuter  in 
ihrem  ganzen  Wüchse  das  Bestreben  zeigen 'sich  nicht  hoch  über 
den  Erdboden  zu  erheben,  auf  welchem  sie  stehen  und  demnach 
entweder  einen  kurzen  und  starken  oder  einen  gekrümmten  und 
niederliegenden  Stamm  oder  Stengel  zn  haben,  an  welchem 
Aeste ,  Blätter  und  Blüthen  auffallend  gedrängt  beieinander  ste- 
hen. Der  allgemeine  Grund  dieser  Veränderung  liegt  darin, 
dass  die  Pflanzen  ein  gewisses  Maass  von  Kälte  nicht  ertragen 
können;  und  da  alle  Wärme  in  der  Luft  vom  Boden  ausgeht, 
den  die  Sonne  erwärmt,  der  Erdboden  auf  hohen  Bergen  also 
durch  die  kältere  Atmosphäre  stärker  abgekühlt  wird,  so  ist*9 
begreiflich,  wie  dieselbe  Pflanze,  die  in  der  Tiefe  z.B. einen  Fuss 
hoch  wächst,  auf  einem  hohen  Berge  schon  bei  ein  Paar  Zoll 
über  dem  Boden  die  Gränze  der  Temperatur  antriff't,  bei  welcher 
sie  zu  wachsen  aufhören  muss ,  wesshalb  denn  auch  die  Bäume 
zuerst  verschwinden,  dann  die  Sträueher  und  so  die  übrigen  Ge- 
wächse nach  Maasgabe  ihrer  gewöhnlichen  Grösse  und  ihres 
Vermögens  in  Gegenden  von  rauherem  Clima  zn  leben. 

Allein   ausser  dieser  allgemeinen  Veränderung  des  Baues 
der  Vegetabilien  anf  grossen  Höhen  zeigen  sie  auch  noch  ganz 


46  

besoiulere  Veränderungen  in  Hinsicht  ihrer  eihzelneu  Theile. 
Die  Wurzel  ist  in  der  Regel  stark  und  gross ,  wenn  es  dem  Bo- 
den nicht  gar  zu  sehr  an  nährenden  Bestandtheilen  fehlt,  deren 
üebergang  in  die  Säftemasse  der  Wurzel  durch  den  höhern 
Standort  nicht  gehindert  werden  kann;  die  Blüthen  sind  voll- 
ständig in  Grosse  und  jeglicher  Beschaffenheit;  sie  prangen  so- 
»ar  an  den  s.  g.  Alpenpflanzen  mit  ungewöhnlicher  Fülle  und 
Farbe  und  wenn  man  ein  Gewächs  bis  zu  den  äussersten  Regio- 
nen seines  Fortkommens  auf  grossen  Höhen  verfolgt  so  wird 
man  dort  die  Blüthen  verhältnissmässig  nur  wenig  verkleinert 
finden,  niemals  verkrüppelt  und  eher  gedrängter  und  reicher 
als  gewöhnlich  und  selbst  ihre  fruchtbringende  Kraft  trotzt  den 
Einflüssen  der  höhern  Region,  denn  das  Hauptgeschäft  der  Blii- 
thenblätter  besteht  in  der  Aushauchung  luft-  uud  dunstartiger 
Bestaudtheile ,  welche  durch  die  Verdünnung  der  freien  Atmo- 
sphäre eher  noch  befördert  als  geschmälert  werden  muss.  — 
Die  Blätter  dagegen,  die  Haut,  die  den  Stengel  umkleidet  und 
alles  Grüne  an  den  Pflanzen  verkümmert  mit  der  Erhebung  des  , 
Standorts  und  es  ist  auffallend  zu  sehen,  wie  diese  Theile,  wel- 
che doch  überall  der  Kälte  viel  stärker  zu  wiederstehen  vermö- 
gen, als  die  Blüthen,  auf  hohen  Standorten  stets  einer  Schmä- 
lerung ihres  Lebenspro  cesses  unterliegen.  —  An  Gräsern  und 
allen  schmalblättrigen  Pflanzen  sieht  man  dies  weniger,  aber 
höchst  auffallend  ist  es  an  den  andern,  deren  Blätter,  je  weiter 
hinauf,  desto  kleiner  werden,  ja  zuletzt  selbst  nicht  mehr  ihre 
natürliche  Form  behalten ,  ihr  reines  bestimmtes  Grün  gegen  ein 
unbestimmtes  lichtes  Gelb  vertauschen  und  das  Ansehen  einer 
dünnen  Membran  erlangen ,  unverkennbare  Wirkungen  der  ver- 
dünnten Atmosphäre,  aus  welcher  die  Blätter  bestimmt  sind 
Nahrungsstoff'e  aufzusaugen.  Diese  Veränderungen  der  Pflan- 
zen durch  die  Höhe  des  Standortes  habe  ich  zuerst  bei  der  Be- 
reisuug  des  kaukasischen  Hochgebirges  wahrgenommen  und  ge- 


47 

iiaiior  licschru'hcn  *),  später  aber  auf  den  Alpen  der  Schweiz 
und  Italiens^*),  auf  deu  Pvrenaeen  ***)  und  jetzt  auch  am 
Ararat  auf  die  unzweideutigste  Weise  wiedergefunden ,  so  zwar, 
da  SS  manche  Pflauzonart  auf  mehreren  dieser  Gebirge  zugleich 
varkommt  nud  die  vollst.ändigste  Uebereinstimmung  zeigt,  wäh- 
rend sie  mit  denselben  Pflanzen  der  niedcrn  Piegionen  desselben 
Cobirgcs  oft  kaum  noch  so  viel  Aehnlichkeit  hat,  dass  man  sie 
-ioglcich  für  dieselbe  Art  erklären  möchte.  Besonders  angenehm 
war  es  mir  das  merkwürdige  Cerastium ^  welches  ich  am  Kas- 
liog  im  Caucasus,  selbst  noch  hoch  über  der  äussersten  Schnee- 
üiäuze  mit  so  ganz  eigenthümlichen  Abweichungen  des  Baues 
fiind ,  dieses  Cerastfum  welches  Herr  Mejer  auch  auf  den  Hö- 
hen des  Elbrus  antraf,  nun  auch  am  Ararat  als  die  höchste 
PHanze  wiederzufinden  nnd  zwar  mit  einer  solchen  Uebereinstim- 
nmng  ihrer  ganzen  Beschaftenheit ,  dass  wenn  die  Exemplare 
aus  meinem  Herbarium  zusammengelegt  würden,  kein  Merk- 
«iiaal  aufzufinden  wäre,  um  zu  sagen,  welches  Exemplar  dem 
iJirge  Noah's ,  welches  dem  des  Prometheus  augehört.  — 

In  der  nämlichen  Region  mit  diesem  Cerastium  d.h.  12,000 
his  13,000  Fuss  über  der  Meeresfläche  fajid  ich  auch  Saa^ifraga 
muscoides  mit  zahlreichen  Blüthen,  die  Blätter  aber  überaus 
klein ,  ganz  gegen  die  Wurzel  zusammengedrängt  und  membra- 
uös,  Avährend  sie  an  den  Exemplaren  in  geringerer  Höhe  sich 
schon  mehr  der  gewöhnlichen  Beschaffenheit  näherten.  Ein 
schönes  Pflänzchen ,  eine  liebliche  Zierde  jener  rauhen  Felsen- 
gcgend  war  ^ster  alpmusj  hier  wie  auf  der  Höhe  des  Kasbeg, 
die  Blätter  ganz  klein,   der  Stengel   kaum  einen  halben  Zoll 


O  S.  Reise  in  die  Krim  und  in  deu  Kaukasus  von  M.  Engelhardt  imd 

Parrot.    Berl.  1815.  2.  TheU.  S.  85. 
^*)  Fr.  Parrot  über  das  Rosa- Gebirt^e  in  Scinvciggers  .Journal.   M.  * 

Bd.  4.  Heft. 

"'''*)  Naturwig'^cnscliaftliche  Abhandlungen  aus  Dorpat.  l-  Bd.  S.  257- 


48 


h«ch,  aber  die  Blüthen  ganz  frisch,  ziemlich  gross  und  mit 
schönem  violetten  Blütheustrahl.  —  Mit  ihm  untermengt  zeig- 
ten sich  Draba  incompta  zum  Theil  in  der  Blüthe,  zum  Theil 
in  reifen  Saamen,  so  wie  anch  u4renaria  recurva,  dann  der 
zierliche  Aster  pulchellus ,  dessen  Blüthenkrone  auf  dem  kur- 
zen Stengel  mit  kleinen  Blättern,  der  Region  des  starren  Win- 
ters nahe,  doch  nichts  von  ihrer  heitei'u  schönen  Lilafarhe  ver- 
loren hatte.  Sehr  characteristisch  zeigten  sich  auch  die  clima- 
tischeu  Einflüsse  am  Campanula  Saxifraga ,  und  genau  so 
wie  ich  sie  an  der  verwandten  Campanula  rupestris  im  Kau- 
kasus und  Campanula  cespitosa  in  den  Pyrenäen  gefunden 
hatte.  Eben  so  Pi/retJirum  caucasicum  am  Ararat,  wie  in  den 
Pyrenäen  Pyrethrufn  alpinum,  ferner  Tragopogon  pusillum 
mit  vollen  kräftigen  Blüthen  iinA  Saa:tfraga  Hirculus  ^  eben 
so  wie  auf  den  Höhen  des  Kaukasus  drei  andere  Saxifragen  vor- 
kommen. —  An  Astragalus  mollis  fand  ich  keine  Blüthen 
mehr,  aber  sehr  grosse  Saamenkapseln,  die  sehr  auffallend 
waren  gegen  die  ganz  klein  zusammengezogenen  gefiedertei^ 
Blätter  und  auch  eine  Potentilla  zeigte  in  diesen  höhern  Regio 
neu  des  Ararat ,  wie  Potentilla  grandißora  im  Kaukasus  die' 
dem  Staudorte  eigenthümlichen  Charactere.  In  etwas  geringe- 
rer Höhe  d.  h.  zwischen  10,000  und  12,000  Fuss  über  der  Mee- 
resfläche fand  ich  auf  ähnliche  Weise ,  doch  schon  minder  auf- 
fallend verändert  ausser  den  vorigen  noch:  Anthemis  rigesceus, 
hier  den  Stellvertreter  von  Anthemis  moutana  auf  den  Gipfeln 
der  Pyrenäen  und  von  Anthemis  Rudolphiana  auf  den  Höhen  des 
Kaukasus;  —  ferner:  Ziziphora  media,  Scorzonera  coronopi- 
folia,  Veronica  telephiifolia ,  Dianthus  petraens,  Statice  Echi- 
nus,  Hedysarum  caucasicum,  Trifolium  trichocephalum  mit 
auffallend  grossen  violetten  Blüthenknöpfen  gegen  die  überaus 
kleinen  Blätter  i  dann  Pulsatilla  albana /?,  Centaurea  pulcher- 
rima,  und  Centaurea  ochroleuca  grade  so  wie  ich  sie  auf  dem 
kaukasischen   Hochgebirge   gefunden  hatte.      Von   Sträuchern 


1 


'      49 

fand  ich  in  den  tiefern  Regionen  etwa  7000  bis  8000  Fnss  über 
dem  Meere  nur  zwei ,  ncämlich  Juuiperus  Oxjcedrus  nnd  Coto- 
neaster  uniflora  mit  reifen  Früchten  *).  —     Wo  die  Baumvege- 
tation am  Ararat  ihre  obere  Gränze  hat ,   lässt  sich  nicht  wohl 
bestimmen,   da  so  bedeutende  örtliche  Hindernisse  andrer  Art 
als  climatische  vorhanden  sind,  die  am  Ararat  weit  und  breit 
um   denselben  dem  Fortkommen  von   Bäumen  entgegenstehen. 
Dass  hochstämmige  Wallnussbäume ,    Apricosenbäume ,   Wei- 
den (S.  alba)  nnd  italiänische  Pappeln,   diese  letzteren  jedoch 
schon  von  kleinem  Wüchse  bei  einer  Höhe  von  6000  F.  über 
dem  Meere  noch  sehr  gut  fortkommen  können,  wenn  sieDamm- 
erde  nnd  Feuchtigkeit  finden,  zeigt  sich  bei  St.  Jacob;  und  dass 
Birkeu,  jedoch  nicht  mehr  recht  grade  und  hochstämmig  bei 
7800  Fuss  Höhe  vom  Clima  noch  nicht  völlig  verdrängt  wer- 
den, zeigt  das  Wäldchen  am  Fusse  des  kleinen  Ararat;   eine 
auffallende  Uebereinstimmung  übrigens  mit  der  Birkengränze  im 
Caucasus  bei  6700  Fuss  über  dem  Meere."  —    An  einer  spä- 
tem Stelle  werden  die  Botaniker  auf  ein  gewiss  für  sie  interes- 
santes und  reichhaltiges,  aber  noch  gar  nicht  untersuchtes Ldnd 
hingewiesen,  welches  der  Verf.  im  Winter  (December)  besuchte, 
nämlich  das  an  der  östlichsten  Seite  des  schwarzen  Meeres  ge- 
legene Imereti  und  Mingreli.     „Mächtige Waldungen,"  sagt  er, 
„von  gigantischen  Eichen,  Buchen,  Eschen  und  Wallnussbäu- 
men,  von  Apfel-,  Birn-,   Kirschen-,   Pflaumen  -  und  Aprico- 
senbäumen  erfreuen  auch  noch  entblättert  das  Auge  des  Wan- 
derers, und  tiefer  im  Gebirge,    wo  noch  selten  der  Fuss  eines 
Europäers  und  der  eines  Pflanzenkundigen  noch  niemals  weilte, 
da  findet  man  den  hochstämmigen,  auch  im  Winter  grünenden  Bux, 
die  gleichfalls  sehr  üppig  belaubte  Planera  Richardi ,  imereti- 
nisch  Dswelka  genannt,  deren  Holz  die  Eigenschaft  hat,  an- 


*)  Die  genaue  botanische  Bestimmung  aller  dieser  PO.  verdanke  ich 
der  Güte  des  Staatsraihs  Professor  TiCrtebour. 

<JrBd     Litterat.  (4) 


50  

t'aii"s  weich  und  leicht^ bearbeitbar  zu  sein,   an  der  Luft  aber 
dermaasseu  zu  erhärten,  dass  man  mit  Mühe  einen  Nagel  hin- 
einschlcägt  und  zwar  in  Stämmen  von  2  —  3  F.  Dicke ,   zugleich 
mit   noch   manchen  andern  wenig  gekannten  oder  unbenutzten 
Schätzen  der  Vegetation.     Einige  Weidengattungen ,  eine  hoch- 
stämmige Erle  sieht  man,   auch  im  December  noch  mit  vielen 
grünen  Blättern  geziert,   ganze  Abhänge  tragen  ein  recht  fri- 
sches Grün,  Rosensträucher  habeH  junge  Blättertriebe;  Stech- 
palmen, Farrenkräuter ,  Lorbeer,  Rhododendron  stehen  üppig 
belaubt  und  hin  und  wieder  blüht  Löwenzahn,  Cjclamen,   und 
eine  gelbe  Scabiosa.     Ausserdem  lebt  in  jenen  Urwäldern  eim 
Pflanzenwelt,    die  weniger  sclbstständig  als  jene  der  stärken: 
Stämme  als  Stütze  bedarf  und  ihnen  als  Ersatz  den  Schmuck  ih- 
res grünen  Laubes  borgt,  so  der  edle  Epheu,  der  die  stärkster 
Stämme  unzertrennlich  umschlingt  und  sein  kräftiges  Grün  üp- 
pig treibt,  frei  von  jeglichem  Staube,  der  dies  schöne  Gewäch^ 
in  unseru  Stuben  verunziert;  so  die  Braunbeere  und  die  gross-, 
blättrige  Winde,   so  der  weisse  Mistel  und  manches  Blattmoos, 
Besonders  reich  ist  das  Verästeln  und  Verweben  der  Winde ,  de-] 
reu  Ranke  von  der  Höhe  eines  Baumes ,   an  dem  sie  emporstieg 
im   schönen  Blätterschmucke  einfach  und  schlank  sich  herab^ 
lässt ,  oder  vom  Winde  getrieben  zu  einem  benachbarten  Baum^ 
sich  heraufschwingt  und  mit  ihren  Verzweigungen  bald   einei 
prachtvollen  Feston ,  bald  ein  dichtes  Gewebe  als  Vorhang  ode]| 
Obdach  erzeugt.     Anziehender  aber  als  alles  dies ,    imposant  ii^ 
seiner  Art,    erscheint    hier  das   kräftige  Leben  der  Weinrebe 
zwar  entblättert ,   oft  aber  mit  dem  erborgten  Griin  des  Ephel 
geschmückt  und  nur  von  der  übrigen  Baum  weit  getragen,   er; 
scheint  sie  doch  als  die  Köuiginn  der  Wälder  von  Imereti  nui\ 
Mingreli:    ein  Rebstock  3  —  6  Zoll  im  Durchmesser  tritt  am 
dem  Boden  hervor ,  neigt  sich  zu  dem  nächsten  hochstämmigei 
Baume,    meistens  einer  Buche  und  macht  ihn  sich  »interthan 
indem  er  von  Ast  zu  Ast  in  zahlreichen  Verzweigungen,  in  wun^ 

1 

■  I 


51 

Jersamen  Windungeii  und  kunstlos  geschürzten  Knote«  sich  bis 
sum  Gipfel   hinaurankt,   die  Fülle   seiner  hervorschiessenden 
ieste  wieder  oft  bis  zum  Boden  herabfallen  lässt,  oder,  nicht  zu- 
'rieden  mit  der  errungenen  Herrschaft,    zu  einem  zweiten  und 
Iritten  Stamme  geleitet  auch  diesen  umschlingt  und  den  Zwi- 
ichenraum  mit  einer  prachtvollen  Guirlande  verziert.  —     Wel- 
ches   der  Ursprung  und   das  Herkommen   der  Rebe  in  diesem 
Lande  ist,  ob  sie  hier  ihre  eigentliche  Heimath  hat,    oder  in.  ur- 
ilter  Zeit  hierher  verpflanzt  worden,  konnte  ich  nicht  inErfah- 
uug   bringen:    so   viele   der  Einwohner  ich  befragt  habe,    so 
ivussten  sie  nichts  darüber  zu  sagen ;    auch  findet  eine  eigent- 
Iche  Rebencultur   hier  nicht  statt  und  scheint   überhaupt   der 
Unterschied  der  gezogenen  von  der  wildwachsenden  Rebe  nur 
larin  zu  bestehen,  dass  der  Imerete  und  IVIingrele  so  gut  ist,  sie 
;ez;i  zu  nennen  und  sich  ihrer  Früchte  zu  bedienen,   von  deren 
Jebcrfluss  man  sich  eine  Vorstellung  machen  kann,    wenn  man 
vciss,   dass  der  dortige,   sehr  arme  Landmann,   der  fast  nur 
ron  Hirse,  Mais,  Trauben  und  ATein  lebt,   dennoch  nicht  alle 
Trauben  erntet,    die  sich  in  seinem  Bereiche  finden,    dass  er 
riele,  besonders  solche,  die  ihm  zu  hoch  hängen,    den  Vögeln 
ind  dem  Winter  überlässt  und  dass  nach  dem  Versichern  dort 
ebender  Europäer ,    öfters  noch  kurz  vor  Ostern  Trauben  des 
-origen  Jahres  von  den  Bäumen  heruntergeschlagen  werden." 
Diese  Gegend  so  wie  die  ganze  südliche  Küste  des  schwarzen 
Vleeres,  welche  seit  Tournefort  wohl  niemand  botanisch  unter- 
;uchte,   würde  eine  ergiebige  und  für  Pflanzengeographie  und 
ieschichte  eine  höchst  wichtige  Ausbeute  liefern.  — 

rhe  botanic  Annual  or  familiär  Illustrations  of  the  strii- 
cture,  habits,  economy,  geography,  Classification 
and  principal  nse  of  Plants  etc.  By  R.  Mudie.  Lon- 
don 1832.   8. 


52  ' 

Hortns  mediciis  or  fignres  and  descriptions  of  the  raore 
important    plants,     used  in  Mediclne  by  G.  Gravesi 
and  J.  D.  Morrie  No.  I.  London  1833.  ! 

The  fossil  FJora  of  Great  Britaln;  or  figures  and  de- 
scriptions of  the  vegetal)le  remains  found  in  a  fossil 
State  in  this  Country.  By  John  Lindley  and  W.  Hut- 
ton. London  1832  —  34  (2  Bde  in  Heften). 

An  english  Index  to  the  plants  of  India.  Compiled  by 
H.  Piddington ,  foreign  Secretary  of  the  Agricultnral 
and  Horticiiltural  Society.  Calcutta  1832.  8. 

Flora  Indica;  or  description  of  Indian  plants.  By  the 
tale  Wm.  Roxburgh  M.  D.  A  new  edition,  edited^ 
by  W.  Carey.  Vol.  I  et  U.  Calcutta  1832.  8.  (Das' 
Werk  ist  mit  4  Bänden  vollständig.) 

Observations  on  the  organs  and  mode  of  fecundation  iif 

i' 
Orchideae    and    Asclepiadeae ,     by    Robert  Brown.; 

London  1831.  8. 

The  Floricnitural  Cabinet  and  Florist's  Magazine.  No.  1^: 

By  J.  Harrison.   London  1832.   8. 

The  flora  of  Oxfordshire  and  its  contignons  counties, 
comprlsing  the  flowering  plants  only  etc.  By  Richard 
Walcker.  Oxford  1833.  8^0. 

Illustrations   of  the  Botany  and  the  other  branches  of 
the  Natural  History  of  the  Himalayan  Mountains  ant 
of  the  Flora  of  Cashmere.      By  John  Forber  RoylÖ 

üeber  dieses  "Werk  werden  wir  später  ausführlichen  Be- 
richt abstatten. 


Ö3 

The  physiology  of  Plauts;  or  the  Phenutnena  of  Vege- 
tation. (Von  dem  verdienten  Chemiker  John  Mur- 
ray zu  Hüll.)  London  1833.  i2^o. 

A  Synopsis  of  the  British  Flora  arranged  according  to 
the  Natural  Orders;  containing  Vasculares  or  (lovve- 
ring  plants.  By  J.  Lindley  etc.  12^0-  (10  s.  6  d. 
boards.) 

An  Introduction  to  the  Natural  System  of  Botany;  or  a 
systematic  \  iew  of  the  Organisation,  natural  affinities 
and  geographica!  dislributlon  of  the  whole  Vegetable 
Kingdom;  together  with  the  uses  of  the  most  impor- 

[^    tant  Species  in  Medicine,  the  Arls,  and  rural  or  do- 
mestic  Oeconomy.     By  John  Lindley  etc.  8^°-    12  s. 
(in  cotton  boards.) 
Die  Uebcrsetzung  dieses  Werks  ist  angezeigt  Liiiuaea  1833. 

Litt.  S.  194. 

An  Outline  of  the  first  principles  of  Botany,  with  four 
plates.     By  J.  Lindley  etc.   18^0.  2d.  Edit.  (3  s.) 

Histoire  des  vege'taux  fossiles  ou  recherches  botaniques 
et  geologiques  sur  les  ve'ge'taux  renferme's  dans  les  di- 
verses couches   du    globe;    Par  M.    Adolphe   Bron- 
gniart.  4^^. 
Von    diesem  Werke  sind  bis  jetzt  9  Liefernngeu  mit  130 

Tafeln  lithographirter  Abbildungen  theils  in  Quarto ,    theils  in 

Folio  erschienen;  das  Ganze  soll  150  —  180  Tafeln  umfassen, 

es    enthält   eine   grosse  Menge  Darstellungen   von   zum  Theil 

höchst  interessanten  Formen  der  untergegangenen  Pflanzenwelt, 

in  steter  Beziehung  anf  die  noch  lebende. 

Fragmens  d  '  une  Flore  de  1 '  Arabie  petre'e ;  plantes  re-^ 
cueiüies  par  M,  L<^on  deLaborde,   norame'es,  das- 


54  

sees  et  decrites  par  M.  Delile  de  1' Institut  d'EgypteJ 

Paris  1834.  4. 
SJance  publique  delafacultedeMedecinedeStrassbourg, 

du  vingt-six  De'cembre  1833,    pour  Li  distribution 

des  prix  de  V  anne'e  scolaire  1832  —  1833,    Strass- 

bourgl834.  4^0- 
In  der  öfFeutliclieii  Sitzung  der  inedicinischen  Facultät  zu' 
Strassburg  am  26.  Dec.  1833  hielt  dem  Gebrauch  dieser  Facul-, 
tat  gemäss  der  jüngst  eingetretene  Professor,   der  an  die  Stelle 
des  verstorbenen  Nestler  zum  Director  des  botanischen  Gartens 
und  zum  Professor  der  Botanik  ernanute  Mr.  A.  Fee  eine  P.ede, 
worin  er  den  Zustand  der  botanischen  Wissenschaft  und  die  Fort- 
schritte derselben  bis  zum  Schlüsse  des  Jahres  1833.  darstellt. i 
Wir  vermissen  in  dieser  Darstellung  eine  genaue  Kenutuiss  der  i 
deutschen  Litteratur ,   welche  ohne  hinreichende  Kenntuiss  der 
deutschen  Sprache   schwer   zu  erlangen  sein  mag.      Der  Yerf; 
klagt  darüber,    dass  grössere  Werke  in  Frankreich  fast  nicht] 
ohne  Unterstützung  der  Regierung  herausgegeben  werden  könn-: 
ten,  während  in  England  und  Deutschland,  mehrere  dergleichen, 
erschienen  sind.      Beigefügt  findet  sich  eine  lithographirte  Ab- 
bildung der  Hügelia  cyanea  Rchb. ,   welche  im  Herbst  1833  in 
dem  Garten  der  Universität  geblüht  hat.  | 

Frederici  Antonü  Guilielmi  Miquel  Benthemensis  etc. 
commentatio  de  organorum  in  vegetabilium  ortu  et 
metamorpbosi ,  in  certaraine  literario  civium  Aca- 
demlarum  Belgicarum  die  VIII.  mensis  Februarii  A, 
MDGCCXXXIIl.  etc.  praemio  ornata.  Lugdun i  Ba-- 
tavorum  1833,  4'o-  101  pagg.  et  tabb.  It.  litbogr. 

Es  war  für  das  Jahr  1832  folgende  botanische  Preisfrage 
von  der  mathematischen  und  physicalischcn  Facultät  der  Leide- 


55 

iier  Universität  gestellt  worden  r    Auseinanderzusetzen  die  Ent- 
stehung, Entwickelnng  und  das  Aufeinanderfolgen  der  Pllanzen- 
or^ane,  so  wie  die  Verwandlung  einiger  derselben  ans  andern  und 
in  andere,  was  die  Botaniker  mit  dem  Ausdrucke  Metamorpho- 
sis  oder  Prolepsis  plantarnm  zu  bezeichnen  pflegen.     Diese  Aus- 
einandersetzung soll  durch  Beispiele  Ton  Pflanzen  hergenommen 
erläutert  und  die  Beobachtungen  und  Meinungen  von  Linne, 
Gothe,   De  Candolle,  Agardh,  RÖper,   F.  G.  Gmclin  und  an- 
deren  dabei  berücksichtigt  werden.      In  der  Vorrede  giebt  der 
Verf.  an ,   dass^  er  von  erster  Jugend  an  eine  besondere  Liebe 
zur  amabilis  scientia  gefasst  habe  („e  cujus  vinculisforsannnn- 
quam  mc  expediam")  und  die  wohl  mit  ein  Hauptgrund  sein 
möge,  dass  er  sich  an  die  Beantwortung  der  Frage  gewagt  habe. 
Dann  aber  giebt  er  über  den  Gang,  welchen  er  in  seiner  Abhand- 
lung zu  befolgen  gedenkt,   Auskunft.     Zuerst  eine  historische 
Entwickelung  der  bisherigen  Ansichten  im  Allgemeinen,    und 
dann  ins  Besondere  eingehend  fängt  er  von  den  Ernährungs - 
Organen  an,  spricht  von  der  Wurzel,  dem  Stengel,  der  Knospe, 
dem  Blatte   in   einzelnen  Capiteln   und  geht  dann  zu  den  Ge- 
schlechtsorganen über,  wo  er  im  ersten  Capitel  im  Allgemeinen 
über  dieselben  handelt,  ihren  Ort  und  Zeit,  ihr  Entstehen,  Grup- 
pirung  u.  s.  w.  durchgeht,  dann  zur  Bildung  der  Blnme  im  All- 
gemeinen im  nächsten  Capitel  übergeht ,    in  dem  folgenden  aber 
den  Kelch ,    die  Krone ,    die   männlichen  und  weiblichen  Ge- 
rchlechtsorgane  und  endlich  die  unvollständige  Blume  betrach-^ 
tet.     Zuletzt  im  dritten  Abschnitte  werden  die  durch  rückwärts 
schreitende  Metamorphose  entstandenen  Organe  durchgenommen, 
worauf  eine  Erklärung  der  Kupfertafeln  den  Beschluss  macht. 

De  Echinope  genere  caplta  II.  DIsserlatio  botanica, 
quam  etc.  in  Caes.  litterarum  Universitate  Dorpalensi 
pro  venia  legendi  elc,  puhl.  def.  Ernesliis  Fuidolplius 
a  TrautveUer  Cand.  Phil.,   Director.  in  borto  botan. 


I 


I 


56  

Dorp.   Adjuncl.  etc.      Adjecta   tabula   lithographlca. 

Mitaviae  183S.  4^0.  32  pagg. 
Nach  eiuer  Vorrede ,  woriu  der  Verf.  auseinandersetzt,  wel- 
chen Nutzen Monographieen  haben  können  und  wie  er  sich,  auch 
nach  den  Beobachtungen ,  welche  Schrader  in  seiner  Schrift  De 
Blumenbachia  bekannt  gemacht  hat,  bewogen  gefühlt  habe,  seine 
Ansicht  über  die  Gattung  Echinops  in  diesem  Vorläufer  einer 
Monographie  derselben  mitzutheilen,  spricht  er  im  ersten  Capi- 
tel  über  die  Gattung,  deren  Character  er  feststellt  und  von  wel- 
cher er  die  Kennzeichen  mustert,  welche  sich  zur  Begränzung 
der  Arten  gebrauchen  lassen.  Im  zweiten  Capitel  stellt  er  nun 
die  einzelnen  Arten  auf,  auf  folgende  Weise: 
E chinop  s 

*  pappo  membranaceo,  crenulato. 

1.  EcJi,  platylepis  n. ,    perennis,    caule  subramoso,   fo- 
liis  pinnatifidis  simiato-dentatis,  supra  levissime  arachnoideo  -  J 
tomentosis  subtus  densc  tomentosis  spinulosis;    spinis  breribusl 
tenuibus,  periclinii  partialis  e  basi  cuneata  ovati  foliolis  glabris  1 
patulis   ciliatis:    ciliis   foliola  haud  superantibus  pappo  mem- 
brauaceo  crenulato.   (E.  humilis  Rchb. ,  davuricus  Trev.,  Fisch.) 
Patria  iguota. 

2.  Ech»  ejcaUatus  Schrad.,  biennis,  caule  simplici,  fo- 
liis  profunde  pinnatifidis  sinuato -dentatis,  supra  pnbescenti- 
scaliris,  subtus  tomentosis  spinulosis;  spinis  brevibus  tenuibus, 
periclinii  partialis  e  basi  cuneata  conici  foliolis  glabris  apice  re- 
curvis  ciliatis,  ciliis  foliola  haud  superantibus,  pappo  mem- 
branaceo  crenulato  (E.  strictus  Sims)  Ad  sylvarum  margiues 
circa  Budam. 

^*  pappo  setoso :  setis  ciliolatis  basi  connatis 

EcJi,  Gmelini  Lcdeb. ,  perennis ,  cäulc  subramoso  foliis 
bipinnatifidis  v.  bipinnatipartitis  dentatis  supra  levissime  arach- 
noideo -tomentosis,  subtns  tomentosis  spinulosis:  spinis  brevi* 


67 

ms  tenuibus,  periclinii  partialis  e  basi  cuiieata  ovati  foiiolis 
jlabris  patulls  ciliatis:  ciliis  foliola  band  superautibus ,  pappo 
ietoso:  setis  lineaiibus  rix  ciliolatis  basi  coniiatis  (Ecbiuops 
imel.  Sib.  II.  p.  100.  n.  82.,  Amm.  Ruth.  p.  148.  u.207.)  a)  la- 
;iuiis  lacmulisqiie  latis:  iii  montosis  lapidosispropeNertschiiisk 
't  in  Mougolia  —  ß)  laciuiis  lacinulisqiie  angustis:  circa  To- 
)olsk. 

Ech,  sphaerocephulus  L. ,  ppicnuis ,  caule  ramoso  foliis 
profunde  pinuatifidis  siuuato  -  dentatis  bipiuuatifidisye  supra  pu- 
bcscenti-scabris,  subtus  tomeutosis  spiuulosis:  spinis  breviu- 
sculis,  periclinii  partialis  c  basi  ciiueata  conici  foiiolis  dorso 
pubesceutibus  adpressis  ciliatis:  ciliis  foliola  haud  superautibus, 
pappo  setoso ,  setis  liuearibus  ciliolatis  basi  conuatis,  (E.  pani- 
culattts  Jacq.  fil.,  liorridns  Lk. ,  viscosus  et  ruthenicus  Rchb., 
maximus  Sievers)  —  ß)  foliis  valde  dissectis ,  calyculo  majore 
(E.  strigosus  M.  a  B.)  A  montibus  Altaicis  usque  ad  Pyrenaeos 
montes  per  totam  Europam  australem. 

■  '  5.  Ech,  pungens  n.j  bieunis?,  caule  ramoso,  foliis  piu- 
aatipartitis  siuuato  -  dentatis  bipinnatifidisve  supra  levissime 
arachnoideo- tomeutosis  subtus  tomeutosis  spinosis:  spinis  va- 
lidis,  periclinii  partialis  e  basi  cuneata  ovato  -  conici  foiiolis 
glaberrimis  adpressis  ciliatis :  ciliis  foliola  haud  superautibus, 
pappo  setoso  :  setis  liuearibus  ciliolatis  basi  connatis.  In  Cau- 
caso. 

I  6.  Ech,  spiiiosus  L. ,  perenuis ,  caule  ramoso  ,  foliis  su- 
fpra  arachnoideo -tomeutosis  subtus  tomeutosis  bipiimipartitis : 
laciuiis  augustissimis  spina  maxime  elougata  validissima  termi- 
natis ,  periclinii  partialis  e  l)asi  cuneata  conici  foiiolis  glaber- 
rirais  rectis  tenuissime  serrulatis,  pappo  setoso:  setis  lineari- 
bns  ciliolatis  basi  conuatis.  In  Archipelagi,  Cypro  et"  Creta 
iusulis  atque  per  regioues  Africae  borealis  usque  in  Arabiam. 

7.  Ech,  Tournefortti  Ledeb. ,  pereunis ,  caule  ramoso, 
foliis  bi  —  vel   tripinuatipartitis     supra    pubescenti  -  scabris 


58  

siibtiis    toincntosis    spinosis:    spiuis    longis   valiilis  gi-aciinjiis;r^ 
perielinii  partialis  c  Itasi  oimcata  coiiici  foliolis  dorso  glabris 
apice   arcuatim  recurvis  spiimloso-ciliatJs:    ciliis  foliola  liaud 
superantibns,  pappo  setoso  :  sctis  liuearibns  ciliolatis  foasi  con-) 
iiatis.     In  logione  transcancasica. 

8.  EcTi,  Orientalis  u.,  pcrenuis ,  caule  simpllci,  foliis  h\- 
piiinatlfidis  supra  pubescenti- sc.abrls,  subtus  tomentosis  spino-' 
sis:  spiiiis  breviusculis  temiibus,  ppriclinii  partialis  e  basi  louge 
cuneata  cylindrici  foliolis  2:labris  rectis  teimissime  scrriilatis, 
pappo  setoso,  setis  linearibus  ciliolatis  basi  connatls.  Circa; 
Derbentuin.  ^-'i 

9.  EcJi»  Ritro  L.,  pereimis,  caule  simplici  v.  ramosa  fo-i 
liis  vario  modo  piunati-divisis,  snpra  laevibus  glabris  v.  levis- 
sime  arachnoideo-tomentosis,    subtiis  tomentosis  spiuosis :  spi-j 
nis  brevibus  temiibus ,  perielinii  partialis  e  basi  breviter  cuueata  ' 
cylindrici   foliolis    glabris   rectis   piloso-ciliatis :    ciliis  foliola, 
haud  superantibns,  pappo  setoso :  setis  linearibus  ciliolatis  basi 
connatiy^'i  (E.  ruthenicus  M.  a  B. ,  tauricus  W.  En.)     A  monti- 
bus  altaicis  usque  ad  Pyrenaeos  per  totani  Europam  australem. 
Acht  Varietäten  werden  aufgestellt,  welche  in  drei  Abtheilungen 
zerfallen:    a)   caule    tomentoso   siinplicissimo    v.    subsimplici. 
J))  caule  tomentoso  superue  ramoso ,  c)  caule  pubescente. 

***  pappo  setoso :  setis  sixbulatis  haud  ciliolatis. 

10.  Eeh.  strigosus  L. ,  annuus,  caule  ramoso;  foliis 
pinuatipartitis  T.  bipinnatipartitis  ,  supra  strigosis  suhtus  cano-' 
tomentosis  spinulosis:  spiuis  breribus  tenuibus,  perielinii  pairr  ( 
tialis  c  basi  cuueata  elliptici  foliolis  glabris  arcuatim  recurvi^ 
media  parte  longe  piloso-ciliatis :  ciliis  foliola  haud  superantL- 
bus  pappo  setoso:  setis  subulatis  liberis  haud  ciliolatis  —  «)  fol. 
pinuatipartitis,  ß)  fol.  bipinnatipartitis.  In  Hispania,  Lii- 
sitania. 

11.  Eck.  humtlisyi.  aB'ic]).^  pereunis,  caule  subsimplici 
foliis    siuipliciter   pinnatifidis    supra    tomentoso -pubesceutibus 


-  59 

subtus  tonu'iitosis;  siiperioribiis  spinulosis  spinis  brevissiinis; 
int'eriorünis  muticis ,  pcricliuii  partlalis  foliolis  glabris  piloso- 
ciliatis:  ciliis  foliola  supcrautibus,  pappo  sctoso;  setis  subula- 
tis  basi  connatis  liaud  ciliolatis.  lu  siccis  subsalsis  ad  Tschuia 
jlum. 

12,  Eck,  Turczaninowü  Lf'd^'h.,  aimuiis,  caule  snbsim- 
plici  V.  ramoso ,  foliis  oblongo  -  lauceolatis  iutegris  spiuoso- 
dentatis  supra  glabris ,  subtns  tomeiitosis  v.  subglabris:  spinis 
tcmübus ,  periciiuii  partialis  foliolis  glabris  piloso  -  ciliatis ;  ci- 
liis foliola  haud  siiperaiitibus ,  pappo  setoso :  setis  snbulatis 
liberis  haiul  ciliolatis  (E.  Gmeliiii  Turczan.  in  Bnll.  d.  1.  soc.  d. 

I  Mose.  Y.  p.l95,  Ecb.  fol.  intcgrisGmel.Sib.il.  p.  103  t.  45  f.3). 

'  In  arcnosis  Mongoliae  cliiuensis  raediae  et  anstralis. 

Dem  Verf.  blieben  noch  unbekannt:  E,  hannaticus  Ro- 
cliel ,  E»  grandi/lorus  Clark.  Trav. ,  E,  horridus  Poiret  Enc, 

';  j^.  lannginosus  Lam.  Enc,    E,  inicrocepJialus  Smith  prodr. 

I  il.  Graec.,  E»  persicus  Steven  in  Marsch,  a  Bieb.,  E,  virgatus 

Lam.  Enc.  —     Auf  der  beigefügten,  nicht  sehr  gut  lithographir- 

j[  ten  Tafel  sind  einzelne  Blümchen  mit  ihrem  Periclinium  und  In- 

volucrum,   so  wie  die  Spitze  des  Ovarium  von  allen  12  in  Aqx 

Abhandlung  beschriebeneu  Arten  dargestellt. 


De   respiratione    vegetabilium,      Gommentatio   inaugu-^ 

ralis  phytologica ,  quam  etc.  in  literarmn  iiniversitate 

;  :  Ruperte -Carola  publico  erudltorum  examini  submit- 

"    tit   Gastavus   ^Voldemarus  Focke  Bremanus,   Med. 

Cliir.  et  Art.  obstet.  Dr.     Accedit  tabula  lapidi  incisa, 

ileidelbergae  1833.  4to- 

Der  Verf.  dieser  kleinen  Abhtandlung  hat  sich  eine  sehr  iu- 
toressante  und  wichtige,  aber  auch  schwierige  Aufgabe  gestellt. 
Noch  sind  die  Botaniker  nicht  gleicher  Ansicht  über  die  Art  und 
Weise ,  wie  die  Pflanzen  die  atmosphärische  Luft  in  sich  aufneh- 


60  

men  und  welche  Organe  zur  Anfnahme  und  Fortführung  dersel- 
ben in  den  Gewächsen  dienen.     Gewidmet  ist  diese  Schrift  drei 
verehrten   Lehrern  Friedrich    v.  Tiedemann,    Leopold  Gmelin 
und  Gottlieb  Wilh.  Bischoif.      In  der  Vorrede  giebt  der  Verf. 
zuerst  einige  Werke  an ,   in  denen  man  die  verschiedenen  Mei- 
nungen der  Botaniker  über  das  Athmen  der  Gewächse,   so  wie 
die  darauf  bezüglichen  Druckschriften  angegeben  finden  könne, 
denen  er   noch  die  seit   dem  Jahre  1830  erschieneneu  und  in 
Meyens  Phytotomie  noch  nicht  enthaltenen  Werke  hinzugefügt. 
In  seiner  Betrachtung  geht  er  nun  von  den  einfachsten  vegetabi- 
lischen Bildungen,  also  von  der  einfachen  Zelle  ans,  deren  Fun- 
ctionen er  erörtert:    so  wie  sie  im  Wasser  entstanden  tritt  sie 
mit  demselben  in  Wechselwirkung,   nimmt  Theilchen  desselben 
auf,   treibt  andere  dafür  aus,   dies  geschieht  besonders  zuerst 
am  Umfange  und  daher  hänfen  sich  hier  die  festern  StoflFe  und) 
der  wässerigere  StoiF  geht  zum  Mittelpunkt;  an  der  Peripherie 
bildet  sich  eine  feste  Membran ,    welche  die  innere  Feuchtigkeit ', 
einschliesst.     So  entstehen,  oder  auf  ähnliche  Weise ,  üstilago, ; 
Protococcus  und  andere,   welche  nicht  unter  dem  Wasser  nur 
auf  einer  feuchten  Unterlage  ruhend  aus  dieser  Feuchtigkeit  an- 
ziehen ,  ihren  obern  Theil  aber  der  Luft  aussetzen ,   welche  sie 
auf  verschiedene  Weise  verändern,    indem  sie  zugleich  Dünste 
aushauchen.     Die  einzelnen  Zellen  verbinden  sich  in  Längsrei- 
hen oder  Körpergestalten  verschiedener  Art,  welche  zusammen- 
gesetzteren Gebilde  auf  gleiche  Weise  wie  die  einfachsten  ihre 
Functionen  verrichten ;  dazu  dienen  dann  auch  die  zwischen  den 
Zellen  sich  bildenden  Zwischenzellgänge ,  bald  mit  Säften,  bald 
mit  Luft  gefüllt,    zu  denen  auch  der  Verf.  die  Lebenssaftsge- 
fässe   von  Schultz  und  Meyen  nach  dem  Vorgange  von  L.  C. 
Treviranus  und  Kifeser  rechnen  will.     Er  geht  nun  in  einem  ei- 
genen Abschnitt  auf  die  Tracheen  über ,  deren  Bau  und  Bildung 
er  nach  den  verschiedenen  Beobachtern  angiebt ,    sich  aber  den 
i  refflichen  Untersuchungen  Mohl's  anschliesst  und  die  Ansicht 


61 

hat,  dass  die  Spiralgefässe  nicht  in  die  übrigen  Arten  der  Tra- 
cheen übergehen ,  sondern  nur  die  punktirten  oder  porösen  Ge- 
fässe  aus  treppenförmigen  ihren  Ursprung  nehmen  können.    Ge- 
schehe  die  Verdichtung  der  äussern  die  Tracheen  bildenden 
Membranen,  oder  das  Absetzen  eines  dichtem  Stoffes,  in  regel- 
mässigen Zeitabschnitten,    so  entständen  die  Ringgefässe,   ge- 
schehe es  fortwährend  und  dehne  sich  dabei  die  Röhre  aus,    so 
entständen  Spiralgefässe  u.  s.  w.    Ein  folgender  Abschnitt  han- 
delt darüber,  ob  Luft  in  den  Tracheen  enthalten  sei;  der  Verf. 
weist  dieselbe  in  diesen  Theilen  durch  leicht  ausführbare  Ver- 
suche nach  und  widerlegt  auch  die  Meinung  derer,    welche  in 
abgeschnittenen  Theilen   die  Luft   für  eingedrungen  erklären, 
I  nachdem    der   Druck  des  Schneidens   die  Flüssigkeit    entfernt 
habe,     durch    einen   Versuch    mit    unter  Wasser    getrennten 
und   bewahrten  Theilen  von  Wasserpflanzen,    welche  dennoch 
Luft  in  ihren  Tracheen  enthalten,     lieber  die  Natur  der  in  den 
'  Tracheen  enthaltenen  Luft  wird  sodann  gesprochen ,   die  Ver- 
suche von  A.  V.  Humboldt  und  Bischoff  werden  angeführt  nnd 
dazu  bemerkt,    dass  es  wohl  uothwendig  sei,    wegen  der  bei 
Tage  und  Nacht   verschiedenen  Wechselwirkung  der  Pflanzen 
mit  der  Luft ,  die  der  Tracheen  sowohl  bei  Tage  als  bei  Nacht 
zu  untersuchen,   weshalb  der  Verf.  beschloss ,   da  jene  früheren 
Versuche  wohl  bei  Tage  angestellt  sind  und  einen  Mehrgehalt  von 
Sauerstoff  ergaben,  auch  einen  Versuch  mit  der  bei  Nachtzeit  in 
den  Tracheen  eines  Kürbisstengels  enthaltenen  Luft,  ganz  auf 
die  Weise,    wie  Bischoff   verfuhr,    eudiometrisch  anzustellen, 
bei  welchem  er  auch  die   von  G.  R.  Treviranus  gegen  diesen 
Versuch  erhobenen  Bedenken  zu  beseitigen  bemüht  war.     Aber 
das  Ergebniss  erschien  nicht  genügend,   denn  wenn  auch  durch 
kaustisches  Kali  0,013  der  Luft  verschwanden  und  den  Gehalt 
an  Kohlensäure  anzeigten ,  so  wollte  sich  doch  durch  kein  Rea- 
I  gens  eine  Spur  von  Sauerstoff  zeigen  und  er  vermuthet  daher, 
I  dass   das  Wasser  nicht   füglich   geeignet  sei ,     um   als  sper- 


62 

rendcs  Mittel  zu  dienen ,  da  es  die  verschiedenen  Lnftarten  auf 
verschiedene  Weise  aufnimiut  und  es  besser  sein  werde  den  Ver- 
such mit  Anwendung  von  Quecksilber  zu  wiederholen,  üeber 
den  Weg^ auf  welchem  die  Luft  in  die  Tracheen  dringt,  hat  der 
Verf.  die  Ansicht,  dass  durch  die  Intercellul argäuge  die  von 
der  Oberhaut  oder  den  Poren  aufgenommene  Luft  an  die  Zellen 
gebracht  werde ,  welche  künftig  Tracheen  werden  sollen ,  dass 
durch  die  Einwirkung  dieser  Luft  und  durch  die  Aushauchung 
der  Zellen  der  Saft  dichter  werde  und  sich  an  die  Wände  anlegei-i 
im  Innern  aber  austrockne.  Die  Zellen  und  Zwischenzellgänge  ' 
werden  in  Gefässe  verwandelt,  die  Zelle  bereitet  entweder  eigen- 
thümliche  Säfte  (vas  proprium)  oder  füllt  sich  mit  Luft  (tra-  ' 
chea);  der  Zwischenzellgang  führt  Flüssigkeiten  (vas  laticis) 
oder  wird  durch  Luft  erweitert  (lacuna).  Im  letzten  Abschnitte 
fasst  der  Verf.  die  Resultate  seiner  Abhandlung  zusammen  und 
findet  schliesslich  eine  Analogie  dieser  Pllanzeutracheen  mit  dem 
Respirations- Apparat  der  Insekten,  bei  welchen  jedoch  stets 
Oxygeu  aufgenommen  und  Kohlensäiu'e  ausgestossen  wird,  wäh- 
rend die  Pflanzen  nur  bei  Tage  einzuathmen,  oder  Kohlenstoff 
einzunehmen,  bei  Nacht  aber  auszuathmen  oder  Kohlenstoff  zu- 
rückzugeben scheinen.  Sollte,  fragt  der  Verf.,  sich  nicht  Thier 
und  Pflanze  dadurch  unterscheiden,  dass  ersteres  Sauerstoff, 
letztere  Kohlenstoff  einathmet  ?  Eine  Erklärung  der  lithogra- 
phirten  Kupfertafel,  welche  theils  ideale,  theils  aus  andern 
Werken  entnommene  Abbildungen  von  Pflanzentheilen,  theils 
aber  endlich  Abbildungen  der  Apparate  enthält,  welche  der  Verf. 
bei  seinen  Versuchen  anwende  e,  macht  den  Beschluss  dieser 
sehr  verständigen  Arbeit, 

Ueber  den  Begriff  der  Pflanzenart  und  seine  Anwen- 
dung, Von  Dr.  Johann  Jacob  Bernhardi,  Prof,  z, 
Erfurt,  Erfurt  b.  Fr.  W.  Otto  1834.  4^0.  \  HI  u. 
68  S.  — .     20Sgr.  (16gr.) 


63 

Diese  kleine  Sehrift  ist  dem  Hrn.  Hofrath  Dr.  Trommsdorflf 
zur  Feier  seines   fünfzigjährigen  pharmacentisehen  Jubelfestes 
gewidmet,  sie  berührt  einen  beiden  Botanikern  oft  sehr  kitzli- 
ehen Punkt ,   indem  sie  es  versucht  den  Begriff  der  Pflanzenart 
in  bestimmtere  Gränzen  zurückzuführen  und  eine  gleichmässi- 
gere  Anwendung  desselben  zu  bewirken.    Wären  die  Botaniker 
darüber  einig ,    was  sie  als  Art ,  Unterart ,   Abart  u.  s.  w.  er- 
kennen wollten,   so  könnte  der  Worte  manches   gespart  und 
mancher  ekelhafte  Zwist  vermieden  werden,  denn  keine  Glucke 
kann  mit  mehr  Unruhe  und  mit  krauser  gehobenen  Federn  ihre 
Küchlein  bewahren ,  als  manche  Autoren  ihre  Mihi's  und  Nobis, 
welche   sie   allenfalls    durch  Grobheiten   zu  befestigen  und  zu 
schützen  nicht  verschmähen.     Der  Verf.  der  vorliegenden  Schrift 
ist  ein  treuer  und  langjähriger  ileissiger  Beobachter  der  Pflan- 
zen, er  verdient  alles  Vertrauen,  wenn  er  uns  führt  und  seine 
Worte  sollten  von  allen  Freunden  der  Wissenschaft  gelesen  und 
beherzigt  werden.     Er  zeigt  uns  die  ganze  Schwierigkeit,  wel- 
che sich  bei  der  Anwendung  des  Begriffs  von  Pilanzenart  dem 
gewissenhaften  Beobachter  entgegenstellt  und  mahnt  mit  Um- 
sicht dabei  zu  Werke  zu  gehen.     Er  bemerkt  mit  Recht,  dass 
die  Cultur  und  zwar  die  mehrjährige  unter  verschiedenen  Bedin- 
gungen wiederholte  Cultur  eines  der  besten  Mittel  sei,   um  Ab- 
arten zu  erkennen,  dass  man  aber  die  Eigenheiten  jeder  natürli- 
chen Familie   hinsichtlich    der  Ausartung  studireu  muss,    ehe 
man  an  die  Bestimmung  von  Arten  und  Abarten  u.  s.  w.  gehe, 
denn  was  bei  der  einen  sehr  variabel  sei ,    zeige  sich  bei  einer 
andern  beständig.     Ein  anderes  Mittel,    um  mit  Sicherheit  die 
Arten  zu  bestimmen,  hat  man  in  der  Bastarderzengung  gesucht, 
aber  es  wird  gezeigt,   dass  die  Bastarde  bald  fruchtbar,   bald 
unfruchtbar  sind ,   und  dies  daher  ein  äusserst  unsicherer,  da- 
bei schwieriger  Weg  ist.     Die  Prüfung,  ob  sich  nicht  die  Kenn- 
zeichen der  einen  Form  in  die  einer  andern  allmählig  verlaufen, 
indem  die  einen  immer  mehr  verschwinden  und  die  anderen  dafür 


64 

hervortreten,  wird  als  sehr  schwierig  nud  nur  durch  Unterstü- 
tzung anderer  Gründe  Beweiskraft  erhaltend,  unter  Darlegung 
sprechender  Beispiele  vom  Verf.  geschildert.  Die  Untersuchung 
der  ähnlichen  Pflanzen  im  trocknen  Zustande  gebietet  noch  be- 
sondere Vorsicht,  wie  dies  ebenfalls  durch  Beispiele  erläutert 
wird  und  wir  möchten  hinzufügen  schon  um  deswegen,  weil 
die  Pflanzen  selten  vollständig  in  den  Herbarien  zu  finden  sind,, 
d.  h.  entweder  nur  als  Bruchstücke  eines  Individuums  oder  wenn ; 
auch  ein  ganzes  Individuum  vorhanden  ist,  dies  doch  nur  in  ei- 
nem Zustande.  Daher  erinnert  auch  der  Verf. ,  dass  es  schwer 
halte,  im  lebenden  Zustande  die  wesentlichen  Unterschiede  auf-^ 
zufinden,  wenn  man  sie  z.  B.  nur  blühend  untersuche  und  dass 
es  bei  vielen  nöthig  sei,  sie  bis  zum  Keimen  und  bis  zumFrucht- 
tragen  zu  verfolgen.  Wir  möchten  dies  noch  weiter  ausdehnen 
und  behaupten ,  dass  wir  nur  dann  vollständig  mit  einer  Pflan- , 
zenart  bekannt  sind ,  wenn  alle  ihre  Lebenserscheinungen  vom 
ersten  Entstehen  bis  zu  ihrem  Vergehen  an  zahlreichen  Indi- 
viduen genau  beobachtet  sind.  Von  wie  vielen  Pflanzen  aber 
können  wir  dies  sagen?!  Ist  es  daher  zu  verwundern,  wenn  wir 
in  vielen  Stücken  noch  so  äusserst  unwissend  sind?  Der  Verf. 
spricht  nun  noch  darüber,  auf  welche  Weise  man  entscheiden 
soUe ,  welche  von  zwei  in  der  freien  Natur  vorkommenden  Ver- 
schiedenheiten als  Stammart,  welche  als  Abart  zu  betrachten 
sei,  dann  welche  Formen  man  als  Bastarde  in  der  freien  Natur, 
ansprechen  dürfe ,  und  endlich  wie  der  Begriff  von  Unterart  an- 
gewendet werden  müsse.  Zum  Schluss  wird  noch  darauf  ge- 
drungen, dass  es  nothwendig  sei,  weder  zu  leicht  in  der  Auf- 
stellung von  Arten  zu  sein ,  noch  die  Berücksichtigung  aller 
Modificationen ,  welche  eine  Pflanze  erleiden  kann,  ganz  aus 
den  Augen  zu  setzen,  dass  aber  vor  allem  eine  gew'sse  Conse- 
quenz  zu  beobachten  sei ,  die  freilich  oft  schwieriger  zu  errei-  | 
chcn  ist ,  als  man  es  glauben  sollte.  Gleichsam  einen  zweiten 
Abschnitt  dieser  Schrift  bilden  nun  einige  Beobachtungen  des 


65 

genauen  von  manchem  schönen  Hüfsmittel  unterstützten  Gelehr- 
ten,  sie  betreffen  zuerst  die  Familie  der  Gräser,   wo  über  die 
Farbe,   denUeberzug,    die  Grannenbildung,   das  Fehlschlagen 
geringerer  oder  grösserer  Theile  der  BlÜthenorgane,  dem  BliU 
thenstande,  der  Verdickung  an  der  Wurzel,  den  Bastarden  ge- 
sprochen und  die  Wichtigkeit  der  daraus  hergenommenen  Cha- 
ractere  an  Beispielen  erörtert  wird.     Darauf  folgt  Allium,    eine 
Gattung,  welche  ihres  Monographen  noch  harrt,    und  wo  der 
Verf.  auf  Allium  subhirsutum  und  ciliare  und  deren  grosse  Aehn- 
lichkeit  und  stete  Verschiedenheit  in  jedem  Alter  aufmerksam 
macht  und  diese  Unterschiede  auch  neben  einander  stellt.     Die 
Gattung  Polygonum  ist  nicht  minder  schwierig.     Die  Cruciferae 
welche  dieser  folgen,  geben  ebenfalls  mannigfache  Gelegenheit  zii 
kritischen  Untersuchungen  über  die  Arten  besonders  in  einigen 
Gattungen.     Auch  die  hierauf  folgenden  Umbellatae  haben  we- 
ttigstens  in  einigen  Gattungen  sehr  nahe  verwandte  Arten  oder 
Abarten  aufzuweisen.     In  der  Gattung  Solanum  hat  der  Verf. 
5eit  28  Jahren  viele  der  zur  Gruppe  von  L,  nigrum  gehörenden 
Formen,    welche  von   den  Botanikern  auf  die  verschiedenste 
SVeise  getrennt  und  vereinigt  werden,  untersucht  und  meist  kul- 
ivirt,   12  Formen  nimmt  er  als  ihm  hinreichend  bekannt,  für 
.cständig  verschieden  au,  S.  nodiflorum  Jacq.,  americanum  Mill., 
ligrumMill.,    tistulosum  Rieh.,    guineense  Mill.,    pterocaule 
)un.,  suffruticosum  Schousb.,  humile  Beruh.,  miniatum  Beruh., 
illosum  Lam.,   gracile  H.Ber.,   Besseri  Weinm.;    12  andere 
on  den  Autoren  beschriebene  bleiben  ihm  zweifelhaft.     Die  Be- 
rachtung   der  Gattung  Veronica  macht  den  Beschluss    dieser 
leinen  höchst  interessanten  Abhandlung. 

Wimeratio  plantanim,  quas  in  China  boreali  collegit 
Dr.  AI.  Bunge  anno  1831.  Petropol.  1834.  4. 
Neue  Gattungen  sind:   Xanthoceras  (Sapindaceae),  Thla- 
iantha  (Cucurbitaceae) ,  Oresitrophe  (Saxifrageae) ,  Hemiste- 

9rBd.  Litterat.  ^^\ 


66  

pta  und  Myripnols  (Synaiithereae)^  Pycnostelma  und  Urostel- 
ma  (Apocyueae),  Botryospermiim  (Boraoiueae) ,  Ceratostigma 
(  Plnmbagiueae  )  ,  AncmaiTheua  (Asphodeleae)  und  137  neue 
Arten.  >  '^IbiiT  i'^v 

Viviani   della  struttnra   degli    organi   elementari   neiler' 
piante  e  della  loro  fnnzloni  nella  vIta  vegetabile.    Ge- 
nua 1831.  8vo. 

Synopsis  Mnscorum  in  agro  Mediolanensi.hucusque  le- 
ctorum  a  Josephe  Balsamo ,  M.  D.  et  Josephe  de  No- 
tarls.  Medlolani  1833.  8. 

Musci  Mcdlolanenses  collecti  et  editi  a  Josepho  Balsama 
et  Josepho  de  Notaris.  Fascicolo  I.  1833.  (Bei  Lui- 
gl  Duraoulard  in  Mailand  um  3  ital.  Lire  zu  er- 
halten.) 

Das  Pflanzenreich  nach  Antoine  Laurent  de  Jussleu  in 
methodische  Uebersichten  geordnet  von  J.  Achille 
Comte,  Professor  d.  Naturgeschichte  an  der  Univer- 
sität zu  Paris.  Weimar  im  Verlag  des  Landes  Indu- 
strie Gomtoirs.   1834. 

Ein  Bogpu  Royal  Folio,  auf  welchem  als  Einleitung  eine 
durch  Wort  uud  Bild  erläuterte  tabellarische  Uebersicht  des  Jus- 
sieusehen  natürlichen  Pflanzensysteras  lithographirt  ist,  wel- 
ches in  drei  Abtheiinngen,  fünfzehn  Klassen  und  hundert  und 
Tiernndsechzig  Familien  zerfällt.  Die  Monocotyleu  und  Dico- 
tyleu  sind  durch  keimende  Saamen  dargestellt,  die  Acotylen 
entbehren  einer  solchen  Darstellung;  von  den  Familien  sind  eini- 
ge aus  jeder  Klasse  durch  Abbildungen  ihrer  Blüthentheilo,,  re- 
präsentirt.     Wir  glauben  nicht,   dass  diese  Darstellung  von  be- 


i 


67 

sonderem  Nutzen  für  das  Studium  des  natürlichen  Systems  sei, 
da  die  Abbildungen  der  Blumen,  welche  allein  nur  dieser  üeber- 
sicht  einen  Vorzug;  vor  andern  in  allen  Handbüchern  befind- 
lichen gewähren  möchten,  so  mittelmässig"  sind,  dass  sie  schwer- 
lich den  Anfanger  zu  belehren  im  Stande  sind,  da  wir  selbst  sie 
nicht  immer  ohne  die  Unterschrift  zu  erkennen  vermögend  wa- 
ren. Wir  sehen  in  diesem  Unternehmen  wieder  nur  die  un- 
glückliche Begier,  das  Ausländische  unverändert  auf  unsern  Bo- 
den zu  verpflanzen,  weil  es  einen  Schein  von  Brauchbarkeit 
hat,  mit  dem  es  den  Unkundigen  täuscht. 

Flore  complete  d'Indre  et  Loire,  publiee  par  la  Socie'te 
cragriculture,  sciences,  arts  et  belies  lettres,  pre'ce- 
dee  d'une  introduction  a  l'e'tude  de  la  botaniqiie, 
Tours  1833.  8.  mit  3  Kpf. 

Novivelle  Flore  des  environs  de  Paris ,  suivant  la  me'- 
thode  naturelle;  par  Merat.  3ieme  e'dition.  Tome 
Her,  Cryptogaraie  Paris  1834. 

The  Edinburgh  new  Pbilosophical  Journal  fasc.  33, 
April— July  1834.  p.  150. 

An  JLttem'pt  at  a  new  Arrangement  of  the  Ericaceae,  By 
David  Don  Esqii.,  Lihr,  L,  S,  ctc. 

In  dem  angeführten  Character  der  Ericaceen  tischt  der 
Herr  Verfasser  nicht  mehr  auf,  als  von  Andern  bereits  gesagt 
ist,  er  würde  den  Character  sogar  genauer  festgestellt  haben, 
hätte  er  Pflanzen  untersucht,  statt  die  Diagnosen  aus  Büchern 
zu  benutzen;  doch  hat  er  auch  Manches  unberücksichtigt  ge- 
lassen, worauf  schon  Rollert  Brown,  Vermischte  Schriften  Tb.  III. 
Abth.  I.  p.  413,,  aufmerksam  macht. 

(5*) 


68  

Zu  den  Ericaceis  zieht  er  auch  die  Monotropeen  und  Epa- 
crideen,  ob  mit  Recht ,  bezweiiie  ich  sehr,  nach  meinen  Ansicht 
ten  bleiben  sie  weg. 

Die  Ericeae  theilt  er  in  Ericeae  normales  (Corolla  persi- 
stens)  und  Andromedeae  (Corolla  decidua) ,  diess  ist  schön  frü- 
her geschehen  und  nicht  mehr  als  recht  und  billig. 

Betrachten  wir  nun  die  Ericeae  normales,  so  vermissen 
wir  1)  die  europäische  Gattung  Bruckenthalia  Reichenbach, 
welche  sich  von  der  Gattung  Erica  (die  der  Herr  Verfasser  in 
18  Gattungen  zu  trennen  beliebt),  durch  das  Nichtvorhanden- 
sein der  Brakteen  unterscheidet;  ich  behalte  sie  als  Gattung  bei, 
weil  sie  sich  meiner  ersten  Abtheilung ,  ebenfalls  mit  einem  Ca- 
lyx  monophyllus  versehen,  auch  noch  durch  das  Fehlen  der 
Hiillblättchen  entgegenstellt.  2)  Vergisst  der  Herr  Verfasser 
die  Gattung  Sympieza  Lichtenstein,  welche  von  Kunth  genau 
festgestellt  und  von  mir  mit  einer  zweiten  Species  bereichert  ist. 
3)  Fehlt  auch  noch  die  Gattung  Nabea,  auf  welche^Herr  Don 
schon  in  Robert  Browns  Vermischten  Schriften  1.  c.  414.  mit| 
folgenden  Worten  aufmerksam  gemacht  wird :  in  nnica  speciö 
Ericae  semina  late  alata  observavimus. 

Ich  beurtheile  den  Herrn  Verfasser  als  Bibliothekar  der 
Linnean  Society ,  als  einen  Mann ,  der  sich  an  der  Quelle  bota- 
nischer Schriften  und  Schätze  befindet ,  ich  würde  glimpflicher 
urth eilen ,  wüsste  ich  ihn  in  einer  kleinen  Stadt ,  entlegen  von 
Allem,  was  mau  untere  Materialien  und  Handwerkszeug  ver- 
steht, und  nehme  es  ihm  sehr  übel,  dass  er,  ungeachtet  Robert 
Brown  am  citirten  Orte  ausdrücklich  sagt:  neque  adeo  ab  Erica' 
diversa  est  Salaxis  (Salisb.  in  Linn.  trans.  6.  p.  323.)  ac  primo 
intuitu  videatur,  quoniam  ovarli  loculi,  nifallor,  etiam  in  hac 
polyspermi  sunt;  die  Willdenowsche  Salaxis  mit  einer  vierfäch- 
rigen  vielsaamigcn  Kapsel  der  Salisburyscheu  Salaxis  unter- 
schiebt ;  diess  war  allerdings  zuerst  von  Willdeuow ,  später'Voil 
Spreugel,    in  seinem  Systeme  übertragen  worden,    Letztereni 


69 

aber  bei  seiner  umfassenden  Arbeit  zu  verzeihen  und  durfte  in 
einer  monographischen  Arbeit  der  Ericaceen ,  für  welche  man 
doch  den  Anfang  gegenwärtiger  nehmen  muss ,  nicht  vor- 
Jcommen. 

Robert  Brown  hat  jedenfalls  auch  eine  Species  der  Willde- 
nowschen  Salaxis ,  welche  jetzt  die  Gattung  Philippia  begreift, 
untersucht,  den  Fehler  aber  sogleich  entdeckt. 

Ich  will  mich  überwinden  zu  glauben,  Herr  Don  hat  die 
Salaxis  Salisb.,  welche  nur  auf  dem  Vorgebirge  der  guten  Hoff- 
nung vorkommt ,  nicht  gesehen ;  so  musste  er  aber  die  Salaxis 
arboresceus  Willd.,  welche  er  als  Typusspecies  aufführt,  ge- 
nau untersuchen,  er  würde  gefunden  haben,  was  Robert  Brown 
und  ich  fand. 

Wie  schon  bemerkt,  ist  die  Gattung  Erica  in  18  Gattungen  ge- 
trennt ;  Unterabtheilungen  scheinen  mir  eben  so  zweckmässig  und 
erleichtern  das  Aufsuchen  der  Arten  eben  so  sehr,   als  es  beson- 
dere Gattungen  thun,   doch  das  ist  Geschmackssache;    ich  habe 
nur  gegen  die  Festsetzung  der  von  Herrn  Don  aufgestellten  Gat- 
tungen einiges  einzuwenden,  ja  ich  fühle  mich  dazu  verpflich- 
,et,   weil  er  seine  Arbeit  überschätzt,    wenn  er  selbst  sagt:    As 
tiappens  in  other  very  natural  families,   the  characters  of  the 
j;eneric  groups  in  the  Ericaceae  are  not  so  strongly  marked  as 
n  thosc  that  are  less  so ;   but  we  are  not  on  that  account  to  gire 
ip  the  idea  of  dividing  them,   and  to  retain  three  or  four  hun- 
Ired  species  in  one  gcnus ;    as  has  been  done  in  the  case  of  Eri- 
a,   which  J  have  here  attempted  to  subdivide  into  a  number  of 
ainor  groups ;   and ,  whatever  opinion  may  be  formed  of  their 
ttle  to  rank  as  separate  genera,  the  arrangement  ofthe  spe- 
ies  will,  J  trustj  be  formed  tnore  natural  than  anif  hither- 
9  proposed. 

Das  allgemeine  Urtheil  überlasse  ich  dem  Leser,  ich  will 
lieh  mit  dem  spcciellen  Urtheil  der  aufgestellten  Gattungen  be- 
Qiig.en  nud  Lob  und  Tadel  am  passenden  Orte  aussprechen. 


70  

1)  Erica»  Calyx  4-partitiis,  basi  nndiis.  Corolla  globosa 
V.  urceolaris,  limbo  quadiilobo.  Stamina  inclusa:  fila- 
menta  capillaria:  antherae  bifidae:  locxilis  abbreviatis,  fo- 
ramiue  oblonge  hiautibus ,  basi  aristatis  v.  cristatls ,  raro 
muticis.  Stigma  peltatum.  Capsula  4  -  locularis,  poly- 
sperma. 

Frutices  (Europae  et  Africae)  foliis  sparsis  v.  verticillatis, ' 
acerosis.     Florcs  terminales,  fasciculati  v.  racemosi.     Pe- 
dicelli  squamati. 

Typus  (E.  cinerea  L.). 

*  Antherae  basi  aristatae  v.  cristatae.   Species  normales  : 
2.    arborea;    3.   pubescens;    4.   persoluta;    5.    articularis; 
6.    obesa;     7.    australis;     8.    pliysodes;     9.    absinthoides; 
10.  gnttaeflora;  11.  gracilis;  12.  regerminans. 

*"  *  Antherae  basi  nmticae.  Species  aberrautes : 
13.  ciliaris;  14.  glutinosa;  15.  cerinthoides. 
Hier  mnss  ich  erinnern,  dass  E.  arborea  einen  Calyx  4- 
fidus  hat,  mithin  nicht  zum  Gattungscharacter  passt,  zn  nahe 
stände  ihr  auch  E.  scoparia  ebenfalls  mit  einem  Calyx  quadrifi- 
dus  und  Antherae  exsertae  Tersehen,  welche  Letzter«  mit  ihr  zu- 
sammengestellt werden  müsste.  '•'■ 

2)  Gypsocallisy  unterscheidet  sich  nach  ihm  durch  einen  Ca- 
lyx glumaceus.  Corolla  carapanulata  v.  breviter  tubnlosa. 
Stamina  exserta.  Filamenta  complanata.  Antherae  bipar- 
titae.     Stigma  simplex. 

Typus  (E.  vagans  L.). 

*  Antherae  basi  omnino  muticae.     Sp.  normales  : 

2.  multiflora;    3.  purpurascens;    4.  carnea;    5.  meditcrra- 
nea;   6.  manipuliflora;  7.  umbellata;  8.  nudiflora.  ; 

*  *  Antherae  basi  corniculatae.     Sp.  aberrautes : 
9.  uigrita. 

Wer  die  vorstehenden  Arten  kennt,   wird  finden,  dass  Bii 
vagans ,  E.  multiflora,   E.  carnea ,  E.  mediterrauea  und  E.  nm 


71 

bcllata  recht  gut  zusamuieiipasseii ,  die  Ueljrigen  aber  andern 
Grupiieu  angehören  müssen;  es  ist  eine  reine  Unmöglichkeit  für 
Jemand,  der  die  Arten  nicht  schon  kennt,  sie  ans  diesen  Gat- 
tungen heransznfinden. 

3)  Pacitysa.  Calyx  profunde  4  -  partitns ,  coriaceus.  Co- 
rollasubglobosa,  coriacea:  orc coarctato,  4-lobo.  Stamina 
inclusa:  filamfinta  valde  dilatata:  antherac  bitidae:  loculis 
abbreviatis,  basi  cristatis,  foramine  obliquo  hiautibus.  Sty- 
lus basi  dilatatns.  Stigma  simplex,  obtusum.  Disciis  hj- 
pogynns  elevatus.     Capsula  4- locularis,  polysperma. 

Frnticuli  (capenses)  erecti.  Folia  laxe  iinbricata,  com- 
pressa.  Flores  terminales,  subcorymbosi ,  pedicellis  bra^ 
cteolatis. 

Typus  (E.  ardens  Andr.)  2.  baccans;  3.  vcrüix. 
Was  Herrn  Don  bewogen  hat  E.  physodes  zu  seiner  ersten 
Gattung  und  aus  E.  ardens  eine  eigene  Gattung  zu  stiften,  kann 
ich  nicht  einsehen,  ich  halte  es  für  sehr  unrecht. 
Die  Charactere  sind  sehr  schwankend. 

4)  Ceramia.    Calyx  4  -  partitns ,  glumaccus.     Corolla  nrceo- 
'     laris,    limbo  4-dentato.     Stamina  inclusa:    fllamcnta  dila- 
tata, plana:   antherae  bifidae :   loculis  abbreviatis,  basi  cor- 
niculatis.     Stigma  capitatum.     Capsula  4  -  lo^^ularis  poly- 
sperma. 

Fruticuli  (capenses)  erecti.      Folia  sparsa  obtusiuscula, 
plana,  subtus  glauca.     Flores  terminales,  subcorymbosi. 
Typus  (E.  urceolaris  Solandr.)  2.  marifolia. 
Obgleich  eine  Gruppe,  wozu  diese  beiden  Typusspecies  ge- 
rechnet werden  können ,  bestehen  kann ;  so  sind  die  Charactere 
zu  mangelhaft,  um  sie  zu  einer  Gruppe  benutzen  zu  können. 

An  dem  Namen  habe  ich  zu  tadeln,  dass  er  leicht  mit  Cera- 
mium ,  einer  Algengattung ,  verwechselt  werden  könnte. 
b)  Desmia,     Calyx  4-dentatus.     Corolla  globosa,  ore  coar- 
ctato, 4-dcutato.     Stamina  exscrta :   iilamenta  caniplauata 


72  

antherae  ioenlis   abbreviatis ,    foramiue  oblonge  hiantibas, 
basi  omnino  simplicibus ,   in  filamentum  confluentibus.     Sti- 
.,;.gma  capitatum.     Capsula  4-locularis,  polysperma.     Semi- 
na scrobiculata. 

Fruticuli  (capeuses)  eiecti.     Folia  sparsa,   patula,  subu- 
lata.     Flores  terminales,  glomerati. 
Typus  (E.  conferta  Andr.). 

Calyx  4-dentatus  ist  entweder  ein  Schreib-  oder  ein  Druck- 
fehler, doch  dürfte  auch  ausserdem  Niemand  im  Stande  sein, 
vorgenannte  Species  in  dieser  Gattung  aufzufinden;  der  Name 
ist  dem  habituellen  Character  gut  angepasst,  schade,  dass  man 
das  Lob  nicht  bis  auf  den  gegebenen  Gattuugscharacter  erstrek- 
ken  kann. 

6)  Eurylepis»  Calyx  4  -  partitus,  coriaceus,  basi  bibractea- 
tus.  Corolla  tubulosa,  coriacea,  basi  ventricosa,  limbo 
erecto,  4-fido.  Stamina  inclusa:  filamenta  dilatata,  canali- 
culata:  antherae  bipartitae :  loculis  coriaceis,  foramine  ob- 
longe hiantibus,  basi  auriculatis.  Stigma  clavatum,  disco 
4-tuberculato,  annulo crenulato.  Capsula  4-locularis,  po- 
lysperma. Placentae  segmentis  bilobis.  Semina  ovalia, 
ventricosa. 

Typus  (E.  Halicacaba  L.). 

*  Antherae  basi  muticae.     Sp.  normales  : 

2.  Thuubergii ;    3.  albens;    4.  sexfaria  (stigma  obtusum); 

5.  triflora. 

*  *  Antherae  basi  aristatae.     Sp.  aberrantes : 

6.  Massoni. 

Die  zu  dieser  Gattung  gezogenen  Arten,  scheinen  an  den 
Haaren  herbeigezogen  und  stehen  neben  einander  wie  Kiefern 
und  Eichen. 

7)  Eurystegia,  Calyx  4  -  partitus,  amplus,  glumaceus. 
Corolla  urccolata,  ore  coarctato ,  4-dentato.  Stamina  in- 
clusa: filamenta  complanatar  antherae  bipartitae,  fo ramine 


. 73 

oblongo  hiantes,  basi  biappendiculatae :  appendiculis  com- 
plauatis,  decurrentibus ,  cristatis,  erose  crcuatis.  Stigma 
capitatum.    Capsula  4- locularis,  polysperma. 

Fruticuli  (capeuses)  dense  ramosi.  Folia  laxa,  subulata, 
margiue  revoluta.  Flores  snbsolitarii,  peudull,  albi  r. 
rosei, 

Typus  (E.  glauca  Andr.).  2.  pomifera;  3.  androinedi- 
flora. 

Als  Gruppe  ist  nichts  dagegen  einzuwenden. 

8.  Lophandra,  Calyx  4  -  partitus ,  basi  4  -  bractcolatus : 
segmentis  scariosis,  rotuudatis,  extus  ventricosis.  Corolla 
campauulata,  4-loba.  Stamina  inclusa:  filamenta  dilatata, 
complanata:  antherae  bifidae ;  loculis  apice  rostratis,  medio 
foramine  oblongo  hiantibus,  lateribus  alatis ,  cristatis ,  cre- 
nulatis.  Stigma  truncatum.  Capsula  4  -  locularis,  poly- 
sperma. 

Fruticuli  (capenses)  erecti ,  rainosissimi.  Folia  pateiitia, 
breria,  obfusa,  glauca.  Flores  terminales,  subterni, 
rosei. 

Typus  (E.  pyramidalis  Andr.).    2.  cubica. 

Wenn  hier  E.  pyramidalis  und  E.  cubica  zusammengestellt 
sind,  so  ist  diess  jedenfalls  ein  Schreibfehler,  es  hat  mich  aber 
in  Verwunderung  gesetzt,  dass  ich  an  keiner  von  beiden  die 
vier  Bracteen  au  der  Basis  des  Kelches  gefunden  habe. 

,9.  Lamprotis,     Calyx  4 -partitus,  amplus,  glumaceus,  co- 
loratus,  basi  bibracteatus.     Corolla  urceolata:  limbo  parro, 
^     4  -  lobo.     Stamina  inclusa:   filamenta  capillaria;  antherae 
..;    loculis  abbreviatis,  longitudinaliter  dehiscentibus ,  basi  mu- 
,,,   ticis,   V.  cristatis.     Stigma  capitatum.     Capsula  4  -  locula- 
ris, polysperma.     Semina  subrotunda,  scrobiculata. 
Fruticuli  (capeuses)  ramosissimi.      Folia  opposita,    ad- 


74  

pressa  subulata  glabra.     Flores  copiosi,   terminales,  sub- 
solitarii. 

Typus  (E.  ealyciiia.).  2.  lutea;  3.  teuuifolia;  4.  taxi- 
folia. 
Obgleich  diese  vier  Species,  wozu  sicli  noch  16  Andere  ge- 
sellen, eiue  allerdiugs  gesonderte  Gruppe  ausmachen;  so  ver- 
misse ich  doch  in  der  Gattungsdiagnose ,  was  ich  bei  den  be- 
reits durchgegangenen  8  Gattungen  vergebens  suchte :  feste 
Charactere. 

10.  Callista,     Calyx  4-partitus,  foliaceus.      Corolla  hypo- 
crateriformis :  limbo  dilatato ,  patente,  4-fido.     Stamina  in^  , 
elusa:    filaraenta   capillaria:    antherae  loculis  abbreviatis, 
lougitudinaliter  dehiscentibus  ,  basi  muticis.     Stigma  capita- 
tum.     Capsula  4  -  locularis ,  polysperma. 

Fruticuli  (capenses)  ramosissimi.  Folia  acerosa,  laxe, 
imbricata.  Flores  terminales ,  subsolitarii ,  v.  plures  fasci-  : 
culati. 

Typus  (E.  Walkeri  Andr.).    2.  denticulata ;  3.  fragraus ; 
4.  comosa;  5.  ventricosa. 
Diese  Gruppe  wäre  ganz  gut ,   würde  sie  nicht  durch  das 
Einschalten  von  E.  fragans  undeutlich. 

11.  Euryloma,  Calyx  4-partitus,  foliaceus.  Corolla  hy- 
pocrateriformis :  tubo  elongato ,  filiformi  v.  ventricoso :  lim- 
bo 4-partito,  dilatato.  Stamina  inclusa:  hlamenta  dilatata, 
niembrauacea,  canaliculata :  antherae  bipartitae :  loculis 
membrauaceis ,  lougitudinaliter  dehiscentibus,  basi  in  calcar 
breve  tumidum  productis.  Stigma  disco  elevato  4-lobo.  Cap- 
sula 4 -locularis,  polysperma. 

Frutices  (capenses)  diffuse  ramosissimi.  Folia  adpressa, 
semicyliudrica ,  peripheria  minute  denticulata.  Flores  ter- 
minales, solitarii  V.  terni,  breviter  pedunculati,  magni,  spe- 
ciosi, 

Typus  (E,  Aitoui  Willd.).    2.  jasminiflorum. 


. 75 

Diese  Gruppe  ist  gut  characterisirt  uud  mit  passenden  Re- 
präsentanten versehen ,  ich  wünschte  wohl  mit  allen  so  zufrie- 
den sein  zu  können. 

12.  Chona,  Calyx  4  -  partitus ,  foliaceus.  Corolla  infundi- 
buliformis,  limbo  4-Ioho,  revoluto.  Stamina  exserta:  fila- 
menta  capillaria :  antherae  truncatae :  loculis  elongatis,  pa- 
raliells,  hasi  aristatls.  Stigma  simplcx,  obtusum.  Cap- 
sula 4  -  locularis ,  polysperma. 

Fruticulus  (capensis)  diffusus.  Folia  terna,  linearia,  ari- 
stata,  margine  reyoluta,  setoso  cillata.  Flores  terminales, 
corymbosi,  sanguinei. 

Da  ich  den  Typus  C.  sanguinea  nicht  kenne,  kann  ich  auch 
nicht  darüber  urtheilen. 

f  13.  Syringodea,  Calyx  4  -  phyllus ,  glumaceus.  Corolla 
Jouge  tubulosa,  limbo  brevi,  4-lobo.  Stamina  plerumque 
inclusa:  filamenta  capillaria:  antherae  bipartitae:  loculis 
abbreviatis,  obtusis,  basi  muticis,  v.  aristatis,  foramine 
oblougo  hiantibus.  Stigma  simplex  v.  capitatum,  in  aliis 
annulatum,  disco  elevato.  Capsula  4  -  locularis ,  polysper- 
ma.    Stamina  ovalia ,  compressa,  laevia. 

Frutices  (capenses)  erecti.  Folia  laxa,  acerosa.  Flores 
magni,  speciosi,  in  ramulorum  apicibus  couferti,  undique 
versi,  subspicati. 

Typus  (E.  restita  Thunbg.). 

*  Antherae  basi  muticae.     Sp.  normales : 
2.  longifolia;    3.  coccinea;   4.  filameutosa;    5.  sessiliflora; 
6.  phylicifolia;    7.  versicolor;   8.  bicolor;   9.  Liunaeana. 

**  Antherae  basi  aristatae.     Sp.aberrantes: 
10.  cruenta;   11.  coronata;   12.  abietina;   13.  Leaeana. 

Gegen  diese  Gruppe,  welche  allerdings  schon  längere  Zeit 
besteht,  liesse  sich  wiederum  nichts  einwenden. 


<78  

-J^.  Dasyanthes,  Galyx  4-partitus,  basi  bibracteatng.  Co- 
rolla  tubulosa,  hispida:  limbo  erecto,  4-lobo.  Stamiiia 
inclusa:  filamenta  capillaria:  autlierae  bipartitae:  loculi?? 
basi  muticis,  loiigitudiiialiter  dehiscentibus.  Stigma  am- 
plum,  peltatum.     Capsula  4- locxilaris  ,  polyspcrma. 

Fruticulus  (capensis)  erectus.  Folia  laxa  imbricata,  se- 
toso -hispida,  margiue  revoluta.  Flores  terminales,  fasci- 
culati,  lutei. 

Typus  (E.  Sparrmanni  L.). 

Hier  scheint  sich  der  Herr  Verfasser  nur  auf  zwei  Species 
lieschräukt  zu  haben;  wahrscheinlich  rechnet  er  noch  E.  erube- 
scens  Andr.  dazu ;  beide  wären  aber  wo  anders  recht  gut  unter- 
gekommen. 

15.  Ectasis*  Calyx  4  -  phyllus ,  glumaceus.  Corolla  tubu- 
"  Ibsa,  basi  paululum  ventricosa,  limbo  4-defitato.  Stamina 
longe  exserta :  filamenta  valde  dilatata :  antheräe  bipartitae: 
loculis  elongatis,  tubulosis,  fissura  longitudinali  dehiscen- i 
"  tibus,  basi  in  filamentura  omnino  contiuuis  muticis.  Stigma 
clavatum,  truncatum.  Capsula  4  -  locularis,  polysperma. 
Semina  ovata,  compressa,  laevia,  nitida. 

Frutices  (capenses)  ramosissimi.      Folia  laxe  imbricata, 
!  margine  revoluta,  siipra  plana.     Flores  terminales ,  solita- 
•■■■■    rii  V.  plures  laterales. 

Typus  (E.  Plukenetii  L.). 

*  Floribus  lateralibus ,  calycibus  ebracteatis.     Sp.  nor- 
males : 
;      2,  Petiverii;  3.  brnniades, 
.    ./**  Floribus  terminalibus,  calycibns  squamis  pluribns  basi 
arcte  imbricatis.     Sp.  aberrantes : 
.4.  Banksiana ;  5.  Sebana;  6.  imbricata. 

*!•!  ^   Erica  Banksiana  passt  weniger  hierher,  E.  bruniades  aber 
gar  nicht.  . ; ,;  j^ 


77 

16.  Ertodesmia.  Calyx  amplus  4-partituSj  basi  bibractea- 
tus.  Corolla  campanulata :  limbo  4  -  lobo ,  revoluto.  Sta- 
mina  exserta:  filameuta  dilatata,  complanata:  antberae  bi- 
fidae ,  obtusae ,  imdique  papllloso  -  scabrae ,  loculis  foramine 
oblongo  dehlscentibus ,  basi  in  filamentis  continuis  !  Stigma 
capitatum.  Capsula  4- locularis,  polysperma.  Semina  an- 
gnlata  nitida. 

Frnticulus  (capcnsis)  diffuse  ramosissimus.  Folia  terna, 
obtusa,  pilosissima.  Flores  terminales,  solitarii  v.  terni, 
globosi ,  capitnli  hirsntissimi  instar. 

Typus  (E.  capitata  L.). 

Ebenfalls  eine  Gruppe  gegen  welche  nichts  einzuwenden 
wäre. 

17.  Octo2>era,  Calyx  4-partitns,  reQexus,  basi  nudus.  Co- 
rolla globosa:  ore  coarctato  ,  obtuse  4-lobo.  Stamiua  in- 
clusa:  filamenta  complanata: 'antberae  loculis  brevissimis, 
foTamine  amplo  liiantibus  ,  basi  appendicula  solitaria  lanceo- 
lata  acuminata  anctis.  Stigma  peltatum.  Capsula  8-locn- 
laris!  loculis  polyspermis. 

Fruticulus  (capensis)  procumbens ,  pubescens ,  ioliis  ver- 
ticillatis,'  iloribus  termiualibns  subumbellatis ,  pedicellis 
squamatis. 

Typus  (E.  Bergiana  L.). 

Ich  habe  zwar  reife  Kapseln  von  E.  Bergiana  zu  erwarten, 
bis  jetzt  aber  nur  unreife  untersucht  und  diese  der  äussern  Form 
nach  achteckig  gefunden;  Wendland  sagt  schon,  dass  die  Kap- 
sel achtklappig  sei,  hat  auch  eine  reife  Kapsel  abgebildet,  wo- 
von aber  nur  vier  Fächer  zji  sehen  sind;  Wendland  hat  sehr 
treue  Analysen  von  Eriken  gegeben,  ich  kann  deshalb  sein<^ 
Zeichnung  eben  so  wenig  in  Zweifel  ziehen,  als  die  Beschrei- 
bung des  Herrn  Don  und  muss  mich  nun  gedulden ,  bis  ich  sie 
selbst  untersucht  habe,   bevor  ich  es  wagen  darf,    mein  Urtbeil 


78  

darüber  auszusprechen;  zu  wünschen  wäre  es  gewesen,  dass 
Herr  Don  die  Scheidewände  beschrieben  hätte. 
18.  Eremia.  Calyx  4  -  partitus ,  basi  bracteis  imbricatis : 
se°mentis  late  orbiculatis ,  ciliatis,  coriaceis.  Corolla  ur- 
ceolaris:  limbo  parvo,  4-lobo.  Stamina  inclusa:  filamenta 
capillaria:  antherae  bipartitae:  localis  abbreviatis,  basi  mn- 
ticis,  foramine  oblongo  hiantlbiis.  Stigma  capitatum.  Cap- 
sula 4  -  locularis :  loculis  monospermis!  Semina  grandiuscu- 
la,  elliptica,  ventricosa. 

Fruticulns  (capensis)  diffuse  ramosissimus.     Folia  paten- 
tia,  undique  hispido-setosa.     Flores  glomerati. 
Typus  (E.  Totta  Thunbg.). 

Diese  Gattung  harmonirt  mit  dem  Ganzen  und  wird  sich  im-  , 
Hier  als  selbstständig  behaupten;  eine  vierfächrige  Kapsel  und  '; 
Blumenkrone,  noch  Tierlappigjwie  bei  Erica,  repräsentirt  siel 
die  Gattung  Sympieza  Lichtrt.,  bei  welcher  zwei  Fächer  fehige-  j 
schla""en  und  die  Blumenkronen  nur  zweilappig  sind.  Beide  ha- 
ben es  aber  mit  einander  gemein,  einsaamige  Fächer  zu  pro- 
duciren. 

Üeber  die  Andromedeen  kann  ich  noch  nicht  reden,  weil 
ich  sie  in  gegenwärtiger  Abhandluug  nicht  beendigt  glaube,  be- 
halte mir  es  aber  vor ,  auch  darüber  meine  Meinung  öffentlich 
auszusprechen. 

Klotzsch. 

Nouveaiix  e'lemens  de  Botanique  et  de  physiologle  vege-  J 
tale;  dixieme  e'dition  revue,  corrig^e  et  augmentee' 
des  caracteres  des  familles  naturelles  du  regne  vege- 
tal;  Par  Achille  Richard  etc.  Outre  les  166  figures 
qul  ornent  1' e'dition  originale,  plus  de  700  sujets 
propres  a  faclliter  1 '  e'tude  des  familles.  Bruxelles.  H, 
Dumont,  libraire  -  editeur  1834.  8^o. 


79 

Ein  Nachdruck!  Die  beim  Originale  in  den  Text  einge- 
strcnteu  Holzschnitte  sind  hier  in  Steindrücke  verwandelt,  wel- 
che auf  34  Tafeln  beigegeben  und  mit  einer  Anzahl  neuer  Abbil- 
dungen zur  Erlcänternng  der  natürlichen  Familien  vermehrt  sind, 
wodurch  denn  auch  das  Gehässige  des  Nachdrucks  beschönigt 
werden  soll.  Wir  finden  übrigens  diese  neuen  Abbildungen  für 
den  angezeigten  Zweck  wenig  förderlich,  da  nur  einzelne  Inflo- 
rescenzen  und  Blumen  und  Fruchtzergliederungen  gegeben  sind, 
deren  viele  auf  einem  Blatte  zusammengedrängt  stehen,  so  dass 
eine  klare  Anschauung,  ein  deutliches  Bild  daraus  nicht  her- 
vorgeht, 

lieber  die  Erziehung  der  Kernobstbäume  vorzüglich  in 
"   gebirgigen  Gegenden.      Eine  Preisbewerbungsschrift 
von  Johann  Georg  Dittrich,  Küchenmeister  bei  Ihrer 
Hoheit  der  verwittweten  Frau  Herzogin  von  Gotha 
und  Altenburg.      Herausgegeben   von    der   Königl. 
■   Landeskuhur- Gesellschaft  zu  Arnsberg.      Arnsberg 
-  1834.    Bei  A.  L.  Ritter.   8vo.    HO  S.  u.  2  S.  Vorbe- 
richt. 

Wir  zeigen  diese  kleine  der  Bekanntmachung  werthbefnn- 
"lene  Schrift,  der  angewandten  Botanik  gehörig,  besonders  des- 
lalb  mit  an,  weil  sich  am  Schlüsse  derselben,  was  man  hier 
liclit  erwarten  konnte ,  eine  Zusammenstellung  der  bis  Ende 
lanuar  des  Jahres  1833  im  Regierungsbezirk  Arnsberg  und  den 
mgränzenden  Landestheilen  berechneten  Barometer -Höhen  be- 
indet,  in  welchem  Verzeichniss  sich  die  Höhen  von  400  ver- 
ichiedencn  Punkten  einer  zum  Theil  in  botanischer  Hinsicht  noch 
sehr  wenig  untersuchten  Gegend  befinden ,  deren  grösste  Höhen 
lieh  auf  2400  —  2500  Pariser  Fuss  erheben,  ein  zum  Theil  sehr 
«^aldreiches ,  von  zahlreichen  Bergrücken  und  Thälern  durch- 


80  

zogenes ,  theilweise  rauhes  und  kaltes ,    aber  auch  wieder  sehr 
fruchtbares  Land, 

Das  Pflanzenreich,  oder  Beschreibung  aller  naturhisto-. 
rlschen  Gegenstände,  welche  auf  der  vierten  und? 
fünften  neuen  AVandtafel  zur  Naturgeschichte  (Bres- 
lau,   Verlag  von  Friedrich  Hentze)  abgebildet  sind.' 

f. 
Für  den  Schul-  und  Selbstunterricht  bearbeitet  von 

J.  G.  Fischer,  Lehrer  am  Schullehrer- Seminarium 
zu  Neuzelle.  In  zwei  Theilen,  Erster  Theil,  die 
botanische  Kunstsprache,  das  Linne'sche  System, 
und  eine  Anleitung,  fast  jeder  einheimischen wilc^ 
wachsenden  Pflanze  mit  wahrnehmbarer  Blüthe  ih- 
ren Standort  nach  Gattung  und  Art  anzuweisen,! 
enthaltend.  Breslau,  Verlag  von  Friedrich  Hentze.. 
1835.  8^0- 

Es  bildet  dies  Werk  auch  das  fünfte  Bändcheu  der  „  Be- 
schreibung aller  naturhistorischen  Gegenstände ,  welche  auf  den 
neuen  Wandtafeln  zur  Naturgeschichte  abgebildet  sind."  Ueber 
diese  Wandtafeln  haben  wir  uns  schon  früher  ausgesprochen. 
Diese  Erläuterung  erseheint  uns  ganz  gut,  nur  glauben  wir, 
dass  mit  Unrecht  die  gemeinen,  nutzbaren  Gewächse,  welche  je-1 
dem  Kinde  zuerst  und  am  meisten  vor  Augen  kommen,  während.i 
es  viele  der  wilden  nie  zu  Gesicht  bekommt,  ausgelassen  sindj| 
auch  das  einseitige  Hinweisen  nur  auf  Terminologie  und  Aufj^ 
suchen  im  System  scheint  uns  ein  Fehler,  da  doch  so  viel  Inte-f| 
ressantes  aus  der  Pflanzenwelt  zu  erzählen  wäre,  welchem! 
üebelstande  jedoch  durch  den  folgenden  Theil,  welcher  Betrach- 
tungen über  das  natürliche  System  in  sich  enthalten  soll ,  abge-j 
holfen  werden  mag.  Die  Terminologie  hat  in  ihrer  Verworren- 
heit und  Unbeständigkeit  der  Begriffe  den  Verf.  auch  einigemal 


81 

in  Verlegenheit  gebracht  und  ihn  fühlen  lassen ,  dass  eine 
grössere  Einheit  und  Consequenz  sehr  zu  wünschen  wäre.  Die 
Art  und  Weise  wie  er  aber  zur  Auffindung  der  Pflanzen  anleitet, 
ist  gewiss  gut  und  giebt  eine  bessere  Uebung,  als  die  analy- 
tische Methode.  — 

Anleitung  zur  Pflanzenkenntniss  oder  Botanik,  zu- 
nächst für  den  Landvvirth  und  Thierarzt,  so  wie  für 
angehende  Aerzte  und  Wundärzte,  fasslich  darge- 
stellt von  Michael  von  Erdelyi  Dr.  Prof.  etc.  Erster 
Theil.  Mit  2  Steindrucktafeln.  Wien  1835.  Verlag 
von  Franz  Tendier.  8^°-  XI.  u.  338.  S.  —  Zweiter 
Theil.  VI.  u.  326  S. 

Wiederum  ein  Handbuch  für  die  Botanik,  versehen  mit  einer 
systematischen  Beschreibung  der  wichtigsten  einheimischen 
Pflanzen,  welches  auf  ältere  herkömmliche  W^eise  besonders  die 
Terminologie  abhandelt  und  der  Anatomie  und  Physiologie  auch 
einen  Raum  gewährt.  Ton  der  Metamorphose  der  Pflanzentheile 
ist  so  viel  wir  sehen  nicht  die  Rede,  daher  auch  kein  innerer 
Zusammenhang  unter  den  Orgauen  nachgewiesen  und  dadurch  der 
trocknen  Terminologie  lebendige  Frische  verliehen  wird.  Einige 
Curiosa  kommen  vor,  so  z.  B.  S.  67.  heisst  es:  „Den  grössten 
Einfluss  auf  den  Umfang  der  Pflanze  übt  das  Klima.  So  sehen 
wir  z.  B.  unsere  majestätische  Eiche  in  den  Polargegenden  zu 
einem  elenden  Sträuchlein  von  etlichen  Zoll  Höhe  zusammen- 
schrumpfen und  unsere  wohlschmekenden  Aepfcl  und  Birnen  er- 
reichen dort  kaum  die  Grösse  einer  Erbse"!  —  S.  111.:  ;,Man 
glaubt,  dass  die  links  gewundenen  Stengel  dem  Laufe  der  Sonne, 
die  rechts  gewundenen  dem  Laufe  des  Mondes  folgen"!  Die 
Erklärung  der  Termini  ist  nicht  immer  glücklich,  man  lese  z.  B. 
die  Erklärung  der  Doldentraube ,  des  Büschels  u.  a.  m. ,  und 
sehr  ungleich  ausgeführt;  die  zur  Erklärung  der  Kun^staus- 
9rBd.  Litterat.  (6) 


82  

drilcke  dienenden  Abbildunj^eu  in  Steindruck  sind  sehr  mittel- 
mässig.  Im  zweiten  Theile  ist  die  Cr jptogamie  sehr  ma^^er  aus- 
gefallen von  Moosen  und  Algen  kein  Wort.  Wir  glauben  nicht, 
dass  der  Herr  Verf. ,  wie  er  in  der  Vorrede  wünscht ,  durch  Ah- 
fassuu""  dieses  Werks  einem  längst  gefühlten  Bedürfnisse  abge- 
holfen habe,  sondern  dass  es  viele  gleich  gute  und  noch  mehr 
bessere  Handbücher  giebt. 

Der  schnell  unterrichtende  Botaniker  und  Blumist  oder 
vollständiges  Verzeichniss  aller  Blumen-  und  Zier-  : 
pflanzen  in  der  Beschreibung  der  Arten  der  Blumen,  , 
Vaterland  und  Cultur,  Höhe  und  Preise,  so  wie  de- 
ren besondere  Eigenheiten,  für  Handelsgärtner,  Blu-  ; 
misten  und  Blumenfreunde ,   um  alle  neuen  Pflanzen 
erkennen,    würdigen   und  sich  verschaffen  zu  kön- 
nen.    Von  Jakob  Ernst  von  Beider,  K.  Baier.  Land- 
ger. Assessor  etc.     Nürnberg  In  der  C.  A.  Zehschen 
Buchhandlung.  1835.  8^o-  XVI.  u.  696  S. 

Für  den  Botaniker  ist  dies  Werk  gar  nicht  und  dem  Blnmi- 
sten  wird  es  nicht  viel  nützen.  Sprengel's  System  liegt  der  Ar- 
beit zum  Grunde,  und  ist  hierdurch  allen  Klassen  von  Blumen- 
freunden geniessbar  gemacht,  wie  der  Verf.  versichert.  Die 
Gattungen  und  Arten  sind  alphabetisch  geordnet,  aber  von  letz- 
tern sind  eine  grosse  Menge  übergangen,  welche  für  Blumi- 
sten  keinen  Werth  haben;  hätte  der  Verf.  doch  alle  fortgelas- 
sen, welche  dem  Blumenliebhaber  keine  Freude  machen  können, 
so  würde  das  Werk  noch  weniger  umfangsreich ,  also  auch  bil- 
liger geworden  sein.  Es  verspricht  nach  dem  Titel  viel ,  aber 
man  sieht,  dass  der  Verf.  zuwenig  Pflanzeukenntuiss  hat,  um 
etwas  dem  Titel  entsprechendes  zu  liefern.  Druckfehler  sind  iu 
den  Namen  zahllos.     Hier  ein  Paar  Proben  herausgerissen: 


Lussacia  Spr.  buxifoHa  Spr. ,  Strauch,  Neugranada,  schar- 
lachrothe  Blumen.  Ericeeu.  Ti'eibliaus. 

Luxemburgia  Hilar.  Krautart.  Pflanze  von  Brasilien  mit  veil- 
chenartigen  Blumen,  Jonidien.  Treibhaus. 

Luziola  peruviana  Juss.  Einjähr.  Pfl.  Peru,  Grassart  Ory- 
zeen.  Gsh. 

Luzula  Cand.  Krautartig.  Juncus  -  artige  Pflanzen  in  Norwe- 
gen, Tyrol  etc.  Junceen,  wie  Gras,  ohne  blumistischen 
Werth. 

Koelreutera  paniculata  Lam.  Strauch.  China,  blasgelbe  vier- 
blättrige ungleiche  Bl.  Portulaceen  Gsh. 

paulliaoides  l'Her.  ist  K.  panicnlata.    Sapiudus  chiuen- 
sis  L. 

Koenigia  L.  Einjährige  Pfl.  v.  Jsland  etc.  Bl.  ohne  Kronen. 
Poljgoneeu.  Landpfl.  ohne  l)lumistischen  Werth. 

Kolbea  Schlecht.  Cymation  Spr.  Lichtenstoinia  W.  Pflanze 
per.  Sild- Afrika  mit  Aphodill- artigen  Blumen.  Aspho- 
deleae,  Treibh. 

Handbuch  der  allgemeinen  Botanik  zum  Selbststudium 
auf  der  Grundlage  des  natürlichen  Systems  bearbeitet 
von  M.  Fiömer,  köni gl,  Landrichter  in  Aub.  Erste 
Abtheilung.  München  1835.  Bei  Ernst  August 
rieischmann.    VI,  u,  426  S. 

Wenn  uns  von  einem  Freunde  unserer  Wissenschaft  ein 
Handbuch  geboten  wird,  als  die  Frucht  seiner  Erholungs-  und 
Nebenstunden,  so  werden  wir  es  dankbar  annehmen,  denn  es 
ist  gewiss  mit  Liebe,  wo  nicht  mit  Enthusiasmus  für  die  Wis- 
senschaft gearbeitet  und  von  einem  andern  Staudpunkte  aus- 
gehend, einen  eigenthümlichen  Gesichtskreis  umfassend,  wird 
es  gewiss  des  Beachteuswerthen  Vi«les  enthalten ,  wenn  gleich 
auch  auf  der  andern  Seite  zu  befürchten  steht ,  dass  es  nicht  aus 

(6*) 


84  

eiucr  umfcasseuilcn  Kenntniss  der  Wissenschaft  hervorgeht,  wel- 
rhe  bei  einem  Dilettanten  weder  verlangt  noch  erwartet  werden 
kann.     Der  vorliegende  (erste)  Theil  einer  allgemeinen  Botanik 
enthält   nnr   die   Terminologie   dreier   Hanpttheile   der  Pflanze 
Wnrzel,    Stengel   nnd  Blätter  nnd  ans  diesem  Umfange,    ver-' 
glichen  mit  der  starken  Seitenzahl  des  Buches ,    lässt  sich  schon 
schliessen,  dass  die  verschiedenartigsten  Formen  hier  in  grosser , 
Ausführlichkeit  behandelt  sein  müssen.     Ausserdem  aber  ver- 
mehrt den  Umfang  des  Werkes  ein  grosses  Verdienst,  dass  der 
Verf.  nämlich  alle  Foi'menverschiedenheiten,  welche  er  so  spe- 
cieli  verfolgt,   durch  Beispiele  von  möglichst  bekannten  Pflan- 
zen  hergenommen ,    deutlicher   und  leichter  begreiflich  macht. 
Bei  der  Lust  zu  einer  ins  Einzelnste  gehenden  Unterscheidung 
und  Trennung  der  verschiedeneu  Formen ,    wird  denn  auch  die 
Zahl  der  Terniinl  vermehrt  oder  ihre  frühere  Bedeutung  modi- 
ficirt  nnd  geändert;    ob  dies  stets  gut  und  nützlich  ist,  glauben; 
wir  nicht  bejahen  zu  können,    da  wir  im  Gegentheil  auf  mög-' 
liehe  Vereinfachung  der  Terminologie  dringen  möchten  und  es' 
gefährlich  finden  jeder  natürlichen  Familie  oder  grossen  natür- 
lichen Gruppe  ihre  eigenen  Kunstausdrücke  zu  bewilligen.     Un^ 
ein  Beispiel  zu  geben,   wählen  wir  den  Stengel.      Der  Verf.  un- 
terscheidet bei  diesem  5  Entwickelungsstufen :  1)  den  Algensten- 
gel (filum,   lorulum);    2)   das  Lager  (thallus)  der  Flechten; 
3)  den  Strunk  (stipes)  der  Pscudocotyledonen;    4)  den  Schaft 
(scapus)  der  Monocotyledouen  und  5)  den  Stengel  (caulis)  im 
engern  Sinne  der  Dicotyledoneen.      Da  der  Verf.  die  Pilze  von 
den  Pflanzen  in  ein  eigenes  Reich  verweist,  gleich  den  Psycho-:) 
dieen  Bory's  (so  dass  er  deren  5  nach  dem  Vorgange  anderer 
annimmt),  so  kommen  sie  hier  auch  nicht  in  Betrachtung.     Wir: 
lassen  nun  die  Erklärung  jeuer  5  Stengelformen  mit  des  Verfas- 
sers Worten  folgen  und  überlassen  einem  jeden  das  Urthell :  „Der 
Algenstengel  ist  eine  wurzclförmige  Stengelbildung  oder  eigent- 
licher eine  stengeiförmige  Wurzel  ohne  Blätter,  die  nnr  im  Was- 


83 

i  sei*,  seil wimmend  oder  angeheftet  lebt,  sieh  blattförmig  ei'WÖ^ 
fort  und  die  Fruehtorgane  aus  oder  in  sich  entwickelt.  Er  ttUt 
in  2  Stengelformen  hervor  als  Faden  und  als  Riemenstengd." 
ti-  „Das  Lager  (thallus),  der  Stengel  der  Flechten  ist  ein  rin- 
fl^it-  oder  blattartig  ausgebreiteter  oder  auf  blattartigen  Yer-' 
brcitnngeu  ruhender ,  wurzel-  und  blattloser,  durch  Fasern  von 
Seiner  eigenen  Substanz  angehefteter  Stengel,  der  dichte,  bloss 
in  ihrer  Substanz  abweichend  gebildete  Fruchttheile  entwickelti^ 
i^  ,, -Der  Strunk  (stipes)  im  weitesten  Sinne  oder  der  Stenge! 
der  Pseudocotyledonen  ist  ein  knoten-  und  knospenloser,  abge- 
sonderter Blatt  -  und  Fruchtbildungen  tragender,  meist  grüner 
Stengel  (denn  die  ganze  Gruppe  der  Pseudocotyledonen  steht  auf 
(der  Entwickelungsstufe  des  Blattes),  fast  immer  ohne  Spiralge- 
fässe.  Er  theilt  sich  nach  den  fünf  Hauptfamilien,  in  Welche 
idie  Pseudocot.   sich   theilen,    gleichfalls  in  fünf  Hauptformen; 

1)  der  Moossteugel  (surculns)  der  Laubmoose;  2)  das  Strunk-* 
chen  (anabyzes)  der  Lebermoose;  3)  der  Farnstamm  (stipes- im 
engem  Sinne)  der  Farn;  4)  der  Schafthalni  (stipes  equiseta- 
iceus)  der  Equiseteen ;  5)  der  Bcärlappsteitgel  (stipes  lycopodia- 
tens)  der  Lycopodlaceen."  —  „Wir  nennen  Schaß:  (scapus)  im 
weitesten  Sinne  des  Wortes  den  höheren  Stengel  der  monocoty- 
l^douischen  Pflanzen  (caulis  monocotyledoneus)  der  sich  dadurch, 
dass  er  gesonderte  Blätter  und  Blumen  oder  nur  die  einen  oder 
andern  hervorbringt,  von  dem  Stengel  der  Algen,  Flechten 
und  Pseudocotyledonen,  durch  den  Mangel  der  Knospen  von 
dem  Stengel  der  Dicotyledonen  unterscheidet.  Er  stellt  sich  in 
5  Hauptformen   dar,    als   1)   Schwimmhalm  (hydroeormus), 

2)  Grashalm  (culmus);  3)  Rohr  (calamus);  4)  Schaft  (sca- 
pus) im  cngeru  Sinne  und  5)  Palmenstamm  (caudex  palnia- 
i;eus)."  Die  erste  Art  findet  sich  bei  den  Najaden,  die  zweite 
bei  den  Gräsern  und  Cyperoiden,  die  dritte  bei  Restiaceen,  Jnn- 
ceen ,  Typhinen,  Aroiden  etc.,  die  vierte  bei  Lilien,  Irideen, 
Orchideen,  Scitamineen,  Smilaceen  u.  s.  w. ,    die  fünfte  endlich 


8a  

bei  den  Palmen.  —    „  Der  Stengel  (  canlis  )  im  engern  Sinne, 
den  hohem  dicotyledouischen  Vcgetabilieu   angehörig,    unter- 
soheidct  sich  Ton  den  tiefem  Steugelformen  durch  die  Knospen, 
aus  denen  er  selbst  entspringt  und  alles  entwickelt,  was  an  und 
auf  ihm  entsteht."     Er  stellt  sich  in  3  Hauptformen  dar ,   dem 
Slengel  im  engsten  Sinne  (caulis),  dem  Nadelholzstamme  (cau- 
dex)  und  dem  Laubholzstamme  (truucus),    zwischen  welchen; 
sich  aber  üebergangsformen  finden,    nämlich    1)   der  StengeL 
yieler  Saftpflanzen ,  2)  der  Cacteen- Stengel  und  3)  der  Stengel 
der  Halbsträucker  oder  Stauden  (caulis  fruticosns,    suffrutico«^ 
sus).  —     Im  zweiteJi  Theilc  dieses  Werks  (dessen  erster  derj 
Terminologie  gewidmet  ist,  welchen  wir  aher  nnr.ziun  Thcil  vor' 
uns  haben),    wird  j,von  der  Systematik,    im  dritten   von    dei; 
Pflanzeugeographie  und  in  einem  Anhange  von  der  Geschichjl« 
der  Entwickelung  des  vegetabilischen  Lebens  auf  unserm  Planen 
ten  nach  den  Ueberresten  einer  untergegangenen  Vorwelt  gehan 
delt  werden. 

Jahreshericht  der  Königl.  Schwedischen  Akademie  d^^ 
Wissenschaften  über  die  Fortschritte  der  Botanik  iiq 
Jahre  1831.  Der  Akademie  übergeben  am  31.  März 
1832  von  Joh.  Em.  Wikström.  Üebersetzt  nnd  mit 
Zusätzen  versehen  von  C.  T.  Beilschmied.  Breslatl 
in  Commission  bei  J.  Max  et  Comp.  1834.  ö^*** 
XVI.  u.  200  S.  nebst  2  Seiten  Register  u.  1  S.Druckr; 
fehler. 


Jahresbericht  der  Königl.  u. s. \v.  im  Jahre  1830.  u. s.w. 
von  demselben  Verf.  und  Uebersetzer.  Breslau  1834, 
VIII.  u.  166  S. 

Unser  schon  durch  manche  tüchtige  Arbeit  und  gute  Ueber- 
Setzung  bekannter  Landsmann  giebt  uns  in  dieser  neuen  Probi 


\ 


87 

seiues  Eleisses  ein  sehr  nützliches  und  den  meisten  deutschen 
Botanikern,    welche   der    schwedischen  Sprache  nicht  mächtig 
sind,  angenehmes  Geschenk ,  indem  er  die  vom  Prof.  Wickström 
heransgegehenen  jährlichen  Litteraturberichte  übersetzte  und  sie 
durch  Zusätze  vermehrte   und   überhaupt    etwas   überarbeitete. 
Um  dieser  Arbeit  eine  möglichste  Vollständigkeit  zu  gebeu ,  hat 
er  sich  eines  Theils  mit  dem  schwedischen  Verfasser  in  Verbin- 
dung gesetzt ,  um  auf  diese  Weise  die  Berichte  möglichst  früh  zu 
erhalteu  und  für  seine  Laudsleiite  zu  bearbeiten,  andern  Theils 
aber  beabsichtigt  er,   wenn  nur  die  Kosten  einigermassen  ge- 
deckt erscheinen,    auch  die  frühern  Jahrgänge  allmählig  heraus- 
zugeben  und  er  hat  in  der  That  damit  schon  den  Anfang  ge- 
macht,  indem  auch  der  Jahresbericht  für  1830  bereits  erschie- 
nen ist.     Sollte  in  diesen  Berichten  auch  noch  einiges  fehlen,  so 
ist   dies  sehr  verzeihlich ,    wenu  man  erwägt ,    wie   schwer  es 
ist ,   von  allem  was  in  einer  Wissenschaft  an  Neuigkeiten  er- 
scheint ,   Kenntniss  zu  erhalten  und  wie  viel  schw  erer  dies  noch 
in  Schweden   als    in  Deutschland  sein  muss.      Besondere  Ab- 
I  schnitte  sind  am  Ende  der  schwedischen  und  norwegischen  bo- 
tanischen Litteratur  gewidmet,    so  dass  wir  diese  gewiss  voU- 
,  ständig  hier  versammelt  fiuden.     Der  Herr  üebersetzer  hat  auch 
;  ein  Verzeichuiss  der  Pflanzen  -  Namen  gegeben ,    über  welche 
längere  Bemerkungen  zu  finden  sind.      Seine  Zusätze   hat    er 
durch  Klammern  eingeschlossen.      Wir  wünschen,    dass  seine 
Mühe  durch  freundliche  Aufnahme  sich  belohnt  finden  möge.    Der 
schwedische  Titel  des  Originals ,  welches  wir  von  drei  Jahrgän- 
gen sahen,  ist: 

Arsberättelse  om  botaniska  Arbeteri  och  Upptäckter  för 
ar  1831  (1830,  29  etc.).  Till  Kongl.  Yetenskaps - 
Academien,  afgifveii  den  31.  Mars  1832.  af  Job. 
Em.  Wikslröm.     Stockhobii ,  tiyckt  hos  P.  A.  Nor- 


88  

stedt  et  Söner,  1832.  8'«-  X.  u.  344  S.  —  För 
Xr.  1830.  VIII.  u.  299  S.  —  För  Ar  1829.  VIII.  u. 
185  S.  — 

Memoires  de  l'Academle  Imperiale  des  scIences  de  St. 
Petersbourg.  V  Ime  Se'rie.  Sciences  mathematiques 
physiques  et  naturelles.  Tome  trolsieme,  Seconde 
partie :  Sciences  naturelles.  Tome  premler.  Ire  Li- 
vraison.     St.  Petersbourg  1834.  4, 

Generis  Lacis  revisio  spcciesque  nonnnllae  novae,  ^d- 
neara  est  PKtlocrcna ,  Genus  c  Poäostemonearum  ordi/ie 
novtnn.  uäuctore  H.  G.  Bongard.  {Conv.  exhih.  31. 
Öctohr.  1832.)  p.  69  —  84.  c.  tabb.  6. 

Unter  dem  grossen  Pflanzenschatze,  welchen  Hr.  Riedel  a.ns 
Brasilien  nach  St.  Petersburg-  sandte,  befanden  sich  nicht  weni- 
ger als  5  nene  Arten  der  Gattung  Lacis  Schreb. ,  welche  in  dem  " 
Torliegenden  Aufsatze  von  Hr,  Bongard  beschrieben  und  abge- 
hildet  werden,  indem  derselbe  eine  allgemeine  Betrachtung  der 
Gattung  Toranschickt.  Aus  dieser  ersehen  wir,  dass  man  in 
diesen  Gewächsen  weder  Stomata  (was  zu  erwarten  war,  da  sie 
ganz  unterm  Wasser  wachsen)  noch  Gefcässe  gefunden  hat ,  wo- 
durch sie  folglich  mit  einigen  andern  Pflanzen  eine  eigene  Ab- 
theilung unter  den  Zellenpflanzen,  Ucämlich  der  phauerogamen 
Zellenpfianzen  bilden  müsste,  so  gut  wie  wir  cryptogamischc 
Gefässpflanzen  in  den  Farrn  besitzen,  lieber  die  zwischen  den  ; 
Staubfäden  stehenden  und  mit  ihuen  alternirenden  Theile  spricht 
sich  der  Verfasser  dahin  aus ,  dass  dies  keine  abortirten  Staub- 
gefässc  seien,  wie  Martins  und  andere  meinen,  sondern  Peri- 
gonialtheile,  welche  wirklich  einen  mehr  nach  aussen  liegenden 
Wirtel  bilden,  welcher  schon  bei  Lacis  foeniculacea  selir  deut- 
lich als  Perigott  äusserlich  umgebend  hervortritt  und  bei  seiner 


89 

iieaeii  Gattung  Philocreiie  aus  drei  Thcileu  besteht,  auch  hätten 
diese  Theile  nicht  deu  Mitteluerveu  ,  welchen  die  Filamente  zei- 
gen. Der  Verfasser  rechnet  zu  Lacis  sowohl  Mourera  Anbl.  als 
auch  Podostemou  Michx.  und  .will  die  Familie,  da  die  letztge- 
nannte Gattung  eingeht  nach  seiner  neuen  Gattung  Philocrenai- 
ceae  genannt  wissen.  Folgeudermassen  werden  die  Gattuiigen 
und  Arten  characterisirt: 

LACIS.  Perlgonium  simpIex  '(raro  ahortu  nullura)^  par- 
tibuS  appendiciformibns  mimero  indefinitis.  Stamina  indefinita 
(2  — 40)  hypogyna,  libera  1.  monadelpha.  Stigmata  äno,  Cap- 
sula striata  bilocularis  biralvis.  .       :;:       , 

§.1.     Staminibus  llheris.    -  ::oJsaoo  ^.nni.t. 

1.  Li,  ßuviatilis  W. ,  caule  simplici ,  foliis  hiültifi'db-la- 
ciniatis  crispis,  siccis  utrinque  asperis,  floribus  spicatis  polyaii- 
dris  (Morera  fluv.  Aubl. ).  In  fluviis  Guianae.  Fl.  friitificat- 
que  Novembri. 

2.  £.  aspera  n.  sp.  T.  2.,  caule  simplici,  foliis  laciniato- 
siuuatis ,  undulatis ,  subtus  laevibus ,  siccis  superne  asperri- 
mis;  floribus  pscudo-racemosis  oligandris.  In  Brasilia  in  sa- 
xis  ad  cataractas  fluv.  Rio  Tiete.  Fl.  Aug. 

3.  L.  fucotdes  Msirt. ,  caule  ramoso  erecto  l.fluitante,  fo- 
liis frondiformibus  laciniatis  ,  floribus  solitariis  oligandris.  In 
Prov.  Bah.  Bras.  in  fluni.  Itahype.  Fl.  Decbri. 

4.  L.  foemculacea  Mart.,  rhizomate  difformi,  foliis  repe- 
tito  -  pinnatlsectis ,    segmentis  setaceis:    floribus  solitariis  oli- 

j  'gändris  (Marathrum  foen.  H.  B.).      In  Americae  aequinoctialis 
1  äquis. 

5.  L,  Rt'edeln  n.  sp.  T.  3.,  caule  sterili  foliato,  foliis 
2  —  3-pinnatisectis;  segmentis  capillaribus,  fertili  dichotömo 
ramosissimo,   membranaceo  -  alato  aphyllo,    floribus  solitariis 

I  oligandris.     In  Brasilia,  in  saxis  ad  cataractas  Rio  Tiete.  Fl. 
AuK. 


90  

6.  L,  membranacea  u.  sp.  T.  4.,  acaiilis,  aphylla,  ttori- 
bus  c  rhizomate  tliallode  aggregatis  oligandris.  In  Brasilia,  iu 
saxis  ad  scaturigliies.  Fl.  Jiil. 

7.  Jj,  pygmaea  n.  B^.T.  b.j  caule  dichotome  ramoso ,  fo- 
liis  caulinis  frondiformibns  laciuiatis  ,  floribus  solitariis ,  axil- 
laribus  terminalibasve  oligandris.  Iu  Brasilia  ad  scatnriginem 
Giiyandera.  Fl.  fructificatque  Jiilio. 

§.  2.     Staminibus  monadelphis. 
;*)  Sta^uinibus  biuis  partim  coalitis. 

8.  Ij»  ceratopJiylla  y  caule  filiformi  coriaceo ,  foliis  iniiltii- 
partitis,  laciniis  setaceis,  floribus  axillaribus  solitariis  (Podo- 
stemuin  ceratophyllum  Michx.).     In  rupibus  fluvii  Ohio. 

9.  J^.  ruppioideSy  foliis  linearibns,  dichotoino-multifi- 
dis ,,  floribus,  coryniboso  -  fasciculatis,  peduuculis  longissimis. 
(Podostemum  ruppioides  HBK.)     Ad  rnpes  fluvU  Orinoci. 

**)  Staminibus  7 — '11  omnino  coalitis. 

10.  X.  monadelpha  n.  sp.  T.  1.,  Acaulis?  ,   foliis  frondi-^ 
formibus  laciuiatis  plauis,  floribus  spicatis,  perigouio  abortivo. , 
In    saxis    cataractae   Ribeirao   (Rio   Madeira)   Biasiliae.    Fl. 
Majo. 

PHILOCRENA:  Perigouii  partes  tres  oyatae  concavae. 
Stameu  IJijpogyuum.  Stigmata  3.  Capsula  trilocularis,  tri- 
valvis. 

Philocrena  pusilla  Tab.  6.  Plantula  pusilla  submersa 
erecta  caespitosa,  radicibus  iibrillosis  saxis  adnascens ,  ramos 
dense  foliosa ,  foliis  sessilibus  imbricatis  concaviusculis  integer- 
rimis  vix  lineam  longis ,  euerviis ;  floribus  termiualibus  axilla- 
ribusve  solitariis  longe  pcdunciilatis.  —  Hab.  iu  Brasilia  ad 
scaturiginesrivi  Tiete.  Fl.  Jiil. 

Oh^ervation  sur  Je  Sedum  verticillatum  Ij,,  par  M*  Bon- 
gard, {Avecune  planche,)  (Lu  le  *31,  Octohre  1832.)^ 
p,  85.  Tab,  7. 


'i 


9* 

Das  Linneische  Sediira  verticillatum  ist  ans  Kamtschatka, 
aber  die  Abbildung  besonders  in  den  Amoeuitates  acadcmicae 
giebt  zu  der  Vermuthung  Anlass,  Linne  möge  wohl  ein  missge- 
bildetes Exemplar  vor  Augen  gehabt  haben,  da  der  Blüthen- 
stand,  wie  er  ihn  abbilden  Hess,  gar  nicht  mit  dem  Blütheustan- 
de ,  wie  er  sich  an  den  zunächst  verwandten  Arten  findet ,  über- 
einstimmt, sondern  bedeutend  davon  abweicht.  Unter  den 
Pflanzen ,  welche  der  verstorbene  Dr.  Hertens  in  Kamtschatka 
gesammelt  hatte,  finden  sich  Exemplare  eines  Sedum,  welches 
bis  auf  den  Blütheustand,  welcher  ganz  dem  von  S,purpureutA 
Link  glich ,  eine  auffallende  Aehnlichkeit  mit  Linne's  S»  verti- 
cillatum zeigte.  In  den  Blattachseln  derselben  befanden  sich 
aber  hier  und  da  dünne  Triebe,  welche  den  von  Linne  abgebil-r 
deten  Trauben  sehr  ähneln  und  wodurch,  wenn  sie  vielleicht  einige 
Blumen  hervorbringen ,  solche  Exemplare  ganz  denen  jener  Lin- 
neischen  Abbildung  gleich  kommen  würden.  Diese  kamtschat- 
kische  Pflanze  ist  aber  nur  eine  Abänderung  von  S.  purpu- 
reum, welches  sich  durch  dreiblättrige  Wirtel  von  dieser,  wel- 
che vierblättrige  zeigt  unterscheidet.  '  Eine  Abbildung  dieser 
Pflanze  nebst  vollständiger  Beschreibung  dazu  lässt  dieselbe 
vollständig  erkennen. 

Walafridi  Strabi  Hortulus,  Carmen  ad  Cod.  MS.  vete- 
rumqne  editionum  fidem  recensitum  lectionis  varie- 
tate  notisque  instructum.  Accedunt  analecta  ad  an- 
tiquitatis  Florae  Germanicae  et  capita  aliquot  Macrl 
nondum  edita.  Anctore  F.  A.  Pteiiss  M.  D.  Wirce- 
burgi.  Apud  J.  Stabel.  1834.  8^°-  105  p.  et  2  pag. 
praef. 

Eine  neue  Ausgabe  jenes  vortrefFlichen  Gedichts  von  Wala- 
fridus  Strabus  oder  Stcabo ,  welcher  im  Jahre  806  geboren ,  im 
Jahre  849  starb.     Hinzugefügt  hat  der  Herausgeber :  Analecta 


§2  

ad  Anliquitates  Florac  Germanicae,  sie  eiithaltpii  1.  Aiiszüj^»« 
ans  Pliuius  Natur  -  Geschichte  in  Bezug  auf  die  älteste  Flor  Ger- 
raaniens ;  2.  Aufzählung  der  Arzenei  -  und  Zanbcrgewächse  des 
Mittelalters,  AVobei  auch  die  Ansicht,  als  oh  der  Calmus  keine 
ursprünglich  deutsche  Pflanze  sei,  in  Zweifel  gezogen  wird; 
3.  Karl's  des  Grossen  Capitulare  de  villis;  4.  Pulver  gegen 
Fibher,  Gifte  n.  s.  w.  aus  einein  Cod.  ms.  des  9ten  Jahrhunderts; 
6.  die  von  der  heil.  Hildegardis  in  ihrer  Phjsica  genannten 
Pflanzen;  6.  die  Pflanzen,  welche  AI bertns  Magnus  in  sfeiii ein 
Werke  aufführt  und-  endlich  7.  die  Pflanzen,  vrelche  im  löten 
nud  16/ Jahrhundert  in  Deutschland  eingeführt  sind.  Den  Be- 
schluss  machen  19  Capitel  zu  des  Floridus  Maccr  Buch  de  viri- 
hiis  plantarum ,  welche  noch  nicht  herausgegeheu  waren. 

Genera  Fillcum;    Airctore  H.  Schott.    Vindobonae  apud 
Joan.  Bapt.  Wallishauser  1834.  A^^- ma].  transv. 

Unter  diesem  einfachen  Titel  sehen  wir  eine  Arbeit  heftweise 
beginnen,  welche  «u  den  vorzüglichsten  neuerer  Zeit  gehört; 
ganz  den  Stand  der  Wissenschaft  im  Auge  haltend ,  entfernt  von 
allen  phantastischen  Hypothesen  ist  der  Herr  Verfasser  bemüht, 
die  Resultate  seiner  mehrjährigen  rastlosen  Bemühungen,  die 
Gattungen  d^r  FaiTcn  zu  erläutern  und  festzustellen ,  vom  Sta- 
pel laufen  zu  lassen. 

Die  Analysen  der  Gattungen  von  ihm  selbst  gezeichnet,  sind 
^uit  einem  MeistcrgrlfFel  gearbeitet  und  geben  das  Bild  desMicro- 
ecops  iji,eiiier  Klarheit.,,  mit  einer  Treue ,  wie  sie  nur  gewünscht 
werden  kann;  doch  sind  es  nicht  die  Tafeln  allein,  welche  uns 
so  für  diese  Arbeit  einnehmen,  sondern  vielmehr  die  fleissigc  ge- 
diegene und  gelungene  Analyse  der  Frucht  und  fruchttragenden 
Theile ,  sie  beweist  uns  zugleich ,  dass  sie  von  einem  Mann  ge- 
macht sind,  der  damit  umzugehen  weiss.  Nicht  Sucht,  seineu 
Namen  geltend  zu  machen,  nicht  um  Geld  zn  verdienen,  son- 


9? 

dem  dcas  edle  Bestreben  nützlich  zu  sein,  war  allein  fähig  (man 
sieht  es  der  Arbeit  au)  den  Verfasser  zur  Herausgabe  dieser 
Blätter  zu  bewegen;  wir  wünschen  ihm  das  bqste  Glück  dazu  und 
glauben  mit  Zuversicht,  dass  er  auf  einen  guten  Absatz  werde 
rechnen  können,  da  wir  nach  vorhergegangener  genauer  Prü- 
fung zu  der  Ueberzeuguug  gekommen  sind,  dass  sie  jedem  Bo- 
taniker nnentbehrlich  sind. 

Wohl  wird  Mancher  ausrufen ,  mein  Gott !  was  für  Treu- 
nungen, nichts  als  neue  Gattungen,  wie  soll  man  nun  durchfin- 
den? Keine  Besorgniss  meine  Herren,  recht  gut,  bei  weiteiii 
besser  als  früher ,  man  wird  wenn  man  Farrn  genau  untersucht, 
um  sie  zu  bestimmen,  nicht  mehr  mit  jenen  Zweifeln  zu  kämpfen 
haben,  weiche  sich  früher  fast  immer  aufthürmten.  Ich  will  da- 
mit nicht  sagen,  dass  die  frühern  Arbeiter  einen  falschen  Weg 
einschlugen,  sich  an  Gattungscharaktere  hielten,  die  nicht  wich- 
tig genug  waren ,  behüte  der  Himmel !  sie  waren  aber  zu  ängst- 
lich im  Trennen  von  Gattungen;  es  ist  hier  in  der  That  uothwen- 
(lig  und  nur  zum  Vortheil  für  die  Wissenschaft.  Das  Verdienst 
des  Herrn  Verfassers,  welcher  sich  über  Vorurtheile  mancher 
Art  hinweg  setzte,  wird  noch  erhöht  dadurch,  dass  er  so  glück- 
lich war,  ausser  den  Charakteren  der  Früchte  und  fruchttragen- 
den Theile  auch  habituelle  Unterschiede  zu  finden,  welche  die 
Gattungen  befestigen  helfen  und  zur  schnellern  Bestimmung  nicht 
wenig  beitragen. 

Vor  mir  liegen  jetzt  das  erste  Heft  und  die  Steindrucktafeln 
des  zweiten  Heftes.  Jedes  Heft  enthält  5  saubere  Steindruck- 
tafeln und  5  Blätter  Text.  Die  Tafeln  enthalten  Zeichnungen 
von  Theilen  des  Wedels  der  Vorder  -  und  Rückseite  in  natür- 
licher Grösse  und  etwas  vergrössert;  die  Sori  in  verschiedenen 
Stadien ,  mehrfachen  Stellungen  und  Schnitten  vergrössert ;  die 
Sporangien  in  ebenso  mannigfaltigen  Stadien  und  Stellungen 
von  allen  Seiten  betrachtet  und  die  jungen  so  wie  vollkommen 
entwickelten  Sporen ,  zuweilen  auch  das  Keimen  derselben. 


94 

-•  'Abgehandelte  Gattungen  des  ersten  Heftes  sind:  Anaxe- 
tnra  novtim  genus.  Getrennt  von  Polypodium.  Der  Herr  Ver- 
fasser wird  aber  den  Namen  jedenfalls  ändern  müssen,  damit 
nicht  zn  Verwechselungen  mit  Auaxeton  Cass.  Veranlassung  ge- 
geben werde,  welche  Gattung  von  Gnaphalium  geschieden  (ver- 
gleiche Lessing  Syn.  gener.  composit.  p.  354.),  die  Arten:  A. 
arborescens,  A.  hirsutum  und  A.  nycthemerum  enthält, 

Aspldium  Sw.  Nephrolepis  nov.  gen.  von  Nephrodium  ge- 
trennt.    Sphaeropteris  R.  Br,     Trichopteris  Presl. 

Gattungen  des  zweiten  Heftes  sind : 
Cystopteris  Beruh.  (  C.  fragilis  Beruh. )     Nephrodium  (N. 
molle  R.  Br.  )     Olfersia  (  0.   corcovadensis  Radd. )     Polybo- 
trya  Humb.  et  Kunth.  (P.  speciosa  n.  sp.)     Polystichum  Roth. 
(Aspidium  Lonchitis  Sw.) 

Aufmerksam  machen  wir  besonders  auf  die  Analyse  von 
Nephrodium  im  zweiten  Hefte,  sie  ist  gleich  meisterhaft  wie  in- 
structiv;  an  der  Basis  des  Sporangiumstielchens  befindet  sich 
hier  ein  kleines  verkehrt  eyförmiges  Bläschen,  ohngefähr  lömal 
kleiner  als  das  Sporangium  selbst;  ist  diess  ein  durch  üppigen 
Wachsthum  erzeugtes  zweites  Sporangium,  welches  verküm- 
merte? oder  ist  es  eine  Anthere?  Der  Herr  Verfasser  ist  zu 
bescheiden ,  seine  Meinung  darüber  auszusprechen. 

Die  letzte  Vermuthung  hat  aber  etwas  für  sich,  denn  wir 
finden  auf  der  Tafel  von  Anaxetum  Sporangien,  deren  Stiel- 
ehen etwas  getrübt  sind,  sollte  diess  nicht  am  Ende  ein  Befrnch- 
tungsprozess  sein  I  so  viel  ist  ausgemacht ,  dass  wenn  eine  Be-» 
fruchtung  bei  den  Farrn  statt  findet ,  sie  nur  von  dem  Anhef- 
tungspunkte  des  Sporangiums  aus  bewerkstelligt  werden  kann, 
da  das  Sporangium  in  allen  früheren  Graden  in  seiner  ganzen 
Peripherie  vollkommen  geschlossen  ist,  mithin  eine  Communi- 
katlon  von  caussen  unmöglich  wird. 


9* 

j,Ji .  Wir  denken  nns  das  Sporangium  eines  Fairns,  als  eine 
umgekehrte  Kapsel  nnd  das  Stielchen  als  ein  dem  Griffel 
Analoges. 

Vielleicht,  dass  wir  in  den  folgenden  Heften  unserer  Mei- 
nung Tom  Herrn  Ver£3)sser  widersprochen  oder  dieselbe  bestätigt 
sehen ,  dessen  Art  und  Weise  zu  arbeiten  ganz  geeignet  ist  Re- 
sultate von  Wichtigkeit  für  Physiologie  wie  für  Systematik  zu 
liefern. 

Das  Format  ist ,  weil  es  selten  vorkommt ,  für  Bibliothe- 
ken nicht  recht  bequem. 

F.  Kl. 

'Medical  Flora;  or  Manna!  of  the  Medical  Botany  of 
the  United  States  of  North- America,  Containing  a 
selection  of  above  100  figures  and  descriptions  of  me- 
dical plants ,  vN'ith  their  names,  qualities,  properties, 
history  etc.:  and  notes  or  remarks  on  nearly  500 
eqnivalent  Substitutes.  In  two  volumes.  Volume 
the  first,  A  —  H.  with  52  plates.  By  C.  S.  Pvafines- 
que  A.  M. . . .  Ph.  D.  Ex  -  Prof.  of  Botany,  Nat.  Hist.  etc. 
in  Transylv.  University  of  Lexington  etc.  Philadel- 
phia 1828.  8vo-  min.  XXL  u.  268  S.  —  A^ol.  the  se- 
cond  with  48  plates.  Philadelphia  1830.  276  S. 
Dies  Werk,  welches  das  Motto  trägt:  „Medical  plants 
arc  Compound  Medicines  prepared  by  the  hands  of  Nature  etc. 
—  Med.  Princ.  31."  nnd  gewidmet  ist  dem  Dr.Torrey,  Prof,  der 
Chemie  und  Botanik  in  New -York,  dem  Dr.  Short,  Prof,  der 
Materia  medica  und  medicinischen  Botanik  in  Lexington  und  dem 
Esq.  Stephen  Elliott  Prof.  der  Botanik  in  Charlestou  zeichnet 
sich  gleich  beim  ersten  Anblick  durch  die  grün  gedruckten  Holz- 
schnitte aus ,  welche  im  Ganzen  nicht  übel  sind  nnd  verkleinerte 
Bilder  gewöhnlich  der  ganzen  Pflanzen  geben.     In  der  Vorrede 


96 

klagt  der  Verf.,  dass  die  botanische  Wissenschaft  in  Bezug  auf 
Medicin  noch  zn  sehr  vernachlässigt  werde  und  wenn  dies  yiel- 
leicht  in  Nordamerika  noch  mehr  der  Fall  ist  als  in  Europa,  so 
muss  man  doch  auch  in  diesem  Erdtheil  bedauern,  dass  die  Ein- 
sicht und  Kenntuiss  der  Aerzte  sich  nicht  durch  genauere  Pflan- 
zenkenntniss  zu  erweiteru  hemüht  ist. 

Der  Verf.  nimmt  die  Zahl  der  in  den  Vereinigten  Staaten  in 
medicinischem  Gebrauch  befindlichen  Heilpflanzen  auf  fast  600 
an,  von  welchen  er  105  der  wichtigsten  kräftigsten  in  Vorlie- 
gendem Werke  abgebildet  und  beschrieben  hat ,  die  andern  aber- 
nur  als  Stellvertreter  betrachtet.  Bigelow  und  Barton  haben 
beide  kostspielige  Wex'ke  über  nordamerikauische  Medicinal- 
pflanzen  geliefert,  sie  enthalten  beide  etwa  80  Pflanzen,  und 
kosten  ungefähr  40  Dollars,  so  dass  jede  Pflanze  fast  einen  hal-  | 
ben  Dollar  kostet.  Bigelow's  Werk  ist  das  gelehrteste,  ge-\ 
naueste  und  nützlichste,  während  Barton's  oft  die  besten  Abbil- 
dungen hat.  Ein  1814  in  New  -  York  von  Samuel  Henry  in 
einem  Octavbaude  herausgegebenes  Medical  Herbai,  welches 
ungefähr  160  Mcdicinalpflanzen  in  kleinen  erdichteten  Figuren 
enthält,  ist  gauz  wcrthlos  und  nur  davor  zu  warneu.  Der  Verf. 
hat  die  alphabetische  Aufstellung  vorgezogeu,  da  das  „defective 
and  iudelicate"  Sexualsjstem  von  Liune  für  den  Zustand  der 
Wissenschaft  zu  veraltet  sei ;  er  würde  die  natürliche  Metho- 
de vorgezogen  haben,  wenn  nicht  die  Neuheit  dieses  Versuchs 
für  den  practischen  Gebrauch  ein  Hiuderniss  gewesen  wäre,  t 
Fünfzehn  Jahre  botanischer  uud  medicinischer  Beobachtungen"' 
und  Untersuchungen  und  8000  Meilen  botanischer  Reisen ,  auf 
denen  er  von  Gelehrten  und  üngelehrten  die  Ergebnisse  ihrer' 
practischen  Erfahrung  zusammentrug ,  befähigen  den  Verf.  zur  I 
Ausführung  dieses  Werks ,  \v  elches  ganz  zu  einem  bequemen 
Handbuch  eingerichtet  ist.  Um  denen ,  die  das  Buch  nicht  zu 
Gesicht  bekommen,  eine  Probe  der  Bearbeitung  zu  geben,  neh- 
men wir  den  Artikel : 


97 

No.  10.     Aristolochia  Serpeutaria. 
Englischer  Name:  Suakeroot  Birthwort. 
Franz ösischei'  Name :  Serpcntaire  de  Virgiuie. 
DeHtsclier  Name :  Schlangen  Osterluzey, 
Officiueller  Name :  Serpeutaria  Virginiana. 
Gewöhnlicher  Name :  Virginia  Snakeroot,  Snakeweed,  Snagrel, 

Autoritäten  —  Linuaeus,  Schoepf,  Woodville,  Pursh, 
EUiot,  Cateshj,  Colden,  Cornutus,  Moseley,  B.  Bartou,  Bi- 
gelow  fig.  49.,  W.  Barton  2.  f.  28.  und  alle  Dispensatorien, 
Pharmacopöen  und  Materiae  medicae,  etc. 

Genus  aristolochia  —  Perigon  röhrig,  gefärbt,  am 
Grunde  aufgetrieben,  Röhre  gedreht ,  Rand  lippig  oft  bandför- 
mig. Keine  Krone.  Fruchtknoten  uuterständig :  Narbe  sitzend, 
gelappt ,  umgeben  von  6  epigjuen  sitzenden  Staubgefässen. 
Capsel  6 -zellig,  vielsaamig. 

Species  JL,  Serpeutaria  —  Stengel  einfach,  vielbeugig; 
Blätter  lanzettlich,  herzförmig,  ganz  und  zugespitzt;  Blumen 
2-lippig,  fast  wurzelständig;  Blumenstiele  gekrümrat,  einblu- 
mig, schuppig,  gegliedert. 

Beschreibung.  —  Wurzel  ausdauernd ,  knotig  und  höcke- 
rig, braun  und  sehr  zaserig,  die  Zasern  lang  dünn,  frisch  gelb. 
Stengel  rund  schlank  schwach  vielbeugig ,  gegliedert ,  weniger 
als  einen  Fuss  hoch,  3  —  7  Blätter  tragend  uud  1 — 3  Blumen. 
Blätter  wechselnd  und  gestielt,  länglich  oder  lanzettlich,  mit 
kleiner  herzförmiger  Basis  und  zugespitzter  Spitze,  ganzem  zu- 
weilen welligem  Rande,  kahler  oder  weichhaariger  blassgrüner 
Oberfläche.  Blumen  fast  wurzelständig  und  einzeln  auf  geboge- 
len ,  gegliederten ,  farbigen ,  mit  einigen  kleinen  Schuppen  be- 
setzten Blumenstielen.  Fruchtknoten  unterständig,  Perigon 
•öthlich  oder  purpurröthlich,  Röhre  krumm,  Rand  2-lippig, 
)berlippe  gekerbt,  Unterlippe  ganz,  beide  kurz  uud  gelappt, 
^echs  sitzende  Staubbeutel  sind  au  den  Seiten  der  breiten  runden 
QrBd.  Litterat.  {J\ 


98  

sitzenden  Narbe  befestigt.     Kapsel  umgekehrt  -  elf önnig  mit  6 
Fächern  und  vielen  kleinen  Saaraen. 

Geschichte,  —  Die  Gattimg  Aristolochia  fordert  eine 
durchgängige  Untersuchung  und  Verbesserung,  da  sie  eher  eine 
Familie  als  eine  Gattung  ist ;  zwei  Untergattungen  müssen  we- 
nigstens von  ihr  gebildet  werden:  1)  Glossula  ^  Blumen  ein- 
lippig  und  bandförmig.  Wahrer  Typus  der  Gattung.  2)  Pisto- 
lochia^  Blumen  2 -lippig  und  rachenförmig.  Dazu  gehören 
A.  serpentaria,  A.  riugens,  A.  bilabiata  n.  s.  w.  Da  viele  Ar- 
ten von  den  Gattungscharacteren  weit  abweichen,  müssen  sie 
liesondere  Gattungen  bilden,  so:  Siphisia ,  Blumen  nicht  lip- 
penförmig,  Rand  gleich,  3 -lappig;  dergleichen  sind:  A.  si- 
pho,  A.  tripteris;  A.  tomentosa  u.  s.  w.  Endodaca,  mit  12 
Staübgiefässen ,  z.  B.  A.  dodecandra  und  vielleicht  Bigelow's  A. 
serpentaria.  Einomeia,  nur  mit  5  Staubgefässen  und  5-fäch- 
riger  Kapsel,  solche  ist  A.  peutandra  u.  a. 

Die  in  Rede  stehende  Art  ist  bis  jetzt  durchaus  nicht  gehö- 
rig begränzt.  Die  virginische  Schlangeuwurzel  des  Handels 
^vird  von  einem  halben  Dutzend  Arten  oder  Abarten  gesammelt, 
s\.  hastata,  A. tomentosa  und  mancher  anderen,  welche  A.  ser- 
pentaria genannt  werden,  weil  sie  ähnliche  Blätter  und  Wurzeln 
haben,  während  die  Blumen  verschieden  sind.  Die  A.  serpen- 
lai'ia  von  Barton  scheint  eine  besondere  Abänderung  mit  langen 
chlanken  Blumenstielen,  welche  wenig  Schuppen  haben  und 
nicht  gefärbt  sind,  während  die  Blumen  klein  purpurn  und 
k^um  2 -lippig  sind.  Bigelow's  Pflanze ,  welche  aus  den  süd- 
iicheü  Staaten  ist,  hat  3 -^nervige  Blätter,  welche  weniger  zu- 
gespitzt aber  mehr  wellig  sind,  während  die  Blumen  grösser 
2-lippig  nnd  roth  sind,  viele  und  breite  Schuppen,  12  Stanb- 
gefässe!  und  eingelappte  zusammengerollte  Narben.  Dies  mag 
eine  besondere  Art  sein ,  welche  vielleicht  zu  Endodeca  gehört. 
Unsere  Abbildung  ist  von  einer  grossblumigeil  Varietät  der 
westlichen  Waldblössen,   aber  viele  andere  Varietäten  giebt  es 


99 

hier ,  eine  hat  breite  Blätter.  All  diese  Pflanzen  blühen  selten 
oder  einmal  in  ihrem  Leben ,  im  Mai  oder  Jnni ;  da  sie  mit  Aus- 
nahme der  A.  tomentosa  einander  sehr  ähnlich  sind,  so  werden 
sie  ohne  Unterschied  gesammelt.  Die  Wurzeln  allein  kommen 
in  den  Handel  und  werden  theurer  verkauft  als  die  Senega- 
schlangenwurzel.     Sie  sind  ein~  Ausfuhrartikel  nach  Europa. 

Aristolochia  gehört  mit  Asarara  zur  natürlichen  Ordnuu"- 
<ler  Asarideae.  Linnaeug  hat  sie  in  die  Gynandria  Hexandria 
gestellt. 

Staudort :  In  schattigen  Wäldern  von  Neu  -  England  bis 
Florida  und  Missuri ,  sehr  kräftig  iu  den  Alleghany  und  Cum- 
berland  -  Gebirgen ,  selten  in  den  angeschwemmten  und  Kalk- 
Gegeuden. 

Wir  übergehn  hier  die  Eigenschaften  und  Wirkungen  die- 
ses Mittels ,  welche  nun  folgen  und  gehen  zu  den  beiden  letzten 
Abschnitten  dieses  Artikels  über. 

Ersatzmittel,  —  Carapfer,  Rosraaricn,  Senega,  Eupa- 
torium  perfoliatnm,  Asarura  Canadcnse  und  Virgiuicum;  alle 
einheimischen  Aristolochien  5  Gaultheria  procurabens  und  viele 
andere  tonische  und  diaphoretische  Reizmittel. 

BetnerJcungejt :  Die  Rinde,  Saamen  und  Wurzeln  der  u4, 
Sf'pTio  (oder  Siphisia  glabra),  gemeinhin  Holländer -Pfeifen - 
Blume  oder  Pfeifen -Wein  genannt,  können  substituirt  werden, 
da  sie  dieselben  Eigenschaften  haben.  Es  ist  ein  hohes  Klimm- 
gewächs mit  grossen  herzförmigen  kahlen  Blättern,  und  brau- 
nen einer  Pfeife  ähnlichen  Blumen ,  mit  drcilappiger  Oeffnung, 
welches  an»  Ohio  wächst  u.  s.  w.  ^.  tomentosa  (oder  Siphisia 
tomentosa)  ist  eine  niedrige  Klimmpflanze  mit  herzförmigen 
wolligen  Blättern,  welche  in  den  westlichen  Staaten  wächst. 
A.  Jiastata  ist  eine  kleine  Pflanze  mit  langen  schmalen  Blät- 
tern, die  am  Grunde  stumpfe  Oehrchen  haben,  sie  wächst  in 
den  südlichen  Staaten.  Die  Wurzeln  dieser  beideu  letzten  wer- 
den oft  mit  denen  der  gemeinen  Art  in  den  Handhiugen  gemengt. 


100  

Henrys  Figur  stellt  wahrsclieliilicli  die  A.  tomentosa  vor, 

aber  die  Blätter  sind  zu  scharf.  — 

Dies  zur  Probe.  Einer  sehr  ausführlichen  Behandlung  er- 
freut sich  der  Artikel:  Wein,  der  Verf.  zählt  62  Arten  der  Gat- 
tung Vitis  auf,  Formen,  welche  bisher  für  Yarietäten  von  Vi- 
tis  vinifera  und  indica  galten. 

Den  Beschluss  des  Werks  macht  ein  Lexicon  der  medicini- 
schen  Ersatzmittel  oder  alphabetische  Aufzählung  aller  Medici- 
nal- Pflanzen  der  vereinigten  Staaten,  welche  in  den  100  auser- 
wählten Artikeln  ausgelassen  sind,  mit  Znsätzen  und  Yerbesse- 
run""en.  Sie  sind  ganz  kurz  abgehandelt ,  obwohl  sich  manche 
darunter  befinden ,  welche  wohl  eine  genauere  Berücksichtigung 
verdient  hätten. 

Auf  dem  Umschlage  giebt  der  Verf.  noch  ein  Verzeichniss 
seiner  botanischen  und  medicinischen  Schriftien,  welche  bei  ihm 
zu  kaufen  sind,  wir  setzen  die  erstem  hierher. 

Flora  of  Louisiana  \S21,  at  S,l, 

uinnals  ofNature  or  25  new  genera  and  124  new  spe- 
cies  of  Animals  and  Plauts,  1820 ^  25  cents. 

American  Manual  of  the  Vines  and  Art  to  niaJce  Wi- 
ne,  8ßg,,  1830..  25  cents, 

Roses  of  North- America ,  1820,^  10  cents, 

Neogenyton  on  New  North  American  gener  a  of  Plant  a^ 
1825,  10  Cents, 

Analysis  of  Natur e  1815.  S»  1, 

Discovery  of  50  New  genera  and  100  new  species  of 
Animals  and  Plauts  y  1814.,  25  cents, 

New  Animals  and  Plauts  of  Sicily  \QQßg.  1810.  5.  1. 

Botanical  Mlscellany ;  containing  etc.  By  W.  J.  Hoo- 
ker. Vol.  II.  London  1831.,  421  pag.  Vol.  III. 
London  1833.,  390  pag.  (s.  Linnaea  V.  Litt.  p.  175. 
n.  VL  p.  151.) 


101 

Wir  haben  früher  nur  den  ersten  Band  dieses  schönen  und 
wichtigen,  die  Wissenschaft  bedeutend  bereichernden  Unterneh- 
mens angezeigt,  welches  nun  mit  dem  3ten  Bande  beendet  ist 
um  einer  weniger  kostspielig  angelegten  Folge  Platz  zu  machen, 
welche  wohl  eher  ihr  Leben  erhalten  dürfte,  das  bei  jeder  Un- 
ternehmung dieser  Art  stets  gefährdet  ist ,  und  nur  durch  Opfer 
erhalten  werden  kann,  wie  wir  dies  nur  zu  gut  bei  unserer  nach 
einem  bei  weitem  nicht  so  glänzenden  Maassstabe  angelegten 
Linnaea  selbst  empfinden.  Wir  theilen  hier  kurz  nur  den  Inhalt 
der  beiden  Bände  mit : 

Bwgraphical  Notice  of  the  late  Captain  Dugald  Car- 
michaeh  F,  Jj»  S,  Btf  the  Rcv,  Colin,  Smith ,  Minister  of 
Inverary  II*  p,  1.  w.  258.  «.  III,  p,  23. 

Description  of  Malayan  Plauts,  hy  William  Jaclc, 
No.  IL  (Continued,  from  Vol,  I.  p.  290.)  //.  p,  60. 

Illustrations  of  Indian  Botani/,  principally  of  the 
Southern  parts  of  the  Peninsula,  By  Richard  Wight ,  M» 
D.  ctc,  IL  p.  90.  «.  344.  u.  IIL  p.  84.  mit  Suppl.  Taf 
XXI—XXXIL,  «.  VoL  IIL  p.  291.  mit  Suppl,  Taf, 
XXXIIL  —  XLL 

Sketch  of  a  short  hotanical  ejccursion  in  Jamaica,  By 
James  Macfadyen ,  M.  D,  IL  p.  110. 

The  late  Mr,  Barclay,  IL  p,  122. 

Mr,  BurchelVs  Brazilian  Journey  II,  p,  128. 

Observation  om  some  british  Plauts ,  particularly  ivith 
reference  to  the  English  Flora  of  Sir  James  E,  Smith,  — 
By  W,  Wilson,  Esq,  {Contin,  from  Vol,I,p,^39.)  IL  133. 
u,  406.  u,  III,  p.  109. 

Hollboellia  ornithocephala,  Tab,  LXXVL  Vol,  IL 
p,  144.  (Graminea.) 

Spathicarpa  hastifolia,  Tab,  LXXVII,  Vol,  IL  p. 
146,  {Aroidea.) 


102  

Jungermannia  Berteroana  Tab,  LXXVIII*   Voh  II, 

p,  148. 

Cyclomyces  fnsca  Tab,  LXXIX,  .  VoJ,  II,  p,  150. 
(Fungtis,) 

Gongora  macrantha  Tab.  LXXX,  Vol,  II,  p,  151. 

On  thc  Telfairia  pedata  {Tab.  LXXXL  —  LXXXII.) 
Vol,  II,  p.  152.     Dazu  gehört:    Account  of  the  plant,   j 
hnoivn  at  the  isle  of  France  under  the  common  name  of  S 
Liane  Lejoliff  (Telfairia  pedata).    By  31,  Jean  Vincent» 
Adiocate  y  p,  156. 

Jlethod  of  preserving  the  Jleshy  Fnngi  {^garicus  Bo- 
letus etc.)  for  the  hcrbarium.  —  By  Mr.  F.  J.  Klotzsch, 
IL  p.  159.  Tab.  LXXXIII. 

On  two  allied  Speeres  ofThelephora  from  South  -  Ame- 
rica. Vol.  II.  p,  162.  Tab,  LXXXIV,  [Theleph,  badia,) 
LXXXV,  {Th,  Kimzii.) 

Similum  periphragmoides.  //.p.l64.  Tab,  LXXXVL  ^ 
(Fungi.) 

Mijonima  multißora.  IL  jy,  165.  Tab,  LXXXVIL 

Noronhia  eviarginata  II.  p.  167.  Tab.  LXXXVIIL 

jLccount  of  an  Ejccursion  from  Lima  to  Pasco  ,  with 
Observations  upon  the  Climate  particidarly  in  reference  to 
the  Vegetation  of  the  Country;  in  a  Letter  from  ^le^ran- 
dcr  OriicJcshanJcs  Esq. ;  to  ivhich  is  added,  a  List  of  some 
of  the  Plants  found  diiring  that  Ejccursion,  IL  p,  168. 
Tab,LXXXIX,  —  XCV. 

Ledebo7ir's  Jotirnej/  to  the  ^Itaic  Mountains.  IL 
^.421. 

Enumeratio  Filicum,  By  R,  K.  Greville  LL,  D, ,  aiid 
Wm.  J.  HocJcer,  (Part.  I.  Lycopodineae)  IL  p.  360. 
{Ophioglosseae ,  3Iarattiaccae ,  Osjnundaceae)  IIL  p,  216. 

Information  respecting  the  Unio  itineraria  IL 
p.  403. 


103 

Two  scientißc  hotanical  Nutices  bi/  tJie  iate  Dr.  Henri) 
Mertens,  etc.,  tvrüten  at  Ka?ntschatJca ,  in  Od  ober  1827: 
tlie  first  containing  an  Account  of  various  spccies  of  Ftici\ 
the  second  detailing  an  Excursion  to  the  top  of  tJie  TFer- 
stovoi ,  at  New  ^rchangel ,  tu  Norfolk  Sound  {Extracted 
from  the  Linnaca)  III.  p.  1. 

On  the  plants  which  arc  calcuJatcdfor  the  formal ion 
of  fences  in  the  Island  of  Jamaica,  Bij  Jatnes  Macfa- 
dj/en ,  of  Jamaica,  31.  D.  (Read  before  the  Jamaica  So- 
eiety  for  the  Promotion  of  ^griciilfure  and  olher  Useful 
uirts,  Communicated  bj/  Dr.  Macfadj/en)  III.  p.  76. 

E.vtract  of  a  letter ,  relative  to  the  vegetable  produ- 
ctions  around  Lahooghat  in  Kumoan.  From  ^.  K.  Lind- 
saijy  Esq,  y  ßl,  D.  of  the  Hon.  the  E.  J.  C.  Service ,  to  0. 
A.  W.  JLrnott,  Esq.  of  Arlarij.  {Dated  Lahooghat j  23.  d. 
Jan.  1831.)  ///.  p.  119. 

New  WorJc  on  crijptogamic  Botany.  III.  ji.  125.  (Now 
or  little  kuowii  Cryptogamic  Plauts  of  the  Britisli  Isles,  hy 
W.  H.  Harvey.  Esq.  of  Summerville  near  LImerick,  soll  mit 
Kupfern  vom  Verfasser  selbst  augefertigt  in  monatlichen  Heften 
erscheinen,) 

Botanical  RemarJcs,  By  the  Rev,  J.  Farquharsoft 
(of  Alford  Aberdeenshire) ,  F.  R.  S.  —  ///.  p,  126.  (Betref- 
fen einige  englische  Pflanzen  und  namentlich  die  Eichen  und 
deren  geographische  Ausbreitung,  Erhebimg  über  den  Meeres- 
spiegel, wie  derselbe  Verfasser  auch  in  dem  zweiten  Bande  des 
5',Edinhurgh  Journal  of  Natural  and  Geographical  Science"  glei» 
I  che  Untersuchungen  über  die  Schottische  Fichte  und  andere 
Bäume  angestellt  hat. 

Contributions  towards  a  Flora  of  South  -  America  and 
the  Islands  of  the  Pacific.  By  W.  J.  IlooJcer,  LL.  D.  and 
G.  A.  W,  Arnott.  Esq.  A.  M.  F.  R.  S.  E.  ~  ///.  p.  129. 
Tab.  XCVI.  —  CTL  inch;  u,  p.  302. 


104  

Mauritius  III.  p.  212.  Enthält  einen  Auszug,  aus  den 
Verhandinngen  der  Naturforscheuden  Gesellschaft  der  Insel 
Mauritius  im  Jahre  1830  u.  1831. 

On  a  new  Species  of  Sarothra  of  Linnaeus ,  with 
some  obscrvations  on  the  Genus  and  its  afßnities»  ßy  R, 
K.  Greville  and  W,  J.  Hooler,  IIL  p,  232.  Tab,  CVIL 

On  Cardamine  rhomhoidea  and  C.  rotundifolia  of 
North -America,  III,  p,  237.  Tah,  CVIII,  and  CIX. 

Notice  to  the  Members  of  the  TJnio  Itineraria  III, 
p,  242. 

A  SJcetch  of  the  Province  ofEmerina,  in  the  Island 
ofMadagascar ,  and  of  the  Huwa ,  its  Inhabitants;  writ- 
tcn  dtiring  a  year^s  residence  by  the  botanists  Charles  Theo- 
dore Hiisetiberg  of  Erfurt,  and  Wcnceslans  Bojer  of  Pra- 
gue  in  Bohemia,  (  TF^ith  an  Appendi.v  on  the  Tanghina 
Poison.)  Tannanarivon y  Emerina,  May  1823.  ///.  p, 
246.  Der  Anhang"  üher  das  Tanghina  Gift  besteht  aus  mehreru 
verschiedeneu  Berichten  Ton  J.  F.  Freemaun,  Charles  Telfair 
und  Bojer,  welcher  letztere  eine  Beschreibung  des  Baumes  nebst 
colorirter  Abbildung  Taf.  CX.  giebt. 

Notice  respecting  Mr,  Berkeley^s  Gleanings  of  British 
AJgae.  III,  p,  367. 

Notice  respecting  the  Illustrations  of  the  Genera  of 
German  Plauts.  III,  p,  368. 

Account  of  Indian  Labiatae  in  the  Collection  of  J,  F,- 
Royle,  Esq,  Director  ofthe  Hon,  the  E,  J,  C  s,  Botanic- 
Garden  at  Saharampur  etc,  By  George  Bentham,, 
Esq,  p.  370. 

Description  of  two  new  species  of  Peruvian  FernSy 
By  Dr,  Greville  and  Dr,  HooJter,  III.  p,  384.  Tab,  CXI, 
V,  CXII, 


105 

Jeden  Band  beschliesst  ein  alphabetisches  Verzeichnlss  der 
Namen  der  Pflanzen,  Autoren  und  vorzüglichsten  Gegen- 
stcände. 

Journal  of  Botany,  being  a  second  series  of  the  Botanl- 
cal  Miscellany;  containing  Figures  and  Descriptions 
of  such  plants  as  recommend  themselves  by  their  No- 
velty,  Rarity  or  History  or  by  the  Uses  to  which  they 
are  applied  in  the  Arts ,  in  Medicine  and  In  domestic 
Oeconomy;  together  with  occasional  botanical  Noti- 
ces  and  information.  By  William  Jackson  Hooker 
LL.  D.  etc.  London.  (Part.  I.  Jan.  Ist.  1834.  to  be 
contlnued  quaterly.)  Vol.  I.  1834.  8vo. 

Es  schliesst  sich  dies  Werk  so  unmittelbar  an  das  Vorher- 
; gehende  an,  dass  die Knpfertafeln  mit  ihren  Bezeichnungen  fort- 
laufen und  auch  viele  Aufsätze  Fortsetzungen  der  in  den  Mi- 
scellany gegebeneu  sind.  Es  folge  hier  der  Inhalt  des  ersten 
Bandes  : 

Remarks  on  the  Genus  Floerkea  of  Willdenow,  By 
John  Lindlcy  Prof,  of  Botantj  in  the  London  University, 

V.l. 

Catalogue  ofthe  Orchideae  in  Mr.  Cuming*s  Collection 
of  Sotith  America  Plants.  Bjj  Professor  Lindlei/,  p,  4. 

Notes  upon  a  small  collection  of  Peruvian  Orchideae^ 
Bij  Prof  Lindley.  p.  8. 

^  List  ofthe  plants  observed  in  the  Island  of  Madera 
with  descriptions  of  some  neiv  Species.  By  M,  Frederic 
Holl  of  Dresden,  (  Aus  d.  bot.  Zeitung  1830.  v.  1.  p.  369.) 
p.  15. 

Notes  and  Observations  onthe  above  „List  of  PlantSy 
observed  in  the  Island  of  Maderay  with  a  description  of 


106  

some  neiv  Spectes.     In  a  Ictter  to  Dr.  HooJcer  etc,  etc.  by 
the  Rev,  R.  T.  Loive,  M.  A.  p,  22. 

New   or    rare  Orchideac.   p.  44.    Tab.  CXV.  CXVL 

cxriL 

Nottee  concerm'ng  Mr.  Drummond's  collections ,  madä 
in  the  soutJiern  and  westcrn  Parts  of  the  united  states.  p. 
ÖO.,  p.  183. 

Descriptions  of  two  new  spectes  of  Gytnnogramma 
from  Peru.   Rif  Dr.  Greville  and  Dr.  Hooker y  p.  61.  Tab. 

CXIX.  cxx. 

Illustrations  oflndian  Botany  jyrincipally  ofthe  sou- 
thern  parts  of  the  Peninsula.  By  Robert  Wight ,  M.  D. 
etc.p.Q2.  mit  den  Tafeln  CXXI.  — CXXIY.  als  eine  Fortsetzung 
der  in  den  Miscellany  befindlichen  Abhandlung ,  dann  p.  225. 
mit  den  Tafeln  CXXVII.  —  CXXX. 

General  von  JVelden^s  Correspondence  y  relating  to  the 
Flora  of  Dalmatia.  p.  67.  Aus  der  botanischen  Zeitung  von 
1830. 

JList  ofMosses  in  the  Dillenian  Herbarium,  Biß  G.  A. 
W*  Arnott  y  Esq.  and  W.  J.  Hooker,  p.  88. 

Observations  on  some  ofthe  classical  plant  s  ofSicily, 
By  John  Hoggy  Esq.  M.  A.,  F.  L.  S.  etc.  p.  98.,  p.  203. 

Notice  of  a  collection  of  Algae  y  communicatcd  to  Dr. 
Hooker  by  the  lote  Mrs.  Charles  Telfair,  from  y,Cap 
Malheiireuar"  in  the  3Iaurittus;  ivith  descriptions  of 
some  new  and  littlc  known  species,  By  JIT,  H.  Harvey  y 
Esq.  p.  147. 

Botanical  Information  p.  157.  Enthält  Anzeigen  und 
Nachrichten  über  folgende  Werke :  1)  Algae  Daumonienses  or 
dried  Specimens  of  Marine  Plauts  priucipallj  collected  in  De- 
vonshire  5  carefully  named  accordiug  to  Dr.  Hooker's  British 
Flora;  prepared  and  sold  by  Mary  Wyatt,   Dealer  in  Shells, 


— -^  107 

Torquay :  large  4to ,  wovon  2  Hefte  jedes  mit  50  Arten  erschie- 
nen sind,  jedes  Heft  zmnPrcisc  von  einem Liv.Sterl.  —  2)  Flo- 
ra Altaica  et  Icones  plant,  nov.  v.  imperfecte  cognit.  Fl.  Rossi- 
cam  imprimis  Altaicam  illustrautes  von  Ledebonr  —  3)  Plan-r 
tarum  Brasiliae  Icones  et  Descriptiones  von  Pohl  — ■  4)  Mele- 
temata  Botanica  und  Prodromus  Florae  Norfolkicae  von  End- 
licher —  5)  Prof.  Liudley's  Nixus  Piautarum  uud  Genera  and 
Species  of  Orchideous  Plauts  —  6)  Bcutham  Labiatarum  Ge- 
nera et  Species  —  7)  Nees  von  Esenbeck  Naturgeschichte  der 
Europäischen  Lebermoose  —  8)  wird  über  den  Reise  Verein 
zu  Esslingen  berichtet,  über  Ecklou's  Sammluugeu,  über  die 
Botaniker  Nordamerika's ,  über  die  verschiedenen  Reisenden, 
welche  sich  in  Nord  -  uud  Südamerika ,  in  Neu  Holland ,  Cey- 
lon uud  Sibirien  befinden,  eudlich  noch  8)  die  Nachricht  des 
baldigen  Erscheinens  des  2teu  Bandes  von  Hooker's  British 
Flora,  uud  Schaerers  9tcu — lOten  Hefte  der  Licheues  Helvetici 
Exciccati. 

Plantae  Jamesonianac.  Columbian  Plants  collected  by 
Prof,  William  Jamcson  of  Quito,  j},  231.  Tab,  CXXXI, 
CXXXII. 

On  tJie  supposed  animal  Natura  ofthe  seeds  of  certain 
Algae,    Bij  tJie  Rcv.  31.  /.  Berleleij,  p,  233. 

Notes  on  an  c:vcursion  up  tlie  western  Mountains  of 
Van  Dic?nan's  Land.  Bj/  R.  TF.  Laivrence,  Esq,  of  For- 
mosa,  p.  235, 

Contributions'towards  a  Flora  of  Van  Dieman^s  Land^ 
from  collections  sent  by  R.  W,  Lanrence  ^  and  Ronald 
Gunn,  Esqrs.,  and  bif  Dr,  Scott,  p.  2^1. 

Observations  on  some  British  Plants  ^  particularly 
with  rcference  to  tlic  English  Flora  of  Sir  James  E,  Smith, 
By  W.  Wilson  Esq.  p.  258. ,  p.  360.  Eine  Fortsetzung  der 
schon  in  den  Miscellany  begpnnenen  Abhandlung. 


108  

New  or  rare  Orchideac,  p,  272.  Tab,  CXXXIV,  — 
CXXXVL 

Contrihutions  towards  a  Flora  of  South  u4.inerica  and 
the  Islands  of  thc  Pacific,  By  W,  J,  HooJcer  and  G,  ^, 
W,  uärnott.  p,  276.  Fortsctzuug  der  in  den  Miscellany  Vol. 
III.  angefangeneu  Beiträge. 

yilgological  Illustrations  hy  William  H,  Harvey,  Esq, 
p,  296.  Tab,  CXXXriII—  CXXXIX,  Enthält  Bemerknn- 
gen  über  einige  brittische  Algen  und  Beschreibungen  einiger 
neulich  entdeckten  Arten  jener  Flora. 

Observations  on  the  different  Varieties  of  Zizyphus 
Jujuba  Liam.,  cultivated  in  tJie  Mauritius,  JBy  L,  Bouton 
Vice  Secretary  of  the  Nat,  Hist,  Soc,  of  that  Island  and 
Correspotident  ofthe  Royal  Museum  of  Nat,  Hist.  of  Pa- 
ris p,  319.  u,  Tab,  CXL, 

Information  respecting  the  Xlnio  itineraria  p,  323. 

Ejccursions  in  tlie  Neighbourhood  of  Quito  and  to- 
wards the  Summit  of  Chifnborazo  ^  in  1831,  By  Colonel 
Hall  of  Quito,  p.  327. 

^nalysis  ofthe  Proceedings  ofthe  Society  of  Natural 
History  in  the  Island  of  Mauritius  during  the  year  183Z, 
Botanical  pari  drawn  up  by  L,  Bouton ,  Vice  -  Secretary 
of  the  Society  etc,  p,  355. 

Description  of  Malayan  Plauts,  By  William  JacJc, 
p,  358:  Ist  eine  Fortsetzung  der  in  den  Miscellany  angefange- 
nen Beschreibung. 

Ejctract  ofa  letter  from  Dr,  Poeppig  to  Dr,  HooJcer, 
dated  Leipzig y  June  25.,  1834. 

Folgt  zum  Beschluss  des  Bandes  das  Register.  —  "Wir 
sehen  aus  dem  reichen  Inhalt  dieser  Zeitschrift,  welche  Mannig- 
faltigkeit mit  "Wichtigkeit  und  Gediegenheit  in  ihren  Mittheilnn- 
gen  verbindet,  dass  es  wohl  sehr  wünschenswerth  sei,  dass  sie 


109 

fortgesetzt  werde ,  aber  ihr  Preis  wird  für  die  deutschen  Botani- 
ker immer  etwas  hoch  sein  und  wir  müssen  daher  hoffen ,  dass 
Grossbritauulen  selbst,  welches  so  vielen  Unternehmungen  der 
Art  schon  günstig  ist,  auch  dieses  wissenschaftlichere  erhalten 
möge. 

Memoire  sur  le  groupe  des  Phylle'rie'es ,  et  notamment 
sur  le  genre  Erineum  par  A.  L.  A.  Fe'e«  Avec  plan- 
ches,  Paris  et  Strassbourg.  Chez  F.  G.  Levrault. 
1834.  8vo.  74  pag.  et  une  table  des  matieres  et  XI 
plancbes  lithogr. 

Der  Verf.  führt  uns  in  seinem  §.  1.,  welcher  allgemeine  Be- 
trachtungen über  die  Gruppe  der  Phylleriaceen  enthält,  durch 
die  Geschichte  der  verschiedenen  Ansichten  und  Bearbeitungen 
dieser  anomalen  Pflanzengebilde  um  endlich  bei  seinen  Ansich- 
ten und  seineu  Untersuchungen  stehen  zu  bleiben.  Ihm  erschie- 
nen diese  Phylleriaceen  eine  grosse  Aehulichkeit  zu  haben  mit 
den  Haarbilduugen,  welche  wir  auf  vielen  Gallen,  oder  den 
durch  den  Stich  und  das  Bewolmen  von  Insekten  verursachten 
Anschwellungen  verschiedener Pflauzcntheile  finden,  und  er  kam 
dadurch  auf  den  Gedanken,  dass  die  erstem  auch  wohl  ihr  Dasein 
den  Insekten  verdanken  dürften.  In  der  That  fand  er  bei  Un- 
tersuchung trockner  Exemplare  von  Erineum  vitls,  tillaceum, 
aceriuum  und  juglandinum  Insectenlarven,  welche  sich  zwischen 
den  Fäden  befanden,  und  ähnliche  Larven,  obgleich  meist  weni- 
ger deutlich,  fand  der  Verf.  auf  einer  Masse  anderer  Arten. 
Jene  4  Arten  von  Erlneen  wurden  nun  im  frischen  Zustande  un- 
tersucht und  er  fand  hier  jene  Larven  wieder,  oft  erkennbar  mit 
blossem  Auge.  Sie  sind  von  länglicher  Gestalt,  haben  4  Füsse, 
welche  sich  durch  kleine  Haarpinsel  enden.  Diese  Füsse  sind 
am  obern  Ende  des  Körpers  befestigt,  welcher  mit  deutlichen 
Ringen  versehen  und  gegen  die  Mitte  mit  Haaren  besetzt  Ist; 


110 

Iiler  ist  der  Körper  niedergedrückt,  während  der  untere  Theil, 
der  sich  in  eine  Spitze  endet,  2  Paare  ziemlich  lauger  und  sehr 
steifer  Haare  trägt.  Diese  Larven  sah  der  Verf.  auf  Erin.  ace- 
rinum  und  tiliaceum  lebend ,  sie  haben  einen  langsamen  und 
gleichsam  verwirrten  (embarassee)  Gang,  und  scheinen  auf 
diesen  beiden  Arten  vonErinciim  etwas  von  einander  verschieden. 
Diese  Larven  niuss  man  nicht  mit  denen  der  Aphis- Arten  ver- 
wechseln ,  welche  fast  immer  in  der  Nähe  der  Erineum  leben, 
sie  sind  bedeutend  grösser,  haben  6  Füsse.  Beide  Larven - 
Arten  sind  vom  Verf.  abgebildet,  jedoch  hätten  wir  die  Abbil- 
dungen etwas  schärfer  gewünscht ,  was  zum  Theil  wohl  Fehler 
der  Steinzeichnung  ist.  Höchst  wichtig  würde  es  sein,  die  wei- 
tere Entwickelung  dieser  kleinen  Thierchen  zu  verfolgen  und 
das  vollkommene  Insekt  kennen  zu  lernen,  welches  aus  diesen 
Larven  entsteht.  Uebrigens  giebt  es  auch  Gfüssige  Erineum-  , 
Larven,  wie  z.  B.  bei  Er.  clandestinum,  noch  andere  haben 
ganz  vrunderliehe  Formen ,  so  dass  man  sie  kaum  für  Larven 
halten  kann  und  ihre  Natur  sehr  räthselhaft  wird ;  also  Stoff  zu 
neuen  zahlreichen  Untersuchungen ,  welche  uns  auch  über  die- 
sen Gegenstand  endlich  Licht  verschaffen  werden  und  dessen 
Anregung  wir  dem  Hrn.  Verf.  verdanken,  der  nun  noch  über  die 
Art  und  Weise  wie  solche  Prodnctioneu  durch  Insekten  entstehn 
können  handelt  und  im  §.  II.  über  die  Gattungen  Erineum,  Phyl- 
Icrium,  Taphria  und  Cronartium  spricht,  im  §.  III.  endlich  die 
Spccies  aufstellt,  deren  Zahl  sich  bedeutend  aus  den  Pariser 
Herbarien  vermehrt,  er  hat  nämlich  87  Arten  von  Erineum 
(Erineum  und  Phyllerium  Aut.)  aufgestellt,  ferner  3  Cronartia 
und  7  Taphriae.  Darauf  folgt  ein  alphabetisches  Verzeichniss 
der  Bäume  und  Holzpüauzen,  auf  deren  Blättern  sich  wahre 
Phyllerieen  befinden ;  ein  dergleichen  der  natürlichen  Familien  der 
Dicotylen ,  deren  Gattungen  Erinea  tragende  Blätter  haben ;  ein 
dergleichen  der  Pflanzen  auf  deren  Blättern  falsche  Phyllerieen 
angezeigt  sind;  dann  folgt  Geographie  der  Erinea,   nach  Län- 


111 

dern  und  Weltthcilen ,  darauf  eine  Synonym  -  Nachweisung;, 
welche  als  Register  dient  und  endlich  macht  eine  Erklärung  der 
Tafeln  den  Beschluss.  Die  Tafeln  selbst  enthalten  nur  Darstel- 
lungen vieler  bekannten  Phyllerieen  mit  ihren  Thieren  und  zum. 
Theil  colorirte  Abbildungen  neuer  Arten. 

Opuscules  phytologiqiies ;  par  M.  Henri  Cassini,  Pair 
de  France,  Consciller  a  la  Cour  de  Cassation  etc.  To- 
me troisieme  or  supple'mentaire.  Contenant  1)  Un 
Re'sume'  de  la  Synantht'rologie.  2)  Quatre  Lettres  ele-»- 
mentaires  sur  la  Botanique.  Paris  et  Strassbourg-.. 
Chez  F.  G.  Levrault.  1834.  8-0.  XXX  et  XIV  et 
222  p.  et  deux  pages  contenant  les  Errata  des  trois 
volumes  et  2  p.  contenant  une  Observation  par  Mr.  D. 
De  Blainville. 

Hr.  V.  Blainville  sagt  in  einer  Anmerkung  zu  Anfange  des 
Werks,  dass  der  verst.  Yerf.  diesen  dritten  Theil  fast  vollstän- 
dig rcdigirt  und  zusammengeschrieben  hinterlassen  habe  und 
dass  er  sich  mit  Eifer  dem  Auftrage  von  Mad.  de  Cassini  unter- 
zogen habe,  dies  Werk  herauszugeben,  da  dieser  Auftrag  nicht 
nur  ehrenvoll  für  ihn  sei,  sondern  ihm  auch  Gelegenheit  gebe, 
sich  der  mit  Hru.  v.  Cassini  seit  20  Jahren  gepflogenen  Freund'- 
schaft  rühmen  zu  könuen,  eines  Mannes  ,  der,  wenn  geprüfte 
Tugend,  aufrichtige  Frömmigkeit,  sehr  hohes  Verdienst,  und 
ein  eben  so  tiefes  als  bescheidenes  Wissen  hinreichten  eine  Sta- 
tue zu  verdienen  gewiss  dieser  hohen  Auszeichnung  würdig  ge- 
wesen wäre.  Es  folgt  nun  eine  Nachricht  über  das  Leben  des 
Hrn.  von  Cassini  von  dem  Advokaten  am  köuigl.  Gerichtshofe 
in  Paris  Hr.  Gossiu.  Es  ist  eine  vollständige  mit  Liebe  ge- 
schriebene Lebensbeschreibung,  welche  in  Verbindung  mit  der 
von  Guillemin  in  dem  5ten  Hefte  des  ersten  Bandes    der   Ar- 


112 

chives  de  botanique  gegebenen  Notiz  wohl  eine  üebersetznng  ver- 
dienten. In  dem  nnu  folgenden  Avertissement  giebt  der  Verf. 
Nachricht  über  den  Plan  dieses  Bandes.  Er  beginnt  mit  einem 
Resume  de  la  Synantherologie.  Hierin  finden  wir  zuerst  ein 
Tableau  sommaire  de  la  Synantherologie ,  welches  nach  dem 
Artikel  Synantherologie  im  ölsteu  Baude  des  Dictionnaire  des 
sciences  naturelles  bearbeitet,  aber  durch  die  am  gehörigen  Orte 
eingeschalteten  Verweisungen  höchst  nützlich  zum  Gebrauch  ist. 
Ebenso  ist  das  folgende  Tableau  systematique  des  Synantherees, 
welches  zuerst  im  17ten  Bande  der  Aunales  des  sciences  natu- 
relles, dann  verbessert  im  60ten  Baude  des  Dict.  des  sc.  nat.  er- 
schien ,  hier  mit  Znsätzen  verbessert  und  berichtigt.  Dann 
folgt  eine  Table  alphabetique  des  Synantherees,  Avelche  die 
Theile  und  Seiten  des  Dictionnaire  des  sciences  naturelles  an- 
zeigt, wo  jeder  Gegenstand  abgehandelt  ward,  dies  ist  ein 
höchst  Schätzenswerther  Führer  um  die  so  zerstreuten  Auf- 
sätze Cassini's  bequem  benutzen  zu  können,  besonders  da  die 
im  60ten  Bande  des  Dict.  gegebene  Tafel  sehr  mangelhaft  war. 
Viertens  erhalten  wir  ein  Register,  welches  die  Artikel  der  60 
Bände  des  Dictionnaire  des  sc.  nat.  anzeigt,  welche  vom  Verf. 
dieser  Opuscules  herrühren ,  es  ist  mehr  chronologisch  als  al- 
phabetisch deun  das  vorhergehende,  welches  es  nicht  überflüs- 
sig macht.  Den  Beschluss  des  Bandes  machen  die  4  Briefe  über 
die  Elemente  der  Botanik. 

Ueber  die  Bestrebungen  der  Schlesler,  die  Flora  der 
Vorwelt  zu  erläutern  von  H.  R..  Göppert.  Aus  den 
Schlesischen  Provinzial  -  Blättern  Aug.  -  und  Sep- 
tember-Heft besonders  abgedruckt.  Breslau  1834. 
8^0.  26  S. 

In  dieser  kleineu  gehaltvollen  und  sehr  lesenswerthen  Ab- 
handlung setzt  der  Verf.  auseinander,  was  in  Schlesien  in  Be- 


f 


113 

Ziehung  auf  regetabilische  VersteiDoiungskunde  in  früherer  Zeit 
bis  jetzt  geleistet  sei  und  knüpft  daran  die  Bitte  an  seine  Lands- 
leiite ,  ihn  in  einem  Unternehmen  zu  unterstützen ,  was  jene  Be- 
mühungen fortzusetzen  und  auszudehnen,  sie  nach  dem  neuesten 
Stande  dieser  in  den  letzten  Jalireu  mit  starken  Schritten  vorge- 
eiiten  Wissenschaft  öffentlich  bekannt  zu  machen  bestimmt  ist.  In- 
teressante biographisQhe  Notizen  begleiten  die  Bemerkungen  über 
die  Werke  yon  Kundmann,  Volkmann,  Burghart  nnd  Rhode, 
welche  auf  den  angeregten  Gegenstand  Bezug  haben.  Eine 
kurze  gedrcängte  Geschichte  dej  Kaiserl.  Leopoldinisch  -  Caroli- 
nischen Academie  der  Naturforscher,  welche  des  Verfassers  Ar- 
beiten mit  ihren  Abbildungen  in  ihre  Schriften  aufnehmen  will, 
wird  manchen  Leser,  welcher  sie  hier  nicht  erwartet,  angenehm 
überraschen.  * 

Genera  plantarum  Florae  Germaniae  etc.  auctorc  Th.  Fr. 
Lud.  Nees  ab  Esenbeck  etc.  Fase.  III.  et  IV.  (s.  Lin- 
naea  1833.  Litt.  p.  199.) 

Das   dritte  Heft  dieses  gewiss  allen  Freunden   einer  ge- 
Qauern   botanischen  Kenntniss   interessanten  Werks,    welches 
zugleich  ein  angenehmes  Hülfsmittel  für  den  Unterricht  darbie- 
tet, enthält  nun  folgende  Gattungen:  Mjrica,  Juglans,  Ulmus, 
Celtis,  Morus,  Ficus,   Urtica,  Parietaria,   Cannabis,   Humu- 
us,  Euphorbia,  Crozophora,  Ricinus,  Andrachne,  Mercuria- 
is,  Buxus,  Empetrum,  Elaeagnus,  Hippophae,  Osyris,  also 
lepräsentanten  zu  9  Familien.      Das  vierte  Heft  zeigt  uns  die 
Jattuugen:  Narthecium  Moehr.,  Lilium  Tournef.,  Tulipa  Tour- 
lef.,   Fritillaria  Tournef.,   Erythronium  L.,   Hemerocallis  L., 
Ijacinthus  Reich.,  Bellevalia  Lep.,  Muscari  Tournef.,  ürope- 
alum  Kerr,   Scilla  Link ,  Agraphis  Link  ,   Ornithogalum  Link, 
Llbuca  Reich.,   Gagea  Salisb.,  Allium  L.  auf  2  Tafeln  näm- 
ch:  Allium  und  Porrum  Tourn.,    Anthericum  Lin.,   Llojdia 

9rBd,  Litterat.  /g^ 


114  

Salisb.  (hierbei  hätte  wohl  der  Ledeboiir'sche  Name  Nectarobo- 
thrium  den  Vorzug  verdient ,  oder  doch  erwähnt  werden  müs- 
sen), Asphodelus  Reich.  Dass  der  Verf.  die  Gattungen  nichi 
weit  genommen  hat,  ist  unstreitig  ein  grosser  Vorzug  dieses 
Werks  ,  da  es  sonst  doch  besonderer  Abbildungen  bedurft  hätte 
um  die  verschiedenen  Hauptformen  zu  characterisiren ,  wie  dies 
bei  Allium  geschehen  ist.  Dem  Verf.  wünschen  wir  die  besti 
Unterstützung ,  damit  sich  sein  so  nützliches  Unternehmen  nnge 
stört  entwickeln  könne. 

Prodromus  Florae  Norfolkicae  sive  Catalogus  stirpium 
quae  in  insula  Norfolk  annls  1804  et  1805  a  Ferdi 
nando  Bauer  collectae  et  depictae  nunc  inMnseo  Cae 
sareo  Palatino  rerum  naturalium  Vindobonae  servan 
tur ,  auctore  Stephano  Endlicher.  Vindobonae  aj 
Fried.  Beck  1833.  8'°-  maj.  VIII.  et  100  pag. 

Die  von  dem  verst.  berühmten  Maler  Ferdinand  Bauer  ai 
der  Norfolk -Insel  gesammelten  Pflanzen  ,  welche  von  ihm  zui 
grossen  Theil  auch  daselbst  nach  dem  Leben  gemalt  wurde 
wurden  für  die  Kaiserlichen  Sammlungen  in  Wien  angekauft,  ui 
werden  hier  beschrieben  von  einem  Botaniker,  dessen  gründlicl 
und  schöne  Arbeiten  hinlänglich  bekannt  sind.  Es  verspric 
derselbe  in  der  Vorrede  uns  auch  über  die  Verthellung  der  Pflai 
zen  auf  den  Inseln  des  stillen  Meeres ,  so  wie  über  die  allg 
meine  Beschaffenheit  dieser  Flor  der  Norfolkinsel  an  einem  au 

dern  Orte  belehren  zu  wollen,   was  wir  aber,   soviel  uns  b 

.  .    .  .'i.l  i 

kannt  ist,  bis  jetzt  noch  nicht  erhalten  haben. 


Uebersiclit  der  Arbeiten  und  Veränderungen  der  schl 
sischen  Gesellschaft  für  vaterländische  CulUir  im  Jah 
1833.  Breslau  1834.  4'o- 


fe 


i 


lU 

Wir  entnehmen  daraus  den  Bericht  «1.  bot,  Section  über  die 
Verhandlungen  im  Jahre  1834: 

Die  botanische  Section  hat  in  diesem  Jahre  neun  Versamm- 
lunijcn  fjehalteu. 

In  der  ersten,  am  31.  Januar,  legte  Herr  Prof  Dr.  Göp~ 
pert  eine  Anzahl  sehr  interessanter  Dalmatischer  Pflanzen,  wel- 
che Herr  Prof.  Petter  in  Spalatro  gesammelt,  wie  auch  die  Flo- 
ra Jadrensis  vor. 

In  der  zweiten,  am  28.  Februar,  zeigte  der  Secretair  die 
Schlesischcn  Arten  der  schwierigen  Sippe  Rubus  in  getrockne- 
ten Exemplaren  vor  und  theilte  seine  Ansichten  über  die  Einthei- 
lung  und  Arfuutcrschcidung  in  selbiger  mit.      Es  wurde  an  voll- 
ständigen Exeraplareureihen,   wie  auch  ans  der  eigenen  Angabe 
der  berühmten  Mouographen  dieser  Sippe  nachgewiesen ,  "dass 
diejenigen  Merkmale,  welche  lediglich  von  der  Bekleidung  der 
Theile,  sie  bestehe  in  Haaren,  Borsten,  Drüsen,  Stacheln  oder 
Filz,  hergenommen  sind,  nicht  nur  nicht  für  die  Diagnose  der 
Species,   sondern  noch  viel  weniger  zur  Bezeichnung  der  ünter- 
abtheilungen  (tribus)  der  Sippe  tauglich  seien.     Eben  so  wenig 
.sei  die  Zahl  der  Blättchefi  auf  den  Blattstielen  des  sterilen  Sten! 
Igels  zur  Unterscheidung  anwendbar;    von  der  Unzulänglichkeit 
Jcann  man  sich  fast  an  jedem  Strauche  überzeugen :   nnd  dass  der 
Boden  nnd  andere  äwssere  Momente  dahin  wirken  können,  dass 
z.B.  dieDreizahi  der  Blättchen,   welche  man  an  den  meisten 
f Arten  am  Grunde  der  Stengel  gewahrt,   oft  auch  bis  über  die 
:  Mitte  sich  erstrecke,  oder  am  ganzen  Stengel  herrschend  werde, 
kann    keinem   aufmerksamen  Forscher  befremdend  sein.      Ref.' 
erklärte,    dass  die  in  der  Flora  Silesiae  versuchte  Abtheilnng 
and   Diagnosen   dieser   Sippe    durchaus  untauglich   seien  und 
machte  darauf  aufmerksam,    wi^ „viel   noch  zu  thnn  sei,    ehe 
man  mit  einiger  Sicherheit , die  Diagnose   der  Artep   feststellen 
könne. 

(8  ^^) 


1 16 

In  der  dritten,  am  21.  März,  sprach  Herr  Schauer,  Ober- 
frchiilfe  am  botanischen  Garten  hierselbst,  über  die  Metamor- 
phose der  Pilauzen  im  Allgemeinen ,  und  insbesondere  über  die 
von  Enn-elmann  mit  dem  Namen  antholysis  bezeichneten  und 
zuerst  klassiticirton  Missbildungen.  Seine  Beobachtungen  erge- 
ben alsHauptresaltat,  dass  die  Bildung  der  Blume  nur  als  eine 
metamorphosirte  Blattbildung  zu  betrachten  ist.  —  Antholysen 
werden  immer  nur  gegen  den  Herbst,  bei  üppiger  Nahrung, 
lan'^e  dauernder  AVärme  bei  trübem  Himmel ,  besonders  auch, 
wenn  nach  trockner  Witterung  viel  Feuchtigkeit  eintritt,  ange- 
troffen. Zur  Erläuterung  wurden  nun  eine  Anzahl  dergleichen 
Mis^bilduugen  vorgezeigt;  namentlich  Aconitum  Stoerkianum, 
woran  die  Blumenblätter  in  cuculli  verwandelt  sind ;  Chrysan- 
themum Mvconis  mit  in  blattförmige  Röhren  verwandelten  Blüm- 
chen; Biiniäs  Erücago ,  wo  die  Stelle  des  Fruchtknotens  ein 
^tiel'mit  einem  Knbspchen  als  Ansatz  einer  neuen  Blüthe  ver- 
tritt;' Reseda  Phttenma,  an  welcher  die  Kapseln  völlig  in  Blät- 
ter verwandelt  sind  ,  an  denen  noch  die  Rudimente  der  ovula  zu 
-bemerken ;  Reseda  odorata  mit  vergrünten  blattförmigen  Stanb- 
'gei^fässcu;  Reseda  alba  mit  vergrösserten  Kelchen ;  dieselbe  mit 
einem  sehr  langen  Blüthenstande ,  unten  mit  regelmässigen  Blni- 
itien,  in  der  Mitte  mit  blattartig  gewordenen  Kapseln ,  an  de* 
Spitze  mit  völlig  blatlartigen  Gebilden;  Anagallis  phoenicea  mit 
'^l'i^grösf^feTtem  Kelche  und  verkleinerten  Blumenblättern;  Aiii» 
'5(*Uespitosa  vivipara;  Heracieam,  woran  die  Blumenblätter  grüii 
werden  und  die  Frucht  sich  häufig  in  zwei  eilanzetförmige  Blätt- 
chen verwandelt. 

In  der  vierten ,  am  25.  April ,  theilte  der  Secretair  einige 
Bemerkungen  über  die  Konjugation  \ler  Zygnema  -  Arte«  und 
über  die  sogenannten  Früchte  der  Ektospermen  Vauch.  mit, 
Sämmtlichg  ächte  Arten  von  Zygnema  kommen  um  Breslau 
äusserst  häufig  vor;  sie  erscheinen  im  ersten  Frühling,  sobäldj 
•^inige  Wärme  eingetreten,  plötzlich  auf  der  O^ernärl!'.'  des'WaS-l 


i 


801:?,  zueret  durchuus  ohne  Künjiij;;itiuu;  um  Z.  gouulloxmu 
wiiido  gleich  anfäiig^licli  koujuj^lrt  gvfmideu.  Am  seltensten 
wird  die  Koiijiigalioii  bei  Z.  stellatiim  Spr.  gefmideii.  Die  frü- 
heren Beobachtungen,  dass  bei  der  Konjugation  der  Inhalt  der 
Glieder  aus  dem  einen  Faden  in  den  anderen  durch  den  Zw^- 
schenkanal  übergehe,  wurde  bestätigt :  ob  diess  jedoch  zur  BU- 
duug  des  ovalen  oder  sphärischen  körnigen  Körpers,  welcjier 
sich  in  den  eliizelncu  Gliedern  des  anderen  Fadens  bildet,  erfor- 
derlich sei,  scheint  zweifelhau.  — '  U^J^er  die  Fruchtkörper.  d.4>i 
Vaiicheria  -  Arten  äusserte  derselbe  die  Vermuthnug,  dass  JaAJ» 
verschiedenartige  Bildungen  vermengt  habe  und  dass  wahr- 
scheinlich mehrere  der  von  den  Schriftstellern  aufgeführten  Ar- 
ten theils  verschiedene  Stufen  der  Entwickelung  einer  Art  dar- 
stellen, theils  als  Aliäuderuiigcn  oder  unregelmässige  Bildungen 
zu  betrachten  seien. 

In  der  fünften,  am  4.  Juli,  sprach  Herr  Obergehiilfo 
Schauer  über  das  Vorkommen  von  A  iscum  album  und  die  Kei- 
mung der  Saamen  desselben ,  Avobei  Exemplare  keimender  Saa- 
men  aus  der  Gegend  von  Bonn  vorgezeigt  wurden.  Am  häulig- 
sten  findet  sich  Viscum  album  im  mittleren  besonders  westlichen 
Deutschland,  namentlich  in  der  Wetterau  auf  Aepfel-  und  Birn- 
bäumen; sonst  auf  Linden,  Pappeln,  Kiefern  u.  s.  w.  üass 
es  auf  Eichen  gefunden  werde,  was  sonst  bezweifelt  wurde,  be- 
stätigen der  Präsident  Nees  von  Esenbeclc  und  die  Flora  Sile- 
siae.  (Herr  Dr.  ^le.rander  bemerkt  dasselbe  häufig  auf  Eichen 
bei  Krakowane  bei  Gels  gesehen  zu  haben.)  Die  Saamen  ent- 
halten 1  —  3  Embryonen,  mit  einem  meist  nach  oben  gerichte- 
ten Würzelchen,  welches  an  der  Spitze  verdickt  ist,  sich  an  tVw 
Oberhaut  anlegt  und  indem  diese  verdirbt,  in  das  Innere  dej- 
Rindenschicht  eindringt  und  Wnrzeln  treibt;  naeh  geraumer  Zeit 
zeigen  sich  die  Kotyledonen. 

Hierauf  sprach  Herr  Dr.  T^alentin  über  die  bisher  beobach- 
teteu  Erscheinnngen  der  Saftzirkulation  in  denPIlanzeu,     ,,Mau 


1 18  

kann  alle  in|den  Pflauzeu  vorkommenden  inneren  Bewegungen 
in  drei  Klassen  theilen.  1)  Die  Bewegung  der  bekannten 
Brownschen  Moleküle.  Diese  sind  kleine  runde  oder  längUclie, 
meist  dunkle  Körperclien,  welche  meistens  in  den  Zellen wan- 
dnngeu,  seltner  iu  den  Pflauzensäiteu  sich  befinden  und  eine  leb- 
hafte Bewegung  in  einer  gewissen  Peripherie  haben  ohne  wahre 
Locomotion  ausserhalb  derselben.  Fast  in  einer  jeden  Pßanze 
sieht  man  Kügelchen  der  Art.  Sie  erfordern  zur  Beobachtung 
ihrer  eben  so  geringen  Ortsveränderungen  bedeutende  Vergrösse- 
ruugen.  Am  schönsten  fand  ich  sie  in  den  Yaucherien,  den  jun- 
gen Knospen  der  Liliaceen  und  Amaryliideen ,  in  Asklepiadeen, 
Rosaceen  und  Labiaten.  Bei  Hoya  carnosa  enthält  die  zweite 
unterhalb  der  Oberhautschicht  befindliche  Zellenreihe  ein  oder 
mehrere  Kügelchen,  welche  in  sehr  lebhafter  Bewegung  begrif- 
fen sind.  Die  merkwürdigste  Erscheinung  dieser  Art  jedoch  bie- 
ten harzige  Säfte  enthaltende  Pflanzen  j  vorzüglich  die  Sippen 
Cycas  und  Zaraia  dar.  In  den  letzteren  giebt  es  mit  Saft  gefüllte 
Gänge,  welche  eine  bedeutende  Anzahl  grösserer  durchsichti- 
ger Kügelchen  enthalten,  die  so  lebhaft  sich  bewegen,  dass  man 
auf  den  ersten  Anblick  eine  wirkliche  Saftbewegung  zu  sehen 
glaubt.  Allein  bei  ruhigerer  Betrachtuug  überzeugt  man  sich 
bald,  dass  es  nichts  weniger,  als  diese  sei;  jedes  Körnchen 
kehrt  zu  seiner  alten  Stelle  zurück  und  nur  die  Menge  derselben 
und  die  grosse  Schnelligkeit  ihrer  Bewegungen  macht  diesen 
eigenen  und  wahrhaft  überraschenden  Eindruck.  Diese  Bewe- 
gung ist  nicht  Mos  unter  Wasser,  sondern  auch  in  dem  völlig 
trocknen  Blattschnitte  wahrzunehmen  und  dauert  so  lauge ,  als 
der  in  den  Gängen  enthaltene  Saft  nicht  vertrocknet  ist.  Daher 
kann  man  sie  bisweilen  noch  am  dritten  Tage  nach  gemachtem 
Schnitte  beobachten.  2)  Die  infusorielle  Bewegung.  Diese  ist 
im  Ganzen  sehr  selten  und  findet  sich  in  der  Regel  in  abgestor- 
benen oder  krankenden  Pflanzen  oder  Pflanzentheilen ,  vorzüg- 
lich im  Herbste.      Sie  entsteht  dadurch,     dass  in  der,    wie  es 


119 

scheint,     von    allen    Seiten   geschlossenen    PHanzeuzcllc    oder 
Schlanche  ein  Infusorlnm  enthalten  ist,  welches  durch  seine  Be- 
wegung ein  Wirbeln  des  Saftes  erzeugt.     Eine  Beobachtung  der 
Art  machte  ich  an  einer  nicht  näher  zu  bestimmenden  Vauche- 
ria ,    deren  grüner  Körnerinhalt  sehr  gering  und  in  unregel- 
mässige Haufen  zusammengeballt  war.     Nach  Durchschneidung 
des  Schlauches  schwamm  das  lufusorium  hervor  und  gab  sich 
als   eine  Species  der  Gattung  Enchelys  deutlich   zu  erkennen. 
Hierher    gehört    auch    wahrscheinlich    die   merkwürdige    von 
Meyen  zuerst  beschriebene  Thierbildung  in  den  Charenschläu- 
chen  des  Herbstes.      Endlich  muss  man  hierher  das  von  Wim- 
mer und  mir  näher  untersuchte,  in  einer  Vaucheria  wohnende 
und  sich  entwickelnde  Thier  rechnen,    dessen  anderwärts  weiter 
gedacht  werden  wird.     Die  sogenannte  Thierbildung  der  Sporen 
der  Konferven  gehört ,   soviel  ich  davon  zu  sehen  Gelegenheit 
hatte,  nicht  hierher ,  wie  TrcntepoJil,  ^gardh ,  XJngeru.k, 
glauben,    sondern  zum  Theil  in  die  folgende  Klasse.     3)   Die 
Bewegung  des  Saftes  der  Pflanzen  selbst,   und  zwar:   a.   des 
Lebenssaftes.     Hierüber  sind  meine  Beobachtungen  noch  sehr 
gering.      Wahre  Strömung  hat  weder  Prof.  PurTcinje  ^  mit  wel- 
chem ich  die  meisten  Beobachtungen  gemeinschaftlich  anstellte, 
noch  ich  selbst  wahrgenommen.     Wir  sahen  aber  entgegenge- 
setzte Strömungen  in  zwei  dicht  an  einander  liegenden  Lebens- 
saftsgefässen ,  vorzüglich  in  Euphorbia,  Chelidonium  und  Ficus 
elastica.      Bei  jungen  noch  saftigen  Blättern  von  Vanilla  plani- 
folia  kann  man  au  dünnen  Horizoutalschnitten  schon  mit  blo- 
ssen Augen  das  Phänomen  wahrnehmen,     b.   Die  Bewegung  des 
Saftes  in  den  Zellen  und  Schläuchen  ist  dagegen  leicht  zu  beob- 
achten.     Bei  Chara  vulgaris  besteht  jeder  Schlauch  aus  zwei 
Häuten,  einer  durchsichtigen  und  structurlosen  und  einer  körni- 
gen, deren  Körner  in  spiralischer  Stellung  mit  Elevationen  von 
ziemlicher  Grösse  um  das  Rohr  herumlaufen.     Die  mittelste  Spi- 
rale mangelt  und  so  entsteht  der  bekannte  Interfereazstreifen, 


120  

Der  Kreislauf  des  Saftes  geht  ziemlich  schnell  vor  sich ,  nimmt 
in  jedem  geschlossenen  utriculus  seinen  besonderen  spiraligen 
Umlauf  und  wird  selbst  dadurch,  dass  man  die  Kontinuitcät  eines- 
Rohrs  durch  Zusammendrücken  der  Wcände  aufhebt,  nicht  sov, 
gleich  zum  Stillstaude  gebracht.  Dagegen  fliesst  er,  sobald  das 
Rohr  durchschnitten  ist ,  zu  beiden  Seiten  aus  ,  und  man  sieht 
dann  deutlich,  dass  drei  Arten  von  Kügelchen  in  ihm  enthalten, 
sind,  kleinere  Saftkügelchen ,  mittlere  und  grössere  Kugeln, 
welche  letztere  wieder  kleinere  Kugeln  und  Kügelchen  in  sich 
enthalten.  In  der  Vallisneria  spiralis  ist  der  Saftlauf  ebenfalls 
derselbe,  wahrscheinlich  auch  spiralig,  nur  langsamer  als  in 
den  Charen.  Nach  meinen  mikrometrischen  Messuugen  und 
Berechnungen  ist  das  mittlere  Verhältniss  wie  1  zu  4,  5  an  den 
Seitenwcänden;  an  den  Umbieguugsstellen  ist  die  Bewegung  da- 
gegen bei  weitem  schneller.  Bei  feinen  Horizontalschnitteu 
stockt  sie,  wie  Meyen  schon  angegeben  unmittelbar  nach  der 
Präparation,  erscheint  jedoch  nach  10  Minuten  bis  einer  halbeu 
Stande  wieder,  und  zwar  um  so  rascher,  je  mehr  das  Wasser 
eine  massig  warme  Temperatur  hat.  Jedoch  habe  ich  auch  das- 
selbe Phänomen  eben  so  deutlich  an  durchaus  unverletzten 
Pflänzchen,  sowohl  in  der  Wurzel,  als  in  den  Blättern  wahrge- 
nommen. Der  Saft  enthält  die  schon  von  Meyen  beschriebenen 
Bläschen,  Kügelchen  und  Athmosphären.  Auch  habe  ich  mich 
ebenfalls  von  der  Passivität  der  Kügelchen  bei  dieser  Bewegung 
hinlänglich  überzeugt.  In  Hydrocharis  Morsus  ranae  und  Stra- 
tiotce  aloides  ist  in  den  feinen  Wurzelzasern  dasselbe  Phänomen 
nicht  wieder  wahrgenommen  worden.  Nur  ist  hier"  die  Betraol»- 
tung  wegen  der  vollkommen  wasserhelleu  und  durchsichtigen 
BeschaiFenheit  des  Saftes  sowohl  als  der  Saftkügelchen  schwie- 
rig und  bei  minder  günstigem  Lichte  ganz  unmöglich.  Unter 
zweckmässigen  Verhältnissen  sieht  man  aber  nicht  hlos  ein  ge- 
wisses uiibestim«ites  Wirbeln,  sondern  einen  wahren  Kreislauf, 
wie  in  der  VAÜisneria.     Endlich  kann  ich  noch  das  neueste  von 


1 


—  121 

Stach  beobachtete  Phänomen  eines  Zelleukreislanfes  an  einer 
Landpflanze  bestätigen.  Bekanntlich  sind  die  Antherenhäute 
von  Tradescantia  virgiuica  intensiv  blan  gefärbt  nud  an  ihrer 
Aussenfläche  mit  spiraligen  Streifen  besetzt.  So  lange  diese  in 
ihrer  Kontinuität  wahrzunehmen  sind ,  ist  von  dem  im  Inneren 
Enthaltenen  und  Vorgehenden  nichts  sichtbar.  Wird  aber  eine 
solche  unverletzte  Anthere  stark  zwischen  zwei  Glasplatten  gc- 
presst  und  so  die  durch  die  Spiralen  erzeugte  Ungleichheit  der 
Oberßäche  aufgehoben:  so  sieht  man  im  Innern  einen  zirkulären 
in  senkrechter  Richtung  an  den  Innenwänden  befindlichen  Strei- 
fen, in  welchem  äusserst  kleine  durchsichtige  Saftkügelchen  an 
der  vorderen  Wand  auf  und  an  der  hinteren  niedersteigen.  Die 
Kügelchen  sind  so  klein,  dass  man  mit  Deutlichkeit  das  Phäno- 
men erst  bei  einer  öOOfachen  Vergrösscruug  im  Durchmesser 
beobachten  kann.  Zur  äusseren  Seite  dieses  Saftstroms ,  liegt 
ein  ziemlich  grosser  Nucleus,  wie  ihn  ans  andern  Pflanzentheilen 
Robert  Brown  ^  Purkinje  nnA  KrocJccr  A.  i.  beschrieben  nnd 
abgebildet  haben." 

Herr  Professor  Dr.  Hcnschel  legte  Thiele's  Laubmoose  der 
Mittelmark  zur  Ansicht  vor. 

In  der  sechsten ,  am  4.  October,  zeigte  der  Secretair  unter 
dem  von  Professor  Purkinje  gefälligst  dazu  erlaubten  Ploessl- 
schen  Mikroskope  ein  in  kapseiförmigen  Auswüchsen  einer  Van- 
cheria  (Ectosperma  Vauch.)  enthaltenes  Thier.  An  den  Enden 
und  zur  Seite  der  Fäden  einer  am  28.  September  bei  Gräbschen 
unweit  Breslau  gefundenen  Vaucheria  befanden  sich  längliche 
Verdickungen,  fast  wie  die  Kapsel  einer  Bartula ,  nach  nnten 
in  den  Faden  geöffnet  und  mit  demselben  F<»n  gleicher  Bildung, 
in  deren  Innerem  dem  unbewafFiieten  Ang«  ein  schwarzer  Punkt 
sichtbar  war,  dessen  Bewegung  schon  unter  der  Loupe  deutlich 
zu  erkennen  war.  Unter  iem  Komipositum  zeigte  derselbe  eine 
deutliche  Bewegung,  sowohl  durch  Kontractiou  und  Expansion, 
wie   auch  als  deutliche  Veränderung  der  Lage  und  des  Ortes; 


rsi  

nipist  M^ar  derselbe  Ton  mehreren  rundlich- elliptischen  kleineren 
Körpern  begleitet.  Die  nähere  Untersuchung,  indem  die  kap- 
sclförmi2:eu  Körper  aufgeschnitten  und  der  Inhalt  behutsam  her- 
ausgedrückt wurde,  ergab,  dass  jener  Körper  ein  wirkliches 
Icbendio-es  Thier  war,  welches  ausserhalb  seiner  Wohnung  zwar 
keine  fortrückende  aber  eine  unausgesetzte  Bewegung  seiner 
Theile  zeigte  und  thierische  Bildung  deutlich  zu  erkennen  gab. 
Der  schw^arze  rundliche  und  wulstige  Kern  war  von  einem 
grauen  halbdurchscheineudcu  undeutlich  zellfaserigem  Randkör- 
per umgeben,  der  nach  vorn  in  ein  keuliges  mit  Fasern  besetztes 
Kopfende,  nach  hinten  in  ein  spitziges,  wahrscheinlich  geglie- 
dertes Schwanzende  verlief.  Diese  Theile  waren  in  einer  fort- 
währenden Ineinanderschiebung  und  gleichsam  konvulsivischen 
Bewegung  begriffen,  so  dass  bald  der  schwarze  innere  Theil  sich 
als  Hauptmasse  zeigte  und  der  äussere  graue  nur  als  schmaler 
Rand  erschien,  bald  jener  sich  in  einen  engen  Raum  zusammen- 
zog und  dieser  sich  erweiterte,  häufig  beide  Enden  unter  den  an- 
deren Theilen  völlig  verschwanden.  Nach  etwa  8  Tagen  — 
die  Vaucheria  wurde  im  Zimmer  in  einem  Gefäss  mit  Wasser 
aufbewahrt  —  war  unter  einer  grossen  Menge  keines  mehr 
lebend  anzutreffen;  sie  zerfielen  in  eine  schwarze  pulverige 
Masse.  Die  begleitenden  kleineren  Körper,  welche  bisweilen 
eine  drehende  Bewegung  ihres  vom  Rande  (der  Schale)  durch 
einen  schmalen  hellen  Streif  gesonderten  Inhalts  zeigten,  wur- 
den unbedenklich  für  die  Eier  jenes  Thieres  erkannt,  wie  die 
Beobachtung»^.»  des  Hrn.  Dr.  Valentin,  welcher  die  Betrachtung 
unter  dem  erwähnten  Mikroskope  Aveiter  fortsetzte,  ausser 
Zweifel  setzten.  Es  ist  diess  also  ein  Beispiel  eines  wahren  Eu- 
tozoum  im  Inneren  einer  lebendigen  Pflanze.  —  Nachträglich 
erlaube  ich  mir  noch  folgendes  hinzuzufügen.  Die  Einsicht  in 
Vaucher's  Histoire  des  Conferves  d'  Eau  douce,  welche  wir  der 
Güte  des  Hrn.  Präsidenten  Nces  von  Escnbeck  verdanken ,  hat 
uns  belehrt,   dass  diese  Beobachtung  zuersf   voa  Vaucher  ge- 


123 

macht  worden  ist.  Die  Figuren  8.  r  nud  11.  5  auf  der  dritten 
Tafel  Stelleu  dieselbe  Erscheiuuug  dar.  Er  erwähnt  der  Bewe- 
gun«!;  des  schwarzen  Punktes,  erklärt  das  Thier  für  Cyclops  Ln- 
pula  Müller  und  meint,  dass  diese  kapseiförmigen  Wohnstätten 
den  Gall- Auswüchsen  der  höheren  Pflanzen  zu  vergleichen  seien, 
eine  Muthmassung,  auf  die  ich  gleichfalls  bald  aufänghch  ver- 
fallen war. 

In  der  siebenten^  am  5.  November,  legte  Herr  Bv.  Ale- 
xander einen  seltsam  gebildeten  Agaricus  aus  der  Gegend  von 
Görlitz  vor,  indem  sich  aus  einem  schwammigen  stroma  eine 
Anzahl  Hüte  in  verschiedeneu  Stufen  entwickelt  hatten. 

Herr  Lehrer  Schnmmel  legte  eine  äusserst  schöne  und 
regelmässige  Pelorie  von  Linaria  vulgaris  mit  fünf  Spornen 
vor. 

Herr  Baron  von  Uechtritz  hatte  biographische  Notizen 
über  den  Schlcsischen Pflanzenkundigen  Melchior  Sehiziiis  ein- 
gesandt, welche  der  Secretair  vorlas.  y,MeIc7iior  Sebizi'us  scii. 
geb.  zu  Falkenberg  in  Ober- Schlesien  1539,  Sohn  des  George 
Sebisch  und  der  Katharina  OczeAi ,  hörte  in  Leipzig  den  Ca- 
merarius,  studirte  in  Strassburg  1561  die  Rechte  und  in  Paris 
die  Medicin.  Dem  Bruder  des  Caspar  Bauhinus  half  er  1565 
zu  Lyon  an  der  Bearbeitung  der  Kräuterhistorie.  Dann  hielt  er 
sich  zu  Montpellier,  Strassburg  und  Heidelberg  auf,  kehrte 
1569  nach  Schlesien  zurück,  hesuchte  von  hier  aus  Italien,  ging 
nach  Strassburg  und  promovirte  zu  Yalence  den  25.  August 
1571.  1574  wurde  er  Stadtarzt  in  Hagen  an,  1586  Physikus 
und  Professor  in  Strassburg,  Er  starb  den  12.  Juni  1625.  Er 
veranstaltete  eine  neue  Edition  von  Bocls  Kräuterbuch,  schrieb 
Fünfzehn  Bücher  vom  Feldbau  Strassburg  1580  und  übersetzte 
Theophrasti  Tractatum  de  Sudoribus  et  Vertigine  in  das  Latei- 
nische." 

Der  Secretair  berichtete  über  die  im  verflossenen  Jahre  in 
Schlesien  aufgefundenen  Pflanzen  -  Arten  und  Formen ,    deren 


124  

Vorkommen  bisher  uubekcaunt  war.  Eine  schöne  Entdeckung, 
zii!?leich  eine  neue  Sippe ,  ist  die  von  Ref.  längst  verrauthete  und 
Tielfach  aber  vergeblich  gesuchte  Moenchia  quaternella  Ehrh., 
welche  Herr  Apothekergehülfe  Krause  auf  sandigen  Aeckern 
bei  Tarnast  aufgefunden.  Eine  zweite  ist  die  mannshohe  Crepis 
sibirica  L.,  von  Ref.  im  Juli  d.  J.  im  Kessel  an  der  Janowitzer 
Haide  im  Gesenke  gefunden,  welche  hiermit  auch  als  ein  neuer 
Biirffer  in  die  deutsche  Flora  eintritt,  da  sie  bisher  zunächst  nur 
aus  Ungarn  bekannt  war.  Die  betreffenden  Exemplare  wurden 
Tor"-elegt.  Ausserdem  ein  Cnicus  canus,  foliis  profunde  pinna- 
tifidis ,  vom  Herrn  Apotheker  Grabowski  bei  Oppeln,  eine  Ane- 
mone verualis,  floribus  violacois  vom  Herrn  Apothekergehülfen 
Krause  hei  Deutsch -Hammer  und  ein  zweifelhaftes  Geum  (Sie- 
versia),  von  G.  montanum  durch  caulis  biflorus,  folia  acute 
dentata  und  den  Blattumriss  verschieden ,  von  Ref.  im  obener- 
wähnten Kessel  im  Gesenke  gefunden.  —  Herr  Lehrer  Schum- 
tnel  erwähnt  hierbei  einer  in  den  Trehnitzer  Bergen  gefundenen 
Varietät  von  Hvpochaeris  maculata,  foliis  pinnatifidis. 

Der  Secretair  theilte  seine  Beobachtungen  über  die  aus  den 
Fäden  einer  Vaucheria  heraustretenden  im  Wasser  frei  beweg- 
lichen scheinbar  animalischen  Körper  mit,  welche  zuerst  Tren- 
tepohl,  dann  E,  G.  Nees  von  EsenhecTc  und  Unger  gesehen 
und  beschrieben  haben.  Eine  am  27.  September  d.  J.  bei  Klein- 
bnrg  gesammelte  Vancheria,  ohne  Spur  der  sogenannten  vesicae 
oder  anderweitiger  Fruchtkörper,  wurde  in  einer  Tasse  im  Zim- 
mer aufbewahrt.  Am  5.  Oktober  wurden  bei  zufälliger  Besieh-  5 
tigung  auf  der  Oberfläche  zwischen  den  Fäden  der  Vauclieria 
und  auf  den  Grunde  der  Tasse  elliptisch -sphärische  Körper  be- 
merkbar, theils  heller  theils  dunkler  grün,  welche  theils  völlig 
sphäroidisch,  theils  an  einer  Seite  in  eine*  stumpfe  Spitze  aus- 
gehend, theils  in  Fäden,  wie  die  der  Vaucheria,  ausgewachsen 
sich  zeigten.  An  den  Enden  einiger  Fäden  zeigte  sich  eine 
dunkle  schwarzgrüne  keulenförmige  Verdickung.     Einzelne  der 


125 

l)esdiriebeiit'u  elliptischen  Körjier  schwammen  im  Wasser 
scheinbar  willkührlich  doch  langsam  umher.  Sowohl  unter  der 
Loupe  als  auch  au  einem  unter  das  Kompositum  gebrachteu 
Theile  dieser  Vaucheria  mit  den  keuligen  Enden  wurde  nun  wie- 
derholt und  deutlich  wahrgenommen,  wie  der  dunkle  Inhalt  der 
Keulen  sich  von  dem  hellgrünen  Inhalte  des  Fadens  trennte,  so 
•lass  ein  heller  Raum  dazwischen  entstand ,  allmählig  weiter 
tortrückte,  und  zuletzt  aus  dem  Faden  völlig  heraustrat  und  als 
ein  elliptischer  nuten  dunkler  oben  hellergrüner  Körper  im 
Wasser  umherschwamm.  Seine  Bewegung  dauerte  von  ^/2  bis 
zu  5  Minuten ;  alsdann  blieb  er  an  dem  Rande  der  Tasse  oder 
auf  dem  Boden  unbeweglich  liegen,  veränderte  binnen  einigen 
Stunden  seine  elliptische  Gestalt  in  die  völlig  sphärische  und  die 
Färbung  in  eine  gleichmässige  heller  grüne ,  und  meistentheils 
sprossten  schon  am  anderen  Tage  kurze  Fäden,  wie  die  oben 
angezeigten,  daraus  hervor,  welche  sich  fortdauernd  verlänger- 
ten. Diese  Beobachtungen  —  die  der  obengenannten  Forscher 
und  die  hier  mitgetheilten  stimmen  in  den  wesentlichen  Punkten 
tiberein  —  haben  früherhin  zu  dem  Schlüsse  berechtigt,  dass 
diese  Erscheinung  die  Entwickelung  einer  belebten  und  thieri- 
schen  PHauzenspore  darstelle,  dass  sie  somit  einen  Uebergaug 
der  pflanzlichen  Bildung  zur  thierischeu  Natur,  ja  die  unmittel- 
liare  Rückbildung  dieser  in  jene  aufweise.  Dabei  musste  es  selt- 
sam scheinen,  dass  unter  allen  niederen  Pflanzejibildungen  nur 
die  Konferven  und  unter  diesen  wieder  nur  eine  Vaucheria  dazu 
verdammt  sei,  in  ihrer  Natur  nicht  beharren  zu  dürfen  und  das 
.\mt  der  Vermittel ung  zweier  sonst  getrennten  Reiche  überneh- 
men zu  müssen.  Herr  Dr.  Valentin  hat  unter  dem  Ploessischen 
Mikroskop  diese  Erscheinung  weiter  beobachtet  und  gefunden, 
dass  jene  beschiiebenen  Körper  sowohl  während  ihrer  Lösung 
ans  dem  Fadeuende ,  als  auch  bei  der  Bewegung  im  Wasser  eine 
fortwährende  schnelle  spiralische  Drehung  ihres  körnigen  Inhal- 
tes  haben,    eine  Erscheinung,    die  ihm  mit  dem  spiralischen 


126  

Saftlauf  iü  den  Charen  analog  zu  sein  scheint ,  und  woraus  sich, 
ohne  dass  man  ein  frei  gewordenes  Thier  zu  sehen  glauben  darf, 
die  Erscheinungen  der  Bewegung  hinlänglich  erklären  lassen, 
zumal  da  in  diesen  Körpern  nicht  die  Spur  deiner  animalischen 
Bildung  wahrzunehmen  ist,  und  die  Bewegung  derselben  sich 
dem  geübten  Beobachter  von  der  wahrhaft  freien  der  ihm  etwsi 
ähnlichen  Infusorien  als  gänzlich  verschieden  darstellt. 

In  der  achten ,  am  26.  November,  sprach  Herr  Prof.  Dr. 
Göppert  über  die  Vegetation  eines  Theils  von  Niederschlesien, 
namentlich  der  Gegend  um  Sprottau.  Der  Raum  gestattet  hier 
nur  einen  Auszug  des  Wichtigsten  aus  diesem  interessanten  Vor- 
trage ,  der  über  die  Flora  eines  in  dieser  Hinsicht  weniger  be- 
kannten Theiles  von  Schlesien  eine  äusserst  willkommene  Auf- 
klärung gewährt ,  mitzntheilen.  —  Wenn  mau  von  Breslau  auf 
der  grossen  Strasse ,  welche  nach  der  Lausitz  führt,  in  die  Ge- 
gend zwischen  Liegnitz  und  Haynau  gelaugt,  so  erblickt  man 
rechts  den  Saum  einer  langen  Waldung ,  die  sich  westlich  über 
den  Bober  und  Qneis  mit  denen  der  Lausitz  verbindet,  nördlich 
bis  Sprottau  und  im  Osten  bis  gegen  die  Oder  reicht.  Nordöst- 
lich von  Sprottau  verlieren  diese  Wälder  ihren  Zusammenhang 
nnd  die  Gegend  erhebt  sich  in  einzelnen  vom  linken  Oderufer 
herstreifenden  Höhenzügen,  die  im  Freistädtischen  und  Grün- 
bergischen  ein  niedriges  aufgeschwemmtes  Gebirge  bilden ,  wel- 
ches mit  dem  Trebnitzer  Höhenzuge  zu  vergleichen  ist.  Jene 
Waldungen  sind  theils  trocken,  theils  sumpfig,  und  schliessen 
grosse  Wiesen  ein,  welche  früher  häufig  zu  Teichen  benutzt 
wurden.  Vorherrschend  ist  darin  die  Kiefer ,  seltner  die  Fichte 
und  Weisstanne.  Dazwischen  kommen  auch  Laubwaldungen 
aus  Betula ,  Carpinus ,  Acer  platanoides  u.  a.  vor.  Eine  der 
interessantesten  Partieen  ist  der  Hochwald ,  südöstlich  von 
Sprottau ,  ans  Fagus ,  Tilia  nnd  einigen  anderen  zerstreuten 
Laubhölzern  im  Verein  mit  Pinus  Picea  und  P.  Abies  bestehend, 
ausserdem  durch  den  häufig  au  den  Stämmen  emporrankenden 


127 

•t 
Epheu   charakteiisirt.   —     Mit  dein  Beginn  jener  Waldungen 

verschwinden  an  der  Strasse  alle  jene  Weg-  und  Schutt -Pflan- 
zen, die  in  der  Ebene  zwischen  Breslau  und  Lieguitz  uns  beglei- 
ten, völlig.  Xauthium,  Onopordon,  die  Chenopodia  und  Atri- 
plices,  Scabiosa  ochroleuca,  Lepidium  ruderale,  Salvia  pra- 
tensis, Anchusa  sucht  man  vergeblich  sowohl  hier,  als  auch 
uin  Sprottau  am  Ausgange  jener  Waldungen;  selbst  Galinm 
Mollugo  und  G.  verum  werden  seltener.  Dagegen  hegt  diese  Ge- 
gend eine  Menge  von  Wald-  und  Sumpf -Pflanzen,  die  sonst 
selten  oder  gar  nicht  vovkommeu.  —  Um  Dörfer  und  auf 
Schutthaufen  findet  man  überall  Artemisia  Absinthium ,  Conium 
maculatum,  Datura;  in  Hauen  Verbascum  phlomoides  und  V. 
Thapsus;  im  trocknen  Kieferwalde  Gypsophila  fastigiata,  Ar- 
butus  U.  u. ,  Genista  germanica,  Cftisus  nigricans,  Polypo- 
dium  vulgare.  An  der  äussersten  Grenze  dieses  Gebietes  er- 
scheint hier  zuerst  in  Schlesien  Erica  Tetralix.  In  schattigen 
Laubwäldern:  die  gewöhnlichen  Farrukräuter  mit  Aspidium 
Oreopteris,  Osmunda  regalis  und  Botrychium  Luuaria;  Trien- 
talis,  Epipactis  rubra  und  E.  pallens ,  Primula  elatior,  Tha- 
lictrum  minus  und  raajus,  Rubus  saxatilis,  Orobus  tuberosus, 
Arnica;  an  hüglichen  Stellen  Digitalis  ambigua,  Hypericum 
montanum.  In  dem  obengenannten  Hochwalde  sind  es  vorzüg- 
lich Aspidium  cristatum,  Ophioglossum ,  Epipactis  rubra,  Fe- 
stuca  aspera  M.  K. ,  Ornithogalum  minimum  L.,  Circaea  inter- 
media und  C.  alpina,  Cardamine  impatiens,  Dentaria  ennea- 
phylla  und  D.  bulbifera,  Actaea  und  Aquilegia,  welche  unsere 
Aufmerksamkeit  in  Anspruch  nehmen.  In  den  Sümpfen ,  meist 
Erlenbrüchen,  ist  Calla  und  Aspidium  Thelypteris  herrschend, 
dann  Leersia,  Rumex  aquaticus ,  Menyauthes,  Andromeda  po- 
lifolia,  Ledum,  SchoUera;  dabei  seltner  Hippuris,  Elatine  AI- 
sinastrum,  Yaleriana  dioica,  Illecebrum  verticillatum.  An 
Teichräüdern :  Cineraria  palustris,  Sedum  villosum,  Triglo- 
chin  maritiranm.     In  den  Gelvässern  um  Sprottau :  Potamogetou 


128  

pertiuatus  und  P.  rufescens ,  Zaunichellia ,  Rauunciilas  fluriati- 
Jis ,  die  drei  ütriculariae  und  Sparganium  natans.  Nirgends 
lindet  sich  Stratiotes  aloides.  Auf  Aeckern:  Ornithogalum  um- 
bellatum;  an  Wegen:  Festuea  Myurus;  an  grasigen  Stellen 
ausnehmend  häufig:  Veronica  Teucrium.  Die  Vegetation  der 
Hügel  im  Norden  von  Sprottau  gleicht  fast  durchaus  der  der 
Trebuitzer  Höhen.  In  der  bezeichneten  Gegend  werden  ausser- 
dem folgende  sonst  gemeine  Pflanzen  vermisst:  Melampyrum 
cristatum,  Galanthus,  Cynanchum,  Orchis  Morio,  Daucus, 
Allium  acutangulum ,  die  gelbblumigen  Meliloti,  Euphorbia  pa- 
lustris, Eryngium  planum.  Dagegen  findet  sich  am  Bober  und 
um  Freistadt  Corrigiola.  Die  Gesamratzahl  der  Arten  dieser  Ge- 
gend beträgt  860 ,  also  -/3  aller  Arten ,  die  in  Schlesien  vor- 
kommen. 

Derselbe  legt  zwei  von  dem  Herrn  Kandidaten  Mossler  in 
Üttmuth  in  Obcrschlesien  eingesandte  abnorme  Blüthenbildungen 
von  Aster  chinensis  und  Agrostemma  Githago  vor. 

Derselbe  gab  eine  kurze  Notiz  über  den  Garten  zu  Hohl- 
stein bei  Löwenberg,  woselbst  eine  Anzahl  sehr  interessanter 
und  seltener  tropischer  Gewächse  in  schönen  Exemplaren  den 
Pflanzenfreund  angenehm  überraschen. 

Derselbe  und  der  Secretair  legten  Blüthenstände  von  Zea 
Mays  vor,  an  denen  theils  zerstreut,  theils  in  Kolben  gedrängt 
an  einzelnen  Aesten  der  männlichen  Rispe  sowohl  vollkom- 
mene ausgebildete  als  auch  unvollkommene  Früchte  befindlich 
waren. 

In  der  neunten,  am  11.  December,  versuchte  der  Secre- 
tair auseinanderzusetzen,  auf  welchem  Wege  die  vollständigere 
Kenntuiss  der  Schlesischen  Flora  erlangt  werden  könne,  indem 
eine  Uebersicht  über  die  Verbreitung  der  Gewächse  in  diesem 
Lande  sehr  lehrreiche  und  interessante  Resultate  verspreche. 
Derselbe  forderte  die  Section  auf,  diesen  Gegenstand  einstweilen 


129 

in  Erwägung  zu   ziehen,    um  demnächst   seine  weiteren  Vor- 
schläge deshalb  mittheilcn  zu  können. 

Hierauf  fand  die  Wahl  des  Secretairs  statt.  Der  Unter- 
zeichnete wurde  aufgefordert ,  das  Secretariat  im  nächsten  Jahre 
fortzuführen  und  erklärte  sich  dazu  bereit. 

Friedrich  Wimmer, 
z.  Z.  Secretair. 

Grundrlss  der  Zoologie  und  Botanik,     Zum  Gebrauche 
in  höhern  Schul- Anstalten  für  das  männliche  und 
weibliche  Geschlecht,    entworfen  von  J,  H.  Schulz, 
Oberlehrer  etc.  Berlin  1835.  8^°- 
Eine ,  nach  dem  botanischen  Theile  zu  nrtheilen,  sehr  ver- 
ständige und  zweckmässige  Arbeit.     Die  natürlichen  Familien 
werden   ausführlich   erläutert  und  Beispiele  von  einheimischen 
oder   bekannten   Culturpüauzen   dazu   gesetzt,    von  dem  Lin- 
neischen  System  wird  nur  die  Clavis  geliefert.      Es  scheint  uns 
dass  man  hei  dem  Unterrichte  natürlicher  Weise  dem  Gange  der 
Wissenschaft   in  ihrer  Entwickelung  folgen  müsse,    um  durch 
das  Linneische  System  zu  einer  Anschauung  des  Einzelnen  und 
,  nebenbei  durch  Berücksichtigung  der  natürlichen  Verwandtschaft 
zur  Betrachtung  des  Allgemeinen  zu  gelangen,    die  natürliche 
Methode  wird  von  selbst  dann  die  künstliche  verdrängen. 

Versuch  einer  Darstellung  der  geographischen  Verbrei- 
tungs  -  und  Vertheilungs  -  Verhältnisse  der  natür- 
lichen Familie  der  Alsineen  in  der  Polarregion  und 
eines  Theiles  der  gemässigten  Zone  der  alten  Welt. 
Von  Eduard  Fenzl,  Doctor  d.  Medicin.  Wien.  Gedr. 
b,  Wallishauser  1833,  8^°-  70  S. 

Eine  mit  rühmlichem  Fleisse  gearbeitete,   dem  Freiherrn 
.  V.  Jacquin  gewidmete  Schrift,   eigentlich  nur  der  Vorläufer  oder 

'        9rB<3.  Litterat.  (9) 


130  

der  Anfang  einer  grossen,  allgemeiner  umfassenden,,dieser  Fami- 
lie gewidmeten  Arbeit.  Der  Verf.  begrenzt  diese  Familie  der, 
Alsinecu  in  der  Einleitung  dahin,  dass  er  die  mit  Nebenblättern 
versehenen  Arten  von  Spergula ,  Arenaria ,  Stellaria  und  Ho- 
losteum  L.  und  anderer  Autoren  so  wie  Mollugo  (Phamacenm) 
Physa,  Drymaria,  LoefFliugia  und  Ortegia  zu  den  Paronychieen 
verweist  und  er  daher  nur  folgende  Gattungen  behält :  Hyme- 
nella J)Q.  1  Spec;  Triplateia  Bartl.  1  Spec;  Buffoniah. 
4  Sp.;  Saginalu.Vl  Sp.;  Colohanthus^Raxil.  5  Sp. ;  Cherle- 
ria  Haller  S  ?  Sp. ;  Alsine  Wahlenb.  63  Sp.  (Mlnuartia  Loefl. 
und  Queria  Loeffl.  als  Subgenera) ;  Dolophragma  Fenzl  2  Sp. 
(Arenariaesp.Wall.,  Cherleriae  sp.  Hamilt.) ;  HonJcent/a  Ehrh. 
1  Sp.:,  Merchia  Fisch.  1  Sp. ;  Arenaria  L.  50  Sp.,  MoeJirin- 
giali.  (pro  parte)  12  Sp.;  HcterocTiroaBnn^Q  1  Sp.;  Gouf- 
feia  Rohill.  et  Gast.  2  Sp.;  Eremogone  ¥guz\  (Arenariae  fol. 
gramineis);  Cerastium  L.  (Moenchia  Ehrh.  Subgeitus)  92  Sp.; 
Holosteum  L,  3  Sp.;  Odontostemtna  Benih.  1  Sp.;  Brachy- 
stemma  Don  1  Sp. ;  Stellaria  L.  67.  Sp.  (Leucostemma  Benth. 
u.  Schizotechium  Fenzl  Subgen.);  Malachium  Fries  1  Sp.  Zu- 
sammen mit  347  Arten.  Es  werden  nun  in  5  Abschnitten  fol- 
gende Regionen  in  Rücksicht  auf  die  geographischen  Verhält- 
nisse, welche  dleAlsineen  daselbst  theils  für  sich,  theils  auch  in 
Vergleich  zu  den  nächst  verwandten  Gruppen  bilden,  genauer 
betrachtet:  1)  die  Arctische  oder  Polar -Region;  2)  das  sub- 
arctische  Sibirien;  3)  die  gemässigte  Region  Europas;  4)  die 
Region  des  Mittelmeeres;  6)  Madeira  und  die  Canarischen  In- 
seln. Wenn  gleich  alle  pflanzengeographischen  Untersuchungen 
aus  Mangel  an  hinreichenden  Specialfloren  noch  immer  etwas 
Mangelhaftes  haben  und  die  jetzt  zu  erlangenden  Resultate  Mo- 
dificationen  erleiden  müssen,  so  finden  veir  es  doch  sehr  ver- 
dienstlich, solche  Untersuchungen  anzustellen,  und  werden  dar- 
aus schon  viele  Ergebnisse  ableiten  können,  deren  endliche 
Festsetzung  spätem  Zeiten  Torbebalten  bleibt.      Uns  ist  nicht 


131 

bekannt  geworden,  dass  der  Verf.  seine  ansführliche  Arbeit 
über  die  Alsineen  bekannt  gemacht  hätte,  wünschen  aber,  das9 
er  sie  nicht  aufgeben  oder  zu  lange  verschieben  möge.  — 

Enumeratlo  plantarum  Africae  australis  extratropicae, 
quae  coUectae ,  determinatae  et  expositae  sunt  a  Chrl- 
stiano  Friederico  Eckion  et  Carolo  Zeyher  Pars  I. 
Dec.  1834.  Hamburg!  1835.  sumtibus  Auctorum. 
Prostat  apud  Perthes  et  Besser.  8^0-  144  S. 

Wir  erhalten  mit  diesem  ersten  Heft  den  Anfang  einer  Auf- 
zählung der  von  Eckion  und  Zeyher  am  Vorgebirge  der  guten 
Hoffnung  zusammengebrachten  Gewächse,  nach  natürlichen  Fa- 
milien geordnet ,  und  müssen  in  der  That  die  Menge  bewundern 
welche  uns  hier  in  den  ersten  Familien  vorgeführt  wird:  Ra- 
nunculaceae  15  Arten ,  Menispermeae  3  Arten ,  Njmphaeaceae 
1  Art,  Papaveraceae  1  Art,  Fumariaceae  5  Arten,  Cruciferae 
78  Arten,  Capparideae  9  Arten,  Resedaceae  1  Art,  Flacourtia- 
neae  4  Arten,  Bixineae  1  Art,  Violarieae  4  Arten,  Droseraceae 
7  Arten ,  Poljgaleae  105  Arten ,  Pittosporeae  1  Art ,  Franke- 
niaceae  5  Arten,  Caryophylleae  28  Arten,  Lineae  7  Arten,  Mal- 
vaceae  43  Arten,  Hermanniaceae  90  Arten,  Dombeyaceae  1  Art 
Tiliaceae  4  Arten ,  Hypericineae  2  Arten ,  Sapindaceae  7  Arten 
und  zwei  interessante  neue  Gattungen  Pappea  und  Ptaeroxy- 
lon,  Meliaceae  3  Arten,  Ampelideae  9  Arten ,  Geraniaceae  211 
Arten,  Balsamineae  1  Art ,  Oxalideae  103 Arten,  Zygophylleae 
27  Arten,  Diosmeae  143  Arten,  Xanthoxyleae  3  Arten,  Ochna- 
ceae  3  Arten,  Celastrineae  64  Arten,  wobei  5  neue  Gattungen 
aufgestellt  werden ,  Rhamneae  59  Arten ,  Bruniaceae  37  Arten, 
die  Terebinthaceae  sind  in  dem  Hefte  noch  nicht  beendet,  ohne  die- 
selben sind  schon  1086  Arten  aufgeführt.  Es  wird,  was  zur  vor- 
läufigen Kenntnissnahme  genügt,  nur  bei  denbekannteneine  kleine 
Anzahl  von  Citaten ,  bei  den  neuen  eine  Diagnose,  und  bei  allen  der 

(9*) 


132  

speciellerc  Fundort,  angegeben.  Bedenken  wir,  welche  Masse 
«euer  Arten  darch  diese  Reisenden  bekannt  gemacht  nnd  znm 
Thcil  auch  durch  ihre  Sammlungen  in  Gärten  und  Herbarien  zur 
allgemeinen  Anschauung  gelangt  sind ,  so  müssen  wir  ihren 
Flciss  und  Eifer  bewundern  und  um  so  mehr,  da  hier  keine  Un- 
teistützuu"-  einer  Regierung  nachhalf  und  erleichterte.  Möchte 
es  doch  nun  einem  Besitzer  solcher  reichhaltigen  Capsammlun- 
ffcn  o-efallen,  sich  mit  der  Thuubergischen  Sammlung  bekannt  zu 
machen  und  deren  Pflanzen  zu  vergleichen  ,  um  Thunberg's  zum 
"•rossen  Theil  gar  nicht  oder  schlecht  gekannte  Arten  mit  dem 
neuen  Erwerbe  zu  vereinigen  und  in  einer  neuen  Flora  Capen- 
sis  zu  verarbeiten. 

Die  natilrlicben  Pflanzenfamilien  in  ihren  gegenseitigen 
Stellungen,  Verzweigungen  und  Gruppirungen  zu 
einem  natürlichen  Pflanzensystem.  Von  J.  B.  Wil- 
brand,  Prof.  etc.  Giessen  1834.  8^°-  IV.  u.  95  S. 

Da  das  System  De  Caudolle's ,  so  meint  der  "Verf. ,  kein 
natürliches  ist,  weil  dessen  Grundlage  der  Natur  nicht  ent- 
spricht, sondern  willkührlich  aufgestellt  ist,  da  es  auch  nicht 
möglich  ist,  nach  diesem  System  eine  unbekannte  Pflanze  aufzu- 
suchen, da  dasselbe  nur  drei  Klassen  und  hiermit  der  Unterab- 
theilungen zu  viele  enthält^  und  da  die  Charactere  der  Familien 
zu  weitläuftig  und  zu  schwankend  sind,  so  könne  es  keinem 
wissenschaftlichen  Pflanzenforscher  genügen.  Da  es  aber  eine 
wissenschaftliche  Forderung  bleibt ,  das  Pflanzenreich  in  seinen 
natürlichen  Verzweigungen  zu  erkennen  und  auf  diese  Erkennt- 
niss  eine  Classification  zu  gründen,  welche  auch  beim  Unter- 
suchen unbekannter  Pflanzen  als  Leitfaden  dienen  kann,  so 
suchte  der  Verf.  dies  durch  sein  obengenanntes  Werk  zu  er- 
reichen. Wir  zweifeln  nicht,  dass  sich  ihm  zahlreiche  Jünger 
und  zahllose  Verfechter  seines  Systems  anschliesscn  werden,  da 


153 

vr  die  Sache  Tiel  leichter  macht  als  seiuc  Vorgäuger.  Wer 
wollte  ihm  z.  B.  nicht  beistimmen,  wenn  er  S.  3.  von  den  Aco- 
tyledonen  sagt:  „Ihre  innere  Substanz  zeigt  sich  aber  bei  den 
meisten  als  eine  compacte  Masse,  in  welcher  bei  der  stärk- 
sten Phantasie  keine  Zellen  wahrgenommen  werden.  Dieses 
gilt  namentlich  von  vielen  Algen,  z.  B.  von  den  Ulven,  von  der 
Familie  der  Fucus- Arten,  von  vielen  Schwämmen,  von  allen 
Flechten.  Es  ist  demnach  eine  nicht  bloss  willkührlichc  unbe- 
gründete, sondern  auch  eine  der  Natur  selbst  widersprechende 
Behauptung,  wenn  De  Candolle  und  seine  Nachfolger  die  Aco- 
tyledonen  Zellenpflanzen  nennen  und  auf  diese  aus  der  Luft  ge- 
griffene Behauptung  eine  Classification  der  Pflanzen  grün- 
den!" —  Diess  ist  aber  die  Synopsis  plautarum  classificationis 
naturalis  ex  carum  evolutione  desumptae : 

Cl.  I.  Sporae  sine  ullo  floris  rudimento.     Algae ,  Fungi. 

Cl.  II.  Sporae  et  rudimenta  quacdam  floris  spuiia.     Lichenesi, 

Hepaticae,  Musci,  Lycopodiaccae,  Filices. 
Gl.  III.   Sporae  aut  semina  dubia  cum  organis  sexualibus  du- 
biis.     Equisetaceae,  Characeae,.  Marsileaceae,  Lemnaceae^ 
Najadeae,   Cycadeae. 
Cl.  IV.    Flores  nudi,  perigonii  loco  valvulae  glnmaceae ,  pa- 
leae,   spathae.     Gramina,  Cyperaceae,  Typhaceae,  Aro« 
ideae,  Pandaneae. 
Cl.  V.    Germen   siiperum  perigonio   circumdatum.     Junceae, 
Goumelineae,  Alismaceae,   Liliaceae,   Asphodcleae,  Smi- 
laccae,  Palmae. 
Cl.  VI.   Germen  inferum   perigonio   coronatum.      Musaceac, 
Orchideae,  Scitamineac,  Iridta«,  Amaryllideae ,  Bromelia- 
ccae,  Hydrocharideae. 
Cl.  YII.   Germen  inferum ,  corolla  monopetala.     Compositao, 

Campanulaceae ,  Dipsaceae. 
Gl.  YIII.  Germen  inferum,  coroUa.polypetala.     ümbcUifcract, 
Ouagrariae,  Pomaceae. 


134  

CI.  IX.  Germen  superum,  aut  perigonium  staminiferam  aut 

uulluin.     Sanguisorbeae ,  Thymelaceae ,  Urtieeae. 

Cl.  X.  Germen  superum,  calyx  monophyllus  corollifer  et  sta- 

minifer.      Rosaceae,  Amygdaleae,   Salicariae,   Crassula- 

ceae,  Legnminosae,  Saxifrageae,  Portulaceae. 

Cl.  XI.    Germen  superum  disco  impositum,   coroUa  polype- 

tala.    Acerineae,  Rutaceae,  Staphyleae,  Vites,  Violaceae, 

•  Aurantiaceae,  Cruciferae,  Capparideae. 

Cl.  XII.   Germen  superum,  corolla  polypetala  e  germinis  pe- 

dicello  oriunda.    Rauunculaceae,  Papaverapeae,  Malvaceae, 

Geraniaceae,  Caryophylleae,  Magnoliaceae. 

Cl.  XIII.   Germen  superum  corolla  monopetala.     Boragineae, 

Labiatae,    Solaneae,  Couvolvulaceae,    Primulaceae,  As- 

clepiadeae. 

Die  ersten  drei  Klassen  gehören  der  Stufe  der  Acotyledonen 

(organa  sexualia  nulla,  spuria  dubia!  Ramific.  foliacea  subcaul. 

Caul.  et  fol.  [si  adsunt]  fabr.  inter  se  non  dirersa),  sie  steht  der 

Stufe  der  Monocotyledonen  gegenüber,   welcher  die  folgenden 

3  Klassen  entsprechen.   (Org.  sex.  inter  se  opposita!  Caudicis 

pagina  exter.  in  fol.  longitudinaliter  fibr.  transiens.   Caul.  et  fol. 

fabrica  inter  se  non  diversa!),  und  diese  beiden  Stufen  haben 

ihre  Ausgleichung  in  der  Stufe  derDicotyledonen,  7  Klassen  hier 

enthaltend  (Organa  sexualia  inter  se  opposita!  Foliorum  fabrica 

cellulosa  caulinae  fibrosae  opposita!).      Kurz  genug  sind  die 

Charactere  der  Klassen  und  Ordnungen,    möchten   aber  nicht 

versuchen  eine  uns  unbekannte  Pflanze  darin  aufzusuchen;  viele 

der  bisher  für  Monocotylen  gehaltenen  Gewächse  haben  unter  den 

Dicotylen  Dienste  nehmen  müssen.     Die  Parideae  stehen  neben 

den  Tremaudreen  und  sind  den  Ranunkeln  verwandt,   Trillium 

iSit:bei  den  Smilaceen;   die  Dioscoreen  und  Begoniaeeen  bilden 

eine  Ordnung,    Aristolochia  steht  mit  den  Cytineen  zwischen 

Campaneln  und  Gurken  u.  s.  w.    Die  Gruppen  der  De  Candolle'- 

schen  Rosen  sind  weit  von  einander  gesetzt  „  denn  in  einer  und 


135 

derselben  Pflanzeufamilie  köunen  uicht  wohl  Blumen  mit  einem 
übern  und  andere  mit  einem  untern  Fruchtknoten  vorkommen," 
was  sich  jedoch  bei  den  Najaden  findet.  Ueberall  sieht  der  Verf. 
ein  polares  Yerhalten  in  der  Pflanzenwelt,  ein  Entgegenstehen 
der  Stamm-  und  Blattbildung,  der  Stauborgane  und  Pistille 
u.  s.  w.  Dies  möge  genügen  um  jeden  zu  überzeugen ,  dass  sich 
„so  ein  sehr  klares  Licht  über  das  Leben  in  der  Pflanzenwelt 
verbreitet,  —  ein  Licht,  dessen  Klarheit  auch  der  geflissentliche 
Zweifler  uicht  wird  abläugnen  können."  —  !  ? 

De  flore  gramineo  adjectis  gramlnutn  circa  Lipsiam  tain 
sponte  nascentlum  quam  in  agris  cultorum  descriptio- 
nibus  genericis.  Dissert.  bot.  quam  pro  licentla  de 
Cathedra  academica  docendi  d.  XIV,  M,  Jan,  A. 
MDCCGXXXV.  publ.  defendet  auctor  Guil.  Ludov. 
Petermann  Doct.  PhiL  Cum  tabula  lilhographica. 
LIpsiae.  8vo-  80  pagg. 

Wir  erhalten  in  dieser  kleinen  Schrift  eine  neue  Terminolo- 
gie der  zur  Grasblüthe  zu  rechnenden  Theile,  da,  wie  der  Verf. 
sagt,   die  Grassblüthe  sich  von  der  aller  andern  Gewächse  we- 
sentlich unterscheide.     Er  nennt  also  die  Grassblüthe  ^cJinan- 
thum  (Spelzenblüthe),    sie  besteht  meist  aus  6  alteruirenden 
Schuppen,  welche  so  gestellt  sind,  dass  je  2  zu  vereinigen  sind, 
die  beiden  untersten  (der  Kelch)  erhalten  den  Namen:   Perian- 
thelium  (Blüthchenhülle) ,  die  beiden  mittlem  werden  Perigo- 
nium  (Geschlechtshülle)  und  die  beiden  obersten  Parapetalium 
(Nebenkroue)  genannt.   Das  Perigonium  nebst  den  Parapetalium 
zusammen  bisher  gewöhnlich  flosculus  benannt,  bezeichnet  der 
Verf.  durch  ^chnantJieltum,     Ausserdem  nennt  er  Stylobasis 
(Säulengrund)  den  Knoten  oder  die  Verdickung,   auf  welchem 
die  Schuppen  oder  Spelze  des  Kelches  oderPerianthelinms  stehn; 
den  Stiel ,  welcher  sich  von  dieser  Stylobasis  innerhalb  des  Kel- 


136  

ches  erhebt  und  bald  eine  bald  mehrere  Blümchen  oder  Achnan- 
thelien  trägt,  nennt  äerYerL  St )/Udium  (Stielsäule)  und  jedes 
einzelne  Glied  derselben,  welches  auf  seiner  Spitze  ein  Blüm- 
chen trägt,  Stj/lobates  (Säuienfuss).  Ferner  nennt  er  Inter- 
nodiolum  sti/lidii ,  was  die  Schriftsteller  Rudimentum  flosculi 
nennen,  und  unterscheidet  ob  es  frustraneum ,  ein  blosses  Stiel- 
chen sei,  oder  rudimentigerum.  Mit  Receptaculum  floris 
graminei  bezeichnet  er  ferner  die  Verdickung,  welche  unter 
einem  einzelnen  Blümchen  liegt,  von  Trinius  Callus  genannt. 
Die  Kelchspelzen  werden  valvuJae  ,  die  Kronenspelzen  glumel- 
lae,  die  Theile  des  Parapetalium  aber  sepala  genannt.  Die 
Gräser  sind  nun  entweder  monanthelica  (d.  h.  uniflora),  oder  he- 
miolanthelica  (d.  h.  sesquißora)  oder  endlich  polyanthelica  (d.  h. 
multiflora).  Von  allen  diesen  Ausdrücken  werden  die  verschie- 
denen Formen  und  Verhältnisse  durchgenommen.  Darauf  führt 
der  Verf.  die  Charactere  der  einheimischen  Gattungen  nach  sei- 
ner Nomeuclatur  vor ,  woraus  wir  ein  Beispiel  entnehmen : 

Dactijlis.  Panicula  ramis  soiitariis ,  ramulis  ultimis  bre- 
vissimis ,  achuanthis  compressis  conglomeratis  snbunilatcralibus 
2  —  7-anthelicis.  Periauthelium  bivalvule,  achnautheliis  bre- 
vius ,  valvulae  inaequilaterae.  Achuanthelia  apice  curvata. 
Perigonium  biglumelle ,  glumella  inferior  apice  emarginata  mu- 
cronata.  Parapetalium  disepalum ,  sepala  ovata  bijSida  glabra, 
Germen  subpyriformc  glabrnm.  Styli  2  terminales  breves.  Sti- 
gmata plumosa  pilis  simplicibus  vel  bifidis  argute  dentatis.  Ca- 
rjopsis  glabra  adnata. 

So  gut  es  sein  würde  feste  und  gute  Benennungen  für  die 
Grasblütheutheile  angenommen  zu  sehn,  so  müssen  wir  doch 
den  vorliegenden  Terminis  unsern  Beifall  versagen,  da  sie  eines 
Theils  weder  in  einer  wünschenswertheu  Beziehung  zu  den  Fun- 
damental-Orgauen  noch  uuter  sich  stehn,  andern  Theils  aber 
auch  unglücklich  gebildet  sind :  denn  Stylidium  ist  z.B.  auch  der 
Name  einer  Pllauzcngattung  und  erinnert  nebst  Stylobasis  und 


137 

Stylobatcs  an  den  Stylus  oder  Griffel  und  uiclit  au  Theile  eines 
bliUheutragendeu  Aestclieus.  So  ist  es  auch  wunderbar ,  wenn  ein 
Parapetalium  nicht  aus  Petalis  sondern  aus  Sepalis  zusammen- 
gesetzt ist,  und  der  Ausdruck  Pcrigonium  ist  ebenfalls  auf  Theile 
aufgewendet ,  welche  mit  dem  Prrigouium  der  übrigen  Pflanzen 
nicht  parallel  gestellt  werden  dürfen.« 

Flora  von  Würtemberg  von  Gustav  Schiibler ,  Dr.  u, 
Prof.  d.  Bot.  an  d.  Univers.  z.  Tübingen  und  Georg 
V.  Hertens,  Mitglied  des  landwirth.  Vereins  in  Stutt- 
gart. Mit  einer  Charte  der  Umgebungen  von  Tübin- 
gen. TübingenbelG.F.  Oslander  1834.  8vo.  XXXII 
u.  695  S. 

In  einem  Vorwort  vom  Prof.  D.  Kern  wird  uns  die  traurige 
Kunde  gebracht,  dass  der  erste  der  auf  dem  Titel  genannten  Ver- 
fasser, der  verdiente  Prof.  G.  Schübler  am  8.  September  1834 
an  einer  Herzlähmung,  nachdem  er  seit  kurzer  Zeit  an  einer 
ruhrartigen  Seuche  krank  gewesen,  gestorben  sei ,  und  zugleich 
wird  eine  kurze  Biographie  des  Verstorbenen  beigefügt,  welche 
wir  hier  raittheilen: 

„  Gustav  Schübler  wurde  den  15.  Aug.  1787  zu  Heilbronn 
geboren,  wo  sein  Vater  Bürgermeister  der  damals  freien  Pteichs- 
stadt  war.  Den  ersten  Unterricht  empfing  er  in  dem  Gymna- 
sium seiner  Vaterstadt.  Als  diese  im  Jahre  1803  dem  Staate 
Würtemberg  einverleibt  wurde  und  sein  Vater  in  den  würtem- 
bergischen  Staatsdienst  alsRegierungsrath  zu  Ellwangen  eintrat, 
folgte  er  seinem  Vater  dorthin  und  besuchte  von  nun  an  die  da- 
sige  höhere  Lehranstalt.  Hier  schon  erwachte  seine  Vorliebe 
für  die  Naturwissenschaften  uud  schon  jetzt  stellte  er  eigene 
physicalische  Versuche  an,  nicht  ohne  anregenden  Einfluss  sei- 
nes auch  für  diese  Zweige  des  wissenschaftlichen  Lebens  thäti-^ 
gen  Vaters.     Er  wählte  daher  das  Studium  der  Medicin  uud  als 


138  

s-ein  Vater  im  Jahre  1806  nach  Stuttgart  berufen  wurde ,  bezog 
er  in  derselben  Zeit  die  Universität  Tübingen.  Vom  Herbst  des 
Jahres  1806  bis  zum  Frühjahr  von  1810  widmete  er  sich  hier, 
mit  Eifer,  Fleiss  und  Treue,  dem  Studium  der  Medicin  und  den 
Naturwissenschaften.  Nachdem  er  seine  akademische  Laufbahn 
beendigt  hatte,  machte  er  von  1810  — 11  eine  Reise  nach  Wien, 
nm  sich  für  die  Medicin  zu  vervollkommnen.  Noch  in  dem 
Jahre  1811  kehrte  er  nach  Stuttgart  zurück  nnd  erfüllte  nun  den 
Beruf  des  praktischen  Arztes ,  wobei  er  seine  Thätigkeit  eben 
SD  gewissenhaft  als  glücklich ,  namentlich  bei  einem  damals  in 
der  Umgegend  herrschenden  Nervenfieber  bewiess.  Je  schmerz- 
licher ihn  jedoch  das  Elend  der  Kranken  berührte ,  desto  bereit- 
williger folgte  er  im  Jahre  1812  einem  Rufe  nachHofwyl,  wo 
er  in  dem  Fellenbergischen  Institute  als  Lehrer  der  Naturwis- 
senschaften die  praktischen  Zweige  der  Landwirthschaft  seinen 
Untersuchungen  mit  anerkanntem  Erfolge  unterwarf.  Im  Herbste 
des  Jahres  1817  wurde  er  anf  die  vaterländische  Universität 
Tübingen  berufen ,  als  Professor  der  Naturgeschichte  und  Bo- 
tanik nnd  als  ordentliches  Mitglied  der  medicinischen  Fakultät 
und  des  akademischen  Senats.  Einen  Ruf,  den  er  im  Jahre 
1819  an  die  Universität  Halle  erhielt,  lehnte  er  ans  Liebe  zum 
Vaterlande  ab ,  und  um  so  williger ,  als  ihn  grade  damals  eine 
Vermählung  mit  seiner  Gattin  durch  ein  neues  Band  an  das  Va- 
terland knüpfte.  Auch  später  Hess  er  sich  durch  nichts  bewe- 
gen, dieses  gegen  einen  andern  Wirkungskreis  im  Auslande, 
Wenn  auch  unter  einladendem  Umständen,  zu  vertauschen.  So 
innig  das  Verhältniss  zwischen  ihm  und  seiner  Gattin  war,  so 
zart  die  wechselseitige  Liebe ,  so  herzlich  die  Verbindung  mit 
seinen  Geschwistern  ,  so  dass  er  vorzugsweise  nur  im  Kreise 
seiner  Familie  Erholung  suchte ,  so  eifrig,  so  entschlossen,  so 
Hnermüdet  war  seine  Thätigkeit  seinem  Berufe  und  der  Wissen- 
schaft geweiht ,  die  er  als  Lehrer  seinen  Zuhörern  mittheilte  nnd 
die  er  durch  seine  ideenreichen  aus  strenger  gründlicher  For-- 


139 

cbaug  herrorgegangeneii  Schriften  förderte.  Sein  Leben  ge- 
örte  der  Wissenschaft,  aHe  seine  Gedanken  und  Strebnngen. 
raren  auf  diese  gerichtet,  und  was  er  als  Mensch  und  in  seinen 
nderweitigen  Verhältnissen  mit  Liebe  ergriif ,  wurde  ihm  durch 
,ie  Verknüpfung  mit  der  Wissenschaft  zum  höhern  Genugs.  Ihr 
rar  er  bis  zu  seinem  Tode  zugew«idet;  und  vielleicht  wurde 
lieser  durch  die  noch  während  der  letzten  Krankheit  fortgesetz- 
en  Studien  befördert.  Wie  viel  er  für  das ,  was  er  bearbeitete, 
geleistet ,  dafür  sprechen  nicht  nur  seine  Vorlesungen ,  die  er 
;owohl  über  das  ihm  durch  seine  Anstellung  zugewiesene  Fach 
lieh,  als  auch  auf  diejenigen  Fächer  der  praktischen  Land- 
(rirthschaft  ausdehnte,  mit  denen  er  sich  schon  in  Hofwyl  be- 
schäftigt hatte;  sondern  ein  unvergängliches  Zeugniss  hierfür 
ebt  in  seinen  stets  neuen  Untersuchungen  zugewendeten  Schrif- 
;en,  die  er  bald  in  einzelnen  Abhandlungen,  wie  in  einer  zahl- 
reichen Reihe  von  Dissertationen  und  Aufsätzen  in  Journalen, 
iald  in  grössern  Werken  ausgab,  wovon  das  erste  eine  medicini- 
3che Topographie  von  Stuttgart,  das  letzte  die  hier  erscheinende 
Flora  Würtembergica  ist.  Von  der  allgemeinen  Encyclopädie 
ier  Land  -  und  Haus  wir  thschaft  der  Teutschen  bilden  seine 
Srundsätze  der  Meteorologie  und  Agrikulturchemie,  welche 
luch  besonders  in  drei  Bänden  erschienen,  einen  integrirenden 
rheil.  In  der  ersteren  dieser  Schriften  sind  seine  Untersuchun- 
gen über  den  Einüuss  des  Mondes  auf  die  Witterung  eingerückt, 
«reiche  das  besondere  Interesse  der  Kenner,  namentlich  auch 
wisser  Teutschland ,  auf  sich  zogen.  Vorzüglich  aber  machte 
8r  sich  durch  seine  Würtemberg  betreffenden  Forschungen  ver- 
lient,  durch  welche  er  ein  bisher  fast  ganz  ununtersuchtes  Feld 
sröffnete ,  und  die  Liebe  für  dessen  Bearbeitung  auch  in  Andern 
erweckte  und  belebte.  Diese  seine  Wirksamkeit  fand  auch  öf- 
fentliche Anerkennung;  mehr  als  zwanzig  naturwissenschaft^ 
liehe  Gesellschaften  in  und  ausser  Teutschland  haben  ihn  zu 
ihrem  Mitgliede  erwählt,  und  viele  Bearbeiter  und  Freunde  der 


140  

H 

Wissenscliaften  haben  in  ihm  den  ausgezeichneten  Gelehrten  er 

kaunt ,  geachtet  und  geliebt.  Ich  sage  auch  geliebt ;  denn  sein 
freundlicher  Sinn,  seine  treuherzige  Biederkeit,  seine  auf- 
opfernde Bereitwilligkeit  zu  jedem  Werke,  das  er  fördern 
konnte,  die  Hand  zu  bieten,  und  seine  einfache  Anspruchlosig- 
keit  «gewannen  ihm  das  Herz  Aller,  die  in  nähere  Berührung  mit 
ihm  kamen."  — 


n 


ü 


Es  folgt  hierauf  die  Vorrede ,  in  welcher  die  Verf.  das 
Nothwendige  über  Einrichtung  des  Werkes  und  über  manches  darin 
Beobachtete  Erläuterung  und  Rechenschaft  geben.  Die  geogra-  ' 
phischen  Verhältnisse  der  Flora  Würtembergs  beginnen  nun  und 
zeichnen  uns  den  Umfang  der  Flor,  die  geographischen  Ver- 
hältnisse des  Landes,  die  yerschiedenen  Höhenverhältnisse, 
welche  darin  vorkommen,  so  wie  dessen  klimatische  Verhält- 
nisse woran  sich  dann  die  Vegetationsverhältnisse  auschliessen, 
wobei  noch  die  Vegetationsgrenzeu  besonders  berücksichtigt 
werden.  Die  merkwürdigeren  Pflanzen  der  Flora  Würtembergs 
-werden  dann  nach  der  Höhe  ihres  Vorkommens  geordnet  aufge- 
stellt,  und  endlich  ein  Verzeichuiss  der  bei  den  seltenen  Pflan- 
zen angegebenen  Finder  und  Einsender  geliefert.  —  Die  Auf- 
zählung der  Pflanzen  selbst  ist  nach  dem  Linneischen  System^ 
jeder  Klasse  geht  eine  Uebersicht  der  Gattungen  voran.  Die, 
Etymologie  der  Gattungsnamen  wird  angegeben  und  der  Gat- 
tungs  -  und  Artencharacter  in  der  lateinischen  Kunstsprache 
aufgestellt.  Einige  wenige  Citate  folgen  dann  und  eine  kurze  Be-. 
Schreibung  so  wie  die  ausführliche  Angabe  des  Fund-  und  Stand- 
orts in  deutscher  Sprache.  Die  Kulturgewächse  der  Felder  sind 
nicht  ausgelassen ,  die  verschiedenen  Formen  und  Abänderungen 
sorgfältig  beachtet.  Die  Kryptogamie  soll  in  einem  zweite» 
Theile  folgen.  Wir  kÜLUueu  die&e  tieflfliche  Arbeit  nui^ 
loben J 


141 

Jntersuchung^en  über  Keimung ,  Bau  und  Wachstlium 
der  Monokotyledonen.  Von  Dr.  G.  Duvernoy ,  prakt, 
Arzte  zu  Stuttgart.  Mit  2  Steindruktafeln.  Stutt- 
gart 1824.    8^°'  57  S.  u.  4.  S.  Erklärung  der  Kupfer- 

,  tafeln  (nicht  paginirt). 

Wir  finden  in  dieser  kleinen  Schrift ,  für  welcke  wir  anch 
iBf  deren  gründliche  Beurtheilung  in  der  Flora  von  Hugo  Mohl 
-erweisen,  drei  Hauptabschnitte.  Der  erste  grösste  enthält  Beob- 
ichtungen  über  Keimung,  Bau  und  Wachsthum  der  Monokotj- 
edonen,  mit  besonderer  Beziehung  auf  die  Classification  der 
jewächse  nach  ihrer  natürlichen  Verwandtschaft;  der  zweite 
landelt  von  den  verschiedenen  Organen ,  welche  den  Monokoty- 
edouen  als  Nahrungsbehältcr  dienen;  der  dritte  endlich  führt 
einige  Beobachtungen  an,  welche  zu  beweisen  scheinen,  dass 
lie  Keimung  gewisser  Saameu  an  bestimmte  Jahreszeiten  ge- 
junden  ist. 

De   Monocotyledonearum    et   DIcotyledonearum   circa 

gemmarum  explicationem  differentia.     Dissert.  inaug. 

bot.,  quam  etc.  in  Univ.  Fried,- Wilhelmia  R^enana 
ii  pro  gradu  doctoris  philos.  die  29.  Julii  a.  1834  publ, 

def.  J.  E.  J.  Schrader,    Berolinensis,    Bonnae.    S''^- 

23  pag. 

Der  Verf.,  ein  Sohn  des  auch  wegen  seiner  Anssaatsver- 
äuche  und  Pflanzenanaljsen  den  Botanikern  wohl  bekannten  ver- 
dienstvollen Medic.  -  Assessor  Schrader  in  Berlin,  hat  diese 
kleine  Dissertation,  welche  dazu  bestimmt  ist  einen  Unterschied 
der  Hauptabtheilungen  der  Gewächse  in  Rücksicht  auf  ihre 
Knospen  aufzustellen,  seinen  Lehrer  Prof.  Treviranus  in  Bonn 
gewidmet.  Wir  fassen  das  Resultat  der  Forschungen  desVerfs., 
wie  er  es  selbst  am  Schlüsse  ffiebt ,    in  folgenden  zusammen : 


142  

Die  Monocotylen  haben  das  Bestreben  nur  eine  einzige  Knospe 
zu  entwickeln ,  die  Dicotyleu  dagegen  mehrere ,  damit  ist  auch 
der  Unterschied  fest  verbunden,  dass  die  Monocotylen -Knospen 
sich  mit  Fülle  (ubertate) ,  die  der  Dicotylen  sich  mit  Kraft  (vi) 
entwickeln  (d.  h.  dass  sich  bei  deu  erstem  eine  grosse  Menge 
Blätter  aus  der  Knospe  bilden ,  ohne  entsprechende  Längendeh- 
nung des  Stengels ,  dass  daher  die  Blätter  den  Stengel  scheidig 
umfassen ,  sehr  einfach  sind  u.  s.  w. ,  dass  bei  den  letztern  dage- 
gen die  Knospe  sich  mehr  ausdehne  als  neue  Theile  bilde,  was  sich 
bei  den  Trieben  derConiferen  besonders  zeige,  sich  jedoch  meist 
nicht  so  ausgezeichnet  darstelle).  Die  Entwickelung  einer  jeden  ^ 
mouocotylischen  Knospe  ist  entweder  unbegrenzt,  wie  bei  den 
Palmen ,  oder  wird  durch  die  hervorbrechenden  Blumen  einge« 
halten  und  verzögert ,  aber  nicht  begrenzt ,  was  in  den  baumar- 
tigen Liliaceen  statt  findet;  oder  endlich  die  Entwickelung  der 
Knospe  wird  durch  den  Bliithenstand  ganz  beendet ,  was  sich  in 
den  übrigen  Monocotylen  zeigt,  mit  Ausnahme  einiger,  wie  der 
meisten  Asparagiueen,  welche  ganz  nach  Art  der  Dicotylen 
wachsen  und  durch  welche  der  üebergang  aus  der  einen  Ord- 
nung in  die  andere  geschieht.  Wenn  durch  die  hervorbrechen- 
den Blumen  die  Knosp eneutwickelung  geendet  wird,  so  erzeugt 
sich  unter  der  Erde  eine  neue  Knospe,  welche  mit  der  frühern 
mehr  oder  weniger  zusammenhängend ,  eine  eigene  Pflanze  dar- 
stellt. Die  Monocotylen  bieten  daher,  mit  Ausnahme  einiger 
Gramineen,  keine  streng  genommen  einjährigen  Pflanzen,  d.  h. 
solche,  welche  sich  nur  durch  Saamen  fortpflanzen,  dar.  Wie 
der  Knospen  so  ist  auch  der  Wurzeln  Wachsthum  bei  beidetf 
Ordnungen  verschieden.  Die  Wurzeln  der  Dicotylen  wachsen' 
wie  deren  Stengel  in  die  Länge  und  Breite  und  leben  so  lange 
als  diese  letztern  leben.  Die  Monocotylen  -  Wurzeln  pflegen 
vergänglich  zu  sein  und  die  einfachste  Wurzelform  zu  haben. 
Aber  sie  haben  ein  Bestreben,  an  den  Seiten  wachsende  Theile, 
welche  neue  Wurzeln  und  Knospen  entstehen  lasse ,   hervorzn- 


143 

bringen.     Bei  den  Monocotylen  wächst  die  Wurzel  desto  weni- 
ger, je  mehr  der  Stengel  wächst.     So  haben  die  Palmen,  deren 
Stengel  ins  Unendliche  fortwächst,  einfache,   oft  vergängliclie 
Wurzeln  und  keine  Stolonen.     Die  Liliaceen  aber  und  Gluma- 
ceen ,  schicken ,  wenn  die  Knospenentwickeluug  zu  ihrem  Ende 
gekommen  ist,  Stolonen  und  diesen  ähnliche  Theile  aus.     Bei 
den  Gräsern,    wo  die  Knospenentwickelung  weniger  füllereich 
ist  als  bei  den  übrigen  Monocotylen,  ist  die  Bildung  unterirrdi- 
scher  Theile  besonders  kräftig  mächtig,  so  dass  die  Stolonen  in 
Stengelgestalt  erscheinen.     Bei  den  Dicotylen  wird  ein  mächti- 
ger Stengel  mit  einer  mächtigen  Wurzel   meist  vereint  ang<3- 
troffen  und  zugleich  mit  dem  Stengel  erstarkt  die  Wurzel.     Dar 
i  Dicotylen -Stengel  wächst  entweder  anfangs  langsam,  wie  bei  de!U 
,  Bäumen  unserer  Gegenden ,  und  bringt  die  Laubtheile  in  gerin- 
gerer Menge,   erlaugt  dafür  seine  innere  Bildung,   wodurch  «r 
im  Winter  ausdauern  und  im  folgenden  Jahre  neue  Sprossen  trei- 
Iben  kann.     Oder,   sowohl  aus  äussern  Ursachen ,   als  aus  be- 
sonderer Beschaffenheit   der  Pflanze  wird  das  Wachsthum  des 
!  Stengels  so  vermehrt,  dass  sich  meist  mehrere  Knospen  in  einem 
!  Jahre  entwickeln  und  die  Laubtheile  in  grosser  Menge  entstehn. 
'Wenn  dies  zwischen  den  Wendekreisen  statt  findet,  kann  der 
:  Stengel  selbst  stehn  bleiben,  wogegen  bei  uns  eine  solche  mäch- 
Itige  Knospenentwickelung,   entweder  mit  Verlust  des  Stengels 
Ibei  den  ausdauernden  Gewächsen,  oder  mit  Verlust  des  Stengels 
und  der  Wurzel  bei  jährigen  Pflanzen  Statt  findet,  deren  Wachs- 
y  thum  je  lebendiger,  desto  vergänglicher  ist. 

Memoria  del  professore  Antonio  Bertoloni  sopra  aicune 
produzioni  naturali  del  golfo  della  Spezia.  Inserita 
nel  tomo  XX  parte  fisica  degli  atti  della  Societa  ita- 
liana   delle  scienze  residente  in  Modena.     Modeiia. 

.    Presso  la  tipografia  camerale.  1832.  4*°- 


144  — 

Dieser  kleine  Aufsatz  enthält  Nachträge  zu  den  Tom  Verf^ 
in  der  Dec.  tertia  rarionira  Italiae  plantarnm  und  Amoenitates 
Italicae  aus  dem  Golf  von  Spezia  schon  früher  beschriebenen 
Thiereu  und  Pflanzen,  als  Ergebniss  einiger  Excursionen  in  den 
Jahren  1829  und  1831.  Wir  finden  hier  von  Fucoideen  be- 
schrieben 1)  CJiondria  uvaria  Ag',  von  welcher  Ch.  ovalis  mit 
Recht  von  Agardh  getrennt  ist ,  doch  gehört  F.  oralis  /?.  Turn,  (i 
bist.  Fac.  2.  p.  24.  zu  Ch.  uvaria.  — ■  2)  Valonia  si/phnncu- 
lusy  caespitosa  tubis  cylindricis ,  supernecurvulis,  simplicibus 
subramosisque.  Kommt  der  V.  utricularis  Ag.  am  nächsten,  die  j^ 
sich  aber  durch  die  Gestalt  ihrer  Röhren,  welche  eiförmig  oder 
cyliudrisch  -keulenförmig  und  etwas  zusammengedrückt  sind,  un- 
terscheidet. —  3)  Codium  tomentosum y  die  Darstellung  dieser  <* 
Pflanze  bei  den  englischen  Schriftstellern  weicht  von  den  vom 
Verf.  im  Mittelmeere  beobachteten  Exemplaren  etwas  ab,  so 
dass  es  vielleicht  verschiedene  Arten  sein  möchten ,  wenn  die 
Zeichnungen  ganz  genau  wären  und  die  Unterschiede  nicht  viel- 
leicht zu  minutiös.  —  4)  Codium  Bursa,  Das  Zusammen- 
ziehen frischer  aus  dem  Meere  genommener  und  zerrissener 
Exemplare,  welches  Impcrato  und  Ginanni  beobachteten,  hat 
der  Verf.  ebenfalls  gesehn ,  dagegen  hat  er  die  von  Olivi  und 
Cavolini  gesehenen  beiden  sehr  düunen  Faden  ^  welche  an  der 
Spitze  vorkommen  sollen,  nicht  wieder  finden  können. 

Monograph  of  the  East  Indian  Solaneae.      By  Christ. 
Godfrey  Nees  von  Esenbeck  M.  D.  etc.    (Transact,  of 

the  Linn.  Soc.  Vol.  XVII.  p.  37  —  82.)  I 

■-*,' 

Es  werden  in  dieser  Bearbeitung  der  ostindischen  Sola- 
neen ,  welche  bei  den  zum  Theil  so  ähnlichen  Arten  der  Gattung 
Solanum,  besonders  aus  der  Abtheilung  Maurella,  bei  den  als 
Culturpflauzen  so  viele  Abäudernngen  liefernden  Capsicnm- 
Arten,  bei  den  Schwierigkeiten,  welche  Physalis ,  Datura  u.  a. 


145 

darbieten ,  gewiss  nicht  ohne  Mühe  war  ,  anfgefiihrt :  Solanum 
31  Arten,  Lycopersiciim  2  Arten,  Capsiciim  4  Arten ,  Physalis 
6  Arten,  Anisodus  1  Art,  Datura  6  Arten,  Nicotiana  1  Art, 
Hy»scyamu9  1  Art.  Darauf  folgt  die  Familie  der  Verbasclnae, 
welche  sich  besonders  durch  die  Bildung  der  Staubgefasse 
Ton  den  Solaneen  und  Scrofularinen  unterscheidet.  Es  wer- 
den hier  aufgeführt :  Verbascum  mit  4  Arten ,  Celsia  mit  2  Ar- 
ten nnd  eine  neue  Gattung  Isanthcra ,  welche  polygamisch  ist, 
in  der  weiblichen  Blume  keine  Corolle  hat  und  ihre  Saamen  an 
4  lamellenartigen  Trägern  insorirt  zeigt,  mit  einer  Art:  Isan- 
thera  permollis, 

A  Review  of  the  Natural  Order  Myrslneae.  By  M. 
Alphonse  De  Candolle  Hon.  Prof.  etc.  (Transact. 
of  the  Linn.  Soc.  Vol.  XVII.  p.  95  —  138.  Tab. 
4  —  8  incl.) 

Nach  Voransschicknng  allgemeiner  Betrachtungen  über 
die  Familie  und  genauerer  Unterscheidung  derselben  von  den 
ihr  zunächst  stehenden  Sapotecn  undPriranlaceen  und  den  eben- 
falls verwandten  Rhanineen  und  nachdem  auch  die  geographi- 
schen Verhältnisse  dieser  jetzt  180  Arten  enthaltenden  Familie 
in  Betrachtung  gezogen  sind ,  folgt  die  genauere  Aufstellung  der 
Gattungen  nach  ihren  Tribus  und  die  Beschreibung  von  58  nenen 
hier  zum  erstenmale  erwähnten  Arten,  welche  meist  aus  dem 
von  der  englisch -otindischen  Compagnie  vertheilten  Pflanzen- 
schatze  herstammen.  Die  Aufstellung  ist  aber  folgende.  Tri- 
bus I.  Aegicereae  mit  der  Gattung  JLegiceras ,  welche  2  Arten 
umfasst.  Trib.  11.  Ardisieae ,  hierin  die  Gattungen  Wullenhu 
mit  2  Arten,  Weigeltiu  mit  einer  Art  (Wallenia  mjrianthos 
Rchb.  pl.  exs.  Surin.),  Conomorpka  mit  2  Arten  (davon  ein*' 
Wallenia  laxiflora  Mart.  n.  gen.),  Cybianthus  mit  4  Arten ^ 
Myrsine  mit  43  Arten,  Battu/a  mit  7  Arten,   OncGntemum  va.\i 

9rBd.  LitteTat.  ^10) 


146  —■ 

2  Arten,  Jtrdista  mit  91  Arten,  Embelia  mit  13  Arten,  Cho- 
ripetalum  (Myrsiue?  Wall.)  mit  2  Arten.  Trib.  III.  Maeseae  i^ 
enthält  die  Gattung  Maesa  mit  14  Arten.  Es  folgen  hierauf  U 
die  Myrsiueae  generis  incerti  13  Arten,  darunter  folgende 
schon  früher  bekannt  gemachte :  Ardisia  denticulata  Blume,  i ' 
Maesa  tetrandra  Roxb. ,  Ardisia  microphifUa ,  florihunda,  \  4 
'pyrifolia  u.  erythrojcyloides^.  -  Seh. ,  3Iißrsine  spicata  Kth.,  ,  ii 
Ardisia  hrasiliehsis  Spr. ,  Ardisia  multißora  R.  -  Seh. ,  dann  | «' 
die  Species  exciusae  6  Arten ,  nämlich  folgende  schon  beschrie-  - 1 
bene:  Ardisia  turhacensisKÜi.  {'^A^oiea.'^),  Ard,  acerosa  p 
Gärtn.  (Cyathodes  acerosa),  Aegiceras  minus  Gärtn.  (Conna-  > 
Tus  santaloides  Vahl),  und  die  Genera  exclusa:  Opilia  Roxb.j 
Samara  L.  nou  Sw.,  Clavija  Ruiz  -  Pav.  Auf  den  beigefügten 
Tafeln  sind  T.  4.  Maesa  ovata,  T.  5.  Badula  Sieben,  T.  6. 
Ardisia  odontophylla,  T.  7.  Ard.  Icaraund  T.  8.  Ard.  neriifolia 
abgebildet. 

Primae  llneae  systematis  naturae,  nexui  natural!  oTnnium 
evolutioniqne  progressivae  per  nixus  reascendentes 
siiperstructl,  auctore  Paulo  Horaninow  Med.  Dr., 
Im]..  Medico-Chir.  Academiae  Prof.  P.  O.  etc.  Pe- 
tropoll  1834.  8^°-  XIII.  et  142  p.  et  XXI.  p.  Index, 
accedit  et  tabula  llthographica  cum  expllcatlone. 

Wenn  wir  die  Aufstellung  der  Pflanzen  in  diesen  Werke  be- 
trachten ,  so  fällt  uns  zuerst  die  Trennung  in  die  Augen ,  welche 
der  Verf.  mit  einigen  bisher  gewöhnlich  zu  den  Pflanzen  gerech- 
neten Familien  versucht,  welche  er  mit  mehreren  niedern  Thier- 
formen  in  eine  eigene  Klasse  Phytozoa  bringt;  er  bringt  dahin 
nämlich  die  Algae  nebst  Chara,  und  die  Fungi,  jedoch  mit  Aus- 
nahme derHypoxyla,  welche  ihm  wahre  Pflanzen  sind.  Jene  wer- 
den mit  2  andern  Klassen ,  Polyparii  und  Acalephae ,  wahrer 
Thiere  msammengestcllt.      Wir  bezweifeln,    dass    dies   Nach- 


147 

ahnicr  finden  werde.  Die  Pflanzen  selbst  zerfallen  in  vier 
Kreise:  1)  Sporophorae  s. AcotyledoneSj  dahin  Hypoxyla,  Li- 
chenes,  Hepaticae  und  Musci ;  2)  Psendospermae  (Sjnorhizae 
ex  parte),  enthalten  die  Pineaceae,  Zamiaceae,  Casuarinaceaennd 
Patmaceae;  3)  Coccophorae  sensu  Agardhii  (Mouocotjledones); 
4)  Spermophorae  (Dicotjledones).  Wir  können  uns  nicht  mit 
diesen  Ansichten  einverstanden  erkLären  und  halten  alle  Ein- 
zwängnngen  natürlicher  Körper  in  bestimmt -gegliederte  Syste- 
me für  unnatürlich.  In  den  Praeraittendis  finden  wir  ein  Car- 
pologiae  Supplemeutum_,  welches  wir  hier  mitlheilen  wollen. 

Carpologiao  Supplementum.  —  Sporangia^  ceUulis  so- 
lutis  s.  sporis  farcta,  integra,  ruptilia^  v.  valvata,  omnibus 
Cryptogamis  propria  sunt,  exceptis  apotheciis  sporangiophoris 
Lichennm  et  thecis  aperculatis  ac  columellatis  Muscorum.  Spo- 
rae  conferruminatae  in  unam  duasve  massas  integras  (emhryo- 
nem  simplicera  s.  monocotyledoneum  et  albumen)  Grüna  Cocco- 
phorarum  cfficinnt;  embryofissus,  alhumini  aderetus^  Semina 
spuria  denotat;  ille  vero  partitns  magisqne  compositus  mSeini- 
nihus  vcris  apparel.  Spermogenesin  natura  ipsa  declarat  Fili- 
cum  foliis  (Ophioglossum  Polypodium  etc.)  uec  non  Cactis  angu- 
latis  aphyllis.  Semina  oriuntur  e  placenta  axili,  quandoque 
angulata  (toro  producto)  in  Caryophylleis ,  Primulaceis,  Erica- 
ceis ,  Hypericacois ;  e  parietc  valvarum  (foliorum  pistillarium) 
in  Butomaccis;  e  costis  mediis  valvarum,  quandoque  productisj 
in  Acanthaceis ,  Violaceis  etc.,  e  marginibus  valvarum  plus  mi- 
nnsve  introflexarum  in  Helleboreis,  Astragalo  etc.  Hinc  semi- 
na axilia,  parietalia,  costalia,  marginali-parietalia  (Cucurbi- 
tacearum)  distinguenda.  —  Fructus  e  valvis  (foliis)  planis  con- 
dnplicatis  s.  vario  typo  involutis,  plus  mimisve  conuatis  et  circa 
axin  idealem  s.  realem  (caudiccm)  verticillatis,  rare  spicatis 
(ni  valva  soütaria  sit),  coalescit,  toro  quandoque  et  calyci  inna- 
tus :  ergo  stirps  tota  contracta  et  ad  ntriculum  simplicem  inter- 
dum  reducta.    —     Caryopsis  et  UtricuJus  nonnisi  ex  ovario 

(10  *) 


148  

libero  prodennt;  valTis  abortivis  et  concretis,  caritate  hin« 
mono  -  vel  oligosperma,  Samara  dicitnr.  —  Folliculns  est  val- 
va  niar°"ine  seminifcro  vei  rarlus  costa  (in  Fenthoro)  dehiscens; 
Legumen  idemy  debiscentia  margiuali  et  costali,  min  utrica- 
los  contiguos  aheat  {phmsmiferum)  —  Capsula  ex  ovario 
libero  qiioque  oriniida,  e  valvis  ceiitripetis  (follicnlis  ceutro- 
spermis)  —  vel  e  valvis  vix  involutis  concretis  (semiuibus  tunc 
parietalibus ,  costalibus,  marginalibiis  s.  axilibus)  coalescit. 
Siliqua  dicitur  capsnla  bivalvis,  seminibus  placentae  septifor- 
mis  margini  adfixis.  Diploe  s.  torus,  post  faecundationem  snc- 
culenta,  e  quoque  frnetu  Baccam  efliugnnt.  —  Utriculus  mono- 
s.  pleiospermus,  mesocarpio  iudurato  in  iVMC^7/t  transformatnr; 
eodem  vero  intus  indiirato,  extus  carnoso  s.  spongioso_,  in 
Drupam  abit.  —  Hesperidium  est  Capsula  valvis  centripetis 
succulentis ,  cir«a  axin  verticillatis ,  toro  inclusa:  Citrus^  Gar- 
cinia,  Nymphaea.  —  uimalthaeam  dico  qnemqne  fnictura ,  ex- 
ovario  1  -  v.  pluriloculari,  toro  et  calyci  adcreto  s.  infero,  or- 
tnm;  est  unilocularis  s.  uichenium  Synanthereis  et  Dipsaceis, 
suhtrilocuiaris  quibusdam  Valerianeis ,  baccata  3  -  locularis 
Viburneis,  et  4c -locularis  Yucciamceis ,  hilocularis  biparti- 
hilis  et  polxfsperma  Cinchoneis_,  trilocularis  axi  dehiscens 
Melaleucae ,  trilocularis  et  tripartihilis  Irideis  etc.  Pepo 
dicitnr,  valvis  ad  centrum  et  tandem  ad  parietem  productis,  se- 
minibus parietali- marginal  bus,  toro  carnescente.  • —  Pomum 
estamalthaea  toro  (et  mesocarpio  '?)  post  faecundationem  carno- 
so v.  suberoso ;  —  folliculare  Pyri ,  utrictilare  Sorbi ,  Ro- 
sae,  Poterli;  in  acheniuni  simplex  transit  in  Alchemilla.  Ca- 
lyce  secedentc  frnctus  Spiraeacearum  et  Amygdalacearum  denn- 
dantur.  —  Caryopsides,  Nnces  v.  drupae  (4 — 5),  apice  toro 
piano  V.  subproducto  insertae,  Coenobium  (Exostylium)  for- 
mant:  microbasicum  Labiatarum  et  Boraginearum ,  sarcoba- 
sicum  Simarubearnm.  —  Carpella  fasciculata ,  axi  nnlla  vel 
illa  tenui  adfixa,   Diercsiiem  Qi^ciunt;  follicuJarem  Crassn- 


— 14» 

lacearum ,  Helleborearum,  Asciepiadeanim ,  Colchicactrarum, 
utricuJarem  Eiipliorbiaeearum  ,  Gerauiacearum ,  Coriariacea- 
rum.  —  Carpella  imhricata  v.  verticillata  supra  torura  pro- 
dncta,  Syncarpium  effing-nnt;  acinosuTti  Rubi;  sarcobasicum 
Frapariae,  iitriculare  Raiiunculi,  Myosuri;  samaraceum 
Liriodendri :  vrrticUlatum  M.ix\xixceüT\\m.  —  <S'oros««  e  fru- 
ctibus, imraediate  conferruminatis,  oritui  :  Ananas,  Artocar- 
pus.  —  Stjconus  e  fnictibns  v.  carpellis ,  toro  v.  involiicro  car- 
aoso  iinnaersis.  prodit:  Ficns,  Dorsteuia,  Ndiirabiura.  -^' 
Strobilus  est  araeutura  persistens,  fructificans,  bractcis  indu- 
ratis  planis.  Galbulvs  idem,  bracteis  ppltatis;  ^rceMthidof 
idem  oligospermiim ,  bracteis  barcatis:  Jnnipon,  Taxi. 

Abortus  et  conuubiura  rariorum  tjpormu  has  forina^  modi- 
ficaul.  Nomina,  jam  a  rbytologis  iisitata,  nostrae  carpo- 
logiac  accomodace  stiidniiniis,  in-  Trrminologia  iacassum 
augcatur. 

Wir  können  uns  mit  dieser  Carpologie  nicht  gaua  einver- 
standen erklären,  da  wir  glauben,  dass  zur  richtigen  Auffas- 
sung und  ClassiHcirung  der  verschiedenen  Formen ,  nicht  auJ 
Nebeunmständc  Rücksicht  genommen,  sondern  auf  die  eigcn»5 
Natur  und  Entstehung  derselben  gesehn  werden  müsse.  Die 
Termini  sind  eher  zu  beschränken  als  auszudehnen,  so  ist  der 
Ötiobilns  eine  Hauptforni,  von  welcher  Galbulus  und  Arceu- 
thida  nur  Modificatioueu  siudj  durch  veränderte  Beschaffenheit 
der  Bracteen  hervorgebracht,  diesen  daher  besondere  Namen^ 
Avelelie  nicht  mit  dem  Terminus  Strobilus  zusammenhängen,  zu 
geben,  scheint^  unpassend ;  wenn  solche  Termini  auch  der 
Kürze  wegen  bequemer  sind,  so  sind  sie  dem  Anfänger^ unbequem 
und  furchtbar. 

Note  sar  le  Colocasla  odora,  et  -siir  T  elevcition  de  lem- 
perature  de  ses  fleurs.     Pap.  Mr.  Adolphe  Brongoi;irt 


150 


(Nouvelles  Annales  du  Museum  d'Hist.  nat.  T.  HI.  p. 

145  et  suiv.) 

Der  Verf.  bestätigt  durch  directe  Thermometer  -  Beobach- 
tung an  derColocasia  odora,  welche  in  einem  heissen  und  feuch- 
ten Gewächshause  in  freier  Erde  stand  und  sehr  kräftig  vege- 
tirte,    ("ass    eine  Erhebung   der  Temperatur  an  deren  Spadix 
mehrere  Tage  hintereinander  statt    fand,     so  dass  der  Unter- 
schied der  Temperatur  des  Kolbens  und  der  nmgebenden  Luft 
sich*  bis  auf  11  °C.  erhob.      Merkwürdig  war  dabei  das  Steigen 
und  Fallen  der  Temperatur  an  dem  Spadix,    so  dass  sich  unge- 
fähr zu  derselben  Tageszeit  (Nachmittags)  an  mehreru  Tagen 
hintereinander  die  grösste  Wärme  zeigte,    am  Abend  aber  eine 
Zeit  eintrat,  wo  der  Spadix  mit  der  äussern  Lnft  dieselbe  Wär- 
me zeigte j   so  dass  also  die  Wärme  sehr  allmählig  stieg,    za 
ihrer  höchsten  Entwickelung  gelangt,  aber  sehr  schnell  abnahm. 
Der  Spadix  zeigte  an  dem  oberu  Theile,  welcher  fehlgeschlagene 
Staubgefässe  trägt,  die  grösste  Wärmeentwickeluug,  welche  bei 
den  fertilen  Staubgefässen  geringer  war.  —     Der  Verf.  bestä- 
tigt durch  diese  Beobachtungen  die  vielen  schon  früher  von  ver- 
schiedenen Botanikern  bekannt  gemachten  Thatsachen,  so  dass 
an  einer  Wärmeerzeugung  bei  diesen  Gewächsen,  den  Aroideen, 
wohl  nicht  mehr  gezweifelt  werden  kann,  wenn  gleich  diese  Er- 
scheinung sich  nicht  bei  allen  Arten  und  unter  allen  Umständen 
zeigen  möchte.  —     Ausserdem  stellt  der  Verf.  noch  andere  in- 
teressante Bemerkungen  über  diese  Colocasia  auf,  indem  er  ihre 
Stelle,  welche  sie  nach  Schott's  Anordnung  der  Aroideen  haben 
müsste ,  in  Erwägung  zieht.     Die  Antheren ,  welche  2  -  fächrig 
sind  und  sich  durch  eine  Pore  öffnen,  kommen  nicht  mit  denen 
überein ,  welche  Schott  den  Arten  der  Abtheilung  Alocasia  sei- 
ner Gattung  Colocasia  beilegt ,  auch  die  Eychen  sind  anders  ge- 
bildet als  bei  dem  ächten  Caladium,  endlich  sind  die  Narben  und 
deren  Zusammenhang  mit  dem  Eychen  auch  von  verschiedener 


.  151 

Bildaug.  Man  sieht  bei  der  ia  Rede  stehenden  Art  das  Ein- 
dringen der  PoJleuröhren  in  das  Zellgewebe  der  Narbe  bis  zu 
einer  gewissen  Tiefe  sehr  leicht.  In  die  Lufthöhlen  der  Blatt - 
und  Bliithensticle  ragen  eine  Menge  einfacher  Zellen  hinein, 
«leren  jede  ein  Bündel  Raphiden  oder  nadeiförmiger  Krystalle 
die  parallel  neben  einander  liegen,  in  ihrem  Innern  ent- 
hält, während  das  übrige  Zellgewebe  nichts  davon  zeigt.  In 
den  Achseln  der  Hauptnerven  der  Blätter  zeigt  sich  noch  eine 
Wai'hssecretion. 

Archiv  für  Nntiirgeschichte.  In  Verbindung  mit  meh- 
reren Gelehrten  herausgegeben  von  Dr.  Fr.  Aug, 
Wiegmann  Prof.  Erster  Jahrgang  erstes  und  zwei- 
tes Heft.  Berlin  1835.  8^"- 

Der  Botanik  ist  im  ersten  Hefte  nur  ein  kleiner  Raum  ge- 
widmet, welchen  ein  Paar  Uebersetzungen  und  Auszüge  einge- 
nommen haben,  im  zweiten  Hefte  ist  eine  Uebersicht  der  Leistun- 
gen und  Fortschritte  der  Botanik  vom  Prof.  Meyen  gegeben,  meist 
polemisch,  die  eigenen  Ansichten  gegen  Ehrenberg,  Kützing 
«.  s.  w.  vertheidigend.  Wenn  die  Redaction  sich  nicht  mit 
wichtigern  Abhandlungen  für  die  Folge  versieht,  so  wird  das 
botanische  Publikum  kein  starker  Abnehmer  für  diese  gemischte 
Zeitschrift  sein.  Uelierhaupt  scheint  es  uns,  dass  alle  die  Zeit- 
schriften ,  welche  verschiedene  Wissenschaften  zusammenfassen, 
ein  Uebelstand  sind.  Wo  ist  der  wohlhabende  Dilettant ,  wel- 
cher sich  alle  diese  Schriften  halten  kann ,  wo  der  arme  un- 
glückliche Gelehrte ,  der  sie  alle  zu  Gesicht  bekäme  und  doch 
mit  der  Wissenschaft  fortschreiten  soll ,  wo  ist  die  Bibliothek, 
welche  sie  alle  liefert^  Selbst  die  besondern  Abdrücke  kommen 
nur  in  wenige  Hände  und  werden  oft  gar  nicht  veranstaltet. 
Schon  entschliessen  sich  einige  dieser  Schriften,  die  naturge- 
schichtlichen Abhandlungen  zusammen  zu  stellen,    sie  werden 


152  

auch  wobl    noch  endlich   dabin  kommen    alle  Disciplinen    zA  ii  F' 

/i  icb 
trennen.  f  ' 

Bd 
Sämnilllche  GlftgewKcbse  Deutschlands,  naturgetreu 
dargestellt  und  allgemein  fasslich  beschrieben  von 
Eduard  Winkler  Dr.  Mit  einer  Vorrede  von  Fr. 
Schwägrichen,  Zweite  vermehrte  und  verbesserte 
Auflage.  Mit  100  illuminirten  Kupfern.  Leipzig 
1835.  8^°- 

Scheint  ganz  gnt  zum  Unterricht,  die  Abbildungen  des  Tor- 
liegenden  ersten  Heftes  sind  deutlich  und  wahr. 

Jahresbericht  der  Konigl.  Schwed.  Akademie  der  Wis- 
senschaften über  die  Fortschritte  der  Botanik  im 
Jahre  1832  etc.  übersetzt  und  mit  Zusätzen  versehen 
von  C.  T.  Beilschmied.  Mit  3  lithogr.  Zeichnungen 
auf  2  Chärtchen.  Breslau  in  Commission  bei  J.  Max 
u.  Comp.  1835.  8^0.   VIII.  u.  149  S. 

Jahresbericht  u.  s.  w.  im  Jahre  1829.  Hebers,  u.  mit 
Zusätzen  versehen  von  C.  T.  Beilschmied.  Breslau 
1834.  8vo.  VIII.  u.  102  S. 

Seitdem  wir  den  Anfang  dieses  Unternehmens  (s.  oben  S. 
86.)  anzeigten,  sind  uns  schon  wieder  die  hier  genannten  Fort- 
setzungen desselben  zugekommen ,  und  es  wird  die  Fortsetzung 
für  1833  sehr  bald  versprochen,  so  dass  mau  den  grossen  Eifer 
und  die  rege  Thätigkeit  des  Herausgebers  nicht  genug  bewun- 
dern und  rühmen  kann.  Möchten  ihm  doch  die  Freunde  der  Bo- 
tanik dadurch  einen  geringen  Lohn  für  seine  vielfache  Mühe  be- 
reiten, dass  sie  es  des  Gebrauches  werth  achten,  ihn  so  für 
seine  Kosten  entschädigen  und  ihm  Muth  geben,   auch  die  Fort- 


153 

setzaugcu  zu  liefern,  welche  gewiss  sehr  erwünscht  sind.  Denn 
nichts  ist  nothwendiger ,  als  bei  der  schnell  forteilenden  Zeit 
ond  bei  der  grossen  Menge  grösserer  und  besonders  kleinerer 
lerstreuter  Werte  und  Abhandlungen,  dann  und  wann  Halt  zu 
machen  und  sich  von  dem  was  geschehen  und  geleistet  ist,  einige 
Rechenschaft  zu  geben.  

Conspectus  litteraturae  botanicae  in  Suecia  ab  antiqüis- 
slmis  temporibus  usque  ad  finem  anni  1831,  notis  bi- 
bliographicis  et  hlographlis  auctorum  adjectis.  Ex- 
liibltus  a  Johanne  Em.  Wlkslröm.  Rolmiae  1831. 
S^o.  XLIX.  u.  341  S. 

Eine  Uebersicht  der  botanischen  Littcratur  in  Schweden 
•Ton  den  ältesten  Zeiten  bis  zum  Ende  des  Jahrs  1831,  gewiss 
lein  sehr  rerdienstliches  Unternehmen,  welches  wir  auch  in  den 
!  übrigen  Ländern  Europas  auf  ähnliche  Weise  hervortreten  sehen 
möchten.  Eigenthümlich  ist  die  Beschränkung,  welche  der 
Verf.  seiner  Arbelt  giebt,  indem  er  nur  die  Werke  aufnimmt, 
welche  über  Pflanzen  im  Allgemeinen  oder  von  Schwedischen 
insbesondere  handeln,  alle  übrigen  aber,  welche  von  exotischen 
sprechen,  ausschliesst;  wir  können  dies  doch  nicht  billigen. 
Was  er  nicht  sah  hat  er  mit  einem  Kreuze  bezeichnet,  und  Alles 
bibliographische  Nothwendige  angegeben.  Die  Zugabe  von 
biographischen  Notizen  ist  höchst  angenehm,  leider  haben  wir 
dafür  in  neuern  Zeiten  gar  keine  Sammlungen  für  unser  Fach 
und  es  wäre  wohl  zu  wünschen,  das s  sich  jemand  dieser  aller- 
dings viele  Mühe  verursachenden  Arbeit  unterzöge.  AucTi  un- 
ser Verf.  führt  ein  Beispiel  au,  wie  schwer  es  oft  sei,  die  Wahr- 
heit zu  ergründen,  so  wurden  von  den  verschiedeneu  Schrift- 
stellern sehr  verschiedene  Tage  als  Todestag  des  altern  Olaus 
Rudbeck  angegeben.  Eine  vorangeschickte  systematische 
Uebersicht  enthält  folgende  Abtheilungen:    I.  Pflanzenbeschrei- 


154  

bnng  mit  folgenden  ünterabtheilungen ,  1)  System^  2)  Florenj; 
3)  Monographien;  4)  Handbücher  und  Dissertationen  die  Vor* 
kenutnisse  in  der  Botanik  betreffend,  5)  Journale  nnd  Gesell*' 
Schaftsschriften  die  Botanik  erLäuternd.  II.  Pflanzeugeogra- 
phle.  ill.  Pflanzenanatomie.  IV.  Pflanzenphysiologie.  V. 
Pflanzenrersteiueruiigen.  VI.  Litteraturgeschichte  der  Botanik, 
Hiernach  beginnt  das  Werk  selbst  nach  den  alphabetisch  geord- 
neten Schriftstellern,  deren  grössere  Werke  den  kleinern  voran- 
stehen. Uns  würde  eine  chronologische  Folge  der  Werke  und 
Abhandlungen  mehr  angesprochen  haben. 

A.   P.  De  Candolle's  Vorlesungen   über  die  Botanik. 
Zweiter  Theil.    Physiologie.    Stuttgart  u.  Tübingen. 
In  der  J.  G.  Cottascben  Buchhandlung  1833. 
Auch  unter  dem  besondern  Titel : 

Augustin  Pyramus  De  Candolle's  Pflanzen -Physiologie 
öder  Darstellung  der  Lebenskräfte  und  Lebensver- 
richtungen der  Gewächse.  Eine  Fortsetzung  der 
Pflanzen  -  Organographie ,  und  eine  Einleitung  zur 
Pflanzengeographie  und  ökonomischen  Botanik.  Aus 
dem  Französischen  übersetzt  und  mit  Anmerkungen 
versehen  von  Johannes  Piöper  Dr.  med.  Prof.  in  Ba- 
sel etc.  Erster  Band.  Stuttgart  und  Tübingen ,  in 
der  J.  G.  Cotta' sehen  Buchhandlung  1833.  gr.  8. 
ixXVi.u.462S. 

Der  Uebersetzer  giebt  in  seinem  Vorworte  die  Gründe  an, 
welche  ihn  bewogen  haben ,  sich  der  üehersetzung  eines  fran-« 
«ösischen  Werkes  zu  unterziehen;  es  geht  daraus  hervor,  das» 
seine  Arbeit,  welche  er,  vom  Verfasser  begünstigt,  mit  ge^ 
nauerer  Kenntniss  der  deutschen  Arbeiten  unternahm ,  als  eine 


155 

Bweite  (anch  vonSchreibu.  Druckfehlern)  verbesserte  und  berei- 
cherte Auflage  der ,  man  mag  sagen  was  man  will ,  doch  treff- 
lichen De  Caudollischen  Pflanzenphysiologie  angesehen  werden 
mnss,  eines  Werkes,  wie  wir  kein  zweites  bis  jetzt  besitzen, 
da  CS  alle  in  den  Handbüchern  vorliegenden  pflanzenphysiolo- 
gischen Abschnitte  au  äusserem  Umfang  sowohl  wie  an  innerm 
Gehalt  weit  übertrifft  uud  da  es  zugleich  für  den  Oekonomen, 
Forstmann,  Gärtner,  kurz  jeden,  welcher  mit  der  Botanik  in 
nähere  oder  entferntere  Beziehung  tritt,  ein  höchst  nützliches 
belehrendes  verständliches  Werk  abgiebt,  dessen  allgemeine 
Verbreitung  man  sehr  wünschen  muss,  damit  manche  Beobach- 
tung dadurch  ins  Leben  gerufen  werde  und  die  Theilnahme  für 
die  botanische  Wissenschaft  mehr  und  mehr  ausgebreitet  werde* 
damit  sie,  die  noch  so  vieler  und  mannigfaltiger  Erfahrung  bc!- 
darf,  sich  auch  eines  immer  schnellern  und  sichern  Aufschwungs 
erfreuen  möge.  Ein  Inhaltsverzeichniss  des  ganzen  in  drei  Bän- 
den erscheinenden  Werkes  geht  voran,  aus  ihm  lässt  sich  die 
Mannigfaltigkeit  der  Beziehungen  und  das  hohe  Interesse,  wel- 
ches die  Pflanzenphysiologie  jedem,  der  sich  mit  der  Pflanzen- 
, weit  beschäftigt,  gewähren  muss  ,  leicht  abnehmen.  Der  fol- 
gende zweite  Band  wird  dem  Vernehmen  nach  sehr  bald  erschei- 
nen uud  wir  wünschen,  dass  ihm  auch  der  dritte  bald  folgen 
möge.  Dem  üebersetzer  aber  gebührt  der  Dank  nicht  allein 
des  Verfassers  sondern  auch  des  Publikums,  beide  mit  einander 
näher  bekannt  gemacht  und  sich  einer  eben  nicht  angenehmen 
Arbeit,  wie  eine  Uebersetzung  ist,  mit  so  grossem  Fleisse  und 
yieler  Sorgfalt  unterzogen  zu  haben.  Das  Original  führt  den 
Titel: 

Physiologie  vegetale  ou  exposition  des  forces,  et  des 
foncüons  vitales  des  ve'ge'tanx,  pour  servir  de  suite 
a  l'organographie  vege'tale,  et  d ' Introduction  a  la 
botanique  ge'ographique  et  agricole.     Par  M^  Aug.  - 


156 


r^' 


k 


Pyr.    DeCandolle.     Paris  Rechet  jeune.    1832.  »vo: 

-  Tom  I.^  III.  XXXII.  et  1579  p.  % 

CoUection  de  Memolres  etc.     Hiiitieine  Memoire:    sut 

-  'quelques  especes  de  Cactees  etc.  ouMe'moire  sur  quel^ 
'"  ques  especes  deCactees  nouvelles  et  peuconnuesj  Par 
''!  jyi.  Aug.  Pyr.  De  Candolle  etc.  Avec  douze  plan- 
'!4ie&.^  Paris  Chez  Treuttel  et  Würtz.  1834.  4»°- 
.,.;£7pag. 

''^'"  Es   hat  diese  Abhandlimg  besonders  die  Absicht,    einige 
Arten,'  welche  der  Verf.  von  Mr.  Coulter  aus  Mexico  erhalteU 
hatte  und  welche  er  ntir  ganz  kurz  und  anhangsweise  in  einet 
frühern  Abhandlung  über  diese  Familie  beriihreiv  konnte ,   ge- 
nauer zu  erörtern,  wobei  er  freilieh  einige,  weiche  unterdesse» 
gestorben  waren,  mit  Stillschweigen  zu  übergehen  gezwungen 
wird,    wofür  er  Bemerkungen  über  einige  andere  Arten  hiuzu- 
fiio't.      Folgende   Arten  werden    betrachtet:     1)   Mammillaria 
elongata,  2)  31,  ecliinata ,   3)  31,  suhcrocca ,  4)  31.  fenuis 
abgeb.  Tab.  I. ,  5)  31,  interte.rta ^  6)  3I,elegans,  7)  31,  ra- 
Siohis  ,    8)  M.  irregularis  3    9)  31.  conoidea  abgeb.  Tfib.  ll.> 
10)  M.  crinita  abgeb.  Tab.  III. ,    11)  31,  criniformis  abgeb. 
Tab,  IV^iy  12)  31,  suhangularis  y  13)  31,  longimainma  ixhgeh., 
Tab.  V.,    14)  31,  octacantha ,    15)  31,  dhergens,    16)  Mw. 
ö/^rt/s  abgeb.  T.  VI.,    17)  31,  simplcv  abgeb.  Tab.  VII.,  18f 
M,  Sempervtvi  abgeb.  Tab.  VIII.,    19)  31.  disciformis,    20^ 
M,  ntacracantha  abgeb.  Tab.  IX.,    21)  31,  latimamma ,   22) 
Echinocactus  cornigerus  abgeb.  Tab.X.",  23)  Ech.  Histrix^ 
24)  Ech,  Echidne  abgeb.  Tab.  XI.,  25)  Ech,  crispatus,  261 
Cereus  leptophis  abgeb.  Tab.  XII.      Hariota  salicornioides 
DC.  (Rhipsalis  salic.  Anct.)  unterscheidet  sich  von  Rhipsalis: 
1)    durch   einfächrige  Frncht    mit  wandstäudigen  Eychen;  -2) 
durch  die  5  an  der  Basis  in  eine  Art  von  fast  häutigem  Beehcr 


167 

•erciaigten  durch  abgestützte  Buchten  getrennten  Kelchblätter ;  3) 
lurrh  die  streng  ondstündigen  (nicht  seiteuständigeu)  Blnmen; 
\)  durch  die  lebhaft  gelben  (nicht  weissen)  Blumen;  5)  durch 
lii'  15  (nicht  5  — 10 )  Blumenblätter  ;  6)  durch  die  ansgespro- 
•honen  Gliederungen  des  Stengels  und  derAeste.  Der  Name  war 
yon  Adanson  für  die  später  Rhipsalis  genannte  Gattung  gege- 
ben, zu  Ehren  von  Thomas  Hariot,  welcher  im  löten  Jahrhan- 
dort Virginien  besuchte  und  einige  Beobachtungen  über  die  Natur- 
geschichte dieses  Landes  publicirte, 

Instruction  practiqiie  siir  les  collections  botani(|ues,  par 
M.  A.  P.  De  Candolle  (Tire  de  la  bibliotheqne  uni- 
verselle, Juinl834.)  8. 

Es  wäre  sehr  zu  wünschen,  dass  die  Vorschriften,  welche 
der  erfahrene  De  Candolle  hier  den  Reisenden  und  Sammlern 
giebt,  stets  befolgt  wären  und  stets  befolgt  würden.  Mit  wenig 
mehr  Mühe  und  Aufopferung  würden  die  Sammlungen  nütz- 
licher und  lehrreicher  geworden  sein ,  würde  sich  ein  bei  weitem 
grösserer  Gewinn  für  die  Wissenschaft  herausgestellt  haben. 
Wir  haben  selbst  schon  oft  die  Erfahrung  gemacht,  wie  nnan- 
genehm  der  Maugel  an  schriftlichen  Nachrichten  zu  den  ge- 
sammelten Gegenständen  ist,  und  wie  übel  es  ist,  wenn  Be- 
schreibungen aufgenommen  wurden,  welche  sich  auch  nach 
dem  trocknen  Exemplar  eben  so  gut  fertigen  Hessen ,  und 
darüber  die  nothwendiger  zu  bemerkenden  Nachrichten  ansge- 
lassen  sind. 

'Verzeichniss  der  Pflanzen,  welche  während  der,  auf 
,  Allerhöchsten  Befehl ,  in  den  Jahren  1829  und  1830 
.  unternommenen  Reise  im  Caucasus  und  in  den  Pro- 
-  vinzen  am  w^estlichen  Ufer  des  Caspischen  Meeres 
*   gefunden  und  eingesammelt  w^orden  sind.      Bericht, 


158 

abgestattet  an  die  Kaiserliche  Akademie  der  Wissen- 
schaften in  St.  Petersburg  in  ihrer  Sitzung  vom  30. 
März  (11.  April)  1831  vom  Dr.  Carl  Anton  Meyer. 
St.  Petersburg  1831.  4to-  241  S. 

Wie  reichhaltig  die  Ausbeute  dieser  Reise  ist,  zeigt  uns  die 
Zahl  der  1965  von  dem  thätigen  Yerf.  gefundenen  Arten  vom 
Phanerogamen,  uuter  deneu  sich  eine  bedeutende  Zahl  neuer 
Species  befindet,  welche  mit  Diagnosen  und  Bemerkungen  ver- 
sehen sind ,  während  die  schon  bekannten  nur  ein  Citat  und  die 
Angabe  des  Fundorts  begleitet.  In  der  Vorrede  ist  ein  gedräng- 
ter Reisebericht  geliefert,  welchen  wir  hier  mitzutheilen  nicht 
unterlassen  können ,  da  er  eine  kurze  aber  lebendige  und  klare 
Schilderung  jener  Gegenden  giebt,  welche  mehr  und  mehr  in 
ihren  Eigenthümlichkeiten  bekannt  werden: 

Nachdem  ich  am  12.  (24.)  Juni  Dorpat  verlassen  hatte, 
vereinigte  ich  mich  am  29.  Juni  (11.  Juli)  desselben  Jahres,  in 
dem  Lager  Sr.  Excellenz  des  im  Caucasus  commandlrenden  Ge- 
nerals v.  Emanuel,  an  der  Kitschmalka  mit  den  übrigen  Glie- 
dern der  von  der  Akademie  der  Wissenschaften  abgesandten  Ex- 
pedition. Ich  untersuchte  zunächst  die  Umgebungen  unseres 
Lagers  zwischen  den  nördlichen  Vorbergen  des  Caucasus;  meine 
Ausbeute  an  seltenen  Pflanzen  fiel  jedoch  nur  geringe  aus. 
Nachdem  das  Lager  von  hier  aufgebrochen  war  ^  erreichten  wir, 
am  2.  (14.)  Juli  die  Ufer  des  Kassaut,  wo  ich,  in  der  Region 
der  Birke,  viele  subalpine,  ja  auf  den  Gipfeln  einiger  der  ho- 
hem Berge  (bei  über  6000  p.  F.  absoluter  Höhe)  schon  Alpen - 
Pflanzen  antraf. 

Vom  4.  (16.)  bis  zum  6.  (18.)  Juli  führte  unser  Weg  über 
niedrigere  Alpenwiesen  (in  einer  Höhe  von  etwa  6500  p.  F.) 
hin.  Am  7.  (19.)  besuchten  wir  die  so  genannten  Schwarzber- 
ge, auf  denen  ich  viele  schöne  und  seltene  Alpenpflanzen  ein- 
sammelte.   Am  8.  (20.)  erreichten  wir  das  enge  Thal  der  Malka 


169 

swischen  den  Schwarzbergen  nnd  dem  Elbruz ,  wo  wir  uns  in 
einer  Höhe  von  8000  p.  F. ,  von  wahren  Alpenpflanzen  umge- 
ben, befanden.  Am  9,(21.)  kletterten  wir  über  nakte,  zer- 
trümmerte Felsen  bis  zur  Schneegriinze  (10,200  p.  F.)  hinan. 
Am  10.  (22.)  unternahmen  wir  die  Ersteigung  des  Elbruz,  und 
langten  am  Abende  desselbigcn  Tages  wieder  im  Lager  des  Ge- 
nerals V.  Emanucl  an.  Am  11.  (23.)  schon  verliessen  wir  die 
Hochalpen,  am  15.  (27.)  auch  die  subalpine  Region,  und  am 
16.  (28.)  erreichten  wir  den  Kuban.  Obgleich  unser  Aufenthalt 
in  der  Alpenregion  nur  kurz  war  uud  mir  der  häufige  Regen  das 
Einsammlen  und  das  Trocknen  der  Pflanzen  sehr  erschwerte., 
so  war  doch  die  Zahl  der  seltenen  und  selbst  neuen  Arten  unter 
ihnen  nicht  gering.  Sehr  viel  reicher  würde  jedoch  gewiss 
meine  Erndte  ausgefallen  sein,  wenn  wir  uns  in  der  Nähe 
der  Pflanzenreichen  Schwarzberge  längere  Zeit  hätten  aufhalten 
i  können. 

Vom  16.  (28.)  Juli  bis  zum  24.  Juli  (2.  Aug.),  an  welchem 
Tage  wir  wieder  in  Pjatygorsk  (Goratschewodsk)  eintrafen,  zo- 
gen wir  theils  über  trockne  Kreide-  und  Kalk  -Hügel,  auf 
denen  ich  einige  niedliche  Pflänzchen  einsammelte,  theils  über 
die,  mit  hochwachsenden  Kräutern  bedeckten,  nördlichen  Vor- 
berge des  Cancasus. 

Nachdem  wir  noch  gemeinschaftlich  das  Bcschtaugebirge 
besucht  hatten  und  wieder  nach  Pjatygorsk  zurükgekehrt  waren, 
trennte  sich  die  Expedition,  die  Herrn  Kupffer  und  Lenz  reisten 
nach  Nikolajew ,  Herr  Mene'tries  und  ich  reisten  dagegen  nach 
Kislowodsk,  in  dessen  Umgebung  ich  nicht  wenige  schöne  sub- 
alpine Pflanzen  einsammelte.  Später  durchreisten  wir,  Herr 
Menetries  und  ich,  im  Gefolge  Sr.  Excellenz  des  Herrn  Generals 
V.  Engelhardt,  einen  Theil  der  Kabardei,  nnd  bei  der  Festung 
Naltschik  erreichten  wir  abermals  die  stark  bewaldeten  nörd- 
lichen Vorberge  des  Caucasus.  Darauf  eilten  wir  durch  die  jetzt 
völlig  öden  nnd  dürren  Steppen  am  untern  Terek ,   den  wir  un- 


J60  — 

terhalb  Nam-  passirten,    um  nach  der  Festung  Grosnaja,    im 
SunschatJiale  gelegen,  zu  gelangen. 

Die  unruhigen  Bewegungen  und  häufigen  Räubereien  der 
Tschetschenzen  vereitelten  nicht  bloss  unsere  Absieht,  von 
Grosnaja  aus  das  Schwarzgebirge  nochmals  zu  ersteigen ,  son- 
dern sie  waren  auch  die  Ursache  davon  ,  dass  wir  die  Ucächsten 
üm^-ebungen  der  Festung  nicht  anders  als  unter  einer  starken 
Bedeckung  durchstreifen  konnten.  Darüber  vergingen  die  letz- 
ten Tage  des  Monats  August. 

Am  5.  (17.)  September  schloss  ich  mich  einem  starken 
Truppeudetachement  an,  welches  der  General  v.  Engelhardt  ge- 
gen die  Tschetschenzen  anführte.  Ich  lernte  im  Laufe  dieses 
Kriegszuges  das  Suuschathal,  bis  Nastran  aufwärts,  kenneu, 
ging  darauf  nach  Wladikawkask  und  verfolgte  von  dort  bis 
nach  Kaschaur,  dem  ersten  Orte  am  südlichen  Gebirgsabhangej 
die  grosse  Heerstrasse  nach  Grusien ,  welche  das  ganze  eancasi- 
sche  Gebirge  durchschneidet  und  ihren  höchsten  Punkt  (über 
7000  p.  F. )  auf  dem  Kreuzberge  erreicht.  Von  dort  eilte  ich, 
da  das  Wetter  günstiger  wurde,  nach  dem  Dorfe  Kasbek,  um 
die  Alpengegend  am  Kasbek  zu  untersuchen,  und  kehrte, 
nachdem  ich  dort  viele  der  seltensten  Pllanzen  eingesammelt 
hatte ,  über  Wladikawkask  und  Nastran  wieder  nach  Grosnaja 
zurück. 

Im  Spätherbste  unternahmen  wir  eine  mühselige  Reise  nach  . 
Baku.     Die  Jahreszeit  war  schon  so  weit  vorgerückt,  dass  ich 
auf  dieser  Reise  fast  bloss  noch  einige  Chenopodiaceae  einsam- 
meln konnte. 

Den  Winter  brachten  wir  iu  Baku,  in  der  Nähe  der  be- 
rühmten ewigen  Feuer,  der  unerschöpflichen  Bergölqnellen 
nnd  der  grossen  Schlammvulkane  zu.  Mit  dem  erwarhendeu 
Frühlinge  erschienen  auf  den  dürren  Sandstein  -  nnd  den  Mn- 
schelkalksteinhügeln ,   so  wie  auf  den  salzhaltigen  und  sandigen 


161 

Eboiion  der  Provinz  Baku  viele  schöne  und  seltene  Pllanzen,  be- 
sonders aus  den  Familien  der  Crnciferae,  Boragiueae,,  Planta- 
giueae,  Leguminosae  und  Malvaceae. 

Am  27.  April  (9.  Mai)  1830  verliessen  wir  Baku ,  um  die 
höchst  Öde,  wasserarme  Ebene  am  caspischeu  Meei'e  bis  Sal- 
lian  zu  untcrsuchcu.  Die  Zahl  der,  während  dieser  Reise, 
thcils  auf  Salzboden,  theils  im  tiefen  Flugsande  und  auf  den 
Schlammvulkanen  eingesammelten  Pllanzen,  war  zwar  nicht 
sehr  gross ,  bestand  aber  fast  nur  aus  cigenthümlichen,  seltenen 
und  neuen  Arten.  Zwölf  Tage  widmeten  wir  den  Untersuchun- 
gen der  salzigteu  Ebenen  und  Sandsteiuhügel  in  den  Umgebun- 
gen von  Salliau  und  bis  zu  den  Mündungen  des  Kur,  wobei  man- 
( hes  schöne  Pflänzchen  aufgefnnden  wurde. 

So  wie  man  den  Kur  überschreitet,  verschwindet  der  Salz- 
boden bald  und  weicht  einem  fruchtbarem  Erdboden,  der  jedoch 
fast  gar  keine  eigeuthümliche ,  sondern  meistens  südeuropäische 
Formen  hervorbringt,  denen  sich,  in  der  Nähe  von  Lenkoran, 
schon  manche,  dem  talüschcnischen  Gebirge  eigeuthümliche 
Pflanze  beigesellt. 

Wir  waren  glücklich  genug  fast  den  ganzen  Jimimouat  im 
talüschenischen  Gebirge  zubringen  und  dasselbe  der  ganzen 
Länge  und  Breite  nach  bereisen  zu  können.  Meine  Erndte  an 
schönen,  theils  schon  bekannten,  theils  völlig  neuen  Pflauzen- 
arten  war  sehr  bedeutend.  Unser  Weg  führte  uns  zuerst  durch 
die  dicken,  finstcrn  Laubholzwälder,  welche  den  nördlichen 
Abhang  dieses  Gebirges  bedecken  und  in  deren  Schatten  mehrere 
merkwürdige  Pflanzen  gedeihen.  Sehr  verschieden  von  der 
nördlichen  Abdachung  war  die  Beschaffenheit  der  Gegend  und 
mithin  auch  die  Vegetation  an  der  südlichen  Seite  dieses  Ge- 
birgszuges, welche  wir  erreichten,  nachdem  wir  den  Weg  durch 
die  Wälder  zurückgelegt  und  einige  hohe  Bergrücken  überstie- 
gen hatten.  Diese  trocknen,  viel  weniger  bewaldeten  Bergab- 
häuge,  deren  äusserste ,  gegen  7000  p.  F.  hohe  Spitzen  an  die 

qrBd.   Litterat.  (H) 


162  

Alpenreglou  reichen ,  mussteu  allerdius's  viele  Pflanzen  ernäh- 
ren, die  am  nördlichen  Abhänge  nicht  gefnndeu  werden.  Be- 
sonders interessant  sind  die  Umgebnngcn  des  Dorfes  Perimbal, 
dann  die  höchsten  Gebirgsspitzen  in  der  Nähe  der  Dörfer  Siwirs 
lind  Drych,  vorzüglich  aber  die  Gegend  beim  Dorfe  Swant,  des- 
sen Gebiet  den  änssersten  südwestlichen  Theil  des  talüscheni- 
schen  Gebirges  bildet.  Hier ,  wo  in  der  dürresten  Gegend  bloss 
an  den  kleinen  Bächen  nnd  den,  durch  den  Fleiss  der  Einwoh-. 
ner,  von  Weitem  hergeleiteten  Kanälen  einige  Bänmc  stehen 
nnd  sich  kleine ,  grüne  Wiesen  ausdehnen ,  hier  ist  der  steinige 
Boden  nur  spärlich  mit  kaum  fusshohen ,  stachlicheu  Astraga- 
len,  mit  den  nicht  minder  stachlicheu  Oxytropis  spinosissima 
und  Statice  Echinus ,  mit  8  Salvien,  mehrern  Ziziphoren,  Ne- 
peteu  nnd  andern  Labiaten,  verschiedenen  Rnbiaceen,  Bora- 
gineen,  vielen  Caryophyllaceen ,  Leguminosen,  Cruciferen, 
Composlten  und  andern  Pflanzen  bedeckt,  die  fast  alle  zu  den 
schönsten  nnd  seltensten  des  ganzen  taliischenischen  Gebietes 
gehören.  Sollte,  früher  oder  später,  ein  Botaniker  dieses  Ge- 
biet wieder  betreten,  so  mnss  er  sein  Hauptaugenmerk  auf  die 
Untersuchung  der  Gegend  von  Swant  richten,  denn  auf  dem 
Wege  von  Lenkoran  nach  Swant  und  von  Swant  nach  Drych, 
so  wie  auf  den  höchsten  Bergspitzen  bei  dem  zuletzt  genannten 
Orte,  findet  der  Botaniker  fast  alle  seltnen  und  schönen' Pflan- 
zen des  ganzen  taliischenischen  Chanats  vereinigt. 

Nach  einem  fünftägigen  Aufenthalte  in  Swant,  während 
dessen  ich  genug  zu  thun  hatte ,  alle  Seltenheiten  dieser  reichen 
Flora  einzusammeln,  traten  wir  unsere  Rückreise  nach  Len- 
koran an.  Auf  höchst  beschwerlichen  nnd  gefährlichen  Wegen 
kletterten  wir,  in  den  finstersten  Wäldern  am  nördlichen  Ge- 
birgsabhange,  wieder  zu  den  Ufern  des  caspischen  Meeres 
hinab,  nnd  ich  hatte  abermals  Gelegenheit,  einige  prachtvolle 
Pflanzen  einzusammeln,  von  denen  ich  hier  bloss  des  Temira- 
gatsch,   der  Gledltsclüa  caspica  und  der  Acacia  Julibrissin  Er- 


103 

irahiiiiiii:,  thiiii  will.  Ehe  wir  Lciikoraii  verliesseil,  besiirhfeu 
wir  noch  die  lusel  Sara,  wo  ich  Gelegenheit  hatte  die  Sanimliiii« 
gen  des  Herrn  Dr.  Kieseritzki  durchzusehen  und  aus  denen  ich 
einige  hübsche  Fllanzen  erhielt. 

Unsere  Rückreise  nach  Baku  war  zu  Lande ,    wegen  der 
Cholera  morhus,   fast  unmöglich  geworden;    wir  schifften  uns 
daher  auf  dem  Kaiserlichen  Kriegsschiffe  Miana  ein  und  erreich- 
ten,   nach  einer   dreitägigen  glücklichen  Fahrt,    die  Festung 
Baku.     Die  Sommerhitze  und  herrschende  Dürre  hatte  fast  alle 
Pflanzen  in  der  Nähe  dieses  Ortes  getüdet  und  wir  hätten  daher 
unsere  weitere  Rückreise  sogleich  fortgesetzt,    wenn  nicht  die 
fürchterliche  Cholera  morbus  die  Schwierigkeiten ,    mit  denen 
das  Reisen  in  den  Provinzen  am  caspischen  Meere  immer  ver- 
knüpft sind ,    noch  bedeutend  vergrössert  hätte.      Erst  am  19, 
(31.)  Juli  konuteu  wir  Baku  verlassen.     Unterwegs  fand  ich  im 
Flugsaude  am  Mecresufer  einige    schöne  Pflanzeji.       Ich  hatte 
Zeit  genug  den,  aus  festem  Kalksteine  bestehenden  Beschbar- 
mak,  so  wie  die  am  caspischen  Meere  beliudliclien  Salzebeneu 
hinlänglich  zu  untersuchen.      Viel  wichtiger  war  es  mir  jedoch 
die  Schneeberge,  in  der  Nähe  vouKuby,  zu  bosneheu,  um  die 
Vegetation   des    östlichen  Caucasus  mit  der  ,    im  mittlem  und 
westlichen  Theile  dieses  mächtigen  Gebirges  beobacbteteu ,  ver- 
gleichen zu  können.      Wir  brachten  die  letzten  Tage  des  Juli- 
monats (a.  St.)  in  diesem  Theile  des  Caucasus  zu,    wobei  ich 
Gelegenheit    hatte    den,     aus    festem   Kalksteine    bcstehwiden 
Schachdagh ,  so  wie  auch  den ,  aus  Schiefer  gebildeten  Tiifan- 
dagli  bis  zur  Schneegränze  zu  ersteigen.     Wenn  gleich  die  Ye 
getation  dieser  Gegend  sehr  mit  der  des  übrigen  Caucasus  üljer- 
einstimmt,  so  gelang  es  mir  doch  hier  einige  schöne  und  iieiie, 
in  den  andern  Theilen  des  Caucasus  von  mir  nirgends  bemerkte 
Pflanzen  aufzuUudeu.  •  iif   mi-Ji 

Die    Gegend    um   Dcrbend,    wo    wir    14   Tage    verweilen 
mussten,    da  wegen  der  Cholera  morbus   alle  Verbindung  zwi- 

(11  *) 


164  

sehen  dem  Da^^estan  und  der  caucasischen  Provinz  (Oblast)  un- 
terbrochen worden  war,  befriedigte  mich ,  wegen  ihrer  Armuth 
au  Pflanzen ,  durchaus  nicht,  üeberhaupt  sind ,  in  den  niedri- 
ger gelegenen  Gegenden  am  Caucasus  und  am  caspischen  Meere, 
im  Spätsommer  die  meisten  Pflanzen  versengt  und  vertrocknet, 
so  dass  man  während  dieser  Jahreszeit  fast  nur  noch  auf  einige 
interessante  Salzpflanzen  rechnen  darf;  und  in  der  That  konnte 
ich  von  Dcrbend  bis  Pjatygorsk,  an  welchem  Orte  unsere  natur- 
M'issenschaftliche  Reise  endigte,  fast  bloss  noch  einige  Salz- 
pflanzen einsammlen. 

Pflanzen  -  Oratorium  gedichtet  von  J.  P.  J.  van  der 
Smissen.  Kiel.  In  Commission  der  Univers.-Buchh. 
1834.  8^0.  65  S. 

Pflanzen  und  Bcäume  singen  Solo's ,  Dnette,  Chore,  z.B.: 
Dnett  von  zwei  schamhaften  Mimosen  ! ,  Bass-Solo  des  Maha- 
gony!,  Duett  von  Eich -Bässen!,  Sopran -Arie  der  Capparis 
spinosa!  u.  s.  w. ,  auch  setzen  sich  die  Pflanzen  zuletzt  in  Be- 
wegung nnd  bringen  ihre  Huldigung  einer  Palme  dar.  Uns  er- 
scheint das  Büchlein  hübsch  ausgestattet ,  sauber  gedruckt, 
aber  in  der  Idee  verfehlt,  und  in  Bezug  auf  die  Versification 
auch  nicht  zu  ausgezeichnet,  es  ist  besser  gemeint  als  gerathen. 
Wir  setzen  eine  kleine  Probe  hierher : 

Tenor -Solo  des  Pisang  (Musa  paradisiaca). 
Ich  bin  so  kindlich -fröhlich!  so  klar  so  rein  vergnügt! 
So  recht  in  mich  beseligt!  ich  kann  es  sagen  nicht, 
Ich  könnte  ew'ge  Hymnen  verströmen  aus  der  Brust 
Und  meinem  Zimmet  stützen  an's  Herz  in  Himmelslust. 

Denn  über  Mohn,   Mimosen,  und  Zucker  —   das  Wipfel- 

wehu ! 
Und  von  Camellian ,  Ibisch  —  das  Ummichblühen  schön ! 


165 

In  Wette  mit  Anauasseu  —  das  Zeit'geu  milder  Speis'! 
Aus  vauillirten  Lüfteu  —  elu  Trinken,  sauft  und  hciss! 

Und  danu  —  stets  gleiche  Farbe!  —  das  seladouste  Grün! 
Und  immer  kühl  im  Haupte!  und  immer  gleich  der  Sinn! 
Ist  das  nicht  vollstes  Daseiu?  ist  das  nicht  Seins  Genuss? 
Ich  da  nicht  schwelgend  jauchzeu?    und  jauchzend  schwelgen 

muss? 

Hortüs  Dyckensis  oder  Verzeichniss  der  in  dem  botani- 
schen Garten  zu  Dyck  wachsenden  Pflanzen.     Düs- 

-  seldorf  bei  Arnz  u.  Comp.  1834.  8^°-  VIII.  u.  376 
S.  mit  drei  lithogr.  Ansichten  in  8^°*  und  einem  iitho- 
graph.  Plane  des  Gartens  in  Folio. 

Der  Fürst  J.  zu  Salm-Djck  den  Gartenfreunden  längst  als 
ein  eifriger  Gönner  uud  Beförderer  der  Gartencultur  bekannt, 
von  den  Botanikern  aber  hochgeachtet  wegen  seiner  Bemühun- 
gen um  die  Aufklärung  schwieriger  Geschlechter ,  besonders  aus 
der  Formeureihc  der  sogenannten  Fettpflanzen,  vou  denen  eini- 
ges schon  früher  herausgegeben,  anderes  grösseres  aber  mit 
grossen  Verlangen  erwartet  wird,  giebt  uns  in  diesem,  beschei- 
den ein  Verzeichniss  geuannten ,  Buche  nicht  nur  dies  Ver- 
zeichniss, welches  sich  durch  seine  gute  Einrichtung  als  Muster 
empfehlen  lässt^  soudern  auch  eiue  Menge  von  Beobachtungen 
und  Bemerkungen  die  sich  besonders  auf  die  Gattungen  Agave, 
Aloe,  Cactus,  Mesembrianthemum,  Paeonia  und  Stapelia  be- 
ziehen. Das  Verzeichniss  selbst  zeigt  die  sehr  reichhaltige 
Sammlung  eines  schon  durch  seiue  Stellung  in  der  höheren  Welt 
begünstigten  Wisseuschaftsfreundes ,  sie  ist  alphabetisch  einge- 
richtet und  jeder  Pflanze  ist  das  Citat  einer  Abbildung  zugesetzt, 
und  wo  es  uöthig  war  auch  Synonyme,  dann  folgt  die  Dauer 
durch  die  bekannten  Zeichen  angedeutet  und  der  Culturort  durch 
die  bekannten  Buchstaben  angegeben. 


166  „ 

Vie  de  Linne,  redige'e  sur  les  documens  autographes 
laisses  par  ce  grand  homme,  et  suivie  de  l'analyse  de 
sa  correspondence  avec  les  principaux  naturalistes  de 
son  e'poque ;  Par  A.  L.  A.  Fee  etc.  Paris,  Levranlt, 
Treuttel  et  Würtz.  1832.  8vo.  XI.  u.  379  S.  (et  six 
planches  lithogr.) 

Dieses  Werk  ist  zugleich  der  erste  Theil  des  Jahrgangs 
1832  der  Memoires  de  la  societe  rojale  des  sciences,  de  l'Agri- 
cnlture  et  des  Arts  de  Lille.  Der  Inhalt  theilt  sich  in  5  Bücher, 
das  erste  umfasst,  ausser  einem  Vorbericht,  die  Uebersetzung 
der  eigenhcändigen  Anmerkungen  Linne's,  die  letzten  Augen- 
blicke seines  Lebens  und  damit  zugleich  eine  Lobschrift  auf  sein 
Leben.  Das  zweite  Buch  ist  dem  Briefwechsel  Linue's  gewid- 
met, ans  welchen  viele  Mittheilungen  und  üebersetzungen  ge- 
geben werden,  ferner  sind  darin  noch  die  Ansichten  aufbewahrt, 
welche  Linne  über  mehrere  Naturforscher  ausgesprochen.  Das 
dritte  Buch  enthält  Auecdoteu  und  die  Genealogie  des  vortreiF- 
lichen  Mannes,  der  in  allen  Beziehungen  noch  einmal  gemustert 
wird.  Endlich  finden  wir  im  4ten  Buche  eine  Aufzählung  der 
von  Linne  während  seines  Lebens  so  wie  der  nach  seinem  Tode 
herausgegebenen  Bücher,  und  eine  chronologische  Aufzählung 
der  Hauptereignisse  seines  Lebens.  Die  beigegebenen  6  TafelH 
stellen  Linne  in  dem  Alter  von  20  und  von  60  Jahren  dar,  ge- 
ben 6Fac-siraile  von  seiuer  so  wie  von  Adausou's ,  Jussieu's,  ' 
Haller's  und  J.  J.  Rousseau's  Handschrift,  bilden  die  Linnaea 
borealis  ab  und  zeigen  uns  Linne's  Landhaus  Hammarby  bei 
üpsala.  Da  dies  die  erste  in  Frankreich  erschienene  Bearbei- 
tung der  interessanten  Lebensverhältnisse  dieses  grossen  Man- 
nes ist,  so  wird  sie  gewiss  vielen  Beifall  gefunden  haben. 

Caroli  Liimaei ,  Sueci,  doctoris  medicinae,  systcma  na- 
turae,    sive  regiia  tria  naturae  systematice  proposita 


167 

par  classes ,   ordlnes ,    genera  et  species.     Editlo  pri- 
ma reedlta  curante  Antonio  -  Laurentio  -  Apolllnario 
Fee  Pharm.  Prim.  in  scliola  med.  mil,  Insulensi ,  Bot. 
I)rof.  etc.    Parisiis  apud  F.  G.  Levrault.   1830.  VI,  u. 
81  S. 
Ein  Abdruck  der  schon  selten  gewordenen  ersten  Ausgabe 
von  Linne's  Systema  naturae,    welche  auch  Ton  einer  üeber- 
selzuug-  in  französischer  Sprache  durch  den  Sohn  des  Heraus- 
aHjcrs  begleitet  werden  sollte,  dessen  frühzeitigen  Tod  der  tief- 
gebeugte Vater  aber  in  der  Vorrede  beklagt. 

Examen  de  la  theorie  des  rapports  botanico-cliimi(|ues. 
Dissertation  prt'sente'e  et  soutenue  a  la  faculte  de  me'- 
decine  de  Strassbourg,  le  Mardi  14.  Mai  1833,  ä 
midi  pour  oLtenir  le  grade  de  docteur  en  medccine 
par  Antoine  -Laurent-  Apollinaire  Fe'e  d'Ardentes 
(De'p.  de  Tlndre)  Pharmacicn  -  Major,  deuxieme 
prof.  a  rhüpitalmilit.  d ' instruction  de  Val-de-grace 
a  Paris.    Strasbourg  1833.  4to-  64  p. 

Der  Verf.  spricht,  am  Ende  seiner  Prüfung  über  die  Aehn- 
lichkeit,  welche  die  Pflanzen  in  Bezug  auf  ihre  botanischen  und 
chemischen  Eigenschaften  haben,  sich  dahin  aus,  dass  die  na- 
türlichen Pflanzenfamilien  auch  älmlichc  chemische  Eigenschaf- 
ten und  also  auch  ähnliche  medicinische  Wirkungen  haben ,  dass 
es  aber  stets  Anomalien  gäbe ,  welche  nicht  zu  erklären  seien, 
dass  wenn  dasselbe  Princip  in  verschiedenen  Familien  zu  sein 
scheine  j  es  dann  doch  immer  ein  verschiedenes  sei  u.  s.  w. 

De  la  reproduetion  des  vegetaux.  These  pre'sente'e  et 
soutenue  lors  du  concours  ouvert  pour  la  chaire  de 
botanique ,    vacante  a  la   Faculte    de   me'decine    de 


168  

Strassboiirg.      Par  A-L-A  Fee  Doct.  en  med.,  caii- 
di.Iat  a  la  cliaire  vacante.     Le  jeudi  25  Juill.  1833  a 
six  heures  du  solr.  Strasbourg.  1834.  4^0.  46  p. 
Nach  einigen  allgemeinen  Vorbetrachtnugen  geht  der  Verf. 
im  ersten  Abschnitt  znr  Auseinaudersetznng  der  Geschlechts - 
Reprodnction  über,  wobei  er  die  yerschiedenen  Organe  derBln- 
mc    welche  dabei  thätig  sind,  genauer  durchgeht  und  dann  auf 
den  Befruchtungsact  selbst  kommt  und  zuletzt  eine  Vergleichung 
der  Thiere  und  Pflanzen  in  dieser  Hinsicht  anstellt.     Der  zweite 
Abschnitt  handelt  von  der  Reprodnction  durch  Theihmg,  wel- 
che in  Bezug  auf  die  Phanerogamen ,  Cryptogamen  und  Agamen 
in  Betrachtung  gezogen  wird.     Der  Verf.  scheint  mehrere  Ar- 
beiten der  Deutschen,    besonders  über  die  im  ersten  Abschnitt 
enthaltenen  Gegenstände,    nicht  gesehen  zu  haben,   da  er  sie 
nicht  anführt ,  wie  sie  es  wohl  verdient  hätten. 

Discours  prononce'  le  7.  Mai  1834,  a  Touverture  du 
cours  de  botanique  de  la  Faculte  de  me'decine,  par 
M.  le  Professeur  Fee.  8^o.    iQ  p. 

Eine  zu  Ehren  der  Botanik  und  zugleich  zur  Einleitung  in 
seine  botanischen  Vorträge  gehaltene  Rede,  in  der  das  Bild  des 
Botanikers  im  Gefäugniss,  welches  der  Natur  entnommen,  dem 
Ref.  schon  durch  vertrauliche  Mittheiluug  skizzirt  war,  uns  be- 
sonders angesprochen  hat. 

Neuer  Pflanzenkalender  oder  Anweisung,  welche  in 
Deutschland  w^achsenden  Pflanzen  man  in  iedem 
Monate  blühend  finden  könne,  und  an  welchem 
Standorte.  Nach  dem  jetzigen  Standpunkte  der  Bo- 
tanik eingerichtet  von  D.  Karl  Frledr.  Dobel.  Nürn- 
berg b.  Friedr.  Kampe.  1835.  kl.  8.  Erster  u.  zwei- 
ter Band.  Vni.  u.  838S. 


169 

Referent  muss  gcstehn,  dass  er  dies  Buch  nicht  zu  he- 
nutzcn  weiss ;  man  soll  sich  wie  es  scheint  darin  Raths  erholen 
können,  um  zu  erfahren,  welche  Pflanzen  man  in  bestimmter 
Oertlichkelt  zu  einer  bestimmten  Jahreszeit  finden  könne;  wenn 
man  aber  nun  im  Monat  Juli  z.  B.  an  einem  Ackerraude  in 
irgend  einer  Gegend  von  Deutschland  stände  und  man  dies  Buch 
befragte  j  was  man  da  finden  könne,  so  würde  es  leicht  möglich 
sein,  dass  man  auch  nicht  eins  der  im  Buche  für  solche  Locali- 
tJit  verzeichnete  Gewächsen  fände,  sondern  lauter  andere;  so 
wird  man  in  viele  deutsche  Steinbrüche  im  Mai  gehen  können, 
che  man  die  Syrenia  cuspidata  Reichb.  darin  findet,  welche  ganz 
allein  als  in  Steinbrüchen  im  Mai  blühend  angegeben  wird. 
Unserer  Meinung  nach  wieder  ein  überflüssiges  und  für  uns  we- 
nigstens ganz  unbrauchbares  Buch, 

Nouveaux  Me'moires  de  la  Societc  imperiale  des  Natii- 
ralist.es  de  Moscou.  Tome  III.  (Tome  IX.  de  la  col- 
lection)  Moscou  1834.  A^°'  avec  32  plariches. 

Es  enthält  dieser  Band  folgende  Aufsätze  botanischen  In- 
halts : 

a)  Tentamen  de  Jlbrotanis  seu  de  sectione  secunda 
^rtemisiaruvi  Linnaei,  anctore  7f^,  G,  Besser, 

b)  Observationes  in  ylantas  Rossicas  et  descriptiones 
specicrum  novarum  ,  auctore  C,  H,  Steven, 

c)  Descriptiones  plantarutn  viinus  cognitarum  Sibi- 
riae ,  praesertim  Brientalis ,  quas  in  itinere  ann,  1805  et 
1806  observavit  M,  F,  yidams, 

Bulletin  de  la  Socie'te  imperiale  des  naturalistes  de  Mo- 
scou. Tome  VI.  annee  1833.  8vo. 

Hierin    findet    sich    fol?:ender    botanischer    Origiualauf- 
satz : 


170  

Enumcratio  plantarum  e  territorio  Elisahethpolensi 
cl:  in  yrovincia  Karahach  sponte  nascentium  auct.  E,  Fr^ 
Hohenacker, 

Actes  de  la  societe  Linneenne  de  Bordeaux  Tome  VI^ 
öelivralson  de  1834.,  in  8vo.  Bordeaux  1834. 

Enthält  ein  Memoire  mit  einigen  kritischen  Bemerkun- 
gen zu  den  vier  ersten  Bünden  des  Prodromus  oder  der 
Synopsis  plantarum  von  De  Catidolle,  in  Betreff  der  nord- 
amerikanischen Pßanzen,  vom  Prof,  Raßnesque. 

Annales  de  la  socie'te  royale  des  Sciences ,  Beiles  Lettres 
et  Arts  d' Orleans.  Livraisons  3.  4.  et  5.  de  1834. 
Orleans  1834.  8^«- 

Hierin  befindet  sich  ein  Tratte  de  la  struclure  et  des  ano- 
malies  de  la  fleur  des  Besedacees  par  Auguste  de  Saint - 
Hilatre, 

Memorie  della  Academia  de  scienze  di  Torino.  Tome 
XXXVIII.  Torino  1834.  4*0. 

Hierin  finden  sich  folgende  Aufsätze :  a)  Seltne  Pßanzen 
aus  Chili,  entdeckt  von  Berter o  und  beschrieben  von  JLl, 
Colla  —  b)  Chemische  Analyse  des  Waizenmehls,  mit  eini- 
gen vorangehenden  Bemerkungen  über  den  Kleber  und  die 
Stürkemehlsubstanz  vom  Prof,  Lavini  —  c)  Neue  oder  .] 
wenig  bekannte  Pßanzen  Chili ^ s  beschrieben  von  Jos, 
Moris, 


Verzeichniss    der    Schriftsteller,    deren 
Werke  oder  Abhandlungen  angezeigt 

sind. 


Adams  169. 
Alexander  123. 
Aniott  103.  G.  8. 

Halsamo  66. 
Bauer,  Franz  22. 
Heilsclimied86.  152. 
[{eutham  104. 
IJerckley  107. 
ßernhardi  62. 
Bertoloni  143. 
Besser  169. 
Bojar  104. 
Bonjiard  88. 
Bonton  108. 
Brongniart  53.  149. 
Brown ,  R.  10.  52. 
Bnuge,  V.  65. 

Carey  52. 
Cassini,  de  111. 
Co  IIa  170. 
Comte  66. 
Cruckslianks  102. 

De  Candolle,  Alph.  4.  7.  145. 
De  Candolle,   Aug.  P.  4.   154.  5. 

6.  7. 
Delile  54. 
üittrich  79. 
Dobel  167. 


Don  8.  9.  67. 
Duvernoy  141. 

Eckion  131. 
B:ndliclier  114. 
Erdelyi,  v.  81. 

Farquliarsoji  103. 
F^e  54.  109.  166.  7.  8. 
FenzI  129. 
Fisclier,  J.  G.  80. 
Focke  59. 
Freemann  104. 
Fresenius  37. 
Fritzsclie  16. 

Göppert  112.  5.  26.  8. 
Greville  102.  4.  6. 
Griffitli  7. 
Guinipel  18. 
Gunn  107. 

Hagenbacli  42. 

Hall  108. 

Harrison  52. 

Harvay  103.  6.  8. 

Heer  12, 

Henscliel  121. 

Holieiiacker  170. 

Holl  105. 

Hooker  100.  2,  3.  4.  5.  6.  8. 


172 


Horaninow  146. 
Hiibener  23.  36. 
Hutton  52. 

Jack  101.  8. 
Jameson  107. 

Klotzsch  102. 
Kosteletzky  18. 
Kimth  21.  32. 

Lambert  32. 

Lawi-ence  107. 

liavini  170. 

Lindley  22.  9.  31.  52.  3.  105. 

Lmdsay  103. 

Lowe  106. 

Macfadyen  101,  3. 
Martens,  v.  137. 
M6rat  67. 
Meyen  19.  26. 
Meyer ,  C.  A.  157. 
Miquel  54, 
Mohl  43. 
Moris  170. 
Morrie  52. 
Mudie  51. 
Miirray  53. 

Nees  V.  Esenbeck,   C.  G.  19.  34. 

144. 
Nees  V.  Esenbeck,  Th.  Fr.L.  113. 
Notaris ,  de  66. 

Parrot  44. 
Pelletan  2. 
Petermann  135. 
Piddiiigton  52. 
Popp  ig  108. 
Presl,  C.  B.  15.  16. 

Rafinesque  95.  170. 
Heider,  v.  82. 


Beuss  91.  i 

Richard  78. 

Römer  83. 

Röper  154. 

Roxbiirgh   52. 

Royle  52. 

Ruthe  25. 

Saint -Hilaire,  Aug.  170. 

Schauer  116.  7. 

Schlechtendal,  v.   18. 

Scliott  92. 

Schrader ,  J.  E.  J.  I4l, 

Schübler  137. 

Schulz ,  J.  H.  129. 

Schummel  123. 

Scott  107. 

Sraissen,  van  der  165. 

Smith  101. 

S penner  27. 

Steven  169. 

Telfair  104. 
Trautvetter,  v.  55. 

üechtritz ,  v.  123. 

Valentin  117. 
Valentine  6.  10. 
Vincent  102. 
Viviani  66. 

Walker  52. 
Weiden,  v,  106. 
Wiegmann  151. 
Wight  101.  6. 
Wikström  86.  7.  153. 
Wilbraud  132. 
Wilson  101.  7. 
Wimraer  115.  6.  21.  3.  4.  8 
Winkler  20.  9.  152. 

Zeyher,  C.  131. 


IJebersicht  der  ansfezeiöften  Werke, 


I.  Pflanzenkunde  der  Vorwelt. 

Ueber  d.  Bestreb.  112. 

II.  Pllanzenkunde  der  Mitwelt. 

1.  Hülfsmittel  für  dieselbe. 

k.  Handbücher:  Einleitung  in  das  Stud.  23.  —  Anfangsgr.  d. 
Bot.  24.  —  Neue  Wandtafeln  28.  —  Das  Pflanzenreich  66.  — 
Nouveaux  dlemens  78.  —  Das  Pflanzenreich  80.  —  Anleitung  z. 
Pfl.  81.  —  Handbr  d.  allg.  Bot.  83.  —  Grundriss  129.  — -  De 
Cand.  Vorlesungen  154. 

B.  Das  Sammeln  betreffend.  Anleitung  zum  Sammeln.  —  Instru- 
ction pratique  157.  —  Neuer  Pflauzenkalender  168. 

C.  Botanische  oder  Botanisches  enthaltende  Zeitschriften:  Bot. 
Miscellany  100.  —  Journ.  of.  BotaM3'  165.  —  Opusc.  pliytol.  111. 
—  Uebers.  d.  Arb.  114.  —  Archiv  f.  Naturg.  151.  —  Nouv.Mem. 
169.  —  Bulletin  d.  1.  Soc.  169.  —  Actes  d.  1,  sog.  170.  —  Anna- 
les d.  1.  soc.  170.  —  Mem.  d.  Acad.  170. 

D.  Botanische  Bücherkunde :  Jahresbericht  86.  152.  —  Arsberät- 
telse  87.  —  Walafridi  Strabi  91.  —  Conspectus  litteraturae  153. 

E.  Reisen :  Reise  um  die  Erde  19. 

2.  Pßanzenphjsik :  Wechsel  d.  Staubgef.  7.  —  De  pl.  poU.  16.  — 
Ueber  die  Bewegung  26.  —  Viviani  della  struttura  66.  —  Unter- 
suchung 141.  —  Die  Monocotyled.  141.  —  Note  sur  le  Colocasia 
149.  —  Tratte  de  la  structure  170.  —  Examen  de  la  thdorie  167. 
—  De  la  reproduction  167.  —  Chem.  Analyse  170. 

3.  Pflanzenbeschreibung. 

A.  Systemhunde  :  Nixus  plant.  29.  —  Die  natürliche  132.  —  Pri- 
mae lineae  146.  —  C.  Lin.  8yst.  166. 

B.  Wildgexo.  Pfl.  im  Allgemeinen  betr. :  Reliq.  Haenk.  15.  —  Re- 
pert.  bot.  15.  —  Genera  plant.  113. 


174  — 

C.  fVildgeiv.  Pß.  einer  Gegend  betr.  {^Floren):  Flora  d.  Markbr. 
25.  —  Enum.  plant.  65.  —  Flore  d'Indre  67.  —  Nouvelle  Flore 
67.  —  Prodr.  flor.  Norf.  114.  —  Eimm.  plant.  131.  —  Flora  von 
Wiirtemb.  137.  —  Descript.  pl.  169.  —  Observ.  in  pl.  Ross.  169. 
—  Enumeratio  pl.  170. 

D.  CuUivirte  Pß-  betreffend :  Cinq.  notice  4.  --  Hortus  Dyckensis 
165.  * 

E.  Pflanzen  einzelner  Familien  betr. 

a)  Phanerogamen:  Agrostograpiua  32.  —    De  11.  gramineo  135. 

—  Generis  Lacis  88.  —  The  genera  and  spec.  22.  —  A  dl- 
scrlption  31.  —  Viro  perill.  19.  —  Monograph.  of  the  144.  — 
A  RewicAV  of  tlie  145.  —  Huit.  Memoire  156.  —  An  Attempt. 
67.  —  Teilt,  de  Abrotanis  169. 

10  Cryptogamen :   Genera  Filicum  92.   —    Neue  Moosgattung  6. 

—  Entw.  d.  Moosfrucht  10.  —  Synops  Muse  66-  —  Musci 
Mediolan.  66.  —  Memoria  del  Prof.  143.  —  Mem.  s.  1  groupe 
109. 

4.  Pßanzengeographie :  Pll.  d.  Clova  -  Berge  9.  —  Verhältniss  d. 
Monoc.  12.  —  Versuch  einer  Darst.  129.  —  Verzeichn.  d.  Pflanz. 
157. 

5.  Angewandte  Botanik :  Handb.  d.  angew.  27.  —  Ueber  d.  Er:aieh. 
79,  —  Der  sclinell  unt.  82.  —  {Medicinische.)  Ueber  Jalapenpfl.  2. 
—  Abbild,  u.  Beschr.  17.  —  Allgem.  medicbi.  18.  —  SämratJ.  Arz. 
Gew.  21.  —  Anleitung  zur  21.  —  Die  Arzeneigew,  29.  —  Medi- 
cal  Flora  95.  —  Sämmtl.  Giftgew.  152. 

6.  Vermischtes ,  Bezug  auf  Pß.  habend:  Pflanaen  >  Oratorium  164. 
~  Discours.  pron.  168. 


D  E 


FLORIBUS   ET   AFFINITATIBUS 

BALSAMINEARUM 


SCUIPS I T 


JOANNES    ROEPER, 

Med.  t)ocT. ,  Bot.  et  Med.  in  univ.  Basileensi  Prof.  p.  o., 

HORT.  BOT.  PRAEFECT.  ,  PLURR.  SOCC.  LITT.  SODALIS. 


B  A  S  I  L  E  A  E, 

Tjpis    J.    Georgii    NEüKinca 
M  D  C  C  C  X  X  X. 


INDEX. 


Acer  p.  43. 

Acerineae  ibid. 

Agrostemma  flos  Jovis  51. 

Alsine  media  39.  -iO.  51. 

jimentaceae  25. 

Amorphonophyta  Neckex'  23. 

Jmpelideae  27-  47.  48. 

Androsaemum  officinarum  16.  .51. 

Apocyneae  48. 

Araliaceae  47. 

Asclepiadeae  48 

Aurantiaceae   36 

Averrhoa    26.    31.    36.    37      A.  Bilimbi  31  .  32.  33.     A. 

Carambola  31.  32.  33. 
Banisteria  ciliata  43. 
Berberideae  24. 
Biebersteinia  34. 
Biophytum  2Q.  33. 
Borragineae  47.   48. 
Bütlneriaceae  47. 
Caesarea  2Q.  38.  46. 
Calcaratae   Batsch  22. 


66  INDEX. 

Campanula  27.     C.  Medium  27.     G.  Rapunculus  27, 

Campanulaceae  14.  20.  27.  48. 

Canarina  27. 

Capparldeae   2Q. 

Caprlfoliaceae  47. 

Carjophylleae  48.   50. 

Cerastium  40.  51.     C.  aquaticum  40, 

Circaea  0. 

Cistlneae  43.   50. 

Cistus   51. 

Comesperma  43. 

Coiiimersonia  30.     G.  Fraseri  30-  C.  Gaudichautjif  ibid. 

Compositae  14.  24. 

Convolvulaceae  48. 

Coinaria  46. 

Coriarieae  43. 

Corydales  Linnaei  22. 

Corydalis  2o. 

Crassulaceae  34. 

Croton  eriospertnum  Lam,  45. 

Cruciferae  24.  26.  64. 

Cupania  47.  .  > 

CypripeJium  62. 

Datura  14. 

Digitalis    13. 

Dipsaceae   14. 

Droseraceae  43. 

Drupaceae  26. 

Erodium  7.  14.  15.  26.  28.  32.  E.    cicutarium  29, 

Erythroxjleae  43. 

Euphorbiaceae  25.  48. 


INDEX.  67 

Fumarlaceae  11.  24.  2G.  50. 

Caliiim  5. 

Geraniaceae  A.  L.  de  Jussleu  23. 

Geraniaceae  25.  26.  27.  28.  34.  45.  46.  47.  49.  50.  51. 

52. 
Geranieae  26. 
Geranium  7.  9.  14.  15.  26.  28.  20.  30.  34.  38.  61.    G. 

anenionifolium  50.     Robertianum  28.      sanguineum 

50.     Wlassowianuin  50. 
Gouania  47. 
Gramineae  24. 
Guazuma   30. 
Heliantliemum  16.  51, 
Ilibiscus  Trionum  33. 
Hippocastaneae  42. 
H'ippocrateaceae  43.  45. 
Hjacinthus  orientalis    5. 

Hjpei'icum  64.     Ascyruia  51.     calycinum  51. 
Irideae  2L 
Kitaibelia    13. 
Koclreuteria  47. 
Labiatae  13.  14.  24.  25.  48. 
Laurineae  24. 
J^edocarpum  2&.  27.  38. 
Leguminosac   13.  24.  2Q.  40.  44. 
Lightfootia  27. 
Linaria  13.   25. 
Lineae  2Q.  38.  50. 
Linum    7.    15.    20.  27.  30.  31.  37.  50.  63.  64.     flavum 

15.    hirsutum  38.  Radiola  2Q.  37.    trigynum  2id.  46. 
Lobelia  14. 


68 


INDEX. 


Lobeliaceae  26. 

Ljchnis  chalcedonica  51. 

Lysimachia  35. 

Magallana  2ö.  40. 

Malpighlaceae  (  classis  )  43. 

Malpighiaceae  ( familia )  43.  46.  47.  49. 

Malva  38. 

Malvaceae  13.  2(i.  21.  28.  33.  34.  50. 

Michauxia  27. 

Micranthemum  o. 

Mlcrocodon  21. 

Moehringia  muscosa  51. 

Monnina  43. 

Monsonia  29.     lobata  29.     speciosa  ibid» 

Musschia  27. 

Onagrariae  14. 

Orchideae  6.   25. 

Osyris  5. 

Oxalideae  26.  32.  38.  50. 

Osalls  7.  15.  26.  31.  32.  33.  34.  35.  36.  38.  63.  64. 
Acetosella  37.  bupleiiroides  31.  confertissima  36. 
crispa  33.  pentantha  35.  roselata  36.  stricta  36.  50. 
veiVicolor  35. 

Papavera  Adanson  22. 

Papavera  B.  de  Jussieu  22. 

Papaveraceae  24,  26.  Gl. 

Paronjchieae  25. 

Paullinia  47- 

Pcganum  34. 

Pelargonium  7.  S.  12.   14.   15.  2ß.  2'^.  42.  44.  46.   Bar- 
ringtonü  50.    gibbosum  15.  tricolor  50.  zonale  ibid. 


INDEX.  69 

Platjcodon  21. 

Poljgala    13.    14.    IG.    43.    4i.    45.    62.      brizouJes    44. 

corJifolia  ibij.      oppositifolia   ibid. 
Poljgaleae  /j3.  48. 
Pomaceae  2^, 
Potentilleae  2^. 
Prieurea  5. 
Prostea  47. 
Prunus  15. 
Pterospermum  30. 
Pultenaca  linophylla  'b'S. 
Radiola  20). 
Ranunculaceae  24. 
Reseda  51. 
Rhamneae  32.  47. 
Rhinanthaccae    18.  25. 
Rhyncholheca  2Q.  30. 
Ricinus   15. 
Rosaceae  2^. 
Rotala  5. 

Rutaceae  A.  de  Jussie«  2^.  21    34.  36. 
Rutaceae  Simarubeae  34. 
Rutaceae  Tjygophylleae   33.   34. 
Sapindaceae  42.  43.  44.  45.  47.  48. 
Sauvagesia  51. 

Scrophularineae  14.  24.  48. 
Securidaca  43. 
Terebinthaceae  25. 
Thesium  ebracteatum  14. 
Tillaea  5. 
Tradescantia  virginica  5. 


iÖ  I  N  D  ß  X. 

Tremandreae  43. 

Tribalus  34.     terreslris  ibid. 

Trigonia  45.     crotonoiJes  45.     laevis  ibid.     villosa  ibid. 

Troehetia  30 

Tropaeolaceae  2Q.  46.  50* 

Tropaeolum  8.  12.  14.  15.  17.  26.  4Ö.  41.  42.  45.  46. 
49.  niajus  41.  46.  49.  51.  B2.  minus  41*  penta- 
phyllum  41.  51.    peregrinum  41.    tuberosum  ibid* 

Tutipa  Gessneriana  24. 

Turnera  14. 

VmheUiferae  14.  24.   35* 

Urtlceae  24- 

Veronica    13. 

Viola  14.   16.  51. 

Fiolaceae  2L  43.  50. 

Vitis  47. 

Wahlenbergia  27. 

Zjrgophyllum  34. 


F    I    N    I     S. 


^■gfl.tKI  tJt!»IUIIJHllJllU'.L>«WlllM 


ILL  USTRISSIMO 

A.    P.   DE    CANDOLLIO 

JOANNES    RO  E  P  E  R    S,  P,  D. 


J-Jiu  jam  mecum  animo  volvl,  qua  vd  potissimum  osteri" 
derem  y  quanto  erga  Te  tenerer  amore  quantaque  ad^. 
jniratione.  Sed  mihi  multum  cogitanti  nulla  res  satis 
idonea  videhatur,  quce  magnum  Tui  Studium,  quo  flag" 
rahatn ,  declararet,  Tandem  Optimum,  fore  existimavi 
si  om.neSf  qui  boianicae  operam  navant,  talem,  Te  cog- 
noscerentj  qualem  Te  pra:bes  omnibus,  qui  felicissim-am 
Tecum,  vivendi  nanciscuntur  copiam.  Nemo  quidem 
est  qui  nesciat^  thesauros  Tuos  literarios  eruditionem*- 
que  Tuam  singularem  om,nibus  patere,  qui  eosdem  adire 
cupiunt  j  quuju  autem  rnulti  jam,  fuerint^  et  adhuc  sint 
inter  summa  scientiarum,  lumijia ,  qui  minus  scienticß 
quam  glorice  amore  acti ,  aliorum  prcesertimque  tiro- 
num  opiniones  contrarias  cegerrime  tulerint ,  jamque 
indignentur ,  quum  ,  qu(s  ipsi  evulgaverint ,  iterato  sub- 
mittujitur  examini ,  erunt  forsan  quoque ,  qui  credant 
Te  et  iis  solummodo  aurem  prosbere  benignam^  qua: 
sciejitioi   Tuoi  principcs  moneant   atque  observent. 

Sciant  autem  y  quatitum  per  me  fieri  potest,  om^neSy 
qui  Te  ceque  esse  benevolum  erga  tirones  atque  erga 
eruditos  ignorant,    Te  eodem  jure  juvejxum    amicuni 


11 

quam  scientioi  patrueque  Tnce  glorlam  vocari  ^  nihilque 
Tibi,  praeter  patricc  salutem,  tantopere  cordi  esse,  quayn 
sclentioi  iiostrce  amabilis  incrementa ,  sciat  totus  eru= 
ditorum  orhis^  neminem  Te  erga  indoctos  discipulosque 
esse  humaniorem,  amafitiorem,  hencvolcntiorem ;  sciant 
quantum  irrideas  istos  ,  quibus  durissimum,  videtur  j 
gloriolce  detrimentum  facere,  quamvis  scientia  promo- 
veatur  j  cognoscant  denique  Te  conatuum  omnium. ,  vel 
minimorum ,  judicem  non  solutn  (equuin  sed  etiam  in- 
dulgentissimum. 

Neque  ipse  hodie,  quum  Tuo  judicio  submittam.  pauca, 
quce  de  aliquot  Tuis  decretis  observavi^  qua:  in  tanta 
Tua  auctoritate  ?nultos  assensores  habitura  crediderim, 
vereor ,  ne  a  Te  parum  verecundus  vel  quoque  ingra- 
tus  habear ,  Tuaque  privcr  arnicitia ,  qua,  auro  gern- 
misque  mihi  pvetiosiore,  hactenus  gloriatus  sunt.  Con- 
tra mihi  est  metuendum,  ne  Tua  disciplina  nimis  me 
prccbeam  indignum ,  otioque  Tuo  abutar  rebus  prorsus 
futilibus  tractandis.  Jacta  autem  jam  est  alea,  facilius 
enim  est  non  scribere  quam  scripta  non  evulgare ,  et , 
si  vana  protuli  inaniaque,  certus  omnino  mihi  est  honos 
quod  Tc  cognoverim  et  a  Te  didicerim. 

Sed  hcec  in  fnedio  relinquam.  Tu  autem  vir  illus= 
trissime  amatissimeque !  quu?7i  scepius  jampatrem  potius 
Te  milii  prcebueris  quam  fautorem ,  ho  die  quoque  ig- 
noscas ,  si  forte  erraverim  et  Tuo  nomine  indigna 
scripserim.  Cura  ut  valcas  et  me ,  ut  assoles ,  ames. 
Dabam  Basilecc  d.  1.  Sept.  1830. 


Sunt  res ,  quae  levius  consiJeratae  mlnimi  esse  aut 
nullius  quoque  videntur  momenti,  quum  tarnen  cacdcni, 
maturius  perpensae ,  sacplus  evadant  gravissimac.  Sic 
e.  g.  botanicos  eos ,  qui  sysiematibus  variis  tantum  utun- 
tur,  ut  plantarum  noinina  cognoscant,  parum  aut  nihil 
refert,  utran  JMirabilis  Jalapa  integumento  florali  instructa 
sit  simplici  an  duplici ,  utrum  Compositae  caljce  desti- 
tutae  sint  _,  ncc  ne  ,  dummodo  vegetabilia  isla  ita  dcscri- 
banlur  ,  descriptisque  talis  adsignetur  locus,  ut  corum 
nomina  facile  possint  reperiri.  A  lalibus ,  qui  autem 
multi  adhuc  sunt,  vegetabilium  affinium,  v.  c.  Allioniae 
C ampanulacearumque  sicut  et  totius  Naturae  ordinis , 
nulla  habetur  ratio,  nomina  sequuntur  inania,  res  parum 
curantes.  Scientiae  autem  botanicae  eorumque,  qui  scien- 
tiam  sequuntur,  maximum  interest,  ut  omnia  quaequc, 
quibus  plantarum  affinitates  regnique  vegetabilis  leges 
innituntur,  extra  omnem  dubitationem  "ponantur.  Quam- 
obrem  quoque  haud  abs  re  futurum  credidi  ^  si  aliam 
proponerem  structurae  tloralis  Balscaninearum  explica- 
tionem,  atque  ea  est,  quam  illustrissimus  Decandolliüs  in 
Prodrojyio  systematis  naturalis  regni  vegetabilis  (I. 
p.  685.  )  exhibuit. 

Logo  citato  Uorem  Balsaininearum  sequenlibus  ver- 
bis    videmus   descriptum :     ^,  Caljx  2-sepalus,   sepalis 


—    4    — 

„  parvis  deciduis  oppositis  sacpe  mucronatis  per  aestiva- 
„  tioneni    imbricatis.       Petala   4    hypogyna  cruciata :    2 
exteriora  sepalis  alterna  apice    callosa  5  superius  forni- 
catum  eniarginatum,  inferius   integrum  basi  in   calcar 
productumj  2  interiora  prioribus  alterna,  magis  peta- 
loidea,  inter  se  aequalia ,    saepe  bifida  seu  appendicu- 
3,  lata.      Stamina  5  hypogjna  ovarium  arcte   cingentia,   M 
filamentis  brevibus  apice  incrassatis ,  antheris  subcon-     ■ 
„  natis ,  3  inferiora  petalis  opposita  antheras  constanter 
3,  biloculares  ovatas   gerentia^  2  superiora  ante  petalum  !M 
5,  supremum  orta ,  antheras  nunc  biloculares ,  nunc  uni- 
„  loculares  gerentia ,   unde  in  quibusdam  staminis  unici 
j,  profunde    bipartiti    locum   tenentia.      Antherae   rima 
3,  longitudinali  dehiscenles,     Ovarium  1,  Stjlus  o.  Stig- 

3,  mala  5 Capsula  junior  5-IocuIaris  cet.  —     Ad- 

j,  jicitur  characteri  familiae,  florem  esse  fere  Fumarior- 
cearum ,  capsulam  Oxalidis  embrjonemque  Lini,  " 
Praeterea  generi  Balsaminae  tribuuntur  in  charactere 
generico  „antherae  5  biloculares",  Impatienti  autem 
antherae  5,  quarum  3  biloculares,  2  ante  petalum  supe- 
rius positae  uniloculares. 

Hypothesi  quam  statim  Tibi  tradam,  lector  bene- 
vole ,  necesse  est  praemittam  relationem  observationis. 
Pluries  antheras  Impatientls  noli  längere  examini  sub- 
jeci  severissimo,  neque  tarnen  unquam  antheras  offendi 
duas  uniloculares,  dum  tres  reliquae  essent  biloculares.  1) 


1 )  Observatione  me;i  jam  consignata ,  varios  atlii  auctores,  ut  vide- 
rem,  num  fortassis  alius  quispiam  jam  idem  viderit.  Inter  multos  , 
qiium  apud  nuperos  suuimu  exactitudinis  gaudeat  fama ,  GAUDIMII 
qiioque  evolvi /r^r^w  Helveticam;  huiic  autem  et  in  Impatiente  tractanda 
reperi  de  rebus  jam  dudum  cognitis  et  levioris  vel  levissimi  momenti. 


Paulo  minores  quidem  plerumque  sunt ,  at  constanter 
eas  eodem  modo  bilocularcs  vidi ,  eodemque  modo  de- 
hiscentes,  ac  caeteras  tres,  quare  in  specic  nostra  Eu- 
ropaca,  ad  cujus  tarnen  tlores  illustrissimus  Decandollius 
characterem   generis   Impatientis    exaravit ,     (vid.   Dec. 

I  ■  fi-  franc.  suppl.  p.  Ö29.  Orga?iographie  veget.  I. 
p.  \(S2.  —  I,  p.  511.)  neutiquam  sunt  admittenda  „sta- 
mina  duo  superiora  ,  in  quibusdam  slaminis  unici  pro- 
funde biparliti  locum  tenentia. " 

Quae  quum  ita  sint,  et  Balsamina  hortensi  Desp. 
i^Impatiente  Balsamina  Linn.  }  semper  antheras  quinque 
Liioculares  exhibente ,  nihil  mihi  iuipedire  videtur,  quo- 
minus  in  Balsamineis  ponamus  verticlllum  slaminiferum 
( androeceum )  ex  organis  foliaceis  quinque  constitutum 
(pentamerum).  Quod  quidem  eo  magis  licebit ,  quum 
Balsamineae  plantae  sint  dicotyledoneae,  et  in  hoc  ve- 
getabilium  ordine  numerus  quinarius  quasi  legitimus  sit. 
Fateor  occurrere  in  dicotjledoneis  verticillos  florales 
tetrameros   {^Galium  cet. )    trimeros,   (Osjrls,  Rolalcij 

j  ,  Prieurea,  Mlcranthemum ^  Tillaeae  sp. )  dimerosque  i) 


multa ,  de  gravioribus  autem  iiil  aut  falsa  proferentem.  Q.uam  aliter 
eantlem  plantam  absolverunt  illustres  scientia  editores  florae  Germaniae 
KOEHLINGII,  eruditissimi  ingeniosissimique  KOCHIUS  et  MERTEN- 
SIUS,  In  hoc  solo  libro,  Germaniae  decore,  (II.  p.  276)  bonani  floris 
descriptioiiem  inveni  ,  ihidemque  expressis  verbis  dicitur,  antheras 
omnes  esse  aequales  et  biloculares.  Gratulor  mihi,  observationi  meae 
tantam  accedere  auctoritatem,  gratulorque  florae  patriae»  quod  tales 
tandcm  iiacta  sit  illustratores. 

1)  In  tractatulo  de  organis  pUntarum  (1S2S.)  flores  aliquot  Tradescan- 
tiae  -virginicae  descripsi  ,  quoad  numerum  partium  a  nornialibus  rece- 
dentes,  verticillis  nimirum  plerisque  dimeris  instructos,  neque  ut  Mo- 
nocotyledoneis  solemne ,  trimeris.  Fructus  tarnen  hisce  flonbus  trimiri 
erant.  Mense  Ayrili  a.  praeterlapsi  in  suninio  ratenio  Hyacinthi  orien- 
iulit  florcm  obscrvavi   eodcm  modo   depauperatum   et  hinc  ll-mtruni 


—     6    -- 

(Circaea),  ut  verticillos  polymeros  omnino  praetermit- 
lamj  ibi  autem,  ubi  in  floris  cujusJam  verticillo  uno 
alterove  occurrit  numerus  partium  quinarius ,  certissimi 
sumus ,  omnes  reliquos  verticillos  ejusdem  floris  esse 
pentameros,  et,  si  aliquis  verticillorum  alium  quenJam 
exhibere  videtur  nuraerum ,  quinarium  nunc  diminutum 
esse  aut  larvatum,  abortu  aut  coalitione  partis  unius  plu- 
riumve ,  nunc  ,  quod  tarnen  multo  rarius  fit ,  auctum 
parte  una  alterave  ab  apice  ad  basin  fissa ,  verticillo- 
que  hanc  ob  rem  hexa-bepta-octomero.  Tali  modo 
semper  esse  respiciendum  numerumque  primarium  quae- 
renduni, probat  exemplum  ingeniosissimi  RobertiBrowniij 
nam  si  vir  ille  immortalis,  alter  Oedipus^  in  Orchidea= 
rum  floribus  typum  vegetabilium  Monocotjledoneorum 
minus  religiöse  persecutus  esset,  vix  unquam  Sphingum 
orchidearum  aenigmata  solvisset. 

Quum  dubia  de  indole  verticillorum  exteriorum  floris 
cujusdam,  vel  quoque  de  numero  partium,  quibus  constant, 
partiumque  dispositione  relativa ,  optime  removeantur 
partibus  quac  in  centro  floris  positae  sunt  primis  exami- 
nalis ,  in  Balsaininearum  floribus  investigandis  hanc 
viam   sequamur. 

Fructus  Balsamincarum  est  quinquelocularis  et  for- 
niatur  coalitione  carpellorum  quinque.  (  Gjnaeceum  pen- 


ncque,  ut  Monacotyledoueae  pleraeque,  l5-meriim.  Loculamenta  fruc- 
tus tritneri  ita  disposita  erant ,  ut  uiium  ante  laciiiiarum  perianthii 
exteriorum  (sive  calyci»arum)  unam  po<;itum  esset,  r-iüqua  duo  alteri 
harum  laciniarum  aiitepüiierentur.  In  alio  flore  ejusdem  speciei,  qiii  in 
racenio  trifloro  summuni  louum  teiiebat,  verticilli  omnes  dimeri  erant, 
loculanuntis  fructus  diiueri  laciniis  duabus  calycinis,  ut  soleikt  in  mo- 
uocotyltdontis ,  aiitcpositis. 


tamcrum ).  Hoc  respectu  cum  Oxalidum ,  Linorum , 
Erodiorum ,  Pelargoniorum  Geraniorwnque  fructibus 
convenit  5  de  quibus  generibus  infra  agam.  Fructum 
statim  sequuntur  stamina ,  iieque ,  uti  in  multis  aliis 
plantis  sese  habet,  uUum  dcprehendimus  verticillum  in- 
termedium,  aut  evolutum  aut  tantummodo  indicatum. 
Stamina  adsunt  quinque  ,  aequis  intervallis  separata,  ita- 
que  disposita  ut  cum  partibus  singulis  sive  loculamentis 
stigmalibusque  fructus  alternent  j  (androeceum  pentame- 
rum).  Analoga  sunt,  respectu  habito  dispositionis,  hinc 
staminibus  interioribus  longioribus ,  fructui  proximis , 
pctalisque  alternis ,  quae  in  Geranio  invenimus,  illinc 
staminibus  fertilibus  Erodii.  Filamenta,  apicem  versus 
incrassata  et  saepius  coalita,  terminantur  antheris  tcrmi- 
nalibus  bilocularibus  et  basi  inter  se  connatis.  Hactenus 
de  vera  dispositione  verove  numero  partium  dubitari  non 
potuit.  Jam  autem  alius  obfertur  oculis  nostris  ordo 
et  numerus ,  obscuriorque  fit  tloris  indoles.  Partes  ni- 
mirum  sequuntur  involucrales  sex ,  quarum  quatuor  in- 
teriores  petaloideae^  duae  exteriores  sepaloideae^  reliquis 
multo  minores.  Intimum  tenent  locum  et  propterea  sta- 
minibus proximum ,  petala  duo  asymmetrica  ,  quae  auct- 
oribus  plerumque  petala  callosa  vel  appendiculata  au- 
diunt.  Ante  sepala  auctorum  posita  sunt ,  basibus  hinc 
fere  contiguis  et  cum  stamine  quod  ante  folium  llorale 
calcaratum  positum  est  evidentissime  alternantibus ,  hinc 
ad  stamina  duo  superiora  accedentibus.  Haec  autem 
stamina  ita  sunt  locata  ut  cum  petalis  duobus  callosis  et 
petalo  symmetrico  ecalcarato  akernent.  Sequitur  peta- 
lum  hocce  ecalcaratum ,  calcarato  ex  adverso  positum. 
Partes  ilorales  tres  quae  restant  considerandae,  pctalum 


nimirum  sjmmetricum  calcaratum  (quorundam  necta- 
rium)  et  sepala  duo  ,  evidenter  staminibus  anteposita 
sunt,  hanc  ob  rem  jam  solam  in  hisce  generibus  neuti- 
quain  pro  petalis  habenda,  potiusque  sepalorum  nomine 
salutanda.  Talimodo  Balsaminearum  tlos  evaderet  tri- 
sepalus  et  tripetalus,  neque  hoc  inauditum  foret  in 
plantis  dicotyledoneis ,  etsi  rarius  occurrat,  nisi  sepa- 
lorum duo  petalis  anteposita  essent  et  pi-aeterea  nume- 
rus ternarius  in  stamina  carpeliaque  quinque  male  caderet. 
Prior  autem  causa  gravior  est ,  nemoque  erit,  qui  non 
intelligat,,  talem  dispositionem  partium  floris  monstro- 
sam  paene  esse  dicendam.  Neque  res  sese  ita  habet , 
quodlibet  enim  petalorum  lateralium  (  callosorum  )  biü- 
dum  est  nervisque  primariis  duobus  munitum,  qui  nervi 
in  lamina  petalorum  optime  conspicui  ,  cum  staminibus 
evidentissime  altcrnant.  Linea  quae  ab  incisura  petali 
ad  ejusdem  basin  decurrit,  hyalina  est,  nullo  nervo  nullo- 
que  parenchjmate  munita ,  omnino  similis  suturis  qui- 
Lusdam  corollarum  gamopetalarum  vel  potius  ülamenlo- 
rum  connatorum.  Suturae  istae  sepalis  duobus  auetorura 
aeque  ac  staminibus  duobus  lateralibus  antepositae  sunt  j 
nervi  autem,  qui  petalorum  medium  indicant,  non  solum 
cum  staminibus  alternant,  sed  etiam  cum  sepalis  iisdem 
et  sepalo  tertio  calcarato.  Hoc  sepalum ,  quod  ab  auc- 
toribus  botanicis  nunc  cuculli ,  nunc  petali  calcarati  vel 
quoqu,.  nectarü  nominibus  designatur^  omnino  analogum 
est  sepali  calcarati  in   Tropaeolo  Pelargonioque. 

Jam  autem,  uti  vidimus,  petala  habemus  interiora 
qualuor,  per  paria  quidem  coalita  ,  attamen^  si  stamina 
fructumquc  respicinms,  legitime  disposita.  Perficitur 
taiidcm  corolla  penlamera  ,  quam  androeceum  et  gjnae- 


ceum  pentamera  postulant,  assumendo  petalo  exteriori, 
symmetrico,  ecalcarato,  quod,  scpalo  calcarato  ex  adverso 
positum,  cum  hoc  in  eo  convenit,  quod  in  apice  mucronulo 
herbaceo  instructum  est,  magnopere  autem  recedit  tarn 
forma ,  quam  dispositione ,  respectu  habito  staminum. 
Scpalum  calcaratum  stamini  impari  antepositum  esse  jam 
annotavi ,  repetendum  autem  existimo  petalum  symme- 
tricum  cum  staminibus  duobus  alternare  et  hanc  ob  rem 
carpello  impari  anteponi. 

Absolutis,  et  quidem  ut  spero  non  invita  Natura, 
verticillis  floralibus  tribus  interioribus,  nimirum  fructu , 
staminibus  et  corolla,  nobis  denique  restat  investigandus 
calyx.  Huic  initio  credidi  aliter  subveniri  vix  posse,  ac 
concedendo  e  sepalis  quinque  quae  symmetria  postulat, 
duoautomnino  esse  oblitterata,  aut  cum  reliquis  connata, 
aut  quoque  nunquam  fuisse  formala.  Quum  autem  Balsa= 
jiiinae  hortensis  Jlores  seva\^\enos  sedulo  examinans,  in 
quibusdam,  quos  religiöse  servo,  ad  unius  cujusque  sepali 
lateralis  latus  a  sepalo  calcarato  aversum  foliolum  parvum 
animadvertissem,  aliternonpotui,  quin  haec  foliola  haberem 
pro  sepalis  duobus,  quae  in  flore  normaliter  constituto 
desiderantur.  Sepala  haec,  vix  lineas  duas  longa,  orbicu- 
laria  erant,  basi  libera ,  concava ,  colorata  pilisque  bre- 
vibus  rubris ,  quales  in  sepalo  calcarato  videmus ,  con- 
spersa.  Locum  tenebant  sub  petalo  symmetrico  libero  , 
et  inter  sepala  duo  ]ateralia.  Ab  hisce  partim  obtege- 
bantur,  quod  probabat  ea  centro  tloris  propinquiora  esse. 
Suspicor  iis  analogiam  quandam  intercedere  cum  sepalis 
duobus  inferioribus  j  in  aestivatione  quincunciali  alatera- 
libus  duobus  e  parte  obtectis,  quae   Geraniorum  calyx 


^     10     — 

obfert.  1)  luterea  autern,  haud  oblitus  sepala  extima 
in  Impatiente  noll  Längere  majora  esse  quam  in  Balsa- 
mina  hortensi,  prioi^em  iterum  examinavi  et  mox  oculi 
mei,  lente  fortiore  armati,  detexerunt  squamulas  duas, 
pellucidas ,  e  luteo-vlrescentes ,  admodum  parvas  ,  eun- 
demque  in  Jmpatientis  flore  locum  tenentes,  quem  sepala 
adventitia  ,  supra  descripta ,  in  Balsaminae  flore  occu- 
pabant.  Sepala  haec  in  Impatiente  constanter  adsunt, 
et  nullus  dubito  quin  pro  analogis  babenda  sint  sepalo- 
rum,  in  Balsamma  hortensl  luxunante  tantum  vegeta- 
tione  advenientium.  Crederem  quoque  immortalem 
LinnAeum  sepala  adventitia  in  B.  hortensi  saepius  obser- 
vasse  _,  quum  in  „  Generlbus  plantarum "  ( ed.  V.  p. 
403. }  sequentem  proponat  characterem  genericum : 
,j  CaJjx  perianthium  diphyllum,  etc.  CoroUa  pentape- 
„  tala  ringens^  petalis  inaequalibus ,  quorum  :  petalum 
3,  a,  sumtnum^  subrotundum ,  planum,  erectum ,  levi- 
3,  tertrifidum,  apice  acuminatum ,  labium  superius  con- 
3,  stituens ,  /3  et  y  mßtna  paria ,  rellexa  ,  maxima  ,  ex- 
35  trorsum  latiora ,  obtusa,  irregularia,  similia ,  labium 
3,  inferius  constituentia,  ^  et  x  intermedia  paria,  similia, 
„  opposita,  ad  basin  «  exorta.  Nectarium,  monophjllum 
„  cuculli  instar  fundum  floris  recipiens ,  ore  obliquum, 
3,  extrorsum  assurgens  ,  basi  in  cornu  desinens  etc.  Ob= 
3,  servatio  :  DeHciunt  in  alüs  petala  ^  et  «,  in  aliis  cornu 
3,  nectarii. "  Quum  in  Impatiente  noli  tangere  vix  con- 
spicuae  sint ,  et  in  Balsamina  Jiortensi  llore  simplici 
forsan  numquam  occurrant  partes  istae ,   quas  Linnaeus 


1 )  Vidi  flores  nonnullos  semipleiios  et  pentasepalos  factos  ,  quo- 
rum sepala  adventitia  calcaribus  parvis  instructa  erant,  unde  Aus  tri- 
calcaratus  evasit. 


^    11    — 

nomine  pctalorum  ^  et  r,  Jesignavit ,  mirum  omnino  , 
characteretn  gcnericum  Linnaeanum  quoad  essentiam 
a  multis  auctoribus  bona  fide  esse  transcriptum.  (cf. 
Schkuhrium ,  Gaertncrum  etc.  etc.  et  inter  nuperos 
Gaudinium  quoque).  Mirum  quoque  auctores  bota- 
nicos  plerosque  in  eo  convenire  ,  Sjngenesiajn  niono^ 
gamiam  Linnaei  esse  dclendam ,  generaque  inter 
reliquas  classes  distribuenda.  Sjstemata  artificialia  in- 
serviunt  nominibus  plantarum  dcterminandis ,  et ,  sin 
aliter  volumus  utilitatem  quandam  afferre ,  exceptiones 
nullae  sunt  staluendae.  Si  genus  quoddam  species  ob- 
fert  tetrandras  pentandrasque,  priores^  servabo  nomine 
generico  in  Tetrandriam ,  posteriores,  iterum  servato 
nomine  ,  in  Pentandriaui  sunt  collocandae  —  si  species 
quaedam  variat  numero  partium,  in  tot  classibus  ordini- 
busque  recensenda ,  quot  obfert  variationes.  Hodie 
habemus  sjstema  arlificiale,  neque  artidciale,  neque  natu- 
rale,  hanc  ob  rem  nullum  aut  saltem  absurdum.  Si 
Natura  sese  classibus  sjstematis  sexualis  non  adaptat, 
classes   Naturae  adaptemus.  — 

Mittamus  autem  sjstemata  et  ad  Balsaminearum 
calycem  redeamus.  Vidimus  cum  constitui  aut  sepalis 
quinque  valde  inaequalibus ,  aut  quoque  sepalis  tribus  , 
aeque  inaequalibus.  Duo  sepalorum  trium,  quae  restant 
consideranda,  foliis  tloralibus  reliquis  minora  ,  viridia  aut 
virescentia,  latera  obtinent  floris ;  eumque  primis  vitae 
stadiis  pro  viribus  involvunt.  Magnam  inter  haec  sepala 
Fumariacearumque  caljcem  disepalum  intercedere  for- 
mae  funclionisque  similitudinem  ^  infilias  iri  non  potest. 
Scpalum  tertium  magnum  est  muneribusque  protectoris 
melius   fungilur,   simul  calcari  magno  insigne,  quo  cal- 


—     12     — 

cari  sive  cornu  procul  dubio  indicatur  ejusdem  analogia 
cum  sepalo  quinto  calcarato  Pelargonü  laciniaque  caly- 
cina  calcarata  Tropaeoll.  Positionem  relativam  sepalorum 
et  reliquarum  partium  tloris  jam  consignavi,  hie  autem, 
quum  locus  idoneus  videtur,  aestivationem  floris  indi- 
cabo,  quae  in  Irnpatlente  melius  videtur  ac  in  Balsa^ 
mina,  et  quam  nullibi  accuratius  descriptam  inveni. 

Margines  sepalorum  duorum  extimorum  primis  vitae 
stadiis  contiguos  vidi,  hinc  solummodo  hiantes  ut  calcar 
emittant,  (aestivatiovalvata).  Mucrones  sepalorum  istorum 
non  invicem  applicati  sunt,  potius  una  cum  sepalorum 
apicibus  quasi  contorti.  Ablatis  sepalis  extimis  apparet 
sepalum  calcaratum  quod  aestivatione  in  alabastro  quasi 
equitatj  marginibus  tarnen  vix  unquam  penitus  contiguis. 
Prima  jam  alabastri  aetate  hiant  margines  sepali  calca- 
rati,  et  apparet  petalum  liberum  sjmmetricum,  cum 
mucrone  terminali,  (In  Balsamina  hortensi  alabastri 
juniores  habitu  Astaci  ßuviatilis  chelam  non  male  re- 
ferunt. )  Demto  sepalo  calcarato  alabastrum  videmus 
maxima  c  parte  a  petalo  libero  symmetrico  obvolutum. 
Latus  dextrum  hujus  petali  (in  Balsamina  horte?tsi) 
sinistrum  latus  apicem  versus  paululum  obtegit.  Peta- 
lorum  callosorum  sinistrum  (in  Impatiente  noll  längere) 
circa  dextrum  quasi  volutum  est  et  postremo  laminae 
minores  eorumdem  petalorum  (appendices  auctorum) 
a  laminis  majoribus  omnino  includuntur.  Aestivatio 
corollae ,  quam  modo  descripsi,  mihi  proxime  accedere 
videtur  ad  aestivationis  genus  quod  imbricato-contortum 
dicunt,  in  quo  petalorum  unum  omnino  exterius  est  et 
a  nullo  alio  tegitur,  dum  reliqua  contorta  sunt.  Ean- 
dem  aestivationem  nonnumquam  observamus  in  familiis 


—     13     — 

et  gcnerlbus  quibus  alias  aestivatio  contorta  legitima  est, 
Sic  e.  g.  Kitaiheliae  corolla  plerumque  aestivationem 
hanc  exhibet,  quum  tarnen  Malvaceae  aestivatione  corol- 
lae  contorta  gaudeant. 

Calcar  Balsaminearu7n  constanter  axillam  spectat  folü 
e  quo  inflorescentia  prodit,  et  neque  coelo  neque  terrae 
obversum  est.     Quod  mirum   omnino  esset ,    vel  saltem 
inauditum  ,  si  tlos  insidei'et  pedunculo  simplici ,  vel  po- 
tius,  si  vcluti  flores  Leguminosarum  multarum,  Poly- 
galarum  ,    Linariae ,  Digitalis  j    f^eronicae  ,  Lahiata- 
rum  plurimarum  etc.,    insideret  apici  axeos  secundarii. 
In  Balsamina  hortensi  nullus  pedunculorum  (  qui  aggre- 
gati  dicuntur  et  saepius  gemini  sunt,    flore  tarnen  uno 
prius  ac  altero  expanso  ,)  e  caule  ipso  provenit ,    contra 
omnes  insident  ramo  vel  axi  secundario ,  quam  ob  rem 
cogimur  racemum  aut  corymbum  axillarem,  abbreviatum, 
umbelliformem  j     paucillorum    statuere ,     aut   si    magis 
arridet  nomen,  umbellam  simplicem  axillarem.      Ubi  in 
unici  folü  axilla  pedunculi  duo  offenduntur,  inter  utrum- 
que  pedunculum  prodeuntem  observamus  apicem  axeos 
secundarii   gemmiformem ;    basi   autem    unius   cujusque 
pedunculi  bracteola   adstat  admodum  parva.     Pedunculi 
ipsi   simplicissimi  sunt,    hoc   est,  praeter   Organa  floris 
nulla  alia  Organa  ferunt.     Interdum  in  genere  Balsamina 
praeter  tlores  duos ,  quorum  modo  mentionem  fecimus, 
flos  tertius  ,  quartus  et  qüintus  prodeunt   ex  axilla  folü: 
hoc  est,  observatur  umbella  axillaris  tri-quadri-aut  quin- 
queflora.     Evolutio    florum ,    ut  semper    fere  fit  in  in- 
florescentiis  indefinitis,  centripeta  est,  hoc   est  flos   in- 
fimus  ramuli  primus  expanditur ,    hunc  sequitur  ordine 
proximus  et  sie  porro.  —     Axis  inflorescentiae  in  Bai- 


—    14    — 

saminis  vix  conspicuus  est ,  neque  aliter  manifcstatur 
ac  florum  quos  gignit  pracsentia,  in  Impatieniihus  autein 
eundem  axem  videmus  elongatum ,  quasi  protractum , 
qua  re  in  hoc  genere  intlorescentiae  axillares  racemosae 
fiunt  vel  saltem  corymbosae ,  neque  umbellatae.  Flores 
in  corjmbis  istis  ebracteati  esse  videntur ,  quia  bracteaej 
quae  vulgo  basi  uniuscujusque  pedunculi  adstant,  hie 
quasi  adscendunt  in  pedunculos ,  vel  potius  magna  e 
parte  cum  pedunculis  connatae  sunt.  Inde  evenit  pedun- 
culos nunc  ad  mediam  longitudinem,  nunc  infra  medium, 
nunc  supra  medium ,  foliolo  parvo  lineari-lanceolato  in- 
structos  esse.  Re  vera  non  minus  bracteis  carent  flores 
Impatientis  ac  flores  Thesit  ebracteati ,  Daturae ,  Tur^ 
nerae ,  ISicandrae  Onagrariarumque  nonnullarum.  1  ^ 
Bracteas  hasce  semper  videmus  petalo  sjmmetrico  ante- 
positas  et  hanc  ob  rem  sepaio  calcarato  ex  adverso  po- 
sitasj  quod  affatim  probat,  calcar  axem  corjmbi  aut  um- 
bellae  spectare ,  petalum  liberum  peripheriam.  Flores 
igitur  in  Balsamineis  respectu  axeos  e  quo  prodeunt 
eandem  obtinent  directionem,  quam  exhibent  in  Umbel= 
liferis ,  2j  Dipsaceis  ,  Lohelia  ,  Campanulaceis ,  Com=> 
positis ,  3^  Scrophularineis ,  Labialis  y  Poljgala ^  4) 
Viola,  Geraniis ,  Erodiis ,  Pelargoniis  ^  Tropaeolis 
cct.  cet.  5  directionem  ,  ei  quae  in  floribus  papilionaceis 
observatur^  omnino  contrariam. 

1)  cf.  J.  ROEPtilR  Observationes  aliquot  in  florum  inflorescentia- 
rumque  naturam,  in  Linnaeae  Vol.  !•  p.  /i37  et  in  cl.  SERINGEI  Me- 
langcs  hotMiiques,  Vol.  II.  p.  71. 

2)  cf.  ÜECANDOLLE   OmbelUreres  p.  9. 

3)  cf.  ROB.  BROWN  o;i  tomposita?.  p.  SS.  ed.  germ.  II.  p.  519. 

4)  cf.  J.  ROEPER  Emm.  Ettth.  p.  5+.  iti  nota.  Prius  jam  ill.  ROB. 
BROWN  idem  pliaenomenon  consignaverat  in  Flinders  Voj,  to  ^uit.  II. 
p.  542.  ed.  germ.  I.  p,  26. 


—    15    — 

Caulis  in  Balsamineis  omnlbus  aeque  ac  in  Oxalldey 
Ceranio  j  Pelargonio ,  Erodio  Tropaeoloque  indeter- 
nünatus  est,  et  praeterea  ad  nodos  valde  tumescit,  quo 
charactere  cauli  Pdargonii  gihhosi  Willd.  similis  fit. 
Lineas  caule  determinato  gaudcre  jam  observavit  ami- 
cissimus  noster  Schiede  ,  qui  de  Lino  egregie  egit  in 
Linnaeae  Vol.  I.  p.  65  seq.  —  Folia  Balsaminarum 
simplicia  et  integra,  nunquam.^  intcgerrima  sunt  sicut 
in  Lino.  —  Stipulas  vidi  nullas,  sed  in  Balsatnina  hor- 
tensi  aeque  ac  in  Lino  ßavo  aliisque  glandulas  depre- 
hendimus  duas ,  in  Balsamina  maximas.  Crederem 
glandulas  hasce ,  quae  in  Balsamina  sensim  in  serratu- 
ras  abeunt ,  iis  Ricinl ,  Pruni  aliarumque  multarura 
plantarum  similes,  ovulorum  rudimenta  sistere.  Folia 
in  Balsamina  hortensi  ita  in  caule  distributa  vidi  ut 
sextum  primo  suprapositum  sit ,  spira  plerumque ,  ne- 
que  tarnen  semper  ^  sinistrorsum  ( h.  e.  a  dextra  ad 
sinistram )  torta. 

Jam  lector  benevole  Tibi^  quae  oculi  mei  hactenus 
viderunt,  communicavi.  De  fructus  seminumque  indole 
quae  liodie  addam  jam  cognitis  ,  nihil  habco,  de  iisdem, 
si  placet  forsan  alio  tempore  tractaturus.  Characterem 
gcneris,  aut  si  mavis  familiae  Balsam,inearum^  propone- 
reni  sequentem. 

Caljx  inferus,  eleutherosepalus  pentanierus  aut  ab- 
ortu  trimerus,  irregularis ,  deciduus,  aestivatione  imbin- 
catus.  Sepala  duo  extima  opposita  ,  lateralia  ,  subasyra- 
metrica ,  aestivatione  valvata  et  calcar  tantum  sepali  im- 
paris  emittentia.  Sepalum  impar  calcaratum,  symme- 
tricuni ,  aestivatione  in  alabastro  equitans ,  axem  inllo- 
rescentiae    axillaris   racemosae    aut  umbellatae  spectans, 


—    16    — 

nectariferum.  Sepcda  duo  minima ,  nunc  ( in  Ijtipaa 
tiente  noU  längere)  squamuliformia,  nunc  (in  Bals^ 
hortensi  tlore  pleno)  asjmmetrica  majora,  orbiculata  , 
semper  colorata,  in  latere  tloris  quod  a  sepalo  calca- 
rato  aversum  ad  basin  pelali  imparis  prodeuntia ,  in  Bal- 
samina plerumque  abortiva. 

Obs.  Mihi  haec  sepala  in  axe  floris  inter  sepala  ex- 
teriora  et  calcaratum  prodire^  vel  quoque  cum  sepalo 
calcarato  verticillum  efformare  videntur.  Sepala  extima 
in  Balsa?ninae  hortensis  floribus  luxuriantibus  haud 
raro  petaloidea  fiunt  simulque  calcarata.  —  In  verti- 
cillis  caljcinis  non  semper  partes  exiimas  minimas  esse 
(sicut  in  Helianthemo  Poljgalaquej -prohant  flores  /^7o- 
larujn  '},  Androsaemi  officinarum  cet.  Forsan  evolutione 
luxuriante  sepali  calcarati  irapeditur  evolutio  sepalorum 
squamuliformium. 

Corolla  infera^  inier  gamopetalam  et  eleutherope- 
talam  ambigua  ,  pentamera,  coalitione  tripetala ,  irregu- 
laris,  decidua.  Petala  sepalis  alterna.  Petalum  impar 
symmetricum ,  inter  sepala  squamiformia  interiora  loca* 
tum,  bracteae  antepositum^  reliquum  florem  aestivatione 
magna  e  parte  equitando  obvolvit.  —  Petala  quae 
supersunt  quatuor ,  asymmetrica^  in  quoque  tloris  latere 
per  paria  plus  vel  minus  connata  sunt,  laciniis  duabus 
majoribus  calcari ,  minoribus  petalo  impari  proximis.  La- 
minae  asymmetricae.     Aestivatio  convoluta. 

Androeceum  inferum  ,  simplex  ,  pentamerum ,  sub- 
irregulare.  Stamina  quinque  symmetrica ,  petalis  alterna, 


1 )   cf.    FR.  DE    GINGINS ,    Memoire  sur  la  fanülle  des  Violaceej. 
1S23.  p.  S.  Tab.  1.  fig.  5. 


-^     17     — 

Sepalls  antcposita,  filanienüs  apice  incrassaiis,  aJ  anthe- 
raruin  basin  connatis ,  brevibus ,  antheris  tei  minalibus 
basi  coalitis  aut  liberis ,  omnibus  bilocularibus  _,  loculis 
ab  apice  rimis  longitudinalibus  interius  dehiscenlibus. 
Filamenta  staminum  duoruni,  cum  petalo  iuipari  alternan- 
tium,  rcliquis  longiora.  Pollen  simplex,  laeve,  oblongum. 
Obs.  Stamen  quintum,  calcari  antepositum,  reliquis 
facilius  in  petalum  mutatur. 

Gjnaeceum  superum ,  pentamerum ,  gamocarpellare , 
reguläre,  capsulare.  Carpella  slaminibus  alterna  ,  peta- 
lis  antcposita.  Fructus  junior  quinquelocularis ,  adultus 
spurie  unilocularis,  poljspermus,  cylindricus  aut  oblon- 
gus,  quinquevalvis ,  valvulis  elastice  dissilientibus  etc. 

Obs.  Garpellum  quintum,  petalo  libero  antepositum^ 
reliquis  facilius   in  stamen  mutatur. 

Cotjledones  Balsaminae  hortensis  germinante  em- 
bryone  supra  terram  evehuntur  (  cotyledones  ejiigaeae). 
Folia  primordialia  opposita  vidi,  exstipulala,  neque  uti 
in  Tropaeolo  stipulata.  De  Tropaeolo  germinante  con- 
ferantur  egregiae  cl.  Aug.  de  Saint-Hilaire  observatio- 
nes.   [Annales  du  Musee.  XVIII.  p.  401.) 

Genus  Balsajnina  habitu  satis  recedit  ab  Impatiente 
ut  servetur ,  etsi  characteres  ,  quibus  distinguitur,  vix 
graves  sint.  In  Impatiente  flores  saepe  lutei ,  sepala 
lateralia  infima  majora  quam  in  Bahaniina,  capsulae 
laeves  et  longiores  respectu  diametri  transversalis  ,  prae- 
terea  folia  evidcniius  petiolata  lloresque  corymbosi  aut 
racemosi.  In  Balsamina  llores  rubri  aut  albi,  nun- 
quam(?}  lutei,  sepala  lateralia  minima,  duo  quae  sequun- 
tur  aborliva  ,  capsulae  magis  ovales ,  pubescentes ,  folia 
subsessilia  ,  llores  umbellati ,  umbella  abortu  quandoque 

2 


—     18     — 

unidora,  saepius  billora.  Observantur  tarnen  exceptiones. 
Peritiores  dljudicent  an  Impatiens  insignis ,  floribus 
purpurascentibus  praedita  ,  et  I,  pubescens  ,  ab  illustris- 
simoDECANDOLLio  dubitanter  ad  Impatientes  relata^utrum- 
que  genus  forsan  arciius  quam  in  generibus  vere  natu- 
ralibus  fas  est,  jungant.  Inflorescentia  aeque  ac  pe- 
dunculi  fructiferi  in  Balsaminis  semper  (?)  deflexi,  for- 
san Optimum  exhiberent  characterem. 

Quod  species  attinet  Balsaminae ,  pauca  tantum- 
modo  de  synonymis  Riieedianis  dicam.  Linnaeum  sum- 
mum  in  citandis  iconibus  auctorum  saepius  id  tantum 
curasse ,  ut  Habitus  plantae  figura  quadam  illustretur , 
probat  iterum  ejusdem  synonymen  RheediAnum,  in  edi- 
tione  secunda  Specierum  plantarum  Impatienti  oppositi- 
foliae  cum  ?  additum.  Haec  enim  figura  Impatientem 
non  sistit ,  quod  luce  clarius  probalur  tum  inflorescen- 
tia, tum  descriptione  Rheediana.  Rheedius  calycem  de- 
scripsit  5-sepaIum  aut  5-pariitum,  corollam  pentameram 
labiatam  ,  semina  arenacea,  caulem  tetragonum  {^Hort. 
malabar,  IX.  pag.  57.  tab.  31.)  Hinc  genus  diversum, 
fortassis  Rhinanthaceum !  Neque  Rheediüs  plantam 
hanc  Balsaminarum  speciebus  veris  ,  in  ejusdem  volu- 
minis  tabulis  47  —  52  depictis  ,  adsociavit.  Quod  has 
autem  attinet ,  observandum  est ,  plures  characteres  a 
Rueedio  in  descriptionibus  datos ,  ab  auctoribus  fuisse 
neglectos. 

1.  Onapu  (Rheede  1.  c.  tab.  47.  pag.  89.)  est 
Balsamina  fascicidaia  DC-  Prodrom.  1.  p.  686. 
Hujus  fructus  ex  auctore  laudato  farinaceo  rorc  consper- 
sus  (neque  puberulus ) ,  semina  autem  parva,  primo 
albicantia  ,  post  nif^crritna   et  nitentia  !  ! 


—     19     — 

2.  J  allUonapu  (I.  c,  tab,  48,  pag.  Ol,)  est  Balsa- 
mina latifoUa  DC.  Prodrom.  1.  p.  086.,  Impatiens 
latifoUa  Linn.  Ex  descriplione  RueediAna  petala  inte- 
riora  in  hac  specie  libera  sunt ,  neque  per  paria  connata: 
„  flores  hcxapetali ,  unuin  e  postica  parte  capituli  (geni- 
„  talium  )  situm  j  latius  est  et  inlerius  cochleato  cavum , 
„  exterius  vcna  viridi  obductum ,  versus  alia  quatuor 
„  inflexum,  quae  rotunda  ,  paruin  oblonga,  galeam  ob- 
5,  tegentia,  ac  cum  illa  transverso  capitulo  petioli  ad- 
„  stricta;  sextum  galeam  conslituit^  quae  albicans  est, 
„  et  minus  oblongum,  cum  suo  calcari  albicante  ^  vei'sus 
„  rostrum  crispatum  inflexo. "  (Foliola  calycina  duo 
extcriora  numquam  descripsit  Riieedius.  }  Addit  porro 
semina  primum  Candida  esse ,  pilisque   vestita. 

3.  Tsiera-onapu  (1.  c.  tab.  49.  pag.  93,  )  est  Bal=> 
Sambia  Tilo  DC.  Prodr,  1.  pag.  680.  Huic  speciei 
ex  descriptione  Rheediana  fJores  normales,  fructus  autem 
„  oblongiores  et  angustiores ,  e  quibus  semina  per  mem- 
„  branam  interiorem  hinc  inde  valde  protuberant"  — 
vmde  magis  Impatlentis  esse  videtur  quam  Balsamlnae. 
Flores  tarnen  ,  quum  ad  illos  Onapu  accedentes  dicat.» 
rosei.     Habitus   Balsaminaceus, 

4.  Man=onapii  (1.  c.  tab-  50.  p.  95, )  est  Balsa- 
mina minor  DC.  Prodr.  1.  pag.  686.  Et  haec  species 
ctsi  rubriflora ,  foliorum  forma  aeque  ac  fructuum  indole 
Impatienti  propinquior  quam  Balsaminae ,  etsi  habitu 
et   foliis  oppositis   magis  huic  afdnis  videatur. 

5.  Bellutta-onapu  (h  c.  tab.  51.  p.  99^}  e  sunimo 
Decandollio  a  Balsamina  minori  non  di versa.  Mihi 
autem  etsi  affmis ,  nihilominus  cum  Schlltesio  (syst, 
vegetabil.  V.   p.  3i9)  diversa  videtur.     Vix  tarnen  aude- 


—     So- 
rem ex  icone   et  descriptione  quae    exstant,   diagnosim 
exarare. 

6.  Tilo=onapu  (I.  c.  tab.  B2.  p.  101,)  a  divo 
LiNNAEO  laudatur  ad  J.  Balsambiam  illustrandam.  111. 
Decandollius  eandem  figuram  cum  signo  interrogationis 
ad  B  Jiortensem  adducit.  Si  iconi  Rheedianae  vel  minima 
fides  habenda ,  flores  solitarii  sunt  in  foliorum  opposito- 
rum  axillis,  simul  potius  supra-axillares  quam  axillares. 
Tarnen  in  descriptione  dicitur  flores  plures  simul  supra 
exortum  foliorum  conspici.  Fructus  ab  illis  Tilo  (^Bals. 
Tilo  DC.)  differre  ,  quod  densis  sint  albicantibusque 
pilis  obsiti.  Hoc  iterum  probaret  fructus  B.  Tilo  glabros 
esse. 

In  hei'bario  Lamarckiäno  Balsaminae  nullae  adsunt, 
jiequidem  B.  hortensis.  De  Iwpatientis  speciebus  pau- 
cissimis,  quas  ex  autopsia  novi,  observationes  habeo  fere 
nullas. 

Impatienti  nolUtangere  Linn.  pedunculi  quandoque 
sunt  sex-aut  septemtlori  et  llores  nunc  ampliores  ,  nunc 
minores.  Semper  bracteolas  in  pedunculos  corjmborum 
axlllarium  quasi  adscensas  vidi.  Specimen  herbarii  La- 
mArckiAni,  optime  servatum,  in  Delphinatu  lectum,  a 
speciminibus  Germanicis  et  Helveticis  nullis  notis  diver- 
sum  est.  In  herbario  Bauhiniano  ,  quod  in  museo  bo- 
tanico  Basileensi  servatur,  specimina  pulchra  exstant. 

Impatiens  fulua  Nuttalu  priori  quam  maxime  affi- 
nis  est.  E  specimine  pulcherrimo,  in  herbario  Lamarckiä- 
no nomine  Impatiejitis  noli  me  längere  canadensis 
inscripto ,  habitus  plantae  omnino  idem ,  llores  autem 
parum  minores.  In  schedula  dicitur  flores  luteos  esse, 
punciisque  purpureis  notatos  5  nectarium  conicum  ,  sub- 


—     21     — 

inflatum,  apice  recui'vum.  Gorymbi  axillares  pauci- 
llori  j  bractearum  insertio  cadem  ac  in  Impatiente  noli= 
längere,  Nuttalii  opus  (The  genera  of  North-Ameri- 
can  plants  etc.  1818}  non  possideo ,  et  hanc  ob  rem 
ignoro  cur  clarissinius  auctor  nomen  Walterianüm  (//w/j» 
bißora^  non  admiserit.  Nomina  minus  idonea  eliminari 
vix  possunt ,  et  si  forte  in  Impatiente  hiflora  numerus 
florum  in  corymbulis  variat,  certe  in  Imp.  trißora  non 
constantior.  Vix  autem  ineptiore  nomine  designari  po- 
tuit  hnpatienüs  species,  ac  Impatlens  tripetala  Rox- 
BURGiiii ,  quum  revera  Balsamineae  omnes ,  aut  saltem 
pleraeque,  corollam  exhibeant  coalitione  tripetalam.  Et 
tamen  hoc  nomen  inter  legilima  receptum  videmus  in 
systematibus. 

Impatientem  parvißoram  DecAndollu  habeo  in  hei'- 
bario  LamArckiano  a  Patuinio,  Juüo  mense  a.  1782, 
in  locis  umbrosis  rupestribus  ad  Irtim  et  circa  Buchtar- 
mam  lectam.  Descriptioni  accuratae  quam  nuper  dar. 
Ledebour  dedit  ^}  addam ,  folia  quidem  esse  alterna , 
attamen  ,  superne  saltem  ,  per  pnria  approximata ,  et 
hinc  sub-opposita,  Bracteae  in  hac  specie  non  evehun- 
tur  in  pedunculos ,  quod  opinionem  meam  de  vera  indole 
inflorescentiae  Impatientis  noll  tafigere  et  affinium  con- 
firmat.  Habitus  speciminis  optime  servati  herbarii  mei 
fere  Mercurialis  perennis,  Glandulae  stipularum  locum 
tenentes  mihi  omni  attentione  dignae  videntur.  Calcar 
longitudine  sepali  e  quo  prodit,  rectum,  acutum.  Ico- 
nem  cl.  Ledeboürii  2)  videre  non  licuit. 

1 )  Flora  ^Itaica.  Scripsit  C.  Fr.  A  LEDEBOUR ,  adjutoribus  C.  A, 
MEYER  et  AL.  A  BUNGE.  Tom.  I.  p.  265.  (Berol.  1S29.) 

2)  Icones  plantarum  novarum  vel  imperfecte  cognitarum ,  floram 
Rossicam,  iniprimis  Altaicam  illustrantes.  Tab,  S9.  (ex  Ledebourio  tfso^) 


22     

Charactere  Balsaminearum  reformato  exoritur  nobis 
quaestio ,  num  propriani  constituant  familiam  nee  ne  ? 

Divus  LinnAeus  Impatientem  anno  1751  adjunxit 
Corjdalibus ,  quae  constituebantur  e  generibus :  Meli= 
antho ,  Epiinedio  y  Iljpecoo ,  Farnaria  ,  Irnpatiente  , 
Leontice,  Monotropa^  Utricularia  et  Tropaeolo.  Tria 
ultima  genera  Linnäeus  dubitanter  adduxit.  (cf.  Philos. 
bot.  p.  30.) 

Anno  1759  ingeniosissimus  Bernardus  de  Jüssieu 
genus  nostrum  adscivlt  Papaveraeeis.  Hae  autem  ei 
erant  Bocconia  ,  Sanguinarla ,  Chelidonium  ,  Ärge= 
mone ,  Papaver ,  Iljpecoum  ,  Fiiinaria ,  Impatiens  , 
Podophjlluin ,  Njinphaea  ,  Sarracenia  ,  Monotropa, 

Acutissimus  Adansoxius  (^fam.  des  Plantes  1763.) 
inter  Papavera  Impatientem  enumeravit.  Papavera 
autem  ei  sunt:  Hjpecoum ,  Famaria ,  Bocconia,  Che^ 
lidoniwn ,  Glaucium, ,  Papaver ,  Argemone  ,  Sangui- 
naria  ,  Podophjllum, ,  Balsamina  ,  Epimedium  ,  Leon- 
tice ,  Äctaea ,  Berheris  et  Lauras. —  LinnAeus  in  prae- 
lectionibus  in  oi'dines  naturales  plantarum  anno  1771 
habitis ,  et  a  Giseckio  eduis,  iterum  inter  Corjdales 
recenset  Impatientem.  Sunt  autem  Linnaeo  Corjdales, 
Melianthus ,  Monnieria  ,  Epimedium  j  Hjpecoum  ,  Fu- 
inaria,  Leontice j  Lnpatiens ,  Utricularia,  Pinguicula 
et  Calceolaria ,  dubitanter  recepta. 

Anno  1783  praeclarus  ingenio  LamArckius  (Encycl. 
methoä.)  ohsev\;x\'\X.  Impatientem  \\inc  Tropaeolo,  illinc 
Violae  afllnem  esse.  In  herbario  illustrissimus  vir  Im= 
patienLem  inter  Fiunariam  et  Hjpecoum  collocaverat. 

Accuratissimus  Batschius  Impatientem  initio  Violae 
approximavit  (Dii-scrt.  Jenens.  1786),  serius  eandem  Ca/- 


—     23     — 

caratis  adnumerans ,  ({uo  nomine  Violam ,  Impatien= 
Um,  Qualeam  et  Cucullariam  Jesignat.  ( cf.  Balscli. 
Syn.  univ.  analyt.  1793.  Tabulas  affinitatum  non  vidi). 
lUustrissimus  A.  L.  de  Jussieu,  qui  ingenio  suo  stabili- 
vit  familias  plantarum ,  primus  perspexit  affinitatem  Im- 
patienüs  cum  Geraniaceis.  Geraniaceae  Jussieuo  sunt 
Geranium  et  Mo/isonia,  I/npatientem ,  Oxalidem  et 
Tropaeolum  recenset  nomine  generum  Geraniaceis  af- 
fmium  (Gen.  plant.  17S9. )  Censct  ill.  auctor  genus 
sui  ordinis  vere  unicum  esse,  et  cpiaerit,  anne  pro  calycc 
habenda  petalum  liberum  et  sepalum  calcai'atum. — Para- 
doxus  Neckerus  Impatientem  una  cum  Fumaria ,  Po= 
lygala^  Meliantho,  Viola,  Tropaeolo,  Trigonia,  Clco= 
me  et  Leguminosis  duabus ,  Schuarlzia  nimirum  et 
Vouapa^   Amorphonophjtis  3iA.>X\<yiX.  (Elem.   bot.  1790}. 

Summus  Decandollius  in  ßora  Gallica  (1805}  Jus- 
siEUM  sequitur^  neque  in  Supplemento  (1815}  aliam 
effert  opinionem. 

Novissimis  denique  temporibus  A.  Richardius^  cui 
pater  praeter  nomen  illustre  et  Ingenium  legavit,  Impa- 
tientem a  Geraniaceis  avulsit  novamque  proclamavit 
familiam.  Doleo  magnopere  opus  in  quo  rationes  suas 
et  familiae  characterem  dedit,  mihi  non  praesto  fuisse. 
Sanciverunt  Riciiardii  familiam  viri  praeclari  Decandol- 
lius et  A.  de  St.  Hilaire.  Prior  familiam  in  Prodro- 
mum  suum  recepit ,  ubi  Balsam,ineas  inter  Tropaeo= 
laceas  Oxalideasque  coUocavit ,  alter  in  Flora  Brasiliae 
meridionalis  (  T.  1.  p.  95.}  Geraniacea  Jüssieui  qui- 
dem  restituit,  excepta  tarnen  Impatiente.  Quid  Rober- 
Tus  Brownius,  qui  tot  iam  illustravit  aftinitates  obscuras 
dubiasq^ ,    de  Balsamincis  earumque  affinitatibus  ccn- 


—    24    — 

seat ,  nescio.  Nullibi  hactenus  neque  generis ,  neque 
fainiliae,  mentionem  fecit  vir  immortalis. 

Etsi  habitu  florum  accedant  Balsaminae  ad  Fuma= 
rlaceas ,  tarnen  minime  characteribus  majoris  momenti 
conveniunt,  seminum  fructuum  staminumque  indole,  sicut 
et  partium  floralium  numero  atque  dispositione ,  toto 
coelo  diversae.  Violaceae  totidem  characteribus  rece- 
dunt,  atque  Laurineas ,  Berberideas ,  Papavera,  Ra- 
nunculaceas ,  immo  et  Legurninosas  adsociatas  fuisse 
Balsamineis  ^  fere  portentosum  dici  posset.  Restant  igi- 
tur  comparandae  Geraniaceae,  Priusquam  autem  videa- 
mus  an  Balsamlneae  hisce  affines  sint  nee  ne  _,  in  has 
ipsas  accuratius  investigandum  est. 

Omni  familiae  plantarum  subest  tjpus  quidam,  nunc 
regularisj  nunc  irregularis,  nunc  completus  ,  nunc  in- 
completus. ^)  Ad  hunc  tjpum  genera  omnia  familiae 
vere  naturalis  non  solum  possunt  referri ,  sed  etiam 
debent.  Non  semper  tam  insignis  est,  ut  sicuti  in  Com- 
positis  j  Cruciferis ,   Uinhellatis  ^  Lahlatis  ,   Gramineisy 


1)  Typus  Labi.itarum,  Scroj.'hularinearu'n  cet.  irregalaris  est,  et  redi- 
tus  ad  regularitate:«  in  hisce  fami'iis  abnormes  sunt.  {Peloriae.)  Typus 
Rosacearum  regularis  et  completus,  Urticearum  regularis  incompletus  cet. 
In  familiis  quibusdam  verticilli  tantum  formuntur  quatuor  aut  plures, 
in  aliis  formantur  quiiem  verticilli  quinque  aut  plures,  sed  non  om- 
nes  evolvwitur.  Sic  exempli  gratia  Iri.ieae  oculis  nostris  duodecim  tan- 
tunmiodo  exhibent  partes,  et  nihilo  secius  verticillis  trimeris  quinque 
constituuntur,  quurum  tamen  quartus,  in  majore  Monocotyledoiiearum 
parte  staminifer,  non  evolvitur,  unde  carpella  starr.inibus  anteposita. 
Si  autem  flores  revera  dodeca-meri  essent,  negesse  loculamenta  fructus 
cum  staiiiiiiibus  alternarent.  Q.uod  saltcm  suaderet  Tulii>a  Gessneriann  in 
illustrissimi  DECANDOLLIl  Organo-raphia  descripta.  ( cf.  Org.  veg.  I. 
P  SS*)  in  not».  Typographns  in  linca  octava  iufra,  loco  :  „chacun"  ex^ 
prcssit  „charwa."  Verum  sonsum  jam  restituit  amicus  accuratissimus 
C.  FR.  ME-'SNER,  in  cjusdciu  operis  editione  germanica.) 


—    25     — 

Orchidcis  cct.  cet. ,  plantis  vel  obiter  aspcctis  prodeat, 
saepiusque  impigre  examinandum  est  comparandumque 
ut  eum  prehendamus.  Exemplo  sint  Terebinthaceae  , 
Parofiychiae ,  Eiiphorhlaceae ,  Amentaceae  cet.  Ty- 
pum  floralem  generalem  florem  sistere  regulärem,  cre- 
diderim ,  tum  quia  longe  major  pars  familiarum  floribus 
regularibus  gaudet,  '}  tum  quia  multo  frequentius  oc- 
currit  reditus  ad  sjmmetiiam  abnormis  (^PeJoriae),  quam 
aberrationes  abnormes  ab  eadem  symmetria.  Sunt  autem 
familiae  quibus  flores  irregularis  normales  sunt  (^Rhbia?i= 
thaceae y  Lahiatae ,  cet.).  Hisce  plerumque  caules  in- 
florescentiaeque  sunt  indeterminati.  Contra  flores  ia 
caulibus  inflorescentiisque  terminatis  fere  semper  regu- 
läres ,  et  quum  forte  in  Luiariis ,  Labialis  Corjdali- 
biisque  Peloriae  occurrunt ,  semper  aut  terminales  sunt 
in  inflorescentia,  aut  longioribus  saltem  insident  pedun- 
culis  lateralibus.  2'1  Si  dubii  haeremus,  utrum  familiae 
cuidam  sint  tribuendi  flores  reguläres,  videamus  prae 
ceteris  e  quot  carpellis  constet  fructus  ,  quomodo  flores 
distribuli  sint  in  planta  ,  quaenam  sit  aeslivatio  partium, 
quibus  aliis  familiis  afflnis  sit ,  et  denique  quot  genera 
flores  obferant  reguläres,  quot  irreguläres.  Hisce  Omni- 
bus rite  computatis  atque  perpensis  plerumque ,  non 
tamen  semper  ,  votum  compotes  fimus. 

Tantum    de    methodo    quam    sequor.      Jam    autem 
Geraniaceas   ipsas    consideremus.       Familiam ,    qualem 


1)  E  familiis  phanerogamis  Europaeis  centiim  et  quod  excurrit, 
viginti  ad  vigintiquatiior  solummodo  flores  exhibent  normaliter  irregu- 
läres.   Q.uod  facillime  quilibet  computabit  in  cl.  DUBY  BotMiico  gallico. 

2)  RATZEBURG  Observationes  ad  Peloriarum  iiidolem  definien- 
dain  spectaiues,  1324.  figg.  1.  3'A  42.  45.  64,  Cf,  quoque  pag,  9 ,  ad 
fineiii. 


—    2(j     — 

accuratissimus  A.  de  St.  Hilaire  restituit,  potius  classem 
dicerem  naturalem  quam  familiam.  Tales  classes  natu- 
rales JRosaceae,  Malvaceae  sensu  latiore,  Rutaceae 
amicissimi  AdriAM  de  Jussieü  ,  Leguminosae^  Campanu- 
laceae  (inclusis  Lobeliaceis  cet. )  constituunt.  Papave= 
raceaej  Fumariaceae ,  Cruciferae  et  Capparideae  clas- 
sem formant  naturalem,  Drupaceae ,  Potentilleae ,  Po= 
maceae  sunt  familiae  naturales.  Eas  tantum  familiae  na- 
tural! adscivendas  esse  plantas  censeo ,  quae  habitu  con- 
veniunt  j  in  classe  affinitas  occultior  est  habitusque  sae- 
pius  diversissimus.  Quis  plantis  obiter  tantum  contem- 
platis  Acaciam  verticillatam  Piso  satlvo  y  Alchernillam 
Pruno  ■)  Zjgophjllum  Correae  jungeret?  Quis  Linum 
Radlolam  Tropaeolo^  Tropaeolumque  Oxalidl  approxi- 
maret  ?  E  mea  igitur  sententia  servandae  essent  fami- 
liae Linearum  ,  Oxalidum ,  Geraniearum  ,  Tropaeola- 
cearmnque ,  simul  autem  ila  charactere  classis  conjun- 
gendae  ,  ut  singulae  a  se  divelli  nequeant.  Hoc  magni 
est  momenti ,  quo  autem  nomine  salutetur  classis ,  an 
omnino   classis  salutetur   aut  familia,  fulile. 

Classis  ,  aut  tribus,  aut  ordo,  aut  familia  Geraniacea= 
rum  hodie  formatur  e  generibus  Lino  (inclusa  Radiola)^ 
Caesarea,  Rliynchotheca,  Mojisoiiia,  Geranio,  Pelar- 
gonio  ,  Erodlo ,  Tropaeolo  ,  Magallana  ,  Averrhoa  j 
OxaUde  (incluso  Biop/ijto  )  et  Ledocarpo,  Fructus 
in  generibus  novem  pentamerus  ,    in  tribus  trimerus.   1} 


1  )  In  "Lino  trigyno  fructus  trimerus  est  et  limtm  RadioU  fructuiu 
exhibet  e  carpellis  quatuor  effbrmatum.  Frier  autem  solummodo  planta 
abiiormis  est,  quum  numerus  carpellorum  nou  idem  sit  nc  sepaloruin 
aut  reliquorum  verticillorum  floris.  Linum  RadioU  exceptionem  uüu 
sistit ,  quum  quiiita  pars  in  omnibus  verticillis  floris  desit.  Caesareae 
species  evidentissime  fructu  trimero  gaudent. 


—     27     — 

Flori's  in  gcnieribus  novem  laterales ,  in  Lino  et  Ledo- 
carpo  terminales ,  in  generibus  sex  omnino  reguläres , 
in  reliquis  ^aut  irreguläres ,  aut  saltem  ambigui.  Aestiva- 
tio  calycis  et  corollae  varia  5  caljcis  nunc  valvata,  nunc 
contorta,  nunc  imbricata ,  corollae  plerumque  contorta, 
rarius  iuibricato-contorta.  AfOnes  dicuntur  Geraniaccis 
liinc  Malvaceae y  illinc  Ampelideae  et  Rutaceae  ■,  qui- 
Lus  Omnibus  typus  floruni  est  regularis.  —  Ex  Omni- 
bus liisce  forsan  aliquo  jure  inferendum  est,  Geraniaceas 
gaudere  tjpo  florali  regulari.  Absoluta  forma,  numerum, 
dispositionem,  indolemque  partium  floris  investigemus. 

Flos  Geraniaceus  normalis  constat  ex  organis  triginta, 
in  verticillos  sex  dispositis.  Caljcem  pentamerum  sequi- 
tur  corolla  pentamera  ^  hanc  glandulae  quinque,  glan- 
dulas  excipiunt  stamina  decem ,  verticillos  duos  effor- 
nianlia  ,  finemque  imponit  axi  florali  fructus  quinque- 
carpellaris.  Carpella  petalis  antcposita  videmus,  quae 
dispositio,  rite  observante  sagacissimo  Roberto  Brownio, 
dicotjledonibus    quasi    legitima.    ^}      Stamina    interiora 


1 )  cf.  KOB.  BROWN  in  App.  bot  ad  :  Denhani's  and  Clapperton' s 
narrative  etc.  1S26.  (Linnaea  II.  pag.  332.)  DECANDOLLE  in  Theorie 
iUmentAtre  etc  ( 1S19. )  pag.  153.  —  Familia  C/imfanulacearum  exhibet 
gcnera  in  quibus  carpella,  h.  e.  loculi  fructus,  calycis  laciniis  antc- 
posita sunt,  (  pVahlenbergia,  Canarina,  Michauxia,  Lightfootia),  aliaque  in 
quibus  laciniis  corollae  anteposita  (Mnsschia,  Platycodon,  Microcodon  etc.). 
In  Campanulis  quarum  fructus  quinqueloculans  (  e.  g.  C.  Medio),  loculi 
stainiuibus  laciniisque  calycinis  antepositi.  Omnia  haec  multaque  alia 
accurate  descripsit  in  nitidissimo  opere  cui  titulus  „Monographie  des  Cam- 
p.inulees,  1S30,"  amicus  dilectissimus  ^!ph,  Decandotlins.  Addam  hie  obser- 
vationem,  ante  aliquot  dies  factam,  quae  confirmat  regulas  ab  auctore 
amico  datas.  Inter  mukös  flores  Campanulae  Rapunculi,  a  nornia  recedentes, 
quos  alio  loco  ulterius  describam,  unum  vidi  qui  a  legitimis  in  eo 
recedebat,  quod  verticilli  florales  omnes  e  partibus  quatuor,  nee  quin- 
que, constabant.  Loculi  fructus  quadrilocularis,  staminibus  laciniisque 


—     28     — 

cum  carpellis ,  exteriora  cum  interioribus  et  glandulis , 
glandulae  cum  petalis ,  petaiaque  cum  sepalis  alternant.  ^) 
Nullibi  igitur  in  flore  normali ,  qualem  Geranium  Ro= 
bertianum  ostendit ,  verticillus  suppressus  Statuen  Jus 
est,  neque  praeter  glandulas  aut  nectaria  inter  petala 
et  stamina  posita ,  quicquam  videmus  extraordinarii. 
Immo  tjpum  exhiberet  florum  dicotjledoneorum  sat 
multorum,    simulac  glandulae  carpellis  adstarent. 

Geranium  L'Herit.  a  typo  supra  descripto  ,  si  species 
paucissimas  excipias ,  non  recedit.  Characterem  generis 
nuperrime  exaravit  accuratissimus  A.  de  St.  Hilaire 
(flor.  Bras.  merid.  I.  p.  100.).  Addam  huic  characteri 
stamina  interiora  ante  exteriora  antheras  aperire  ,  corol- 
lamque  non  semper  esse  contortam.  Mirum  omnino 
foret  antheras  staminum  interiorum  primas  dehiscere, 
staminaque  exteriora  interioribus  esse  breviora ,  nisi 
Geraniaceae  tam  affines  essent  Malvacearum  classi. 
In  Malvaceis  autem  haec  evolutio  ,  caeteroquin  abnor- 
mis  5  normalis  est. 

In  Erodio  omnia  videremus  sicut  in  Geranio ,  nisi 
stamina  exteriora  antheris  destitula  essent  -}.  Stamina 
sterilia  in  Erodii  flore  locum  tenent  quem  in  Geranii 
floribus  stamina  breviora  ,  exteriora  ,  serius  dehiscentia, 
occupant.  Stamina  quae  serius  dehiscunt  reliquis  priora 
supprimi  sive  mutari,  illustrissimus  Rob. Brown,  onCom= 


calycis  antepositi,  cum  corollae  partibus  alteriiabnnt.  Q.uoa'1  formam , 
magnitudinem  ,  dispositionem ,  colorem  indolemque  partium,  flos  iste 
a  legitimis  floribus  non  recedebat. 

1 )  cf.  iconem  Geranii  Robertiani  in  :    HAYNE  getreue  DarsteUung  etc. 
Vol.  IV.  Tab.  4S.  figg.  4  et  5. 

2)  cf.  iconem  Erodii  geoides  in  :   A.  DE  ST-  HILAIRE /or.  Bras.  mer. 
Vol.  I.  Tab.  V).  figg.  2  et  4. 


—    29    —  / 

pnsi/ac  p.  98.  (cJ.  Germ.  2.  p,  533.)  jam  dixit,  et 
iiiilii  contigit  hanc  rcgulam  nonnullis  observationibus 
oonürmare.  (^cL  Enum.  Euph. 'p.  53  in  textu  et  nota  ) 
Ohservation/i.  in  ßot\  nat,  (^Llnnaea  I.  p.  451,  454 
seq.  458,  459.)  Linnaea  Vol.  II.  p.  82.  —  Glandu- 
lae petalis  alternae  in  Erodio  clciitarlo  quoad  coloreni 
formamque  siaiillimae  glandulis  quas  folia  Balsaniinae 
horlcfisis  ad  basin  laminae  et  in  petiolo  obferunt.  Ero- 
dia corolla  irregulari  praedita  examinandi  non  licuit. 

Genus  Pelargonium  pluribus  noiis  discrepat  ab  an- 
tecedentibus.  Calycis  foiium  supremum  calcaratum 
est,  calcari  pedunculo  adnato.  Petala  sempcr  inaequa- 
lia  sunt ,  et  interdum  ununi  aut  plura  supprimuntur. 
Stamina  tria  aut  plura  castrata  (quum  tria  ea  quae  pe- 
talis tribus  infcrioribus  anteposita}  inaequalia,  interio- 
ribus  longioribus.  Fructus  norinalis,  glandularum  autem 
quae  in  Geranio  et  Erodio  petalis  alternae,  ne  vestigiuin 
quidem  inveni ,  et  crediderim  aut  omnes  a  natura  quasi 
assumtas  ad  formandum  vestiendumque  calcar,  vel  po- 
tius  glandulam  sepalo  superiori  anteposilam  detrimento 
j  reliquarum  esse  auctam. 

I  Monsonia  ex  auctoritate  ill.  DecAndollii  1)  stami- 
I  nibus  gaudet  15  basi  monadelphis  aut  pentadelphis.  Glan= 
dularwn  ab  auctoribus  mentio  fit  nulla,  in  icone  Monso- 
niae  ovatae  quam  cl.  L'Heritier  dedit  (cf.  Ger  analog. 
X.  41.)  glandulas  Video  quinque  et  stamina  quindecim,  quo- 
rum  decem  breviora  quinque  longiocibus  per  paria  inter- 
posita.    An  Monsonia  forsan  indicaret  affinitatem  quan- 


1 )  Kxstant  quidem  in  herbario  LAMARCKIANO  MonsonU  sfecioia 
et  M.  lobata  ,  quas  tarnen,  quum  specimina  unica  sint,  dissecare  non 
ausus  sum ,  ne  planta  aliqua  e  herbario  hoc  pretiosissimo  interiret. 


—     30     — 

dam  Geraniacearuin  cum  Büttneriacels?  Glandulis 
tunc  stamina  sterilia ,  petalis  alterna ,  analoga  videremus. 
In  Commersonia  stamina  quinque  fertilia,  decem  steri- 
lia filiformia  aut  spathulala,  et  quinque  aut  lingulata 
obtusa  ,  aut  filiformia  spathulata.  (  Conferantur  figurae 
exactissimae  Commersoniae  Gaudichaudii  et  Fraseri 
in  accuratissimi  Gay  ^,  Fragment  d'une  Monographie 
des  vraies  Büttneriacees.  Mem.  du  Mus.  d'hist.  nat. 
Vol.  X.  t.  14  et  15.  Videantur  quoque  ill.  Konthu 
JVEalvaceae  y  Büttneriaceae  ^  Tiliaceae  j  aeque  ac  illust. 
A.  DE  St.  HiLAiriE  ßor.  Bros,  merid.  I.  p.  138  seq. 
ejusd.  plantes  us.  des  Bras.  tab.  48.  fig  2.).  In  Gua- 
zuma  stamina  fertilia  quindecim ,  in  fasciculos  trcs  trian- 
dros ,  cum  staminibus  sterilibus  alternantcs ,  connata. 
Quid  ibi  fasciculi  pilorum  quinque,  cum  petalis  alterni  ? 
Dolendum  auctores  varios,  qui  de  Büttneriacels  tarn 
egregie  scripserunt,  minus  quam  hodie  fas  est  in  exa- 
minandis  generibus  metamorphosem  tjpunique  flora- 
1cm  respexisse.  Optime  forsan  illustrabuntur  variae  for- 
mae  tubi  staminifeiü  generibus  elegantissimis  Pterosper- 
mo  et  Trochetia.  (Videas  illustrissimi  de  Candollii  ^^l^^ 
moire  sur  quelques  genres  nouveaux  de  la  famille  des 
Büttneriacees.  tabb.  7.  8.  9. ). 

Bhjnchotheca/n  non  vidi,  e  characteribus  ab  auctori- 
bus  datis  recedit  a  Geranio  corolla  nuila ,  staminibus 
liberis  ,  stylo  brevissimo  seminibusque  glandulosis.  An 
glandulae  adsint  ^  nee   ne  ,  ignoro. 

FIos  Linorum  omnino  regularis  est  et  a  Geranio, 
obiter  saltem  aspectus,  nonnisi  fructu  ,  semine,  verticil- 
lisque  solummodo  quinque,  ncc  sex,  recedit.  Caljcem 
pentamerum  sequitur  corolla  pentapetala,  petalis  laciniis 


—     31     — 

calycinis  alternis,  contortis,  et  junioribus  saltcm,  basi 
Oxalidum  more  cohaerentibus.  Glandulas  vidi  nullas, 
aiit  tarn  indistinctaSj  ut  dubius  baeream ,  adsint  nee 
ne.  Pctalis  alterna  videinus  stamina  monadelpha  fer- 
tilia  quinque ,  quibus  in  speciebus  nonnullis  interjecti 
sunt  dentes  totidem  ,  procul  dubio  pro  staminibus  ste- 
rilibus  habendi,  (vid  Hayne  getr,  Darst.  Vol.  8.  t.  17. 
flg.  5,  t.  18.  figg.  1  et  3. )  Dentes  isti  petalis  carpellis- 
quc  antepositi.  Garpella  semper  petalis  anteposita ,  den- 
tes adsint  ncc  ne,  quam  obrem  in  speciebus  edentulis 
verticiili  suppressi  statuendi ,  aut  duo,  aut  nulli.  Vero- 
similius  in  izVi/j  Omnibus  verticiili  adsunt  sex,  etsi partes 
verticiili  sexli  numquam,  quinti  non  semper  prodeant. 
Si  stamina  sterilia ,  quae  pctalis  anteposita ,  exteriora 
sunt,  et  fertilia  interiora ,  tunc ,  admissis  glandularum 
vesligiis ,  flos  revera  Geraniaceus  esset,  sin  autein  sta- 
mina fertilia  exteriora  sunt,  pctalisque  nullis  interve- 
nienlibus  aliis  vcrticillis  alterna ,  tunc  sjmmetria  nos 
cogeret  statuere  verticillum  quintum,  staminibus  sterilibus 
carpellisque  interposituni ,  suppressum.  Quum  Linum 
mihi  multo  magis  ad  Oxalidcs  quam  ad  Gerania  acce- 
dere  videatur  ^),  melius  forsan  vera  indoles  elucebit  prius 
cognito  Oxalidum  llore. 

Oxalidi  ipsi  prae  mit  tarn  Averrhoam,  jam  a  Batschio, 
ingcniosissimo  viro  ,  affinem  indicatam  (Tabul.  affin,  p. 
23.  ex  RoB.  Brownio).     Averrhoam  Bilhnbi  et.  Caram= 


1)  Corüllae  \a  utroque  geiiere  contortae ,  nunquam  irreguläres, 
eodem  modo  pseudo-gamopetalae ,  styli  liberi  nee  connatl ,  semina  aU 
buniinosa,  compressa.  Folia  ,  in  Lino  simplicia ,  phyllodia  forsan  esse, 
verosiniile  fit  coniparata  Oxaliäe  bupleuroide  (cf.  AUG.  DE  ST.  HILAIRE 
fl.  Brasil,  inerid.  Vol.  I,  t.  23.) 


—     32     — 

bolam,  quae  a  Sonneratio  et  StAdmannio  lectae  ,  ex- 
stant  in  herbario  Labiarckiano  ,  seJulo  exarninans,  vidi 
genus  hocce  ab  ülustrissimis  Roberto  Brownio  (Congo. 
p.  432.)  et  DecAndollio  (Prodrom.  I.  p.  689)  omni 
jure  ad  Oxalideas  relatum  esse.  ^)  Characteri  a  sum- 
mo  Decandollio  dato  addam,  caljcem  imbricatum  esse, 
corollam  contortam.  Petala  sepalis  alterna ,  in  corollam 
pseudo-gamopetalam  leviter  conncxa ,  unguibus  liberis. 
Glandulae  aut  nullae,  aut  saltem  in  tloribus  aquae  tepi- 
dae  ope  reviviscentibus  non  conspicuae.  Stamina  basi 
monadelpha,  in  A.  Bilhnhl  decem  fertilia,  quorum  quin- 
que  longiora  petalis  alterna ,  sepalis  anteposita  j  in  A. 
Caramhola  quinque  fertilia  longiora,  sepalis  anteposita, 
quinque  sterilia ,  breviora,  basi  latiora  et  magis  carnosa, 
cum  prioribus  alternantia,  petalis  anteposita.  Antherae 
dorsales  ,  biloculares ,  omnino  Oxalldeae.  Stamina  ste- 
rilia Caramholae  et  breviora  B'dimhi ,  eundem  locum 
tenentia  quem  Erodii  stamina  sterilia ,  ^)  aeque  ac 
haec  exteriora  visa  sunt.  Fructus  junior  omnino  Oxa- 
lidis ,  pentagonus  ,  angulis  stjlisque  liberis  persistcnti- 
bus  ( igitur  quoque  carpellis )  ante  stamina  exteriora  et 
petala  positis ,    pubescens.      Stigmata  minima,    capitata. 


1)  Ex  CORKEA  DF,  SERKA  ^nnaX.  du  Mus.  d'h  naf.  Vol.  S.  p.  72, 
^venhoa  -dCc^d^Ttt  ad  Rh.inmca,' ,  vel  potius  ielastrinws ,  pace  autem 
viri  immortalis  observarem  ,  nullam  affinitatem  arctiorem  inter- 
cedere.  Confirmatur  opinio  mea  monographia  optima  Rhumnenrum  , 
auctore  cl.  AROI.PHO  BKONGNIART.  Monographiis  eruditissimiis  de 
affinitatibus  Rhamnearum  agens  ,  ^verrhoae  ne  qiiidom  mentioiieni  fecit. 

2)  Positionem  staminum  breviorum  et  sterilium  in  Eroäio  et  Oxali- 
dibus  non  lite  iiidicaverunt  ill.  DECANDOLLIUS,  (Prodrom.  I.  p.  644. 
659.)  et  amicissimus  DUBY  {BüUnicon  GaUu.  I.  p.  103.  1Ü6. )  Rite  de- 
scripsit  staminum  glandularumque  dispositionem  ill.  A.  DE  ST.  HI- 
LAIRE  (flor.  Bras.  merid.  I.  p.  96.  100.  104.) 


—     33     — 

1  iRrüctus  maturos  et  semina  non  vidi.  Iconcm  satis  rüdem 
fructus  maturi  Caramholae ,  a  Sonnehatio  delineatam, 
dedit  cl.  CavAnilles  ( Class.  monadelph.  Tab.  220). 
Figurae  fructuum  Bilunhi  (  Cav.  1.  c.  Tab.  219.}  aeque 
ac  priores  ex  iconibus  Sonneratii  manu  delineatis  aeri 
incisae.  Folia  exstipulata.  De  inÜorescentia  Oxalidea- 
runi  Gcran'iacearinnque  alio  loco'  agam.  Color  petalo- 
rum  0  SoNNERATii  schedulis  in  Caratnbola  lilacinus ,  in 
Bilimhi  kermesinus. 

In  Oxaliduin  maxima  parte  omnia  sesc  habent  sicut 
in  Äverrlioa  B'dlnihi ,  IVuctu  solo  excepto ,  qui  capsu- 
laris  neque  carnosus.  Blophyta  ill.  Decandollii  habitu  fo- 
liorumque  irritabiütate  (juodammodo  conveniunt.  Stamina 
longiora  in  OxaUdihiis  multis  pilosiusculaj  antheris  prae- 
dila  sunt  majoribus ,  prius  dehisceniibus.  Eadem  in 
speciebus  multis  extcrius  ,  in  medio  fere  filamento,  pro- 
cessu  dentiformi  aucta  videmus,  (cf.  A.  de  St.  Hilaiue 
plantcs  US.  des  Bras.  t.  4i.  figg.  2  et  3.  —  Jacquini 
Oxalis  etc.  non  praesto  est.  )  in  paucioribus  filamenta 
omnia  dentata.  (c.  g.  Oxalis  crlspa  (ide  Willdeaowii  spec. 
pl.  II.  p.  774,).  Anne  utroquc  charactere  stamina  lon- 
giora ad  carpella  accedunt  et  hanc  ob  rem  vere  inte- 
riora  sunt  ?  Videmus  fructus  Oxalldimi  plurimarum 
pubescentes,   petala  autem  saepius  glabra.   ^)     Antheras 


1)  Corolla  ,  in  Oxalidibus  constantissime  contorta  ,  saepius  phaeno. 
menon  exhibet,  qiiod  in  Hibisco  Triono  seinper  videmus,  niniirum  par- 
tem  petalormii,  quae  in  alabastro  ab  alterius  petali  limbo  non  tegitur, 
aliter  colorataiii  esse  ac  parteni  aestivatione  interiorem.  In  speciebus 
nonnullis  pars  petalorum,  quae  in  aestivatione  exterior,  pubescens  est. 
Oxalides  hoc  respectu,  aeque  ac  petalis  basi  cohaerentibus  ,  potius  ad 
M^lvaceas  acceckre  quam  ad  ZygofhyUi,  nulUim  est  dubiuni.  Rutaceis 
ZygofhyUeis  aestivatio  corollae  convolutiva  nee  contorta   (  cf.  amicissimi 

3 


—     34     — 

staminum  longiorum  primas  dehiscere ,  probaret  fere 
opinionem  nostram ,  nisi  forsan  Oxalides  Rutaceis  Zj= 
gophjllels  propinquiores  quam  Malvaceis  vel  quoque 
Geraniaccis  veris ,  quibiis  ,  uti  vidimus  ,  evolutio  par- 
titmi    floris    Malvacea.      Vix  tarnen   prius    dubia    haec 


A.  DE  JLSSIEU  Rutaceas.)  Rutaciis  Simanibets  aesüv^tio  corollae  quidem 
contorta,  sed  minus  constans  ac  in  Oxalidibus.  (  cf.  A.  DE  JUSSIEU 
Memoires  sur  le  groupe  des  Rutacecs  p,  132.)  Quum  aiitem  jam  supra  Rutaceis 
affines  dixerini  Geraniaceas,  pracsertim  Oxalideas,  hie  nonnulla  addam  de 
typo  Rutacearum,  et  quidem  eo  magis ,  quum  disünctius  exhibeatur  ac 
in  Geraniaceis ,  et  quum  egregius  Rutacearum  nionograplius  omnia  fere 
genera  accuratissime  iudagaverit  et  delineaverit.  —  Carpella ,  quum 
numero  petalorum,  hisce  semper  anteposita  esse,  observavit  amicus 
A.  DE  JUSSIEU  (Mem,  lur  les  Rutacees.  1825.  p.  62.)  Jam  autem  pleri- 
que  flores  Rutacei  exhibent  oculis  nostris  partes  vel  Organa  25,  in  ver- 
ticillos  quinque  pentameros  distributa,  nimirum  calycem  quinque-par- 
tituni,  petala  quinque,  staniina  deceni  et  fructum  quinque-carpellarem. 
Stamina  quinque  interiora  petalis  et  hanc  ob  rem  quoque  carpellis  an. 
teposita  sunt,  exteriora  cum  interioribus  petalisque  alternant,  petala 
autem,  ut  solent,  partibus  calycis  alterna.  Ex  hac  dispositione  elucet 
verticillum  quendam ,  et  quidem  tertium  ,  liaud  evolutum  esse,  et  flori, 
iit  normalis  fiat ,  addenda  aut  stamina  quinque  aut  quoque  totidem 
glandulae.  Hae  partes  suppressae  in  Triiulo  et  Bitbenteinia  in  lucem 
prodeunt  glandulacae,  (I.  c,  Tab.  14.  fig.  D. )  et  in  Pegano  stamineae, 
linde  Pegano  stamina  quindecim  et  Tribulo  Biebersteiniaeque  glandulae 
quinque  petalis  alternae,  ad  basin  staminum  interiorum  breviorum 
positae.  ~  In  Zygophyllis  novae  Hollandiae  indigenis,  quibus  verticilli 
florales  tantum  tetrameri ,  videmus  stamina  exteriora  petalis  alterna 
sepalisque  anteposita,  tum  stamina  interiora  petalis  et  c.nrpellis  ante- 
posita, et  praeterea  glandulas  cum  staminibus  interioribus  et  carpellis 
alternantes.  Hie  igitur  verticillus  glanduliferus  ordine  quintus ,  neque 
tertius ,  sicut  in  Geraniaceis.  In  magno  Rutacearum  numero  non  solum 
glandulae  istae  sed  etiam  stamina  interiora  evanuerunt,  et  tunc  flos 
obiter  spectatus  20-merus  videtur,  esti  revera  30-merus  sit.  Loeum 
verticillorum  non  evolutorum  tenent  in  hujusmodi  floribus  glandulae 
annulares ,  saepius  nectariferae  —  quas  glandulas  materiam  organicani 
non  elaboratam  vocare  possemus.  —  In  Tribulo  icrrestri  vidi  corpuscula 
glandulosa  ad  basin  uniuscujusque  carpclli ,  Crassulaceamm  glandulis 
epicarpellaribus  similia ,  sed  fere  plana,  vix  distincta.  Similes  callos 
exhibet  basis  carpelloruni  Ceranii.  Hasce  autem  glandulas  aut  callosi- 
tates  partes  esse  pericarpii ,  neque  Organa  propria  ,  nullum  est  dubium. 


--     35     — 

tUssipabuhtiir,     quam  rite   cognita  vel   probata   abscniia 
verticilli  pentameri  glandulosi ,  petalis  staininibusque  bre- 
vioribus  interpositi.    Es  eruditissimo  Kunthio  (Synopsis 
plant.   III.   p.    228. )    in    Oxalidlbus  quibusdam  stamina 
adsunt    pkira    quam   dccem  ,    illuslrissimi  Decandolliüs 
et  A.  DE  St.   Hilaire  de  hac  exceptione  silent.      Amici 
clarissimi  Zuccarini  monographiam   Oxalidum  America= 
nariwi  non  vidi.      In  speciebus  quas  possideo  omnibus 
stamina  numeravi  decem.      Verosimile  est  species  poly- 
stcmones  staminlbus  gaudere  quinque   longioribus^    dc- 
cem brevioiibus  >    prioribus  per  paria    interpositis.      Si 
quae  erunt  species  pentandrae,   illis  stamina  breviora  aut 
deerunt,    aut   saltem  erunt   stcrilia.  1}   —     In  apicibus 
laciniarum   caljcis  interdum    videmus   lineas   duas  glan- 
dulosas,  nunc  distinctas  ,  nunc  apice  conÜuentes  ,  nunc 
omnino   in  punctum    quasi   contractas ,    macularum   aut 
glandularum   nomine   ab  auctoribus  designatas.     Siimles 
maculae  occurrunt  in  foliis  specierum  plurimarum ,  nunc 
per  totam   folii  paginam  disseminatae,    nunc   marginibus 
'  insidentes,  nunc  folii  apici  insertae.  Iconem  glandularum, 
vel  potius   macularum    folii,   dedit  Jacquunus,    [Je.    rar. 
Oxalis    versicolor    t.   473. )    callos    in    apice    sepalorum 
figuravit  ill.  A.  de  St.    Hilaire  ,  (  llor.  Bras.  merid.  I.  t. 
25.    flg.    1.}.       Idem    egregius   botanicus    dixit    maculas 
efformari  cellulis  succo  proprio  repletis  (1.  c,  pag.  127}. 
Similes  maculas,  tam  in  foliis,    quam  in  caljcibus,    ob- 
ferunt  oculis   nostris   generis  Ljsimachiae  species  com- 
plures,     similibus    efformantur    vittae     Umbelliferarum. 


\)  In  cI.  KUNTHII  Syjwpsi  ^l.  aeq  III.  p.  233,  Oxalis  pciiLmtha 
JACQ.ÜINI  Oxaiidis  pentanärae  nomine  recensetnr.  Nmn  hipsu  typogra- 
phico  a'Jt  calami  lapsu  nomeii  ita  imuatiim  est?   An  revere  fentcvidra? 


Vix  hnjus  characteris  mcntionem  fecissem ,  nisi  in  Ru^ 
taceis  saepissime  occurrerent  folia  pellucido-punctata  vel 
glanduloso-punctata^  et  nisi  Oxalldibus ,  praesertim 
autem  Averrhoae ,  aliqua  saltem  esset  affinitaSj  licet 
romotior,  cum  Äurantiaceis.  Attentione  forsan  quo- 
que  Jignum  ,  colorem  aurantiacum  vel  ex  aurantiaco 
fuscum  inacularumj  magnopere  convenire  cum  colore 
testae  seminum. 

Mittamus  autem  jam  glandulas  hasce  et  ad  alias  re- 
deamus,  quas  auctor es  nonnulli  in  flore  ipso ,  e  recepta- 
culo  prodcuntes,  indicaverunt.  111.  A.  de  St.  Hilaire 
vidit  in  Oxalide  confertissima  glandulas  quinque  tere- 
tes  ,  ad  basin  staminum  ,  ( longioi^um  an  breviorum  ? 
in  icone  ad  basin  staminum  breviorum  positae  ;  )  in  O. 
rosclata  stamina  breviora  basi  glandulosa ,  et  in  Oxa- 
lide flava  glandulas  dccem,  biseriatim  basi  gynephori 
insertas.  Neque  ex  icone ,  {  Plantes  us.  des  Bras.  t. 
44,)  ncque  ex  descriptione  intelligo,  quid  sint  glandulae 
haece  ,  magnopere  autem  suspicor  partes  ab  egregio 
auctore  in  Oxalidlhus  confertissima  et  roselata  desig- 
natas  ,  nil  aliud  esse ,  ac  basin  petalorum  persistentem, 
Si  corollam  _,  jam  per  aliquot  horas  expansam ,  e  Höre 
evellimus,  restant  bases  ungulorum^  glandulas  aut  squa- 
mulas  simulantesj  si  flores  nondura  expansos  laceramus, 
petala  integra  abeunt.  Hoc  in  Oxalide  stricta  saepis- 
sime vidi  j  et  initio  partes  hasce  pro  glandulis  sumsi^ 
etsi  loco  quem  tenebant  (ante  stamina  breviora  exteriora,) 
magnopere  vexatus.  Consultans  auctores  plurimos  nul- 
lum  alium  inveni,  qui  mentionem  fecerit  partium  ista- 
rum,  ac  indefessum  accuralissimum  Conraduji  Sprenge- 
LiUM.      Hie    auctor   expressis    verbis   significat ,    nectaria 


iti  Oxalide  Acetosella  esse  corpuscula  quinque  ,  quibus 
petala  insident.  (  das  entdeckte  Geheimniss  etc.  pag. 
254.   lab.  XIV.   flg.  32.). 

Cognita  Oxalidum  fabrica  revcrtamur  ad  Lina,  qui- 
bus afllnitas  cum  OxaUdihus  sunima.  Cognovimus  com- 
parandoj  stamiiia  sterilia  Linoruni  extcriora  ^)  esse, 
et,  aeque  ac  Averrhoam  et  Oxalidem ,  Linum  carere 
verticillo  florali  tertio.  Fructus  habitu  accedit  ad  cap- 
sulas  Oxalidum  oligospennaruni,  seniina  autem  utrisque 
compressa  conveniunt  pseud-arillis  ,  in  Oxalidibus  car- 
nosis ,  in  Linis  mucilaginosis.  Neque  Lina  coi'ollis  fla- 
vis  praedita  habitu  magnopere  distant  ab  Oxalidibus 
phjllodiis  instx^uctis^  2^  et  quum  tonla  sit  iisdem  affi- 
nitas  cum  generibus  foliis  peliolatis  gaudcntibus ,  vix 
errare  mihi  viderentur,  qui  Linorum  foHa  phjllodioi^um 
nomine  salutarent.  Stipulae,  quibus  Oxalides  nonnullae 
carent,  in  Linis  quibusdam  indicantur  saltem  glandulis 
ad  foUorum  basin  posilis.  Forsan  quoque  laciniis  calj- 
cinis    iridentatis    Lini    liadiolae    indicatur,    stipulas   in 


1)  III.  AUGUSTUS  DE  ST.  HILAIRE  negat  in  OxaUdihus  e  stanii- 
nibus  decem  ,  basi  plus  vel  minus  nionadelpliis ,  alia  esse  exteriora , 
aliaque  iiiteiiora.  Si  stamina  omnia  ex  eodem  verticillo  proclirent,  ea 
non  altem  itini  hingiora  videremus  ,  autherasque  prius  seriiisque  ape- 
lientia.  Regula  est,  quae  vix  ullani  exceprionetn  patitur,  numeruni 
verum  partium  in  omuibus  verticillis  floris  esse  eundem  ,  simulac  par- 
tes cum  verticiili  cujusdam  inferioris  organis  alternant,  neque  iisdem 
jier  paria  anteposita,  aiit  quoque  per  paria  altPiua  sunt.  Haec  de  florum 
fabrica  tractans  fusius  exponam,  siiiiul  ingeniosissimi  DUNALII  cla- 
rissimique  MOQ.ÜIN-TANDON  theorias  illustrans.  (DUNAL,  Comide- 
rations  sur  ta  nature  et  les  rapports  de  qnelques-uns  des  orgaiies  de  la  ßeiir.  Taris» 
1829,  4to ,  opus  ornatissimum  viri  ingeniosissimi.  —  WOQ.UIN-TAN- 
DON ,  Essai  sur  les  dedouilements  ou  multiplications  d'organes  ditns  les  Vege- 
taux.   Paris.  1826  ;  opusculum  omni  attentione  dignum- ) 

2)  Videas  Oxalidem  bupleurifoliar/i ,  cujus  flores  lutei ,  in  AUG.  DE 
ST.  HILAIRE  flora  Dras.  mcrid.  Vol.  I.  Tab.  23. 


—     38     — 

Lino  geriere  peliülo  esse  aJnatas.  — •  Flores  Linl  hlr- 
sutl  Malvarum  quarundam  lloribus  habitu  et  colore 
tantopere  conveniunt,  ut  fere  non  diffei-re  viJeantur. 

De  Ledocarpo ,  a  nie  ipso  non  viso  ,  quae  moneam, 
pauca  sunt.  Ex  icone  ill.  Desfontaines  (^Mem.  du 
Mus,  d'hist.  naL  Vol.  IV.  tab.  13  )  Habitus  tloris  polius 
Geraniaceus  quam  Oxal'uleus,  staminaque  non  solum 
Jibera,  seJ  etiam  basi  longioribus  intervallis  separata. 
E  figura  secunda,  caljcem  et  fructum  cum  stigmatibus 
exhibente,  inferres  carpella  sepalis  anteposita  esse,  quod 
tarnen  vix  probablle  est,  ctsi  cl.  Turpinius  in  flore  aperto 
eandem  indicavit  directionem.  Vereor  ne  pictor  ille 
ingeniosissimus  penicillo  suo  saepius  naturae  ordinem 
liujusmodi  erroribus  interverterit,  qüod  fratribus  Bauer, 
quia  naturam  verebantur,  numquam  accidit.  Ex  icone 
porro  stamina  breviora  cum  carpellis  alternantia,  (fig.  6.} 
quod  iterum  alium  ordinem  numerumque  verticillorum 
lloris  indicaret,  atque  is  est,  qui  in  Oxalidihus  veris 
observatur.  Omnino  dubitarem  plantam  hujus  loci  esse  , 
nisi  nuper  cl.  Cambessedes  ,  omni  fide  dignus  auctor  , 
qui  procul  dubio  plantam  ipsam  vidit ,  in  dissertatione 
de  Caesarea^  (Mem.  du  Mus.  d'hist.  nal.  Vol.  XVIII. 
p.  370}  genus  Ledocarpuin  inter  Geraniaceas  recen- 
seret.  Sufficeret  jam  eam  a  viris  summis  Desfontaines 
et  DecAndolle  Oxalidihus  adscriptam  fuisse.  Foi'san 
Oxalidihus  et  Lineis  intermedia  est.  De  hac  autem 
planta  doctiores  dijudicent. 

Gerania  cum  Oxalidihus  arctius  jungit  genus  plan- 
larum,  ab  ill.  A.  de  St.  Hilaire  in  Brasilia  repertum, 
rt  ab  aculissimo  Cambessedes  Caesareae  nomine  descrip- 
liiiu.  (Mom.  du  Mus.  Vol.  XVIII.  pag.  360.  seq.  tab.    18.  ) 


—      3'J     — 

Ut  omiies  per  sc  ipsos  judicarc  possint ,  clarissiini  auc- 
Loris  characterem  genericum  lilc  transcribaip :  ^,Caljx 
5-fidus  persistcns  ,  lobi  subaristati  j  praelloralione  val- 
vata.  Petala  quinquc  j  lobis  calycinis  altcrna  ,  recep- 
taculo  insertaj  libera,  unguiculata  ,  px^aelloralione  con- 
torta.  Discus :  glandulae  quinque  _,  pctalis  alternae. 
Stami/ia  iOy  receptaculo  inserta  5  5  brcviora  petalis  op- 
posita  5  5  longiora  ante  glandulas  inserta  :  filamenta  libera 
lUifonuia ,  in  alabastro  crecta:  antherae  cstrorsae  ,  mo- 
biles ,  biloculares ,  loculis  rima  longitudinali  dchiscenti- 
bus.  Pisilllam  liberum.  Styli  3,  longitudinaliter  inlus 
Stigmata  gerentes.  Ouarium  3-loculare ,  loculis  2-ovu- 
latis.  Ovula  angulo  interno  loculorum  affixa  5  superius 
adscendens  ,  inferius  suspensum.  Fructus :  Capsula  ob- 
cordato-trilobata,  loculicido-trivalvis  ,  valvis  medio  scj)- 
liferis.  Semina  in  loculis  (  abortu  ovuli  inferioris )  soli- 
taria ,  ascendenlia.  Integiiincntiun  tenue.  Pcrispcr- 
mum  crassum  ,  cartilaginoso-carnosum.  Embryo  inclu- 
sus,  curvatus ,  viridis:  radicula  supra  liilum  spectans : 
cotjledones  lineares,    curvatae." 

^^Herbae  j  ramis  dichotomis  j  foliis  simplicibus ,  ex- 
slipulatis  y  opposilis  ,  ad  basim  ramuloruni  quadralim 
verticillatis ,  integris  5  Horibus  in   dichotomia  ternatis.  " 

5,Species  duae  Brasilienses." 

Folia  in  utraque  spccie  dentata,  caules  Üore  termi- 
nati,  corollae  in  C.  albißora  albae,  in  rubrißora 
purpureae  ,  filamenta  glabra  ,  capsulae  birsutissimae , 
flores  magnitudine  Geranii  Robertiani,  Carpellorum 
positionem  cl.  auctor  non  indicavit ,  sed  nullus  dubito, 
quin  eodem  modo  posita  sint  ac  carpella  Aisines  me^ 
diae y  uno  carpellorum  laciniae  calycinac  anteposito,  re~ 


—    40    — 

Ji(juis  tluobus  cum  sepalis  duobus  infimis ,  petalisque 
lateralibus  alternantibus.  (In  describendo  Höre  terminali 
semper  tlos  ita  coUocandus,  ut  sepalorum  unuin  supre- 
mum  sit.  Lcguminosas  forsan  solas  excipiamus.  Hoc 
non  solum  analogia  florum  lateralium  jubet,  sed  etiam 
positio  caljcis  in  pedunculis  terminalibus  post  vel  ante 
florescentiam  detlexis.  Aisines  mediae  pedunculi  in 
latere  quod  dellexo  pedunculo  superius  ,  pilorum  Serie 
instructi  sunt,  et  cum  forte  tetrandri  sunt  ilores  ,  sta- 
men  quod  scpalo  superiori  antepositum ,  suppressum 
est.)  Cum  floribus  Cacsareae  Aisines  iJores  non  solum 
fructu  trimero  conveniunt,  sed  etiam  glandulis  ante  sta- 
mina  longiora  positis.  Nescio  an  glandulae  haece,  in 
Cerastio  aquatico  magis  conspicuae ,  organa  propria 
sint,  aut  partes  organi  (staminis).  Stamina  petalis  ante- 
posita  in  Cerastio  et  Alsine  iis  carent.  In  Alsineis 
glandulas  pro  partibus  staminum  haberem,  quum  stami- 
nibus  deficientibus  non  ndsint.  Quid  ingeniosissimus 
DuNAL  censeat  de  hisce  glandulis,  videas  in  ejus  trac- 
latu  :  Considerations  sur  La  nature  et  les  rapports 
de  quelques-uns  des  organes  de  la  ßeur.  1829.  —  pag. 
53  seq. 

Omnes  jam  recensuimus  plantas  quae  Geraniacea= 
nun  classi  adnumerantur ,  exceptis  Magallana  et  Tro~ 
paeolo.  Magallanani  GavAnillesh  neque  siccam  neque 
depictam  vidi.  E  characteribus  ab  ill.  DecAndoluo  da- 
tis,  genus  hocce  magnopere  ad  Tropaeolum  accedit.  De 
Tropaeolo,  quod  saepius  vivum  examinavi ,  nonnulla 
observandi  locus  hie  videtur  idoneus. 

In  Geraniaceis,  quas  hactenus  examinavimus ,  verti- 
filli    llorales  singuli    e    partibus    quinque    formabantur. 


—    41    — 

Eiindcm  numerum  offenJimus  in  vcriicillo  caljcino  et 
corollino  TvopaeoJi ;  androeceum  autem  et  gjnaeceum 
lecedunt  ab  hac  lege,  prius  stamina  exhibens  octo^ 
alterum  carpella  tria.  Videamus  quomodo  numcri  isü 
hie  gignantur. 

Caljx  Tropaeolis  pentamerus,  gamosepalus,  quinque- 
partitus  ,  irregulans  ,  lacinia  calycina  superiore  et  dua- 
bus  huic  proximis  in  calcar  longum^  liberum,  productis. 
Aestivatio  nunc  imbricata ,  nunc  valvata  ^).  Corolla 
penlamera,  rarius  abortu  dimcra ,  2)  eleutheropetala , 
irregulans,    petalis  cum   laciniis   caljcinis    alternantibus , 

1 )  Calyx  in  Tropieoh  pcntaphyllo  LAMARCKII  valvatus  ,  in 
TROPAEOLO  majore,  minore.,  ycrcgrino  et  f«&crojo  imbricatus ,  more 
Ceraniorum.  (  cf.  AHRIANUS  DE  JUSSiEU  et  CA.MBESSEDES  in 
A.  DE  ST.  HILAIRE  ff,  us.  des  Bra<il.  Trop.  fenta'jhyllum.)  De  aestiva- 
tinne  ,  flonim  structiiram  tractans,  plura  agam.  Hie  tantiini  moneam, 
aestivationcm  non  seniper  ordineni  vel  insrrcioneni  lite  iiulicare,  et 
iionniinquani  ab  aliis  rebus  pendere.  Quam  ob  rem  in  eruenda 
floruni  jndole  cum  grano  salis  consultanda  est  aestivatio  partium.  In 
faniiliarum  ch;iracteril)us  aestivationcm  non  semper  magni  esse  facien- 
dam ,  probe  jam  notum  ,  —  idem  denuo  j-rabattr  exeniplo  Tropaeoli  y 
familiarumque  valde  affinium ,  et  ni'iilominus  tarnen  aestivationibus 
(liversissiniis  gaudentium. 

2)  Nisi  descriptio  TropaeoU  pentaphylli ,  quam  ill.  ADRIANUS  DE 
JUSSIEU  et  CAMRESSEDES  dedcrunt  in  A.  DE  ST.  HILAIRE /er.  Bras. 
mer  ,  Omnibus  reliqnis  notis  e.xactissinie  quadrarct  in  specimen  herbarii 
I.AMARCKIANI,  crediderim  eos  aliam  descripsisse  speciem,  quum  in 
specimine  LAMARCKIAXO  petila  omnibus  floribus  adsint  quinque,  nee 
tantummodo  duo.  Contra  figuras,  a  LAMARCKIO  et  A.  DE  ST.  HI- 
LAIRE datas ,  monebo ,  foliola,  vel  potius  segmeuta  ,  magis  in  petio- 
lulum  esse  producta,  neque  sessilia.  A.  DE  JUSSIEU  et  CAMBESSE- 
DES,  in  descriptione  sua  (;;/,  us.  des  Ems.),  alias  accuratissima,  plantae 
Brasiliauae  ipsi  tribuerunt  petiolulos  lineam  longos.  Calcar  in  planta 
LAMARCKIANA  minus  apice  inflexum  et  minus  obtusum,  ac  in  figura 
operis  laudati.  Folia  in  planta  LAMARCKIANA  vix  ac  ne  vix  quidem 
crenulata,  cneterum  punctis  pellucidis,  flavescentibus ,  instructa.  Petala 
duo  superiora  spathulata,  nervoso-venosa  ,  tria  inferiora  unguiculata , 
lamina  subcordata ,  obtusa,  omnia  perigyna,  integerrima,  lineas 
duas  longa  ,  et  cum  laciniis  calycinis  alternantia. 


^     42     -^ 

Juobus  öupeilüribus  semper  perigynis,  inferioribus  suh- 
peiigjnis.  Glandularum  ,  petalis  staminibusque  inter- 
])ositarum ,  aeque  ac  in  Pelargoniis  nulla  vidi  vestigia. 
Calycis  et  corollae  respectu  fJos  hactenus  oranino  Pelar^ 
goniaceus  foret ,  nisi  in  Pelargoniis  calcar  pedun- 
culo  adnatum  esset.  E  staminibus  octo  hyjiogynis,  vix 
monadelphis ,  quatuor,  quae  laciniis  caljcinis  ecalcaratis 
anteposita ,  prius  dehiscunt.  Stamina  quatuor  serius 
dehiscentia  petalis  quatuor  superioribus  anteposita.  De- 
sunt  igitur  stamina  duo ,  quorum  unum  fortassis  cal- 
caris  formationi  inserviens ,  alterum  nescio  qua  causa 
impeditum  quominus  prodeat.  Stamina  omnia  basi  con- 
ligua  vidi  et  libera ,  neque  vacat  locus  pro  deficienti- 
bus.  Logo  staminis  sepalo  calcarato  antepositi  adest 
gibber  glandulosum ,  vix  distinctum  5  stamen  suppres- 
6um ,  petalo  quinto  infimo  antepositum,  ne  glandula 
quidem  indicatur.  Positionen!  relativam,  aeque  ac  evo- 
lutionis  ordinem ,  optime  indicavit  accuralissimus  Gon- 
BADüS  Sprengel  {^Das  entd.  Geh,  etc.  pag.  215  seq. 
tab.  VlI.  figg.  20.  21.  22.)  —  Pollinis  granula  multo 
minutiora  quam  Geranii ,  rotundato-trigona  ,  simplicia  , 
iaevia,  glabra.  (Utriculus  triangularis ,  fovilla  in  utriculo 
nucleum  efficit  rotundatum. ).  E  carpellis  tribus  unum 
vidcmus  sepalo  calcarato  antepositum  ,  duo  petalum  in- 
fimumspectantia.  Fructum  ipsum  non  describam,  quum 
ab  illustrissimis  viris  Decandollio,  A.  de  Jussieu  et  Cam- 
BESSEDES  optime  sit  illustratus.  Aliter  autem  non  possum 
quin  quaeram,  anne  forsan  Tropaeolis  major  interce- 
dat  affinitas  cum  Sapindaceis .,  aut  saltem  Ilippocasta- 
neis  ^  quam  cum  Gcraniaceis?  Stamina  octo  cum  co- 
loUa  ])cnlapotala  in  hisce   lamiliis  (jtiasi  legitinia ,   fructus 


—     43     — 

liiineri,  loculis  Liüvulatis  quiclcm,  seJ  uialuritate  saepius 
monospcrmisj  coiyledonibus  crassis,  conferruminatis,  Fo- 
lia  pellinervia ,  longius  pedunculata  5  ia  Sapindaceis 
caulis  saepius  volubilis,  alternifolius  cet.  Flores  in  hac 
classe  saepius  llavi ,  aurco-coccinei  et  aurantiaci ,  petala 
unguiculata,  fimbriata  etc.  ^  —  Haec  omnia  mihi  pro- 


1 )  Vix  audeo  classem  Ma!iighiac.-,iri,m  proponere  ,  et  tarnen  aliter 
11011  possum  quin  observem ,  Ma/pishiaceai  ctntruni  quasi  formare  classis 
n;ituralis  ,  et  circumdaii  fnmiliis  Hippocratcacearum  ,  Erythruxylettrum  , 
^cerineiirum  ,  Ccriariearum  ,  HippocaftAuamti  Gl  Sulindacearum.  Rhizobolcas 
non  novi.  Fructus  in  omnibus,  aut  plerisquc  sa'tem,  trimerus,  scmina 
plerumque  exalbuininosa.  Staniina  petalorum  numero  dupla  ,  plerum- 
que  lü  ,  nunc  abortu  pauciora.  Quomodo  classis  hujus  naturalis  nu- 
mcnis  deiiaiius  in  ternarium  Hippocra'cae  mutetur,  videnius  in  Bauisteria 
eiliata  ( CA  VAN.  äiss.  Tab.  254.  fig.  g  et  h.  )  In  Polygalearum  floribus 
multa  redeunt  quae  haec  classis  obfert.  Sunimus  ROBERTUS  BROWN 
Pohgaleis  affines  dicit  Tremanircas ,  a  me  noiidum  visas.  Violaceis  Drosc 
r.neiive  Polygaleas  minus  affines  habeo.  Hae  fnniiliae  Cistineis  propin- 
quiores.  ^-  ^cemm  fructus  saepius  addita  tertia  parte,  ad  typuni  classis 
redeunt.  In  FolygaUis  ex  ROBERTO  BI\0\VN  idem  occurrit.  Caeterum 
omnia  haec  potius  disccndi  quam  docendi  cupidus  protuli.  Egregio 
tractatu  Polygalearum  familiam,  a  sunimo  ROBERTO  BROWNIO  primo 
rite  expositam ,  (general  rem.  pag.  343.)  commentati  sunt  viri  eruditi 
AUGüSTUS  DE  SAINT-HILAIRE  et  ALFREDL'S  MOQ.ÜIN-TANDON 
(  Premier  memoire  mr  Ix  famiUe  des  Fclygci'.eci ,  contenant  des  rccherches  stir  I4 
symetrie  de  Icurs  organes  —  i>i:  l»ierr>oires  du  mus.  iChist.  nat.  V'ül.  XVII. 
pag.  311 — 375,  cum  tabulis  aeneis  quinque,  lö28.)  Fugit  tanien  erudi- 
tos  auctores  petalorum  duorum  rudinienta  ,  gibberiformia  quidem  et 
admodum  parva ,  in  generis  Potyga!ae  speciebus  quibusdam  occurrere. 
Praesentia  gibberum  istorum,  aeque  ac  dispositione  partium  calycis 
et  corollae,  in  omnibus  Folygaleis  eadem  ,  probatur,  corollam  Polyga- 
larum  plerumque  abortu  trimeram  esse  ,  et  naturam  quinque  procreasse  pe- 
tala,  neque  solum  tria.  Character  igitur  genericus  ab  ill.  DECAN- 
DOLLIO  in  Prodromo  exhibitus ,  ( Prodr.  I.  p.  321 )  bonus  ,  neque  e  con- 
t'usione  Folygalarum  cum  speciebus  Securidacae ,  Monninae  aut  Comesperma- 
t\s  onus,  uti  censent  ill.  AUG.  DE  ST.  HILAIRE  et  MOQ.UIN-TAN- 
DON.  Magnopere  nobis  est  cavendum  ne  si  ipsi  rem  qiiandam  non 
vidimus,  eam  omniiio  non  existere  proclamemus.  Caeterum  jam  aestate 
anni  1824  symmetriam  florum  PolygaLe  ssqutiiti  modo  exposiii  :  (  En. 
Euph.  pag.  54.  in  nota. )  «Aliter  haud  possum  quin  hie  addam  observa- 


44    — 


Lare  videntur  Tropaeolum  in  limite  quasi  Stare  classiura 
Geraniaccarum  aut  Sapindacearum ,  habitu  forsan  Pe=. 


tionem,  qua  conBrmatur  ingeniosissimi  botanici  KOBERTI  BROWN 
theoria  de  Folygalarum  flore.  In  P.  opjicsitifolia.  coräifoliatjue  ad  basin  tubi  iino 
latere  fissi,  qui  staminum  et  petalorum  coalitione  efformatur,  gibbera 
duo  vidi,  admodum  parva  quidem,  in  flore  vivo  tarnen  optime  con- 
spicua.  Haec  gibbera  squamaetbrmia  ibi  invenimu7,  ubi  petalum  quar- 
tum  et  quintum  desiderantur,  inter  folia  calycina  duo  interiora  peta- 
loidea  nimirum ,  et  duo  exteriora  minora,  peripheriam  spectantia. 
Petalorum  maximum ,  carinaeforme,  saepius  crista  bifida  instriictum , 
inter  folia  calycina  minora  exteriora  positr.m  ;  sequuntur  inter  eadem 
et  folia  calycina  interiora  petaloidea  gibbera  duo,  petalorum  rudimenta, 
et  denique  inter  eadem  folia  calycina  interiora  et  exteriorum  tertium  , 
quod  caulem  spectat,  in  tubo  corollino  bina  petala  videmus  ,  magis 
efFormata  ,  saepius  bifida.  —  Eiilem  folio  calycino  minori ,  exteriori  , 
fissura  tubi  corollini  anteposita  est.  In  quam  fissuram  glandula  demit- 
titur,  disco  hypogyno  hie  aucto  orta.  Qua  glandula  indicatur  sup- 
pressio,  aut  staminis  singuli,  (siquidem  stamina  petalis  numero  aequalia 
(5)  bifida  statuenda  sunt)  aut  staminum  duorum,  si  PohgaUe  stamini- 
bus  decem  simplicibus  fruuntur.  —  Stamina  autem  bifida  esse  nee 
simplicia ,  tarn  e  petalis  bifidis  vel  crista  bifida,  quam  e  staminum 
ipsorum  insertionibus  haud  improbabile  redditur.  —  Leguminosae 
praeter  mukös  alios  characteres  in  eo  quoque  a  FolygaUis  differunt , 
quod  petalum  maximum,  vexillum,  Pohgalarum  carinae  analogum  , 
caulem  spectat.  Cum  autem  et  in  Leguminosis  petala  cum  calycis 
foliis  alternent,  necessario  sequitur  foliorum  calyeinorum  quintum 
peripheriam  (ratione  habita  caulis ,)  spectnre."  ^  Quod  inflorescentiam 
Polygaleamm  attinet ,  plerumque  quidem  racemosa  est,  attamen  non 
semper.  Corymbus  in  genere  Polygala  ipso  frequens  occurrit.  Nescio 
an  nmquam  panicula  vera  adsit,  lubenter  tarnen  crediderim,  quum  flores 
semper?  sint  tribracteati ,  ut  dicunt  auctores,  hoc  est,  quum  pedunculo 
floris,  bractea  sua  munito,  insideant  foliola  duo,  opposita,  in  Polygala 
nunquam  axillis  flores  foventia ,  et  tarnen  pro  indiciis  inflorescentiae 
paniculatae  habenda.  Doleo  me  Comesperraata  non  ex  autopsia  noscere, 
nam  ex  iconibus  quae  exstant  specierum  Brasiliae,  judieare  non  audeo, 
num  panicula  legitima  adsit,  et  LäBILLARDIERII  specimen  mv.  HolU 
non  possideo.  Plerumque  in  iconibus  inflorescentiae  male  tractan- 
tur.  Sic  exempli  gratia  ex  iconibus  Comesfermatis  Kunthiani  et  flori' 
hundi  (flor.  ßras.  mer.  Tabb.  90  et  91)  prodiret,  flores  esse  terminales, 
tarn  in  ramulis,  quam  in  axe  primario  ,  et  nihilominus  tamen  evolu- 
tioncm  centripetam.  Sie  ex  icone  Polygalae  brizoides  (  1.  c.  Tab  feS ) 
racenii  axillares  essent,  ncque  extraaxillares,  uti  turnen  ritedcscripserunt 


^    45    -- 

Jargoniis,  Indole  Hippocastaneis  propinquiorem.  Fo- 
lia  in  plantae  parte  superiore  alterna  et  exstipulata,  sed 
folia  piimordialia  stipulata  et  opposita.  ( vid.  A.  de  St- 
HiLAiRE,  ß.  Brasil,  merid.  I.  p.  95.),  A  Sapiiidaceis 
veris   Tropaeola   in  eo  recedunt,    quod  locus  non  liiet 


auctores.  De  Polygalarum  iiiflorescentia,  iiiter  racemum  verum  simpli- 
cem  et  paniculain  veram  intermedia  ,  quaedam  annotavi  in  observa- 
tionibus  nieis  in  florum  inflorescentiarumque  naturani  (Ltnuaca.  1S26. 
p.  44S.)  —  Habeo  VolygaUm  Javanenscm  giganteam,  pulchre  probantem 
quae  auctores  supra  laudati  dixerunt  de  raceinis  teriniualibus  artificio 
quodam  naturae  lateralibus,  ( "vel  uti  auctors  plerique  dicunt,  oppo- 
sitifoliis)  factis.  Plantae  habitus  talis  ut  jurares,  caulem  indetermina- 
tum  esse  (h.  e.  nuUa  inflorescentia  terminatum  )  —  Quod  Trigoniam 
attinet,  omnino  adsentior  clariss.  CA.MBESSEDES  qui  vidit  filanienta 
versus  petala  duo ,  carinam  quodaminodo  cftorniantia ,  deflexa  ,  vel 
quod  idem,  staniina  ante  petalum  gibbosum  posita ,  sterilia  aut  sup- 
pressa.  Et  mihi  Hipiocrateaceu  magis  affinis  videtur  Trigonia  quam 
Pelygaleis.  In  speciniinibus  Trigoniac laevis  AUßLETII  ,  quae  exstant  in 
herbario  LAMARCKIANO ,  antheras  vidi  uniloculares ,  dorsales ,  in 
dorso  apicem  versus  pilis  longis  instructas ,  et  interius  rima  unica 
longitudinali  dehiscentes.  Positionen!  carpelloruui  enucleare  non  licuit 
propter  minutiem  et  villositatem  ovarii.  Mihi  autem  visuni  est  pe- 
talum gibbosum  respectu  habito  axeos,  inferias  esse,  ncque,  uti  censet 
eruditissimus  CAMBR'jSEDES ,  superius.  Quantum  in  speciminibus 
optinie  servatis  hetbarii  LAMARCKIANI  licuit  videre,  inflorescentia 
Trigoniae  laevis  est  racenius  compositus  ;  ncmpe  axi  indeterminato  pri- 
mario  insident  axes  secuiidarii  ,  brevissimi  quidem ,  sed  nihilominus 
indeterminati,  neaue  uti  in  vera  panicula,  cymosi,  Plerimique  in  parte 
inferiore  inflorescentiae  generalis  racemuli  sunt  triflori ,  in  media  parte 
biflori ,  et  superne  äbortu  uniflori.  Nisi  graviter  fallor  petalum  gibbo- 
sum hujus  racemuli  petipheriam  spectat,  quaniobrem  in  summitate 
inflorescentiae  generalis  coelo  obversum  apparet,  neque  terrae.  Flores 
in  ramulis  inflorescentiae  terminales,  quales  sistit  figura  florae  Brasiliae 
meridionalis ,  (Tab.  105,  Trigonia  crotonoides ,)  numquam  vidi  in  Trigonia. 
laevi.  Trigoniam  crotonotäem  (  Croton  eriospermum  LAMARCKII)  aeque  ac 
Trigoniam  villouim  AUBLETII  cum  fructibus  tantunimodo  possideo. 
Plura  alia  quae  de  Trigonia  et  Soulamea  habeo  dicenda ,  alio  loco  pro- 
feram,  Cl.  POITEAU,  a  quo  inter  plantas  Gujanenses  plurimas  et 
Trigonias  laevem  villosamque  fructibus  maturis  onustas  accepi  ,  anno  1S25 
schedulae  alterius  specierum  adscripsit,  genus  cum  Moringa  ordinem 
proprium  constituere. 


—    4ö    — 

pro  staminibus  suppressis,  quo  respectu  iterum  Hlppo^ 
castaneis  similes  ( cf.  ConrAdum  Sprengel  1.  c.  tab.  XIII, 
flg.  3. )  Aliam  proposuit  explicationem  lloris  Aescult 
Hippocastani  ingeniosissimus  Dunal  1.  c.  p.  43. ,  quam 
tarnen ,  quum  paucis  refutari  non  possit ,  alio  tempore 
refutare  conabor.  Vereor  ne  auctor  ingeniosissimus  non- 
numquam  partem  organi  pro  organo  distincto  sumserit. 

Summus  Robertus  Brown  in  Tropaeolo  majore  mon- 
strositatem  vidit  fructuum  theoriam  illustrantem,  l) 
quam  non  vidisse  doleo.  Neque  licuit  flores  pIeno3 
vivos  examinare ,  qui  tamen  forsan  melius  ac  hjpo- 
iheses  veram  indolem  floris  illustrarent. 

Necesse  videbatur  pauca,  quae  de  affinitatibus  Tro^ 
paeoll  observavi ,  praemittere ,  anteaquam  indicarem  vel 
saltem  examinerem,  quot  Tropaeolo  sint  verticilli  florales. 
In  Geraniaceis  sex  verticilli  aderant,  quorum  unus ,  sae- 
pius  suppressus ,  staminibus  et  corollae  interpositus  erat. 
Verticillus  quilibet  oslendebat  partes  quinque ,  nunc 
ejusdem ,  nunc  variae  magnitudinis  aut  indolis^  (  Pelar= 
gonium )  sed  numquam ,  excepto  verticillo  corollino , 
et  fructu  in  genere  Caesarea  et  Lino  trigjno^  partem 
unam  aut  plures  omnino  suppressas.  In  Tropaeolaceis 
uterque  verticillus  staminifer  abortu  tetramerus,  stamine 
quinto  suppressn.  Fructus ,  sicut  in  Lino  trlgjno , 
trimerus ,  neque  uti  in  Geraniaceis  pentamerus.  Hinc 
positio  carpellorum  respectu  laciniarum  caljcis  vix  aliter 
ac  per  analogiam  eruenda.  Si  Coriaria  civis  est  legi- 
timus classis  Malpighiacearum^  tunc  hisce  carpella  sepa- 


1)  ROB.  BROWN,  on  Rajf^aia,  in  Linnean  Transacticns  Vol.XIir. 
P.  I.  pag.  212.  (in  nota. )  DESSELBEN  Vamischte  botanische  Schriften. 
II    p.  625. 


-    47    - 

lis  anteposita  forent  statuenda,  et  flores  25 -meri,  sJ 
autcm  Geraniaceis  magis  affines ,  tunc  carpella  sepalis 
liaberemus  altcrna,  lloremquc  30-merum.  Ncscio  autem 
anne  flores  IMalpighiacei  et  in  eo  conveniant  cum  flori- 
bus  Geraniaceis,  verticillum  glandulosae  indolis  inier 
stamina  et  petala  positum  esse  j  video  saltem  in  Cupa- 
nia,  Sapindo ,  ')  Prostea,  Koclreuteria  aliisque  dis- 
cum  aut  urceolum,  ut  dicunt,  stamina  quasi  suffulcien- 
tem  aut  obvallantem.  —  Tunc  Tropaeolo ,  Malpi- 
ghiacea  sit  planta  aut  Geraniacea)  verticillus  attribuen- 
dus  esset  suppressus.  Quod  fructum  attinet ,  quum 
locus  non  vacet  pro  carpellis  duobus  deflcientibus ,  cre- 


1 )  tn  Säfir.dacearwn  specic  quadam  Guajanensi  processus  interiores 
petalorum  aestivatione  valvatos  vidi,  et  suspicor  in  PauUinia,  affinibus- 
que  idein  obtinere.  Hoc  respectu  (  neque  alio  )  Sapindaceae  Borragineis 
similes,  in  quibus  saepius  appeildices  squaniifonnes  ( palato  Linarine 
analogae?)  observantiir,  aestivatione  valvatae.  Corolla  In  ittraque  fa- 
milia  imbricata.  Si  autcm  petalorum  laminam ,  sive  processimi  exte- 
riorem,  suppiimeremus ,  corollae  aestivatio  ex  imbricata  valvata  fieret. 
Haec  res  forsan  accidit  in  ^mpelideis ,  quaruni  petala  fornicibus  Sapin- 
dacearum  Borragineamjnque  simillima.  ^mpelidcis  corolla  aestivatione 
valvata  aut  valvato.  induplicata  ,  et  stamina  petalis  anteposita  sola 
evoluta  (fortassis  propter  formani  petalorum).  ^mpelideae  cum  Sapiti' 
daceis  conveniuiit  caulibus  sarmentosis  ranüsque  inflorescentialibus 
saepius  in  capreolos  mutatis  ,  foliorum  forma,  scminibus  in  quovis 
carpello  paucis  et  erectis,  habitu  succisque  subinde  venenosis.  Rhamneis 
affines  esse  ^mpelideas  nulluni  videtur  dubium,  Gouania  immo  et  ha- 
bitu affinitatem  probaute.  Quodam  respectu  tamcn  Rhamneis  niagis  pro- 
prinquas  crederem  Buttncriaceas.  Mraliaceis  et  Caprifoliaceis  minus  cognatas 
crediderim  ^mpelideas ,  etsi  nonnullis  characteribus  conveniant-  Viturn 
folia  primordialia  alterna  esse ,  neque  uti  vult  summus  DECANDOL- 
LIUS  opposita,  (.Prodrom,  I,  p.  627.)  alio  loco  jam  monui.  {de  organii 
j>l,  p.  11  —  ubi  simul  veram  capreolorum  inflorescentiarumque  inser- 
tionem  enucleare  conatus  sum.)  —  De  Meliaceis  earumque  cum  ^m^eli- 
deis  affinitate,  sagacissimi  amici  ADKIANI  DE  JUSSIEU  Judicium  ex- 
pectabo.  Res  omnium  difficilüma  classes  naturales  indicare  —  utinam 
diviuus  ROBERTUS  BROWN  herculeum  hocce  opus  mex  perficiat !  ! 
Series  enim ,  quam  dicunt  linearem,  est  scientiae  mors. 


_    48     — 

fiiJcrim  non  aliter  ac  trimerum  a  natura  fuisse  formatum, 
CI.  Cambessedes  in  egregia  Sapindacearum  nionographia 
i^Mern.  du  Mus.  d'hist.  nat.  Vol.  XVIIL  p.  0.  in  nota) 
observat,    se  numerum  carpellorum    ternarium    in  Sa=> 
pindaceis    typicum    habere  ,    quum    numquam    in    hac 
familia  fructum  pentamerum  viderit.      Huic  quam  maxi- 
me  adsentior   et  censeo    illos    qui   in  familiis    Sapinda- 
cearum,    PoljgaUarum,     Borraginearum ,     Labiata- 
rum,    Scrophularinearum ,     Asdepiadearum  plurima- 
rumque    aliarum   carpella   suppressa  quaerunt ,     nodum 
in  Scirpo  quaerere.      Sunt  numeri  quidam  quibus  Na- 
tura lubenter  utitur  ,  et  qui  hanc  ob  rem   lam  frequen- 
ter  redeunt   in  creatis  ut  quodammodo  normales  fiant , 
esti,    respectu   habito  tjpi  cujusdam,    normales  vcl  po- 
tius  symmetrici  non  sint.     Numerus  binarius  in  vegetabi- 
lium  ditcoyledoneorum  fructibus  ita   frequens   occuriit^ 
immo  in  lloribus  alio  respectu  regularissimis   (e.  g.  A77i- 
pelidearum  ,  Apocyncaruvi ,  Asdepiadearum  ,    Borra= 
^/«earw«  complurium,    RosacearufTi  qnarundam ,)    ut 
eodem  fere   jure    in    ipso    acquiescere    possimus   ac    in 
numero    quinario  ,    et  quidem  hoc  eo  magis^    quia  duo 
primi   nodi  in   plantis   dicotyledoneis  semper    arctissime 
juncti  sunt ,    cotyledones    duas  proferentes.      Praeterea 
quoque  in  familiis  plantarum  quibus   gynaeceum  saepius 
trimcrunij    reditus   ad  numerum  binarium  frequenlissi- 
mus  observatur.  (  cf.  Campanulaceas  _,  Convolvulaceas  , 
Euphorbiaceas -^  CarjophjUeas  cet.  cet.  ).     Hisce  Omni- 
bus perpensis ,  haberemus  llorem  Tropaeoli  21  -  merum 
neque  30-merum,  et  quidem  ita,    ut  verticillum  tlora- 
,    lem  tertium ,  glandulosum  ,  pentamerum ,  aeque  ac   sta- 
mina  imparia  in  unoquoque  androeceo  non  evolverit,  et 


—     49     — 

carpella  duo  non  fürmaverit.  Pcricnrjiii  iiulolc  et  super- 
ficie  Tropaeola  Malpighiaceis  similiora  quam  Ccraniii': 
cais.  De  appendiculo  ratliculac  verruculoso ,  vircscenti, 
quasi  glan  Juloso  j  legantur  et  videantur  quae  clarissimus 
Ad.  Buongniart  dixit  et  pinxit ,  in  ^,  JRcc/ierches  sur  la 
generation  et  Ic  deueloppement  Je  l'embrjon  dans  les 
vcgetaux  phanerogames.  1827.  (p.  7(3  seqq  tab,  44. 
11g.  2.  )  Annales  des   Sciences  naturelles  T.   XII. 

Seinel  observavi  llorem  Tropaeoli  majoris ,  in  quo 
lacinia  calycina  quae  supenori  ad  dextram  stat,  supernc 
aucta  et  dilatata,  omnino  figuram  coloremque  induit  pe- 
tali  superioris  non  llmbriati ,  unde  llos  priino  intuitu 
hexapetalus  videbatur.  Lateri  inferiori  hujus  laciniac 
altera  adstabat ,  forsan  divisione  sepali  normalis  orta, 
forsan  accessoria ,  quae  laciniis  legilimis  pauIo  tantum 
minor  erat.  Inter  hanc  et  laciniani  petaloideam  pela- 
lum  deerat,  unde  eadem,  in  syinmetria  ßoriSy  cum  peta- 
loidea  unicam  tantum  constituebat  laciniam.  Reliquac 
partes  in  eodem  llore  ({uoad  indolcm ,  {'ormam  et  dis- 
})ositionem  normales  erant.  Stamina  sequenli  ordinc 
aniheras  aperiebant :  2  et  7  —  5  et  4  —  1  et  6  — 
3  et  8.  ( Cf.  Co.NKADi  Sprengel  das  entd.  Geheimniss 
etc.  pag.  21G,  Tab.   VII.   lig.  21.). 

Jam  autem ,  ne  lectoribus  ,  si  qui  forte  erunt ,  tae- 
dium  moveam^  paucis,   quae  restant  dicenda^  absolvam. 

Vidimus  Geraniaceas  omnes  in  numero  verticillorum 
floralium  convenire  et  in  eorum  flore  seuiper  aut  adesse, 
aut  Statuendos  esse  verticillos  sex?  quorum  partes  in- 
vicem  alternant.  Vidimus  aestivationem  in  hac  classe 
minus  certos  characteres  praebere,  et  organa ,  ccntro 
floris  prosima  ,    prima    evolvi   (calvce    solo   excepto,    qui 

4 


—    50    — 

in  alabastro,  respectu  habito  reliquarum  partium  floris, 
maximus ).  Flores  Oxalidearum  et  Linearum  vidimus 
reo-ularissimos,  hoc  est,  partes  ejusdem  verticilli  inter 
se  aequales.  Geraniaceas  ad  irregularitatem  tcndere 
aut  vere  irreguläres  esse  vidimuSj  Üores  Tropaeolacearuni 
semper  irreguläres  offendimus.  Fructus  seminaque  in 
classe  quoad  numerum  et  indolem  varia ,  neque  ex  iis 
characteres  certiores  desumi  possunt ,  saltem  admissis 
in  classem  Tropaeolaceis  et  Lino.  Habitus  tarn  varius 
ut  in  classe  naturali  vis  minus  convenire  possit ,  nunc 
peculiaris,  nunc  C aryophy Ileus ,  nunc  Violaceus  vel 
quoque  Faniariaceus^  nunc  Malvar.eus,  nunc  Cistineus. 
Habitus  igitur ,  aeque  ac  fructuum  seniinumque  indoles 
vix  vetarent  Balsamineas  in  classem  aut  familiam  recipi, 
neque  obstat  llorum  irregularitas^  quae  in  Tropaeolo , 
ab  auctoribus  omnibus  Geraneaceis  adscito ,  aeque  ac 
in  Pelargonio ,  maxima.  Immo  Habitus  exterior  tlorum 
Balsamineis  quodammodorro/^aeo/acewj.  Aestivatio  caly- 
cis  ,  primo  intuitu  omnino  peculiaris,  tarnen,  ni  graviter 
fallor ,  facillime  ad  aestivationem  Geranii  referenda.  In 
Geran'iiS}  nimirum  sanguinco,  JVUissowiano ,  anemonU 
folio,  cet.  duo  sepalorum  lateralium  exteriora  sunt,  se- 
palis  duobus  exterioribus ,  oppositis ,  Balsaminearum 
analoga ,  ( quum  superiori  proxime  adstent,)  tria  reliqua 
interiora.  '  )  \xi  Pelargonlis  SM\.(txa.  [zonali  ,  tricolori , 
Barringtonil  cet.  )  sepala  tria  exteriora  sunt^  et  lateralis 
duo,  superiori  proxima ,  intimum  m  alabastro  tenent 
locum.  2)     Elementa  chemica   in  classe  Gcraniacearum 


1)  Eandem  aestivationem  calycis  Oxalis  (stricta)  exhibet,  cui  generi 
Balsar/iiiieae ,  respectu  habico  fructus,  proximas. 

2)  Ut  de  gravitate  hujus  characteris  melius  judicari  possit,   aliquot 
hie  enumerabo  et  hoc  respectu  describam  genera. 


I    .    .  . " " " 

'  Jivorsissima  ,  hinc  vix  consideranda  \  snpor  oJ^rquc  JJa/- 
samineis  vis  ullus.  —  Quod  numeram  vcilicilloriirn 
lloris  nllinet,  omiiino  diversus  ,  quum  Balsamincarimi 
llos  quatuor  tantummodo  fornietur  vcrticillis.  Ncque 
vei'ticillus  unus  altervc  non  evolutus  statuendus  est, 
quod  mihi  saltcrn  probavit  llos  scmiplenus,  cui ,  quum 
verticillus  unus  accessisset ,  carpella  aliter  posita  erant 
ac  in  floribus  legitimis  collocata  vidcmus.  Quum  autem 
character  unicus  nullus  fere  sil ,  praeterea  posilio  florum 
respcctu  axcos  in  omiiibus  Gcraniacels  eadcm,  et  dcni- 


In  Tropaeolo  ^majore)  sepala  tria  ( calcaratum  et  iluo  inferiora)  cx- 
teriora  sunt,  duo  lateralia  ( calcari  prosinia)  interiora.  Carpella  tria 
sepali?  tribiis  extcrioribus  antepcsita  Troj'acoh  pentaphylh  calyx  ,  uti 
vidinuis,   valvatus. 

In  Reseda,  sepala  duo  cxtcriora  sunt  et  tria  aut  quatuor  interiora. 
Carpella  tria  e  parte  sepalis  duobus  txterioribus  alterna,  hanc  ob  rem 
uno  caulem  spectante. 

In  VioU  sepal.i  tria  extcriora ,  duo  interiora,    carpella  tria  sepalis 
[    exterioribus  alterna,  uno  carpelloruni  bracteant  spectante. 

In  S^tuvageiia  sepala  duo  extcriora,  tria  interiora  ,  carpella  tria 
sepalis  interioribus  alterna,  iinde  carpellorum  unum  bracteam  spectans. 

Hcltanthemo  sepala  duo  extcriora  minora  ,  tria  majora  interiora 
contorta,  carpella  tria  sepalis  incerioribus  anteposita,  hanc  ob  rem 
tertio  caulem  spectante. 

cVjfa  sepala  duo  extcriora,  intericrihus  saepius  majora,  carpella 
quinque,  sepalis  alterna. 

^ndrosaemo  officinali  sepala  tria  majora  extcriora,  duo  minora  inte- 
riora,   carpella  tria  sepalis  extcrioribus   anteposita.    Positio    caipello- 
rum  igitur  eadem  ac  in  Hflianthemo  et  Tropaeolo. 
I  Hyperico  calycino  sepala  duo  minora  extcriora,  tria  majora  interiora, 

carpella  quinque  sepalis  anteposita.    Carpellorum  unum  igitur  caulem 
spectat-  Carpella  in  Hyperico  ^:eyo  quinque,  sepalis  quinque  anteposita. 

In  Lisino  media,  supra  jam  allata,    aestivatio  Pclargonii,    nempe  e 
sepalis  quinque  tria  extcriora,  duo  intima.    Carpella  tria  sepalis  exte- 
i    rioribus  anteposita,  unde  unum  cauli  obversum. 

In  Cerojtio  et  Lycbnide  chalccdonica  carpella  quinque  sepalis  alterna; 
contra  in  ^gronemmate  flore  Jozii  iisdem  anteposita  visa  sunt. 

Moehringia,  mucaat  quanilo  fructus  tetramcrus  aut  dimerns  est, 
carpella  exhibet  sepalis  anteposita. 


~_     52    — 

que  vix  familia  poljpetala  magis  affinis  sit  Balsamineis , 
nil  milii  impeJire  videtur,  quominus  diulius  sub  Gera=^ 
niacearum  signis  militet.  Statui  forsan  posset,  Naturam 
Balsam'meas  procreasse  quidem  Geraniaceas ,  demsissc 
autem  verticillos  florales  duos  esteriores ,  neque  vi  vitali 
et  formatrici  Balsaminearum  aliud  quidpiam  suppetisse,, 
linde  caljcem  et  corollam  formaret,  ac  verticillos  duos 
qui  in  Geraniacc'is  veris  stamina  extcriora  glandulasque 
procreant.  Haec  hjpothesis  quodammodo  cooßrmaretur 
indole  glandulosa  vel  callosa  petalorum ,  aequc  ac  cal- 
cai'i ,  quo  sepalum  impar  seinpcr  instructum  videuius, 
calcaribusque  quae  intei^dum  in  Balsamina  hortensi  se- 
palis  accessoriis  adveniunt,  unde  ilos  tricalcaratus  cvadit. — 
Caeterum  haud  nescio,  numerum  verticillorum  lloris  in 
eadem  familia  non  sempcr  omnibus  generibus  esse  eun- 
dem. 

Quod  Balsaminac  hortcnsis  aequc  ac  Tropaeoll 
majoris  indolem  anatomicam  attinet,  sufßciat  indicare , 
Kieserum  jam  de  liisce  vegelabilibus^  quae  magis  atten- 
tione  digna  videbantur,  verbis  iconeque  indicasse.  ^} 
Raphides  non  solum  in  anlheris  offcndimus,  sed  etiam 
in  caule.  Clarissimus  öIeyen  nuperrime  de  partibus  biscc 
egregie  scripsit,  praeterea  tracheas  peculiares  Balsa- 
minae ,  aeque  ac  Kieserüs  ingeniosissimus ,  iconibus 
illustrans.  2) 


1)    KIESER  Gmildzüge  der  Anatomie  der  Pflanzen.  1S15.    —    Ejuid. 
Memoire  sitr  ['Organisation  des  p.'antes    1314. 
2)MFYEiN[,  Phytoton.ie,  183y. 


Jam  absoluta  couimentaliünc  mca  ,  quam  die  Iiiia 
Scpienibris  h.  a.  coram  societatc  phjsica  Basilieiisi  rcci- 
tavi,  accepi  ab  ainico  suavissinio  Ai.piionso  Decanuolliü, 
clarissiinum  Kuntiiilm  gcnus  Balsarninain  propria  disscr- 
lalionc  illuslrasse.  Fateor  lue  hoc  cvangcliuiu  minimc 
laeto  animo  accepisse ;  nain  si  laalahsr  Balsaminarn\.di\c\n 
nactam  esse  illuslralorcm,  contra  Jolebam  inc  o[)craiu 
meam  et  oleum  perJiJissc.  Amicus  oblitus  erat  quo 
loco  commcntalio  Kunthiana  prodierit  ,  quam  ob  rem 
diu  quaesivi  usquc  dum  illaui  iuvcnirem  in  tomo  ler- 
lio  Aclorurn  societatis  phjsicae  Parlsicnsis ,  quod 
opus  ,  (juia  amici  Parisienses ,  pro  solita  erga  nie  bune- 
volenlia,  dissertalioncs  botauicas,  quarum  auctorcs  sunt, 
seorsim  mittere  consueverunt ,  cvolvcre  ncglexcram. 
Palpitantc  corde  tractatura  KuntiuAnum  pervolvi  ,  duplici 
inelu  divulsus.  Timebam  iie  Kcntuius  ,  cujus  auctori- 
tas  apud  me  summa  est,  alia  vidisset  ac  ego,  timebam 
iterum,  ut  modo  dixi,  ne  cadcm  vidisset,  et  ne  ipsc 
omnino  post  festum  venirem.  Jam  me  pudet  metus 
mei,  et  magis  adliuc  puderet,  nisi  ipse  tarn  pauca, 
immo  nuUa,  adhuc  coniulissem  ad  augendam  scicntiam, 
de  (jua  Ku.NTiuus  iioslcr  tarn  beuc  mcruil ,  ut  frontcin 
jam  diu  immortalis  ciiigat  Lauius 


—    54    — 

Si  summus  auctor  in  explicanda  Balsaminas  indoU 
eadem  protulisset  ac  ego ,  tractatulum  meum  flammis 
commisissein ,  jam  autem,  quum  aliter  evenerit,  inte- 
gram  commentationem  propriae  addam,  ut  quisque  per 
se  judicare  possit.  i }  Ecce  quae  clarissimus  Kunthiüs 
dicit  : 

p.  384.  J  j.  Haud  ita  raro  accidit  ut  genus  plantarum  ad  familiae 

5,  naturalis  dignitatem  evehatur  ,  in  plures  sectiones 
„  vel  quoque  genera  dividatur ,  specierumque  numerus 
„  magnopere  augeatur,  et  nihilominus  tarnen  notiones 
„  nostrae  de  ejusdem  indole  peculiari  vix  extendantur. 
5j  Exeuiplo  sit  huic  assertioni  planta,  inde  ab  antiquissi- 
5,  niis  temporibus  in  hortis  culta,  nimirum  Impadens 
„  Balsamina  LixnAei  Spero  observationes  quas  statim 
„  Iradam  probaturas  esse,  veram  indolem  hujus  plantae 
5,  hactenus  botanicos  laluisse  ,  etsi  repetitis  vicibus  de 
„  ea  egerunt. " 

jj  LiNNAEus  huic  plantae  tribuit  calvcem  diphyllum , 
5,  petala  quinque  inaequalia ,  nectarium  unum ,  ovarium 
j,  unicumj  Stigma  sessilc  capsulamque  unilocularem , 
55  poljspermam,  valvulis  quinque  dehiscenteni.  Eodem 
„  fere  modo  A.  L.    de  Jussieu  eandem    descripsit ,    in 

(p.  3S5.)  j>  boc  tarnen  dissentiens  a  Lin.näeo  ,  quod  capsulam 
3,  quinquelocularem  dicit,  et  quatuor  solummodo  ad- 
5,  mittit  petala,    quorum  inlerius   calcaratum.  " 

5,  Major  pars  auctorum  qui  post  summos  illos  vires 
»  de  Balsamina    egerunt,    characteres    hosce    incertos 


1  )  Titulus  commentationi :  A'of/«  lur  Li  Bahamme  des  jardnu  ( Impa- 
tieni  BaUmina  L.)  par  M.  CHARLES  KUNTH ,  membr«  de  ta  locieti 
d'huUhc  natureUe  de  Paris.  { MiM.  dt  ta  joc,  £hiit.  nat.  dt  Pari,  Vol.  III- 
P    -^Si— ^59.   iOd-Are  1S27.  3 


—     5fc     — 

,,  iranscripserunt.  Hüükerls  soliis  in  Flora  Scotica 
„  quam  edidit,  (1821)  partem  lloiis  calcaratain  calyci 
„  adsociavit,  «luem  lianc  ob  rem  triphyllum  dixit.  Inter 
„  nuperos  aulem  Aciiillks  Riciiardils  ,  quum  calycem 
y,  tcirasepalum  admilteret  corollamque  tetrapetalam , 
„  pctalis  per  paria  conncxis,  propius  accessit  ad  vcri- 
„  tatem  quam  ullus  alius  (cf.  Dict.  classiquc  ciJIlst. 
„  nat.  1822. )  Polondum  RiciiAnDiusi  lianc  ingeniosam 
„  theoriam  non  ultcrius  prosecutum  esse  ,  nullus  enim 
.  „  dul-tilo  ,  quin  liac  via  veram  itidolem  enucleasset ;  mi- 
„  rumautem  omnino,  obscrvationem  tanti  pretii  excidissc 
„  sagacissimo  Decandollio  j  qui  vir  doclus  in  legibus 
„  sjmmetriae  vegetabilis  optimc  vcrsatus,  et  ingenio  quam 
„  maxime  philosophico  ornatus ,  procul  dubio  theoriam 
„  RicHARDiANAM  quotenus  legitime  extendi  potest ,  ex- 
„  tendisset.  l)  Sed  contraria  evcnerunt  5  Decandollius 
„  cnim  ,  elsi  Riciiardium  sccutus  sit  m  admittenda  Bal~ 
„  samincaruni  familia,  cujus  priiuus  auctor  forsan  Hoo- 
„  KERUS  est  ,  in  Prodrumo  suo  Jussieui  tlicoria  usus 
„  est,  omnino  neglecta  dcscriplione  Riciiardiana.  Aliorum 
„  lucubrationes  ulterius  cxaminare  supravacaneum  vide- 
„  tur  j  potius  structuram  plantaa  hujus  singularis  ad 
„  tjpum  quendam  gencralem  referre  conabor. " 

1)  Magni  certe  facio  ACHILLEM  RICHAKDIUM  qui  plurimfs 
pulchcrriniisque  jam  ditavit  scientiam  observationibus ,  non  aiitem 
vUeo  theoriam  quam  emisit  floris  Baliaminearam,  potiorem  esse  DKCAN'- 
DCLLIANA.  Mihi  DECAN'DOLLILS  summum  iiigenium  logicemque 
severam  eo,  quod  non  secutus  est  RICHARDIUM,  iterum  probnsse  vide- 
tur.  Nam  ,  quum  in  Impatiejite  ,  quodammodo  saltem  ,  stainina  quatuor 
admiserit ,  vix  aliter  haec  stamina  quadrnre  poterant  in  Balsaminearum 
coroUam  tetrapetalam  quam  adoptata  aestivatione,  Fumariaccae  analoga. 
Haue  autem  suspicacum  esse  praeclarum  DECANDOLLIUiM ,  probaiit 
tjus  verba :  flos  fere  Fum.irince.irHt.  Siquid  mirum,  hoc  est,  numeri 
«arpellorum  r.uionem  habitam  esse  nallaiii.    R. 


—     56     — 

„Floris  centruni  tenet  ovarium  liberum,  terminalum 
stigmate  in  lobos  qulnque  acutos  diviso.  Ovarium  cin- 
5,  gitur  staminibus  quinque  aequidistantibus  et  in  ver- 
„  ticillum  uniciim  dispositis.  Haec  partium  dispositio  , 
„  ut  in  partibus  quae  genitalia  obtegunt  numerum 
35  quinarium  quaeramus ,  nos  impellit.  Nihilominus 
„  tarnen  verticillus  corollinus  loco  petalorum  quinque 
>,  jS6.)  h  *^^^  tantum  exhibet  ^  latissima  ,  bifida,  lateralia , 
„  itaque  collocata,  ut  versus  floris  parteni  superiorem 
„  satis  lato  intervallo  alterum  ab  altero  sint  separata. 
,,  l^atus  petalorum,  quod  huic  hiatui  adstat ,  saepius 
„  niagis  evolutum  est  ac  latus  ab  eodcm  aversum.  Exa- 
„  minata  positione  petalorum  istorum  magnorum,  respec- 
j,  taque  positione  staminum,  invenimus  singulum  eorura 
55  locum  occupare  intra  stamina  tria  vacantem ,  quod 
,  35  autem  extra  omnem  dubitationem  ponit,  quodlibet  pe- 

„  talorum  constare  e  duobus  pctalis,  basin  versus  conna- 
„  tis,  Quod  autem  pctalum  quintum  attinet  ,  hiatu 
„  inter  petala  lateralia  obscrvato ,  et  cum  staminibus 
,j  duobus  alternante,  certo  certius  probatur,  petalum 
3,  quintum  suppressum  esse.  Hjpothesis  corollae  penta- 
„  petalae,  abortu  constante  unius  petalorum  tetrape- 
„  talae ,  non  solum  inservit  esplicandae  indoli  et  mo- 
„  mento  partium  verticilli  Iloralis  exterioris  ,  sive  caly- 
„  clni,  sed  ipsa  quoque  caljcis  ope  iterum  confir- 
),  matur.  Vidcmus  scilicet  ad  basim  exteriorem  utrius- 
„  que  paris  petalorum  coalitorum  foliolum  parvum  ,  me- 
„  das  petahs  hisce  et  simul  stamini  uno  antepositum. 
„  Lex  autem ,  partes  verticilli  floralis  cujuslibet  cum  par- 
>,  libus  verticilli  praecedentis  et  sequcntis  alternarc,  sola 
,;  j.iu)  [u-obat  hie  petala  duo  coalita   esse.     Hiatui  autem 


—     57     — 

„  supra  descripto  staminibusque  duobus  antepositum  vi- 

„  deimis    luliolum    inagnum    tt    latiun.       Quae   de    loco 

„  quem  occupat  observavi,  suspicionem  movcnt,  foliolum 

„  }iocce    e    foliolis    duobus    coalitis    tonstare.     Rationes 

„  tarnen  c  folio  ipso  desumptae  nondum  suppetunt.  Quod 

„  foliolum  magnum  altinet   calcaratum  terramque   spec- 

„  tans,   ex  inserlione  pctalis  duobus  altcrna,  staminique 

„  anteposita ,  elucct  calycinum  esse  et  simplex.    Oninino 

„  analügum  est  foliolo  calcarato  Tropaeolicl  Pelaj'gonü" 

„  Quuni ,  quae  restant  consideranda  in  flore  legitima     (p.  387.) 

„  smt   neque  dubiis   vexentur,  credo  satis    futurum,    si 

„  plantam  latinis  verbis   ab  omni  parte   dcscribam.  " 

IMPATIENS    BALSAMINA    LINN. 

„  Caljx  pentaphyllus  ,  irregularis  ,  caducus  ,  subcar- 
„  noso-membranaceus.  Foliola  tria  intcriora  maxima  , 
„  petaloidea,  colorata  ,  quorum  duo  supcriora  a  basi  ad 
„  apicem  connata  in  ununi  suborbicul.itum,  concavum, 
„  dorso  carinatum,  apice  emarginatura  ibique  mucrone 
5,  herbaceo  rccto  insiruclum,  ante  apertionem  floris 
„  dorso  supra  basim  squamula  (bracteola?)  minutissima 
„  sphacelata  auctumj  infcrius  (  axim  spcctans  ^}  ovato- 


1)  „  Cum  axillae  foliorum  flores  duos  et  saepe  tres  foveant,  difficile 
V  fit  positionem  floris  quoad  axem  certius  dcterminare.  Satis  certum 
»  attamen  credidcriin  esse  ,  folium  florale  calcaratum  axem  spectare. 
»  Axis  iste  autem  idealis  est,  et  constituitur  linea  inter  pedunculos 
w  duos  ex  eadeni  axilla  prodeuiites  perpendiculariter  posita.  Florts 
„  respectu  rami  cui  insident  laterales  sunt,  hoc  est  unum  sepalorum 
„  parvorum  ramum  spettat.  Ut  haec  comperirem  ,  aiabastra  juiiiora  , 
„  fere  scssilia ,  examinavi.  In  talibus  alabnstris  calcar  tuberculum 
„  parvum  tantummodo  efiiciebat  ;  sepulum  calcaratum  etsi  parum 
„  longius    ac   scpaluni  ex  adverso  positum,    hocce  tanicn  obvolvebat- 


—     58     ^ 

elJipticum,  cuspidato-mucronatura ,  saccato-concavum, 
„  basi  calcaralum,  intus  versus  medium  macula  flava 
„  notatum;  calcari  longo,  tenui,  cjlindraceo,  obtuso , 
„  uncinatim  antice  curvato.  Foliola  duo  exteriora  late- 
„  ralia  ( Caljx  Linn. )  j  minima,  oblonga,  acuminata, 
„  viridia,  apice  sphacelata,  plana,  patenti-recurvata, 
„  Praefloratio :  foliolum  inferius  (  calcaratum  )  amplec- 
),  tens  superiora ,  et  haec  plane  involvunt  petala,  " 

Petala  quatuor,  hypogjna ,  interstitium  pro  quinto 
„  superiora  deficiente ,  subaequalia ,  unguiculata,  paten- 
„  tissima,  caduca,  ad  ungues  per  paria  connata  ,  refe- 
j,  rentia  duo  lateralia  bifida-,  ungues  lati  j  laminae  orbi- 
„  culatae,  planiusculae,  emarginato-bilobae.  Praeflo- 
„  ratio :  laminae  petalorum  inferiorum  marginibus  inte-. 
„  rioribus  contiguis  involuto-inflexis,  exterioribus  iami- 
5,  nas  petalorum  lateralium  Involventibus  ,  ex  illis  sinis- 
„  trum  petalorum  est  exterius. " 

„  Stamina  5,  lijpogjna,  longitudine  ovarii,  aequalia, 
„  cum  petalis  alternantia,  { inter  stamina  duo  superiora 
j,  petalum  nuUum  )  marcescentia  ,  tardius  basi  soluta  , 
„  superne  cohaerentia  pistilloque  calyptrae  instar  insi- 
35  dentia,  demum  decidua.  Filamenta  tenuia ,  semite- 
„  retia^  viridia,  glabra ,  superne  dilalato- incrassata , 
„  apice  connata.  Antherae  ovalo  ellipticae,  apice  rotun- 
5,  datae,  albae,  glabrae ,  margine  cohaerentes,  super- 
j,  ne  liberae  ,  biloculares  ;  connexivum  majusculum, 
„  cum  filamenlo  continuum;  loculi  intus  secundum  lon- 
<p-385.)  „  gitudinem  dehiscentes.  Pollen:  granula  mmutis- 
,,  sima,     elliptica  oblonga,    utrinque  rotundata ,    albido- 

>  CaeUrum    crediderini    opinionem  meam  adhuc   confirmari  bractcolt 
»  parva,  ^uam  vidi  ad  basim    stpali  a  calcarato  invoUiti." 


„  diaj)ljana,  libera,  intennixlis  pills  ciebris  ligiJis  utrin- 
„  quo  subulatis  (^  Rhaphidlbus  De  Cand. ,  Organogr.,  I., 
„  pag.  12Ü.  9)  granula  longitudine  superantibus  liberis." 

„  Discus  nullus. " 

„  Ocariurn  parvuiu,  superum  ,  sessile  ,  oblongum  , 
„  teres,  obsolete  sulcatum ,  sericeo-pilosum  ,  5-locu- 
„  lare  ,  sulci  staminibus  respondentesj  loculi  cum  bis 
„  alternantcs.  Ovula  3  vel  4  in  quolibt-t  loculo ,  axi 
,,  cenlrali  per  simplicem  s("riein  ai'lixa  ,  parti  inleriori 
„  tuberculi  dcntifonnis  insidcntia  ,  sessilia  ,  pendula. 
„  Stigma  sessile,  conicum  ,  apice  (juinque-cuspidatuni  , 
„  inferne,  versus  foliolum  calycis  calcaratum^  curvatumj 
„  cuspidibus  minutis  ,  subulatis,  patulis ,  aequalibus. " 

„  Fructus  oblongus  j  teres  ,  apice  attenuatus  ,  obtu- 
,j  sus ,  stigmate  parvo  conico  terminatus  ,  pilis  simplici- 
„  bus  villosus  ,  quinque  -  sulcatus  ,  quinque -locularis  , 
„  quinque  -  valvis ,  clastice  dissilicns  j  sulci  septis  res- 
„  pondentes,  valvae  carnosae  ,  spirales,  saepe  per  paria 
„  vel  plura  cohaerenles  ;  septa  tenuissima ,  diaphana , 
„  uni  cujuslibet  valvae  niargmi  adhaerentia,  et  ita  per- 
„  manentia  5  columna  centralis  libera,  quinquangulata, 
„  apice  in  proccssus  quinque  llliformes  desinens  ,  angu- 
„  lis  rudimento  septorum  membranaceis  5  loculi  3  —  \ 
„  spermi  j  tubercula  tot  quoC  ovula  ,  columnae  per 
„  series  quinque  inserta,  dentiformia.  Semina  parti 
„  inferiori  tuberculorum  affixa ,  sessilia^  pendula,  plura 
„  abortientia,  elliptico-subrotunda,  cotjledonibus  paral- 
„  Icle  compressiuscula,  tuberculato-punctulata,  glabra  j 
,5  hilo  parvulo.  Membrana  propria  seminis  tenuissima , 
„  simplex.  Embryo  semini  conformis  ,  exalbuminosus. 
X  Cotyledones  carnosae  ,  convexo-planae,   aequales,  albi- 


—     60    — 

„  dae.  Radicula  brevissima,  vix  perspicua  ,  obtusissima , 
„  hilura  spectans.  Plumula  brevis,  emarginato -biloba.  " 
„  Jlerba  annua ,  erecta,  ramis  alternis  cauleque  car- 
„  nosis.  Folia  alterna ,  breviter  petiolata  ,  lanceolata , 
„  pectinervia  ^  argute  dentata ;  petioli  utroque  inargine 
„  glandulis  cupuliformibus  substipitatis  instructi.  Stipu- 
5,  lae  nullae.  Pedunculi  uniflori,  axillares,  solitarii , 
„  gemini  vel  terni,  basi  bracteola  parva  instructi.  Flores 
„  non  resupinati,  albi,  rosei ,  violacei  vel  variegati.  " 


„  Superest  ut  aliqua  dicam  de  quaestione  an  Impcu 
,j  tiens  fainiliam  constituat  propriam ,  an  vero  una  cum 
5,  Tropaeolo  et  Oxalide  Geraniacearum  familiae  et  in 
„  posterum  quoque  adscribenda  sit?  In  libro  cui  titu- 
55  lus:  Nova  Genera  judicavi ,  posteriorem  methodum 
5,  esse  potiorem,  et  serius  judice  peritissimo  Aügüsto  de 
55  Sajnt-Hilaire  Judicium  meum  sancitum  vidi.  Fateor 
3S9.)  5)  equidem  haec  tria  genera  inter  et  Geraniaceas  veras, 
jj  (^Pelargo?iium ,  Geranhmi ,  Erodiuni ,  JMonsoniam 
55  et  Cistocarpum  a  quibus  Rhjnchotheca  R.  et  Pav. 
55  eodem  jure  sejungenda ,  familiae  novac  tjpum  exhi- 
„  bens,)  intercedere  structurae  differcntias  faciliime  con- 
,5  spicuas  5  contra  autem,  quum  omncs  has  plantas  cha- 
„  racteribus  niuliis  et  gravioribus  junctas  videam,  et 
,j  quum  plures  aliae  familiae  naturales  plantarum  a  bo- 
„  tanicis  integrae  servatae,  neque  ulterius  divisae,  genera 
5,  contineant,  characteribus  ejusdem  momenli  distincta, 


1)  Genus  Ciitocarimm  mihi  oiiiniiio  ignotuiii,  ncqiic  in  ullo  libto- 
lum  qui  suppetunt  hoc  noiiion  inveni.  Caeterum  quum  KUNTHIUS 
genus  istud  inter  Geraniaceas  vaai  enumerct,  nullus  diibito  quin  Ulis  sit. 


—     Gl     — 

,)  ccnsco  nil  proficcrc ,  familias  coi»stltucre  gcnere 
„  unico  cfformalas  ,  et  quidem  tunc  praeseitim  nil  pro- 
„  ficere  ccnsco,  quum  cogimur  familias  hasce,  quia  mu- 
„  tua  aflinilas  major  est  quam  affmitas  cuui  aliis  familiis, 
„  vicinas  scrvarc.  " 


Haec  clarissimus  Kuntiiius.  Ignoscat  quocl  quae  le- 
piJe  effatus  est,  impuro  stilo  in  linguam  latinam  transtu- 
lorini.  Quae  contra  thcoriamKuNTiiiANAM  habeo  monenJa 
sunt  pauca  ,  sed   uli  mihi  vidclur,  co  graviora. 

Primo  errasse  Kuntuium  crediderim,  quod  ex  hiatu 
vel  inlerslilio  inter  petala  qualuor,  per  paria  connata, 
concludit  dcllcerc  petalum  quinlum.  Partes  caljcinae 
in  receptaculo  floris  vel  axi  l'lorali  tarn  distincte  supra- 
ordinatae  sunt,  ut  mirum  fere  esset,  si  verticilli  coroUini 
partes  receptaculo  in  eodeni  piano  inscrtas  videremus.  — 
Aeslivatio  floris  jam  indicat  organa  cjusdem  verticilli  non 
cidem  insidcre  piano ,  nam  neque  valvata  est ,  neque 
valvato-  induplicata,  neque  contorta.  Varias  insertiones 
magis  conspicuas  esse  quam  in  aliis  floribus,  necesse  est, 
quum  pctalorum  ungues  basi  incrassati  sint.  In  Papa= 
veraceis  nemo  fuit,  qui  non  admitteret  corollam  a  natura 
tetrapetalam  procreatam,  et  tamen  petala  duo  evidentis- 
sime  inferiora  sunt,  duo  reliqua  superiora.  Caeterum 
Balsaminearum  affmitas  cum  Geranio  poscit  ,  ut  ita 
dicam,  petalum  unum  exterius,  quod  aestivatione  caetera 
subcontorta  obtegit. 

Porro  errasse  mihi  videtur  Kunthiüs  ,  alias  accura- 
tissimus,  quod  dicit  petala  (connata)  in  latere,  quod 
interstitio  proximum,    saepius    magis  evoluta  esse.  Con- 


^     62    — 

trarium  noö  «olnm  in  üoribus  Balsaminae  hortensis 
observavi,  (^ubi  tarnen  quandoque  utrumque  latus  peta- 
lorum  connatorum  subaequale  fit,  lamina  rainorum  aucta^ 
praesertim  quando  vix  coalita  sunt }  sed  etiam  in  Im» 
patiente  noli  tangere  semper  lacinias  petalo  quinto  libe- 
ro,  sjmmetrico  proximas,  reliquis  multo  minores  vidi. 
Partem  quam  ego  petali  extimi,  liberi,  sjmmetrici  no- 
mine salutavi ,  cl.  Künthiüs  sepalum  nuncupat ,  et  qui- 
dem  proclamat_,  e  sepalis  duobus  intime  connatis  forma- 
tum  esse.  —  Haec  autem  non  ila  sese  habere,  pro- 
bant  sepala  duo ,  ad  basin  hujus  folii  in  Balsaminae 
floribus  semiplenis  haud  ita  raro  advenientia,  probant 
sepala  squamulaeformia  minima  Impatientis  nostratis , 
probat  denique  indoles  ipsa  folii  de  quo  disputatur.  Fo- 
lium  hocce  nimirum  in  media  lamina  nervo  valido ,  in 
mucronem  herbaceum  excurrente  ,  instructum  est ,  ne- 
qua  nervorum  numerum  exhibet  parem.  Nervorura  nu- 
merus autem  dispositioque  sola  non  sufficerent  proban- 
dae  indoli  organi  cujusdam  ,  quum  familiae  nobis  sint 
generaque ,  in  quibus  nervi  ad  definiendum  numerum 
positionemque  organorum  nil  valent  5  hie  autem  omnino 
sufficiunt.  Petala  enim  duo  unius  cujusque  lateris  con- 
nata  nervis  semper  instructa  sunt  primariis  duobus ,  in 
mucronulos  minimos,  retlexos,  coloratos  excurrentes.  ^) 
Sepalum  calcaratum  mucrone  distinctissimo  instructum, 
et  in  Impatiente  sepala  extima  semper  mucronulata. 
Folia   haecce    autem   omnia    simplicia    sunt;,     omniaque 


1 )  Mucronulorum  istoriim  ill.  KUNTHIUS  in  descriptione  sua,  cae- 
teroqiiin  valde  accurata,  nullam  fecit^mentionem,  neqiie  forsnn  semper 
adsunt,  etsi  ipse  eos  semper  ofFendi.  Sepala  ad  apicem  fere  con- 
nata  et  omnino  coalita  videmus  in  Cypripeäio,   Poljgatis  quibusdam  etc. 


™     63     — 

nrrvo  mcdio  instructa.  Indoles  igitur  organici  eadem, 
iieque  petaluin  liberum  dyadcm  sistit.  Partes  physiolo- 
gicae  organis  involucranlibus  lloris  oiniiibus  ,  si  excipias 
Balsnminae  hortensis  scpala  cxtima,  eacdem ,  omnino 
corollinae. 

Quid  sit  squamula  minutissima,  quam  bracteolam  esse 
suspicatur  cl.  Kunthils,  quamque  ante  floris  apertionem 
dorso  pctali  libcri  supra  basin  insidentem  dicit,  ncscio. 
An  forsan  Kcntuius  sepalum  acccssorium  vidit?  Mihi, 
ilorum  Balsaminae  ingenlcm  numcrum  oranibusquo 
vitac  sladiis  examinanti_,  numijuam  occurrit  foliolum , 
quod  pro  bracteola  haberi  possct.  Et  si  quando  brac- 
teolac  obrcpunt  quasi  in  sepala  aut  lacinias  caljcinas 
(cf  Pultenaeae  linophjllae  caliccm)  omnino  contrarium 
est  legibus  vegetabilium,  bracteolam  bracteae  antepositam 
esse.  Semper  latcriljus  lloris  aut  pedunculi  insident, 
saltem  in  plantis  dicoljledonois. 

Filamenta  albida  sunt  vcl  rosea  ,  ncque  unquam 
viridia.  Color  viridis  ovariorum  translucet,  quum,  prae- 
cipue  marginibus  et  basin  versus ^  diaphana  sint.  Ad 
imam  basin  quandoque  virescunt.  Filamenta  in  Balsa=> 
mina  paulo  infra  apicem  cohaerent ,  superius  iterum 
libera.  Haec  coalitionis  methodus  in  unguibus  petalorum 
Lini  et  Oxalidum  fere  omnium  redit. 

Fructum  egregie ,  uti  solet,  descripsit  Kunthius. 
Addam  ejus  descriptioni,  ovarium  (et  fructum  maturum) 
superne  glabrum  esse  aut  fere  glabrum,  et  verruculis 
planiusculis,  ex  albido-virescentibus ,  tectum.  Forsan 
superne  calvum  dici  posset.  Pars  ovarii  calva  ea  est, 
quae  in  llorc  antheris  quasi  vestitur.  Pili  sunt  quidem 
simphces,   hoc  est  non   ramosi ,   sed  non   simplicissimi. 


—    G4    - 

Gonstant  enim  e  cellulis  3  —  4  pluribusquc  supraposttis. 
Septa  fructus  tenuissima  quiJem,  nihilominus  tarnen 
constant  e  laminis  duabus ,  epidermoideis ,  quae  lami- 
nae,  in  vivaplanta,  facillirae  sejungendae.  Singula  la- 
mina  ex  unica  cellularum  serie  constat.  Cellulae  elon- 
gatae  marginibusque  quasi  crenulato-dentatae ,  unde 
lineae,  quae  rete  efficiunt,  moniliformes  videnlur.  Septa 
haec  Cruciferarum  septis  quodam  respectu  analoga  sunt, 
et  nullus  dubito  quin  horum  indoles  e  Balsaininac  sep- 
tis illustrari  possit.  Tarnen  in  eo  magnopere  differunt, 
quod  a  valvulis  ad  receptacula  seminum  connala  ten- 
dunt,  (igitur  septis  comparanda  quae  e  pericarpiorura 
valvulis  introfiexis  formantur,  qualia  in  Lino ,  Hypcrico 
aliisque  videmus  }  neque  inter  receptacula  distantia  ,  veli 
ad  instar,  distenduntur.  Fructus  Balsaminae  s\  paren- 
chymate  aquoso  repleretur,  hdiCCdiXi\Aurantiaceains\s\.Qrc\.. 

Semina  in  receptaculo  centrali ,  e  rcceptaculis  par- 
tialibus  quinque  constante ,  ita  pendent ,  ut  cotylcdonis 
axi  fructus  accumbant.  Torsione  funiculi  umbilicalis 
fiunt  incumbentes ,  Membrana  semmum  quidcm  tenuis- 
sima est,  attamen  e  stratis  cellularum  pluribus  constat. 
Semina  Balsaminae  maturescentia  eundem  exhibent  co- 
lorem ,  quem  in  testa  seminum  Oxalidum  videmus. 
Valvae  fructus  plerumque  omnes  cohacrent,  ita  tamen 
ut  apices  et  bases  liberae  sint.  Ab  apice  ad  basin  in- 
trorsus  volvuntur  ( involvuutur ),  ita  ut  manum  clausam 
imitentur. 

Jam  autem  lector  benevole ,  ne  abutar  patientia  tua, 
dextram  meam  claudam.  Valeas,  atque  si  forte  meliora 
babes,  meliora  me  edoceas. 


|{  (>  1  a  n  i  s  c  h  e  r     Anzeiger. 


A  n  z  e  I   »  p. 


l^Milerzflrhnotrr    ist     im    llcirrilT   «'ine    botaiiisrlio    Reise    nach 
Istn'cn,     Dalmaticn  j     ll  ilicn    und    der    Schweiz    zu    nnter- 


nelimon. 

Ohiilrii  Ii  dorst'llic  auf  Alles,  was  auf  Rofanik  Dezu^  hat, 
Rrnksirlit  nclinion  wird  ,  so  werden  jedoch  nur  Crijpto^amcn 
In  Mehrzahl  i-esaninielt  werden.  B(»laniker,  welehe  daher  wün- 
schen dlel^'riichfe  dieser  Reise  zn  jfeniesseu,  werden  ersucht,  ihre 
Reihii^e,  we'lche  für  1  Actie  einen  FriedrichsiV or  he(raü:«»n, 
einzusenden.  Unter  einer  Actie  verstelle  ich  eine  frewisse  An- 
zahl toii  Art<?n,  wekhe  jedoch  jetzt  noch  nicht  bestimmt  werden 
kann,  -(Ta  sie  sich  nach  der  Aiislteute  riclitet.  AViirde  Jemand 
auf  2  'Hier  ini'hr  Actien  iiraniinicriren ,  so  würde  derselbe  nicht 
Tinr'Ansi<HVche  iiüf  rftc  in  a:erin2rorer  Anzahl  s^esamnfeiten  Arten 
hah^'n,  sondern  äucli  snnuntliche  Sjiecies  in  doppelt  oder  mehr- 
fach acrösscrei"  Anzahl  erhalten. 

"Nnr  nachdem  die  Heiträ2,e  einsreg'ftnffen  sind,  werden  die 
Anmeldungen  nls  m irklich  betrachtet  und  beriicksichtiirt  werden. 

Der  Annahme  von  Bei(r:iiren  hal»eH  sich  die  Herren  Prof. 
DWi'on  Schlechten  dal  in  Halle  ^  Prof.  I)r.  Gustav  Kunze  iu 
tieipziff',  Apotheker  Bcilschmied  in  0hl au ,  Apotheker  Biltz 
in  Erfurt y  Apotheker  Hornung  in  yischerslehen  gütigrst  nn- 
terzogen.  Diese  Einrichtuna;  ist  der  Sicherheit  der  Beiträge  we- 
gen getroffen  worden,  indem  obengenannte  Herren  den  Actien- 
nihabern  die  Beiträge  wieder  zurückzahlen,  wenn  ich  etwaiger 
Unglücksfälle  hall»er,  meine  Verbindlichkeiten  nicht  erfüllen 
könnte. 

Noch  bemerke  ich,  dass,  wer  von  einzelnen  Familien 
(Farrn,  Moosen,  Lichcncn,  Algen  oder  Schwämmen)  voi-zugs- 
weise  zn  erhalten  wünscht,  dieses  in  der  Anmeldung  bemerken 

[A] 


2 

möge,   damit  bei  dem  Vertheilcn  und  bei  der  Absendung  Rück- 
sicht darauf  genommen  werden  kann. 
•       Die  Beiträge  werden  frauco  erbeten. 

Friedr.  Trangott  Kiitzing. 


KLOTZSCH  HERBARIUM  MYCOLOGICLM. 
CENTURIA   SECUNDA. 

Preis   4   Thaler  Preuss.   Cour. 


Auch  diese  Centurie  enthält  wieder  eine  Anzalil  von  Fleisch- 
pilzen auf  die  vom  Herausgeber  in  Hooker's  Botanical  Miscel- 
lany  beschriebene  Weise  bereitet,  und  somit  ein«  weiter«  Fort- 
setzung des  schon  mit  der  ersten  Centurie  begonnenen  Versuchs 
auch   diese  Gewächse    in    die  Sammlungen   einzuführen.       Die 
grössern  holzigen  Pilze  werden  den  zwischen  Papier  aufbewahr- 
ten in  Sclxachteln  beigefügt,    da  sie  sich  nicht  gut  in  jcneju  be- 
wahren lassen.      Sollten   sie  von  Käfern  angefressen   werden, 
so  ist  es  zweckmässig,  sie  mit  Teriienthinöl  zu  tränkea.    Üebri- 
gens  umfasst  diese  Sammlung  alle  Gruppen  der  weitschichtigca 
Pilzfamilio  und  der  Herausgeber  lässt  sich  keine  Miihe  vordrie^ 
ssen,   die  deutschen  Arten  zusammenzubringen  und  pllegt.jähr- 
lich  eine  Herbstreise  deswegen  zu  machen.     Da  die  Exei^fl^f*" 
stets   auf  besoudern  Blättchen  befestigt  und  diese  Blältchen  mit; 
SteGknadeln  an  die  Blätter  des  Quartbuches  angeheftet  si«d,  so 
ist  diese  Sammlung  mit  der  leichtesten  Mühe  jeder  bes^toh^^oden 
Sammlung  einzureihen  oder  in  jeder  beliebigen  Form  zusammen 
-zji, stellen,  wag  bei  andern  ähnlichen  Sammlungen  nicht  .der, I;ajl 
4S|i.     Dty  Preis  ist  so  billig,  dass  man  wohl  sieht,  es  hahe  da- 
mit kein  Erwerb  bezweckt  werden  sollen,  sondern  nur  eine  Ver- 
_gütiguug  der  Kosten,    die  darauf  verAvandt  sind.      Exemplare 
der  2ten  Centurie  liegen  sowohl  beim  Herausgeber  selbst  in  Ber- 
lin Franz -Str.  No.  13.,  als  anch  bei  dem  Herausgeber  dieser 
Zeitschrift  in  Halle  a.  d.  Saale  gegen  portofreie  Einsendung  von 
vier  Thalern  Preuss.  Cour,  vorräthig.     Anch  sind  noch  wenige 
Exemplare  der  ersten  Centurie  daselbst  zu  exhalten. 


r 


Deutschlands 

Lebermoose 

in 
g  c  l   r  o  c  k  n  e  l  e  n     E  x  e  in  p  I  a  r  e   i> 

von 
Dr.    J.   W,  P.    Ilübencr. 


Ankündigung. 


Um  raehrfachon  Wüuschon  naohzukoramoii,  habe  ich  mich 
cntschlosspu  in  Verbindung  mit  mehren  Freunden  der  deutschen 
Mooskunde,  die  Sammlunj'  der  vaterländischen  Lebermoose  in 
getrockneten  Exemplaren,  und  zwar  in  Lieferungen,  dem  bota- 
nischen Publiktim  zu  übertragen.  Von  den  im  vorigen  Jahre  in 
der  Rcgensbnrger  botaiiisclM-n  Zeitung  angekündigten  Samm- 
lungen, hatte  ich  nur  wenige  vorrälhig,  so,  dass  ich  viele  der 
eingegangenen  Bestellungen  nicht  befriedigen  konnte,  um  so 
mehr  finde  ich  mich  dadurch  veranlasst ,  noch  einmal  dieselben 
vorzunehmen. 

Die  ganze  Sammlung,  welche  in  acht  Lieferungen  ausge- 
geben wird,  enthält  vorzugsweise  die  Jun^crmannicn ,  mit 
allen  iSachträgen  und  Entdeckungen,  die  nach  dem  Erscheinen 
der  Hcpaticolo^ic  sich  mir  ergeben,  sammt  allen  Begegnun- 
gen ,  die  im  Laufe  der  Arbeit  mit  andern  gleichzeitigen  For- 
schern cutstanden:  sie  gleicht  demnach  das  AVerk  mit  der  Zeit 
aus,  und  rückt  die  Verbesserungen  in  den  rechton  Stand- 
punkt. 

Jede  Lieferung,  oder  jedes  Heft  enthält  25  Arten,  alle, 
wenn  auch  nicht  durchgehends  mit  entbildeten  Früchten,  doch 
mit  ihren  characteristischeu  Tlieilen ,  ihren  Kelchen  und  Blü- 
thenhüllen,  so  viel  es  diesen  nachzukommen  thunlich  war.  Das 
Ganze  ist  ans  dem  Gesichtspunkt  gehalten,  dass  es  als  Beleg  zu 
ineinen  Beschreibungeu  der  deutscheu  Lebermoose  dienen  soll, 
und  für  diesen  Zweck  bei  Vergleichuiigen  auch  besser  als  Ab- 
bildungen sein  möchte. 

Das  Aeussere  ist  dabei  sehr  berücksichtigt:  die  Hefte  haben 
dasselbe  8,  Format  wie  das  der  Hepaticologie ,  dasselbe  milch 


4  

weisse  Veliu -Papier,  damit  sie  nach  Beendun!,^  in  einen  Band 
n-ebimden  daneben  gestellt  werden  können.  Jede  Art  ist  sorg- 
fältig auf  einem  8.  Blatte  gelegt,  und  mit  einer  gedruckten  Eti- 
kette versehen,  die  den  Namen,  das  Citat,  und  die  neu  entstan- 
denen Synonyme  enthält. 

Die  Hefte  folgen  so  rasch  aufeinander,  als  es  die  sorgfältige 
Zubereitung  des  Inhaltes  zulasst ;  spätestens  aber  werden  sie  in 
einer  Jahresfrist  beendet  sein.  Der  Herausgeber  dehnt  sich  auch 
hierbei  auf  keine  Vielzahl  von  Exemplaren  ans,  nur  ungefähr 
80  bis  100  werden  von  jedem  Heft  verfertigt;  die  Liebhaber 
werden  desshalb  ersucht  sich  baldigst,  entweder  an  i^  Hofmei- 
ster in  Leipzig,  oder  an  die  Buchhandlung  von  J,  Fr,  IJass- 
loch  in  Wiesbaden ,  oder  auch  direct  an  d^^u  Herausgeber  in 
portofreien  Briefen  zu  wenden.  Obgleich  die  Hefte  durch  den 
Buchhandel,  wenn  es  nicht  angezeigt,  dass  man  sie  sogleich 
nach  dem  Erscheinen  direct  zu  beziehen  wünscht,  versendet  m  er- 
den, so  werden  die  Theilnehmcr  ersucht  ihre  Adressen  einzusen- 
den, da  jede  Lieferung  nur  im  versiegelten  Zustande  ausgegeben 
wird,  damit  keine  Irrung  eintreten  kann. 

Das  erste  Heft  ist  fertig,  und  wird  in  Kurzem  aiisgegt-beu. 
Der  Preis  jedes  Heftes  ist  1  Rthlr.  prenss.  oder  1  11.  45  kr. 
rheinisch. 

Platte  bei  Wiesbaden  im  Decembcr  1834. 

H  ii  b  c  n  e  r. 


e  r  z  e  1  c  h  n  1  s  s 


der  von  F.  W.  Sieber  herausgegebenen  und  jetzt  durch  Ludwig 

Parreyss  (Wien,  Leopoldstadt  No.  158.)  für  beigesetzte  Preise 

in  Conventions -Münze  zu  beziehenden  Herbarien. 


Flora  Novae  Hollandiae  1.  2.  3.  Section.  Zahl  der  Arten :  400 
und  darüber.   Preis  der  Centnrie:  14  11.  mit  Katalogen. 

Flora  Novae  Hollandiae  1.  2.  3.  Section.  Zahl  der  Art^en :  300 
und  darüber.     Preis  der  Ceuturii-:  12  fl.  mit  Katalogen. 

Flora  Novae  Hollandiae  1.  2.  3.  Section.  Zahl  der  Arten:  200 
und  darüber.     Preis  der  Centurie:  10  11.  mit  Katalo-eu. 


Flora  Ciipcnsis  1.  Seclioii.     Zahl  der  Arten:   150  und  dariiltor. 

Trcis  diT  Cmtiiiie:  13  11.  mit  Katal(i?;cn. 
l'lora  Capensis   1.  Sectlon.     Zahl  der  Arten:  unter  150.     Preis 

der  Ceutuife:   12  ii.  mit  Katalogou. 
Flora  Capensis  2.  Stetion.   Zahl  der  Arien:  nicht  unter  95.  Preis 

der  Centiiric:   13  11.  mit  lv.alaIo:;en. 
l'lora  Capensis  2.  Sertiou.    Znhi  der  Arten:  nicht  unter  75.    Preis 

der  Centurie:   12  11.  mit  Katalojren, 
Flora  Capensis  S.Section.   Zahl  der  Arten:  nicht  unter  30.  Preis 

der  Centurie:  13  fl.  ohne  Kataloy;. 
^g^rostothcca  Novae  liollandiac.     Zahl  der  Arten:   nicht  un- 

t«'r  100.     Preis  der  Centurie:  8  II.  mit  Katalüij. 
Aj::rosiotheca  Novae  Ilollamliao.     Zahl  «ler  Arten:    \inter  100. 

Preis  der  Centurie:  6  II.  mit  Katalo!^. 
Flora  Maurittana  l.SectidU.    Zahl  der  Arten  :   nicht  unter  180. 

Prei^  der  Cfiifiirie:    12  ll.  mit  Kataloj;. 
Flora  Mauritiana  1.  Sectinn.     Zahl  der  Arten:  nicht  unter  150. 

Preis  der  Centurie:    10  II.  mit  Katalnsr. 
Flora  IMauritiana   1.  Sectioii.     Zahl  der  Arten  :  nie  lit  unter  12'. 

Preis  der  Centurie:  6  11.  mit  Kataloi^. 
Fiora  Mauritiana  St/picmrnf.    Zahl  der  Arten:  nicht  unter  45. 

Preis  der  Centurie:    IG  H.  ohne  Kalaloy:. 
Flora  IMauritiana  Suplement.     Zahl  der  Arten:  unter  45.   Preis 

der  Centurie:  12  II.  ohne  Kataloi^, 
Flora  Corsicae.     Zahl   der  Arten:    nicht  unter  240.      Preis  der 

Centurie:   10  II.  mit  heilie-ienden  Namen. 
Flora  Corsicae.     Zahl  der  Arten  :    nicht  unter  200.     Preis  der 

Centurie:   S  ll.  mit  heilie2;enden  Namen. 
Flora  Trinitatis  1.  Seclion.     Zahl  der  Arten:    nicht  unter  60. 

Preis  der  Centurie:  10  11.  mit  Katalof!;. 
Flora  Trinitatis  1.  Section.      Zahl  der  Arten:    nicht  unter  50. 

Preis  der  Centurie:  8  11.  mit  Kataloi;-. 
Flora  Trinitatis  2.  Section.     Zahl  der  Arten:   nicht  unter  100. 

Preis  der  Centurie:  10  fl.  ohne  Kafalo«-. 
Sj/nopsis  Filicum  1.  Section.     Zahl  der  Arten;  nicht  unter  70. 

Preis  der  Centurie:  10  fl.  mit  Katalos:. 
Synopsis  Filicum  1.  Section.     Zahl  der  Arten :   nicht  unter  60. 

Preis  der  Centurie:  8  fl.  mit  Kataloj?. 


6 

Svnopsis  Filiciim  2.  Section.     Zahl  der  Arten:   nicht  unter  58. 

' '     Preis  der  Centime :  10  fl.  mit  Kataloa:. 

Synopsis  Filieum  2.  Section.     Zahl  der  Arten :    uu-ht   nnler  50. 

■     Preis  der  Centurie :  8  fl.  mit  Katalog. 
Flora  Austriaca  (iinssesncUe  seltene  Alpen -Gewächse)  1.  Secl. 
Zahl  der  Arten:    300.     Preis  der  Centurie:    7  fl.  Namen 

beiliegend.  ..  ,     x  rir     • 

Flora  Austriaca  (ausgesuchte  seltene  Alpen -Gewachse)  IKrai- 

ner,    Süd-Tyroler,    Dalmatiner]  2.  Section.      Zahl  der 

Arten:    250.     Preis  der  Centurie:  6  fl.  Namen  beiliegend. 
Flora  mixta   (enthcält  die  Floren  Acgyptens ,   Kretas,   Neu- 

Hollands,  von  Mauritius ,  Kap,  Martinique  und  Senegal.) 
Flora  mixta  2.  Section.     Zahl  der  Arten:   190  und  darüber. 

Preis  der  Centurie:  6  fl.  mit  Katalog. 
Flora  mixta  3.  Section.      Zahl  der  Arten :    200  uu«l  darüber. 

Preis  der  Centurie:  10  fl.  mit  Katalog. 
Flora  mixta  4.  Section.     Zahl   der  Arten:    350  nnd  darüber. 

Preis  der  Centurie:  8  fl.  mit  beigelegten  Namen. 
Mixta  Filices.     Zahl  der  Arten:    120  und  darüber.     Preis  der 

d  V   Centurie :  10  fl.  mit  Katalog. 
Mixta  Filices.     Zahl  der  Arten:   100  und  darüber.     Preis  der 

Centurie :  8  fl.  mit  Katalog. 


r,, ?.?-.. 


Ankündigung  von  Pflanzensammlungen 

für 
Forstmänner,    Oekonomen,    Runstgartner,   Garten-    und 
Pflanzen  -  Liebhaber. 


'  Die  versprochenen  Fortsetzungen  meiner  PllanzensAnimluu- 
gen  sind  mm  erschienen ,  nnd  demnach  zu  haben : 

Dendrotheca  Bohemica ^ 
oder  Sammlung  der  in  Böhmen  einheimischen  Holz  -  oder  Forst- 
gewächse. Diese  Sammlung  ist  nun  vollendet,  enthält  212  Ar- 
ten, nnd  kostet  18  fl.  C.  M.  Den  Herrn  Abnehmern  der  erste- 
ren  Abtheilnngen  dieser  Sammlung  wird  ein  Supplement  abge- 
sondert für  2  fl.  C.  M.  nachgetragen.  Diese  Sammlung  besteht 
ans  ausgewählten,  schön  getrockneten,  nnd  hinsichtlich  der 
Blüthe,  des  Geschlechtes  und  der  Frucht  sehr  charakteristiscKen 


Exeinplarpu,  so  d«s9  sie  alles,  was  bisher  iii  diesem  Bereiche 
noch  orsohitMicii  ist,  weit  au  V<»lIst;iii(iifikoit  ütorlrifft,  uud  die 
briifrloi-irii  {■i'(lriirkt»'ii  Etik«Mt('n  (■nlhaltt'ii  ausser  d«'ni  svstt'ina- 
tisrhen  Narani  iiorh  die  withtiffsteu  Synonyme,  dio  pohriinch- 
lichsten  dontsrhen  nnd  iHthniischen  iSameu,  das  Vorkommen, 
Standort,  die  ülüthe  -  nnd  KiMfzeit.  Diese  Saaimlunf-  hat  auch 
den  licsondi'rn  Vorznj?,  dass  die  Kliketten  der  Pllanzcn  nicht 
uiimerirt  sind,  nnd  dass  sich  daher  jeder  Besitzer  die  Pllauzeii 
selbst  nach  einen»  ihm  am  meisten  znsaiienden  Svsteme  ordnen 
kauu,  und  dass,  wenn  man  meine  Dendrotheca  Kxotico -Boln- 
mica  zujfleieh  besitzt ,  man  sieh  aus  beiden  eine  neudrotheca 
anstriaea,  irernianica  ete.  zusammensetzen  kann,  wahrend  die 
übrij'  a;eblielM'nen  Arten  für  jeden  I^andsinann  eine  Dendrotheca 
Kxolica  bihlen  ,  wodurch  diese  SanimliMiircn  nicht  nur  für  das 
Innland,  sondern  auch  ftir  das  Ausland  höchst  niitzlirh  werden. 

Dendrotheca  F.jrotico-Bohemica, 
od«r  SammliiB^  der  fremden  iu  Böhmen  ausdauernden  Ilnlzpe- 
Wiiehse.  1.  2.  3.  Liefernnir.  Diese  Samminna:,  die  auf  dieselbe 
Art,  wie  die  vorherjreliende  eingerichtet  ist,  nnd  als  fline  Fort- 
setzunc  decelbeii  betrachtet  werden  kann,  wird  bis  zu  ihrer 
möiiliehen  V'ollsiandijrkeit  lorltresetzt  werden ,  nnd  alle  fremden, 
aller  in  IWihmen  ausilanerudeii  B.iiuue  und  Straucher,  die  nicht 
nur  den  (Partner  u]id  (iarteuliebhaber  als  Zierstraueher,  sondern 
anch  iu  <len  nenesten  Zeiten  dem  Forstwirthe  sehr  wichtige  §:e- 
worden  sind,  liefern.  Die  bereits  davon  erschienen«!!!  3  Liefe- 
runircu  entlialten  190  Arten,  deren  Anfzahluuii  für  hier  zu  weit- 
läntit:"  m  iire  ,  aber  iu  der  He>reusburiier  alljremeineu  ll(itauischen 
Zeituntic  nschzusehen  ist,  uud  kosten  18  11,  C\  M.  Die  Sie  Lie- 
fernnc;  enthält  70  Arten,  nnd  ist  abacsoudert  nur  für  die  üvrjreo, 
die  l»ereits  die  früheren  aliireuouuuen,  für  6  fl.  C.  IM,  an  haben. 

^■igrostothcca   Bohcmica , 
oder  Sammlung  der  in  Böhmen  wildwachsenden  Graser.      Diese 
f^ammlnuir,   die  vorzüglich  für  den  Oekonomen  wielidg  f!st,  >m- 
hall  256  Arten,  nnd  kostet  18  ll.  C.  >T. 

Herbarium  Flor^c  Bohemicae  universale, 
Die,s«  Samralunsj  enthalt  alle  bisher  in  Böhmen  aufirefunde- 
nen  Cotyledonar-PÜanzen  ,  nnd  zwar  mit  den  beiden  dazu  ge- 
kommenen Supplementen  der  Zahl  naeh  2050,  Die  Pflanzen 
selbst  sind  nach  dem  natürlichen  Systeme  geordnet,  uad  dieEin- 
richtnng  so  iretrofFen,  dass  alle  etwa  noch  später  aufzufindenden 
Arten  in  Supplementen  nachgeliefert,  nnd  von  jedem  leicht  an 
den  ihnen  dem  Systeme  nach  gebührenden  Ort  der  üauptsanim- 
Inng  eingereihet  werden  können  ,   so  dass  dieses  Herbar  stets  als 


8 

vollendet  gelten  kann.     Diese  Sammlung  wird  eifrigst  mit  den 

,P  .Osten  Entdeckungen  komplet.rt,  w.e  die  2  vorhegendei,  Sup- 
;  n"^beweisen;nud  ist  in  ihrer  Vollständigke.t  .0  we.t ge- 
H-  hon    dass  kein  Land,  wenn  man  rielloicht  die  hchweiz  aiis- 

•mmt '  derlei  vollständige  vaterländische  Plianzeusammlungon 
nufrnweisen  hat.  Der  hillige  Preis  einer  solchen  Samml.mg  ist 
135  11  C  M.  Für  die  früheren  Herren  Ahnehiu(-r  dieser  Samm- 
lim"-  ist  das'erste,  so  wie  auch  das  zweite  oder  letzte  Siinplemeut 
für "5  fl.  C.  M.  abgesondert  zu  haben.       ""fi   'U"fr. 

'!!   Plantae  selectae  Florae  Bohemicac.    Fase,  i,  //,  ///. 

Diese  Sammluugen  liefern  die  seltensten  und  ueuesfou  Pllan- 
zen  Böhmens.  Der  neueste  nnd  dritte  Faszikel  enthält:  Ane- 
mone alpina,  et  ß  sessiliflora,  Adonl^  verualis,  Arabis  sagit- 
tiita  sudeticaTan.  Cardaminc  Opizii  Presi,  impatiens /?  aju'- 
tala,' Teesdalia  nudicaulis,  Yiola  rupeslris  Srhmidt,  Polygala 
mnlt'icanlis  Tau;  Stellaria  linoides  Tau.  S'pprgnia  nodosa,  Si- 
lene  nemoralis-,  Sedum  rubeus  Haenke,  Pruiiw>»  petraea  Tau. 
Tyrus  sudetica  Tau.  MTriophyliiiui  ]»ee(iuatujh  ,  et  ß  brevifo- 
liiim  Hvdrocotyle  vulgaris  (SchKiihriana  ReieJib.)  IJupIciirum 
lonu;ifoliinu  ß  atropurpurenm ,  Hieraciitm  inuloides  Tau,  p>'e- 
nanthoides  £  integerrimum,  et  C  leuootJiecuin,  Sforzonera,  piir- 
pnrea,  Cardmis  Personata,  GnaphaliuÄi  norvogieum,  CavAÜn 
Tetasites^  Cinetaria  aurantiaca  ß  capitata,  Solidago  alpeslris, 
Geiitiana  asclepiadea/?  albillora,  lantifolia,  Swertzia  perennis 
jS  ^randifldra,  ¥eronica  alpina  /5  rofiliulifoiia,  pijosa  St'j)iui<|t, 
Primnla  mitiiuia  y  grandiflora,  et  d  biiiori,  -Saüx  pulveruK-iilu 
Tau.  Albiphila  Tan,  multiglandulosa  Tan.  silesiaca;  et  g,  pi- 
losa,  Cmonadelpha,  7;  dasycarpa  ealvesepiks-i,  Bel«la  CArj»atjca, 
Juncns  obtnsiflorus ,  aJcutJäonis,  uLlginoÄHS,^  Buluins,  «rpi^rr«'- 
sus,  PWeimi  alpinnin /5  viride,  Cacex  ini^jia^'  ie^ndoe-vif pa  T^n. 
Der  Preis  ist  5  fl.  Ci  M.  You  den  2  fnikcicn  Fa-^zikcln  sind 
noch  Exemplare  vorräthig,  deren  Inhalt  Tu  meiner  vorjährigr>n 
Ankündigu^ig , ,  so  wie  in  der  allgij'i'neineU  ftotaiiisiiien  Zei^ul)^- 
nachzusehen  ist,  und  siiid  eijizelhfür  lö  fl.C.  Ml'zti  hab^li;  '' 

Bestellungen  auf  die  iii'Böhmen  wll()warlis-eVi(t(Mi  Giftpfljtli- 
zen  a  6  fl.  C.  M.,  so  \Vieauf-die  höhmisVh^Ti  MedizinftlpHanzen, 
deren  beiläufig  400  siud,  das  Hundert  zu  7  ti.  C  M.  ,•  Af erden 
angenommen,  und  können  zu  Ende  des  Jahres  geiioiert  werden. 
^*  Schliesslick  ist  zu  heniörken ,  dass  alle  Samndraigeu  nur  so, 
"^rie  sie  einmal  geordaiet  und  hier  angeführt  sind,  aii^gegebeji 
%eTden,  und  dass  ohiie  Geld  oder  sichere  Anweisung  nichts  ver- 
^abfolgt  werden  kann.  .  :;...;;.,  ,.; 

Prag,imDecbr.l834..     ;,  Pi  Igji/Fr.  Tansch, 

i>  fcer.I)  Oc;      .,  »miiiPrag,  Viehmarkt,  Nr.  500. 


,<^  /i,/  /X. 


////  / 


''^^KXV' 


© 


tr    /r .    rff<<i'*r /'rr/fr    /»'^y/^/' 

f  f  <  r    /fr/rrAf  Ar/r/Yir/y^f  ///A ^y^'/Yr    //yy ///•////' y//r/'r<y  fy  ///uyAt, 
^/y///~  /f  /y     AXy/yr.   *fyy y/r   y^y  //yAy.f  t/y.ifZY //^Ar 
/X///' '/''y yyyyyf^y  »yy^yy /yy^^y^y-' y/ /yyyyAryyy^yyy^.i  /yyyy^^'.f  tf/A /■yyfr/zAfr 

,a  *yy.^-  f/  f  wyyy/ff/-  ^/yy^f/yY.  t  ^  /  A^.  /  y?      /r.yy/'ArryyiyytA*  . 

f. 


^        /:?Ary//y//, 


X^yyi.  y/yrAy//.i.  /7y/A// 


^  Xo«p<r-  y/«l  - 


C  f^ScArrtf^   Ä5i«?yT- 


Lmmnw  ßit  XC. 


7.V/; 


/^ ,/t^//<7A'/y^r   /^^//r /vf^f  /'////■.!      'S^if^^ 


4t^ 


.  /i'y.    / 


J^y.   :^ 


///yy////'<r  -Oy/'///'f/rr^    .^//'/•rf/f 


Si^WU^    /M : 


I,ütft4tnr  Jlit.-  fX 


lifflU 


4l 


Ü 


/^ /y////  '<////'///    //«'  (/y/^'/'^Y///,^ .        ^^^'A' 


r.  FSrAmr'ift^fä-.- 


//////f/f-      />/■/  /\ 


///  // 


.Vr/w. 


/J/f'/y. 


'/  ■///////.' 


^  r 

/ 
/•    ' 

I 


AV/.  ^. 


y 

^  ._^-^"v 

/>//  .'<'//   f/r.t/r'/ 

/ 

l   V 

...../ 

^^_ J)S/ /JOsf    \f/r 


/c'./   ' 


\:'.  Ai/  ///////    \f// 


S/   /tf  /r/ .  ^/". >#^ //  /r> • 


.)/'.  r,'//»^  f/c.r//: 


r?  A/.  ''//-'(<.</// 


.//'    <'////  ////v/ 


I.tffrtucit  />t/  /\ 

Tafl 

».- 

1 

^^S^  vi 

i^ 

■lüT^  *rl-vlfo^  Miy 

Sä- 

J^#V^w3^j^ 

"^fe 

*H^O^Y^ 

h**  ■ 

r^^^^k/    S^ui^^^^ 

'  ^^^  ^ 

% 

#1^« 

'   Jp^ 

X  r 

yr 

\  ^iipi^^ll  g^^^r 

/.//t/s    i//.sf//J//t 

w 

• 

i 

J.iiimtfti  />'/  /\ 


/////////  //  /•//  /1 


V