Full text of "Linnaea"
THE UNIVERSITY
OF ILLINOIS
LIBRARY
womv
^
Digitized by the Internet Archive
in 2011 with funding from
University of Illinois Urbana-Champaign
http://www.archive.org/details/linnaea09schl
LIIViVAEA.
Ein
Journal fiir die Botanik
in iiireiii ganzen Umfange.
H c r a II s g c g c h e n
D. F. L, von Schlechtendal ,
ItrMecl,, Chir. u. Piiilos. Dr. , ordentl. Prof. an der Universität zu Halle
und niebrerer p;elelirten Geiellschaften Mil£!,lied.
Neunter Band. Jahrgang 1834.
3Iit sieben Tafeln Abbildiiiigeii.
Halle a.d.S. 1835.
gedruckt auf Kosten des Heraus^obere.
In Coiumission bei C. A. Schwetschke «ml Sohn.
IV
Seite
(3. De plantis in expeditioue speculatoria Romatizoffiana et in her-
barlisBegiisBerolinensibus observatis dicere pergit Adelber-
tiis de Cliaiuis.so. Meiastomaceae Americanae . . 368
Contimiatio 428
16. Emimeratio Gasteromycetum geuuinoniin huc iisque in Imperio
RiUheiiicü observatoriim. JScripsit J. A. Wein mann üort.
bot. imp. Pawlüwsk. inspector ....... 403
17. Cel. Endlicher S. P. D. C Lehmann Dr. . 4il
18. Bambuseae Brasilieuses. Recensuit et alias in India orientali
provenieutes adjecit C. G. Nees ab Esenbeck Prof. Vra-
tisl. , Acad. C. L. \. C Praeses 461
19. Einij^e neue Flechtenarten, beschrieben von C. G. Nees
V. Esenbeck und v. Flotow 495
20. Novae Lacidis species iconibus illustratae auctore Adelb. de
Chamisso (Acced. Tabb. V. et VI.) 503
21. Thyrsopteris, eine neue Farrnj^aliung. Aus e. Schreiben v.
Hrn. Prof. G. Kun;5e in Leipzig an den Herausgeber . 506
22. Kleinere Mittheiiungen.
1. Saxlfraj^a imbricata Beriül. v. Bertoloni . . . 509
1. Colchicum aulumnale fl. virescente vernali v. Heraus-
jjeber 509
3. Campanula Medium L. v. Weinmann . . 510
4. Ueber Benuizujig einiger •westindischen Pflajj^sen v.
Schorabursk . . . 511
5. Convolvulus Fraukeanus Schldl. v. Herausgeber - 513
23. Ueber Najas major ........ 515
24. Enumeratio Muscorum iroiidosorum s. primae lineae Muscolo-
giae Lusatiae inferioris auctore L. Raben hörst . .523
25. Materialien mi einem Ver^eichniss der jetzt lebenden botani-
schen Schriftsteller, so wie derer, die im letzten Decenniiiju
bis Ende 1833 verstorben sind 707
26. Pflanzen - Missbildunsen gesammelt von D. F. L. v. S c h I e c h -
tendal . . . . - 737
Register der in den Abhandhingen vorkommenden Pflanzen -
Namen ... 739
SYNOPSIS
PLANTARÜM CRYPTOGAMICARUM
AB
EDUAIVDO POEin>l(>
IN CUBA 1NSUI>A ET IN AMEHICA MKRI1»10NAM
COLLECTARirM
AUCTOUK
G U ST A V O K U N Z h\
L E C T ü R I S
S.
V"as aiuiisMDCCCXXIl — IV. iu Cuba, Antillarum insiila «H
aunis MDCCCXXVII — XXXII. in Amcricae meridlonalis pro-
vinciis: Chile, Peruvia et Brasilia collegcrit plautas crjptoga-
micas perejiTinator strenims, Eduardus Poeppie:, Philos. Do-
ctor et Professor Lipsiensis, eas describciidas divolicandasque
mihi tradidit. Jam primam synopscos illorum vc'^etabiliiim par-
tem, nempe Filices, Tibi, L.B. oflfero, fere trecentas. Aliqiias
ex hand exiguo ineditarum numero collectio Filicum Cubeiisiiim
exsiccatanim a Poeppigio pnblici juris facta continet et perpan-
cas tantum illarum b. Sprensol in sua syslomatis regctabilium
editionc reccpit. Alia hie ennmerataruni specierum pars , nee
sane spernenda, manibus tantum eorum subest, qui illa per
Americae piagas itinera opibus suis sublevare benigne volue-
runt. Ex bis herbarium regium Berolineuse nominare sufficit,
quo Poeppigianarum plautanim eoUectiones usui publico patent.
Reliquae species in herbario peregrinatoris et proprio repe-
Tinntur.
«rBd. IsHeft- 1
Quod ad formam synopscos attinet, panca pracmoneam.
Cum h. 1. absohitas darc descriptiones non licuerlt, phrases ut
plnrimum propoucrc slndiii, quae uotas naturales potiiis quam
pure distiuctlvas in sc continoant, persuasus, hasce componcre
mono"^raphislarum et systcraaticonim esse. Quod iis dictum
velim qui diai^noses novarum specierum jnsto amplirtres esse
censnerint. Notas, in viva planta observandas, c diario pore^^ri-
natorls dcpvompsi et uncis [] inclusi. Non minus locos nafales
inde assuratos esse , vix est quod moneam.
IVIuscos, lichenes, alg:as et funj?os in posternm dabo. IIa
vale L. B. et coeptis fave.
Seripsi Lipsiae d. 4. Octobr. MDCCCXXXIII.
i
F I L I C E S.
EQISETACEAE.
I. E Q U I S E T L M L.
1. rnU» giganlcuvi L. ramosissimiim \V. (iion Dcsfnut.) Vau
rlicr lUdiKii;!-. cU's pnlcs p. 42. c. syiioii. Descoiirlilz flor. iiumI.
des Aiitillcs f. 112. (mala, pro more).
In palndosisPoriivIao adPampayaco Icct. 1829. (Diar. 1152)
Uorli. Poopp. Kzo. c(e. "*). — In Chilo propo Talcahuaiio,
sterile lecl. 1828. Herh. Po<'pp.
2. E, bogotcnsc. IL B. Kunth. Yauclior 1. I. p. 56. R.
pratcnsc Hook, et Arn. liot. of Beecheys voy. II. p. 51. (excl.
syn.)? Coli. pl. Chi]. I. No. 261.
Hab. in Chile saxis mnseosis rivorum propc Concon; leet.
Jiil. 1827. (Diar. 86.) Herb. Poepp. Kze. ete.
Obs. Stoinata (i;laudnlae corticales Mirbel, Vauch.) ovalia,
utrinqne snbtruncata, rima mcdio dilatata, seriebus plnribus ir-
regnlariter disposita. Yaginae caulis fertilis interdnm quinque-
dentatae. Canles c basi ramosi (inde caespitosi ab anctoribns
dicti), transrersim nudnlati, scabri.
Planta Hookeri (1. 1.) ad Concepclon et Valparaiso lecta,
quodaminodo hnc speetare videtnr, cum basi mnltiramosa, ra-
mique spicigeri dicautnr; qnibns notis satis ab E. pratensiEhrh.
*) Hocce etc. indicatur, plantam in coIlectionUnis exsiccaiis «lisiri-
butis esse receptam.
1 *
ilcclin.1t. Contra E. palnstri similcm, spicasqnc abbrcviatas
(licit cl. aiictor.
Var.? B. Jhigelli forme \\.zc.: glancnm, ramis longissi-
mis, tcuiiissimis , dicliolomo suliramosis , articulis ücxuosis,
tctraquotris. Coli. pl. Chil. IlT. No. 260.
Stcrilo in Chile aiistralis sylTiy alpiiii<i ad Antnco Icol.
Febr. 1829. Herb. Poepp. Kze. clc.
0 b s. CojiveJiil nim F. hognfcnsf raule •> liasi ramoso ,
frausversiin uiuliilaU», Stomata subrolimdo-oTalia, rima acriiiali.
Rnmi ultra pedalos. — E. stipnlacenm Vanrh. , in Peru via a
J)oDib"yo locdmi, fllffert vaginis sex- ad septemdentatis,
LYCOPODIACEAE.
U I. Y C O P O D I li M ].. ")
vi, EXSTIPULATA
a. c a p s u 1 i s s p a r s i s.
3. L. linifolium L. — Grcv. et Ilook.
Sylvac moiitosae ad Pampayaco, Üor. PeriiT. Lect.Jul. 1829.
(Diar. 1135.) Ilorl). Poopp. Kze. e(r.
Obs. [Caiiles 1 — 2 podalos, peuduli ex avbnribiis refii-
stis]. h. liuifolinm Sieb. Herb. Martin. Snppl. no. 57. ad L.
taxifoliiim Rw. pertiuet.
4. i. tenuc H. B. WilJd. Kunth. noT. gen. VIl. t. 671.
Raddi nor. gen. etc. lil. Brasil, t. 4. bis f. 1. L. filiforme Sw.
syn. t. IV. f. 3.?
Lcctum in Peruviae sylvis mont. densissimis ad Pampayaco.
1829. Herb. Poepp. Kze.
Adu. Filix uostra omnino convenit cnm specimine Hnm>
boldtiauo iu cullectione ülicnm Kaulfassii (jam parte hevliar.
*) Coiif. GrcvUle et Hookcr ennmeratio filicuiD , Lycopodiucae , in
Hocker bot. misccUany U. p. 360 sqq.
Hoi'ineriaui), iilti cum li. üliformi jacei , «»«'c uoii fiim iconiljus
biipra laudiitis , iu)iriiuis optima Kiiathiana. Gd-vIIIc et Uoo-
kor, viri darr. I. I. sjtocifm Insupcr L. accrosu Sw, U., ejiis-
d«>m<|iM> L. Tcrtirillato ilLamarokü, nee Douli L. stlacro jiiu-
guul; qua de rc pcrsuasiim mihi uondiim «•>(. Contra Ti, tili-
riuinis convoniontiam cum tenui üi'jrat tl. Schiadi'r ((ioiiing,
\uzoii.-. 1.S28. p. 2055.).
5. L» curvt'/olium ]\Zi\: caulc pcndiilo, Ihu'cido, repe-
(ito.dich'itomo , raniosissimo , rauiiilis atlfiniaiu- liliformilMis;
fdliis laxis, «iiiadril'ariis , inlci^ririniis, ranionini e Itasi «lilatata
liuoari-iajullaiiliiis , rei'iiivatis, apicc siiliincurv«), ramnloiiiin
scnsim miuoriI>iis, remotltniljus, magisquo adprcssis lancco-
lalo- s. oTalo-suliiilatis.
Crcsc. in llor. PoruT. syJvar. dcnsaruni arborilms prup»*
Pampayaco. Lcct. 1829. Ilorl». Pocpp. Kze. etc.
OI)s. Spocics insiu,nis, saep« biprdalis et lon.ü,ior. Divl-
äioni'm gcuoi'is spifis dichotomis scssilihus acmiilatiir. Cnp-
sulae luagnac, pallidao, rcniformcs, in ramulis eparsac.
Üiffcrt a L. at'croso et liliformi foliis laxiy.
6. L, })uIj/carpos Kz*i.: caulc subcrocto, ilexuoso, repe-
tito-dicliotomo, ramosissimo , ilaccido, fragili; ramis atteuna-
tia, divaricatis; foliis sparsis suboctofnriis, ramuloriun laxis,
linoari-capillaribus, apicc subulatis, flcxuosis, liorizontalitcr
patcutibus; capsulis uumerosissimis, aggregatis.
Ciese. in sylvis llor. Peruv. locis aperlioribus ad Cassapi,
Jul. 1829. lcct. (Diai-. 1124) Herb. Poepp. Kze.
Obs. DilFcrt a sequentc iuprimis caulc teuui, ramis atte-
nuatis, foliis, pracse#im in ramulis, laxioribiis , brcvioribus,
tantum somipollicaribus , capillaceis et capsularum pallidarum
abundantia iusolita. Caulls 8 — 9 pollic. altus. Color plautae
pallide viridis.
7. ir. dichotomum Sw. Gvev. et Hook. I. 1. c. synou.
(mandioocauo Raddi t. 4. et pithyoide Schleclit,). Sic deiiuien-
6
diun videtnr : L. : caulc crccto, subflexnoso, dichotome ramoso,
crasso , rigido ; rainis ramnlisque validis , iiicurvis ; foliis
sparsis, miiltifariis, deusissimis , augustc linearibus , acutis,
accrosis , basi bisulcatis , loiigissimis , pateuti - subrccnrvis ;
capsulis ad raiiiiiloriim apices uiimerosis.
Spccimeu iiuicum , idque sterile , CTim praecedente lectiim.
Herb. Pocpp.
Obs. Rigiditate canlis ramorumque , foliis 1 — 1| poUi-
caribns, ani>;iisto linearibus, liasi bisulcatis, saturate riridibus
iusigiiis specics. Color caiilis plernmque sanguineus s. fusciis.
— Descriptio L. dichotomi Sw. (II. lud. occ. III. p. 1575.) satis
congrua. Tarnen el. de Schlechteiidal sumu L. pithyoides et h.
Kaulfuss (in iiidice coli, filic.) L. maudioceauum a Swartzii
plauta disliuxernut. Quid L. dichotomuiu Presl (Rell.Haeuk. I.
p, 82.) caule pendulo, fragili? — An praecedens?
b. C ap s u l i s s p i c u t i s,
8. L, ccrnuum L. — Grev. et Hook. 1, 1. Hab. in flor.
Pernv. arborlbus retustls , in sylvis montosis ad Pampavaeo Pe-
rnviae, Jiil. 1829. lect. <Diar. 1142.) Herb. Pocpp. Kze. — et
inpraeruptis argillosis flum. Amazouar. Brasiliae Septbr. 1831.
etc. (Diar. 2611.) Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Utraqne forma , etrobustior, foliis paullulum latio-
ribus, et debilior, foliis capillaccis reperiebatur. Haec apico
saepins prolifera.
9. L, rupestre L. — Grev. et Hook. In alpiuis friiiidis-
simisAudiumPascoensium flor. Peruv. 1830. fructif. lect. Herb.
Poepp. Kze.
10. i. aristatum H. B. Willd. — Grev. et Hook. 1. 1. c.
synon. L. piliferum Raddi (Bras. t. 3.). L. tricliopliylhim Desr.
prodr. lil. *^) |». 184-. L. vi'iiii^tulum Gauduli. in Freyc. voy.
bot. t. 22. et torridiim ciiisd. il>id.
Sterile lectuiii in llor. P^tiiv. sylvis .id l*amp;iyiu(j. Jiil.
1829. Heil», rocpii. Kze.
Adu. Speeies in Ameriea boreali et meridionHii, insnlisque
l.ite dilfiisa, jam a Ilaenlveo in Peruvia Iceta.
11. L. spcc. dubia , steriiis.
L. deiidiüiuori»liiini Kzr. Coli. pl. CJiil. II. No. 134.
In Chile sylvis mcmtaiiis ad Talcahiiann Apr. 1828. Iiela.
(Oiar. 607.) II.mIi. l'iM'pp. K/.c. •'((•.
Obs. Caiilis ultra Itipt'dalis , r('|M'iis, llcxiiosus, leres,
peuuae aiiserinae criissitie, sul)slriatus: fuliis sparsis , remoiis,
laneeolato -liiiearilius, aemninatis, rijiidis, siirsiiiu eurvalis,
sulisceiiiidis. Raini rcnudi , adseeiideiitcs, 3 — 6 pollieares,
llt'\ii(»si, vaii\iilis alliTiiis, (licluilonio raiimsis, siil»fasli£;iatis.
Folia 5 — 6 faria, rainorniii la\a, raniiiliniiiii iiiiluieala , linea-
vi - suliulala, cnTlo - paliila , eiiivata, ranalieiilata, rii^ida.
Color plautae oliseiirc viridis. — L. eonferlo AV. et ]j. Prcslii
Grev. et Hook. 1. 1. (L. serpeuti Presl nee Desv.) tsimillimum et,
Ml videfur, aiteciitriim. Dijiidiceut autuptae !
12. L, spcc» ditbf'a^ stcn'lis.
Coli. pl. Chil. 111. No. 261.
In Chile aiistralis siinimis alpilnis „Andes d«' Antiieo" Jan.
1829. leeta. Herl». Poepp. Kze. ete.
ühs. Praecedenti simile, dilTert eaule eoinpresso , sul)au-
cipiti, squamis scariosis, obtnsis, sparsis, ramis ercctis, basi
exallata subuudis, squamosis, ramulis fastigiatis , ereetis, ad-
prcssis, foliis laneeolato - linearilius, breviter snbulatis, pla-
nis,ereetig, subadpressis. Color tolius plantae ex üa^o laete
*) Vidc: 3I<^moircs de la .>ooicic Liiineciinc deParis, tojue V. Mai et
JuiU. 1827 i> 171-337
8
viridis. — Cum L. panicnlato Desv. Enc. suppl. V. p. 543.
coniparandnm.
13. Jj. carolinianum L. rcpons Sw. , Grev. et Hook. 1. 1.
Schlechtoiid. adiinil>r. t. 4. L. pricctoriim Sclirad. Gott. Anz.
1818. p. 920.
In palndosis tiirfosis „Campina grande de Collares ," Bra-
silias Majo 1832. Icct. (Diar. 3019.) Ilerl). Poopp. Kzc.
0 h s. Grev. et Hook, adsentio L. repens a caroliniauo uon
separantiltus.
B. STIPULATA.
a. Complanata.
14. L, complanatum L. de Schlecht, et Cham. Linn. V.
p. 622. Grev. et Hook. 1. 1. a. forma tropica. L. thyoides
H. B. W .
In flor. Pernv. sylv. deusis ad Cassapillo prope Pampayaco
Jul. 1829. fertile; et ilndera in moutilius sylvestribns, siccis
lapidosis sterile lect. (Diar. 1123 et 61.) Hcrl». Poepp.Kze.etc.
Obs. Rami sacpins 1 — \\ pcdalos. Non aemel spicas
ipsas iterum divisas vidi.
h. Stachygynandra.
15. L, c.raJtatum Kze. caulc , ramis scandcntihus
lonnissiraig tripinnatis, rhachi unirersali valida tereti hispida,
pinnis oblongis pinnnlisquc oblonj^o -linearibns sub-horizontali-
bus, alternis, romotis, pinnulis apicis spiciferis; foliis oblon-
ge-falcatis uervosis, marginatis, integerrimis, rhacheos univer-
salis maximis sparsis, inforne romotissimis ovato-falcatis,
acurainatis, piunanim horizonlalibus rcmotis, pinnularum pa-
tentibus snbapproximatis; stipnlis rliacheos universalis nnllis,
piunarum piumilarumque sensim approxiraatis, lanceolato-fal-
cAlis; spicis ovalo - oMouffis, tctrai^onis, sqnamis rotnndato-
ovatis, acumiuatis, carluatis, hascos maxiinis, amploctaiitibus.
Vulixare iu sylvia udis llor. Pcruv. ab Uchiza ad Tocache
loctiira. Jul. 1830. (üiar. 1953.) Herli. Poepp. et Kzo.
Obs. Spciios momorabilis, distiuotissima! [Dume(a im-
porvia cflicit ad torrain, biori»jalis, raniis taudom arborcs, haud
raro ad pcdos scxaiiiula usque adsicoudriis],
16. L, ßabcUatutn L. — Grcr. et Hook. 1. I. c. sjnon.
et L. ancops Presl Rol. HaouK. p. 80. (scr. spoc. anct. iiou di-
vorsnm).
In sylvis opacis Luniidis ad Cassapi llor. Peniv, foriilo, Jul.
1829. (Diar. 1125.) Ilcib. Pnopp. Kze. etc.
Obs. Canlis repcns , ramis adsccudoutibus; itaqne in sc-
riiuda dlvisioue Lycopodior, tetrae,onostachyorum Grcv. et
Ilook. cnlloraudiim. In ppociiiiino Herb, proprii ox modio caule
cnatos Tidi ramiilos, \A basi (autum vcl omuino , a forma con-
sucta maxime abhorrcutcs, iiempo raniulis divaricafis, foliis
mimitis, rcmotls, ovalis, oblnsis et aciitis, subaequilaloris, uec
falcatis ! — Siinmia itaqiie oautio iu distinguendis tribus diffi-
cillimae, ot jam iiiiuia specieriim copia obnubilatao formis
adhibcnda.
17. X/. spec, dubia.
Ad Painpayaco fl. Peruv. iect. (Herb. Kze.).
Obs. Caiile adsrendonte, articulato, bisnlcato; foliis
oTatis ot ovato-lauceolatis, basi subcordatis, elabris colore
laetc viridi a praecrdcnte et articulato uostro diversa, cum fru-
ctu careat, omittcuda ridetur.
18. L.haematodcs KzG.: caule e basi repente erecto, va-
lido, obtnsaugulo, glabro, sauguineo, foliis decussatis, adpres-
sis, subremotis oratis, superue ramoso , ramis alteruis , disti-
chis, patcutibus, tripinnatis, flexuosis, ramulis plurimis spi-
ciferis; foliis ovato - s. oblougo - falcatis acutiusculis nervosis,
basi subcordata inferne excisis, uuideutatis, marn;ine superiori
10
serrulatis; stipulis ovato - falcatis , siibimbricatis , basi siipcrue
hastatis, iiiferne auriculatis; spicis tetragoiiis , cloujratls, ile-
xuosis , sqnamis ovato - aeuminatis, cariiiatis, margine scnatis.
Flor. Huallagac superioris. In sylris primaevis ad Mis-
sion. Tocache Jun. 1830. loctnm. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Species et ob tolorem caulis bipcdalis sanguineum
cjusque partitiouum niljcllo-stramincum, folioruiu obsolete stri-
atoium, basi subundiilatornni siipra pallide, subtus atro - viri-
dcm, et ob structurac gracilitatom spicarumqne .ibiindantiam
elegantissima. Folioriini stipularumque forma facile ^dignosci-
tiir. Habitus cum L. üabellato couveuit. L. gracile Desv. af-
fine videtur.
19. Xf, articuJatum Kze. canle elongato, articulato, senii-
tereti, siibtiis ani^ulato, stoionifero, basi simplici, supernc
1)1- s. tripiuuatim ramoso, subflexuoso , foliis niagnis, caulinis
liorizoutalibus remotiusculis , ramornm patentibus, imbricatis,
Omnibus ovato -oblongis, subfalcatis, obtusis, evauidincrvibus,
coriaceis , basi superue anriculata e,ibl»a evidenter , apiee snb-
tilissimc scrratis ; stipuiis sulivotnndo-ovatis, falcatis, aeumi-
natis, nervo cuspidatis, margiuatis, scrratis; spicis subbiuis,
tctragonis , minntis , oblongis.
Frequcus in dcpressis sylvanim flor. Pcrnv. ad II. Huallaga,
Mission. Tocache. Jnl. Ang. 1830. lect. Herb. Poepp. et Kze.
Obs. Bipedale et tiltra, coniplanatum, latissimum (ad
I pollie.). Canlis stramineus, ad articulos eonstrictos, facile
solveudos et in ramulis ultimis l'useus. Folia supra laeie viri-
dia, snbtus pallidiora; [ad apices ramornm nondnm explicato-
rum flaveseentia]. — L, atroniridi Hook, et Grev. ic. fil. t.39.
simile. Hoc vero abunde dilfert raule nou articulato , foliis tri-
lineatis, stipuiis oblongis, nervo longe cuspidatis, spicis elon-
gatis. — L. gem'cuiaium Presl Fvelif]. Haeuk. l.jp. 80. caulc
tautnm articulato conveuit.
11
20. L, sloloniferum Sw. Grov. rt Hook. Addit. aud
lorioi't. ad Kii. lil. inllook. bot. mise. 111. p.106. (uon 11. p. 143.)
L. ro('Hpiü,iamim Gr. t^t H. En. fil. iio. 144. p. 393. uoii add.
ot forr. Collect, fil. exsicc. Cubae.
lu sylv. siccissimis ins. Cubae ad Suiuidcro. 1822. Herb.
Kzo. oti'.
Obs. Spociom e epocimiiiiliiis Swartzlanis in Herb. Bank-
slano recojiiioveniut eil. Grevilie et Hooker. — lliic alle£;at
Dosvaux in prodronio Gnnno.ü,ynuni Domingense Pal. de ßeauv.
prodr. p. 103,, nee obstat dias^nosis, licet brevissima et iusuf-
tieieus. Floren vero Palisoti feiniueos (capsnlas frlobuliferas),
niiuquani vidi.
Speciniiua Lyropodii ad saxa sylvarum umbrosanim ad
Qiiiutero ins. Cubae leeta (Herb, propr.) lormani L. stoloui-
ieri juvenilem, l'oliis paullo remotioribus, cxhibcre mihi vi-
dentur.
21. i. Pocppigianum Grov. et Hook. Ennm. fil. Addit
et corrcct. bot. 1. 111. p. 106. stolouifernm Eumn. fil. 1. 1. II.
No. 143. (non 144.) cxcl. syn. Dillen.
In sylv. densis 11. Peruv. adPampayaco fertile lectum 1829.
(Herb. Poepp. Kze. etc.).
Obs. Satins duxi, haue spcciem, antea sub uomiue radi-
enlosi distiiietam, cum L. Poeppigiauo conjnugoro. Hoc vero
iioudnm omni dubio liberatnm videtur. Allegautiir icoues
Plnm. fil. t. 43. (nou 143.) muscns sqnamosns repens et Dillc-
iiii hist. t. 167. (ed. II. gratt. 66.) f. 9. AB, iuvicem diversis-
simae. lila vernm L. stolouiferma satis beue reddens a Swar-
tzio et Willdeuowio ad haue speeiem refertur. Haec vero, Ly-
copodium sterile quoddam, foliis lougis, arctc imbricaiis , re-
fert; cum fig. 10. ejusdem tabulae, ab auctoribus autiquis ad
stolouifernm laudata, uostrum L. Poeppigiauum beuc cxhibet.
De hac fiaura vero dubitaut Grev. et Hocker l. 1. — Ceierum
12 ^
a diagnosi Grevilleaua nostrum diffcrl: folüs pariun Üaccidis ei
evidenter marginatis.
22. L. species dubia.
In rupibus aridis ad Cassapi fl. Peruv. Jul. 1829. Heil».
Kze. etc. stcrilis lecta.
0 1) s. Caulis tener , subcrectiis sukatus stiamiueus, ramis
pinuatis s. bipiiinatis. Folia, in caule remota, in ramis appro-
xiniata, in ramnlls imitricata, ilavida, tonuissiiua, oblique
ovata, breviter acnniiuata, acuuilue ciirvo, basi producta, cor-
data s. subexcisa, subgibba, nervosa, sccus ncrvum excur-
rcntcm substriata, tenuiter margiuata, marginc remotc serrulato,
supra laete viridia, subtus llavo-viridia, glaiicesceutia. Stipii-
lae ovato-oblongac, acumiuatac, sulcatae, nervo cuspidatae,
cnspide pleniraque ciirvata, marginatae, margiue oljsolctc scrra-
tac. Species L» albiduJo Sw. (Iirasiliensi Desv.) et apodo
L. proxima. Hoc differt folüs rigidiusciilis, evauidincrvibus,
in ramis remotioribus, vix aciimluatis, stipulis brcvins ovatis;
illud caule radicaute, subsimplici, folüs stipulisque remotissi-
mis, brevius acumiuatis.
III. PS ILO TUM Snv.
23. P. complanatum Sw. — Grcv. et Hook. 1. I. Filic.
exsicc. ins. Ciibae.
Forma augustior.
Inter innscos in caudicc Oreodoxae regiac HBK. in sylvis
Cubae iut'?riorib. 1822. lei t. (Herb. Poepp. Kze. etc.).
OPHIOGLOSSACEAE.
IV. OPHIOGLOSSUM.
24. O. reticulatum L. — Hook, et Gr. ic. t.20. (absqui-
Inberc radicali) et Ennm. HI. p. 217.
13
!n aportis ecramiiios syW. fl.Peruv, udPmnpayaco Jan. 1829.
(Diar. 11^)0). Her!». Pocpp. Kzc.efc. et ad Mission. Sion.1830.
I«'it. Horb. Poriip.
()|»s. Tiiltor railic.ilo, radix i'loii,i;ata al» anctoribns di-
ctum ot filirao cum illo 0. vulfvati ronvouinut. Forma c Miss.
Sioii. 6 — 7 pollicaris, Inxuriaus, frondo et spica hipullicari-
l'iK. |FroiiR plaiitao viv.'ic iion roticulata].
25. O. crotalophoroidcs AValt. 0. hulhosum Michx.
Pursh. Ilarton. 11. ol' N. Am. t. 56. f. 2. [quam non vidi]. Coli.
pl.C'liil.lll. No.262. O.pusillum Michx. (msc?) (toslo Dartou.
1.1.) Raf. Sclim. et Nult. jj:cn. II. p. 248. 0. fuborosum Hook,
ot Arnolt bot. of Btvcli. voy. II. p. 53. Grcv. et Hook. Ennm.
111. bot. misc. lU. p. 219.
Croscil in Cliil.auslraJ.i:ramiiiosis salsis circumTalcahuaiio.
Septbr. 1828. Icctum. (Diar. 629.) Herb. Poopp, Kze. etc.
Obs. Qnlbusnam notis plauta CLilensis, cnins specimon
(loscripsit Hookenis, difforat a boreali-americana noii rideo.
Tubcr radiealc glubosum 3 — 4 liu. diamctro, ubilibot fibras fir-
mas, llcxuosas, simplices, sed hie illic übriilosas, pollicares
omittous. Piauta bi — 5-polliearis. Froiis | — 1 poll. louga,
3 — 7 liu. lata; oblonajo-lauceolata s. ovata, basi subcordata,
in potiolum attenuata, apiec obtusa s. obtuse et breviter acami-
nata, marginata, marglne subsinuata, roticulata, interdnm basi
costata. Spica, sie dicta, caulina, ab inilio in frondc scssilis,
dein podunculata, pcdunculo iutcrdum bipollicari, oblouga,
capsulis quoyis latere plerumquc oetonis (rarol2-is), maguis,
apice sterili obtuse mucronata
26. O. elliplicum Hook, et Grer. ic. fil. 1.40 A. var, pu-
mila,
Piauta fugaeissima, iu paseuis gramiuosis subaridis circum
Ega region. Amazon. Brasil. Norbr. 1831. lecta. (Diar. 2012.)
Herb. Poepp. Kze. etc.
14
Obs. Specimlna numcrosa, quae vidi, 1 — 3 pollicaria.
toboro radii-ali miniito , fibris nnmerosis, lougis obsesso,
fronde | — 1 poil. obloiigo-ovata s. elliptica, reticulata, co-
stata. Spica 4 — 7 lincas longa, mucronata, qiialera icon lan-
data ostendit. Capsiilao numerosae, minutae,
O, surinamcnse Piciohenb. (Exs. Siiriu. Weigelti) nostro
proximnm vidodir, nisi id<'ni , ut Grovillc ot Hookcr censent.
Bot. Misr. III. p. 217.
27. O, pahnatumh. Ramondia palmataMirb. Dict. d.sc.
nat. Acotyl. t. 97.
Üiiiciim spocimeu in arboribus montinm ad Cncheros fl.
Peruy. 1829. Herb. Kzp.
Obs. Spccimi'u novcmpoHicare, fronde 41 pollicari trifida,
basi spicis Iribns siibapproximatis. Axis utriuqiie in capsulas
producta, ucc duplex, qualem ic. laudata exhibet. Tuber ra-
dicale, pisi inagnitudine, paleis albidis , linearibus, articulatis
dense obtectum.
MARATTIACEAE.
\ . MARATTIA Sm.
28. M. alata Sm. ?
Huc pertinerc mibi vidctur filix sterilis ad Tocacbe llor.
Pcruv. lecta. (Herb. Pnepp.) *).
Obs. Speciniiua juveuilia, sed divcrsae aetatis adsunt.
Caudcx repens, ut Tidctur arborcs scaudcns, flexnosus, sulcatus,
fuscus, paleis linearibus albcsceutibus parce, ad gemmara api-
cis densc obsitus. Froudcs adsccndentcs , juniores stipite alato,
aetate provectiores nudo, sulcato, paleaceo, 2 pollicares ad pe-
dales, pinnatae, rhaclii lata exciso- alata, subtns, inprimis ad
*) Specimen novellum vidi quoque in Herb. amic. Pr. Lehmauu
Ryano in Ind. occ. lecmni.
— 15
l»nsiii, paloacon. Pinnae hroTissimo pptiolafac, norollae frondia
(»lilonscac , adiihioris laiH'Oolatao, basi cuiu-atao, oltlusae, mar-
üino sinualo-dcntatae, parallele ot remotc vonosae , supra ob-
stMiro, subtus pallido viruk'?.
VI. DAiNAEA Sm.
29. D. nodosa Sin. — Hook, vt Gr. t. 52. (ex rrroro51.)
«'t ciium. iil. 1. 1. c. sjii. D. Ioiif;irolia ücsv,
Cresc. in sjlv. dcusissimis obseuris 11. Poruv. ad Pampa-
yaco. 1829. loct. (Herb. Kzc).
Adn. Frnndom possidco fcrtilcm ot sterilem, ntraTnfjiio
bipedalem, pinnis 6 — 7 pollicaribus.
GLEICIIENIACEAE.
VII. IMEKTENSIA Sw.
30. 31. i data Kzo.: froudo dichotomc ramosa; sremmis
abortivis; pinnis loniio pctiolalis, geminatis, lonuissimis, li-
ncari-attennatis, aciiminalis, profunde pinnatifidis, in petio-
Inm dccnrrentibus; petiolo rhachique ad latera subtus densissi-
mc rufo-paloaceis, laciniis toriaceis, e basi lata oblongis,
obtnsis, mare;inatis, supra laxe albo-, subtus densc ferrugineo-
toraentosis; soris numcrosis , capsulis toracnto immersis, qua-
ternis. .
Cum scqucBte in syWis densis llor. Peruv. ad Pampayaco,
Jul. 1829. lerta. (Diar. 1117.) Herb. Poepp. Kze. etc.
ISubscandcns 8 — 12 pedalis] , froudibus, ut videtur, bis
dichotomis. Stipcs c fragmcnto glaber.
Adn. Quomodo a scquenti dÜFerat , v. infra. A specie-
bus reliquis et a Mert. pubescente W. , scc. phrasin affiui, valde
distincta. Capsulatum cingulum latissimum.
31. 3/, tomcntosa Sw. fronde dichotome ramosa; gemmis
proliferis; piunis geminatis, breri petiolatis, linearibus, acu-
16
tis, profundissimc piuuatifidis, petiolo (ramo) snbnndo rha-
chique subtiis latero iitroqne rufo - paleaccis, laciuüs membraua-
ceis, lincaribus, breriter glanduloso -mucronatis, supra c^la-
bris, siibtus sparsim pallide-tomentosis; soris remotiusculis,
parcis ; capsnlis subternis.
Cum praccedcütp, indistincte lecta. Herb. Poepp. Kze. etc.
Adn. Frondcm iutoffrani fcrtilcm ridi bipedalem, stipite
palcacco spithamco; froiide ter dichotoma. A praeccdente no-
tis indicatis almudc diffort; nam formam juniorem esse, jam
dissuadct, ut alia taccam, glabrities superioris laciniarum pagi-
n;ie. — Haue speciem esse Swartzü lomeiUosam (Syn. p. 164
et 392.) non dubito. Cnstam sulcatam obsorvo in quibusdam
frondis partibus, n«H- sempcr. Ccterum moncudum videtur, ili.
auctorcm particulam tantum frondis, spccimiuis Pernviani a Ca-
vauillesio missi, perscrutasse.
32. M, ferruginea Desv. Observat. Bcrl. Mag. V. 1811.
p. 307. No. 3. (diagu. mala) et Journ. de bot. III. (Jouru. appliq.
ä l'agricnlt. etc. I.) 1813. p. 368. Raddi Srn. no. 17. nova gen.
p. 73. tab. 7. M. pubcsccus Kaulf. in Sieb. ü. Mart. No. 234.
(nun Willd.).
In sylv. flor. PeruT. ad Miss. Tocache 1830. lecta. Herb.
Poppp.
Obs. Speciem, a plerisqne cum M. pubescente tommu-
tatam vidi ex Ind. occid. a compluribus lectam (Herb. Lehm,
propr.). Laciniis apice barbatis facile dignosceuda, licet forma
et maguitudinc pinnarum multis modis varict.
32. M, rfgida Kze.: frondc dichotome ramosissima, gla-
bra, rigida;. ramis teretibus apice iucrassatis; gemmis prolife-
ris; piunis geminatis, breviter potiolatis, oblongo -lincaribus
acutis, versus apicem curvatis , fragilibus, profunde pinnati-
lidis; laciniis coriaceis, e basi dilatata oblongis, inferioribus
distautibns, subfalcatis, omnibus marginc revolutis , apice ob-
17
tnso oxoisis, iraprosse vcnosis , snpra obscuro, stihtns pallide
viridibus; soris lua^uis ; capsnlis snixienis.
In moQtibus aridioribus ralidis flor. Porur. ad Chibani!;ata.
Jul. 1829. (Diar. 1153.). Horb. Pocpp. Kzc. *)..
Obs. [Hiimilis, crccta, vix bipedalis, ripdissima. Sti-
pes et r.imiricationcs rinnanioracac durissimae]. Frons sublcr-
nata, ramo niedio elongato. Gommae saope in pinuas parvas
oxcrescunt. Piuiiae 4 — 10 pollicaros. Rhachis utriiiquc con-
vexa. Laciuiae maximaci 9 — 10 lineas loii^ae et 2 lin. latae.
Vcnae 3 — 4 furoatao, supra obscnrac. Speeies ab omnibus di-
stinctissima!
34. M. glaucescens Willd. (Gleichenia Ktb.?) var.? ra-
mnlis ultimis tomento ferni^iueo deciduo tectis capsulisque to-
mciito laxo fcrruginco insideutibiis.
In sylv. ilor. Peruv. ad Pampayaco, scaiidcns 8 — 16 pc-
dalis, infcsta riatoribus. Jul. 1829. locta. (Diar. 1118.). —
Sterilis itorum ad Tocach»', 1830. obvouit. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Donec Humboldtianae speciei exemplar viderim,
nostram glaucesccnti snbjun}i;ere, quam novam proponere ma-
luimus. Ceternm descriptio Willdenowii ab illa cl. Kuuthii ali
quautnin differt. Froudes A^'illdeiiowii (i. e. piiinas) decurreii-
tes, de qnibus ille tacet, eqnidem in nostra observare neqiieo ;
Tenae vero pubescunt. Hacce uota et laciniis brevioribus spe-
eies a M. dichotoma (Gleich. Hermanni Br. Hook, et Gr. ic.
t. 14.), valde aflini, cujus spccimen Hookerianum ex lud. occid.
yidimns in Herb. Lehmanniano , praecipue difFerre videtnr.
Knuthius vero de pubesceutia reuarnm silet, et laciuias 1| li-
near, latitudiiie iudieat, cum in nostra ad minimum 2 lineas la-
tae reperiantur. Laciniam baseos in pinnam piuuatifidam ex-
crescentera semel vidi. — Filix Sieberi Synops. fil. No. 20. ex
*) £ Brasilia prope Rio lectara vidi ei determinavi in Herh. amic"
Lehmanni.
Or Bd. Is Heft. 2
18 - —
ins. Mauritii, iit opinor, a vera M. dicliotoma uou minus quam
a glaucescente distinguouda.
35. M, hrasiliana Desv. olis. ßerl. Ma^. V. p. 329. M.
canescens Klfs. Eu. fil, p. 38. (ex spoc). M. emareluata Raddi
nov. gen. p. 72.) (excl. glauresceiitc W. et dicliotoma Lsinsd. (>t
Fisch.). M. Hexuosa Schrad. illiislr. fil. hras. a principe Neo-
widens. observat. Gott. Anzeigen 1824. No. 87. p. 863.
In praernptis argillosis iluminis Aniazonarum Brasil. 1831.
Septbr. lecta. (Diar. 2612.). Herli. Poepp. Kze. etc.
[Humilior, nee scandens] , a Kaulfiissio 1. 1. beue descri-
pta. Ramos vero noii subanripites dixorini; sed compressos,
marg'inatos. Pinnae fere semper ciirvatae. Nomen DesTAuxii
autiquissimum restitiiciKhim videbatiir.
36. M. pedalis Klfs. En. p. 39. Coli. pl. Chil.U. n. 135.
In nipibus stbislosis, loeis umbrosis, buniidis in litlore
sinns Talcabuanensis lior. Chil. v. e. Castillo de Salvez. Mart.
Apr. 1828. lecta. (Diar. No. 433.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Ad II. Plantam gracilem et insignem antea in Chile lege-
viMil el. d«' Chamisso et b. Eschscholtz.
SCHIZAEACEAE.
VIII. LYGODIÜM Sw.
37. Jj. polijrnorphum. Knth. c. syw.
In fruticetis biimidis flor. Pernv. provinciae Mayuas ad Yii-
viniaguasDec. 1830.1ectiim. (Diar. 2099.). Herb. Poepp. Kze. e(e
38. L. cubensc H.B.K. nor, gen. l. p. 31. Synops. 1. p.93.
Filic. exsicc. Cubcns.
Locis calidis, siccissimis Savannariim ins. Cnliae in Sumide-
ro (fertile) et ad ripas llnv. „el rio del Cauimar' sterile. Septbr.
1822. Herb. Poepp. Kze.
Adn. Foliola sterilia ad 5 s. 6 |K>Ilices longa. Spicnlae
longitudine diversa.
19
IX. SCHIZAEA Sm.
39. .S. pennula Sw. s) ii. p. 150. «t 379.
Arn»s(iclirim |)(MiiniIa Puir. Enc. siippl. I. p. 125.
y. trilatcralis Sthk. til. p. 143. 1. 136.
S. peuic'illata W. spoc. V. p.86. H. H.K. hot. ■;:on. I. p. 86.
Syii. I. p. 93. Boiy. St. V. ap. Dupcrroy vov. hot. p. 250. t. 27.
S. innirvata Meyer 11. Kssccj. p. 291, (excl. syu. Schk.).
S. trilatoraiis Hook, et Grcv. ic. lil. I. 54. (Iiona).
In arcHosis madidis caiiiponim (Campinas) ad Collaros Bra-
siliao, Jnn. 1832. Iccta. (Diar. 2292.). Herb. Poopp. Kzo. etc.
OI»s. Nomen Swarlzü antiqnlssimum rostitiioiidnm vide-
lialnr. In synonyiniaDesraiixiiim seqnor (prodr. li], J. I,p,202.).
S. diiiilatam Sw. dislincli^siniain vidi in Herb. cJ. Lelmiann et
praeenntibns b. Kanifussio et ornlal. Hookero et Grcvilleo a
noätra exciudo.
Spieae jnniores slrirtae, adnitiores falcatae, niimoro pa-
rium rariant; haud senirl et enin iinpari observavi.
40. S. bifida W. Acta Erford. 1802. p. 30. t. 3. f. 3.
(mala). S. Incurvata Schk. p. 138. t. 137. (optima) et Dosv.
prodr. I. 1. c. syuoii.
Lecta c. praoccdente. (Diar. 2291.). Herb. Poepp.Kze.etc.
Obs. Ad 24 pinnanim jnj;:a nnraerayi.
41. S. dichotoma W. 1. I. t. 3. f. 2. Ripidinm Bernh.
Dict. d. sc. nat. t. 96. (fig;. elegaus). Hook, et Grcv. ic. fil.t. 17.
(t)ona). Guillcm. pl. Australasiae t. 20. (mediocr.).
Uuicura specimeu ad ,,VentauilIa de Cassapillo' 11. Peruv.
lectnm 1829. Herb. Kze.
Obs. Planta, autea, quaiitnm quidem mihi iimotnit, non-
dum in America lecta, ab australi dilFeiTc iion videtnr, nisi
minutie. Froudes duae steriles 5 - pollicaies nascnntnr e candice
tuberoso pisi magnitudine, supra nifo - paleaceo , subtns in pro-
cessum verticalem fusiiormem' elongato , nbivis longe fibroso,
2 *
20
tibris pllosis. Divisnrae frondis sterilis | — | llueae latae.
Fions fertilis, a rhizomate soluta, 8-pollicaris, ad 6| pollices
simplex, dein dichotoma, appendicibus 22, qtiaevis jugis 7 — 8,
junioribus strictis ; adultioribus curvatis. Spicae incurvatae^
margine crinitae. Reliqua, qualia Greyillei icon optima ex-
hibet.
X. ANEIMIA Svv.
* pedimculis geminatis ad basiu frondis.
42. A, ohliqua Schrad. ül. fil. bras. 1. 1. p. 864. Phylli-
tldis W., Klfs. En.p.öl.Langsd. et Fisch, t. 28. (nou 24.). A.
hirta Raddi Syu. fil. No. 20. et FU. exs. Gubens, (non Sw.).
In sylvis graminosis ad Cahoba j adLiinonar et in sylvis
subhumidis ad flum. Caniniar ins. Cubac Maio — Jan, 1822
et 23. Herb. Poepp. Kze. etc.
43. A» Haenkei Presl Rell. Haenk. t. 74.
In sylvis densis fl. Pernv. ad Panipayaco lecta 1829. Herb.
Poepp. Kze. etc.
Obs. A. cordifoliam Presl 1. 1. p. 70. t. XI. f. 3. specie
haud differrc jam cl. de Sclilechteudal (Linn. V. p. 620.), ne
A. Haenkei quidem ab A. Phjllitidis W. distingnens , observa-
vit. Nara nostra quoque planta, cujus specimina et pedalia
(ut cl. auctor) , et 2\ pedalia vidimus , pinna irapari saepius
cordata, interdum bipartita, pinnis lateralibus modo basi cunea-
tis , modo rotundatis , plus minusve inaequalibus , crenatis et
serrulatis , subsessilibus , petiolatisque gaudet. Restat itaque
sola costae glabrae nota, per se levissima quidem, ^ sed a me
nondum in A. Haenkei observata. Spicae 2 — 6 pollicares cum
pedunculis plerumque froude longiores. A. lauceolatam Klfs.
A. deusam Lk. Horti Berolineusis II. p. 142. non distinguo.
44. A, kispida Kze. frondc pinnata lanceolata, obtusa,
pinnis sessilibns, remotis, patcntibus, oblongis, dimidiatis.
basi sursum truucato- subauriculatis, deorsum cuneatis, obtu-
21
sis, utrinqiie hispidis, marginatis, margine superior« apice-
qiie crenato snbincisis, stipite, rhadii pedunculisque pnbe-
sceutibus.
In fruticetis ad Chibangata fl. Periiv. 1829. rarissime lecta.
(Diar. 1165.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Piauta semipedalis s. pedalis. Rhizoma tuberosum
palpaceum, radicibus longissimis , ramulosis. Stipes brevis,
Talidus , basi incrassatns , paleaceus. Frondes steriles , ferti-
libus duplo breviores , utraeque supra i;analiculatae. [Frondes
supra nitidae] parcius hispidae, piunis ultimis confluentibus.
Spicae, cum pednncnlis fronde plus duplo longiores; ceterum
more generis. Seraina hispida. — Species soli A, repenti
Raddi (A'. ciliatae Presl Delic. I. p. 158.) frondibus hispidis af-
finis , diflfert vero ab elus varietate piunis minus incisis : forma
pinnarum oblouga, nee obovata, basi sursum truucato - auri-
culata, habitu robusto et caudice non repente. — Planta no-
stra pone caudatam Klfs. collocanda.
45. -4. adiantifolia Sw, Dict. d.sc. nat. 1. 100. et Desv.
prodr. fil. 1. 1. p. 197. Fil. exs. ins. Cubae.
Ad ripas flum. Rio Cauimar, et in saxis torrentum ad Sa.
Anna-Cavalleros in ins. Cuba interiore vulgaris. Aug. Septbr.
1822. Herb. Poepp. Kze. etc.
46. A, cuneata Kze. fronde ovato - oblonga , glabra , basi
subtripiunata, piunis elongatis , erectis , piunulis cuneatis ob-
longo - linearibus subpartitis, apice incisis, spicis laxissimis,
spiculis subdigitatis. Fil. exsicc. ins. Cubae. Spreugel Sjst.
Vegetab. IV. p. 32. no. 17.
Ad torrentum ins. Cubae latera umbrosa, in saxis sylvati-
cis ad Sa. Anna-Cavalleros. Jun. — Febr. 1822 et 23. Herb.
Poepp. Kze. etc.
Obs. Rhizoma pennae corvinae crassitie , repens, ramo-
sum, fuseo-paleaceum, fibris nigris, validis, villosis. Stipi-
tes , cum fronde ,4 — 10 pollicares , graciles , basi adscenden-
22
tes fusco - paleacei, dein strainiuei, supra canaliciilati. — Spc-
cics, si qnae iilla, distinctissima!
47. A. fcrruginea H. B. Kuiith. uov. i^cii. I. p. 32.
Syn. I. p. 94. A. fermginea ß. Presl. Roll. Hacnk. I. p. 75.
A. flexuosa Raddi Sjii. no. 27. nov. vcf^w. p. 71. t. 13. (an Sw,
"W. Osmiinda Lam.?)
In llor. Poiiiv. frnticotis ad Chibangata, Jul. 1829. lecta.
Herb. Poopp. Kze. etc.
Adn. Si plaiita Laraarckii: iiomen Swartzii restititen-
diim.
* * pediinciilis radiealibiis.
48. A, cicutaria Kze. froiide basi bipiiiiiata, ovata, pin-
nis ovatis, obtusis, iiifiinis remotiustulis, pinuulis oratis cii-
neatis, tritidis, Irilobisve, ol)tusis, lobis obtnse dciitatis sub-
crenatls; stipite rhachiquc pilosis; spica laxa. — Fil. exs.
ins. Ciibae. Spreue:el Syst. Veiretab. IV. p. 31. no. 5.
In riipiiim tissuiis ad toiTentum iatera iimbrosa ins. Ciibae,
kcta ad Erabarcadero del Cauiniar, rara, Jan. — Mart. 1823.
Herb. Poepp. Kzo. etc.
Obs. Rhizoma repens. Frondes temies, majores peda-
ks. Insijriiis spi'cies! Specimen adscrvo memorabile frondis
more sterilium formatae, sed paribiis duobiis piniiarum inferio-
rnm contractis , fertilibns. Quodquidem, nt opinor, satis sn-
perqne docet , sie dictas spicas Aneimiarum frondes esse muta-
t.is. In prima «^eneris sectione frondes igitiir dicendae essent
trlpartitae , partitiouibus inferioribiis rej» iilariter mutato - fructi-
feris; in seciinda sivc steriles, sive fcrtiles.
POLYPODIACEAE.
XI. POL^BOTFiYA Humb. Bonpl. W. Knth. '
49. P. pubcns Mart. Herb, fronde obloiii!:o-aeiiminata,
Sterin molliter subpiloso -pnbesceiife, pinnata, apice piniiati-
lido- iiiciso, pinuis lanceolatis, subcnrvatis, piniiatifido-iuci-
23
ris, liuiiiiis falcatis, Hpioo Inineatis, creiuUls; IVrtili siibhi-
piiiiiatirula, pinMis apirc caudatis, intiirvis, olitiisis; caudLce
raiiioso , srandentc, cum stipitp hrcvi paloaroo.
In arhorlbiis praesortiiii ad Yiiriinauiias II. Poriiv. pioviuc.
Maynas; I)pcl»r. 1830. loHa. (l)iar. 2114.)- H«*''»- Poepp.Kze.
Obs. Vidi eaiidcm sporiom in Brasil. |»rov. Rio Nej^ro a
rl. Martio Irctam in II«'rb. Monarensi sub noniino hie rerepto,
aptissimo. — Frondfs steriles 2—3 podalos; forfib's ad 5
pollicarrs. Rharliis donso iiifo -rillosa. Pinna«' ad 6 pollira-
rfs , inferiores minores, basi jnjfo piuunlarnni inaciiualium,
obovatarum. Pinnae apicis sensim sinipliciorcs, demtim eon-
lluentes. Omncs supra obscnre - , [snbtns pailide viridcs, den-
sitis ad eostani et nervös ntrinqiie, sjihtiis per totani snperfirieni
pilosae. Frons fertilis: pinnis piunafifidis, versns apiceni,
siniplieioribns , loniJ,ins randatis, apiee ipso rouflnentibns.
Capsniae in ntroqne frondis lafere simili modo et rej^nlariter per
totam snperlieiem, exceplis rostis rostnlaqne , elFusae, mar«;;!-
uales vidtMitur; cum in reliqiiis dorsales reperiantur.
50. P. caudata Kze. : fronde trianu,ulari oblonga subgla-
iir;i, sterili tripinnafilida, piunis alternis petiolatis lanceolato-
aonmiuatis, pinnnlis petiolalis, iuaeqnaliter lanceolatis, acuiiii-
uatis, snrsnm anrienlatis, pinnatifidis, laciuiis oblonpjo -fal-
eatis, trnncafis, serratis; fertilibasi bipiunata apice bipinuati-
fida , piunis apice longisissime attennatis , piunulis snbcordatis
oblongis obtnsis; rhachibns snbpaleaceis pilosis, stipite elon-
gato, snicato , [eaudiee terrestri].
In sylvis deusis Ü. Periiv. ad Pampayaco terrestris, Jnl.
1829. lecta. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Froudes vidi 2 — 3 pedes longas , et 2 pedes latas.
Stipes sulcatus basi iucrassatns, paleis densis linearibus tectus.
Rhachis nnivers. et partialis costaeque canaliculatae , cauali
snbpaleaceo , piloso. Frons ntraqne snperne bipinnatifida,
apice piuuato s. piuuatitido, sterilis pinnis iucisis et serratis.
24
Color paginae superioris obscure, iuferoris pallidius viridis.
Pinnulae et pinnae s. laciniae fertilis horizontales, s. subdiva-
ricatae , curvatae , apice acumiuatissimo , interdum furcato. —
Frondem asservo ultra medium sterilem , pinnarum snperiorem
pinnulis apioe, summis totis contraetis fertilibus. — A prae-
cedente specie P. caudata frondis magis divisae superficic gla-
bra, costis canaliculatis vcnisfiue tautum pubcscentibus, et pin-
nis sterilibus sursum auriculatis diifert.
51. P, nutans Kze,: [caudice longissime seandente[radi-
cante] , stipitc mediocri basi paleaceo, fronde trangiilari - ob-
longa, subglabra, sterili bipinuata, pinuis pinmilisqne apicis
coulluoutibiis, piunis lanceolatis acumiuatis, pinnulis rhom-
beo - ovatis, subfalcatis, breviter acuminatis, basi snrsum tnm-
cato -subauriculatis deorsum euneatis, ncrvosis, serratis; fertili
basi subquadripinnata, apice tripinnatifida s, bipinnata, pinnis
acumiuatis , tcrtiariis filiformibus obtusis , rhachibus snbpaloa-
ceis, pilosis, stipite mediocri, basi paleaceo, [caudice scan-
dente , radicante].
Sylvac flor. Pernv. ad Pampayaco in cortice arborum vetn-
starum parasitica Jul. 1829. lecta. (Diar. 1100.) Herb.Poepp.
Kze. etc.
Obs. [Caudex 8 — 10 pedalis, pollice crassior. Fron-
des sacpe tripedales, scmper.nutantes]. Stipcs, rhachis et co-
stae ut in praecedeute. Frons sterilis, coriacea, supra nitida,
paullo obscurius viridis , quam subtus, furcato- veno sa. Pin-
nae petiolatae. Pinnulae pinnarum inferiorum subsessiles, basi
ralde inaequales , sursum deute plerumque majori, margine re-
liquo, exceptabasi, plus minus distincte, inprimis versus api-
cem, breviter acumiuatuin, appresse-serrato, margine infe-
riori liaud raro subintegerrimo. Pinnae superiores sensim pin-
uatifidae, demura incisae et serratae, laciniis fere pinnularnm
forma, brevius acuminatis, magis falcato - truncatis, apice fron-
dis in acumeu serratum conüuentes. Frons fertilis eleganter ti-
26
vergcnti-snbquadripiiinata, piuuulis scc. ord. piunarum inferio-
rnm basi jiia:o uuo altcrove; piunul. tcrt. ord., superiorum, basi
pinnatitidis s. auriculatis, ultlmanun siraplicibus. Omnes, ex-
ccpta Costa, nudiquc capsulis obtectae ; froudis siibstantia an-
giistissuna.
A specic praecedeute differt iiiprimis: fronde fcrtili magis
composita, sterili simpliciori. A P. osmi/nf/aceaHumb. Bonpl.
W. (ex doscript. et iooup) slatura majori, rhachibus pilosis, in
fcrtili non fusccsccntibus ; piuuulis fructiücautibus elougatis,
nee globosis.
XII. ACROSTICULM L. ex em. rec.
*froudo indivisa.
52. -^. dccoratum Kze.: fronde linoari-oblonga, 'brevi-
ter acuminata, glabra, coriacca, obscure parallele - Tenosa,
Sterin Costa snbtus et margine utriuque retrorsiim ciunamomeo-
paleacea; fertili subnuda, stipite utriusque snpra canaliculato,
deuse clunamomeo - paleacco , paleis maximis , divaricatis.
Crescit rarius in sylvis deusis flor, Perav. solo fertilissimo
ittontoso ad Pampayaco. Lect. Jul. 1829. (Diar. 1134.). Herb.
Poepp. (sterile) Kze. (sterile et fertile, sed mutilatum).
Obs. [Specles facile elegautissima] et distinctissima!
Stipes 9 poilic. ad pedalis et ultra, adsceudens. Paleae mem-
brauaeeae, areolis flexuosis, uitidae, baseos lanceolato- linea-
res erectae, ad 6 lin. lougae, superue ovato-oblongae, ob-
tusae, panllo minores, horizontales s. divaricatae; basi fron-
dis subtus medio in costam trauseuut, sensim diminutae et] ante
apicem eranescunt; lateribus subito diminutae in marginem
frondis utrumque ad apicem usque ordine triplici continuantur.
Frons sterilis 15 — 17 poll. longa, 3 — 4| lata, snpra obscure,
subtus pallidius viridis. Fertilis purpurea, sterili minor, mar-
gine nuda, subtus, excepta costa, capsulis ferrugineis densissi-
me obtecta. Costa utriusque frondis snpra sulcata, fertilis pa-
26
leis aliquot sparsis, miuutis. — Ab A. scolopendrifoiio Raddi
11. geu. p. 4. t. 16. , e diagnasi simili, maxime differt.
53. A, pachyphyllum, Kze. ; froude sterili lato - laiiceo-
lata, acuminata, crassa, coriacea, marginata, obscure diver-
genti venosa, glabra, costa valida subtus convexa, supra ca-
naliculata; stipite frondis lougitudiue sulcato, sparsira palea-
ceo, fronde fertili sterili miuori, basi subcordata, brevius
stipitata.
lu flor. PeruY. sylvis densis ad Pampayaco rariiis lectum
Jul. 1829. Herb. Poepp.Kze.
Obs. Spccies magnittidine iusiguiter variaus. Sterilem
froudem dccempollicarein et aliam fere tripedalem vidi; fertilem
aliain 9; poUic, aliamque 19 pollicar. , stipes crassus , semi-
teres,. siipra cauaiiculatus , basi paleis iinearibiis densis et
maguis stipatus , siiperue iina alterave minori. Frons fertilis
purpiirea, capsulis fiiscis deiisissirae obtocta. Stipes ntriusquc
froudis purpiirasceus. Ab A. latifolio Sw. proximo düfert: sti-
pite non glabro, froudis substautia trassa, coriacea; nee mein-
branacea.
54. A, ht/strt'a: Kzc: froude linoari oblonga, basi atte-
nuata, apice aciimiuata, luargiiiata, glabra, margiue dense
ciirvato-paleacea, costa valida, supra canaliculata parce,
sttbtus stipiteque brevi deusius , paleis nigris rigidis dharicato -
reflexis horrida.
In sylvis densioribus fl. Peruv. ad Pajupayaco specimina
quaedam sterilia Jul. 1829. lecta. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Species solumraodo cum A. fimbriato Cav. corapa-
randa videtur, a quo differt froude non lanceolata, costa horrid»«
paleacea. Nee rite fimbriata plauta nostra dici possit. Stipes
2^ pollicaris, rufescens , basi fusco liueari- paleaceus, superius
paleis lanccolato-subulatis, uigris, uti costa, obtectus. Frons
15 — 20 pollicaris; supra intense, subtus pallidius viridis, pa-
rallele-patenti- venosa. Costa rufescens, subtus couvexa. Pa-
27
leae raargliiis miuiitac fiiseat', e basi siibovata longe siibiilatao,
iMirvatiU'.
55. yl, adcnoicpis Kzc: l'rondo oblonjr:o-liueari, busi at-
tcnnata, apice oblusa ('?), orassa, coriaoea snpra rcmotc, sub-
tusnimstipite longo rhachique supra caualinilatis, dense Icpido.
tis; squaiuis miiiulis, luodio glaudiiloso - brunneis, ambitii
arge nt eis.
Var. ß. froiide irispa, apicc einarginata. Crescit com prac-
cedente. Herb. Kze.
Obs. Utrinsque formae uninim modo specimeu sterile, et
normalis mauciim quidem compararc lieet. Sed satis distiucta
species videtur e vieinia A. sqiiaiuati W.; 1 — 3 pedalis, 2 poll,
lata, stipite longo et squamis medio resiuoso-glaudiilosis, ara-
bitu raagis erosis, quam ciliatis iusiguis. Varietas cum Scolo-
peudrii officiualis forma nudulato - erispa comparari potest,
56. _4. Lingua Raddi Syn. no.31. Nov. geu. fil. bras. p.5,
t. 15. f. 4.
Cum praecedeutibus leetum. Horb. Pocpp. Kze.
Obs. Num haec species cum A. laurifolio Du Pet. Th,,
conveuiat, quod Spreugel (Syst. IV. p. 35.) contendit, discer-
iiere uon audeo. Alii eam ad eouformeSw. duxeruut. Raddia-
nam A'ero plautam a uostra neu differre et figura et deseriptio
suadeut. Nil euim in hac repuguat, nisi stipes , qui glaber a
Raddio voeatur , quamquam a nobis paleis sparsis minutis ap-
pressis semper obtectus et saepc tautum 1| — 2 pollicaris re-
periebatur. In reliquis non difFerunt. Ab A. latifolio nostrum
caudiec uudo distiugui potest.
57. ^. calophyllum Kze. : froude sterili lineari - oblonffa
utrinque attemiata, marginata, parallelo patenti-veuosa, basi
venarum elerala, subtus pallida, glauduloso- punctata, supra
glabra; ferfili longius stipitata, oblouga, augustata, stipite
ntriusque sparsim paleaceo, supra canalicnlato ; caudice repente
paleaceo.
28
Similibus locis ad Pampayaco cum praeccdeutibns. Jul.
1829. lectum. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Frondes steriles 6 — 7 poll. longae, pollicem latae,
stipite adscendente, 4 — 5 pollicari; fertiles cum stipite 7 poll.
longo purpurascentesj 3 poll. longae, 8 liueas latae. A praece-
dente forma frondis et caudicc dense rufo-paleaceo satis super-
que differt. A. oblongum Desv. frondc avenia abhorret; A. ci-
liatum frondis margine et costa paleaceis.
58. A, dissitnile Kze.: fronde sterili oblongo - lineari,
versus basin longissime attenuata, apice acnmiuata, supra
margineque tennissime albo-squamulosa, squamisciliatis , sub-
tus glabra; stipite brevi parce paleaceo; fertili sublineari, supra
dense pallide squamosa, squamis ciliatis, stipite elongato, mar-
ginato , squamoso - paleaceo.
In sylv. llor. PeruT. ad Cassapi. Jul. 1829. (Diar. 1139.).
Herb. Poepp. Kze. etc.
[Caudex tcrrcstris , magnus , non repens. Frondes rosu-
latim explanatae, fertiles subtns castaueo-purpureae]. Insi-
gnis species , quod supra squamnlosa et suhtus glabra. Cete-
rum A. piloso W. non absiinilis.
59. A, ciliatum Presl Rell. Haenk. I. p. 15. (teste spec. in
Herb. Kaulf.).
Terrestre in sylv. densis fl. Peruv. ad Pampayaco, vulgare.
Lect. Jul. 1829. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Acr. viscoso Sw. Syn. pctiolato cj. fl. Ind. occid.III.
p. 1588. simillimum, sed paleae ad marginem frondis Swartzius
non coinmemorat.
An Hook, et Grev. tab. icon.61. A. viscosum, A. salicifolium
Kfs., plantam Swartzü genuinam, repraesentet , adhuc dubito.
60. A» auricomum Kze. : fronde sterili oblongo - lineari,
acnmiuata, basi in stipitem brevem longissime attenuata, mar-
gine repaudo - undulata , membranacea, supra margine et ad
costas dense , subtus laxius stellato - squamosis , fertili lineari,
29
minor; stipifc utriasqjie coinpresso marg:inato , rufo - hirsiitissi-
mo ; caudicc ropeiitc.
lu sylv. dcüsis fl. Peruv. ad Pampayaco , Jul. 1829. lect.
Herb. Pocpp. Kze. etc.
Obs. Froudes steriles band raro bipodales, pollicem s.
sesqulpollicom latae; fcrtilcs 9 — 10 polliccs loiigae, 4 — 5 liii.
latac, scusim in stipitem margiuatum, iii sterilibus brevissU
mum, decurrentes, llaccidae. Costa superue canaliculata.
Squamac stellatae, s. ramoso -stellatae, iu stipite et gemmis
caudicis lougissimae, rufo-uitentes, (auricomae). Color froiidis
laete viridis, subtus pallidior. — Spocies iulor A. spleudens
et imdulatum media, ab hoc inprimis forma froudis; ab illo sti-
pite brevi distinguenda.
61. A, muscosum Sw.? fl. lud. occ. p. 1591. Kiiuth. Syn.
III. p. 67. Lectum c. praecedente. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Froudes steriles stipite 3 — 7 poUicari, supra ca-
ualiculato, deusc et moUiter paleaceo , paleis lauceolatis, ci-
liatis, pallide ciuuamomeis , 6 — 9 pollicares, 6 — 10 liu. la-
tae, subcoriaceae, elougato-oblongac, basi brcviter attenua-
tae, apice modo obtaso , modo brevi -acumiuato, supra, exce-
pto margiue et costa laevi sulcata, glabrae, patenti- vcuosae,
margiue et subtus teuuiter paleaceo -tomeutosae. Froudes fer-
tiles, stipite 13 — löpollicari, paleaceo ut insterili, liueares,
2 — 6 pollicares, 5 — 6 liu. latae, juuiores vel circiuatae, vel
complicutae tautum visae , liueares , acutiusculae, capsulis den-
sis, Costa latissima subtus sulcata, supra deusissime paleacea.
Caudex brevis , repeus , radicibus ramosis , fusco - nigris,
dense obtectus. Num verum Swartzii A. muscosum , dijudicent
autoptae !
62. A, cuspidatutn W. spec. V, 1. p. 106. (a Sprengelio
omissum) sec. spec. Bredemeyeriauum iu Herb. Kaulf.
Sterile lectum cum praecedentibus ad Pampayaco. Herb.
Poepp. Kze. etc.
30
0 1) s. Specimina pracsto sunt a 7 poll. ad 2 podalom lon-
gltudiuem et ad 2| poll. lata. Froiides juniores siih apico latis-
simae. Panca descriptioni Willdenowianae snnt addenda: oan-
dex repeiis. Froiides, iiiprimis juveniles, snpra sqiiamis ali-
quot adpressis , ciliatis , alJns. Apicem semel seusim atteiiua-
tum, nee cuspidatum vidi. Filix a nemiuc adhuc fruetifera lecta
esse videtur. Sequenti proxima species.
63. ji. sqitamosum Sw.? Knth. (quo teste et A. lepidotum,
teetnmque W.) Presl. ?
Specimina duo tantam sterilia, mntilataque lecta sunt, al-
terum in monte Cuesta de Oarpis ad viiuin Aeomayo II. Peruv. in
terra (Herb. Kze.) alterum in rupiuin iissuris ad San Rafael
ejnsd. florae. (Herb. Poepp.).
Obs. De Swartzii synonjmo noiidum eertus sum, cum el.
auctor frondes, in nostro piirpureas, satiirate virides et sqiiaraas
fcrrugiueas , nij?ro - uitentes stipitisque nigro-spadiceas diial,
quac in utroque specimiue subtus ferrngineae, supra pallidiorcs,
fere exalbidae et facilc defricandae reperiuntur. — A praece-
dente differt: fronde obtusa s. rctusa, basi breviiis attenuata,
squamis stipitis inaj^is adpressis rel.
ö-i. ^. curvans Kze. : fronde sterili lineari - oblonga, cns-
pidata, margiue subrcpand.a, coriacea, supra subglabra, nitidula,
pallida, subtus dense ferrugineo-squamosa; squamis ciliatis,
costis stipiteque longo squamis nigris pellucido-limbafis; fcrtili
lineari, supra dense nigresccnti- squamosa, udaque curvata,
candice repente , densissimc nigro-paleaceo.
Cresc. in truncis arbonim, nee uon in terra inter quis-
quilias sylvariHu umbrosar. Ü. Peruv. ad Pampayaco. Jiil. 1829.
(Diar. 1115.) lect. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. A simili A. squamato Sw. diifert: fronde cuspi<lata,
supra subuuda et magnitudine. Est enim stipes froudis sterilis
e — 8 pollicaris, fertilis 7 — 10 pollicaris. Frons ipsa sterilis
10 pollic. s. pedalis, 10 — 14 lineas lata; fertilis 6 — 7 polli-
31
«aris; iu nofitiis seinpor «'ouvoluta, 4 — 6 liiioas lata. Curvalio
froiidis iusi<!:nis (>t coustaus.
65. A, eiongatum Kzo. : froiido stcrili lineari oblonga
apice ciispidato-aoiimiiiata, coriacea, deiise pateuti-veuosa sii-
pra sparsim ot miinito squamosa, inari-iiiafa, marffine sqiia-
inosa, siilitus sqiiamiilis niiuutissimis lacoris puhesceiis; fortili
ronformi, auf^ustata, siipra douslus allio -sqiiamata, man-ine
nudiusnila, rosta siiK-ata, siibtus caualiculata, stipitc utriiis-
qiic frondis lonpssimo, cum rosta storilis caualiculata dense
squamulosn -pilosa, sqtiamis niajoillnis sparsis uiü;r<'scoutibus.
In sylvis il. Peruv. ad l^unpavaco 1829. Hnl». Kze. (froiis
utraquc).
Obs. E diflicillima spociorum ^rego ! Proxiniiun A. piloso
W.Kuth. u.i;.Vn.l. 661. vidotur; dilTort, praetor ma^uitudiuein
majnrom, froudo sh-rili supra uon clalua, iicc suhtus vore al-
bo-pilüsa, frrtili supra non fcrru^iuoo-lomontosa. A. sallcifo-
iium Klfs. 0 spocimine differt, fronde multo minori , subtus rcsi-
iioso- punctata, vcnis laxis crccto -patcntibus; A. pctiolosnm
Dosv. froiidc Sterin subtus resiuoso- punctata, fertili obtusa. —
Caudex plantao nostrac doest. Frons storilis podalis, 14 liucas
lata, subconcolor, stipite mutilato; fcrtilis lamiua sterili paullo
brovior, 5 lincas lata, stipito 15 pollicari, profunde bisulcato.
66. A, villosum Sw. — Hook, et Grev. ic. t. 95. c. synoii.
iu svlvis montanis 11. Peruv. ad Paiupayaco froqueus, ple-
rumque terrestre. Lect. Jul. 1829. (Diar. 1140.). Herb. Poepp.
Kze. etc.
Obs. Specics maxime variabiiis quoad formain et textu-
rara frondis stipitisque longitudinem. Triplex varietas nobis
occurrit.
a. Fronde sterili lanceolato-oblouga, basi parnm atte-
anata, spithamaea, subcoriacea, stipite dimidia frondis loiigi-
ndine, fertili longissinje stipitata, frondes steriles aequante. -
aaec forma normalis Swartzii, nee non Hookeri et Grevillei.
32
ß. Fronde sterili lineari oblon^a, in stipitem brevissimum
longe attenuata, pedali, membranacea; fertili louge quidem
stipitata, sed storilibns breviore.
y, Fronde (solummodo steril! visa) sublineari , basi parum
decurreute, ultra bipedali, subcoriacea, stipite 6 pollicari.
Pilositate species facile recoguosceuda. Plumieri figura spe-
cimen juvenile fronde sterili, recurvata, subcomplicata exhibet^
67. ^, piloselloides Presl Roll. Haeuk. I. p. 14. t. II. f. 1.
A. pilosella Spr. Syst. Veg. IV. p. 34-
In saxis et argillosis aridis calidissimis montis Chltangata
fl. Peruv. lect. 1829. (Diar. 1157.). Herb. Poopp. Kze. etc.
Obs. Figura et descriptio cl. Presl e spceimiue juTenili
factae videntur. Frondcs steriles saepe longius stipitatae, ob-
longae et obovatae, semper obtiisae; fertiles vel oblongae, v.
ellipticae , v. obovatae. Rite ab auctorc cum villoso compara-
tur , quocum pilositate convenit. Sed frondes obtusae et sub-
stantia vere coriacea speciem propriam indicare videntur.
** fronde divisa,
68. A, ßabellatum Humb. Bonpl. W. Knth. Nov. gen. I.
p. 2. VII. t. 662.
"i ß sphcnophyllum Kze. caudice longissimc repente, fron-
de sterili llabelliformi vel simpli ei, V. conjugata, foliolis modo
indivisis, modo iterum bipartitis , regnlariter subparallelc ner-
vosis, nervis rarius fiircatls, apire crenato-subineisa, longe sti-
pitata; fertili renifermi repaudula; stipite elongato.
Ad arbores sylvar. fl. Peruv. prope Pampayaco 1829. lect.
Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Dubius haerco, an charactercs dati A. sphenophylli j
distinctae speciei jura sibi arrogant, nee ne. Specimiua plantae •
Humboldtianae non vidi et descriptio Willdenowii nee non Bon-
plandii figuraque in nov. gener. supplemcntis data minns bona,
dubia solvere non possunt. A. flabellatum , e scopulosis Vene-
zuelae, forma pusilla, minus evoluta esse possit, laciniis fron-
33
dis slorilis inairis p.irfitis incisisro an2,nstioribiis, <;iibtiis (ox
ifoiie) nihcllis, uorvallojio (ox irono) divcM'sa, c basi raitiosa
laxa. Caiulex in nostris podalis H Ioii,i;ior. Stipitcs ad tri-
pollicarcs, froiidos sf<'ril('s ad 8 linoas louj^ae et apicc mar^i-
iiato, satis rej^nlarilcr ciTnato latac, sacpe simplicos, haud raro
Toro ctiain, noc sonipcr, c loirc symmolriao divisac. Et fron-
drs uiiiiiilae cum stipito 8 liuoarcs obvciicrunt, tum vero som-
por simplices nee more Humboldt ianac filieis divisae. Froudes
fcrtiics sterilibus panlo loni^ius stipitatae, 3 — 4 lineares. A.
tripartitum Hook, et Gr. ic. t. 118. ad formam Venezuelae pro-
pius aecedif, quam ad Pfriivianam.
69. yl. pcUatum Sw.
hl arboribiis vchistis iiitcr muscos raro. Pampavaco flor.
Pcruv. Jul. 1829. loct. (Diar. 1136.). Herb. Pocpp. Kze. etc.
Obs. Specimiiia iiitor verum A. peltatum Sw. et focnicu-
laeeum Hook, et Grev. t. 119. media, iitrtimque, nt opinor, eon-
jungentia. Hoc solummodo laciiiiis diraricatis, aiigiistioribus
disccdit.
70. -^. aurcum L.
Flora Cubeusis. — In paludibus siibsalsis. Octbr. 1823.
Icct. Herb. Poepp. Kze.
* * * froude pinnata.
71. ^. phlebodes Kze. : froude ntraqne pinnata oblons^a,
pinuis alteruis, romotis, brevipetiolatis, storilis lato-lanceola-
tis, cuspidatis, marginatis, repaudo - crcnulatis, basi iuacquali
cuneatis,, coriaccis, discoloribns, renis subtus prominiilis pa-
rallelis patentibus divergeutibus , costa rliachique subnudis su-
pra canaliculatis ; fertilis pinuis angusto-lanceolatls, basi snb-
aequali rotundatis, costis subtus obtectis, supra rhachique sul-
catis, paleaceis.
In cortice arbor. prov. Maynas, llor. Peruv. Martio 1831.
lect. (Diar. 2326.). Herb. Poepp. Kze.
9rBd. IsHeft. 3
34
[Caudex longns , ferrugineo-paleacens, repens], Stipps
hreris, basi tomentoso - paleacens. Differt A. acnminatum W.
froiide scandonte, reiiis laxis ; A, serratifolinni Klfs. piunis fer-
tilibus obtnsis j A. speciosnm W# pinnis retimlato - venosis , A.
jiiglandifolinm Klf. pinuis fcrtilibiis oblongis; A. nicotianaefo-
Jinm ovato - lanceolatis. A reliqnis lougius distal.
XIII. HEMIONITIS L. ex em. Kaulf.
72: H. palmata L. — Desv. prodr. p. 217. Dict. d. sc.
nat. Acotyl. t. 83. Fil. exs. Ins. Cubae.
In sylvis umbrosis, hnmidis, irramiuosis ins. Cubae interio-
ris, interdum in arboribus parasitica. Augusto 1822. lecta.
Herb. Poepp. Kzc. etc.
Obs. H. reticulata ß brasiliensis Raddi nov. gen. p. 8.
H. brasiliensis Desv. prodr. p. 216. haud dubie ad AntropJiya
pcrtinet.
XIV. GYMNOGRAMME Desv. emend.
73. G* trifoliata Desv. Journ. de bot. III. s. Joiirn. ap-
pliq. etc. I. p. 25. et prodr. p. 214. c. synon. Kaulf. enum. p. 72.
Presl Rell. p. 17.
In campestribus siccis ad Mission. Tocache, flor. Hnallagae
snperioris. Jim. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Adn. Frons sterilis bipedalis, pinnis ultra tripollicaribus.
74. G. ferruginea Kze. : fronde pinnato - pinnatiiida,
apice pinuatifida, coriacea, pinnis scssilibus alternis, basi re-
motis, subfalcatis, laciniis baseos inferne auriculatis, ovatis,
sinuato - pinnatifidis , superioribus e basi lata oblongis, inte-
gerrimis, omnibus obtusis, margine revolutis, subtus ferrugi-
neo tomentosis; rhachi stipiteque toinento crasso, molli, snpra
albido, subtus ferrngineo, decidno obtectis, atropnrpureis,
uitidis.
,
35
In riipibus aridis cfllidisqiic ilor. Peniv. Qiiehrada de Chiu-
rliao Jul. 1829. lecta. (Diar. 1160.). Herb. Pocpp. Kze. etc.
0 1» s. [Filix spei'iosis?Ima! Frons elrciunata fomoufo iii-
veo obducta, adulllor siipra puboscens, siibtus albido -tomen-
tosa; fruetificans forruginea , demum atropurpurea], Sori ge-
iieris noii priiis, quam tomento cante rcmoto obscrvari possunt;
in superiicie tomoufi rapsiilae quaodam delapsae, sparsae repe-
rinntnr. Frondos bipedalos, obloni-o - lanocolatae, apicc acn-
miiiatao; piiinae orato -laucoolalae, louge acumiuatae, versus
apieem frondis approximatae, simpliciores, cxtimae conduentes.
Laeiniac venosae, supra demum subglabrae. Rhachis et stU
pes modiae lougitudinis, supra eanalieulatae. Frondes steri-
les laxinseulae, maiiis tomentosae, laciniis profiiudius incisis.
75. G.calomclanos Klfs. Arrostichum L. Desr. pr. p.212
lu frntlcetis siecis et praeruptis fl. Peruv. ad Paraparaco fre-
queutissima. Jul. 1829. lecta. (Diar. 1158.). Herb. Poepp.
Kze. etc.
Obs. Frondes modo bipinuatae, modo bipinnato-pinna-
tifidae. — G. dealbata et Jddcutata Presl, Rell. nostrae simil-
limac; nee minus G. distaus Link. Hort. H. p. 53.
XI. MENISCIUM Schreb.
76. M. sorbifolium W. Langsd. et Fisch, fil. t. 4. Herb.
Poepp. Kze. et:
77. M. rcticulatum Sw. Herb. Kze. in praeruptis argillo-
sis fl. Peruv. ad Cocheros lecta sunt promiscne 1829, et ex
opiuioue Kaulfussii vix species distinctas sistnnt.
XVI. GRAMMITIS Sw.
78. G. elongata Sw. laiiceolata Schk. Spr.
Cr.; in troncis arbor. ins. Cnbae, lecta 1822. Herb^
Poepp. Kze.
3 *
36
XVII. XIPHOPTERIS Klfs.
79. X, serrulata Klfs. Grammltls Sw. Schk.
Inter miisoos fl. Peruv. sterilis (Herb. Kze.) et ad truncos
omortuos delapsos fl. Bras. prope Coilares Maio 1832 frucli-
, fera Ifcta. (Diar. 2980.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Fronde stcrili plus minus lata incisaqne, fertili
oblon^a s. lineari variat.
XVIII. POLYPODIUM Sw.
*fronde simplici,
a. difformi»
80. P, pilosclloidcs L.
var. minor.
In ins. Cuba 1823. lect. (Herb. Poepp. Kze.).
Obs. Frondes steriles pleraequc | — 1 pollicares, raro
ly poll. longae, 3 — 5 lin. latae, sul)rotundo-ovatae s. ovales,
utrinque sqnamis setosis, albidis adpressis; fertiles lanccolato-
oblougac, subtus rufo-hirsntae. P. tectum Klfs. utrinque ru-
fo - squamoso - setosum.
81. P. ciliatum W. Klfs. En. p. 88. (uon Presl ncc Spr.)
cajennense Desv.
lu arboribus vetustis , locis siccis calidis fl. Huallagae su-
perior. ad Mission Tocache. Jul. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Adn. Cnm speciminibus in flora Surinam, exsicc. Wei-
gelto - Blochmanniana exacte congruit.
82. P, serpens L. etc. Filic. exsicc. ins. Cubae. et var./?.
fronde media plus minus inaequaliter iuciso-pinnatifida, ser-
rata s. sinuata. Plum. t. 122. P. runcinatum Desv. prodr. 1. 1.
p. 230.
In juniorum arboruui cortice sylvarum Cubae ins. siccio-
rum. Jul. 1822. lect. Varietas promiscue c, forma normal!.
Herb. Poepp. Kze.
37
Obs. lusii^no mutabilitatis formao froudium hacc nostra
lilix prat'bct cxorapluin! — Jam in nonnali maifis statu occur-
ruut: frondos trapezio-ovatae, crectae, dein ovales, oblongae,
lauccolatac, et lineari - oblongae. Formac ultimae fertiles re-
periiintnr. Margo raro iutcgerriinus observatur, saepius si-
niiatus rcpaudiis. Inconsuetara froudis varietatcin , a Desvaiix
t>ub specie propria scparatani, distiugucre placuit siib var. ß.
Lobi modo aouti, modo obtusi, ut in icoue Plumoriana, plus
luinus piofuudi. lutcrdura froudes runcinato-siiiuatao. Se-
mcl vidi frondcm apicc bifidam.
Spocics e caudicc filiformi, tenui, radiciilis tMcborrimis,
irassiusculis , simplicihus rcpeute, touuitor palcacro et sub-
btautia frondis mcmbrauacca, ubi sori iusidcut supra uotato ~
imprcssa, coguoscenda.
b. conformi
•{•soris sparsis s. simpliciter scriatis.
83. P. cnsifoUum W.? Presl rell. I. p. 21.
Andes prov. Pcruv. huanuccusis, versus oppidum Huar-
riaca terrestre ia glareosis Apr. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. De convcnienlia plautae nostrae cum Willdeuo-
wiaua uou dubito , quamquam liujus specimina vera observare
non licuerit , et uostia Qaudice careaut. Sori interdum inter ve-
uas solitaciic — Ex horto reg. Berol. Polypodium sub no-
mine taeuiosi acccpi', quod huc spectarc opinor *). Speeimcn
ejusdem plautae ad Rio Brasil, a cl. de Martius lectum. vidi in
Herb, reg, Mouac.
84. P. angmtifolium Sw. fl. Ind. occ.III, p. 1627. Raddi
uov. gen. p. 14. t. 24. f. 2.
*^) Cl. Liukius CHort. Berol. IL p. 88.) sub^ uoiuülc dimorplü distiu-
xisse videtur. Cl. de Sclileclitendal vero P. cjisifoliuin WiUd. cuju
tacnioso W. coDJuugit, a nostro divcrsissüuo.
38
Ad arbornm emortuarum tniucos vetnstos in sylv. ins. Cu-
bae ad Cahoba rarius. Febr. 1823. lect. Herb. Poepp. Kz^.
Obs. [Frondes saepe 4 — 4| pedales]; Swartziiis modo
bipedales deuotat, Speciem distluctam satis et e Brasilia ad
Serra d'Estrella ab opt. Beyrichio lectam accepi.
•{• *{• soris composito -"biseriatis.
85. P. nitidum Klfs. cii. p. 92.
Cr. ad arbores sylvar. fl. Peruv. prope Pampayaco; 1829.
lect. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Ciun filice Siebcri syu. fil. No. 155. satis convenit;
stipes soliimmodo paullo brcvior. Specimina vidimns modo taii-
tum versus apicem, modo per totam lamiuam fructifera; soris
composito -biserialibus qiiidem, scd minus regularitcr positis.
Curvatione frondium singulari , et margine satis perspicuo a P.
repente distingnitnr.
86. P. costatum Kze.: fronde oboyali- oblonga, elon-
gata, cnspidata, basi angnstata decnrrente, margine iucrassato
nndulato-rcpanda, coriacea, glabra, nitida, costa subtus pro-
minente , soris inter venas erecto - patentes immersas compo-
sito-biseriatis; stipite marginato, caudice repente, nodoso, pa-
leaceo. En. pl. Cub. msc. in fil. ins. Cub. exsiüc.
In arborum sylvarnm Cubae densiornm truncis adLimonar.
Aug. 1822. lectiün. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Male a Sprengelio (Syst. \(i^Qi. IV. p. 47.) cum P.
repente jungitur. Jam Kaulfussius in herb, cjusque indice nt
propriam speciem a^novit, Variant frondes fertiles inter 6 pol-
licarem et \\ pedalem magnitudinem , et 1 — 2 pollicum latitn-
dinem. A consimilibus facilc distingui potest: reuis fere eva-
nidis , lucem versus solnmmodo observandis , costa subtus mar-
gineque prominentibus stipiteque marginato, ant, si mavis,
fronde ad basin usque angustissime decnrrente. Sori, basin
39
iiugustutain oxcipias , per totaiu frondis suporürieiu uascuuiur.
lu horlt. Pooppii;,. vidi spccinieu a medio bilidiuu.
87. P. coarctatum Kze. : fronde ovali-oblonga, cuspi-
data, basi cnueato - angustata , mar^inata, rcpanda, subcoria-
coa, j^labra, costa utriuque caualiciilata venis patcuti-diver-
f^entibus, soris miuutis , coinposito-biseriatis, slipite margi-
iialo, caudicc rcpcntc, paleaceo.
lu flor. Poniv. sylvis deusis parasiticiun, leetuiu ad Cuche-
ros Jul. 1829. Herb. Pocpp. Kze.
Obs. Praccedcnti similc; differt fronde latiori, Ires cir-
cifer pollicos lata, demto stipitc 10 — 12 pollices loiic^a, nee
vero apicem versus dilatata, basi subito cuueato-augustata,
substantia minus coriacca, vouis subdivergeutibus, valde con-
spicuis, soris minoribus , uaudicc haud uodoso , tenuiori. P.
repens fronde rix marginata, costa subtus acuta, veuis appro-
ximatis, subundulatis, caudiceque viridi uigro- punctulato di-
guoscitur. P. latifolium Lam. soris gaudet uuiseriatis. P.
plantagiueum Jacq. , haud absimile, costa paleacea salis super-
que differt.
88. P. Phj/Uitidis L.
Vulgare in arbor. truncis ins. Cubac. Lect. Septbr. 1822.
Herb. Poepp. Kze. [Froudes interdum 5 — 7 pedab's].
Var. fronde crispa, augustata.
In sylvis 11. Peruv. ad Pampayaco lectum 1829. Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Insigne fronde crassissima, crispato- plicata, niore
Scolopendrii oflieinarum var. crispa. lu reliquis uon differt.
*i* *][• "f* soris composito-uniseriatis.
89. P. acrosorum Kze. : fronde liueari, flexuoso - curvata,
subsessili, apice obtusiuscula, basi seusim longissime atte-
auata, crassa, coriacea, niarginata, glaberrima, costa utriu-
que valida margiuata, venis remotiusculis ereeto - patentibus,
40
basi siibtiis iucrassatis , soris apicalibus , composito - unlseria-
tis; caudice reponte, paleaceo.
In triincis arbor. vetiistis sylvar. fl. Pernv. ad Pampayaco.
Lcct, Jul. 1829. (Diar. 1112). Herb. Kze.
Obs. E ricinia P. crassifolii; sed froiidis forma, vena-
rum situ et dircctioue, soris sohimmodo ad apicem sitis, habi-
tuque valde robusto distinctissimum; P. porrectum W. frondi-
bus acumiuatis et latioribiis differt. Dicimtur uempe ab aiictore
bipedales, duos pollices latae, ciim in nostro sunt 12 — 20 pol-
licar. et tantum ^ — 1 poUic. latae. Margo P. acrosori siilire-
pandus. Caiidcx crassus, squarroso - fusco - paleaceus, radicosus,
90. P, anocarpos Kze.: froude oblougo-lineari, flexno-
ßo-cnrvata, sessili , apice in acnmen cnrTiim, a medio ad ba-
sin lon2:Issime altenuata, coriacea, glabra, mari;,inata, ad co-
stae mariiinatac latera sparsim paleacea, patenti- venosa, di-
midio superiori fructifera, soris pulvinatis, magnis, composi-
to-uniscriatis, caudice repente, imbricato - paleaceo.
In flor. Peruv. truncis arborura ad Pampayaco. Jul. 1829.
lect. (Diar. 1128.). Herb. Poepp. Kze. etc.
0 b s. Haecce species ad P. porrectum AV. propius accedere
videtur; differt vero fij^ura frondis, vix lineari-lauccolata dicen-
da, augustiori et paleis ad latera costae. Frondes P. anocarpi
16 poUicar. ad 2^ pedales, 1 — If poll. latae, Margo frondis
obiter ropaudus, Venae magis approximatae et patentes, quam
in praecodente specie. Fibrae radicis lougissimae, tomcutosae,
P. platyphyllum Lam. ab utroque frondc latiori sorisque immer-
sis miuimis differt, Sororum dispositio ut in P, crassifolio,
**fronde pinnatifida s. pinnata s. pinnato-
pinnatif ida.
91. P. domingcnse Spr. Syst. IV, p. 51, n, 80. (sec, spcc.
Bertcriannm in herb. amic. Lehmann).
Lectum parcins inins.Cuba cumAspidio sclerophyllo 1823.
Herb. Poepp, Kze,
41
Obs. Cantius (listiiiiiuonda sunt: P. frifurcatum L. forma
iiormali, nou triciispidata (P. scolopoiulrioidos Hook, et Grov.
if. t. 42. oxcl. sya.); P. scolopondrioidcs L. Sw. Plum. t. 91.,
•Iiiorum differeiitias iu receusiono iromim uitidissimarum cxpo-
suit I.. Kaulfuss (Allii. Lil. Zeit. 1830. April, p. 536.) et hocce
Sproiijjclii P. doniiiiiicuse. DilTcrt a praeccdoitibiis iuprimis :
froiide momljraiiacea, laciniis medils olougatis, siipra sparsira
alho-squamulosa, sulilus, praosortira in renis, stollato-pn-
Jtcsccute, soris miüiitis, appioximatis quidom, sed vix conti-
e,iiis, stipitc! aui;iilato cum rhachi stellato-pubesccute, basi
palcacro.
92. P. tn'Iobum Cav. S\v. V>. Klfs. pu. p. 95. Coli. pl.
Chil. II. 110. 136. addo sjaonymiim P. glauccsccnsBorj iu Du-
porrey voj. part. bot. I. p. 260. — Parasiticum iu arboribus
sylvae Pcrino ad Talcabuauo 11. Chil. lect. Mart. 'Apr. 1827.
(Diar. 416.). Pocpp. Kzo. etc.
Obs. Froudes saepc 1 — 1| pedales, miro modo rariaiit
conf. Klfs. 1. 1.
93. P. aureum L. etc.
Fiequous iu raniis arborum ins. Cub. Lect. Septbr. 1822.
Herb. Poepp. Kze.
0 b s. Froudes novcllac trilobae,
94. P. incanum Sw. — Stciid. nomenclator II. p. 342.
Klfs. en. p. 103. Raddi u. ^en. fil. p. 17. et Sprengel Syst. lY.
p. 51. c. synon. Coli. fil. Gubens, exsicc.
Frequeus in sylv. ins. Cubae iuterioris ad validos arboriun
trimcos, ctiam Palmarum , locis lunbrosis. Aug. 1822. Herb,
Poepp. Kze. — iterum forma minori (Marginaria minima Bory
ap. Duperrey voy. bot. cryptog. p. 264. t. 31. f. 2.) ad Mission,
Tocache Jul. 1830. lect. Herb. Kze.
Obs. P, albidum Presl Del. Prag. p. 165, huius lod
Tidetur,
42
95. P. lomartaeforme Kze. : fronde oblongo-lineari, pin-
nat.a, apice piiuiatüida, coriacea, rigida, pinnis laclniisqiie e
|jasi inaequaliter dilatata linearibiis, obtusis , falcatis, superue
sarsram revolutis, margine inflexis, supra sparsim, subtus et
rhachi utrinque squamoso-liirtis, soris imiseriatis , magnis,
submargiiialibus , demiim conflueutibus , stipite squamuloso -
pubcsceute; caudice (repeute?) paleaceo.
In flor. Peniv. moutibus aridioribus ad Cassapi 1829. Icct.
(Diar. 1152.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Species proximac sunt P. mollc HBK. et P. Para-
diseae Lngsd. et Fisch, (t. 11.). Ab hoc diffcrt, praeter notas
indicatas, fronde magis pinnata, quam piunatifida, pinnis remo-
tioribus, margine non repandis; abilio, uobis non viso, fron-
dis rigiditate, pinnanun directiouc et soris coufluentibus distiu-
ctum videtur.
Frondes in uostro 1 — 3 pedales. [Pinnae semper convo-
lutae, saltem horis diurnis. Stipes et rhaehis atropurpurei].
96. P, ptiloton Kze.: fronde rigidula oblongo-liueari,
subpinnata, apice pinnatifida; pinnis lanccolato-Hncaribus, pa-
tentlbus, obtusiusculis, basi sursum adscendenti-coadunatis,
infiinis abbrevialis , auritis , omnibus margine ropandulis , vc-
nis laxis; costis supra, rhachi utrinque stipiteque hirtis; soris
uniseriatis , costae propinquis , oblongiusculis.
Hab. in PeruT. sylv. ad Pampayaco , promiscue cum P. da-
sypleuro lect. Jul. 1829. Herb. Kze.
Obs. Differt a proximoParadiseae Lngsd. et Fisch, pinnis
minus obtusis , soris margini non approximatis , oblongiusculis.
97. P. otites L. Sw. W.
Ad radices et truncos arborum in sylvis obscuris iuterioris
ins. Cubae , Jul. et Aug. 1822. Herb. Poepp. Kze. et iterum in
sylv. 11, Peruv. ad Pampayaco 1829. Herb. Poepp.
4g
98. P. lam'gerum Dcsv. Borl. Ma?:. 1. 1. p. 316. Spr.Syst.
IV. p. 53. 0. synon. P. laxum Presl Rell. I. p. 23. t. IV. f. 1.
(I)oua).
In trnncis arborum inter musfos ad Pampayaco fl. Peruv.
1829. Jiil. Icctum. (Diar. 1109.). IIerb.Poepp.Kze.eU-.
Obs. Spccimiua pnmila ad 11 -pollicaria.
98. P, dasypleuron Kzo. : frondo oblougo - lineari, acumi-
iiata, profunde piuuatitida , laciuiis eIoiiü:ato-lanceolatIs, basi
sursum adsooiideuti-roadunatis, subacuniiuatis, faleatis, diver-
gcutibuH , obsciire ropaiido-marginatis, eiliatis, niombrauaceis,
supra glabris, subtus veiiis costa rhachique cano - villosis, soris
uuisenatis costae approximatis , caudice repeute caeslo , uigro -
squamnloso.
Crescit iu truncis arborum vetustis 11. Peruv. ad Pampa-
yaco. Jul. 1829. lect. (Diar. 1111.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Affine P. loricco L. Sw. W. (Sieb. fl. Marl. No. 352.
et spec. Hooker. in herb. el. Lehm. ?Plum. t. 78.?) quod melius
sie defiuiendum: fronde lanccolata, acumiuata, profunde piuua-
titida, j:clabra, laciniis elougato - lanceolatis, obtusiusculis,
basi sursum adsceudeutl- coadunalis, falcatis, patentibus, re-
paudo-marginatis, coriaceis; soris biseriatis , caudice repente
cacsio uigro - squamnloso.
Serics sororum exterior, interdum minus evoluta, in Plu-
mieri figura mala et Willdeuowii definitionc desideratur,
Frondes in P. dasypleuro 2 — 3 pedales.
100. P. flahelliforme Lam. enc. meth. V. p. 519.? Sw.
Willd. Spr. Syst. (excl. syn. moniliforme Sw.).
Cresc. in truncis arborum fl. Peruv. inter muscos ad Pam-
payaco Jul. 1829. (Diar. 1108.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Fronde vere lineari, laciniis brevissimis, subfla-
bellatis, soro solitario, differt a P. jnbaeformi Klfs. (bot. Zeitg.
1823. 1. p. 364. Sieb. fl. Mart. 353.), ceterum simillimo.
44
101. P. cultratum W.
In sylvis moutauis flor. Peruv. densis ad Pampayaco loci,
(in arborum truiicis ?) 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Specimiua Sieben ex ins. Mauritii syn. fiJ. No. 52.
omnino couveniuiit.
102. P. melanostictum Kze.: fronde liueari, acnmiuata
subsessili, glabra, laciiiiis utrinqiie decrescentibus, oblougis,
obtusis , iiitegerrimis , coriaceis, subtus puuctulatis, supra api-
cibus venularnm subinargiualibus incrassatis, uigro-notatis ; so-
ris uniseriatis, demum conflucntibus.
lu flor. Periiv. rnpibus aridis ad Cuesta de Carpis. 1829.
Icct. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Eaiidem speciem sub P. rigescentis Boryano nomine
in Serra d'Estrella leetam accepi a merit. Beyrich. Sane illa
species ex ins, Borbouiae valde affinis ex icou. Hook, et Grev.
t.216.; attameu diversa et sie distiugueuda: froudc liueari, pin-
uatüida, stipitata, glabra, laciuiis subovatis, obtusis, intcger-
rimis, subtus parce pilosis; soris solitariis, pilosis, demum
confluentibus , caudiee repentc.
Specimiua uostra P. mclauosticti brasiliensia 6-pollicaria;
peruviana bi s. tripollicaria. Venarum apices in supcrficie snb
glandularum immersarum speeie appareut; qua nota facile di-
stinguitur nostrum etiam a P. pcndulo Sw. Sclik. t, 10. , et cir-
cnmscriptione frondium nou minus diverso. Sori in laciuiis mi-
norum frondium P. melanosticti singuli.
103. P. trichomanoidcs Sw. Sclik. t. 10»
Lect. ad Collarcs il. Brasil. 1832.
Obs. Affine P. pernvianum Desv. pr. p. 231. Hook, t-t
Grev. ic. t. 223. , stipite elougato , pilis sparsis , tcnuioribus et
caudiee repente dilFert.
104. P, cordarMW Kze. : fronde lanceolata , glabra, pin-
»ata, piuuis oppositis sessilibus, tcrminali petiolata, cordato-
lanccolatis, falcatis, acuminutis, coriaceis, reticulato - veno^
45
sig , repando-mars^inalis, aiipra albo- pnnotatis, siibtiis liasi
siirsnm uniiilaiMliilosis, soris costao'approximatis, irrcjj^ulariter
hisoriatis, subcontif^uis; stipite toroti , glabro.
In montibus aridioribus lalidissimis llor.Peruv. adCassapi.
Jiil. 1829. (Diar. 1148.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. E distiiiotissimis! in vieinia F. Ioni5;ifolii Presl rol-
looandiim. P. sossilifoliiini Dcsv. prodr. dilTcrt: pinnls inarn:ine
obscuie et rcmotc deufatis, soris uiiisoiialibus. Frondcs Ij — 2|
pedalos. Stipcs in maximis podalis , straminoiis s. rnfoscens.
[Frons piilihr«' viridis, subtns pallidior. Pinnac omuos con-
stantor arcuatim postico dollexao. Radicos iiiicrac, simplices»
lonuos].
105. P, gladi'afum Kzw: iVond«^ ovafo-lanceolata, pin-
nata, snbflcxuosa, j^labra; pinuis orccto- patentibus, lineari-
lanceolatis, snbfalcatis, basi iuaeqnalibus, apico obtnsiusculis,
margiuc rcpando - cronato , inombranai'ois , rotioulato - venosis ;
infcrioribus basi atteuualis deorsum ciiuoato-aiiricnlatis; snpe-
rioribus aduatis, deorsuiu sabdocurrentibus, suminis approxi-
matis j soris biseriatis, remotis, impressis ; caudice repente im-
bricato - paleaceo.
Passim in ins. Cnbac interioris ramis arbonim cmortnis,
inpriniis Crcscentiae et Bombacis. Soptbr. 1822. Icct. Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Proximum P. dissimili Sw. et attennato Humb. ; dif-
fert autem pinnis niagis elougatis , falcatis, soris biserialibns.
— Frons 1| — 3 pedalis, stipite rhachique falcatis, glabris.
106. P. articulatutnBi'sx. prodr. 1. 1. p.236. (non Vahl. et
Juss. quae Aspidia)
et var. ß. angustifolium.
Crese. in flor. PeruT. sylv. iimbros. ad Ventanilla de Cas-
sapi; var. in nipib, aridis ad Machay 1829. lect. Herb. Poepp.
Kze. etc.
46
Obs. Species distinctissima cum phrasi Desrauxü tarn
pcrfecte congrnit, ut de utriusquc coiiTenientia nullns dubitem.
Filix nostra 2 — 3- pcdalis et altior e caudice repente, fusco-
paleacco, fibris radicalibus ramosissimis, tomentosis, adsur-
git stipitc 14-pollk'ari, pennae anserinae crassitie, snpra sul-
cato , nitido, flavo-fusco. Frondis ovatae erecto - patentis
pinuac altcruae scssiles, terminali longe petiolata, articulatae in
rhachi stipiti simili , iiifimac 9 poll. longae et 2| latae ovato -
lanceolatae, acuminatae s. cuspidatae (nota a Dcsvauxio
omissa) , marginc pcllucido , subrcpando , parallele renosae,
Costa subtiis clcvata, margiuala, supra canalicnlata. Sori
(composito-nniseriati) distantcs, conrexi, inter renas Serie
simplici 5 — 7 , ultimi a margine semper remoti.
Pinnac varietatis ß. infimae 5 pollic. 10 — 11 lincas latae,
soris magnis subqnlnque.
* Color frondis iu utraque forma subtns pallidius viridis. —
Species P. distauti Raddi et polysticho Link cum sequentc
viciua.
107, P. jn-utabile Kze, : fronde lanceolata, pinnata, gla-
bra, pinnis scssilibus, terminali petiolata, suboppositis, lan-
ccolatis, basi cnneato-anriculata, apice longissime aciiminato -
cnspidatis, subcoriaceis, marginc pellucido sinuatis (liuc illuc
lobato-incisis); soris inter venas flexnosas parallelasque (com-
pesito -) uniseriatis , subquinis.
In sylvis hnmidis flor. Pernv. subandinae ad Huallagam
fluv. lect. 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Differt P. distans Raddi pinnis alternis remotis
latioribus, soris subternis; articulatnmDesT. ovato lanceolatis, ,
pinnis inferioribus remote alternis, magis coriaceis, margine ,
subrcpando, soris inter venas 5 — 7. — Frondes in P. muta-
bilil»— 2 pedales, stipite mediocri, snpra canaliculato , rta-
chique, superne snlcata, glabris. Pinnae varie et irregulari-
— 47
ttT inciso-lobatac, intcrdum ante apieom biiidap sjatnin fiücis
luxuriautom iiulicaro Tidentur.
108. P. crcnatum 8w. Klfs. ni. p. 109. (au Knnth.?)
In liiimidis sjlvae ing:('ntis ad Rio Cauimar ins. Cubae pas-
sim Si'ptbr, 1822. Herb. Poopp. nostr.
109. P. replans Sw. Sloane t. 29. et 30. f. 4.
Ad rupcs cavcrnasqnc monlis Loma de Caverna propo Li-
mouar (Lcmonal), rt in üssnris rnpinm umbros. ad Lagnna de
Palos llor. Cnbcnsis. Lect. Septbr. 1822. — Exsicc. ül. ins.
Cnl». Horb. Poopp. Kzo.
110. P. sanctutii Hw. «tc.
In rupibns torrontum, lluv. Canimar etc. Cnbae iulorioris
ad Cahoba ot Limonar, Loot. Aiiir. Soptbr. 1822, Fil. ins.
Cubae exsicc. Herb. Pocpp. Kzc.
111. P, tetragonum Sw.
In sylvis petrosis ins. Cubae ox. gr. ad Limonar vnl^-are.
Lect. Jnl. 1822. Herb. Poopp. Kze.
Obs. P. falciculatum Raddi nov. gen. p. 24. t.36. bis a
Sprcngeliohiclaudatum, sorornm dispositlone media iuter co-
stulam et marginom nee illi approximatam differre vidctur. t*.
pemiigorura Presl Roll. p. 25. ab codem auetore hnc relatum
fronde triaugulari abhorret.
112. P.tn'steKzt.: fronde brevi-orata, coriacea, pin-
nata, piunis sessilibns, inforioribns suboppositis, basi lon"-ius
cuncato-attcnuata, tcrmiuali petiolata, omnibus lato-Janceola-
tis , acuminatis , iueiso - pinnatiHdis , laciniis falcato - oblongis
obtusis, sinuato dentieulatis , supra subglabris, subtns ad co-
stam, uervos , Teuas et marginem subreflexum pilosis , rhachi
stipiteque longo tetragonis, scabro-hirsutulis, soris nniseriatis.
In sylris primaevis flor. Huallagae superior. ad Mission.
Tocache, Jul. Aug. 1830. lect. (Diar. 1959.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. A. P. tetragono differt fronde abbreyiata, firmiori
coriacea, pinnis latioribus, basi attenuatis. — Color frondis
48
olivaccus s. atroriridls , siibtus pallidior. Stipes li.asi adscoii-
dens, fusco- viridis. [Radiccs (caudices?) uigrae, glabrae,
non paleacoac].
113. P. hrachijodtis Kze. : froudc ovato - oMouga suba,la-
bra, supra nitida , piniiata, piunis suboppositis, breviter pe-
tiolatis, elougato-lauceolatis, acuminatis , pinnatifido-don-
tatis, sinubus alte mcmbrauaceis , costa j^labra siilcata basi
uniglaudulosa, versns apicem flexuosa, dcntibus s. laciniis bre-
vissimis siibfalcatis , marj^iiiatis , obtusis, soris uuiseriatis,
rliachi puberula.
P. glandulosum Desv.? Journ. d. bot. appl. IV. p. 263.
prodr. 240. cum Plum. t. 21.
Crescit in Üor.Peruv. sylvis nmbrosis ad Pampayacoj Iccta
Jul. 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Spccies P. glanduloso Desv. et P. megalodonti
Sclik. ciliato Spr. proxima; differre ab hoc ^videtur rhadii pu-
berula, pinnis breviter petiolatis, latioribus, acuminatis et
magnitudine partium; ab illo vero: pinnis supra nitidls, substau-
tia firmiori coriacea, laciniis membrana, nervorum continua-
tione, pcllucida altins conjunctis, itaque tantum brevissime li-
beris, subtus ad nervös solum, nee stellato-pubcscentibus,
costa subtus quoquc glabra, bisulcata, superne flexuosa. Cete-
rum magnitudine et toto habitu conveuit.
114. P. rüulorum Raddi nov. gen. p. 23. t. 35. (et PInku.
Phytob. t. 283. f. 1.) P. oligocarpnm? Syn. fil. bras. n. 70.
Cresc. in sylv. dens. fl. Peruv. ad Pampayaeo , secus rivu-
los. Lect. Jul. 1829. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Descriptioui Raddianae addendum, quod laciniae
baseos pinnac sunt elougatae, superior pauUo rccurvata, aou-
tior. Frons saepo 3 — 4 pedalis. — P. resinifcriun Desv. Berl.
Mag. V. p. 317. abunde dilFert, pinnis basi atteuuatis, laciniis
obtusis rel. Cl. Link (Hort. Berol. II. p. 119.) iudusia subito
49
oblittcrata obscrvasso porhihct et ad Aspidia rofert. Plantam
Ilorti IJtMoIiiipnsis iioiidiim vidi.
115. P, pubescens Uaddi iiov. s:ou. p. 23. r. 34,? l\ eon-
ciuiiiim Raddi Syn. p. 69.
Ad rirnlos sylvar. Pcruv. moutosariim prope Pampayaco
loct. 1829. Jiil. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Habitus Aspidii mollis; sed iudusia nunquam vidi.
A Raddiana sppcio iiostra «lix non dilTcrt nisi Jaciniis paullo
acutioribus. Caiidirom non vidi.
116. P. concinnutn AV. Link Hort. Berol. H. p. 104. coli
pl. Chil. I. uo. 263.
In llor. Chilons. cropidinibns obscnris ad Valparaiso
Aprili fructifonim et in andibns ad Antnco, Icctum 1827 et 28.
(Diar. 38.). Herb. Poopp. Kze.
Obs. Planta variabilis et pnbcsceulia et pinuis laciniis-
qne plus minus contractis.
117. P.JioncstumKzc: froudc lanceolata pinnato -pinna-
tifida, apice pinnatiiida, pinnis lanceolatis, snbfalrafig, aeu-
minatis, brevissimc petiolatis, infimis romotis , laciniis oblon-
go-faleatis obtusis, mar-inc subropandis ciliatis, stipite,
rhaehi costisqne snbfus patenti-paleaceis, soris nniseriatis,'
costulac approximatis.
Crescit ad rivulos sylvar. umbros. 11. Peruv. prope Pam-
payaco 1829. lect. Herb. Kze.
Obs. Valde affine P.deflexoKlfs.eu. p, 114. Link Hort.
Berol. IL p. 105. (a quo vix diversnm puto P. vestitum Raddi
iiov. i?cu. p. 24. t. 36.); sod distin^uitur liaecce species, ex
horto Bejoliuensi satis nota: pinuis non acuminatis, infimis
deflexis; laciniis subdeutatis, erecto-patentibns, uec patenti-
bus, stipite rhachique dense et appresse paleaceo - hirtis , pa-
leis laceris. — P. distans Klfs. (non Raddi) soris subm^i-
ualibus satis differt. — Specimen P. honesti 2i pedale cum
stipite 7 pollicari. Paleae lineari - subulatae , rufo - fuscae.
9r Bd. IsHeft. a
50
***fronde blpiunata, bipiunato-pinnatifida s. tri-
pinnata.
118. P* vastum Kze.i fronde trlaiigriilari-ovata, bi- s.
tripiiinato - piimatifida , piiimilis luaequalitor lanceolatis, ol)-
tiise acumiualis , profimdissime pinnatifidls , laciiiiis obloiiiio-
falcatis obtusis, infimis inciso - serratis , snperioribus subiiite-
gerrimis, nervo, Tenis, margluoque liispidnlis, soris nniseria-
tiSj costis, rLachibus, stipiteque pubesceutibus, plus minusTe
paleaceis.
Crescit in syly. flor. Peruv. ad terram, inter Pampayaco et
Cocheros et ad Ventanilla deCassapi. Lect. 1829. Hcib.Poepp.
Kze. etc.
Obs. Speclcs proptor frondium jnnioriim adnltiorumque
diversitatcm aegrius doliuicnda, P. amplo Willd. et couiiexo
Klfs. vicina, sed ab utroqiie distincta indiimento hispidulo
utriusque frondis paginae, iuferius et in filice juvenili, longiore
et copiosiorc, froudequc triaugulari- orata. Frous fertiUs jn-
nior 1 — 1| pedalis; adiilta 3 — 4 pcdalis. Stipes et rbachis
sulcatue, iu novella planta densius paleaceae.
119. P. spectabile Klfs. Eu. p. 121. (Coli. pl. Cliil. 11.
uo. 137.).
In sylvis fl. Chilens. ad Talcabuano Aprili 1827. lect.
Herb. Pocpp. Kze.
120. jP. Poeppigii Kze. : fronde subtripinuata, laxa, pln-
nuüs remotis oblougis, obtusis, profunde piimatifidis, laciuiis
oratls obtusis, margine rellexo crenato - serratis , soris solita-
riis subniargiualibns, stipite rhachique universali supra cana-
liculatis, asperis, partialibus hirtis. Coli, pl. Chil.I. n. 264.
P. rugulosnm Klfs. en. p. 122. excl. syn. Hooker ad Bee-
chey pari. II. p, 52. excl. synon.
In turfosis paludosis littoris oceaoi pacifici prope Concon,
Aug. 1827. lect. Herb. Poepp. Kze.
51
Obs. Auctorltati oravissimae Kaulfussil ot Hookeri con-
tradiccrt' planfamquc americauam ah australi (ligtin2;nere et
fij^ura Laltlllardiorii iiov. iIo]l.(t. 241.) ojusdcjiKiuo doscriptione
(II. p. 92.), et spociiniuii»us a Sicbero Icctis cü};or. Consoutit
(1. tie Roenior, qui iu collectione Kaulfussii, uiinc sui hcibarii
parte, specinien Laliillardierii et plnra Sieberiaua cnmChamis-
souiauis et Poeppigianis compararit. — Jam habitii iitra-
quc filix differuiit, qui in Chilensi laxus, in ausirali rigidus.
P. rugulosuni inpruuis subsfantia frondis coriacea, piuuis sc-
cttudariis subaciuninalis, pinnnlis approximatis elliptico-ob-
loniiis, lai'iuiis brevioribiis subscrratis, et (ex Labillard.) rha-
clii stipiteque nigulosis, asperis distinguitur. — Caudex in
uostra repens, tcnuissimc rnfo- palearen«!, llbris radioalibns
rigidis, lougis, .snbsiraplicibus. Stipitem vidi 2| pedalem;
froudcs absque stipite bipedales.
121. P. Sloanci Kze. : fronde triangulari-orata, bipin-
nato-piunatiGda, piuuis pinnulisque remotis, pateutibus, petio-
latis, ovato-lanccolatis, subfaleatis , acumiualis, membrana-
ccis, lat'iuiis oblongis obtusiuseulis, margiue et ad veuas utriu-
que pilosiusciilis, iuferioribus inciso-pinnatifidis, superiori-
bns scrratis repandisvc, soi'is seriatis, stipite, iliachibus, co-
stisqiic rufo - paleaceis.
Fil. Cub. cxsicc. Sprengel Syst. veget. IV. p. 59. no. 189.
(uou Desvanx prodr. p. 238. no. 160.).
In torrentibus exsiccatis sylvarum descrtarura et in Sylvis
densioribus liumidis ad fluv. Canimar et ad Cahoba ins. Cubae.
Jun. — Septbr. 1822. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. [Frons saepe 6 pedalis]. Rbachis eiusque rami
supra canaliculati , subflexuosi. Sori mediis venis inserti. —
P. caribaenm Desv. simile Yidetur; differt pinnnlis glaberrimis,
laciniis integerrimis. P. SloaneiDesv. (Gymnogr. Calomelauos?)
eodem anno ae nostinim a Sprengelio piiblici juris facfinn
propterea negleximus, quod nomen in systcniatc vegetabilinm
4 *
52 ■■
evnlo^atiun magis iiiiiotiiissc censemus, Eodem modo res scse
habet cum sequeute.
122. P. barhatum Kze. : froude siibtrian^lari , tencra,
utrinqnc hispidnla, bipiimato-piunatifida, pinnis oppositis,
erecto-pateutibus, iiifimis remotis, longe petiolatis, ovatis , su-
perioribus subscssilibns , lanceolatis , lacinüs oblongis obtusis,
snbdccurrcntibus , creiiato - incisis , ciliatis, sofis snbsolitariis,
stipite longo, cum rliac.hibns costisqiie sqnamoso -hirtis.
Ad riipes umbrosas flor. Cubcus. prope „el Embarcadero
del Canlraar', rariusFebr. — Jiil. 1823. lect. Herb. Poepp.Kze.
Fil. Cub. cxsicc. Spreugel Syst. Vcgct. IV. p. 57. no. 155.
(nou Dcsvaux prodr. 1. I. p. 242. no. 205.).
Obs. E distiuctioribus gcneris! Caudex tuberosns, pa-
leaccus, libris longis ramosis, ramulis villosis. Stipites uu-
merosi, caespitosi, teuues, 4 — 5 pollicarcs. Frons ipsaS — 4|
poliices longa, basi 3 — 4 poll. lata, mcmbrauacea, snpra ob-
scure , subtus pailide - viridis. Sori iutra crenas lacinianim
plcruraque siuguli , parvi. — Habitus fere P. hirti Presl s.
Cystopteridis montauae Beruh. (Aspid. Sw.).
XIX. TAENITIS Sw.
(Pteropsis Dcsv. pr. ad partem).
123. T. angustifolia Spr. Syst. Veg. IV. p. 42. Pteris a.
Sw. flor. Ind. occ. III. p. 1599. prod. et syu. Willd. — Ptero-
psis a. Desv. pr. fil. 1. 1. p. 218. (T. lanceolata fil. Cub. exs.).
et var. fronde apice divisa.
lu arboribus emortuis flor. Cubeus. locis umbrosis sylrati-
cis et iu rupium fissnris. Lect. Aug. 1822. Varietas ibidem,
sed rarissime occurrit. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Sori versus basiu saepius interrupti s. nulli. Cap-
sulae immersae tomento fusco, e floccis fasciaeformibus 9. cla-
53
vatifi composito. Couf. KIfs. Wesen der Furruk. p. 109. Apex
fiondis in var. s. furcatiis, s. palmatus.
124. T,furcata W. Hook, et Grer. ic. fil. t. 7. Ptcris L.
Ptoropsis Desv. 1. 1.
Crcscit iu arboribus parasitica ad Miss. Tocachc flor. Hiial-
lag. super. (Peru) Iccta Jul. Aug. 1830. Horb. Poepp. Kzc.
Obs. Qnod ad differcutiam filicis nostrac et Pliimicrianae
attiuct, conf. quac cl. Hooker et Greville ad snam 1. c. cxpo-
siieruut. Icon laudata forinam nostram optimc roddit. Capsu-
las minus regularitcr globosas, altero latoro subtriincatas, al-
tcro couYoxas vidimus, nee auiuilum compU-tiim. Adest qnoquc
inter capsulas tomeutum e similibus floccis . ac iu praeccdcute ;
scd brcvissimum et ab auetoribus neglcctum.
XX. PLEOPELTIS Humb. et Bonpl. W.
Polypodii spcc. Schrad. Schlecht.
125. P. percussa Hook. ctGrev. ic.t.67. c.syuon. etPresl.
P^cuspidatum, Rell. Hacuk. I. p. 20. t. 1. f. 3.
Cresc. iu cortice arbor. fl. Peruv. ad Pampayaro, Jiil. 1829.
lect. (Diar. 1102.) deiu ad Yurimaguas et iternm ad Miss. To-
cache ü. Huall. super. (Diar. 1955.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Var. froudc fertili angusta. Lccta ad Pampayaco. Herb.
Poepp. Kze. etg.
Obs. lusigniter variat et forma froudis et sororum uu-
mcro. Caudex repeus , saepe bipedalis lougitudiiiis.
XXL NOTHOGHLAENA R. Br.
126. iV: nivea Desv. Klfs. eu. p. 134.
Iu flor. Peruv. Audibus de Huanuco , ad vicum C»axamar-
quilla. Apr. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
54
Obs. Caudex densus paleis linearibus longisslmis (3 — 4
lineas longis) obtectus. Species in Desvauxii prodromo omissa
videtur. N. incana Presl , teste ipso aiictore, forsan varietas.
127. N,moUisKzc,i froude oblongo-lauceolata, curvata,
apice iuflcxa, tripinnata, siipra subglabra, subtus, rhacbihus,
stipitequc brcvi utrinque densissimc rufescenti-stcllato-squa-
mulosis; pinnis pinniilisque iiiflexis, foliolis subrotundis, basi
cordato-cmieatis.
Crescit in praecipitiis marltimis flor. Chilcns. ad Plaja an-
cha prope Valparaiso. Lccta Jnn. 1827. Herb. Poepp. Kze.
Obs. N. lamiginosae Dcsv. afliuis, differt fronde tripin-
iiata, piiinulis remotis, tomeuto e squamis stellatis. — Cau-
dexrcpeus, rnfo-paleaceus, radicibns lougis , implexis, tena-
ribus, supra stipites atropnrpurco?, aggregatos emittens. Frou-
des 6 — 8 pollicarcs , vix poUii-om latae , pinuis recurvato - in-
jBcxis. Frondcs juniores sulphureo-tomentosac. luHcrb.Poep-
pigiauo vidi frondem sub apice biiidam. Habitus fere Cheilau-
this parTilobae Sw.
128. N. hypolcuca KzQ.: fronde lanceolata tenera, basi
bipiunato-plunatifida, apice piunato, pinnis brcri-petiolatis,
ovatis, pinnnlis laciniisque oblongis obtusis, infimis iucisis,
supra subnudis , snbtns dense niveo-tomcntosis, rbachi stipi-
teque longo subglabris nitidis. — Coli. pl. Chil. I. No. 262.
In rnpiiim fissnris Uor. Chil. prope Valparaiso, Aprili 1827.
lecta. (Diar. 41.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Var. fronde supra cano- villosa. Crcsc. in andibus Chile
australis, lecta ad Antueo 1828. (Diar. 604.) Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudox rcpcns , ramosus, palcis atrofuscis obte-
ctus, radicibus sparsis olongatis, ramulosis, apice tomentosn-
lis. Stipes in adultis fere 6 pollicaris , obtuse tetragonus, atro-
purpurcus. Frons 3 — 4 pollicaris, pollicem fere lata, pinnis
versus superficiem rhachis replicatis, subcomplicatis , supra
inteuse viridis , in varietatc cano - glauca. — Sequouti sub-
55
similis, scd fronde inprimis basi lutiori, diTisione et itiduinen-
tis distans. Sori tomcuto immersi.
129. N. rufa Prcsl. RclI. I. p. 19. (cxcl. syn. Plnm. et
emcud. syn. Desv. Journ. appliq. I. p. (iion t,) 92. ilook<r ad
Beoch. part. II. p. 51.
Cresc. iu llor. PcruT. nipiliiis Andinig prov, Huaiiuoo ad
San Rafacl , et iu glareosis frijjidis Audliim de San Rafael et
Huarriaca. Apr. 1830. lect. Ilcrl). Poepp. et Kzc.
Obs. Utraqiu; rcporirbatur forma, et juvenilis, var. a
Presl, N. tomenlosa Desv., supra donse liiisuta et ß Presl,
(quam pro N. forruginea Desv. habet auctor), calveseeus. De
N. feiTugiuea, planta Ind. occident, adhuc dubito, de fij^ura
veroPlumieri t. 75. jam b.Kaulfuss. (Wesen d.Farrenkr. p. 116.)
p;ravissima dubia movit. Quoad characteres genoris filieis uo-
strac Kaulfussio, qui plantam ad Cheilanthera duxit (Enum.
p. 209. Clieil. feiTuginea AVilld. herb.) nou adsentio; soros enim
semper coutinnos observo in spcciminibus et mcxicanis et peru-
viauis et liortensibus. Spccies Armcnicana secundum figuram
hnc vcro spectat.
XXII. ALLOSORUS Bemh.
Cryptogramme R. Br.
130. A, H^fdus Kzi\ Pteris Sw. Syn. p, 104 et 299.
Pteris cartilaginea Presl Reliq. Haenk. I. p. 57. t. IX, f. 3. var.
Ad rupes steriles Andium Huauucens. prope San Rafacl et
Ambo , fl. Peruv. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Secundum characterem generis paulo latius defini-
tum, ex quo b. Kaulfuss etiam Pt. atropurpuream, audromedae-
foliam et flexuosam Hort. Berol. recepit, haec nostra quoque
species rite Allosoro adsociatur. Indumentum variabile videtur.
Forma Swartzii a Lud. Nee in Chalnia (an prope Chalcua?)
Peruviae lecta: fronde utrinque hirta, rhachi, stipiteque superne
pilosis ; Pt. cartilagineae Presl e Mexico frous utrinque tantum
56
ciliata, sed rhachis et stipes paleacci. lu nostra frons ütrin-
que glabra, rhacliis et stipes huc illiic pilo s. palea filiformi
ßingula obsessl. Stipes, in triplici forma, basi semper palea-
ceus, adscendens, 3 — 3§ pollicaris. Frons 2 — 3 poUic. lon-
ga, basique lata. Pinuae modo basi attennatae, modo adnatae,
modo decnrrentes. ludiisium latiusculum, margine eroso-ia-
ccro. — Qua ratione ductus cl. Link (Ilort. Berol. II. p. 33.)
P. cartilaglueam Presl aquilinae varictatem autumare possit;
nnn intelligo.
'131. A.andromcdaefoliusYiXh. Herb, (et icon iued.) Pte-
ris En. fil. p. 188. Coli. pl. Chil. II. no. 84.
lü rnpibus gramiuosis Andium CLileusium ad ,,las Crn-
ges» Decbr. 1827. lect. (Diar. 603.).
Obs. Spccimina hcrbarii Kaulfnsslani cum nostris con-
griia. Chllensia tanturamodo intordum Chamissioniauis , ut di-
citur, Califoruicis uiajora, pedalia et ultra.
132. A. ciliatus Presl. Rell. Haenk. I. p. 59. Cheilan-
tbes marginata H. B. Kuuth. nov. gen. I. p. 18. et VII. t. 669.
Sju. I. p. 86. Link Hort. Berol. II. p. 39.
Crcsc. in Andibns de Huanuro fl. Pernv. rersus oppidiim
Amlio. Apr. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Frondes triangulari-ovatae bipoUicares s. minores,
stipite 3 — 5 pollicari. — Specimina ex horto reg. Berolincusi,
pinnnlis valde elongatis , rhachi rix marginata insignes.
133. A. htrsutiis Presl. Rell. Haenk. I. p. 59. t. X. f. 1.
Coli. pl. Cliil. U. no. 138.
In riipium tissuris Andium Chilensium a Pnente de Vizca-
cbas ad la Guardia Decbr. 1827. (Diar. 605.) et itemm in An-
dibns Chil. austral. ad Antuco .... 1828. Herb. Poepp. Kze.
01»s. Cum spcciminibus a^cl. Presl amice missis conve-
nit. Planta Autucensis maxima, stipite 8 — 9-; fronde 3-pol-
^jpari , lacte virens.
57
XXIII. LOMAIJA W.
*froüde sterili piuiintifida.
134. L, blcchnoidcs Bory ad Diiporroy voy. Cryptop;{im.
p. 273. n. «5. Coli. pl. ChiJ. 11. u. 139. L. decurrcus Kze.
lUsC.
Var, lacin. frond. sterilis aciitiuscuJis ; piuuis fertilis acii-
niiiiatis. Herb. Kze.
In rupibns madidis flor. Chil. ad Talcalinaiio Apr. 1828.
locfa. (Diar. 434.). Herb. Poepp. Kze.
135. L. divcrgcns Kze. : fronde ovato-lanccolata, ani-
minata, storill profiiudissimo pinualilida basi siibpiiinala, la-
ciniis lato-lauceolatis, brevifer aruminalis, basi siirsiim cu-
ncatis , palenti-divergentibus coriaocis, parallele venosis, mar-
2:iKatis, marif ine glauduloso - punctatis ; fertili piuuata, piuuis
romotis c basi decurrcute linearibus, apice cuspidato recurvis,
nervo medio nudis, iudusiis cilialis; costa, rhachi stipitequc
uü'iusque frondis discoloribns, paleaceis, supra sulcatis.
In sylris fl. Perur. adPampayaco, tcrrcstris. Jul. 1829.
Iccta. (Diar. 1141.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Similis L. atteunatae W. et acuminatae Desr. Hacc
diffcrt, laciniis frond. ster. lougc acuminatis, pinnis fertilis basi
non denirrentibus ; illa laciniis frond. ster. erecto-patentibus,
ensiformibus lon2:c acuminatis , margine non punctatis.
— Planta 1^ — 2 pedalis, utriusque frondis stipite, rliachi et
Costa validis , atropurpureis , livide et adpresso-paleaceis.
136. L» australis Kze.: fronde oblougo - lineari , coria-
cca, sterili profundissime piunatifida, laciniis dirergentibus
oMongis, obtusiuscnlis , snbfalcatis , marginatis, sub margine
crenato - sinuato glanduloso - punctatis , approximatis, basi re-
motiuscnlis abbreviatis, stipite brevi, rhachique paleaceis;
fertili pinuata , pinnis remotis , oblonge - falcatis , acutis , basi
58
siirsnin subanriculaiis , iudusiis laccris, stipitc elongato pa-
leaceo.
Cresc. in Chil. austr. Andibns ad Antuco , lect. 1828.
Obs. Similis L. Spicant Desv. , quae differt frondis stc-
rilis laciniig angustiorlbus , magis falcatis , acutiusculis , ferti-
lis piunis liiiearihus. — Caudex cacspifosns, paleis ferrngi-
neis sparsim tectus. Frondcs fertiles pedales; steriles circiter
6 pollicares,
137. Xr.? spec, stertlist
Cresc. in Cliilc australis regione Antncensi in snmmo „Pi-
co Pilque'. Lcct. 1828. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Ex habitu hujus gcncris videtiir. Ex rhizomate
crasso perpcudiculari radiculoso, gemma paleacea, saepius
biccps exsurgit, frondibus rosulatis, eurvatis, s. deflcxis,
3 — 4t pollicaribus. Stipes brevis, | — f poll. loiigus, angu-
latiis, sulcatus, basi fusco-niger. Frons lauceolata glabra, piu-
natifida, laciniis alteruis, iinbricatis, subcomplicatis, trapezio-
ovatis, obtusis, basi atteunata aduato-decurreutibus , coriaceis,
venoso - nigulosis , margiuatis, margine duplicato-cronatis.
Rhachis siipra profunde canalicnlata. Haud dubie nova fiJiciim
specics; praccedcuti similis, sed diversa yidctur piunis latio-
ribus , basi angustioribus.
**fronde stcrili pinnata.
138. L» salicifolia Kze.: fronde pinnata, piunis sterilis
animinatis, lanceolato-elongatis, subpetiolatis, creuulato - re-
paudis , venosis , fertilis linearibus petiolatis , rliacbi supra
canalicnlata plana, subtus convcxa, stipite breri candiceque
scandcntc palcaccis.
Parasitica Iccta ad Yurimaguas prov. Peruanae Maynas,
Dcc. 1830. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Ex India occid. a cl. Hookero sub L. sorbifolia vidi
in Herb. Lehmanni. Differt a L. sorbifolia: piunis elougatis,
59
«Touul.ito -ropnndis, noc dcntafis, rliachl uon .ilafa, paleacoa.
Variat liasi piiinariim modo cuncata, modo truucato-rotuudata.
139. L, longifolia Klfs. Eii. p. 152.
Ad arborcs juniores sylvar. obsciir, in rcgionibns montosis
Ins. Cul»ac intoiior. Jul. 1822. letta.
Obs. Froudom vidi diuüdio iuferlori sterilem, eupcriori
fructift'ram.
140. i. ornifoUa Presl. Rell. Haouk. I. p. 51.
Crcsc. in stIv. obsnir. llor. Poruv. prope Pampajaco, ad
terrara. Lecla Jul. 1829. Herb. Poopp. Kze. etc.
Obs. Quainqiiam Presllauac plantao specimlua uon Tidc-
rim, tarnen do ronvonientia nnllus diibilo, nun diagnosis et
observaiioncs omni parte noslrac respondcant. L.loxeusisKnth.
a Sprengelio huc relata valde dlversa videtur. Non minus L.
serrulatam et squamulosam Dcsv, prodr., species ceterum Peru-
vianas, distingno.
141. Xr. cuspidatu Kze. : frondc oblonga, glabra, pin-
nata, pinnis remotls erecto -patentibus, fcrtilis lauceolato-li-
nearibus cuspidatis , basi cuucatis sessilibus, supcrioribus ad-
natis, marginatis, sub margine repandulo puuctatis, costa su-
pra sulcata; fertilis liuearibns , apice mucronatis curvatis, iu-
dusio iutegro, rhachi et stipite utriusqne validis glabris, supra
sulcatis yiridibus , subtus couvexis purpurcis.
In sylvarum obscur. flor. Pernv. Cjatheaceis parasitica.
Lecta ad Pampayaco Jul. 1829. (Diax\ 1120.). Herb. Kze. etc.
Obs. [Caiidcx repens ac basis stipitum paleaceac.] Lom,
auctae Desv. prodr. et Lom. crenatac Presl. affinis, sed abunde
diversa et insignis. Piuuae steriles parallele venosae 5 — 7
pollicares , pollicem fere latae. Frondes 1| — 2| pedales.
142. I/. chilensis Klfs. En. p. 154. Coli. pl. Cliil.n.266.
Ad rivuibs in crepidiuibus angustis prope Valparaiso fl.
ChU. lecta Apr, 1827. (Diar. 45.), Herb. Poepp. Kze.
60
Obs. Magnitndiiic variat. Specimina sterilia habemiis
3j pcdales; fertilia 2| pcdalia. Piuuac steriles 6 — 7 poll.,
fertilcs breviores. Stipes subtrigonus , nempe supra late et
profunde caualiculatus , margiuibiis acutis.
XXIV. BLEGHNUM L.
l'tS. B, polypodioidcsRaidiüjn. fil. bras. no. 120. uov.
gen. et spec. p. 53. t. 60. f. 2. (forma soris uuilatcralibus: B.
unilaterale Sw. Berl. jMag. IV. p. 79. t. 3. f. 1. Aspleuium
blechuoides Sw. Sjn. p. 76.).
Var. fronde angustiori (soris modo bi - , modo unilate-
ralibus.).
Cresc. in collibus gramiuosis fl. Peruv. ad Chibangala prope
Pampayaco. Lect. Jul. 1829. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Species variabilis videtur, uam et B. ceteraccinnra
Raddi Syn. n.ll9. et u. gen. p. 52. t.60. f. 1. (Bl. asplenioides
Sw. Vet. Ac. Haudl. 1817.) huc spectare eo magis persuasum
habeo, cum auctor observ«^t, iufcriorum laciniarum soros etiara
esse unilaterales. — Notatu diguum videtur, saepius in uuo
caudice froudes per totam superficieiu soris uniserialibus iustru-
ctas, alias soris apice bilateralibus, aliasque soris omnino bi-
lateralibus obvenire. Sinus laciniarum modo angnstiores,
modo latiores. Specimeu brasilicnse formae latioris examiuavi
ß. glandulosum Klfs. Lk. (Hort. Berol. H. p. 76.) specie dilfert.
144. B.hastatumKUs.En. p. 161. Link Hort. Berol.
II. p. 79. Coli. pl. CMl. I. 267. Taenitis sagittaefera (sie!)
Bory ap. Duperrey voy. Crypt. p. 258. t. 30. f. 2. T. deeipiens
Spr. litt.
Crescit iuter frnticeta nmbrosa ad Valparaiso , Apr. 1827.
lecta. (Diar. 42.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Indusium extrorsnm aese aperiens omnino adest,
scd aegre observatur; et hac ex causa cl. Sprengel et Bory
plantam ad Tacnitidem amandarunt. Icou laudata specimeu re-
61
fert luxnrians, ob lariuias pinnanim infcriornm solito magis
incisas, soros rotiiiulos, minus conflueulcs, stipitoinquc lirevem
paullo, ui'c spccie, deflecteus. Dcscriptioni Kaulfusslanac
hacc addajitiir: caudcx rcpcus fere pounac ansermae crassitie,
gommis fcrrugiiieo-paleaccis. Piunao froudis juvenilis olilon-
gac subobtnsac, basi obtuse subauricnlatac, potius glanduloso -
pubcst'ciites , quam forni^iuco - villosae, vonis apice maü,is in-
crassatia. — Cl. de Chamisso et Lessou plautam uostram ad
Coucepcion Ie2:cniiit. — B. Irilobum PreslRell. p.50. t.9. f.2.
Hook, et Gr. ic. t. 192., nostro affine, nondum vidi. Speciea
hie commemorata in ins. Juan Fcrnandez a Doufrlasio et Scou-
lero lecta cum B. hastato couvenire videtur. B. ciliadim Presl
non minus adhuc novi.
145. B, occidcntale L. — Desv. pr. fil. ins. Cubae exsicc.
Ad ripas umbrosas flura. Canimar et ad torrentum latera,
ins. Cubae frequentissime. Lect. Sept. 1822. Herb. Poepp.Kze.
146. B, caudatum Cav. Sw. Pres! Bell. p. 50. ?
In sylv. obscur. fl. Pcruv. adPampajaeo, lect. 1829. Herb.
Poepp. Kze. etc.
Obs. A praeccdente specic differt : froude altlori
1^ — 2\ pcd., ovata maf?is, quam lauceolata, latiori, pinnis in-
ferioribus suboppositis, reliquis non minoribus, omnibus cras-
sius coriaceis , remotioribus, lineari-falcatis , longe et obtuse
acnminatis, basi cordato-auriculatis, nee snbhastatis. — Spe-
cies Preslii diffcrre videtur et a Cavanillesiana et a nostra.
Utraque vero aptius forsan ut poljmorphi B. occideutalis for-
mae variac considerantur.
147. B, gracile Klfs. En. p. 158.
Crescit in rupestribus umbrosis ad Rio de Tocache et in
sylvis primacvis ad miss. Tocache fi. Huallagae superloris. Jul,
et Aug. 1830. lect. (Diar. 1961.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudex repeus paleaceus, radiculis longissimis,
implexis.
62
XXV. ASPLENIÜM L. (Spec. 25.)
^fronde simplici et snblobata.
148. A» serratum L. W. et Desc. fl. med. des Aiitilles
t. 151.
Ad arborum trnncos emortnos nee iion in nipibiis in sylvis
descrtis obscuris ad Limouar üor. Cubeus. Septbr. 1822. lect.
Herb. Poepp. Kze.
Obs. Male pro yarietatc A. Nidns L. habent Gaudichand
(ad Freyc. voy. bot. p. 314.) et Link (Hort. Berol. II. p. 57.).
149. u4. trapczoides Sw, — Klfs. Eu. p.l65. Coll.pl.
Chil. II. n. 141.
Crese. inter muscos in arbornm tnmcis sylvae ad Talea-
huano. Lect. Mart. Apr. 1828. (Diar. 435.). Herb. Poepp. Kze.
* * fronde ternata s. pinnata.
150. u4. pumilum Sw. Inimlle Spr. N. Eutd. III. an-
thriscifolium Sieb. 11. Mart. — Fil. Cub. exs.
In sylvis nmbrosis et petrosis sylraticis , passim ad rnpcs
prope Limonar Ins. Cubae. Jul. 1822. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Formae variae adsunt , ternatae , pinnatae et pin-
nato - pinuatifidae.
151. -<4, marginatum L.
In sylv. densis et in riipibus madidis flor. Periir. ad Pam-
payaco. Lect. Jul. 1829. (Diar. 1131.). Herb. Poepp. Kze.
152. A, Roemcrianum Kze: fronde oyata, pinnata, pin-
nig (5 — 7) snbsessilibus altemis, latis, lanceolato - oblongis
subfalcatis, acnminatis, basi cimeata decurrentibus, margiua-
tis , margine repandulis, apice serratis, terminali petiolata, basi
snbdivisa, valde inaequali decurrcnte, rhacbi stipitequc longo
snbuudis.
Crese. in praernptis argillosis humidis fl. Pernr. ad Pain-
payaco. Lect. Jul. 1829. Herb. Poepp, Kze. etc.
63
Obs. Species speetaliilis in mcmoriam plantarum pterU
doidoanim iiidagatoris oculatissimi , jam Kaulfusslauarum fili-
com possessoris Rud. Bcniioiiis doRoomcr, Drcsdciisis, douo-
minata, solummodo cum A. oligophyllo Kaiilf. et liicido Forst,
rnniparari potest. DifTort ab illo: frondi» I)roTi , pinuis latiori-
bns , apice serrato , uecintpgro, brcTlus attcuuatis , subsessi-
libns , uon crcnnlato-serratis, rliaclil ffraciliorl, stipho olon-
gato; et ab lioc, A. lucido Forst., quocnm il. de Schleihtoudal
(adumbr. p. 25. t. XIV.) coujiiuxit A. oblif[uum W. j^ommiferuia
Sihrad. et Tireus Piesl , pinnis longius annninatis, non petio-
lalis, apicc tautuni serratis , noii geiumiforis , nee laclniatis s.
semipinnatilidis, slipitc lougo. A. virens Presl mc jiidice abA.
lucido separaudum.
153. A, sphenoides Kzc. : froude lauccolata, ciirvnla,
coriacoa, piiinata; pinuis altcrnis petiolatis, erecto - patulis,
lauccolatiSj obtusiusculis, basi oblique cuneatis deorsum de-
currenlibus , maricinatis, grosse irrogiilarlter duplicato -serra-
tis, costae basi iliaehique supcruc alala valida paleacoig,
stipite 10112:0, supra falcato subnudo. Coli. pl. Cliil. II. No. 140.
Rarius in rupibas humidis mari vieinis il. Chilens. ad
Plaja blanca prope Talcahuauo Mart. et Apr. 1828. lect. (Diar,
417.). Herb. Poepp. Kzc.
Obs. A. obliquum Forst. Sehk. t. 71., mihi .non yisum
differt: pinnis latioribus oblongo -lanceolatis, acuminatis, ob-
tnse simpliciter serrulatis, rbaelii uon alata, nee paleacea. A.
decurreus V^ illd. (obliquum Billard, nov. holl. t. 242. f. 1.) pin-
nis brevioribus, obtiisc serratis. A virens Presl Rcll. p. 41.
t. VI. f. 3. froude membranacea, rliachi uon paleacea distin-
etum. — Stipes plantae meae Talidus , basi paleaceus , saepe
ferepedalis; lamiua froudis 7 — 11 pollicaris. Pinnae infe-
riores tripollicares.
154. A, serra Lugsd. et Fischer ie. fil. No, 19, Willd.
spec. p. 312. Liuk Hort. Berol. H. p.58.
64
Var. remotum pinnis petiolatis latioribiis , erecto patenti-
bus remotis, subaequallbiis.
Cresc. iu sylvis flor. Peniv. ad Pampayaco, tei restrc. Lect.
Jiil. 1829. (Diar. 1114.). Herb. Poepp. Kze. otc.
Obs. A planla hiijus nominig, in horlo regio Beroliiiensi,
filicibus ditissimo, culla valdopere differt; hacc enim pinnis
gaudct basi subtrapezoideis , versus apicem lougissime attenua-
tis, marginc grosso scrratis. Laudata figura vero intermediam
cxhlbet hoc inter et nostrum formam, quo ad circumscriptloupm
et serratuiam pinuarum. Attaracn a nostra plauta declinat pin-
nis frequentioribus , approximatis, subscssilibus , magis horl-
zontalitcr, quam erecto - pateutibns ; cum forma nostra oclo
quovis latcre et 2 — 3 pollices iuviccm romotas ostendat. Frou-
dcs fillcis nostrae 2 — 3 pedales; stipes longus et rhachis glan-
duloso - pubcsccntcs , sparsim squamosae. Caudex rcpens
fusco paleaceus, fibris radicalibus tcnuibus longissimis ramo-
sis, tomcntosis.
155. yi» salicifolhnn L. spec. Sw. W. Plum. Gl. t. 60.
(üou salicifoliura Spr. Raddi, coriaccum Dcsv. prodr. nee Fil.
ßxs. Cub. V. iufra bideutatnm W.).
Crescit in truucis arborum vetustis sylvarum raontosarnm
flor. Pcruv. ad Paiupayaco. Jul. 1829. lect. (Diar. 1113.).
Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Laetamur, verara plantam Plumcrianam, ut vidc-
tur rarissimam et paucis notam, restitucre posse, sie de-
finicndam :
A. fronde lanceolata pinnata, pinnis alternis brevitcr pe-
tiolatis, divergentibus , subtrapezio-lauceolatis, apice longe
atteuuatis, obsolete adprcsso- scrratis, basi sursum excisa de-
currente truucato - obtuse - auriculatis , creuulatis , deorsum cu-
neatis, integerrimis , rhachi snbalata stipiteque sulcatis.
65
[Candex ropcns], fibris radicalibus tomontosis. Frondes
2 — Spedales, glabrae, coriaceae. Costa tcnuis, venae ob-
soletae. Sori elongati, an^ustl.
156. ui, repandulum KzQ.: froude oblonge -lanceolata,
pinnata, piuuis subtrapezio-brevi-Ianceolatis obtusiusculis,
mari?Inc ropando - sinuatis, basi sursum tnmratis , obtuse auri-
culatis, dcorsum cuncatis ; rhachi alata stipitcqnc siipra sulcatis.
In sylvis montosis flor. Perur. ad arborum truucos prope
Pampayaco Jiil. 1829. lectum. (Diar. 1113 bis?) Herb. Kzc.
Obs. Planta 1 — 1| pcdalls. Caudcx repcns. Stipes
2j — 4 pollicarls. Piunae circitor 2 poll. lougac, 4 — 6 lin,
latac (raissa auricula bilinoari) , inferiores minores , obtnsae,
Frondis snbstantia subcoriacea. — Diguoscitnr ab affiuibus
pinuarnm marginc , neqne serrato , neqne dentato.
157. ^. alatum Hnmb. Bonpl. Willd. spec. p.319. H.B.
Knnth. nov. gen. I. p. 14. Syn. I. p. 79. Hook, et Grcv. ic.
fil.t. 137. (optima!)
In saxosis sylvar. umbrosar. fl. Pernv. ad Pampayaco, Jul.
1829. lect. (Diar. 1119.). Herb. Poepp. Kze. etc.
158. ^. discolor Kze. A. brasilieusc Desr. prodr. 1. 1.
p. 273. n. 59. excl. syn. A. abscisso Raddi Syn. (non W.) nunc
semicordato Raddi nov. gen. p. 36. t. 52. f. 2. (non Sw. Vet. Ac.
Handl. 1817. , nee Raddi nov. gen. p. 36. t. 51. f. 1.).
In sylvis primacvis flor. Pernv. (Huallagae superioris) ad
Miss. Tocache. Jnl. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze. (cum spec,
brasiliensi).
Obs. Diagnosis Desvauxii, in hac difficlllima Asplenio-
rum grege bona, de congruentia plantae nostrae dubinm non
relinquit. Specimina maxima, fere pedalia, (simnl sumto sti-
pite fere 4pollicari). Pinnae alteruae, remotae, vix pollica-
res, obtuse serratae, petiolatae. Rhachis petiolis utrinque de-
currentibus subalata, flexuosa, puberula, purpurascens.
Caudex caespitosns> radiculis tenoibus, longissimis.
\ 9rBd. IsHeft. 5
66 '
De syuonYmia et affinitate valde implicitis haec exponan-
tur: nomeu Swartzii antiqnissiniiim serTetur. A. brasiliense
Raddi 1. 1. Link Hort. Berol.ll. p.59. anricnlariiim Desv. prodr.
p. 273. 11.60. uou differt ab A. tiisti Klfs. eiiiim. p.l70. et hocee
iiomiiie porro salutetur. Nomen A. brasiliensis Desv. siipra mu-
tavimns. — Differunt ab hac uostra specie A. alatnm et ptero-
pus Klfs. alis rhacliis membranaceis latissimis ; A. reguläre Sw,
V. A. H. fronde snblineari, pinnis sessilibus, oblongis, obtn-
sisslmia , sursum dentatis diseedit.
159. ^. pulchellum Raddi syn. ii. 95. nov. gen. p. 37. t. 52.
f. 2. (mediocr. ad spccim. pusilla).
lu fior. Peruv. sylvis ad Parapayaco, terrestre. Lect. Jul.
1829. (Diar. 1155.). Herb. Poepp. Kze. etc.
0 b s. Frondes 8 - pollicaii maguitudiuc vidimns. Descri-
ptio Raddiana satis bona. Ab A. laeto Sw. qnocum Sprenge-
lius, licet diibitantev, conjuiixit, abunde diflFert.
160. ^.bidentatiitnW.t Pliim. fil. t.74.? A. saliclfoliiim
fil. cxsicc. ins. Ciibae et Herb. Klfs.
In sylvis opacis udis adLemonal et in saxis mnscosis mon-
tium ad Sta. TJieresa ins. Ciibae Aug. 1822. lect. Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Quoad formain frondis magis ovatam, quam lan-
reolatam, et pinnas remotiusculas patenti- divergentes species
uostra iconi Plumicri minus respondet. Tarnen meliora dare
jam non possumus. Vidi specimen sub hoc nomine in India
orcideiitali a Westio lectiim in herbario amiciss. Lehmann.
161. ^« drepanopJij/llum Kze.: fronde oblongo- lineari,
pinnata, pinnis Altornis, patentibus, petiolatis, supremis de- ^
currentibus, dimidiato-lanccolatis, falcatis, acnmiuatis, in-
ciso - serratis , incisuris bideutatis, basi integerrima snrsum
cuueato-truucatis, obsolete auriculatis, auricnlis dentatis deor-.,-
sum ad dimidium piunae vectis, vhachi stipiteqne, fronde bre-
viori, snpra sulratis , sulinudis, purpureis.
67
Cresc. in flor. Poniv. saxosis sylTaticis ad Pampayaco
Lcct. Jul. 1829. Herb. Poopp. Kzo.
Obs. SimiJ« A. dimidiato Sw. ti. Ind. occ. IIF. p. 1615.
quod rero difTerre ridefur: pinn.H trapezio- obloni,ns, non fal-'
catis, longissime acuminatis, basi ntriuqne obtusan^ulis; et fal-
rato Sw. flor. 1. 1. p. 1618., Bnrni. thes. zeji. t.43., diverso
pinnis orato-lanceolatis, basi deorsum ma^is nineatl, qnam
recta, et spatio brcvi inte^^errima. Forsan rar. a WiJIdcnowio
ßpec. V. p. 326. memorata minor, pinnis basi valde inaeqnali-
bus ad nostrnra spectat. — A. semirordatnm Raddi gen. p. 36.
t. 52. f. 1. pinnis obtuse serratis, basi snrsnm auriculato - cor '
datis magis discedit. - Stirps nostra 1-1» pedalis, candice
repente paleaceo , iibris Jongis, simpiicibns , nVidinsculis
Pinnae pollicares ad sesquipoilicares, 3-4 lineas latae, snb-
coriaceae.
162. u4, formosum W. fil. Cnbae exsicc.
Ad rnpos uml.rosas monfis Sabanasso ins. Cnbae, Jan-
1823. Ject. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Forma pnmilior, vix octo-pollicaris.
163. ^. dentatum L. _ Hook, et Grev. ic. t. 72. Fil.
Cnbae exsicc.
Ad saxa mnscosa sylramra montosarum Cnbae interioris
Jul. 1822. lect. Herb. Poepp. Kze. '
164. ^. auritum Sw. Sdik. t. 130. b.
Ad Cassapillo prope Pampayaco fl.Pcrnv.Iect. 1829. Herb
?oepp. Kze. etc.
Obs. Variat plns minns dinsum ex eodem candice A
^«rratnm Klfs. pinnis obtnsis discedit. A. martinicense Sieb.'
l. Mart. prope ad nostram accedit.
165. A. heterochroum Kze.: froude lineari pinnata, pin-
nis snboppositis, trapezio-ovato-oblongis, obtnsis, siuuato-
biuse-dentatis, basi integerrima snrsum trnncatis, snbanri.
5
68
ciilatiä, deorsnm rectis, rhachi teiiuiter mnrginata crennlata
stipiteqne brevissimo nigris.
A. melanocaulon fil. Cnbae exs. nou W.
Ad rupes umbrosas mnscosas 11. Gubens, ad Embarcadero
del Canimar, passim. Febr. 1823. lect. Herb. Poepp. Kzc.
Obs. Affine qiiidcm A. melanocauli , qnocnm olim com-
mntavi, sed species distincla. A. melanocaulon sie distingnen-
dum: A. fronde liueaii pinnata, pinnis suboppositis, trapezio-
subrotuudis , tnincato - obtusis , crenatis, basi utriuque cunea-
tis, integerrimis , rhachi tenuiter marginata integerrima stipite-
que brevi atropnrpureis, nitidis.
A. hetcrochrouni fronde, rhachi stipiteqne opacis primo
intuitn dignoscendum. Frondcs ad 3| pollices longae.
166. A. tcnue Presl Reliq. Haeuk. I. p. 44. t. VI. f. 5.
In rupium fissuris Andium Poruvianar. ad Hnarriaca et la
Quinoa (11 — 12,000') Apr. 1830. lect. Herb. Poepp. Kzc.
Obs. Stipes in adultis subfuscus, in reliquis vix differl.
A. Gilliesiauum Hook, et Grev. t. 72. species uon uimis diffi-
uis, sed distincta.
167. yl. projcctiim Kze. : fronde prostrata, Jineari, pin-
nata, pinnis altcrnis, pctiolatis, trapezio -rotundis , niarginatis,
snbtrilobis, tridentatis, basi sursnm trnncatis, obsolete auri-
culatis, deorsnm cnneatis, rhachi glandulosa, tenuiter margi-
nata, apice radicante stipiteqne brevissimo filiformibus, (in
sicco) concoloribns.
In rnpibus calidioribus flor. Peruv. ad Pampajaco, raro
Jnl. 1829. lect. (Diar. 1156.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caespitosnm, mnlticaule, prostratnm. Stipes oi
rhachis in planta riva atropnrpnrei]. Frondes nsqne tripolli-
rcs, graciles, fragillimae. Pinnae versus apicera radicanlem
minores. Sori in qnalibet 2 — 3. Habitu ferc A. viridis Huds.
— Ab A. stolonifero Borj W. differt minutie , candicc non sar-
menloso , stipite brevi glanduloso , pinnis acute paucidentatis.
09
Ab homouyimi Treslii plaiita (Keliq. I. p.*^. t. VI. f. 4.), uoii
KloloüilVra piiiiiis multo luiiioribus, sursiim apiceque nou iu-
:u'qiiulitei- creualis. A. pernviamiiii Desv. pr. p. 271. n. 29. e
phrasi insufficicnto vix recogTioscendum ; tarnen piiiuis autice
repauiio-deiitatis et eoris 4 — 5 magiiis discedit. Meliora de
hisce co{;uatis formis doutiir ab autoptis!
*frtt froiide piimato-piniiatifida s. bipiimata s. bipiu-
iiato-piunatifida.
168. A. nfgricans Kto.: frondo laiiceolata rigida, piu-
nato - profunde pinnatiüda, piunis snboppositis pctiolatissubova-
tis, laciniis cnneato - oblonjfis, apiee truiiratis, inciso - obtiise-
dcntatis, supra striatis, subtiis nun rhaehi nig^ro - villosis , so-
ris in lacinia binis confluentibus, stipile clongato, parce piioso.
Andes provinc. Peruv. Huanuco , ad vicumAmbo. Lect. Apr.
1830. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Spocios satis distincta c ricinia A. praemorsi et ca-
nariensis. Differt illud: pinnis oblougis acuminatis, laciniis
acute dentatis et forma eoloreque palearum , hocce pinuis alter-
nis acuminatis, stipite brevi etc. A. laeeratum Desv. prodr.
(Hook et Grev. ic. 1. 189. sub nom. cuneati) rhachi stipiteque sub-
glabris insigne. — Planta nostra pusilla, stipite ad summum
4 pollicari, fronde 3 pollic. Caudex brevis, repens, paleis vil-
liformibus nigris densissime obtectiis, deorsum fibras radicales
rigidas subsimplices emittens. Stipcs subtortus , supra canali-
culatus. Planta junior pinnis angustioribus , utrinque villosis.
169. u4. ternatum Presl. Rel. Haenk. p. 45.
Crescit in Andibus de Huanuco il. Perur. ad San Rafael.
Lect. Apr. 1830. Herb. Poepp. Kz.
Obs. A. triphyllum Presl, Hook, et Grev. ic. t. 88. diver-
sum rhachi filiformj , uou margiuata, plerum bulbifera, nitida^
£asca.
170. ^. cuneatum Lam. Schk. t. 78>
70
In sylv. fl. Huallagae super. Pernv. ad Mission. Tocache.
Lect. 1830. Herb. Poepp. Kz.
Obs. Forma minor 7 — 8 pollicaris, parce fructificaus,
a speciminibus lud. occid. non dirersa.
171. A, flejcuosum Presl Rell. Haeuk. I. p. 46. t. XII.
fig. 1. sep. spcc. nostra sie detinia!ur: A. fronde scandente bipiu-
nata s. bipinnato-piuuatifida, piunis pinuulisque pptiolatis, ob-
longo-lanccolatis, attenuatis, basi inaequalibus, curvato - defle-
xis horizontalibusquc, laciuiis ovato - oblong-is , obtusissimis,
margine rcfloxis, iufimis serratis, soris costae obliquis, rhachi-
bus flcxuosis supra sulcatis , pubcrulis.
lu flor. Pernv. sylvis moutanis densis adPampayaco, Jul.
1829. Icrtum. (Diar. 1129.) Herb. Poepp. Kz. etc.
Obs. [Froudes 8 — 16 pedales, scandentes, caudice ter-
restri, simpliei, vix repeulc.) — Dcscriptio cl. Preslii, forsan
ad specimiua minus perfecta exarata, nonoraninoconTcuit. Plan-
ta vero tarn ijisignis, siraulque tarn variabilis est, ut utramquc
conjungere satius ducerem. — Sqnamas marginis laciniarum
non ridi. Rhaches suico duplici supra exaratae , snbtus cou-
rexae, non proprie tetragonae dici possunt. — Soris lacinia-
rum iufimis gomiuatis species ad Diplazia transif.
172. A, magellanicum Klfs. Eu. p. 175. Hook, et Grev,
ic. t. 180. Coli. pl. Chil. II. n. 142.
Crescit in sylvis fl. Chil. ad Taleahuano. Apr. 1828. lect.
(Diar. 615.) Herb. Poepp. Kz.
173. A. dcUcatulum Presl. Rell. Haenk. I. p. 47. t. VH.
f. 3.
In arborum truncis fl. Pernv. ad Cucheros , Jul. 1829. lect.
(Diar. 1122.) Herb. Poepp. Kz. etc.
Obs. Caudex filiformis, repens, longissimus. — Cum spe-
ciminibus ex amica anctoris manu acceptis convenit. — A. foe-
nicnlaceum HBK. , Coenopteris f. Desv. prodr., Hook, et Grev.
t. 92. liabitu rigidiori et laciniis acntissimis specie differre vide-
71
tiir. Utraqnc cum scqiiontilms ad Caeiiopteridcm prope accedit,
geuus ab Aspleiiio lue judice vix scparandiim, certe refor-
mandiioi.
174. jt.ßabcUulatuTnYizc,'. fronde orata, apicc lougis-
sime attemiata (plorumque radicaiitc) bipiunato-plnnatitida, piu-
uis scssilibus, horizontali- patciitiluis, infimis oppositis, laii-
ceolatis, piunulis rhombeis pctiolatis, laciiiiis subllabolliformi-
bus, dentatis, soris siililornis, rhacbibus partialil»iis margiua-
tis, uniTersali stipiteque siipra siilratis, atropnrpuiris, uitidis.
In flor. Poriiv. sylyis siccioribus ad Pampayaco, Jul. 1829.
\vi:X. (Diar. 1145.) Horb. Poppp. Kz.
Obs. A.uuisoriali Raddi syn., rbachirhiro Raddi iiov. gen.
p. 39. t. 56. (nontiqnam Cocnoptor. rhizojiliyllae syuouymo) si-
milc. Hoc Tcro diffort: pinnis adscendentibus, bipinnatis, fo-
liolis cuneiformibus cmarginalo-bilobis, soris solitariis. — Fo-
lia nostra adulta bipodalia et longiora, stipite 6 — 7 poUicari,
frondc laete vironte. Habitus Caonoptcridis.
175. ui, cicutariutn Sw. prodr. — Dcsv. prodr., Fil. ins.
Cubae exsicc. snb Darea.
In saxis mnscosis sylvanira dcnsiornm humidanim, et ad
palmarum caudices ad Limonar fl. Gubens. Lect. Jul. 1822. Herb.
Poepp. Kz.
176. -4. rhizophyllum Kze. CaenopterisThbg. Darea W.
Hook, et Grev. ic. t. 193.
In flor. Gubens, tnpibns umbrosis srlvaj. humidarum Jul.
et Septbr. 1822. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Ab A. rliacbirhizo Raddi düFert fronde oblonga, pin-
nis non adscendenti - cuueatis, stipite brevi, opaco, viridi-fusco.
* * * fronde triplicato - pinnato.
177. A, divaricatum Kze. : fronde oblonga triplicato -
pinnata, pinnis alternis sessilibus, patenti - divergentibus, Jan-
ceolatis, pinnulis petiolatis patentibus subovAtis, secuudariis
subquinis divaricatis cuneatis, fertilibus dimidiato - ovatis fal<!a-
72
tis , soro 'solitario maximo , sterilibus spatliulato - linearibus,
rhachibiis marginatis , stipite brerissimo.
Cresc. in rupibus aridioribns calidis flor. Pernv. ad Ccrro
deSaaChristobal prope Cassapi. Parce iect. 1829. (Diar.1151.)
Herb. Pocpp. Kz.
Obs. Caudex in adultiori planta repens, crassus, fibris
radicalibus dciisissime obtcctus. Froudes usque 5 - pollicares,
subsessiles, rlgidulae, fragillimae. Pinnae mediae 8 -linear,
wtrinque decrcscentes; pinnulae primär. 1| — 2-lin., secunda-
riae vix lincam longae. — Spccies delicatissima cum solo A.
mjriophyllo Klfs. (Caenopteri Sw.) comparanda, qnod vero pinmi-
lis secuudariis iufimis obcordatis lobatisre et al. abunde differt.
XX\ I. ALLANTODIA. R. Br.
178. u4, asplcnioidcs Kzp. : frondc orato - oblonga bipin-
nato - pinnatifida et bipinnatifida, snrsnm simpliciori, Ipiunis
lanceolatis, f.ilcatis, acnminatls, laciniis oblongis subfalcatis,
trnncato-obtusis, adpresse serratis; soris nniseriatls; costis,
rhachibus stipiteque palcaceis.
Cresc. in sylv. hnmidis montanis flor. Pernvian. ad Ciiche-
ros. Lect. 1829. Herb. Poepp. Kz.
Obs. Filix graudis 2 — 3 pedalis, stipite breri, fronde
membranacea, glabra, snpra saturate viridi, snbtns pallidiore,
pinnis infimis lO-pollicaribus, pinnnlis bipollicaribns, laciniis
marginc rcvolutis trilinearlbus.
A. ? costalis Desv. pr. differt stipite rhacbibnsqne glabris;
A. anstralis Br. fronde deltoidea, soris coufertis.
XXVIT. DIPLAZIUM Sw.
179. D, jytnnattJidumKze.: fronde coriacea, marginata,
ovata acnta, pinnatifida, basi subpinuata, laciniis oblongis acn-
tiiiscnlis, summis conflnentibus , intcgerrimis , venis, nervis,
Costa flexnosa stipiteque longo sulcato subtus tomentosis , pa-
leaceis.
73
In crepidiiiihns aqnosis, Intosis, umbrosissimls fl. Peniv.
ad Panipayaco. Lect. Jiil. 1829. (Diar. 1149.) Herb. Poepp.
Kze.
0 1) s. [Caiidex digito crassior , brevis , castaneo - palca-
ceus, frondibus paucis] 1 — 1| pedalibiis, siipra glabris viridi-
bns, subtus hirsntis, pallidis, ramoso-venosis. Stipes pcdalls,
siilcatiis. Spocies distiiictissima.
180. D, macropJiijUum Desv. pr. 1. 1. p. 280. (verosimil.)
In sjlvis flor. Pcrnvian. ad Vontanilia dp Pampayaco , ra-
riiis Jiil. 1829. lectnm. (Diar. 1126.) Herb. Poepp. Kz. etc.
Obs. De conveiiientia filicis Desvauxianae onm nostra pa-
riim dubito, qiiamquam phrasis 1.1. data iiisufUcieus vidctnr.
Praetcrvisae sunt certe paleac in axillis piunariim et ad basin
nervornm in laciniis. Cetcrum spccies nostra variabilis qnoad
figuram piunarum. In apice enim levius pinuatifidae, laciniis,
excepta basali, abbrcviatis, trnncato-obtusis. Apex frondis
pmnatifidns. [Frondes terrestres 6 — 8 pedalcs, crassae, nee
coriaceae. Stipes basi paleaceiis.]
XXVIII. DIDYMOCHLAENA Desv.
181. />. sinuosa Desv. Klfs. Eu. p. 184. c. synon. qnibus
addasAsplen. ramosum Poir. Euc. suppl. 11. p.515. Diplazium
pulcherrimum Raddi syn. et nov. gen. p. 42. t. 59. Monochlae-
na sinuosa Gaudich. in Freyc. Voy.bot. p. 340. t. 12. f. 3. Te-
gnlaria adiantifolia Reinhardt, Sylloge plant. Ratisbon.II. p.3.
Crescit cum praecedente. Lccta Jul. 1829. Herb. Poepp.
Kz. etc.
XXIX. PTERIS L.
* fronde palmata.
182. P. pedata L. Schk. t. 100.
lu flor. Cubeus. sylv. humidis ad Limonar et in montibns
lapidosis. Lect. Aug. 1822. Herb. Poepp. Kz.
74
**fronde pinnata.
183. P. grandifoUa L. Plum. t. 105. Schk. t. 89. (P. vit-
tata). Link Hort. Berol. II. p. 21.
In moiitibus aridis ad Cncheros Hör. Peruv. 1820. lecfa.
Herb. Poepp. Kze. etc.
0 b s. Forma pinnis rigide eoriaceis , c ontractioribus.
Cur de Plumieri figura et Acrosticho margiiiato L. dubitet cl.
Link, uon video.
184. 1\ longifolia L. Schk. t. 88.
Cresc. in rnpibus calcareis flor. Cubensis ad Matangas,
frequeus. Lecta Decbr. 1822. Herb. Poepp. Kze.
***fronde pinnata, basi bi pinnata.
185. P. ampla Kze.: froude (fcrtili) triangulari-ovata
pinnata, basi l)ipiunata, pinnis pinunlisquc remotis, suboppo-
sitis, petiolatis, patulis, oblong© -llnearibns, acnrainatis, re-
ticnlatis marginatis, glabris , basi inaeqnali cnnoata snJiinte-
gerrima apiceqnc spinoso-serrato sterilibus, costis rhachibns-
qne snperne squamuloso-pubescentibus, snpra canalicnlatls,
stipitc lacvi , nudo.
Florae Peruvianae specics rarior, lecta ad Pampajaco
1829. (Diar. 1154.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. [Caudex crassitie pollicari , laovis, fiiscis. Frons
saepe 6-pedali9, laete viridis, membranaceo - chartacca , nee
coriaceo-rigida]. Plnnae nsqne 8 poll. longae, \\ poll. latac,
fcrtiles tantnm visae.
P. ? Haenkeana Presl. Rell. p. 55., storilis, sane proxi-
ma, pinnis vero argute et appresse serrulatis, infimis diphyl-
lis speeie differt, nisi forsan frondem sterilem uostrae sistaf.
— P. denticulata Sw. (reticnlata Desv, brasiliensis Raddi, qua-
dritida Presl delic. Hook, et Grev. ic. t. 28.) latins distat.
186. P. ternifolia Cav. Hook, et Grev. ic. t. 126. Link
Hort. Berol. II. p. 26.
75
In flor. Peruv. rnpibiis, And. liuanncons. ad vicnm Ambo
(8370') Apr. 1830. lect. Horh. Poopp. Kze.
187. P. inutilata L. — Exs. fil. Gubens.
Tar. pumtla.
In rnpibns calcarcis svlrar. donsiorum ad Limouar. Ins.
Ciib. rar. lecta Aug. 1822, Horb. Poopp. Kzo.
****fronde pinnato-pinnatiGda et bipinnata.
188. P. gigantca W. spec. p. 381. (nou Prosl Rell. nee
Sieb. flor. Martin.).
Crcsc. in flor. Pcruv. montibus arduls ad Pampayaco,
Locta 1829. Horb. Poepp. Kzo. olc.
Obs. Spooios nt vidotur panini nota, saopo cum P. podo-
phylia Sw. cojnrautafa (y. no. 190.) insignis magnitudiuc, (pin-
iias ultra bipodalos vidimus), Jaciuiis distantibus, siuubus, et
in apicc frondis, obtnsc biangiilatis. Basis pluuarum majo-
rnra ferc pinnata.
189. P. biaurita L.
var.? P, cdentulu, P. biaurita Sieb. Mart. 367.
lu flor. Poruv. sylvis ad Pampayaco, Jul. 1829. lecta.
(Diar. 1106.). Herb. Poepp. Kzo. etc.
Obs. Nolo hie absque afilnium spccierum censura diffi-
cillimarura plantarum agmen noya adaugere eaque dubia. A
filice Hookori et Greyilloi (ic. t. 142.) difFert nostra: laciuiis
augustioribus , magis falcatis , apice obtuso ropandnlo (uon
serrato), rhachi stipiteque scabro stramineis (in biaurita laevi,
cum rhachi fusco). — In icone Plumieri t. 15, deutes in apice
laciniarum nou expressi. Kaulfussius Sieberi plantam pro P.
biaurita agnoyit (Flora 1823. I. p.366.). — P. acnmiuataDesv,
et deeurrens Prosl, Raddi, a P. biaurita specie differre videntur,
***** fronde tripartita.
190. P. podophylla Sw. Syn. p. 100. Brown Jamaican^
1. 1. Lonchitis pedata L. Spr. Syst. voget. IV. p. 78. Pteris
76
gigaiitea Pr«sl Reliq. I. p. 55. (excl. syn. Willd.). P. gigantea
Sieb. Martin. No. 366.
In fl. Pernv. crepidiuibus opaeis ad Pampayaco rarior Jul.
1829. (Diar. 1137.). Herb. Poepp. Kze. etc. et in sylvis opa-
cis ilorae Huallagae superioris ad Mission. Tocache , Jul. 1830.
lect. Herb. Poepp. Kze,
Obs. [Arborescens, caiidice pedis diametro ovato, e terra
parum emerso , stipite 5 — 6 pedali, froude tripartita triangu-
lär! 5 — 6 ped. longa, 4 — 5 lata], Sinus modo acuti, modo
obtusi, nuuquara blangulati.
191. P, caudata L. — (nou Schk. t. 69. b.) Eil. exs.ins.
Cubae.
Advias, sepcs et fruticcta Cubae, inter vulgatissimas. Jul.
1822. leeta.
Obs. [Sex Rcdocim-pedalis].
192. P. arachnoidca Klfs. enuni. fil. p. 190.
Locis cultis flor. Pernv. frequentissime. Lect. ad Pampa-
yaco Jul. 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. [„Macora* Peruvianonim. Agrorum pestis]. Frons
absque stipite 3-pedalis [et altior]. Lobuli lunares intcrpositi
in pinnis inferioribus desunt. Species habitu inter P. esculen-
tam et aquilinam media, distiucta.
193. P. chilensis Desv. Berl. Mag. V. p.325. Hooker ad
Beechey 2. p. 53. P. tenera Klfs. En. p. 191.
Cresc. in Chile littorali (Diar. 419.). Herb. Poepp.
Obs. Frons sterilis fertili multo major, foliolis profunde
pinnatifidis, laciniis obtusioribus.
XXX. VITTARIA Sm.
194. V, graminifolia Klfs. En. p. 192.
V. lineata fil. exs. ins. Cnba«.
Cresc. inter muscos in rhizomatc Oreodoxae in sylvis ins.
Cubae pr. Cahoba. Septbr. 1823. lecta. Herb. Poepp. Kze. —
77
11, Hiiallagftc super. in|arbonbns sylvestrib. ad Missiou. Toca-
ihe 1830. II«'il». Poopp.Kzc. — Fl. Brasiliae amazouica, prope
Ega 1831. Herb. Poepp. Kze.
OI>s. Saepe l^ pedalis, nee erecta semper; sed froudibus
evidentitis eostatis, soris a marginc remotis a V. liueata diffort.
195. T^. stipifata Kze.: froude lato-lineari, veuosa, apice
obtusa, basi in stipitem teretem lougissiuie attonuata, soria
submarginalibus.
In arborum truncis flor. Pernv. prope Pampayaco , Jul.
1829. lerta. (Diar. 1121.). Herb. Poepp. Kze. ete.
Obs. Candex paleis linearibus fusc-is obtcctus , libris ra-
dicum ramosis, tennibus , rufo - villosis. Frons bipedalis et
longior, stipite saepe tripollicari, fuseo. Substautia frondis
membranaceo - chartacea, venis distinetioribus. Apex parum
attenuaius, subcnrvatus, obtusns. Sororiim situs nt in prae-
cedente. Capsnlac sparsae tomeuto fcrnigiuco iusident , e cor-
pnsculis ovato-pjriformibus, apice opacis, pedicellatis. Spe-
cies in hoc geucre insignis !
196. V* costata Kze. : fronde lineari - ensiformi , ntrinque
longissime attennata , coriaeea , costata , marginc revoluta, so-
ris marginalibus.
Parasitica , ad Miss. Tocache , flor. Huallagae superioris
Pernr. Jun. 1830. lecta. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudex brevis paleacens. Frondes interdum fere se-
niipedaleSj ad 6 lineas latae, apice longe atteuualo obtnsae, ra-
rissimc bifidae, sessiles, margine revolntae, alutaceae, snbtus
pallidiores venösae , costa snpra canaliculata , snbtus convexa.
Sori submarginales. Flocci inter c^psulas breves fasciaefor-
mes , subseptati , apice clavato - compresso. — Proxima V.
ensiformis Sw. Neue Schrift, d. Gesellsch. naturf. Freunde zu
Berlin. II. p. 134. t. VII. f. 1. (bona) V. incurvata (Gay. teste
Sw.). Haec vero dilFert fronde subecostata, ntrinque minus at-
tennata, plana, membranacea, margine mmquain inflexo.
78
XXXI. ANTROPHYÜM Klfs.
197. A, cayennense Klfs. Eu. fil. p. 199. (in iiota) Spr.
Syst. Veget. IV. p. 67. HemionitisDesT. Jonrn. de bot. appliq.I. p.
274. Berl. Mag. V. p. 311.
In cortice arborum, locis umbrosis hnmidls, prope Pam-
payaco, flor. Pernv. 1829. lecta. (Diar. 1159.). Herb. Poepp.
Kze. etc.
Obs. Speciinina nostra cayennensibns Desvauxii minora,
vix 11 — 12 poll. longa, 1^ poll. lata, margine plns minus
repaudo-sinnato , apiceqne acuminata.
198. A, lineatum Klfs. En. fil. p. 199. Vittaria lauceo-
lata Sw. Neue Schriften d. Gcsellsch. zu Berlin II. t. YII. f. 2.
(optima). Polyaetricum lanceolatum Desv. prodr. 1. 1. p. 218.
Lect. ad Pampayaco, ilor. Pernv. 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Froudcs fcrtiles variant inter 2 et 8-pollicarera lon-
gitndinem , et latitud. 1 — 3 linearum. Semel vidi frondem sub
apice bifidam.
XXXII. ADIANTÜM L. ex em. recent. (spec. 18.)
*fronde piunata s. bipinnata, soris in ntroque niargine
continuis s. contiguis.
199. A, lucidum Sw. Syn. p. 121. Pteris Incida Cav.
prael. 266. (teste Sw.) Willd. spec. V. p.429. (dubie sub A. ob-
liquo). A. asperum Desv. Berl. Mag. V. p. 327. Pteris aspera
Poiret enc. V. p. 713. Presl Rell. Haenk. I. p. 60. Sprengel
Syst. Veget. IV. p. 110.
Cresc. in sylvis umbrosis flor. Pernv. ad Pampayaco , lecta
Jul. 1829. (Diar. 1103?) Herb. Poepp. Kze. et in sylvestribus
obscuris siccis prov. Mayuas, vulgaris, Febr. 1831. lecta.
(Diar. 2268). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Vidimus specimina Ind. occid. et Brasiliae ejusdem
filicis, saepius adhuc, ntvidetur, commutatae. Variat pinna-
rum forma inaequaliter ovata s. lanceolata. Piuuae iufimae raro
79
binalae. Fcrliles scmpcr aiigustiorcs. — Dignosci polest
A. obliquum W. (Hook. (>tGrev. fil. t.l90. Sieb. fl. Martiu.371.)
piiniis siibtiis glaucis; A. macrophyllum Sw. (Kuiith. nov. gen.
VII. t. 666., Hook, et Grcv. ic. t. 132.) piuiiis sessilibiis, iha-
rbi stipiloque lacvibus.
200. u4. pJatijphifllum Sw. Vetensk. Acad. Handl. 1817.
p. 53 — 80. No. 22. Sprengel neue Entdeckung. H. p. 282.
Syst. Vegetab. IV. p. 110.
Flor. Peruv. ad Pampavaeo, Jiil. 1829. lectiim. (Diar.
1147 b). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Ab A. macrophyllo distinguitur: pinnis petiolatis,
subtiis glaucis, apicc integris; ab A. obliquo : rhachi stipiteque
glabris, pinnis sul>lntegerrimis; abA. lucido: rhachi stipiteque
glabris, pinnis subtiis glaucis. — Specimen Brasiliense ste-
rile vidi in Herb. Kaulfussianrt.
201. yi, lajrutnKzc: frondc bipinnata, laxa, pinnulis
siibsessilibus , rhombeis, obtusis, basi sursnm trnncatis , deor-
snm rectis , margine superiore extcrioreque sterilium duplicato -
serrato , subiuciso; soris oblongis snbcontiguis, rhachibus sti-
piteque rillosis.
Ad arbornm radices sylvarum ins. Cubae iuteriorum,
Septbr. 1822. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Circnmscriptio frondis breviter ovata, pinnis di-
stantibns plerumque sex oblongis acumiuatis, pinnulis imis ab-
breviatis snbflabellatis, extima rhombco-lanceolata. Snbstan-
tia frondis membrauacea, glabra, venosa. — Simile A. inter-
medio Sw. 1. 1. No. 23. (A. acuminato Desv. ? et A. fovearum
Raddi nov. gen. t. 77. A. triaugulato Klfs. eu. fil. p. 204.),
quod vero pinuularum forma abnude diifert. Nee A. obtusnni
Desv. Hook, et Grev. t. 188. cum nostro comparandum.
202. ^. villosum L. etc. Schk. t. 120.
In Ins. Cubae sylvis sterilibus , ut plnrimum sterile. Lect.
fertile Ang. 1822. Herb. Poepp. Kze.
80
**fronde pedata, indus. oblongis striatis nndis.
203. A* humile Kze.: fronde subpedata, ramis (3 — 5)
pinnatis , pinnis oblongis dimidiatis , subfalcatis , basi sursum
truncatis , auricnla obtusa deutata, deorsum subrectis, steri-
lium margine superiore exterioreque acute serrato, fertilium
crenato , soris oblongis distinctis , rhachi stipiteque brevi pa-
leaceo - hispidis.
Itt sylvis fl. Hiiallagae supcrior. Peruv. ad Mission. To-
cache. Jnn. 1830. lect. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Proximnm A. curvato Klfs. En. , quod difiFert pinnis
basi sursnra rotundatis , nee auricnlatis , margine inciso den-
tale ; laciniis soriferis. — Species nostra vix pedem alta, sti-
pite frondi aeqnali.
***fronde digitata, soris punctiformibns.
204. A, radiatum L. — Klfs. En. fil. p. 203.
In sylvis primaevis ad Mission. Tocache , flor. Peruv. Hu-
allagae superioris, Jun. 1830. lect. Herb. Poepp. Kte.
****fi.oiide bipinnata, pinnulis sessilibus, soro in
margine superiori solitario liueari.
205. pnlverulentum L. Sclik. t. 119. (A. monosoratum
Willd. ex Desv. prodr. et Spr. excl. nmbroso).
Cresc. in sylv. subhumidis ins. Cubae. Lect. 1823. Herb.
Poepp. Kze.
206. A» microphi/llum Klfs. En. fil. p. 204. A. striatnm
Schk. 1. 118. f. a — g. Exs. fil. Cub.
In sylvis siccis densisqne prope Figaros ingenio , locis sa-
xosis iimbrosis, et in hnmidis ad flumen Canimar ins. Cubac.
Aug. 1822. lect. Herb. Klfs. Poepp. Kze.
Obs. Ad. microphyllum Sw. fl. est Cheilanthes.
*****frondebipinnata, pinnulis sessilibus , soris ob-
longis contiguis.
207. A, striatum Sw. fl. Ind. occ. III. p. 717.
81
In sylvis umbrosis ius. Cubao frequons, Seplbr. 1822. lect.
Herb. Poopp. Kzc.
Obs. Synonyma Jacquini et Schkuhrii dnbia.
208. A. cristatum L. Sw. (excl. fig. Plum.). Fil. Cub.
exsicc.
In fissiirls rupinm moiids Loma de Caverna ad Lemonal s.
Limonar et propc Sta. Theresa. Aug. 1822. lect. Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Pinnulae iuter sorns dentato-scrratac. Schkuhrii
fig. t. 118 h. (sub striato) excludenda.
209. A.fructuosum}^7A\: froude oblonga bipiunata, va-
lida; piunis sululecem alleniis, elougads, acumiualis; piuuulis
fertilibus dimidiato - oblougis , obtusis, basi sursum truucatis,
infimis subflabellatis, integerrimis , (superioribus) sterilibus
angustioribus subfalcatis , marglu« snperiore exterioreque dii-
plicato- seiratis, incisis; soris oblnugis subcoutigiiis, iudusiis
citriaceis canesceulibus, rhaclii stipitequc rufo -hirsutis.
Exs. fil. ins. Cubae. Sprengel Syst. Veget.IV. p.ll3. u.43.
Link hört. Berol. II. p. \^?
In sylvis siccis saxosis Cubae lect. 1822. Herb. Kze.
Obs. Caudex repens , rufo - paleaceus , fibris radicalibns
paucis longissimis , rufo-villosis. Stipes ad 22 - pollicaris
peuuae anseriuae crassitic, supra canaliculatus. Frous 18-pol-
Irc. ovata. Pinnae 8 — 9 poll. , piunula« 6 — 7 lin. longae
2| — 3| latae. — Species A. prionophyllo HBK. (elatoDesy.)
magis, quam A. brasilieusi Raddi viciua. lllud rero discrepat
fronde breviori , piunis homomorphis lougioribus, soris mino-
ribus. — A. fructuosi culti specimiua uoudum ridi.
******froude pinuata bi- tri-quadri-pinuata, com-
posita, foliolis petiolatis.
210. A, trapeziforme L. etc. A. rhomboideum Schk.
t. 122. — Fil. ius. Cubae exsicc. *
Or Bd. 1s Heft, 6
82
In sylv. densis, locis iimbrosis Cnbae interioris ad fluy. Ca-
nimar. Septbr. 1822. Herb. Poepp. Kze. — et in flor.Peruv.
ßylvis obscuris ad Pampayaco. Jul. 1829. Herb. Poepp.
Obs. Pinnae fil. peniv. ad 2^ poll. latae.
211. JL. polyphyllum W. spee. H. B.Kuiith. nov. gen, I.
p. 21. Syn. I. p. 85. Presl Rell. Haenk. I, p. 61. Desv. pr.
p. 311.
In sylv. siccis flor. Peniv. ad Pampayaco. Jul. 1829. lecl.
(Diar. 1147.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Quamquam specimiua tilicis Willdenowianae nou
viderira , tarnen non dubito , nostram esse ejusdem formam ma-
jorem speciei, ut e landatorum scriptorum aduotationibus pa-
tet, satis variabilis. Desvauxius nostram observasse videtur.
[Candex horizontalis, rcpens, palcis paucis rufis tectus.
Stipes 3 — 6 pedalis]. Pinnae secnndariae acumiuatae, foliola
s. pinnulae snbsessiles, mediae ad 12 liueas longae, 3 — 4 lineas
latae, subfalcatae , superiores et inferiores sensim decrescentes.
Margo siiporioret exterior duplicato- creuatus. Sori parvi; in-
dusia nigro-fusca, striata. Rhachis minutissimc pulveru-
lento - paleacea.
212. A. cuneatnm Lngsd. et Fisch, ic. fil. t. 26. p. 23.
Raddi n. gen. t. 78. f. 2. Hook, et Grev. ic. fil. t. 30.
var. gracilis.
Freqnens ad riipes calcareas flor. Gubens, prope Limonar,
Jul. 1822. lect. Herb. Poepp. Kze.
213. u4, ejccisum Kze. : fronde oblonge - lanceolata tener-
rima, pinnis alternis, remotis, basi bipinnatis, apice pinnatis,
pinnnlis petiolatis subflabelliformibus et trapezio-rotundatis,
basi cuneatis , laxevenosis, margine superiore incisis , sterili-
busdentatis, fertilibus emargiuatis, sinubus sorophoris, indu-
siis rotundato - reniformibus , rhachi stipiteqne brevi sub-
paleaceis.
Coli. pl. Chil. I. n. 269.
83
Prop« Concon flor. Chilens. siib finomAngnsti 1827. lectnm.
(Diar. 394.). Herb. Poepp. Kze.
0 li s. Spccics elogautiila, affiuis A. cniipafo, hoc vcro dif-
fcrt: fiondc ovata, triplicafo-pinnala, pinniilis obJongo-cu-
noatis, sul)lobatis , rhachi stipitcque longo glabris. — A. cx-
cisum I — Ipodale, stipitc siibtripollicari. Pininilac tcnuissi-
me mprabranaceac , minufao, ad 3 lin. loiigae, 5 lin. latao; vc-
nis laxis. Indusia margijic albida. Candox reppiis, paloacciis
fibris radicalibns longis, validis, stipitibiis deiisis.
214. A, chilense KIfs. En. p. 207. Spr. Syst. Veget. IV.
p. 214. Hook, et Grcv. ic. fil. t. 173. Hook, ad Beechoy No.2.
p. 53. A. lobatura Prosl Roll. Hacnk. I. p. 62. t. X. f. 4. A.
rotuiidatiim Dosv. prodr. I. 1. p. 310.
var. ß. hirsutum Hook, et Grcv. 1. 1. t. 173. A. glandu-
lifcrnm Kze. Coli. pl. Cbil. I. 270. Link Hort. Berol. II.
p. 18.
lutor fruticeta iimbrosa flor. Chil. prope Valparaiso, Apr.
1827. Icct. (Diar. 40.). Herb. Poopp. Kze.
Obs. Sppcimiiia plantac Kaulfnssianae genuina et a cl.
de Chamisso et ab Eschscholtzio in Chile lecta ridi; synonyma
vero Preslii et Desvauxii e figiira et descriptiouibus hiic adduxi.
Formam hirsutam, jam in horto regio Berolinensi e sporis a me
missis lacte vigeutem et fruetiferam , optime illustravenint eil.
Hooker et Grcville , culta variat pinnis magis incisis. — Cau-
dex in nostra filice repens , fnsco- paleaceus. Margo pinnula-
rnm cartilaginco-subglandulosus, pellucens,
215. A* tenerum, Sw. Dirt. d. sc. nat. Acotyl. t. 87.
In sylvis hmuidis ins. Cnbae ad pagum Canimar. Septbr.
1822. lect. Herb. Poepp. Kze.
ß. miuu9, pinnulis snbcoriaceis.
In alpinis florae Pernv. temperatioribns ad San Rafael,
lect. 1829.
6 *
84
Obs. Speoiiniua varietatis 6 — öpollicaria, eoutracta,
vetusta formis iutermediia ad normalem statnm transire vi-
dentur.
216. Ji. sulphureum Klfs. Eu. fil. p. 207. Spr. Syst. IV.
p. 114. Link Hort. Berol. II. p. 19. Coli. pl. Chil. III. n. 266.
In Chile anstr. fissuris rupium ad Aufuco , TSovbr. 1828.
lect. (Diar. 727.). Herb. Poepp. Kze. In Horto reg. Berol. e
sporis filicis uostrae edncatnm.
217. A. scahrum Klfs. En. 1. 1. Spr. 1. 1. Hook. adBee-
they p. 53. Coli. pl. Chil. I. p. 268.
In llor. Chil. rupibus prope Concon, nbiqnc. Septbr. 1827.
Icct.
Obs. Speiimina juiiiora fere glabra.
XXXIII. CHEILANTHES Sw!
218. C. crcnata Kze. : fronde linoari- oblonga, pinnato -
pinnatitida, glanduloso -hirta, piunis suboppositi.s sessilibns
ovato -oblongis, laclniis ovatis s. breviter oblongis , truncatis,
ultimis conflnentilms, crenatis, subinci^is; indusiis demnm snb-
evanidis; rharhi pallida stipiteqne brevi , basi paleaceo infns-
cato, glandnloso - aspcris.
In ilor.Pcruv. nipcstribus adHnannco (6,200') Martio 1830i
lecta. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Cheilanthes specics fallax, in juniori planta rcco-
gnosrenda. Sperimina adnltiora ob indnsia spnria fere expla-
nata Polypodii charaeteres prac se ferunt. — Magnitndo et ha-
bitiis fere Ch. obtnsatae Presl, qua vero nostra difTert: laciniis
crenato - inciisis et indumento glandnloso.
219. C tnicrophylla Sw. etc Filic. Cub. exsicc.
Ad rupes maritima« ins. Cnbae prope nrl)em S. Carlo de
Matangas. Lecta Ortbr. 1822.
Obs. Nnm Ch. micromera Lk. (Hort. Berol. 11, p. 36.)
differat , nondnm pcrsnasnm haboo.
85
220. C. parallciogratnmaKz(^.: frondc triphmaia, piniiis
secuudariis hiuceolato-acuminatis, basi pinnatis, apicc piuuati-
fidis; pinnulis laciniisve aduatis parallelo2,rammis, sterilibiis
grosso duplicato-crcnatis, fertilibns margiue iitroqup siuuato
exiisis, süiubus sorophoris, rhachibiis (stipiteque?) subtil^
aciilcolatis.
lu sylyis moutiiim fl. Poruv. nltiornm densioribiis ad Pam-
pavaco, Jul. 1829. Iccta. Herb. Poepp. Kze. (piunae).
Obs. [Frons 16 — 20 pedalis, a medio inde piniiata, alte
scandons, apicc saepe doptMulciito. Stipes pciiiiae cyiruoac cras-
sitie. Caudex terrestris]. ^iinilis C. ropeuti Klfs, sed abiiude
diversa: forma piimularum s. laciiiiarnm , margiiic iiou iuciso,
soris in superiorc iuferioreque margiuc subquinis. — Piuuas
dnas vidi circitcr bipedalcs.
221. C. clegans Dosv. Borl. Mag. 1. 1. p. 328. Jouni. de
bot. appl. II. p. 43. t. XIII. f. 2. prodr. Gl. i. 1. p. 305.
lu rupiuin fissiiris Audium flor. Poruv. Huauuccnsiuin ad
San Rafacl. Lecta Apr. 1830. Herb. Poepp. Kze.
222. C. m^riopfujIIaBesy. Berl. Mag.I. 1. Jouru. appl,
l. 1. t. XIII. f. 1. Ch. olegans Kuutb, nov. gen. I. p. 22. Syn.I.
p. 86.
Tu rnpibns aridis Aiidium flor. Peruv. Huanucensium inter
Ambo et San Rafael (6,600'). Apr. 1830. lecta.
Obs. Haecce species et praecedens e Desvauxii diagnosi et
figuris determinatae. Specimina videre uon licnit.
223. C. scariosa Klfs. ei>. p. 216. Presl Piell. I. p. 65.
Acrostichnm Willd. Bemerk, üb. seit. Farrenkr. t. III. f. 4. Ä.
soariosum Sw. syn. p. 16. Willd. spec. V, p. 125.
Cresc. in rupinm fissnris Andiiim Peniv. inter San Rafael
et Huarriaca; leet. Apr. 1830. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Forma humilis , valida, brevi stipitata, eontracta,
squamosi^sima, C. lendigerae minus affinis , quam forma mexi-
cana, a dar. Karwiuskv lecta, (Herb. Kze.) et iconi landatae
8Ö
(specimiuis ceterum mutilati) similior. Ch. squamosa Gill.
Hook, et Grev. t. 151. differt fronde bipinnata.
224. C. hostilis Kzo. : fronde triangiilari-orata, tripin-
nata, pinuis primariis petiolatis reinotis secundariisque sessi-
libus altoruis patenti- divergeutibus lanceolatis, piunulis oppo-
sitis adnatis, oblongis, obtusis , inciso - pinnatifidls, laciniis basi
ciincatis subfalcatis , rhachibus secnndariis marginatis , prima-
ria stipiteque longe acukolatis.
Cresc. in florae Hiiallagae snporior. Peruviae fruticetis
graminosis raro ad Mission. Tocache. Lecta Jul. Aug. 1830.
(Diar. 1957.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Habitns fere Dicksoniae. Candex repens , toniiis,
fusco-paleaceus. Stipes pedalis et ultra, basi infuscatus. iFrons
1 — 1^ podaiis, graoilis, la»'te viridis. Sori in basi laciniarum
solitarii, indusio spurio, dcmum cvanescente. E vicinia C
rcpentis, quac differt: divisuris froudis ereeto-patentibus,
multo latioribus , soris in pinnulis solitariis.
XXXIV. LINDSAEA Dry.
Schizoloma Gaudich.
225. L,falcata Dry. Linn. Transact. III. t.7. f. 2. Adiant.
intcgrifolium Poir. Enc. I. p. 139.
Sterilis lecta in sylv. Peruv. ad Pampayaco, 1829. Herb.
Poepp. Kze.
226. L, arcuataKze. : fronde bipinnata, pinuis (3 — 7)
alternis, lineari - oblongis , acuminatis, pinnulis dimidiato-
ovatis falcatis , infimis nltimisque flabelliformibus , omnibus
apice obtuso incurvis ; soris marginis snperioris continuis.
In flor. Peruv. sylvis ad Pampayaco, Jul. 1829. lecta.
(Diar. 1133.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Caudex tenuis repens , cum basi stipitis fusco-pa-
leaceus. Stipes semitcres supra canaliculatus , glaber, in-
87
fiiscatns, pedalis et ultra. Rhachcs totiagoiiae , s. utrinque ca-
iialiculatae ftlabrae. Frous7— 12 pollicaris glabra. — Lo-
nis prope L. trapezifonnem.
227. L. trapeziformis Dry. I.I. t. 7. f. 1. et L» nitidissima
[\irli. W. teste Desv. prodr. 1. I. j). 313.
Cresc. in flor. Pcruv. sylv. deiisis obsciiris ad fluni. Hiialla-
f^ae prope Miss. Tocache, Jul. Anj^. 1830. Jecfa. (Diar. i960.).
Herb. Poepp. Kze.
Obs. Forma normalis. Stipes pubescenti-scabriusculus.
liidiisia nun semper intep;errima , interdum crenulata. Vix ab
uostra nisi pinnulis olougatis, apice angustioribus difTert: L.
quadrangnIarisRaddi, L. trapeziform. Langsd. et Fisch, ic t.24.
Klfs. en. p. 220.
XXXV. DA\ ALLIA Sm.
228. D. inaequalis Kze.: fronde bipinnato - piunatiiida,
snbtripinuata, pinnis distantibns patenti-crectis pinnnlisque in-
acqualitcr ovato-lanceolatis acnminatis, piuuulis infcrioribus
iuaequali - oblongis , inciso - piunatiildis , deorsum cuueato - de-
curreutibus , apice obtuso emargiuatis , baseos snrsum maxima,
supcrioribus conflueutibus , indusiis truncatis.
Lecta in sylvis pahidosis provinc. Peruvian. Maynas , ad
Ynrimagnas Dec. 1830. (Diar. 2113.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Proxima videtur D. distanti Klfs. En. p. 222., mihi
non Tisaj quae vero pinnis etiam secundariis raldc distautibus,
divisionibus haud inaequalibus , et indusiis subrotnndis distin-
gnitur.
[Caudex in nostra ad terram repens. Froudes S-pedales].
229. I>. venusta Schk. t. 128. D. teuuifolia fil. exsicc.
Cub. (uec alior.).
Ad latera rnpestria iimbrosa fluvii Canimar haud procnl ab
ejus ostio frequenter lerta Apr. — Jul. 1823, Herb. Poepp. K»e.
88
Obs. Species propria a D. teuiiü'olia Svr. stu. p. 133 et
350. diversa: froude tenuiori laxiori, laciiiiis remotisy iudusio
dentato, Adhuc cum D. tenuifolia ab anctoribus commatata.
230. D. dumosa Sw. — Desr. pr. 1. 1. p. 315. D. fu-
luarioides Fil. Cub. exsioc.
In lateribus nipestribns montis Sabanasso , Sumidero , ins.
Cubae, Decbr. 1822. ad Maj. 1823. lecta. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudex repens , pennae aserinae crassitie, cam sti-
pitis basi nifo-paleacens. Aculei sparsi minores et in stipite
adsunt.
XXXVI. DICKSOMA 1 Hei it.
231. Z>. «? rosa Kze. : fronde coriacea subtripinnata, pin-
nis secnudariis divergeutibns lanceolatis acumiuatis, pinunlis
inaequali-ovato-oblong:is, basi deorsum eiiupatis derurr^ntibiis,
snrsum subauriculatis, apice rotiindato tniucato emarginatis s.
crenatis , margine obtuse falcato - dentatis , rhachi iirfra aspe-
rula, snpra squamoso -canaliculata, [stipite paleaceo].
In flor. Periiv. srlris ad Pampavaco frequeus; Jul. 1829.
lecta. (Diar. 1127.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caudex repens, validus. Frondes maximae,
6 — 9pedales]. A D. ordinata Klfs., simili specie, düTert nostra:
substantia frondis coriacea, piuuis secundariis remotis, pinnn-
lis latioribns apice majris rotundato , rhachi siibtus asperula,
supra squamulosa. D. adiantoides H. B.Willd. Plum. t. 30. sti-
pite rhachibusque subpuberulis s. glabris distiugiii potest.
232. D.apiifolia Sw.?
ß. dissecta Desv. prodr. 1. 1. p. 318. D. cirutaria Raddi
Syn. p. 18. nov. gen. p. 62. excl. syn.
In Üor. Huallagae superioris Peruv. sylyis humidis ad Mis-
sion. Tocache. Jul. 1830. lecta. (Diar. 1952.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. [Frons 4 pedalis, tenerrima]. D. apiifoliaSwartzii
nobisignota; auctoritate Desvauxii filicem nostram . cni descri-
89
ptio Raddiaua satis respondet, sfd dubie iit Tarittatem eiinmera-
miH. D. riliitaria Swartzü (Sluaup U 57. f. 1.2. nee f. 37.)
|)iiiiiiilis miiiiitis obtu>;p crenati-; ;ilii«qne noti-j abunde differt.
XXXVII. ASPlDILMSw.
(Nephrodiurn Rieh.) spec. 21.
*t'ronde simpliri.
233. -/. nodo>um ^^. articulatum Schk. i. 27.
In arboribiis svlvar. repon««, apice scandens ad Mission.
Tocach«», flor. Hiiallagac superior Periiviae. Sterile lectumJuI.
An:f. 1830. (Diar. 1958.). Horb. Poepp. Kze.
* * irond»' tt-riiula.
234. A, trifoliahtin Sw. Willd. spec. V. p. 213. f. sroon.
quiluis adde: A. heracloifnliiim AVilld. 1. I. p. 217. c. srn.
Ad riipcs ralcareas iirabro«;as et in svlvis humidis prope
Lemouar ins. Cobae. Lert. Anir. J*epthr. 1822. Hfrb.Poppp.Kze.
Obs. Spocies valdp niiitabili^. A forma simplici ovata
cordata, margine siunata ad pinnatam, pinuis ioümis trilobis
omnes intermediae occurrunt , saepe ex uno eodemque caudice.
— A. Haeukei Presl , a Spcengelio ad Leracleifolium relatnm,
prnpriam speciem sistit.
***fronde piunata.
235. A. macrophj^ilumS^.V^.eti^. Fi!, exsicc. ins. Cubae,
In sriris ndis Cubae ad Cahoba, Septbr. 1822. lect. Herb.
Poepp. Kze.
ß. </ff i/rrf //5 pinnis decurrentibns , obsolete repandis , so-
ris sparsis , rhai-lii stipitcqiie pubescenti - asperuiis.
In crepidinibns flor. Perur. ad Pamparaco, Jnl. 1829.
(Diar. 1138.) et in sylvis paludosis prov. Marnas, Febr. 1831.
lect. (Diar. 2288.). Herb. Poepp. Kze. etc.
[Yulgatissimum, fere sexpedale, caudice ba?iqup stipitiun
villoso- paleaceis]. Frondes novellae simplices, lanceolatae
I rordatae basi anricnlatae, cum stipite rillosae.
90
236. A, confertum KIfs. En. fil. p. 232. Spr. Syst
Veg. IV. p. 96. Ncphrodium confertum Hook, et Grev. .ic. til.
t. 121.
Crescit in praeruptis argillosis ad Ega Brasiliae lect. 1832.
Obs. Icon landata frondis fertilis pinnas leviter repandas
exhibel; in nostro profunde sinuatae observantnr. Venae pin-
narum sterilium ad margiuem usquc progrediuntur etjreticnla-
tim sese jungnnt ; quod fignra non ostendit.
237. A, rostratum Knth. Klfs. En. fil. p. 233. cum synon.
In sylvis PeruTiae obscuris propc Mission. Tocache ad fluv.
Huallaga, Jul. Aug. 1830. lect. (Diar. 1962.). Herb.Poepp.Kze.
Obs. Indusia, a Kaulfussio peltata, subreniformia , ca-
duca dicta, nunquam neque in Peruvianis, neque in Brasiliensi-
bus speciminibus vidi. Fila capsulis inuumera copia immixta,
in juvenili statu contexta et capsulas tegentia observavi. Hancce
structuram optime reddit icon Hookero-Grevilleana t. 232., sub
Polypodii Parkcri nomine varietatem plautae nostrac pinnis an-
gustioribus, brevius acuminatis, toto marginc serratis, exhi-
bens. Haue sub Trichopteridis nora specie e Gujaua misit Par-
kerus , et sane huic generi (Alsopbilae nobis) proximum vide-
tur A. rostratum. Propter sporas Tcro simpliciter globosas
echinulatas (in opere laudato ncglectas) a Cyatheaceis removen-
dum. In affini Alsophila Taenitide (Polypodio Roth. Trichopt.
excelsa Presl) more Cyatheacearum trilobae reperiuntur.
238. A, rht&ophyllum Sw. — Hook, et Grev. icon. fil.
t. 59. Neplirodium rhizoph. Presl. Rell. I. p 31. Fil. exs.ins.
Cubae.
Ad latcra torrentum, declivia sylvarum umbrosarum, ad
Rio Canimar, et Laguna de Palos Cubae interior. Lectum
Jan. — Septbr. 1822. Herb. Poepp. Kze.
239. A, punctulatum Sw. Syn. et adnotation. Willd. r.
svu. Polypod, Vahl Eclog. Nephrodium Desv. prodr. p.253.
91
lii palmis Peruv. ad Miss. Tocachc llor. Huallijgae supe-
rior. Juu. 1830. lect. (Diar. 1956.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. [Cautlex lougissimus, repcns, fcrrugineo - tomeuto-
tus. Froudes pendulae s. untaiites].
240. ^» semicordatum isv, .ViiiUd. — Desv. prodr. p.246.
Nephrodiuiu Prosl 1. 1. p. 32. Sieb, lloia mixta n. 335.
lu uiubrosis riparuiii tiiini. Huallagae in prov. Pcriiv. May-
uas et ad Tocaihe. Lect. Febr. 1831. (Diar. 2277.). Herb.
Poepp. Kzc.
Obs. [Caudex paleaceus. Frons 4 — 5 podalis], A. ca-
duciiiu eaudiee arbtueo difTerre v. Klis. Eu. p. 233.
241. ^. cjcallaium S\v. — Klfs. Eii. p. 236. Nephro-
dium R. ßr. — Desv. prodr. j». 252. Ncphrod. BrownüDesv.
creuatura Desv. 1. I. et peiidiiliiin et cxaltatuni Raddi iiov. gen.
p. 30. t. 45. 46.
In rupibiis ilor. Gubens, rarlns. 1822. lect. Herb. Poepp.
Kze.
242. A, yectinatum W. spec. V. 223. A. trapezoides?
Schk. t. 29. b.
Cresc. in Peruv. truncis arborum ad Pampavaco vulgatissi-
sime. Jul. 1829. lect. (Diar. 1116.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Stipes in nostro paleaceus; in forma hortensi gla-
ber. De reliquo uon differt.
[Froudes saepe pendulae, laete virides, interdmn bipe-
lales].
243. A, seniiliastatum Kze.: froudc oblougo - lineari,
larvata, debili, piunata, piunis alteruis subsessilibus horizonta-
libus, infimis deflexis , oblonge -falcatis, obtusis, basi sursum
lastatis, deorsum truncato - rotundatis , grosse crenatis, rugo-
f 5is, cum rhachi stipiteque albo - hirsutis, soris uniseriatis, iudu-
* iiis ciliatis.
In flor. Peruv. sylvis densis ad Pampayaco, Jul. 1829. lect.
i lerb. Poepp. Kze. etc.
g2
Obs. Froudes in caudice compaito , radicibus longissi-
mis, ramosis, ferrugiiieo-villosis dense agj!,regatae , circiter
pedales. Stipes 1| — 4 polliearis, supra caualiculatus. Color
frondis subolivaceus , subtus pilis s. setis albis , praesertim in
venis retinilatis , grisesrens. Piiiuae inferiores minores. Sori
inter costani et marginem medii, minuti, remoti, serie simplici
recta. Indusia reniformia, setis albis ciliata. — A. paraeuse
W. ut vidctur affine, differt pinnis apice snbserratis , soris
marginalibns.
244. A, sclcro-phyllum, Kze. : fronde oblongo - sublineari,
ri"-idula, piimata, siiperne pinnatifida, snbtus rhachi, stipite-
que stellato-pubescentibns, pinnis lauccolatis obtnse gTandi-
deutatis s. pinnatifidis, infimis abbreviatis mediisque subsessili- '
bus, basi cordatis snbauriculatis , snperioribus adnatis, basi
decnrrentibns , summis couflueutibns; soris in laciuiis uniseria- ^
tis, mediis, mimitis, indusiis stellato birsntis.
Fil. Cub. exsicc. Spreng. Sjst. Veget. IV. p. 99. n. 43.
Ad latera torrentnm et ripas umbrosas fluminis Canimar in '.
rupibus fl. Gubens. Lcct. Septbr. 1822. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudex repens?, fibris radicalibus crassissimis,
tortis. Stipes basi paleis magnis linearibus fuscis sparsis-,
in sterilibus brevis , supra sulcatus, stellato - pubesceus. Fron-
des steriles et parce fructiferae coriaceae , breves , pedales cir-
citer , pinnis approximatis , brevioribus lerius iucisis ; abuude
fructiferae elongatae minus coriaceae, pinnis remotis alternis
clougatis, piunatifidis. — Pubescentia stellata ab affinibus fa-
cile dignoscitur.
* * * fronde pinnato - pinnatifida.
245. A, mollc Sw.
var. anoticum lacinia baseos snperiore elongata, acu-
tiuscula.
Lect. ad Pampayaco, Peruviae 1829. (Herb. Kze.).
1
93
Obs. Uiiicum yidi specimen, praeter basiii pinnarum iu-
aeqiialcm alt A. niolli uoii (üversuui.
246. ^/. macrourmn Klfs. eu. [».239. A. iuvisum Fil.exs.
Ciib. (iiou Sw. uec Schk.).
Obs. Variat plus minus hirtnm.
247. A, ahruptum Kzc : froiidc lato lauceolata basi triui-
rata , piniiata, piiuiis subs("<<;ilibiis liaeari- lancpoJatis acurai-
nati^i, piiinatiüdis, subtus rliacbi mari^iiiatis xciiisque clevaUs
hirtis, lat'iuiis lauceolatis falcatis, acutis, repaudo - margina-
(is, ciliatis, iufirais dimiuutis deorsuin subdeiicientibus , siuu-
bns polhicldis , rhaihi stipifpque fotragoiiis, pubescentibns; so-
ris siibniar!;'iiialibus ; indiislis birtis.
In sylvis siccioribus Periiv. ad Pampayaco vulgatissiroum.
Lect. Jul. 1829. Herb. Poepp. Kzc. etc.
Ob.<5. Ditfort A. iuvisnm Sw. (vix Schk.) pliinis glabris,
lat'inlis iiifimis derussalis; A. coadnnafiini K'fs. laclniis oblon-
gis obtiisis, stipite rhachique stellato - piibesipiitibus , A. ma-
cronnim Klfs. et dissimile Schrad. laoiniis infimis loug'ioribus
rectis. — Filix nostra ultra 4- pedalis, stipite bipedali, basi
pale^ceo. Piunae infiiuae reliquis uon miiwres, 6 — 8 pollices
lonjiae, medio 7 — 9 liiioas l.itae: costa, costulis, venisqiie
elovatis, stramiueis , hirtis, pilis simplicibus.
****fronde hipinuata.
248. A.l trapezoides Presl. Rell. Haenk. p. 27. (s«b
\('|>hrodio).
?/:?. tnitius.
In Peruviae Andibus de Huanueo , pone vicum San Rafael,
loct. Apr. 1830. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Nequfr de genere, iieque de specie satis certns snm,
?*nin specimina collecta seiülia, soros cenfluentes, indusiis pri-
»os , osteudant. Ipse hujus speciei cl. auctor mim indusia ob-
>ervaverit, dubium videtur; quod verba „iudusium reniforme?*
^atis demonstrant. Accedit quod eil. Hooker et Greville in ta-
94
bnla icoimm 163. affinem filicem sub Polypodio rigido proposue-
rint. Nuiii vero nostrum hiiio generi s. Aspidio inserendum sit,
ulteriwre eget observatioue. Soromin e mediis venis origo ma-
gis ad Aspidia aiuaudare ridetur. — Deseriptio N. trapezoidis
mediocriter nostrae respondet, sed pinnnlae in nostra parum
inciso lobatae, obscnre anricnlatae, et rhaches tenuissime mar-
ginatae, partiales vix glabriusculac, sed erideuter paleaceac.
Stipes ad 7-pollicaris , lamiua frondis usqne 8-pollicaris. Pin-
nae mediae vix pollioares. Pinnnlae ad 4 lin. longae , 2^ lin.
latae.
249. ^, plicatum'Poepp.: fronde oblonge - lineari coria-
ceapiunata, pinnis sessilibus, ovato-lanceolatis, pinnnlls tra-
pezio - ovato - oblongis , sursnm anricnlatis, infimis piunatifidis
incisisve, superioribns serratis , soris nniseriatis, demum con-
fluentibns, rhachibns partialibns marginatis, universali sti-
pi(eque brevi , sulcatis , paleaceis.
a. laxuni: fronde laxlori oblonga, pinnis patnlis elonga-
tis , pinnnlis oblongis , sfipite rhachiqne tenuioribns parce pa-
leaceis.
Crescit in Chile anstrali ad Antnco. Leet. 1828. Herb.
Poepp.
ß, rigidumx fronde stricta lineari, pinnis erectis brevio-
ribns , complicatis, pinnnlis oratis imbricatis, stipite rhachi-
qne validls, dense paleaceis. A. plicatum Poepp. Coli. pl. Chil.
III. n. 264.
In Chil. anstr. rnpibns alpinis, in cacnm. Pico de Pilque,
Andium de Antnco. Decbr. 1828. lect. (Diar. 745.). Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Insignis species. Specimina ferfilia vidimns 4-pol-
licaria ad 15-pollicaria. Candex condensatus, paleis magnis,
medio uigTis. Frondes novellae pinnis ovafis, obtnsis, piu-
natifidis. Utramqne formam, primo obtutu satis diversam, tan-
tnm e loco pIns minnsve elevato pendere, ulterior obserratio et
95
aualogia vero simillimum reddit. Forma alpina, praesertim
sterilis, deusissime imbricata, et singulari modo complicata,
paleis maguis contra tempestatis duritiem muuita.
250. ^» vestitum Sw. Klfs. En. p. 241. Hooker ad Bee-
ihey II. p. 52. — Coli. pl. Cliil. II. n. 144.
lu sylv. sicc. Chiles ad Talcahuano, Apr. 1828. lect. (Diar.
415.). Herl). Poepp. Kze.
251. A. 7iemophitum Kze.: fronde bipiunata, piunnlis
brevi-petiolatis, lato-lauceolatis, bipinnatifidis, basi pinnato-
pinnatifidis, laciuils oblougis obtusis, obsolete falcatis , basi
ciinoata decunente, iiiciso-piuuatifidis, lacinnlis falcatis ro-
tiindato- obtusis, rcpandulis , ciliatis, venis costulisque subtns,
costis rhachiiiuc paloaceis, soris nuiseriatis, indusiis peltatis,
hirtis.
In sylvis montaiiis Peniviae ad Pampayaco lect. Jal. 1829.
Herb. Poepp. Kze. (pinnae).
Obs. Filix ampla, pinnae, quas vidimus, I»— l|pe-
1 dales, brevi petiolatae, lanceolatae, acnminatae, frondi A. ne-
morosi W. (Plnm. t. 43.) subsirailes. Rhachis supra plana, ca-
nalicnlata, subtus convexa, nt rhachcs partiales et costae
utrinqiiernfo-paleaceae, paleis linearibus adpressis. — Ha-
bitus fereCyatheaceae. Sori costnlis approximati. Sporae glo-
bosae echinnlatae. Indusia rnfo -pilosa, reclinantia.
252. A.catocarpumKze.: fronde triangulari - ovata:, basi
tripinnato-, superne bipiunato-pinnatifida, pinnulis oblongis
falcatis obtusiusculis, laciniis falcato - oblongis , truncatis, ob-
tnsecrenatis, basi iucisis, costnlis, costis, rhacliibus partiali-
bus et universali flexnosa an-ulata, stipiteque paleaceis, soris
nuiseriatis, in apice pinnarum frondisque deficientibus , indusiis
peltatis glabris.
In sylvis densis Peruviae inter Cassapi et Parapavaco lect,
Jul. 1829. Herb. Kze,
96
Obs. Speoimen unicnin vidi, fere 3 pedes longum, basi
duas latum. Piimae basi snboppositae breviter petiolatae , api-
cem versus alternae , simpliciorcs. Affine praecedeuti, differt
forma laciuiariini et sororum situ insolito. Sori iuter costara et
margiuem medii.
*****froude tripiuuata et decomposita.
253. A, coriaceum Sw. Klfs. en. p. 243. (excl. syn. ca-
pense Willd. quod propr. sistit speciem) Rumohra aspidioides
Raddi syn. et nov. gen. t. 43. Descourt. flor. med. des Antilles
t. 64. Tectaria Calahnala Cavan. T. coriacea Link. Hort. Berol.
II. p. 127. — Coli. pl. Chil. III. n. 265.
In Cbil. austr. sylvis convall. Antucensium Nov. 1828. lect.
(Diar. 694.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Cl. Bory (ad Diiperr. bot. I. p. 267.) coriaceum Sw»^
a discolori Lngsd. et Fisch, diversum opinatur. Non minus cl.
Endlicher (proilr. 11. Norfolk, p. 8.) plantam Langsdorfii et Fi-
scher! ut synonymum omisit.
254. A, funestum Kze. : fronde quinquangnlari tripartita,
ramis ovato-acumiuatis, lateralibus suboppositis, pinnato-piu-
natifidis, pinnis dnabus infimis exterioribus elongatis, medio
basi bipinnato-, apicc pinnato-pinnatifido, pinnulis laciniis-^
ve trapezio - ovaf o - oblongis , obtiisis , subfalcatis , sursum au-
riculatis , basi cuneatis decurrentibus , crenatis, incisisque, sub-
tus subpilosis, soris margini approximatis , rcmotis, rhachi-
bus stipiteque longo, setoso-paleaceis.
Ad Ega Brasiliae lect. 1832. Herb. Poepp.
Obs. Caudex repens. Stipes circiter pedniis, fnsco-
purpureus, nigro - setosus. Rhaches uti stipes. Frons lOpoll.
longa, ped. dimid. lata, supra olivaceo-, subtus paullo laetius
viridis. Indusia subrotnndata, fnsca. Soriminuti, in speci-
minibus examinatis nondum evoluti. — Specics ab omnibus
adhuc descriptis distinctissiraa! Froudis forma Cistoph. mouta-
Taam aemulat.
97
XXXVIII. CYSTOPTERIS Beruh.
254. Cfragilis Bcrnh. Aspidium Sw. Coli. pl. Chil. III.
II. 263.
In Chile australis rupibus ad nives iuter Sierra Velluda et
Voleauo de Antuco. Jan. Febr. 1829. lect.
Obs. Piauta ab europaea nou diversa. Et e Mexico a
Schiedeo et Deppeo lectam possidemus.
255. C* fumarioides Presl siib Athyrio, Rcll. Haenlc. I,
p. 39. t. VI. f. 2. (soc. spec. a cl. auet. missum). Aspidium co-
lobodoii Kze. (A. obtusuni Sw. var.?) Coli. pl. Chil. I. n. 265.
lu riipium madidarura fissiiris, locis umbrosis Chiles, v. c.
in convalli „los Chorillos* prope Coucou, Jul. 1827 Iceta.
(Diar. 87.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Cum forma« plautae Prcsliauae, e monlauis Pe-
ruviae, exacte eonveuit. AbA. fragili, quocum SpreugcliusA.
fumarioides coujuuxit, differt (v. Presl I. 1.). Multo magis ab
A. obtnso Sw.
CYATHEACEAE.
1. CYATHEOWEAE.
XXXIX. ALSOPHILA Br.
(Chnoophora Klfs. Trichopteris Presl).
257. A, pycnocarpaKzQ. : froude bipinuata, pinuis al-
ternis pctiolatis , petiolis basi iucrassatis, piunulis subsessili-
bus , lauceolatis , crenato - sinuatis s. subincisis , apice obtuso
snbfalcato integerrimis , soris in laciniis aggregatis, rhachi
flexuosa an^lata stipiteque aculeatis, snpra albo-paleaceis,
Crescit iu Peruviae sjlvis ad Pampayaco , Jul. 1829. lecta.
(Diar. 1146.). Herb. Kze.
Obs. Uuicum vidi specimen plautae memorabilis et distin-
ctissimae, pedale.
QrBä. 19 Heft. 7
98
[Caudex humilis ,1 — 3 pedalis, saepe parasiticus. Frons
fertilis a sterili parum diversa]. Hanc non Tidi. Dispositio
sororum singnlaris , Mertensiarum capsulas aemnlans. Sed ge-
nnina Alsophilae species.
258. ^.? armigera Kze.: fronde bipinnata, pinnulis sub-
sessilibns lanceolatis falcatis , jimioribus abbreyiatis, pinnati-
fido - incisis , laciniis obtusis s. tnincatis , soris secns costulas
iiniseriatis , rhachibns partialibus superne alatis universa-
liquehirtis, subtns asperis, stipite supra acnleato , subtus ri-
gide paleaceo.
In sylvis densis montauis Peruviae ad Vcntauilla de Cassa-
pi , Jul. 1829. Iccta. Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caudex arborens , nltra orgyalis]. Stipitis aciilei
breves validi. Pinnas vidi pedales. Inferiores juniores , ple-
rumque steriles differunt pinnulis abbreriatis obtusis ab adultio-
ribus pinnulis lanceolato-acuminatis. Indusia non vidi, sed
huic generi plantam inserendam esse vix dubito.
259. ^. tnfesta Kze.: fronde bipinnata, pinnulis basi
inaequalibus , pinnatifidis, acuminatis , laciniis oblougis falca-
tis obtusiusculis , soris margini approximatis uniseriatis , rha-
chibus puberulis , supra sulcatis paleaceis , stipite snpra palea-
ceo , subtus acnleato.
In sylvis Peruviae ad Miss. Tocache flnv. Huallagae vici-
nam. Jul. Aug. 1830. Herb. Poepp.
Ob s. Species haud dubie arborescens, A. pnngenti et pro-
cerae Klfs. (Polypodiis Willd.), quarum fragmenta comparare
licuit, similis. Haec diiFert laciniis ovatis , soris marginalibus,
stipite inermi; illa laciniis ovato - oblongis acutis, soris margi-
nalibus, stipite aculeato quidem sed glabro , nee supra paleaceo.
260. A, hirsuta Kze. : Cyathea hiranta Presl. Delic. präg.
p. 190. A. hirta Klfs. en. p. 249.?
99
In flor. Peruv. montihns schistaceis versns flum. Hnallaeae
catarractam primam Malpasso de Cajnmba, Majo 1829. lecta.
Herb. Kze. (pars rhachis eiim jngo piiinarum).
Obs. [Caudex arboreus, homine multum altior inermis.
Frondes subtriangulares, sexpedales].
Pinnae, qiias vidi ultra pedales. A cl. Preslii descriptioiie
non differt, nisi pilis paginae inferioris frequentioribns quam
snperioris. Sori in specimine nostro conlluentos.
261. A, villosa Kze. Cyathea Humb. B. Willd. Chnoopho-
ra Humboldtii Kaulf. en. p. 250, Kunth. uov. gen. VII. t. 670.
Hab. in Peruvia inter Cassapilio et Cucheros. Jul. 1829.
lecta. Herb. Poepp. Kze. etc.
Ob 8. Pinuas vidi bipedales. Sporae tricostatae, costis
obtusis.
262. A, pruinata Klfs. Herb. Polypodium Sw. W. 1. 1.
P. 207. Spr. 1. I. p. 60. c. sjnon. P.? caesium Presl. Rell
Haenk. p. 27. Cyathea discolor Borj in Duperr. voy. Cryptog
P. 281. Coli. pl. Chil. n. n. 145.
In umbrosismontium secus rivulos sylvae in peninsula Tal-
cahuano, Chile. Lecta sterilis Aprili 1828. (Diar. 459)
Herb. Poepp. Kze.
Obs. Cum speciminibus Mexicanis fertilibus omni pun
cto convenit. Brasiliensia, a Beyrichio lecta, laciniis latioribns
parumper differunt. Neutiquam arborea ut Bory (ad Duperr.
1. 1.) autnmat.
XL. HEMITELIA Br.
263. H. speciosa Klfs. en. p. 252. c. synon. Desv. prodr
1. 1. p. 320.
In sylvis rupestribus h,.midis obscnris Peruviae, ad Pam-
Payaco raro lecta Jui. 1829. (Diar. 1144.). Herb. Poepp.
Kze. etc,
7 *
100
XLI. CYATHEA Sra.
264. C» equestrisKze.i fronde bipiimata, piunulis remo-
tis, alternis, petiolatis, iuferloiibus divaiicatis , lanceolatis
acuminatis, basi iuaequalibus, pinnatifidis , laciniis oblongo -
falcatis, obtusis, apice subserratis, iuferioribns fertilibus, so-
ris subcostalibus irregularibus , costis rhachibasqiie partialibus
supra hirtis asperls , subtiis glabris , uuiversali stipite ....
InPernviae, moutibus prope Pampayaco, ad Cerro deCri-
stobal. Jul. 1829. lerta. Herb. Poepp. Kze.
Obs, De caiidice, vix iion arboreo , froiide stipitcque in-
dicia desunt. Vidi tautum piiinas, easqiie 1^ — 2 pedales.
Frons giabra coriacea. Sporae obtnse trilobae, rngosae. Piniiae
petiolatae, curvatae, laiu-eolatae, apice acumiiiato, pinnatitido.
Niilli rero adhuc descriptae similis diti potcst.
265. (k diiergensKze.: fronde bipiimata, [pendula], pin-
nis alternis , petiolatis remotissimis , pinunlis alternis longe pe-
tiolatis , divergenti-divaricatis, lanceolatis, acnminatis, pro-
funde pinnatifidis , laciniis oblongis falcatis, acutis, margine
rellexo serratis , soris costalibus numerosis contiguis , rhachi-
bns supra hirtis , subtus asperis , [stipite supra paleaceo , sub-
tns aculeato].
Hab. in Peruriae montibus ad Pampayaco, Jul. 1829. lecfa.
(Diar. 1163.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caudex arboreus 12 — 20 pedalis, fuscus, gla-
briusculus. Frondes longissimae , caudicem semper aequantes,
saepe multo lougiores , nutantes s. pendulac , apice in terram
prostratae , coriaceae. Stipites supra basi paleis laxis , lan-
ceolatis , castaneis , margine argenteo obtecti , subtus acn-
leati, aculeis brevibus , conicis. Plantae reliquae partes iner-
mes]. Pinnae infimae bipedales et ultra. Pinnulac inferiores,
saepe 6pollicares , petiolis semipollicaribns , Polypodii mlga- l
ris formam aemniantur; versus apicera diminuuntur, demum
101
coufliiiint. Fillx soris magnis, dcmum subcoiiflucntihus omistis-
sima, Indusia vesiculosa, teuue ineiubrauacca. Sporae triau-
gulares, rognlosae.
266. C, oligocarpaKzQ. : froiide hipiiiiiAta, piunulls ap-
proximatis, alteruis, sul)sessilibu3, pateiitibus, liueari-lanceo-
latis, acumiuatis, profunde piunatifidis, inferut'! fertililjus, ia-
ciulis approximatis , oblougls, falcatis, obtusiusculis, apicc
obtuse serrulatis, subtus sparsim pilosis, ad costas costulas-
quc basi palcaccis, basi sorophoris , soris minulis, costnlae
propiuquis , rhachibus partialibns supra tomcntosis , uuiversali
stipiteque subtus asperis.
lu Pcruviae sylvis ad Pampayaco , Iccta Jul. 1829. (Diar.
1101.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caudex arboreus 8 — 12-, raro plus qnam 15-pe-
dalis, inerrais. Frondes 6 — 8 pedales, nitidac]. Piuiias vidi
1| pedales, piuuulas ad 3| pollicarcs. Laciuiae 3 — 4 liiieas
longae, 1| — 1-| lin. latae. Paleae ad costas et costnlas ful-
vae. Rcceptaculum semiglobosum. — Proximae C. aculeata
Willd. Herb. Klfs. eu. p. 255. et arbo^rea Sm. Haec diifert la-
ciuiis liuearibus, toto maigiue serratis, acutiuscalis, costis
basi albo-paleaceis, receplacnlo bipartibili. lUa pinuis angu-
stioribus obtusis, laciniis liuearibus, toto margine serratis,
stipite acaleato.
267. C* cuspidata Kie. : froude bipinuata, pinnuUs alter-
uis subsessilibus , dirergeutibus , oblongis , cuspidatis , basi
inaequalibus , profunde pinnatilidis, subtus albo > squamulosis
adque eostas paleaceis, laciuiis lineari- falcatis, parte inferiore
fertili coutractis, apice crenulatis, acutis, soris eostalibus, rha-
chibus partialibns supra sulcatis, paleaeeo-hirtis, subtus niti-
dis, uuiversali supra aspera, subtus nitida, [stipite basi villoso].
Crescit in sylvis paludosis prov. Peruvian. Maynas , Febr_
1831. lecta. (Diar. 2286.). Herb. Poepp. Kze,
102
Obs. [Ctiudex saepe obliquus, 3 — 6-pedalis, aculeis
couicis atris laevibus horridus , paleaceo-villosus, fnscescens,
apice villis fusco- argenteis, nitidissimis dense obsitus. Fron-
des 4 — 5 pedales. Stipites basi eadein villositate ac candex,
praeditij. Rhaches atropurpureae. Frondes supra nitidae,
laete virides, subtus cauo-glaucae venis obscuris. Finuae ul-
tra 2pedales , piumilae inferiores circiter 5 poll. longae , pol-
licemlatae. Laciuiae subtus et margiue sparsim pilosae, 6 lineas
longae , ad duas latae ; inferiores , inpriniis iufima , yalde dimi>
nutae , plerumque steriles. Sori modo rariores , modo nume-
rosi; in apice laciuiariim semper deficientes. ludusia pilosa,
ferruginca, subcoriacea. Reeeptacula subconvexa, placeutifor-
mia. Sporae trigouae pellucidae! — Habitu ad C. arboream
accedit.
2. TRICHOMANOIDEAE,
XLIL TPiIGHOMANES L. emend.
268. T. punctatum (Poir.) Klfs. eu. p. 261. Sprengel
syst, veget. IV. p. 128. Hook, et Grev. ic. t. 236. (opt.).
Ad arborum cortices, iuter muscos, llor. Peruvian. lect.
specimina sterilia. Herb. Kze.
269. T. sphcnoides Kze. : fronde ereeta , simpliei subro-
tunda s. obovata, sinuata incisave, basi cuueata, margine stel-
lato-liirsuta, involucris paucis terminalibus, exsertis, bilabia-
tis, receptaculis siibiuclusis, stipite hirsuto.
T. reptans Hook, et Grev. ic. fil. t. 32. (excl. synou.).
In sylvis Peruviae depressis , arboribus adnatum , lect. ad
Pampayaco, 1829. (Diar. 1167.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Specimina Hookeriana e Jamaica, in Herb. cl. Leh-
manni observata, a Pernvianis solummodo margiue minus hir-
suto difiFerunt. Planta Swartzii et Hedwigii (vid. infra) abunde
diversa. Nostrae magis affinia: T. punctatum, quod fronde
103
breviasime stipitata, basicordata, margiue glabro; et T, Bo-
jeriHook. et Grev. t. 155. quod stipite elatiori glabro, invniu^
cris numcrosis iinmersis distinguitur.
270. T. muscoides Sw. Hook, et Grev. ic. t. 179.
In arbornin cortice muscoso, locis umbrosis humidis ins.
Cubae, sterile lect. 1822. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Specimina adsunt juvenilia, obovata magis , quam
ublonga. Species ncrvatione laxa a praeeedentibns facile
distingueuda. Icoii Hedwigii (Trichoin. hrmenoides), quam-
quam a Swartzio hiic relata, fronde sessili, profunde lobata
dilFert. Receptaculis pluribus non exsertis (forsau mutilatis)
tantiun a T. apodo Hook, et Grev. t. 117. diversa videtur.
271. T. reptans Sw. flor. Ind. occ. Hl. p. 1727. Hedw.
nov. gen. et spec. fil. c. fig. — Fil. Cubae exsicc.
In arborum truncis , praesertim in caudicc Oreodoxae Cu-
bae iuterioris lect. ad Caobas , 1823. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Ico« Hedwigii specimina juniora exhibens, nee
mala. Forma froudis mutabilis; uunquam iutegerrima , in no-
vellis iucisa tantum, in adultioribus pinnatifida, sinuata, adeo
snbbipinnatifida.
272. T. sinuosum Rieh. W. Hook, et Grev. 1. 13. (sec. specc.)
T. quercifoliiun Desv. Mag. 1. 1. p. 328. Dict. d. sc. nat. Aco-
tyledones t. 89. — T. incisura Klfs. en. p. 261. (e spec. planfa
junior).
Ad arbores flor. Peruv. prope Pampayaco, rarius lectiinj
Jul. 1829. (Diar. 1166.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Planta variabilis, junior laciniis simplicibus inle-
gerrimis, apice obtusiusculis, in venis et ad margiuem frequen-
tius stellato-setosa; adultior laciniis sinuato - dentatis , apice
Iruncato, emarginato, venis calvescentibus, ad margines spar-
sim stellato-setosa. Receptaculum plus minus longum, fragile.
Involucra ab initio arcta, demum apice dilatata, cyathiformia.
104
273. T, pellucens Kze. : fronde oblongo-lineari, acumU
nata, profunde piimatifida, laciuiis remotis, oblongo - liuearibus,
obtusis , irregTilariter sinuato - deutatis , secus costulam venas-
que subtus pilosas pellucidis , apice sorophoris , costa stipite-
que marginato setis adpressis fuscis hispidis.
In sjlvar. flor. Huallagae super, in terra et arbor. emortna-
fum parasita ad Mission. Tocachc lect. Juu. 1830. Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Cum seqnente 'e difficili T. crispi j cristati, pilosi
aliarumque '' grege ; sed distinctissimum. Caudex adscendens,
ater, fusco-paleaceus, fibris crassis, rigidis, striatis, fnscis.
Stipites densi 3 — ^-pollicares, teuues, semiteretes , supra ad
caualiculum marginati, fusci. Froudes 6 — 7 pollices longae,
If — 2 latae, obscure virides, coriaoeae, sub lente cellulis
densis, parvis, huc illuc pellucidis, et majoribus pellucidis Se-
rie simplici ad costulas et venas coutextae. Sinus inter lacinias
rotuudati. Sori raro ultra Septem, inaequaliter in lateribus
apicis distributi. Columclla longa, scabra. — T. pilosum
Raddi textui'U simili gaudet, alioquin longe diversum.
274. T. lilumosiatiKze.: froude lauceolato-lineari acu-
minata, pinuata, pinnis subaduatis, oblonge -liuearibus, apice
attenuato obtusis, margine sterili inaequaliter duplicato - denta-
tis , utrinque ad venas costasque hirtis , dimidio superiori soro-
phoris , involucris immersis bidentatis , stipite trigono rhachi-
que rufo- hirtis.
In sylvis densis montanisPeruviaeadPampayaco, Jul.1829.
lect. (Diar. 1107.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Caudex repens , pennae anserinae crassitie, rnfo-
paleaceus , fibris longis , rigidis , nigris , fusco - villosis. Sti-
pes 4 — ö-poUicaris, trigonus. Frons 10 — 14 pollices longa,
supra basin 2| — 3 poll. lata coriacea. Pinuae inde a quarta
frondi parte fertiles. Sori in quovis latere pinnae subnovem;
105
versus basin et npicem froudis pauciores. Reccptacula lou^s-
sima, eurvata, fragilia.
Similc T. cristato Klfs. (T. crispo Hook, et Grev.? 1. 12.
nee Sw,) ; sed differre videtiir stipite trigouo , froude latiori,
pinuis et supra pilosis , apice ma^s attenuato , soris copiosio-
ribus. T. trigonum Dcst. e Gujana froude pinuatifida, laciniis
acutis, stipite apice marginato facile distiuguendum. — T. cris-
pum L. Sw. Hedw. ic. piuuis latioribus et brevioribus, involucris
nou bideutatis paiiUo latius distal.
275. T. coriaceum Kze. : frondc ovato - oblonga in stipite
decnrrente, coriacea, subbipiuuatiüda siuubiis rotuudatis , laci-
niis oblongis, truiicato -obtusis, sinuato-inclsis, murginc nudis,
cflstis, vciiis stipiteque setoso -hirsutis, involucris immersis,
bilabiatis, labiis eroso-denticulatis.
Ad truncos emortuos delapsos prope Collares Brasiliae,
cum Xiphopteride serrulata lectum Majo 1832. (Diar. 2981.).
Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Speciem anno 1828. e specimiuibus Gujauensibus a
b. Weigelto lectis proposui. Peruviana majora, ceterum nou di-
versa. Proxime accedit T. Baucroftii Hook, et Grev. (ic, fil,
204.); differt froude magis paitita subtripinnatifida, sinubus la-
tis truncatis, nuda excepto laciuiarum margiue parce clavato-
piloso , involucro vix bilabiato , labiis integerrimis. T. arbus-
cula Desv. prod. p. 326. non minus glabritie differt.
276. T. brachypus Kze. T. radicaus Hook, et Grev. ic.
fil. t. 218. excl. syuon.
Cresc. in truucis arborum ad Yurimaguas, prov. Pernv,
Maynasj specimina quaedam juvenilia absque fructu lecta.
Mart. 1831. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Hedwigii figura, nomine T. scandentis insignita,
veram speciem exhibet Swartzii T. radicans , ipso teste in syn-
opsi. Ab hac vnlgari specie illa Hookeri et Grevil. e specimine
Hookeriano in herb. amic. Lehmanni examinato et icone abunde
106
difTert stipM.e sabnullo , piuais approximatis dccurrentibus , ho-
rizontalibus , profunde sed irregulariter inciso - pinnatifidis.
Novella nostra specimina ad partem frondes membranaceas,
piunatifidas , laciuüs inciso - serratis ostendnut et caudicem te-
nuem, fere bipedalem, rep entern,
277. T. pinnatum Hedw. 1799. fil. gen. et spec. c. ic. Sw.
T. rhizophylla Cav. (1801.). T. floribundum Humb. Bonpl.
Willd. (1810.) Hook, et Grev. ic. fil. t. 9. (opt.).
In Üor.Huallag. super. Peruv. sylvis opacis ad Mission. To-
cache terrestre. Jul. Aug. 1830. lect. (Diar. 1950.). Herb.
Poepp. Kze.
Obs. Specimina adsuut 1| - pedalia, aliaque minora apice
radicantia.
278. T. pt/aridifcrum L. Hook, et Grev. icou. t. 206.
Crescit in arborum truncis Peruv. ad Pampayaco lect. Jul*
1829. (Diar. 1105.). Herb. Poepp. Kze. i
Obs. Cum planta Liuueana imprimis e Plumieri icone
(t. 50. f. E.) judicanda vidcatur , uostram genuinam agnovimus.
Gonf. quae cll. Hooker et Grcville 1. 1. docte exposuerunt. Icon
vero Anglorum stipitem alatum, quem et specimina PernvianÄ
et Plumieri icon monstrant , minus bene reddit.
279. T. radicans Sw. T. scandens Hedw. fil. gen. et spec.
c. ic. (nee alior).
In flor. Peruv. montil)us excelsis ad Pampayaco, Jul. 1829.
rarius lect. (Diar. 1132.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. [Caudex ad pennae anserinae crassitiem accedens,
valde ramosus , repens , 15 — 20 pcdalis. Frondes vel hori-
zontales, vel depeudentes , nltra pedales].
107
XLIII. HYMENOPHYLLÜM Ste"» »/"n» «idI
280. H, tnterruptum Kzc. : frondc brevi-stipitata, ll-
neari, alternatim coutracta fructifcra, pinuatifida, supra costa-
que rufo-pilosa, lacmiis oblique lauceolatis , suljfalcatis , ob-
tusis, basi snrsum auriculatis, deorsum cuueatis, iuciso - piima-
tifidis, lacinulis subbifidis obtusis, fortilibus ovato-trapczoideis
sorig mar^iue snperiore et exteriore snbcontipiis , iuvolucris
breviter bilabiatis , margine exciso - dentatis, deuse rnfo - hittis.
In sylvis Peruviae ad Pampayaco, parasiticum, pendiiliinii
Lect. Jul. 1829. (Diar. 1104.). Herb. Poepp. Kze. etc.
Obs. Caudex teiiuis, repens. Stipes 1 — 2-poIlicaris
teres , pilosiusculus. Froiis saepc sesquipedalis et ultra. Pili
Stellati plerumque2-, 3-fidi, rarius 4 — 5-fidi. Reeeptaculum
brcTe, subclavatum. Sporae trig^onae. — Fronde iutcrruptim
fructifera, coutracta insiguis species et elegans.
281. H. tomentosum Kze. : froude subsessill , rij^idula,
utrinque tomentosa, pinuata, piunis subimbricatis, ovato-ob-
longis , apice fructifero dilatatis , obtusis , basi sursum auricu-
lata subcordatis , cuncatisvc , marginc inciso - crenatis , involu-
cris serratis , valde tomentosis.
Ex arboribus vctustis 11. Peruv. ad Pampayaco pendulum.
Karins lect. Jul. 1829. (Diar. 1143.). Herb. Poepp. Kze. ''
Obs. Frons 14 — 16 - polHcar., rufa, stipite brerissimo s.
nullo rhacliique tereti, rigidula, tomentosis. Pinnae pelluci«
dulae , f urcato - veuosae , versus basin decrescentes , calvescen-
tes, marcescentes , subcaducae. Pas:iua superior minus deuse
stellato- tomentosa, quam superior. Vidi specimen rhacM su-
perne bifida. — Filix spectabilis e vicinitate H. sericei Sw. et
plumosiKlfs. Hoc differt pinnis lanceolato-attenuatis, inciso-
dentatis , laciniis bifidis , stipite louajiori , teneritate et magni-
tudine miuori (maximum quod vidi specimen 8- pollicare); illud
(v: ic. Hedwigii) pinnis liuearibus decurreutibus , hirsutie steU
108
lata quidem sed miilto laxiori, stipite longiori, habitu graciliori
et magnitudine minori. H. pyramidatum Desv. prodr. p. 332.
rhachi alata, piimis clougatis acutis valde diversiim videtur.
Nou minus diversa H, pulchellum Schlecht, et trichophylluin
Knth.
282. H, ciliatum Sw. Hook, et Grev. ic. t. 35.
Cresc. in truueis vetustis sylvarum Perimae moutosarum
ad Pampayaco. Lect. Jul. 1829. (Diar. 1110.). Herb.Poepp.
Kze. etc.
283. Ä spec, dub, sterilts,
Lect. ad Pampayaco Peruriae 1829. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Caudex filiformis, rufo- villosus, longissime re- .
peiis. Stipes 3 — 4 -linearis, villosus. Frons lineari - oblonga '
2 — 3-pollicaris obtusa, basi in stipitem decurrens, supra stel-
lato - pubescens , bipimiatifida , laciniis ovatis , obtusis , laci-
uulis linearibus, obtusis, emargiuatis, spiuoso - serrulatis,
ciliatis.
284. H. Bei/richianum Kze.: fronde curvata, iu stipi-1
tem decurrente tripinnatifida, subtus hirta, supra glabra, laci-
niis priraariis oTato-lanceolatis, curris, secundariis oblongis,
lacimilis linearibus obtusis, denticulatis , setoso - eiliatis , soris
terminalibus , involucris ovatis, eroso - deutatis.
In arborum truncis flor. Pernvian. ad Pampayaco, Trichom.
pyxidifero mixtum. Jul. 1829. lect. Heil». Kze.
Obs. Specicm eandem sub H. dichotomi nomine ad Sier-
ram d'Estrella lectam mis. meritiss. Beyrich. Specunen peru-
vianum non differt. Caudex repeus, radiculosns. Stipes 3 - pol-
lic. teres , supra glaber , subtus stellato - pilosus , apice alatus.
Frons 4 — 6-pollicaris. Rhachis alata. Laciuulae arctae , nt
sinubus oblongis frons quasi perforata videatur. — Affine ha-^
bitn H. elastico, quod rhachi nuda differt, et H. fiunarioidi^
109
margine frondis integerrimo , glabro , receptaeulis retusis facili
opera distiuguenda.
285. H* fucoides Sw. Hedw. fil. gen. et spec. c. ic, sub
Trichomane.
H. Iiitenupto mixtum speclmen reperiebatur.
Obs. Cum planta lud. occid. et Mexicana omuino cou-
veuit. Similis sed diversa species est H. cristatnm Hook, et
Grev. t. 148.
286. H, asperulum Kze. : fronde ovata, bipinnata, co-
viacea, lacinulis linearibus obtusis, serratis, soris supraaxil-
laribus , involncris maxirais ovatis, patentibus, iutegerrimis. —
Coli. pl. Chil. II. n. 146.
H. Tunbridgense Hooker bot. of Bcecheys voy. pait. II. p. 52.
(e loco).
Obtegit praerupta humida argillosa ad Talcalmano flor.
Chilens. Aprili 1828. Icct. (Diar. 418.). Herb. Poepp. Kze.
Obs. Ab H. Tuubridgensi Sm. differt statura rainori,
fronde breyi- ovata, iuvolucris maximis, profundissime partitis
patentibus, integerrimis et textura frondis coriacea, areolig
rotundis, obscuris, nee oblongis, pellucidis. Ab H. Wilsoni
Hook, rhachi aequaliter late alata. Planta caespitosa, vix pol-
licem alta, caudice filiformi. Sapor amarus ut in H. tunbrid-
gensi. Eandem speciem in Brasilia lootam vidi in Herb. cl. de
Martins. H. tunbridgense e Concepcion a Durvilleo leetum et a
Boryo (ad Dup. p. 284.) commemoratum , hujus loci videtur.
287. H, clavatum Sw. Trichom. Hed. fil. gen. et spec.
Pampayaco Peruviae. Lect. Jul. 1829. Herb. Kze. etc.
288. H, abtetmum Hook, et Grev. t. 127.? Lect. c. prae-
cedente; sed sterile. Herb. Poepp. Kze.
Obs. Cnm planta a Jamesono in Andibns Peruviauis dc=-
tecta, satis congnia; sed specimina minora. Frucluum defc-
utus uil certi proferrc sinit.
110
289. H, fumarioides (Bory Willd.) Klfs. En. p. 269.
Lectiim ad Collares Brasiliae borealis 1832. Herb. Poepp.
Kze.
Obs. Cum speciminibus Chamissonianis a b, Kaulfnssio
mecum communicatis omni parte conveiiit. Plantam vero Bra-
siliensem ab Orientali specie differre, yerisimillimummihi videtnr.
MARSILEACEAE R.Br.
XLIV. MARSILEA L.
290. M* quadrifolia L. etc.
Vulgaris in lagunis Cubae ins. ad las Piedras. Lecta ste-
rilis Aug. Sept. 1823. Herb. Kze.
Obs. Specimina magna , foliol. 1^ pollicaribns.
XLV. SALVINIA Schreb.
291. S» htspidaE.B. Kunth. nov. gen. I. p.44. Synops.I. .
p. 101. Exs. fil. ins. Cubae.
In magnislaguuis ins. Cubae anstral. ad las Piedras, Septbr,
1822. lecta. Herb. Kze.
XLVI. AZOLLA Lara. R. Br.
292. ji, magellanica W. Hnmb. Bonpl. Kuth. nor. gen« 1.
p. 43. Syn. I. p. 100. filiculoides Lam. Enc. I. p. 340. illustr.
t. 863. Salvinia Azolla Baddi nov. gen. et spec. p. 2. t. 1. f. 3.
Klfs. en. p. 273.
In aqnis stagnantibns ins. Cnbae ad las Piedras frnctifera
lecta. Febr. 1824. Herb. Kze.
Obs. Specimina Raddiana optime congruunt.
293. A, arbuscula Desv. prodr. p. 178. vidtr. A. magel-
lanica Coli. pl. Chil. ITI. n. 267,
111
Lecta ad Antiico, ;Chile australis, sterilis , Novbr. 1827.
(Diar. 700.). Herb. Kze.
Obs. Quantum ex diagnosi brevi Desvauxii judicare licet
plauta nostra ab illa uon difFert. Huc spectare videtur Feuillei
icon : Journ. II. histoire des plant, mcdiciual p. 43. t. 35. (cujus
apographa videtur fig. Dillenii t. 43. f. 72. (a Kaulfussio ad A.
magellanicam landata) potius hujus loci.
HISTORIA BALSAMINEARUM
SYSTEMATIGA,
ACCESSIONIBUS NONNULLIS AUCTA STÜDIIS GEORGIl
WALKER -ARNOTT ET JOANNIS ROEPER.
ACCEDIT TAB. LAPIDI INCISA (TAB. L)
L. B. S.
A.micus G* ^* Walker - A.rnott y in litteris jucnndlssimis quas
d. 23. Octobris a. 1833. ad me dedit, Balsaminearum
meutioiiem aliquam feiit, simulque a me rogavit, nt observatio-
nes suas in diarium botanicuin S chic cht endalti mei insererem.
Quum clarissimus vir posceret iit qiiae ipsc anglice scripserat,
aut Gallico aut Latiuo sermone redderem, non yolui non ei sa-
tisfacere. ütiuam mihi successerit ut ejus ideas observationes-
que plauis verbis iutegras saltem incolumesquc rcddiderün!
Eu lector benevole quae Walker - Jirnott ipse fert:
Sdas autem amice, casu qnodam itaevenisse, ut
disputationem tuam de Balsaminearum Jioribus et afßnitati-
hus paucis demum abhinc diebiis perlegerim, characteribus fa-
miliae, generum specierumque Balsaminearum in libro
nostro (Prodromus florae peniusulae ludiae orientalis , aiictori-
bus jR. Wtght et J. A, Walker - Arnott) , jam pridem abso-
lutis et in lucem editis. Si forte iucideris in hnnc librum faciie
videbis theoriam tuam de florum suprallaudatorum iudole minime
113
cnitf mca *) convcnire. Kunthtuntf (;(uo dücc prius jain ttsns
€Td!ta. in conscribpndo charactere familiae Balsaminca-
rum in Encyclopaedia Brifanuica (od. VII. Vol. V. p. 103.) cx-
hibito , nunc itchim secutus snm; ita tarnen ut, si antea temere
ad clarisslmi vilri ntitum me conformareram , nunc e contrario
rationibirs indnctns snm Kunthio omniuo ij^notis, talibusqhe, ut
aliter fiere non pohicrit, fniiu pjusdera yiri thcoriam de llornm
Tcra structura luibi suppeditaverint , ctiamsi ab illo verbis ex-
prcssa nbndum exstitisset.
Observationes tnas circa authcrarum strnctnram omninö
confirmavit plurimarum speclerum e ßahamincarum faniilia
hoc respcctu a mc Wi^htioqtie instifutiim examen; nos qnoqüe
numquam vidinius anlhcras quasdam uniloculares. Hinc et ego
oonclusi geuera IiHpaticntem et Balsaminam qnoad
antheras non differre. Vidi equidem aufheras in speciebus qni-
bosdam secus longitudinem, in aliis transverse dehiscere;
quüm antcm hisce charactcribus niilla mihi accedcrc visa sit
habitus externi dlfferientla, satius fore duxi, si genera dno
modo allata iterum conju/igerentur.
Te certc non fugit, Decandollium in prodromo sno (I.
p. 687.) quaercre, annc Balsamina Madagascurien-
sis et Impatiens natans, propter calcaria gibba, nb-
viim potius conslifuant genus? rriorem plantam neqne ipse
vidi , neque ab aliis compori , quomodo »'jus fructus sese habe-
»ret. Crediderira Balsaminam Madagascaricnsem
averis Impatientibus non differe; occnrrunt saltem spe-
cies cpmplurcs **) quarum calcar gibbnm solumjnodo refert,
*) Qmim characteres familiae genenimque Balsaminearum so-
his elaboraverün , fas est. errores, si qui sunt, mihi solo impntari.
W. A.
""♦l e. g. Impatiens scabrinsut a Hepne, f. pendula Hey-
ne, I. ruf e sc ens Benthnm. I. itico nupicua Beatham,
"rßd. IsHefU 8
114
neque, uti iu reliquis, productum est. Quod e conti^ario Im*-
patientem natantem attinet, omni jure pro genere di-
stiucto debet habeii, et videmus quoque eandem a G, Donio
(iu Volumine primo libri cui titulus jMillers dictionary') Ty-
toniae nomine salutatam et ab Impatientibus veris se-
junctam. Attamen notaudum est Tytoniae cbaracterem ge-
nericum a. Donio e calcari gibbo solo fuisse repetitum, neque
lorsan auctorem umquam ipsum vidisse spccimeii hujns plantae.
Quid autem tibi videbitnr si a mc accipies haue ipsam Im pa-
tientem natantem uuieam in tota Balsavtinearum
faniilia legitimam Üüinm structuram oculis uostris exhibere,
eandemque taliraodo quoad floris indolem typum familiae con-
stituere? Tarn normalem reperimus hujus stirpis llorem, ut
ne quidem charaeter familiae, qualem nou solum a Decan-
dollioy Achille Richardio et Kunthio , sed etiam a tcmet-
ipso datum coram babemiis, in illum cadat. Im patientem
nimirum refert fere regulärem, calyce praeditam peutasepalo
eolloraque pentapetala, cujus partes cum calycinis partibus al-
tcruant. Tarn sepala quam petala videmus omniuo libera.
Quod si ntrumquc verticillum cum vorticillis calycino corollino-
que Impatientis cujusdam legitimae comparamus, luce
clarius evincitur, Kunthium veram indolem lloris Balsa-
minearum cognovisse, quum statuit petalorum nnnm defi-
cere, partemque a te petali symmetrici ecalcarati nomine salu-
tatam revera sepalis duobus connatis constitui. Doleo me hu-
jus epistolae arctioribus limitibus impediri quominus reliqnas
pa^^tes Impatientis natantis cum organis iisdem re-
spondentibus ceterarum Balsamincarum comparem. —
Liceat tamcu nonnuUa addere Impatientcm natantem
I. filiformis U'iijht et Arnott (neque /. oppositifolia,
uti in pagina 140 Prodroiui npslri florae peninsulae Ind. Orient, lap-
su typograpliioo legilur). W. A.
.116
spectantia, antoaquam praesens thema omiiino mittam. Siipra
quidem dixi G. Donium hanc speciem Tytoniam nomi-
nasse, jam autom, si placet, videamns, au et in postcrum hoc
nomine sit appellanda? — Ecce liiijus plautae characterem g«.
nerioum, qualeni ipse enm elaboravi, differentias tantnmmodo
recipiens quae Tytoniam inter et Impatientem inter-
cednnt.
Sepalab, libera, colorata. Petala b ^ iuacqnalia, li-
bera, summnm foruicatum. Staminab; iilamenta api'-
cc couuata; antheiac loviter cüuuatae, bilocnlareS)
apice dchisceutes. Stigmata b^ sessilia, acnta. Fru-
ctus succulentus, drupaccus, quiuquangnlaris, quiu-
quesulcatus, quiuqueloeularis; eudocarpium osseiim;
semina in locnlis solitaria.
Videsne antem cuinam alii generi plantarum iharacter
hiccc ad amussim oouveuiat? Hydrocerae procnl dubio,
geueri a Blumio in libro ciii titulus jBjdragen' jam auuo 1825
constituto , et pro typo novac Hy droc er ear um iamiliAe
habito. Hanc familiam ipse quidem quondam (in Encyclopae-
diae Britannicae Vol. V. p. 103.) agnovi, serius tarnen ean-
dem cum Balsamine is conjuuxi. Genus Hydroceram
structuram Balsaminearum optime demonstrare, supra
jam cousignavi. — Quod species attinet, JaTanensem non no-
tI, neque uspiam iiiyeni descriptionem qua edocerer an ab
Impaticnte nata7ite Tf^illdenowti di&esat nee ue. Ro-
thius (novae plant, spec. p. 164.) indicat, Impatientetn
trifloram Linnaei a natante vix differre; quam sen-
tentiam in dubium revocat Wallichius (couferatur Roarburghii
flora Indica cura Tf^allichii; Vol. II. p. 455 in adnotatione).
Specimina a WalUcliio Impatientts triflorae nomine
designata (vid. numerum 4756 catalogi,) omni respectu conve-
ninnt cum plautis ab eodem viro uumero 4755 inscriptis, el
Tmpatientis natantix nomine di«tribnti«;. Vi .infem
8 *
116
biunaeannm synonymen snpra omnem diibitationis aleam eve-
liatnr, priinnm hac in re iuter omnia adivimns^ oracnlum, her-
barinm dico Hcrmannianum y qua anctoritate , vix recasanda,
Mothti opinio ommno confirmatur. In posterum igitur Will-
denowii Impatiens natans Hydroccra triflora
erit appellanda, necjue nosmetipsi in Prodromo nostro aliam
adoptaviraus designationem. Hermannt phyto phjlacium nobis
pfaeterea qnoquc obtnlit bonam iconem hnjus plantae, fignris
anaiyticis floris ditatam , f{\i[im. Linnaeum fugisse oninino mi-
rum mihi 6st visum. Icouem a Biirmanno in thesanro Zey-
Lanico (tab. XVI. fig. 2.) datam minime accuratam dixerim, ne-
qne;meliorem piito Jmpat ientem in eadom tabula dclinca-
tamv Calcaria ' in figuris hisce botanicorum virornm saoculi
praeterlapsi semper longiora videmus ac in natura occurrnnt.
Rheednicones a> te landatae (de florib. et alf. Balsam, p. 18.)
omnino sunt phautasticae , et quod ejnsdem viri dcscriptiones
attinet, nemo jam est botanicorum qui nesciat illis et ne tnnr
qnidfira esse fidendnm, quum forte figurae bouae sunt. Rum-
phius e contrario bonas dedit descriptiones malasqne pictnras.
Rheeddi icon, in tabula 31 Voluminig noni exhibita, procul
dubio Scrophul.ariueam plantam adnmbrat, et quidem verosimi-
liter Bonnayam quandam *). Verain Impatientem
appositifoliam Linnaei e herbario Hermanniano to-
gttovimus eandem cum /. My sorensi Wallichii (et qttidem
illa,. quae in catalogo WaMichiano numero 4743 A in^cripta*
est? speeimina B et C, aeque ac Invpaficns Mysorcn-
>?«i5 RotJiii , a priore diflFerunt). Characterem hnjus speciei
dddimus in pagina 139 Prodomi nostri snpra Iaiid<ati. «-"»t
*) Haec enim figura Impatientem non sisiit, quod luce darin»
probatur tum inflorescentia, tum descriptione Rheediana etc.
Hinc genus diversnm, fortassis Rhinanthacenm. De florib. ef affihit.
Balsam, p. 18. R.
117
In pAg;ina sexagesima libri ttii aunotns , nuspiam Cisto-
carpi, geueris a Kunthio citati, ullam te iuvenisse de-
scriptionem. Mihi hoc nomen lapsu typothetae e Ledocar-
po ortiim esse videtnr, quod ipsiira autom aoque rejiciendum
est, quam Cavanilles candem ]ilaiitam jam anno 1804 Bal-
bisiae verticillatae nomine desi^naverit *). Idem va-
let de Caesarea ^ug. de Saint - Hilaire , finam. Cavanil-
les eodem anno Vivianae nomine promulgavit **).
In pagina decima libelli tni commentatus es characlef-eiii
genericum Impatientis , qualom ly?nnaews reliqnit. Pace
tua opinionem foveo tuae prorsus contrariam. Si memineris te
Kunthiumque in eo convenirc, utrumque petalorum latcralium
constare e petalis dnobiis coalitis, lacile videbis petala d et rj
(par intermedinm) revera partes esseeasdem, qnas uterque ve-
stnim nomine petalornm lateralium snperiornm designavit et
qnae alii botaniei lobos snperiores petalorum lateralium nnncu-
pavernnt. Concedo equidem lobos hosoe, rel petala si mavis,
non penitns evanescere, saepius tarnen hasee partes minimas
observari. Tales nobis exhibent Impatientes tripc-
fa/a***), rufescens Bcntham , diversifolia Wal-
Hch, Kleinii Wight et Arnott ^ porro planta in tabula
49 Vohiminis noni horti Malabarici depicta, oet. cet.
*) Hoc s^Tionymoii jam a Sprengelio in systemate vegetabiiium alla-
fum Video. R.
**) In Utteris d. 13. Mariii m. a. 1832 ad rae dacis clarissimus Cam-
bessedes ine jam momiit, uomeu Cistocarpum errore typogra-
pliico e Ledocarpo ortnin, et Caesar eam suam a Cavanil-
lesio Vivianam, a Lindleyo autem a 1828 Macraeam fuisse
appellatam. R.
***) Hoc nomen planta accepit propter petala Cvel lobos) duo infe-
riora, et petalum a te superius dictum, quod petalum Kunthius
et ego sepala duo superiora, petaloidea, coalita, appeUavimus.
W. A.
118
Aliaiu (leuiqiic addam observationeju. Rotalam inter
plantas veitieillis floralibus trhneris praeditas recenses. Num
auteiii ipse hoc geiiiis examinasti ? Ex observationibus a me
ipso institutis sequitur, characterem geuericum, ab auctoribus
]mic stirpi attributum, oinniiio erroueum esse. Caljcem vidi
quiuquedeutatum; corollam pentapetalam , petalis miimtis cst-
dueisque; stamiua quiuque. Plajitas a me examiiiatas veros
Rotalae geueris esse oives, lestatur lierbarium Madrasia-
num, cujus specimiiia e parte a Koenigio sunt coUecta, et e
quo herbario Willdenowius suam Rotalam accepit; testa-
tur porro auctoritas speeiminnm Koenigianorum in herbario
Bauksiano asservatorum. Coram habco specimina centmn et
quod excurrit, a JJTigTitio collecta, et uihilo luiuus ne semel
quidem tria sohimmodo iiumeravi segmenta calyciiia. Hinc,
etsi qnomodo errari potuerit vix iutelligo , tarnen concluserira
characterem genericum hucusque exhibitum ex observatione
errouea prodiisse. Alteram Rotalae speciem, eamqiie
Mexicauam, a Schlcchtendalio in Linnaeae Volumine quinto
(pag. 567) descriptam, nondum vidi. Sin Schlechtendalium
oci^li sui fefellerunt (ipse autem jam observat stirpem demum
esse examiuaudam,) charactcr geuericus melius cadit in plan-
tara Mexicauam quam in ipsissimam speciem ad quam a Lin-
naeo elaboratus est.
Vale faveque amico tuo G. A. Walker -Arnott.
JOANNES ROEPER GEORGIO WALKER -ARNOTT
S. P. D.
De meis Balsamineis variae seutentiae. Agardhius
in diario botanico Ratisbonensi Cruciferis affines et ad
Cruciferarum typum efformatas sibi probavit, me hono-
riiice vituperans quod geraniaccam proposuerim theoriam;
Bernhardius in hac ipsa Linnaea docte uovarn proposnit
119
apnis^natnin halsaraineariim solutiouein ; Tu amanter adversa-
rionim moorum aug^os aciem, simnl Kunthiiim (uti crediderim
jam invitura,) in Tiias partes trahens. Np autem Tmpa-
tientiuin monographum rcprehensioiiis impatioiitom crodas,
latiue gratias Tibi agam germanas, qiiod observationes Tiiaa
iiiilli alii roinmisoris divnlgaudas, ac mihi. Eccc bontim tI-
nim, natura^ amicisquc fidum, ot qualem scmper mihi optave-
ram in boftinicis rt^bns advorsariiim !
Sed ad rem ipsam vciii». Et primiun Tibi gratnlor quod
H ifdroccreas absqne metamorphosi, et, uti mihi e cha-
ractere vidctnr, annuente natura, in Balsamineas muta-
veris simnlque T^ytoniavi deleveris. Mactc virtnte Tua;
t.ali enim oxpurgatioue magnopere egent srstemata iiostra.
Secundo loco mihi gvalulor Balsamineanim typum
talem revera exislere a Deo creatiim, qualem, si licuisset ho-
miui mnrlali , ipse procreassem ad probandam firmandamque
theoriam moam. Anteaqnam Impattcntem natantem
(cui W^alUchius noster in hcrbariis ditissimis quae uon sibi
sed aliis legit numerum 4755 apposuit,) examinassem, jam e
vorbis Tuis conolusi haue plantam aperte et legitime prae se
ferro, quod Tmpatiens noli tangere ohscurius. Im-
patiens Balsamina autem tantummodo oulta, neque
culta sempcr, inuuo quasi iuvita, exhibent. Neque fefellit me
Judicium meum uti mc edocuit examen severis.simum ipsius
Impatientis natantis , vel si mavis Hydrocerae
triflorae, Yideo quidcm Te aliter interpretari Balsa-
mineas, attamen uon video neque cur neccsse s?Y aliter eas
interpretari , neque quomodo possit aliquis. Immo si mihi
quae nccessitas prodire videtur e Hydrocerae triflorae
indoie rite cognita, (et a Te rite exposita,) ea est, ut confitea-
mur hujus plantae flores solemnes omni respectu cum floribus
»stis insolitis Impatientis Balsaminae couvenire,
quos jji tiactatulo meo ad typum accedentes proclamavi atque
120
descripsi (cf. pagg. 9. 16. 62.). Statuis iu Impatientc
noli tan gere et Balsamina hortensi (qnas species
veluti optline cognitas vulgatissünasque prae ceteris laudo,) pe-
taliim quiutum deficere , partemquc quae ejus lociim tenet e se-
palis dnobus coalitis constare. Cur autemita, qnaeso, amice?
Haec pars loco*), iusertiouc **), aestivatione, uervis, figu-
ra, iudole, inimo et maguitudiue rclativa ad amussim conve-
nit cum organo quod in Hi/drocera petalum qiüiitum
proclamas.
Cur porro sepalorum duorum minimonim, in Impa-
tientc noli tangere a me detcctorum (vid. pag. 10.) sc-
palorumque totideni in Balsaminae speciminibns cnltis
saepe adventitiorum (pag. 9 cet.) uullam habulsti rationem?
Ibi tarnen provenire dixi haec sepala iu speciebus modo allatis,
ubi in Htjdrocera adsuut sopala duo anteriora, nimirum
ad utrnmquc latus petali quiuli. Neque iu Impatiente
Balsamina , qnando exstant, alitcr diflferunt ac statura pa-
rum minore. Loco quem tenent, iusertione, aestivatione, ner-
tIs, figura indoleque et hae partes conreniunt cum Hydro-
cerae orgauis rcspoudeutibus. — Jam autem, si haec omuia
ita sesc habent, ea autem revera ita sese habere, mecum testa-
tur Mcisnerus uoster — jam qnaeso quid restet Tibi ad susti-
nendam thcoriam olim Kunthianam? Quid denique restat et
Bernliardio clarissimo, qui , etsi Balsamincis nullam
fere arctiorem cum Fumariaceis Pap averaceisque
intercedere afiinitatem rite perspexit, uihilomiuus tamen e Hy-
pe coo celerius couclusit petalum quiutum (anterius) Bal-
saminearum ex orgauis pluribus constare arctissime coaii-
*) Hoc est, laiere quod petalum hocce (cnetin decagono flori?:, vel
figura geometrica quam flos explicaius e( a vertice inspectus cfficit.
**) Hoc est, altitudinis relativae gradu quem tenet hocce petalnm
in axi 4oris a latere inspecto.
121
tis? Si per tcmporis angiistias licerct, Bernhardianam theo-
riam simul refutarom ; hodie autem uegotiis premor , ncque for-
aan in posteruni recurram ad Balsaminearum symme-
triam, quum pcrsnasum mihi sit, botanicos omues penes quos
judicimn est Hy drocera semcl inspecta cogttitaque aliter de
Balsamincis non commcntaturos esse ac ipse commenta-
tus sura.
Affirmas flores Hydrocerae Tuac tarn reguläres esse,
ut ne familiae qnidem iharacter, qiialem ego exaravi, iu eos
cadat. In pagina decimaqninia et sequentiljus tractatnli mei
eharacterem Balsaminearum exhibui. En enndem coar-
ctatnm iisdemqne terminis expressum quibus Tn usus es :
Balsamineae Hydrocera
(de florib. et äff. Balsam. p. 15.) (e G. A. Walker- Aniott.)
Sepala 5 ant abortu 3, libera. Sopala 5, libera , eolorata.
Petala 5, inaeqnalia, petalis Pctala 5, inaequalia, libera,
4 interioribus plus vel minus snmmum *) foruicatum.
connatis, summo libero sym-
metrico.
Stamina 5, filamenta apicc Stamina 5; filameuta apiee
connata; antherac basi coa- connata; antherae leviter
litae ant liberae, biloenla- connatae, biloculares, apice
res, ab apiee rima longitu- dehisccntes.
dinali dehiseentes.
Stigmata 5, sessilia acuta. Stigmata 5, sessilia acuta.
(pagg. 59 et 63.) Fructus Frnctus succulentus, drupa-
quinquesulcatus , quinquelo-
cularis. Ovula 3 — 4 in quo-
libet loculo cet. cet.
ceus, quiuquangularis, quin-
quesulcatus , quinquelocula»
ris; endocarpium osseumj
semina in loculis solitaria.
*) Bevera infimum est, et quidem tarn in Hydrocera quam io
Balsamina et Impntiente. cfr. Tabula. ^ B.
122
Eudocarpium In Balsamina hortensi cartilagi-
neum, exterius parenchymate carnoso tectiim (frnctns ig:itur
quodammodo succuleiitus , quodammodo dnipaceus). lu
Hydrocera loculamenta fructus 2 — 3-oviilata; semiua ma-
tuTA oiulortitn quorundam a^orf» solitaria (vir. Lindley , in-
trodnctiou to the natural System ofbotanv; London 1830.). Si
alia plantarum ji^euera admodum uatiiralia rcspicio, oritiir
mihi suspicio, fructuum indolem quaudoque ad toustitnenda
genera vere uatiiralia vix sufficere. Exemplo sunt amyg-
dalus communis et-A. Pcrsica, Nigellae variae,
jictaeae species, Euphorbia akenocarpa , Cle-
matides subbaccatac, cet. Impatientes quoad anthe-
rarum dehisceutiam variare, Tu ipse auctor es, quamobrem
character ex antherarum historia repetitus hie fere nullius fa-
ciendus.
Nou possnm non coufiteri cumulari me maximo gaudio,
qnod, quautum rideo, victor dicessurus sum c duellio uostro
atramcntario. Et eo magis gaudio affectus sum, quo anxius in
tractatulo meo de Balsaminearum floribus et affiuitatibus cona-
tus eram naturam natura commentari , argumenta mea non e
phantasia sed e natura repetere, theoriis de abortu et'coalitioni-
bus orgauorum non abuti, anomaliis autem parce iuuiti. Ni-
hil enim tarn tiraeo quam ne contra naturam peccem, quam, di-
rinitus creatam, admirabilem simulque inexplicabilem, religiö-
se vereor, quam colo, quam pro viribus sequor. Igitur non
mihi gratulor sednaturae, quam felicem praedico quod theoriis
nostris erroribusque non mutatur. Quautam enim, si contra-
ria evenireut, anno 1771 calamitatcm perpessa esset Rotala
(utinnumeras alias plautas taceam,) cujus characterem Tu, fe-
liciter uti spero et cupio, emendasti. Rotalas possideo
equidem verticillatam (a Vahlio denominatam et olim
cum clarissimo Lamarchio communicatam,) et Mearicanam (a
Schlcchtendalio ipso determinatam) , attameu nondum exami-
123
aaveram ; priorem , quia calyces ii fructus maturi valvolis de-
hiscentiliiis uimis laceratl snnt; alteram, quia e speciminihus
minus perfoctis rix certi quicquam potciat invcniri. Talern
igitur statupram Rotala m , qualom Linnaeus et qui cum
secuti sunt colebratissimi botauici dederunt , quamohrem. erga
hoc plautarum geims millum est meum pcccatiim uisi quod iis
rredidi; quibus non credere ucfas putabam. Caeteroquin exem-
plum hoccp, quod, sin falsum, tarnen dnbium est, lubcnter
eliminabo, et quidom co lubentius, quod alia adhuc supersuut
rertiora vulgatioraquc cxempla numeri ternarii in florum dioo-
tyledoneorum Tcrticillis.
Heic si licet addam , iuler exenipla directionis florum pen-
tamerorum in pagina 16 a me allata, Lobeliam ijivita na-
tura irrepsisse. Oblitus eram resupinationis floris Lobelia"
ruiity jam n Roberto Brownio (general remarks etc. p. 27.)
indicatae. Errorem beuevole designavit amicus mens accura-
tissimus ^lejcander Braun y Tibi probe cognitns, jam Carls-
ruhae liistoriae naturalis professor.
Quod me admones de Imyatientis characterc geuerico
Linnaeano (qui ad explicandas Balsamineas rix alicujus
momenti esse poterit,) et male a me interpretatum fuisse censes,
respondebo me nuper in diario botanico Ratisbonensi nonuulla
de eo annotasse. Linnaeum magnum Balsaminearum
typi intelligentem quam ignarum fuisse, in opusculo meo sta-
tuere malueram; vix ceterum est quin credam haue rem hodie
non posse certius enucleari. De hac re doctiores dijudicent et
me, si forte erravi, condemnent.
Aliqna habeo in spe Te amice integerrime mihi ad hasce
meas litteras rescripturum. Tuas litteras saltem rehementer
exspecto. Ego hodie nil amplius habeo de Balsamineis,
uisi forte figuras satis rüdes, sed uti spero accuratas, quas me-
lius fecisscm si primo jam tractatulo addidissem. Spero thco-
riam meam iudicatione hac topographica floris facilius tutiusque
5.J2JJ. — .
prabatam irl ac Terbis , quae praeterea hodie parum curaiitur.
Si qui forte erunt iu patria Tua quibus opuseuhim meum de
Salsamineis acceptum fore existimas, ad me scribas Te
rogo , aut ad Schlechtendalium nostrum. Numquam enim de-
,ero Tibi et amicis scientiae iiostrae aliqnid qiiod fieri potest a
me petentibus. Hoc velim Tibi persnadeas.
Da operam iit valeas et mox ad me scribas. — Dabam Ba-
sileae, d. 20. Jaiiuarii m. a. 1834.
Ol
.tii
OSCILLATORIA TAPETIFORMIS i>
Zenk.
Tapetenforinige Oscillatorie,
mit Abbildung nnd Besthreibnng ioi!
von ;:IA-
./. C. Zenker.
tHierzu Taf. IlO ' '
JJiagnos, Filis simplicibus tcnuissimis, intricatis, non ra-
diantibus, mucosis, densum Stratum membranaceum forman-
tihus , prlmnm vircntibus , dein roccinoo - roseis denique pal-
■'■'i'U-
hde - carneis.
Habitat in stillicidiis montinm calcariorum prope Jenam
(praesertim im RauJithale und Mühlthale) totumque ferc Tiget
annum.
Nie anders als in Kalkfels - Schlucbten , Wasserrissen und
Einschnitten der Felsenwände , wo das Wasser mit wenig Un-
terbrechung fast das ganze Jahr hindurch herabträufelte, wur-
de diese Alge getroffen. Namentlich hat sie sich in den beiden
durch die Schlacht 1806 so merkwürdig gewordenen Thälern,
dem Mühl - und Rauhthale , in einer Entfernung von ungefähr
einer Stunde von Jena häufig angesiedelt. Dort überzieht sie
wie mit einem Teppiche den vom Wasser herabgeführten und
abgelagerten Kalkschlamm und nimmt , wenn nicht anders Vor-
sprünge und andere Unebenheiten es hindern , oft einen Raum
126 .
4
von mehreren Quadratfussen ein. Anfänglieh erscheint «ine lich-
te grasgrüne Färbung, die aber schnell in eine blasscarmine
übergeht und endlich fleischfarben wird. Zugleich bemerkt
man während dieses Wechsels , dass sich schmalkantige, dunk-
ler gefärbte Erhabenheiten bilden , welche man füglich mit wei-
ten Maschen und das Ganze mit eiuem ISetze vergleichen kann,
dessen Zwischenräume mit einem ebenso zarten, als dichten
Gewebe erfüllt sind. In der That erweiset sich Alles bei nähe-
rer Untersuchung als ein Filz werk aus sehr feinen, mikrosko-
pischen, einfachen Fasern, welche mit Hülfe einer ziemlich
consisteuten Gallerte wie zusammengeleimt werden. Tritt end-
lich gänzlicher Mangel an Wasser ein, so zerklüftete die ganze
Algendecke, indem sie fest an der obersten Schlammschicht
klebt, in einzelne dünne, unregelmässige Fetzen, die sich
nicht selten völlig einrollen. In diesem Falle wird das Colorit
oft etwas violett.
Abbildung, Ein Stück der frischen (feuchten) Oscillato-
ria tapetiformis in natürlicher Grösse. Bei a ist noch deutlich
grünes Colorit vorhanden, was allmählig ins Blcichrothe und
endlich ins Carmiurothe, wie bei b, übergeht. Hier sieht man
auch die maschenförmigen Erhabenheiten oder einzelne Stellen,
woselbst , wie unten bei b , das Gewebe dichter und daher auch
intensiver gefärbt wird, c einzelne Fäden des Gewebes sehr
vergrössert.
ANHALTIA FRIDERICAE
eine 11 ♦' u o A 1 g^ e ii - G a t t »i n g,
beschrielicn von
Heinrich Schwabe,
(Hierzu Taf. II. Fig. 1 u. 2.)
JVlit diesem Namen Itezoichne ich oia kryptogamisches Ge-
wächs, das zu den j^allertartigeii Alicen gfehört, nach seiner
Grösse, Snhstanz und äussern Gestalt dem Nostoc commune
Vauch. ähnlich ist, wie dieses auf feuchter Erde wächst , aber
durch seine Frnchtfäden sich nicht nur tou dieser Gattung;,
sondern auch tou allen andern Alijcn wesentlich unterscheidet.
Die Gallert ist ziemlich derb, wenig flüssig, klebt nicht
stark an und hat im Ganzen eine gelbbräuuliche Farbe, in
kleinen Stücken aber ist sie krystallhell und fast ungefärbt.
Die Fruchtfäden liegen durch die ganze Substanz büschel-
förmig vertheilt, so dass sie mit einer 9 bis 16mal vergrössern-
den Loupe nur wie kleine weissliche Punkte erscheinen, mit
5625maliger Vergrösserung eines Fraunhoferschen Mikro-
skops aber sich als dichotomisch gezweigte ganz ungefärbte
Fäden zeigen , die aus kleinen Kügelchen zusammengesetzt sind
und entweder stumpf oder in sehr feine fadenförmige Spitzen
auslaufen. Fig. 1. Eine 23409malige Vergrösserung über-
teugte mich , dass diese Fäden keine eigene Haut haben , son-
Jern dass ihre Kugeln ohne alle Bedeckung rosenkrauzförmig
128
an einander gereihet sind , wodurch die Fäden ein etwas knor-
riges Ansehen erhalten. Fig. 2.
Hiernach kann diese Alge weder zu Nostoc Paracels.,
noch zu Rivularia Roth. (Linckia Lyugb.) noch zu Chaetopho-
ra Schrank, gezogen werden, denn Nostoc hat zwar ebenfalls
rosenkranzförmige Fäden , allein diese sind einfach , gebogen
oder schleifenartig gewunden; die Fäden der Rivularia beste-
hen aus einfachen häutigen , mit' eiier Reihö Kiigelchen gefüll-
ten Röhren , deren jede an ihrem untern Ende eine abgesonderte
Kugel hat ; ein flüchtiger Blick kann zwar verleiten, die Anhal-
tia mit Chaetophora zu vereinigen, weil diese letzte Gattung
ebenfalls dichofomisch gezweigte Fruchtfäden besitzt, allein
diese sind häutige, confervenartige , gegliederte Röhren und
mithin sehr wesentlich von denen der Anhaltia verschieden.
Se. Exceilenz Herr Alexander von Humboldt und Herr
Professor Dr. Ehrenberg haben die mikroskopischen Untersu-
chungen wiederholt und diese Alge als eine neue Gattung befi-*
stätigt.
Der wesentliche Character dieser Gattung ist daher tfi>
Frans gelatinosa. Fructißcationes filiformes moniliforihcs
dichotomae fasciculatac.
Um meine tiefste Ehrfurcht und innigste Verehrung für utt-ta
sere geliebte Landesfürstin auszudrücken, die den Wissen-
schaften eifrig zugethan ist und Sich vorzüglich mit Botanik
und Astronomie beschäftigt, zugleich auch um das Land anzn- "!
zeigen, das so glücklich ist, diese Fürstin zu besitzen, wählte
ich zumi Gattungs - Namen (da Fridericia schon eine PflanzciiwC
gattung ist) Anhaltia, und zu dem Namen der Art den ihrer
Königlichen Hoheit Friederike, regierenden Herzogin von An-
halt-Dessau.
SYMBOLAE
AD
FLORAM GRAECAM.
A U C T.
H. FR. L I N K.
(cum TAB. III.)
Anno 1833 mcnse Aiigusto her in Graeciam, Enropae per
Bavaros redditam, feci, comite viro ill. Leop. de Buch Gcogno-
siae peritissimo. Tcrgesti naTcm conscendimus , sed casu quo-
dam, quales in navigatione non rari accidnut, in Istriam de-
vecti regiouem circa urbem Rivonium (Rovigno) perqnisiri-
mus. Tnm seenndis ventis Zacynthnm delati, pulcherrimae
insulae Floram salutavimus. Tandem Naupliam peiTcnimus
növi regni metropolin ; montes altoa circumcirca sitos et plani-
tieA fertilem versus urbem Argos extensam invisere haud
ciinctati sumus. Naupliae vir revereud. Bergerns degebat,
Presbyter Bavarus , Florae deditissimus, qui multas plantas in
variis itineribus per Graeciam lectas uobiscum cofiimunicavit.
Hnnc et alium virnm dar. Sartorium', Pharmaceuticum gratis-
>imos itineris Atheniensis comites habnimns. A Nauplia dis-
cessi Epidaurnm contenÖimus, tnm per montes altos asperosque
ctirsnm versus antiquae Troezenes rudera et novi regni portum
linnc Poron vocatum direximus. Scapham in hocce porta in-
gressi et Promontorium Methanae praetervecti Aeginaiti adpuii-
9rBa. IsHeft, 9
130
mus iusnlam melius oultam , quam aliae Helladis novae regio-
nes. Iterum parvo navigio vecti Piraeum Athenasque petimns
urbem, si quae alia, fama celeberrimam , nunc misere dirntam.
In Hymetto monte, altitudine panim Bructero cedeutem aliis-
que moutibus et colHbus nee non agris pia mente castaqne mann
plantas legimus. Nee minus religioso animo circa Eleusin in
planitie Cereri olim dicata, elegantes decerpsimus flores. Me-
garam properaviraus , tum vero, via supra mare aspera, prae-
cipitiisque horrida, Scyronidibusque petris superatis, isthmnm
transgressos Corintlium adire licuit. A Corintho per Nemaeam
planitiem, altosque niontes Naupliam redivimus. Non diu
Naupliae commorati, sed iterura Corinthum profecti totam
orani maritimam Achaiae antiquae nsque ad Patras peragravi-
mus, gratissimam loeorum varietatem, montes altissimos ira-
minentes, disruptas valles , amoenissiraam planitiem, difficil-
lima viarnm praenipta mirati. Graecia relieta iterum Zacjn-
ibum pervenimns , nunc vero non libere vagantes , sed muris ad
pestem areendam exstructia inelusi. Ultlmas in Graecia plan-
tas circa urbem Corcyram legimus, per mare Adriaticum nai^n.
gio vecti Tergestnm reduces.
Plantas in Graecia lectas depingendas curaverat Joh.^
Sibthorp , quibus cliaracteres addidit, et inde splendidissimum
opus, Floram Graecam, Tom. 4. Londini 1806 — 1823. fol.
imp. edid. Jac. Ed. Smith. Sed totum opus mille constans ta-
bulis non prodiit, sed quatuor tantum Tomi, nee ultra Decan-
driam Digyniam Linnaei. Secundum sehedulas Sibthorpi ante-
graphas, nee non ex aliis auctoribus idera Jac. Edw. Smith
Prodromum Florae graecae concinnavit, cum magnnm opus
nimis lentc prodiret, tomis duobus Londini 1806 et 1813 edi-
tam. Floram graecam nimis cxtendernjit , non solum agrnm
Byzantinum et omnes Archipelagi insulas, sed quoque totam.
fere Asiam miuorem ejus finibus lucluserunt. Tandem Boryushr-
de S. Viucentio vir illnstr. , expeditionis litterariae Gallicae in
131
Peloponcsum dnx, Floram hiijus peninsulac iuchoavit, cujus
initia magno operi Expedition de Ja Moree T, 3. P. 2. Botani-
que, Paris 1832. prodieruiit; Gramina vero Fauche cxposuif.
Nunc observationevS meas botanicas seciiudum ordiues na-
turales proponam.
GRAMINEAE.
Gramina in Europa aastrali a gradu latitudiuis 40 usque
ad partes quam maxirae australes in prata non collecta sunt,
sed sparsa habitant, aut ad sepes, aut inter frutices, aut in
rupibns. Et si quae sunt prata in summis niontibus reglone-
quc nivali hnjus zonae, tarnen praesertim e Cyperoideis et
Juuceis constant.
Aegilops ovata Linn. Sibth. gr. t. 93. in tota Europa an-
strali a Lnsitania usque ad Graeciam frequentissiraum gramen.
aegilops cylindrica Linn. Frequens circa Naupliam et
alibi ad rupes in graminosis. A. cylindrica parum differt ab A.
candata, de qua re jara in Hort, bcroL 2. 173. dubitavi; diffe-
rentia vero, si quae adest minime in aristis spicuiarum Inferio-
rum posita est, nam liarum spicuiarum aristae semper tenues
et breves interdum adsuut, interdum deficiunt, scd in forma
valvarum glumae, quae in A. cylindrica apicc non truncato-
bifidae, sed acutate bifidac sunt. Optimam iconem dedit Sib-
thorp gr. t. 95. Corrige, quae in Hort, her, 2. 173. dixi,
nam planta Horti est A. candata Linn. et restitue omnia, qn^
Hort, bot, 1. 13. proposui. Faucheus nostrum gramen
A. caudatam vocat Ejrped. p, 46. et addit Smitliium tripli-
com commisisse in Lac planta errorem: 1) A. cjlindricam
Host citasse, quae A. squarrosa sit, 2) ad A. caudatam citasse
figuram Buxbaumii Cent. \. i. 50. f. 1. quae quoque ad A.
squarrosam L. referenda sit, tum 3) synonymon Touruelortii,
Gramen creticum, spita gracili in duas aristas lougissimas et
i asperas abeante, non minus ad A. caudatam referendura es^e
! Q ^
I
isfe -—
nee ad A. sqnärrosain. Moneo Smithium Hostli synonymon in
FI. gr. nullibi citasse, et synonymon Tournefortii a Smithio
uüri'fid A. squarrosam scd ad A. cyliudricam esse relatum.
Sed hov lapsns calami est. Faucheo A. squarrosa L. planta
valde diversa a reliqiiis Aegilopis speciebus certe ignota fuit,
nam alias iconem Hostii nnn ad ipsam retwlisset. Tum nescio,
quo jure Faucheus uomina miitaverit, et A. cylindricam Sib-
thöTpii et Smithii rtomiiiis A. caudatac appellarerit, noc non ad-
diderit , in Herbario Linnaeano procnl dubio schedulas nomine
insignitas esse commutatas. Forte ob synonymon Tournefor-
tiannm, quod LinuacnS ad A. candatam suam citavit? At ob
syuonyinon Töurnefortiannm non recte a Linnaeo citatum hujus
nomina mutarc non licet.
Crithodtum nov. gen. Gramen spicatnm spicnlis unifloris.
Ghima uniralvis valva truncata bidentata latere inflexa. Gln-
mella bivalris j ralVnla exteriore snb apica arista longissima.
— Primo obtntu Ae^lopi simile at valde diversnm.
Cr, aegilopoides noV. sp. Folia hirsuta. Spica longa,
rachi ad spicularum basin barbata. Valrae pubescentes. —
Gramen sinn:ulare non infrequens est infer Naupiiam et Corin-
tlinm nee non in Achaca. Caulis basi ramosus 1 — 2 ped. al-
tnS erectinscnlus. Folia ragina longa striata hirta, pilis in
basi raginae retroversis, lamina 1 — 3 poll. longa, 1 — 2 lin.
lata, snpra sulrata, utrinque scaberriraa, pilis longis hirta.
Spica 2 -poll. et ultra, gracilis, spicnlis approximatis. Gluma
uniflora univalvis , valva 2 lin. longa truncata bidentata , dente
altero longiore, utroque linearr brevi, pilis brevibns arrectis,
aitPro latere membranaceo introflexo glumellam partim inclii-
dente. Glumellae valvnla exterior angusta conduplicata gluma
iongior, ubi tecta membranacea, ubi emersa robnstior virens
pilis brevibus arrectis et apice emittens aristam scabram poll.
et dim. longam, in superioribus longiorem; valvula interior in-
troplicata, membranacea, exteriore brcvior, Cfr. T. IIl. Fig. 1.
u^
sistit spicam iulcgraiii, fig-. 2. glumac valviuii a littcre auttsi'iijuic,
Ü15. 3. eaudeiu a latere iutcjriore, liij. 4. sl»m*41iVf.Tal,vjalai^.jij^,
tenoreni) fig-. 5. cjusdcm valvalam iiitcriorcp^i,;^. im:«,! - fi'.;*
liolium arvense Sm. Hiuc iiide inter segetes occui-pit{
A cl. Bcrgero habco. L. perenue? Earp, Mor, 44f.
Idoliuvi multißorum Gaadiu cfr. HoYt,. beroL 2. 175.
Gramen iu variis iocis cultum iu Graecia.ceite ÜJuli^timmito Ai
cl. Bergero quoque habeo. ,, , ! j, , 1 'M .:jo«;<
Hordeum strictum Desfont. H^ Iwilljosnin Sibthi g»K
t. 98. Ejcp, 3Ior, 44. Freqacus est iu G,i^cia^ nti.iu Italia
iuferiore.
Hordeum leporinum uov. sp. Spica hcxastuha > liusiUr
lis lateralibus iiou iieutrls aristatis. ValvaQ aristis l»rcvio.rii>us
basi strictis ciliatis. Yalvula exterior lougius aristata. Beiui-
niuiu glumella corticatimi. — Ab H. muriuo Ciii valdc aftiue
differt habitu robustiore sed iiou elatiore, fqüis latioi'iliu'i^
praesertim rero llosculis lateralibus iion neutris ut iu H. niiiri:U<)
ut)strate, sed plerumque masciilis . unde spica magis torosa
evasit. Frequeus iu Graecia , ubi Hordeum muriuum uou vidi,
hittc sine dubio H. murimim Smith prodr, 74. Ea:p, Moi\ 44,
qui forte lapsu calami sed bcue iu charactere gflosculis laterali-
bus majusculis" dixit. Olim iu Lusitauia et varietatem putavi,
iiti dixi Hort, bcrol. 2. 180. nunc vero , cum in Graciia rur-
$118 invenerim, speciem constituere nou dubito.
Triticum scirpeum Gnssone sie» I. 148. Cfr. Hort, bc-
roL 2. 186, iibi repone Triticum scirpeum Gussoue et Agro-
pyrum scirpcum Presl. Frequens in maritimis prope Naupliam.
Triticum repens ramificum. Caulis basi ramosissinius.
Folia demum convoluta, glauca, supra suleata, a&pera. Spicuta
loB«iuscuIa, spiculae 16 — 20 approximatae, Talvae acuta, ^^ij,
eula breviores. Valvula exterior obtusa acumine . breyi . guii-
geute. -— Freqiiens iu. GraeciAe littoribns marinis et insula Za-
134
cyntlio. DlfFert a iiostrate sed nolui separate , cum climate et
solo varletas producta rideatur. An hoc an praecedens sit Tri-
ticuni repens Smith pr, 74. Ea:p, Mor. 46. extricare non
possiim.
Bracht/ podium Phikeneti, Hort, her, 1. 40. 2. 192.
Bromus ramosu& Sibth. gr. t. 84, quem iu Hort. ber. 2. 191.
ad Brachjpodhim phoenicoides retuli, potius hujus loci est, si
species difFerunt. Conjungit Fauche Ejcp, 39. Prope Athe-
nas legi, ubi Sibtliorpius.
Cynodon Dactj/lon. Frequeus est in Graecia ut in tota
Enropa australi. Var. linearis seu C. linearis Presl, Reh
Haenk, 1. 290. Digitaria linearis Pers. st/n. 1. 85. Pani-
ciim lineare Burrm. tnd. 1. 10. f. 2. JF, Sp. 1. 375. inter her-
bas repit inter Nanpliam et Argos, minor planta et tenerior,
ludiae et Americae calidioris incola, an specie distincta? In
C. Dactylo gluniella obtusa glnma patente fere brevior, in C.
lineari glumella acuta glnma longior.
^chnodon arenarius Trin. Hort, ber, 1. 65. 2. 227.
Phalaris arenaria Smith gr. 1. 37. Exp. Mor. non habet.
Frequentissimum gramen in coUibus circa Athenas praesertim
iu coUe Musei.
Crypsis aculeata Ait. Exp. Mor. 36. Prope Nanpliam
ad littora maris ad viam quae Argos ducit. Smith prodr. 1.
38. Cr. schoeuoidem tantum adducit circa Olympum Bithyniae
lectam.
Urachne frutcscens, H. b. 1. 93. 2.241. Frequeus gra-
men iu Zacyntho iusula nee raro in Pelopoueso circa Nanpliam
inter fructices. Ab U. multiflora maguitudiue eximia sat diffcrt.
Milium arundinaceum Sihthorp Fl. gr. 1. 50. t. 66, quod
anetor in iusula Zacyntho et circa Athenas legit , procul dubia
est gramen nostrum at icon potius Ur, multifloram sistit. Milium
multiflorum ß Thomasii JSory exp, 3. au h. 1.?
— 136
. - StipaAristclla Liun. Sibth, gr. t. 87. Ejrp, Mor, 40.
Frequeutissimuin giumon inter fruüccs iu montihus siccis Fe-
.lopoiie.si.
Stipa tortilis Desfont. E:cp, mor. 41. St. paleacea
Vahl Sibth, gr. t. 86. Frequens in Pclopoueso.
Stipa Berger i nov, sp. Elegans grameu vir reveread.
ßergcrus in Graeciac moutibus loco non iiidicato. Folia augu-
stissima convoluta, ligula truucata lacera. Panicula arrecta.
Valrae subaequales aciitae, glumellae longiores. Gluraolla pc-
dicello rigido anito pilis snbpatimtibus; valvula exterior pilis
adpressis, arista loiigissiina Lasi torta supeine flexuusa. —
Caulis ped. altus et supra, fulio brevior, Ruinina ragina basi
includens pauieulam. Valvae 2 lin. longae violaceae, valvula
exterior brevior, arista 3 poll. longa.
^nthojcanthum amarum^voicx . Hort. her. 1.292. Fni-
qiiens vidi in Graecia nee A. odoratum. An igitur A. odoratuin
Smith gr, 1. 19. Earp. 3Ior, 29, qui A. gracile Bivon. cum
eo coujungit.
uivena lasiantha noi\ sp. Folia pnbesceutia. Panicula
ellusa sxibsecunda. Spiculae 2 — 3-florae pilis longis hirsutae.
V^alvula exterior bipartita sub partitionc arista reflexa. — Gra-
men elegans freqnentissbmun vidi et legi iu fruticetis inter
Naupliam et Epidauruai. Caulis 2 — 3 ped. altus non rcpeus,
uodis fuscis hirtis. Yaginae striatae glabrae, ligula elongata
lacera, lamina 3 — 6 poll. longa, lin. et dim. lata, striata, sub-
tus glabra, supra pilosa. Panicula elTusa sed non multiflora,
pedicellis poll. et paulio ultra longis, tenuibus, superne hirtis.
Spiculae triflorae. Yalva exterior sat minor angusta acuta, iu-
terior major et lalior, sed valvula exteriore minor, utraqu« pi-
lis moUibus vestita. Vahaila exterior 3 lin. longa apice bifido
sed non ad aristam usque, pilis mollibus obsita, arista longitu-
<ditte valvulae reflexa; valvula interior tenerrima cüiata apic«
rotundata-, utraque semini tandem adhaerens.
Jt36
Schismus marginatus Beanv. Hort» ber, 1. 134. 2. 264.
Festuca calyciua Ltnn, Rev. Bergerus in Graecia invenit.
Planta humilior, qnain vnlgo esse solet, nee nltra poU. longa.
Sibthorpius et Boryus non habent,
^rundo Donajc Linn. In Graecia colitur uti in tota Eu-
ropa anstrali. Plantae sylvestris specimen attuli, Donaci
^roximae quidem, sed diversae, quae est:
ulrundo graeca u. sp. Paninila ramis laxis. Valvae
subaequales longe acutatae; Valvnla exterior pilis longis, ex
apice aristata, arista brerij interior brevior, acutata, tandem la-
cera. — Frequens gramen in tota Aehaea ad rivos et fluvios.
Caulis 2 — 3 ped. et ultra longus, basi ramosus, canlc omnium
aliarum specierum minor. Vagina laevis , glabra, ligula bre-
Tis truncata ciliata, lamina 2 — 4 lln. lata glabra margine sca-
bra. Panicula elongata , ramis remotinsculis breviuscnlis , spi-
culis non densis , qua re ab Ar. isiaca aegyptiaca primo obtutn
difFert. Valvae 3 liu. et parum ultra, valvulis demta arista
longiores, quae in Ar.Donace 6 lin. et ultra longa. Floscnli ple-
rnmque duo. Valvnla exterior ad basin pilis brevibus tum
longissimis tandem glabra, striata, sensim exieus in aristam
brevem, non bißdani ut iu A. Donace. Valvnla interior parum
brevior, exterior longe acutata membranacea. Panicula post
anthesin contracta. An Arurido Pliragmites Ea:p, Mor^ 43.?
Festuca ovina Linn. Per totam Enropam frequens gra-
men. In Graecia, folia lougiuscula dura, augustissima, pani-
cula parum expansa, valvulae acutatae nee aristatae.
Mj/galurus ciliatus Hort, ber, I. 147. Vulpia ciliata
Hort, ber, 2. 272. Festuca Myurus Smith, gr, 61. nam ad-
dit glumas in exemplaribns Sibthorpiauis ciliatas esse. Festuca
Myurus ß ciliata Ejcp, Mor, 37. at Brotcr. Lnsit. citat , qui
aliam hoc nomine habet, scilicetFestucam alopecuram Schousb,
seu Mygalurum alopccurum Hort. ber. 1. 147. Recte monet
1S7
Chauhard Arehives J>otaiiiqiics 1. 40. : Festueam ciliafftm es-
se veraiu F. Myarum Liiin., quia Sp. pl. 110. dicit, F. bromoi-
dem differre a F. Mjiuo giumis uou ciliatis. A4 in Herb. Lino^
F. Mjiiriis gliimas. cilialas non habet teste Smithio in uota ci-
tata< At nunc uomina uou mutanda. Chaubard uou minus F.
ciliatain Brot, falso refert. F. ciliatam Hort, sen M. ciliatum
a F. Myuro diversam piito, sed F. ALyurua. Auet. milii uuüc
uou dilferre videtur a F. bromoide. ■^i^:-^^^? i rt : - , •!
Dacttflis hispanica Roth Hort, her, 1. 153. D. e,lome-
rata var. 2. aiigustifolia Hort, her, 2. 274. D. glomerata ß
E^p, Mor, 34. Cum in Graccia tum in Italia australi et Lusi»
tauia uullam uisi haue Dactylis formam viderira , speciem puto.
Koeleria phlcoidcs Pers. Fauche Earp, mor, 36. In
Graecia uti in tota Europa australi frequens. Smithius prodr,
58. Cynosurum phleoidcm Desf. tautnmmodo iudicat, et quidem
in insula Zacyuthö iiasceutem, qui Koeleria hispida Caud. , sed
non dubito , uostrum cum hac esse commutatum.
Bromus confertus Marschall taur, auc, 1. 71. 3. 78.
In Iberia Marsehallius inveuit. Occurrit in yariis Graeciae
locis et a Bergero habemus. Est Bromus alepecuroides Earp»
Mor, 37. t. 5. f. 2. secundum fig. in qua vero nee aristas diva-
ricatas nee coutortas video. Icon omnibus' aliis Bromis
magis respoudet quam Bromo coutorto Desfout. , quem Auetor
citat.
Bromvs lanceolatus Roth. Ejcp, Mor, 38. Non rarus in
Graecia. Habeo varietatem hirsutissimam a Bergero traditam,
Poa festucaeformis Host. lu Graecia legit Bergerus.
In pratis paludosis ad mare Adriaticum variis in locis reperta
est. — Poam laxam HaenJcit, plautam alpiuam, in frigidiori-
bus tautum proveuientem, in Graecia crescere et quidem locis
, non altissimis , uti dictum est Earp, Mor, 33. , non credo , sed
commutationem specierum factum esse, ce^tus sum.
188
-- Poa hulbosa Linn. noii vivipara et riripara in Graecia
frequ^ns est, et varietatis viviparae habitus testatur Poam
faulbosiim «rispani uostratem diversam esse speeiem.
-i^) r^'Evagrosiis aegyptiaca, Hort, her. 1. 191. 2. 294.
^oft Tai*o in Graecia, et a Bergero hahemns. Planta sponta-
aea, qualem quoque a cel. Dellle habemTis, a plauta onlta differt.
Minor est, lamina folionim brevi patente, pauirula arcta, ad
basin pedimcnlorura florida, spiculae loni^Issiinae ad 30-florae,
yalvula? olUjßiores. , ; An s.pecie^ diversa? Planta a Willde-
Howio prunuiudesc.ripta ex^speciinine hortensi , enni quibus no-
stra in Hort. b.er. descripta plane comeniunt. Si diversa? spo-
cies planta graeca alio nomine appellauda erit. Fauche in
Exp. Mor, non habet nee Smith pr. Gr.
Briza maxima, Nostra est var. spicnlis paucis acutif«
seu Br. monspessulana Gouan.
Lagnrns ovatus, et Imperata cjliudrica, Andropogou hir-
tu9 vulgatissima Gracciae Gramiua sunt.
^accharum Ravennae Linn. Sibth, gr. t. 52. Fauche
exp, Mor. 42. at panicula In nostra maxima expansa. Fro-
quens in Achaea ad ripas fluviorum.
iije.i. GYPEROIDEAE.
Carßx lohata Gmelin, Schrader. Plantam olim in Lusi-
tania legi et Schkuhrio raisi, qui nomen C. loliatae specimiui
remisso adscripsit. Planta vero multo major est alpina, canlis
1 — 2 ped. altns, stolonibus repens, folia ultra liu. lata, spicae
5 — 6 dense aggregatae , inferiores 5 lin. longao , squaniae al-
bentes aeuminatae perigyuiis longiores, perigynia rostrata rostro
bifido. Magis conveuit cum Schkuhrii tab. ü quam Ji. Rev.
Bergerns in Graecia legit.
J ü N C E A E.
Juncus maritimus Lam. Frequens in Graeeiae maritimis
cum J. acuto cfr. Exp. Mor, 104. Juncum rigidum Desfoni
e Graecia liabemus a rev. Bergoro ropcrtum sed bene a clar.
Mejero ad J. maritimiim relatus est, ct'r. Hort, her, 2. 344,
Luzula Forstert Cand. Meyer luz. 12. Juncns Forsten
Smitli. Habcnms a clar. Gnaiiacopulo circa Patras lectum.
Est procul dubio Juncus pilosus K.vp, Mor, 135.
COLCHICAGEAE. '*
Colchicum parvulum Tenore sylL 185. Elcgautem CoU
chici speciem inveuimus in monte praerupto prope AkraAa tr^us
Quyium. Flores tessellati sed obscuie. Folia interdiim syn-
aiithia sed rarius. In Exp. Mor. uou est. ,;
LILIAGINEAE.
Allium margaritaceum Sibth. gr, t. 315. Earp, Mor,
94. Frequeus iu Pelopoueso ueo in insula Zacyntho. Nostra
plauta foliis et iloribus sat conveuit cum icone Sibthorpiaua,
sed umbella magis pateute differt ita ut ad A. Ampeloprasum
propius accedat, et revera intermedium sit.
Allium amblyopctalum, Caulis foliosus. Folia cariuata
subtus au^Iata. Umbella subglobosa densa, pedunculis infe-
rioribus brerioribus, spalliae 2 ovatae acutatae umbella brevio-
res. Petala ovalia superue latiora obtusissima. Stamina sim-
plicia. — Inter frutices Graeciae liiuc iude occurrit. Secun-
dum florem Allio obtusifloro Red. simillimnm at multo majus.
Bulbus tunicis albis nitidis. Caulis ultra ped. lougus, folio uno
altero in nostris siccitate mutilis. Ümbellae peduncuU medii
8 lin. longi, exteriores breviores 4 — 6. Spathae basi lata
acumiue longo. Petala 2 lin. longa lin. et dim. lata obtnsissima
alba papyracea. Stamina petalis breviora, basi dilatata iu
membrauam confluentia. Germen trigonum, tandem petalis
aequale, Stylus lin. dim. longus.
Allium trifoliatum Cyrill. cfr. Gussone sie» 1. 397. Ab
A. subhirsuto Liuu. petalis acniis valde differt. Non diversum
am
pato A. graeciim d*UrvilL Mem» Linn, Soc. 1. p. 293.
Ejtp, Mor» Q6. Nostrum habet scapuin subtriquetrum et flores
tptos alboß non rubescentes. In montibus Graeciae Iuvenil rev.
Bergerus , in Achaia specimiua q^naedam sicca legimus.
Milium callimiscTion, Caulis paucifolius. Folia cauali-
culata. Umbella subfastigiata, spatha basi iimbellam amplectens
umbella multo longior. Pctala lauceolata. Stamiua simplicia. —
Elegantem speciem A. capillari affinem, praesertim vero A.
callidyctio ex Armenia, non raram invenimus inter saxa et fru-
tices in'via'^wae a NaupHa rersns Corinthnm ducit. Bulbus
tunicis fuscis laceris. Caulis tenuis pedalis et ultra. Folia te-
nuissima caule longiora. Umbella radiis circiter 15, pedicellis
8 lin. et ultra tenuibus ruberrimis. Spatha tenuis angusta ultra
poll. , umbellam superans, mouophylla. Corolla basi attenuata,
petala 2 lin. et dim. longa snperue parum latiora obtusa jubi-
cunda lihca dorsali saturatiore. Stamiua simplicia longitudine
petalorüm rubcutia. Germeu breve, Stylus longus pefala vero
haud superans.
Ornithogalum, Speciem habeo ad familiam Ornitho-
xanthi quod dixi, pertinentem, a rev. Bergero acceptam, pe-
talis longe acutatis iusiguem et novam ut puto. Cum vero ipse
non invenerim ipsi describendum relinquo.
Ornithqgalum tenuifolium Gusson. A rev. Bergero ha-
beo. Procul dubio 0. minus Linn. Ejcp, Mor, 100. , an vero
plauta Linuaei? Descriptionem uberiorem plantae quam maxi-
me obscurac Auetor addere debuisset.
NARGISSINAE.
Narcissus Tazzetta Linu. paracorolla lutea, frequens est
in Graecia secundum rev. Bergerum et E^p> Mor» 98. cum in
Lnsitauia non nisi N. polyanthus Loisel. reperiatur. Est itaque
ille orieutalis hie oecidentalis.
141
Narcissus serotinus Linn. E.vp» Mor. 98. non in Smi-
thil prodr. Frequentem inveuimiis in moutilms depressis versus
Vostitza. Certe differt a N. serotino Dcsfontain. Schousb.
Gusson., paracoralla sexpartita, nee tantummodo creniilatii, fo-
liis hysteranthiis nee synanthiis.
Anthericum graecum Linn. Sibth, gr, t. 336. JTarp,
Mor, 101. Frcqiiens in saxosis prope Naupliam, sero awtiiin-
no adhuc florcns.
Asphodelus ramosus Linn. Sibth. gr, t. 334. jFre-
quentissimus circa Athenas et alibi in Graecia nt non miriim sit
antiquos Graeciae ineolas tubera comedisse; deficiente aniiona.
A. fistulosns Linn. non minus frequens est, A. creficum länn.
rev. Bergerus in Graeeia legit.
Sternhergia lutea Kcr. Amaryllis Intea Linn, SibtJi»
gr, t. 310. Frequens in montibus circa Athenas, in Anchasma,
in Hymetto florebat absque foliis.
Crocnm reticulatum varietatem luteam tum Crocnm puäiJ-
lum Teuere , utrumqne in Exp. Mor. non indicatum, tum Tarias
Orchideas , praesertim Ophrydig species a rev. B€rg;eT*o habe-
mus , plantas vernas a nobis non repertas , quas ipsi deseriben-
das relinquimns.
;4^-
Pflanzen - Missbildungen
gesammelt von
I). F. L. i. Schlechtendal.
LYCIÜM BARBARUM
immero partium florallum sese augente.
Im botanischen Garten zu Halle zeigte sich an den BInmeu
von einem Strauch des Lycium barbarum , welcher tief an dem
Abhänge nach der Saale steht und im kräftigsten Wachsthnin
war, eine grosse Neigung, die Zahl der Theile der Blumen-
blatt- und Staubfadenreihe zu vermehren. So sah man an einer
Blume einen kleinem sechsten Corollenlappen und zwischen
ihm und seinem nächsten Nachbar innen noch einen kleinern,
schmalen , aufrechtstehenden , corollinischen Zipfel , dessen ei-
ner Rand nach der Basis, dick wulstig angeschwollen und
weiss von Farbe war , so dass es das Ansehen hatte , als hätte
dies ein Staubgefäss werden sollen. In einer andern Blume
war die Bildung dieses Staubgefässes schon weiter gediehen,
jener innere corollinische Theil Avar noch schmaler, rinnenar-
tjg gebogen und die wulstig verdickten Ränder schlössen nach
oben die Rinne vollkommen und nur ein äusserster sehr kleiner
Endzipfel war noch flach und rosenroth gefärbt. In einer drit-
ten Blume war das Verhalten etwas verschieden, da waren
nämlich 6 CoroUentheilc, aber nur vier normal gebildete Staub-
gefässe , das fünfte wftr mit dem sechsten kleinern Kroncnzipfel
v4Twai'lisen, liatte einen sehr dicken Staubfaden nnd ebenso einen:
etwas dicken und schiefen verdrehten Staubbeutel, dessen ohe^^.
res Ende allein frei emporstand. Wieder in einer andern vier-
ten (in der Knospe untersuchten) Blume waren nur 4 vollstän-
dige Krouenzipfel, der fünfte (der innerste nach der Knospen-
lage) war in einen Staubbeutel verwandelt, welclicr fast nor-
mal war, nur an seiner Spitze einen kleinen roth gefärbten,
völlig flachen Anhang hatte. Ausserdem fanden sich 3 normal
ausgebildete Staubgefässe, von denen das eine fast ganz frei in
der Blume stand, nur mit der untersten Basis mit dem Frucht-
knoten verwachsen war. Das Pistill aber war ganz mit dem
fünften Staubfaden seiner Uinge nach verwachsen, und dabei
zugleich nach Art eines Paragraphen - Zeichen gedreht. Der
<iriffel machte den dicken Rand der einen Kante des Staubbeutels
und nur das Stigna war frei , der damit verwachsen«' Staubbeu-
tel hatte nach uuteu seinen Haarkranz bewahrt, liri Ovarium
zeigte sich alles normal. Es entstehen diese Bildungen hier,
wie auch sonst nicht selten, durch das Bestreben, die Theile in
der Spirale zu stellen.
COLCHICUM AUTUMNALE
flore virescenti vernali.
Im Mai 1833 fand ich auf einer ^Yiese bei Seben nicht
weit von Halle ein Exemplar der Pflanze zwischen andern
fruchttragenden, welches ungewöhnlicher Weise Blüthen ent-
wickelt hatte, die jedoch aus grün gefärbten Blättern bestanden.
Es waren zwei Blumen, die höhere bestand aus 6 schmalen fast
liuealischen Blättern, welche von der Länge des kleinen Fin-
gers frei , dann aber in einen halbrunden , besonders am obern
Ende tief gefurchten langen und festen Theil verwachsen wa-
ren, die einzelnen Blätter hatten eine gelblich - grünliche Far-
2»
141
bnng:, waren deutlich 3 änssere mi'd 3 iiitierei trennten sich
aber nicht in derselben Fläche , sondern einige wurden tiefer,
andere höher frei. Innen waren 9 fadenförniige Theile von ver-
schiedener Länge , aber sämmtlich 4 — ömal kürzer als die Pe-
rigonialblätter, von fast weisser Farbe, sie trngen fast alle wei-
sse Antheren, welche aber schon bei den meisten vertrocknet
schwarz geworden waren, ob vielleicht einer oder der andere
dieser Theile immer ohne Anthere gewesen war , stand nicht zu
ermitteln , sie waren ebenfalls hoher oder tiefer mit den Perigo-
nialblättern verwachsen. Die untere oder tiefer stehende Blnme
war der ersten ganz ähnlich, doch waren der Staubgefässe nnr
sechs , nnd noch kürzer. Ausserdem aber 2 grünliche längere
Faden, welche am äussersten Ende mit der Loupe betrachtet,
etwas narbenartiges zeigten. Von Fruchthöhlen keine Spur,
sondern innen alles dicht.
B e i l r a g
zur
Flora des südlichen Urals
und der Steppen,
von
Dr. Chr. Fr. Tj e s s i n g.
I. Von dem südllcherorn ThoHo dns Uralgcbirgps
lind dessen Vegetation.
JNachdem ich am 12. Juni des Jahres 1832 Petersburg ver-
lassen hatte, kam ich am 5. Juli in Slatonst au. Kurz ober-
halb Ufa geht der Weg ziemlich genau in östlicher Richtung.
In voller Erwartung auf den ersten Anblick des Ural - Gebirges
bin ich doch nicht im Staude gewesen, einen westlichen An-
fangspunkt desselben zu bemerken. Schon seit Birsk au der
Bjelaja Reka ist die Gegend bergigt und nur hier und da durch
eine grössere Ebene ur.ierbrochen. Als} ich in der Nacht zum
4. Juli über die Ufa gesetzt war , sah ich micli am IMorgen ver-
gebens nach der Eiche um, welche seit dem Nischuei-Nowgo-
rodschen Gouvernement mich so oft durch ihren Anblick erfreuet
und in mir das theure Andenken an mein Vaterland um so leb-
hafter hervorgerufen hatte. Das rechte Ufer der Ufa, da, wo
lieser Fluss den Slatouster Weg, also ungefähr im 55° n. Br.
irBfl. 2s Heft, 10
146
und 75^ ö. li. dnrchschueidet, dürfte in Russland die nördlich-
ste und östlichste Gränze dieses Baumes seyn. Slatonst selbst,
nach Herrn Kupfers Berechnung 1133 Par. F. über dem Mee-
re "-eleKcn. Hegt mit seinem ans dem Flusse Ai künstlich gebil-
deten Prud *) in einem Kessel, ringsum von hohen Bergen ein-
geschlossen. In nördlicher Richtung sieht man den Taganai,
eegen Osten den vorzugsweise sogenannten Ural, und wahr-
scheinlich den Urenga. Dies sind die einzigen von Slatonst
selbst aus sichtbaren. Berge, die einen nicht mit "VVald bewach-
senen Gipfel haben. Ganz anders aber ist es im Winter. Dann
hat man von dem gefroruen Prnd ans eine bedeutend weitere nnd
schönere Aussiebt. 'Oft und mit Freude sah ich bei meiner spä-
terhin im Winter angestellton trigonometrischen Messung bei
untergehender Sonne von meinem Mess- Instrument weg auf die
zahlreichen, in Schnee gehüllten Gipfel hin und in den dun-
kelblauen, völlig wolkenlosen Himmel darüber. Wer wollte
da nicht gern des unbedeutend Kleinen, des im Sommer docb
nur einförmigen Anblickes dieses Waldgebirges vergessen,
und damit auch das Grossartige sich zu dem Schönen geselle,
das,' was Folge d^r Jahreszeit ist, der grossen Erhöhung zu
scbreib»niV
Slatonst sähe, sagte man mir, nur selten einen hciterenl
Himmel über sich. Im >\ inter ist er jedesmal mit grosser K«l^
to verbunden. Sehr auffallend war mir auch jener blaue dünne
Dunst, der im Sommer, nicht aber im Winter, stets herivt
sehend seyn soll, nnd eine jede weite klare Aussicht dergestalt
vorhindert', dass man nur höchst selten den Umriss der einzeln,
jieii Bäume auf nur 10 Werst entfernten Bergen deutlich iiuJ^
tprscheiden kann. Ich schreibe gern diesen UmslamVi ■ «« I
ich keine bessere Ursache weiss, dem gelehrten und aiid^r-
weiti«-em Dunste zu, in wichen Europa sich eiuhiilit und d«
"=1 Ein spiclier befinde! «i'l? liei jertcr Sawoüe,
»47
ani Grenzgebirge zwischen ihm nud Asien gogon die rei-
nere und freiere Luft des letzteren sichtbar wird, so wie man
ungefähr einen Geruch in einem Zimmer, in welchem man län-
gere Zeit sich aufgehalten hat, nur erst dann gewahr wird,
wenn man jenes verlüsst.
Die Vegetation war dazumal lange Zeit noch nicht er-
wacht. Die schönen Cypripedia bis auf C. Calceolus blühten,
die meisten Umbellaten hatten noch keine Früchte augesetzt und
dieSyngenesisteu grösstentheils kaum ihre Köpfchen entwickelt.
Noch waren die üppigen Grasplätze, gleich Oason in dem Al-
les bedeckendem Walde vertheilt, von jenem schönen Früh-
lingsgrüu, das um so herrlicher ist, je mehr man sich der
Schneelinie des Poles oder der auf den Bergen nähert. Bei
weitem aber früher soll die Vegetation am steilerem und schnel-
ler abfallenden Ostabhange des Ural sich entwickeln, wo ich
auch in der That, als ich eine Woche späfer dahin kam, schon
Alles in voller Blüthe antraf.
Der Ural ist mu- ein Waldgebirge (saltus).
Wenn man von der oberen Grenze der Steppenvegetation
au, von der ich unten ausführlicher sprechen werde, bis zu
dem höchsten Gipfel des Uralgebirges sich erhebt, so kann
man für die von mir besuchte Gegend, nämlich von dem unge-
fähr 50 Werst nördlichst gelegenen Berge Jurma bis nach dem
südlichst gelegenen und von Slatoust in grader Richtung unge-
fähr 100 Werst entfernten ht^mi^l zwei Vegetatinns - Regionen
auuehmen.
Die untere ist die Waldregion. Sie reicht auf dem JremeJ,
dem höchsten von mir besuchten Berge, bis zu 4000 Fuss.
Auf anderen Bergen, wie auf dem Taganai, dem Ural, Jurma
sind zwar die höchsten Gipfel ebenfalls nicht bewaldet, diesel-
ben aber mit solchen Ungeheuern losen Quarztrümmern ohne
illeDammerde bedeckt, dass sH.on ans dieser Ursache allein.
IG *
148
keine Bäume daselbst mehr wachsen können. Wenn aneh fer-
ner nicht zu läugneu ist, dass auf den genannten Bergen ausser
dem Jremel schon in der Höhe von 3000 F. die Bäume seltener
und kleiner werden, ja sogar auf <ler mittleren Spitze des Jnr-
ina, der einzigen Ausnahme, die ich gesehen habe, sich ob-
schon dürre Dammerde vorfindet und dennoch, keine Bäume
wachsen, so. bin ich, von der Ansicht der Gegend belehrt' und
überzeugt, nichts desto weniger genvii^t , wirkliches Herabstei-
gen oder unbeständiges Scliw.inkeu der ohern Baumgrenze an-
zunehmen , oder etwa der mehr nördlichen Lage einerseits des
Taganai, Jurma u. s. w. , andererseits der mehr südlichen des
Jremel eine Erhöhung um 1000 F. zuzuschreiben. Vielmehr ist
es nach meiner Meinung keinem Zweifel unterworfen, dass
dies eine durch lokale Yerhältuisse einzig und allein verur-
sachte Unregelmässigkeit ist , dass der Mangel an Bäumen auf
den Gipfeln der genannten Berge dem Mangel an Dammerde
zugeschrieben werden muss. Dagegen ist von der allmähligen
Abnahme des Waldes, welche ich in der Höhe von 3000 F. auf
dem Taganai und Jiirnia beobachtet habe, der Umstand viel-
mehr die Ursache, dass diese Orte, als höchste der Gegend und
von keinen höheren Bergen beschützt, der auf jedem Gebirge
grossen Heftigkeit der W^inde allzusehr ausgesetzt sind und dass
überhaupt die obere Gränze der höchsten Region eines Berges
dann nothwendiger Weise niedergedrückt Merden muss, ."v^enn
dieser der höchste der Gegend ist, aber zugleich um nicht be-
deutend niedriger, als jene obere Grenze eigentlich der Natur
des Ortes nach seyn sollte. Noch fügei ich als Gründe jener
Behauptung hinzu, ' ' '"'"
1) dass selbst auf dem höchsten Gipfel des Tag^ana?^*
3376 F. über dem Meere, wo zwischen den Spalten jener losen
Felsentrümmer sich etwas Erde angehäuft hat, ich sowohl die
Abies als Betula, wenn .auch mir einzeln nnd als fusshohes
Gestrippe augetrotfeu habe, *'' '^>''''»»>'"' "• ^-^'f"'
149
2) weil aiü dem Gipfel des nur 2401 F. koheu , also luoi
fast 1000 F. iiiedrigcrerii , Ural (-Berj;es) ganz ein ähiiliclies
Vorkommt'u nud ebenfalls Mangel an Bäumen stattfindet;
3) weil auf dem Jremel die Abies um 150 F. höher noch
als die Birke hinaufsteigt, während auf den «andern g;enaunteu
Bergen beide in gleicher Höhe aufhörou, d. h. aufzuhöfeu ge-
zwungen sind.
Wie weit die Laubbäume, die Birke, Ebreseho und Zitter-
pappel a!)gerechnet, auf dem Uralgebirge überhaupt emporstei-
gen, habe ich unmittelbar nicht beobachten können. Auf dem
Jnrma verfolgte ich die Linde, die Ulme, den Ahorn (Acer
platanoides) bis zu einer Höhe von kaum mehr als 1000 F. über
dem Meere, während ich ebenfalls um Slatoust selbst keine»
dieser Bäiune gesehen zu haben mich erinnere. Die obere
Grenze der Eiche auf der Westseite des Gebirges habe ich iinn
Mangel an korrespondirenden Beobachtujigen noch nicht be-
rechnen können. Am Uralllusse alter hört sie oberhalb Orcn-
burg schon vor Orsk auf, erst 409 F. über dem Meere gelegen,
also fast genau in demselben Längengrade , während sie , am
Einfluss des llek in den Ural noch häufig vorkommend, den
Gegenden nmUralsk selbst, so wie allen am Flusse südlicher
gelegenen völlig fehlt.
Die obere Grenze der Waldregion wird zwar hier nicht
von der Birke, wie auf den Alpen Skandinaviens und im Kau-
kasus gebildet, sondern noch um 150 F. höher als diese steigt
die Abies herauf, deren genauere Art - Bestimmung noch zu er-
warten ist. Demnach ist die obere Tannengränze 4000 F. hoch
über der Meeresoberfläche anzunehmen, die der Birke zu 3850.
Dieser Baum steigt daher hier höher als auf den Karpathen
im 49. Grade der Breite, wo die Birkengrcnze nur 3000 F.
über dem Meere gelegen ist , niedriger aber als in der Schweiz
im 46. Grade der n. Br. , wo jene zwischen 4200 — 5000 F.
schwankt. Pinus sylvestris jedoch erreicht kaum dieselbe
150
Höhe lind Pinus Larix sogar sah ich auf dem Jremel schon
500 F. iiuterhalb der Baumgrenze, also in der Höhe von 3500 F.
versehwinden, sie, die im nordöstlichen Asien auf dem Ulagt-
schan ungefähr im 61. Grade n. Br. 3000 F. sich noch erhebt,
und auf dem Ostabhauge des Stanovoi Chrebet gegen Ochotsk
zu die Höhe von 4210 F. sogar übertrifft. Die auf dem Ural-
gebirge nur seltene Pinus Picea fand ich in etwas sumpfigen
Boden auf dem breiten Rücken des Jurma, von dem die beiden
Koppen sich kaum noch 150 F. höher erheben, aber sparsam
und kaum von MenschcngrössB. Die ol»ere Grenze von Fopu-
histremula, Pyrus Aucuparia, geht auf dem Taganai und Jur-
ma bis zu 3000 F. , also eben so hoch als die Birke und Abies
auf diesen Bergen.
Merkwürdig und auffallend sowolil durch die Aehnlichkeit
der Vegetation wie durch die Allgemeinheit des Vorkommens ist
die oberste Spitze eines jeden höheren Berges dieser Kette.
Ich möchte diese Region, welche bald als ein Anhang der
Waldregion, bald aber auch, wie wir sehen werden, als der
alpinen Region zugehörig, betrachtet werden muss, am lieb-
sten regio lapidca nennen, um damit anzudeuten, wie will-
kommen sie dem Botaniker ist und wie viel derselbe von ihr zu
erwarten hat. Ein Haufen loser und grosser übereinander ge-
worfener Quarztriimmer, auf deren harter Masse kaum Liehen
geographicus und ventosns haben Sitz fassen können, gerade
so wie auf dem Sandkorn an Norwegens nördlicher Küste am
Eingange des Saltenfiord. Während dieses grossfirtige Gerolle
auf dem vorzugsweise so genannten Berge Ural und dem Jorma
nur eine ]»erpendikulaire Höhe von nicht mehr als 150 F. hat,
erreicht sie auf dem zweiten Gipfel des Taganai eine Höhe von
300 F., ja auf dem Jremel sogar eine von 580 F. Dieser letz-
teren aber, schon der alpinen Region angehörig, muss ich zum
Lobe anführen, «lass bereits eine grössere Menge angesanunel-
ter Dammerde zwischen den Spalten der Steine manche schöne
151
iiud seltene Pllaiize hervorbringt, Wflrhe doiii ßotiiuiker (ür die
Mühe nud Aiistrenguni^" des Ersteigcus auch einen andern Trost
im Stande zu j^eben ist als den , dass er wisse , dass dort nichts
wachse. Die Höhe der njiteren Grenze dieser regio lapidea
über die Meeresobcriläche ist bedeutend verschieden. Auf dem
Ural ist sie am niedrij^sten und uiclit hoher als 2200 F. , aber
schon 2900 F. auf dem Jnrnia, 3100 F. auf dem Taganai , und
eudlich auf dem Jremel sogar 4-180 F. Die dieser Region ei-
geiithümliche und im höchsten Grade ärmliche Vegetation, «jo
wie ich sie auf allen den genannten Bergen gemeinschaftlich
vorgefunden habe, besteht nur aus Poljj^omitn alpinum, Bis-
tortw, Solidago Virgaurca; Festuca ovina und aus der für
diese Gegend höchst characteristischcn Gypsophila uraicnsis,
welche hier in grossen, dichten Rasen und in bedeutender Meu
ge auf den Felsen wächst.
Eine zweite oberhalb der Baumgrenze anzunehmende Ye-
getations -Region habe ich, wie schon oben angedeutet wor-
den, nur auf dem Jremel angetroffen. Herr Obrist Terlezki in
einem im Gorui Schurnal 1831 enthaltenen Aufsatze gedenkt
zwar noch eines Berges Kworkusch oder bjeli bojassowi kamen
im nördlichen Theile des Gebirges, auf dessen 4991 F. hohem
Gipfel die Schneegrenze anfangen soll. Qnod credat judex
Apollo.
Diese alpine Region besteht aus einem sehr aitsgebreiteten
und fast plateauartigen Sumpfe , auf welchem ganz nach Lapp-
ländischer Art einige Weiden {Salijc gluuca und caesia) sich
erheben. Eine traurige, melancholische Gegend! Hier war es
auch, yio\c)xGymnandra altaica, obschon leider ganz abge-
blühet, antraf und ausserdem noch folgende nirgends anders
auf dem Uralgebirge wiedergefundene Pflanzen: Ccrastium
alpinum y Dianthus plumarius. Scnecio (Cineraria) cam-
pestris. Von diesem plateauartigen Rücken erhebt sich der
Gipfel, welcher, von der oben prwähnten regio lapidea gebil-
152
det , itt einiger Eütferiiuug den Steinhaufen , welche regelmässig
aus Kiessand an den Riinderu der Preussischeu Chausseen auf-
gehäuft werden, täuschend ähnlich ist. Freilich in grösserem
Maassstabe und von einer Höhe von 600 F. Auf dieser grab-
hügelartigen oder auch dachähnlichen Spitze hat sich zwischen
dem losen GerÖlle auch schon Dammerde angehäuft und auf dem
langgedehnten und ziemlich schmalen Gipfel fand ich Nectaro-
botJirium striatum , Pedicularis versicolor ^ ^pargia cro-
cea, Care.v limosa, rupestris; Conioselmum gai/oides,
welche alle ich sonst auf keiner andern Stelle im Gebirge ge-
sehen habe. So wie sich überhaupt dieser Berg durch seine
mehr sibirische Vegetation, durch eine grössere. Reichhaltigkeit
an Pflanzenformen auszeichnet , so fand ich auch auf ihm einen
so grossen und stattlichen Lerchenwald, wie ich ihn nir-
gends anders angetrolTcn habe. Auch ist ein grosser Schnee-
flecken, welchen ich am Ende der Waldregion am Ostabhange
zwischen nackten, grauen Felsen noch am 25. Juli antraf, be-
merkeusw erth , der einzige, den ich auf dem ganzen Gebirge
zu Gesicht bekam. Schon die Natur hat diesen Berg als den
höchsten der Gegend bezeichnet. Fünf ])edcutende Flüsse kom-
men von ihm herab. Die beiden narh Osten hinströmenden,
Miask und Jremel , von denen der letztere unweit der Sawode
Miask sich mit erstercm vereinigt; der Ural, ehemals Jaik ge-
nannt *), welcher seine anfangs östliche Richtung in eine süd-
liche verändert und dann in südwestlicher Richtung in so unge-
heuer mannigfaltigen Kiümmungen und A\indungeu fortfliesst;
die BjelajaReka, welche anfangs südlich, dann aber nördlich
der Wolga sich zuwendet und endlich der Ui.
Zur Yergleichung der alpinen Region mit der Waldregion
erwähneich, iass Gt/psophlla uralensis ^ Vaccininiufti Vitis
*) Unter diesem Namen kommt er nocli sowohl in Bytschkow's To-
pographie des Oreuburger Gouvernemenis al? in Gmelins flora si-
birica vor.
153
IdacUy uliginosum', Kmpctrum nigrum; Juncus trißdus;
Care.v stcllulata , sajcatilis', Fcstuca ovina bis nur wenig
unterhalb der Baumgrenze herabsteigen, dagegen ich Cera-
stium alpinnm, Conioselinum gayoides , uäpargia crocea,
Gyninandra altaica-, Pedicularts tcrsicolor^ Salijc glauca,
cacsia; Nectarobothriujii striatum stets oberhalb derselben
angetroffen habe. Es sind im Ganzen 0,8, welche in der
Alpeuregiou, nicht aber in der AAaldrcgion vorkommen.
Es ist eine von Gmelin ausgesprochene Behauptung (il. sib,
I. praef. p. XXXI.), als lebe in Sibirien bis an den Jenisei
nichts, was auch nicht zugleich in Europa vorkomme, luid
dass erst von diesem Flusse an eine andere Natur anfange.
Pallas hat schon dieser Behauptung heftig widersprochen und es
bedarf z, B. nur eines Blickes in Ledebonrs ilora , altaica , tim
sich zu überzeugen, wie verschieden die Vegetation des Altai
von jeder andern eines Eiiropäisclien Gebirges sei. Eine viel
geringere Yerschiedenheit lässt sich von dem Uralgebirge theils
wegen der weniger östlichen Lage , theils wegen der bedeutend
geringerern Höhe desselben erwarten. So befinden sich anch
wirklich nur 60 Pllanzen unter den 301 von mir im Ganzen auf
dem Uralgebirge gesammelten, d. h. 0,2, welche nicht mehr im
westlicheren oder nördlicheren Europa angetroffen werden. Ja,
in dieser geringen Anzahl nicht- europäischer und im folgende»
Verzeichniss aufgezählten Pflanzen sind noch jene 6 milgerech^
net, welche, obgleich sibirisch, nach Westen bis in die Ge-
))irge Siebenbürgens und Ungarns sich verbreiten und in dem
Verzeichniss mit einem Sternchen (*) bezeichnet sind.
Ranunculus radicans Lychnis chalcedonica
Arabis pendula 4- Dianthus plumarius
Draba lutea -}- Dianthus squarrosus
+ Alyssum obtusifolium Dianthus dentosus (0.)
Hesperis aprica (0.) Silene rcpens (0.)
Polygala sibirica (0.) + Gypsophila urailensis
154
Arenaria lateriilora
' - - pauiculata (0.)
-^GerastiHm iiicaimm (0.)
' Spergula micrantha
-^ Tilia platypliylla
' Oeraniuin laetiim
i Trifolium Lupinaster
4" Oxytropis adproximata
-^ Aslragalus Helmii
-f^ Hedysarum cretaceum
ünobrychis arenaria (0.)
Potentilla viscosa
- strigosa
Sednm elougatum (0.)
Buplcurum aureuui
-j^ Couioseliunm gayoides
Seseli athamautoides
-|- Pleurospermura uralense
Patrinia sibirica (0.)
Serratula radiata *
Crepis sibirica *
-J- Aster tataricus (0.)
-+- Erigeron uralcnsis
-|- Oligospormus Marschaliia-
uus
Lignlaria sibirica *
Cacalia hastata
Adenophora eommuniä *
Phlomis tuberosa *
Verouica orchidea *
Castilleja sibirica (0.)
Gymuandra altalca (0.) *
Pedicularis resupinata (0.)
- Stevenii
- comp acta (0.)
- achilleaefolia
- versicolor
Gentiana barbata
Swortia obtusa
Audrosace filiformis
Primula cortusoidcs (0.)
Plantage asiatica (0.)
AUium Stellerianum (0.)
Cypripedium macranthum
guttatum
+ Alopecurus glaucus
-f. - - exaltatus
-}- Triticum strigosum (0.)
cristatum (0.)
Elymus Sibiriens (0.)
Das Verzeicliniss dient auch zu gleicher Zeit dazu, um die
Sibirischen Pflanzen kennen zu lernen , welche im Uralgebirge
ihre westlichste Grenze haben, ausgenommen die schon oben
erwähnten Pflanzen und die mit einem -j- versehenen, welche
den vom Uralgebirge östlich gelegenen Sibirischen Gebirgen
völlig fehlen. Diese letzteren sind theils neue , noch nicht be-
schriebene und also vielleicht dem Ural eigenthiimliche ArteUj
155
thcils einige wenige , welche dieses Gebirire mit dem Kankäsus
gemeiuschafflirh hat.
■ • Sehr auffallend und sogar bis auf die Entfernnug von Ei-
ner Werst sichtbar ist die Verschiedenheit der Vegetation anf
dem Ost- und Westabhauge des Gebirges. Au der breiten Post-
strasse, welche von Slatoust nach der Station Ssiirostanskaja
und von da nach der schon in Asien nur 940 F. über dem Meere
gelegenen Sawode Miask führt, nur im Ganzen 38^ Werst
lang, bemerkt man, sobald mau nur den höchsten Punkt des
Weges , die an dieser Stelle nur 2000 F. hohe Wasserscheide,
erreicht oder sich derselben genähert hat , Polijgala sibi'rica,
Tragopogon orientalis , Onohrijchis arenaria , während
Hedj/sarum crelaccum, welches ich uuAfeit Slatoust im Walde
bei Freudenthal nur in Einem Exemplare gefunden hatte ^ au
jener Stelle aber sehr häuiig wuchs. Weiter unten bei der. Sta-
tion Ssiirostanskaja Avachsen: ^istcr tatartcuSj Silcne repcns,
arenaria graviintfolia , Dianthus dentosns. Diese Pflan-
zen sowohl als alle die übrigen Sibirischen Pflanzen^ welche
ich nur noch am Ostabhange, nicht aber, mehr am Westabhauge
des Gebirges beobachtet habe, sind im vorstehenden Verzeich-
niss mit einem (0.) bezeichnet. Es ist wohl überhaupt keinem
Zweifel unterworfen, dass sowohl Wasserscheiden als die ih-
nen gleichsam entgegengesetzten Fiussgebiete ausserordentli-
chen Einfluss auf die •Verschiedenheit der Vegetation ausüben.
Noch sind zu erwähnen: Sonchus Sibiriens y Tragopo-
gon Orientalis, Potamogeton Vaillantii und BeeTunannia
erncaeformis , welche zwar weit nach Westen über den Ural
verbreitet, dennoch im Ganzen sehr selten in Europa angetroffen
werden.
Folgendes Verzeichniss zählt die westlichen Europäischen
Pflanzen auf, welche ihre östliche Grenze auf dem Uralgebirge
finden. Diejenigen, welche ich nicht mehr auf dem Ostabhange
des Gebirges bemerkt habe , sind mit einem (W.) bezeichnet.
156
Auch glaube ich jene wenigen , von mir Fjeobachteteu Pflanzen,
die ich schon vor dem Ural ihre östlichste Grenze erreichen sah,
nicht, übergehen zu dürfen. Ich habe deswegen mit einem
Siernchen diejenigen bezeichnet, welche ich am rechten Ufer
der Wolga bei Sswiäschk, Nischnei- Nowgorod oder Kasan,
und mit 2 Sternchen diejenigen, welche ich schon bei Murau
an der Oka zum letzten Male gesehen habe.
■ Sisymbrinm Columnae *
Acer platanoides
Genista tinctoria
Trifolium montanum
Epilobiiim montanum
Circaea alpina
Centaufea Cyanus "f)
HIeracium echioides
Crepis tectorum
Nardosmia spuria ** 'f'f)
Inula hirta
Arfemisia coerulescens
Senecio nemorensis
Campamila Rapuuculus **
urticaefolia
Echium vulgare *
Veronica Chamaedrys
Plantago lanceolata *
- - major *
Euphorbia Esula
Ulmus eftusa
Orchis maculata
Epipactis latifolia
palustris
Nigritella augustifolia (W.)
Hermiuium Monorchis
Malaxis monophylla(W.)
Asarum europaeum
Milium cfTusum
Carex Schreberi *
sylvatica
paludosa
Betonica stricta
Man kann ebenfalls das Gebirge als südlichste Grenze fol-
gender mehr oder weniger nördlichen Pflanzen betrachten , die
weiter hin gegen Süden, wenigstens auf dem Kaukasus nicht
mehr vorkommen. Die ausserordentlich wenigen, welche auf
dem, wenn auch au manchen Stellen um etwas südlicher ge-
■f) Sah ich zum letzten Male heim Kloster Dnwani zwischen der Bje-
laja Reka und der Ufa , östlich von Birsk.
-j-f !) Wächst auch noch häufig am Ural bei Orsk und Orenburg und
an südlicherem Stellen desselben Flusses.
leffoiien AUiii nielil mobi wachsen, sind mit riiiem^ be-
zeichnet.
Atragcne alpina
Caltha palustris
Nymphaea pnTnila
Draba Intea
Stellaria iiemornm
Arenaria lateriflora
-f Tilia platyphyll.»
+ Acer platanoldes
Trifolium Lnpinasler
Orolius verniis
-4- Ruluis arcticus *)
Comarum paliistre
Potentilla auserina
Epilobinm paliistre
Circaea alpriia
Buplemiim raniniculoides
Gicnta vrrtosa
Seseli athamantnidcs
Hippomaratbrnm
Cnidium venosnm
Linnaea borealis
Galium tritidnm
Patrinia sibiriea
Carduus spinosissiniiis
Crepis nemorosa
Campamila Cervicaria
Echinospermnirt deflexum
Myosotis nemorosa
intermedia
Scutellaria hipuliua
Gymn.andra altaica
Veronica lon^rifoüa
Teucrimn
Pedicularis palustris
resnpinata
Steveuii
com pacta
lasioslaehvs
Pediciilaris achitlcacfoliu
versir.olor
Gentiaua baiJiata
Swertia obtusa
~\- Trieufalis europaea **)
Androsacc filiformis
septentrionalis .
Ledum palustre
\acciuium Oxyooccus
uliginosum
Plantago maxima
- - asiaticÄ '^ !.':ji
Cbenopodium opuhfolinm (S;)
Pinns Larix
Salix caesia
fflauca
^') FeliU in tler flora aliaica, ohschon sie schon von Pallas als noch
östlicher vorkommend angeführt Mird. ^ ■' -r :
" ■-) Fehlt zwar in Ledehours alfafsclter Flora, wächst' alwr ÖWeiffi
zu Folge irt ganz Sibirien. .-.tti:t':'''t
+
- paniculata
+
- curta
+
Icporiua
+
- cyperoides
4-
- loliacea
+
- atrata
-h
- limosa
-i-
- filiforjQis
4-
- saxatilis
4-
- globularis
+
- digitata
+
- vpsicaria (S.)
i^a —
-jr Malaxis moiiophylla -f Carex Argyroglochia (S.)
Cjpripednim guttatiim
macranthum
Paris qiiadrifolia
Potamogeton lUcens
Alopeeurus geniculatus
Hierochloa borealis
Bromus piuiiatns
Trlticnm eauiuum
Elymus Sibiriens
Hordenm secalimini (S.)
Elaeocharis aciciilarls
Scirpns Tabernaemoiitaui
-|- Carex obtiisata
Aus diesem Vcrzpichniss sieht mau auch hiureicheud , wie
verschieden die BergUor des Ural von der des Kaukasus ist.
Die 4 mit S. bezeichneten sind Steppenpllanzeu , yon deuen nu-
ten ein mehreres. Ihre Zahl ist eben so gering als die der
nicht -europäischen Bergpflanzen, welche der Kaukasus mit
dem Uralgebirgc gemeinschaftlich hat.
Endlich mache ich noch aufmerksam auf einige, ich möch-
te sagen, Paradoxien oder Eigenthümlichkeiten der Uralschen
Bergllor. So wird sich gewiss jeder wundern , dass ich auf
dem ganzen Gebirge nicht eine einzige Saxifraga gesammelt
habe, ein Geschlecht, welches anf dem Altai sowohl als auf
den Gebirgen Europas an Arten so reich ist. Auch ist es mir
auffallend, nicht Oxytropis uralensis gefunden zu haben. Da-
gegen ist bemerkenswerth die verhältnissmässig grosse Anzahl
von Orchideen, das so allgemeine Vorkommen der Auemone
narcissiflora und des Folygonum alpinum, welches in der That
so gross ist, dass diese Pflanzen , so wie Epilobium angiisti-
foli^iii, Pleurospermum uralense und Bupleurum für die Phy-
sioÄUomie der Flora characteristisch zu nennen sind.
II. Steppen und Steppen Vegetation, ^*"^'
Dass die Steppca fiüliei- Meeresboden gewesen sind, isft
niclit mehr dorn allergeriugstcft Zweifel unterworfen. Die Er-
höhung des Bodens, der Anblick des Landes, die Reichhaltig-
keit au SaUiageru und Salzseen, die Vegetation, ja, ich
möchte noch hinzufügen, die Häuligkeit und Heftigkeit der
Stürme, das seit geschichtlichen Zeiten im Ganzen doch bcn
deutend gt^fallcne Niveau des Kaspischen Meeres, der in diesen
Gegenden ausserordentlich häutig und in hohem Grade vorkom-
mende Skorbut , sind gewichtige Gründe genug, um jcjiex^l^^^
hauptung auf das triftigste zu beweisen. „., ^;,,,|
Das Niveau des Kaspischen Meeres liegt nach Herrn Par-'
rots Bestimmung 312 F. unter dem des grossen Oceaiis.' Don
Uralfluss hinauf kojumt man «ach Uralsk. Noch liegt es 35 F.
Unter der Oberiläche des grossen Oceans, während Orenburg
304 Werst stromaufwärts schon 119 F. darüber gelegen ist;
Die Stelle des 'gleichen Niveau mit dem Ocean, 'der Nullpuiikt
der Höhe gleichsam, ist also zwischen Uralsk und Orenburg'
zu suchen. Nichts desto weniger kann man behauptefi,- dass-
hier schon die Sfeppenvegetation aufhöre, sondern ich habe im
Gegentheil überall am Bolsche Mandlibai südlich von Orsk
noch Steppenvegetation ausser allem Zweifel und Salzpflanzen
in grosser Menge gesehen, in einer Gegend, welche "schöii
491 F. über dem Meere gelegen ist. Ja! die GnberlihskischeiV
Berge zwischen der Station Rasboiuoi unweit Orsk und Guheri^
Kilsk erreichen auf dem Wege selbst eine Höhe von 1040 -F.
ftb'ei* dem Meel'e,' faul bedeutend höher erheben sich mehrere'
Gipfel noch süilHcher, und es ist ohne allen Zweifel nur ^iAft'
Steppenvegetation, Avelche diese Berge bedeckt. Aber jeiie ü|>-
pfgen, ziemlictf ebeuen, grösstentheils auch baumlosen Wiesen
in rieft uächsteiV'lTln'ffebunifen von Werchneuralsk Hejren s^chbn
160 .
ganz ausser dem Bereich der Steppen. Jener Ort selbsl,
1045 F. über dem Meere am UralÜusse gelegen, ist schon hö-
her als der Pass der Guberlinskischeu Berge und die Vegetation
dieser Gegend Vollkommen die des üralgebirges , obschon die
Gegend durch die überall in Rns'sland schonnngslose Behand-
lung des Waldes eiii etwas fremdartiges iind mehr steppenarti-
ges Aussehen angenommen hat, Troisk hingegen mit seinen
Umgebungen ist schon wiederum eine Steppe. Demnach Aväre
die lierpendikirtäre Hohe der Steppenregion zu 1350 F. ftniu-^
tiehmett^ Von deheö 312 F. schon unter dem Niveau des
Oceaiis gelegeii sind. Wie geringfügig die Höhe , so bedeutend
ihr Umfang nnd reich ihreTegetation. Mit grösserer Bestimmt-
heit und Genauigkeit Hesse sich diese obere Grenze an den
dem Kaspisohen. Meere zimäclist gelegenen Bergen bestimmen
als wie in dieser sich so allmähjig verllachenden Gegend.
Ich kehre zu den Guberlinski,srheu Bergen zurück, deren
Lage ich schon oben erwäJjnt habe, deren Richtung die des
Üralgebirges, nämlich von Nord naclu Süd ist. Wenn ich verw
suche, den Anblick derselben zu schildern, so thue ich es nur
darum, weil nie ein Gciwrge von so geringer Höhe und Ausdeh-
nung einen so merkwürdigen und unvergesslichcn Eindruck auf
mich gemacht hat. Die wuntlerbar zackigen und spitzen For-
men dieser Berge, ihre schwarze Farbe, ihre Baumiosigkcit,
erinnerten mich lebhaft au LofFodens Felseninsel , und fielen mir
nicht weniger auf als ihre langen Gräte mit den fast in rechte,n
Winkeln und parallel gleich Ribben h^rablaufenden Furchen.
Noch ei» anderer Umstand macht diese Berge sehr merkwür-
dig.. Der Uralflnss nämlich, der ruhige, sanfte, und, ifih»
kdun, noch hinzusetzen, weil doch alles Heilige auch fromm
seyn muss und das , Wasser des Ural zweimal in jedem Jahre
geheiligt wird, der fromme , welcher , da Orsk noch 409 F.,
Orenburg 119 F. sich über dem Meere feefindet,. nnd die llait-
fernung beider Orte in grader Richtung 276 Werst ist, auf die
161
Entfennmg einer jeden Werst nm 1 Fnss fällt *), dieser, sasre
ich, gehet grade durch die Guherlinskischen Berge, und auch
iu enger Schlucht da, wo sie am höchsten sind, und deren
nächste Gipfel sich gewiss bis Tausend Fuss über das Be(t des
Flnsses fast senkrecht erheben. Um ein solches Wunderdiu«
zu erklären, möchten manche gern die Götter zu Hülfe nehmen
den Neptun oder Vulkan. Ich bin aber kein Freund davon und
habe eine natürlichere Hypothese in Bereitschaft. Die Ve"-e-
tation nämlich scheint mir ohne Zweifel zu lehren dass das
Kaspische Meer einmal auch weiter gereicht hat als bis iu diese
Gegend, und macht es mir wahrscheinlich, dass einmal eine
Zeit gewesen ist, iu welcher es diese Borge entweder ganz oder
zum grössten Theile bedeckt haben mag. Dieses Wahrschein-
liche nun Torausgesetzt, ist es da nicht ganz natürlich, dass
der Strom eine durch die Erhöhung des angrenzenden Bodens
bestimmte Richtung zwischen jene damals noch mehr oder
weniger unterseeischen Felsen anzunehmen, und die einmal an-
genommene beizubehalten gezwungen Avar, aiichdaun, als der
Spiegel des Meeres fiel, und dass er, bis jenes ungefähr in
seine jetzigen Grenzen zurückgetreten war, durch seine Schwe-
re und seine mit dem Zurücktreten des Meeres auch vermehrte
Schnelligkeit sich das jetzige Bett zwischen jenen Felsen nach
und nach gewühlt habe ?
Ob die Guberliuskischen Berge eine unmittelbare Fortse-
tzung des Uralgebirges sind , wage ich jetzt noch nicht zu ent-
scheiden, da ich das nördliche Ende nicht kenne. Die Vege-
tation aber, die daselbst eine so vollkommen verschiedene
*) Will man das Gefälle des Uralflusses von Werchiieuralsk an bis
zu seüiem Ausflusse wissen , so erhält man ÄiemlicU genau für je-
de Werst zAvischeii Werchneuralsk und Orsk 2 F. , i^wischen Orsk
und Orenburg, wie eben erwälmt wordeu ist, 1 F., zwisthen
Orenbui-g und Uralsk | F., endlich jcwischen Uralsk und CiunVf
eben so \iel.
QrBfl. 3s Heft. U
162
ist, macht es mir nicht wenig zweifelhaft. Jedenfalls durfte
mit ihrer OberflJiche eine grosse Veränderung vorgegangen
seyn.
Das Land in der Gegend von Orsk erhebt sich zu beiden
Seiten des Uralflusses nach und nach. So wenigstens was den
Süden betrifft , lehrt es der Lauf des Flusses Or, bestätigen es
die Barometerbeobachtinigen, welche ich selbst in den zwischen
Orsk und Katanadür gelegenen Steppen gemacht habe. Ihnen
zu Folge ist Orsk selbst 409 *) F. , unser Lagerplatz aber am
Flusse und Berge Katanadür (ein tatarischer Name , der alte
Weiberberge bedoutef) schon 614 F. über dem Meere , während
letztere selbst, 150 W. südlich und unweit des linken Ufers des
Or gelegen, in eine runde Gruppe zusammengedrängt und von
einer weiten unabsehbaren Ebene ringsum umgeben , zu einer
Höbe von 915 F. über dem Meere emporsteigen. Noch voll-
kouimeuer kreisförmig und in sich geschlossen, noch krater-
ähnlicher ist eine Hügelgruppe, Mertwii ssol genannt, 60 Werst
südlich von Oreuburg, Avelche ein rundes über dem Niveau der
umliegenden Gegend gelegenes Thal mit einem kleinen salzigen
See einschliesst. Gyps und Muschelkalk sind die Steinarten,
welche man daselbst findet.
Eines andern ]»euiorkenswerthen Umstandes ist noch zu er-
wähnen, dass nämlich an vielen Orten, wo sich jetzt keine
Spur eines Baumes mehr vorfindet, vormals Wälder ausge-
breitet waren. Ja, als im Jahre 1742 das erste Oyenburg, das
heutige Orsk, nach seinem jetzigen Platze verlegt wurde, so ist
das geschehen, weil dazumal an dieser Stelle ein grosser Wald
stand und Schutz gegen Holzmangel versprach. Dasselbe
wurde mir auch versichert von einem südlich von Orsk und am
*) Die Beobacliduigen liabc ich am Hause des Kommandanten sre-
macbt, welches über dem Niveau des Ural ungefähr 50 F. gelegen
seyn möchte. ^
163
Flusse Or gegen 40 Werst stromaufwärts gelegenen Platze.
Jetzt sieht man in jenen Gegenden keinen Wald mehr. Wohl
aber bemerkt mau noch längs des Ural und Ilek kleine Wal-
dungen auf grösstentheils sehr morastigem Boden. Ein solcher
steht noch heut zu Tage grade über von Orenburg am linken
Ufer des Ural , ein anderer ungefähr 15 Werst davon südlicher,
ein grösserer am Einfluss des Ilek in den Ural auf dem rechten
Ufer des letzteren u. s. w. Dieses sind Laubwaldungen, und
Eichen die vorherrschende Baumart. Es ist demnach eine
«•heuso irrige Vorstellung, wenn man unter Steppen eine voll-
kommen bäum - oder waldlose Gegend sich denkt , als wie jene
nicht minder gewöhnliche, wenn mau glaubt, dass die Steppen
vollkommen eben sind. Ich habe im Gcgcntheil im südlichsten
Schweden und im nördlichsten Deutschland Gegenden gesehen,
welche eben so auf den Namen einer vollkommenen Ebene An-
spruch machen können, als die gegen den Auslluss des Ural
hin am Gurief gelegeneu Steppen, welche von allen, die ich ge-
sehen habe , die am allermeisten ebenen sind.
So wie die Kirghisen und Kalmücken nur den Steppen , tlie
Baschkiren aber nur den gebirgigen und bewaldeten Gegenden
angehören, so ist die Steppen -Vegetation im Süden und Süd-
Westen des Uralgebirges längs des Uralflusses und einiger an-
derer in ihn mündenden Flüsse, wie des Or, Ilek so vollkom-
men verschieden von der des Uralgebirges selbst, dass nur
folgende Pflanzen als beiden mehr oder weniger gemeinschaftlich
gehalten werden können. Lychnis chalcedouica, welche auch
in den Eichenwalduugeu am Ural angetroffen wird,
Silene chlorantha Cotyledon spinosa
Otites Sedum hybridum
Geraniura pratense Tussilago spuria
Poteutilla conferta Centanrea sibirica
Gypsophila altissima - - ruthenica
Arenaria graminifolia Gelasia desertorum
11 *
164
Verbascum phoenicnim
Veronica incana
Qiiercus Robnr
Populiis ti'emnla
Allium Stellerianun»
Triticiim cristatum
Carex Ar^roa,lorhIii
vesicaria
Artcmisla potentlllacfolia
coernlescens
Oligospermus adfinis
Senecio Jacobaea
Adenophora commmiis
Onosma simplicissimum
Scutellaria galericiilata
Thymus Marschalliaims
Verbascum ulgrum
Und selbst von diesen sind manche gleichsam nur als an-
fugae zu betrachten; so Echinops Ritro am Fusse des Jurma,
Sedum hybridum und Cotyledon spinosa bei Poleltovski. Es
kommen daher in der AValdregiou des Uralgebirges 0,93 vor,
welche der Steppenregion fehlen , und es ist ausserdem bemer-
kenswerth, dass von den der Steppen- und Waldregion ge-
meinschaftlichen Pflanzen keine einzige die Alpen -Gegend
erreicht.
Ordne ich die Familien nach ihrer verhältnissmässigen
Reichhalti2:keit an Arten, so erhalte ich folgende Reihe:
-4. Bergve^etaifon
Synanthereae 0,13
Scrophularineae | n ^^
Gramineae )
Cyperaceae
Caryophyllaceae
Leffuminosae ) _ „ -
" O^Oö
0,06
0,04
Rosac«ac
)■
Rauuncnlaceae | ^ ^ -
Orchideae
Umbelliferne
Labiatac
0,03
JB. Steppenvegetation
Synanthereae 0,23
Chenopodiaceae 0,09
Leguminosae 0,08
Caryophyllaceae 0,07
Cruciferae i
Scrophularineae
Gramineae
Rosaceae
Umbelliferae
Plumbagineae
Polygoneae
Cyperaceae
Gramineae
0,03
165
Alle iibrlji,cu Familien bilden einen als 0,03 geringerem
Theil. Den Bergpllanzen fehlen alle Cheiioiiodiaceae und
Plnnibaj;ineae, während den Steppeupilanzen alle Coniferac
und fast alle Orchideae fehlen. Jene aber bilden auf dem üral-
i«;ebirj»c den 0,02ten Theil der Vegetation.
Noch ein anderer Umstand , welclier die Steppenvegetation
so sehr von der andern unterscheidet, ist der, dass jene zwei
unter sich sehr verschiedene Perioden hat; eine Frühlingspe-
riode und eine Herbstperiode. Jene beginnt mit dem schmel-
zenden Schnee und entfaltet wie der biintfarliige Schmetterling
nur schnell vergängliche Herrlichkeiten. ISoch habe ich sie
nur geträimit, nicht aber gesehen, doch steht mir die Freude
der Wirklichkeit jetzt binnen kurzer Zeit bevor. Muss es
nicht in der That ein herrlicher Geuuss seyn, auf einem Boden
zu gehen, der mit den unzähligen und vielfarbigen Tulpen,
anderen Liliaceen , den wunderbar gestalteten und schönfarbi-
geu Astragalen und vielen andern knolltragenden Pflanzen wie
ein bunter Teppich geschmi'ckt ist, einzuathmen die herrliche,
von mannigfaltigen Wohlgerücheu geschwängerte Frühlings-
luft, zu geuiessen der freien, unabsehbaren Aussicht, des
blauen fast nie getrübten Himmels und ^die Blicke frei und fes-
sellos ergehen sich in uugemessenen Räimieu.'
Ganz anders traf ich die Steppen im Anfang des Monat
August. Ein trauriger, einförmiger Anblick ! Von allen Früh-
lingspflanzeu , die grösstentheils rhizocarpicae sind, ist kaum
uoch eine bemerkbare Spur vorhanden, denn jenes düi-re Ge-
stripp von Caragaua, Amygdalus u. s. w. übersieht mau gern.
Die Antipoden in den beiden Vegetationsperioden sind die häss-
lichen , stinkenden Chenopodiaceae und die schönen , duftenden
Liliaceen. Vergebens würde man eine von jenen im Frühjahr,
von_ diesen im Herbste suchen. War man in der drückenden
Hitze halbe Tagemärsche über den dürren Saudboden mit ver-
trockneten Gräsern spärlich bedeckt, geritten, wo traurig und
166
einsam eine gelbe Crueifera oder ein iiiisclieiiiliclier Astragalus
noch erinnerte , dass man nicht ganz ausser dem Bereich jeder
Bliithezeit war, da freute mau sich noch der Abwechslung,
wenu man auf dem, oft rothen Salzboden, mit tiefen Spalten
durchzogen, bestcäudig grünende Chenopodiaceae wachsen und
so die sonst bunten Pflanzen mit dem sonst grünen Boden ihre
Stelle vertauschen sah; oder wenn ein Steppenfeuer die ganze
Gegeud Meilen weit in schwarzen Boden verwandelt hatte , oder
ein ausgetrockneter Salzsee lebhaft den Anblick eines . Schuee-
feldes und des Winters hervorrief. Feuer in den Steppen und
Schnee auf den Bergen hinterlässt und wiederholt ein kurzver-
gängliches Frühjahr. Au beiden Orten entfalten sich darnach
junge Blätter und Zweige. So wie die Steppen einst Meeres-
boden gewesen sind , so hat auch heut zu Tage die Reise in
den Steppen mit einer Seereise noch grosse Aehnlichkeit, dem
Träumenden so angenehm, die weite Aussicht, welche so gern
den Menschen in sich zurückweist, ja, das so häufige Vorkom-
men des Kimmiug, jener auch auf flachen Meeresküsten so
häufigen Lufterscheinung , der fühlbare Mangel an gutem Was-
ser und frischer Nahrung; und wer erinuerte sich nicht des
Kameeies, des Schifi'es der Wüsten?
Mau kann die Steppen füglich nach ihrem Boden in vier
verschiedene Arten eintheilen, die alle auch ihre Eigenthüm-
lichkeiten in der Vegetation haben.
1) Deserta salsa. Der lehmartige, oft rothgefärbte, im
Spätsommer vollkommen dürre, in grosse Spalten zerklüftete
Boden mit seinen im Sommer austrocknenden und Schneefeldern
täuschend ähnlichen Salzseen ist nicht minder characteristisch,
' als die Pflanzen, welche er trägt und wovon manche sogar, wie
^nabasis f JBracTiylepis , Halocnemum Salzkrystallen nicht
unähnlich sind. Solche Stelleu sind es überhaupt, wo alle
Chenopodiaceae mit Ausnahme der Chenopodium- Arten selbst
und der Atriplicincen am häufigsten sind.
167
2) Dcserta urenosa. Gräser, im Soinmei vollkommen
dun und trocken (wahrscheinlich grösstentheils caiis den Gat-
iiingeu -S^ijpa, ^vena , Triticum u. s. w.) mit steifen zusam-
mengerollten, borstenähnlichen, mehr oder weniger asch-
grauen Blätter, Astragalns OnohrychiSj sulcatus , gelbe
Crueiferae aus den Gattungen Erysimum und Sisijmbrium,
Helichrysum arenarium, einige Allium- Arten, Atriplici-
nineac und Chenopodieae im engern Sinne des Wortes, sind
diesen Sandsteppen eigeuthümlich. Sie sind von allen Steppen,
die ich bis jetzt besucht habe, die ausgedehntesten. So triftt
mau z. B. von Ilezkaja Saschtschita an bis in den EinÜuss des
llek in den Ural bei Ilezki Gorodok nichts als Steppen an.
Wo sie sich dem Kaspischen Meere nähern, gegen den Ausilnss
des Ural hin, wo die Ufer des Flusses sich verflachen, werden
sie von dem mehr als Reiter -hohen dichten Schilfe [Phragmt-
tes conimunis) einförmig bedeckt, welches in der Natur so-
wohl durch seine Ausdehnung , als in der Oeconomie der Men-
schen, als Brennmaterial , eine gleich wichtige Rolle in diesen
Gegenden spielt.
3) Rupestria aprica ^ mehr oder weniger hohe Hügel
(die höchsten, welche ich sah, die Guberlinskischen, verdie-
nen schon den Namen Berge), mit vielen zu Tage liegenden
Felsenstückeu. Die Art derselben ist verschieden. So ist fei-
ner Muschel - Kalk , der an vielen Stellen die grösste Aehnlich-
keit mit Erbsenstein hat, auf den Hügeln Mertwii ssol bei
Ilezkaja Saschtschita; rother und schwarzer Serpentin bei
Troisk an dem Ui- Flusse unweit vom Tauschhofe; Serpentin
auf dem Katanadür *), Dies sind die Plätze für Sedum hx^-
briduttty Cotyledon spinosa, Scutellaria lupulina , Thy-
*) Aul einem Gipfel dieser Hügel , dem höchsien von allen , wo ich
meine Baroinieterbeohaclxuns semacUi , findet sicii eine grosse
Menge Jaspis.
168
7nus Marschalliam/s j Arenaria graminifolia^ Linaria
hoesclii , Vicia biennis^ Lathi/rus tuberosns ^ Gelasia de-
sertorum, mehrere Chrysocoma- Arten. Bänme feMen auch
ihnen gänzlich. Häufig aber ist ein niedriges Gestripp aus
Caragana f'rntescenSf Prunus Chamaccerasus ^ Amygdalus
nana bestehend , schon seltener an den Abhängen Alnus glu-
tinosa, Carpinus Betulus , Populus iremula. Solche ru-
pestria aprica gehen auf dem Gebirge am höchsten hinauf.
Man findet sogar noch welche einige Hundert Fuss über Pole-
kovski, welches selbst schon an der Ostseite des Uralgebirges
1255 F. über dem Meere gelegen ist.
4) Graminosa humiduj schmale, mit im Sommer auch
grünendem Grase bewachsene Niederungen , welche unmittelbar
die Ufer der Steppenüüsse bedecken, und grösstentheils nur
allein den Lauf derselben, wenn diese klein und dann im
Sommer ausgetrocknet sind, noch bezeichnen und kenntlich
machen. Meistentheils werden sie auf der einen oder der an-
dern Seite von einer in geringer Entfernuug mit dem Flusse
parallel laufenden Hügelreihe begrenzt. Au solchen Orten,
welche von den Karawanen als Nachtlager begierig aufgesucht
werden, findet man zwischen dem Grase auch unter andern:
Geranium pratense , Melilotus vulgaris^ Medicago fal-
catUy Saussurea amara, Senecio tataricus , caspicus^, Ge-
lasia pauciflora u. s. w. Hier ist es auch, wo man noch hin
und wieder kleinere Waldungen antrifft, wie ich schon oben
erwähnt habe.
You den 284 Steppenpflanzen , welche ich in diesem Som-
mer in den genannten Steppen gesammelt habe, sind folgende
46 (also 0,17) den Kaspischen als den Altaischen Steppen ge-
meinschaftlich:
Gypsophila paniculata Althaea officinalis
Arenaria lougifolia Glycyrrhiza laevis
- - graminifolia Astragalus longiflorus
169
Astragaliis Oiiohrychis
Amygdalus nana
Potentilla bifiirca
Trapa natans
Valeriana tuberosa
Scabiosa isetpnsis
Dipsacns Gmeliui
Echinops ruthenicus
- - Ritro
Saussiiroa amara
Gelasia paucillora
Clirysocoina dracunculoides
Artemi sla scricea
Messcrsclimidia Ar2:nzia
Thymus Marschalliauus
Lycopus exaltatus
• - enropaeiis
Vcronica incaua
Linaria genistacfolia
- - Loeselii
Statiee Gmelini
- - suffruticosa
Halocnemnm strobilacenm
Salsola Kali
B 11 tum virgatum
Camphorosma rutlienicnm
Schoberia maritima
Kochia sedpides
- - hyssopifolia
- - prostrata
Salicornia prostrata
Corispcrmum hyssopifoliuni
Ephedra mouostachya
Polygonum Bcllardi
Ptuuiex Marschallianns
Tragopyrura lauccolatum
Ornithogalum bulbiferum
Crypsis alopecnroidcs
Trlticum cristatum
Cypcrus australis
Dagegen finden folgende 45 (also 0,17) Kaspisch- Kauka-
sische Steppenpflanzen in den Steppen am UralÜuss ihre nörd-
lichste und östlichste Grenze :
Pulsatilla vulgaris
Diauthus pallidiflorus
- - squarrosus
- - polymorphus
- - capitatus
Astragalus testiculatus
aduncns
Bunium luteum
Peucedanum ruthcnicum
Asperula alpina
Cephalaria tatarica
Carduus ciliatus
Centaurea ruthenica
glastifolia
Jurinea mollis
Taraxaenm serotinum
Sonchus uliginosus
- - tataricus
Tragopogon pusillus
Scorzoueja ensifolia
(170
Scorzonera mollis Ceralocarpus arenarius *)
stricta Amaraiitus retroflexus
Aster pulchellus Euphorbia imdulata
Chrjsocoma villosa - - Chamaesyc»'
Pyrethrum raillefoliatum - - tristis
Achillea tomeiitosa Atraphaxis spiuosa
Artemisia taurica Tulipa Gesueriana
Dracuiiculus Marschalliauus - - bifloia
Senecio caspicus Oruithogalum retlculatum
Staticc scoparia Allium saxatilc
- - glauca - - paiiiculatum
Salsola ericoidcs Triticum strigosum
Atriplex acuminata
Wenn man alle Pllanzen der Uralischen Steppen znsam-
menzählt, welche in den Kaspisch- Kaukasischen nicht vor-
kommen, und andererseits diejenigen, welche in den östlicher
gelegenen Steppen Sibiriens nicht mehr gefunden werden, so
erhält man 108 als die Zahl dieser, und 93 als die jener.
Dies deutet ohne Zweifel auf eine grössere Verwandtschaft der
Veifetation der Uralischen Steppen mit der der Kaspiscli-Kau
kasischen als mit der der Altaischen, wie es auch schon dif
Lage der Gegend im voraus vermuthen Hess.
Wir haben oben erwähnt , wie wenig verschieden im Gan-
zen die Vegetation des Uralgebirges von der der westlicheren
Europäischen Gebirge ist. Ganz anders verhält es sich mit der
Flor der am Fuss jenes Gebirges gelegenen Steppen. Wenn
von den BergpÜanzeu nur 0,17 nicht weiter gegen Westen auf
den Gebirgen angetroffen werden, so sind es von den Steppen
pflanzen nur 0,37 (d. h. 105 unter 248) , welche noch aussti
den Steppen mehr gegen Westen und Norden in Europa wach
seu, jeuc 5 noch mitgerechnet: Veronica zncana , Oligo
*) Kommt nach Gmeliu mehr östlich nur noch am Ouou vor.
i7i
spermus scoparms, Gclasia paucißora , Taraaracum se-
rotinum ujid Lepidium crassifulhim , welche in Uui?aru
ihre westlichste Grenze haben. Dies sowohl als die scho^
oben erwähnte ausserordentliche Verschiedenheit der Vegeta-
tion der üralischen Steppen von der des Üralischen Gebir-
ges dentet wohl auf das Entschiedenste und Bestimmteste auf
eine nni?leichzeitig;e Entstehnny; beider Floren. So künnle man
also in der That, wie in der Gcognosie you Ur- Formation im
Gegensatz zur secundairen und terliairen die Rede ist, auch
von einer Ur- und einer secundairen, später entstandenen Ve-
getation sprechen.
III. NOVITIAE FLORAE ROSSICAE *).
Pulsatilla vernalis Mill. — In monte Iremel supra
lerminum arboreum.
Aconitum septcnti-ionale KöU. — In fruticetis gra-
niiuosis pr. Kisrhnei - Nowgorod et Slatoiist.
In Omnibus parlibus plautae enropaco -arcticae vuJgatissi-
niae siniillimum.
Nymphaca alba L. — In laeubus desertorum ab Orsk
meridiem tersus cxtensorum minime rara.
Sisymhriu m Pallasii Sprgl. — In desertis arenosis
ad 11. Or supra Orsk.
A^ix atque ne vix quidem a S. lineari Cand. prdr. 1. 191,
(Gmel. 11. sib. IIL 271. tab. 62.) diversum esse ridetnr. Radix
perennis. Caulis juncens, circiter bipedalis , basi ima rctror-
Rum hirsutus , caeterum autem glaberrimus. Folia inte<rerrima.
linearia, concavo-involuta, calloso - apiculata, glaberrima
,~'
*) Oraues recenseo plantas, qiias anno 1832 per Rossiam iegeram,
ueque in Gmeliana, neque Ledebouriana, neque Pallasiana iieque
Biebersteiniaua flora emimerata, aliis edam additis, de quibai?
animadversioiies addere necessarium mihi visum est.
172
elongata, flexuosa, crassiuscula, crccto-patentia, 2" circitcr
longa, vix liiiea diinidia latiora. Flores üavi. Petala calyce
hirsuto longiora. Dissepimentum euerve. Siliqua pollicem
longa, stylo integerrimo Lrevissimoque terminata, ad utrum-
quc fiueni manifeste angnstata, erecto -patens, pcdicello cras-
sior, valvis ecarinatis, unincrviis.
Viola palustris L. — In rcgione moutium Ibnenslum.
Dianthus plumarius L. — In nliginosis montis Jre-
mel, parum supra et parum iufra finem arboreum sitis.
Patriam esse ignotam perhibet ill. de CandoUc (prdr. I.
363.). Vix autem de synonyme Diantho floribns solitariis etc.
Gmel. fl. sib. N. 135. t. 58, dubius sum, quamquam caulis al-
tior et pleianthus quam in mea planta. Secundum liunc aucto-
rem per totam Sibiriam occurrit, caeternm in flora altaica
dcsiderata.
Dianthus pallidijlorus Ser. — In deserlis Kirghiso-
rnm ab arce Orsk circiter 40 leucas distantibns.
A Z). dato Led. diffeit calycis tubo multo lougiori, mani-
fcstius striato formaque deutium.
Silene Otites Vers. — In apricis vcl rupestribns siccis
ad lacum llmeusem, pr. Miask, PolckoYski, in desertis Kir-
ghisorum pr. Troisk.
Spccimiua pr. Polekovski Iccta et Ilmensia exacte secum
congruuut omniaque friictigera. Caetera autem receduut pube
dcnsiori, caule quaque viscositate carente nee uon eo, quod
quamquam seriori tempore iecta florere vix iucepcrant. Quod
vero specimen pr, Troisk legi, etiam pedicellis hispidis a)»
Omnibus differt.
Gypsophila uralensis n. sp. — Per totam regionem
lapideam copiosissime in omnibus cacuminibus jugi Uralensis,
altit. 2350 — 4700. lucuute et dhnidio Julio, florere vix iuce-
perat.
173
Rhizom.i multlceps, fuscesccns, elongatnm. Canles nii-
niprosissimi in cospitcm deiisissimiim cnnferti, steriles abl»re>*
viati, basi ligiiescentes foliisqnc vetustis tecti, florigeri sim-
pliccs, fastigiati, digitales, snperne villoso-piibosceiites, pa-
nicula pauci-et adco biflora, subglomerata vel corymbosa , pe-
dicellis bracleis cxtiis pnberulis, ellipticis, nniiierviis, scario-
sis, ad iiervum piirpnrasceiitibus floribusque semper breviori-
bns. Folia triquetra, glabcrrima glaiica, acutiusciila, pollice
pl. breviora, apice cnryata, sacpius subsecunda, iiifima con-
fertissima, siiperiora iiiternodiis inulto breviora. Dentes ea-
lycis glaudnloso - pnberiili elliptici, obtusissiini, aequales,
margine latissimo scarioso ciiicti, ad nerviiiu atro - pnrpn-
rascentes. Petala magna, cmargiiiata, calycem staminaque
dnpla superantia, uivea, longo uuguiculata. Fructus nou sup-
petnut.
Haereo utnim sectioni Struthio vel Pctrorhagt'ae adnii-
meranda sit. Flores enim, si sessiles sunt, involui'rantnr
bracteis, si antem pedircllati, basi ipsa semper braeteis desti-
tuti reperiuntur. Habitu gaudet magis Arenariae cnjusdara
alpinae qnam Gijpsophilae,
' G. glomerata Bieb. fl. cauc. I. 321. III. 297. differt foliis
scabris, pedalibns bipedalibnsque, foliis longis et rectis; capi-
tulis magnitudinc Avellanae genitalibusqne corolla siibIon."iori-
bus; G. capitata ej., qnae ab ill. Cand. (prdr. I. 354.) cnm
praecedente conjnngitnr , recedere etiam videtnr : panicnlae ra-
mis glabris et eo, qnod elongato-ramosa dicitur.
Cnm speciebns Gypsophüae ad sectionem alteram perti-
nentibus tantnm cum G. re^ewife L. comparari potest, a caete-
ris adeo habitu etiam magnoperc abhorrens. Verum quidera
est , paucas sul»tilesqne notas diagnosticas tantnm e libris , qui
mihi snppetnnt, elucere, sed re vera magnopere ab ea distarc
persnasissimnm habeo, cum G, rcpentem L. plantam in nostra
174
Germania alpina vulgatissimam saopissime ante oculos ha-
buerim.
Stellaria Pallasiana Ser. — In solotuaja ssopka pr.
Trolsk.
Folia inferiora etiam cordata petiolataque evadimt, aeque
ac in sef^uente omnia sessilia et semiamplexicaulia. Ulis aiitem
substantia multo firmior pubesque parcior quam huic. — Syno-
nymum Gmeliannm (11. sib. p. 147. N. 47.) a cl. Bunge in
Led. fl. alt. H. 153. ad St, nemorum^ ab aliis ad Ccrastium
aquaticum injusto relatnni propter folia ad sensum glabra <'t
sepala hirsuta ad St, Pallasianam potius pertinerc videtur.
Stellaria Friesiana Ser. — In rejj,ione montium II-
mensium.
arenaria lateri/lora L. — In rupestribns apKcis
inontis ürenga pr. Slatoust.
Capsula unilocnlaris, quinqueralvis , valvis apice inüexis,
deinnm truncatis et bifidis. Filamenta villosa! Toms exiraic
{clandulosus. Styli 3 — 5. ' >
Arenaria paniculata Bge. — In »olle uuda Rass^'
süpnaja pr. Werchuenralsk.
Folia condnplicata, angnstissima , frinervia, Jilabra^, in-
linia basi ciliolata, obtusinseula. Sepala margine late sca-i
riosa, uninervia nee fricostata. Antlierae roseae. — A.vev^-
na L. differt: raule superne pubescente, ralycibns petala
aeqnantibns. -si^^'.
Arenaria Helmii Fisch. — In solotnaja ssopka pr.'
Troisk.
Folia tricostata, recurvo - patentia, divergentia, plana.
Capsnla trivalvis, ealyce parum brevior. Seiuina majuscnlaj •
atro-fusca, scabro - tnbercnlata nee rngulosa. — A. costata
Bge, in Led. fl. alt. II. 170. recedit: i'oliis strietis, pednnenlisiiL
longissimis; calyce basi tnmcato. j
175
Elatine Ilj/dropipcr L. — In innndatis ad laciim*
qupndam ab Ilezkaja Sasehtschita nou longe distantem. "^
Tctrapetala, octandra. Flores oppositi, sessiles. Folia/"
srabra.
Evonymus verrucosus L. — Pr. Kamsko-Wotkins-
kaja Sawöda leetum accepi ramiihim friictigernm.
Trifolium resupinatum L. — In arenosis salsngino-
«is pr. Ilezkaja Saschtsohita.
Ojcytropis campestris Pcrs. — In colle Rasssüpttafa'
«lirfa pr. Werchneiiralsk atqiio in locis similibus pr. Polekovski.
Corolla sulphurea, rcxillo intns macnlis binis saturatiori-'
bns notata. — Ab O. uralctist secuudiim Lcd. 11. alt. III. 289.
differre vidctiir; bractoarnm longltndine foliolorum directiom\
In Cand. prdr. II. 276 ot 278. O. uralensis et O. campestris
aeqne bene cum mea planta congruunt.
O arytropis adproarimata ii. sp. — In riipestribns
snbapricis montlum Ilmonsium alt. 1140. snpra mare elatis,
Omninm proxima praecedenti, altior aiitem gracilior pn-,.
beqne sparsiori obsessa; foliola nnmerosiora, loiigiora et am-
minata; capsulae multo angustiores ; rbizoma crassissimnm
longissimumque. O. uralensis esse etiam nequit; bracteae
enim calyce semper permnlto breviores, llores erecto - patentes
rapsulae unilocnlares. O. sulphurea Led. praecipue dentiinn
longitudine recedit, qui in uostra specie abbreviati.
Scapi foliis aequales vel iis paullnlum longiores hrevio-
resve. Capsula unilocularis, terrainata acumine in -nee re-
flexo. Spicae florentes tantum paucissiniae adfuernnt , dum O.
campestri y quamqnam in locis omnino apricis seriorique tem-
[M)re lectae, vix unus alterque fructus niaturus esset.
JLstragalus Helmii Fisch. — In colle nuda siccaque
Rasssüpnaja pr. Werchneuralsk.
■^ Tota planta setuHs adpressis sericeo - argentea , nonnul-
lis speciminibus speciei praecedcntls nnn dissimilis. Rhizoma
176
lignosnm ramosissimnm protriidit apice folia in rosnlam con-
gesta peduiiculls omuiuo aphyllis intermixta. Foliola elliptica
vel obovata, obtusa, saepe emarginata i (mmqnani a"tem inii-
cronulata vidi) 2 — 4''Mouga, opposita, brevissime pedicellata,
paribus 6 — 10. Stipnlae parvae seniilauceolatae discretae;
petiolo aduatae, demnra antem pl. liberae. Pcduuculi digitales,
foliis multo breviores (nee iis aequales) erccti, saepissime qua-
driflori, floribus snbhorizontalibns divergentibus , breyissime
pedicellatis , adproximatis. Corolla albida in siccis sulplui-
rescens, vexillo intus emacnlato, alas superaute, emarginato,
carina alis breviori, obtusa et eraargiuata. Bracteolae mimi-
tae, pedicellis ipsis breviores , nigro-hirsutae. Calyces nigro-
hirsuti , dentibus liuearibus , inaequalibus , tubo triplo brevia-,
ribus. Fructus non vidi.
Quamquam cum diagnosi in Cand. prdr. II. 301. relata non
optime cougruat , tametsi hanc esse plantam ab ill. Fischcro
missam vix atque ne vix qnidem diibito. Trausfereudus otiam
mihi esse videtur in §. 16., in seriem Caprinorum,
Astragalus amygdaliger n. sp. — Pr. Orsk legerat,'
Janowski,
Anthylloideis (§. 15.) refcreudus atque omnium A* Itypo-
gaeo Led. fl. alt. III. 329. proximus. Diagnosiu buic adacqna-
tam huc referam nt differeutiac magis eluceant: Acaulis, pilis
longis, flexuosis incanus , foliolis 21 — 29 adproximatis, flori-jj
bus racemosis, erecto-patcutibus, peduncnlis folio plus duplo
brevioribus, bracteis liuearibus pedicellos superantibus ; den-,
tibus calycis demum rupti lineari-subulatis, tubo plus duplo
brevioribus ; corollis luteis , glabris , vexillo elougato , emar- ^
ginato, nusquam tubuloso; legumiuibus ovoideo-globosis, bi— »
locularibus, declinatis, brevissime pedicellatis, obtusissimis,
albo deusissimeque lauato-tomcntosis.
Tota planta digitalis. Flores et iuflorcscentia iis in A,
longißoro persimiles. Piil>cs tubi calycini flavesceus, den-
177
thim nigrescens. Stipulac longissime scinilauceolalo- lineares
Pedunculi pediccllique filiformes.
Astragalus arenarius L. — lu arcuosis profundis
nou procul a Muroiii proviiiciae Wladiiiiireusis.
Legi etiam varietatem omiiino glabcrriraam.
Hedysarum cretaceum Fisvh. — Ravissimum iu syl-
va pr. Frcudenthal nou procul a Slatoust sita; copiose autcm
ad viam summum cacuuieu jugi Uraleusis superautein iuter
Miask et Slatoust.
Vexillum obcordatum alas includit iisque parum brevior.
Deutes calycis obliqui iuaequales tubo mullo breviorcs. Brac-
teolae pedicellis parum, demum multo breviores. Locus etiam
uatalis uon cougruit.
Fragaria clatior Ehrli. — Iu fruticctis pr. NiscLuei-
Nowgorod, ubi sine ullo dubio spontauoa.
Epiloöium pulustre L. — Iu paludosis turfosis pr.
Slatoust.
Folia perangusta, pubescentia. Petala obcordata, caly-
cinis laciniis breviora. Stigma integrum. Facie etiam a nostra
germanica plauta non parum recedit.
Cotyledon roscan. sp. (? leucantJia Led.) — In de-
sertis siccissimis salsugiuosis iuter Bolsche Maudlibai et Orsk,
ad quam arcem autem vix trigiuta leucis propius accederc
non vidi.
Piauta speciosa bienuis, radice ramosa vel simpliciuscula,
llguesceute, albida, tejiui. Caulis simplex, erectus, bi-sex-
pollicaris, uuus pluresve ex eadem radice. Folia trigona, Spi-
na alba longiuscula termiuata, glabra, iutegerrima, carnosa,
ima rosulata, superiora imbricata, flexuosa, erecto-patentia,
fere2''Mata, |'' longa, Spica arctissima, cyliudracea, apice
nntans, lougiorem caulis partem occupaus, termiualis, flori-
bus in vivis exactc sessilibus 5 in speciminibus autem lougissi-
mum per tempus iuter rhartam siccatis bjuc inde pedicellatis,
9r Bd. 2s Heft. 12
178
pedicellis uuifloris , filiformlbus , bractea parva ipsaque corolla
hinc inde lougioribus. Corolla pallide rosea, fere usque ad
basin Imam 5-partita, laciuiis acutis, reflexis, Sepalaö, co-
rolla plus quam triplo breviora, oblong© - ovata , cnrvilineo-
acuminata, viridia. Squamae ucctariferae spathulato - obo-
vatae, miniitae. Stamlua snbaequalia, petalis parnm longiora,
filamentis basi dilatatis, nim petalis basi connatis, apice sp-
tacPis; antheris atris.
C. leucantha Led. difFerre videtur: floribus pedicellatis ;
laciniis corollae albae erectis ; antheris atro - pnrpnreis vcl
fusco-violaceis; C, tJtißrsißorus Cand. {Orostachys thyrsi- -
flava Fisch.) convenit quidem ad amnssim cum diagnosi in
Cand. pvodr. III. 400. relata , differt autem secuudum Led. fi.
alt. II. 199. peduuculis iufcrioribus trifloris foliisque spathn-
lato - lingulatis , quae in mea planta apice vix parnm dilatata
sunt.
Bulliardia aquatica Cand. ß) prostrata, — Ad la-
cum pr. Slatoust.
Coneoselinuml gayoidcs n. sp. — In madidis submusco-
sis montis Jremel per totam regionem alpinam, altit. 4000 —
4700 ped.
Facies Phellandrii Mutellinac, Rhizoma horizontale,
apice squamis nigricantibiis, creberrimis , imbricatisque tectumj
uni-s. pluricaule. Caulis flexuoso - ereclus , teres, striatus,
vix semipedalis, simplex, basi ima dense foliatus, in caetera
parte tantum folio unico instructus. Folia lucida, longe petio-
lata, bipinnatisecta, segmentis divergentibus , primariis sem-
per oppositis, secundariis profunde pinnatifidis, rarius integer^^ j
rimis; laciniis uninerviis, integerrimis , apiculatis, margine,
angustissimo atque lente adspecto vix obsoletissime serrulato
cinctis , linearibus , acutis ; folium summum vaginae amplexi-
cauH elongatae et striatae insidet. Involucrum 6 - 8 - phylluni,
umbellae radiis aequale, foliolis apice trifidis, laciniis integris
179
vel itenim tritidis. Involiicelliim polyphyllum , umbelhilam
fructigeram subsuperans, foliolis apice trifidis, margine sca-
riosis. Umbella umbellulaeque multiradiatae , radiis umbellae
crassis, sulcatis, umbellulae fructn ipso maturo brcTioribus.
Calyx qniuquedenticulatns , manifestus. Stylopodiiim magnuin.
Petala non vidi. Styli capitati divergentes, dcmnm reflexi,
Irnctu diraidio vix breviores. Cremocarpia a dorso manifeste
compressa, quiuquealata, alis crassis, snbaequalibus , inte-
gerrimis, exterioribns marginantibus , parumque latioribns.
Rhaphis marginalis, circiter 10-vittata. Albumen intus pla-
mim. Carpophoriim bipartibile. Valleculae trivittatae, hir-
sntiusculae.
Omninm gcueruni Coneose/zMO FiscL. proxime acCedit, etsi
alis subaequalibus , rhaphe 10-vittata, involucro involucello-
que polyphyllo diversum. h-Gaya, qnacnm facic magis con-
venit , recedit valleculis evittatis.
Lascrpitiuf/i latifolium L. — In ripa dextra flnvii
VVoJgae non procul a Kasan.
Pleurospermum uraJense Hoifm. — in sylvaticis
graminosis ad radicem montis Lischatsch pr. Werchneuraisk ;
copss. antem in sylvaticis circa Slatoust.
^sperula tinctoria, — In collibus apricis pr. Pole-
kovski.
Galium tataricum Trev. — In ripa arenosa riviili
Mensche Mandlibai deserta Kirghisorum ab Orsk meridiem ver-
sus percurrentis.
Carduus desertorum W\sc\i, — In desertis fertilioribus
subgraminosis pr. Nowi Ilezki Farpost.
Radix fascicularis.
Hhaponticwni salinum * {Leuzea salina Sprg.) — -
In graminosis humidis fertilioribus ad rivulum quendam inter
Mensche Mandlibai et rivulnm Karaganne deserta ab Orsk ra^-
ridiem versus extensa percnrrentem.
12 *
180
CoroUa irregularis. Filameiita papulosa. Antherac bre~
vissime caudatac. Achaeniuni nitidum, liavidum, quadrigono-
subcompressum , areola laterali. Pappns lougns, pluriserialis,
plumosus, radiis seriei intimae multo longioribus , latioribns,
rlgidioribiisque. Receptaculiiiu seloso-fimbrilliferum. Sub-
generi Leuzeae (cf. Syn. p. 6.) subjuDgatiir.
Saussurea salsa Sprgl, — In desertis salsuginosis in-
ter Troisk et lacum Karakiil.
FoIIa lyrato - plnnatifida, laclniis lateralibns deorsiiin
spectaiitibus , tcrminaH maxiina; superiora integerrima. Pa-
leae rhachidis foliolis intimis pariim brcviores, Capitula
ö — 7 flora.
Saussurea polypodiifolia Cand. In desertis salsu-
ginosis slcissiinis intcr Sül Kaiu et rivulnm Karagaune ab Orsk
anstrum versus fluentem.
Folla etiani summa pinnatifida, laciniis snrsum spectanti-
bus, profnndioribus angustioribusqnc quam in praecedentc,
subaequalibus. Paleae rhachidis foliolis intimis dimidiis brc-
viores.
Saussurea discolor Cand. — In monte ürenga pr.
Slatoust.
Saussurea sc«&ran. sp.? — In desertis siccis ad la-
cum Karakul pr. Troisk.
Tota pnnctato - scabra et glabriuscula, tomento isto arach-
noideo teiiuissimoqne excepto, quod partes juniores induit.
Folia inferiora rnuciuato-pinnatiüdo-dentata, etiam summa
non decurrentia. Capitula circiter 40 -flora. Faciem non male
refert icon in Gm. fl. sib. II. tab. 34, foliolis autera involucri
exappendieulatis diversa.
Omnium proxima S. amarae , a qua autem diffcrt:
rhizomate crassiori; caule humiliori, minus foliato, meiantho;
foliolis involucri magis cylindracei nee campanulati intimiß
appcndiculos multo minores gerentibus; firabrillis rhachidis fo-
181
Höht diuildia iiitima aequaiitibus uec siiperautibus ; foliolis imi»
niucinato-deiitatis nee reinole siiiuato - dentatis , dum in S,
amara folia omuia saepe siut iutegerrima ; capitulis subsim-
plicitor corymboso-racemosis, pedimculis foliatis , foliisque, e
quoriim axillis prodeniit, capitiilisque quibus termiuaiitur bre-
vioribus; nee coryniboso-pauiculatis, ramis primariis folia sua
louge excedeutibiis parumqne foliatis.
Saussurea salici folia Gand. — In desertis uou pro-
cui ab Orsk.
Taraaracum procumbens (n. sp.?) Leontodon livi-
dus L. Bicb. fl. cauc. II. 246; III. 531 ?? — In pascuis ad
11. Ilok non prociil ab llezkaja Sachtscliita et in pratis gramine
dccomto ad rivulum Gumbeieka pi\ Wercliueuralsk.
Cum diaguosibus L, lividi, quae mihi in libris meis feup-
petnnt , ad amussim quidem convenientcm , re vera aiitem diver-
sam esse magnopere suspicor. A Tarauuco glaitcesccnte
Fisch., qiiod ad lacum Indercnsem lectura coram mc habeo,
differt: caulibus procumbeutibus foliisque brevioribus; capitulis
uiulto minoribus, foliolis exterioribus paucioribus, appendicu-
iatis, anguste linearibus nee ellipticis, rhizomate erassissimo
et colore glauco non mauifesto.
Glabrum pumllum vix tripoUicare. Capitula florentia vix
3 , fructigera 12 lineis longiora. Folia runcinata. Foliola ex-
tcriora liuearia, erecta, pauca, apice globoso-appeudiculata.
Corolla versus limbum liugulae extus obsoletissime pilosiuscula.
Achaenium foliolis intimis parum longius, subobeompressum,
utrinque angustatum , costatnm, superne tuberculato-spinosum,
rostro duplum achaenium superante pappoque breviori. Basis
rostri cum achaeuio ipso non manifeste articulata, ut in T.
serotino»
Taraxacum serotinum {Leontodon sevotinus Kit.)
— lu agrib ad llezkaja Saschtschita et in desertis pr. Orenburg,
182
Species admodum iusignis caule tomentoso; capitulis de-
mum nutantibus; foliis subcoriaceis , parum incisis, supra
scabris eorumque dentibus denticulisque calloso - apiculatis ;
foliolis numerosissiinis , exterioribus albo - barbato - ciliatis
apiceque squarrosis , interioribus apice etsi obscure appeiidicu-
latis. — Corollae tubus superue liugulaque extiis pilosa.
Achaenium multicostatum , versus apicera basinque rostri lon-
ge angustatum et tuberculato - serrulatum. Rostrum achaenio
duplo longius pappum etiam excedit cique est basis cum
acliaenii apice manifeste articulata.
Apargia crocea W.? — In cacumine montis Jremel in
madidiusculis submuscosis , altit. 4700 ped.
Picris paucifloraVi. — Ad rivulum Mensche Mandli-
bai in lierbidis.
Hieracium murorum L., Fries! — In jugo montis
Jurma altit. 2900 ped.
Hieracium paludosum L. — In monte tatarico pr,
Slatoust.
Hieracium Auvicula L. — Pr. Nischuei- Nowgorod
et Slatoust.
Hieracium foliosum Kit. — In collibus apricis pr,
Polekovski, Werchneuralsk.
Scorzonera roseaKxi. {Sc, purpurea^ich.l). — lu
ripa dextra fl. Wolgae non procul a Kasan.
Aster tataricus L. — Minime rarus in locis apricis
pr. Ssürostanskaja, stationem inter Slatoust et Miask iuterme-
diam, pr. Miask, Polekovski, Troisk etc.
Mira varietatum multitudo. Specimina legi caule circiter
bipollicari, siraplicissimo, monocephalo, foliis angustis, etiam
imis 2"' vix latioribus , integerrimis. Elongatur in aliis caulis
usque ad altitudinem semipedalem et ultra demumque superue
more corymbi dividitur, ramis subfastigiatis , foliatis, mono-
cephalis. Hirsuties magis mimisve pallescit , folia ima lougis-
183
sime petiolata et grosse crenata evaduut, latitudiiiem polliearem
adeo adtiiigunt. Deiiiquc foliola iiivolucri saepissime obtusa
aut acuta, ia specimiuibus mouoccphalis saepe linearia et per-
acuta occurrimt. — Varietas hiimilis maxime refert ^. alpi-
num; ea caule ramoso foliisquc iutegeirimis ^. ^//leWttWt ; eu
deuiquc caule ramoso l'ollisque creuatis insignis atque iu colle
Rasssüpnaja pr. Werclineuralsk lecta ^, uimeiloidem Bess.
Diffcrcntiae constantes omuino desunt, quare varietates iiiiuc
enumcratas , etsi sibi dissimillimas , specie revera non difforre
persuasum habeo.
Pro u4stere alpfnOj tum in Bieb. II. oauc. , quum iu Gmel.
fl. sib. II. 173. t. 73. f. 2. enumerato plantam haue quamquam
similem et affinem habere uequco, quia in Europa eum tarn
miris rarietatlbus uunquam ludere vidi , modo cresceudi et facie
alias etiam diversam. Icou Gmeliana specimini cuidam a me
lecto nou parum est similis.
Aster pulchellusW.l — In collibus nudis apricis cir-
ca Wer chueuralsk , tum in Rasssüpnaja quum in iis, quae ri-
vulum Gumbeieka concomltantur.
Diaguosis quidem ad amussim, locus uatalis autem ita pa-
rum conveuit, ut maguopere Iiaeream, plantam Willdenowia-
nam meamque unam esse eandemque. Sed specimina a me
lecta ita matura eraut, ul vix achaenia nonuuUa non delapsa
adessent.
Ast €7' triner vi folius n. sp. — in gruminosis uou pru-
cul ab Orenburg.
Herba rhizocarpica , erecta, glaberrima, multicaulis.
Caules teretiusculi , simplices vel parum rauiosi; ramis florige-
ris versus apicem cauiis in formam corjmbi dispositis , saepis-
sime iterum ramulosis , ramulis parum foliatis , pl. 2-s. 3-ce-
plialis. Folia papyracea, rigida, sparsa, semiamplexicaulia,
integerrima, glandulis excavatis frequeutissiniis punctata, mar-
giue tantum scabra, trinervia, inferiora oblongo-ellijptica,
184
acuta, 4 — 6"' lata, | — 1'' longa, siuiima minora et acnmi-
iiata, vix autem rariora. Rhachis parva, alveolata. Involu-
crum triseriale, campanulatum , floribus disci diraidiis brerius,
foliolis siccis, ciliatis, oblongo-ellipticis, extimis multo mi-
noribus acumiuatis; intimis obtusis, trinerviis, scariosis cir-
citer Z'" longis. Pappus flavescens, scaber, setaceus, bise-
rialis, corollis disci aequalis. Corollae disci ut in Gelasia
-paucißora y laciuiis autem patulis. Radius pallide coeruleus,
revolutiis, 5^ — 7-florus. Capitula multo majora et pleiantha
quam in Gelasia paucijlora, Achaenium immaturum TÜlosum,
Gelasia yauciflora Cass. {^JLster dracunculoides Lam.)
diflFert: caule multo altiori, foliis scabris, lincaribus, longe
acumiuatis, sextuplo augustioribus ; ramis florigeris multo cre-
brioribus et ramosioribus ; capitulis meiautliis , radio foemineo
non revoluto tautummodo 5-floro; pappo uniseriali corollis
disci breriori,
Gelasia desertorum facilQ distinguitur : foliis semper tri-
uerviis decuplo latioribus , multo brevioribus , iuferioribus nun-
quam acumiuatis; caule multo crassiori et altiori; radio 5 — 7-
floro ; capitulis minoribus meiantliis; involucris basi obtusis;
rliacbide sat profunde alveolata.
Ab ^. acri L. (ex Hieb. fl. cauc. III. 572.) quocum con-
venit foliis puuctatis , trinerviis, pedunculis foliatis , radio 5 —
7-floro, differt: foliis semiamplexicaulibus , iuferioribus ob-
lougo - ellipticis , acutis 6 — 9''' latis, margiue tantummodo
scabris , nee non patria.
Omnium autem facie externa simillima est Chrysocoma
dracunculoides y tametsi diversa: foliis latioribus, summis
tantum acumiuatis, pnuctis cxcavatis paucioribus; inflores-
centia minus ramosa; foliolis involucri 3- ncc 4- serialibus, in-
timis tri- ncc uui-ncrviis; rhachide alveolata atqnc deniquc
capitulis radiatis.
185
Gelasia desertorum n, sp. — In coUibus apricis de-
sertoriiin Kirghisoriim e Troisk usquc iu confinium oppiduli
Ilezki Gorodok fere ubique cop. ; rarior iu locis sylvaticis etsi
alias similibus ad montem Lischatscli pr. Werclineuralsk.
Herba rhizocarpica, erecta, gracilis. Rhizoma liguosum,
miilticaule. Folia integerrima , pcraugustc liucaria, el'.iigata,
scssilia, uni - tri - nervia , acuminata, glabra, lepidoto -puncta-
ta, margiuo scabra, couformia; iuia, etsi omnium latissima,
ue 3"^ quidem lata; plcraque circiter tripollicaria. Caulis api-
ce diyiditur iu ramos fastigiatos, pl. simplices, paucos, pa-
tenti- divergentes, monocephalos , usque ad apiccm snmmum
crebre quidem foliatis , foliis auteni supcrioribns decrescenti-
bus. Capitula solitaria, aquo magna ac in ^, mutabili , ra-
dio 10 — 11-floro, cocrulco, demum revoluto. Rhachis pla-
na, nuda. Involucrum turbinatum, tri - 4 - seriale, foliolis
siccis, adpressis, glabris, marginc obsolete ciliatis', ex ova-
tis, acumiuatis, parris per clliptica acuta in oblong© -elliptica
obtusa, margine purpurasceutia, trinervia, 3"' circiter longa.
Pappus aequalis, scaber, biserialis, flexuosus, corollae disci
aequalis, involucro longior. Corolla disci lutea, glabra, quin-
quefida, laciuiis oblongo - ellipticis, obtusiusculis , erectis;
limbo turbinato , tubum superantc ; radii : lingulata, lingula iu-
tegra, acuta, 5 -nervia, tubum virescentem carnosiusculiun,
compressiusculum sextuplo superaute. Achaeuium oblougo-
ellipticum, piano - compressum, pilosum; radio minimum et
abortum *).
A G. pauciflora non solum capitulis solitariis , ramis flo-
rigeris foliatis et specie corymbi saepissime dispositis diversa
*) In Synopsi mea p. 187. errore (ynographico legitur „radius $
"pro„ neutro." Quo solo AifSevi Gelasia ab Astere. Post „co-
voUa radii lingulata" addatur: lij)giila demuni rcflcxa, «ubo ob-
compreseo, compreBsiiisculo.
186
sed etiaiii radio pleiantho , capitulis majoribus inulto rarion-
bus; foliis angiistioribus , minus acumiuatis, sublaevibus;
caule multo hiimiliori graciliorique. — Aster Gmel. fl. sib. IL
183. N. 150. tab. 79. f. I. beiie congniat, folia autem scabra
ei esse dicimtur. — A, roseus Stev., Bieb. fl. cauc. lll. 571.
recedilj caulibus simpllcibus ; foliolis subulatis; capitulis
quam in ^. alpino parum miuoribus; radio eleganter roseo;
disco involucrum aequaute.
Erigeron uraJcnsis u. sp. — In colle aprica quadam
pr. Slatoust.
Specimini cuidam E, canadensis potius quam E, ucris si-
milis, cui autem proxime accedit, dum ab illo magnopere in-
volucro, colore formaquc corollarum recedat. — Rhizoma
fibrosum, perenue. Caulis simplex, vix semipedalis, hirsu-
tiusculus, sulcatusj basi purpurascens. Folia hirsuta, ob-
tusa aut acuta, alterna, consistentia crassiori quam in E* acri,
exconfertis, subpetiolatis, oblongo - obovatis, remotiusciile
mucrouato - serrulatis , iis in E, jamaicensi simillimis, pen-
ninerviis , circiter 2" longis , ^'^ latis in oblongo - elliptica,
basi lata sessilia, integerrima , remotiora minoraque. Race-
mus termlualis, oblougus, terminatus, compositus, foliosus,
pedunculis hirsutis quidem folia sua parum excedentibus , pedi-
cellis apice inerassatis autem quam sua breyioribus. Capitula
permulto majora quam in K. canadensi , minora quam in E,
acri, Corollarum structura exacte quam in hoc sed extimae
pappo vix paullulum longiores. Involucrum pauciseriale, cam-
panulatum, fructibus vix parum brevius, foliolis linearibus,
acuminatis , minus hirsutis , aequalibus. Rhachis dense bre-
viterquc setoso-fimbrillifera, dum in E, acri glaberrima,
Ovaria hirsuta. Pappns pilosus , scaber.
Chrysocoma tatarica n. sp. — In desertis siccis Kir-
ghisorum praecipuc montosis; ex gr. in Mertwii ssol pr. Ilez-
kaja Saschtschita et ad fl. Or supra Orsk, Chr, villosa autem
; 137
multo rarior. Specimiua ad lacum hidorensem lecta vidi in
hcrbario Karoliuiano.
Caulis seinipedalis pedalisve, apice ramosus, obsoletissi-
me toineutosus , herJiaceus. Rhizoma multicaule, lignosum.
Folia lingulato-liiiearia, acuta, basi augustata, uiiiiiervia,
iutegerrima, siibcoriacea, piiuctata, denium glabra, jl — 2"
* longa, 1| — 3''' lata, sparsa. Capilula 4 — 5 - llora, in co-
rymbos parvos, caulcm ramosque siib apice caulis oriundos fo-
liatos et fastigiatos termiuautes , oligocephalos disposita, pe-
dlcellis foliis miuutis subsqnamaeformibus deuse lectis. InvoJu-
cruni cyliudraceum, 3 — 4-seriale, floribus fructibusque mul-
to brevius, foliolis siccis, adpressis, supernc aureis, omnibus
obtusissimis , demum glabratis. Rhachis minuta, nuda. Pap-
pus biserialis, setaceus, scabor, iuaequalis, corollae sub-
acqualis. Ovarium villosumj vix comprcssum, oblougum, basi
augustatum.
Omnium proxima Chr, villosac sed divcrsa tomento vix
ullo praecipue in foliis; foliis subcoriaceis nee membranaceis,
. multo angustioribus ; capitulis miuoribus, 4 — 5- nee 6 — 7-
floris; involueris 3 — 4 -nee 4 — 5 - scrialibus, foliolis omnibus
obtusis nee exterioribus acutis. A Chr, dracunculoide autem
differt: foliis angustioribus, basin versus angustatis, uni- nee
trinerviis, involueris eyliudraceis uec eampanulatis etc. Chr»
divaricata Fisch. (Bieb. fl. cauc. HL 563, Sprg. syst. III.
425.) reeedit ramis virgatis monocephalis; foliis inferioribus
lanceolatis, trinerviis, lauatis; involucro laxo, incano, folio-
lis omnibus acutis.
Inula sali ein a L. — In ripa dextra flnvii Wolgae
non procul a Kasan.
Karelinia n, g. caspica^ (Serratula caspica Pall.
it. app. II. t. Z. p. 50.). CI. Karelin c littore septentrionali et
orientali septentrionali Maris caspii haue ibi vulgatissimam
plautam retulit.
188
Neque ad geiius Serratulae ueque ad Iribiuii Cj/naroidea-
rum eain pertlnere sed Baccharideis iiiter Phagnalon et
Baccharin ^) iusereudam esse, edocuit me iiivestigatio plantae.
Est enim polygamo - dioica. Plautae utriusque sexus capituliira
multiflonim , heterogamnm , heterocarpnm , iiiaequaliflorum,
discoideum, lloribus foemiueis pluriserialibiis in ambitu, reli-
quis masculis, illis autein in plauta foeininea crebrioribus.
Pappus basi tortuoso - flexuosus , floribus foemiueis pluriseria-
lis, pilosus, scabrinsculus , in capitulis plantae foeraineae
stylo acqualis corollaque lon^ior, in iis plantae maseulae utro-
que brevior; floribus masculis uniserialis, elavatus, sed in ca-
pitulis plantae maseulae corolla styloque brevior, in iis foemi-
neae utroque longior magisque elavatus. Corolla glabra, pur-
purascens, floribus foemineis trideutata, filiformis; floribus
autem masculis quinquedeutata, regularis, quiuqupuervia , in-
ferne in tubum longissimuni valde angustata. Stamina floribus
foemineis omnino uulla atque eorum ne vestigia quidem; flori-
bus masculis antherae ecaudatae, alis rotundo -ellipticis, latis,
obtusissimis ; articulo filamentorum supcriori clongato et tela
cellulosa laxissima quasi scabrinsculo. Pollen rotunduni, sca-
brum, in floribus masculis plantae focmincae multo parcius.
Stylus Conyzae bifidus , corolla longior ; floribus masculis su-
perne puberulus, ramisque brevioribus; foemineis subglaber-
rimus. Rhacbis plana, longe villoso-fimbrillifera. Involu-
crum subcylindraceum , imbricatum, in plauta utriusque sexus
omnino couforme, foliolis Tilloso-subcanescentibus. In caete-
ris partibus plauta foeminea et mascula tautum eo differuut,
quod rami sunt in illa suprafastigiati , in hac uondum fa-
stigiati.
Genus sine dubio Polypappo meo proximum sed diversum
pappo florum masculoriim uuiseriali.
^) C£. öyuoins. p. 204.
189
Pyrcthrum conicum n. sp. — In sylva frondosa et
timbrosa in siiiistra fliivü Uralensis ripa sIta pr. Orcnbiirg.
Herba omiiiuo P, inodoro similis, radice crassa, divisa,
anima? Caulis crectus, tricliotomus , plnrlpedalis, nitidus,
stiiatus, teres. Folia alterua, bipiniiatisecta, sessilia, scsj-
mentls linearibus, clongatis, angnstissimis , divergentibus , in-
tegris, planis, calloso - apiciilatis, nervo subtus excavato
exaratis, sparse setuligcris. Capitula aequc magna ac in
Pißretliro inodoro, solitaria in ramis superne aphyllis, Rha*
cliis nnda, deminn conoidca. Involucrum biserialc, foliolis
glabriusculis , planis, siccis, nninerviis, apice late scariosis,
exterioribus nvato - lincaribus , inlcrioribus oblonge - cllipticis,
parum longioribus , rliadii matura multo brevioribus. Pappus
aoqualis, coroniformis , intcgenimus. Achaeniiim constantor
trigonum et tricostatum, apice biglaudulosum, obpyramidatum,
conforme, glabrum, dorso convexo valleculisque transvcrse
tubcrculato - striatis. Glandulae in dorso achaenii manifestae,
intus autem ad apiccni vallecularum vix atque ne vix quidem
conspiouae.
P. inodorum^S. qnamquam simillimum differt: rhachide
planiuscula, achaeniis quadricostatis , laevissimis et ex Bieb.
caule etiam diffuso ; P. maritimum W. , si alias a pracccdcnte
diversura: pappo crenato; P, parvißorum pappo bilobo; P,
caucasicum canlc monocephalo , pappo bilobo; P, praccojc
Bieb. caule spithamaeo , segmentis foliorum longiori et etiam
pappo bilobo.
Artemisia lierbacea Ehrh. — In ruderatis ad fl, Or
et Ural prope Orsk.
Haereo ntrum sit haec an A<» chamacmelifolia Yill.
Artemisia potentillaefolia Fisch. — In vollibns
apricis pr. Polekovski et Ilezkaja Sacktschita.
Artemisia orientalis W. — In collibus siccis Katana-
dür dictis, ab Orsk 150 leucas meridiem versus distantibus.
190
Artemisia tauricaVi . — In desertis siccissimis steri-
libus ab Orsk meridiem versus extensis sat cop.; in collibus
siccis Mertwü ssol dictis pr. Ilezkaja Saschtschita copss.
Capitula 3- s. 4-, nee 5 — 8 - flora, floribus omnibiLs her-
maphroditis. Corolla nibens , inferne sparse glanduloso- pun-
ctata. Arhaenium saepe siugulum ex omuibns submaturnm, dnm
reliqna etiam sint minima. — Ab -4. monogijna differt seg--
mentis foliornm exacte linearibus , angustioribus , longioribus-
qne nee apice dilatatis et capitulis flore quoque foemineo con-
stanter carentibus»; vix autem alia nota.
Artemisia fragrans W. — Ad fl. Uek pr. Ilezkaja
Saschtscbita.
Artemisia coerulesceus L. — In collibus apricis pr.
Polekovski, Troisk.
Artemisia saholoides "W. — In montibns Guberlins-
kensibus cop.
Folia inferiora trisecta, segmentis linearibus, saepe bi-
sectis. Capitula 10 -flora, fl. ? teruis quaternisve, fl. 5 senis
septenisye. Cor. fl. $ cylindracea, stylo suo parum brevior.
O li gosp orus condimentarius Cass. {Artemisia
Dracunculus L.) — Cop. in ruderatis ad Orsk, in desertis
inter Troisk et lacum Karakul.
Oligosporus adfinis n. sp. — In collibus apricis
pr. Polekovski , in desertis pr. Gumbeieka.
Rhizoma crassum, lignosum. Folia sericea, inferiora
bipinnatisecta, longe petiolata, segmentis anguste linearibus,
planis acuminatis , calloso -mucronulatis. Caulis simplex cir-
citer semipedalis, erecto - adscendens. Inflorescentia exacte
eadem ac in sequente, spica nempe composita, spiculis erecto-
patentibus, foliis sessilibus simpliciterqne pinnatifidis suff'ultis.
Capitula omuino sessilia, aeque magna ac in O, campestri^
patentia, foliis suis minutis integerrimisque longiora, conferta.
Capitnla 16 -flora, floribus 2 6 — 9, mascnlis 7—10, Co-
1dl
rolla floris nicascnli qninquedentata, lutea, apice obsolete glan-
«luloso- punctata, dentibug singnlis singula glandula fuscd -
ferniginea notatis; floris foeminei veiitricosa, stylo ninlto br^'-
vior. Stylus fl. cT iiitegerrimus. Involucrum cylindraceo-
campamilatum, foliolis obtusis, inargine eciliatls lateque sca-
riosis, extns punctato - scabris, '
Ab 0, campcstri differt capitulis sessilibas, foliis omoi-
bus serieeis; 0. Marschalltanus autem
Oligosporus Marschallianus * {Artemisia inodo-
ra Bieb., A, Marschalliana Sprg.) — Pr. Polekovski in
i-ollibtts siccis.
Icoues Gmelinianae in fl. sib. II. 117. N. 102. t.53. lig. 1 et
2 a Bieberstein huc ritatae noa boiiae sunt diceudae. Fig. 2.
quoad folia facicinquc extcrnam melior reeedit capitulis pcdicel-
latis nutautiliusque. Gmelin etiam in descriptione eerto certius
plures coufudit spccies.
Oligosporus scoparius* {Artemisia scoparia jL.)
— In arcnosis ad fl. Or supra Orsk et in salsnglnosis pr. llez-
kaia Saschtschita.
Helichrysum arenarium Caud.'f — In desertis arp-
uosis pr. Orsk, Guberlinsk, Orenburg, Ilezki Gorodok. Ad
lai'um Inderensem lectum vidi in herbario Kareliniano.
Folia superiora acuta, inferiora uninervia, nervis binis
lateralibus parum manifestis. Foliola obtusissima, patnlo-
subsquarrosa. Rhachis nuda, plana. Caeterum satis super-
que a nostro H, arenaria facie saltem externa reeedit. JT,
graveolenti Bieb. oppugnat tautiiinmodo locus natalis. Quod
euim crescit in montibus altioribus.
Gnaphalium uliginosum L. — Prope Slatonst; ad
Solotnaja ssopka nou procul a Troisk.
Senecio aurantiacus ^ (Cineraria aurantiacah.) —
lu sici'is snbapricis montis Üreuga pr. Slatoust,
192
Ab affiiiibus recedit mea planta Senecioni aureo perqnam
similis, a Ciuerariis autem sie dictis Europaeis facie externa
magiiopere diversa : capitulis parvis ; pcduuculis gracilibus ;
glabritie omniuin partium perfecta, tomeuto isto quam obsole-
tissimo floccosoque excepto, quod basi caulis petiolisque ad-
haereat; pappo corollis breviori; ovariis hirsuto - pnbesceuti-
bus; foliis non rugosis, basi in petiolos graciles augustatis,
supra pallidis, subtus opacis, inferioribus irregiilariter obsole-
teque deutatis, superioribns linearibus, integerrimis , subse-
miamplexicaulibus ; foliolis uniserialibus , angustis , sphacc-
latis; colore coroUarnm saturatiori.
Senecio tataricus n. sp. (Gm. fl. sib. II. 161. N. 134
excl. synon.) — In lacubus aestate exsiccatis eorumque ripis
ad fl. Ilek pr. Ilezkaja Saschtschita, ad 11. Ural iufra Ilezki
Gorodok.
Proximus S, paludoso sed praecipue divcrsus caule cavo
superneque aeque ac foliorum pagina inferiori albo - lanato -
tomentoso. His etiam consistentia multo firmier.
Rhizoma repens , iuternodiis fibras crebras crasslusculas-
qne protrudit. Caulis cavus, erectus, simplex, altitndinem
humanam saepius adtingeus, crassns, basi aphyllus et nudus,
superne dcnse foliatus alboque lanato - tomentosus. Folia con-
ferta, altcrna, basi angustata sessilia nee semiamplexicaulia,
rigido-papyracca, oblongo - elliptica, acuta, argute serrata,
semipedalia pollicemque magis minusve lata, supra demum viri-
dia, subtus tomentoso - incaua. Involucrum hemisphaericum,
disco brevius, foliolis tomentosis, exterioribus paucis et peran- |
gustis, adpressis, interioribus grosse sphacelatis, acuminatis.
Cyma corymbiformis , simplex vel composita, terminalis, pe-
duuculis tomentosis folia summa parum excedcutibus. Capi-
tula majora quam in 6'. paludoso, radio deflorato demum re-
voluto : Rliachis etsi leviter tametsi manifeste alveolata , mem-
branis interalvcolaribus laccris. Corolla disci lutea aeque ac
193
radii regulariter quinqucdentata , dentibus apice glanduloso -
scabris , pappo aequalis, quinquenervia, limbo eylindraceo
tnbum snperante, basi coroua pilonim inaequallumj tubo ipso
longlonim, e cellulis in plures series jiixta se positis constan-
tium, serrulatorum exactissimeque pappiim refereutiom cincto
quac eximia structiira a me in nulla Synautherca adhuc obser-
Tabatur. Corolla radii lingula magna, quadrinerria, tnbum
plurics cxcedente, basi obsoletissime pilosa, demnm revoluta.
Achaenium cjlindracenm , pallide fnscnm, nitidnm, apice an-
gnstatum.
Senecio Doria L. — In descrtis herbidis ad fl. Uek pr.
Ilezkaja Saschtschita, non procul ab Orenburg cop.
Senecio caspi'cus^ {Cincraria casptca Pers., C. ra~
cemosa Bieb.) — In desertis herbidis fertilioribns ad rivulum
Karaganne, pr. Orenburg, Ilezkaja Saschtschita etc. non
rar US.
Senecio ovatus W. — Sat cop. in desertis herbidis
fertilioribus ad Ilezkaja Saschtschita et Ilezki Gorodok.
Campanula persicifolia L. — In ripa dextra flnvii
Wolgae non procul a Kasan.
Myosotis micrantJia Pall. ? — Pr. Ov.a.
Dracocephalum thytuiflorum L. — Ad Wolgam
supra Nischnei - Nowgorod et deinde orientem versus cop. us-
que in regionem circa Sswiäschk provinciae Wätkensis.
Mentha rubra Sm. Pr. Orsk.
Leonurus cotidensatus Hora. — In herbidis humidio-
ribus ad rivulum Mensche Mandlibai cum praecedente.
Caryopses 4, trianguläres, obpyramidatae , apice obliquo
truncato pilosiusculae , atrae, scabrae.
Veronica montana L. — Ad rivnlos et in aqnosis pr.
SlatoTist.
OrBd, 2s Heft. 13
194
Veronica orchidea Bess. — In graminosis apertis
montis Kassatur pr. Slatoust nee non pr. Miask et in regione
sylvatica montis Ural.
Quam quidem auctores pro varietate y, sptcatae habe-
baut , sed non diversam esse vix dubito. Planta perennis , K»
sptcatae simillima. Canlis f — 1-pedalis, pubescens, ad-
scendeus, simplex, teres. Folia decussata, pubescentia, cre-
nata, obtusa, iufima petiolata, oblonge -clliptica, basi obiter
cordata, petiolis condiiplicatis lougiora, reliqua semiamplexi-
caulia et subconnata, quorum inferior» spathulata, summa
oblongo - elliptica. Spicae una pluresre terminales, densissi-
mae , obtusae vel acuminatae , floribus exacte sessilibus.
Bracteae calyces aequant. Corolla 4- s. 5-fida, fauce pilosa,
laciniis tubo duplo brevioribns, erecto - patentibus , summa
saepe cucullata. Genitalia exserta, Stylus autem staminibus
brevior. Capsula subgloboso-inflata, pubescens, neque.emar-
ginata, neque cpmpressa.
Verb as cum nigritm L. — Cop. in pratis cirea Werch-
neuralsk, Polekovski, Miask etc.
Euphrasia Rostkoviana Ua.jnc (E, tataricahed.J)
— In cacumine montis Jrcmel altit. 4843 ped.
Digitalis grandiflora "Lam. — In graminosis sylva-
ticis pr. Slatoust.
Ttinaria genistaefolta M\l\. — In rupestribus apricis
ad 11. Or supra Orsk.
A L. acutiloha Fisch, diversa: canle humiliori, ramis
flexuosis nee virgatis *); corollis saturatioribus, majoribus re-
motioribusque ; foliis brevioribns sed praecipue Capsula de-
presso-globosa calycem majorem aequante styloque breriori
nee ovato-globosa, calyce multo styloque sat majori, deniqne
seminibus triquetris, immarginatis nee complanatis alatisque.
*D Virgati autem in specimiiiibus raeridionali — germanicis.
195
Linaria acuttloba Fisch. — In ;herbi(lis ad rivulum
Mensche Mandlibai.
Flores adproximati, breviter pedicellati, pedicellls quam
bracteae anguste lineares brevioribns. Corolla pallide flava.
Laciniae calycinae acumiuatae. Capsula ovato-globosa, den-
tibus senis dehiscens, calyce mnlto styloque major. Semiua
marginata.
liinaria Löselii Schweigg. — In rupcstribus apricis
desertornm ab Orsk meridiem versus exteusorum non rara ex.
gr. ad Mensche Mandlibai, in Katanadür etc.
Capsula globosa, calyce multo styloque etiam brcvior,
deutiluis 6 dehiscit. Semina atra , opaca, complanata, rotun-
da, late marginata, diametro circiter 3^'' aequante.
Specimina a me lecta ita a varietatibus in flora altaica enu-
meratis recedunt , ut raemoratu dignae sunt differeutiae. —
Var (J) caule adsccndente; ramosissimo, vix semipedali, cal-
care elongato; calyce bracteisque pediccllos circiter aequanti-
bus, glabris; racemo multifloro. — e) caule adscendeute ra-
mosissimo, vix semipedali; calyce bracteisque pedicellis per-
multo brevioribns glabrisqne; racemo multifloro; calcare elon-
gato. — Varietatem ß) majorem vidi in herbario Kareliniano
in moutibus nebulosis mari Caspio adjacentibus lectam, quae
caule ramoso, ramis strictis patentibusve , racemo paucifloro
excellit.
Melampyrum cristatum L. — In sylvaticis grami-
nosis pr. Slatoust et Miask.
Varietatem bracteis albis praeditam {M, argyrocomum
Fisch.) saepius in latere jugi Uralensis occidentali vidi, quam
in orientali, ubi varietas bracteis coloratis frequentins occurrit.
Pedicularis oriostachys Led. — Pr. Orsk.
O roh an che coerulca Vill. — Cum praecedente.
Gentiana campestris L, ~ In moute tatarico pr.
Slatoust,
13 *
196
Statice scopariaW. — In desertis salsis Kirghisorum
pr. Oreuburg , Orsk etc. sed sequeiite rarior.
Etsi simillima proximaque St» Gmelini tametsi satis sn-
perque distiiicta: rliizomate tenuiori, ramoso et perpendicnlari
nee crassissimo et horizoiitali ; floribus saturatioribus, permnlto
rarioribus earumque spicis brevissimis, secnndis et oliganthis ;
lobis calycinis obsoletioribus, tubo eodem modo quidem quin-
quefariam piloso , seriebus aiitem altius adseendentibns ; deni-
qne foliis imdiilatis.
Statice macrorrhiza Led. — Ad lacum salsnm pr.
Nowi Ilezki Farpost.
Cui proxiraa est St, caspia, ad Uralem inferiorem ctiam
crescens seddiversa: ramis caiilinis mimerosissimis , divergen-
f ibus nee erecto - patentibus , ramnlis sterilibns multo crassiori-
bus , basi squamula minima suffiiltis; iloribus glomeratis , glo-
mernlis secnndis , spicatis nee sparsis; ealyce latiorl limboque
magis patente.
Statice ßexuosaYs. (? St, data Fiscb.) — In rupe-
stribns apricis inter arces Maguitnaja et Orsk, ad fl. Uralem
sitas rara.
Ab utraque qnum a Su flejcuosa tum a St, data ^sch.
secundum diaguoses , qnae solae mihi suppetunt , difFerre vide-
tur ramis inflorescentiae triangularibus angnlisqne angnstissime
alatis. — ^S'. tatarica satis siiperqne recedit floriltus remotis,
qui in nostra planta aeque congesti ac in Ä^. spcctosa. A qna
autem abhorret: bracteis viridibus, multo angustiorlbns, flori-
bus siugulis brevioribus uec eas superantibus ; ealyce profnn-
dissime quinquelobo ; foliis multinerviis venosisque.
Statice glauca n. sp. — In locis sterilissimis ad Ka-
tanadiir. Vidi etiam specimina in montibus uebnlosis et Man-
gischlak mari Caspio adjacentibus a cl. Kardin lecta.
In Omnibus partibus praeeedenti simillima proximaque;
difTert autem: eaulc altiori, pedali nempe et ultra, papulis pel-
197
lucidls pruiiioso; foliis eoruinque vagiiiis majori bus , iutense
glaucis; iuUorcsceutia ramosiori ejusque squamis majoribus et
acuminatis ; glomerulis pleiautLis, exacte sessilibiis; floribus
teriiis bractea ma^ita iiivolucratis atque siugiilis bracteolis teruis
aliis miuoribus totisque scariosis a se iiivicem iiiterstiuctis ;
bracteis pilosis et adeo iu speciminibus Caspicis pilosu-incauis,
dum glaberrimae et saturate fuscae siut in St» suffruticosa L.
GHENOPODIACEAE.
Qua iu familia strnctura authcrarura tanti momcnti esse vi-
detur ut iu disponendis et exstruendis tribnbus gencribusque
uegligi rix debeal. Omnibus sunt antherae sie dictae bilocula-
res, rima Icngitudinali , magis minusre intus versa deliisceu-
tes, loculis basi longe discretis bitidae. Sed genera Haltmo-
cnemis, Halogeton antheris varie et insigniter appendiculatis
conveniunt , quales in ulio alio non observantur. Quae genera,
a cl. Me^ero cum sectione prima Saholearum sunt conjuncta.
Distinguautur autem ab ^nabaseis et Salsoleis subordini Spi-
rolohearum , quales a QX.Meyero egregie sunt expositae, in-
sertis antheris appendiculatis et saepe cohaerentibus. E Che-
nopodiaceis y quas perscrutari adhue mihi licuit, tautummodo
hae antheris cxcelluut, quae omnes floribus hermaphroditis,
bracteatis, semine compresso et embrjonc verticali conveniunt:
1) Nanophyton n. g. Caljx 5-sepalus exappendicu-
latus. Squamulae hypogynae 5. Stamina tot receptaculo iu-
serta , antheris oblongis , non cohaerentibus , rostro subulato
et elongato terminatis.
iV. caspicum n. sp. ita simih Haltmocne midi juni-
perinae Meyeri , Polycnemo juniperino Bieb. , esse videtur,
nt tantummodo squamarum hypogyuarum praesentia et forma
autherarum distinguatur.
2) Halimocnemts Meyer (ex parte). Calyx 1 — 5-
sepalus, cxappeudiculatus, Squamae hypogynae unllae, Sta-
198
mina 5 vel panciora ^ autheris obloiigis , distinctis appendiciilo-
que cucullato dentatoque termiiiatis.
H, crassifolia Meyer.
3) Halimocnemis glancaMejer. Calyx et squamae
hypogyuae ut in praecedente. Stamina 5, autheris appendiculo
termiiiali , piano et dentato cohaerentibus.
4) Sfllsola *7>?ssa Bieb. ? Calyx 5-sepalus, exappen-
diculatus. Squamae hypogynae millae. Stamina 5, autheris
discretis , oblougis , apice globnlum inauem pellucidum aereque
quasi inflatum rugosumque gereutibus.
5) Halogeton Meyer. Calyx 5-sepalus, demum ap-
pendiculatus. Squamae hypogynae nullae. Stamina 5, au-
theris ellipticis, distinctis, appendiculo rotundo, piano et in-
tßgerrimo tcrmiuatis.
H, opposrtißorum Meyer in Led, fl. alt. I. 378. et nova
hujus generis spccies H, paronycliioides , ad Marc Caspium a
cl. Karelin lecta. In illa est appendiculus antherarum ter-
minalis minor, eilipticus vix perspicuus, dum in hac orbicula-
ris et tenerrimus.
Brachylepis humilis n. sp. — In desertis siccissi-
mis salsis ad colles Katanadür dictos atque ab Orsk 150 leucas
austrum versus distautes.
Fruticulus pumilus, trichotomus, ramosissimus , bi-tri-
pollicaris , rhizomate lignoso prostrato , profunde descendente,
penna columbina nuuquam crassiori. Cauliculi erecti, horni
toti colorc caesio obducti, articulis creberrimis , 2 aut 3'" lon-
gis, apice in squamas binas rotundo -ovatas, obtusas, mar-
gine anguste scariosas axillisque lanigeras productis. Flores
solitarii, axillares, oppositi, sessiles, bibracteate, Sepala
örotunda, obtusissima, omnino exappendiculata , diaphaua,
duobus minoribus. Squamulae hypogynae cum filamentis quam
maxime caducis basi valde augustatis conuatae, retusae, bifidac
199
iiit bipartitau, fimbriis fere nuUis. Autlierae luteae cxsertae.
Ovariiun verticale , stigmatibus demiim atris. Fructus maturos
ntii vidi.
Br, saha Meyer differt: caiilibns semipedalibus , permulto
simplicioribus ; ramis Tetustis ligneis octuplo crassioribus; ar-
ticuHs senii — unipollicaribus ; foliis vel eorum restigiis squa-
maeformibus inargiue latiiis scariosis; sqnamulis hjpogynis
ovatis obtusis, limbriatis, filameutis persistentibus basique vix
parum augustatis.
Anabasis brevifolia Meyer iu Led. fl. alt. I. 377.
etiam praeter cliaracterem geiiericum recedere videtur: vaulibus
procumbeulibus , ramis praeteritis albo - corticatis , foliis 1 —
2''Mongis, squamis hypogynis dorso villosis; stigmatibus pur-
pnreis.
OLIGANDRA. n. g.
O. atripUcoides n. sp. — Iu areuosis in solotnaja ssopka
pr, Troisk,
Herba humilis, auniia, Iiabiin AtripliciS cujusdara vel
Chenopodii polyspcrmi, Radix fibrosa. Caulis basi ima de-
eumbens, caetoruni erectiis , gracilis, tetraqueter, oBsoletissirae
hirsutiusciilus, tri — sexpollicaris, simplex vel basi ramis pau-
cissimis , brevibus oppositisqiie iiistructus. Folia opposita, pe-
tiolata, penninervia, tenero - membrauacea , iutegerrima, su-
pra liirsutiuscula , subtus sparse fariuoso- punctata, marglnem
versus saepe purpurascentia, ex rotundo - ovatis , obtusissimis,
basi brevissime cuueatis , in petiolos duplo breviores supraque
conduplicatos j diametro vix dimidium pollicem aequante, per
ovata, acuta, majora in oblonge -elliptica, obtusa, mncroue
apice piligero terminata , longiora quidem sed augustiora. Spi-
ca composita, pyramidalis, terminalis, superne aphylla, spi-
culis frequentibus , confertis, linearibus, secuudis, apice iucur-
visj iuferioribus pL oppositis foliisque suis longe brevioribus,
200
superioribus btisi aphyllis; sununis in glomerulos contractis
Flores oitines hermaphroditi. Caljx pentasepalus , sepalli
concavis, reticulato-veuosis, in mediis viridibus, margi;i<*
late scariosis, ellipticis , margine inflexo in acumen obtnsjnn
productis, neque appendiculatis , neque carinatis. Slawina
duo opposita; antheris minutis, inclusis, loculis globosis,
distinctis , omnino exappendicnlatis ; filamentis receptaculo in-
sertis , sub anthesi brerissimis , demuin sepala fere aequantibns,
piano -dilatatis. Stylus breTissimns quidem sed mauifestus,
stigmatibns duobus divergentibus coronatus. ütriculus tubercn-
lato-reticulatns, depressus, demum atro - pnrpurasceus. Se-
men laevissimnm , atrum, nitidum, margine couTexnm. Em-
bryo peripherlcus albnmeu farinaceum inchidit.
Sine dubio in tribu Chenopodiearum , qualis a cl. Meyero
constructa est, locandum genus, a, Blito semine horizontali , a
Chetiopodio caljce 5-sepaIo (noc 5-fido vel 5-partito), sepa-
lis neque appondiculatis, nequc carinatis; staminibus coustan-
ter binis; stigmatibus in stvlum manifestum connatis, deuique
facie foliisque oppositis dirersum.
Schoberia fniticulosa n. sp. — In salsuginosis ad
Bolsche Maudlibai et deinde septentriouem versus usque fere in
confinium arcis Orsk divulgata.
Rhizoma crassissimum , subtuberosnm, lignosum, atrum.
Caules plurimi, erecto-adscendentes, parum ramosi, lignes-
eentes, vix semipedales , epidermide foliorum lapsu tuberculata,
nitida', albo-lutescente obducti. Folia sparsa, semiterctia,
carnosa, supra lincis duabus longitudinalibus , parallelis exa-
rata, acutiuscula mntica, saepissime diyergentia, rarissime
erecto - patentia , f — V longa, in axilHs gemmam tuberculi-
formem gerentia, glaberrima, ut tota planta. Flores globosi,
Temotiuscnli , diametro V'' vix aequante, singnli squamis mar-
ginc late scariosis , rotundo - ovatis , obtusis , minutis ternisque
suflfulti, solitarii vel terni pluresre, in axilla bracteae singulae
— - — 201
scssiies caque saepissimc miilto breviores ideoque iu spicam
niiiltifloram, foliosam, pl. compositam et pyramidalem dispositi,
spiculis liuearibus, crcclo-patoutibus. Calyx 5-lobus, mi-
nimc iullatus, lobis obtusis, ciuullatis , marginc subscariosis.
Semen depressum , atrum ut in congeneribus. Stamina 5 , ca-
lycinis lobis opposita; toro valde perspicuo tum extus tnbo ca-
lycis usque fere ad basin loborum, intus pelliculae utriculi ad-
nato ; stamiuibus persistentibus ; antlieris ellipticis , cxappen-
diculatis, Ovariuni depressum, quasi cupula coronatum, in
qua Stigmata tria, crassiuscula, band brevissima perspiciuntur.
Frnctus maturi non snppetunt.
Schöbe ria phijsopliora Meyer in Ld. il. alt. I. 396.
recedit: caulc2- s. 3-pedali, foliis acntis, crectis vel crecto-
patulis; floribus basi 2- ncc 3-squamulatis; calycibus inflatis;
stigmatibus binis minimis.
Seh, inicropJiylla c], foliis obtusis, basi petioliformi-at-
tenuatis; floribus petiolaribus etc.
Sch.fruticosa ej. (Chenopodium Schrad.) foliis obtusis,
imbricatis et patria.
Ob filamentorum insertionem banc plautam a Schobcriae
genere separare nolui, praesertini cum 'n\ ii^'ia Seh, maritima
similem, qnamquam bumiliorem insertionem observaverim at-
que dubitem, quin in nlla hujus gcueris specie torus omnino sit
über, neque calyci ncque utriculo aduatus.
Schober ia parvijlora u. sp. — In arenosis ad fl. Or
supra Orsk.
Auuua, ramosissima, glabra, procumbens, caule sesqui-
pedali. Flores copiosissimi, minutissimi, terni iu axillis
bracteae siugulae glomerati iisque multo superati. Calyx 5 -
lobus, lobis obtusis, concavis, margine scariosis, ecucullatis
ecariuatisqnc , basi squamis binis scariosis sufFultus. Folia
caruosa, linearia, integerrima, supra plana, subtus convexa,
202
obtusa, pellucido - mucronulata, iiiia pollicaria, summa flo-
ralia 1|'" vix lougiora. Semiua matura non suppetunt.
$ch, maritima Meyer differt laciniis caljciuis cariiiatis,
foliis latioribus, acumiiiatis; bracteis flores multo rariores
multo minus excedentibus ; ramis rarioribus uec omuibus flori-
bundis; ScJi, salsa ej. floribus duplo majoribus saepe solitariis;
spicis louge siiperue aphyllis ; foliis cmucrouulatis ; caule cras-
siori et fortasse semiuibus punctulatis.
Kochia suffruticulosa u. sp. — In desertis salsugi-
nosis siccisqne ad Bolsche Maudlibai et in collibus Mertwii ssol
dictis non procul ab Ilezkaja Saschtschita.
E rhizomate crasso , liguoso et atro adscendunt canles
fruticulosi, graciles, teretes, pl. simplices aut rarius pariuu
ramulosi, obsolete piloso - tomentosi, epidermide laevissima,
lucida, rubenti-Iutescente vel purpnrascente obducti, aliis ste-
rilibus abbreviatis erebris denseqne foliatis intermixti. Folia
plana, linearia, sparsa, obtusiuscula, longe piloso -canes-
centia, circiter 2 — 3"' longa, vix \'" lata, saepe in axillis
gemmulifera , in ramis sterilibus confertissima , in caulibns
florigeris remota. Spica composita, pyramidalis, spiculis li-
nearibus , angustissimis , interruptis , lougis , gracillimis,
erecto - patentibus ; floribus parvis , subteruis , bractea magis
minusve longlori sufi"ultis. Calyces hirsuto - caneseentes, quin-
quelobi, demum extus appendicnlis quinque oblongo - ellipticis,
truncatis, rigidis, dimidio diametro brevioribus, divergentibus,-
nervis pectinatis colore saturatissime atro-purpurco perluceu-
tibus et quasi pectiuato - pinnatis. Stamina 5 , filamentis bre-
Tissimis , antheris basi profundissime bifidis.
S» prostrata Koch., cui caeterum proxima, differt: ap-
pendicnlis calycinis obovatis, diametro totius calycis ipso lou-
gioribus eorumque nervis obsoletis ncc perlucentibus ; foliis lon-
gioribus magisque flexuosis, floribus majoribus, spiculis cras-
sioribus ; caulibus longioribus , procumbentibus*
20$
Atriplex wtYe«s Schk. — In herbidis ad fl. Or supra
Orsk.
^triplex tataricum L. — Ad Uialem fl, ubique.
jitriplex yrocumbens n. sp. — lu desertis areuosis
pr. Ilezki Gorodok.
Radix flavesceus, subfusiformis , quamquam basi lignes-
cens, tarnen Terisimiliter auuua. Caulis piostratus, jam e
basi ramosissimns, incauo-lepidotus, aiigulatus, purpuras-
cens, ramis iuferioribns saepe oppositis. Folia undulata, al-
terna, oblongo-elliptica, obtusa, mucronulata, basi in petio-
los breves cuneata, utrinqne concolora et lepidoto - incana,
apicem versus siuuato-dentata, maxima vix V longa, 4'^' la-
ta, pleraque multo niinora. Glomeruli spicati, iuferne foemi-
nei, spicis compositis flexnosis, linearibus, longis, aphyllis,
Flos $ singulus ad basiu glomeruli, bractea parva sufFulti,
Calyx fructigcr quadrato-rlioniboideus, lepidoto -incanus, acu-
minatus , acumine demum rellexo , iutegerrimus , in disco utro-
que bidentatus aut saepe laevis , pl. purpurasceus.
Foliis concoloribus accedit ad ^, roseum et acuminatuntt.
Ab utroque autem difFert caule prostrato, forma foliqrum,
^triplejp portulacoides L. — In desertis salsis ste-
rilissimis ab Orsk meridiem versus extensis sat cop.
Euphorbia vtrgata Kit. ("l E, uraJensis Fisch. , Lk.)
— In pratis circa Kasan cop. ; nee usquam in jugum Uralense
adscendere videtur.
Pinus uäbicsh.'^ (nigt'a Ait."^ ; P, orientalisliamh.^)
— In locis siccis jugi Uralensis sub 55 gr. lat. bor. occidentem
versus parum ante fl. Ufa supra oppidum ejusdem magna copia
crescere incipit , tum cacumina summa usque ad altit. 3000 ped,
nna cum Betula alba in montibus Jurma et Taganai, in Jremel
autem, Betula relicta, usque ad altit. 4000 ped. suprfv mare
adscendit et deinde descendit orientem et meridiem versus , nbi
deserta incipiunt, sylvas pro maxima parte constitueusj pr.
204
Werclmeiiralsk , Orsk , Guberliusk , Orenburg etc. etlam de-
sideratur.
Semiiiibus maturis careus pro certo affirmare nequeo iitrum
sit P.Ahies, an nigra ^ an alia. A P. Abiete differt: ni-
gritie totius arboris eximia, foliis brevioribus, uudlque spar-
sis; statura nnilto altiori, tenuiori, vertice saepe bifurcato at-
que eo , qnod non in humidis et subuliginosis sed in siccis
crescat.
Juntperus nana \V. — In monte Taganai altit,
3080 ped.
Poly gonum divaricatum L. — In collibns Katana-
dür; in graminosis ad viam inter Neschiuski et Orenburg et ad
fl. Ilek pr. Ilezkaja Saschtschita.
Omuium proximnm P. Bellardi sed diversum ramis fili-
formibus , iioribns albis aut pallide purpurascentibus ; caryopsi
oblongo-ovata, acurainata, nee orata et acuta.
Octandrum trigjunm. Albumen coinenm. Embryo peri-
phericus, cotyledonibus incumbentibus. Caryopsis laevissima,
demum apice exserta. — Specimina in Katanadiir lecta, a reli-
qnis recedunt lloribus minoribns, rarioribus, breviusquc pedi-
cellatis; caule etiam filiformi, ninlto breriori; foliis vix ullis,
Tel, siadsunt, multo angustioribus.
Ru?nejr maritimus L. — Pr. Ilezkaja Saschtschita in
paludosis.
Tragopi/rum glaucumSpig. — Ad rivulum Mensche
Mandlibai non procul ab Orsk.
A sequeute diversum esse videtur : ratioue Crescendi , sepa-
lis pallidis nee in mediis saturate atro - purpureis margineque
tantum pallidis, denique caryopside oblougo-ovata, longiori
nee elliptica apiceque minus angustata.
Orchis maculata L. — Cop. in pratis circa Slatoust.
Hahenaria viridis Rieh. — In regioue montium II-
raensium.
205
Epipactis palustris L, — In uliglnosls ad fl. Miask
infra Miask.
Nigritella angusttfolia lR,ich. — Rarissime iu monte
Usenga pr. Slatoust.
Herminium Monorchis R. Br. — In giaminosis hu-
midis montinm Ilmenshim; in uliginosis ad 11. Miask infra
Miask.
Malaaris monophi/lla 'üw . — Rarissima in monte tata-
rico pr. Slatonst.
Iris sihirica W. — • In graminosis fortilibus pr. Mucrom
provinciac Wladimirskensls.
Milium sajcatile "R'xth.l — In desertis praocipne mon-
tosis pr. Orsk , ad fl. Or et pr. Guberlinsk.
Bulbus tuuicatus, oblongus, rhizomati obliquo adnatns.
Caulis acgre subnudns dici potest. Folia obtusa! non scmite-
retia sed supra coneava et subtns convexa! Spatha bivalvis,
valva altera umbellam longe superante atque superne longe su-
bulata; altera ea minori. Tepala violaceo - purpurascentia,
aequalia, altera obtusa, mucronulata apiceque eroso -denticn-
lata, altera mucronato - acuminata. Stamina simplicia, longe
exserta, basi tepalis aduata.
^. angulatum et A» senescens reccdit caule acutangulo.
u4, Stelleriano W. quidem simillimum sed sat superque diver-
sum: foliis obtusis nee subulatis, supra concavis, subtus cou-
vexis nee semiteretibus ; petalis mucronulatis ; valva spathae
bivalvis altera elongata. ^, globosum Bieb. vix aliis notis
recedere videtur nisi foliis, quae modo semicylindracea, modo
teretia, modo canaliculata dicuntur; mensura omnium partium
longiori ; petalis acutis nee obtusis mucronulatisque aut breviter
mucronato - acuminatis.
31 aj anthemum bifolium Cand. — In regione sylva-
tica montis Taganai.
206
Stratiotes dloides L. — Ad fl. Miask non procul a
monte Jurma.
Sagittaria sagittaefolia, — In lacu Ilmensi.
Potamogeton pectinatus L. — In fluvio Ilek non
procul ab Ilezkaja Sascktscliita.
Potaino geton tataricus n. sp. — In lacu quodam
ad fl. Ilek non procul ab Ilezkaja Saschtschita.
Caulis dichotomus , filiformis, compressus, inferne iuter-
nodiis radicaus. Folia linearia multiuervia, acuta, emucro-
nata, superne undulata, basi parum augustata, stipula sca-
riosa, obtusa, lineari, sat longa (folio aborto simillima) in-
structa, bipoUicaria, sesquilineam lata, nervis parallelis, ba-
si juxta nervum interniedium in utroque latere ternis, eique
magnopere adproximatis , superne binis, pare extimo autem
margini foliis adproximato et ab intermedio valde distante.
Spica elliptica, confertissima, foliis summis brevior, pedun-
culum haud incrassatum supcrans. Fructus elliptici compressi,
stylo oblique apiculati , cariuati , tIx linea longiores.
Descriptio P« obtusifolii "NLcxi. milii non suppetit, quam-
obrem differentias addere nequeo.
JP. lanceolatus Sm. differt: foliis lineari -lanceolatis, ner-
voso-venosis, caule terete simplice; P. zosteraefolius Scium.
et P. compressus L. foliis mucronatis, caule multo latiori nee
filiformi, et praeterea ille etiam fructibus dorso ccarinatis; de-
nique P. pusillus fructibus ecariuatis; foliis angustioribns,
subtri- nee multinerviis , spica subinterrnpta.
Juncus sylvaticus Roth,? — In uliginosis ad lacum
Karakul pr. Troisk.
Juncus trißdus L. — In monte Taganai altit. 3080^
ped. , in monte Jremel ad nivem deliquescentem alt. 4000 ped,,
in cacumine montis Jurma altit. 3049 ped.
j4.lopecurus gJaucus n, sp. — In hnmidis montis
Taganai alt. 1900 — 3000 ped.
20t
Radix repens. Caulis erectus, glaucus, tri — quadripcda-
lis et ultra, lacvis et glaber. Folia scaberrima, linearia,
longissime aciiminata , ima circiter semipedalia , 3 — 4"' lata,
superiora vaginis snbinflatis breylora. Ligula brevissima.
Thyrsus ellipticns, obtusiusculus, compactus, sesqnipollica-
ris, pallidus, saepe basi folio sunimo stipatus. Glumae mu-
ticae ellipticae, acutae, trinerviae, longissime praesertim ad
nervös hirsiitae , pilis albis latitudinem totius floscnli siiperan-
tibus , valviila parum lougiores , basi breviter connatae. Val-
vula infra mediam coimata, quadriuervia, acntiuscula, ellip-
tica, superue ad carinam hirsiitiusciila, caeterum liispidiuscnla.
Arista ralvula dupla parum brerior, superue scabra, infra me-
dium valvulae inserta. Stigmata connata vel distincta.
E speciebus in Sprg. syst. I. 240. cnnmeratis comparari
potest cum u4. aZ/> «MO Sm., qui autcm diffort; patria, glumis
obtusiusculis , arista subcxscrta et culmo adseeudente , cum ^.
antarctico glumis distiuctis foliisque augustis. Sed ^, Gc-
rardi et hrachystachys Bieb. (ul)i ? ; in flora ej. non obvia) re-
cedit corolla ipsa bivalvi.
^lopecurus ea:altatus n. sp. — Ad viam magnam
non procul a Ssatkinskaja Sawoda in solo argilloso sicco.
Radix fibrosa. Caulis erectus, quadripedalis et ultra,
laevis. Folia glauca, scaberrima, \^" circiter lata, etiam
summa vaginis suis longiora. Ligula elliptica, obtnsa. Thyr-
sus oblongus, cyliudraceus , obtusus, compactus, quadripolli-
caris. Glumae muticae , basi connatae , aequales , carina ex-
tusque hirsutae, pilis latitudine floris brevioribus, trinerviae,
oblongae, valva oblonga, acuta, quadriuervia, tantum ad ca-
rinam apice obsolete pilosiuscula parum breviores. Arista sn-
pra basin inserta, recta, superne scabra, valvula ipsa sat
longior. Lodiculae nnllae. Stigmata inferne in stylum longnm
adeo trifidum connata.
208
Ab A, pratensis cui maxime similis , differt tantiim alti-
tudine eximia, foliis thjrsoque pallido, compacto nee lobato,
maximis; ralvula glumas parum excedente; ligula sat longa.
Ab -4. ruthcnico Bess. = repente Bieb. , si alias ab ^, pra-
tcnsi diverso , longius etiam distat. Ab A, glauco nostro fa-
cillime dignoscitur: thyrso oblonge; gliimis valvulaque tan-
tum carina puberula nee superne extns hispidinscula oblongis
eaqne parum brevioribus nee longioribns ; arista profundius in-
serta; foliis multo longioribns atqne pilis glumarum latitudine
floscnli totins brevioribus.
-|- Agrostis alba L. — Pr. Slatoust in hnmidis; in
palude quadam ad laeum Ilmensem.
Varietatem humilem legi in arenosis pr. Nischnei- Now-
gorod , facie externa valde insiguem , eaule adscendente , pau-
cipollicari; panicula magnopere contracta, purpurascente.
yigrostis stolonifcra ^m. — In solotuaja ssopka pr.
Troisk.
Recedere videtur a praecedente: stolonum praesentia, glu-
mis corollisque aentis nee aeuniinatis; valyula interiori rotunda
nee elliptica.
Avena flcxuosa Schrank. (Airaflejcuosa L.) — in
jngo montis Jarma alt. 3000 ped.
Avena desertorum n. sp. — In desertis sterilibus are-
nosis ad ri^Tilum Gumbeieka pr. Werchneuralsk.
Facies potius Stipae quam Avenue cujusdam. Rhizoma
ftbrosum, nigrum. Canles foliaque cespitem deusissimum si-
stnnt. Uli mono- vel diphylli, teretes, laevissimi, f — V
longi, graciles, erecti, apice longius breviusre aphylli, foliis
longiores brevioresTe. Folia juxta caulem florigerum fascicu-
lata, teretiusculo- complicata, rigidiuscula , inaeqnalia, elon-
gata, vix parum scabriuscula , apice subulata. Ligula am-j
^ plexicaulis, oblongo- elliptica, apice divisa, pl. bifida. Pani-
cula racemosa, laxa, secunda, brevis, ramis scabriuscnlis.
209
inaeqiiaHbtis , vix imis bifidis spiculasque snperantibtis. Spi-
culap triflorao , nutantes, tri - rarissime biaristatae, floribiis duo-
bus superioribus pedicellatis, pedicellis villosis; summo neutro
rarissime mutico, reliquis liermaphroditis vel interinedio mas-
nilo. Glumae iiiaequalcs , glabrae , nervo tantummodo medio
parnin hispidinsculae, superue longe angiistatae, apice antem
obfusiuseulae, altera valvulas aeqnans, altera siiperior eas
superaiis. Valrnlae inaequales, puberiilae, bilidae, basi vil-
losae, villn autem duplo ipsis breviori ; florum duorum inferio-
nim exterior septemnerria interiorem biuervem involvit. Ari-
sta gcuiculata, dorsalis, hispidiiiscula, giiunae superiori dnplae
aequalis, iloribus superioribus brevior atqiie teniiior, snmmo
adeo hinc indc nulla.
A, setifolia Brot. (Sprg. syst. I. 334.) optime quidem
1'oiigriiit sed -^. macra Bieb. , quae synoiiyma esse dicitur, dif-
fert satis superquc parvitate plautae, radicc" aimua, iloscalis
g^labrls, imo mutico , culmo vix digitali, racemo elongato.
Phleum pratense L. — In gramiuosis ad lacum Umen-
sera ; pr. Polekovski.
+ Festuca clatior L. — Ad lacnm Ilmensem nbiqne.
Specimiua nonnnlla pr. Miask lecta recedunt foliis convo-
lutis mnlto brerioribns, «anleque tantum basi genicnlis paucis
praedito , ita tit non male cum descriptione F, altaicae Trin. in
Led. ^. alt. I. 109, congruat , a qua antem abhorret loco natali,
foliis radicalibus pedalibus, axi commnni terete; glumis acu-
ittinatis. Num a F, elatiori distincta?
4- Fe Stil ca ovina h. — In tota regioue lapidea mon-
tiwm jngi Uralensis altiorum , ex. gr. in Taganai , Jremel,
Ural Hr.
Speeimina in monteJrerael lecta recednnt a reliqnis: floscn-
lis majoribns , magisqne asperis; spicnlis patenti - divergenti-
M\s-, foliis longissimis rauleque parnni brevioribns.
Or Bd. 2sHeft. 14
210 —
Poa hyhvida Gaud. — In regione sylvatica inferlori mon-
tis Jurma.
4- Tritt cum strtgosum ^ (Bromus strigosus Bieb.)
— In rupestribns siccis montium Ilmensium atqne in similibus
locis 180' snpra Polekovski.
Gbimae glabrae, inaequales, muticae, obtiisiuscnlae , flo-
ribns mnlto bfeviores, iuterior parum minor tri- (semel bi-
nervia et eraarginata mihi occurrit) cxterior quiuquenervia.
Valvnlae ad nervös hispidiusciilae , exterior apice in aristam
siibgeniculatam ipsi circiter aequalem acnminata, interior bi-
nervia, obiter emarginata et obtusa. Spiculae triflorae, omni-
no sessil^s.
Triticum cantnum Schreb. (Led. fl. alt. I. 118.) rece-
dit spiculis quadrifloris flosculisque miilto miuoribus; glumis in-
aequalibus, muticis; radice repente; ralviilis glabrioribns,
superiori vix ad nervös hlspidlusciila nee snperne snbviUoso-
piibescente; aristis tenuioribus brevioribasque nee snbgenicnla-
tis squarrosisve; foliis multo latioribus, saltem canlinis omnino
planis.
Carejc obtusataUl], — In collibiis subapricis mpestri-
bus supra Polekovski non rara, alt. 1500 ped. supra mare.
Carea: ^rgijroglochm Hörn.? — In coUibns apriels,
snpra Polekovski altlt. circiter 1400 ped. supra mare et in de-
sertis non proeiil ab Ilezkaja Saschtschita.
Radix reptans, Spicae inferne mascnlae. Sqnamae ellip-
ticae, acnminatae, scariosae, flavescentes, fructibus aequales.
Fructns apice marginati et serrnlati, demum subintegerrimi.
Careä: paniculataL. — In uliginosis ad fl. Miask in-
fra Miask 880 ped. supra mare elatis.
Carea: curtah. — In regione sylvatica montis Taganai.
Carejc leporhia L. — In uliginosis pr. Slatoust.
Carex cypevoidea "L, — Ad lacum Umensem.
2n
Carex loiiacea. L, — • In regione sylvatica inferiori at-
qae in )ugo ipso montis Jurma altit. 3000 ped.
Carejc atrata L. — In regione sylvatica 8uperiori mon-
Us Jurma.
Spica terminalia solitaria androgyua et qnidem basi mas--
cula. — A C. caucasica Stev. (Bieb, fl. canc. III. 612.), si alias
a C atrata diversa, recedere videtur: fructibus squamis triplo
latioribtis.
Carex limosa L. — In lurfosis regiouis montinm 11-
mensium; in cacumiue montium Jreinel (altit. 4700 ped.).
Carejc ßliformis L. ■— In paludosis pr. Kerebiuski.
Ca reo: saxatilis L. — In monte Taganai 3000 ped. al-
tit.; in moute Jremel deinde usque in cacnmen ipsum (4700 ped.),
Carea: glohttlaris L. — In monte Jremel altit. 3500 ped.
Carex digitata L. — Supra PolekoTski in coUibna
apricis «altit. 1350 ped. s. marc.
Carejc vesicariah. — In regio ne sylvatica montis Ta-
ganai , moutitun Ilmensium \ ad lacum Karakul pr. Troisk.
Cyperus tataricttsu, sp. — Nou rarus in ripa areuosa
fl. Ilek uon procnl ab Uezkaja Saschtscbita.
Radix fibrosa. Caules triquetri, creberrimi, paucipoUi-^
cares. Folia miilto angustiora, minora rarioraque quam in C.
fusco* Spicae glomeratae, pl. senae — octonae, obtusae, ma-
jores rarioresque quam in C»fu8C0j inyolucro longe snperan-
tur. luvolucrum saepissime dipbyllum, foliis basi diiatatis,
saltem tertio tIx conspicuo. Squamae rotundae, obtusissimae,
mncronnlatae , dorso rirides, margine late ferrugineo atrae.
Stamina 2 s. 3 ; filamentis laeyibus , uninerviis ; antheris linea-
fibus, acnminatis. Caryopsis piano -conrexa, Intea, laevis-
eima, elliptica.
C. fuscus simillimus differt sat superque : filamentis ener-
viis, scabris, scabritie lente bona magnopere perspicna; an-
theris ellipticis, obtusis; caryopside triqnetra, basi angnstata?
14 *
212
foliis angustioribus , breviorlbns, rarioribnsque; epicnlis sim-
pliciter glomeratis, multo majoribus. — C, Jlavescens L. di-
versus esse videtur: lunbella subcomposita; spicis subquaternis,
lanceolatis; culmo obtusangulo (Bieb.); colore sqiiamarum, qui
in nosti'a planta aeque saturatus est ac in C. fusco ; involncro
2- aut S-phyllo, folio autem tertio ita abbreriato ut ne spicn-
las quidera adaequet. A caeteris antem speciebus diTersissimus.
Equisefumjluviatileh. — In ripa humida et grami-
nosa rivuli Mensche Maudllbai non procul ab Orsk.
Botri/cJtium Ijunaria^w. — Varietas rutacea cres-
cit rn ripa dextra fl. Ai pr. Slatoust.
Li/copodtum alpinum L. — In monte Taganai alti-
tud. circiter 3000 ped.
L^ CO p od tum coviplanatum h. — In eodem monte.
luycopodiurn annotinum L. — In eodem altit. 2000
ped. s. mare.
JFoodsia hypcrhorea R. Br. — In montibus Ilmensi-
hns 1140 ped. supra mare elatis.
/ Aspleniuin Ruta muraria L. — In fissuris rnpinm
ralcareanim Mertwii ssol dictanim non procul ab Ilezkaja
Sasohtscliita.
Chara Kirghisoruin n. sp. — In lacu quodam sals^igi^
ni?p .ad fl. Bolsche Mandlibai non procul ab Orsk.
Impellucida. Caniis dichotomus , teres , laevis, spiraliter
striatus , inauis. Yerticilli constant e ramulis simplieibus,
snbulatis, articulatis, creberrimis; adproximati, inferiores re-*
motissimi, internodiis permulto breviores, Gemmae globosae,
ramulis verticilli insideutes eosque pl. supcrantes, sparse ;et
obsoletissime artlculato-pilosae, rubrae (in siccis albo-vires-
cenfces), foetae: elateribus inmimeris, pellucidis, simplicibus,
spiraliter lineatis, apice capitellatis, flexuosis, e punctis sin--
f ulis radiatim divergeutibus.
213
Similis aliquantulum qiiidem Ch, tomentosae vel cerato^
phylJae , ab utraque autem certe diTerslssima.
Cirara Karelini ii. s[>. — Pr. Gurief in mari Casjiio le-
git cl. Karelin,
Cacsio - viridis, pellucida, fructibus atris creberrimis, pul-
veris pyrii teuuissimi adinstar dispersis, jam oculo iiudo perspi-
cieudis ornata. Caulis simplex, piano- compressus, superne
foliis sterilibus sparsis liirsutus , longitudinalitcr striatus. Ra-
muli rerticilli subulati , internodio breviores , articulati , ' iteruru
ramulosi, ramulis fructibusque secundis, intus versis. Fructus
sessiles, apice sexdentati , alares in ramulis secundariis iisque
pl. breviores, solitarii vel adgrcgati, nuculam atram, ellipti-
cam, nitidam contineutes, cujus parietem sistunt taeniae spira-
liter tortae, chartaceae. Membrana fructus extimalaxa, spi-
raliter lineata, pallidc virescens. Granula eo contenta variae
sunt magnitudiüis, iunumcra, pellucida, alba, globosa aut sub-
globosa, inauia (saltem talia apparent sub leute mag^uopcre
augente) globulisque aeris sub aqua retentis simillima.
Affinilatem ob inopiam librorum addere uequeo. Ab Omni-
bus autem in Sprg. syst. veg. euumeratis atque haud paucis a
me ipso per Germaniam lectis sat superque differre videtur.
Vasculares reliquas libris necessariis atque tempore suffi-
taente omnino orbus adhuc non perscrutatus sura. lu jugo
üralensi muscos, in desertis licheues band paucos tum ter-
restres quum petraeos legi.
•MwaaaMäHBMMMnMHIi
SPICILEGIUM
PLANTARUM E FAMILIIS JAM PRIUS
RECENSITIS
PPiAESERTIM BRASILIENSIUM
AUCTORE
ADELBERTO DE CHAMISSO,
RÜBIACEAE.
I. STELLATAE.
RU B I A L.
§. 2. InvoJucratae , haccis glahris^ foliis uninerviia,
(DC. prod. 4. p. 590.).
Rubia Sellowiana N, diffusa ramosissima , glabra;
caulibus tetragonis, angulis retroseabris laevibusve; foliis <jua-
ternis coriaceis lucidis recurvis sublineari-oblougis, basi latto-
ribus, apice obtusis raucroiuilatis , margiiiibus refl^xis retror-
siim aculeolato - scabris laevibusve; pcduuculis oppositis folinm
subaequantibus unifloris, foliolis involucri minutis lanceolatis
acutis flore tetramcro sessili dimidio brevioribus.
E Brasilia aequinoctiali misit Sellowius,
Facies omnino Galii hirti Lam. glabrescentis, Specimina
iiostra omnia glabra, scabritie variant nunc insigni, mmc iu
ramnlis praesertim lateralibus deficiente, mmc plaue nulla.
216
Foliorum margines aculcolis observantur instrncti cum jam ilÜ
in caule et rainis evauescaut. Caules scsqiiipedales et ultra;
crassiuscuU , faciebus semiliueam et ultra latis. Folia iuterno-
dia ramorum subaequantia superantiaque sesqui — tres liueas
longa , semiliueam lata latioraque , recurvato - pateutia , vetu-
State in caulcm reflexa. Peduneuli ut folia patentes recurvique.
Flores parri, corolla subrotata, expausa diametro sesquilinea-
ri, laciniis ovatis acutis triuerviis, stamiuibus in fauce quatuor.
Germen glabrum. Bacca parva, axi liueam rix excedente, sar-
cocarpio tenui leriter rugQso facile bipartibilis. Semina aub*
globosa, leviter granulata, opaca, nigra.
III. SPERMACOCEAE.
BORRE RIA Liuuaea 3. p. 310.
1) Borreria'f argentea» Villoso -scriceo-argentea;
caulibus ^acilibus terctiusculis e radice lignosa herbaceis
erectis; foliis lauceolatia acutis; stipularum setis trichoideis
glabris rufis; capitulo üorum terminali foliis longioribus invo-
lucrato , rertieillis minoribus uuo alterove rarius comitato.
E Brasilia aequiuoctioli specimina pauca. Sellow.
Herba filaginoides mollissima, spithamaea. Folia oppo-
sila» nee uon pseudo-fasciculata, 9 lineas longa, 2 lata, inter-
nodiorum saepius lougitudine, iuternodio capitulum fereute cau-
linis circiter sesquilongiori. Folia involucrantia saepius qua-
tuor, caulinis similia aequaliaque, Capitulum densiüorum sub-
globosum, apicem digiti rainoris crassitio subaequans j villo-
sum et bracteolis paleaceis stipularum more setigeris , setis ca-
lyces paulo superantibus , leTiter rufescens. Calyx cum denti-
bns subaequalibus acutissimis villosissimis germine calvescente
longioribus duas circiter lineas metiens, Corolla late campa-
nulata, Bubsesquilinearis ,, tenera , Snervia^ quadrifida, laci-
niis elliptico - lanceolatis recnrvis revohitisqüe , extus villosi«
216
barbatisque, corolla eaeterum glabra, intus gldberrima. Sta-
mina quatuor siimbus inserta laciuiarum , quas longitiidine
aequaut subexserta; filamenta capillaria; antherae oblongae
medio dorso affixae. Germen obconicum, biloculare, localis
unioYulatis, orulo medio dissepimento affixo. Fnictus deside-
ratur. Genus ergo ineertum, species vero insiguis. Hie ex
analogia enumeratur.
2) Borreria dubia 1:^. Habitus et statura Borreriae
valerianoidis y hirsuties Borreriae centranthoidis, Gaule
fistuloso hexagouo , foliis lanceolatis liueatis ternis , stipula
rix vaginanfe laciniis instructa setiformibns basi ciliatis , calvce
quadridentato hirto , dentibus lanceolatis minus hirtis lougitu-
diue germiuis , corolla deutes multo superante hirto - barbatula,
extus glabra , fauce villosa. His notis ab utraque diversa.
Fructus dcsiderabatur.
E Brasilia aequinoctiali. Specimina pauca. Sellow.
BIO DIA Linnaea 3. p. 341.
1) Biodia paradoara ramis lierbaceis tetragonis alatis,
alis patentim deuticnlato- ciliatis; foliis petiolatis, ex ovato
ellipticis, utrinque acuniiuulatis acutis, scabris; vagina stipu-
lari truncata, inter petiolos pilosa, setis aequilongis coro-
nata; inilorescentia alari, anthuris nudis gracilibus parriflo-
ris, trichotomo-, dicholomo-pauiculatis, verticillis distantibus;
fi'uctu compresso , dentibus calycinis reflexis bicorni, seabro.
Brasilia. SelloAV.
Species iuflorcscutia insignis. Specimen unicum. Ra-
mus iuternodiis adiiltis qnadripollicaribus , quam folia longio-
ribus, ranittlo iaxillari oniatus, infloresceutia terminatus pe-
dunculata, qnae cum pedunculo tripollicari septempollicaris,
trichotoma, altero ramo dichotomo ; klarem diximus , ramo pro
duobus in specimine unico comitata est , quem Vagina stipulari*
basilaris foliis minoribus ornata revcra ramnm axillarem esse,
217
ja'c prolouirationcm caulis, demoustrat; authiirus axUi similisj
at parvulus Jfifidus bipoUicaris, altoriiis rami vices gerit, ramiisf
autem evoliitus inüorcscentiae subacquaus , iuteruodiis duobus
elougatis tribas folioriim paijbus discretis pluribusque conlluett-
tibiis frondescit- Vagina stipularis tres fere liucas longa , ra-
muin arcte amplecteus , petiolos conuccteus , margiue rectiliueo
aduatam illonim partcm paiilulum supcrans , iiiter petiolos
Htriiique pilis iisdem qiiibus alac sunt oiliatae pilosa et setis tc-
iiuibus subsepteiiis sublrilinearibus coroiiata. Margiues , petio-
iorum in alas decurrunt. Folia membrauacea , plaua; snpra et
in margine roflexo aculoolis coniiis albis, siibtus setulis teuiiio-
- ribus scabia; Tcuis ntriiisccus quiuis an(rorsum arciiatis ncrvo-
que snpra leviter impressis , subtus prominulis et scabrido liir-
tellis ; maxima cum petiolo subsemipollicari in quem angnstan-
tur 2§ pollices longa pollicem lata. Pcdunculus rachisquc te-
tragona, subalata, alis sursnm saltem iutogerrlmis laevibus,
dcnticulis ciliisque nullis. Verticillus infimns trifurcationem
«ruat, inferiores iutcrnodiis subpollicaribns distaut, superiores
magis appt-o xiniatl : vagiuula stipulacea aphylla setis üiliata
Sfuffulciiiutur j subgiobosi, piso sativo minor&s, 6 — 12 flori.
Flos cum germine rix tres lineae quartas partes metiens subcj-
liudraccus. Caljx ,bidentatus vel inaequalitcr quadridentatus,
dcntibus lateralibns minimis; dentes acuti, fere subulati, sub
anthesi .erecti, qnam corolla diniidio fere breviores. CorolJa
glabra tetramera, genitalibus inclusis; apertam non vidimus.
Frnctus axi | lin. , diametro iuter corniculornm apices sesqui-
lineam metiens , lateribus iuter coccos sulcatis. Cocci cliarta-
eei vertice subdivergentes , integri, rix sna, spoute ab invicem.
disccdentes, septo vel carpophoro interjeeto nnllo. Semen in
.ntroqne cocco solitarium , brunneum, laeve, facie snlcatnm.
2) Diodf'a cißmosa N. vagiuis intcr folia foliisqne ju-
nioribus subtus piiosiilis, caeterum glabr.a ; canle herbaceo
erectp subsimplici fistnloso, uervis retrorsum aculeolatis; foliis
218 —
lanceolatis acutis üueatis j gupra marginem versns et margin«
acnleolis antrorsis scaberrimis, in nervis subtu8 setulis longio-
ribus niunitis scabrisque ; floralibus parvis capitula subaequan«
tibus ; laciniis stipularum paucis linearibus vagiua paulo longio-
ribus; cyma terminali dichotoma 3 — 7-cephala, ramis latera-
libns fex iuTolucro capituli axilis orieutlbus , sub anthesi breri-
bus ; capitulis e superioribus nodis axiilaribus pediincnlatis rel
saepins iiuUis; fructu obovoideo dentibus calycinis erectis ipsius
longitudiue lauceolatis acutis corouato , coccis chartaceis.
Caiilis e radice pereniii sesquipedalis, pedesque duos et di-
midium altns, lineam, rix sesquiliiieam crassus , nervis aculeo-
latis, e foliornra margine deorsum decurreutibus, subtetragonus.
Interuodia sesquipollicaria bipollicariaque, rarius poUicaria
ant trrpollicaria. Folia ad snmmum pollicem longa, duas, vix
nnqnam tres lineas lata, sessilia, basi vaginae stipulari intra-
foliaceae adnata; quae vagina margiue uberius pilosa inter folia
snrsum areuata in lacinulas circiter quinquo lineares subflacci-
das vix setiformes finditur; vagina maxime evolnta circiter
duas lineas longa, laciuiae totidem , laciniis juniori breviorique
Tagiua longioribus, Folia ramulis axiilaribus abbreviatis sub-
fasciüulata evadunt. Capitula apicem digiti minoris crassitie
non aequaut ; primigenum caulem terminaus foliis nodi duobus
involucrantibus superatur; lateralia foliis minoribus involu-
crata. Rami laterales sub grossificatione fructus ad pollicem
latum usque elongantur, mono- seu tricephali; capitulis axiila-
ribus cum adsiut peduuculus snbsemipollicaris est. Germen
minutum laciniis calycinis quatuor ipso longioribus subfoliaceis
lanceolatis anctis margiue scabris coronatum, majoribus li-
neam sesquilineamque longis. Corolla infundibuliformis tres
fere lineas longa, extus glabra laciniis barbatulis, iutus tubo
et laciniis villosula. Staraina quatuor in fauce degentes antheris
linearibus apice exsertisj Stylus stigmate bifido coroUam altius
«nperaoB« Fructus obovoideus , sesquilineam fere longus , laci-
219
niis calycinis erectis ipsiiis circiter loiigitudine corouattts, di-
cocciis} coccis dorso chartaceis, facie plana uninervia mem-
branaceis.
E Brasilia tropica luisit Sellow.
MITRACARPUM Linnae» 3. p. 358.
Mitracarpum Lhotuktanutn N. glaberrimum laevis-
Bimiimque, dccumbens; canlibus ramosis, enblignesccntibas
teretiusculis imdis; ramig adscendentibus , ramulis herbaceis
subtetragouis foliosis; foliis ex ovato lanceolatis acutis, basi
breviter in petiohim angustatis; stipiilis vaginantibns laxis nm-
nitis utrinqiie lacinulis subsetaceis 3 — 5 linoaribus obtusis va-
gina brevioribus j capitulo terminali foliis quaternis ipso multo
lougioribus involucrato ; deutibus calycinis primariis ovatis
acuminatis acutissimis , secuudariis similibus dimidio mino»
ribus,
Brasilia,- ^N. 13. Spermacocc ^ decumbens , foliis
lanceolatis subcoriaceis glaberrlinis , floribns verticillatis albis.
In saxosis arenosisqne maritimis prope Rio Janeiro Novemb.
Deccmb. 1829' Lhotzky in schedula.
Specimcn unicum bipedale: pars canlis ramis ornata pe-
dalibus nlterius ramosis; rami tertii ordinis herbacei foliosi,
internodiis somipollicaribns bipollicaribusque. Vagina stipnla-
ris subinfundibiiliformis , dilatata, subintrafoliaeea, petiolarem
foliornra patentium partem connectens, adnatam illorum partem
margiue paulo superans, qui margo inter folia paululum snrsum
arcnatns lacinnlis ntriuqne subqninis vagina brerioribus sub-
aequalibus erectis coronatns est; vagina sesquilincam circiter
longa; lacinulae vix lineam longae, planae, a latiori basisur-
snm attenuatae, obtusinsculae, Folia snbcoriacea, carnosula,
venig ulrinsecus 3 — 4 valdo obliquis , inferioribus saepe a pe-
tlolo orientibus , nervoqne snbimmersis supra levitcr impressis ;
subtus pallidiora, nervo prominnlo; maximabipollicaria, 9 li-
220
upas l^^a. Rami axillares minus evoluti folia saepe fasciciilata
Simulant. Capitulum quemque ramulum terminaus, maxime
evolutum densiflorum, subglobosum, florens , Cerasum fere
aequaus. Flos albus, ex toto glaber, duas circiter lineas
aequans. Corolla iufundibuliformis , tubo eloiigato quam deu-
tes calyciuos duplo longiori, limbo parvo, laciuiis ellipticis
acutis. Geuitalia iuclusa; stamina fancem occupautia, filamen-
tis brevibus , antlicris oblougis ; Stylus filiformls , stigmate bi-
fido. Galyx paulo iufra limbum piano a dorso locnlameutorum
ntriuque panlulum declivo facilius dehiscit. Fructus maturus
deest.
Proximum videtur Poej'pigiauo Mitrocarpo squarroso
DG. prod. 4. p. 573. quod herbaceum annuum? erectum, minus,
caljcibus ciliatis pluribusque diifert.
IV. P S Y G H O T R I A G E Ä E.
. ' PALICUREA kxihl
Pälicurea rt'gida RBK. Linuaea 4. p. 15. Prae po-
tentia alterius sexus variat nunc staminibus exsertis, stylo bre-
Tiori incluso ; nunc stylo exserto , staminibus brevioribus in-
clusis. Stylus bifidus stigmatibus capitellatis.
Pälicurea snperiori caeterum simillima, foliis obovatis
obtusis sessilibus crassius coriaceis, supra glabris laevibus ni-
tentibus, subtus reticulato-venosis et tomento teuui velutinis.
Specimen unicum e Brasilia tropica misit Sellowius. Di-
cat illi uomen qui pluribus collatis specimiuibus speciem illu-
strare possit.
Palicureae croceae R. et Seh. Linuaea ö. p.l67. an-
tillanae nimis affinis est Pälicurea Marcgraßi A. Hil. bra-
siliensis, coroUis papilloso-tomentosis potissimum diversa.
Hanc in Brasilia vulgariorem plurics a Sellowio missam ha-
bemps. Pälicurea^ Manso et Lhotzky flora Matto grosso
m
rujabensis n. 17. est Palicurea crocea^ specimen ab antillaöii
inflorescentia leviter pubescente paiilnlum recedens. '
••'•r
FARAMEA Anbl. A. Rieb. DC. prod. 4. p. 496. ,
§.2. Tetrameriutn Gaert. f. luss. HBK. lanüaeft
4. p.29. ' • '■
Hujus «»st genevis et siibgoneris species GoyaMwea«Ära«*-
It'ensis Manso Flor. Matto grosso cnjabeusis No. 40! « H?
Tetrameriutn montevidensc n. Linuaea 1. c. nee in Bra-
silia aequinoctiali infrequens, speciininlbus o plnribiis locis
Ttiissis.
Novam proponimiis spociem. ?'mto\
2) Faramea (Tetramerium) marginata u. dichotötti^;
trichotomaque ramosissima, glabra; foliis breviter p^tiolh'fis
elliptico-lanceoiatls acuminatis «btusis, basi aculis, ßrmiBuJi
rigidis retlcnlato -\enosis earlilagiiioo-inargiimlatis siibtripoJH-
caribus; stipnla brevi dilatata siibbiloba aristata (cuspide vali-
do louge muiiita); cyma terminali podiinculata, folla pänlo sn-
perante, coiifertillora , ulpliirunum quiiiqueradiata , radiis' sö-
inel iternmqiie trichotomis, lloribus alaribus pedicellatis; c<alyce
tnincato, denticulis discx*etis obtiisiusculis instructo. '.'»,■•
Brasilia intra tropicos. Sellow. ihi
Rami validi obscnre tetragoni, ad nodos dilatatö-tomidlV
ppidermide ^hjUonle - \\r\di Sphaeriis Depazei's obnoxia^ lÄi*
tcrnodiis adultis maxime elöugatis bipollicaribus ; nodi cicatrici-^
bns folioruin casorum majuscnlis dilatatis liueam sesquilineam-
qne laiis et stipulis latioribiis uiagls dilatatis cicatrices con-
nectentibus sunt instructi. Stipnla brevis ad tres iisiqne liäe'a'^
dilatata, subbiloba, mai'giue märeescente , cuspide sesqüi-'-^f
bilineari , qua est munita, insiguis. Folia 2^, ad sfiniiniiin 3
poUiees longa, pollicem lata, petiolo sesquilineari, nitida,
diseolora, rete vascnloso utrinque prominulo, vienis priraariis
ntriaseöus 6 — 8 intra marginPHi ana^tomosantibns, seenndäriis
222 —
jternariisque accedentibus , venulia crebris tenniter reticulati».
Peduuculiis angülatus, pollicaris. Cyma fastigiata diametro rix
pollicem latura aeqnans. Germen limbusqne calycinus ipso
longior quadrinema, tetragoua. CoroUa semipollicaris , gla-
bra, tnbo sursnm patilo ampliori quatnor circiter Hneas longo,
laciniis lanceolatls aciitis 2 — 3 lineas lougls. Geiiitalia incln-
sa, stamina: autherae lineares biloculares intra faucem subses-
ailes erectae inferior! dorso affixae} Stylus breris, bifidas.
COFFEA Lin.
§,1. Flores tetrameri» Corolla elongato - infundihuUr
förmig y fauce nuda» {Genitaita duplici lege in eadetn
specie alterius sejcus earserta, alterius inclusa), Baccu
subglobosa vix olivaeformis limho calj/cino parvo nee
aucto diutiua instructa, Inflorescentia paniculata s» cy-
mosa terminalis pedunculata , ramis oppositis cymiferis j
rantißcationihas stipulaceo - bracteolatis articulatis» Sti'
pulae integraCj ciliatae^ in pluribus persistentesj in C. Jas-
minoide deciduae,
1) Coffea Jasminoides N. calyce ciliolato, caetenim
glaberrlma; foliis petiolatis ellipticis obovatisque acuminatis
utrinque acutis renosis et laxe reticulato-veuosis; stipnlis late
ovatis magnis deciduis ; pauicula thyrsoidea laxa ramis bis ter-
que cyraoso - dichotomis ; germine denticulis calycinis snbulatis
coronato. — Folia 3 — 5 poUicaria, flores subpollicares.
Sellow. Brasilia iutratropica.
Rarai juniores compressi, adulti teretes , rirides , laeyes
vel exsiccatione leviter corrugati, snbgraciles, rix sesqnilineam
crassi, ad nodos paululum inter folia dilatato » incrassati. In-
ternodia 3 — 4 polllcaria. Folii lamiua basi in petiolum semi-
pollii;arem acute decurrens, elliptica vel antrorsum paululum
diiatata, in acumen producitur acutissimum, subsemipollicare,
gl longiu.9 esset subcaudatum. Marge uonnunquam^ praesertim
m
autrorsum subnndalatus, leriter exsiccatioue crispatns, eiib^
inde crenulatus esse ridetiir. Consistentia sublauriua submem^
braiiacea peilucida sunt firmia, supra laevia, veais Ycnulisque
subtus promiuulis; maxima 4§ pollices longa, latitudinc bipol-
licari. Stipulae late ovatae, tres circiter liueas lougae, obtu-
sinsculae, dorso sab apice juxta margiuem fasciculo cillarum
camosulariim glabrarum instructae, quae ciliae vetustate defi-
cinut; iutra petiolum oonnatae subTaginautesquej nunc seor-
suni, nunc simul cadunt, margine marcescente \el cicatrico
laeri aunnlari supersllte. Panicnla circiter quadripollicariS)
peduuculata, e ramorum paribus decussatis quatuor constans,
iuternodiis inferioribus longioribus, superioribug decrescenti-
bnsj rachide ramisque compressis, a basi sursum paulatim
magis dilatatls. Rami inferiores ad bifurcationem usque 9 li-
neas circiter longi, bis terque cynioso - dicbotomi , ramulis pa-
tulis dimidiae, fere primarii longitudinis , flore alari subsessili.
Bracteolae snbulatae , minimae , margine stipulaceo - connata^
ramificationes oruant. Germen subcjlindricum, parvnm, se-
milineam circiter lougum , tubo calycino libero nuUo et denticu-
lis erectis acutis ciliolatis discretis dimidiae ipsius longitudinis
coronatum. Corolla tenerriraa, glaberrima, infundibuliformis,
10 circiter lineas longa, cujus longitudinis laciniae limbi ter-
tiam circiter sibi partem vindicant , trinerviae, liueari - lanceo-
latae, apice obtuso concarae, demum patentes. Stamina ex-
serta, lacinias corollinas aequantia, superantiaque ; filamenta
tenuia, linearia vel capillaria, tubo vel imae fand in tertia cir-
citer corollae altitudine inserta ; antherae lineares, biloculares,
infra medium dorsum filamento affixae , illi supera parte adna-
tae basi liberae, prius erectae, defloratae arcuatae. Stylus
basi glandula cylindracea, disco epigyno altitudine dentium
calycis cinctus, filiformis, bifidus, inclusus. Bacca nondum
raatura subglobosa , vix olivaeformis , denticulos calycinos sty-
topodium prominuium includentes vertice gerens, laevis, rubra.
2ä4
axi 3 — 4 liheari. Cocci membranaceo - perg-amei monbsper-
mi seminaquö generis.
' ' "2) Coffea parquioides N. corollis inflorescentiisquc
pubesceiitibus; foliis snbsessilibus ellipticis oblongisque , ntriii-
qüe acuthisculis j glabris margiiie reflexo, voiiis immersis in-
couspiciiis, scrobiculis oblongis barbatis «^ubtiis jnxta costam
dispositis; stipulis in vagimilam connatis brevem subrectilineo-
trimcatam, intra petiolos cilils carnosulis pubesceiitibus orna-
tamrgPiniii"'^ liin^o cAlrbliici ciipulifofmi cdrouato , deiitibus di-
latatls brevibus acutis. — Folia bipolJicaria, flores sex — uovcm
lineäs metieiites.
Brasilia aeqfiiiioctialis. ScUow,
Notis allatis a C.Jasminoide , quacum pluribus conrenit,
facile digiioscenda. Frutex elegaus , ramis teretibns erectis,
cortice albido. Pluries a Sellowio lecta est. Aliud specimeii
lätifolium , foliis maximis 2 p. 3 I. lougis , 14 lin. latis , petio-
lo sesquiliueari; subtus foveis barbatis oblongo- ellipticis li-
neam löngis iiisigiiibus. Alia specimina angustifolia , foliis
miaximis 2f p. longis, 9 lin. latis, petiolo sesquiliueari; snb-
tiis foveis barbatis rarioribus minoribus minus conspicuis nnn-
iumquam deficientibus. Folia consistentia laurina, supra uiti-
diila , subtus pallidiora , costa media pallescente. Petiolns sh-
peiä ifacie inargiueque puberulus, sie ut ramuli juniores nodi et
stipulae i»ubescant. Stipnlae difficiles sunt observatii, in ramis
nöVellis fasciculo inter petiolos ornatae ciliariira setis longa-
riim , qui fasciculus in mncrouem validum abire videtur ; in ve-
tustioribus ramis vaginula aunularis angusta crassinsculft arida
supefstes. Pauicula corollis suis oruata subsesquipollicarii«,
foiiis ut plurimum brevior, minus quam superioris speciei evo-
Iniä iloribus conferioribus , inflorescentiam Cestri Parqui
band male refereus , e paribus ramorum duobus vel tribus con-
stii:\i^ , pedunculo inferne uodo sterili stipulato instrncto ; ramis
iüR?r()vsum dilatatis, tres circiter lineas longis, cymoso-trifloris,^
226
flore alari scssill, ramulia lateralibus brerissimis. Germen snb-
cy'' «^ricum, breve, limbo calyciuo aequilongo vel ipso lo|i-
g»jri coronatum. Corolla infundibuliformis , tenera, nervosa
snperioris speciei, at panlo brevior, tubo iuferue graciliori, la-
ciniis latioribns oblongo - ellipticis obtusis , cxtus pubesceus in-
tus glabra. Genitalia dnplici lege alterius sexus exserta , utra-
que forma fertili et seminifera. Spccimen, staminibns cxsertis,
stylo incluso , angnstifolinm anicum. Filameuta imae fauci in-
serta, tenuia, glabra, in siccis nigrescentia ; lacinias tertia
circiter parte superantia j antherae lineares , albidae , infra me-
dium dorsum filamento affixae, dcOoratae arcuatae ntroqne
apicc deflexo; Stylus capillaris bifidus inclusus, glandula annu-
lari basi ciuctus. Caetera specimlua stamiuibus inclusis , stylo
ftxserto lacinias corollae superante. Stamina in fauce latentia,
filamentis brevibns, antheris ereetis brevioribus; rami stjli
stigmatosi incrassati recurvi corollam superantes. Fructus in
utraque forma immaturus nondum apcrlus observatus est , oli-
vaeforrais iaevis limbo calyciuo haud ampliato coronatus. Co«-
ci duo membranaceo - pergamei monospermi generis.
3) Coffea magnoliaefoh'aR. giahrsL, corollis villosis-
simis; cyma pedunculata quadriradiata, radiis ter quaterque
cum flore alari sessili cymoso bifidis, stipulis intra petiolos
connatis arcnatis cuspidatis, cuspide ciliis subspinescentibus
cristato - ciliata ; foliis breviter petiolatis septempollicaribus obo-
Yato - oblongis acuminatis acutis basi obtusis membranaceo per-
gameis firmibus pellucidis, supra nitidis, venis snbimmersis
ntrinsecus 10 — 14.
E Brasilia intratropica unicnm specimen floribus nondum
apertis misit Sellowius,
Ramns teretiusculus , griseus, Iaevis, internodiis tripolli-
caribns; ramul: compressi , folia septempollicaria interiori di-
latata parte 2 poll. 3 — 9 lin. lata, petiolo stipulis hand ad-
nato, 4 — 5 liueas longo. Stipulae interpetiolares marginibus
?»rBd. 2s Heft. 15
226
auctae iiitra petiolos connatis atque vaginantibus , in fuspidem
ciliis spinesceutibns patulis cristatara prodnctae, juxta petio-
los simiiibus nounullis iminitae ciliis. Pedimciilus terminalis,
sesqui- et bipollicaris , compressus , glaber, in ramos inte-
riori facie piibescentes, semipollice breriores dividitor, rerticil-
lätos quateruos quintiimqiie axilem. Rami repetito dichotomi
juniori saltem statu deusiflori. Germen tnrbinatum breye, laci-
niis calyciuis augnstis acntis coronatum. Corolla ex alabastro
nondum explicato 9 lineas longa, pilis conicis longiusculis
raollibus densissime vestita , intus glaberrima antheris in fauce
imberbi subsessilibus, stjlo apice iucrassato bifido ipsius kngi-
tudine.
§. 2. Flores pentameri rarius {in Coffea nodosa) Ttexa-
meri» Corolla brevius infundibuliformis fauce et tnho
villosa, Inflorescentfa terminalis pedunculata paniculata
5. ramosa, (Genitalia duplici lege in eadem specie alte-
rius sejcus ejcserta alterius inclusa)^ Stipulxte integrae,
ciliatae y persistentes^
4) Coffea major N. glal)ra; foliis ellipticis «trinque
bicviter acurainulatis , breviter petiolatis, quinquepollicaribus,
fousistentia laurinis , patentim crebre venosis et reticulato ve-
nosis; panicula laxa, ramis cymoso bis bifidis trifidisTe; den-
libns calycinis germine subcyliudrico brevioribiis. Stipnlis
adiiltis rotiindatis obtnsis, fuspide breri crassa.
Brasilia inter tropicos. Sellow.
Ramosissima, ramis anuotinis biennibusque ol)scurc tetra-
gonis. Folia foliis Magnoliae glaucae ügnra band dissimilia,
petiolis rcflexis patentia, venis primariis patentibus crebris,
petiolum versus paulo crebrioribus , ante marginem anastorao-
sautibus , seeundariis ternariisque iuterjaceutibus deliquesceu-
tibns , venulis laxe reticulatis , costa media omniqne rete vascu-
loso siibtns prominentibns. Lamina quinquepolliearis, 2.\ poll.
lata, vel major in petiolum vix bilinearem breviter arute pro-
227
ducta deeiirrit. Stipulae integrae, connatae, vagiiiantes, pri-
miim subreetilineae , medio iufra marginem ciliis carnosulis iu-
structac; dein auctae, sursum arcuatae, laxae, dorsalem por-
rigcntes cuspidem, crassara, brevem, apice reJiquiis ciliarum
ornatam; cum cuspide tertiae circiter paginae lougitudiuis
2 — 3 liiieas metientes. Pauicnla cum peduuculo 4 — 5 polli-
caris, folia paulo superaus, laxidora, e ramorum paribus
3 — 4 constans. Rami inferiores ad dichotomiam nsque subpol-
licares bis tricliotomi vol dicliotomi, llore alari lougius yel bre-
vius peduuculato ; ramulis semipollicaribus trifloris ; superiores
semel dicliotomi seu triüori, flore alari subsessili. Germeii
parvum, defloratum dentibus calyciuis acutis pateutibus corona-
tum discoque epigjuo placeutiformi prominente apiculatum.
Corolla circiter semipollicaris , tubo infundibuliformi crassiori
laciuiisque limbi oblongis elliptico - acntiusculis teuerioribus
subnuiuerviis aeqnilongis , scilicet triliuearibus ; glabra , intus
fauce et infra faucem villosula. Stamina exserta, longitudine
laciniarnm coroUiuarum; filamenta superiori fauci infra sinus
laciniarum iuserta; antUerae biloculares, lineares, infra me-
dium dorsum filamento affixae, ciii superiori parte sunt adna-
tae ; prius ercctae , defloratae curratae. Stylus inclusus basi
disco epigyno cinctns, bifidus, ramis stigmatosis dilatatis.
Germen biloculare loculis uniovulatis.
ö) Coffea minor N. glabra; foliis ovatls ellipticisque
obtusiusculis, basi obtusis subcordatisque, brevissime petiola-
tis, 2| pollicaribus, consistentia lauriuis, veuis utrinsecus pri-
mariis 5 — 8 secundariis ternariisque accedeutibus , et renulis
reticulatis; paniculae ramis cum flore alari sessili cyraoso - bis
bifidis ; dentibus calycinis longitudine germinis obovoidei vel
longioribus; stipulis adnltis ellipticis acumiuatis acutis, cus-
pide elongata setiformi, vel e setis fasciculatis ternis pluribusve
iuferne concretis constante.
Brasilia inter tropicos. Sellow.
15 »
228
Ramosissima , dichotoma. Rami juniores compressi , dein
obscure tetragoni , demnm teretes , epidermide albida cinereo-
argenlea nitidula. Nodi stipulis persistentibiis instnicti, dilat.iti
incrassatique. Ramus dividitiir bifurcas ntplurimnm nodo
panio altius extra stipulam. luternodia 2 — 3-polliearia. Fo-
lia varlant lougitiidine et latitndine, ex elliptico lanceolata et
late ovata snbcordata; petiolns lineam, vix sesqiiiiineam lon-
gns; lamina 2| poll. longa, 1^ p. lata. Stipulae lateribns
intra petiolnm connatae mitraeformes , lamina sesquilineari ma-
jorique, cnspide subtrilineari e fascicnlo setarnm constante
apice saltem solutamm, quibns juniori statu ciliata videbatnr
vaginula subrectilinea. Pauicula cum pednncnlo atque corollis
riroiter bipollicaris folia panlo superans , e ramorum paribus
saepius ternis constaus, pedunculus semipollicem longus, ra-
mi inferiores totidem, bis dichotomi flore alari sessili; ramuli
dimidiae circiter rami longitudinis. Germen cum dentibus s.
laciniis caljcinis ipso fere longioribus vix ultra lineam metienSi
Corolla infundibuliformis elegans, 5 lineas metiens, laciniis
ianceolatis teneribus tenuiter nervoso-reticulatis longitudine tubi
opacioris ; extus glabra intus fauce et infra faucem villosa est.
Stamina intra fancem, antherac subsessiles lineares erectae.
Stylus capillaris exsertus snmmas attingens lacinias corollae
superansve, sursum paululnm incrassatns bifidusque ramis
stigmatosis ; germen biloculare loculis uniovulatis.
6) Coffea viburnoides N. panicula, floribus pluribus
sessilibus capitellatis; stipulis adultis deltoideis ciliatis nee
cuspidatis ; ramis tetragonis stipulis cum ciliis et inflorescentiis
cum calycibus et corollis pubescentibus subtomentosisque; foliis
breviter petiolatis ovatis acnminulatis acutis coriaceis crasse
reticulato veuosis rugosis, supra nitentibus , subtus tomentosis.
(Genitalibus alterius sexus duplici lege exsertis.)
Brasilia intcr tropicos. Sellow.
229
Rami juniores compressi; adiilti tetrag^oni, obtusaugiili,
cmssiusculi , ad nodos paulo dilatato incrassati, faciebus
2 — 3 liueas latis, intcrnodiis 3 — A-pollicaribus. Stipulae iu-
terpetiolares, deltoideae, ciliatac, intia petlolos eonnatac, ci-
liis inferne tomcntosis apice g'Labris. Petioli inferius inscrti,
stipulis hand adnati. Folia figura et magnitndine yariabilia,
ovata, elliptica, oblonga et antrorsnm paulo dilatata subob-
ovata; basi rotundata vol obtusa, rarius acutiuseula; 3^ poll.
longa, 2| lata, maxinmm 6 poll. longum, 3 latum, petiolo
tres lineas longo; oosta crassa, venaeque crassae, prlmariae
arcuatae ante marginem anastomosantcs utrinseeus octo , supra
imprcssae, subtus prominentes; margines, praesertim basi
quo lamlna petiolo insidet, rellexi. Toiuentuiu leviter canes-
cens, e pilis brevibus tenue, tcnuius rariusque in rainis quam
in infera foliorum pagina, per petiolum sulcum medium supe-
rioris paginae invadens. Panicula termiualis pedunculata,
thyrsoidea, rotundata, foliis brevior circiter bipoUicaris; ra-
mi oppositi, compressi, bracteivS suffulti ovato - acuminatis
acntis reflexis, quam in affinibus speciebus paulo majoribus;
saepius simpliciter Irifidi , ramulis capitulo florum sessilluni or-
natis. Calyx bibracteatus ex toto hirtus ; germen parvuni tur-
binatum dentibus s. laciniis calycinis ipso lougioribus crassis
linearibus apice inllexis obtusis coronatuni. Corolla breviter
infundibnliformis , profunde qninquefida, 4| lineas metiens; la-
ciniis linearibus acntis reflexis vix tubo brevioribus; extus hir-
tello pnbcscens , intus praeter infimam tubi zonam basilareni ei
laciniarum apices deuse villosa. Stamiua affinium fauci intru
sinus laciniarum inserta. Dolichandra provenit, staminibus
exsertis lacinias corollinas aequantibus vcl superantibus ; stylo
incluso filiformi bifido , ramis crassiorilius stigraatosis, revolii-
tis insertionem staminum vix attingeute, et brachyandra an-
theris subsessilibus erectis vix summuni apicem e fauce exse-
rentibus, stylo longe exserto lacinias corollinas aequaute vel su-
230
peraiite. Germeu biloenlcare, loculis uniovulatis; grossificcatiim
globosum glabrum , laciniis calycinis hirtis corouatum, interna
fabrica geueris.
7) Coffea gardenioides N. ramis inflorescentiae caly-
cibusqiie pubescentibus , caeternm glabra; cortice snberoso-ri-
moso , epidermide ramoriim laeri; inflorescentia pyraraidata
pauci- (9)flora, ramis inferioribus capitato - trifloHs, superio-
ribus nnifloris; stipulis deltoideis, junioribus ciliatis, adultis
non cuspidatis , marg'inibns in Tagiuam intrapetiolarem rectili-
neo - truncatam connatis; foliis (2| — 3 pollicaribns) eUipticis
oblongisque raritis breviter acuminatis, semper obtusis, basi
acntis in petiolnm brevem decurrentibns, snbcoriaceis renis im-
mersis, margine reflexo , supra lucidis, snbtns juxta nervum
scrobiciilatis , scrobiciilis oblongis barbatis , bacca oblonga,
limbo calycis qniuquefido vix aucto coronata.
Brasilia aequinoctialis. Sellow.
Specimina possidemus florifera, foliis luxuriantia majori-
bns tri- et fere qriadripollicaribus, pollicem et ultra sesqiiipol-
licem latis, iuternodiis bipollicaribus, epidermide laeri; alia-
que fructifera foliis 2| — 3 pollices longis, latitiidine circiter
pollicari, iuternodiis semipollicaribus vix pollicaribus, cor-
tice suberoso crassiori magisqne rimoso. Nodi crassis muniti
stipulis turaescere videntur. Folia e viridi flavescentia venis
immersis utrinsecus 6 — 9 , scrobiciilis barbatis rarissime defi-
cientibus. Summitates teneriores exsiccatione noununquam ni-
grescentes. Vagina stipularis intrapetiolaris, membranacea,
truncata, brevis, laxa, cui stipula utrinque concreta est inter-
petiolaris, coriacea, deltoidea s. arcuata, quam ipsa est bre-
vior , juuiori statu ciliata , nee adulta in cuspidem excrescens.
Inllorescentia quam in superioribus speciebus minus evoluta, pe-
duuculata, breviter pyramidata, sub anthesi saltem foliis bre-
vior; pedunculo ramisque articulatis, margine stipulaceo an-
g-Qsto ciliato bracteatis, compressis, sursum dilatatis; peduncu-
23i
las 6 — 9 liiieas longiis , glaber vel in utraque facie linea-piiosiu
iustnictus, tres trifloros t'crens ramnios pubesceutes 3 — 4 li-
ncas loiigos; axilis loiigior, floribus sub aiithesi saltem poduii-
culatis; laterales floribus sessilibus. Germen parvum, brevc,
turliiuatum, glabrum, ampliori laxoque limbo calyciiLO corona-
tnm, laciuiis ad germen fere usqne partitis ovatis obtusis li-
neam fere longis pubesceutibus eiliolafisquo. Corolla subeu-
riaiea s^ caruosula, glabra, fere semipoJlicaris, brevitcr in»-
fiindiLuliformis, tubo brevi, sesquilineari, laciniis oblougis,
apice angustatis incrassatis coucavis ; fance villosa staminifera.
Stamina geueris in pluribus supra descripta, quam laciniae co-
rollinae paulo breviora. Stylus disco epigyno basi cinctus,
stamiuibua brevior, apice incrassatus, stigmatc bifido. Bacca^
brunnea, laevis, octo circiter lineas longa, crassitie dimidiae
circiter longitudinis. Semiua prorsns congenerum, convexo-
plana, coruea, coccis membranaceo-pergameis reclusa et arctc
Testita.
** Inßorc¢ia terminalis sessilis capitata»
8) Coffea parvifolia N, ramulis stipulisque lanugiuo-
sis, ciliis persistcutibus subpectinato-ciliatis, caeterum gla-
bra; stipulis interpetiolaribus lanceolatis eximie ciliatis , petio-
lis adnatis illosque in Tiiginulam connectentibus; foliis breviter
petiolulatis (15-linearibus) ellipticis, utrinque obtnsiusculis,
consistentia sublauriuis, venis patentibus crcbris (utriuäecus
10 — 12) tenuibus venulisque reticulatis, scrobiculis barbatis
suhtus juxta costam rarius deficieutibus ; iuflorescentiis subbi-
floris.
Brasilia intra tropicos. Sellow.
Ramosissima ramis alteruis, vel ex iuilorescentiis dichoto-
ma.. Rami subgraciles, terctes, paUidi, laeves , novelli basi
saltem compressi nee tetragoni , internodia adulta foliis utplu-
rimum longiora, sesqui- et hipollicaria. Foliornm petioli per-
h(^pes. stipulis adnati, quae inter eos, juniori saltem statu lan-
232
ceolatae producuntur, ciliis insignibus crebris crassis nee rigi-
dis sesquilineam longis longioribusque albis ciliatis oriiatae,
extra cilias margine uullo auctae. Flores 1 — 3 foliis stipulis-
que apicalibus inyolucrati. Germen parvum, limbo calycis
parvo corouatum, deutibus dilatatis parvis setula aristatis.
Corolla infundibuliformis , fere semipollicaris tnbo quam laci-
iiiae auguste lanceolatae acutae longiori ; glabra intus stamini-
fera fauce et superiori tnbo villosa. Stamiua exserta longitu-
dine laciularum eoroUae prorsus ut in aliis speciebus descripta;
antherae lineam longae. Stylus staminibus brevior stigmate
bifido. — Flos hexamerus iuter pentameros plures observatns
est. Fructus desiderabatur.
9) Coffea lanceolata N. glabra; foliis breviter petiola-
tis (tripollicaribus) lauceolatis, utrinque acntis, consisteutia
lauriuis, venis patentibus crebris (utriusecus 12 — 14) tenuibus
reuulisque reticulatis , scrobiculis barbatis juxta costam subtus
saepiuä dcficientibus ; stipulis petiolos in vaginam connectenti-
bus ex orato lanceolatis acuminatis aeutis , apiee ciliatis , extra
cilias margine auctis, ciliis aetate evanescentibus ; capitulo
multifloro snbsessili, vaginae stipularum iuvolucranti semiim-
merso.
Brasilia aequiuoctialis. Sellowius.
Ut superior ramosa, ramis paulo crassioribus, pariter te-
retibus pallidis laevibus. luternodia in aliis sesquipollicaria,
in aliis tri pollicaria. Folia foliis O/eandri subsimilia, breriora,
latiora, venis paucioribus minus regulariter dispositis ; tres
pollices longa, pollicem lata, petiolo 2 — 3 lineas longo maxi-
ma ex parte vaginae stipulari concreto quae vagina junior an-
guste infundibuliformis stipulis lanceolatis , adulta valde dilata-
tur stipulis late ovatis acuminatis. Germen paivum, breve,
turbinatum, limbo calycis coronatum quinquelaciniato , laci-
niis inaequalibus , brevibus ovalibus obtusis et longioribus li-
ffulatis linearibus acntis iucerta lejje, in aliis floribus alia
23S
ratione alternantibus , oinnibus ciliolatis. Corolla infuudibuli-
formis, 83 lineas longa , tubo laciniis longiori; lacmiis ellipti-
cis acutis reflexis; glabra staminifera fauce et superiori tubo
villosa. Stamiua geueris , exscrta, longitudine laciuiarum vel
paulo longiora; autherae lineares dimidia linca breviorcs.
Discus epigynus placentiformis , Stylus staminibus brevior,
stigmate bifido. Fructus deest.
10) Coffea nodosa^, floribus hexameris, glabra; capi-
tulo miiltifloro sessili; ramis tetragonis apice florifero discoideo-
dilatatis , disco demum margiue ramulifero ; stipulis in vagiuam
intrapetiolarem tubulosam connatis, iuterpetlolari facie ciliis
s. coruiculis laxe patulis nutautibus instructis; foliis petiolatis
(4 — 5 - poUicaribus) ex elliptico-lauceolatis snbcoriaccis, su-
prauitidis, venis patulis crebris (utriusecus 12 — 14) Tcnulis-
que reticulatis promiuulis.
Brasilia intra tropicos. Sellow.
Species insignis. Rami tetragoni, crassinsculi facicbus
duas liueas latis, ad nodos dilatato-iucrassatis, interuodiis bi-
pollicaribus. Folia elliptica utrinque acuta; maxime evoluta
basi magis rotuudata, brevius in petiolum protracta, in ovatam
vergunt formam, 51 poll. longa, 2| lata, petiolo subsemipol-
licari; minora lanceolata sunt, Z\ pollices longa, 15 lineas
lata, petiolo 4| liueas longo; nonnulla breyiter acuminata sese
praebeut. Petioli infra vagiuam stipulaceam inseruntur ex toto
liberi , quae ragina truncata margine rectilineo , altitudiue cir-
citer trilineari , inter petiolos familiarium more corniculis albis
muuita est, tix pro ciliis stipulae interpetiolaris deltoideae re-
cognoscendis , cum stipulae hac in specie in vaginam resolvan-
tur. Apices ramorum tubiformes in receptaculum discoideum
dilatantur, fructu jam disperso grosse tessellatum, paleis s,
bracteis semidetritis instrHctum, diametro semipollicari. Ex
ambitu disci rami novelli proveniuut , saepius e primo nodo ite-
rum floriferi. Calyx et germen uos fugere. Corolla breviter
234
iiifuudibuliformis, 8 linecas longa, glabra, cousistentia plus-
qnam membranacea ; tubo tres lineas iere longo, laciuiis ob-
longe-ellipticis acutis, fauce villosa staminifera. Stamiua
congenerum laciniis paulo breviora; antherae biloculares linea-
res sesqnilineam longae dorsali parte infra medinm filamento
adnatae. Stylus staininibus brevior, stigniate bilido. Bacca,
coeci, seiuina facie snlrata generis. Uuica bacca observata
est, nee integra, supora parte ab insectis destnicta, (umbili-
cata mida? coronatal) olivaeformis , axi circiter quatuor li-
ueas metiente.
Coffeae specics esse ridetor C lanceotatae nostrae
proxbne affinis at certe diversa; Gardewm Lhotzky et Manso
flor. Matto grosso cnjabensis u. 22. (Fnitex pedalis. Rami
patentes, foliis ovatis subsessilibus glabris, floribus termiua-
libus axillaribusque albis. In sylris umbrosis saxosisque pro-
pe Rio Janeiro, Februar 1829. ■ Specimen nostrum nimis
mancnm.
PATABEA Kunth.
Qnas proponimus species Knnthianae Patabeae albae
HBK. 3. p. 293. {PsijcJiotriae maypurcnsi Herb. Willd. n.
4080.) proxime affines et certe genera non dircrsae. Genus
forte a Patabea coccinea Aubl., quacum liabitu parum conte-
nit, separandnm. •=— Fructus illius stirpis a DC. visus et de-
scriptus prod. 4. p. 538, Htimboldtianae et nostrarum plane
incognitus. Quis autem de genere ex ordine Rubiacearum sen-
tentiam proferre änderet, fructu incognito?
\) Patabea coriacea^. foliis ovatis acutis subacumi-
nulatis mucronatis, basi rotundatis subcordatisve , subsessili-
bus, coriaeeis, reticulato-venosis, snpra glabris, subtus in ner-
vis puberulis, erectis; InÖorescentia viscidulo -pubescente, ter-
minali, fastigiata, cyinis pedunculatis trichotomis ; bracteolis
— ■ — — 235
cUiatis floribus sessilibus pentaineris; coiollis glabris vel te-
uuiter papilloso-pubonilis iiec pilo^is.
E Brasilia misit ScIIowius.
Speciiuiiia uostra quatuor caules sunt sen rami snbradica-
les pedales scsquipcdalesque , adsceudentes , recti, simplicissi-
mi , lignesceiites , teretes , laevcs , nassitie peimae corviuae,
foliorum aduitoriim paribns 4 — 6, quoniin iiillma jam retustate
deficiunt , juiiioiumque minorum iullorescciiliam stipantium
2 — 3 oriiati, Folia variant; anü,ustiora acntiora, basi rotuu-
d4ta, 3| pollicaria, latitudine 15 liuearum; latiora, subcor-
dato-ovata 3| poll. longa, 2| lata; cxtimariim formariim
niaxima metiebautur. Firmia sunt , i'ete renoso crasso utriuqiie
prominente , colorc in siccis viridi flavesceute , subtns pallidio-
re. Stipulac interpetiolarcs viscidae, bilidae, laciuiis juxta
petiolos , sinn rectilineo scjunctis , lineari - lanceolatis acutis
erectis, ciliatis, sesqnilineam circiter longls. Cyma termina-
lis trichotoma, peduncnlo folioso, vcl potins cymae ternae, fo-
liis bracteiformibus sufFultae , breviter pedunculatae fastigiatae,
folia adülta summa subaequantes , iisdem nunc longiores nunc
breriorcs, obscura lege trichotomae, confertiilorae. Bracteae
tricliotomias snffuicientes, saepe basi utrinsecus vestigio stipu-
larum evanescentinm unidentatae; llores sessiles dense stipan-
tes atque invohicrantes , erectae, lineai'i - lanceolatae , acutae,
tres circiter lineas longae, glabresceutes, pectinatim ciliatae,
ciliis brevibus. Flores extimi tiibracteati. Calyx cum germiue
parvus , glabresccus , urceolatus s. eampanulatus , limbo libero
quinque-dentato, dentibus triangularibus parvis. Corolla tu-
bulosa vel sursnm paulo ampliata infundibuliformis , 44 lineas
longa, laciniis limbi ellipticis acutiusculis lineam circiter lon-
gis; consistentia subcoriacea, extus glabra vel praesertim in
limbo parum couspicue papilloso-puberula, intus in inferiori
tubo zona villosa instructa. Staminum filamenta in superiori
tiibo inserta, filiformia, glabra, longitudine lacinianim limbi
236
corollini , autherae oblongo - sagittatae exsertae. Germen infe-
rum Liloculare loculis unioviilatis ; discus glandulosns epigynua
placentae forrais altitudiue limbi calycini; Stylus (non visus)
staminibus brevior.
2) Patabea fen^Wor N. foliis petioliilatis anguste ova-
tis acuminatis utrinque acutis membraiiaceis scabridis; cyma
termiiiali pedimculata coiitracta parva cum alabastris subincou-
Spione pubernla, pedunculo pubescente, floribus sessilibus peii-
tameris , corollis glabris s. glabrescentibus miiiime pilosis.
E Brasilia. Sellowius. ,
Erecta , dichotoma , ramis teretibus laevibus ad nodos iu-
flatis, iuternodiis poUicaribiis bipollicaribusquc. Stipulae «t
in snperiori specie descriptae, bifidae, laciuiis sinu rectilineo
sejunctis lauceolatis acutis erectis ; pube infloresceutiae parum
conspicua participes. Folia quam in affinibus minora et tenuio-
ra, membranacea, firmia, pellucida, supra plana, nervo ve-
nisque utriusecus suboctonis arcuatis tenuibus subtus prominu-
li», margine praesertini scabra; bipoUicaria longioraque , 10|
lin. lata , pagina in petiolum subsesqniliuearem augustata. In-
florescentia lateraliter termiualis ex alterius foliornm summo-
mm axilla prius erumpens , gcmmae alterius folii axillari op-
positae serius demnm evolveudae. Pedunculus circiter semipol-
licaris, lateraliter saepius deflexus, teres, pilis brerissimis
patentibus densissime obsitus , in tres divisus ramulos parcius
pubescentes, lineam — sesquilineam longos , nulla bractea suf-
fultos, floribus cymoso - snbcapitatis ornatos. Bracteae lineari-
lauceolatae , acutae glabrescentes , 2^ lin. longae Acres quos
superant ab exteriori latere suffulciunt totamque inflorescentiam
involucrant. Flores parvi, duas lineas circiter metientes, ca-
lyx puberulus; germen globosum, parvum, biloculare, biovu-
latum, limbo quiuquedentato coronatum, dentibus ovatis acu-
tis parvis inaequalibus , exterioribus duobus utpluriraum ma-
joribus. Corolla infundibuliformis extns glabra, intus villo-
237
snla, laciniis limbi elliptlcis acutis. Stamtna exscrta; fila>
menta superiori tubo iiiserta, brevia; autherae longiores, bilo-
ciliares, lineares, erectac, lacinias paulo snperantes. Stylus
disco epigyno basi cinctns, inclusus, pilosnlnS) ad medium bU
tidus, ramis filiformibus.
V. CEPHAELIDEAE.
EVEA Alibi.
Genus rcstitucndum , praesertira ob fructum infra descri-
bendum.
Evea brasiliensis N. glaberrima, vernicosa; ramulis tc-
Iragonis, foliis ovatis ellipticisve, acumine brevi obtuso termi-
uatis, basi in petiolum brevem acute productis^ subcoriaceis,
margine reflexo , vcuis immersis, supra uitentibus, subtus pal-
lidioribus opacis; stipula interpetiolari integra marginiformi
angusta mucronata persisteute; capitulis parvis; involucro di-
phyllo.
E Brasilia aequiuoctiali. Sellow. E Bahia omnium
sauctorum Lhotzky.
Nee in aqua fervida nee in spiritu viui solubilis, quae nunc
indurata e stipulis gemmis et inflorescentiis deiluebat vernicosa
materies; igue tentata, sie ut resiua ardebat. Kami utpluri-
miim oppositi, subbrachiati adscendentes ; adulti teretes, ad
nodos paululuin dilatato-compressi; novelli tetragoui. Inter-
nodia adulta circiter bipollicaria. Folia patentia vel patula,
pulchra, maxime regularia, venis utrinsecus 6 — 8 ante niargi-
uem anastomosantibns subinconspicuis ; adulta tripollicaria,
latitndine sesquipollicari, petiolo duas Hneas metiente; ramu>
lorum minora; Capitula floriim axillaria, opposita, subsessilia,
duobus foliolis involucrata, foliis rameis similibus at minoribus ;
longius in aliis speciminibus pedunculata, foliisqne magis evo-
lutis involucrata, in ramulos abientia resolVuntur; germen ob-
238
conicum,- Hmbo caljcino cupuliformi breWter obtuseqne quadri-
dentato. CoroUa crassiuscula, intus et extus glabra; iuaperta
tetragono-prismatica, aperta clavato-tubulosa, sesquiliueam
circiter longa, limbo quadrifido, laciuiis brevibus ellipticis acu-
tiusculis patentibus. Stamina quatuor iuclusa; filamenta subu-
lata brevia imae corollae basi inserta; antherae lougiores linea-
res biloculares basifixae erectae apice faucem attingentes. Sty-
lus lougitudine staminum, stigmate bifido. Ovarium biloculare,
loculis uniovulatis, altero ovulo abortivo. Drupa carnosnla,
compressa, ovata, limbo caljcino coronata, axi circiter bili-
neari monopyrena, monosperma; putamen sublignosum oratum
corapressum bivalve, valvis facialibus, sutiira margin^li, ab
apice dehiscens; semen conforme, pendulum, brunnenm; im-
perfectum eral et immaturum.
VI. COCCOGYPSELEAE.
COCCOCYPSELUM
Linnaea 4. 138. DC. prod. 4. 396.
Coccocypselum puJchellum N. glabriusculum, sum- m
mitatibns pedunculis germinibiis eorollisque extus substrigoso-
hirtis foliis cum petiolo ciliatis subtusque in nervo et venis,
supra et in pagina marginem versus substrigosis; caulibus fili-
formibus prostratis ; foliis cordatis suborbiculatis acuminulato-
acutis , petiolo laminani subaequaute (ea saepius breviori , ra-
rius longiori); pednnculo psendo-terminali demum axillari fo-
lium aequante vel superante ; capitulo multi- et grandilloro.
Habitus Coccoctfpseli cordifolii Nees et Martins a quo
glabrius differt pilis brevioribus substrigosis, nee patentibus
laxis; corollis multo majoribns semipollicaribus , substrigoso-
cauescentibus. Pili partium herbacearum in speciminibus sic-
visflavidi; coroUarum albidi, colore illo purpurasceute leviter
289
afflati, qni in Coccotypselo erythrocephalo multo insignior;
catiles firmiores quam C cordifolii prosternuutur, niluus cre-
bre radicantcs. Inteniodia circiter bipollicaria. Folia veuis
«trinsecus 4 — 5 arcuatis iiistnicta, quarum plures ex inferior]
Costa orinntur, novem lineas longa, totidem lata, paulo majo-
raque, petiolo 3 — 9 - lineari. Stipulae sctaceae deciduae.
Qnisqiie nodns saopius ramulum edit solitai'ium, paribns folio-
rum 1 — 3 iuilorescentiaque pseudoterminali iustrurtum, qnao
demum gemma axili evoluta axillaris evadit. Peduncnlus cir-
citer pollicaris. Capitnlum 3 — 9 - ilorum bracteis caljces sttb-
aequantibus ex ovato lauceolatis. Calyx parvns , germen par-
vum, hirsutum, bilocnlarc, lociilis multiovulatis ; laciniis «o-
ronatum calrciuis lanceolatis glabris ciliatis. Corolla semi-
pollicaris , tnbo breri , limbo amplo campamilato nltravmediiim
^uadrifido , laciniis lanceolatis acutis reflexis 3 — 5nerviis, cx-
tns snbstrigoso - canesceus , intus fauce pubescens , pubö a fau-
ce sursum evanescente, ante divisiouem limbi dcficiens. Sia^
mina quatuor; autlierae oblongae quatuor erectae in fauce sub-
sessiles; Stylus filiformis stigmate bitido, corollam subaequans.
Fructns deest.
Brasilia. Seljow.
MIT. HEDYOTIDEAE.
ANOTIS DC.
Anotis SalzmajiniDC. prod, 4. p. 433,
Plantulam auasrallideam s. alsinoidem poiymorpham plu-
ries miserunt Selloirius et Lhotzky toties mutata facie aliud cori-
tinnae formarnm seriei punctum sistentem. Sub quaque forma
variat praepoteutia alterius scxus Primularum more: staminiluis
subexsertis stylo breviori incluso et stylo cxserto staminibus
brovioribns inclusis. Corollae campanulatac . faux semper
villosa.
240
a) Glabra, foliis ovato - lanceolatls acntiusculis rarins
scabride ciliolatiS) subtrilmearibns ad sununnm liueam latis,
quam mtemodia longioribus.
ß) Glabra, tenerior, foliis brevius ovatis obtnsioribns,
sesquilinearibus lineam latis , quam inteniodia brevioribns.
y) Glabra, foliis ovatis obtnsis biliuearibns sesquilineam
longis majoribusqne, quam iuternodia brevioribus.
6) Foliis ovatis obtusis biliuearibus sesquiliueam longis,
quam iuternodia brevioribns, una cum calycibus pilis majori-
bus albis magis minusve pectinatim ciliatis et hirtis. (Lhotzkj
Miuas Geraes.)
Deutes calycini pari gressu cum foliis ludnnt, nunc bre-
viores et obtusiores , nunc longiores et acutiores.
uinotisj vel u4. Salzmannt varietas vel species, dentel'
lotdes N. in melioribus pluribusque recoguoscenda specimini-
bns, differre videtur ; majori statura, caulibus filiformibus pe-
dalibus , foliis ovatis acutis , quatuor llneas longis , duas latis,
quam iuternodia brevioribus; apicibus foliisque tenerioribns
pilis majoribus albis rariter pectinatim ciliatis. et hirtis; — pe-
dunculis 1 — 3-floris?
RONDELETIA Plum. DC. prod.
1) PENTAMERAK.
Rondeletia et Bouvardia cognata sunt genera, Cincho-
nacearum et Hedijotidearum tribus conneotcntia. Ob authe-
ras in fauce sessiles, nnmerum quinarinm, fructum plnraque
Rondeletiam diximus stirpem laciniis limbi corollini acumina-
tis acutis, decore flonim majorum, habitu, cet. ad Bouvar-
diam adpropiuquantem.
1) Rondeletia /owg'/^ora N. summitatibus iuHorescen-
tiisque cum corollis pubescentibus , pilis brevibu«; in ramis sub-
strigosis; foliis lanceolatis in petiolum angiistatis, acnminatis
acutis sublineatis, margine reflexo venisque utrinsonis 7 — 10
241
snbtus proininuHs scabro - etrigulosis ; axillis venarum barbatis,
caetemm glabrls; pauicula termiuali foliosa fastigiata, ramis
cyraoso - triÜoris ; fructifera alari; corollae tubo bipoHicari,
fauce iuflata, laciniis elliptieis acumiuatis aciitis.
Brasilia intra tropicos. Sellowius.
Ex iufloresccntiis tlichotoma, ramosaqiie. Rami teretius-
cnli, liueis promiuulis duabus, a quaquc stipula uua deorsum
decurrente , ornati; Epidermis cinerea argentea fulvcscens.
Intemodia ramorum iuferiora breviora, quatuor circiter lineas
longa, sursuni sensim longiora facta, sab iiilloresccutia bipol-
licaria et ultra. Folia cum petlolo quatuorliueari dnos et dimi-
diiim pollicem longa, latltudine octolineari; amarantoidea,
paulo firmiora, vcnis obliquis sublineata. Stipnla interpetio-
laris, pctiolos connectens, puberula, triangixlaris, nunc seta
solitaria cuspidata, nunc setis tribus plnribnsve, media Ion-
giori, exterioribus decrescentibns, acnminata et munita. Ra-
mi iuflorescentiae s. pcdunculi trillori, axillares, oppositi, com-
pressi, sursuni dilatati, ultimum pennltimumque uodum or-
uant; inferiores fastigiato - elongati dimidiae circiter folii lon-
gitudinis. Flores snbsessiles, ramnlis collateralibns abbrevia-
tis. Bracteolae subulatae; quae bifurcationem suffiilcire debe-
rent in ramulos adscendunt; quae, ulterioris bifurcatiouis
pignus, ramulos oruare solent oppositae, in ipso obserrantur
calyce. Fundus calycis (germen) ovatus s. subglobosus , par-
Tus, vix linea longior; laciniae lineares, elongatae, erectae,
tres lineas et ultra longae. Corolla paulo longioribus molliori-
bnsqne pilis extus pubescens, erecta, recta; tnbo intus glabro
gracili bipollicari, fauce staminifera leviter iuflata, intus vil-
losa; limbus utriuque pubescens, radio semipollicari, ad duas
tertias altitudiuis partes quinquefidus, laciniis elliptieis acumi-
uatis acutis. Antberae lineares 1| lin. longae in villosa inflata
fance sessiles. Stylus disco epigyno basi cinctus, capillaris,
giaber, lacinias corollae longitudine subaequans, apice bifidus
9rBd. 2s Heft. 16
242
ramis crassioribus stigmatosis. Capsnla ovoidea, acuta, axi
quatuor lineas metiens , calyce corticata , vertice intra calycem
mida; subligiiosa , bilocularis, bivalvis, septo dnplici e val-
vnlarum marginibus inflexis; septicide primum dehiscens, di-
cocca, loculamcntis clausis integris; loculicide dein iteriim
dehiscens, valvis bifidis. Placenta carnosa ex inferiore dis-
Bcpimenti facie in utnimque loculamentum penetrans, snrsum
porrecta, conica, undiqne serainifna. Semina jam dispersa
nos fngere.
SIP .iNEA Anbl. DC. prod.
Species fors sui generis, quam pro tempore, a genuinis
Sipaneis staminibns exsertis, filamentis breribus coronae villo-
sae fanris in?;ertis et ]jaJ»itu proprio abhorrentem, in fructu
nobis defieionte v»^rognoscpndam , eodcm siib signo milifari p.i-
tiinur.
1) Sipancul erythraeoides N. herbacea; cauie lili-
formi tereti veptante adsceudeute, prostrata parte glabro,
erecta villoso, internodiis elongatis; foliis verticillatis qnaternis
sessillbus ex elliptico lanceolatis earnosulis glabris; ryma ter-
minali di- et triradiata llore alari subsessili, ramis erectis; ger-
mine pilis subsetosis erectis albis restito; staminibns exsertis,
filamentis brevibus coronae villosae faneis insertis.
Brasilia inter tropicos. Sellow.
In hnmidis sphagnosisque reptans; pereunis? Caulis spi-
Uiamaens snbsimplex , iuferiori parte ramis seu stolonibus ra-
ris instrnctus , deundatns, crebre nodosiis , internodiis 2 — 4
Jineas longis, radiculas e uodis subsolitarias snbsimplices fili-
formes demittens ; sursum foliis stellatis pateiitibns instrnctus,
lanceolatis et lineari - lanceolatis , utplurimum quam internodia
iongioribus, 3 — 4 lineas longis, lineam circiter latis, nunc
Äciitioribns, earnosulis, nervo tennt, snbaveniis. Erecta cau-
243
lis vix digitalis pars pilis crectis süljvillosis albis vostita, iu-
ternodiis seraipoUicaribus pollicaribusque, foliis ellipticis bre-
vioribus latioribus erectis, uumero teniario, nee quateruario,
vcrticillatis. Ramificatioues inflorescentiae foliis similibus suf-
rulciuntur. Cyma specimimim maxima evoluta triradiata, ra-
diis ad ramificatiouem iisqiie semipolliearibus seniel Pt itorum
bifidis , altcro ramulo saepiiis abortieiitc. Germen parvnm , la-
liiiiis calycmis ipso lougioribns coronatum, lineari - lancooja-
tis, acutis, scta brevi mncroiiatis, fprc sesqiiilineam longis.
Corolla hypocrateriformis , tubo gracili quatiior liiieas longo,-
laciniis limlii obovatis obtiisis duas linoas longis; tenera, gla-
lira, tpmüter nervosa , laciniis qninquonorviis retirulatis; fance
villis den^s coronata, ibidem staminifera. Filaniputa bre-
via; antherae oblougae, erectac, laciniis coroDinis dimidiu
rircitcr breviores. Stylus basi disco epigyno cinrtns, capilla-
ris , stamina paulo snperans , stigniate incrassato obtuso bila-
mellato, lamcllis crassiusculis. Germcn snb grossiticatione
subglobosum, pomiforme, Tertice lacinias calycinas erectas ge-
rens, bilocnlare, placenta in qiioque locnlo carnosa medio dis-
scpimento videtur affixa, nndique oviilis minntis semiimmersis
tecta. Si quid de colore conjicere licet, corolla erubesceus, Co-
rona villosa faucis staminibnsque aureis.
IX. MANETTIEAE.
MANETT lA Mut. DC. prod.
1) Manettia multfjioru N. Herbacea volubilis, vil-
losulo-pubescens; foliis ex ovato lanccolatis acuminatis acutis,
basi obtusioribus acutioribusvc breviter petiolatis; peduncnlis
unifloris ebracteatis in quaque axilla 6 — 10 fasciculatis; flori-
bus ergo pseudo- vcrticillatis, subcernnis, dimidio folio brevi««-
ribus.
Brasilia aequiDoctialis. »Seilow,
»6 *
244
Similis coiigeiieribus herba, pliiribns slmilior Scrophiila-
ri»eis infloresceutia pseiidoverticillata floribusque miiioribiis,
pedicello sub germiue flexo cernuis. Ramuli, pednuculi cum
gerininibiis iiiferaqiie foliorum junioruni pagina praesertim in
nervo et venis pilis mollibus crispis e pluribus eellulis articiila-
tis vestita levilor eauesciint , virescil siipera foliornm pagiua
pilis brevioribus aequaliter dispersis. Folia membrauacea,
opaca, venis arcuatis tenuibns utrinsecus subsenis, plana pa-
teutia, sesqui- et bipoliicaria, latitndine 9 linearnm poUicisqne,
petiolo 2 — 4 lineas longo. Stipula triangularis membrauacea,
o-labrescens, citins marcescens petiolos connectit. Flos maxi-
me evolntus cnm pedicello 2 — 3-lineari et germine lineam lon-
go circiter semipoUiearis , tetramerns ; germen obconicum villo-
sulo - vestitum laciniae calycinae coronant ovatae, acutinscnlae,
nninerviae, reticulato-venosae, ciliatae, ipso glabriores et bre-
viores. Corolla infnndibnliformis, laciuiis qnatnor ovatis pa-
tulis, tres circiter lineas longa, extns parce pilosnla; intus
praesertim in fauce et laciuiis villosior. Stamina qnatnor;
filamenta maxima ex parte coroUae adnata, sub sinubns laci-
niarum liberta; libera parte subulata, glabra, antheram ipsa
paulo breviorem oblongam versalilem exsertam gerentia. Sty-
lus inclusus bilidus. Gerraen biloculare, locnlis multiovulatis.
Fructus desideratur.
X. C I N C H O N E A E.
EXOSTEMMA DC,
E J^ostevtina Hilarianis australi et cuspidato proxi-
mum, uovum fors et indescriptum, e Brasilia aequiuoctiali mi-
sit Sellowius , qnod, auxiliis litteraribus destituti, pro tempore
reponimus.
245
AJJGUSTA Pohl, DC. prod.
Augusta lanccolata Pohl. Synonymis adde Bonifa-
cia riparia Mauso Flor. Matte -grosso cujabensis No. 27.
XI. GUETTAPiDEAE.
CHOMELIA Jacq, Linnaea 4. p. 185. DC. piod.
Chomelta obtusa N. I. c. foHis iufloresceutiis floribus-
qii« variabilibus ludens phrasiu diagnosticara compouere sndeii-
tem illudet. (^uae c Bahia omuium sanctonim Lhotzky luisit
specimiiia foliis liixuriaut subbipollicaribus pollicem et ultra
latis , ovatis , basi obtusis ; subtiis axillis venarum barbatis^
nervo pilis aliquot ex petiolo excurreutibus iustructo ; peduncu-
lis sesquipollicaribus ; cyniis subcapitatis 5 — 7-floris; laci-
uiis calycinis phylloideis obovato-elliptlcis obtusis lineam loiir
gis longioribusque; corollis novem liiicas lougis. Ncc desunt
specimiiia transitum demonstrantia; prius etiam descriptaruin
folium nimm et alterum barbae axillaris venarum rndimentnui
sedulo quaerenti non negat.
Brasilia extra et intra tropicos. Sellow.
XI J. HAMELIAGEAE.
SABICEA Aubl. DC. prod.
Sahicea grisea N. Linuaea 4. p. 192. Synonymis
adde. Sabicea eriantha DC. prod. 4. p. 439, ~ Lhotzky €
Bahia omuium sanctornm Brasiliae misit.
GONZALAGUNIA R.hV.
Gonzalagunia coccoc^pselum ]N. Linnaea 4. p. IÖ4,
quae Gonzalea spicata DC. prod, 4. p. 437=
E Bahia misit Lhotzky.
246
XIIl. GARDENIACEAE.
GENIPA Plum. DC. prod.
Genipa americanah, DC. prod. 4. p. 378. Gardenia
Geuipa Sw. Herb. Willd. 5127.
E Bahia omnium saiictorum misit Lhotzkr.
RANDIA Honst., DC. prod.
E contubernlo Randiae arviatae et tetracanthac . ad
quod et Gardenia ferojc nnstra pertinct.
1) Randia calijcina N. ramulis brachiatis apicc qiia-
drlspiiiosis; foliis oboratis, basi cniieatis , apice aciimiiiatis
acutis, membranacois , costa Teiiisqne subtus piibescentibus ;
paiiicnla s. racemo Itrevl ppdicellisqne loiig;iiisciilis piibescenti-
bus; lachiiis] calycinis foliis similibiis dimidiae tnbi cornllini
loiigitudinis; corolla' poUicarl. — Dioica s. polygama. Spe-
cimiua nostra stprilia,y^crmiue conspicuo niillo, jstylo tubnm
corollae snliaeqjiaii'te apice clavapformi.
Brasilia. Sellow.
Ptami stricti, oompressi, ad nodos dilatati. iuteriiodiis
circiter tripollicaribus. Ramuli ])racbiati circiter sesquipollica-
res ; snprcmi inermes; sjiperiores nnica spina ralida, conica,
acuta, leriter rccurva , cxtrorsum deorsum spectante munita;
inferiores spinis decussatis quatuor inaequalibus, majoribus fse-
Tuipollicaribus arinati. Gemma apicalis' foliofum paria duo
conferta sessilemque profert inflorcscentiam. Folia 4pollicaria,
latitudine|subsesquipollicari, laniina deorsum an^ustata in pe-
tiolum brevem decurreute, venis primariis ntrinsecus 6 — 9 ob-
liquis , venulis teuuibus reticulatis raris. Stipulae interpetio-,
lares sqnamaceae, ovatae subrotundaeve, cuspidatae, brun-
neae, pubescentes. Panicula laxa subsexflora corollisjdecora
subbipollicarig. Pcdieelli 3 — 6 lineaslilongi (germina [aborti-
247
va?). Fundns calvcis ilisciformis extus pubescens; laciniae
foljis figura simües; in nervis pracsertlm piibescentes ciliata«^,
fere somlpolllcares. Corolla hrpocrateriformis coriacea gla-
bra, faucc extus obscure papulosa, tnbo lOliu. , laciniis bre-
vibus ovatis obtiisis 5 suborbiculatis 3^ lineas longls. Anthe-
rae lineares, in faiiee sessiles, infra medium dorsum affixae,
apice subexscrtae. Stylus supra descriptus,
GARDENIA.
Gardentola N. Subjjenus. S. genus proprium. Flo-
rcs tetrameri, poljgami, diocci, parvi. Calyx brevissimus
truncatus. Corolla hTpocraferiraorpha, tubo brevi paulnlum
iutlata, laciniis lato ovatis brevioribus, fauce et antherifera
parte villosa. Genitalia iuclusa. Antherae lineares intra fau-
cem sessiles. c? Germen deficiens. Stylus inclusus siirsum
attenuatus et pilosus, apice acutus stigmate indistiucto. Flo*
res terni vel quini subsessiles, snbcapitati. §§ Bacca globo-
sa, umbouata,'?-locularis , 6 — 10-sperma. Semiua arilla-
ta ovoidea, irregulariter obtuse augulata, subcuneata, niti-
dnla, acie umbilico lineari parum distincto iustructa. Albumen
subcorueum, Tiolaceo - uigrcsceus. Embryo parvus in caro axili,
«mbilico proximns, radicula illi obvorsa, ßaccae 2 — 3 termi-
nales pedicellatae vel raninli totidem uniHori mouocarpi.
Frutex inermis ramosissimus , ranmlis compressis foliis-
que oppositis, stipiilis interpetiolaribus integris parvis parum
conspicnis. Coufer. Scepseothamnus et Thieleodojca.
1) Gardentola concolor JN. foliis breviter pctiolati^
ellipticis ex elliptico - obovatis , brevher obtuse acuminulatis,
basi acutis , submembranaceis pellucidis sul»ooucolor,ibus gla-
bris, venis tenuibus subtus axilla barbatis.
E Brasilia aeqmnoctiali floriferam frnctiferamque raisil
Sellowius uoster.
248
Rami saepius oppositi, adulti teretes crassiuscnli , inter-
uodiis brevibus semipollicaribus pollicaribusque rarins ad duas
pollices elougatis; juniores coinpressi; novelli cnm petiolis et
Costa foliorum teuuiter puberuli. Folia figura variant et magni-
tudiue ; jimiora saepins basi angustata , subcaneata , antrorsnm
dilatata; adulta elliptica; rite evoluta acumine brevi et obtuso
termiiiaiitur ; maxima bipollicaria, 13 lineas lata, petiolo bili-
ueari; firmia sunt, supra nitidula, venis admodum teuuibus
reteqne veimloso laxo uounlhil prominiilis et pubescentibus ;
subtus vix pallidiora veuis teuuibus axilla barbatis. Speclmen
Uoriferuni: Inllorescentia termiualis e iloribus 3 — 5 sessilibus
coustaus. Germiuis rudiraeutuin solidum breviter turbiuatum,
parviim, ampliori brevi truucatoque limbo calycis corouatum.
Coroila ijpocraterimorplia, tres circiter lineas longa, prae-
lloratione coutorta, laciniis limbi ovatis acutis tubo brevioribus;
cousistentia est firma, crassiuscula, peculiari pube quasi pig-
meuto calcareo extus canesceus; intus superiori tubo, quo iu-
incnmbunt autherac rillosa. Geuitalia inclusa; antherae ob-
longae, basi oratae, apice acutac, biloculares, loeulis rima
faciali dehiscentibus, iutra faucem sessiles, dimidiae tubi lon-
gitudiuis, discus epigyuus calycem iinplcns. Stylus incliisus
supra descriptus. Specimen fructiferum. Baccae siipra de-
scriptae, nigrae, magnitudiue ad summum pisi.
Hie etiani pertiuere nobis videbantur specimiua veg«tiora,
rauiis luxuriautia strictis virgatis , interuodiis elougatis 2f poll.
longis; glabriora, axillis venarum rix barbatulis ; maseula in-
Horescentiis noudum evolutis, alabastris ternis.
SCEPSEOTHAMNUS K
Flores peutameri polygami dioiei. (^ omnino Gardeniolae,
§ § Germen biloculare, loeulis uuiovulatis. Ovulum dorso
convcxo, facie plana, funiculo faciali inedio dissepimcnto af-
fixum. Stylus teres, brevis, stigmatc crassiori. prismatico ob-
249
liisc pentagoiio, uigro, ipso paiilo breviori termiaatus. ,!^raetu3
uou VISUS. Flos solitarius.
Infloresceiitia, stipulae, Habitus et freies Gardeniolae,
Ovarium Sc, gardenioloidis semel iternmque scalpello
tontatum et luce clarius perspectum geuns s. snbgenus poscebat
iuter Gardeniolam et Thieleodooram ambigiium. Priueipi
iliias adjiciraus specios ob stirpem $ $ uon visam diibias , q»jas
bic potins quam siib Gardeniola cuumerare plaeiiit.
\) Scepseothamnus gardenioloides N. foliis brcviter
potiolatis ellipticis ex olliptico' saopius ovatis rariiisqiie oboratis,
brcviter obtusc acnmiiiatls , basi acntis , jniiioribus ex ovato
lauccolatis ; omiübus membraiiaceis pellncidis glabris , subtus
paulo pallidioribus, veiiis tenuibus axilla barbatis.
Brasilia. Sellow;
Tarn similis Gardeniolae concolori \\i primo aditu värie-
tas nobis videbatur gracilesccns , ramis gracilioribus , foliis
panlo teiierioribus et minor ibiis , lloribus minoribiis. Fölia lu-
duiit forma, saepc apice magis producto paulo longius aciimi-
nata, basi paulo brevius augustata; ex elliptico, juniora lan-
eeolata , maxime evoluta vero ovata et basi acuta. Figura pa-
rum eonstaus ; compago , rete vasculosum, consistentia caetera-
que prorsus Gardeniolae, Flores masculi in apicibus saepius
terui, sessiles, tertio circiter quam in Gardeniola minores -, co-
rolla subbllineari, uberins intus villosa, antberis minoribus;
specimon fertile unicum. Calyx et corolla maris. Germen et
Stylus supra describebantnr.
Sequentinm duarnm speciernm, flore, herba habituque cum
snperiori convenientinm nee fructus nee germen observata sunt.
2) See p seotJi amnus'l vinosalü^. foliis brcviter petio-
latis ellipticis obsolete obtusissime acuminulatis , basi acutis,
consistentia laurinis, opacis discoloribus reticulato - veuosis,
supra uitidis glabris , subtus vinoso - pallidif? jia^iua , Aenuiter
250
püberulls, neifvo vieuisqne crassis pilis lougioribus uberius vesti^
tis, axillis venarum parum barbatls.
• Brasilia. Sellow.
Notis allatis a siiperiore diversa. Ramuli eximie com-
;pressi uberius pttbescentes. Inflorescentia raultiflora, glabra,
vernicosa, floribus sessilibns Isubcapitatis. Folia crassiora,
crassius renosa et reticulato -yenosa, rete in superiori obscure
viridi pagina promimilo albesceute, costa pubescente, quae
p<>sta subtus crassa a lateribiis pilis longiusculis patentibus
dense est muuita, axillis veuarum magis minusre barbatis;
maxime evoluta bipollicaria , latitudine pollicari rel paulo ma-
jori, petiolo liueam vix sesquiliueam longo. Flos aquae fervi-
dae immersus (calyx et corolla extra calycem) pulrernlento
canescit. Calyx cnpuliformis truncatns. Corolla hypocrateri-
formis, tres lineas longa, laciniis limbi tiibo brcvioribus late
ovatis obtusiusculis praefloratione contortis, fauce antherifera.
Autherae oblougae, sessiles inclusae. Stylus disco epigyuo
basi cinctrts , iuclusus attennatus acutus pilosns stigmate indi-
stincto. Omnia snperioris specici.
3) Scepseothamnusf rotunda N. foliis subsessili-
bus ovalibus subrotundisque obtusissimis, basi subcordatis,
subcoriaceis reticulato- veuosis, snpra nitidis gia))ris, snbtus
bruuneo - pallidis pubescentibus, uberius in costa veuisque
crassis , axillis yeuarura vix barbatis.
Brasilia iutra tropicos. Sellowius.
Foliorum forma a superioribus potissimum diversa; ube-
rius molliusque pubescens quam Sc, vinosa; costa vero folio-
rum in superiori nitentc pagina vix puberula, pilis inferioris
paginae venarum costae similibus subaequalibus. Folia paulo
firmiora sunt crassioraque, pariter reticulato -venosa, rete su-
pra pallesceute; maxime evoluta 14 lineas longa, latitudine
fere pollicari , minus evoluta minora breviora , rotunda. Inflo-
rescentia multiflora, floribus sessilibns subcapitatis. Breviora
251
crassioraque alabastra ovoidea sunt siibsphaeroidea uec ut iu
superioribus ox ovoideo oblonga. Calyx chpnliformis truiica-
tiis pubenilus glabresceus , coiolla pube adpressa seu tenuissi-
mo tomeuto caiiescens, ventricosa, tiibo dilatato brevi, laci-
iiijs brevioribus late ovatis obtusis praeflorationc contortis ; fau-
co eximie barbata. Antherae oblongae , iutra faucem , infra
sinns laciniaruni sessilcs. Stylus iui'lusus indivisus atteiiua»^
tus piJosus stigmate iiidistincto; omnia superioruin.
THIELEODOXA N.
Flores pciitameri , polyganii dioeci. Calrx triincatus (s.
obtuse dentatus). CoroUa hypocratcrimorpha, praelloratione
contorta, fauce et iuter stamiua villosa. Genitalia iuclnsa;
Antherae lineares, sessiles, inferior! dorso affixae, (5" Germen
conspicunm uullnm. Stylus simplex , teres , panlnlum attemia-
tus, glaber, stigmate indistiucto. Inllorescentia inultillora
subcapitata. g$ Germen globosum, leviter costatum, limbo
calycis corouatura , trilocularc, localis biovulatis, ovulis ge-
niinatis angulo interno loeulamenti af&xis, altero saepius abor-
tieute, Stylus tercs,, brevis, stigmate crassiori prismatico ob-
tuse pentagouo nigro ipso paulo bn^viori torminatus. Bacca
globosa, nmbonata, pulposa, trilocularis (abortu bilocuiaris),
loculis mouospermis, Semina arillata , triquetro - subglobosa,
irregularia, basi acutiora, nigra; umbilito punctiformi yix
ä^onspiciÄj. Albanien corncnm violaceo-uigrescens, Embryo
intPusius coloratus , axilis , radicula cxserta tereti crassiori
umbilico obvevsa et approximata.
Arbores brasilienses , foliis oppositis breviter petiolatis;
stipulis membranaceis interpetiolaribns triangnlaribus acutis
intra petiolos connatis arcte adpressis; Ramis axilla altius
pxtra stipularnm vagina impari nonnuuqnam altitudine orienti-
hns. Intiorescentla terminalis sessilis. — Conf. Gardeniola
et Scepseothamnuf*
262
Nomen celebret laudes collaboratoris uostri muscologi peri-
tissimi , botauophili indefessi Friederici Leopoldi Thiele.
Thieleodojca elliptica N. foliis ellipticis breviter ob-
tuse acuminatis, basi acutis, supra glabris subtiis pubescenti-
bus; calyce truncato; tubo corollae ventricoso, laciniis bre-
FlbllS.
E Brasilia semel iterumque collectam misit Sellowius.
Rami adulti minusqne vegeti teretes ; majore luxiirie com-
pressi dilatato-tetragoui eradimt, internodiis ad quinque polli-
ces usque eloiigatis, ramiilis per semipollicare loiigiusve spatiuin
ab axilla materiia sursiim cum ramo principe couferruminatis ;
iiovclli complanati, snlcati, ad nodos dilatati, tenuissime pubes-
centes. Stipnlae trianguläres acnmiuatae, acutae, nervo medio
excnrrente cuspidatae, piibescentes. Folia maxima subsemipe-
dalia, 3| pollices lata, petiolo 4 lineas metiente; consistentia
sunt fere lanrina, yenis munita subtiis prominulis nberiusque
pubescentibns , utrinseeus 7 — 9, arcnatis, irregnlariter intra .
marginem anastomosantibns, vemilis raris reticulatim connexis;
venarum axillae costaqne et ipsae renae a lateribus pilis lon-
gioribus crispatulis magis miuusve opacautur. Flores mascnli
circiter duodecim, impari gressu evoluti, alabastris defloratis-
que floribus commixtis , capitnlum compouunt vix magnitudine
Ayellanae. Calyx cupuliformis , trnncatus , pnbe tenui ramnli
particeps. Corolla hypocraterimorpha, tubo paulo Tentricoso,
limbo parvo, laciniis ovatis acuminulalis obtusis, praefloralio-
ne contortis, coriacea; extus subsericeo - subfarinoso pnbes-
cens s. tenuiter tomentosa atque canescens; intus ad faucem
parcius pilosa s. villosula, linea s. carina pilosa intcr autheras.
deorsnra decnrrente; tnbus tres lineas, laciuiae sesquilineam
longa. Antherae lineares biloculares, acutae, ima dorsali
parte in iuferiori tubo affixae, faucem attingentes, Stylus supra
descriptus. Flos hermaphioditus s. femineus descripto masculo
similis, at germine globoso uberius incano - pubescente diametro
^— ^5$
tireiter liilinearl iilsis;iiis. Stylug siipra descriptns. Baoca ni-
gra laevis glabresceus , diametro 4" — 5 liiieas metieiite. Spc-
(-imiiia fructifera a floriferis paiilulum differre videntur ramulis
nberiore pube vestitis stipulis calvcseentibus , foliis subtiis pa-
gina glahrioribus , axillis venarum nervo veuisque a lateribus
pilis longioribus eximiiis munitis.
Thtlcodo.va lanccolata ^. foliis lanceolatis longiiis
aciimluatis acutiusculis , supra glabrls , subtiis piilicscentibus;
calyce quhiqiiedcntato ; tubo corollae subaequali sursum pau-
latim panlo dilatata; limbi amplioris laciniis longe acuminatis.
Br.isilia. Scllow.
Speciminibiis stirpis fertilis deficieutibns , germhie fructn-
que incognitis , quo ad geuns recognoscenda species. Inflores-
centia, stipulap, rami, f.icies, habitus omnlno superioris.
Epidermis laevis, Inunnescens. Ramiili comprcssi, stipulae,
gemmae lacvia subvernicosaque; ieiiuissimac pubis vcstigia in
stipulis observanda. Stipulac acumiuatae, acutae, uec cuspi-
datae, obsolete cariuatae, nervo medio evanido. Folia oblon-
ga, ex elliptico lanceolata, lougius acnminata, octopollicaria,
paulo ultra duos pnllices lata, petiolo trilineari; consistentia
laurina majorique; supra glabra, nitida, obscure viridia, venis
primariis niagis oonspionis ntrinsecus subduodenis venulisqne
laxe reticulatis prominulis pallidioribus ; subtus mollifer pubes-
cunt ; nervusque et venae , vix autem axillac venarum , uberiori
pnbe a lateribus opacantur. Capitulum 12 — 20 florum. Ca-
lyx snbcylindrico - cupuliformis, quiuquedentatus , dentibus latis
brevibus obtusis; acuta solida basi subpedicellatus , pubescens,
tres fere lineas longus. Corolla hypocraterimorpha, tubo
snrsuni panlo dilatato, maxime evoluto novem lineas longo; la-
ciniis ovatis longe aeute acumiuatis, praefloratioTie contortis,
7f lin. longis; consistentia snbcoriacea; extus subsericeo - pu-
bescens canescensque; intns laciniis pnbescentibus fauceque
uberiori pnbe donata, nervo medio laciniarum carinam pubes-
254
centem inter autheras cxhibente. Antherae lineares , subsemi-
pollicares, medio dorso affixae, apice faucem attingcntes,
Stylns iudivisns subaequalis apice acuto.
AMAJOVA Alibi. Desf. DC. prod.
Qiiinque hiijiis generls speeies e Brasilia intratropica misit
Sellowius. Simillimae characteribus paiuis tute dignosci pos-
suiit. Sed etiam simillimae , quas auetores descripserimt et
adumbrariint. Nullara nostrarum nee pro illarnm iilla agnos-
cere, nee pro nora venditare andemiis, eo difficilius dignos-
cnntur speeies, quod esse polygamae videutur, floribus alins
specimiuis fertilibns, alias sterilibus. Sexualis differentia facile
pro speciali haberi ])otest. Dicat nostris nomen qui vel auda-
cior vel speciminibus autographis auctorum piuribus collatis
doctior sit.
Conyeniuiit habitu et facie; infloresccntia torminali foliis
superata pediinciilis brerissimis uni — niultißoris vel longiori-
bns multifloris; ex toto sericea vel peduuculis patentim pilosis;
stipnlis interpetiolaribus oblongis extns nt peduuciili sericcis
pilosisve caducis: foliis elliptiois utrinque acuminatis acutis
breviter petiolatis, consistentia laiirinis, costa cum veuis ar-
cuatis ante marginem evanescentibus subtus prominente; petiolo
Costa subtns et venis niargineque (rarius et parcius infera nee
non snpera pagina) , pilis inflorescentiae nberius ycl parcius or-
natis. Conveniunt et ramis saepius trigonis et foliis in alio
ejusdem speciminis ramo verticillatis ternis , in alio, in ramu-
lis praesertim ex axilla foliorum floralinm ortis, oppositis,
nnde character differentialis mntuari ueqiiit.
* Pcdunculis brevibus vnijloris; {germine pedicelli-
formi clavato, livibo cali/cis ampliato cyliitdfico vel cu-
puliformi coronato, Stt/Io in lamellus lanccolatus duax
intus stigmatosas profunde bißdo, — Floies hermaphroditi
tompleti fertilesque.)
265
1) ^maj oua. luHorescentia scricea, pedicellis erectis;
limbo calycis utrinque sericeo, subcyliudrico-cupiiliforme, lon-
gitndiue germiuis, sexnervio sexdcutato, margine truncato, ner-
vis juxta margincra extrorsum iu denticulos subulatos productis,
Folia faginea, latius elliptica, supra nitidula; snbtns
pallidiora, iitrinquc nonnunquam pilis raris adpressis adspersa,
veiiis utriusecus 6 — 9, 4 — 5 - pollicaria, 2 p. — 2 p. 3 1. lata,
petiolo 4 — 5-liiieari. Flores iu nostris specimiuibns inaperti
ereeti, 3 — 6 vix petiolos superaut. Pcdlcellus eiiin germlne
3 — 6 liiicas loiigus. Tubus cal} ciuus liberus sesquilincam
loiigus, deuticulis semiliucaribus auttus. Corolla in alabastro
ronico sericeo ealvoem vix dnplo superaus, contorta, laciuiis
altero latere altoram tegentibus , altcio latere ab altera tectis.
Stamina sex; antherae oblongac, aoutae, erectae, iu imo co-
t ollae tubo subsessiles dorsali iiifima parte filamento brevissimo
Jiifixae. Stylus stainina vix acquaus, disco glaudiiloso basi
cinctus, glaber , stigniate bilamellato , lamellis crassiuscnlis
lauceolatis. Germeu iuferum, clavatum, biloculare, locnlis
uiultiovulatis, placenta sccuiidiim axiu dissepimento adnata.
Specimina frurtifera ejusdem esse speciei uobis piitamus,
«juae rero foliis paulo angustioribus minus discoloribns jam ad
subsequcntem appropinquant. Nimia arbnscnlarum similitudo
facile fallere potest scrutatorein. Pedicellus duas — quatnor li-
neas longiis. Bacra olivaeformis , axi 9 lineas^ diametro 4|
metiens, corticata, laevis, nitidula, subiuconspicue strign-
losa, diutius limbo calycino coronata tubuloso, sesquilineam
longo, totidem ieie lato, margincm versus paulo ampliato,
dentibus recnrvis, quam in flore s. alabastro majoribns, ipsins
♦^irciter longitudine ornato, intns et extns strigoso-sericea, deu-
tibus glabrescentibus ; demum calyce obliterato nmbilicata bilo-
cnlaris, polysperma. Semina depresso - plana, subrotunda,
iongitudinaliter <^triolata, bilo lineari marginali subirapresso;
256
in quoque loculo biserialia; in quaque serie ö — 6; placentae
axili afüxa, videbantur pendula, imbricata.
2) udmaj oua, Inflbrescentia sericea, pedicellis mitan-
tibus ; limbo calycis breviter cupnliformi , tertiae vix dimidiae
longitudinis germinis , dentibus aucto carinatis subfoliaceo - di-
l^tatis, germine saepiiis longioribus, corollam subaequantibus.
Folia laurina, angustius elliptica lanceolataqne, quam in
öüperiore specie glabrioi'a, opaciora, minus discolora, in utra-
que pagina glabra, tenis utrinsecns 6 — ^8; maxima quadri-
poUicaria, 16 liueas lata, petiolo subsemipollicari, qui in
minoribus foliis dimidio brerior. Pedicelli 4 — 6 ima basi cnr-
vati , cum germine qiiatuor lijieas longi. Germen clavatnm
duas lincas longum, limbo calycis ampliato cupuliformi coro-
natum ; cupula utriuque sericea brevi laciniis aucta 6 , snbfolia-
ceis, carinatis, lanceolatis, utrinque acutis, sinu rotundato-
exciso sejunctis, carina s. nervo dorsali serieeis, lateribus pagi-
üaque interna glabris; quae laciniae, uec reguläres nee aequa-
les, lougitudiue et latitudine variant, corollam saepe aequantes.
Corolla hypocrateriformis , consistentia subcoriacea, extus se-
ricea; intus tubo glabro, limbo sericeo. Tubus paululura ven-
tricosus, 2.\ lineas longiis; limbus parvus, laciniis sex ellipti-
cis, praefloratione contortis, vix sesquiiineam longis. Stami-
na sex; antherae liueari-lanceolatae, utrinque acutae, sesqui-
iineam longae, basi fixae, in inferiore tubo subsessiles, erectae,
faucem attingentes nee excedentes. Stylus inclusus, disco
glauduloso basi cinctus, in lamellas duas lineari-lanceolatas
acutas profunde fissus.
Spechnen frnctiferum unicum ad haue pertinere speciem vi-
dötttf, baccis duabus ornatum, quarum altera scalpello tentata
est. Fructus prorsus superioris speciei , sie ut yerbis parcen-
dnm sit; paululum fors longior simulque gracilior, axi 10 li-
neas, diametro Alineas metientibus, limbus calycinus jam ob-
267
literatus. Semiua eadem at uumerosiora, iu quaqwe serie 6 — 8.
Pediincnli 1^ — 5 liueas loiigi.
** Pedunculis longioribus multijloris, {Germinel
sfrylo lanceolato - clavato integro nee bijido, — Flo-
res masculi steriles ? ) Quo ad germeu deficiens vel iion visum
stjlumque iudivisiim convonhiut: A. corj/mbosa UBK. guj/a~
nensis Hfagifolta Desf.
3) uämaj oua, Inllorescentia sericea; pedunculis plu-
ribus erectis angulatis obsrnra lege tri- et inultifloris cicatrici-
husqno pilosis flonini abortivorum plurium notatis, lloribus pe-
dicellatis ; calyce obconico - rylindracco, utrinquc sericeo, uervis
e margine glabresceute ciliolato extrorsum in dentes subula-
los parura acquales tertiac circiter tubi longitudinis sinn levi-
tor rurvato disjnnctis excurrcTitibus.
A prima nostra sperie diflfert praeter infloresccntiam magis
»'volntam , quae nota pro dilferentia sexuali haberi posset , fo-
liis angnstioribus oblongis, pluribus venis uotatis. — Folia
angnstius elliptica lanccolata, quinque-pollicaria, 1 p, 8 I,
lata, petiolo semipollicari, supra nitida, subtus paulo palli-
diora, in ntraque pagina noununquam pilis adprcssis adspersa,
venis primariis utrinsecus 8 — 12 secundariis apicem versus
saepe accessoriis. Pedunculi sub anthesi maxinie evolnti pol-
Hcares et sesquipoUieares ; pedieelli variae longitudinis ad 8 li-
ueas usqne elongati. Pedicellus sub flore breviter obconico - in-
crassatus in calycem dilatatur , nee in hac parte scalpello oeu-
loque armato germinis bilocularis rudimeutum. Calvx dnas li-
ueas longus dentibus ^ — 1 linearibus auctus. Corolla subco-
riacea, extus praesertim tubo sericea, laciniis glabrioribus, intus
infra insertionem stamiuum rariter villosula, caetero tubo gl a-
hra, laciniis serieeis. Tubus paulo ventricosus, calyce duplo
longior^ 4-| lineas longus, laciniae lanceolatae acutae praeflo-
ratione contortae , stamina: antherae sessiles lineari-flanceola-
tae acutae crectae introrsae biloculares, locnlis rima faciali de-
iTBd. 2s Heft. 17
258 —
hiscentibns, infra medium tiibnm infera dorsali sua parte af-
fixae ultra duas liueas longae, faucem non attingentes; poUeit
sulphureum. Stylus disco glanduloso basi cinctns, inclusus,
snrsum lanceolato incrassatus nee bipartibilis.
A. corymhosa HBK. herb. Willd. No. 6910. sub Hejcacti-
na pedunculis stricte cymoso-dichotomis cum flore alari Ion-
gius graciliusque pedicellato, foliisque latiorlbus utrlnque ro-
tundatis brevius acuminulatis acutis a nostra difFert.
4) Amaj oua pedunculis liirtis pluribus erectis obscu-
ralege subeymoso- tri- et multifloris, floribns breviter pedicelf:*
latis ; calyce cylindraceo utrinque uberius extus in fundo sericeo,
marginem versus glabrescente; deutibns sinn rotimdato se-
junctis subulato - acuminatis iuaequalibus , secundariis hint*
inde primariis sex immixtis.
Insignis pilis peduncnlorum, ramulorum novellorum, petioli,
costae, venarnm et margiunm foliorum longiusculis simplicibns
rectis patentibus patulisve rufesccutibiis. Folia quam in cacte-
ris minora, breviusque acuminata, acuminulo fors obtusiori;
2| poUicaria, latitudinc 15 Huearum, in petiolum rix 3 Jineas
longnm angustata, venis utrinsecus 5 — 7. Pcdunculi poUica-
res sesquipollicaresque, subgraciles, leviter angulati s. striati,
stricti; pedicelli rarius ad tres lineas usque elongafti. Floa
alaris cymae trillorae collateralibus brevius pedicellatus. Rn-
dimentum germinis couspicnum nulluni, nee floribus defloratis i
calyciliusque saepe altero latere fissis grossificatum« in «qn«
spectum venit. Calyx tres fere lineas Inngns, dentibns \ li«
neaa metiientibus. Corolla infundibuliformis, tubo extus seri-
ceo, intus infra staminum insertioneni villosulo, caeterum glabca,
semipollicari, laciniis utrinque tenuissime pubescentibus li«
neari-lanceolatis acutis praefloratione contortis. Stamiua: an-
therae lineares acutae, tres fere lineas longae, in medio tubo
rel paulo inferius affixae sessiles ere<^tae inclusae. Stylus in-
259
clusus lauceolato " elavatus indivisus; disto glanduloso basi
cinctus.
*** Inßorescentia contractu subcapttata ^ peduncuTis
multifloris pedicellisque ahhreviatis,
(^Inter anteriores et posteriores intermedia» Germinel
stylo lanceolato clavato indiviso» Flores masculi steriles?)
5) ^maj oua inflorescentia sericca, calyce utriuque,
wbcriiis cxtus sericeo, obfonico -subcyliudrico, truncato, dejiti-
bus oruato liueari - subsetaccis inaequalibus tubo brcvioribns;
foliis submembrauaceis , in utraquc pagiua glabris , rcnis pa-
teiitibus arcuatis crebris, 12 — 16 utriusecus magis conspicuis.
Folia angustius elliptica, autrorsum pauluhim dilatata et
in obovatam vergciitia formam, apice in acumen brcve et acu-
tum abrupte producta, basi in petiolum longins augustata,
quam in affinibus tenuiora et consistentia molliori ; venis teuuio-
ribus crebriorlbus patentioribus , subtus subrufescentibus insi-
gnia, petiolus et costa solito morc scricea et margines ciliati,
pagiuae rero glabrae. Maxima 4pollicaria, latitudine 16 li-
nearum, petiolo subsemipollicari ; utplurimum vero miuora.
Flores ut caeterarum hexameri , utplurimum npTein, pedunculis
trifloris abbreviatis, pedicellis brcTissimis. Tubus calycis ses-
quilineam, dentes raaxime elongati lineam circiter lougi. Co-
rolla subcoriacea 5 lineas mctiens , tubo extra caljcem vcntri=
coso et staminifero 3f lineas fere longo , laciniis liuearibns
acutis sesquilineam et ultra longis; extus extra calycem sericea,
basi glabra; intus, ubi tubus dilatatur, rariter pilosula laciniis-
que serieeis , caeterum glabra. Stamina caeteraque siniilium,
COUTAREA kM\A., DC. prod.
1) Coutarea mollis N. foliis oratis acuminatis acutis
supra glabris nitidis, subtus pubescentibus tenuitor subtomeu-
tosis mollibus , venarum axillis barbatis; petiolis, raraulis, in-
florescentia cum calycibus atque corollis pubescentibus.
17 ^
260;
E Brasilia aequinoctiali misit Sellowins.
Admodiira similis C. speciosae (vidimus specimen ex In-
snla Trinitatis Sieb. n. 35.). Habitus idem; rami pariter ad
nodos compressi, piirpurascentes leiiticellisque albo punctati.
Folia angustins ovata, loiigins in acnmen producta, basi minus
rotuudata, maxima 3 p. 3 1. longa, 1 p. 3 1. lata, petiolo trili-
;ieari. lulloi-escentia prorsus cadem, flores vero minores.
Numero partium senario et septenario pariter ludunt. Lp.ci-
niae calycinae pube densa opacatae minus gracilescunt ; corol-
lae extus pubescentes, intus in iuferiorl tubo tenuiter puberulac,
sursum glabrae laovesque, consisteutia fere subcoriacea, ses-
miipollicares , antheris 5 liueas longis superatae; Stylus longi-
tudine filanientorum ucc autberarum. Filamcnta, ex alabastro
scalpello subjccto, minime corollae adnata, sed cpigjna, ima
basi mouadelpha, infcruc puberula sursum glabrescentia, gla-
bra. Gevmcn compressum, disscpiuiouto contrario biloculare,
loculis multiovulatis, ovulis ut germen comprcssis dissepimento
affixis. Fructus desiderabatur.
nFZ/XL/^Jacq., DC. prod.
Ilillidtuhaeßoral^. flore hexamero terminali solitario
sessili, stipulis duabus (15 lineas longis) ex ovato oblongis ob-
tusis caducis involucrato ; germiue parvo , laciniis calycinis
multo longioribus (10 1. longis) linearibus acutis coronato; co-
rolla tubaeformi iufundibuliformi (2^ p. louga), limbo haud
profunde fisso , laciniis (semipolllcaribus) late ovatis obtnsis re-
volutis; foliis carnosis ovatis ellipticisque subcaudato-acumi-
natis acutissimis (4pollicaribus),
Brasilia aequiuoctialis. Sellow.
Habitu et facie, ramis io\n^i[\\Q Hilliae hrasilicnsi ^ .
quam maxime similis, flore autem dissimillima ; limbo nempe
calycino laciniato , laciniis clongatls linearibus iuaequalibus ;
corolla dimidio breviori tubaeformi sursum dilatata et ampliata,
2ÖI
fauce late patente, limbo brevi, laciiiiis parvis vix sesqiiilou-
^loribus quam latae suut revolutis; stamiiuim filaiueutis lougio-
ribus, lougitudiiie fere aiitherae subquadriliueari, inferior! faiici
insertis , antheris linearibus apiee subexsertis sinus laciniaruin
attingentibus. Stylus geueris filiformis, stigmatc clavato emar-
ginato s. leviter bifido. Gcrmen grossificatum vidimus ad ses-
quipoUieem elongatuni, laciuiis calycinis pollicaribus Corona^'
tum eximie 12uervium; succosum fuisse videtur, praelo mem-
branaccü - complanatum. Folia majora sunt quam in Hillia
brasiliensi , basi saepius obtusiora, apice longius in acumeu
tenuius producta, veuis immersis niagis obliquis ab iuferiori
Costa antrorsum arcuatim acumen versus vergentibus; maxi-
mum tum petiolo trillneari et acumine subpollieari quiuque pol-
lices longum duas pollii-es latmn; quadrijiollicaria jam majori-
bus adnumerauda sunt.
DE PLANTIS MEXICANIS
A
G. SCHIEDE M. D r e.
COLLECTIS NUNTIUM ADFERT
D. F. L. DE SCHLECHT ENBAL.
(coNTiNüATio, V. LiNN. r VII. 136, 380. Vlll. 245, 513.)
LOBELIACEAE Continuatio.
186. Li oh eil a {Siphocampylus) grandidentata n. sp.
Herhacea glabrescens; caulis teres erectus snbsimplex; folia
longe petiolata alterna ovalia ellipticave basi acuta vel sub-
cnneata, apice acuminata, margiue inaequaliter grovsse subsi-
nuato - deutata , dentibus omnibus mucronulatis , utrlnque prae-
sertim ad nervös pube perbrevi rigidula adspersa, tenero-meni-
braiiacea; llores solitarii axillares folio breriores in pednnculo
longo adsccndente puberulo ; calycis subglobosi dentes augusti
acuminati; corolla superne pubescens, calyce multoties lon-
gior, snrsiim dilatata bilabiata, laciniis angustis acute acumi-
natis, labii superioris longioribus; stamina longe exserta, tubo
filameutorum hirtello antheris midis apice barbatis. — Cor.
coccinea. Cnesta grande de Chiconquiaco. — Folia 3 — 4 p.
longa, 1^ — 2 p. lata in petiolo sesquipollicari. Pednnculi
2 — 2f p. longi, snb anthesi magis erecti, fractiferi basi paten-
263
tissimi apiceqiie adscendeutes suut risi. CoioUa 1^ - pollicaris,
laciniae falciformes acutae extus curvatae staminum adelphia
semipoUice longior. Capsula parva suhglobosa diametro traus-
versali 3 — 4 linearum, sed immatura. Piauta glabra apparet,
sed accuratius iuspecta pubem minutam rigidnlaiu sordidam in
petiolis, pedunciilis, nervis foiioruiu junioribusque omnibus par-
(ibus ostendit.
COINIPOSITAE Linii. *).
TRIBUS I. CYNAROIDEAE Less. Comp. 4.
187. Carduus subcoriaceus Lhin. V. u. 281. — Cäu-
lis sesquiorgyalis superue ramosus. Capitula subnutantia. Co-
roUae purpurascenti-flavesceutes Jalapac Maju 29.
TRIB. II. MUTISIACEAE Less. Comp. 92.
188. Leria nutans DC, Linu. V. u. 283. In apricis
Jalapa« rarhis. Juu. 29.
TRIB. III. CICHORACEAE Less. Ccmp. 126
189. Lactuca intj/bacea Siicq. ^ Liuu. VI. 724. — Co
rollae lividae. Inier Jalapam et el Molino de Pedregueras.
Juu. 29.
190. Hieracium abscissum n. sp. Lhin. V. u, 284.
cujus syuonjmon est: H, strigosum Dou iii Liuu. Trans. i
XVI. p. 175. **) — lu dumetis apricis Jalapae atqne iu Mal-
pays de la Joya. Juu. 29.
191. Pinaropap pus roseus Less. Comp. p. 143,
*) E schedis a Lessingio relictis enumerantur , qiiae addere placet
uncis iacludemus.
**) Altera species iU. mexicanum) e planus Scliiedeanis descripta
eadem est ac H. Lagopus Don. 1. c. Illustrissimns Don aliorum
sive homimculorum scripta neglexit ne nimis sudoris nee bapti-
zandi perderet opportunitatem.
264
Achyrophorns roseus Linn. V. n. 286. — Planta pereunls flos-
culis roseis. In graminosis Jalapae. Jun. 29.
TRIB. IV. VERNONIACEAE Less. Comp. 145.
192. Vernonia patens Kth. Syn. 2. p. 373, Linn. VI.
653. Capitula 11-^12 flora. — Frutex. In diimetis Jala-
pae. Jun.
193. K. mejcicana Linn. VI. 680. — Frutex, ttosculis
coeraleis, Cuesta grande de Cliiconquiaco. Sept. 29.
194f. Elephantosis quadrißora Less., Linn. V.
n. 289. — Pereunis , flosculis lilacinis. Hacienda de la La-
gnna. Aug.
TRIB. V. EUPATOniACEAE Less. Comp. 154.
195. Isocarpha echioides n. sp.; Linn. V. n, 304. —
Flosculis lilacinis. In gramiuosis prope Hacienda de la La-
guua rarius. Aug.
196. Coelcstina caerulea Cass., Linn. V. n. 302. —
Perennis flosculis coeruleis. Hac. d. 1. Lag. Jul.
197. St e via lirgata Kth.? Sju. 2. p. 432. — Flor.
all)is , prope Acatlau. Sept. 29. [Videtur propria species,
observamus onini in pliiribus capitulis florem uuicum pappo non
aristato et achaeuio simul magis evoluto , in reliquis vero pap-
pnm tri- et saepius quadriaristatuni et achaenium macrum.]
198. St, fascicttlaris n. sp. Linn. V. n. 300. — Flor,
albis; pr. Jalapam. Jun. 29.
199. Eupatorium oliganthes n. sp. , Linn. V. n,
293. — Fruticnlus in collibus siccis pr. Ilac. de la Laguna.
Jul. 29.
200. E, micranthum Lag. , Linn. V. n. 295. — Frutex,
tioribus pallide purpurascentibus; pr, Jalapam, Majo 29. et pr.
Chiconqniaco. Sept. 29.
266
TRIB. VI. ASTEROIDEAE Less. Comp. 161.
201. Diplopappus graminifolius Less.', Lian. V.
n. 311. — Flosculi liitei; in graininosis prope Hac. d. l.
Lag. Aug-,
202. Aster divergens Ait. , Linu. V. n. 306. — Jala-
pae Majo ; Cuesta grande de Chiconquiaco. Sept. 29.
203. A» rivularis Less. , Llun. V. lu 309. — Radius al-
bus, discus flavus. Pr. la Joya Jun. In gramiiiosis Jalapae.
Majo 29. et pr. Laguua.
204. A, quercifolius Less., Erigeron quercif, Lam.
Euc. VIII. 491, Ejusd. 111. gen. t. 682. f. 4., Piirsli Fi. 533,
aquo autem differre videtur: foliis nee glaberrimis, neC supe-
riorlbus obtusis ; de mucronibus folia lobosque eorum teriniiiän-
tibus uulla fit meutio. Similis Erigcronti aunuo sed Asteris
species yera. — Herbacea rix basi liguesceus ; radio pallide
rubello. Pr. Jalapam ad muros retustos. Jau. 29.
205. Solidago mcxicana L., Kth. Syn. II. 407. —
In locis gramiuosis pr. 1. Hacienda de la Lagnna Jul.
206. ßracht/come aranfJiocomot'des hess. Comp. 19Z.
— Discus Intens , radius albus. Pr. la Jaya Jun. 29. —
[Herba humilis pilosa , caule brevissimo mox in plures ramos
llagelliformes foliosos proStratos apice monocephalos simplices
spithamaeos aut longiores iterum versus apicem eodem modo ut
caulis ramosos partito, foliis alteruis, radicalibus s. caulinis
louge petiolatis oblongo - spathulatis , acutiusculis , basi sen-
sim atteuuatis, maximis c. petiolo bipoUicaribus et tres liueas
prope apicem latis; rameis secuudis subsessilibus epathulato-
lanceolatis s. lauceolatis acutioribus. Capitulis c. radio 8—
10 lin. in diametro metientibus. luvolucri foliola lanceolata,
valde acuta, dorso viridia et pilosa, zona marginal! albida,
margjnouipso pilosa. Radii liugnlae 3 lin. lougae angustae
266 -
ellipticae acutae. Pili in tota plauta albi, subadpressi, versus
apices copiosiores.]
207. Baccharis multiflora HBK.?, Liuu. V. u. 319.
— Pr. Jalapam Jun. — [Adest moustrositas peduiiculis capitis
lorum numero auctis, eloiigatis, varie curvatis, teimibus in-
volucri foliolis obsitis , capitulis ipsis quasi in folia inrolucralia
dissolutis , vix superstitibus , macerrimis.]
208. B, parviflora u. sp. Linn. V. n. 320. — Frutex.
Hacieuda de la Laguua. Aug. 29.
209. B, philippensis HBK., Linn. V. u. 321. — Jala-
pae Majo ; Malpays de Naulingo. Apr. 29.
210. B, [lanctfolia n. sp,, folüs breviter petiolatis apice
acutis basi in petiolum augustatis, subcoriaceis , glabris, su-
pra Tiscoso - iiitidulis, subtas opacis, iutegerrimis margine sub-
revolutis , capitulorum sessilium glomerulis peduuculatis termi-
nalibus et axillaribus. — In regione Jalapeusi. — Frutex, ra-
mi suppetentes diametri vix bilinearis glabri ut tota fere plauta,
corymboso - ramulosi, ramulis sub dimidio circiter augulo
recto patentibus foliosis et plerimique apicibus floriferis, Rami
omnes teretes , sed lineis elevatis utrinque ab insertione folio-
tum nee nön ex medio petiolo decurrentibus irregulariter augu-
losi, epidermide nigricanti - cinerea obducti. Folia maxima
2| poll. cum petiolo longa, uovem lineas lata , plerumqne multo
minora poUicaria , sesquipollicaria , diametro transrerso 5 — 6
lin. metieute; petioli extensio difficilis defiuitu, quum lamina
lauceolata aut lato - lanceolata sensim ad insertionem folii us-
que angnstetur et margo reflexus procurrat , qui ex iufera pa-
giiia semper conspiciendus. Nervus supra profundius impres-
sus subtus prominei, venis vix eonspicuis. Utraque pagina
glabra, supera nitidula et quasi leviter vernicosa, inferam len-
tis ope inspectam nigro - punctulatam invenies. Capitula 2 — 6
s<>§8ilia in rominuni pedunrnlo terminali siinplici ant ramis pau-
267
eis simiiibns raccmoso , ad quem aeccdnnt nnus alterve similis
ex axilla superiornm foliornm simplex ramosusTe. Jaiu omnia
deflorata erant capitiila papposo fructu aufugo farcta. Involu-
cri hemisphaerici , 2 lineas alti foliola imbricata Bquamiformia,
exteriora breviora late ovata , iuteriora seusim elougata, omnia
fuscesccntia, medio dorso nigricantia , margiue densc ciliata
Achaenia minuta (effoeta, raascnlam igitur plantam habemus)
tertiam lineae partem louga, profunde sulcata, pappus pilosus
biliuearis rnfescenti albus.
Pluribns ab Humboldtio descriptis affinis cum rnilla conye-
nit haec species.]
211. Georgina variahilisWiW^,^ Linn. V. n. 326. —
I In dumetls Jalapae. Jun. 29.
212. Hidalgoa ternata Llav., Linn. VI. 406. —
Planta scaudeus, floribus aurantiacis. luter Jalapam et Gua-
tepec. Jun. 29.
213. Polymnia maculata L, — Perennis biorgyalis,
radio luteo. Hac. de la Laguna. Aug. 29.
214. O swaldia bailleriotdes Cass. , JBailleria aspera
Aubl., Tria:is scahra Sw. fl. ind. occ. — Frutex altus tiori-
bus albis; pr. Tioselo. Aug. 29. — Genus structura et facie
Bailleriae tarn affinis ut defectu bracteolarum solummodo
differat. .
215. Trigonospermum adenostemonoides Less,
Comp. p. 214. — Herba annua, caule ultraorgyali. Jalapae
Jnn. 29. — Caulis erectus, dichotomus; foliis decussatis, su-
pra basin triplinerviis, rhomboideo-ovatis, apice sensim bre-
viterque curriliueo - acuminatis , basi primum acutatis , tunc
anguste cuneatis et ad basin usque petioli decurreutibus , mar-
gine autice irregulariter dentatis, pagina utraque hirsutius-
ciilis , inferiore pallidioribus , circiter 6 p. longis, 3 p, latis;
paniculis terminalibus trichotomis cymosis , ramis glanduloso -
268
hirsutis. Cäpitulum minutum, circiter aeque magnum ac iu
ChrysantheTno perpusillo f subdiscoideum, floribus foemineis
ternis in ambitu, inasculis erebrioribus in ceutio. Involucrura
5_ s. S-phyllum, foliolis ne \\ liu. quidem lougis, extus hir-
sutis^ alternis linearibus acutis et uninerviis , alternis multo
ma.joribus rotundis , breviter curvilineo - acumiuatis achaenia-
que excedentibus. Rhachis bracteolata, bracteolis scariosis
difformibus , altcris iiiter flores masculos mixtis linearibus, al-
teris externis ternis s. quaternis , obovato - rotundis , erosis
multinerviis glabris , foliolisque majoribus oppositis. Achaenia
in capitulo quoque tot , quot Üores foeminei , extus foliolo , iur
tus bracteola siniili ciucta, triangulata, atra, striata, lucida,
omnino calva, liueam longa, areola minima. Corollae luteac
glabrae, tubo brevissimo, masculorum reguläres 4-dentatae,
foemineorum lingulatae , lingula obsoleta, apiceS-loba. Sty-
lus marium simplicissimus , acutus , apice puberulus, foemina-
rum longe bifidus.
Genus düFert a Pronacro Cass. : achaeuio triangulato nee
Talde (lateribus) compresso et subleuticulari ; a Milleria rha-
cbide bracteolata.
' 217. Melampodium (Dyssodium) microcephalum
n. sp.; herba gracilis, annua, hirsutiuscula , foliis oblonge -
rhomboideis, basi perangusta sessilibus; involucri 5-pliylli'
foliolis curvilineo-acumiuatis; capitulis parvis (aeque magnis
ac in Artemisia Absinthio) ; achaeniis curvato - obpyramidatis,
apice truncatis et nudis, dorso tubcrculatis. — In cultis prope
Hacienda de la Laguna Jul. — Proximum M. divaricatum
diiFert: statura omnium partium multo majore; foliolis obtnsis,
rotundis; pedimculis quamfolia, e quorum alis oriuntur, bre-
viöribus. M, gracile (Linn. VI. 407.) forma foliorura , iuvo-
lucris triphyllis, ramositate caulis ceterisque recedit.
■^
TRIB. Vll. SENECIONIDEAE Less. Comp. 218.
218. Ambrosia cumanensis HBK., Linn. V. n. 331,
Hacienda de la Lai^una. Jul. 29.
219. Parthenium Hystcrophorui L., Litn. VI hl
333. — Flores albi. Ad vias pr. Jalap.im Majo. - li.iil.i-
.• . i;:;(Ht)
220. Tragoceras Schicdeanum n. s^. Hprba trichp-
toma, auniia, erecta, pancipollicaris, facie T. zinnioidis^s^
qua praeter partes fructüicatioiiis ramis tautum minus gracili-
bns foliisque ratione longitudiuis aug;ustiorilius difFert. Corolla
radü liugulata pcrsistcns , snlitus pnbescens , coucava , rcfl^xa,
subcoriacea , apice obsolete einar2:inata Aiec aristato - trifida ^t
in altera specie); achaeuio multo breviori, tubo snbnullp;
disci 5-dcntata, gracillima, longo tiirbinata, glabra. Stylus
raaris simplcx, clavatus, truneatus, superne pubescens, pilis
sununis omniuin lonjrissiinis et weberrimis. Aobacnia ylano>
obcompressa, 2 lln. longa, oblongo - clliptica, basi parnm
angnstata, intus obsolete pubcseentia, costisque integerrimis,
3, tenuibus instrueta, extus glabra, 3-costata, eostis callo-
sis , creuato - tubercnlatis , lateralibus quam intermedia mnlto
orassioribus. In Tr, zinnioide contra in facie externa et in-
terna sunt achaenia conformia. — Flosculi 5 radü albidi.
Malpays de Nanlingo. Sept. 29. , ,.„'«1
221. Calyptocarpus vialis Less. Comp. p. 221.
Genus proxinium quidem Heterospermo , ChrysanthelUnaCt
Synedrellae et Isostigmati , sed diversnm ab omnibus achäe*
nio corticato. A Wedelia diifert : achaeniis revera biaristatis
dum in illius generis speciebus achaenia aut omnino sunt calva,
aut aristula una alterave decidua hinc inde occurrat , quae iUp
achaenii extimo formatur tegmento. Vcrbesina dichotoma
stylo floris hermaphroditi et capitnlo homocarpo nee non
•ichaeniorum pxtimorum forma distinguitur.
270 ~ — —
>
Planta nostra: herba gracilis paucipollicaris aut pedalis,
dichotoma, annua, procumbens, caule basi radicante; foliis
decussatis, petiolatis , albo - hirsutis , scabris, ovato - rhom-
boideis, acntis 8. obtusis, basi breyiter cürvilineo - acuminatis,
erenato - dentatis , 1 — 1| p, loiigis, | — 1 p. latis. Capitula
solitarla, brevissime radiata, lutea, cyliudracea, vix 3 lin.
longa, primum terminalia, peduuculata, foliis proximis louge
snperata, demum in dichotomiis alaria. Involucrum 5-phyl-
lam, uniseriale, foliolis foliaceis, acuminatis, aequalibus, ex-
tus hirsutis, Rhachidis bracteolae scariosae, uniuerviae, acu-
minatae, obsoletissime ciliatae, floribus breviores. Corollae
glabrae. — Floribus luteis. Ad vias pr. Jalapam. Jun. 29,
Haec stirps quodam sub nomine in operibus botanicis fors jam ',
occurrit sed facie gaudet ita vnlgari et ignobili ut charactere
generico neglecto, facile cum aliis possit commutari. Balti-
m-ora erccta floribus oruatur multo dilutioribus nee non majo-
ribus; Synedrella capitulis dignoscitur majoribus et aggrega-
tis; Wedeliam dt'scoideam (Linn. VI. 728.) vero vix aliis no-i
tis nisi penitiore partium fructificationis disqnisitione discernere
poteris.
222. Melananthera LinnaetUBK., Linn. V. n. 346.
— ^ Hacienda de la Laguna. Jul. 29.
223. Jaegeria macroccphala Less. Comp. 223. —
Differt a J. hirta (Acmella hirtaLag.), cui simillima; capitulis
permulto majoribus, semper solitariis, minus frequentibus ;
lingulis oblongo-ellipticis, retusis, 3 liu. longis nee obovatis,
subbilobis et exiguis; foliis plerisque oblongis nee brevibus.
Capitula terminalia, soHtaria, longissime peduuculata, minora .
quam in Erigeronte alpino» Rhachis demum conica bracteo-
lisque instrncta iis alterius speciei similHmis. — Pr. Jala-
pam. Jun.
224. Heliopsis laevis Pers., Linn. V. n. 336, —
Planta annua, floscuM anrel. Jalapae frequous. Majo 29,
271
225. Aldama dentata hlavc , Linn. V. n. 339. — Ffo-
nbiis aureis , firequens prope 5a1apain. Jim.
226. Helianthus aureus HBK. — Basi li^nescens.
Malpars de Nanlingo. April 29. •
227. H, tuhaeformis Jacq. , Linn. VI. p. 408. n. 1255. —
In ciiltis prope Sorocola Jalapae. Majo 29.
228. BidcnsleucantTiaW\\U., Limi. V. n. 344. Var.
B* pilosa W. sp. pl. III. 1719, radio carens. — In cnltis circa
Jalapam. Majo 29.
229. Spilanthes ßmbriata HBK., Linn. V. n. 349.
— Floribns hiteis, in hnmidis circa Jalapam Majo. [Ab hac
non divorsa crcdimns spccimina in cnltis pr. Jalapam Iccta,
quac majore plnrinm partinm dimcnsione sed nullo vero clia-
ractcrc distincta apparcnt.]
230. Tagetes patula L. — Zempoalsuchitl. Colitur
Jalapae. Jnn. 29.
231. T. Schiedeana n. sp. T. lucidae *) ^i ßoridae si-
millima sed diversa ab hac : involncro 5 - nee 7 - dentato,
pappi paleis mnlto longioribns , tnbnm corollarnm disci sub-
aeqnautibns uec eo dnplo brcvioribns, aristis plernmqne magis
manifestis; foliis angnstioribns ; ab illa, quam cultam modo
vidi : iuvolucri dentibns rigidioribns longioribusqne omnino eci-
liatis; foliis mnlto longioribns angnstioribnsqne, acutis nee ob-
iiisis, basi manifeste ciliato - dentatis ; pedicellis crebre fili-
form! - sqnamosis ; capitulis freqnentioribns. — In graminosis
prope Hacienda de la Lagnna. Ang. — Ohs, DilFerentias T,
lucidam inter et Jloridant non bene exposnit cl. anctor. In-
volucmm enim est 7-dentatnm, dentibns eciliatis, rigidis,
qnornm septimus caeteris minor , hinc inde sed rarissime defi-
*;) T. lucida Linn. V. p. 160. n. 355- est T. florida Sweel l»rif. flow,
gard. IX. Febr. 1830.
372
ciens. Capitnla sunt frequentiora, pedicelli bracteati, folia
longiora acuta , basi magis augiistata manifestinsque filiformi -
dentata, pappus denique brevior.
232. T.micrantha Cav. , Linu. V. n. 356,— Üdorc aui-
sato, radio flaveseente, Hac. de la Laguna Sept. , in gramino-
sis Jalapae. Jnn. 29. . ,
233. Calea peduncularis HBK. , Linn. V, n. 350. —
PerenniiS, flosculis luteis. Hacienda de la Laguua Jul.
CContinuabitHr in proximis fascivvfif:Jj
■ ArAV'
U e b c r s 1 c h t
der
Cjperaceengattungen
vom
Professor JVees ^\ Esenbeck
zu Breslau.
►3eit mehreren Jahren habe ich mich mit den Cyperaceeu be-
schäftigt , und diese Familie mit steigender Vorliebe betrachtet,
indem ich immer mehr Gelegenheit fand , eine bedeutende Men-
ge Pflanzen, die ihr angehören, zu untersuchen.
Die Ostindischen Cyperaceen der Herren Wight und Royle^
dazu der grösste Theil der W^allichschen Sammlung, die aus-
gedehnten Sammlungen Cap'scher Cyperaceen, welche Herr
EcJclon vor kurzem nach Europa gebracht hat, das reiche
Lindley^sclie Herbarium , dessen Glumaceen mir zum Gebrauch
geliehen wurden, die nicht minder reiche, an Original -Exem-
plaren unvergleichliche Sammlung meines Freundes , des Herrn
Professors ÄwMitA, die schöne Sammlung, welche mein Freund
Metjen auf seiner Erdumschiffung zusammengebracht hat , das
besonders mit nordamerikanischen Arten trefflich ausgestattete
Endlichersche Herbarium zu Wien, die Cap- Cyperaceen des
königl. Herbarii zu Berlin , und manches in dieser Art Bedeut-
same, was ich selbst im Laufe der Zeit erworben; — diese
9r Bd. 3s Heft. 18
274 ~ ~
hier erwähnte» Hülfsini(tel schienen mir eine nicht allzulücken-
hafte Uebersicht des a,anzen Gebiets gewähren zu können , und
zwar um so mehr, da ich alle mir zur Hand geJcommenen
^rten^ Jceine einzige ausgenommen, genau unter suclit
habe.
Die mir gewordene Uebersicht dieser Familie drückte ich
durch die nachfolgende Eintheilung in Sectionen und Gattungen
aus, und will sie hier in einem kurzen Abriss vorlegen. Viel-
leicht dass ich in der Folge zur weitern monographischen Aus-
führung gelange.
Vorläufig mögen die unter jeder Gattung namhaft gemach-
ten Arten dem Kundigen eine nähere Verständigung gewähren,
und zugleich den Charakteren selbst zum Zeugniss dienen.
Ich habe nur solche Arten angeführt, welche ich selbst unter-
sucht habe. Tn den wenigen Fällen , wo dieses nicht möglich
war, ist es angegeben.
Die Familie der Cyperaceae hat Herr Lindley im Nixu'j
plantarum sehr treffend charakterisirt : Sie begreift in der Co-
hortc der mit schnppenartigen Deckblättern begabten, dagegen
aber keine oder nur unvollkommene Perianthienbildung zeigen-
den Glumaceae die Einfrüchtigen, ganz Perianthienlo-
sen *) mit solidem nach aussen nicht ah gegliedertem
Halme **).
Die habituellen und Fructilicationscharaktere sind vielfäl-
tig und übereinstimmend von Andern dargelegt; ich will dieso
Charaktere nicht wiederholen.
*) Wo bei den Cj'peraceen ein einem Perianthium ähnliches Gebilde
hervortritt, ist dieses das Product metamorphosirter Staub-
fäden.
**) Man vergleiche hierüber als den besten Commentar : v. Martins,
die Eriocauleen elc. in Nov. Act« Acad. Nat. Cur. XVII. 1, p. 66 ff.
275
Nur einige fragmeutarishe Bemerk uugeu mögen hi(*i- eine
Stelle finden.
Die bei den Gräsern herrschende zweizeilig - alteruircude
Stcllnng der Blattgebilde tritt bei den Cyperaceen noch häufig
in blattlosen Scheiden am Grunde des Halms, oder auch am
Wurzelstock, am deutlichsten aber in den zweizeiligen Blü-
thenschuppen der Cjpereen (Cyperus, Mariscus) hervor.
Diese Stellung geht jedoch in den Bliithenstäuden bei den i/y-
poli/treen, Scirpeen , Caricecn u, s. av. in sehr zusammen-
gesetzte Spiralstellungen über; bei den Cjpereen selbst scheint
aber die Zweizeiligkeit des Aehrchens *) grösstenthcils daraus
hervorzugehen, dass zwei seitliche Deckblättchen oder Schup-
pen steril bleiben, mit der Achse verwachsen, oder sich doch
an dieselbe anschliessen. Bei Abildgaardia «'utsteht eine Art
Dreizeiligkeit aus der Drehung der Achse.
Wie bei den Gräsern sind auch hier die Scheidengebilde,
welche als Schuppen oder Deckblättchen auftreten , bald einge-
lenkt , und fallen bei der Reife ab , z. B. Cyperus , bald blei-
bend , wie bei Eleocharis.
Der gänzliche Maugel des Blatttheils kommt in dieser Fa-
milie besonders häufig vor. Das beschuppte Rhizom und die
beschuppten Aehrchen ähneln einander, und zwischen beide
schieben sich Scheiden mit bald mehr bald weniger ausgebilde-
tem Blatttheile ein. Wo die unterste Schuppe des Aehrchens
noch zum Blatttheil neigt, löst sich oft das Aehrchen oherhalb
desselben in seiner Achse ab, wie bei den Mariscus. Man
kann in diesem Fall jene erste Bractee als eine Bildung frühe-
rer Stufe betrachten, in defen Winkel das Aehrchen selbst
«ntspringt , und sieht daraus , wie scharfsinnig Herr von Mar-
tins (über die Eriocauleae in Nov. Act. Acad. Nat. Cur. VII. 1.
*) Der Ausdruck Spica oder Spicula ist hier richtig.
]8 *
276
p. 48 ff.) die Bracteen mit in die Folge der Bliithentheile der
Restiaceeu und Eriocauleen aufnahm.
Entweder ist nun das folgende, zunächst der Achse ent-
springende Blattglied bereits in Blüthenmetaniorphose, wie z. B.
hei Isolepis, Scirpus etc., oder es beginnt eine zweite Ordnung
Ton Deckblättern im Winkel der ersten. Im ersten Fall be-
trachten wir die Aehre als einfach , im zweiten als zusammen-
gesetzt. Doch ist zu bemerken , dass eigentlich der Entwicke-
lungsgang derselbe bleibt, indem die Theile des neuen Achsen-
gebildes nur einmal mehr als Blatt-, ein andermal mehr als
Bliithentheile , Staubfäden oder Staminodien (Schuppen , Bor-
sten etc.) auftreten.
lieber den Blüthenbau der Cyperaceen ausführlicher zu
reden, könnte zu einer Abhandlung von bedeutendem Umfange
und vielleicht von einigem Interesse führen , die aber hier nicht
beabsichtigt wird.
Als Typus der vollständigen hermaphroditischen Blüthe
der Cyperaceen möchte ich 9 Staubfäden in vier grossen Um-
laufen (I Div-) anuehmen, wobei aus der Folge der Verküm-
merung und der Metamorphose des gehemmten Theils die ver-
schiedenartigsten Gebilde sich ergeben.
Geht nämlich die Blattbildung von der Bractee aus weiter,
nach Art einer Knospenbeschuppung fort, so tritt der allgemei-
nen Bractee eine innere , noch etwas schief zur Linken geneigte
(die erste des Axillargebildes) gleichsam gegenüber, wie bei
Hemicarpha, Elyna u. A., worauf denn entweder nur einCf
jener Innern wieder scheinbar gegenüberstehende folgt , wie bei
Kobresia, Elyna, oder auch noch eine dritte, welche aber wie-
der mehr nach hinten fällt, doch so, dass sie mit der untern
ersten Bractee (Taf. IV. Fig. 1.) A die Vierzahl ausmacht, und
mit C, gegen B, als die Hintere, zwei seitliche Stiicke dar-
277
stellt, welche beiHypoljtrum oft uur allein noch übrig geblieben
zu sein scheinen. — Bei einhäusigen Cyper.aceen verwachsen
oft diese innern Schuppen, wie bei Carex und Uncinia zu einem
Haschenförmigen Perigynium, dessen Ursprung sich rückwärts
bei Kobresia und Elyna verfolgen lässt. — • Bei Melancranis
entwickelt sich hieraus eine neue zweizeilige Aehrchenbildung,
und die Schüppchen dieses kleinen A^ehrchens zweiter Ordnung
bringen wieder Blüthentheile.
Die enggeschlossenen kopfartigen Blütheustände mancher
Ficinien führen diese Bildung auf die Stufen der ähreuformig
oder scheinbar strahlig (anthelisch) /»«^ammcngesetzten, aus-
gedehnteren und freieren Inllorescenz zurück.
Wo aber nach der ersten Bractee sogleich Blüthenmeta-
morphose eintritt , sehen wir häufig die sechs ersten Glieder als
ein Perigyuium filiforme , setosum etc. verkümmern , auch
wohl wie bei Cyperus, Isolepis etc. ganz fehlen (wo dann nur
die Staubfäden 7,8,9 oder nur der siebente, oder der siebeute
und achte zur Ausbildung kommen), oder auch sich allein aus-
bilden, so dass Staubfäden 1, 2, 3 oder nur 4, oder 4 und 3
vorhanden sind.
In andern Fällen (vielleicht den häufigsten) scheinen d;e
Staubfäden aus Gliedern verschiedener Umläufe, deren Zwi-
schenglieder herausfallen oder in Staminodien zurücksinken,
zu bestehn.
Bei Fuirena erscheinen die drei mittlem Staubfäden als
kleine Fädchen , oder fehlen ganz, die drei innersten bilden
eine Art Perianthium, in welches sich die Antheren entfalten,
die 3 äussersten endlich werden zu wahren Staubfäden *).
*) Ich kann meinem verehrten Freunde von Martins uiolii ganz bei-
stimmen, wenn er ta. a. O- p. 67.) annimmt, dass die drei äu-
ssern, zu kleinen Borstclien verküniraer(en Staubfäden der untern
Blüthclien eines Aeluclten>s der Fuirena umbeüaia bei den obern
278
In allen Fällen einmänniger Blüthen fand ich den ausge-
bildeten Staubfaden seitlich , und mehr nach vorn; er war der-
sich iu fruchtbare Staubfäden verwandelten, wodurch die Blume
als zweikreisig er.*cheiHen würde, und die drei Setae überall
beim Hervortreten fruchtbarer Staubfäden fehlen müssteu. Bei
allen Vaginariae fand ich vielmehr die gedachten Setulae, bald
mehr bald weniger entwickelt, sowohl bei Blüthen mit drei völlig
ausgebildeten Staubfäden als bei solchen, denen die Staubfäden
fehlten; obwohl dieses Letztere überhaupt nur selten und nie im
normalen Verhältnisse vorzukommen scheint. Die Borstchen schei-
nen den tiefsten Ursprung zu haben, welches man daraus schlie-
ssen könnte, dass die kleinen Härchen, womit sie besetzt sind,
noch unter die deutliche Einfügnngsstelle der ausgebildeten Staub-
fäden herablaufeu. Die ausgebildeten Staubfäden würden dem-
nach dem zweiten Kreise augehören, die Lamellchen dem dritten.
Diesem aber widerspricht die gegenseitige Stellung dieser Theile
sowohl zu einander, als zu den übrigen Blüthentheilen, welche
sich iu dieser Familie Cdie Bracten mit eingeschlossen) in einem
einfachen, ISgliedrigen Cyklus mit 4 Umläufen entwickeln.
Es stehen nämlich von den drei Borstchen 2 seitlich (eins
mehr vorwärts, eins mehr rückwärts) das dritte hinten Cuach der
Achse zu). Mit diesen wechseln die Staubfäden so, dass einer
derselben vorn fast in der Mediane der Bracteen steht, 2 dagegen
hinterwärts zwischen dem Fruchtknoten und der Achse. Mit die-
sen Avechseln "Wieder die drei Lamellchen so ab, dass sie den Bor-
sten gegenüber stehen ; die drei Kanten des Fruchtknotens und die
drei Narben stehen dagegen den fruchtbaren Staubfäden entgegen.
Alle diese Stellungen aber süid keineswegs M'irklich, und rein
durch Wechsel der Radien ausgedrückt, sondern nur verglei-
chungsweise, und in schiefer Annäherung zu verstehen, wie sich
bei einer sorgfältigen Betrachtung sehr bald ergiebt.
Würden nun die 3 Borsten wirklich dem ersten Blüthenkreise
entsprechen, so müsste ihre Stellung nach dem, im Uebrigen ge-
nau passendeil /, Umlauf (nik Einschluss der Bractee , während
eigentlich die Blüthe aii sich nach | Stellung im kleinen oder f im
grossen Umlaufe gebaut ist) = y sein , d. h, zwei müssten hinter
dem Fruchtknoten stehen, da doch die Beobachtung im Gegcutheil
279
jenige der Reihe, welcher um weitesten sowohl Von der Brai<Hee
als von der Achse abstand. Z. B. s. Tai. IV. Fi«:. 4. ■
die umgekehrte Stellung ergiebl. Jenem Uerablaufen der Härchen
dürfte daher doch wohl nicht allzuviel Gewicht beizulegen und viel-
mehr anzunehmen sein, dass, weil alle Kreise aus dem Grunde
entspringen, sie auch bis daliin zu verfolgen sein müssen, die
Spuren des Ursprungs aber bei den übrigen weniger deutlich sind,
als bei feinen Borstchen, wo die Behaarung den Verlauf vcrräth.
Auch scheint ein solcher Wechsel der Verkümmerung und Aus-
bildung, wie wir ihn aiuiehmen müssten, wenn wir die Borstchen
für den äussern Kreis gelten lassen wollten, die Analogie weniger
für sich zu haben, und überhaupt juicht so naturgemäss, als die
fortschreitende Umwandlung nach dem Pistill zu , dem schon der
dritte Staminodienkreis Cdie drei Lamellen mit ihren Spitzclien)
gleich einem offenen Carpellarkreis sich anzuschliessen scheint.
Betrachten Avir nach diesem das Bildiuigsschema dieser Blüihe,
so werden wir jedes Glied an seiner Stelle finden. (Siehe das
Schema Taf. IV. Fig. 2.)
Antnerk. Br. Bractea. Die Bractee gehört zwar zu einer tie-
fern Evoluiionsstufe, greift aber auch aufwärts in die höhere,
die sich in ilirem Winkel entwickelt , ein , iudem sie die Stel-
len der einzelnen Glieder im Ganzen determinirt. Diese
Stellen lassen sich als die nothwendlgen Resultate eines von
zwei Polen, — der Bractea und der Achse, — ausgehenden
Abstossens , oder relativen Ausweichens der neuen Bildungs-
glieder betrachten; deiui wir finden m der Anordnung der
Blüthentheile aller Cj'peraceen das Gesetz herrschend, dass
kein Theil des Axillargebildes direct in die Mediane der
Bractee, und eben so trenig in die der Achse fällt, sondern
dass die entsprechenden Glieder ihr Verhältniss zu diesen bei^-
den Polen , nur durch eine relativ grössere oder geringere Äit^-
näherung ausdrücken.
St. Ausgebildeter Staubfaden,
S. Borstchen - Siaminodien.
L. Lamellar - Staminodieu,
C. Carpelle.
CSiehe Tat. IV. Fig, 3.>
280 —
Wenu 1 die Bractee vorstellt, und die Achse demnach zwischen
2 und 9 fällt, ist 3 der erste, 5 oder 6 der 2teu Ordnung,
oder 7 der dritten Ordnung der ausgebildete. Das Letztere ist
der Fall bei dem nicht häufigen Vorkommen einmänniger Cype-
raceen mit borstigem Perigynium. Bei zweimännigen ohne Pe-
rigynium sind gewöhnlich die Staubfäden 3 und 6 oder 5 und 6,
bei dreimännigen sind 2, 3, 4 oder 5, 6, 9 entwickelt, auch
wohl andere Glieder.
Die drei innersten Glieder verwachsen nicht selten um den
Fuss des Fruchtknotens herum in ein häutiges, becherförmi-
ges, gewöhnlich dreilappiges Perigynium, an welchem aussen
und nahe am Grunde die Staubfäden 2,3,4 oder 2, 5, 6,
oder 4, 5, 6, ansitzen. Fuirena erläutert diese Bildung durch
die Integrität der übrigen Glieder.
Bei den eingeschlechtigen Sclerleen zeigen sich in der
weiblichen Blüthe die Spuren solcher Staminodien gewöhnlich
in der Form eines hypogynischen schaalenförmigen Urceolus,
und heben dadurch die Verwandtschaft mit den einsaamig- hart-
früchtigen Restlaceen, z. B. Willdenowia, Mesanthus mihi,
und Hypodiscus mihi (R. aristatus Thbg.), noch schärfer
hervor.
Ein bemerkenswerther Uebergang aus der Familie der Cy-
peraceen in die der Restiaceen (was nämlich die Constrnction
des Perianthii ' anbelangt), ergiebt sich noch bei Diplasia
Richard.
Die Blüthe der Diplasia ist gleichsam eine Combination der
Blüthe von Lipocarpha oder Kobresia mit der fast ganz ent-
wickelten Normalzahl der Staubfäden und den beiden äussern
besoudcrn Bracteen von Hypolytnnn. Unter der gemeinschaft-
lichen Bractea finden wir vier besondere, nämlich zwei schmä-
lere, gekielte, einander gegenüberstehende in der entgegenge-
setzten Lage der Bractee, und zwei flachere, der Achse und
ßi^actea parallele, eine vorn unter der Bractea liegend, die au-
281
dere mit dem Rücken au die Achse augelehut , so dass also die
Form eines vierblättrigen zusammengedrückten Perianthii ent-
stellt. Staubfäden zählt man 7 oder 8, nämlich 2 den äussern
seitlichen Blättern, drei dem vordem und zwei (oder drei) dem
hintern Bracteolenblatt gegenüberstehende. S. Taf. IV. Fig. 5.
Nach dieser Stellung möchte man diese Blüthenordnung
aus einem fünfblättrigen Perianthinm ableiten, dessen beide
nach vorn liegende BJättchen paarweise verwachsen, und wobei
8 Staubfäden in 2 Kjeisen stehen , deren äusserer den Zwi-
schenräumen der Blättchen entspricht , der innere aber mit den
Gliedern des äussern wechselt. Taf. IV. Fig. 6. • v ,
Der hintere Staubfaden des äussern Kreises, welcher in
der Sutur der beiden hintern innern Blumenblättchen und zu-
gleich der Achse zunächst Hegt, fällt oft aus und die Blüthe er-
scheint dann siebenmännig. Vielleicht liesse sich aber auch
diese Anordnung mit normaler Siebenzahl aus einer -/^ Stellung
herleiten, welche unmittelbar aus der 4 Stellung hervorgehen
könnte. '^-
'^' Y
Das Pistill besteht normal aus 3 innig -verwachsenen,
gekielten und klappig verbundenen Karpellen, daher seine
Kanten mit den innern Staubfäden alterniren. Von den Ejchen
aller Karpelle kommt nur eins zur Ausbildung. Nicht selten
fehlt ein Karpell, und zwar das am meisten nach hinten ge-
kehrte. Die Frucht wird dann linsenförmig oder auch plan-
convex mit einer mehr convexen Aussenfläche. Der Griffel ist
mehr oder weniger tief 2 — 3 - theilig , und diese Theilungs-
zahl bezeichnet standhaft die Form der Frucht, ob sie dreisei-
tig oder linsenförmig sei. Sehr verlängerte Griffel sind oft,
wie bei Haplostilis, Cephaloschoenus n. A. , bis auf 2 oder 3
kleine Zähnchen am Ende verwachsen.
Seltner sind die Griffel, wie bei Plenrostachys und No-
mochloa, bis zum Grunde, oder doch fast gänzlich getrennt.
Die Art , wie der Griffel sich mit dem Fruchtknoten Terbindet,
auf demselben fortbesteht, oder sich trennt, und die Formen,
welche der stehenbleibende Theil bei der Ausbildung der Frucht
anniriimt , sind sehr mannigfaltig. Oft ist atich das , was mau
für eine stehenbleibende Basis des Griffels hält , nur ein rerlän-
gerter Hals des Fruchtknotens ; z. B. Nomochloa.
Die grössere oder geringere Verdickung des ursprünglichen
Karpellartheils des Fruchtknotens bei der Reife bestimmt allein
den relativen Unterschied der Carjopse und des Nüsschens,
oder vielmehr der Caryopsis nucamentacea, — einen Unter-
schied, der zwar an sich nicht wesentlich, aber doch bei Gat-
tungen beständig, ja, bei ganzen Abtheiluugen mit wenigen
Ausnähmen allgemein erscheint.
SYNOPSIS
GENERUM CYPERACEARUM.
I. CYPEREAE.
Hermaphroditae. Spiculae distiche imbricatae, uni-mul-
tiflorae, plerumquc nudae, rarius in spicam uudique imbrica-
tarn collcctae, sub singnla squamä singulae. Perigynium
nullnm, aut setaceum, aut cyathiforme. Squamulae interio-
res rhachillae adnatae, aut uullae. Caryopsis stylo discreto
non rostrata, mutica, in paucis acumine rostriformi praedita.
A, PERIGYNIUM.
1) uäcrolepts Schrad. Perigynium cyathiforme, trun-
catnm, crenulatum. Stylus tvifidus, decidnus, Spicula biflora,
sqnamula sterili mucronata.
283
Species a me examinatae: A. trichodes Schrad. et Var^ ß.
ferruginea.
2) Hemichlaena Schrad. Perigynium cyathiforrae, tri-
lobum. Stylus trifidus, decidinis. Spicula pluriflora.
Spee. H. angustifolia Schrad. , capillifolia Schrad. , longifolia
iV. ab E, in Hb. Reg. Der.
3) Dulichium Rieh. Perigynium : setae 6 — 8, retror-
sum denticulatae , persistentes. Stylus eloiigatus, apice biden-
tatus, Caryopsis oblonga, compressa, in stylum cuspidata.
Spec. D. spathaceum Rieh.
B. PERIGYNIUM NULLUM.
a. Spiculae pluriflorac {saltem non sub-
untflorae.)
4) Comostctnum N. ab E. Rhachilla squamulis interiori-
bus adnatis angustis persisteutibusque margiuata. Stylus tri-
fidus. Squamae spiculae inferiores steriles, persistentes. Sta-
mina post anthesin elongata, squamas longe supcrantia, crispa,
comam fiugentia.
C. montevidense (Cjperus monlevidensis Link.) , globüliferum
N. ab E. , Schoten {Cjperus) Hort. Ber.
5) Pycreus P. de B. Rhachilla squamulis interioribus ad-
natis persisteutibusque marginata. Stylus bifidus. Caryopsis
lenticulari- compressa. Squamae spiculae inferiores cum reli-
quis deciduae. Stamiua decidua.
Spec. P. {C/perus Auct.) sanguinolentus Vahl, pjgmaeus Vahl,
squarrosus Rottboell, mucronatus L. , lateralis L. , angulalus
N. ab E. , pulvinatus N. ab E. et Mejen , flavescens L. , Elliot-
tianus R. et S. , capillaris Koenig , Mundtii N. ab E. , polystw
chjus Thbg. , paniculatus Fahl. , densifolius N. ab E. , Linneoi*
nus N. ab E. , Baccha N. ab E, , puniiluS L.
6) Cyperus Lin. Rhachilla squamulis interioribus adnatis
persisteutibusque marginata. Stylus trifidus. Caryopsis tri-
284
goua. Squamae spicnlae inferiores cum reliquis deciduae.
Staraina decidiia.
A, Squamae car^'opsi'longiores, apicem versus magis mi-
uusve aitenuatae, contigue imbricatae.
Sect.I. Compressi. Spicnlae ancipiies , squamae valde com-
pressae , acutae , carinaiae , dorso herbaceo - striatae rigidulae.
Spec. exam. S C, compressus Lin., pectiniformis R. et
Seh. , brachiatus Pnir.
Sect. II. Hymenolepides. Spiculae grandiusculae. Squamae
submembranaceae , nervoso-striaiae, plerisque coloratae.
Spec. exam. 6. C. arenarius Rotth. , niveus L. , striatulus
Vahl. , margaritaceus Thonn. , Teneriffae Puir. , flavissi-
mus Schrad.
Sect. III. Aristati. Spiculae lineares. Squamae carinaiae
mucrone longo plerisque recurvo.
Spec. exam. 6. C aristatus Rollb. , versicolor N. ab E.,
angustifoUus Hamilt. , castaneus IViUd. , exiguus N. ab
E. y filicinus Vahl,
Sect. IV. Capituliyeri. Spiculae breviusculae, capitatim con-
gestae, capitulis aut umbellatis aut aggregatis subsessUibus.
Squamae acutae, rectae, margine membranaceae.
Spec. exam. 27. C. tenellus Lin.^ pumilio N. abE. , rnicro-
megas N. ab £". , leucoloma Hrb. Ber., denudatus Z.. ,
fuscus L. ^ tetraphjlliis R. Br.y SellovULk., denticulatus
7 Schrad., Luzulae L. , silleltensis N. ab E. , pallidus Heyn.,
vegetus L.y rnicrocephalus R. Br., Cumingü N. ab E.,
Ilaspan L., autumnalis Vahl., sphaerospermus Schrad,,
Mariscus N. ab E. , diffusus Vahl. , allernifoiius Fahl.,
aequalis Vahl.^ textilis Thbg. , sexangularis N. ab E.,
subnodosus N. et Mejen , articulatus Lin. , et Var. Niloticus
Forsk, , viscosus Ait.
Sect. V. Allagostachyi (ex affinitate Cyperi hexastachji).
Spiculae lineares aut lanceolatae, in radiis alternae , umbeliam,
rarius contractam , formantes. Squamae rectae , dorso striatae,
margine laeves.
Spec. exam. 42. C. bulbosus Fahl.., hexastachjus Rottb.,
procerus Rottb., pmcerulus N. ab E. , tenui/lorus Jacg.,
285
yf^allichii N. abE. , marginellus N. ab E. , Reizii IV. ab JE".,
carnosus Hejn.j tenellus L. , gracilis R. Br., oxjlepis
N. ab E. , umbrosus N. ab E. , leptostachys N, ab E. , exi-
lis VFilld.y panonicusJacq.., lanceus Thb,^ tisitatus liurch,
{semitrifidus Schrad.) , patulus Host. , lanccolatus Poir.^
stoloniferus Reiz. , rolundus L. , hexastachyus Rottb, , lU-
toralis R. Br,, radicosus Sibth., Hjrdra Michx., repens
£■//., effusus Sieb,, sphaceJalus f^ahl., pallescens Desf.^
esculenlus L. , paramattensis Marl, , subarticulalus N, et
Mejen y laterißorus Steud., elongatus LeJ., Jongus /,.,
dissilißorus //. Fr. , lomenlaceus N . et Mcjren , canescens
Vahl. , ßrrnus Presl. , latifolius Puir, , maritimus Poir.
Sect. VI. Alopecuroidei. tSpicuIae angustae, hasi ebracteo-
latae , in spicas simplices basive subverticillatim coinpositas cy-
lindraceas densa.s umbellatiui disposiias congestae. Squamae
acutae, margine membranaceae , rectae, parvae.
Spec. exam. 4. C. racernosus Retz. , altus N. ob £", , exal-
tatus Retz, , alopecuroides Rottb.
Sect. VII. Mariscoidei. Spiciilae capitaiim aut spicatim
confertae , basi bracteola suflfnltae , Cplerisque angustae et saepe
pauciflorae). Squama infera rhachi adversa in eadem persi-
stans spiciüis integris defluenlibiis. Rliachilla auguste margi-
nata. Squamae rectae, margine membranaceae.
Spec, e.xam. 29. C. radians N. et RTejerij dubius Rottb.
mariscoides Nutt., dilutus Vahl.^ harnulnsus M. B. ein-
namomeus Retz., congestus Thb., (cum. Var. multiüpiti
Link.)^ tabularis Schrad. ^ speciosus Vahl,, ferax Link
strigosus L. , australis Sehr. , Tacnensis N, et Meyen ru-
fus N, et Mejen , verticillatus Rottb. , venustus R. Br.
eJatus , digitatus Roxb. ^ Roxburgn N. ab E, , latifolius
Willd. , lucidus R, Br, , densiflorus Me/er , obliquus N. ab
E. , fimbriatus N. ab E. , retusus N. ab E. , auriculatus
N. ab E. , ventricosus R. Br. , ligularis Rottb. , subulatu.s
N, et Mejen.
B. Squamae (spicularum linearium) caryopsin aeqnantcs,
obtusae, apice magis minusve dilatatae^ dissite-imbricatae.
Sect. VIII. Irioidei.
286
Spec. exam. 4. C. difformis L. , Iria L. , parvißorus He/n.,
distans Rottb.
7) Papyrus Willd. Sqnamiilae iiiteriores apice aiit to-
fae liberae. Stylus trifidiis. Carjopsis Irigona.
Spec. exam. 5. P. (Cjpen/s) Pangorei Rottb,, corjmbosus
Rottb. f dehisrens N. ab E, , odoratus Vahl. , antiquorum
Willd.
8) Mariscus Vahl , Spiculae paiiciflorae. Rhachilla squa-
mulis iuterioribiis adiiatis persisteiitibusque alata. Stylus tri-
fidus. Spicula a sqnamis duabus iufimis decidna.
Spec, exam. M.flavus Vahl. , palustris Schrad. , rufus H, et K.,
alter/n/olius Vahl., aggregatus Link. , paniceus Rottb. , c/pe-
reus Vahl. , piclus N. ab E. , Sieberiamis N. ab E. , umbellalus
Rottb. t coloratus N. ab E. {C/perus coloratus Vahl.), parui-
florus R Br. , rigidusSpr.^ capensis Schrad. ^ anularis Vahl. ^
phleoides N. ab E. , Thunbergii Schrad. , subulatus N. ab E,,
poljphjllus H. et K,
b. Spiculae suhuniflorae»
^'
9) Kyllingia Lin. , Stylus elongatus, bifidus. Caryopsis
compressa.
Spec. exam. K. rnonocephala /,. , triceps L., cylindrica N. ab
E. , vaginata Larn. , cruciata Sehr. , melanospenna N. ab Ä.,
brevifolia Rottb. , nana N. ab E, , oblusata Presl. , pumila
Michx. , aurata N. ab E. , alata N. ab E. , odorata Vahl.,
elongata H. et K.
10) Courtoisia N. ab E. Stylus ad basin fere tripartitus.
Caryopsis trigona, libera.
Spec. exam. C. Cyperoides {Cypcrus glomcratus Hb. Klein.
KylUngia cyperoides Rottb.).
11) Remirea Aubl. Stylus trifidus. Caryopsis trigona;
sqnamula iuteriore tuiiicata.
Spee. R. maritima Aubl, , FVightiana FVall.
2»!
IL HYPOLYTREAE.
Hormaphroditae. Sqnamae splciilae compositao uiidiqne
imbricatae. Spicula partialis ant dlsticha pluriflora aut uni-
(lora; squamulis tum flosciilum iiiium, in plnrimis Jiormaplno-
diluni in nonnullis dicliiiem, Talvatim aut circulo aiubientibns,
band setiformibus.
u4, SPICULA PARTIALIS E SQUAMIS PLURIBUS
CONSTRUCTA PLURIFLORA.
12) Anosporum N. ab E. Spiculae in spicas compositas
nudique imbricatas coUectae. Peri2:Tninm ntricnlare, stipitem
raryopseos constriiens , superne evanescens. Stylus simplex.
Spec, exam, A. monocephalurn, (Cjperus monocephalus
Rotth.')
13) Melancranis Vahl. Perigyninm cyathiforme, trifidnm.
Stylus trifidus. Spicula communis solitaria, terminalis.
Spec. M. scariosa Vahl. , nigrcscens Schrad. , gracilis N. ob E.
B, SPICULA PARTIALIS UNIFLORA, E SQUAMIS
PAUCIS, NONNULLIS E STAMINODIIS TERNATIM
ALTERNIS, CONSTRUCTA.
14) HetnicarpJia N. ab E. Periauthium proprium uni-
valve, squamae communi oppositnm.
Spec. H. 'Isoiepis N. ab E. in ITight Prodr. Fl. Penins. Ind. or.
15) Lipocarpha R. Er. Periauthium pwprium biralve,
squamae comjnuni subparallelum.
Spee, L. gracilis Rieh, ^ triceps {Tunga triceps Roxb.), Jaevi-
gata, {Tunga laevigata Roxb.), argcntea R. Br,, Humboldtia"
na N. ab E. {H/polytrum argenieum H. et K.)
16) Hypolytrum Rieh. Periauthium proprium bivalve,
(rarius disticho - quadrivalve valvulis inferioribus sterilibus),
squamae communi contrarium. Stamiua 2 — 3.
288
Spec. H. longifoliwn (^Scirpus longi/olius R. et Seh.) , sehoenoi-
des {Albikia Schoenoides Presl.) , carici/orme N. ah E, , afri-
canum N. ab E. , floribunäum N. ab E. , mauritianum N. ab
E. , cornpactum N. et Mieyen , giganteum JVall. , cejlanicum
Heyn,
17) Diplasia Rieh. Perianthinm qnadrivalve, cruciatnm,
Talvulis duabus inferis squamae communi contrariis , supe-
rioribiis eidem parallelis. Caryopsis uucameiitacea , Stami-
na7— 8.
Spec, D, Karataefolia Rieh, {Scirpus brorneliaefolius Rudge.)
18) Fuirena Rottb. Perianthinm trisepahini aut hexase-
paliim, et tum vero sepalis alteruis setiformibns. Stamiua tria.
Spec. F. Ecklonii N. obE.y canescens F'ahl. , iirnbellata Rottb..
mauritiana N. ab J?. , rivularis N. ab E. {Scirpus rivularis
Don.)y bahiensis N. ab E., pentagona VFight., ciliar is Roxb.^
erioloma N. ab E, , Rottboellii N. ab E.^ ochreata N. ab E..
hirta Vahl. , {et ß cephalotes) , coeruJescens Steud,
III. GHRYSITRICHEAE.
Spica composita, infra apicem culmi erampens, squamis
dense imbricata aut nuda. Sub singula sqnama spicula raonoe-
ca, coustans e squamis mouandris in fasciculnm dispositis an-
gustis , et flore femineo ceutrali nudo.
19) Chondrachne R. Br. (N. ab E. in Herb. Lindl.). Spi-
ca communis imbricata.
Spec. Ch. articulala R. Br.
20) Chorizandra R. ßr. Spica communis nuda, uon in-
volucrata, sed culmo hiante obtecta.
Spec, Ch, cjrmbaria R, Br.
21) Chrijsithrijc V. Spica communis uuda, inrolucrata,
involucro rigide.
Spec. Chr. capensis L.
289
IV. S C I Fl P E A E.
Hermapliroditae. Spiculae undique imbricatae. Sqiiamu-
lae peii£Tnii aiit millae, aut discretae aiigiistae seiiformes vel
iiliformes floscnluin cingeiites, aut perlgynium brevc, cjathi-
lorme , membranaceum.
A, SQUAMAE SPICULAE BI TRIFARIAE.
a. Perigynium nulluni,
22) Dicitostylis P. de B. (ox parte). Spiculae subtrlfa-
liam imbricatae, molles, pauciflorae. Stylus biiidus, basi
subbnibosa persistente.
Spec. D. Micheliana {Cjperus MicheJianus Lin.) , pjgrnaen
{C/perus pjgmaeus Roiib,), haniulosa {Scirpus hamulosus
Steven.)
23) Ahildgaardia Valil. Spiculae torsione rhachillae tri-
i'ariae. Stylus trifidus , basi bulbosus , deciduus.
Spec. A. indica Vahl..^ RottboeJliana N. ab E. (^Cjperus mono-
stachyus Roltb.) , scirpoides N, ab E. in Herb. Lindl. , mono-
stachya Vahl. , compressa Presl. , javana N, ab E. , tristachya
f^ahl. ; — Eragrostis N. et Meyen, cjperoides {Gussonea cype-
roides Presl.) , pilosa {Schoenus pilosus VF'illd.).
b. Perigynium sctosum,
24) Chaetocyperus N. ab E. Spicula disticha, solitaria,
terminalis. Perigynii setae retrorsum denticulatae,
Spec. Ch. setaceiis {Cjperus setaceus Retz.) , polymorphus
{Scirpus capillaceus Michx. et Scirpus trichodes H. et K.).
B, SQUAMAE PLÜRIFARIAE.
a. Perigynium nullum»
25) Echinolytru7n Desv. Stylus bifidus, basi bulbosus,
deciduus. Caryopsis grosse ecMuata.
Spec, E. dipsaceum Desv, {Scirpus dipsaceus Rottb.)
9rBd. 3s Heft. ^ 19
290 -,-™_-
26) Fimbrtstylis ^ ahl. Stylus trlfidus , compressuSj basi
bnlbosuSj deciduus. Caiyopsis compressa, non cchiuata,
Spec. exam,
I. OH gostachjrae. — F. acuminata fahl., nutans
yahl. , polytriehoides Vahl. , bispicala N. et Mejen , schoenoi-
Jes Fahl.
IT. Umbellatae , slrnngyloslachyae. — F, trifurca IS.
ab E. , depauperata N. ab E, , nnnua Fahl. , puncticulata N.
ab E. , ferruginea Fahl, cum F. cornpressa H. et S. , mauri
tiana Tausch , cincla Av ab E. , podocarpa N. et Mejen , aspe-
ra N. ab E. , ovalis N. ab E. , rigidula N. ab E. , brizoides N.
nb E.^ graci/is li, Br. , parviflora R. Br. , pilosa Fahl. , VFigh-
tiana N. ob JF. , Rojeniana N. ab ZT., tomentosa F^ahl.., di-
phylla Fahl. , obtusifolia N. ab E. , elongata li, Br. , spadicea
f^ahl. , sterilis N. ab E.
in. Capitatae. — F. glomerata N. ob E. (Isolepis glo-
merata Schrod.^ , albicans VFight. , argentea Fahl.
IV. Gnniostac hj ae. — F. decora N. et Meyen , pal-
tescens (Scirpus pallescens Raxb.")^ carinata N.abE,^ dicho-
toma Fahl. , Ecklonü N. ab E. , aestivalis Fahl.
27) Trichelostijlis Lentih. Stjhis trifidns, basi bulbosus,
deciduus. Caryopsis tri^ona. (Squamao 4 — 8 fariae, cari-
iiatae.)
{Spec. exom. Tr. Ludxuigii (Fimbristjh's Ludwigii Steud.),
geminata N. ab E.^ autumnalis (Fimbristjlis) Fahl., tenella
(Scirpus tenellus Ro.vb.) , scobra N. ab E. , cinnamometorum
{Scirpus cinnamometorum Fahl.), complanata (Scirpus com-
planatus Fahl^., miliacea (Fimbristjlis Fahl.), tetragona
{Scirpus tetragonus Roxb.), <fuinquangularis (Scirpus Roxb.),
pentapterii N. ab E., globulosa (Scirpus globulnsi s Fohl, et
Fimbristjlis urnhellala Fahl.)., torta (^Scirpus dichotomus
Rottb.) , rhaetorhiza N. ab E. . obtusifolia (Scirpus obtusifolius
Fahl.) , latifolia N, ab E. , juncifomiis N. ab E. , capitata
(Finibrisfjlis capitata R. Br.)
28) fso/e/??>" R. Br. Stylus trifidus , basi subaequaJis, de-
ciduus. Caryopsis (liiioua aut plauornnvexa.
- 291
Spec. exam. Ts. prolifera R. Br,, conspersa Endl.y tenuis
Schrad. , Mejeniana N, ab E, , Eckloniana Schrad. , longifolia
N. abE.y bicolor Herb. Willd.^ ddoroslachja N. ab E , te-
nuissirna N. ab £,'. , setacea R. Hr. , fuscata N. et Mejen, Sa-
viana Seb, et Maur., riparia Schrad. .^ lepida N, ab E, , sub-
squarrosa Schrad, , perpusilla N. ab E. , chrysocarpa N. ab £".,
pallida N. ab E. , exilis N. ab E. , natans N. ab E. , Bergiana
Spr. , incomtula N. al> E., plebeja Schrad. , Hystrix Schrad,^
Echinidium N. ab E , sqiiarrosa {Scirpus Roxb ) , mesantha
N. ab E., supina R. Br.., commutata N. ab E, , decipiens N.
ab E. , lupulina N. ab E. , Rnylei N, ab E. , arliculata {Scirpus
Roxb.) , prolongata {Scirpus prolongatus Poir. , s.ibarticulatus
Roxb.)., repens N. ab E., nicnibranacea [Scirpus membrana-
eeus Ihunb."), nodosa R. Br.j trifida N. ab E. , capillaris
(Scirpus brevi/olius Bernhard. Scir/ms capillaceus Mühlenb.\
arenaria N. ab E. , Thouarsii (Scirpus Thonarsii Poir.) , den-
sa N. ab E. , gracilis {Scirpus capillaris R>ittb.) , barbata R,
Br. , ambigua N. ab E. , Holoschoenus Srhrad. , Thunbergii
Schrad.
29) Dichromena Rieh. (Bracteae basi coloratae.) Stylus
bifidus, basi dilatata persistens. Caryopsis' biconvexa, (rugd-
sa) styli basi lunata mucroiiata coronata.
Spec. D, erostris N. ab E. , Humboldtiana /V. ab E. , pura N.
ab E. , ciliata Vahl.
30) Eleogiton Link. Stylus bifidus , basi cum fructn coiu
tinuus, post casum mucronulum relinqueus, Caryopsis com
pressa, pedlcellata. Spicula solitaria, terminalis.
Spec. El. digitatus (Isolepis digitata IS. ab E. in Schrad.
Anal.) , dissolutus N. ab E. , longifoUus Endl. , curvulus N. ab
E, , fluitans Link. {Isolepis fluit ans Fahl.) , striatus N. ab E.
b. Perigynium cyathiforme^
31) Schoenidium N. ab E. Stylus bifidus, compressus
Perigynium^ sexdentatum. Caryopsis biconvexa, basi perigy-
mo cinrta.
19 *
292
Spect Seh. laterale {Schoenus lateralis Fahl, , Ficinia aph/lla
iV. ab E. in Endl. Atakta III.)
32) Ficinia Schrad. Stylus tiifidus. Perigyniiim trilo-
bum. Gary opsis tri goiia, perigynio stipata.
Spec, exam. F. scariosa {Scfioenus scatiosus f^ahl,"), ixioides
N. ab E. , picia et var. ß Filum N, ab E, , trimcata Schrad.,
semibracteata N. ab E. , gracilis Schrad. , antarctica N. ab E.
(Isolepis diabolica Schrad.) , acuminata N. ab E. {Scirpus acn-
minatus Steudel) , filamentosa N. ab E. {Isolepis fibrosa N.
ah E. in Lin.) , setiformis Schrad., contexta N. ab E. , involw
ta N. ab E, , filiformis Schrad. , iristachja N. ab E. {Isolepis
tn'stach/a Schrad.) , laciniata et var» paradoxa iV. ab E, (^Iso-
lepis Schrad.) j Ecklonea N. ab E. {Isolepis Steud. Schrad.),
brevifolia N. ab E. , bulbosa N. ab E. {Schoenus bulbosus L.),
pallida N. ab E. , capitellum N. ab E. {Schoenus Thbg.) , atrata
N. ab E. {Schoenus alratus Schrad.) , composita N. ab E. {Uy-
polepis composita N. ab E. in Lin.) , laevis N. ab E. , praeusta
N. ab E.
33) SicJcmannia N. ab E. Spicula audrogyna, apicp
mascula. Perigyuium cyathiforme , repaudnm, denticiilatum.
Stylus apiee trideutatus. Caryopsis perigynio et filamentis ca-
stratls stipata. Infioresceutia capituliformis , bracteato -ra-
diata.
Spec. S. radiata {Schoenus radiatus Thbg.)
c. Perigyiiium filiforme ^ setaceum^ ca-
pillarc»
34) MalacocJiaete N. ab E. (Pterolepis Schrad.) Perigyaii
setae lineares, membranaceae , pubesceutes aut ciliatae, de-
mum deciduae *).
Spec. M. latora N. et Meyen, riparia N. et Mejcn, lillorali.t
( Scirpus littoralis Schrad, ) , pectinata ( Scirpus peetinatus
Roxb.) , Pterolepis {Pterolepis scirpoidcs Schrad.)
*) Noniea Pterolepis in pariem tantumj specieruni quadrat.
, 293
35) Hymenochaetc P. de B. Perigyiiii setae filiformes,
molles, pubescentes, deciduae. Stylus trifidus.
Sfjec. //. haematodes N. et Mejen , rnaxima N, ab E.
36) Bli/smus Paiiz. Lrult . Perigjiiii setae filiformes , mol-
les , pubesccutes , persistentes. St} lus bifidus. Spiculae squa-
ma sutfultae.
Spec. Bl. compressus {Scirpus caricinus Schrad.)^ rufus (Scir-
pus carnpestris Roth.)
37) Trichophorum Rieh. Perigyuii setae sex, persi-
stentes, capillares, elongatae, squamam snperantes. Stylus
trifidus.
Spec. Tr. cyperinuTTi Pers.
38) Ertophorutn Liu. Perigynii setae plurimae, persi-
stentes, capillares, lougissimae, basi in fasciculos eollectae,
comam coustruentes. Stylus trifidus.
Spec. E. aJpinum L. , caespitosum Schrad. , vaginatuTn L. , ca-
pitalum Host. , pallidum N. ab E. , gracüe Roth. , polysta-
chjrum L. , angustifolium Schrad. , Firginicum VFilld. , como-
sum {Scirpus comosus Roxb.) , arundinaceum VFall.
39) Scirpus P. de B. Perig^ynii setae rigidae persistentes.
Stylus bi trifidus , aequalis , deciduus. Caryopsis bicon-
vexa, papillata.
Spec. exam. Sc. globiferus Fahl., lacustris L., Tabernaemon-
tani Gmel. , Mejenii N. ab E. , validus Fahl. , lanii Besser.^
debilis Miihlenb. , Luzonensis Presl. , juncoides Roxb. , VFall'i-
chii N. ab E. , chilensis N. et Mejen , pungens Fahl. , triqueter
L., americanus Micfix. , triangulatus Roxb. , javanus N. ab £".,
mucronatus L. , macrostachys Miihlenb. , marilimus L, , affi-
nis Ruth f syluaticus L. , radicans VFilld. , atrovirens Pursh,
brunneus Mühlenb. , glaucus N. et Mejen.
40) Scirpiditim N. ab E. Perigynii setae 1 — 3 graciles,
rigidulae, fngaces. Stylus trifidus, basi bulbosa persistente.
Caryopsis bieonvexa , laevis. (Spicula solitaria termiualis.)
Spec. Sc. aciculare (Scirpus acicularis Lin.) , nigrescena N, ab
E., tenue {Scirpus tenuis Willd.)
294.
41) Eieogenus IN. ab E. Perigyiiii setae rigidae, persi-
stentes, (in Ulla specie luillae). Stylus bifidus , bulbo baseos
ealloso in frnctu persistente. Caryopsis biconvexa, laevissima,
atra. (Spicula solitaria, terminalis.)
Spec El. ovatus (Eleocharis ovata Valil.)^ capitatus {Eleocha-
ris capitata Vahl.) , atropurpureus {Scirpus atropurpureus
Hetz, ptrigynio o.),
42) Eleocharis R. Br. Perigynii setae rigidae, persisten-
tes. Stylus bifidus aut triiidus , bulbo baseos suberoso rugoso
in frnctu persistente. Caryopsis obovata, biconvexa. (Spi-
cula solitaria, terjninalis.)
(Spec exarn. El. plunifnlia (Scirpus plani/olius Müklenb.) ^ tr-
traquetra N, ab E. , obtusa (Scirpus obtusus VP^illd.) , teneiis
(Scirpus tenuis fJ'Hld.')^ multicaulis (Scirpus Smith.), con-
stricla N. ab E. , rccurvata (Scirpus Puir.) , albibracteata N. et
Meyen , cosiulata N. et Mejen^ ochreala N. ab £", , poljmorpha
N. ab E. , sulcata N. ab E. , Baeothrion (Scirpus Ehrh ),
caespitosa (Scirpus L.') , palustris (Scirpus L.) , acuminata
(Scirpus Miihlenb.) , unigluniis Lk., biocrata iV. ab E , graci-
lis R. Br.
43) Limnocliloa P. de B. Perigynii setae rigidae, persi-
stentes. Stylus trifidus, bulbo baseos cartilagineo compresso
coloratoque in fiuctn persistente. (Spicula solitaria, termina-
lis , squamis pulclire spiralibus rigidulis.)
Spec. exrtm. L. limosa (Sc'rpus limosus Schrad.) , plantaginea
(Eleocharis Vahl.'), arliculata N. ab E. ^ fistulosa (Eleocharis
R. et Seh.) , obtusangula N. ab E. , media (Scirpus medius
Roxb.) , ucutangula ( Scirpus aculangulus Roxb.) , mutata
{Eleocharis Vahl.), quadr angulata (Scirpus quadrangulatus
Michx.\
\\ RHYNCHOSPOPiEAE.
Hermap hroditao aut sexu in eadem spicula discreto. Spi-
culae distichae, subnniflorae, rarissime pluriflorae, squamis
inferioribus minoribus sterilibus, Perigynium raro uulliun,
— 295
Heriiniqiie sciosuio persistous, aul ciipulaie. Caryepsis ro-
«rata , regniariter sculpta , rostrum ia plerisque diseretuiu.
A, STYLUS SIMPLEX.
44) Morisia N. ab E. SpicuJae monoecae. Stylus isim-
\>\yx. Perigynium imllum. Caryopsis rostro brevissimo tuber-
oiilifornii aut compresso , a basi styli lesiduo coiouata.
S/jec. M. capitata N. ab E. in VFight. Prodr. {Pf all. Cat. n.
3422 A.)
45) Haplostylis N. et Meyen. Spiculae monoecae. Sty-
lus Simplex. Perigynium setosum. Caryopsis acutata aut ia
rostri foimam attenuata , saepe marginata.
Spec. H. Mcjcnii N. ab E. , liahiensis N. ab E.
Subgeims Pterorrliynchium :
Spec. H. {Pt.) barbata {Schoenus barbatus Vuhl. , Seh. giobo-
sus RuJge, Scirpus macrostjlis Spr.) , Hurnboldtii {CItaetv-
spora pterocarpa H. et K,
46) Mitrospora N. ab E. (iu Meyeu it.) Spieiilae herma-
phroditae. Perigyuii setulae fugaces aut nullae. Stylus Sim-
plex apicere bideutatns. Caryopsis bulbo styli mitriformi cras-
so disi5reto coronata.
Spec. M. poljphylla {Rhynchospora poljphjUa Fahl. Sieb. Mar-
tin, n. 9.)
47) Calijptroslylis N. ab E. Spiculae hermapliroditae
basi apiceque steriles. Perigynii setae sex. Stylus simplex,
basi iucrassatus. Caryopsis compresso -hexagona, scrobicu-
lata , styli basi crassa calyptrata.
Spec. C. Rudgei {Schoenus ßoridus Rudge) , Gaudichaudii
N. ab E.
4-8) Cephaloschoenus N. ab E. Spiculae hermaphroditae.
Stylus simplex. Perigynium setosum, setis antrorsum deuti-
culatis aut hirsntis. Caryopsis styli basi persistente discreta-
que rostrata.
296 .
Spec. C. parvus N. abE., longisetis {Rhynchospora R. Bn,
globosus {Chaetospora globosa H. et K.) , Armeria N. ab E.
ienuirostris N. ab E. , Pseudo - Mariscus N. ab E. , pol/cepho-
lus {Wijnchnspora aurea Sieb, Martin, n. 8.) , zejlanicus N. ci
E. , articulatus {liJijnchospora articulata Roxb.), diuergei.-
N. ab E.
49) Biplochaetel^. abE. Spiciilae herraapliroditae , la-
si apiceque steriles. Stylus simplex. Perigynium duplex : ex
terius setosum, iuterius bisquamosum, cum fructu coalcs:ens.
Caryopsis compressa, styli basi articulo inserta aristata.
Spec. D. guianensis N, ab E. in Hb. Lindl.
50) CeratoscJiocnus N. ab E. Spiculae hermaplroditae,
basi apiceque steriles. Stylus simplex. Perigyuii squamae
quiuqne, cartilagiueae , augustae, fructui appressae, basi coii-
natae. Caryopsis compressa, basi styli articulo inserta prae-
longa iucurraque coronata.
Spec. C. corniculalus N. ab E, in Hb. Lindl.
B, STYLUS BI TRIFIDUS.
51) Spermodon P. de B. Spiculae polvgamae aut henna-
phroditae, uni pluriflorae. Stylus bitidus, basi bulbosus.
Perigyuium tubulosum, truncatum, cum basi fructus coiicres-
cens. Caryopsis apice bidentata, inter deiites bulbo styli su-
tnra recta discreto brevirostris.
Spec. Sp. setaceus P. de B. {Schoenus Vahi.) , edentuJus N. ah
E. in Hb. Lindl.
52) Haloschoenus N. ab E. in Hb. Lindl. Spiculae poly-
gamae. Stylus bifidns, basi bulbosa persistente. Perigynium
in flore indistinctum, in fructu qnadrilobum, breve, basi ad-
haerens. Caryopsis dura, trausversira rugosa, styli basi lu-
iiata mucronnlata.
Spec. H. sabulosus N. ab E. l. c. , capillaris l. c. , sparsus l. c,
{Sieb. Martin, n. 259. Rhjnchospora micrantha Hb. VFilld.
et Rh. poljphjlla Bert, in Hb. Kunth.) , pjgrnaeus l. c. {Sieb.
Agrostoth. n. 108.)
297
53) Echinoschoenus N. et Meycii. Spiculae polygamae.
Stylus bifidus. Pcri2;yniiim cartila^iiierim, cum basi fructus
coucretum, setis nullis. Caryopsis nucameutacea , veuoso-
ueryosa, styli basi persistente discretaque long;irostris.
Spec. E. triceps {Schoenus triceps VahU^.
54) Zosterosperm7im Pal. de B. Spiculae hermapTirodi-
tae, squamis superioribus sterilibus. Pei'igyuium uullum.
Stylus bifidus. Caryopsis complanata, styli basi persistente
utriuque sulcata rostrata.
Ger. US lielvisi'i auctoritate reccptum , cujus equidein speciem
nullam vidi.
bb) RhyncTiospora Valil. Spiculae polygamae. Stylus
bifidus. Perigynium setosum, setis rigidis denticulatis. Ca-
ryopsis styli basi persistente discretaque latirostrata. '
Spec. Rh. sparsa Vahl. , Kunlhii iV. ad E. {Galinia ferrüginea
Hb. TVilld.) , cephalotes Vähl. , sjlvatica N. ab E. (comata
Link?), setacea Vahl., Marisculus N. ab E., thjrsoidea N. et
Meyen, corymbifera N. ab E., surinarnensi's {Schoenus surina-
niensis Rottb.') , aurea Vahl., gracilis Vahl,, chinensis N. et
Meyen {VVall, Cat. n. S421.), laxa R, Br. , lavarum Gaudich.y
triflora Vahl., tenerrima N, ab E. (^Sieb, Agrostoth. n. 116.)
alba Vahl. (c. Var. fusca) , Thouarsii N. ab E. , leucocephala
N. et Mejen.
VI. GL AD IE AE.
Hermaphroditae (unius geueris dicliues). Spiculae disti-
clvae aut tri quadrifariam imbricatae , subuniflorae aut pau-
ciflorae, squamis iuferioribus sterilibus. Perigynium aut nul-
lum aut cupulare aut setosum. Caryopsis nucameutacea, lae-
vis aut irregulariter rugulosa, mutica aut continue rostrata.
A, SQUAMAE DISTICHAE AUT TRIFARIAE.
56) Baumea Gaud. Perigynium nullum. Stylus trifidus,
continuus. Nux rostro crasso liirsuto (styli basi superstite)
armata, colorata.
298
Spee. B. glomerata Gaudich.
51) Chapellicra IN. ab E. Perigyuium niillum. Stylus
trifidus, a basi crassissima persistente deciduus. Nnx erostris,
basi rostri couflueute iu yertice corticata.
Spec. Ch. iridifolia N. ab E.
58) Elynanthtis P. de B. Spiculae polygamae. Perigy-
nliun inillum. Stylus trifidus. Caryopsis tri tetragona, bul-
bo styli crasso discreto in angnlos fructus decurrente coronata.
Spec. exam, E. cuspidatus (^Schoenus Thunb.) , ^racilis N. ab
E. , cornpar (Schoenus Thbg.) , arenarius (^Scfioenus Schrad.),
viscosus (Schoenus Sehr ad. J , loreus N. ab E., anceps N. ab fe".,
auritus N. ab E. , sjlvaticus N. ab E, (^species omnes C. b. Sp.
incolunt.')
59) Schoenopsis P. de B. Perigynium nnlium. Stylus
trifidus cruribus integris, cum ovario articulo conjunctus. Nnx
mutica, pericarpio aequali. Semen laeve.
Genus a rne non examinatum.
60) Schoenus Pal de B. Perigynium nullum. Stylus tri-
fidus. Nux mutica aut raucronulata.
Spec. exam. Seh. nigricans L. , imberbis R. Dr. , ericetorum
R. Dr. , brevifolius R. Dr. , melanostachjs R. Dr. , punctatus
R. Dr. , falcatus R. Dr,
61) Trasi P. de B. Perigynium angustum, trialatum,
per angulos fructus iu basin styli persistentem rostriformem
procurrens. Stylus trifidus , basi contiuuns.
Genus a me non examinatum , an idem ac sequens ?
62) Machaerina Vahl. Perigynii setae tres, graciles,
breves, cum staminibus alternae, Stylus trifidus, basi bulbo-
sus. Nux trialata, bulbo styli rrasso trigono decurrente ro-
strata.
Spec. M. restioides Fahl. {Sieb. Martin, n. 2b2.)
63) Pleurachne Schrad. Perigynium cyathiforme, snbtri-
lobum. Stylus trifidus. Nux trigona, mucrouata, perigynio
stipata.
299
Speß. PI. sccunda SchracJ. (Schoenus secundus fahl.), Sieberi
Schrad.
64) /<7rÄ-/o«?a Schrad. *). Perigyiiii lamiuae trcs , planae,
apice tritidae lacinia media eloiigata, basi ciliatae, in liore
membrauaceae 5 in fructn rigidae. Nux trigona, laovis, styli
basi snbulata angnsta rostrata , pericarpio tenui ! Stauiina
cxteriora.
Spt^c. E. capensis Steud,
65) Chaetospora R. Br. Perigynii setao sex , rigidae,
persistentes , saepe plumosae. Nux globosa.
Spec. exam. Ch. ßexuosa {Schoenus ßexuosus Thbg.), JBur-
manni Schrad, , circinalis Sehr ad. ^ capillaceu (^Scliornus pu-
pillae fus Thbg.., villosa H. Dr., turhinala R. Dr., iinberbis
R. Br.
66) Plcurostachys Brong. Spiculae luferne steriles. Sty-
lus ad basin usqne bipartitus, deciduus. Perigynii setae sex,
plumulosac. Nux obtusa, lenticularis, in vertice delapsis sty-
lis bipunetata.
Spec, PI. Uruillei Brongn. , Gaudichaudii Brongn. , gramini-
folia Brongn.
67) Nomocilloa P. de B. Spiculae inferne steriles. S/y-
lus ad basiu lere bipartitus , ab OAario rostrato-attenuato deci-
duus. Perigynii setae sex, fructu breviores, compressae, hir-
tae aut plumuloso- ciliatae. Caryopsis in rostrum angustum
attennata. t
Spec. N. Orbigmana (Pleuroslachjs Brongn.), tenuiflora {Plcu-
rostachys Brongn.)
68) Strcblidia Link, t Perigyninm setosnm. Stylus trili-
dus, basi disciformi secedens. Nux trigona, truncata, cum
mucrone brevissimo.
Spec. Str. ferruginea Link {Schoenus ferrugineus Lin.)
*) Eckloniae nomen, cum gemis alterum ex Algarum fainilia existat,
Ecklonio nos(ro a cl. Hornemanno prius, quam .schraderianum
hoc innotuerit, dicatum, Iioc loco cum alio est comnnitandum.
300 — "
69) Carpha R. Br. Perigynii setae 3 — 6 , elongatae plu-
mosae aut autrorsum hispidulae. Stylus elougatus trifidus.
Caryopsis triquetra, in stylum cuspidata.
Spec. C. deusta R. Br. , Urvüleana Gaudich. , Aubertü N. ab
E. , hexandra N. ab E. {in Fl. Cap.)
70) AsterocJiaete N. ab E. Perigyninm setosum/ Stylus
trifidus. Nux trigoua pericarpio tenui, mucrouata. Spiculae
glomeratae, pauciflorae, squamis suffultae.
Spec. A. glomerata {Schoenus glomeratus Thbg.) , angustifolia
N. ab E. , capitellata N. ab E. (in FL Cap.)
71) Cyathocoma N. ab E. Perigyniiim membranaceum,
margine in setas sex capillares excurrens. Stamina tria.
Stylus trifidus , basi bulbosus , ovario contiuuus.
Spec. C. Ecklonü N. ab E. {in Fl. Cap.)
72) Buekia N. ab E. Perigynium basi cartilagineum, tri-
lobum, cinctum setis subseuis gracilibus fiexuosis deciduis.
Stamina tria, filamentis persistentibus. Stylus bi- — trifidus
ramis bifidis, basi bulbosa crassa persistente. Nux obtuse tri-
gona, basi styli crassa rugosa obtusa coronata, a perigynio
decidna (opaca).
Spec. B. punctoria (Schoenus punctorius Vahl.')
73) Oreobolus R. Br. Flores dicliui. Perigynium sex-
partitum, cartilagineum , post delapsum fructum persistens.
Nux crustaeea. Spicula in scapis solitaria, squamis duabus
exterioribus gluraam bivalyem exhibentibus , tertia interiori *).
Spec. O. Pumilio R. Br. , obtusangulus Gaudich. {Species a
me non visae.)
B, SQUAMAE PLURIFARIAE.
74) uirthrostijlis R. Br. Perigynium nuUum. Stylus tri-
fidus; ovario articulo conjuuctus. Nux trigoua.
Spec. A. aphjlla R. Br.
*) An inter Scleriaceas?
301
75) Cladtum Browne. Perigyniuni nnllum. Stylns bifidns,
crnribus hifidis aut trifidis.' Nux mncroniilata , pericarpio api-
com versus incrassato snboroso. Semen lacve.
Spec. exam. Cl. triglomeralum N. ab E. QScleria triglomerata
Michx.), (fuadrangulare N. abE., germanicum Swartz.^ ha-
hiense N. ab E. , leptostachjum N. ab E. , chinense N. ab E.y
leretifolium R. Br. , glomeratum R. Br., Filum R. Br., du-
biujn Sieb. {Agrostoth. n. 5.)
76) GaJinia Forster. Perigyniiim unllnm. Stylus bifidns
^ cruribus bifidis (raro simplicibus). Nnx mncronulata. Semen
transrersim rugosnm. Stamina 3 — 6.
t Spec. exam. G. leucosperma R. Br. , tristis N. ab E,
^' 77) Lamprocarya R. ßr. Pcrigynium nullum. Stylus
trifidus. Nux in stylum cuspidata , pericarpio , apicem versus
incrassato. Semen laeve. Stamina deflorata persisteutia elon-
gata 3 , 4 , 5 , 6.
Spec. exam. L. asper a R. Br.
78) Melachne Scbrad. Perigynium uuUum. Stylns friß-
dus. Nux oblongo-trigoua, mutica, pericarpio duro aequali.
Semen laeye. Stamina 4 , deflorata elongata corrugata.
Spec. exam. M. Sieberi Schrad. {Sieb. Agrostoth. n, 35.)
79) Morelotia Brongn. (Gaudich. Voy. I. p. 416. t. 28.).
Perigynium nnllum. Stylus trilidus. Nux mutica, ovalis,
frisulca. Stamina deflorata persistentia, elongata, torta.
Spec, (a me non visa) M. gahniaeformis Gaudich.
80) Evandra R. Br. Perigynium nullum. Stylus tritidus.
Nux cylindracea , crustacea. Semen laeve. Stamina 12.
Species in R. Br, Prodr. Fl. Nov. Holl. , « me non Wisae.
81) Caustts R. ßr. Perigynium nullum. Stylus 3 — 4-
lidus, basi bulbosus. Nux ovata, ventricosa, bulbo styli co-
ronata. Stamina 3-— 5.
Spec, exarn. C. penlandra R. Br. {Sieb. Agrostolfi, n. 13.)
302
82) Sclerochaetiutn N. ab E. (Linnaea VU. p. 511.)
Perigyninm anmiliforme , sexsetum, anmilo in fnictu noduloso.
Nux trigona, mucroimlata, pericarpio tenui.
Spec. Seh. involucratum {Lepidosperma involucratum Schrad.
Schoenus Thbg.) , Rottboellii {Lepidosperma Rottboellii Schrad.
Schoenus Roltb ) , thermale. (JLepidnspernia thermale Schrad,
Schoenus Thbg.)
83) Lepidosperma Lab. Perigynii squamae 5 — 6, pla-
niusculae, chartaceo - cartilagiueae , basi connatae, persisten->
tes. Stylus trlfiiliis. Nux submntica. (Stamiiia 3.)
Spec, exam. L. flexuosum R. Br. , gladlatum Labill. , lineare
R. Br, , tetragonum Labill. , chinense N. et Mejen.
VII. SGL ER IE AE.
Diclines. Spiculae femineae nniflorae. Caryopsis nnca-
meufacea, nuda, aut perigyuio pateriformi lobato ciucta.
84) Scleria Ber^. Nux perigynio lobato ant repando
ciucta.
A. Squamae spicularum conformes Cnec infimae alato-ca-
rinatae.
1) Spiculae masculae et femineae in diversis partibus inflo-
rescentiae positae , solitariae.
Spec. Sei, oryzoides Presl., brncteota Sw , abortiva N.
abE.
2) Spictilae gemi7iatae, altera mascula altera feminea.
a. Styli basis mucrouiforinis, plerumque nigricans, demiim
decidua. Hypogynium latum, coriaceum, setoso - trilobum. (Lo-
bulus vaginariim elongatus, herbaceus. Spiciüae masculae
multiflorae.
Spec. Sei. mitis Siv. , racemosa Poir. , microcorpa N. ab
E. in Hb. Lindl.
b. Styli basis concolor, brevis, persistens, mucroni- aut
papilliformis.
a. Hypogynium membranaceo - chartaceum, integrum, vel
repando -trUobnm, uec profunde divisum (Lobulus oppositifolius
nuUus.).
_ 303
«. i. Folia alterna.
-|- Vaginae exalatac.
S/,ec, ScL divaricata N. ab fe*. , latifolia Sw., reflexa
Kunth., flagellum Siu.
^ — |- V'aginae alaiae.
Spec. Sei. trialata Poir.
(t. 2. P'olia verticillato - tenia.
Spec. Sei. sumatrensis Sw. , scrobiculata N. ab E.
ß, Hypogi'nium profunde trilobum aut (rifidum.
ß. 1. Nux laevis aut luberculaia.
-f- Vaginae exalatae.
Spec. Sei. sciiidens N. ab E. , Sieberi N. ab E. , angusta
N. ab E., androgjna N. ab E., ovuligcra N, ob E. , laevis
mild. , lilhosperrnu fVitld. {tenuis Hetz.)
4- -f- Vaginae alatae.
Spec. Sei. rnelaleuca Reichenb. , inargaritifera /t. Br, ^et
far. nielanocarpa) , testacea iV. ab E. , hebeearpha N,
ab K.
ß. 2. Nux scrobiculata , rugosa , vel cancellaia.
Spec. Sei. distans R. Br,., ciliaris N. ab E. , tessellota
Vf^illd. , Timor ensis N. ab E, , reticularis Michx.
B. Sqtiamae spicularwn infimae majores , alato - carinataBy
involucru7n exhibentes.
Spec. Sei, nolopteru JS. üb E.
85) Cylindropus ]N. ab E. Nux perigyuio arcto cjlindrico
truncato basi coustricta.
Spec. C. junciforniis N. ab E. {in Hb. Lindl. Ceylon.)
86) Hj/poporum N. ab E. Perigynium nulluni. Nux nu-
da, basi trigona, lateribus porosis, punctatis, aut sulcatis.
Spec, H, verticillaturn {Seieria verticillata VFilld.) , pjgmaeum
(Sei. pjgmaea R. Br.), capitatum N. ab E., hirtellum {Sei.
hirtella Siu.) , huinile N. ab E. , interruptum {Sei. interrupta
Rieh.), diffusum {Sei. diffusa Michx.), pergracile N. ab E,, ca'
pillare {Sei. capillaris R. Br.) ^ Sieberi N. ab E. {Sieb. Agro-
stolh. n. 97.), annulare N. ab E. , purpurascens {Sei, purpu-
rasce.ns Poir.)
304
87) Becquerela Brongn, Nux disco circulari basi cincta,
trigono depressa aut lenticularis.
Spec. B. cymosa Brongn., glomerulata Brongn. (a me non*
visae.)
88) Lagenocarpus N. ab E. Nux lageniformis , basi nu-
da, squamis sex interioribus majoribus patulis floriformibus
ciucta.
Spec. L. guianensis N. ab E. {in Hb. Lindh)
89) Diplacriim R. Br. Perigynium proprium nuUum aut
disciforme. Nux globosa, squamis binis superioribus persi-
stentibus inclusa.
Spec. exam. D. zeylanicum N. ab E, (in Hrb. Lindl.)
90) Calyptrocarija N. ab E. Spiculae inferiores mascu-
lae 5-audrae, superiores femineae. PeriantMum quinqne-.
valve, valvulis duabus infimis minoribus sqiiamae communi
contrariis.
Spec. C. angusti/olia N. ab E. in Hb. Lindl. , bicolor N. ab 'E, ■
l. c, fragifera {Schoenus fragiferus Rudge)^ brevicaulis Hb.
Kunth.
VIII. £ L Y N E A E.
Diclines. Spiculae compositae, squamis nndique disti-
cheve imbricatis, flosculum unum unisexualem aut duos dicli-
nes, plerumque valvatos, tegentibus. Pcrigjnium proprium
nullum. Caryopsis , plerumque rostrata. Stylus (in speciebus
cognitis) trifidus.
91) Elyna Schrad. Spicula solitaria, terminalis. Squa-
mae biflorae, audrogynae. Flosculi univalves; inferioils (fe-
mineique) sqiiama ad axin incumbente, squamam masculam
angustiorem et obliquam amplectente.
Spec. E. spicata Schrad.
92) Kohresia Willd. Spiculae aggregatae , diclines.
Squamulae propriae flosculi feminei binae, masculi juillae,
Spec. K, laxa N. ab E. , cyperiim Willd.
i
305
93) Trilepü N. ab E. Spiculae aggTegatao diclines.
Squamulae propriae flosculi femhici et raasciili siujrulac aut
biuao.
Spec. Tr. üojleana N. ab E. , Lhotzkiana N. ab E.
94) Aulacorhynchus N. ab E. Spicnlae ag-gregatac
didiues, squaniis distichis; tVmineaP axillares, apice uniflorae.
Squamulae propriae iiullae. Utriculus styli basi trisulca per-
sistente rostratus.
Spec. A. erinifolius N. ab E. {Fl. Cap. et Hb. Reg. Bcr.)
IX. CARICEAE.
Diclines. Caryopsis tota perij^ynio inclusa.
95) Schocnojcyphinm N. ab E. Perigyuinm a squama {c-
ininea durescente ortum, caryopsin et pedunculnm spiculae
mascolae includeus ; proprium uullum,
Spec. Seh. Thunbergü N. ab E. {Cor ex capensis Thunh.) y cn-
pense N. ab E.
96) Carex Lin. Caryopsis intra perigynium proprium
absque seta,
a) Ft'gnea, Stylus bifidus. }
h)Care:v. Stylus tritidus. $ ^P''' '''^^'^^^'^''^'^''
97) Uncinm Pers. Seta hypogyua intra pcrigynium pro-
prium, saepe hamata.
Spec. U. nmllifaria N. ab E., phleoides IVdld., angusla N.
ab E., scaberrima N. ab E. , nrpalensis N. ab E., Cumin-Ü
N. ab E.
GENERA DUBIA.
98) Mapania Aubh (Guiau. t. 17.) Spiculae capitatae in-
volucio lato triphyllo ciuctae, uudique imbricatae? squamis
sex lanceolatis sub fructu patentibus. Stylus trifidus. Ca-
ryopsis trigona, pedicellata. Culmi aphylli, basi squarais im-
bricati. Involucruro patons, speciosum.
«r Bd, 35 Heft. 20
306
99) Tefraria Ful de BeRMT. (Octandria )
100) Catagißtia Pal. do BoaTiv. (intfr Eljneas,) *'
101) niaphora Lour.
102) Opetiola Gacrtn. Diocca. Mascnla plauta ignota.
Femina: spicula in scapo radicali ochrcato (?) solitaria, cyliu-
drica, multiflora. Squamac subulatae, ranltifariae; dnae in-
feriores majores. Rhachis crassa, scrobicnlata. Perij^yninm
nnllvim. Caryopsis globosa, vertice nmltilirata.
Gaerln. de Fr. T. p. 14. /. 2.
Inter Scirpeas refereuda esse videtur. Sed latent plurima.
Stylus , nee stamina usqnam inventa. Scapos quos dixit b.
Gaertnerus, anne potius radii iimbellae, lon^o invohicro
rinctae et infra involiicnim abscissae? Infer Elyneas posiiit
Pal. de B.
Einige
Notate über Gräser
aus dem
Königlichen Herbarium zu Berlin
von
F. L. Thiele,
1) Eine noch unbeschriebene Art Panicum befindet sirh
im Herbario "Willdcnowiano p. 1832:
Panicum violaceum Klein, caxillbns bifloris; valvnlis ca-
rinatis obtusis, altera tertia parte breviore; flosculis 2 et (^
globosis nervoso - striatis ; panicula capillari virgata basi con-
ferta. Gramen totnm coloratum riolacenm. Culmus basi dif-
fusus, radicaus, ramosissimus (Klein). — u4.ira violacea
I Willd. 1. c. , panicula ovata, spicnlis bifloris obtusis, culmo
adscendente ramoso (Willd.) — Habitat in agris oryzaceis
Indiae orientalis (Klein).
2) Panicum stcnocladitim Trin ! Icon. 2. t. 240. und P.
suhulatum Spr. ! Syst. 1. p. 319. sind, nach den in nnsern
Herbarien vorhandenen Original - Exemplaren zu vereinigen.
3) Panicum ßuitans Sieb. herb. Aegypt. Unser Exem-
plar ist P. Cr US galli L.
4) Panicum numidianum Sieb. herb. Aegypt. ist, nach
ij unserm Exemplar , P. hrizoides Lam. , dagegen ist , wie be-
20 *
310
21) Andropogon festucoides Presl! in Reliq. Haeuk. 1.
I». 340. ist And, muricutus P»etz.
22) Andropogon NeesiilLv'n\\ (herb, borol. a:eu.) ist inil,
And, tenellus Fresll Reliq. Haenk. 1. p. 335. (And. dehilia
Kuiith Agrost. p. 448.) zu vereiuigen.
23) Rottboellia setosa Trefil. \%i RottboeUia coeloraelih
Forst.
24) Nachträgliche Bcstiminnug Mexicanischer Griisei von
Schiede und Deppe. Linuaea VI. p. 40 und 41.
No. 901. ist Depretzm nie.vicana Kuuth.
- 941. - Andropogon laguroides DC;
- 944. - Leersi'a mejcicana Kuntl«.
950. - Pappophorutn alopecuroideum Vahl. Syinb.
bot. t. 51.
- 953. - Ischaemum latifolium Kunth.
- 954. - Ischaemum htspidum Kuuth.
- 955. - Berchtoldi'a bromoides Presl. Reliq. Haenk.
1. t. 43.
- 957. - Aegopogon unisetus R. Seh.
rf:h-M'
Pfl a n z e ii v erkauf
u 11 d e i n i g e
Bemerkungen über die Rutheiische Flora
der Niederlaiisit/.
vom
Apotheker Rabenhorst In Luckau,
»^eit eiuiger Zeh biu ich beschäftigt mit der Bearbeitung einer
Flora Lusatiae iiiferioris exsiccata. Die Zeit, welche eine
solche Arbeit aber fordert, ist so ausserordentlich, dass ein
_regelm^ssiges Erscheinen derselben bei meinen vielfachen äu-
sseru JBerufsgeschäften durchaus unmöglich wäre. Gleichwohl
ist die Arbeit bis zu einem gewissen Grade gediehen, und das
veranlasst mich, den Liebhabern der INiederlausitzer Flora
Centurieu, cuthaltend Pilanzcu aus allen vier und zwanzig
Klassen des L. Sexualsjstems gegen portofreie Einsendung von
4 Thalefii für die ganze nud 2| Thlr. für die halbe Centurie zu
überlassen. Jeder Pflanze ist ein ganz genauer Standort beige-
fügt, und es möchte auf diese Alt ergänzt werden, was der
Fi^ora v<jn Ruthe (Flora der Mark Brandenburg und der Nicder-
lausitz) fehlt. Dieses Werk, das sich bereits der zweiten Auf-
lage erfreuete, ist gewiss eben so brauchbai , wie es mangel-
haft ist. Brauchbar für den Anfänger würde es sejn , wenn
der verdienstvolle Verf. die Standöiter ausser der Berliner Um-
312
gegend im Allgemeiueu nnd insbesondere für die Niederlansitz
genauer citirt hätte.
Man ersieht aus den citirten Standörtern , dass der Verf.
in Berlin lebt; er hätte dann aber unterlassen sollen, eine Flo-
ra einer Provinz zu schreiben , die sein Fuss gewiss nur sehr
wenig betreten hat.
Zwar sind mehrere für die Niederlausitz seltene Pflanzen
namhaft gemacht, indess eine bei weitem grössere Zahl nicht
angeführt , und noch so manche andere ist in dem ganzen Wer-
ke nicht einmal angedeutet. Die bei den angeführten Pflanzen
citirten Standörtor sind aber so unbestimmt und oberflächlich,
dass es namentlich dem Anfänger, für den es doch eigentlich
nur bestimmt ist, gewiss sehr schwer fallen möchte, eine
Pflanze dort, wo sie der Verf. citirt, aufzufinden. So heisst
es z. B. bei Tulipa, Eiica Tetralix, Lascrpitium latifolium,
Potentilla norwegica, Mercurialis perennis, Isuardia, Myrica
u. m. a. schlechtweg ^Luckau'. Ich bin ganz fest überzeugt,
dass der Verf. selbst sie dort nicht auffinden möchte, denn sie
wachsen ein leidliches Stückchen von Luckau. Andere sind
<als in der Niederlausitz gar nicht gedacht, z, B. Leersia orv-
zoides Swartz , Auagallis coerulea Schreber , Viola stagnina
Kit., Prunus iusiticia, Potentilla alba, supina, die Anemonen,
Nigella arvensis, Adonis miniata Jacq., Trollius, Stachys
anmia, PruncUa grandiflora, Thlaspi campestre, Geranium
dissectum , Cytisus nigricans , Tetragonolobus siliquosus Roth,
Althaea officinalis , Scabiosa canescens W. et K. , Trapa na-
tahs, Galium rotundifolium, Moenchia quaternella Ehrhart,
Gl anx maritima, Arenaria marina, Galeopsis grandiflora, Leo-
nurus Marrubiastrum , Laserpitium prlltheuicum , Sanicula
europaea, Inula Helenium, Carex tomentosa, Alnus incana,
Oipsacus sylvestris, Saponaria officinalis, Vaccaria, Silene
gallica, uoctiflora, chlorantha, Sodum album, Vinca minor,
ATalva crispa, Linnaea, Galinsogea u, v. v. a.
513
Vinca minor ist in der Gahroerheide gewiss uicLt auge-
pliauzt, vielleicht bei Kakusdorf, doch jetzt auch da wild zu
neimeii. Es liesse sich dies eher vom Hclleborus sagen, der
nach dem Verf. nur am Schwiclimgssee vorkommen soll, und
von dem Galanthus und Leucojum vernum , welches sich auch
in den Pelkwitzer, Wierichsdorfer Grasgärten tiudet, behaup-
ten. Hierher gehört auch Verbascnm phoeniceum L. , das sich
in einigen Garten um Luckau eben so scheinbar verwildert fin-
det; so auch glaube ich sicherlich, dass die hier bei Riedebeck
und einigen andern Orten auf Schutthaufen wachsende Malva
crispa gleich der inWildau auf der Kirchmauer wachsenden Ga-
linsogea parviflora W. sich aus irgend einem Blumengarten
nach hier verloren haben, ihren Boden fanden und gedeihen seit
nicht zu ermittelnden Zeiten, denn keiner der Einwohner erin-
nert sich, sie je in einem Garten gezogen zu haben. Von
Helianthus tuberosus, Tanacetum Balsamita und Hesperis ma-
tronalis lässt sich wohl dasselbe sagen, ersterer wird vom Verf.
nur als augebaut citirt, letztere beiden gar nicht erwähnt.
Sie kommen in den Gärten (Gras- und Baiimgärten) fast aller
Dörfer so verwildert vor, wie Galanthus, Aquilegia u. m. a. ;
augebaut allerdings , aber wann ? sie gedeihen ohne dass ein
Mensch sich um sie kümmere !
Dergleichen Pllanzen, deren Heimath in der betreffenden
Proviuz fraglich ist, bilden die Skrupel, die bei Abfassung
einer Flora jedem entgegen treten müssten, der, nicht mit blin-
der Hast alles ergreift , alles das für sein Eigcuthum hält , was
ihm doch nicht gehört. Die Frage, ist die Pflanze in der Pro-
vinz zu Hause? ist so kritisch, dass sie noch von keinem Verf.
oder doch nur von sehr wenigen genügend beautw ortet wurde.
Betrachten wir den Werth, den die eiuzehien Floren für die
Pflanzeukund^', namentlich für die Phvtographie haben, so wird
es uus einleuchten, dass diese Frage von grösster Wichtigkeit
ist. Sie sollte daher aber auch vor der Bearbeitung einer Flora
%u
mir^rosstcr Strenge geprüft und beantwortet yi'erdeu; hidess
seheii wir in den meisten Floren eine gewisse Willkühr , die di<;
Zähl der Bürger vermehrt oder verringert. Ich kann mich
für jetzt jedoch nicht weitw in Erörterung dieser Frage einlas*
i^'en , und kehre zu Rnthe's Flora zurück , wo ich unter so uiau^
chen vorzüglich noch zu hemerken finde, dass die Polygaia
amarä nicht solche seja kann, weil sie in der ganzen Nieder-
lausiiz nicht vorkommt, entweder amarella Rchb. oder uligi-r
nosä Rchb. gemeint ist, die sich beide auf moorigen Wiesen
bei Waniuchen , Trebbinchen , Niewitz finden ; dass ferner das
Thalictrnm vaginatum Desf. wahrscheinlich zur Flora gehört,
wie eine zweijcährige Beobachtung desselben auf den Wiesen
unweit Gehren mich versichert, (wenn es auch nur als Varietät ]
zu betrachten ist, so ist es wegen der Beständigkeit seiner
Charactere doch wohl der Berücksichtigung werth) ; und dass
endlich, wenn diese stiefmütterliche Behandlung der Nieder-
lausitzer Flora auch auf irgend eine Weise ihre Entschuldigung ',
findet, es aber doch gewiss auf keine Weise zu entschuldigen
ist V dass sich in der ganzen Cryptogamia nicht ein einzig-es
Citat für die Niederlausitz findet. Hier auch die Einzelheiten
durchzugehen, würde mich bei dem reichen Schatz, den die
Niederlausitz auch hierin aufzuweisen hat, für jetzt zu weit
führen , und ich behalte es mir vor , si qua fata sinaut , später
hierüber eiüe ausführliche Arbeit zu liefern.
•rrft
D E
ANONACEIS BRASILIENSIBÜS
HERBARII REGII BEROLINENSIS
AÜCTORE
D. F. L. DE SCHLECHTEJSDAL.
ANONAGEAE.
ROLLINIA Ang. St. Hilaire.
ÜTeneris doctissimus exstructor florem dicit compositum e tribus
sepalis sexque petalis iu corpus trialatum couferruminatis ; cele-
berrirai autem patris studiosissimus filius Alphonsus De Can-
dollc tripetalam aestimat corollam iu Tractatu de Auonaceis
uuper edito *), cujus vero seuteutiae adsentire nequimus, quum
optime iuterdum iu conspectum veuiant petalaö, iuferue con-
ferrnminata quorum tria interiora exalata , tria exteriora alam
fercutia , nt ex. gr. iu R. salicifolia vidimus ; aliis iu speciebus
tria tautum petala adesse videutur, quod tameu a statu sicco,'
aut ab aetate juvenili florum pendere possit. Genus in Flora
Brasiliae meridionalis tribus primum exsurgens speciebus,
quarta jam iudicata, a Caudollio filio uovis quiuque speciebus
*) Memoire s. I. fara. des Anonacees et eu particulier sur les espfe-
ces du pays des Birmans. Genive 1832. 4to. (Extr. d. Mem. de
1. Sog. d. Phys. et d'liist. nat. de GeuöveO In pag, 23 characterem
reiormatum profert.
316 —
augetur, tres addimus liisce novcm et ad duodecim specienim
nrnnerum ducimus geuus. Sequentes vero contiuet Herbarium
Regium, qiiatiior jam notas totidemqne nunc public! juris fa-
cieudas.
1) Rollinia Sieheri Alph. De C. Annou. p. 24. t. 2.
f. B.
2) Rollinia longifolia St. Hil. Fl. Bras. 1. p. 29. t. 5.
— In Brasilia leg". Sellow. — Folia in speciminibus traus-
missis ad sumninm 4 p. sunt louga nunqnam vero polliee latiora.
Reliqua optime louveniuut.
3) Rollinia parvißora St, Hil. 1. c. p. 30. lu Brasi-
lia iu viciuia nrbis Rio Janeiro leg. Sellow.
4) Rollinia fagifolia St. Hil. 1. c. p. 29.? — Frutex
arborescens 12 — 15 - pedalis, in collibus sylvaticis prope Rio
Janeiro Decbr. Hörens lectus. ^uamvis pluribus eonveniunt
notis cum planta Hilariana dno nostra specimina, recedunt fo-
liis snpra praeter nervum glabris, basi foliorum acuta (de qua
tacet Hilarius , quam vero obtnsam credimus , qnum folia ovata
dicantnr) petiolis tantum bilincaribns.
5) Rollinia rugulosa n. sp. , ramulis petiolis nervis
adpresse puberulis, foliis late lanceolatis, obtuse acumiuatis,
utrinque snbglabris subtus lucidis ; pedunculis subgeminis, api-
ce iucrassatis, cum calrce rugnlosis et puberulis, corollae
furfuraceae alis obtusissimis obovatis. — In Brasilia Sellow.
Ad antecedentem Asrma foliorum accedit, omni reliqua nota
autem recedit. Folia maxima,2| — 2| p. longa, pollicem iu
medio lata, petiolo iusident bilineari, pagina superior in siccis
obscura et opaca, glabra apparet sed oculo armato inspecta
pilos ostendit minimos yalde disperses et adpressos, quos aetate
perdit, sed uervus medins impressus piiberulus est; pagina in-
fera dilutior et lucida nervo' raedio et nervis paucis ]»rimarii9
(circiter sex utrinsccns) pröminnlis notata, non minus gJabra
— 317
Tidetnr sed pauci lentis opc lonspirluntinl pili brovos, adpressi,
valde dispers!, in nervo conferti. Pedunciilos 4 — 5 lin. longos
plernmque pendnlos vidimus nunc solitarios nuncgeminos, sem-
per apice sensim dilatatos, nigricantes, tenniter rugnlosos et
pilis brevibus plus minus vestitos, bracteola minuta pubente in
medio munitos. Florum maximoriun alae a peduuculo 4 IIu.
sunt longae, 2 lin. latae. Sepala triaugularia acuta, nigri-
cantia, lineam longa, margine ciliolata, ceterum rugnlosa et
puberula, quum omni modo cum peduuculo natura sua couve-
niaut melius pro sepalis quam pro petalis sunt habenda. Frn-
ctus non visns. Specimina adsunt duo.
6) Rollinia salicifolia n, sp., ramulis petiolis (inter-
dum et nervis) pnberulis; foliis lanceolatis v. oblonge lanceola-
tis, obtusinsculis, glabris, marginatis, ciliolatis (junioribus sal-
tem), opacis , pedunculis subgeminis apice incrassatis adpres-
so- pnberulis, corollae subsericeae alis spathulato - obovatis
patentissimis. — In Brasilia australiori legit Sellow , in insu-
la Stae Catharinae Brasiliae de Chamisso.
Sunt nobis rami iterum ramosi epidermide grisco-fusces-
cente et tenniter longitudinaliter rimulosa frequentibusqne lenti-
cellis suborbicularibus tecta vestiti , teretes, flexuosi, adultiores
glabri, novelli pilis brevibus patulis sparsis puberuli. Folia
lanceolata aut oblonge -lanceolata basi in petiolum atteuuata
apice obtusinscula subtus sabglauca, utriuque glabra, nervo
venisque utrinsecus subduodenis prominentibus, subreticnlato-
venosa, nervo tenni marginaii ciucta, 2| — 4 p. longa, 9 —
15 lin. lata, petiolo 2 — 4 1. longo, intus canaliculato , extus
convexo pubernlo innixa, utriuque sunt glabra et opaca, pun-
ctis minutis pellucidis crebris insignia, subtus forsan glauces-
centia, nervo in junioribus pubernlo, margine iisdem pilis cilio-
lato. Pednncnli 6 — 8 lin. longi , sursum paululum incrassati,
saepius gemini , et deorsum turvati, densius puberuli. Sepala
semirotnnda breviter obfnse acuminata puberula. margine «iiibvil-
318
losa. Petalornm alae 4 lin. longae , 3 apice latae , subsericeae.
Fnictns non visus. — Specimiiia Chamissouis charactere re-
cednut exsiccationc orto, habent enim folia magis discolora,
quornm pagina iufera glauca, supera obscurius viridis.
7) Rollinia emarginata u. sp. , ramnlis pedmienlis,
petiolis uervisqiie subtus adpresso - piiberulis ; foliis ovalibiis
ellipticlsve utrinque obtusis aut basi acutinsculis , apice saopis-
sime eraargiiiatis, raarginatis, utriuque subglabris atquc opacis ;
pedunciilis subsolitariis subaeqiialibus ; corollae subfurfiiraceo -
puberulae alis obovato-rotnndis. — In Brasilia moridioiiali
pluribus legit locis Sellowius.
Rami teretes strieti ramosissimi , opidermide fasca leuticel-
lis creberrimis sübrotundis cinnamomcis exaspcrata et densis-
«ime at tenuiter loiigitiidinaliterque corriigata sunt tecti. Folia
in siccis glancescentia apparent , snnt vero magnitudine valde
variabilia, alia e minimis ad basin ramuloTum 9 lin longa et
61. snnt lata, alia 22 1. longa 10 1. lata, alia 2 p. longa et
9 lin. lata, alia 2| p. longa poUicemque lata reperiuntnr, insi-
dent petiolo 2 — 4 1. longo, snpra canaliculato , snbtns cou-
vexo; nervus medius snbtns prominet; veuae primariae debiles
variabili nnmero mox in rete venosum transennt , quod in ntra-
que pagiua promiunlum, margo s. nervus raarginalis snbtns
prominet. Utraque pagina in adultis foliis glabra, in jnniori-
bns antem infera pilis minutis adpressis lentis ope tantum con-
spiciendis est instructa. Pedunculi 6 — 10 lin. longi, deor-
sum curvati, vix snrsum iucrassati. Sepala brevia triangu-
laria acuta , inferne puberula apice albido - villosa. Petalornm
alae maxiraae 34 1. longae 3 1. latae patentes. Fructns glo-
bosus pollicaris et major, caruosns , junior siccns , e plurimis
acinis compositus videtur Rubonun fructus adinstar, laevis ve-
ro videtur nee tnberculatus in statu recenti tarn immaturo quam
maturo.
__ ^l^
8) Rollinia laurifolia u. sp., ramulis ultimis, petio-
lis , peduutiilis, nervo utrinque venisque supra (vix reliqiia
superficie) teunissime adpresso - siibfurfuraceo - puberulis , Ho-
ribiis pagiuaque foliorura infera pube tcuulssima deiisiori ar-
gillacci coloris obductis; foliis oblongo-ellipticis acuminatis,
basi obtusiusciilis , pedimciilis siibtcrnis, rugulosis, apice In-
crassatis, pctiolo ter loiigioribus; coiollae alis adscendenti-
erectis, apice dilatatis obtusissimis.
In Brasilia legit Sellow et specimina dedit florentia diio.
Folla 3f — 4| poll. longa 15 — 19 lin. lata, nervo venisqne
utrinsecns 10 — 15 subtns promlnentibus supra lcviter impres-
sis; petioli 4 — 5 lin. longi anguste canaliculati. Folia primo
adspectn glabra videntur, accnratius vero lentis ope inspectam
snperficiem pilis minutis albis adpressis observas adspersam
petiohimquc similibus at crcbrioribus tectum, paginam vero in-
feram colorem argillae s. sordide ocliraceuni praebentem eopio-
sioribns adpressis pilis tactii molliorera reperies , nerviis vero
obscnriorem servat petioli colorem ejusque pubem. Pednnculi
solitarii , geinini , terni ex infimis nodis ramorum hornotinormn,
inter se inaequales 7 — 14 lin. lougi, sensim incrassati, in
ipsa basi bracteola miuiita instructi, rugulosi (an exsicca-
tione?) tenuiterqne argillaceo-puberuli. Sepala parva, semi-
rotnnda cum acumiue medio brevi obtusinsculo lineam alta.
Petalorum alae s. processus usque ad 8 liu. longae , versus api-
cem 4 liu. latae, cum reliquis petalorum partibus tomento bre-
vissimo fuscescenti - argillaceo tectae. Fructus non vidimus.
ANONA L. et auct.
Species nonnullas e Brasilia accepit Herbarium quas
omnes descriptas credimus , scilicet :
1) Anona Cherimolia Lam. ^ HBK. Svn. 3. p. 124. —
Piuribus locis a Sellowio in Brasilia coUecta. — Cui A, syl-
vatica Hilarii affinis apparet, at quautum ex foliis fructuqne
320
jam prov€Ctiori concludere licet , nostia belle cum auctoruitt A,
Cherimolia conveuiuut specimina.
2) Anona palustris L. , St. Hil. 11. cc, n. XXX. et
p. 32. — In Stae. Catharinae insula Brasiliae legit amicissi-
mus uoster Ad. de Cliainisso.
3) Anona dioica St. Hil. Fl. Bras. I. p. 34. — Plurics
in Brasilia repertam misit Sellowius.
4) Anona furfuracea St. Hil. 1. c. t. 6. — Haud iü-
frequenter a Sellovvio iu Brasilia lectam accepimus.
DVG UETIA Ano. St. Hil,
1) Duguetia lanceolata St. Hil. 1. c. p. 35. t. 7. — ^
Florifera et fnictifera transmisit Sellowius specimiua.
Flos breviter pediinciilatus , pednuculo medio bractca ova-
to-rotundata amplexicanli fore spathaeformi, laxa, 2 lin. alta
cincto. Calyx extus squamulis furfnraceis tectus, 3-sepalus;
sepala late subtriangulari - ovata , acutiuscula, iutus subto-i'
mentoso - pubescentia, ralvaria. Corolla 6-petala; petalis
praeter basin interuam glabram ex toto 6ubtomentoso-pubes> 'i
centibus imbricatis , exterioribus 3 angustioribus. Stamina nu-
merosa; autherae subparallelepipedae, basi vix latiores, fila-
mento minutissimo suffultae. Ovaria numerosa, iu tori piano
apicali piloso coacervata, inter se libera, subliuearia, apicc
paullulum crassiora , summitate pilosa.
G UATTE RIA Xnct.
Specics hujus generis Brasilianae nimis inter se affines,
difficiles sunt extricatu et eo difticiliores , quod e siccis modo
possunt exstrui speciminibus , mancis plerumque, in nnico sci-
licet statu lettis, bic llore illic fructu carentibus, nee modum
Crescendi, nee colorem, nee quae reliqua ex intuitu plantae to-
tius vigentis colligi possint mauifestantibus. Insignium quoquc
btttanicorum üpsciiptiones comparare cum nostris exemplis ne-
321
cesse erat ; qnae vero et accuratissima comparatio uil Icvaminis
sed novas nobis obtulit dlfficiiltates , quum iiudas tautum et ab-
ruptas quasi edere placuerit auctoribus descriptioiies, nee inter
se couiiexas nee satis depingentes, indumenti verbi causa indo-
lem, i. e. pilorum, lepidum, furfuris naturam, colorem, quau-
titatem, directionem et sie porro adnotare ueglexerunt par-
tiumque singularum comparativara coutemplationem uou minus
praetermiserunt. Qua ex re herbaria libros icoues sedulo per-
volventem ne vituperetis , si novas inter species uuam alteram-
ve ab auteeessoribus jam uominatam reperiatis. — Hae vero
sunt Brasilienses herbarii Regii species :
1) Guatteria villosissima A. St. Hil. Fl. Bras. I. 38.
— E Brasiliae variis locis Sellow, e provincia Minas geraes
Lhotzky. — Variabilis in hac insigniori specie ilorum est am-
plitudo , diametrum bipollicarein vides in aliis , pollice vix ma-
jorem in aliis. Quo fisus concludere licet florum amplitudineni
in dignoscendis speciebus ut in plurimis aliis plantis (Violis,
Labialis) nil valere.
2) Guatteria maypjirensis HBK. Nov. gen. et sp. V.
64., Kth. Sjn. III. 129, Anona nitida Hb. W. u. 10420 (plan-
ta ab Humboldtio ad Majpures lecta) , Anona lanceolata Hb.
W. n. 10424 (planta ab Humboldtio in Orinoci insula j-isla de
Pararuma' lecta.) — Pluribus locis a Sellowio in Brasilia re-
perta. — Flores magnitudine videntur variabiles, petala in
maximis 9 lin. sunt longa. Pubescentia in nervo medio pagi-
nae inferae foliorum mox crebrior mox subnulla , semper tarnen
observauda. Peduuculus sensim incrassatus, revera ramus, in
breviori ima parte folia fert pauca alterna citissime decidua e
cicatricibus conjicienda, superior major elougata pars est ve-
rus pedunculus terminalis in ramo brevi axillari unifloro. Ra-
muli hujus floriferi folia summa saepius opposita.
3) Guatteria maypurensis Var. an species? {G.Poh-
liana), ramis leviter flexuosis adpresso - puberulis , foliis par-
9rBd. SiHeft. 21
32'i — — ■
vis breviter petiolatis l.anceolatis , basi acntis apice breviter et
obtnsiuscule acuminatis utrinque glabris, sinpra lucidiilis, nervo
ntvinque pubemlo ; flovibns subgeminis axillaribns petlunmla-
tis , peduiiculo adpresse - pubemlo , florem subaequante , ad
medium usque aut majori ex parte foliolis paucis citissime de-
cidnis iustructo, libera parte sursum incrassata et riigiiloso-
tnberculosa; sepalis late oratis acutis petala oblongo-elliptica
obtusiuscula, margine haud reflexa, dimidia subaequantibus.
Semel iu Brasilia a Sellowio lecta stirps. — Rami suppe-
ientes basi diametrum 4 liuearum habeut, epidermide iuve-
stiuutur sofdide cinerea et nigricante inaequaliter ruanlosa,
sunt vero valde ramosi, ramulis ultimis ilexuosis et adpresso-
pubernlis , ob internodia brevissima 3 — 4 linearia valde folio-
sis. Folia parva 2 — 2| p. longa, 8 — 10 lin. longa, petiolo
affixa lineam vix 2 lin. longo, transversim ruguloso et tnbercu-
loso pubeque adpressa ramulorum tecto. Nervus medius sub-
tus valde prominet, supra sulco levi notatur, venae utrinque
promiunlae, majores prope raargines arcuatim connexae, nu-
mero variae et propter minores iis inmixas et propter tenniores
basis apicisqne difficiles unmeratu. Folia vero glabra, excepto
nervo medio quem in ulraque pagina, tarn in juniore quam in se-
niorc statu, pnbes brevis oculo armato tantum discerneuda obte-
git. Pedunculi rarauli potius unillori nominandi sunt, ostendniU
enim in inferiore parte folia nonnulla alterue disposita minnto
ad summum pollicaria, citius decidentia, quae cicatrices rclin-
quunt, quibus summa pedunculi pars caret sursum incrassata
rngulis tuberculisque instructa. Sepala 3 lin. longa crassa
extus sparsim pubernia et tenuiter granuloso-tubcrculosa, in-
tus ut petala pube densiore et breviore canescentia. Petala
6 lin. longa, 3 lin. lata. Genitalium hemispliaerae diameter
2| circ. linearum. Frurtns juniores tantum vidimus ellipticos
mucronulatos puberulos pedicello crasso ex toro crasso snbglo-
boso nasceutes.
323
Inter emimeratas haec ad G. maypurensctn Humboldtia-
iiam proxime accedit ita ut immcrito sejungeretur , quamvis di-
stiiiguere liceret: foliornm nervo supra semper pubcscente nee
glabro , foliis pauUo minoribus inprimis brevioribus, nee nlln
modo per paginas puberulis, pedunculorum parte nuda multo
breviore, floribns minoribus, ramositate majore ramis magis
foliosis, sed adsunt pauca specimina intermedia qnae rem du-
biam reddunt quum nesciamns cuinam specierum tradenda sint.
4) Guatteria Selloiviana n. sp. ramis flexnosis fer-
rugineo - tomentosis ; foliis breviter petiolatis , oblougo - ellipti-
eis, basiacutis, apice acuminatis, snbcoriaceis, supra lucidis
et tenuiter pubescentibus , snbtus tomento brevi ferrugineo den-
so tectis ; floribns parvis axillaribus solitariis brevissime pe-
dunculatis , pedunculo petiolum aequante aeqnali ; sepalis 3
brevibns ovatis reflexis, petalis triplo longioribus oblongis
acutittsculis , utroque medio margine revoluto. In Brasilia tro-
pica semel legit Sellow. — Sine dubio arbor. Rami fere sub
angulo recto patentes, exsiecati nigricantes, tomeuto ferrugineo,
in apicibus densissimo plus minus tecti, breviter et fere obso-
lete flexnosi, poljphylli, foliis | — | poll. ab iuvicem distan-
tibus. Petiolus 2 — 3 lin. longus ferrugineo - tomentosis. ..La-
mina ad summum 4 p. longa et 14=— 15 lin. lata, ad minimum
2| p. longa 7 lin. lata, junior utrinque ferrugineo - tomentosa,
adultior supra fere glabra apparet, sorvat vero pnbepi spar-
sam brevem scabriusculam , dum pagiiia infera semper tomento
denso molliori ferrugineo e pilis brevibns crispulis composito
obtegitur. Nervus medius crassus praesertim infra prominet,
e quo 12 — 15 circiter venae majores cum pluribus minoribus
interjectis marginem versus arcuatim sese connectentes et in
superficic foliornm magis conspicuae prodeunt. Pedunculus
brevis crassus , sub anthesi circiter 2 -linearis insidens ramulo
axillari Uneam longo et ad insertionem pedunculi bracteis 2 op-
positis parvis ovatis acutiusculis miniLS pedunrulo tomentosis.
21 *
3^4 ■
Sepala 3 hrevia, vix 2 lin. loDgiora, ovata reflexa coriacea.
Petala 6, coriacea, exteriora 6 lin. longa angusta «blonga
acutinscnla, margine ntrinqnc in medio late rcflexo, hinc fere
panduriformia, interiora liis similia, paulnlum latiora et lou-
ffiora, lateribns minus reflexis. Stamina numerosa, filamentis
vix uliis, antheris cuneatis apice trnncatis. Pistilla numerosa
angalata, apice obtusa, sericea, in floris centro arctissime
a<roregata, toro insidentia piano et margine paulnlum elevato
cincto. Fnictus non vidimus.
5) Guatteria Hilariana n. sp., ramis flexuosis fer-
rui^ineo-subliirsutis ; foliis breviter petiolatis oblongis, basi
obtusiuscuiis , apice acuminatis, subcoriaceis, supra snbopacis
praeter nervnm glabris, subtus praesertim in nervo renisque
Tufo - birsutis -, (loribns majoribns axillaribns solitariis pedun-
culatis, pednncnlo florem longitudiue superante, aequali, sepalis
3 brevibus OTatis snbreflexis , petalis quadruple longioribus ob-
longis s.ovato-ellipticis obtusinsculis ntroque medio margiue
irregularins reflexo.
In Brasilia tropica legit Sellow. — Duas haberaus formas.
A) angustifolia-. foliis angnstioribus, paullo brevioribus; flo-
ribus longins pedunculatis latioribns. — B) latifolia-. foliis
latioribus longioribiis , floribus minoribus brevius pedunculatis.
Simülima praecedenti, a qua recedit: foliis majoribns (ad snm-
mum in altera forma semipcdalia If p. longa, petiolo vix bili-
neari, in altera vero 7-pollices longa, 2fp. lata, petiolo bi-
lineari) floribus multo majoribns longius pedunculatis (pedun-
culus \ — I p. lougus, florum diameter fere bipollicaris, in forma \
latifolia minor, \\ pollicaris), indnmento e longioribus rectis-
que pilis magis dispersis hand in tomentum contextis. Formae
nostrae supra memoratae inter se conyeninnt omnibus notis ex-
cepta foliorum florumque dimensione, fors ex fructibus nobis
ignotis separandae essent. A snbsequente specie, cui non minus
valde cognata, differt: hirsntie omnium partium breviore et
325
paululum copiosiorc; foliis miilto majoribiis , peduuculis vali-
<Iioribu9 breviorihus , petalis latioribus obtiisioribus , geaitalinm
liemisphaera majore (diametro 4 linearum) et crassiore , raiuis
crassioribns rigid ioribus.
6) Guatterta Candolleana ü. sp., raiuis flexuosis, ul-
timis patentIm ferrugineo-hirsutis; foliis breviter p'etiolatis ob-
longis basi acutis apice acuminatis r. laiiceolatis utriuque levi-
ter hirsutis glabresceutibusve semper in nervo iuferne ferru-
giueo-liirsutis; ilonbus majoribus axillaribus solitariis pedun-
culatis; pedunculo gracili subaequali florem duplnm snb-
aequante patentim hirsuto ; sepalis tribus ovatis acutis reÜexis,
petalis oblougis acuminatis liirsutis , interioribus crassioribns
paullnlnm longioribus, mar^inibus in mcdio reflexis.
Plnribus locis in Brasilia tropica legit Sellow. — Piauta
variabilis, semper vero praecedentibus gracilior, foliis minori-
bus, peduuculis gracilioribus, petalis acuminatis et praeterea
pilis patentissimi^ ferrugineis semper in ramis ultimis , pedun-
culis , üore et nervo inferae paginae obviis , foliis ceterum hir-
sutiusculis aut fere glabris. Habitu graciliore et foliis minori-
bus convenit cum G. maypurensi, cui vero rami folia et pe-
dunculi iucrassati glabra, corolla minor furfuraceo - pubesceus.
Folia in hac Candolleana nunc (at rarius) 5 poU. longa 1| p.
lata, nunc 4 p. louga 1 — 1| p. lata, nunc minora 2 — 2| p.
longa 8 — 12 liu. lata, quae vero oninia iuterdum in eodem
specimiue occurrunt. Pedunculus 1 — l^ p. longus gracilis,
basi foliolis plernmque tribus instructns lanceolatis ntrinque
acuminatis, quorum duo sibi opposita, tertium minus sub bis
esse solent. Sepala duas circiter lineas longa late triangularia;
petala 9 lin. longa , interdum breviora, extus in primis ad ba-
sin hirsuta, ceterum snbtomentosa , omnia acuminata, interiora
latiora paullo longiora et crassiora. Genitalium liemisphaerae
diameter circiter biliuearis aut panlo longior. Fructus uon
suppetunt.
326
7) Guatte rill Martiana u. sp. ramis strictis glabris;
foliis breviter petiolatis oblonge - lanceolatis utrinque acute
acumiuatis glabris opacis subcoriaceis ; Üoribus terminalibus
et axillaribus solitariis peduuculatis , peduiiculo brevi petioluin
paaliilum superante crasso glabro ; sepalis ? , peta-
lis ? ; fructibus ovoideis breviter pedicellatis glabris.
Semel a Sellowio in statu fructifero repertae accepit Her-
barium Regium specimina aliquot. Glabritie ab omuibus uo-
stris differt. Folia 3 — 4 poll. longa rix paullo longiora, 10 —
14 lin. lata, nervo subtus prominente, venis permultis tam te-
nuioribus quam validioribus versus margines anastomosanti-
bus, Omnibus vero in utraque pagina vix in conspectum venien-
tibus. Petiolus 1 — 1^ lin. longus. Pednnculi nunc in axillis,
nunc in apice ramulorum brevium , uno alterove folio ex-
structorum, proveniunt. Fructuum axis fere 9 - lin. , diameter
transversus 6 - linearis , pcdicellus lineam longus. Major
fructuum pars cum jam delapsa esset, e cicatricibus tantum
concludi potuit quantus eorum fuerit numerus, qui exiguus
(5 — 8) apparuit. Seminis mira structura jam observanda
erat in fructibus bisce nondum plane maturis, quos carnosos
band crederom.
XYLOPI^ Liüii.
1) Xiflopia sericea Aug. St. Hil, pl. us. Bras. u. 33..
Ejusd. Fl. Bras. I. 41., Mayna scricea Spr. Syst. II. 602.! —
in Provincia Rio Janeiro Brasiliae legif Sellow specimina
florifera.
2) Xiflopia grandißora Aug. St. Hil. Fl. Bras. 1.
p. 40. t. 8. — Florentia e Brasilia tropica misit Sellowius spe-
cimina; sub nomine: Unona, incolis ^Pimento do Centao" e
sylvis Florae Matto -Grosso -Cujabcusis (n. 65.) Septembri
mense florentia et fructifera tradiderunt Manso et Lhotzky.
327
Fructus pollicares , 3 — 4 lin. lati, pediccllo Ijüincari, loiu-
losi, apice obtiisi, oblique acumiiiulati.
3) Xylopia parvifolia n. sp., caulc arborco?, ra-
laulis apice in primis ciuerascenti - adpresso - pubescoutibns, fo-
liis augnste et elougato-lanceolatis , apice atteiniato - acumina-
tis obliisiusculis, basi acutis, siipra glabris subtiis leviter ad-
presso - pnberulis ; peduiiculis brevissimis subqnadrifloris , pe-
talis ....?, baccis subsenis oblique clavatis obliqtie nigoso-ve-
uosis et paululum tonilosis.
Semel fructiferam reperit Sellowius speciem, a reliquis
foliorum parvitate jam distante. Folia 2 — 2| p. longa, 4 —
6 liu. lata, apice liiieam lata, saepius leviter curvata, petiolo
subbiliueari profunde at anguste canaiiculato, nervo medio supra
impresso sulcumque formante, subtus \a!<!e prominente, venis
tenulbus totoquc rcte vasculoso levissimc'ntrinque prominulis,
in statu vivo ccrte vix observaudis.
Flores nimis juveniles ex axillis ultimorum foliorum pro-
pullulantes petalorum formas cognoscere vetabant, plernmque
tres, rarius duo quatuorve in eodem pedunculo, alter terminalis,
reliqui laterales, omnes pedicellati, pedicellis singulis bracteola
semirotundo - ovata fere vaginante et amplexicauli suffultis.
Fructus glabri vix pollicares, sensim in pedicellum attenuati,
clavati, margine interno subrecto, externo convcxo curvato,
faciebus depresso-convexis oblique rugoso - venosis, venis a
margine interne orlentibus saepius bifiircis , apice subtruncati,
angulo interno cicatricem styli gereute recto.
Supersunt Anonaceae plures partim insigniorem, partim
vulgatioreni oiferentes faciem , e speciniinibus incompletis,
tVuctu carentibus band rite definiendae, intcr quas vero novo-
nun gcuernm simnlacra vidore credimus, quae indigitare band
inane erit opus.
328
(Cardiopetalum). Novum gcnus distingueiidum :
calyce 3-sepalo corollam aequante, petalis öaeqiialibus, la-
mluis cordato - sagittatis > nnguibus latis basi coimatis (reliqnis
ignotis).
Cardiopetalum calophyllum ii. sp. — Semel a
Sellowio in Brasilia tropica lectiim (2 specim.) — Folia gla-
bra oblonga s. ciliptica, s. oblongo-elliptica, basi plus mi-
nus acuta, apice breviter et obtuse acuminata, iuterdum obtusa,
costato-veuosa, supra lucidula (uervus subtus promiuet supra
fere planus, venae utrinque prominulae); 2 — 4 p. longa, 9 —
15 liu. lata, petiolus 3 lin. circiter lougus, utrinque convexus,
subglaber, junior tantum ut totiis propuUulans ramus cum fo-
liorum nervo margiuibusque pube sordide lutescente niox aufuga
obtectus, quam similcm pubem in pedunculo calyce petalis per-
sistentem densiorom magisque grumosam s. furfuraceam con-
spicere potes, Pedunculus semipoUicaris longiorre, sensira iu-
crassatus, uullis bracteis instructus, ima basi articulatus.
Calyx trisepalus, sepalis late ovatis, vix acutiusculis petala
subaequantibus , dimidium pollicem longus, maxime furfiiÄi-
ceus. Petala 6, laminis sagittato - cordatis, obtusissimis
lobis posticis parvis obtusis, unguibus breribus latis in annu-
lum basi connatis. Stamina numerosa, filamentis vix ullis,
antlieris subtrigono-cuueatis apice glaudulosis obtusis, loculis
longitudinalibus suboppositis. Ovaria copiosa libera, angn-.
losa, tuberculis receptaculi pubescentis insidentia (mono-
sperma?).
{Trigynaea), Novum genus affine Bocageae ^ rece-
dens staminibus Anonae. — Cal. 3 - sepalus corolla multo mi-
nor. Corolla 6 -petala, petalis internis crassioribus. Sta-
mina copiosa, ut in geuere Anona esse solent. Pistilla3, in
summo receptaculo couico, subsessilia, ovario lanceolato,
1-loculari, 6-ovulato, ovulis adscendentibus , stigmate termi-
nali lato, pedicellato, pezizaeformi (Reliqua iguota).
329
Trigynaea ohlongifolia u. sp. — Pauca misit Sel-
lowius specimina e Brasilia aequinoctiali.
Rami snppetont bipedales teretes diametro 2-lineari, ra-
mulis paucis altemis flexuosis; epidermis nigricans et tenuiter
rngulosa pnbe tegitur molli tenui brevique, apices versus to-
mentura fere sistente. Folia brcvissime petiolata, oblonga s.
oblonge - elliptica superne quamplurimum paullo latiora, basi
acutinscula , apice breviter et acute acuminata , nervo medio
subtus prominente, supra suicum efficiente percursa, nervis
debilibus cum toto rete veuoso utrinque prominulis, in statu vivo
vix ut videtur conspicuis. Utraque pagina opaca punctis mi-
nntis (oculo armato in conspectum vcnieutibus ucc tactu perci-
piendis) irregulariter obsessa, pubes nervi adpressa aversam
per paginam spargitur, superficies vero glabra reperitur, ex-
cepto nervo , cujus inferior inprimis pars pube tomentosula den-
siore tegitur. Foliorum membranaceorum dimensiones nimis
variabiles, niaxima 8 — 9 poU. longa, 2| p. superne lata,
permulta vero dimidio minora, minima ad 3 et 2f poll. decres»
cunt. Petioli lineam circiter longi. Pedunculi extraaxillare»
^ — I p. longi snrsum incrassati eadem pube ac rami vestiun-
tur. Flos magnitudiue semiuis Pisi sativi. Calyx 3-parti-
tns; laciniis late triangularibus acutis vix 2 lin. longis sub
authesi patens triangulum refert lateribus fere inter se aequali-
bus rectis. Petala 3 externa, 4 circiter lineas longa, late
ovalia, utrinque acuta, extus convexa, paulo minora et multo
tenuiora quam 3 interna, ceterum similia, latiora, apice inpri-
mis multo crassiora , valde convexa extusque triangulum eleva-
tum acntissimum ex impressione petalorum exteriorum, interna
pro parte tautum obtegentium, ortum in medio dorso praebentia^
Stamina iis Anonarum simillima, sed haud ita copiosa; fila-
mentum perbreve; antherae lineares, obtnsae, basi attenuatac
glabrae, loculis oppositis s. rima laterali dehiscentibus. Pi-
ßtilla tria in siimmo receptaculo conico , cujus lateribus stamina
380 '
insideut, subsessilia; ovario laiiceolato 1-loculari 6-ovulato.
ovulis lougitudinaliter uiia serie affixis adsceudentibus ; stig-
mate terminali, pedicellato, lato, pezizaeformi. Fructus iguotiis.
Iiiter reliquas alla erat iiisiguis species generls iiicerti foliis
late ovalibus s. subrotuudis obtusissimis aut emarginatis , basi
leviter cordatis , ntriuqiie glabris , coriaceis , brevissimo (lin.
longo) petiolo dilatato affixis, 3 — ^5 poU. longis, 2| ad 4 fere
poll. latis; alabastris globosis crassis; quorum perigouialia
phylla tarn arctis iuter se juncta erant rinculis iit nee ipsa
aquae immissa longiusque cocta, uec dnbia de eorum uumero
indoleque solvi potuisseut.
Paucas praetermittimus ex Auonearum nt videtur geuere
difficili nee sine locuplotissima speeimiuum antographorum col-
lectione tute defiuiendas.
In Reichardiaua Liunaei specierum plautarum anno 1779
divulgata editioue duodecim vidimus species ex Anojiacearum
familia; Persoonins qunm ederet encheiridii botaniei volumen
alterum anno 1807 , post quatuor igitur et vigiuti annos , qna-
druplo fere majorem, 47 scilicet specierum numerum producere
potuit. Candollio patri septemdecim abliinc annis delapsis
centnm jam et viginti duo innotuerunt specierum distinguendo-
rum nomina, quae in prodromi systematis vegetabilium prima
parte, anno 1824 edita compulit. Alphonsus vero, dignissi-
mus nominis Candolliani haeres , in commentatione de Anona-
ceis praesertim e Bii-manorum regno omnia colligens qnae ex
hac familia usque ad annum 1832 in publicum prolata erant,
specierum numerum in patris opere octo annos antea edito fere
daplo majorem reddidit, 204 scilicet notaA'it, quarum 87 Asiae,
22 Africae , 95 (andern Americae sunt iucolae. Hisce Anona-
ceis Americanis 12 nunc addimus Brasilienses novas. Spe-
331
cienim omnium numerus ad 216 exsure:it , totidem in vctere to-
tldemque fere iu novo mundo, sed nondnm exhausta tropicae
tribus copia ut jam docent plures in herbario Regio latentes
species.
Linne . . , 1779 habuit Auonaceas 12.
Persoon . . . 1807 - - _ 47.
A. P. De Candolle 1824 - - - 122.
AIpli.DeCandollel832 - - - 204.
Nobis 1834 uotae Auonaceae 216.
üeber die
Flora und geologische Beschaffenheit
der Insel Barbados
nach Maycock's Flora Barbadensis
von I
D, F. L, V. Schlechtendal.
Da Maycock's Werk über die Flora von Barbados *) wenig be-
kannt geAvorden zu seyn scheint, so glaubte ich, dass eine
Uebersetzung der darin vorangeschickteu Beschreibung der geo-
logischen Verhältnisse dieser Insel, so wie eine kurze Betrach-
tung des Verhältnisses ihrer Vegetation zu der von andern an-
tillischen Inseln, für die Freunde der botanischen Geographie
und die Leser dieser Zeitschrift nicht ohne Interesse seyn wür-
de. Beschränktheit meiner Zeit erlaubte mir jedoch nicht, der
Vergleichung dieser Flor mit denen anderer uns schon bekann-
terer Inseln für jetzt die Ausdehnung zu geben, welcher es ei-
gentlichbedurft hätte, um eine jiach dem jetzigen Standpunkte
unserer Kenntnisse vollständige Uebersicht zu erhalten; denn
*) Flora Barbadensis : a catalogue of planls, iudigenous, nalurali-
zed and cultivated in Barbados , to which is prefixed a geological
description of tlie Island. By Janies Dottin Maycock M. D. , F. L.
S. a Memberjof his Majesiy's Council in Barbados. London 1830. 8.
XX und 449 Pag. 2 plates.
33$
ich hätte viele Werke durchlanfen müssen, um alles was aaf die
Antillen Bezug hat, auszuziehen nn.d so deren Floren zn yer-
vollstäudigen, was vielleicht einer spätem Zeit vorbehalteu
bleibt , wo ich zugleich Materialien für eine andere Flor sam-
meln mnss.
Geologische Verhältnisse,
Die Insel Barbados von unregelmässiger Gestalt hat eine
Länge von 21 (engl.) Meilen und in ihrer grössten Breite nicht
über 14 Meilen. Sie liegt unter dem ISten Gr. N. Br. und dem
59sten westlicher Länge. Der Theil ihrer Küste, welcher
nach Süden und Westen liegt , ist im Allgemeinen nach der See
hin flach verlaufend mit niedrigem Ufer; die südöstliche nnd
nördliche Küste dagegen stürzt senkrecht ab mit einer Höhe
von 30 — 60 Fuss und das unmittelbar daneben befindliche
Wasser ist tief, ausgenommen in einigen der kleinen Buchten,
wo abschüssige sandige Ufer unter den Klippen vorkommen.
Die AVindseite oder die nordöstliche Küste von einer Ausdeh-
nung von 15 Meilen und mehr, hat einen gemischten Character
das niedrige Land verlauft sehr allmählig in die See und die
schroffen kegelförmigen Hügel endigen nicht mit mauerähnli-
chen Abstürzen , sondern senken gich plötzlich in ein flach aus-
gebreitetes Ufer. Die Insel ist rund umgeben von nahen Fel-
sen, deren einige bis zu einer beträchtlichen Entfernung von
ihrer ursprünglichen Lagerstätte gerollte Massen sind. Der
grösste Theil dieses Felsengürtels besteht aus Theilen der
Insel selbst, welche, sich unter der Oberfläche desAVassers flach
ausbreitend, in nicht grosser Entfernung vom Meeresufer in
Riffen oder inselartigen Felsen aufgestiegen ist.
Die Oberfläche der Insel kann füglich in den flachen nnd
den hügeligen Theil unterschieden werden. Das flache Land
nimmt den nördlichen , südlichen und westlichen Theil der In-
ß34
sei ein und erhebt sich terasseut'örmig durch steil - abstürzige
jähe Auhöheu, welche parallel mit der Küste verlaufen von dem
niedrigen offenen Landstriche bis zu den höchsten Theilen des
Landes, welcher etwas nördlich vom Mittelpunkte der Insel
liegt. Diese allmählig vorschreitende Erhebung wird einigemal
durch Thäler unterbrochen, von deren einem, das Thal {the
Valley) genannt , besondere Keuntniss zu nehmen ist. Dieser
tiefe Landstrich geht von der Küste der Windseite, von den
sogen. Dickichten {the thicJcets) zwischen zwei hohen Rücken,
genannt tTie Ridge und the Cliff durch die Kirchspiele St.
Philipp und St. Georg nach Bridge -Toivn (der Hauptstadt
der Insel) und bildet so die einzige durchgreifende Unter-
btechung in dem regelmässigen terassenartigeu Aufsteigen des
Landes vom Meere bis zu dem höchsten Punkte. Wäre das
Meer um 40 oder 50 Fuss über dem jetzigen Spiegel , so würde
Barbados in zwei ungleich grosse Inselchen durch eine enge
Strasse getheilt seyn, welche die Lage haben würde, welche
jetzt das Thal hat.
- MoUTtt Hillaby ist die höchste Erhebung des Landes,
-114*7 F. über den Spiegel der See, von welcher sie in grader
Richtung ungefähr vier Meilen entfernt liegt. Von diesem
Punkte verzweigt sich <]as Hochland mit steil abhängigem
Rücken nach zwei Richtungen , nördlich und östlich , und süd-
lich und östlich gegen das Meer au die Küste der Windseite, in-
dem es sich plötzlich verkleinert, so wie es sich ihr nähert.
Diese beiden Rücken des Hochlandes umgeben eine Gegend, de-
ren Ahsehn von dem der flachen und offenen Landschaft, welche
eben beschrieben wurde , ganz verschieden ist. Es wird dieser
Theil der Insel durch die Benennungen Scotland und Below the
Cliff unterschieden. Die Hügel in diesem Bezirk sind zahl-
reich , hoch j kegelförmig und steil , und erheben sich unregel-
inässig von dem Rücken des Hochlandes, oder steigen in klei-
nern Gruppen von der Ebene auf, welche nur wenig über dem
— — 3SÖ
Meeresspio{;el liegt. Die tiefen die Hügel diirchschueideiMlen
Thälersind mit der iippigsteu Vegetation bedeckt, während die
Hügel selbst nackt und unfruchtbar oder reich bedeckt mit
Hochwald sind. Die Ausschmückung dieser Gegend ist überall
wild, unregelmässig und pittoresk, und entfaltet im Kleiiie^
alle Schönheiten einer bergigen Gegend. , ,
Dies ist der in die Augen falleiide Unterschied, welcher
sich in der allgemeinen Ansicht beider Districte zeigt. Ge-
nauere Beobachtung ermittelt noch eine wesentliche Verschie-
denheit iii der unmittelbaren Unterlage des Bodens, ''flöflndä^
flache Land ist durchaus kalkig, der Boden des hügeligen Läh-
des enthält aber fast ausschliesslich Mineralien, die zum Thoil-
geschlechte gehören.
Untersucht man die Bildung der Kalkformatiou, so findet
man sie aus den Resten von Zoophyten bestehen, unter denen
einige Arten von Madreporen, Milleporen, Corallinen und Al-
cyonien auffallend deutlich sind. Durch kohlensauren Kalk,
welcher an sehr verschiedenartigen Schaalthier - Gchän^ßu
reich ist, sind sie an einander gekittet. Dies Bindemittel, kann
mau sagen, variirt vom Mergel, der mehr oder weniger ver-
härtet ist, bis zu einem harten und festen Kalkstein mit musc^-
ligem Bruch und durchscheinenden Kanten. An einigen Stellen
bilden die organischen Reste die Hauptmasse, an andern d.o<?h
einen sehr beträchtlichen Theil dieser Formation, und wenn
gleich diese Ueberbleibsel im Ganzen innig vermengt erscheii^pp,
so scheinen sie doch Familienweise geordnet zn.seyn, da in. ei-
nigen Lagen die Madreporen, in andern die Alcyonien mehr
sichtbar sind. Dieses Structur - Verhältniss herrscht in der
Kalkformation in ihrer ganzen Ausdehnung, selbst bei der
höchsten Erhebung , welche fast 1150 Fiiss erreicht und au ei-
nigen Stellen, wie in der Gegend von HaJcleton^s Cliff pei
\Ape's Ufll Gully , wo mauerartige Abstürze dieses Korallen-
336
aggregats von 1 — 200 F. Höhe zu Tage liegen. Auf dieser
korallinischen Masse findet man hier und da Lager von "weissem
muschelhaltigem Sandstein, dem von Guadeloupe ähnlich, in
welchem die Ueberreste menschlicher Körper neuerdings ent-
deckt wurden. Dieser Sandstein wird zum Bauen gebrochen,
und da er hinreichend porös ist, zum Filtriren des Wassers
Terwendet. Er scheint zuweilen eine Neigung zum] Uebergang
in die schiefrige Structur zu zeigen, und wenn die Lager von
bedeutender Mächtigkeit sind, auch ein Ansehen von Schich-
tung anzunehmen, Kalkspath und Kalksinter kommen häufig
vor, auch hat man kleine Stücke von weissem körnigen Kalk-
stein gesehen. Diese werden in dem gewöhnlichen Kalkfelsen
sitzend gefunden und gleich dem Kalkspath in zufälligen Höh-
lungen einer vergleichungsweise neuen Periode.
Die ganze Kalkgegend der Insel zeigt zahlreiche Risse und
Spalten, die kleinern derselben sind mit krystallisirtem oder
sonst modificirtem kohlensaurem Kalk angefüllt, die grössern
bleiben offen und bilden die tiefen jähen Schluchten oder Keh-
len (Rinnsale, gullies), welche in dem höhern Theile dieses
Districts so häufig sind und welche in der regnichten Jahreszeit
die leitenden Kanäle für die temporairen Wasserbäche werden.
Diese Kalkformation ist ausserordentlich höhlenreich, Ver-^
Schiebungen und Senkungen der Oberfläche finden noch jetzt
hier und da statt , und wir müssen nach allgemeinen Ansichten
schliessen, dass sie in einer frühern Periode in bedeutender
Ausdehnung statt gefunden haben. Daher ist die Insel so über-
aus reichlich mit Spalten versehn, durch welche das auf der
Oberfläche befindliche Wasser abgeleitet und dem Meere durch
unterirdische Kanäle zugeführt wird, und aus derselben Ur-
sache in Verbindung mit dem Abbrechen der Seiten der Berg-
rücken sind die abstürzigeu Mauerklippen entstanden, welche
an der Küste und im Innern des Kalk- oder Korallen - Di-
stricts so häufig sind.
337
Der hüglige Theil der liisel , oder der, welcher Scotland
und Below the Cliff genaunt wird, besteht vorzüglich aus mi-
neralischen Substanzen, welche zum Thongeschlecht gehören,
besonders aus Lehm, Töpferthon und Schieferthon. Auch
wird daselbst ein feinkörniger zerreiblicher branner Sandstein
gefunden, welcher in den meisten Fällen glimmerhaltig ist,
ferner Lager von sehr lose zusammenhängendem schwarzem
Sandstein, auch Gyps in Bruchstücken, in Krystallen und
verschiedenen Conglomeraten, von ganz geringer Grösse bis
zum Gewicht von einigen Unzen in Lagern von sandigem Thon,
worin sich ferner eingemengt oder auf der Oberfläche zerstreut
finden: Fragmente von eisenhaltigen Conglomeraten und von
quarzigem Sandstein , Kugeln von Feuerstein und Eisenkiesel,
auch verschiedene andere Eisenminern : Thoneisenstein , dich-
ter und ockriger Brauneisenstein und ähnliche mehr. Hier fand
der Verf. auch in einem Hügel , welcher von dem weissen An-
sehn seiner angebrocheneu Klippen Chalkey-Mount genaunt
wird, ein Lager von Porphyr -Schiefer, oder Klingstein -Por-
phyr, von ungefähr 18 Zoll Dicke, welches zwischen Lagern
eines lose zusammenhängenden Saudsteins liegt und nach Nord-
Westen unter einem AVinkel von 30 Graden streicht ; dann auch
ein wenige Zoll dickes Lager aus wechselnden Schichten von
Walkerthon und einer gelben Erde bestehend. Lager von bi-
tuminösem Schiefer sind häufig, und Petroleum oder Steinöl
' und Asphalt sind mehr oder weniger in Üeberiluss vorhanden.
! Das Steinöl sickert an der Basis von Thouhügeln und sammelt
sich an der Oberfläche natürlicher oder künstlicher Wasserbe-
hälter, oder es durchzieht die Masse von saudigen Felsen.
Auf der Insel ist es im Allgemeinen unter der Benennung : grü-
ner Theer (Green Tar) bekannt, in England unter der von
Barbados -Theer. Der Thon, welcher reichlich in den hüge-
ligen Districten verbreitet ist, ist nicht sehr rein, sondern mit
Eisen, bituminösen odor kalkigen Substanzen gemengt; aber
OrBd, 3&Heft. 22
338
au den meisten Stelleu ist er zur Anfertigung von grobem Ge-
schirr und Ziegelsteinen hinreichend gut, weshalb sich auch
mehrere Topf ereieii in den Kirchspielen: St. John, St. Joseph
und St. Andrews , befinden. Es werden hier häufig Oefen von
ungebrannten Ziegeln erbaut, bei welchen als Verbindungsma-
terial dieselbe Art Thon, aus welchem die Ziegel gemacht sind,
angewendet wird; durch die Einwirkung der Hitze verdichtet
sich das Ganze zu einer Masse , und Oefen von dieser Bauart
halten sich , besonders wenn die Ziegel durch vorheriges Aus-
setzen an die Luft gut behandelt sind, viele Jahre, obwohl sie
die sehr starken Feuerungen, welche bei der Zuckerfabrikation
angewendet werden, aushalten müssen.
Massen aus der Kalkformatiou, manche von beträchtli-
cher Grösse, findet man in Scotland. Es sind entweder Fort-
setzungen der hohen Rücken , welche nur durch die Thonfor-
mation bedeckt w orden sind , oder es sind Geschiebe , deren es
eine endlose Menge giebt. Manche derselben befinden sich in
grosser Entfernung von ihrer natürlichen Lagerstätte, zu
welcher man sie im Allgemeinen zurückführen kann. Fleissig
suchte der Verf. nach Ucberresten animalischen oder vegetabi-
lischen Ursprungs, konnte aber nichts in den Mineralien dieses
Districts auffinden. Ein ausgehranuter pseudo - vulkanischer
Hügel befindet sich auf einem der Güter , welche der Gesell-
schaft zur Verbreitung des Christeuthiims an der windwärts ge-
legenen Küste gehören. Er wird bis auf den heutigen Tag
sehr eigentlich der verbraunte Hügel (Burnt Hill) genannt , und
Hughes erwähnt , er sei von einem Sklaven zufällig in Brand
gesteckt und habe fünf Jahr gebrannt. Er besteht ganz ans
höchst verbranntem Thon und erdigen Schlacken, und die Um-
gegend enthält bituminösen Schiefer und Steinöl in Menge.
Natürliche zu Tage liegende Quellen sind in Barbados
nicht sehr zahlreich. Die Bewohner des flachen Landes wer-
den vorzüglich durch Brunnen mit Wasser versehen, welche
339
häufig' von sehr beträchtlicher Tiefe siud und gauz durch den
korallinischen Felsen gehen ; dagegen ist Üiessendes Wasser im
Hügeldistrict häufig, wo auch einige Salz- und Eisenquellen
vorkommen. Eine dieser Quellen in Scotlaud , die brennende
Quelle (Burning- Spring) genannt, zieht gewöhnlich die Auf-
merksamkeit der Reisenden auf sich. Dies kleine Fliess ent-
springt in einer tiefen Schlucht am Fusse eines reich mit Hoch-
wald bewachsenen Hügels, und bildet beim ersten Erscheinen
ein kleines Bassin, in welchem das. Wasser in Folge des be-
ständigen Durchtrittes von entzündlicher Luft in einem fortwäh-
renden Zustande von Aufwallen ist. Die leichte Entzündbarkeit
derselben bei der Annäherung einer brennenden Kerze gab der
Quelle ihre bezeichnende Benennung. Das Gas entwickelt sich
in der That nicht in grosser Menge, aber die Umgebung in der
Nähe derselben ist schön und imponirend, und man kann sie
nicht anschauen, ohne es sich vorzustellen, wie gross ihre
Berühmtheit nnd Ansehen gewesen seyn würde, wäre sie einem
Volke bekannt gewesen, welches abergläubische Vorstellungen
an ungewöhnliche Phänomene zu knüpfen gewohnt wäre.
Die Salzquellen erscheinen in geringer Erhebung über
dem Meeresspiegel an den Seiten nnd am Fusse solcher Thon-
hügel, welche Gyps in Ueberfluss haben, und es ist klar, dass
die Salzlager, über welche sie fliessen, von denen sie ihren
Salzgehalt haben, unter den Mineralien liegen, welche als die
äussere Rinde in Scotland erscheinen. Die Mineralwasser sind
nicht sorgfältig aualysirt, im Geschmack und andern Eigen-
schaften ähneln sie denen von Cheltenham , auch entsprechen
sie, bisweilen mit Wirksamkeit gebraucht, demselben medici-
nischen Zweck.
Aas dem bisher Gesagten ergiebt sich , dass der grösste
Theil der Insel aas Kalkmasse besteht, welche mit Kohlen-
säure verbunden ist ; dass aber der Hügeldistrict vorzugsweise
ans Thon und Kiesel zusammengesetzt ist, gemengt mi(
22 *
340
f'isenhaltigtii iiiul Itiluininösou StoftVii , und Bnickstiicke von
deutlich viel älterer Bildung enthaltend. Nach sorgfältiger
Ansicht ist der Verf. überzeugt, dass die thonigeu Substanzen
auf den kalkigen oder korallinischen liegen, welche die äussere
Rinde des grössten Theils der Insel bilden.
Dass die Kalkformation ihren Ursprung den unterseeischen
Arbeiten von Thiereu, und zwar von Zoophyten, verdanke,
kann wohl nicht in Zweifel gezogen werden, eben so wenig
dass die verschiedeneu Modificationen von kohlensaurem Kalk,
wodurch die Korallen an einander gekittet sind , durch die Ein-
wirkung des Wassers auf sie entstanden sind.
Weitere Bemerkungen des Verfassers und Erörterungen
iiber die Eutstehung und Bildung der Insel übergehen wir, und
v.enden uns zu dem botanischen Theile des Werkes.
Pflanzliche Verhältnisse.
Maycock's Flor von Barbados enthält eine Aufzählung
aller sowohl wild wachsenden als kultivirten Pflanzen, nach
liiuueischen System aufgestellt, ohne Beifügung weder einer be-
sondern Beschreibung, noch des Standorts und Fundorts, welches
theils zur Beurtheilung der Richtigkeit der PÜanzenbestimmung,
theils zur sichern Scheidung der wilden nnd eingeführten Ge-
wächse wüusehenswerth nnd wichtig gewesen wäre. Ton den
Cryptogamen sind die Farren mit aufgenommen, also sämmt-
iiche Gefässpflanzen aufgezählt. An vielen Stellen tinden sich
kritische Bemerkungen, besonders über Synonymie, nnd stets
ist auf die frühere Arbeit von Hughes Rücksicht und Bezug ge-
nommen worden. In einem Anhange sind auch noch alle die
Pflanzen , welche Hughes erwähnt und welche dem Verf. nicht
zu Gesicht gekommen sind oder welche er nicht zu beziehen
wusste, aufgeführt. In Bezng auf Vollständigkeit bemerkt der
Verfasser, dass ihm wohl noch manche der kleinen Gewächse
341
entgangen seyn könnten , unil allerdings lässt sich vermutlien,
«lass einige sonst auf den Antillen hiiufiger vorkommende Ge-
wächse auch auf Barbados nicht fehlen möchten, doch darf
man sich nicht erlauben , aus dieser Voraussetzung; Zusätze zu
machen, da die Erfahrung lehrt, wie eigensinnig- möchte man
sagen die Pllanzen oft in ihren Standorten und Verbreitung
sind, so dass man oft nicht begreift, Avarum eine Pflanze zu-
weilen nur ein so beschränktes Vorkommen hat, da doch die
günstigste (jclegcnheit zu ihrer weitern Verbreitung vorhanden
zu seyn scheint.
Die Zahl aller Gefässpflanzen auf Barbados belauft sich,
nachdem diejenigen, welche wahrscheinlich und gewiss Kul-
turpüanzen sind , abgerechnet worden , auf 506 Arten , von der
Gesammtzahl von 692 Arten erscheinen nämlich wenigstens 196
theils aus Europa, theils aus Asien, theils aus Afrika einge-
führt zu seyn. Von diesen 506 Arten gehören 106 den Mono-
cotyleu, die übrigen 400 aber den Dicotylen, so dass also
diese beiden Abtheilnngen sich hier wie 1 :4 verhalten, die
Monocotyleu also ein Fünftheil (0,2) der Gesammtmasse bil-
den, die Dicotylen aber vier Fünftheile (0,8) *). Ob sich das-
selbe Vcrhältniss überall auf den Antillen zeige, ist nicht so
leicht zu ermitteln, da es noch keine vollständige Flor irgend
einer der Antillischen Inseln giebt, obgleich wohl der grösste
Theil der auf ihuen wachsenden Pllanzen bekannt seyn dürfte.
Die meisten Angaben über diese Floren finden sich zerstreut iii
den botanischen Schriften, so dass man sie mühsam zusammen-
lesen müsste. Einige der kleinen Inseln wären leicht in bota-
nischer Hinsicht zu erforschen und keine wohl leichter als die
kleine dänische Besitzung St, Thomas, welche von so vielen
Europäern besucht wird und von welcher ich selbst eine Florula
'0 Bei uns isi das Verliällniss der Moiiocolylen y.» den Di(0(.ylcn wie
1:3, im hölicrn Norden wird es fast wie l : 2 (.s. Meyer de i»lan
tis labradoricis).
342
zusammenzusteileu mich bemüht habe *) , da die Sammlungen
meines verehrten Freundes Carl Ehrenberg mich dazu befähig-
ten, leider aber habe ich bis jetzt auch diese Arbeit nicht be-
enden können, zu deren Vollendung ich alles, was von andern
dort gefunden war , versammeln und so eine vollständige Ueber-
sicht alles dessen geben raüsste , was auf dieser kleinen. Insel
bis jetzt entdeckt wurde. Von den übrigen Inseln kennen wir
besonders die Pflanzen von Jamaica durch die altern englischen
Werke von Sloaue und Patrick Browne, die von Cuba durch
Humboldts Reise und Poeppigs Sammlungen, leider scheint die
von Raraon de Li Sagra versprochene Flor dieser grossen Insel
noch nicht erschienen zu seyn. Die Pflanzen von Haiti oder
St. Domingo finden sich zahlreich in den botanischen Werken,
sonst erhielten die Franzosen vieles von dort, und besonders
scheint Poiteau einen reichen Vorratli zusammengebracht zu
haben, der zum Theil in deutsche Herbarien überging, und
neuerdings hat Carl Ehrenberg auch hier wieder eine, wenn
auch nur kleinere Ausbeute mitgetheilt, von welcher schon
mehrfach in der Linnaea Erwähnung geschehen ist. Triui-
dad's Pflanzenschätze haben Sieber's getrocknete Sammlungen
bekannter gemacht, und St. Barthelemy's Flor nebst der von
Guadeloupe hat Wickström aufzustellen versucht. Unzuver-
lässigere Pflanzeuverzeichnisse giebt es noch von einigen , und
einzelne Arten sind aus mehreren andern beschrieben. Merk-
würdig ist es aber , dass in neuem Zeiten weder von Englän-
dern noch von Franzosen, noch von irgend einem andern Eu-j
ropäischen Gelehrten oder Reisenden, die Flor einer der vielen;
Inseln des westindischen Archipelagus versucht sej , mit Aus-
nahme der vorliegenden von Barbados.
Von allen natürlichen Familien zeigt sich auf Barbados die
der Leguminosen als die stärkste, sie enthält nämlich 51 wild
*) Siehe Linnaea Bd, 3, 4, 5 und 6-
343
wachsende Ai Icu , da wir vou den 75 aufgeführten 24 als kul-
tivirt und einneführt abrechnen müssen, sie beträgt also 0,102
aller Gefässpflanzen , ihr folgt die der Gräser mit 30 Arten =
0,060, dann die der Euphorbiaceen mit 24 Arten = 0,048, die
der Compositae mit 19 Arten = 0,038 der gesammten Vascu-
largewächse u. s. w., wie die nachfolgende Tabelle weiter
durchführt, auf welcher wir die Familien nach der Menge ihrer
Arten aufeinander folgen lassen und wobei die rein tropischen
oder fast rein tropischen Familien mit einem Stern bezeichnet
sind.
Leguminosae mit 51 Arten = 0,102
Gramineae - 30 - = 0,060
Euphorbiaceae - 24 - = 0,048
Compositae - 19 - =^ 0,038
Rnbiaceae } •* i-» * . /\ fko i
> mit 17 Arten = 0,034
Solaneae j
Malvaceae mit 15 Arten = 0,030
Cyperaceae \
* Acanthaceae \ mit 14 Arten — 0,028
Convolvnlalcae /
Verbenaceae mit 12 Arten = 0,024
Fihces l ^^.^ jj ^^.^^^^ ^ ^^22
Boragineae 3
Ürticeae mit 10 Arten = 0,020
Myrtaceae - 9 - = 0,018
mit 8 Ai ten — 0,016
*
Labiatae
* Malpighiaceae
Piperaccae
* Bromeliaceac
Cucurbitaeeae ') mit 7 Arten - 0,014
* Sapoteae
* Opuntiaceae
344
mit 4 Arten = 0,008
Aroideae
* Commeliiietif
Asclepicadea«* V mit 6 Arteu := 0,012
* Sapiiidaceae |
* Zanthoxyleae '
* Marantacpae \
* Passifloreac B
Amarantaceae ; mit 5 Arten = 0,010
* Capparideae 1
Portulaceae '
'* Amaryllideae
Polygoueae
* Nyctagineae
Scrofulariueae
* Apocyneae
* Anonaceae
* Guttiferae
* Bombaceae
* Dioscorineae
* Lauriueae
* Bignonlaceae f ^j, 3 ^^^en = 0,006
Biittueriaceae
Tiliaceae
Hhamncac
^^ Palniae
Liliaceae
Aspliodeleae
Orchideac
Coniferae ) mit 2 Arteu == 0,004
Chenopodcae
* Phytolacceae
Plumbagineae
* Myoporinac
345
* Gessneriaceae
* Myrsineae
Cruciferae
* Cedrelaceae
* Samydeae
Polygaleae
* Zygopliylleao
* Siraarubeac
* Corabretaceae
* Melastomaccae
Amygdaleae
* Spoudiaceae
Alismaceae
Nympiaeaceae
* Neliimboneae
* Pontedereao
* Scitamlueae
Irideae
* Papayaceae
Asarineae
* Begoiiiaceac
* Petiveriaceae
Plautagineae
* Spigeliaceae
Ericeae
* Loranthea«'
Ümbellatae
Papaveraceae
* Aiirantiaceae
* Amyrideae
* Meliaceae
Ampelideac
* Bixincae
mit 2 Arten = 0,004
mit 1 Art = 0,002
346
Carjophylleae
Ficoideae
Crassulaceae
Onagreae
Ceratophylleae
- Salio^iae ^ ™' » *'' = »'«>2
* Rhizophoreae
* Chrysobalaneae
* Burseraceae
* Flacourtianeae
Vergleichen wir diese Flor von Barbados mit den uns be-
kannt gewordenen Floren anderer westindischen Inseln, um
daraus ungefähr zu ersehen , in wie weit dieselben wohl voll-
ständig seyn möchten, so ergiebt sich, wie die nachfolgende
an den 11 stärksten Familien angestellte Vergleichung der Flo-
ren von Barbados, Guadeloupe, St. Barthelemy, St. Thomas
und Cuba (nach v. Humboldt) ergiebt, dass mit den Zahlenver-
hältnisseu für Barbados die von Guadeloupe und St. Thomas
ziemlich übereinstimmen, weniger die von St. Barthelemy, am
wenigsten die von Cuba, woraus wohl zu folgern, dass die
drei ersten ziemlich gleich gut durchforscht und auch wohl
ziemlich vollständig bekannt seyn möchten, dass dies mit St.
Barthelemy weniger der Fall zu seyn scheint und dass auf Cuba
eine bei weitem grössere Menge von Pflanzen wachsen müsse
als Humboldts Verzeichniss angiebt, wie auch schon Poeppig's
Sammlung zeigt.
Cuba
9
6
12
15
6
Barba-
dos
St. Bar-
tbelenij'
St. Tho-
mas
Guade-
loupe
Leguminosae
Gramincae
51
30
29
21
56
31
61
37
Euphovbiaceae
Compositae
Rubiaceae
24
19
17
12
17
12
19
26
15
21
38
24
I
347
Cuba
4
1
1
0
8
5
Solche Verschiedenheiten wie sich in dieser Tabelle zwi-
schen den Zahlen der Arten in den einzelnen Familien zeigen,
kommen auch in unsern Continentalfloren vor, wie folgende
Probe schon zeigen kann :
Barba-
St. Bar-
St. Tho-
Guade-
dos
ütölemy
mas
loupe
Solaneae
17
6
8
7
Malvaceae
15
21
17
16
Cyperaceae
14
7
12
14
^canthaceae
14
5
4
5
Convolvulaceae
14
4
22
14
Verhenaceae
12
7
9
12
Berlin
Halle
Frankfurt a. M.
Gramtneae
102
95
102
Cyperaceae
61
65
65
Compositae
101
132
123
Es hängt freilich sehr von den Ansichten des Florenschrei-
bers ab, ob die Zahl der Arten grösser oder kleiner wird, aber
wir glauben in dem gegebenen Falle diesem Vorwurfe durch
die Auswahl der Floren entgangen zu seyn.
Nehmen wir aus den drei mehr mit einander übereinstim-
menden autillischen Floren für die oben angeführten Familien
die Mittelzahl, so erhalten wir wieder eine etwas andere Rei-
henfolge der Familien, wenn wir sie nach der Grösse ihrer
Arteuzahl aufstellen.
Leguminosae
55 Arten
Convolvulaceae
16
Gramineae
32 -
Cyperaceae
13
Compositae
27 -
Verbenaceae
11
Euphorbiaceae
21 -
Solaneae
10
Rubiaceae
18 -
Acanthaceae
7
Malvaceae
16 -
Es sind die Compositae, Malvaceae und Convolvulaceae,
welche dadurch eine höhere Stellung erlangen , leicht ist es,
348
dass iu diesen , zum Theil so artenreiche Gattungen , wie Sida
und Convolvulus, outhaltenden Familien ähnliche Formen für
nicht verschieden erachtet oder übersehen worden sind. Aber
eben so möglich , dass auch bei genauerer Kenntuiss eine etwas
veränderte Reihenfolge sich geltend macht ; im Ganzen kommt
wenig darauf an , im Allgemeinen sehen wir doch , dass es die-
selben Familien sind, welche stärker auftreten.
Vergleichen wir mit dieser tropischen Insel -Flor unsere
einheimische Continental -Flor, so können wir wohl behaup-
ten, dass diese letztere reicher sey, wenn wir auch zuvörderst
alle durch die Kultur ihr zugeführten Gewächse entfernen und
sie dann auch auf einen gleichen Raum und Umfang zurück-
führen. Doch wird sich hier je nach der Verschiedenheit des
Raumes , welchen wir auswählen , auch Jiei uns eine reichere
oder ärmere aufstellen lassen, wir müssen jedoch wohl eine
kalkhaltige Gegend nehmen, welche bei uns die reichhaltigste
zu sevn pflegt, in einer solchen aber haben wir in jedem Fall
mehr Arten als jene Insel hervorbringt. Worin aber diese bei-
den in Lage und Clima so verschiedenen Floren am auflFallend-
sten auseinander treten , das liegt in den Verhältnissen , in wel-
chen die einzelnen Familien sich zeigen. Hier wie dort treten
Gräser mächtig auf und fast in demselben Verhältniss zur gan-
zen Vegetationsmenge , aber bei uns zugleich auch durch die
Menge der Individuen als characterisirende Masse iu die Augen
fallend, überall mit den Halbgräseru einen Grasüberzug, eine
Grasnarbe bildend, feuchte uud trockene Wiesen, in welchen
die übrigen Pflanzen nur eingestreut erscheinen *). Dort sind
aber die Gräser unter die andern Pflanzen gemengt, keine Spur
von wieseuähulichcr Fläche bildend, nur die jugendlichen
*1 Aus tlem Horius grainineus Wobunieusiff fügen wir ein Paar
Zahlen vcrliältnisse der GrasspflaiiKen und anderer Gewächse auf
einem Quadratfus.« von iia(i'ulicher Weide und Wiesenboden hei,
349
Zuckcrrohrpflaiizungen erinnern den Nordeiiropüer au seine
Wicseugriinde, von denen schon der Südcuropäer keine Kennl-
niss mehr hat. Ueberall findet sich iu der Tropenwelt ein
mannij^faltiges Gemisch der verschiedenartigsten Pflanzen, die
Fluren , Gebüsche und Wälder sind aus einem bunten Vereine
einer grossen Menge natürlicher Familien gebildet , nur selten
treten riesenhafte Gräser zusammen, eine Wiese aus Bäumen
bildend, oderRhizophoren und Avicennien am Ufer eine lebendige
Hecke zwischen Meer und Land ziehend. In höhern Regionen
und Breiten treten die Pflanzen häufiger in Gesellschaft zusam-
men, Eichen und Fichten bilden einförmige Wälder, Haide-
kraiit bedeckt weite Flächen, Gräser überwachsen grosse Räu-
me, Flechten färben ganze Strecken; einzelne Arten also, oder
einige Arten derselben Gattung oder wenige Arten und Gattun-
gen derselben Familie reihen sich aneinander in grosser Aus-
breitung, treten als herrschende überwiegende Masse auf. Un-
sere Floren enthalten ungefähr 1000 Arten in 400 Gattungen,
welche zu 90 Familien gehören; in Barbados kommen auf die
500 Arten fast 350 Gattungen, die sich iu fast 100 Familien
vereinen, dies Zahlenverhältniss zeigt uns deutlich die grössere
Mannigfaltigkeit und den starken Wechsel der Gestalten, wel-
chen die tropische Sonne hervorruft.
woraus sich recht augenfällig ergiebt, wie stark die Zahl der
Graspflanzen gegen die der Nichtgräser sey :
Eine reiche Weide von Endoleigh iu Devonshire enthält auf
den Quadraifuss 1000 Pflanz:e)i , von denen 940 Graspflanzen, die
übrigen 60 aber andere Pflanzen waren.
Eine ähnliche Weide in Lincolnsliii-e hätte 1090 Pttanzen, dar-
unter 1032 Gras - und 58 andere Pflanzen.
Eine alte moorige Weide zu Woburn unter 634 Pflanzen 510
Gras - mid 124 andere Pflanzen.
Eine gut bewässerte Wiese enthielt 1798 Individuen und unter
diesen 1702 Graspflaiizen und 96 andere Gewächse.
E R I C E A R ü M
GEL. ADELBERTO DE GHAMISSO
DESCRIPTARUM
PARS ADDITA.
AüCTORE
J. F. K L O r Z S C H.
(Pergitnr. Vid. Liiinaeae vol. VIII. p. 655.)
1) JL horacosperma n, gen»
Cidlyx monophyllus y aequalis y quadrißdus, persi-
stens» Bracteae tres calyci approjcimatac, Corolla mono-
petala, limbo quadrifido. Stamina quatuor disjuncta suh
disco hypogyno inserta. Antherae bipartitae exsertae, ad
apicem foramine unilateral! dehiscentes. Stylus deciduus fili-
formis stamiiiibus lougior. Stigma simplex. Bacca exsucca
disperma globosa aspcra. Arilli (?) diio putamiiiacei satisi
crassi ovales favosi vacui , totarn baccam implentes. Semiuaj
matnra nondum vidi.
Frutex facie Ericae.
Nomen e vocibus d-wqa^ (lorica) et ansQfxa (semen) com
positum icleoque adhibitum, quod semen obtegumento putami-
uaceo (Arillo) includitur.
Th. paniculatum n. sp, Foliis ternis linearibus glabris sub-
filifiirmibus erectis longis ; sterigmatibus iu caulem non
351
decurrentibus; lloribus lateralibus brevissirae pedicella-
tis aggregatis ; bracteis liiiearibus glabris , margiue pu-
berulis , quariim binae superiores breviores calyci ad-
pressae; calycibus quadrifidis glabris teretiusculis , la-
ciniis ovatis acutis, apice snbcarinatis; corollis elonga-
tis ampullaceis iiicarnato - albis , limbo quadrifido , lo-
bis conniventibus ; antlieris aristatis stjlisque louge ex-
sertis ; stiginatibus simplicibus ; bacca exsucca aspera.
Erica paiiiciilata Thiiubg. fl. cap. p. 360. Hb. Wendlan-
dii, quo in herbario specimen, a Thuubergio ipso datum, re-
peritnr.
Caulis bipedalis erectus glaber. Rami sparsi subterni
flexuoso - erecti , ciiiereo-fusci villosi. Ramuli filiformes pa-
iiicnlati virgati cinereo - villosi. Folia terna brevissirae petio-
lata, angustissime trigono - linearia glabra obtusata erecta,
2 — 3 lin. longa, subtus convexa, linea loiigitudinali sulcata,
supra excavata, margiue acuto, Sterigmata in caulem nou
decurrentia, sed potius intima cum cortice coadunatione oculis
subducta. Flores axillares versus apices ramulorum ceruui
brevissime pedicellati. Pedicelli pnbescentes. Bracteae tres
lineares glabrae, margiue puberulae, quarum binae superiores
breviores, calyci appressae. Calyces quadrifidi glabri tere-
tiusculi, corolla triplo breviores, laciuiis ovatis acutis apice
carinatis. Corolla elongata ampullacea fere turbinata incar-
nato-alba semipellucida, 1^ lin. longa, | lin. in diametro,
limbo quadrifido, lobis conniventibus. Antherae aristatae ex-
sertae. Appendices hirti. Stylus decidmis longe exsertus.
Stigma subcapitatum. Bacca globosa aspera.
Prom. b. sp. Thunberg!
Salaaris Salisb. Linneau Society Transact. vol. VI.
p. 317., nou Willd.
Cdlyx monophyllus quadrißdus aut quadripartituSy
iuaequalis persistens, una lacinia majore a ceteris tribus sub-
352
solutci. Bracteae nullae. Corolla monopetala hypogyua, lim-
bo qiiadrjfido. Stamiiia sex aut octo siib disco hypogyno iii-
serta. Aiitherae muticae conuatae iuclusae, ad apicem fora-
mine uuilaterali dehiscentes. Stylus hrevis deciduus, Stig-
ma peltatum. Drupa (?) exsucca subglobosa glabra, piita-
mine (?) favoso tri - , quadriloculari , loculis disjnnctis , quo-
nim unum 'tarnen fertile. Semen ovale albuminosum.
Filamentis in tubuvi connatis,
1) S. hcxaudra n, sp. Ramulis erectis strictis fuscis
glabris , sterigmatibus albidis semiteretibus persi-
stentibus puberulis; foliis teruis liuearibus erectis ca-
rinatis oLtiisis , supra cavis , subtus convexis sulcatis,
margine subscabris; floribus terminalibus aggregatis
siibsessilibus; calycibus qnadripartitis foliaceis; corol-
lis subglobosis hyalinis minutis, limbo brevi conni-
vente; antheris sex glabris rufo- fuscis; stigmatibus ex-
sertis cupiilaeformibus.
Caulis erectus langnide fuscus glaber. Ramuli terni
stricti, sterigmatibus albido - puberulis undique tecti. Sterig- |
mata convexiuscula prominentia longltudine iuteruodiorum.
Folia terua linearia suhadpressa carinata obtusa, supra con-
cava nervo prominente instructa, subtus convexiuscula, linea
longitudinali sulcata 1| — 2 lin. longa. Flores terminales
aggregati subsessiles. Calyces foliacei quadripartiti , laciniis
linearibus subobtusis , margine plus minusve ciliatis, corolla
duplo breviores. Corolla subglobosa hyalina, vix lineam lon-
ga et lata, limbo brevi obtuso counivente. Filamenta in tu-1
bum membranaceum connata. Antlierae obtusae , usque ad fo-
ramen counatae, foraminibus ovalibus. Stigma exsertum pel-
tato-cupuliforme. Drupa globosa laevis glabra vii'idi-pur-
purea. Epicarpium membranaceum. Putamen tri - , quadri-
loculatum satis crassnm, loculamentis disjnnctis.
/
353
Hab. in Piom. h. sp. (Forbes). Specimiiia ex Horb, Soc.
Hort. Loiid. vidi in Herb. Kuntli.
Filamentis disjunctt's.
2) S. octaudra n. sp. Ramulis clongatis tenuissimis vir-
gatis fuscescentihus incano - puberulis', sterigmati-
bus ahsque Prolongation ibus in cauleni decurren-
tibus-, foliis ternis erectis linearibus aiigustissimis acu-
tis glabris, margine subseiriilatis; Horibus rainutis sub-
sessilibus iu apice ramulorum cougestis ; calycibus gla-
bris quadrifidis coloratis, laciniis ovatis apice cariuatis,
margiue ciliatis ; corollis canieis globosis glabris , lim-
bo brevi obtuso conniveute ; antlieris octo muticis coü~
natis inclusis fulvo - fusccscentibus ; filamentis dis-
junctis; stigraatibus peltatis, corollam aequantibus;
drupa glabra tri - quadi'angulari .
Caulis erectus sesqnipedalis badius glaber. Rami erecti
badii teretes , cortice exteriore cinereo - pubescente liueis reti-
culatis tecto, undique vestiti ramulis elougatis fiiifoi'iiiibus folii-
feris. Folia terna linearia angustata erecta glabra, subtus
convexa, linea loagitudiuali sulcata, supra plana, margine
obsolete - serrulata , 1| — 2| lin. longa. Flores terminales
sessiles glomerati. Calyces ebracteati mouophjlli quadrifidi,
corolla dnplo breviores, laciniis , praeter nuani ceteris majorem
et longe rostratam, ovatis dorso carinatis obtusis, margine
obsolete ciliatis. Corolla globosa subcarnea glabra , post sic-
cationem virescens, ~ lin. longa, limbo brevi obtuso conni-
vente. Antherae octo muticae inclusae fulvo -fuscescentes con-
natae. Filamenta brevia disjuncta. Stigmata peltata subiu-
clusa. Drupa glabra tri-, quadrangularis , tri-, tetra-
sperma.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
'JrBd. 3s Heft. 23
354
Philip pia nov. gon,
Calyx diphylhis inaequalis persistens ; unum phyllum
maj'us ab dltero tripartito sohitum paululumque inferius
insertum. Bracteae nuUae, Corolla hypogyua raonopetala,
limbo qiiadrifido. Stamiiia octo sub disco hypogyno inserta.
Filameuta conuata ant discreta. Antherae bipartitae muticae
connatae, ad apicem foramiue unilaterali dehiscentes. Stylus
persistens plus minusve exsertus tri-, quadrigonus, satis
crassus. Stigma peltatum dilatatum. Capsula 4 -angularis,
4-locularis, 4 - valvis. Deliiscentia loculicida. Columella
4-alata, alae dissepimentis veutralibus oppositae. Placentae
qnatuor scrobiculatae , inter processus alaeformes columellae
affixac et magna parvulorum seminum copia obductae. Folia
terua.
Frutex ericaeformis in Insula Maiiritii, TVTadagascariac,
Borboniae et in Prom. bonae spei.
Dixi in honorem amicissimi R. A. Philippi, Dr. med., qui,
per plnres annos Siciliam maximo cum ardore perscrutatus,
musea borussica plantis, animaJibus et fossilibus locupletarit
et commentationera maximi momenti de vegetabilibus Aetnae
scripsit.
Filamentis in tubum mcinbrmiaceum conftatis,
1) Ph. montaua n. sp. Foliis ternis lineari-triangula~\
ribus appressis dense imbricatis glabris nitidts{
sterigmatibus decurrentibus puberulis; floribus terJ
minalibus ternis; foliolo inferiore calycis ovato acumi^
nato glabro, margine clliato, snbtus carinato, longitn^
dine corollae, laciniis tribus folioli falycis superioris
corolla parum brevioribus; corollis oratis glabris,
limbo qnadrilido connivente : filamentis brevissirais; an-
theris inclusis: stylo exserto; capsnla glabra.
355
Salaxis montana Willd. Eimm, hört. Berol. I. p. 415. Hb.
Willd. 7365. Hb. Kuuth. Caulis fruticosiis erectus ramosus
fusco - ciiiereus. Rami sparsi glabri. Ramuli versus apicem
congesti filiformes fastigiati , sterigmatibus dccurrentibus undi-
que obtccti. Folia terua liucaria acuta nitida appressa dcuse
imbricata, subtns sulcata, supra plana, 1| lin. longa, petiolis
brevissimis complanatis glabris iustructa. Florcs terminales
terni erecti breviter pediccllati. Pedicolli pubescentes longitu-
diue corollae. Calyces laerigati foliacei 4-angulares, foliolo
inferiore laciuiisque superioris folioli calycis ovatis acutis cari-
natis. Corollae ovatae glabrae, vix 14 lin. longae, limbo qua-
drifido connivente. Antherac iuclusae. Fllamenta badia an-
theris triplo breviora. Styli filiformes, corolla paulo lon-
giores.
Hab. in Insula Mauritii (Hb. Kuuthii), in montibus In-
sulae Borboniae (Hb. Willd.)
2) Ph. Goudotiana n. sp. Foliis ternis linearihiis glabris
patentibus subobtusis , apice obsolete scabris', ste-
rigmatibus gJabris candidis inferne angustissimis;
Jloribus ternis axillaribus terminalibusque longe
pedicellatis', pedicellis glabris triangularibus', ca-
lycibus foliaceis glaberrimis longitudine corollae, laci-
niis ovatis obtusis, foliolo altero ovato longe acumi-
uato; corollis globosis glabris minutis, limbo brevis-
simo obtuso; autlierarum marginibus scabris; stylis
longe exsertis filiformibus ; capsulis glabris.
Caulis erectus atro - fuscus ramosus glaber. Rami ramuli-
que divergentes tenues virgati glabri. Sterigmata plana Can-
dida glaberrima , inferne angustata, longitudine internodiorum.
Folia terna linearia glabra patentia snbobtusa apice obsolete
scabra, supra plana, subtus linea longitudinaliter sulcata,
2 — 4 lin. longa. Flores axillares, raro vere terminales, terni
23 *
356
longe pedicellati, iu apice ramiilonim siti. Pedicelli triangu-
läres purpnrei glabri, ultra lincam longi. Calyccs foliacei
«^laberriini , laciiiiis tribus miiioribus ovatis subobtusls ciliatis,
lono-itutliiie corollae foliolorpie altero majore cariüato ovato,
lone;e aciiminato , nonnimquam corolla diiplo longiore. Corol-
lae globosae glabrae, | liu. loiigi. Stigmata peltata quadrilo-
bata. Capsula glabra.
Iu insula Madagascariae legerunt Goudot et Bojer. Ex
Hb. Kunthii.
3) Ph. Chamissonis n. sp. Follis ternis liuearibus adpressis
imbricatis subtus lacuuoso-scrobiculatis obtusiuscnlis,
margiue obsolete glandulosis, sterigmatibus non in
cauJem decurrcntibus; floribus terminalibus aggrega-
tis; pedieellis glabris triangularibus , corolla breviori-
bus, foliolo inferiore calycis ovato subacnminato undi-
que glabro, apice carinato, longitudine corollae, laci-
niis tribns folioli' calycis superioris snbacutis corolla
parnm brevioribus ; corollis globosis glabris, limbo bre-
Ti subobtnso conuivente; Ulamentis brevissimis conna-
tis; antlieris inclusis; stigmatibus exsertis late infun-
dibuliformibus ; Capsula Candida glabra, djssepimentis
infra sporophorum inter se conjuuctis.
Gaulis erectus, phires pedes altus. Rami terui erecti,
omnes eadem crassitiidine. Ramuli breves foliiferi. Sterig-
mata ita cum cortice coalita, nt utriusqiie propriam formam
distingiiere non possis. Folia torna linearia subtrigona obtu-rj
siuscula adpressa, subtus linea longitudinali sulcata, in utra-J
que facie lacunoso - rugosa, margine obsolete glandulos?
1^ lin. longa. Flores terminales aggregati. Pedicelli breves"
glabri snbtrigoui. Calyces subfoliacei corollis adprcssi , foliolo
siiperiore trifido , corolla duplo breviore. Corolla globosa gla-
bra vix lineam longa et Inta, limbo brevi obtuso conuivente.
357
Stamiiia coiiiiata inclusa. Stigma exscrtum Jilatato - iufuudi-
biiliforrac. Capsula glabra caudida.
Hab. iu Prom. b. sp. de Chamisso.
Filamcntis disjunctis»
4) Ph. abietiua n. sp. Foliis ternis patentibus dense im-
bricatis glabris linearibus', sterigmatibus tubercu-
latis valde earpUcutis brcvissimc dccurrentibus ;
Jloribus in apice ramulorum congcstis , breviter pe-
tiolatis; calijcibus foliaceis nüidis, foliolo infe-
riore basi dilaluLo f subovato lineatim elongato,
marginc serruto glanduloso , apice carinato , co-
rolia subduplo longiorc , foliolo supcriore tripar-
tito , laciniis ovatis apice carinatis , coroUa brevio-
ribus; corollis campauulatis, ante autliesin globosis,
limbo aperto; antlicris iuclusis; filamcntis brevissimis
distlnctis; stylo longo exserto fiiiformi; stigmate pel-
tato , margiue crenato ; capsnlis glabris.
Salaxis abietiua Willd. Enum. I. p. 415. Hb. Wilkl. 7366.
Hb. Kuntli. S. imbricata Hb. Willd. 7367. Caulis frulicosus
erectus ramosus fiiscus. Rami versus apicem cougesti erecti;
sterigmatibus breviter decnrrentibus subpuberulis undique ob-
tecti. Folia terna linearia dense imbricata glabra, subtus li-
nea longitudinali sulcata, supra iinea prominente iustrueta tres
liueas longa. Petioli compressi subglobosi , margiue glandu-
losi, incani vix liueam longi. Florcs terminales congesti
niitantes. Pedicelli glabri tetragoni üncam longi. Calyces
foliacei glaberrimi , laciniis folioli superioris ovatis , apice
cajiuatis, corolla subduplo brevioribus, foliolo infero lau-
eeolato , longe acnminato , apice carinato , margiue serrato
glanduloso , corolla duplo longiorc. Corolla subcampanulata
usque ad medium fissa, liueam longa, li liu. lata, limbo ob-
tuso aperto. Antherae indusae laterales. Filameuta distiucta
358
brevissima. Stylus teres longe exsertus piirpureus. Stigma
peltatnm, margiiie creuatum. Capsula glabra. Dissepiraenta
ventralia processibiis alaeformibus coiijuiicta.
5) Pli. arborescens n, sp. Ramulis elongatis filiformibus
laxe ßexuosis ; foliis ternis aiigustissime linearihus
erectis glabris obtusis versus apicem subsquarrosis ;
sterigmatibns promiuentibus incano-tomentosis inferne
angustis, longitudiue internodionim ; lioribns termina-
libus subternis; pedicelh's pur pureis albido-villosis^
foliolis calycis ovato - acuminatis glabris, basi colora-
tis, apice viridibiis, carinatis; corollis campamilatis
glabris , limbo obtuso ; autlieris inclusis ; Jilamentis
hrevissimis basi connatis; stjlis longitudine corollae;
Capsula glabra.
Salaxis arborescens Willd. Emim. pl. h. Berol. I. p. 415.
Hb.Willd. 7364. Caulis fruticosns 4 — 9-pedalis erectus, fus-
co-ciuereus, glaber. Ramuli elougati laxe flexuosi filiformes.
Folia terna liuearia angustissima glabra , supra cava , margine
ciliata, versus apicem teretiuscula, snbtus linea angusta lon-
gitudinaliter sulcata, vix 2 liu. longa. Sterigmata persistcntia,
^ lin. longa. Flores terminales terni Tel bini, raro solitarii,
breviter pedicellati. Pedicelli purpurei albido-tomentosi, co-
rolla duplo breviores. Corollae globoso-subcampanulatae car-
neae glabrae lineam lougae et latae , limbo brevi stricto aperto.
Laciniae superioris folioli caljcis ovatae acuminatae apice ca-
rinatae, corolla subbreviorcs; foliola caljcis inferiora lanceo-
lata acuminata, corollam superantia. Styli subrugosi, longi-
tudine corollae. Capsula glabra.
Hab. in lusula Mauritii. (Bory de St. Vincent.)
6) Ph. tenuissima n. sp. Ramulis ßliformibus tenuissi-
mis brerioribus; foliis ternis angustissime lineari-
bus glabris acutis appressis margine obsolete ciliatis ;
sterigmatibus subpubernlis longitudine iHternodiorum in
359
caulem evauesceutibus : floribus terniiuaJibus ternis mi-
uiitis; pedicellis purpureis glabris ; divisionibus caly-
cis lanceolato -linea^ihus suhobtusis glabris , tnar-
gine obsolete serrulato- glanduliferis , apice stib-
hirsutisi corollis obovatis glabris, limbo brevi acuto
coimivente; antheris stylisque iuclusis ; stigmatibus pel-
taiis inclusis, capsulis glabris.
Caulis pedalis suberectus ramosus badius glaberrinius.
Rami elougati filiformes virgati. Ramiili teuuissimi breviores.
Folia teriia angustissima linearia glabra acuta appressa, supra
Cava, subtus couvexa glabra, liiiea angustissima lougitudiua-
litersulcata, margine obsolete ciliata, vix liueam longa. Pe-
dicelli glabri purpurei , corolla duplo breviores. Laciniae su-
perioris folioli calycis lanceolato - lineares satis crassae obtu-
satae, margine obsolete serrulato-glandulifei-ae, corolla duplo
breviores. Corolla obovata glabra, | lin. loug'a et lata, limbo
brevi acuto subconuiveute. Geuitalia inclusa. Stjli cyliudrici
tortuosi.
Hab. in Insula Madagasc. (Bojer.) Ex herb. Kuuthii.
Erica Linn.
Calyjc tetrapTiijllus aut 7nonophyllus quadripartitus
regularis. Corolla hypogyna mouopetalH variae formae (glo-
bosa, nrceolata, tubulosa, campanulata, hypocrateriformis,
ventricosa) limbo quadrifido. Bracteae tres calijci approjri-
matac aut ab eo remotae, Pedicellus nonnunquam ad basiu
foliolis iuvolucrautibus, bracteas simulautibus instructus. Sta-
mina octo sub disco hi/pogi/no inserta, Antherae bipartitae
inclusae aut exsertac, muticae aut aristatae, cristatae, ad
apicem foramine unilatcrali dehiscentes. Filamenta distincta.
Stylus filiformis, staminibus lougior. Stigma simplex (cya-
thiforme, capitatum, peltatura). Capsula 4 -angularis aut
8 -angularis, 4-locularis, 4-valvis. Dehisoentia loculicida.
360
Dissepimeuta veutraiia vera aut spuria. Columella teretius-
cula, tetragona vel qiiadrialata , saepe capitata , alae
suturis lalvularum aut dissepimentis veiitralihus spuriis
opposüae aut dissepimenta ventralia vera columellae ipsi
adnata. Semiua immerosissima ovalia reticulata, placeiitis
columellae afüxa.
Frutex Africac et Eiuopae.
Involucratae,
Pedicelli basi praeter tres bracteas veras foliolis bracteas
simulautibus ciiicti.
Ho localijcina e,
ijaiijjc monophylhis quadrifidus, raro quadriparti-
tus. Corolla parva magis minusve campanulata. Columella
quadrialata y alae dissepimentis spuriis oppositae» Sterig-
mata perspicua in caiilem decurrentia.
Jlntherae muticae,
Folia terna.
1) E. scoparia L. Ramulis elongatis ercctis albicanti-
hus glabris; sterigmatibus promiueiitibus obtusis cau-
didis , lougitudine foliorujn ; foliis teriiis liuearibus sub-
erectis glaherrimis , juuioiübus margine praesertim
apicem versus scabris; corollis globoso - campauulatis,
limbo erecto; stigmatibus suhejcsertis peltato-in-
fundibuliformibus,
E, scoparia Lina. maut. p. 372. Salisb. Liun. Transact,
vol. VI. p. 323. De Cand. Flor, franc. III. p. 678. E. fucata
Tliunbg-. Diss. INo. 9. Wendl. Fase. 15. Hb.Willd. No.7454.
fol. 1 — 6. E. viraulata Weudl. Fase. 19. E. absynthioides
Spreug. Syst. vol. IL p. 196. Caulis erectus 5 — 6 pedalis
fuscus glaber. Kamnli terui orecti giabri albidi, sterigmatibus
candidis , loiigitudinem iuternodiorum bis metientibus , obtecti.
361
Folia terna linearia erecto - patentia glaberrima 3 — 4 lin. lon-
ga acuta, siibtns sulcata, siipra couvexiusciila. Flores axil-/
lares teriii imtantes. Pedicelli glabri , liiieam lougi , inedio .
bracteis teruis minutis purpureis ovatis acutis , margine pubes-
ceuti - ciliatis , circulatim instructi. Foliola involucelli pedicel-
lum circumstantia, magnitudinem, formam et colorem bractea-
rum plane praebent. Calyces campauulati albido-virides,
4-fidi glaberrimi adpressi, corolla duplo breviores, laciuiis
ovatis obtusis, apice carinatis. Corollae globoso-campanu-
latae, Hueam longae eodcmque diametro trausrerso, limbo
breri subobtuso erecto. Stylus subexscrtus filiformis. Stigma
peltato - infundibuliforme. Anthcrae ovatae muticae^ inclusae
rufescentes glabrae. Filamenta tenuissima apice incurva^ an-
therac dimidium aequantla. Capsula glabra.
Hab. in sabuletis sterilibus , in silva de l'Estrelle, provin-
ciae Francogalliac moridionalis. (Riedel.) In collibns prope
Laconi Sardiniae. Julio. (Müller.)
2) E. coaretata Wendl. Fase. XIX. Ramulis confertis-
simis Jiltforniihus Jlexuosis suhsccundts , sterigma-^
tihus protninetitibus angustissimis yuherulis longi-
tudine rntcrnodioruni', foliis teruis linearibus patulis
acutmsculis puberulis-, Jtoribns minutis ajcillari-
hus gcminis-, corollis campanulatis quadrifidis dilute-
pnrpureis, limbo subrevoluto-, stigmatibus umbraculi-
formibus.
Caulis 2 — 3 pedalis erectus fusco - cinereus rugosus. Ra-
muli versus apicem caulis coufertissimi , filiformes ilexuosi sub-
secundi. Folia terna linearia patentia, undique puberula, sub-
tus longitudinaliter sulcata, supra nervo prominente iustructa,
1\ lin. longa. Sterigmata prominentia angustissima puberula.
Flores axillares minuti campauulati pedicellati bini versus api-
«em ramulornm siti. Pedicelli glaberrimi, corolla subduplo
362
lougiores, ad basin foliolis minutis liucaribus pubescentibus,
vaginae instar ordinatis, circumclusi. Bracteae miuutae ter-
nae, basi connatae, lineares, margine ciliatae, infra medium
pedicelli sitae. Calyx foliaceus quadripartitus, nonnuuquam
quinquepartitus , corolla subtriplo brevior, laciuiis glabris
lanceolatis acutis, margiue plus minusve pubernlis. Carolla
campauulata glabra dilute pnrpurea quadrilida, limbo subre-
curvo. Antherae muticae inclusae laterales miuutae, filamen-
tis rectis tenuissimis duplo breviores. Stylus purpureus exser-
tus tetragonus. Stigma umbraculiforme brunneum. Capsula
glabra.
Hab. in Prom. b. sp. (Vidi specimiua in horto reg. bot.
Berol. culta.)
Folia quaterna.
3) E. carnea Linn. Foliis quaternis liuearibus erecto-pa-
tentibus obtusis glabris, margine subserrulatis, supra
planis, subtus convexiusculis , linea longitudinali sul-
catis; sterigmatibus glal)ris semiteretibus, deorsum com-
planato - attenuatis ; Iloribus axillaribus subsecundis
pendulis solitariis , saepius geminis ; pcdicellis glabris
brevibus ; bracteis ternis ovato - lanceolatis ciliatis , a
calyce remotis; laciuiis calycis lanceolatis acnminatis
coloratis glabris iutegerrimis , apice carinatis, corolla
vix dnplo brevioribus; corollis roseis conico-cylindri-
cis ; antJieris longe exsertis erectis in ßlamenta de-
currentibus', autherarum loculis elongatis conniventi-
bus; capsulis glabris.
E. carnea L. sp. pl. I. p. ÖO^. Aiton bort. r. II. p. 366.
Rohling Fl. germanic. III. p. 40. E. herbacea Jacq. I. p. 21.
t. 32. Willd. sp. pl. II. p.411. Curt. Bot. Mag. t.ll. Wend.
Eric. fasc. 9. Hb. Willd. n. 7528. f. I. 2. 3. E. saxatilis
Salisb. l. r, p. 343,
363
Caulis frnticosus humilis deciimbens. Rami divaricati ad-
sceudentes 3 — 6 unc. lougi. Sterigniata semiteretia glabra
deorsum complauato - atteuuata interiiodiis longiora, Folia
qnaterua — sena , linearia acuta erecto - pateutia glabra , supra
plana, subtus convexa, liuea longitudinali sulcata 3 liu. longa.
Flores axillares siibsecuudi peiiduli. Pedicelli purpurei glabri,
corolla breyiores , ad basiii involucellis tribus, bracteas simu-
lantibus, iustructi. Bracteae teriiae ovato-laiiceolatae ciliatae,
iufra medium pedicelli sitae. Calyx mouophyllus quadriparti-
tus, corolla vix duplo brevior, laciniis lauceolatis acuminatis
coloratis glabris , versus apicom carinatis. Corollae roseo-
carneae couico-cylindricae, 2 lin. longae, limbo brevi obtuso
erecto, Filamenta longitudine corollae, apice genicnlatae,
Antherae exsertae erectae atropnrpiireae elongatae, loculis us-
que ad basiu bipartitae , in filamenta decnrrentes , non latera-
liter supra basin ut in E. raultiilora filamentis affixae. Stylus
antheris lougior. Stigma minimum. Capsula glabra.
Hab. in Germania australi , Helvetia et Italia boreali.
4) E. mediterranea Linn. Foliis quaternis linearibus sub-
acutis glabris patentibns , supra cavis , nervo promi-
nente iustructi», subtus convexiusculis, linea longitu-
dinali sulcatis ; petiolis appressis glabris ; sterigmati-
bus angustissimis y dorso acutts longitudine inter-
nodiortim; floribus axillaribus solitariis, rarissime ge-
minis brevi pedicellatis ; pedicellis purpureis glabris ;
bracteis ternis ovatis acuminatis ciliatis; laciniis caly-
cis lanceolatis acuminatis glabris integerrimis , apice
carinatis, corolla duplo brevioribus; corollis roseis
veiitricosis , ublongo - urceolaribus , limbo brevi
erecto rotundato', antheris muticis erectis subexsertis
bipartitis; filamentis strictis versus apicem rubro cinctis;
stylis filiforniibus longe exsertis; capsulis glabris.
364
E. mediterrauea Linu. Maut. Cuit. Bot. Mag. n. 471.
Ait. hört. kew. edit. sec. v. II. p. 367. Wendl. Eric. fasc. 7.
Willd. sp. pl. II. p. 410. Link Eimmerat. pl. I. p. 373. Hb.
Willd. 7526. f. 1. 2. E. lugubris Salisb. i. c. 343.
Caulis arborescens 4 — 7 pedalis , rami erecti glabri fiis- ^
co-cinerei. Sterigmata aiigiistissima , dorso acuta, longitu-
dine internodiorum , iiou complauato-attenuata, ut in E. car-
nea. Folia linearia subacuta patentia, 2 lin. longa, subtus
convexiuscula, linea lougitiidinali alba sulcata, supra coucava
nervo prominente. Flores plerumque solitarii axillares, versus
apicem ramulorum positi. Pedicelli purpurei glabri in medio |
bracteis teruis ovato - acunilnatis ciliatis iustructi. Involucelli
tres , bracteas simulautes. Laciniae calrcis lanceolato - linea-
res coloratae liueam longae, versus apicem carinatae. Corol-
lae purpurascentes oblougo-urceolares, 2 lin. lougae. Anthe-
rae subexsertae erectae bipartitae. Filamcnta corolla brevio-
ra, strieta. Styli longe exserti. Stigmata niinuta. Capsula
glabra.
Hab. in Europa australi, praecipue iu Lusitauia. (Link.)
5) E. multiflora Linn. Foliis quaternis , quiuis , raro ternis,
linearibus obtusis erecto-pafeutibus , glabris, margiue
subserrulatis , caulinis multo longioribus latioribusquc ;
petiolis carueis glabris; sterigmatibus glabris compla-
nato - attenuatis , internodiis duplo longioribus; floribus
axillaribus binis, ternis, rarissime solitariis; pedicel-
lis ptirpiireis glahris longisshnis , infra medium
bracteis ternis ovatis obtusis carneis, margine ciliatis,
instructis; laciniis calycis ovatis acuminatis integerri-
mis, carinatis ; corollis campanulatis; antheris longe
exsertis lateralibus elongatis bipartitis, loculis conni-
ventibus; filamentis corolla longioribus, supra an-
tlierae basin afßjcis : stylis; filiformibus exsertis ; stig-
mate minimo: lapsula glabra, convexa.
365
E. mnltiüoia Liiin. sp. pl. I. p. 355. Willd. sp. pl. II,
p. 411. Salisb. in Liim. soc. transact. 6. p. 344. Andrew
Heaths vol. II. p. 111. Hb. Willd. 7527. f. 2. 5. E. multi-
flora pedicellata Wendl. Eric. f. 5.
Canlis fruticosns rigidus ercctns. Rami divaricati pube-
nili. Sterigmata complanata glabra, duplo interuodia supe-
rantia. Folia linearia obtusa glancesceuti - viridia glabra,
margiue snbserrulata, erecto-patenlia, supra plana, subtus
coiivexa, linea longitudinali sulcata, | — 1 liu. lata, 3—4 lin.
longa. Pedicelli carnei glabri, 4 — 8 lin. longi. Laciniae
calycis ovato - acnminatae , apice carinatae, niteutes, corolla
triplo breyiorcs. Corollae campannlatae , dilnte purpureae,
1| — 2| lin. longae. Antlierae elongatae scabrinscnlae atro-
purpurcae, longe exsertae, locnlamentis usque ad basiu parti-
tis couniventibus. Capsnla conica glabra.
Hab. in Prom. Pachyno Siciiiae (Philippi.), in Gallia
australi. (Riedel.)
6) E. Tagaus Linn. Foliis quaternis liuearibus subacutis
glabris erecto - patentibus ; petiolis appressis glabris ;
sterigmatibus candidis plauinsculis; floribus axillaribns
solitariis — ternis ; pedicellis pnrpureis glabris corolla
duplo — quintuplo longioribus, versus basiu bracteis
tribus minutis lanceolatis obtusis ciliatis couvexiusculis
instructis, quarum binae superiores oppositae ; calycihus
coloratis nitidis brevihus , laciniis ovatis couvexius-
culis apice carinatis subobtusis, margine subciliatis;
corollis cjathiformibus carueis glabris, limbo obtuso;
antheris brevibus longe exsertis atropurpureis glabris
loculis usque ad hasin partitis , divaricatis; stylis
i^liformibus longe exsertis ; capsulis glabris.
Ec vagaus Linn. Maut. p. 230. Smith Engl. Bot. n. 3.
Hooker Brit. flor. p. 176. Hb. Willd. 7530. f. 1. E. vaga Sa-
lisb. 1. c. p. 344. E. multifiora Bull. Flor. Paris. 2. 203. Hb.
366
WiUd. 7527. f. 1. 3. 4. E. mediterrauea Sieber Flor, graec.
E. multiflora ex Pyreii. itin. collecta ab Endress.
Caulis erectus ramosissimns 3 — 5 pedalis rnfescenti-fus-
cas. Rami terui, quaterui erecti glabri albidi. Sterigmata
planiasculaglabra Candida, iuferne angnstata, longitndine in-
ternodiorum. Folia quaterna linearia subacuta glabra erecto-
patentia, margine obsolete puberula, subtus convexa, lineam
profnndam longitndiiialem exhibentia, siipra plaua 2 4 lin.
longa, i — i lin. lata. Pedicelli purpurei glabri, 2 — 5 lin.
longi. Bracteaeminntae ovato-lanceolatae obfusae conrexius-
culae margine ciliolatae, versus apicem carinatae, infra me-
dinm pedicelli sitae , qnarnm binae superiores oppositae. Fo-
liola inrolncrata, bracteas simulanlia. Laciniae calrcis ova-
tae subobtusae nitidae, apice carinatae, corolla snbquadruplo
breviores. Corolla cjathiformis carnea glabra, basi angn-
stata, 1| — 2 lin. longa. Antherae breves bipartitae atro-
purpureae, longe exsertae, locnlis oratis vix scabrinscnlis di-
raricatis, per propriam candicnlam in filamenta transenntibus.
Stjli longissime exserti. Stigma obtnsnm. Capsula glabra.
Hab. in Gallia australi (Riedel), Anglia (Klotzsch),
Graecia (Link, Sieber), Pvrenaels occid. (Endress.), Dalmatia
(Visiani).
Antherae aristatae,
Folia terna»
7) E. arborea L. Foliis ternis lineari-attenuatis obtusius-
culis, supra planis, subtus convexis, linea longitndi-
nalisulcatis, glabris snberectis, junioribus apice mar-
gineque minute hispido-pubenilis; petiolis brerissimis
glabris, margine snbscabris; sterigmatibus brevibus
complanatis haud perspicuis , pilis plumosis, ut totus
caulis , densc obtectis ; floribus terminalibus ternis, qni-
nis subnntantibns pedicellatis; pedicellis glabris; bra-
367
eteis tribus lauceolato - lincaribus obtnsis ciliatis, foliola
inrolucrata simnlantibus ; laciniis calvcis ovatis acutis,
coloratis aut foliaceis glabris, margine ciliolatis, co-
rolla triplo brevioribiis ; corollis breyibus campanulatis
glabris , lirabo erecto rotuudato ; antheris appendiculatis
inclusis, appendicalis ciliatis; strlis filiformibus inclu-
sis aut exsertis; stigmatibns crathiformibus ; capsalis
ovali - subquadrangularibus glabris.
E. arborea Liuu. Diss. n. 14. Hb. Willd. n. 7390. f. 1 — 7.
E. triflora Berg pl. cap. p. 118. E, scoparia Thunbg. Diss.
u. 80. E. procera Salisb. 1. c. p. 328.
Caulis fruticosus 5 — 8 - pedalis teres fusco - cinereus.
Ramiili lerni per totiim caiilem frequentes , snberecti , pilis
densis plumosis albis ornati. Folia terna erecto -patentia, li-
neari-attennata, obtusiuscula, supra plana, subtas courexins-
cula, linea lougitndinali sulcata , versus apicem praesertim ju-
niora obsolete hispido-puberula, 2| — 3 lin. louga, vix | lin.
lata. Sterigmata haud conspicua complanata hirsuta, rix lon-
gitudine internodiorum iu caule cvanescentia. Flores temi,
qnini terminales , iu ramulis lateralibns pedicellati subnutantes.
Pedicelli lougitudine corollae. Bracteae tres coloratae lanceo-
lato - lineares obtusiusculae, margine ciliatae ad basin pedicelli
positae. Foliola involucrantia, bracteas simnlantia. Calrx ad-
pressus coloratus qnadrifidus, corolla triplo brerior, laciniis
ovatis acutis snb apice carinatis. Corolla dilute carnea cam-
panulata qiiadrifida, 1^ — 2 lin. louga, laciniis erectis rotnn-
datis. Antherae breves appendicnlatae inclusae, appendicnlis
ciliatis. Stigma cvathiforme. Capsula oralis glabra.
Vidi speciraina in Herb. reg. Berol. , e collibns umbrosis
prope Menton, in provincia Francogallica (Riedel): ad Peri-
voglia (Sieber), in Sardinia (Müller), in Dalmatia (Visiani
Ehrenberg) lecta.
(Contiuuabiuir in sequeiuibas fascicnlis.)
DE PLANTIS
IN EXPEDITIONE SPEGULATORIA
ROMANZOFFIANA
ET
IN HERBARIIS REGIIS BEROLINENSIBUS
OBSERVATIS
DICERE PERGIT
ADELBERTUS DE CHAMISSO.
MELASTOMACEAE AMERICANAE.
Duce De Candolle iu Prodromo III. p» 99. Herbariis Mona-
censi regio , Martiauo , Kuiithiauoque collatis.
JTamilia maxime naturalis. Genera artificialia, ambiguis nt-
plurimum characteribus definita. Ardunm opns suscepit David
Don (Mem. Werner. Society. 4. (1823) p. 276); persecntiis est
Pyramus De Candolle (1. e. et Collection de Memoires. I. Me-
iastomacees); recognovit et illustravit maxima ex parte C.
P. de Martins (Nova genera et Species III. p. 93 — 162. t. 2
— 286); quorum gravissimorum auctornm vestigia legentes
ipsissimis profitemur Martianis verbis : ^.Nos de propria gene-
rnm dispositione plane desistimns, ne novaruin rerum cnpidi
videamur , ant tarn audaces ut in rc intricata ncque adhuc ab-
solnta propria alienis praeferamus.* Gratias agimus quam
maximas generosissimo amico monacensi, qui subsidiis litte-
est
369
rlis nos auxit. En quae memorabilla iios docuit magna Mela-
stomacearnm nostramm copia cum ipsissimis anrtorum sppci-
minibus collata.
TRIBUS 1. LAVOISIEREAE,
LAVOISIERA DC. 1. c. p. 102. Hart. l. c. p. 131.
V) Iiavoisiera imhricata. DC. no. 2. Mart. p. 132,
t. 265. Herb, monac! — Lavotsiera cataphracta DC. n. ^.
Mart. p. 183. t. 266. Herb, monac! — Luvoistera compta
DC. n. 3. Herb, monac! — Lavoisicra insignis DC. n. 4.
Memolr. p. 15. t. 2. Nee gravissima ipsius inventoris i. im-
hricatam et cataphractam sejnngentis auctoritate snbacti plu-
res Candolleanas audaciter in nnam contrahimns species, cui
variabili, poljmorphae, poljonymae, antiquius Billbergia-
mim servamns triviale nomen. Varietates adsnnt nobis :
a) Insignis J)C. xegatioT , elatior, foliis longioribus tene-
rloribus laxioribus semipoUicem lougis margine et nervo exi-
mins setoso -ciliatis, setis glauduliferis ; lobis calycinis phjl-
loideis angustis acutis setoso -ciliatis. — Semel iterumque
lectam misit Sellowins.
ß) Imhricata DC. et Mart. lobis calycinis dignoscenda
rotnndatis mucronatis non setoso -ciliatis scariosis albis basi
uigrescentibns. — Sellow, Lhotzky, Minas geraes.
y) Compta DC. habitn et facie snperioris, lobis calycinis
pliylloideis ellipticis aciitis non setoso- ciliatis. — 1) Foliis
angustioribus , ciliis longiuscnlis omnino cum Martianis speci-
minibns conveniens. 2) Foliis latioribns, ciliis decnrtatis. —
ütramque misit Sellow.
ö) Habitn et facie imhricatae , foliis similibns ovatis acn-
tis erectis; lobis calycinis phylloideis oblongis setoso -ciliatis
^yvav catapJiracta conveniens, qnae foliis latioribns obtnsiorl-
Inis patentim recurvis differf. Sellow.
'»r Bd. 3s Heft. 24
370
V
s) A siiperiori dlversa lobis calyclnis membranaceis sub-
scariosis coloratis cveteriim similibns similiterque ciliatis.
Sellow.
Q Iiitereet/? arabigiia, lobis calyciiiis spathnlatis mem-
branaceis snbscariosis coloratis inferiie siibciliatis. Sellow.
2) Lavotsiera tetragona DC. p. 103. n. 7. Herb,
mouaceusc ! Varietas foliis creuatis. Similis Lavoisierae im-
bricatae i diversa: Statiira depressiori; caulibus subflexuosis
siibdeciimljentibus ; ramis adscendentibns minus rectis, minns
virgatis , angulo minns acnto dichotomis; foliis carnosulis, in
Martiana varietate intcgerrimis , in nostra crenatis , nervo ca-
rinali crasso , margiualibns tennibus evanescentibns ; caljce
"labro. Color flavescens idem. Flores similes, solitarii, ter-
minales, hinc alares. Calyx campanulatns , coriaceus, gla- j
ber laevis ; limbo q\iinqnelol)o , post anthesin deeiduo ; lobis '
ellipticis s. triangnlaribus obtnsliiscnlis. Corolla et geuitalia
in melioribus recognoscenda. Capsula calyce Yestita, libera,
quinquecostata , qninqnelocularis , qninqnevalvis , loculicide
deliiscens, valvis septiferis, placentis colnmnae axili persi-
stenti afüxis, post valvas delapsas snperstitibus. Semina
oToideo-angulata, seriatim tenuiter scrobiculata; hilo laterali
recto nigro. — Sellow. Brasilia.
3) Ltßvoisiera pulchella n. frnticulosa; caulibns
er^ctis virgatis glabris, ad inflorescentiam usque simplicif;us,
a primavio llore dicLotomis, ramulis strictis, cymam fastigia-J|
tanj cpijitractam foliosam sistentibus ; foliis sessilibns laxe im- ■
bricatis erectis ovatis obtusiusculis carnosulis snbnuinerviis,
^nargiue carinaqne setoso -ciliatis , utraquc pagina glabra (s.
rariug externa setoso-hirtella); flore hexamero ; calyce oblon-
ge setoso-liirto, lobis lineari-oblongis acntinsculis, setis sae-
plns giaudnliferis.
371
Variat (sie iit L, imhricata) ciliis longioribiis glandulife-
ris, brevioribus eglaiidiilosis obsoletisqne collo radicali snper-
stite, calyce semper extus tubo et llmbo setoso -hirto.
E Brasilia semel itcrumque lectam misit Sellowius. E pro-
vincia Minas Geraes, Lhotzky.
Proxima Lavoisierae mucoriferae DC. n. 6. Mart. tab.
269. a qua praesertim habitu differt , glabritie et foliis carno-
sulis , qiiae , iiervis lateralibus immersis , uiiiuervia sese prae-
bent. Caiiles seu rami e radice adscendeutes pliires , spitha-
maei et pedales , crassitie pennae passerinae vel pauIo majori
obtuse tetragoiii, laeves, noimiinqnam rubesceutes. Folia iiu
ternodiis longiora , circitcr semipollicaria, aiigustiiis vcl latiiis
ovata, ex ovato lauceolata vel etiam iu ellipticam liideutia for-
mam, sessili basi quartam circiter caulis parteiii amplecteutia -
juuiora, ut laciuiae caljcis, seta ralidiori ciispidata, qua de-
trita mucronulata rel mutica evaduut. Flores ampli , speciosi
e sicco purpurei , breviter pedicellati , calyce magno folia flo-
ralia pro parte superaute, nee iisdem dense involucrato ut
flores L. mucoriferae, Caljcis tubus 3| lineas longus, ob-
lougus, ventricosus, orarium, cni adhaeret, paulo superans,
fauce paulo constrictus, ibidem corollifer et staminifer; lobi
seu potius laciniac limbi longitudiue tubi. Petala duplo lon-
giora, obovata, integerrima, apiculata, nee ciliata, tenerrima.
Stamina duplice ordine inaequalia ; laciniis calyciuis opposita
majora perfectioraque , majori anthera longo arcuato deorsum
paulo dilatato connectivo cum filamento articulata; petalis op-
posita anthera miuori , connectivo multo breviori; illa connecti-
vo extenso corollam longitudiue subaequantia , liaec lacinias
calycinas. Ovarium repetito tentamine caljci adhaerens nobis
est visimi; Stylus nos effugit. Capsula generis calyce trnncato
vestita, libera, sexcostata, sexlocularis, sexvalvis, valvis
septiferis a basi dehiscentibus. Color herbae flavescens,
24 *
Ailsiint praeterea iiobis a Sellowio missae:
4) Lavoisiera punctata DC. uo. 11. Marl. I. v..
\>. 137. t. 270. herb, monac.»
5) Lavoisiera pulcherrima DC. no. 14. Mart. 1, c,
p. 139. t. 272. herb, monac!
6) Lavoisiera JirmuJaDC. no. 13. herb, mouac, ! a
pulcJierrima foliis minoribns uuinerviis, a punctata foliis
inpunctatis diversa. Speciiuen unicuni defloratum.
VAVYA DC. prod. 3. p. 105. Mart. n. g. et sp. 3. p. 123.
Altera sectio geueris: Ovario trilocuJari, Forsagenus?
Flos pentamerns, decandrns, anisostemon. Calyx coria-
ceus, turbinatus, dentatus; dentibiis subulato - arnminatis.
Pctala carnosula, obcordata, concava, dorso opaciori tenuiter
nervöse; lobls lateribusque pelincidis snbundnlatis. Staniina
raajora et minora alternaiiiia glalra; tllamenta corapressa,
nervo opaco crasso pcrcnrsa, lateribiis pellucidis; antherae fal-
catae, in rostrnm attenuatae poro faciali hians; connectivnm
basi dorsali parte breviter acnte deorsnm calcaratnm, snrsnra-
qne clavnlam erigens longiorera, simpllcem, reetam, teretem,
trnncatam. Ovarhim omnino libcnini, ovoideum, louginscn-
lum, glabrnm, laeve, triloculare! loculis mnltiovnlatis , ovn-
lis rectis placentae axili «affixis. Stylus glaber, teres, cras-
shisculus, attennatus, apicc eurvulns. Stigma apicale pnncti-
forme. — Fructus non observatus.
1) Davya calophylla N. , arborea, macrophjlla, mo
crantha; stellata tenuissima pnbe praeter hicidam superam fo-
lioriim paginam pulvernlento - ferruginea ; ramis teretibns lon-
gitudiualitev rugosis; foliis petiolatis elliptico-oblongis acu-
tiusculis basi obtusioribns trinerviis snbcoriaceis, margine re-
llexo; paniciila terminali pyramidata aplivlJa, ramulis trifloris;
dentibus calycinis subulato - acuminatis; ovario triloeulari.
Brasilia. Sellow.
373
Ramus crassitie calami scriptorii majorique, iiiteriiodiis
siibscraipollicaribus ad polliccni usqiic elougatis. Petiolas pol-
llcem sesquipolliceinque lougus , folia qniiiqncpoUicaria, 1 poll
9 liii. lata. Paiiicula scniipedalis elatlorque, folia superaus,
iuternodiis quam in ramo sunt duplo circiter longioribus,
c parilnis ramorum 4 — 5 constans. Raiui infimi foliis parvis
suffulti. Bracteae (cadncae?) deficinut quae ramos superiores'
trifurcationes ramorum et nodum ramnlornra uniüororum sulful-
circnt atque oruarent. Pedicellus proprius tres liueas longus^
Calyx semipollicaris , subulis dentium bilinearibus auctus.
Tubus ovarium iucludcns a fuudo ad insertionem petalorum ot
staminum, quo maxime est crassus, tres circiter liueas longus.
Pctala pollicem longa lougloraque. Antherae staminum majo-
rnm filamento subaequilongae, semipollicares, clavulam sub-
bilincarem gereutes. Stellata pubes in calycibus atque inflores-
ceutia densior, magis furfuracea intensiusque colorata; in in-
fera follorum pagina tenuior, laerius pulverulenta, dilutiiis
colorata.
HUBERIÄ DC.
Character a Martio emendatus nov, gen. et sp. 3.
p. 146.
Genus ad capsulares orthospermas JLavoisiereas DC. jure
meritoque ab oculatissimo Martio 1. c. revocatum, Graffcn-
rledae DC. confine.
De Graffenrieda jucunda Marl infra sub OsbecTcia DC.
et Jucunda N. dicetur. Genus fructu baccato , calyci haud ad-^
uato c scliemate De Candolieano Memoire t. 1. exclusum, cae-
teris chararteribus Huberiae et Graffenriedac affiue illisque
certe consoeiandum.
1) Huberia semiscrratu DC. prod, 3. p. 167. uo. I,
Herb, mouac. !
376
E Brasilia Sellowius speciniiimm copiaiu misit, florifera
fructiferaque.
2) Hub er tu ovalifolia DC. prod. 3. p. 167. no. 3.
Herb. Kiuith ! Mart. uov. gen. et sp. t. 146. tig. 2. — Hube-
ria resinosa Presl. symb, p. 58. t. 37. — Mclastoma anten-
natum Herb, mouaceiise !
Martins iu sylvis pulchris ad aquaeductiiin supra saxa gra-
iiitica Rio de Janeiro legit, Sellow semel iternmque misit. —
Speeimina Herb. Kuuthiani a DC. descripta a caeteris recedunt
calycibns minus Ternicosis pulvere rcsinoso afflatis , gpunctulis
subfloccosis cauescentibus' DC. 1. c.
BEHURIA N.
Huberiae e seutentia nostra, speciem auomolam finxit
natura, quam uullo, praeter autlieras caudatas, nou discre-
pans cliaractcre, novo geuerico nomine non donare nequimus.
Genus etiam anomalum, characteribus in tabula synoptica DC.
Mera. t. 1. inricem excludentibus iusigne.
Char. Flos hexamerus, dodecaudrus, isostemon. Ca-
lyx bibracteatus ; bracteae foliaceae calycem aequantes; tubus
turbinatns subcupuliformis , limbus laciuiatus deciduus , laciniis
lauceolatis erectis tubo subduplo longioribus. Petala cuneato-
obovata, laciniis calyciuis duplo longiora. Stamina Hube-
riae, lilamentis glabris , antheris oblongis caudatis poro api-
cali debiscentibus. Ovarium liberum, glandulis majusculis
confluentibus basin styli ciugentibus sex coronatum; glandula
quaque pilum caruosulum majusculum gerentc quasi corniculata,
pilis paucis similibus et minoribus accedentibus ; Stylus filifor-
mis glaber, stigmatc apicali pnuctiformi. Capsula globosa,
calycc truucato ad medium vestita , quadrilocularis , quadri-
Talvis , loculicide dehiscens ; valvis septiferis ab apice ad caly-
cem hiantibns; columna axilis in intime loculorum angulo pla-
ceiitifera; semiiia inulta recla (scobitouuia pyramidata?) irti-
bricata; matura iioii visa.
Infloresceutia liabitus faeies glabrilies Huberiae.
1) Bchuria insignis'^. foliis mcmbrauaceis petiolatih
ex clliptlco lanccolatis aciiminatis aciifis margiiiatis sernilath,
serraturis callosis s. siibnlatls iiicurris, triplinerviis, ucrvis
alterius paris submarginal ibus tcuuibus a basi vel jnxta basin
orientibus; bi'acteis sessilibns ovatis aciitis intcgerrimls uni-
ilerviis subtrinerviis , ucrvis laleralibns sacpius evancscouti-
bus ; laciuiis calycinis lanccolatis acntis , latcribus rcflexis,
canaliculatisj apice clliatis.
E Brasilia semcl iterumqnc lectani misit Sellowius.
Rami tetragoni, denium tcrctes, laeves, interuodiis siib
semipollicaribus; jnniorcs cnm pedüncnlis petiolis nervisqnc
folioriim saepius pubescentes. Folia If poll. longa, 9 lineas
lata, petiolo semipollicari. Cyniae terminales; in plnribus
speciminibus solitariae; in nnico specimine paniculatae pliires,
panicula foliosa ramis peduncnlisque tennioribns. Bracteae
(folia sessilia integerrima) trifnrcationem sulFulciunt pednncn-
lornm subsemipollicarinm longiornmqne; qnae calyces ornant
latiores, ad snmmnni 6 lineas longae, qnatuor latae. Tnbns
calycinus duas circiter lineas meticns , laciniis qnatuor fere li-
neas longis coronatus. Potala ?§ lineas longa. Genitalia
paulo breviora. Axis capsulae circiter trilinearis. Antlicrae
luteae. Corolla in siccis pallida.
RHYNCHANTHERA
DC. prod. 3. p. 106. — Mart. uov. gen. et sp. 3. p. 120.
1) Rhynchanthcra dicTiotoma DC. no. 3. Herb,
monac! — Synonymis adde: Melastoma scrri/latum Spr. !
Syst. 2. p. 300. DC. p. 201. uo. 32.
Similis Rhynciianthcrac cordatac , jam niolli et' brevi
pubc diversa. Folia maxima 2^ pollicavia, 16 lineas lala^
378 —
petiolo semipoUicari. Pauicula divitissima, florifera simul et
fructifcra, e evmis bis terque dichotomis, floribus alaribiis
nunc deficientibus , nunc evolutis. Flores breviter pedicellati,
e sicco purpurei, expausi diametro circiter 9 lineas metienfes
antheris rostro gracili albo corollani superantibus. Fructus
subglobosi , axi circiter trilineari.
E pluribus locis Brasiliae niisit Sellow; e Baliia Lhotzky,
pube uberiori longiori et rariori breviori variabilem.
2) Rhi/nchanthera cordata DC. no. 4. — Mart.
nov. gen. et sp. 3. p. 122. t. 260. — Herb, mouac. ! Sel-
low e Brasilia. Lhotzky e Minas geraes.
3) Rhynchanthera limosa DC. prod. 3. p. 108.
no. 10. Herb, mouac! Pentandra. Speciminibus bra-
siliensibus et peruvianis collatis vix diversam crederemus
Rhyncliantheram Haenkeanam DC. no. 5. E Brasi-
lia niisit Sellow.
4) Rhynchanthera verbetioides N. pentandra, ani-
sostemou, uno stamine caeteris majori, herbacea; caule erecto
siraplici tetragouo fistuloso , angulis crassineryiis hirtis aspe-
risque; foliis breviter petiolatis ex ovata basi lineari-lauceola-
tis acutis duplicato - ciliato - serrulatis quinquenerviis, nervis re-
nisque subtus pilis rigidis raris munitis , pilis in supera pagina
inter venas solitariis Tel deficientibus ; pauicula terminali e cy-
mis axillaribus geniinatis pluries dichotomis folia superantibus
constaute; floribus subsessilibiis; calycis glabrescentis tubo
globoso, laciniis lineari-subulatis ciliolatis longitudine tubi.
Specimen unicum e Brasilia misit Sellowius.
Habitu et statura Verhenae bonariensi aequiparauda.
Specimen uostrum tripedale supera caulis pars , faciebus duas
lineas latis , internodiis quadripollicaribus sursum decrescenti-
bus , infra inflorescentiam bipoUicaribus. Folia erecta, infe-
riora latiora simul et breviora , infi*a paniculam maxima ultra
(res pollices'latos longa, semipollice augustiora, petiolo qua-
379
driliueari. Petioli paululiim dilatati metliae faciei caulis iuse-
rimtnr, simplici seric setarnm coüucxi stipulas Spermacoces
aemulautium. Cymae axillares pedunculatae , ter quaterque
Liiidae. Ramis erectis apices versus, abortu alterius bjifurca-
tionis ramuli, floribus s»litariis secundis ornatis. Bifurcatio-
nes foliolis linearibus acutis sufiFulciuntur, quae apices rersus
decresceutia calyce breviora evadunt. Flos breviter pedicel-
latus, expausus diametro subpollicari, exsiccatus purpureus,
peutamerus, pentandrus. Genitalia iuaequalia, obliqua gla-
bra. Stamiua quiuque, uuo majori; antherae obloiigae, ro-
stro quam in congeueribus breviori apiculatae counectivo longo
et arcnato stipitataei Ovarium parvnra, liberum, in fundo ea-
lycis inflati latens. Capsula calyce lacinias retinentc vestita,
libera, ovoidea, axi diametrum paulo superante subtrilineari ;
tricostata, trilocularis , trivalvis, loculicide dehisceus, valvis
septiferis, placeutis columnac axili adnatis. Semina parva
angulata seriatim impresso - punctata s. scrobiculata.
5) Rhynchanthera brachyrhyncha N. pentandra,
auisostemon , stamina uno caeteris duplo majori rostro authera-
rum distincto brevissimo; caule herbaceo erecto subsimplici
obtusangulo, angulis nervosis, foliis sessilibus ovatis subaco-
minatis acutis pilis lougiusculis glanduliferis hispido, 5 — 7
uerviis serratis ciliatis, pilis raris hispidulis, membranaceis ;
panicula tcrminali pyramidato-elongata, ramis pluries (qua-
ter-) cymoso-bifidis ramulisque erectis, floribus alaribus sub-
sessilibns , calycis glabri tubo ovoideo - cupuliformi , laciniis li-
nearibus subulatis sub anthesi tubo longioribus.
E Brasilia misit Sellowius.
Flos peutamerus , pentandrus , anisostemon. Calyx ovoi-
deo - cupuliformis , limbo laciniato persistente. Petala elliptica
acumiuata cuspidata. Genitalia glabra. Stamina fertilia quin-
que, uuo caeteris duplo majori; liSamcuta compressa; antherae
ovoideae , breviter oblique rostratae, rostro povo faciali hian-
580
fe; connectivo elougato tompresso, crassiori basi biauriculato.
Filamenta castrata quinqne capillaria t'iim stamiuibus altei-
iiautia. Ovariiim liberum, ovoideum, i|,lan(lulis tribus basin
styli ambientibus quasi rostrato -apiculatiim, triloculare. Sty-
lus fiiiformis , apice curvatus stigmate punctiformi. Capsula
oroidea trltuberculato-apiculata, trilocularis, trivalvis, valvis^
septiferis. Placenta carnosa axi affixa loculum fere impleus.
Semiua multa, parva, obtusan^ila, subcyliudracca, vix cur-
vula, impresso - punctata.
Specimina elatiora nostra bipedalia tripedaliaque, iullo-
rescentia sibi dimidiam vel tertlam altitndinis partem vindi-
cante. Caulis basi lignescens crassitie calami scriptorii, in-
fera sterili parte parlbus follorum 10 — 12 oruatus, quorum
iufima miuora, breviora, emarcida vel jam deficientia; iufe-
riora maxima, subtripollicaria, latitudiue subsesquipoUicari ;
sursum paululum decrescunt et angustiora evadunt ; supra sunt
plana, nervls venisque irregulariter inter nervös laxe reticnla-
tis subtus promiuentibus ; tenuiter aequaliterque scrrata, serra-
turis juniori saltem statu piligeris; pilis perpaucis sparsis
utramque paginam, inprimis nervös subtus munieutibus. Folia
floralia miuora angustiora in bracteas abeunt bifurcationes suf-
fulcientes, lanceolatas, serraturis eiliisque paucis ornatas,
calyces omnino glabros vix superantes. Rami inferiores ulte-
rins paniculati; superiorcs pedunculi cymiferi lougitudine cir-
citer internodii, ramis ramulisque cymae erectis pednnculo
paulo longioribus. Tubus calycinus sub anthesi lineam circiter
longus; petala 4^ lineas longa. Stamen praepollens corolla
longius, anthera caetcris majori, connectivo maxime elongato
quam filamentum longiori, cum staminum minorum connecti-
vum filamento brevius sit. Calyx sub fructificalione auctus,
decemuervis, capsulam fovcl ovoideo - subglobesam , axi sub-
biliueari.
381
Rhi/nchanthcra Fothergillae DC. no. 12. est ha-
siandrae species.
Macair ea DC. prod. 3. p. 109. in Memoir. p. 39. ad
ÜsbeckLarum tribiim jure meritoque amiindatur , vide iufra.
CAMBESSEDESIA
DC. prod. 3. p. 110. — Mart. n. g. et sp. 3. p. 125.
1) Camhessedesia Espora DC. no. 7. Rhexia
Espora Aug. St. Hil., HB. mouog. p, 152. t. 58. Herb, mo-
nac. ! — Variat omuibus partibus glaberrima et ramis subto-
mentosis, foliis calycibusque subsetoso - pilosis ciliatisque,
pilis subglandulosis ; variat et foliis subcordato - ovatis latiori-
bus et angustioribus serrulatis et iutegerrimis. Flores exsic-
cati anrantiaci. Valde diversa C uddamantium DC. no. 8. in
herb, monac.! foliis elliptieis pedicellatis , pilis ramulorum
glanduliferis sparsis, deutibus calyciuis obtusis, petalis latio-
ribus brevioribus caeterisque. — —
Sellow, Brasiliae pluribus in locis. Lhotzky in Miuas
geraes. —
2) Camhessedesia Hilariana DC. no. 9. Rhexta
Hilariana Kunth. HB. mouog. p. 147. t. 56. Herb, monac. !
Variat foliis latioribus lanceolatis et augustioribus linearibus,
denticulatis et iutegerrimis. Varietas minor et minori omnium
partium luxnric insignis nobis est; statura depressiori vix pe-
dali, ramulis gracilioribus , foliis angustioribus linearibus iu-
tegerrimis magis fasciculatis densius confertis , internodiis mi-
nus evolutis vix bilinearibus , habitu ergo a genuiua specie sa-
tis diversa, vix autem nllo non fallaci cliaractere. Sellow
pluribus Brasiliae locis.
CHAETOSTOMA
DC. prod. 3. p. 112. Mart. nov. gen. et sp. 3. p. 128 — 132.
1) Chaeto Stoma pungens DC. no. 1. Marf. p. 128.
i, 294, »ig. 1, Mpib, monar.! n Chactostoma diosmoidts
382
Mart. pag. 130. herb, mouac, ! — Rhe.via armata Spreng.!
Syst. 2. p. 308.
Variat foliis et laciniis calycliiis imiic augustioribus lon-
gioribus acutioribns , Ch, pungens Mart. ; nunc latioiübus bre-
vioribus obtusioribus, Ch, diosmoides Mart. Extremae for-
mae in herbario mouaceusi hospitantur, qiias continna seri<*
connectunt intermediae plures a Sellowio nobis transmissac.
Huic nostrae stirpi ilultima simillimaque species est ia-
voistera viminalts DC. p. 103. no. 5,, caljce paululum diver-
sa ex toto liispido , setis limbnm versus rigidioribus erectis in-
conspieuis in aunulum digestis. Caetera couveniunt. Capsula
illi pariter trilocularis. Praestat lloribus foliisque paulo majo-
ribus. Quas tanta necessitudine connectit natura species inju-
ria artis in alia distrahuutur genera.
2) Chaetostoma tetrasttchum DC. no. 2. Variet.
fihrillosa. Mart. p. 129. t. 294. fig. 2. rariet. scoparia. lierb.
monac! — Rhejcia ericoides Spr. ! neue Entd. 1. p. 302.
syst. 2. p. 310., quae dubia est Ca.? ericoides DC. no. 3. —
Ipsissima Sprengelii manu in schedula laudatur Neu. Entd. 1. c.
E Brasilia misit Sellowius.
3) Chaetostoma microlicioides N. frnticulosa, erecta,
dichotoma et trichotoma ramosissima , glaberriina; ramis fasti-
giatis; foliis internodio longioribus sessilibus erectis plauis ex
obtusa basi lanceolatis acuminatis acutissimis intcgerrimis im-
merse trinerviis, nervis submarginalibus vix conspicuis, im-
punctatis ; floribus termiualibus ; laciniis calycinis acutissimis
longitudiue tubi ; staminibus inaequalibus dissimilibusque ; an-
theris ovoideis breviter rostratis oblique antica facie nniporosis,
alternis connectivo elongato falcato deorsum dilatato et ultra
insertionem longiuscule producto sufTultis; Capsula triloculari.
ünicum specimen inter plantas Sellowianas brasilienses.
Affinitate natural! proxima Microliciis scopariae ^ myr~
toideae , fbrmosae aliisque; genitalibus, Capsula, semiuibu^
383
haud diversa; habitu et colore florum similis, muco ab illis
segregatur aitiiiciali charactere : ore calycis extus setis rigidis
patulis mimito. Majoris fors ponderis notain diJÖTerentialcin
suppeditimt folia impnnctata et iuflorescentia, si unico speci-
miiii haud diffideiidum , semper terminalis, floribus terminali-
biis solitariis, capsiilis alaribus. Ramus spithamaeus septies
octiesve dicliotomus, scopaeformis. Ramuli tetragoui, prae-
ter apicales, deiiudati. Apices dense foliosi, foliis subimbri-
catis. Folia tres iiueas longa, vix lineam lata, subpungentia.
Flos in siccis purpnreus, diametro circiter 9- lineari. Calyx
tubo sesquilinea panlo longiori, laciniis aequilougis coronato,
sub grossifieatioiic ore contracto, laciniis patentira recurvis.
Petala obovata, subulato - acuminata. Genitalia longitudine
petalornm vel panlo longiora. Antherae staminum minorum
oonnectivo brevi filiformi basi quasi testiculato gibboso suiTultae.
Capsula calyce deccmnervio arcte vestita, ovoidea, axi ses-
quiliuca paulo longiori diametrum panlo superante. Semiua
minuta, oblonga, curvula, impresso -punctata, brunnea, hilo
basilari orbiciilato.
BERTOLONIA Raddi.
DC. prod. 3. p. 113. Mart. nov. gen. et sp. 3. p. 116.
(non Spreugel.)
Geuus maxime naturale, peculiari fructus fabrica insigne.
Species figura foliorum ludunt; inllorescentia et caljcibus tute
dignoscuntur. Duas e Brasilia misit Sellowius; utraque in-
descripta.
1) Bert 0 1 011 la acaulis N. pilis glaudulosis hirsuta;
foliis septemncrviis cordatis ovatis eroso - crenulatis; scapis
quam folia brcvioribus ; floribus paucis (2 — 5) pseudo -umbel-
latis breviter pedunculatis , laciniis calycinis angustis elongalis
cuspidatis tubo longioribus; autheris ecalcaratis.
384 ■
Rhizoma lignasiira, crassum, contractiim, railices fibro-
sas demitteiis et quasi multiceps e genimis pluribus folia et sca-
pos extollcns. Folia specimiuis nostri majoris ad suminum
tripollicaria, 2| poli. lata, siim basali subsemipollicari , pe-
tiolo lamiuam subaeqiiante ; teiiuiter eroso-crenulata s. denticu-
lata iiicmbrauacea , reticulato - venosa, subbullata, subtiis
praesertim in rete hirsiita. Petiolus leres pilis longioribus pa-
tentibus viscidulis fiiscis maxime hirsutus. Scapus loiigitudine
circiter petioli, eo gracilior, cum calycibus hirsutus, pilis
glandulosis. Bracteolae pedicellos suiFulciimt, ob hirsutiem
parum conspicuae. Pedicelli lougitudiue circiter tubi caljcini.
Calyx decemnervius , in nervis maxime hirsutus, nervis alter-
nis in dentes cuspidatos excurrentibus. CoroUa tenerrima, ut
ffenitalia glabra. Stamina aequalia, tres lineas longa, fila-
raento antherisque aequilongis.
2) Bertolonia longifolia^. caule adscendeute brevi,
apice cum petiolis piloso, • partibus caeteris glabris; foliis
quinquenerviis ex ovato oblongis subacumiuatis, basi subcor-
datis; peduuculo termiuali (fructifero axillari) cjmifero folia
subaequante; cyma fastigiata multiflora, obscura lege subtri-
chotoma ramosa; laciuiis calycinis ovatis acutis tubo paulo
longioribus; antheris calcaratis.
Caulis spithamaeus, angulatus, crassitie pennam corvi-
nam vix aequans, iufima radicaute parte liguescens, superne
foliosus, herbaceus, ad angulos pilosus. Folia membranacea,
plana, reticulato- venosa, subtus pallidiora, rete prominente
obscuriori; juniora deuticulato - ciliata; adulta ciliis saepius
obsoletis integerrima. Figura variant ; maxime evoluta 41 poll.
longa, 1| poll. lata, petiolo 15 lin. longo; abnormia occur-
runtcordata, suborbiculata , diametro 2| pollicari, subseptem-
nervia, nervis extimis submarginalibus. Inflorescentia glaber»
rima. Pedunculus subsesquipollicaris , (poUicem — duos et
dimidium poUicem longus), saepius infera parte foliis duobus
385
poIHcc brevioribus ornatns. Bracteolae lauceolatae trifurca-
tioncm suffulciuut; deciduae saepe deficiunt, Cjma raajLimq
evoluta laxiflora diametro circlter tripollicari. Ranmli extlmi
floreitt tiniini alterumve breviter pedicellatum apicc gernnt , iii-
ferius bracteolis lauceolatis cicatricibnsque pliirlbiis ornati,
speciem racciui abortu depauperati gerentcs. Flores ex sicco
albidi s. pallidl, diametro subpollicari , petalis teiierrimis ca-
Ijcem ter siiperantibus , geuitalibus corolla multo brevioribus
caljceni vix exeedentibus. Tubus caljcis decemnervius , ses-
quilineam loiigus ; laciniae membranaceae teiiuissimc trinerviae,
sesquiliueam latae, duas fere liueas longac. Petala subsemipoUi-
caria, apiculata. Staniiua aequalia decem; filamenta duas liueas
longa; autherae subaequilongac , falcatae, attenuatae, uni-
porosae, basi a dorso calcare adsceudente recto diinidiae cor-
poris lougitudiuis auctae, Gcnnen in fiiudo calycis liberum,
coronatum. Stylus rectus , loiigitudiue circiter filamentorum, a
basi attenuatus, stigmate tcrmiuali liaud crassiori. Capsula
generis e reliquiis haud rite describenda.
TRIBUS II. RHEXIEAE.
SPENNERA Mart. DC.
Nulla hujus gcueris species inter plautas Sellowianas.
Spennera circacoides Mart. DC. prod. 3. p, 116. no. 10.
herb, monac! cum Sp, circaeifolia DC. n. 12. Rhearia
circaeifolia HB. monog. p. 101. t. 39. contralieuda uobis vi-
debatur.
BICRANANTHERA Presl.
1) Dicranatithcra hedißotidea Presl. symb. bot.
p. Ib. t. 50.
Lhotzky, Baliia.
NOTEROPHILA Mart. uov. gen. et sp. 3. p. 110.
{Microlic iae species fructu biloculari DC.)
1) Noterophila llmnobios Mart. 1. c. p. 112. — M^-
croh'cia limnobioa DC. prod. 3. p.ll7. uo.4, — Herb, monac.«
386
Quam, speciminibiis herbarionim monacensium collatis, j
meram esse varietatem Woterophilae inundatae Mart. 1. c.
p. 111. t. 254. &s. 2. DC. no. 3. in limosis inundatis graci-
lescentem atque reptaiitem censemus, cum illa in siccioribns
enata, firmiori caule erigatur.
Sellow. Brasilia.
MICRO L IC lA Bon. DC,
Mart. Nov. Gen. et Sp. 3. p. 105.
Generis condendi ratiouem celeberrimus anctor e speciebus
brasiliensibns Sellowlanis quinqne deduxit, quod ipsos diagno-
sccndas nimia brevitate imparibus indigitavit verbis, nee specie-
rum. prineipium nlla ab alio auctore brasilienses recensens Me-
tastomaceas recognita est, nee nos ipsi inter ipsos Sellowiauas
plantas fideuter ullam recognosciraus.
§. 1, Antheris longiorihus^ longius rostratis cijlindri-
cis falcatts; saepius herbaceae,
— Spuriac,
1. Microlicia dlsinefolia DC. prod. 3. p. 117. no. 5.
Herb. Monac. !
E proriucia cisplatina nee non e Brasilia aequinoctiali plu-
ribus locis lectam misit Sellowius.
2. Microlicia recurva DC. p. 118. no. 7. Synony-
mis adde: Rhcvia Acisanthera Herb. Wild. no. 7211. hinc et
species plant. 2. p. 303. (Yarietatis glabrioris specimen jamai-
cense a Swartzio communicatum).
Brasilia. Sellow.
3. Microlicia variabilis, DC. prod. 3. p. 118. no. 8.
Mart. Nov. Gen. et Sp. 3. p. 109. t. 254. Herb. Monac.! Syno-
nymon: Rhexia cordata Sprengel neue Ent. non est hujns
loci. — Confer. infra Microlicia cordata»
Brasilia. Sellow.
4. Microlicia violacea DC. p.ll8. uo.lO. Herb. Mo-
i»acense!
387
Ab hac ut distin^atur sequens species poscimus. Genuinae
M, violaceae folia sunt breviter petiolulata, ovata vel late OTa-
ta, subcordata, obtusa Tel acutiuscula, nunquam vero acnmi-
nata; pilis majoribus rarioribus dissitis utrinque sunt hirtella.
Supera facies teuuiter scrobiculato - punctata et in finitimis ob-
scrvatur speciebus. Herba et foliis simillima est iüf, lanceae-
florae y quae inflorescentia differt paniculata, laciuiis calycinis
tubo brevioribus acutis, petalis oblougis et caet. Herba et fo-
liis contra a sequente specie differt, quauum inflorescentia et
flore convenit.
Brasilia. Sellow.
5. Wi crolicia viscidula N — Rhejtia viscidula Herb.
Monac! iWe/asfowa s^sse/e Spr.! Syst. 2. p. 303. Fruticulosa;
pilis minoribus crebrioribus mollius et densins vestita, dense pu-
bescens; ranjis virgatis; foliis subimbricatis patulis sessilibus
cordatis late ovatis suborbiculatisque acuminatis acutis ; floribus
quam folia tardius evolutis axillaribus solitariis subsessilibus,
laciuiis calycinis longitudiue tubi majorique angustatis obtusius-
culis ; petalis obovatis ; capsulis quadrilocularibus.
Brasilia. Sellow.
Specimina nostra rami sunt sesquipedales longioresque^
stricti, subgraciles, crassitie vix pennae corvinae, obtuse tetra-
goni, ramulis passim instructi approximatis pluribus erectis
materno brevioribus, internodiis sesquilinearibus rarins trilinea-
ribus, inferne denudati cicatrisati, superius dense foliosi. Fo-
lia semipollice utplurimum breviora, latitudine longitudinem sub-
aequante, quinquenervia, integerrima. Supera pagina pube
obumbrata difficilius scrobiculato -pnnctulata observatur, Kami
summo apice imbricatim foliosi , infra apicem floriferi inferins-
que fructiferi, capsulis anni praeterlapsi defunctis ab inflore-
scentia hornotina sejunctis in inferiori ramo snperstitibus , laci-
niis calycinis nunc oirnatis, nunc iisdem orbis. Flores subsessi-
lesj breviter pedicellati, speciosi. Laciniae calycinae autire
9r Bd. 3s Heft. 25
388
angnstatae, obtusiiisculae (in M, violacea lineares apice obtu-
sjssimo rotimdatae). Calyx cum laciniis qiiatuor, qiiinque fere
lineas longiis, folium subaequaiis siiperansve. Corolla violacea,
decidua. Stamiiia 10 iuaequalia aiitheris falcatis loiige exserta,
longiora deceni ciiciter lineas longa. Capsula ellipsoidea, axi
circiter bilineari diametrum paulo superante; quadrilocularis,
quadrivalvis , al) apice loculicide dehiscens, valvis septiferis;
placentae centrales columnae axili persistenti affixae; semina
multa, minuta, coclileata, crassiuscule muricata, liilo basilari
ovbiculato, brnnnea, nitidula. — Capsulae plnres inquisitae
sunt, quadriloculares semper repertae.
§. 2. jintheris brevioribus e.v ovoideo-oblongis bre~
vius rostratis\ fruticulosae, — 3Iicroliciae Don. gcnuinae»
6. Microlicia graveolens DC. prod.3. p.ll9. No.l2.
Mart. noT. Gen. et Sp.3. p.l08. t.253. fig.2. Herb. Monac! —
Icon laudata haud optima ramis denudatis nee habitum, nee folia
subcordata late ovata decussatim subimbricata plantae referens.
Quas sub Microlicia variolosa habet DC. Rhexias^ hirsutam
et earsulem herb. Monac. ad haue rerocamus. Varietas nempe est
hirsuta, ad quam et altera vergit, crassicanlis, hirsutior, den-
sius foliosa.
Genninam et varietatem hirsutam e Brasilia misit Sellowins.
7. Microliciae ^^QCieB insignise^^i: MelastomalAiotz-
ky et Manso Flor. Matto grosso Cujabensis No. 52. Microli-
ciae vestitae DC. No. 17. affiuis, ab omnibus vero diA'ersa: fo-
liis internodia subaeqnantibns ex ovato - lanceolatis acuminatis
acutis , setis rigidis longis albis antrorsum versis cnspidalis et
deiiticulato-pauciciliatis, utraque pagina glabris, uninerTÜs et
obsolete trinerviis subpellucido - punctulatis.
Frnticnlus erectns ex iinico specimine spithamaeus, mul-
ticanlis. Folia vix tres lineas longa; inferiora adulta magis
ovata, cilias omittentia; superiora juniora magis lanceolata,
riliis utrinsecus subquinis ornata. Laciniae calyciuae oblongo
38d
trianguläres, iiitegerrimae , acutae, petalaque obovata setaceo -
cuspidata.
8. Microlicia //^^erecozrfes N. fruticulosa erecta, vir-
gatlm ramosa; ramis hirsiitis; foliis sessilibus obtusis teuuiter
deiiticulatis quiuquenerviis utriuque setosis subpaimosisque pel-
lucido-puuctatis, maxime evolntis late o^atis suborbiculatisqiie
reflexis , rameis ellipticis ; Üoribus axillaribus solitariis snmrai-
tates pauiculatim oriiautibus.
Brasilia. Sellow.
Snperiori sequentibusque speciebus maxime affiiiis ; hirsu-
tiei copia et indole cum varietate Tiirsuta 31. graveolentis opti-
me congrueus, diversa folionim obtusorum figura, elatiori sta-
tura, foliis majoribiis, üoribus paulo miuoribns. — Specimiiia
sunt rami scsquipedales , crassitie pennae corvinae; qua parte
foliis jam denudati ramis appoximatis ornantur, ibidem ramulis
fructiferis pluribus defuuctis opacati. Summifates iterum ramu-
liferae floriferaeque. Folia maxima semipolliaria, 5 lineas cir-
citer lata. Calyx campamilatus , decemuervius , quiuquedeuta-
tur, hirtus et micanti-punctatus; stamiua decera inaequalia; an-
therae breyes, breviter oblique rostratae, alternae comiectivo
arcuatim elongato et ultra filamentum dilatato - producto sufful-
tae; ovarium liberum, Capsula trilocularis, trivalvis, omnia
superioris speciei. Laciuiae calyciuae ellipticae, acumiuatae,
acutae, vel trianguläres acutae, paulo brcviores esse videntur;
Corolla paulo minor, genitaliaque breviora.
Haue quoque in herbariis uostris RJieartam fuham dixit
Sprengelius , alteram vero liomonjmam in systemate retiuuit,
quam vide iufra sub Microlicia fulva.
9. Microlicia eupJiorbioides Mart. Nov. Gen. et Sp.
3. p. 107. t. 252 — Sub M, variolosa apud DC.
Varietas glahra. Unicum plautae quoad hirsutiem maxime
- variabilis habemus specimen glaberrimum, Vix de identitate spe-
ciei dubitandum.
25 *
1
390
i
E BrasiHii pliiribiis locis atqne temporibus Icctcam niisit '
S«!llowius.
10. Microlicia cordata, N. RJiejcia cordata Spr.!
Neue Eilt. 1. p. 301. syst. 2, p. 306. — Rhejcia venusta Herb.
Monacens. ! Sub Microlicia variolosa apnd DC.
Frutex erectus, bi - et tripedalis, ramis subTirgatis deco-
rus , ramis ramulisque ramo matenio brevioribus , apicibus fo-
liosis floriferisque divites pyramidatasque panicnlas praebciitl-
bus. Respectii hirsutiei et pubis nimirum varians : Ramis hir-
sutis et hirtellis , foliis utrinque densius parciusve pubescentibus
et supera pagina, imo utriuque glabris , subtus conspiciiiiis vel '■
obsoletius pimctatis. — Habitu strictiori ad seqnentem accedens
liidit : caule hirsuto, foliis hirtello-pubescentibus et glabritie fere
absoluta, pilis rigidis patentibus loiigiusculis raris in raraulis'
superstitibns.
In alpestribus herbidis udis montium Itambe da Villa, Mor-
ro de Villa rica , Minas Geraes ; Villa de Caitete prov. Bahien-
sis, Martins; e pluribns locis Braslliae, Rio Janeiro, Punta rica,
Minas geraes Sellow et Lhotzky.
11. Microlicia crenulata. Mart. nov. Gen. et Sp. 3,
p. 106. t. 251. Cambessedesia crenulata DC. prod. 3. p. 111.
No. 6. Herb. Monac. !
Sellow e pluribns locis Brasiliae.
12. Microlicia serrulata ^. hxii\c\i\o?,a, ramosissi-
ma ; ramis fastigiatis ; ramnlis pilis patentibus longis raris hir-
tellis , foliis sessilibus ovatis acntis serrnlatis patentim ciliatis
punctatis retrorsum complicatis ; floribus terminalibns axillari--
bnsque snbterrainalibus; calycibus hirtis, laciniis oblongo-trian-
gujaribus acntis; antheris oblongis.
Brasilia. Sellow.
Habitus prorsus superioris species. lila glabritie, foliis fir-
mioribns nitidnlis teunius et minus conspicue pnnctulatis, subro-
tuudis, acuminulatis , laciniis calycinis subnlatis, antheris bre»-
391
vioribus iiiiiiorlbusque ovouleis ; haec hirsutie caljcls , pllis i a-
mulorum, ciliis folioruni, foliis mollioribus opacloribus o^atis
acutis grosse puiietatis, serraturis ciliisque utriuseeus subocto^
nis, lacinlis calyciuis latls plaiils acutis sluii acuto dlsjuuctis,
autheris dimidio circiter longloribus nee crassioribus diguo-
scuntur; caeteris couveuiuut. Fructus vero iiostrae speclel uou
4)bservatus est.
Hie diibiam dueimus foriuaiu. Vaiietas calvcscens , caly-
ribiis glabris resinoso-piiuetatis, foliis saepius plauls, subiate-
gerrimis, cilia uua alterave rariiis superstite, ramiilis pilis ri-
gidis patentibus raris miuiitis ad MicroUciam cordatam gla-
bram quasi regredieus. — Capsula, e reliquiis paueis, oblouga,
axi circiter biliueari.
Brasilia. Sellovv.
13. Microlicia fulval^.^Rhejcia fuh'a^^v.\ Sjst.2.
p. 308. — Rhejcia thymifolia Herb. Moiiac! apüd DC. sub
Microlicia rarioJosa. — — Microlicia serpyllifolia Don?
Mem. Wem. soc. 4. p. 301., DC. INo. 11. (quod uomen, si modo
üostrae stirpi pertiueus, jure prioritatis erit repeteudum.)
Fruticulus sesquipedalis , erectus , fastigiatim ramosissi-
mus, serpyllifolius , totus, corollis geuitalibusque exeeptis,
pube rigidula teuui deüsa vestitus. Folia sossilia, plaua, pa-
tula, tiriiiia, opaca^ teuniter uec pellucide puuelulata, immerse
triuervia, iutegerrima , figura variabilia, elliptica et ex elliptieo
ovata simulque acuta et suborbieulata simulque obtusa, vix au
tein oblonga; longitudiue circiter iuteruodioruui, inaequalia;
adulla majora, apicum et ramulorum ttoreutium multo luiuora;
specimiuum macropbylloruui ad suiuuiuni quatuor liiieas, speci-
miuum microphjlloruui vix duas lineas longa. Raini horuotini
puliescentes tetragoni, recti, flore primigeno pediccUato termi-
uali, rainulis axillaribus oruati unilloris elongatisve inultiHorisj
Horibus terniiualibus et axillarilms solitariis alternis pcdicellatis.
rarins vero rauii-^ e supreinis sub flore terminali axillis praepol
392
]entibus. Lex dichotomiae praevalet. Pedicellus haiid brevissi-
mus , maxime evolutus fere trilinearis. Flos in siccis riolaceus
vel purpnrens (ruber in herb, monac. dicitnr) calyce caerule- ''
scente, expanstis diametro semipoUicari majoriqne, pentamerus.
Calyx sab authesi campanulatus , sub grossificatione ampliatus,
piibescens, inconspicue decemnervosus , laciniis tubo subaequi-
longls augustis acutisfere subulatis coronatus. Petala retlcnla-
to-venosa tenerrima. Geuitalia corollam aequantia. Stamina
decem inaequalia; autherae breves iutense eoloratae, brcviter ||
pallide rostratae, uniporosae, poro faciali; connectivo sufful-
tae, stamiuum majorum elougato arcuato deorsum dilatato ultra
filamentum producto , stamiuum minorum breviori filiformi ad iu-
sertionem in filamentum bitesticulato. Capsula generis ovoidea,
trilocularis , trivalvis , axi duas circiter liueas metienti.
In Brasiliae provinciis Minas geraes et Bahiensi frequens.
Villa rica pluribusque locis lectam misere Sellow et Ltotzky.
14. Microlicia pulcliella^. Fruticnlosa, erecta, fasti-
giatim ramosissima, microphylla , isophylla, pube rigidula te-
nui rara (coroUis genitalibusque exceptis) pubescens ; ramulis te-
tragonis ; foliis sessilibus erectis planis ellipticis acutis iuter-
iiodia superantibns , opacis teuuiter uec pellucido puuctatis inte-
gerrimis immerse subuuiuerviis , margiue incrassato ; floribug
breyiter pedicellatis axillaribus solitariis alternis rariusque ter-
miualibus ; laciniis calycinis angustis acutis lougitudine tubi. —
— Semel iterumque lectam e Brasilia misit Sellowius.
Quamvis nullo gravioris momeuti charactere cum superiori
nou conreniat, diversa tamen videtur statura minori; habitu
alieno, ramis tenuioribus pluribus erectis densius scopaefor-
mi; foliis minoribiis sesquiliueam longis liueam latis erectis vix
Qonspieue triuerviis crassiuscule margiuatis , omnibus similibus
aequaljbusque; capsulis minoribus axi vix ultra liueam metieu-
te. — Hamuli teueriori apice foliosi elongantur, inferius flori-
bus ornati axillaribus pedicello foliiim haud aequautc suffultis.
393
Alieuam diceres iufloresceutiae legem vigere, at Capsula ima et
altera alaris te certiorem facit axes vegetatiouis re vera flore
termiuari. Pubescentia iiulole similis, paulo rarior; color ia
siccis viridior minusque fulvesceus. Ne luiuima quidem difFereii-
tia e sedula partium floris coUatione revelata est.
15. Microlicia myrtoidea N, fruticulosa, erecta, fa-
etigiatim ramosa, microphylla, isophylla, glaberrima; foliis
sessilibus erectis plauis iuteruodia superantibns oblougis obtusis
mucronulatis muticisve coriaceis immerse uni- vel obscure tri-
nerviis impresso -punctatis; floribus termiualibus axillaribusque
subterminalibus brevissime pedicellatis; laciniis calycinls trian-
gularibus acutis tubo brevioribus.
Brasilia, Sellow. — Lhotzky, Miuas geraes. A proxima
superiori specie, quacum habitu et statura ad amussim couvenit,
diversa: glabritie, folionim lougionim figura, laciniis calyci-
nis breyioribus. Specimiua circiter pedalia, scopaeformia.
caule s. ramo tereti, griseo, inferne crassitie calami scriptorii,
deliquesceuti ; ramulis tetragonis circiter trlpoUicaribus erectis
strictis dense foliosis, apice floriferis. Folia ex elliptico -oblon-
ga, utrinque obtnsa, rarius apice acutiuscula, integerrima,
rarius (in unico vcgetiori specimine) obsolete subdeuticulato -
ciliolata, 2 — 3 lineas longa, | — liueani lata. Flos subsessi-
lis, in siccis purpureus, diametro vix semipollicari. Calyx
turbinatus vel campauulatus , deceinnervius, decemcostatus, ses-
quilineam circiter longus. Stamina corolla paulo breviora, so-
lito more inaequalia, autheris ovoideis, rostro breviusculo
auctis poro faciali hiante, alternis, conuectivo falcato dilatato-
calcarato suffultis. Capsula calyee saepius oblitcrato ovoidea,
tricostata, purpureo- nigricans, nitens, solito more trilocula-
ris , trivalvis. Semiua multa parva reniformia s. simplici gyro
cochleata , impresso - punctata , pallida , an uiatiira ?
16. Microlicia formasa N. fruticulosa, erecta, fa-
stigiatim ramosissima, glaberrima, micro -isophylla , macran-
394
tha; ramulis gracilibus elongatis rectis; foliis sessilibus ere-
ctis internodio longloribus planis subcuneatis oblongis ex elli-
ptico laiiceolatis obtusiusculis muticis coriaceis immerse uniner-
viis, snbinconspicue pauci-punctatis; floribus terminalibus ; la-
ciniis calycinis ellipticis subulato-aciiminatls tubo brevioribus.
Brasilia, ^ellow.
A snperiori diversa : statuta elatiori , ramulis magis elon-
gatis lentioribus , foliis specie impuuctatis , floribus duplo majo-
ribus pluribusque. Similior est Microliciae Sincorenst Mart.
{Cambcssedesiae DC.) quae Tcro antheris majoribus in longius
rostrum attenuatis, rostro eorporeque subaequilongis , a cogna-
tis omuibus facillime dignoscitur. Specimina sesquipedalia;
raml inferne sesquilineam crassi , teretes , • escentes , lenti,
deliquescentes. Ramuli semipedales , dense foliosl, apice flori-
feri , flore terminali ramulis collateralibus binis floriferis aut ra-
mulis floriferis floribusve subscssilibus axillaribus paucis inter-
dum comitato. Folia trilinearia, lineam lata, nervis submar>
ginalibus immersis subinconspicuis, obsolete et obscure margl-
nata, nervo medio utrinque impresso. Flos speciosus, in siccis
purpureus, diametro pollicari. Calyx turbinato - campanulatus,
vernicosus, vixnervosus, tubo sesquiliueari, laciniis limbi la-
tis , apice contiactis et acutis , tubo paulo brevioribus. Petala
semipollicaria, late obovata, acute acuminulata, integerrima,
tenuiter reticulato -nervosa et venosa. Stamina petalis breviora,
solito more inaequalia et dissimilia, antheris ovoideis breviter
rostratis, alternis connectivo arcuatim elongato, deorsum dila-
tato et incrassato et ultra filamentum producto; alternis conne-
ctivo brevi deorsum incrassato suffultis. Capsula trilocularis
libera similium.
17. Microlicia scoparia DC. prod. 3. p. 120. n. 21.
Rhea:ia scoparia Aug. d. S. Hilaire. apud HB. Monog. p. 154.
t.59.
395
OTÄriiim verbo auctoris triloculare , tjuadriloculare iu icone
fingitur. Specimina nostra fructifera. Gapsnlae alares axilla-
resque plures solito more triloculares trivalves, structura et
compagiue ut iu affiuibus, sunt: ovoideae, axi plusquam ges-
quilineari, diametrum traiisversum tertia vel quarta parte sa-
perante, laciuiis calycinis quam ipsae sunt pauio longioribus
corouatae. Folia laciniaeque calycinae acuta , mutica,
Brasilia. Sellow.
18. Microlicia linifolia sit uobis, <{Vi&va. Lavoisie-
ram finxit DC. prod. 3. p. 104. n. 15., Rhearia linifolia herb,
monacensis!, Microliciae scopariae proxima simillimaque
species.
19. Microl^^ia isophyüa DC. prod. 3. p.l20. No.22,
Yariet ß. herb. iiiöLacensis floribus paulo minoribus. — Verni-
cosa, exsiccatione nigrescens, ramulis filiformibus rectis strictis.
Habemus et varietatem laaram N. foliis crassioribus riridibus
opacis nullo modo yernicosis, habitu laxiori et floribus minori-
bus insignem. Capsulae in utraque varietate trUoculares trival-
ves , alares et axillares plures.
Brasilia. Sellow.
20. Microlicia imbricata "N. inüiculosa,, erecta, gla-
bra; caulibus raraisve filiformibus strictis; foliis sessilibus den-
se imbricatis oblougo subulatis carnosulis enerviis integerrimis
foveolato-punctatis; floribus terminalibus subsolitariis sessili-
bus ; laciniis calycinis subulatis coloratis tubo longioribus.
Brasilia. Sellow.
Fruticulus campestris igni obnoxius, quo forsan, ut Buarus
sub forcipite hortulani , faciem et habitum mutat, deustos caules
iterum iterumque reuovans. Rbizoma lignosum, crassitie fere
digiti, multiceps. Caules caespitosi, numerosi, erecti, stricti,
simplices et semel dichotomi seu trichotomi , ramis erectis stri-
ctis ; longitudine digiti, horuotiuis vigeutibus defnuctisque anuo-
linis rommixtis; basi deuudati, sursum dense foliosi, flore ses-
1
396
sili terminatl foliis deusioribus iiivoliicrato. Folia foliis Micro-
liciae iaophyllae quam raaxime similia, crassiora, nervo mi-
nus conspicuo, duas lineas longa, acuta, mutica, erecta, im-
brieata. Flos expansus diametro circiter octo linearum , in sic-
cis purpureus. Tubus calycis turbinatus, parvus, sesquili-
neam ad summum metiens , immerse decemneryius , laciniis co-
ronatus eo longioribus linearibus acutissirais rigidulis. Petala
obovata , acumiuata , quatuor circiter lineas longa , reticulato -
venosa. Genitalia corolla breviora; stainina decem solito more
inaequalia, antheris alternis connectivo elongato arcuato deor-
suni dilatato et ultra filaraentnra producto sufFultis, alternis con-
nectivo breviori filiformi ad iusertionem biauriculato. Ovarium
liberum, triloculare, multiovulatum.
21. Microlicia arenariaefolia DC. prod. 3. p. 120.
No. 26. Specimiuibus Haenkeanis herbarii Monacensis collatis.
A. Microlicia scoparia, cui simillima, potissimum differt:
foliis laciniisque calycinis cnspidatis , mucroue valido longiu-
ßculo pellucido munitis. — Laciniae calycinae vix tubo longio-
res. — Specimen unicum e Brasilia misit Sellowius. Caulis
stricti brunnei laevis calamo scriptorio cygneo crassioris pars
ramulis subdichotome-ramosis filiformibus strictis fasciculatis
instructa,
22. Microlicia setosa DC. prod. 3. p.l20. No. 27.—
Rhearia setosa Spreng. N. Eutd. 1. p. 301! Syst. 2. p. 308. —
— Microlicia linophylla Don? Mem. Wern. soc. 4. p. 303.
E Brasilia niisit Sellowius in vicinia urbis Rio Janeiro
aliisque locis lectam. Provincia Minas Geraes, Martins in herb.
monacensi.
Ad calccm goneris Microliciac stirpem memoramus habitu
similem , quinario loculorum capsulae numero discrepautem,
flore deficieute band vite describendaro, posteris^ scrutatoribusi
commendaudaui.
— 397
Frutex seu friiticnliis erectus ramosus, ramls virgatis dense
foliosis, apicibns tomcnto lanuginoso detergibili rufescentibus ;
foliis erectis breviter petiolulatis ellipticis obovatisque obtusis
mucroiiulatis , antice denticulatis , basi cuueatis , quinqiiener-
viis marginatis subcoriaceis glabrescentlbus, supra lucidis subtus
reticulato-venosis pimctatisque; capsulis in apicibus ramorum
axillaribus, paucis, folio brevioribus, calyce persistente tomenti
participe tectis; laciniis calycinis quinque lanceolatis acutis
tubo lougioribus.
Brasilia. Sellow,
Cortex albus longitndinaliter rimosus. Rami obscure tetra-
goni; juniores tomeutosi; internodia tres circiter liueas longa,
ad semipolliccm rarius elongata. Folia maxima 9 lineas longa,
5 lin. lata, petiolo bilineari. Capsula spliaeroidea, axi vix
sesqnilineari, apice nuda laevis umbonata, quinquecostata,
quinquelocnlaris , matura sua sponte quinquevalvis loculicide
dehiscens , valvis septiferis , persistente colurana axili, cui pla-
centae quinque carnosae luuulatae dorso scrobiculatae affixae
sunt, quaqne placenta loculum fere implente. Semina multa,
curvula, impresso - punctata s. granulata. Capsula ante maturi-
tatem tentata septicide , quasi quinque coccis, dehiscere videba-
tur , coccis demura bifidis bivalvibus.
FRITZSCHTA N.
Flos tetramerus, octandrus, isostemon vel anisostemon.
Calyx liemisphaeroideo -cupuliformis, laciniis limbi angustis
acutis, sinu arcuato patente disjunctis persistentibus. Petala
ellipsoidea, acuta. Genitalia glabra; filamenta subulata; an-
therae ovoideo -oblongae, uniporosae poro apicali, connectivo
staminum majonim cxserto arcuato antrorsum appendiculato,
appendice bifida; staminum minorum vel aequalium omnium vix
distincte exserto bi^vissimo crasso basi antrorsum bilobo vel bi-
calloso; ovarinm in fundo calycis liberum, sphaeroidcum, lac-
398
re; Stylus filiformis, decliiiatus, stigmate puuctiformi. Capsula
calyce paulo aucto vestita, sphaeroidea, quadrilocularis, qua-
drivalvis, valvis septiferis ab apice loculiclde dehiscentibus.
Semina multa , curvula s. reniformia, impresso - punctata, hilo
basilari orbiculata.
Suffrutices brasilieuses glaberrlmi, Serpylli facie et habitu,
floribus terminalibus solitariis (in siccis) rubris s. purpureis,
foliis petiolulatis oppositis.
Nomen in honorem dictum celeberrimi Julii Fritzsche Ph.
D. , qui de scientia amabili uostra aeque ac de Chjmia peritus,
de polline plautarum disseruit.
1. Fritzschia integrifolia ^.isostemoii', caule pro-
strato diffuso; foliis ex ovato-lanceolatis integerrimis immerse
uninerriis subtus eximie profunde paucipunctatis.
Brasilia. Sellow.
Serpyllo angustifolio statnra et facie similis cespites hu-
mistratos efFormaus , caulibus vetustioribus crassitie pennae co-
lumbinae. Folia internodio longiora, patula, distincte petiolu-
lata, 2 lineas longa, | 1. lata, carnosula, obtusiuscula, mu-
tica, subtus punctis facile percipiendis inordiuate disgestis utrin-
secus 6 — 9 impresso -punctata et quasi perforata. FIos summo
foliorum pari bibracteatus , subsessilis vel breviter pedicellatus,
pedicello petiolulisque subaequilongis, diamctro circiter octoli-
neari, colore in siccis carmesino. Calyx non nisi inconspicue
nerrosus, subenervius, tubo cupuliformi lineam circiter metien-
te, laciuiis lineam circiter longis coronato. Petala elliptica,
ntrinque acutiuscula, unguiculata, nervo carinali donata eva-
nescente et tenuiter nervoso-reticulata, tres et dimidiam, qua-
tuor fere lineas longa; sesquilineam, duas fere lineas lata.
Stamina pctalis dimidio breviora; autherae (siccae) atroruben-
tes, apice stramineo-pallidae, rectae, strictae, basifixae, con-
nectivo indistincto, juxta basin paululuni coarctatae, ipsa ba<4i
3S9
autrorsnm bicallosae. Capsula calyce pauIo aucto arcte vestita,
imperfecte matiira diametro sesquilineari.
2. Fr itzsch ia anisostemon^, anisostemon; cauie pro-
strato diflfuso ; foliis oTatis crenato - serratis immerse trinerviis
nou couspicne impresso -punctatis obsolete punctato - argyro-
stigmatosis.
Brasilia. Sellow.
Superiori admodum sirailis at regetior et omnibus partibuB
paulo major, ramis decnmbentibus majori luxiirie elongatis iii-
teruodiis subpollicaribus. Folia longitudine et latitudine varia-
bilia, patentia; ramiilorum ex ovato laiiceolata; adulta late
ovata, obtusa, conspicuius inconspicuinsve crenato-scrrata; raa-
xima quatuor lineas longa, duas liueas et ultra lata, petiolo
brevi; minus caruosula sunt quam in superiori specie, itlargine
paulo orassiori paululum reflexo, nervis immersis vel leviter
impressis , subtus colore saltem eximie couspicuis, obsolete Sunt
utrinque argyrostigmatosa, stigmatibus punctiformibus orbicnla-
tis crebris; lepidota? lepidibus caducis delapsis eicatrices obso-
lete impressas retinentia? Flores a supra descriptis superioris
speciei dilferunt staminibns; caeterum dimensione paulo majori,
calyce subvernicoso , et petalis nervo medio paulo crassiori per-
cursis, vix distingucndi. Genitalia dimidia corolla paulo lon-
giora. Antherae superioris speciei at connectivum distincte ex-
sertum; staminnm majornm arcuatum, appendiculatum , appen-
dice bifida , minorum breve , rectum , crassum , antrorsum bre-
viter bilobo - appendiculatum.
3. /""»»«f ascÄto erccfa N.isostemon, erecta; foliis ovatis
crenato-serratis immerse trinerviis non conspicue impresso-pun-
ctatis obsolete punctato - argyrostigmatosis.
Brasilia. Sellow.
Eami in, superiori specie decumbentes , liumistrati ; in hac
magis adscendentes, pedales erocti ramosissimi, faUacem revera
400
suppeditunt characterem ditrerentialem. Herba caeterum pror-
sus eadem , foliis, caljcibiis omnibusque ad amussim couveiiien-
tibus , sie ut parceiidum sit verbis. At stamina aequalia similia-
que. Coimectlviim breviter cxsertum rectum antrorsiim bilobum.
Si potes non negare hiijus familiae stirpem hoc respectu variare,
utramque iu uuam coutrahe speciem serratifoliam dicendam.
ERNESTIA DC.
1. Emestia tenclla DC. 3, p. 121. RJiejcia tenella
H. B. Monog. p. 79. t. 30.
Speeimen habemus in herbario regio Humboldtianum ad flu-
men Orinocum, Javitae iu umbrosis, lectum. Character gene-
ricus quo ad aiitlieras emeudaiidus, quae in llore aperto magis
minusve ab insectis erosae saepe deticiant et Bouplandium efFu-
gere, Celeberrimus auctor basalem deorsum productam atque
incrassatam connectiri partem pro ipsa anthera sumsit, descri-
psit, adambrari curavit. Alabastrum scalpeilo teutatum iute-
gras non denegasset illi antheras. '
Flos tetramerus, octandrus isostemon, Calyx ovoideus,
tenuiter membranaceus , octonervius ; laciniis persistentibus an-
gustatis acutis longitudine tubi. Petala obovata; genitalia gla-
bra; antLerae oblongae, falcatae, attenuato - rostratae, uni-
porosae, longitudine filamenti ; connectivo breviter deorsum pro-
ducto incrassato , antrorsum sursum curvato , basi postice bre-
viter obtuse calcarato, autice bisetoso-appendiculato; Ovarium
in fundo calycis liberum, globosum, laeve; Stylus filiformis,
stigmate punctiformi. Capsula calycem paulo inflatum impleus,
sphaeroidea, (vix ovoidea) quadrilocularis , quadrivalvis , val-
vis septiferis ab apice deliiscentibus. Semina multa, minuta,
integro anfractu cochleata, hilo basali orbiculari; longitudina-
liter sulcata, tenuiter impresso -punctulata, bruunea, nitida.
401
Herba pilis loiigiusculis glaiuliiliferls rariter hirtella, den-
sius autem ia caljcibus; habitu et^ iuflorescentia Spennerae
aquaticae ^ rarais paiiiculae pedicellisque brevioribus minus
ovolutis.
SIPHANTHERA. PohJ.
DC. prod. 3. p. 121.
1. Siphanthera cordata Pohl. pl. bras, ic t. 84, DC,
prod. 1. c.
Brasilia, Sellow. — Lhotzky, Minas Geraes.
TRICENTRUM DC.
1. Tricentrum ovalifolium DC. prod. 3. p. 123. Herb.
Kuuth!
SuiFrutex ut vidctiir prostratus, crassicaulis, mIcrophylIus>
ramosissimus , ramis ramulisque utplurimum alteruis ; foliis
quatuor lineas longis, tres latis, petiolo sesquiliueari; floribiis
axillaribus solitariis alteruis, calyce folium subaequante.
Brasilia. Seilow.
MARCETIA DC.
1. Marcetia ejrcoriata DC. prod. 3. p. 124. ^No. 3. —
Mart. Nov. Gen. et Sp. 3. p.l02. t.248. — Herb. Monac. !
Variet. foliis juuioribus margiue revolntis: Marcetia glandu-
losa DC. n. 5. — Herb. Mouac. ! — — Variet. foliis latiori-
bus cordatis; Marcetia cordigera DC. n. 2. Herb. Mouac.!
Sellow e Brasilia misit pluribus locis lectam.
2. Marcetia taxifolia DC. prod, 3. p. 124. n. 4. Rhe-
xiataxifolia k\\%. St. Hilair. apud HB. Monogr. p, 150. t. 67.
(DC. in herb. Mouacensi nonnlla superioris speciei specimiua
hie duxit.) — — Marcetia tenuifolia DC. p.l25. u. 7. Herb.
Monac.! Marcetia Juniperina DC, no. 8. herb. Kunth!
402
Rhexia juuiperina Herb. Willd. No. 7210. (speciju. Humboldt.
Caripe.) Spreng. Syst. 2, p. 310.
E plnribus Brasiliae locis, Sellow.
3. Marcetia sertularia DC. 3. p. 125. n. 11. Herb.
Monac. !
Brasilia. Seilow.
(Contiiiuaiio in ><equenie fasciculo.)
ENÜMERATIO
GASTEROMYCETÜM GENÜINORÜM
HÜC USQUE IN IMPERIO RÜTHENICO
OBSERVATORÜM.
SCRIPSIT
J. A. FFEINMANN,
HORTI BOTANICI IMPERIALIS PAWLOWSKIEN«IS INSPECTOR
GASTEROMYCETES GENUINI
SEÜ
TRICHOSPERMl.
(Fries S^stema Orbis Veg. I. p. 125.)
Ordo 1. ANGIOGASTRES.
Trib.l. PHALLOIDEI.
l. MThallus impudicus Liiin, Bull. Champ. Tab. 182.
'2. Batarrea Steveni Fr. Deudromyces SteveniLiboschUz Mo-
nograph. Wien. 1814. Fig. 1. 2.
3. iilathrus cancellatus Linn. C. volvacens Bnll. Champ.
Tab. 441.
Tiib. II. TUBERACEL
4. Tuber ciltarium Sibth. Bull. Champ. Tab. 356.
5. Rhtzopogon albus Fr. Tuber album Bull, Chajnp, Tab.
404.
9rBd, 4s Heft. 2Ö
404
Tri!). III. NIDVLARIACEI,
6. Nidularm striata Bull. Champ. Tab. 40. Fig. 1.
7. — cawpaww/a#a Sibth. Nid. veruicosaBiill. Champ,
Tab. 488. Fig. 1.
8. — — b. agrestis Fr.
9. — CrMC2&w7i/7» Fr. Nid. lacvis Bull. Champ. Tab. 40.
10. — farcta Fr. S. m. 2. p. 301.
11. Myriococcum praecojc Fr. S. m. 2. p. 304.
12. Polyangium vitellinum Link. Nees Syst. Tab. 13. Fig. 131.
Trib. IV. CARPOBOLI,
13. Sphaerobolus stcllatus Tode. Lycoperdon Carpobolns
Liiiii. Fl. Dan. Tab. 865.
14. Thelebolus stercoreus Tode. Nees Syst. Tab. 44. Fig. 363.
15. Püoholus crystallmus Tode. Nees Syst. Tab. 6. Fig. 81.
16. — roridus Fers. Mucor roridiis Bolt. Fung. Tab. i
132. Fig. 4. ^
Ordo 11. TRICHOSPERML
Subordo II. SCLERODERMEL
17. Elaphomyccs granulatus Fr. Tuber cervinnm Nees Syst.
Tab. 15. Fig. 147.
18. — muricatus Fr. S. ra. 3. p. 59.
19. Polysaccum herculetim Fr. S. m. 3. p. 52.
20. — turgidum Fr. S. m. 3. p. 53. Buxb. Cent. 1.
p. 37. Tab. 58.
21. Scleroderma vulgare Fr. Fl. Dan. Tab. 1969!
22. — — b. minus. Vaill. par. p. 123. No. 13.
Tab. 16. Fig. 5. 6.
23. — verrucosum Fers. Vaill. par. p. 122. Tab.
16. Fig. 7.
Subordo II. LYCOPERDINEL
24. Geaster fornicatus Fr. Geastrum quadrifidum Nees Syst.
Tab. 12. Fig. 28.
405
25. Geaster formcatns ß. multißdus Fr. S. ra. 3. p. 12.
26. — Umhatus Fr. Buxb. Cent. 5. Tab. 29. Fig-, 1.
27. — — h. minor f gracilior.
28. — rufescens Pers. Fl. Dan. Tab. 1433.
29. — hygrometricusVers. Nees Syst. Tab. 12. Fig. 127,
30. Bovtsta clavata Fr. S. m. 3. p. 23.
31. — ^«g-rcsce«s Pers. Lycoperdon globosum Bolt.Fiing.
Tab. 118.
32. — plumbea Fr. a. Lycoperdon sphaericum Mich. gen.
Tab. 97. Fig. 6.
33. — — b. plumbea Pers. Lycoperdon ardesia-
cnm Bull. Champ. Tab. 192.
34. L/tfCoperdon Bovtsta Liun. Bull. Champ. Tab. 447.
35. — caelatum Bull. Champ. Tab. 430.
36. — pusillum Fr. Mich. gen. Tab. 97. Fig. 3.
37. — saccatum Yahl. Fl. Dan. Tab. 1139.
38. — gemmatum Batsch. Lycoperdon Bovista Bolt.
Tab. 117. (exclusis Fig. a. c.)
39. — — a. excipuliformc Scop. Vaill. par.
Tab. 12. Fig. 15.
40. — — ß. perlatum Pers. Vaill. par. Tab.
12. Fig. 16.
41. — — y. c<7Ä2wa#M7» Pers. L.candidum Pers.
S. et d. Fase. 2. Tab. 13. Fig. 4.
42. — — d. hirtum Mart. Fl. Erlang, p. 386.
43. — — £. furfuraceum Fr. S. m. 3. p. 38.
44. — — ^. papillatum SchaefF. Tab. 184.
45. — pyriforme Schaeff. Tab. 185.
46. Tulostoma mammosmn Fr. T. brumale Nees S. Tab. 12.
Fig. 130.
t 47. Mucor decumanus Pall. Russ. Reis. 1. p. 540. Tab. H.
Fig. 2.
26*
406
Subordo III. PHYSAREh
48. hycogoJa epidendrum Fr. Lycoperdon epidendrou Boll.
Champ. Tab. 503.
49. _ terrestre Fr. Mich. gen. Tab. 95. Fig. 5.
50. Didymium, ?ne2anopus Fr. S. m. 3. p. 114.
51. — — ß. Clavus Alb. et Schw.
52. — hemtsphaen'cu?n Fr. Reticularia heinisphaerica
BuU. Champ. Tab. 446.
53. — terrestre Fr. iu lit.
Gregarium ; peridio hemisphaerico 1. leuticulari , erecto,
albido - ciuerasceute , snbtus plauo - umbilicato ; stipite
gracili, siirsum pariim atteuuato, albido, glabro; spori-
diis fusco -fuliginosis ; floccis fiiscis.
Ad terram nndam in declivibus Alnetornm. Angusto.
54. — furfuraceum Fr. S. m. 3. p. 116.
55. — tigrinum Sclirad. Fr. 1. c. p. 117.
56. — squamulosum Fr. Diderma sfiuamulosum Alb. et
Schw. Consp. F. Tab. 4. Fig. 5.
57. — — b. peridiis suhrotundis,
58. — farinaceum Schrad. Fr. S. ra. 3. p. 119.
59. — — a. stipite levitcr striata, sursuvi
attenuato , fusco - nigrescente»
60. — — b. stipite longiore y subulato, lae^
viy nigro,
61. ' — nigripes Fr. S. in. 3. p. 119.
62. — herbarum Fr. 1. c. p. 120.
63. — leucopus Yx. 1, c. p. 121.
64. — — var. peridio subturbinato,
'65. — naiium Fr. in lit.
Gregarium 1. sparsiun; peridio globoso I. turbinato , fir-
miilo, dense-albo-floccnloso-farinaceo, papilla ceutrali
autlaterali, nigra; stipite brevi 1. nuUo , aequali. nigro;
sporidiis fusco - nigricautibus ; floccis albis.
407
In follis et rnmnlis dejectis. Aestate.
66. Didt/mium Weinmanni Fr. S. m. 3. v>. 121
67. — spinnarioides Fr. I. c. p. 121.
68. — fuhipes Fr. 1. c. p, 122.
69. — lobatum Nees S. Tab. 9. Fig. 104
70. — crustaceum Fr. S. m. 3. p. 124.
71. — effusum Fr. 1. c. p. 124.
72. — complanatum Schrad. Fr. l. c. p. 125.
73. — Pht/saroides Fr. I. c. p. 125.
74. — cinercum Fr. 1. c. p. 126. PhTsarnm eineifiiiu
Nees S. Tab. 9. Fig. 107.
75. — b. peridiis diffusa -applanutis. Ljcop.
complanatum Batsoh. Fig. 170.
76. — c. epiphyllunt', minus, graci/ius.
11. — SerpuJa Fr. 1. c. p. 126.
78. Physarum nutans Fers. Fl. Dan. Tab. 2096.
79. — — ß. aureum Pers. Fl. Dan. Tab. 2096
Fig. 2.
80. — alhipes Fr. S. m. 3. p. 130.
81. — compressum Alb. et Scliw. Coiisp. F. p. 97.
82. — striatum c. aurantiacum Fr. 1. c. p. 131. Sphae-
rocarpus aiirautius Bnll. Champ. Tab.
484. Fig. 2.
83. — — b. peridio sphaerico , haitd umhili-
cato.
84. — ramentaceum Fr. in iit.
Gregarium 1. conünens: peridio globoso 1. obovato, erecio,
caesio - cinereo . subsqnamiiloso; stipite simplici i. basi
couflaente-ramuloso, crassiusculo , albo, sporidiis atris.
Ad cortices yetustissimos Popnli tremniae et Salicis Ca-
preae saepiiis legi. Augusto.
^b. — subulatnm Sclmm. Fl. Dan. Tab. 2095.
86. — psittacinum ß. chloranthnm Fr. S. in. 3. p. 134.
408 ,
87. Phijsarum sulphuveum Alb. et Schw. Consp. F. Tal». 6.
Fig.l.
88. — columhinum Fers, Syn. F. p. 173.
89. — hyalinum Pers. Fl. Dan. Tab. 2093. Fig. 1.
90. — utriculare Fr. Bull. Champ, Tab. 417. Fig. 1.
91. — thejoteum Fr. S. in. 3. p. 142.
92. — conglobatnm Dittm. Fr. S. m. 3. p. 142.
93. — fulvum Fr. S. m. 3. p. 143.
94. — Li/cea Fr. 1. c. p. 143.
95. — sinuosum Weinm. Fr. S. m. 3. p. 145.
96. — confltiens Pers. Sjn. Fung. p. 169.
97. Didcrma stellare Pers. Leangium stellare Link. Nees S.
Tab. 9. Fig. 109.
98. — vernicosum Pers. Leocarpus vernicosus Link.
Nees S. Tab. 9. Fig. 110.
99. — Trevelyani Fr. S. m. 3. p. 105.
100. — globosum Pers. Mich. gen. Tab. 96. Fig. 6.
101 . — testaceum Pers. Reticularia sphaeroidalis /5. Bnll.
Champ. p. 94.
102. — cJialijheum Weinm.
Sparsnm , applanato - sessilc , globoso - hemisphaericnm
1. oblougum; peridio exteriori albo, crustaceo, interiori
chalybeo; columella nulla; sporidiis fnliginoso-nigris.
Ad folia dejecta Salicis phylicaefolia Linn. Septemb.
103. — cijanescens Fr. S. ra. 3. p. 109.
104. — deplanatum Fr. S. m. 3. p. 110. a.
105. — granulatum Fr. Fl. Dan. Tab. 1979.
106. — Jlavum Fr. in lit.
Subconfertnm 1. sparsnm, sessile, minntnm; peridio
globoso, exteriore rnguloso, sordide - flavo, interiore
tenuissinio, livido; columella nulla; lloccis albis, spo-
ridiis atris.
Ad muscos , snpra ligna mucida repcutcs. Aug.
409
107. Diderma conglomeratum Fr. Lycoperdoü luteum Jacq.
Miscell. aust. 1. p. 138. Tab. 8.
108. — rugulosum Weium.
Minus congestum, sessile; peridio externo subrotundo
1. oblonge , ruguloso, pallide citrino, interne firmulo,
ruguloso, cinereo; columellanulla; floccis paucis albis ;
sporidiis atris.
Ad corticem vetustum Betulae albae. Aut.
109. Craterium minutum Fr. Spliaerocarpus turbinatus Bull.
Champ. Tab. 484. Fig. 1.
110. — — ß. aurcuni Fr. S. m. 3. p. 152.
111. — leucoccphalum Dittm. Arcyria leucpcephala
Hoffm. Fl. germ. crypt. Tab. -6
Fig. 1.
112. — — ß. slipite breviori, ' "
113. — j)enduhitn Fr. in lit. : '
Gregarium, minutum; peridio oblique adscendeute, tmv
binato - cylindraceo j basi cum stipite brevi, striato con-
lluente , badio -fulvo , ceteriim albescente - pulverulento ;
opcrculo concolore evanescente; floccis granulosis, al-
bis; sporidiis compactis, atris.
Ad surculos Hypnorum et in quisquiliis dejectis.
Augusto.
114. — deopcrculatmii Fr. in lit.
Grcgarium 1. confertum ; peridio utplurimum globoso,
perteuui, grisco, i-uguloso, basi subcalyculiformi fir-
miori, cum stipite perbreyi fulvesceute, striatulo con-
flueute; operculo floccisque nullis; sporidiis compactis,
atris.
Ad folia delapsa betuligna, surculos vivos Hypui puri
Linn. et Hypni tamariscini Hedw. atque ramulos graci-^
liores dejectos Pini Abietis uua vice, sed copiose. Au-
gusto a. 1832.
410
115. Perichaena strobilma Fr. Licea strobiliiia Alb. et Schw,
Cousp. F. p. 109. Tab. 6. Fig. 3.
116. — populina Fr. Sphaerocarpns sessilis Bull,
Champ. Tab. 417. Fig. 5.
_. — ß' sorbea Fr. 1. c. p. 192.
117. — quercina Fr. 1. c. p. 192.
118. Ltfcea cylindrica Fr. Sphaerocarpns cylindricus Bull,
Champ. Tab. 470. Fig. 3.
119. — fragiformis Nees Syst. Tab. 8. Fig. 102.
Subordo IV. TRICIUACEL
120. Trichia ruUformis Pers. Nees S. Tab. 10. Fig. 112.
121. ' — pyriformis HoiFm. Yeg. Cryp.Fasc. 2. p. 1. Tab.
1. Fig. 1.
122. — fallajr Pers. Nees S. Tab. 10. Fig. 113.
123. — clavata Pers. Syn. Fimg. p. 178.
124. — mgrtpcs Pers. Icou. et descript. Tab. 14. Fig. 3.
125. — turbinata With. Trichia orata Pers. Fl. Dan.
Tab. 1313. Fig. 1.
126. — b. oJivacca Pers. 1. c.
127. — chrt/sospenna DC. Fl. Fr. 2. p.2]0.
128. — b. olnacca; sporidiis aureis T. olivacea
Pers. 1. c.
129. — tarm Pers. Mucor grannlatus Sehaeff. Tab. 296.
130. — — b. siibnt-fcscens,
131. — Serpvla Pers. Lycoperdon lumbricale Batsch.
Elench. Fung. Tab. 300. Fig. 174.
132. — — b. rcticulata Pers. Icon. et descript, Fase.
2. Tab. 12. Fig. 1.
133. Arcifvia punicea Pers. Fl. Dau. Tab. 1364. Fig. 2.
134. — — ß. vermicjilaris Schum. Fl. Saell. 2.
p. 212.
135. — incarnata Pers. Mich. gen. Tab. 94. Fig. 2.
411
136. Arcyria cinerea Fr. Fl. Dan. Tab. 1975. Fig. 2.
137. — nutans Fr. Trichia uutans Bull. Champ. Tab.
502. Fig. 3.
138. — umhrina Schum. Fl. Dau. Tab. 1975. Fig. 1.
139. Diachea elegans Fr. Trichia leiicopoda Bull. Champ.
Tab. 502. Fig. 2.
140. — • fulgens Fr. in lit.
Sparsa; peridio hemisphaerico , firmo , frnstulatim de-
hiscente, dilute-badio, ad basin circulo anreo, nitcnte
oruato; columella crassiuscula, subglobosa, alba; ca-
pillitio sporidiisque compactis. atris, stipite deorsum
attenuato , uiveo.
Ad folia dejecta bctnligna, in cortice dejecto Alni iuca-
uaeWilld.et iumuscis vivis bis legi. Augusto, Septembri.
141. Stemonitis fvsca Roth. Stemonitis fasciculata Ehrenb.
Sjlv. myc. Borl. Fig. 5.
142. — ferruginea Ehreub. SyIv. myc. Fig. 7. A. B.
143. — typhoides DC. Ehrenb. Sylv. myc. Berol.
Fig. 7.
144. — oblonga Fr. S. m. 3. p. 159.
145. — oiata Fers. Syn. Fung. p. 189.
146. — — b, nigra Pers. Fl. Dan. Tab. 2091.
Fig. 1.
147. — — c. minor f onimbus jtartibus mi-
noribus.
148. — obUisata Fr. S. m. 3. p. 160.
149. — — b. ^/oÄosa Schum. Fl. Dan. Tab. 209L
Fig. 2.
150. — jmpiUafa Pers. Nees S. Tab. 10. Fig. 118.
15i. — phjjsaroides Alb. et Schw. Consp. Fung. Tab.
11. Fig. 8.
152, Dictj/dium umbilieatum Schrad. D. ccrnuum Nees S.
Tab. 10. Fig. 117.
412
153. Dictydium splendens Schrad. Fr. S. m. 3. p. 166,
154. Crtbraria argillacea Pers. Syn. Fun^. p. 193.
155. — ijurpurea Schrad. Fr. S. m. 3. p. 173.
156. — vulgaris Schrad. Nees S. Tab. 10. Fig. 116.
157. — aurantiaca b. Fr. 1. c. p. 174.
15i8. — tenclla Schrad. Fr. 1. c. p. 175.
Ordo III. TRICHODERMACEL
Trib. I. AETHALINL
159. Spumarta alba, a. laminosa Fr. Spumaria mucila^oNees
S. Tab. 8. Fig. 94.
160. — — ß, cornuta. Spumaria corunta Schum.
Fl, Dan. Tab. 1978. Fig. 1.
161. Aethaltum septicuni Ft. a. flavnin. ReticuIarialoteaBull.
Champ. Tab. 380. Fig. 1.
162. — — b. cinnamomeum. Fuligo vaporaria
Pers. Syn. Fuiig. p. 161.
163. Reticularia atra Fr. Lycogala atra Alb. et Schw, Consp.
Fiiiig. Tab. 3. Fig. 3.
164. — umhrina Fr. Reticul. Lycoperdon Bull.
Champ. Tab. 446. Fig. 4.
165. — niuscorum Fr. S. m. 3. p. 91. Fuligo musco-
rum Alb. et Schw. 1. c. Tab.7. F. 1.
Tjib. II. TRrCHODERMEL
166. Hyphclia rosea Fr. Trichoderma roseum Hoffm. Fl.germ,
crypt. Tab. 10. Fig. 1,
167. — honibydna Fr. iu lit.
Pulvinata, couflueus; peridio bombyciuo, caudido ; spo-
ridiis terreo -argillaceis; floccis intertextis. Iu cortice
vetusto dcjecto putrescente Alni iucanae Willd. Augusto.
Trib. III. PILACRINL
168. Asterophora nauseosa Weium.
41$
Capitalo utplarimum hemispliaerico , snbtus lamellato ;
stipite vario.
Fungus exiinie polymorphus. Odor fortis et nau-
seosissimus ! — Gregaria, cohaereus et solitaria. Ca-
pitulum juuius fcre globosnm, albidum, dein hemisphae-
ricum, demum planiusculum, orbiculare 1. oblongum,
margine seinper involuto, crassum, valde aquosum.
. Substantia caesia. Lamellae crassae , distantcs , vix
elevatae. Stratum sporidiorum sexangularium , com-
pactum, */2 — 1'' fere crassum, argillacenm. Stipes
nunc brevissimus , nunc 2 — 3' longus , mox aequalis
cylindricus, 2 — 3" crassus , fistulosug, mox snrsum
attenuatus aut valde incrassatus , * /2' fere, solidus, ex-
tus villoso-fibrillosus, albidus, substantiae et lamel-
lis concolor.
In Agarico quodam putride semel , sed uberrime cre-
scentem vidi. Augusto.
169. Asterophora Lycoperdoides Fr. Eivella Clavus Schaeff.
Fung. Tab. 279.
170. — Candida Weium. in Flora a. 1832.
171. Onygena equina Pers. Nees S. Tab, 10. Fig. 121.
172. — coriina Alb. et Schw. Consp. Fung. Tab. 9,
Fig. 2.
173. — FriesH Weium. Pilacre Friesii Weinm, in Flora
a. 1832. nro. 29. p.458. Onj^ena nova
spec. Fr. in lit.
174. Pilacre Weinmanni Fr. S. m. 3. p. 204.
175. — suhterranea Weinm, in Flora a. 1832. uro. 29.
p. 458.
176. — Friesii Weinm.
Subgregaria; capitulo hemisphaerico , depresso, subtus
»mbilicato; peridio fatiscente, fugaci; stipite brevi,
violasccnle, aoquali aut deorsum attenuato.
4.14 .
Fini{L,^lllus tenax , l ^^ et panira ultra altus. Capituliim
juiiins mag:is dopressum, ciim stipite couflueiis, dein
hemisphaerico - depresssm , siibtus plus minus umbi-
licätum, saepe totum fere planum. Peridium e floccis
-' griseis contextis constans, mox evanescit et ad basiu
tantum calyculiforrae persistens. Sporidia rotunda in
Stratum carnosulum , compactum , nigrescens coacer-
vata. Stipes utplurimum simplex, subinde basi con-
fluens, ad basin nigrescens, ceterum pulchre yiolascens ,
aequalis ant deorsum attenuatus, siib lente villosiuscu-
lus, firmus.
In ramulis quibusdam dejectis. Augusto.
Trib.IV. MYROTHECIL
177. Dicliosporium aggregatutn Nees Syst. Tab. 8. Fig. 99.
178. Trichoderma viride Pers. Nees S. Tab. 6. Fig. 74.
OrdoIV. SCLEROTIACEI.
Trib.I. RHIZOGONEL
179. Cenococcum geophilum Fr. S. m. 3. p. 66.
180. — pJiytophilum Fr. in lit.
Thallo etfuso-floccnso-fibrilloso, incarnato-ferrugineo
peridioqne crasso , eorneo , villoso - tomentoso conco-
lori ; sporidiis dilntioribus.
In intcrno latere ollarnm terram inter et radices plan-
tarura variaruniexoticarumin caldariis nostris, primo vere.
181. — a^ylophilum Fr. S. m. 3. p. 67.
182. — heliopliilum Weinm.
Thallo tenuissimo , fibrilloso , fngaci peridioque lirmo,
eorneo, globoso ant oblongo, villoso, albo ; sporidiis
pallidis.
Ad terram humosam nudam, nigram , in declivibus
apertis, Augusto.
415
Trib. IL APIOSPOJRIh
183. Chaetomium elatum Kunze. Fr. S. m. 3. p. 252.
184. Illosporiufn earneuni Fr. 1. c. p. 259.
Trib. III. SCLEROTII,
185. Periola tomentosa Fr. Sclerotium villosuni Tode Fung.
Meckl. Tab. 1. F\g. 1.
186. Acinula candicans Fr. S. m. 2. p. 267.
187. Acrospervium cotnpressum Tode 1. c. Tab. 2. FJ»-. 15,
188. — — ß. Fungor um Fr. S. ra. 2.
p. 245.
189. Sclerotium complanatum Tode 1. c. Tab. 1. Fig. 9.
190. _ Semen Tode 1. c. Tab. 1. Fig. 6.
191. — — b. minitnufii; nudo oculo vijc visi-
bile-, sphacricum l. oblon-
giusculum,
192. — — ß, Brassicae Fr. Sphaeria Brassicae
Bolt. Fung. Tab. 119. Fig. 2,
193. — vulgatum Fr. S. m. 3. p. 249.
194. — — ß. difforme Ft. I.e.
195. — — ■ y- bryophilum Fr. Elench. Fuiig. 2.
p. 40.
196. — — ö, Fragariae Weium.
Gregarium 1, sparsum , elougatum , oblougum , lobatum,
compressum 5 primo albura, deiu pallidum, sublaeve,
intus candidum.
In foliis putrescentibus Fragariaruin in liorto culta*
rum, primo vero abunde.
197. — stcrcorarium DC. Fl. Fr. 2. p. 277.
198. — splendens Fr. Eleuch. Fung. 2. p. 41.
199. — Fungorum Fers, Syu. Fung. p. 120.
200. — truncorum Fr. S. subterraneum ß. truncorum
Tode. 1. c. Tab. 1. Fig. 5. c. d.
416
201. Sclerotium mycetospora Fr. Nees. Fr. S. m. 2. p. 253,
202. — corrugatum Fr. Fleuch. Fiing. 2. p. 43.
203. — Arctii Weium. in Flora a. 1832.
204. — jcijlophilum Weinm. in Flora a. 1832.
205. — Tidipae Weinm.
Erumpens, gregarium 1. confliiens, arcte adnatnm, glo-
bosnm 1. difForme, atrum, rugosum, intus album.
In squamis emortuis induratis Tulipae Gesnerianae
Linn. Autumno.
206. — varium Fers. Nees S. Tab. 14. Fig. 138.
207. — pijrinuni Fr. Tremella ustulata Bull. Champ.
Tab. 402. Fig. 2.
208. — durum Pers. Syn. Fung. p. 121.
209. — Brassicae Pers. 1. c. p. 122.
210. — applanatum Weium. in Flora, a. 1832.
211. — eircumscriptum Fr. Eleucli. Fung. 2. p. 44.
212. — Pustula DC. Letell. Livrais. 6. Tab. 626.
Fig. 4.
213. — populinum Pers. Letell. Livrais. 6. Tab.
626. Fig. 1.
214. Erysibe macularis Schlecht, a. Humuli. Klotzsch Fasel.
Nro. 63.
215. — fuliginea Link. b. Veronicarum Fr. S. m. 3.
p. 238.
216. — communis Schlecht. Fr. Syst. m. 3. p. 239. (cum
multis rar.)
217. — biocellata Ehrenb. Schlecht. Fl. Ber. 2. p. 168.
218. — hicornis Link. Fr. I. c. p. 244.
219. — adunca Schlecht. Fl. Ber. 2. p. 169.
220. — guttata Schlecht. Fl. Ber. 2. p. 170.
Fortsetzung
der
Notaten über Gräser aus dem Königl.
Herbarium zu Berlin
von
F. L. Thiele,
1. Zru Andropogon brevifolius Sw. gehört Androy»
ßoridiis Triü. , und nicht, wie in derLinn, 9. p. 310. gesagt
worden, Androp, Neesii Trin. Die Verwechselung der Zettel
hatte uns in Irrthum geführt. Andropogon Neesii Trin. ist
von Schizachyrium tenerum Nees ab E. Marf, FI. Bras. IL
336. nicht verschieden.
2. Monopogon avenaceus Presl in Rel. Haenk 1. 325.
T. 44. ist mit Tristachya leiostachya Nees ab E. in Mart. Fl.
Bras. zu vereinigen.
3. Zu Panicum indicum Trin. Je, 2. T. 197. gehört
P. conglomeratum W. Sp. 341. , herb. W. 18735. und P. mi-
crostachyum herb. W, 18856. zu welchen beiden Willd, den
Lamarck citirt.
4. Panicum interruptumW. Spec. I. 341., herb. W.
u. 18768. ist mit P. uliginosmn Roth Nov. Spec. 50. zu ver-
einigen,
5. Zn Panicum palmifoltmnVoutKnnihAgr, p. 93, ge-
hören P. pZicafttwtW.En.1033. P,plicatum Link Hort. 1.208.
P. plicatumTuü,3c,2,T,223,P.plicatumRo\h.\ im herb. W.
418
n. 18734. Dagegen bleibt das Synonym Lamarck's zweife!
haft. Ein Exemplar von P. plicatum aus dem Pariser Garte
im herb. W. 1. c. hat etwas schmälere Blätter, die, so wie di
Scheiden, glatt sind, und scheint dem Panium ejccurre?i
Trin. Je. 2. T. 89. ähnlich zu sein.
6. Zwei Arten werden häufig zusammengezogen, die d
•weit von einander verschieden sind, und die Nees von Esb, i
Mart. Fl. Bras. 2. 276. sehr gut unterschieden hat, nämlic
Panicum Myosurus Rieh, und Hymenachne myuros Beaui
Zwei Stellen in den Beschreibungen zeigen hinlänglich die Vei
schiedenheiten an; bei ersterem heisst cs/losculis minutis mn
ticis Rieh. , Lam. Encycl. 4. 748. n, 43. , und bei dem zweite
glumis acuminato - subulatis. Zu letzterem gehören all
Synonyme ausgenommen Lamarck's.
7. Paspalum tenue W. herb. n. 1584. wird von Presl i
Reliq. Haenk. 1. p.211. zu P, elegantulufii Presl, und p. 21S
zu P. attenuatum Presl gezogen. Zu dem letztern, von dei
wir ein Original - Exemplar besitzen , gehört P, tenue AVilh
nicht, welches zu P. platijcaule Poir. , P. compressum N. a
E« zurückzuführen ist.
8. Zu Paspalum ovatum N. ab E. gehört P, dasypleu
rum Kunze in Pöppig's Coli, plant. Chil. III. n. 19. (39.)
9. Oplismenus pratensis Schult. Mant. 3. p, 597. Willd
herb. u. 18797. gehört zu O. compositus R. et S. Syst. 2
p. 484.
10. Aristida Sp. in Sieber Agrost. u. 55. gehört z
-4. longtramea Presl Reliq. Haenk. 1. p. 224»
11. Trichodtum albmn Presl Reliq. Haenk. 1. p. 244
und T»'. inconspicuutn Kz. in Pöppig Coli, plant, Chil. 111. n
22. (35#) sind eine und dieselbe Art.
12. Poa emifiens Presl Reliq. Haenk. 1. p. 273. ist mi
P, glumaris Triu, in Act, Petrop. 6. 1. 379, zu vereinigen.
**• i^-t ■>« te.. «IV •«
419
13. 'Poa riparia W. herb. n. 1940. ist von P, viscosa
Retz. W. herb. n. 195&, nicht verschieden. ,
14;, Zu Poa nutans Retz. obs. 4. p. 19. gehört P. cer-
nua Willd. herb. n. 1964. Willdenow hat hier nur den Namen
P, nutans, den Klein im Originalzettel der Pflanze gegeben
hatte, in P. ccmwa vercändert.
15. Zu Dactijlo^ranuna cinnoides Link hört. 2. p. 248.
gehören die Synonyma: Polypogon glomeratuin Willd. En.
p. 87. herb. n. 1557. Miihlenbergia glomerata Trin. Kuuth
Agrost. p. 200. Podosaemum glonperatum/Lhik hört. 1,
p. 84.
16. Xystidium barhatum Presl ! in Rel. Haenk. I. 228.
ist Perotls latifolia Ait,
17. Eleusine oJigastacTiya Link Hort. Berol. I. p. 60.
dazu gehören folgende Synonyma:
E.tristachya Kiinth. Cynosurus tristachya Lam. Enc. ?
£". caracana var. Lk. bort. II. p. 226.
E. indica y, hrachystachya Trin. icon II. t. 72.
E, indica var. Nees ab Esenbeck flor. bras. 2. p. 440.
Triticum geminatum Spr. Syst. I. p. 326.
ylgropyrum geminatum Roem. et Schult. Mant. 3.
p. 658.
Eleusine rigida Spr. cur post. p. 36.
Diese Art wird von Trinins zu Eleusine indica als y hrachy-
stachya und von Link Hort. Berol. II. p. 226. zu E, caracana
Gaert. als Varietät gezogen.
Sie gehört unserer Ansicht nach weder zu E. indica noch
iwE, caracana , von der ersteren unterscheidet sie sich durch
stumpfere Bliithcn , die sie mit E, caracana gemein hat , von
beiden aber, durch den dicht auf der Erde auliegeuden Stengel,
Welcher bei E, caracana steif , aufrecht und 2 — 3 Fuss
hoch ist.
420
E, oh'gostachj/a erreicht kanm die Länge von einem Fuss
und man sieht es deutlich , wenn man sämmtliche drei Arten ne-
ben einander kultivirt betrachtet, dass sie als eigene Arten be-
stehen müssen.
18. Tsachträgliche Bestimmung der Schiedeschen Mexica-
nischen Gräser Linnaea 6. p. 40 et 41.
No. 952. Brachypodium mexicanum Link. hört. 1. p. 41.
— Festuca mexicana R. et S. 2. p. 732.
No. 956. Panicum aturense H. B. K. 1. T. 33.
CEL. ENDLICHER
S. P. D.
C. LEHMANN, Dr.
fc^Ucaeris ex me, Vir carissime, quousque provccta sit opera
Eckloni uostri iu ordiuandis stirpibiis , quas ipse ex Africa
australi Luc importaTit. Scire etiam cupis, quo tandera tem-
pore eventurnm sit, ut eas distrahere ac distribuere qiieat. Sic
igitur habeto , de ingeiiti plantarum mole crebram *) qiiidem in-
jectam esse mentionem ; sed ipsam hanc molejn et specieruiu
uondiim descriptarum copiam esse in causa, quare lente proce^
dat opus , et longiore iutervallo perducatur ad fiuem. Primum
euim naturales familiae couquirendae eraut omnes ; quo demiim
facto progredi licebat ad perscrutauda earnni genera ac species
singulas. Itaque quamquaui tota superioris anui liujus con-
sumpta est in couferendis plautis uni eidemque familiae propriis
non tarnen plures quam triginta duae familiae adhuc ordiuatae et
penitus exploratae exstant, quibus novas quoque species, nu-
mero circiter 120 aduumerari posse crediderim.
Quum autem facile coujici possit, negotium ilhid , dispo- .
nendi tautam plantarum cougeriem et novas describendi species^.,
minus expeditum esse, quam ut exiguo temporis spatio transi-
gere liceat : Ecklonus noster tale eepit cousilium , ut proximo
*) Vid. Linnaea Vol. 8. paj;. 390.
27 *
422 —
quoque tempore ad eos , qni herbaiLa ab ipso reqiiismf?sent , ex
iis familiis, quas coguosset, expetitas mitteret plaiitas , adjun-
cto Fasciculo primo Enumerationis lüantarum Africae au-
stralis, quem libellum statim imprimendiim cnraret. Nee du-
bium est , quin herbarum scrutatoribus plus allatnrum sit ju-
cuuditatis, non totum plautarum cumiilum et sero et una mole
accipere, sed partes eanira et cito et deinceps transmitti: quo
fiet, ut collectaueis eoriim inseri- nuilto commodiiis possint, id
quod ipsi per partes distributioni ptopositum est, Te, Vir do-
ctissime, non latet, fuissc botanicorum plures tarn officiosos,
ut ad coguoscendas plautarum copias, quas Ecklonus couges-
sisset, suara ei spoute offerrent operam, mirum et singulare do-
ctrinac Studium profiteiites in examinandis et describendis fami-
liis,- quae nonuihil haberent difficultatis. Et grato lubentique
aninio accepit Ecklonus illas quorumdam conditiones. Jamjam
enim euuctae Gramineae, Cyperaceae et Restiaceae definita«
reperiuntur ingenio atqtie doctrina Illustrissimi Doctoris, Ch. G.
NcesI ab Esenbeek, Praesidis Academiae nostrae Leop. Carol.
NMttr.'! Cnriosörum ; idemque Vir praestantissimus scrntaudaÄ"
snscepit Acanthaceas , Piperaceas et Solanaceas una cum Asteii''
rilius. Filices item et Mnscos frondosos, Lichenes ac Fungo^'
inquirere parat Vir Clarissimus, Kunze, Professor Lipsiensi**
Celcberrimus. In Algis dcllniendis operam collocavit NobilissiäLi**-
mus Suhr. Hepaticas denique Ecklonus Lindenbergio nostrn
mihlque examinandas tradidit, qnarum uumerum , cum cetera-'
vnm liujus collectionis familiarum copia comparatnm , longe'!
quidem minorem, sed iloVis tarnen speciebus non carentem ridi-
mns. Atque has quidem species , incognitas adlinc , visum est
descriptas mittere ad Te, amice snavissime, easque ut benevoliß'f
arci'pias, magno perei rogö. ' ■■'.•:.
oaiix-ri'i ■: ii;. ' -
423
JVNGERMANNIA CHRtSOPHY LLA.
J, cauJc repente dichotomo , foliis sctniverticalibus im-
bricatis semi- cor dato - ovatis acntis busi- sznuato - cotn-
pltcatis lobulo truncato intcgcrrimo , amphigastriis
approjcimatis orbiculato ~ obovalis planis integerrimis,
calycibus ex dicliotomia et latcralibus obovato - tri'go-
nis angulis compressis integcrrimis,
Habitat iu Promout. Bonae Spei piope Phllipstowu.
Caiiles semipollicares , ccspitosi, terrae radiciilis miniitls
iidhaereiitcs , flcxuosi, basi siiiipliccs uiidi vel foliorum riidi-
iiientis parce obsiti, tum diehotoiue ramosi. Folia flaccida,
siccitate squarrosula, superiora imbricata, semiverticalia,
oblique cordato-ovata, acuta et acuiniuata, inferlora haud raro
suborbiculata obtusa, margiue anteriore ante lobulum simiata,
subtus complicata. Lobuli iuflati, truncati, integerrimi, ab
amphigastriis nou tecti. Color fuscns cum aurco nitore ; textura
laxiuscula, areolae rotundae. Amphigastria subdistaiitia, su-
periora majora foliis tameu dimidio miuora, rotundo-obovata,
plaua, integerrima. Fructus iu dichotomia caulis vel iu apice
ramorum priucipalium subinnovat. Folia et amphigastria pe-
richaetialia cauliuis similia. Calyxbrevis, obovato - trigouus,
angulis lateralibus coiupressiuscnlis laevibus , ore primum ro-
stratus , demum quadrifidus.
Obs, Proxima I. cognatae Nees ab Esenb. a qua calyce
uon ciliato - cristato , foliis acutis et habitu squarrosulo digno-
sceuda. 1. applanata itidem diflFert calyce et foliis denticula-
tis, amphigastriis raajoribus. Reliquae affines tum caule
piuuato, foliis obtusis, tum amphigastriis bifidis distin-
guuutur.
JVNGERMANNIA TUBERCULATA.
J. caule procumbcnte pinnatim supradecomposito , foliis
imbricatis subverticalibus squarrosis cor dato - rotun-
424
datis integerrimis , auricuUs fornicatis subhemisphae-
ricis hast oblique truncatis , amphigastriis imbricatis
subrotundis bißdis laciniis acutis ercctis^ calycibus
obcordato - triquetris tuberculatis,
Hab. in Prom. Bonae Spei prope Grahamstown, Philips-
town et in sylvis Krakakammae.
Canlis pollicaris et major, procumbens ; rami primarü
elongati, superiores et secmidarii subpinuatim dispositi , piu-
nulis inaeqnalibus ovatis brerissimis et majoribus iternm pinna-
tis. Folia imbricata, siccitate praesertim cum caulis adseendit
canli circumroluta, madida patenti - sqnarrosa, subverticalia,
cordato - rotnnda, lactc viridia et fuscesceutia vel purpurea,
Tetustiora saepe albida, iutegerrima. Textura densa, retis
areolae rotundae reticulo miuorl circumvallatae. Auricula ga-
leata, concava, basi oblique truncata, latere cauli affixa, ab
amphigastriis fcre tecta. Amphigastria foliis dimidio miuora,
imbricata, orbiculata yel late ovata, emarginata Tel ad tertiam
partem bifida , sinu acuto , laciniis acutis erectis. Fructus cre-
bri, laterales, ramulis brevissimis insidentes. Folia perichae-
tialia oyato-oblonga, auricula oyato -lanceolata, longitudine
folii, canaliculata , in apicem filiformem producta, margine la-
cinulata, basi folio «nita. Ampliigastrium bifidum, laciniis
longioribus acnminatis. Calyx oboyato - triqneter, angnlis duo-
bns lateralibus compressis , dorso obsolete costatus , tubercu-
latus , margine subcrenulatus , ore rostellato demum quadrifido.
Fructificatio mascula in spicis lateralibus ovato - orbiculatis,
carinatis. Folia perigonialia caulem amplcctentia, rotunda
convexa. Ampliigastria ut caulina sed minora.
Obs. Proxime accedit ad. J. squarrosam Nees ab Esenb.
a qua differt auricularum et amphigastriorum forma. Ab J. dila-
tata distinguitur caule lougiore , foliis subverticalibus squarro-
sis, lobulo folii augustiore, amphigastriis majoribus imbricatis,
ealyce triquetro.
:l
425
JVNGERMANNIA DIPTERA,
J, caule procumbentc bipinnatim ramoso, foliis imbri-
catis semiverticalibus oblique rotundis integerrimts ,
auricula fornicata lunata discretUy amphigastrits
ovatts bt/idis j laciniis actttis conniventibus , Tttargine
subrepando - denticulatis , calycibus terminalibus obo-
vatis compressis costatis angulis lateralibus costisque
crenulato - crispatis,
Habit, in Promont. Bouae Spei in sylvis Krakakammae.
Canlis ad arborum truncos repeus, semipollicaris et major
bipinuato - supradecompositus , atro-fuscus. Folia arcte iin-
bricata semiverticalia , adpressa sed margiue brevissime reflexa
ut fere marginata vidcautur, oblique rotunda rel oblonga, in-
tegerrima, viridi-hyalina et lutescentia. Rctis areolae rotuu-
do - quadratae , distantcs. Auricula fornicata , galeiformis
cauli affixa , uno latere in rostrum producta, nuda, saepe etiam
lanceolato-snbulata. Amphigastria foliis miuora approximata,
ovata, bifida, siuu angusto, laeiniis acutis conuiveutibus,
margine repando - denticulata. Fructus in rami« ramulisque
terminales. Folia perichaetialia majora ,. ovata, obtnsa, caly-
cem amplectentia, auricula folium acquans , lanceolata, longo
acuminata , margine lacinulata. Amphigastrium maguum ova-
tnm bifidum: laeiniis apice subulatis irregiilaritcr lacinulatis.
Calyx obovatus, compressus: angulis lateralibus membrana-
ceis, utrinque quinque-vel sexcostatus, costis augulisque crenu-
lato-crispatis, ore angustato rostrato.
Obs, Accedit ad J. cijpcroideni Schwaegr., quae differt
statura laxiore, foliis remotis , auriculis fere omnibus iauceo-
latis canaliculatis. Ab J. tuherculata nostra distinguitur colore
dilutiore, foliis non circumvolutis nee squarrosis, amphigastriis
minoribus obovatis margiue deutato -rcpaudis, culyce minus tu-
bcrculato subquiuquecostato longius mucrouato.
426
JUNGERMANNIA TRINERVXS,
J, caule procumbente inordinatc pinnatif/i räihoso, fo-
liis imhrtcatis semiverticaUhus squarrosulis , auricula
fornicata hemisphaerica truncata, ajnphigastriiä ova-
tis bifidis laciniis acutis patcntibus margine integerri-
mis, calycibus terminalibus obcordato -triangulär ibus
dorso tricostatis laevibus»
Hab. in Proraoiit. Bouae Spei ad Brackfontein locis hu-
midis.
Stcrilis Tix a I. dilatata distiiigueuda , qnibus omnibus
partibus simillima , nisi quod folia in nostra sint magis vertica-
lia, sqnarrosnla. Praesertim vero differt calyce sempcrlaeii,
inferiore pagiua elcvato tricostato , medio apice rostellato,
JUNGERMANNIA ELONGATA.
J, caule procumbente vage ramoso , ramis elongatis stib-
pinnatis f foliis distantibus semiverticalibus oblique
rotundo - subcordatis integerrimis , auricula galcata
concava oblique truncata^ atnphigastriis remotis foliis
viinoribus oiatis acute bijidis,
Habitat in Promont. Bonae Spei ad montem Diaboli.
Caulis bi - tripollicaris , procumbens , angustus , fibrllHs
brevibus ex araphigastriorum dorso prodeuntibus terrae adhae-
rens , vage ramosus. Rami principales elongati , nommnqiiam
fasciciilati , piunulis brevibus iterum iustriicti. Folia remota,
semiverticalia , brevia, nt cum foliis caulis non ultra semili-
neam latus sit, in medio caule parumper majora, oblique rotun-
da et subcordata, obtnsissima, fusca Tel flavescentia, deusa,
ai'colis rotnndis reticulo miuori cinctis. Auricula magna, g-a-
l^äta, concava, oblique truncata. Amphigastria distantia, an-
gttstä, ovata, bifida, sinu laciniisqtie acutis, foliis dilutiora.
Fructus desideratur.
. 427
06s. Habitu et foliorum forma siinillima Jung, cyparioi-
di Schw'gr., sed düFert colore fosco , auricnlis omnibus galeatis
unllisque noc lauceolatis uec clavatis , amphigastrioram mino-
rum laciniis acutis, Juug. nigricaulis N. ab Esenb. praeter
reliquas notas amphigastriis distinguitur multo majoribus, J,
dilatata ramiiicatioiie totoque habitu.
JVNGERMANNIA SARMENTOSA,
J, caule reptante Jiagellifero ramis erectis suhdivisis ,
foliis imbricatis verticalihus subrotimdis margine an-
tico inflexis suhintegerrimis postico conniventibus spi-
nuloso - dentatis,
Caulis reptaus , fibrillis brcTibus fasciculatis terrae af-
fixus et radices lougiores flagelliformes albidos emittens, inter
ramos arcuatus. Ramierecti, flexuosi, curvati, quadrilinea-
res vel semipollicares , simplices Tel divisi : ramulis elongatis,
Folia verticalia iuferiora brevia, distantia, orbiculata, inte-
gerrima, supcriora majora, imbricata, disticha, subrotunda,
margine antico inflexa , integerrima vel minute denticulata, po-
stico conniventia, plana, iuaequaliter spinuloso - dcntata.
Texturadeusa, areolae minutae, rotuudae, reticulo crasso ex
areolis miuoribus couflato circumvallatae.
Ocs, Maxime affinis J. circinali L. et L. , quae rero dif-
fert caule non flagellifero, ramis longioribus apice spiraliter
eonvolutis, foliis deuticulatis Tel crenulatis, nee spinuloso -den-
tatis. Caule uou radicante, foliis lougioribns acutis margine
angusto reflexis aliisque notis distingueudae sunt J. rctrospe-
cfaws Nees ab Esenb., Lindenbergiana L,ehm. et h renitens
N. ab E. , quarum ultima folia habet obfrigona , dentato - cilia-
ta. Foliorum forma ad J. sarmentosam nostram accedit J. ra~
mosisstma Hooker, quae ceterura louge distat.
DE PLANTIS
IN EXPEDITIONE SPECÜLA TOPilA
ROMANZOFFIANA
ET
IN HERBARIIS REGIIS BEFiOLINENSIBUS
OBSERVATIS
DICERE PERGIT
ADELBERTUS DE CHAMISSO.
MELASTOMACEAE AMERIGANAE.
CONTINUATIO.
(v. supra p. 368—402.)
TREMBLEYA DC. Mait.
§. 1. Jacohia»
1. Trembleya pitht/oides IS. frnticosa., erectta, fasti-
giatim ramosissima, glabra, apicibus vernicosis, foliis aceroso-
linearibus petlolulatis ; floribus termiualibiis solitariis ramos ra-
mulosque axillares abbreviatos oruautibus.
Brasilia. Scllow.
2. Tremblei/ae rosmarinoidis , cni iiostra finitima atque
similHma, coufer icoiiem apud Marl. Nov. Gen. et Sp. 3. t. 299.
Differt vero uostra foliis sesquilougioiibus, ter angiistioribus,
vosta media siibtus crassa vernicosa, laniiua utriiiseciis aiigu-
stlssima Üavcsccnte impresso - puuclata corrugata ; apicibus ver-
429
nicosis; floribus (ex alabastris, qnod flores in nostris specimi-
nibus inaperti) roseis , nee ut in illa flavis. Nee non habita
panlulum difFerreJ videtur rigidiori, frnticnlo crebrius ramoso,
densius scopaeformi; ramulis densius foliosis, densius fasti-
giato - confertis , apice floriferis, iuferius frnctiferis. Capsula
parva, globosa, diametro integram haud metieute lineam, quin-
quecostata, quinquelocularis, quiuquevalvis, loculicide dehi-
scens. Flores nunquam revera axillares, foliis duobus bibra-
cteati, ramulo axillär! bifolio variae longitudinis nee pedicello,
suffulclnntur; terminales, sessiles v. subsessiles sunt.
§. 2. uibrahamia,
3. Trembleya phlogiformis DC. prod. p. 126. n. 2.
Mart. Nov. Gen. et Sp. 3. p. 104. t. 250.
Specimiua saepius a Martiauis , et iuprimis ab adumbrato
gracilescente , habitu recedunt. Rami coUaterales adscenden-
tes, virgati, sesquipedales, foliis ramulisque erectis densius
ornati, densiori pyramidata pauicula termiuati.
Brasiliae pluribus locis. Sellow.
Varietas foliis ex ovata basi angustatis acutis , eximie ar-
gute serrulatis , eximie quiuquenerviis ; Capsula quam in ge-
uuiua specie acutiori, obsoletius costata, ex ovoideo pyramidata,
quiuqueloculari.
E Minas Geraes, Lhotzky. E pluribus Brasiliae locis,
Sellow.
Yarietas glabra foliis ciliatis (solito more serrulato - ciliatis,
ciliis rigidis). In hac varietate capsulam observavimus saepius
quadrilocularem , rarius quinquelocularem , quae vero et in ge-
uuina specie numero variat quaternario et quiuario. — Rami
virgati deusifolii et densiüori, calycibus apicibusque exsiccatioue
caerulesceutibus ; — vix de ideutitate dubitamus.
Brasilia. Sellow. Semel reperta. Spccimina multa.
430
4. Tremblcya Äc;fcrosfc/«o« DC. prod. 3. p. 126. ii.4.
Herb, monac. !
Variat uberiori et parciori tomento , tomento eyaiiescente
apicibus subvernlcosis; variat inflorescentiis multifloris et de-
paiiperatls snbtrifloris. — Trcmhleya trißora DC. u.5. herb,
mouac. ! varietas est glabrior pauciflora , nee propria species ;
nee desunt nobis specimiua transitum demoustrantia.
Brasilia. Sellow.
5. Trembleya ca?yc?«a N. fruticulosa, fastigiatim ra-
mosissima, glabra; ramulis tetragonis subalatis; foliis subses-
silibus ex elliptico lanceolatis, basi acutis, apice obtusis, mar-
gine reflexo obtuse serratis , uninervils , nervis lateralibus sub-
margiualibus subinconspicuis ; discoloribus , subtus punctatis ;
ramulis axillaribus bifoliis unifloris cum flore pedicellato folinm
subaequantibus , flore folia ramuli superaute , pcdicello ramulo-
qiie aeqnilongis; laciniis caljcinis liuearibus elongatis, iu fru-
ctu reflexis ipso longioribus,
E Brasilia. Sellow.
Specimina nostra fructifera. Flos desideratur. Nou ta-
rnen de loco in sjstemate natural! dubitaimis, Fiuitima species
^rcmbleyae heterostemonis a qua difi'ert: foliis minoribus,
Capsula majori calyce integro tecta, laciniis longioribus lineari-
bns reflexis ipsa Capsula longioribus. — Rami tetragoni, an-
gulis nervo crasso marginatis subalatis , iuternodiis subtrili-
nearibus; adulti foliis demidati defuuctas retineut capsulas;
hornotini dense foliosi capsnlis adolesceutibus ornati. Folia
majora 9 lineas longa , tres liueas lata. Ramuli floriferi duas
«irciter lineas longi foliis subtrilinearibus pedicelloque ornati duas
lineas longo, sursum pentagono clavato-incrassato; axi fructus
nltra duas lineas metiente. Calyx integer persistens , ore con-
stricto , quinquener^aus , nervis ex angulo pedicelli in laciniam
limbi decnrreutibus. Seeundarii qni ad sinus limbi tenduut ner-
431
vi, multo tciuiiores^ rix coiispicui. Capsula libera, vertico
iiuda glabraque, quiiiquecostata, quinquelocularis, loculicide
qvünquevalvis. Semina mnlta, tIx curvula, angulata, grauu-
lata s. impresso -punctata, seminibus Tr, heterosUmonis si-
minima.
§. 3. Erioleuca.
6. Trembleya lychnifis DC. prod. 3. p. 126. n. 6.
Hoib. monac. !
Brasilia. Sellow.
Tribns III. OSBECKIAE.
MACAIREA DC. prod. 3. p. 109. Mem. p. 39.
1. Macaii' ea adenostctnon DC. prod. p. 3. 109 01484.
n. 4. Memoir. p. 40. t. 6. — Herb, monac! — Quacum con-
trahonda nobis videtur Macairea Radula DC. n. 3. Rhejcia
Radula HB. Monog. p. 107. t. 41.
E phiribns Brasiliae loeis misit Sellowius.
LASIANDRA DC. Mart. N.g. et sp.3. p.93 — 98.
Pleroma Don maxima certo ex parte. {Pleroma DC.
oiario calyce adnato valde nobis dnbinm.) — Non satis di-
versa: Tibouchina Anbl. setis squanitfonnibüs, ßlct-
mcntis gJabris-, Diplostegium Don bracteis calyptrac''
formibus. i
§. 1. Cajycc sctis rig'tdulis aspero, .
2. hasiandra Martiana ^. — L, frtgidula n^l.fi
trifolia n. 2. et Martiusiana n. 3. DC. prod. 3. p. 127. et;,
Herb, monacense! pro nna eademqne speeie habemns. Com-,
mode vero distingui possunt duae formae: 1) frigidula y (que- t
cum trifolia conjungenda est) Mart. nov. gen. et sp. 3. p. 96.
t. 241. tig. 2. et 2) Martiusiana Mart. ibid. t. 242. Prima ve-
getier, ramis subradicalibus raulibiisve adscendentibns simpli-
432
cissimis virgatis siibtripedalibus, inferne lignescentibns teretibus,
snrsum herbaceis angiilatis comprcssisve, internodiis ad semi-
pedem usque elongatis ; foliis oblongis quatuor pollices ioiigis ;
inflorescentia elongata ramnlis erectis stachvoide. — Trifo-
litty specimiua conforraia at minora, sesqnipedalia, foliis bi-
pollicaribns. — Altera forma fruticosa , ramosa, ramis ligne-
scentibus, internodiis brevioribus, foliis minoribns sesqni-bi-
pollicarihus, panicula minus elongata, magis dilatata. Haec
species variat : Ovario striguloso et glabro; filamentis villosis et
calvis; foliis oppositis et verticillatis ternis , supra magis mi-
nusve marginem versus strigosis et glaberrimis, infera paglna
strigis elongatis et strigarum rudimentis vix conspicuis obsita,
nervis semper ubcrins strigosis. —
ütramque formam e Brasilia misit Sellowius ; frigidulam
e Miuas Geraes , Lhotzky.
2. JLasiandra Majcimiliana DC. prod. 3. p. 128. u. 5.
Mart. Nov. Gen. et Sp. 3. p. 94. t. 240 et 241. Fig. 1. Herb.
Monac. !
E Brasilia misit Sellowius.
3. Lasiandra tihouchinoides DC. p. 128. u.U. Ha-
bitu ludit vegetiori, iuternodiis ad tres ferc pollices elongatis ;
et contractiori , iuternodiis vix pollicaribus. Quo ad hirsutiem,
pilorum indolcm atque copiam, maxirae variat ; ramis provenit
tomentoso-subvilloso-hirsutis, pilis autrorsis specie molliori-
busdensis, bracteis setoso -subvillosis subsericeis, foliis sub-
tus holosericeis; provenit pilis omnibus brevioribus, ramis ci-
tius calvesceutibus; provenit pilis ramorum rarescentibus lougis
rigidulis patentissimis , nervis aversornm foliorum pilis subvil-
losis prostratis lougis munitis, caeterum parcius piloso-vesti-
ta. Quam ultimam insignem varietatem prima fronte pro specie
habitam fusius descripsimus. Descriptionem addere nostram
band pigebit.
433
Lasiandra tibouchinoides Variet. ß. N. fruticosa , ere-
cta, ramosa-, rainis tetiagonis imprimis ad nodos cum petiolis
pedunculis et calycibus hirsutis ; pilis ramorum tenuibus rigi-
dulis patentibus rufis , calyciira crassis curvo-erectis albis; fo-
liis breyiter petiolatis ellipticis acuminulatis utrinque acutis inte-
gerriinis trinerviis , supra tenuiter subiuconspicue strigulosis,
subtas villosulls, nerris villosis ; inflorescentia terminali 3 — 9.
flora folia haud superante; alabastris globosis bractearimi pari
coucaTariim extiis strigosarnm arcte inclusis ; floribns speciosis
sesquipoUicaribus ; filameutis snbimberbibus,
Interiiodia adiilta 2 — 2 '/2 polllcaria. Folia patentia 2 '/2
pollices longa, poUicem lata, petiolo semipollice breviori. In-
ternodia foliaqne summa rainora. Inflorescentia maxime evo-
hita e tergeminis cyrais trifloris constans, pedunculis subsemi-
pollicaribus, pcdicellis coUateralibus circiter bilinearibus , florc
alari brcvius pedicollato. Corolla ampla, in siccis purpurea,
petalis ciliolatis. Stamiua inaequalia; majora pollicaria, an-
thera ultra 4 lineas , connectivo fcre tres lineas , filameuto 5 li-
neas longis; minora semipollice paulo longiora, anthera fila-
mentoque subaequilongls, connectivo arcuato brevi; filameuta
vix ima basi pilo glandulifero nno altorove iustrncta. Stylus
quam filamenta paulo crassior, glaber, 8 lineas longus, Ova-
rium vertice setigerum.
E pluribus Brasiliae locis , semper variabilem , misit Sel-
lowius.
4, Lasiandra Martialis N. fruticosa, ereeta, ramo«'
sa, Omnibus partibus strigosa scaberrimaque; ramis acutan-
gulis, angulis nervo prominente subalatis; foliis subsessilibus
oppositis rariusque verticillatis ternis ellipticis acuminulatis,
rarius ovatis vel ex ovata basi angustatis oblougis acutis , inte-
gerrimis trinerviis subconcoloribus ; panicula terminali folio-
sa; calyce ebracteato, bracteis caducis parvis vel nullis, tubo
434 .
hreriter ovoideo, laclnüs pari vel majori long^ltudine oblongis
eiliolatis; iloribus speciosis sesqnipoUicaribus; filameutis sty-
loqnc villosiSk
' E plnribus locis Brasiliae , Sellow. E Minas geraes ,
Lhotzlcy. Uiiicum specimen in herbario monaceiise siib L, ti-
houchmoide latet, e provincia sancti Panli.
Haec longe similior est Tibouchinae quam L, tihoucJii-
iioides* Folia speciminum vegetiorum maxima, oblonga bipol-
licarla , elliptica sesqnipoUicaria , semipollice paulo latiora,
petiolo subsesquilineari ; utphirimum tertia circiter parte miuo-
ra; rigida sunt, setis conicis adpressis scaberrima, margine
reyoluto; nervis et foliorum et angularibns ramulorum praeser-
tim. munitis. Apices foliosi, ramuliferi, Horiferi dlvitibus ut-
phirimum superbiunt paniculis. Pedunculi axillares folio ut-
plurimum breyiores, uniflori, bibractcolati, vel cjmose-triflo-
ri ; triflorns uonnunquam exteriori uuifloro ex eadem axilla
erumpente comitatus. Tubus caljcinus oroideus, circiter bili-
nearis, laciniis aequilongis tcI lougioribus anctus , carina stri-
gosis , lateribus membranaceis lacribus coloratis , marginc ei-
liolatis. Caljccs fructiferi vix acuti, globosi, ore truucato pen-
tagono et quasi quinquedenticulato , denticnlis sinus laciuiarum j
lirabi defunctarum indicantibus. CoroUa, e siccis purpurea,
ampla, petalis eiliolatis. Stamina paulo inaequilonga; filamen-
ta villis coloratis tenuibus lougis crebris eximie barbata; anthe- i
rae falcatae, tres circiter lineas longae, connectivo longius I
breirinsTe exserto. Ovarium vertice setosum ; Stylus stamina
paulo superans, infera parte pilis erectis albis instructus, sum*; |
mo apice cnrvulus. Capsula subglobosa, quinquecostata, ver-
tice setulis instructa, calyce vestita parte glabra atque laevis,
t^nrHiter membranacea, qninquelocularis, loculicide dehisoens.
Plat5entä aiigolo axili affixa, loculamentum fere explens. Se>4< |
mina multa, minuta, reniformia, angulata, plicata potius
— 435
quam cochlcata, temiissime impresso -punctata, hilo suborbi-
culato basilari.
5. Lasiandra ohscura N. frnticosa, erecta, ramosa,
tenuiter strigosa, scabra; ramis obscure tetragonis, adultis
teretibus; foliis petiolatis ovatis augustatis acnrainatis acutis
trinerviis , intcr nervös basi acutis , nervis lateralibus basi fis-
sis ramo externo submarginali tenui, iufera pagina pallidiori
pilis laxioribus longioribus rarioribus praesertim in rete rascu-
loso munita; panicula termiuali foliosa; caljce ebracteato,
bracteis caducis parvis vel nnllis, laclniis triangularibus acutis
i'iliolatis tubo ovoidco brevioribns ; filaraentis basi glanduloso
hispidulis,
Brasilia Sellow.
A Lasiandra Martiali, cui proxima, differt: foliis
majoribns longius petiolatis ovatis acuminatis, uec ellipticis,
nervis basi bifidis subquiuquenerviis ; calyce tubo longiorl ,
laciniis brevioribus; filamentis nou villosis, sed ima basi pilis
brevibus capitellatis hispidulis. A L, Maximiliana: strigo-
sitate, scabritieque , foliis longius petiolatis pluribusque, —
Folia subtripollicaria, latitudine subpollicari, petiolo subsemi-
pollicari. Calyx cum laciniis dimidium tubum aequantibus quin-
que fere lineas longus. Corolla in siccis purpurea, petalis ob-
ovatis temiissime vix manifeste ciliolatls, Stamina inaequilon-
ga; antherae longe rostrato - attenuatae , basi curvatae , conne-
ctivo breviter exserto biauriculato, Ovarium setoso-corona-
tum. Calyx fructifer urceolato - truncatus , capsulam superans,
quatuor circiter lineas longus.
6. Lasiandra asperior N, frnticosa, erecta, scabra
asperaque; calyce bracteis foliaceis duabus minutis quasi caly-
cnlato, pilis basi callosis conicis longioribus adpressis dense
vestito, tubo ovoideo, laciniis longitudinc tubi lanceolatis acutis,
dorso ut tubus vestitis, lateribns nudis, margine tenuiter pecti-
OrBd. 4s Heft, 28
436
natim ciliolatis; filamentis styloque glabef rimls ; foliis breviter
petiolatis ovatis acutis firmis rigidis crasse quinquenerviis ,
siipra tota pagina strigoso-asperis, subtus iu neivis ut petiolus
et ramnlus pilis calloso-conicis brevibiis muuitis; panicula tcr-
niiiiali foliosa.
E Brasilia meridionali nee non iutratropica Sellowiüs.
Stirps inter liasiandram el Chactogastram ambigua; ra-
tiones generiim propositonim irrideus, proxima vero Tihouchi-
nae asperae Aiibl. , quacum filamentis glabris conyenit. Hac
eadem iiota a superius eunumeratis L, Martiali et ohscura^.
differt, quibns etiam consaugiiiziea. A LiUsiandra hospitUy
cujus flores incogniti, diversa: foliis utplurimiuu qninquener-
viis, calycjbus fructibiisque majoribus, majori demnm asperi-
tate, sctis validioribiis paiicioribiis. — Rami adiilti teretes,
internodiis semipollicaribus sesquipollicaribusqiie ; juniores te-
tragoni. Folia ad sumnium sesqiiipolliearia, 8 lineas lata, pe-
tiolo sesquilineari. Flores saepius terui , breviter pedicellati,
quisque bibracteatus ; Cyma triilora, foliis parvis diiobus süf-
fultä, terminalis; ramnlis axillaribus accedentibus , panicul^
foliosa. Flos pentamerus , decandrus anisostemon. Calyx su-
pra descriptus quinqne lineas circitcr metieus , tubo laciniisqne
aequilongis. Corolla expansa 1 p. 9 1. metiens, in siccis
purpurea; jietala obovata, teuera, flabellatim nervosa, tenniter
ciliolata, novem lineas longa. Geuitalia glabra , petalis paulo
l)reviora. Filamenta üliformia, iniberbia, glabra laeviaqiie;
antherae falcatae , conuectiva majorum longe, niinornm brevi-
ter exserta , biauricnlata. Ovarium liberum , ovoidenni,
vertice setigerum quinqueloculare; Stylus filiformls , lengitndiue
staminum, apice curvatus, stigmate apicali. Calyx fructifer
subglobosus, dintins laeinias retinens, demnm aegre obliteran-
tes, subglobosara includens capsnlam, vertice setigeram, q"'"-
queeostatam, quinquelocnlarem, quinquevalvem.
437
7. Lasiandra hospita DC. prod. 3. p. 129. n. 12. a
Lasiandra Martiali, cui proxima, differt foliis latiiis el-
lipticis , basi anjyustioribus , longius pedicellatis, setisque
multo validioribus conicis albis superam eoriim paginam rau-
iilcirtibus.
Habemus inter plantas Sellowianas iinicnm Lasiandrae
hospitae subsimile specimeu. Pariter friictiferum a specimine
herbarii meuaceiisis differt: foliis miuoribns angiistioribus, ad
snmmum pollicaribns, qiiatuor lineas latis, petiolo subbilineari,
parcius inuiiitis in superiori pagiua setis conicis adpressis albis
media jnga inter nervös nee non extremnm margiuem occupan-
tibiis; infera pagiua nuda, nervis rariter strigosisj caetera cou-
veuiunt.
8. Lasiandra dubia nobis ob llores deticientes , frnti-
eulosa, erecta, raniosissiina, micropbylla, macrocarpa; fo-
liis petiolatis ovatis acntis , supra in mediis jngis inter nervös
nee non in extremnm marglnem , infra in nervis, petlolis ra-
mulisqne setis gracilioribns lougloribns substrigosis munitis ;
floribus terminalibus breviter pednncnlatis solitariis ternatisqne;
calycibns frnctiferis globosis pedicellisqne echinatis setis pateu-
tibns curvnlis validis.
Sellow. Brasilia.
Folia 6 — 9 llneas longa, 4 — 5 lata, petiolo snbbili-
ueari. Calycis fructiferi axis qnatnor circlter lineas metiens,
Capsnla generis, vertice setigera, qninquelocnlaris , seminibus
minntis.
9. Lasiandra Fothergillae N. — Rhynchanihera
Fothergillae DC. prod. 3. p. 108. n. 12. herb, monacense!
Ovario capsnlaque vertice setigeris, filamentis pilosinscu-
lis, antheris connectivo exserto stipitatis falcatis attenuatis
acntis uniporosis, nee rostro a corpore distincto anctis, ala-
bastro bracteis dnabus ovatis acnminatis concavis magnis obve-
28 •
4S8
lato, Capsula quinqueloculari, seminibus augulato reniformi-
bus , certe Lasiandrae species , nee Rhynchantherae.
Plnries lectam e Brasilia misit Sellowius; e Minas Geraes,
Lhotzky.
§. 2. Calycc villis subsericeis adpressis
vcstito,
10. Lasiandra scmidecandra DC. prod. 3. p. 129.
11.15. herb, moiiacense !
Florlbus maximis siiperbiens, alabastro bracteis ample-
cteutibus 4 — 6, interioribiis inajoribiis , arcte imbricato ; tiore
c mediis erumpeiite bracteis seorsim demnin deciduis; lacinüs
calyeiuis lineari lauceolatis acutis tubo loiigioribus.
Brasilia. Sellow.
11. hasiandra Diplostegium^. — Diplostegium
canescens Don. Mem. Soc. Wem. 4. p. 300. DC. prod. 3.
p. 152.
Fruticosa, erecta, raniosa; ramis teretinscnlis rufo - to-
mentosis ; foliis petiolatis ovatis acnminnlatis acntis integerri-
mis quinqnenerviis, snpra scabrido-subvelutinis, subtiis snb-
sericeo - tomentosis ; panicula terminali foliosa, floribus maxi-
mis bractca dnplici caljptraeformi integerrima in alabastro in-
clusis ; lacinüs calycinis ovatis obtusis longitudine tubi; fila-
mentis styloqne pilosis.
Sellow. Brasilia.
Ob bracteas calyptratas , unicum ferc charactercm, quo a
simillima superiori specie, nee facile primo intuitu, diguosci-
tnr, non nisi injuria systcmatis ab illa distrahenda. Flog, ca-
lyx demum truncatus , gcnitalia, germen, omnia Lasiandrae,
Frnctus nos effugit. ■ Diifert ergo a Lasiandra semidecan-
dra: alabastro ovoideo integerrimo, br«ictea ovoidea-calyptrae-.
ormi integerrima duplici 5 exteriori et intcriori , ntraqne Tel in-.-
439
tegra vel a basi paiilulum fissa, accresceute florercjccta, et
laciuiis calyciiiis ovatis obtusis lougitiidiiie tubi. — DiiFert
insuper pilis brevioribus teuiüoribus mollioribiis; supera folio-
riini pagina demum scabresccnte, iiec nnquaii) aspera, iiifeia
adpressius subsericea. — Caeteriim nuUa differentia. Fo-
lia tripollicaria , 16 lineas lata, peliolo 4- — 5 liiieas longo.
Axis alabastri adolescentis calyptrasque rejicieutis iiovem-
liiiearis ; diameter floris iu siccis piirpiirei subtripolllcarls,
12. Lasiandra pulchrit N. Frueticosa, erecta, ra-
luosa; ex toto panim conspicue tcniiiter strigosa, scabra; fo-
llis petiolatis ex ovato obloiigo - ellipticls iitriiiqiie acutis in-
tegerrimis quiuquenerviis ; floribiis solltariis maximis; alaba-
stro bracteis pluribus (8 — 10) concavis ampleeteutibus, ex-
tcrioribiis majoribns, muuito; laciuiis calycinis o\atis obtusis
lougitudine tubi; staininibus iuaequilougis, filameutis stvlo-
que pilosis.
ß. Ramis petiolis foliorumque «orvis vlHoso - sjiJdiir-
sutis.
Brasilia. Sellow.
Proxima JLasiandrae semidecandrae , diversa,- alaba-
stro, bracteis exterioribus majoribus; caljce, laciuiis brevio-
ribus obtusis et foliis specie nudis, re vera stiigulosis , au-
gustioribus, basi acutis. Folia maxima subtripollicaria, pol-
lice paulo latiora, petiolo rarius ad semipollicem usque elou-
gato; ovata proveniuut et elliptica, acuminulata et acumine
plane nuUo acuta. Flos breviter pedunculatus , pedunculo
sub calvce bractearum per paria oppositarum cicatricibus sub-
quiuque instructo. Calyx 9 lineas circiter metiens , laciuiis
tuboque subaequilougis. CoroUa iu siccis purpurasceus, ex-
pansa diametro subtripollitiari; pctala obsolete parum conspi-
cue ciliolata, obovato-dilatata, emarginata, intra cmargiua-
luram acuminulata. Genitalia corolla brevlora; stamiua ma-
440
jora brevioribus diiplo longiora , anthera falcata snbscmipol-
licari , coiinectivo exserto diias lineas longo , filamento filiform!
novem circiter lineas longo , intus praesertim piloso. Stylus
subpoUicaris, summo apice cnrvatus, maxima ex parte pilis
erectis albis dense vestitus. Calvx trnncatus, holosericeus,
subholosericeam iucludens capsnlam, subglobosam, quinque-
costatani, vertice inter fasciculos setarnm longiorum qninqne
Bubuinbonatam.
13. Lasiandra Sclloiviana N. friiticosa, erceta, ra-
niosa, tenuiter parinn conspicue strigosa, scabra; folils pe-
tiolatls cllipticis utrinque subacnminulatis acntis triuerviis ;
floribns termiualibns solitariis; alabastro bracteis 4 — 6 am-
plectentibus concavis, exterioribus majoribus, munito; caly-
cis holosericci laciniis ovatis obtusis tubo brcTioribns; stami-
nuni iuaeqnalium filamentis intus rariter glandnloso - pilosis
calvescentibus, stjlo glabro.
Brasiliar Scllow.
Proxima Lasiandrae Raddianae DC. ! in herb. Kun-
thiano , cui vero folia lanceolata , ntriuque acuta , manifeste
tripHuervia nee triuervia, tripollicaria, petiolo semipollicari;
Stylus pilis snbsetosis erecto - patulis albis fere ad apicem
usqne dense munitus; filamenta intus nberius pilosa. — Fo-
lia nostrae minora, breviora, latiora, sesqui - bipollicaria,
7 — 11 lineas longa, petiolo trilineari. Pariter utrinque se-
tulis munita sunt adpressis , qnae in nervis petiolo et ra-
mulo paulo longiores atquc laxiorcs evadunt. Braeteae, in-
teriores saltem, glabrae, ciliolatae. Calyx ovoideus, tubo
maxime holosericeo tres lineas metiente , laciniis minus dense
vestitis sesquilinearibus. Corolla e siecis purpurea , expansa
diametro sesquipollicari. Calyx suturis decem ovario capsu-
laequc adhaerens, antheris sub vernatione in loculos intersu-
turales iusertis. Capsula calyce truncato vestita, subglabra,
441
vertice libera ot sul)sericeo - setosa, quiiiquelociilaris, qniu-
qucviih'is.
14. Lasiandra Fontanesiana DC. prod. 3. p. 130-
11. 18. — Varietas major Rhejcia Fontanesii H. B. Monog.
p. 94. t. 36. foliis subsemipedalibiis , aiigiilis ramonim lale
alatis. — Varietas minor foliis subtripollicaribus, angulis
vamoruin obsolete alatis , ad Li, fissincrviam herb, monac.
accedens.
Brasilia. Sellow.
15. Lasiandra salviaefolia N. ramis obtusaugulis
(istiilosis strigosis, ad nodos nua cum petiolis setis s. pilis
lougioribus raollioribus munitis ; foliis petiolatis ovato - ob-
ioiigis acutis trinerviis, uervis lateralibus basi tissis subquin-
quenerviis , nervis extimis siibmaiginalibus teuuibus paraiu
conspiculs , supra strigosis , subtiis crassiiis reticulato - veuo-
sis et in rete pubescentibus ; panicula termiuali; liracteis ge-
minis tenuiter mcmbranaceis coloratis lanceoLitis coucavis
acutis tri - qninquenerviis laxis calycem superantibns ; calyce
oblougo, ore constricto, pilis raresceutibns snbsericeo , laci-
niis oblongis obtusis lateribns nndis margiue ciliolatis tubo bre-
vioribus.
Brasilia. Sellow.
Lasiandris Fontanesianae et ßssinerviae coguata spe-
cies. has, ßssinervia DC. 1. c. n. 19. Mart. Nov. G. et
Sp. 3. p. 97. t. 243. foliis trinerviis nervis lateralibus bifi-
dls cum Las, JFontanesiana conveniens ab illa differre vide-
tur, praeter ramos non alatos, uberiori tomento tenui stel-
lato , quo afllata est infera foliorum pagina, pilis simplici-
bus brevioribus vix conspicuis. Folia in illa subtus pili>»
simplicibus lougioribus nioliioribus subsericeis pubescunt vel
densius vestiuntur, rariori tenuiori conioidc pube stollata vix
ronspieua. Nostra ab utraque foliorum ligura et piioruui i»-
442
dole dlfFert : foliis ovata basi obtusioribns , nervis lateralibiis
juxta basin nervös edentibus extimos submarginales tenues
difficiliusqne in conspectum venientes ; supera pagina minus
aspera, setulis debilioribus aequaliter sparsis, nee ut in illis
media juga inter nervös munieutibus ; iufera pagina crassius
reticulato- venosa et in rete vasculoso pilis simplicibus cur-
vulis pubescente, caeterum sub leute forti vel sub microsco-
pio composito teuuissime lepidoto-punctulata. Folia tripolli-
caria, pollicem lata, petiolo semipollieari. Pauicula pyra-
midata, laxa, e ramorum paribus 4 — 6 coustans, ramis in-
ferioribus foliis suffultis quinque- — multifloris, floribus pedi-
cellatls. Pedicellus maxime evolutus snbsemipollicaris. Ca-
Ijx biacteis 8 lineas lougis ornatus semipollicaris , tubo 4
lin. , laciniis 2 lin. longis. Petala ciliata, in siecis violacea.
Filaraeuta staminura in alabastro interna facie et marginibus
glauduloso-granulata, muricata. Ovarium vertice setis snbse-
riceis vestitura et coronatum; Stylus basi setosus.
16. Lasiandra proteaeformis DC. prod. 3. p. 130.
n. 22. herb, monac. ! — quam vero ad 2v. argenteam DC.
p. 131. n. 25., e laudatis: Rhearia holosericea Lodd. bot.
cab. t. 236. HB. monog. t. 12. (caeteris recognoscendis), re-
ducendam esse eensemus. — Eaudem vidimus et sub nomine
Melastomatis cordifolii cultam , ex hortis anglicis prove-
nienteni. — ,y3IcJastomea , Rhejcia» Frutex bipedalis, fo-
liis tomentosis quinqueuerviis, floribus violaceis. In pascuis
arenosis Rio Janeiro Nov. 1829." Lhotzky et Manso flor.
Matto grosso cujabeusis. N. 63.
E Brasiliae pluribus locis misit Sellowius.
17. Lasiandra XJrvilleana DC. prod. 3. p. 130.
n. 23. Frutex orgialis. A snperiori simillinia spccie potis-
simura diifcrt: flore majori, dianietro bipollicari; staminibns
inaequilongis; majorum authera subrccta, connectivo suffulta
443
rccto, longe exserto, exappendiculata basi cum ülameuto artU
cnlato.
Ipsi legimus ad Fretuin Sauctae Cathariuae Brasiliae
formosam frequeutemque A. D. 1815. Meuse Nov.
18. Lasiandra adenostemon DC. prod. 3. p. 130.
u. 24. herb, mouac. l
Brasilia, Sellow. Minas Geraes, Lliotzky.
19. Lasiandra ursina^. Caulibus ramisve iuferne
liguescentibus siinplicissimis rectis strictis obtusangulis la^
nuginoso-hirsutis, iiiferue deuse foliosis, pauicula elongata
stricta termiuatis ; foliis cordatis ovatis recurvato - aciimina-
tis acutis 7 — 9 - neryiis subvelutiuo - villosis , subsessilibus
reflexis, lobis conniveiitibus caulem amplecteutibus; bracteis
geininis calycem superautibus laxis concavis cum calyce ril-
loso-hirsutis subsericeis; calyce oblongo, ore constricto, la-
ciuiis lanceolatis acuminatis acutis longitudiue tubi; stamini-
bus acquilongis , antheris falcatis , connectivo brcTi biauri-
cnlato , filamentis basi rariter obsolete pilosis , stylo gla-
bro.
E Brasilia. Sellow.
E difficiliori contubernio JLasiandrae argenteae y majori
hirsutie diversa, pilis lougioribus minus adpressis miuusque
holosericeis leviter rufescentibus , pilis capitellatis crebriorr-
bus rarioribusve hirsutiei caulis infloresceutiae calycum im-
mixtis; caule s. ramo obtusangulo ; foliis sessilibus cordatis
recurvatis reflexisque. Folia iu iuferiori caule 1. ramo re-
trorsum imbricata videri possint. Specimina circiter bipeda-
lia, iullorescentia tertiam sibi altitudiuis partem vindicante,
iuternodiis sursum inflorescentiam versus paululum elongatis,
foliis simul paulo dccrescentibus. Folia speciminum plurium
majora ab iusertioue ad apicem 2*/2 pollices longa, 1. p. 10.
1. lata, sinu 4 1. profundo, lobis rotundatis couniventibus ;
444
alius specimiuls macrophylll maxima qiiadxipollicaria , 2. p.
8. 1. lata. Folia inferiores panlculae ramos suffulciimt erecta,
minora, caetermn caulinis similia; sursum deficiunt. Panl-
cula stricta, raiiiis utpluriimim trifloris snb antliesi iuterno-
dia subaequantibus vel paulo siiperantibus ; rami inlimi rarius
elougati ulterius paiiiculati. Calyx novem circiter lineas lon-
ffiis, tiibo et laciiiiis aequilongis; laciniae intus e:labrac. Co-
roUa e siccis purpurea , petalis latc obovatis temiiter nervo-
sis et reticnlato-venosis, vix in alabastro tennissime obsolete
ciliolatis, 13 lineas longis. Antherae basi ciirvatae, falcatae,
attenuatae, acutae, uniporosae, transversim rugosae, 5 cir-
citer lineas longae, filamento aequilongo. Stylus panlo cras-
sior, teres, glaber, apice arcnatns, stigmate apicali. Calyx
ovario et capsnlac suturis decem longitudinalibns adhaerens,
loculos ad authcras recipiendas foruiantibus. Capsula sub-
oblougo-ellipsoidea, calyce truncato et ore coarctato brevior,
vertice libera setisque brevibus capitellatis erectis dense mu-
nita, quinqnecostata j quiuquelocularis , qniuquevalvis , locu-
licide dehiscens.
Supersunt nobis species tres Lasiandrae argenteae co-
gnatae, qnarum specimina manca insnfficieutiaque repoiiere
maluimus, quam dubia in medium ferre.
20. Lasiandra mollis N. fruticosa, erecta, ramosa;
ramis tetragonis, junioribus cum inflorescentia calycibusque
laxe villosis; foliis pctiolatis ex orata basi augustatis oblon-
gis acutis quinquenerviis , supra pubescentibus punctulisque
resiuosis micautibus, subtus albortomentosis nervis villoso-
holosericeis ; panicula terminali purpurascente; calycibus bi-
bracteatis, bracteis lauceolatis parvis caducis, laciuiis lan-
ceolatis acutis tubo ovoideo longioribus; staminibus paulo itt-
aequalibus, filamentis teretibns styloque glabris.
Brasilia. Sellow.
445
Stirps oll glabritiem stamlnum ab affiiiibiis Lasiandris
liaiid divellenda, tomento nivescciite deiiso molliqiie iusigiiis.
Kami etiam adulti tctragoni , angulis nervo uotatis , iuteruo-
dii« sesqui-tripoUicaribus; vestigia villositatis retiuentes. Fo-
lia bipollicaria, 7 liueas lata, petiolo tres liueas longo. Pili
paginae superioris ut in affiuibus strigosis dispositi, at cre-
briores multoque inolliores et pulvere aureo - micanti comitati,
qui pulvis uec in raiuulis omuino deest. Gemmae axillares
densius villosae , holosericeae. Inflorescentia ex toto purpu-
raseeus, villis albis purpurascentibusque laxis molliter vesti-
ta; coroUae purpureae, geuitalia purpurea, rostro anthera-
rum. albescente. Tubus calycinus tres fere lineas longus.
CoroUa speciosa, magna, diametro plusquani pollicari, pe-
talis late obovatis ciliatis. Antherae falcatae; majores fere
quiuque lineas longae; connectivo haud louge exserto biauri-
culato, in minoribus paulo breviori. Ovariuui ovoideum, se-
toso - coronatum,
§. 3. Calyce pilis stellatis vestito.
21. Lasiandra oleaefolia Mart. nov. g. et sp. 3.
p. 97. t. 244. — OshecTcia oleaefolia DC. prod. 3. p. 139.
n. 4.
Praeeunte celeberrimo Martio Lasiandris adnumeramus
speciem Maxiinilianae , Fontancsianae pluribusque doli-
cliandris affinem. Calyx fructifer aut giobosus, ant ob-
longus ore contractns , rationem sectionum proponendarum
commode subpeditarct.
Brasilia. Sellow.
SVITRAMIA N.
Fios pentamerus , decandrns, isöstcmon, alabastrum
bracteis ramentaceis calyptraeformibus ternis pluribusve ca-
ducis fotum. Calyx sphaeroideus , uervosus , glabresceus,
446
veniicosus, limbo obtuse lobato patente, persistente. Co-
roUa tenerrima magna, petalis flabellinerTÜs obovatis s. ob-
cordatis. Stamina corolla breviora; filamenta planiuscula,
attennata, glabra; antherae erectae, rectae, oroideae, obtu-
sae, muticae, poro antico deliisceutes ; connectivo dorsali
parte inferne paulo incrassato paululiimqne prodncto, appen-
dicibus auricnlis calcare nullis in filamentum transiens, quo
Ternatione est implicatum. Ovarium liberum, globosum, par-
vnm, vertice setigerum; Stylus breyis, glaber, in alabastro
clayatus; stigraa apicale punctiforme. Capsula globosa, ver-
tice setigera, quinquelocularis, loculicide quinquevalvis , val-
vis septiferis ; Placenta lunulata , carnosa , scrobiculata , pro-
cessu columnae axilis sufFulta, loculum fere iraplens. Semi-
na mnlta, miuuta, cochleata, laeyia?
Genus a. Chaetogastra diversum : calyce, stamini-
bus, habitn.
1. Svitramia pulchra N. SubTelutiuo - strigosa,
inflorescentia glabrescente veruicosa; ramis brachiatis ligno-
sis obtuse tetragouis; foliis sessilibus ovatis acutis 7 — 9
nerviis margiuatis potius quam ciliatis setis validis spinescen-
tibus adpressissimis ; panicula foliosa snbfastigiata subglo-
bosa diviti, ramulis bis-terqne cymoso - bifidis , flore alari
breviter pedicellato.
Brasilia. Sellow.
Folia utriuque ramulique setis adpessis crebris nitore
lutescente - velutino dense vestiuutur , quae setae in apicibns
tenerioribns et in inflorescentia rarescunt. Folia floralia mi-
nora praeter marginem et nervös nuda. Ramuli iuflorescen-
tiae calycesque vernicosi , sub vernice setulis brevissimls te-
nuiter inconspicuc punctulati. Lobi calycini tenuiter pectina-
tim ciliolati. Rami crassitie pennae corvinae, dcuse foliosi,
internodiis semipoUice utplurimum brevioribus rarius ad pol-
447
licem usqne elongatis. Folia erecta, patentia, reflexa; ma-
jora 2^/2 pollices longa, sesquipollicem lata latioraque , gem-
ma axillär! magis minusve eTolnta nonmmqnam pseudo-fasci-
nilata, apices versus decrescentia. Panicula maxime eyoluta
diametro semipedali e ramorum paribus quinque coustat, ra-
mis brachiatis foliis minoribus suffultis compressis, inferiori-
bus ulterius paniculatis , ramulis tertii ordinis bis terque cy-
moso-dichotomis, flore alari pedicellato, Calyx snb anthesi
parvus, vix lineam metiens, laciuiis late ellipticis rotnnda-
tisve concavis membranaceis pellucidis ciliolatis. Corolla ex-
l>ansa diametro pollicari inajorive, in siccis purpurea, sta-
minibus vix duas liucas longis. Calyx fructifer aiictas, de-
cemnervius, crassiiierviiis , axi sesquiliuearj. Capsula verti-
cali setis ornata parte e calyce paululum emergens.
CHAETOGASTRA,
Chaetogastra DC. et OsbecTciae sp. DC. Chae-
togastrae spec. decandrae Mart. n. g. et sp. 3. p. 99.
1. Chaetogastra lychnitoides DC, prod. 132. 11. 8.
Specimen unicum nee sufficiens adest inter plantas Sellowia-
uas Brasilienses.
2, Chaetogastra gracilis DC. prod. 3. p. 133.
u. 13. — Rhcjcia gracilis HB. Monog. p. 138. t. 52. (aur
theris truucatis). — Rhejcia Agrostemma Herb. Monac!
Species vulgaris , intra et extra tropicos late dissemina-
ta; variabilis, aegre definienda, pluribus affiuis, strigillo-
sac DC, hieracioidi J)C. , repandae Mart. , quae OsbecTciae
species DC. — Chaetogastrae fraterna et hirsuta BC. , spe-
cie forsan haud diversae, extrema continuae mutabilium for-
marum seriei puncta occupant. Habitu et facie stachyoidcs
iit in icone Bonplaudiana bene expressum est; caule ad-
srendente erecto recto simplici teretinsculo ; foliis infimis mini-
448
mis ovalibus, inferirtribus maximis sursum decrescentibus bre-
viter petiolatis erectis oblongis augustatis acutis integerrimis
st;rrulatisve triiierviis , nervis alterins paris tennibus eyane-
scentibiis vix coiispiciiis ; panicula terminali elongata anthn-
roWe sttbspiciformi ; floribiis decandris dodecandrisque; laci-
nüs calyciuis angnistis acntis intus niidis lougitudiue tnbi
ovoidei; petalis ciliatis; antheris snbfalcatis, connectivo bre-
Titer exserto curvo biaiiriculato. Uberius parcinsTe pilis ye-
stito longioribus brevioribusye rigidulis, saepius in inferiorij
canle basi callosis patentissimis , superius erectis, inflore-
sceutipm versus saepe adpressis strigosis, calycibus subse-
riceis. Folia eo mauifestius serrulata evaduut, quo lougiores
atque rigidiores pili sunt* Specimina Brasiliae mcridionalis
vegetiora bipedalia raajoraque, foliis 5 - pollicaribus , floribus
subbipollicaribus ; Brasiliae aequiuoctialis ininns regeta, ses-
quipedalia, foliis tripollicaribus, floribus pollicaribus.
Brasilia meridionalis et aequiuoctialis, Sellow. Miuas
Geraes, Lhotzkj. Ibidem et Rio Janeiro, Martins. Tnmu-'
riqu.iri Humboldt iu herb, berol. gener.
a. Variat gracilescens , sesquipedalis , foliis rainoribus
bipollicaribus magis lanceolatis; ramis iuflorescentiae iuferio-
ribus saepe evolutis; hirsutiem amittens, pilis adpressis stri-
gosis. Unico specimiui hujns formae folia sunt verticillata
terna.
Brasilia , Sellow.
ß. Specimina pedalia, strigis brevioribus maxime ad- '
pressis scaberrima , corollis subpollicaribus.
Chaetogastra fraterna DC? prod. 3. p. 133. n. 14.
Brasilia, Sellow.
y. Unicum specimen ad simillimam , si modo diversam
Chuetogastram strigillosam DC. accedere videtnr, foliis la-
f
449
tioribns ovatis ellipticisve qiiinqnenervils , pilis rero laxiori-
biis magis villosis yestitum. (Specimeii Chaetogastrae stri-
gillosae herli. monacensis ! apud Mart. iiov. gen. et sp. 3.
t. 245. adumbratnm est morbosum, panieula axili ictu inse-
i'torum contracta iiec rite evoluta, ramis ex infcrioribiis iio-
«lis majori luxui'ie evolutis superata.)
Brasilia, Sellow.
ö. De forma inter Chaetogastras gracilem et kiera-
cioidem ambigua dubii haeremus , quae mediaute infra memo-
randa forma ad Ch, gracilem potlus rcfereuda videtur. Spe-
»•Imiua spithamaea, rix pedalia; foliis brevioribus ovatis eUip-
ticis laiiceolatis vix oblongis saepius quinqueuervils ; jnflore-
sceiitia minus evolnta; floribns poUicaribus ; tota pilis longlo-
ribns rigidioribns patentissimis hirsnta, caljcibns haud ex-
eeptis. A Ch, Tiieraeioide diversa: rariori hirsutie, pilis in-
florescentiam versus band crebrescentibus, et habitu, inter-
nodiis nempe snbaequalibus, uec superiori elougato scapifor-
mi. — ■ Chactogastra hirsuta DC. ? n. 15.
Brasilia meridioualis , Sellow.
£. A superiori forma , quam cum genuina specie councctere
videtur, hirsutie modo diversa e pilis brevioribus patulis nee
patentissimiß coustaute, floribus ludens majoribus atque mi-
noribus.
Brasilia, Sellow.
3. Chactogastra dehilis N. hirsuta; canle herba-
reo erecto simplici angulato ; foliis subsessilibus complicato-
recurvis pendulis ovatis lanceolatisve suboblongis angustatis
acutis quinqueuerviis subserrulatis ; panieula tcrmiuali elon-
gata, ramis cymosis; laciniis calycinis angustis acutis tu-
bnm ovoideum subaequantibus; staminibus inaequalibus.
Brasilia. Sellow.
450
Rhizoma lignosum, crassum, vel radix obliqua. Caulis
assurgens, erectus, rectus, simplex, pedalis sescjuipedalis-
qne, paribus foliorum sterilium subquiiiis iustructus, sexto
florifero; panicula termlnalis , nodis superioribns floriferis
snbternis, supremis conflaentibus ; ramis internodinm subae-
qnantibas; maxime evolutis cymoso-bis bifidis, flore alari bre-
Titer pedicellato. Folia infima iatiora brevioraqne, maxime
evoluta internodio utplurimum breviora, bipoUicaria loiigiora-
que, latitudine Taria, vix uAquam poUicari; a petiolulo sta-
tim recurvata, cernua, pendulaqiie. Bracteae foliis similes,
parvae, bifurcatioues infloresceutiae sufTulciunt. Hirsuties e
pilis patentibus rigidis eglandulosis , margiuem folii utpluri-
mum inaequaliter serrulatum opacat. Calyx sub authesi
cum laciniis vix tres lineas metieus, sub grossificatione in-
crassatur. Corolla in siccis purpurea; petala obovata, cilia-
ta, quiuque circiter lineas longa. Stamina corollam supe-
rantia; majora minoribus subduplo longiora, connectivo prae-
sertim elongato; antherae luteae, falcatae, connectivo ex-
serto arcuato bianriculato affinium. Stylus apice curvatus. ,
Capsula ovoidea, calyce integro tecta, quinquecostata, quin-
qnelocularis. Semina cochleata, tcnuiter impresso - pun-
ctata.
4. Chaetogastra hieracioides DC. prod. 3. p. 133l •>
n. 16. herb, mouac!
Flores decaudri et dodecandri.
Brasilia. Sellow. ,,: .,Vi ;v u
5. Chaetogast¥a <ölinopodifol{atf(j. prod. 3. p.
133. n. 19. herb, monafc. !
' Värietas Rurihiana N. Sesquipedalis, erecta, vegetior
elatior ,' minus hispida quam Martiana stirps, a qua summo-
pere dentibus calycinis difFert ovatis acnminatis longioribus,
longitudine dimidii tubi latitudinem duplo superante.
451
Haec stirps refragrante natura siiperins cnuiueratis Chae-
togastris consociatnr.
Legimiis ipsi ad fretum Stae. Catharluae A. D. 1815. mciisc
Decbr. Unicum specimeu e Brasilia misit Sellow.
6. Chaetogastra ca*a/?Äracto N. fruticulosa, ramo-
sissima, microphylla, scabra; pilis ramorum et iuferae folio-
rum paginae squamiformibus acutis ciliolatis dense iinbricatis,
tubi calyciui lougius setoso-ciliatis setis glanduliferi*, superae
foliorum paginae pungeuti tantum apice e parenchymate exsertis ;
ramis oppositis teretibus; foliis oppositis ramo axillari abbre-
viato fasciculatis brcviter petiolatis late ellipticis mucronatis co-
riaceis nniuerviis , margiue reflexo (nervis lateralibus submaigi-
nalibus siibinconspicuis); cymis trifloris in apicibus subcapitato-
congestis ; laciniis calyciuis erectis dimidiae tubi ovoidei longi-
tudiuis ellipticis acutis setoso - ciliatis , setis erectis glauduli-
feris.
Brasilia, Sellow.
Consanguinea Chactogastrae strigosae DC. n, 22., rel
saltem Rhejciae Chamaecisto Sieber Mart. u. 297. , quacum
icon Bonplandiana Monog. t. 26. parum conveuit , diversa in-
dole pilorum , calycibus , foliis latioribus, Rami floriferi elon-
gantur semipedales, internodiis pollicaribus. Folia majora tres
lineas longa, ultra duas lineaslata, petiolulo brevissimo lato
squamaceo - piloso ; convexa, costa supra impressa, subtns
crassa, antrorsum atteuuata in mucronem excurrente. Cyraae
triflorae, densiflorae, foliolis parvis pluribus sunt involucratae
et quasi calyculatae. Calyx folia superans tres lineas lougus.
CoroUa tenerrima, in siccis purpurea; petalis e reliquiis ob-
OTatis tenuissime ciliolatis. Genitalia glabra. Antherae falca-
tae, in rostrum attenuatae , uuiporosae, counectivo longiuscule
exserto biauriculato. Stylus filiformis, apice curvatus, stig-
mate apicali punctiformi, Capsula calyce iutegro decemnervio
OrBd. 4 s Heft. 29
452
üicliisa, libena, ovoldea, vcrticc sctlgera, quinqiielocularis,
quiiique dccemvalvis , valvis dimldiatis declduis , superstite
columna axili oblongo - couica , iiifera parte stellatim quiiKiue-
alata, alis acie placeiitifcris. Semina miniita, cochleata, tc-
iinitei' graimlata , hilo basilari orbicnlato.
7. Chaetogastra cardinalis DC. prod. 3. p. 134.
n. 24. Hhcxia cardinalis HB. Monog^. p. 96. t. 37. — —
Qnacum, iit arbitramur, coiijuiigenda: Osheclcia 'parnassifo-
lia DC. prod. p. 140. n. 6. Sectio Ptcrolepis, Herb, mona-
ceiise !
Specimen lierbarii mouacensis nimis maucuni moUiiis lon-
giusque est villostim, calycibus molliter villosis , laciniis nudis.
Nostra variant apieibus majori minorive uitore serieeis, snpera
foliorum faeie pilis couicis brevibus rigidis radnlae ad instar
ntplurimum aspera. Calyces , tnbns cum laclniarnm dorso , pi-
lis longioribns rigidioribns, nunc uitore subsericeo adpressis,
nunc uitore amisso patulis recurvisque yestiuutur. Flores panci,
quisque in ranmlo abbreviato termiualis, summitates ornant ap-
proximati , speciosi , magui , in siccis purpurei.
Brasilia. Sellow.
8. CJiaetogastra aJpcstris Mart. nov. Gen. et Sp. 3.
p. 101. t. 247. Herb, mouacense! — Osbeckia alpcstrts DC.
prod. 3. p. 140. u. 10. Sectio Pterolepis»
Brasilia. Sellow.
ARTHROSTEMMA Pav. Don. DC. prod. 3. p. 135.
Chaetogastrae spec. octandrae Mart.
1. Arthrostemina ladanoides DC. prod. 3. p. 136.
u. 7. Rhe^via ladanoides Rieh, in HB. monog. p. 72. t. 27.
Herb. Monac. !
E Bahia omuium Sanctorum Brasiliae misit Lliotzky.
453
2. uirthrostemma Martiusianum DC. prod. 3. p.
137. n. 10. a quo JLrth, herbaceum 1. c. u. 8. , e speciminibüs
mancis herbarü Monaceusis ! , laciniis calycinis paulo breviori-
bus, vix specie diversum. Nee specie diversiim fors ^rth,
Tiirsutissimum 1. c, u. 9. e verbis auctorum solummodo nobis
cognitum. Quam variabiles sint Melastomaceae respcctu hir-
sutiei et pilorum e pluribus exemplis compertum habemus.
Brasilia intra et extra tropicos, Sellow. Minas geraes,
Lhotzky.
3. ^rthrostemma Xlruguayense N. hispidnm; caule
herbaceo erecto recto tetragono ; pilis s. setis caulis basi callo-
sis patulis, summitatum et calycuni glauduloso-capitatis; foiiis
breviter petiolatis ex elliptico lanceolatis acuminatis acutis te-
nuiter obtuse serrulatis trinerviis, uerris extimi paris submar-
ginalibus evauesceutibus , supra plaiiis glabris laevibusque,
subtns iu nervis et venis liispidis , parenchymate glabris ; ca-
Ijcis laciniis lanceolatis acutis tubo brevioribus.
Rincon de Galinas ad ripas fluminis Uruguay, in austra-
lioribns deficiens. Sellow.
Specimina nostra juniori aetate collecta, primariis floribus
tIx explicatis, ramulis lateralibus nondum elongatis, cymis
pscudo-capitatis quam folia floralia involucrantia brevioribus.
Caulis ex obliqua radice assurgens , erectus , rectus , simplex,
bipedalis et ultra, crassitie vix pennac corvinae, uodis distin-
ctis circiter 13 instructus, supremis confluentibus. Nodi longio-
ribus setis stipulae Spermacocearum adiustar muniti, inferiores
tres foiiis jam denudati, superiores quinque ramulis internodio
brevioribus cymiferis ornati. Folia cum petiolo quadrilineari
tripoUicaria, latitudine vix unquam pollicari, membranacea,
laxa, axilla gemmas ferentia tardius fors iuramos excresceu-
tes. Flos tetramerus , octandrus, anisostcmon. Tubus caly-
cinus tres lincas , laciniae duas fere lincas longac. Corolla in
29*
454
slccis purpurea; pctala cniieato-obovata, antlce ciliata, quln-
qne circiter liiicas longa. Genitalia petalis loiigiora, stamiiia
inajora hrevioribiis subduplo lougiora; autherae liiteac, falca-
tae conn^ctivo exserto curviito liasi buauriculato, stamimuii
breviuni brevi , majorum quadruplo louglorl. Capsula setis
glandiiliferis coronata, quadrilocularis. Seniina cochleata.
4. jdrthrost-emma gJomeratum, OshecJcia glome-
rata DC. prod. 3. p. 141. n. 12. Sectio Pterolepis, Rhejcia
capitata Rieh. HB. Monog. p. 84. t. 32.
Bahia omnium sanctornm Brasiliae, Lhotzky. — Varietas
pilis longioribus laxioribus liirsutior, foliis latioribus breviori-
Inis; Brasilia, Sellow^.
5. ^rthrostemma ftracÄj/anrfrw»» N. herbacea, ere-
cta; caule tetragouo villoso-hirsuto; apicibus siibsericeis ; fo-
liis pateutibus breviter pctiolatis ovatis acutiusculis serrnlatis
trinerviis, supra setoso-scabris, subtns praesertim in uervis
hirsutis; cymis terminalibus axillaribusqne subsessilifloris triflo-
ris foliosis; laciniis calycrnis angustis acutis longitudine tubi
ovoidei ; autheris oblonge - ovatis rectis , connectivo vix exserto
bitnberculato erectis basifixis.
Ad fretnm Sanctae Catharinae Brasiliae A. D. 1816 mense
Decembris ipsi legimus.
Imisitata staminum fabrica a supra cnnmeratis speclcbus
abliorrens. Specimiua e minoribus subpedalia, subsimplicia,
interiiodiis poliicaribus bipollicaribusque;- foliis cum petiolo bre-
vi subpollitaribus, latitudiue dimidium pollicem superaute. Ra-
muli axillares floriferi internodium subaequantes; uiiico vel
duobus foliorum paribus instructi. Flores apicales primigeni,
collateralibus nondum evolutis, jamjam defuncti.
Calyx liirtus s. subvillosus, sub grossificatione auetus tres
<sf jrciter lijieas metieus , sub anthesi minor, foliis in cyraa suf-
456
fiiltus eö majoribus. Flos tetramerus, octandrus, isosteiiion.
Corolla cadiica, petalis tenerrimis obovatis flabellatim nervosis.
Geiiitalia glabra. Antherae oblonge - OToideae , rectae , poro
apicali uniporosae, coiiueetivo vix exserto bituberciilato ,
erectae, basifixae. Stylus filiformis longitudine stamimim,
stigmati apicali. Capsula libera, ovoidea, apice setigera,
qnadi'ilocularis, qiiadrivalvis, dehisceus. Semiua multa, mini-
ma, augulato-cocbleata, tcmiissime granulata, pallida, hilo
basilari suborbiculari nigro.
OSBECKIA DC.
Sppcies americanas , ob fallacem characterem uec in omui-
bus obvium (appendiccs inter lobos calyclnos extus ortas) a De
Candolle sub OsbecJcia enumeratas, vestigia legeutes celeber^
rimi Martii, hoc neglecto charactere, ex affinitate natnrali
suum quamque sibi vindicare geuus passi sumus. Lasiandrae
Chaetogastrae decandrae , et Arthrostemmata octandra.
Sxipcrsunt dubia affinitate quaedam, quas niillum voluit re-
cipere genns.
Stirpem prius in prodromo Osbelciae sub signo infelici
marte militari jussam, infcliciter Martins , si descriptioni Bou-
plandiauae fides est habenda, Graffenriedae rotundifoliae
DC. consociavit, cui Capsula tribuitirr quiuquelocularis , quin-
quevalvis, dehiscens. Quod in berbario regio generali asser-
vatur specimeu Humboldtianum fructu caret, ovarium vero quin-
quelocnlare videbatur.
Osbeckia jucundä DC. prod. 3. p. 139. n. 2. Graffen-
riedä jucunda Mart. nov. geu. et sp. 3. p. 145. t. 276. Quo
ad flbrem et herbam ex absolutissima iconibusqne illustrata
Martiana descriptione Botanophilis innotuit, sed ocnlatissimo
observatori defuit fructus , qui a nobis observatus atque descri-
plus, novuni posccbat geuus. Jucunda N. fructu a Graf--
456 .
fenrieda DC. diversa, si hujus capsulam describens dehi-
scentera Bonplaudius non erraTit,
JUCUNDA N.
Graffenrieda Mart. nov, gen. et sp. 3. p. 144.
Osbechiae sp. DC.
Fructiis parviis sphaeroideus , calyce hand adhaerente ar-
cte vestlente snbclaiiso, limbo obliterato, ore parviilo hiaute,
quasi corticatus ; eoremoto, bacca exsucca, indehiscens , te-
nuisslme raembranacea, trilocularis , septis tenuissime mem-
brauaeeis. Semiua miilta, pyramidata, polyhedra, laevia,
placentatioue axili loculos impleute, pnlpa nigrescente paiicis-
sima iuterjecta.
Formae, varletates s. coguatae specles in herbariis mona-
censibus atque berolinensibus hospitautur plures , foliis facilius
dignosceudae. Nee, quibns dignosci queant, cLaracteres rariari
videutur speciminibus pluribus coUatis.
1. Jucunda Martianal^. , foliis oblongis, ex orata
snbcordata basi antrorsum angustatis paulo aciimiuatis acutis
subintcgcrrimis qninquenerviis. — Synonyma supra allata. —
Herbarium monaceuse. !
2. Sellowiana N. foliis ovatis et ex ovato - oblongis acu-
minatis acutis, subcordatis, margiue obsolete repaudo -denta-
tis , quinquenerviis.
Brasilia. Sellow.
E senteutia nostra varietas, nee species, a genuina iHfar-
tiana parum diversa: foliis paulo latioribus eximius acumiua-
tis margine utplurimum manifeste repando-deutatis, Fructus
hujus varietatis supra describebatur. Calyce corticatus, de-
presso - sphaeroideus , obscure costatus , diametro ad summum
bilineari.
457
3. iÄofÄ%a/wt N. foliis latc cllipticjs , acumine recurvo
acumiuatis, l)asi (lamiua in petiolum producta) breviter acumi-
nato-acutis rariusquc obtusis, trlpliuerviis et simul quinqtie-
uerviis, uervis exterioribus submarginalibus conspicuis in acu-
meu decurrentibiJS.
j^Melastoma, frntex 6 — 8 ped., foliis ovatis 5-nerviis
glaberrimis , floribns albis, antheris luteis. In humidis prope
Rio Janeiro Novbr. 1829." Lhotzky et Manso. Flora Matto-
grosso cujabeusis. n. 68.
Folia 5 poUices longa, trcs lata, novella dentlcnlata, adul-
ta subintegerrima , quam in snperioribus glabriora ; pube stel-
iata alphitoide uonuisi in iuflorescentia, calycibus, gemmis fo-
liisque novellis observanda. — Nonne propria species?
Brasilia. Lhotzky. Sellow. Martins. (Unicnm specl-
nien in terbario mouacense.)
4. Olfcrsiana N. foliis ex elliptico lanceolatis angnsta-
tis acnminatis utrinqne acutis snbintegcrrimis triplinerviis , ner-
vis exterioribns margiui proxiniis parum conspicnis.
Brasilia. Sellow.
Folia 4* /2 pollices longa, sesqnipollicem lala, exiinie tri-
plinervia, uervis lateralibus a nervo medio quatuor circiter
liueas snpra basin discedentibns, parallele cum marginibus
decurrentibus ; glabra, pube stellala in infloresceutia atque gem-
mis obvia. Nonne propria species ? Fructns prorsus idem ac iu
Selloiviatia,
Ulterioribus scrutatorum curis dnas comniendanms stlrpi^s
tota facie, foliorum indole, pube stellata alphitoide, ramis
compressis, panicnla thyrsoidea, calycibus pluribnsque supe-
rins cnumeratis simlllimas , diversas vcro llore minori , pela-
lis brevioribus oblusls, ülamentis tenuloribns, antheris minori
bns, conncctivo minus conspicue calcarato, calcare dii]>liri?
458 ^
5. ? Melastoma striata Herb. Willd. n. 9171. Bredemeyer.
Caracas. — Jucufidal Bredemeyeriana^. foliis ovatis acu-
minatis aciitis, basi rotundatis snbcordatis subobliquis, margiue
denticulatis , qulnqueneryns , subtus in nervis et renis piibe
stellata rufesceute afrtatis (quinquepollicaribiis latitudine bipol-
licari).
6.? 3Ielastoma cuspidata Herb. Willd. n. 8171. Spe-
clmen ex lusiila Sti. Dominici ab Asmuudo Rndolplii commuui-
catnm, Terosimiliter a Poiteau lectum. — Jticundal Rudol-
phiana N. foliis ellipticis siibcaudato - acumiuatis , basi acu-
tiusculis, margine denticulatis, quinqnenervils , pnbe stellata
rnfescente afflatis ( sexpollicaribus , 2 p. 9 1. latis ).
OshecJciae voluit esse speciem Angustns Pyramus de
CandoUe stirpem, ex observatis nostris, tarn ab omnibus in pro-
dromo receptis geueribus alienam , nt novo generi signum ante-
ferat, quo sub signo alia indescripta species jam prima mereri
stipendia cupit. OshecJcia pitijropTiylla DC. prod. 3. p. 139.
n. 3. princeps sit nobis species novi geueris, cui Pyramia
uomen.
PYRA3IIA N.
Osbeckiac sp. DC.
Flos pentamerus hexamerusque , decandrns dodecandrus-
que, isostemon. Calyx urceolatns, limbo lobis brevibus per-
sistente, appendicibus iuter lobos nullis. Petala exungnicu-
lata, ovata. Filameuta teretinscula , compressa, glabra aut
glanduloso - pilosula. Antherae elongatae, subfalcatae, atte-
nuatae, uniporosae, poro apicali; basifixae, connectivo deor-
sum incrassato , iufera dorsali parte gibboso nee producto , ap-
pendice nulla. Ovarimn ovoideum , liberum, setis glanduliferis
coronatum. Stylus filiformis, attenuatus, rectus, demum api-
459
ce curvatus, infera parte glanduloso-Mspidulns. Stigma api-
cale punctiforme, Capsula iutra calycera ore constricto urceo-
latum libera, ovoidea, apice ut orarmm setosa, 5 — 6 costata,
5 — 6 locularis, 5 — 6 valvis, ralvis septiferis ab apice dehi-
'scentibus. Columna centralis persistens , in interno loculorum
angulo placentifera. Semiua multa , loculos implentia, pyra-
midata, angulata, compressa_, recta, laevia vel teuuissimc
granulata.
Locus ia systemate iucertus , ob characteres invicein
excludentes : semen uempe rectum, et Capsula setis corouata.
Couf. DC. Mem. t. 1.
Frutices brasilieuses pilis stellatis s. ramosis tomeutosi,
iufloresceutia terminali paniculata coutracta subcapitata, foliis
oppositis breviter petiolatis trinerviis.
1. Pyramia 'pityroi^hylla N. O&beckia jyitijro-
phylla DC. 1. c. herb, monacense ! Deiitibus calycinis e trian-
gulär! basi liueari-productis angustis acutis; foliis ex ellip-
tico lanceolatis, supra lucidis; toracuto e pilis stellatis gros-
se farinoso albo ; petalis ovatis longius acuminatis acutissi-
mis cariuatis apice recurvis ; filamentis glabris ; gibbo dor-
sali antherarum quam loculi faciales paulo longius deorsum
producto.
Sellow. Brasilia.
Folia sesquipollicaria, semipollicem lata, calyx tres li-
neas longus , laciniis s. dentibus semilineam longis. Petala
sesquilinearia, geuitalia lougiora, autlieris 2^/2 1. longis. Au-
therae luteae. Corolla lutea??
2. Pyramia salviaefolia N. dentibus calycinis ova-
tis obtusis, basi intra nervös acutis, rugosis, utrinque su-
pra parcius tomentosis, discoloribus; tomento subhiuuginoso
e pilis longioribus stellatis et ramosis glandulifcris; petalis
OTatis o^btuslusculis^ filamentis gl^iiiduloso - hirtellis ; [loculi«
facialibus antherarum quam gibbus coiiuectivi dorsalis paulo
longius deorsum productis.
Brasilia. Sellow.
Frutex ex inflorescentiis dichotomus. Rami tetragoui,
internodiis circiter semipoUicaribus , nodis tumidulis, cicatri-
cibns foliorum leviter gibbosis, Folia crassiiisciila , latiora
angustioraque , sesquipollicaria, 6 — 10 liiieas lata, petiolo
quatuor liueas longo. Flores quam superioris speciei duplo
fere majores , in siccis purpurei loculis antherarum luteis.
Calyx quinque lineas longus , laciniis lineam longis. Petala
5 lineas longa; autherae totidem; filamento quam anthera
breviori, Capsula calycem paulo auctum ilnplens, ovoideo -
conica, axi 4 lineas, diametro 2^/2 lineas mctientibus.
BAMBÜSEAE BRASILIENSES.
RECENSUIT, ET ALIAS IN INDIA ORIENT ALI
PROVENIENTES ADJECIT
a G, NEES AB ESENBECK,
TBOFESSOR VRATISL AYIENSIS , ACAD. C. L. C. N. C PRAESES.
t/'iininnper occasio mihi esset, opitulante Chamissone no^iTO,
gramina quaecuuqiie post Floram Brasüiensem editam in im-
mensum. Herbarium JRegium Berolinensc illata sunt, per-
lustraudi , imilta iuter alia , quae uova videbautur maximaque
attentioue digiia, oculos alliciebant Bambuseae speciosissimae,
quarum paucas ante bac ex istis plagis allatas in Florae Brasi-^
liensis Tomo primo exposui ; neque eas quidem omnes floreutes
fructumve ferentes , quo certo suo loco iuter reliquas iuseri po-
tuisseut, olim examiui subjeceram. Igitur genera nova et spe-
cies, ex ista tribu selecta, donec supplemeutuiu, quod suppetit,
completius gramiuumBrasiliensiiun edere liceat, paucis expo-
uere aggressiis, ucque oiuueiu operam, buic labori impensam,
pcrditam fore spero neque ingratam omuiuo lectoribus. Sunt
enim difficillima saue distiuctu omuia Bambusearum genera , et
ea vel post Kunthii acutissimas lucubrationes band omni uodo
expurgata.
Jam si Tribus propriac existimandas esseBambnscas quac-
rjs , au potius Tribus cujusdam amplioris (Feslucearum) par-
462
tem (quod Kunthio, viro clarissimo, jam placuissc scimus),
disceptaudi in utramque partem habebis argumenta, nee illa-
cessito pede in unain alteramve sententiam transibis.
At vero , mea quidem sententia, Bambusearum Tribus,
sm"'ulari suo cbaractere disjuncta a Festucaceis , distinguitur ^
lodiculis vel ternis vel nullis oinniuo in flosculis, spiculam
plurifloram inferius saepe abortivam exstruentibus. Accedit
culnius plerisque arborens ; accedimt folia saepe petiolata , la-
tiuscula , quam pro plantae statura saepe minora , saltem liaud
ampliora.
In ista autem tribu natiirali reliquarum tribunm, inprimis
^grostideanim et Festucacearum, quaedam formae recurruutj
ita tarnen, ut, flosculornm inferiorum abortientinm nota simul
intraute, spiculae exoriantur abortu Jlosculorttm inferiorum
uuiflorae, flosculo fertili apicem rhachillae occupante.
Ejusmodi exempla in Chusquea, Platoma aliisqyLe gene-
ribus Kuntbeanis coram habemns.
Talis igitur spicula, glnmas primo loco duas tum ffosculos
duos steriles univalres, denique flosculi terminalis valvas binas,
et eas quidem omnes distributioue disticho-alterna se invicem
sequentes exbibens, structuram valvulae superioris flosculi ter-
min.alis monstrat memorabilem.
Namque ob deficientem rbachin, valvulae isti in Universum
adpositam, haec libere evolvitur et ad inferioris valvulae soli-
tam accedit formam atque texturam. Inferiorem diceres esse
valvulam, omnesque ejusmodi spiculae flosculos una sola gau-
dere (scilicet inferiori) valvula , nisi, accuratius iuquirens, pa-
rinervem haue ultimam valvulam reperires. Haec autem val-
vula pluribus, senis plerumque, iisque aequalibus tenuibusque.
dividitur nervis, quorum duo medü, in medio dorso haud mul-
tum distautes , cariuam valvulae , per se quidem cymbiformis,
producunt vel simplicem obtusamque , vel duas minores parum
tumentes sulculoque angusto discretas^.
463
Prlmo iffltnr oljtiitu talem spiculam Cyperaceae cujnsdam
potlus .esse e tribii Rhynchosporearum ant Cladiearum ex-
istlmaros, (iiiariiiii sqiiamae, dlsticlie positae ed ab Ima ad su-
pciiores maguitudine orcscentes, pleraeque steriles sniit, atqne
pcnultimam , extremae pauloque minori magis saepe applica-
tam (quae sola apud plerasque species fructui gignendo idonea),
inferius, ceu glnmae divers orum ordimim, suffulciiint.
Tametsi autem nexus quidam iuter Cyperaceas Gramineas-
que superiorum ordiuura ex hac stnictura demonstrari posse vi-
deatur, niliilominus tarnen character flosculi graminei haud mu-
tatur.
Eteiiim, si valvula terminalis flosculi, quam superiorem
esse statuimus , revera inferior esset alterius magisque sublati,
dcficeretque omnino superior valvula cunetis flosculis ejnsmodi
spiculae, consequeus esset, ut lodicularum duae, quae ad re-
gulam loco a valvula superiori magis distante oriuntur , jam
isti , quae valvula inferior videbatur , propius appropinquentur,
tertia autem minorque magis ad alterum latus, ubi valvu4ae
snperiores locum fuisse finximus , recedat.
Contrarium autem in hisce flosculis accidit; namque lodi-
culae haud aliter , ac in aliis graminum flosculis disponuntur,
scilicet: duae oppositae antice sitae sunt, tertia minorque po-
stice juxta valvulam suam inveuitur.
Similem autem structuram ctiam in MTiynchosporeis qui-
busdam videmus , ubi partes fructificatiouis , squama eas tegente
soluta, alteri squamae, quae oblique opposita, propius con-
junctas arctiusque applicatas deprehendes , quam illi, e cujus
sinn prodiise vulgo dicuntur.
Conferantur Genera Echinoschoenus , Ceratoschoenus,
Rhynchosporae species nonnullae etc.
Ponas jam, plures flosculos fertiles, ad structuram Chus-
qucarum accedentes, in eadem conjungi spicnla (quae quidem
. "
464
semper, saHem in statu provectiori, est laxior flosculisque ma-
gls aut minns divergentibus saepe iucurva), — et habebis
Arundinariam,
Ponas rursus, deesse oinnino Talvulas illas steriles, et ha-
bes Merostacliijos typiim.
Dissolutis denique spiculae flosculorumque partibus et ad
teruarium numerum dispositis, oritiir memorabile illud genus
Streptochaeta,
At vcro , ubi axis spiculae dominatur valvulamque floscu-
lorum superiorem, sibi oppositam, veluti reprimit, ibi haec
ad communem accedit formam , seil, in medio dorso depressa et
tenuis , ad ntrumque latus uno biuisve conjuuctis firmatur uer-
vis , carinam utrinque argutam et saepe ciliolatam formantibus,
a quibus latera, deorsum iutrorsumque inflexa, eaque, uti dor-
sum , membranacea , genitalia amplectuntur.
Hamm spicularum flosculi arctius sibi incnmbunt margini-
busque latioribus se invicem amplectuntur. luferiorum, qui ab-
ortivi, Talrulae glumas mentiuntnr. Glumae ipsae parvae sunt,
si respicis ad spiculam saepe grandiuscnlam. Occurrunt et
aliae squamulae glumiformes, inconstanti numero, ad basin
illarum spicularum, quae glomeratae aut glomerato-verticilla-
tae ramo arcte inhaerent. Hamm enim singula quaeque per se
saepe parvum fasciculum sistit, cujus spiculae, praeter mediam,
omnes suppressae, solis squamis fulcieutibus rcsiduis , quaudo-
que et corpusculis gemmiformibus in eamm sinu latentibns,
produntur.
In illis igitur, a quibus primo loco sermo erat, valvula su-
perior flosculomm fertilium compressa dicenda, in his vero
depressa,
His vero Bambuseis , quibus valvula superior compressa
est; stamina tria sunt, rariusve plura; illis autem, quibus val-
vula snperior depressa j saepius sex tributa sunt stamina'^
465
Dcniqiie, quemadmodum iiiter Chusqueas niüfloras et
Arundinarias plnrifloras arctior quaedam iutercedit conjun-
ctio, ita etiam inter BamhuseaSy quae valvula superiori de^
prcssa gaudeut, Schtzo stacht/ i genns a reliquis spiculis imiflo-
rls distiDgiiitur,
Genera Bambttsearum coimnode in diias series dispo-
nuutiir.
DISPOSITIO GENERUM BAMBUSEARÜM.
Character Tribus,
L 0 d i c u 1 a e tres aut nullae. Spiculae plnriflorae , in-
fcrius saepe abortu incompletae et veluti glumis pluribus suf-
fultac, abortu uuiflorae , flosculo fertili tum terminali,
SERIES prima.
Bambiiseae,
Valvula flosculorum fertilium superior depressa, dorso
latiusculo,
1. BAMBUS A. Spicula pluriflora, iloseulis inferioribus
aliquot sterilibus , masculis aut neutris. Valvula supe-
rior depressa. Lodiculae. Stamina Sex. Ca-
ryopsis,
a. G ua du äKmiih. Valvula superior latitudine flosculi.
Stylus brevis.
Spec. B. angustifoliä Kuntli, Nova Granata, Oiüto; Trinii
N. ab E., Brasilia, latifoUa Kuuth, ad rip. fluv. Cassiquiare;
amplexifoHa PresI, Mexico; Tagoara N. ab E., Ind. or.;
Orientalis N. ab E. , Ind. or. ; spinosa Roxb. Ind. or. ; arun-
dinacea Lin. , Ind. or.
b. Bümbusa Ituulh. Valvula superior flosculo angu-
stior. Stylus longus, Ovarium apice stylusque hirtai.
466
Spec. B. verlicillata WiUd,, Java; Blumeana Seh. S. V.,
Java; 27ioMflrī Kunth, {vulgaris Wedl.) (?) Ins. Masca-
renae.
Species incerti suhgenerisi
B. agrestis Poir., Cochinchina et China; B. multiplex
Baeusch., Cochinchina; B. Tabacaria Poir., Amboina, Ma-
nipa, Java; B. mitisVoW.^ Cochinchina; B. maxima Voir.^ ^
Amboina, Huanuhela; B. Apus Seh., Java; i9. Bitüng
Seh., Java.
Probabiliter hae species pleraeque verae Bamhusae sunt,
dubium autem, utrum Guaduis, an siut Bambusis pro-
priis attribuendae.
2. DENDROCALAMUS N. ab E. in Wight. Prodr. S p i -
cula pluriflora, floscnlis omnibus perfectis (s altem ntrum-
que sexnm continentibus). Valvnla snperior depressa,
floscnlo angustior. Lodiculae nulJae. Stamina tria.
Gary opsis.
Spec. D. strictui N. ab E. {_Bambusa stricto Roxb.) Ind. Orient.
3. SCHIZOSTACHYÜM N. ab E. Spicula pluriflora, flo-
scnlis inferioribus omnibus praeter terminalem incompletis
univalvibus. Valvnla snperior depressa, flosculo an-
gustior. Lodiculae nnllae? Stamina sex, Ca-
rjopsis?
Spec. Seh. Blumii N. ab E. Java. {Nastus Tjankorreh Kunth.)
4. BEESHA Rheed. Spicula pluriflora, disticha-, floscnlis
inferioribus aliquot masculis neutrisve univalvibus. Sta-
mina sex. Caryopsis nncamentacea. (Genus
dubium.)
Spec. B. Rheedii Kunth., Ind. er.; B. humilis Kimth. C?)
Ind. or.
SERIES secnnda.
^rundinartae,
Valvnla floscnlorum fertilinm snperior compressa, cym-
biformis.
467
5. ARUNDINARIA Michx. Spicula plurlflora, flosculis
Omnibus perfectis, ant superiorilius quibusdam iii-
completis. S tarn in a tria.
Spec. Ar. macrosperrna , Am. bor. j glaucescens , Ind. or. ;
falcata N. ab E. e Nepalia ; verticillata N. ab E. , Brasil. 5
amplissirna N. ab E. , Brasil. ; macrostachya N. ab E. , Bra-
silia; Wightiana N. ab E., Ind. or.
6. NASTUS Jnss. Spicnla pluriflora, flosculis iuferiori-
bus incompletis. S tarn i na sex.
Spec. N. borbonicus Juss.
7. CHUSQUEA Kunth. Spicnla abortn nniflora, flosculis
inferioribus (paucis) incompletis nnivalvibns. Stamina
tria.
a. Platonia Kunth.
Spec. Ch. {PI.) data Kunth. Quito.
b "j*. Chusqnea K\n\{\i.
Spec. Ch. scandens T^wnih. ^ Nov. Gran., Ouito; Dornbe/ana
Kunth., Peruvia; ^ut7a Kunth., Chili; Cumingii N. ab E.,
Chili; heterophjlla N. ab E., Brasilia; leplophjlla N. ab E.,
Brasilia.
b •{*•]['. Retther gia Radtl.
Spec. Ch. (Rettb.) Gaudichaudii Kunth. (sub Chusquea), Bra-
silia; capitata N. ab E., Brasilia.
c. Dendragrostis nob.
Spec. Ch. (Dendr.) pinifoUa N. ab E. , Brasilia; anel/thra
N. ab E. , Brasilia; tenella N. ab E., Brasilia.
8. MEROSTACHYS Spr. Spicnla abortn uniflora, flo-
sculis incompletis nnllis. Stamina tria.
Spec. M, speciosa, Brasilia; ternata, Brasilia.
SERIES tertia,
Spiculae partes ternariae.
9. STREPTOCHAETA Schrad.
Spec. Str, spicata Schrad. , Brasilia-
9rBd. 4s Heft. 30
468
BAMBUSACEAE.
SERIES I. Bambnseae.
I. BAMBUS A ad em. N. ab E. in Mart. Fl. Bras.II. p.531.
Nasti spcc. P. de B. Bambusa et Guadua Kunth.
Spiculae multiflorae, deorsum saepe imperfectac. G 1 u -
inae numero iudefinito; snperiores valvulis flosculornin infe-
riorum subsimiles , plerumque tenuiores, plurinerves, nervi s in
aliis distinctis, in aliis indistinctis. Revera autera duae tan-
tumadsnut glnniae, vaginis imperfectis ramnlornm florigerorum,
ad extremos fiues rednctorum, ceu glumis exterioribns bractea-
tae. Flosculi inferiores hermaphroditi vel foeminei ; supre-
mi aut pcrfecti , aut abortu masculi , aut nentri ; et tunc unival-
ves-, aut mere rndimentales. Valvula inferior plnrinervis
nerris magis minusve distinctis , mutiea ad snmmnin mucronata,
subcoriacea; superior binervis, lateribus inflexis genitalia
tegens, carinis flexurarum peracutis. Lodiculae tres, ova-
tae vel obovatae , ciliatae , mcmbranaceae. S t a m i n a sex,
libera; antherae lineares utrinqne bifidae, luteae. Stylus
velsimplexbasibulboso-iucrassatns, vel bi tripartitus; Stig-
mata longa, plnmosa. Caryopsis oblonga, compressiu-
scula , libera , valvulis inclusa.
Cttlmi caespitosi, alti et crassi, nodosi, quandoque spi-
nosi. Rami e nodis oriundi ramuliqne fasciculati, ramosi.
Inflorescentia vel in scapo radicali, vel in culmo inferne
foliis denudato terminalis, ramosa, ramis simpliciter vel com-
posite spicatis saepe laxiusculis, adjectis aliis floriferis, quo-
rum folia rainora sunt reliqnis.
469
Divis. I. GUADUAE.
Species Brasilienses,
1. Bsimhusa Trinii N. ab E.
B. ramis tuberciilato -asperis laungiuoso - canis , folils an-
giiste lanceolatis basi brevi-cuneatis supra bispidti]!» margine
scabris glaucis , spicis lateralibns uodonim simplicibus pauci-
floris ramis foliiparis intermixtis , termiuali solitaria longa de-
composita rigida nuda spicnlis glomeratis , his 4 — 6 florls su-
bulato - acuminatis teretibns, dcmum recnrvis, flosculis plerisque
hermaphroditis glabris mucronatis , valvula siipera ad angulos
laevi.
In Brasilia. %. Sellow. Herb. Reg'. Berol.
A Bambusa Guadua H. et Bonpl. ( Guatlua angustifolia
Kunth.), ciii iuter reliqiias propinquior, differt: ramis tuber-
cnlatis, foliis minoribus angustioribus, supra pilis brevibng
adspersis subtus etiam circa basiu petiolumque, caetenim laeri-
bus, vaginis ore herbaceo - setulosis , tum valvula infe-
rior! flosculonim mucromilata uec mutica, alia ut ta-
^eam.
Rami compressiusculi sunt: minores, ubi solitarii pro-
dunt, basi spiuis, saepe oppositis, recnrvis stipati. Folia
'3 — 3^/2 poll. longa, 3*^2 lin. lata, acuminata acumine con-
voluto, subtus septeranervia, glabra, subtuberculata, utrinque
glauca, brevissime petiolata. Inflorescentia maxime irregula-
ris. In ramulig debilioribus spicae occurrunt 2 — 3 - polli-
cares, ramulis foliosis intermixtae, nutantes, simplices, basi-
ve subcompositae ,4 — 5 - stachyae ; in fortioribus fasciculi
oriuntur, saepe densissimi, ramulorum aphyllorum, e spicis
simplicibus, illis prioribus sirailibus, alternatim fasciculatimve
compositorum, — densam comam formantes et saepe e medio
ramnlum uuum aut alterum foliosum emittentes. Terminalis
denique ramorura validorura inflorescentia decomposite - ramo-
30 ■*
^70
sa, — ramis erecto - patentibiis longis swbsolitariis , ramnlls
brevibiis, spiculls per iutervalla agglomeratis , omnibug aphyl-
lis, — spicam exliibet praelongam raceraoso - decompositam
interrnpte glomeruliflofam. Spiculae V* — 1 poU. longae,
lanceolatae, acTimiuatae , rirides, iiitidae, 4 — 6-florae, snb
anthesi post eamque teretes, hicurvae, flosculis sqiiarroso-
patcntibus. Glnmae et flosculornm valvulae inferiores
structnra et textura subroriacea similes , ab imo ad medios flo-
sculos crescente maguitudine 2 — 6 lineas longae, 7 — 13 -ner-
ves , rancrone brevi terminatae, glabrae. ünus inferiorum flo-
sculornm saepe sterilis, nnivalris , qnandoqne et omnes per-
fecti snnt. Accedontibiis autem in sessilibus spiciilis spicnla-
rum abortientiiim fulcris bractealibus, cum perfecta spicula ar-
ete conflueniibns , spicula, minor) ad speciem caljce glumali |
praedita, plurimis gaudere videtur flosculis abortivis. Val-
vnla snperior inferiorem aequans, ovalis, apice obtuso denti-
cnlato, in cariuis inferne laevis apice scabriuscula. Lodicu-
lae dolabriformes , plicatae, basi nervulosae , glabrae, bran-
neae; posterior angustior, oblique acutat.i. Stamina sex;
antherae luteae. Styli basis bulbosa; Stigmata tria
usque ad bulbum discreta, plnmosa,
2, Bambusa Tagoara N. ab E.
B. spicae eompositae ramis recnrvatis , spiculis glomeratis
subtcrnis arcuatis 6 — 8-floris, foliis oblengis acnminatis gla-
bris basi acutis , stylo bipartito.
Marl. Fl. Bras. II. p. 53?- N. 1.
3. Banibusa distorta N. ab E.
B. culmo ramoso, ramis spicigeris recui*%TS , foliis lanceo-
latis basi rotundato - acutis glabris margine scabris, vaginis
ore ligulaque brevissime setnlosis, spicis e nodis ramorum sim-
plicibus divaricatis aphyllis ramnlis foliosss apin> brerlspicatis
471
iuterinixtis, spicuHs glomeratis pluribiis tereti - obloiigis patici-
floris, Hosculo penultimo solo fcrtili terminaliqiie masciilo bi-
-valvibiis, gluma iuleriori Üosculi fertilis nervosa mucronulata,
!9Hperiori late cariuata glabra loiigitudiiie inferioris, stylo tri-
partito.
In Brasilia. 1). Sellow. Herb. Reg. Berol.
Differt a Bamhusa Tagoara praeter inflorescentiam
^ nodis fascicularem et spicnlas breriores uno solo flosculo fer-
tili, etiam foliis minoribns, 4 poUices loiigis , dimidinm t'ere
^ latis. Au ejus Varietas ?
Species Indiae orientalts,
4. Bambus a ^rundo Herb. Kll
B. ciilmo spinöse , foliis ovato - lauceoJatis laeviusculis
basi rotnndatis, ore vagiuae nudo^ spica termiuali ampla fo-
liosa ramis patentibus simplicibus compositisve, spicnlis erectis
approximatis subteruis , superioribus alternis , 6 — 8 floris,
glumis subquaternis , siiperiori ecai-inata apice obsolete nervo-
sa, valvula inferior! laevi acuta, superiori ciliata, stjlo
bipartito.
Bambusa Arundo N. ab E. in PVight. et Walh.-Ärnolt. Prodr.
Fl. Penins. Ind. or. Vol. II, ined.
Bambusa Arundo Hetz. (?) Herb. Klein, in Herb. Vflghl,
Arundo Banibos Lour. Fl. Cochlnch. ed. Willd, I. p. 71-*
Peninsula Indiae oricntalis % Wiglit.
Spiculae in ramis approximatae , saepe siibimbricatae;
inferiores geminae vel ternae, superiores alterivie, ininiine ver-
ticillos effiugentes, 10 — 12 lin. longae, modice coniprcssac,
spatha lanceolata subulato - attenuata nervoso- striata decidua
spicula longiore primnm suffultae. B r a c t e o I a c dnae , par-
vae, quarum inferior minor carinata et ciliata, situ obliqno.
Gluma inferior lanceolata, convexa, liievis; superior
472
ovalis, obtusiuscula, apicem versus striolata, glabra. Flo-
sculi 6, imbricati, gluma superiori paulo majores, rigidio-
res, 4 inferiores perfecti, duo superiores iueompleti angustio-
res; valviila inferior acnminata, inferius laevis , siirsum
subtiliter uervoso- striata, glaberrima; superior aequilonga,
ciliata. Bulbus styli, ad medium divisi, crassus. Garyop-
sis postice profunde canaliculata.
Folia ramorum, iuÜoresceutiae immixtorum, '/4 — 2
poll. longa, 2 — 3 lin, lata, glauca, rigidula, vix scabriuscu-
la, brevissime petiolata, acutissima, basi rotundata. Yagi-
nae distichae, ore nudae.
uädnot, Proxima Bambusae spinosae , quae differt spi-
culis minoribus et foliis basi attenuatis.
5. Bambusa orientalis N, ab E.
B. culmo . • . foliis lanceolatis basi subtruncatis laeribns,
vaginis junioribus hirsutis ore setigero , spicis e nodis culmi
compositis divaricatis, spiculis irregulariter agglomerato-sub-
vertieillatis approximatis erectis, flosculis iuferioribus pluribus
sterilibus nnivalvibus plerisque gemmam spiculae iraperfectae
foventibus, snperiorum 2 — 3 hermaphroditis bivalvibus sum-
mis incompletis, gluma inferiori nervnlosa mucronata, valvula
inferiori llosculornm fertilium superiori breviori margine supe-
riora «versus ciliata immerse nervosa mucronata , superiori ci-
liata, stylo longo sursum dilatato bi-trilido.
Bambusa orientalis N. ab E. in VTight. et fj^alker ■ Arnotl. Prodr.
Fl. Penins. Ind. Or. II. ined.
Bambusa arundinacea Nrd. fVight.
Bambusa Arundo VFight, olim in Hrb. VFight.
Peuinsula Indiae orientalis. %, Wight.
Media quasi haec est inter Bambusas vulgarem Wendl.
et speciosam Roxb. Convenit cum illa inflorescentia lateral i
_ 473
canligena et spiculis irregulariter in ramis mediocribug agglo-
meratis yalvulaque inferiori apicem versus ciliata; ditfert autem
foliis minoribus laevibus nee glabris, basi fere trnncatis,
glumls, seu bracteis illis quae gluraarum vicibiis fungun-
tur, malto minus striatis, flosculis fertilibus pluribus
(3-4).
Inf lore Seen tia, e nodo cnlmi inferiora versus orla,
*/2 — 1 pedem longa, varia, nee admodum divisa, a basi ra-
mosa, divarieata, quandoqiie conglobata, Spiculae 3 — 10,
agglomeratae , verticilios reguläres haud constituentes , palli-
dae, Y* pollicis longae, lanceolatae, basi bracteolis 1 — 2
(partiali communiqne) , suffultae. Gluma inferior major su-
periori, ovata, obtusa cum mucrone, 7 — 9-nervis; superior
mutica, 5-nervis. Sequuntur jam valvulae 4 — 5 steri-
les, ovatae, mucronulatae, chartaceae, margine subnudae,
quarum inferiores gluma snperiori minores sunt et infima in
axilla sua sterilis , reliquae autem gommam spiculae oblongam,
cell valvulam superiorem, in sinu foveut. Flosculi 2 — 3,
qui postea sequuntur, perfecti sunt, valvula inferiori ob-
longa leviter nervosa margine siiperiora versus ciliata apiceque
mucronata, superiori autem oblongo - ovali acutiuscula ci-
liata ultra inferiorem prominente. Extremi flosculi 1 — 3 an-
gustiores sunt, bivalves, utriusque sexus rudimenta exhibentes.
Lodiculae ovatae, valde ciliatae. Stylus ad ^fn ab apice
bi trifidus.
^dnot. Synonyma auctorum, quae certiora videantur,
adferre nequeo, etiamsi vix dubium sit, quin inter alias Bam-
biisas et hujus in scriptis eorum notitia exhibeatur. A Barn-
busa vnJgari Wendl. , occidentalis Indiae ( et Borboniae du-
bia) incola non modo notis adlatis sed omni hahitn evidenter
rocf'dit.
474 t
6. Bambusa spinosa Roxb.
B. culmo splnoso, foliis lanceolatis acnminatis basi cii-
iieiformibns laeviusculis, ore vagiuae setigero, spica termi-
uali ampla foliosa expansa ramis laxis pendulis simplicibus
corapositisve, spiculis erectis omnibus agglomerato - ternis
qnateruisA'e , flosculis iiiferioribus pluribns sterilibus imivalri-
bns, superiorum 2 — 3 hermaphroditis , summis imperfectis,
gluma superiori obsolete nervosa mucronata, valvula infe-
riori acutissima sublaevi superiori ciliata, stjlo bifido.
Bambusa spinosa Roxb, Hort. Beng. p. 25. Hamilt, in Linn.
Transact. XIII. /D.;480. Schult. S. F. VII. 2. p. 1342. n, 4.
N. ab E. in Wight. et Walker - Arnolt. Prodr. Fl. Penins.
Ind. or. II. ined. Wight. Herb, Wall. Cat. n. 5023.
Bambusa Arundo Herb, Wight olim.
Ariindo Bambos Burm. Fl, Ind. p. 30. Fl. Zejl. p. 47.
Ily Rheed. H. Mal. I. p. 25. t. 16.
Peuiiisula Indiae orieutalis \), Wight.
Species beue distincta notis supra allatis. Folia (in-
floresceutiara intrantia) 5 — 6 poll. longa, 4 — 5 lin. lata,
acumiuata, basi cuncata brcviori vel longiori in petiolum
concurrentia. Vagiuae (horum) laeves, supcriora Tersus
quaudoque scabriusculae. Os raginae ad latus utrumque sc-
tis aliquot longis erectis barbatura. Rami spicnligeri
longi, decurvi aut penduli. Spiculae nullae solitarlae, sed
omnes teruae — quinae agglomeratae, pleraeque ternae, ^ji pol-
licem longae. Bracteae ut in jBawöwsa ^rMwdzwe. Bra-
cteolae duae, parvae, oblique positae. Glumae duae,
q\iariiin superior oralis mucronata obsolete striata. Sequun-
tur flosculorum 5 — 6 sterilium univalvium valvulae
diverg. ^/3 positae, oyatae, mucrouato - acutae , leviter stria-
tac, quarum duae vel tres inferiores glumis superioribus bre-
viores et ab iisdem obtectae, reliquae flosculos fertiles sub-
476
aequant. Flosculi fertiles 2 — 3, bivalves; valrula
iuferiori valvulae praecedentium siinili, superiori ciliata
inferiorem aeqiiaute aut pariim superante. Extremi flosculi,
uniis vel alter , steriles , augustiores , bivalves , acutissimi,
Lodiculae ovato-lauceolatae, acutae. Stylus ad medium
bifidus.
7. Bambusa arundinacea Liu.
B. cnlmo spinoso , foliis lanceolatis basi rotundatis su-
pra scabris , vagiuis hirsutulis ore setigero , spicis ex omni-
bus uodis elougatis ramoso - compositis et decompositis regu-
lariter glomerato-verticillatis glomerulis aeqnidistantibus den-
sis pateutibus , flosculis iuferioribus pluribns sterilibus uni-
valyibus plerisque gcmmam spicnlae imperfectae foventibus,
superiorum 1 — 2 hermaphroditis bivalvibus, summis iiicom-
pletis aut masculis bivalvibus , glumis carinatis obsolete ner-
vosis , valvula inferiori flosculorum fertilium superiori brevio-
re glaberrima laevi obsolete nervosa acuta, superiori ciliata,
stjlo profunde bifido.
Bambusa arundinacea Lin. Willd. Sp. pl. II. p. 245. (cxcl. syn.
Juss. Bauh. et Ily Rheed.) Retz. Obs. V. p. 24. Schult. S. V.
VII. 2. p. 1340. n. 3. (excl. nonmill. syn.) Kunlh. En. I. p. 431*
n. 1. Roxb. Corom. I. p. 56. t. 79. iV. ab E. in WighU et
VFalker ' Arnott. Prodr. Fl. Pcnins. Ind. or. II. ined,
Nastus arundinaceus Smitl-, in Rees. Cjcl. n. 1.
Peuinsula Indiae orientalis. 1i). Herb. Wight. et Wall.
Similis, quod ad spiculas, Bamhusae orientali, a qua
iuprimis differt ramis inflorescentiae longis, glomeribus
aequo spatio distantibus ad speciem verticillatis , et valvu-
la flosculorum inferior um margine glabra. Reliqui
characteres , e flosculorum sterilium fertiliumque mutua re-
latione derivandi, omnino vagi habendi sunt atqne iu-
constautes. Probabiliter ex habitu plantae plures gravio-
476
resqiie succurreiit notae, si cu'i eas indagare in loco uatali
liceat.
lu hac specie spicula quaeqiie saepe e pluribns in cjus-
dem axis decursu sibi impositls constare ridetur; sequuntur
enim post gluraas inferiores primo loco valvula uua vel al-
tera minor, tum una aut altera sterilis gemmipara; postea
vero haud raro intrat et altera valvula minor et sterilis in-
feriori similis, hanc autem aliae majores et gemmiparae, de-
nique et infra flosculos fertiles intercurrentem quaudoque iu-
veni valvuläre ejusmodi minorem et quasi primordialem.
II. DENDROCALAMUS N. ab E.
I
Spiculae glomerato - spicatae , in spicam compositam
dispositae, snbmultiflorae. Glumae spiculis breviores, mu^
ticae, subtilissime nervoso-striatae, inferior! minori. Flo-
sculi tres hermaphroditi (in specie cognita), imbricati, bi-
valves , valvula inferiori ventricosa, subulato - mucro-
nata (saltem in superioribus); superiori angustiori, obta-
sa; lateribus iuflexa, quadriuervi; extremus seu tertius flo-
sculus modo perfectus, modo hermaphrodito - neuter. Lodi-
culae uullae! St am i na tria; filamenta filiformia; an-
therae lineares, utrinque bifidae, luteae. Ovarium breve,
bulbo styli angustius, glabrum; Stylus longus , villosus,
basi incrassatus, compresso-tetragouus; Stigmata duo, bre-
Tia, angusta, villosa. Caryopsin nou vidi.
Habitus omnino Bambusac; spiculae in glojneres, verti- *
cillos referentes, densissimos subglobosos coufertae.
1. Dendrocalamus strictus N. ab E. in Wight» et
Walk, Arnott, Prodr* FL Penins, Ind. or, II, ined,
Bambusa stricta Roxb. Corom. I. p. 58. t. 80. Schult. S. f^. VII,'
2. p. 1339. n. 2. Kunth. En. I. /». 431. n. 2.
477
Nastus stricta Smith, in Rces. Cycl.
Bambusa verticillata VTight. Herb, (iiec Willd.}
Peniusula Indiae orientalis. %. Wight.
Culmus saepe inermis. Folia lanceolata, basi ro-
tuudata, brevipetiolata. Verticilli aequidlstantes, magni-
tndlue nucis moschatae, inultiflori. Spiculae 3 lineas lon-
gae, ovato-oblougae, acutae, teretes , pubescentes. Glii-
mae tres , ovato-subrotundae, obtusae, 3 — ö-uerves, char-
laceae ; iufiraa liuea una brevior, superior lougior. Val-
vula flosculorum inferior glumis similis at minor,
7-ner7is nervis obsoletis; inferioris flosculi mutica ant sub-
mutica, superiorum duorum mucrone subulato recto, ralvula
triplo breviore, praedita; superior valvula pubescens et
ad angnlos ciliolata, membranacea , planiuscula, nervis duo-
biis obsoletis in dorso praeter laterales instructa. L o d i -
culae omniuo desuut. Filamenta staminiim trium exte-
tiorum in quibusdam rigidiora et mutila quasi lodiculorum
loco intrant, sed unum antice positum, duo postice; in
plerisque stamina omnia perficiuutur. Stylus lougitudiue
stamiuum , pilis erectls hirsutus , apice bitidns , basi siibpyra-
midali ovario crassior, ita ut bulbus styli oyarii exhibeat
speciem, verum autem ovarium stipitis.
III. SCHIZOSTACHYUM N. ab E. in Mart. Fl. Bras. II.
p. 535.
1. Schizostachyum Blumii N. ab E. L c,
Java Insula. 1).
Nastus Tjaukorreh Schult. S. V. VII. 2. p. 1358. Kunth. En
I. p. 430. n. 3.
IV. BEESHA Rheed. Kunth. En. 1. p. 434.
1. Beesha Rheedii Kunth» l, c,
ludia orientalis. %
478
?2, Beesha humilis KuntJi, /, c,
ludia Orientalis. "t^. ?.
3ERIES II. Arundinariae, sire Tri^losseae.
V. ARUNDINARIA Richard. — N. ab E. in Mart. Fl.
Bras. II. p. 523. Micgia Pcrs. Ludolßa Willd. Triglos-
sum Fisch,
Spiculae pluriflores, rhachilla articulata. Glumae
duae , hertjaceo - membrauaceae , flosciüis breriores , acutac,
muticae, multinerves; inferior minor. Flosculi alterni,
subdistantes , bivalves, hermaphroditi , superiores quandoque
abortiyi; ralynla inferior glumis eonfomiis, siiperior
inferiorem subaequans , membranaceo - ehartacea , compressa,
bicarinata, dorso anguste eanaliculata, lateribus planis con-
niventibus. Lodiculae tres, raagnae, membranaceae , ova-
tae, deuticulatae aut ciliolatae, binerres, basi in quibusdam
cohaerentes. Stamina tria; antherae lineares, basi pro-,
fuudius fissae, pallidae. Ovaria m oblongum, compressnn^, <
glabrum; styli 2 — 3, basi coucreti; Stigmata plumosa
pilis subsimplicibus. Caryopsis oblouga, compressa, po-
stice profunde unisulcata, libera.
Gramina fruteseentia, ramis e nodis fasciculatis ant
fasciculato - semiverticillatis ; foliis subpetiolatis aut sabges-
silibus a vagiuis suis articulo secedeutibus , bambusoideis, '
pro plauta parvis , spiculis in apice raraorum spicatis,
racemosis aut pauicnlatis, quandoque solitariis, figurae spi-
cnlarirm Festucae cujusdam aut Bromi; in nonnullis magnis,
in aliis mediocribus.
1, ^rundinaria falcata N. ab E. (Ind. or.)
A. racemo composito subverticillato , verticillis incom-
pletis ramulisve geminis aut solitariis distantibus , raeejnuli»
47d
falcatis secnndifloris, spiculis 2 — 3-floris, ramulis foHiferis
dense fasciculatis verticillatisve , foliis lauceolato - linearibits
grlancis laevibus basi cuncatis.
N. ab E. in Gram. RojJ. Obss. med.
In Nepalia legit cl. Royle. %
Ah udrundinaria glauca differt iuflorescentia, e ra-
cemulis 1 — 2 pollices longis falcatim recnrvis a basi secun-
difloris ad genicula distantia pedimciili commimls teretis lae-
vis fascicnlatlm nascentibus exstriicta , quorum inferiores
4 — 6 verticillum spurium saepe exhibent, snperiores deuique
gemini solitariive progiguuntur ; praetereaque recedit fo-
liis angustioribus basi non trnncatis sed brevi spatio ca-
neatis.
Spicnlae grandiusculae , pleracque biflorae, rarins tri-
flörae. Glumae merabranaceae , flosculis panlo breviore-sü
Flosculus inferior sessills, reliqui evidenter pedicellati.
Valrula inferior nervis 7 validis notata; superior cyra-
biformis, bicariuata. Lodiculae iuferne conuatae. Stig-'
mata tria.
2. .Arundinaria verticillata N. ab E. (Brasil.)
A. ramis semiTerticillatis, snperioribns apliyllis, racemo
terminali ramorum bi quinqucflora, foliis ovato-lanceolatis
ntrinqne scabris.
N. ab E. in Marl. Fl. Bras^ II. p. 523. Kunth. Gram. II. 483.
t. 155. et 156.
3, udrundinaria amplissima N. ab E.
A. panicula terminali ampla patente, foliis ovato - lan-
ceolatis acumiuatis subtus glaucis, vaginis ore herbaceo -
barbatis.
In Brasilia. ^. SeJlow. Herb. Reg, Ber.
48a
Gramen speciosissimum. Culmus altns, crassitle pen**; |
nae cygneae, fistulosus, teres, laevis, inferne ramosiis; no- '
di hinc gibbi. Vagiuae glabrae, striatae; inferiores ramo-
rum sterilinm dehiscentes, compressiusculae ; culrai, florentis
praesertim, arctae, teretes, internodiis duplo breyiores, ore
truncato et setls fibrosis rigidis longis apice flexuosis plus
minus barbato. Ligula niilla. Folia rami sterilis ab imis
2 — 3 poll. longis 1 latis ad 3 poll. longa 2 lata crescen-
tia; florentis 6 — 7 pollices longa, 2Y2 fere ad basin lata,
cuneta exquisete lanceolato - acuminata , rigidula, plana, 15— ^1
17-nervia, basi rotundata aut obscure cuneiformi in petio-
lum brevissimum contracta, supra viridia laevia, snbtus glau-
cä et scabra. Panicula pedalis, ampla, ovata, patens.
Rhachis inter ramos semiteres , striata glabra. Rami al-
terni, augulati, 6 — 7 pollices longi, nodo inserti, usque ad
basin tripartiti, ramnlis distantibus, tri-bi-partitis, longius-
culis. Pedunculi bi-uni-flori, spiculis multo longiores,
superiores easdeni aequantes. Spiculae 5 — 6 lineas lon-
gae, lanceolatae, compressiusculae, fusco-griseae, glabrae.
Glumae lanceolatae, acutae, rigidulae; inferior spicula qua-
druplo, superior eadem duplo brevior, illa tri -haec 7-nervis.
Flosculi 4 — 5, imbricati, in rhachi fragili articulata gla-
bra sessiles , 3 lineas longi , oblongo - lanceolati ; inferiores
omnes hermaphroditi sessiles, supremus tabescens. Valvu-
iae aequales ; inferior (tum explanata) ovato - oblonga, co-
riaceo - membranacea , convexa, subcarinata, acutiuscula,
quinqnenervis , nervis tenuibus apicem versus scabris inferius
subevanescentibus ; superior oblonga, ob latera inflexa lan-
ceolata, obtusiuscula, binervis , dorso canaliculata, genitalia
amplectens, inferiori paulo tenerior. Lodiculae tres, aequa-
les , ovatae , acutae , ciliatae , brunneae , raembranaceae , oya-
rii longitudine. Stamina tria, filamentis gracilibus. Ova-
r i u m oblongum , compressum , apice in stjlum brevem atteu
481
nuatum et saepe recurvnm. Stigmata tria filiformia, pu-
bescenti - plumosa.
Adnot, Species haec a genuinis Arundinariis diifert
structura valviilae superioris ad Bambusearum formam acce-
dente, sed congruunt reiiqua magis cum Arundinariis.
4. utrundinaria maerostachya N, ab E. (Brasil.)
A. ramis fasciculatis subdichotomis, racemo terrainali
ramorum, spiculis longissimis duodecimfloris refractis, floscu-
lis distautibus lanceolato-subulatis, foliis anguste lanceolatis
basi rotundatis snpra scabris subtus vaginisque subtilissime
pubescentibus, stigmatibns binis.
In Brasilia. t>? Scllow. Herb. Reg. Berol.
Ranium vidi gracilem, liguosum, striatum , glabrum,
scabriusculum; e cujus nodis ramuli oriuntur 2 — 3, vagi-
nis paleaccis interstincti , parum tenuiores , iterum semel bis-
Te bifidi. Vaginae imbricatae, arctae, compressiusculae,
striatae , pubescenti - scabrae , ore rigide ciliatae ciliis fle-
xuosulis. Folia 2 — 2*/* poll. longa, 2 liueas lata, acu-
minata, basi rotuudata, plana, patentia, confertim striata,
viridia, supra et margine scabra, subtus minute scabrido-
pubescentia. Racemus termiualis ramorum, haud multum
exsertus, 5 — 6-stachyus. Rhachis semiteres, ad angulos
scabra. Pedicelli brevissimi. Spiculae solitariae, al-
ternac ; inferiores plerumque geminae in eodem pedicello , re-
fractae, longissimae, 4 — 5-pollicares! dissitiflorae. Glu-
mae diiae, appressae, membranaceae , valvulis multo brerio-
res, ovatae, mucronatae, scabrae; inferior minor tri-, supe-
rior 7-nervis. Rhachilla articulata, articulis alternatim
semiteretibus incurvis ad articulos solubilibus scabrinscnlis-
que 4 lineas longis. Flosculi, praeter iufimum qui quan-
doque inanis et univalvis, bivalves, disticho-alterni, herma-
482
phtoditi. Valvnla inferior 8 — 9 liii. longa, a basi siibnla-
to-atteuuata apice (angustissimo quidem, attamen) tnmcato,
1 — 9 uervis» laeyis, giabra, purpurasceuti - fusca, nervis
prominulis; sab anthesi recto fero angulo dehiscens, charta-
cea; superior 5 liueas longa, linearis, acuta, cum arcu ar»
ticuli sui incurva, membranacea , binervis, dorso concava et
acute bicariuata , lateribus iutrorsum conuiventibus enerviis.
Lodiculae tres, lanceolatae, acuminatae, ciliatae, basi con-
tractae , rufesceutes ; duae anteriores 1 ^jz lin. lougae ; po^
sterior brevior. Stamina tria; filamenta gracilia; aiir
therae oblougae, utriuque bifidae , luteae. Ovarium lau^ '
ceolatum, apice attenuatum ibidemque pubescenti - scabruin;
Stylus brevissimus; Stigmata duo, longa, plumoso-i
pilosa, pilis ramosis. Flosculi supremi saepe tabe-
scentes.
.^not, Habitus plantae, per se spectatae, omnino
Arundinariae , sed'spiculae alieuae, elongatae, valvula supe-
rior tenerior, Bambusarum ad instar binervis, tum Stigmata
duo tantum distinguunt a reliquis , et proprio Generi couden- "
do characteres suppeditant, Icviores eos quidem, uec forsan
omnino respuendos.
5. Arundinaria Wtghtiana N. ab E. (Ind. or.)
A. ramis dense fasciculatis basi foliosis, panicula termi-
nali Tirgata ramis fasciculatis axillis nodosis, foliis ovato -♦
lanceolatis in ambitu supero margineque scabris, spiculis
quadrifloris digynis.
Arundinaria Wightiana N. ab E. in Wight. et VFalher - Arnott.
Prodr. Fl. Penins. Ind. or. ined.
Bambusoides Wight. Herb.
Peninsula Indiae orieutalis. % Herb. Wight.
Differt a coniinibus inflorescentia vere paniculata , Or-
thocladae paniculae cousimili. Ramuli in fasciculo quam-
483
plurimi, ^/2 — 1 pedem loiigi, crassitie peunae passcriuae,
rig"itluli , teretes , scabri , ad paniculam usque , quae uuam di-
midiaiu partem occupat, vagiuati, vaginis inferioribus ple-
rumque foliorum casu aphyllis. Vagina e striatae, tubercu-
lis setigeris strigosae, ore truucatae et setigerae. Ligula
brevissima, trnucata, deuticulata ciliolataque. Folia 1^2 — 2
poll. longa, 4 — 4^/2 lin. versus basiu lata, acuminata, basi
rotundata, ad origiuem snbcuneata, sessilia, rigidula, viri-
dia, in ambitu margineqne scaberrima, subtus glaucescentia.
Paniculae rami terni vel gemini, summi solitarii, 3 — 1
poll. longi, erecti, inferne stricti, comprcssi, laeves, plerique
Tersus medium, pauci profundius divisi; ramuli longi, pauci-
flori. Nodus fuscus in angulo ramorum paniculae. Pedi-
celli imi-bi-flori; inferiores et terminales spiculis lono-iores
superiores spiculas subaequantes aut paulo breyiores. Spi-
culae 3y^ poll. longae, lineari - lanceolatae, fuscesceutes
scabrae, qnadriflorae. Rhachilla ad genicula incrassata.
Glumae 7-nerves; inferior ovato-lanceolata, superior ova-.-
ta, acutato-mucronata. Flosculi omnes fertiles. Val-
Tula inferior flosculorum glumae superiori simillinia; su-
perior generis , cnltriformis. A n t h e r a c luteae. L 0 d i c u -
lae ovatae, subserratae, basi subcartilagineae. Styli duo
breves, basi incrassata confluentes,
VI. NASTUS Juss.
Spieula multiflora, tcreti - comprcssa, inferne sterilis
flosculo terminal! solo fertili hei'mapbrodito. Flosculi obli-
que positi. Glumae duae, breves. Valvula flosculo-
rum inferior ncrvoso-costata, niucronata; superior flo-
sculi fertilis bicarinata, carinis validis approximatis , lateri-
bus snbmembranaceis. Lo dien lae ovatae, acutac, ciliatae.
Stamiua 6. Ovarium lanceolatum, compressum, in sty-
9rBd, 4s Heft. 31
4^
Imfl«r«scemtia imimhi -paicJü«, parra
fiig'^ rcMiK est:
1. 3"gif «# t>rt—if« G»d. Ä— f* En, I. p. 430.
^yaalwiii IL et ScL, «i Emk ^ ScHsKim-
Aimmt. JÄBfi ^aagmß drararter ^acaiiafis m prücell^,
•in liBsad« ahn^v« ai laäB limJi leztSs, ylii— Im»
yiiiti_ "sim »■»'■™* ^awif Jht est, sc4, xki üv^bckm cn Baai-
^iEA vmqtm^emtkak e^« oeaseas , f iw al Barrys Talrslaran
TD- CHUS^ÜEA. — Flmt%mim a «■■fr« SmA.
Reitierrim RaAS.
Spiemla« jgac^-ti— fn i ' »"(rariiB faaiiifaiat), i*-
•rlsm ae Aiae, ^aivife Attuarca et SBeres, ia alös adai-
?l««cal«rmm ral-ralae fcultana - Aaiaceae ;
et aagsilaA», iwfn ita-aaricalan*-,
sserns plemBiBe sex iiiiiai'i w f ■ ilifcan , ia a£
485
que sulculo discretis , nee nervis ralidioribus confirmatis , neque
in nervis carinalibiis eridentius setnlosis. Lodiculae tres;
duae anteriores oratae aut subrotundae, acutae aiit obtusae, nu-
dae aut ciliatae; posterior angustior, saepe acuminata,
Sexus uterque in eodem flosculo coujuuctus rariusve flosculi
diclines. Stamiua tria; filamenta filiformia, basi dila-
tata; antherae oblongae, utriuque bitidae, violaceae. Ova-
rium oblongum, compressum, apice attenuatum, glabrum;
Stigmata discreta, pluraulosa, pilis parce ramosis. Ca-
ryopsis angusta, apicc attenuata, compressa, libera.
Inflorescentia: panicula racemoso-composita, termi-
nalis ramorum aut ex uodis fasciculiformis, modo laxior ma-
gisque elongata, modo miuor, densior immo subeapitata. Spi-
cnlae pro stirpium magnitudine parvae. Gramina pleraque fru-
tlcosa, arborescentia aut, trunco debiliori nee per se staute,
inter frutices alte sublata; rarius simplicia, e radice perenni
culmos simplices aut ramosos gignentia.
^dnot, Genus , ne auimo in generibns distinguendis ni-
rais indulgcre Tidear, amplioribus fiuibus circumscripsi, etiamsi
auctoritas magna adesset, qua possem hoc in casu res meas
defendere. Levioris, sane, in bis argumenta esse invenies ea,
quae ex characteribus , multo graviora autera ea, quae ex ha-
bitu proficiscuntur.
His posterioribus ego quidem semper adhaesi, claucnluuqne
semper adhaerebo , characteres generi inservire debere ra-
tus, nee vero genus characteribus. Sed ab amico quodam
propter familiarum nimis profundara in genera analysin nuper
vituperatus , hoe exemplo , in contrariam sententiam a me con-
verso , ostendere studui , quam levissimis characteribus et alii,
iique merito celebrati viri, genera instruxere, dum diversitas
altioris quasi gradus atque virtutis subesse illis videretur; qua-
lem, cum in aliis generibns, ab aliis conditis, non statim ani-
31*
486 *
madtertissent, üdem forsitcaii de characteribug qiiaerere possent,
ad ipsorum senlcntiam quidem levibus, sed a primo illorum
conditore haud minori cum jnre in nsiim advocatis, imo vero
e Familiae coustructione naturali derivatis.
Distiuguamus igitur, intra Chusqueae generis fines, tot
Subgenera, quot, mea quidem sentcntia, et Genera jiidici
probari possent minus praeoccupato,
a. Platonia Kunth.
Lodicnlac subrotundae, obtusae. Valvula supe-
rior flosculi terminalis inferiori paulo brevior et ab eadem (an
omni statu?) circumdata. Panicula elongata, terminalis,
ramis brcvibus aequalibus racemifloris gracilibus. Culmus Sim-
plex. Folia angusta.
b. Chusquea Kunth.
Lodieulae ovatae, acutae, glabrae aut ciliatae. Glu-
m a e spicula breviores, acutae aut subulato - cuspidatae. Flo-
sculi termiualis valvulae aequales. Paniculae terminales,
racemoso-compositae, rigidulae, minores, in quibusdam bre-
ves, densissimae, capituliformes. Gramina ramosa, bambn-
soidea, pleraque micropbylla.
•f, Spiculae hermaphr oditae. Glumae acutae
aut apice subulatae. Flosculi terminalis yalvula supe-
riori subbicarinata.
{Chusqueae species pleracque.)
'f'i'. Spiculae monoicae. Glumae subaristatae. F 1 o-
sculi terminalis Talyula superior dorso obtusa, haud bi-
carinata.
iRetlbergia .Raddi.)
487
f. Dendragrostis nobis.
Lodiculae ovatae, aciitae, deuse barbatae. Glumae
minimae, squamif ormes. Floscnli terminalis her-
maphroditi valvula superior aeqnalis , dorso obtuse bicariuata.
Paniculae racemoso - compositae parvae, aut racerauli sim-
plices. Gramina bambusoidea, foliis purvis, rarius majoribus
in culmo debiliori.
Species Americanae, pleraeque Brasilienses.
b "J*. Chusqueae propriae.
1. CHUSQUEA Cumingii N. ab E.
Ch. foliis lauceolatis acuminatis basi lotundata sessilibus
eoncoloribus glabris margine serrulato - scabris , pauiculis cou~
tractis lanceolatis spiciformibus , spiculis obloiigo -lauceolatis
glabris , valvulis glumisque acutatis.
Prope Valparaiso Regui Chileusis. "^. 1831. H. Ciuning
etBridges, in Herbario Liudleyano.
Differt notis allatis evidentissime a Chusqueis Dombej/ana
et Quila Knnth. — Ramuli in fasciculo creberrimi , 2 — 3
pollices longi , ad pauiculas usque foliosi. F o 1 i a 1 "/4 poll.
longa, basi l^/a — 2 lin. lata, lauceolato - acuminata, stria-
ta, rigida, viridia. Panicula 1 — 1 V2 poH. longa, e ra-
mulis brevissimis, ad basiu usque fascicnlatim partitis, partiali-
bus bi-trifloris, contiguis, Spiculac imbricatae, vix 3 liu,
longae, vix unam lineam latae, utrinque acutae. Glumae
spicula triplo breviores, uniuerves; inferior ovato-lanceolata
acuminata; superior magis ovata minusque acuta. Valvulae
flosculorum sterilium ovato - lanceolatae , raucronato *
acutae, nervis 3 tenuibus praeditae, statu arutem sicco plicata«
et ad speciem 5— '7-nerves, pallide virides , in medio violaceo
colore fucatae. Fertilis flosculi valvula inferior
488
sterilium valvulae siinilis et major, septemuerris , rarlus riola-
ceo-tiucta; superior ejusdem lougitudinis et latitudiuiSj dor-
so obtusa, biuervis, apice bidentata, magis minusve violacea.
Lodiculae 3, ciliatae, membranaceae ; duae anteriores ova-
les, nonnihil obliquae, obtusae; posterior lanceolata, acuta,
ejusdem fere altitudiuis. Stamina 3, antheris luteis.
Oyarium lanceolatum, glabrum.
2. ? CHÜSQUEA heteroyhijlla N. ab E.
? Ch. foliis lauceoiato - linearibus aeutissimis sessilibus
supra scabris subtus glaucis glabris , inferioribus ramulorum
propullulautium ovato-acurainatis imbricatis, ramulis e nodis
dense fasciculätis patulis, culmo tetragono pubesceuti-scabro
iufrä nodos tomentosulo, iufloresceutia ....
In Brasilia. %. Sellow. Vidi iu Herb. Reg. Ber. absquc
Acribus.
A CJiusquea pinifolia difiert: culmo obtuse tetragono,
scabro et iufra nodos hirto-tomeutoso tomeuto fuscescente, ra-
mulis multo confertioribus patulis, primum clavatis foliisque
e lanceolato - subulatis parvis remotiusculis , in imbricata
oratp - acuminata 6 — 7 lin. longa, duas liueas lata transeuuti-
bus, obtectis, quae deuique, ultra cresceute ramo, folia se-
quHutur paulo magis distantia, erecto -pateutia, 8-^11 lin.
longa, 1 — 5/4 lin. lata, lineari - lanceolata , setaceo - acumi-
nata, supra margineque scabra, subtus glauca et glabra, mox
couToluta, diutius persisteutia. Vaginae arctae, distichae,
striatae, scabrae et circa os nonnihil puberulae. Vaginae ra-
morum fasciculo oppositae e basi dilatata lauceolatae, attenua-
tac, complicatae, membranaceae, albidae, subscariosae , ner-
vosae, scaberrimae, longitudine interne diorum.
Adnot» AUi speciei praecedeutis varietas aut Status qui-
dem?
489
3. ? CHUSQÜEA leptophylla N. ab E.
Ch. foliis liiiearibus elongatis acumiuatis basi inaequila-
tero-cuueatis margineque supero clliatis scabris quiuquenervi-
bus glaucis, lamiilis c iiodis deuse fascicnlatis gracilibus patu-
lis iuferne iiodoso - geiiiciilatis , iuüoresceiitia ....
lu Brasilia. %. Sellow. Vidi iu Herb. Reg. Beroliu. abs-
que floribus.
Culmiis crassitle peimae cygueae, circa nodos biauuiila-
tos compressiusculus et scrobiculato - pimctatus , hinc iude sili-
ceo-iucrustatus et scaber. Vaginae primordiales, ramorum
fasciciilis oppositae, scariosae, striatae, scabrae, lougae.
Ramiili multienodo, filiformes, 6 — 8poll. longi, ad nodos
duos inferiores distautesque infracti raginaque microphylla basi
subgloboso-inflata striolata instructi , superius densius foliosi,
vaginis distiche imbricatis compressiusculis glabris striatis
ore bilobis ciliolatisque folio brevioribus. L i g u 1 a niilla. F o -
lia ab 1^/2 — 5 poll. ascendendo crescentia, 1*/* — 1^/2 lineas
lata, liuearia, iu acumen setaceum atteuuata, plana, glauca,
membranacea et laxa, snpra striata, subtus praeter costamma-
gis eminentem nervis ex utroque latere biuis praedita, ad ner-
vös scabriuscula, margiue serrulato-scabra, basi cuueata in-
aequalia, latere seil, superiori augusto recto setulisqne ciliato,
inferiori latiori magisque cnrvo, margine nudo.
b ff. Retthergia Raddi.
4. CHUSQÜEA (R.) capitata N. ab E.
Ch. foliis lanceolatis basi rotundato - ciineatis striatis mar-
gine scabris glauccsccntibus , racemis terminalibns densissimis
capituliformibus , spicnlis hermaphroditis.
In Brasilia, %. Sellow, In Herb. Reg. Ber.
490
Spiculae iu parvis fascicuHs ad axin communem dense
et subsecundo-dispositac, imbricatae', capitnla termiualia ra-
morum magnitudlne cerasi conficinnt, tres lineas loiigae,
1 Ya — 1 V* ^^"' ^^^^^ » Palli^'^e , valviilis pubescenti - hirtulis,
sterilium inferior! magis acuminata. — Ligula brevis, ro-
tundata. Folia 3*/2 — 4^2 poH. longa, 6 lin. lata, acu-
minata, 1
c. Dendragrostis nob.
5. CHÜSQUEA (Dendr.) pimfolia N. ab E.
Ch. foliis liuearl - snbiilatis glabris sessilibus ramisque
semiverticillatis confertissimis contractis , racemulis termiuali-
bus ranmlorum parvis densis subsecundis (compositis) oblongis,
glumis miuimis sqnamiformibns , siiperiori retusa.
? Arnndinaria pinifolia N. ab E. in; Hart. Fl. Bras. II. p. 553.
n. 2.
Patria : Brasilia. Ramulos flore carentem , retnlit ex iti-
nere cl. Martins, fertilem servat Herb. Reg. Ber. in anthesi. ^
Descriptioni 1. c. exbibltae, adde ad calcem: Racemi in
ramulorum apice parvi , ^/2 — Y* P*^^'* ^'^"S^j basi vaginis fo-
lioriim superiorum vaginati , inferne compositi, apice simplices,
spiciformes , oblongi, subsecnndi, ramos majores veluti in ra-
cemnm decompositum foliosmn elougatuni transformaut.
Rbachis communis scabriuscula, subtrigoua. Ramuli vix
2 — 3 lin. longi, 4 — 5-flori, quorumloco a medio fere pedi-
celli simplices. Pedicclli trlgoni, scabri, vix lineam lon-
gi. Spiculae 2 lineas longae, lauceolatae, snb anthesi ob-
longae, obtnsae. Glumae duae, minimae, alternae, snbe-
uerves; inferior trigona , acuta; superior subquadrata, emargi-
nata aut retusa. Flosculi duo neutri univalves ; valvula
ovata acuta convexa triuervi uonuiliil scabriuscula llosculo fer-
tili duplo breviori, inferior! adbuc paulo miuori. Flosculi
491
fertills valynlae aequales; inferior paulo latior, ova-
to-oblonga, mucronato-acuta, septemnervis, iiervis apicem ver-
sus costifonnibus , margiue scabra; superior paulo augu-
stior, obtuse cjmbiformis , acutiuscula apice bideutulo , aetate
obtiisior, quadrinervis, dorso obsolete canaliculata. L o di-
en lae tres , aequales, oratae, acntae, apice ciliatae. Sta-
mina trla, flosculum aequantia; filamenta brevia, filifor-
mia; antherae magnae, oblongae , utrinqne bifidae, Inteae.
Ovariura lanceolatum, in stylum simplicem atteuuatum (!);
Stigmata duo, plumosa, alba.
6. CHUSQUEA (Dendr,) aneljjthra N. ab E.
Ch. foliis lanceolatis acuminatis subcordatis brevissime pe-
tiolatis supra seabris , paniculae ramis refractis composite race-
mosis densifloris spiciformibus , glumis obsoletis ad apicem ge-
niculi bilobum redactis.
In Brasilia. "^. Sellow. Herb. Reg. Ber.
Culmus teres (an sarmentosus?), glaber, farctus et
liguosus. Rami e nodis crassis fasciculati, lougi, basi squa-
mati, snperius dense foliosi, compressi, nodis margine acuto
elevato cinctis. Folia disticha, conferta. Vaginae imbri-
catae, pubescenti- scabrae, truncatae, inaeqnaliter biauritae,
arctac. Folia 3 poll. longa, 8^/2 — 3 '/4 üd. lata , stricte
patentia, plana, glauca; snprema infra panicnlam brevissima;
in vaginis longis dehiscentibus magis membranaceis. Pani-
cula 5 — 6 poll. longa, pyramidalis, acuminata. Rhacliis
semiteres et rami augulati pubescenti - scabra. Rami subse-
cnndi, refracti, prope a basi densiflori, lauceolati; ramuli
brevissimi, cum spiculis appressi, racemoso-pauciflori. Pe-
dicelli uuiflori, brevissimi, scabri, callo apicis a glumis ob-
tuse bilobo. Spiculae 3 lin. lougae, lanceolato - acumiua-
492
tae, pallidae, glabrae, ad nervös obsciire scabridae. Glu-
mae exiguae , subrotimdae, obtusae, enerves, squamiformes ;
inferior minor. V.alvulae steriles, glumas mentieutes,
duae, flosculo ^/3 breriores, oblonge - lanceolatae , acutae,
"chartaceo - membranaceae ; inferior 3-nervis, paulo minor, su-
perior quinquenervis. Flosculi valvnlae aequilongae,
^lumis conformes at paulo majores ; inferior convexa , quin-
quenervis, acuta; superior anguste carinata, binervis, apice
bidentata, latere inflexa. Lodiculae 3, obovato-cuneifor-
mes, acutae, longe ciliatae et penicillato-barbatae, membra-
naceae, albae. Stamina tria, filamentis fere capillaribus, ■
0 V a r i u m oblonge - lanceolatum, compressum, glabrum,
Styli duo, ad basin usque discreti , breves; Stigmata lon-
ga, longe plumuloso - ciliata.
7. CHUSQUEA (Detidr,) tenella N. ab E.
Ch. foliis oblongo - lanceolatis acuminatis basi oblique-
subcuneatis brevipetiolatis glaucis subtus scabris, paniculis
p nodis culmi fasciculatis fasciculifloris refractis , ligula elon-
gata oppositifolia convoluta, glumis brevissimis obtusis.
In Brasilia. '2/.. Lhotzky. Herb. Reg. Ber.
Quod ad spiculas omnino Chusqueis congener, sed habitu
maxime alieno.
Culmus gracilis, teres, laevis, glaber, internodiis lon-
gis, nodis tumidis biannulatis. Vaginae internodiis brevio-
res, arctac, couvolutae, striatae, glabrae, apicem versus ca-
rinatae, fusco punetatae, alteroque marglne cum ore den se ci-
liatae et barbatae. Ligula oblongo - lauceolata, obtusa
apiceve emarginata, chartacea, fuscescens, oblique culmo cir-
cumvoluta ideoque oppositifolia, carinula, oblique ab altera pe-
tioli margiue adscendente, inacquilatero - divisa. F 0 1 i a 4—5
493
poUices louga, 1 — V/^ poll. prope basin lata, iu acumeu sub-
tile attenuata, basi pbtusa latereque iuferiori latiori lenius ar-
cuato, plana, chartacea, glauca, subtns et margine scabra,
subtus ad costam basin versus strigoso-hirta, lineata, nervis-
que altero latere 5, altero 4 (cum costa igitur 10), notata. P e-
tiolus brevis, canaliculatus, rigidulus, glaber; subtus in
aliis strigiloso-hirtus. Racemi, 1 pollicem lougi, 6 — 8 ad
basin raginarum ex articulo fasciculatim emergentes , basi nodo
communi conjuucti, recurri, simplices, pauciflori, foliis pri-
nium interstincti , quibus deinceps delapsis, rami in racemos
compositos nudos vagiuis trnncatis interceptos fasciculifloros
transiisse videntur. Vaginae ad basin pedunculi communis gla-
bri aphyllae, obtusae, scariosae, scabrae. Pedicelli bre-
ves, scabri, in uostris plerique solitarii. Spiculae 4 lineas
longae, oblonge -lanceolatae, obtusiusculae, compressae, pur-
pureae, sive e purpura alboque variae. Glumae duae spi-
cula multo breviores, subrotundae , obtusissimae, scabrae,
pallidae , subenerves ; inferior minor. Valvulae steriles
duae, ovatae, acutiusculae, scabrae, apicem versus ciliatae,
obsolete 5-nerves; altera flosculo fertili plus duplo , altera eo-
dem subduplo brevior. Flosculus fertilis terminalis , ob-
longus, scaber; valvulis duabus aequalibus et subconformi-
bus; iuferiori subulato -acuta septem-8- nervi, superiori sex-
nervi , nervis duobus mediis alioque obsoletissimo utrinque in-
terjecto. Lodiculae tres, ovatae, acutae; apicem versus
longo barbatae. Stamiuk tria. Ovarium lauceolatum, *
acuminatum, glabrum; styli duo, lougi, capillares, semi-
plumosi pilis ramosis, albi.
V a r i a t spicula praeter valvulas steriles b i f 1 o -
ra, flosculis duobus couformibus bivalvibus fertilibus prae-
ditis.
494
VIII. MEROSTACHYS Spr.
Flor. Bras, 7. c. p, 527. sqq.
1, 3Ier o stach j/ s spinosa 1. c.
2. Mc r Ostac h j/ s ternata 1. c.
SERIES III. Teruariac.
IX. STREPTOCHAETA Schrad.
Flor., Br^ U c, p, 536.
■j
1. Streptochaeta spicata Schrad. 1. c. -i
Einige neue Flechtenarten,
beschrieben
von
C. G. Nees i', Esenbeck und v, Flototv,
in einer Sammlung, meist Chilesischer Kryptogamen . welche
ich durch Herrn Professor Pöppig erhielt, befanden sieh auch
einige Flechten. Ich untersuchte sie mit meinem verehrten
Freunde, dem Herrn Major v. Flotow, und mehrere derselben
erschienen nns nicht nur als neue noch unbeschriebene Arten,
sondern wir fanden nns auch durch zwei derselben veranlasst,
eine neue Flechtengattung, Nenropogon, zu begründen, um
nnsre neuen Arten mit der Anordnung der Flechten , welche der
Herr Geh. Rath Link im dritten Bande seines Handbuchs auf-
gestellt hat, in Uebereinstimmung zu bringen. Die Betrach-
tungen, zu welchen diese Gattungsbestimmung noch weiter Ver-
anlassung gab, wurden durch Herrn v. Flotow in einer Anmer-
kung eingeschaltet. Nur dieses will ich noch bemerken. Bei
einer combinatorischen Betrachtungsweise, wie die ist, welche
der LinJc' sehen Anordnung der Flechten fast durcbgängig zum
Grunde liegt , und die auch unstreitig überall, wo sich die Sum-
me der Elemente noch überschauen lässt, als die wissenschaft-
liche auch die vorzüglichste ist, erscheinen oft in der Reihe der
bekannten Formen Lücken, — mögliche Combiuationen fehlen,
496
mau weiss nicht, ob wirklich in der Natur, oder nnr scheinbar,
durch ünvoll ständigkeit unsrer Sammlungen. Gewöhnlich zeigt
sich aber in der Folge dieses Letztere als der eigentliche Grund,
und eine neue Entdeckung, welche gerade in die durch eine wis-
senschaftliche Methode angedeutete Lücke passt , gewinnt da-
durch für uns einen doppelten Reiz,
Von dieser Art nun ist die Gattung Neuropogon, welche die
Lücke zwischen Usnea und Brjopogon ergänzt, und zwar nicht
etwa bloss ausgleichend, eine Gattung mit der andern zur Ein-
heit verschmelzend , sondern mit eigenthümlicher Umgränznug
sich zwischen beiden behauptend.
Deshalb schien uns diese Gattung mit ihren beiden Arten
nicht uninteressant, und da wir von Herrn Professor Pöppii;
wissen, dass dieser Theil seiner Kyptogamensammlung nicht
mit zu denjenigen Stücken gehöre, welche Herr Professor
Kunze zu bearbeiten Willens ist , man also von einer anderen
Seite keiner näheren und besseren Bestimmung dieser Flechten
zunächst entgegensehen kann, so trugen wir kein Bedenken,
unsere Betrachtungen über dieselben, so wie über die beiden
andern, die wir noch hinzufügten, laut werden zu lassen.
Nees V. Esenbeck.
NEUROPOGON Nees et Flotow.
Thallus ramosus ; cortex exterior tennissimus indistinctus ;
cortex interior crassus e contextu fibroso extrorsumque denso
opaco introrsum laxo lacunoso. Lignum (axis tenaciter Cor-
nea) e contextu subtiliter fibroso longitudinaliter striato, Apo-
thecium patelliforme , ab initio connivens , infra cortice tectum
eoque marginatum , supra Strato thecigero colorato.
(Familia Usneaceae Link Handb. IH. 163.)
497
1. NEUROPOGON Pöpptgü N. et Fw.
N. thallo flaccido pendulo lacnnoso artlculato ramosissuno
ocliroleuco , ramnlis implexis filiformi - attenuatls ; apotheciig
subpodicellatis concavis disco fusco - castaneo. — Pöppig crypf.
u. 14. In Chile legit Pöppig 1828.
Thallus dichotome ramosissimns , trunco primario crasso
lacnnoso -ruguloso inferne simplici, ramis ad axillas compres-
sis dilatatisve, ramnlis nonuullis apice nigricantibns, Apothe-
cia in trnnco et ramis primariis lateralia, approximata; excipn-
Inm thallodes pcdlccllo brevissimo crasso fultnm, 2"' latum,
concavum, demnm lacero - lobatum ; discns nitidnlns.
Axis per microscopinm compositum visns pellncidns est,
< probabiliter ob fibras hnmorem neqne aerem vehentes ; Stratum
medulläre autem sub microscopio obscurum et in ambitn qui-
dem luci omnino impervium, fibris densissime implexis, qnae
denique axin versus in contextnm laxissimnm transennt. Stra-
tum corticale opacum est adeo , ut in sectione transversali diffi-
cile percipiatur, quae pars in JJsnca uon minus ac fasciculus
centralis pellucida iuvenitur. Axis autem quam in üsnea graci-
lior, statu sicco ut in illa durescens et fere corneus.
In der Dicke des unterhalb einfachen Hanptstammes , und
in der vieLästigen dichotomischen Verzweigung der in haardünne
Enden auslaufenden Acste ähnelt diese Art dem Bryopogou sar-
mentosns Link, in der grubig runzlichen Oberfläche, und deren
, lebhafteren Farbe, wie in der Gliederung des Hauptstammes,
) der Evernia divaricata.
2. NEUROPOGON antennarius N. et Fw.
N. thallo stricto erecto polito teretiusculo ramoso-fastigia-
to ochroleuco, ramis setaceis nigricantibns pallide-aunulatis,
498
apotheclis podicellatis concavis, disco castaueo - nigro iiitido,
margine 1. subtus ciliato-doryphorove.
Usnea melanoxantha Poeppig crypt. n. 46.
Patria: Audes Antucenses, Chile. 1829, Poeppig.
Anmerhung %u Neuropogon antennarius.
Diese Art zeigt einerseits eine Verwandtschaft mit Usnea
sowohl durch das Vorhandensein der Wimper am Rande wie an
der Unterseite des Excipulums und die Verlängerung einzelner
derselben in Sprossen, als durch die sehnenartige Achse , hat
selbst eine innere minder durchsichtige Rindenschicht mit Usnea
gemein, — andrerseits schliesst sie sich vermöge der gefärbten
Fruchtscheibe an Bryopogon. (Ob die Schlauchschicht auf der
innern oder äussern Rindenschicht aufliege oder ans der Faser-
zellenschicht entspringe, möchte doch noch untersucht werden.
Bei Usnea und Evernia soll sie auf der Faserzellenschicht lie-
gen; bei Bryopogon, den Fries unter Evernia begreift, mithin
auch; wahrscheinlich eben so bei Neuropogon.)
Sie beweist, dass Neuropogon und Bryopogon in naher Be-
ziehung zu Usnea stehen , und zur Familie der Usneaceen ge-
hören müssen. Man vermisst bei dieser Familie jede Andeu-
tung an einen blattartigen Thallus , der schon bei Evernia auf-
tritt. ( Ich erinnere hier an eine Form der Evernia furfuracea
platyphyllina von Schindeldächern der Brotbaude , woraus her-
vorgeht, dass die Familie der Evernieen mittelst dieser und
ähnlicher platyphyllinischer Formen zu den Parmeliaceen hin-
absteigt, während sie in Evernia divaricata , die an Neuropo-
gon Poeppigii erinnert, oder in Ramalina calycaris var. thrausta,
einem täuschend ähnlichen Gebilde von Bryopogon jubatus, zu
den Usneaceen hinaufstrebt.
499
Allgemeine Bemerkungen zu den Usncaceen und
Evernieen,
Die Usneaceen haben an Bryopogon und Nenropogon eineu
passenden Zuwachs erhalten, Cornicularia und Coelocaulon
dagegen stehen übel daneben. Selbst bei Roccella bin ich noch
nngewiss,' ob sie nicht besser zu den Evernieeu gebracht wür-
de , denn Roccella fuciformis hat einen thallus compressus wie
Ramalina , Roccella tinctoria hingegen ist stielrund wie Bryo-
pogon ochroleucus. Indess möchte Roccella noch eher als üs-
neacea gelten; man könnte sagen, sie steige mittelst R. fuci-
formis zu den Evernieeu herab. Aber Cornicularia und Coelo-
caulon sind schlimme Genossen für Usnea. Sie werden sogar
specifisch angefochten. Schärer und Wallroth nämlich bringen
Cornicularia tristis, die einzige Link'sche Species, zu Liehen
fahluuensis. Nach Fries ist Cornicularia tristis eine Cetraria.
Sehärer in seinem neuesten Hefte des Spicilegii Lieh, helvet. stellt
den Lichenologen anhclm, ob sie Liehen fahluuensis. Lieh.
stygius. Lieh, tristis. Lieh, lanatus als 4 oder als eme Species
betrachten wollen, er führt sie auf beiderleiweise auf, getrennt
und zusammengezogen, und bringt sie alle 4, man möchte sa-
gen billigerweise, in eine Gattung nach Cetraria. Als eine
Species nennt er sie Cetraria fahluuensis. — Was ist da zu
machen? Dieser Fall ist so übel, dass er die Usneaceen an-
tastet, wenn man Cornicularia tristis und lanata (Bryopogon la-
natus? Parmelia stygia var. lanata!! Meyer Entw. d. Flech-
ten c. icon.!) dazu nehmen will, und selbst an Cetraria
rüttelt.
Eben, so arg steht es mit Coelocaulon. Fries und Schärer
haben es auch bei Cetraria. Wallroth vereinigte es gar speci-
fisch mit Cetraria islandica. Am schlimmsten ist, dass der
Gattungscharacter bei der einen Species , Coelocaulon aculea-
tum, nicht Stich hält, sondern bei C. aculeatum /?, mnricelluui
örBd, 4s Heft. 32
500
Fw. D. L. 9 B. die Stiele nicht hohl sondern solid sind. Ein
Answeg bliebe, wenn erwiesen werden könnte, dass C. mnri-
cellnm andrer Abkunft sei, vielleicht von Cetraria odontella Fr.
abstamme. Doch das ist nnr eine Hypothese. Bringt man da-
gegen Coelocaulon nnd Cornienlaria zn Cetraria, so giebt man
zn, die Evernieen treten oft in dendrostelischen Formen auf,
und man könnte fragen: warum hat man denn Brjopogon von
Everuia getrennt? wie im andern Fall, wenn Coelocanlon bei-
behalten wird, die Frage gestellt werden könnte: warum macht
man nicht ans Parmelia physodes , die innen hohl ist, auch ein
eignes Genus?
Eine andre Ausflucht läge noch darin, wenn man sagte:
alles was erwiesen specifisch zusammenhängt , wolle man bei-
sammen lassen. Meyer hat bewiesen , die Cornicularia lanata
stamme von Parmelia stygia ab; gut, — so lassen wir sie bei
dieser, und bemerken nur bei Bryopogon, dass Parmelia stj^-
gia jener Gattung ähnliche deudrostelische Formen bilde, die
man dort aufsuchen müsse. Aber es ist noch nnerwiesen,
dass Coelocanlon acnleatum von Cetraria islandica stamme; es
haben sich noch gewichtige Stimmen, wie die der bewährt^ii
Lichenologen Fries und Schärer dagegen aufgelehnt; es sei
also erlaubt sie zu trennen, und, weil sie einen dendrosteli-
Si'hen Habitus hat , zu den Usneaceen zu bringen.
: j:iiy;fi?';iiV:' • .
Endlich könnte ein dritter We^ eingeschlagen und gefragt
werden: ob man deun überhaupt nicht au einer Gattnu^ fiir '
Coelocanlon aculeatiim und Cornicularia tristis genug habe, der
mau den Namen Cornicularia Ach. lassen könnte. Die Unter-
schiede sind im Grunde auch nur sehr götiiig. Wenn der zwi-/
sehen den hohlen und soliden Stielen wegfällt, und wie billig
wegfallen mnss, so bleibt nnr das Vörhandeniirein oder dei*
Mangel eines Lanbrandes nbrig, der im vorliegenden Falhf -
aueh nur ikAustlich herbei2:e!iolt ist; Denn man liann X&ti
501
C. tristis. nicht geradezu, sageu , der Lanbrand fehle dea Früch-
ten ganz, wie er bei Stereocaulon z. B. fehlt, sondern nur, er
habe sich zurückgezogen. Die Apothecien der C. tristis sind
ja auf der Unterseite mit Rinde und Mark überzogen, — wie
auch Link in der Diagnose augiebt, also haben sie ein Excipu-
lum, wenn auch nur ein kleines. Davon findet bei Stereocau-
lon sich nichts; hier ist das wahre excipnlnm proprium, —
non thallodes.
RAMALINA striaUtla N. et Fw.
R. thallo caespititio cartilagineo rigido longitndinaliter
costato ocTiroleuco, apolheciis subsessilibus ineurvo - margi-
natis suhtiis stellatim sulcatis vel striatis»
Pöppig crypt. n, 40. Patria?
Die strahlig gestellten Streifen auf der Unterseite des Ex^
cipulums erstrecken sich bis zum Rande hinauf, der dadurch
etwas gekerbt erscheint , und zeichnen diese Art ror allen an-
dern aus.
Aus einem dicken schildförmigen Wurzelkbrper entsprin-
gen zahlreiche Lacinien von ungleicher Länge; diese sind li-
nienförmig fast unzertheilt, bald stumpf, bald zugespitzt. Die
Früchte kommen iu Menge am Räude und auf der Oberfläche
hervor ; sie erhalten eine Art sehr kurzen Stiels durch die Er-
hebung des Thallus , welcher auf der Unterseite desselben eine
Grube entspricht. Die Scheibe ist flach, weisslich bereift , et-
was bleich -rothbräuulich schimmernd, der Rand sanft erhoben
und etwas eiugekrümmt, dem Thallus gleichfarbig, zuweilen
durch einzelne einspringende Buchten gelappt.
PARMELIA sulphurata N. et Fw.
P. thallo foliaceo-imbricato membranaceo submonopbyllo
flavo - glaucescente subfus atcrrimo subtil iter reticulato inter-
32 *
502
rupte deiiseque Ebrilloso, Strato fihroso sti/pÄwreo lobis ro^
timdatis ciliatisj apotheciis disco rufo, margine incurvo.
Poppig crypt. n. 11. Patria Cuba 1823.
Sie ähnelt der P. perlata, ist aber durch die gelbe Mark-
schicht auffallend unterschieden. Das Durchschimmern dersel-
ben giebt auch dem grauen Thallus einen gelblichen Anstrich!
Die Oberfläche ist glanzlos und wird stellenweise rauh durcH
hervorspriessende Körnchen ( chnaumatische Ausbrüche Wall-
roth), welche auch den Rand der alten Apothecien einneh-
men , und hier und da in schwefelgelbes Pulver zerfallen. Die
Lacinieu sind buchtig eingeschnitten, an den Rändern etwas
wellig; da wo diese aufsteigen, bricht zuweilen die gelbe Mark-
schicht hervor, welches auch am Rande der älteren Apothecien
der Fall ist. Die Apothecien sind fast gestielt, 1 — 3'" breit,
in der Jugend krugförmig, im Alter verflacht, und am eingeboge-
nen Rande eingerissen. Die Farbe der Scheibe ist ein angeneh-
mes Rothbraun , fast wie die des Rothstifts. '
NOVAE LACIDIS SPECIES
IGONIBUS ILLÜSTRATAE
AUCTORE
ABELBERTO DE CHAMISSO *),
(Acced. Tabb. V. et VI.)
^Teuus LACIS ut nimc receptum, tres amplectltnr formas
habitu, flore, genitalibjis satis dislinctas; subgenera, quae,
iiicrescente specierum uumero , facile geuera unucupari queant.
§. 1. MOURERA Aubl.
JFloribus polyandris,
Species.
1. Mourera fluviatilis Aubl. 1. p. 182. t. 233. Species
auctoritate Anbletii recepta; \\i recognoscatur optaudum.
*) Manuscriptnm, ante aliquot menses ab araico receptuui, retardata
Linnaeae editioue non ita pridem praelo mandatum, public! juri.?
f acere maluimus , quam aegroto auctori veddei*e , ut cum uuperri-
me edita: Geueris Lacis revisione, a cel. Bougardio scripta CM6in,
de TAcad. imper. des sciences de St. PetersbourgVIme Serie Scien-
ces naturelles Tome I, Ire livr. C1834.) p. 69. c. tabb. 6.) compara-
ret, quum novae ab hoc ipso propositae species, omnes Brasilien-
ses a Riedelio lectae, neutiquam uovas nostri auctoris species tan-
gant, dispositionera tantum specierum et subgeuera aucto formarnm
variarum numero turbare forsitan posseut , quod levioris certo mo-
menti. Kditor.
504 —
Haec eadem, mutato nomine, Lacis a Schrebero dicta est, quod
uomen, jnre antiquitatis aspernato . praevaluit; uec nunc revo-
'. . . ...
caretnr injuria nisi detrimeuto scientiae jani satis novissimis et
antiquioribns syuouymis obumbratae.
§. 2. MARATHRUM H. B.
Florihus suhoctandris,
Spectes,
2. MARATHRUM foeniculaceum H. B. plant, aeqnin.
1. p. 40. t. 11. HBK. 1. p. 197. ed. min. 246. — Lacis foe-
niculacca Reliq. Haenk. 1. p. 90. (Habemus specimina.)
3. MARATHRV3I Schicdeanmii N. Lacis foeni-
culacea plant, mexic. Schiede et Deppe n. 965. Liuuaea 6.
p. 42. exclusis synonymis. — Descriptio dabitnr. Icou. t* VI.'
§. 3. NEOLACIS.
Floribus diandris» Staminilms fertilihus duobus unilate-
ralibuSy stylis in idem latus deßexis,
Species»
4. LACIS fucoides Mart. Nov. Gen. et Sp. 1. p. 5. t. 2.
5. LACIS disticha N. Liimaea 8. p. 653. — Icou.
t. V.
Maxime Neoiacis ad Podostemum appropinquat , cui,
c Richardio, unicum stamen, filamento bifido , antlieris dua-
bns. Podostemum ruppioides HBK. Herb. Willd. n, 17145.
oT) flores non visos quo ad geuus recognosccndum.
LACIS (MARATHRUM) Schiedcana N.
acaulis , rhizomate carnoso crasso rcpente ; foliis alternis laci-
niato - quadripinnatis planis c latiori basi lanceolatis , pinnis
pinnulis linearibusque laciimlis alternis, floribus axiilaribus?
solitariis louge peduuculatis.
506
Rio de Actopan propeActopan, Rio deTioselo prope laHa-
cieuda de la Laguna, Mexico. Schiede.
Quam Himiboldtiaua species omuibus partilms minor. Fo-
lium üliciiium potlus quam foeniculaceum , fronde teuuioris Hy~
menophylli teuuius sectiim, folio ^cJiilleae niyriophyllae
aequiparaudum, at piiinis lougloribus majoribusque magis dila-
j, ^talum miüusque elongatum. Maxime evolutum cum petiolari
parte quam lamiua breviori subsemipedale, piuuis utrinsecus
duodenis pluribusquc patulis , superioribus confertis, inferiori-
bus paulo remotioribus laxioribusque, maximis pollicaribus,
quatuor lineas latis. Peduuculus pollice lato utplurimum bre-
vior, vaginam spathaceam, equaerumpit, dimidio circiter su-
peraus. Capsula oblougo-ellipsoidea; matura lineam circiter
longa; staminum fertilium circiter octo lilaraenta quam ipsa est
breviora, plaua, liuearia; sterilium rudimenta, s. e Kunthio
pliylla calycis, cum iisdem alternantia augustiora et acutiora
quam in Marathro foeniculaceo ^ subsquamacea, subfiliformia,
exteriori certe verticillo pertiuentia, at minus manifeste quam
in illo. Antherae oblongae , basi sagittatae ; uuica superstes
Terticem capsulae haud attingens. Capsula stigmatibus persi-
stentibus erectis oruata.
POST SCRIPTUM. PODOSTEMON ceratophyllum
ad saxa fluvii Irenchbrodriver Caroliuae borealis lectum nuper-
rime misit Beyrich. Non magis certe a Neolacide recedit Po-
dostemon quam Neolaeis a Marathro^
T h y r s o p t e r i s ,
eine neue F a r r n g a 1 1 u n g.
jius einem Schreiben vom Herrn Prof. G. Kunze in
Leipzig an den Herausgeber.
Leipzig, den 27. Decbr. 1834.
'a, wie Sie wissen, rerehrtesler Freund , die Farrn
zu meinem Lieblingsfamilieu gehören : so habe ich die Herba-
rien , welche ich auf meiner diessjährigen Reise zu sehen Gele-
genheit fand, auch rorzüglich in Hinsicht auf diese Gewcächse
nntersucht. Besonders auffallend war mir ein, zuerst in der
De Caudolle'schen und später in der De Lessert'schen Samm-
lung, beobachteter Farrn aus den reichhaltigen und interessan-
ten Sendungen des unglücklichen Bertcro Ton der Insel Juan
Fernandez, der eine ausgezeichnete neue Gattung bildet. Mit'
seiner hinreichend bekannten Liberalität gestattete mir Hr. Pro-
fessor De Candolle von allen Ineditis dieser Familie Beschrei-
bnngcn zu entwerfen , so wie ich mich einer gleichen Gunst
auch von Seiten des Herrn Baron De Lessert, in dessen Hän-
den sich der Nachlass Bertero's befindet, zu erfreuen hatte.
Das Gewächs gehört zu der Abtheilung der Cyatheaceen
und wiederholt merkwürdiger Weise in dieser Reihe den Habi-
tus der Osmunden oder der Aucimien in dem Grade, dass Ber-
tero nicht ab^eneii^t war, es der letztem Gattung beizujyeselien.
507
4eh bßlegtc die Pflanze iu deu erwähnten Herbarien mit dem TSar
smen Thyrsopteris elegans und entwarf fiir die Gattung folgende
Kennzeichen:
THYRSOPTERIS.
(Filices. Cyatheaceac.)
Soriglobosi, receptaculo breviter pedicellato inserti. In-
dusia spuria (e frondis partitionibus contractis forniata), ab
initio subglobosa, sensim vcrtice aperto poculiformia, iuser-
,tione laterali obliqua.
Thyrsopteris elegans Kze. Herb, DC. De Less. et prop.
Cyathea? au potius Aneimiae species nova n. 1537, Bertero in
schedula.
In sylvis umbrosis Immidisque montium ins. Juan Fernan-
dez , Aprili 1830 lecta.
Man kann bei genauerer Untersuchung den Blittelnerven
der iu falsche Schleierchen verwandelten Fiederblättchen deut-
lich bis iu die Fruchtträger yerfolgeu , welche ringsum mit selir
breit und excentrisch geringelten Kapseln besetzt sind und in
diesen stumpf dreikantige, durch eine breite dunkle Linie ge-
schiedene Sporen enthalten.
Der Wnrzelstock fehlte an allen Exemplaren, die ich sah.
Der Strunk ist im Verhältniss kurz, von der Dicke eines Schwa-
neufederkiels , wie die Spindel, stark hin und her gebogen und
mit zarten, leicht abzureibenden rostrothen Spreublättern be-
setzt. Die Wedel sind 1 — 2 Fuss laug und fast eben so breit,
demnach von ziemlich dreieckigem Umrisse, dreifach gefiedert -
fiederspaltig, nach oben einfacher. Der Umriss der abwech-'
selnd stehenden Fiederu erster und zweiter Ordnung ist eirund,
gebogen zugespitzt. Die zusammengezogenen und verkürzten
fruchtbaren Fiedern , deren icli bis drei an einem Wedel beob-
achtete, befinden sich an der Basis. Die unfruchtbaren beste-
hen aus länglich - lanzettförmigen , ungleichseitigen, zugerun-
608
deton, fiedersp altigen Blättchen und diese aus Icänglichen, spar-
eam eingeschuitteneu , stumpfen Lappen. Die Venen endigen
kurz Tor dem Rande stumpf und fast drüsenartig verdickt. Die
Textur des Laubes ist lederartig; die Oberseite sehr schwach,
die Unterseite etwas stärker seidenartig schimmernd.
Aus diesen vorläufigen Angaben wird die Zierlichkeit die-
ses Farrn doch schon erhellen. Die Gattung ist mit keiner der
bisher beschriebenen zu verwechseln, ja kaum zu vergleichen.
Ich denke dieses Gewächs mit mehrern andern sehr ausgezeich-
neten Arten der Familie , durch welche Bertero's und Gay's
Forschungen auf Juan Feruandez und in Chile die Herbarien
Frankreichs bereicherten, später durch Abbildung und genauere
Beschreibung deutlicher zu machen, als es mit diesen wenigen
Worten geschehen konnte. —
Kleinere Mittheilunffen.
1. SAXIFRAGA IINIBRICATA Bertol.
CExtrait d'une lettre de Mr. le Prof. A, Bertoloni de Bologna.)
l^e Comte de Sternberg daus son Supplementum secundum
rcTisionis Saxifraganmi p. 58. n. 100. tab. 17. fig. 3. introduit
une Saxifraga squarrosa Sieb, comme une espece nouvelle,
et n'y rapporte pas meine le sjnonTnie, arec lequel j'ai appelle
cette espece avaut qne Mr. Sieber. Le uom qne j'avais lui donne
etait de Saxifraga inibricata et rous ayez ma description et
mon histoire complette de cette espece dans les Auiial. de Stör,
natnral. Tom. IV. p. 259.
A. Bertoloni.
2. COLCHICUM AÜTUMNALE
flore virescenti yernali.
Eine ganz ähnliclie Missbildimg wie ich oben von der Zeit-
lose S. 143. beselirieben habe, ist schon 1799 von Bernhardi
im April in oiuojn Walde gefunden worden. Die Beschreibung
imd Abbildung dieses Falles findet sich in Römer's Archiv IL 2.
S. 233. Taf. YIl.
v. Schl~l.
510
3. CAMPANÜLA MEDIUM L.
CAus einem Schreiben des kais. Hofgärtners Hrn. Weinmanii zu
PawlowskO
— Bei dieser Gelegenheit theile ich Ihnen auch eine Beob-
achtung mit, die ich im vorigen nassen Sommer an einem
Stocke der Campanula Medium L. , zu machen Gelegenheit
hatte. — Gleich im Frühlinge bemerkte ich an eijiem, übrigens
gesunden, Stocke der genannten Pflanze, dass die Nebenzwei-
ge, die am nntcrn Theile der Pflanze hervortrieben, die nor-
male Bildung hatten , der Hauptstamm aber mit einem gedräng-
ten Blätterhaufen in der Mitte, zurückblieb. Nach 2 Wochen
aber ti'ieb der Hauptstamm sehr schnell in die Höhe, die Blät-
ter wurden dünner, der Stamm selbst aber nahm eine unge-
wöhnliche Breite an , so dass er am obersten Ende über 3 Zoll
Breite erhielt; bald darauf entwickelten sich eine Menge l'/a
Zoll langer und 3 — 4'' breiter, lanzettförmiger Blättcheu, und
aus deren Mitte endlich eine 3 ^2 Zoll breite und 4 Zoll hohe
Blume mit völlig normalen Geschlechtstheilen, nemlich 5 Staub-
fäden, mit 5 scheinbar fruchtbaren Staubbeuteln, und einem
vollkommen ausgebildeten Stempel. Schon gab ich mich der
Hoffnung hin, von diesem Gebilde zu ferneren Beobachtungen
einigen Samen zu erhalten; allein l)ald darauf entwickelte sich
eine 2te Blume, die erste ganz umgebend, nur halb so hoch
nnd am Rande ungemein kraus. An der Basis derselben waren
innerhalb im ganzen Umkreise 10 verkrüppelte Staubfäden an-
gewachsen, die aber schon am andern Tage nach der völligen
Öeffuung der monströsen Blume dahin welkten. — Kaum fing
diese 2te Umhüllung der ersten Blumen an abzuldühen, so ge-
rieth der dicke und fette Stengel unterhalb der Blume in Fäul-
niss, wodWch meine Hoffnung, Saamen zu erhalten, völlig
vereitelt wurde. — Von den normal ausgebildeten Seiteuzwei-
511
gen erhielt ich etwas Saameu, von denen ich nun Pflaiizen ibe^-
sitze, — Die Bliime war granlich- weiss. .iifiim'^cf
4. Ueber Benutzung einiger westindischen Pflan?;pn,,.„
C Mittheiluüg von Hr. Bob. Schomburgk in Tortola. } ' ; /,'
Bocrhavta diffusa, Hogmeat, Abkochungen WerdeÜ
gegen den Durchfall gerühmt. Wächst in lehmigem Boden.
Verhena janiaicensis, Vervain, der ausgepresste SaJfl
dieser Pflanze ist in Gaben von einem bis zwei EsslöfT^lu ein
kühlendes Purgiermittel für Kinder. Auf den französischen In*-
s€ln gebraucht mau Abkochungen der Pflauze als Klystiere.
Auch ist es ein sehr gutes Wurmmittel. Sloane bemerkt, dasa
eine Abkochung mit Spike (Laveudula Spica) ein gutes Mittel
gegen Wassersucht ist, und Hughes sagt, dass es sehr kräftig
auf Oeffnuug des Unterleibes wirkt und das ein Esslöffel voll am
Morgen 4 Tage hindurch genommen mehr als irgend ein Mittel
geeignet ist, Catamenien hervorzubringen.
Holosteuni cordatum y Chickweed, man benutzt diese
Pflanze wie den Spinat. Leicht geröstet und zerquetscht dient
sie zu Cataplasmen und wird auch zu erweichenden Räucherun-
gen angewendet. Auf den französischen Inselu bereitet man da-
von eine beliebte Tisane.
Rauwolßa nitida , Belly-ache balsäm, die W^urzel
besitzt ein unangenehmes Bitter und dient gegen Bauchschmer-
zen. ■ ■■'■
Petiveria alliacea , Guineaheu Weed., die Wurzel
dieser Pflanze wird gekaut gegen Zahnschmerzen gebraucht,
Soll auch von den Negerinnen zur Abtreibung der Leibesfrucht
benutzt werden.
Guilandina Bonduc , Nickar, die gepulverten Früchtö
sind von Dr. Grainger ^^^qu den Samenfluss augewendet
512
voh Pisö znr Vel-treibung der Yaws aus der Haut ge-
braucht,
Poinciana pulcherrima, D u d e 1 d u e. Abkochungen der
Blätter und Blüthen dieses herrlichen Zierstrauchs werden mit
gutem Erfolg gegen das hiesige hitzige Fieber gegeben. Die
Wurzel aber soll ein scharfes Princip enthalten, welches selbst
tödlich werden kann.
Robinia florida , Waterp anne. Die violetten Blumen
dieses schönen Zierstrauchs werden für giftig gehalten.
Bignonia Leucojcylon , white Cedar. Wird gegen
das Gift des Mancinell - Apfels gebraucht.
Ruellia strepens. Mit Honig und Weinesisig vermischte
Abkochungen dieser Pflanze werden als Gurgelwasser em-
pfohlen.
Passiflora foetida _, Peroquet-apple, die kleinen gel-
ben mit einem Netze umgebenen Früchte sind sehr wohl-
schmeckend.
Calea Jamaicensis y Haibert wecd. Die Blätter die-
ser Pflanze enthalten ein herrliches Bitter , sie werden deshalb
mit Wein oder Coguac infuudLrt und dies zur Stärkung des Ma-
gens benutzt. lu dem Steugel ist dagegen dieser bittere Stoff in
weit geringerem Maasse vorhanden.
Partheniupi Hi/steropJiqrus, Mule weed, wildTan-
sey. Abkochungen dieses Gewächses werden theils äusserlich
zu Klystiren und Bädern , theils innerlich gebraucht.
Epidendi^m bißdutn, french. Wythe. Der ausge-
pfesste Saft ist ein Pnrglermittel, von welchem man gewöhnlich
öiiien Esslöfl'el voll giebt und welchen m^aauch als ein Wurnt-
mittel anwendet; ferner wird derselbe als Uriii treibeinJ g«ir
braucht und das ganze Gewächs dient geröstet, und ausgepresst
zu GAtaplasmeu.
_ 615
Rhizophora Mangle , M a n g^r o v e t r e e. An den Wur-
%fil» dieses interessanten Baumes findet man Austern, welche
Yon den westindischen Epikuraecrn als ein grosser Leckerbissen
betrachtet werden. Es sind hauptsächlich Ostrea Rhizophor^e
und Perna Ephippium. Daher die Bemerkung, dass in Westin-
dien Austern auf den Bäumen wüchsen. Die Rinde des Baumes
dient zum Gerben , nicht aber die Frucht»
Cissampelos Pareira , Y e 1 v e t 1 c a f . Der ausgepresste
Saft dieser Schlingpflanze ist mit Zucker zu einem Syrup ge-
kocht ein berühmtes Mittel gegen Brustkrankheiten.
5. CONVOLVULUS FRANKEANUS Scbldl.
Unter einer kleinen Sammlung brasilischer Pflanzen , wel-
che in der Provinz Rio Janeiro gesammelt und dem Her-
ausgeber zur Bestimmung durch den Hrn. Medicinalrath Frank
übergeben wurden, fand sich unter andern auch die in dem Fol-
genden beschriebene neue Winde. —
Caulis volubilis foliaque subtus canescenti - tomentosula.
Foliapetiolataovato-lauceolata, basi obtusa, acuta, suprapube-
rula. Pili in tota planta stellati. Cymae axillares peduncnla-
tae suo folio breviores pluriflorae (florlbus 5 — 11) ramis bra-
cteolatis. .Sepala inaequalia subglabra ciliata obtusa. Co-
rolla calycis trlplam altitudinem metiens. — Caulis iufcrne
lignosus , raraosus, teretiusculus , leviter striatus, inferne gla-
briusculus superne et praesertim in apicibus juuioribus tomcnto
brevi adpresso lutescenti - canescente restitus. Pili in tota
planta breves stcllatim dispositi , 2 — 4 ex eodem puncto prove-
uicutes. Petioli 6 — lOIin. longi, subtus convexi, supra au-
uaste canaliculati. Lamina folii ex ovata obtusa basi lanceo-
lata, acuta submucronata, ad summum 2 p. longa et pollicom
514 —
infeme lata, plei-rnnque minor, margine integro et levissime
nndnlato j ' supra puberula , subtus lutescenti - canescenti - deiise
toinentosula , utrinque mollia. Nervus venaeque utrinque subo^
ctonae subtus promiuula, supra ille impressus hae fere incon-'
spicuae. Cymae axillares folio suo breyiores, pedunculatae'
(pedunculuä tirciter duplo longioi* petiolo), dichotome ramosae,
5 11-florae, ramis abbreviatis bracteöla parva oblonga,
varie acutata, fusca, glabresceute suffultis cum peduuculo to-
mentosis. Flores breviter pedunculati, quam Couv. arvensis
minores, a basi calycis usque ad marginem corollae 9 — 10 lin.
alti. Sepala inter se inaequalia , extcriora minora , omuia fere
glabra et laevia fusca , ovato-elliptica, obtusissima, iuterdum
mucronulata, maxima 3 lin. longa, margine interiorum tenui
hyalino, omnium in primis ad apicem ciliato (pilis stellatis).
Corolla infundibnliformis , glabra, plicarum apicibus marginc-
que toto pubescentibus. Stylus quam staniina medium corollae
lion excedentia longior , stigmate bilobo , lobis ellipticis obtusis
divergentibus. Capsulam non vidimus.
v. Schi — 1.
. I
(■)
>t
'ii
;U
•i.f
■H
i
1
ü e b e r
NAJAS MAJOR.
(Hierzu Tafel VII.)
A^a die Najas major im Kühiiauer See bei Dessau, durch den
Hofrath Hrn. H. Schwabe, in grosser Men-e gefunden ward,
so ist es möglich geworden eine ziemlich genaue Zeichnung da-
Ton zu geben, was vielleicht erwünscht ist, da keine neueren
Abbildungen vorhanden sind. Indess konnte dieses bis jetzt nur
von der weiblichen Pflanze geschehen die im Monat August bis
October gefunden wurde, da man in den früheren Monaten , wo
die männliche erscheint, verscäumt hatte, darnach zu suchen.
Mit Zuversicht erwartet man aber die männliche zu erhalten, da
die weibliche in so grosser Mengs und stets mit Frucht sich
zeigte. —
Beschreibung der weiblichen Pflanze,
Najas major foemina. Dioecia. Monandria. Herba aqua-
tica submersa fragillima. Caulis 3 — 6 pedalis, teres, solidns,
dichotomus, inferne aphyllus, superne foliosus; saepius acu-
leatus. Folia rigida, opposita vel terna, lineari - lanceolata,
amplexicaulia, vaginantia, sinuato - dentata, dentibus subalter-
nis apicc aculeo praeditis : nervo medio flexuoso. Flores axil-
lares solitarii , in vaginis foliorum. Calyx uullus, Corolla
"••Bd. 5s Heft QQ
516
nnlla. Stylus 2—3 fidus (b — r). Germen sessile (a). Dnipa
ovata, cnspidata, purpureo - macidata, stylo persistente
coronata (b — r) membrana tenni obducta, nncleo duro al-
bido (d). ^
Nachschrift des Herausgebers.
Durch diese von einer Freundinn der Naturwissenschaften
dem Herausgeber gütigst mitgetheilte Nachricht über eine
höchst merkwürdige Pflanze unserer deutschen Gewässer, fand
derselbe sich veranlasst eine Zusammenstelluug der von den
verschiedenen Beobachtern bis jetzt angegebenen Standorte
dieses oft übersehenen Gewächses hinzuzufügen, um dadurch zu
fernem Nachforschungen aufzufordern. Leider war es ihm bei
der Beschränktheit der Hülfsmittel , welche ihm zu Gebot stan-
den, nicht möglich diesen Gegenstand ganz erschöpfend zu be-
handeln, doch hofft er keine im Allgemeinen bedeutend unrich-
tige Zeichnung von dem Vorkommen dieser Pflanze zu geben
nnd wünscht nur, dass wenigstens über die interessanteren
Pflanzen solcher Zusammenstellungen mehr gegeben werden
möchten und vorzüglich von denen, welche mit vollkommnere«
Hülfsmitteln jeder Art umgeben sind.
Wenn wir den jetzt bekannten Verbreitungsbezirk der Na-
jas major, dieser meist tief unter dem Wasser verborgencB
Pflanze, betrachten, so zeigt er sich auf eigenthümliche Weis*
wunderbar begrenzt. Ohne allen Zusammenhang steht ihr Vor-
kommen auf den Sandwichs Inseln '), wo die zur Bewässeruns
1) s. V. Chamisso in der Linnaea IV. S. 499. - -in aretis üi«.ila*
O. Wahu,"'
517
der Tarro - Pflanzungen dienenden Wasseranlageu diese Pflan-
ze enthalten , wo sie überdies mit Salz , Essig und Oel ange-
macht von dortigen Europäern als Salat genossen wird ; ein Ge-
branch der , soviel uns bekannt ist , in Europa nicht statt findet
und doch vielleicht denen, welche die härtern Salate wie Endi-
vien und Kohl lieben, einen neuen Genuss gewähren könnte.
Weder in dem an Seen und Flüssen so reichen Nordamerika
welches eine oder zwei andere Arten von zarterem Baue beher-
bergt, noch in dem sich weithin um die Polargegend gürtenden
nördlichen Asien finden wir die Najas major wieder und begeg-
nen ihr , sie in westlicher Richtung weiter verfolgend zuerst in
Litthauen ^) und Volhynieu! 3) ^ wo sie nur an wenigen Stellen
gesehen ist , möchten aber wohl vermuthen , dass diese Fundorte
mit denen , welche Pallas '^) am Jaik und im Caspischen Meere
aiigiebt, in Verbindung stehen, wenn gleich Marschall von ßie-
berstein der Gattung nicht Erwähnung that. Weiter westlich
vorschreitend vermissen wir sie wieder in Preussen, wo uns die
Angabe von Danzig 5) als Fundort zweifelhaft erscheint, treflVn
2) Eichwald naturhist. Skizze u. s. w. S. 126. — „in dem See Skor-
buciany des Trotzkischen Gouvernements."
3) Besser in der Bot. Zeit. v. 1832. II. Beibl. S. 12. — „im Ho-
ryn. "
4) Pallas Reise Bd. I. S. 369. — ,,Auch eine Pflanze hatte dieser
schlammigte Budarinjerik mit der Caspischen See gemein , nämlich
die Najas maritima" (soll gewiss marina heissen , wie Linn6 die
vereinigte N. major und minor bezeichnete. Der Standort ist in
der Nähe des Jaik.O — Ferner ebendas. S. 431. — „im Jaik Pi-
lularia, Ruppia und Najas in Menge'' Cdies ist nahe beim Atisflnss
bei GurieO. — Endlich ebendas. S. 434. — „ von Seepflanzen sieht
man nichts treiben als die vorgedaclite Najas, n. s. w." (auf einer
Fahrt nach einer Insel im Caspischen Meer.
5) Reichenbach Flora excursoria p. 150. — „bei Danzig," aber ohne
Hinziifügnng einer Amoriiät. die preuBsischen Floristen, welche
33*
518
sie aber dann in reicher Menge in Pommern'*), in der Mark
Brandenburg "), in Holstein ^), in Mecklenburg ^) und den
Braunschweigschen Landen *°). Nördlich von diesem Haupt-
punkte ihres Vorkommens zeigt sie sich noch in Schweden ")
bis nach Stockholm hinauf, besonders im Innern der Meeres-
buchten an der östlichen Küste , so wie an den Ausflüssen der
Ströme , also auch im salzigen Wasser uns begegnend. Im in-
uern Deutschland war bis jetzt ausser jenen nördlichen Stand-
punkten nur ein einziger bei Erlangen ") bekannt, welcher
wir bis auf Lorek darüber zu Rathe zogen, hauen die Pflanze nicht,
soll liier vielleicht wie bei N. flexilis p. 151. auch statt Danzig, Stet-'
tili stehen?
6") Rostkovius et Schmidt Flora Sedineusis p. 382. — „ Sehr häufig
im See von Biuow, Glien, Woltin, Wittstock etc."
7) Schlechieudal Fi. Berol. I. p. 498. — Im Schlachtensee und im Te-
gelsclieu See (diese liegen eine Meile , der letzte nördlich und der
erste westlich von Berlin}, dann im Kalksee (vier Meilen östlicl^
von Berlin) , endlich im Plotzensee (welcher nur eine halbe Stunde
von der Stadt entfernt ist).
8) Nolte Novitiae FI. Holsaticae p. 75. — „ In 11. Trave ad Sclilutup
prope der Herrenfähre , et in locu Dassowiensi."
9) Detharding Conspectus plant. Magiiid. Megalopol. phanerg. p. 73.
— „in der grossen mid kleinen Laake, bei Warneraünde; im
Breitling ; in der Schmerlbeck ; in der Warnau gegen die Hunds-
biirg copiose."
10) Laclimann jun. Flora Brunsvicensis II. S. 251. — „ Auf dem
Orunde von Flüssen, Teichen bei Riddagsiiausen , Eisenbüttel,
Morse, Schlapen, Weddel, Rannau, Sörhof, Scheningen, bei dem
Rafftluirme , Kiiickkruge u. a. O. ziemlich häufig."
11) Wahlenberg Flora Suecica II. p. 578. — „Sub aqua in maris
Orientalis interioribus siuubus passim , ut Gevaliae, Roslagiae,
Stockholmiae in Husarviken ad Fiskartorpet copiose; Blekingiae inj
ostiis llumlnum Nätrae , Silltorp, Lyckeby et Eriksberg."
12) Zuccarini in d. bot. Zeit. v. 1821. Bd. 11. S. 616. — „Nunc i)ri
lacu Bischofsweiher abimdat."
519
zieiülu'h Tcreinzült erschieu, sich aber westlich doch näher den
Orten anschloss, wo sie in den Umgebungen d«s mittlem und
obern Rheines vorkommt. Die neu aufgei'undenen Standorte bei
Dessau '3y und im salzigen See im Mannsfeldschen ^^) nähern
nun jene norddeutschen Fundorte den südwestlichen bedeutend
nnd es dürfte sich sonach der weitere Zusammenhang noch fin-
den lassen. Im nordwestlichen Deutschland aber scheint die
Pflanze ganz zu fehlen, ebenso im südöstlichen und der eine die-
sem Südosten nahe liegende bekannte Standort in Ungarn ^^)
schliesst sich von Ferne jenen der russisch polnischen Provinzen
an und lässt noch nähere Verbindung erwarten. Am Rhein fin-
den wir unsere Pflanze am nördlichsten bei Coblenz '^*), dann
den Rhein hinauf in Badenschen '^) und bei Basel '^) , endlich
in Innern der Schweiz selbst bei Zürch '^). Westlich vom Rhein
13") Im Kühnauer See bei Dessau s. oben.
14) Bot. Zeitung v. 1834. Bd. II. S. 624.
15) In Reiclienbacli's Flora excursoria finden wir angegeben; ,,am
Tlieiss in Ungarn, Sadler," können aber in Sadler's Arbeiten die
Stelle nicht finden. Host in der Flora Austriaca Bd. 2. S. 569.
sagt bei N. major: „In aquis. FI. aestate" führt aber keine Spe-
cialfloristen au. In Endlicher's Flora Posoniensis S. 97. wird die
Najas marina von Lnmnitzer für Najas minor bestimmt, aber von
Najas major ist hier und in keiner andern Specialflor des österrei-
chischen Staates die uns zu Gebot steht die Rede.
16) Wirtgen in der bot. Zeit. v. 1833. Bd. II. S. 45. — ,, Coblenz ! "
17) Frank Rastadts Flor, S. 4. — „Dachslandeji, Knielingen, Carls-
ruhe " ( alles in den Rheingegend belegen ) ; (Rmel. Fl. Bad. ( nicht
von uns gesehen).
18) Suter FI. Helv. ed. Hegetschweiler II. p. 328. — „ Lachenal fand
sie hier." Diese Angabe ist aus Haller Hist. slirp. Helv. n. 556. (Die
neue Flor von Hagenbach haben wir nicht zur Hand.)
19) Suter Fl. Helv. ed. Hegetschweiler I. c. — „Ego frequens in [acu
Tigurino circa Stäfen versus Aufnau et lUäfikon." (Merkwürdi-
ger Weise fehlt diese Pflanze in der so ausiülulichen Flora Helve-
tica von Gaudiu.)
520
verfolgen wir sie, häufiger in Flüssen vorkommend, zunächst^
der Mosel folgend, bei Metz 2°), Trier ^^) und andern Orten,
weiter in Frankreich hinein , in nördlicher Richtung bei Nan-
cy 22), Paris 23), Augers ^4) „. §. w., südlich bei Mont-*^'
pellier ^^). In diesen Lande Iieschliesst sie ihr weiteres Vor-
dringen nach Westen, denn auf der Pyrenäischen Halbinsel
ward keine Najas gefunden , aber auch nördlich geht sie nicht
weiter , denn auch Grossbritannien und Irland haben sie nicht in
ihren Floren. Südlich von den bisher genannten Standorten
macht die grosse Alpenkette einen Abschnitt, in welchem die
Najas fehlt , aber in der südlich daran stossenden Ebene der
Lombardei ^'^) und Piemonts ^•') tritt sie sogleich in bedeutender
20) Holandre Flore de la Moselle II. p. 503. — „ au fond de !a Mo-
selle, principalement au dessous de Montiguy et de la citadelle de
Metz."
21) Schäfer Trierische Flora Bd. 2. S. 225. — „In der Mosel nahe
bei der Stadt imd bei Bernkastei."
22) Soyer - Willemet observaüons p. 178. — „la Meurthe ä Pixer^-
court, rare."
23) Thiiillier luid alle späteru Floristen der Gegend , Vaillant scheint
sie noch nicht dort gefunden zu haben, er spricht nur von Najas
minor.
24) Desvaux Flore de l'Anjon p. 87. — „Les rivi6res."
25) Gouan Hort. Reg. Monspel. p. 500. — „ In stagnis et in amne.
A Semalen et ä Salicate."
26) Pollini Fl. Veron. III. p. 48. — „ In fossis quibus oryaeta irri-
gantur Longobardiae omnis, in Benacensi et Idrensi lacubns, in
Mincio et Ticino fluminibus, in amniciüis Fibbio , Molinella, Tar-
taro etc. abunde reperitur testibusque laudatis scriptoribus in aquis
lente fliientibus et stagnis Italiae universae."
27) AUioni Fl. Pedem. II. p. 221. — „ Ad oras lacuum Canapicien-
sium et praesertim ad exitum aquarum."
521
Menge wieder auf und erreicht bald ihre südlichste Grenze iu
Europa, denn in Neapel und Sicilieu ward keine Najas gefun-
den und erst jenseit des Mittelineeres treten andere Formen die-
ser Gattung auf.
Aus dieser Uebersicht ergiebt sich , dass die Najas major
vorzugsweise die Gewässer der flachen Ebenen Hebt, übrigens
fast alle Climate der gemässigten Zone bewohnt und in stehen-
dem wie fliessendem , iu süssem wie in salzigem Wasser
lebt. —
Die Frage über die Lebensdauer dieser Pflanze drangt sieh
noch auf. Die Mehrzahl der Beobachter erklärt nämlich die
Pflanze für einjährig, wohl mehr durch deren spätes Blühen und
zartem Bau als durch unmittelbare Beobachtung geleitet. We-
nige halten sie für ausdauernd, welcher Ansicht wir uns aber
zugethan erklären müssen, denn eine so kriechende, überall
aus ihren Stengeln wurzelnde Pflanze scheint uns im Grunde der
Gewässer ihr Leben bewahren zu müssen , wenn nicht harte
Winter solche bis zum Grunde ausfrieren machen , iu welchem
Falle dann unsere PHauze sich aus dem Saamen neu wieder er-
zeugen wird und einiger Zeit bedarf, um üppig zu vegetireu
uud sich bemerklicher zu machen. Solche härtere Winter mö-
gen also an dem scheinbaren Verschwinden der Najaden schuld
sein, welches öfter beobachtet und von uns selbst bei Najas mi-
nor gesehen ist.
Von den übrigen europäischen Arten sind noch näher zu
untersuchen die Najas infermediaWoUg, und die N.alagnen-
sis Poll. ( intermedia Balb. ), Die Najas minor (Caulinia fra-
gilis W.) wächst oft an denselben Orten mit der grössern, oft
aber auch nur allein iu einer Gegend vorkommend , sie scheint
nicht in gleicher Menge mit jener vorhanden zu sein, obwohl
fast weiter verbreitet, vielleicht südlicher weitergehend, aboi
gewiss nicht so hoch nach Norden sich erstreckend.
522 -^
Vou der Najas ßejcilis sind mir nur zwei deutsche Stand-
orte mit Sicherheit bekannt, nämlich in der Stettiner Flor im
Binowschen See ^^) nnd dann in der Nähe des Dorfes Mahlen-
dorf bei Augermünde, wo sie Mundt gefunden nnd als Zanni-
chellia palustris in seinem Herbarium aufbewahrt hatte. Ge-
wiss wird sie aber weiter verbreitet vorkommen und nur über-
sehen sein.
28) Rostkovius et Scluuidt FI. Sedin. I. c. (Reicljcubacli führt in sei-
ner Flora excursoria an „ün Bikowschen See bei Danzig!")
ENÜMERATIO
MUSCORÜM FRONDOSORÜM
SEU
PRIMAE LINEAE MUSGOLOGIAE
LIISATIAE INFERIORIS
AÜCTORE
L. RABENH01iSI\
t:^uocunque regxoiies plantis rarioribus ditissinias Lusatiac
inferioris frequentavi annis paucis praeteiitis , ibi crebram na-
ctus som occasionem, muscos permultos rarissimosque obser-
vaiidi. Oblatam hanc ergo opportiinitatem eiiumerationem
eorum scribendi avidissime amplector: at dcscriptionem eornni
atquc observationes meas in posterum adumbrandi consiliuni
cepi.
Cum enim nulluin quod equidem scio hiicusque existat
opus, quo Botanophilis via in exquirendis provinciae nostrac
muscis muniretur (excepto iibro aberrationibus repleto a Ru-
the conscripto), hanc enumerationem illis haud ingratam et
non inutilem fore persnasum mihi habni; sed primae tautum
sunt muscologiae lineae, quas Botanophilis trado, quasque in
posterum novis a mc uoudum visis augeri cupio.
Rcgioncs a me potissiranm perscrutatae sunt prata, ne-
mora, arbustaj paludes etc. circa Lübben, Lübbenau, ^^^-
524
schau, Calau, Sonueuwalde, F'mHteryr aide etc. etc. , praeser-
tim plagae urbis nostrae; porro nemora sylvaeque acerosae et
frondosae , qualia Kemlitzer - , Gahroer - , Klein Bahr'nerhei-
de, Spreewald, denique Wasserburgerforst etc, etc.
Regiones in parte meridionali et partim australi proviii-
ciae nostrae longiuquitatis causa adliuc mihi ignotae sunt:
attamen spero, forc ut mihi coutingat ess«i tarn felici, quas
Deo favente in annis scquentibus indagem.
Characteres generum specierumque addere supervacaneum
mihi vjdetur. Locos natales notasque uounnllas, scilicet iibi
opus erat,nunquam oraisi.
Simili modo Filices in hoc diario mox, Lichenes atqu*»
Muscos hepaticos in posterum dabo.
Valete LL. B. et favete.
Scripsi Luccaviae.
FAM. I. SPHAGNOIDEAE *>.
1. Sphagnuin, Dill.
1, Sph. latifoliumy Hedw.
Hedw. Spec. musc. 27. 27. Schwaegr. Suppl. l. 12. Sph.
cymbifolium, Ehrh. Brid. Bryol. I. 2. Hoffm. 11. germ. 2. 21i
Habilat in paludibus, humidis raontosis svlvarum etc. to-
tius Provinciae admodum vulgare.
' Ex albo amoene vireus, demum cancscens et rubescens.
Variat diversi modo magnitudine etc,
2. Sph, squarrosum , Fers.
Brid. Bryol. I. 5. Schwaegr. Suppl. 1. 13. T. 4.
Degit in iisdem locis eodemque tempore.
*) Dispositio secundnm Systema Reichenbachianum
525
Habitus pracedeutis sed paulo gracilior, foliis patenti-re-
lioxis , qiiibus jam solis ab illo distingueret.
Maguitudine variat.
3. Sph, contortunty Schultz.
Brid. Brvol. I. 7.
In paludibus fossisque hiuc inde legi e. g. Waüninchenc/^c,
Variat foliorum forma. ■ ^'^""■■'
4. Sph, compactum, Brid.
«•JHsd. Bryol. I. 16. Schwaegr. Snppl. 1. 12. T. 3.
lu huniidis subturfosis montosis haud rarum occurrit , e. g.
Langengrassau , Kraussnich etc»
Habitu densissime couferto (compacto) statura minore, bi —
4-pollicare facile distingueudum.
5. Sph, subsecundum j N. ab Es.
Brid. Bryol. I. 8.
Haud rarum in palude in ricinia urbis Golssen (et alibi),
ubi variat inter magnitudinem duarnm et fere quinque pollicum
«'t ultra.
Habitu jam eximie diversura a praecedeute et reliquis.
6. Sph, acutifolium f Ehrh.
Brid. Bryol. I. 19. T. 3. F. 8.
In uligiuosis turfosis his illisve caespites formans.
Haec ea omnibus species variabilissiraa: a) angustifoliaro,
b) latifolium, c) diffusum, d) huraile, e) nanum, f) squar-
rn?um etc.
7. Sph. capillifolium y Ehrh.
Hedw. I. T. 3. F. 13. 14. 15. Sph, iuterraediiun Hoffm. 22.'
IVoohl. 42. Brid. Bryol. l. 20. T. 3. F. 8.
Cum antecedcntibus in iisdem locis obvinm.
Altitudiue dodrantali et ultra, foliorum forma variat.
526
8. Sph» cuspidatum y Ehrh.
Brid. Bryol. 1. F. 14. Hoffm. 22. Roehl. 45.
In stagnantibus lacuum fossarumque et iu fodinis aqua le-
pletis aestate prope Drehna et alibi provenit.
Statara aeque ac folioruin forma variabilis.
Nota. Omiiia Spliagua plus miuusve (inter sc) aemulantur,
omnia caespites latas glauco - virides aut ex albo subviridi-
lutesccutcs rubesccutesve formaiit. Altitudo et foliorum forma
in quibusdam speciebus admodum variabilis. Procul dubio lo-
cus natalis hasce formas permultas variantes producet.
FAM. II. FILICOIDEAE.
2. FissidenSy Hedw.
1. jp. bryoldes j Hedw.
Ejusd. musc. 3. 67. T. 29. Schwaegr. Siippl. 1. 7. Brid.
Bryol. II. 686.
Hanc speeiem minutissimara legi in viis cavis, pomariis
prope Ucltro inque umbrosis e, g. im Hain bei Lübbeu.
Facile diguoscitur asequeiitibns: caule prostrato, folilssub-
pinnatis 3 — 8 jugis, Capsula obovata operculo aeuminato ar-
cuato.
2. JF. taxifoUuSy Hedw.
Ejusd. Fmid. hist, musc. II. 91. et Spec. musc. 155» T. 39.
Brid. Bryol. II. 692.
In scaturiginibus cum priorc, in luimidis nemorum hinc iu-
de frequens : Spreewald , Kaden et alibi.
Antecedenti simillimus tarnen diversus: statura 3-— 5plu
majori, foliis 10 — 16 jugis in cuspidem desincntibus.
3. /'". adfantoides y Hedw.
Hedw. 1. c. 61. Brid. Bryol. U. 702. Roth U. germ. 459.
Holfm. 55,
527
Iiicola soll Ilmosi et ad trniicos putrides in fodinis fossisque
apud Gross Liibolss, inque vicinia Spreae et alihi haud rarius
iüveni.
Maxima species hujiis gregis; habitus praecedenlis scd dif»
f<Mt caule ramoso, foliis multijiigis, seta axillar!.
Primo vere fructificat.
FAM. III. FONTINALOIDEAE.
3. Fonti nalis, L.
1. F. antipyretica f L.
Brid. Bryol. II. 657. Roth 260. Hoffm. 79.
In trnncis pntredine corrnptis in aqua subiuersis et ad ar-
borum radiccs terra denudatas in fossis hieme aqua repletis per
totam provinciam frequentissima.
Omnium maximus et distinctissimus muscus, a magnitudine
bipollicare ad pedalem et ultra deprehendi.
FAM. IV. HYPNOIDEAE.
4. Climacium^ W. et Mohr.
1. CL dendroides, W. et M.
Schwaegr. Suppl. II. 141. T. 82. Neckera Roth III. 340.
Hypnum Hoffm. 69.
Habitat in pratis , humidis gramiaosis sylvarum satis
copiose.
Planta dlstinctissiina et non confnndenda ob structuram den-
droideo - ramosam,
Caule inferne simplicissimo ferruglneo - tomentoso.
5. Neckera j Hcdw.
1. N. crispa^ Hedw.
Hedw. Fund. II. 93. T. 14. Roth 336. Hoffm. 58.
Reperi eam in sylvis frondosis iu arborum truncis e. g. in
der Kemlltzcrheide, Kl.Bahrenerlioide propcBreitcnau et alibi.
Variat.
528
2. N, pennata, Hedw.
Brid. Bryol. IL 238. Roth 337. Hoffm. 57.
In arbonim truncis sylvae Kl. Bahrenerheide passim depre-
hendi at rarius Tidetnr.
Foliorum forma ut in praecedente variabilis , nee uon di-
reetio.
6. ^nomodon y Hook.
1, -4. curtipendulus , Hook.
Neckera Hedw. Spec. 209. Antitrichia Brid. Bryol. H. 222. -
Hypnum Hoffm. 66.
Habitat ad arborum truncos sylvarum lubentiiis densissi-
ntarum e. g. band procul v. Langengrassau.
A seqnente canle erectiusculo ramosissimo distinrtus.
2. ^, viticulosuSy Hook.
Schwaegr. Suppl. II. 149. Brid. Bryol. II. 231. Roth 339.
Hoffm. 67.
Hiemem perdurat, autumno et vere viget cum priore in iis-
dem similibusque locis sed multo communior.
Caule subrepente diffuso, ramis subdichotomis crectiiiscn-
lis facile distinguendus.
Specimina capsulifera rarins observavi.
7. Leskea, Hedw.
1. L, complanata y Hedw.
Hedw. Spec. 232. Brid. Bryol. 327. Roth HI. 326. Hoffm.
56. Mart. fl. Erl. 46.
In truncis arborum sylvarum: Kemlitzerheide, Spreewald
(b. Lübbener Forsthause) etc, iuveni.
Primo conspectu facillime haberi potest pro Hypno quodum,
quia amborum generum habitus sibi est similis , exceptio qui-
busdam speciebus.
Capsulara rarius' observavi.
Ö2Ö
2. L. trichomanoides , Hedw.
Hedw. Spec. 232. Brid. Bryol. II. 329. Roth 326.
Hoffm. 56.
Floret vergente vere ad arborum tnincos et radices e. ^. in
nemore Hain diclo prope Lübbeu et alibi minime rara.
Quasi praecedens et cave tiro , ne cum illa confundas , dif-
fert potissimnm habitu paulo minore foliisque obtusis.
3. L, polyantha, Hedw.
Brid. Bryol. n. 311. Roth 330. Hoffm. 74.
Aestate in cortice et ad radices arborum praescrtim Salicum
occnrrit , ad viam quae ducit versus Calau atque haud procul a
horreo laterario apud Langengrassau etiam circa Luckau au der
Viehweide.
4. L, polycarpa , Hedw.
Hedw. Spec. 225. Brid. Bryol. II. 314. Roth 334. Hoffm.
70. Mart. Erl. 47.
Cum antecedeute saepius simul in eodem loco et tempore;
ptiam deprehenditur ad lapides magnos locorum humidorum nm-
brosorum et ad caudices infimos Tiliarum, Ulmorum etc, in pa-
gis hinc inde: Lübbenau im Schlossgarteu , Karche b. Luckau,
etc, etc,
5. IL, subtilis , Hedw.
Brid. Bryol. H. 309. Roth 335. Hoffm. 70. . Mart.
Erl. 48.
Deprehendi tantum fragmenta hujus speciei valde mauca in
truncis Salicum haud prooul a Weissagk ( bei Luckau ).
6. L, sericea, Hedw.
Hedw. Fund. H. 93. Brid. Bryol. II. 295. Roth 329.
Hoffm. 74. Mart. Erl. 49.
Haec species in truncis Quercuuiu aliarumque arborum vere
crescit e. g. im Spreewalde, auch b. Borusdorf etc, in ujuris
530 '
vetiistioribus et ad terram froqueiitior e. g. an der Kirchmaiier in
ZöUniersdorf , etc,
DiflFert potissimiim caiile adseendente ramoso, foliis cnspl-
datis striatis dense imbricatis splendentibus , Capsula erectiuscu-
la acutato - operculata.
8. LeucodoHj Schwaegr.
1, L, sciuroides y Schw.
Ejusd. Suppl. I. 82. Brid. Bryol. II. 108. Hypnnm Hoffm,
H.66. Mart. Erl. 91.
Habitat hieme ad truucos inque lapidibus copiosissime.
Capsulam rarius observavi.
Absque capsulis fere accedit ad habitum Hypni albicantis,
etsl abuiide distiuctum.
Variat caule ramosissimo et foliis crispatis.
9. Hypnum, Hedw.
1. H, riparium, L.
Schwaegr. Suppl. II. 194. Brid. Brjol. II. 412. Roth 320.
Hoffm. 77. Mart. Erl. 20.
In ligno putride in paludibus et in aquis e. g. in piscinis
propc Bestau et Bornsdorf, ad fossas im Spreewalde et alibi non
rarius legi.
Muscus polymorphus ratioue longitudinis caulis foliorum-
qne formae. Specimina Tix ultra pollicaria, nee non palmaria
et ultra inveni.
2. H, denticulatum y L.
Schwaegr. Suppl. II. 187. Brid. Bryol. II. 552. Roth.
Hoffm. 56. Mart. Erl. 40.
Hnne muscum vere in nemore humido - paludosiusculo pro-
pe Luckau et alibi satis frequentcm observavi.
Habitu praecedenti affine sed foliis enerviis etc, abnnde di-
versnm.
Vix ultra pollicare.
631
3. //. ßlicinum, L.
Hedw. Spec. 285. T. 76. F. 7. Schwaegr. Siippl. 11. 297.
Brid. Bryol. 527. Roth 283. Hoffm. 61. Mart. Erl. 35.
Ad rivulos et in pratis turfosis sylvaticis haud rarum oc-
currit, e. g. Duben, in quibus Malaxis Loeselii nascitnr et
alibi.
Primo conspectu antecedentibus fere simile sed ditfert föl,
uervosis serratis secimdis,
Variat.
4. H, aduncunif L.
Schwaegr. Snppl. II. 299. Brid. Bryol. II. 623. Roth 289.
Hoffm. 64. Mart. Erl. 39.
In paludibus similibusque locis passim: Langengrassau ,
Casel etc»
Variat longitudine atque ramificatione caulis , nee non co-
lore et foliorura forma.
5. H, lycopodtoides j Neck.
Schwaegr. Suppl. II. 360. Brid. Bryol. II. 632.
In locis udis sylvarum pratorumque e. g. Reichwalde ^iü.
Cum capsulis nunquam vidi.
Omnia specimina, quae apud nos hucusque inyeninntur,
var. H. adunci mihi eqnidem videntur.
6. H, rugosum^ L.
Schwaegr. Suppl. II. 302. Brid. Bryol. II. 633. Hoffm. 63.
A me non nisi in sylva acerosa ad Babben ut in sylva simili
ad Sellendorf repertum.
Capsulam hucusque in loco nondum observare potui.
7. H, uncinatum y Hedw.
Schwaegr. Suppl. II. 304. Brid. Bryol. H. 629. Hoffm. 62.
Mart. Erl. 38.
QrBcl. 5s Heft. 34
332
Non freqnens com oütecodente sioml in eodem loco ^t alibi
pr9Teiiit e. s, ad Ah Sorgefeld.
Habita H. Adimcnm aemulator.
S. H ßuitans , L.
Brid. BrTol. 626. Roth 323. Hoffm. 78. Mart. Erl. 39.
Hand rarum in rivuiis atque aquis lente änentibns lapidi-
bn-; {ignoque pntre^centi adhaerens.
Yariat magnitudine Taletndinequp.
9. U, palustre, L.
SchwaPCT. Snppl. ü. 292. Brid. Brrol. 639. Marl. 38.
In locis innndatis et ad margrines paladam atque in aqnis
siasniAB^Jbus ifiTeni sed non fr?qnen?.
Yariat diverjo modo.
10. H. cupressiformc , L.
SchwaezT. Sappl. 290. Brid. BrvoJ. 605. Roth 291.
Hoffm. 65. Mart. 36.
Asi»idaiis incola sTlTamm: crescit ad arborain caadires •
in param Tinniis ad terran» atqne in coDibns apertis £tc,
Deprehenditur vergentp rere et ad snmmom usqae ad No-
T»Tabr?m. Magnitadine raletndineqae etc. insigniter rariat .!•
-.Inr^^ T.i.rietatps <:oii%tante5 faciWimp Histinzni pos^nnt.
11. H. moUuseum . Hedw.
Srkwapgr. Soppl. IL 293. Brid. BrvoJ. II. 519. R.^'h
282. Hoffm. 62. ilart. 35.
Haac speeiem primo deprehen.di in montosrs ,^HoeJlen-
bcrge" dicti-s (b. LaBgengrassas) sed rarissime, etiam in sylva
„Wassprborgerfcr^t" dicta ( an f-xtra prövinciae line«? ) ad stI-
vam Spreae.
HabitB p4 prin» fwis^pe^tn Tpfert fer«» nittvino «^«e nt?« sed
diff^rt eanle ramoso ^abbipianato e/r.
533
12. H. Criata castrensis , L.
SchwaegT. SnppJ. 293, Brid. 517. Roth 2^3. Höffm. 61.
Mart. 34.
» Hanc pulohram speciem ad radices et caadic<?s, infinio= pi-
nniim syJvae Piochaiifrheidp ad Hohenbuckf; in^jae «jlva ad viam
rersns Brankow et alibi legi.
Antecedenti simile sed tnm ab eo tum ab omnibus similibus
abnnde distinctrim , praesertim differt caale prostrato simpliriter
I pinnato.
I
13. H. squarrosum, L.
SchwaegT. Sappl. 282. Brid. 511. Roth 297. Hoffm. 65.
Mart. 29.
' Vnlgatissimujn fere totias prorinciae ; in dametis ad rivn-
liira molarium prope Gehren , in pratis , ad vias in nliginosis
etCm etc,
I Habltu fere H. cordifolium aemnlatur sed satis difiFert canlis
' foliornmque statnra et directione propria.
14. H, triquetrum y L.
Hedw. Fand. II. 94. T. 7. Brid, II. 508. Hoffm. 59,
Mart. 29.
Sylvam versus ad Wensch Drehna vere crescit ad terrajn et
in viciniis der Kl. Bahrenerheide haud procnl a Babben leyi.
Differt foliis triansularibns.
15. H. loreum , L.
Schwaegr. 293. Brid. 515. Roth298. Hoffrn.66. Mart. 29.
In raontosis hinc inde e. g. Weissagk, ad Sonneawalde at-
c|ue rtntecedente vix conunnniüs,
Variat ha^c sperip? ratione Jöci nataJis Iiahitn plna mians
I Talido, ranle a longitodine tripollicare atl dodrantalem, foliis
saepins sqnarrosis.
34 -
534
16. ti. steliatum, Schreber.
Schwaegr. Suppl. II. 161. Biid. Bryol. 11. 600. Roth 303.
Hoffm. IL 65. Mart. 30.
Itt paludosis pratonim: Kaden , Hartmannsdorf, Vetschau
etc» haud ramm obvinm.
Variat caule repente et adseeudente vago.
17. H, nitens f Schreh.
Hedw. Spec. 255. Schwaegr. Suppl. 228. Brid. Bryol.
560. Hoffm. 59. Mart. 30.
In graminosis humidis, pratls undique satis obvinra.
Folia nitentia laete et pallide flavo - viridia.
18. H, cordifolium y Hedw.
Schwaegr. Snppl. II. 229. Brid. Bryol. II. 365. Mart. 31,
Ad fossas , in paludibus etc, nou raro.
Nou dissimile H. sequenti et squarroso sed differt foliis non
squarrosis patentibus integerrimis cordatis, nervo excurrente.
19. H, cuspulatum, L.
Schwaegr. Suppl. II. 228. Brid. Bryol. II. 562. Roth 271,
Hoffm. 58. Mart. 31.
Habitat in pratis uliginosis, locis humidis sylvarum fron-
dosarum et ad fossarnm margines fere ubique admodum vulgare.
Habitu H. cordifolinm aemulatur et caveat sibi tiro, ne con-
fundat.
20. H, abtetinum, L.
Schwaegr. SuppL 232. Brid. Bryol. 573. Roth 272.
Hoffm. 69. Mart. 33.
In abietinis: Gahioerheide, locis apricis siccioribus ad Dn-
ben et alibi inveni.
Caule procumbente sirapliciter pirinato distincluni.
Capsulam rarius vidi.
^5
21. H. proliferum , L,
SchwaegT. Suppl. 236. Brid. Bryol. 438. Roth III. 273.
Hoffui. 60. H. tamariscinuin Mart. 33.
In humidiusculis sylvaticis pratorum inque colli bus eoeme-
teriisque , ad vias hinc iiide vulgare.
Habitu suo satis distinctum.
Caule tripinuato ! Variat caule bipiuuato.
22. . H, Blandowii, W. et M.
SchwaegT. Suppl. 233. Brid. Bryol. 576. Spreng. Spec.
pl. IV. 206.
Haue speciem in uliginosis haud procul ab urbe Golssen
depreheudi , etiam provenit im Untern Spreewalde.
Ab antecedentibus caule pinnato, habitu validiore et ele-
gantiorc flavo -Tirente nitido aliisque notis diTcrsum.
23, H. myosuroides y L.
Roth 300. Hoffm. 69. Mart. 27. a Bridelio (ßryol. II.
367.) ad Isothecium refertur.
Vergente Martio ad Augustum usque in arboruni truncis
radicibusqne sylvac Spreae infer. passim degit.
24, H, murale y Hedw.
Brid. Bryol. 586. Roth 376. Hoffm. 67. Mart. 18,
In luuris vetustioribus , urbis circumvallatioue Sonnen-
walde semel legi.
25, H, purum y L.
Hedw. Spec. 253. T. 66. F. 3. Schwaegr. Suppl. 226.
Brid. Bryol. 425. Hotfm. 58. Mart. 32.
In sylvis frondosis , pascuis locisque udiusculis pratorum
crescit vere sed rarius fert fructus.
Caule subpiunato - ramoso , laete virescit.
536 .
26. H, stramineum , Dicks.
Schwaeffr. Suppl. U. 212. Brid. Bryol. 568. Sprena.
Sp. l\. 2ÖÖ.
Habitat in nlieinosis in ricinus der Stadt Grolssen nnd dp?
Spreewalde?.
Habitn refert fere omnino H. sequens . satis tarnen di-
rersnnL
Variat altitndine et ramiücatione caulis atque colore, qaem
interdnm fere atrofascnm obserTari.
27. fl. albicans. Neck.
Brid. BttoI. 492. Roth 302. Hoffm. 68. Mart. 25.
In sicds graminosis, coemeteriis ad vias fere nbique Tulga-
tissimnm totins provinciae.
A praecedente eolore pallidiore et habitn toto ralidiore aliis-
que notis dignosciror.
Yariat canle «implici plus minns ramoso . habitn graci-
liore.
2^. H. ierpem , L.
SchwaegT. Snppl. 260. Brid. Bryol. IL 642. Roth III.
306. Hoffin. 71. Mart. 15.
In lignis pntridis radicibusqne terra denudalis et ad trnncos
vetnstos hinc inde nee non in solo fertili ad rias pratomm etc.
oecnrrit, e. g. Gr. 3Iehsow, Wanninchen, Kolkwitz etc, etc.
Mnscns admodnm yariabilis, tnm canlis diririone, foliomm
forma tnm colore totoqne habitn.
29. H. ?ahhrosvm, HoflFm.
Schwaegr, ü. 237. Brid. 477. Hoffm. 74. aflart. 25.
In montosis s^lvestribus snbhnmidis atqne in hortis umbro-
«is e. z. in dem Schlossgarten zn Lübbenau , Hoellenberge bei
Langengrassan etc» eU,
Yariat haec speeies eonditione varia leei natalis.
537
30. H, itrigosum, Hoffra.
Hedw. Spec. 265. Schwaefr. U. 268. Büd. Bij 1 446
Hoffm. II. 76.
Reperi semel in herbidis sabalösis ia rieinia arbisCaläu
Tantum specimina perpaufa fractifera depreh^^ndi.
31. H. striatum , Schreb,
SchwaegT. Suppl. 234. Brid. Brvül. II. 502. Ruib. Ul
316. Hoffm. II. 75. Sjpreng. Spec. IV. 208.
Hanc speciem Jnlio et Angnsto laete Tirentem iu pjtscuis,
dumetis nemoribusque ad arbornm trnncö? et ad terram frequen-
ter inveni.
Differt potissimum capsnla longe rcstrata et fuliis patemis-
sLmis rngoso-striatU obtu5in5Culi<.
Caulis plus mion? ramosn«.
32. H. ruscifoUum . Neck.
?s^h>^aegr. Suppl. 195. Brid. 497. Rt-th 321 H sTu-
77. Mart, 21.
Deäit in fossis , aqnis fluentibn? . rimlis c, 5. in ligao na-
tante et ad lapides in der Spree und Berste inqne loci* udi< etc.
ad arboroin radices probabiliter totius prorinciae.
Hie muscns quam maxime varian?; löngitudinr ft ramiÄra-
tione canlis etc.
33. H. praeJon^um . L.
Brid. Brrol. 399. Röib283. HöfEm. 72. Man. 18.
Vuiffaiis^innim in truuci? arborum praeeipne Salirum ft i»^
liffno pntrido etc.
Capjnlam ab initio Teri< ad ro*-dium cirfiiet us^oe »eD-eu:
Septembrem obserravi.
MnscB« polymorphas
538
34. J/. rutabulum , L.
Brid. Brjol. 485. Roth 312. Hoffm. 77. Mart. 22.
Frequens obvium in locls pracced. eodemque tempore.
Cum H. ruscifolio habitu externo fere conveuit.
Variat caule repente, ramoso ramosissimoque, foliis dense
imbricatis et remotis atque colorc.
35. //, velutinum j L.
Brid. Brjol. II. 457. Roth 308. Hoffm. 73. Mart. 17.
In solo meliore fruticetorum sylvarumqiie in viciuia arbo-
rnm ad Ziitzeu, in muro urbis nostrae et alibi ]pg:i,
36. H, pUiferum, Schreb.
Brid. Bryol. II. 489. Roth 312. Hoffm. 75. Mart. 24.
Assiduus iueola nemorum et loconim umbrosorum.
Variat longitudine caulis et foliorum forma, directio-
ue etc.
Differt foliorum cuspide longe porrecto unde piliformi.
3/. H, Schreberi , Willd.
Schwaegr. Suppl. II. 227. Brid. Bryol. 11. 420. Roth 270.
compressum Hoffm. 58. Mart. 32.
Ad fossas pratorum et in udiiisculis nemorum ad Niewitz,
in viciuia Langengrassau nee nou circa Calau atque fürstl.Dreh-
na et alibi occurrit.
Habitu externo H. puro affine sed gracilius.
38. //. splendens , Hedw.
Ejusd. Spec. 262. T. 67. F. 6. Schwaegr. Suppl. II. 237.
Brid. Bryol. IJ. 435. Hoffm. 60. Mart. 34.
Habitat in sylvis et acerosis et frondosis ad arborum caudi-
ces infimos et in eorum viciuia ubique fere obvium. ■
Variat ratioue loci uatalis foliorum forma.
539
3Ö. H, populeum, Hedw.
Ejusd. Spec. 278. T. 70. F. 1 — 6. Brld. Bryol. IL 470.
Mart. 26.
In pomariis ad arborum truncos caespitulos satnrate virides
formans , e. g. im Schlossgarten zu ückro , vere per totam pro-
vinciam occurrere videtur.
FAM. V. SPLACHNOIDEAE.
10. Phascum, L. Schrebcr.
1. Ph, muttcufn, Schreb.
Hedw. Spec. T. 23. Schwaegr. Suppl. I. 2. Brid. Bryol.
I. 22. Roth. 452. Hoffm. 21. Roehl. D. M. 15. Mart. 125.
Hunc muscuni miuiitissimiim priuio vere ad terram pingnem
^prope Gossmar sparsim semel inveni.
2. Ph, Floerlteanum y W. et M.
Schwaegr. Suppl. 1. 3. T. 3. Brid. Bryol. I. 26.
Hacteuus a me ipso in loco uon inveutnm sed specinieu in
^argillaceis in yiciuia urbis Lübbcn lectum mihi oblatum.
3. Ph, curvicollum , Ehrh.
Schwaegr. Suppl. J. 7. Brid. 24. Roth 114. Hoffm. 20.
'Roehl. 17.
Acervatim in montosis e. g. in moute Weinberg dicto prope
fiirstl. Drehua et alibi deprehendi.
Capsula exserta pedunculo arcuato facile distingui
potest.
4. Ph, cuspidatum y Schreb,
Schwaegr. Suppl. I. 2. Brid. Bryol. I. 41. Roth 111.
Hoffm. 19. Roehl. 29. Mart. 125.
In versuris agrorum hortorumque humosornm et ad fossa-
rum marg nes hinc iude cum Ph. subulato simul codemque tem-
pore legi , c. g. Gr. Lubolss etc.
540
Capsula iion exserta, statura antecedeute duplo et friplo
maiori.
5. Ph, subulatum y Schreb.
Brld. Bryol. I. 37. Rofli 109. Hoflfm. 19. Roehl. 26.
Mart. 126.
Haec spccies polymorpha in hortis humidis, oleraceis: Gr.
Liibolss , montosis in solo udo lutoso - arenoso ad viam iutei
Ückro et Falkenberg etc, crescit , multo communior quam re-
liquae.
Vere ad autumnum usque vidi.
Variat magnitudine. Aeiate juniore Ph. nitiduiu aemulatur,
demum habitu suo satis distinetum.
6. Ph, piliferum y Schreb.
Sehwaegr. Suppl. I. 1. Brid. Bryol. 1. 28. Roth III. 110
Hoffm. 19. Roehl. 33. Mart. 125.
Ad muros vetustiores e. g. urbis nostrae proyenit.
7. Ph, patens , Hedw.
Sehwaegr. Suppl. I. 7. Brid. Bryol. I. 33. Roth 112.
HoflFm. 20. Roehl. 22.
Haec species apud uos in oleraceis atque in humidis um-
brosis hortorum circa Karche (b. Luckau) occurrit , etiam pone
Gr. Kraussnick, Lnbolss et alibi observavi. Paeue frequentius
quam Ph. cuspidatum.
8. Ph. bryoideSy Dicks.
Sehwaegr. Suppl. I. 7. Brid. Bryol. I. 48. Spr. Spec.
IV. 142.
Ad aggercs pagorum et in eorum vicinia iuque incultis
podem tempore ceterornra hujus gregis, sed rariiis e. g, Lübbe-
nau b. Schlosse , Kahnsdorf b. Luckau,
641
9, Ph, crispum , Hedw.
SchwaegT. Suppl. I. Brid. Bryol. 46. Roth. Hoffm. Roelil.
34. Mart. 125.
Gregatim cum aiitec. iu iisdem locis et ad semitam, quae
ducit ad Krehlitz , etiam iu viciuia Malaeucheu etc.
10. Ph. nitiduniy Hedw.
Schwaegr. I. 7. Brid. Bryol, I. 35. Roth. Hoffm.
Mart 126.
In collibus glareosis udis , ad margines pratorum etc,
haud procul a horreo laterario apud Laugeugrassau et alibi sed
rarius provenit.
Affine Ph. subulato juniori.
11. Gyninostomum , Hedw.
1. G. ovatum , Hedw.
Sctwaegr. Suppl. I. 27. Brid. Bryol. 1. 59. Roth 123.
Hoffm. 27. RoeW. 65. Mart. 120.
Incolit solnm fertilem plantariorum, muros iu urbis circura-
vallatione Souueuwalde atque in aliis locis conspicuum.
Primo vere degit et fructificat.
2. G. truncatum , Hedw.
Schwaegr. Suppl. I. 19. Brid. Bryol. I. 67. Roth 124,
Hoffm. 27. Roehl. 68. Mart. 120.
Acervatim iu anteced. locis eodemque tempore e. g. Zoell-
mersdorf in tumulis talparum hortorum.
Altitudo caulis variat, varietatem majorem in ambulacris
circa urbem nostram legi.
3. G. rtifcscens , Schultz,
Brid. Bryol. I. 62.
Ad aggeres in solo lutoso - glareoso hiuc inde nascitur :
Nauudorf b. Lübben, Fresdorf^b, Luckau.
542
4. G, intermedium , Schwaegr.
Schwaegr. Siippl. I. 19. Brid. Bryol. I. 69. Mart. 121.
In solo lutoso hinc inde e. g. iu viciuia fodiuarum lutaria-
rnm prope fürstl. Drehua et alibi invcni , rariiis tarnen videtur.
Ditfert a G. trancato cui affine statura paulo majori aliisque
notis.
5. G. stelligerum y Sm.
Schwaegr, Suppl. 1. 32. Brid. Bryol. I. 89. G. ciirviro-
strum, Hedw. Muse. II. 88. T. 24. Hoffm. 28. Mart. 122.
Nascitur in declivibus der Gahrocrheide.
Caule fragile subramoso facile discernendum.
6« P, pyrifortne 3 Hedw.
Ejusd. Spec. 38 et Fnnd. T. 7. F. 31. Schwaegr. Suppl. I.
24. Brid. Bryol. 98. Roth 121. Hoffm. 27. Mart. 120.
In pomariis, plantariis inque liortis cultis Schoenfeld
eodem tempore paeue frequentius : fürstl. Drehna im Schlossgar-
ten etc,
Maximum hujus gregis. Capsula pyrifornie crassa facil- '
lime diguoscitur.
7. G. fasciculare , Hedw.
Schwaegr. Suppl. 24. Brid. Bryol. 101. Spr. Spec. W!
144.
Habitat in solo pingue pratorum ad fossarum margines at-
que in ambulacris circa urbem nostram.
Praecedente minus. In viro omnino facilius distinguitur.
12. Hymenostomumj R. Br.
1. H, microstomum 3 R. Br.
Schwaegr. Suppl. 1. 28. Brid. Bryol. 1. 76. , Roth 128.
a Hoffm. 29. et a Martio 123. ad Gymuost. refertur.
643
In ambiilacris hortornm canglicorum zu Zützen, Golssen
fiirstl. Drehn.i et alibi saepius una cum G. pyriforme minime ra-
rius deprehendi.
Muscusmiuutissimus, cave ne primo coiispectu cum G. ru-
fesceiite cui valde accedens confimdas.
13, Schistidium , Brid.
1. Seh, subsessile y Brid.
Brid. Bryol. 1. 113. Schwaegr. Siippl. 1.27.
Degit vere in solo humidiusculo humoso hortornm similium-
qiie locorum e. e;. prope Gr. Fehser et alibi.
Muscus siibacaulis. Ph. Floerkeano non dissimile.
2. Seh, ciltatwm, Brid.
Brid. Bryol. I. 116. Anoectaiis'. Hedw. Spec. 40. Gymnost.
Hoffm. 28.
In viciuiaBranko iuventum; etiam ad arbornm radices terra
denudatas im Untern Spreewalde.
Caule ramoso.
14. G r im mia^ Ehrh.
1» Gr. apocarpa, Hedw.
Schwaegr. I. 96. Brid. Bryol. 167. Roth 138. Roehl. 115.
Mart. 114.
In muris eorumque iuterstitiis e. g. nrbis nostrae , ad arbo-
rnm caudices etc, per omnem Proviuciam.
Haec species longitudine et ramificatione caulis, colore at-
que foliornm forma satis variat ad loci natalis couditiones.
Habitii Schistid. ciliatum fere referens,'sed eximie diver-
siim.
15. Dryptodon, Brid.
1. Dr, pulvinatus y Brid.
Brid. lÖryol. I. 196. Dicranum Schwaeg;r. Suppl. I. 189.
Roth 179. Bryiim Hoffm, 51. Grimmia Mart. 114,
544
Haliitat in feetis, rnuris, ubi caespitulos hemispbaeiioos
«orapactos foriuat, ubiqne vulgare.
Totum auninii perdurat florens et fructificans.
16. TetraphiSj Hedw,
1, T. pellucida, Hedw.
Hedw. Spee, 43. T. 7. F. 1. Schwaegr. Suppl. I. 39. Brid.
Brjol. I. 134. Roth 132. Hoffm. 30. Mart. 116.
Primo vere degit in urabrosis ad arborum ladices terra dt>-
nudatas et ad ligiia putrediue cornipta band rara e. g. im Spret-
walde hinc iude , prope Langeugrassau inter Bryum androgy-
num saepius observavi ; etiam alibi.
17. S plachnum 3 L.
1, Spl, ampullaceum y L.
Hedw. musc. 11. 41. T. 14. Brid. Bryol. 1. 259. lloth 133. \
Mart. 116. HolTm. 23. '
Ad fossarum margines in solo turfoso hinc iude , in laciibns "
sifcefaetis prope Gossmar (b. Lwckan) etc, minime rarum
iiiveni.
Miiscns speeiosus altitudine variaus. Toto habitii t^xterno
jam satis ab omnibns reliqiiis distinctus.
FAM. VI. DICRANOIDEAE.
a. Wei ssiac eae.
18, Weissia , Hedw.
1. W. lanccolata, Brid. (3Iart.)
Coscjuodcm Brid. Bryol. I. 372. ^Encalypta Koth HI. 150.
Bryum Hoffm. 31. Mart. 113.
' 81 U pasciiis, sterilibiis, rimis niinM)riun , ad vias ravas in
solo udiusmlo iiluvis obvenieiis.
545
Caveiidiim tironi , ne (innscnm notis geiieris jam distinctis-
simiim confundat cum Gymnostomo truncato ciii hajbitii primo
«■onspectn non plane dissimilis.
2. W, rurvirostra 3 Hedw.
* Brid. Bryol. I. 347. Schwaegr. Siippl. I. 74. a Rothio 149.
ad Grimmiam et a Hoifm. 32. ad Bryum refertiir.
Ad fossarum latera atque iu praecedentis locis 6tc» hin«
finde e. g*. ad fossas agronim pone Bornsdorf, ad semitam versus
'Niewifz etc, legt.
3. W, viridula, Brid. .i,^'
Brid. Bryol. I. 384. Bryum controversnm Hoffm. 34.''Rö(*JiL
143. W. mntabilis Mart. 112.
In solo lutoso-arenoso ad semitam, ((viae dncit versus Put-
schen in umbrosis deprehendi.
Specimina frnctifcra perpauca tantum observavi. Omnibus
iminus.
4. W* cirrata , Hedw.
Hedw. Spec. 69. T. 12. F. 7. Schwaegr. Snppl. 1. 75,
HolTm. 44. Mart. 111.
Ad arboruiu caudices intimos iiuiue tectis stramineis villa-
Tum rusticarum e. g. Kl. Lubolss, Egsdorf, rarius tarnen vidp-
tur; otiam uonuuUa specimina in sylva Wasserbnrgerforst.dicla
'ad truncos putredino corruptos non procul ab officiua vitraria
legi. (An is locus extra nostrae provinciae tines positua
egf?).
5. W, acuta, Hedw.
Schwaegr. Suppl. 69. Brid. Bryol. I; 362.
■: Habitat ad vias cavas in solo udo ajtque in declivibusmou-
linm ad scaturigines earnmque lossa?? , minimo rara pro.venit.vi,.
546
Maxima hujus gregis et habitu suo jam satls diversa
videtur.
ß. Dicranoideae genuinae,
19. Trematodon, Rieh.
1. T, ambiguus, Schwaegr.
Schwaegr. Suppl. I. 69. Brid. Bryol. I. 386. (T. vulgaris)
Bryuin setac. Hoffm. 43. Dicrauuni ambiguum Mart. 106.
In lignorum caedibus sylvarum acerosarum e. g. Rochaiier
Kl, Barenerheide in solo arenoso udiusculo frequentem legi et
alibi obserTavi.
Capsula elongata conica longe rostellata totoque habitu fa-
cilius dignoscitur.
20. Dicranum, Hedw.
1» D, scoparium , Hedw. (Lejss.)
Hedw. Fund. II. 92. Brid. Bryol. I. 410. Roth 158. Mart.
97. Bryum Hoffm. 39.
In arborum caudicibus, arvis requiescentibus herbidis eri-
cetisque e. g. Duben, Schollen etc. etc» satis frequens oc-
currit.
Ab autumno ad ver fructus fert.
Variat foliorum directione et ambitu.
2« D. polysetum , Schwaegr.
Schwaegr. Suppl. I. 162. T. 40. Brid. Bryol. I. 413.
In sylvis frondosis montosis cum priore saepiusuna ineodeni
loco aliisque locis frequens.
Habitu quam maxime accedens priori atque a nonnullis pro
D. scoparii varietate habitum.
3. O. tindulatum , Ehrh.
Mart. 97. polysetum Schwaegr. Suppl. 1. 165. T. 41. rn-
gosum Brid. Bryol. I. 414.
547
In sylvis humidis , pascuis , ad rias cavas sylvarum e. g.
Kemlitz , versus Sorgefeld etc, frequens.
4. D. spurium, Hedw.
Schwaegr. Suppl. I. 179. Brid. Brjol. I. 416. Roth 178.
Hoffrn. 38. Roehl. 352. Mart. 103.
In solo sabuloso sylvarum cum antecedentibus simul eodem"
qiie tempore sed rarius: Gr. Fehser, in vicinia Calan etc,
inveni.
Sequenti neu dissimile , sed habitus partium minor H folia
I Ti'on secuuda.
5. I>. ScJiraderi, W. et M.
Scliwaegr. Suppl, I. 166. T. 41. Marl. 102.
In uliginosis sylvestribus e. g. in nemore Landwehr dJcto
haud procul a Geissen, sed rarissime videtnr,
6. D. congestum, Schwaegr.
Schwaegr. Suppl, I. 168. Brid. Bryol. 418.
In nmbrosis subhumentibus sylvarum : Unlerer Spree-
wald.
Habitus ferc D, seoparii sed minus et folia mnlto augn-
stiora.
7. D, glaucum , Hedw.
Hedw. Spec, 135. Schwaegr. Suppl. 187, Brid. Bryoi. 407.
iRoth 1«1. Mart. 105.
' In sylvis acerosis et frondosis, fruticetis, pratis ubiqne
cäcspites saepius perraagnos compactos albo - flavescentes
sflauco-virescentcsve formans, per totam provineiam frequens
«'»•(•urrit,
,j,, Caule admodum fragili,
Primo couspertu pro Sphaguo facile haberi potest,
9* Bd. 5s Heft, 35
548
8. D* ßexttosum i Hedw.
Hedw. Spec. 146. T. 38. F. 1 — 6. Schwaegr, Suppl, 189,
Campylopus Brld. Bryol. 469. Mart. 105.
In fossis exsiccatis soli turfosi e. g. Bestau, Gossmar et
alibi.
Muscns haliitu distinctug, seta flexuosa facile dignoscitur,
9. D, cerviculatum 3 Hedw.
Schwaegr. Siippl. I. 221. Oncoph. Brid. Bryol. I. 390.
Dlcr. piisill. Roth 168. Roehl. 375. Mart. 106.
In herbldis areiiosis hnmidis, in pascnis, ad vias fossasqne !
nee non in sylvis iimbrosis abnude vnlgare.
Variat conditione loci natalis,
10. 1>. strumiferuiii, Sw.
Oucophor. Brid. Bryol. 395. Dicr. Roth III. 186, Bryum ;
Hoffm. 36.
In locis nligluosis pratornm sylvanimqup; , ad lapides ma- 1
guos et arbornm radices : Spreewald , Uckro et alibi.
j
11. D. heteromdllum f Hedw.
Schwaegr. Suppl. I. 173. Brid. Bryol. 423. Roth 360.
Hoffm. 38. Mart. 98.
In solo humidiusculo lutoso - sabnloso locornm mnscoso-
rnm, ad rias ravas montinm, ad marginem sylvae apud Kem-
litz qna tcudit ad Colpien, in viciuia des Untern - Spreewaldes
haiid rarum.
Vere florescit.
Muscns altitudine, foliornm- forma et colore varians, tarnen
habittt suo proprio, partim colore qnam maxime laete viride, de-'
nique Capsula facilins dignoscitur.
12. Do pellucidum , Sw.
Hedw. Spec. 142, Schwaegr.^ SnppK 1-181, T. 48, Roth
177. Mart. 103.
— — 549
Hane piilchram speciem ad fossanini marglnes pratornm ad
Vetschau nee non versus Burg legi , iibi caespites laete rirides
format.
13. D. varium, Hedw.
Brid, BryoL 435. Roth 474, Hoffm. 36. RoehJ. 370,
Mart. 99.
In lutosis herbidis, iu solo llmoso ad agrorum Tersuras
, hinc inde, ad rivulorum lacuuraque ripas crebro obviiim.
Variat directione foliorum.
Habitu D. rerviculatiuiB fere aemulatur,
21. Ceratodon^ Brid,
1. C. purpureus , Brid,
Brid. BryoL I. 480. Dicranum Hedw. Spec. 136, T. 36.
Roth 156. Mart. 104. Bryinn Hoffra. 36.
Ad asseres, truncos pntridos iuque ericetls, muris vetustio-
ribus, tectis stramineis et aliis locis sterilibus fere ubique rulo-a-
ris muscus Talde polymorphus.
y. Orthotrichoideae»
22. Ortliotrichum, Hedw,
1. O. afßne y Sclirad.
Schwaegr. Siippl. II. 22. T. 50. Brid. Bryol. I. 282. Mart.
77. Weissia, Roth III. 217.
Ad arborum corticem praesertimPopulorum etSalicum pas-
ßini : Borusdorf beim Schlosse ctc»
Ab 0. striato, ciii proxime, caute distinguendum.
2. Oe striatum^ Hedw.
Schwaegr. Suppl, II. 29. T. 54. Brid. Bryol. 290. Mart,
77. Weissia Roth 120. Bryiim Hoffm, 25,
In arboribus, lapidibus nmbrosoriim hmnidorum hinc inde
ohvjiim, Langengrassan , Spreowald h. der Eich«' etc.
35*
/ -
550
Accctlit quidem ad priiis ita, ut vix ab illo discernere
possis, in vivo tarnen Capsula subexserente, operculo aureo -ant
flavescente - rnbicnndo , foliis magis patentibus facilius differrt*
videtur.
3. O. fallax, Bruch.
Brid. Bryol. I. 787.
In arboribus , lapidibus band ramm.
An constanter diversum?
Hinc inde sed rarius in cortice Populornm horti auglici
prope Lübbenau semel legi.
4. O. obtusifolium y Schrad.
Schwaegr. Snppl. IL 14. T. 50. Brid. Bryol. L 287,
Mart. 75.
In praec. locis sed rarius obvium, lubentius in Salicibusad
Hartmannsdorf, Terpt et alibi; etiam in umbrosis passim
vidi,
Capsula immersa.
5. O. spcciosum y Nees ab Es.
Brid. Bryol. 280.
Hinc inde cum antecedeutibus saepius promiscue eodemque
tempore, in quo illa fructificant , observavi.
Ab antec, Capsula magis exserta et statura majori partium
dignoscitur.
6. O. Ludwigil, Brid.
Schwaegr. Suppl. H. 24. T. 5L Ulota Brid. Bryol. I. 302,
In Populornm truncis prope Goerlsdorf et alibi legi.
Capsula longe exserta.
Affine sequenti quocum omnium partium ratioue phis mi-
nnsve convcnit.
551
7. O, crispum, Hedwr.
Hedw. musc. T. 35. Mart. 76. ülota Brid. ßiyol. 300.
Weissia Roth 222.
Il»i(lem iiique plurimis locis imilto communius.
8. O. anomalum, Hedw.
Mart. 75. 0. saxatile Brid. Bryol. 275. Weissia Roth 215.
lu arborum tnmcis , sed frequeiitius in lapidibus ad fossas
collocatis , rauris e. g. ad ripas der Berste nee non im Hain b.
Lübbeu, iuter Gr. Lubolss und Niewitz etc,
Capsula exserente.
9. O. diaphanwiiy Schrad.
Schwaegr. Suppl. U. 31. T. 55. Brid. Bryol. I. 293. Roth
223. HofFra. 26. Mart. 78.
In anteced. iisdem aliisque locis e. g. in plagis ückro.
DiflFert potissimum foliornm apicc albo -diaphano.
10. O. Ltßelliiy Hook.
Brid. Bryol. I. 295.
Ad arborum truncos sylvarum mubrosarum huic inde «\ g.
haud procul ab officina picaria in der Rochauerheide.
Habitn externo refert fere 0. afiine et caveas tiru, ne
»um eo primo conspeclu confundas.
11. O. coarctatum y Pal. Beauv.
Brid. Bryol. I. 288.
In arbornm truncis sylvae ad fliimeu Spreae nou prorul
a doraicilio vonatoris apud Lübbon dcprohcndi.
Facilc dignoscitur Capsula ex omnibu^ hujiis gre^is tener-
rima cxscrta.
552 ^ »--=--_
dV Trichostomeae«
23. Trichostomuniy Hedw.
1. Tn pallidum^ Hedw.
Schwaegr, Suppl. I. 139. Brid. Bryol. I. 490, Roth III.
194. Roehl. 249, Mart. 93, Hoffm. 43.
Ad aggeres ^ vias hu|uo sterilibiis in solo lutoso totius pre-
vinciae.
Musciis teuer et eximie distiuctiis.
24. Rhacomitrium 3 Brid.
(Ab Hedwigio et iioiimiliis botauopliilis ad Trichostoraiim
refertur, sed habitu proprio plus minus ramoso foliorumque apico
diaphauo, ({uo muscus quasi canesceiis, deuique peristomii den-
tibus lougissime productis ncc iion calyptra mitraeforrae jam
satis diffeire mihi equidem vldetm.)
1. IRJi» canescensj Timm.
Brid. Bryol. I. 208. Roth 192. Roehl. 266. Mart. 93.
Bryum Hoffm. 41.
In graminosis areuosis udis, coemeteriis, pinetis circa ar-
borum truncos et fcre iibique in incultis obveuiens.
2» Rht ericoidesy Brid.
Brid, Bryol. I, 210. Roth 191. Roehl. 257. Bryum clonga-
tnm Hoffm. 41.
Iii aiUeccd, üsdem locis , cui etiam proximum et a nonnullis
pro illiua ipsa varietate habitum.
Format quasi ut praecedens sylvam muscoideara louge late-
que terram obtegentem,
3. Rh, heterostichum s Brid,
Bryol. 214. Roth 192. Roehl. 263. Mart. 92. Bryum
Hoffm. 40.
'— 553
Ilabitat iu piiieiis moutosis e. g. Gehreüj Galuu etc*
Capsulam, ut iu reliquis, rarissime observavi.
4. Rh, lanuginosum s Brid.
Brid. Bryol. I. 215, Schwaegr. Suppl. 1. 150- Roth 188.
Marl. 92. Bryum Hoffm. 41.
Iu solo argillaeeo locoruni apricoiiiiu versus Souneuwalde
semel depreheudi , rarius videtur.
Ab autecedeutibus similibus differt statura gracili-altiore,
foliis inarglno et apice saepius jam iufia dimidlum (quasi sca-
riosa) canescente.
25. Didj/modon , Hedw.
1. />. pusillus y Hedw.
Hedw. Spec. 104. Brid. Bryol. 509. Bryum Hoffm. 43.
Miuime frequens est hie muscus teuerrimus iu solo limo-
siusculo - sabuloso iu viciuia Zerkwitz etc» Aestate ferl
fructus,
Accedit quidem ad Tr, pallidum (quippe habitu) sed miuor
atque rarior, nee non notis abunde distinctus.
2. D. homomalluSy Hedw.
Hedw. Spec. 105. Brid. Bryol. I. 510. Mart. 96.
Degit praesertim in declivibus fodiuisque moutium iu terri-
lorio Weissagk, ubi ad vias cavas etc, eaespitulos efformat, for-
san excepto loco citato nullibi.
Habitus ad Dicr. heteromallum accedit a quo caute distiu^
gueudus.
i, ßarhulaceac.
26. Barhula, Htdw.
i. B. iHuralis^ Timm,
Schwaegr. Suppl. I. 132. Brid. Bryol. 546. Roth 203.
Marl. 90. Brvum Hoffm. 45.
554 ■ —
Habitat in muris , tegulis, locis inandatis ad marglnes fos-
sarum subexsiccatariun in solo lutoso per totam provinciam sa-
tis vulgaris.
2. ß. unguiculata y Hedw.
Schwaegr. Suppl. \ 123. Brid. Brvol. 563. Roth 206.
Mart. 89. Hoffm. 44.
In antec. iisdem locis et alibi nbique non rara e. g. zwischen
den Windmühlen bei Luckau, etc* etc.
3. B. falJax, Hedw.
Brid. Bryol. 1. 556. Mart. 89. Roth 212.
In ruinis , murorum interstitiis e. g. Wendische Kirche bei
forstl. Drehna , etiam in ruinis inter Riedebeck und Bornsdorf,
atqne in urbis circumvallatione Sonnenwalde nee non in anteced,
similibus locis hinc'inde.
Habitu fere B. anguiculatam aemulatur sed differt foliis aa-
gnstioribus opercnlo breriore aliisqne uotis.
4. ß. Yi^ida y Hedw.
Brid. Brjol. 528. Tortnla Roth 211 >
Habitat in fodinis argillaceis et fossis exsiccatis agrorom
hortommque e. g. Kahnsdorf bei Lnckan et alibi raro aestate
vidi.
Differt ab affiuibus caule simplicissimo breri.
27. Si^ntrichiai Brid. *
1. S, mbuiata, W. et M. *
Hedw. Spec. 122. T. 27. Schwaegr.-Soppl. I. 135. T. 35.
Brid. Brvol. 579. Hoffm. 46. Mart. 87.
Aestate degit in viis locornm umbrosorum, ad sepes hor-
tornm nee non in moris hinc inde band infreqnens.
555
2. S, ruralis , Btid.
SchwaegT. Suppl. I. 121. T. 35. Brid. Br.voi. I. 258. Roth
2Ü5. i\Iart. 88. Hoffm. 45.
übique ia lectis stramineis , muris siittilibusque locis cam
priore sef vere fructificat.
28, E ncaly pta , Schieb.
1. E, vulgaris, Hedw.
Hedw. Spec. 60. T. 10. Schwaegr. Suppl. 56. Brid. BrroK
139. Hoffm. 27. Mart. 115.
Ad terram in solo lutoso et arenoso - lutoso inque muris,
ai;geribus et locis herbidis umbrosis , riis caris ctc, fere nbique
adraodum vulgaris.
Vere calyptris laete riridibus degit.
FAM. ni. BARTRA:\nACEAE.
a. Bryaceae,
29. CJadodium , Brid.
1. C/. inclinatum, Brid.
Brid. Bryol. 1. 621. Pohlia Schwaegr. Sappl. II. 73.
T. 63.
Aestate viget in pratis des Ünteru Spreewaldes . his illisve
aliis haud rarius.
Variat folioruin directione rationeque acmatiottis.
30. Bryum, Dill.
1. Br* argenteum y L.
Hedw. Spec. 181. Scliwaejr. Suppl. 88. Brid. Brtol. 657.
Roth 229. Mart. 57.
Degit in collibus siccis e. g. auf der grossen Schanze bei
Luckan; atqae in tectis, mnris hinc inde frequens observavi,
rarius tarnen fructificare videtur.
556
A gequellte, <{iiocum habitu congruii^ itccuratius digno-
sceudiim.
2. Bf. julaceum^ Schrad.
Brid. Bryol. I. 659. Roth IIL 230, Mu. holosericeiim
Hoffm. 51.
Haue speciem in lapidibus permaguis atqiie teclis licheui^
bus arcte obtectis legi, rarius tarnen et rarissime florentem ob^
servavi e. g. hinter Krinitz in der KI. Bahrenerheide.
Prioris habitum reddit et, ne pro illo legatur est ca-
vendura,
3. Br» capillare, h.
Schwaegr. Suppl. II. 118. T. 74. Brid. BrjoJ. I. 665. Roth
238. Hoffm. 50. Mart. 63.
In nemore Landwehr dittö haud procul ab urbe Geissen in-
que uligiuosis propeXobendorf (bei Yetschan) inveni.
Capsulae magnitudine totoque habitu variare videtur.
4. Br» cacspiticmm j h,
Schwaegr. Suppl. 109. Brid. Bryol. 669. Hoffm. 50.
Mart. 59.
In pascuis, aggeribns, muris, graminosis, ad vias etc»
ubique satis provenit.
Muscus variat modo loco uatali atque uonnulla specimina
in vicinia urbis nostrae collecta habitu Bryum uutans aemu-
lautur ita ut ab hoc vix diversa videantur.
5. Br* nutansj Schreb,
Brid. Bryol. 634. Mart, 60. Hoffm. 49.
In nmbrosis his illisve nee non in pineiis arenosis viget
vere , e, g. ückro , Pitschen , Schoenfeld etc» ctc, atque in eri-
t;etis prope Dnben et alibl occiirrit.
_„._— 557
A priore differt magiütudiue, praesertiiu peristömii dentibus
cxiinie transverse costatis aiiisque iiotis,
Seta plerumqne longissima.
Attamen magna spedrainum copia comparata ab illo disccr»
nere vix possumus.
6. Br<, amiotinumj Hedw,
Hedw. Spec. 183. T. 43. Brid. Bryol. I. 662. Roth 232,
Mnium Hoffm. 49. Mart. 61.
Itt locis sylvaticis ad arboriim caudices et ad terram in syl-
va Auerbalz dicta nou procui a pago Wüstermarke, in qua Ar»
butiis üva ursi uascitur atque in vicinia Mahlsdorf, iibi Cistus
guttatus occurrit , et alibi legi.
7. Bi\ puriforme y Sw.
Brid. Bryol. 631. Hoffm. 50. Mart. 60,
Habitat in muris vetustioribus atque in solo glareoso ad
agrorum magines haud iufrequens.
Ab affinibus jam habitu suo. satis diversum.
8. Br» turbinatum^ Sw.
Schwaegr, Suppl. II. 109. Brid. Bryol. 681. Eoth 245,
Hoffm. 49.
In giaminoso - arenosis udis, ad pratorum fossas sed ra.-
rius videtur : im Untern Spreewalde et alibi legi.
9. Br, ventricostim , Dicks.
Br. pseudolriquetrnm Brid. Bryol. 676. Schwaegr. Suppl.
II. 110. Roth 243. Hoffm. 49.
In uliginosis subturfosis montinm dcclivinm in scatnriginum
viciniig minimc rarum,
Vere fructificat.
Altitudo varians saepius 5 — 6 pollicaris.
Capsula pendula ventricoso - clavata facile dignoscitur.
558 —
10. Br, liunctatnm , Schreb.
Polla Brid. Bijol. 706. Mnium Marl. 69. Mu. serpyllif.
Hoffin. 52. 22.
In umbrosis gramiiiosis udis frequens obviuin.
Floret vere. Ab affinibus foliis latis pellucido - punctatis
satis distinctum.
11. Br» rostratum , Sclirader.
Roth III. 241. Polla Brid, Bryol. 700. Mmiim Schwaegr.
Siippl. II. 136. T. 79. Mart. 69. Hoffm. 52. 1
Inter frutices et in udis sylvarum umbrosariim hinc inde de- !
prehendi , c. g. Spreewald etc, \
Capsulae operculo loiige rostrato ipsoque habitu et aliis no- ,
tis abunde distiuctiim. '
12. Br. roseum^ Schreb.
Roth III. 247. Polla Brid. Bryol. 696. Muium Hoffm. 53. ,
Mart. 69.
In iisdem cum priore locis saepius legi.
Folia terminalia in orbem disposita, sctae bi - subtrinae i
etc, fere sufficiunt hanc speciem pulchram ab affinibus hujus
gregis discernere.
3. Br, affine^ Bland.
Mnium Schwaegr. Suppl. IL 134. Mart. 68. Polla Brid.
Bryol. 701.
In uliginosis ad frutices e. g. Niewitz, Werchow et alibl
nunqnam frequens.
Differt haec species a seqnente , cui fere proxima , caule
subtomentoso , foliis ciliatis , setis plurimis ex uno eodemque
perichaetio.
15. Br, cuspidatum y Schreb.
Roth 246. Polla Brid. Bryol. 702. Mnium Hedw. Spec. 192.
Mart. 67. Hoffm. 52.
559
Ad sccatiiriglues loconim umbrosomm inque pahidosis etc,
satis abundat.
Antecedentibus affine setam tarnen solilariam tantnin gerit,
qqa jam sola differre videtnr, setarura numerus attamen in Omni-
bus speciebus admodum variabilis, ita nt hae certam differen-
tiam non constituant.
15. Br, ligulatum , Schreb.
Roth III. 249, Polla Brid. BryoJ. 708. Mnlum Hoffm. 53.
Mm. undul. Mart. 70.
In locis antecedentis his illisve frequenter obvium.
16. Br, crudumy Sclireb.
Polla Brid. Bryol. I. 693. Mnium Sdiwaegr. Suppl. 11,127,
Mart. 65.
In montosis sylvestribus udiusculis e. g-. Langengrassau lii
den Höllenbergen, Weissagk etc»
Altitudo 1 — 2 poUicaris.
17. Br, hornum, Schreb.
Roth 237. Mnium Hedw. Spec. 188. Mart. 65. Hoffm. 48,
Polla Brid. Bryol. I. 695.
Frequentissimus incola pahidum similiumque locoium syl-
varum umbrosarum : Uckro , Spreewald , Wittmanusdorf
etc, cfc,
18. Br, margmatUNiy Üicks.
Mnium Schwaegr. Suppl. 11. 128. Polla Brid. Bryol,
r. 689.
Vere degit in uemorosis ad vias cavas Gehren, versus
Dreltkau sed raro legi , frequentius tarnen in parte boreali pro-
viuciae uostrae.
560 -
/?, Mniaceae,
31. Paludelluj Ehrli.
1. P. squarrosa, Brid.
Brid. Brjol. IL 1. Brjuin Hedw, Spec. 166. T. 44. Mniuiii
Hoffm. 47.
Hie musciis amcat prcata paludosa atqne ullgluosa declivium
montium e. g. Waltersdorf, nee non in subturfosis : Casel ver^
aas Sehoenwalde etc, liaud frequentem inveni.
Suo habitii proprio facile dignoscenda,
32. Mnium, Dilh
1. Mn» androgi/num 3 L.
Brid. Bryol. II. 5. Hoffm. 46. Gymnoccphalos Schwaegr,
Suppl. 87. Marl. 57. Brjum Roth III. 227.
übique in paludosis et umbrosis hnmidis ad arborum radi-
ces, ad truncos subpntridos etc»
Absque capsulif? accedit fere ad habitum Jungermanniae cu'-*
jusdam.
Saepius «na cum Tetraphi pellucida occurrit e. g. prope
Langengrassau etc.
2. Mn, palustre, L.
Brid. Bryol. II. 8. Hoffm. 47. Mart. 65. Schwaegr. Snppl.
Bryum Roth III. 238.
In iisdem locis cum praecedente liinc inde : Wanninchen et;
alibi legi.
Cum priore nullo modo confundendum : statuta multo ma-
jori, sed habitu primo conspectii Paludellae squarrosae non
plane Öissiinile , etsi praeter cliaracterem genericumlnotis alüs
satis differt.
- 561
y, Conostomeac^
33. Bartramitty Hodw,
1. B. pomiformis j Hedw,
Brid. Bryol. II. 39. Sciiwaegr. Siippl. IL 31, T. 68. Mart,
54. 3In. Hoffm. 54.
Ubique degit vere in pascuis, hiimidis, ad vJasj proeiil
dubio per totam provinciam.
Colore vlridi-lutescente.
2. B, crispUf Sw.
Brid. Bryol. II. 4L Schwaegr. Suppl, IL 46. T. 69.
Mart. 55,
In sylvis acerosis der Galiroerheide versus Kraussnick et
alibi inveni,
Praeccdeutc, cui simillima , robnstior, statura duplo ma=
jor , folia longiora.
3. B, fontanUf Sw.
Mart. 56. Mnium Hedw. Spec. 196. Bryum Rotli 890.
Hoffm. 54. Philouotis Brid. Bryol. IL 18.
In iiliginosig pratorum passim frequens, e. g. in pratis ver=.
8U9 Waldow, in qiiibiis varietas intercurrit liabitii minori, fo=
liis aeuminatis et nou abrupte acuminati^.
d. Funariaceae»
34. Funaria, Schreb.
1. F» hi/grometrica, Hedw,
Schwaegr. Suppl. IL 75. Brid. Bryol. IL 51, Mart. 74
Mn. Hoffm. 50.
Muscns admodum communis in solo lutoso-arcnoso ad fos-
sarnm lalera, ad via^ iuque muvis vetustioribus ctc»
562 »
35. Meesittj Hedw.
1. M, ultginosa, Hedw.
Brid. Bryol. II. 60. Mart. 74. Mn. trlehodes Hoffm. 47.
In uliginosis satig proveuit.
Vere ad autnmimin usque viget.
2. M, dealhata, Sw,
Hedw. Spec. 174. T. 41. Brid, Bryol. II. 63. Schwaegr,
Suppl. II. T, 64.
Habitat in locis praecedente rarius e. g. in viciuia domicilii
venatoris der Votschopfsky im Spreewalde etc,
3. M, longiseta, Sw.
Hedw. Spec. I. 56. T. 21. Brid. Bryol. IL 66. Diplocominm
Mart. 73. Mniura Hoffm. 47'.
In pratis sylvestribus uliginosis hiuc inde, e, g. inter Hart-
mannsdorf et Gr. Lubolss etc»
Differt haec spccies seta longissima saepius palmari et
ultra,
FAM. VUi. POLYTRICHOIDEAE.
36. Bujcbaumia , Ehrb.
1. B, aphylla^ L.
Hedw. Fund. II. 96. T. 3. Brid. Bryol. I. 329. 3Iart. 84.
Hoffm. 21.
In ericetis , campis passim e. g. Duben etc, praesertini ad
sylvae latera der Kl. Bahrenerbeide saepius inveui.
Muscus insigniter distinctus tum babitu suo simpHci tum
Capsula, quac ex omuibus fere maxima.
37. Diphysciuniy Mohr.
1. D. foliosmn, M,
Hedw. Fund. II. 96. T. 9. Brid. Bryol. 1. 344, Hoffm. 21,
Roth 344, Mart. 86.
503
lu sylvis montosis, e. g. RochauerKeide in ria, quae ducit
versus Hohenbuche et alibi observavi.
Ab Omnibus apud nos muscis cognitis abunde habitu suo
dirorsum.
38. Catkartnca, Ehrh.
1, C. undulatOj Brid.
Brid. Brjol. II. 102. Polytriehum Mart. 79. Brvum
Hoffm. 40.
Vulgatissima in locis paludosis nemorum.
Variat habitu graciliori.
Ciariss. Bride! hanc varietatem a specie propria distiuxit
sed omnps notae dissuadent disjunctionem , qualis ex autopsia
hujus musci jam satis patet. '
39. Polytriehum^ L.
1. P. commune, L.
. Hedw. Fund. T. 9. F. 92. Schwaegr. SuppJ. II. 309.
Hoffm. 23. Mart. 83.
In humidis et nliginosis sylvarum efc, ubique commune.
Variat a magnitudine palmari ad pedalem et fere ultra, sed
etiam naunm occurrit e. g. in siccioribus locis prope Nauendorf
bei Lübben.
2. P. formosum, Hedw.
Iledw. Spec. T. 19. Brid. Bryol. II. 151. Mart. 83.
Satis frequens in humidis nemorum.
A praecedente, cui affine excepta forma maxima, Capsula
subuutaute et farosa diversum,
3. P, gracile , Meuzies.
Schwaegr, SuppI, II. 167, T, 148. Brid. Bryol. 154.
Wart. 83.
«JrBd. 5s Heft. 35
:64
In uliginosis sylvarum et in paludibns turfosis versns fürst-
lich Drehna, Wanninchen et Bergen, ubi Myrica Gale, Erica
Tetralix atque Lycopodium Selago intercurrunt, et alibi nus-
quam raro.
4. P. piliferum ^ Schreb.
Brid. Bryol. II. 142. Roth 348. Mart. 82.
In arvis, collibns , ericetis locisqne aliis sterilibus undiqnc
satis conspicnum.
Variat caule dichotomo.
d. P. junipcrinum y Hedw.
Hedw. Spec. 89. T. 18. Brid. Bryol. II. 136. Hoffm. 25.
Ibidem cum antecedente et alibi frequeus.
6. P, nanum j Hedw.
Mart. 79. Pogonatum Brid. Bryol. II. 117. Hoffm. 24.
Hand rarum in solo pingui in viciniis pagorum e. g. Goss-
mar etc.
Haec species semper omnibns affinibus raulto minor.
7. P. aloides, Hedw.
Mart. 81. Roth 332. Hedw. Fund. II. 90. Roehl. 192.
Brid. Bryol. 119.
In similibus antec. locis sed rarius, in fossis exsiccatis
prope Pitscheu, in viciniis lacunm passim, e. g. ad margiuem
Piscinae apud Bornsdorf ^fc.
8. P. urnigerum, L.
Hedw. Spec. 100. T. 22. Mart. 81. Roth 350. Hoffm. 24.
In sylvis umbrosis locorum humidorum muscosorum ad de-
clives montium minime rarum in vicinia Wasserburg nnd des Un-
tern Spreewaldes, nee non in fodinis fossisque ad rias e. g. hin-
ter Weissagk etc*
, 565
Capsula urnigera a sequente, cni ratione caulis rainosi
plane uon dissimile, satis distlnctum.
9. P. dlpinum, L.
Hedw. Spec. et Fund. II. 90. Pogonatum Brid. Bryol. II.
130. Roth 349. Roehl. 184.
In solo arenoso-lutoso udo sylvae „ Gahroerheide " dictae
ad montium declives hucusque in unico loco tautiim deprc-
bendi.
Praecedenti valde affine sed Capsula abunde diversum et
nuUo modo confnndendura. Bi tripollicare et ultra.
36 «
Ö6Ö
A
Mit Bezugnahme meiner Anzeige im 3len Hefte des lau-
fenden Jahrganges dieses Journals mache ich das botanische
Publikum hiermit aufmerksam, dass die in vorstehender Enu-
meratio befindlichen Moose Scämmtlich in den ersten zehn
Ceutnrien meiner Flora Lusatiae inferioris exsiccata in wohl
getrockneten, vollkommen und meist nach Bridel's Brjolo-
gia universalis bestimmten Exemplaren enthalten sind. Das
Werk ist bis zur sechsten Centurie vorgeschritten, die direct
durch mich oder durch die Buchhandlung des Herrn Golsch
in Lübbcn gegen portofreie Einsendung" des in oben genann-
tem Hefte schon mitgetheilten Betrages sofort bezogen werden
können.
Luckau, den 7. Febr. 1835.
Der Apotheker Rabonhorsf.
S \ M B O L A E
AD
FLORAM GRAECAM
P A R T I C ü L A 11.
A U C T O R K
H, F. LINK.
Jr ostquam hanmi Symbolanim Particiilam 1. editoii eeleberr.
miseram, accepi, heu! litteras e Graecia mortem praematu-
ram revereudi Tiri Bergeri mmtiantes. Statura magnus , pecto-
re angusto minus beue tempestatem calidam et siccam illius ter-
rae, contiuHosque moutium altorum adscensus perferebat. Ex
itinere per Pelopouesum redux, et adhuc non optima valetudiue
fruens, attamen amore/Botanices perictus non potuit recusare
nobiscum aliud iter Athenas versus suscipiendi. In itinere jam-
jam laborabat et plantis colligondis minus erat aptus. Post re-
ditum rero nieliore valetudiue fruentem Naupliae reliquimus et
multa speravimus de viro tanto Botanices amore flagrante. At
post duos meuses, quam Graeciae ipsique valediximus , vir in-
teger, probus, mitis fato oecubuit. Reliquit herbarium in Grae-
cia magna diligentia coUectum; dolendum vero loca natalia non
adscripsisse , quae memoria tcncbat. Sit illi terra levis !
De plantis monocotyleis in Particula 1. dictum est. Li.-
ceat bis pauca addcre.
568 .
Brachypodium Plukeneti, Optimus mihi ridetur locus
hasce species quam maxime confusas, quantum valeo , extricarr;.
— 1. Brachypodium pinnatum Beauv, Bromus pinnatus
iiww.satnotaplanta. — 2. Br.i'upcstre Roem» Schult.^ Hort,
bot* Beroh 2. 191. Bromus rupestris Host. Nonnisi gla-
britie a praecedente differt, et varietas videtur, sed in calidiori-
hus tantummodo provenit reglonibus. — 3. Br. phoenicoi-
des Roem, Schult., Hort, bot. Ber, 1. 39. Festuca phoenicoi-
des Linn, niant. n. 33, quia synonymon sequens adducit : Fe-
stuca n. 5. Gerard Gallopr. 95. t. 2. /".2. bona. Valde affine Br.
pinuatOj sed folia convoluta asperrima. Non bene in Hort,
bot. Ber. 2. 191. Bromum ramosum Sibth. cum hoc combinavi.
In Lusitaniae maritimis hocce gramen non infrequens legi, e. g.
prope Cezimbra, nee non a Massilia habeo. — 4. Br. ramo-
sum Roem. Seh, 2. 737 3Iant. 2. 405 sed confuse. Br. Hosti
Hort. bot. Ber. 1. 40. Bromus Plukeneti Host. gr. 4. t. 18.
Symb, ad Fl. gr. Part. 1. JLinnaea 9. 134. Bromus ramo-
sns Sibth. ß. gr. t. 84, optima. Valde differt a praecedente
foliis brevibus plerumque divaricatis. Triticum loliaceum Te-
nor, hnjus loci est e speciminibus ab Auetore datis et locis nata-
libus. Nomen specificura Sibthorpi restitueudum est , cum
non solum primum sit, sed quoquecertissimum, — 5. Br.PluJce-
neti Allioji. ped. n. 2233, Hort. bot. Ber. 1. 40. Festura
caespitosa Dcsfont. Atl. 1. p. 91.? A praecedente differt sta-
tuta duplo minori et teueriori , caule basi ramosissimo , spit-a
depauperata. Allioui certe eandem habuit plantam. Nnperrime
frequeutissimam legi in maritimis prope Civita vecchia Italiae.
— 6, Br. obtusifotium Hort. bot. Ber. 1. 40. Primo intuitu
praecedenti simillimum, sed satis superque differt foliis obtusis
nee in aeumen tenuissimum acuminatis. Extra Hispaniam non-
dum repertum.
Avena lasiantha m. pertinet ad genus intermedium inter
Avenam et Bromum , ab illa arista non geniculata ab hoc arista
569
dorsal! distinctnm. Inter semina hujus plautae quae ex sicco
gramine obiter in Graecia decerpsi , germinavit in Horto bota-
uico.
Bromus lanceolatus hirsutissemus eadem hirsutie, qua in
Graecia vestitus est. Cum quoque habitus alienus sit, spi-
culae longiores magis corapressae, fere speciem peculiarem
dixerim.
Saccharum Ravennae Linn, syst. Andropogon Raven-
uae liinn, sp. Erianthus Ravennae Beauv. In Graecia occi-
dentali tantum invenitur planta Italiae et Galiiae meridionalis,
incipit prope Xylocastro in iittore septentrionaii Peloponesi.
Gramina frequentissima in Graecia sunt : Stipa aristella,
Aegilops ovata, Cynodon linearis, Lagurus ovatus, Andropo-
gon hirtus, Imperata arundinacea, Phalaris coerulesceus,
Achnodou areuarius. Unde patet quautopere Flora differat a
nostrate.
Allium margaritacerim Sihth, Lapsu calarai dictum est :
Frequens in Peloponeso nee in insula Zacyntho. Repone: Fre-
queus in Peloponeso , nee non in insula Zacyntho.
Narcissus serottnus Linn. Specie diversum esse a Nar-
cisso serotino Besfont. Schousb. Gusson. nunc certus sura.
Huuc enim nnperrime in Sicilia inter Cataniam et Syracusas in
montibus legi et vocavi N. autumnalem ^ foliis synanthiis an-
gustissimis nee liysteranthiis , corollae laciniis lauceolatis lon-
gissime acutatis, uec oblongis obtusis cum acumine, paraco-
rolla (nectario)integra crenulata parum lutcscente, nee sexlida,
laciniis emarginatis , lutea. Quibus notis facilllme distiuguilur
a N. serotino Linn. nee nisi magnitudinc et paracöroUa brevis-
sima cum ipso convehit: N. serotinum Linn. in Italia non vidi.
Spatha uniUora in utroque erat, fortasse N. autumnalis locis
fertilibus et cultus bi triflorum habet , qualera in Herbariis no-
stris vldeo.
His praemissis ad Dicotyleas trauseo,
570 , I
Poly goneae.*
Polijgonum equisetiforme Smith pr. fl. gr, 1. 266.
Sibth. gr, t, 364. E.vp.Mor, 113. Polygono nostro aviculari
maxime affine, ut sicca specimina ab istiiis varietatibus ma-
joribus vix diguoscautur, differt vero habitu. Basis euim caulis
minime prostrata est , sed erecta, reliqüa vero pars caulis longe
lateque cxpansa decumbit, fjuod singnlarem praebet adspectum.
In plauitie inter Naupliam et Argos frequentissimiim. Extra
Graeciam uon vidi; Pol. corsicamim, quod cel. Meisner uti ra-
rietatem adducil, vix hujus loci est.
Umbell ata e.
Ertjnginm virens n. sp, Capitulis parvis virentibus saepe
congestis, involucri phyllis lougis angustis piunatifidls antror-
sum canaliculatis, saepe recurvis rigide spinosis dignoscitur.
Planta vix ped. alta, tota virens, ramis brevibus contractis.
Folia bipinnatifida laciuiis fere imbricatis rigide spinosis gla-
bris. Er. campestri valde affine cum quo bracteis et germine
convenit, at capitula minora, flores duplo minores, involucri
phyllis autrorsnm canaliculatis, nee antrorsum margine carti-
lagineo, reflexo, ad apiccm tantum inflexo nnde phylla Er.
campestris vix canaliculata. In raontibus circa Naupliam fre-
quens cum Er. cyaneo Sibth. In Ejcp, Mor, tantnmmodo Er.^
cyanenni Sibth» et Er, tricuspidatum Linn, iudicata sunt, hocce
ex Sibthorpio.
Btipleurum glumaceutn Smith pr.Jl, gr. 1. 177. Ejpp,
Mor, 82. In Zaryntho et circa Patras lectuui. Sprengelins
cum B. Odontite combinat, enatum uti ait e'semiuibus speciminis
Sibthorpiaui. At certe differt involucellis duplo mlnoribus, mar-
gine lato membranaceo undulato , ceterum trinerviis ut in B.
Odontite.
Tragium creticum, Pimpinella cretica Cand. pr, 4. 122.
Pimpinella tennis Sieber exsicc. Circa Naupliam. Achaenia
conica quidem at stylopodia parva a stylis lougissimis discrela.
571
Est igitur Tragium uec Ledebiiria, cui stylopodia conica in
stylos atteuuafa, character sat notabilis. Ledeburia peregrina
seu Pimpinella peregrina Cand, pr, 4. 121. etiam in Graecia
crcscit. Utramque speciem iu Ejcp, Mor, non invenio uec iu
Smith, prodr,
Pti/chotis verticillata Koch, Cand, pr, 4. 108. Non in-
frequens iu Graecia. Candollius cum Seseli pusillo Brot, et
S. corsico ineo conibinat, uecrepuguo, quamvis harum plan-
tarum habitus ramosissimus foliis Tcrticillatim partitis paucis
discrepat. Planta graeca caulem fere simplicem habet, foliaverti-
clllatira partita phira. Iu Ejcp, Mor, non inveuio nee in
> Smith, prodr.
Daucus Carola Linu. In Italia plauta haecce vulgatissi-
ma uec non iu Graecia et quidem Peloponeso habitat. Differt
a boreali plauta eo quod foliorum'iuferiorum laciuiae ultimae la-
tiores siut pro ratioue superiorura. Si plauta in dumetis crescit
laciuiae foliorum iuferiorum latissimae fiuut et tota plauta inagis
i hispida tuuc D. Lispido Desfont. simillima. In Earp, Mor»
nullum Daucum invenio.
Plantagineae,
Plantago ambigua b. lamiginosa Gussone sie, 1. 185.
Plauta iu tota Europa meridiouali frequentissima , valde variabi-
lis a Gussonio accurate distiucta est. Valde affinis PI. lanceo-
latae nostrae, quae et ipsa ralde variat, unde nomen ambiguae
Optimum, difFert tarnen bracteis longius acutatis, lauugine ad ra-
dicem saepissime multo lougiori, radice saepe quoque longiore
et crassiore, praesertim vero loco uatali, cum Plantago lan-
ccolata nostras iu Europa australi et sie quoque iu Graecia non
degat. Prope Tcrgestiim PI. ambiguam frequeutera legi, nee
magis septeutrioucm versus. PI. capitata Horusch. et Hoppe
fix diversa. Ad quam speciem retulerint Auetores Ejcp. Mor.
uescio , cum PI, lauceolatam uon habeant; an fortassc ad PI. hu
572
sitanicaitt a. ? . Frequens circa Naupliam. Procul dubio PI.
lanceolata Smith pr. Jl, gr, 1. 99. PI. eriopliora mihi FJ,
portug, p.423. radice crassissima et lauugiue longissima fusce-
scente differt.
Plantago Lagopus Linn. PI. lusitauica b. E.rp, Mor.
33. et Auct. Scapus teies et folia eueivia, quae Liunaeus PI.
Lagopodi tribuit , in nuUa specie, quae huc referri possit revera ,
inveniuntur et procul dubio a Linnaeo fugitivo oculo iu plantal
sicca animadversa sunt. Smithius quoque, qui Herbarium Liu-i
naei consulere potuit, mProdr.ß, gr. 1. 100. PI. Lagopo-
deiu adducit, uec PI. lusitauicam , cum tarnen Piautago nostra iu
Graecia frequentissima sit. PI. lusitauica Liuu. in Lusitauia
non reperiunda (nee Liunaeus patriam Lusitauiam indicat, sed
Hispaniam), secundum icouem Barrelerianam t. 547., huc re-
ferenda , et ut mihi quidem videtur , eadem ac PI. eriostachya
Tenor. Plantago Lagopus graeca habet pilos candidos, PI. La-
gopus lusitauica (PI. lusitauica Flor, jjortug, p. 424.) pilos '
fucescentes, spicam quoque magis elongatam, ut fere specie dl- .
Tcrsas dicas. In Lusitania valde variat praesertim foliorum la-
titudiue. In loco natali hae plautae pcrennes videntur, in hor-
tis annuae fiunt.
Plantago comututata Gussone Suppl. fl, sie, PI. Coro-
nopus Gussone pr,ß, sie. 1. 190. Plantagiuem, quam olimCo-
rouopodem vocavit, nunc distinguit cel. Gussone et PI. commu-
tatam, PI. rero neglectam suam nunc PI. Coronopodem vocat.
Plantago commutata a Coronopode nostrate differt : foliis multo
longioribus spicam attiugentibus , spica longiore deiisa stricta,
bracteis quoque multo magis ciliatis , scapis crassis et toto ha-
bitu robusto. Haec in Graeciae maritimis non rara est ; inve-
nimus prope Patras. Est procul dubio PI. Corouopus «. Ejcp,
Mor. 56. PI. neglccta Guss, l. c. 191. quam nunc PI. Corono-
podem vocat, certe differt a Coronopode nostrate: bracteis acumi-
natis squarrosis , foliorum laciuiis latioribus, radice bieimi et
573
perenui , capsulis trispermis sporophoro trlangulari, quae in no-
strate di-vel tetraspermae , sporophoro quadraiigulari angulis
binis saepe adpressis. Huc refer PI. ceratophyllam meam Flor,
portug, 1. 493. t. 74.
Plantago commutata longifolia. Hanc varietatem fere
speciem peciiliarem dicas, cum foliis yalde differat, quae ad
pedem louga, 3 liu. lata, acutissima subpungentia, serraturis
parvis lin. tantum longis ad pollicis distantiam remotis, pagina
superiore striata snbenervi. Scapus foliis parum lougior teres
striatus ; spica ad 3 poll. et ulfra longa. Prope Nanpliam in
maritimis occurrit.
Plantago afra Liun. Species minus nota Planta nostra
circa Naupliam lecta parva est, nee satis explicata. Folia ha-
bet rigidiuscula dentibus exquisitis, quibus sat differt a PI. Psyl-
lio. In Earp. Mor, et Smith pr, nou iudicata.
Pritiiulaceae»
Cyclamen graecum n. sp. foliis hysteranthiis subrotundis
crenulatis subtus ruberrimis , corollae fauce dentata. Ad rupes
circa Naupliam frequens florebat Septembri. Flores iuodori.
Conyenit cum C. neapolitano tempore et modo florendi, cum
semper absque foliis floreat, dein quoque charactere, quo ab
Omnibus aliis speciebus differt , fauce scilicet dentata. Se-
gmenta cnim corollae ad basin ntrinque deute obtuso prominent.
Differt a C. neapolitano foliis subrotundis nee cordate ovatis ,
crenulatis margiue cartilagineis uec repande et obtuse dentatis,
subtus ruberrimis nee concoloribus , flore minore , calycis
segmeutis angustis acutatis, nee latis subito acutis, corolla ad
faucem amoeue rubra et in sicca, nee rubente lilacina. Chara-
cterem C. ueapolitani in corollae dentibus positum Gussone pri-
mus indicavit. Planta graeca in horto demum folia protuli».
C. neapolitanum nuperrime miense Septembri florens prope Nea-
polin et in Sicilia magna copia at semper inodorum legi. Folia
574
interdiim valde elongata et lanceolata sunt uti aptid ol. Tlaoo
Panormi vidi.
Labiatae»
Satureja canescens Gusson, pl, rar, p. 228. t, 42. In
insnia Zacjntho frequentissima , nee rara in Graeeia; Ejrp.
Mor, tanturamodo S. JuHauam et graecara habet, uec nou S.
capitatam. Limi. quam ad Thymum refert. S. Juliauam inveni-
mus , S. graecam minime , forsan aestate praeterlapsa jamjam
perierat. S. capitata Liun. frequentissima est in niontibus cal-
careis , quos inde cognoveris , gratum melli saporem praebens.
Hinc laus melli Hymettio in Graeeia, Hyblaeo in Sicilia.
Satureja Thymhra Linn, Smith pr, fl, gr, 2. 396. qui
in montosis asperis Graeciae australis frequentissimam ait, uti
nos quoque vidimus. An igitur Thymus Tragoriganum Earp,
Mor, 172? nam Auetores dicunt: La regiou riveraine partout.
Non est Thymus, nam desuntpili in calycis sublabiati pagina
interiori. Odor fortissimus. Et Thymus Tragoriganum Sieb,
cret, non differt.
Satureja filiformis Desfont, Circa NaupHam non in-
frequens. Foliis ovatis, corymbulis pedunculatis, calycibus nn-
dique pilis longis patentissimis tectis differt.
JLamium ochroleucum n. sp. foliis cordatis acurainatis ^
crenatis hirtis, floribus tribus in axilla, galea corollae extus
hirsutissima, fauce undulata deute obtuso. Circa Naupliam et
alibi. Yalde affine L. albo at majus, praesertim floribus majo-
ribus non qnidem longitudine, nam 9 lin. sunt, in L. albo
vero 6 — 7 lin., sed latitudine, nam galea compressa in L.
albo vix lin. et dimid. latitudine habet, L. ochroleucum vero
3 lin. et supra. Galea L. albi in margine pilis longis *
ciliata supra brevibus pubescit, L. ochrolcuci nou solum in mar-,
gine sed quoque supra pilis longissimis in seriebus positis tecta
apparet. Color corollae oihroleucus et faucis latera undulata.
- 575
Cl. Botanici Teuoie et Gnssone haue plaulam mihi NeapoU
monstraruut , in Regiio Neapolitano lectam, diversam uti pu-
fft haut a L. albo.
Nepeta argolica Exp, Mor. p. 163. tab, 16. Plan-
I tarn circa Naupliam frequentem legimus , habitu siugiilari con-
spicuam. Folia in nostra nnm(iuam cordata nee ramealia basi
quasi tnmcata. Calycis faucera pilis coronatam esse ut in
Thymo nonindicarunt auctorcs, nee dentes post floresceutiam
recurvatos. Miror stamiua biloba esse vocata; antheras vo-
lueruut diccre bilobas, quae loculos genmt oppositos nt
omnes fere Labiatae. Icon non bona; tomentum densissimum
non iudicatum, nervorum folii distributio longe aliena, nee
uou calycis dentes non accurate expressi. Recedit a rellquis
Nepetae speciebus tarn habitu, quam galea reflexa fere bi-
loba.
Nepeta italica Linn. In Peloponeso circa Nau^liäm et
Patras. Ejcp. Mor. non habet, Smithms circa Athenas in-
«iicat.
Stachi/s pubescens Tenor, sylloge p, 289. Non solum
in Insnla Zacvntho iuvcni sed quoque a Bergero habeo circa
,| Naupliam lectam. In E.rp* Mor, neu video.
/'
Stachys acutifolia Ejcp, Mor, p. 168. Circa Nati-
pliam a rev. Bergero et circa Patras lectam a cl. Guauaco-
pnlo habemus. Citant Auetores E.rp, Mor, Eriostomum In-
sitanicum nostrnm Flor, portug, ncc negaverim. Planta
graeca minor, foliis angustioribus, verticillis non ita multi-
iloris. Eriostomi gcnus expungeudum, quippe quod malum.
Nomen St. acutifoliae non bonum; cum vero St. polystachya
Teuere a planta lusitanica nostra non discrepet, nomen St.
polystachyae praefercndum erit, uisi velis St, lusitanicam re-
^tituere.
576
Stachys salviaefolia Tenore syll. p. 291. Circa Fa-
tras Tidimus et a cl. Guanacopulo habemus. Hujus loci St.
cretica Sieb, crct. In Ejcp, Mor, non invenio. Quid sit
St. cretica hornm Auctorum, quam St. alpinae Linn. affinem
dicnnt, nescio.
Marruhium acetahulosum Linn. quod in altioribus tan-
tnra nee non in insulis indicant Auct. Ejcp, Moi\ freqnens
est prope Naupliam ad Palaraedis scopulos. Miror Smithium
dixisse; In insula Creta copiose, nee alibi, invenit Sib-
thorp.
Marrubium apulum Tenore syll, p, 292. Sat differt
a M. vulgari lanugine caulis et foliorum longa candidissima.
Inodorum quoque. Frequeus in tota Peloponeso et procul du-
bio M. vulgare Earp, Mor, p. 169,
Origanum smyrnaeum Linn. Smith prodr.fl, gr. 417.
Earp.Mor. p. 171. Freqnens inGraecia, in rupibus. Mo-
neo herbam Origani cretici offic. ex hoc Origano potissimum i
esse desumtam.
Mentha niliaca Jacq. Certe differt a M. sylvestri.
Folia angustiora verticilli saepe omnes separati et in spicam
longam compositi, calyces minus hirsuti pilis crispis brevi-
bus adpersi, punctis resinosis quam plurimis, minus in la-
cinias secti, corollae minores, stamina semper exserta. Odor
fortissimus multo magis quam in M. sylvestri. Frequens in
humidis circa Naupliam et alibi. Procul dubio M. sylvestris
Smith pr. ß. gr. 2. 403. quam in humidis Graeciae fre-
qneutem dicit. Miror in Earp. Mor. utramque Mentham non
esse indicatam.
Mentha tomentella Flor, portug. l, 73. Frequentis-
sima in iusula Zacyntho, nee rara in Peloponeso. Hanc
speciem non distinxcrim a M. Pulegio , si habitus non rece-
deret. Crescit in montibus, caules habet longe lateque re-
577
Pontes , nee unqnam in hisce terris , glabra reperitur. An M.
Pulegmm Ejcp, Mor, 165?
Zona Europae australis, in qna Hellas nora sita est
abuudat Labialis. Satureja capitata Linn. praesertim montes
calcareos aridos in Peloponeso longe lateque occupans caespi-
tnlos parvos pedem altos formans viatori liberum transitujn
concedentes.
Personatae,
Linaria lanigera Desfont,^ Flor, port» p, 231, t, 34.
aut si mavis Liuaria spuria variet. villosa, nam utraque spe-
cies deest in Ejcp, Mor, Antirrhinum spurium in Smith
pr» fl, gr. p, 431. indicatur, Hiuc inde in Peloponeso oc-
currit. Antirrh. graecum Ejcp, Mor» 171. t, 21. (quae ta-
bula non erat intcr editas) difFerre videtur. L. spuria gal-
lica differt a L. lanigera magnitndine omnium partium et gla-
britie,
Verbascum plicatum SihtJi, ß, gr. t, 3, p, 21, f. 226.
Nescio cur Auetores Ea;p» Mor, non indicent, cum in Pelo-
poneso frequeutius sit, quam V. sinnatum Sibth, L c, p, 22.
t. 227. Equidem a Nauplia et Patras habeo , caule simplici,
foliis dense toraentosis obtuse incisis, floribus magnis distiu-
ctissimam. Planta italica a 'Verbasco sinuato Sibth. non
differt, quamvis dubitat Gussonejl, sie, 1, 261., saltem ea spe-
cies quam legi circa Genuam et alibi.
Borragineae,
Heliotropium Bocconi Gussone fl^ sie, 1. 204. Non
infrequens per totam Peloponesum. Cum H. rilloso Desfont.,
Ea^p, Mor, 60,, promiscue crescit ; Auetores itaque cnm hoc
confndisse putavcrim , cum villosum ab europaeo vix diyersum
credaut. H. europaeum Linn. in ripa occideutali circa Patras^
praesertim vidi.
578 —
Lithospermum tinctorium Vahl ab Anchusa tinctoria Linn.
bene distinxenint Auetores E^p, Mor, floribus duplo miuo-
ribus. Haue Baphorhizam dixi in Handb, z, ErJcenn, d,
Gewächse 1. 578. ob sqiiamas faucis corollae iufra stamina
positas, quae in reliquis Anchusis stamina teguut. Chara-
cterem hunc optime expressit Sibth» Jl, gr, t. 168.
Echium hispidum Sibth» fl, gr, 2. 68. t, 181, Circa
Naupliam inyenimus uti Sibthorp (in agro Neapolitano). In
Ejrp, Mor, omissum.
Ericaceae,
Erica verticillata Forsk, , Earp, Mor, 110. Anetores
nimis affinem esse E. raganti ajunt , dilferre foliis breviori-
bus, floribus interrupte verticillatis spieatis et pedunculis bre-
vioribus , adduut vero ; Les peduneules rarient beaucoup de
longueur. Fere adsentirer amicissimo Klotzschio, qui (Lin-
naea 9. 366.) plantam meam E. raganti adsociarit, ob-
stant tarnen magnitudo totius stirpis , anthuri longiores (non
semper vero interrupte verticillati) et folia in planta majore
breviora. Frequentem legi circa Naupliam, tum in isthmo
et alibi. Duplex varietas , altera pedunculis brevioribus , al-
tera longioribns et quidem longioribus, quam in Erica va-
gante. E. vagantem olim in prorineia Galliae Sologne dicta,^
frequentem legi, numquam in Lusitania, nee in Italia, ut
itaque mirum esset, in Graecia inveuiri.
Stellatae,
\
^sperula rigida Sibth, ß, gr, 2, p, 17. t, 121. Gau-
les in diagnosi non bene pubescentes dicit, in descriptione
me.lins obsolete pubescentes sive scabriusculi, sunt enim sca-
bri. In insula Greta reperit, speeimina nostra circa Nau-
pliam lecta. Ab A. cynancbica radice magna lignosa, cauli-
bu8 basi frutesceutibus scabris, foliis inferioribus rigidis ren-j
. _— 579
cnrvis latioribus differt. A. macrorhiza mea Fhr» portng,
T. 2. p, 41, t, 84. hujiis loci mihi videtur, quamris caiilis nou
ita scaber, nee tarnen plane laevis uti in descriptione dixi,
sed scabrinsculus. Sic qaoque A. scabram meam Kn, p/,
Horti her, 1. 34. hnc refero, quippe quae non nisi cnltura
parnm alienata ridctur. In Ejcp, Mor, non inyenio, nisi A,
longiäora Kitaib. sit, p. 51. iudicata.
Valantia hispida Linn. Sihth, ß, gr. 2. p, 29. t, 138.
Circa Naupliam. Non dubito quin sit Valantia miiralis Ejcp,
Mor, 58. cum canlem hispidum describant. Duplo major
! ömnibns partibus Valantia mural i.
Bene monent Auetores Earp, Mor, Rubiam lucidam Linn.
!*t Sihthorpii fl» gr, 2. p, 32. t, 142. probe distiugiiendam
esse a R. lucida Florae gallicae et addo Florae italae ac si-
nilae. R. lucida Sibth. multo minor est, foliis minoribus
magis ad formam rotundam accedentibus , caule diffiiso ra-
mis brevibus versus apicem dense foliosis. In utraque folia
saepe carina laevi.
Campatiulaceae,
Campanula lyrata Lam, Enc, 1. 588. Roem, Schuh.
syst, 5. 148. Nee in Sibthorp, Flor, gr, nee in E^vp,
Mor, iudicata. Lamarkius secundiim iconem Anbrietianam
plautae Tournefortiauae in Asia minore repertae descripsit.
Affiuis C. rnpestri Sibth. at folia radicalia Ijrata mnlto Jon-
giora, flores miilto majores, folia cauHna minime rotiindata
1 sed lanceolata parnm creuato - serrata. In rnpibus versus
i isfhmum; circa Eleusin caulem non protudcrat, cum Mandra-
ii gora in planitie obvia,
yalerianeae,
VaUrianelta sicula, Fedia sicnla Gussone ß, sie I, 25.
In agris circa Naupliam reperit rev. Berger.
Or Bd. 5s Heft. 37
580
Valerianella hirsutissifna n. sp. Caule ecabro, foliis
superioribus basi piimatis, bracteis ovatis ciliatis, fructu la-
uato, calycis deutibns 12 hirsutissimis apice uucinatis. In
agris Pelopouesi hiuc inde. Planta vix ped. alta. Canlis
ramosus, pilis brevibus rigidis reflexis scaber. Folia \\i so-
lent lanceolato - lineariii obtnsa, inferiora dentata et dentato-
pinnatifida, superiora basi pinnatiiida, omnia scabra siciit
caulis, praesertini marglue. Capitula densiflora; bracteae
imbricatae latae raembranaceae margine pilis longis , super-
ficie brevibns. Ovarinm qniuquangnlare lanatuni, sed non
dense, unilo^nlare loculis 2 abortientibus. Calycis dentes
12 nltra 2 ün. longi, apice parum nncinali , pilis longis di~
varicatis amicti. Corolla jam defloruerat. Species distinctis-
sima.
Acarnaceue*
Cirsium hracteatum n. sp. Cardnns syriacus var. ae-
gyptiaca Forsk. sec. Linn. Cirsium syriacum B. Tenor,
syll, 416. Carduus syriacus Smith pr, fl, gr, 2, 154.
Valde affine C. syriaco sed differt, lloribus constanter pur-
pnreis, foliis latiorlbns multo minus spinosis , spinis scilicet
brevioribus. Circa Naupliam frequens.
Cirsium afrunu Cnicus afer Willd, Cardnns afe^Mj
Jacq. Smith pr, fl. gr, 2. 154. , a Paruasso , nnde quoqnje
attulit rev. Berger, Vidi quoque in montibus circa Corjn^
thum.
Cirsium Hippolyti, Carduum lli\ipo\jü E^p, Mor, 24)1^^
t. 29. ad fossas in paludosis circa Naupliam frequens legir;^
mus ad 6 ped. altnm. C. italicum sen Carduus italicns Eä^p,^,
Mor, 242. ibidem non minus frequens, paludum Pomplina-;
rura solemnis plauta.
Carthamus ruher, Centrophyllum rubrum n. sp. Du-
bius haesi an planfam in Peloponeso frequeulissimani, Car-
Ö81
thamo lanato , cretico et leucocaulo Sm. simillimam distiu-
guerera. Sunt tarnen plures notae constantes quibus species
sine dubio diifert ab iis, quas diximus. Caulis magis minusve
villosus inferue siraplex. Folia angustiora ac in affinibus lon-
giora, coudnplicata demum reflexa, subtus neryis eminentibus
rugosa, pubescentia, lanceolata, spinis validis deutata. Per-
antbodia solitaria in apicibus ramorum sessilia ; phylla extima
foliosa autbodio longiora, dcmum reflexa, intci'iora pauca lan-
ceolata appendice orata ciliato - lacera apice spiuosa, iutima
lanceolata apice spinosa viridia nitentia. Corollae rubrae.
Acbaenia costata rugosa, pappo multiseriali paleaceo , paleae
extimae oblongae apice laccrae, inferiores longiores angustiores
margine supcrne ciliato, lacerae, apice spinosae, quae non
ita in affinibus, intimae lanceolatae acutatae. Carthamus cre-
tlcus Sieher Hrb, liujus videtur loci. Genus hocce Heracan-
tham dixi in Flor, portug. sed nomcn Neckerianum antiquitate
pollet.
Carlina corymbosa Itinn, Smith yr, Jl, gr» 2. 158,
Ejcp. Mor. 243. Planta graeca diffcrt a planta hispanica, lu-
sitanica et italica circa Geuuani lecta foliis angustioribns , pe-
ranthodiis minoribus , bracteis multo longioribus , ut propriam
dixerim speciem.
Moneo Centanream raphaninara circa Patras lectam a
Sprengelio in System, ad subordiuem squamis (peranthodii) in-
tegerrimis mucrouato - spinulosis non recte esse relatam , pertl-
net enim ad subordinem spinis squamarum compositis. Squa-
mae interiores habent appcndicem rotundatam scariosani candi-
dissimam, Prope Patras.
Cichoraceac»
Hypochaeris minima CyrilL rar» 1. 29. #, 10. Tenorc
SylL 407, Ab Hypocbaori Aracbnite bene distinxit Tonore.
M *
582
Foliis obtnsls cum apiciilo deutatis iiec siiiuatis pinnatiiidisqiie,
peranthodii phyllis dense strigosis sat differt.
Seriola aetnensis Linn. Circa Patras. In Ejcp, Mor.
non invenio. Smith, prȧ. gr, 2. 143. habet.
Podospermum laciniatum Cand, Scorzonera lariiriata.
Linn, Hanc plantam a rev. Bergero habeo circa Naiipliam
lectam iu Ea-p. Mor, non indicatara.
Scorzonera lanata Marsch, Bieherst, Scorzonera ara-
neosa Smith pr.ß. gr. 2. 123. qui in insnla Cypro iudicat. In
Ejcp,Mor, non est. In montibns circa Nanpliam at raro or-
rurrit.
Chondrilla ramosissima Sihth. Smith pr,ß, gr, 2. 128.
qui prope Athenas indieat, sed quoquc in Pcloponcso froquens
est, in E.rp, Mor, non invenio. Canlibus crassioribns setoso-
spinulosis, floribns majoribns, peranthodii phyllis serie setarum.
spinulosarnm obsitis dignoscitur.
Leontodon gymnantJtus n. sp. Radice lanigera, foliis
rnncinatis, floribns praecocibus (ante folia), peranthodii phyllis
interioribus binerviis. Frequens in Peloponeso circa Nanpliam,
Poron etc. Valdc simiie Lcontodonti Taraxaco at praesertim
differt foliis ante folia prorumpentibus. Radix crassa descen-
dens. Ad T)asin follorum lana deusa jnniora folia et peduncnlos
inveslit. Folia runcinata ut in nostrate, in specimiiilbus qnae
ipse inveni parnm evoluta , in iis a rev. Bergero acceptis laci-
niae angustiores ac iu nostrate, acntae valde dentatae, petiolus
et rachis hinc inde lanati. Scapi plurcs omergnnt vix 3 poll.
longi hinc inde lanati. Flos minor ac in nostra. Peranthodiil
phylla exteriora ovata acuta enervia subrellexa, interiora lan-
ceolata acuta glabra, jiiniora rubra, nervis binis obscuris..
Corollulae extus virescunt. Pappns stipitatus pilosns.
583
^ste roldeae,
Pulicaria crispa, Inula crispa Pers, Spreng, syst, 3.
522. iNoa iiifrequeus in paliistribiis Pelopoiiesi. Dcest in E.rp,
Mor.
Doronicum Columnae Tenore syU, 435. In montibus
juope Patras occnrrit. Est procul dnlji» Doronicum Pardu
lianches h. fe>/>. Mor, 250.
Rosaceae,
P^rns cnneifolia Gnssone ß. sie. 1. 365. FnUex aut
arbor liumills, frequpns iu montihns saxosis Peloponesi prae-
sertim Inter Nanpliam et Coriiithum nec uoa alibi. Est procul
dubio P. communis /9. cum synon. Tournefortiauo Smith prȧ,
gr. 1. 343. iiec nou P. communis Ejcp, Mor. 141. Miroi
Auctorcs nou distinxisse ne varietatem quidom a P. commuiü
sylvestri nostrate, cum fnliis muito angustioiibus satis super-
que differat. Fructns sirailis sed nonnisi putridus comeditur.
Frequentom quoquc legi fruticem in saxosis Siciliac versus Sy-
racusas uec non iu Sardinia spontaneus est.
Pap iJion aceae.
Gcnista acanthuclada Cand., Ejcp. Mor, 202. Est pro-
cul dubio Spartium horridura Smith pr.ß, gr. 2. 54. Rccte
plantam detorminaruut Auetores Eivp. Mor. sed Genistam Lo-
belii C««//. varietatem putant, quae caule luimilliino valde dis-
crepat. Friitex uoster ad 2 — 3 ped. usque adscendit, vulga-
tissimus iu moutibns saxosis Pelopoucsi cum Spartio villoso
( Calycotomc villosa m, ) spineta constituens louir», lateque ex-
Ipusa.
Trifolium pallidu7n Waldst. et Kit.y Cand. pr. 2. 19Ö.
Circa Naupliam et alibi. Tr. Pignanti Eo-p. Mor. 196. t. 26.
f. 2. a nosfra planta noü differt, nlsi capitulis parum m^-
joribns.
584 "
Trifolium congestum Gussone rar. 512. Tenorc sj/ll,
375. A cl. Guanacopulo habemus, qui circa Patras invenit.
In Ejcp. Mor. iiou iudicata.
Lotus argolicus u. sp. Caulel'ruticulosoglabrescente, foliis
subsessilibus, foliolis oblongis apiculatis, pedimculis longissub-
trifloi'is, cariiia acuta, leguminibus teretibus subdepressis apicu-
latis. Species L. prostrato Desf. affiuis at foliis acutis subses-
silibus diversa. Frutex liumilis decumbeus. Gaules basi
lignosi crassiusculi ramosi dilFusi prostrati glabri juniores et in
apicibus pilis sparsis saepe adpressis. Folia in ramis junioi'i-
bus approxiraata petiolo brevissimo non dilatato basi pilis spar-
sis et aggregatis; foliola subsessilia 2 lin. longa 2 lin. lata
crassiuscula glaucescentia acuta. Stipulae foliolis simillimae
brevissime petiolatae.Pedunculi in axillis summis folioruml — 2
poll. longi, bracteae folio parvo sessili, foliolis linearibus.
Cal. glaber profunde dentatiis. Cor, 3 lin. longa, flava, sicca
apicibus tautum vlrescens, vexillo recurvo, carina acnta
gibba, multo minns tarnen ac inL. corniculato. Stylus quantum
videre licuit in floribus jam defloratis edentulus. Legumen
poll. lougum, diametro 1 — 2 lin. subdepressum subtorulosum,
linea eminente, superficie reticulata, apiculo ad 3 lin. longo fa-
cile caduco ; septa irregularia membranacea. Semina fusca an-
gulata, angulis rotundatis. In plauitie inter Argos et Naupliam
frequeutem iuvenimus fruticuium, pabiilum equis et bobus prae-
bentem. Argos olim raultos aluit equos , hinc iLTinoßoTog Ho-
mero vocatur e. g. 11. 3. 74. 75.
Tol Öe VbBG&(jt)V
^'AQyov ig irtTCÖßotov nai ^Axa'uöa yaX?uyvvaiya .
Praecipuura vero equorum pabulura erat Lotus , uti apparet
ex variis Homericorum locis e. g. II. 2. 775. 776.
1711X01 ÖS na^ agf-iaoLv olaiv exacTog
XtüTov eQBm6(.iEvog eleod^Qemov öe ailivov
quem Lotum igitur fclici fato ducti inveuimus.
__-_- 585
Ononis Antiquorum Exp. Mor. 203. Auetores addiint :
„0. spiuosae nimis affiuis distiuguitur ramis bievionbus vaU
de rigidioribus , foliis et floribus amplitudiue triplo minoribus,
spiuis crebris brevioribus subaphyllis, calycibus giabriuscn^
Hs." At facillime distiiiguitur liabitu, caule ramisqne erectis
flavescentibus apicibus strictis spinescentibus, quod numquam
iu 0. spiuosa, spiuis approximatis seniper biuis fiavesccutibus
noii seinper brevioribus ac iii 0. spiuosa. Hirsntic variat , ca-
lyx saepe liirtus, semper vero plaiita piUs sat longis mollibus
hiuc iude vestita nee imdique pubesceus ut iiostras. In Italia
iioii iuveui. Circa Naupliara frequentissima.
Ononis ornithopodioidcs Linn, Circa Naupliam iuvenil
Bergerus. Eä:p. Mor, uoii habet. Smith pr.fl, gr. 2. 58. in
Gracciae montibus et in Greta indicat.
Lupinus Consentini Gussone pr.fl. sie. 2. 398. Circa
Patras lectum a cl. Guauacopulo habemus. Prociil dubio L.
hirsutus Earp. 3Ior. 201. Cel. Gussone jam adnotavlt, L. hir-
sutura coUectiouis Sieherianae circa Etfa lectum huc refereu-
dura esse.
Astragalus creticus Lam. In moutibus altis Pelopouesi
non ini'requens e. g. circa Corintlium , in moute Oleno et alibi.
Secundum cl. Guauacopulo Pharmacopolam PatrHUsem eruditum
gummiTragacantliae iu moute Boidia aliisquc pvope Patras colli-
gitur, tum in hanc urbem trausportatur et iude Tergestum. In
Smithii prodr,fl. gr. 2.90. Astragalus aristatus Willd. le-
gitur, adduntur Synonyma : Astr, sempervirens iaw. Astraga-
lus nr, 405. Hall. Hi^t. v. 1. 177. ZQayuxuv&a hodie in Pelo-
pon^^so, et iu üue dicitur: In PeJoponesi montibus copiosis-
simc , etiam in montosis Thessalonicae et insulae Cypri. Hu-
]u9 grtmmi est Tragacanthi ( ae ) species quotaunis e Patris in
Italiä(ara) transportatum. Tum sequitur: A. creticus Lam.
cum syn. Tournef. In colHbus aronosis legit Sibthorp ueo uou
586
in Olympo Bithyno et Sphaciotlcis Cretae montibus. Haec spe
cies etiam Tragacantham fuudit. In Earp, Mor. 213. Astra-
galus aristatus, sed tantummodo auctoritate Sibthorpii indicatur.
Hisce fretus in Sieberiano Herbario cretico Astragalus ari-
status inveuitiir. Equidem Sraithium species oommutasse aut
omniuo orrasse pnto. Astragalus quem e Peloponeso habeo,
partim a me sublatum partim a Bergero traditum, cum descri-
ptioue Caudolllana A cretici optime couvenit. A. aristatus vero,
quem in Alpibus australibus praesertim in Monte Cenisio legi^
a graeco ralde differt, et A. aristatus Hb, Sieber, quoqne valde
alienus est. A. cretico valde affinis est A. siculus Bivou. quem
in M. Aetna Irequentissimum vidi et difficillime ob spinas de-
cerpsi , calyce tarnen satis superque differt. An Astragalus cre-
ticus Sieb, cum Lamarkiano couveniat non facile dixerim, cum
in specimine meo flores deficiaut. Constat vero , gurami Traga-
canthae e Graecia apportatum ab A. cretico Lam, desumi.
Geranioideae.
Geranium vülosum Tenore syll, 334. Cand, pr, 2. 644. ;
Circa Patras invenitur. lu E.rp. Mor, deest.
Althaea mconantha n. sp. Toraentosa, caule diffuso
lierbaceo, foliis omnibus cordatis crenatis, stipulis bipartitis
peduuculis axillaribus solitariis petiolo brevioribns, corolla ca-
lyce duplo majore. Frequens in lusnla Zacyutho , ab Althaea
rosea uti videtur diversa foliis omnibus crenatis , stipulis bipar-
titis nee multifidis, lloribus minoribns. Caulis 2 — 3 pedalis
diffusns, pilis stellatis tomentosus uti tota planta, versns basin
flavescens. Folia summa et jnuiora cordata deusius et candi-
canti-tomentosa, adultiora calvesceutia et viridia; petiolus in-
feriorum 3 poil. longus, superiorum brevior; lamina inferiorum
2 poll. longa et lata. Stipulae parvae bipartitae, laciniis linea- I
ribus. Pednncnli 2 — 3 lin. longi crassi. Calyx exterior 9
fidug , interior dnplo br,evior laciniis lanceolatis acntis , interior
587
qiünquefidus, laciniis obtusiusculis , uterque dense tomentosus.
Corolla poll. longa purpurasceus. Au Varietas A. roseae.
Differt cimle diflFuso non erecto stricto , foliis uoii lobatis , flori-
bus multo minoribns.
^mcntaceae,
Quercus Aegilops Linji, Smith pr» fl. gr, 2. 240.
Ejcp, 3Ior, 272. Arbor maxima pulcherriina foliis siimato-
dentatis, dontibiis apice spiiioso -setaceis, cupulae squaniis la-
tissirais crassis subreflexis valde distiiicta. Auetores Exp»
Mor, fnictus ex Graecia exportai'i ad uigro colore tiugeuduui
iudicant, non vero comedi, tum adducuut p. 271. Q. Ballotam
]}csfont» in Graecia repertam, j foliis iutegerrimis seu parve
serratis describunt et addunt: li paroit, qu' ou n' en mange pas
habitiiellement le fruit comrae on le fait cu Espagne. At come-
dltur fnictus Aegilopis in Graecia quamvis neu bouug sit et mul-
to inferior fructu Ballotes, Arcades oiim fructu Aegilopis vixis-
se Pausanias auctor est. Q. Balloten in Hispaniis .uumquam
foliis integerrimis vidi sed seraper sinuato dentatis spinosis et
fructus non iugratns est. In Q. Ballote dignoscenda Auetores
Earp, Mor, errasse puto et cum Q. Ilice commutasse quod facile
fieri potest. Fructus Aegilopis apud nos voce Knopperu ve-
niunt. Ex Italia arbor exulat. Q. Robur et Q. peduncnlata
Ejcp» Mor,21S, aliae sunt species. Sed de Quercubus euro-
paeis alio loco.
- Platanus orientalis Lim, Smith pr, ß, gr, 2. 244.
Ejcp, Mor, 273. Fi-equeus in Graecia ad lluvios et rivos.
Nuraquam ibi Q. acerifoliam Willd, vidi hiuc sine dubio specie
diversam de qua re dubitaruut Botanici. Iii Sicilia Q. aceri-
foliam freqnentcm vidi cultam. Platanus orientalis secundum
Tenorii syllogen ^Ib. in Calabria indigena est, sed Auctor
mihi dixit, se ipsum non vidisse spontancam.
58«
Coniferae,
Pinus maritima Lamb, Smith pr,ß. gr. 247. P. hale-
pensis Exp, Mor, 273. Sylvas constituit in Graecia arboi
nou magua potius humilis sed foliis laete Tirentlbiis amoenas
et visu gratas. Est P. maritima Lamb, c, h 16. t, 6.
(Edit. 1832) tum ob strobilos laevissimos tum ob ea, quae
e Sibthorpii mannscriptis adduntur. Quid igitur sit P. ma-
ritima Exp» Mor, 274. in Elide et quidem in arcua mari-
tima reperta, nescio uisi eadcm Pinus maritima, quam Smi-
tliius ibidem luxuriare teste Hawkins pronuutiat. De P, ha-
lepensi Sraitliius omuino tacet.
h
DE PLANTIS MEXICANIS
A
G. SCHIEDE M. Dre.
COLLECTIS NüNTIUM ADFERT
D. F. L. DE SCHLECHTEJSDAL. ,
(coNTiNüATio V. LiNN. : VII. 136, 380. VIII. 245, 513. IX. 262.)
COMPOSITAE L. Contlnuatlo.
234. Calea Zacatechichi n. sp. ¥ acie Eupatorn co-
ni/zoidis, Caulis erectiis , pluripedalis , teres, subtrichotomus,
infcrue glaber, cinereus, epidermide lenticellata vestitus, su-
perne cum ramis subfastigiatis atque patenti - divergentibus pur-
pxirascens et pubescens. Folia rigido-membrauacea, decus-
sata petiolata , subtripliuervia, venosa, rngosa, ovata, acuta,
profnndissime crenata, basi brevissime cuneata in petiolos lii-
Bpido-puberulos, 2 — 3 1. longos, supra hispidula et scaberri-
ma, subtus pallidiora et pubesceutia, '/4 — l*/2 P« longa,
»/2 — Y* P« J^ta. Capitula circiter 2 1. alta, 12-flora , discoi-
dea, inaeqnaliflora, floribus nempe circiter binis in quoque ca
pitulo focmiueis; in cymas parvas, terminales, tcrminatas, ir-
reguläres, plcrnmque simplices disposita. Involucrum cylindra-
ceum , lloribus subaequale , imbricatum, foliolis coucavis, lu-
tescentibus, margine scarioso uudulatis, obtnsis, iutcgris.
590 _
erectis, ex roluudo-elllpticis exiguis ia oblongo-elliptica, 2 1.
longa, plnriiiervia. Bracfeolae scariosae, foliolls intimis pa-
riim hreviores, oJjovatac, ainplexiflorae . plurinerviae, sub-
truncatae, eroso - dentieulatae, fructibus maturis aequalcs.
Corollae glabrae, disci profuude 5-fidae, laciniis reilexis ; ra-
dü Jingulalae, Hngiilis ellipticis, obsoletis , tubo brevioribus.
Pappus achaenio, basi loiige turbinato, tcreti, hirsutiuscnlo,
lere 1 ^/2 I. longo , atro-fusco, quadniplo brevior. — Frutex .
floribus albis. In colllbus apricis pr. Hacienda de la Laguua cti
Jalapae. Aug. floret. ZacatecliicM Jalapeusium.
235. ^11 ocarp US sabazioides n. sp. Herba gracilis,
I--IV2 Pe'^'^lisj procuiubens, basi radicans, Sabaziae sar\
mentosae (Lina. V. n. 324.) facie siaiillima, foliis decussatis,
övätls, petiolatis, acutis , ereuatis, tripliuerviis , hirsntis, ca-
pitulis solitariis, radialis, aeque maguis ac in Trt'dace. Bra-
cteolae scariosae, uuinerviae, pallide fuscescentes , obloago-j
ovatae, ante apieem longe et augustissime acnminatum biden-
tatae. — Radius purpurasceuti- albus. Prope San Miguel dcL
Soldado et la Jora. Jun.
236. Wihorgia Acmella Roth, Lina. Y. n. 323. — In
cultis Jalapae, Majo.
237. Tridajc procutnbens L., Lian. V. u. 347. — Ra-
dio aureo; Malpays de Nauliago Sept.; Hacienda de la Lagu-
ua. Jul.
238. Achillea magna L., Linn. VI. p. 410. u. 1258.
— Floribus pallide flavescentibus. Pr. la Joya. Jun.
239. Chlafuj/spertna pratense Less. Comp. p. 256.
{Vnxia trichotoma Hb. W. u. 16682.) — Haeieuda de la La-
j^una. Jul.
240. Guaphalium sylvaticum L., Linn. V. u.367. — \
Caulis nunc erectus , nunc adscendens. In grarainosi^ Jalapae.
Majo.
591
241. Gn, jyellitum UBK, , Linn. V^ n. 366. — Hacienda
lelaLagun.a, Chiconqniaco. Jul. Sept.
242. Schistocarpha hicolor Less., Comp. 387. Linu.
VI. p. 409. n. 1257. — Piauta herbacea biorygalis , disco fla-
vo , radio albo. Jalapae rarius Jun.
243. Senecio äcj/?o/>%7/ws HBK. Syn. II. 459. — Fru-
(ex floribus llavis. Malpays de Naulingo Apr.
244. Crassocephalum valertanaefolmmhess,, Llnn.
V. n. 364. — Jalapae et pr. Hacienda de la Laguiia in sylvis.
vAimua. Jul. Aug.
\-
R U B I A C E A E.
STELLATAE.
I 245. Galium me.vicanuvi H. B. Kth., Linn. Y. 164. n.
'369. — lu dumetis pr. Jalapam Aug.
246. G. tinctoriuin L. — In pratis humidis Jalapae. —
Specimiua pauea sed omues characteres praebentia, Credimus
rix a palustri diTersam speciem, cujus copiosa speciraina essent
cum indigena comparanda.
247. G.jalapense n. sp. (G. obovatum? Llnn. V. 165. n.
370. *)), caulibus dt'bilibus tetragonis glabris, foliis seuis qua-
ternisve obovatis v. obovato-ellipticis , basi in pctiolnm brevis-
simum cuneatis, apice obtnsis mucrouato-acumimilatis, margi-
ue autrorsum denticulato- ciliatis ; cymis axillarlbus longe pe-
dunculatls trifloris bracteatis , laciniis corollae obtusis, fructi-
l)ns uucinato-hispidis, nutantibns? — In sylvis urabrosis Jala-
pae Majo et Augusto. — Perenne. Radix übrosa rubra plures
emittit caules debiles basi saepe in terra prostratos ibidemqne
e nodis radiculas interdura et caules protrudentes; hinc uti
'^") Forsan et subsequens species hoc sub nomine iucante a nobis di-
stributa est, qiiae foliis irinervüe facibs distinciu.
592
iioBtrarum plures irepere TJdetiir haec specieg. Cauies acute
tetragoni laeTes , glabri , 2 pedum altitudinem attingunt , inter-
iiodiis iit solent variabilibus usque ad 2 pollices extensis. Folia
pleriimque seiia, inferue interduin quaterna, nunc obovata, nunc
oboyato-elliptica nunc elliptica fere et lanceolata, semper iu
pctiolum brevissimum altenuata t. cnneata, semper, licet magis
mluusve sint obtusa, acumiue parro fere mucrouiformi termi-
nata, utriuque laevia et glabra margiue solummodo pilis brevis-
simis conicis antrorsum versis ciliata et scabrida , pilig aliquot
smilibus juxta marginem in superficie accedentibus , laete xitU
dia, subtus pallidiora, raembranacea , laxe reticulato-venosa,
nervo subtus prominulo , renis leyiter impressis supra prominu-t
lis, quod fors ab exsiccatione penderet sicuti superficies granu-^i
lato -punctata et nitidula quam lentis ope animadvertis. Folia
nunc 3 1. lata et 6 — '9 1. longa, nunc 2 1. lata 4 — 6 1. longa.
Inde ab medio circiter caule alteruantes ex axillis verticillorumi
prodeunt pedunculi foliis subduplo longiores, tres pedicellos uni-;
floros et sub bis involucrum s. verticillum subhexaphyllum.
ferentes , pedicellis rarius iterum bifidis et hinc bifloris ; pedun-
culi pedicellique laeves glabrique patentes; involucri foliola fo-
liis similia at minuta pedicellis semper dimidio saltera minora.
Flores parvi (fere G. gracilis), corolla orarium aequans la-
ciniis 4 obtusis ; stamina liis dimidio minora. Fructns matnrus
non Tisus, maturescens uutans undique pilis patentibus albidia
apice uncinatis tectus. - — Haec species ad plures America«
septentrionalis accedit in primis ad G. trißorum Michx. , quod
foliis longioribus frnctibusque erectis statim dignoscitur, atta-
meu ab aliis nostra illius vanetas censeri possit , quum per to-
tarn Americam septcntrionalem sit late divulgata forma.
248. G. obstipnm n. sp. caulibus debilibus tetragonis, pa-
tentim pilosis glabrisque; foliis quaternis breviter petiolatis pi-<
losis brevissime acuminatis , basi acutis, trinerviis ex suborbi-
culari iß lanceolatam variantibus forraam; cymis axillaribus
^ 593
terminalibusque longe pedimculatis bis terve dichotomis c. im-
pari V. trichotomis ramificatione divaricata, raultifloris bräctea-
tis; fructibus iiutantibiis uncinato-hispidis. —
Forma latifoUa: foliis suborbicularibus ovalibnsve 4 — 61m.
longis 2*/2 — 4 lin. latis» — In sylvis mnbrosis Jala=
pae Maio 1829.
j ¥ovmix an gustifolia'. foliis ovali - lanceolatis lanceolatisve
' 3 — 41. longis 2 — 11. latis. — Prope Sau Miguel del
Soldado. Jun.
Varietates censere nequimus modo enumeratas formas ra-
tio situ et statione uti videtur ortas , trausitus ubique ostenden-
tes. Species haec cum antecedente commixta lecta fuit in sylvis
iimbrosis et foliorum forma fructuumque hispiditate satis affinis
sed abunde recedit foliis constauter quateruis, trinerviis et pilo-
sis, caule ramosiore piloso superne quidem utplurimum glabro,
cymis multo - divitioribns divaricato-ramosis. Flores ejusdem
magnitudinis ac in praeccdente laciuiis corollae (ut videtur haud
albae) obtnsis.
SPERMACOCEAE.
249. Borrerta verticillata Meyer, Linn.V. 165. n. 374,
— Hacienda de la Laguna Jul., et in apricis Jalapae Jun, l.j
cor. alba.
250. Borrerta (§. 1. ** cal. dent. 4. DC. prodr.) pro-
cera n. sp. caiilibus basi lignescentibus erectis subsimplicibus
tetragonis retrorsum patentimvc tenuiter puberulis; foliis fasci-
culato-pseudo -vertlcillatis lauceolato-linearibus acutis mar-
gine revolutis scabris, ccterum utrinque pubescentibus oblique
3 — 4 venosis venis nervoque supra impressis subtus i»rominen-
tibus ; vagiuarum truncatarum pubesceutium setis 5 glabris lon-
gioribus; verticiJlo globoso lerminali (rarius subveniente altero
axillari) foliis pluribus inaequalibus reflexis sutfulto , calycis
dentibus 4 subulatis corollae laciniis bavbatis, — Hac. d. la
594
Laguna Jul. — Species haec cum bene multis maxima jnngltnr
aflinitate. Radix profunde descendens lignosa sImplex, apicc
dividitur in caules nonnullos basi lignosos, ad tiium pediim alti-
tndinem erectos, prorsus band ramosis sed foliis iuferne dcn^ius
snperne remotiiis dispositis, obsessos, ramulorum axillarium
impedita evolulione fascicnlatis hinc ad eundem uodum valde in-
aequalibus, maximis 15 1. longis 1^2 — 2*/2 1. latis. Capitn-
lum plerumque nnicnm terminale diametro circiter semipollicari.
Flos totus 3 1. longus, calycis tnbus e maxima parte glaber, sn-
perne puberulus , laciniis linearibus ipso brevioribus eiliatis.
Corolla calycis laciniis vixduplo longior glabra, laciniarumapi-
cibns acutis extns pilosis s. barbatis. Color totius plautae e vi-i
ridi - lutescens.
251. Diodia Radula Cham. Schldl. , Linn. V. 165. n.
375. — Planta alte inter frutices crescens. Hacienda de ^
I
Laguna Jul. ' '
252. Triodon polymorphus DC. Diodia pol. Cham.'
Schldl. in Linn. V.166. n. 377. Var. raicrophylla. — Hacienda-
de la Laguna Jul, — Suffrutex floribus albis.
253. iltcÄard«o«ta scaftra Aug. St.-Hil., Linn. V.
166. n. 378. — Hacienda de la Laguna Jul.
254. Mitracarpum sp. — Specimen unicum pr. Ha-,
t-icnda de la Laguna lectum, vix idem ac prlus missum.
COFFEuiCEAE.
255. Chiococca phaenostemon n. sp. (Chiococca ra*i
cemosa Linn. V. 166. n. 382.) Nnllo modo differt a Ch. race-!
mosa Antillana, quam variis ex iusulis vidimns , nisi staraini-i'
bus in summo tubo affixis, longitudine laciuias limbi aequanti-
bnsethis reflexis libere prostantibus, dum in vulgari forma reli-
quisque speciebus stamiua in tubo sunt inclusa. Varletatem
trederemus , qualem in pluribus aliis licet ovario libero instr«-
— 595
ctis familiis (Asperifoliis , Primulaceis, Labiatis etc.) saepius
obseryavimus , pistilli et stamiuum reciproca elongatione etab-
breviatioiie ortam, iiisi stylns in hac Chiococca iiullo modo ab-
breviatus vetaret. Quamqnam uullus alius subvenit character
e specinimibiis oblatis fructiferis floriferisque , tarnen inter spe-
cies recipere non dubitamns formam insiguem. — In sylvis Ja-
lapae Majo Hörens, ad Hac. d. 1. Lagnna Jul. frnctifera.
256. Palicourea crocea R. -Seh. , LInn. V. 167. n.
'. 383. — In sylvis nmbrosis Jalapae Majo Hörens cor. anrea.
257. Psych otria alba R. -P. , Linn. 1. c. n. 384. —
Hacienda de la Lagnna Jnl. fl.
258. Ps» erytJirocarpan. sp. (Psych, sp. Linn. 1. c. n. 385.) ;
I pnbescens, foliis late lanceolatis^ basi in petiolum brefissimum
; cuneatis, supra snbpubesceutibns scabriusculis, snbtus molliter
canescenti pubescentibiis, axillis Tenanim saepe barbatis (c. pet.
ad 2^/2 p. lougis); stipula amplexicauli magna membranacea
citius decidua gemmam tegcnte; cyma terminali trichotoma pe-
dunculata, florifera conferta, frnctifera patente, semper e foliis
haud emergente; floribns parvis hirtellis, stamiuibus longitn-
dine laciniarnm, fance pilosa; fructibus glabrinsculis costatis
apice nudis s. ecoronatls. — Frutex humanae altitudinis flor.
albis, frnctu rubro in regionibns Jalapae conterminis, pr. la
Lagnna Majo florens, Aug. fructifer. — Rami di-aut tricho-
tomi, plus minus patentes, subteretes, tortuosi, epidermide gri-
sea, fissuris longitudinalibus corticis snbjacentis rampente tecti
juniores pilis brevissimis patentibus densis ferrugineis mollibus
obducti. Folia c. petiolo 1 Y2 — '^^h P- longa, 1/2 — 3 /4 p.
lata, supra pilis dissitis brevissimis pnberula tactu scabriuscula
iufra pallidiora at simul similibus etdensioribus piJistccta, quiin
nervo venisque (utriusque lateris 6 — 8)prominentibus copiosio-
res canescenti -pubesecntcs molles , venarum axillis nunc obso-
letius nunc manifestius pilorum denso fasciculo insignibus. IV-
QrBd. 5« Heft. 33
596
tioli Hnea elevata councctiintiir, quae totum ambit caulem iutra
petiolos, est cicatrix stipulae, hac dclapsa setulis rufo-ferru-
gineis brevisslmis rectis cingitur. Stipiila amplexicaulis cncul-
liformis altero latore longitiidinaliter fissa, ovata subulato - acu-
minulata membranacea fusca, extns pubcra, iutus glabra, gem-
mam prius ut in Ficn involvens, fere semipollicaris , citius de-
cidiia. Cyma terminalis dein antem ramulo nuo altero ve snb
ipsa evoluto fit alaris aut axillaris, est vero pedunculata ter j
quaterve trichotoma, ramis abbreviatis sub «oratione, hinc 1
prius conferta, dein ramis frnctiferis elongatis patentibusque j
patens , bracteae oppositae parvulae membranaceae fuscae sub J
ramis dense ferruginco- pubescentibus inflorescentiac. Corolla
parva. Fructus obovato - globosus, 10 — 12 costatus sulcis
costisque obtusis, pilis aliquot brevissimis adspersus, quo in
statu immaturo vidimus 2 lin. longus, apice orbiculo exiguo no- J
tatus , uullo alio «-alycis vestigio superstite.
259. Ps, justicioides n. sp., pubescens, foliis late lan-
ceolatis utriuque acute acuminatis (c. pct. 4. pollic.), petiolatis,
supra subpubescentibus scabriusculis , subtus pubescentibus,
stipulis oppositis pubescentibus profunde bifldis, laciniis subii^
lato -acuminatis; panicula terminali ped.mculata , multiflora
semper contracta e cymis repetito -di-et trichotome ramosis in
axi racemosimdispositlscoraposita, ultima folia band superan-
te((loribus — ?) frnctu didymo, octangulo subglabro, dentibns
calycinis angustls hirtellis coronato. — Barranca de Tioselo. |
^Q,r. — piibes e brevisslmis patentibus pilis rigidiusculis com-
ponitur haud mollis igitur sed tactu asperiuscula, copiosiorin
ramis, petiolis, pedunculis, stipuiis, nervis. Rami teretes dicho-
tome ramosi, sub foliis ut in Acanthaeeis bene multis exsicca-
tione collabentes. Folia lutescenti - viridia , petiolo 3— 4 lin.
longo insidentia quocum ultra 4 poll. extenduntur, latitudine
15_18-lineari. Venae in utroque nervi subtus prominentis
jatere 12 — 16 subtus prominulae. Stipulae 3 lin. longac, api-
597
cibus fere filiformibns. Panicula c. pedimculo bipoUicaris sed
variabilis figurae. Flores non vidimus. Bracteae lineares acn-
tae hirtellae. Fructns similis illi quarundam ümbellatarum e,
gr. Pimpinellae , a latere paululum compressiis , e dnobus
achaeniis sulco inter se distiuctis quasi compositiis , dorso utriiis-
que 4. angulis nervo filiformi productis notato, valleculis interja-
centibus planis 5. Dentes calycis lineares acuti hirtelli Tarie
curvati fructum coronant.
260. Ps, ea^cehaBBK. III. p. 277. t. 282. — Rubia-
I cea "^, flore virescenti , bacca disperma. In sylris Jalapae
■ Majo 1829. — Planta false huic generi adscripta multisque du-
biis vexata , cujus locum e paucis specimiuibus defloratis , nee
i iiores nee fructos perfectos gerentibus eruere non licet. Omnes
; anctores qui de hac stirpe egerunt nimls inter se de frnctus strn-
ctura dissentiunt: maturus a Bonplandio observatus sphaericus
dicitur drupaceus, sulcatus, ruber, calyce coronatus, sed de
fabrica interna omnino silet. Schiedeus nostcr baccam nuntiat
in scliedulis dispermam. Kunthius ovarium perscrutavit , quod
iuferum describit cimeatum quadrangulare glabrum biloculare
loculis 1 - spermis ovulo erecto , simulque Turpinium picto-
rem nee hercle imperitum botanicum vitupcrat, quod ovula late-
raliter affixa depinxerit in adjecta icoue, qualia nos vero in
icone (1. c.) band reprehendimus , sed ovarium reperimns me^Jio
sectum biloculare, spcrmopboro duplici hemisphaerico in me-
dium utrumque loculamentum porrecto et larainae, si dicere liceat
petiolaris, e medio septo progredientis ope huic adfixum, semi-
nnm autem nullum vestigium. Nos ipsi denique defloratum in-
qnirentes ovarium, biloculare vidimus et spermophorum duplex
medio dissepimento ntrinque affixum et semina multa. Quam
Knnthins igitur florentem stirpem biovulato ovario gandentem
descripsit, Turpinius duplici spermophoro band dubie muJtiovu-
lato depinxit et quam Schiedeus noster dispermam fugaci manu
I carpsit Rubiaceam , nos polyspermam offendimus. Spermo-
i 38*
598
phora ab auctoribus ovula solitaria habita esse si credis, nullum
inter simillimas has Jalapeiises stirpes erit discrimen, nee dirai-
iiuitur haec aequalitas , quod albos flores ferentem et arborem
procerrimam dicat Humholdtius , Schiedeus vero virescentibus
floribus ornatam adnotet et sigmim plantae lignosae adjiciat.
Nos utramque coujimgiraiis, aliud vero in geuus et novum, Ron-
deletiis proximxim esse araandandam persuasum habemus. Qnum
A'cro tarn flore quam fructu maturo nostra cai-eaut specimiua,
aliis relinquimns quibus nieliora inspicere et comparare licebit
exempla nodum solvere.
261. Ps, species, — Hacieuda de la Lagiina Jnl. ^
Frutex glaberrimus; foJia petiolata elliptica longissime cuneato-
attenuata, acute atuminata (c. pet. 6 — 8 p. longa, IV2 — "
2^/4 p. lata), venis utrinsecus 12 — 15 margiue invicem con-^"
jiexis subtus in primis proniiueutibus , stipulis oppositis integris
late oyatis acuminatis deciduis; panicula terminali pedunculata
(frntifera subdivaricato - racemosa), fructibus globosis obtuse
raultieostatis ecorouatis. Panicula est cyraa pluries repetito -
tricliotoma et ramis primariis ab axi prodeuntibus saepias dupli-
catis , binis ex eadem nempe axilla provenientibus supero vali-
diere et iufero debiliore iuterdum unifloro, in statu fructifero de-
flexis divaricato-ramosa evadit. Maxima quam coram babemus
panicula c. peduncnlo 6 p. est longa, bracteis tantum minimis
instructa.
262. Werter a depressa Gärtn. , Linu. VI. p. 413. —
Baccis coccineis. Cumbrc dol Obispo. Sept. 29. — haec est
species americana ab Humboldtio in monte Pichincha et ad Ca-
raccas lecta, cujus sola exstant specimina in Herb. Willdeno-
wiano. — Specimina ex insula Tristan d'Acuuha cum hisce
americanis accuratius comparanda sunt, figura enim ab Aubert
du Petit Tbouars (in Melanges de bot, et de Voy. ) daia non
omni modo respondet uostris.
590
263. Coccocypselum mimmiilarit'olium u. sp. Linu. V.
167. 11. 387. — Pr. Hacienda de la Laguua et pr. Jalapam.
HEDYOTIDEAE,
264. Deppea erifthrorhiza n. gen. et sp. Linn. V. 168.
11. 388. — Fruticulus corolla flava. Barraiica de Tioselo.
i Aug.
265. Hedyotis serpyllacea n. sp. (Sect. III. Paiietos,
IDC. prodr. IV. 433.) caulc' snffniticuloso ramosissimo , raniis
flagelliformibns tetragouis prostratis; foliis ovatis iitrinqiie acu-
I tis margine revolutis brevissime petiolatis glabris margine sca-
briiisciilis; stlpulis iu setulam scabram acumiuatis ; floribus
axillaribiis solitariis Lreviter pedicellatis ; corolla infundibiili-^
!
"formi calycis laciniis laiiceolatls diiplo loiigiore. — Quadrifida
;tetraiidra, corolla extiis caniea iutus albida, Larbata. Iiiter
la Joya et Sau Salvador Jun. 1829. — Ab omaibus ejusdein
. sectionis, iit taceam de foliis, floribus jam discrepaiis: corolla
! scilicct iufuudibnliformi magna , calycem multo superaute ab
Anotidc serpcnte diversa, ad quam Hedyotis microphylla Hb.
W. n. 2590 haud pertinet , quae ad H. microphyllam HBK. est
trauspouenda. Flore breviter pedicellato et corolla infuudibuli-
formi magis producta ab An. difl'ert Salzmanui; longius rccedit
ab An. rotundifolia, cni corolla hypocrateriformis tubo gracili
elongato. — Fruticulus parvulus, Thymo similis Serpyllo iu
aridis crcscentc, caule varie ramoso, ramis varie clougatis sein-
per tetragonis glabris valde foliosis. Folia parva 2 — 3 lin.
longa, rarius 2 lin. lata, brevissime petiolata, ovata, utriuque
acuta, margine revoluta, nervo subtus prominulo, venis band
conspicuis, pagina utraque glabra, margine pilis minutis ere-
ctis scabro. Stipula triangulari-acuminata apice subulata, ac-
cedentibus intcrdum siibulis lateralibus minoribns , cxtiis rigide -
puberiila, ]»nbe iu ramum decurreute. Flos terminalis soli-
tariiis breviter peduuculatiis. Calycis gJabri tubus obcoiiiciii»
600
breyior quam limbi ejus laciuiae 4 lanceolatae, acutissimae. Co-
rolla infnndibuliformis extus glabra, limbi quadrifidi laciniis
late lauceolatis iutus puberulis , corollam dimidiam 3 lin. lon-
gam aequantibus. Geuitalia ex fauce emergunt , laciniis vero
sunt multo breviora, filamenta breyissima in snperiori parte tubi
glaberrimi -exserta , autlierae lineares basifixae erectae, vix di-
midiam lineam longae. Stylus filiformis stamiua superaus,
apice in Stigmata duo crassiuscula undique puberula ^/2 lin. lon-
ga divisus. Calyx sub authesi bilinearis , tubus ejus sub gros-
sificatione fit globosus et lineis quatuor elevatis , e nervo medio
laciuiarum limbi procurrentibus, notatur. Fruetum maturum nou
vidimus.
266. Oldenlandia microtheca n. sp. Liun. V. 169.
u. 390. — Barranca de Tioselo Aug. Cor. alba.
267. Bouvardia Jac</«i«« HBK. , Linu. V. 169. u. 392.
— Jalapae Majo.
268. Hamelia patensl L., Liun. V. 170. n. 394. —
Haeienda de la Laguna Jul. Cor. coccinca.
269. Gonzalagunia panuTnensis Fers. y Linn. Y. 170.
u. 395. — Frutex floribus albis. Hac. de la Laguna. Aug.
GyiRDENIJtCEAE.
270. Randia latifolia Lam. var. y. micrantha Nob. in
Liun. VI. p. 723. , Gardenia sp. spinosa Liun. V. p. 170. u,
397. — Frutex ultraorgjalis floribus albis pr. Jalapam, Jan.
29. — Frutex floribus albis prope Cbiltoyaque, Apr. 29. —
Haeienda de la Laguna, Jul. 29. — Nullos nee juniores habui-
mus fructos. Quum baec forma tam in insulis Caribaeis (iusula
Haiti eandem vel simillimam spinis multo gracilioribus insignem
nutrit) quam in Mexicanis proveniat terris , optaudum esset
Mi accuratiusinspiceretur et ut variae formae sedulo inter secom-
__. 601
pararentur , qmim plures facile sub codem uomiiic compreheiHl»
posseut formae vicinae,
271. Gardenia'i Schiedeana n. sp. spluis ramnlonim
quateruistermlnalibus, iloribus solitarüs elongato - h) pocrater! .
morpliis dense pubescentibus ; foliis ovalibus utriuque acutatis et
dense pubescentibus. — Rubiacea % corolla tubulosa flavesceu-
to, prope Actopan, April. 29. — Specles haec affinitate qua-
dam jinigitur cum Gavdenia fagifolia Hb. W., cujus ab Hum^
boldtio ad Cumauam lectum in Herbaiio Willdeuowiauo u. 5130
asservatum specimen fructiferum *) comparavimus , sed qunm
Status junior speciminum mexicanarum cum provectiore Cuma-
nensis rix comparationem accuratiorem permittat, utramque
formam speciem habere et describere melius fore credidimus.
Rami plautac Mexicauae subteretes l^Titer cinerascenti epider-
mide tecti cui insideut lenticellae orbiculares albae sparsae , pi-
*J Diaguosis Willdenowii haec : G. spinosa, spinis ramulormn qua-
lernis terminalilnis , floribus solitarüs, foliis subrotuudis ovatis
acutiusculis , stibtus pubescentibus rigidis plicaio - veuosis. Hinc
elucet lapsu calami, ut jam recte auiuniat CandoUius; pro acu-
tiusculis fuisse positiim acutangulis. — Pauca describentia adda-
mus verba. — Rami ciuerascentes obscure tetragoiii, sub apice
spinis quatuor duabusve conico - subulatis If — 3 liu. longis glabris
acmati, juniores dense breviterqiie lomeniosi subveluiini. Folia
breviter petiolaia ovata v. subroumdo-ovata brevissiine acumina-
ta basi brevissiine iu peliolum 2 liu. longum supra canaliculatiun
tomentosum acutata, subtus semper, supra in juniori statu leviter
tomentosa Ctomento brevi submolli), nervo veuisque, utriuque circi-
ter octonis, supra impressisCiünc subplicatis) subtus prominentibus.
Folia 2 — 2f p. longa , If - 2 p. lata. Fructus iu specimine prae-
sente tmicus melouiformis , diam. long. 9 liu. , trausv. 8 lin. longo,
laciniis calycis dejectis nou coronatus, totus subvelutino-tomenio-
sus. Stipulae elongato - trianguläres subulato - acutissimac , nervo
mcdio crassiorc, snbbilinearcs , den«c pubesceutca.
602
lique pauci iu adultiorihiis, in recenter propiillantibusforscoplo-
siores. Spinae snb apice ramulorum diiae quatuorTe subulatae
ad sex usque liueas extensae. Folia juuiora tautuni visa parva
crant 1^/2 p.ad snmmiim longa et pollice angustiora ntrinqne pi-
lis brevibus subiiiollibiis dense obtccli subvelutini. Calyx cam-
panulatns, laeiniis tubo aequiloiigis angustis acutinsculis , ex
toto fere dimid.poU. altus, iongiorib^.is pilis quam folia obtectus.
Corolla elougato-hypocraterimorplia, bipollicaris et ultra, extus
et infera quidem parte deusius pubescens , laeiniis 6-^-8 lin.
lougis acutis intus glabris. Stii»ulae latc ovatac pubernlae,
uerro niedio versus apieem ralidiorc ipsiusqne apicis acnmeu
brcve efformantc. Panca tantura aderant specimina.
INCERTAE SECTIO ms GENUS,
272. Sotnmera n. gen. — Char. Calyx 5-tidus, la-
einiis magnis persistentibns. Corollae tnbus ealycera non su-
perans subcampanulalo - cyliudracens , ntr'nque praeter basia
nndam villosus (intns vero viljosior), limbi laciniae 5 breves
marglne revolutae. Praefloratio valvata! Stamina 5; antberae
seilicet anguste ellipticae , in nicdio tiibo subsessiles. Stigma
bilidum, laeiniis linearibus aeiitis erectis. Bacca (iudebiscens ?)
bilocularis, loeulis polyspermis; spermophora dno crassa me-
dium disscpimmentum oecupautia. Inllorescentia: cymae axil-'
lares tri quiuquellorae, pedicellis bibracteatis. Folia oppo-
sita petiolata. Stipnlae interpetiolares elongatae integerrimae
citius dceiduae. — Genus, Gardeuiaceis Labita affine , at prae-
floratioue valvata et iufloreseentia mirum in modum ab iis reee-
dens (sed eui tribui affinius?) certo insigne, nomine oruavimns
amici C, N. Sommer, entomologi indefessi, qni, mereatnram
per orbem terrarum faciens , plantas nobis et libros snppeditavit
atque in eommercio littcrario cum exteris terris beuevole nos ad-
juvit. — Sommeru arhorcsccns n. sp, — Arbuscula pr. la
603
Hacienda de la Lagiina cresceus. Aug. florens et fnictiis imma-
tiiros ferens. — Rami terctes, (purpureo-) fuscl, cicatrieibus
masfuis petiolonim semirotuudis , paucisque dispersis sordide
albeutibus rotundis lenticellis obsiti, aetate glabresceutes ettere-
tes, juniores praesertim iu apicibus molliter dense-pilosi atque
compressi; iuternodia brcvia, seraipollicaria, pleruraque brc-
viora. Folia sat magna , cum petiolo enim , qui ad summum sed
rarius pollicis longitudiuem attiugit, ad 8 pollices iuterdum elou-
gantur, dum alia vides dimidio miuora, latitudiuem iu miuori-
bus 1^2 pollicarem iu maximis 2*/2 poll. metientem reperies;
petiolus supra profunde canaliculatus basi planus, subtus cou-
Texus, ex toto adpresse pilosus. Lamina folii latius aut angu-
stius obovato-elliptica, iu petiolum lougius breviusve atteuua-
ta. breviter sed acute cnrvilineo-acumiuata, nervus venaeque
utrinque snbduodeuae sub angulo acuto curve adsccndeutes, sub-
tus prominent, et reliqua pagina densius sunt pilosa, iu su-
pera pagina glabra nervus vero canaliculatus nee venae promi-
nentes. Folia juniora subtus molliter sunt liirsuto- pilosa, al-
bicantibus venis liueata, in adnltis et margo ciliatus apparet.
Stipulae, quas inter juniora tautum videre potes folia, glabrae
sunt, 9 — 12 lin. longae a basi sensim attenuatae, acute acumi-
uatae, medio nervo percursac, margine tenuiori hyaline, linea-
rem relinquentes cicatricem inter margines superiores petioli ex-
tensam. Cymae pedunculatac ex axillis foliorum superiorum,
quampluriranm oppositae atque in duobus tribus internodiis sibi
proximis succedentes ; pedunculus subhirsuto- pilosus petiolum
suura subaequans, mox brevior niox paullo lougior, superue
divisus iu ramulos duos , brevcs quorum in ala pedicellus termi-
ualis brevis uuillorus , ramuli uniflori, aut, ramulum iterum
prodcuutes uniflorum cum ilore terminali, biflori, pedicelli ut pe-
dunculus pilosi. Bracteae elongatae longe et acute acuminatae
(ad summum 3 lin. longae) sibi oppositae, in margiue ucrvoque
medio pilosae, ad basin ramificatiouis atque snbÜoreiu pediceilis
604
reperiuntur. Calyx totus sub anthesi semipoUicaris , lacinii
dimidiam loiigitudiuera sibi ridicantibus elliptico-lanceolalls le
viter pilosis , tubo magis piloso. Corolla laciuiis suis pateuti
bus , fere 3 liu. loiigis , intus villosnlis calyceni superat. Bacci
immatura ovali-globosa, laciuiis auctis coronata et quo majore
magis glabresceus,
CAPRIFOLIACEAE,
273. Sambucus bipinnata n. sp. Liuu. V. p. 171. il
399. — Flores albi, fructus niger. lu sepibus Jalapae frei
quens. Majo, Junio 29. — Sambucus Mexicana e verbis Can^
dollii in prodromo diversa: foliis piuuatisectis nee pinuati;
pinnis 'inferioribus ternatis; foliis hinc in bipinnata transeuii
tibus.
274. Vihurnum microcarpum n. sp. Liuu. 1. c.
898. — In sjlris Jalapensibus Majo florens. — Folia aetatc
provectiora supra glabra, venis in deuticulos argutos excurren-'
tibus cum nervo impressis , subtus tecti tomento denso sordide
lutesceuti-albo, venis nervoque prominentibus glabrescentibus!
fuscis percurso. Tomentum et pubes superioris paginae c piiis'
Stellatis.
CORNEAE, '
275. Cornus tolucensis HBK. ?, Liuu. V. p. 171. n.
400. — Cornus in sylvis Jalapensibus Majo flor. Arbor. ; Cor-
nus fructu coeruleo , arborea pr. Chiconquiaco. Sept. 29. (fru- ,
ftifera). 1
276. C. discißora DC. prdr. IV. 273. — Corni species
arborea fructu uigro. In sylvis prope Chiconquiaco Sept. 29.
— Quae nunc accepimus specimina satis superque recedunt a
prius missis, nomine C. grandis in Linnaea 1. c. signatis: C
grandi: folia (absque petiolo 6 — 12 lin. longo) 4 poll. longa
2 p. lata , valde discolora , venis utrinsecus subseuis , pilis pa-
605
jiiiae inferiori pauUuluin validioribus ; pedunculi (fructlferi)
lougiores sesquipollicares, Stylus laciniis calycis triplo lougior;
tructus cocciiieiis. Corno autcra disciflorae nostrae: folia (abs-
jne petiolo 3 — 4 lin. longo) 3 poll. louga, pollicem lata, dis-
colora, venis utrinsecus snbquaternis , pilis paginae iuferioris
minutis (oculo armato tautiim videudis nee tactu percipiendis);
pedunculi (fructiferi) breviores 5 — 7 lin. lougi, Stylus laciniis
calyciuis vix duplo lougior; fructus uiger. Ramuli novelli
gemmaeque et calycis limbus albescentla, in priore fere glabra.
— Discifloram Caudollii esse ex ipsius verbis „foliis lanceola-
iisutriuque acuminatis, brevepetiolatis" coucludimus, quibus ver-
bis adderemus: basi magis esse attenuata quam apice folia et
Iplerumque iuaequalia. — Specimina Septembri lecta fructus
fere matiiros gerunt et uovam jam infloi'escentiam capituli tetra-
gono ovati acuti sericei adinstar,
ARALIACEAE.
211. Hedera (Aralia) capitata Jacq. , Liun. V. p.
173. n. 407. — Arbor mediocris baccis nigris. Pr. Jalapam
Jan. 29.
278. H. alaris n. sp., arborea glaberrima , foliis longe
petiolatis ovalibus integerrimis basi cuneatis apice acuminatis
peuninerviis , nervorum infima pari reliquis paullulum validie-
re et angulo acutiore Oriente, umbella composita terminali-
alari, pedicellis fructus (juniores saltem) aequantibus. —
Baccis nigris. Pi-. Hac. de la Laguua Jul. 29. — Specimina
pauca juniores fructus ferentia. Rami diametro quatuor linea-
rum, teretes cortice spongioso albido-cinerascente, exsiccationc
corrugato tecti, fere subumbellatiin ramosi. Umbella in ramulo
brevi terminalis (Line alaris), subsessilis inter ramulos sub ipsa
enascentes ipsaque multo longiores , composita. Folia variae
magnitudinis 3 — 5 poll. longa, 13/4 — 27* P« ^''^ta, petiolo in-
3identialV2 — 2 ^/aP« longo, subcoriacea, vcuarum iuconstanti
606
uumero percursa, subtus paullo pallidiora, mar^ine paulluliim
revoluta (an exsiccatloiie?). Venae valde iuaequales subtus
cum nervo proinincntes, alternae aut suboppositae, iufimae sibi;
suboppositae reliquis paulo validiores et acutiore angulo a nervo,
secedentes ceterum marginem nequaqiiam comitantes sed ut reli-i
quae procurreutes et arcuatim cum proximis juxta margiuem
conjnnctae, Umbellae radii plures subaequales 1 — 1*/2 p. lon-
gae, haud omnes ex eodem puncto s. ex ramuli ^/2 p. longl apice
sed secus ramulum , plurimive prope apicem Orientes (transitus:
racemi, inflorescentiae in aliis obyiae, in umbellam); pedicelli,
3 — 4 lin. longi. Bracteae peduuculos et pedicellos suffulcien-
tes parvae squamiformes. Fructus impcrfecti (quos solos vidi-
mus) ovales d ametro longitudinali 3-lineari, subcostati et sul- 1
cati, apice calycis limbo suborbiculari sinuato - undulato et I
stylo brevi coronati , quem stigma stellatum 6 - radiatura ter- 1
minat. I
279. H, {A.) jcalapensis HBK. , Liun. 1. c. n. 408. — 1
Arbor mediocris. Baccac albido-purpurasceutes. Majo 29. \
280. H, {A.) echinops n. sp. Liun. 1. c. p. 174. n. 409. I
— Arbor parva. Prope la Hac. de la Laguna Aug.
281. Araliaceal Raraos steriles nobis misit indefes-
sus Schiede, quibiis haec addidit: „Forsmi Casimir oa edjilis
Lexarce y La Llave ; Zapotc blanco Jalapeusiuni. Colitur Ja-
lapae, hyeme lloret. Majo. 29." — Pauca de vegetatiouis parti-
bus alFerunt auctores cives mexicani in secundo fasciculo Novo-
rum Vegetabilium descriptioues amplectente pag. 2: „Arbor;
ramosa et mediocris, foliis instructa pinnato-palmatis, folio-
lis 5 — 7 petiolatis, lanccolatis, glabrls, iutogris, subvitelli-
nis longitudine 3 — 4 pollicaribus;" deiudicuut: „Habitat in
calidis et temperatis regionnm nostrarum flores vere cmittens,
Istactzapotl Mexicanorum , liispanice zapote blanco audit."
Hisce e notis verosimillimum eradit, arborera Jalapeusem esse
607
asimiroam edulem De LI., quam Caudollias vcro ad Aralia-
eas haud posiiit, ad quas tarnen edescriptloueparthimfructifiea-
oiiis atqiie e seutentia Schiede! ducenda videtur.
VMBELLIFERAE.
282. Eryngium Schiedeanum n. s^.^ Linn.V. p. 206.
,. 412. — Eryngium. Flores albi, involucriiin virlde. In
raraiuosis Jalapae Majo, Jim., ad Hacienda de la Laguna, Jiil.
•9. — Species haec millo modo ut opinatur cel. De CandoUo
nm. Er. HaenÜei conjungenda, sed e diaguosi data satis rece-
lens.
j 283. Sanicula liberta Cham, et Schldl., Linn. 1. c.
».208. n. 414. — In sylvis umbrosis Jalapae. Majo 29.
284. B^ydrocotyle nmbellata L., Lhin. I.e. n. 415.
In humidis Jalapae May. 29. — Specimina teneriora
aauca. '^
285. H. mexicana n. sp., Linn. 1. c. u. 416. — Tri
,ylvis nmbrosis Jalapae Majo et propc Sau Miguel del soldado
hm. 29.
286. Hclosciaditim Jepfop7iylln?n DC. Prodr. IV.
105, Sison Ammi Linn. 1. c. p. 209. n. 418. — Ad radleem
montis Macultepec prope Jalapam Majo et ad Hac. de laLaguna
Jul. 29.
287. Daucus montanus^..y Liuu. I.e. n. 420. — In
graminosis Jalapae Majo. — Diagnosis D. torüoidis in Can-
dollii Prodromo IV. 214., satis bene convenit cum planta nostra
mexicana, praeter involucelli folia, quae haud semper simplicia
etpediccUis multo breviora, sed tritida iuterdura, et pedicellos
lougiores acquantia, breviores superantia reperiuntur. Will-
denowii nomen prius datum valebit sed Candolliano pejus.
288. Tauschta n. gen. (Subordo: Campylospermae
i Trib. XV. Scaudiciueae s. Campvlosporraae paucijugatae olon-
608
gatae Koch): Calycis margo obsoletns. Petala integra apie
elongato inflexa, aiirea. StylopodiTim depressum breve. Styl
filiformes extus varie curvati. Fructus a latere contractns
elongato -OToideus, jugis 5 filiformibus obtuse-elevatis, tribu:
in dorso couvexo, duobns prope commissuram sitis; valleculi:
planis omnibus imivlttatis , commissura siilco profiindo exarat;
In qno Carpophorum integerrimnm medio suico notatum. —
Herba perennis glabra, foliis subbipinnatis pinnis pinnulisqui
rotnndatis crenatis, caule brevi simplici snbaphyllo, umbelh
solitaria composita, involucra nulla, involucella oligophylJa. —
Genus Caldasiae affine nee non Velacae ab utraqne jam car-
pophoro integerrlmo recedens, a priore insuper toto habitu, in-
Üorescentia, foliis, colore floriim ; ab altera vallecnlis l-vitta-i
tis, foliis alia lege dissectis , inTolucelli defectu totoque habitt
dignoscendum. In honorem diximus Ign. Fr. Tausch Professo-
ris Pragensis, botanici indefessi qui Urabelliferarum systerar
emendare tentavit (Flora 1834.1.), ethocce geuus inter Ammiuea?
collocaret. — Tauschia nudicaulisn. sp, (Ümbelliferatertia in
ter las Vigas et Perote lecta Liun. V. p. 209.) — Umbellifer.'
petalis aureis. In locis tenui gramine vestitis inter la Joya e'
San Salvador. Jun. 29. — E radice persistente crassa fusifor-
mi? albida, transverse rugulosa fibriljis paucis brevissimis
obsita nascitnr foliorum coma radicalium mox densior in plauta
vetustiori et unicus pIuresTe caules, breves primum, dein elon-
gati, infima basi tantum uno alterove folio iustructi, ceterum
nudi, umbellam solitariam compositam ferentes. Herba igitni
perennis acaulis scapigera ut dici soleut. Folia petiolata gla-
bra pinnata et subbipiunata , pinnae 3 — 7-jugae cum impari.
brevissime petiolatae, oblique rotundato - ovatae 'vel cordatae.
crenulatae v. crenatae v. fere crenato - lobatae , pinnae inferio-
res saepe trilobatae, trifidae, ternatae, pinnularum uno pari
pedicellato, quod in summis nunquam accidit, quae terminalem
si excipere velis semper integrae? pinna haec terminalis vero
609
regularis rotundato - ovata basi cuneata Tel etiam rotnndata
oordata fere reniformis, crenata interdum et simnl leviter triloba-
ta , non raro cum summo proximo pari confluens ita nt pinuam
terminalem profunde tripartitam constituat. Folium cum petio-
lo ad summum 4-pollicare in aliis exeraplaribus vix 1 Y2 poll.
pinnae superiores sibi approximatae , inferiores magis magis-
qne remotae, petioli inferior nuda pars pinnatae s. pinniferae
subaequalis, basi in elougatam albidamque vaginam expansa,
quam longiorem brevioremvc conspicere potes variis in exem-
plaribus. Caulis teres profunde striatus glaber, florifer saepius
foliis brevior, dein elongatur fructifer ad 8 usque pollices, basi
saepius est curvatus adsceudens , atque ex axillis foliornm suo-
rnra 1 — 2 ramos sibi simillimos eodemqne modo adscendenti-
(curvatos interdum prodit, quae raraificatio inter folia occnlta
plnres adesse canles e radice Orientes fingit. Involucri locum
occupat pubescens cingulura. ümbella e radiis 6 — 8, sub an-
thesi brevibus magisque inter se aequalibus, qnam sub grossi-
lieatione fructuum, quo tempore ad 6 &ctove lineas elongantnr*
liivolncellum e foiiolis nonnullis, pedunculos cum floribus slib-
aequantibus, basi angustis, apice trilobis s. trifidis, laciniis
linearibus obtusis. Pedunculi breyissimi floriferi vix semilinea-
res, fructiferi vix linea majores. Petala aurea lanceolata apice
intus curvata ; Staminahis duplo longiora tota anrea; istjli lon-
gius persistentes dein dellexi et simul varie flexnoso - curvati.
Fructus bilinearis , diametro transversali prope basin lineam
longo, diametro conuuissnrali vix semilineari , juga pallidiora
obtüsissima, valleculae nigricantes.
RANVNCULACEAE,
289. Clematis caracasana DC., Linn. V. p. 209. n.
421. — Specimina nunc accepimus mascula. — lufra San Sal-
vador juxta viam quae Jalapam ducit. Jim. 29.
610
290. Ranunculus Hookert n, sp., Raii. fascicularia
Liiin. V. p. 210. n. 425. excl. auct. Mühleub. (qiii aliam ex
Hookero sub nomine R. fascicularls habiiit speciem, cfr. Hook,
Fl. Bor. Amer. I. p. 20. t. VIII. B. ) excl. syn. Schldl. Ran. 2 pn
30 t. 2 et Hb, W. (qui R. Schlechteudalii Hook. I. c. p. 21.) --
In gramiuosis prope Jalapam Majo. 29. atque pr. Hac. de la La-
giina Jiil. 29. — Species haec distinguitur ab affiuibus : canle
clato ramoso (statnia R. acris) inferne cum petiolis et foliis pilis
patentissimis fulvescentibus hirsnto; superne c. pedunculis sul-
catis adpresse-pubescente; foliis snbpinnatis (ferc ut in förmig
angustifoliis R. repentis) ; caljce reflexo , petalis angnstis , fru-
ctuum capitulis globosis, receptaculo piloso, fructibus oblique
rotundato obovatis, l.ate marginatis i. e. carinis lateralibus a su-
tnrali longius di stantibus, styli basi persistente acuminatis, te-
nuissime impresso -punctnlatis. — Ad R. acris tribura pertinet,
cai statura et modo Crescendi, radice etc. similis; R. lanuginoso
liirsutie similis; R. repenti foliis ; petala angusta aucto numero
saepius occurrentia et caljx reflexus ab omnibus illis removent
et R. bulboso affinem reddunt. De planta boreali-americana, ab
Hookero cum illa a nobis delineata conjuncta, nunc R. Schlech-;
tendalii nuncupata , dubius haereo, an celeberrimus anctorrecte,
conjunxerit plurimis notis inter se diversas formas, anne illa^
ex montibus Rocky -Mountains esse posset hie R. Hookeri a,
meo fasciculari sejungendns. ;j
(Contiiiuabitur. )
ERICEARÜM
A
CEL. ADELBERTO DE CHAMISSO
DESCRIPTARUM
PARS ABBITA
AUCTORE
/. F. KLOTZSCK
(Pergltur. V. Liiiii. VIII. 655. IX. 350.)
l rimo imllas alias praeter Ericas Herbarii regii describendl
cousilium cepcram, sed postero tempore, qniim praeter copio-
sas Ericariim collectioues Professorum Dr. Knnth et Dr. Leh-
mann etlam illas Doctoris Liicae et Hort! magistri Wendland
accepissem, ratlonem operis eoniutavi, «t, omuiiim adhuc de-
scriptaruni specierum rationem habiturus , etiara specimina hor-
iis exculta, ant viva ant siccata, qnaecunriiie videre mihi licue-
pit, diguoscere atque describere conatus sim. Ceteris omnibns
iutem locnm, qnem in sectionibus a me propositis singula
|il;enere oportet, in conspectn attribnere mihi est in animo.
Ego qnidem subdivisiones potius proponere, neqnaquam
i^ero, ut David Don fecit, genera ex industria introdiicere, prac-
'ero, propterea quod constantem mc manere posse opto? gene-
'nm Callunae , Nabeae, Salaxis, Philippiae, Brnckenthaliac,
I 9r Bd. 5» Heft. 39
612
Eremiae aliorumqac lucminisse siifficit, quae ad genera nova
adhuc proponenda uullam qooad circuitum praeberent rela-
tiouem.
Omnem curam atque operam in eo posiii , ut subdivisiones
quotenus fieri poterat, diligentissinie terminarem et stabilirera;
quapropter quae Organa sacpe et quae nunquam mutationi sint
obnoxia, investigare studui,
Quaecunque invenire mihi contigit, haecsunt:
Inflorescentia axillaris minus perfecta aestimanda est qnam
terminalis, in quam illa transire teudit; trausire; inquam, teu-
dit, re vera autem certe nou transit; id quod ex variis phaeno-
menis observare possumus. Involucra enim, quae saepenu-
mero praeter bracteas adhuc accedunt , a foliis caulinis , infra
bracteas proxime positis , paulo commutatis , nulla modo sunt
diversa. Transmutationem inflorescentiae terminalis in axil-
larem, nisi in speciminibus excultis ocurrere nemo unquam Ti-
dit. In horto botauleo Beroliuensi talem casum in Erica lanata
Wendl. (E. Sparrmanui Hort.) semel observavi , qui tarnen ar-
tificiose exinde productus est, quod ramuli juvenes, qui gem-
mas, florem continentes , possidebant, excerpti sunt.
Complures flores hujus Ericae in axillisfoliorumevolveban-
tur itaque axillares fiebant.
Nonnulla specimina siccari atque pro herbario regio se^-i
vari jussi, ut documeuto mihi esse possint. Attamen vero haec
aberratio artificialis , quomimis subdivisiones ex inflorescentia
facerem, me impedire non potuit propterea quod in inrestiga-
tione specierum aliquid praebet , quod semper clarissime in cob-
spectiim venif.
Jam prius , et nisi fallor, Link füit, qui primus formam
llorum ad divisioues constituendas adhibebat; observationes
meae non solum confirmant hoc consilium , sed etiam nobis p«r-
vuadcnt, substautiam floris vestitumque ejus cxternum (praeter
613
colorem) constantes esse, quamris pilositas ceteraniin plantae
partium maxime mutabilis sit atque dubia.
Consistentiam, formam vestitumque externum slaminum et
pistlllorum non minus constantes inveni.
Minus constantes , imo saepe maxime mntabiles inreni par-
tes calycis, bracteas atque folia. Rare enim häcin familia per-
fecte evolvuutur ; plerumque in gradu quodam evolutionis in-
feriori remauent et siquidem evolutionem magis perfectam asse-
quendi nisum observamus, tarnen nihil est aliud quam plus
quoddam aut minus.
Tantum de evolutione scilicet unirersa hie verba feci.
(Mensurae iongitudinis constantiores se praebent.) Margines
enim foliorum quum in Ericis revolutos videmus, hanc nos prio-
rcm evolutionis periodum habere oportet, cujus in postero de-
cursu tandem sulcus, ex utroque margiue connivente ortus,
aeque ac pagina folii inferior in conspectum venit; id quod in
uonnullis speciebus et in earum foliis et in calycis partibus fit,
quapropter species , quae in hac re nituntur , in posterum
separatae esse non possunt, sed speciei primariae sunt vin-
dicandae.
Attentione dignam ac coustantem se praebuit forma fulcro-
rum foliorum (sterigmatum) , quibus priori tempore uomen cica-
tricum dederant. Novum hoc uomen non ex neomania illis ad-
dixi, sed hac tantum ex causa, quod persuasum mihi habeo,
haec sterigmata esse organa propria discreta, quae non solum
in hoc genere inreniuntur, sed etiam in multis aliis generibus et
familiis ipsis in conspectum veniunt. Und cum vasis, quae, ex
libro egressa, in folio ramificantur et in ejus nervis (costis) sita
sunt, etiam vasa pro sterigmate exeuut, sed, basin pelioli asse-
quuta, ex ea dellectuut et ciirsum diriguut in substantiam steri-
gmatis, quod plerumque cmiuentias oblougas in cortice furmat
ij et deorsum sensim sensimque evanescit.
t 39 *
614
Cniqiie sectloni, ntnuncfeci, conspectiis speclerum prao-
mittitur, qni ex senteiitia mea certo investigationem singularum
speciernm sublevabit.
TRIBUS. I. CLAVAEFLORAE,
Tubiflorae Link Emimerat. I. p. 358. Sprengel syst. veg".
V. II. p. 177. (ex maxima parte). Syringodea Dav. Doun. Edinb,
new philosoph. Journal 33. Jnly 1834. p. 155.
Calyx erectus tetraphyllns. Corolla claraeformis , (nbn-
losa, cylindrlca, 5 — 16 lin. longa (neque inflata, neqne ven-
tricosa, neque versus limbura coustricta); limbo plus minus ad-
scendente (neque a fauce corollae revoluto rel patente). Anthe-
rae laterales, aristafae vel muticae (nee cristatae). Stigma ex-
sertura, capitatum, hemispliaeficum , tetragonum (neque pel-
tatum).
Flores magni, speciosi, vei axillares verticillatim siti,,
vel terminales. '
Omnes hi frntices capenses.
CONSPECTUS SPECIERUM.
t INFLORESCENTIA LATERALIS,
A. AntJierae aristatae,
Foliis quaternis, senisre,
Floribus subsessilibus.
Sepalis orbiculato - spathnlatis , acuiis. E, clavaeßora Salish.
Sepalis rliombeo-spathulatis longe un-
guiculatis. . . . . E, spicafa Thunbg.
' I
B. Anihcrae muticae.
Corollne costatae i ptibescenti-siccae. '
(non vere viscosae.)
Folii«, eeni« pluriliusve.
___ 616
Sterigmatibus angulatis; foliis crassis,
rigidis , margine glauduloso - seirato -
hispidis. . . . . ' t^- glandulosa Thbg,
(E. Archeria Hort.)
Sterigmatibus obtusis ; foliis laxloribus
margine subscabris. . . • jE» coccinea Berg,
CoroUae costatae, yubescenti-scahrae , viscosae.
Foliis seuis pluribusvc.
Sepalis bracteisque villosis. . E, longifolia Willd.
Sepalis bracteisque glabris.
Bracteis longitudiue fere calycis ; corol-
lis viscosis evauescente puberulis. . K. heea Andr*
Bracteis calyce duplo brevioribiis. . E. onosmaeßora Slsb,
Corolhe laevesj pubcscentes,
(iion vere viscosae.)
Foliis seuis pluribusve.
Bracteis calyci approxiraatis.
Sepalis rhombeis, nouuuguiculatis, gla-
bris , margine serratis ; floribus sub-
sessilibus E. puberula KL
Sepalis ovato - lanceolatis , acutis , ad
basiu puberulis, margine eiliatis, fila-
mentis apice subaristatis. . . E. Archeria Andr,
Bracteola inferiore a calyce remota; se-
palis lanceolato-linearibus, integer-
rimis , ad basin puberulis. . .. E. innca Thunbg.
Bracteis a calyce remotis.
Foliis filiformibussubsecundis, trcmulis. E. vestita Thunbg,
Foliis linearibus, subtrigonis, glau-
cescenÜbus E. glaucescens Barth
Corollac lacves , glabrac , siccac vd viscosae.
Foliis (jcuis plui'ibusvc.
616 —
Bracteis calyci plus minus approximatis.
Foliis lineavibus, subobtusis, brevibus,
sexfariam iinbricatis, squarrosis ; lim- ^
bo corollae erecto. . . . E. Hesseana Wendl.
Foliis linearibus, subobtusis, brevibus,
sexfariam imbricatis, squarrosis ; co-
rollis infra limbum fere coustrictis,
limbo revoluto. . ' . . , E, regia Bartig.
Foliis linearibus elongatis, glabris ; flo^
ribus longe pedicellatis ; pedicellis
glabris, purpurcis; bracteola inferiore
inmediopediceliisita; calycibus bra-
cteisque viridibus; corollis claratis
apice inflatis , limbo erecto. . . E. Hihhcrtia ^ndr,
Foliis linearibus elongatis ; sepalis lan-
ceolato - acuminatis ; corollis apice
dilatatis , limbo patente. . ' . E* purpurea jindr.
Foliis linearibus elongatis ; sepalis ova-
tis longe acuminatis; corollis ma-
joribus. . . . . . £. aurea ^ndr.
Foliis linearibus elongatis; corollis
viscosis. ..... E.argentijlora^ndr.
Bracteis a calyce remotis.
Foliis linearibus ; bracteis secundis ; lim-
bo corollae elongato , lobis acumina-
tis ; germinibus pubescentibus. . E, exsurgens ^ndr,
Foliis linearibus; antheris conniventi-
bus; filamentis apice arcuatis; ger-
minibus glabris. . . . E, grandißora hin,
Foliis linearibus ; corollis viscosis ; ger-
minibus apice lanatis. . . . E. mera KL
Foliis filiformibus, glabris, acutissimis;
germinibus apice puberuHs. . . E. speciosissima KL
__—— 617
Foliis linearibus ; filamentis apice sub-
aristatis; germinibns apice puberulis. E. ntrictifolia Kl.
Foliis linearibus ad basiuangustioribus;
floribus infra apicem ramulorum spi-
catis; pedicellis purpureis. . • '-
CoroUae costatae glahrac.
Corollis elongatis. . - E' rigidinscnla WendL
Corollisbrevibusapiceinflato-dilatatis. E. echiiflora Andr.
tt INFLORESCENTTA PSEVDO ^ TERMINALIS.
Foliis octonis linearibus obtusis glabris ;
floribus elongatis, curvatis in apice
ramulorum pseudo - terminalibus lou-
ge pedicellatis E.fascicuIarisLihn,
ttt INFLORESCENTIA TERMINALIS.
A. Anthcrae aristatae,
Foliis ternis quateruisve.
Corollis pubescentibus.
Bracteis a calyce remotis.
Staminibus inclusis.
Sepalis latioribus, marginibus rarissirae
revolutis, more evolutis. . . E. Uhria Andr. (E.
decoraSalisb. E.Ewerana Ait. E.densifoliaWiUd.)
Staminibus exsertis.
Sepalis lineari - subulatis. . ^ E, Wendlandiana KL
Corollis glabris plus mintis viscosis.
Bracteis calyci approximatis.
Sepalis puberulis, raargine ciliatis, ova-
to-acumiuatis, brevissimis (per cul-
tnm glabrescentibus ) , corolla sex-
j 1 . • 1 „„ E. discolor Andi>
duplo brevionbns. - - . »^. «"
618
Sepalis lanceolatis glabrls, subviscidls,
corolla qiiinduplo brevioribus; corol-
lis viscidls siibcostatis, iueurvis, trans-
parentibus. . . . , £". foliacea Andr,
Sepalis ovatis, glabris, bracteisque snb-
yiscosis, margine ciliatis; corollis
vlscosis, Tiridibiis; floribus teruis,
peudulis sessilibus; autheris subex-
sertis basi minute bicormitis. . . £". viridijlora uindr,
Sepalis tomentosis, margine ciliatis,
ovato - acuminatis (per cultum gla- "
brescentibus), corolla qnadruplo bre-
vioribus. ..... E,speciosa.u4ndr, (E.
hirta Andr.)
Sepalis pilosis, lanceolato » linearibus,
corolla subtriplo brevioribus. . E. virescens Lh, (E.
hirta viridiflora Audr.)
Bracteis a calyce remotis.
Foliis terms - quaternis, calycibus, ger-
minibusve glabris ; corollis lucidis. . E, cruenta Ait»
Foliis ternis - qiiateriiisve subglabris ;
sepalis puberulis ; germinibus serieeis ;
corollis glabris. . . . £". Mertensiana Wend-
hind, Mspt,
B. Antherae muticae»
Foliis ternis.
Bracteis caljci apjjroxiraatis,
Corollis glabris.
Sepalis ovatis, acutis, apice carinatis,
raargine ciliatis, stramineis, aridis,
uitidis, bracteisque imbricatis; pedi-
cellis plumoso-villosis; corollis cla-
vatis ; foliis glabris. . . . E. clavata Andr,
-.-.^ — — -^ 619
Sepalis orato - lanceolatis , apice cari-
natis, integerrimis, pallidis ; bracteis
lanceolatis, calyci approximatis ; flo-
ribus umbellatis, subsessilibiis ; co-
roUis pallide luteis; foliis subulatis,
tomentosis, albido-virescentibus. . E, -pallens jindr,
Sepalis glabris, brevibus, ovatis, sub-
obtusis , couvexis , foliaceis , corolla
quindiiplo brevioribus ; corollis visco-
sis; foliis glabris, nitidis. -. . E» transparens Andr,
(E. diaphana Spr.)
Sepalis evauescente puberulls , niargi-
neqne ciliato-glaudulosis , ovato-acu-
miuatis, navicularibus ; corollis plus
minus costatis ; filameutis ad basiu di-
latatis; foliis evanescente pubescenti-
bus, margiue serratis; germinibus
glabris , apice truucatis, . . E» versicolor Saltsb,
(E. costata Audr.)
Foliis qnaternis.
Corollis glabris.
Pedicellis brevibus.
Sepalis lanceolato-linearibus, inferne
pilosis, luargine ciliatis, apice pur-
pureis, corolla triplo brevioribus;
bracteis calyci approximatis; foliis
longe-liuearibus, subtus pilosis. . E, re/ulgens JLndr,
Sepalis lanceolatis, convexis, apice ca-
rinatis , subtus pubescenti - villosis ,
margiue ciliatis, foliacei':; bracteis
calyci approximatis; foliis liuearibns,
brevibus, subtus pilosis. . . E,quadrißoraKl,{V^.
concolor superballorlul.)
620
Sepalis ovato - acuminatis , glabris , in-
ferne denticulatis , corolla quinduplo
brcTioribus; bracteis a calyce remo-
tis, foliisque glabris; antberis exser-
tis, brevissime appendiculatis. . E. curvißora Linn.
(E. simpliciüora Willd.)
Pedicellis longioribus.
Sepalis villosis, lauceolatis, purpureis,
integerrirais ; corolla quadruple bre-
vioribus; corollis glabris; foliis pu-
bescenti- villosis. . . . E. dichrus Spr, (K.
bicolor Andr.)
Corollis apice pubesceutibus.
Bracteis ternis , a calyce remotis. . E, ignescens Andr.
(E. procera Wendl.)
Bracteis a calyce remotis , quarum duae
superiores oppositae. . . . E,Jlamtnea Andr.
Corollis ubique plus minus pubesceutibus vel glandulosis, ' ;
Sepalis glabris, oratis, lougissime - acu-
minatis, margine fimbriato-ciliatis,
versus apicemconduplicatis; bracteis
a calyce remotis ; foliis glabris, mar-
gine setoso - ciliatis ; antheris exsertis. E* buccinaefortnü Sb.
Sepalis ovatis , obtusis , foliisque lucidis,
vel glabris vel evauescente villosis,
nee ad marglnem ciliatis; bracteis a
calyce remotis. .... E»conspicuaAit, (E.
splendens Wendl. E. elataAndr. E.lanata Wendl. E.la-
niflora Wendl. E.sordidaAudr.)
Sepalis lauceolatis, apice lauatis, foliis-
que villosis; bracteis a calyce re-
motis. . . . . . E. suljurea Andr.
621
Sepalornm foliorumque marginibus re-
volutis , villosis, distautibus, pagi-
nam inferiorem pruiuoso - fuliginosam
osteudunt; antheris vix exsertis. . il'. tuhißora Linn.
Bracteis calyci approximatis; sepalis
basi late - ovatis , glabris , deutato -
fimbriatis ; superne linearibus, villo-
sis; foliis linearibus, villosis; an-
theris inclusis. . . . , E, perspicua Wendl,
(E. Liunaea Andr. E. Liuneoides Andr.)
Corollis , sepalis foliisque glaudulis pe-
tiolatis iustructis; floribus longe pe-
dicellatis; bracteis calyci approximatis, £". pellucida Andr,
(E. exudans Andr.)
Foliis qninis octonisve.
Bracteis a calyce remotis.
Foliis augustissimis, filiformibus, elon-
gatis, pilosis; sepalis linearibus, ci-
liatis, ad basiu ovatis; corollis sub-
evanescente puberulis, . . . £*. rosea Andr,
Foliis senis.
Bracteis calyci approximatis,
Foliis senis, ciliatis; corollis ubique
pubescentibus. . , . . E. concinna Ait,
t INFLORESCENTIA LATERALIS.
A. Antherae aristatae,
Foliis quaternis senisve.
Floribus subsessilibus.
1. E. clavaeflora Salish, foliis quaternis, strictis, subüla-
tis , glabris , acutis , erecto - patentibus ; floribus sab
apice ramorum densissime spicatis, sessilibus; corollis
622
clavato - cylindrlcls , glabris, albo - virescentibus 10 —
12 liu. lougis, limbo snbbrevi obtuso, aperto; sepalis
couvexis, obcordatis, siibacutis (vel orbiculato-spathii-
latis , acutis) , iutegerrimis , glabris ; bracteis spathula-
tis, acutis, concoloribus, calyci dense approximalis ; au-
theris elongatis, aristatis, iuclusis briiuuels; stylls lon-
gitudiue corollae ; stigmatibus simplicibus ; germiuibus
octaiigularibns , obovatis , glabris.
E. clavaeflora Salisb. in Liuii. Soc. Traust, v. 6. p. 365.
Ait. Hort. Kew. Ed. alt. v. II. p. 370. E. sessilillora Audr.
Heath. t. 86.
Caulis strictus, rigldus, bipedalis. Rami pauci. Ramuli
verticillati , conferti.
Prom. b. sp. (vidi icouem).
2. Erica spicata Thunbg, Foliis quaternis senisve augu-
ste - linearibus acutissimis , glabris vel pilosis, plus mi-
nus patentibus; floribus axillaribus sessilibus infra api-
cem ramulorum dense spicatis; corollis clavatis, incur-
vis, glabris; sepalis rliombeo - spathulatis, longe nn-
guiculatis , integerrimis , vel ciliato - serratis ; bracteis
calyci approximatis, sepala simulautibus, attamen an-
gustioribus; antheris iuclusis, aristatis; stylis exsertis;
stigmatibus hemisphaericis ; germinibus octangularibus
glabris.
a) foliis glabris ; sepalis integerrimis.
E. spicata Thuubg. Diss. de Erica p. 43. t. 4. Willd. Sp.
pl. II. p.371. Andr. Heath. V. I. t. 45. Weudl. fasc.II. Ait. Hort.
Kew. Ed. alt. v. II. p. 370. Thbg. Fl. cap. p. 367. Bartig. in de
Schlecht. Linuaea v. VII. p. 627. E. sessiliflora Linu. Suppl. p.
222. E. favosa Salisb. in Linn. Soc. Tränst. VI. p. 365.
b) foliis glabris; sepalis bracteisque ciliato - serratis.
E. cephalotes Hb. Willd. «. 7492. f. 2.
I
623
c) folüs pllosis; sepalis bracteisqtie ciliatis, sublnde den-
tatis.
E. sceptriformis? ? Hb. Weudl.!
Caiilis orectus, bipedalis, dllutefuscns. Rami sparsi snb-
vevticillatl , flexiiosi, rigidi, sterigmatibiis undique tecti. Ste-
rigmata applanata in caiilein decurrentia, lougitiidinc iuterno-
diorum.
Folla liiiearla cuspidata, patentia, dein rccurvata, glabra
Tel pilosa, 4 — 5 liu. longa, ^/3 lln. lata, snpra plana, snbtus
convexiuscula, llnea angnstissima longifudinall snlcata. Pe-
1 tioli glabri , basi attemiati , ad caiilein adpressi. Flores axilla-
res, sessiles, patentes, infra apicem ramulonim dense spicati.
Corolla clavata, glabra vix nnclani longa, limbo quadrifido, ob-
tnso, lobis integerrimis. Sepala rhombeo-spathulata, longe
imguiculata, corolla qninduplo breviora, acuminata, versns
apicem carinata. Bracteae sepalis angustiores. Antherae ari-
statae inclusae badiae. Styli exserti, glabri. Stigma hemi-
sphaericum. Germen octangulare glabrum.
Prom, b. sp. Mundt et Maire. Meuron. Lichteustein. Eck-
Ion in Hb. Lehmanni.
B. antherae muticae,
Corollae costatae pubescentt-siccae.
(non vere riscosae.)
Folüs senis plurlbnsvo.
X E, glandulosa Thunbg. folüs senis octonisve linearibnsj
rigidis, cnspidatis, pnbenilis, crassis, margine serrato -
hispidis; sterigmatibus decnrrentibns , magis promincn-
tibns dorso angnlatis; üorlbus axillaribus snb apice
vaniulornm dense vcrticillatis; corollis cylindricis, costa-
tis, pnbescentibns , vix viscosis; sepalis ovatis cnspi-
datis viridi - pnrpurascentibus , pnbescentibns; bracteis
624
ovatis, aciitis piibenilis, heteroinallis, calyci approxi-
matis; antheris muticis , inclusis; filamentis puberulis;
stylis exsertis, glabris ; stigmatibus hemisphaericis .
germinibus octaugularibus, obovatis, pubesceutibus.
E. glaudulosa Tlibg-, Diss. de Erica p. 25. WendL fase. 13.
E. Archeria Hort.
Caiilis friiticosns, erectus, sesquipedalis. Rami erecti,
simplioes. Sterigmata ad caulem deciirrentia, magis promi-
nentia, angulata, densa. Folia liuearia, cuspidata, crassa,
rigida, densa, undiqne puberula, margiue serrato-hispida Tel
glanduloso-hispida, subtiis linea alba longitudinali profunde
sulcata, 5 — 7 Hu. longa. Flores axillares infra apicem ra-
mulorum dense verticillati. Corolla cylindrica subiucnrva,
parum crassa, pubescens, costata, subviscida, 8 liu. lon-
ga, limbo breyi, stricto, obtnsp, crenulato. Sepala ova-
ta',' cuspidata, viridi - parpurascentia, pubescentia, margine
pilbso - ciliata vel glandnloso - ciliata apice subpatentia , 3
liu. longa. Bracteae calyci approximatae heteromallae,
ovatae, acuminatae, subcuspidatae, pnberulae, margine ci-
liatae, longitudine calycis. Pedicelli pubescentes, oolorati,
l*/2 lin. longi. Antherae muticae, incliisae, elonga-
tae, glabrae. Filamcnta puberula. Styli exserti, glabri.
Stigma hemisphaericum, atropurpnreum. Germen pube-
scens.
Prom. b. sp. (specimina in hortis culta examinavi.)
4. K. coccinea Berg, Foliis senis linearibus, acutissimis,
patente -incurvisj evanescente puberulis, margiue sca-
bris; sterigraatibus prominentibus, dorso obtusis , lon-
gitudine internodiorum ; Üoribus axillaribus , breviter
pedicellatis, infra apicem ramorum verticillatim sitis;
corollis claratis incnrris, costatis, subpubescentibus,
rix yiscosis; sepalis ovato - lanceolatis , acuminatis, vil-
[JSt-
625
loso - pubesceiitibus ; bracteis tribus lanceolatis , acumi-
natis , unguiculatis , pubescentibus , margine glandulp-
sis , qixarum binae superiores calyci plus minns approxi-
matae; pedicellis brevibns, ad basin foliolis bracteas
simiilantibus 5 magnitiidine inaequali, circumstantibus ;
antheris miiticis subexsertis ; stylis pubescentibus exser-
tis ; stigmatibus obtusis ; germinibus octaugularibus se-
rieeis.
E. coecineat Berg. PI. cap. p. 92! (excl. syn. Linn. sp. pl.)
Liuu. Syst. veg. Ed. 13. p. 305. Wendl. Er. fasc. 3. c. ic. Andr.
Heath. t. 57. Bartig. 1. c. p. 628. E. abietina Linn. Sp. pl. ed.I.
p. 355. E. frondosa Salisb. 1. c. p. 364.
Caulisfruticosus, bipedalis, ochraceo - fuscus , subglaber.
Rami fusco - cinerei , erecti , foliosi, superue umbellatim ramu-
losi, sterigmatibus inferne attenuatis, deinde tubercnlosis tecti.
Folia ramea sena , linearia, acutissima, pateuti-incurra, sub-
distantia, utrinqne «v^nescente-pubescentia, supra planiuscu-
la, subtus convexa, sulco longitudinali , margine minutissime
ciliato - scabrida vel glandulosa, in ramulis densa, quinata.
Peüoli pubescentes, breves, er«cti,- adyressi. Flores axillares
conferti, breviterpediccUati, rubri, iufra apicem ramulorum rerti-
cillati. Pedicelli IV2 lin.longi pubescentes. Sepala ovato-lan-
ccolata, acuminata, corolla triplo breviora, villoso-pubescen-
tia, erecta, aeqnalia, unguiculata, snperne cariuato-sulcata.
Bracteae laxae, lanceolatae, acuminatae, pubescentes, calyci
plus minus approximatae. Corolla clarata, incurvata, nervo-
sa, subpubesceus , subviscosa, rubra, 9 — 10 lin. longa, limbo
quadrifido , aperto , brevi, obtuso, crenulato. Filamenta linea-
ria, complanata apice arcuata, margine pilosa. Antherae mu-
ticae, bjipartitae, glabrae, laterales vix exsertae. Styli cylin-
itlnacei, inferne pubescentes, exserti. Stigma obtusnm. Gcf-
626 ~
men obovatnm, seriecnm, octosulfalnm. Capsulft pnrpuiea
sericea, quadrangularis , subovata, quadrilocnlaris.
Prom. b. sp. Lichtensteiii. Meuron. Bergius. In liorb;
Lehraauui Ekloii.
Corollac costatae , pubescenti - scabrae , riscosae,
Foliis senis pluribiisTe^
Sepalis bracteisqiie viliosis.
5. E, longifolia Willd» Foliis senis pluribusve linearibua
iougissimis, deusis , piiberulis; sterigmatibus brevissi-^
mis inagis prümincntibus; lloribus in medio raniornm,,
verticillalis , brevissime pedicellatis; corollis clavatoM
cylindricis, pubescentibus viscosis, costatis, apice subM
constrictis, limbo quadriüdo, obtuso, denticulato; ca-
lycibus foliaceis aiignstis, bracteatis; anthoris niuticis,
iuclasis; stigmate siraplice obtuso; germiue octangulari,
apice pilis densis erectis candidis hirsuto.
E. longifolia Willd. Sp. pl. II. p. 398. Hb. Willd. n. 7491.
f. 1. B. Icoues Hort. Kew. t. 4. Ait. Hort. Kew. Ed. altera v.Il.
p. 377. Lk. Euum. v. I. p. 361. E. pinea Wendl. fasc. I. E. pi-
nifolia Andr. Heath. t. 184. E. piuifolia coccinea. E. piuifolia
dlscolor Andr. Heatb. t. 137. et t. 138. E. pineaAudr. I.e. t.35.
E. longifolia et E. pitbyophylla. Sprengel Syst. reg. p. 181.
E. piniformis Wendl. Mspt.
Caulis fruticosus, erectus, bipedalis, ramosns, undiqnc
cicatrieibus vel sterigmatibns tnberculosis notatns. Rami vertii
cillati, ferrugiueo - cinerei , tomeutosi. Sterigmata prominen-
tia, brevia, tomentosa, densissima.
Folia linearia, elongata, pro more incurvo - patentia acn-
minata densa imbricata, uonuumquam inferne, praesertim itt
speciminibus sponte crescentibns , substricta, apiceque minus
Jncurvata, snbtus linea longitudinali sulcata, supra linea pro-
minente costata, nndiqne pubernla dein evanescentia, 6 — 121ia.
627
onga. Petioli compressi lliieara longi , ferriigineo - tomen-
osi. Flores patentes breviter pedicellati iufra apicem
amiilonim verticillatim siti. Pedicelli tomeutosi 2 lin. longi,
»asi foliolis liuearibus pnbesceiitibus circiiraclusi. Calyces fo-
iacei, bracteati. Sepala lauceolato -lincaria, acuminata, tü-
osa, raro ad niargiuem glauduloso - ciliata, 3*/2 liu. longa.
Jracteae tres, lanceolato - lineares, villosae, qnarum binae supe-
iores suboppositae, calyci approximatae. Corolla clavato-
iylindrica snbventricosa, apice subconstricfa, pubescenti-
ascosa, costata, versicolor, 8 — 9 liu. longa, limbo qnadri-
ido , subrecurvo, lobis obtnsis subeiuargiuatis , denticulato-
lerrulatis. Autherae uutanfes, mnticae, inclusae; loculi dis-
nncti. Filamenta glabra. Stylus sulcatus uon semper exser-
ns. Stigma obtusura. Germen obovatum , octangulare, apice
ilbido-strigosHin, ad basiu disco cinctum, cujus granula octo,
ostis germinis opposita.
Capsulam maturam nondum vidi.
Prom. b. sp. Lichtenstein. In Hb. Weudl. Hesse.
Sepalis bracteisque glabris.
6. E, Leea udndr, Foliis senis liuearibus, suberectis, acn-
tis; floribus axillaribus , patenti-horizontalibus, infra
apicem ramulorum verticillatim sitis; bracteis calyci ap-
proximatis, lougitudine fere calycis; corollis subglabris,
cylindricis, glutinosis, costatis, scminncialibus, Inteo-
aurantiacis, limbo revoluto , obtuso-crenulato; autheris
muticis , inclusis ; stylis exsertls ; stigmatibus capitatis ;
germinibus octangularibus obovatis, apice strigoso -ril-
losis.
Erica Leea Andr. Hcath. t. 74. Willd. Sp. pl. v. II. p. 400.
5pr. Syst. veg. II. p. 182. E. Leeana B. Hort. Kew. t. 24. Ai(.
Hort. Kew. Ed. altera v. IT. p. 376- E. dostaeflora Salisb, I. c.
p. 363.
9r Bd, S« Heft. 40
628
Caulis erectus , laetefuscus, bipedalis, Rami erecti, pu-
bcruH , riifo - ferrnginei , sterigmatibus leviter decurrentibus
tecti. Folia sena linearia glabra, margiiie obsolete glandnli-
fera, subscabra, erecta, acuta, apice incurva 6 — 7 lin. louga
*/2 liii. lata, subtiis linca longitiidinali sulcata, supra plana.
Flores axillares brevi pedicellati, patentes, infra apicemramn-
loruni vcrticillatim congesti. Corollae cyliudricae, snbglabrae,
costatae, glutinosae, apice vix constrictae, 5 — 6 lin, longae,
limbo brevi obtiiso , patente , crenulato. Calyces foliacei , gla-
bri, lineares, acuminati, 2^/2 — 3 lin. longi. Bracteae calyci
approxiniatae , longitudine fere calycis. Pedicelli 3 lin. longi,
pubernli , ad basin foliolis tribus brevibus , glabris , linearibns.
circnmstautibns. Autherae muticae, inclusae, usque ad basi«
partitae, glabrae, fulvae, laterales. Stylus filiforinis basi in-
crassatus, vix exsertus. Stigma capitatum. Germen obovatun?
apice strigoso-villosum.
Prom. b. sp. In Hb. Wendl. specinien excultum vidi.
7. E,onos7naeßoraSalish, Foliis senis linearibns, subere-
ctis, acutls ; floribus axillaribus, crecto- patentibus, ir
apice ramuloruni vcrticillatim cougestis, bracteis dimidi(
brevioribus, calyci siibapproximatis ; corollis cylin-
dricis, glutinosis costatis, uucialibusj.evanescente pube«
iulis, limbo aperto, crenulato; autheris muticis , incln-
sis ; stylis exsertis ; stigmatibus capitatls ; germinibwf
octangularibus turbinatis, apice hirsuto-strigosis.
a. limbo corollae patente.
E. ouosmaellora Salisb. 1. c. p. 363. Ait. Hort. Kew. Ed
altera v. H. p. 376. Sprengel Syst. veg. v. H. p. 182. Bartig
1. c. p.628. E. pulchella Hb. Willd. u.7493. E. glutinöse Ajidr
Heatli. t. 66. E. viscida Wendl. 1. c. fasc. 13.
ß, limbo corollae revoluto^
I
629
a) floribus majoribiis.
E. viridis Andr. Heath. 1. 148. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 316.
b) floribus minoribus.
E. glntiuosa minor. Andr. 1. c. t. 67.
Caiilis ercctus qnadripedalis, fusco-cinerens, snbglabcr.
Rami rnfescentes, stricti, pubescentes, sterigniatibus longi-
tudiue internodiorum minus prominentibus tecti. Folia sena,
erecta, robusta, glabra, apice incurva, subacuta, margine
glaudulifera , subtus couTexiuscula, liuea longitudinali sulcata,
supra plana, 5 — 6 lin. longa ^/3 lin. lata. Flores axillares,
infra apicem raraulorum snbspicati. Corollae cylindricae, p.u-
bernlae, glutinosac, costatae, 10 lin. longae , limbo dilatato,
obtuso, crenulato, patente, vel revoluto. Sepala linearia,
glabra, foliacea, nitida, corolla duplo breviora. Bracteae
t'alyci subapproximatae , glabrae , lineares 1 — 1^/2 lin. lon-
gae, versus apicem carinatae, subobtusae. Pedicelli pubernli,
3 lin. longi. Antherae muticae, inclusae, laterales, casta-
iieae. Filamenta glabra. Stylus vix exsertus, tiliformis.
Stigma hemisphaericnm. Germeu octangulare, apice albo-
strigoso - villosum.
Prom. b. sp. Meuron. Mundt et Maire.
Corollae laeves y pubescentes.
(uon viscosae.)
Foliis senis pluribusve.
Bracteis calyei approximatis.
8. E.puherula KL Foliis octonis, laiiceolato-liucaribns,
crecto - incurvis , acnminatis, dense inibricatis undique
puberulis, margine gianduloso-serratis; lloribus axil-
laribus brevi pedicellatis , infra apicem ramulorum spi-
catis; corollis clavatis, puberulis; sepalis rhombeis (nou
unguiculatis ) , margine serratis; bracteis linearibiis;
pedicellis brevibus, puberulis; antheris muticis iuchisis;
40*
630
stylis exsertis; stigmatibns hcmisphaericisj {»ermlulbiis
octangularibns , apicc puberulis.
An E. sceptriforrais Salisb.? 1. c. p. 365.
Affinis E. cocciueae et E. spicatae. Caxilis erectus, ses-
qnipedalis , fiisco - cinereus. Raiui verticillati erecti, pubescen-
tes, sterig'inatibus tuberculatis pcrsistentibus tecti. Folia octo-
na , deiise imbricata , lauceolato - linearia , puberula , erecto -
iucurva, acuta, margiue glauduloso-serrata, versus basin sca7,
riosa, 5 — 7 liii. longa, ad basin vix lineam lata. Flores axil-
lares, sübsesslles, infra apicem ramulornm spicati. Corolla
clavata, incurva, puberula, angustata, 8 lin. longa, limbo
quadrifido , brevi , obtuso , connivente , integerrimo. Bracteae |
aridae calyci approximatae, lineares, margine scariosae, 1
acumiuatae, nervo continuo instructae, 2 lin. longae. Sepala i
rhombea, arida, scarlosa, glabra, acuininata, margine ser-
rata, apice carinata, 3 lin. longa. Pedicelli brevissimi, pn-
beruli. Styliglabri, filiformes, exserti, basi incrassati. An-,|
therae muticae, glabrae, iuclusae. Filamenta filiformia, gla-i
bra, apice latiora, utrinquc gibbo minuto instructa. Capsula
octangnlata purpurca, apice albo puberula.
Prom. b. sp. IWundt et Mairc.
9. E, yircheria jdndr» Foliis senis, angustc linearibus,'
acutis , piloso - pubescentibus ; floribus axillaribus pa-
(entissimis, infra apicem verticillatis ; corollis cylindricis
vix costatis, pubescenti -siccis, limbo erecto, obtuso,
integerrimo ; sepalis ovato - lanceolatis ad basin puberu-
lis, margine glanduloso -ciliatis; bracteis lauceolato-
linearibus apice subcarinatis , ciliatis , quarum binae su-
periores calyci arcte adpressae; corollis tubulosis, pube-
scente-villosis, purpnreis, intus viscidis; antheris mu-
ticis iuclusis; filamentis glabris apice brevi aristalis;
631
stigmjite exserlo liemisphiierico ; geimiue uctaugulari vil-
loso iucaiio basi atteuiiato.
E. Archeria Andr. 1. c. t. 3. E. Archeriana Ait. 1. c. p. 378.
Caulis fruticosiis, erectus sesquipedalis. Rami erecti
öiiiipliccs , rufeseeiites , sterigmatibus haxid perspicuis magis
applanatis pubcrulis tectl. Folia liiiearia, quiua vel sena,
acuta, patentia, inargine serrato-ciliata (ciliis glauduliferis),
siipra puberula siibtus glabra, liiiea loiigitiidinali sulcata, 3 — 4
liu. longa. Flores axillares pateutissimi infra apicem ramiilo-
runi verticillati. Corollae tubulosae piibescentes intus costatae
viscosae, extus laeves, vix uiiciam loiigae, limbo brevl, crecto,
obtuso, integerrinio. Sepala ovato-lanceolata, acuta, super-
iie glabra , basi puberula , marglne glanduloso - ciliata. Bra-
cteae laneeolato- lineares apice carinatae, ad marginem ciliatae,
quarum binae superiores calvci arcte approximatae, tertia iu me-
dio pedicelli sita. Pedicelii puberuli, lineani longi. Antherae
muticae inclusae. Filameula apice subaristatae, glabrae. Sti-
gma exsertum hemisphaericum. Stylus glabor. Germeu octan-
gulare villosum ad basin attcmiatum, apice truneatum.
Prom. b. sp. (Specimen in horto anglicano excultum exa-
niinavi.)
10. E» pinca Tliunbg. Sterigmatibus dilute ferrugineis
evanescente pubcrulis, lineam longis; foliis seuis linea-
ribns erectis acutis, margiue scabriuseulis , supra linea
longitudinali costatis, subtus sulcatis; floribus verticil-
latls; corollis tubulosis pubescenti - subglabris, lirabo
rcvoluto.
E. piuea Thunbg. Diss. n. 26. Wendl. fasc. 13. Andr. 1. c.
t. 35. (non E. piuifolia Salisb.)
Affiöis E. vestitae a qua differt : foliis non seeundis sub-
triplo latioribus, supra costatis; limbo corollae rcvoluto.
Prom. b. sp. (Specimina in hortis cnlta examiuavi.)
632
Bracteis a caljce remotis.
11. E, vestita TJiunhg, Foliis senis pluribiisve lineari-
filiformibiis, angustis, aciirainatis , subseciindis, tremn-
lis, cvauescente scabris ; sterlgmatibus applanatis, mi-
nus promiiientibus , fusco-cinereis; floribus axillaribus,
erecto-patentibus, iufra apicem ramulorum verticillatim
congestis; corollis clavatis siibpiiberulls , nou viscosis,
lliiibo quadrifido, aperto, lobis obtusis, miinitissime cre-
nulatis; calycibus foliacels ovatis louge acurainatis; aii-
theris miiticis pleruraque exsertis; stigmatibus obtusis;
germinibus apice albido-lauatis.
E. vestita Thbg-. Diss. p. 22. Bartig. I. c. p. 629.
Caulis erectas, scsquipedalis, fusco-badius iuferne ramo-
sus. Rami suberecti, badii, puberuli. Sterigraata promiueii-
tia, lougitudiuc iuternodiorum badia, puberula deiu ciuerea,
glabrata. Folia sena vel octoua, filiformia, scabrida, acumi-,
uata, subsecuuda, subtus liuea angustissima sulcata, 8 lin.'
longa, rix ^/^ lin. lata. Pctioli glabri', flarescentes , compres-'
si, 1 Va l'u. longi, ^^g üu» lati. Fiores pedicellati, axillares,
iufra apicem ramulorum verticillatim siti, Caljces foliacei,
glabri; sepalis basi late- ovatis, in acumen longura lineare ex-
curreutibus, corolla subtriplo brevioribus. Bracteae tres
lineares, folia simulantes^ a calyce remotac, quarum biuae
superiores oppositae, in medio pedicelli sitae, tertia ad basin
pcdicelli. Pedicelli colorati subpubescentes 2 lin. longi. Co-
rolla clavata puberula dein subglabra, albido-purpurea 9 — 10
lin. longa, 2 — 2^/2 Hn. in diametro, limbo aperto', quadrifido,
lobis obtusis,- crenulatis. Antherac muticae subexsertae, la-
terales. Styli exserti, glabri, sulcati. Stigmata obtusata,
fnsco - badia. Germen octosulcatum, apice albido - lanatum.
Capsula matura inferne glabra, apice albido lauata, quadri-
vel quinque-vel sexvalris.
633
Prom. b. sp. Mundt et Maire. LicLlensleiu. lu lierbario
ielimaiini leg. Eckion.
Formae sequentes in hortis ciiltae adsiiiit:
a) E. (vestita) fnlgida. Corollis laete rubris, eiibglabris,
Aiidr. 1. e. t. 96.
, b) E. (vestita) purpurea. Corollis purpureis, subglabiis.
.; Andr. 1. c. t. 98. Hb. Wendl.
^ c) E. (vestita) rosea. Corollis saturate roseis , limbu aute
', antUesin sericeo.
Andr. 1. c. t. 98. Hb. Wendl. Hb. Willd. n. 7495. f. 3.
E. vestita forinosa Wendl. 1. c. fast-. 23. p. 167.
d) E. (vestita) incarnata. Corollis snbclavatis albicantibiis,
versns apicem laete roseis.
Andr. 1. c. t. 97.
e) E. (vestita) alba. Corollis snbclavatis, niveis.
Andr. 1. c. t. 147. Wendl. 1. c. fasc. 12, Hb. Willd. n.
7495. f. 2.
12. K. glaucescens Bärtig, Foliis senis linearibus, sub-
strigosis, acntis, glabris, glaucescentibus; floribns axil-
larlbus infra apicem ramnlornm congestis ; sepalis lan-
ceolatls, glabris, versns apicem carinalis, ad margi-
nemdentato-ciliolatis; bracteis linearibus , glabris, in-
ferne ad marglnem involutis, qnarum dnae superiores,
oppositae dnplo longiores; corollis clavatis, pnbescenti-
bns; autherismuticis, subcxsertis; stigmatibus exsertis,
hemisphaericis; germiuibns tnrbinatis, versus apicem
lanatis.
a) E. (glaucescens) purpurea. Corollis purpureis.
E. glaucescens Bartig. in de Scblecbtdl. Linuaea v. \IL
p. 651.
/9. E. (glaucescens) Candida. Corollis candidis.
E. Candida. Bärtig, l. c. p. 628.
634
Aftiuis E. porpureae a qua diflFert: i'ollis erectis, trigouis,
glaucesceutibus; gcmiiiiibiis tiirbinatis, versus apicem strigoso-
lanatis.
Caulis erectns sesquipedalis cicatrisatus, superne ramosns.
Rami elongati sterigmatibus puberulis , lougitudine interuodio-
rum nndique tecti. Folia liueari - trigoua acuta erecto-iucnryii
3 — 4 lin. longa iutegeriima glabra. Corolla clavata pnberula
10 liu. longa, limbo brevi apeito crenulato. Sepala lauceolata
glabra, apice cariuata, corolla quadruple breviora. Pedicellus
pubescens lineam longus. Filamenta stylique glabra.
Prom. b. sp. Ecklou in herb. Lelim.
Corollae glabrae , laevcs , siccae vel viscosae,
Foliis quateruis-seulsve vel pluribus.
Bractcis calyci plus minus approxiraatis.
13. E, Hesseana Tf^endl. Mspt. Foliis quateruis quiuisve
elliptico -liuearlbus, siibobtusis, squarrosis, glaberri-
inis ; sterigmatibus puberulis, prominentibus brevissimis ;
floribus axillaribus in ramulorum cacumiuibus; corollis
clavatis , glabris, purpureis, intus subcostatis, limbo
quadrifido , erecto , obtuso , crenulato ; calycibus subfo-
liaceis adpressis , sepalis crassis , lauceolatis , obtusis,
glabris, dorso liuea longitudiiiali snlcatis ; bracteis linea-
ribus, obtnsis, puberulis, calyci approximatis; authe-
ris mut eis stylisque exsertis, gcrminibus turbinatig,
octangularibus , pubcrnlis.
Cell. Wendland hanc speciem inLouorem amicissinii sui Hesse
sacrornm antistitis dixit, qui Herbarium suum Ericis pluri-
mis capensibns quam novis tam rarissimis locupletavit.
Caulis sesquipedalis, erectus, ramosus, sordide fuscus,
subglaber. Rami verticillati , fusco - cinerei , puberuli , steri-
gmatibus dcnsis, brevissimis, persisteutibus tecti* Folia qua-
635
terna Tel quina raro seua elliptico - linearia , sexfariam imbrica>
ta^ squarrosa, obtiisiusciila , glaberrima , 1^/4 lin. longa,
*/2 lin. lata, subtus couvexluscnia, liuea longJtudiuali sulcata,
supra plana. Petioli breves , pubernli, adpressi, ad basin in-
crassati. Florcs axillares, in apice ramuloruui verticillatim
congesti. Pedicelli pubescentes, llneam longi , ad basin follolis
inrolventibns niinutis , squamaeforraibns , indefinitis instructi.
Bracteae tres lineares, obtusae, snbtns pnbernlae, snpra gla-
brae, calyci approximatae. Sepala lanceolata, obtusa, gla-
I bra, crassa, adpressa, subtus sulcata 2 lin. longa. Corolla
I clavata glabra, basi subattenuata, 9 lin. longa, limbo brevi,
obtuso, erecto crenulato. Autherae exsertae, elongatae, gla-
brae, muticae, laterales, nsque ad basin partitae. Filamenta
glabra. Stjli exserti, teretes, glabri. Stigmata simplicia ob-
tusa. Gerineu octangulare, turbinatnm, puberulum, ad basiu
disco glanduloso cinctum.
Prom. b. sp. Hesse. Hb. Weudl.
14. E. regia BartJg, Foliissenis, brevibus, late linearl-
bns, dense imbricatis , squarrosis, subobtusis, glabris;
floribus axillaribus, verticillatis ; eorollis clavatis, su-
perne subventricosis, intus viscosis glabris , ad limbuin
subconstrictis , limbo qnadrifido, obtuso, repando, cre-
nulato; sepalis ovatis subobtusis, glabris, viscosis,
crassis, brevibus, apice subcarinatis ; bracteis lineari-
bus, glabris, quarum dnac superiores calyci approxi-
matae; pcdicellis brevibus, purpureis, pnberulis; au-
tberis muticis, inclusis ; stylis exsertis glabris; stigma-
tibus hemispbaericis , atro - purpureis ; germinibns late
turbinatis, apice albo-strigoso-hirsutis.
E. regia Bartig. Linnaea v. VII. p. 639.
Caulis erectus, ramosus, fusco-cinereus rugulosns. Ra-
mi ditfusi, subverticillati , sterigmatibus magis prominentibus,
636
dorso obtusis, iuferne atteiiuatis, deiiide ciucreis uudifiue uotati.
Folia seua, elliptlcorlinearia, imbrlcata, squarrosa, margiuo
g-landulosa, l*/2 ün- longa, ^f% liu. lata. Flores axillares,
brcvi pedicellati, iufra apicem ramulorum verticillati, nutantes,
Corollä clavata, pnrpurea, viscosa, glabra, snperne veutri-
cosa, ad limbuin subcoustricta 8 — 10 liu. louga, llinbo brevi
obtuso, crenulatOj dilatato, repando. Sepala ovata, subacuta,
glfiberrima, uiteutia, viscida, 1^3 liu. longa. Bracteae linea-!
res, glabrae, oblusae, quarum duae superiores calyci subap-
proximatae. Pedicelli purpurei, puberuli, 1 ^/2 liu. longi , ad
basiu foliolis luiuutis squamaeformibus circumdati. Au-
tlierae muticae , iuclusae. Styli glabri , exserti. Stigma ob-
tusum. Germeii late turbinatiim, apice albido - strigoso - hir-
sutum.
Prom. b. sp. (Miss Joubert. Hb. Lehm. Hb. Weudl.)
15. E» Hihbertia u4ndr, Foliis seuis liuearibus , obtusis,
giabris , 5 liu. lougis ; floribus axillaribus louge pedicel-
latis iufra apicem ramorum verticillatim pateuti - sub-
peudulis ; corollis clavatis , iucuryis, apice inflatis, gia-
bris, subviscosis, 14 liu. lougis, limbo breri, obtuso, aper-
to; sepalis ovato- lauceolatis, acutis, viridibns, giabris,
3 liu. lougis; bracteis liuearibus, aculis, giabris, fo-
liaceis, quarum duae superiores, calyci approximatac ;
autheris muticis , inclusis ; stigmatibus obtusis ; gcrmini-
bus octaugularibus , cjliudricis, giabris.
a) floribus versus apicem riresceutibus.
Audr. Heath. t. 118. Ait. Hort. Kew. Ed. alt. v. U. p. 378.
(A'idi icouem.)
b) foliis quateruis , floribus versus apicem aureis.
Curt. Bot. Mag. t. 1758.
(vidi icouem.)
Prom. b. sp.
!
— 637
16. Et purpiirea Andr, B^oUis senis, lluearlbus, acutis,
1. cuspidatis pateutibus ; sterigraatibus pubeFuIis ad cau-
lem decurrentibus , longltudiue iuternodiornm; floribus
patentibus ,, subseoundis , axillaribus , iufra apicem ra-
imiloriim verücillatim congestis; corollis clava^Is, subiii-
curvis glabris, pallidc - lilacinis, snbviscidis; sepalis
ovatis, aciimiuatis, glabris, dorso carinatis, corolla
qnadniplo brcvioribiis; bracteis Hnearibns, marghie sca-
bris; pedicellis pubesceutibus ; autheris niuticis, glabris,
lateralibiis , subexsertis; stylis louge exsertis glabris;
stigmatibus simplicibus atro - purpiireis ; genuiuibus
octangularibus , subglabris, pyriformibus.
a) foliis angustls lougioribusque acutissimis.
E. purpurea Aiidr. Heatli. t. 81. Willd. sp. pl. v. II. p. 400.
Wcudl. 1. c. fasc. 15. cum icoiic opt ! Ait, Hort. Kew. 1. c. p.
377. Spreng, syst. veg. v. II. p. 182. Bartig. 1. c. p. 628. E.
phylicaefolia Salisb. iu Liiiu. soc. transact. v. VI. p.364. Sieber.
fl. cap. No. 80.
b) foliis brcAÜoribus crassiorlbusqiie acutis.
de qua specimiua in Herbarlo Wendlandii adsunt.
Caiilis erectus 2 — 3 pedalis, vcrticillatim ramosus, in-
ferne subglaber, cinereo-fuscus. Rami ramulique pubescentes,
rufo-fusci, sterigmatibus decurrentibus plus minus remotisundi-
que tccti. Folia linearia, patentia quina Tel seua integerrima,
acuta, interdummargineglanduloso-serrata, supra plana, subtus
convexiuscula , linea longitudinali sulcata in a. glabra 5 — 7
liu. longa angustata, in b. subscabra 4 — 5 lin. louga, crassio-
ra. Petioli semiteretes , puberuli , ad caulem adpressi. Flores
axillares , brevi - pedicellati , versus apicem ramulornm verticll-
latim congesti. Corolla clavata, subiucurva, glabra, pallide
638
lilaciua, imciam longa, lirabo patente quadrifido obtnso , mimu
tissirae cienulato, Sepala ovato - acuminala , viridi-purpura-
scentia, glabra, raro ad margiuem glandulosa, dorso cariuata,
corolla 4 — 5 dnplo breviora. Bracteae lineares, margiue pu-
bescentes lineam lougae, quarum duae snperiores oppositae,
calyci plus mimis approximatae. Pedicelli pubcscentes, pnr-
purei, 1^1 2 liii- lo^si? ^d basiu foliolis bracteas siraiilautibus ac
miuoribus, circumdati. Antherae muticae, exsertae latera-
les filameutaque rosea. Germen pyriforme, subglabrum,
octangulare.
Prom. b. sp. Sieber. Eklon. Bergius. Hesse. Mundt et
Maire. de Chamisso.
17, E, aurea ^ndr, Foliis senis, linearibus, elongatis,
acutis , iindique glabris , pateutibus , apice iucurvis ;
sterigmatibus rubescentibus , tomeutosis ad caulem de-
curreutlbns ; floribus iufra apicem ramorum verticillatim
congestis; corollis aureis, glaberrimis, cyliudricis,
apice inflatis , limbo obtuso, mimitissime crenulato, ma-
gis aperto; calycibus foliaceis glabris, scpalis late ova-
tis in acumeu subulatnm exciirreutibus; bracteis lineari-
bus calyci subapproximatis; pedicellis puberulls; an-
theris exsertis muticis; stigmate obtuso; genuine
glabro.
a) floreaureo, limbo corollae concolore.
E. aurea Andr. 1. c. t. 153. Ait. 1. c. p. 377. Link Enu-
meratio v. I. p. 361. Spreng, syst. vegt. v. II. p. 182.
b) flore pallido , limbo corollae albido. ^
Andr. 1. c. t. 204. \
Caulis fruticosus, erectus, pedalis. Rami tomentosi , fu-
ligineo-fuscescentes. Sterigmata inferuc angustata rubesceuti-
-^^ 639
tomentosa. Folia seiia linearia, glabra, acuta, snbtns sulcata,
snpra liiiea longitudinali prominente iustructa 10 lin. longa,
apice incnrva Y* l^i« ^^^^- Petioli breves, subtus evanescente
tomentosi Y* 1^»« longi. Flores axillares infra apicem verticil-
iati erecto- patentes. Corollae aureae 1. liiteo - anreae glaberri-
mae, cylindricae, apice inflatae, 10' — •12 lin. longae versus
apicem 4 — 4*/2 lin. in diametro, ad basin attenuatae, limbo
aperto concolore 1. albido, lobis majuscnlis minutissime crenu-
latis. Calyces foliacei, glabri, sepalis basi ovatis, iu acnmen
longnm lineare excurrentibus, 4 lin. longis. Bracteae foliis
simulantes , quarum duae snperiores calyci approximatae. Pc-
dicelli colorati, pubernli 2 lin. longi, ad basin foliolis minutis,
linearlbns, margine subglanduiosis pedicellum circnmstantibus.
Autherae muticae exsertae, badiae glabrae, loculis disjuuctis.
Styli sulcati exserti. Stigmata obtusa siinplicia. . Gerrnen octan^
gulare glabrum,
Prom. b. sp. (specimiua cx horto exciilta examinävi.)
18. E, argentißora Andr, Folils senis llnearibus patenti -
erectis, apice anguste-obliqno- truucatis leviter incurTis,
subglabris , margine evanescente glaudulosis ; floribus
axillaribus snb apice ramorum, pateuti - verticillatis ;
corollis clavatis, viscosis, limbo quadrifido obtuso pa-
tente; bracteis foliaceis calyci approximatis; sepalis
subcrassis ovato-acumluatis, apice carinatis, nndique
glabris; pedicellis longis puberulis ; stamiuibns longitu-
dine corollae ; antheris muticis , glabris , brunneis , us-
quc ad basin partitis; filamentis glabris albidis apice
abrupte latiorlbus; stylis exsertis, glabris; stigmati-
bus siraplicibus; gcrminibus octangularibus obovatis
glabris.
E. argeutiflora Audr. Heath. t. 202. Spr. Syst. veg. r. 11.
p. 182.
640
Canlis erectus sesquipedalls, fusco - cinerens cicatrisatus.
Rami simplices subverticillati , puberuli erecti, sterigmatibiis
brevibus vcl densis tecti. Folia sena linearia patenti - erecta
dehse imbricata, siibglabra, apice anguste-obliquo-truucata,
leriter iucurvata, margiae evauescente glaudulosa, subtus con-
rexa, linea longitudinali snlcata, snpra plaua, linea promi-
nente longitudiuali costata, 5 — 7 liu. longa, ^/2 liu. lata. Pe-
tioli elougati, planuisculi, albidi, margiue dentato glandulosi,
canli adpressl. Flores axillares , patentes sub apice ramulo-
rum verticillatim congesti. Corolla elavata, glabra, viscosa,
imciam longa , limbo subelongato miuutissime serrulato , obtuso,
magis aperto. Bracteac lineares foliaceae, margine evanescente
dcnticulato - glandulosae , calyce longiores. Sepala oyato - acui.
minata, subcrassa glabra, concava, integerrima , viseida,
2*/2 lin. longa. Pedicelli puberuli 3 liu. longi. Autherae mn-
ticae, brunneae, glabrae, usque ad basin partitae. Fiiamenta
glabra, albida^ apice abrupte latiora. Stjli glabri exserti. Sti-
gmata subtilissime quadriloba, brunneae. Germeu obovatum,'
octaiignlare, glabrum.
Prom. b. sp. (Spccimiua in horto exculta examinavi.)
Bracteis a calyce remotis.
19. B. exsurgens Andr, Foliis senis linearlbus , glabris,
raro obsolete puberulis, cuspidatis, secundis; floribus
axillaribus , erecto - patentibus , iufra apicem rerticilla-
tis, ante anthesin acutis; corollis clavato - subcurvatis
viscidis neryosis, limbo recurvo, laciuiis ovato-sub-
lanceolatis, acutis; sepalis foliaceis, lanceolato - aeu-
rainatis , versus apicem margiue scabris ; bracteis linea-
ribus puberulis a calyce remotis , quarum duae superio-
res suboppositae; pedicellis purpureis, vel virescenti-
bus, puberulis; anthcris muticis breyiter exsertis; sly-
641
[;t! lis longe exsertis; stigmatibus obtusis, simpliclbng ;
germiuibus unditiue serieeis turbinatis , octaugiila>-
ribus.
a) Corollis aurautiacis.
E. exsnrgens Aiidr. Heath. t. 20. Alt. Hort. Kew.l.c.p. 379.
ük. Ennm. I. p. 361. Spr. Syst. veg. II. p. 180. Bärtig;.]. c. p. 628.
E.grandifolia brevitolia Wendl. fasc. VII. E. grandifolia /?.
Willd. Spec. pl. V. II. p. 401. E. pharetraeformis Salisb. 1. c,
p. 361.
b) Corollis rutilis. Salisb. 1. c.
E. formosa Hort. ^
i,.)Cor„nbca™is.
E, exsurgens hybrida Aiidr. Heath. t. 261.
' d) Corollis cocciueis.
E. formosa Audr. Heath. t. 114.
Caulis erectus, sesqui tripedalis, dilute fusciis, glaber,
Rami erecto- patentes, ramulique fusco-ciiierei, sterigmatibus
puberulis dein cinerascentibus, iuferne attcmiatis, undique tecti,
Folia liiiearia, cuspidata, subseeuuda, vix piiberula, subtiis
convexa, liiiea longitudiiiali sulcata, siipra plana 6 — 7 liu. lon-
ga, vix */2 liu. lata. PetioJi breves , marglne pubescentes,
Flores axillares , iufra apiceni raraorum verticillati , ante an-
thesin aciiti. Corollae 12 — 14 lin. longae, clavatae, viscidae,
incurvatae, nervosae, limbo dilatato, eleganter fimbriato, laei-
niis ovatis snbacuminatis , recnrvis. Sepala ovato - lancco-
lata, longe acuminata, viridia, convexinscnla, subglabra, dorso
sulcata, 3 '/2 lin. longa ad corollani adpressa. Bracteac linea-
res pnberulac a calyce remotae, subsccnndae. Foliola involu-
crata, liuearia, acuminata, margine glandulosa. Antherao
muticae brevi exscrtae, loculls usque ad basin partitis , clon-»
gatis, glabris. Filamonta glabra, versus apicera arcuaia.
642
Styli louge exserti. Stigmata obtusa, saturate purpnrea. Ger
meii ovtaBgulare pnberulum.
Prom, b. sp. Meuron. in Hb. reg. Eckion in Hb.
Lehm.
Erica formosa bicolor Andr. Heath. t. 217. hnic ad-
dici licet, cnjiis folia obtusa jam dudum mihi dubia yid«^
bantnr.
CContiuuabitnr.)
ERICEARÜM
A
GEL. ADELBERTO DE GHAMISSO
DESCRIPTARUM
PARS ABBITA
AUCTORE
/. F. KLOTZ SC H,
(Pcrgltnr. V. Liim. VIII. 655. IX. 350, 611.)
20. E. grandißora Linn, Folils senis linearibus, glabris,
acutis, siibtus sulcatis, supra linea prominente longltu-
dinali instructis ; sterigmatibns clongatis dein cvane-
scentlbns; floribus axillaribus in mcdio ramorum verti-
cillatis; coroUis clavatis, glabris, incnrvis, riseidis,
limbo subrecurvo qnadrifido snbbrevi , obtiiso ; calycibus
foliaceis corolla quadruplo brevioribus, sepalis suborbi-
culatls in acumeu lineare excurrentibus; bracteis linea-
ribns , quarum duae superiores suboppositae a calyce
non yalde remotae; pedicellis coloratis glabris 2*/2 liu.
longis , ad basin foliolis setiforraibns circnmstantibus ;
antheris muticis cxscrtls connivcntibiis; filamentis apicc
arcuatis; stylis lougissime cxsertis; stigmatibus oblusis;
germinibns ocfangularibiis, glabris.
9rB(1. f'sHeft. 41
644
E. grandiflora Linn. Suppl. p. 223. Bauer Ic. Hort. Kew.
t. 8. Curt. Bot. Mag. t. 189. Andr. Hcath. t. 117. Salisb. 1. v.
p. 361. excl. syii. Thuubgii. Ait. 1. c. p. 368. Lk. Eiiiim. I. p.
358. Spr. Syst. veg-. II. p. 182. excl. sju. E. formosae Audr.
E. grandiflora longifolia AVendl. fasc. 6.
Caxilis erectus, diliite fuscus, rimosus'quadri-quinqnepe-
dalis, ramosus. Rami glabri erecti, sterigmatibus elongatis
inferne band perspicuis, undiqne tecti. Folia sena subdistantia,
linearia, acuta, patentia, glabra, subtns siikata, snpra linea
prominente costata, nnciam longa, ^/4 lin. lata. Petioli coiu-
pressi, glabri, margine glandulosi. Fiores patentes, elegan-
tes, longi, axillares, iufra apicem raniulorum verticillatim po-
siti. Corolla laetc auraiitiaca, clavata, incurva, glabra, snb-
viscosa, nnciam longa, limbo brevi , obtnso , recnrvo. Sepala
ovata longe acuminata, glabra, foliacea, 3 lin. longa. Braeteae
lineares, glabrae. Pedicclli glabri, 2 lin. longi. Filamenta
compressa, linearia, apice coarctato-conuiventia. Antherae
exsertae, muticae, fnlvcsceutes. Styli longissimi exserti.
Stigma obtusnm. Gernien glabrnm, octangnlare.
Prora. b. sp. (Spec. in horto culta examinavi.)
21. E. itwra KL Foliis senis , linearibHS, erectis , gla-
bris, margine glaadulüsis subobtusis; sterigmatibus pu-
bernlis, inferne attennatis, band perspicuis; floribnä
verticillatis, in medio ramornm sitis; eorollis cylindricis^
lateriiiis , glabris viscosis; sepalis ovato - elongatis,
acutis., glabris, dorso cauallcnlatis; bracteis linearibus,
glabris, a calyce remotis; pedicellis flavoscentibus, snb-
pnbernlis, basi foliolis minntis, glabris, lineari-squa-
maeformibns circnmstantibns ; antberis mnticis , laterali-
bns, corollis aeqnalibus; stylis exsertis glabris; sti-
gmatibns obtusis qnadraugularlbns; genuinibus octo.
ßüstatis, apice lanatis^
645
Oaiilis erectus, 2 — 3 pedalis, dilute fuscus, inferne gla-
ber, Rami erecti subpiiberuli , fusco-rufescentes, sterigmati-
bus tecti. Foliasena, liuearia^ erecto-siibadpressa,, glabra, sub-
obtiisa, margiue glandulosa, 2 lin. distanlia, 3 lin. longa, rix
1/2 lin. lata. Petioli adpressi, glabri, brcves. Flores verti-
cillati patentes, pcdicellati. Corolla lateritia, cylindrica, gla-
bra, viscosa, 7 lin. longa, limbo breyi obluso erecto. Sepala
ovata, elongata, acuta, glabra, canaliculata , 2 lin. longa.
i Bracteae a calyce remotae, lineares, margine glandulosae, qua-
rum duae superiores oppositae. Antherae glabrae, muticae,
laterales, inclnsae. Styli exserti. Gci-inina octorostata, in-
ferne subglabra, apice albido-lanata.
Prom. b. sp. (Specimina in hortis auglicauis culta vidi;
•in Herb. Wendlandii speciinen snb noraine E. Hibbertia
adest.)
22. E, speciosissima Kl, Follis senis phiribusve lineari -
angustis, semiteretiusculis , glaberrimis, acntls, erecto -
patentibus; petiolis gracilibns angustissimis, glabris;
stcrigmatibus ad caulcm decurrentibus , applanatls, apice
dein subtuberculosis ; lloribus axillaribns , infra apicem
ramorum verticillatim congestis; corollis cylindricis
glaberrimis, saturate pnniccis, versns limbnm atro-
pnrpxireis, limbo quadrifido , brevi, obtuso, irregnlari-
ter sed minutissime serrnlato ; calycibus foliaceis , sepa-
lis ovatis, longe-angusteque acuminatis; bracteis linea-
ribns, a calyce remotis , margine glandnlosis ; pedicel-
lis snbpuberulis 2 lin. longis; antheris mnticis, exsertis
purpureis ; stylis longe exsertis ; germinibus octangula-
ribus, serieeis.
a) Corollis amoene-puniceis.
b) Corollis staminibusque coccineis.
E. vestita coccinea Andr. Heath. t. 199.
41*
646
Caulls erectus", sesqiii bipedalis, fusco-badius. Rami
erecti, glabri, sterigmatibus apice snbtuberculosis undique
tccd. Folia seiia octonaque , aiignste-lincaria snbtremula, se-
mitcrctia, acnta, glaberrima, subtus convexa, liuea longitiidi-
uali sulcata , supra plana, Petioli angustissimi , graciles , com-
planati, ad basin incrassati , glaberrimi. Flores aggregatim-
verticillati, infra apicem ramulorum siti. Corolla cylindrica,
amoene punicea, glaberrima 11 — 12 lin. longa, ante anthesin
versus apicem obsolete pnbenila, limbo atro-pnrpureo, obtu-
sato, brevi, lobis recnrvis, niinutissime serrulatis. Sepala
ovata, glaberrima in acumen lineare elongatnm excurrentia,
2^/2 lin. longa. Bracteae lineares, acutae, glabrae, a calyce
remotae. Pedicelli pnberuli, colorati, 2^/2 lin. longi, ad basin
foliolis minutis, squamaeformibus circumdati. Antherae mu-
ticae, exsertae, filameutaqne purpnrea. Styli longe exserti,
Stigmata capitata. Germina oetangnlaria, nndique non mod<»^
snperne sed etiam inferne eleganter sericea.
Prora. b. sp. Mnudt et Maire. Lichtenstein.
23. E. strictifolia Kl, Foliis quaternis senisve linearibns,;
acutis, glabris, plauis; floribns axillaribns , infra api-
cem ramulorum verticillatis; coroUis longissimis, clava-
tis, incnrvis, glabris, versus apicem snlipuberulis, lim-
bo obtuso, minutissime serrulato , revoluto; sepalis late
ovatis, longe acuminatis, glabris, margine evanesceute*
glandulosö- serrulatis, viridibus; bracteis linearibns,
acutis, foliaceis, glabris,, a calyce remotis; pedicellis
pubernlis; autlieris exsertis, muticis, elongatis, fulve-^
sceutibus; filamentis apice latioribns, utrobique appen-
dicibus (]uae filamentorum marginibus in unum coalesc^int,
rarissime al» iis inferne subliberis, instructis; stylis gla-
bris, exsertis; stigmatibus simpllcibus ; germinibus
octaugularibus, obovatis, pnberwlis, apice trnnivitis.
647
*E. graudillora Thunbg. Fl. cap. p. 352. exci. isyn.
Liuuaei.
Caulis fuscus, erectus, puuctato - cicatrisatus , bipedalis.
Rami simplices. Foliaquaterua — senave, linearia, acuta, pla-
na, glabra, 4 liu. longa. Petioli breves, glabri. Flores axil-
lares , pedicellati , sub apice ramorum verticillati. Corolla
chivata, glabra, incurva, 14 — 16 liu. longa. Culyces 3 liii.
lougi.
Prom. b. sp. (sp. in hört, cult, exarainavi.)
' 24. E* Salisburia ^ndr, Foliis senis, uuguiculatis , lau-
ceolatis, acuminatis, erecto-patentibus, glabris, 6 lin.
lougis ; Üoribus axillaribus , infra apicem ramulorum
spicatis; corollis clavato - cyliudricis , 10 lin. longis,
pedicellisque glabris, coccineis, limbo brevi, obtuso,
patente; sepalis foliaceis , lanceolatis, acutis, glabris
2 */2 liii« lougis ; bracteis linearibus , foliaceis , acutis,
brevibus , a calyce subremotis ; antheris muticis subiu-
clusis, fulvescentibus; filamentis purpureis, glabris;
stylis exsertis; stigmatibus simplicibus ; germinibus
octangularibus , subcylindricis , pubcrulis.
E. Salisburia Andr. 1. c. t. 288.
Caulis erectus quadripedalis. Rami pleruinque sim-
plices.
Prom. b. sp. (v. ic.)
Corollae costatae y glabrae»
25. E. rigidiuscula Wendl. Foliis senis , linearibus , pa-
teutissimis, rigidis, acutis, puberulis; floribus axilla-
ribus, sub apice ramulorum verticillatis; corollis clava-
tis, glabris, costatis, incurvis, limbo brevi, aperto,
lobis apice emargiuatis, eleganter fimbriato > crenulatis ;
648
sepalis lauceolatis, acutis, iiitegerrimis , subtns late
sulcatis , puberulis ; bracteis linearibus , acutis , piibe-
scentibus, calyce duplo brevioribus , quarum duae supe-
riores oppositae, calyci subapproxlmatae, tertia in me-
dio pedicelli sita; pedicellis 2 liii. longis, pnbesceu-
tibus, ad basin foliolis caulinis commutatis circumstan-
tibus; filameutis apice subscabris; stylis sulcatis, ex-
sertis , glabris ; stigmatibus simplieibus ; germiuibus
octaugularibus , puberulis , pyriformibus.
E. rigidiuscula Wendl. Mspt. in cujus herbarlo specimei
cnltum adest.
Caulis fruticosus. Rami sparsi, erecti, puberuli, fusco
rufescentes. Sterigmata haud perspicua. Foliasena, linearis
patentissima, rigida, acuta, puberula, 4 — 5 lin. longa, subJ
tus linea longitudlnali sulcata, supra plana. Flores axillares,
pedicellati, iufra apicem verticillatim positi, Corolla clavata
incurva, costata, glabra, non viscosa, unclam longa, lijnbc
subbrevi, aperto, lobis eleganter fimbriato-crenulatis, apict
emarginatis. Sepala lanceolata, subcuspidata, puberula, in.
tegerrlma, subtus late sulcata, 2*/2 liu. longa. Bracteac
lineares, pubescentes, acutae, yix lineam longae , calyci sub-
approximatae. Antherae muticae exsertae, elougatae, fulve-
scentes, subscabridae , usque ad basin partitae. Filamenta
pariter lata, apice subscabra. Styliglabri, exserti. Germei
octangulare, elongatum, pyriforme, puberulum.
Prom. b. sp.
26. E, ecJiiiflora Andr, Folils senis, linearibus, acutis.
erecto - patentibus , minutissime puberulis; floribus axil-
laribus , brevi pedicellatis in spicam subterminalem con-
gestis; corollis cylindricis, subbrevibus, supernc inflatis
subglabris, costatis, subviscidis, limbo patente magno
sepalis rhombeis , pubesceutibus , acuminatis , integer-
649
rimis, corolla duplo brevioribus; bracteis läuceolaiis,
miguiculatlSj acumiuatls_, puberulis^ marglne evaue-
sceute-glaiululosis, calyci approximatis ; anthcris mnti-
cis, iuclusisj glabrls; stylis exsertis, angulatis^ pu-
besceutibus; stigmatibus atro - purpvireis , subcapitatig ;
g^ermiiiibiis obovatls octanguIaribiiSj piiberulis.
E. echiiflora Andr. 1. c. t. 161. Ait. Hort. Kew. 1. c. p.398.
Lk. Emim. v. I. p. 373. Sprengl. Syst. r. II. p. 182. E. cchii^
flora purpurea Andr. 1. c. t. 260. E, cephalotes Thbg. Fl. cap.
p. 351. Diss. de Erica p. 21. Hb. Willd. ii. 7492. f. 1.
Caiilis erectus , sesqiiipedalis , siibglaber, fuscus, subiude
rudimentis sterigmatuin clcatrisatus, Rami verticillati, piibe-
scentes et cinerasceiites , sterigmatibus lougltudiue iiiternodio-
rum conspicuis undiqiic tectl. Folia scna, liucaria, acuta, mi-
nutissime puberula, erecto - patentia, versus apicem subin-
curra, subtus longitudiualiter tenuitersulcata, supra plana, 4 lin.
longa. Petioli albido-puberuli, planinsculi, cauli adpressi,
lineam longi. Flores breri - pedicellati _, axillares j in apice
ramulorum subspicati. Corolla brevis tubulosaj superne in-
flata 5 lin. longa , costata, viscida, subglabra, limbo magno
obtuso, magis aperto, minutissime crenulato. Sepala rhom-
bea_, acuminata, pubescentia, integerrima, 3 lin. longa, sub-
tus navicularia, supra costa prominente instrncta. Bracteae
calyci approximatae , unguicnlatae, lanceolatae, acnminatae,
puberulae, margiue evanescente - giandulosae_, 2 lin. longae,
Pedicelli brevissimi, pubesceutes. Autherae muticae, inclusae,
glabrae, elongatae, f usco - purpureae. Filamenta margine pu-
berula. Styli exserti, sulcati, pubcscentes. Germen obova-
tum, octangulare, puberulum.
Prom. U. sp. (Muudt et Maire.)
650
ff INFLORESCENTIA PSEUDO - TERMINALIS,
27. E, fascicularis Linn, Folils octonis, liueari - tere-
tiusculis, glabris , marglue ininutissime scabris, apice
tnincatis , ad basiu attenuätis ^ erecto - squarrosis ; flo-
ribus longe pedicellatis ^ in apice ramorum umbellatim
. positis; corollis cyliudricis, basi attenuätis vel subven-
tricosis, glabris_, elongatis, limbo yiresceute erecto^
lobis elongatis subobtusis; sepalis lanceolato-linearibus
evanescente - scabris ; bracteis linearibus^ basi attenuä-
tis, margine scabris, quarum duae superiores opposi-
tae, et breviores ; pedicellis lougissimis subglabris; an-
theris aristatis inclusis ; stigmatibus simplicibus ; germi-
nibus octosukatis, glabris, fusiformibus, basi attenuä-
tis , subpedicellatis.
a) clavaeflora. Corollis clavatis.
E. fascicularis Linn. Suppl. p. 219. Icon. Hort. Kew, t. 6,
Willd. Sp. pl. V. II. p.372. Ait. Hort. Kew. 1. c. p.371. Wendl.
Eric. fasc. XIV. c. ic. E. coronata Andr. 1. c. t. 109. E, radii-
flora Salisb. p. 360.
ß) ampullaeflora. Corollis basiventricosis, sub limbo sub-
constrictis.
E. octophylla Thunbg. Diss. n. 72. Willd. 1. c. p. 372. E.
imperialis Andr. 1. c. t. 266.
Caulis ercctus, bipedalis. Rami pauci, simplices, longi,
foliis dense tecti. Sterigmata longa, angustata, subglabra.
Folia octona, lineari - teretiuscula, apice truncata, margine
scabra, ad basiu in petiolum longum margine scabrum attenua-
ta, subtus linea augnstissima lougitudinali sulcata, 6 lin. longa.
Flores longe pediccllati, in apice ramorum nmbellatim positi.
Corolla glabra, cylindrica, 14 lin. longa, ante anthesin acuta,
in a clavata, in ß ad basin ventricosa, infra limbum subconstri-
cta. Sepala lanceolato-linearia evanescente -scabra, 2^» lin.
I 651
longa. Bracteac a calyce remotae, lineares, apice oblique tnin-
catae, margiue scabrae, basi attenuataej quaruiu duae snperio-
rcs brcviores, oppositae. Pedicelli subglabri 5 ■ — 6 liu. longi,
Autherae aristatae, styliqiie iuclusa glabra. Stigma obtu-
suin. Germen octosulcatum , glabrumj fusiformej basi atte-
nnatum, subpedicellatum 4 liii. longura,
Prom. b. sp. (v. sp.)
ttt INFLORESCENTIA TERMINALIS.
A. Antherac aristatae,
Foliis ternisj qnateriiisve.
Corollis piibescentlbus,
Bracteis a calyce remotls.
Stamiuibus subinclusis.
28. E. Uhria Andr, Foliis ternis linearibus subglabris
vel evauescentc-pilosisj aciitis, plus raimis longis ; flori-
bus terminalibus snbsolitariis ; corollis clavatis, villoso -
pubescentibus basi tetragouisj limbo brCTi, obtuso, in-
tcgerrimo, aperto, flavo-viresceute; calycibus corollae
adpressis tetragonis; sepalis oratis, vel lanceolatls,
acutis, foliaceis vel costatis, iuferne pnberiilis, margine
nsque ad medium plus minns liberis , superne ad margi-
uem revolutis ; bracteis terms, a calyce remotis; pedi-
cellis puberulis ; autheris aristatis, vix exsertis, conni-
rentibus, cobaercntibusqiie elougatis, atropurpiireis, ap-
pendicibns puberulis; filameutis stylisque subglabris;
stigmatibus obtusis; germinlbus octo - sulcatis, cylindri-
cis, glabrisj apice truncatis.
a) Erverana, foliis subglabris; sepalis oyatis, planis, acu-
tis, coloratis.
E. Uhria Andr. 1. c. t. 149. Wendl. 1. c. fasc. 18. E. decora
Sali^b. 1. c. p. 354. E. Erverana Ait. 1. c. p. 368.
652
.'.ib) pilösia, foliis longioribus , aiigustioribusque, pilösis, se-'
..(■ :• palis ovatis, plauis, aciitis, coloratis.
■ ' '■ E.- Uhria pilosa Audr. 1. c. t. 150.
c) densifolia. Foliis glabris, brevibus, sublatioribusque
" ' dense imbricatis; raraulis floriferis pedicellisque brevrori-
bus; sepalis lanceolatis foliaceis, subtus linea rubra lon-
gitudinali late sulcata.
E. densifolia Willd. Sp. PI. v. II. p. 359. Hb. Willd. u.
7374.
Caulis erectus, 3 — 4pedalis, fusco-ciuerens, subglaber,
ramosus. Rami erecti, clougati, conferti. Raiuuli breves iu'
apice ramorum cougesti, floriferi, Sterigmata tuberculata. Fo-
lia terua linearia, glabra, vel piiberula, vel pilosa, acuta,
dense imbricata, subtus convexa, linea longitudiuali sulcata,
snpra plana, longitudine indelinita (2 — 4 lineas). Flores ter-
minales subsolitarii. Corolla elavata, pubescenti-villosa, ad
basin tetragona, nnciam longa, limbo brevi, obtuso, integerri-
mo, aperto, flavo - yirescente. Sepala ovata Tel lanceolata
acuta, inferne puberula corollae adpressa, vel subplana, rubra,
Tel foliacea subtus linea rubra longitudiuali late sulcata , 3 lin.
longa, Bracteae ternae a calyce remotae, sessiles, lineares,
acutae, planae, puberulae, basi latae. Pedicelli colorati, pu-
bescentes, plus minus longi. Antberae aristatae vix exsertae,
atropurpureae , elongatae, cohaerentes; appeudicibus subula-
tis, strictis, puberulis. Filamenta stjlique snbglabra. Stigma
obtusum. Germeu cylindricum, glabrum, octosulcatum, apice
trnucatum.
Prom. b. sp. Meurou. Mundt et Maire.
Staminibus longe exsertis.
29. E.Wendlandiana Kl. Foliis ternis, linearibus, acu-
tis, patente - erectis, uudique brevi -pilosis; floribus ter-
miualibiis subtcruis; corollis clavatis, subcostatis^ pu-
653
berulis, apice subdilatatls , limbo subrecnrvo, obtuso,
integerrimo, concolore; sepalis foliaceis, lanceolato-
linearibus , brevi pilosis ; bracteis linearlbus , puberulis,
subacutis, quarum duae superiores oppositae; pedicellis
pubesceutibiis ; autheris aristatis louge exsertis ; appeu-
dicibus glabris; filamentis stylisquc pilosis; stigmatIbus
simpliclbus; germinibus octosulcatis, glabris, apice ca-
pitatis, capitulo piloso,
Caulis fruticosus , ercctus, glaber, bipedalis. Ramuli con-
ferti, filiformes, elougati, fuxuosi, albido - puberiili. Steri-
gmata haud conspicua. Folia terna, linearia, subacuta, brevi
pilosa, erecto - patentia, subtus conrexa, liuea lougitudiuali
sulcata, supra subplana , 2 — 3 lin. longa, angustata. Petioli
subbreves, puberiili, cauli adpressi. Flores terminales , sub-
terui, erecti. Corolla clavata, puberula, lateritia, apice dila-
tata, 8 — 9 lin. longa, limbo concolore, brevi, obtuso, inte-
gerrimo j reciirvo. Sepala foliacea, lanceolato- linearia,, sub-
acuta , brevi - pilosa 1 ^/2 lin. longa. Bracteae a caljce remo-
tae, lineares, puberulae, quarum duae superiores oppositae.
Pedicelli pnberuli 2 lin. longi. Autherae aristatae, longe ex-
sertae. Appendices strictae, filiformes, glabrae. Filamenta
stylique pilosa. Stigmata obtusa. Germen octosulcatum, gla-
brum, cyliudricum, apice capitatum, capitulo piloso.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
Corollis glabris, plus minns viscosis.
Bracteis calyci approximatis.
30. E. dtscolor ^ndr, Foliis ternis , linearibus, subbre-
vibus, subobtusis, evanescente- puberulis; floribus ter-
minalibus, ternis, pedicellatis; corollis clavatis, gla-
bris, limbo brevi, erecto, obtuso, subcrenulato , vire-
scente; sepalis ovatis, acutis, subtus carinatis , vel gla-
bris , vel puberulis , ciliatis ; bracteis calyci approxima-
654
tis, sepala simiilantiljus; pedicellis albido-pubesccnti-
bus; antheris aristatis inclusis; appendicibus teuuissi-
mis glabris; filamentis stylisque glabris; stigmatibus
obtiisis, simplicibiis ; germiuibus quadrangiilaribus
glabris, globoso-ellipticis.
E. discolor Andr. 1. c. t. 160. Willd. Sp. pl. v. II. p. 359.
Weiidl. Eric. fasc. 5. c. ic. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 369. E. cu-
pressiformis Salisb. 1. c. p. 354.
Caulis erectus, ramosas, 3~4pedalis, cinereiis, glaber.
Ramicouferti, ramullque rigidi subpiiberuli. Sterigmata Land
conspicua. Folia terna, liuearia, pateutia, subobtusa, eva-
nescente puberula, apice barbata, iu speciminibus excultis gla-
bresceutia, 1 1/2 — 2 liu. longa. Flores terminales terni. Co-
rolla clavata, glabra, unciam longa, limbo brevi , obtuso,
erecto, subcrenulato discolore. Sepala ovata, acuta, subtus
cariuata, glabra^ vel pnberula, margiueque ciliata, 2 lin. lon-
ga. Bracteae calyci arcte appressae, sepala simulautes. Pe-
tioli 1 — 1 72 lin. lougi , albido - puberuli. Antherae aristatae,
incliisae, scabrae. Antherearum appendices glabrae. Fila-
menta stylique glabra. Stigma exsertum , glabrum. Gcrmen
quadrangulare^ glabrum, globoso - ellipticmn.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
31. E^foliacea Andr, Foliis ternis, linearibus, acutis,
glabris, erectis; floribus terminalibus, quaternis, ses-
silibus; corollis cylindricis, curvatis, cernuis, flavis,
transparentibus, vix unciam longis, limbo brevi, subacu-
to, magisaperto, concolore, ante anthesiu acuta; se-
palis ovato-lauceolatis, acutis, glabris, subviscidis
3 lin. longis; bracteis calyci arcte appressis, sepala
simulantibus, modo brevioribus; antheris inclusis,
bruuüeis, aristatis, filamentisque glabris; stigmatibus
655
exsertis, obtnsls; germinibus octo - stcllalis , glabris,
obovatis 3 iiifcrne attenuatls ^ apice magis tumidis , trnn-
catis.
E. foliacea Aiidr. I. c. t. 263.
Caulis friiticosüs, erectus, ramis et ramiilis plerumque
foliis tectis.
Prom. b. sp. (ridi iconem.)
32, E. viridiflora JLndr. Foliis teruisj lincari-sabtrigo-
iiis, glabrisj acutisj marglne evaucscente- glaudulo-
subdentatis, reciirvo-squarrosis, 2 liii. longis; floribng
terminalibus j ternis, siibsessilibiis^ pendulis; coroUis
Tiridibus^ glabris^ viscosis^ cjlindricis , 14 lin. lou-
gis; limbo qiiadrifidOj erecto, dilatato, lobis orato-
sublanceolatis; sepalis ovatis, glabris^ aciitis^ aridiSj
virescentibiis j apice siibcarinatis , margine ciliatisj
3 — 4 lin. loiigis_, coroHae arcte adpressis? bracteis ca-
lyci approximatis j sepala simulantibus^ modo minori-
bus; antheris badiis_, exsertis, glabris, basi minnte-
bicoruntis; fiiaracntis stylisqiie glabris; stigmatibns ob-
tnsls, exsertis; germiuibus octo - snlcatis, glabris
obovatis.
E. viridiflora Andr. 1. c. t. 299.
Canlis humilis^ fruticosns. Ramnli plenimqne terni,
Prom. b. sp. (v. sp.)
33. E. speciosa Andr, Foliis ternis, linearibns, aentis,
evanescente- pubernlis, jiinioribns apice barbatis; floribns
terminalibns , ternis, qnaternisve, pedicellatis, snbpen-
dnlis; corollis clavaiis, subviscosis, glabris, limbo
aperto, obtuso, crenulato snbyirescente ; sepalis oratis,
acntis, aridis , carinatis, margine ciliatis, glabris vel
tomentoso-pnberulis; bracteis calyci approximatis, se-
pala simulantibiis ; pedicellis pubescentibus ; antheris
656
, ;?.<');; sublnclusls, glabris, aristatis; appendicibus filamentis-
que glabris ; stylis filiformibus apice uncmatis ; stigma-
tibus obtusis, germiuibus octosulcatis^ subglobosis,
glabris.
. a): iimbellata. Foliis pubesceutibus , calycibus snbglabris,
ciliatis, pedicellisque purpureis.
E. speciosa Audr, 1. c. t. 192. Ait. Hort. Kew. 1. c.
p. 369.
b) cohaereus. Foliis villoso- pubesceutibus, calycibus pu-
peruiis , inargiue ciliatis j pedicellisque virescentibus; co-
rollis clavatis, versus basin attenuatis.
"'■"fe Lirta Andr. 1. c. t. 165.
c) glabra. Foliis glabris, nitentibus; sepalis subviscosis,
ovato - lanceolatis , acutis , glabris , ciliatis.
d) tomentosa. Foliis puberulis , subincauis , junioribus
apice evanescente-barbatis; sepalis late ovatis tomentoso-
\ incanis , margine ciliatis.
Üäulis erectus, ramosus, bipedalis, fusco - cinereus , eva-
nescente-puberulus, Rami ramulique erecti subbreves incani.
Folia terna, linearia, subacuta, erecta, deuse imbricata, era-
nescente - puberula apiceque pracsertim in junioribus barbata,
niteutia, subtus couvexa, lluea longitudinali sulcata, supra
plana, II/2 — 3 liu. longa. Flores terminales terui - quaternive,
subpenduli. Corolla clavata, glabra, subviscosa, 12 — 14 lin.
longa, limbo aperto , ereoto, obtuso, crenulato , subvirescente.
Sepala arida, ovata, acuta, carinata, margine ciliata, vel
glabra, vel puberula, vel tomentosa^ 3 — 3^/a lin. longa l^/a —
2 lin. lata. Bracteae calyci approximatae sepala simulantes
modo subminores. Pedicelli puberuli 1^/2 — 2 lin. longi. An-
therae aristatae, inclusae, glabrae. Filamenta glabra. Styli
apiee unciuati. Stigmata obtusa. Germiua octosulcata , snb-
globosa, glabra.
Prom. b, sp. MuudI et Maire.
34. E, virescens LI:, Foliis ternis qnateniisve , lincaribus,
patenti - incurvis , laxis , villoso - siibpilosis , sripra pla-
iiis, glabris; sterigmatibiis tuberciilosis , absqiic pro-
longalionibiis; fl(jyibus terminalibus , quateniis, subere-
ctls; coroliis tiibulosis , glabris, viscosis, llinbo obtiiso,
subpateute; sepalis bracteisque lanceolato - linearibug,
pilosis , virescentibus , subtus suluatis , basi albidis ;
. antherls arlstatis, inclusis, glabris, elongatis, usque
ad basln partitis; filamentis glabris; stylis filiformibiis,
giabris, exscrtis; stigmatibus obtusis; germiuibus ob-
ovatis glaberrimis. -ii'yd
E. Tirescens Link. Eumn. Hort. Berol. v. I. p.Sd^. E.
hirta Tiridiflora Andr. 1. c. t. 166. E. uiiicolor WendJ, Ejriq.
läse. 25. .,,;.', /r
Caulis crectus, 3 — 4 pedalis, fiisco-ciuereus. Rami ereüÖ,
fuligineo-pubescentes. Folia terna, quateriia, liuearia, pa-
teuti-incurva, laxa, pilosa, acuta, 4 liii. longa, subtus con-
vexa, llnea albida lougitudiuali sulcata, supra plana, subglf^-
bra. Flores terminales quaterni, subereeti. Corolla tubaefor-
rois, glabra, viscida, nnicolor, unciam longa , limbo quadri-
fido integerrimo, patenti -subrecurvo. Calyx bracteatus, folia^
eeus, sepalis bracteisque pubescenti- pilosis, lanceolato -linea-
ribus, virescentibus, basi albidis, apice carinato - sulcatis 4
liu. longis. Pedicelli puberuli, brevissimi. Autlierae aristatae,
inclnsae, elongatae, glabrae, usque ad basiu partitae. Fila-
menta glabra, Candida. Stylus filiformis, glaber, exsertus.
Stigma obtusum. Germen glabrum, obovatum,, octosul-
catnm.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
Bracteis a calyce remotis.
35. E, cruenfa ^it. Foliis ternis , quaternisve linearibus,
siiboblusis glabris j patenti -crectis; Üoribus terminali-
658
biis pedicellati« teruis , crectis ; corollis clayatis , luci-
dis, subinciirvis glabris , limbo brevi, obtusoj erecto/
-;y, ; ■ integerrimo ; sepalis foliaceis ovatis longe acumiiiatis,
-cvro.T: glabris, snbtus carinato-sulcatis, margiue evanesceute-i
glanduloso-dentatis; bracteis a calyce remotis, lineari-'
- bus^ glabris, aciitisj quarum duae superiores oppositae
:•;:::[. infra medium pedicelli sitae; aiitheris subinde exsertis,
aristatis filamentisque giabris; stylis exsertis filiformi-
bus giabris basi incrassatis ; stigmatibus purpureis ob-
-, ) ri;:tusis; germiuibus octosulcatis globoso ellipticisj gla-
berrimis.
• ■ -E. cruenta Ait. Hort. Kew. Ed. I. v. II. p. 16 ejusd. Ed. II.
«v-; II. p. 368. Icon. Hort. Kew. t. 13. Andr. Hcath. 1. c. t. 110.
Wendl. Eric. fasc. 4. c. ic. Willd. Sp. pl. v. II. p. 359. E. mel-
liflua Salisb. 1. c. p. 354. E. cruenta Bartig. 1. c. p. 627.
Caulis fruticosus, erectus^ ramosus 2 — 3 pedali?. Rami
flexuosij suberecti, brnnnei_, puberuli. Ramuli breves, erecti,
pubescentes albido-virescentes. Folia terua^ quaterna, linea-
ria, subobtusa, glabra, suberecta, stricta, supraplaua, sub-
tus convexa, liuea angusta longitudiuali sulcata, 3 lin. longa,
Flores terminales pedicellati , terui , suberecti. Corolla claya-
ta, curvata, lucida, glabra, sauguiuea, 9 — 10 lin. longa,
limbo brevi, obtuso , erecto, integerrimo, coucolore. Sepala
ovata, longe acumiuata, foliacca, glaberriina, margine cya-
nescente-glanduloso-dentata, subtus liuea longitudiuali sulca-
ta, 2 lin. longa. Bracteae lineares, glabrae^ iufra medium pe-
dicelli sitae. Pedicelli subglabri, 3 lin. longi. Antberae inclu-
sae vel exsertae, aristatae, glabrae. Styli exserti basi iucras-
sati. Stigma obtusum. Germcn octosulcatum, globoso -sub-
ellipticum, glaberrimum.
Pxora. b. sp. Lichtenstein.
659
36. E. Mertcnsiana Wendl, Mspt, Foliis terms — quater-
Knis liuearibus, subglabris, acutis; floribus terininali-
^ bus, teruis, pedicellatls; corollis clavatis, rectis, gla-
■I bris; sepalls ovatis, acumiuatis, piirpureo-virescenti-
bus, pubenilis; bracteis a calyce subremotisj liueari-
bus, sessilibus, acutis, puberulis; pedicellis pubeni-
lis; antheris exsertis, brevi-aristatis; stigmatibus obtn-
sis; germiuibus octosulcatis, elliptieis, serieeis.
E, Mertensiaua Wendl. Mspt. in cujus Herb, spccimina ex
lortis aiiglicauis lecta adsuiit.
Nomen in honorem cl. Hertens , horti regii Hcnenhusani
uspcctoris,
Caulis erectus, subramosus, bipedalis. Rami ramnliquc
mbernll, rufescentcs, subbreves. Folia terna — quaterna, linea-
ia, stricta, subglabra, margine scabra, erecto - patentia, acu-
a^ supra plana, subtus convexa linea lougitudinali snlcata,
I — 4 lin. longa. Florcs terminales, crecti, pedicellati. Co-
olla clavata, reeta, glabra, sanguinea subtilisslme costata,
) lln. longa, limbo brevi, obtuso, creuulato, erecto, conco-
ore. Sepala late ovata, acumiuata, pnrpurascente - Tiridia,
juberula, superue carinata, 2 lin. longa. Bracteae lineares,
lesslles, pubescentes, acutae, quarum duae superiores oppo-
iitae, a calyce minus remotae. Pedicelli puberuli, 2V2 — 5
In. longi. Antherae exsertae , aristatae, atro - piirpurea'e."
Ippendices filiformes breves, lilameutaque glabra. Styll gla-
)ri ad basin non incrassatl. Stigmata atro - purpurea heihi-
iphaerica. Germen octosulcalumj seiüceum, subpyriforme.
Prom. b. sp. (spec. in herb. Wendl. vidi.)
B. antherae mttticae,
Foliis ternis, quaternisve.
Bracteis calyci approximatls.
Corollis glabris.
<irBd. OsHeft. 42
660
37. E. clavata Andr, Foliis ternis, Imearibns, glabris,
snbobtnsis, erectis; lloribus tenniuallbus , teruis, dc-
flexis; corollis clavatis, laevibns, glabris ^ basi atte-
nuatis, viresceutibns , limbo arcto, obtuso, subcrenu-
lato, concoJore; sepaiis ovatis, aciitls, glabris, luci-
dis , aridis, margiuc scarioso - ciliatis , apice cariuatis,
corollae arcte adpressis; bracteis calyci approximatis
sepala siimilautibus , modo miuoribiis ; pedicellis brevis-
siniis, plnmoso-villosis; autheris muticis, subiuclusis;
filanieutis apice latioribus, trimcatis; stylis rectisj ex-.^'
sertis; stigmatibus obtusis ; genniiiibus octosuleatis sub- 1
globosis, glabris. ;
E, clarata Andr. 1. c. t. 208. I
Caulis erectus _, hiimilis , ramosiis. Rami stricti, subgraci-j
les, tomentoso - villosi. Folia terua_, linearia, subobtusa
recta, glabra, lucida, subttis convexa, liuea lougitudinali sul
cata-, supra plana, 2 — 3 liii. longa. Flores terminales , ter-,'
ni, dependentes. Pedicelli brevissimi, plumoso -villosi. Co-p]
Tolla clavata, viridis, laevis, glabra, versus basin attenuataj
12 — 14 lin. longa, limbo erecto, obtuso, subcrenulato , conco-
lore. Sepala ovata, acnta, glabra, lucida, arida, papyra-
eea, concava, apice carinata, margine fimbriato-ciliata, co-
rollae arctc adpressa, 3 lin. longa. Bracteae calyci approxi-,
matae, sepala simulantes, modo breviores, ac fere nsque a.\
basiu carinatae. Antherae mnticae fusco-badiae, subinclnsae«
loculis elongato - snblinearibns l^/a lin. longis, divaricatis.
Filamenta apice latiora truncata. Styli exserti. Stigma obtu-
sum. Germen octosnlcatura, subglobosnm, glabrum.
Species a Cl. Andrew optime distincta, valde affinis E. viri-
diflorae Andr.
Prom. b- sp. Mnwdf et Maire,
I
661
38. E, pallens Andr, Foliis teriiis llueari - sabulatis , to-
mcntosls, albo-virescentibus, erecto-patentibus; flöri-
bus termiualibus, snbsessilibus, teruis nonisve umbel-
/ latim sitis; corollis glabrls, tubulosis , pallide-luteis,
laevibns, 10 liu. longis, limbo obtiiso, erecto- patente;
sepalis ovato-lanceolatis, glabris, luteis , apice carina-
tis , viresceutibus , 2 Hu. loiigis; bracteis ternis, petio-
latis, luteo- viresceutibus, lanceolato-liuearibus, a ca-
Ijce subremotis; pedicellis brevissimis ; antheris muticis
iuclusis ; stylis exsertis ; stigmatibus obtusis , siuipliei-
bus; germiuibus oetosulcatis, glabris elliptico-triiu-
catis.
E. pallens Andr. 1. c. t. 182.
Caulis humilis, fruticosus, sciuipedalis. Rami ramulique
numerosi, patentes.
Prom. b. sp. (vidi Iconcm.)
39. E, transparens Andr, Foliis ternis glabris, lineari-
bus, subacutis, margine deuticulatis, patentibus, rectis ;
floribus petiolatis, termiualibus, ternis, peudiilis; co-
rollis tubuloso - clavatis , glabris, viscosis, trauspa-
rentibns, saturate-roseis, limbo brevi, erecto -patente,
obtuso, subtilissime crennlato; sepalis brevibns, folia-
ceis, ovatis, glabris, subobtusis, concavis, integerrimis,
apice carinatis ; bracteis calyci approximatis , se^la
simnlantibus ; pedicellis sulcatis, subpuberulis ; anthe-
ris muticis, iuclusis; stylis brevi exsertis; stigraatibus
obtusis; germiuibus oetosulcatis , glabris, crassis, bre-
vibus, truncatis.
E. transparens Andr. 1. c. t. 296. E. diaphana Sprengel.
Syst. veg. V. II. p. 178.
Caulis erectus , rufesceuti - fuscus , bipedalis, snbglaber.
Rarai clougati , graciles, subpuberuli, Folia terna, linearia,
42 '*
662
subacuta, glabra, margiue subtilisslme deaticulata, supra sub-
tusque leviter convexa, 2 — 4 Jhi. longa. Petioli cauli ad-
prcssi, glabri, mar<5me puberuli. Flores termiuales, tcrui,
pendull. Pedicelli sulcati, subpuberuli, 3 liu. lougi. Corolla
tubuloso - clavata, glabra^ laevis, transparcus, sub apice
paululum veiitricosa , suturate rosea, 10 liu. longa _, limbo
brevi, obtuso, creuulato, viridi - albicaute , erecto - patente.
Sepala foliacea, brevia, ovata, subobtusa, iutegerrima, gla-
bra, 1^/2 lin. longa. Bracteae calyci approximatae, scpalis
simiies. Antlierae iuclusae, muticae, elougatae, glabrae, lo-
culls conuiventibus. Gcrmeu breve, crassuni, apice truncatum,
«ndique glabi-um.
Prom. b. sp. (speciinina in hortis ciilta examinavi.)
40. E» versicoJor Salisb, Foliis ternis, elliptico-lineari-
bus, subacutis, evauesceute puberulis, frequeuter glabris,
margiue dentato - cillatis , patentibus; lloribus termiua-
libus, ternis, brevi pedicellatis, patentibus; corollis J
tubulosis, evauesceute costatis, glabris, viscidis, limbo j
discolore, obtuso, magis aperto_, eleganter ereuato;
sepalis bracteisque ovato - lauceolatis, apice carinatis
glabris, albo-viresceutibus_, margiue evauesceute -den-
tato-ciliatis; autheris muticis iuclusis; filamentis apice
angustissimis , basi dilatatis; stylis glabris, exsertis;
Stigmatibus simplicibus ; germinibus octosulcatis, glabris,
cyliudricisj brevibus, apice truncatis,
E. versicolor Salisb. 1. c. p, 353.
a. clavata. Foliis glabris^ sublucidis^ Iiue;iribus; corol-
lis clavatis versus basiu atteuuatis vix costatis; sepalis
teuuioribus.
a) corollis sepalisque sattirate coccineis.
E. versicolor Audr. 1. c. t. 47.
b) corollis lateritiis, sepalis albo virescentibus.
^ 663
E. versicolor Weiidl. 1. c. fasc. 11. Willd. Sp. pl. v. II. p.
397. Spreng:. Syst. vcg. v. II. p. 179. Ait. 1. c. p. 371.
ß. yeiitricosa. Foliis evauesceiitc-piiberulis elllptico-linca-
ribus margiiie dentato-ciliatis; corollis costatis; sepallfi-
crassioribus.
a) corollis saturate roseis , apice albldo-virescentibus; se-
palis foliaceis , siibbrcvlbus.
E. costata Audr. 1. c. t. 13. Link. Enum. 1. c. p. 359.
b) corollis cylindricis, sntiirate roseis, apice albo-virc-
sceutibus; sepalis rubro-Tiresceutibus.
E. versicolor ciliata Weudl. 1. c. fasc. 20. Ait. Hort. Kcw.
1. c. p. 372. E. ovata Wendl. Mspt.
c) corollis basi subinflatis, laete roseis, infra limbiim sub-
constrictis; sepalis albido-virescentibus.
E. costata snperba. Audr. 1. c. t. 25,6.
Caulis erectns, ramosus, 2 — 3 pedalls, castaneus, rimo-
sns. Rami raniulique stricti, breves, subterui, rufesceutes
puberuli. Folia terna elliptico-liuearia, subacuta, ovanosceu-
te-puberula, non raro glabra, sublucida, margine dentato-
. ciliata, patentia, 1 ^/2 — 4 liu. longa ^/2 — ^j^ liu. lata, suli-
tus couvexa, liuea longitudiuali sulcata, supra plana. Flores
terminales, terni, patentes, brevi-pedicellati. Pedicelli albi-
di, puberuli, 1 — 1 1/2 ün. longi. Sepala lanceolato - ovata,
apice carinata, glabra, niargiue ciliolata vel denticulata ciliata,
viresceutia, vel colorata, coroUa quadruple breviora, 2^/4 — 3*/4
lin. longa. Bracteae caljci approximatae, sepalis similes, mo-
do minores. Corolla tubnlosa, vel clavata, vel cjlindrica, vel
basi subinflata, plus minus costata, glabra, viscida, 9 — 13
lin. longa, lirabo brevi, obtuso, dilatato, crenato. Aulhorae
muticae, inclusae, elongatae, glabrac, basi rostratae. Fila-
menta glabra, apice attenuata^ basi dilatata. Stylus exsertus,
664
glaber. Stigma obtasnm. Germen oetosulcatum, glabruin, cj-
lindricum, breve, apice trniicatum,
Prom, b. sp. prope Haugklipp. Mimdt et Maire.
Meuron.
Foliis quaternis.
Corollis glabris. i
Pedicellis subbrevibus,
41. E, refulgens ^ndr, Foliis quaternis, longe-llueari-
buSj acutis, erecto - patentibus , subtus pilosis, siipra
subglabris; iloribns quaternis , termiualibus, suberectis;
corollis cylindricis, glabris, basi riscosis, lateritiis,
apice luteo - rirescentibus , limbo erecto ^ subelongato,
obtuso, crenulato; sepalis longe-lanceolato-linearibus,
iuferne pilosis, margiue ciliatis , apice purpureis; bra-
cteis calyci approxiiuatis sepala simulantibus ; autheris
muticis, iuclusis glabris; stylis exsertis glabris , apice
arcuatis ; stigmatibus simplicibus ; germiuibus glabris,
sulcatis.
E. refulgens Andr. 1. c, t. 284.
Caulis erectus , bipedalis , ramosus , rufescenti - fuscus.
Rami ramulique graciles , subpuberuli. Folia quaterna, louge
linearia acuta, subtus couvexa pilosa, linea lougitudiuali sul-
cata, supra plana j subglabra 6 lin. longa. Flores qnaterni,
suberecti, terminales. Corolla tubnlosa, glabra, laevisj basi
yiscosa, lateritia, superne luteo - virescens^ 12 lin. longa,
limbo siibelongato , obtuso ^ crenulato, aperto. Sepala longe
lanceolato- linearia, acuta subtus sulcata, intus viscida, inferne
pilosa, margine ciliata_, viresceutia, superne purpurea^ 5 — 6
lin. longa. Bracteae sepalis similes. Pedicelli puberuli 1*/*
lin. longi. Antherae muticae_, inclusae_, glabrae, fulvae. Fi-
lamenta glabra, apice arcuata. Styli exsertij glabri, apice
665
arcuati. Stigmata simplicla, oljtusa, viresccntia. Germiua
octosulcata, cylindricaj glabra^ apice truncata.
Prom. b. sp. (sp. culta examiuavi.)
42. £. quadrißora Kl. Foliis quateruis , lluearibus , acu-
tis, erectis, subtiis pilosis, supra glabris; floribns qua-
teriiis^ erectis^ termiualibus ; corollis tubulosis^ glabris
brevibus, ad basin loiigitudiue calycis purpureo-viola-
ceis, siiperiie luteo-viresceutibus, limbobrevi, obtuso,
cremilato ; sepalis lanceolatis, convexis, carinatis^ acn-
niiuatis,, virescentibus , dorso piloso-villosis, margiue
piloso-ciliatis; bracteis ealyci approximatis^ sepala si-
iniilantibus ; pedicellis puberulis; anthcris muticis^ iu-
clusis; stigmatibus obtiisisj vix exscrtis; germiuibiis
sulcatis, glabris.
E. coucolor superba. Hortul.
Caulis erectxis tripedalis^ fusco-cinereiis , superue raino-
siis. Rami stricti, crectiusculi, elongati, puberuli. Ramuli
brevesj foliis rectis, deuse imbricatis. Folia linearia, aii-
gnstata, subacuta^ erecta^ subtus couvexa^ pilosa, linea lou-
gitudiuali sulcata, supra plaua^ subglabra 2^-3 lin. longa.
Flores terminales^ quatcrui, erecti. Corolla tubulosa glabra^
luteo-A^iridis, ad basin purpureo - violacea 6 — 7 lin. longa,
limbo brevissimo, erecto, obtuso, crenulato, concolore. Se-
pala lanceolata, acuta, convexa, subcarinata, dorso pilosa,
margiue ciliata, corolla triplo breviora. Antherae muticae,
styllquc longitudiue corollae. Germen cylindricum, octosulca-
tum, glabrum, apice truncatum,
Prom. b. sp. (Specimina ex horto examiuavi.)
43. E, curvijlora Ztinn. Foliis quateruis, linearibns,
glabris, sublucidis, margiue evanescente-serrato-cilia-
tis , subacutis , erecto - patentibus ; floribus termiualibus,
666
simplicibus, erecto-pateiitibus ; corollis clavatls^ in- i
curvis, glabris, laeribus, limbo elongato, obtuso , m-\
tegerrimo, subcoucolore; sepalis ovato loiige acuniina- 1
tis, vel lanceolato-acumluatis, margine trausparentibus
dentato-ciliatis_, versus apicem serrato - ciliatis ^ cari-
iiatis , foliaceis ; bracteis a calyce plus minus remotisj
linearibusj acutis, margine subserrulatis ^ calyce raulto
brerioribus; pedicellis brevibus, glabris; autheris ad
margines scabris, basi minutissime obsoleteque bicornu-
tis, plus minus exscrtis; filamentis glabris ; stigmatibus'
simplicibus; germinibns glabris.
a) laxa. Ramis ramulisque laxisj flexuosis.
E. curviflora Liuu. Sp. PI. p. 505. Syst. veg. p. 305.
Thunbg. Diss. n. 30. Wilkl. Sp. pl. II. p. 402. Audr. 1. c. 1. 16. i
Wendl. 1. c. fasc. 3. Alt. Hort. Kew. 1. c. p. 374. E. fastuosa;
Salisb. 1. c. p. 359. E. curviflora rubra Andr. t. 211.
b) gracilis. Ramis ramulisque gracilibus, subrectisj erecto -
patentibus,
E. simpliciflora Willd. Sp. pl. v. II. p. 402. Hb. Willd. n.
7501. Wendl. 1. c. fasc. 17. Ait. 1. c. p. 373. Lk. Enum. v. I.
p. 360. Spreugl. 1. c. p. 180. E. curviflora Salisb. 1. c.
p. 358.
Caulis ercctus ^ procerus , 3 — 6 pedalis. Rami superne
pilosi. Ramuli graciles^ pnbescentes. Folia quaterua, liuea-
ria, subacuta, glabra_, sublucida, erecto - pateutia, supra
convexa, subtus concava_, margiue acuto, evauescente - serrato -
ciliata, 2 — 3 lin. longa. Petioli glabri_, cauli adpressi , ad
basiu tuberculatim iucrassati. Flores terminales, solitarii. Co-
rolla clavata, glabra, laevis, nnciam longa, limbo elongato
obtuso, iutegerrimo, aperto, Sepala ovata, longe acumiuata,
vel lanceolata; acumiuata, marginc transparentia, dentato-
eiliata, versus apicem deutato - ciliata , carinata, foliacea,
667
glaljra, 2*/2 lia. louga. Germeii pomiforme, octosulcatum
glabrum.
Prom. b. sp. Mimdt et Maire.
Pedicellls loiigioribus.
44. E. dicTirus Sprengel, Follis qnaterujs, llucaribiis,
snbobtusis, dense imbricatis, strictis, supra glabris,
subtiis yillosis ; floribus termiualibus, teruis, quater-
nisve pedicellatis; corollis tubulosis, glabris, laevibus,
cocciueis, versus apicem viresceiitibiis ; sepalis bracteis-
que lanceolatis, coloratis, villosis, apice cariuatis; pe-
dicellis pubesceutibus; antheris iuclusis, muticis, gla-
bris; filameutis aequalibus, glabris; stylis exsertis,
glabris , apice imcinatis ; stiginatibns simplicibus ;
germiuibus octosulcatis, glabris, cyliudrleis, trun-
catis.
E. dichrus Spreugel Syst. veg. II. p. 179. E. bicolor Audr.
1. c. t. 54. Lk. Euum. I. p. 361.
Caulis llexuoso-erectus_, 2 — 3 pedalis, fusco-ciuereus.
Rami pauci elongati villosi. Ramuli uumerosi^ subalterui, bre-
veSj stricti , foliis deuse imbricati. Folia quaterna^ liuearia^
subobtusa, supra plaua, glabra^ subtus couvexa_, TJllosa 2 liu.
louga. Flores terminales _, terni tcI quaterui^ suberecti, pedi-
cellati. Corolla tubulosa, glabra, laevis_, coccinea^ versus
apicem viridis, 10 liu. louga, limbo brevi^ obtuso, creuulato,
erecto. Sepala lauceolata, subtus villosa_, apice cariuata,
purpurea, 2 liu. louga ^ vel corolla quiutuplo breviora. Bra-
cteae calyci approximatae, sepalis similes. Pedicelli puberuli
2 liu. longi. Autherae muticae_, iuclusae. Filameuta aequa-
lia, glabra. Styli exserti«, glabri, apice uuciuati. Stigmata
obtusa. Germiua glabra.
Prom. b. sp, (specimiua culta in Hb. Wendl, exami-
navi.)
668
Corollis apice piibescentibus.
45, Erica ignescens Andr, Foliis qnateriiis, linearibus^
subacutis , glabris , evauesceiite serrato - ciliatis, erecto -
pateutibus; floribus simplicibus; corollis clavatis, gla-
bris^ apice pubesceutibus^ limbo eloiigato, obtuso, re-
yoluto; sepalis lauceolatis^ glabris, subobtusisj mar-
gine denticulato - ciliatis, superue cariuatis; bracteis
teriiis, brevibiis, a calyce remotis ; autheris vix exser-
tis , basi mimitissime bicornutis_, margiuibus scabris;
filameutis subglabris _, apice atteiiuatis ; stigmatibus ob-
tusis ; germiuibus glabris.
E. ignescens Andr. 1. c. t. 27. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 513.
Wendl. 1. c. fasc. 8. Link. Enum. p. 361. Hb. Willd. n. 7503.
Sprengel Syst. veg. v. IT. p. 180. E. ignescens atropurpurea
Wendl. fasc. 20. E. procera Wendl. 1. c. fasc. 17. Willd. Sp.
pl. p. 403. Link Enum. L p. 362. Sprengel p. 181.
Caulis erectns, fiiscns, glaber, 3- — 6 pedalis. Rami vil-
losi, graciles^ erecti. Folia qnaterna, linearia, subacuta,
glabra, margiue evanescente serrato -ciliata^ subtus conrexa,
linea longitudinali sulcata_, supra concava^ 2 — 4 lin. longa.
Flores simplices , terminales , patentes. Corolla tubulosa,
glabra,, ignescens j apice strigoso-pubescens_, unciain longa,
limbo elongato, obtuso, revoluto. Sepala lanceolata, glabra,
subobtusa^ foliacea, niargine denticulato -cillata, 2 lin. longa.
Bracteae ternae, a calyce remotae_, lanceolatae, ciliatae, lou-
gitudlne pedicelli. Pedicelli glabri, 1/2 lin. longi. Antherac
scabrae, vix exsertae ad basiu minutissime bicornutae. Fila-
menta subglabra, apice attenuata. Stylus exsertus, glaber.
Stigma obtusum. Germen octosulcatum, elougatum, basi sub-
attenuatum , apice truucatuni _, glabrum»
Prom. b. sp. (vidi specimina.)
I \ 669
46. E. flamme a Andr, Foliis qnaternis, lineari-filifornii-
bus acutis , glabrls , cauli adpressis ; floribus terminali-
biis, solitariis; corollis clavatis, apice puberolis , limbo
brevi, aperto ; sepalis lanccolatis^ acumiuatis , conca-
vis , glabrls , apice subcarinatls , margine subserrulatis ;
bracteis alteruis , a calyce remotls , linearibus , acumi-
uatis, convexis, teuuibus, margine subserrulatis; pe-
dicellis puberulis; antheris iuclusis_, glabris^ basi mi-
nutissime bicornutis ; filameutis stylisque glabris ; ger-
miuibus cyliudricis, basi attenuatis , glabris.
E. flammea Andr. 1. c. t. 23. Hb. Willd. n. 7491. Ait.
Hort. Kew. 1. c. p. 374. E. bibax Salisb. 1. c. p. 358.
Caulis ercctus, bipedalis, badius, glaber. Ramuli graci-
les, breves, pubescentes. Folia quaterna, liueari-filiformia,
acuta _, glabra, erecta, supra concara, subtus convexa, linea
augusta, lougitudiuali sulcata^ 2 liu. longa, margiue acuto.
Flores terminales, solitarii. Corolla clavata^ glabra, apIce
pruinoso-puberula 8 liu. longa _, limbo brevi, obtuso _, aperto,
ciliolato, nee revoluto. Sepala lanceolata, acumiuata, con-
vexa, glabra, flavo-viridia^ tenuissima, nee foliacea, apice
cariuata, margiue serrulata^ 3 liu. longa. Bracteae alternae,
lineares j couvexae, teuues^ acutac, margine subserrulatae,
1 — 1^2 Hu. lougae. Pedicelli puljeruli_, liueani longi. An-
therac iuclusae , glabrae, ad basin miuutissime bicornutac. Fi-
, lamenta glabra. Styli vix exserti. Stigma obtusum. Germen
octosulcatum, cylindricum, basi attenuatum, glabrum.
Prom. b. sp. (v. sp.)
Corollis ubique plus minus pubescentibus , vel glan-
dulosis.
47. E» huccinaeformis Salisb, Foliis qnaternis, lineari-
bus, angustissimisj suberectis, glabris, cvanesccute
serrato - ciliatis ; floribus termiualibus, solitariis; corol-
670
lis clavatis 5 pnl>esccntibiis, lirabo elougato , subrecur-
vo ; sepalis ovatis, longissime acnminatis, glabris, mar-
gine fimbriato - ciliatis, yersns apicem coudnplicatls;
bracteis brevibus, liuearibns, glabris^ snbciliatis, aca-
Ijce remotis; pedicellis brevibus , glabris ; antheris ex-
sertis, margiiie scabris, basi miimtissime bicornntis}
appendicibus cum filameiitls connatis; filamentis villoso-
pilosis; stjlis exsertis, glabris; germinibus glabris , py-
riformibus.
E. bucciuacformis Salisb. 1. c. p. 359. Bartig. 1. c. p. 627.i
Hb. Lehm. E. tiibiflora Thuubg. fl. cap. p. 353. (absque syn.)
E. simpllciflora Willd. in Hb. Lehm. (det. Bartling.) E. ciirvi-
flora Hb. Willd. n. 7500.
Cauliserectus, ramosus, bi qnadripedalis, robustiis, in-i
fraglaber, sordide fuscHs. Raini erecti , siiperue villosi. Fo-i
iia quaterua, liuearia, angnstata, subacuta, glabra, erecta,!
subtus convexa, llnea angustissima longitudiuali sulcata , supra
coucava, margiue evanesceute-serrato-ciliata, 2 — 2^/2 lin,
longa. Flores terminales, solitarii. Corolla clarata, pube-
scenti-Tillosa, uuciam longa, limbo elougato, obtuso, inte-
gerrimo, subrecurvo. Sepala ovata, longissime acuminata,
glabra, margine fimbriato - ciliata, superne carinata, condn-
plicata, 2^/2 — 3 lin. longa. Bracteae siiblanceolato- lineares,
margine tcnues, ciliatae, subconduplicatae. Pedicelli glabri,
lineam longi. Antherae exsertae, margine scabrae, basi mina-
tissime appendiculatae. Filamenta subevauescente-Tilloso-pi-
losa. Stjli glabri, exserti. Stigma obtusum, Germen pyri-
forme, glabrum , octosulcatum.
Prom. b. sp. Lichtensteiu. Bergius. Mundt et Maire.
In Hb. Lehm. leg. Eckion.
48. E. conspicua ^it, Foliis qnaternis, linearibus, sub-
obtusis, subpateutibus , lucidis, velglabris, vel villo-
671
sIs ; floribns terminalibus, soHtariis — qiiinis, patentissi-
mis; corollis clavatis, incurvis, pubesceutibus, loDgis,
limbo magis revoluto; sepalia ovatis, obtnsis, lucidis,
viridi - purpurasceiitibus , vel glabris, rel villosis, sub-
tus carinato - sulcatis , apice snbpateutibus ; bracteis a
calyce remotis , liuearibus, subcrassis, obtusis, vel gla-
bris , Tel villosis ; antheris muticis , cxscrtis , elongatis,
curvatis, glabris; filamentis arcuato - coiiniveiitibus ,
evauescente -villosis , apice minutissime biaristatis ; sty-
lis glabris; stigmatibus obtusis; germiuibus pyriforini-
bus, octosulcatis, glabris.
a. spleudens. Sepalis foliisque lucidis glabris.
a) loügiflora. Corollis 16 — 18 liu. longis.
E. conspicua Icon. Hort. Kew. t. 12. Willd. Sp. pl. 1. c. p.
404. Audr. 1. c. t. 12. Wendl. 1. c. fasc. 4. Salisb. 1. c. p. 359.
A-it. Hort. Kew. 1. c. p. 373. E. splendens Weudl. 1. e. fasc. 8.
Sprengel. 1. c. p. 181. E. elata Andr. 1. c. t. 112. Hb. Willd. n.
7499. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 379. Link Euum. p. 360. Spr.
I. c. p. 179. E. lougillora Salisb. 1. c. p. 359.
b) breviflora. Corollis nuciam longis.
E. lauiflora glabra Wendl. fasc. 19.
ß, lanata. Sepalis glabris, lucidis; foliis villosis.
E. lanata Wendl. fasc. 5. Willd. Sp. pl. II. p. 403. Link.
Enum. p. 361. Sprengel 1. c. p. 180. Hb. Willd. u. 7505. E,
verticillaris Salisb. 1. c. p. 360? E. Sparrmauui Hort.
y. lauiflora. Sepalis lanceolatis , foliisque villosis.
E. sordida Andr. 1. c. 1. 191. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 374.
Spr. 1. c. p. 180. E. floccosa Salisb. 1. c. p. 360. E. lauiflora
Wendl. 1. c. fasc. 1.
Caulis erectus, valde robustus, fuscus, glaber. Rami
terni — quaterni, erecto- patentes, villosi. Ramuli flavo - viri-
des, subbreves, pubesceutes. Folia quaterna — quina, linearia,
672
angustata, obtusa, snbtns coiivexa, supra plana, lucida, pa-
teutia, vel glabra, Tel villosa, 2^2 liu. longa. Flores in ra-
mnlis lateralibns terminales , villosa, fulva, 12 — 18 lin. lon-
ga, limbo elougato, obtuso, magis revolnto. Sepala ovata
laneeolataque, obtusa, sublucida, apice snbpatentia , subtas
oarinato-sulcata, viridi-pnrpurascentia, Tel glabra, Tel vil-
losa, 3 — 4 lin. longa. Bracteae a calyce remotae, lineares,
obtusae, subcrassae, siiperue carinato-snlcatae, inferue con-
Texae, tenues, quanim duae superiores oppositae , in mcdio
pedicelli sitae. Pedicelli 1^/2 — 2 lin. longi , glabri v£l villosi.
Autherae muticae exsertae, elongatae, plus minus incurvatae.
Filamenta evanescentc a illosa , apice arcuato - conniventia , siib-
bicornutae, Appendices brevesj ex more cum filamentis conna-
tae. Styli exserti, glabri. Stigma obtusum. Germen pyri-
forme,. glabrnm_, octosulcatum.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
49. E. sulfurea ^ndr, Foliis quaternis lineari - trigonis,
subacutis , dorso marginibusque pilosis ; floribus termi-||
nalibus, solitariis; corollis clavatis villosis , apice vil-
loso -hirsutis , limbo obtuso, revoluto; sepalis ovato-
lanceolatis, acutis villoso-birsutis; bracteis a calyce
subreraotis, ovatis, acutis, villoso -hirsutis ; antheris
muticis vix exsertls; filamentis evanescente villosis; sty-
lis glabris exsertis; germinibus pomiformibus glabris.
E. sulpburea Andr. 1. c. t. 241. Spr. Syst. 1. c. p. 179.
Caulis sesquipedalis, erectus. Rami Tirgati, numerosi,
erecti, villosi. Ramuli tenues, subbreves. Folia quaterna,
lineari- trigona, subacuta, patentia, dorso marginibusque bre-
Ti pilosa, supra plana, I72 lin. longa. Flores in ramulis late-
ralibus terminales, solitarii, brevi pedicellati. Corolla clavata,
villoso -subhirta, apice hirsuta, 9 lin. longa, limbo obtuso, in-
tegerrimo recurvo. Sepala ovato^lanceolata, acuta, villoso-
673
hirsiita, snbplana, 2 lin. longa. Bractoae a calyce subremo-
tae, lineares, acutae, planae, villosae, 1 — 1 ^2 lin, longae.
Pcdicelli bieves. Autherae mnticae , vix cxsertae. Filamenta
mutica, cvauesceute villosa. Styli glabri, iexserti. Germen
pomiforme, octosulcatum, glabrum.
Prom. b. sp. (specimiua examinata ex horto.)
50, E.tuhißoraLinn» Foliis quaternis , linearlbus subob-
tusis, incauo - ciliatis, erectis; floribns terminalibus,
solitariis, snbsessilibus; corollis clavatis, villosls,
apice hirsutis , limbo rccnrvo; sepalis ovato-linearibns,
subacutis, margine iucano - pilosis, subtus linea lata,
fuliginea, longitudinali snlcatis ; bracteis ternis, brevi-
bns, ad basin pedicelli sitis ; autheris vix exsertis , sub-
scabris , brevissime aristatis ; filaraentis glabris basi
subdilatatis; stylis glabris, exsertis; stigmatibus obtu-
sis; germiuibus glabris _, elongatis, capitatis,
E. tubiflora Liun. Sp.' pl. p. p. 505. Syst. veg. p. 305.
Thnnbg. Diss. n. 31. Thunbg. Prod. 71. Willd. Sp. 1. c. p. 403.
Salisb. 1. c. p. 357. Icon. Hort. Kew. t. 28. Audr. 1. c. t. 46.
Weudl. 1. c. fasc. 4. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 372. Link. Ennm.
p. 360. Spreng. Syst. p. 180. Bartig. in de Schlechtd. Liunaea
T. YII. p. 628.
Caulis erectns, virgato - ramosns , 3 — 4 pedalis. Rami
erecti, virgati, brunnei, tüIoso - pilosi. Folia quaterna,
linearia, snbobtusa, ereeta, margine iucano -pilosa, snbtus
linea lata, fuliginea, sulcata, snpra plana glabra, 2 lin. lon-
ga. Flores solitarii in ramnlis lateralibus terminales. Corolla
clavata, incnrva, villosa, apice birsnta, nnciam longa, limbo
elongato, integerrimo , obtuso. Sepala ovato - linearia , snb-
acnta, margine incano - pilosa, subtus linea lata, fuliginea,
longitudinali sulcata, 3 lin. longa. Bracteae ternae, teuues,
convexae, erectae, apice pilosae, lineam longae. Pedicelli
674
glabri, liueam longi. Antherae brevissime appendicnlatae,:
sttbscabrae, yix exsertae. Filaraenta glabra, basi subdilatata.i
Styli exserti glabri. Stigmata obtusa. Germen glabnun, octo-
snlcatum, elongatum, capitatum.
Prom. b. sp. Bergius. Muudt et Maire,
51. E. perspicua WendL Foliis quaternis, linearibus,
subaciitis, patentibiis, siibtiis villosis ; floribns termiua-
libiis , solitariis , binis , vel teruis ; corollis tubulosis,
villosis, limbo erecto, obtuso; sepalis inferne late ob-
ovatis glabris, tennibus, niargiue fimbriatis, superne
linearibus, cariuatis, pilosis; bractcis a caljce subre-
niotis, linearibus, acutis, pilosis, iuferne tenuibns,
glabris; pedicellis brevibus glabris; antheris muticis,
inclusis, brevibus, filameutis glabris; stjlis vix exser-
tis ; Stigmatibus obtusis ; germinibus glabris , pomi-
formibus.
a) minor. Corollis minoribus villosis; foliis bracteisquc bre- -;
viojibns.
E. perspicua Wendl. I. c. fasc. 1. Willd. Sp. PI. II. p.397.;j
Hb. Willd. u. 7490. n. 7502. f. 3. E. lituiüora Salisb. 1. c. p.
356. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 37i. Bartig. 1. c. p. 627. E. Liu-|
naea. Andr. 1. c. t. 75. ,f'\
b) major. Corollis majoribns pubeseeutibus; foliis bracteis-
quc longioribus. ,■>!
E. Linnaeoides Andr. 1. e. t. 133. E Linuaeaua Ait. Hort.p
Kew, 1. c. p. 375. E. Linnaea superba Andr. 1. c, t. 268.
Canlis. erectus, gracilis, 3 pedalis, fuscus, iuferne gla-ii
ber, superne villostis. Rami divaricati. Ramuli erecti, bre-,
ves. Folia quatcrna, linearia, angustata, subacuta, erecto- j
subpatentia^ subtus convexa, villosa, linea augustissima Ion-,
gitudinali sulcata, subtus plana, giabra, l^/a — 2 Vsl'ß« lon-
ga. Flores terminales, patentes, solitarii — terni, Corolla tu-
675
bulosa, villoso-piibescens 8 — 9 liu. longa, llmbo obtuso, ere-
cto. Sepala 2 liii. longa, inferne late obovata, glabra, iam-
briata, carnea, superne iinearia, carinata^ foliacea, pilosa.
Bracteae alternae a calyce subre.motae , lineares, acutae, con-
rexae, inferne tennes, glabrae, superne carinatae, virides, pilo-
sae, l*/a — 2 lin. longae. Pedicelli glabri lineam lougi. Antlie-
rae muticae, inclusae, breves, glabrae. Filamenta glabra.
Styli glabri, vix exserti. Stigmata obtusa. Germen pomifor-
me, octosulcatum , glabrum.
Prom. b, sp. (v. sp.)
52. E, 'pellucida Andr, Foliis qnaternis, linearibns, snb-
obtusis, glandiilosis, viscosis, strictis, erecto-paten-
tibus; floribus qnaternis, terminalibus , longe pedicella-
tis; corollis tubnlosis , plus minus costatis, eyanescente
glandiilosis, semipellucidis; limbo dilatato, dentato-
fimbriato; sepalis linearibns, obtusis, foliaceis, glan-
dulosis ; bracteis calyci approximatis foliaceis , glandu-
losis; pedicellis longis, glandnlosls; antheris muticis
incnrvatis, inclusis, rarissime exsertis ; locnlis basi sub-
acntis ; filamentis stylisqne glabris ; germinibns glabris,
pyriformibus.
a) tenera. Foliis ovatis , lanceolatis , vel linearibns brevio-
ribusque patentibus, marginibus plus minus evolutis; co-
rollis tubnlosis, vix costatis, apice dilatatis.
(Planta Inxuriosa tenera;) E. pellucida rubra Andr, I. c.
t. 277. E. viscidula Hb. Wendl.
b) media. Foliis linearibns, snberectis , longioribusque;
corollis costatis , tubnlosis.
E. pellucida Andr. I. c. t. 183, Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 375.
Link. Euum. p. 360,
OrBd, f.s Heft. 43
676
v) absoluta. Foliis liuearibus, suberectis loiigioribusque ;
corollis costatis majoribus,
E. exudaus Andn 1. c. t. 216. Bartig. 1. c. p. 628.
Caiilis erectus, 1 — 3 pedalis, laetc fiiscus, inferne siib-
glabcr. Ramuli breves, glanduloso - villosi. Folia linearia,
recta, subobtusa, yiscosa, glaudulis petiolatis tecta, supra
subtnsque leviter convexa, erecto-patcntia, l^/a — 3 lin. longa.
Flores quaterni , terminales , cernui , longe - pedicellati. Co-
rolla tubulosa, evanescente glandulosa, plus minus costata,
semipellucida, curvata, 6 — 12 lin. longa, limbo brevi, obtu-
so, aperto, dentato - fimbriato. Sepala sublanceolato-linea-
ria, obtusa, foliacea, glaudulosa, subtus sulcata, corolla
quadruple breviora. Antherae muticae, iucurvatae, inclusae,
rarissime exsertae, glabrae. Loculi ad basin subacuti, paten-
tes. Filamentaglabra, aequalia. Styli exserti. Stigmata ob-
tusa. Germina glabra, pjriformia, octosulcata.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
Foliis quinis , octonisve.
Bracteis a calyce remotis.
53. E.rosea uändr. Foliis quinis octonisve lineari -filifor-
mibus, subtilissime pilosis, aculis; floribus subternis,
terminalibus ; corollis tubulosis, puberulis, saturate ro-
seis, limbo concolore, creuulato, apice emargiuato;
gepalis basi ovatis, superne longe liuearibus, margine
subtilissime ciliatis; bracteis a calyce remotis, anguste
liuearibus, acutis , margine subciliatis; pedicellis pube-
rulis; antheris recurvis , muticis, inclusis, filamentis-
que glabris ; germinibus TÜlosis basi attenuatis, apice
truncatis.
E. rosea Andr. 1. c. t. 82. Ait. Hort, Kew. l c. p.380. Link
Enum. I. p. 362. Spr. 1. c. p. 182.
677
Caulis erectiis , bipedalis , fuscus. Rami erecti , elongati,
alterni , pubescentes. Ramuli floriferi brevissimi. Folia quina
octonave, elongata, lineari-filiformia, acuta, subtilissime pi-
losa, densissima, 4 lin. longa. Petioli elongati, angnstissimi,
glabri. Flores subterni, pedicellati, in ramulis lateralibus bre-
▼ibus terminales. Corolla tubulosa, puberula, laevis, snb-
incurva, saturate rosea, limboobtuso, conrolore, magis aper-
to, crenulato, apice emarginato. Sepala ovato -linearia folia-
cea, glabra, 3 — 4 lin. longa, acuta, margine minutissime
ciliata. Bracteae sessiles, lineares, augustae, acutae, mar-
gine ciliolatae, a calyce remotae in medio pedicelK sitae, 2 lin.
longae, Pedicelli puberuli, vix 2 lin. longi. Antherae inclu-
sac muticae recurvatae, filanientaqne glabrae. Styli glabri,
longitndine corollae, vix exserti. Stigmata obtnsa. Germen
subpyriforme , octosulcatnm, Tillosum, apice truncatum.
Prom. b. sp. (v. sp.)
Foliis seuis.
Bracteis calyci approxiraatis.
54. E, concinna Ait, Foliis seuis ^ liuearibus^ acutis^
serratis , pateutibus ; floribus seuis octonisve terminali-
bus; corollis tubulosis, villosis, laevibus, limbo brevi,
obtuso, integerrimo; sepalis ovato -liuearibus glabris_,
basi crasse dentatis, apice ciliatis; bracteis liuearibus,
ciliatis, calyci approximatis; pedicellis brevibus, pu-
bescentibus; autheris muticis, brevibus, basi pateutibus
obtnse rostratis, filamentis stylisque glabris, inclusis;
germinibus glabris apice exeavatis.
E. concinna Ait. Hort. Kew. Ed. I. v. II. p. 23. Willd. Sp.
I. c. p. 401. Wendl. 1. c. fasc. 9. Andr. Heath. 1. c. t. 58. Ait.
Hort. Kew. Ed. alt. v. H. p. 374. Lk. Enum. p. 360. Schnee-
vogt. ic. 31. E. paludosa Salisb. I. c, p. 356. E. verticillata
Berg. cap. p. 99.
43*
678
Caulis erectus, 3 — 4 pedalis, pyramidatus, glaber. Ra-
mi erecto- patentes, fiisco-cinerei. Ramuli verticillati. Foli^
seua, liiiearia, acuta, cvanescente ciliata, glabra, pateutia
2 — 3 lin. longa. Flores terminales quini — octoni. Corolla
tubulosa, pubescens_, laevis 7 — 8 lin. longa, limbo brevi, ob-
tuso, integerrimo, aperlo. Sepala ovato-linearia, acuta in-
ferne dentata, superne ciliolata, foliacea, 2 lin. longa. Bra-
cteae lineares , sessiles, acutae, calyci approximatae, l*/2 lin.
longae. Pedicelli pubescentes, vix lineam longi. Antherae
muticae, inclusaej breves, glabrae, basi obtuse - rostratae,
patentes. Filamenta aequalia, glabra. Styli glabri, vix ex-
serti. Stigma obtusum. Germenglabrum, octosnlcatura, Iwisi
attenuatum _, apice excavatum.
Prom. b, sp. Bergius.
TRIBUS II. INTESTINIFLORAE,
Calyx erectus , tetrapbyllus. Corolla cylindrica (nee ova-
lis), medio plus minus inliata, versus basin apicemque atte-
nuata, infra limbum constricta, reeta, 7 — 15 lin. circiter lon-
ga, 2 — -3 lin. diametro, limbo Tel recurvo, vel stricto, rel ji
connivente {uec piano - patente) , (nee obliquo). Antlierae late-
rales, muticacj vel aristatae, rarissimecristatae. Stigma ob-
tusum, capitatum(nec peltatum).
Inflorescentia lateralis, vel ferminalis.
Frutices capeuses.
CONSPECTUS SPECIERUM.
t INFLORESCENTIA LATERALIS,
A. Antlierae muttcae,
Foliis ternjs, quaternis, quinis vel senis»
Corollis cylindricis, subinflatis, glabris,
laevibus, versus apicem attennatis,
limbo stricto. . . . . E, Broadletj, Andr,
67»
Corollis clavatisj glabris, nigosis, apice
constrictifei , limbo recurvo. . . K. titgosa ^ndr»
i Corollis cyliiidricis , glabris, laevibus,
apice constrictis , limbo recurvato . E, suaveolens udndi\
B. ^ntherac artstatae,
Foliis quatenüs,
I Pediceliis glabris.
'Corollis cyliudricis, glabris, snbven-
tricosis, apice attenuatis, ad basin
qiiadraugiilaribus, limbo brcvi, ere-
cto; bracteis ovatis , a calycc plus
minus remotis ; foliis aentis. . . E. gilia JFcndl, (E,
gclida Aiidj.)
Podicellis pubescentibus.
Corollis cyliudricis, glabris, snbveiitri-^
cosis, apice attenuatis, ad basiu qua-
drifossis , limbo brevi , erccto ; bra-
cteis angustioribus, a calyce valde
remotis ; antheraruni appendicibus
versu« basiu denticulo solitario in-
structis. . . . . . E, munimosit Ldinn^
(.E.. abietina Berg, E. verticiliata Audr.)
tt IISFLOBESCENTIA TFRMINALIS.
A. An/hcrae muticae,
Corollis laevibus, glabris, vel versus apicem sparsim
pilösis.
Foliis quaternis — seuis,
Corollis cyliudricis, subiuflatis, glabris,
infra limbum constrictis , limbo pa-
tente-recurvo; bracleis a calyce ire-
680
rnotisj foliis quateruis, lougis, pa-
tentibus. ..... E. radiata Andr, (E,
calamiformis Aiidr.)
Corollis cyliudricis, vix iuflatis, glabris,
infra limbuiu subconstrictis , limbo
recurvo; calycibus glabris, inargine
glaudulosis; bracteis calyci plus mi-
nus approximatis ; foliis quaternis,
subreciirvis , ciliato - pliimosis. . E. serratifoliaAndr,
(E. plumosa Weudl.)
Corollis cylindricis , iuflatis, infra lim-
buni atteuuato - constrictis , sparsira
vel^vauescente pilosis, limbo patente-
recurvo; calycibus pilosis; bracteis i
calyci plusmiuus approximatis; foliis
quateruis quiuisvc , subrecurvis , pe-
ctinato-ciliatis; germinibus turbina-
tis , villosis. . . . . JK. princeps Andr,
Corollis cyliudricis , iuflatis , glabris,
infra limbura atteuuato - constrictis,
limbo patente - recurvo ; calycibus
glabris ; bracteis calyci plus minus
approximatis ; foliis quateruis , stri-
ctis, glabris; germiuibus glabris,
longo -cylindricis. . . . E, SwainsoniaAndr,
Corollis cylindricis, subiuflatis, glabris,
apice constrictis, limbo subpateute-
recurvo; antheris ad basin brevissime
bicornutis; foliis glabris, augustis,
brevibus. ..... E.metulaeJloraAndr,
Corollis laevibus, pubesceutibus , villosis, vel hirtis.
Foliis quateruis — senis.
681
'orollis cyliiidricis , subinflatis, glau-
duloso- vlllosis, lateritiis, apicecou-
strictis , limbo erecto ; calycibus glan-
duioso-rillosis; bracteis caljci plus
ninus approximatis; foliis quaternis,
(uiuisTe, piloso-subhispidis. . £", cen'nthoides JL.
Co'ollis cylindricis , subiuflatis , flavis,
iiteo - sti-igosis, apice constrictis,
imbo coimlvente, laciniis lauceolatis,
icutis; sepalis linearibiis , hispidis;
»racteis calyci approximatis; foliis
«uaternis, setis longisluteis, hispidis. E, SparrmanniLinn,
(E. aspera Aiidr.)
CodIHs cylindricis , subiuflatis , iufra
'imbum constrictis j versus apicem
tilis sparsis , plumosis ornatis , lim-
oobtuso, subrecurro, crenato-fim-
Iriato; sepalis linearibus, setis pu-
brulis hispidis; bracteis calyci ap-
iroximatis; foliis quaternis, hispidis. E. lenusta Kl»
Conllis cylindricis, snbinflatis, pube-
scntibus, roseis, iufra limbum con-
stictis, limbo revoluto; bracteis a
cayce remotis; foliis quaternis. . E. spuria u4ndr,
(E. tnltulosa Wendl. E. translucens Audi.)
Corolis cylindricis, subiuflatis, pube-
scntibus, roseis, infra linibura con-
strctis, limbo erecto; bracteis calyci
apfoximatis ; foliis quaternis senisve. E, blanda Andr,
<orollis coslatis.
^oliis ternis.
Corolis costatis, obtuse - angulatis, iu-
fere cylindricis, amplis, versus api-
682
cem uttcuuato - inflatis , liinbo magis
revoluto; bracteis a calyce remotis;
foliis ternis patentibus. . . E. undulata Andr,
Foliis qninis seuisve.
Corollis costatis, tubuloso - ventricosis,
gläbrlsj apice pilosis, limbo magis
revoluto; bracteis a calyce remotis;
foliis qiiinis seuisve glaucis, longe
ciliatis. . . . . . E» Templea Andr,
Corollis cylindrico-quadratis, glabris,
apice constrictis, quadricostatis, lim-
bo magis revoluto ; bracteis calyci ap-
proximatis; foliis senis, subensifor-
mibus, curvatis, glabris. . . E, quadr angularis 1.
B. Antherac aristatae,
Foliis teruis.
Bracteis a calyce remotis.
Corollis subcyliiidricis , glabris , apice
constrictis, limbo crecto; geuitalibus
inclusis vel exsertis; calycibus bra-
cteisque glabris, magnis, late-ova-
tis; floribus pendulis, brevi pedicel-
latis E.MonsonianaT)hg,
Corollis cylindricisj costatis, glabris,
basi attenuatis, apice constrictis, lim-
bo revoluto ; germinibus glabris ; fo-
liis longe -ciliatis. . . , E, Nivenia Andr
Corollis cylindricis , costatis , glabris,
apice subconstrictis, limbo aperto,
erecto; germinibns apice villosis;
foliis longe -ciliatis. . , . E, mutahilis Anr,
683
Corollis cyliudricis subiuflatis, glabris,
apice constrictls, limbo erecto; an-
theris aristatis j foliis glabris , bre-
vibus. . . . . . E. magnißca Andr,
Foliis quaternis.
Bracteis calyci approximatis.
Corollis cylindricis, subiuflatis , pube-
sceutibiis, apice coustrictis, limbo
erecto ; foliis pubescentibus. . . E» tumida Kcr, (E.
spleiideus Audr.)
Corollis cyliudricis^ subiuflatis, hirsu-
to - plumosis j roseis , infra limbum
constrictis _, limbo revoluto ; calyci-
bus glabriSj latis, pectiuato-ciliatis;
bracteis calyci approximatis; foliis
quaternis, subglabris, pectinato -
ciliatis. . . . . .JE", evubcscctis uändi\
Bracteis a calyce remotis.
Corollis clavatis , glabris, inferue atte-
nuatis, superne iuflatis, apice cou-
strictis, limbo aperto; foliis glabris. E, colorans Andr,
Corollis cyliudricis, vix iuflatis, gla-
bris, infra limbum coustrictis, limbo
erecto ; bracteis a calyce remotis ; fo-
liis quaternis, brevibus, patentibus. E, ruhercal^x Andr,
Foliis seuis.
Gorollis cyliudricis, subiuflatis, glabris,
apice subconstrictis, limbo erecto;
foliis filiformibus, germinibus serieeis. E, Andrewsii KL (E.
Patersonia coccinea Hort, non Audr.)
Ohservatio, E. regia Bärtig, sub tribu prima no. 14. a me dc-
scripta, diguior mihi videtur quae hac in tribu inter Eri-
cam rugosam et Ericam suaveoleutem rcfcratur.
684
t INFLORESCENTIA LATERALIS.
A. Antherae muticae,
Foliis terniSj quateriiis, quiuis vel senis.
1. E, Broadletjana Andr, Foliis ternis, lincaribus^ acu-
tis, glabris, subinciirvis ; floribus axillaribus, louge
pedicellatis , peiidulis ; corollis tubulosis, subiuflatis,,
glabris, versus apicem atteuuatis, limbo erecto; sepa-
lis lanceolatis, acuininatis, glabris; bracteis lauceolato - '
liuearibus , acutis , coloratis , a calyce reinotis ; pedi- ,
cellis loiigis, purpureis, glabris; antheris lateralibus, |
inclusis, muticis; stylis exsertis; stigmatibus obtusis;
germinibus cyliudricis, glabris,
E. Broadleyaua Audr. Heath. 1. c. t. 206. Sprengel Syst.
veg. II. p. 184.
Caulis erectus j fragilis, sesquipedalis, subglaber. Rami
confertij filiformes. Folia terua, linearia, acuta, glabra 4 lin.
longa. Flores solitarii, verticillati, penduli. CoroUa tubulo-
sa, subinflata, glabra, subincurva, purpurea, apice attenua-
ta, lutea,' 8 lin. longa 2 — 2V2 lin. in diametro^ limbo brevi, ob-
tuso, erecto. Sepala lanceolata, acuminata, glabra, viridia,
3 lin. longa. Bracteae lanccolato - lineares , acutae , purpureae
1^/2 lin. longae. Pedicclli purpurei, glabri , 3 lin. longi. An-
therae laterales muticae inclusae. Filamenta flexuosa, gla-
bra. Styli exserti. Stigmata obtusa. Germen cylindricum
glabrura.
Prom. b. sp. (v. iconem.)
2. E» rugosa Andr. Foliis ternis — quinis^ linearibus, pa-
tentissimis , parum recnrvis , glabris , acutis ; floribus
axillaribus, patentissimis , longe pedicellatis ; corollis
clavatis, rugosis, glabris, superne inflatis, versus ba-
sin atteuuatis , apice constrictis , limbo recurvo; sepa-
685
lis foliaceis lanceolato-linearibus, giabris, acutis; bra-
ctcis liuearibus a calyce remotis, glabris ; pedicellls lon-
gis, virescentibiis, glabris; antheris innticis stylisque
parum exsertis; loculis versus basiu in rostrum acu-
tum attenuatis; filamentis glabris; germinibus octosul-
catis, obovatis, pubesceutibus?
E. rugosa Audr. Hcath. 1. c. t. 236. Spr. Syst. 11.
p. 177.
Caulls erectus, glaber, subbipedalis. Rami erecti^ ver-
ticillati. Folia terua vel quiua linearia glabra acuta, paten-
tissima, parum recurva, 4 — 5 lin. longa. Flores soHtarii
lougc pedicellati, patentes. Corolla clavata, glabra _, rugosa,
superne iuflata, apice constrlcta, versus basin attenuata, 7 lin.
longa, limbo obtuso , recurvo. Sepala lanceolata, glabra,
acuta, foliacea, 2 lin. vlx longa. Bracteae lineares, glabrac,
acutae, foliaceae. Pedicelli glabri, virides^ 3 — 41in. longi.
Antherae exsertae^ muticae. Loculi versus basiu in rostrum
aiütum attenuati. Styli exserti glabri. Stigma obtusum. Ger-
men octosulcatum, obovatum.
Prom, b. sp. (v. iconem.)
3, E» regia Bartig,
4. E, suaveolens u4ndr, Foliis quinis senisve iinearibus,
angustisj glabris, subacutis, erecto-patentibus; flori-
bus axillaribus, infra apicem ramulorum racemosim con-
gestis ; corollis cylindricis , brevibus , roseo - lilacinis,
glabris, apice constrictis, limbo revoluto; sepalis ovato-
acumiuatis , glabris viridibus ; bracteis lanceolatis gla-
bris acutis, a calyce remotis; antheris inclusis , muti-
cis; Stigmatibus obtusis, simplicibus, vix exsertis; ger-
minibus octosulcatis, glabris, brevibus.
E. suaveolens Audr. Heath. 1. c. t. 292.
686
Caülis ereetns, glaber, sesquipedalis. Rami erecti, flexiio-
si, filiformes. Foliaquina, seiiave, anguste linearia ^ subacu-
ta, erecto - patentia , glabra, 3 lin. louga, Flores axillares in-
fra apicem ramulorum racemoso-spicati, odorati. Corolla cy-
lindrica, glabra, roseo-Iilacina, apicc constricta, 5 — 6 liu,
longa 2 — 2*/2 ^in. iu diametro, limbo revoluto. Sepala folia-
cca, ovato - acuminata , glabra, 2 liu. louga. Bracteae lanceo-
latae, acutae, glabrae, a calyce remotae. Pedicelli 2 liu. lou-
gi, glabri. Autherae muticae, breyes, stylique iuclusac. Gcr-
nieubreve, crassum, octosulcatum, '
... ■ '
Prom. b, sp. (vidi icouem.) »
B. Jintlierae aristatac»
Foliis quateruls.
Pcdicellis glabrls.
b. E, gilva Wendl, Foliis quatcrnis, scuisvc, liueari- tri-'
quetris, glabris , pateutibus, acutis, marglue obsolete--
serratis; floribus axillaribus, verticillatim ramosis, pen-
dulis; corollis cylindricis, subiuflatis, glabris, ad basin
quadraugnlaribus j apice eonstrictis^ limbo brevi, obtu-'
so, erecto _, iutegerrimo; sepalis late - ovatis^ aeutis,
glabris, sublucidis, aridis, viresceutibus, subtus cari-
nato - sulcatis, ad margiuem seraipellucidis; bracteis
ovatis vel lanceolatis, a calyee remotis; pedicelHs gla-
bris; autberis aristatis, iuclusis, basi latioribus, iu an-
tica parte rostratis; stylis vix exsertis, glabris; germi-
uibus quadraugnlaribus , glabris , pomiformibus.
B. gelida Audr. Heath. t. 24. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 370.
Link Euum. p. 359. E. alveiflora Salisb. 1. c. p. 366. E. gilva
Wendl. f. 13. Willd. Spec. pl. p. 269. Link. Euum. p. 359.
Spr. Syst. 1. c. p. 183. Bartliug. 1. c. p. 629.
Caulis strictus, fruticosus, erectus, tripcdalis. Raini
erecti, elongati, sterigmatibus tecti. Sterigmata dorso obiusa, ,
687
ina^is proinineiitla, internodioiMim longitndlne. Folla Hnearia,
sulitriqiietra , glabra, acuta, patentia, margino obsolete ser-
rata, 3 — 4 liu. longa, supra plana, su]»tus convcxa, linea
longitudinali snlcata. Flores verticillatim ramosi, peuduli.
Corolla cylindrica, subinflata, glabra, alba, albido-virescens
velgilva, 10 lin. longa, basi quadrangularis , apice attemiato -
constricta, liiubo brevissimo, obtiiso, erecto. Sepala late-
ovata, arida, acuta, glabra, sublucida, rlrescentia, subtus
cariuato - sulcata, ad marginem semipellucida, 2 lin. longa,
l*/2 lin, lata. Bracteae ovatae vel lanceolatae, acntae snbinde
serratae, sessiles, glabrae, quarum duae superiores opposi-
tae. Pcdicelli glabri 3 lin. longi. Antlierae aristatae, inclu-
sae, basi latiores, in autica parte rostratac. Styli vix exserti,
glabri. Stigmata obtusa. Germiua quadrangnlaria, glabra,
pomiformia. Capsulac brcves , badiae , quadrangulares.
Prom. b. sp. Berg-ius. de Chamisso. Muudt et Maire.
Licliteustein,
Pedicellis pubcsceentibus.
6. E, mammosa Linn, Fil, Foliis quatcruls, lineari-snbu-
latis, patentibns, glabris; floribus axillaribus, Terti-
cillatis, pendulis; corollis cylindricis, subinflatis, gla-
bris , apice atteuuato coustrictis , ad basin quadrifossis ;
sepalis ovatis , glabris , acutis , subaridis , margine ser-
rulatis, subtus cariuato -sulcatis; bracteis lanceolato-
linearibus, acutis, glabris, scssilibus, serratis, sub-
tus sulcatis, a caljce rcmotis; pcdiccllis pubescentibus ;
antherij aristaltis inclusis ; appendicibus setaceis versus
basiu denticulo solitario instructis; stylis glabris inclu-
sis vel exsertis; stigmatibus obtusis; germinibus qua-
drangularibus , glabris , crassis.
E. mammosa Linn. Mant. p. 234. Andr. Heath. 1. 124. et
125. Lk. Enum. p, 359. Bartig. 1. c. p. 629. Salisb. 1. c. p.
688
366. Sp. 1. c. p. 183. E.abietina Berg.pl.cap. p.l05. Schneev.
PI. n. 23 sie. Thunbg. Diss. n. 68. fl. cap. p. 366. E. verticil-
lataAiidr.l.c.t.48. Will(l.Sp.pl.2. p.370. E. speciosa Schneev.
Pl.^n. 3.
Caulls fruticosus, erectiis, cinereus, 2 — 3 pedalis. Rami
longi erecti, sterigmatibus perspicuis longitudine internodioriiin
tecti. Ramuli subterni foliosi. Folia quaterua, lineari - snbu-.
lata, acuta, patentla, margine evanescente-scabra, supra pla-
na, subtus convexa, sulco longitudinali , 3 — 5 lin. longa,
Flores axillares , verticillati quaterni — oetoni , penduli. Se-
pala ovato-orbiculata, glabra, subarida, acuta, margine ser-i
rulato - erosa , semipellucida, subtus cavinato - sulcata , vire-
scenti - rubicunda , 2 lin. longa , 1 */♦ li"« lata. Bracteae lan-
ceolato -lineares, acutae, glabrae, parvae, serratae, subtus
carinataej a calyce remotae, quarum duae superiores opposi-
tae. Pedicelli pubescentes 2 */2 lin. longi. Corolla cylindrica^
subinflata, glabra, rorulenta, apice attenuato - constrictaj a^i
basin quadrifossa, 7 — 8 lin. longa, limbo brevissimo, obtuso,
erecto. Antherae aristatae , iuclusae , elongato - subaequales,
ad basin yix latiores, antice brevi-rostratae. Appendices seta-
ceae, versus basin denticulo solitario instructae. Styli glabri
longitudine fere corollae , raro exserti. Stigmata obtusa, pur-
purea. Germina tetragoua, subrotunda, glabra, angulis ro-
tundatis.
Prom. b. sp. Mundt et Maire. Bergius. Lichteustein.
INPLORESCENTIA TERMINALIS.
A. Antherae muticae,
Corollis laevibus, glabris, vel versus apicem sparsim
villosis.
Foliis quaternis — senis.
7. E, radiata Andr. Foliis quaternis , lincaribus , glabris,
acutis, patentibus; floribus terrainalibus, longe pedicel-
689
latis, aggregatis, radiatim sitis; corollis cyliudricis,
glabris, piirpureis, apice constrictis, limbo recurvo
sepalis foliaceis, ovato - lanceolatis, acutis, glabris,
integerrimisj subcarinatis ; bracteis lincaribus, acutis,
glabris, sessilibns, virescentibuSj a calyce remotis ;
pedicellis longis, glabris, purpureis. Autherae elon-
gatae, muticae, inclusae, badiae. Styli vix exsorti;
Stigmatibus obtusis; germiuibus cyliudricis, sulcatis,
glabris.
ci) uiiicolor. Corollis purpureis, unicoloribus.
E. radiata Audr. Heath. 1. c. t. 42. E. calamiformis Salisb.
J. f. p. 362. Sprengel 1. c. p. 180.
b) discolor. Corollis purpureis, limbo albido.
E. radiata discolor Audr. 1. c. l. 281.
Caulis ilexuoso - erectus , subpedalis, t'usco-badius. Ra-
mi tenues, filiformes. Folia quaterna linearia, glabra, acuta,
subiucurva, patentia, 4 — 5 lin. longa. Flores terminales, pe-
dicellati, horizoutaliter divaricati. Corolla tubulosa, laevis, gla-
bra, infralimbum constricta, 10 liu. longa, 2^2 lin. in diaroctro
limbo recurvo , lacinils angustis , subacutis. Sepala foliacea
ovato -lauceolata, acuta, glabra_, integerrima, subtus carinata
2 liu. longa. Bracteae sessiics, lineares, foliaceae, acutae,
glabrae , infra pedicellum alternatim sitae. Pedicelli glabri,
purpurei , 4 lin. longi. Autherae muticae iuclusae. Styli pur-
pnrascentes, glabri, fere longitudiue corollae. Stigma obtu-
sum. Germen cylindricnm, sulcatum, glabnim, versus apicem
subincrassatum.
Prom. b. sp. (v. icones.)
8. JE. serratifolia Andr, Foliis quaternis, linearibns,
rigidis, squarroso-subrecurvis, acutis, margine apice-
que oiliato-plumosis; iloribus terminalibus fernis, qua-
690
ternisve divaricatis; corollis tiibiilosis glabris, apice
coiistrictis, limbo obtuso, siibbrevi, recurvo; sepalis
ovatis, acuminatis, glabris, foliaceis, versus apicem
cariuato sulcatis, patentibus, margine glandulosis ; bra-
cteis linearibus , glabris, obtusis, margine ciliato-pla-
mosis, calyci approximatis; pedicellis villosis ; autheris
muticis, inclusis; stylis glabris, longitudine corollae;
gerrainibus cyliudricis, sulcatis, glabris, apice incras-,
satis.
E. serratifolla Andr. Heatli. I. c. t. 44. Ait. Hort. Kew. 1. e,
p. 375. Spr. Syst. 1. c. p. 180. E. plumosa Wendl. fasc. 12.
E. cyliudriflora Salisb. 1. c. p.
Caiilis crectus , glaber, rigidus, bipedalis, fusciis. Rami
ramulique divaricati, foliosi. Folia quaterua, liuearia, rigida,,
acuta, squarroso-subrecurva, glabra, inargine apiceque ci-i
liato- plumosa, supra plana, subtus convexa, linea longitudi- 1
nali sulcata, 2 lin. longa. Corolla tubulosa glabra, apice coii-i
stricta, iüferne laete rubra, superne flavesceus, 10 liu. longa,
limbo brevi, obtuso, subrecurvo. Sepala ovato - acnminata,
glabra, apice subrecurvata, margine glandulosa, 2^/2 lin. Ion-,
ga. Bracteae lineares, obtusae, glabrae, margine ciliato-^'
plumosae, quarum duae superiorcs calyci approximatae. Pe-
dicelli villosi, 2 lin. longi. Antherae muticae, inclusae. retre
gibbis parvis, duabus instructae. Germeu cylindricum, snlca-
lum, glabrum, iuferne attenuatum.
Prom. b. sp. (v. sp.)
9. E, princeps ^ndr, Foliis quaternis , quinisve, lineari- *
bus, patenti-recurvis, acutis, glabris, margine apice-
que pectinato - ciliatis ; floribus terminalibus in umbellis
nutantibus; corollis tubulosis, inflatis, glabris, versus
apicem attenuato-constrictis, cvanesceuteque pnberulis,
limbo patente j sepalis bracteisque lanceolatis, acumi-
691
natls , ciliato - rillosis , viridi - purpurascentibus j bra-
cteis calyci approximatis ; pedicellis purpureis , villosis ;
antheris elongatis, glabris, muticis, inclusis; filamentis
apico flexuoso - arcuatis , denticulis duobus instructis;
stylis inclusis ; stigmatibus obtusis 5 germinibus turbina-
V tis, villosis.
E. princeps Audr. Heath. 1. c. t. 140. Ait. Hort. Kew. 1. c.
p. 383. Sprengel 1. c. p. 187. E. metulaeflora Sims. inCurt.Bot.
Mag. t. 612. cum descriptioue optima. Spreng. 1, c. p.l87.
Caulis robustus, erectus, laete fuscus, bipedalis. Rami
sparsi, erecti, ramulique [foliosi. Folia linearia octo vel de-
cemfariam imbricata, squarroso - subrecurra acuta, glabr'a,
margine apiceque pectiuato-ciliata, supra plana, subtus cou-
vexiuscula, linea longitudiuali sulcata, 4; lin. longa, ^/4 lin,
lata. Flores longe pedicillati, terminales, aggregati, in um-
bellis nutantes. Corolla cylindrica, inflata, glabra, laete ru-
bra, versus apicera attenuato-constricta, evanescente puberula,
onciam longa, 3 lin. in diametro, limbo brevi, obtuso, inte-
gerrimo, patente. Sepala ovato-lanceolata, purpurascentia,
acnminata, versus apicem pilosa , carinato - sulcata , ad margi-
nem ciliata , corolla quadruple breviora. Bracteae lanceolatae,
sepala simulantes, qnarum duae superiores caljci arcte appro-
ximatae. Pedicelli pnrpurei, villosi, 3 lin. longi. Antherae
muticae, inclusae, elongatae, glabrae. Filamenta glabra,
apice geniculato-arcuata, denticulis duobus recurvis iustructa.
Germen sulcatum, turbinatum, villosnm.
Prom. b, sp. (speeimina in hortis culta examinavi.)
10. E, Swainsonia Andr» Foliis quinis senisve, linearibns,
obtusis, glabris, strictis, erectis, longis; floribus ter-
minalibus, aggregatis, pedicellatis, in umbellis nutan-
tibus; corollis tubulosis, inflatis, apice subduplo con-
strictis, glabris, limbo obtuso, patente ; sepalis ovato-
9rBcl. CsHeft. 44
692
lanccolatis, aciiminatis glabrig . integcn'imis ^ bractcis-
qne foliaccis ; pcdiccllis vir^sceutibus ; antheris muticis,
inelusig, glabris; filaraentis glabris subrectis: stvlis fix
cxscrtis; gorminibus cylindricis , elougatis, glabris.
E. Swoiusonia Andr, Heath. t, 242. Sprengel. 1, c.
p. 188.
Caiilis scsqnipcdalis , glabcr, badius, erectus. Rami
stvicli, vorticillati , erecti. Folia qnina seiiave, llnearia, obtu-^
sa, glabra, stricta, crccta, 6 liiu longa. Corolla tubiilosa,
glabra, rosea, inflata, versus apicem alteuuato - subduplo -
constricta, 14 liii. longa, 8^/2 liu. in diamctro, limbo obtuso,
integcrriino, patente. Sepala ovata, lanceolata, acuta, glabra,
viresceutia, corolla quadniplo brerlora, Bractcae sepala simn-
lantes , qnarum duae snperioros calyci approximatae. Pedi-
celii rirldes, 3 iin. lougi. Germen elongatnm, cylindricnm,
iilabrnm.
Prom. b, sp. (v. iconem.)
11. E, metulaeßora Andr, Foliis qnaternis, quinisre,
nnguste linearibus, brevibus , obtusis; floribus tcrrai-
ualibusj aggregatis, pedicellatis, in nmbellis nntan-
tlbus 5 corollis tubulosis, iuflatis , glabris, versus api-
cem attennato - constrictis, limbo obtuso, patente; se-
palis ovato-acuminatis, glabris, integcrrimis, bracteis-
que foliaceis, apice purpurascentibus; pedicellis pnr-
piireis glabris; antheris inclusis, elongatis, ad basin
minute bicornibns; filamentis glabris vix flexuosis; stylis
glabris longitndine corollaej stigmatibus simplicibus;
germinibus sulcatis, pyriformibus.
E. metnlaeflora Andr. Ilcatli. t. 224. nee Sims. E. metnlac-
llora discolor Andr. 1. c. t. 269.
Canlis erectus, flexnosus, badins, glaber, sesquipedalis.
Rami nnmcrosi, filiformes, llexnosi. Folia .mauste -llnearia,
693
glabra, obtosa, erecto-patentia, 3 lln. longa. Flores in um-
bellis nutantes , aggregati. Corolla tubiilosa_, inflata, glabra,
versus apicem atteunato-constricta, Tel ex toto rosea, vel apice
albicans, 8 lin. longa, 2^2 lin. in diametro. Sepala ovato-
acuminata, glabra, viridia, apice purpurascentia, subtiis cari-
nato -sulcata, corolla quadruple breviora. Bracteae lanceola-
tae, acuminatae, foliaceac, carinato - sulcatae, glabrae. Pedi-
celli laete purpurei glabri , 2 ^/a lin. longi. Antherae inclusae,
glabrae, basi miuute bicornes. Filamenta glabra, vix flexuosa.
Stylus glabePj roseus. Stigma obtusum, virido. Germen sul-
catum pyriforme.
Prom. b. sp. (vidi icones.)
Corollis laevibus, pubescentibus , villosis vel hirtis.
Foliis quaternis, senisve.
12. E» cerinthoides Linn, Foliis quaternis quinisve, elon-
gatis, subaeutis, vel rectis , vel recurvis, evanescente
puberulis, hispido - ciliatis, deinde pectinatis; Acribus
aggregatis, terminalibus , umbellatis; corollis cylindri-
cis, inflatisj glanduloso-liirsutis, viscidis, limbo ob-
tuso , erecto ; bractcis linearibus , acutis , glauduloso -
hirsutis_, calyci approximatis ; sepalis lanceolato- linea-
ribus coloratis glanduloso - hirsutis ; pedicellis coloratis
glanduloso -villosis; antheris muticis , glabris, inclusis;
filameutis glabris; stigmatibus capitatis; germinibus un-
dique lauato-hirsutis.
E. cerinthoides Linn. Sp. pl. Ed. 2. p. 505. Berg. PI, cap.
p. 104. Thunbg. Diss. n. 33. Fl. cap. p.354. excl.var.y. Willd.
Sp. pl. 2. p. 405. Icon. Hort. Kcw. t. 30. Curtis magaz. 220.
Andr. Heath. 1. c. t. 207. Wendl. 1. c. fasc. 7. Ait. Hort. Kew.
1. c. p. 384. Bartig. 1. c. p. Lk. Enum. p. 362. Spr. 1. c. p. 183.
E. criuifolia et pectinifolia Salisb. in linn. soc, transact, I, c.
p. 367.
44*
694
Caulls frnticosus, erectns, ?)ipedalis , clnereus. Rami di-
chotomi et trichotomlj divaricati, iuferne sterigmatibus notati.
Folia quaterna vel quina^ elongata, eyanescente-puberula, hi-
spido-ciliata 2 — 4 lin. longa, in ramulls junioribus linearia,
erecta, stricta, acuta, in caule lanceolato - subelliptica, pa-
tenti-subrecurya, obtusinscula et satis crassa, margine utrin-
que aculeato - scabra. Flores aggregati, terminales, nmbel-
lati. Corolla subcylindnca^ subventricosa, rubra, glauduloso-
hirsuta, versus apicem attenuata, 7 — 10 lin. longa, limbo
brevierecto, obtuso, denticulato - crenato. Sepala lanceolato-
linearia, subacuta, puberula, glanduloso-pilosa, corolla tri-
plo breviora. Bracteae lanceolato- lineares, subacutae, glandu-
loso-pilosae, sepalorum lougitudiue , quarum duae superiores
caljci arcte approximatae, tertia in medio pcdicelli. Pedicel-
lus glanduloso-pilosus, 2 lin. longus. Autberae muticae cer-
tius non aristatae, superne atteuuatae, inclusae. Filamenta gla-
bra, nee calcarata. Stylus vix exsertus. Stigma capitatumj;
Germen turbinatum , hirsuto-lanatum, strictum.
Prom. b. sp. Lichtenstein , dcChamisso, Menron, MnndC
et Maire. Bergius.
13. E, Sparrmanni Linn, Foliis quaternis, linearibns,
obtusis, patcntibns, setis luteis hispidis ; floribus termi-
nalibus subsessilibus, quaternis; corollis cjlindricia
sublnflatis, apice attenuatis , flavis luteo-strigosis, lim-
bo subconnivente , lobis longiusculis , acutis ; sepalis
lanceolato - linearibus, obtusis, superne strigosis, ad
marginem ciliatis; bracteis linearibus, strigosis, cilia-j
tis , calyci approximatis ; pedicellis breyissimis , pube-
scentibus; antberis muticis, glabris, inclusis; stylis
glabris subexsertis, stigmatibus capitatis; germinibus
«urbinatis, truncatis, strictis, adpresse - villosis.
6&5
E. Sparrmanni Linn. Act. Holmens. 1772. p.24. t.2. Thbg.
Diss. n. 34. Fl. cap. p. 354. Aif. Hort. Kew. 1. c. p. 375. Willd.
Sp. I. c. p. 405. Spr. I. c. p. 179. E. aspera Andr. t. 104. Lk.
Enum, p. 362. E. hystricifloya Salisb. 1. c. p. 367.
CauHs subflexuosus , fusco - cinereus , inferne subglaber,
isuperne ramosissimus , bipedalis. Rami ramulique coiiferti,
suberecti, eyanescente-villosi. Folia quaterna , linearia, ob-
tusa, patentia, supra sabplana, glabra, subtiis convexa, linea
longitudinali sulcata, setis liiteis hispida, 2 — 4 liu. longa.
Flores terminales, subsessiles, quaterni. Corolla cylindrica,
subinilata, apice constricta, flava, luteo-strigosa, ad basin
glabra, 6 lin. longa, limbo subconniveute, lacinis lauceolatis,
acutis. Sepala lanceolato- linearia, obtnsa, carinata, superne
hispida , margine ciliata 2 lin. longa, Bracteae lineares , ob-
(usae, hispidae, ciliatae, sessiles, 2 lin. ferc longae, calyci
approximatae, Pedicelli puberuli */2 lin. longi. Anthcrae mu-
ticae, inclusae, Elamentaque glabrae. Stjli glabri vix exserti.
Stigma capitatum, Germeu turbinatum , truncatum , striatDm,
adpressc - villosum,
Prom. b. sp. Muudt et Maire.
14. E. venusta Kl, nee Salisb, Foliis qaaternis Hneari-
bus, obtusis, erectis, hispidis; floribus terminalibus,
quaternis, pendulis; corollis cylindricis, subinflatis,
infra limbum constrictis , snperne pilis plumosis sparsim
obtectiSj limbo obtuso, subrecurvo , creuulato-fimbria-
to; sepalis linearibus, obtusis, superne naviculari-
carinatis , hispidis ; bracteis calyci approximatis , sepa-
la simulantibus ; antheris muticis , iuclusis ; stigmatibus
capitatis; germinibus villosis, cylindricis, apice trun-
catis , versus basin attenuatis.
Caulia fruticosus, subglaber, fuscus, bipedalis, Rami
ramulique foliosij divaricati. Folia quaterna, linearia, ob-^
696
tusa, crassa, erecta, subtus margiiieque hispida, sapra sub-
plana^ IV2 — 2^/2 Jin. longa. Flores nutantes, terminales,
quaterni. Corolla cylindrica infra limbura constricta , superne
pills sparsis plumosis hirta, inferne puberula, 7 — 8 lin. longa,
limbo brevi, lobig obtnsis, subrecurvis, crenulato - fimbriatis.
Sepala lanceolato - linearia , obtusa, inferne snbplana, colo-
rata, puberula, superne naviculari-carinata, viridia, margi-
neque hispida j corolla quadruplo breviora. Bracteae lineares, '
obtusae, hispidae^ calyci approximatae. Pedicelli brevissimi,
puberuli, Antherae muticae , inclusae^ fusco - badiae, Fila- |
menta glabra. Styli glabri , longitudine corollae. Stigma ca-
pitatum vix exsertum. Germen turbinatum , trnncatum , villo-
snm, striatum.
Prom. b. sp. Muudt et Maire.
16. E, spuria Andr, Foliis quaternis, liuearibus, acutis,
subtus margineque pilosis; floribus terminalibus, ternis, ^
quaternisve; corollis tubulosis, «subinflatis, pubeseen-
tibus, roseis, semipellucidis, apice subconstrictis, limbo
revoluto; sepalis lanceolatis acuminatis_, viridibuSj gla-
bris, margine ciliatis; bracteis anguste - lanceolatis,
acuminatisj ciliatis, a calyce remotis ; pedicellis subpu-
bescentibus; antheris muticis , inclusis; stjlis rix ex-
sertis, glabris; stigmatibus obtusis; germinibns pyri-
formibus , octosulcatis, glabris.
E. spnria Andr. t. 90. Ait. Hort. Kew. 1. c. p. 373. Lk.
Enum. p. 360. Spr. Syst. v. II. p. 180. E. tubulosa Wendl.
f. 16. E. culcitaeflora Salisb. p. 357. E. transluceus Andr.
1. c. t. 295.
Caulis erectus, ramosuSj badins_, glaber, bipedalis. Ra-
mi numerosi, filiformes, virgati. Folia quaterna, linearia,
acuta, suberecta, margine ciliata, supra plana, subtus con-
Yexa , linea lougitudiuali sulcata , 3 lin. longa. Flores tcrmi-
— 697
ualcs subquateini. Corolla iubulub.i, subiiiflina_, apicc sub-
Gonstricta, pubescens, 9 liu. loiiyuj linibo revoluto, iobis elou-
gatls_, obtusis, iiitegerrimis. Sepala lanceolato - acuminafa,
glabra, foliacea, cariiuita, margiuc cillata, corolla qiiadniplo
breviora. Bractcae augnste - lanceolalae , acutae j vIrides , ca-^
rinatae, glabrae, iuari»me ciliataCj liu. loiigae, ad basiii pe-
dicclli sitae. Antherae muticae, iuclusac, glabrae, badiae,
' Filamenta glabra. Styli vix exscrti, glabri. Stigma obtu-
«um. .Gernicu glabrum, octaugulare^ eloiigatumj basi att?
|i nuatum.
Prom. b. sp. (Spec. cxciilta cxaminavi.)
16. E. blanda ^ndr. Foliis qualoriiis — senisvc lliican-
buSj rigidis, oblique truucatis^ patcuti - subiucur?is,
mucrouatis, margiue serrato - eiliatis ; floribus termiua-
libus, aggregalis; corollis cjliudricis, pubernlis, lufni
limbum atteuuatis, limbo brevi, obtuso, apcrto; scpa-
lis lanccolatis, acuminatis, subglabris, supcrue cari-
natis, margine ciliatis; bracteis linearibus , acutis, ci-^
liatis, quarum duae superiorcs calyci arcte appressae;
pcdicellis coloratis, YÜlosis; autheris iuclusis ad basiii
brevi bicoruibus ; filameuüs apice arcuato - conuiventi^
bus; stylis glabris, vix exsertis; sligmatibus obtusis;
germinibus subcylludricis , oetosulcatis, sericco - pube-
seentibus, versus basiu atteuuatis.
E. blanda Andr. 1. c. t. 107. Ait. Hort. Kew. I. c.
p. 381.
Caulis erectuSj scsquipedalis , fuscns, Rami ilexuosi,
puberuli. Folia quaterua, velseua, liuearia^ subrigida, pa-
tenti - incurva , glabra, oblique truucata, submucronata, mar>
gine serrato - ciliata , 2 — 5 liu. louga. Florcs terminales um-
bellatiui congcsti. CoröUa cylindrita^ subinflata, puberula.
698
infra limbum attenuata 8 — 9 lin. longa, llmbo brevi, aperte,
obtuso. Sepala lanceolata , acuminata, versus apicem carina-
ta, subtus sparsim pilosa, margine subciliata 2 lin. longa.
Bracteae lanceolato - lineares , versus apicem carinatae, mar-
gine ciliatae, quarum duae superiores calyci arcte adpressae,
tertia in medio pedicelli. Pedicellus purpurascens, puberulus,
1 */2 lin. longus. Antherae inclusae, elongatae, glabrae, ful-
vescentes, ad basin brevissime bicornes. Filamenta glabra,
apice subarcuata. Stylus glaber, vix exsertus. Stigma he-:
misphaericum. Germen turbinatum, octosulcatum , sericeo-,
pubescens , apice truncatum.
Prom, b, sp. (Meuron.)
Corollis costatis.
Foliis ternis.
17. E, undulata Andr, Foliis ternis, linearibns, acutis,
glabrisj brevibus, erecto-patentibus; floribus termina-
libus, ternis, pedicellatis; corollis costatis, obtuse an-
gulatis, inferne cylindricis, amplis, versus apicem un-
dulatis, attenuato-inflatis, limbo magis revoluto; sepa-
lis lanceolatis, acuminatis, apice carinatis, glabris, vire-
scentibus ; bracteis lanceolato - linearibus, glabris, a ca-
lyceremotis; pedicellis purpureis, glabris; antheris in-
clusis, glabris, muticis; stylis glabris, subexsertisj
stigmatibus obtusis; germinibns octosulcatis , glabris^
ellipticis.
E. undulata Andr, Heath. 1. c. t. 300.
Caulis fruticosus, erectus. Ramitenues, virgati, flexuo-
si, glabri. Folia terna, linearia, acuta, glabra, erecto-pa-
tentia, 2 lin. longa. Corolla coccinea, 12 — 14 lin» longa,
limbo magis revoluta, lobis elougatis, subacntis, integerrimis.
Sepala lanceolata, acuminata, viridia, versus apicem carinato-
699
salcata, coroUa quadruple breTiora. Pedicelli [3 lin.| longi,
purpurascentes , glabri.
Prom. b. sp. (v. iconem.)
Folils quinis senisve.
18, E» Templea Andr, Follis quinis , lanceolatls , acutig,
glabris, glauce^centibus^ ciliatis, patenti-subrecurvis;
floribus terminalibus , pedicellatis , niimerosis , cernuis ;
corollis subcylindricis , costatis, inferne yentricosis,
glabris, infra limbum attenuato - constrictis , pilosis,
limbo magis revoluto; sepalis ovato-lanceolatis, acutis,
glabris , ciliatis , viridi - purpurascentibus ; bracteis
linearibus , ciliatis , a calyce remotis ; pedicellis purpu-
rascentibus glabris ; antheris muticis, inclusis, glabris,
fusco-badiis; filamentis stylisque subflexuosis , glabris ;
Stigmatibus obtusis , vix exsertis ; germinibus octosulca-
tis, brevibus , cylindricis, pubescentibus , apice trun-
catis,
E. Templea Audr. Heath. 1. c. t. 293.
CauHs erectus , pedalis. Rami pauci^ flexlbiles, Folia
quiua, lanceolata, acuta, glabra_, glaucescentia , margine ci-
liata^ pateuti - subrecurva, supra convexa, subtus sulcata,
3 lin. longa j ^Ji^ lin. lata, Corolla subcylindrica , costata, ro-
sea, 9 lin, longa, inferne ventricosa, glabra, 3 — 4 lin. in
diametro, infra limbum attenuato - constricta^ pilosa, limbo
magis reyoluto, laciniis elongatis, subacutis, integerrimis,
Sepala ovato- lanceolata, acuta, margine ciliata, viridi -pur-
purascentia, glabra, versus apicem carinata, corolla quadru-
ple breviora. Pedicelli purpurascentes, glabri, 3 lin, longi,
Germen pubescens.
Prom. b. sp. (v. iconem.)
700
19. E* quadr angularis Andr, Foliis quiiiis seüisve , lau»
ceolatis, acutissimls , pateuti - recurvis , rigidis; flortf
biis terminalibus, quaternis — seiiis; corollis tubuloso -
quadratis, quadricostatis, amplis , iufra limbum con-
strictis, limbo magis revoluto ; sepalis ovato-lauceola-
tisj glabris, acntis, viridi- purpureis; sepalis lanceola-
tis , acutis , glabris , calyci approximatis ; pedicellis
purpurascentibus , glabris; antberis ninticis, iuclusis,
glabris , fuscescentibus ; filameutis stylisque glabris fle-
xuosis; Stigmatibus simplicibus ; gcrmiuibus cylindricis,
octosulcatisj glabris, apice truucalis.
Erica quadrangularis Andr. Heatli. 1. c. t. 280. (nee
Thunbg.)
.; 'iCaulis fruticosus^ erectus, sesquipedalis. Rami verticil-'
lati.^; glabri, elongati. Folia quaterna — sena , lauceolato-
linearia_, acutissima, glabra, rigida, squarrosa vel patenti-
reQurva 5 liu. longa, ^/4 liu, lata. Corolla tubuloso -quadrata,
ampla, rosea, quadricostata, iufra limbum coustrieta, 9 — 10
lin. longa, 3 — 4 lin, in diametro, limbo albido^ magis revo-
luto , laciniis magnis , elongatis , subacutis. Sepala ovato -
lanceolata, acuta, glabra, convexa, viridi -purpurascentia,
superne cariuato - sulcata 4 lin, longa. Bracteae sepala simu-
lantes, calyci approximatae. Pedicelli glabri_, purpurasceutes.
Germenglabrum, octosulcatum.
Prom, b. sp. (vidi icouem.)
B, uintherae uristatiie,
Foliis ternis.
Bracteis a calyce remotis.
20. E, Monsoniana Thunbg, Foliis ternis, brevibus, gla-
bris, cUiptico-linearibus, sublrigonis, obtusiusculis, mar-
ginc eyanesccnte -serrato - ciliatis \ floribus terminalibus,
701
•♦ ternis, nutaiitlbus ; corollis cyliudricis, subinflatis, ver-
sus apicem attenuatis, glabris, limbo obtuso, erecto;
sepalis magnis ellipticis glabris coloratis , corolla diiplo
brevioribus; bracteis obovatis, magnis, coloratis, gla-
bris, apice recurvis, a calyce plus minus remotis; pedi-
cellis snbvillosis; antlieris aristato - cristatis , bifidis;
''^ filameutis glabris ; stigmatibus obtusis ; germiuibus glo-
boso-quadrangnlaribus, glabris.
a. inclusa. Sepalis bracteisque acutis, genitalibus inclusis;
antherarum loculis conniventibus ; corollis versus apicem
* attenuatis, limbo erecto subcounivente.
E. Mousoniana Thbg. Diss. n. 52. t. 1. f. 2. Linn. Suppl.
"p. 223. Lk. Enum. p. 362. Weudl. Eric, fasc. 10. Willd. Sp.pl.
II. p. 358. Sprengel syst. v. II. p. 183. E. Mousouiae Icon.
Hort. Kew. (sub titulo Bauer Delineations of Exotic Plauts, cul-
tivated in the Royal Garden at Kew.) t. 7! Ait. Hort, Kew. I. c.
p. 381. E. variifolia Salisb. p. 353.
ß. exserta. Sepalis bracteisque obtusis; genitalibus exser-
tis, antlierarum loculis divaricatis; corollis iufra limbum
constrictis, limbo aperto.
Erica Monsouiae Sims in Curtis Botanical Magaz. 1. 1915!
Caulis erectus , ramosus, 4 — 5 pedalis. Rami ramulique
stricti j erecto - patentes , plumoso-villosi. Folia terna ellipti-
«;o - linearia , trigona, glabra, obtusa, evanescente-serrulato-
ciliata , 1 ^/2 — 2 liu. longa , erecto - patentia , supra plana,
subtus angulata, linea angustissima longitudinali sulcata, Flu-
res terminales, terni, penduli. Corolla cylindrica, subinflafa,
Candida, 10 lin. longa. Sepalaelliptica, plana, Candida, in-
tegerrima, glabra, 4 lin, longa, 2 lin. lata, superne nervo in-
structa. Bracteae obovatae, glabrae, integerrimae , 3 liu, lon-
gae, a calyce remotae, Pedicelii plumoso-villosi, 2 lin, longi.
Antherae clongatae , fusco - purpureae , aristato - cristatac.
702 .
Stigmata obtusa. Germcii globoso - quadrangulare , gla-
brnm.
Prom» b, sp. Mnndt et Maire.
21. E, Nivenia Andr, Foliis ternis, liiiearibus^ sabaca-
tis, longe ciliatis, patentlbus ; floribus termlnalibus, um-
bellatis, longe pedicellatis; coroUis tubulosis , glabris,
costatis, inflatis, versus basin attenuatis^ infra lim-
bum constrictis, limbo recuryo; sepalis lanceolatis, sub-
obtusis, glabris, viscosis, apice barbatis, margine
glandulosis; bracteis elliptico - linearibus, convexis,
apice barbatis, margine glandulosis, a caljce remotis,
qnarum duae superiores oppositaej pedicellis longis,
glabris; anthcris aristatis, exsertis, linearibus j longis-
simis , badiis , in tubum adhaerentibus ; stylis glabris, '
exsertis; stigmatibus obtusis; germinibus ellipticis , ob-
tuse - angulatis , glabris.
E. Nivenia Andr. 1. c. t. 76. E. Niveni Ait. Hort. Kew. I. c,
p. 372. E. Nivenia Spr. 1. c. p. 177. Bartig. 1. c. p. 628.
Frutex pygmaeus, ramosus. Rami et ramuli divaricati,
patentes. Folia terna, linearia, subacuta, pateutia, supra
glabra, subtus margineque pilosa^ 2 — 3 lin. longa. Petioli
glabri, cauli adpressi, lineain lougi. Florcs terminales um-
bellati, longe pedicellati. Corolla tubulosa, inflata, costata,
laete purpurea, inferne attenuata, infra limbum constricta,
5 lin. longa, limbo obtuso, recurvo. Sepala lanceolata, con-
Texa, glabra, foliacea, subobtusa, viscosa, apice barbata, ad
marginem glandulis sessilibus ornata, corolla triplo breviora.
Bracteae sepala simulantes , a calyce remotae. Pedicelli glabri ,
4 lin. longi. Antherae aristatae, lineares, in tubum adhaeren-
tes. Styli exserti. .<5ermen ellipticnm, obtuse angulatum
glabrum.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
703
22, E, mutabilts Andr. Follis terms, quaternisve, llnea-
ribus, subaciitis, patentibns, snbtiis raargineque ciliato-
glandulosis ; floribus terniinalibns , «mbellatis, longe
pedicellatis ; corollis cyliudricis, subinflatis, leviter
striatis, iufra limbnm atteuuato-constrictis, limbo brevi
«btuso aperto; sepalis lanceolatis, acuminatis, folia-
ceis, glalms, margine ciliato-glandulosis, versus api-
«em carinato - sulcatis ; bracteis liuearibus, acutis, ciliato-
glaudulosis, pedicello adpressis, quarum duae superiorea
in medio pedicelli sitae; pedicellis lougissimis glandu-
loso - pubescentibus ; antheris aristatis, yix exsertis,
linearibus , non adhaerentibus ; stylis exsertis ; stigmati-
bus obtusis; germinibus elongatis, octosulcatis, inferne
glabris , apice villosis.
E. mutabilis Audr. 1. c. t. 176. Ait. Hort. Kew. 1. c. p.369.
(non Salisb.) Curtis Bot. Mag. New Series v. VII. t. 2348. "
Caulis erectus , glaber, pedalis. Rami numerosi, erecto-
patentes, sterigmatibus puberulis^ sublnde glandnlosis, inter-
nodiorum dupla longitndine tecti. Folia subterna, linearia,
acuta, patentissima, margiue subtusque longe ciliato-glandu-
losa, 41in. longa, supraglabra, plana, subtus linea lata lon-
gitndinali sulcata. Petioli subplane cauli adpressi, margine
glandulosi. Flores terminales seni — octoni, nmbcllati, longe
pedicellati. Corolla cylindrica, subinflata, laete purpurea,
leyiter striata, glabra, infra limbum attenuato - constricta,
8 lin. longa, limbo brevi, obtuso, aperto. Sepala lanceolata,
acuminata, foliacea^ viridi- purpurea, giabra, margine ciliato-
glandulosa , 2 lin. longa. Bracteae lineares , a calyce remotae^
l'/2 lin. longae. Antherae aristatae, vix exsertae, lineares,
Styli glabri exserti. Stigmata subhemisphaerica. Germen cy-
liudricum^ octosulcatum , inferne glabrum, apice villosnm.
Prom. b, sp, (specimiua in hortis cnlta examinavi.)
704
23, E* magnißca Andr. Foliis ternis, linearibus, obtu-
sis, patentibus; floribus terminalibus , teruis, subpen-
dulis; corollls cjlindricis , glabris , inflats, apice con-
. strictis, limbo brevi obtuso; sepalis ovatis, aciitis, gla-r
bris, integerrimis, coloratis; bractels lanceolatis , acu-
tis, a calyce remotis, pedicellisque glabris; autheris
aristatis, iuclusis; stylis glabris, iuclusis; stigmatibus
siibcapitatis ; germiuibus pyriformibus , glabris, octo- ;
sulcatis.
E. magnifica Andr, Heath. I. c. t. 223. \
Caulis pygmaeus, glaber. Rami ramuliqiie mimerosi, con-
ferti, Folia terna, liiieari - teretiuscula , obtiisa, patentia,
2 lin. longa, Flores terminales j terni, subpenduli. Corolla
cylindrica, glabra, sordide rosea, 9 lin. longa, inferne subin-
flata, apice constricfa, limbo brevi, obtuso, erecto. Sepala
ovata, acuta, glabra, integerrima, 2 V2 lin. longa, colorata,
versus apicem carlnata. Bracteae lanceolatae, a calyce remo-
tae. Pedicelli gläbri, colorati. Antherae atropurpureae, elon-
gatae, glabrac, aristatae, inclnsae. Appeudices breves, pa-
tentes. Germen pyriforme glabrum.
Prom. b. sp. (vidi iconem.)
24. E* tumida Ker, Foliis quaternis , linearibus , obtusis,
pubescentibus, erecto - patentibus ; floribus terminalibus
quaternis , rarissime axillaribus ; corollis cylindricis in-
llatis , fulvis , pubescentibus , apice constrictis , limbo
brevi, aperto, crenulato; sepalis lanceolatis, pubescen-
tibus, obtusis, viridibus, margine ciliato-glandulosis;
bracteis linearibus, subobtusis, pubescentibus, margine
ciliato-glandulosisj quarum duae superiores calyci ap-
proximatae ; pedicellis longis puberulis , sparsim glau-
'lulosis; autlieris aristatis, iuclusis, glabris; stylis sub-
705
glabris snbcxscrtis; stigraatibns obtusis^ germinibus
subellipticis, villosis.
E. (nmida Ker. Bot. Reg. Sprengel syst. v. IL p. 182,
^ 'jplcndens Andr. Heath. 1. c. t. 240.
Caiilis sesqiiipedalis, fusco - cincreiis , vlx crectus. Rami
'ucves, iiumerosi, piibcscentes. Folia quaterna, liiiearia, ob-
iusa, deusa, pubcscentia, erecto-patentia, 1 — 2 liu. longa^
subtus longitudlualiter sulcata, margine glauduloso - ciliata.
FJores terminales, qnaterni, patentes. CorolJa cyliudrica, pn-
bcsceus, inflata, fulva, subineurva, versus apieem attenuato-
coustricta, unciam longa, limbo brcvi, aperto, obtuso, cre-
liulato. Sepala ovato-lanceolata, obtnsa, pubescentia, viri-
ilia , 2 lin. longa , apice carinato - snlcata , margiue ciliato -
glandulosa. Bracteae caljci approximatae, sepala simulantes,
iisqiie augnstiores. Pedicelli pubescentes , 5 lin. longi. An-
tlierae fulvae, aristatae, iuclusae, elongatae. Appendices ver-
sus basin deutatae. Filamenta glabra angustissima apice ar-
cuata. Styli sparsim pilosi, vix exserti. Stigmata obtusa.
Germen villosum, octaugiilare, subellipticum,
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
25. E, erubescens Andr. Foliis quaternis^ lanceolatis,
subacutis, pectinatisj glabris, erectis; floribus termjna»
libus, quaternis, ramulisquc nntautibus; corollis cylin-
drifis, snbinflatis , hirsuto-plumosis, iufra limbum con-
strictis, limbo obtuso, revoluto; sepalis late ovatis, un-
gniculatis, cariuatis, margine pectinato-glandnliferis,
puberulis; bracteis late- ovatis ^ acutis, carinato - sul-
catis, brevi-ungniculatis, pectinatis, calyci approxima-
tis; pedicellis brevibus, pubescentibus ; antheris inclu-
sis, nutantibus, brevi - aristatis ; filamentis glabris ; sty-
lis vix exsertis; stigmatibus simplicibus: gcrminibus
706
tnrbinatis, adpresse villosis, octangularibns , apice
truncatis.
E. erubescens Andr. Heath. I. c, 1. 113, Ait, Hort. Kew. 1.
c. p. 316. Sprengel. 1. c. p. 178.
Caulis erectns, fusco-cinereus, snbglaber, bipedalls. Ra-
mi elongati , subflexuosi, villoso-plumosi. Folia lanceolata,,
acuta, subglabra, erecto-patentia, 2 lin. longa, subtus late^,
snicata, margine pectinato-glandulosa, ciliis puberulis, Flo-i
res terminales quaterni, ramulique nutantes, Corolla cylindri-i
ca, snbinflata, hirsnto-plumosa, 10 lin. longa, inferne atte-*
nnata, superne inflata, infra limbum constricta, limbo brevi,'
obtDso, crenulato, reflexo. Sepala ovato-subrotunda, acuta,
carinata, pectinato-glandulifera, longe petiolata, 2 lin.longa
et lata. Petioli l^/a lin. longi, angustati. Bracteae calyci ap-|
proximatae, sepala simulantes, brevi -petiolatae, Pedicelli pu-i;
beruli Tix lineam longi. Antherae nutantes , inclusae, breviterl
aristatae, Filamenta glabra , apice conniventia. Styli glabri,
vix exserti. Stigma obtusum. Germen turbinatum, octosul-s
catum, adpresse - TÜlosum , apice truncatum^ margine fascica-
lato-birsutum.
Prom. b. sp. Mundt et Maire.
CCoütinuatio in seqnente fasciculo.)
Materialien
f.u einem Verzeichniss der jetzt lebenden botanischen
Schriftsteller , so wie derer , die im letzten Decen-
nium, bis Ende 1833, verstorben sind.
L^iese hier folgende üebersicht der gegenwärtig lebenden bota-
iiiscben Schriftsteller nnd derer die im letzten Decennium durch
den Tod dahingeschieden sind, war anfänglich nicht dazu be-
stimmt, wozu sie sich jetzt gestaltet hat. Sie war nur eine
Collection zum Nachsehen, entstanden bei dem Lesen botani-
scher Journale und Bücher, die nach und nach herangewachsen
ist und später so viel wie möglich completirt wurde , so dass es
dem botanischen Publikum wohl nicht unangenehm sein dürfte,
«e hier mitgetheilt zu erhalten.
Manchem Freunde der Scientia amabilis könnte diese Zu-
sammenstellung vielleicht erwünscht sein , und besonders dem-
jenigen , der eine biographische Üebersicht aller Botaniker der-
maleinst zu liefern übernehmen möchte, einige Erleichterung
rerschaffen.
h Dies Register ist nach den resp. Namen geordnet und ent-
"hiält daneben, so viel es thunlich gewesen ist, die Vornamen und
Character, wie auch den gegenwärtigen Aufenthalt oder den To-
Jesort derselben. Viele verehrte Männer, die für die Botanik
U . 9r Bd. Os Heft. 45
708
nicht Unbedeutendes geliefert haben mögen , sind ohne Zweifel
noch übersehen; dagegen viele, weniger anerkannte, darin auf-
genommen worden. Es wird aber gebeten , hierüber nicht un-
willig zu sein, indem auch auf Vollständigkeit desselben nicht
Anspruch gemacht werden kann. Einiges liesse sich dadurch
entschuldigen, dass der CoUector in einem entfernten Orte
Deutschlands lebt, wo nicht immer jede Stimme des erworbe-:
nen Verdienstes hinreicht. Auch ist mancher der Neuern ausge^
lassen, weil dessen Aufenthaltsort nicht bekannt genug war.i
Aber der Verfasser verspricht, wenn es irgend seine Zeit er-
lanbt, eine reiche Nachlese zu halten, eine Verbesserung man-(
ches Fehlerhaften nachzuliefern und nach zehn Jahren, si diis
placet , in der Art und Weise , wie es hier geschehen ist , fort-
zufahren. K.
A. ;
Ackermann, Nicol.; Med. Dr. Prof.; Stockholm.
Adler, Wilh.; Wohlsdorf (Rittergut im Ziegenrücker Kreise).
Afzelius, Adam; Med. Dr. Prof.; Upsala.
Agardh, Carl Adolph; Phil. Mag. Prof.; Lund.
Ahlquist, Abrah.; Phil. Mag. Propst u. Pastor; Rnnslen Im
Oeland,
Ahnfeit, Nicol. Olaus; Phil. Mag. Docent der Theol.; Lund.
Alton, Will.; Vorsteher des k. Gart.; Kew.
Alschinger, And.; Prof.; Zara.
Amoreux, Pierre Jos.; (Frankreich).
Andrzejowski, Ant.; Dr.; Crzemeniec?
Arduino, Phil.; Padua.
Arendt, J. J. F.; Osnabrück?
Armaiio; Mailand.
Arnold; Secret. d. bot. Ges. ; f 15. Nov, 31.
Asch off, Ernst Friedr. ; Dr.; f 13. Juli 27.; Bielefeld,
709
Aspegren, Gustav Casten ; •[* 11. Juli 28.; Carlscrona.
Autenrieth,, Herrm. Friedr. v.; Dr. Prof. Kanzler; "f 2. Mai
1835; Tübiiigen.
B.
Balbis, 3oh. Bapt.; Dr. Prof.; f 13. Febr. 31.; Turin (frü-
her in Lyon).
Balsamo, Jos.; Dr.; Mailand.
Barclay, Roh. Esq.; f 22. Oct. 30.; Buryhill bei London.
Bartling, Fried. Gottlieb ; Dr. med. Prof.; Göttingen.
Bartram, Will.; (Nordamerika).
Bauer, Franz; Pflanzenmaler; '[' 17. März 26. ; Wien.
Baner, Erasm.; Pfarrer; "J* 15. März 25. ; Tittmoning.
Bauer, G. H.; Apotheker; Berlin.
Baxter, William; Curator d. bot. Gartens ; Oxford.
Becker, Joh.; Stifts - Botanikus ; t24. Not. 33.; Frank-
furt a. M.
Beilschmied, CT.; Apotheker; Ohlau (Schlesien).
Bellardi, Carl Ludw.; Med. Dr. Prof.; f 4. Mai 26.; Turin.
Bentham, George Esq.; London.
Berg, Ernst v.; Neuenkirchen,
Bergfeld; Regensburg.
Berkeley, M. J.; Geistlicher ; Margate (England.)
Ber laudier, Jean Louis; Genf.
Bernhardi, Joh. Jac; Dr. Prof.; Erfurt.
B e r 0 1 i ; Turin.
B e r t e r 0 , Carl Jos. ; Med. Dr. "f ; Reisender in Amerika,
Berthelot, Sab.; Prof. Dir. d. bot. Gart.; Orotava (Te-
neriffa).
Bertoloni, Anton; Med. Dr. Prof. Dir. horti ; Bologna.
Besser, W. S. J. G.; Med. Dr. Prof. Hofrath; Kiew (früher
in Krzeminiec).
Betcke, E, F.; Med, Dr.; Malchin (Mecklenburg),
45 *
710
Biasoletto, Th.; Dr. Apotheker; Triest.
Bieberstein, Fr. Aug. Marschall v.; •[■ 28. JqH 26.5 Char-
kow.
Billardiere, Jac. Jul. La; Med. Dr.; f 8. Jan. 34. ; Paris.
Billberg, Gust. Joh. ; Kammerrath ; Stockholm.
Bischoff, Gottl.Wilh.; Med. Dr. Prof. ; Heidelberg.
Blandow, 0. C; Apotheker f.
Bluff, M. J.; Med. Dr.; Nürnberg?
Blume, Carl Ludwig; Med. Dr. Dir. d. Reichsherb.; Leyden.
Blumenbach, Joh. Fr.; Med. Dr. Prof. Hofr. ; Göttingen.
Böhm; Prof. d. Bot.; Wien.
Bönninghausen, C. M. F. v. ; Regierungsrath ; Münster.
Boisduval, F. A.; Paris.
Boitard; Paris.
Bojer, Wencesl.; Prof.; Port Louis (Isle de France).
Bonato, G. A.; Padua.
Bongard, H. G.; Med. Dr.; St. Petersburg.
Bonpland, Aime; Reisender in Südamerika.
Booth, John.; Handelsgärtner; Hamburg.
Bory de St. Vincent, Joh. Bapt.; Oberst; Paris (reiste zu-
letzt in Griechenland).
Bosc, Louis; *{•; Paris.
Bouche, Peter Carl, Institutsgärtner a. d. Gärtnerlehranstalt;
Neu-Schöueberg (b. Berlin.)
Bowdich, T. Edw.; (England).
Bowman, J. E. Esq. ; (England).
Brandt, Joh. Friedr.; Med. Dr. Prof.; St. Petersburg.
Braun, Alex.; Med. Dr. Prof.; Carlsruhe.
Braun^ Friedr.; Apotheker; Bayreuth.
Braun, G. H.; Apotheker; Berlin.
Braune, T. Anton v.; k. k. Secretair; Salzburg.
Bray, Franc. Gabr. de; Graf, Präsid. d. bot. Gesellsch. z. Re-
gensburg ; 1 2. Sept. 32. ; Irlbach b, Straubing.
___ — 711
Brebisson, L. Alphonse de; (Frankreich).
Breda, J. G. S. van; Prof.; Gent?
Bredemeyer; Hofgarten - DIrector ; Wien.
Bridel-Brideri, Sam. Elias Baron r. ; Lt^at. - Rath ; •}• 7;
Jan. 28.; Gotha.
B r 0 c c h i , J. ; "i* Aegypten.
Brongniart, Adolph; Prof.; Paris.
Brown, Rob. ; London.
Brown, Georg ; Kew.
Brotero, Fei. Avellar; Prof.; Coimbra
Bruch; Apotheker; Zweibriicken.
Brueckner, G.A.; Med.Dr., Mediciu.-Rath; (Mecklenburg).
Brunner, Samuel; Med.Dr.; Bern.
Brunner; Prof.; Bern.
Buch, Leop. v.; Kammerherr; Berlin.
Bunge, Alex. V.; Collegien -Assessor; St. Petersburg?
Burchell, Will. J.; Fulham (Reisender am Cap und in Süd -
Amerika.
Burckhard, F.; Prof.; Basel.
B u q u 0 7 , Georg Graf von ; Prag.
c.
Cambessedes, Jacq.; Med.Dr.; Paris.
Campana, Antonio; Prof.; "I* 6. Mai 33. ; Ferrara.
Camoli; (Italien). :,
Candolle, Aug. Pyr. De; Prof.; Genf (früher in Mont-
pellier).
Candolle, Alphons De; Prof.; Genf.
Carmichael Dugald; 'Ca|)t.; "fSept. 27.; Appin (Schott-
land), u. l>!
Cassebeer^ J. H.; Senator und Apotheker ; Gelnhausen
Cassel, Franz Peter; Dr. Pr. u. Dir. d, bot. Garl.; Genf
712
Cassini, Alexander Heinr. Gabr. v. ; Fair u. Rath am Cas
sationshofe; f 16. Apr. 32.; Paris.
Castiglione, Ludw.; Ritter; f 22. Jul. 32.; Mailand.
C-eryantes, Viuc; Prof.; -J- 26. (28.) Jul. 29.; Mexico.
C ha misse, Adalb. v.; Dr. phil.; Berlin.
Chaubard; (Frankreich).
C h a u T i n ; (Frankreich).
Chavannes, Ed.; (Frankreich),
Chevallier, F. F.; Med. Dr.; Paris.
Chiaje s. Delle Chiaje,
Choisy, Jaques-Denys; Philos. Prof. ; Genf.
demente de Roxas; •J'Febr. 27. ; (Spanien). «
C obres, Paul v.; K. K. Oestr. Rath; f 26. Dec. 23.; Göp- !
pingen bei Augsburg. ^
C 0 11 a, Aloys; Turin. |
Colladon, Jean Ant.; t 1830.; Genf.
Colladon, Louis Theodore Frederic ; Med. Dr. ; Genf.
Colsmann, Joh. ; Dr. Prof. d. Chir.; j* 1830.; Kopenhagen, j
Comte, J. Achille; Prof.; Paris.
Cor da, J. Aug.; Pflanzeuzeichner ; (Böhmen).
Correa di Serra; Gesandter; 'f 10. Oct. 23. ; Lissabon.
C 0 1 1 a, C. Beruhard.
Conlter, Thomas, Med. Dr. ; Irländer (war in Genf , reist in ;
Mexico).
Courset, Dumont; Boulogne.
Courtois, R. ; Dr.; Lüttich?
Cruckshanks, Alex. Esq.; Edinburgh (reiste in Südame-
rika).
Cruse, Wilh.; Med. Dr. Priv. Doc. ; Königsberg in Pr.
Cunningham, Allan; Sammler für d. K. Garten in Kew
(reiste in Ncuholland).
713
D.
Darlingtou; Dr.; New-Chester (Pensylvanien).
Davidsou, R. ; Aufseher des Gouverii. Gartens j üobart-
towii (Vau Diemeuslaud).
De Gandollc s. Candollc.
D e g 1 0 u d.
D e i s c h , Joh. Gottfr. ; Augsburg.
De la Harpc s. Harpe.
Delaliaye, Felix; Kunstgärtuer ; Versailles.
De la Rive s. Rive.
Delessert, Beuj.; Barou Bauquier; Paris.
Delile, Raffeueau-, Prof. d. Bot.; Moutpcllier,
Delisc, D.; Bataillouschef ; (Frankreich).
Delle Chi a je, Stephau; Med. Dr.; Neapel.
D e n n s t tä d t , A. W. ; Dr. Prof. ; Weimar.
Depre; Dr.; Wieu (Reise nach Älexico).
Descourtilz, E.; Med, Dr.; Paris (war in Wcstiudieu St,
Domingo).
Desfontaines, R. L.; •['Nov. 33. ; Paris.
D e s i n g ; Dr. Assistent d, K. K. Natur, Kab. ; Wien.
Desmazieres; Lille.
Det'lfarding, G. Gust. ; Med. Dr. ; Waruemünde.
Dew^<;y; Prof; (Nord - Amerika).
D i c k s 0 u , James ; "f 1823. ; (England).
Die rb ach, Joh. Heiur.; Med. Dr. Prof. ; Heidelberg,
Dietrich, Alb.; Phil. Dr.; Berlin.
Dietrich, Friedr. Dav. ; Jena.
Dietrich, Fried, Gottl. ; Prof.; Eisenach.
Ditmar, L. P. F.; Jur. Dr. Rittersch.- Syndikus; Rostock.
Don, David; Secret. d. Linn. Ges.; London.
Don, George; London.
Douglas, David ; (Reisender in Nord - Amerika).
716
Frey er, Heinr.; Apotheker; Idria,
Freyreiss, Hofrath; •J' 1. April 25. ; Brasilien.
Fries, Elias Magnus; Phil. Mag. Prof.; Upsala (früher in
Lund).
Fritzsche, Jul.; Phil. Dr.; Casan (früher in Berlin).
Fr ö lieh; Pastor; Borna b, Schleswig.
Frölich, Joh, Aloys. von ; Medic. Rath; Ellwangen,
Frost, John; Prof.; London.
Fürnrohr, A. E.; Phil. Dr. Prof.; Regensburg.
Fuhlrott, Carl; Bonn (?)
Fuuck, Heinrich, Christ.; Apotheher; Gefrees b, Balreuth,
G. ;
Gaede, H. M.; Med. Dr. Prof.; f 2. Jan. 34.; Lüttich.
Gärtner, CarlFriedr. ; Dr. Oberamtsvogt ; Calw.
Gärtner, Phil. Gottfr. ; Apotheker; •J' 17. Dec. 25. ; Hanaus'
Gaillon, Benj.; (Frankreich).
Gaudichaud, M. Ch.; Paris.
Gaudin, Jean; Pfarrer; •{• 15. Jul. 33.; Nyon.
Gay, Jacques; Paris,
Gebhard, Joh, Nepom.; -f 9. Jan. 27.; Grätz.
Geisel er, Ed. Ferd. ; Med, Dr, Mediciualrath; Dauzig.
Genth; Frankfurt a. M.
Gellerstedt, Joh. Dan,; Phil, Mag, Schulcollege; Oere-
broe.
Gemeiner, Joh. Christ. Theodor; Apellatlonsgerichtsrath j
t 28. Oct. 23. ; München.
Gerhard; Legationsrath ; Leipzig.
Gillies; Dr.; (Süd -Amerika).
Gingins-Lassaraz , Fred.Bar.de; (Schweiz).
Gmelin, Carl Ch.; Dr, Geh, Hofrath; Carlsruhe,,
Godin; Lille,
G ö p p e r t , H. R. ; Med, Dr. Prof, ; Breslau,
717
}öthe, Joh. Wolfg. V. ; Geh. Rath; f 22. Mai 32.; Weimar.
Joldbach, CarlLudw.; Dr. Hofrath ; f 13. März 24.;
Moskau,
j 0 1 d f u s s , Georg Aug. ; Med. Dr. Prof. ; Bonn (Poppeisdorf).
}orski; Med. Dr.; Wilna?
Josse, Louis Andre; Med. Dr.; Genf,
jovan; Dr.
Jrabowski, H.; Apotheker; Oppelu.
S r a f ; Chem. Dr. ; Laibach.
Graham; Dr. Prof.; Edinburg. M "
G r a ii m ü 1 1 e r , J. Fr. Christ. ; f 1824. ; Jena. >
Gre Tille, Rob. Kaye; Edinburg.
Griesselich, L. ; Med. Dr.; Carlsruhe.
Griffith, Will.; Hülfswundarzt im Dienst d. engl. ost. Comp.
Günther, Joh. Christian; Phil. Dr. Medicin. Assessor 5 fl8.
Juni 33.; Breslau.
G ü n t z , Eduard Wilh. ; Dr. ; Leipzig.
G u e p i n ; Dr. Prof. ; Angers.
Guillemin, J. B. A.; Paris.
Guimpel, Friedr.; Prof. Maler.; Berlin.
Gnssone, Joh.; Bled. Dr. Vorst. d. bot. Gart.; Boccadifalco
(bei Palermo).
Guthnick; Apotheker; Thun bei Bern.
H.
Hackl; Prof. d. Landwirthsch.; Leitmeritz.
Häberle, Jos. Const.; Dr. Prof.; f 1« Oct. 32.; Pestb.
Häusler; Mallaga.
Hagen, Carl Gottfr. v. ; Medic. Rath u. Prof. ; f 2. März 29. ;
Königsberg in Pr. ^g : 0 U
Hagenbach, C. F.; Med. Dr. Prof.; Basel. 88')H
H a 1 1 , H. C. van ; Dr. Prof. ; Groningen. : 1 rr o H
Hamilton, Arthur; Lyon (?). .inliH
718
HaAÜton, Wilh.; Woodlard bei Philadelphia.
H äin p e ; Apotheker ; Blankeuburg.
Hargasser, Joh, Georg; Tharmaceut ; f 22. Aug. 24. ; Salz
'■ " ' bürg (vernnglückt).
Harpe, J. J. C. De la; Med. Dr.; (Frankreich).
Harrach, Carl Graf v.; f 19. Oct. 24.; Brück an de
Leitha.
Hart ig, Theod.; Dr. Oberförster u. Priv. Doc. ; Berlin.
Hartmann^ CarlJoh.; Med. Dr. Provinz -Arzt; Stockholm'
H a r V e y , W. H. Esq. ; Summerville b, Limerick^
Hartweg; Garten-Dir.; fl3i März 31.; Carlsruhe,
Haworth, Adrian Hardy Esq. ; Chelsea.
Hayne, F. G.; Dr. Prof.; f 28. April 32.; Berlin.
Hayne, Jos.; Prof.; Grätz«
Hcör,- Oswald; Theol. Cand. Priv. Doc.; Zürich.
Hegetschweiler, J.; Dr. Regiernngs - u. Staatsrath; Zü-
rich (früher Stäfa).
Heim; Med, Dr. Geh. 3Iedic. Rath; f 15. Sept. 34,; Berlin^
Hein hold; Dresden. t,.»'
Heinrich, Joh. Placid, ; f 18. Jan. 25. ; Regensburg.
Heinz e; Apotheker; fl^. Juni 23.; Weinheim bei Heidelberg*'
Heller, Fr. Xav. ; Prof. ; Würzburg, *
Hemprich; Med. Dr.; f 30. Juni 24.; Berlin (gest. zu Mas<i
saua Abyssinien).
Henschel, Aug. Wilh. Ed. Th.; 3Ied. Dr. Prof.; Breslau.
Henslow, J. S.; Prof. d. Bot.; Cambridge.
Hent-schel, t.; tl823.; Kostela in Mähren,
Herbich, Franz; Med. Dr, K, K. Regimentsarzt (reiste in
Italien, Gallicien u. d, Bukowina),
Hergt, J, L.; Hadamar,
Hess, J.; Oberfinanzrath Vorst, d. bot. Gart.; Darmstadt.
Heuffel, Joh.; Med. Dr, Physicus; Lngos (Banat),
Hilaire, Aug. Saint-; Paris (reiste in Brasilien).
71t
liiaire, Jarnne Saint-; Paris.
lilsenberg, Carl Theodor; •f; Madagascar (aus Erfurt)»
linterhuber, Georg; Prof. u, Apoth. ; Salzburg,
Uadnick; Prof. u. Apoth.; Laybach.
lochstetter, Ch. Fr. ; Dr. ; Esslingen,
loefft, F. M. S. V.; Med. Dr.; (Russland?),
loffmann, Georg Franz; "J* 17. März 26,; Moskau,
loffmann, Jac. Friedr. v. ; Med. Phil, Dr. Prof.; f 1829.
Warschau,
lofmeister, Friedr.; Buchhändler; Leipzig,
lohenwarth, v.; Fürstbischof; *{• 22. April 25. ; Linz,
lol andre, J.; Prof.; Metz,
loll, Friedr.; Privatlehrer der Pharmacie ; Dresden (war in
Madera),
lollboell, Friedr, Ludw.; Garteninspector; f 30. Jan, 29.;
Kopenhagen,
lolsey; (Reisender in Nord - Amerika),
lomann, G. G, J.; Prediger; Rudow b, Stolpe in Pommern,
looker, Wilh. Jac; Prof,; Glasgow,
1 0 p p e , D. H. ; Dr, Dir, ; Regensburg,
lorkel^ Job.; Med. Dr. Prof, ; Berlin,
lornemann, J, W, ; Etatsrath u. Prof. ; Kopeuhagen.
lornung; Apotheker; Aschersleben,
iornschuch. Fr.; Phil. Dr. Prof. ; GreifswaJd.
lost, Nie. Thom.; Med. Dr. Leibarzt; -f 13. Jan. 34.; Wien.
GEosak, Dav. ; Elgin b, New -York,
loulton; Prof.; London,
iuber, Frangois; Genf,
äübner, J. W. P.; Dr.; Mannheim.
Hügel, Carl Frcih. t.; Hietzing b. Schönbnmn (auf Reisen
in Ostindien.)
äünefeld, F. L.; Dr, Prof. d. Chemie; Greifswald,
äuguenin, A,; Chambery (Savoyen).
720
Humble, Adolph Heinr. ; Med. Dr.; (Schweden),
Humboldt, Alex. Freih. v. ; Kammerherr Geh, Rath; Berl
(früher Paris).
Hundeshagen, J, Gh.; Dr. Prof.; Giessen,
Huss, Magnus; Philos. Mag.; (Schweden).
Button, "W.; London?
J.
Jablonski, Paul Ernst; Med. Dr. ; Berlin.
Jack, Will.; (Ostindien). i
Jacquemont, Victor; "f 7. Decb. 32. ; Bombay (Reisender
Jacquin, Jos, Franz Freiherr v. ; Prof.; Wien.
Jäger, Georg Fried. ; Med. Dr.; Stuttgart, '
Jameson, Will.; Prof, d, Chemie u. Naturgesch,; Quito.
Jan, G.; Prof. u. Dir. d, bot. Gart,; Parma.
John, J. F.; Dr. Prof.; Berlin,
Johns ton, George; Med. Dr.; Berwick.
Jürgens, G. H. B.; Advokat; Jever (Ostfriesland).
Jungj W. ; Apotheker; Hochheim,
Jussieu, Adrien de; Med, Dr. Prof.; Paris,
Jttssieu, Antoine Laurent de ; Prof.; Paris,
K.
Kachler, Job.; Wien,
Karwinsky, Baron v. ; München (früher in Mexico).
Kaulfuss^ G, F.; Dr. Prof.; t 9- Decbr. 30.; Halle,
Kennedy; Haudelsgärtner ; Hammersmith.
Ker^ John Bellenden; Esq.; London.
Kern er, Joh, Sim. v.; Hofrath u, Prof.; "f 13. Juni 30.
Stuttgart.
Kielmeyer, Karl Frledr. v. ; Med. Dr. Staatsrath ; Stuttgai
(früher Tübingeu),
Kie.ser, Georg Dietr. ; Dr, Prof, Hofrath; Jena.
I
721
Kitaibel, Taul; Trof.; f; Pesth.
Kittel, Mart. Bald.; Med. Dr. Prof. ; Aschaffenbiirg (früher
München).
Klett, Gust, Th., Baccal,; Leipzig.
Klotzsch, J. F.; Dr. Adjunct b. kön. Herb. ; Berlin,
Kneiff, Fr. Gotth.; Apotheker; f 7. Sept. 32.; Strass-
burg-,
Koch, Wilh. Dan. Jos.; Dr. Prof. Hofrath. ; Erlangen (frü-
her Kaiserslautern),
Köberlln; Pfarrer; Dickenreishansen (b. Memmingen).
Kosteletzkj, Vinc. Franz; Med. Dr. Prof. ; Prag.
Krebs, L.; Apotheker; Grahamstown (Cap-Colonie),
Kroch er, A.; Med. Dr.; tl823.; Breslan.
Krombholz, J. V.; Med. Dr. Prof.; Prag.
iKützing, Friedr. Franz ; Apotheker; Eilenburg (gegenwärtig
auf Reisen).
Kunze, Gustav; Med, Dr. Prof.; Leipzig,
Kunth, Carl Sigism. ; Phil. Dr. Prof, ; Berlin (früher Paris),
Kurr, H.; Med. Dr.; Suttgart,
L.
Lachmann, H.W. L.; Med. Dr. (juu.); Braunschweig,
Laestadius, Laur. Levi; Pastor; Karesuanda (Tornea -
Lappmark).
Lagasca, Mariano; Prof.; London (früher Madrid).
Lallemant, Jul. Leop. Ed. Ave - ; Med. Dr. ; Lübeck«
Lambert, Aylmcr Bourke Esq.; London.
Lamarck, Jean Bapt. Pierre Ant. Monet de; Prof.; *[• 18,
Decbr. 29.; Paris.
Lamouroux, Job. Vinc. Felix; Prof.; "J* 26. März 25.;
Caen.
[ Lang, Adolph Fr,; Pharmaceut; Neutra (Ungarn) Pesth.
Lasch, F.; Apotheker; Driesen,
tUl
If
n
3
722
Latertade, J. F.; Bordeaux, j; i .V* >Äj
Laurer, F.; Dr. Prosector ; Greifswald.
Leavenworth, Melines Conklin; Med*Ik.; Angusta (Nord- )\
Amerika), ^.<JT ,J«ni) j
Ledebour, C. F. v.; Dr. Prof. Etatsrath ; Dorpat.
Lee, James; Handelsgärtner; "i* 10. Juni 24. ; Hammersraitl
bei London.
Lehmann^ F. H.; b. bot. Gärten; Dresden.
Lehmann^ J. G. Christ.; Med. Dr. Prof.; Hamburg.
Leiblein; Med. Dr. Prof.; Würzburg. Ä
Lejeuue, A. L. Gr. ; Med. Dr. ; Lüttich. *
Lemprienr, W.; London. ^
Leprieur; Pharmaceut der Marine; (Frankreich). 1^
Lenz^ Harald Ottmar; Lehrer; Schnepfenthal b. Gotha, ^j
Leasings Chr. Fr. ; Med. Dr.; (in Sibirien reisend).
Lexarca, Joan; "f 1. Sept. 24.; Vallisoleto (Michuacan).
Lhotzkj^ Job.; Dr.; Wien (erst in Brasilien jetzt in Netfi
holland reisend), A
Libert, Maria Anna; Demois. Mitgl. mehr, gel. Ges.; Mal
medy.
Lidbeck, Andr.; Phil. Mag. Prof. ; f H» Mai 29.; Stocks.
holm (früher in Lünd). '^
Liebich^ Christoph; Forstinspector; Prag. '
Lindblom^ Alexis Ed.; Phil. Mag.; Lund.
Lindenberg, J. B. ; Jur. Dr. Amts Verwalter; Bergedorf.
Linderholm, Magnus Gust., Med. Dr. , (Schweden).
Lindley, John; Esq. Phil. Dr. Prof.; London.
Lindsay, A. K.; Esq. Med. Dr. in Dienst, d. engl. ost.
Comp. (Ostindien).
Link, H. F.; Med. Dr. Prof. Geh. Medic. Rath; Berlin.
Ljnngberg; Nicol. Job.; Med, Dr, ; (Schweden).
Ljnngstedt, Gust. Christian; Med. Lic. Phil. Mag.;
(Sohwejlpn).
723
Llave, Paulus de la; Geistlicher; (Mexico).
Loefwenhjelm, Severin; Pastor; "J* 22. Blai 26. ; Upsala.
Loreck, G.G.; Dr.; Königsberg i. Pr.
Lowe, (William T.) Richard Thomas ; Cambridge.
Lucae, Aug.; Dr.; Apotheker; Berlin.
Lumnitzer, Steph,; Med. Dr.; Pressburg.
Lundequist, Nicol. Wilh.; Phil. Mag, Buchhändler ; Stock-
holm.
Lyngbye, Hans Christian; Prediger? (Dänemark).
M.
\Iacaire -Prinsep, Isaac; Genf.
\Iacfadyen, James ; Med. Dr. ; Jamaica.
ttaerkliu, G. Fr.; Apotheker; f 31. Juli 23.; Wiesloch
(b. Heidelberg).
)lalabaila, v. Canal; Graf Präsid. d. k. k. ökon, Ges.;
Prag.
\Iaun, Wenccsl.; Prag? ^
Waratti, J. F.; Dr.; f 12. März 29.; Mantua.
Vlarcet, Frangois ; Genf.
Marcet, Jeanne; Wittwe von Alexander Marcet; Prof. d,
Chemie; Genf.
Uarchandj Ludw. ; Luxemburg.
Martellij Nicol.; f (95 Jahr alt) ; Rom.
Vlartens, Georg v.; Prof.; Stuttgart.
Jlartius, C. F. P. v.; Med. Dr. Prof. Hofraih; München.
War t iu s, Theod. Willi. Mart.; Dr. Apoth. Priv. Doc. ; Er-
langen.
>Iauri, Ernest.; Neapel?
Maycockj James Dottin; Med. Dr.; Barbados.
Mayer, Friedr.; f 21. Decbr. 28.; Treviso.
VIeigeu, Joh. Wilh.; 3Iitglied mehr, gel, Ges.; Slollberg (l»,
Aachen).
9r Bd. fis lieft. 4^
724
M«issB«r, CarlFriedr. ; Med. Dt. Prof.; Bas^.
M«issmer; Dr. Apoüi&ker ; Halle.
Melen, Erich GustaT; Med. Dr.; f 1828.; CalaAr.
M e n z i e s . Archibald ; (England).
Meniinrer; Freiburs.
Merat, F. Y.; Med. Dr.; Paris.
Mercier, Philippe (ans .\Iartiaiq¥e eebirtia:); Genf.
Merrem, Blasin«; Dr.Prcf.; ^Jarburg.
Mertens^ F. C; Dr. Prof.; f 19- J«iu 31.; Kernen.
Mertens, Hcinr.; Med. Dr. Adjanct d. kais. Akad.; "f 30.
Sept. 30. ; 5t. Petersbursr.
Metiser, J,; Garteniaspector ; Heidelberff,
M e T e n. Fr. Jul. Ferd. : Med. Dr. Prof. ; Berlin (früher in Bonn).
Meyer, Carl Anton; Dr.; Su Petersburg:.
Meyer, Ernst Heinr. Friedr. ; Med. Dr. Prof.; Königs berg
in Preussem.
Meyer, G. F. W. ; Dr. Prof. u. Hofrath : Göttingen.
Meyer; Frankfurt a. M,
Micheli, Michel; Genf.
Mielichhofer, M.; Sahbirrg.
Mikan, Joh. Chrisdan; Med, Dr. Prof.: Prag.
Miltitx, Friedr. t, ; K. S. Kammerherr; Dresden.
M i q n e 1 , Friedr. Ant. Wilh. ; Dr. ; Leyden.
Mirbel, C. F. Brissean-, Prof. (de Tlnstitnt); Paris-
Mo ein no; Mexico.
Moessler, Joh. Christ.; Med. Dr.
Mohl, Hugo; Med. Dr. Prof.; Tübingen (bisher in Bern).
Moldenhawer, J. J. P.; Dr. Prof.; Kiel.
Molina, Gior. Ign.; f 12- Sept. 29.; Bologna.
Monnard, J. P.: (Frankreieh).
Mvnnier. Ang.; Nancy.
M*ntagne, C; Med. Dr. Chirurgien -Maior: (Trankreith).
Moqnin-Taodon, Alfred; Dr.; Montpellier.
12S
Moretti, Jos.; Prof. der Land wirths eh.; Payla.
Moricandj Steph.; Genf.
Moris, J, H. ; Med. Dr. Prof, ; Tnrin (reiste in Sardinien).
Moritzi, Alex.; Chnr.
Morren, Carl F. A. ; Dr.; Gent?
Morris, Rieh.
Moses, Herrmann; Paris.
Mongeol, J. B.; Med. Dr.; Strassbnrf.
MüncB, V.; "Wien.
Mnlder, Claas; Prof.; Franeker.
Mnrraj, Jotn; Hell.
Myrin, Claes Gnst.; Magister; Stockholm (?)
N.
Naccari, Fort. Luigi; Prof. n. Yice-Consnl; Chioggia.
N athns ins, Herrn. ; Gutsbesitzer; Hnndisburg (bei 3Iagde-
bnrg).
Neck er de Saussure, Jacq.; •j'Oct, 25.; Genf.
Nees von Esenbeck, Chr. G. ; Med. Dr. Prof. Präsid. d.
Leop. Card.; Breslau (früher Bonn).
Nee 5 Ton Esenbeck, Th. Fr. L.; Phil. Dr. Prof. ; Bonn.
Nestler, CG.; Prof. d. Bot.: f 2. Octob. 32.: Strasburg.
Neu Schild; Pastor; Gross -Meilen (Pommern).
N i 1 s s 0 n , Sreno ; Phil. Mag. Prof. ; Lund.
Nocca, Domin.; Prof.; Paria.
Noe, "Wilh. ; Pharmaceut; Fiume.
Nolte, E. F.; Med. Dr. Prof.; Kiel.
Nordsiedt, Carl Peter Ulr. ; 3Ied.Dr,; (Schweden).
Nutt all. Thomas; Mitgl. mehr. gel. Gesellsch. ; Philadelphia.
o.
Oesterreicher (Estreicher ? ): Med. Dr. Prof. der Bot.;
Krakau,
46«
726 "
Okeii, Ludwig; Med. Dr. Prof, Hofrath; Zürivh (früher in
Jena^ München).
Oligschläger, F. W.; Med. Dr.? Solingen?
Olin, Joh. Heinr.; Med. Dr. Prof.; f 21. Juni 24.; Wexiö.
Opiz, Phil. Max.; Mitgl. mehr. gel. Gesellsch.; Prag.
Oppermanu, Christian Heinr.; Med, Dr. Secret. d, bot, Gesj;»^
"i* 14, Mitrz 31.; Regensbnrg.
Orsini, A. ; Neapel? *;,
Ort mann, Aut.; Apotheker; Karlsbad«
Otth, Adolph; Dr.? Bern?
Otto, Friedr.; Insp, d, bot. Gartens u, Dir. d, Gärtnerlehr-
anstalt; Berlin,
P.
Panzer, Georg Wolfg, Franz; Med. Dr.; f 28. Jun. 29.y|
Hersbruck b. Nürnberg,
Parrot, Friedr,; Prof.; Dorpat.
Pavou, Jos.; f; Madrid.
Peck; Prof. d, Cambridge College; Boston (Nord -Ame-
rika).
Perleb, C, J,; Med. Dr. Prof.; Freiburg i. Breisgau.
Perrottet, G.; Director der Pflanzungen; Paris,
Persoon, Gh. H.; Med. Dr.; Paris.
Pe schier, Jacques; Apotheker? Genf.
Peschier, Jean; Med, Dr.; Genf.
Petit, Felix; (Frankreich).
Petter, Franz; Prof. am K. K. Gymnasium; Spalatro (Dal-
matien).
Picot de la Peyrouse; Phil.; •{• 1833,; Toulouse.
Pictet, Charles; f 1824.; Genf.
Popp ig, Eduard; Med. Dr. Prof. ; Leipzig.
Pohl, Joh. Eman.; Med. Dr. Prof.; f 23. Mai 34.; Wien
(reiste in Brasilien)^
727
Tollini, D. Cyrus; fl« Febr. 33.; Verona.
Portenschlag-Ledermayer, Franz; Med.Dr.; ■j['7.Nov.
22.; Wien.
Preiss; Med. Dr. Regimentsarzt; (Böhmen).
P r e i s s 1 e r ; Fiskal - Adjnnct ; Prag.
Prescott, J. D. ; St. Petersburg.
Presl, Carl Borziw.; Med. Dr. Prof.; Prag.
Presl, J. S.; Custos des Natur. Kab.; Prag.
Puerari, Marc. Nicolas; Genf.
Purkinje, Joh. E. ; Med. Dr. Prof. ; Breslau.
Pursh, Friedr.; "J" 22. Sept. 25, ; Reisender in Nord- Amerika.
Q.
Q u i s 1 0 r p , J. ; Prof, ; Greif swald.
R.
R aalten, van; "f Timor.
Rahenhorst; Apotheker ; Luckau.
Raddi, Jos.; lutend. d. Grossh. Natur. Kab. iu Florenz ; jj*
1829. ; Rhodos (oder Aegypten).
Radius, Joh.; Med. Dr.; Leipzig.
Rafinesque-(Schmaltz), CS.; Phil. Dr. Prof. ; Phila-
delphia.
Ramon de la Sagra, Don; Dircct. d. bot. Garteus ; Ha*
Tana.
Raspail; Paris.
Rathke; Med. Dr. Prof. ; Dorpat.
Ratzeburg, J. Th. Ch.; Dr. Prof.; Neustadt -Eberswalde.
Rau, Ambros.; Med. Dr. Prof.; f 26. Jan. 30.; Würzburg.
Re, Giov. Franc; Dr. Prof.; Tnriu.
Reichenbach, Ludw.; Med. Dr. Prof. Hofrath; Dresden.
Reider, Jac. Ernst t.; Landgerichtsassessor; Nürnberg?
Reinhardt, H. G. C; Med. Dr. Prof.; Leydeu:
728
Reqaien; Arignon.
Res mann; Klagenfnrth. I
R e t z i u s , Andr. Joli. ; Thil. Mag. Prof. ; f 6« Oct. 21. ; Stock- I
holm*
Reum, J. A. ; Prof.; Tharandt.
Reyuier; f Nov. 24.; Lausanne.
Richard, Achille; Prof.; Paris. j
Richard, Claude Louis; "J* 7. Jun. 21.; Paris. j
Richardson, John; Dr.; Chatham. \
Richter, Herrm. Eberh. Friedr.; Med. Dr.; Leipzig, |
Ritgen, F. A.; Med. Dr. Prof. ; Giessen. 1
Rive, Auguste -Arthur De la; Prof. d. Phys.; Genf. |
Roberge; (Frankreich).
Robert; Prof. Dir. d. bot. Gartens; Tonion.
Rochel, Ant.; Med. Dr.; Pesth.
Roches, Jean-Jaques De; Med. Dr. ; Genf.
Roemer, Joh. Jac; Med. Dr. Prof. ; "J* Zürich.
Roemer, Rudolph v.; Dresden.
Roemer, M. ; Landrichter; Aub.
Roeper, Joh.; Med. Dr. Prof. ; Basel.
Roques, Joseph; Med. Dr. ; Paris.
Rossmaessler, E. A. ; Prof.; Weida (jetzt Tharandt).
Rostkovius, Fr. W. Gottfr. ; Med. Dr. Medic. Rath ; Stettin.
Roth, Alb. Wilh.; Med. Dr. Medic. Rath; f 16.0ct.34,; Ye-
gesack b. Bremen.
Rottler; Dr.; Ostindien.
Roy er, Augustin Le; Genf.
Royle, John Forber Esq.; Direct. d. bot. Gartens; Saha-
rampur.
Rudolphi, Carl Asmund; Med. Dr. Geh. Med. Rath.; f 29.
Novbr. 32. ; Berlin (früher Greifswald).
Rudolphi, Fried. Carl Ludw.; Phil. Dr.; Greifswald?
Runge, Ferd.; Dr. Prof.; Breslau.
^ 729
Ruthe, Joh. Friedr.j Oberlehrer; Berlin.
Ratherford; Edinbnrg.
Rutstroem, Carl Birg.; Med. Dr. Medicinalrath ; f 13.
April 26.; Stockholm.
s.
Sadler, Jos.; Med. Dr. Prof. ; Festh,
Saint -Hilaire s. Hilaire.
Saladin, Jean Louis; Genf.
Salisbury, R. A.; (England).
Salis-Marschlins, U, v. ; (Graubiindten).
Salm-Dyck, Joseph; Fürst; Djck.
Salzmann, Phil,; Dr.; Montpellier (reiste in Nord -Afrika
u. Süd - Amerika).
Sanssure, Nicolas Theodore de; Prof,; Genf.
Santer, v. ; Wien,
Sanier, A. E, ; Dr.; Kitzbühl (Bregenz),
Santer, Andr, ; Förster; Zirl (b, Insprnck).
Savi, Gaetano; Dr. Prof. ; Pisa.
Schack, Baron V.; •][• Sept. 24, ; La Gnyara (Süd- Amerika).
Schäfer, M,; Lehrer; Trier,
Schaff er, J, C. H. v.; Dr, Geh. Rath Leibarzt; Regensbnrg.
S c h ä r e r , Ludw. Eman, ; Pastor ; (Schweiz^),
Schauer, Gartengehülfe ; Breslau.
S c h e 1 V e r, F. J.; Dr. Prof. Hofrath ; 1 30. Nov. 32.; Heidelberg.
Schiede, C. J, ; Med. et Phil, Dr, ; Mexico,
Schimper, K.Fried,; Phil. Dr. ; reist in Aegjpten, früher
in Algier.
S c h i n z ; Med. Dr. ; Zürich.
Schlechtendal, Died. Franz Leonh. t. ; Med. Phil. Dr.
Prof,; Halle a, S.
Schlechtendal, Died. Fried. Carl v. ; Ob. Landesger. Prä-
sident ; Paderborn.
730
Schlotheim, Ernst Friedr.v.; Oberhofmarschall; f 28. März
32.; Gotha.
Schmalz, Eduard; Phil, et Med, Dr.; Dresden?
Schmid, Beruhard; Missionar; Utacamund (Ostindien).
Schmidlin^ Eduard; Stuttgart,
Schmidt, C, P,; Görlitz.
Schmidt, Ewald Lud. Wilh. ; Med. Dr.; Stettin.
Schmidt, Joh. Aug. Fried.; Diaconus; Ilmenau.
Schmidt, J, ; Dr. Lehrer; Leuzburg (Schweiz).
Schönheit; Pfarrer; Singen (Schwarzburg -Rudolstadt),
Schott, Heinrich; Wien (Reisender in Brasilien).
Schousboe, P, C. A. ; däu. Konsul ; Tanger.
Schouw, Joach, Friedr. ; Dr. Prof. ; Kopenhagen.
Schrader, Heinr, Adolph ; Dr. Prof. Hofrath ; Göttingen,
Schrader; Dr.; Bonn.
Schranck, Franz v. Paula ; München.
Schubert; Prof. u. Dir, d. bot. Gart,; Warschau,
Schubert; Erlangen.
Sc hüb 1er, Gustav; Dr. Prof.; f 8. Sept. 34.; Tübingen^
Schult es, Joh. Aug.; Med. Dr. Prof.; f 21. Apr. 31.;
Laudshut (Baiern).
Schul tes, Jul. Herrn. ; Med, Dr.; München,
Schultz, Carl Heinr,; Med. Dr. Prof.; Berlin,
Schultz, Carl Heinr,; Med. Dr. ; (aus Zweibrücken früher
ausübend. Arzt in München.
Schultz, Friedr, Wilh. ; München.
Schultz C. F.; Med, Dr. Hofrath; Nen-Braudeuburg.
Schumacher, Christian Fr, ; Etatsrath u, Professor; f 9.
December30.; Kopenhagen.
Schwäg riehen, C. F.; Med. Dr. Prof. ; Leipzig.
Schweiniz, Ludw. Dav. v.; (Ober -Carolina, früher in Nie-
sky Lausitz).
Scott, R.David; Edinburg,
^ . 731
Sebenico; Verona.
Sehlmeyer, Joh. Friedr. ; Apotheker; Cöln.
Seitz, F.; Prag?
Seitz, CS.; Hofgärtner im bot. Garten ; Münclieu.
Selbstherr, Carl; Breslau.
Sellow, Fried.; (früher Gärtner;) fOct.31.; Süd -Amerika
bereisend.
S e m b r i t z k i ; St. Petersburg.
Se ringe, Nicolas Charles ; Prof. u. Dir. d. bot. Gart.; Lyon
f (früher in Genf u. Bern).
■Sesse; Mexico.
Short; Dr. Prof. d. medic. Bot.; Lexingtou (Nord -Ame-
rika). «
S i e b e r , Franz Wilhelm ; Med. Dr, ; Wien (Reisender in Creta,
Neuholland).
Siemssen; Dr.; Rostock.
S i e w e r t ; Prag.
Sigwart, G. 0. L.; Prof.; Tübingen.
Sims, Jac; Glasgow?
Sinning; Garteninspector ; Bonn.
Skalnik; Fürstl. Lobkowitzscher Hofgärtn.; Prag.
Smith, Colin; Geistlicher; Inverary.
Smith, James Ed.; Präsid. d. Linn. Ges.; •[* 17. Apr. 28.-
Norwich.
Söderberg, Christ.; Med. Dr. Provinzialarzt ; Upland.
Sommerauer, Ijl^naz ; Director ; Trieben b. Gaishorn (Ad-
mont).
Sommer feit, Sev. Christ.; Pfarrer; Ringeboc b. Chri-
stiauia.
Soriano, Vincente; Dr.; Madrid.
Sowerby, Jac; "J* Oct. 23.; London?
Soyer - Willomet, H. F. ; Bibliothecaire; Nancy.
S penn er, F. C. L.; Dr. Prof; Freiburg im Breisgau.
732
Spicker} Prof.; Frankf. a. 0.
Sprengel, Curt; Med. Dr. Prof. ; f 15. Apr. 33.; Halle a. S
Sprengel, Ant.; Phil, Dr. ; Halle a. S.
Stenhammer, Christian ; Phil. Mag. Probst ; Stockholm.
Sterlet, Aloys; Dr. Fr.; "f 15. Deebr. 31.; Haidhausen (be
München).
Sternberg, Casp. Grafv.; Prag.
Steudel, Ernst; Med. Dr.; Esslingen.
S t e T e n , Christian ; Etatsrath ; Sympheropol (in Taurien).
Stewart; Edinburg.
Stockaar; Regensburg.
Strempel, CT.; Med. Dr. Prof. ; Rostock.
Sturm, Jacob; Pflanzenmaler u. Kupferstecher ; Nürnberg,
S u h r , N. V, ; Lieutnant ; Schleswig.
Snter, Joh. Rudolph; Med. Dr.
Sweet, Rob. ; Handelsgärtner; London.
Szovits, A. J. ; (Russlaud).
T.
Targioni - Tozzetti, Ottav.; Prof.; f 6. Mai 29. j
Florenz.
Tausch, Ign. Fried. ; Prof. ; Prag.
Tenore, Michaele; Prof.; Neapel.
Telfair, Charles Esq.; f 1833.; Ins. Mauritius.
Thiele, Friedr. Leop. ; Gehülfe b. K. Herb.; Berlin.
Thomas, Ludw. ; Dir. d. Steinsalzgr. z. Langroj 't*9.Jan.23.
Neapel.
Thomas; (Schweiz).
Thory, C. A. ; Paris.
Thouars, Aubert Du Petit-; f 15. Mai 31.; Paris.
Thouin, M. H.; Prof.; f 23. Sept. (27. Oct.)24.; Paris.
Thunberg, Carl Peter; Med. Dr. Prof.; f 8. Aug. 28.;
Upsala.
7S3
rhjssen, H. T.; i* 8. Jan. 30.; Amsterdam.
Pimanski; Kasan.
rineo, Vincente; Palermo.
ritt mann, Joh. Aug^. ; Dr. K. S. Bergrath; Dresden.
Tomassini, Jos.; Assessor b. Magistrat; Triest.
Torrey, John; Dr. Prof. d. Bot.; New -York.
Track sei, C; Dr.; f 29. März 32.; Rüggisberg b. Bern.
Frattinick, Leopold; Custos des K.K. bot. Cabinets; Wien,
Traun fellner; Apotheker; Klagenfurth.
Traunsteiner, Jos.; Apotheker; Kitzbühl in Tyrol.
Trautvetter, Ernst Rudolph t. ; Ädjunct d. bot. Gartens
Dorpat.
Treviranus, Ludw. Christ. ; Med. Dr. Prof. ; Bonn (früher
in Breslau).
Trinius, Carl Beruh.; Med. Dr. KoUegienrath ; St. Pe-
tersburg.
Trog; Thun.
Tscherniaiew; Prof.; Charkow.
Tully, Will.; Med. Dr. Prof. d. Bot. ; (Nord -Amerika).
Turpin, P. J. F. ; Pflauzenmaler; Paris.
u.
U e c h t r i t z , Maximilian Freih. v. ; Breslau,
ünger, Franz; Med. Dr.; Kitzbühl (in Tyrol).
ürville^ Jean Dumont D'; (Frankreich).
U s t e r i 5 Paul ; Staatsrath Präs. d. schw. naturf. Ges. ; "f 9.
April 31. ; Zürich.
V.
Valentine, William; Esq. ; (England).
Vaucher, Jean- Pierre -Etienne; Prof. d. Kirchengeschichte
Genf.
V e s t , Lor. v. ; Dr. Prof. ; Graz , Klagenfurth.
Vigne, G. F. dela; Prof.; Charkow.
734
Vincent, John; Advokat; Ins. Manritius.
Vi riet; (Reisender in Morea u. Kleinasien).
Visiani, Robert v. ; Med. Dr. Assistent an der ünivers.
Padua.
Visiani; Dr.; Sebenico (Dalmatien).
Vivianij Domin.; Prof. d. Botanik; Genua. ' ^
Vittadini, Carl; Med. Dr.; Mailand (?)
Voigt, Fr. Sigism. ; Dr. Prof. Hofrath; Jena.
Voith, V.; Ob. Bergwerks -Dir.; Regensburg.
V 0 1 z , Fr. ; Pharmaceut ; Stuttgart (nach Nord - Amerika).
Vrolick, W.; Prof, u. Dir. des Gartens; Groningen.
w.
Wagner, Daniel; Chem. Dr. Apotheker ; Wien,
Wahlberg, Pet. Friedr. ; Med. Dr. Prof.; Stockholm.
Wahlbom, Carl Adolph; Dr. Theol. Prof.; f 6. Nov. 2»
Ljungbj.
Wahlenberg, Georg; Dr. med. Prof.; Upsala.
Waitz; Landkammerrath ; Alteuburg.
W a 1 d s t e i n , Franz Graf v. ; f 22. Mai 23. ; Oberleitensdorf
(in Böhmen).
Walker, Richard; Oxford.
Walker-Arnott, G. A. W.; Esq.; Arlary (Schottland).
Wallich, Nath.; Dir. d. bot. Gart.; Calcutta.
Wallmann, Joh. Hag.; Phil. Mag. n. Lector ; Linköping. ,|
Wallroth, Friedr. Wilh. ; Med. Dr. Physikns; Nordhausen
(früher Heringen).
Weher, Friedr.; Dr. Prof.; f 21. März 23.; Kiel.
Weihe, Aug.; Med. Dr.; f März 34.; Herford ( West-
phalen).
Weihe, M. J. ; Garteninspector ; Düsseldorf».
. 735
Veigcl, Carl Ehrenfr. v.; Prof. Archiater.; -j^ 8. Ans. 31.
Greifswald.
; Veinmaun, J. A.; Garteninspector; Pawlowsk b. St. Pe-
tersburg,
Veise, Job. Christoph Gottlob; (Deutschland).
Veiss, Joh. Gottfr.; Apotheker; f 24. Mai 32.; Danzig.
Velden, Baron v. ; General; Dalmatien.
Venderoth, G.W. F.; Dr. Prof.; Marburg.
iVendland, J. Chr. ; Garteumeister; Herruh ansen bei Hau-
l nover.
TITeuiger, H. L.; Sprachlehrer; Mülheim am Rhein.
^estring, Joh. Pet. ; Med. Dr. ; Lingköping.
kVickstroem, Joh. Eman. ; Med. Dr. ; Stockhohn.
iViegmann, A. F.; Dr. Prof. Apotheker; Braunschweig.
ifVight, Roh.; Med. Dr. Arzt; Negapatnam (Ostindien, früher
Dir. des bot. Gartens zu Madras).
IVilbraud, Joh. Bernh.; Med. Dr. Prof. ; Giessen.
^'ild, Medic. Assessor Apotheker; Cassel.
Wilson, Will.; Esq. ; Warrington (England).
W i m m e r , Fr. ; Dr. Oberlehrer ; Breslau.
Winckler, Eduard; Phil. Dr.; Leipzig.
Winterschmidt, J. S.; Buchhiindler; Nürnberg.
Wirtgen, Phil.; Lehrer; Coblenz.
Wolf; Med. Dr. ; f 28. Jul. 25.; Schweinfurth.
Wolfgang; Prof.; Wilna.
Wolleb; Basel. '
Wrangel, Friedr. Ant. Freiherr v.; Kammerherr; Stock-
holm.
Wredow, Joh. Christ. Ludw.; Prediger; •{• 11. Aug. 23. ; Pa-
rum (Mecklenburg Schwer.).
Wulffen.
Wydler, Heinr. ; Dr.; Genf, (reiste in den Autilleu).
Wyttenbach, Samuel; f 22. Mai 30.; Beru,
736
Z.
Zahlbrackner; Secretair d. Erzherz. Johann ; Wien.
Zawadzky, Alex; Dr. Prof. d. Math. Phys. a. Bot.; Lern
berg.
Zenker^ Jonath. Carl.; Dr. Prof.; Jena.
Zetterstedt, Joh. Wilh.; Phil. Mag. Prof. ; Lund.
Zeyher; Geh. Hofrath u. Gartendirector ; Schwetzingen (be
Heidelberg.
Zeyher, Carl; Reisender in Afrika.
Zimmermann, Ferd. Jos. v.; Med. Dr.; Wien.
Zippelins, Alex. ; Naturforscher - Adjunct (früher Gärtner) '
•J* 1829. ; Insel Timor ( früher in Bonn und aui
Java).
Ziz, Joh. Bapt.; Dr. Medicinal-Rath; f 1. December 1829.
Mainz.
Zaccarini, J. G.; Dr. Prof.; München.
1 1
Pflanzen - Missbildungen
gesammelt
von
D, F, L, t>. Schlechtendah
CHEIRANTHÜS ANNUÜS
floribus virescentlbns.
r lores pleni, sine ullo genitalium vestigio, compositi e foliolis
^oplosis linearibns obtusiuscuHs , intus leviter canaliculatis ,
lorso convexiusculis , apice involuto aut contorto curratis , plns
ninnsve pilis plantae tectis , colore yiridi aut pallide virescenti
aut medio viridi et in marginibus vinoso-purpureo. Staminnm
fere speciem prae se ferebant monstrosorum , sed nnllus intus
aderat pulvis foecundans ut microscopium compositum nos do-
cuit, ubi e cellulis pellneidis composita sese praebuere vasisque
mediis percursa. In nonnullis brevis quidem emergebat e centro
axis cylindricus ejusmodi foliolis at minoribns ad apicem nsque
obsessus. Singnlari modo e quatuor solito more dispositis se-
palis calyx diflformis erat compositus. Sepala enim foliiformia
utrinqne pilis mollibns tegebautur aut varie curvata aut torta
ant rectiuscula inveniebantur dorso conrexiusculo, facie couca-
va, haud raro in utroque margine praesertim infero appendicu-
los simplici gerens serie , qui primo visu glandulae videbantur
pedicellatae globosae v. papillaeformes luteae, ooulo autem ar-
mato adspecti pilis nndique tectos sere oflFerebant, rarius deni-
qae in foliola minuta vix 1 '/? iin. longa mutati erant.
738
Planta inter plurimas alias simplicibus plenisve floribns or-
natas unica et tota istis monstrosis floribus tecta, vegeta cete-
rom nuUnmqne infirmitatis nee adversae valetndinis si^um
offerens.
SYRINGA PERSICA
calycis dente petaloideo. ?
Es zeigte sich bei einem Strauche der Sjringa persica eine
grosse Neigimg an einzelnen Zähnen des Kelchs eine blnmen-
blattartige Natur anzunehmen; so dass der übrigens auf ge-
wöhnliche Weise gebildete und gefärbte Kelch nur an einem, selr
tener an ein Paar Kelchzähnen blumeublattartige kleine Anhäng-
sel zeigte. Leider ist die Beobachtung nicht vollständiger ge-
macht, da es doch interessant gewesen wäre zu wissen , ob es
immer derselbe Kelchzahn sei, welcher eine solche Verände
rung zeigte und ob nicht auch eine Vereinigung von Kelch und
Blumenkrone dabei zuweilen statt gefunden hätte.
PAEONIAE
floribus plenis.
Fast nirgend lässt sich deutlicher die Umwandlung der
Staubgefässe und Pistille in Petala sehn, als bei den gefüllten
Paeonien, besonders denen von weisser oder röthlicher Farbe.
Auch zeigt sich hier entschieden die Art und Weise der Staub-
gefässbildung , wie jedes Antherenfach die aufgetriebene Hälfte
eines Blattes ist, dessen Stiel und Mittelcippe aber das Fila-
mentum. Haben wir nicht schon in der normalen Bildung der
Staubgefässe von Canna eine Andeutung wie man sich die An-
there entstanden denken müsse? ' '^
K
Register
der
in den Abhandlungen \'or komm enden
Pfl an zen -Namen.
\bildgaardia 289.
\chillea magna 590.
\chriodon arenarius 134.
Vchyrophoriis roseus 264.
Aconitum sepleiitriouale 171.
\crolepis 282.
\crosticlumi aciiniiüatum 34. adenolepis 27. anreiim 33. aiiricomnm 28.
calophyllum 27. ciliatum 28. conforme 27. curvans 30. ciispidatum
29. decoralum 25. disslmile 28. eloiigaliim 31. fimbriatuia 26. fla-
bellatum 32. foeniculaceum 33. liyslrix 26. juglaiidifolUim 34. laii-
folium 26. 7. laurifoliiim 27. lepidoium 30. Lingua 27. marginalum
74. muscosiun 29. iiicoüanaefoliiim 34. ohloiignm 28. pacl!ypli3-IIiim
26. peltatum 33. penmila 19. pelioladim 28. petinlosum 31. phlebo-
des 33. piloselloides 32. pilosiuii 28. 31. salicifolium 28. 31. scario-
siim 85. scolopendrifolium 26. serratifoliiim 34. specios[im34. sphe-
iiophjilum 32. spleudeiis 29. squamatum 30. squamosuraSO. tectum
30. tripartitiira 32. uiidiilatiim 29. villosum 31. viscosuni 28.
\.diantum acuminaliim 79. asperum 78. brasiliense 81. chiiense 83. cri-
statum 81. cuneatuin 82. 3. ciirvalum 80. elaiiim 81. exeisum 82.
foveanim 79. friictuosnm 81. glandulifenim 83. liiimile 80. iiitegri-
folium 86. inlermediuin 79. laxiiiu 79. lobadiin 83. lucidum 78. 9.
macropbyllum 79. micropbyllum 80. monosoratum 80. obliquum 78.
79. obtusum 79. plalypbylhim 79. polypbjilum 82. prionopliyllum
81. piilveriileiKiim 80. radiatum 80. rhomboideum 81. rotuiidatum
83. scabrum 84. s(ria(um 80. 1. suipbureum 84. teuernra 83. tra~
peziforme 81. Uiaugulatum 79. iirabrosum 80. villosum 79.
\egiIops caudata 131. 2. oyliudnca 131. 2 ovaia 131. sqiiarrosa
131. 2.
!Vegopogon imiselus 310 •
^.gropyrum gemiuatura 419. scirpeum 133.
^grostis alba, stolonifera 208.
Vira flexuosa 208. violacea 307.
Mdaraa dentata 270.
qr Bd, es iic-ft. 47
740
Allantodia astpleuioides , australis, costalis 72.
Allium amblyopetalum 139 Ampeloprasum 139. aiigulatiim 205. calli-
dictyon 140 callimisclion 140 capillare 140 globosum 205. grae-
cum 140 niargaritaceum 139. 569. obtusiQorum 139 saxatile 205.
senescens 205. Stelleiiamim 205. subhirsiitiim 139. trifoliatum
139.
Allocarpus sabazioides 590.
Allosoms aiidromedaefoliiis 56 ciliatus 56 birsiitus 56. rigidus 55.
Alopeciuus alpiims 207 antarcticiis 207. brachystacbys 207. exaliatus
207. Gerardi 207. glaucus 206. 8 pratensis 208- repens 208 ru-
tlieiiicus 208.
Alsophila armigera 98 hirsuta 98. hirta 98. infesta 98. procera 98..
priiiiiata 99 pungens 98 pycuocarpa 97. Taenitis 90. villosa 99. j
Aithaea ineonantha 586. rosea 587.
Amajoiia 254 corymbosa 257. 8. fagifolia 257 giiianensis 257. sp. 1.
255. sp 2 256 sp. 3 257 sp. 4 258. sp. 5. 259.
/ maryllis lutea 141
Ambrosia cumaiiensis 269.
Amygdaitis conimunis, Persica 122.
Auabasis brevifolia 199. ' '^
.A iichusa tiuctoria 578.
Andropogou brevifolius 417. coiideusatus 309. debilis 310. lesiiicoides
310. floridus 417. glaucesceiis 309. lagnroides 310. niiiricatus310.
\eesü 310 417. pauiculatus 309. scopariiis 309. teneUiis 310. va-
giuatus 309.
Aaeitnia adiaiuifolia 21. cicutaria 22. ciliata 21, cordifolia 20 cuneata
21. dcnsa 20. ferruginea 22 flexubsa 22. Haenkei 20 biria 20.
hispida 20- laiiceolata 20. obliqua 20. PbyJ'itidis 20. repens 21.
/.ühaltia Friedericae 127.
7\iiomodon curlipendulus , vi(iculosiis 528.
Auona Cbcrimolia 319. 20. dioica 320. fnrfuracea 320. lauceolata 321.
nitida 321. palustris 320. sytvatica 319.
j* nosporum 287.
Anotis dcntelloides 240. rotiindifolia 599. Salzmaniii 239. 40. 599. ser-
pens 599.
Antliericum graecum 141.
Antboxanthiun amariim, gracile, odoratiim 135. i
Aatirrliiniim graecum, spurium 577. *.
Antropli^um cayennense, lineaium 78. ,*
A nargia crocea 182. ^*
Apluda aristata, mutica 309.
i^renaria costata, Helmii, lateriflora, paniculata, verna 174.
Aristida longiramea 418.
Arandinaria 467. 78. amplissima 479. falcata 478. glauca 479. macro-
stacliya 481. pinifolia 490. verticillata 479, Wigluiana 482.
Ariindo Bambos 471. 4. Donax 136. graeca 136. isiaca 136. Pliragmi-
tes 136.
Arteuiisia chamaemelifolia 189. coerulescens 190. Dracuncuius 190.
fragrans 190. berbacea 189. inodoral91. Marsc]iallianal9l. raono-
gyna 190. orienlalis 189. potenlillaefolia 189. salsoloides 190. sco- ,
paria 191, taurica 190.
Anlirostemma bracbyandrum 454. glomeratum 454. Iverbaceum 453.
lursutissimiuu 453. ladauoides 452. 3Iarli«siauum 453. Umguayen-
se 453.
Arthroslyüs 300.
741
Asperula cyiiancliica 578. loiigiflora 579. luacrorhiza 579. rigida 578.
.scabra 579. tinctoria 179.
Asphodeliis creticus, fistulosus, ramosus 141.
Aspidiiiin abriiptiini 93. aniculatum 89. caduciun 91. calocariuiin 95.
capense 96. colobodoii 97. confertiini 90. coriaceum 96. discolor 96.
dissimile 93. exaltatum 91. fragile 97. fumarloides 97. fimestiira 96.
Haenkei 89. heracleifoliura 89. iuvi.sum 93. juacropIiylUim 89. ina-
1 crourum 93. molle 92. 3. uemophiUim 95. neiuorosum 95. nodosuin
89. obtusiim 97. paraeuse 92. pectii)atiim 91. plicatnm 94. puncli!-
latiiui 90. rhizopbyllum 90. rostraium 90. scleropliylliun 92. semi-
cordaiiim 91. semiliastatum 91. trapezoides 91. 3. irifoliatuiu 89.
vestitum 95.
Asplenium abscissum 65. alatiim 65. 6. auricularium 66. auritum 67. bi-
deniatiini 66. bleclinoides 60. brasiliense 65. 6. canariense 69. cicu-
(ariuiii 71. coriaceum 64. cuneatum 69. decurrens 63. delicatHluiii
70. dentatiim 67. dimidiatuin 67. discolor 65. divaricatum 71. dre-
panoplijlliun 66. falcaiuni 67. llabelliilaiuin 71. flexuosum 70. foc-
iiiculaceiiui 70. foriuosum 67. geuumferinn 63. Gilliesiamiiu 68. lic-
teroclirouiu 67. 8. laceratum 69. laetum 66. liRiduiii 63. inagella-
nicum 70. margiuatum 62. melaiiocauloji 68. iii3'riopli3iIiim 72. Ni-
dus 62. nigricans 69. obliquiun 63. oligopli3lliuu 63. peruvianum 69.
praemorsum 69, projecdim 68. pteropns 66- pulclielliini 66 puini-
lum 62. raniosum 73. reguläre 66. repandulum 65. rliachirliizum
71. rhizopliylhira 71. Roemerianura 62. ruta muraria 212. salicifo-
lium 64. 6> semicordaium 65. 7. serra 63. serratuni 62. splienoides
63. stoloniferum 68 tenue 68- ternatum 69 trapezoides 62. tri-
ph^iluia 69. triste 66- uuiseriale 71. virens 63 viride 68.
Aster acris 184. alpinus 183 6. Amelloides 183. Ajnelius 183. divergens
265. dracunculoides 184. mutabilis 185. pulclieilus 183. quercifo-
lins 265. rivularis 265. roseus 186 tataricus 182. Irinervifolius
183.
Asterochaete 300.
Asterophora nauseosa 412.
Astragalus am^gdaliger 176. arenarius 177. aristatus 585. 6. creticus
585. 6 Helmii 175. liypogaeus 176. iongiflorus 176. senipervireas
585. sicuUis 586.
Atriplex nitens , porlulacoides, pi'ocumbens , tataricum 203.
Augusta lanceolata 245.
Aulacorhjnchus 305.
Avena desertorum 208. flexuosa 208. lasiantha 135. 568. macra 209.
setifolia 209.
AzoUa arbuscula 110. filiculoides 110. magellanica 110. 1^
Baccharis lancifolia, multiflora, parviflora, phiJippensis 26G.
Bailleria aspera 267-
Balbisia verticillata 117.
Balsamina horteusis 122. madagascariensis 113.
Baltimora erecta 270.
Bambusa 465 8. arundinacea 472. 5. Arundo 471. 2. 4. dit*lorta 470.
Giiadua 469. orientalis 472. si)inosa 472. 4. slricta 476. Tagoar«
470. 1. Trinii 469. verticillata 477. vulgaris 473.
Barbula fallax 554 muralis 553. rigida 554. imguiculaia 5j4
Bartramia crispa , fontana, pomiformis 561,
Baumea 297.
Becquerela 304.
47*
742 —
Beesha 466. Uuiiuli^.478^ ftheedii 471,^^,,^^^^ .i8d ftuoh^-LoHams'
Beluma 376. msigius 3.7. - ,^ ^I,^^^ ^, ,
Berchtoldia bromüides 310. ^,.j,
Bertolonia acaulis 383. longifolia 384. .. ,, .„r. *~'
lletula alba 203. - S"i'
ßidcns leiicantha , pilosa 271. "" ' * ~' ,!,
Bignonia Leucox3-lou 512. , ^, ^
ßlecliiium asplenioides 60. caudatiiihöl. ceteraccmiim (60. "cUiatum 61.
gracile 61. hastalum 60. 1. occidentale 6l».,polypodipides 60. tri^j
lobum 61.
Boerliavia diffusa 511. /. i ^ ".
Bomfacia ripana 243. ^ nn-oilf.iiDE mui -'-tj
Borreria argentea 215. centranthoides 216, dubia 2i6^iröcferapÖi»','w
lerianoides 216. verticillata 593. '^ n^-floriri) n ,...t..-!3
Botrychium Luiiana var. riuaceijoii^gl^, . ,
Bouvardia Jacquini 600.
Brachycome xaiithocoinoidcs 265.
Bracliylcpis liiunilis 198. salsa 199. , '^ i ,
Bracliypodium Hostii 568. niexicanum 420. obtiisifolinm 5^ 'phö^nlcoi-
des 134. 568. pinuatum 568. Plukenetii 134. 56^ ifam&sum 568.
rupestre 568. ^ :^'>-''''-^^\ .
Briza luaxima, nionspe.<5snlana 138. , .1 ^>!' . . 'i
Broimis alopecuroides 137. confertus 1371 contortu^ ,i^'7. t^iceoiatüsT
137.569. pinnatiis 568. Plukenetii 568. ramosus l34."[^M, ,ir.upe-'i
sli-is 568. strigosus 210. 308. '?'! ' ' ',, ' . ',
Bryopogon jiibatus 498. *,
Bryiirn affine 558. ainiotinuni 557. argentenm 555. cacspiticiiim 556J
capJIIare 556. crudiim 559. cuspidatum 558. hornum 559. julaceum.
556. ligulatiim 559. inarginatHin 559. mitan« 556. puuctatiiin 558.
l>3rifonue 557. roseiiin 558. rostratum 558. turbluatum ^^7. veiitri-
cosum 557. -.^ \
Biiekia 300. ' ' !
BuUiardia aquatioa 178. J
Bupleurum glumaceum, Odontites 570. |
Biixbaumia aphylla 562. |
Caenopteris foeniculacea 70. myriopbylla 72. rhizopliyll^ .71. '■
Caesarea 117. j
Calamia hunulis 308. / ;'' '^ j,^
Calea jaiiiaicensis 512. pedimciilaris 272. Zacatecluclii 58li^"^ •"'?.' '
CalyciHome viUosa 583. ,, «jfinjt«, r
Calyplocarpus vialis 269. 'aJt.'
Calyptrocarya 304. .T",
Calyptrostylis 295. - ,., ,,, ' ' ''''"''
Cambessedesia Adamantium 381. "EspoVä SSll Hilariana 3^^, ^»ncoreii-
sis 394. >.-.--.- ■ -: ...n--. % / . '.\\ i^l
Campanttla lyrata 579. Mpdiüm 510- peräJcIfpUa 193. rupestns '579; -
Cardiopetalum 328. calophyllum 328. - " . "' r ''* "'■"'_^';
Carduus afer 580. desertorum 179. Hippolj'ti 5^. itAticns $p6'.^ m^^l*
riaceus 263. syriacus 580. ' V , ' ,
Carex 305. Argyroglochin 210. atrata 211. caucajsica 211. cjirta ?ji9.
cyperoides 210. digitata 211. filiformis 211. globularis 211. lepo-
rina 210. limosa 211. lobata 138. loliacea 211. obtusata 210. panw
c«lata210. saxatilis 211. vesicaria211.
Carliiia coryinbosa 581.
_ 743
Carpha 30a ^ . ^„^
Dartliamus creticus 581. lauatii« 581. leucocaulos 581. ruber 580.
Casimiroa edulis 606. 7.
Datagyna 306.
DatUariiiea imdiilata 563.
Cauliuia fragilis 521.
Caustis 301.
Cejiococcura lieliopliilum , pbytoplulum.414.
Ctutaurea raphanina 581.
Centotheca lappacea 308.
Ceutropliyllum rubrum 580.
Ceplialosclioeuus 295.
Cerastiuin aquaticum 174.
Ceratodou purpureus 549.
Ceratosclioeuus 296.
Cetraria islandica 499. 500. odoutella 500.
Cliaetocyperus 289.
Cliaetof^astra 447. alpestris 452. cardinalis 452. cataphracta 451. cli-
nopodifolia 450. debilis 449. fraterna 447. 8. gracilis 447. 9. hiera-
cioides 447. 9. 50. Iiirsiiia 447. 9. lycluütoides 447. repauda 447.
siri^illosa 447. 8. 9. strigosa 451.
Chaetospora 299. .....
Chaetostoma diosinoides 381. 2. ericoides 382. formosa 382. microlicioi-
des 382. myrtoidea 382. puiigeus 381. 2. scoparia 382. tetra-
stichum 382.
Chapelliera 298.
Chara ceratophylla 213. Karelini 213. Kirghisorara 212. tomento-
sa 213.
Cheilauthes crenata 84. elcgans 85. ferruginea 55. hostilis 86. lendigera
85. marginata 56. micromera 84. microphylla 84. myriophylla 85.
obtusata 84. parallelogramma 85. repens 85. scariosa 85. »qua-
mosa 86.
Cbeirauthus anuuus 737.
Cliiococca phaeiiostemon, racemosa 594.
Chlamysperma pratense 590.
Cbiioophora Huinboldtii 99.
Ciiometia obtusa 245.
Cliorizaudra 288.
Chondrachne 288.
Chondrilla rampsissima 582.
Chrysitlu-ix 288.
Clirysocoma divarieata 187. dracuneuloides 184. 7. tatanca 186. vil-
losa 186. 7. _
Chusquea 467. 84. anelythra 491. capitata 489. Cumingii 487. Dom-
beyana 487. heteropliylla 488. leptophylla 489. pinifolia 488. 90.
Ouila 487. tenella 492.
Cineraria aurantiaca 191. caspica 193. racemosa 193.
Cirsiura afrum , bracteatum, Hippolyti, italicura,, syriacnm 580.
Cissampelos Pareira 513.
Cistecarpum 117.
Cladium 301.
Cladodium inclinatum 555.
Clematis caracasana 609.
Climaciura dendroides 527»
I Cnicus afer 580.
744
Coccocypselum cordifolium 238. 9. erythrocephalum 239. nummiilarifo
liiim 599. pulcliellum 238.
Coelestiua coerulea 264.
Coelocaulon aciileatum 499. 500. mm-icellum 500.
Coffea gardeuioides 230. jasminoides 222. 4. lanceolata 232. 4. niag:no-
liaefolia 225. major 226. minor 227. nodosa 226. 33. parquioidef
224. parvifolia 231. vilnirnoides 228.
Colchicum autumnale 143. 509. parvuUim 139.
Comostemum 283.
Conioselinum ? gayoides 178.
CouvolvulusFrankeauus 513.
Conüciilaria lauata 500. tristis 499. 500. 1.
Cornus disciflora, grandis, tolucensis 604.
Courtoisia 286.
Cotyledou leiicantlia 177. 8. rosea 177. thyrsiflorus 178.
Coutarea mollis 259. .speciosa 260.
Crassocephalum valerianaefolium 591.
Crateriura deoperculatum , pendulum 409.
Crithodium 132. aegilopoides 132.
■Crocus piisillus , reliculatiis 141.
Crypsis aculeata, schoenoides 134. ^j
Cyathea aculeata 101. arborea 101. 2. cuspidatalOl. discolor99. diveril
gens 100. equestris 100. liirsuta 98. Oligocarpa 101. ü
Cyatljocoma 300. <
Cyclameii graecum , neapolitanum 573. i
Cylindropus 303.
Cynodon Dactylon , linearis 134.
C^niosurus phleoides 137.
Cypei-us 283. flavcscens 212. fuscus 211. 2. tataricus 211.
€ystopteris fragilis 97. fumarioides 97. montana 50. 96.
Dactylis glomerata, hispanica 137.
Dactylogramma ciuuoides 419. i
Danaea nodosa 15. i
Daucus Carola, hispidus 571. montanus toriloldes 607. '
Darallia distans 87. dumosa 88. fumarioides 88. inaequalis 87. tenuili)-
lia 87. 8. venusta 87.
Dav^a caIoph3'Ua 372.
Dendrocalamus 466. 76. strictus 476.
Deppea erythrorliiza 599.
Depretzia mexicana 310.
Diachea fulgens 411. t
Diantlius elatus , pallidiflorus , pluraarius 172.
Diaphora 306. ,
Dichost3dis 289. i
Dichromena 291.
Dicksonia adiantoides 88. apiifolia 88. cicutaria 88. 9. dissecta 88. ero-
sa 88. ordinal a 88.
Dicranantliera hedj otidea 385. ,
Dicranum cerviculatum 548. 9. congestum 547. üexuosum 548. glaucuid.
547. lieteroulaUum 548. 53. peUucidum 548. polysetum 546. Schra-
den 547. scoparium 546. 7. spurium 547. striiraiferum 548. imdn-
latum 546. variuiu 549.
Diderma cha!) beum 408. flavum 408. rugulosum 409.
Didymium nanum , terrestre 406.
L
745
Didymochlaeua süinosa 73.
Didymodou homomallus, pusilliis 553.
Digitalis grandiflora 194.
Digitaria linearis 134. moUissima 308.
Diodia cymosa 217. paradoxa 216. polynioiiplia 594. RacUiIa 594.
• Diphyscium foliosnni 562.
Diplacrura 304.
Diplasia 288.
Diplazixim niacropliyllum 73. pinnatifidum 72. pulcherrimum 73,
Diplochaeta 296.
Diplopappus graminifolius 265.
, Diplostegium cauescens 438.
' Doroniciim Columiiae , Pardalianches 583.
Dracocephahim tiiymiüorum 193.
Dr3 ptodon pulvinätus 543.
Dugiietia lanceolata 320.
Dulichium 283.
EchinoIytruDi 289.
Echiuosclioemis 297.
Echiiim liispidum 578.
Ecklonia 299.
Elatine H3^dropiper 175.
Eleocharis 294.
Eleogenus 294.
Eleogiton 291.
' Elephantosis qiiadriflora 264. .
I Eieusine caracana 419. iudica 419. oligostacliya 419. 20. rigida 419.
tristacliya 419.
ELvna 304.
Elyiiantluis 298.
Eiicalypta vulgaris 555.
Epideiidum bifidum 512.
EpUübiimi palustre 177.
Epipactis palustris 205.
Equisetum bogotense 3. 4. üagelliforme 4. fluvlatile 212. gigauteuui 3.
pratense 3. ramosissimuiu 3. stipulaceum 4.
Eragrostis aegj^ptiaca 138.
Erica 359. abietina 625. 79. 80. absiuthioides 360. alveiflora 686. An-
drewsii 633. arborea 366. 7. Archeria 615. 24. 30. 1. Archeriana
631. argoutiflorä 616. 39. aspera 681. 95. aurea 616. 38. bicolor
620. 67. blanda 681. 97. Broadleyaua 678. 84. buccinaeforaiis 620.
669. calamiforinis 680. 9. Candida 633. carnea 362. cephalotes 622.
649. cerinthoides 681. 93. clavaeüora 614. 21. 2. clavata 618. 60.
coarctata 361. coccinea 615. 24. 5. colorans 683. conciuna 621. 77.
coucolor 619. 65. conspicua 620. 70. 1. corouata 650. costaeflora
627. cestata 619. 63. crinifolia 693. crueuta 618. 57. 8. culcitaellora
696. cupressiforniis 654. curviflora 620. 65. 6. cylindrifloi-a 690.
dccora 617. 51. densifolia 617. 52. diaphana 619. 61. diclirus 620.
667. discßior 617. 53. 4. ccliiünora 617. 48. 9. clata 620. erube-
scens 683. 705. 6. Ewerana 617. 51. cxsurgeus 616. 40. 1. exudans
621.76. fascicularis 617. 50. faslaosa666. favosa 622. ilammea
620. 69- floccosa 671. foliacea 618. 54. 5. formosa 641. 2. 4. fron-
dosa 625. fucata 360. ;;elida 679. 86. gilva 679. 86. glandulosa 615.
623. 4. glaucescens 615. 33. glutiiiosa 628. 9. grandiflora 616.
746
643. 4. 7. grandifoUa 641. herbacea 362. Hesseaua 616. 34. Hifc
bertia 616. 36. hirta 618. 56. 7- hystriciflora 695. ignescens 620. 61
imperialis 650. lanata 620. 71. laniflora 620. 71. Leea 615. T.
Leeana 627. Linnaea 621. 74. Linnaeana 674. Linnaeoides 621. Ii-
lilniflora 674. longifolia 615. 26. liigubris 364. magnifica 683. 70=
mammosa 679. 87. mediterranea 363. 4. 6. melliflua 658. mer
616. 44. Merteiisiana 618. 59. metulaeflora 680. 91. 2. Monsonian
682. 700. 1. jmiltiflora 364. 5. 6. niutabilis 682. 703. Nivenia 681
702. octopliylla 650. onosmaeflora 615. 28. pallens 619. 61. pala
do.sa 677. paniciilata 351. Pattersonia 683. pectiuifolia 693. pell«'
cida 621. 75. perspicua 621. 74. pharetraeformis 641. phylicaefoli
637. pinea 615. 26. 31. pinifolia 626. 31. piuiformis 626. pithj'Ophyli
la 626. plumosa 680. 90. priiiceps 680. 90. 1. procera 620. 68. pu
berula 615. 29. pulcliella 628. purpiirea 616. 34. 7. qnadrangiilari
682. 700. quadrifloi-a 619. 65. radiata 680. 8. 9. radiiflora 650. xt
fulgeiis 619. 64. regia 616. 35. 83. 5. rigidiuscula 617. 47. 8. rosd'
621. 76. nibercalyx 683. riigosa 679. 83. 4. 5. Salisbnria 617. 4^
saxatilis 362. sceptriformis 623. 30. scoparia 360. 7. serratifolii
680. 9. 90. sessiliflora 622. sinipliciflora 620. 66, sordida 620. 7Jl
Sparinaiini 671. 81. 94. 5. speciosa 618. 55. 6. 88, speciosissüni
616, 45, spicata 614, 22, splendens 620, 71, 83. 705. spiiria 681, 96
strictifolia 617, 46. suaveoleiis 679. 83. 5, snifurea 620. 72. Swaiu-
soiiia 680. 91. 2. Templea 682, 99, tratislucens 681, 96, transpareij!
619, 61. triflora 367, tnbiflora 621, 70. 3, tiibiilosa 681. 96, tumidf:
683. 704, 5. Uhria 617. 51. 2, iindiilata 682, 98, vaga 365, vagans
365, 578. variifolia 701, vemista 681, 95, versicolor 619. 62, 3. ver,
ticillaris 671. verticillata 366 578. 677. 9. 88. vesdta 613. 31, 2, 3
45, virescens 618, 57. virgulata 360. viridillora 618 55. 60, viridis
629. viscida 628. viscidula 675. Weudlaiidiaiia 617. 52.
Erigeron aniuuis, quercifolius 265,
Eriophornm 293.
Eriostomiim lusitanicum 575,
Ernestia tenella 400,
Eryngium campestre 570, cyaneiun 570, Haenkei 607. Schiedeamim
607, triciispitatiim 570. vireiis 570.
Eupatoriitm micrantluim , oligaiitlies 264. "
Euphorbia akeiiocarpa 122. iiralensis 203, virgata 203.
Euplirasia Rostkoviaiia , tatarica 194,
Evandra 301.
Evea brasiliensis 237,
Evcrnia divaricata, fiirfiiräcea 498.
Evonynius verrucosus 175,
Exosteinma australe , cuspidatum 244.
Faramea marginata 221.
Fedia sicula 579, i
Festuca alopecura 136. altaica 209. bromoides 137. caespitosa 568. c^
lycma 136. ciliata 137. elatior 209. Mynrus 136. 7. oviJia t36>.- 20ti
phoenicoides 568. - , .JI
Ficinia 292. ■ .
Fimbristylis 290.
Fissideiis adiantoidcs, bryoides, taxifolius 526.
Fontinalis antipyretica 527.
Fragaria elatior 177.
Fritzschia 397. a)iisosteiMOn 399. rrecta 399. iutegrifolia 39».
747
ruirena 288. '■" <- <• x. i - ^
'iinaria hygroiiäftrfi^ 504.* '; ' ♦
lalinia 301.
rälium jalapease 591. niexicanum 591. obovatiun 591. obscipum 592.
paliistre 591. tataricum 179. tinctorium 591. triflorum 592.
rardenia fagifolia 601. Geiiipa 246. Schiedeaiia 601.
Jardeniola 247. coucolor 247. 9.
Jelasia desertorum , paucülora 184. 5.
Jenipa americaua 246.
Jenista acaiithoclada , Lobelii 583.
xenliaua campest ris 195. ;
Jeorgiua variebilis 267.
Jerauium villosum 586.
xleichenia Hermanni 17.
.Jnaplialium pelliluiu 591. sylvaticiim 590. uliginosum 191.
^onzalagunia Coccocypseliim 245. panamensis 600.
jonzalea spicata 245.
TOyannea brasilieiisis 221.
iraffeuriedajncuuda 373. 455. rotiindifolia 455.
Ji-immia apocarpa 543.
jriiadua angiisiifolia 469.
Suatteria CaiidoUeaua 325. Hilariaua 324. Martiana 326. raaypurensis
321. 3. Pobliaiia 321. Sellowiana 323. villosissima 321.
juilandiiia Bouduc 511.
xyainograrame bideutaia 35. calomelanos 35. dealbata 35. distaus 35,
ferruginea 34. trifoliata 34.
[i^ innogjnura domingense 11.
Gyinnopogon laevis 308.
jymnostonium fasciculare 542. iiitermedium 541. ovatiim 541. pyrifor^f
nie 542. rufesceiis 541. 3. stelligeruin 542. (riiiicadim 541, 2.
Grypsopliila capitata 173. glomerata 173. repeiis 173. uralensis 172.
I ^
Habenaria viridis 204.
Halimocaemis 197. crassifolia 198. glauca 198. juniperina 197.
Halogeton 198. opposiliflorum , paroiiychioides 198.
Halosclioemis 296.
Hamelia paieiis 600.
Hapiostylis 295.
Hedera alaris 605. capitata 605. echinops 606. xalapeii.sis 606.
Hedyotis microphjila, serpyllacea 599,
Hedysarum cretaceum 177.
Relianllius aureus, tubaeformis 271.
Helichrj'sum arenarium, graveolens 191.
Heliopsis laevis 270.
Heliotropium Bocconi , europaeuni , vUIosum 577.
Helosciadium leptophyllum 607.
Hemicarpha 287.
Henichlaena 283.
Hemionitis brasiliensis, palmaia, reticulata 34.
Hemitelia speciosa 99.
Herininiuui Monorchis 205.
Hexactiiia corymbosa 258.
Hidalgoa ternata 267.
748
Hieracium abscissum 263. Auricula 182. foliosnm 182. Lagopiis 2t
mexicamiin 263. muronim 182. paludosuiii 182. strigosuin 263.
HiUia IjrasUiensis 260. 1. Uibaeflora 260.
Uolosteuni cordatum 511.
Hordeum bulbosum , nmrinum , sirictiim 134.
Huberia ovalifolia 376. resinosa 376. semiserrata 373. ,
Hydrocera 121. triflora 116. 9. ^
Hydrocotyle luexicana, umbellata 607. ,
Hymeuachne myuros 418. ,
Hymenochaete 293.
Hymenophyllum abietinum 109. asperuluin 109. ßeyrichiamim 108. cli
vatum 109. cristatiim 109. dicliotomiim 108. elasticum 108. fncoid
109. furaarioides 108. 10. iiiterniptum 107. 9. plumosum 107. pii
chelliun 108. pjTamidatiini 108. sericeum 107. tomentosum 107. ir
chophylluin 108. tuiibrid;i^e»se 109. Wilsoiii 109.
Hymenostomum microstomuiu 542.
Hyphelia bomb^-cina 412.
Hypnum abiectiimm 534. albicans 536. adiincum 531. Blaiidowii 53
cordifolium 534. crista casirensis 533. ciipressiforme 532. cuspidi
tum 534. deiuiculalum 530. filicinum 531. üuitans 532. loreiim 53
lycopodioides 531. molluscnm 532. murale 535. myosuroides 53
intens 534. palustre 532. piliferum 538. populeiim 539. praeloiigu
537. proliferum 535. purum 535. riparium 530. rugo.sum 531. n
scifolium 537. 8. rutabuluui 538. salehrosuin 536. Schreberi 53
serpens 536. splendens 538. squarrosum 533. stellatum 534. ftn
iiiiueum 536. striatura 537. strigosuiu 537. triquelrum 533. uucim
tum 531. velutinuni 538.
Hj'pocbaeris Araclmites, minima 581.
Hypolytrnm 287.
Hypoporiim 303.
Jaegeria liirta , macrocephala 270. ,
Impatiens Balsamina 119. 20. diversifolia 117. filiformis 114. inconspi
cua 113. Kleinii 117. mysorensis 116. natans 113. 4. 5. 6. 9. noli
tangere 119. 20. oppositifolia 116. peiuUila 113. rufesceus 113. i
scabriuscula 113. triflora 115. tripetaia 117.
Imperata cylindrica 138.
Inula crispa 583. salicina 187.
Iris sibirica 205.
Ischaemuui hispidum , latifolium 310.
Isocarphe echioides 264.
Isolepis 290.
Jucunda 456. Bredemej'eriana 458. Lhotzkyaua 457. Marliana 456. Ol
fersiana 457. Rudolpliiana 458. »Sellowiana 456. 7.
Juucus acutus 138. Forsteri 139. meritinuis 138. 9. pilosus 139. rigidal
138. sylvaticus 206. trifidus 206. j
Jungermannia applanata 423, clirysophylla 423. circinalis 427. cognati
423. cyperoides 425. 7. diiafata 424. 6. dip(era425. cloiigata 42ti
Lindenbergiana 427. nigricaulis 427. ramosissima 427. reniten^
427. retrospectaus 427. sarmeiitosa 427. squarrosa 424. trincrvi«
426. tuberculata 423. 5.
Juuiperus nona 204.
Kareliiiia caspica 187.
Kobresia 304.
749
' iocWa pröstraia , suffriuicnlosa 202.
toeleria liispida, phleoides 137.
vyUingia 286.
jacis disticha, foeaiculacea, fiicoides 504.
^actuca intybacea 263.
jagenocarpiis 304.
jagiii'iis ovatns 138.
jamium album , ocliroleucum 574.
jamprocar3'a 301.
I jaserpitium latifoliiim 179. .
I' iiasiaiidra adenostemou 443. argentea 442. 3. 4. aspenor 435. 6. Diplo-
« stef^ium 438. dubia 437. fissinervia 441. Foutauesiana 441. 5. Fo-
' thersülae 437. frigidnla 431. 2. liospita 436. 7. Martialis 433. 5.6.7.
Marliaua 431. Martiusiaua 431. Maximiliana 432. 5. 45. inolhs 444.
obscura 435. oleaefolia 445. jiroteaeformis 442. pulchra 439. Kad-
diana 440. salviaefolia 441. Sellowiana 440. semidecandra 438. 9.
tiboucliiiioides 432. 3. 4. trifolia 431. 2. ursüia 443. Urvilleana
442.
•lüavoisiera cataphracia 369. conipta 369. firnmla 372. imbricata 369.
' 370. 1. iusigiiis 369. linifolia 395, mucorifera 371. pulcbella 370
« pulcherrima 372. punctata 372. tetragona 370. virainalis 382.
'■ Lcdeburia peregrina 571.
* üedocarpum 117.
' Leersia mexicaiia 310.
'„'üeoiitodou gymnantluis 582. lividus 181. scrotinus 181. Taraxacnm
582.
[icouurus coudensatus 193.
[iCpidosperma 302.
Leria nutans 263.
Leskea complanata 528. polyautlia 529. polycarpa 529. sericea 529.
subtilis 529. trichomanoides 529.
i Leucodon sciuroides530.
Leuzea saliua 179.
' Liehen fahluuensis, lanatus, slygius, iristis 499.
Liuaria acutiloba 194. 5. genistaefolia 194. lauigera 577. Loeselxi 195.
spuria 577.
Limnochloa 294.
Lindsaea arcuata 86. falcata 86. iiitidissima 87. 'itmdrangularis 87.
trapeziformis 87.
Lipocarpha 287. ^
Lithospermum tinctorium 578.
Lobelia grandidentata 262.
Loliiim arvense, multiüorum 133.
Lomaria acumiuata 57. attenuata 57. aucta 59. australis 57. bleclmoi-
des 57 cbilensis 59. crenata 59. cuspidata 59. decurrens 57. diver-
gens 57. longifolia 59. loxeusis 59. ornifolia 59. salicifülia 58. ser-
vulata 59. sorbifolia 58. Spicaut 58. sqnaranlosa 59.
Lonciiitis pedata 75.
Lotus argolicus 584.
Lupinus Conseutini 585.
I.uzula Forsteri 139.
Lycium bai-barum 142.
iLycopodium acerosum 5. albiduUim 12. alpinuju 212. anceps 9. anno-
I , tiuum 212. apodum 12. aristaturn 6. arfirulatmn 10. airoviride 10,
I
I
750
brasiliense 12. caroliufamun 8. cerniuim 6. complanatum 8. 211
confertum 7. curvifolinm 5. dendroraorphiim 7. dichotomum 5. *
ericetorum 8. exaltatum 8. filiforme 4. 5. flabellatum 9. 10. genicii
latiim 10. gracile 10. haematodea 9. linifolium 4, inandioccauiii
5. 6. paniculatiini 8. piliferiim 6. piiliyoides 5. 6. Poeppigianum 1]
polycarpon .5. Preslii 7. repens 8. riipestre 6. serpens 7. setaceui
5. stoloniferuni 11. taxifoliiim 4. teiiue 4. 5. thyoides 8. torridui
6. trichophylUiin 6. venustiiliim 6. vertlcillatnm 5.
Lygodium cubense, polyraorphum 18.
Macairea 381. adenostemou 431. Radala 431.
Machaerina 298.
Macraea 117.
Maianthemum bifolium 205.
Malacochaete 292.
Malaxis monophyllos 20.'>.
Manettia multiüura 243.
Mapania 305.
Marathrum foeniculaceum 504. 5. Schiedeaiuim 504.
Marattia alata 14.
Marcetia cordigera 401. excoriaia 401. glandulosa 401. juniperiua 401'
sertiilaria 402. raxifoJia 401. temiifolia 401.
Marginaria miuima 41.
Mariscus 286.
Marriibiiim acetabiilosura , apulnm, vulgare 576.
Marsilea quadrifolia 110. >^
Mayna sericea 326.
Meesia dealbata, longiseta, iiligiuosa 562.
Melachiie 301.
Melampodium divaricatam , gracile , microcephaluin'268.
Melampyrura cristatum 195.
Melauanthera Linuaei 270.
Melastoma auteimatum 376. cordifoliiim 442. ciispidatiim 458. sernila^
tum 377. sessile 387. striatum 458.
Meniscium reticulatiim , sorbifolium 35.
Mentha niliaca 576. Pulegium 576. rubra 193. sylvestris 576. tomentella
576.
Merostachys 467. spiuosa', teniata 494.
Mertensia brasiliana 18. dichotoma 18. emarginata 18. ferruginea 16..
flexuosa 18. glaucescens 17. 18. pubescens 15. 16 rigida 16. tomen-
tosa 15. 16. velata 15.
Microlicia alsinaefolia 386. arenariaefolia 396. cordata 386. 90. 1. cre-
nulata 390. euphorbioides 389. formosa 393. fulva 389. graveoleus
388. 9. hypericoides 389. imbricata 395. insignis 388. isophylla
395. 6. lanceaeflora 387. limnobios 385. linifolia 395, linophylla 396.
myrtoidea 393. pulcbella 392. recurva 386. scoparia 394. 5. 6. ser-
pyllifolia 391. serrulata 390. setosa 396. Sincorensis 394. variabi-
lis 386. variolosa 388. 9. 90. 1. vestita 388. violacea 386. 7. 8. vi-
scidula 387.
Milium arundinaceum , multiflorum 134.
Mitracarpum Lhotzkianum 219. sp. 594. squarrosum 220.
Mitrospora 295.
Mnium androgynum 560. Iiolosericeiini 556. palustre 560. serpyllifolium
588.
llonochlaena siauosa 73.
__ ^51
Monopogon avenaceus 417.
Morelotia 301.
Morisia 295.
Mourera fluviatilis 503.
Muelileubergia gibmerata 419. spicata 308.
Mygaliirus alopecuriis 136. ciliatus 136. 7.
Mjosotis micraiiciia 193. .^.^j ^ ^.,
Najas alagnensis 521. flexilis 522. intermedia 521. major 515. 6. 7.9. 21.
marina 517. 9. maritima 517. minor 519. 21.
Nanophyton 197. caspicum 197. : _ ,
Narcissus autumnalis 569. polyanthus 140. serotimis 141. 569. T*«-
zetia 140. . 4.
Nastus 467. 83. arundiuaceiis 475. borbonicus 484. capitaius 484. JStr^r
ctus477. Tjaiikorreh 484. ' '. v,
Neckera crispa 527. peuiiata 528.
Nepeta argolica, italica 575.
Neplirodiura BroMniii 91. conferlum 90. creuaiura 91. exaltaium 91. .
peudulum 91. rhizophyllum 90. semicordatum 91. trapezoidest»
93. 4.
Nertera depressa 598.
Neuropogou 496. aiitemiarius, Poeppigii 497. 8.
Nigritella aiigustifolia 205.
Nomochloa 299.
Nostoc commune 127.
Noterophila 385, inuudata 386. iimnobios 385.
Nothochlaena ferriiginea 55. h3q)oleuca 54. incaua 5^. lamiginoea 54.
mollis 54. nivea 54. rufa 55. JcpiientQsa 55.
Nymphaea alba 171. ' ,-^^-
■■. i ."■. >•»■" ,■ •
Oldenlandia microtheca 600.
Oiigandra atriplicoides 199.
Oligosporus adfinis 190. campesiris 190. 1. condiiuentar^ys l^O. jSldpfi
schallianus 191. scopariiis 191. ' ' ' '
Ononis antiquorum , oriiilhopodioides , spiuosa 585.
Opetiola 306.
Ophioglossum bulbosum 13. crotaloplioroides 13. enipiicum 13. palma-
tum 14. pusilliim 13. reticulatum lg, suriuamense 14. tuberosum
13. vulgatum 13. , ^,
Oplismeniis compositus , pratensis 418.
Orchis maculata 204.
Oreobolus SOO.
Origanum smyrnaeum 576.
Oruithogalum minus , tenuifoliura 140.
Orobapche coerulea 195.
Orostachys thjrsillora 178.
Ortliotrichiim afiiiue 549..51. anomalnm 551. coarciatiun 551. cri§puin
551. diaphanum 551. faUa^ 550. Ludwigii 550. Lyellii 551. obtusi-
folium 550. saxatile 551. speciosum 550. striatum 549.
Osbeckia 455. alpestris 452. glomerata 454. liieracioides 447. jucunda
455. oleaefolia 445. paruassifolia 452« pityrophylla 458. 9. repanda
447. strigillosa 447.
Oscillatoria tapetiformis 125. 6.
Oswaldia baillerioides 267.
Oxytropis adproximaia, campesiris, siilph\ire(i ,-^ira|^si^ 175. .,
9rBd. Ps Heft. 4ö " "
752
Paeoiiiae fl. pleno 738.
Palicourea crocea 220. 1. 595. Marcgrafii 220. rigida 220.
Paludella squarrosa 560.
PanicMim atiirense 420 hriziforme 308. brizoides 307. 8. Bradypus 309.
conglomeratuin 417. crus galli 307. ctonodes 308. excurreiis 418.
lluitans 307. indicum 417. iiiterruptnm 417. latifolium 308. leiogo-
iiiiin 308. lineare 134. micro.stachynm 417. mollissimum 308. Myo-
surus 418. nemorosiim 308. numidianum 307. 8. palmifolinm 417.
paspaloides 308. planiagiiieum 308. plicaium 417. 8. stenocladium
307. stolonifei-um 308. subulatuin 307. uliginosum 417. violaceum
307. zizanoides 308.
Pappopliornm alopecuroideum 310.
Papyrns 286.
Parraelia sulpliurata 501. sty^ia 499. 500.
Panhenium Hysteropliorn.s 269. 512.
Paspaliim attenuatum 418. Boryaniim 308. compressnm 418. dasj-pleii-
rura4l8. disticluim 308. eiegantuliim 418. Kleinianum 308. ovatmn
418. platycaule 418. teime 418. vaginatuiu 308.
Passiflora foetida 512.
Paiabea alba 234. coccinea 234. coriacea 234. tenerior 236.
Pediciilaris eriostachya 195.
Petiveria alliacea 511.
Phalaris arenaria 134.
Phascum bryoides 540. crispum 541. cnrvicollum 539. cuspidatnm 539.
Floerkeanum 539. mulicum 539. iiitidnra 541. paiens 540. pilife-
rnm 540. subuladim 539. 40. 1.
Philippia 354. abietina 357. arborescens 358. Cbamissonis 356. Goudo-
tiana 355. montana 354. tenuissima 358.
Phleum praleiise 209.
Physarum ramentaceum 407.
Picris pauciflora 182.
Pilacre Friesii 413.
Pimpinella cretica 570. peregrina 571. tenuis 570.
Pinaropappiis roseus 263.
Pinns Abies 203. 4. halepensis 588. maritima 588. nigra 203. 4. orien-
talis 203.
PJantago afra 573. ambigua 571. capitata 571. oeratopIiyHa 573. rom-
mutata 572. 3. Coronopus 572. eriophora 572. Lagopns 572. lan-
ceolata 571. 2. lusitauica 572. aeglecfa 572. Psyllinm 573.
Platamis acerifolia, Orientalis 587.
Pleurostacliys 299.
Pleopeltis percussa 53.
Pleurachne 298.
Pleurospermnm iiralense 179.
Poa Boryana 308. bulbosa 138. cernua 419. ciliaris 308. emineus 418.
festucaeformis 137. gluiuaris 418. liybrida 210. laxa 137. inalaba-
' rica 308. nntans 419. riparia 419. viscosa 419.
Podosaemnra glomeratum 419.
Podospermiim laciniatum 582.
Podostemum ceraiophylhim 505. rnppioides 504.
Poinciana pulcherriraa 512.
Polyaetricum lanceolatura 78.
Polybotrya candata 23. 4. nutans 24. osmundacea 25. pubens 22.
Polycneiuuoi juniperinnm 197.
753
Polygoiium aviciilare 570. Bellardi 204. corsicauum 5TO. divaricautm
204. equisetiforme 570.
Polj'innia maculata 267. ""''
Polypodium acrosorum 39. 40. albidiim 41. amplum 50. angiistifolium 37.
auocarpos 40. articiilatuiu 456. atteniiatum 45. aureum 41. barba-
tuni 52. bracliyodus 48. caesium 99. caribaeum 51. ciliatura 36. 48.
coarctatum 39. coiiciimum 49. coiinexum 50. cordatiua 44, costa-
tiua 38. crassifolinm 40. crenatum 47. cultratura 44. cuspidadim
53. dasypleuron 53. deflexum 49. diinorphum 37. dissimile 45. di-
staiis 46. 9. domiugense 40. 1. ensifoliiim 37. falciciilatum 47. fla-
helliforme 43. gladiatum 45. glaudulosiim 48. glaucescens 41. hir-
tiim 52. hoiiestiiin 49. incanum 41. jubaeforme 43. lanigerum 43.
latifolium 39. laxum 43. lomariaeforine 42. longifolium 45. loriceum
43. megalodus 48. melanostictiim 44. molle 42. moniliforme 43.
mulabile 46. lütidiira 38. oligocarpum 48. otites 42. Paradiseae 42,
Parkeri 90. pendulum 44. peimigeruin 47. peruviamim 44. Pbylli-
tidis 39. piloselloides 36. plantagineum 39. platypbyllum 40. Poep-
pigii 50. pol^stichiiin 46, porrectum 40. pruiiiatum 99. ptilotoii 42.
pubesceiis 49. repens 38. 9. reptaiis 47. resinifenim 48. rigescens
44, rivulorum 48. riignlosum 50. 1. runciiiatum 36. sanctiuu 47.
scolopeiidrioides 41. serpens 36. sessilifolium 45. Sloanei 51. spe-
ctabile 50. taeiiiosum 37. tecluin 36. tetragonum 47. trichomanoides
44. trifiircatuin 41. irüobum 41. triste 47. vastiun 50. vesti-
tum 49.
Polypogon glomeratus 419. spicatus 308.
iPolytricIuim aloides 564. alpimim 565. commune 563. formosum 563.
gracile 563. jtmiperinum 564. nauum 564. piliferiim 564. urnige-
rum 564.
Potamogeton compressus, lanceolatus , obtusifolius , pectinatus, pusil-
lus , tataricii'^ , zosteraefolius 206.
Psilotnm complanatum 12.
Psychouia alba 595, erytbrocarpa 595. excelsa 597. justicioides 596.
ma3i)ureiisis 234. species 598.
Pteris acuminata 75. ampla 74. andromedaefolia 55. arachnoidea 76.
aspera 78. atropurpurea 55. biaurita 75. brasilieiisis 74. cartila-
ginea 55. 6. candata 76. cliiiensis 76, decurrens 75. denticulata 74.
cdentula 75, flexiiosa 55. gigantea 75. 6. grandifolia 74. Haenkeana
74. lucida 78. iniitilata 75. pedata 73. podopbylla 75. quadrüida 74,.
reticulata 74. lenera 76. teniifolia 74- vittata 74.
Pteropsis 53.
Ptychotis verücillata 571.
Pulicaria crispa 583.
Pulsatilla vernalis 171.
Pycreus 283.
Pyramia 458. pityrophjila, salviaefolia 459s
Pyretlirum caucasicum, coniciiin , iuodorum, iuaritiiiium , parviflariinsy
praecox 189.
Pyrns communis , cuueifoiia 583.
öuercHS Aegilops , Balloia , Hex , peduncitlata , Hobur 587.
Ramalina calj-caris 498. striatula 501.
^amoudia palmaia 14.
48^
754
Randia armata 246. calycina 246. ferox 246. latifolia 600. tetracan
tUa 246.
Bammculus acris, biilbosus, fascicularis, Hookeri, lauugmosus, re-
pens , Schlecliteudalü 610.
Rauwolfia nitida 511.
Bemirea 286.
Rhacomitriura canesccns 552. ericoides 552. heterostichum 552. lanu-'
ginosum 553.
Rliaponticuni salinnm 179.
Rliexia Acisanthera 386. Agrostemma 447. armata 382. capitata 454'
cardinalis 452. Clianiaecistiis 451. circaeifolia 385. cordata 39tf
ericoides 382. Espora 381. cxsul 388. Fontanesii 441. fuiva 389
391. gracilis 447. Hilariaua 381. hirsuta 388. holosericea 442. jimi-
perina 402. ladanoides 452. linifolia 395. Radula 431. scoparia 394
setosa 396. taxifolia 401. teueila 400. thyinifolia 391. venusta 390
viscidula 387.
Rhlzophora Mangle 513.
Rhynchantliera bracliyclij-nclia 379. cordata 377. 8. dichotoma 377
Fothergiilae 381. 437. Haeukeana 378. liniosa 378. verbeuoides
378.
Rhj'nchospora 297.
Richardsonia scabra 594.
Ripidiuin 19.
Robinia florida 512.
Roccella fiiciformis , tinctoria 499.
Rollinia emarginata 318. fagifolia 316. laurifolia 319. longifolia 316i
parviflora 316. rugiilosa 316. salicifolia 317. Sieberi 316.
Rondeletia longiflora 240.
Rotala mexicana , verticillata 122.
Rubia lucida 579. Sellowiana 214.
Riiellia strepeus 512.
Rumex maritimus 204.
Rumohra aspidioides 96.
Sabazia sarmentosa 590.
Sabicea eriantha, grisea 245.
Saccharum caudatum 309. coufertum 309. contractum 309. Ravennae
138. 569.
Sagittaria sagittifolia 206.
Salaxis 351. abietina 357. arborescens 358. liexandra 352. imbricata
357. montana 355. octandra 353.
Salsola spiuosa 198.
Salviiiia Azolla, bispida 110.
Sanibucus bipiniiata 604.
Sanicula liberta 607.
Satureja canesccns 574. capitata 574. 7. filiformis 574. Jiiliana 574.
Thymbra 574.
Sanssurea aniara 180. discoior 180. polypodiifolia 180. salicifolia 181.
salsa 180. scabra 180.
Saxifraga imbricata, sqnarroiia 509.
Scepseotliamnus 248. gardenioloides 249. rotunda 250. vinosa 249.
Schismiis marginatus 136.
Schistidium clliatum , subsessile 543.
Schistocarpba bicolor 591.
Schizacliyriura teneruin 417.
755
' Schizäea bifida, dichotoiüa, digitatä, incurväta, peuicillätä, peiiniila,
trilateralis 19.
Schizostachyum 466. Blumii 477.
Schoberia fruticosa 201. fruticnlosa 200. maritima 201. 2- micropbylla
201. parviflora 201. physophora 201. Salsa 202.
Sclioeiiidiiim 291.
Schoenopsis 298.
Schoeuoxiphium 305.
Schoenus 298.
Scirpidium 293.
Scirpus 293.
Scleria 302.
Sclerochaetiiim 302.
Sclerotium Tiilipae 416. viilgatum ö. Fragariae 415.
Scorzonera araneosa 582. laciiiiata 582. lanata 582. purpurea 182. rö-
sea 182.
Senecio aurantiaciis 191. aureus 192. casi)icus! 193. Doria 193. ovatus
193. paludosus 192. scytophj^llus 591. taiaricus 192.
Seriola aetnensis 582.
Serratula caspica 187.
Seseli corsicum, püsillum 571.
Sickmaunia 292.
Silene Otites 172.
Sipanea erythraeoides 242.
Siphanthera cordata 401.
Sisoii Ammi 607.
Sisj-mbrium lineare , Pallasii 171.
Solidago mexicana 265.
Sommcra 602. arboresceus 602.
Spartium horridura, villosum 583.
Spennera aquatica 401. circaeifolia 385. circaeoides 385
Spermodon 296.
Sphagnum acutifolium 525. capillifolium 525. compactum 525. contortnm
525. cuspidatiim 525. latifoliiuii 524. squarrosum 524. subsecun-
dum 525.
Spilanthes fimbriata 271.
Splacbnum ampullaceum 544.
Staclij's acutifolia 575. alpina 576. cretica 576. lusitanica 575. polystai-
chya 575. pubescens 575. salviaefolia 576.
Siatice caspia 196. elata-lDO. flexuosa 196. glanca 196. Gmelini 196.
macrorliiza 196. scoparia 196. speciosa 196. suffruiicosa 197. tata-
rica 196.
Stellaria Friesiana, nemorum, Pallasiana 174.
Sternbergia lutea 141.
Stevia fascicubaris, vira;ata 264.
Siipa Aristeila, Bcrgcri, tortilisi 135.
Stratiö(es aloides 206.
Streblidia 299.
Streptocbaeta 467. spicata 494.
Svitramia 445. pulchella 446.
Syntrichia ruralis 554, 5- subulata 554.
Syringa persica 738.
756
Taeiiitis angustifolia 52, fuscata 53. lanceolata 52, sagittaefera 60.
Tagetes florida 271, lucida 271. iiiicrantlia 272. patiila 271. Schiedeau;
271.
Taraxacum glaucesceiis, procumbeus, serotmiuu 181.
Tauschia 607. midicaulis 608.
Tectaria Calalmala, coriacea 96.
Tegularia adiantifolia 73.
Tetramerium montevidense 221.
Tetraphis pellucida 544.
Tetraria 306.
Thieleodoxa 251. elliptica 252. lanceolata 253.
Thoracosperma 350. paniculatum 350.
Thymus Tragorigamim 574.
Thyrsopteris 507. elegans 507.
Tiboucliiiia aspera 436.
Traghim creticum 570. j,
Tragoceras Schiedeauum, zinnioides 269.
Tragopyrum glaucum 204.
Trasi 298.
Trematodon ambiguus 546.
Trembleya calycina 430. heterosteraon 430. 1. lychnitis 431. phIogifOJ>I
mis 429. pithyoides 428. rosiuariuoides 428. triflora 430.
Tricentrum ovalifoliiun 401.
Trichelostylis 290.
Trichodiiim albiim, inconspicuiim 418.
Trichoinanes apus 103. arbusciila 105. Bancroftii 105. Bojeri 103. bran
cliypus 105. coriaceum 105. crisi)iim 104. 5. cristatum 104. 5. flori-
biuidum 106. hymenoides 103. iiicisum 103. miisGoides 103. pellii-
cens 104. pilosuni 104. pinnatum 106. pliimosum 104. punctatum
102. pyxidiferum 106. quercifolium 103. radicaus 105. 6. reptans
102. 3. rhLzophylla 106. scandeiis 105. 6. siiiuosiim 103. sphenoides
102. trigomim 105.
Tricliophorum 293.
Trichopteris excelsa 90.
Trichostomum pallidum 552. 3.
Tridax procumbeus 590.
Trifolium cougestum 584. pallidum 583. Pignanti 583. resupinatumi
175.
Trigonospermiim adenostomonoides 267.
Trijiynaea 328. oblougifolia 329. . '
Trilepis 305.
Triodon polymorpluis 594.
Tristachya leiostachya 417.
Triticum cauiuum 210. geminatum 419. loliaceum 568. repens 133. 4.
rupestre 308. scirpeum 133. strigosnm 210.
Trixis scabra 267.
üncinia 305.
Unxia trichotoma 590.
Uraclme frutescens, multiOora 134.
üsnea melanoxantha 498.
Valantia hispida, muralis 579.
Valerianella hirsutissima 580. sicuia 57^.
757
V'erbascnm nigrum 194. plicatnm 577. sinuatura 577.
Verbena jamaicensis 511.
Verbesina dichotoma 269.
Veriionia mexicana , patens 264.
V^erojiica montaria 193. orchidea 194. spicata 194.
V'iburnum microcarpum 604.
Viola palustris 172.
Vittaria costata 77. ensiformis 77. graminifolia 76. incurvata 77. lan-
ceolata 78. lineata 77. stipitata 77.
|Viviana 117.
jWedelia discoid'-a 270.
(Weissia acuta 545. cirrhata 545. curvirostra 545. lanceolata 544. viri-
dula 545.
VViborgia Acmella 590.
IVoodsia hyperborea 212.
(tipiiopteris serrulata 36.
»tylopia graiidinora 326. parvifolia 327. serirea 326.
ICystidium barbatum 419.
^osterospermnm 297.
^03'sia pungens , tenuifolia 309.
Halle,
;edruckt in der Gebauerschen Bii chdruckerei.
Litteratur - Bericht
zur
LINNAEA
für
das Jahr 183 4.
Herausgegeben
von
D. F, L, von SchlecJitendal y
*der Med. , Chir. u. Philos. Dr. , ordentl. Prof. an der Universität zu Halle
und mehrerer gelehrten Gesellschaften Mitglied,
Halle a. d.s. 1835.
i^edruckt auf Kosten dos Hera»sj?j(;ber s.
In Cojumission tiei C. A. Schwetscbke und «ohn.
L i t t e r a t u r.
Vorwort.
JL/ie bisherige Einrichtung , nach welcher die erscheinenden bo-
tanischen Arbeiten nach den Völkern zusammengestellt wurden,
setzte den Herausgeber oft in Verlegenheit ; er giebt sie daher
lauf und wird die ihm zur Kenntniss gelangenden botanischen
Werke und zerstreuten Abhandlungen ohne Ordnung hinterein-
ander folgen lassen, am Schlüsse eines jeden Bandes aber,
ausser dem bisher gewöhnlichen Verzeichniss der Namen der
Schriftsteller, auch eine wissenschaftlich geordnete Uebersichl
der Werke und Abhandlungen selbst geben, damit so ein besse-
rer Ueberblick w enigstens nachträglich erlangt werde , an wel-
chem es bei dem bisherigen Verfahren ganz fehlte. Möchten
doch die Freunde der botanischen Litteratur ihn bei diesen Lit-
teraturberichteu unterstützen und ihm dasjenige mittheilen , was
au ihrer Kenntniss gelangt , damit in diesen BLätteru eine mög-
lichst Tollständige Zusammenstellung aller erscheinenden in das
Fach der Botanik einschlagenden Neuigkeiten gefunden werde.
Recensiouen sollen hier eigentlich nicht geliefert werden, son-
dern nur Anzeigen des Inhalts , doch werden auch ausführliche
Beurthcilungen nicht ungern aufgenommen werden. Einzelne
Worte des Lobes und Tadels konnte der Herausgeber oft
menschlicher Weise nicht unterdrücken und hält sie fast für
iioth wendig, um Tor Schlechtem zu warnen und auf Gutes hin -
iMiweisen. Halle, im Juli 1834.
Der Hcruufigeher.
«rBd. Litterat. 1
Journal de Chimle medicale , de Pharmacie et de Toxi-
cologie etc. Xe Annee Janvier 1834.
Note sur les deu.v esp^ces de Jalap du commerce
(Pa^.l— 22. Table I. et IL). ' |d
Uli
iii
ia
Hr. Gabriel Pelletau , der Verf. dieses Aufsatzes , hat , iu-
dem er es unteruimmt, zuerst eine geschichtliche Darstellung-
vou den Kenntnissen über die rerschiedenen Jalape liefernden
Pflanzen , dann aber die Beschreibung der wahren Jalapenwinde
zu geben , nichts von dem gekannt , was in den deutschen Zeit-
schriften und Werken über die Jalapenwinde ächte yie nnächte
gesagt wird, hat auch noch nichts davon vernommen, dass die
ächte Jalapenwinde schon in mehreren Gärten Deutschlands
kultivirt ist, geblüht hat u. s. w. Wir haben schon früher Er- i
wähnung gethan , dass die vom Apotheker Ledanois aus Ori-
«aba nach Paris gesandte ächte Jalape dieselbe sej, welche
Schiede nach Deutschland schickte , so wie dass die als jPurga
macho* durch den erstem gleichfalls in Paris bekanntgewordene
schlechte Jalape, auch von letzterem schon gekannt und nach
Deutschland gesandt worden war, dass Schiede aber die Mut-
terpflanze dieser letztern nicht kennen lernte. Im vorliegenden
Aufsatze sind nun beide Convolvuli beschrieben und abgebildet
nebst einer dritten ebenfalls aus jener Gegend stammenden Win-
de. Die ächte Jalapenwinde nennt der Verf. Conv, ofßcinalisy
wobei zugleich auf eine in The Amerit-au Journal of tli*' med.
scienc. Febr. 1830. von D. Redman niitgetheilte Beschreibung
derselben Pflanze hingedeutet wird, ebenso auf den 9ten Band
des Journ. de Chimie medicale, wo sich eine von Nuttall und
Smith gegebene Beschreibung wahrscheinlich derselben Pflanze
befindet. Dieser C. officiualis = C. Purga Wenderoth = Ipo-
moca Schiedeana Zucc. ist schon abgebildet in Necs und Hay-
ne'ß Arzneipflanzen, und wird hier von Neuem in schwarzer
I
Steiudruckabbildung gegeben ; er blühte in Cassel, Bonn, Mün-
chen u. s. w. Ferner wird von der die männliche Jalape lie-
fernden Pflanze eine Characteristik gegeben , sie erhält den Na-
men C. Orizabensis j davon wird noch eine dritte Art unter-
schieden und als C% microcalya: aufgestellt, welche Ledanois
nur für eine Varietät der erstem gehalten hatte; von der C.
Orizabensis ist eine vollständige Beschreibung und Abbildung
Taf. 2. gegeben, von der microcalyx ist nur die Blume auf
derselben Tafel abgebildet. In der Gattung Convolvulus , nach
Kunth's Ansicht abgetheilt, würden diese Arten so zu stehen
kommen : Convolvulus» Sect. I. Stamiuibus exsertis inacqua-
libus. §. 1. stigmate capitato bilobato: Conv, ofjicinalis'.
Hcrba undique glabra ; caule volubili, rubescenti; foliis ovatis
lauceolatis cordatis, longe acuminatis, apiculatis; pedunculis
folio brevioribus , 1-, raro 2-üoris, calycibus brevibus pro-
funde 5 -fidis; corollis hypocrateriformibus, tubo longo, limbo
subplano obscure 10-lobato, seminibus solitariis subsphaeri-
cis. — Sect. II. Staminibus inclusis. §. stigm. capitato bilo-
bato. C. orizabensis-. Herba undique tenuissime pubescens;
caule volubili , foliis subrotundis, breve acuminatis , apiculatis,
profunde cordatis; pedunculis folio brevioribus 1- raro 2-flo-
ris , calycibus brevibus hispidis ; corollis infundibuliformibus ;
limbo obscure 10-lobato; staminibus inclusis hispidis; semini-
bus (abortu) solitariis subsphaericis. Ebendahiu auch C ini-
CTOcal\)x , der nur aus einigen schlecht erhaltenen Blumen be-
kannt ist, also eine höchst dubiöse Art. — Der Yerf. hat fer-
ner aus dem General - Herbarium des Musee d'histoire naturelle
die Eintheilung, welche Mr. Choisy, der bekanntlicli eine Mo-
nographie der Convolvuli beabsichtigt , dort für diese Gattung
niedergelegt hatte, mitgetheilt, welche wir nicht wiedergeben,
da gewiss eine andere und bessere von jenem Gelehrten bekannt
gemacht werden wird.
1 *
Cinquieme notice sur les plantes rares cultivees dans
le jardin de Geneve, par MM. Aug. Pyr. et Alpb,
De Candolle , Professeiirs a rAcade'mie et Directeurs
du Jardin. 4to. 28 pag. et 5 planches, (ohne Titel,
Jabrzahl und Druckort.)
Wenige bevorwortende Zeilen von De Candolle dem Vater
benachrichtigen uns , dass seit der Mittheilnng der vierten
Nachricht über die seltenen Pflanzen des Genfer Gartens , AI-
phons De Candolle zum Professeur honoraire de botanique so i
wie zu Directeur adjoint des Gartens ernannt sei, und dass
beide , Vater und Sohn , nun an dieser und der folgenden Fort-
setzung dieser Nachrichten Theil nehmen würden, der Vater.
(Augustin Pyramus De Candolle) werde seine Artikel mit der
Chiffre DC. unterzeichnen, der Sohn dagegen mit Alph. DC.
Es folgen nun Bemerkungen über folgende Pflanzen : 1) ^r-
racacha esculenta , welche auf T. L nach einen dm Genfer
Garten blühenden Exemplar abgebildet ist; auch dort ist wie,
fast überall ilie Pflanze eingegangen und hat keinen Saa-
mcn getragen; die Hoffnung wird also nun wohl auch bei den
stärksten Enthusiasten schwinden, diese Pflanze zu einer ge-'
wohnlichen Culturpflanze bei uns zu erheben. — 2) Hetero-
noma suhtriplincrvium (Melastoma subtrip. Lkt u. Otto Ab-,
hild. t. 24.). DC. rechnet diese im Berliner Garten zuerst bc-
schriebene Pflanze znr Gattung Heteronoma ^ indem er deren
Character folgendermasseu modificirt: Cal. (ubiilosus, lobis 4,
ovali - triaugularibns , acutis persistentibus. Pet. 4, ovalia
aut orbiculata, submucronata ant obtnsa. Stam. 8, alterua se-
palis opposita sterilia, alterna petalis opposita fertilia. Con-
nectivum stam. steril, basi breviter bicalcaratum aut Ititubercn-
latnm. Caps. 4-locul., calycis tubo aequalis. Sem. coch-
Jeata, compressa, transverse rugulosa scabra, striis dorso
parallelis. — Herbae ex America calidiore orlae, glabiae aut
ad angulos nervosve scabrae. Ranii tetragoni. Folia petiolata
ovata acuta. Thyrsi coryinbosi laxi terminales. Flores rosei
aut albi. — 3) Cleome crenopetala von den Ufern des Uruguay
aus Amerika , von Hooker unter dem Namen C. virgata mitffe-
theilt , vrird besclirieben und abgebildet auf T. II. — 4) are-
naria ciiilensis , aus Saamen von Bertero in Chili gesammelt,
scheint sich von Ar. sperguloides h. Bonn, durch die flügellosen
Saamen zu unterscheiden. — 5) O.valis Deppei Lodd. bot.
Cabit. 1500. (Ox. tetraphylla Lk. et Otto t. 11. non Cav.) - -
6) ^stragahis mearicanus, aus Saamen, von Berlandier über-
sendet, erzogen, und T. III. abgebildet, unterscheidet sich von
A. caryocarpus (Bot. reg. t. 176.) vorzüglich durch die grö-
ssere Breite der Blättcheu und durch die nicht einförmig violette
Blüthenfarbe. — 7) Pomadcrris aspcra Sieb, (abgeb. T. lY.),
war als P. tomcntosa erhalten, die Diagnosen von apetala La-
bill. und aspera Sieb, werden neu aufgestellt: P. aspera: fol.
ovato-lanceolatis, vel ovatis, irregulariter serratis, siipernc
pube stellata scaliris, subtus villis stellatis cano-tomentosis,
petiolis et pedunculis valde cano- tomentosis, lobis calycinis
revolutis. P, apetala fol. ovato-lanceolatis v. ovatis irregu-
lariter serratis , superne glabris aut pube stellata scabris , sub-
tus villis stellatis cano- tomentosis, petiolis et pedunculis cano-
pubescentibns , lobis calycinis patentibus. — 8) Sednni hy-
bridum aus Paris als S. crenatum , aus Crzminiec als S. altai-
cum erhalten, blüht 4 Wochen früher als S. Aizoou. —
9) Gilia ßerterii , aus Chili, wird beschrieben und Taf. V.
abgebildet. — 10) Verbena bracteosa , diese von Michaux iu
Nordamerika entdeckte Pflanze wurde auch aus Saamen von
Bertero aus Chili eingesandt erzogen. — 1.1) Jjycivm chilense
Miers et Bertero, inerme, foliis oblongis ciliaiis, lloribus so-
litariis, calyce piloso ; corolla 5-fida, basi externe velutina,
lobis patentibus, staminibns inctusis (ist h. iiutaus Poepp,
Diar. n. 238,), kommt dem L. obovatum Rniz et Pavon sehr ■
nahe. — 12) Hatvorthia chlor acanthaHaw., wird teschrie-
beu. — 13) Haworthia Jiybrida Haw. ebenfalls. Die Artikel
3 — 13. sind von Alph. De Candolle, die beiden ersten vom i
Vater.
The London and Edinburgh Philosoph. Magazine and .
Journal of Science, conducted by Brewster, Taylor,
Phillips. London 1833. 8vo.
Sitzung der Linnean Society am 19, Fehr,
1833. Es ward verlesen: ''
Beobachtungen über eine neue Gattung der Moose,
Von Jf^illiam Valentine Esq. F, L. S, — Diese Gattung ist
auf Phascum stoloniferura Dickson's gegründet; ihre Haupt- ;
charactere sind, die seitenständige Frucht und die Anwesenheit
von Conferven- ähnlichen Schössen, welche der Verf. als wirk- _
liehe Stämme betrachtet. Diese Schösse entwickeln sich lange,
bevor die Fruchtbildung erscheint. Nach einiger Zeit sprossen
die Perichaetien ans den Seiten des Stammes und der Zweige,
in Form von Knospen, welche gegen die Zeit der Reife Wur-,
zelfasern herabsenden (gleich den Perichaetien von Dicranum
adiantoides und einigen der kriechenden Hjpna), welche in den
Boden für eine so winzige Pflanze sehr tief eindringen. Von
diesen Perichaetien gehen dann junge Zweige aus und der
Hauptstamm wird danach kaum unterscheidbar oder stirbt
gänzlich ab. Der Bau des Stammes und der Zweige, welche
ans einer einzelnen Reihe verlängerter Zellen bestehen, ist ei-
geuthümlich und ganz ungleich dem aller anderen Moose, Diese
Beobachtungen wurden nur an Ph. stoloniferum allein gemacht,
aber der Verf. glaubt nach dem Dasein der Conferven -ähn-
lichen Schösse und der Aehnlichkeit in der Blatttextur, dass
sie auch auf Ph. serratura, cohaerens und crassinervium pas-
aen werden, welche dann folglich zu derselben Gattung ge-
bracht werden müssten , die er Cladoma genannt hat , mit fol-
gendem Character: — Theca Integra deoperculata. Fructus
lateralis.
Sitzung am 5. März, Ein Theil einer Aljhandluug
über die Myrsineac ron M. Alphons De Candolle wird verlesen.
Sitzung am 19. März, Ein Auszug aus einem
Briefe von Mr. William Grifiith , Hülfswundarzt in Diensten der
engl. - ostind. Compagnie au R. H. Solly Esq. F. R. S. a. L. S.
enthaltend einige merkwürdige Bemerkungen über den Wechsel
bei der Insertion der Staubgefässe von Mirabilis. Einige Zeit
vor Ausbreitung der Blume werden die Staubgefässe hypogyn-
gefundeu; aber wenn die Zusammenziehuug des Tubus des Fe-
riauthiums zunimmt, werden die Staubfäden allmählig wie von
einer Ligatur an den zusammengeschnürten Theile gerade über
dem Ovarium getrennt, indem sie ihr unteres Ende in Gestalt
von 5 borstentrageuden Glandeln wirücklassen. 5hr oberes
Ende aber vereinigt sich mit der Röhre des Pcriaathiums auf
eine ansehnliche Strecke über der Zusammeuziehung und nimmt
von dort seine Nahrung, Mr. GrifEth konnte keine Gefäss-
Verbindung zwischen den Staubfäden uud dem Perianthium ent-
decken , er glaubt die Anheftung finde vermittelst eines lockern
Zellgewebes statt. Mr. Grifiith bemerkt endlich, dass der
Stengel in diesen Pflanzen von dem dicotylischen Baue abwei-
che, da das Mittelfeld desselben aus Zellgewebe bestehe,
welches Holzfaserbüudeln eingestreut enthalte und sich so den
Monocotylen nähere *).
Sitzung am 2. ^pril. lieber die Abänderungen
in der Knospenlage , welche bei gewissen Pßanzen , die
*) Dieser Bau findet sich in C. H. Scholtz's natürlichen Pflanzen-
eystem, Berlin 1832. abgebildet.
d. Berausp.
früher zur Gattung Cinchona gerechnet wurden, beobach-
tet werden können. Von 3Ir, David Don Libr, JL. S. —
Die Kuospenlage der Blumeiikroue ist viel mehr verschieden in
einblättrigen als in vielblättrigen Blumen , denn, mit Ausnah-
me eines Theils der Riitaceae vorzüglich derer aus Neuhollaud
und Südamerika, findet man, dass die ziegeldachartige Form
beinahe allgemein in der letztern Klasse vorherrscht. Unter
den Monopetalen - Ordnungen ist die Art der Aestivation ein
Character von sb hohem Werthe, dass sie oft der einzig be-
merkbare Unterschied zur Begrenzung der Familien darbietet;
aber die Rubiaceae bieten eine auiFallende Ausnahme dar, da
sie Beispiele von beinahe jeglicher Moditication der Knos'pen-
lage geben , daher ist sie bei ihnen ein Character von geringem
Werthe, welcher jedoch zur Unterscheidung der Gattungen die-
ser ausgedehnten Familie wesentlich beitragen kann. Die vom
Verf. aufgezählten und beschriebenen Gattungen sind: Cin-
chona, Cosmibuena, Exostemma, Hymenodictjon, Luculia,
Pinckneja und eine neue auf die Cinchona rosea der Flora Peru-
Tiana gegründete, welche er wie folgt nennt und characterisirt :
Lasionema (Cinchonae sp. Ruiz et Pavon). Cal. 5-denta- -
tus. Corolla tubulosa, limbo 5-fido, aestivatione imbricata.
Staminaexserta: filamenta medio barbata: antherae scbrotun-
dae peltatae! biloculares .- loculis basi solutis. Stigma bllo-
bum. Capsula bilocularis, medio locuiicide-dehiscens! poly-
sperma. Semina exigua , samaroidea. Arbor (peruviana) in-
florescentia panici.lata. 1) L. roseum. Diese Pflanze bildet' •
ein von Cinchona sehr unterschiedenes Genus, nicht allein
durch ihre ziegeldachartige Knospenlage, sondern auch durch
die Structur der Staubgefässe nud das Aufspringen der Kapsel.
So wenig ist die Kuospenlage der Blumenkrone bei diesem Ge-
wächse beachtet, dass wir die gegenwärtige Gattung den Syno-
nymen von Cinchona lancifolia in den Nova genera et species
plantarum vom Professor Kunth beigeschlossen finden.
. Sitzung vom 16. April. Bemerhungen über ei-
nige wenige seltene Pflanzen Schottlands , vorzüglich von
den Clova- Bergen, Von Mr. David Don Libr, L, S, —
Die Berge von Clova , welche den obern Theil von Forfarshire
begrenzen , sind in den Annaleu der brittischen Botanik längst
wegen mancher der interessanten Zusätze berühmt, welche des
Verfassers Vater, der verstorbene Mr. George Don von Forfar
zur schottischen Flora gemacht hat nnd von welchen die Ent-
deckungen neuerer Forscher gezeigt haben , dass man noch weit
entfernt ist, ihre Neuigkeiten erschöpft zu haben. Die Vegeta-
tion auf den Clova ist wegen ihrer verhältnissmässigen Ueppig-
keit merkwürdig, viele Pflanzen derselben Species sind hier von
einem mehr gigantischen Wuchs als auf den Ben Lawers, Ben
Nevis und Cairngorum, werden aber auch im Allgemeiueu in ge-
ringerer Erhebung an der Clovabergkette gefunden , was viel-
leicht ein hinlänglicher Grund für ihre Zunahme in der Geslalt
ist. Lychnis alpina. Diese zierliche Pflanze ward zuerst
vom verstorbenen Mr. Don entdeckt im Sommer 1795, und her-
nach zufällig in beträchtlicher Menge von Sir John Ogilvie,
Bart, im vergangenen August gefunden. Die Exemplare von
Clova kommen in jeder Beziehung mit denen des Linueischen
Herbars übereiu. Die Kapsel dieser Pflanze ist gleichmässig
5 -fächerig, aber die dünnen Scheidewände werden bei vorge-
rückten Zustande zufällig theil weise zerstört gefunden. Mnl-
gcdiutn alpinum (Souchus alpinus Lin.). Der verstorbene Mr.
Don war mit mehreren Standorten dieser Pflanze bekannt und
Dr. Graham's Gesellschaft fand sie an fünf verschiedenen Orten,
von denen einige 7 — 8 Meilen seitwärts liegen. Einer oder
zwei dieser Standörter sind glücklicherweise fast unzugänglich,
so dass diese Pflanze so leicht nicht ausgerottet werden kann.
Es ist sonderbar, dass sich von dieser Pflanze, welche doch
eine Lappländische ist, kein Exemplar im Linueischen Herba-
»ium befindet; die zwei darin nüt. diesem Namen bezeichneten
t
10
Bind Nordamerikanische Arten und offenbar aus dem Garten roi
üpsala, eins derselben ist der Sonchus ßoridanus ^ das an-
dere, an welche die Nummer der Species plantarum angehefte:
ist, Sonchus s/)^caifMS Lamarck, oier leucophaeus von Will-
deuow. Beides sind Arten von Mulgedium; und unser verstor-
bener vortrefflicher Präsident, verleitet durch die an dem
Exemplar des Liuneischen Herbariums angeheftete Nummer isl
veranlasst, dies letzte als den wahren alpinus bekannt zu ma-
chen, indem er für die wirkliche Pflanze dieses Namens die*
Benennung caeruleus substituirte. Alle diese Pflanzen , welche
natürlicher mit Lactuca als mit Sonchus verbunden wären,
unterscheiden sich von erstercr Gattung nur durch die weniger
verdünnte Spitze der Achaenien.
Sitzung am 7. Mai, Eine Abhandlung: Beobach-
tungen über die EntwicJcelung der Moosfrucht und über
die Geschlechter bei den Moosen, Von Will, Valentine
Esq,
Sitzung am 18. Juni, Eine Abhandlung wurde ge-
lesen, betitelt: Charactere und Beschreibung von Limnan'
theSy einer neuen P/ianzengattung ^ verwandt mit Floer-
Jcea, von Rob, Brown Esq, Die Exemplare der beschriebe-
nen Pflanze erhielt der Verf. von der Horticultural Society und
Mr. David Douglas, von welchem sie neuerlichst in Califor-
nien entdeckt war. Mr. Brown ward insbesondere dazu ver-
anlasst, den Limnanthes zu untersuchen, da er der Floerkea
Willdenow's so ähnlich sieht, einer Gattung, welcher der Verf.
schon seit mehreren Jahren nachgespürt hatte , ohne im Stande
«n seyn, ihre Stellung im natürlichen System aufzufinden.
Eine Untersuchung bewies , dass diese beiden Pflanzen so nahe
verwandt seien , dass sie vielleicht in eine und dieselbe Gattung
mnssten begriffen werden. Sie werden hier jedoch getrennt und
bieide Gattungen als Bildnngsglieder einer von allen bis jetzt
11
bekannten unterschiedenen Familie betrachtet. Die Steile dieser
neuen Familie (Limnantheae) ist noch nicht vollständig ausge-
macht, aber durch zwei bemerkenswerthe Punkte ihres Baues,
uämlich durch die Gegenwart von Drüsen , welche die wechseln-
den Staubfäden unterstützen und durch das Daseyn einer Gy-
hobasis wurde dargethan, dass sie sich mehr den hypogynen als
den perigynen Familien nähern , denen sie bisher beigesellt ge-
wesen waren. Folgende sind die Charactere der natürlichen
Ordnung und der dieselbe bildenden zwei Gattungen :
Limnantheae, Flos completns regularis. Calyx
3 — 5-partItus, aestivatione Talvata , persistens. Petala 3 —
5, marcescentia. Stamina 6 — 10, insertione ambigua (hypo-
perigyua) marcescentia. Filameuta distiucta , 3 — 5 , sepalig
opposita, basi extus glaudula munita. Ovaria 2 — 5, sepalis
opposita, cum stylo comniuni 2 — 5 - fido mediaute gynobasi
couuexa, mouosperma, ovulo erecto, nucleo iuverso. Achae-
uia subcarnosa. Semen exalbumiuosum. Embryo rectus, ra-
dicula iufera. Hcrbae (Americae septentrionalis paludosae)
glaberrimae alternifoliae , exstipulatae , foliis divisis , pedun-
culis unifloris ebracteatis apice dilatato basin turbinatam calycis
simulante.
Limnanthes, Calyx ö-partitns. Petala 5, calyce
lougiora, aestivatione contorta. Stam. 10. Ovaria 5. Herba
(Limnanthes Douglassii Americae occidentali - borealis) foliis
bipinuatifidis piunis suboppositis segmentis alternis.
Floerhea Willd. Calyx 3-partitus. Petala 3, ca-
lyce breviora. Stamina 8. Ovaria 2 (raro 3). Herba (Ame-
ricae orientali -borealis) foliis pinnatitidis, segmentis iudivisis.
Mittheilungen aus dem Gebiete der theoretischen Erd-
kunde. Herausgegeben von Julius Fröbel und Os-
l
12
wald Heer. Erstes Heft. Zürich bei Orell , Füssll
u. Comp. 1834. 8vo.
Das Verhültniss der Monocotyledonen zu den Dicoty-
ledonen in den uilpen der östlichen Schweiz, verglichen mü
demjenigen in andern Zonen und Regionen, von Oswk
Heer. K D, M. S, 99 — 111.
Nachdem der Verf. ,die Angabe verschiedener Beobachter
über die Verhältnisse der Monocotylen zu den Dicotjlen im All
gemeinen aufgeführt und sich für die Meinung R. Browu's er-
klärt hat , dass in höhern Breiten eine Umkehrung der relatiren
Zahlen jeuer beiden Hauptabtheiluugen statt finde, giebt der-
selbe seine Untersuchungen in den Glarneralpen so wie in der
Gebirgskette von Gotthard bis an den Bernina, indem er genau
zwischen schieferigen und granitischen Gebirgen und zwische»
Kalkalpen unterscheidet. In den Glarneralpen (in schieferige»
und grauitischen Geb.) bemerkt man an der Grenze aller phane-
rogamischen Gewächse nur wenige verkrüppelte Glieder dersel-
ben, welche alle zu den Dicotylen gehören. Ueber 9000' s. m.
sah er nie eine Moiiocotyle, auf dem Hausstock 9760' s. m. nur
noch Arctia peunina Gaud. In der Region von 9000 — 8000'
6. m. sind Monocotyleu ungemein selten , so ist auf dem Kärpf-
stock 8786' s. m. nur eine Monocotyle (Poa laxa W.) unter den
4 Phanerogamen. In der Höhe von 7000 — 8000' s. m. treten
einzig Gräser und Halbgräser als Repräsentanten der Monoco-
tylen auf. Nach 7 Verzeichuissen aus dieser Region ist das
Verhältniss der Mon. zu den Die. = 1 : 5y\. Von 6000 —
7000' s, m. ist dies Verhältniss = 1:5^, von 6000' s. m. bis
zur Holzgrenze (5500' s. m.) scheint es = 1 : 5. In der Re-
gion von 7000 — 8000' s. m. treten einige Gräser, namentlich
Avena versicolor Vill. , Fest, pumila Vill. in grosser Indivi-
duenzahl auf, und die Poa alpina L. mit ihrer Varietät vivipara '
spielt eine bedeutende Rolle. An den trockenen Gegenden zci* \
13
^en sich mehr Gramineen, an sumpfigen Stellen die Cypera-
L'een und Juncineen. Ueberhaupt hat die Beschaffenlieit des Bo-
zens Einfluss auf die Verhältnisse, an sumpfigen Stellen treten
iie Mouocotylen viel stärker hervor, als in sonnigen trocknen
'' Weiden u. s. w. Ganz ähnlich ist das Verhalten auf der Berg-
I kette vom Gotthard bis an den Bernina. In der Höhe von.
8000 — 8500' s. m. giebt das Mittel von 7 Verzeichnissen das
Vorhältniss wie 1 : 5| an; von 7000 — 8000' s. m. ist das
Wrhältuiss nach 14 Verzeichnissen = 1 : 5|, in der Höhe von
5000 — 7000' s. m. nach 6 Verzeichnissen = 1 : 5~j und zwi-
schen 5000 — 6000' s. m. nach 8 Verzeichnissen wie 1 : 4i|.
Im Ganzen treten die Dicotylen in den Glarneralpen etwas stär-
ker hervor , doch im Ganzen nicht sehr bedeutend. Auch die
Beobachtungen auf der Kette vom Gotthard bis Orteis zeigen
ähnliche Verhältnisse und zeigen die Einwirkung des Bodens
auf diese. In der Hohe von 7000 — 8000' geben die meisten
Verzeichnisse von trocknen Weiden das Verhältniss =1:7,
au sumpfigen Stellen dagegen = 1:3. Sehr schön und deut-
lich, sagt der Verf. , zeigen uns den Eiufluss des Bodens auf
djis Verhältniss unserer beiden Abtheilungen die Alpen am
Bernhardin. Westlich liegen die Calankeralpen , über welche
eine Menge Bäche von den bedeutenden Gletschern des Moschel-
< horns und Piz - val - Rheins herabfliessen und zum Theil die
Weiden versumpfen. Dort verhalten sich bei der Baumgrenze
(5606' s. m.) die Monocotylcn zu den Dicotylen = 1:3; bei
6932' s. m. = 1 : 4 und bei 8224^ s. m. ebenfalls =1:4.
Oestlich vom Bernhardin haben wir die sonnigen Weiden des
Viunalp und die steilen trockenen Abhänge des Vogel berges.
Hier verhalten sich an der Baumgrenze (5648' s. m.) die Mono-
cotylcn zu den Dicotylen = 1 : 5| ; bei 7400' s. m. = 1:9
und bei 8594' s. m. ebenfalls wie 1 : 9. Der Umstand , dass
die Mittel dieser Verzeichnisse, welche (da sie Sümpfe und
trockne Weiden umfassen) sehr von einander abweichen , so
14
deutlich eiue bestimmte Abstufung nach den Spitzen der Berge
XU andeuten und so gut mit denen aus den Glarneralpen über-
einstimmen , macht mich glauben , dass die daraus gefolgerten
Resultate der Wahrheit so ziemlich nahe kommen. Was die
KaLkalpen betrifft , so finden^ sich da sehr abweichende Verhält-
uisse, der Verf. mag jedoch noch nicht so bestimmte Zahlen
geben, da er nicht so viele Kalkberge untersuchen konnte,' als
schieferige und granitische. Alle Pflanzen - Verzeichnisse , auf
Kalkalpen entworfen, stimmen darin überein, dass sie vielj
weniger Monocotylen enthalten , was ihrer schroffen und stei
lern Abdachung und grössern Wasserlosigkeit zuzuschreiben
ist. Auf der obersten Spitze des rauhen Glärnisch (8880*
s. m.) sah der Verf. keine Monocotyle, dagegen 2 Dicotylen;
Zwei Verzeichnisse von diesem Berge aus der Höhe von 7000i
— 8000' s. m. geben das Verhtältniss der Monoc. zu den Dicot.,
s= 1 : 7 an. Auf dem Kalkfeuseustock im Canton Graubündtea.
fand sich bei 9675' s. m. keine Spur von Pflanzen mehr , vo»
8000 — 9000' aber an vier untersuchten Punkten noch zeha
Phanerogamen , die noch sämmtlich zu den Dicotylen gehörten.
Von 7000— 8000^ treten einzelne Gräser auf, doch immer sehr
sparsam. Vielleicht möchte in den Kalkalpen folgendes Ver-
hältniss statt finden; von 7000 — 8000' s. m. Monocotylen zu
Dicotylen = 1:7, von 6000 — 7000' wie 1 : 6| und von
5000 — 6000' wie 1 : 6. Doch bedarf dies noch genauerer Un-
tersuchungen. Der Verf. unterschied in seinen Verzeichnissen
sehr genau zwischen nördlichem und südlichem Abhang der Al-
pen, konnte aber hinsichflich des Zahlenverhältnisses seiner
beiden Abtheilungen keinen Unterschied herausbringen. Au9
diesen Untersuchungen geht ganz deutlich hervor , dass die Mo-
nocotylen nach den Bergspitzen zu im Verhältuisse zu den Di-
cotylen sich bedeutend vermindern. In der Schweiz verhalten
sich Monoc. zn Dicot. (nach Gaudin) wie 100 : 349, in der
regio alpiua dagegen mit Zuziehung der Kalkalpen wie 1 : 5|,
— l&
»0 dass hier also die Dicotjlen noch etwas stärker repräsentirt
äind, als unter den Tropen. Der Verf. betrachtet nun noch,
was von den Verhältnissen dieser beiden Hauptgruppen auf den
i Bergen anderer Zonen bekannt geworden ist, und findet, dass
luch dort in höherer Region die Monocot. zurücktreten und
lass meistens nnr Dicotylen die letzten phanerogamischen Ge-
nrächse sind. Weitere ähnliche pflanzengeographische Unter-
uuhungen sind für die Zukunft von dem fleissigen Beobachter
'AI erwarten.
flellquiae Haenkeanae s. descriptiones et iconesi plan-
tarum, quas in America meridionali et bore;ali, in
insulis Philippinis et Marianis coUegit Thaddaeus
Haenke Phil. Dr. phytographns regis Hispaniae.
Redegit et in ordinem digessit Gar. Bor. Presl etc.
Ciira Musei Bohemici Tom. I. Pragae apud J, G.
Calvae Bibliopolam 1830. fol. XV et 356 pa gg. et
XLVIII tabb. aeri incisae. Tom, II. fasc. I. c. tabb.
XII. 1831.
Soweit ist dies Werk erst, so viel uns bekannt ist, gedie-
lien; es steht mithin zu befürchten, dass es nicht vollständig
erscheinen wird. Der erste Band enthält die Acotylen und Mo-
locotylen , das erste Heft des 2ten Bandes mehrere kleine Fa-
nilien der Dicotylen ohne Ordnuug.
Repertoriiim Botanicae systematicae. Excerpta a scri-
ptoribus botanicis , continentia diagnoses generum et
specieriim novanim aiit melius distinctarum, indi-
cationes iconum generum et specierum jam cognita-
rum et annotationes succinctas botanicam systema-
ticam spectantes, sistentia supplementum contlnuum
16
proilrorni systematis naturalis GandoUei, systematii
vegetabllium Schultesii et Sprengelii. Auetore Gar
Bor. Presl. etc. Fase. I. Pragae 1833. 8vo. VIII 13
184 S.
Der Verf. beabsichtigt Diagnosen neuer Gattungen und Ar-
ten, und alle Bemerkungen und Beobachtungen, welche siel
auf schon bekannte Gattungen und Arten, insoweit sie zur de
scriptiven Botanik gehören, aus den seltenen, nicht so leicht
in jedes Hände kommenden Schriften zu sammeln und zusam
meuzustellen , so dass daraus ein Supplement zu allen erschei-
nenden systematischen Werken hervorgeht. Je 2 Hefte sollen
einen Band bilden und am Schluss ein doppeltes Register dei
benutzten Werke und der aufgenommenen Pflanzen enthalten.
Würde es nicht besser seyn , einen bestimmten Zeitpunkt anzu-
nehmen und von diesem ab alles zu sammeln, was nur bekannt
gemacht würde , und jährlich nur einen neuen Nachtrag zu lie-
fern , in welchem dann die Pflanzen nach dem nat. System zn-
sammengruppirt würden? So wie die Hefte jetzt sind, werden
sie erst durch den Index brauchbar, und sind ohne denselben
schwierig zu benutzen. In diesem Hefte nehmen die Excerpte
von Gaudichaud's Arbeit in Frcycinetts Reise und von der Bear-
beitung der auf der Expedition des Capt. Beechey gesammelten
Pflanzen, beschrieben durch Hooker und Walker -Arnott, den
grössten Theil ein, ausserdem sind noch Auszüge aus kleinern
Schriften von Viviani, Biasoletto, Colla, Tenore u. a.
De plantarum poUine. Dissertatio inaug. auctore Ju-
lio Fritzsche Phil. Dr. ete. Berolini 1833. 8vo.
40 pagg.
Der Verf. , den Botanikern schon durch seine frühere Ab-
handlung über den Pollen bekannt, liefert hier seine fortgesetz-
ten Beobachtungen über denselben in seiner Inaugiiraldisserta-
i7
tiou, wodurch jene Schrift weiter ausgeführt, er^iiuzt und mo-
dificirt wird. Diese Dissertation zerfällt in drei Capitel :
1) lieber die Hülfsmittel zur Beobachtnug des Pollen] und die
durch sie hervorgebracliten Veränderungen. 2) Beschreibung
der bisher bekannt gewordenen Formen des Pollen. 3) Ueber
die Thatsachen, welche aus den Beobachtungen hervorgehen.
Aus diesen wollen wir nur einige anführen, da der Verf. seine
Beol»achtungen doch noch in einem eigenen mit Kupfern verse-
henen Werlce bekannt zu machen gedenkt. Die Form des Pollcji
ist bei «iner Species , bei einer Gattung und bei einer Familie
nicht immer dieselbe, sie ist ferner bei sehr verschiedenen Gat-
tungen, Arten und Familien oft übereinstimmend , und es scheint
daher kein Gesetz vorhanden, dem die Form des Pollen bei der
natürlichen Verwandtschaft gehorchte. üebcr die Art und
Weise, wie der Pollen sich in der Anthere bildet, hat der Verf.
noch keine Ansicht fassen können. Nur über die Gestalt des
Pollen in der noch geschlossenen Anthere glaubt der Verf. im
Allgemeinen annehmen zu müssen, dass dieselbe immer so
sei, wie sie sich bei der Behandlnug mit Wasser zeigt. Was
den Inhalt der Pollenkörner betrifft, so schien er ihm nach sei-
ften Beobachtungen nur aus Oeltröpfchen und Stärkemehlkör-
nern zu bestehen. Die bewegenden Körper, welche mau für
Analoga der Saamenthiere seit v. Gleichen bis auf R.Brown und
Bronguiart hielt, sind nach dem Verf. Amylumkörner, die sich
durch Jod blau färben und darauf noch bewogen , ihre verschie-
dene Gestalt hängt nur von verschiedener Lage ab. Auch an-
dere Amylumkörner, z. B. aus jungen zeVquetschten Grasovu-
rien, zeigen dieselbe Bewegung wie die des Pollen. Die von
Amici in den herausgetretenen Schläuchen beobachtete Circnla-
tion sah der Verf. nie.
Abi)il(lung und Beschreibung aller in der Pharrnaco-
poea Borussic.» aulgefüfirten Gewächse. Herausge-
9rBd. Litterat. 2
18
geben von Friedrich Guimpel , Text von D. F. L.
V. Sclilechtendal. Berlin bei L. Oehmigke. 4to.
Bd. I. II. jeder mit 100 illum. Tafeln.
Weun wir dies Werk , au welchem wir Theil nahmen , lo-
ben wollten, so würde dies sehr unpassend seyn, da der
Auctor gewöhnlich am besten die Fehler seiner Arbeiten kennt,
wenn ihn nicht Affenliebe blind macht. Auch gegenwärtiges
Buch hat der Mängel viele, welche zum Theil nicht vom Text-,
geber verschuldet sind , aber es bietet den Vortheil , das am3.
wenigsten kostbare Werk dieser Art zu seyn und doch dabei
noch ganz brauchbar und leidlich. Zweihundert Tafeln sind'
nebst Text leider ohne Ordnung bisher erschienen und bilden
die beiden ersten Bände , der dritte wird ebenfalls ungefähr
100 Tafein enthalten und dann das AVerk geschlossen werden; '
Für den Botaniker hat es wohl kaum ein Interesse. Die ein-"";
zige Pflanze, welche darin zum erstenmale abgebildet ist, ist]
das Veratrum ofiicinale aus Mexico, welches sicher den Sabor-
dillsaamen liefert.
Allgemeine medizinisch - pharmaceutische Flora etcei
voniV. F. Kosteletzky, Prof. in Prag. 2ter Bd. 1833'
bis S. 750. 3ter Bd. 1834 bis S. 1118. Bei Borrosch
und Andre, (s. Linn. VI. Litt. p. 50.)
Mit dem vierten Baude, dessen Druck schon begonnen hat,)
sojl dies ungemein fleissig gearbeitete, reichhaltige Werki
schliessen, welches eine Uebersicht über alle Pliauzen giebtj
welche auf der Erde medicinisch oder diätetisch benutzt werden.
Das Ganze nach natürlichen Familien, Avelche erläutert wer-
den. Arten und Gattungen sind beschriebeu, mit Synonymicf
versehen, und alles wird augegeben, was zur Kenntniss der
Gewachst dienen kann. Mösre dem Verf. wie dem Verlesfer der
19
fleissige Gebrauch des Buches beweisen, dass recht viele un-
sere Meinung über dasselbe theilen.
Vjro perillustri, doctissimo celeberrimo Christophoro
Gullelmo Hufeland etc. Collegae grntissimo semisae-
cularem lauream die XXIV. Julii a. MDCGCXXXIIJ.
solemniter celebrandam congratulatur Academia Cae-
sarea Leopoldino - Carolina naturae curiosormn.
Annexa est plantarum laurinarnm secundiim affini-
tates naturales exposilio, ab academiae praeside pro-
poslta , qua comprehenditur Hufelandiae Laurini ge-
neris novi laureato seni consecrali illustratio. C. tab.
aeri insculpta. Vratislaviae MDCCCXXXIII. 4to.
Der Verf., Prof. C. G. Nees v. Esenbeck, entwirft in die-
ser, zur Jubelfeier von Chr. W. Hnfoland herausgegebenen
Schrift , eine allgemeine Charactcristik der Familie der Lauri-
neen und der von ihm darin begründeten Abtheilungen und Gat-
tungen, geht dann auf die genauere Besehreibung einer dieser
Gattungen, welche er Hufelandia benennt, über, deren Arten
Huf. pendula (Laurus Sw.) und Thomaca Hb. Kth. (Browne
fam. p. 214. n. 3?) nebst einer zweifclhafteu H, thyrsißora
Laurus Poir) ausführlich erörtert und zum Theil bildlich dar-
gestellt werden, nämlich von der H. Thomaea ist ein Zweig
ind die genaue Analyse der Blüthentheile gegeben.
leise um die Erde, ausgeführt auf dem königl. Preuss.
Seehandlungs- Schiffe Prinzess Louise, coinmandirt
vom Capitain W. Wendt, in den Jahren 1830,
I «4831 und 1832, von Dr. F. J. Meyen. Erster TheiJ.
I bHistorischer Bericht mit einer Abbildung des Fener-
'I , 2 •
20
berges von Müipii, fliier Karte und Tabellen. Ber-
lin 1834, Samlersche Buchhandlung;. 4to. VIII u.
493 S.
Eine Reise von grösserem Interesse für die Botanik, da dev
Verf. nicht nur schon mehrfach mit dieser Wissenschaft ver-
trant war, sondern auch die bei Erdumsegelungen so seltene
Gelegenheit fand , Excursionen in das Innere der Länder zu
machen, an deren Küsten er landete. So linden sich in dem
vorlicgendejn Bande Reisen in das Innere des südlichen Ame-
rika au verschiedenen Orten , welche für die Botanik eine gro-
sse Ausbeute braehtcB, nicht allein durch Vermehrung der
Kenntnlss von Gattungen und Arten, sondern auch in Bezug
auf Pflanzengeographie, Physiologie, Anatomie nud ange-
wandte Botanik. Wir müssen auf die Reise selbst verweisen
und auf den botanischen Theil insbesondere, der hoffentlich
alles enthalten wird , was wir hier in den historischen Theil
verflochten finde«.
SämmtUche Arzneigewächse Deutschlands, welche iiij
die Pharmakopoen der grössern deutschen Staaten)
aufgenommen sind , naturgetreu dargestellt und fass-J
lieh beschrieben. Ein Handbuch der Gewächs-
kunde zum Selbststudium für Mediciner und Phar-
maceuten. Von Eduard Winkler Dr. Phil. Mit
192 Kupfern. Leipzig 1834. Mag. f. Industrie u.
Literatur.
Auch unter dem besondern Titel :
• Handbuch tler Gewächskunde zum Selbststudium
I
oder Beschreibung sämmtllcher pharraaceutisch-rae-
dicinischer Gewächse, welche in die Pharmakopoen,
«ier grössern devjlschen Staaten aufgenommen sind.
21
Vor. Ed. Winkler Dr. Ph. Leipzig 1834. 8vo. Vllf
u. 783 S. und 2 Seiten Berichtigungen.
Dieses Werk ist eigentlich der Text zu den Abbildungen
von Arzneigewächsen, welche von demselben Verf. erschienen
sind ; doch soll dasselbe auch für sich ohne die Abbildungen
als Handbuch zum Selbstunterricht für Mediciner und Pharma-
ceuten dienen können; man bezahlt dann unuöthig die Erkläi'ung
der Abbildnngen, welche diesem Texte beigegeben sind und
welche doch einige Bogen füllen. In dem allgemeinen Theile
könnte man viel zu tadeln finden, wir wollen hier Beispiels
halber nur auf die tabellarische Uebersicht des Blüthenstandcs
verweisen , welche nur verwirrende Begriffe geben kann. Die
natürlichen Familien sind, wie der Verf. in der Vorrede be-
merkt, nach Kuuth's Handbuch aufgeführt. Die officiuellen
Pflanzen werden kurz beschrieben und in kleinen gedruckten
Noten noch viele ältere oder exotische Mittel mit aufgeführt.
Dieser descriptive oder practische Theil ist nicht übel, doch
haben wir noch einiges darin vermisst, wovon der Verf. hätte
Kenutniss nehmen können und sollen.
Anleitung zur Kenntniss sämmllicher in der Pharmaco-
poea Borassica aufgeführten officinellen G,ewüchse
nach natürlichen Familien. Von Karl Sigismund
Kunth etc. etc. Berlin 1834. Verlag von Diincker u.
Humhlot. VII u. 496 S.
In diesem , die grosse Zahl der der pharmaceutischeu nnd
medicinischen Botanik gewidmeten Werke vermehrenden Buche
tritt der botanische beschreibende Theil besonders hervor, wo-
durch auch der Verf. in der genaueren Beschreibung der Blü-
then - und Fruchtthcile seiner Arbeit einen besondern Werth ge-
geben hat. Vorausgeschickt ist eine knrze Uebersicht von dem
Bau der Gewächse im Ällttemeiuen.
22
The genera and species of Orcliideous plants by John
Lindley etc. Prof. of Bot. in the Univers, of London,
illustrated by drawings on stone from the sketches
of Francis Bauer Esq. etc. London. Printed for the
Author, by Will. Nicol, Shakspeare Press, and
sold by Piidgways, Piccadllly, and Treuttel, Wiirt?
and Co. Soho Square. Part. L 1830. Part. II.
1832. 4to.
Wir erhalten in diesem Werke dnrch den äusserst thätigen
Lindley die von Franz Bauer gemalten Tafeln zur Kenntniss der
Gattuugen und des innern Baues der Orchideen. Da jedes Heft
Ton 10 Kupfcrtafcln und eben so viel Blättern Text, 1 L. 10 sh.
colorirt (15 sh. uncolorirt) kostet , so ist es wieder ein etwas
theueres \Nerk, welches nicht in Jedermanns Hände kommen
wird. Eine Abtheilnng der Tafeln mit besonderer Bezeichnnng
wird nur Darstellungen der Frnctificationswerkzeuge enthalten
und Gegenstände von anatomischer oder physiologischer Wich-
tigkeit erläutern (durch Fructißcation die Tafel bezeichnet),
eine andere, ebenfalls besonders bezeichnet, Darstellungen der
Charactere mehrerer m^kwürdigen Gattungen (mit der Bezeich-
nung Genera auf den Tafeln). So ist im ersten Hefte auf der
ersten Tafel (Fructif.) die Anthereu- und Pollenbiidung tou
Bletia Tankerrilliae durch 16 Figuren erläutert, auf Taf. 2.
der Sexualapparat ron Brassia maculata; auf Taf. 3. derselbe
Ton Orchis mascula; auf Taf. 6. Anatomische Ansicht der Nar-
be und der Narbeufläche von Bletia Tankervilliae ; auf Taf. 8.
Ansicht der in Wasser aufgelössten Pollen -Massen von Bletia
verecuuda. Auf Taf. 9. eine 60malige Vergrösserung eines
Quecrdurchschnitts des Ovariums von Bletia verecunda; auf
Taf. 10. sind eine Ansicht eines Queer- und Längsschnitts an
einem Stück des Säulchens von Epidendrum ciliare, und ein
23
senkrechter Schnitt aus einem Theil des Ovarium von Bletia ve-
rouunda. Die beiden noch übrigen Tafeln (Genera) enthalten
die Fructificationstheile von Malaxis paludosa, Liparis Loeselii
nnd Coelia Bauerana. Das zweite Heft enthält an Fructifica-
tionstafeln T. 5. mit der Säule und dem Sexualapparat einer Art
I Deudrobium aus Ceylon. T. 12. Dasselbe von Satyrium pustu-
I latiun, vor dem Aufbrechen. T. 13. nach der Befruchtung und
T. 14. im Augenblicke des Aufblühens. T. 15. Die Befruch-
I tung-stheil«^ der Gattung Apostasia (1832 nach trocknen Ex. ge-
■ malt). An Gattungstafeln sind darin T. 4-. die Befruchtungs-
theilc von Octomeria graminifolia und Baueri. T. 6. Ebendie-
selben von Deudrobium speciosum. T. 7. Dieselben von Ouci-
dium Baueri. T. 8. Diesellien von Galcandra Baueri. T. 9.
I Dieselben von Sarcanthus paniculatus. Ein Theil dieser Abbil-
( düngen ist nach trocknen Exemplaren g'ezeichnet. Uns gefal-
i ien die Gattungstafeln im Ganzen besser , als die anatomischen
Darstellungen, durch welche, unserer Meinung nach, nicht
I viel gewonnen ist und die jedenfalls aus einzelnen Ansichten
I zusammengesetzt sind, und in denen das Zellgewebe eine Starr-
I heit zeigt, welche es im natürlichen Zustande nicht hat. Ge-
I wiss aber muss man höchst dankbar seyn, dass Prof. Lindley
sich der Mühe unterzogen hat, diese trefflichen Zeichnungen
herauszugeben, nur bedauern wir die Höhe des Preises.
Einleitung in das Studium der Pflanzenkunde. Ent-
haltend die Kunstsprache, die Grundzüge zum Ein-
gehen in die W^issenschaft , eine kurze Uebersicht
vom Baue der Gewächse, Systemkunde, nebst einer
Anleitung , Pflanzen zu bestimmen, zu zerlegen und
für das Herbarium zu bereiten. Für Gymnasien
und zum Selbstunterricht bearbeitet von Dr. J, W.
P. Hübener. Mannheim , Verlag der Schwan - und
24
Götzschen Hofbuchhaiuiluii^^ 1834. kl. 8vo. VI u.
246 S.
Der Titel sagt uns schon, was in dem Buche zu finden ist,
und wir finden noch mehr , denn es ist ans jeder Linneischeu
Klasse die ganz ausführliche Beschreibung und Erörterung ei-
ner Pflanze als Beispiel gegeben. Dass bei der angeführten
Seitenzahl alles kurz und bestimmt gehalten wird, ist nicht
anders zu erwarten und bei dem Z^vecke, den das Buch hat
aucli recht gut , denn der Anfänger muss mit bestimmten Be-
griffen in die Wissenschaft treten, das Schwankende und Un-
sicliore lernt er dann zeitig genug kennen. Somit glauben wir,
dass dies Buch, obgleich wir manclies darin rügen, könnten,
doch im Ganzen für den Anfänger, wie er sich auf dem Gymna-
sium findet, ganz brauchbar und nützlich ist.
Anfangsgründe der Botanik zum Gebrauche für Schu-.'
len und zum Selbstunterricht. INIIt 54 Abbildungen.
Preis 8 gGr. Leipzig, Verlag der Expedition des Na-r
üonal-Mi.g.izins 1834. 12. X u. 133 S, '
Diese kleine Schrift, so beginnt die Vorrede, ist eine mit
Zusätzen vermelute üebertragung der ^Elements of Botany,*
welche unter der Leitung der Geselfschaft gemeinnütziger
Kenntnisse und Beförderung der Erziehung in London zum
Selbstunterricht und zum Gebrauch für Schulen erschienen sind.
Also genügten unsere deutschen Arbeiten in dieser Hinsicht nicht
und man musste ein englisches Werkchen übersetzen. Freilich
ist es so am billigsten für den Verleger, der Uebersetzer brauch^
nur gilt englisch, aber nichts von Botanik zu yersteheu, der
Holzschneider kopirt nur die vorhandenen Holzschnitte, die
jetzt, so forderts die neue englische Mode , in den Text einge-
streut werden müssen. Der Verleger braucht und bezahlt nur
Hände und ist des Kopfs wegen nicht verlegen , das Publikum
26
erhält ein iieties englisches Werk und Holzschnitte und das un-
kundige wird dadurch getäuscht. Die Holzschnitte sind klein
und wenn gleich für manches gut genug, doch für vieles gar
nicht geeignet, man sehe nur die Darstelluug der Spiralge-
fässe. Der Text ist ohne Kenntniss übersetzt. Druckfehler
sind im Ueberfluss vorhanden. Wir können diesem Produkt der
deutschen Presse nicht den geringsten Beifall schenken, und
wünschen , dass es ihm überall auf gleiche Weise ergeht.
Versuch einer Naturgeschichte 'der Mark Brandenburg
und der Niederlausitz von Johann Friedrich Piuthe,
Oberlehrer an der Gewerbschule. Pflanzen. Berlin,
Verlag von C. G. Lilderitz. 1834. 8vo.
Auch mit dem Titel :
Flora der Mark Brandenburg und der Niederlau-
sitz von J. F. Ruthe u. s. w. Mit zwei lithographir-
ten Tafeln, Zw eite vermehrte und verbesserte Auf-
lage. Berlin etc. XXVI u. 688 S.
Der Verf. hat in diese neue , um 200 Seiten stärkere Auf-
lage alles mit aufgenommen , was seit dem Erscheinen der er-
sten (1827) für die Berliner Flor neu aufgefunden ist, aber es
wird gewiss noch manches in der Mark Brandenburg gefunden
werden, was hier noch fehlt, grosse Theile derselben sind
noch nicht angesehen, viele nur auf einer Excursion, und
selbst die nähern Umgebungen Berlins haben bei genauerer Be-
sichtigung in neuerer Zeit noch manches geliefert. Dies Buch
sollte daher mehr eine Flora der Mittelmark heissen, in welche
noch die Pflanzen aufgenommen sind , welche dem Verf. aus
den übrigen Marken und der Niederlausitz bekannt geworden
sind , denn wir finden die Priegnitz , Uckermark nnd Altmark
selten erwähnt , die gewiss noch bedeutende Pflaiizenschätze bei
2»
ihireiu aum Theil so herrlichem und mannigfaltigem Boden auf-
zuweisen haben, auch die Niederlausitz scheint uns reicher als
sie nach dieser Flor sich zeigt. In diese neue Auflage sind auch
die Cryptogameu mit aufgenommen, was sehr dankenswerth ist;
iii Bezug auf die Pilze rühmt sich der Verf. der Beihülfe des
Hrn. Dr. Klotzsch, von welchem auch eine die Structur und
Organisation der Pilze betreffende Tafel gezeichnet ist. Eine
andere Tafel giebt eine Darstellung von dem Vaccinmm inter-
medium Ruthe, wahrscheinlich ein Bastard zwischen Yitis
idaea und Myrtillus, welches so characterisirt wird: Blumen
meist in aufrechten, wenigblumigen Trauben, aber auch nicht
selten fast einzeln in den Blattwinkeln. Kronen meist mit
5 -lappigem Saume, röthlich. Blätter oval auch eirund, etwas
deutlicher gesägt, auf der Unterseite kaum oder doch sehr
sparsam punctirt. Staubfäden nur am Rande etwas behaart.
Staubbeutel unter den Hörnern mit 2 aufgebogeuen Börstchen.
An einem Sumpfe in der Jungfernheide auf einem Flächenraum
Ton ein paar Quadratruthen fast ganz allein. Hat mehr den
Anstand von V. Vitis idaea, die Zweige häufig etwas eckig.
Blumenstiele länger als die Bracteen , meist von der Länge der
Corolle , welche grösser als an den beiden nächsten obenge-
nannten Arten , am S{|ume mit 5 stumpfen Läppchen. Frucht
nicht gesehen.
üeber die Bewegung der Säfte in den Pflanzen. Ein
Schreiben an die kön. Akademie der Wissenschaften
zu Paris ; deutsch bearbeitet und mit Anmerkungen
versehen von Dr. F. J. F. Meyen. Berlin, Sander-
sche Buchhandlung 1834, 8vo.
Der Verf. dieser kleinen Schrift giebt uns in seinem Vor-
wort die Ursachen an, welche ihn bewogen, dies Schreiben an
die französische Akademie der Wissenschaften zu richten.
27
Prof. C, H. Schultz in Berliu , der einzige und gekrönte Con-
current bei der von gedachter Academie zur Erlangung des
Preises aus der Mouthyonschen Stiftung gestellten Preisfrage
Iüber die Circulation der Säfte in den Pflanzen, hatte im Jahre
1829 einschreiben an die Academie übersandt, worin er Be-
< merkungen vorbringt, Avelche den Yerf. des vorliegenden
Schreibens bewogen, ebenfalls ein Schreiben an dieselbe zu
richten , theils um dadurch die Allgemeinheit der Vorwürfe zh
entkräften, welche Hr. Schultz in jenem Briefe gegen die Deut-
schen ausgesprochen hat, theils um zugleich auf verschiedene
Schriften aufmerksam zu machen , welche in Deutschland über
diesen Gegenstand erschienen sind. Der Verf. führt darauf die-
jenigen Beobachtungen, welche er selbst an verschiedenen Stel-
leu und in verschiedenen Werken niedergelegt hat , er zeigt wie
: schon frühere Beobachter , wie vau Marum und Rafu , die Be-
wegung des Lebenssaftes oder Milchsaftes , als bestimmt vor-
handen angenommen hätten und wie Schultz mit der Bewegung
desselben zugleich eine auf optischer Täuschung beruhende Be-
wegung gesehen habe ; er zeigt endlich wie diese Bewegung des
Lebenssaftes, eine wahre Circulation sei, welche von der Wur-
zel ausgehe und zu ihr zurückkehre, und wie die Gefässe,
welche diesen Saft führen schon von Link und ändern genau
gekannt gewesen sind ; kurz er zeigt der französischen Acade-
mie alles das , was wir Deutsche aus den erschienenen uns be-
kannten Schriften längt wissen, was aber, da es meist deutsch
geschrieben war , den Franzosen nicht so leicht bekannt werden
konnte.
Handbuch der angewandten Botanik oder practische
Anleitung zur Kenntniss der medizinisch , technisch
und ökonomisch gehräuchlichen Gewächse Teutsch-
lands und der Schweiz. Von Dr. F. C. L. Spenner,
Prof. der Bot. an der Univ. zu Freiburg etc. Mit ei-
28
ner analytischen Bestimmungstabelle für alle Gal-
lungen Teutschlands und der Schweiz. Erste Ab-
thellung. Frelburg, üniversitätsbuchhandlung u.
Buchdruckerei der Gebr. Groos. 1834. 8vo. 372 S.
Eine Aufstellung nach natürlichen Familien in deutscher
Sprache, die Gattungen und Arten mit rersttärkteu Diagnosen,
Citate fortgelassen, Standort sorgfcältig angegeben, hei schwie-
rigen oder zahlreichen Gruppen, Gattungen, auch noch analyti-
sche Tabellen für die Sectionen, Arten n. s. w. Ausserdem
noch Andeutungen der ausländischen wichtigen in den auf dem
Titel genannten Beziehungen wichtigen Pflanzen. Scheint uns
ein brauchbares , seinem Zwecke entsprechendes Handbuch.
Neue Wandtafeln der Naturgeschichte, oder Abbil-
dungen aus der Naturgeschichte, zum Gebrauch
beim Unterricht in Schullehrer -Seminarien, Gym-
nasien und Volksschulen, so wie beim Privat -Un-
terricht. IVte Tafel : Botanik I. Botanische Kunst-
sprache 9 Blatt. Breslau, Lithographie und Verlag
der Buch-, Kunst- und Landkarten -Handlung von
Fr. Hentze. Ohne Jahrzahl. Queer Roy. Folio.
Grobe Steindrücke auf gutem Papier, stellen anf gewöhn-
liche Weise die Termini dar, zuerst eine Tafel mit Wurzeln,
wobei zugleich Rhizome und Zwiebeln, dann eine zweite Tafel
mit Stengeln, wobei wir doch noch die Cactusform vermissen,
auf der 3ten Tafel die Verzweigungen des Stengels und die
Blattbasis und Spitze, dann 2 Tafeln mit Blattformen, auch
ohne rechte Ordnung. Auf der nächsten Tafel Blüthenstände,
alles durcheinander. Die folgende Tafel enthält Blumen , wo-
bei auch die zusammengesetzten. Die vorletzte Tafel zeigt
wieder Blumen, auch Staubgefasse derselben, sie giebt näm-
29
(' ■
^lich eine bildlickc Darstellung- des Linneischen Systems, bei
welcher die Crvptögamie diireli einen dicken Fleisclipilz (ob
Agaricus oder Boletus kann man nicht sehen) rcpräsentirt wird.
Auf der letzten Tafel sind Pistille und Früchte , wo aber vieles
fehlt und mit unrecht ausgelassen ist, was doch zu den be-
kanntesten Früchten gehört, Maulbeere, Feige, Citrone u. s. w.
Zur Erläuterung liegt vorläufig ein Blatt Text bei, welches die
durch die einzelnen Abbildungen dargestellten Termini bezeich-
net. Die Figuren sind mit Geschick gezeichnet und würden bei
besser ausgeführtem Steindruck ganz gute noch in der Ferne er-
kennbare Bilder geben, wenn nur nicht alles so sehr durchein-
ander und ohne irgend eine systematische Anordnung gestellt
wäre, wodurch unbedingt das Erlernen der Termini zu einer
blossen Gedächtnissübung herabgewürdigt, und bedeutend er-
schwert wird.
Die Arzeneigewächse der homöopathischen Heilkunst
oder sämmtlichc Gewächse, welche homöopathisch
geprüft worden sind und angewendet werden, na-
turgetreu dargestellt und ausführlich beschrieben
von Eduard Winkler Dr. d. Phil. etc. Mit 156 Ku-
pfern. Erste Lieferung mit 12 Kupfern u. Text-
Probe, Leipzig , Magazin für Industrie u. Literatur,
(Subscript. - Preis jeder Lieferung 1 Tbl. 4 Gr.). 4to,
Text 8vo.
Wir können nach diesem Probehefte nur von den Kupfern
sprechen, sie sind im Ganzen ziemlich gut, meist etwas zu
derb , sowohl im Stich als in der Färbung.
Nixus plantarum. Auetore Johanni Lindley Phil.
Doct. Prof. Lond. Londini. Apud Ridgway et filios
1833. 8vo. 28 S.
81
Deutsche Uebersetzung ;
Die Stämme des Gewächsreiches. Von John
Lindley Dr. phil. Prof. zu London etc. Von C. T.
Beilschmied. Mit einer Vorerinnerung von Dr.
G. G. Nees von Esenbeck. Nürnberg 1834. b. Joh.
Leonh. Schräg. 8vo. 44 S.
Wir fassen hier Original und Uebersetzung zusammen , da
der Hr. Uebersetzer diese kleine , ganz lateinisch geschriebene
Schrift nur übersetzte. Der Verf. fühlte manches Unzureichen-
de und Mangelhafte in den natürlichen Systemen, da sie auf
künstlichen Eintheilungen oft beruhen, besonders aber schien
es ihm nothwendig , die sich immer mehr verkleinernden und
theilenden natürlichen Familie wieder zusammen zu gruppiren,
solche Gruppen nennt er Nixus und vereinigt sie wieder in Co- '
hortes , welche Theile der Subclasses sind , die sich unter '
5 Classes stellen. Diese ganze systematische Aufstellung ■
zeichnet sich durch eine Kürze der Charactere aus, welche man
nicht mehr zu sehen gewohnt ist , welche aber auch nicht mehr
hinreicht, und wie wir glauben, gerade am wenigsten bei ei-
nem natürlichen System, wo nie ein einzelner Character, son-
dern nur die Masse derselben entscheiden kann ; so halten wir
anch in dem vorliegenden System viele Eintheilungen für sehr
künstlich, während wir andere Verbindungen für* vortrefflich
und höchst naturgemäss erachten müssen. "Wir wollen immer
nicht gern Lücken in unserem System und sie sind gewiss auch
dann noch darin, wenn wir einst alle Gewächse der Erde wer-
^ien üenneu gelernt haben. Sind doch schon die sehr natür-
lichen allgemein erkannten und nicht zu %''eräudernden Gruppe»
an Ausdehnung und Umfang so sehr verschieden. Ein anderer
üebelstand ist bei diesen Systemen der, dass wir die Pflanzen
noch nicht genau genug kennen, von den meisten kennen wir
nur einen Zustand, nicht alle Zustände ihres Lcbiens, es f^'hlen
uns also die zur Vergleicliung noth wendigen Charactere, die
meisten kennen wir nur trocken nicht frisch , und die wir frisch
und lebend kennen, kennen wir nur nach ihrem Aeussern, nicht
nach ihrem Innern. Es gieht noch zu thun ! Aber gut ist es
auch mit uusern mangelhaften Kenntnissen, systematische An-
ordnungen und Aufstellungen zu versuchen, jeder findet etwas,
was seine Vorg<änger noch nicht fanden, oder folgt einer eigen-
thiimlichen fördernden Ansicht, und so geht es denn allmcählig
vorwärts. Den Nixus giebt unser Verf. lauter gleiche in aJa
eudigende Bcneuuungen : Ranales (von Ranunculus) , Anouales,
Umbellales, Grossales (von Grossularia) u. s. w. Bei den
übrigen Abtheilungen ist diese Gleichmässigkeit nicht beachtet.
Als Classen finden sich Exogeuae, Gymnospermae (Cycadeae),
Endogeneae, Rhizantheae und Esexuales, wir hätten dazu
noch als eine 6te Klasse die Pflanzen gebracht , welche keine
Gefässbündel , aber wohl Blumen und ächte Saamen haben , so
wie weiterhin auch monocotylische Dicotylen so wie dicotyli-
i sehe Monocotylen wahrscheinlich unterschieden werden müssen.
Auch in diesem einreihig aufgestelltem System gehen oft die
nächst verwandten und fast nicht zu trennenden Familien von
I einander, man sehe nur S. 19. die Solanales und S. 20. die
\ Scrophularineae. Wenn aber der Verf. als einen Nixus ,Fun-
gales' die Fuugi, Lichenes und Algae vereinigt, so scheint er
uns hier weniger tief einzudringen ; die Fungi selbst bilden un-
serer Ansicht nach schon für sich einen Mxus, und ihre Grup-
pen stehen auf derselben Stufe wie die Gruppen seines Nixus
Rosales , wohin die Rosaceen und Leguminosen und Calycan-
then gehören. Gleiches gilt von den Algen, welliger von den
Lichenen.
A description of the genus Pinus with directions rela-
tive to tbe cullivation, and remarks on the uses of
the several species also descriptions of many othef
32 —
new species of tlie family of Coniferae, lllnstrated
with figiires. ßy Aylmer Bourke Lambert Esq. etc.
London Messrs, VVcddell 1832. imp. 8vo. Bd. 1 et
2, with 183 p. and 80 plates.
Ein wichtiges Werk , aber leider noch für Privatbibliothe-
ken zu theuer , denn ein Preis von 71 Thlr. Pr. für 2 Octav-
Bände, welche doch nur die Monographie einer Gattnug ent-
halten, ist eben nicht sehr einladend. Meist sind reife Zapfen
oder Zweige mit unreifen Früchten, oder auch nur Nadel-
büschel abgebildet, bei einigen ist auch eine Darstellung des'
ganzen Baumes gegeben, was immer höchst erfreulich ist, da
besonders in dieser Pflanzengattung so äusserst verschiedene
Trachten vorkommen.
Enuineratio plantarum omnium hucusque cognitarumj,
secundum familias naturales disposita, adjectis cha-^
racteribus, differentiis et synonymis. Auetore Gar)
Sigisra. Kunth etc. etc. Tomus priinus. Stuttgar-
diae et Tubingae. Sumtibus J. G. Cotta. 1833,
8vo. 606 S.
Auch unter dem Titel :
yVgrostographia synoptica sive Enumeratio Gra-|
minearum omnium hucusque cognitarum adjectl^
characterlbus , differentiis et synonymis. Auct. G. S.
Kunth. Tom. primus.
Wie schwierig es sei, alles auszubeuten, was die botani-'
sehe so reichhaltige Litteratur darbietet, zeigt auch diesd
Werk, welches mit grossem Fleiss und nach langer Beschäfti-
gung mit der so . artenreichen Familie der Gräser herausgegebei
ist, von einem Gelehrten, welcher die Pflanzenschätze von Pa
ris so lauge benutzen konnte, jetzt die nicht unbedeutendeii
33
Berliner Sammliiug-en unter Augen hat und selbst eine so reich-
haltige Priyatsamralung besitzt. Keine Vorrede belehrt uns beim
Eingange in dieses, dem Freiherrn Alex. t. Humboldt fautori
beuignissimo gewidmete Werk über die Art der Einrichtung,
die Principien, welche beobachtet sind u. s. av,, so dass wir auf
die Betrachtung des Werks selbst rerwiesen werden. Es scheint
uns daraus hervorzugehen , dass die Gattungen einer stärkeren
Kritik unterworfen sind , als die Arten , bei welchen der Verf.
seinen Vorgängern mehr folgt, als in der Aufstellung der Gattun-
gen , welche ihm mehr eigenthümlich ist. Wir hätten wohl ge-
wünscht dass den Arten verstärkte d. h. erweiterte Diagnosen
gegeben worden wären, da dadurch das Buch noch brauchbarer
sein würde als es schon ist ; die Beifügung der Citate giebt uns
zwar Mittel an die Hand, jeder Pflanze weiter nachzugehen,
aber einem jeden ist dies nicht möglich, ja selbst wo Bibliothe-
ken und andere öffentliche Anstalten sind fehlt oft vieles. Ueber-
seheu sind einige wenige Werke wie: Swartz Aunotationes;
Rochel pl. Bauatus rar., Lejeune Comp., Tenore Sylloge, Tor-
rey Flora, einige Theile der botanischen Zeitung u. a. , wie wir
aus Vergleichungeu nicht blos des Registers schliessen müssen,
da dieses trügen kann, indem einige Namen darin fehlen. Was
die angewandten Kunstausdrücke betrifft so könjien wir den Ge-
brauch des Ausdrucks : palea für die Kronenspelzen (Linne's)
ileswegen nicht billigen, weil derselbe Ausdruck schon 2mal für
?auz verschiedene Pflauzeutheile verwendet ward, die paleae
1er Filices u. d. Compositae, uns scheint für die Bezeichnung
1er Grasblüthentheile die von Link angenommene Terminologie
sehr bequem, leicht verständlich und jeder Täuschung vorbeu-
gend, obgleich auch gegen diese die Einwendung erhoben wer-
len kann, dass die Klappen der Früchte ebenfalls durch die
Vusdrücke valva u. valvula bezeichnet werden , was allerdings
,4eichfalls nicht sein sollte. Phaeuerogamae , wie der Verf.
luch in seinem Handbuche schreibt, scheint uns unrichtig, es
L 9rBd. Litterat. (3)
34 -
kann' mir Phauerogamac oder Phaeiiogamae heisseii. Man nuiss
übrigens dem Verf. sehr dankbar sein, dass er sich dieser höchst!
unangenehmen und viele Zeit und Miilie kostenden Arbeit unter-
zogen hat, welche uns von der entgegengesetzten Seite in die
natürlichen Familien der Mono cotylen hineinführt, zu welche
Decandollc erst nach vielen Jahren kommen wird , und mato
muss hoffen, dass es dem Verf. möglich sein werde, bald a#f
dem augefangeucn Wege fortzuschreiten und die nächsten Famfc.
lien dieser Hanptabtheiluug uns vorzuführen,
Erinnerungen aus dem Riesengebirge von Dr. Ghris^
Gottfr. Nees von Esenbeck Prof. in Berlin u. s. vv
Erstes Bändeben. Mit einer Kupfertafel. Berlin be
Aug. Rücker. 1833. 8vo. ''
Anch unter dem besondern Titel :
iSaturgescbicbte der Europäischen Lebermoose mit be
sonderer Beziehung auf Schlesien und die Oertlich
keiten des Riesengebirges von Dr. C. G. Nees v. Esen
beck etc. Erstes Bändchen. XX, u. 347 S.
Der durch vielfache Untersuchungen tropischer und einhei
misch'er Formen, durch oft wiederholte Betrachtung frischer un
getrockneter Exemplare mit der schwierigen Familie der Leber
moöse innigst vertraute Forscher versucht es in diesem Band!
chen die Schwierigkeiten hinwegznräiunen , welche sowohl del
Anfänger als selbst manchen mit der Wissenschaft vertrauter^
von einer Pllanzengruppe zurückschreckten, welche in den man
üigfaltigsteu und zierlichsten Formen bei uns , besonders in d«
ihr mehr zusagenden, an Quellen und Wassern und Wäldern re:
ehern , daher mit rieleu feuchten und kühlen schattigen Plätzel
versehenen Berggegenden auftritt und so viele interessante Se'
ten der Betrachtung darbietet. Erst in neuerer Zeit finden w
eine regere Beschäftigung mit dieser Familie und wir glawbi
35
(lass die vorliegende Schrift sehr dazu geeignet sein wird?, noch
manchen Naturfreund dieser kleinen Pflanzengruppe zuzuwen-
den, denn der Verf. zeigt uns in dem ersten Abschnitt : Wie man
Lebermoose untersuchen und bestimmen soll , wenn er gleich mit
allem Fug und Recht auf die genaueste und umfassendste Unter-
suchung dringt, doch so anschaulich und klar, wie weniger
äusserer und leicht zu habender Hülfsmittel und Handgriffe man
bedarf, um zur genauen Kenntniss erst der einzelnen Theile
dann der Arten zu gelangen, so dass jeder, welcher Lust und
Ausdauer mitbringt , gewiss leicht dahin kommen wird nach sei-
ner Anleitung mit diesen niedlichen Gew<ächsen bekannt zu wer-
den. Auch der zweite Abschnitt: Vom Baue der Lebermoose
im Allgemeinen , ist höchst lehrreich und »äusserst klar in der
Darstellung, so dass sich darin die bei dem Verf. aus vielen
langjährigen Untersuchungen und Beobachtungen hervorgegan-
gene klarste Ansicht und Auffassung des ganzen Lebens und
Seins der Lebermoose wiederspiegelt und dem Leser wieder ein
deutliches und klares Bild vorführt. Der dritte Abschnitt : An-
ordnung der Lebermoose beginnt mit dem Familieucharacter und
der Begründung der Tribus, von denen dann die der Jungermau-
nieae zuerst ins Einzelne gehend durchgenommen und in ihren
Gattungen und Arten auseinandergesetzt wird. Der Verf. ver-
mehrt die Zahl der ersten nach dem Vorgange von Dumortier
und Corda, so dass 22 europäische Gattungen aufgestellt wer-
den. Auch die Zahl der Arten vermehrt sich um einige; ihre
ausführlichen Beschreibungen geben uns alles , was von diesen
zierlichen Gewächsen bekannt ist und zeigen, was noch für spä-
ter kommende Forscher übrig bleibe. Wie sehjc würde man es
dem Verf. Dank wissen gäbe er auch für die übrigen Theile der
von ihm mit so vieler Liebe behandelten Cryptogamie ähnliche
Anweisungen, welche sich am besten vereinigt in einem Buche zu-
sammenfinden möchten.
(3*)
36
Hepaticologia germanica oder Beschreibung der deut-
schen Lebermoose. Im erweiterten Umfange nach
dem jetzigen Stande der Wissenschaft, nebst Erör-
terung der Standörter und ihrer Entdecker, kritiscli
und mit erläuternden Anmerkungen bearbeitet voi|
Dr. J. W. P. Hübener. Mannheim. Schwan - und
OÖtz'sche Hofbuchhandhing. 1834. LXIV. u. 314 S'
nebst 2S. Verbesserungen u. 12 S. Titel, Dedication
Vorrede , nicht paginirt. '
i
Unmittelbar nach dem Erscheinen des eben gelobten Wer;
kes Ton Nees v. Esenbeck trat die Beschreibung der deutschei
Lebermoose von Hübener auf, welche in hergebrachter Forri
eine Tollstäudige üebersicht und Darstellung für diese Ptianzen«
gruppe in nnserm Vaterlande enthält. In der Einleitung wir^
der allgemeine Character der Lebermoose , eine Üebersicht ihre
Fortpflanzungsorgane und ein üeberblick ihrer Gruppen gegeben
sodann über das Studium der Jungermannieen insbesondere ge
handelt und daran eine Üebersicht der Eintheilung von Junger
mannia geknüpft , welche hier ungetrennt als eine Gattung i;
14 Reihen aufgestelit wird. Ein neuer Abschnittt ist der geo
graphischen Verbreitung der Lebermoose gewidmet, wobei je
doch nicht die Verhältnisse dieser Familie zu den übrigen cry
ptogamischen berücksichtigt sind, was wohl, obgleich die Zah
leuverhältnisse aus Mangel an hinreichender Kcnntniss der rer
schiednen Länder in [dieser Hinsicht nicht zuverlässig sein köu
neu , noch manchen interessanten Blick auf die Vcrtheilnng de
niedrigsten Vegetabilien erlaubt hätte. Eine Characteristik de
Geschichte der Forschung seit Linue im Gebiete dieser Famili
nimmt endlich den letzten Abschnitt der Einleitung ein. Ei
Verzeichniss der Schriftsteller und Werke , welche der Verf. b<
seiner Arbeit benutzt hat geht der nun folgenden näheren Beschrei
37
nng der Gattungen und Arten voraus. Diese ist auf die Weise
iugerichtct, dass Gattuugs - und Arten - Charaetere lateinisch
gegeben , die Stand - und Fundorte nebst der Beschreibung aber
tt deutscher Sprache abgefasst sind. Bei der Betrachtung die-
,er deutschen Lebermoose fällt es auf, wie grosse Strecken
)eutschlands noch gar niclit oder kaum untersucht und gekannt
lind, es ist daher sehr zu wünschen, dass das vorliegende Werk
loch recht vielen Anleitung geben möge , sich mit dieser Fami-
ie bekannt zu machen, damit jene Lücken in der Kenntniss un-
ieres Vaterlandes bald ausgefüllt werden mögen. Besonders
rtrünschenswerth und zur Erleichterung des Studiums der Leber-
Qoose vorzugsweise dienlich scheint uns aber noch die Heraus-
rabe eines Lebermoosbuchs mit richtig bestimmten getrockneten
Exemplaren. Solches Hülfsmittel hat bei Moosen und Pilzen
imd Algen viel genutzt und Wcäre auch liier zu versuchen. Pa-
pier und Druck sind sehr gut.
Museum Senckenbergianum. Abhandlungen aus dem
Gebiete der beschreibenden Naturgescichte. Von
Mitgliedern der Senckenbergischen naturforschenden
ti Gesellschaft in Frankfurt am Main. Bd. I. Heft 1.
,. Mit Tafel I — V. Frankf. a.M. 1833. Heft 2. Mit
f Tafel VI — XI. ebendas. 1834. Gedr. u. veri. v. Da-
vid Sauerländer. 4to,
Beiträge zur Flora von Aegypten und Arabien, Von
Georg Fresenius Med, Dr, Mit Taf, IV. u. V. S, 63 — 94.
M. Fortsetzung Taf, X, u, XI, S, 163 — 188.
Mit vollem Rechte klagt der Verf. dieses Aufsatzes , indem
er die darin enthaltenen Nachrichten nnd Beschreibungen zu den
vom Dr. Ed. Rüppel in Aegypten , Arabien und besonders am
Sinai gesammelten PÜanzen bevorwortet, dass von den durch
Ehreuberg tind Hemprich mit so vielem Fleissc in so bedeutendei
i
38
Masse iu jenen Gegenden gesammelten Plianzen noch so gut wie
nichts hekannt gemacht sei, da diese Reisenden die besste und
zuverlässigste Kunde über die Pflanzenverhältnisse jener merk-
würdigen Gegenden hätten geben können. Die hier angeführten
Pflanzen wurden nur beiläufig gesammelt, jedoch ward immer
das Höhenverhältniss, in welchem sie vorkamen, so wie ihr be-
sonderer Fundort angemerkt. Es sind etwa 150 Arten mit Aus-
schluss der Cryptogamen, unter denen sich weder Moose noch
Flechten sondern nur Wasseralgen von Souez und Tor befinden.
Folgende aber sind verzeichnet: Gramineaex Aristida plumosa
Vahl, Kocleria calycinaDC, Tetrapogon villosus Desf. , Cj-
uodon Dactylon Rieh. , Pennisetum dichotomum Del., Imperata
cjliudrica P. Beauv., Cyperaceaei Scirpus Holoschoenus L.
JLspJiodeleae : Asphodelus fistulosus L. ; Taacineae: Ephedra
fragilis Desf. , Urttceae: Forskalca tenacissima L. , Parietaria
alsiuaefolia Del. Polj/goneae: Rumex vesicarius L. , Atrapha-
xis spinosa L. Nyctagineae : Boerhavia viscosa Jacq. ? Hier-
bei die sehr wahre Bemerkung: „übrigens scheinen mir die
Boerhaavieu wie wir sie gegenwärtig iu den Schriften verzeich-,
net und characterisirt finden , keineswegs hinreichend erläutert^
vielmehr für eine genauere Bearbeitung sehr empfehlenswerth."
Plantagineae: Plantago villosaMoench, Psyllium L., squarrosa
Jacq. Synanihereae : Chrysocoma mucronata Forsk. , Buph-
thalmum graveolens Forsk., Inula crispa Pers., undulata L,,
Gnaphalium Rüppelii n, sp. (S. 79. T. IV. f. 1.), caule humili
simplici, fol. lauceolato-linearibus breviter mucronatis , utrin-
que sericeo-lauatis; capitulis axillaribus congestis; foliolis in-
volucri exterioribus ovatis, subulato - acuminatis albo-mem-
hranaceis, pappo penicillato. Thal Rim. 3000'. Mai., gehört in
die Nähe von Gn. muscoides. Eine andere Art dieser Gattung
liess den Verf. zweifelhaft ob es Gn. muscoides Desf. sei, das Gn.
muscoides Sieb, hält der Verf. für Gn. pulvinatum Del.; Pha-
iiualon nitidiim (S. 81. T. IV, f. 2.) u. sp., fol. linearibus iu-
— AQ
(^errimis margiiio icvohuis siibuis iäiuis<ine lauatu - tuimjato-
.is, foliolis iiivoliieri nicarglue lato membraucaceo scarioso , ex-
lorioribus spathulato-subrotimdis, interioribus spathulato - li-
ucaribus. Thal Arbaiii 5000'. Mai. Gehört zu Ph. lupestro
iiiul zunächst zii saxatile; Leyssera discoidea Spr. , Aiithemis
Melampodia Del., Santoliiia sinaica u. sp., caule suffruticoso,
fnl. liiiearibns iucauis adultis bipiimatifidis , lobis suljrotuudis
obtiisissiinis, ramis moiiocephalis. Sinai. 6500'. Mai., Artenii-
HKi judaica L., Echinops sp. nicht mit Sicherheit zu bestimmen.
Ouopordou ambiguum (us) n. sp., caule ramoso , fol. decurron-
tibus albo-tomcutosis sinuato -deutatis, louge spinosis, folio-
lis involucri lauceolatis longissime spinosis patentissimis. Thal
, Rim. 3000'. Mai. Carduus arabicus Jacq., Centaurea aegyptiaca
L., Zoegea purpurea u. sp. (S. 86. T. V.) caule ramoso scabriu-
sciilo, foliis sumrais liuearibns mucrouatis, foliolis involucri
exterioribus pectinato - ciliatis , nervo medio in aristam lougam
producto , interioribus integcrrimis aristato-acuminatis. Loc.
nat. igu. Zoegea Leptaurea würde so zu characterisiren sein;
caule ramoso scabriusculo, foliis summis oblongis mucrouatis,
'foliolis invol. exterioribus ciliatis, nervo medio in aristam bre-
ve producto, interioribus integcrrimis apice ciliato-dcntatis;
Microrhynchus nudicaulis Less.; ferner ein Tragopogon und eine
Scorzouera, deren nähere Bestimmung vorbehalten bleibt. Sero-
fularincac. Scroful. deserti Del., Liuaria spinescens Spr.
Anarrhinum pubcscens n. sp. (S. 89.), glanduioso-pubescens.
fol. radicalibus oblongis in petiolum dccurrentibus grosse denta-
lis lingulatisque integcrrimis , caulinis linearibus , floralibus pe-
"dunculis longioribus, caule erecto ramoso, ramis virgatis. Wadi
Scheck. 4000'. Mai. Lahiatae-. Salvia clandestina L., Lavan-
dula stricta Del., Lamium amplexicaule L., Stachys aftiuis n.sp.
(S. 91.), ca,ule erecto ramoso foliisque oblougo - lauceolatis
utrinquc atteuuatis obtusis e pilis stellatis incano-tomentosis,
axillis uniiloris, caiycibus slellato - pilosis lOstilatis dentibus
40 —
tenuiter mucronatis. Sinai. 6000'. Mai, der St. pälaestiua sehr i
ähnlich. Hiehei wird gerügt, dass Sprengel die Siebersche St.
palaestina als Synonym zu Marrubium acetabulosum gebracht
habe, da es doch bestimmt eine Stachys sei; Marrnbium undula-
tum Sieb. Sprengel hat diese unbegreiflicher Weise mit Stachys
congesta vereinigt. ^ca/tifAaccae : Acauthus Delilii Spr. Con-
volvulaceae : Conv. lanatus Vahl, arvensis L., Cressa cretica L.
Cusciiteae: Cuscuta arabica n. sp. (S. 165), glomerulis pauci-
floris parvis, floribus subsessilibus Öpartitis, corollae caly-
cisque tubo limbo breviore, genitalibus inclusis, squamis apice
fimbriatis, ramis capillaribus denseintricatis. Thal Arbain 5000'.
Mai. Vom Habitus d.Cusc, minor. DC, Solaneae: Hyoscyamus
muticus L., pusillus L., Solanum dubium n. sp. (S. 166.), aeu-
leatum, steliato-tomentosum; c.aule fraticoso, foliis orato-oblon-
gis basi inaequaliter cordatis sinuato-repandis aculeatis, aculeis
acicularibus rectissimis, pedunculis 3 — öfloris, calycibus stel-
lato - tomentosis subinermibus , dem S. sanctum nahe, zu wel-
chem S. incanura Forsk. , wie Rom. u. Schult, schon mit Recht ,
bemerken , nicht gehiirt , was jedoch von dieser neuen Art nicht ;
verschieden sein mag. ^sperifoliae: Heliotropium arbaineuse
n. sp. (S. 168.), glanduloso-pilosum, caule basi fruticoso, ra-
moso, canescenti- villoso, foliis petiolatis ovato-lanceolatis,
pilosis margine undulatis , spicis subsolitariis ebracteatis , no-
vellis spiralibus , tubo corollae calyce duplo fere longiore.
Thal Arbain. 5000'. Mai, Eehinospermum Vahlianum Lehm.,
Cynogiossum iutermedinm n. sp. (S. 169.), foliis tubcrculato-
pilosis aspcris, radicalibus spathulato-lanceolatis, cauliuis
lineari-lanceolatis, floribus laxe racemosis, calycibus tubo co-
rollae aequalibus, nucibus membrana deutata cinctis, centro
muricatis. Peträisches Arabien. Mai. Hat das Ansehen eines
Omphalodes, ist aber nach den Früchten ein Cynogiossum und da-
her von der nachfolgenden Omphalodes myosotoides Lehm., vom
Gipfel des Sinai , mit welchem es in der Sammluug zusammen
— 41
lag, zu trennen, so ähnlieh es diesem eohen mag. Trichoderma
africanum Lehm., Anchusa Milleri W., verrucosa Lam., Ecliium
Rauwolfii Del. ^sclepiadeae: Gomphocarpus fruticosus R.Br.
Dacmia cordata R. Br. Ruhiaceae: Callipcltis Cucullaria Ster.
Resedaceae: Reseda cauesceus L., pruiuosa Del., Ochradenus
baccata Del. Fumariaceae : Ynmuria ^arxiHorahem. Papa-
veraceae: Papaver turhinatum DC.?, Roemeria hybrida /?. erio-
carpa DC, Glauciura arabicum n. sp. (S. 174. T. X.), caule
piloso, fol. inferioribus lyrato-piuuatifidis deutatis ntrinque pi-
losis, superioribus amplexicaulibus 5 — Slobis, lobo medio
truncato Sdentato, peduuculis folio lougioribus, siliquis lae-
vibus. Thal Arbain. 5000'. Mai. Hat deu Habitus v. Gl. lu-
teum., Hjpecoum pateus W, Cruciferac. Mathiola tristis R.
Br., Malcolmia africana R. Br., Morettia Philaeaua DC, Lepi-
diumDrabaL., Diplotaxis hispida DC. Capparideae : Oleome
triuervia n. sp. (S. 177. T. XI.), glauduloso-scabra; foliis
simplicibus ovatis trinerviis utrinquc strigoso-scabris, llorali-
bus oblongis, floribus racemosis, siliquis linearibus sessilibus
glauduloso-asperis pendulis. Wadi Sclieck. 4000'. Mai. Ge-
hört in die Sect. Siliquaria Uuterabth.: foliis simplicibus. Cap-
paris spiuosa L. Cistineae: Heliauthcmum sp.? vom Sinai.
Hypericineac: Lancretia suffruticosa Del., Chenopodieae:
Kochia latifolia n. sp. (S. 179.), tota lanata, caule herbaceo,
ramis alternis patulis, fol. oblongis oblongo-lauceolatisve car-
nosis , fere aequilatis , floribus laua densissima obvallatis , pe-
rigonio fructifero appendicibus 5 subulatis conicis stellato. Thal
Hebron. 2500'. Mai. Paronychieae : Gymnocarpon fruticosum
Pers., Paronychia arabica DC, Par. Sinaica u. sp. (S. 179.),
caulibus adscendentibus ramosis hirsutis , floribus congestis cy-
mosis, bractcis subrotundis acumiiiatis florcs occultantibns, ca-
lycis lohis muticis. Gipfel des Sinai. 7000'. Mai. Gehört in die
Nähe von P. serpyllifolia. Ahineae : Arenaria prostrata Ser.?,
Cerastinm dichotomnm L. Sileneae: Gypsophila Rokejeka
42 —
Del., Silene cauopica Del. Ficoideae: Aizoou canarieuso L.,
Reauniiiria vermiculata Liiiii. Malvaceae : Malva lotuudifolia
L., Sida denticiilata 11. sp. (S. 182.), foliis cordatis ovatis aciu"
tis denticulatis , utriiique glauco-tomeiitosis, pedicellis petiolo
longioribus, carpellis 10 trnncatis inutieis stellato-toraentosis,
calyce longioribus. Thal Hebron. 2500'. Mai. Geramaceae t
Erodium pulverulentuni W. Rutaceae: Pegaiium Harmala L.
Zygophylleae: Fagonla arabica, glutinosa Del., Zypophyl-
lum simplcx L. , decumbeiis Del., Tribulus alatus Del. hcgu-
minosae: Genista raouosperma Lam., Trigoiiella microearpa
n. sp. (S. 186.), canlibus prostratis, foliolis obcordato - cunea-
tis apice denticulatis striatis fere glaberrimis , stipnlis lineari-
subulatis ciliatis , nnibellis sesvsilibns , laciiiiis calycinis subula-
tis longitudine tubi , leguminibus subfalcatis glabris tninidiiiscu- ,
lis brevibus trausverse roticulatis , semiuibiis ovatis subtruuca-
tis epunctatis. Thal Arbaiu. 5000'. Mai. Ist der Tr. anguina
Del. ähnlich , besonders durch die Form der Nebenblätter und
Hülsen verschieden. Psoralea bituminosa L. , Astragalus sp. ,
vom Gipfel des Katharinenbergs in 8000' Höhe, vielleicht Astr.
criocarpus DC, Astr. tumidus W. Onobrjchis venosaDesv. — •;
Tentamen Florae Basileensis, exliibens plantas phane- "
rogamas sponte nascentes seciindiim systema sexuale i
digestas , adjectis Gaspari Baiihini synonymis ope ;
horti ejus sicci comprobatis. Auetore G. F. Hagen- ;
bachMed.Doct.Pl. Soc.Sod. Vol. II. Basileae. Typis
J. Georgii Neukirch. 1834. Bvo. min. VIII u. 537 S.
Der erste Band dieser Flor, erschien 1821. (Rcceusirt iu
Hall. Litt. Zeit. 1822. N.194.) und enthält die ersten zehn Klas-
sen des Linueischen Systems, dieser jetzt erschienene zweite
Theil enthält die übrigen phanerogamen Klassen uebsl einem
Appendix zu allen beiden Bänden.
43
Beiträge zur Anatomie und Physiologie der Gewächse
von Dr. Hugo Mohl. Erstes Heft, üeber den Bau
und die Formen der Polienkörner, Mit VI. lithogra-
phirten Tafehi. Bern. Bei Chr. Fischer und Comp.
1834. 4to. IVu. 130S.
Auch unter dem Titel:
Ueber dem Bau und die Formen der Pollenkörner von
Dr. Hugo Mohl , Prof. d. Physiologie in Bern. Mit
VI lith. etc.
Eine ausgezeichnete Arbeit, das Resultat zahlreicher Un-
tersuchungen über die Struktur und die FormenTerschicdenhei-
teu welche wir bei den natürlichen Familien (deren 211 in die-
ser Hinsicht meist in mehreren Gattujigeu uud Arten untersucht
sind) finden. Der erste Abschnitt enthält die historische Ueber-
sicht über die anatomischen Untersuchungen der Pollenkörner,
Der zweite Abschnitt handelt vom Baue der Pollenkörner im
Allgemeinen, wir ersehen daraus, dass die Polienkörner -be-
stehen aus einer schleimigen Flüssigkeit (fovilla), in welcher
kleine Körner und Oeltröpfcheu schwimmen, welche von einer
zarten wasserhellen Membran und in den meisten Fällen noch
von einer zweiten äussern zelligen Haut umschlossen wird, wel-
che fester, häufig gefärbt und ölabsondernd ist; über jeden die-
ser einzelnen Theile wird besonders und ausführlich gehandelt
und die Ansichten von Guilleniin mit den Ergebnissen der Un-
tersuchungen des Verfs. verglichen, auch noch einige That-
sachen zu den von Brongniart über die Eutwickelungsgeschichte
der Pollenkörner gemachten Beobachtungen hinzuführt. In dem
dritten Abschnitte werden die verschiedenen Formen der Polien-
körner ausführlich dargelegt, es giebt nämlich Pollenkörner
mit einfacher und mit doppelter Haut, die letztern zeigen eine
grosse Mcu2,e von den verschiedensten Formen , welche alle an
44
zahlrelcheu Beispielen nachgewiesen werden. Der vierte Ab-
schnitt handelt von der Form des Polleu in den verschiedenen
Familien, welche sich nach den schon sehr zahlreichen hier bei-
gefügten Untersuchungen bald ziemlich gleich in derselben Fa-
milie zeigt, bald aber höchst verschieden, so dass weder in den
grössern noch in den kleinem natürlichen Gruppen irgend ein
sicheres Kennzeichen aus der Form der Pollenkörner entnom-
men werden kann. Eine Erklärung der auf den beifolgenden
höchst säubern 6 Steindrucktafeln enthaltenen 190 Figuren
nebst einem Verzeichniss der untersuchten Pflanzen und Fami-
lien macht den Beschluss dieser trefflichen , auch vom Verleger
gut ausgestatteten Arbeit , der man , obgleich sie in vielen Stü-
cken mit den früheren Beobachtungen von Andern nicht überein-
stimmt, doch Glauben zu schenken gezwungen ist, da des Verf's. j
besonderes Talent zur Untersuchung schwieriger pflanzenanato- ,'
mischer Gegenstände sich schon so mehrfach bewährt hat.
Reise zum Ararat von Dr. Friedr. Parrot Prof. etc. un-
ternommen in Begleitung der Herren Candidaten der '
Philosophie Wassili Fedorov, Stud. der Mineralogie
Maximil. Behaghel von Adlerskron, Studiosen der
Medicin Julius Hehn und Karl Schiemann, Erster
Theil, Mit vier Kupfertafeln und einer Karte, Zwei-
ter Theil. Mit drei Kupfertafeln. Berlin. 1834.
gr, 8vo.
In Bezug auf die Vegetation des Ararat, eines vulkanischen
an seiner Spitze eine Werst hoch mit ewigem Schnee bedeckten
Berges sägt der Verf. folgendes : „Eine reiche Ausbeute in bota-
nischer Hinsicht konnte ich mir von diesen Excursionen nicht
versprechen, schon zum Theil wegen der so eben angedeuteten
dürren FelsbeschafiFenheit des Berges auf dessen härteren Lava-
massen selbst nicht eiumtj die Vegetation von Flechten und Moo-
45
soll festen Fuss fassen kann , theils aber auch wegen der sehr
vorgerückten Jahreszeit, in welcher schon so manches Pflänz-
chen abgestorben und unkenntlich geworden sein mochte. —
Desto fleissiger aber sammelte ich alles was anf den mit etwas
Dammerde bedeckten Abhtängen der niedern und zwischen den
Steinen der höhern Regionen des Berges von Pflanzen sich dar-
bot und erkannte überall die deutlichsten Spuren hoher Gebirgs-
vegetation durch die auffallenden Vercänderungen des Baues
dieser Pflanzen im Allgemeinen, so wie durch die verschiedenen
Abweichungen im Bau ihrer einzelnen Gebilde. Man hat schon
lange an den Gewächsen hoher Berge den eigenthümlichen Cha-
racter d. s. g. Alpenvegetation erkannt, welcher darin besteht,
dass die Pflanzen, seien es Bäume, Sträucher oder Kräuter in
ihrem ganzen Wüchse das Bestreben zeigen 'sich nicht hoch über
den Erdboden zu erheben, auf welchem sie stehen und demnach
entweder einen kurzen und starken oder einen gekrümmten und
niederliegenden Stamm oder Stengel zn haben, an welchem
Aeste , Blätter und Blüthen auffallend gedrängt beieinander ste-
hen. Der allgemeine Grund dieser Veränderung liegt darin,
dass die Pflanzen ein gewisses Maass von Kälte nicht ertragen
können; und da alle Wärme in der Luft vom Boden ausgeht,
den die Sonne erwärmt, der Erdboden auf hohen Bergen also
durch die kältere Atmosphäre stärker abgekühlt wird, so ist*9
begreiflich, wie dieselbe Pflanze, die in der Tiefe z.B. einen Fuss
hoch wächst, auf einem hohen Berge schon bei ein Paar Zoll
über dem Boden die Gränze der Temperatur antriff't, bei welcher
sie zu wachsen aufhören muss , wesshalb denn auch die Bäume
zuerst verschwinden, dann die Sträueher und so die übrigen Ge-
wächse nach Maasgabe ihrer gewöhnlichen Grösse und ihres
Vermögens in Gegenden von rauherem Clima zn leben.
Allein ausser dieser allgemeinen Veränderung des Baues
der Vegetabilien anf grossen Höhen zeigen sie auch noch ganz
46
besoiulere Veränderungen in Hinsicht ihrer eihzelneu Theile.
Die Wurzel ist in der Regel stark und gross , wenn es dem Bo-
den nicht gar zu sehr an nährenden Bestandtheilen fehlt, deren
üebergang in die Säftemasse der Wurzel durch den höhern
Standort nicht gehindert werden kann; die Blüthen sind voll-
ständig in Grosse und jeglicher Beschaffenheit; sie prangen so-
»ar an den s. g. Alpenpflanzen mit ungewöhnlicher Fülle und
Farbe und wenn man ein Gewächs bis zu den äussersten Regio-
nen seines Fortkommens auf grossen Höhen verfolgt so wird
man dort die Blüthen verhältnissmässig nur wenig verkleinert
finden, niemals verkrüppelt und eher gedrängter und reicher
als gewöhnlich und selbst ihre fruchtbringende Kraft trotzt den
Einflüssen der höhern Region, denn das Hauptgeschäft der Blii-
thenblätter besteht in der Aushauchung luft- uud dunstartiger
Bestaudtheile , welche durch die Verdünnung der freien Atmo-
sphäre eher noch befördert als geschmälert werden muss. —
Die Blätter dagegen, die Haut, die den Stengel umkleidet und
alles Grüne an den Pflanzen verkümmert mit der Erhebung des ,
Standorts und es ist auffallend zu sehen, wie diese Theile, wel-
che doch überall der Kälte viel stärker zu wiederstehen vermö-
gen, als die Blüthen, auf hohen Standorten stets einer Schmä-
lerung ihres Lebenspro cesses unterliegen. — An Gräsern und
allen schmalblättrigen Pflanzen sieht man dies weniger, aber
höchst auffallend ist es an den andern, deren Blätter, je weiter
hinauf, desto kleiner werden, ja zuletzt selbst nicht mehr ihre
natürliche Form behalten , ihr reines bestimmtes Grün gegen ein
unbestimmtes lichtes Gelb vertauschen und das Ansehen einer
dünnen Membran erlangen , unverkennbare Wirkungen der ver-
dünnten Atmosphäre, aus welcher die Blätter bestimmt sind
Nahrungsstoff'e aufzusaugen. Diese Veränderungen der Pflan-
zen durch die Höhe des Standortes habe ich zuerst bei der Be-
reisuug des kaukasischen Hochgebirges wahrgenommen und ge-
47
iiaiior licschru'hcn *), später aber auf den Alpen der Schweiz
und Italiens^*), auf deu Pvrenaeen ***) und jetzt auch am
Ararat auf die unzweideutigste Weise wiedergefunden , so zwar,
da SS manche Pflauzonart auf mehreren dieser Gebirge zugleich
varkommt nud die vollst.ändigste Uebereinstimmung zeigt, wäh-
rend sie mit denselben Pflanzen der niedcrn Piegionen desselben
Cobirgcs oft kaum noch so viel Aehnlichkeit hat, dass man sie
-ioglcich für dieselbe Art erklären möchte. Besonders angenehm
war es mir das merkwürdige Cerastium ^ welches ich am Kas-
liog im Caucasus, selbst noch hoch über der äussersten Schnee-
üiäuze mit so ganz eigenthümlichen Abweichungen des Baues
fiind , dieses Cerastfum welches Herr Mejer auch auf den Hö-
hen des Elbrus antraf, nun auch am Ararat als die höchste
PHanze wiederzufinden nnd zwar mit einer solchen Uebereinstim-
nmng ihrer ganzen Beschaftenheit , dass wenn die Exemplare
aus meinem Herbarium zusammengelegt würden, kein Merk-
«iiaal aufzufinden wäre, um zu sagen, welches Exemplar dem
iJirge Noah's , welches dem des Prometheus augehört. —
In der nämlichen Region mit diesem Cerastium d.h. 12,000
his 13,000 Fuss über der Meeresfläche fajid ich auch Saa^ifraga
muscoides mit zahlreichen Blüthen, die Blätter aber überaus
klein , ganz gegen die Wurzel zusammengedrängt und membra-
uös, Avährend sie an den Exemplaren in geringerer Höhe sich
schon mehr der gewöhnlichen Beschaffenheit näherten. Ein
schönes Pflänzchen , eine liebliche Zierde jener rauhen Felsen-
gcgend war ^ster alpmusj hier wie auf der Höhe des Kasbeg,
die Blätter ganz klein, der Stengel kaum einen halben Zoll
O S. Reise in die Krim und in deu Kaukasus von M. Engelhardt imd
Parrot. Berl. 1815. 2. TheU. S. 85.
^*) Fr. Parrot über das Rosa- Gebirt^e in Scinvciggers .Journal. M. *
Bd. 4. Heft.
"'''*) Naturwig'^cnscliaftliche Abhandlungen aus Dorpat. l- Bd. S. 257-
48
h«ch, aber die Blüthen ganz frisch, ziemlich gross und mit
schönem violetten Blütheustrahl. — Mit ihm untermengt zeig-
ten sich Draba incompta zum Theil in der Blüthe, zum Theil
in reifen Saamen, so wie anch u4renaria recurva, dann der
zierliche Aster pulchellus , dessen Blüthenkrone auf dem kur-
zen Stengel mit kleinen Blättern, der Region des starren Win-
ters nahe, doch nichts von ihrer heitei'u schönen Lilafarhe ver-
loren hatte. Sehr characteristisch zeigten sich auch die clima-
tischeu Einflüsse am Campanula Saxifraga , und genau so
wie ich sie an der verwandten Campanula rupestris im Kau-
kasus und Campanula cespitosa in den Pyrenäen gefunden
hatte. Eben so Pi/retJirum caucasicum am Ararat, wie in den
Pyrenäen Pyrethrufn alpinum, ferner Tragopogon pusillum
mit vollen kräftigen Blüthen iinA Saa:tfraga Hirculus ^ eben
so wie auf den Höhen des Kaukasus drei andere Saxifragen vor-
kommen. — An Astragalus mollis fand ich keine Blüthen
mehr, aber sehr grosse Saamenkapseln, die sehr auffallend
waren gegen die ganz klein zusammengezogenen gefiedertei^
Blätter und auch eine Potentilla zeigte in diesen höhern Regio
neu des Ararat , wie Potentilla grandißora im Kaukasus die'
dem Staudorte eigenthümlichen Charactere. In etwas geringe-
rer Höhe d. h. zwischen 10,000 und 12,000 Fuss über der Mee-
resfläche fand ich auf ähnliche Weise , doch schon minder auf-
fallend verändert ausser den vorigen noch: Anthemis rigesceus,
hier den Stellvertreter von Anthemis moutana auf den Gipfeln
der Pyrenäen und von Anthemis Rudolphiana auf den Höhen des
Kaukasus; — ferner: Ziziphora media, Scorzonera coronopi-
folia, Veronica telephiifolia , Dianthus petraens, Statice Echi-
nus, Hedysarum caucasicum, Trifolium trichocephalum mit
auffallend grossen violetten Blüthenknöpfen gegen die überaus
kleinen Blätter i dann Pulsatilla albana /?, Centaurea pulcher-
rima, und Centaurea ochroleuca grade so wie ich sie auf dem
kaukasischen Hochgebirge gefunden hatte. Von Sträuchern
1
' 49
fand ich in den tiefern Regionen etwa 7000 bis 8000 Fnss über
dem Meere nur zwei , ncämlich Juuiperus Oxjcedrus nnd Coto-
neaster uniflora mit reifen Früchten *). — Wo die Baumvege-
tation am Ararat ihre obere Gränze hat , lässt sich nicht wohl
bestimmen, da so bedeutende örtliche Hindernisse andrer Art
als climatische vorhanden sind, die am Ararat weit und breit
um denselben dem Fortkommen von Bäumen entgegenstehen.
Dass hochstämmige Wallnussbäume , Apricosenbäume , Wei-
den (S. alba) nnd italiänische Pappeln, diese letzteren jedoch
schon von kleinem Wüchse bei einer Höhe von 6000 F. über
dem Meere noch sehr gut fortkommen können, wenn sieDamm-
erde nnd Feuchtigkeit finden, zeigt sich bei St. Jacob; und dass
Birkeu, jedoch nicht mehr recht grade und hochstämmig bei
7800 Fuss Höhe vom Clima noch nicht völlig verdrängt wer-
den, zeigt das Wäldchen am Fusse des kleinen Ararat; eine
auffallende Uebereinstimmung übrigens mit der Birkengränze im
Caucasus bei 6700 Fuss über dem Meere." — An einer spä-
tem Stelle werden die Botaniker auf ein gewiss für sie interes-
santes und reichhaltiges, aber noch gar nicht untersuchtes Ldnd
hingewiesen, welches der Verf. im Winter (December) besuchte,
nämlich das an der östlichsten Seite des schwarzen Meeres ge-
legene Imereti und Mingreli. „Mächtige Waldungen," sagt er,
„von gigantischen Eichen, Buchen, Eschen und Wallnussbäu-
men, von Apfel-, Birn-, Kirschen-, Pflaumen - und Aprico-
senbäumen erfreuen auch noch entblättert das Auge des Wan-
derers, und tiefer im Gebirge, wo noch selten der Fuss eines
Europäers und der eines Pflanzenkundigen noch niemals weilte,
da findet man den hochstämmigen, auch im Winter grünenden Bux,
die gleichfalls sehr üppig belaubte Planera Richardi , imereti-
nisch Dswelka genannt, deren Holz die Eigenschaft hat, an-
*) Die genaue botanische Bestimmung aller dieser PO. verdanke ich
der Güte des Staatsraihs Professor TiCrtebour.
<JrBd Litterat. (4)
50
t'aii"s weich und leicht^ bearbeitbar zu sein, an der Luft aber
dermaasseu zu erhärten, dass man mit Mühe einen Nagel hin-
einschlcägt und zwar in Stämmen von 2 — 3 F. Dicke , zugleich
mit noch manchen andern wenig gekannten oder unbenutzten
Schätzen der Vegetation. Einige Weidengattungen , eine hoch-
stämmige Erle sieht man, auch im December noch mit vielen
grünen Blättern geziert, ganze Abhänge tragen ein recht fri-
sches Grün, Rosensträucher habeH junge Blättertriebe; Stech-
palmen, Farrenkräuter , Lorbeer, Rhododendron stehen üppig
belaubt und hin und wieder blüht Löwenzahn, Cjclamen, und
eine gelbe Scabiosa. Ausserdem lebt in jenen Urwäldern eim
Pflanzenwelt, die weniger sclbstständig als jene der stärken:
Stämme als Stütze bedarf und ihnen als Ersatz den Schmuck ih-
res grünen Laubes borgt, so der edle Epheu, der die stärkster
Stämme unzertrennlich umschlingt und sein kräftiges Grün üp-
pig treibt, frei von jeglichem Staube, der dies schöne Gewäch^
in unseru Stuben verunziert; so die Braunbeere und die gross-,
blättrige Winde, so der weisse Mistel und manches Blattmoos,
Besonders reich ist das Verästeln und Verweben der Winde , de-]
reu Ranke von der Höhe eines Baumes , an dem sie emporstieg
im schönen Blätterschmucke einfach und schlank sich herab^
lässt , oder vom Winde getrieben zu einem benachbarten Baum^
sich heraufschwingt und mit ihren Verzweigungen bald einei
prachtvollen Feston , bald ein dichtes Gewebe als Vorhang ode]|
Obdach erzeugt. Anziehender aber als alles dies , imposant ii^
seiner Art, erscheint hier das kräftige Leben der Weinrebe
zwar entblättert , oft aber mit dem erborgten Griin des Ephel
geschmückt und nur von der übrigen Baum weit getragen, er;
scheint sie doch als die Köuiginn der Wälder von Imereti nui\
Mingreli: ein Rebstock 3 — 6 Zoll im Durchmesser tritt am
dem Boden hervor , neigt sich zu dem nächsten hochstämmigei
Baume, meistens einer Buche und macht ihn sich »interthan
indem er von Ast zu Ast in zahlreichen Verzweigungen, in wun^
1
■ I
51
Jersamen Windungeii und kunstlos geschürzten Knote« sich bis
sum Gipfel hinaurankt, die Fülle seiner hervorschiessenden
ieste wieder oft bis zum Boden herabfallen lässt, oder, nicht zu-
'rieden mit der errungenen Herrschaft, zu einem zweiten und
Iritten Stamme geleitet auch diesen umschlingt und den Zwi-
ichenraum mit einer prachtvollen Guirlande verziert. — Wel-
ches der Ursprung und das Herkommen der Rebe in diesem
Lande ist, ob sie hier ihre eigentliche Heimath hat, oder in. ur-
ilter Zeit hierher verpflanzt worden, konnte ich nicht inErfah-
uug bringen: so viele der Einwohner ich befragt habe, so
ivussten sie nichts darüber zu sagen ; auch findet eine eigent-
Iche Rebencultur hier nicht statt und scheint überhaupt der
Unterschied der gezogenen von der wildwachsenden Rebe nur
larin zu bestehen, dass der Imerete und IVIingrele so gut ist, sie
;ez;i zu nennen und sich ihrer Früchte zu bedienen, von deren
Jebcrfluss man sich eine Vorstellung machen kann, wenn man
vciss, dass der dortige, sehr arme Landmann, der fast nur
ron Hirse, Mais, Trauben und ATein lebt, dennoch nicht alle
Trauben erntet, die sich in seinem Bereiche finden, dass er
riele, besonders solche, die ihm zu hoch hängen, den Vögeln
ind dem Winter überlässt und dass nach dem Versichern dort
ebender Europäer , öfters noch kurz vor Ostern Trauben des
-origen Jahres von den Bäumen heruntergeschlagen werden."
Diese Gegend so wie die ganze südliche Küste des schwarzen
Vleeres, welche seit Tournefort wohl niemand botanisch unter-
;uchte, würde eine ergiebige und für Pflanzengeographie und
ieschichte eine höchst wichtige Ausbeute liefern. —
rhe botanic Annual or familiär Illustrations of the strii-
cture, habits, economy, geography, Classification
and principal nse of Plants etc. By R. Mudie. Lon-
don 1832. 8.
52 '
Hortns mediciis or fignres and descriptions of the raore
important plants, used in Mediclne by G. Gravesi
and J. D. Morrie No. I. London 1833. !
The fossil FJora of Great Britaln; or figures and de-
scriptions of the vegetal)le remains found in a fossil
State in this Country. By John Lindley and W. Hut-
ton. London 1832 — 34 (2 Bde in Heften).
An english Index to the plants of India. Compiled by
H. Piddington , foreign Secretary of the Agricultnral
and Horticiiltural Society. Calcutta 1832. 8.
Flora Indica; or description of Indian plants. By the
tale Wm. Roxburgh M. D. A new edition, edited^
by W. Carey. Vol. I et U. Calcutta 1832. 8. (Das'
Werk ist mit 4 Bänden vollständig.)
Observations on the organs and mode of fecundation iif
i'
Orchideae and Asclepiadeae , by Robert Brown.;
London 1831. 8.
The Floricnitural Cabinet and Florist's Magazine. No. 1^:
By J. Harrison. London 1832. 8.
The flora of Oxfordshire and its contignons counties,
comprlsing the flowering plants only etc. By Richard
Walcker. Oxford 1833. 8^0.
Illustrations of the Botany and the other branches of
the Natural History of the Himalayan Mountains ant
of the Flora of Cashmere. By John Forber RoylÖ
üeber dieses "Werk werden wir später ausführlichen Be-
richt abstatten.
Ö3
The physiology of Plauts; or the Phenutnena of Vege-
tation. (Von dem verdienten Chemiker John Mur-
ray zu Hüll.) London 1833. i2^o.
A Synopsis of the British Flora arranged according to
the Natural Orders; containing Vasculares or (lovve-
ring plants. By J. Lindley etc. 12^0- (10 s. 6 d.
boards.)
An Introduction to the Natural System of Botany; or a
systematic \ iew of the Organisation, natural affinities
and geographica! dislributlon of the whole Vegetable
Kingdom; together with the uses of the most impor-
[^ tant Species in Medicine, the Arls, and rural or do-
mestic Oeconomy. By John Lindley etc. 8^°- 12 s.
(in cotton boards.)
Die Uebcrsetzung dieses Werks ist angezeigt Liiiuaea 1833.
Litt. S. 194.
An Outline of the first principles of Botany, with four
plates. By J. Lindley etc. 18^0. 2d. Edit. (3 s.)
Histoire des vege'taux fossiles ou recherches botaniques
et geologiques sur les ve'ge'taux renferme's dans les di-
verses couches du globe; Par M. Adolphe Bron-
gniart. 4^^.
Von diesem Werke sind bis jetzt 9 Liefernngeu mit 130
Tafeln lithographirter Abbildungen theils in Quarto , theils in
Folio erschienen; das Ganze soll 150 — 180 Tafeln umfassen,
es enthält eine grosse Menge Darstellungen von zum Theil
höchst interessanten Formen der untergegangenen Pflanzenwelt,
in steter Beziehung anf die noch lebende.
Fragmens d ' une Flore de 1 ' Arabie petre'e ; plantes re-^
cueiüies par M, L<^on deLaborde, norame'es, das-
54
sees et decrites par M. Delile de 1' Institut d'EgypteJ
Paris 1834. 4.
SJance publique delafacultedeMedecinedeStrassbourg,
du vingt-six De'cembre 1833, pour Li distribution
des prix de V anne'e scolaire 1832 — 1833, Strass-
bourgl834. 4^0-
In der öfFeutliclieii Sitzung der inedicinischen Facultät zu'
Strassburg am 26. Dec. 1833 hielt dem Gebrauch dieser Facul-,
tat gemäss der jüngst eingetretene Professor, der an die Stelle
des verstorbenen Nestler zum Director des botanischen Gartens
und zum Professor der Botanik ernanute Mr. A. Fee eine P.ede,
worin er den Zustand der botanischen Wissenschaft und die Fort-
schritte derselben bis zum Schlüsse des Jahres 1833. darstellt. i
Wir vermissen in dieser Darstellung eine genaue Kenutuiss der i
deutschen Litteratur , welche ohne hinreichende Kenntuiss der
deutschen Sprache schwer zu erlangen sein mag. Der Yerf;
klagt darüber, dass grössere Werke in Frankreich fast nicht]
ohne Unterstützung der Regierung herausgegeben werden könn-:
ten, während in England und Deutschland, mehrere dergleichen,
erschienen sind. Beigefügt findet sich eine lithographirte Ab-
bildung der Hügelia cyanea Rchb. , welche im Herbst 1833 in
dem Garten der Universität geblüht hat. |
Frederici Antonü Guilielmi Miquel Benthemensis etc.
commentatio de organorum in vegetabilium ortu et
metamorpbosi , in certaraine literario civium Aca-
demlarum Belgicarum die VIII. mensis Februarii A,
MDGCCXXXIIl. etc. praemio ornata. Lugdun i Ba--
tavorum 1833, 4'o- 101 pagg. et tabb. It. litbogr.
Es war für das Jahr 1832 folgende botanische Preisfrage
von der mathematischen und physicalischcn Facultät der Leide-
55
iier Universität gestellt worden r Auseinanderzusetzen die Ent-
stehung, Entwickelnng und das Aufeinanderfolgen der Pllanzen-
or^ane, so wie die Verwandlung einiger derselben ans andern und
in andere, was die Botaniker mit dem Ausdrucke Metamorpho-
sis oder Prolepsis plantarnm zu bezeichnen pflegen. Diese Aus-
einandersetzung soll durch Beispiele Ton Pflanzen hergenommen
erläutert und die Beobachtungen und Meinungen von Linne,
Gothe, De Candolle, Agardh, RÖper, F. G. Gmclin und an-
deren dabei berücksichtigt werden. In der Vorrede giebt der
Verf. an , dass^ er von erster Jugend an eine besondere Liebe
zur amabilis scientia gefasst habe („e cujus vinculisforsannnn-
quam mc expediam") und die wohl mit ein Hauptgrund sein
möge, dass er sich an die Beantwortung der Frage gewagt habe.
Dann aber giebt er über den Gang, welchen er in seiner Abhand-
lung zu befolgen gedenkt, Auskunft. Zuerst eine historische
Entwickelung der bisherigen Ansichten im Allgemeinen, und
dann ins Besondere eingehend fängt er von den Ernährungs -
Organen an, spricht von der Wurzel, dem Stengel, der Knospe,
dem Blatte in einzelnen Capiteln und geht dann zu den Ge-
schlechtsorganen über, wo er im ersten Capitel im Allgemeinen
über dieselben handelt, ihren Ort und Zeit, ihr Entstehen, Grup-
pirung u. s. w. durchgeht, dann zur Bildung der Blnme im All-
gemeinen im nächsten Capitel übergeht , in dem folgenden aber
den Kelch , die Krone , die männlichen und weiblichen Ge-
rchlechtsorgane und endlich die unvollständige Blume betrach-^
tet. Zuletzt im dritten Abschnitte werden die durch rückwärts
schreitende Metamorphose entstandenen Organe durchgenommen,
worauf eine Erklärung der Kupfertafeln den Beschluss macht.
De Echinope genere caplta II. DIsserlatio botanica,
quam etc. in Caes. litterarum Universitate Dorpalensi
pro venia legendi elc, puhl. def. Ernesliis Fuidolplius
a TrautveUer Cand. Phil., Director. in borto botan.
I
I
56
Dorp. Adjuncl. etc. Adjecta tabula lithographlca.
Mitaviae 183S. 4^0. 32 pagg.
Nach eiuer Vorrede , woriu der Verf. auseinandersetzt, wel-
chen Nutzen Monographieen haben können und wie er sich, auch
nach den Beobachtungen , welche Schrader in seiner Schrift De
Blumenbachia bekannt gemacht hat, bewogen gefühlt habe, seine
Ansicht über die Gattung Echinops in diesem Vorläufer einer
Monographie derselben mitzutheilen, spricht er im ersten Capi-
tel über die Gattung, deren Character er feststellt und von wel-
cher er die Kennzeichen mustert, welche sich zur Begränzung
der Arten gebrauchen lassen. Im zweiten Capitel stellt er nun
die einzelnen Arten auf, auf folgende Weise:
E chinop s
* pappo membranaceo, crenulato.
1. EcJi, platylepis n. , perennis, caule subramoso, fo-
liis pinnatifidis simiato-dentatis, supra levissime arachnoideo - J
tomentosis subtus densc tomentosis spinulosis; spinis breribusl
tenuibus, periclinii partialis e basi cuneata ovati foliolis glabris 1
patulis ciliatis: ciliis foliola haud superantibus pappo mem-
brauaceo crenulato. (E. humilis Rchb. , davuricus Trev., Fisch.)
Patria iguota.
2. Ech» ejcaUatus Schrad., biennis, caule simplici, fo-
liis profunde pinnatifidis sinuato -dentatis, supra pnbescenti-
scaliris, subtus tomentosis spinulosis; spinis brevibus tenuibus,
periclinii partialis e basi cuneata conici foliolis glabris apice re-
curvis ciliatis, ciliis foliola haud superantibus, pappo mem-
branaceo crenulato (E. strictus Sims) Ad sylvarum margiues
circa Budam.
^* pappo setoso : setis ciliolatis basi connatis
EcJi, Gmelini Lcdeb. , perennis , cäulc subramoso foliis
bipinnatifidis v. bipinnatipartitis dentatis supra levissime arach-
noideo -tomentosis, subtns tomentosis spinulosis: spinis brevi*
67
ms tenuibus, periclinii partialis e basi cuiieata ovati foiiolis
jlabris patulls ciliatis: ciliis foliola band superautibus , pappo
ietoso: setis lineaiibus rix ciliolatis basi coniiatis (Ecbiuops
imel. Sib. II. p. 100. n. 82., Amm. Ruth. p. 148. u.207.) a) la-
;iuiis lacmulisqiie latis: iii montosis lapidosispropeNertschiiisk
't in Mougolia — ß) laciuiis lacinulisqiie angustis: circa To-
)olsk.
Ech, sphaerocephulus L. , ppicnuis , caule ramoso foliis
profunde pinuatifidis siuuato - dentatis bipiuuatifidisye supra pu-
bcscenti-scabris, subtus tomeutosis spiuulosis: spinis breviu-
sculis, periclinii partialis c basi ciiueata conici foiiolis dorso
pubesceutibus adpressis ciliatis: ciliis foliola haud superautibus,
pappo setoso , setis liuearibus ciliolatis basi conuatis, (E. pani-
culattts Jacq. fil., liorridns Lk. , viscosus et ruthenicus Rchb.,
maximus Sievers) — ß) foliis valde dissectis , calyculo majore
(E. strigosus M. a B.) A montibus Altaicis usque ad Pyrenaeos
montes per totam Europam australem.
■ ' 5. Ech, pungens n.j bieunis?, caule ramoso, foliis piu-
aatipartitis siuuato - dentatis bipinnatifidisve supra levissime
arachnoideo- tomeutosis subtus tomeutosis spinosis: spinis va-
lidis, periclinii partialis e basi cuneata ovato - conici foiiolis
glaberrimis adpressis ciliatis : ciliis foliola haud superautibus,
pappo setoso : setis liuearibus ciliolatis basi connatis. In Cau-
caso.
I 6. Ech, spiiiosus L. , perenuis , caule ramoso , foliis su-
fpra arachnoideo -tomeutosis subtus tomeutosis bipiimipartitis :
laciuiis augustissimis spina maxime elougata validissima termi-
natis , periclinii partialis e l)asi cuneata conici foiiolis glaber-
rirais rectis tenuissime serrulatis, pappo setoso: setis lineari-
bns ciliolatis basi conuatis. In Archipelagi, Cypro et" Creta
iusulis atque per regioues Africae borealis usque in Arabiam.
7. Ech, Tournefortti Ledeb. , pereunis , caule ramoso,
foliis bi — vel tripinuatipartitis supra pubescenti - scabris
58
siibtiis toincntosis spinosis: spiuis longis valiilis gi-aciinjiis;r^
perielinii partialis c Itasi oimcata coiiici foliolis dorso glabris
apice arcuatim recurvis spiimloso-ciliatJs: ciliis foliola liaud
superantibns, pappo setoso : sctis liuearibns ciliolatis foasi con-)
iiatis. In logione transcancasica.
8. EcTi, Orientalis u., pcrenuis , caule simpllci, foliis h\-
piiinatlfidis supra pubescenti- sc.abrls, subtus tomentosis spino-'
sis: spiiiis breviusculis temiibus, ppriclinii partialis e basi louge
cuneata cylindrici foliolis 2:labris rectis teimissime scrriilatis,
pappo setoso, setis linearibus ciliolatis basi connatls. Circa;
Derbentuin. ^-'i
9. EcJi» Ritro L., pereimis, caule simplici v. ramosa fo-i
liis vario modo piunati-divisis, snpra laevibus glabris v. levis-
sime arachnoideo-tomentosis, subtiis tomentosis spiuosis : spi-j
nis brevibus temiibus , perielinii partialis e basi breviter cuueata '
cylindrici foliolis glabris rectis piloso-ciliatis : ciliis foliola,
haud superantibns, pappo setoso : setis linearibus ciliolatis basi
connatiy^'i (E. ruthenicus M. a B. , tauricus W. En.) A monti-
bus altaicis usque ad Pyrenaeos per totani Europam australem.
Acht Varietäten werden aufgestellt, welche in drei Abtheilungen
zerfallen: a) caule tomentoso siinplicissimo v. subsimplici.
J)) caule tomentoso superue ramoso , c) caule pubescente.
*** pappo setoso : setis sixbulatis haud ciliolatis.
10. Eeh. strigosus L. , annuus, caule ramoso; foliis
pinuatipartitis T. bipinnatipartitis , supra strigosis suhtus cano-'
tomentosis spinulosis: spiuis breribus tenuibus, perielinii pairr (
tialis c basi cuueata elliptici foliolis glabris arcuatim recurvi^
media parte longe piloso-ciliatis : ciliis foliola haud superantL-
bus pappo setoso: setis subulatis liberis haud ciliolatis — «) fol.
pinuatipartitis, ß) fol. bipinnatipartitis. In Hispania, Lii-
sitania.
11. Eck. humtlisyi. aB'ic]).^ pereunis, caule subsimplici
foliis siuipliciter pinnatifidis supra tomentoso -pubesceutibus
- 59
subtus tonu'iitosis; siiperioribiis spinulosis spinis brevissiinis;
int'eriorünis muticis , pcricliuii partlalis foliolis glabris piloso-
ciliatis: ciliis foliola supcrautibus, pappo sctoso; setis subula-
tis basi connatis liaud ciliolatis. lu siccis subsalsis ad Tschuia
jlum.
12, Eck, Turczaninowü Lf'd^'h., aimuiis, caule snbsim-
plici V. ramoso , foliis oblongo - lauceolatis iutegris spiuoso-
dentatis supra glabris , subtns tomeiitosis v. subglabris: spinis
tcmübus , periciiuii partialis foliolis glabris piloso - ciliatis ; ci-
liis foliola haud siiperaiitibus , pappo setoso : setis snbulatis
liberis haiul ciliolatis (E. Gmeliiii Turczan. in Bnll. d. 1. soc. d.
I Mose. Y. p.l95, Ecb. fol. intcgrisGmel.Sib.il. p. 103 t. 45 f.3).
' In arcnosis Mongoliae cliiuensis raediae et anstralis.
Dem Verf. blieben noch unbekannt: E, hannaticus Ro-
cliel , E» grandi/lorus Clark. Trav. , E, horridus Poiret Enc,
'; j^. lannginosus Lam. Enc, E, inicrocepJialus Smith prodr.
I il. Graec., E» persicus Steven in Marsch, a Bieb., E, virgatus
Lam. Enc. — Auf der beigefügten, nicht sehr gut lithographir-
j[ ten Tafel sind einzelne Blümchen mit ihrem Periclinium und In-
volucrum, so wie die Spitze des Ovarium von allen 12 in Aqx
Abhandlung beschriebeneu Arten dargestellt.
De respiratione vegetabilium, Gommentatio inaugu-^
ralis phytologica , quam etc. in literarmn iiniversitate
; : Ruperte -Carola publico erudltorum examini submit-
" tit Gastavus ^Voldemarus Focke Bremanus, Med.
Cliir. et Art. obstet. Dr. Accedit tabula lapidi incisa,
ileidelbergae 1833. 4to-
Der Verf. dieser kleinen Abhtandlung hat sich eine sehr iu-
toressante und wichtige, aber auch schwierige Aufgabe gestellt.
Noch sind die Botaniker nicht gleicher Ansicht über die Art und
Weise , wie die Pflanzen die atmosphärische Luft in sich aufneh-
60
men und welche Organe zur Anfnahme und Fortführung dersel-
ben in den Gewächsen dienen. Gewidmet ist diese Schrift drei
verehrten Lehrern Friedrich v. Tiedemann, Leopold Gmelin
und Gottlieb Wilh. Bischoif. In der Vorrede giebt der Verf.
zuerst einige Werke an , in denen man die verschiedenen Mei-
nungen der Botaniker über das Athmen der Gewächse, so wie
die darauf bezüglichen Druckschriften angegeben finden könne,
denen er noch die seit dem Jahre 1830 erschieneneu und in
Meyens Phytotomie noch nicht enthaltenen Werke hinzugefügt.
In seiner Betrachtung geht er nun von den einfachsten vegetabi-
lischen Bildungen, also von der einfachen Zelle ans, deren Fun-
ctionen er erörtert: so wie sie im Wasser entstanden tritt sie
mit demselben in Wechselwirkung, nimmt Theilchen desselben
auf, treibt andere dafür aus, dies geschieht besonders zuerst
am Umfange und daher hänfen sich hier die festern StoflFe und)
der wässerigere StoiF geht zum Mittelpunkt; an der Peripherie
bildet sich eine feste Membran , welche die innere Feuchtigkeit ',
einschliesst. So entstehen, oder auf ähnliche Weise , üstilago, ;
Protococcus und andere, welche nicht unter dem Wasser nur
auf einer feuchten Unterlage ruhend aus dieser Feuchtigkeit an-
ziehen , ihren obern Theil aber der Luft aussetzen , welche sie
auf verschiedene Weise verändern, indem sie zugleich Dünste
aushauchen. Die einzelnen Zellen verbinden sich in Längsrei-
hen oder Körpergestalten verschiedener Art, welche zusammen-
gesetzteren Gebilde auf gleiche Weise wie die einfachsten ihre
Functionen verrichten ; dazu dienen dann auch die zwischen den
Zellen sich bildenden Zwischenzellgänge , bald mit Säften, bald
mit Luft gefüllt, zu denen auch der Verf. die Lebenssaftsge-
fässe von Schultz und Meyen nach dem Vorgange von L. C.
Treviranus und Kifeser rechnen will. Er geht nun in einem ei-
genen Abschnitt auf die Tracheen über , deren Bau und Bildung
er nach den verschiedenen Beobachtern angiebt , sich aber den
i refflichen Untersuchungen Mohl's anschliesst und die Ansicht
61
hat, dass die Spiralgefässe nicht in die übrigen Arten der Tra-
cheen übergehen , sondern nur die punktirten oder porösen Ge-
fässe aus treppenförmigen ihren Ursprung nehmen können. Ge-
schehe die Verdichtung der äussern die Tracheen bildenden
Membranen, oder das Absetzen eines dichtem Stoffes, in regel-
mässigen Zeitabschnitten, so entständen die Ringgefässe, ge-
schehe es fortwährend und dehne sich dabei die Röhre aus, so
entständen Spiralgefässe u. s. w. Ein folgender Abschnitt han-
delt darüber, ob Luft in den Tracheen enthalten sei; der Verf.
weist dieselbe in diesen Theilen durch leicht ausführbare Ver-
suche nach und widerlegt auch die Meinung derer, welche in
abgeschnittenen Theilen die Luft für eingedrungen erklären,
I nachdem der Druck des Schneidens die Flüssigkeit entfernt
habe, durch einen Versuch mit unter Wasser getrennten
und bewahrten Theilen von Wasserpflanzen, welche dennoch
Luft in ihren Tracheen enthalten, lieber die Natur der in den
' Tracheen enthaltenen Luft wird sodann gesprochen , die Ver-
suche von A. V. Humboldt und Bischoff werden angeführt nnd
dazu bemerkt, dass es wohl uothwendig sei, wegen der bei
Tage und Nacht verschiedenen Wechselwirkung der Pflanzen
mit der Luft , die der Tracheen sowohl bei Tage als bei Nacht
zu untersuchen, weshalb der Verf. beschloss , da jene früheren
Versuche wohl bei Tage angestellt sind und einen Mehrgehalt von
Sauerstoff ergaben, auch einen Versuch mit der bei Nachtzeit in
den Tracheen eines Kürbisstengels enthaltenen Luft, ganz auf
die Weise, wie Bischoff verfuhr, eudiometrisch anzustellen,
bei welchem er auch die von G. R. Treviranus gegen diesen
Versuch erhobenen Bedenken zu beseitigen bemüht war. Aber
das Ergebniss erschien nicht genügend, denn wenn auch durch
kaustisches Kali 0,013 der Luft verschwanden und den Gehalt
an Kohlensäure anzeigten , so wollte sich doch durch kein Rea-
I gens eine Spur von Sauerstoff zeigen und er vermuthet daher,
I dass das Wasser nicht füglich geeignet sei , um als sper-
62
rendcs Mittel zu dienen , da es die verschiedenen Lnftarten auf
verschiedene Weise aufnimiut und es besser sein werde den Ver-
such mit Anwendung von Quecksilber zu wiederholen, üeber
den Weg^ auf welchem die Luft in die Tracheen dringt, hat der
Verf. die Ansicht, dass durch die Intercellul argäuge die von
der Oberhaut oder den Poren aufgenommene Luft an die Zellen
gebracht werde , welche künftig Tracheen werden sollen , dass
durch die Einwirkung dieser Luft und durch die Aushauchung
der Zellen der Saft dichter werde und sich an die Wände anlegei-i
im Innern aber austrockne. Die Zellen und Zwischenzellgänge '
werden in Gefässe verwandelt, die Zelle bereitet entweder eigen-
thümliche Säfte (vas proprium) oder füllt sich mit Luft (tra- '
chea); der Zwischenzellgang führt Flüssigkeiten (vas laticis)
oder wird durch Luft erweitert (lacuna). Im letzten Abschnitte
fasst der Verf. die Resultate seiner Abhandlung zusammen und
findet schliesslich eine Analogie dieser Pllanzeutracheen mit dem
Respirations- Apparat der Insekten, bei welchen jedoch stets
Oxygeu aufgenommen und Kohlensäiu'e ausgestossen wird, wäh-
rend die Pflanzen nur bei Tage einzuathmen, oder Kohlenstoff
einzunehmen, bei Nacht aber auszuathmen oder Kohlenstoff zu-
rückzugeben scheinen. Sollte, fragt der Verf., sich nicht Thier
und Pflanze dadurch unterscheiden, dass ersteres Sauerstoff,
letztere Kohlenstoff einathmet ? Eine Erklärung der lithogra-
phirten Kupfertafel, welche theils ideale, theils aus andern
Werken entnommene Abbildungen von Pflanzentheilen, theils
aber endlich Abbildungen der Apparate enthält, welche der Verf.
bei seinen Versuchen anwende e, macht den Beschluss dieser
sehr verständigen Arbeit,
Ueber den Begriff der Pflanzenart und seine Anwen-
dung, Von Dr. Johann Jacob Bernhardi, Prof, z,
Erfurt, Erfurt b. Fr. W. Otto 1834. 4^0. \ HI u.
68 S. — . 20Sgr. (16gr.)
63
Diese kleine Sehrift ist dem Hrn. Hofrath Dr. Trommsdorflf
zur Feier seines fünfzigjährigen pharmacentisehen Jubelfestes
gewidmet, sie berührt einen beiden Botanikern oft sehr kitzli-
ehen Punkt , indem sie es versucht den Begriff der Pflanzenart
in bestimmtere Gränzen zurückzuführen und eine gleichmässi-
gere Anwendung desselben zu bewirken. Wären die Botaniker
darüber einig , was sie als Art , Unterart , Abart u. s. w. er-
kennen wollten, so könnte der Worte manches gespart und
mancher ekelhafte Zwist vermieden werden, denn keine Glucke
kann mit mehr Unruhe und mit krauser gehobenen Federn ihre
Küchlein bewahren , als manche Autoren ihre Mihi's und Nobis,
welche sie allenfalls durch Grobheiten zu befestigen und zu
schützen nicht verschmähen. Der Verf. der vorliegenden Schrift
ist ein treuer und langjähriger ileissiger Beobachter der Pflan-
zen, er verdient alles Vertrauen, wenn er uns führt und seine
Worte sollten von allen Freunden der Wissenschaft gelesen und
beherzigt werden. Er zeigt uns die ganze Schwierigkeit, wel-
che sich bei der Anwendung des Begriffs von Pilanzenart dem
gewissenhaften Beobachter entgegenstellt und mahnt mit Um-
sicht dabei zu Werke zu gehen. Er bemerkt mit Recht, dass
die Cultur und zwar die mehrjährige unter verschiedenen Bedin-
gungen wiederholte Cultur eines der besten Mittel sei, um Ab-
arten zu erkennen, dass man aber die Eigenheiten jeder natürli-
chen Familie hinsichtlich der Ausartung studireu muss, ehe
man an die Bestimmung von Arten und Abarten u. s. w. gehe,
denn was bei der einen sehr variabel sei , zeige sich bei einer
andern beständig. Ein anderes Mittel, um mit Sicherheit die
Arten zu bestimmen, hat man in der Bastarderzengung gesucht,
aber es wird gezeigt, dass die Bastarde bald fruchtbar, bald
unfruchtbar sind , und dies daher ein äusserst unsicherer, da-
bei schwieriger Weg ist. Die Prüfung, ob sich nicht die Kenn-
zeichen der einen Form in die einer andern allmählig verlaufen,
indem die einen immer mehr verschwinden und die anderen dafür
64
hervortreten, wird als sehr schwierig nud nur durch Unterstü-
tzung anderer Gründe Beweiskraft erhaltend, unter Darlegung
sprechender Beispiele vom Verf. geschildert. Die Untersuchung
der ähnlichen Pflanzen im trocknen Zustande gebietet noch be-
sondere Vorsicht, wie dies ebenfalls durch Beispiele erläutert
wird und wir möchten hinzufügen schon um deswegen, weil
die Pflanzen selten vollständig in den Herbarien zu finden sind,,
d. h. entweder nur als Bruchstücke eines Individuums oder wenn ;
auch ein ganzes Individuum vorhanden ist, dies doch nur in ei-
nem Zustande. Daher erinnert auch der Verf. , dass es schwer
halte, im lebenden Zustande die wesentlichen Unterschiede auf-^
zufinden, wenn man sie z. B. nur blühend untersuche und dass
es bei vielen nöthig sei, sie bis zum Keimen und bis zumFrucht-
tragen zu verfolgen. Wir möchten dies noch weiter ausdehnen
und behaupten , dass wir nur dann vollständig mit einer Pflan- ,
zenart bekannt sind , wenn alle ihre Lebenserscheinungen vom
ersten Entstehen bis zu ihrem Vergehen an zahlreichen Indi-
viduen genau beobachtet sind. Von wie vielen Pflanzen aber
können wir dies sagen?! Ist es daher zu verwundern, wenn wir
in vielen Stücken noch so äusserst unwissend sind? Der Verf.
spricht nun noch darüber, auf welche Weise man entscheiden
soUe , welche von zwei in der freien Natur vorkommenden Ver-
schiedenheiten als Stammart, welche als Abart zu betrachten
sei, dann welche Formen man als Bastarde in der freien Natur,
ansprechen dürfe , und endlich wie der Begriff von Unterart an-
gewendet werden müsse. Zum Schluss wird noch darauf ge-
drungen, dass es nothwendig sei, weder zu leicht in der Auf-
stellung von Arten zu sein , noch die Berücksichtigung aller
Modificationen , welche eine Pflanze erleiden kann, ganz aus
den Augen zu setzen, dass aber vor allem eine gew'sse Conse-
quenz zu beobachten sei , die freilich oft schwieriger zu errei- |
chcn ist , als man es glauben sollte. Gleichsam einen zweiten
Abschnitt dieser Schrift bilden nun einige Beobachtungen des
65
genauen von manchem schönen Hüfsmittel unterstützten Gelehr-
ten, sie betreffen zuerst die Familie der Gräser, wo über die
Farbe, denUeberzug, die Grannenbildung, das Fehlschlagen
geringerer oder grösserer Theile der BlÜthenorgane, dem BliU
thenstande, der Verdickung an der Wurzel, den Bastarden ge-
sprochen und die Wichtigkeit der daraus hergenommenen Cha-
ractere an Beispielen erörtert wird. Darauf folgt Allium, eine
Gattung, welche ihres Monographen noch harrt, und wo der
Verf. auf Allium subhirsutum und ciliare und deren grosse Aehn-
lichkeit und stete Verschiedenheit in jedem Alter aufmerksam
macht und diese Unterschiede auch neben einander stellt. Die
Gattung Polygonum ist nicht minder schwierig. Die Cruciferae
welche dieser folgen, geben ebenfalls mannigfache Gelegenheit zii
kritischen Untersuchungen über die Arten besonders in einigen
Gattungen. Auch die hierauf folgenden Umbellatae haben we-
ttigstens in einigen Gattungen sehr nahe verwandte Arten oder
Abarten aufzuweisen. In der Gattung Solanum hat der Verf.
5eit 28 Jahren viele der zur Gruppe von L, nigrum gehörenden
Formen, welche von den Botanikern auf die verschiedenste
SVeise getrennt und vereinigt werden, untersucht und meist kul-
ivirt, 12 Formen nimmt er als ihm hinreichend bekannt, für
.cständig verschieden au, S. nodiflorum Jacq., americanum Mill.,
ligrumMill., tistulosum Rieh., guineense Mill., pterocaule
)un., suffruticosum Schousb., humile Beruh., miniatum Beruh.,
illosum Lam., gracile H.Ber., Besseri Weinm.; 12 andere
on den Autoren beschriebene bleiben ihm zweifelhaft. Die Be-
rachtung der Gattung Veronica macht den Beschluss dieser
leinen höchst interessanten Abhandlung.
Wimeratio plantanim, quas in China boreali collegit
Dr. AI. Bunge anno 1831. Petropol. 1834. 4.
Neue Gattungen sind: Xanthoceras (Sapindaceae), Thla-
iantha (Cucurbitaceae) , Oresitrophe (Saxifrageae) , Hemiste-
9rBd. Litterat. ^^\
66
pta und Myripnols (Synaiithereae)^ Pycnostelma und Urostel-
ma (Apocyueae), Botryospermiim (Boraoiueae) , Ceratostigma
( Plnmbagiueae ) , AncmaiTheua (Asphodeleae) und 137 neue
Arten. > '^IbiiT i'^v
Viviani della struttnra degli organi elementari neiler'
piante e della loro fnnzloni nella vIta vegetabile. Ge-
nua 1831. 8vo.
Synopsis Mnscorum in agro Mediolanensi.hucusque le-
ctorum a Josephe Balsamo , M. D. et Josephe de No-
tarls. Medlolani 1833. 8.
Musci Mcdlolanenses collecti et editi a Josepho Balsama
et Josepho de Notaris. Fascicolo I. 1833. (Bei Lui-
gl Duraoulard in Mailand um 3 ital. Lire zu er-
halten.)
Das Pflanzenreich nach Antoine Laurent de Jussleu in
methodische Uebersichten geordnet von J. Achille
Comte, Professor d. Naturgeschichte an der Univer-
sität zu Paris. Weimar im Verlag des Landes Indu-
strie Gomtoirs. 1834.
Ein Bogpu Royal Folio, auf welchem als Einleitung eine
durch Wort uud Bild erläuterte tabellarische Uebersicht des Jus-
sieusehen natürlichen Pflanzensysteras lithographirt ist, wel-
ches in drei Abtheiinngen, fünfzehn Klassen und hundert und
Tiernndsechzig Familien zerfällt. Die Monocotyleu und Dico-
tyleu sind durch keimende Saamen dargestellt, die Acotylen
entbehren einer solchen Darstellung; von den Familien sind eini-
ge aus jeder Klasse durch Abbildungen ihrer Blüthentheilo,, re-
präsentirt. Wir glauben nicht, dass diese Darstellung von be-
i
67
sonderem Nutzen für das Studium des natürlichen Systems sei,
da die Abbildungen der Blumen, welche allein nur dieser üeber-
sicht einen Vorzug; vor andern in allen Handbüchern befind-
lichen gewähren möchten, so mittelmässig" sind, dass sie schwer-
lich den Anfanger zu belehren im Stande sind, da wir selbst sie
nicht immer ohne die Unterschrift zu erkennen vermögend wa-
ren. Wir sehen in diesem Unternehmen wieder nur die un-
glückliche Begier, das Ausländische unverändert auf unsern Bo-
den zu verpflanzen, weil es einen Schein von Brauchbarkeit
hat, mit dem es den Unkundigen täuscht.
Flore complete d'Indre et Loire, publiee par la Socie'te
cragriculture, sciences, arts et belies lettres, pre'ce-
dee d'une introduction a l'e'tude de la botaniqiie,
Tours 1833. 8. mit 3 Kpf.
Novivelle Flore des environs de Paris , suivant la me'-
thode naturelle; par Merat. 3ieme e'dition. Tome
Her, Cryptogaraie Paris 1834.
The Edinburgh new Pbilosophical Journal fasc. 33,
April— July 1834. p. 150.
An JLttem'pt at a new Arrangement of the Ericaceae, By
David Don Esqii., Lihr, L, S, ctc.
In dem angeführten Character der Ericaceen tischt der
Herr Verfasser nicht mehr auf, als von Andern bereits gesagt
ist, er würde den Character sogar genauer festgestellt haben,
hätte er Pflanzen untersucht, statt die Diagnosen aus Büchern
zu benutzen; doch hat er auch Manches unberücksichtigt ge-
lassen, worauf schon Rollert Brown, Vermischte Schriften Tb. III.
Abth. I. p. 413,, aufmerksam macht.
(5*)
68
Zu den Ericaceis zieht er auch die Monotropeen und Epa-
crideen, ob mit Recht , bezweiiie ich sehr, nach meinen Ansicht
ten bleiben sie weg.
Die Ericeae theilt er in Ericeae normales (Corolla persi-
stens) und Andromedeae (Corolla decidua) , diess ist schön frü-
her geschehen und nicht mehr als recht und billig.
Betrachten wir nun die Ericeae normales, so vermissen
wir 1) die europäische Gattung Bruckenthalia Reichenbach,
welche sich von der Gattung Erica (die der Herr Verfasser in
18 Gattungen zu trennen beliebt), durch das Nichtvorhanden-
sein der Brakteen unterscheidet; ich behalte sie als Gattung bei,
weil sie sich meiner ersten Abtheilung , ebenfalls mit einem Ca-
lyx monophyllus versehen, auch noch durch das Fehlen der
Hiillblättchen entgegenstellt. 2) Vergisst der Herr Verfasser
die Gattung Sympieza Lichtenstein, welche von Kunth genau
festgestellt und von mir mit einer zweiten Species bereichert ist.
3) Fehlt auch noch die Gattung Nabea, auf welche^Herr Don
schon in Robert Browns Vermischten Schriften 1. c. 414. mit|
folgenden Worten aufmerksam gemacht wird : in nnica speciö
Ericae semina late alata observavimus.
Ich beurtheile den Herrn Verfasser als Bibliothekar der
Linnean Society , als einen Mann , der sich an der Quelle bota-
nischer Schriften und Schätze befindet , ich würde glimpflicher
urth eilen , wüsste ich ihn in einer kleinen Stadt , entlegen von
Allem, was mau untere Materialien und Handwerkszeug ver-
steht, und nehme es ihm sehr übel, dass er, ungeachtet Robert
Brown am citirten Orte ausdrücklich sagt: neque adeo ab Erica'
diversa est Salaxis (Salisb. in Linn. trans. 6. p. 323.) ac primo
intuitu videatur, quoniam ovarli loculi, nifallor, etiam in hac
polyspermi sunt; die Willdenowsche Salaxis mit einer vierfäch-
rigen vielsaamigcn Kapsel der Salisburyscheu Salaxis unter-
schiebt ; diess war allerdings zuerst von Willdeuow , später'Voil
Spreugel, in seinem Systeme übertragen worden, Letztereni
69
aber bei seiner umfassenden Arbeit zu verzeihen und durfte in
einer monographischen Arbeit der Ericaceen , für welche man
doch den Anfang gegenwärtiger nehmen muss , nicht vor-
Jcommen.
Robert Brown hat jedenfalls auch eine Species der Willde-
nowschen Salaxis , welche jetzt die Gattung Philippia begreift,
untersucht, den Fehler aber sogleich entdeckt.
Ich will mich überwinden zu glauben, Herr Don hat die
Salaxis Salisb., welche nur auf dem Vorgebirge der guten Hoff-
nung vorkommt , nicht gesehen ; so musste er aber die Salaxis
arboresceus Willd., welche er als Typusspecies aufführt, ge-
nau untersuchen, er würde gefunden haben, was Robert Brown
und ich fand.
Wie schon bemerkt, ist die Gattung Erica in 18 Gattungen ge-
trennt ; Unterabtheilungen scheinen mir eben so zweckmässig und
erleichtern das Aufsuchen der Arten eben so sehr, als es beson-
dere Gattungen thun, doch das ist Geschmackssache; ich habe
nur gegen die Festsetzung der von Herrn Don aufgestellten Gat-
tungen einiges einzuwenden, ja ich fühle mich dazu verpflich-
,et, weil er seine Arbeit überschätzt, wenn er selbst sagt: As
tiappens in other very natural families, the characters of the
j;eneric groups in the Ericaceae are not so strongly marked as
n thosc that are less so ; but we are not on that account to gire
ip the idea of dividing them, and to retain three or four hun-
Ired species in one gcnus ; as has been done in the case of Eri-
a, which J have here attempted to subdivide into a number of
ainor groups ; and , whatever opinion may be formed of their
ttle to rank as separate genera, the arrangement ofthe spe-
ies will, J trustj be formed tnore natural than anif hither-
9 proposed.
Das allgemeine Urtheil überlasse ich dem Leser, ich will
lieh mit dem spcciellen Urtheil der aufgestellten Gattungen be-
Qiig.en nud Lob und Tadel am passenden Orte aussprechen.
70
1) Erica» Calyx 4-partitiis, basi nndiis. Corolla globosa
V. urceolaris, limbo quadiilobo. Stamina inclusa: fila-
menta capillaria: antherae bifidae: locxilis abbreviatis, fo-
ramiue oblonge hiautibus , basi aristatis v. cristatls , raro
muticis. Stigma peltatum. Capsula 4 - locularis, poly-
sperma.
Frutices (Europae et Africae) foliis sparsis v. verticillatis, '
acerosis. Florcs terminales, fasciculati v. racemosi. Pe-
dicelli squamati.
Typus (E. cinerea L.).
* Antherae basi aristatae v. cristatae. Species normales :
2. arborea; 3. pubescens; 4. persoluta; 5. articularis;
6. obesa; 7. australis; 8. pliysodes; 9. absinthoides;
10. gnttaeflora; 11. gracilis; 12. regerminans.
*" * Antherae basi nmticae. Species aberrautes :
13. ciliaris; 14. glutinosa; 15. cerinthoides.
Hier mnss ich erinnern, dass E. arborea einen Calyx 4-
fidus hat, mithin nicht zum Gattungscharacter passt, zn nahe
stände ihr auch E. scoparia ebenfalls mit einem Calyx quadrifi-
dus und Antherae exsertae Tersehen, welche Letzter« mit ihr zu-
sammengestellt werden müsste. '•'■
2) Gypsocallisy unterscheidet sich nach ihm durch einen Ca-
lyx glumaceus. Corolla carapanulata v. breviter tubnlosa.
Stamina exserta. Filamenta complanata. Antherae bipar-
titae. Stigma simplex.
Typus (E. vagans L.).
* Antherae basi omnino muticae. Sp. normales :
2. multiflora; 3. purpurascens; 4. carnea; 5. meditcrra-
nea; 6. manipuliflora; 7. umbellata; 8. nudiflora. ;
* * Antherae basi corniculatae. Sp. aberrautes :
9. uigrita.
Wer die vorstehenden Arten kennt, wird finden, dass Bii
vagans , E. multiflora, E. carnea , E. mediterrauea und E. nm
71
bcllata recht gut zusamuieiipasseii , die Ueljrigen aber andern
Grupiieu angehören müssen; es ist eine reine Unmöglichkeit für
Jemand, der die Arten nicht schon kennt, sie ans diesen Gat-
tungen heransznfinden.
3) Pacitysa. Calyx profunde 4 - partitns , coriaceus. Co-
rollasubglobosa, coriacea: orc coarctato, 4-lobo. Stamina
inclusa: filamfinta valde dilatata: antherac bitidae: loculis
abbreviatis, basi cristatis, foramine obliquo hiautibus. Sty-
lus basi dilatatns. Stigma simplex, obtusum. Disciis hj-
pogynns elevatus. Capsula 4- locularis, polysperma.
Frnticuli (capenses) erecti. Folia laxe iinbricata, com-
pressa. Flores terminales, subcorymbosi , pedicellis bra^
cteolatis.
Typus (E. ardens Andr.) 2. baccans; 3. vcrüix.
Was Herrn Don bewogen hat E. physodes zu seiner ersten
Gattung und aus E. ardens eine eigene Gattung zu stiften, kann
ich nicht einsehen, ich halte es für sehr unrecht.
Die Charactere sind sehr schwankend.
4) Ceramia. Calyx 4 - partitns , glumaccus. Corolla nrceo-
' laris, limbo 4-dentato. Stamina inclusa: fllamcnta dila-
tata, plana: antherae bifidae : loculis abbreviatis, basi cor-
niculatis. Stigma capitatum. Capsula 4 - lo^^ularis poly-
sperma.
Fruticuli (capenses) erecti. Folia sparsa obtusiuscula,
plana, subtus glauca. Flores terminales, subcorymbosi.
Typus (E. urceolaris Solandr.) 2. marifolia.
Obgleich eine Gruppe, wozu diese beiden Typusspecies ge-
rechnet werden können , bestehen kann ; so sind die Charactere
zu mangelhaft, um sie zu einer Gruppe benutzen zu können.
An dem Namen habe ich zu tadeln, dass er leicht mit Cera-
mium , einer Algengattung , verwechselt werden könnte.
b) Desmia, Calyx 4-dentatus. Corolla globosa, ore coar-
ctato, 4-dcutato. Stamina exscrta : iilamenta caniplauata
72
antherae ioenlis abbreviatis , foramiue oblonge hiantibas,
basi omnino simplicibus , in filamentum confluentibus. Sti-
.,;.gma capitatum. Capsula 4-locularis, polysperma. Semi-
na scrobiculata.
Fruticuli (capeuses) eiecti. Folia sparsa, patula, subu-
lata. Flores terminales, glomerati.
Typus (E. conferta Andr.).
Calyx 4-dentatus ist entweder ein Schreib- oder ein Druck-
fehler, doch dürfte auch ausserdem Niemand im Stande sein,
vorgenannte Species in dieser Gattung aufzufinden; der Name
ist dem habituellen Character gut angepasst, schade, dass man
das Lob nicht bis auf den gegebenen Gattuugscharacter erstrek-
ken kann.
6) Eurylepis» Calyx 4 - partitus, coriaceus, basi bibractea-
tus. Corolla tubulosa, coriacea, basi ventricosa, limbo
erecto, 4-fido. Stamina inclusa: filamenta dilatata, canali-
culata: antherae bipartitae : loculis coriaceis, foramine ob-
longe hiantibus, basi auriculatis. Stigma clavatum, disco
4-tuberculato, annulo crenulato. Capsula 4-locularis, po-
lysperma. Placentae segmentis bilobis. Semina ovalia,
ventricosa.
Typus (E. Halicacaba L.).
* Antherae basi muticae. Sp. normales :
2. Thuubergii ; 3. albens; 4. sexfaria (stigma obtusum);
5. triflora.
* * Antherae basi aristatae. Sp. aberrantes :
6. Massoni.
Die zu dieser Gattung gezogenen Arten, scheinen an den
Haaren herbeigezogen und stehen neben einander wie Kiefern
und Eichen.
7) Eurystegia, Calyx 4 - partitus, amplus, glumaceus.
Corolla urccolata, ore coarctato , 4-dentato. Stamina in-
clusa: filamenta complanatar antherae bipartitae, fo ramine
. 73
oblongo hiantes, basi biappendiculatae : appendiculis com-
plauatis, decurrentibus , cristatis, erose crcuatis. Stigma
capitatum. Capsula 4- locularis, polysperma.
Fruticuli (capeuses) dense ramosi. Folia laxa, subulata,
margiue revoluta. Flores snbsolitarii, peudull, albi r.
rosei,
Typus (E. glauca Andr.). 2. pomifera; 3. androinedi-
flora.
Als Gruppe ist nichts dagegen einzuwenden.
8. Lophandra, Calyx 4 - partitus , basi 4 - bractcolatus :
segmentis scariosis, rotuudatis, extus ventricosis. Corolla
campauulata, 4-loba. Stamina inclusa: filamenta dilatata,
complanata: antherae bifidae ; loculis apice rostratis, medio
foramine oblongo hiantibus, lateribus alatis , cristatis , cre-
nulatis. Stigma truncatum. Capsula 4 - locularis, poly-
sperma.
Fruticuli (capenses) erecti , rainosissimi. Folia pateiitia,
breria, obfusa, glauca. Flores terminales, subterni,
rosei.
Typus (E. pyramidalis Andr.). 2. cubica.
Wenn hier E. pyramidalis und E. cubica zusammengestellt
sind, so ist diess jedenfalls ein Schreibfehler, es hat mich aber
in Verwunderung gesetzt, dass ich an keiner von beiden die
vier Bracteen au der Basis des Kelches gefunden habe.
,9. Lamprotis, Calyx 4 -partitus, amplus, glumaceus, co-
loratus, basi bibracteatus. Corolla urceolata: limbo parro,
^ 4 - lobo. Stamina inclusa: filamenta capillaria; antherae
..; loculis abbreviatis, longitudinaliter dehiscentibus , basi mu-
,,, ticis, V. cristatis. Stigma capitatum. Capsula 4 - locula-
ris, polysperma. Semina subrotunda, scrobiculata.
Fruticuli (capeuses) ramosissimi. Folia opposita, ad-
74
pressa subulata glabra. Flores copiosi, terminales, sub-
solitarii.
Typus (E. ealyciiia.). 2. lutea; 3. teuuifolia; 4. taxi-
folia.
Obgleich diese vier Species, wozu sicli noch 16 Andere ge-
sellen, eiue allerdiugs gesonderte Gruppe ausmachen; so ver-
misse ich doch in der Gattungsdiagnose , was ich bei den be-
reits durchgegangenen 8 Gattungen vergebens suchte : feste
Charactere.
10. Callista, Calyx 4-partitus, foliaceus. Corolla hypo-
crateriformis : limbo dilatato , patente, 4-fido. Stamina in^ ,
elusa: filaraenta capillaria: antherae loculis abbreviatis,
lougitudinaliter dehiscentibus , basi muticis. Stigma capita-
tum. Capsula 4 - locularis , polysperma.
Fruticuli (capenses) ramosissimi. Folia acerosa, laxe,
imbricata. Flores terminales , subsolitarii , v. plures fasci- :
culati.
Typus (E. Walkeri Andr.). 2. denticulata ; 3. fragraus ;
4. comosa; 5. ventricosa.
Diese Gruppe wäre ganz gut , würde sie nicht durch das
Einschalten von E. fragans undeutlich.
11. Euryloma, Calyx 4-partitus, foliaceus. Corolla hy-
pocrateriformis : tubo elongato , filiformi v. ventricoso : lim-
bo 4-partito, dilatato. Stamina inclusa: hlamenta dilatata,
niembrauacea, canaliculata : antherae bipartitae : loculis
membrauaceis , lougitudinaliter dehiscentibus, basi in calcar
breve tumidum productis. Stigma disco elevato 4-lobo. Cap-
sula 4 -locularis, polysperma.
Frutices (capenses) diffuse ramosissimi. Folia adpressa,
semicyliudrica , peripheria minute denticulata. Flores ter-
minales, solitarii V. terni, breviter pedunculati, magni, spe-
ciosi,
Typus (E, Aitoui Willd.). 2. jasminiflorum.
. 75
Diese Gruppe ist gut characterisirt uud mit passenden Re-
präsentanten versehen , ich wünschte wohl mit allen so zufrie-
den sein zu können.
12. Chona, Calyx 4 - partitus , foliaceus. Corolla infundi-
buliformis, limbo 4-Ioho, revoluto. Stamina exserta: fila-
menta capillaria : antherae truncatae : loculis elongatis, pa-
raliells, hasi aristatls. Stigma simplcx, obtusum. Cap-
sula 4 - locularis , polysperma.
Fruticulus (capensis) diffusus. Folia terna, linearia, ari-
stata, margine reyoluta, setoso cillata. Flores terminales,
corymbosi, sanguinei.
Da ich den Typus C. sanguinea nicht kenne, kann ich auch
nicht darüber urtheilen.
f 13. Syringodea, Calyx 4 - phyllus , glumaceus. Corolla
Jouge tubulosa, limbo brevi, 4-lobo. Stamina plerumque
inclusa: filamenta capillaria: antherae bipartitae: loculis
abbreviatis, obtusis, basi muticis, v. aristatis, foramine
oblougo hiantibus. Stigma simplex v. capitatum, in aliis
annulatum, disco elevato. Capsula 4 - locularis , polysper-
ma. Stamina ovalia , compressa, laevia.
Frutices (capenses) erecti. Folia laxa, acerosa. Flores
magni, speciosi, in ramulorum apicibus couferti, undique
versi, subspicati.
Typus (E. restita Thunbg.).
* Antherae basi muticae. Sp. normales :
2. longifolia; 3. coccinea; 4. filameutosa; 5. sessiliflora;
6. phylicifolia; 7. versicolor; 8. bicolor; 9. Liunaeana.
** Antherae basi aristatae. Sp.aberrantes:
10. cruenta; 11. coronata; 12. abietina; 13. Leaeana.
Gegen diese Gruppe, welche allerdings schon längere Zeit
besteht, liesse sich wiederum nichts einwenden.
<78
-J^. Dasyanthes, Galyx 4-partitus, basi bibracteatng. Co-
rolla tubulosa, hispida: limbo erecto, 4-lobo. Stamiiia
inclusa: filamenta capillaria: autlierae bipartitae: loculi??
basi muticis, loiigitudiiialiter dehiscentibus. Stigma am-
plum, peltatum. Capsula 4- locxilaris , polyspcrma.
Fruticulus (capensis) erectus. Folia laxa imbricata, se-
toso -hispida, margiue revoluta. Flores terminales, fasci-
culati, lutei.
Typus (E. Sparrmanni L.).
Hier scheint sich der Herr Verfasser nur auf zwei Species
lieschräukt zu haben; wahrscheinlich rechnet er noch E. erube-
scens Andr. dazu ; beide wären aber wo anders recht gut unter-
gekommen.
15. Ectasis* Calyx 4 - phyllus , glumaceus. Corolla tubu-
" Ibsa, basi paululum ventricosa, limbo 4-defitato. Stamina
longe exserta : filamenta valde dilatata : antheräe bipartitae:
loculis elongatis, tubulosis, fissura longitudinali dehiscen- i
" tibus, basi in filamentura omnino contiuuis muticis. Stigma
clavatum, truncatum. Capsula 4 - locularis, polysperma.
Semina ovata, compressa, laevia, nitida.
Frutices (capenses) ramosissimi. Folia laxe imbricata,
! margine revoluta, siipra plana. Flores terminales , solita-
•■■■■ rii V. plures laterales.
Typus (E. Plukenetii L.).
* Floribus lateralibus , calycibus ebracteatis. Sp. nor-
males :
; 2, Petiverii; 3. brnniades,
. ./** Floribus terminalibus, calycibns squamis pluribns basi
arcte imbricatis. Sp. aberrantes :
.4. Banksiana ; 5. Sebana; 6. imbricata.
*!•! ^ Erica Banksiana passt weniger hierher, E. bruniades aber
gar nicht. . ; ,; j^
77
16. Ertodesmia. Calyx amplus 4-partituSj basi bibractea-
tus. Corolla campanulata : limbo 4 - lobo , revoluto. Sta-
mina exserta: filameuta dilatata, complanata: antberae bi-
fidae , obtusae , imdique papllloso - scabrae , loculis foramine
oblongo dehlscentibus , basi in filamentis continuis ! Stigma
capitatum. Capsula 4- locularis, polysperma. Semina an-
gnlata nitida.
Frnticulus (capcnsis) diffuse ramosissimus. Folia terna,
obtusa, pilosissima. Flores terminales, solitarii v. terni,
globosi , capitnli hirsntissimi instar.
Typus (E. capitata L.).
Ebenfalls eine Gruppe gegen welche nichts einzuwenden
wäre.
17. Octo2>era, Calyx 4-partitns, reQexus, basi nudus. Co-
rolla globosa: ore coarctato , obtuse 4-lobo. Stamiua in-
clusa: filamenta complanata: 'antberae loculis brevissimis,
foTamine amplo liiantibus , basi appendicula solitaria lanceo-
lata acuminata anctis. Stigma peltatum. Capsula 8-locn-
laris! loculis polyspermis.
Fruticulus (capensis) procumbens , pubescens , ioliis ver-
ticillatis,' iloribus termiualibns subumbellatis , pedicellis
squamatis.
Typus (E. Bergiana L.).
Ich habe zwar reife Kapseln von E. Bergiana zu erwarten,
bis jetzt aber nur unreife untersucht und diese der äussern Form
nach achteckig gefunden; Wendland sagt schon, dass die Kap-
sel achtklappig sei, hat auch eine reife Kapsel abgebildet, wo-
von aber nur vier Fächer zji sehen sind; Wendland hat sehr
treue Analysen von Eriken gegeben, ich kann deshalb sein<^
Zeichnung eben so wenig in Zweifel ziehen, als die Beschrei-
bung des Herrn Don und muss mich nun gedulden , bis ich sie
selbst untersucht habe, bevor ich es wagen darf, mein Urtbeil
78
darüber auszusprechen; zu wünschen wäre es gewesen, dass
Herr Don die Scheidewände beschrieben hätte.
18. Eremia. Calyx 4 - partitus , basi bracteis imbricatis :
se°mentis late orbiculatis , ciliatis, coriaceis. Corolla ur-
ceolaris: limbo parvo, 4-lobo. Stamina inclusa: filamenta
capillaria: antherae bipartitae: localis abbreviatis, basi mn-
ticis, foramine oblongo hiantlbiis. Stigma capitatum. Cap-
sula 4 - locularis : loculis monospermis! Semina grandiuscu-
la, elliptica, ventricosa.
Fruticulns (capensis) diffuse ramosissimus. Folia paten-
tia, undique hispido-setosa. Flores glomerati.
Typus (E. Totta Thunbg.).
Diese Gattung harmonirt mit dem Ganzen und wird sich im- ,
Hier als selbstständig behaupten; eine vierfächrige Kapsel und ';
Blumenkrone, noch Tierlappigjwie bei Erica, repräsentirt siel
die Gattung Sympieza Lichtrt., bei welcher zwei Fächer fehige- j
schla""en und die Blumenkronen nur zweilappig sind. Beide ha-
ben es aber mit einander gemein, einsaamige Fächer zu pro-
duciren.
Üeber die Andromedeen kann ich noch nicht reden, weil
ich sie in gegenwärtiger Abhandluug nicht beendigt glaube, be-
halte mir es aber vor , auch darüber meine Meinung öffentlich
auszusprechen.
Klotzsch.
Nouveaiix e'lemens de Botanique et de physiologle vege- J
tale; dixieme e'dition revue, corrig^e et augmentee'
des caracteres des familles naturelles du regne vege-
tal; Par Achille Richard etc. Outre les 166 figures
qul ornent 1' e'dition originale, plus de 700 sujets
propres a faclliter 1 ' e'tude des familles. Bruxelles. H,
Dumont, libraire - editeur 1834. 8^o.
79
Ein Nachdruck! Die beim Originale in den Text einge-
strcnteu Holzschnitte sind hier in Steindrücke verwandelt, wel-
che auf 34 Tafeln beigegeben und mit einer Anzahl neuer Abbil-
dungen zur Erlcänternng der natürlichen Familien vermehrt sind,
wodurch denn auch das Gehässige des Nachdrucks beschönigt
werden soll. Wir finden übrigens diese neuen Abbildungen für
den angezeigten Zweck wenig förderlich, da nur einzelne Inflo-
rescenzen und Blumen und Fruchtzergliederungen gegeben sind,
deren viele auf einem Blatte zusammengedrängt stehen, so dass
eine klare Anschauung, ein deutliches Bild daraus nicht her-
vorgeht,
lieber die Erziehung der Kernobstbäume vorzüglich in
" gebirgigen Gegenden. Eine Preisbewerbungsschrift
von Johann Georg Dittrich, Küchenmeister bei Ihrer
Hoheit der verwittweten Frau Herzogin von Gotha
und Altenburg. Herausgegeben von der Königl.
■ Landeskuhur- Gesellschaft zu Arnsberg. Arnsberg
- 1834. Bei A. L. Ritter. 8vo. HO S. u. 2 S. Vorbe-
richt.
Wir zeigen diese kleine der Bekanntmachung werthbefnn-
"lene Schrift, der angewandten Botanik gehörig, besonders des-
lalb mit an, weil sich am Schlüsse derselben, was man hier
liclit erwarten konnte , eine Zusammenstellung der bis Ende
lanuar des Jahres 1833 im Regierungsbezirk Arnsberg und den
mgränzenden Landestheilen berechneten Barometer -Höhen be-
indet, in welchem Verzeichniss sich die Höhen von 400 ver-
ichiedencn Punkten einer zum Theil in botanischer Hinsicht noch
sehr wenig untersuchten Gegend befinden , deren grösste Höhen
lieh auf 2400 — 2500 Pariser Fuss erheben, ein zum Theil sehr
«^aldreiches , von zahlreichen Bergrücken und Thälern durch-
80
zogenes , theilweise rauhes und kaltes , aber auch wieder sehr
fruchtbares Land,
Das Pflanzenreich, oder Beschreibung aller naturhisto-.
rlschen Gegenstände, welche auf der vierten und?
fünften neuen AVandtafel zur Naturgeschichte (Bres-
lau, Verlag von Friedrich Hentze) abgebildet sind.'
f.
Für den Schul- und Selbstunterricht bearbeitet von
J. G. Fischer, Lehrer am Schullehrer- Seminarium
zu Neuzelle. In zwei Theilen, Erster Theil, die
botanische Kunstsprache, das Linne'sche System,
und eine Anleitung, fast jeder einheimischen wilc^
wachsenden Pflanze mit wahrnehmbarer Blüthe ih-
ren Standort nach Gattung und Art anzuweisen,!
enthaltend. Breslau, Verlag von Friedrich Hentze..
1835. 8^0-
Es bildet dies Werk auch das fünfte Bändcheu der „ Be-
schreibung aller naturhistorischen Gegenstände , welche auf den
neuen Wandtafeln zur Naturgeschichte abgebildet sind." Ueber
diese Wandtafeln haben wir uns schon früher ausgesprochen.
Diese Erläuterung erseheint uns ganz gut, nur glauben wir,
dass mit Unrecht die gemeinen, nutzbaren Gewächse, welche je-1
dem Kinde zuerst und am meisten vor Augen kommen, während.i
es viele der wilden nie zu Gesicht bekommt, ausgelassen sindj|
auch das einseitige Hinweisen nur auf Terminologie und Aufj^
suchen im System scheint uns ein Fehler, da doch so viel Inte-f|
ressantes aus der Pflanzenwelt zu erzählen wäre, welchem!
üebelstande jedoch durch den folgenden Theil, welcher Betrach-
tungen über das natürliche System in sich enthalten soll , abge-j
holfen werden mag. Die Terminologie hat in ihrer Verworren-
heit und Unbeständigkeit der Begriffe den Verf. auch einigemal
81
in Verlegenheit gebracht und ihn fühlen lassen , dass eine
grössere Einheit und Consequenz sehr zu wünschen wäre. Die
Art und Weise wie er aber zur Auffindung der Pflanzen anleitet,
ist gewiss gut und giebt eine bessere Uebung, als die analy-
tische Methode. —
Anleitung zur Pflanzenkenntniss oder Botanik, zu-
nächst für den Landvvirth und Thierarzt, so wie für
angehende Aerzte und Wundärzte, fasslich darge-
stellt von Michael von Erdelyi Dr. Prof. etc. Erster
Theil. Mit 2 Steindrucktafeln. Wien 1835. Verlag
von Franz Tendier. 8^°- XI. u. 338. S. — Zweiter
Theil. VI. u. 326 S.
Wiederum ein Handbuch für die Botanik, versehen mit einer
systematischen Beschreibung der wichtigsten einheimischen
Pflanzen, welches auf ältere herkömmliche W^eise besonders die
Terminologie abhandelt und der Anatomie und Physiologie auch
einen Raum gewährt. Ton der Metamorphose der Pflanzentheile
ist so viel wir sehen nicht die Rede, daher auch kein innerer
Zusammenhang unter den Orgauen nachgewiesen und dadurch der
trocknen Terminologie lebendige Frische verliehen wird. Einige
Curiosa kommen vor, so z. B. S. 67. heisst es: „Den grössten
Einfluss auf den Umfang der Pflanze übt das Klima. So sehen
wir z. B. unsere majestätische Eiche in den Polargegenden zu
einem elenden Sträuchlein von etlichen Zoll Höhe zusammen-
schrumpfen und unsere wohlschmekenden Aepfcl und Birnen er-
reichen dort kaum die Grösse einer Erbse"! — S. 111.: ;,Man
glaubt, dass die links gewundenen Stengel dem Laufe der Sonne,
die rechts gewundenen dem Laufe des Mondes folgen"! Die
Erklärung der Termini ist nicht immer glücklich, man lese z. B.
die Erklärung der Doldentraube , des Büschels u. a. m. , und
sehr ungleich ausgeführt; die zur Erklärung der Kun^staus-
9rBd. Litterat. (6)
82
drilcke dienenden Abbildunj^eu in Steindruck sind sehr mittel-
mässig. Im zweiten Theile ist die Cr jptogamie sehr ma^^er aus-
gefallen von Moosen und Algen kein Wort. Wir glauben nicht,
dass der Herr Verf. , wie er in der Vorrede wünscht , durch Ah-
fassuu"" dieses Werks einem längst gefühlten Bedürfnisse abge-
holfen habe, sondern dass es viele gleich gute und noch mehr
bessere Handbücher giebt.
Der schnell unterrichtende Botaniker und Blumist oder
vollständiges Verzeichniss aller Blumen- und Zier- :
pflanzen in der Beschreibung der Arten der Blumen, ,
Vaterland und Cultur, Höhe und Preise, so wie de-
ren besondere Eigenheiten, für Handelsgärtner, Blu- ;
misten und Blumenfreunde , um alle neuen Pflanzen
erkennen, würdigen und sich verschaffen zu kön-
nen. Von Jakob Ernst von Beider, K. Baier. Land-
ger. Assessor etc. Nürnberg In der C. A. Zehschen
Buchhandlung. 1835. 8^o- XVI. u. 696 S.
Für den Botaniker ist dies Werk gar nicht und dem Blnmi-
sten wird es nicht viel nützen. Sprengel's System liegt der Ar-
beit zum Grunde, und ist hierdurch allen Klassen von Blumen-
freunden geniessbar gemacht, wie der Verf. versichert. Die
Gattungen und Arten sind alphabetisch geordnet, aber von letz-
tern sind eine grosse Menge übergangen, welche für Blumi-
sten keinen Werth haben; hätte der Verf. doch alle fortgelas-
sen, welche dem Blumenliebhaber keine Freude machen können,
so würde das Werk noch weniger umfangsreich , also auch bil-
liger geworden sein. Es verspricht nach dem Titel viel , aber
man sieht, dass der Verf. zuwenig Pflanzeukenntuiss hat, um
etwas dem Titel entsprechendes zu liefern. Druckfehler sind iu
den Namen zahllos. Hier ein Paar Proben herausgerissen:
Lussacia Spr. buxifoHa Spr. , Strauch, Neugranada, schar-
lachrothe Blumen. Ericeeu. Ti'eibliaus.
Luxemburgia Hilar. Krautart. Pflanze von Brasilien mit veil-
chenartigen Blumen, Jonidien. Treibhaus.
Luziola peruviana Juss. Einjähr. Pfl. Peru, Grassart Ory-
zeen. Gsh.
Luzula Cand. Krautartig. Juncus - artige Pflanzen in Norwe-
gen, Tyrol etc. Junceen, wie Gras, ohne blumistischen
Werth.
Koelreutera paniculata Lam. Strauch. China, blasgelbe vier-
blättrige ungleiche Bl. Portulaceen Gsh.
paulliaoides l'Her. ist K. panicnlata. Sapiudus chiuen-
sis L.
Koenigia L. Einjährige Pfl. v. Jsland etc. Bl. ohne Kronen.
Poljgoneeu. Landpfl. ohne l)lumistischen Werth.
Kolbea Schlecht. Cymation Spr. Lichtenstoinia W. Pflanze
per. Sild- Afrika mit Aphodill- artigen Blumen. Aspho-
deleae, Treibh.
Handbuch der allgemeinen Botanik zum Selbststudium
auf der Grundlage des natürlichen Systems bearbeitet
von M. Fiömer, köni gl, Landrichter in Aub. Erste
Abtheilung. München 1835. Bei Ernst August
rieischmann. VI, u, 426 S.
Wenn uns von einem Freunde unserer Wissenschaft ein
Handbuch geboten wird, als die Frucht seiner Erholungs- und
Nebenstunden, so werden wir es dankbar annehmen, denn es
ist gewiss mit Liebe, wo nicht mit Enthusiasmus für die Wis-
senschaft gearbeitet und von einem andern Staudpunkte aus-
gehend, einen eigenthümlichen Gesichtskreis umfassend, wird
es gewiss des Beachteuswerthen Vi«les enthalten , wenn gleich
auch auf der andern Seite zu befürchten steht , dass es nicht aus
(6*)
84
eiucr umfcasseuilcn Kenntniss der Wissenschaft hervorgeht, wel-
rhe bei einem Dilettanten weder verlangt noch erwartet werden
kann. Der vorliegende (erste) Theil einer allgemeinen Botanik
enthält nnr die Terminologie dreier Hanpttheile der Pflanze
Wnrzel, Stengel nnd Blätter nnd ans diesem Umfange, ver-'
glichen mit der starken Seitenzahl des Buches , lässt sich schon
schliessen, dass die verschiedenartigsten Formen hier in grosser ,
Ausführlichkeit behandelt sein müssen. Ausserdem aber ver-
mehrt den Umfang des Werkes ein grosses Verdienst, dass der
Verf. nämlich alle Foi'menverschiedenheiten, welche er so spe-
cieli verfolgt, durch Beispiele von möglichst bekannten Pflan-
zen hergenommen , deutlicher und leichter begreiflich macht.
Bei der Lust zu einer ins Einzelnste gehenden Unterscheidung
und Trennung der verschiedeneu Formen , wird denn auch die
Zahl der Terniinl vermehrt oder ihre frühere Bedeutung modi-
ficirt nnd geändert; ob dies stets gut und nützlich ist, glauben;
wir nicht bejahen zu können, da wir im Gegentheil auf mög-'
liehe Vereinfachung der Terminologie dringen möchten und es'
gefährlich finden jeder natürlichen Familie oder grossen natür-
lichen Gruppe ihre eigenen Kunstausdrücke zu bewilligen. Un^
ein Beispiel zu geben, wählen wir den Stengel. Der Verf. un-
terscheidet bei diesem 5 Entwickelungsstufen : 1) den Algensten-
gel (filum, lorulum); 2) das Lager (thallus) der Flechten;
3) den Strunk (stipes) der Pscudocotyledonen; 4) den Schaft
(scapus) der Monocotyledouen und 5) den Stengel (caulis) im
engern Sinne der Dicotyledoneen. Da der Verf. die Pilze von
den Pflanzen in ein eigenes Reich verweist, gleich den Psycho-:)
dieen Bory's (so dass er deren 5 nach dem Vorgange anderer
annimmt), so kommen sie hier auch nicht in Betrachtung. Wir:
lassen nun die Erklärung jeuer 5 Stengelformen mit des Verfas-
sers Worten folgen und überlassen einem jeden das Urthell : „Der
Algenstengel ist eine wurzclförmige Stengelbildung oder eigent-
licher eine stengeiförmige Wurzel ohne Blätter, die nnr im Was-
83
i sei*, seil wimmend oder angeheftet lebt, sieh blattförmig ei'WÖ^
fort und die Fruehtorgane aus oder in sich entwickelt. Er ttUt
in 2 Stengelformen hervor als Faden und als Riemenstengd."
ti- „Das Lager (thallus), der Stengel der Flechten ist ein rin-
fl^it- oder blattartig ausgebreiteter oder auf blattartigen Yer-'
brcitnngeu ruhender , wurzel- und blattloser, durch Fasern von
Seiner eigenen Substanz angehefteter Stengel, der dichte, bloss
in ihrer Substanz abweichend gebildete Fruchttheile entwickelti^
i^ ,, -Der Strunk (stipes) im weitesten Sinne oder der Stenge!
der Pseudocotyledonen ist ein knoten- und knospenloser, abge-
sonderter Blatt - und Fruchtbildungen tragender, meist grüner
Stengel (denn die ganze Gruppe der Pseudocotyledonen steht auf
(der Entwickelungsstufe des Blattes), fast immer ohne Spiralge-
fässe. Er theilt sich nach den fünf Hauptfamilien, in Welche
idie Pseudocot. sich theilen, gleichfalls in fünf Hauptformen;
1) der Moossteugel (surculns) der Laubmoose; 2) das Strunk-*
chen (anabyzes) der Lebermoose; 3) der Farnstamm (stipes- im
engem Sinne) der Farn; 4) der Schafthalni (stipes equiseta-
iceus) der Equiseteen ; 5) der Bcärlappsteitgel (stipes lycopodia-
tens) der Lycopodlaceen." — „Wir nennen Schaß: (scapus) im
weitesten Sinne des Wortes den höheren Stengel der monocoty-
l^douischen Pflanzen (caulis monocotyledoneus) der sich dadurch,
dass er gesonderte Blätter und Blumen oder nur die einen oder
andern hervorbringt, von dem Stengel der Algen, Flechten
und Pseudocotyledonen, durch den Mangel der Knospen von
dem Stengel der Dicotyledonen unterscheidet. Er stellt sich in
5 Hauptformen dar, als 1) Schwimmhalm (hydroeormus),
2) Grashalm (culmus); 3) Rohr (calamus); 4) Schaft (sca-
pus) im cngeru Sinne und 5) Palmenstamm (caudex palnia-
i;eus)." Die erste Art findet sich bei den Najaden, die zweite
bei den Gräsern und Cyperoiden, die dritte bei Restiaceen, Jnn-
ceen , Typhinen, Aroiden etc., die vierte bei Lilien, Irideen,
Orchideen, Scitamineen, Smilaceen u. s. w. , die fünfte endlich
8a
bei den Palmen. — „ Der Stengel ( canlis ) im engern Sinne,
den hohem dicotyledouischen Vcgetabilieu angehörig, unter-
soheidct sich Ton den tiefem Steugelformen durch die Knospen,
aus denen er selbst entspringt und alles entwickelt, was an und
auf ihm entsteht." Er stellt sich in 3 Hauptformen dar , dem
Slengel im engsten Sinne (caulis), dem Nadelholzstamme (cau-
dex) und dem Laubholzstamme (truucus), zwischen welchen;
sich aber üebergangsformen finden, nämlich 1) der StengeL
yieler Saftpflanzen , 2) der Cacteen- Stengel und 3) der Stengel
der Halbsträucker oder Stauden (caulis fruticosns, suffrutico«^
sus). — Im zweiteJi Theilc dieses Werks (dessen erster derj
Terminologie gewidmet ist, welchen wir aher nnr.ziun Thcil vor'
uns haben), wird j,von der Systematik, im dritten von dei;
Pflanzeugeographie und in einem Anhange von der Geschichjl«
der Entwickelung des vegetabilischen Lebens auf unserm Planen
ten nach den Ueberresten einer untergegangenen Vorwelt gehan
delt werden.
Jahreshericht der Königl. Schwedischen Akademie d^^
Wissenschaften über die Fortschritte der Botanik iiq
Jahre 1831. Der Akademie übergeben am 31. März
1832 von Joh. Em. Wikström. Üebersetzt nnd mit
Zusätzen versehen von C. T. Beilschmied. Breslatl
in Commission bei J. Max et Comp. 1834. ö^***
XVI. u. 200 S. nebst 2 Seiten Register u. 1 S.Druckr;
fehler.
Jahresbericht der Königl. u. s. \v. im Jahre 1830. u. s.w.
von demselben Verf. und Uebersetzer. Breslau 1834,
VIII. u. 166 S.
Unser schon durch manche tüchtige Arbeit und gute Ueber-
Setzung bekannter Landsmann giebt uns in dieser neuen Probi
\
87
seiues Eleisses ein sehr nützliches und den meisten deutschen
Botanikern, welche der schwedischen Sprache nicht mächtig
sind, angenehmes Geschenk , indem er die vom Prof. Wickström
heransgegehenen jährlichen Litteraturberichte übersetzte und sie
durch Zusätze vermehrte und überhaupt etwas überarbeitete.
Um dieser Arbeit eine möglichste Vollständigkeit zu gebeu , hat
er sich eines Theils mit dem schwedischen Verfasser in Verbin-
dung gesetzt , um auf diese Weise die Berichte möglichst früh zu
erhalteu und für seine Laudsleiite zu bearbeiten, andern Theils
aber beabsichtigt er, wenn nur die Kosten einigermassen ge-
deckt erscheinen, auch die frühern Jahrgänge allmählig heraus-
zugeben und er hat in der That damit schon den Anfang ge-
macht, indem auch der Jahresbericht für 1830 bereits erschie-
nen ist. Sollte in diesen Berichten auch noch einiges fehlen, so
ist dies sehr verzeihlich , wenu man erwägt , wie schwer es
ist , von allem was in einer Wissenschaft an Neuigkeiten er-
scheint , Kenntniss zu erhalten und wie viel schw erer dies noch
in Schweden als in Deutschland sein muss. Besondere Ab-
I schnitte sind am Ende der schwedischen und norwegischen bo-
tanischen Litteratur gewidmet, so dass wir diese gewiss voU-
, ständig hier versammelt fiuden. Der Herr üebersetzer hat auch
; ein Verzeichuiss der Pflanzen - Namen gegeben , über welche
längere Bemerkungen zu finden sind. Seine Zusätze hat er
durch Klammern eingeschlossen. Wir wünschen, dass seine
Mühe durch freundliche Aufnahme sich belohnt finden möge. Der
schwedische Titel des Originals , welches wir von drei Jahrgän-
gen sahen, ist:
Arsberättelse om botaniska Arbeteri och Upptäckter för
ar 1831 (1830, 29 etc.). Till Kongl. Yetenskaps -
Academien, afgifveii den 31. Mars 1832. af Job.
Em. Wikslröm. Stockhobii , tiyckt hos P. A. Nor-
88
stedt et Söner, 1832. 8'«- X. u. 344 S. — För
Xr. 1830. VIII. u. 299 S. — För Ar 1829. VIII. u.
185 S. —
Memoires de l'Academle Imperiale des scIences de St.
Petersbourg. V Ime Se'rie. Sciences mathematiques
physiques et naturelles. Tome trolsieme, Seconde
partie : Sciences naturelles. Tome premler. Ire Li-
vraison. St. Petersbourg 1834. 4,
Generis Lacis revisio spcciesque nonnnllae novae, ^d-
neara est PKtlocrcna , Genus c Poäostemonearum ordi/ie
novtnn. uäuctore H. G. Bongard. {Conv. exhih. 31.
Öctohr. 1832.) p. 69 — 84. c. tabb. 6.
Unter dem grossen Pflanzenschatze, welchen Hr. Riedel a.ns
Brasilien nach St. Petersburg- sandte, befanden sich nicht weni-
ger als 5 nene Arten der Gattung Lacis Schreb. , welche in dem "
Torliegenden Aufsatze von Hr, Bongard beschrieben und abge-
hildet werden, indem derselbe eine allgemeine Betrachtung der
Gattung Toranschickt. Aus dieser ersehen wir, dass man in
diesen Gewächsen weder Stomata (was zu erwarten war, da sie
ganz unterm Wasser wachsen) noch Gefcässe gefunden hat , wo-
durch sie folglich mit einigen andern Pflanzen eine eigene Ab-
theilung unter den Zellenpflanzen, Ucämlich der phauerogamen
Zellenpfianzen bilden müsste, so gut wie wir cryptogamischc
Gefässpflanzen in den Farrn besitzen, lieber die zwischen den ;
Staubfäden stehenden und mit ihuen alternirenden Theile spricht
sich der Verfasser dahin aus , dass dies keine abortirten Staub-
gefässc seien, wie Martins und andere meinen, sondern Peri-
gonialtheile, welche wirklich einen mehr nach aussen liegenden
Wirtel bilden, welcher schon bei Lacis foeniculacea selir deut-
lich als Perigott äusserlich umgebend hervortritt und bei seiner
89
iieaeii Gattung Philocreiie aus drei Thcileu besteht, auch hätten
diese Theile nicht deu Mitteluerveu , welchen die Filamente zei-
gen. Der Verfasser rechnet zu Lacis sowohl Mourera Anbl. als
auch Podostemou Michx. und .will die Familie, da die letztge-
nannte Gattung eingeht nach seiner neuen Gattung Philocrenai-
ceae genannt wissen. Folgeudermassen werden die Gattuiigen
und Arten characterisirt:
LACIS. Perlgonium simpIex '(raro ahortu nullura)^ par-
tibuS appendiciformibns mimero indefinitis. Stamina indefinita
(2 — 40) hypogyna, libera 1. monadelpha. Stigmata äno, Cap-
sula striata bilocularis biralvis. . :;: ,
§.1. Staminibus llheris. - ::oJsaoo ^.nni.t.
1. Li, ßuviatilis W. , caule simplici , foliis hiültifi'db-la-
ciniatis crispis, siccis utrinque asperis, floribus spicatis polyaii-
dris (Morera fluv. Aubl. ). In fluviis Guianae. Fl. friitificat-
que Novembri.
2. £. aspera n. sp. T. 2., caule simplici, foliis laciniato-
siuuatis , undulatis , subtus laevibus , siccis superne asperri-
mis; floribus pscudo-racemosis oligandris. In Brasilia in sa-
xis ad cataractas fluv. Rio Tiete. Fl. Aug.
3. L. fucotdes Msirt. , caule ramoso erecto l.fluitante, fo-
liis frondiformibus laciniatis , floribus solitariis oligandris. In
Prov. Bah. Bras. in fluni. Itahype. Fl. Decbri.
4. L. foemculacea Mart., rhizomate difformi, foliis repe-
tito - pinnatlsectis , segmentis setaceis: floribus solitariis oli-
j 'gändris (Marathrum foen. H. B.). In Americae aequinoctialis
1 äquis.
5. L, Rt'edeln n. sp. T. 3., caule sterili foliato, foliis
2 — 3-pinnatisectis; segmentis capillaribus, fertili dichotömo
ramosissimo, membranaceo - alato aphyllo, floribus solitariis
I oligandris. In Brasilia, in saxis ad cataractas Rio Tiete. Fl.
AuK.
90
6. L, membranacea u. sp. T. 4., acaiilis, aphylla, ttori-
bus c rhizomate tliallode aggregatis oligandris. In Brasilia, iu
saxis ad scaturigliies. Fl. Jiil.
7. Jj, pygmaea n. B^.T. b.j caule dichotome ramoso , fo-
liis caulinis frondiformibns laciuiatis , floribus solitariis , axil-
laribus terminalibasve oligandris. Iu Brasilia ad scatnriginem
Giiyandera. Fl. fructificatque Jiilio.
§. 2. Staminibus monadelphis.
;*) Sta^uinibus biuis partim coalitis.
8. Ij» ceratopJiylla y caule filiformi coriaceo , foliis iniiltii-
partitis, laciniis setaceis, floribus axillaribus solitariis (Podo-
stemuin ceratophyllum Michx.). In rupibus fluvii Ohio.
9. J^. ruppioideSy foliis linearibns, dichotoino-multifi-
dis ,, floribus, coryniboso - fasciculatis, peduuculis longissimis.
(Podostemum ruppioides HBK.) Ad rnpes fluvU Orinoci.
**) Staminibus 7 — '11 omnino coalitis.
10. X. monadelpha n. sp. T. 1., Acaulis? , foliis frondi-^
formibus laciuiatis plauis, floribus spicatis, perigouio abortivo. ,
In saxis cataractae Ribeirao (Rio Madeira) Biasiliae. Fl.
Majo.
PHILOCRENA: Perigouii partes tres oyatae concavae.
Stameu IJijpogyuum. Stigmata 3. Capsula trilocularis, tri-
valvis.
Philocrena pusilla Tab. 6. Plantula pusilla submersa
erecta caespitosa, radicibus iibrillosis saxis adnascens , ramos
dense foliosa , foliis sessilibus imbricatis concaviusculis integer-
rimis vix lineam longis , euerviis ; floribus termiualibus axilla-
ribusve solitariis longe pcdunciilatis. — Hab. iu Brasilia ad
scaturiginesrivi Tiete. Fl. Jiil.
Oh^ervation sur Je Sedum verticillatum Ij,, par M* Bon-
gard, {Avecune planche,) (Lu le *31, Octohre 1832.)^
p, 85. Tab, 7.
'i
9*
Das Linneische Sediira verticillatum ist ans Kamtschatka,
aber die Abbildung besonders in den Amoeuitates acadcmicae
giebt zu der Vermuthung Anlass, Linne möge wohl ein missge-
bildetes Exemplar vor Augen gehabt haben, da der Blüthen-
stand, wie er ihn abbilden Hess, gar nicht mit dem Blütheustan-
de , wie er sich an den zunächst verwandten Arten findet , über-
einstimmt, sondern bedeutend davon abweicht. Unter den
Pflanzen , welche der verstorbene Dr. Hertens in Kamtschatka
gesammelt hatte, finden sich Exemplare eines Sedum, welches
bis auf den Blütheustand, welcher ganz dem von S,purpureutA
Link glich , eine auffallende Aehnlichkeit mit Linne's S» verti-
cillatum zeigte. In den Blattachseln derselben befanden sich
aber hier und da dünne Triebe, welche den von Linne abgebil-r
deten Trauben sehr ähneln und wodurch, wenn sie vielleicht einige
Blumen hervorbringen , solche Exemplare ganz denen jener Lin-
neischen Abbildung gleich kommen würden. Diese kamtschat-
kische Pflanze ist aber nur eine Abänderung von S. purpu-
reum, welches sich durch dreiblättrige Wirtel von dieser, wel-
che vierblättrige zeigt unterscheidet. ' Eine Abbildung dieser
Pflanze nebst vollständiger Beschreibung dazu lässt dieselbe
vollständig erkennen.
Walafridi Strabi Hortulus, Carmen ad Cod. MS. vete-
rumqne editionum fidem recensitum lectionis varie-
tate notisque instructum. Accedunt analecta ad an-
tiquitatis Florae Germanicae et capita aliquot Macrl
nondum edita. Anctore F. A. Pteiiss M. D. Wirce-
burgi. Apud J. Stabel. 1834. 8^°- 105 p. et 2 pag.
praef.
Eine neue Ausgabe jenes vortrefFlichen Gedichts von Wala-
fridus Strabus oder Stcabo , welcher im Jahre 806 geboren , im
Jahre 849 starb. Hinzugefügt hat der Herausgeber : Analecta
§2
ad Anliquitates Florac Germanicae, sie eiithaltpii 1. Aiiszüj^»«
ans Pliuius Natur - Geschichte in Bezug auf die älteste Flor Ger-
raaniens ; 2. Aufzählung der Arzenei - und Zanbcrgewächse des
Mittelalters, AVobei auch die Ansicht, als oh der Calmus keine
ursprünglich deutsche Pflanze sei, in Zweifel gezogen wird;
3. Karl's des Grossen Capitulare de villis; 4. Pulver gegen
Fibher, Gifte n. s. w. aus einein Cod. ms. des 9ten Jahrhunderts;
6. die von der heil. Hildegardis in ihrer Phjsica genannten
Pflanzen; 6. die Pflanzen, welche AI bertns Magnus in sfeiii ein
Werke aufführt und- endlich 7. die Pflanzen, vrelche im löten
nud 16/ Jahrhundert in Deutschland eingeführt sind. Den Be-
schluss machen 19 Capitel zu des Floridus Maccr Buch de viri-
hiis plantarum , welche noch nicht herausgegeheu waren.
Genera Fillcum; Airctore H. Schott. Vindobonae apud
Joan. Bapt. Wallishauser 1834. A^^- ma]. transv.
Unter diesem einfachen Titel sehen wir eine Arbeit heftweise
beginnen, welche «u den vorzüglichsten neuerer Zeit gehört;
ganz den Stand der Wissenschaft im Auge haltend , entfernt von
allen phantastischen Hypothesen ist der Herr Verfasser bemüht,
die Resultate seiner mehrjährigen rastlosen Bemühungen, die
Gattungen d^r FaiTcn zu erläutern und festzustellen , vom Sta-
pel laufen zu lassen.
Die Analysen der Gattungen von ihm selbst gezeichnet, sind
^uit einem MeistcrgrlfFel gearbeitet und geben das Bild desMicro-
ecops iji,eiiier Klarheit.,, mit einer Treue , wie sie nur gewünscht
werden kann; doch sind es nicht die Tafeln allein, welche uns
so für diese Arbeit einnehmen, sondern vielmehr die fleissigc ge-
diegene und gelungene Analyse der Frucht und fruchttragenden
Theile , sie beweist uns zugleich , dass sie von einem Mann ge-
macht sind, der damit umzugehen weiss. Nicht Sucht, seineu
Namen geltend zu machen, nicht um Geld zn verdienen, son-
9?
dem dcas edle Bestreben nützlich zu sein, war allein fähig (man
sieht es der Arbeit au) den Verfasser zur Herausgabe dieser
Blätter zu bewegen; wir wünschen ihm das bqste Glück dazu und
glauben mit Zuversicht, dass er auf einen guten Absatz werde
rechnen können, da wir nach vorhergegangener genauer Prü-
fung zu der Ueberzeuguug gekommen sind, dass sie jedem Bo-
taniker nnentbehrlich sind.
Wohl wird Mancher ausrufen , mein Gott ! was für Treu-
nungen, nichts als neue Gattungen, wie soll man nun durchfin-
den? Keine Besorgniss meine Herren, recht gut, bei weiteiii
besser als früher , man wird wenn man Farrn genau untersucht,
um sie zu bestimmen, nicht mehr mit jenen Zweifeln zu kämpfen
haben, weiche sich früher fast immer aufthürmten. Ich will da-
mit nicht sagen, dass die frühern Arbeiter einen falschen Weg
einschlugen, sich an Gattungscharaktere hielten, die nicht wich-
tig genug waren , behüte der Himmel ! sie waren aber zu ängst-
lich im Trennen von Gattungen; es ist hier in der That uothwen-
(lig und nur zum Vortheil für die Wissenschaft. Das Verdienst
des Herrn Verfassers, welcher sich über Vorurtheile mancher
Art hinweg setzte, wird noch erhöht dadurch, dass er so glück-
lich war, ausser den Charakteren der Früchte und fruchttragen-
den Theile auch habituelle Unterschiede zu finden, welche die
Gattungen befestigen helfen und zur schnellern Bestimmung nicht
wenig beitragen.
Vor mir liegen jetzt das erste Heft und die Steindrucktafeln
des zweiten Heftes. Jedes Heft enthält 5 saubere Steindruck-
tafeln und 5 Blätter Text. Die Tafeln enthalten Zeichnungen
von Theilen des Wedels der Vorder - und Rückseite in natür-
licher Grösse und etwas vergrössert; die Sori in verschiedenen
Stadien , mehrfachen Stellungen und Schnitten vergrössert ; die
Sporangien in ebenso mannigfaltigen Stadien und Stellungen
von allen Seiten betrachtet und die jungen so wie vollkommen
entwickelten Sporen , zuweilen auch das Keimen derselben.
94
-• 'Abgehandelte Gattungen des ersten Heftes sind: Anaxe-
tnra novtim genus. Getrennt von Polypodium. Der Herr Ver-
fasser wird aber den Namen jedenfalls ändern müssen, damit
nicht zn Verwechselungen mit Auaxeton Cass. Veranlassung ge-
geben werde, welche Gattung von Gnaphalium geschieden (ver-
gleiche Lessing Syn. gener. composit. p. 354.), die Arten: A.
arborescens, A. hirsutum und A. nycthemerum enthält,
Aspldium Sw. Nephrolepis nov. gen. von Nephrodium ge-
trennt. Sphaeropteris R. Br, Trichopteris Presl.
Gattungen des zweiten Heftes sind :
Cystopteris Beruh. ( C. fragilis Beruh. ) Nephrodium (N.
molle R. Br. ) Olfersia ( 0. corcovadensis Radd. ) Polybo-
trya Humb. et Kunth. (P. speciosa n. sp.) Polystichum Roth.
(Aspidium Lonchitis Sw.)
Aufmerksam machen wir besonders auf die Analyse von
Nephrodium im zweiten Hefte, sie ist gleich meisterhaft wie in-
structiv; an der Basis des Sporangiumstielchens befindet sich
hier ein kleines verkehrt eyförmiges Bläschen, ohngefähr lömal
kleiner als das Sporangium selbst; ist diess ein durch üppigen
Wachsthum erzeugtes zweites Sporangium, welches verküm-
merte? oder ist es eine Anthere? Der Herr Verfasser ist zu
bescheiden , seine Meinung darüber auszusprechen.
Die letzte Vermuthung hat aber etwas für sich, denn wir
finden auf der Tafel von Anaxetum Sporangien, deren Stiel-
ehen etwas getrübt sind, sollte diess nicht am Ende ein Befrnch-
tungsprozess sein I so viel ist ausgemacht , dass wenn eine Be-»
fruchtung bei den Farrn statt findet , sie nur von dem Anhef-
tungspunkte des Sporangiums aus bewerkstelligt werden kann,
da das Sporangium in allen früheren Graden in seiner ganzen
Peripherie vollkommen geschlossen ist, mithin eine Communi-
katlon von caussen unmöglich wird.
9*
j,Ji . Wir denken nns das Sporangium eines Fairns, als eine
umgekehrte Kapsel nnd das Stielchen als ein dem Griffel
Analoges.
Vielleicht, dass wir in den folgenden Heften unserer Mei-
nung Tom Herrn Ver£3)sser widersprochen oder dieselbe bestätigt
sehen , dessen Art und Weise zu arbeiten ganz geeignet ist Re-
sultate von Wichtigkeit für Physiologie wie für Systematik zu
liefern.
Das Format ist , weil es selten vorkommt , für Bibliothe-
ken nicht recht bequem.
F. Kl.
'Medical Flora; or Manna! of the Medical Botany of
the United States of North- America, Containing a
selection of above 100 figures and descriptions of me-
dical plants , vN'ith their names, qualities, properties,
history etc.: and notes or remarks on nearly 500
eqnivalent Substitutes. In two volumes. Volume
the first, A — H. with 52 plates. By C. S. Pvafines-
que A. M. . . . Ph. D. Ex - Prof. of Botany, Nat. Hist. etc.
in Transylv. University of Lexington etc. Philadel-
phia 1828. 8vo- min. XXL u. 268 S. — A^ol. the se-
cond with 48 plates. Philadelphia 1830. 276 S.
Dies Werk, welches das Motto trägt: „Medical plants
arc Compound Medicines prepared by the hands of Nature etc.
— Med. Princ. 31." nnd gewidmet ist dem Dr.Torrey, Prof, der
Chemie und Botanik in New -York, dem Dr. Short, Prof, der
Materia medica und medicinischen Botanik in Lexington und dem
Esq. Stephen Elliott Prof. der Botanik in Charlestou zeichnet
sich gleich beim ersten Anblick durch die grün gedruckten Holz-
schnitte aus , welche im Ganzen nicht übel sind nnd verkleinerte
Bilder gewöhnlich der ganzen Pflanzen geben. In der Vorrede
96
klagt der Verf., dass die botanische Wissenschaft in Bezug auf
Medicin noch zn sehr vernachlässigt werde und wenn dies yiel-
leicht in Nordamerika noch mehr der Fall ist als in Europa, so
muss man doch auch in diesem Erdtheil bedauern, dass die Ein-
sicht und Kenntuiss der Aerzte sich nicht durch genauere Pflan-
zenkenntniss zu erweiteru hemüht ist.
Der Verf. nimmt die Zahl der in den Vereinigten Staaten in
medicinischem Gebrauch befindlichen Heilpflanzen auf fast 600
an, von welchen er 105 der wichtigsten kräftigsten in Vorlie-
gendem Werke abgebildet und beschrieben hat , die andern aber-
nur als Stellvertreter betrachtet. Bigelow und Barton haben
beide kostspielige Wex'ke über nordamerikauische Medicinal-
pflanzen geliefert, sie enthalten beide etwa 80 Pflanzen, und
kosten ungefähr 40 Dollars, so dass jede Pflanze fast einen hal- |
ben Dollar kostet. Bigelow's Werk ist das gelehrteste, ge-\
naueste und nützlichste, während Barton's oft die besten Abbil-
dungen hat. Ein 1814 in New - York von Samuel Henry in
einem Octavbaude herausgegebenes Medical Herbai, welches
ungefähr 160 Mcdicinalpflanzen in kleinen erdichteten Figuren
enthält, ist gauz wcrthlos und nur davor zu warneu. Der Verf.
hat die alphabetische Aufstellung vorgezogeu, da das „defective
and iudelicate" Sexualsjstem von Liune für den Zustand der
Wissenschaft zu veraltet sei ; er würde die natürliche Metho-
de vorgezogen haben, wenn nicht die Neuheit dieses Versuchs
für den practischen Gebrauch ein Hiuderniss gewesen wäre, t
Fünfzehn Jahre botanischer uud medicinischer Beobachtungen"'
und Untersuchungen und 8000 Meilen botanischer Reisen , auf
denen er von Gelehrten und üngelehrten die Ergebnisse ihrer'
practischen Erfahrung zusammentrug , befähigen den Verf. zur I
Ausführung dieses Werks , \v elches ganz zu einem bequemen
Handbuch eingerichtet ist. Um denen , die das Buch nicht zu
Gesicht bekommen, eine Probe der Bearbeitung zu geben, neh-
men wir den Artikel :
97
No. 10. Aristolochia Serpeutaria.
Englischer Name: Suakeroot Birthwort.
Franz ösischei' Name : Serpcntaire de Virgiuie.
DeHtsclier Name : Schlangen Osterluzey,
Officiueller Name : Serpeutaria Virginiana.
Gewöhnlicher Name : Virginia Snakeroot, Snakeweed, Snagrel,
Autoritäten — Linuaeus, Schoepf, Woodville, Pursh,
EUiot, Cateshj, Colden, Cornutus, Moseley, B. Bartou, Bi-
gelow fig. 49., W. Barton 2. f. 28. und alle Dispensatorien,
Pharmacopöen und Materiae medicae, etc.
Genus aristolochia — Perigon röhrig, gefärbt, am
Grunde aufgetrieben, Röhre gedreht , Rand lippig oft bandför-
mig. Keine Krone. Fruchtknoten uuterständig : Narbe sitzend,
gelappt , umgeben von 6 epigjuen sitzenden Staubgefässen.
Capsel 6 -zellig, vielsaamig.
Species JL, Serpeutaria — Stengel einfach, vielbeugig;
Blätter lanzettlich, herzförmig, ganz und zugespitzt; Blumen
2-lippig, fast wurzelständig; Blumenstiele gekrümrat, einblu-
mig, schuppig, gegliedert.
Beschreibung. — Wurzel ausdauernd , knotig und höcke-
rig, braun und sehr zaserig, die Zasern lang dünn, frisch gelb.
Stengel rund schlank schwach vielbeugig , gegliedert , weniger
als einen Fuss hoch, 3 — 7 Blätter tragend uud 1 — 3 Blumen.
Blätter wechselnd und gestielt, länglich oder lanzettlich, mit
kleiner herzförmiger Basis und zugespitzter Spitze, ganzem zu-
weilen welligem Rande, kahler oder weichhaariger blassgrüner
Oberfläche. Blumen fast wurzelständig und einzeln auf geboge-
len , gegliederten , farbigen , mit einigen kleinen Schuppen be-
setzten Blumenstielen. Fruchtknoten unterständig, Perigon
•öthlich oder purpurröthlich, Röhre krumm, Rand 2-lippig,
)berlippe gekerbt, Unterlippe ganz, beide kurz uud gelappt,
^echs sitzende Staubbeutel sind au den Seiten der breiten runden
QrBd. Litterat. {J\
98
sitzenden Narbe befestigt. Kapsel umgekehrt - elf önnig mit 6
Fächern und vielen kleinen Saaraen.
Geschichte, — Die Gattimg Aristolochia fordert eine
durchgängige Untersuchung und Verbesserung, da sie eher eine
Familie als eine Gattung ist ; zwei Untergattungen müssen we-
nigstens von ihr gebildet werden: 1) Glossula ^ Blumen ein-
lippig und bandförmig. Wahrer Typus der Gattung. 2) Pisto-
lochia^ Blumen 2 -lippig und rachenförmig. Dazu gehören
A. serpentaria, A. riugens, A. bilabiata n. s. w. Da viele Ar-
ten von den Gattungscharacteren weit abweichen, müssen sie
liesondere Gattungen bilden, so: Siphisia , Blumen nicht lip-
penförmig, Rand gleich, 3 -lappig; dergleichen sind: A. si-
pho, A. tripteris; A. tomentosa u. s. w. Endodaca, mit 12
Staübgiefässen , z. B. A. dodecandra und vielleicht Bigelow's A.
serpentaria. Einomeia, nur mit 5 Staubgefässen und 5-fäch-
riger Kapsel, solche ist A. peutandra u. a.
Die in Rede stehende Art ist bis jetzt durchaus nicht gehö-
rig begränzt. Die virginische Schlangeuwurzel des Handels
^vird von einem halben Dutzend Arten oder Abarten gesammelt,
s\. hastata, A. tomentosa und mancher anderen, welche A. ser-
pentaria genannt werden, weil sie ähnliche Blätter und Wurzeln
haben, während die Blumen verschieden sind. Die A. serpen-
lai'ia von Barton scheint eine besondere Abänderung mit langen
chlanken Blumenstielen, welche wenig Schuppen haben und
nicht gefärbt sind, während die Blumen klein purpurn und
k^um 2 -lippig sind. Bigelow's Pflanze , welche aus den süd-
iicheü Staaten ist, hat 3 -^nervige Blätter, welche weniger zu-
gespitzt aber mehr wellig sind, während die Blumen grösser
2-lippig nnd roth sind, viele und breite Schuppen, 12 Stanb-
gefässe! und eingelappte zusammengerollte Narben. Dies mag
eine besondere Art sein , welche vielleicht zu Endodeca gehört.
Unsere Abbildung ist von einer grossblumigeil Varietät der
westlichen Waldblössen, aber viele andere Varietäten giebt es
99
hier , eine hat breite Blätter. All diese Pflanzen blühen selten
oder einmal in ihrem Leben , im Mai oder Jnni ; da sie mit Aus-
nahme der A. tomentosa einander sehr ähnlich sind, so werden
sie ohne Unterschied gesammelt. Die Wurzeln allein kommen
in den Handel und werden theurer verkauft als die Senega-
schlangenwurzel. Sie sind ein~ Ausfuhrartikel nach Europa.
Aristolochia gehört mit Asarara zur natürlichen Ordnuu"-
<ler Asarideae. Linnaeug hat sie in die Gynandria Hexandria
gestellt.
Staudort : In schattigen Wäldern von Neu - England bis
Florida und Missuri , sehr kräftig iu den Alleghany und Cum-
berland - Gebirgen , selten in den angeschwemmten und Kalk-
Gegeuden.
Wir übergehn hier die Eigenschaften und Wirkungen die-
ses Mittels , welche nun folgen und gehen zu den beiden letzten
Abschnitten dieses Artikels über.
Ersatzmittel, — Carapfer, Rosraaricn, Senega, Eupa-
torium perfoliatnm, Asarura Canadcnse und Virgiuicum; alle
einheimischen Aristolochien 5 Gaultheria procurabens und viele
andere tonische und diaphoretische Reizmittel.
BetnerJcungejt : Die Rinde, Saamen und Wurzeln der u4,
Sf'pTio (oder Siphisia glabra), gemeinhin Holländer -Pfeifen -
Blume oder Pfeifen -Wein genannt, können substituirt werden,
da sie dieselben Eigenschaften haben. Es ist ein hohes Klimm-
gewächs mit grossen herzförmigen kahlen Blättern, und brau-
nen einer Pfeife ähnlichen Blumen , mit drcilappiger Oeffnung,
welches an» Ohio wächst u. s. w. ^. tomentosa (oder Siphisia
tomentosa) ist eine niedrige Klimmpflanze mit herzförmigen
wolligen Blättern, welche in den westlichen Staaten wächst.
A. Jiastata ist eine kleine Pflanze mit langen schmalen Blät-
tern, die am Grunde stumpfe Oehrchen haben, sie wächst in
den südlichen Staaten. Die Wurzeln dieser beideu letzten wer-
den oft mit denen der gemeinen Art in den Handhiugen gemengt.
100
Henrys Figur stellt wahrsclieliilicli die A. tomentosa vor,
aber die Blätter sind zu scharf. —
Dies zur Probe. Einer sehr ausführlichen Behandlung er-
freut sich der Artikel: Wein, der Verf. zählt 62 Arten der Gat-
tung Vitis auf, Formen, welche bisher für Yarietäten von Vi-
tis vinifera und indica galten.
Den Beschluss des Werks macht ein Lexicon der medicini-
schen Ersatzmittel oder alphabetische Aufzählung aller Medici-
nal- Pflanzen der vereinigten Staaten, welche in den 100 auser-
wählten Artikeln ausgelassen sind, mit Znsätzen und Yerbesse-
run""en. Sie sind ganz kurz abgehandelt , obwohl sich manche
darunter befinden , welche wohl eine genauere Berücksichtigung
verdient hätten.
Auf dem Umschlage giebt der Verf. noch ein Verzeichniss
seiner botanischen und medicinischen Schriftien, welche bei ihm
zu kaufen sind, wir setzen die erstem hierher.
Flora of Louisiana \S21, at S,l,
uinnals ofNature or 25 new genera and 124 new spe-
cies of Animals and Plauts, 1820 ^ 25 cents.
American Manual of the Vines and Art to niaJce Wi-
ne, 8ßg,, 1830.. 25 cents,
Roses of North- America , 1820,^ 10 cents,
Neogenyton on New North American gener a of Plant a^
1825, 10 Cents,
Analysis of Natur e 1815. S» 1,
Discovery of 50 New genera and 100 new species of
Animals and Plauts y 1814., 25 cents,
New Animals and Plauts of Sicily \QQßg. 1810. 5. 1.
Botanical Mlscellany ; containing etc. By W. J. Hoo-
ker. Vol. II. London 1831., 421 pag. Vol. III.
London 1833., 390 pag. (s. Linnaea V. Litt. p. 175.
n. VL p. 151.)
101
Wir haben früher nur den ersten Band dieses schönen und
wichtigen, die Wissenschaft bedeutend bereichernden Unterneh-
mens angezeigt, welches nun mit dem 3ten Bande beendet ist
um einer weniger kostspielig angelegten Folge Platz zu machen,
welche wohl eher ihr Leben erhalten dürfte, das bei jeder Un-
ternehmung dieser Art stets gefährdet ist , und nur durch Opfer
erhalten werden kann, wie wir dies nur zu gut bei unserer nach
einem bei weitem nicht so glänzenden Maassstabe angelegten
Linnaea selbst empfinden. Wir theilen hier kurz nur den Inhalt
der beiden Bände mit :
Bwgraphical Notice of the late Captain Dugald Car-
michaeh F, Jj» S, Btf the Rcv, Colin, Smith , Minister of
Inverary II* p, 1. w. 258. «. III, p, 23.
Description of Malayan Plauts, hy William Jaclc,
No. IL (Continued, from Vol, I. p. 290.) //. p, 60.
Illustrations of Indian Botani/, principally of the
Southern parts of the Peninsula, By Richard Wight , M»
D. ctc, IL p. 90. «. 344. u. IIL p. 84. mit Suppl. Taf
XXI—XXXIL, «. VoL IIL p. 291. mit Suppl, Taf,
XXXIIL — XLL
Sketch of a short hotanical ejccursion in Jamaica, By
James Macfadyen , M. D, IL p. 110.
The late Mr, Barclay, IL p, 122.
Mr, BurchelVs Brazilian Journey II, p, 128.
Observation om some british Plauts , particularly ivith
reference to the English Flora of Sir James E, Smith, —
By W, Wilson, Esq, {Contin, from Vol,I,p,^39.) IL 133.
u, 406. u, III, p. 109.
Hollboellia ornithocephala, Tab, LXXVL Vol, IL
p, 144. (Graminea.)
Spathicarpa hastifolia, Tab, LXXVII, Vol, IL p.
146, {Aroidea.)
102
Jungermannia Berteroana Tab, LXXVIII* Voh II,
p, 148.
Cyclomyces fnsca Tab, LXXIX, . VoJ, II, p, 150.
(Fungtis,)
Gongora macrantha Tab. LXXX, Vol, II, p, 151.
On thc Telfairia pedata {Tab. LXXXL — LXXXII.)
Vol, II, p. 152. Dazu gehört: Account of the plant, j
hnoivn at the isle of France under the common name of S
Liane Lejoliff (Telfairia pedata). By 31, Jean Vincent»
Adiocate y p, 156.
Jlethod of preserving the Jleshy Fnngi {^garicus Bo-
letus etc.) for the hcrbarium. — By Mr. F. J. Klotzsch,
IL p. 159. Tab. LXXXIII.
On two allied Speeres ofThelephora from South - Ame-
rica. Vol. II. p, 162. Tab, LXXXIV, [Theleph, badia,)
LXXXV, {Th, Kimzii.)
Similum periphragmoides. //.p.l64. Tab, LXXXVL ^
(Fungi.)
Mijonima multißora. IL jy, 165. Tab, LXXXVIL
Noronhia eviarginata II. p. 167. Tab. LXXXVIIL
jLccount of an Ejccursion from Lima to Pasco , with
Observations upon the Climate particidarly in reference to
the Vegetation of the Country; in a Letter from ^le^ran-
dcr OriicJcshanJcs Esq. ; to ivhich is added, a List of some
of the Plants found diiring that Ejccursion, IL p, 168.
Tab,LXXXIX, — XCV.
Ledebo7ir's Jotirnej/ to the ^Itaic Mountains. IL
^.421.
Enumeratio Filicum, By R, K. Greville LL, D, , aiid
Wm. J. HocJcer, (Part. I. Lycopodineae) IL p. 360.
{Ophioglosseae , 3Iarattiaccae , Osjnundaceae) IIL p, 216.
Information respecting the Unio itineraria IL
p. 403.
103
Two scientißc hotanical Nutices bi/ tJie iate Dr. Henri)
Mertens, etc., tvrüten at Ka?ntschatJca , in Od ober 1827:
tlie first containing an Account of various spccies of Ftici\
the second detailing an Excursion to the top of tJie TFer-
stovoi , at New ^rchangel , tu Norfolk Sound {Extracted
from the Linnaca) III. p. 1.
On the plants which arc calcuJatcdfor the formal ion
of fences in the Island of Jamaica, Bij Jatnes Macfa-
dj/en , of Jamaica, 31. D. (Read before the Jamaica So-
eiety for the Promotion of ^griciilfure and olher Useful
uirts, Communicated bj/ Dr. Macfadj/en) III. p. 76.
E.vtract of a letter , relative to the vegetable produ-
ctions around Lahooghat in Kumoan. From ^. K. Lind-
saijy Esq, y ßl, D. of the Hon. the E. J. C. Service , to 0.
A. W. JLrnott, Esq. of Arlarij. {Dated Lahooghat j 23. d.
Jan. 1831.) ///. p. 119.
New WorJc on crijptogamic Botany. III. ji. 125. (Now
or little kuowii Cryptogamic Plauts of the Britisli Isles, hy
W. H. Harvey. Esq. of Summerville near LImerick, soll mit
Kupfern vom Verfasser selbst augefertigt in monatlichen Heften
erscheinen,)
Botanical RemarJcs, By the Rev, J. Farquharsoft
(of Alford Aberdeenshire) , F. R. S. — ///. p, 126. (Betref-
fen einige englische Pflanzen und namentlich die Eichen und
deren geographische Ausbreitung, Erhebimg über den Meeres-
spiegel, wie derselbe Verfasser auch in dem zweiten Bande des
5',Edinhurgh Journal of Natural and Geographical Science" glei»
I che Untersuchungen über die Schottische Fichte und andere
Bäume angestellt hat.
Contributions towards a Flora of South - America and
the Islands of the Pacific. By W. J. IlooJcer, LL. D. and
G. A. W, Arnott. Esq. A. M. F. R. S. E. ~ ///. p. 129.
Tab. XCVI. — CTL inch; u, p. 302.
104
Mauritius III. p. 212. Enthält einen Auszug, aus den
Verhandinngen der Naturforscheuden Gesellschaft der Insel
Mauritius im Jahre 1830 u. 1831.
On a new Species of Sarothra of Linnaeus , with
some obscrvations on the Genus and its afßnities» ßy R,
K. Greville and W, J. Hooler, IIL p, 232. Tab, CVIL
On Cardamine rhomhoidea and C. rotundifolia of
North -America, III, p, 237. Tah, CVIII, and CIX.
Notice to the Members of the TJnio Itineraria III,
p, 242.
A SJcetch of the Province ofEmerina, in the Island
ofMadagascar , and of the Huwa , its Inhabitants; writ-
tcn dtiring a year^s residence by the botanists Charles Theo-
dore Hiisetiberg of Erfurt, and Wcnceslans Bojer of Pra-
gue in Bohemia, ( TF^ith an Appendi.v on the Tanghina
Poison.) Tannanarivon y Emerina, May 1823. ///. p,
246. Der Anhang" üher das Tanghina Gift besteht aus mehreru
verschiedeneu Berichten Ton J. F. Freemaun, Charles Telfair
und Bojer, welcher letztere eine Beschreibung des Baumes nebst
colorirter Abbildung Taf. CX. giebt.
Notice respecting Mr, Berkeley^s Gleanings of British
AJgae. III, p, 367.
Notice respecting the Illustrations of the Genera of
German Plauts. III, p, 368.
Account of Indian Labiatae in the Collection of J, F,-
Royle, Esq, Director ofthe Hon, the E, J, C s, Botanic-
Garden at Saharampur etc, By George Bentham,,
Esq, p. 370.
Description of two new species of Peruvian FernSy
By Dr, Greville and Dr, HooJter, III. p, 384. Tab, CXI,
V, CXII,
105
Jeden Band beschliesst ein alphabetisches Verzeichnlss der
Namen der Pflanzen, Autoren und vorzüglichsten Gegen-
stcände.
Journal of Botany, being a second series of the Botanl-
cal Miscellany; containing Figures and Descriptions
of such plants as recommend themselves by their No-
velty, Rarity or History or by the Uses to which they
are applied in the Arts , in Medicine and In domestic
Oeconomy; together with occasional botanical Noti-
ces and information. By William Jackson Hooker
LL. D. etc. London. (Part. I. Jan. Ist. 1834. to be
contlnued quaterly.) Vol. I. 1834. 8vo.
Es schliesst sich dies Werk so unmittelbar an das Vorher-
; gehende an, dass die Knpfertafeln mit ihren Bezeichnungen fort-
laufen und auch viele Aufsätze Fortsetzungen der in den Mi-
scellany gegebeneu sind. Es folge hier der Inhalt des ersten
Bandes :
Remarks on the Genus Floerkea of Willdenow, By
John Lindlcy Prof, of Botantj in the London University,
V.l.
Catalogue ofthe Orchideae in Mr. Cuming*s Collection
of Sotith America Plants. Bjj Professor Lindlei/, p, 4.
Notes upon a small collection of Peruvian Orchideae^
Bij Prof Lindley. p. 8.
^ List ofthe plants observed in the Island of Madera
with descriptions of some neiv Species. By M, Frederic
Holl of Dresden, ( Aus d. bot. Zeitung 1830. v. 1. p. 369.)
p. 15.
Notes and Observations onthe above „List of PlantSy
observed in the Island of Maderay with a description of
106
some neiv Spectes. In a Ictter to Dr. HooJcer etc, etc. by
the Rev, R. T. Loive, M. A. p, 22.
New or rare Orchideac. p. 44. Tab. CXV. CXVL
cxriL
Nottee concerm'ng Mr. Drummond's collections , madä
in the soutJiern and westcrn Parts of the united states. p.
ÖO., p. 183.
Descriptions of two new spectes of Gytnnogramma
from Peru. Rif Dr. Greville and Dr. Hooker y p. 61. Tab.
CXIX. cxx.
Illustrations oflndian Botany jyrincipally ofthe sou-
thern parts of the Peninsula. By Robert Wight , M. D.
etc.p.Q2. mit den Tafeln CXXI. — CXXIY. als eine Fortsetzung
der in den Miscellany befindlichen Abhandlung , dann p. 225.
mit den Tafeln CXXVII. — CXXX.
General von JVelden^s Correspondence y relating to the
Flora of Dalmatia. p. 67. Aus der botanischen Zeitung von
1830.
JList ofMosses in the Dillenian Herbarium, Biß G. A.
W* Arnott y Esq. and W. J. Hooker, p. 88.
Observations on some ofthe classical plant s ofSicily,
By John Hoggy Esq. M. A., F. L. S. etc. p. 98., p. 203.
Notice of a collection of Algae y communicatcd to Dr.
Hooker by the lote Mrs. Charles Telfair, from y,Cap
Malheiireuar" in the 3Iaurittus; ivith descriptions of
some new and littlc known species, By JIT, H. Harvey y
Esq. p. 147.
Botanical Information p. 157. Enthält Anzeigen und
Nachrichten über folgende Werke : 1) Algae Daumonienses or
dried Specimens of Marine Plauts priucipallj collected in De-
vonshire 5 carefully named accordiug to Dr. Hooker's British
Flora; prepared and sold by Mary Wyatt, Dealer in Shells,
— -^ 107
Torquay : large 4to , wovon 2 Hefte jedes mit 50 Arten erschie-
nen sind, jedes Heft zmnPrcisc von einem Liv.Sterl. — 2) Flo-
ra Altaica et Icones plant, nov. v. imperfecte cognit. Fl. Rossi-
cam imprimis Altaicam illustrautes von Ledebonr — 3) Plan-r
tarum Brasiliae Icones et Descriptiones von Pohl — ■ 4) Mele-
temata Botanica und Prodromus Florae Norfolkicae von End-
licher — 5) Prof. Liudley's Nixus Piautarum uud Genera and
Species of Orchideous Plauts — 6) Bcutham Labiatarum Ge-
nera et Species — 7) Nees von Esenbeck Naturgeschichte der
Europäischen Lebermoose — 8) wird über den Reise Verein
zu Esslingen berichtet, über Ecklou's Sammluugeu, über die
Botaniker Nordamerika's , über die verschiedenen Reisenden,
welche sich in Nord - uud Südamerika , in Neu Holland , Cey-
lon uud Sibirien befinden, eudlich noch 8) die Nachricht des
baldigen Erscheinens des 2teu Bandes von Hooker's British
Flora, uud Schaerers 9tcu — lOten Hefte der Licheues Helvetici
Exciccati.
Plantae Jamesonianac. Columbian Plants collected by
Prof, William Jamcson of Quito, j}, 231. Tab, CXXXI,
CXXXII.
On tJie supposed animal Natura ofthe seeds of certain
Algae, Bij tJie Rcv. 31. /. Berleleij, p, 233.
Notes on an c:vcursion up tlie western Mountains of
Van Dic?nan's Land. Bj/ R. TF. Laivrence, Esq, of For-
mosa, p. 235,
Contributions'towards a Flora of Van Dieman^s Land^
from collections sent by R. W, Lanrence ^ and Ronald
Gunn, Esqrs., and bif Dr, Scott, p. 2^1.
Observations on some British Plants ^ particularly
with rcference to tlic English Flora of Sir James E, Smith,
By W. Wilson Esq. p. 258. , p. 360. Eine Fortsetzung der
schon in den Miscellany begpnnenen Abhandlung.
108
New or rare Orchideac, p, 272. Tab, CXXXIV, —
CXXXVL
Contrihutions towards a Flora of South u4.inerica and
the Islands of thc Pacific, By W, J, HooJcer and G, ^,
W, uärnott. p, 276. Fortsctzuug der in den Miscellany Vol.
III. angefangeneu Beiträge.
yilgological Illustrations hy William H, Harvey, Esq,
p, 296. Tab, CXXXriII— CXXXIX, Enthält Bemerknn-
gen über einige brittische Algen und Beschreibungen einiger
neulich entdeckten Arten jener Flora.
Observations on the different Varieties of Zizyphus
Jujuba Liam., cultivated in tJie Mauritius, JBy L, Bouton
Vice Secretary of the Nat, Hist, Soc, of that Island and
Correspotident ofthe Royal Museum of Nat, Hist. of Pa-
ris p, 319. u, Tab, CXL,
Information respecting the Xlnio itineraria p, 323.
Ejccursions in tlie Neighbourhood of Quito and to-
wards the Summit of Chifnborazo ^ in 1831, By Colonel
Hall of Quito, p. 327.
^nalysis ofthe Proceedings ofthe Society of Natural
History in the Island of Mauritius during the year 183Z,
Botanical pari drawn up by L, Bouton , Vice - Secretary
of the Society etc, p, 355.
Description of Malayan Plauts, By William JacJc,
p, 358: Ist eine Fortsetzung der in den Miscellany angefange-
nen Beschreibung.
Ejctract ofa letter from Dr, Poeppig to Dr, HooJcer,
dated Leipzig y June 25., 1834.
Folgt zum Beschluss des Bandes das Register. — "Wir
sehen aus dem reichen Inhalt dieser Zeitschrift, welche Mannig-
faltigkeit mit "Wichtigkeit und Gediegenheit in ihren Mittheilnn-
gen verbindet, dass es wohl sehr wünschenswerth sei, dass sie
109
fortgesetzt werde , aber ihr Preis wird für die deutschen Botani-
ker immer etwas hoch sein und wir müssen daher hoffen , dass
Grossbritauulen selbst, welches so vielen Unternehmungen der
Art schon günstig ist, auch dieses wissenschaftlichere erhalten
möge.
Memoire sur le groupe des Phylle'rie'es , et notamment
sur le genre Erineum par A. L. A. Fe'e« Avec plan-
ches, Paris et Strassbourg. Chez F. G. Levrault.
1834. 8vo. 74 pag. et une table des matieres et XI
plancbes lithogr.
Der Verf. führt uns in seinem §. 1., welcher allgemeine Be-
trachtungen über die Gruppe der Phylleriaceen enthält, durch
die Geschichte der verschiedenen Ansichten und Bearbeitungen
dieser anomalen Pflanzengebilde um endlich bei seinen Ansich-
ten und seineu Untersuchungen stehen zu bleiben. Ihm erschie-
nen diese Phylleriaceen eine grosse Aehulichkeit zu haben mit
den Haarbilduugen, welche wir auf vielen Gallen, oder den
durch den Stich und das Bewolmen von Insekten verursachten
Anschwellungen verschiedener Pflauzcntheile finden, und er kam
dadurch auf den Gedanken, dass die erstem auch wohl ihr Dasein
den Insekten verdanken dürften. In der That fand er bei Un-
tersuchung trockner Exemplare von Erineum vitls, tillaceum,
aceriuum und juglandinum Insectenlarven, welche sich zwischen
den Fäden befanden, und ähnliche Larven, obgleich meist weni-
ger deutlich, fand der Verf. auf einer Masse anderer Arten.
Jene 4 Arten von Erlneen wurden nun im frischen Zustande un-
tersucht und er fand hier jene Larven wieder, oft erkennbar mit
blossem Auge. Sie sind von länglicher Gestalt, haben 4 Füsse,
welche sich durch kleine Haarpinsel enden. Diese Füsse sind
am obern Ende des Körpers befestigt, welcher mit deutlichen
Ringen versehen und gegen die Mitte mit Haaren besetzt Ist;
110
Iiler ist der Körper niedergedrückt, während der untere Theil,
der sich in eine Spitze endet, 2 Paare ziemlich lauger und sehr
steifer Haare trägt. Diese Larven sah der Verf. auf Erin. ace-
rinum und tiliaceum lebend , sie haben einen langsamen und
gleichsam verwirrten (embarassee) Gang, und scheinen auf
diesen beiden Arten vonErinciim etwas von einander verschieden.
Diese Larven niuss man nicht mit denen der Aphis- Arten ver-
wechseln , welche fast immer in der Nähe der Erineum leben,
sie sind bedeutend grösser, haben 6 Füsse. Beide Larven -
Arten sind vom Verf. abgebildet, jedoch hätten wir die Abbil-
dungen etwas schärfer gewünscht , was zum Theil wohl Fehler
der Steinzeichnung ist. Höchst wichtig würde es sein, die wei-
tere Entwickelung dieser kleinen Thierchen zu verfolgen und
das vollkommene Insekt kennen zu lernen, welches aus diesen
Larven entsteht. Uebrigens giebt es auch Gfüssige Erineum- ,
Larven, wie z. B. bei Er. clandestinum, noch andere haben
ganz vrunderliehe Formen , so dass man sie kaum für Larven
halten kann und ihre Natur sehr räthselhaft wird ; also Stoff zu
neuen zahlreichen Untersuchungen , welche uns auch über die-
sen Gegenstand endlich Licht verschaffen werden und dessen
Anregung wir dem Hrn. Verf. verdanken, der nun noch über die
Art und Weise wie solche Prodnctioneu durch Insekten entstehn
können handelt und im §. II. über die Gattungen Erineum, Phyl-
Icrium, Taphria und Cronartium spricht, im §. III. endlich die
Spccies aufstellt, deren Zahl sich bedeutend aus den Pariser
Herbarien vermehrt, er hat nämlich 87 Arten von Erineum
(Erineum und Phyllerium Aut.) aufgestellt, ferner 3 Cronartia
und 7 Taphriae. Darauf folgt ein alphabetisches Verzeichniss
der Bäume und Holzpüauzen, auf deren Blättern sich wahre
Phyllerieen befinden ; ein dergleichen der natürlichen Familien der
Dicotylen , deren Gattungen Erinea tragende Blätter haben ; ein
dergleichen der Pflanzen auf deren Blättern falsche Phyllerieen
angezeigt sind; dann folgt Geographie der Erinea, nach Län-
111
dern und Weltthcilen , darauf eine Synonym - Nachweisung;,
welche als Register dient und endlich macht eine Erklärung der
Tafeln den Beschluss. Die Tafeln selbst enthalten nur Darstel-
lungen vieler bekannten Phyllerieen mit ihren Thieren und zum.
Theil colorirte Abbildungen neuer Arten.
Opuscules phytologiqiies ; par M. Henri Cassini, Pair
de France, Consciller a la Cour de Cassation etc. To-
me troisieme or supple'mentaire. Contenant 1) Un
Re'sume' de la Synantht'rologie. 2) Quatre Lettres ele-»-
mentaires sur la Botanique. Paris et Strassbourg-..
Chez F. G. Levrault. 1834. 8-0. XXX et XIV et
222 p. et deux pages contenant les Errata des trois
volumes et 2 p. contenant une Observation par Mr. D.
De Blainville.
Hr. V. Blainville sagt in einer Anmerkung zu Anfange des
Werks, dass der verst. Yerf. diesen dritten Theil fast vollstän-
dig rcdigirt und zusammengeschrieben hinterlassen habe und
dass er sich mit Eifer dem Auftrage von Mad. de Cassini unter-
zogen habe, dies Werk herauszugeben, da dieser Auftrag nicht
nur ehrenvoll für ihn sei, sondern ihm auch Gelegenheit gebe,
sich der mit Hru. v. Cassini seit 20 Jahren gepflogenen Freund'-
schaft rühmen zu könuen, eines Mannes , der, wenn geprüfte
Tugend, aufrichtige Frömmigkeit, sehr hohes Verdienst, und
ein eben so tiefes als bescheidenes Wissen hinreichten eine Sta-
tue zu verdienen gewiss dieser hohen Auszeichnung würdig ge-
wesen wäre. Es folgt nun eine Nachricht über das Leben des
Hrn. von Cassini von dem Advokaten am köuigl. Gerichtshofe
in Paris Hr. Gossiu. Es ist eine vollständige mit Liebe ge-
schriebene Lebensbeschreibung, welche in Verbindung mit der
von Guillemin in dem 5ten Hefte des ersten Bandes der Ar-
112
chives de botanique gegebenen Notiz wohl eine üebersetznng ver-
dienten. In dem nnu folgenden Avertissement giebt der Verf.
Nachricht über den Plan dieses Bandes. Er beginnt mit einem
Resume de la Synantherologie. Hierin finden wir zuerst ein
Tableau sommaire de la Synantherologie , welches nach dem
Artikel Synantherologie im ölsteu Baude des Dictionnaire des
sciences naturelles bearbeitet, aber durch die am gehörigen Orte
eingeschalteten Verweisungen höchst nützlich zum Gebrauch ist.
Ebenso ist das folgende Tableau systematique des Synantherees,
welches zuerst im 17ten Bande der Aunales des sciences natu-
relles, dann verbessert im 60ten Baude des Dict. des sc. nat. er-
schien , hier mit Znsätzen verbessert und berichtigt. Dann
folgt eine Table alphabetique des Synantherees, Avelche die
Theile und Seiten des Dictionnaire des sciences naturelles an-
zeigt, wo jeder Gegenstand abgehandelt ward, dies ist ein
höchst Schätzenswerther Führer um die so zerstreuten Auf-
sätze Cassini's bequem benutzen zu können, besonders da die
im 60ten Bande des Dict. gegebene Tafel sehr mangelhaft war.
Viertens erhalten wir ein Register, welches die Artikel der 60
Bände des Dictionnaire des sc. nat. anzeigt, welche vom Verf.
dieser Opuscules herrühren , es ist mehr chronologisch als al-
phabetisch deun das vorhergehende, welches es nicht überflüs-
sig macht. Den Beschluss des Bandes machen die 4 Briefe über
die Elemente der Botanik.
Ueber die Bestrebungen der Schlesler, die Flora der
Vorwelt zu erläutern von H. R.. Göppert. Aus den
Schlesischen Provinzial - Blättern Aug. - und Sep-
tember-Heft besonders abgedruckt. Breslau 1834.
8^0. 26 S.
In dieser kleineu gehaltvollen und sehr lesenswerthen Ab-
handlung setzt der Verf. auseinander, was in Schlesien in Be-
f
113
Ziehung auf regetabilische VersteiDoiungskunde in früherer Zeit
bis jetzt geleistet sei und knüpft daran die Bitte an seine Lands-
leiite , ihn in einem Unternehmen zu unterstützen , was jene Be-
mühungen fortzusetzen und auszudehnen, sie nach dem neuesten
Stande dieser in den letzten Jalireu mit starken Schritten vorge-
eiiten Wissenschaft öffentlich bekannt zu machen bestimmt ist. In-
teressante biographisQhe Notizen begleiten die Bemerkungen über
die Werke yon Kundmann, Volkmann, Burghart nnd Rhode,
welche auf den angeregten Gegenstand Bezug haben. Eine
kurze gedrcängte Geschichte dej Kaiserl. Leopoldinisch - Caroli-
nischen Academie der Naturforscher, welche des Verfassers Ar-
beiten mit ihren Abbildungen in ihre Schriften aufnehmen will,
wird manchen Leser, welcher sie hier nicht erwartet, angenehm
überraschen. *
Genera plantarum Florae Germaniae etc. auctorc Th. Fr.
Lud. Nees ab Esenbeck etc. Fase. III. et IV. (s. Lin-
naea 1833. Litt. p. 199.)
Das dritte Heft dieses gewiss allen Freunden einer ge-
Qauern botanischen Kenntniss interessanten Werks, welches
zugleich ein angenehmes Hülfsmittel für den Unterricht darbie-
tet, enthält nun folgende Gattungen: Mjrica, Juglans, Ulmus,
Celtis, Morus, Ficus, Urtica, Parietaria, Cannabis, Humu-
us, Euphorbia, Crozophora, Ricinus, Andrachne, Mercuria-
is, Buxus, Empetrum, Elaeagnus, Hippophae, Osyris, also
lepräsentanten zu 9 Familien. Das vierte Heft zeigt uns die
Jattuugen: Narthecium Moehr., Lilium Tournef., Tulipa Tour-
lef., Fritillaria Tournef., Erythronium L., Hemerocallis L.,
Ijacinthus Reich., Bellevalia Lep., Muscari Tournef., ürope-
alum Kerr, Scilla Link , Agraphis Link , Ornithogalum Link,
Llbuca Reich., Gagea Salisb., Allium L. auf 2 Tafeln näm-
ch: Allium und Porrum Tourn., Anthericum Lin., Llojdia
9rBd, Litterat. /g^
114
Salisb. (hierbei hätte wohl der Ledeboiir'sche Name Nectarobo-
thrium den Vorzug verdient , oder doch erwähnt werden müs-
sen), Asphodelus Reich. Dass der Verf. die Gattungen nichi
weit genommen hat, ist unstreitig ein grosser Vorzug dieses
Werks , da es sonst doch besonderer Abbildungen bedurft hätte
um die verschiedenen Hauptformen zu characterisiren , wie dies
bei Allium geschehen ist. Dem Verf. wünschen wir die besti
Unterstützung , damit sich sein so nützliches Unternehmen nnge
stört entwickeln könne.
Prodromus Florae Norfolkicae sive Catalogus stirpium
quae in insula Norfolk annls 1804 et 1805 a Ferdi
nando Bauer collectae et depictae nunc inMnseo Cae
sareo Palatino rerum naturalium Vindobonae servan
tur , auctore Stephano Endlicher. Vindobonae aj
Fried. Beck 1833. 8'°- maj. VIII. et 100 pag.
Die von dem verst. berühmten Maler Ferdinand Bauer ai
der Norfolk -Insel gesammelten Pflanzen , welche von ihm zui
grossen Theil auch daselbst nach dem Leben gemalt wurde
wurden für die Kaiserlichen Sammlungen in Wien angekauft, ui
werden hier beschrieben von einem Botaniker, dessen gründlicl
und schöne Arbeiten hinlänglich bekannt sind. Es verspric
derselbe in der Vorrede uns auch über die Verthellung der Pflai
zen auf den Inseln des stillen Meeres , so wie über die allg
meine Beschaffenheit dieser Flor der Norfolkinsel an einem au
dern Orte belehren zu wollen, was wir aber, soviel uns b
. . . .'i.l i
kannt ist, bis jetzt noch nicht erhalten haben.
Uebersiclit der Arbeiten und Veränderungen der schl
sischen Gesellschaft für vaterländische CulUir im Jah
1833. Breslau 1834. 4'o-
fe
i
lU
Wir entnehmen daraus den Bericht «1. bot, Section über die
Verhandlungen im Jahre 1834:
Die botanische Section hat in diesem Jahre neun Versamm-
lunijcn fjehalteu.
In der ersten, am 31. Januar, legte Herr Prof Dr. Göp~
pert eine Anzahl sehr interessanter Dalmatischer Pflanzen, wel-
che Herr Prof. Petter in Spalatro gesammelt, wie auch die Flo-
ra Jadrensis vor.
In der zweiten, am 28. Februar, zeigte der Secretair die
Schlesischcn Arten der schwierigen Sippe Rubus in getrockne-
ten Exemplaren vor und theilte seine Ansichten über die Einthei-
lung und Arfuutcrschcidung in selbiger mit. Es wurde an voll-
ständigen Exeraplareureihen, wie auch ans der eigenen Angabe
der berühmten Mouographen dieser Sippe nachgewiesen , "dass
diejenigen Merkmale, welche lediglich von der Bekleidung der
Theile, sie bestehe in Haaren, Borsten, Drüsen, Stacheln oder
Filz, hergenommen sind, nicht nur nicht für die Diagnose der
Species, sondern noch viel weniger zur Bezeichnung der ünter-
abtheilungen (tribus) der Sippe tauglich seien. Eben so wenig
.sei die Zahl der Blättchefi auf den Blattstielen des sterilen Sten!
Igels zur Unterscheidung anwendbar; von der Unzulänglichkeit
Jcann man sich fast an jedem Strauche überzeugen : nnd dass der
Boden nnd andere äwssere Momente dahin wirken können, dass
z.B. dieDreizahi der Blättchen, welche man an den meisten
f Arten am Grunde der Stengel gewahrt, oft auch bis über die
: Mitte sich erstrecke, oder am ganzen Stengel herrschend werde,
kann keinem aufmerksamen Forscher befremdend sein. Ref.'
erklärte, dass die in der Flora Silesiae versuchte Abtheilnng
and Diagnosen dieser Sippe durchaus untauglich seien und
machte darauf aufmerksam, wi^ „viel noch zu thnn sei, ehe
man mit einiger Sicherheit , die Diagnose der Artep feststellen
könne.
(8 ^^)
1 16
In der dritten, am 21. März, sprach Herr Schauer, Ober-
frchiilfe am botanischen Garten hierselbst, über die Metamor-
phose der Pilauzen im Allgemeinen , und insbesondere über die
von Enn-elmann mit dem Namen antholysis bezeichneten und
zuerst klassiticirton Missbildungen. Seine Beobachtungen erge-
ben alsHauptresaltat, dass die Bildung der Blume nur als eine
metamorphosirte Blattbildung zu betrachten ist. — Antholysen
werden immer nur gegen den Herbst, bei üppiger Nahrung,
lan'^e dauernder AVärme bei trübem Himmel , besonders auch,
wenn nach trockner Witterung viel Feuchtigkeit eintritt, ange-
troffen. Zur Erläuterung wurden nun eine Anzahl dergleichen
Mis^bilduugen vorgezeigt; namentlich Aconitum Stoerkianum,
woran die Blumenblätter in cuculli verwandelt sind ; Chrysan-
themum Mvconis mit in blattförmige Röhren verwandelten Blüm-
chen; Biiniäs Erücago , wo die Stelle des Fruchtknotens ein
^tiel'mit einem Knbspchen als Ansatz einer neuen Blüthe ver-
tritt;' Reseda Phttenma, an welcher die Kapseln völlig in Blät-
ter verwandelt sind , an denen noch die Rudimente der ovula zu
-bemerken ; Reseda odorata mit vergrünten blattförmigen Stanb-
'gei^fässcu; Reseda alba mit vergrösserten Kelchen ; dieselbe mit
einem sehr langen Blüthenstande , unten mit regelmässigen Blni-
itien, in der Mitte mit blattartig gewordenen Kapseln , an de*
Spitze mit völlig blatlartigen Gebilden; Anagallis phoenicea mit
'^l'i^grösf^feTtem Kelche und verkleinerten Blumenblättern; Aiii»
'5(*Uespitosa vivipara; Heracieam, woran die Blumenblätter grüii
werden und die Frucht sich häufig in zwei eilanzetförmige Blätt-
chen verwandelt.
In der vierten , am 25. April , theilte der Secretair einige
Bemerkungen über die Konjugation \ler Zygnema - Arte« und
über die sogenannten Früchte der Ektospermen Vauch. mit,
Sämmtlichg ächte Arten von Zygnema kommen um Breslau
äusserst häufig vor; sie erscheinen im ersten Frühling, sobäldj
•^inige Wärme eingetreten, plötzlich auf der O^ernärl!'.' des'WaS-l
i
801:?, zueret durchuus ohne Künjiij;;itiuu; um Z. gouulloxmu
wiiido gleich anfäiig^licli koujuj^lrt gvfmideu. Am seltensten
wird die Koiijiigalioii bei Z. stellatiim Spr. gefmideii. Die frü-
heren Beobachtungen, dass bei der Konjugation der Inhalt der
Glieder aus dem einen Faden in den anderen durch den Zw^-
schenkanal übergehe, wurde bestätigt : ob diess jedoch zur BU-
duug des ovalen oder sphärischen körnigen Körpers, welcjier
sich in den eliizelncu Gliedern des anderen Fadens bildet, erfor-
derlich sei, scheint zweifelhau. — ' U^J^er die Fruchtkörper. d.4>i
Vaiicheria - Arten äusserte derselbe die Vermuthnug, dass JaAJ»
verschiedenartige Bildungen vermengt habe und dass wahr-
scheinlich mehrere der von den Schriftstellern aufgeführten Ar-
ten theils verschiedene Stufen der Entwickelung einer Art dar-
stellen, theils als Aliäuderuiigcn oder unregelmässige Bildungen
zu betrachten seien.
In der fünften, am 4. Juli, sprach Herr Obergehiilfo
Schauer über das Vorkommen von A iscum album und die Kei-
mung der Saamen desselben , Avobei Exemplare keimender Saa-
men aus der Gegend von Bonn vorgezeigt wurden. Am häulig-
sten findet sich Viscum album im mittleren besonders westlichen
Deutschland, namentlich in der Wetterau auf Aepfel- und Birn-
bäumen; sonst auf Linden, Pappeln, Kiefern u. s. w. üass
es auf Eichen gefunden werde, was sonst bezweifelt wurde, be-
stätigen der Präsident Nees von Esenbeclc und die Flora Sile-
siae. (Herr Dr. ^le.rander bemerkt dasselbe häufig auf Eichen
bei Krakowane bei Gels gesehen zu haben.) Die Saamen ent-
halten 1 — 3 Embryonen, mit einem meist nach oben gerichte-
ten Würzelchen, welches an der Spitze verdickt ist, sich an tVw
Oberhaut anlegt und indem diese verdirbt, in das Innere dej-
Rindenschicht eindringt und Wnrzeln treibt; naeh geraumer Zeit
zeigen sich die Kotyledonen.
Hierauf sprach Herr Dr. T^alentin über die bisher beobach-
teteu Erscheinnngen der Saftzirkulation in denPIlanzeu, ,,Mau
1 18
kann alle in|den Pflauzeu vorkommenden inneren Bewegungen
in drei Klassen theilen. 1) Die Bewegung der bekannten
Brownschen Moleküle. Diese sind kleine runde oder längUclie,
meist dunkle Körperclien, welche meistens in den Zellen wan-
dnngeu, seltner iu den Pflauzensäiteu sich befinden und eine leb-
hafte Bewegung in einer gewissen Peripherie haben ohne wahre
Locomotion ausserhalb derselben. Fast in einer jeden Pßanze
sieht man Kügelchen der Art. Sie erfordern zur Beobachtung
ihrer eben so geringen Ortsveränderungen bedeutende Vergrösse-
ruugen. Am schönsten fand ich sie in den Yaucherien, den jun-
gen Knospen der Liliaceen und Amaryliideen , in Asklepiadeen,
Rosaceen und Labiaten. Bei Hoya carnosa enthält die zweite
unterhalb der Oberhautschicht befindliche Zellenreihe ein oder
mehrere Kügelchen, welche in sehr lebhafter Bewegung begrif-
fen sind. Die merkwürdigste Erscheinung dieser Art jedoch bie-
ten harzige Säfte enthaltende Pflanzen j vorzüglich die Sippen
Cycas und Zaraia dar. In den letzteren giebt es mit Saft gefüllte
Gänge, welche eine bedeutende Anzahl grösserer durchsichti-
ger Kügelchen enthalten, die so lebhaft sich bewegen, dass man
auf den ersten Anblick eine wirkliche Saftbewegung zu sehen
glaubt. Allein bei ruhigerer Betrachtuug überzeugt man sich
bald, dass es nichts weniger, als diese sei; jedes Körnchen
kehrt zu seiner alten Stelle zurück und nur die Menge derselben
und die grosse Schnelligkeit ihrer Bewegungen macht diesen
eigenen und wahrhaft überraschenden Eindruck. Diese Bewe-
gung ist nicht Mos unter Wasser, sondern auch in dem völlig
trocknen Blattschnitte wahrzunehmen und dauert so lauge , als
der in den Gängen enthaltene Saft nicht vertrocknet ist. Daher
kann man sie bisweilen noch am dritten Tage nach gemachtem
Schnitte beobachten. 2) Die infusorielle Bewegung. Diese ist
im Ganzen sehr selten und findet sich in der Regel in abgestor-
benen oder krankenden Pflanzen oder Pflanzentheilen , vorzüg-
lich im Herbste. Sie entsteht dadurch, dass in der, wie es
119
scheint, von allen Seiten geschlossenen PHanzeuzcllc oder
Schlanche ein Infusorlnm enthalten ist, welches durch seine Be-
wegung ein Wirbeln des Saftes erzeugt. Eine Beobachtung der
Art machte ich an einer nicht näher zu bestimmenden Vauche-
ria , deren grüner Körnerinhalt sehr gering und in unregel-
mässige Haufen zusammengeballt war. Nach Durchschneidung
des Schlauches schwamm das lufusorium hervor und gab sich
als eine Species der Gattung Enchelys deutlich zu erkennen.
Hierher gehört auch wahrscheinlich die merkwürdige von
Meyen zuerst beschriebene Thierbildung in den Charenschläu-
chen des Herbstes. Endlich muss man hierher das von Wim-
mer und mir näher untersuchte, in einer Vaucheria wohnende
und sich entwickelnde Thier rechnen, dessen anderwärts weiter
gedacht werden wird. Die sogenannte Thierbildung der Sporen
der Konferven gehört , soviel ich davon zu sehen Gelegenheit
hatte, nicht hierher , wie TrcntepoJil, ^gardh , XJngeru.k,
glauben, sondern zum Theil in die folgende Klasse. 3) Die
Bewegung des Saftes der Pflanzen selbst, und zwar: a. des
Lebenssaftes. Hierüber sind meine Beobachtungen noch sehr
gering. Wahre Strömung hat weder Prof. PurTcinje ^ mit wel-
chem ich die meisten Beobachtungen gemeinschaftlich anstellte,
noch ich selbst wahrgenommen. Wir sahen aber entgegenge-
setzte Strömungen in zwei dicht an einander liegenden Lebens-
saftsgefässen , vorzüglich in Euphorbia, Chelidonium und Ficus
elastica. Bei jungen noch saftigen Blättern von Vanilla plani-
folia kann man au dünnen Horizoutalschnitten schon mit blo-
ssen Augen das Phänomen wahrnehmen, b. Die Bewegung des
Saftes in den Zellen und Schläuchen ist dagegen leicht zu beob-
achten. Bei Chara vulgaris besteht jeder Schlauch aus zwei
Häuten, einer durchsichtigen und structurlosen und einer körni-
gen, deren Körner in spiralischer Stellung mit Elevationen von
ziemlicher Grösse um das Rohr herumlaufen. Die mittelste Spi-
rale mangelt und so entsteht der bekannte Interfereazstreifen,
120
Der Kreislauf des Saftes geht ziemlich schnell vor sich , nimmt
in jedem geschlossenen utriculus seinen besonderen spiraligen
Umlauf und wird selbst dadurch, dass man die Kontinuitcät eines-
Rohrs durch Zusammendrücken der Wcände aufhebt, nicht sov,
gleich zum Stillstaude gebracht. Dagegen fliesst er, sobald das
Rohr durchschnitten ist , zu beiden Seiten aus , und man sieht
dann deutlich, dass drei Arten von Kügelchen in ihm enthalten,
sind, kleinere Saftkügelchen , mittlere und grössere Kugeln,
welche letztere wieder kleinere Kugeln und Kügelchen in sich
enthalten. In der Vallisneria spiralis ist der Saftlauf ebenfalls
derselbe, wahrscheinlich auch spiralig, nur langsamer als in
den Charen. Nach meinen mikrometrischen Messuugen und
Berechnungen ist das mittlere Verhältniss wie 1 zu 4, 5 an den
Seitenwcänden; an den Umbieguugsstellen ist die Bewegung da-
gegen bei weitem schneller. Bei feinen Horizontalschnitteu
stockt sie, wie Meyen schon angegeben unmittelbar nach der
Präparation, erscheint jedoch nach 10 Minuten bis einer halbeu
Stande wieder, und zwar um so rascher, je mehr das Wasser
eine massig warme Temperatur hat. Jedoch habe ich auch das-
selbe Phänomen eben so deutlich an durchaus unverletzten
Pflänzchen, sowohl in der Wurzel, als in den Blättern wahrge-
nommen. Der Saft enthält die schon von Meyen beschriebenen
Bläschen, Kügelchen und Athmosphären. Auch habe ich mich
ebenfalls von der Passivität der Kügelchen bei dieser Bewegung
hinlänglich überzeugt. In Hydrocharis Morsus ranae und Stra-
tiotce aloides ist in den feinen Wurzelzasern dasselbe Phänomen
nicht wieder wahrgenommen worden. Nur ist hier" die Betraol»-
tung wegen der vollkommen wasserhelleu und durchsichtigen
BeschaiFenheit des Saftes sowohl als der Saftkügelchen schwie-
rig und bei minder günstigem Lichte ganz unmöglich. Unter
zweckmässigen Verhältnissen sieht man aber nicht hlos ein ge-
wisses uiibestim«ites Wirbeln, sondern einen wahren Kreislauf,
wie in der VAÜisneria. Endlich kann ich noch das neueste von
1
— 121
Stach beobachtete Phänomen eines Zelleukreislanfes an einer
Landpflanze bestätigen. Bekanntlich sind die Antherenhäute
von Tradescantia virgiuica intensiv blan gefärbt nud an ihrer
Aussenfläche mit spiraligen Streifen besetzt. So lange diese in
ihrer Kontinuität wahrzunehmen sind , ist von dem im Inneren
Enthaltenen und Vorgehenden nichts sichtbar. Wird aber eine
solche unverletzte Anthere stark zwischen zwei Glasplatten gc-
presst und so die durch die Spiralen erzeugte Ungleichheit der
Oberßäche aufgehoben: so sieht man im Innern einen zirkulären
in senkrechter Richtung an den Innenwänden befindlichen Strei-
fen, in welchem äusserst kleine durchsichtige Saftkügelchen an
der vorderen Wand auf und an der hinteren niedersteigen. Die
Kügelchen sind so klein, dass man mit Deutlichkeit das Phäno-
men erst bei einer öOOfachen Vergrösscruug im Durchmesser
beobachten kann. Zur äusseren Seite dieses Saftstroms , liegt
ein ziemlich grosser Nucleus, wie ihn ans andern Pflanzentheilen
Robert Brown ^ Purkinje nnA KrocJccr A. i. beschrieben nnd
abgebildet haben."
Herr Professor Dr. Hcnschel legte Thiele's Laubmoose der
Mittelmark zur Ansicht vor.
In der sechsten , am 4. October, zeigte der Secretair unter
dem von Professor Purkinje gefälligst dazu erlaubten Ploessl-
schen Mikroskope ein in kapseiförmigen Auswüchsen einer Van-
cheria (Ectosperma Vauch.) enthaltenes Thier. An den Enden
und zur Seite der Fäden einer am 28. September bei Gräbschen
unweit Breslau gefundenen Vaucheria befanden sich längliche
Verdickungen, fast wie die Kapsel einer Bartula , nach nnten
in den Faden geöffnet und mit demselben F<»n gleicher Bildung,
in deren Innerem dem unbewafFiieten Ang« ein schwarzer Punkt
sichtbar war, dessen Bewegung schon unter der Loupe deutlich
zu erkennen war. Unter iem Komipositum zeigte derselbe eine
deutliche Bewegung, sowohl durch Kontractiou und Expansion,
wie auch als deutliche Veränderung der Lage und des Ortes;
rsi
nipist M^ar derselbe Ton mehreren rundlich- elliptischen kleineren
Körpern begleitet. Die nähere Untersuchung, indem die kap-
sclförmi2:eu Körper aufgeschnitten und der Inhalt behutsam her-
ausgedrückt wurde, ergab, dass jener Körper ein wirkliches
Icbendio-es Thier war, welches ausserhalb seiner Wohnung zwar
keine fortrückende aber eine unausgesetzte Bewegung seiner
Theile zeigte und thierische Bildung deutlich zu erkennen gab.
Der schw^arze rundliche und wulstige Kern war von einem
grauen halbdurchscheineudcu undeutlich zellfaserigem Randkör-
per umgeben, der nach vorn in ein keuliges mit Fasern besetztes
Kopfende, nach hinten in ein spitziges, wahrscheinlich geglie-
dertes Schwanzende verlief. Diese Theile waren in einer fort-
währenden Ineinanderschiebung und gleichsam konvulsivischen
Bewegung begriffen, so dass bald der schwarze innere Theil sich
als Hauptmasse zeigte und der äussere graue nur als schmaler
Rand erschien, bald jener sich in einen engen Raum zusammen-
zog und dieser sich erweiterte, häufig beide Enden unter den an-
deren Theilen völlig verschwanden. Nach etwa 8 Tagen —
die Vaucheria wurde im Zimmer in einem Gefäss mit Wasser
aufbewahrt — war unter einer grossen Menge keines mehr
lebend anzutreffen; sie zerfielen in eine schwarze pulverige
Masse. Die begleitenden kleineren Körper, welche bisweilen
eine drehende Bewegung ihres vom Rande (der Schale) durch
einen schmalen hellen Streif gesonderten Inhalts zeigten, wur-
den unbedenklich für die Eier jenes Thieres erkannt, wie die
Beobachtung»^.» des Hrn. Dr. Valentin, welcher die Betrachtung
unter dem erwähnten Mikroskope Aveiter fortsetzte, ausser
Zweifel setzten. Es ist diess also ein Beispiel eines wahren Eu-
tozoum im Inneren einer lebendigen Pflanze. — Nachträglich
erlaube ich mir noch folgendes hinzuzufügen. Die Einsicht in
Vaucher's Histoire des Conferves d' Eau douce, welche wir der
Güte des Hrn. Präsidenten Nces von Escnbeck verdanken , hat
uns belehrt, dass diese Beobachtung zuersf voa Vaucher ge-
123
macht worden ist. Die Figuren 8. r nud 11. 5 auf der dritten
Tafel Stelleu dieselbe Erscheiuuug dar. Er erwähnt der Bewe-
gun«!; des schwarzen Punktes, erklärt das Thier für Cyclops Ln-
pula Müller und meint, dass diese kapseiförmigen Wohnstätten
den Gall- Auswüchsen der höheren Pflanzen zu vergleichen seien,
eine Muthmassung, auf die ich gleichfalls bald aufänghch ver-
fallen war.
In der siebenten^ am 5. November, legte Herr Bv. Ale-
xander einen seltsam gebildeten Agaricus aus der Gegend von
Görlitz vor, indem sich aus einem schwammigen stroma eine
Anzahl Hüte in verschiedeneu Stufen entwickelt hatten.
Herr Lehrer Schnmmel legte eine äusserst schöne und
regelmässige Pelorie von Linaria vulgaris mit fünf Spornen
vor.
Herr Baron von Uechtritz hatte biographische Notizen
über den Schlcsischen Pflanzenkundigen Melchior Sehiziiis ein-
gesandt, welche der Secretair vorlas. y,MeIc7iior Sebizi'us scii.
geb. zu Falkenberg in Ober- Schlesien 1539, Sohn des George
Sebisch und der Katharina OczeAi , hörte in Leipzig den Ca-
merarius, studirte in Strassburg 1561 die Rechte und in Paris
die Medicin. Dem Bruder des Caspar Bauhinus half er 1565
zu Lyon an der Bearbeitung der Kräuterhistorie. Dann hielt er
sich zu Montpellier, Strassburg und Heidelberg auf, kehrte
1569 nach Schlesien zurück, hesuchte von hier aus Italien, ging
nach Strassburg und promovirte zu Yalence den 25. August
1571. 1574 wurde er Stadtarzt in Hagen an, 1586 Physikus
und Professor in Strassburg, Er starb den 12. Juni 1625. Er
veranstaltete eine neue Edition von Bocls Kräuterbuch, schrieb
Fünfzehn Bücher vom Feldbau Strassburg 1580 und übersetzte
Theophrasti Tractatum de Sudoribus et Vertigine in das Latei-
nische."
Der Secretair berichtete über die im verflossenen Jahre in
Schlesien aufgefundenen Pflanzen - Arten und Formen , deren
124
Vorkommen bisher uubekcaunt war. Eine schöne Entdeckung,
zii!?leich eine neue Sippe , ist die von Ref. längst verrauthete und
Tielfach aber vergeblich gesuchte Moenchia quaternella Ehrh.,
welche Herr Apothekergehülfe Krause auf sandigen Aeckern
bei Tarnast aufgefunden. Eine zweite ist die mannshohe Crepis
sibirica L., von Ref. im Juli d. J. im Kessel an der Janowitzer
Haide im Gesenke gefunden, welche hiermit auch als ein neuer
Biirffer in die deutsche Flora eintritt, da sie bisher zunächst nur
aus Ungarn bekannt war. Die betreffenden Exemplare wurden
Tor"-elegt. Ausserdem ein Cnicus canus, foliis profunde pinna-
tifidis , vom Herrn Apotheker Grabowski bei Oppeln, eine Ane-
mone verualis, floribus violacois vom Herrn Apothekergehülfen
Krause hei Deutsch -Hammer und ein zweifelhaftes Geum (Sie-
versia), von G. montanum durch caulis biflorus, folia acute
dentata und den Blattumriss verschieden , von Ref. im obener-
wähnten Kessel im Gesenke gefunden. — Herr Lehrer Schum-
tnel erwähnt hierbei einer in den Trehnitzer Bergen gefundenen
Varietät von Hvpochaeris maculata, foliis pinnatifidis.
Der Secretair theilte seine Beobachtungen über die aus den
Fäden einer Vaucheria heraustretenden im Wasser frei beweg-
lichen scheinbar animalischen Körper mit, welche zuerst Tren-
tepohl, dann E, G. Nees von EsenhecTc und Unger gesehen
und beschrieben haben. Eine am 27. September d. J. bei Klein-
bnrg gesammelte Vancheria, ohne Spur der sogenannten vesicae
oder anderweitiger Fruchtkörper, wurde in einer Tasse im Zim-
mer aufbewahrt. Am 5. Oktober wurden bei zufälliger Besieh- 5
tigung auf der Oberfläche zwischen den Fäden der Vauclieria
und auf den Grunde der Tasse elliptisch -sphärische Körper be-
merkbar, theils heller theils dunkler grün, welche theils völlig
sphäroidisch, theils an einer Seite in eine* stumpfe Spitze aus-
gehend, theils in Fäden, wie die der Vaucheria, ausgewachsen
sich zeigten. An den Enden einiger Fäden zeigte sich eine
dunkle schwarzgrüne keulenförmige Verdickung. Einzelne der
125
l)esdiriebeiit'u elliptischen Körjier schwammen im Wasser
scheinbar willkührlich doch langsam umher. Sowohl unter der
Loupe als auch au einem unter das Kompositum gebrachteu
Theile dieser Vaucheria mit den keuligen Enden wurde nun wie-
derholt und deutlich wahrgenommen, wie der dunkle Inhalt der
Keulen sich von dem hellgrünen Inhalte des Fadens trennte, so
•lass ein heller Raum dazwischen entstand , allmählig weiter
tortrückte, und zuletzt aus dem Faden völlig heraustrat und als
ein elliptischer nuten dunkler oben hellergrüner Körper im
Wasser umherschwamm. Seine Bewegung dauerte von ^/2 bis
zu 5 Minuten ; alsdann blieb er an dem Rande der Tasse oder
auf dem Boden unbeweglich liegen, veränderte binnen einigen
Stunden seine elliptische Gestalt in die völlig sphärische und die
Färbung in eine gleichmässige heller grüne , und meistentheils
sprossten schon am anderen Tage kurze Fäden, wie die oben
angezeigten, daraus hervor, welche sich fortdauernd verlänger-
ten. Diese Beobachtungen — die der obengenannten Forscher
und die hier mitgetheilten stimmen in den wesentlichen Punkten
tiberein — haben früherhin zu dem Schlüsse berechtigt, dass
diese Erscheinung die Entwickelung einer belebten und thieri-
schen PHauzenspore darstelle, dass sie somit einen Uebergaug
der pflanzlichen Bildung zur thierischeu Natur, ja die unmittel-
liare Rückbildung dieser in jene aufweise. Dabei musste es selt-
sam scheinen, dass unter allen niederen Pflanzejibildungen nur
die Konferven und unter diesen wieder nur eine Vaucheria dazu
verdammt sei, in ihrer Natur nicht beharren zu dürfen und das
.\mt der Vermittel ung zweier sonst getrennten Reiche überneh-
men zu müssen. Herr Dr. Valentin hat unter dem Ploessischen
Mikroskop diese Erscheinung weiter beobachtet und gefunden,
dass jene beschiiebenen Körper sowohl während ihrer Lösung
ans dem Fadeuende , als auch bei der Bewegung im Wasser eine
fortwährende schnelle spiralische Drehung ihres körnigen Inhal-
tes haben, eine Erscheinung, die ihm mit dem spiralischen
126
Saftlauf iü den Charen analog zu sein scheint , und woraus sich,
ohne dass man ein frei gewordenes Thier zu sehen glauben darf,
die Erscheinungen der Bewegung hinlänglich erklären lassen,
zumal da in diesen Körpern nicht die Spur deiner animalischen
Bildung wahrzunehmen ist, und die Bewegung derselben sich
dem geübten Beobachter von der wahrhaft freien der ihm etwsi
ähnlichen Infusorien als gänzlich verschieden darstellt.
In der achten , am 26. November, sprach Herr Prof. Dr.
Göppert über die Vegetation eines Theils von Niederschlesien,
namentlich der Gegend um Sprottau. Der Raum gestattet hier
nur einen Auszug des Wichtigsten aus diesem interessanten Vor-
trage , der über die Flora eines in dieser Hinsicht weniger be-
kannten Theiles von Schlesien eine äusserst willkommene Auf-
klärung gewährt , mitzntheilen. — Wenn mau von Breslau auf
der grossen Strasse , welche nach der Lausitz führt, in die Ge-
gend zwischen Liegnitz und Haynau gelaugt, so erblickt man
rechts den Saum einer langen Waldung , die sich westlich über
den Bober und Qneis mit denen der Lausitz verbindet, nördlich
bis Sprottau und im Osten bis gegen die Oder reicht. Nordöst-
lich von Sprottau verlieren diese Wälder ihren Zusammenhang
nnd die Gegend erhebt sich in einzelnen vom linken Oderufer
herstreifenden Höhenzügen, die im Freistädtischen und Grün-
bergischen ein niedriges aufgeschwemmtes Gebirge bilden , wel-
ches mit dem Trebnitzer Höhenzuge zu vergleichen ist. Jene
Waldungen sind theils trocken, theils sumpfig, und schliessen
grosse Wiesen ein, welche früher häufig zu Teichen benutzt
wurden. Vorherrschend ist darin die Kiefer , seltner die Fichte
und Weisstanne. Dazwischen kommen auch Laubwaldungen
aus Betula , Carpinus , Acer platanoides u. a. vor. Eine der
interessantesten Partieen ist der Hochwald , südöstlich von
Sprottau , ans Fagus , Tilia nnd einigen anderen zerstreuten
Laubhölzern im Verein mit Pinus Picea und P. Abies bestehend,
ausserdem durch den häufig au den Stämmen emporrankenden
127
•t
Epheu charakteiisirt. — Mit dein Beginn jener Waldungen
verschwinden an der Strasse alle jene Weg- und Schutt -Pflan-
zen, die in der Ebene zwischen Breslau und Lieguitz uns beglei-
ten, völlig. Xauthium, Onopordon, die Chenopodia und Atri-
plices, Scabiosa ochroleuca, Lepidium ruderale, Salvia pra-
tensis, Anchusa sucht man vergeblich sowohl hier, als auch
uin Sprottau am Ausgange jener Waldungen; selbst Galinm
Mollugo und G. verum werden seltener. Dagegen hegt diese Ge-
gend eine Menge von Wald- und Sumpf -Pflanzen, die sonst
selten oder gar nicht vovkommeu. — Um Dörfer und auf
Schutthaufen findet man überall Artemisia Absinthium , Conium
maculatum, Datura; in Hauen Verbascum phlomoides und V.
Thapsus; im trocknen Kieferwalde Gypsophila fastigiata, Ar-
butus U. u. , Genista germanica, Cftisus nigricans, Polypo-
dium vulgare. An der äussersten Grenze dieses Gebietes er-
scheint hier zuerst in Schlesien Erica Tetralix. In schattigen
Laubwäldern: die gewöhnlichen Farrukräuter mit Aspidium
Oreopteris, Osmunda regalis und Botrychium Luuaria; Trien-
talis, Epipactis rubra und E. pallens , Primula elatior, Tha-
lictrum minus und raajus, Rubus saxatilis, Orobus tuberosus,
Arnica; an hüglichen Stellen Digitalis ambigua, Hypericum
montanum. In dem obengenannten Hochwalde sind es vorzüg-
lich Aspidium cristatum, Ophioglossum , Epipactis rubra, Fe-
stuca aspera M. K. , Ornithogalum minimum L., Circaea inter-
media und C. alpina, Cardamine impatiens, Dentaria ennea-
phylla und D. bulbifera, Actaea und Aquilegia, welche unsere
Aufmerksamkeit in Anspruch nehmen. In den Sümpfen , meist
Erlenbrüchen, ist Calla und Aspidium Thelypteris herrschend,
dann Leersia, Rumex aquaticus , Menyauthes, Andromeda po-
lifolia, Ledum, SchoUera; dabei seltner Hippuris, Elatine AI-
sinastrum, Yaleriana dioica, Illecebrum verticillatum. An
Teichräüdern : Cineraria palustris, Sedum villosum, Triglo-
chin maritiranm. In den Gelvässern um Sprottau : Potamogetou
128
pertiuatus und P. rufescens , Zaunichellia , Rauunciilas fluriati-
Jis , die drei ütriculariae und Sparganium natans. Nirgends
lindet sich Stratiotes aloides. Auf Aeckern: Ornithogalum um-
bellatum; an Wegen: Festuea Myurus; an grasigen Stellen
ausnehmend häufig: Veronica Teucrium. Die Vegetation der
Hügel im Norden von Sprottau gleicht fast durchaus der der
Trebuitzer Höhen. In der bezeichneten Gegend werden ausser-
dem folgende sonst gemeine Pflanzen vermisst: Melampyrum
cristatum, Galanthus, Cynanchum, Orchis Morio, Daucus,
Allium acutangulum , die gelbblumigen Meliloti, Euphorbia pa-
lustris, Eryngium planum. Dagegen findet sich am Bober und
um Freistadt Corrigiola. Die Gesamratzahl der Arten dieser Ge-
gend beträgt 860 , also -/3 aller Arten , die in Schlesien vor-
kommen.
Derselbe legt zwei von dem Herrn Kandidaten Mossler in
Üttmuth in Obcrschlesien eingesandte abnorme Blüthenbildungen
von Aster chinensis und Agrostemma Githago vor.
Derselbe gab eine kurze Notiz über den Garten zu Hohl-
stein bei Löwenberg, woselbst eine Anzahl sehr interessanter
und seltener tropischer Gewächse in schönen Exemplaren den
Pflanzenfreund angenehm überraschen.
Derselbe und der Secretair legten Blüthenstände von Zea
Mays vor, an denen theils zerstreut, theils in Kolben gedrängt
an einzelnen Aesten der männlichen Rispe sowohl vollkom-
mene ausgebildete als auch unvollkommene Früchte befindlich
waren.
In der neunten, am 11. December, versuchte der Secre-
tair auseinanderzusetzen, auf welchem Wege die vollständigere
Kenntuiss der Schlesischen Flora erlangt werden könne, indem
eine Uebersicht über die Verbreitung der Gewächse in diesem
Lande sehr lehrreiche und interessante Resultate verspreche.
Derselbe forderte die Section auf, diesen Gegenstand einstweilen
129
in Erwägung zu ziehen, um demnächst seine weiteren Vor-
schläge deshalb mittheilcn zu können.
Hierauf fand die Wahl des Secretairs statt. Der Unter-
zeichnete wurde aufgefordert , das Secretariat im nächsten Jahre
fortzuführen und erklärte sich dazu bereit.
Friedrich Wimmer,
z. Z. Secretair.
Grundrlss der Zoologie und Botanik, Zum Gebrauche
in höhern Schul- Anstalten für das männliche und
weibliche Geschlecht, entworfen von J, H. Schulz,
Oberlehrer etc. Berlin 1835. 8^°-
Eine , nach dem botanischen Theile zu nrtheilen, sehr ver-
ständige und zweckmässige Arbeit. Die natürlichen Familien
werden ausführlich erläutert und Beispiele von einheimischen
oder bekannten Culturpüauzen dazu gesetzt, von dem Lin-
neischen System wird nur die Clavis geliefert. Es scheint uns
dass man hei dem Unterrichte natürlicher Weise dem Gange der
Wissenschaft in ihrer Entwickelung folgen müsse, um durch
das Linneische System zu einer Anschauung des Einzelnen und
, nebenbei durch Berücksichtigung der natürlichen Verwandtschaft
zur Betrachtung des Allgemeinen zu gelangen, die natürliche
Methode wird von selbst dann die künstliche verdrängen.
Versuch einer Darstellung der geographischen Verbrei-
tungs - und Vertheilungs - Verhältnisse der natür-
lichen Familie der Alsineen in der Polarregion und
eines Theiles der gemässigten Zone der alten Welt.
Von Eduard Fenzl, Doctor d. Medicin. Wien. Gedr.
b, Wallishauser 1833, 8^°- 70 S.
Eine mit rühmlichem Fleisse gearbeitete, dem Freiherrn
. V. Jacquin gewidmete Schrift, eigentlich nur der Vorläufer oder
' 9rB<3. Litterat. (9)
130
der Anfang einer grossen, allgemeiner umfassenden,,dieser Fami-
lie gewidmeten Arbeit. Der Verf. begrenzt diese Familie der,
Alsinecu in der Einleitung dahin, dass er die mit Nebenblättern
versehenen Arten von Spergula , Arenaria , Stellaria und Ho-
losteum L. und anderer Autoren so wie Mollugo (Phamacenm)
Physa, Drymaria, LoefFliugia und Ortegia zu den Paronychieen
verweist und er daher nur folgende Gattungen behält : Hyme-
nella J)Q. 1 Spec; Triplateia Bartl. 1 Spec; Buffoniah.
4 Sp.; Saginalu.Vl Sp.; Colohanthus^Raxil. 5 Sp. ; Cherle-
ria Haller S ? Sp. ; Alsine Wahlenb. 63 Sp. (Mlnuartia Loefl.
und Queria Loeffl. als Subgenera) ; Dolophragma Fenzl 2 Sp.
(Arenariaesp.Wall., Cherleriae sp. Hamilt.) ; HonJcent/a Ehrh.
1 Sp.:, Merchia Fisch. 1 Sp. ; Arenaria L. 50 Sp., MoeJirin-
giali. (pro parte) 12 Sp.; HcterocTiroaBnn^Q 1 Sp.; Gouf-
feia Rohill. et Gast. 2 Sp.; Eremogone ¥guz\ (Arenariae fol.
gramineis); Cerastium L. (Moenchia Ehrh. Subgeitus) 92 Sp.;
Holosteum L, 3 Sp.; Odontostemtna Benih. 1 Sp.; Brachy-
stemma Don 1 Sp. ; Stellaria L. 67. Sp. (Leucostemma Benth.
u. Schizotechium Fenzl Subgen.); Malachium Fries 1 Sp. Zu-
sammen mit 347 Arten. Es werden nun in 5 Abschnitten fol-
gende Regionen in Rücksicht auf die geographischen Verhält-
nisse, welche dleAlsineen daselbst theils für sich, theils auch in
Vergleich zu den nächst verwandten Gruppen bilden, genauer
betrachtet: 1) die Arctische oder Polar -Region; 2) das sub-
arctische Sibirien; 3) die gemässigte Region Europas; 4) die
Region des Mittelmeeres; 6) Madeira und die Canarischen In-
seln. Wenn gleich alle pflanzengeographischen Untersuchungen
aus Mangel an hinreichenden Specialfloren noch immer etwas
Mangelhaftes haben und die jetzt zu erlangenden Resultate Mo-
dificationen erleiden müssen, so finden veir es doch sehr ver-
dienstlich, solche Untersuchungen anzustellen, und werden dar-
aus schon viele Ergebnisse ableiten können, deren endliche
Festsetzung spätem Zeiten Torbebalten bleibt. Uns ist nicht
131
bekannt geworden, dass der Verf. seine ansführliche Arbeit
über die Alsineen bekannt gemacht hätte, wünschen aber, das9
er sie nicht aufgeben oder zu lange verschieben möge. —
Enumeratlo plantarum Africae australis extratropicae,
quae coUectae , determinatae et expositae sunt a Chrl-
stiano Friederico Eckion et Carolo Zeyher Pars I.
Dec. 1834. Hamburg! 1835. sumtibus Auctorum.
Prostat apud Perthes et Besser. 8^0- 144 S.
Wir erhalten mit diesem ersten Heft den Anfang einer Auf-
zählung der von Eckion und Zeyher am Vorgebirge der guten
Hoffnung zusammengebrachten Gewächse, nach natürlichen Fa-
milien geordnet , und müssen in der That die Menge bewundern
welche uns hier in den ersten Familien vorgeführt wird: Ra-
nunculaceae 15 Arten , Menispermeae 3 Arten , Njmphaeaceae
1 Art, Papaveraceae 1 Art, Fumariaceae 5 Arten, Cruciferae
78 Arten, Capparideae 9 Arten, Resedaceae 1 Art, Flacourtia-
neae 4 Arten, Bixineae 1 Art, Violarieae 4 Arten, Droseraceae
7 Arten , Poljgaleae 105 Arten , Pittosporeae 1 Art , Franke-
niaceae 5 Arten, Caryophylleae 28 Arten, Lineae 7 Arten, Mal-
vaceae 43 Arten, Hermanniaceae 90 Arten, Dombeyaceae 1 Art
Tiliaceae 4 Arten , Hypericineae 2 Arten , Sapindaceae 7 Arten
und zwei interessante neue Gattungen Pappea und Ptaeroxy-
lon, Meliaceae 3 Arten, Ampelideae 9 Arten , Geraniaceae 211
Arten, Balsamineae 1 Art , Oxalideae 103 Arten, Zygophylleae
27 Arten, Diosmeae 143 Arten, Xanthoxyleae 3 Arten, Ochna-
ceae 3 Arten, Celastrineae 64 Arten, wobei 5 neue Gattungen
aufgestellt werden , Rhamneae 59 Arten , Bruniaceae 37 Arten,
die Terebinthaceae sind in dem Hefte noch nicht beendet, ohne die-
selben sind schon 1086 Arten aufgeführt. Es wird, was zur vor-
läufigen Kenntnissnahme genügt, nur bei denbekannteneine kleine
Anzahl von Citaten , bei den neuen eine Diagnose, und bei allen der
(9*)
132
speciellerc Fundort, angegeben. Bedenken wir, welche Masse
«euer Arten darch diese Reisenden bekannt gemacht nnd znm
Thcil auch durch ihre Sammlungen in Gärten und Herbarien zur
allgemeinen Anschauung gelangt sind , so müssen wir ihren
Flciss und Eifer bewundern und um so mehr, da hier keine Un-
teistützuu"- einer Regierung nachhalf und erleichterte. Möchte
es doch nun einem Besitzer solcher reichhaltigen Capsammlun-
ffcn o-efallen, sich mit der Thuubergischen Sammlung bekannt zu
machen und deren Pflanzen zu vergleichen , um Thunberg's zum
"•rossen Theil gar nicht oder schlecht gekannte Arten mit dem
neuen Erwerbe zu vereinigen und in einer neuen Flora Capen-
sis zu verarbeiten.
Die natilrlicben Pflanzenfamilien in ihren gegenseitigen
Stellungen, Verzweigungen und Gruppirungen zu
einem natürlichen Pflanzensystem. Von J. B. Wil-
brand, Prof. etc. Giessen 1834. 8^°- IV. u. 95 S.
Da das System De Caudolle's , so meint der "Verf. , kein
natürliches ist, weil dessen Grundlage der Natur nicht ent-
spricht, sondern willkührlich aufgestellt ist, da es auch nicht
möglich ist, nach diesem System eine unbekannte Pflanze aufzu-
suchen, da dasselbe nur drei Klassen und hiermit der Unterab-
theilungen zu viele enthält^ und da die Charactere der Familien
zu weitläuftig und zu schwankend sind, so könne es keinem
wissenschaftlichen Pflanzenforscher genügen. Da es aber eine
wissenschaftliche Forderung bleibt , das Pflanzenreich in seinen
natürlichen Verzweigungen zu erkennen und auf diese Erkennt-
niss eine Classification zu gründen, welche auch beim Unter-
suchen unbekannter Pflanzen als Leitfaden dienen kann, so
suchte der Verf. dies durch sein obengenanntes Werk zu er-
reichen. Wir zweifeln nicht, dass sich ihm zahlreiche Jünger
und zahllose Verfechter seines Systems anschliesscn werden, da
153
vr die Sache Tiel leichter macht als seiuc Vorgäuger. Wer
wollte ihm z. B. nicht beistimmen, wenn er S. 3. von den Aco-
tyledonen sagt: „Ihre innere Substanz zeigt sich aber bei den
meisten als eine compacte Masse, in welcher bei der stärk-
sten Phantasie keine Zellen wahrgenommen werden. Dieses
gilt namentlich von vielen Algen, z. B. von den Ulven, von der
Familie der Fucus- Arten, von vielen Schwämmen, von allen
Flechten. Es ist demnach eine nicht bloss willkührlichc unbe-
gründete, sondern auch eine der Natur selbst widersprechende
Behauptung, wenn De Candolle und seine Nachfolger die Aco-
tyledonen Zellenpflanzen nennen und auf diese aus der Luft ge-
griffene Behauptung eine Classification der Pflanzen grün-
den!" — Diess ist aber die Synopsis plautarum classificationis
naturalis ex carum evolutione desumptae :
Cl. I. Sporae sine ullo floris rudimento. Algae , Fungi.
Cl. II. Sporae et rudimenta quacdam floris spuiia. Lichenesi,
Hepaticae, Musci, Lycopodiaccae, Filices.
Gl. III. Sporae aut semina dubia cum organis sexualibus du-
biis. Equisetaceae, Characeae,. Marsileaceae, Lemnaceae^
Najadeae, Cycadeae.
Cl. IV. Flores nudi, perigonii loco valvulae glnmaceae , pa-
leae, spathae. Gramina, Cyperaceae, Typhaceae, Aro«
ideae, Pandaneae.
Cl. V. Germen siiperum perigonio circumdatum. Junceae,
Goumelineae, Alismaceae, Liliaceae, Asphodcleae, Smi-
laccae, Palmae.
Cl. VI. Germen inferum perigonio coronatum. Musaceac,
Orchideae, Scitamineac, Iridta«, Amaryllideae , Bromelia-
ccae, Hydrocharideae.
Cl. YII. Germen inferum , corolla monopetala. Compositao,
Campanulaceae , Dipsaceae.
Gl. YIII. Germen inferum, coroUa.polypetala. ümbcUifcract,
Ouagrariae, Pomaceae.
134
CI. IX. Germen superum, aut perigonium staminiferam aut
uulluin. Sanguisorbeae , Thymelaceae , Urtieeae.
Cl. X. Germen superum, calyx monophyllus corollifer et sta-
minifer. Rosaceae, Amygdaleae, Salicariae, Crassula-
ceae, Legnminosae, Saxifrageae, Portulaceae.
Cl. XI. Germen superum disco impositum, coroUa polype-
tala. Acerineae, Rutaceae, Staphyleae, Vites, Violaceae,
• Aurantiaceae, Cruciferae, Capparideae.
Cl. XII. Germen superum, corolla polypetala e germinis pe-
dicello oriunda. Rauunculaceae, Papaverapeae, Malvaceae,
Geraniaceae, Caryophylleae, Magnoliaceae.
Cl. XIII. Germen superum corolla monopetala. Boragineae,
Labiatae, Solaneae, Couvolvulaceae, Primulaceae, As-
clepiadeae.
Die ersten drei Klassen gehören der Stufe der Acotyledonen
(organa sexualia nulla, spuria dubia! Ramific. foliacea subcaul.
Caul. et fol. [si adsunt] fabr. inter se non dirersa), sie steht der
Stufe der Monocotyledonen gegenüber, welcher die folgenden
3 Klassen entsprechen. (Org. sex. inter se opposita! Caudicis
pagina exter. in fol. longitudinaliter fibr. transiens. Caul. et fol.
fabrica inter se non diversa!), und diese beiden Stufen haben
ihre Ausgleichung in der Stufe derDicotyledonen, 7 Klassen hier
enthaltend (Organa sexualia inter se opposita! Foliorum fabrica
cellulosa caulinae fibrosae opposita!). Kurz genug sind die
Charactere der Klassen und Ordnungen, möchten aber nicht
versuchen eine uns unbekannte Pflanze darin aufzusuchen; viele
der bisher für Monocotylen gehaltenen Gewächse haben unter den
Dicotylen Dienste nehmen müssen. Die Parideae stehen neben
den Tremaudreen und sind den Ranunkeln verwandt, Trillium
iSit:bei den Smilaceen; die Dioscoreen und Begoniaeeen bilden
eine Ordnung, Aristolochia steht mit den Cytineen zwischen
Campaneln und Gurken u. s. w. Die Gruppen der De Candolle'-
schen Rosen sind weit von einander gesetzt „ denn in einer und
135
derselben Pflanzeufamilie köunen uicht wohl Blumen mit einem
übern und andere mit einem untern Fruchtknoten vorkommen,"
was sich jedoch bei den Najaden findet. Ueberall sieht der Verf.
ein polares Yerhalten in der Pflanzenwelt, ein Entgegenstehen
der Stamm- und Blattbildung, der Stauborgane und Pistille
u. s. w. Dies möge genügen um jeden zu überzeugen , dass sich
„so ein sehr klares Licht über das Leben in der Pflanzenwelt
verbreitet, — ein Licht, dessen Klarheit auch der geflissentliche
Zweifler uicht wird abläugnen können." — ! ?
De flore gramineo adjectis gramlnutn circa Lipsiam tain
sponte nascentlum quam in agris cultorum descriptio-
nibus genericis. Dissert. bot. quam pro licentla de
Cathedra academica docendi d. XIV, M, Jan, A.
MDCCGXXXV. publ. defendet auctor Guil. Ludov.
Petermann Doct. PhiL Cum tabula lilhographica.
LIpsiae. 8vo- 80 pagg.
Wir erhalten in dieser kleinen Schrift eine neue Terminolo-
gie der zur Grasblüthe zu rechnenden Theile, da, wie der Verf.
sagt, die Grassblüthe sich von der aller andern Gewächse we-
sentlich unterscheide. Er nennt also die Grassblüthe ^cJinan-
thum (Spelzenblüthe), sie besteht meist aus 6 alteruirenden
Schuppen, welche so gestellt sind, dass je 2 zu vereinigen sind,
die beiden untersten (der Kelch) erhalten den Namen: Perian-
thelium (Blüthchenhülle) , die beiden mittlem werden Perigo-
nium (Geschlechtshülle) und die beiden obersten Parapetalium
(Nebenkroue) genannt. Das Perigonium nebst den Parapetalium
zusammen bisher gewöhnlich flosculus benannt, bezeichnet der
Verf. durch ^chnantJieltum, Ausserdem nennt er Stylobasis
(Säulengrund) den Knoten oder die Verdickung, auf welchem
die Schuppen oder Spelze des Kelches oderPerianthelinms stehn;
den Stiel , welcher sich von dieser Stylobasis innerhalb des Kel-
136
ches erhebt und bald eine bald mehrere Blümchen oder Achnan-
thelien trägt, nennt äerYerL St )/Udium (Stielsäule) und jedes
einzelne Glied derselben, welches auf seiner Spitze ein Blüm-
chen trägt, Stj/lobates (Säuienfuss). Ferner nennt er Inter-
nodiolum sti/lidii , was die Schriftsteller Rudimentum flosculi
nennen, und unterscheidet ob es frustraneum , ein blosses Stiel-
chen sei, oder rudimentigerum. Mit Receptaculum floris
graminei bezeichnet er ferner die Verdickung, welche unter
einem einzelnen Blümchen liegt, von Trinius Callus genannt.
Die Kelchspelzen werden valvuJae , die Kronenspelzen glumel-
lae, die Theile des Parapetalium aber sepala genannt. Die
Gräser sind nun entweder monanthelica (d. h. uniflora), oder he-
miolanthelica (d. h. sesquißora) oder endlich polyanthelica (d. h.
multiflora). Von allen diesen Ausdrücken werden die verschie-
denen Formen und Verhältnisse durchgenommen. Darauf führt
der Verf. die Charactere der einheimischen Gattungen nach sei-
ner Nomeuclatur vor , woraus wir ein Beispiel entnehmen :
Dactijlis. Panicula ramis soiitariis , ramulis ultimis bre-
vissimis , achuanthis compressis conglomeratis snbunilatcralibus
2 — 7-anthelicis. Periauthelium bivalvule, achnautheliis bre-
vius , valvulae inaequilaterae. Achuanthelia apice curvata.
Perigonium biglumelle , glumella inferior apice emarginata mu-
cronata. Parapetalium disepalum , sepala ovata bijSida glabra,
Germen subpyriformc glabrnm. Styli 2 terminales breves. Sti-
gmata plumosa pilis simplicibus vel bifidis argute dentatis. Ca-
rjopsis glabra adnata.
So gut es sein würde feste und gute Benennungen für die
Grasblütheutheile angenommen zu sehn, so müssen wir doch
den vorliegenden Terminis unsern Beifall versagen, da sie eines
Theils weder in einer wünschenswertheu Beziehung zu den Fun-
damental-Orgauen noch uuter sich stehn, andern Theils aber
auch unglücklich gebildet sind : denn Stylidium ist z.B. auch der
Name einer Pllauzcngattung und erinnert nebst Stylobasis und
137
Stylobatcs an den Stylus oder Griffel und uiclit au Theile eines
bliUheutragendeu Aestclieus. So ist es auch wunderbar , wenn ein
Parapetalium nicht aus Petalis sondern aus Sepalis zusammen-
gesetzt ist, und der Ausdruck Pcrigonium ist ebenfalls auf Theile
aufgewendet , welche mit dem Prrigouium der übrigen Pflanzen
nicht parallel gestellt werden dürfen.«
Flora von Würtemberg von Gustav Schiibler , Dr. u,
Prof. d. Bot. an d. Univers. z. Tübingen und Georg
V. Hertens, Mitglied des landwirth. Vereins in Stutt-
gart. Mit einer Charte der Umgebungen von Tübin-
gen. TübingenbelG.F. Oslander 1834. 8vo. XXXII
u. 695 S.
In einem Vorwort vom Prof. D. Kern wird uns die traurige
Kunde gebracht, dass der erste der auf dem Titel genannten Ver-
fasser, der verdiente Prof. G. Schübler am 8. September 1834
an einer Herzlähmung, nachdem er seit kurzer Zeit an einer
ruhrartigen Seuche krank gewesen, gestorben sei , und zugleich
wird eine kurze Biographie des Verstorbenen beigefügt, welche
wir hier raittheilen:
„ Gustav Schübler wurde den 15. Aug. 1787 zu Heilbronn
geboren, wo sein Vater Bürgermeister der damals freien Pteichs-
stadt war. Den ersten Unterricht empfing er in dem Gymna-
sium seiner Vaterstadt. Als diese im Jahre 1803 dem Staate
Würtemberg einverleibt wurde und sein Vater in den würtem-
bergischen Staatsdienst alsRegierungsrath zu Ellwangen eintrat,
folgte er seinem Vater dorthin und besuchte von nun an die da-
sige höhere Lehranstalt. Hier schon erwachte seine Vorliebe
für die Naturwissenschaften uud schon jetzt stellte er eigene
physicalische Versuche an, nicht ohne anregenden Einfluss sei-
nes auch für diese Zweige des wissenschaftlichen Lebens thäti-^
gen Vaters. Er wählte daher das Studium der Medicin uud als
138
s-ein Vater im Jahre 1806 nach Stuttgart berufen wurde , bezog
er in derselben Zeit die Universität Tübingen. Vom Herbst des
Jahres 1806 bis zum Frühjahr von 1810 widmete er sich hier,
mit Eifer, Fleiss und Treue, dem Studium der Medicin und den
Naturwissenschaften. Nachdem er seine akademische Laufbahn
beendigt hatte, machte er von 1810 — 11 eine Reise nach Wien,
nm sich für die Medicin zu vervollkommnen. Noch in dem
Jahre 1811 kehrte er nach Stuttgart zurück nnd erfüllte nun den
Beruf des praktischen Arztes , wobei er seine Thätigkeit eben
SD gewissenhaft als glücklich , namentlich bei einem damals in
der Umgegend herrschenden Nervenfieber bewiess. Je schmerz-
licher ihn jedoch das Elend der Kranken berührte , desto bereit-
williger folgte er im Jahre 1812 einem Rufe nachHofwyl, wo
er in dem Fellenbergischen Institute als Lehrer der Naturwis-
senschaften die praktischen Zweige der Landwirthschaft seinen
Untersuchungen mit anerkanntem Erfolge unterwarf. Im Herbste
des Jahres 1817 wurde er anf die vaterländische Universität
Tübingen berufen , als Professor der Naturgeschichte und Bo-
tanik nnd als ordentliches Mitglied der medicinischen Fakultät
und des akademischen Senats. Einen Ruf, den er im Jahre
1819 an die Universität Halle erhielt, lehnte er ans Liebe zum
Vaterlande ab , und um so williger , als ihn grade damals eine
Vermählung mit seiner Gattin durch ein neues Band an das Va-
terland knüpfte. Auch später Hess er sich durch nichts bewe-
gen, dieses gegen einen andern Wirkungskreis im Auslande,
Wenn auch unter einladendem Umständen, zu vertauschen. So
innig das Verhältniss zwischen ihm und seiner Gattin war, so
zart die wechselseitige Liebe , so herzlich die Verbindung mit
seinen Geschwistern , so dass er vorzugsweise nur im Kreise
seiner Familie Erholung suchte , so eifrig, so entschlossen, so
Hnermüdet war seine Thätigkeit seinem Berufe und der Wissen-
schaft geweiht , die er als Lehrer seinen Zuhörern mittheilte nnd
die er durch seine ideenreichen aus strenger gründlicher For--
139
cbaug herrorgegangeneii Schriften förderte. Sein Leben ge-
örte der Wissenschaft, aHe seine Gedanken und Strebnngen.
raren auf diese gerichtet, und was er als Mensch und in seinen
nderweitigen Verhältnissen mit Liebe ergriif , wurde ihm durch
,ie Verknüpfung mit der Wissenschaft zum höhern Genugs. Ihr
rar er bis zu seinem Tode zugew«idet; und vielleicht wurde
lieser durch die noch während der letzten Krankheit fortgesetz-
en Studien befördert. Wie viel er für das , was er bearbeitete,
geleistet , dafür sprechen nicht nur seine Vorlesungen , die er
;owohl über das ihm durch seine Anstellung zugewiesene Fach
lieh, als auch auf diejenigen Fächer der praktischen Land-
(rirthschaft ausdehnte, mit denen er sich schon in Hofwyl be-
schäftigt hatte; sondern ein unvergängliches Zeugniss hierfür
ebt in seinen stets neuen Untersuchungen zugewendeten Schrif-
;en, die er bald in einzelnen Abhandlungen, wie in einer zahl-
reichen Reihe von Dissertationen und Aufsätzen in Journalen,
iald in grössern Werken ausgab, wovon das erste eine medicini-
3che Topographie von Stuttgart, das letzte die hier erscheinende
Flora Würtembergica ist. Von der allgemeinen Encyclopädie
ier Land - und Haus wir thschaft der Teutschen bilden seine
Srundsätze der Meteorologie und Agrikulturchemie, welche
luch besonders in drei Bänden erschienen, einen integrirenden
rheil. In der ersteren dieser Schriften sind seine Untersuchun-
gen über den Einüuss des Mondes auf die Witterung eingerückt,
«reiche das besondere Interesse der Kenner, namentlich auch
wisser Teutschland , auf sich zogen. Vorzüglich aber machte
8r sich durch seine Würtemberg betreffenden Forschungen ver-
lient, durch welche er ein bisher fast ganz ununtersuchtes Feld
sröffnete , und die Liebe für dessen Bearbeitung auch in Andern
erweckte und belebte. Diese seine Wirksamkeit fand auch öf-
fentliche Anerkennung; mehr als zwanzig naturwissenschaft^
liehe Gesellschaften in und ausser Teutschland haben ihn zu
ihrem Mitgliede erwählt, und viele Bearbeiter und Freunde der
140
H
Wissenscliaften haben in ihm den ausgezeichneten Gelehrten er
kaunt , geachtet und geliebt. Ich sage auch geliebt ; denn sein
freundlicher Sinn, seine treuherzige Biederkeit, seine auf-
opfernde Bereitwilligkeit zu jedem Werke, das er fördern
konnte, die Hand zu bieten, und seine einfache Anspruchlosig-
keit «gewannen ihm das Herz Aller, die in nähere Berührung mit
ihm kamen." —
n
ü
Es folgt hierauf die Vorrede , in welcher die Verf. das
Nothwendige über Einrichtung des Werkes und über manches darin
Beobachtete Erläuterung und Rechenschaft geben. Die geogra- '
phischen Verhältnisse der Flora Würtembergs beginnen nun und
zeichnen uns den Umfang der Flor, die geographischen Ver-
hältnisse des Landes, die yerschiedenen Höhenverhältnisse,
welche darin vorkommen, so wie dessen klimatische Verhält-
nisse woran sich dann die Vegetationsverhältnisse auschliessen,
wobei noch die Vegetationsgrenzeu besonders berücksichtigt
werden. Die merkwürdigeren Pflanzen der Flora Würtembergs
-werden dann nach der Höhe ihres Vorkommens geordnet aufge-
stellt, und endlich ein Verzeichuiss der bei den seltenen Pflan-
zen angegebenen Finder und Einsender geliefert. — Die Auf-
zählung der Pflanzen selbst ist nach dem Linneischen System^
jeder Klasse geht eine Uebersicht der Gattungen voran. Die,
Etymologie der Gattungsnamen wird angegeben und der Gat-
tungs - und Artencharacter in der lateinischen Kunstsprache
aufgestellt. Einige wenige Citate folgen dann und eine kurze Be-.
Schreibung so wie die ausführliche Angabe des Fund- und Stand-
orts in deutscher Sprache. Die Kulturgewächse der Felder sind
nicht ausgelassen , die verschiedenen Formen und Abänderungen
sorgfältig beachtet. Die Kryptogamie soll in einem zweite»
Theile folgen. Wir kÜLUueu die&e tieflfliche Arbeit nui^
loben J
141
Jntersuchung^en über Keimung , Bau und Wachstlium
der Monokotyledonen. Von Dr. G. Duvernoy , prakt,
Arzte zu Stuttgart. Mit 2 Steindruktafeln. Stutt-
gart 1824. 8^°' 57 S. u. 4. S. Erklärung der Kupfer-
, tafeln (nicht paginirt).
Wir finden in dieser kleinen Schrift , für welcke wir anch
iBf deren gründliche Beurtheilung in der Flora von Hugo Mohl
-erweisen, drei Hauptabschnitte. Der erste grösste enthält Beob-
ichtungen über Keimung, Bau und Wachsthum der Monokotj-
edonen, mit besonderer Beziehung auf die Classification der
jewächse nach ihrer natürlichen Verwandtschaft; der zweite
landelt von den verschiedenen Organen , welche den Monokoty-
edouen als Nahrungsbehältcr dienen; der dritte endlich führt
einige Beobachtungen an, welche zu beweisen scheinen, dass
lie Keimung gewisser Saameu an bestimmte Jahreszeiten ge-
junden ist.
De Monocotyledonearum et DIcotyledonearum circa
gemmarum explicationem differentia. Dissert. inaug.
bot., quam etc. in Univ. Fried,- Wilhelmia R^enana
ii pro gradu doctoris philos. die 29. Julii a. 1834 publ,
def. J. E. J. Schrader, Berolinensis, Bonnae. S''^-
23 pag.
Der Verf., ein Sohn des auch wegen seiner Anssaatsver-
äuche und Pflanzenanaljsen den Botanikern wohl bekannten ver-
dienstvollen Medic. - Assessor Schrader in Berlin, hat diese
kleine Dissertation, welche dazu bestimmt ist einen Unterschied
der Hauptabtheilungen der Gewächse in Rücksicht auf ihre
Knospen aufzustellen, seinen Lehrer Prof. Treviranus in Bonn
gewidmet. Wir fassen das Resultat der Forschungen desVerfs.,
wie er es selbst am Schlüsse ffiebt , in folgenden zusammen :
142
Die Monocotylen haben das Bestreben nur eine einzige Knospe
zu entwickeln , die Dicotyleu dagegen mehrere , damit ist auch
der Unterschied fest verbunden, dass die Monocotylen -Knospen
sich mit Fülle (ubertate) , die der Dicotylen sich mit Kraft (vi)
entwickeln (d. h. dass sich bei deu erstem eine grosse Menge
Blätter aus der Knospe bilden , ohne entsprechende Längendeh-
nung des Stengels , dass daher die Blätter den Stengel scheidig
umfassen , sehr einfach sind u. s. w. , dass bei den letztern dage-
gen die Knospe sich mehr ausdehne als neue Theile bilde, was sich
bei den Trieben derConiferen besonders zeige, sich jedoch meist
nicht so ausgezeichnet darstelle). Die Entwickelung einer jeden ^
mouocotylischen Knospe ist entweder unbegrenzt, wie bei den
Palmen , oder wird durch die hervorbrechenden Blumen einge«
halten und verzögert , aber nicht begrenzt , was in den baumar-
tigen Liliaceen statt findet; oder endlich die Entwickelung der
Knospe wird durch den Bliithenstand ganz beendet , was sich in
den übrigen Monocotylen zeigt, mit Ausnahme einiger, wie der
meisten Asparagiueen, welche ganz nach Art der Dicotylen
wachsen und durch welche der üebergang aus der einen Ord-
nung in die andere geschieht. Wenn durch die hervorbrechen-
den Blumen die Knosp eneutwickelung geendet wird, so erzeugt
sich unter der Erde eine neue Knospe, welche mit der frühern
mehr oder weniger zusammenhängend , eine eigene Pflanze dar-
stellt. Die Monocotylen bieten daher, mit Ausnahme einiger
Gramineen, keine streng genommen einjährigen Pflanzen, d. h.
solche, welche sich nur durch Saamen fortpflanzen, dar. Wie
der Knospen so ist auch der Wurzeln Wachsthum bei beidetf
Ordnungen verschieden. Die Wurzeln der Dicotylen wachsen'
wie deren Stengel in die Länge und Breite und leben so lange
als diese letztern leben. Die Monocotylen - Wurzeln pflegen
vergänglich zu sein und die einfachste Wurzelform zu haben.
Aber sie haben ein Bestreben, an den Seiten wachsende Theile,
welche neue Wurzeln und Knospen entstehen lasse , hervorzn-
143
bringen. Bei den Monocotylen wächst die Wurzel desto weni-
ger, je mehr der Stengel wächst. So haben die Palmen, deren
Stengel ins Unendliche fortwächst, einfache, oft vergängliclie
Wurzeln und keine Stolonen. Die Liliaceen aber und Gluma-
ceen , schicken , wenn die Knospenentwickeluug zu ihrem Ende
gekommen ist, Stolonen und diesen ähnliche Theile aus. Bei
den Gräsern, wo die Knospenentwickelung weniger füllereich
ist als bei den übrigen Monocotylen, ist die Bildung unterirrdi-
scher Theile besonders kräftig mächtig, so dass die Stolonen in
Stengelgestalt erscheinen. Bei den Dicotylen wird ein mächti-
ger Stengel mit einer mächtigen Wurzel meist vereint ang<3-
troffen und zugleich mit dem Stengel erstarkt die Wurzel. Dar
i Dicotylen -Stengel wächst entweder anfangs langsam, wie bei de!U
, Bäumen unserer Gegenden , und bringt die Laubtheile in gerin-
gerer Menge, erlaugt dafür seine innere Bildung, wodurch «r
im Winter ausdauern und im folgenden Jahre neue Sprossen trei-
Iben kann. Oder, sowohl aus äussern Ursachen , als aus be-
sonderer Beschaffenheit der Pflanze wird das Wachsthum des
! Stengels so vermehrt, dass sich meist mehrere Knospen in einem
! Jahre entwickeln und die Laubtheile in grosser Menge entstehn.
'Wenn dies zwischen den Wendekreisen statt findet, kann der
: Stengel selbst stehn bleiben, wogegen bei uns eine solche mäch-
Itige Knospenentwickelung, entweder mit Verlust des Stengels
Ibei den ausdauernden Gewächsen, oder mit Verlust des Stengels
und der Wurzel bei jährigen Pflanzen Statt findet, deren Wachs-
y thum je lebendiger, desto vergänglicher ist.
Memoria del professore Antonio Bertoloni sopra aicune
produzioni naturali del golfo della Spezia. Inserita
nel tomo XX parte fisica degli atti della Societa ita-
liana delle scienze residente in Modena. Modeiia.
. Presso la tipografia camerale. 1832. 4*°-
144 —
Dieser kleine Aufsatz enthält Nachträge zu den Tom Verf^
in der Dec. tertia rarionira Italiae plantarnm und Amoenitates
Italicae aus dem Golf von Spezia schon früher beschriebenen
Thiereu und Pflanzen, als Ergebniss einiger Excursionen in den
Jahren 1829 und 1831. Wir finden hier von Fucoideen be-
schrieben 1) CJiondria uvaria Ag', von welcher Ch. ovalis mit
Recht von Agardh getrennt ist , doch gehört F. oralis /?. Turn, (i
bist. Fac. 2. p. 24. zu Ch. uvaria. — ■ 2) Valonia si/phnncu-
lusy caespitosa tubis cylindricis , supernecurvulis, simplicibus
subramosisque. Kommt der V. utricularis Ag. am nächsten, die j^
sich aber durch die Gestalt ihrer Röhren, welche eiförmig oder
cyliudrisch -keulenförmig und etwas zusammengedrückt sind, un-
terscheidet. — 3) Codium tomentosum y die Darstellung dieser <*
Pflanze bei den englischen Schriftstellern weicht von den vom
Verf. im Mittelmeere beobachteten Exemplaren etwas ab, so
dass es vielleicht verschiedene Arten sein möchten , wenn die
Zeichnungen ganz genau wären und die Unterschiede nicht viel-
leicht zu minutiös. — 4) Codium Bursa, Das Zusammen-
ziehen frischer aus dem Meere genommener und zerrissener
Exemplare, welches Impcrato und Ginanni beobachteten, hat
der Verf. ebenfalls gesehn , dagegen hat er die von Olivi und
Cavolini gesehenen beiden sehr düunen Faden ^ welche an der
Spitze vorkommen sollen, nicht wieder finden können.
Monograph of the East Indian Solaneae. By Christ.
Godfrey Nees von Esenbeck M. D. etc. (Transact, of
the Linn. Soc. Vol. XVII. p. 37 — 82.) I
■-*,'
Es werden in dieser Bearbeitung der ostindischen Sola-
neen , welche bei den zum Theil so ähnlichen Arten der Gattung
Solanum, besonders aus der Abtheilung Maurella, bei den als
Culturpflauzen so viele Abäudernngen liefernden Capsicnm-
Arten, bei den Schwierigkeiten, welche Physalis , Datura u. a.
145
darbieten , gewiss nicht ohne Mühe war , anfgefiihrt : Solanum
31 Arten, Lycopersiciim 2 Arten, Capsiciim 4 Arten , Physalis
6 Arten, Anisodus 1 Art, Datura 6 Arten, Nicotiana 1 Art,
Hy»scyamu9 1 Art. Darauf folgt die Familie der Verbasclnae,
welche sich besonders durch die Bildung der Staubgefasse
Ton den Solaneen und Scrofularinen unterscheidet. Es wer-
den hier aufgeführt : Verbascum mit 4 Arten , Celsia mit 2 Ar-
ten nnd eine neue Gattung Isanthcra , welche polygamisch ist,
in der weiblichen Blume keine Corolle hat und ihre Saamen an
4 lamellenartigen Trägern insorirt zeigt, mit einer Art: Isan-
thera permollis,
A Review of the Natural Order Myrslneae. By M.
Alphonse De Candolle Hon. Prof. etc. (Transact.
of the Linn. Soc. Vol. XVII. p. 95 — 138. Tab.
4 — 8 incl.)
Nach Voransschicknng allgemeiner Betrachtungen über
die Familie und genauerer Unterscheidung derselben von den
ihr zunächst stehenden Sapotecn undPriranlaceen und den eben-
falls verwandten Rhanineen und nachdem auch die geographi-
schen Verhältnisse dieser jetzt 180 Arten enthaltenden Familie
in Betrachtung gezogen sind , folgt die genauere Aufstellung der
Gattungen nach ihren Tribus und die Beschreibung von 58 nenen
hier zum erstenmale erwähnten Arten, welche meist aus dem
von der englisch -otindischen Compagnie vertheilten Pflanzen-
schatze herstammen. Die Aufstellung ist aber folgende. Tri-
bus I. Aegicereae mit der Gattung JLegiceras , welche 2 Arten
umfasst. Trib. 11. Ardisieae , hierin die Gattungen Wullenhu
mit 2 Arten, Weigeltiu mit einer Art (Wallenia mjrianthos
Rchb. pl. exs. Surin.), Conomorpka mit 2 Arten (davon ein*'
Wallenia laxiflora Mart. n. gen.), Cybianthus mit 4 Arten ^
Myrsine mit 43 Arten, Battu/a mit 7 Arten, OncGntemum va.\i
9rBd. LitteTat. ^10)
146 —■
2 Arten, Jtrdista mit 91 Arten, Embelia mit 13 Arten, Cho-
ripetalum (Myrsiue? Wall.) mit 2 Arten. Trib. III. Maeseae i^
enthält die Gattung Maesa mit 14 Arten. Es folgen hierauf U
die Myrsiueae generis incerti 13 Arten, darunter folgende
schon früher bekannt gemachte : Ardisia denticulata Blume, i '
Maesa tetrandra Roxb. , Ardisia microphifUa , florihunda, \ 4
'pyrifolia u. erythrojcyloides^. - Seh. , 3Iißrsine spicata Kth., , ii
Ardisia hrasiliehsis Spr. , Ardisia multißora R. - Seh. , dann | «'
die Species exciusae 6 Arten , nämlich folgende schon beschrie- - 1
bene: Ardisia turhacensisKÜi. {'^A^oiea.'^), Ard, acerosa p
Gärtn. (Cyathodes acerosa), Aegiceras minus Gärtn. (Conna- >
Tus santaloides Vahl), und die Genera exclusa: Opilia Roxb.j
Samara L. nou Sw., Clavija Ruiz - Pav. Auf den beigefügten
Tafeln sind T. 4. Maesa ovata, T. 5. Badula Sieben, T. 6.
Ardisia odontophylla, T. 7. Ard. Icaraund T. 8. Ard. neriifolia
abgebildet.
Primae llneae systematis naturae, nexui natural! oTnnium
evolutioniqne progressivae per nixus reascendentes
siiperstructl, auctore Paulo Horaninow Med. Dr.,
Im].. Medico-Chir. Academiae Prof. P. O. etc. Pe-
tropoll 1834. 8^°- XIII. et 142 p. et XXI. p. Index,
accedit et tabula llthographica cum expllcatlone.
Wenn wir die Aufstellung der Pflanzen in diesen Werke be-
trachten , so fällt uns zuerst die Trennung in die Augen , welche
der Verf. mit einigen bisher gewöhnlich zu den Pflanzen gerech-
neten Familien versucht, welche er mit mehreren niedern Thier-
formen in eine eigene Klasse Phytozoa bringt; er bringt dahin
nämlich die Algae nebst Chara, und die Fungi, jedoch mit Aus-
nahme derHypoxyla, welche ihm wahre Pflanzen sind. Jene wer-
den mit 2 andern Klassen , Polyparii und Acalephae , wahrer
Thiere msammengestcllt. Wir bezweifeln, dass dies Nach-
147
ahnicr finden werde. Die Pflanzen selbst zerfallen in vier
Kreise: 1) Sporophorae s. AcotyledoneSj dahin Hypoxyla, Li-
chenes, Hepaticae und Musci ; 2) Psendospermae (Sjnorhizae
ex parte), enthalten die Pineaceae, Zamiaceae, Casuarinaceaennd
Patmaceae; 3) Coccophorae sensu Agardhii (Mouocotjledones);
4) Spermophorae (Dicotjledones). Wir können uns nicht mit
diesen Ansichten einverstanden erkLären und halten alle Ein-
zwängnngen natürlicher Körper in bestimmt -gegliederte Syste-
me für unnatürlich. In den Praeraittendis finden wir ein Car-
pologiae Supplemeutum_, welches wir hier mitlheilen wollen.
Carpologiao Supplementum. — Sporangia^ ceUulis so-
lutis s. sporis farcta, integra, ruptilia^ v. valvata, omnibus
Cryptogamis propria sunt, exceptis apotheciis sporangiophoris
Lichennm et thecis aperculatis ac columellatis Muscorum. Spo-
rae conferruminatae in unam duasve massas integras (emhryo-
nem simplicera s. monocotyledoneum et albumen) Grüna Cocco-
phorarum cfficinnt; embryofissus, alhumini aderetus^ Semina
spuria denotat; ille vero partitns magisqne compositus mSeini-
nihus vcris apparel. Spermogenesin natura ipsa declarat Fili-
cum foliis (Ophioglossum Polypodium etc.) uec non Cactis angu-
latis aphyllis. Semina oriuntur e placenta axili, quandoque
angulata (toro producto) in Caryophylleis , Primulaceis, Erica-
ceis , Hypericacois ; e parietc valvarum (foliorum pistillarium)
in Butomaccis; e costis mediis valvarum, quandoque productisj
in Acanthaceis , Violaceis etc., e marginibus valvarum plus mi-
nnsve introflexarum in Helleboreis, Astragalo etc. Hinc semi-
na axilia, parietalia, costalia, marginali-parietalia (Cucurbi-
tacearum) distinguenda. — Fructus e valvis (foliis) planis con-
dnplicatis s. vario typo involutis, plus mimisve conuatis et circa
axin idealem s. realem (caudiccm) verticillatis, rare spicatis
(ni valva soütaria sit), coalescit, toro quandoque et calyci inna-
tus : ergo stirps tota contracta et ad ntriculum simplicem inter-
dum reducta. — Caryopsis et UtricuJus nonnisi ex ovario
(10 *)
148
libero prodennt; valTis abortivis et concretis, caritate hin«
mono - vel oligosperma, Samara dicitnr. — Folliculns est val-
va niar°"ine seminifcro vei rarlus costa (in Fenthoro) dehiscens;
Legumen idemy debiscentia margiuali et costali, min utrica-
los contiguos aheat {phmsmiferum) — Capsula ex ovario
libero qiioque oriniida, e valvis ceiitripetis (follicnlis ceutro-
spermis) — vel e valvis vix involutis concretis (semiuibus tunc
parietalibus , costalibus, marginalibiis s. axilibus) coalescit.
Siliqua dicitur capsnla bivalvis, seminibus placentae septifor-
mis margini adfixis. Diploe s. torus, post faecundationem snc-
culenta, e quoque frnetu Baccam efliugnnt. — Utriculus mono-
s. pleiospermus, mesocarpio iudurato in iVMC^7/t transformatnr;
eodem vero intus indiirato, extus carnoso s. spongioso_, in
Drupam abit. — Hesperidium est Capsula valvis centripetis
succulentis , cir«a axin verticillatis , toro inclusa: Citrus^ Gar-
cinia, Nymphaea. — uimalthaeam dico qnemqne fnictura , ex-
ovario 1 - v. pluriloculari, toro et calyci adcreto s. infero, or-
tnm; est unilocularis s. uichenium Synanthereis et Dipsaceis,
suhtrilocuiaris quibusdam Valerianeis , baccata 3 - locularis
Viburneis, et 4c -locularis Yucciamceis , hilocularis biparti-
hilis et polxfsperma Cinchoneis_, trilocularis axi dehiscens
Melaleucae , trilocularis et tripartihilis Irideis etc. Pepo
dicitnr, valvis ad centrum et tandem ad parietem productis, se-
minibus parietali- marginal bus, toro carnescente. • — Pomum
estamalthaea toro (et mesocarpio '?) post faecundationem carno-
so v. suberoso ; — folliculare Pyri , utrictilare Sorbi , Ro-
sae, Poterli; in acheniuni simplex transit in Alchemilla. Ca-
lyce secedentc frnctus Spiraeacearum et Amygdalacearum denn-
dantur. — Caryopsides, Nnces v. drupae (4 — 5), apice toro
piano V. subproducto insertae, Coenobium (Exostylium) for-
mant: microbasicum Labiatarum et Boraginearum , sarcoba-
sicum Simarubearnm. — Carpella fasciculata , axi nnlla vel
illa tenui adfixa, Diercsiiem Qi^ciunt; follicuJarem Crassn-
— 14»
lacearum , Helleborearum, Asciepiadeanim , Colchicactrarum,
utricuJarem Eiipliorbiaeearum , Gerauiacearum , Coriariacea-
rum. — Carpella imhricata v. verticillata supra torura pro-
dncta, Syncarpium effing-nnt; acinosuTti Rubi; sarcobasicum
Frapariae, iitriculare Raiiunculi, Myosuri; samaraceum
Liriodendri : vrrticUlatum M.ix\xixceüT\\m. — <S'oros«« e fru-
ctibus, imraediate conferruminatis, oritui : Ananas, Artocar-
pus. — Stjconus e fnictibns v. carpellis , toro v. involiicro car-
aoso iinnaersis. prodit: Ficns, Dorsteuia, Ndiirabiura. -^'
Strobilus est araeutura persistens, fructificans, bractcis indu-
ratis planis. Galbulvs idem, bracteis ppltatis; ^rceMthidof
idem oligospermiim , bracteis barcatis: Jnnipon, Taxi.
Abortus et conuubiura rariorum tjpormu has forina^ modi-
ficaul. Nomina, jam a rbytologis iisitata, nostrae carpo-
logiac accomodace stiidniiniis, in- Trrminologia iacassum
augcatur.
Wir können uns mit dieser Carpologie nicht gaua einver-
standen erklären, da wir glauben, dass zur richtigen Auffas-
sung und ClassiHcirung der verschiedenen Formen , nicht auJ
Nebeunmständc Rücksicht genommen, sondern auf die eigcn»5
Natur und Entstehung derselben gesehn werden müsse. Die
Termini sind eher zu beschränken als auszudehnen, so ist der
Ötiobilns eine Hauptforni, von welcher Galbulus und Arceu-
thida nur Modificatioueu siudj durch veränderte Beschaffenheit
der Bracteen hervorgebracht, diesen daher besondere Namen^
Avelelie nicht mit dem Terminus Strobilus zusammenhängen, zu
geben, scheint^ unpassend ; wenn solche Termini auch der
Kürze wegen bequemer sind, so sind sie dem Anfänger^ unbequem
und furchtbar.
Note sar le Colocasla odora, et -siir T elevcition de lem-
perature de ses fleurs. Pap. Mr. Adolphe Brongoi;irt
150
(Nouvelles Annales du Museum d'Hist. nat. T. HI. p.
145 et suiv.)
Der Verf. bestätigt durch directe Thermometer - Beobach-
tung an derColocasia odora, welche in einem heissen und feuch-
ten Gewächshause in freier Erde stand und sehr kräftig vege-
tirte, ("ass eine Erhebung der Temperatur an deren Spadix
mehrere Tage hintereinander statt fand, so dass der Unter-
schied der Temperatur des Kolbens und der nmgebenden Luft
sich* bis auf 11 °C. erhob. Merkwürdig war dabei das Steigen
und Fallen der Temperatur an dem Spadix, so dass sich unge-
fähr zu derselben Tageszeit (Nachmittags) an mehreru Tagen
hintereinander die grösste Wärme zeigte, am Abend aber eine
Zeit eintrat, wo der Spadix mit der äussern Lnft dieselbe Wär-
me zeigte j so dass also die Wärme sehr allmählig stieg, za
ihrer höchsten Entwickelung gelangt, aber sehr schnell abnahm.
Der Spadix zeigte an dem oberu Theile, welcher fehlgeschlagene
Staubgefässe trägt, die grösste Wärmeentwickeluug, welche bei
den fertilen Staubgefässen geringer war. — Der Verf. bestä-
tigt durch diese Beobachtungen die vielen schon früher von ver-
schiedenen Botanikern bekannt gemachten Thatsachen, so dass
an einer Wärmeerzeugung bei diesen Gewächsen, den Aroideen,
wohl nicht mehr gezweifelt werden kann, wenn gleich diese Er-
scheinung sich nicht bei allen Arten und unter allen Umständen
zeigen möchte. — Ausserdem stellt der Verf. noch andere in-
teressante Bemerkungen über diese Colocasia auf, indem er ihre
Stelle, welche sie nach Schott's Anordnung der Aroideen haben
müsste , in Erwägung zieht. Die Antheren , welche 2 - fächrig
sind und sich durch eine Pore öffnen, kommen nicht mit denen
überein , welche Schott den Arten der Abtheilung Alocasia sei-
ner Gattung Colocasia beilegt , auch die Eychen sind anders ge-
bildet als bei dem ächten Caladium, endlich sind die Narben und
deren Zusammenhang mit dem Eychen auch von verschiedener
. 151
Bildaug. Man sieht bei der ia Rede stehenden Art das Ein-
dringen der PoJleuröhren in das Zellgewebe der Narbe bis zu
einer gewissen Tiefe sehr leicht. In die Lufthöhlen der Blatt -
und Bliithensticle ragen eine Menge einfacher Zellen hinein,
«leren jede ein Bündel Raphiden oder nadeiförmiger Krystalle
die parallel neben einander liegen, in ihrem Innern ent-
hält, während das übrige Zellgewebe nichts davon zeigt. In
den Achseln der Hauptnerven der Blätter zeigt sich noch eine
Wai'hssecretion.
Archiv für Nntiirgeschichte. In Verbindung mit meh-
reren Gelehrten herausgegeben von Dr. Fr. Aug,
Wiegmann Prof. Erster Jahrgang erstes und zwei-
tes Heft. Berlin 1835. 8^"-
Der Botanik ist im ersten Hefte nur ein kleiner Raum ge-
widmet, welchen ein Paar Uebersetzungen und Auszüge einge-
nommen haben, im zweiten Hefte ist eine Uebersicht der Leistun-
gen und Fortschritte der Botanik vom Prof. Meyen gegeben, meist
polemisch, die eigenen Ansichten gegen Ehrenberg, Kützing
«. s. w. vertheidigend. Wenn die Redaction sich nicht mit
wichtigern Abhandlungen für die Folge versieht, so wird das
botanische Publikum kein starker Abnehmer für diese gemischte
Zeitschrift sein. Uelierhaupt scheint es uns, dass alle die Zeit-
schriften , welche verschiedene Wissenschaften zusammenfassen,
ein Uebelstand sind. Wo ist der wohlhabende Dilettant , wel-
cher sich alle diese Schriften halten kann , wo der arme un-
glückliche Gelehrte , der sie alle zu Gesicht bekäme und doch
mit der Wissenschaft fortschreiten soll , wo ist die Bibliothek,
welche sie alle liefert^ Selbst die besondern Abdrücke kommen
nur in wenige Hände und werden oft gar nicht veranstaltet.
Schon entschliessen sich einige dieser Schriften, die naturge-
schichtlichen Abhandlungen zusammen zu stellen, sie werden
152
auch wobl noch endlich dabin kommen alle Disciplinen zA ii F'
/i icb
trennen. f '
Bd
Sämnilllche GlftgewKcbse Deutschlands, naturgetreu
dargestellt und allgemein fasslich beschrieben von
Eduard Winkler Dr. Mit einer Vorrede von Fr.
Schwägrichen, Zweite vermehrte und verbesserte
Auflage. Mit 100 illuminirten Kupfern. Leipzig
1835. 8^°-
Scheint ganz gnt zum Unterricht, die Abbildungen des Tor-
liegenden ersten Heftes sind deutlich und wahr.
Jahresbericht der Konigl. Schwed. Akademie der Wis-
senschaften über die Fortschritte der Botanik im
Jahre 1832 etc. übersetzt und mit Zusätzen versehen
von C. T. Beilschmied. Mit 3 lithogr. Zeichnungen
auf 2 Chärtchen. Breslau in Commission bei J. Max
u. Comp. 1835. 8^0. VIII. u. 149 S.
Jahresbericht u. s. w. im Jahre 1829. Hebers, u. mit
Zusätzen versehen von C. T. Beilschmied. Breslau
1834. 8vo. VIII. u. 102 S.
Seitdem wir den Anfang dieses Unternehmens (s. oben S.
86.) anzeigten, sind uns schon wieder die hier genannten Fort-
setzungen desselben zugekommen , und es wird die Fortsetzung
für 1833 sehr bald versprochen, so dass mau den grossen Eifer
und die rege Thätigkeit des Herausgebers nicht genug bewun-
dern und rühmen kann. Möchten ihm doch die Freunde der Bo-
tanik dadurch einen geringen Lohn für seine vielfache Mühe be-
reiten, dass sie es des Gebrauches werth achten, ihn so für
seine Kosten entschädigen und ihm Muth geben, auch die Fort-
153
setzaugcu zu liefern, welche gewiss sehr erwünscht sind. Denn
nichts ist nothwendiger , als bei der schnell forteilenden Zeit
ond bei der grossen Menge grösserer und besonders kleinerer
lerstreuter Werte und Abhandlungen, dann und wann Halt zu
machen und sich von dem was geschehen und geleistet ist, einige
Rechenschaft zu geben.
Conspectus litteraturae botanicae in Suecia ab antiqüis-
slmis temporibus usque ad finem anni 1831, notis bi-
bliographicis et hlographlis auctorum adjectis. Ex-
liibltus a Johanne Em. Wlkslröm. Rolmiae 1831.
S^o. XLIX. u. 341 S.
Eine Uebersicht der botanischen Littcratur in Schweden
•Ton den ältesten Zeiten bis zum Ende des Jahrs 1831, gewiss
lein sehr rerdienstliches Unternehmen, welches wir auch in den
! übrigen Ländern Europas auf ähnliche Weise hervortreten sehen
möchten. Eigenthümlich ist die Beschränkung, welche der
Verf. seiner Arbelt giebt, indem er nur die Werke aufnimmt,
welche über Pflanzen im Allgemeinen oder von Schwedischen
insbesondere handeln, alle übrigen aber, welche von exotischen
sprechen, ausschliesst; wir können dies doch nicht billigen.
Was er nicht sah hat er mit einem Kreuze bezeichnet, und Alles
bibliographische Nothwendige angegeben. Die Zugabe von
biographischen Notizen ist höchst angenehm, leider haben wir
dafür in neuern Zeiten gar keine Sammlungen für unser Fach
und es wäre wohl zu wünschen, das s sich jemand dieser aller-
dings viele Mühe verursachenden Arbeit unterzöge. AucTi un-
ser Verf. führt ein Beispiel au, wie schwer es oft sei, die Wahr-
heit zu ergründen, so wurden von den verschiedeneu Schrift-
stellern sehr verschiedene Tage als Todestag des altern Olaus
Rudbeck angegeben. Eine vorangeschickte systematische
Uebersicht enthält folgende Abtheilungen: I. Pflanzenbeschrei-
154
bnng mit folgenden ünterabtheilungen , 1) System^ 2) Florenj;
3) Monographien; 4) Handbücher und Dissertationen die Vor*
kenutnisse in der Botanik betreffend, 5) Journale nnd Gesell*'
Schaftsschriften die Botanik erLäuternd. II. Pflanzeugeogra-
phle. ill. Pflanzenanatomie. IV. Pflanzenphysiologie. V.
Pflanzenrersteiueruiigen. VI. Litteraturgeschichte der Botanik,
Hiernach beginnt das Werk selbst nach den alphabetisch geord-
neten Schriftstellern, deren grössere Werke den kleinern voran-
stehen. Uns würde eine chronologische Folge der Werke und
Abhandlungen mehr angesprochen haben.
A. P. De Candolle's Vorlesungen über die Botanik.
Zweiter Theil. Physiologie. Stuttgart u. Tübingen.
In der J. G. Cottascben Buchhandlung 1833.
Auch unter dem besondern Titel :
Augustin Pyramus De Candolle's Pflanzen -Physiologie
öder Darstellung der Lebenskräfte und Lebensver-
richtungen der Gewächse. Eine Fortsetzung der
Pflanzen - Organographie , und eine Einleitung zur
Pflanzengeographie und ökonomischen Botanik. Aus
dem Französischen übersetzt und mit Anmerkungen
versehen von Johannes Piöper Dr. med. Prof. in Ba-
sel etc. Erster Band. Stuttgart und Tübingen , in
der J. G. Cotta' sehen Buchhandlung 1833. gr. 8.
ixXVi.u.462S.
Der Uebersetzer giebt in seinem Vorworte die Gründe an,
welche ihn bewogen haben , sich der üehersetzung eines fran-«
«ösischen Werkes zu unterziehen; es geht daraus hervor, das»
seine Arbeit, welche er, vom Verfasser begünstigt, mit ge^
nauerer Kenntniss der deutschen Arbeiten unternahm , als eine
155
Bweite (anch vonSchreibu. Druckfehlern) verbesserte und berei-
cherte Auflage der , man mag sagen was man will , doch treff-
lichen De Caudollischen Pflanzenphysiologie angesehen werden
mnss, eines Werkes, wie wir kein zweites bis jetzt besitzen,
da CS alle in den Handbüchern vorliegenden pflanzenphysiolo-
gischen Abschnitte au äusserem Umfang sowohl wie an innerm
Gehalt weit übertrifft uud da es zugleich für den Oekonomen,
Forstmann, Gärtner, kurz jeden, welcher mit der Botanik in
nähere oder entferntere Beziehung tritt, ein höchst nützliches
belehrendes verständliches Werk abgiebt, dessen allgemeine
Verbreitung man sehr wünschen muss, damit manche Beobach-
tung dadurch ins Leben gerufen werde und die Theilnahme für
die botanische Wissenschaft mehr und mehr ausgebreitet werde*
damit sie, die noch so vieler und mannigfaltiger Erfahrung bc!-
darf, sich auch eines immer schnellern und sichern Aufschwungs
erfreuen möge. Ein Inhaltsverzeichniss des ganzen in drei Bän-
den erscheinenden Werkes geht voran, aus ihm lässt sich die
Mannigfaltigkeit der Beziehungen und das hohe Interesse, wel-
ches die Pflanzenphysiologie jedem, der sich mit der Pflanzen-
, weit beschäftigt, gewähren muss , leicht abnehmen. Der fol-
gende zweite Band wird dem Vernehmen nach sehr bald erschei-
nen uud wir wünschen, dass ihm auch der dritte bald folgen
möge. Dem üebersetzer aber gebührt der Dank nicht allein
des Verfassers sondern auch des Publikums, beide mit einander
näher bekannt gemacht und sich einer eben nicht angenehmen
Arbeit, wie eine Uebersetzung ist, mit so grossem Fleisse und
yieler Sorgfalt unterzogen zu haben. Das Original führt den
Titel:
Physiologie vegetale ou exposition des forces, et des
foncüons vitales des ve'ge'tanx, pour servir de suite
a l'organographie vege'tale, et d ' Introduction a la
botanique ge'ographique et agricole. Par M^ Aug. -
156
r^'
k
Pyr. DeCandolle. Paris Rechet jeune. 1832. »vo:
- Tom I.^ III. XXXII. et 1579 p. %
CoUection de Memolres etc. Hiiitieine Memoire: sut
- 'quelques especes de Cactees etc. ouMe'moire sur quel^
'" ques especes deCactees nouvelles et peuconnuesj Par
''! jyi. Aug. Pyr. De Candolle etc. Avec douze plan-
'!4ie&.^ Paris Chez Treuttel et Würtz. 1834. 4»°-
.,.;£7pag.
''^'" Es hat diese Abhandlimg besonders die Absicht, einige
Arten,' welche der Verf. von Mr. Coulter aus Mexico erhalteU
hatte und welche er ntir ganz kurz und anhangsweise in einet
frühern Abhandlung über diese Familie beriihreiv konnte , ge-
nauer zu erörtern, wobei er freilieh einige, weiche unterdesse»
gestorben waren, mit Stillschweigen zu übergehen gezwungen
wird, wofür er Bemerkungen über einige andere Arten hiuzu-
fiio't. Folgende Arten werden betrachtet: 1) Mammillaria
elongata, 2) 31, ecliinata , 3) 31, suhcrocca , 4) 31. fenuis
abgeb. Tab. I. , 5) 31, interte.rta ^ 6) 3I,elegans, 7) 31, ra-
Siohis , 8) M. irregularis 3 9) 31. conoidea abgeb. Tfib. ll.>
10) M. crinita abgeb. Tab. III. , 11) 31, criniformis abgeb.
Tab, IV^iy 12) 31, suhangularis y 13) 31, longimainma ixhgeh.,
Tab. V., 14) 31, octacantha , 15) 31, dhergens, 16) Mw.
ö/^rt/s abgeb. T. VI., 17) 31, simplcv abgeb. Tab. VII., 18f
M, Sempervtvi abgeb. Tab. VIII., 19) 31. disciformis, 20^
M, ntacracantha abgeb. Tab. IX., 21) 31, latimamma , 22)
Echinocactus cornigerus abgeb. Tab.X.", 23) Ech. Histrix^
24) Ech, Echidne abgeb. Tab. XI., 25) Ech, crispatus, 261
Cereus leptophis abgeb. Tab. XII. Hariota salicornioides
DC. (Rhipsalis salic. Anct.) unterscheidet sich von Rhipsalis:
1) durch einfächrige Frncht mit wandstäudigen Eychen; -2)
durch die 5 an der Basis in eine Art von fast häutigem Beehcr
167
•erciaigten durch abgestützte Buchten getrennten Kelchblätter ; 3)
lurrh die streng ondstündigen (nicht seiteuständigeu) Blnmen;
\) durch die lebhaft gelben (nicht weissen) Blumen; 5) durch
lii' 15 (nicht 5 — 10 ) Blumenblätter ; 6) durch die ansgespro-
•honen Gliederungen des Stengels und derAeste. Der Name war
yon Adanson für die später Rhipsalis genannte Gattung gege-
ben, zu Ehren von Thomas Hariot, welcher im löten Jahrhan-
dort Virginien besuchte und einige Beobachtungen über die Natur-
geschichte dieses Landes publicirte,
Instruction practiqiie siir les collections botani(|ues, par
M. A. P. De Candolle (Tire de la bibliotheqne uni-
verselle, Juinl834.) 8.
Es wäre sehr zu wünschen, dass die Vorschriften, welche
der erfahrene De Candolle hier den Reisenden und Sammlern
giebt, stets befolgt wären und stets befolgt würden. Mit wenig
mehr Mühe und Aufopferung würden die Sammlungen nütz-
licher und lehrreicher geworden sein , würde sich ein bei weitem
grösserer Gewinn für die Wissenschaft herausgestellt haben.
Wir haben selbst schon oft die Erfahrung gemacht, wie nnan-
genehm der Maugel an schriftlichen Nachrichten zu den ge-
sammelten Gegenständen ist, und wie übel es ist, wenn Be-
schreibungen aufgenommen wurden, welche sich auch nach
dem trocknen Exemplar eben so gut fertigen Hessen , und
darüber die nothwendiger zu bemerkenden Nachrichten ansge-
lassen sind.
'Verzeichniss der Pflanzen, welche während der, auf
, Allerhöchsten Befehl , in den Jahren 1829 und 1830
. unternommenen Reise im Caucasus und in den Pro-
- vinzen am w^estlichen Ufer des Caspischen Meeres
* gefunden und eingesammelt w^orden sind. Bericht,
158
abgestattet an die Kaiserliche Akademie der Wissen-
schaften in St. Petersburg in ihrer Sitzung vom 30.
März (11. April) 1831 vom Dr. Carl Anton Meyer.
St. Petersburg 1831. 4to- 241 S.
Wie reichhaltig die Ausbeute dieser Reise ist, zeigt uns die
Zahl der 1965 von dem thätigen Yerf. gefundenen Arten vom
Phanerogamen, uuter deneu sich eine bedeutende Zahl neuer
Species befindet, welche mit Diagnosen und Bemerkungen ver-
sehen sind , während die schon bekannten nur ein Citat und die
Angabe des Fundorts begleitet. In der Vorrede ist ein gedräng-
ter Reisebericht geliefert, welchen wir hier mitzutheilen nicht
unterlassen können , da er eine kurze aber lebendige und klare
Schilderung jener Gegenden giebt, welche mehr und mehr in
ihren Eigenthümlichkeiten bekannt werden:
Nachdem ich am 12. (24.) Juni Dorpat verlassen hatte,
vereinigte ich mich am 29. Juni (11. Juli) desselben Jahres, in
dem Lager Sr. Excellenz des im Caucasus commandlrenden Ge-
nerals v. Emanuel, an der Kitschmalka mit den übrigen Glie-
dern der von der Akademie der Wissenschaften abgesandten Ex-
pedition. Ich untersuchte zunächst die Umgebungen unseres
Lagers zwischen den nördlichen Vorbergen des Caucasus; meine
Ausbeute an seltenen Pflanzen fiel jedoch nur geringe aus.
Nachdem das Lager von hier aufgebrochen war ^ erreichten wir,
am 2. (14.) Juli die Ufer des Kassaut, wo ich, in der Region
der Birke, viele subalpine, ja auf den Gipfeln einiger der ho-
hem Berge (bei über 6000 p. F. absoluter Höhe) schon Alpen -
Pflanzen antraf.
Vom 4. (16.) bis zum 6. (18.) Juli führte unser Weg über
niedrigere Alpenwiesen (in einer Höhe von etwa 6500 p. F.)
hin. Am 7. (19.) besuchten wir die so genannten Schwarzber-
ge, auf denen ich viele schöne und seltene Alpenpflanzen ein-
sammelte. Am 8. (20.) erreichten wir das enge Thal der Malka
169
swischen den Schwarzbergen nnd dem Elbruz , wo wir uns in
einer Höhe von 8000 p. F. , von wahren Alpenpflanzen umge-
ben, befanden. Am 9,(21.) kletterten wir über nakte, zer-
trümmerte Felsen bis zur Schneegriinze (10,200 p. F.) hinan.
Am 10. (22.) unternahmen wir die Ersteigung des Elbruz, und
langten am Abende desselbigcn Tages wieder im Lager des Ge-
nerals V. Emanucl an. Am 11. (23.) schon verliessen wir die
Hochalpen, am 15. (27.) auch die subalpine Region, und am
16. (28.) erreichten wir den Kuban. Obgleich unser Aufenthalt
in der Alpenregion nur kurz war uud mir der häufige Regen das
Einsammlen und das Trocknen der Pflanzen sehr erschwerte.,
so war doch die Zahl der seltenen und selbst neuen Arten unter
ihnen nicht gering. Sehr viel reicher würde jedoch gewiss
meine Erndte ausgefallen sein, wenn wir uns in der Nähe
der Pflanzenreichen Schwarzberge längere Zeit hätten aufhalten
i können.
Vom 16. (28.) Juli bis zum 24. Juli (2. Aug.), an welchem
Tage wir wieder in Pjatygorsk (Goratschewodsk) eintrafen, zo-
gen wir theils über trockne Kreide- und Kalk -Hügel, auf
denen ich einige niedliche Pflänzchen einsammelte, theils über
die, mit hochwachsenden Kräutern bedeckten, nördlichen Vor-
berge des Cancasus.
Nachdem wir noch gemeinschaftlich das Bcschtaugebirge
besucht hatten und wieder nach Pjatygorsk zurükgekehrt waren,
trennte sich die Expedition, die Herrn Kupffer und Lenz reisten
nach Nikolajew , Herr Mene'tries und ich reisten dagegen nach
Kislowodsk, in dessen Umgebung ich nicht wenige schöne sub-
alpine Pflanzen einsammelte. Später durchreisten wir, Herr
Menetries und ich, im Gefolge Sr. Excellenz des Herrn Generals
V. Engelhardt, einen Theil der Kabardei, nnd bei der Festung
Naltschik erreichten wir abermals die stark bewaldeten nörd-
lichen Vorberge des Caucasus. Darauf eilten wir durch die jetzt
völlig öden nnd dürren Steppen am untern Terek , den wir un-
J60 —
terhalb Nam- passirten, um nach der Festung Grosnaja, im
SunschatJiale gelegen, zu gelangen.
Die unruhigen Bewegungen und häufigen Räubereien der
Tschetschenzen vereitelten nicht bloss unsere Absieht, von
Grosnaja aus das Schwarzgebirge nochmals zu ersteigen , son-
dern sie waren auch die Ursache davon , dass wir die Ucächsten
üm^-ebungen der Festung nicht anders als unter einer starken
Bedeckung durchstreifen konnten. Darüber vergingen die letz-
ten Tage des Monats August.
Am 5. (17.) September schloss ich mich einem starken
Truppeudetachement an, welches der General v. Engelhardt ge-
gen die Tschetschenzen anführte. Ich lernte im Laufe dieses
Kriegszuges das Suuschathal, bis Nastran aufwärts, kenneu,
ging darauf nach Wladikawkask und verfolgte von dort bis
nach Kaschaur, dem ersten Orte am südlichen Gebirgsabhangej
die grosse Heerstrasse nach Grusien , welche das ganze eancasi-
sche Gebirge durchschneidet und ihren höchsten Punkt (über
7000 p. F. ) auf dem Kreuzberge erreicht. Von dort eilte ich,
da das Wetter günstiger wurde, nach dem Dorfe Kasbek, um
die Alpengegend am Kasbek zu untersuchen, und kehrte,
nachdem ich dort viele der seltensten Pllanzen eingesammelt
hatte , über Wladikawkask und Nastran wieder nach Grosnaja
zurück.
Im Spätherbste unternahmen wir eine mühselige Reise nach .
Baku. Die Jahreszeit war schon so weit vorgerückt, dass ich
auf dieser Reise fast bloss noch einige Chenopodiaceae einsam-
meln konnte.
Den Winter brachten wir iu Baku, in der Nähe der be-
rühmten ewigen Feuer, der unerschöpflichen Bergölqnellen
nnd der grossen Schlammvulkane zu. Mit dem erwarhendeu
Frühlinge erschienen auf den dürren Sandstein - nnd den Mn-
schelkalksteinhügeln , so wie auf den salzhaltigen und sandigen
161
Eboiion der Provinz Baku viele schöne und seltene Pllanzen, be-
sonders aus den Familien der Crnciferae, Boragiueae,, Planta-
giueae, Leguminosae und Malvaceae.
Am 27. April (9. Mai) 1830 verliessen wir Baku , um die
höchst Öde, wasserarme Ebene am caspischeu Meei'e bis Sal-
lian zu untcrsuchcu. Die Zahl der, während dieser Reise,
thcils auf Salzboden, theils im tiefen Flugsande und auf den
Schlammvulkanen eingesammelten Pllanzen, war zwar nicht
sehr gross , bestand aber fast nur aus cigenthümlichen, seltenen
und neuen Arten. Zwölf Tage widmeten wir den Untersuchun-
gen der salzigteu Ebenen und Sandsteiuhügel in den Umgebun-
gen von Salliau und bis zu den Mündungen des Kur, wobei man-
( hes schöne Pflänzchen aufgefnnden wurde.
So wie man den Kur überschreitet, verschwindet der Salz-
boden bald und weicht einem fruchtbarem Erdboden, der jedoch
fast gar keine eigeuthümliche , sondern meistens südeuropäische
Formen hervorbringt, denen sich, in der Nähe von Lenkoran,
schon manche, dem talüschcnischen Gebirge eigeuthümliche
Pflanze beigesellt.
Wir waren glücklich genug fast den ganzen Jimimouat im
talüschenischen Gebirge zubringen und dasselbe der ganzen
Länge und Breite nach bereisen zu können. Meine Erndte an
schönen, theils schon bekannten, theils völlig neuen Pflauzen-
arten war sehr bedeutend. Unser Weg führte uns zuerst durch
die dicken, finstcrn Laubholzwälder, welche den nördlichen
Abhang dieses Gebirges bedecken und in deren Schatten mehrere
merkwürdige Pflanzen gedeihen. Sehr verschieden von der
nördlichen Abdachung war die Beschaffenheit der Gegend und
mithin auch die Vegetation an der südlichen Seite dieses Ge-
birgszuges, welche wir erreichten, nachdem wir den Weg durch
die Wälder zurückgelegt und einige hohe Bergrücken überstie-
gen hatten. Diese trocknen, viel weniger bewaldeten Bergab-
häuge, deren äusserste , gegen 7000 p. F. hohe Spitzen an die
qrBd. Litterat. (H)
162
Alpenreglou reichen , mussteu allerdius's viele Pflanzen ernäh-
ren, die am nördlichen Abhänge nicht gefnndeu werden. Be-
sonders interessant sind die Umgebnngcn des Dorfes Perimbal,
dann die höchsten Gebirgsspitzen in der Nähe der Dörfer Siwirs
lind Drych, vorzüglich aber die Gegend beim Dorfe Swant, des-
sen Gebiet den änssersten südwestlichen Theil des talüscheni-
schen Gebirges bildet. Hier , wo in der dürresten Gegend bloss
an den kleinen Bächen nnd den, durch den Fleiss der Einwoh-.
ner, von Weitem hergeleiteten Kanälen einige Bänmc stehen
nnd sich kleine , grüne Wiesen ausdehnen , hier ist der steinige
Boden nur spärlich mit kaum fusshohen , stachlicheu Astraga-
len, mit den nicht minder stachlicheu Oxytropis spinosissima
und Statice Echinus , mit 8 Salvien, mehrern Ziziphoren, Ne-
peteu nnd andern Labiaten, verschiedenen Rnbiaceen, Bora-
gineen, vielen Caryophyllaceen , Leguminosen, Cruciferen,
Composlten und andern Pflanzen bedeckt, die fast alle zu den
schönsten nnd seltensten des ganzen taliischenischen Gebietes
gehören. Sollte, früher oder später, ein Botaniker dieses Ge-
biet wieder betreten, so mnss er sein Hauptaugenmerk auf die
Untersuchung der Gegend von Swant richten, denn auf dem
Wege von Lenkoran nach Swant und von Swant nach Drych,
so wie auf den höchsten Bergspitzen bei dem zuletzt genannten
Orte, findet der Botaniker fast alle seltnen und schönen' Pflan-
zen des ganzen taliischenischen Chanats vereinigt.
Nach einem fünftägigen Aufenthalte in Swant, während
dessen ich genug zu thun hatte , alle Seltenheiten dieser reichen
Flora einzusammeln, traten wir unsere Rückreise nach Len-
koran an. Auf höchst beschwerlichen nnd gefährlichen Wegen
kletterten wir, in den finstersten Wäldern am nördlichen Ge-
birgsabhange, wieder zu den Ufern des caspischen Meeres
hinab, nnd ich hatte abermals Gelegenheit, einige prachtvolle
Pflanzen einzusammeln, von denen ich hier bloss des Temira-
gatsch, der Gledltsclüa caspica und der Acacia Julibrissin Er-
103
irahiiiiiii:, thiiii will. Ehe wir Lciikoraii verliesseil, besiirhfeu
wir noch die lusel Sara, wo ich Gelegenheit hatte die Sanimliiii«
gen des Herrn Dr. Kieseritzki durchzusehen und aus denen ich
einige hübsche Fllanzen erhielt.
Unsere Rückreise nach Baku war zu Lande , wegen der
Cholera morhus, fast unmöglich geworden; wir schifften uns
daher auf dem Kaiserlichen Kriegsschiffe Miana ein und erreich-
ten, nach einer dreitägigen glücklichen Fahrt, die Festung
Baku. Die Sommerhitze und herrschende Dürre hatte fast alle
Pflanzen in der Nähe dieses Ortes getüdet und wir hätten daher
unsere weitere Rückreise sogleich fortgesetzt, wenn nicht die
fürchterliche Cholera morbus die Schwierigkeiten , mit denen
das Reisen in den Provinzen am caspischen Meere immer ver-
knüpft sind , noch bedeutend vergrössert hätte. Erst am 19,
(31.) Juli konuteu wir Baku verlassen. Unterwegs fand ich im
Flugsaude am Mecresufer einige schöne Pflanzeji. Ich hatte
Zeit genug den, aus festem Kalksteine bestehenden Beschbar-
mak, so wie die am caspischen Meere beliudliclien Salzebeneu
hinlänglich zu untersuchen. Viel wichtiger war es mir jedoch
die Schneeberge, in der Nähe vouKuby, zu bosneheu, um die
Vegetation des östlichen Caucasus mit der , im mittlem und
westlichen Theile dieses mächtigen Gebirges beobacbteteu , ver-
gleichen zu können. Wir brachten die letzten Tage des Juli-
monats (a. St.) in diesem Theile des Caucasus zu, wobei ich
Gelegenheit hatte den, aus festem Kalksteine bcstehwiden
Schachdagh , so wie auch den , aus Schiefer gebildeten Tiifan-
dagli bis zur Schneegränze zu ersteigen. Wenn gleich die Ye
getation dieser Gegend sehr mit der des übrigen Caucasus üljer-
einstimmt, so gelang es mir doch hier einige schöne und iieiie,
in den andern Theilen des Caucasus von mir nirgends bemerkte
Pflanzen aufzuUudeu. • iif mi-Ji
Die Gegend um Dcrbend, wo wir 14 Tage verweilen
mussten, da wegen der Cholera morbus alle Verbindung zwi-
(11 *)
164
sehen dem Da^^estan und der caucasischen Provinz (Oblast) un-
terbrochen worden war, befriedigte mich , wegen ihrer Armuth
au Pflanzen , durchaus nicht, üeberhaupt sind , in den niedri-
ger gelegenen Gegenden am Caucasus und am caspischen Meere,
im Spätsommer die meisten Pflanzen versengt und vertrocknet,
so dass man während dieser Jahreszeit fast nur noch auf einige
interessante Salzpflanzen rechnen darf; und in der That konnte
ich von Dcrbend bis Pjatygorsk, an welchem Orte unsere natur-
M'issenschaftliche Reise endigte, fast bloss noch einige Salz-
pflanzen einsammlen.
Pflanzen - Oratorium gedichtet von J. P. J. van der
Smissen. Kiel. In Commission der Univers.-Buchh.
1834. 8^0. 65 S.
Pflanzen und Bcäume singen Solo's , Dnette, Chore, z.B.:
Dnett von zwei schamhaften Mimosen ! , Bass-Solo des Maha-
gony!, Duett von Eich -Bässen!, Sopran -Arie der Capparis
spinosa! u. s. w. , auch setzen sich die Pflanzen zuletzt in Be-
wegung nnd bringen ihre Huldigung einer Palme dar. Uns er-
scheint das Büchlein hübsch ausgestattet , sauber gedruckt,
aber in der Idee verfehlt, und in Bezug auf die Versification
auch nicht zu ausgezeichnet, es ist besser gemeint als gerathen.
Wir setzen eine kleine Probe hierher :
Tenor -Solo des Pisang (Musa paradisiaca).
Ich bin so kindlich -fröhlich! so klar so rein vergnügt!
So recht in mich beseligt! ich kann es sagen nicht,
Ich könnte ew'ge Hymnen verströmen aus der Brust
Und meinem Zimmet stützen an's Herz in Himmelslust.
Denn über Mohn, Mimosen, und Zucker — das Wipfel-
wehu !
Und von Camellian , Ibisch — das Ummichblühen schön !
165
In Wette mit Anauasseu — das Zeit'geu milder Speis'!
Aus vauillirten Lüfteu — elu Trinken, sauft und hciss!
Und danu — stets gleiche Farbe! — das seladouste Grün!
Und immer kühl im Haupte! und immer gleich der Sinn!
Ist das nicht vollstes Daseiu? ist das nicht Seins Genuss?
Ich da nicht schwelgend jauchzeu? und jauchzend schwelgen
muss?
Hortüs Dyckensis oder Verzeichniss der in dem botani-
schen Garten zu Dyck wachsenden Pflanzen. Düs-
- seldorf bei Arnz u. Comp. 1834. 8^°- VIII. u. 376
S. mit drei lithogr. Ansichten in 8^°* und einem iitho-
graph. Plane des Gartens in Folio.
Der Fürst J. zu Salm-Djck den Gartenfreunden längst als
ein eifriger Gönner uud Beförderer der Gartencultur bekannt,
von den Botanikern aber hochgeachtet wegen seiner Bemühun-
gen um die Aufklärung schwieriger Geschlechter , besonders aus
der Formeureihc der sogenannten Fettpflanzen, vou denen eini-
ges schon früher herausgegeben, anderes grösseres aber mit
grossen Verlangen erwartet wird, giebt uns in diesem, beschei-
den ein Verzeichniss geuannten , Buche nicht nur dies Ver-
zeichniss, welches sich durch seine gute Einrichtung als Muster
empfehlen lässt^ soudern auch eiue Menge von Beobachtungen
und Bemerkungen die sich besonders auf die Gattungen Agave,
Aloe, Cactus, Mesembrianthemum, Paeonia und Stapelia be-
ziehen. Das Verzeichniss selbst zeigt die sehr reichhaltige
Sammlung eines schon durch seiue Stellung in der höheren Welt
begünstigten Wisseuschaftsfreundes , sie ist alphabetisch einge-
richtet und jeder Pflanze ist das Citat einer Abbildung zugesetzt,
und wo es uöthig war auch Synonyme, dann folgt die Dauer
durch die bekannten Zeichen angedeutet und der Culturort durch
die bekannten Buchstaben angegeben.
166 „
Vie de Linne, redige'e sur les documens autographes
laisses par ce grand homme, et suivie de l'analyse de
sa correspondence avec les principaux naturalistes de
son e'poque ; Par A. L. A. Fee etc. Paris, Levranlt,
Treuttel et Würtz. 1832. 8vo. XI. u. 379 S. (et six
planches lithogr.)
Dieses Werk ist zugleich der erste Theil des Jahrgangs
1832 der Memoires de la societe rojale des sciences, de l'Agri-
cnlture et des Arts de Lille. Der Inhalt theilt sich in 5 Bücher,
das erste umfasst, ausser einem Vorbericht, die Uebersetzung
der eigenhcändigen Anmerkungen Linne's, die letzten Augen-
blicke seines Lebens und damit zugleich eine Lobschrift auf sein
Leben. Das zweite Buch ist dem Briefwechsel Linue's gewid-
met, ans welchen viele Mittheilungen und üebersetzungen ge-
geben werden, ferner sind darin noch die Ansichten aufbewahrt,
welche Linne über mehrere Naturforscher ausgesprochen. Das
dritte Buch enthält Auecdoteu und die Genealogie des vortreiF-
lichen Mannes, der in allen Beziehungen noch einmal gemustert
wird. Endlich finden wir im 4ten Buche eine Aufzählung der
von Linne während seines Lebens so wie der nach seinem Tode
herausgegebenen Bücher, und eine chronologische Aufzählung
der Hauptereignisse seines Lebens. Die beigegebenen 6 TafelH
stellen Linne in dem Alter von 20 und von 60 Jahren dar, ge-
ben 6Fac-siraile von seiuer so wie von Adausou's , Jussieu's, '
Haller's und J. J. Rousseau's Handschrift, bilden die Linnaea
borealis ab und zeigen uns Linne's Landhaus Hammarby bei
üpsala. Da dies die erste in Frankreich erschienene Bearbei-
tung der interessanten Lebensverhältnisse dieses grossen Man-
nes ist, so wird sie gewiss vielen Beifall gefunden haben.
Caroli Liimaei , Sueci, doctoris medicinae, systcma na-
turae, sive regiia tria naturae systematice proposita
167
par classes , ordlnes , genera et species. Editlo pri-
ma reedlta curante Antonio - Laurentio - Apolllnario
Fee Pharm. Prim. in scliola med. mil, Insulensi , Bot.
I)rof. etc. Parisiis apud F. G. Levrault. 1830. VI, u.
81 S.
Ein Abdruck der schon selten gewordenen ersten Ausgabe
von Linne's Systema naturae, welche auch Ton einer üeber-
selzuug- in französischer Sprache durch den Sohn des Heraus-
aHjcrs begleitet werden sollte, dessen frühzeitigen Tod der tief-
gebeugte Vater aber in der Vorrede beklagt.
Examen de la theorie des rapports botanico-cliimi(|ues.
Dissertation prt'sente'e et soutenue a la faculte de me'-
decine de Strassbourg, le Mardi 14. Mai 1833, ä
midi pour oLtenir le grade de docteur en medccine
par Antoine -Laurent- Apollinaire Fe'e d'Ardentes
(De'p. de Tlndre) Pharmacicn - Major, deuxieme
prof. a rhüpitalmilit. d ' instruction de Val-de-grace
a Paris. Strasbourg 1833. 4to- 64 p.
Der Verf. spricht, am Ende seiner Prüfung über die Aehn-
lichkeit, welche die Pflanzen in Bezug auf ihre botanischen und
chemischen Eigenschaften haben, sich dahin aus, dass die na-
türlichen Pflanzenfamilien auch älmlichc chemische Eigenschaf-
ten und also auch ähnliche medicinische Wirkungen haben , dass
es aber stets Anomalien gäbe , welche nicht zu erklären seien,
dass wenn dasselbe Princip in verschiedenen Familien zu sein
scheine j es dann doch immer ein verschiedenes sei u. s. w.
De la reproduetion des vegetaux. These pre'sente'e et
soutenue lors du concours ouvert pour la chaire de
botanique , vacante a la Faculte de me'decine de
168
Strassboiirg. Par A-L-A Fee Doct. en med., caii-
di.Iat a la cliaire vacante. Le jeudi 25 Juill. 1833 a
six heures du solr. Strasbourg. 1834. 4^0. 46 p.
Nach einigen allgemeinen Vorbetrachtnugen geht der Verf.
im ersten Abschnitt znr Auseinaudersetznng der Geschlechts -
Reprodnction über, wobei er die yerschiedenen Organe derBln-
mc welche dabei thätig sind, genauer durchgeht und dann auf
den Befruchtungsact selbst kommt und zuletzt eine Vergleichung
der Thiere und Pflanzen in dieser Hinsicht anstellt. Der zweite
Abschnitt handelt von der Reprodnction durch Theihmg, wel-
che in Bezug auf die Phanerogamen , Cryptogamen und Agamen
in Betrachtung gezogen wird. Der Verf. scheint mehrere Ar-
beiten der Deutschen, besonders über die im ersten Abschnitt
enthaltenen Gegenstände, nicht gesehen zu haben, da er sie
nicht anführt , wie sie es wohl verdient hätten.
Discours prononce' le 7. Mai 1834, a Touverture du
cours de botanique de la Faculte de me'decine, par
M. le Professeur Fee. 8^o. iQ p.
Eine zu Ehren der Botanik und zugleich zur Einleitung in
seine botanischen Vorträge gehaltene Rede, in der das Bild des
Botanikers im Gefäugniss, welches der Natur entnommen, dem
Ref. schon durch vertrauliche Mittheiluug skizzirt war, uns be-
sonders angesprochen hat.
Neuer Pflanzenkalender oder Anweisung, welche in
Deutschland w^achsenden Pflanzen man in iedem
Monate blühend finden könne, und an welchem
Standorte. Nach dem jetzigen Standpunkte der Bo-
tanik eingerichtet von D. Karl Frledr. Dobel. Nürn-
berg b. Friedr. Kampe. 1835. kl. 8. Erster u. zwei-
ter Band. Vni. u. 838S.
169
Referent muss gcstehn, dass er dies Buch nicht zu he-
nutzcn weiss ; man soll sich wie es scheint darin Raths erholen
können, um zu erfahren, welche Pflanzen man in bestimmter
Oertlichkelt zu einer bestimmten Jahreszeit finden könne; wenn
man aber nun im Monat Juli z. B. an einem Ackerraude in
irgend einer Gegend von Deutschland stände und man dies Buch
befragte j was man da finden könne, so würde es leicht möglich
sein, dass man auch nicht eins der im Buche für solche Locali-
tJit verzeichnete Gewächsen fände, sondern lauter andere; so
wird man in viele deutsche Steinbrüche im Mai gehen können,
che man die Syrenia cuspidata Reichb. darin findet, welche ganz
allein als in Steinbrüchen im Mai blühend angegeben wird.
Unserer Meinung nach wieder ein überflüssiges und für uns we-
nigstens ganz unbrauchbares Buch,
Nouveaux Me'moires de la Societc imperiale des Natii-
ralist.es de Moscou. Tome III. (Tome IX. de la col-
lection) Moscou 1834. A^°' avec 32 plariches.
Es enthält dieser Band folgende Aufsätze botanischen In-
halts :
a) Tentamen de Jlbrotanis seu de sectione secunda
^rtemisiaruvi Linnaei, anctore 7f^, G, Besser,
b) Observationes in ylantas Rossicas et descriptiones
specicrum novarum , auctore C, H, Steven,
c) Descriptiones plantarutn viinus cognitarum Sibi-
riae , praesertim Brientalis , quas in itinere ann, 1805 et
1806 observavit M, F, yidams,
Bulletin de la Socie'te imperiale des naturalistes de Mo-
scou. Tome VI. annee 1833. 8vo.
Hierin findet sich fol?:ender botanischer Origiualauf-
satz :
170
Enumcratio plantarum e territorio Elisahethpolensi
cl: in yrovincia Karahach sponte nascentium auct. E, Fr^
Hohenacker,
Actes de la societe Linneenne de Bordeaux Tome VI^
öelivralson de 1834., in 8vo. Bordeaux 1834.
Enthält ein Memoire mit einigen kritischen Bemerkun-
gen zu den vier ersten Bünden des Prodromus oder der
Synopsis plantarum von De Catidolle, in Betreff der nord-
amerikanischen Pßanzen, vom Prof, Raßnesque.
Annales de la socie'te royale des Sciences , Beiles Lettres
et Arts d' Orleans. Livraisons 3. 4. et 5. de 1834.
Orleans 1834. 8^«-
Hierin befindet sich ein Tratte de la struclure et des ano-
malies de la fleur des Besedacees par Auguste de Saint -
Hilatre,
Memorie della Academia de scienze di Torino. Tome
XXXVIII. Torino 1834. 4*0.
Hierin finden sich folgende Aufsätze : a) Seltne Pßanzen
aus Chili, entdeckt von Berter o und beschrieben von JLl,
Colla — b) Chemische Analyse des Waizenmehls, mit eini-
gen vorangehenden Bemerkungen über den Kleber und die
Stürkemehlsubstanz vom Prof, Lavini — c) Neue oder .]
wenig bekannte Pßanzen Chili ^ s beschrieben von Jos,
Moris,
Verzeichniss der Schriftsteller, deren
Werke oder Abhandlungen angezeigt
sind.
Adams 169.
Alexander 123.
Aniott 103. G. 8.
Halsamo 66.
Bauer, Franz 22.
Heilsclimied86. 152.
[{eutham 104.
IJerckley 107.
ßernhardi 62.
Bertoloni 143.
Besser 169.
Bojar 104.
Bonjiard 88.
Bonton 108.
Brongniart 53. 149.
Brown , R. 10. 52.
Bnuge, V. 65.
Carey 52.
Cassini, de 111.
Co IIa 170.
Comte 66.
Cruckslianks 102.
De Candolle, Alph. 4. 7. 145.
De Candolle, Aug. P. 4. 154. 5.
6. 7.
Delile 54.
üittrich 79.
Dobel 167.
Don 8. 9. 67.
Duvernoy 141.
Eckion 131.
B:ndliclier 114.
Erdelyi, v. 81.
Farquliarsoji 103.
F^e 54. 109. 166. 7. 8.
FenzI 129.
Fisclier, J. G. 80.
Focke 59.
Freemann 104.
Fresenius 37.
Fritzsclie 16.
Göppert 112. 5. 26. 8.
Greville 102. 4. 6.
Griffitli 7.
Guinipel 18.
Gunn 107.
Hagenbacli 42.
Hall 108.
Harrison 52.
Harvay 103. 6. 8.
Heer 12,
Henscliel 121.
Holieiiacker 170.
Holl 105.
Hooker 100. 2, 3. 4. 5. 6. 8.
172
Horaninow 146.
Hiibener 23. 36.
Hutton 52.
Jack 101. 8.
Jameson 107.
Klotzsch 102.
Kosteletzky 18.
Kimth 21. 32.
Lambert 32.
Lawi-ence 107.
liavini 170.
Lindley 22. 9. 31. 52. 3. 105.
Lmdsay 103.
Lowe 106.
Macfadyen 101, 3.
Martens, v. 137.
M6rat 67.
Meyen 19. 26.
Meyer , C. A. 157.
Miquel 54,
Mohl 43.
Moris 170.
Morrie 52.
Mudie 51.
Miirray 53.
Nees V. Esenbeck, C. G. 19. 34.
144.
Nees V. Esenbeck, Th. Fr.L. 113.
Notaris , de 66.
Parrot 44.
Pelletan 2.
Petermann 135.
Piddiiigton 52.
Popp ig 108.
Presl, C. B. 15. 16.
Rafinesque 95. 170.
Heider, v. 82.
Beuss 91. i
Richard 78.
Römer 83.
Röper 154.
Roxbiirgh 52.
Royle 52.
Ruthe 25.
Saint -Hilaire, Aug. 170.
Schauer 116. 7.
Schlechtendal, v. 18.
Scliott 92.
Schrader , J. E. J. I4l,
Schübler 137.
Schulz , J. H. 129.
Schummel 123.
Scott 107.
Sraissen, van der 165.
Smith 101.
S penner 27.
Steven 169.
Telfair 104.
Trautvetter, v. 55.
üechtritz , v. 123.
Valentin 117.
Valentine 6. 10.
Vincent 102.
Viviani 66.
Walker 52.
Weiden, v, 106.
Wiegmann 151.
Wight 101. 6.
Wikström 86. 7. 153.
Wilbraud 132.
Wilson 101. 7.
Wimraer 115. 6. 21. 3. 4. 8
Winkler 20. 9. 152.
Zeyher, C. 131.
IJebersicht der ansfezeiöften Werke,
I. Pflanzenkunde der Vorwelt.
Ueber d. Bestreb. 112.
II. Pllanzenkunde der Mitwelt.
1. Hülfsmittel für dieselbe.
k. Handbücher: Einleitung in das Stud. 23. — Anfangsgr. d.
Bot. 24. — Neue Wandtafeln 28. — Das Pflanzenreich 66. —
Nouveaux dlemens 78. — Das Pflanzenreich 80. — Anleitung z.
Pfl. 81. — Handbr d. allg. Bot. 83. — Grundriss 129. — - De
Cand. Vorlesungen 154.
B. Das Sammeln betreffend. Anleitung zum Sammeln. — Instru-
ction pratique 157. — Neuer Pflauzenkalender 168.
C. Botanische oder Botanisches enthaltende Zeitschriften: Bot.
Miscellany 100. — Journ. of. BotaM3' 165. — Opusc. pliytol. 111.
— Uebers. d. Arb. 114. — Archiv f. Naturg. 151. — Nouv.Mem.
169. — Bulletin d. 1. Soc. 169. — Actes d. 1, sog. 170. — Anna-
les d. 1. soc. 170. — Mem. d. Acad. 170.
D. Botanische Bücherkunde : Jahresbericht 86. 152. — Arsberät-
telse 87. — Walafridi Strabi 91. — Conspectus litteraturae 153.
E. Reisen : Reise um die Erde 19.
2. Pßanzenphjsik : Wechsel d. Staubgef. 7. — De pl. poU. 16. —
Ueber die Bewegung 26. — Viviani della struttura 66. — Unter-
suchung 141. — Die Monocotyled. 141. — Note sur le Colocasia
149. — Tratte de la structure 170. — Examen de la thdorie 167.
— De la reproduction 167. — Chem. Analyse 170.
3. Pflanzenbeschreibung.
A. Systemhunde : Nixus plant. 29. — Die natürliche 132. — Pri-
mae lineae 146. — C. Lin. 8yst. 166.
B. Wildgexo. Pfl. im Allgemeinen betr. : Reliq. Haenk. 15. — Re-
pert. bot. 15. — Genera plant. 113.
174 —
C. fVildgeiv. Pß. einer Gegend betr. {^Floren): Flora d. Markbr.
25. — Enum. plant. 65. — Flore d'Indre 67. — Nouvelle Flore
67. — Prodr. flor. Norf. 114. — Eimm. plant. 131. — Flora von
Wiirtemb. 137. — Descript. pl. 169. — Observ. in pl. Ross. 169.
— Enumeratio pl. 170.
D. CuUivirte Pß- betreffend : Cinq. notice 4. -- Hortus Dyckensis
165. *
E. Pflanzen einzelner Familien betr.
a) Phanerogamen: Agrostograpiua 32. — De 11. gramineo 135.
— Generis Lacis 88. — The genera and spec. 22. — A dl-
scrlption 31. — Viro perill. 19. — Monograph. of the 144. —
A RewicAV of tlie 145. — Huit. Memoire 156. — An Attempt.
67. — Teilt, de Abrotanis 169.
10 Cryptogamen : Genera Filicum 92. — Neue Moosgattung 6.
— Entw. d. Moosfrucht 10. — Synops Muse 66- — Musci
Mediolan. 66. — Memoria del Prof. 143. — Mem. s. 1 groupe
109.
4. Pßanzengeographie : Pll. d. Clova - Berge 9. — Verhältniss d.
Monoc. 12. — Versuch einer Darst. 129. — Verzeichn. d. Pflanz.
157.
5. Angewandte Botanik : Handb. d. angew. 27. — Ueber d. Er:aieh.
79, — Der sclinell unt. 82. — {Medicinische.) Ueber Jalapenpfl. 2.
— Abbild, u. Beschr. 17. — Allgem. medicbi. 18. — SämratJ. Arz.
Gew. 21. — Anleitung zur 21. — Die Arzeneigew, 29. — Medi-
cal Flora 95. — Sämmtl. Giftgew. 152.
6. Vermischtes , Bezug auf Pß. habend: Pflanaen > Oratorium 164.
~ Discours. pron. 168.
D E
FLORIBUS ET AFFINITATIBUS
BALSAMINEARUM
SCUIPS I T
JOANNES ROEPER,
Med. t)ocT. , Bot. et Med. in univ. Basileensi Prof. p. o.,
HORT. BOT. PRAEFECT. , PLURR. SOCC. LITT. SODALIS.
B A S I L E A E,
Tjpis J. Georgii NEüKinca
M D C C C X X X.
INDEX.
Acer p. 43.
Acerineae ibid.
Agrostemma flos Jovis 51.
Alsine media 39. -iO. 51.
jimentaceae 25.
Amorphonophyta Neckex' 23.
Jmpelideae 27- 47. 48.
Androsaemum officinarum 16. .51.
Apocyneae 48.
Araliaceae 47.
Asclepiadeae 48
Aurantiaceae 36
Averrhoa 26. 31. 36. 37 A. Bilimbi 31 . 32. 33. A.
Carambola 31. 32. 33.
Banisteria ciliata 43.
Berberideae 24.
Biebersteinia 34.
Biophytum 2Q. 33.
Borragineae 47. 48.
Bütlneriaceae 47.
Caesarea 2Q. 38. 46.
Calcaratae Batsch 22.
66 INDEX.
Campanula 27. C. Medium 27. G. Rapunculus 27,
Campanulaceae 14. 20. 27. 48.
Canarina 27.
Capparldeae 2Q.
Caprlfoliaceae 47.
Carjophylleae 48. 50.
Cerastium 40. 51. C. aquaticum 40,
Circaea 0.
Cistlneae 43. 50.
Cistus 51.
Comesperma 43.
Coiiimersonia 30. G. Fraseri 30- C. Gaudichautjif ibid.
Compositae 14. 24.
Convolvulaceae 48.
Coinaria 46.
Coriarieae 43.
Corydales Linnaei 22.
Corydalis 2o.
Crassulaceae 34.
Croton eriospertnum Lam, 45.
Cruciferae 24. 26. 64.
Cupania 47. . >
CypripeJium 62.
Datura 14.
Digitalis 13.
Dipsaceae 14.
Droseraceae 43.
Drupaceae 26.
Erodium 7. 14. 15. 26. 28. 32. E. cicutarium 29,
Erythroxjleae 43.
Euphorbiaceae 25. 48.
INDEX. 67
Fumarlaceae 11. 24. 2G. 50.
Caliiim 5.
Geraniaceae A. L. de Jussleu 23.
Geraniaceae 25. 26. 27. 28. 34. 45. 46. 47. 49. 50. 51.
52.
Geranieae 26.
Geranium 7. 9. 14. 15. 26. 28. 20. 30. 34. 38. 61. G.
anenionifolium 50. Robertianum 28. sanguineum
50. Wlassowianuin 50.
Gouania 47.
Gramineae 24.
Guazuma 30.
Heliantliemum 16. 51,
Ilibiscus Trionum 33.
Hippocastaneae 42.
H'ippocrateaceae 43. 45.
Hjacinthus orientalis 5.
Hjpei'icum 64. Ascyruia 51. calycinum 51.
Irideae 2L
Kitaibelia 13.
Koclreuteria 47.
Labiatae 13. 14. 24. 25. 48.
Laurineae 24.
J^edocarpum 2&. 27. 38.
Leguminosac 13. 24. 2Q. 40. 44.
Lightfootia 27.
Linaria 13. 25.
Lineae 2Q. 38. 50.
Linum 7. 15. 20. 27. 30. 31. 37. 50. 63. 64. flavum
15. hirsutum 38. Radiola 2Q. 37. trigynum 2id. 46.
Lobelia 14.
68
INDEX.
Lobeliaceae 26.
Ljchnis chalcedonica 51.
Lysimachia 35.
Magallana 2ö. 40.
Malpighlaceae ( classis ) 43.
Malpighiaceae ( familia ) 43. 46. 47. 49.
Malva 38.
Malvaceae 13. 2(i. 21. 28. 33. 34. 50.
Michauxia 27.
Micranthemum o.
Mlcrocodon 21.
Moehringia muscosa 51.
Monnina 43.
Monsonia 29. lobata 29. speciosa ibid»
Musschia 27.
Onagrariae 14.
Orchideae 6. 25.
Osyris 5.
Oxalideae 26. 32. 38. 50.
Osalls 7. 15. 26. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 38. 63. 64.
Acetosella 37. bupleiiroides 31. confertissima 36.
crispa 33. pentantha 35. roselata 36. stricta 36. 50.
veiVicolor 35.
Papavera Adanson 22.
Papavera B. de Jussieu 22.
Papaveraceae 24, 26. Gl.
Paronjchieae 25.
Paullinia 47-
Pcganum 34.
Pelargonium 7. S. 12. 14. 15. 2ß. 2'^. 42. 44. 46. Bar-
ringtonü 50. gibbosum 15. tricolor 50. zonale ibid.
INDEX. 69
Platjcodon 21.
Poljgala 13. 14. IG. 43. 4i. 45. 62. brizouJes 44.
corJifolia ibij. oppositifolia ibid.
Poljgaleae /j3. 48.
Pomaceae 2^,
Potentilleae 2^.
Prieurea 5.
Prostea 47.
Prunus 15.
Pterospermum 30.
Pultenaca linophylla 'b'S.
Radiola 20).
Ranunculaceae 24.
Reseda 51.
Rhamneae 32. 47.
Rhinanthaccae 18. 25.
Rhyncholheca 2Q. 30.
Ricinus 15.
Rosaceae 2^.
Rotala 5.
Rutaceae A. de Jussie« 2^. 21 34. 36.
Rutaceae Simarubeae 34.
Rutaceae Tjygophylleae 33. 34.
Sapindaceae 42. 43. 44. 45. 47. 48.
Sauvagesia 51.
Scrophularineae 14. 24. 48.
Securidaca 43.
Terebinthaceae 25.
Thesium ebracteatum 14.
Tillaea 5.
Tradescantia virginica 5.
iÖ I N D ß X.
Tremandreae 43.
Tribalus 34. terreslris ibid.
Trigonia 45. crotonoiJes 45. laevis ibid. villosa ibid.
Troehetia 30
Tropaeolaceae 2Q. 46. 50*
Tropaeolum 8. 12. 14. 15. 17. 26. 4Ö. 41. 42. 45. 46.
49. niajus 41. 46. 49. 51. B2. minus 41* penta-
phyllum 41. 51. peregrinum 41. tuberosum ibid*
Tutipa Gessneriana 24.
Turnera 14.
VmheUiferae 14. 24. 35*
Urtlceae 24-
Veronica 13.
Viola 14. 16. 51.
Fiolaceae 2L 43. 50.
Vitis 47.
Wahlenbergia 27.
Zjrgophyllum 34.
F I N I S.
^■gfl.tKI tJt!»IUIIJHllJllU'.L>«WlllM
ILL USTRISSIMO
A. P. DE CANDOLLIO
JOANNES RO E P E R S, P, D.
J-Jiu jam mecum animo volvl, qua vd potissimum osteri"
derem y quanto erga Te tenerer amore quantaque ad^.
jniratione. Sed mihi multum cogitanti nulla res satis
idonea videhatur, quce magnum Tui Studium, quo flag"
rahatn , declararet, Tandem Optimum, fore existimavi
si om.neSf qui boianicae operam navant, talem, Te cog-
noscerentj qualem Te pra:bes omnibus, qui felicissim-am
Tecum, vivendi nanciscuntur copiam. Nemo quidem
est qui nesciat^ thesauros Tuos literarios eruditionem*-
que Tuam singularem om,nibus patere, qui eosdem adire
cupiunt j quuju autem rnulti jam, fuerint^ et adhuc sint
inter summa scientiarum, lumijia , qui minus scienticß
quam glorice amore acti , aliorum prcesertimque tiro-
num opiniones contrarias cegerrime tulerint , jamque
indignentur , quum , qu(s ipsi evulgaverint , iterato sub-
mittujitur examini , erunt forsan quoque , qui credant
Te et iis solummodo aurem prosbere benignam^ qua:
sciejitioi Tuoi principcs moneant atque observent.
Sciant autem y quatitum per me fieri potest, om^neSy
qui Te ceque esse benevolum erga tirones atque erga
eruditos ignorant, Te eodem jure juvejxum amicuni
11
quam scientioi patrueque Tnce glorlam vocari ^ nihilque
Tibi, praeter patricc salutem, tantopere cordi esse, quayn
sclentioi iiostrce amabilis incrementa , sciat totus eru=
ditorum orhis^ neminem Te erga indoctos discipulosque
esse humaniorem, amafitiorem, hencvolcntiorem ; sciant
quantum irrideas istos , quibus durissimum, videtur j
gloriolce detrimentum facere, quamvis scientia promo-
veatur j cognoscant denique Te conatuum omnium. , vel
minimorum , judicem non solutn (equuin sed etiam in-
dulgentissimum.
Neque ipse hodie, quum Tuo judicio submittam. pauca,
quce de aliquot Tuis decretis observavi^ qua: in tanta
Tua auctoritate ?nultos assensores habitura crediderim,
vereor , ne a Te parum verecundus vel quoque ingra-
tus habear , Tuaque privcr arnicitia , qua, auro gern-
misque mihi pvetiosiore, hactenus gloriatus sunt. Con-
tra mihi est metuendum, ne Tua disciplina nimis me
prccbeam indignum , otioque Tuo abutar rebus prorsus
futilibus tractandis. Jacta autem jam est alea, facilius
enim est non scribere quam scripta non evulgare , et ,
si vana protuli inaniaque, certus omnino mihi est honos
quod Tc cognoverim et a Te didicerim.
Sed hcec in fnedio relinquam. Tu autem vir illus=
trissime amatissimeque ! quu?7i scepius jampatrem potius
Te milii prcebueris quam fautorem , ho die quoque ig-
noscas , si forte erraverim et Tuo nomine indigna
scripserim. Cura ut valcas et me , ut assoles , ames.
Dabam Basilecc d. 1. Sept. 1830.
Sunt res , quae levius consiJeratae mlnimi esse aut
nullius quoque videntur momenti, quum tarnen cacdcni,
maturius perpensae , sacplus evadant gravissimac. Sic
e. g. botanicos eos , qui sysiematibus variis tantum utun-
tur, ut plantarum noinina cognoscant, parum aut nihil
refert, utran JMirabilis Jalapa integumento florali instructa
sit simplici an duplici , utrum Compositae caljce desti-
tutae sint _, ncc ne , dummodo vegetabilia isla ita dcscri-
banlur , descriptisque talis adsignetur locus, ut corum
nomina facile possint reperiri. A lalibus , qui autem
multi adhuc sunt, vegetabilium affinium, v. c. Allioniae
C ampanulacearumque sicut et totius Naturae ordinis ,
nulla habetur ratio, nomina sequuntur inania, res parum
curantes. Scientiae autem botanicae eorumque, qui scien-
tiam sequuntur, maximum interest, ut omnia quaequc,
quibus plantarum affinitates regnique vegetabilis leges
innituntur, extra omnem dubitationem "ponantur. Quam-
obrem quoque haud abs re futurum credidi ^ si aliam
proponerem structurae tloralis Balscaninearum explica-
tionem, atque ea est, quam illustrissimus Decandolliüs in
Prodrojyio systematis naturalis regni vegetabilis (I.
p. 685. ) exhibuit.
Logo citato Uorem Balsaininearum sequenlibus ver-
bis videmus descriptum : ^, Caljx 2-sepalus, sepalis
— 4 —
„ parvis deciduis oppositis sacpe mucronatis per aestiva-
„ tioneni imbricatis. Petala 4 hypogyna cruciata : 2
exteriora sepalis alterna apice callosa 5 superius forni-
catum eniarginatum, inferius integrum basi in calcar
productumj 2 interiora prioribus alterna, magis peta-
loidea, inter se aequalia , saepe bifida seu appendicu-
3, lata. Stamina 5 hypogjna ovarium arcte cingentia, M
filamentis brevibus apice incrassatis , antheris subcon- ■
„ natis , 3 inferiora petalis opposita antheras constanter
3, biloculares ovatas gerentia^ 2 superiora ante petalum !M
5, supremum orta , antheras nunc biloculares , nunc uni-
„ loculares gerentia , unde in quibusdam staminis unici
j, profunde bipartiti locum tenentia. Antherae rima
3, longitudinali dehiscenles, Ovarium 1, Stjlus o. Stig-
3, mala 5 Capsula junior 5-IocuIaris cet. — Ad-
j, jicitur characteri familiae, florem esse fere Fumarior-
cearum , capsulam Oxalidis embrjonemque Lini, "
Praeterea generi Balsaminae tribuuntur in charactere
generico „antherae 5 biloculares", Impatienti autem
antherae 5, quarum 3 biloculares, 2 ante petalum supe-
rius positae uniloculares.
Hypothesi quam statim Tibi tradam, lector bene-
vole , necesse est praemittam relationem observationis.
Pluries antheras Impatientls noli längere examini sub-
jeci severissimo, neque tarnen unquam antheras offendi
duas uniloculares, dum tres reliquae essent biloculares. 1)
1 ) Observatione me;i jam consignata , varios atlii auctores, ut vide-
rem, num fortassis alius quispiam jam idem viderit. Inter multos ,
qiium apud nuperos suuimu exactitudinis gaudeat fama , GAUDIMII
qiioque evolvi /r^r^w Helveticam; huiic autem et in Impatiente tractanda
reperi de rebus jam dudum cognitis et levioris vel levissimi momenti.
Paulo minores quidem plerumque sunt , at constanter
eas eodem modo bilocularcs vidi , eodemque modo de-
hiscentes, ac caeteras tres, quare in specic nostra Eu-
ropaca, ad cujus tarnen tlores illustrissimus Decandollius
characterem generis Impatientis exaravit , (vid. Dec.
I ■ fi- franc. suppl. p. Ö29. Orga?iographie veget. I.
p. \(S2. — I, p. 511.) neutiquam sunt admittenda „sta-
mina duo superiora , in quibusdam slaminis unici pro-
funde biparliti locum tenentia. "
Quae quum ita sint, et Balsamina hortensi Desp.
i^Impatiente Balsamina Linn. } semper antheras quinque
Liioculares exhibente , nihil mihi iuipedire videtur, quo-
minus in Balsamineis ponamus verticlllum slaminiferum
( androeceum ) ex organis foliaceis quinque constitutum
(pentamerum). Quod quidem eo magis licebit , quum
Balsamineae plantae sint dicotyledoneae, et in hoc ve-
getabilium ordine numerus quinarius quasi legitimus sit.
Fateor occurrere in dicotjledoneis verticillos florales
tetrameros {^Galium cet. ) trimeros, (Osjrls, Rolalcij
j , Prieurea, Mlcranthemum ^ Tillaeae sp. ) dimerosque i)
multa , de gravioribus autem iiil aut falsa proferentem. Q.uam aliter
eantlem plantam absolverunt illustres scientia editores florae Germaniae
KOEHLINGII, eruditissimi ingeniosissimique KOCHIUS et MERTEN-
SIUS, In hoc solo libro, Germaniae decore, (II. p. 276) bonani floris
descriptioiiem inveni , ihidemque expressis verbis dicitur, antheras
omnes esse aequales et biloculares. Gratulor mihi, observationi meae
tantam accedere auctoritatem, gratulorque florae patriae» quod tales
tandcm iiacta sit illustratores.
1) In tractatulo de organis pUntarum (1S2S.) flores aliquot Tradescan-
tiae -virginicae descripsi , quoad numerum partium a nornialibus rece-
dentes, verticillis nimirum plerisque dimeris instructos, neque ut Mo-
nocotyledoneis solemne , trimeris. Fructus tarnen hisce flonbus trimiri
erant. Mense Ayrili a. praeterlapsi in suninio ratenio Hyacinthi orien-
iulit florcm obscrvavi eodcm modo depauperatum et hinc ll-mtruni
— 6 --
(Circaea), ut verticillos polymeros omnino praetermit-
lamj ibi autem, ubi in floris cujusJam verticillo uno
alterove occurrit numerus partium quinarius , certissimi
sumus , omnes reliquos verticillos ejusdem floris esse
pentameros, et, si aliquis verticillorum alium quenJam
exhibere videtur nuraerum , quinarium nunc diminutum
esse aut larvatum, abortu aut coalitione partis unius plu-
riumve , nunc , quod tarnen multo rarius fit , auctum
parte una alterave ab apice ad basin fissa , verticillo-
que hanc ob rem hexa-bepta-octomero. Tali modo
semper esse respiciendum numerumque primarium quae-
renduni, probat exemplum ingeniosissimi RobertiBrowniij
nam si vir ille immortalis, alter Oedipus^ in Orchidea=
rum floribus typum vegetabilium Monocotjledoneorum
minus religiöse persecutus esset, vix unquam Sphingum
orchidearum aenigmata solvisset.
Quum dubia de indole verticillorum exteriorum floris
cujusdam, vel quoque de numero partium, quibus constant,
partiumque dispositione relativa , optime removeantur
partibus quac in centro floris positae sunt primis exami-
nalis , in Balsaininearum floribus investigandis hanc
viam sequamur.
Fructus Balsamincarum est quinquelocularis et for-
niatur coalitione carpellorum quinque. ( Gjnaeceum pen-
ncque, ut Monacotyledoueae pleraeque, l5-meriim. Loculamenta fruc-
tus tritneri ita disposita erant , ut uiium ante laciiiiarum perianthii
exteriorum (sive calyci»arum) unam po<;itum esset, r-iüqua duo alteri
harum laciniarum aiitepüiierentur. In alio flore ejusdem speciei, qiii in
racenio trifloro summuni louum teiiebat, verticilli omnes dimeri erant,
loculanuntis fructus diiueri laciniis duabus calycinis, ut soleikt in mo-
uocotyltdontis , aiitcpositis.
tamcrum ). Hoc respectu cum Oxalidum , Linorum ,
Erodiorum , Pelargoniorum Geraniorwnque fructibus
convenit 5 de quibus generibus infra agam. Fructum
statim sequuntur stamina , iieque , uti in multis aliis
plantis sese habet, uUum dcprehendimus verticillum in-
termedium, aut evolutum aut tantummodo indicatum.
Stamina adsunt quinque , aequis intervallis separata, ita-
que disposita ut cum partibus singulis sive loculamentis
stigmalibusque fructus alternent j (androeceum pentame-
rum). Analoga sunt, respectu habito dispositionis, hinc
staminibus interioribus longioribus , fructui proximis ,
pctalisque alternis , quae in Geranio invenimus, illinc
staminibus fertilibus Erodii. Filamenta, apicem versus
incrassata et saepius coalita, terminantur antheris tcrmi-
nalibus bilocularibus et basi inter se connatis. Hactenus
de vera dispositione verove numero partium dubitari non
potuit. Jam autem alius obfertur oculis nostris ordo
et numerus , obscuriorque fit tloris indoles. Partes ni-
mirum sequuntur involucrales sex , quarum quatuor in-
teriores petaloideae^ duae exteriores sepaloideae^ reliquis
multo minores. Intimum tenent locum et propterea sta-
minibus proximum , petala duo asymmetrica , quae auct-
oribus plerumque petala callosa vel appendiculata au-
diunt. Ante sepala auctorum posita sunt , basibus hinc
fere contiguis et cum stamine quod ante folium llorale
calcaratum positum est evidentissime alternantibus , hinc
ad stamina duo superiora accedentibus. Haec autem
stamina ita sunt locata ut cum petalis duobus callosis et
petalo symmetrico ecalcarato akernent. Sequitur peta-
lum hocce ecalcaratum , calcarato ex adverso positum.
Partes ilorales tres quae restant considerandae, pctalum
nimirum sjmmetricum calcaratum (quorundam necta-
rium) et sepala duo , evidenter staminibus anteposita
sunt, hanc ob rem jam solam in hisce generibus neuti-
quain pro petalis habenda, potiusque sepalorum nomine
salutanda. Talimodo Balsaminearum tlos evaderet tri-
sepalus et tripetalus, neque hoc inauditum foret in
plantis dicotyledoneis , etsi rarius occurrat, nisi sepa-
lorum duo petalis anteposita essent et pi-aeterea nume-
rus ternarius in stamina carpeliaque quinque male caderet.
Prior autem causa gravior est , nemoque erit, qui non
intelligat,, talem dispositionem partium floris monstro-
sam paene esse dicendam. Neque res sese ita habet ,
quodlibet enim petalorum lateralium ( callosorum ) biü-
dum est nervisque primariis duobus munitum, qui nervi
in lamina petalorum optime conspicui , cum staminibus
evidentissime altcrnant. Linea quae ab incisura petali
ad ejusdem basin decurrit, hyalina est, nullo nervo nullo-
que parenchjmate munita , omnino similis suturis qui-
Lusdam corollarum gamopetalarum vel potius ülamenlo-
rum connatorum. Suturae istae sepalis duobus auetorura
aeque ac staminibus duobus lateralibus antepositae sunt j
nervi autem, qui petalorum medium indicant, non solum
cum staminibus alternant, sed etiam cum sepalis iisdem
et sepalo tertio calcarato. Hoc sepalum , quod ab auc-
toribus botanicis nunc cuculli , nunc petali calcarati vel
quoqu,. nectarü nominibus designatur^ omnino analogum
est sepali calcarati in Tropaeolo Pelargonioque.
Jam autem, uti vidimus, petala habemus interiora
qualuor, per paria quidem coalita , attamen^ si stamina
fructumquc respicinms, legitime disposita. Perficitur
taiidcm corolla penlamera , quam androeceum et gjnae-
ceum pentamera postulant, assumendo petalo exteriori,
symmetrico, ecalcarato, quod, scpalo calcarato ex adverso
positum, cum hoc in eo convenit, quod in apice mucronulo
herbaceo instructum est, magnopere autem recedit tarn
forma , quam dispositione , respectu habito staminum.
Scpalum calcaratum stamini impari antepositum esse jam
annotavi , repetendum autem existimo petalum symme-
tricum cum staminibus duobus alternare et hanc ob rem
carpello impari anteponi.
Absolutis, et quidem ut spero non invita Natura,
verticillis floralibus tribus interioribus, nimirum fructu ,
staminibus et corolla, nobis denique restat investigandus
calyx. Huic initio credidi aliter subveniri vix posse, ac
concedendo e sepalis quinque quae symmetria postulat,
duoautomnino esse oblitterata, aut cum reliquis connata,
aut quoque nunquam fuisse formala. Quum autem Balsa=
jiiinae hortensis Jlores seva\^\enos sedulo examinans, in
quibusdam, quos religiöse servo, ad unius cujusque sepali
lateralis latus a sepalo calcarato aversum foliolum parvum
animadvertissem, aliternonpotui, quin haec foliola haberem
pro sepalis duobus, quae in flore normaliter constituto
desiderantur. Sepala haec, vix lineas duas longa, orbicu-
laria erant, basi libera , concava , colorata pilisque bre-
vibus rubris , quales in sepalo calcarato videmus , con-
spersa. Locum tenebant sub petalo symmetrico libero ,
et inter sepala duo ]ateralia. Ab hisce partim obtege-
bantur, quod probabat ea centro tloris propinquiora esse.
Suspicor iis analogiam quandam intercedere cum sepalis
duobus inferioribus j in aestivatione quincunciali alatera-
libus duobus e parte obtectis, quae Geraniorum calyx
^ 10 —
obfert. 1) luterea autern, haud oblitus sepala extima
in Impatiente noll Längere majora esse quam in Balsa-
mina hortensi, prioi^em iterum examinavi et mox oculi
mei, lente fortiore armati, detexerunt squamulas duas,
pellucidas , e luteo-vlrescentes , admodum parvas , eun-
demque in Jmpatientis flore locum tenentes, quem sepala
adventitia , supra descripta , in Balsaminae flore occu-
pabant. Sepala haec in Impatiente constanter adsunt,
et nullus dubito quin pro analogis babenda sint sepalo-
rum, in Balsamma hortensl luxunante tantum vegeta-
tione advenientium. Crederem quoque immortalem
LinnAeum sepala adventitia in B. hortensi saepius obser-
vasse _, quum in „ Generlbus plantarum " ( ed. V. p.
403. } sequentem proponat characterem genericum :
,j CaJjx perianthium diphyllum, etc. CoroUa pentape-
„ tala ringens^ petalis inaequalibus , quorum : petalum
3, a, sumtnum^ subrotundum , planum, erectum , levi-
3, tertrifidum, apice acuminatum , labium superius con-
3, stituens , /3 et y mßtna paria , rellexa , maxima , ex-
35 trorsum latiora , obtusa, irregularia, similia , labium
3, inferius constituentia, ^ et x intermedia paria, similia,
„ opposita, ad basin « exorta. Nectarium, monophjllum
„ cuculli instar fundum floris recipiens , ore obliquum,
3, extrorsum assurgens , basi in cornu desinens etc. Ob=
3, servatio : DeHciunt in alüs petala ^ et «, in aliis cornu
3, nectarii. " Quum in Impatiente noli tangere vix con-
spicuae sint , et in Balsamina Jiortensi llore simplici
forsan numquam occurrant partes istae , quas Linnaeus
1 ) Vidi flores nonnullos semipleiios et pentasepalos factos , quo-
rum sepala adventitia calcaribus parvis instructa erant, unde Aus tri-
calcaratus evasit.
^ 11 —
nomine pctalorum ^ et r, Jesignavit , mirum omnino ,
characteretn gcnericum Linnaeanum quoad essentiam
a multis auctoribus bona fide esse transcriptum. (cf.
Schkuhrium , Gaertncrum etc. etc. et inter nuperos
Gaudinium quoque). Mirum quoque auctores bota-
nicos plerosque in eo convenire , Sjngenesiajn niono^
gamiam Linnaei esse dclendam , generaque inter
reliquas classes distribuenda. Sjstemata artificialia in-
serviunt nominibus plantarum dcterminandis , et , sin
aliter volumus utilitatem quandam afferre , exceptiones
nullae sunt staluendae. Si genus quoddam species ob-
fert tetrandras pentandrasque, priores^ servabo nomine
generico in Tetrandriam , posteriores, iterum servato
nomine , in Pentandriaui sunt collocandae — si species
quaedam variat numero partium, in tot classibus ordini-
busque recensenda , quot obfert variationes. Hodie
habemus sjstema arlificiale, neque artidciale, neque natu-
rale, hanc ob rem nullum aut saltem absurdum. Si
Natura sese classibus sjstematis sexualis non adaptat,
classes Naturae adaptemus. —
Mittamus autem sjstemata et ad Balsaminearum
calycem redeamus. Vidimus cum constitui aut sepalis
quinque valde inaequalibus , aut quoque sepalis tribus ,
aeque inaequalibus. Duo sepalorum trium, quae restant
consideranda, foliis tloralibus reliquis minora , viridia aut
virescentia, latera obtinent floris ; eumque primis vitae
stadiis pro viribus involvunt. Magnam inter haec sepala
Fumariacearumque caljcem disepalum intercedere for-
mae funclionisque similitudinem ^ infilias iri non potest.
Scpalum tertium magnum est muneribusque protectoris
melius fungilur, simul calcari magno insigne, quo cal-
— 12 —
cari sive cornu procul dubio indicatur ejusdem analogia
cum sepalo quinto calcarato Pelargonü laciniaque caly-
cina calcarata Tropaeoll. Positionem relativam sepalorum
et reliquarum partium tloris jam consignavi, hie autem,
quum locus idoneus videtur, aestivationem floris indi-
cabo, quae in Irnpatlente melius videtur ac in Balsa^
mina, et quam nullibi accuratius descriptam inveni.
Margines sepalorum duorum extimorum primis vitae
stadiis contiguos vidi, hinc solummodo hiantes ut calcar
emittant, (aestivatiovalvata). Mucrones sepalorum istorum
non invicem applicati sunt, potius una cum sepalorum
apicibus quasi contorti. Ablatis sepalis extimis apparet
sepalum calcaratum quod aestivatione in alabastro quasi
equitatj marginibus tarnen vix unquam penitus contiguis.
Prima jam alabastri aetate hiant margines sepali calca-
rati, et apparet petalum liberum sjmmetricum, cum
mucrone terminali, (In Balsamina hortensi alabastri
juniores habitu Astaci ßuviatilis chelam non male re-
ferunt. ) Demto sepalo calcarato alabastrum videmus
maxima c parte a petalo libero symmetrico obvolutum.
Latus dextrum hujus petali (in Balsamina horte?tsi)
sinistrum latus apicem versus paululum obtegit. Peta-
lorum callosorum sinistrum (in Impatiente noll längere)
circa dextrum quasi volutum est et postremo laminae
minores eorumdem petalorum (appendices auctorum)
a laminis majoribus omnino includuntur. Aestivatio
corollae , quam modo descripsi, mihi proxime accedere
videtur ad aestivationis genus quod imbricato-contortum
dicunt, in quo petalorum unum omnino exterius est et
a nullo alio tegitur, dum reliqua contorta sunt. Ean-
dem aestivationem nonnumquam observamus in familiis
— 13 —
et gcnerlbus quibus alias aestivatio contorta legitima est,
Sic e. g. Kitaiheliae corolla plerumque aestivationem
hanc exhibet, quum tarnen Malvaceae aestivatione corol-
lae contorta gaudeant.
Calcar Balsaminearu7n constanter axillam spectat folü
e quo inflorescentia prodit, et neque coelo neque terrae
obversum est. Quod mirum omnino esset , vel saltem
inauditum , si tlos insidei'et pedunculo simplici , vel po-
tius, si vcluti flores Leguminosarum multarum, Poly-
galarum , Linariae , Digitalis j f^eronicae , Lahiata-
rum plurimarum etc., insideret apici axeos secundarii.
In Balsamina hortensi nullus pedunculorum ( qui aggre-
gati dicuntur et saepius gemini sunt, flore tarnen uno
prius ac altero expanso ,) e caule ipso provenit , contra
omnes insident ramo vel axi secundario , quam ob rem
cogimur racemum aut corymbum axillarem, abbreviatum,
umbelliformem j paucillorum statuere , aut si magis
arridet nomen, umbellam simplicem axillarem. Ubi in
unici folü axilla pedunculi duo offenduntur, inter utrum-
que pedunculum prodeuntem observamus apicem axeos
secundarii gemmiformem ; basi autem unius cujusque
pedunculi bracteola adstat admodum parva. Pedunculi
ipsi simplicissimi sunt, hoc est, praeter Organa floris
nulla alia Organa ferunt. Interdum in genere Balsamina
praeter tlores duos , quorum modo mentionem fecimus,
flos tertius , quartus et qüintus prodeunt ex axilla folü:
hoc est, observatur umbella axillaris tri-quadri-aut quin-
queflora. Evolutio florum , ut semper fere fit in in-
florescentiis indefinitis, centripeta est, hoc est flos in-
fimus ramuli primus expanditur , hunc sequitur ordine
proximus et sie porro. — Axis inflorescentiae in Bai-
— 14 —
saminis vix conspicuus est , neque aliter manifcstatur
ac florum quos gignit pracsentia, in Impatieniihus autein
eundem axem videmus elongatum , quasi protractum ,
qua re in hoc genere intlorescentiae axillares racemosae
fiunt vel saltem corymbosae , neque umbellatae. Flores
in corjmbis istis ebracteati esse videntur , quia bracteaej
quae vulgo basi uniuscujusque pedunculi adstant, hie
quasi adscendunt in pedunculos , vel potius magna e
parte cum pedunculis connatae sunt. Inde evenit pedun-
culos nunc ad mediam longitudinem, nunc infra medium,
nunc supra medium , foliolo parvo lineari-lanceolato in-
structos esse. Re vera non minus bracteis carent flores
Impatientis ac flores Thesit ebracteati , Daturae , Tur^
nerae , ISicandrae Onagrariarumque nonnullarum. 1 ^
Bracteas hasce semper videmus petalo sjmmetrico ante-
positas et hanc ob rem sepaio calcarato ex adverso po-
sitasj quod affatim probat, calcar axem corjmbi aut um-
bellae spectare , petalum liberum peripheriam. Flores
igitur in Balsamineis respectu axeos e quo prodeunt
eandem obtinent directionem, quam exhibent in Umbel=
liferis , 2j Dipsaceis , Lohelia , Campanulaceis , Com=>
positis , 3^ Scrophularineis , Labialis y Poljgala ^ 4)
Viola, Geraniis , Erodiis , Pelargoniis ^ Tropaeolis
cct. cet. 5 directionem , ei quae in floribus papilionaceis
observatur^ omnino contrariam.
1) cf. J. ROEPtilR Observationes aliquot in florum inflorescentia-
rumque naturam, in Linnaeae Vol. !• p. /i37 et in cl. SERINGEI Me-
langcs hotMiiques, Vol. II. p. 71.
2) cf. ÜECANDOLLE OmbelUreres p. 9.
3) cf. ROB. BROWN o;i tomposita?. p. SS. ed. germ. II. p. 519.
4) cf. J. ROEPER Emm. Ettth. p. 5+. iti nota. Prius jam ill. ROB.
BROWN idem pliaenomenon consignaverat in Flinders Voj, to ^uit. II.
p. 542. ed. germ. I. p, 26.
— 15 —
Caulis in Balsamineis omnlbus aeque ac in Oxalldey
Ceranio j Pelargonio , Erodio Tropaeoloque indeter-
nünatus est, et praeterea ad nodos valde tumescit, quo
charactere cauli Pdargonii gihhosi Willd. similis fit.
Lineas caule determinato gaudcre jam observavit ami-
cissimus noster Schiede , qui de Lino egregie egit in
Linnaeae Vol. I. p. 65 seq. — Folia Balsaminarum
simplicia et integra, nunquam.^ intcgerrima sunt sicut
in Lino. — Stipulas vidi nullas, sed in Balsatnina hor-
tensi aeque ac in Lino ßavo aliisque glandulas depre-
hendimus duas , in Balsamina maximas. Crederem
glandulas hasce , quae in Balsamina sensim in serratu-
ras abeunt , iis Ricinl , Pruni aliarumque multarura
plantarum similes, ovulorum rudimenta sistere. Folia
in Balsamina hortensi ita in caule distributa vidi ut
sextum primo suprapositum sit , spira plerumque , ne-
que tarnen semper ^ sinistrorsum ( h. e. a dextra ad
sinistram ) torta.
Jam lector benevole Tibi^ quae oculi mei hactenus
viderunt, communicavi. De fructus seminumque indole
quae liodie addam jam cognitis , nihil habco, de iisdem,
si placet forsan alio tempore tractaturus. Characterem
gcneris, aut si mavis familiae Balsam,inearum^ propone-
reni sequentem.
Caljx inferus, eleutherosepalus pentanierus aut ab-
ortu trimerus, irregularis , deciduus, aestivatione imbin-
catus. Sepala duo extima opposita , lateralia , subasyra-
metrica , aestivatione valvata et calcar tantum sepali im-
paris emittentia. Sepalum impar calcaratum, symme-
tricuni , aestivatione in alabastro equitans , axem inllo-
rescentiae axillaris racemosae aut umbellatae spectans,
— 16 —
nectariferum. Sepcda duo minima , nunc ( in Ijtipaa
tiente noU längere) squamuliformia, nunc (in Bals^
hortensi tlore pleno) asjmmetrica majora, orbiculata ,
semper colorata, in latere tloris quod a sepalo calca-
rato aversum ad basin pelali imparis prodeuntia , in Bal-
samina plerumque abortiva.
Obs. Mihi haec sepala in axe floris inter sepala ex-
teriora et calcaratum prodire^ vel quoque cum sepalo
calcarato verticillum efformare videntur. Sepala extima
in Balsa?ninae hortensis floribus luxuriantibus haud
raro petaloidea fiunt simulque calcarata. — In verti-
cillis caljcinis non semper partes exiimas minimas esse
(sicut in Helianthemo Poljgalaquej -prohant flores /^7o-
larujn '}, Androsaemi officinarum cet. Forsan evolutione
luxuriante sepali calcarati irapeditur evolutio sepalorum
squamuliformium.
Corolla infera^ inier gamopetalam et eleutherope-
talam ambigua , pentamera, coalitione tripetala , irregu-
laris, decidua. Petala sepalis alterna. Petalum impar
symmetricum , inter sepala squamiformia interiora loca*
tum, bracteae antepositum^ reliquum florem aestivatione
magna e parte equitando obvolvit. — Petala quae
supersunt quatuor , asymmetrica^ in quoque tloris latere
per paria plus vel minus connata sunt, laciniis duabus
majoribus calcari , minoribus petalo impari proximis. La-
minae asymmetricae. Aestivatio convoluta.
Androeceum inferum , simplex , pentamerum , sub-
irregulare. Stamina quinque symmetrica , petalis alterna,
1 ) cf. FR. DE GINGINS , Memoire sur la fanülle des Violaceej.
1S23. p. S. Tab. 1. fig. 5.
-^ 17 —
Sepalls antcposita, filanienüs apice incrassaiis, aJ anthe-
raruin basin connatis , brevibus , antheris tei minalibus
basi coalitis aut liberis , omnibus bilocularibus _, loculis
ab apice rimis longitudinalibus interius dehiscenlibus.
Filamenta staminum duoruni, cum petalo iuipari alternan-
tium, rcliquis longiora. Pollen simplex, laeve, oblongum.
Obs. Stamen quintum, calcari antepositum, reliquis
facilius in petalum mutatur.
Gjnaeceum superum , pentamerum , gamocarpellare ,
reguläre, capsulare. Carpella slaminibus alterna , peta-
lis antcposita. Fructus junior quinquelocularis , adultus
spurie unilocularis, poljspermus, cylindricus aut oblon-
gus, quinquevalvis , valvulis elastice dissilientibus etc.
Obs. Garpellum quintum, petalo libero antepositum^
reliquis facilius in stamen mutatur.
Cotjledones Balsaminae hortensis germinante em-
bryone supra terram evehuntur ( cotyledones ejiigaeae).
Folia primordialia opposita vidi, exstipulala, neque uti
in Tropaeolo stipulata. De Tropaeolo germinante con-
ferantur egregiae cl. Aug. de Saint-Hilaire observatio-
nes. [Annales du Musee. XVIII. p. 401.)
Genus Balsajnina habitu satis recedit ab Impatiente
ut servetur , etsi characteres , quibus distinguitur, vix
graves sint. In Impatiente flores saepe lutei , sepala
lateralia infima majora quam in Bahaniina, capsulae
laeves et longiores respectu diametri transversalis , prae-
terea folia evidcniius petiolata lloresque corymbosi aut
racemosi. In Balsamina llores rubri aut albi, nun-
quam(?} lutei, sepala lateralia minima, duo quae sequun-
tur aborliva , capsulae magis ovales , pubescentes , folia
subsessilia , llores umbellati , umbella abortu quandoque
2
— 18 —
unidora, saepius billora. Observantur tarnen exceptiones.
Peritiores dljudicent an Impatiens insignis , floribus
purpurascentibus praedita , et I, pubescens , ab illustris-
simoDECANDOLLio dubitanter ad Impatientes relata^utrum-
que genus forsan arciius quam in generibus vere natu-
ralibus fas est, jungant. Inflorescentia aeque ac pe-
dunculi fructiferi in Balsaminis semper (?) deflexi, for-
san Optimum exhiberent characterem.
Quod species attinet Balsaminae , pauca tantum-
modo de synonymis Riieedianis dicam. Linnaeum sum-
mum in citandis iconibus auctorum saepius id tantum
curasse , ut Habitus plantae figura quadam illustretur ,
probat iterum ejusdem synonymen RheediAnum, in edi-
tione secunda Specierum plantarum Impatienti oppositi-
foliae cum ? additum. Haec enim figura Impatientem
non sistit , quod luce clarius probalur tum inflorescen-
tia, tum descriptione Rheediana. Rheedius calycem de-
scripsit 5-sepaIum aut 5-pariitum, corollam pentameram
labiatam , semina arenacea, caulem tetragonum {^Hort.
malabar, IX. pag. 57. tab. 31.) Hinc genus diversum,
fortassis Rhinanthaceum ! Neque Rheediüs plantam
hanc Balsaminarum speciebus veris , in ejusdem volu-
minis tabulis 47 — 52 depictis , adsociavit. Quod has
autem attinet , observandum est , plures characteres a
Rueedio in descriptionibus datos , ab auctoribus fuisse
neglectos.
1. Onapu (Rheede 1. c. tab. 47. pag. 89.) est
Balsamina fascicidaia DC- Prodrom. 1. p. 686.
Hujus fructus ex auctore laudato farinaceo rorc consper-
sus (neque puberulus ) , semina autem parva, primo
albicantia , post nif^crritna et nitentia ! !
— 19 —
2. J allUonapu (I. c, tab, 48, pag. Ol,) est Balsa-
mina latifoUa DC. Prodrom. 1. p. 086., Impatiens
latifoUa Linn. Ex descriplione RueediAna petala inte-
riora in hac specie libera sunt , neque per paria connata:
„ flores hcxapetali , unuin e postica parte capituli (geni-
„ talium ) situm j latius est et inlerius cochleato cavum ,
„ exterius vcna viridi obductum , versus alia quatuor
„ inflexum, quae rotunda , paruin oblonga, galeam ob-
5, tegentia, ac cum illa transverso capitulo petioli ad-
„ stricta; sextum galeam conslituit^ quae albicans est,
„ et minus oblongum, cum suo calcari albicante ^ vei'sus
„ rostrum crispatum inflexo. " (Foliola calycina duo
extcriora numquam descripsit Riieedius. } Addit porro
semina primum Candida esse , pilisque vestita.
3. Tsiera-onapu (1. c. tab. 49. pag. 93, ) est Bal=>
Sambia Tilo DC. Prodr, 1. pag. 680. Huic speciei
ex descriptione Rheediana fJores normales, fructus autem
„ oblongiores et angustiores , e quibus semina per mem-
„ branam interiorem hinc inde valde protuberant" —
vmde magis Impatlentis esse videtur quam Balsamlnae.
Flores tarnen , quum ad illos Onapu accedentes dicat.»
rosei. Habitus Balsaminaceus,
4. Man=onapii (1. c. tab- 50. p. 95, ) est Balsa-
mina minor DC. Prodr. 1. pag. 686. Et haec species
ctsi rubriflora , foliorum forma aeque ac fructuum indole
Impatienti propinquior quam Balsaminae , etsi habitu
et foliis oppositis magis huic afdnis videatur.
5. Bellutta-onapu (h c. tab. 51. p. 99^} e sunimo
Decandollio a Balsamina minori non di versa. Mihi
autem etsi affmis , nihilominus cum Schlltesio (syst,
vegetabil. V. p. 3i9) diversa videtur. Vix tarnen aude-
— So-
rem ex icone et descriptione quae exstant, diagnosim
exarare.
6. Tilo=onapu (I. c. tab. B2. p. 101,) a divo
LiNNAEO laudatur ad J. Balsambiam illustrandam. 111.
Decandollius eandem figuram cum signo interrogationis
ad B Jiortensem adducit. Si iconi Rheedianae vel minima
fides habenda , flores solitarii sunt in foliorum opposito-
rum axillis, simul potius supra-axillares quam axillares.
Tarnen in descriptione dicitur flores plures simul supra
exortum foliorum conspici. Fructus ab illis Tilo (^Bals.
Tilo DC.) differre , quod densis sint albicantibusque
pilis obsiti. Hoc iterum probaret fructus B. Tilo glabros
esse.
In hei'bario Lamarckiäno Balsaminae nullae adsunt,
jiequidem B. hortensis. De Iwpatientis speciebus pau-
cissimis, quas ex autopsia novi, observationes habeo fere
nullas.
Impatienti nolUtangere Linn. pedunculi quandoque
sunt sex-aut septemtlori et llores nunc ampliores , nunc
minores. Semper bracteolas in pedunculos corjmborum
axlllarium quasi adscensas vidi. Specimen herbarii La-
mArckiAni, optime servatum, in Delphinatu lectum, a
speciminibus Germanicis et Helveticis nullis notis diver-
sum est. In herbario Bauhiniano , quod in museo bo-
tanico Basileensi servatur, specimina pulchra exstant.
Impatiens fulua Nuttalu priori quam maxime affi-
nis est. E specimine pulcherrimo, in herbario Lamarckiä-
no nomine Impatiejitis noli me längere canadensis
inscripto , habitus plantae omnino idem , llores autem
parum minores. In schedula dicitur flores luteos esse,
punciisque purpureis notatos 5 nectarium conicum , sub-
— 21 —
inflatum, apice recui'vum. Gorymbi axillares pauci-
llori j bractearum insertio cadem ac in Impatiente noli=
längere, Nuttalii opus (The genera of North-Ameri-
can plants etc. 1818} non possideo , et hanc ob rem
ignoro cur clarissinius auctor nomen Walterianüm (//w/j»
bißora^ non admiserit. Nomina minus idonea eliminari
vix possunt , et si forte in Impatiente hiflora numerus
florum in corymbulis variat, certe in Imp. trißora non
constantior. Vix autem ineptiore nomine designari po-
tuit hnpatienüs species, ac Impatlens tripetala Rox-
BURGiiii , quum revera Balsamineae omnes , aut saltem
pleraeque, corollam exhibeant coalitione tripetalam. Et
tamen hoc nomen inter legilima receptum videmus in
systematibus.
Impatientem parvißoram DecAndollu habeo in hei'-
bario LamArckiano a Patuinio, Juüo mense a. 1782,
in locis umbrosis rupestribus ad Irtim et circa Buchtar-
mam lectam. Descriptioni accuratae quam nuper dar.
Ledebour dedit ^} addam , folia quidem esse alterna ,
attamen , superne saltem , per pnria approximata , et
hinc sub-opposita, Bracteae in hac specie non evehun-
tur in pedunculos , quod opinionem meam de vera indole
inflorescentiae Impatientis noll tafigere et affinium con-
firmat. Habitus speciminis optime servati herbarii mei
fere Mercurialis perennis, Glandulae stipularum locum
tenentes mihi omni attentione dignae videntur. Calcar
longitudine sepali e quo prodit, rectum, acutum. Ico-
nem cl. Ledeboürii 2) videre non licuit.
1 ) Flora ^Itaica. Scripsit C. Fr. A LEDEBOUR , adjutoribus C. A,
MEYER et AL. A BUNGE. Tom. I. p. 265. (Berol. 1S29.)
2) Icones plantarum novarum vel imperfecte cognitarum , floram
Rossicam, iniprimis Altaicam illustrantes. Tab, S9. (ex Ledebourio tfso^)
22
Charactere Balsaminearum reformato exoritur nobis
quaestio , num propriani constituant familiam nee ne ?
Divus LinnAeus Impatientem anno 1751 adjunxit
Corjdalibus , quae constituebantur e generibus : Meli=
antho , Epiinedio y Iljpecoo , Farnaria , Irnpatiente ,
Leontice, Monotropa^ Utricularia et Tropaeolo. Tria
ultima genera Linnäeus dubitanter adduxit. (cf. Philos.
bot. p. 30.)
Anno 1759 ingeniosissimus Bernardus de Jüssieu
genus nostrum adscivlt Papaveraeeis. Hae autem ei
erant Bocconia , Sanguinarla , Chelidonium , Ärge=
mone , Papaver , Iljpecoum , Fiiinaria , Impatiens ,
Podophjlluin , Njinphaea , Sarracenia , Monotropa,
Acutissimus Adansoxius (^fam. des Plantes 1763.)
inter Papavera Impatientem enumeravit. Papavera
autem ei sunt: Hjpecoum , Famaria , Bocconia, Che^
lidoniwn , Glaucium, , Papaver , Argemone , Sangui-
naria , Podophjllum, , Balsamina , Epimedium , Leon-
tice , Äctaea , Berheris et Lauras. — LinnAeus in prae-
lectionibus in oi'dines naturales plantarum anno 1771
habitis , et a Giseckio eduis, iterum inter Corjdales
recenset Impatientem. Sunt autem Linnaeo Corjdales,
Melianthus , Monnieria , Epimedium j Hjpecoum , Fu-
inaria, Leontice j Lnpatiens , Utricularia, Pinguicula
et Calceolaria , dubitanter recepta.
Anno 1783 praeclarus ingenio LamArckius (Encycl.
methoä.) ohsev\;x\'\X. Impatientem \\inc Tropaeolo, illinc
Violae afllnem esse. In herbario illustrissimus vir Im=
patienLem inter Fiunariam et Hjpecoum collocaverat.
Accuratissimus Batschius Impatientem initio Violae
approximavit (Dii-scrt. Jenens. 1786), serius eandem Ca/-
— 23 —
caratis adnumerans , ({uo nomine Violam , Impatien=
Um, Qualeam et Cucullariam Jesignat. ( cf. Balscli.
Syn. univ. analyt. 1793. Tabulas affinitatum non vidi).
lUustrissimus A. L. de Jussieu, qui ingenio suo stabili-
vit familias plantarum , primus perspexit affinitatem Im-
patienüs cum Geraniaceis. Geraniaceae Jussieuo sunt
Geranium et Mo/isonia, I/npatientem , Oxalidem et
Tropaeolum recenset nomine generum Geraniaceis af-
fmium (Gen. plant. 17S9. ) Censct ill. auctor genus
sui ordinis vere unicum esse, et cpiaerit, anne pro calycc
habenda petalum liberum et sepalum calcai'atum. — Para-
doxus Neckerus Impatientem una cum Fumaria , Po=
lygala^ Meliantho, Viola, Tropaeolo, Trigonia, Clco=
me et Leguminosis duabus , Schuarlzia nimirum et
Vouapa^ Amorphonophjtis 3iA.>X\<yiX. (Elem. bot. 1790}.
Summus Decandollius in ßora Gallica (1805} Jus-
siEUM sequitur^ neque in Supplemento (1815} aliam
effert opinionem.
Novissimis denique temporibus A. Richardius^ cui
pater praeter nomen illustre et Ingenium legavit, Impa-
tientem a Geraniaceis avulsit novamque proclamavit
familiam. Doleo magnopere opus in quo rationes suas
et familiae characterem dedit, mihi non praesto fuisse.
Sanciverunt Riciiardii familiam viri praeclari Decandol-
lius et A. de St. Hilaire. Prior familiam in Prodro-
mum suum recepit , ubi Balsam,ineas inter Tropaeo=
laceas Oxalideasque coUocavit , alter in Flora Brasiliae
meridionalis ( T. 1. p. 95.} Geraniacea Jüssieui qui-
dem restituit, excepta tarnen Impatiente. Quid Rober-
Tus Brownius, qui tot iam illustravit aftinitates obscuras
dubiasq^ , de Balsamincis earumque affinitatibus ccn-
— 24 —
seat , nescio. Nullibi hactenus neque generis , neque
fainiliae, mentionem fecit vir immortalis.
Etsi habitu florum accedant Balsaminae ad Fuma=
rlaceas , tarnen minime characteribus majoris momenti
conveniunt, seminum fructuum staminumque indole, sicut
et partium floralium numero atque dispositione , toto
coelo diversae. Violaceae totidem characteribus rece-
dunt, atque Laurineas , Berberideas , Papavera, Ra-
nunculaceas , immo et Legurninosas adsociatas fuisse
Balsamineis ^ fere portentosum dici posset. Restant igi-
tur comparandae Geraniaceae, Priusquam autem videa-
mus an Balsamlneae hisce affines sint nee ne _, in has
ipsas accuratius investigandum est.
Omni familiae plantarum subest tjpus quidam, nunc
regularisj nunc irregularis, nunc completus , nunc in-
completus. ^) Ad hunc tjpum genera omnia familiae
vere naturalis non solum possunt referri , sed etiam
debent. Non semper tam insignis est, ut sicuti in Com-
positis j Cruciferis , Uinhellatis ^ Lahlatis , Gramineisy
1) Typus Labi.itarum, Scroj.'hularinearu'n cet. irregalaris est, et redi-
tus ad regularitate:« in hisce fami'iis abnormes sunt. {Peloriae.) Typus
Rosacearum regularis et completus, Urticearum regularis incompletus cet.
In familiis quibusdam verticilli tantum formuntur quatuor aut plures,
in aliis formantur quiiem verticilli quinque aut plures, sed non om-
nes evolvwitur. Sic exempli gratia Iri.ieae oculis nostris duodecim tan-
tunmiodo exhibent partes, et nihilo secius verticillis trimeris quinque
constituuntur, quurum tamen quartus, in majore Monocotyledoiiearum
parte staminifer, non evolvitur, unde carpella starr.inibus anteposita.
Si autem flores revera dodeca-meri essent, negesse loculamenta fructus
cum staiiiiiiibus alternarent. Q.uod saltcm suaderet Tulii>a Gessneriann in
illustrissimi DECANDOLLIl Organo-raphia descripta. ( cf. Org. veg. I.
P SS*) in not». Typographns in linca octava iufra, loco : „chacun" ex^
prcssit „charwa." Verum sonsum jam restituit amicus accuratissimus
C. FR. ME-'SNER, in cjusdciu operis editione germanica.)
— 25 —
Orchidcis cct. cet. , plantis vel obiter aspcctis prodeat,
saepiusque impigre examinandum est comparandumque
ut eum prehendamus. Exemplo sint Terebinthaceae ,
Parofiychiae , Eiiphorhlaceae , Amentaceae cet. Ty-
pum floralem generalem florem sistere regulärem, cre-
diderim , tum quia longe major pars familiarum floribus
regularibus gaudet, '} tum quia multo frequentius oc-
currit reditus ad sjmmetiiam abnormis (^PeJoriae), quam
aberrationes abnormes ab eadem symmetria. Sunt autem
familiae quibus flores irregularis normales sunt (^Rhbia?i=
thaceae y Lahiatae , cet.). Hisce plerumque caules in-
florescentiaeque sunt indeterminati. Contra flores ia
caulibus inflorescentiisque terminatis fere semper regu-
läres , et quum forte in Luiariis , Labialis Corjdali-
biisque Peloriae occurrunt , semper aut terminales sunt
in inflorescentia, aut longioribus saltem insident pedun-
culis lateralibus. 2'1 Si dubii haeremus, utrum familiae
cuidam sint tribuendi flores reguläres, videamus prae
ceteris e quot carpellis constet fructus , quomodo flores
distribuli sint in planta , quaenam sit aeslivatio partium,
quibus aliis familiis afflnis sit , et denique quot genera
flores obferant reguläres, quot irreguläres. Hisce Omni-
bus rite computatis atque perpensis plerumque , non
tamen semper , votum compotes fimus.
Tantum de methodo quam sequor. Jam autem
Geraniaceas ipsas consideremus. Familiam , qualem
1) E familiis phanerogamis Europaeis centiim et quod excurrit,
viginti ad vigintiquatiior solummodo flores exhibent normaliter irregu-
läres. Q.uod facillime quilibet computabit in cl. DUBY BotMiico gallico.
2) RATZEBURG Observationes ad Peloriarum iiidolem definien-
dain spectaiues, 1324. figg. 1. 3'A 42. 45. 64, Cf, quoque pag, 9 , ad
fineiii.
— 2(j —
accuratissimus A. de St. Hilaire restituit, potius classem
dicerem naturalem quam familiam. Tales classes natu-
rales JRosaceae, Malvaceae sensu latiore, Rutaceae
amicissimi AdriAM de Jussieü , Leguminosae^ Campanu-
laceae (inclusis Lobeliaceis cet. ) constituunt. Papave=
raceaej Fumariaceae , Cruciferae et Capparideae clas-
sem formant naturalem, Drupaceae , Potentilleae , Po=
maceae sunt familiae naturales. Eas tantum familiae na-
tural! adscivendas esse plantas censeo , quae habitu con-
veniunt j in classe affinitas occultior est habitusque sae-
pius diversissimus. Quis plantis obiter tantum contem-
platis Acaciam verticillatam Piso satlvo y Alchernillam
Pruno ■) Zjgophjllum Correae jungeret? Quis Linum
Radlolam Tropaeolo^ Tropaeolumque Oxalidl approxi-
maret ? E mea igitur sententia servandae essent fami-
liae Linearum , Oxalidum , Geraniearum , Tropaeola-
cearmnque , simul autem ila charactere classis conjun-
gendae , ut singulae a se divelli nequeant. Hoc magni
est momenti , quo autem nomine salutetur classis , an
omnino classis salutetur aut familia, fulile.
Classis , aut tribus, aut ordo, aut familia Geraniacea=
rum hodie formatur e generibus Lino (inclusa Radiola)^
Caesarea, Rliynchotheca, Mojisoiiia, Geranio, Pelar-
gonio , Erodlo , Tropaeolo , Magallana , Averrhoa j
OxaUde (incluso Biop/ijto ) et Ledocarpo, Fructus
in generibus novem pentamerus , in tribus trimerus. 1}
1 ) In "Lino trigyno fructus trimerus est et limtm RadioU fructuiu
exhibet e carpellis quatuor effbrmatum. Frier autem solummodo planta
abiiormis est, quum numerus carpellorum nou idem sit nc sepaloruin
aut reliquorum verticillorum floris. Linum RadioU exceptionem uüu
sistit , quum quiiita pars in omnibus verticillis floris desit. Caesareae
species evidentissime fructu trimero gaudent.
— 27 —
Flori's in gcnieribus novem laterales , in Lino et Ledo-
carpo terminales , in generibus sex omnino reguläres ,
in reliquis ^aut irreguläres , aut saltem ambigui. Aestiva-
tio calycis et corollae varia 5 caljcis nunc valvata, nunc
contorta, nunc imbricata , corollae plerumque contorta,
rarius iuibricato-contorta. AfOnes dicuntur Geraniaccis
liinc Malvaceae y illinc Ampelideae et Rutaceae ■, qui-
Lus Omnibus typus floruni est regularis. — Ex Omni-
bus liisce forsan aliquo jure inferendum est, Geraniaceas
gaudere tjpo florali regulari. Absoluta forma, numerum,
dispositionem, indolemque partium floris investigemus.
Flos Geraniaceus normalis constat ex organis triginta,
in verticillos sex dispositis. Caljcem pentamerum sequi-
tur corolla pentamera ^ hanc glandulae quinque, glan-
dulas excipiunt stamina decem , verticillos duos effor-
nianlia , finemque imponit axi florali fructus quinque-
carpellaris. Carpella petalis antcposita videmus, quae
dispositio, rite observante sagacissimo Roberto Brownio,
dicotjledonibus quasi legitima. ^} Stamina interiora
1 ) cf. KOB. BROWN in App. bot ad : Denhani's and Clapperton' s
narrative etc. 1S26. (Linnaea II. pag. 332.) DECANDOLLE in Theorie
iUmentAtre etc ( 1S19. ) pag. 153. — Familia C/imfanulacearum exhibet
gcnera in quibus carpella, h. e. loculi fructus, calycis laciniis antc-
posita sunt, ( pVahlenbergia, Canarina, Michauxia, Lightfootia), aliaque in
quibus laciniis corollae anteposita (Mnsschia, Platycodon, Microcodon etc.).
In Campanulis quarum fructus quinqueloculans ( e. g. C. Medio), loculi
stainiuibus laciniisque calycinis antepositi. Omnia haec multaque alia
accurate descripsit in nitidissimo opere cui titulus „Monographie des Cam-
p.inulees, 1S30," amicus dilectissimus ^!ph, Decandotlins. Addam hie obser-
vationem, ante aliquot dies factam, quae confirmat regulas ab auctore
amico datas. Inter mukös flores Campanulae Rapunculi, a nornia recedentes,
quos alio loco ulterius describam, unum vidi qui a legitimis in eo
recedebat, quod verticilli florales omnes e partibus quatuor, nee quin-
que, constabant. Loculi fructus quadrilocularis, staminibus laciniisque
— 28 —
cum carpellis , exteriora cum interioribus et glandulis ,
glandulae cum petalis , petaiaque cum sepalis alternant. ^)
Nullibi igitur in flore normali , qualem Geranium Ro=
bertianum ostendit , verticillus suppressus Statuen Jus
est, neque praeter glandulas aut nectaria inter petala
et stamina posita , quicquam videmus extraordinarii.
Immo tjpum exhiberet florum dicotjledoneorum sat
multorum, simulac glandulae carpellis adstarent.
Geranium L'Herit. a typo supra descripto , si species
paucissimas excipias , non recedit. Characterem generis
nuperrime exaravit accuratissimus A. de St. Hilaire
(flor. Bras. merid. I. p. 100.). Addam huic characteri
stamina interiora ante exteriora antheras aperire , corol-
lamque non semper esse contortam. Mirum omnino
foret antheras staminum interiorum primas dehiscere,
staminaque exteriora interioribus esse breviora , nisi
Geraniaceae tam affines essent Malvacearum classi.
In Malvaceis autem haec evolutio , caeteroquin abnor-
mis 5 normalis est.
In Erodio omnia videremus sicut in Geranio , nisi
stamina exteriora antheris destitula essent -}. Stamina
sterilia in Erodii flore locum tenent quem in Geranii
floribus stamina breviora , exteriora , serius dehiscentia,
occupant. Stamina quae serius dehiscunt reliquis priora
supprimi sive mutari, illustrissimus Rob. Brown, onCom=
calycis antepositi, cum corollae partibus alteriiabnnt. Q.uoa'1 formam ,
magnitudinem , dispositionem , colorem indolemque partium, flos iste
a legitimis floribus non recedebat.
1 ) cf. iconem Geranii Robertiani in : HAYNE getreue DarsteUung etc.
Vol. IV. Tab. 4S. figg. 4 et 5.
2) cf. iconem Erodii geoides in : A. DE ST- HILAIRE /or. Bras. mer.
Vol. I. Tab. V). figg. 2 et 4.
— 29 — /
pnsi/ac p. 98. (cJ. Germ. 2. p, 533.) jam dixit, et
iiiilii contigit hanc rcgulam nonnullis observationibus
oonürmare. (^cL Enum. Euph. 'p. 53 in textu et nota )
Ohservation/i. in ßot\ nat, (^Llnnaea I. p. 451, 454
seq. 458, 459.) Linnaea Vol. II. p. 82. — Glandu-
lae petalis alternae in Erodio clciitarlo quoad coloreni
formamque siaiillimae glandulis quas folia Balsaniinae
horlcfisis ad basin laminae et in petiolo obferunt. Ero-
dia corolla irregulari praedita examinandi non licuit.
Genus Pelargonium pluribus noiis discrepat ab an-
tecedentibus. Calycis foiium supremum calcaratum
est, calcari pedunculo adnato. Petala sempcr inaequa-
lia sunt , et interdum ununi aut plura supprimuntur.
Stamina tria aut plura castrata (quum tria ea quae pe-
talis tribus infcrioribus anteposita} inaequalia, interio-
ribus longioribus. Fructus norinalis, glandularum autem
quae in Geranio et Erodio petalis alternae, ne vestigiuin
quidem inveni , et crediderim aut omnes a natura quasi
assumtas ad formandum vestiendumque calcar, vel po-
tius glandulam sepalo superiori anteposilam detrimento
j reliquarum esse auctam.
I Monsonia ex auctoritate ill. DecAndollii 1) stami-
I nibus gaudet 15 basi monadelphis aut pentadelphis. Glan=
dularwn ab auctoribus mentio fit nulla, in icone Monso-
niae ovatae quam cl. L'Heritier dedit (cf. Ger analog.
X. 41.) glandulas Video quinque et stamina quindecim, quo-
rum decem breviora quinque longiocibus per paria inter-
posita. An Monsonia forsan indicaret affinitatem quan-
1 ) Kxstant quidem in herbario LAMARCKIANO MonsonU sfecioia
et M. lobata , quas tarnen, quum specimina unica sint, dissecare non
ausus sum , ne planta aliqua e herbario hoc pretiosissimo interiret.
— 30 —
dam Geraniacearuin cum Büttneriacels? Glandulis
tunc stamina sterilia , petalis alterna , analoga videremus.
In Commersonia stamina quinque fertilia, decem steri-
lia filiformia aut spathulala, et quinque aut lingulata
obtusa , aut filiformia spathulata. ( Conferantur figurae
exactissimae Commersoniae Gaudichaudii et Fraseri
in accuratissimi Gay ^, Fragment d'une Monographie
des vraies Büttneriacees. Mem. du Mus. d'hist. nat.
Vol. X. t. 14 et 15. Videantur quoque ill. Konthu
JVEalvaceae y Büttneriaceae ^ Tiliaceae j aeque ac illust.
A. DE St. HiLAiriE ßor. Bros, merid. I. p. 138 seq.
ejusd. plantes us. des Bras. tab. 48. fig 2.). In Gua-
zuma stamina fertilia quindecim , in fasciculos trcs trian-
dros , cum staminibus sterilibus alternantcs , connata.
Quid ibi fasciculi pilorum quinque, cum petalis alterni ?
Dolendum auctores varios, qui de Büttneriacels tarn
egregie scripserunt, minus quam hodie fas est in exa-
minandis generibus metamorphosem tjpunique flora-
1cm respexisse. Optime forsan illustrabuntur variae for-
mae tubi staminifeiü generibus elegantissimis Pterosper-
mo et Trochetia. (Videas illustrissimi de Candollii ^^l^^
moire sur quelques genres nouveaux de la famille des
Büttneriacees. tabb. 7. 8. 9. ).
Bhjnchotheca/n non vidi, e characteribus ab auctori-
bus datis recedit a Geranio corolla nuila , staminibus
liberis , stylo brevissimo seminibusque glandulosis. An
glandulae adsint ^ nee ne , ignoro.
FIos Linorum omnino regularis est et a Geranio,
obiter saltem aspectus, nonnisi fructu , semine, verticil-
lisque solummodo quinque, ncc sex, recedit. Caljcem
pentamerum sequitur corolla pentapetala, petalis laciniis
— 31 —
calycinis alternis, contortis, et junioribus saltcm, basi
Oxalidum more cohaerentibus. Glandulas vidi nullas,
aiit tarn indistinctaSj ut dubius baeream , adsint nee
ne. Pctalis alterna videinus stamina monadelpha fer-
tilia quinque , quibus in speciebus nonnullis interjecti
sunt dentes totidem , procul dubio pro staminibus ste-
rilibus habendi, (vid Hayne getr, Darst. Vol. 8. t. 17.
flg. 5, t. 18. figg. 1 et 3. ) Dentes isti petalis carpellis-
quc antepositi. Garpella semper petalis anteposita , den-
tes adsint ncc ne, quam obrem in speciebus edentulis
verticiili suppressi statuendi , aut duo, aut nulli. Vero-
similius in izVi/j Omnibus verticiili adsunt sex, etsi partes
verticiili sexli numquam, quinti non semper prodeant.
Si stamina sterilia , quae pctalis anteposita , exteriora
sunt, et fertilia interiora , tunc , admissis glandularum
vesligiis , flos revera Geraniaceus esset, sin autein sta-
mina fertilia exteriora sunt, pctalisque nullis interve-
nienlibus aliis vcrticillis alterna , tunc sjmmetria nos
cogeret statuere verticillum quintum, staminibus sterilibus
carpellisque interposituni , suppressum. Quum Linum
mihi multo magis ad Oxalidcs quam ad Gerania acce-
dere videatur ^), melius forsan vera indoles elucebit prius
cognito Oxalidum llore.
Oxalidi ipsi prae mit tarn Averrhoam, jam a Batschio,
ingcniosissimo viro , affinem indicatam (Tabul. affin, p.
23. ex RoB. Brownio). Averrhoam Bilhnbi et. Caram=
1) Corüllae \a utroque geiiere contortae , nunquam irreguläres,
eodem modo pseudo-gamopetalae , styli liberi nee connatl , semina aU
buniinosa, compressa. Folia , in Lino simplicia , phyllodia forsan esse,
verosiniile fit coniparata Oxaliäe bupleuroide (cf. AUG. DE ST. HILAIRE
fl. Brasil, inerid. Vol. I, t. 23.)
— 32 —
bolam, quae a Sonneratio et StAdmannio lectae , ex-
stant in herbario Labiarckiano , seJulo exarninans, vidi
genus hocce ab ülustrissimis Roberto Brownio (Congo.
p. 432.) et DecAndollio (Prodrom. I. p. 689) omni
jure ad Oxalideas relatum esse. ^) Characteri a sum-
mo Decandollio dato addam, caljcem imbricatum esse,
corollam contortam. Petala sepalis alterna , in corollam
pseudo-gamopetalam leviter conncxa , unguibus liberis.
Glandulae aut nullae, aut saltem in tloribus aquae tepi-
dae ope reviviscentibus non conspicuae. Stamina basi
monadelpha, in A. Bilhnhl decem fertilia, quorum quin-
que longiora petalis alterna , sepalis anteposita j in A.
Caramhola quinque fertilia longiora, sepalis anteposita,
quinque sterilia , breviora, basi latiora et magis carnosa,
cum prioribus alternantia, petalis anteposita. Antherae
dorsales , biloculares , omnino Oxalldeae. Stamina ste-
rilia Caramholae et breviora B'dimhi , eundem locum
tenentia quem Erodii stamina sterilia , ^) aeque ac
haec exteriora visa sunt. Fructus junior omnino Oxa-
lidis , pentagonus , angulis stjlisque liberis persistcnti-
bus ( igitur quoque carpellis ) ante stamina exteriora et
petala positis , pubescens. Stigmata minima, capitata.
1) Ex CORKEA DF, SERKA ^nnaX. du Mus. d'h naf. Vol. S. p. 72,
^venhoa -dCc^d^Ttt ad Rh.inmca,' , vel potius ielastrinws , pace autem
viri immortalis observarem , nullam affinitatem arctiorem inter-
cedere. Confirmatur opinio mea monographia optima Rhumnenrum ,
auctore cl. AROI.PHO BKONGNIART. Monographiis eruditissimiis de
affinitatibus Rhamnearum agens , ^verrhoae ne qiiidom mentioiieni fecit.
2) Positionem staminum breviorum et sterilium in Eroäio et Oxali-
dibus non lite iiidicaverunt ill. DECANDOLLIUS, (Prodrom. I. p. 644.
659.) et amicissimus DUBY {BüUnicon GaUu. I. p. 103. 1Ü6. ) Rite de-
scripsit staminum glandularumque dispositionem ill. A. DE ST. HI-
LAIRE (flor. Bras. merid. I. p. 96. 100. 104.)
— 33 —
1 iRrüctus maturos et semina non vidi. Iconcm satis rüdem
fructus maturi Caramholae , a Sonnehatio delineatam,
dedit cl. CavAnilles ( Class. monadelph. Tab. 220).
Figurae fructuum Bilunhi ( Cav. 1. c. Tab. 219.} aeque
ac priores ex iconibus Sonneratii manu delineatis aeri
incisae. Folia exstipulata. De inÜorescentia Oxalidea-
runi Gcran'iacearinnque alio loco' agam. Color petalo-
rum 0 SoNNERATii schedulis in Caratnbola lilacinus , in
Bilimhi kermesinus.
In Oxaliduin maxima parte omnia sesc habent sicut
in Äverrlioa B'dlnihi , IVuctu solo excepto , qui capsu-
laris neque carnosus. Blophyta ill. Decandollii habitu fo-
liorumque irritabiütate (juodammodo conveniunt. Stamina
longiora in OxaUdihiis multis pilosiusculaj antheris prae-
dila sunt majoribus , prius dehisceniibus. Eadem in
speciebus multis extcrius , in medio fere filamento, pro-
cessu dentiformi aucta videmus, (cf. A. de St. Hilaiue
plantcs US. des Bras. t. 4i. figg. 2 et 3. — Jacquini
Oxalis etc. non praesto est. ) in paucioribus filamenta
omnia dentata. (c. g. Oxalis crlspa (ide Willdeaowii spec.
pl. II. p. 774,). Anne utroquc charactere stamina lon-
giora ad carpella accedunt et hanc ob rem vere inte-
riora sunt ? Videmus fructus Oxalldimi plurimarum
pubescentes, petala autem saepius glabra. ^) Antheras
1) Corolla , in Oxalidibus constantissime contorta , saepius phaeno.
menon exhibet, qiiod in Hibisco Triono seinper videmus, niniirum par-
tem petalormii, quae in alabastro ab alterius petali limbo non tegitur,
aliter colorataiii esse ac parteni aestivatione interiorem. In speciebus
nonnullis pars petalorum, quae in aestivatione exterior, pubescens est.
Oxalides hoc respectu, aeque ac petalis basi cohaerentibus , potius ad
M^lvaceas acceckre quam ad ZygofhyUi, nulUim est dubiuni. Rutaceis
ZygofhyUeis aestivatio corollae convolutiva nee contorta ( cf. amicissimi
3
— 34 —
staminum longiorum primas dehiscere , probaret fere
opinionem nostram , nisi forsan Oxalides Rutaceis Zj=
gophjllels propinquiores quam Malvaceis vel quoque
Geraniaccis veris , quibiis , uti vidimus , evolutio par-
titmi floris Malvacea. Vix tarnen prius dubia haec
A. DE JLSSIEU Rutaceas.) Rutaciis Simanibets aesüv^tio corollae quidem
contorta, sed minus constans ac in Oxalidibus. ( cf. A. DE JUSSIEU
Memoires sur le groupe des Rutacecs p, 132.) Quum aiitem jam supra Rutaceis
affines dixerini Geraniaceas, pracsertim Oxalideas, hie nonnulla addam de
typo Rutacearum, et quidem eo magis , quum disünctius exhibeatur ac
in Geraniaceis , et quum egregius Rutacearum nionograplius omnia fere
genera accuratissime iudagaverit et delineaverit. — Carpella , quum
numero petalorum, hisce semper anteposita esse, observavit amicus
A. DE JUSSIEU (Mem, lur les Rutacees. 1825. p. 62.) Jam autem pleri-
que flores Rutacei exhibent oculis nostris partes vel Organa 25, in ver-
ticillos quinque pentameros distributa, nimirum calycem quinque-par-
tituni, petala quinque, staniina deceni et fructum quinque-carpellarem.
Stamina quinque interiora petalis et hanc ob rem quoque carpellis an.
teposita sunt, exteriora cum interioribus petalisque alternant, petala
autem, ut solent, partibus calycis alterna. Ex hac dispositione elucet
verticillum quendam , et quidem tertium , liaud evolutum esse, et flori,
iit normalis fiat , addenda aut stamina quinque aut quoque totidem
glandulae. Hae partes suppressae in Triiulo et Bitbenteinia in lucem
prodeunt glandulacae, (I. c, Tab. 14. fig. D. ) et in Pegano stamineae,
linde Pegano stamina quindecim et Tribulo Biebersteiniaeque glandulae
quinque petalis alternae, ad basin staminum interiorum breviorum
positae. ~ In Zygophyllis novae Hollandiae indigenis, quibus verticilli
florales tantum tetrameri , videmus stamina exteriora petalis alterna
sepalisque anteposita, tum stamina interiora petalis et c.nrpellis ante-
posita, et praeterea glandulas cum staminibus interioribus et carpellis
alternantes. Hie igitur verticillus glanduliferus ordine quintus , neque
tertius , sicut in Geraniaceis. In magno Rutacearum numero non solum
glandulae istae sed etiam stamina interiora evanuerunt, et tunc flos
obiter spectatus 20-merus videtur, esti revera 30-merus sit. Loeum
verticillorum non evolutorum tenent in hujusmodi floribus glandulae
annulares , saepius nectariferae — quas glandulas materiam organicani
non elaboratam vocare possemus. — In Tribulo icrrestri vidi corpuscula
glandulosa ad basin uniuscujusque carpclli , Crassulaceamm glandulis
epicarpellaribus similia , sed fere plana, vix distincta. Similes callos
exhibet basis carpelloruni Ceranii. Hasce autem glandulas aut callosi-
tates partes esse pericarpii , neque Organa propria , nullum est dubium.
-- 35 —
tUssipabuhtiir, quam rite cognita vel probata abscniia
verticilli pentameri glandulosi , petalis staininibusque bre-
vioribus interpositi. Es eruditissimo Kunthio (Synopsis
plant. III. p. 228. ) in Oxalidlbus quibusdam stamina
adsunt pkira quam dccem , illuslrissimi Decandolliüs
et A. DE St. Hilaire de hac exceptione silent. Amici
clarissimi Zuccarini monographiam Oxalidum America=
nariwi non vidi. In speciebus quas possideo omnibus
stamina numeravi decem. Verosimile est species poly-
stcmones staminlbus gaudere quinque longioribus^ dc-
cem brevioiibus > prioribus per paria interpositis. Si
quae erunt species pentandrae, illis stamina breviora aut
deerunt, aut saltem erunt stcrilia. 1} — In apicibus
laciniarum caljcis interdum videmus lineas duas glan-
dulosas, nunc distinctas , nunc apice conÜuentes , nunc
omnino in punctum quasi contractas , macularum aut
glandularum nomine ab auctoribus designatas. Siimles
maculae occurrunt in foliis specierum plurimarum , nunc
per totam folii paginam disseminatae, nunc marginibus
' insidentes, nunc folii apici insertae. Iconem glandularum,
vel potius macularum folii, dedit Jacquunus, [Je. rar.
Oxalis versicolor t. 473. ) callos in apice sepalorum
figuravit ill. A. de St. Hilaire , ( llor. Bras. merid. I. t.
25. flg. 1.}. Idem egregius botanicus dixit maculas
efformari cellulis succo proprio repletis (1. c, pag. 127}.
Similes maculas, tam in foliis, quam in caljcibus, ob-
ferunt oculis nostris generis Ljsimachiae species com-
plures, similibus efformantur vittae Umbelliferarum.
\) In cI. KUNTHII Syjwpsi ^l. aeq III. p. 233, Oxalis pciiLmtha
JACQ.ÜINI Oxaiidis pentanärae nomine recensetnr. Nmn hipsu typogra-
phico a'Jt calami lapsu nomeii ita imuatiim est? An revere fentcvidra?
Vix hnjus characteris mcntionem fecissem , nisi in Ru^
taceis saepissime occurrerent folia pellucido-punctata vel
glanduloso-punctata^ et nisi Oxalldibus , praesertim
autem Averrhoae , aliqua saltem esset affinitaSj licet
romotior, cum Äurantiaceis. Attentione forsan quo-
que Jignum , colorem aurantiacum vel ex aurantiaco
fuscum inacularumj magnopere convenire cum colore
testae seminum.
Mittamus autem jam glandulas hasce et ad alias re-
deamus, quas auctor es nonnulli in flore ipso , e recepta-
culo prodcuntes, indicaverunt. 111. A. de St. Hilaire
vidit in Oxalide confertissima glandulas quinque tere-
tes , ad basin staminum , ( longioi^um an breviorum ?
in icone ad basin staminum breviorum positae ; ) in O.
rosclata stamina breviora basi glandulosa , et in Oxa-
lide flava glandulas dccem, biseriatim basi gynephori
insertas. Neque ex icone , { Plantes us. des Bras. t.
44,) ncque ex descriptione intelligo, quid sint glandulae
haece , magnopere autem suspicor partes ab egregio
auctore in Oxalidlhus confertissima et roselata desig-
natas , nil aliud esse , ac basin petalorum persistentem,
Si corollam _, jam per aliquot horas expansam , e Höre
evellimus, restant bases ungulorum^ glandulas aut squa-
mulas simulantesj si flores nondura expansos laceramus,
petala integra abeunt. Hoc in Oxalide stricta saepis-
sime vidi j et initio partes hasce pro glandulis sumsi^
etsi loco quem tenebant (ante stamina breviora exteriora,)
magnopere vexatus. Consultans auctores plurimos nul-
lum alium inveni, qui mentionem fecerit partium ista-
rum, ac indefessum accuralissimum Conraduji Sprenge-
LiUM. Hie auctor expressis verbis significat , nectaria
iti Oxalide Acetosella esse corpuscula quinque , quibus
petala insident. ( das entdeckte Geheimniss etc. pag.
254. lab. XIV. flg. 32.).
Cognita Oxalidum fabrica revcrtamur ad Lina, qui-
bus afllnitas cum OxaUdihus sunima. Cognovimus com-
parandoj stamiiia sterilia Linoruni extcriora ^) esse,
et, aeque ac Averrhoam et Oxalidem , Linum carere
verticillo florali tertio. Fructus habitu accedit ad cap-
sulas Oxalidum oligospennaruni, seniina autem utrisque
compressa conveniunt pseud-arillis , in Oxalidibus car-
nosis , in Linis mucilaginosis. Neque Lina coi'ollis fla-
vis praedita habitu magnopere distant ab Oxalidibus
phjllodiis instx^uctis^ 2^ et quum tonla sit iisdem affi-
nitas cum generibus foliis peliolatis gaudcntibus , vix
errare mihi viderentur, qui Linorum foHa phjllodioi^um
nomine salutarent. Stipulae, quibus Oxalides nonnullae
carent, in Linis quibusdam indicantur saltem glandulis
ad foUorum basin posilis. Forsan quoque laciniis calj-
cinis iridentatis Lini liadiolae indicatur, stipulas in
1) III. AUGUSTUS DE ST. HILAIRE negat in OxaUdihus e stanii-
nibus decem , basi plus vel minus nionadelpliis , alia esse exteriora ,
aliaque iiiteiiora. Si stamina omnia ex eodem verticillo proclirent, ea
non altem itini hingiora videremus , autherasque prius seriiisque ape-
lientia. Regula est, quae vix ullani exceprionetn patitur, numeruni
verum partium in omuibus verticillis floris esse eundem , simulac par-
tes cum verticiili cujusdam inferioris organis alternant, neque iisdem
jier paria anteposita, aiit quoque per paria altPiua sunt. Haec de florum
fabrica tractans fusius exponam, siiiiul ingeniosissimi DUNALII cla-
rissimique MOQ.ÜIN-TANDON theorias illustrans. (DUNAL, Comide-
rations sur ta nature et les rapports de qnelques-uns des orgaiies de la ßeiir. Taris»
1829, 4to , opus ornatissimum viri ingeniosissimi. — WOQ.UIN-TAN-
DON , Essai sur les dedouilements ou multiplications d'organes ditns les Vege-
taux. Paris. 1826 ; opusculum omni attentione dignum- )
2) Videas Oxalidem bupleurifoliar/i , cujus flores lutei , in AUG. DE
ST. HILAIRE flora Dras. mcrid. Vol. I. Tab. 23.
— 38 —
Lino geriere peliülo esse aJnatas. — • Flores Linl hlr-
sutl Malvarum quarundam lloribus habitu et colore
tantopere conveniunt, ut fere non diffei-re viJeantur.
De Ledocarpo , a nie ipso non viso , quae moneam,
pauca sunt. Ex icone ill. Desfontaines (^Mem. du
Mus, d'hist. naL Vol. IV. tab. 13 ) Habitus tloris polius
Geraniaceus quam Oxal'uleus, staminaque non solum
Jibera, seJ etiam basi longioribus intervallis separata.
E figura secunda, caljcem et fructum cum stigmatibus
exhibente, inferres carpella sepalis anteposita esse, quod
tarnen vix probablle est, ctsi cl. Turpinius in flore aperto
eandem indicavit directionem. Vereor ne pictor ille
ingeniosissimus penicillo suo saepius naturae ordinem
liujusmodi erroribus interverterit, qüod fratribus Bauer,
quia naturam verebantur, numquam accidit. Ex icone
porro stamina breviora cum carpellis alternantia, (fig. 6.}
quod iterum alium ordinem numerumque verticillorum
lloris indicaret, atque is est, qui in Oxalidihus veris
observatur. Omnino dubitarem plantam hujus loci esse ,
nisi nuper cl. Cambessedes , omni fide dignus auctor ,
qui procul dubio plantam ipsam vidit , in dissertatione
de Caesarea^ (Mem. du Mus. d'hist. nal. Vol. XVIII.
p. 370} genus Ledocarpuin inter Geraniaceas recen-
seret. Sufficeret jam eam a viris summis Desfontaines
et DecAndolle Oxalidihus adscriptam fuisse. Foi'san
Oxalidihus et Lineis intermedia est. De hac autem
planta doctiores dijudicent.
Gerania cum Oxalidihus arctius jungit genus plan-
larum, ab ill. A. de St. Hilaire in Brasilia repertum,
rt ab aculissimo Cambessedes Caesareae nomine descrip-
liiiu. (Mom. du Mus. Vol. XVIII. pag. 360. seq. tab. 18. )
— 3'J —
Ut omiies per sc ipsos judicarc possint , clarissiini auc-
Loris characterem genericum lilc transcribaip : ^,Caljx
5-fidus persistcns , lobi subaristati j praelloralione val-
vata. Petala quinquc j lobis calycinis altcrna , recep-
taculo insertaj libera, unguiculata , px^aelloralione con-
torta. Discus : glandulae quinque _, pctalis alternae.
Stami/ia iOy receptaculo inserta 5 5 brcviora petalis op-
posita 5 5 longiora ante glandulas inserta : filamenta libera
lUifonuia , in alabastro crecta: antherae cstrorsae , mo-
biles , biloculares , loculis rima longitudinali dchiscenti-
bus. Pisilllam liberum. Styli 3, longitudinaliter inlus
Stigmata gerentes. Ouarium 3-loculare , loculis 2-ovu-
latis. Ovula angulo interno loculorum affixa 5 superius
adscendens , inferius suspensum. Fructus : Capsula ob-
cordato-trilobata, loculicido-trivalvis , valvis medio scj)-
liferis. Semina in loculis ( abortu ovuli inferioris ) soli-
taria , ascendenlia. Integiiincntiun tenue. Pcrispcr-
mum crassum , cartilaginoso-carnosum. Embryo inclu-
sus, curvatus , viridis: radicula supra liilum spectans :
cotjledones lineares, curvatae."
^^Herbae j ramis dichotomis j foliis simplicibus , ex-
slipulatis y opposilis , ad basim ramuloruni quadralim
verticillatis , integris 5 Horibus in dichotomia ternatis. "
5,Species duae Brasilienses."
Folia in utraque spccie dentata, caules Üore termi-
nati, corollae in C. albißora albae, in rubrißora
purpureae , filamenta glabra , capsulae birsutissimae ,
flores magnitudine Geranii Robertiani, Carpellorum
positionem cl. auctor non indicavit , sed nullus dubito,
quin eodem modo posita sint ac carpella Aisines me^
diae y uno carpellorum laciniae calycinac anteposito, re~
— 40 —
Ji(juis tluobus cum sepalis duobus infimis , petalisque
lateralibus alternantibus. (In describendo Höre terminali
semper tlos ita coUocandus, ut sepalorum unuin supre-
mum sit. Lcguminosas forsan solas excipiamus. Hoc
non solum analogia florum lateralium jubet, sed etiam
positio caljcis in pedunculis terminalibus post vel ante
florescentiam detlexis. Aisines mediae pedunculi in
latere quod dellexo pedunculo superius , pilorum Serie
instructi sunt, et cum forte tetrandri sunt ilores , sta-
men quod scpalo superiori antepositum , suppressum
est.) Cum floribus Cacsareae Aisines iJores non solum
fructu trimero conveniunt, sed etiam glandulis ante sta-
mina longiora positis. Nescio an glandulae haece, in
Cerastio aquatico magis conspicuae , organa propria
sint, aut partes organi (staminis). Stamina petalis ante-
posita in Cerastio et Alsine iis carent. In Alsineis
glandulas pro partibus staminum haberem, quum stami-
nibus deficientibus non ndsint. Quid ingeniosissimus
DuNAL censeat de hisce glandulis, videas in ejus trac-
latu : Considerations sur La nature et les rapports
de quelques-uns des organes de la ßeur. 1829. — pag.
53 seq.
Omnes jam recensuimus plantas quae Geraniacea=
nun classi adnumerantur , exceptis Magallana et Tro~
paeolo. Magallanani GavAnillesh neque siccam neque
depictam vidi. E characteribus ab ill. DecAndoluo da-
tis, genus hocce magnopere ad Tropaeolum accedit. De
Tropaeolo, quod saepius vivum examinavi , nonnulla
observandi locus hie videtur idoneus.
In Geraniaceis, quas hactenus examinavimus , verti-
filli llorales singuli e partibus quinque formabantur.
— 41 —
Eiindcm numerum offenJimus in vcriicillo caljcino et
corollino TvopaeoJi ; androeceum autem et gjnaeceum
lecedunt ab hac lege, prius stamina exhibens octo^
alterum carpella tria. Videamus quomodo numcri isü
hie gignantur.
Caljx Tropaeolis pentamerus, gamosepalus, quinque-
partitus , irregulans , lacinia calycina superiore et dua-
bus huic proximis in calcar longum^ liberum, productis.
Aestivatio nunc imbricata , nunc valvata ^). Corolla
penlamera, rarius abortu dimcra , 2) eleutheropetala ,
irregulans, petalis cum laciniis caljcinis alternantibus ,
1 ) Calyx in Tropieoh pcntaphyllo LAMARCKII valvatus , in
TROPAEOLO majore, minore., ycrcgrino et f«&crojo imbricatus , more
Ceraniorum. ( cf. AHRIANUS DE JUSSiEU et CA.MBESSEDES in
A. DE ST. HILAIRE ff, us. des Bra<il. Trop. fenta'jhyllum.) De aestiva-
tinne , flonim structiiram tractans, plura agam. Hie tantiini moneam,
aestivationcm non seniper ordineni vel insrrcioneni lite iiulicare, et
iionniinquani ab aliis rebus pendere. Quam ob rem in eruenda
floruni jndole cum grano salis consultanda est aestivatio partium. In
faniiliarum ch;iracteril)us aestivationcm non semper magni esse facien-
dam , probe jam notum , — idem denuo j-rabattr exeniplo Tropaeoli y
familiarumque valde affinium , et ni'iilominus tarnen aestivationibus
(liversissiniis gaudentium.
2) Nisi descriptio TropaeoU pentaphylli , quam ill. ADRIANUS DE
JUSSIEU et CAMRESSEDES dedcrunt in A. DE ST. HILAIRE /er. Bras.
mer , Omnibus reliqnis notis e.xactissinie quadrarct in specimen herbarii
I.AMARCKIANI, crediderim eos aliam descripsisse speciem, quum in
specimine LAMARCKIAXO petila omnibus floribus adsint quinque, nee
tantummodo duo. Contra figuras, a LAMARCKIO et A. DE ST. HI-
LAIRE datas , monebo , foliola, vel potius segmeuta , magis in petio-
lulum esse producta, neque sessilia. A. DE JUSSIEU et CAMBESSE-
DES, in descriptione sua (;;/, us. des Ems.), alias accuratissima, plantae
Brasiliauae ipsi tribuerunt petiolulos lineam longos. Calcar in planta
LAMARCKIANA minus apice inflexum et minus obtusum, ac in figura
operis laudati. Folia in planta LAMARCKIANA vix ac ne vix quidem
crenulata, cneterum punctis pellucidis, flavescentibus , instructa. Petala
duo superiora spathulata, nervoso-venosa , tria inferiora unguiculata ,
lamina subcordata , obtusa, omnia perigyna, integerrima, lineas
duas longa , et cum laciniis calycinis alternantia.
^ 42 -^
Juobus öupeilüribus semper perigynis, inferioribus suh-
peiigjnis. Glandularum , petalis staminibusque inter-
])ositarum , aeque ac in Pelargoniis nulla vidi vestigia.
Calycis et corollae respectu fJos hactenus oranino Pelar^
goniaceus foret , nisi in Pelargoniis calcar pedun-
culo adnatum esset. E staminibus octo hyjiogynis, vix
monadelphis , quatuor, quae laciniis caljcinis ecalcaratis
anteposita , prius dehiscunt. Stamina quatuor serius
dehiscentia petalis quatuor superioribus anteposita. De-
sunt igitur stamina duo , quorum unum fortassis cal-
caris formationi inserviens , alterum nescio qua causa
impeditum quominus prodeat. Stamina omnia basi con-
ligua vidi et libera , neque vacat locus pro deficienti-
bus. Logo staminis sepalo calcarato antepositi adest
gibber glandulosum , vix distinctum 5 stamen suppres-
6um , petalo quinto infimo antepositum, ne glandula
quidem indicatur. Positionen! relativam, aeque ac evo-
lutionis ordinem , optime indicavit accuralissimus Gon-
BADüS Sprengel {^Das entd. Geh, etc. pag. 215 seq.
tab. VlI. figg. 20. 21. 22.) — Pollinis granula multo
minutiora quam Geranii , rotundato-trigona , simplicia ,
iaevia, glabra. (Utriculus triangularis , fovilla in utriculo
nucleum efficit rotundatum. ). E carpellis tribus unum
vidcmus sepalo calcarato antepositum , duo petalum in-
fimumspectantia. Fructum ipsum non describam, quum
ab illustrissimis viris Decandollio, A. de Jussieu et Cam-
BESSEDES optime sit illustratus. Aliter autem non possum
quin quaeram, anne forsan Tropaeolis major interce-
dat affinitas cum Sapindaceis ., aut saltem Ilippocasta-
neis ^ quam cum Gcraniaceis? Stamina octo cum co-
loUa ])cnlapotala in hisce lamiliis (jtiasi legitinia , fructus
— 43 —
liiineri, loculis Liüvulatis quiclcm, seJ uialuritate saepius
monospcrmisj coiyledonibus crassis, conferruminatis, Fo-
lia pellinervia , longius pedunculata 5 ia Sapindaceis
caulis saepius volubilis, alternifolius cet. Flores in hac
classe saepius llavi , aurco-coccinei et aurantiaci , petala
unguiculata, fimbriata etc. ^ — Haec omnia mihi pro-
1 ) Vix audeo classem Ma!iighiac.-,iri,m proponere , et tarnen aliter
11011 possum quin observem , Ma/pishiaceai ctntruni quasi formare classis
n;ituralis , et circumdaii fnmiliis Hippocratcacearum , Erythruxylettrum ,
^cerineiirum , Ccriariearum , HippocaftAuamti Gl Sulindacearum. Rhizobolcas
non novi. Fructus in omnibus, aut plerisquc sa'tem, trimerus, scmina
plerumque exalbuininosa. Staniina petalorum numero dupla , plerum-
que lü , nunc abortu pauciora. Quomodo classis hujus naturalis nu-
mcnis deiiaiius in ternarium Hippocra'cae mutetur, videnius in Bauisteria
eiliata ( CA VAN. äiss. Tab. 254. fig. g et h. ) In Polygalearum floribus
multa redeunt quae haec classis obfert. Sunimus ROBERTUS BROWN
Pohgaleis affines dicit Tremanircas , a me noiidum visas. Violaceis Drosc
r.neiive Polygaleas minus affines habeo. Hae fnniiliae Cistineis propin-
quiores. ^- ^cemm fructus saepius addita tertia parte, ad typuni classis
redeunt. In FolygaUis ex ROBERTO BI\0\VN idem occurrit. Caeterum
omnia haec potius disccndi quam docendi cupidus protuli. Egregio
tractatu Polygalearum familiam, a sunimo ROBERTO BROWNIO primo
rite expositam , (general rem. pag. 343.) commentati sunt viri eruditi
AUGüSTUS DE SAINT-HILAIRE et ALFREDL'S MOQ.ÜIN-TANDON
( Premier memoire mr Ix famiUe des Fclygci'.eci , contenant des rccherches stir I4
symetrie de Icurs organes — i>i: l»ierr>oires du mus. iChist. nat. V'ül. XVII.
pag. 311 — 375, cum tabulis aeneis quinque, lö28.) Fugit tanien erudi-
tos auctores petalorum duorum rudinienta , gibberiformia quidem et
admodum parva , in generis Potyga!ae speciebus quibusdam occurrere.
Praesentia gibberum istorum, aeque ac dispositione partium calycis
et corollae, in omnibus Folygaleis eadem , probatur, corollam Polyga-
larum plerumque abortu trimeram esse , et naturam quinque procreasse pe-
tala, neque solum tria. Character igitur genericus ab ill. DECAN-
DOLLIO in Prodromo exhibitus , ( Prodr. I. p. 321 ) bonus , neque e con-
t'usione Folygalarum cum speciebus Securidacae , Monninae aut Comesperma-
t\s onus, uti censent ill. AUG. DE ST. HILAIRE et MOQ.UIN-TAN-
DON. Magnopere nobis est cavendum ne si ipsi rem qiiandam non
vidimus, eam omniiio non existere proclamemus. Caeterum jam aestate
anni 1824 symmetriam florum PolygaLe ssqutiiti modo exposiii : ( En.
Euph. pag. 54. in nota. ) «Aliter haud possum quin hie addam observa-
44 —
Lare videntur Tropaeolum in limite quasi Stare classiura
Geraniaccarum aut Sapindacearum , habitu forsan Pe=.
tionem, qua conBrmatur ingeniosissimi botanici KOBERTI BROWN
theoria de Folygalarum flore. In P. opjicsitifolia. coräifoliatjue ad basin tubi iino
latere fissi, qui staminum et petalorum coalitione efformatur, gibbera
duo vidi, admodum parva quidem, in flore vivo tarnen optime con-
spicua. Haec gibbera squamaetbrmia ibi invenimu7, ubi petalum quar-
tum et quintum desiderantur, inter folia calycina duo interiora peta-
loidea nimirum , et duo exteriora minora, peripheriam spectantia.
Petalorum maximum , carinaeforme, saepius crista bifida instriictum ,
inter folia calycina minora exteriora positr.m ; sequuntur inter eadem
et folia calycina interiora petaloidea gibbera duo, petalorum rudimenta,
et denique inter eadem folia calycina interiora et exteriorum tertium ,
quod caulem spectat, in tubo corollino bina petala videmus , magis
efFormata , saepius bifida. — Eiilem folio calycino minori , exteriori ,
fissura tubi corollini anteposita est. In quam fissuram glandula demit-
titur, disco hypogyno hie aucto orta. Qua glandula indicatur sup-
pressio, aut staminis singuli, (siquidem stamina petalis numero aequalia
(5) bifida statuenda sunt) aut staminum duorum, si PohgaUe stamini-
bus decem simplicibus fruuntur. — Stamina autem bifida esse nee
simplicia , tarn e petalis bifidis vel crista bifida, quam e staminum
ipsorum insertionibus haud improbabile redditur. — Leguminosae
praeter mukös alios characteres in eo quoque a FolygaUis differunt ,
quod petalum maximum, vexillum, Pohgalarum carinae analogum ,
caulem spectat. Cum autem et in Leguminosis petala cum calycis
foliis alternent, necessario sequitur foliorum calyeinorum quintum
peripheriam (ratione habita caulis ,) spectnre." ^ Quod inflorescentiam
Polygaleamm attinet , plerumque quidem racemosa est, attamen non
semper. Corymbus in genere Polygala ipso frequens occurrit. Nescio
an nmquam panicula vera adsit, lubenter tarnen crediderim, quum flores
semper? sint tribracteati , ut dicunt auctores, hoc est, quum pedunculo
floris, bractea sua munito, insideant foliola duo, opposita, in Polygala
nunquam axillis flores foventia , et tarnen pro indiciis inflorescentiae
paniculatae habenda. Doleo me Comesperraata non ex autopsia noscere,
nam ex iconibus quae exstant specierum Brasiliae, judieare non audeo,
num panicula legitima adsit, et LäBILLARDIERII specimen mv. HolU
non possideo. Plerumque in iconibus inflorescentiae male tractan-
tur. Sic exempli gratia ex iconibus Comesfermatis Kunthiani et flori'
hundi (flor. ßras. mer. Tabb. 90 et 91) prodiret, flores esse terminales,
tarn in ramulis, quam in axe primario , et nihilominus tamen evolu-
tioncm centripetam. Sie ex icone Polygalae brizoides ( 1. c. Tab feS )
racenii axillares essent, ncque extraaxillares, uti turnen ritedcscripserunt
^ 45 --
Jargoniis, Indole Hippocastaneis propinquiorem. Fo-
lia in plantae parte superiore alterna et exstipulata, sed
folia piimordialia stipulata et opposita. ( vid. A. de St-
HiLAiRE, ß. Brasil, merid. I. p. 95.), A Sapiiidaceis
veris Tropaeola in eo recedunt, quod locus non liiet
auctores. De Polygalarum iiiflorescentia, iiiter racemum verum simpli-
cem et paniculain veram intermedia , quaedam annotavi in observa-
tionibus nieis in florum inflorescentiarumque naturani (Ltnuaca. 1S26.
p. 44S.) — Habeo VolygaUm Javanenscm giganteam, pulchre probantem
quae auctores supra laudati dixerunt de raceinis teriniualibus artificio
quodam naturae lateralibus, ( "vel uti auctors plerique dicunt, oppo-
sitifoliis) factis. Plantae habitus talis ut jurares, caulem indetermina-
tum esse (h. e. nuUa inflorescentia terminatum ) — Quod Trigoniam
attinet, omnino adsentior clariss. CA.MBESSEDES qui vidit filanienta
versus petala duo , carinam quodaminodo cftorniantia , deflexa , vel
quod idem, staniina ante petalum gibbosum posita , sterilia aut sup-
pressa. Et mihi Hipiocrateaceu magis affinis videtur Trigonia quam
Pelygaleis. In speciniinibus Trigoniac laevis AUßLETII , quae exstant in
herbario LAMARCKIANO , antheras vidi uniloculares , dorsales , in
dorso apicem versus pilis longis instructas , et interius rima unica
longitudinali dehiscentes. Positionen! carpelloruui enucleare non licuit
propter minutiem et villositatem ovarii. Mihi autem visuni est pe-
talum gibbosum respectu habito axeos, inferias esse, ncque, uti censet
eruditissimus CAMBR'jSEDES , superius. Quantum in speciminibus
optinie servatis hetbarii LAMARCKIANI licuit videre, inflorescentia
Trigoniae laevis est racenius compositus ; ncmpe axi indeterminato pri-
mario insident axes secuiidarii , brevissimi quidem , sed nihilominus
indeterminati, neaue uti in vera panicula, cymosi, Plerimique in parte
inferiore inflorescentiae generalis racemuli sunt triflori , in media parte
biflori , et superne äbortu uniflori. Nisi graviter fallor petalum gibbo-
sum hujus racemuli petipheriam spectat, quaniobrem in summitate
inflorescentiae generalis coelo obversum apparet, neque terrae. Flores
in ramulis inflorescentiae terminales, quales sistit figura florae Brasiliae
meridionalis , (Tab. 105, Trigonia crotonoides ,) numquam vidi in Trigonia.
laevi. Trigoniam crotonotäem ( Croton eriospermum LAMARCKII) aeque ac
Trigoniam villouim AUBLETII cum fructibus tantunimodo possideo.
Plura alia quae de Trigonia et Soulamea habeo dicenda , alio loco pro-
feram, Cl. POITEAU, a quo inter plantas Gujanenses plurimas et
Trigonias laevem villosamque fructibus maturis onustas accepi , anno 1S25
schedulae alterius specierum adscripsit, genus cum Moringa ordinem
proprium constituere.
— 4ö —
pro staminibus suppressis, quo respectu iterum Hlppo^
castaneis similes ( cf. ConrAdum Sprengel 1. c. tab. XIII,
flg. 3. ) Aliam proposuit explicationem lloris Aescult
Hippocastani ingeniosissimus Dunal 1. c. p. 43. , quam
tarnen , quum paucis refutari non possit , alio tempore
refutare conabor. Vereor ne auctor ingeniosissimus non-
numquam partem organi pro organo distincto sumserit.
Summus Robertus Brown in Tropaeolo majore mon-
strositatem vidit fructuum theoriam illustrantem, l)
quam non vidisse doleo. Neque licuit flores pIeno3
vivos examinare , qui tamen forsan melius ac hjpo-
iheses veram indolem floris illustrarent.
Necesse videbatur pauca, quae de affinitatibus Tro^
paeoll observavi , praemittere , anteaquam indicarem vel
saltem examinerem, quot Tropaeolo sint verticilli florales.
In Geraniaceis sex verticilli aderant, quorum unus , sae-
pius suppressus , staminibus et corollae interpositus erat.
Verticillus quilibet oslendebat partes quinque , nunc
ejusdem , nunc variae magnitudinis aut indolis^ ( Pelar=
gonium ) sed numquam , excepto verticillo corollino ,
et fructu in genere Caesarea et Lino trigjno^ partem
unam aut plures omnino suppressas. In Tropaeolaceis
uterque verticillus staminifer abortu tetramerus, stamine
quinto suppressn. Fructus , sicut in Lino trlgjno ,
trimerus , neque uti in Geraniaceis pentamerus. Hinc
positio carpellorum respectu laciniarum caljcis vix aliter
ac per analogiam eruenda. Si Coriaria civis est legi-
timus classis Malpighiacearum^ tunc hisce carpella sepa-
1) ROB. BROWN, on Rajf^aia, in Linnean Transacticns Vol.XIir.
P. I. pag. 212. (in nota. ) DESSELBEN Vamischte botanische Schriften.
II p. 625.
- 47 -
lis anteposita forent statuenda, et flores 25 -meri, sJ
autcm Geraniaceis magis affines , tunc carpella sepalis
liaberemus altcrna, lloremquc 30-merum. Ncscio autem
anne flores IMalpighiacei et in eo conveniant cum flori-
bus Geraniaceis, verticillum glandulosae indolis inier
stamina et petala positum esse j video saltem in Cupa-
nia, Sapindo , ') Prostea, Koclreuteria aliisque dis-
cum aut urceolum, ut dicunt, stamina quasi suffulcien-
tem aut obvallantem. — Tunc Tropaeolo , Malpi-
ghiacea sit planta aut Geraniacea) verticillus attribuen-
dus esset suppressus. Quod fructum attinet , quum
locus non vacet pro carpellis duobus deflcientibus , cre-
1 ) tn Säfir.dacearwn specic quadam Guajanensi processus interiores
petalorum aestivatione valvatos vidi, et suspicor in PauUinia, affinibus-
que idein obtinere. Hoc respectu ( neque alio ) Sapindaceae Borragineis
similes, in quibus saepius appeildices squaniifonnes ( palato Linarine
analogae?) observantiir, aestivatione valvatae. Corolla In ittraque fa-
milia imbricata. Si autcm petalorum laminam , sive processimi exte-
riorem, suppiimeremus , corollae aestivatio ex imbricata valvata fieret.
Haec res forsan accidit in ^mpelideis , quaruni petala fornicibus Sapin-
dacearum Borragineamjnque simillima. ^mpelidcis corolla aestivatione
valvata aut valvato. induplicata , et stamina petalis anteposita sola
evoluta (fortassis propter formani petalorum). ^mpelideae cum Sapiti'
daceis conveniuiit caulibus sarmentosis ranüsque inflorescentialibus
saepius in capreolos mutatis , foliorum forma, scminibus in quovis
carpello paucis et erectis, habitu succisque subinde venenosis. Rhamneis
affines esse ^mpelideas nulluni videtur dubium, Gouania immo et ha-
bitu affinitatem probaute. Quodam respectu tamcn Rhamneis niagis pro-
prinquas crederem Buttncriaceas. Mraliaceis et Caprifoliaceis minus cognatas
crediderim ^mpelideas , etsi nonnullis characteribus conveniant- Viturn
folia primordialia alterna esse , neque uti vult summus DECANDOL-
LIUS opposita, (.Prodrom, I, p. 627.) alio loco jam monui. {de organii
j>l, p. 11 — ubi simul veram capreolorum inflorescentiarumque inser-
tionem enucleare conatus sum.) — De Meliaceis earumque cum ^m^eli-
deis affinitate, sagacissimi amici ADKIANI DE JUSSIEU Judicium ex-
pectabo. Res omnium difficilüma classes naturales indicare — utinam
diviuus ROBERTUS BROWN herculeum hocce opus mex perficiat ! !
Series enim , quam dicunt linearem, est scientiae mors.
_ 48 —
fiiJcrim non aliter ac trimerum a natura fuisse formatum,
CI. Cambessedes in egregia Sapindacearum nionographia
i^Mern. du Mus. d'hist. nat. Vol. XVIIL p. 0. in nota)
observat, se numerum carpellorum ternarium in Sa=>
pindaceis typicum habere , quum numquam in hac
familia fructum pentamerum viderit. Huic quam maxi-
me adsentior et censeo illos qui in familiis Sapinda-
cearum, PoljgaUarum, Borraginearum , Labiata-
rum, Scrophularinearum , Asdepiadearum plurima-
rumque aliarum carpella suppressa quaerunt , nodum
in Scirpo quaerere. Sunt numeri quidam quibus Na-
tura lubenter utitur , et qui hanc ob rem lam frequen-
ter redeunt in creatis ut quodammodo normales fiant ,
esti, respectu habito tjpi cujusdam, normales vcl po-
tius symmetrici non sint. Numerus binarius in vegetabi-
lium ditcoyledoneorum fructibus ita frequens occuriit^
immo in lloribus alio respectu regularissimis (e. g. A77i-
pelidearum , Apocyncaruvi , Asdepiadearum , Borra=
^/«earw« complurium, RosacearufTi qnarundam ,) ut
eodem fere jure in ipso acquiescere possimus ac in
numero quinario , et quidem hoc eo magis^ quia duo
primi nodi in plantis dicotyledoneis semper arctissime
juncti sunt , cotyledones duas proferentes. Praeterea
quoque in familiis plantarum quibus gynaeceum saepius
trimcrunij reditus ad numerum binarium frequenlissi-
mus observatur. ( cf. Campanulaceas _, Convolvulaceas ,
Euphorbiaceas -^ CarjophjUeas cet. cet. ). Hisce Omni-
bus perpensis , haberemus llorem Tropaeoli 21 - merum
neque 30-merum, et quidem ita, ut verticillum tlora-
, lem tertium , glandulosum , pentamerum , aeque ac sta-
mina imparia in unoquoque androeceo non evolverit, et
— 49 —
carpella duo non fürmaverit. Pcricnrjiii iiulolc et super-
ficie Tropaeola Malpighiaceis similiora quam Ccraniii':
cais. De appendiculo ratliculac verruculoso , vircscenti,
quasi glan Juloso j legantur et videantur quae clarissimus
Ad. Buongniart dixit et pinxit , in ^, JRcc/ierches sur la
generation et Ic deueloppement Je l'embrjon dans les
vcgetaux phanerogames. 1827. (p. 7(3 seqq tab, 44.
11g. 2. ) Annales des Sciences naturelles T. XII.
Seinel observavi llorem Tropaeoli majoris , in quo
lacinia calycina quae supenori ad dextram stat, supernc
aucta et dilatata, omnino figuram coloremque induit pe-
tali superioris non llmbriati , unde llos priino intuitu
hexapetalus videbatur. Lateri inferiori hujus laciniac
altera adstabat , forsan divisione sepali normalis orta,
forsan accessoria , quae laciniis legilimis pauIo tantum
minor erat. Inter hanc et laciniani petaloideam pela-
lum deerat, unde eadem, in syinmetria ßoriSy cum peta-
loidea unicam tantum constituebat laciniam. Reliquac
partes in eodem llore ({uoad indolcm , {'ormam et dis-
})ositionem normales erant. Stamina sequenli ordinc
aniheras aperiebant : 2 et 7 — 5 et 4 — 1 et 6 —
3 et 8. ( Cf. Co.NKADi Sprengel das entd. Geheimniss
etc. pag. 21G, Tab. VII. lig. 21.).
Jam autem , ne lectoribus , si qui forte erunt , tae-
dium moveam^ paucis, quae restant dicenda^ absolvam.
Vidimus Geraniaceas omnes in numero verticillorum
floralium convenire et in eorum flore seuiper aut adesse,
aut Statuendos esse verticillos sex? quorum partes in-
vicem alternant. Vidimus aestivationem in hac classe
minus certos characteres praebere, et organa , ccntro
floris prosima , prima evolvi (calvce solo excepto, qui
4
— 50 —
in alabastro, respectu habito reliquarum partium floris,
maximus ). Flores Oxalidearum et Linearum vidimus
reo-ularissimos, hoc est, partes ejusdem verticilli inter
se aequales. Geraniaceas ad irregularitatem tcndere
aut vere irreguläres esse vidimuSj Üores Tropaeolacearuni
semper irreguläres offendimus. Fructus seminaque in
classe quoad numerum et indolem varia , neque ex iis
characteres certiores desumi possunt , saltem admissis
in classem Tropaeolaceis et Lino. Habitus tarn varius
ut in classe naturali vis minus convenire possit , nunc
peculiaris, nunc C aryophy Ileus , nunc Violaceus vel
quoque Faniariaceus^ nunc Malvar.eus, nunc Cistineus.
Habitus igitur , aeque ac fructuum seniinumque indoles
vix vetarent Balsamineas in classem aut familiam recipi,
neque obstat llorum irregularitas^ quae in Tropaeolo ,
ab auctoribus omnibus Geraneaceis adscito , aeque ac
in Pelargonio , maxima. Immo Habitus exterior tlorum
Balsamineis quodammodorro/^aeo/acewj. Aestivatio caly-
cis , primo intuitu omnino peculiaris, tarnen, ni graviter
fallor , facillime ad aestivationem Geranii referenda. In
Geran'iiS} nimirum sanguinco, JVUissowiano , anemonU
folio, cet. duo sepalorum lateralium exteriora sunt, se-
palis duobus exterioribus , oppositis , Balsaminearum
analoga , ( quum superiori proxime adstent,) tria reliqua
interiora. ' ) \xi Pelargonlis SM\.(txa. [zonali , tricolori ,
Barringtonil cet. ) sepala tria exteriora sunt^ et lateralis
duo, superiori proxima , intimum m alabastro tenent
locum. 2) Elementa chemica in classe Gcraniacearum
1) Eandem aestivationem calycis Oxalis (stricta) exhibet, cui generi
Balsar/iiiieae , respectu habico fructus, proximas.
2) Ut de gravitate hujus characteris melius judicari possit, aliquot
hie enumerabo et hoc respectu describam genera.
I . . . " " "
' Jivorsissima , hinc vix consideranda \ snpor oJ^rquc JJa/-
samineis vis ullus. — Quod numeram vcilicilloriirn
lloris nllinet, omiiino diversus , quum Balsamincarimi
llos quatuor tantummodo fornietur vcrticillis. Ncque
vei'ticillus unus altervc non evolutus statuendus est,
quod mihi saltcrn probavit llos scmiplenus, cui , quum
verticillus unus accessisset , carpella aliter posita erant
ac in floribus legitimis collocata vidcmus. Quum autem
character unicus nullus fere sil , praeterea posilio florum
respcctu axcos in omiiibus Gcraniacels eadcm, et dcni-
In Tropaeolo ^majore) sepala tria ( calcaratum et iluo inferiora) cx-
teriora sunt, duo lateralia ( calcari prosinia) interiora. Carpella tria
sepali? tribiis extcrioribus antepcsita Troj'acoh pentaphylh calyx , uti
vidinuis, valvatus.
In Reseda, sepala duo cxtcriora sunt et tria aut quatuor interiora.
Carpella tria e parte sepalis duobus txterioribus alterna, hanc ob rem
uno caulem spectante.
In VioU sepal.i tria extcriora , duo interiora, carpella tria sepalis
[ exterioribus alterna, uno carpelloruni bracteant spectante.
In S^tuvageiia sepala duo extcriora, tria interiora , carpella tria
sepalis interioribus alterna, iinde carpellorum unum bracteam spectans.
Hcltanthemo sepala duo extcriora minora , tria majora interiora
contorta, carpella tria sepalis incerioribus anteposita, hanc ob rem
tertio caulem spectante.
cVjfa sepala duo extcriora, intericrihus saepius majora, carpella
quinque, sepalis alterna.
^ndrosaemo officinali sepala tria majora extcriora, duo minora inte-
riora, carpella tria sepalis extcrioribus anteposita. Positio caipello-
rum igitur eadem ac in Hflianthemo et Tropaeolo.
I Hyperico calycino sepala duo minora extcriora, tria majora interiora,
carpella quinque sepalis anteposita. Carpellorum unum igitur caulem
spectat- Carpella in Hyperico ^:eyo quinque, sepalis quinque anteposita.
In Lisino media, supra jam allata, aestivatio Pclargonii, nempe e
sepalis quinque tria extcriora, duo intima. Carpella tria sepalis exte-
i rioribus anteposita, unde unum cauli obversum.
In Cerojtio et Lycbnide chalccdonica carpella quinque sepalis alterna;
contra in ^gronemmate flore Jozii iisdem anteposita visa sunt.
Moehringia, mucaat quanilo fructus tetramcrus aut dimerns est,
carpella exhibet sepalis anteposita.
~_ 52 —
que vix familia poljpetala magis affinis sit Balsamineis ,
nil milii impeJire videtur, quominus diulius sub Gera=^
niacearum signis militet. Statui forsan posset, Naturam
Balsam'meas procreasse quidem Geraniaceas , demsissc
autem verticillos florales duos esteriores , neque vi vitali
et formatrici Balsaminearum aliud quidpiam suppetisse,,
linde caljcem et corollam formaret, ac verticillos duos
qui in Geraniacc'is veris stamina extcriora glandulasque
procreant. Haec hjpothesis quodammodo cooßrmaretur
indole glandulosa vel callosa petalorum , aequc ac cal-
cai'i , quo sepalum impar seinpcr instructum videuius,
calcaribusque quae intei^dum in Balsamina hortensi se-
palis accessoriis adveniunt, unde ilos tricalcaratus cvadit. —
Caeterum haud nescio, numerum verticillorum lloris in
eadem familia non sempcr omnibus generibus esse eun-
dem.
Quod Balsaminac hortcnsis aequc ac Tropaeoll
majoris indolem anatomicam attinet, sufßciat indicare ,
Kieserum jam de liisce vegelabilibus^ quae magis atten-
tione digna videbantur, verbis iconeque indicasse. ^}
Raphides non solum in anlheris offcndimus, sed etiam
in caule. Clarissimus öIeyen nuperrime de partibus biscc
egregie scripsit, praeterea tracheas peculiares Balsa-
minae , aeque ac Kieserüs ingeniosissimus , iconibus
illustrans. 2)
1) KIESER Gmildzüge der Anatomie der Pflanzen. 1S15. — Ejuid.
Memoire sitr ['Organisation des p.'antes 1314.
2)MFYEiN[, Phytoton.ie, 183y.
Jam absoluta couimentaliünc mca , quam die Iiiia
Scpienibris h. a. coram societatc phjsica Basilieiisi rcci-
tavi, accepi ab ainico suavissinio Ai.piionso Decanuolliü,
clarissiinum Kuntiiilm gcnus Balsarninain propria disscr-
lalionc illuslrasse. Fateor lue hoc cvangcliuiu minimc
laeto animo accepisse ; nain si laalahsr Balsaminarn\.di\c\n
nactam esse illuslralorcm, contra Jolebam inc o[)craiu
meam et oleum perJiJissc. Amicus oblitus erat quo
loco commcntalio Kunthiana prodierit , quam ob rem
diu quaesivi usquc dum illaui iuvcnirem in tomo ler-
lio Aclorurn societatis phjsicae Parlsicnsis , quod
opus , (juia amici Parisienses , pro solita erga nie bune-
volenlia, dissertalioncs botauicas, quarum auctorcs sunt,
seorsim mittere consueverunt , cvolvcre ncglexcram.
Palpitantc corde tractatura KuntiuAnum pervolvi , duplici
inelu divulsus. Timebam iie Kcntuius , cujus auctori-
tas apud me summa est, alia vidisset ac ego, timebam
iterum, ut modo dixi, ne cadcm vidisset, et ne ipsc
omnino post festum venirem. Jam me pudet metus
mei, et magis adliuc puderet, nisi ipse tarn pauca,
immo nuUa, adhuc coniulissem ad augendam scicntiam,
de (jua Ku.NTiuus iioslcr tarn beuc mcruil , ut frontcin
jam diu immortalis ciiigat Lauius
— 54 —
Si summus auctor in explicanda Balsaminas indoU
eadem protulisset ac ego , tractatulum meum flammis
commisissein , jam autem, quum aliter evenerit, inte-
gram commentationem propriae addam, ut quisque per
se judicare possit. i } Ecce quae clarissimus Kunthiüs
dicit :
p. 384. J j. Haud ita raro accidit ut genus plantarum ad familiae
5, naturalis dignitatem evehatur , in plures sectiones
„ vel quoque genera dividatur , specierumque numerus
„ magnopere augeatur, et nihilominus tarnen notiones
„ nostrae de ejusdem indole peculiari vix extendantur.
5j Exeuiplo sit huic assertioni planta, inde ab antiquissi-
5, niis temporibus in hortis culta, nimirum Impadens
„ Balsamina LixnAei Spero observationes quas statim
„ Iradam probaturas esse, veram indolem hujus plantae
5, hactenus botanicos laluisse , etsi repetitis vicibus de
„ ea egerunt. "
jj LiNNAEus huic plantae tribuit calvcem diphyllum ,
5, petala quinque inaequalia , nectarium unum , ovarium
j, unicumj Stigma sessilc capsulamque unilocularem ,
55 poljspermam, valvulis quinque dehiscenteni. Eodem
„ fere modo A. L. de Jussieu eandem descripsit , in
(p. 3S5.) j> boc tarnen dissentiens a Lin.näeo , quod capsulam
3, quinquelocularem dicit, et quatuor solummodo ad-
5, mittit petala, quorum inlerius calcaratum. "
5, Major pars auctorum qui post summos illos vires
» de Balsamina egerunt, characteres hosce incertos
1 ) Titulus commentationi : A'of/« lur Li Bahamme des jardnu ( Impa-
tieni BaUmina L.) par M. CHARLES KUNTH , membr« de ta locieti
d'huUhc natureUe de Paris. { MiM. dt ta joc, £hiit. nat. dt Pari, Vol. III-
P -^Si— ^59. iOd-Are 1S27. 3
— 5fc —
,, iranscripserunt. Hüükerls soliis in Flora Scotica
„ quam edidit, (1821) partem lloiis calcaratain calyci
„ adsociavit, «luem lianc ob rem triphyllum dixit. Inter
„ nuperos aulem Aciiillks Riciiardils , quum calycem
y, tcirasepalum admilteret corollamque tetrapetalam ,
„ pctalis per paria conncxis, propius accessit ad vcri-
„ tatem quam ullus alius (cf. Dict. classiquc ciJIlst.
„ nat. 1822. ) Polondum RiciiAnDiusi lianc ingeniosam
„ theoriam non ultcrius prosecutum esse , nullus enim
. „ dul-tilo , quin liac via veram itidolem enucleasset ; mi-
„ rumautem omnino, obscrvationem tanti pretii excidissc
„ sagacissimo Decandollio j qui vir doclus in legibus
„ sjmmetriae vegetabilis optimc vcrsatus, et ingenio quam
„ maxime philosophico ornatus , procul dubio theoriam
„ RicHARDiANAM quotenus legitime extendi potest , ex-
„ tendisset. l) Sed contraria evcnerunt 5 Decandollius
„ cnim , elsi Riciiardium sccutus sit m admittenda Bal~
„ samincaruni familia, cujus priiuus auctor forsan Hoo-
„ KERUS est , in Prodrumo suo Jussieui tlicoria usus
„ est, omnino neglecta dcscriplione Riciiardiana. Aliorum
„ lucubrationes ulterius cxaminare supravacaneum vide-
„ tur j potius structuram plantaa hujus singularis ad
„ tjpum quendam gencralem referre conabor. "
1) Magni certe facio ACHILLEM RICHAKDIUM qui plurimfs
pulchcrriniisque jam ditavit scientiam observationibus , non aiitem
vUeo theoriam quam emisit floris Baliaminearam, potiorem esse DKCAN'-
DCLLIANA. Mihi DECAN'DOLLILS summum iiigenium logicemque
severam eo, quod non secutus est RICHARDIUM, iterum probnsse vide-
tur. Nam , quum in Impatiejite , quodammodo saltem , stainina quatuor
admiserit , vix aliter haec stamina quadrnre poterant in Balsaminearum
coroUam tetrapetalam quam adoptata aestivatione, Fumariaccae analoga.
Haue autem suspicacum esse praeclarum DECANDOLLIUiM , probaiit
tjus verba : flos fere Fum.irince.irHt. Siquid mirum, hoc est, numeri
«arpellorum r.uionem habitam esse nallaiii. R.
— 56 —
„Floris centruni tenet ovarium liberum, terminalum
stigmate in lobos qulnque acutos diviso. Ovarium cin-
5, gitur staminibus quinque aequidistantibus et in ver-
„ ticillum uniciim dispositis. Haec partium dispositio ,
„ ut in partibus quae genitalia obtegunt numerum
35 quinarium quaeramus , nos impellit. Nihilominus
„ tarnen verticillus corollinus loco petalorum quinque
>, jS6.) h *^^^ tantum exhibet ^ latissima , bifida, lateralia ,
„ itaque collocata, ut versus floris parteni superiorem
„ satis lato intervallo alterum ab altero sint separata.
,, l^atus petalorum, quod huic hiatui adstat , saepius
„ niagis evolutum est ac latus ab eodcm aversum. Exa-
„ minata positione petalorum istorum magnorum, respec-
j, taque positione staminum, invenimus singulum eorura
55 locum occupare intra stamina tria vacantem , quod
, 35 autem extra omnem dubitationem ponit, quodlibet pe-
„ talorum constare e duobus pctalis, basin versus conna-
„ tis, Quod autem pctalum quintum attinet , hiatu
„ inter petala lateralia obscrvato , et cum staminibus
,j duobus alternante, certo certius probatur, petalum
3, quintum suppressum esse. Hjpothesis corollae penta-
„ petalae, abortu constante unius petalorum tetrape-
„ talae , non solum inservit esplicandae indoli et mo-
„ mento partium verticilli Iloralis exterioris , sive caly-
„ clni, sed ipsa quoque caljcis ope iterum confir-
), matur. Vidcmus scilicet ad basim exteriorem utrius-
„ que paris petalorum coalitorum foliolum parvum , me-
„ das petahs hisce et simul stamini uno antepositum.
„ Lex autem , partes verticilli floralis cujuslibet cum par-
>, libus verticilli praecedentis et sequcntis alternarc, sola
,; j.iu) [u-obat hie petala duo coalita esse. Hiatui autem
— 57 —
„ supra descripto staminibusque duobus antepositum vi-
„ deimis luliolum inagnum tt latiun. Quae de loco
„ quem occupat observavi, suspicionem movcnt, foliolum
„ }iocce e foliolis duobus coalitis tonstare. Rationes
„ tarnen c folio ipso desumptae nondum suppetunt. Quod
„ foliolum magnum altinet calcaratum terramque spec-
„ tans, ex inserlione pctalis duobus altcrna, staminique
„ anteposita , elucct calycinum esse et simplex. Oninino
„ analügum est foliolo calcarato Tropaeolicl Pelaj'gonü"
„ Quuni , quae restant consideranda in flore legitima (p. 387.)
„ smt neque dubiis vexentur, credo satis futurum, si
„ plantam latinis verbis ab omni parte dcscribam. "
IMPATIENS BALSAMINA LINN.
„ Caljx pentaphyllus , irregularis , caducus , subcar-
„ noso-membranaceus. Foliola tria intcriora maxima ,
„ petaloidea, colorata , quorum duo supcriora a basi ad
„ apicem connata in ununi suborbicul.itum, concavum,
„ dorso carinatum, apice emarginatura ibique mucrone
5, herbaceo rccto insiruclum, ante apertionem floris
„ dorso supra basim squamula (bracteola?) minutissima
„ sphacelata auctumj infcrius ( axim spcctans ^} ovato-
1) „ Cum axillae foliorum flores duos et saepe tres foveant, difficile
V fit positionem floris quoad axem certius dcterminare. Satis certum
» attamen credidcriin esse , folium florale calcaratum axem spectare.
» Axis iste autem idealis est, et constituitur linea inter pedunculos
w duos ex eadeni axilla prodeuiites perpendiculariter posita. Florts
„ respectu rami cui insident laterales sunt, hoc est unum sepalorum
„ parvorum ramum spettat. Ut haec comperirem , aiabastra juiiiora ,
„ fere scssilia , examinavi. In talibus alabnstris calcar tuberculum
„ parvum tantummodo efiiciebat ; sepulum calcaratum etsi parum
„ longius ac scpaluni ex adverso positum, hocce tanicn obvolvebat-
— 58 ^
elJipticum, cuspidato-mucronatura , saccato-concavum,
„ basi calcaralum, intus versus medium macula flava
„ notatum; calcari longo, tenui, cjlindraceo, obtuso ,
„ uncinatim antice curvato. Foliola duo exteriora late-
„ ralia ( Caljx Linn. ) j minima, oblonga, acuminata,
„ viridia, apice sphacelata, plana, patenti-recurvata,
„ Praefloratio : foliolum inferius ( calcaratum ) amplec-
), tens superiora , et haec plane involvunt petala, "
Petala quatuor, hypogjna , interstitium pro quinto
„ superiora deficiente , subaequalia , unguiculata, paten-
„ tissima, caduca, ad ungues per paria connata , refe-
j, rentia duo lateralia bifida-, ungues lati j laminae orbi-
„ culatae, planiusculae, emarginato-bilobae. Praeflo-
„ ratio : laminae petalorum inferiorum marginibus inte-.
„ rioribus contiguis involuto-inflexis, exterioribus iami-
5, nas petalorum lateralium Involventibus , ex illis sinis-
„ trum petalorum est exterius. "
„ Stamina 5, lijpogjna, longitudine ovarii, aequalia,
„ cum petalis alternantia, { inter stamina duo superiora
j, petalum nuUum ) marcescentia , tardius basi soluta ,
„ superne cohaerentia pistilloque calyptrae instar insi-
35 dentia, demum decidua. Filamenta tenuia , semite-
„ retia^ viridia, glabra , superne dilalato- incrassata ,
„ apice connata. Antherae ovalo ellipticae, apice rotun-
5, datae, albae, glabrae , margine cohaerentes, super-
j, ne liberae , biloculares ; connexivum majusculum,
„ cum filamenlo continuum; loculi intus secundum lon-
<p-385.) „ gitudinem dehiscentes. Pollen: granula mmutis-
,, sima, elliptica oblonga, utrinque rotundata , albido-
> CaeUrum crediderini opinionem meam adhuc confirmari bractcolt
» parva, ^uam vidi ad basim stpali a calcarato invoUiti."
„ diaj)ljana, libera, intennixlis pills ciebris ligiJis utrin-
„ quo subulatis (^ Rhaphidlbus De Cand. , Organogr., I.,
„ pag. 12Ü. 9) granula longitudine superantibus liberis."
„ Discus nullus. "
„ Ocariurn parvuiu, superum , sessile , oblongum ,
„ teres, obsolete sulcatum , sericeo-pilosum , 5-locu-
„ lare , sulci staminibus respondentesj loculi cum bis
„ alternantcs. Ovula 3 vel 4 in quolibt-t loculo , axi
,, cenlrali per simplicem s("riein ai'lixa , parti inleriori
„ tuberculi dcntifonnis insidcntia , sessilia , pendula.
„ Stigma sessile, conicum , apice (juinque-cuspidatuni ,
„ inferne, versus foliolum calycis calcaratum^ curvatumj
„ cuspidibus minutis , subulatis, patulis , aequalibus. "
„ Fructus oblongus j teres , apice attenuatus , obtu-
,j sus , stigmate parvo conico terminatus , pilis simplici-
„ bus villosus , quinque - sulcatus , quinque -locularis ,
„ quinque - valvis , clastice dissilicns j sulci septis res-
„ pondentes, valvae carnosae , spirales, saepe per paria
„ vel plura cohaerenles ; septa tenuissima , diaphana ,
„ uni cujuslibet valvae niargmi adhaerentia, et ita per-
„ manentia 5 columna centralis libera, quinquangulata,
„ apice in proccssus quinque llliformes desinens , angu-
„ lis rudimento septorum membranaceis 5 loculi 3 — \
„ spermi j tubercula tot quoC ovula , columnae per
„ series quinque inserta, dentiformia. Semina parti
„ inferiori tuberculorum affixa , sessilia^ pendula, plura
„ abortientia, elliptico-subrotunda, cotjledonibus paral-
„ Icle compressiuscula, tuberculato-punctulata, glabra j
,5 hilo parvulo. Membrana propria seminis tenuissima ,
„ simplex. Embryo semini conformis , exalbuminosus.
X Cotyledones carnosae , convexo-planae, aequales, albi-
— 60 —
„ dae. Radicula brevissima, vix perspicua , obtusissima ,
„ hilura spectans. Plumula brevis, emarginato -biloba. "
„ Jlerba annua , erecta, ramis alternis cauleque car-
„ nosis. Folia alterna , breviter petiolata , lanceolata ,
„ pectinervia ^ argute dentata ; petioli utroque inargine
„ glandulis cupuliformibus substipitatis instructi. Stipu-
5, lae nullae. Pedunculi uniflori, axillares, solitarii ,
„ gemini vel terni, basi bracteola parva instructi. Flores
„ non resupinati, albi, rosei , violacei vel variegati. "
„ Superest ut aliqua dicam de quaestione an Impcu
,j tiens fainiliam constituat propriam , an vero una cum
5, Tropaeolo et Oxalide Geraniacearum familiae et in
„ posterum quoque adscribenda sit? In libro cui titu-
55 lus: Nova Genera judicavi , posteriorem methodum
5, esse potiorem, et serius judice peritissimo Aügüsto de
55 Sajnt-Hilaire Judicium meum sancitum vidi. Fateor
3S9.) 5) equidem haec tria genera inter et Geraniaceas veras,
jj (^Pelargo?iium , Geranhmi , Erodiuni , JMonsoniam
55 et Cistocarpum a quibus Rhjnchotheca R. et Pav.
55 eodem jure sejungenda , familiae novac tjpum exhi-
„ bens,) intercedere structurae differcntias faciliime con-
,5 spicuas 5 contra autem, quum omncs has plantas cha-
„ racteribus niuliis et gravioribus junctas videam, et
,j quum plures aliae familiae naturales plantarum a bo-
„ tanicis integrae servatae, neque ulterius divisae, genera
5, contineant, characteribus ejusdem momenli distincta,
1) Genus Ciitocarimm mihi oiiiniiio ignotuiii, ncqiic in ullo libto-
lum qui suppetunt hoc noiiion inveni. Caeterum quum KUNTHIUS
genus istud inter Geraniaceas vaai enumerct, nullus diibito quin Ulis sit.
— Gl —
,) ccnsco nil proficcrc , familias coi»stltucre gcnere
„ unico cfformalas , et quidem tunc praeseitim nil pro-
„ ficere ccnsco, quum cogimur familias hasce, quia mu-
„ tua aflinilas major est quam affmitas cuui aliis familiis,
„ vicinas scrvarc. "
Haec clarissimus Kuntiiius. Ignoscat quocl quae le-
piJe effatus est, impuro stilo in linguam latinam transtu-
lorini. Quae contra thcoriamKuNTiiiANAM habeo monenJa
sunt pauca , sed uli mihi vidclur, co graviora.
Primo errasse Kuntuium crediderim, quod ex hiatu
vel inlerslilio inter petala qualuor, per paria connata,
concludit dcllcerc petalum quinlum. Partes caljcinae
in receptaculo floris vel axi l'lorali tarn distincte supra-
ordinatae sunt, ut mirum fere esset, si verticilli coroUini
partes receptaculo in eodeni piano inscrtas videremus. —
Aeslivatio floris jam indicat organa cjusdem verticilli non
cidem insidcre piano , nam neque valvata est , neque
valvato- induplicata, neque contorta. Varias insertiones
magis conspicuas esse quam in aliis floribus, necesse est,
quum pctalorum ungues basi incrassati sint. In Papa=
veraceis nemo fuit, qui non admitteret corollam a natura
tetrapetalam procreatam, et tamen petala duo evidentis-
sime inferiora sunt, duo reliqua superiora. Caeterum
Balsaminearum affmitas cum Geranio poscit , ut ita
dicam, petalum unum exterius, quod aestivatione caetera
subcontorta obtegit.
Porro errasse mihi videtur Kunthiüs , alias accura-
tissimus, quod dicit petala (connata) in latere, quod
interstitio proximum, saepius magis evoluta esse. Con-
^ 62 —
trarium noö «olnm in üoribus Balsaminae hortensis
observavi, (^ubi tarnen quandoque utrumque latus peta-
lorum connatorum subaequale fit, lamina rainorum aucta^
praesertim quando vix coalita sunt } sed etiam in Im»
patiente noli tangere semper lacinias petalo quinto libe-
ro, sjmmetrico proximas, reliquis multo minores vidi.
Partem quam ego petali extimi, liberi, sjmmetrici no-
mine salutavi , cl. Künthiüs sepalum nuncupat , et qui-
dem proclamat_, e sepalis duobus intime connatis forma-
tum esse. — Haec autem non ila sese habere, pro-
bant sepala duo , ad basin hujus folii in Balsaminae
floribus semiplenis haud ita raro advenientia, probant
sepala squamulaeformia minima Impatientis nostratis ,
probat denique indoles ipsa folii de quo disputatur. Fo-
lium hocce nimirum in media lamina nervo valido , in
mucronem herbaceum excurrente , instructum est , ne-
qua nervorum numerum exhibet parem. Nervorura nu-
merus autem dispositioque sola non sufficerent proban-
dae indoli organi cujusdam , quum familiae nobis sint
generaque , in quibus nervi ad definiendum numerum
positionemque organorum nil valent 5 hie autem omnino
sufficiunt. Petala enim duo unius cujusque lateris con-
nata nervis semper instructa sunt primariis duobus , in
mucronulos minimos, retlexos, coloratos excurrentes. ^)
Sepalum calcaratum mucrone distinctissimo instructum,
et in Impatiente sepala extima semper mucronulata.
Folia haecce autem omnia simplicia sunt;, omniaque
1 ) Mucronulorum istoriim ill. KUNTHIUS in descriptione sua, cae-
teroqiiin valde accurata, nullam fecit^mentionem, neqiie forsnn semper
adsunt, etsi ipse eos semper ofFendi. Sepala ad apicem fere con-
nata et omnino coalita videmus in Cypripeäio, Poljgatis quibusdam etc.
™ 63 —
nrrvo mcdio instructa. Indoles igitur organici eadem,
iieque petaluin liberum dyadcm sistit. Partes physiolo-
gicae organis involucranlibus lloris oiniiibus , si excipias
Balsnminae hortensis scpala cxtima, eacdem , omnino
corollinae.
Quid sit squamula minutissima, quam bracteolam esse
suspicatur cl. Kunthils, quamque ante floris apertionem
dorso pctali libcri supra basin insidentem dicit, ncscio.
An forsan Kcntuius sepalum acccssorium vidit? Mihi,
ilorum Balsaminae ingenlcm numcrum oranibusquo
vitac sladiis examinanti_, numijuam occurrit foliolum ,
quod pro bracteola haberi possct. Et si quando brac-
teolac obrcpunt quasi in sepala aut lacinias caljcinas
(cf Pultenaeae linophjllae caliccm) omnino contrarium
est legibus vegetabilium, bracteolam bracteae antepositam
esse. Semper latcriljus lloris aut pedunculi insident,
saltem in plantis dicoljledonois.
Filamenta albida sunt vcl rosea , ncque unquam
viridia. Color viridis ovariorum translucet, quum, prae-
cipue marginibus et basin versus ^ diaphana sint. Ad
imam basin quandoque virescunt. Filamenta in Balsa=>
mina paulo infra apicem cohaerent , superius iterum
libera. Haec coalitionis methodus in unguibus petalorum
Lini et Oxalidum fere omnium redit.
Fructum egregie , uti solet, descripsit Kunthius.
Addam ejus descriptioni, ovarium (et fructum maturum)
superne glabrum esse aut fere glabrum, et verruculis
planiusculis, ex albido-virescentibus , tectum. Forsan
superne calvum dici posset. Pars ovarii calva ea est,
quae in llorc antheris quasi vestitur. Pili sunt quidem
simphces, hoc est non ramosi , sed non simplicissimi.
— G4 -
Gonstant enim e cellulis 3 — 4 pluribusquc supraposttis.
Septa fructus tenuissima quiJem, nihilominus tarnen
constant e laminis duabus , epidermoideis , quae lami-
nae, in vivaplanta, facillirae sejungendae. Singula la-
mina ex unica cellularum serie constat. Cellulae elon-
gatae marginibusque quasi crenulato-dentatae , unde
lineae, quae rete efficiunt, moniliformes videnlur. Septa
haec Cruciferarum septis quodam respectu analoga sunt,
et nullus dubito quin horum indoles e Balsaininac sep-
tis illustrari possit. Tarnen in eo magnopere differunt,
quod a valvulis ad receptacula seminum connala ten-
dunt, (igitur septis comparanda quae e pericarpiorura
valvulis introfiexis formantur, qualia in Lino , Hypcrico
aliisque videmus } neque inter receptacula distantia , veli
ad instar, distenduntur. Fructus Balsaminae s\ paren-
chymate aquoso repleretur, hdiCCdiXi\Aurantiaceains\s\.Qrc\..
Semina in receptaculo centrali , e rcceptaculis par-
tialibus quinque constante , ita pendent , ut cotylcdonis
axi fructus accumbant. Torsione funiculi umbilicalis
fiunt incumbentes , Membrana semmum quidcm tenuis-
sima est, attamen e stratis cellularum pluribus constat.
Semina Balsaminae maturescentia eundem exhibent co-
lorem , quem in testa seminum Oxalidum videmus.
Valvae fructus plerumque omnes cohacrent, ita tamen
ut apices et bases liberae sint. Ab apice ad basin in-
trorsus volvuntur ( involvuutur ), ita ut manum clausam
imitentur.
Jam autem lector benevole , ne abutar patientia tua,
dextram meam claudam. Valeas, atque si forte meliora
babes, meliora me edoceas.
|{ (> 1 a n i s c h e r Anzeiger.
A n z e I » p.
l^Milerzflrhnotrr ist im llcirrilT «'ine botaiiisrlio Reise nach
Istn'cn, Dalmaticn j ll ilicn und der Schweiz zu nnter-
nelimon.
Ohiilrii Ii dorst'llic auf Alles, was auf Rofanik Dezu^ hat,
Rrnksirlit nclinion wird , so werden jedoch nur Crijpto^amcn
In Mehrzahl i-esaninielt werden. B(»laniker, welehe daher wün-
schen dlel^'riichfe dieser Reise zn jfeniesseu, werden ersucht, ihre
Reihii^e, we'lche für 1 Actie einen FriedrichsiV or he(raü:«»n,
einzusenden. Unter einer Actie verstelle ich eine frewisse An-
zahl toii Art<?n, wekhe jedoch jetzt noch nicht bestimmt werden
kann, -(Ta sie sich nach der Aiislteute riclitet. AViirde Jemand
auf 2 'Hier ini'hr Actien iiraniinicriren , so würde derselbe nicht
Tinr'Ansi<HVche iiüf rftc in a:erin2rorer Anzahl s^esamnfeiten Arten
hah^'n, sondern äucli snnuntliche Sjiecies in doppelt oder mehr-
fach acrösscrei" Anzahl erhalten.
"Nnr nachdem die Heiträ2,e einsreg'ftnffen sind, werden die
Anmeldungen nls m irklich betrachtet und beriicksichtiirt werden.
Der Annahme von Bei(r:iiren hal»eH sich die Herren Prof.
DWi'on Schlechten dal in Halle ^ Prof. I)r. Gustav Kunze iu
tieipziff', Apotheker Bcilschmied in 0hl au , Apotheker Biltz
in Erfurt y Apotheker Hornung in yischerslehen gütigrst nn-
terzogen. Diese Einrichtuna; ist der Sicherheit der Beiträge we-
gen getroffen worden, indem obengenannte Herren den Actien-
nihabern die Beiträge wieder zurückzahlen, wenn ich etwaiger
Unglücksfälle hall»er, meine Verbindlichkeiten nicht erfüllen
könnte.
Noch bemerke ich, dass, wer von einzelnen Familien
(Farrn, Moosen, Lichcncn, Algen oder Schwämmen) voi-zugs-
weise zn erhalten wünscht, dieses in der Anmeldung bemerken
[A]
2
möge, damit bei dem Vertheilcn und bei der Absendung Rück-
sicht darauf genommen werden kann.
• Die Beiträge werden frauco erbeten.
Friedr. Trangott Kiitzing.
KLOTZSCH HERBARIUM MYCOLOGICLM.
CENTURIA SECUNDA.
Preis 4 Thaler Preuss. Cour.
Auch diese Centurie enthält wieder eine Anzalil von Fleisch-
pilzen auf die vom Herausgeber in Hooker's Botanical Miscel-
lany beschriebene Weise bereitet, und somit ein« weiter« Fort-
setzung des schon mit der ersten Centurie begonnenen Versuchs
auch diese Gewächse in die Sammlungen einzuführen. Die
grössern holzigen Pilze werden den zwischen Papier aufbewahr-
ten in Sclxachteln beigefügt, da sie sich nicht gut in jcneju be-
wahren lassen. Sollten sie von Käfern angefressen werden,
so ist es zweckmässig, sie mit Teriienthinöl zu tränkea. Üebri-
gens umfasst diese Sammlung alle Gruppen der weitschichtigca
Pilzfamilio und der Herausgeber lässt sich keine Miihe vordrie^
ssen, die deutschen Arten zusammenzubringen und pllegt.jähr-
lich eine Herbstreise deswegen zu machen. Da die Exei^fl^f*"
stets auf besoudern Blättchen befestigt und diese Blältchen mit;
SteGknadeln an die Blätter des Quartbuches angeheftet si«d, so
ist diese Sammlung mit der leichtesten Mühe jeder bes^toh^^oden
Sammlung einzureihen oder in jeder beliebigen Form zusammen
-zji, stellen, wag bei andern ähnlichen Sammlungen nicht .der, I;ajl
4S|i. Dty Preis ist so billig, dass man wohl sieht, es hahe da-
mit kein Erwerb bezweckt werden sollen, sondern nur eine Ver-
_gütiguug der Kosten, die darauf verAvandt sind. Exemplare
der 2ten Centurie liegen sowohl beim Herausgeber selbst in Ber-
lin Franz -Str. No. 13., als anch bei dem Herausgeber dieser
Zeitschrift in Halle a. d. Saale gegen portofreie Einsendung von
vier Thalern Preuss. Cour, vorräthig. Anch sind noch wenige
Exemplare der ersten Centurie daselbst zu exhalten.
r
Deutschlands
Lebermoose
in
g c l r o c k n e l e n E x e in p I a r e i>
von
Dr. J. W, P. Ilübencr.
Ankündigung.
Um raehrfachon Wüuschon naohzukoramoii, habe ich mich
cntschlosspu in Verbindung mit mehren Freunden der deutschen
Mooskunde, die Sammlunj' der vaterländischen Lebermoose in
getrockneten Exemplaren, und zwar in Lieferungen, dem bota-
nischen Publiktim zu übertragen. Von den im vorigen Jahre in
der Rcgensbnrger botaiiisclM-n Zeitung angekündigten Samm-
lungen, hatte ich nur wenige vorrälhig, so, dass ich viele der
eingegangenen Bestellungen nicht befriedigen konnte, um so
mehr finde ich mich dadurch veranlasst , noch einmal dieselben
vorzunehmen.
Die ganze Sammlung, welche in acht Lieferungen ausge-
geben wird, enthält vorzugsweise die Jun^crmannicn , mit
allen iSachträgen und Entdeckungen, die nach dem Erscheinen
der Hcpaticolo^ic sich mir ergeben, sammt allen Begegnun-
gen , die im Laufe der Arbeit mit andern gleichzeitigen For-
schern cutstanden: sie gleicht demnach das AVerk mit der Zeit
aus, und rückt die Verbesserungen in den rechton Stand-
punkt.
Jede Lieferung, oder jedes Heft enthält 25 Arten, alle,
wenn auch nicht durchgehends mit entbildeten Früchten, doch
mit ihren characteristischeu Tlieilen , ihren Kelchen und Blü-
thenhüllen, so viel es diesen nachzukommen thunlich war. Das
Ganze ist ans dem Gesichtspunkt gehalten, dass es als Beleg zu
ineinen Beschreibungeu der deutscheu Lebermoose dienen soll,
und für diesen Zweck bei Vergleichuiigen auch besser als Ab-
bildungen sein möchte.
Das Aeussere ist dabei sehr berücksichtigt: die Hefte haben
dasselbe 8, Format wie das der Hepaticologie , dasselbe milch
4
weisse Veliu -Papier, damit sie nach Beendun!,^ in einen Band
n-ebimden daneben gestellt werden können. Jede Art ist sorg-
fältig auf einem 8. Blatte gelegt, und mit einer gedruckten Eti-
kette versehen, die den Namen, das Citat, und die neu entstan-
denen Synonyme enthält.
Die Hefte folgen so rasch aufeinander, als es die sorgfältige
Zubereitung des Inhaltes zulasst ; spätestens aber werden sie in
einer Jahresfrist beendet sein. Der Herausgeber dehnt sich auch
hierbei auf keine Vielzahl von Exemplaren ans, nur ungefähr
80 bis 100 werden von jedem Heft verfertigt; die Liebhaber
werden desshalb ersucht sich baldigst, entweder an i^ Hofmei-
ster in Leipzig, oder an die Buchhandlung von J, Fr, IJass-
loch in Wiesbaden , oder auch direct an d^^u Herausgeber in
portofreien Briefen zu wenden. Obgleich die Hefte durch den
Buchhandel, wenn es nicht angezeigt, dass man sie sogleich
nach dem Erscheinen direct zu beziehen wünscht, versendet m er-
den, so werden die Theilnehmcr ersucht ihre Adressen einzusen-
den, da jede Lieferung nur im versiegelten Zustande ausgegeben
wird, damit keine Irrung eintreten kann.
Das erste Heft ist fertig, und wird in Kurzem aiisgegt-beu.
Der Preis jedes Heftes ist 1 Rthlr. prenss. oder 1 11. 45 kr.
rheinisch.
Platte bei Wiesbaden im Decembcr 1834.
H ii b c n e r.
e r z e 1 c h n 1 s s
der von F. W. Sieber herausgegebenen und jetzt durch Ludwig
Parreyss (Wien, Leopoldstadt No. 158.) für beigesetzte Preise
in Conventions -Münze zu beziehenden Herbarien.
Flora Novae Hollandiae 1. 2. 3. Section. Zahl der Arten : 400
und darüber. Preis der Centnrie: 14 11. mit Katalogen.
Flora Novae Hollandiae 1. 2. 3. Section. Zahl der Art^en : 300
und darüber. Preis der Ceuturii-: 12 fl. mit Katalogen.
Flora Novae Hollandiae 1. 2. 3. Section. Zahl der Arten: 200
und darüber. Preis der Centurie: 10 11. mit Katalo-eu.
Flora Ciipcnsis 1. Seclioii. Zahl der Arten: 150 und dariiltor.
Trcis diT Cmtiiiie: 13 11. mit Katal(i?;cn.
l'lora Capensis 1. Sectlon. Zahl der Arten: unter 150. Preis
der Ceutuife: 12 ii. mit Katalogou.
Flora Capensis 2. Stetion. Zahl der Arien: nicht unter 95. Preis
der Centiiric: 13 11. mit lv.alaIo:;en.
l'lora Capensis 2. Sertiou. Znhi der Arten: nicht unter 75. Preis
der Centurie: 12 11. mit Katalojren,
Flora Capensis S.Section. Zahl der Arten: nicht unter 30. Preis
der Centurie: 13 fl. ohne Kataloy;.
^g^rostothcca Novae liollandiac. Zahl der Arten: nicht un-
t«'r 100. Preis der Centurie: 8 II. mit Katalüij.
Aj::rosiotheca Novae Ilollamliao. Zahl «ler Arten: \inter 100.
Preis der Centurie: 6 II. mit Katalo!^.
Flora Maurittana l.SectidU. Zahl der Arten : nicht unter 180.
Prei^ der Cfiifiirie: 12 ll. mit Kataloj;.
Flora Mauritiana 1. Sectinn. Zahl der Arten: nicht unter 150.
Preis der Centurie: 10 II. mit Katalnsr.
Flora IMauritiana 1. Sectioii. Zahl der Arten : nie lit unter 12'.
Preis der Centurie: 6 11. mit Kataloi^.
Fiora Mauritiana St/picmrnf. Zahl der Arten: nicht unter 45.
Preis der Centurie: IG H. ohne Kalaloy:.
Flora IMauritiana Suplement. Zahl der Arten: unter 45. Preis
der Centurie: 12 II. ohne Kataloi^,
Flora Corsicae. Zahl der Arten: nicht unter 240. Preis der
Centurie: 10 II. mit heilie-ienden Namen.
Flora Corsicae. Zahl der Arten : nicht unter 200. Preis der
Centurie: S ll. mit heilie2;enden Namen.
Flora Trinitatis 1. Seclion. Zahl der Arten: nicht unter 60.
Preis der Centurie: 10 11. mit Katalof!;.
Flora Trinitatis 1. Section. Zahl der Arten: nicht unter 50.
Preis der Centurie: 8 11. mit Kataloi;-.
Flora Trinitatis 2. Section. Zahl der Arten: nicht unter 100.
Preis der Centurie: 10 fl. ohne Kafalo«-.
Sj/nopsis Filicum 1. Section. Zahl der Arten; nicht unter 70.
Preis der Centurie: 10 fl. mit Katalos:.
Synopsis Filicum 1. Section. Zahl der Arten : nicht unter 60.
Preis der Centurie: 8 fl. mit Kataloj?.
6
Svnopsis Filiciim 2. Section. Zahl der Arten: nicht unter 58.
' ' Preis der Centime : 10 fl. mit Kataloa:.
Synopsis Filieum 2. Section. Zahl der Arten : uu-ht nnler 50.
■ Preis der Centurie : 8 fl. mit Katalog.
Flora Austriaca (iinssesncUe seltene Alpen -Gewächse) 1. Secl.
Zahl der Arten: 300. Preis der Centurie: 7 fl. Namen
beiliegend. .. , x rir •
Flora Austriaca (ausgesuchte seltene Alpen -Gewachse) IKrai-
ner, Süd-Tyroler, Dalmatiner] 2. Section. Zahl der
Arten: 250. Preis der Centurie: 6 fl. Namen beiliegend.
Flora mixta (enthcält die Floren Acgyptens , Kretas, Neu-
Hollands, von Mauritius , Kap, Martinique und Senegal.)
Flora mixta 2. Section. Zahl der Arten: 190 und darüber.
Preis der Centurie: 6 fl. mit Katalog.
Flora mixta 3. Section. Zahl der Arten : 200 uu«l darüber.
Preis der Centurie: 10 fl. mit Katalog.
Flora mixta 4. Section. Zahl der Arten: 350 nnd darüber.
Preis der Centurie: 8 fl. mit beigelegten Namen.
Mixta Filices. Zahl der Arten: 120 und darüber. Preis der
d V Centurie : 10 fl. mit Katalog.
Mixta Filices. Zahl der Arten: 100 und darüber. Preis der
Centurie : 8 fl. mit Katalog.
r,, ?.?-..
Ankündigung von Pflanzensammlungen
für
Forstmänner, Oekonomen, Runstgartner, Garten- und
Pflanzen - Liebhaber.
' Die versprochenen Fortsetzungen meiner PllanzensAnimluu-
gen sind mm erschienen , nnd demnach zu haben :
Dendrotheca Bohemica ^
oder Sammlung der in Böhmen einheimischen Holz - oder Forst-
gewächse. Diese Sammlung ist nun vollendet, enthält 212 Ar-
ten, nnd kostet 18 fl. C. M. Den Herrn Abnehmern der erste-
ren Abtheilnngen dieser Sammlung wird ein Supplement abge-
sondert für 2 fl. C. M. nachgetragen. Diese Sammlung besteht
ans ausgewählten, schön getrockneten, nnd hinsichtlich der
Blüthe, des Geschlechtes und der Frucht sehr charakteristiscKen
Exeinplarpu, so d«s9 sie alles, was bisher iii diesem Bereiche
noch orsohitMicii ist, weit au V<»lIst;iii(iifikoit ütorlrifft, uud die
briifrloi-irii {■i'(lriirkt»'ii Etik«Mt('n (■nlhaltt'ii ausser d«'ni svstt'ina-
tisrhen Narani iiorh die withtiffsteu Synonyme, dio pohriinch-
lichsten dontsrhen nnd iHthniischen iSameu, das Vorkommen,
Standort, die ülüthe - nnd KiMfzeit. Diese Saaimlunf- hat auch
den licsondi'rn Vorznj?, dass die Kliketten der Pllanzcn nicht
uiimerirt sind, nnd dass sich daher jeder Besitzer die Pllauzeii
selbst nach einen» ihm am meisten znsaiienden Svsteme ordnen
kauu, und dass, wenn man meine Dendrotheca Kxotico -Boln-
mica zujfleieh besitzt , man sieh aus beiden eine neudrotheca
anstriaea, irernianica ete. zusammensetzen kann, wahrend die
übrij' a;eblielM'nen Arten für jeden I^andsinann eine Dendrotheca
Kxolica bihlen , wodurch diese SanimliMiircn nicht nur für das
Innland, sondern auch ftir das Ausland höchst niitzlirh werden.
Dendrotheca F.jrotico-Bohemica,
od«r SammliiB^ der fremden iu Böhmen ausdauernden Ilnlzpe-
Wiiehse. 1. 2. 3. Liefernnir. Diese Samminna:, die auf dieselbe
Art, wie die vorherjreliende eingerichtet ist, nnd als fline Fort-
setzunc decelbeii betrachtet werden kann, wird bis zu ihrer
möiiliehen V'ollsiandijrkeit lorltresetzt werden , nnd alle fremden,
aller in IWihmen ausilanerudeii B.iiuue und Straucher, die nicht
nur den (Partner u]id (iarteuliebhaber als Zierstraueher, sondern
anch iu <len nenesten Zeiten dem Forstwirthe sehr wichtige §:e-
worden sind, liefern. Die bereits davon erschienen«!!! 3 Liefe-
runircu entlialten 190 Arten, deren Anfzahluuii für hier zu weit-
läntit:" m iire , aber iu der He>reusburiier alljremeineu ll(itauischen
Zeituntic nschzusehen ist, uud kosten 18 11, C\ M. Die Sie Lie-
fernnc; enthält 70 Arten, nnd ist abacsoudert nur für die üvrjreo,
die l»ereits die früheren aliireuouuuen, für 6 fl. C. IM, an haben.
^■igrostothcca Bohcmica ,
oder Sammlung der in Böhmen wildwachsenden Graser. Diese
f^ammlnuir, die vorzüglich für den Oekonomen wielidg f!st, >m-
hall 256 Arten, nnd kostet 18 ll. C. >T.
Herbarium Flor^c Bohemicae universale,
Die,s« Samralunsj enthalt alle bisher in Böhmen aufirefunde-
nen Cotyledonar-PÜanzen , nnd zwar mit den beiden dazu ge-
kommenen Supplementen der Zahl naeh 2050, Die Pflanzen
selbst sind nach dem natürlichen Systeme geordnet, uad dieEin-
richtnng so iretrofFen, dass alle etwa noch später aufzufindenden
Arten in Supplementen nachgeliefert, nnd von jedem leicht an
den ihnen dem Systeme nach gebührenden Ort der üauptsanim-
Inng eingereihet werden können , so dass dieses Herbar stets als
8
vollendet gelten kann. Diese Sammlung wird eifrigst mit den
,P .Osten Entdeckungen komplet.rt, w.e die 2 vorhegendei, Sup-
; n"^beweisen;nud ist in ihrer Vollständigke.t .0 we.t ge-
H- hon dass kein Land, wenn man rielloicht die hchweiz aiis-
•mmt ' derlei vollständige vaterländische Plianzeusammlungon
nufrnweisen hat. Der hillige Preis einer solchen Samml.mg ist
135 11 C M. Für die früheren Herren Ahnehiu(-r dieser Samm-
lim"- ist das'erste, so wie auch das zweite oder letzte Siinplemeut
für "5 fl. C. M. abgesondert zu haben. ""fi 'U"fr.
'!! Plantae selectae Florae Bohemicac. Fase, i, //, ///.
Diese Sammluugen liefern die seltensten und ueuesfou Pllan-
zen Böhmens. Der neueste nnd dritte Faszikel enthält: Ane-
mone alpina, et ß sessiliflora, Adonl^ verualis, Arabis sagit-
tiita sudeticaTan. Cardaminc Opizii Presi, impatiens /? aju'-
tala,' Teesdalia nudicaulis, Yiola rupeslris Srhmidt, Polygala
mnlt'icanlis Tau; Stellaria linoides Tau. S'pprgnia nodosa, Si-
lene nemoralis-, Sedum rubeus Haenke, Pruiiw>» petraea Tau.
Tyrus sudetica Tau. MTriophyliiiui ]»ee(iuatujh , et ß brevifo-
liiim Hvdrocotyle vulgaris (SchKiihriana ReieJib.) IJupIciirum
lonu;ifoliinu ß atropurpurenm , Hieraciitm inuloides Tau, p>'e-
nanthoides £ integerrimum, et C leuootJiecuin, Sforzonera, piir-
pnrea, Cardmis Personata, GnaphaliuÄi norvogieum, CavAÜn
Tetasites^ Cinetaria aurantiaca ß capitata, Solidago alpeslris,
Geiitiana asclepiadea/? albillora, lantifolia, Swertzia perennis
jS ^randifldra, ¥eronica alpina /5 rofiliulifoiia, pijosa St'j)iui<|t,
Primnla mitiiuia y grandiflora, et d biiiori, -Saüx pulveruK-iilu
Tau. Albiphila Tan, multiglandulosa Tan. silesiaca; et g, pi-
losa, Cmonadelpha, 7; dasycarpa ealvesepiks-i, Bel«la CArj»atjca,
Juncns obtnsiflorus , aJcutJäonis, uLlginoÄHS,^ Buluins, «rpi^rr«'-
sus, PWeimi alpinnin /5 viride, Cacex ini^jia^' ie^ndoe-vif pa T^n.
Der Preis ist 5 fl. Ci M. You den 2 fnikcicn Fa-^zikcln sind
noch Exemplare vorräthig, deren Inhalt Tu meiner vorjährigr>n
Ankündigu^ig , , so wie in der allgij'i'neineU ftotaiiisiiien Zei^ul)^-
nachzusehen ist, und siiid eijizelhfür lö fl.C. Ml'zti hab^li; ''
Bestellungen auf die iii'Böhmen wll()warlis-eVi(t(Mi Giftpfljtli-
zen a 6 fl. C. M., so \Vieauf-die höhmisVh^Ti MedizinftlpHanzen,
deren beiläufig 400 siud, das Hundert zu 7 ti. C M. ,• Af erden
angenommen, und können zu Ende des Jahres geiioiert werden.
^* Schliesslick ist zu heniörken , dass alle Samndraigeu nur so,
"^rie sie einmal geordaiet und hier angeführt sind, aii^gegebeji
%eTden, und dass ohiie Geld oder sichere Anweisung nichts ver-
^abfolgt werden kann. . :;...;;., ,.;
Prag,imDecbr.l834.. ;, Pi Igji/Fr. Tansch,
i> fcer.I) Oc; ., »miiiPrag, Viehmarkt, Nr. 500.
,<^ /i,/ /X.
//// /
''^^KXV'
©
tr /r . rff<<i'*r /'rr/fr /»'^y/^/'
f f < r /fr/rrAf Ar/r/Yir/y^f ///A ^y^'/Yr //yy ///•////' y//r/'r<y fy ///uyAt,
^/y///~ /f /y AXy/yr. *fyy y/r y^y //yAy.f t/y.ifZY //^Ar
/X///' '/''y yyyyyf^y »yy^yy /yy^^y^y-' y/ /yyyyAryyy^yyy^.i /yyyy^^'.f tf/A /■yyfr/zAfr
,a *yy.^- f/ f wyyy/ff/- ^/yy^f/yY. t ^ / A^. / y? /r.yy/'ArryyiyytA* .
f.
^ /:?Ary//y//,
X^yyi. y/yrAy//.i. /7y/A//
^ Xo«p<r- y/«l -
C f^ScArrtf^ Ä5i«?yT-
Lmmnw ßit XC.
7.V/;
/^ ,/t^//<7A'/y^r /^^//r /vf^f /'////■.! 'S^if^^
4t^
. /i'y. /
J^y. :^
///yy////'<r -Oy/'///'f/rr^ .^//'/•rf/f
Si^WU^ /M :
I,ütft4tnr Jlit.- fX
lifflU
4l
Ü
/^ /y//// '<////'/// //«' (/y/^'/'^Y///,^ . ^^^'A'
r. FSrAmr'ift^fä-.-
//////f/f- />/■/ /\
/// //
.Vr/w.
/J/f'/y.
'/ ■///////.'
^ r
/
/• '
I
AV/. ^.
y
^ ._^-^"v
/>// .'<'// f/r.t/r'/
/
l V
...../
^^_ J)S/ /JOsf \f/r
/c'./ '
\:'. Ai/ /////// \f//
S/ /tf /r/ . ^/". >#^ // /r> •
.)/'. r,'//»^ f/c.r//:
r? A/. ''//-'(<.<///
.//' <'//// ////v/
I.tffrtucit />t/ /\
Tafl
».-
1
^^S^ vi
i^
■lüT^ *rl-vlfo^ Miy
Sä-
J^#V^w3^j^
"^fe
*H^O^Y^
h** ■
r^^^^k/ S^ui^^^^
' ^^^ ^
%
#1^«
' Jp^
X r
yr
\ ^iipi^^ll g^^^r
/.//t/s i//.sf//J//t
w
•
i
J.iiimtfti />'/ /\
///////// // /•// /1
V