Loci aliquot difficiliores Trinummi

FR\TZSCHE.

LOC> ALIQUOT

DtFFICIUORrS

TRINUMMI.

{NTe(kFOLiA:Ffivcrvgft^

. ; ^^^;^^<^

LL

Pviivt I N i> E X

LECTIONUM

S^i^AIi^mfM ROSTOCHIEIVSS

SEinESiTKI lllBKRliO A. ITIDCCC ^LLiJ^

A Die •%.%. M. UCTUUHI««

PUBLICE PRIVATIHQUE HABENOARUM.

P\^

CORRIGUNTUR IN PRAEFATIONE

LOCI ALIQUOT DIFFICILIORES TRIIMJMML

I

1

LITERIS ADLERIANIS.

De Trinummo, quam in optimis Plauli fabulis numerare non dubilo, mcmoria nostrn
duo crilici pnieclare merili sunt, G. Hfrmannus alijue F. Ritscliclius, quorum editio-
nes in omiiiuni Plauti lcctorum manibus essc convcnit. Fatcndum cst tamcn, hanc
comocdiam vcl sic hand paucis locis corruptani csse, omninoque Plautum ejusmodi
csse scriptorem, qui nisi cnnjuncta mullorum opera lantopere expoiiri vix possit,
ut eum sui qui:n siiiiillimu:ii iibique red.iiturn ajnoscas. SeJ a J Tibul^im ipsam veniamus.
Prologi igitur v. 15 „dedi ci meam gnatam, (sc. Inopiam) quicum aetalem exigal"
ego non soium in inetro, verum etiam in sententia haereo. Nam aetatem exigere
diuturiiitatis pst: atqui Lcsbonicus mox iterum ditesccl. Ouare scribcndum pulo
„dcdi ci meam gnatain, quicum cgcstatem exigat" confernque Capliv. V, 4, 12
el infra III, 2, (50. — 1, 2, 10 (v. 48) „CA. 0 amice, salve. [alque aequalis. ut
vales, I Megaroniues ?] ME. el tu edepol salve, Callicles." Idcm Callicles modo sic
eral lociitus: „(|unja liic vox prope me sonal?* Verba uncis inclusa in Ambrosiano
cacteris(iuc libris omnibus leguntur, sed glossemata esse Lomanus alque Ritschclius
judicant. Ac sane Plauti hunc versum fuisse „o ainice, salve. M. et tu edcpol
salve, Callicles* el res ipsa nionstrat el usus docel comicorum : cf. Bacchid. II, 2, 5.
Ter. Andr. 11, 1, 18. Hecyr. 1, 2, 7. Phnrm. IV, 3, 4 ibique varr. lectt. Tum
ctiam illud „ut vales" c v. 13 natum delcndumque esse patel. Potest igitur fieri,
ut duumviri illi plane verum viderint; potest etiam, ut in verbis „atque aequilis
Megaronides ?^ alius lateat Piauti versus, hoc similivc modo concipiendus
flCA. [Num amicus] atque aequalis [est] Megaronides?
0 ainice, salve. ME. et tu edepol salve, Callicles."
Ceterum cf. Rud. I, 4, 10. — I, 2, 34 (v. 72). Conjicio equidem, „Nam si in te
aegrotant artes antiquae tuae, | aut si demutant niores ingenium tuum, | neque
luos antiquos servas, sed caplas novos, | omnibus amicis — ." Lcgebatur „neque

1*

4

eos anliquos servas, ast caplas novos," quod ferri non posse Rilschelius in Par-
ergis PI. 1, p. 514 sqq. demonstravil. Ibidinn osleiidil, incpluin noviliumtiue ver-
sum „sin immutarc vis ingenium moribus" Ambrosiani aucloriliile delcndum esse
pannumque istum miseram esse sive explicalionem sive corrcclioncm proximi vcrsus
„aul si dcmulant — ." Noquaquani h. I., id quod quidam fccit, de duplici rcccnsione
cogilandum esl. — I, 2, S^i (v. 91) „Sunl, quos scio esse aniicos; sunt, quos
suspicor; | sunt, quoniiii ingcnia atque animos nequeo noscere, | ad amici parlem
an ad inimici pcrvenant; | sed lu ex ainicis ccrtis mi es ccrli.ssimus." Di.slinguun-
tur qualuor amicorum gcncra, ainici cerli, amici vulgares, hoinines in agcndo ob-
scuri 0""'*''i ■'* frontcin, aninio forlassis insidiosi), dcniquc aiiiici lungc cerlissiini.
Ila enim facilem locum pleriquc bene explicaverunt, novissime Bergkius in Annal.
Anliq. Liter. (a. 1848) Fasc. XII No. 141 — 144 p. 1124 sqq. Quo non inlcllecto
Ritschclius in Parergis p. 517 — 522 unuin ex his vcr.silnis leiiicre mulal, aliuiii non
niinus lciiicre a Plaulo abjudical. Conlinuo hacc scqiiiinlur, „Si quid scis nic fe-
cisse inscitc aut improbe, | si id non accusas, tule objurgandu's. ME. scio | ct
si huc alia causa ad lc adveni, acquum postulas. | CA. Exspcclo, si quid dicas."
Canicrarii Iransposilione „alia huc" mclro salisfil, non itcm vcrilali senlentiae,
quae qualis essc dcbcat, palcbit confcrenli ejusdcm scenae v. 29 sq. (1)7 sq.).
Corrige: ME. „scio | et illa huc causa ad te advcni: aequum postulas." Hoc
vult: scio, te improbe fccisse el idco huc veni : acquiini cst te accusari. — I, 2,
92 (v. 129) „dedisline lioc faclo ei gladiuin, qui se occideret?" Ila codices an-
tiqui. Pracccdunt autem hacc „argcntum dcdi" et „dedisti argentum?" Scribe,
^dedisti hoc facto ei gladium, qui sc occiderel" i. e. argento dato gladium ei
dcdisli. Deinceps retineo vulgalam, „quid sccus cst aul quid intercsl darc le in
manus — ." — I, 2, 112 (v. 149) „quoniam hinc est profcclus pcrcgre Char-
mides, | thesaurum dcmonslravit — ." Ita codices. Unicc probo Scaligeri enienda-
tionem, ^quoniam hinc est profcclurus pcrcgre Charinides." Cf. ejusdem sccnae
V. 75 (v. 112). — I, 2, 121 (V. 158) „si quid co fucrit, ccrtc illius filiac, | quae
mihi mandatnst, habco dotcin unde dcin." Conjccerain ^liabco dolcin c i unde dcin,"
idque cxstat in cd. terlia Parei probaratque oliin ipse Ritschclius Parerg. p. 526.
Similitcr Ilcrmannus „habeo doteni illi unde dem" estque haec syntaxis Plautina,
ul infra II, 2, 47 (v. 328). Anliquus codex pro ^dotcm" scribit „dote"m". — I, 2,
14(5 (v. 18:5) „Haec siint si rccle seu pervorse facla sunl, | ego me fecisse con-
fiteor, Mcgaronides." Sic Anibrosianus. Utor Iransposilione, „Haecsi sunt recte,
scu pervorse facla sunt" i. e. sive haec recte habenl, the Twihu xaAw? i)^ei. Si-
militcr Bolhius, „Haec scu sunt recta — ". Sequilur vcrsus, „en mea malcfacta,
en meaiii avaritiam tibi." Insero tibi, ul Hermannus inseruit, alio tanien loco, „en
tibi n.ea malefacla, en meam avaritiam tibi." — I, 2, 1(53 (v. 200) „Nihil est pro-

fecto stultius nec stolidius, | neque mendaciioquius, neque adeo argutum magis — ."
Sic Ambrosianus. Hinc conrigendum est, „ — neque mendaciioquum, neque
adco argulum magis" (h. e. ncque magis mendaciloquum). — I, 2, 169 (v. 206)
„quod quisquc in aniino habet aut habilurus est, sciunt." Transpono in hunc mo-
duiii, „quod in aniino quisque habet aut habiturus esl, sciunl." — Act. II init.
(v. 223 sqq.) Dc hoc cantico, quod in praestantissimis est, alio loco pluribus ex-
positum est, quo loco oninia Plauti cantica eorumque melra duce inprimis Her-
manno Iractavi. Quae scriplio quum nonduin edila sit, hic aliquot ccrte versus
verbo altingam. V. 16 (v. 242) NAMOUIAMATOUODAMATQUAMEXTEMPLO
SAUIISPERCULSUSEST. Ita Ambrosianus. Ritschelii conjecturae exstant in
Parergis p. 527 et Proleg. p. CCCXIV. Altero loco de metro recte judicat, neutro
persanasse versum videtur. Corrige,

Nain qui e m i t , quod amat, quum extemplo saviis perctilsus est,
illico res foras labitur, liquitur. '
H. e. qui meretricein amat pretio venalem: quae saepius dicilur emi, ut in MostelL
I, 3, 128 ct Horat. Od. III, 6, 32. Neulrum genus »quod amat" saepe comici
ponunt pro vulgari „quain amat." — V. 22 sqq. (252). In loco tam ad metra dif-
ficili quamvis nemo sibi satisfaciat, non debebat tamen Ritschelius Hermanni nu-
meros plane rejicere, quos partim sccutus timide conjicio,

Vestiplica, unctor, aiiri custos, IlabelUferae, sandaligerulae,
cantrices, cistellatrices, niinlii, reniintii,
rap I tores panis et peni: fit ipse, dum illis comis est,
ainator inops. haec cum ago cum meo animo,
et recolo, ubi qui eget, quam preti sit parvi, apage
amor, non places, te nil litor, quanquam illud
dulcest esse et bibere.
Amor amara dat tibi salis, quod aegre sit, fugit forum,
fugat tuos cognatos, fugat sese ipse a suo
contiitu: neque eiim sibi voliint dici amicum.
Mille modis amor ignorandust, procul habendus, iibstinendus.
Ultimo versu libri absurde „procul adhibendus," pro quo bene Lindemannus cor-
rexit „procuI habendus". Deinceps Ubri, „sunt tamen, quos miseros maleque ha-
beas". Scribo, duce partim Hermanno, „sunt tamen, quos nimis misere maleque
habeas". — II, 2 init. metro succurrendum est. Libri „neque tibi ero in mora
neque". Conjicio „neque crit mora in me nec" comparoque Ter. Andr. II, 5, 9.
Deinceps Ubri „ceteris factis, patrem tuum si percoles per pielatem". Corrigo
^factis id ceteris, parque pietati, tuum si patrem percoles". Mox libri vulgares nforo
ullum", Ambrosianus autem „FORO . . . ULLUM". Insero „malum". Sic igitur lego,

6

L. Pater, adsum: impera quidvis, neque erit mora in me,

nec latcbrose me abs tuo conspectu occullabo.
PH. Fcccrls par tuis faclis id cetcris,

parquc pietati, tuum si patrcm pcrcoies.
Nolo cgo cum improbis tc viris, gnatc mi,
nequc in via ncque in foro malum ullum sermoncm exsequi. —
II, 2, 12 (V. 289)Tpro nrape" scribo ,,arripe", tum, „lacrumas isthaec" pro „la-
crumas hacr," proximo autem vcrsu Ritschclium sequor:

quo manus abstincant: caetcra arripc, trahe, fugc, late.
Lacrumas isthaec mihi, quom vidco, cliciunl, quia ego ad hoc genus
hominurii pcrduravi. quin me ad pluris pcnetravi prius? —
II, 2, 19 (v. 1500) Comparantur intcr sc iinpcria et praeccpta. Quamobrcm ex-
cidit V. npracccpta", non „consiIia«:

Haec tibi, si capesses mea imperia,
nuilta bona in pectorc praecepla consident.
Ita enim conlinuo Lysitclcs,

Scinper ego usque ad hanc aetatem ab ineunte adulescentia
tuis servivi servitutem imperiis praeccptis palcr.
Libri „imperiis cl pracccptis", scd voculam „(1" jurc Bothius dclevit. Locus ita
accipicndus: prneccplis tuis servivi sicut impcriis. Vidc Dobracum ad Piutum
V. 314 et Docringium ad Horat. Epp. I, 2, 42. — II, 2, 30 (v. 3J1) „Nimio sa-
tiusl, ut opust, te ita csse — ] Pro nOpust" aliquot codices recte, „opus esl". Praetcrea
non dubilo, qiiin ,,Ip" pronomcn dclendum sit. Gcncralcin cnim hanc esse sen-
tcnliam quum lolus locus, luin inaxinic proximus vcrsus docct:

Nimio satiust, ut opus esl, ita cssc, quam ul animo lubet.
Oui animum vincunt, quam quos animus, senipcr probiores clucnt.
Postcrior vcrsus si quis allus ipsius Plauli cst, dc quo malc dubitavit Rilschclius
Parcrg. p. 524 sq. Esto cnim, ut cadem nolio jain pracccsscrit: at scncx supra
mctaphorice locutus est, quasi de vera victoria; nunc aulein quum cos ipsns esse
dicat nprobiores", loquilur proprie. — II, 2, 51 (v. 332) „Publicisnc adfinis fuit
an maritumis ncgoliis? | Mcrcaliiramnc an vcnalis Iiabuil, ubi rcm pcrdidil?" llalus
corrcclor „incrcalurane" (sc. rciii pi-rdidil), probanlc duraiii islam slrucluraiii Lindc-
manno ipsoque Ritschclio p. CCCXXIl. At nil mulandum. Lcnissimum zcugma
ita solvalur: mcrcaturamnc (fccil) an vcnalis habuil, s. mcrcatorne fuit an vcna-
lilius? — 11, 2,94 (v. 375) L. „soror illist adulla virgo grandis: eam cupio, [latcr, |
duccre uxorem sine dotc. Ph. sinc dole uxorcm? L. ita — ." Sic pcrsonas
cx Ambrosiano correxit Ritschclius, quam rationem sentcntiarum nexus postulat.
At displicet conjectura „sine dote uxoremnc? ob collocationem encliticac. Scribo,

„duccre uxorcm sinc dote. Ph. sine dole autem uxorem? L. ita." In tali cnim
inlerrogalionc ^iiiilfin" poni solet, ut ap. Ter. Eun. IV, 7, 28. Hec. I, 2, 23. Adelph.
II, 1, 31. ibid. V, 8, II V. 17 et v. 27. - II, 2, 99 (v. 380) „mulla ego possum
docta dicta el quainvis facunde iociui". Aut vocula et delenda, aut scribendurn,
dicta docte et, ul Bothius voluit magis conjicere, quam conjecit. Cf. Rudens
IV, 8, 24. — II, 2, 108 (v. 389) „ecce autem in benignitate hoc reppcri ne-
gotium". Ineptum pronomen, quod natum videtur e versus proximi vcrbis ahaec
sunt aedes, hic", rcctc oliin Scaliger delevit. Cf. Rudens II, 5, 26. — II, 3, 7
(v. 398) „suae scnecluti is acriorcin hiemem parat". De contractione s'nex
s'ncctus nunquam dubitatum est. Quare non sequor Ritschelium ad h. I. et p.
CXVIII. — II, 4, II (V. 413) St. „Ouid, quod dedisti scortis? L. ibidem una
traho. I St. Quid quod ego defrudavi? L. hem istacc ratio inaxumasl". Requiro
accentuin rt'go", ut in oppositione. Sicut Cicero saepius conjungit „Ouidj quod —
quod" ut in Catilin. I, 7 § 16, ita hic altcro loco „quod" conjicias: St. „quod
ego defrudavi? L. hein islaec ratio maxumast". — II, 4, 23 (v. 425) Corrige,
„St. trapczitac mille (Irachumarum Olyinpico, | quas de ratione dcbuisti, redditae |
pro sponsione nuper, quam tu exactus cs. | LE. Neinpe quas spopondi.
Sl. imino quas dependi, inquito, | pro illo adulesccnle, quem tu csse aibas divi-
tem". Libri omncs „qua sponsione pronuper tu exactus es" isque versus in cae-
lcris libris post vcrsum „Nempe — inquito", in Ambrosiano autem ante eundem
vcrsuiii positus ost. Haud dubie is vcrsuum ordo sequcndus cst, qucm Ambro-
sianus pracivit. Jain Scaliger constructionem saltcm assecutus pro „qua sponsione"
emcndavcrat „quam sponsionem": quando A. GcIIius N. A. XV, 14 antiquos testa-
tur ila loculos, pecunias exigor, portorium exigor. At praeterea et
proiiuper rcmovcndum et nexus orationis rcstituendus erat. Ita lenissima trans-
positione Plauti manum restituisse videor. lllud eniin „inille drachmae pro
sponsione rcdditae sunt" genus dicendi est vulgare; cf. supra II, 4, 1. Cic. ad
Atlicum I, 3, § 2. IIoc dicunt: si mille drachmae pro sponsione redditae sunt,
ncmpe eas tanlum spopondi. Imiiio cas dcpendisti tantaque pecunia pcriit. Rit-
schelius in Parergis p. 529 quod est facillimum fecit corruptuiiique versuin non
emcndavit, scd sine idonea causa exturbavit. Optare illud quidem est non doccre,
si vcruni volueris fnlcri. Practerca vir cximius etiaiii in eo crravit, quotl paullo
anle vuigaluiii nOIympicum" retinuit idque in Prolcg. p. LXXXIX pro ccrlo habuit.
Al id quideni corruplum esse jam olim Camerarius senserat. Verissime enim Pii
codiccs anliqui pro co cxhibent „olympico". Nominis '0).vfmixdg exempla quae-
dain e Plutarclio dcdit Wyltcnbacliius ad Plut. De S. N. V. p. 19. Adde primum
Diog. Laert. V, 62. Tum in scholiis ad .Vcharn. v. 1149 pro nomine 'OAi//(7{<«z6g
corrige 'Olvf.mix6s e Suida s. 'Avi;if.mios et s. 'Fexag. Ceterum h. 1. lectio-

8

nem ^Olympico" probavU eliam Bergkius I. I. CN. 144 p. 1146): qui elsi nomen
'OXvfnimo^ cx Inscripliono ipse afTerl, putal tamcn etiam ^Olympicho" scribi posse.
Unum idemque nomen fuil 'OXv/nnutos et 'OXvfmixoe, ita tamen ut poslerior forma
proprie fuoril dorica : de quo goncre oplime e.xposilum esl a grammalico in Elym.
M. p. o82, 39, tum a Koenio ad Gregor. Cor. p. 21)0 sqq. et Lobcckio Palliolog.
p. 342. Allamcn forma 'OXvfmiyps nonnunquam ipsi Attici utuntur, veluti Dio-
xippus comicus ap. Alhcn. XI p. 502, d cl Demosthcnes in Eubul. 38, 7 B. Scd
quum Etyinologus I. 1. ulranuiuo nniiiinis foriiiam disorte agiioscat, non nostri res
arbilrii csl, scd codicum iiuclorilas soquonda. — II, 4, 91 (v. 492). „I)i divites
sunl, dcos decent opulontiac | ct factioncs: verum nos homunculi | satillum aniiiiac:
qui quum cxtcmplo cmisimus, | acquo mendicus alquc ille opulontissunius | ccnsetur
consu ad Acliorunlom mortuus." Ridiculain conjocturani „salillum-' jurc cxplosit
Kilschclius: qui quac do hujus I. rcslilulionc p LXXIX ct p. CCCXXIV ipso dixit,
invitus legi. Equidcm conjicio, „scintilla aniinai" sivc malis „scintillula animae:
quam quuin cxtemplo emisimus — ." Nolo uli inforiorc loco III, 2, 52 (v. 078),
uiii V. ^scintillam" alio iiiodo c()iTU|)luin ost. Sod similliiiio modo Philoslralus Vit.
Apollon. IV, 45 p. 186 cxiguas vilae roliquias aiiiv&i^QCi tj/.c V"7'/»^' appoliavit.
Quam conjccturam hoc magis afrercndain putavi, quod in eandcm per sc Bachmannus
quoquc incidit, vir amicissimus. — II, 4, 102 (v. 503) haec ita transpono, „chcu,
ubi nil erat usus dicto, spondeo | dicebat: nunc hic, quum opus csl, non quit di-
cere*. Haec hactenus.

9

INDEX LEGTI^NUJ»!.

Iii ordine theolog^ieo.

D. Gustaviis Fr i (I«; ri (• us Wijfjfi-rs, 1*. V. O., A('a(I('ini.ie Se-
niur, li. t. Dccaiitis, privatiiii 1) liistoriaiii (Idjrniatuiiisciiis (id. Ii. IX
tradet; 2) histuriac ecclesiaslicac parlein postcriurein iiule a medii
acvi inilio ad nustrain usi|uc actatcin (jiiinis dd. Ii. \II cnarrahit.
Pulilice catcclicticcu dd. Liinac et Jovis li. III |iracci|)ict. In
Seniinarii sudalitio cateclieticas sudaliuiii cxcrcitaliuiics tcnipore
constituto iiiudcrabitur.

D. J o. P li i I. Ba u er mcis t er, P. P. O., 1) quinis dicbus li. X
evan||cliuni cl cpislolas Juannis apustoli inlcrprctaljitiir ; 2) qiia-
lcrnis dd. Ii. \l syslcina ecclcsiae Lullicraiiac expunct curn eoijue
plaeita ccclesiac Itunianic, Graeeac, Uiturinatae, Socinianismiiin
et Katioiialisiniim liodicrniiin cuinparaliit; ri) hinis dd. b. XI
isajjojyeii in libros ccclcsiae Lullicraiiae sjmbolicos tradct.

D. Otto Carsten Krabbc, P. P. O., pubiice I) ternis dd. Ii. IX
encyclopacdiain tlieolo<ficam exponet; 2) teriiis dd. h. I\ ar-
chacolu{j'iaiii ceclcsiasticam tradct; privalim .") scnis dd. h. X
thcoiojj^iam dojpnaticam doccbit; 4) in Scininarii sodaiitio hoiiii-
letieas sudaiium exereitationes die Mercurii h. II et III niudera-
bitur,

D. Franc. Delitzseh, P. P. O., privatim 1) historiam prophe-
tiac litcraruinqiie pruphcticaruin Vctcris Tcst. scnis dd. h. \H
enarral)il ; 2) cvaiijclium Mattliaci quatcrnis dd. h. XI inter-
pretabitiir; piiblice 5) Canticuin Cantieoriim exponet lioris vesper-
tinis diei Vcncris adliuc Conversalorio exeg-ctico constitutisj

4) Borliancddini ez-Zernujfi Enchiridion Studiusi (ed. Caspari,
Lips. lU5(i) explicabit binis p. h. huris iisque dcBniendis.

D. Julius Wijfjjers, P. P. E. Des., 1) publice epistolam Pauli
ad Galatas cxplieabit dd. Mart. ct Ven. h. IV; privatim 2) evan-
g^elia 31atthaei, Marci et Lucae quinis dd. h. \ interpretabitur;
5) quaternis dd. XI isajjojjen in i\. T. praeibit

2

10

Iii ordiiie jiiridico.

D. Conradus Theodorus Griindlcr, P. P. O., tradet 1) ency-
c-lopacdiani juris, duce Falok, (jualernis diclius li. IX: 2) lextum
iiistiUilioiiiiiii Jiiris secunduni edilioneni iiiiHoreni 8cliraderi scnis
diebns h. \l.

D. Aiijj^iislus IjuiIov. Dienier, P. P. O. , docehit 1) publice
qiialerii. diel» h. \l eiieyelopaediain el nielliodulo(>-iain juris,
e\ eoiii|icii(lio Liidoviei de Loew ; *2) privalini qiialernis diehus h. X
jus eeclesiaslicuin utriiisijtie coiircssionis Gernianieae, diice libro
Kiehleri ed. 5. et .">) tolidein dieb. hora deinde constituenda jus
(lerinaiiieuin |irivaliiin, e\ svsleiiiale C F. Kielihorn.

D. Fridericus Uaspe, P. P. O., b. t. Decanus, tradet principia
jiiris criniiiialis coniiniiiiis ct nic{[apolilaiii, duce Ileffter, sc\ics
h. \l \ll el \ll — L

D. IJiireard. iiuilielinus Leist, P. P. O., i) Pandectas quoti-
(lic li. I\ — \l; 2) jus hcredilariuin li. IV — Y quinquies per
hcliil'iiii. docehit.

D. Caroius Georjrius Bruns, P. P. O. Des., tradet 1) institu-
tioiics Jiiris (;i\ilis sexics p. b. b, \1 ; 2) historiain Juris romani
sexies p. h. h. \IL

D. Tlieophiliis Ilenricus Fridericns Gaedche i) tradct
priiicipia, (jiiae oriieiuiii iiolarioriiin speelant, horis dcinde con-
sliliiciidis; 2) ipialer per hcbdoin. eollejjium civile practicum
in>liliicl.

D. I. (I c (ilocdcii praeticiiin proeessuale tcr p. !i. horis IH — V
iiisliliicl.

D. A(lol|)lius Schlieniann 1) privatiin instiliiliones Jnris civilis
Iradcl scxicsp. h.; 2) pri\aliin excrcitalioiies Pandectarum prac-
tieas moderaliiliir qiialer ji. h. 5 5) publicc excrcitationes excjjc-
ticas iiistiliiel liis p. h.

Iii orclliie iiiiMlico.

D. lienrieiis Spitta, P. P. O., Iradet qualern. p. b. diebus
1) paliiolojriaiii cl llicra|iiaiii spceialciii; 2) niedieinam 1'orcnscm;
.*») cliiiiccii propacdciilicaiii biiiis |i. Ii. dicliiis.

D. Caroliis Slrciii|icl, P. P. O. , li. I. Decanus, doccbit quater
p. h. 1) nialcriaiii iiicdicani arleni(|iie roriniilas nicdieas rite con-
cinnandi b. 1 V ^ 2) eliirur5>'iae parteni primani h. \'lllj 5) artem

II

operalionuni cliirurg^icaruin ct 0|)litliHlmiatricarum in cadaveribas
illustraiidani; 4) exercitatioiies praeticas iii Clinico niedico-chirurg-ico
qiiolidie li. \l - I iiioderaltitiir.

D. Caroliis F r i d e r i c II s Q u i t te n h a um, P. l*. O. , 1) in
deiiioiislratioiiilMis aiiatomicis siilaiieliiioloj^iaiii, anjiioloiriara et
iieurolo|paiii lioris II — - IV dielius Luiiae, Marlis et Jovis;
2) osteolojjiaiii , syiidesniolo(riam el m^tdojriam lioris II — IV
diebus 3Iereiirii el Veiieris doeebit; o) in secandis cadaveribus
auditores boris l\ — \il quolidie eriidict.

D. Fridericus 11 er iiia ii ii iis Staiinius, I*. P. O., b. l. Reclor,
doeebit 1) |)atliolo{;iaiii geiieralem ({iiinquies p. b, bor. \l:
*1) aiiatomen eoiii|(aralaiii quiiiquies |). b. Iior. \ll.

D. Cb r is t i a iiiis itrauel, P. P. O. , I) tradet arlein obstctriciam
qu.iter ji. b. Ii. iV'; 2) exereilalioiics practicas iii cliaico obstetricio
qiiotidie b. Vili moderari perj|et.

D. Jo. Frid. Guil. Lesenberjj has lectioncs olTert: 1) en-
cjclopaediam et melbodolojpam artis medicae; 2) cbirurjriam;
5) arlem obstelriciam; 4) repetitoria et examinaloria.

D. Joannes Sebroeder Iradet i) palboloj^iam et tberapiara
jjeiieralem; 2) medicinam lorensem; 5) paibolojpam et iberapiam
iiiorborum psycliicoriini. Exaniinatoria et repetitoria de quavis
artis medieae parle ciipienlibus olFert.

D. Ludovicus Dra jyendor t't* oflert lecliones et repetiloria de arte
obstelricia et dc gravissimis gravidarum, piierperarum neonato-
nimque iiiorhis.

D. Aujjustus iitortum has lecliones offerl: 1) prolej][^omena in pa-
tbolog'iam et iberapiaiii, publiee, binis p. b. boris; 2) de pa-
thologia ct tberapia speciali, privatim, quaternis p. h. boris.

Iii ordine pliilosopliico.

D. Franciscus Volcmarus Fritzsebe, P. P. O. , b. t.
Decanus, piiblice I) quaternis diebiis h. Vill liistoriam lilerarum
graeeariiin perseqiielur; 2) biiiis diebiis b. VIII Plaiili mililem
gloriosiim expliealiit; <*)) qualeruis diebiis b. ill Euripidis siip-
pliees inlerprelabitur. Ilenique exereitaliones Semiiiarii pliilolojjici
moderari pcrget, iii qiio bbri aliquot Luciani ct Tcrenti Andria
traetabiiiilur.

D. Joanncs Roeper, P. P. O. , privatiin docebit I) Zoolojfiain
gcneralem, demonstralionibus in Museo acadcmico illustrandam

12

quinis dicbus h. XI; 2) initia crjplojjainolojjiac iliohns Mercurii,
Jovis et Vencris Ii. 111; ."») pnlilicc jj^cojjrapliiani plantaruni (Jichus
Lunae et Marlis Ii. III tractabit; 4) dispnlalioncs dc rcbus
physicis una cuin collcjjis de llluchcr et Karslcn modcrabitur.

D. Eduardus Danielus ilcnricus Becfcer, P. P. O-, 1) pu-
blice clcmcnta rei rationariae occononiicae tradct bis p. h. hora
XII; 2) privalim ajj^riculluram quatcrnis dicbus h. IX ct rcm
peeuariam quatcrnis dicbus h. XI doccbit.

D. Ludov. Raclimann, P. P. O., 1) privatim quatcr p. h. Theo-
criti idyllia intcrprctabitur; *2) privalim bis p. h. Plinii cpistolas
explicabit ; 5) privalissime quatcr p. h. topo{jra])liiam vcteris
Gracciac ducc Pausania traclabit.

D. Hclmuth dc Blucher, P. P. O., privatim tradel I) chemiam
expcrimcntalcm scxics p. h. h. X ; 2) chemiam practicam ter
p. h. h. II— IV.

D. Ilcrinannus Karstcn, P. P. O., doccbil publlce astronomiam
popularcm bis p. h. ; privatiui i) gcoinclriani analyticam quater
p. h. ; 2) staticen et mcchanicen analyticam quatcr p. h. ; 5) mi-
neralojyiam quater p. h. horis conimodis. Privatissiinas dcniquc
offcrt scholas dc quavis mathescos vel physiccs parle, nec non
de rebus naiiticis.

D. Carolus Turk, P. P. O., d) blcras polilicas tractabil bis p. h.
h. II publice; privatiin 2) historiam mcdii acvi quinquics p. h. h.
II et III; 5) historiam lcjruui Ciermanicaruni lcr p. h. h. XI
docebit.

D. Christianus Wilbrandt, P. P. O., privatini i) historiain
philosophiae senis diebus h. IX ducebit; 2) historiam lilcraruin
Germanicarum quinis dicbus h. X enarrabit; 5) exercilationcs
Seminarii philosophico-aesthetici modcrabitur lioris constitiicndis.

D. Carolus Ucjjcl, P. P. O. , 1) piil)licc dc civitalc hislorice
disserct bis p. fa. ; privatim 2) histuriain Mcjrapulilanam tcr h. IV
doccblt; 5) hlstorlam populi Gernianicl quinquics h. V tradet.

D. Fridericus Francke, P. P. E., privatim 1) dc philosophia
historiae }>^cneris huinani disserct tcr p. h. h. III; 2) clhiccn sive
doctrinam moruin praecipict quinquies p. h. h. IV; 5) poliliccn
i. e. iiaturam ct finem clvitatis illustrabit Itidcm quinquics p.
h. h. V.

D. Georjjlus IVicolaus Buiich, P. P. E., privatim i) qualcrnis
diebus h, III hlstoriam literarum latlnarum pertractabit; 2) qua-

15

teriii.s «liflnis h. IV Kuripidis l>lioi-ni.ssa.s intvrprctaliitiir; 7») hini.H
dichus li. III ilc vila ]>ri\a(a Uoiiiaiioriiin Jisscrol. Practcrca
exercilalioiics sucictalis |iliilolo{;i(-ac jirivatac iiiotlcrari jicrjjct.
D. Eduarilus S ch ni i <l I ., l*. V. K., docchit 1) |iiih!icc inlroduc-
tioncni phllosopliicaiii iii llifolo|jiain nioralcni ct dojrniaticain, his
p. Ii. h. III; |irivaliin '2) |iliiloso|iliiaiii hisloriac iiiaxiiiiciiiic no-
vissiinac »|ualcr p. h. h. IVj ij) ps^cholo{jiaiii ijiiatcr ji. ii. Ii. V.

D. C a r o 1 11 s W c i 11 Ii o 1 1 /. privaiini 1 ) lojjlcain fornialcm c svslcinate
suo ("bie (Jrfaliruni^^-ilOi^if", iKoftocf 1834) docchil comparatis
Aristotclis ct IIc(;clii doctrinis; 2) de exjdicationc naturali juris
ct civitatiiin disscrct sjicclaliilqiic suos ijisiiis lihcllos lios: "X)ie
Q^e^riinbung be^ ^Medni" , DiVftocf 1847, unO "tie llaat^biir^erlidje
5reil?eit unD ®(eid)t)eit", dioflod 1849.

D. Bcrnardus Sthamcr I) jdiarinacojrnosiii his ji. h. h. II tradct ;
2) chciniac {iharniacculicai; jiartcin non orjjaiiicain his ji. h. h.
III docchit; 5) excrcitationcs jiracticas in Lahoratorio chcmico-
patholojiico quatcr ji. h. h. I\ — XII inslituet^ 4) Itcj)ctitoria
et cxaniinatoria cujiientihiis olFcrt.

D, Julius Kohcrt jirivatim 1) quaternis dichus de linjjua Gallica
schohis practicas hahchil ; 2) dc scriplorihiis (iallicis saeculi nostri
dissercre j^crjyct hinis dichus ; 3) jiuhlicc hiiiis dichus dc viris
clarissimis exjxinct, qui ah anno h. s. tricesimo iii Galloriim rc-
publica maxiinc vcrsali siint.

♦

BlbliOtlieCtl '•• ^H — I quotidic, festo dic ct solis cxccpto,
MllSCIIIll autcm dic Liinac h. II — IV coinmililonihiis nostris aliisijue
apcrictur. Confcratur ^ 1 lcjjiiin ilc usu hihliothecae acadcinicae
scriptarum. (jallicam, aii[|licam aliasqiic linjjuas j)crcj|i'inas disccndi
occasio data cst. Suiit ctiam majjistri jiuhlicc coiisliluli, qui artcm
equilandi, piiij>'cndi, musicaiii et arlcni g'yinnasticam doccant.

Suuiuio acadcmiac inajyistratu hoc (cmpore funjjiliir

Ileriiiaiiniis Staiiniuis», ^^- l>-

Praesidet ordini Tiieologonuii Oustavus ^l'ig'£;or<», Tli. I).

Juris consultoruin Kriedericu.»» Itaspe, J. U. D.
Medicoruin Carolui^ Strempel, M. D.

Philosophorum Fraiiclscus Fritzsclie, Ph. P.