Opera. Recensuit Richardus Foerster

"T H ἐν ut i» j no ; * 5 ὃ n "m y ; T νὼ
THES V 9L86SE10 1941
| OLINOHO.L 0 ALII il
UU TTTTRLRLETLPUTIELE! , ea - . " á « hv 28 $a»
* γὴν ἢ , 15: 2 1 t bins . Ltd ^

τος τς
Στ το

LiT

vedi cL

τς ὅτ τα

€—

| LIBANIT OPER 4

AT IJ e
]

RECENSUIT

RICHARDUS FOERSTER.

γον HL Ὁ
ORATIONES ΧΧΥΤ-,

LIPSIAE
IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI.

MOCMVI.

LIPSIAE: TYPIS B. α. TEUBNERI.

RICHARDO SCHOENE

S.

PRAEFATIO CRITICA.

Quod volumine secundo prodeunte facere iam non potui
ut quae censores voluminis primi aliter institui scribive
voluerunt in disceptationem vocarem, id in posterius tem-
pus differre fugiens praefationi huius voluminis reservavi.

Profecto tempus mihi non defuit deliberandi qua ratione
opus quale unus hodie non ita facile suscipiat, optime
exsequerer. Nihilominus consilia illorum virorum doctorum
etiamsi a meis institutis distarent, sequi non dubitarem,
dummodo praestarent vel spem effectus haberent.

Fritzius!) prolegomena copiosa desideravit quibus
universa operum Libanianorum memoria exponeretur. At
plus duo volumina scribenda fuissent quibus codices quin-
genti describerentur et in familias digererentur et cum
testimoniis scriptorum conferrentur, priusquam unam lineam
operum ipsorum exhiberem. Optime me brevitati et per-
spicuitati consulturum esse asseverare possum, si illa ex-
positio post contextum operum ipsorum locum suum
invenerit. Necessitudinem vero quam inter codices ad-
hibitos intercedere in singularum orationum praefationibus
dixi, utrum exstet necne, iam nune unusquisque cuius .
interest e plena scriptura librorum exhibita examinare
potest.

Descriptio codicum quae Fritzii plausum tulit ita ut
eam aliis exemplari esse posse diceret, iusto latior visa
es& Oroenerto?) ita ut remedium a me quaeri voluerit

1) Blütter für das Gymnasialschulwesen XL: p. 256sq.
2) Gótt. Gel. Anz. 1904 N. 9 p. 730sq.

VI PRAEFATIO CRITICA

quo quae gravia sint pari quidem diligentia at brevius
dicantur. "Tale quidem remedium me ignorare profiteor, .
quippe qui nihil nisi necessaria protulisse mihi videar.
Nam iure, opinor, reposcent qui fatorum operum Libanii
gnari fieri volunt ut cognoseant non solum quibus codi-
cibus singula opera contineantur, sed etiam quae eorum
singulis codicibus comprehensa sint.

Etiam scholiorum numerum, cum inutile sit omnia
reddere quae Byzantini magistelli marginibus exemplarium
suorum adscribenda crediderint, minui posse idem vir
doctus contendit. At minime omnia protuli, sed elegi
quae vel ad intellectum locorum utilia vel ad indolem
scholiastarum deseribendam idonea viderentur. Quod vero
Scholia gravia quale illud quod in editione HReiskiana
t.Ip.81 legitur τῷ εὐαγρίῳ 0 καταχωσϑεὶς ἐν τῷ σεισμῷ, a
me ({.1.140) omissa esse dicit, examinasset vellem potius
quam vituperasset. Scholium istud omnino non in codi-
cibus legitur, sed Morellum habet auctorem. Neque Croe-
nerto cum ,dieses Scholion", inquit, ,erklüri dem Leser
sogleich den Zusammenhang", in intellectu loci invideo.
Egregie sese decipi passus est errore a Reiskio commisso,
qui εὐαγρίῳ pro εὐσεβίῳ (Mor. p. 40) dedit. Quin Euse-
bius intellegendus sit dubitari non potest. Nam modo
eum Libanius nominavit. Quis vero alter fuisset amicus
(κακὰ δὲ προστεϑέντα κακοῖς, ταῦτα ἐκείνοις, φίλῳ τε φίλος
καὶ πόλει φίλῃ μήτηρ τὲ καὶ ὃ ταύτης ἀδελφός), explican-
dum erat. Itaque scholion Palatini τὸν ᾿Δρισταίνετον ex-
hibui et locum Ammiani XVII 7,6 adscripsi.

Ceterum, ut fere, ita etiam apud Libanium numerus
Scholiorum in prima oratione maximus est, in sequentibus
paulatim decrescit, quin etiam in iis quae tertio et quarto
volumine continentur est cur de inopia illorum queraris.

Transeo ad locos explicandi causa a me adscriptos,
quorum numerum Rudolfus Asmus!) laudavit, augeri

1) Wochenschrift für klassische Philologie 1904 N. 23
col. 630.

PRAEFATIO CRITICA VII

ΠΟ Croenertus vuli. In universum quidem nihil quod ad

intellectum necessarium videretur a me omissum esse cre-
diderim, sed eadem ratione qua scholiorum numerus pau-
latim decrevit, plures a me loci adscripti sunt, id quod
potissimum in hoe tertium volumen cadit quo quae compre-
hensae sunt orationes locos ad intellegendum difficillimos
praebent. Hoe velim adminiculo qui editionem usurpabunt
diligenter utantur, immo vero diligentius quam adhuc
faetum est. Nam persuasum mihi est non solum genus
istud lectorum festinantium quod Croenertus statuit, ego
reformido, quamquam tam rarum fore arbitror ut nullus
timori locus sit, sed etiam censores quosdam editionis ab
intellectu nonnullorum locorum haud afuturos fuisse, si
notis illis animum satis attendissent.

Numerum exemplorum similiumque augeri potuisse scio
et ex animi sententia gratias ago Rudolfo Asmo quod in
censuris locupletissimis duorum voluminum!) e penu pro-
fundo doctrinae suae multos locos aptissimos cum aliorum
seripborum tum eius in quo habitat, Iulianum dico, in
medium protulit. At secus haec res evenit Guilelmo
Sehmidio. Nam quos hie desideravit locos?), hi aut non
ita multum ad intellectum locorum Libanianorum conferunt,
velut Thue.II 38,2 ad Lib.or. XI p.531,135sq., aut toto caelo
ab his distant. Alius est, si rem ad amussim exigis, sensus
loei Thucydidei II 44,3, alius Libaniani or. XI p. 486,9 sq.;
Pindari vero carminis Olympiei primi versum primum alle-
gans se locum simplicissimum Libanii or. XI p. 524,9 sq.
perperam intellexisse aperuit.

Tertium genus adnotationis, quod una voce paraphra-
sticum dixerim, quippe quo loci ellipsibus, traiectionibus, ἡ
coactis relationibus diffieiles graece solvantur, Croenertus
addi vult, ego adhibendum esse nego. Nam primum hoc
genus ab instituto Bibliothecae Teubnerianae omnino alie-

1) Wochenscehrift für klassische Philologie 1904 N. 23 et
1905 N. 33/34. |
2) Literarisches Zentralblatt 1904 N. 7 col. 232.

VII PRAEFATIO CRITICA

num est. Deinde diffieultas locorum minime tribus illis -

generibus, ellipsibus, traiectionibus, coactis relationibus,
comprehensum est — immo vero traiectiones rarissime
diffieultatem movent — sed multas alias causas habet,
inter quas obscuritatis cuiusdam et adumbrandi vel tan-
gendi potius quam describendi et tractandi studium haud

levissima est. Experientia vero me docuit locos quos

nunquam credideram vel ab Herwerdeno!), qui ceteros
censores lectione scriptorum superat, male intellectos esse.
Omnia plana atque clara sunt in loco I p. 177,10 πλεῖστα
ἀνθρώπους εὖ ποιήσας τόνδε οἶδα τὸν χρόνον τῶν uiv iv
χρείᾳ φαρμάκων ὄντων ἐπ᾽ ἐμὲ χαταφευγόντων, ἐμοῦ δὲ
αὐτοῖς διὰ τῶν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἰωμένου τὰς πληγάς. Tamen
is ,Qwae quaeso, inquit, haec constructio est pro ἐμοῦ δὲ
αὐτοῖς ἰωμένου διὰ τῶν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τὰς πληγάς οἱ quis
non iure δαρθοίοί αὐτοῖς ἰωμένου τὰς πληγὰς sine prae-
positione? | Una omissa literula tantarum turbarum causa
est: scripserat Libanius: ἐμοῦ δὲ αὐτοῖς (ἴ)δίᾳ τῶν ἐπὶ
τῆς ἀρχῆς ἰωμένου τὰς πληγάς.“ Verba διὰ τῶν ἐπὶ τῆς
ἀρχῆς non ad τὰς πληγάς, sed ad /ouévov pertinent (— cum
ego iis per magistratus sanarem vulnera). Exemplum habes
apud nostrum t. ΠῚ 65,12sq. At quomodo Libanius po-
tuit privatim sanare plagas magistratuum? — Quid? nonne
Herwerdenus ingenue professus est se non intellegere
verba orationis I p. 152,17 sq. (τὸ μὲν οὖν ἐπὶ νοῦν τε
αὐτὸν (sc. τὸν νόμον) τῷ πρεσβυτέρῳ τοῖν βασιλέοιν ἐλϑεῖν)
ἕνα τε τῶν κρατούντων τοῖς ἐχείνου γεγονέναι γράμμασι,
quamquam nihil habent difficultatis, quippe quae signifi-
cent legem litteris illius (imperatoris) faciam esse unam

e valentibus insuperque a me locis Codicis Theodosiani :

IV 6,1 et Novellarum 89,12 illustrata sunt; se non in-
tellegere verba simplieissima t. II 322,15 ἀλλ᾽ οὐδὲ νὺξ
ἐπεγένετο τῷ βραχεῖ τούτῳ καὶ κούφῳ (— sed nme noz qui-
dem supervenit huie brevi atque levi sc. δεσμωτηρίῳ); t. Y
187,18; 314,3; t. Π 487,5 alia? Quis, quaeso, mihi in

1) Mus. Rhen. LIX p. 329 sq.; LX 106 sq.

PRAEFATIO CRITICA IX

. &urem $usurrabit, ubi tali paraphrasi opus sit, ubi non,
eum aliis tum Croenerto qui verba simplicissima p. 180,14
λέγεται δὲ καὶ ἐρωτώμενος ὑπὸ τοῦ χρηστοῦ βασιλέως. ὅτῳ
δὴ μάλιστα τῶν τῇδε ἡσϑείη,. τοὐμὸν εἰπεῖν ποιῆσαί τε
ἐρῶντά μου τὸν ἄνδρα μᾶλλον ἐρᾶν φάναι τε καὶ τῆς δεῦρο
ἐπιϑυμεῖν ὁδοῦ ἐμοῦ χάριν adeo perperam intellexit ut
quod de Theodosio dictum est τῆς δεῦρο ἐπιϑυμεῖν ὁδοῦ
ἐμοῦ q44gw!), ad Richomerem referret et ἐπανόδου pro
ὁδοῦ scribendum coniceret; qui verba etiam simpliciora
p.410,11 παρ᾽ ἄλλοις δέ γε ἀϑλητῶν ἀγέλαι δευτέρας ἡμέρας
εἰς τὸν ἀγῶνα δεόμεναι coniectura δυόμεναι corrupit, utpote
quae genetivum δευτέρας ἡμέρας relatione grammatica
privet nee per se intellegi possit.

Fritzius qui recte sensit, si plus in hoe genere efficere
voluissem, fines id Bibliothecae Teubnerianae superaturum
fuisse, melius fuisse edixit praeter minorem etiam maiorem
instituere editionem. At quis, quaeso, Sosius hodie talem
duplieem editionem operum Libanianorum suscipiet??)
Mediam illam viam quae una mihi visa est eligenda in-
lisse ne nunc quidem me paenitet.

De rebus orthographicis quoniam spero mihi datum
iri stare promisso omnia quae ad illas pertinent copiosa
disputatione tractandi, nunc volo esse brevissimus. In uni-
versum codices optimos duces sequendos esse statui. lta-
que eum Croenertus non σώξω et ζῶον, sed ooo et fov
scribendum fuisse dicit, formas quae iota adseripto carent,
fere semper, formas quae illud habent, vix bis terque in
optimis codicibus CA V exstare et hos ipsos codices etiam
formis quales sunt ἄνω, πόρρω, perperam iota adseriptum

1) Cf. ad t. III 441,15. ;

2) Fallitur Fritzius cum Reiskiam praeter minorem etiam
maiorem editionem incohasse contendit p. 256. 'Maior' quam
dicit nulla alia re nisi forma foliorum a 'minore' distat. Ne-
que reetius se habet quod Croenertus p. 730 etiam epistularum
editionem a Reiskio praeparatam, sed ab uxore non foras
missam dicit. Reiskius epistulas legit et emendavit, editionem
non praeparavit.

X PRAEFATIO CRITICA

nonnunquam praebere meminerit. De veritate autem for-
mae προάστειον dubitandi nulla omnino erat causa. Nam
hane omnes codices ubique exhibent.

Etiam longius progressus est Herwerdenus!), at nun-
quam mihi persuadebit formas quales sunt Zf166xovgo:?)
et Ilvvxí, ψεκάδας et φατρίαν et σήμερον, ἐξώσϑη. τετε-
λευτήκει et δέδεικτο, ἀναλωμένων. ἄστεος. ταῖν 6 textu
esse expellendas. Nam esset non librorum scripturam, sed
manum Libanii corrigere. Hune non omnino ἀττικέζειν
hic ilhe ne Herwerdenum quidem fugit, quales autem
fuerint formae in exemplaribus scriptorum veterum ἃ
Libanio usurpatis quaerere prorsus omisit.

Iam ad erisin ipsam factitandam me converto. Quam
in universum omnes probaverunt, ita tamen ut et Asmus
et Herwerdenus plures quas in apparatu critico proposui
coniecturas in textum me recipere vel potuisse vel debuisse
iudiearent. Nolo refragari iudicibus aequis atque peritis.
At neque probavi neque probabo quod Herwerdenus*)
ut nullam, inquit, omnino aut probabiles omnes coniecturas
recipi sana iubere videtur methodus". Ego in textum reci-
piendas esse non duxi nisi quae certae mihi viderentur;
probabiles apparatui reliqui. At cautior quam audaeior
esse malui Nam iterum experientia me docuit et hae
paginae exempla dabunt ne eas quidem conieceturas quas
pro certis habuerim omnes esse probabiles, nedum certas.

Ab altera parte Henrieus Sehenkelius?*) numerum
coniecturarum a me in apparatu prolatarum iusto maio-
rem esse contendit. At quid dicet, si ab Asmo et Herwer-
deno audiverit inter illas tot esse dignas quae in textum
reciperentur? Neque ei obsequar. Nam exemplis edoctus

1) Mus. Rhen. LX 106 sq.

2) Nuper etiam in epigrammate Messeniaco a Kolbio (Be-
ricehte der Berliner Akademie 1905 p.53) edito comparuit.

3) Iniuria is p. 107 me πολέων pro πόλεων scripsisse con-
tendit.

4) Mus. Rhen. LX 123.

5) Berliner Philologische Wochenschrift 1904 N. 46.

PRAEFATIO CRITICA XI

scio illas meas coniecturas haud raro emendationem alio-
rum exeitasse.

Idem vir doctus de recensione iudicium tulit. Cuius
fundamenta probat, ita tamen ut codici Vindobonensi (V)
plus pretii tribuat quam ego. Etsi vero huie rei magnam
vim esse negavit, tamen silentio eam praeterire nolui.
Assentiri ei non queo. Nam αὖ iudicetur utrum codicis
V an eodicum CAP testium primariorum familiae prioris
maius sit pretium, non, ut ille dicit, emendationes locorum
quas ego in textum recepi numerandae, sed omnes lec-
tiones utriusque familiae examinandae sunt. Et
multo maior est. numerus lectionum iustarum quae e
codicibus familiae prioris iam ab anterioribus editoribus
in textum receptae sunt. Altera vero familia ne ab inter-
polationibus quidem prorsus libera est. Quarum numero
habendam esse iudico lectionem ἀφαιρουμένη p. 155,21
quae Schenkelio ita imposuit, ut eam lectioni prioris
familiae ἀφήρει praeferret. At qui nexum verborum ἀεὶ
φειδομένη μὲν οἱ οὐκ ἂν ἐξέλαμψαν. τοὺς δὲ ἤδη vs ἐν
δόξῃ καὶ αὖ τοὺς ἐσομένους ἀφήρει consideraverit, dubitare
non poterit quin participium tantum studio aequandi debea-
tur. Libanium in tali enuntiationum genere ἀναχολούϑως
verbum finitum adhibere plurimi docent loci, e quibus
tres simillimos attulisse satis erit p. 108,3 σιγῶντα ἐτρεψά-
μην ὄντα μὲν οὐδὲ πρότερον ταχύν, ὀργῇ δὲ βραδύτερος
ἐγεγόνει; p. 348,2 τούτου μάρτυρες --- εἰσί μοι τῶν ἡλιω-

᾿ς κωτῶν οἵ ζῶντες ἔτι, νῦν μὲν σαϑροί, τότε δὲ ἠνϑοῦμεν;

t. II 434, 10 οὐκ ἀπορῶν, οἶμαι, ζεύγους. ἀλλ᾽ ἐδεδίει
τὴν γῆν.

Atque haec quidem in universum.

Iam ad singulos locos examinandos, ut pateat quid
lueri e notis censorum capi possit, aecingor. Ordinem
sequor editionis.

Vol. I.

Initium capio a loco vitae Libanianae ab Eunapio
seriptae p. 7,23 τῶν δὲ μετὰ ταῦτα βασιλέων καὶ τῶν ἀξιω-

XII PRAEFATIO CRITICA

μάτων τὸ μέγιστον αὐτῷ προσϑέντων. τὸν γὰρ τῆς αὐλῆς
ἔπαρχον μέχρι προσηγορίας ἔχειν ἐκέλευον, οὐκ ἀπεδέξατο

φήσας τὸν σοφιστὴν εἶναι μείζονα. καὶ τοῦτό ἐστιν οὐκ
ὀλίγος ἔπαινος, ὅτι δόξης ἐλάττων ἀνὴρ μόνης ἥττητο τῆς
περὶ τοὺς λόγους, τὴν δὲ ἄλλην δημώδη καὶ βάναυσον ὑπε-
λάμβανεν. Probat Herwerdenus quod scripsi ἀπεδέξατο
pro ἐπεδείξατο et amplexus quod conieci τὸ pro τὸν scri-
bendum conicit ἐπάρχου, quod ego probaverim. At οὐκ
ante ἐλάττων inserens vel hoc cum κρείττων mutans sensum
invertit; nam φήσας τὸν σοφιστὴν εἶναι μείζονα Libanius
erat δόξης ἐλάττων. αὖ μόνης ἥττητο τῆς περὶ τοὺς "λόγους
Sc. δόξης.

Or

p. 80,10 ἐν δὴ μεγίστῃ μεγίστους εἶναι συνέβη γένος
τοὐμὸν παιδείᾳ τε καὶ πλούτῳ καὶ χορηγίαις καὶ ἀγῶσι καὶ
λόγοις ὅσοι φοραῖς ἀρχόντων ἀπαντῶσιν. Pro φοραῖς scri-
bendum coniecit ϑρόνοις Asmus. Et sane in ϑρόνοις ἀρχῶν
dicendis multus est Libanius (cf. t. III 290, 2; 433, 22 sq.;
467,7), at in hune locum non quadrant. Nihil rani$ae
dosi λόγοι ὅσοι φοραῖς ἀρχόντων ἀπαντῶσιν sunt orationes
quae libidines magistratuum impugnant (cf. t. III 448,5).
Similiter dixit Libanius t. III 461,22 στρατηγὸν δοῦλον
ὀργῆς καὶ μεστὸν φορᾶς. '

Cum hoc coniungo p. 88,17 ἀντεξετάζξων δή τις τὰ νῦν
[τὰ] παρόντα ἐκείνοις. βουλῆς λέγω φροντίσιν. ἢ δίκαις ἢ
καὶ νὴ Δία γε ,ϑρόνοις ἀρχῶν. οὐ χαλεπῶς ἂν καὶ οὕτω
γ᾽ ἀνεύροι, ποτέρωσε τοῦτο τιϑεὶς ὀρϑῶς ἂν εἴη τεϑεικώς,
ubi ϑρόνοις ἃ me cum Cobeto repositum Fritzius p. 259
improbat vel φόροις vel φοραῖς proponens. At verba ab
oratione secunda 8 33sq. (p. 249,11 sq.) lucem accipere
asserens a sensu eorum aberravit. φοραῖς plane intolera-
bile est. Ae ne de φόροις quidem ἀρχῶν apte cogitari
docet locus t. III 407,15sq. of κομιούμενοι τὸν φό-
ρον — ἠπείλησαν τοὺς ἄρχοντας. Cum βουλῆς vero
φροντίσιν et δίκαις nihil aptius quam ϑρόνοι ἀρχῶν con-

PRAEFATIO CRITICA XIII

- iungitur! et quoniam summum est, νὴ Δία ye prae-

— mitütur.

i Neque probare possum quod Herwerdenus »receptam,
- ánquit, oportwit certam M. Schmidtii correctionem ὀρϑῶς àv

FP ein Cv» τεϑεικώς. | Nam quod antecedit ἀντεξετάξων δή

i τις τὰ νῦν παρόντα ἐκείνοις --- οὐ χαλεπῶς ἂν xcl οὕτω
γ᾽ ἀνεύροι flagitat eandem tertiam personam εἴη, quae
etiam in antecedenti numero plurali ποῦ δὴ τὴν ὀρφα-
νίαν ϑήσομεν; simul comprehensa est. |

p. 81,10 ῥητορικῷ μόλις διαφυγόντι τὸν ὅμοιον ϑάνατον
ἡ τελευτὴ συνέβη νόσῳ δύο προμάχοις τὴν βουλὴν παρα-
δόντι. Non mihi probantur quae Herwerdenus scripsit:
- yQuia Libanius Atticorum exemplo dualis est amantissimus,
- mon spernenda videtur codicis Laurentiani LVII 20 lectio
δυοῖν προμάχοιν. Nam δυοῖν προμάχοιν cum non in
Laurentiano, sed in solo Vindobonensi exstet itaque non
eodieum alterius familiae commune sit, minorem habet
auctoritatem, et δύο προμάχοις quod et in codicibus prioris
familiae et in Laurentiano legitur, respondet melius usui
Libanii qui in dativo δύο vel δυοῖν cum plurali solet?)
construere (cf. I 275,11 δύο τοῖς μεγίστοις σημείοις ;
1I 401,12 δύο βέλεσιν; 1Π 368,8 δύο μησὶ καὶ πλείοσιν;
III 89,9 δύο γνώμαις (γνώμαιν perperam Reiskius); II 11,22
ἐπετείοις στρατηγοῖς δυοῖν; 182,7 δυοῖν ῥήμασιν ἔστιξε:
439,7 ἐν δυοῖν δήμασι; ΠΙ| 134,19 δυοῖν εἴδεσι λημμάτων.

Ρ. 84,8 ἀλλ᾽ ὁπότε μὲν ἀφωσιούμην. Probo quod Her-
werdenus proposuit ἀφοσιοίμην.

Ῥ. 84,16 xol οὕτω δή τι αὐτῷ προσεχκείμην ἀκριβῶς,
ὥστ᾽ οὐδ᾽ ἀπαλλαττομένου τῶν νέων ἀπηλλαττόμην, ἀλλὰ
- καὶ δι᾽ ἀγορᾶς, ἐν χεροῖν τε ἡ βίβλος. καὶ ἔδει τι τὸν
ἄνδρα καὶ πρὸς ἀνάγκην λέγειν. Post ἀγορᾶς verbum quale
- ἥξειν excidisse conieci, εἱπόμην Herwerdenus. Nune neu-
- trum probaverim sed cum Fritzio commate, ut in VB

4 1) Cf. t. III 434,3 διαπηδήσαντα τοσοῦτον ἀπὸ τῆς βουλῆς
᾿ ἐπὶ τὸν ϑρόνον.
2) Dualis exemplum habes t. I 184,1 δυοῖν ἐβιάξετο κακοῖν.

XIV PRAEFATIO CRITICA

deest, post ἀγορᾶς deleto ἦν ad ἡ βίβλος cogitatione supple-
verim et puncto post βίβλος deleto enuntiatum καὶ ἔδει
ab ὥστε suspensum fecerim.

p. 85,1 συνέπραττεν ὁ δαίμων οὐδενὶ νοσήματι τὸν
δρόμον ὑποσκελίξζων, ἐπεὶ καὶ ὃ προσέπεσε τῇ κεφαλῇ --- ἦν
δὲ τοιόνδε. Iniuria Herwerdenus: οΝ δ est inquit im
sequentibus wnde mente suppleas sententiam omissam post
verba ἐπεὶ καί, ilaque improbabilis est aposiopesis^. Nam
aperte, ut lineolis indicavi, Libanius filum sententiae di-
gressione incisum verbis (ἀλλ᾽ ὅπερ ἔφην, πλὴν τοῦδε τηνι-
καῦτα τἄλλα ἦν ἄνοσος, καὶ) οὐδὲ τοῦτο εἶργε μὴ ἀπολαύειν
τῶν παιδικῶν excipit. Quod vero ipse pro ἐπεὶ καὶ 0 etsi
dubitanter proponit εἴ ye μὴ ᾧ reiciendum est. Nam in
enuntiato quale est ὃ προσέπεσε τῇ κεφαλῇ assimilatio nomi-
nativi pronominis relativi a Libanio nunquam admissa est.

Ibidem 1. 8 ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι τοῖς Mowropávovg ἦν
καϑημένῳ τῷ γραμματιστῇ παρεστηκώς iniuria Herwerdenus
σὺν ἃ Gasda pro ἐν propositum defendit. Ut id nullo
pacto tolerari potest, ita ἐν sensum praebet aptissimum:
eram in Acharnensibus Aristophanis i. e. legebam fabulam.
Qui usus praepositionis ἐν apud Libanium frequens est.

Ibidem 1. 6 particula condicionalis ἄν necessaria visa
est Herwerdeno in verbis ὥστ᾽ ἤδη τινὰ νύχτα ἐκείνην τὴν
ἡμέραν προσειπεῖν sive τιν᾽ ἂν sive ἡμέραν ἂν scribenti.
At ἤδη nos de re condicionali cogitare vetat.

p. 87,11 in apparatu eritieo ἀϑηναίων libri coni^ pro
coni legendum est: edd. Vitium e linea antecedenti irrepsit.

p. 90,19 τὸ δὲ χειμῶνι μὲν οὐδὲν χαλεπωτέρῳ $6éoovg
χρήσασϑαι πρὸς τὰ πελάγη, γενέσθαι δὲ οὐχ ὥσπερ ἔσπευδον,
ἀλλ᾽ ὡς ἐβεβίαστο. ταυτὶ δὲ δῶρα Τύχης. A sensu totius
loci abhorret quod Fritzius coniecit γενέσϑαι δὲ οὐχ ὥπερ
ἔσπευδον, ἀλλ᾽ (à ἐβεβίαστο (διδασκάλων. Nam hoe si
verum esset, non de duobus, quos paulo post Libanius
dieit τὰ δ᾽ αὖ περὶ τὼ σοφιστά, sed de quattuor sophistis
ageretur. Et quod antecedit p. 89,12 οὗ δὲ ἦλθον μετα-
σχήσων dualem iuxta ἔσπευδον excludit. Quod recte sensit
Asmus cum proposuit γενέσϑαι δὲ οὐχ οὗπερ ἔσπευδον,

i-e e A ir

PRAEFATIO CRITICA XV

ἀλλ᾽ ὧν (d$ βία u^» ἐβιάσατο sententiam quidem aptam,
sed ratione violentiore quam quae probari possit efficiens.
Ego nune, si quid mutandum, scribendum duco γενέσϑαι
δὲ (sc. μαϑητὴν, ut p. 92,5) οὐχ οὗπερ ἔσπευδον, ἀλλ᾽ ὃς
ἐβεβίαστο.

p. 92,8 φέρουσα δὲ ἕτέρου ποιεῖ, πὰρ᾽ ὅτῳπερ ἔμελλον
μόνους εἴσεσϑαι τοὺς ὑπὲρ τῶν λόγων μόχϑους. Sensui
aeque atque usui Libaniano melius εἴσεσϑαι traditum con-
venit quam quod receptum oportuit, si Herwerdenum au-
dimus, οἴσεσϑαι. |

p. 92,12 ἦν οὖν ἀτελὴς ἐξόδων τε καὶ στρατειῶν καὶ
ἀγώνων ἐφ᾽ οἷς ἔρχεται "Ague καὶ παρατάξεων. Pro οἷς
seribendum conieci οὖς quod receptum oportuit eodem
Herwerdeno iudice, recte, ut nunc mihi videtur.

p. 93,7 τοσοῦτόν (ve) ἀποσχόντος κώμου τε καὶ κοινω-
νίας τῶν ἐν νυξὶν ἐπὶ τὰς τῶν πενεστέρων πορευομένων
οἰκίας. Recte Schenkelius πενεστέρων a coniecturis defendit.

p. 95,8 ἡμᾶς δὲ ἡ τοῦ τι δεῖν πείσεσϑαι τῶν ἀηδεστέ-
ρῶν ἐλπίς. Delendum conieci δεῖν, id quod Asmus et
Herwerdenus probaverunt.

p. 96,1 δεῖν οὖν Fu ἐπιξζητοῦντα μανϑάνειν. Quod
Asmus ἔτε τηροῦντα scribendum proponit, a sensu abhorret.
ἐπιζητοῦντα sanum est.

p. 96,22 ἐν πολίταις γὰρ αὖ δεξιοῖς καὶ περὶ σοφίαν
διατρίβουσι μέλλων δείξειν τὰ ϑήνηϑεν ἀγωνίσματα. Νε-
que hoc loco neque p. 118,21 τὸν γὰρ αὖ νόμον οὐκ ἐᾶν
κεναῖς αἰτίαις ὑβρίξειν neque p. 146, 7 ὅτι αὖ τοῦτό ἐστιν
εἰχάσαι particula αὖ attrectanda est, quippe quae signifi-
eatione quodammodo adversativa plane ex usu Libaniano
adhibita sit, id quod contra Herwerdenum eius loco δὴ
proponentem dico.

p. 97,8 καὶ ἅμα ἐνενόουν, ὡς εἴ vov φαινοίμην ἐν
συνουσίαις ἐπιδεής, ἐκ τῆς αὖϑις ἐπὶ ταῦτα πορείας ἀπο-
λογήσομαι. Iniuria participium quod est in libris ἀπο-
λογησόμενος cum indicativo mutavi. Recte Schenkelus
loci Aristidis or. XXIII t. I p. 452,15 εὐθὺς εἶχον ἐν νῷ

XVI PRAEFATIO CRITICA

ὡς διατελέσων ἄσιτος τὴν ἡμέραν mentionem fecit multos-
que alios collegit Passowius in lexieo s. v. ὡς p. 2631,
quibus addo Plat. Leg. XII p. 964A διανοοῦ δὲ ὡς ἐρῶν.
Neque de hae re aliter sensit Herwerdenus, sed ἀποληψό-
μενος Scribens atque ,qwod deest supplens sensui huius
loci et signifieationi verbi ἀπολαμβάνειν vim intulit. Verbo
ἀπολογεῖσϑαι cum praepositione ἐκ coniuncto Libanius ere-
berrime usus est, ut excusandi signifieationem habeat.
Cf. t. II 438,4.

p. 100,18 ὁ μὲν δὴ σεμνὸς σεμνῶς εἱστήκει. — Procul
dubio imitando Libanius expressit tragici nescio cuius locum
hodie deperditum* adnotat Herwerdenus. Mihi dictio magis
locum comoediae sapere videtur, qualis est Ephippi III
336,1M (II 261,19 K) σεμνὸς σεμνῶς χλανίδ᾽ ἕλκων.

p. 103,9 τῶν ante χρόνων in textu omissum esse ἃ
Schenkelio monitus vidi.

p. 105,15 εὑρίσκει πόνου χωρὶς vovg συλληψομένους
πρὸς τοῖς σοφισταῖς τοὺς ἀμφὶ τοὺς ποιητάς. Prorsus in-
tolerabile est x«i quod Croenertus ante τοὺς inserendum
duxit.

p. 105,20 τῶν ante Περινϑίων iam ἃ HReiskio uncis
inclusum esse adnotare debui.

p.108,10 μὴ ξέων ἔτι προσπεσών τῳ διασπάσαι. Schen-
kelius διαρπάσαι quod est in libris recte locis Platonis
Leg. VII 807 B; X 906 D tutatus est.

p. 109,3 τῶν δ᾽ εἴ τις ἤρετο ὁντινοῦν, ὅτῳ μεγίστῳ
καλλωπίξοιτο 1 πόλις, τὰς ἐμὰς ἦν ἐν αὐτῇ διατριβὰς
ἀκοῦσαι. Post τῶν δ᾽ inserendum esse ἐχεῖ probabilis est
coniectura Herwerdeni.

p. 110,10 τὴν uiv γνώμην ἐπαινέσας, κελεύσας δὲ fq-
τεῖν νυμφίον. ὡς ἔμοιγε οὔσης ἀντὶ γυναικὸς τῆς τέχνης.
Multum argutiarum perderet locus, si cum Croenerto νυμ-
qíov deleremus et ἄλλον ante ἕητεῖν insereremus. Neque
dixit Libanius ἐπὶ τὴν ϑυγατέρα καλοῦντα, sed ἐπὶ δεῖς
πνόν TE ἅμα καὶ αὐτὴν τὴν ϑυγατέρα. neque ὡς ἔμοιγε
οὔσης τῆς τέχνης sed ὡς ἔμοιγε οὔσης ἀντὶ γυναικὸς
τῆς τέχνης.

ms

πὰ συ OC Nr 1 5668) Ya CC

(Ey

LE d

πιο ἐκ πότ σις ve rp

UI RE QURRPTPNS TIONS

PRAEFATIO CRITICA XVII

p. 113,16 ὥσπερ ἂν εἴ τις ἀϑλητὴς κτεῖναι ἔχων τὸν
ἀντίπαλον τούτῳ μὲν ἠρνεῖτο συμπλέκεσθαι καὶ διέσωξε.
Melius nune duco scribere ἠδεῖτο quod Schenkelius pro-
posuit quam quod eum correctore codicis Chisiani et librario

-eodicis Parisini e reliquorum librorum scriptura ἧρεῖτο

effeci ἠρνεῖτο.

p. 116,10 ἐν μυροπωλείῳβ. Cum Herwerdeno prae-
ferenda videtur lectio eodicum AP μυροπωλίῳ, quae etiam
t. IV 11,9 exstat.

p. 117,12 ὁ δὲ οἷς ἔδωκεν ἂν ἐρυϑριῶν. Pro tribus
ultimis vocabulis conieci ἔδρασεν ἀνερυϑριῶν. Schenkelius
ἔδωκεν ἂν tuetur — quam simul profert coniecturam tacere
melius es& — at ἂν locum non habet, nam iudex revera
ἔδωκεν largitus erat (cf. 1. 7 xol τὸν δείσαντα εἰπεῖν &mo-
λωλέναι τὸν καιρὸν τῇ χάριτι). taque οἷς ἔδωκεν ἀνερυ-
ϑριῶν scribendum duco.

p.117,6 δέχεσϑαι τοῖς ὅροις τὴν βλοσυρὰν ἀρχήν. Con-
ieci ἐπὶ τοῖς ὅροις, at secutus esse videtur Libanius exem-
plum locorum "Thucydidis IV 103,3 δεξάμενοι αὐτὸν τῇ
πόλει: VI 50,1 πόλει οὐ δέξασϑαι; VI 44,2 οὐ δεχομένων
αὐτοὺς ἀγορᾷ οὐδὲ ἄστει, ὕδατι δὲ καὶ ὅρμῳ.

p. 118,15 τοῦ δὲ ἐγγὺς ἐγὼ τὴν φωνὴν ἀνακινῶν τε
καὶ ἀποπειρώμενος. Quod conieci ἀσκῶν. eo careri posse
et ἀνακινῶν recte se habere nune mihi persuasum est, sed
μνήμην quod Schmidius pro φωνὴν proposuit, perversum
doeumentoque est locum ab illo non intellectum esse.
Nam quid, quaeso, commune habet sensus huius loei cum
eo quem contulit Aristid. or. XXXV t. 1 674,19 D ἀνακινεῖν
τὴν τούτων μνήμην ἃ συγκρύψειν συνεϑέμεϑα ὃ

p. 119,8 καὶ τοὺς σμικροτάτους τῶν ἀγρῶν ἀβάτους

ὦοντό μοι ταῖς διαβολαῖς ἐργάξεσϑαι. ^ Conieci ἐργάσεσϑαι.

»Vellem recepisset Foerster correctionem suam. ἐργάσεσθϑαι,
de qua nemo sanus dubitabit Herwerdenus, fortasse recte,
at Libanium haud raro infinitivo praesentis uti, ubi futu-
rum exspectes, tenendum est.
p. 121,14 ἐν cog. De sepulero quod dicitur
Hannibalis conferenda sunt non solum quae Tzetzes Chil.
LisAwrUS ed Foerster. ΤΙ]. b

XVIII PRAEFATIO CRITICA

I 798 54. et ad hune ipsum locum (Crameri Anecd. III 353;
Tzetz. epp. ed. Pressel p. 102) tradidit, sed etiam quae
nuperrime Theodorus Wiegand (Mitt. des Archaeol. Inst. in
Athen XXVII 321 sq.) testis oculatus enarravit.

p. 123,5 μετὰ γὰρ τὴν τῶν τυράννων κατάλυσιν, ὧν
τὸν μὲν λόγῳ, τὸν δὲ χειρὶ Κωνστάντιος ἔπαυσε. Sine dubio
non, quae fuit opinio Wyttenbachii (Iul. or. I p. 133 ed.
Schaefer) cuius Asmus mentionem fecit, Iuliano in pro-
oemio orationis in Constantium p. 1 d τυραννίδας ὅπως
ἀνήρηκας, τῆς μὲν λόγῳ καὶ πειϑοῖ τοὺς δορυφόρους ἀπο-
στήσας. τῆς δὲ τοῖς ὅπλοις κρατήσας Oobversatus est locus
Libanii sed contrarium, ut haud raro, statuendum est.

p. 127,9 iniuria Schenkelius de nota critiea ad ἕως
scripta (ὡς PBV et inser AC/ om Ferr) ut parum clara
queritur. Nam quamvis ea dubitationem tollit ἕως esse
in L, ὡς in PBV et inserium prima manu in .Á et manu
recentiore f in C.

p.128,9 νόσος γὰρ δὴ κατειλήφει τὴν ἐπίδειξιν. | Deesse
μετὰ ante τὴν ἐπίδειξιν mihi visum est neque huius con-
iecturae me paenitet. "Nam quod Schenkelius κατειλήφει.
hoe loco idem significare posse credidit .quod ἐπειλήφει.
excepit, irritum est. Ne ἐπειλήφει quidem cum accusativo
structum excepit significat, sed imterrupit. νόσος vero xeva-
λαμβάνει τινὰ hoc loeo nihil aliud significare potest nisi
quod ceteris omnibus: morbus corripit aliquem. . Obiectum
μὲ ex enuntiato antecedenti & μὲ ἡ νόσος εἰργάσατο cogi-
tatione repetendum est.

p. 129,1 si notam criticam ad verba ἐμοὶ — 2 ζῆν
ita dedissem ut Schenkelius vult: ,habet V, e Par 3016
add Mor* totam rationem meam dereliquissem, secundum
quam non adnotantur nisi quae à textu recepto discrepant.

p. 130,9 ἔρχομαι μέν, οὐχ ὁμοίᾳ δὲ καὶ πρότερον τῇ
ψυχῇ. ἀλλὰ τότε μὲν ἵλαρᾷ τε καὶ εὐθυμουμένῃ, ὕστερον
δὲ ἄχους ve πλέᾳ καὶ διατεϑυμμένῃ. Ultimam vocem e
coniectura Reiskii et Cobeti reposui adnotans: efsi veri-
tatem lectionis praestare nolo. Verbum διατύφειν nusquam
apud Libanium exstat. Nune praetulerim quod Asmus.

VN

V tec Tie Vr ipi ABT SP TY

τά ρα SCARE, eda s alBrtiget e

PA

PRAEFATIO CRITICA XIX

€eoniecit διατεϑρυμμένῃ, ut adverbio διατεϑρυμμένως simi-

liter Plato Leg. XI 922 B usus est.

p. 131,20 ἐν τοῖς ἐσχάτοις τῆς πόλεως περὶ τὰς ὑπω-
ρείας ἔκειτο συγχεκαλυμμένος.ς Non audiendus est Herwer-
denus, eum ἐγκεκαλυμμένος scribendum coniecit. Nam συγ-
κεκαλυμμένος idem significat atque ἐγκεκαλυμμένος cum
apud alios scriptores, e quibus Plutarchum nomino (Dem.
7,1), tum apud Libanium t. II 33,18 καὶ συνεκαλύπτετο,
ubi Herwerdenus iterum ἐνεχαλύπτετο scribere voluit!)
Hoe loco vel leges in hiatu vitando a Libanio observatae
scripturae ἐγκεκαλυμμένος obsistunt.

p. 136,9 verba in apparatu eritico: ,x«i τοῦ scripsi
cum Re Anim et Sinteni^ delenda et pro ,"wum καὶ τοῦ ἢ"
scribendum est: καὶ τοῦ He Anim et Sintenis fortasse
recíc. Vitium inter duas ultimas quas dicunt correcturas
irrepsit, ut recte Schenkelius suspicatus est.

Ρ. 158,8 ῥήματα τὰ πολλὰ μὲν εἰς χώραν τὴν ἀλλήλων
μεταϑεὶς. Verba τὴν ἀλλήλων tueri studuit Schenkelius
neque coniectura τιν᾽ ἄλλην opus esse videtur.

p. 144,10 ἐγὼ δὲ ἑτέρων εἶναι τοὖργον εἰπὼν κατὰ
ϑατέραν φωνὴν οὐκ ἤργουν. Croenertus cum ϑατέραν quod
e eoniectura scripsi improbans lectionem traditam cum
Reiskio tenendam esse dicit, quam accurate rem perpen-
derit demonstrat | Nam quid Reiskius? ,J/ocwm inquit
hunc totum non intelligo, et tantum per nebulam video sen-
tentiam: cum dixissem me latine haud callere | adeoque
necesse esse ut alteri mandetur latina oratio panegyrica,
in altera lingua, Graeca puta, non eram segnis etc.^ Nemo
hune sensum in lectione tradita x«9' ἑκατέραν φωνὴν in-
esse posse contendet. Quaero igitur guid haec verba signi-
fieare Croenertus opinetur. Ego vero sententiam illam
aptissimam quam Reiskius sagaciter enucleavit ratione
facillima nactus sum e καϑ᾽ ἑκατέραν quae est lectio arche-
typi, eum V solus καϑ᾽ ἑτέραν praebeat, eliciens κατὰ
ϑατέραν tutansque collatis t. II 42,3 ϑατέρᾳ φωνῇ et

1) Mus. Rhen. LX 111.

b*

XX PRAEFATIO CRITICA

245,90 πολλὴ μὲν Ἑλλὰς φωνή, οὐκ ὀλίγη δὲ ἁτέρα.
Forma nominativorum Libaniana est ἅτερος χτλ.; ἃ ϑὰ in-
cipiunt easus obliqui, sed exempla accusativi ϑατέραν (of.
Thom. M. s. v. ἅτερος p. 27 R) praesto non sunt, itaque
fortasse praestat scribere χατὰ τὴν ἑτέραν, ut t. III 201,5
πολὺ τὸ παρ᾽ ἑκατέρας εἰς τὴν ἑτέραν ἐρχόμενον et 439,6
πλέουσιν οὔτε εἰς τὴν ἑτέραν, ἵν᾽ ἀφ᾽ ἑκατέρας φωνῆς ἔχοιεν.

Ibidem p. 144,14 τύχης, οἶμαι, τινὸς τοὺς αὖϑις βοη-
ϑησομένους τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης. Lectio-
nem codicum ΒΥ, βοησομένους recipiendam esse Schen-
kelius et Croenertus consentiunt, at cum hie vertit eos
qui iterum celebraturi erant, iterum a sensu loci aeque .
atque a significatione verbi prorsus aberravit. Ut Schen-
kelius vidit, verba significant eos qwi "iterum? clamaturi
erant.

p.144,15 οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν. ὃ δὲ αὑτὸν
μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπήνει. Oroenertus οἷς in
ὡς mutari et συνεπαινοῦντος scribi voluit, at neutrum pro-
bari potest. Dativus necessarius est et συνεπαινοῦντος
vim dietionis debilitat.

p. 145,12 ὡς μὲν ἂν εἴποι τις τουτωνὶ τῶν ἀγγάρων.
Neque quod ego pro ultima voce conieci ἀγροίκων neque
quod Asmus μιαρῶν recipiendum est. ἀγγάρων sanum
esse docet Suidas s. v. ἄγγαροι᾽ τέϑεται τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ
τῶν φορτηγῶν καὶ ὅλως ἀναισϑήτων καὶ ἀνδραποδωδῶν.

Ib. 1. 14 ἄρα ἐν τοῖς προσήκουσι μένων. Quod Schen-
kelius pro ἄρα proposuit ἄρδην ab hoc loco alienum est,
quippe quod eum notione verbi μένειν discrepet. Ego iam
non ἄρα tentandum, sed cum Wyttenbachio per aimiürwum
vertendum censeo sigiliter atque p. 469,1 οὐ yàg εἰς τρυ-
φὴν ἄρα τὴν ἡμετέραν ᾧκισεν; t. III 441,99 ἂν ἄρα τινὲς
βουληϑῶσι; t. III 463,15 ἐπιτιμῶσιν, ὅτι ἄρα τὸ σφῶν αὖ-
τῶν οὐκ ἐποίησαν.

p. 148,8 ἔπειτα ἐνενόησα τὸν τοῦ Πλάτωνος νόμον καὶ
ὡς αὐτὸν οὐ λυτέον τὴν τοιαύτην δὴ λύσιν. Tenendum
esse καὶ concedo, sed exempla Philostratea ad quae Schen-
kelius provocat alius generis sunt. Hoe enim loco αὐτὸν

PRAEFATIO CRITICA XXl

La
[- ad τὸν νόμον redit sed personam ipsam designat
(o9 non ipsi homini solvendam esse).

p.149,5 ὅ τι δὲ ἦν τὸ δεινόν, ἀπαιτοῦντι τουτὶ [δὲ]
οὐ Neooionn:. Prorsus intolerabile δὲ cancellavi, ut ex
- antecedenti repetitum. δὴ quod eius loco Herwerdenus
» proponit non habet quo defendatur.

p. 151,1 ὥστε ἑσπέρας ἤδομεν ἐπ᾿ αὐτῷ τὴν Τύχην
ἐν χέρδει τὸ μὴ πεπτωκέναι ποιούμενοι. — ,,Perdura. inquit
- Herwerdenus prolepsis ἐπ᾽ αὐτῷ — ἐπὶ τῷ μὴ πεπτωκέναι.
Expectabam ἁπάσης aut ἑκάστοτε.“ ^ Duriusculam esse locu-
tionem concedo, at quae ferri possit. ἐπ᾽ αὐτῷ dicens in
| animo habuit τῷ μὴ πεπτωχέναι. at quod statim succur-
- rebat participium ἐν χέρδενι ποιούμενοι eum permovit, ut
- infinitivum τὸ πεπτωκέναι ab hoe suspensum faceret. "Tales
- anacoluthiae aeque atque strueturae χατὰ σύνεσιν apud
- Libanium frequentissimae sunt. 851 vero quid mutandum
. esset, ad ductus litterarum proxime accederet ἑχάστης.

: p. 153, 1 1 με πολλῆς τε καὶ βαρείας ἠλευϑέρωσεν
ἀνίας, ὡς τῆς αὐτῆς ἡμέρας τελευτὴν μὲν ἐμοί, πτωχείαν
δὲ ἐκείνῳ τὴν ἐσχάτην οἰσούσης. Herwerdenus adnotans:
2 ,x.mánus ambigue fortasse scripsil moster: ὡς τῆς αὐτῆς
ἡμέρας (ταύτης vel αὐτῆς scil. τῆς ἀνίας τελευτὴν μὲν
ἐμοί «zÀ.^ locum non intellexit. 7j αὐτὴ ἡμέρα est dies
- mortis Libanii, et τελευτή non est aegritudinis, sed vitae.
—. Verba ὡς — οἰσούσης explicatui voeis ἀνίας sunt.
p.153,20 ἦν δέ τι καὶ πρὸ τοῦ ϑανάτου τοῖς πολλοῖς
— Savárov παρά γε σώφροσιν ἀνθρώποις. δεινότερον τὸ πολλὰ
᾿ χαχὰ ἐπιδόντας εἶτα οὕτως ἀπελϑεῖν᾽ ὧν ἕν τι καὶ τὸ τῶν
αἰδοίων τοῦ μοιχοῦ λαβόμενον τῇ χειρὶ ξυρῷ τὰ πάντα
ἀμῆσαι. Coniecturam Reiskii τὸν μοιχὸν non eommemoravi
- ut quae nullo pacto probari possit. Nam sensum quem
- ile vult: inimicorum meorum aliquis in stupro a mescio
— quo marito deprehensus ab hoc cogitur altera manu sicam,
- altera scrotum. suum apprehendere et sic sibi totum patri-
- monium suwm ita sua ipsius manu amputare, ut ne vesti-
— giwm quidem eius superesset nemo in his verbis reperire
- poterit. Recte Herwerdenus intellexit unum e Libanii

veo dii o Dni RA “

XXII PRAEFATIO CRITICA

inimicis moechum deprehensum a marito mulieris membro.
privatum esse, at τὸν τῆς μοιχῆς ἄνδρα vel simile quid
post àv ἕν τι xol τὸ excidisse coniciens non omme tulisse
punetum videtur. Simplicius τὸν ἄνδρα post τὰ πάντα
inseres vel e τὰ πάντα efficies.

p. 154,3 δηχϑεὶς δὲ αὐτὸς τὴν ψυχὴν οἶδα καὶ ἐπὶ
μεγάλῳ τοῦτο παϑών. Herwerdenus recte τοῦτο, pro quo
ταὐτὸ Reiskius, τοσοῦτο ego conieci, tuetur, sed perperam
ad sequentia refert. τοῦτο παϑὼν spectat potius ad ante-
cedens δηχϑεὶς τὴν ψυχὴν: et hoe πάϑος (sc. δηχϑῆναι
τὴν ψυχὴν) erat ἐπὶ μεγάλῳ. Unde simul patet male
Herwerdenum ὡς pro καὶ proposuisse.

p. 158,3 ὁ δὲ ὡς ἐνίκησε ταύτην τὴν νίκην, ἐγάννυτο
ὃ κακοδαίμων, οὐ μὴν ἐμέ γε ἴσχυσε. Iniuria ἑλεῖν vel
ἀνελεῖν ante ἴσχυσε excidisse coniecit Herwerdenus. νικᾶν
ex antecedenti évíxq6s mente repetendum prorsus convenit
usui Libaniano. Neque in sequentibus ῥδάπτων et ἕλοι
ullum est obstaculum.

p. 158,14 ἥτις ἡ ἀρχὴ τῷ τοῦτον ἀχϑῆναι γένοιτο.
Placet quod Herwerdenus proposuit εἰσαχϑῆναι.

p. 160,12 λόγου δὲ ἐν σοφῶν συνουσίαις οὐκ ἀπο-
ροῦντα. ΟΥ̓ ep. 33 et quod Herwerdenus adnotat fragmen-
tum Aiacis Locri Sophoclei 13 N*?.

p. 162,6 τοὺς δὲ οὐκ ἐρῶντας οὐδὲ ἐπίστασϑαι. Non
opus esse coniectura ἐφίεσθαι recte vidit Herwerdenus.

p. 168,2 εἰς ἀγρόν, iv à καῦμά τε οὐ φορητὸν ὕδωρ
τε πονηρὸν συλλέξαν νόσον. Quod ego conieci συνέλεξαν
in textum recipiendum esse Herwerdenus et Schenkelius
consentiunt iure, ut nunc mihi videtur.

p. 170,18 καὶ τοῦτο μὲν ἀντὶ τῶν εἰς τὸν ἐμὸν μὲν
ἀνεψιὸν ἕνεκεν. Reiskius aut ἀντὶ aut ἕνεκεν delere voluit,
ἕνεκεν ego assentiente Herwerdeno, qui Libanium forma
ἕνεκεν abstinere, minus recte forma εἵνεκα, perraro ἕνεκα
uti adnotavit. Nam etiam ἕνεκα cerebro apud Libanium
occurrit, atque ita ut plerumque nomini anteponatur;
εἵνεκα quod est frequentissimum constanter postponitur.
Ut tamen £vexev.non e textu removerem, inde factum est

ate T RTL SS

JC Anm:

d be dE, τσ au e ὦ o." Na
4 ἴω. ἔμ

κυ aufer mi Ie t e

PRAEFATIO CRITICA XXIII

(Quod aliquid dubitationis remansit, num Libanius &vri —
ἕνεκεν dicere ausus sit motus similitudine locutionis ἀπὸ
βοῆς ἕνεκεν (vel ἕνεκα) quae occurrit apud Xenophontem
Hell II 4,31 et in Thucydidis libro VIII 92,9. Neque
facile est ad explicandum, quis necesse habuerit ἀντὶ per
&vexev interpretari ita ut hoc in textum ipsum irrepere
potuerit. Denique forma ἕνεκεν hiatus vitandi causa usur-
pari potuit ut etiam apud alios scriptores qui ἕνεκα prae-
ferunt.

p. 171,13 oi δώσειν ἃ quod in textu reposui etiam
a Monnerio p. 296 not. 1 inventum esse sero vidi.

p. 172,19 οὗ δὴ πάλιν ἀδελφὸς ἀναφαίνεται. —Iniuria
Croenertus ἀδελφὸς ut glossema delendum censet, immo

vero ut claritati consulatur, a scriptore positum est, sed ne

illud quidem quod addit: ,.A» solchen .Eindringlingen ist
die Libaniusüberlieferung nicht arm^* probari potest.

p. 177,8 διαφυγόντος quod conieci pro διαφεύγοντος
reponi vult Herwerdenus, at huius verbi praesens haud
raro perfecti significationem habere notum est et exemplis
Libanii velut p.514,6 τὸ ὑπερήφανον διαφεύγουσαι fulcitur.

p. 179,1 ὁρῶν τὸ ζεῦγος ὁ ἵππος ἔδεισε μικρὸν δὴ
γενέσϑαι σφίσι τῶν προσώπων τὸ μέσον. Herwerdenus διὰ
τὸ ante μικρὸν inserendum coniecit. At nihil deest. Verba
μικρὸν δὴ γενέσθαι — τὸ μέσον pendent ab ἔδεισε quod
constructum est ut apud Euripidem Ion. 1564 ϑανεῖν σὲ
δείσας μητρὸς ἐκ βουλευμάτων.

p. 186,15 προσελϑὼν δὴ ταῖς μεγάλαις ϑύραις ci (οὐκ
ἐχέκλειντο καὶ δι᾽ ὧν ἦν τἄνδον ἰδεῖν. Etiamnune οὐκ

. &uctore Reiskio insertum praefero lectioni ἀνεχκέκλιντο ἃ

Schenkelio ex ἐχέκλειντο elicitae. Nam quod quodvis addi-
lamentum deest, magis ili quam huie favet.

p. 186,20 UR οὐκ àv πληγῆς εἰς ϑάνατον. ἐδεήϑην δευ-
τέρας, τοσοῦτος ἦν ὃ λίϑος. Pro ἢ conieci 1, quod euivis
dubitationi exemtum visum est Asmo. At ἢ defendi poterit
ita ut awt significare dieatur i. e. alias se. εἰ ἤνεγκεν ἐπ᾿
ἐμὲ τὸν ὀφθαλμὸν ϑεῶν του κεκωλυκότος. Huius usus
exempla apud Libanium non desunt.

XXIV PRAEFATIO CRITICA

p. 187,18 ἀλλ᾽, οἶμαι, τι προσεδόκησε, τοῖς οὐ μετ᾽
αὐτοῦ δεδεμένοις τοῦ μὴ δεδέσϑαι φϑονῶν. ,Haec inquit
Herwerdenus 0o» intellego. .Nwm aliquid excidit?* — At
nihil excidit et omnia clara sunt. Nam quid verba c:
προσεδόκησε significent, patet e sequentibus τοῖς οὐ μετ᾽
αὐτοῦ δεδεμένοις τοῦ μὴ δεδέσϑαι φϑονῶν. Etiam alios
atque inter hos Libanium custodiae traditum iri speravit.

p. 188,7 ἐμοὶ δὲ γίγνεταί vig ἑτέρωϑεν ταραχὴ τῆς ἐν
τῷ διδασκαλείῳ νεότητος οὐ πάσης ἐν τῇ τάξει μενούσης,
ἀλλ᾽ ἐν σωφρονοῦντι τῷ πλείονι μοίρας τινὸς ϑρασυνομένης,
τῷ λυπεῖν φιλοτιμουμένης ἐνδεικνυμένης, ὡς εἰ ἐθελήσουσι.,
καὶ πλέον τι δράσουσιν. Croenertus coniecit ἐνδεικνυμένης
(95, nam ,die beiden Partizipien verlangen, da sie doch
einander | gleichgestelli. sind, eine Verbindung". | At plane
neglexit me adnotasse ante ἐνδεικνυμένης excidisse videri
καὶ (quod Herwerdenus p. 338 ita probavit ut in textum
reciperet).

p. 188,14 τῆς γνώμης δὲ οὐκ ἀρχούσης εἰς πίστιν
προσεγένετό τι τὸ τὴν ἀνάγκην ἔχον, ὥστε μηδὲ βουλο-
μένοις ἀπεῖναι ἐξεῖναι. Melius est, si sensum (ef. 1. 8 τῆς
ἐν τῷ διδασκαλείῳ νεότητος οὐ πάσης ἐν τῇ τάξει μενού-
σης et 1. 14 ἦσαν ἐν τοῖς προτέροις) respicimus, quod
legitur in libris ἀπεῖναι quam quod Croenertus proposuit
ἀπιέναι.

p. 189,2 φανεῖσα δὲ ἡμέρα τὸ κακὸν ἐκόμιζεν. Con-
suetudinis Libanianae magis proprium iudico éxójufev libris
traditum quam ἀνεχόμιξεν quod Herwerdenus proponit.

p. 190,11 ταῖς δὲ δὴ ἄλλαις πόλεσι καὶ ἐδόκουν τε-
ϑνάναι καὶ τὰς πολλὰς δὴ ἠρώτων πρεσβείας, εἰ τοῦτο ὧδε
ἔχοι. Miror quod Herwerdenus coniecturam Gasdae ταῖρ
πολλαῖς δὴ ἠρώτων πρεσβείαις amplectitur. Est enim aperte
falsa. Nam ab urbibus illis legationes esse missas quae
comperirent utrum Libanius mortem obiisset necne, incre-
dibile est. Et articulus ταῖς maximae esset offensioni.
Facilius esset τὰς mutare in διὰ (—— ope legatiomwm), at
ne hoe quidem necesse est.

p. 195,8 ἦν δὲ ἡ ἀπάτη. Quod post ultimam vocem

"fm
"m

i
ni
»
j
,
Ἢ
9
E
Pi

PRAEFATIO CRITICA XXV

num inserendum sit αὕτη quaesivi, necessarium non esse
recte Herwerdenus et Schenkelius dixerunt.

p. 198,9 φυλακαὶ καὶ ὕπνος νικώμενος. Nominativum
ὕπνος in dativum ὕπνῳ mutare haud opus esse videtur.
ὕπνος νικώμενος fere idem est atque ἀγρυπνία. Similiter
dixit Libanius t. III 18,6 coi uiv οὖν ἕστηκε τὸ ὄμμα καὶ
τὸ νικᾶν TOv ὕπνον ἐστὶν ἐν συνηϑείᾳ.

Ρ. 199,38 λέγων ταῦτα συνῆν τε τὸ πλέον τῆς ἡμέρας
καὶ τῆς νυχτὸς οὐκ ὀλίγον ἀνήλισκε. Pro συνῆν quod ego
e librorum seriptura σύν effeci, Schenkelius συνών scribere
maluit. At ut συνών, si sensum respicimus, nullo modo
eum λέγων ταῦτα coniungi potest, ita συνῆν rs τὸ πλέον
τῆς ἡμέρας ἃ sequenti καὶ τῆς νυχτὸς οὐκ ὀλίγον ἀνήλισκε
flagitatur.

p. 199,13 τότ᾽ οὖν ϑυμῷ καλυφϑεὶς καὶ τώ τε ὀφϑαλμὼ

κινήσας τήν τε ῥῖνα χειρὶ πιέσας. Neque καλυφϑεὶς ut e

poesi sumptum defendi posse neque, si hoc minus pro-
betur, cum ἐκκαλυφϑεὶς mutandum esse Schenkelio con-
cedo — nam neutrum sensui convenit —, sed καταληφϑεὶς
quod conieci et placuit Herwerdeno, recipiendum duco.

p. 200,1 ἧκε δ᾽ ἡ {δίκη παρὰ τῶν ϑεῶν πάλιν. Croe-
nertus adnotat: ,,Foerster hat das richtige δίκη glücklich
gefunden ; es ist aber eine gelindere Besserung, wenn man
statt ἧκε δ᾽ ἡ παρὰ usw. ἡ δίκη δὲ m. schreibt (ἧκε δ᾽
ἡ δίκη F.)', parum diligenter. Nam qui haec legerit,
παρὰ a me deletum colligat necesse est, id quod secus
se habet. Cuivis vero liberum relinquo iudicium, utrum
facilius sit nihil nisi “δίκη post ἡ δ᾽ excidisse statuere an
ἧκε δ᾽ ἡ mutare in ἡ δίκη δὲ.

p. 202,13 κατηγόρουν δὲ τῆς ὁδοῦ καὶ προδεδομένης
ὕϑλῳ gidlos. Vocem ὕπνῳ, euius loco ὕϑλῳ Libanio gra-
tissimam reposui, si signifieatione translata (— desidia)
aeque atque verbum καϑεύδειν p. 82,9 πρὸς καϑεύδοντα
παῖδα accipiatur, servari posse Herwerdeno concedo.

p. 208,1 καὶ ταῦτα δὲ τύχης ἔργα, ἐπειδὴ “τῆς ἀπήνης
ἐξέπεσεν. περὶ τὸν πόδα ξημία. Articulum ἣ ante περὶ
auetore Reiskio inserendum esse Herwerdeno concedo, at

XXVI PRAEFATIO CRITICA

cum ἐξέπεσον e V.L recipi vult, non audiendus est. Ex
epistula 943 quam adsceripsi discere poterat non Libanium,
sed filium eius Cimonem e curru cecidisse.

Or. IL

p. 240,16 ἀλλ᾽, οἶμαι, τοιοῦτόν ἐστιν. Supervacanea et
propter hiatum improbanda est coniectura Croenerti τοιοῦτό
τί ἐστιν.

p. 243,1 ἠνώχλησα οὖν ἐγὼ τῇ μνήμῃ τῆς σωφροσύνης;
εἶπον ἄξιος εἶναι διὰ τοῦτο τιμῶν; Prius interrogationis
signum Croenertus delendum et εἶπον in εἰπὼν mutandum
dixit iniuria. Nam aliud est ἐνοχλεῖν τῇ μνήμῃ τῆς σω-
φροσύνης, aliud idque maius εἰπεῖν ἄξιον εἷναι διὰ τοῦτο
τιμῶν.

Idem dicendum de loco qui sequitur p. 243,11 ἢ ὡς
ἀγόμενος ϑήνησιν ὑπὸ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸν ϑρόνον ἔφυγον;
τούτων οὐκ οὔσης ἀνάγκης ἐμνημόνευσα λαμπρύνων ἄλλως
ἐμαυτόν; ubi Croenertus signum interrogationis post ἔφυγον
cum commate mutandum censuit. Nam obsistit pluralis
τούτων ad omnia ille quae dicta sunt referendus.

p. 249,15 ἀλλ᾽ εἰσὶ τῶν πόλεων iv αἷς ὃ αὐτὸς εἰσ-
πράττει. λούει καὶ πάλιν λούει. τί τοῦτό ἐστι τὸ αἴνιγμα:
λούει τε τῇ χορηγίᾳ τῶν ξύλων καὶ τὸν ἀμφορίσκον λαβὼν
βαλανεὺς ὃ λειτουργῶν γίγνεται. εἶϑ᾽ ὃ uiv ϑερμόν, ὁ δὲ
ψυχρὸν ὕδωρ ἐζήτησε, τῷ δέ, οὐκ ἔνι γὰρ μερισϑῆναι, τὴν
ϑατέρου φέρειν ὀργὴν ἀνάγκη. Herwerdenus οὐ inter πάλιν
et λούει inserens pervertit sensum loci, cuius sales in
diversa verbi λούειν significatione positi egregie illustrantur
loeo altero Libanii quem adseripsi t. III 466,17 πρῴην
τις ἤγγειλέ μοι τὸν αὐτὸν ἄνϑρωπον ἐν μικρᾷ τινι πόλει
τά τ᾽ ἔνδον καὶ τὰ τῶν τειχῶν ἕξω διοικεῖν καὶ πολλὰς ἔχειν
τὰς τάξεις καὶ προσηγορίας, εἰσπράττοντα, τοῖς ἑαυτοῦ χρή-
μασι λοῦσϑαι τοῖς ἐκεῖ παρέχοντα, τὸν δ᾽ αὐτὸν ἀμφορέα
λαβόντα βαλανέα γενέσϑαι. Num dicere potuit Libanius
λούει τε τῇ χορηγίᾳ τῶν ξύλων xal βαλανεὺς γίγνεται,
Si πάλιν οὐ λούει praecedebat? Neque vocem ὕδωρ, quam-

x: ELA ? od

hides wet roi e AM RI ERE E i ap a a

em

WO ΟΥ̓ ΕΞ ΟΜΝ Pe REPERI πα ρα,

PRAEFATIO CRITICA XXVII

quam deesse potuit, cum Herwerdeno delebimus. Quod
in codicibus 524 deest, nihil valet.

p. 250,4 xoi μὴν αἷς uiv τῶν βουλῶν ἡ γῆ πονηρά,
τῷ μεγέϑει τῶν φορτίων ἀπολώλασιν οὐδενὸς τῆς τοιαύτης
ἐρῶντος γῆς οὐδὲ ὠνουμένου. Nihil est cur gogríov ten-
temus, quin etiam hoc ei quod Herwerdenus proposuit
φόρων multo praestat. Nam oí gógoi non solum τῆς
πονηρᾶς, sed etiam τῆς βελτίονος γῆς sunt, τὰ φορτία vero
in illa maiora sunt quam in hac.

Neque est cur ibidem p. 250,9 of δ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὁπόϑεν
εἰσπεσόντες cum eodem lectionem QCobeti εἰσπαίσαντες am-
plectamur. Haec ab usu Libaniano aliena, illa vero quae
librorum est, huie aeque atque sensui optime convenit.

p. 253,13 εἰδότες, ὅτε δόρυ ἑἕλοῦσιν εὐθὺς ὑπάρξει
γαμεῖν καὶ τὰ τῆς γυναικὸς ἐσϑίειν. Pro λέγουσιν quod
est in libris scripsi ἑλοῦσιν, at hiatus exsistit qui vitari
debet. Placet igitur nunc λαβοῦσιν cum Fritzio scribere,
ut p. 310,10. Quod idem vir doctus λαχοῦσιν proposuit,
sensui usuique Libaniano minus convenit.

p. 258,15 of δὲ περὶ τὰς τραπέζας ὑμῖν ἄδοντες νέοι
καὶ ὑφ᾽ ὧν τοῖς ἄσμασι πίνετε. Quod Cobetus pro περὶ
coniecit παρὰ certa visa est correctio Herwerdeno. Mihi
non item. Nam idem praepositionis περὶ usus (— prope)
cerebro apud Libanium occurrit, velut t. III 258, 20 ὁ δ᾽
ἐκάϑητο περὶ τὴν κλίνην; 349,7 οἷόν τι τοῖς παίζουσι παισὶ
γίγνεται περὶ τὰς γωνίας.

p. 261,1 ἕν μὲν τοῦτο τοσοῦτον ἔπειϑε λέγειν. ἕτερον
δὲ οὐκ ἔλαττον. Quod Reiskius post τοσοῦτον inserendum
conieeit ὃν receptum oportuit iudice Herwerdeno. Admitti
potest, necessarium non est.

Or. III.

p. 269,20 ἱκανὸν μὲν καὶ τοῦτο πρὸς ὀργὴν ἄνϑρωπον
ἀγαγεῖν καὶ ποιῆσαι σιωπᾶν, νέος χρήματα παρὰ τοῦ πατρὸς
λαμβάνων, ὡς τῷ σοφιστῇ κομιῶν, ὧν τὰ μὲν εἰς πότους
ἔτρεψε. τὰ δὲ εἰς κύβους. Melius videtur ὧν cum Cobeto
delere, id quod etiam Herwerdeno videtur.

XXVIII PRAEFATIO CRITICA

p. 271,8 ἀλλ᾽ of uiv iv ταῖς Gücig μένουσιν ἃς ἴσασιν
ἅπαντες. Nihil est cur ὃς tentemus quod sensui magis
convenit quam οἵας quod Herwerdenus proposuit.

p. 271,10 τῆς δὲ ἐν τούτοις βραδυτῆτος παρὰ τῶν
ὁρώντων κατηγορουμένης εἴποτε καὶ γνοῖεν εἰσελϑεῖν, κατὰ
τὰς νύμφας βαδίζουσιν uU τό γὲ ἀληϑέστερον, κατὰ τοὺς
ἐπὶ τῶν κάλων ἰόντας, πρίν τε εἴσω ϑυρῶν εἶναι καὶ εἰσελ--
ϑόντες, ὥστ᾽ εἶναι τοῖς καϑημένοις ἀγανακχτεῖν οὕτω βλα-
κεύοντας ἀναμένουσι νέους. Οτμπῖᾶ plana sunt. Nihilo-
minus Herwerdenus ,,aperte inquit pariicipio εἰσελϑόντες
locus nom est, nec corrigi potest εἰσελϑεῖν, quia verba (τε)
καὶ εἰσελϑεῖν post εἴσω ϑυρῶν εἶναι turpiter abundarent.
Quare aut e glossemate ista mata esse existimandwm, aut,
quod probabiliws iudico, scribendum: πρίν vs εἴσω ϑυρῶν
εἶναι καὶ εἰσελϑεῖν sig* *, sive τὸ ϑέατρον sive τὰ βάϑρα
excidit ^. At 1111 adulescentuli ubi εἰσελϑεῖν constituerunt,
κατὰ τὰς νύμφας ἢ τοὺς ἐπὶ τῶν κάλων ἰόντας βαδίζουσιν
et priusquam intra fores sint et postquam ingressi sunt.

p. 273,19 ἀλλ᾽ οὐ ταῦτά φασιν. οὗ οὔπω τε γέροντες
οὗτοι καὶ γέροντες. οἵ μὲν ἔτ᾽ ὄντες ἐν τῷ συνδικεῖν, oí δὲ
δι᾿ ἐχείνων τῶν ἄϑλων ἐπὶ τοὺς τῶν ἀρχῶν ἥκοντες, ove
οὐδὲ μικρὸν ἐᾷ κοθῆσθοι τῶν λεγομένων ἕκαστον. ὧν ἔστιν
ἀκούειν βοώντων bm ἐμαυτοῦ μὲ νενικῆσϑαι. Apte sane
a me ϑρόνους post ἐπὶ τοὺς inserendum propositum esse
Herwerdenus dicit, at , Credere nequeo, pergit, quod ad-
nolat editor, Heiskium pro ultimo verbo, quod sanissimwm
est, absque ullo sensu coniecisse κεκινῆσϑαι, nec dubito
quin ea coniectura, quamquam falsa, pertineat ad verbum
καϑῆσϑαι, quod tamen recte se habet usurpatum, ut saepius,
desidemdi sensu. Scilicet Reiske ad eam coniecturam.
compulsus fuisse videtur verbis Sequentibus οὺὃς περιφανῶς
καὶ αὐτοὺς ὑβρίξετε διὰ τῆς ἡμετέρας ἐν τῇ κινήσει τῇ
ἐκείνων ἡσυχίας“. Sese errasse confitebitur, ubi verba ipsa
Reiskii Anim. V 392,7 cognoverit, quae sunt: ,^on impro-
babo lectionem vulgatam νενικῆσϑαι. — potest utique stare.
malim tamen κεκινῆσθαι, se commotos ab oratione mea
esse. v. p. 572,7 (i.e. διὰ τῆς ὑμετέρας ἐν τῇ κινήσει τῇ

e CEA Ger p SUE SEA ONCE te

PRAEFATIO CRITICA XXIX

᾿χείνων ἡσυχίας)“. Error vero Reiskii inde ortus est, quod
με in editione Morelliana deest, quod adnotare non omisi.

p. 275,8 ὑπὲρ δὲ τῶν ἐμῶν τοσοῦτ᾽ ἀπέχετε τοῦ τινὰ
πόνον ὑπενεγκεῖν, ὅσον οὐδ᾽ ἂν εὔξασϑαι. Lectio τοσαῦτ᾽
— ὅσ᾽ quam Schenkelius a librorum memoria commenda-
tionem habere perperam dixit — nam τοσοῦτ᾽ est in om-
nibus libris excepto 1 et is habet τοσοῦτον — ab usu
Libaniano prorsus abhorret.

p. 275,14 διὰ ταῦτ᾽ ἄρα προσήκει us ἐρεῖν; Pro ultimo
verbo Herwerdenus scribere voluit λέγειν, quod ego quoque
aliquando animo meo volvi, sed abieci monitus locis t. ΠῚ
85,14 δεῖ τοίνυν οὐ μᾶλλον εἰσιέναι συγχωρεῖν διὰ τὸν χρόνον
ἢ κωλύσειν διὰ τοὺς ἠδικημένους; Dionysi Hal. Dem. 46
Ῥ. 231,25U τὰ λοιπὰ ὧν ἐν ἀρχῇ προὐϑέμην ἐρεῖν aliisque
quos Schmidius Attic. I 96; II 51; IV 606. 619 collegit.

p. 277,4 εἰ μέν τι γένοιτο βέλτιον, μέγιστον δὲ ἡ τύχη.
τοῖς πράγμασιν ἕψομαι" εἰ δ᾽ ἅπερ νυνί, μένει, τοῖς αὐτοῖς
δήπου χρήσομαι. Non refragabor Herwerdeno scribenti
μενεῖ, quamquam in temporibus aeque atque modis varian-
dis Libanium sibi placere haud neglegendum est.

Quae causa fuit cur in

Or; IV.

p. 298,4 ἦν δῆλον, ὡς οὔτε δεδιὼς καϑευδήσοι, μὴ
καϑεύδων δὲ ἀπολεῖται optativum κχκαϑευδήσοι in textu
relinquerem, non cum indieativo quem Reiskius et Her-
werdenus poscunt mutarem.

Or. V.

p. 306,12 locis quos adseripsi addendus est Schol. ad
Aristid p. 14,4 sq. ed. Frommel.

p. 309,12 τῆς ϑεοῦ τοίνυν χάρις τὰ νῦν γιγνόμενα, τὸ
μένειν ἐν ταῖς ὕλαις. ἃ οὐκ ἦν ἐνεγκεῖν ἐπιόντα. Cum
Herwerdeno ἂν ante ἦν inserere licet, necesse non est.

p. 309,18 lege ἔστι.

p. 310,129 τῶν δὲ ἐκείνου τόξων ἀπέλαυσεν εἰς νίκην
καὶ ὃ μετ᾽ ἐκεῖνον ἐπὶ Ἴλιον ἥκων στρατός. εἰ δὲ μὴ ἦλϑεν

XXX PRAEFATIO CRITICA

ἐκ Δήμνοι Φιλοκτήτης μετὰ τῶν τόξων ἩΗρακλέους, μικρὰ

ἂν ἦν τὰ τῶν ὁπλιτῶν. Iniuria Herwerdenus εἰ γὰρ μὴ

pro εἰ δὲ μὴ exspectari dicit. Particula adversativa unice
iusta est.

p. 314,3 ϑυόντων γὰρ αὐτῇ τῶν ἀνθρώπων ἀνθρώπους
οἰομένων δεῖν μεγίστοις ἀντὶ μεγίστων τιμᾶν μετέστησε τὸν
νόμον, ἐπεὶ καὶ παρ᾽ οἷς αἵματι τιμᾶται ἐπὶ τοιούτῳ, ζῶντι
τιμᾶται αἵματιΞ — Prorsus, inquit Herwerdenus, me latet
quem sensum editor his verbis eliciat inserta. de suo virgula
post τοιούτῳ. Procul dubio corrupta sunt, nec prorsus
mihi satisfacit. Gasdae coniectura. τιμᾶται ἔτει τῷ τῶν
ξώντων τιμᾶται αἵματι. — Vide mum sufficiat ἐπεὶ καὶ
παρ᾽ οἷς αἵματι τιμᾶται (οὐκδέτε τοιούτῳ | ξῶντι] τιμᾶται.
αἵματι, wl ξῶντι glossatoris esse credamus? | Verle: quando-
quidem etiam ubi Diana sanguine honoratur non amplius
huiusmodi (i. e. humano) honoratur sanguine (sed bestiarum).*
Neque verba corrupta sunt neque de sensu eorum dubi-
tatio esse potuit respicienti locum quem eommentarii instar
adscripsi e Vita p. 93,15 ἐφ᾽ ἑορτὴν “ακωνικήν, τὰς μάστι-
y«g, ἐπειγόμενος cum scholio. Apud Lacedaemonios ἐπὶ
τοιούτῳ (sc. νόμῳ) honoratur Diana sanguine, sed est san-
guis vivus. Non agitur de mactatione, sed de flagellatione.
ζῶντι est vox primaria, quae nullo pacto deleri debebat.
τοιούτῳ αἵματι nemo poterat pro sanguine humano accipere.
Locus 1. 16 ad quem Herwerdenus provocat alius est generis.

p. 915,6. ϑυσίας αὐτὴν ἀποστερήσας τινὸς ἔστενεν ἐπὶ
τοῖς δένδρεσι τοῖς ἑαυτοῦ κειμένοις ἡττωμένων τῶν ῥιζῶν
συὸς ἑνὸς ἐμβολῆς. Admitti potest quod reponi voluit
Herwerdenus ἡττημένων, at necessarium non est, cum
ἡττῶμαι proxime ad ἥττημαι aecedere notum sit.

p. 316,5 οὗ δὴ xol φιλανϑρωπίαν κατέμιξεν ἡ ϑεὸς
μετενεγκοῦσα τὸ ξίφος ἀπὸ τῆς κόρης ἐπ᾽ ἔλαφον, καὶ ἡ
μὲν ἠφάνιστο, ἣ κόρη, ἡ δὲ ἦν ἐν χερσίν, ἡ ἔλαφος. Utrum
otiosa epexegemata ἣ κόρη et ἣ ἔλαφος ipsi scriptori am
magistellis debeantur ambigo." Herwerdenus. At ambigere

non debuit. Est hoc dicendi genus frequentissimum apud
Libanium.

Ebene ed

is

NI (aen AR PST a, δ, coi o CE V ER ER, dr e eI un decre

PRAEFATIO CRITICA XXXI

p. 317,6 εἰ μὴ ἥδε τὸν ἀδελφὸν παραλαβοῦσα τοξεύ-
ουσα φεύγοντας ἔδειξε Φλέγρας ἤδη ταύτας ἔχοντας. Lectio
Φλέγρας patrocinium accipit etiam a loco Aristidis or. t.
I 15,20 D (t. II 306,10 K) ἐπειδὴ οἵ Γίγαντες παρετάξαντο
ἐν τῇ Φλέγρᾳ.

Or. VI.

p. 957,17 μακαρίζοντος δὲ αὐτόν ποτε ἀνδρὸς ἑτέρου
τὰ αὐτὰ νοσοῦντος τῆς τύχης, δι᾽ ἣν αὐτῷ πλοῦτος εἷς
μέγας ἐκ πολλῶν ἀϑροισϑείη, μήπω γ᾽. ἔφη. μὴ μακάριόν
μὲ καλεῖν. Iniuria εἷς ἃ Sinteni aeque atque μέγας in
suspicionem vocatum Herwerdenus delendum censuit. Ful-
crum firmissimum ab ἐκ πολλῶν quod sequitur accipit.
Cf. Aesch. Ag. 1455 Ἑλένα μία τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς
ψυχὰς ὀλέσασ᾽ ὑπὸ Τροίᾳ.

Or. VIL.

p. 376,1 of δὲ αὖ ἀνδρειότεροι xol καϑελόντες οἰκίας
ᾧκησαν τῶν ἐκεῖϑεν λίϑων πεποιημένας. Quod Herwerdenus
a Reiskio inventum commendat ὠχοδόμησαν cum eo quod
sequitur πεποιημένας conciliari non potest. ὥκησαν vero
etiam gravius est quam illud vel ὥχκεσαν quod et ipsum
Reiskio in mentem venit.

Or. XI.

p. 441,13 πρῶτον μὲν γὰρ εἰ ὅτῳ τοῦτο ὑπάρχει, καὶ
τὸ καλῷ γε εὐϑὺς εἶναι προσυπάρχει, μιᾶς πόλεως γίγνεται,
ὅτι ταῖς ἄλλαις οὐκ ἔστιν εἶναι μέσαις. Iniuria Sehenkelius
καὶ quod in ὅτε mutavi, tutari voluit. Nam minime enun-
liatio ταῖς ἄλλαις οὐκ ἔστιν εἶναι μέσαις negative tantum
idem exprimit quod τὸ καλὴν εὐθὺς εἶναι μιᾶς πόλεως
γίγνεται, sed causa eius est. Coniunctio igitur causalis
necessaria est. Possit tamen quispiam etiam de ἐπεὶ
cogitare.

p. 443,14 Ζ4Ζημήτηρ δὲ οὕτω δή τι τὴν ἡμετέραν ἠγά-
πὴσε μᾶλλον ἢ Σικελίαν. Satis mirari non queo quod
Sehmidius verba μᾶλλον ἢ Σικελίαν pro glossemate habere

XXXII PRAEFATIO CRITICA ἡ

potuit. "Verba, si quae alia, genuina sunt neque cogitari
poterit quis ea inserenda crediderit. Sed ne τὸ quidem
retineri poterit, si μᾶλλον delebitur.

Neque felieior fuit Schmidius loco qui succedit

p. 443,19 ὄρη δὲ ἡμῖν τὰ uiv iv τῇ χώρᾳ, τὰ δ᾽ αὖ
περὶ τὴν χώραν, τὰ μὲν τὴν πεδιάδα τέμνοντα, τὰ δ᾽ εὐρέα
τὴν εἴσοδον, τὰ δὲ πρὸς τοῖς τέρμασι περικλείοντα. in quo -
verbis τὰ μὲν τὴν --- περικλείοντα hanc formam dedit: τὰ
μὲν τὴν πεδιάδα {δια τέμνοντα, τὰ δὲ βόρεια τὴν εἴσοδον,
τὰ δὲ πρὸς τοῖς (νοτίοιςΣ τέρμασι {τὴν ἔξοδον περικλείοντα.
Tot tantasque mutationes vix in corruptissimo scriptore
admitterem. At Libanii scripta imprimisque Antiochicus
minime talem in modum labem contraxerunt. Sed etiam
51 sensum respicimus, nihil nisi vulnera Libanio inflixit.
Quo enim pacto is τὰ βόρεια ὄρη τὴν εἴσοδον, và δὲ πρὸς
τοῖς νοτίοις τέρμασι τὴν ἔξοδον περικλείοντα dicere potuit?
Herwerdenus verba τὰ δ᾽ εὐρέα τὴν εἴσοδον quae ego ex
A*P?UI in quo puncta superposita sunt inserui, delenda
censuit. At nullum codicem ea ἃ prima manu habere
asserens fallitur. Sunt enim in U. Atque ut ipse se
originem eorum expedire nequire aperte professus est, ita
iterum quaero: quis unquam eiusmodi verba inserenda
eredidit? ἘΠῚ rei conveniunt. Nam εὐρέα ὄρη τὴν εἴσοδον
inde a mari cireumcludunt diversa ab iis quae πρὸς τοῖς
τέρμασι (terrae i. e. imperii) sunt. Fortasse tamen τὰ inter
τὰ δὲ et πρὸς τοῖς τέρμασιν inserendum.

p. 445,8 ποίμνιά τε καὶ αἰπόλια τῶν βοσκημάτων εἰς
τὴν ἀνθρώπου τροφὴν τελεῖ. Ommia sana sunt. βοσκήματα
est notio generalis (— greges), ποίμνιά τε καὶ αἰπόλια
specialis (oves et caprae). Of. Her. I 126,1 τά τε αἰπόλια
καὶ τὰς ποίμνας καὶ và βουκόλια. Quid Croenertus? Quod
vix credas, διὰ ante τῶν βοσκημάτων inserit vertens ,durch
die Weidenahrung^. Quis talia omnino intellegit?

p. 453,1 οὗτος τοίνυν ὃ Τριπτόλεμος ὃ κατὰ ξήτησιν
τῆς Hoyeíag κόρης ἱδρύσας ὃν ἦγε λαὸν πόλιν τε ἐποίησεν
ὑπὸ τῷ ὄρει καὶ Διὸς ἱερὸν ἐν τῇ πόλει Νεμείου προσειπών.
Ἰώνην δὲ τῇ πόλει τοὔνομα ἀπὸ τῆς ᾿Ινάχου ϑυγατρός.

NV DR CTOCER

"nom moo

ES

wn
"E ^

ΠΕ ΨΚ He

M QUO, ^O^ VIS MES SDRERE, ig n

PRAEFATIO CRITICA XXXIII

Diffieile est intellectu, quomodo Herwerdenus coniecturam
Morelli Νομέου. pro JVeustov recipiendam esse dicere potu-
erit. Ut Triptolemus urbem ab Argiva virgine lone Ἰώνην
appellavit, ita lovem templumque eius ᾿ΝΝέμειον. Confer,
81 testimonio opus est, Certamen Homeri et Hesiodi
p.214sq. et 220 (Hesiod. ed. Rzach) ἀλλὰ Διὸς πεφύλαξο
Νεμείου κάλλιμον ἄλσος et quae sequuntur. (Idem eadit
in sequentem enuntiationem ἤδη δὲ τὴν γῆν ἐργαζόμενοί
τε καὶ καρπούμενοι μετονομάζουσι τὸν Νέμειον ᾿Επικάρπιον,
in qua Νόμιον scribere Herwerdenus non dubitavit.

.p. 457,6 ὃν γὰρ μέγιστον ἄγουσι ϑεὸν Πέρσαι τὸν Ἥλιον
καὶ τὰς σατραπείας. ὑπ᾽ αὐτῷ Περσίδι φωνῇ, οὗτος, ἐπειδὴ
τὸν Καμβύσην ὕπνος ἔλαβεν, ἐπὶ τῷ πρώτῳ στὰς ὑπὲρ
κεφαλῆς ἐν ὀνείρασιν αὐτῷ διελέγετο κτλ. Locum corruptum
esse indicavi . Rationem vero qua Schenkelius ei succur-
rendum arbitratus est, probare non possum. Nam quid,
quaeso, ὃ Σατράπης Κορύβαντος ἐπίκλησις et Elide Neptuni
loeum tenens (Paus. VI 25,5) cum Mithra, Sole Persarum?
Neque probare debebat coniecturam Reiskii ἐπ᾽ pro ὑπ᾽
Seribentis. Nam neque ad τὰς σατραπείας ὑπ᾽ αὐτῷ Περ-
σίδι φωνῇ verbum ὀνομάζουσι ex ἄγουσι supplere neque
hoc cum ἐπὶ cum dativo construere licet. Sensus loci
Thucydidis IV 98 alius est. Nondum me coniecturae τὰς
στρατείας ὑπ᾽ αὐτῷ (ποιοῦνται, Μίϑρης δὲ καλεῖται) Περ-
σίδι φωνῇ, quam Herwerdeno placuisse video et Cumontio
probari seio, paenitet.

Neque aliter statuo de

p. 458,5 διὰ τῆς sig τὸ ϑεῖον ὕβρεως πληροῦντες τῆς
εὐνοίας τὴν χάριν. Non solum facilima sed etiam neces-
Saria mutatio verborum τοῖς ἄνοις (i.e. ἀνθρώποις) in τῆς
εὐνοίας mihi visa est. Schenkelius verba πληροῦντες τοῖς
ἀνθρώποις τὴν χάριν vertit ,den JMenschem zu Gefallen
redend". At hoc πληροῦν τὴν χάριν significare non potest.
Et quomodo δυσσεβέσι κόσμοις κοσμοῦντες ἃς ἐπαινοῦσι
πόλεις vel ϑεομαχίαις gratiam hominum ineant vel quid
hoc omnino sibi velit, me non intellegere profiteor. Contra
gravissima est oppositio inter τὴν εἰς τὸ ϑεῖον ὕβριν et

Lisawius ed. Foerster. III. c

XXXIV PRAEFATIO CRITICA

πληροῦν τῆς εὐνοίας τὴν χάριν. Et τὴν χάριν genetivum
requirit. Denique deorum τὴν εὔνοιαν etiam infra p.468,19
commemorat.

p. 461,5 τοιγαροῦν ἤσκησέ τε εὐθὺς τὸν τόπον κρήνῃ
τε καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς (ἐνῆν ἐν τοσούτῳ δρόμῳ τῷ διὰ
τῶν πραγμάτων ὃν ἐκεῖνος ὀξύτατον ἔϑει. Propter sensum
nulla ratione admitti potest ὅσα quod Schenkelius e libro-
rum scriptura ὃς vel ὡς elicuisse sibi visus est, ut quod
idem esset atque ὡς — wfípole. Nam signifieatio ,wtpote*
in hune locum omnino non quadrat. ὅσα admitti non
poterit, nisi simul ἐνῆν vel simile verbum excidisse statu-
itur. At etiamnune οἷς quod in textu posui praefero.

p. 464,19 ὁ δὲ εἰς μέσην καταποτώμενος τὴν φλόγα
ἀνελόμενος τὰ μηρία γέμοντα πυρὸς ἀπέφερε. Non video
causam eur forma prorsus singularis neque ulli librario
familaris quam optimi hbri praebent xevcezorousvoc cum
vulgari quam Cobetus Herwerdenusque commendant χατα-
πτόμενος mutetur.

p. 466,15 Σελεύκου uiv οὖν ἡ πόλις ἐπώνυμος, τοὔνομα
δὲ ἀπὸ τοῦ πατρὸς Ἀντιόχου. καὶ ὑπὸ μὲν τούτου δεδη-
μιούργηται. τῷ δὲ ἔσωσε τὴν μνήμην. Auctoritatem gra-
vissimam accipit lectio ἀπὸ τοῦ παιδὸς a loco luliani quem
Asmus contulit Mis. p. 447,8 ed. Hertl. λέγεταί τοί ποτε
τὸν ἐπώνυμον τῆσδε τῆς πόλεως βασιλέα, μᾶλλον δὲ οὗπερ.
ἐπώνυμος ἦδε ἡ πόλις συνῳκίσϑη᾽ πεποίηται μὲν γὰρ ὑπὸ:
Σελεύκου, τοὔνομα δὲ ἔχει ἀπὸ τοῦ Σελεύκου παιδός. Nam
Iulianum loci Libanii memorem fuisse, cum haec scriberet,
nemo, credo, infitiabitur. Nee difficilius mihi videtur sta-
tuere Libanium in hac re a Pausania discessisse quam
Iulianum exemplar orationis Libanianae usurpasse in quod
vitium παιδὸς pro πατρὸς irrepserit. Accedit quod fulerum
lectionis πατρός quod olim validissimum visum est), fragile,
immo vero nullum esse cognovi. "Verba enim sequentia
ὃν γὰρ τῶν ἑαυτοῦ τιμιώτατον ἦγε, τούτῳ τῶν ἔργων

1) Album Gratulatorium in honorem Henrici van Her-
werden p. 48.

Fue Spr e pida

PRAEFATIO CRITICA XXXV

“τῶν ἑαυτοῦ τὸ ἐντιμότατον ἔνειμε quibus ego patrem mon-

Strari credideram, nune magis pro filio loqui videntur
eomparanti loeum t. III 256,20 τί γὰρ πατρὶ παιδὸς
τιμιώτερον; Etiam quae paulo infra p. 471,8 sq. de
Antiochi filio dieit Libanius, suadere videntur ut lectionem
σταιδὸς reponamus.

p. 470,17 τὸ δὲ μεῖζον ἢ (xarà) πολλὰ στόματα καὶ
σοφιστῶν χορὸν ὡς οἷόν τε μέγιστον. Quod Reiskio auctore
inserui κατὰ Croenertus probat; quod vero ipse σοφιστῶν
χορῶν oiov τὸ μέγιστον Scribendum coniecit refutare paene
me piget. Nam loco clarissimo simplicissimoque (— su-
perat vires chori sophistarum vel. maximi qui cogi potest)
sensum intolerabilem ineuleavit. Quo enim modo potuit
Libanius detrectare τὴν ἀφήγησιν τῶν ἀρετῶν, si haec erat
choris sophistarum ,schier der grófile Vorwurf'*?

p. 471,11 τούτῳ δὲ καὶ αὐτῷ τὰ uiv ὅπλα ἡσύχαζεν
οὐκ οὔσης ἀνάγκης. Supervacanea est coniectura. Her-
werdeni κινεῖν ante οὐκ inserentis. Nil nisi αὐτῶν i. e.
ὅπλων ad ἀνάγκης mente supplendum est.

p. 472,17 τῶν δὲ igévrov φιλοπόνως νύχτα xol ἡμέραν
ἔξεον. οἵ δ᾽ ἱερεῖς ἀνεπαύοντο. Non audiendus est Her-
werdenus, cum νυκτὸς ante ἀνεπαύοντο inserendum esse
dicit: Nam utrum interdiu an nocte sacerdotes quieverint,
nihil refert.

p. 479,12 4j ys τῶν ἀγαϑῶν φορὰ δι᾽ ἴσου παρῆν.
Inutilis est coniectura Cobeti Herwerdeno probata ἐξ ἴσου.
Nam δι᾿ ἴσου dicenti Libanio Plato Rep. X 617 B praeivit.

p. 480,1 αἵ μὲν γάρ, ὥσπερ στρατιῶται γεγηρακότες,
τὰ παλαιὰ σφῶν αὐτῶν ἄδουσαι τοῖς παροῦσι στένουσιν.
Non necesse est cum Herwerdeno πόλεις post ἄδουσαι in-
Serere; nam facile ea vox ex antecedenti τὴν πόλιν ἡμῖν
ἐν λόγῳ repetitur.

p. 481,9 νῦν μὲν τὸ πλῆϑος διατρέφοντες ἐν ταῖς
χρείαις. ^ Croenertus etiam hoc loco sanissimum optimum-
que χρείαις cum voce £oríoug mutavit quam praeter ipsum

vereor ut quispiam intellegat.
c*

XXXVI PRAEFATIO CRITICA

p. 484,17 καὶ πάνυ τοῦτο δρῶσιν ἐπὶ τοῖς κοινοῖς ἀγα-
ϑοῖς. τρία γὰρ αὑτὴν διελοῦσα τέλη τὴν μὲν ἡγεμονίαν
xc9' ἕκαστον τοῖς ἀρίστοις ἀνατέϑεικε. Croenertus εἰς ante
τρία inseri iubet, at quo iure dixerit ,|Denn mit Beispielen
“οἷο διεῖλον ἐγὼ δύο μερίδας Dem. 48,12 εἰ διαιρεῖν δύο
μοίρας Her. I 94 làüft sich die Überlieferung doch nicht
halten", me non intellegere confiteor. Ratio grammatica
accusativi prorsus eadem est. An quid Croenertus de loco
Platonis Critiae p. 113 B κατενείμαντο γῆν πᾶσαν ἔνϑα uiv
μείζους λήξεις, ἔνϑα δὲ καὶ ἐλάττους dicet? ^ Et apud Li-
banium hie usus est creberrimus.

p. 489,4 Περσῶν ἐπιόντων ovx ἠξίωσαν φεύγοντες σω-
ϑῆναι. ἀλλ᾽ ἔμειναν ἐχόμενοι τῆς πατρίδος ἀκριβέστερον ἢ
“ακεδαιμόνιον τῶν ἀσπίδων. Repellenda est coniectura
Croenerti ἀρραγέστερον. Nam τεῖχος sane Libanius p. 507,8
dixit ἀρραγές, sed nemo unquam dixit ἔχονται τῆς πατρίδος
ἀρραγέστερον. At ἀκριβέστερον optime usui Libaniano con-
venit. Paucos adscribam locos: p. 84,16 οὕτω δή τι αὐτῷ
προσεκείμην ἀκριβῶς; t. II 111,4 polárram ἀκριβέστερον
ἀνδρὸς Σπαρτιάτου τάξιν; 517, 1 οὕτω δὲ ἀκριβέστερον τῶν
σμικροτάτων δικαστῶν ᾧετο dus τοῖς κειμένοις ἐπὶ τῶν
κρίσεων ἐμμένειν.

p. 490,1 προσπεσόντες δὲ ἐν ταῖς ἰφόρων] πορείαις τοῖς
ἀγροῖς. Vocem φόρων, Si sensum respicimus, ab hoc loco
plane alienam, quae in parte librorum deest, in parte deleta
est, cancellavi ut vitium ob vocem succedentem facile a
librario commissum nec correctum. Croenertus vero: ,,Da
diese Züge schnell und stürmisch ausgeführt werden, so enít-
spricht es dem Sinne, wenn man ἐν ταῖς φορῶς πορείαις
schreibt." Est cur oculis diffidas, at nihil in eius verbis
mutavi.

p. 500,13 ὅποι γὰρ ἂν ἐλθὼν βουλὴν εὕρῃς λόγοις
ὡπλισμένην καὶ δήτορας ἀσφαλῶς ἀγορεύοντας. ἢ πάντας
τῶν ἐνθένδε μουσείων ἀϑλητὰς ἢ τούς γε πλείους ἢ πάντως
γε οὐκ ἐλάττους εὑρήσεις. Bis in sensum atque dicendi
rationem Libanianam peccavit Schmidius, cum ὅπῃ γὰρ
οὖν ἐλϑὼν βουλὴν εὕροις scribendum proposuit. Nam

clc ire ES.
i o

PRAEFATIO CRITICA XXXVII

&mesis quam in vocabulis ὅπῃ γὰρ οὖν statuit, apud
Libanium inaudita est et ut indefinitum pronomen (ὅπῃ-

- otv) sensu excluditur, ita relativum flagitatur. Nihil mu-

FEN pe meet e hse

tandum.

p. 503,1 σὺν εὐφροσύνῃ τὸν ὑπόλοιπον ζῶσι χρόνον
ἔχοντες ἐν ταῖς συνουσίας ὅ τι κάλλιστον ἑαυτῶν διηγοῦν-
ται, μᾶλλον δὲ πάντα λέγειν ἔχοντες ἃ λαμπρύνειν πέφυκεν
ἄνθρωπον. Quod Herwerdeno certo certius videtur scri-
bendum δὴ ἡγοῦνται, id falsum esse mihi certum est.
Nam et ἐν ταῖς συνουσίαις et μᾶλλον δὲ λέγειν ἔχοντες
excludit ἡγοῦνται, flagitat διηγοῦνται. — Cf. t. III 448, 19
περὶ τοῦ τῶν ὑμετέρων ἐν συνουσίαις διατρίψετε; τίνος

μνημονεύοντες ἀμείνους εἶναι δόξετε; κτλ.

p. 506,9 χατὰ μέσην μάλιστα τὴν δεξιὰν ἁψῖδες παντα-
χόϑεν τετραμμένα μίαν ὀροφὴν ἔχουσαι λίϑου παρέχουσιν
ἀρχὴν ἑτέραις στοαῖς πρὸς ἄρχτον ἄχρι τοῦ ποταμοῦ προϊού-

᾿ σαῖς τὸ περὶ αὐτὰς Νυμφῶν ἱερὸν οὐρανόμηκες. Schmidius
— structuram sensumque loci parum perspexit. παρέχουσιν
— habet duplicem accusativum, obiecti τὸ περὶ αὐτὰς Νυμ-
— «v ἱερόν, praedicati ἀρχὴν ἑτέραις στοαῖς. Nihil igitur
- mutandum. Si vero cum illo τὸ περὶ αὐτὰς mutaremus
— in ὑπερέχει δ᾽ αὐτὰς. enuntiatio exsisteret quae tenorem
- orationis interrumperet. Nam quam incohavit de στοαῖς

expositionem, finit verbis quae sequuntur στενωποὶ δὲ x«i

| 8
᾿ς ἀπὸ τούτων ἥπερ ἀπὸ τῶν προτέρων ὥρμηνται.

p. 506,17 Καὶ τὸ μὲν [ἀπὸ] τῆς ἀρχαίας {πόλεως

E σχῆμα τοιοῦτον. Num necesse sit πόλεως mecum inserere
— dubitat Herwerdenus. Scio vocem πόλιν haud raro tantum
— eogitatione suppleri (cf. p. XXXXV), at hoe loco quoniam
— Libanius his verbis diserte descriptionem urbis veteris
— eoncludit neque in sequentibus τὴν δὲ νέαν πόλιν ἡ νῆσος,

ἣν ἡ τοῦ ποταμοῦ σχίσις ἐποίησεν, ὑπεδέξατο eam ponere

— omisit, necessaria videtur. Accedit quod vox ἀπὸ, quam
— delendam esse Herwerdenus assentitur, quomodo irrepserit
— facilius explieari posse non videtur quam e compendio

3 VOClS πόλεως bos i) male lecto falsoque loco posito.

XXXVIII PRAEFATIO CRITICA

p. 507,2 καὶ τοῖν ῥείϑροιν τὸ μὲν ἀμφοῖν ταῖν πόλεων
μέσον ὁρᾶται, τὸ δ᾽ ἐπὶ ϑάτερα τῆς νέας κατιὸν μετὰ τὴν
ποίησιν τῆς νήσου τὸν πόρον συμβάλλει καὶ καϑίστησι τὸν
ποταμὸν ἴσον τῷ πρὶν διαστῆναι. Croenertus: , Nachdem
sich die beiden Fluflarme wieder vereinigt haben, hat δια-
στῆναι, das den Begriff des Trenmens enthált, keimen Platz.
Man künnte mwn καταστῆναι verbessern, müher aber liegt
διαρρυῆναι, wozw τὴν χώραν hinzuzudenken ist." lterum
sententiam simplicissimam (— reddit fluvium parem ei qui
erat prius quam divideretur, i. e. umum) parum intellexit.

p. 507,14 τούτων δὲ αἵ μὲν τρεῖς συζυγίαι μέχρι τοῦ
τείχους προελϑοῦσαι τῷ περιβόλῳ συνάπτονται, ἡ δὲ τετάρτη
βραχυτέρα μέν, καλλίων δὲ ὅσον βραχυτέρα, οἷον τοῖς βασι-
λείοις ἐγγύϑεν ἐφορμοῦσιν ἀπαντᾷ γιγνομένη [τοῖς βασι-
λείοις] αὐτοῖς ἀντὶ προπυλαίων. Vix credibile est verba
ὅσον βραχυτέρα quibus singularis vis inest delenda visa

esse Croenerto. De re palaeographica —— .censet enim
ea e dittographia vocum finitimarum orta esse — nihil
addo.

p. 508,16 τοῦτό μοι δοκεῖ κἂν μόνον ἐν πόλει φαύλως
ἐχούσῃ κείμενον, οἵας πολλὰς ἐπὶ Θράκης ὁρῶμεν, ἔνϑα οὐ
πολλαὶ καλύβαι ποιοῦσι τὰς πόλεις. εἰ τούτων μιᾷ τοῦτο
ἐνέκειτο, πάντως ἂν παρεῖχεν ἐν ἐξετασμῴ πόλεων τῇ κεχτη-
μένῃ μεγαλαυχεῖσϑαι. — Pro παρεῖχεν Schmidius παρέχειν
scribendum dixit, at ἀνακολούϑως locutus est Libanius,
ut enuntiatio εἰ τούτων μιᾷ τοῦτο ἐνέκειτο ostendit, qua
structura partieipialis μόνον ἐν πόλει φαύλως ἐχούσῃ κεί-
μενον denuo excipitur.

p. 509,4 ἐκεῖναι δὲ αὐτὴν οὐκ ἐῶσιν εἶναι δύο, παρα-
ξευγνῦσαι τὴν δευτέραν τῇ πρεσβυτέρᾳ. καϑάπερ πῶλον
μητρί. MHerwerdenus δευτέραν in νεωτέραν mutari voluit,
at necesse non est, immo vero quia dixit εἶναι δύο Liba-
nius commotus esse videtur, ut vocem eiusdem stirpis
numeralem adhiberet.

p. 509,13 ὥσπερ γὰρ ἐν ταῖς γεωργίαις τὸ μὲν ὀλίγον
γήδιον ῥᾳδίως. οἷον ἐν ζωγράφων πίναξιν, ἤσκηται. αἵ δὲ
τῶν εὐδαιμόνων ἄρουραι τοῦτο οὐχ ὑπομένουσιν. ἀλλὰ κεχυ-

* PRAEFATIO CRITICA XXXIX

- μέναι δαψιλῶς τὸ uiv αὐτῶν εἰσέχει, τὸ δὲ ἐξέχει, οὕτω δὴ
- xul ἐπὶ τῶν πόλεων τὸ μὲν ἐστερημένον μεγέϑους εἴκει
μιᾷ μορφῇ, τὸ δὲ μεγέϑους τυγχάνον κατὰ τὸ συμβὰν ἐκ-
φέρεται. Neutra coniectura qua Schmidius verba tradita
tentavit probari potest. Nam ῥαδίως tenendum, non cum
ὁμαλῶς mutandum esse docet sententia opposita «f£ δὲ τῶν
εὐδαιμόνων ἄρουραι τοῦτο οὐχ ὑπομένουσιν et ut κατὰ
τὸ συμβὰν ἐκφέρεται unice sensui satisfacit, ita κατὰ τὸ
σύμπαν αἱ exaggeratum ne tolerari quidem potest.
p. 9012,83 τὸ δὲ τῶν συνουσιῶν κατ᾽ οὐδεμίαν (sc. ὥραν)
ἀλλοιοῦται, ἀλλ᾽ ὁ μὲν ὄμβρος ἐνοχλεῖ ταῖς ὀροφαῖς, ἡμεῖς
δὲ ἐν αὐταῖς (ταῖς. στοαῖς» μετὰ ῥᾳστώνης βαδίζοντες οὗ
καιρὸς συγκαϑίζομεν. Voces ταῖς στοαῖς quas inserui Schmi-
dio superfluae visae sunt. At quoniam ἐν αὐταῖς neque
ad συνουσίας neque ad ὧραι neque ad ógogaí referri potest,
- porticuum vero, de quibus solis cogitari potest, in ante-
cedentibus nulla mentio facta est, additamentum etiam

nune mihi necessarium videtur. j

p. 913,1 ὁ μὲν ἀρκῶν τούς ve ἐκ Βορέου ἐμπλῆσαι
- ϑέοντας. Praeter lliadis v (non g) versus 228 54. cf. locum
- Libanii t. Π 455,14.

p. 914,4 οἰκίαι δὲ oí μὲν ἀνιστάμεναι τῆς παρούσης
φαιδρότητος, αἱ δὲ τῶν ἔμπροσϑεν χρόνων ἐν τῷ μετρίῳ
τρόπῳ τό τε ὑπερήφανον διαφεύγουσαι καὶ τὸ ἀνελεύϑερον
Minime opus est cum Croenerto νῦν ante ἀνιστάμεναι in-
Serere. Nam tempus satis et participio praesentis &vi-
στάμεναι et vocibus τῆς παρούσης φαιδρότητος indicatur.

p. 515,7 ὥσπερ ἐν δημοκρατίᾳ τῶν νόμων ἴσον μέτε-
στιν, οὕτω παρ᾽ ἡμῖν ἰσομοιρία τις τῶν ξεφύρου καλῶν.
Voce ἴσῳ quam Croenertus post ἴσον inserendam putat
sententia eorrumperetur. Si quid addendum esset, πᾶσιν,
de quo iam Reiskius cogitavit, inter νόμων et ἴσον in-
Sererem. At necesse non videtur.

p. 516,11 καὶ δὴ σκοπῶμεν, ὡς τετραπλασία τῆς νῦν
οὔσης ἦν ἂν ἡ πόλις, εἰ μὴ τρισὶν ἤδη πρότερον καιρίοις
ἐβέβλητο. Num necessaria sit coniectura ἃ me in textu
. reposita καιρίοις dubitat Herwerdenus. Me quoque dubi-

Uhr tenait DW e. 2c NEUE Ra ERI n" Sx Delos

XXXX PRAEFATIO CRITICA

tare et καιροῖς servari posse putare fateor, sed ἐβέβλητο
verbum quovis additamento privum etiamnune dubitatio-
nem movet.

p. 520,17 ϑεοὶ δὲ εἴπερ ὄντως οὐρανὸν ἀφέντες εἰς
γῆν ἔρχονται, τῇδέ μοι δοκοῦσι συνεῖναί ve καὶ συνεδρεύειν,
ὡς οὐκ ἂν ἐν καλλίονι διατρίψαντες. Croenertus συνιέναι
scribi iussit, at praestat quod est in libris συνεῖναι ratione
habita verborum ὡς οὐκ ἂν ἐν καλλίονι διατρίψαντες.
Neque agnoscenda est tautologia in verbis συνεῖναι et
συνεδρεύειν, quorum illud generale, hoc speciale est.

p. 921,2 τοιαῦτα δὲ ὄντα ἃ διεξῆλθον οὐ τοσαῦτά ἐστιν,
ὥστε τὴν ὑπερβολὴν τοῦ κάλλους ἐν τῇ βραχύτητι τῶν μετει-
ληφότων τοῦ κάλλους ἀπολλύναι τὸ ϑαῦμα, οἷον οὐ πέντε
μὲν οἰκίαι. κῆποι δὲ ἕπτά, κυπάριττοι δὲ τριακόσιαι, λουτρὰ
δὲ τρία. ἀλλὰ καλὰ μέν, ὡς οὐδὲν ἄλλοϑι. πλείω δὲ ἢ
καλλίω τὰ πάντα. Quamquam οὐ non cum Herwerdeno
absurdum dixerim, sed excusari posse crediderim, tamen
οὗ quod ille proposuit multo praestare duco.

p. 5024,18 οὕτως ἱκανῶς τοὔδαφος ὑπὸ τῶν ὑδάτων
λάμπεται. Ultimum verbum quod ego pro λαμβάνεται posui
ipse iam non probo, sed non magis διαφαένεται quod a
Gasda dubitanter propositum Schmidius recipi vult. Nam

τοὔδαφος non ὑπὸ τῶν ὑδάτων διαφαίνεται. Mea magis -

magisque inclinat sententia ut sedem corruptelae minus in
λαμβάνεται quam in ἱκανῶς quaeram et veram lectionem
οὕτω διαφανῶς τοὔδαφος ὑπὸ τῶν ὑδάτων λαμβάνεται vel
καταλαμβάνεται iam a Reiskio inventam esse putem.

p.527,6 παρ᾽ ἡμῖν δὲ xol ταῦτα πωλητήρια, ὥστε ἑκάστου
μικροῦ τῶν οἰκημάτων ἀντιπρόσωπον ἐργαστήριον. Aegre
intellego Herwerdenum μικροῦ ,quod hoc loco incptwm pro-
cul dubio pedem intulerit e sequentibus (1. 10), «bi sit
necessarium"' cancellare potuisse. Vix ex illo huc pedem
inferre potuit, nam significatio est plane diversa, et hoe
loco quxoo? est aptissimum. Significat enim paene ut
p. 166,6 πᾶς δὴ μικροῦ λόγον ἐποίει.

p. 533, 7 ταῖς δέ γε δημιουργίαις πρὸς ἴσον ἔρχεται.
Locus est planus atque clarus: ταῖς δημιουργίας ἔρχεταε

PRAEFATIO CRITICA XXXXI

(ἡ νὺξ) πρὸς ἶσον (τῇ ἡμέρᾳ). Schmidius vero scribendo ταῖς
δέ γε δημιουργίαις εὐφροσύνη συνέρχεται nexum sententiarum
corrupit. Nam sequitur: καὶ οὗ μὲν εὐτόνως ἐργάξονται
χερσίν, of δὲ ἁπαλὸν γελῶσι καὶ πρὸς ᾧδὴν ἀνίενται.

Vol IL Or. XII.

p. 15, 6 εἰκότως ἄρα παῖδες Ῥωμαίων καὶ πρὸ γήρως
λιπαροῦ τίϑενται τὴν τιμήν. Parum probabile quod Her-
werdenus!) haec scribentem Libanium meminisse coniecit
verborum in (Cratini Archilochorum fragmento II 15 M
(I 11,1 K) λιπαρὸν γῆρας εὐωχούμενος. Multo verisimilius
eum dietionem γῆρας λιπαρὸν debere uni e locis Odysseae
quos ego adscripsi.

p. 17, 4 τίσιν οὖν οὕτω συμφέρει xol τὴν ἐσθῆτα ταύ-
τὴν ἐνδῦναι καὶ τὸ σκῆπτρον é£veyxeiv καὶ τὸ φάρμακον
μνήμης ἀπαύστου πρὸς τὸ μέλλον ἀφεῖναι. Locum ab
Herwerdeno πιεῖν τε καὶ post ἀπαύστου inserente sanatum
esse nego. Nam πιεῖν et πρὸς τὸ μέλλον ἀφεῖναι non bene
coeunt. Fortasse verba significant: remedium quo memoria
indelebilis comparatur ad aevum futurum prodere, ut
Aristides t. I p. 16,17 et p. 17,1 Ὁ (t. II 307,2 et 4 K)
ὑγιείας Ῥηρμότον dixit.

p. 18, 4 ὅσα uiv οὖν παιδαγωγῶν τε ἐγκειμένων καὶ
Bui» φοβούντων ἐδέξατο τῇ ψυχῇ và πρῶτα τῶν
ἱερῶν καὶ τὴν ῥίζαν ἔχοντα, εἰπεῖν παραλείψω. Probabilem
mihi videri Reiskii coniecturam ἔχων εἰπεῖν dixi et etiam-
nune ea placet prae iis quas Herwerdenus protulit ἔχων
ταῦτ᾽ νο] τάδ᾽. Nam utrumque additamentum melius abest.
Cf. Dem. p. 314, 29 πολλὰ τοίνυν ἕτερ᾽ εἰπεῖν ἔχων περὶ
αὐτοῦ nüjuid do.

p. 20, 1 δόξαν περὶ τοῦ ϑείου παράσημον οὐκ ἐνῆν
δυρρειβέρέεν, ἀλλ᾽ εὐθὺς τὴν κηλῖδα διέρρυψε καὶ τοὺς ὄντας
ἀντὶ τοῦ δοκοῦντος ἐπέγνω. Ad διέρρυψε praeter locos ἃ
Rudolpho Asmo?) indieatos conferatur Aeliani fragmentum

1) Mus. Rhen. LX 124.
2) Wochenschr. für klass. Philol. 1905 N. "—- col. 911.

XXXXII PRAEFATIO CRITICA

apud Suidam s. v. ᾿φρχίλοχος servatum οἱονεὶ κηλῖδα ἀπορ-
ρύψαι. Sed ϑεοὺς quod ante rovg ὄντας inserendum esse
opinatus est Herwerdenus, melius abest.

p. 24, 18 λαβὼν οἶμαι δύναμιν μικράν τὲ καὶ πολιορ-
κεῖσϑαι μαϑοῦσαν. Pro οἶμαι aperte corrupto conieci οἶχε-
ται vel ἤει, sed iam accipio ὁρμᾷ quod Herwerdenus dubi-
tanter nec tam certo quam ὥρμα proposuit. Nam praesens
quin imperfecto praeferendum sit cum litterarum ductus
tum temporum rationem respicientibus dubitari non potest.

p. 26, 11 διαβὰς Ῥῆνον ποταμόν, ὕδωρ ἐλέγχον ἐκ τῶν
γεννωμένων ἀδικίαν μητέρων. Nolui coacervare locos quos
multos collegi de Rheno castitatis iudice, sed satis habui
apposuisse testimonium διηγήματος t. IV 1110 R. Asmus
duos locos Iuliani or. II p. 104, 23 et ep. 16 p. 495, 21
ed. Hertl. attulit, at neuter ad coniecturas ἁμαρτέαν vel
ἀκολασίαν vel ἀκαϑαρσίαν probandas suffieit. Si quid mu-
tandum esset, ego nune αἰτέαν scriberem, sed ἀδικέαν tole-
rari non posse nondum mihi persuasum est.

p. 28, 1 τὸ δὲ τὴν πρὶν οὖσαν περιιδεῖν ἐρριμμένην.
Optima etsi non prorsus certa est emendatio Asmi ἐρη-
ριμμένην.

Or. XIII.

p. 66, 13 κινῶν ἐπὶ τοῦτο τὰς τῶν ὁρώντων γλώττας.
Propter sensum non admittenda est lectio quam Asmus
proposuit συρρεόντων. Si quid mutandum, ἐρώντων scri-
berem, at ὁρώντων praesertim cum δοχῶν δὲ βασιλείᾳ
πανταχόϑεν πρέπειν antecedat, defendi posse arbitror.

p. 70,2 ὅτε δὴ γέμων ἐκ τῆς Ἰωνίας λόγων. Mihi
quoque nune, ut Herwerdeno, necesse videtur τῶν ante ἐκ
cum Gasda inserere.

p. 73, 10 καί σὲ διεδέξατο τράπεζα τῶν πολλῶν οὐ
διαφέρουσα. Herwerdenus ἐξεδέξατο requirit, at similiter
διαδέχεσϑαι apud Libanium legitur t. II p. 305,9 διεδέχοντο
τὴν παραπομπὴν ἄρχοντες δήτορες.

p. 80, 6 ὅτε πῦρ μὲν ἐπὶ βωμῶν αἴρεται, καπνῷ δὲ ἀὴρ
ἱερῷ καϑαίρεται. Facilis quidem coniectura Cobeti Her-

PRAEFATIO CRITICA XXXXIII

Jwerdeno probata αἴϑεται. at minime necessaria, immo
vero lectio tradita αἴρεται propter lusum verborum prae-

ferenda videtur. Alia est significatio verbi αἴϑειν p. 974,14
τὴν τούτων αἴϑων τε καὶ τέμνων.

Or. XIV.

p. 93,13 ταῖς ἐκ μολίβδου σφαίραις, ὃς ἡγήσατο Παῦλος
εἰς ϑάνατον ἀρκέσειν. Praeferenda est cum Herwerdeno
forma μολύβδου quam codices CA praebent, ut t. III 57,19
et t. III 78, 7 R. Idem recte confert locos Prudentii
Peristeph. X 177 plwmboque cervix verberata extuberet et
Codieis Theodos. IX (non III) 35, 92 cum nota Gothofredi.

p. 94, 11 δεῖται σοῦ. xol ἡμεῖς δὲ συνδεόμεϑα, πέμψαι
παρὰ τοὺς οἰκείους χαίροντα καί γε δυνάμενον διάγειν τῶν
προγόνων ἀξίως. Iniuria Herwerdenus καί ye, quod signi-
fieat saltemque, cum καὶ ἔτε aut ὥς ys mutandum censet.

p. 97, 18 τούς γε δεξιωτέρους καὶ παρὰ τὴν ἀξίαν
ἀτυχοῦντας οὐ περιοπτέον. Ne δεξιωτέρους in ἀξιωτέρους
mutaret Herwerdeno vel sequens παρὰ τὴν ἀξίαν dissuadere
debebat. At etiam sensui usuique Libaniano δεξιωτέρους
(cf. p. 268, 1) magis convenit.

p. 100, 15 ὃς ἐπειδὰν ἴδῃ τὸν γνώριμον, ἐγκαλύπτεται
τῶν δεινῶν οὔπω λελυκὼς οὐδέν. Herwerdenus miratur
neminem hucusque ἐγχαλύψεται necessarium esse vidisse.
At praesens multo vividius est quam futurum conveniens-
que verbo sequenti ἀμβλύνει.

Ρ. 109, 28 ὁρῶ γὰρ οὐκ ὀλίγων τῶν νῦν ἐπ᾽ ἐκείνων
᾿τογμένων τόνδε σωφρονέστερον καὶ οὐδένα τῶν ϑεῶν ὕβρι-
σμένον ἀπεληλακότα τῆς ἐπιμελείας οὐδένα. Ut cum Reiskio
probante Herwerdeno ἐκείνῳ scribamus, etiam locus t. III
178,18 ἐφ᾽ ᾧπερ ἐτάχϑην suadere videtur, sed ut eum
Herwerdeno ὡς ante ὑβρισμένον inseramus, causa idonea
non est. Nam recte Reiskius ófoicuévov explicavit: ,fam-
etsi antea fuisset iniuria gravi et. contumeliosa laesus".

p. 111, 4 φυλάττων ἀκριβέστερον ἀνδρὸς «Σπαρτιάτου

τάξιν. Artieulum τὴν quem Reiskius inserendum credidit,
. me sententia existeret aliena: viri Spartani stationem dili-

XXXXIV PRAEFATIO CRITICA

gentissime custodiens, propter causam parum idoneam —
nam quivis ἀνδρὸς Σπαρτιάτου cum ἀκριβέστερον con-
iunget, sive τὴν exstat sive non — e textu removi neque
necessarium esse concedo Herwerdeno ratione habita loci
p. 261, 14. φυλάττειν δὴ μάλιστα μεμελετήκασι τάξιν.

p. 112, 9 ἐν μέσῃ Πελοποννήσῳ διηγείσϑω τὰς σὰς
ἀρετάς, ἔχει γλῶτταν ἀρκοῦσαν τοῖς ἔργοις, λεγέτω πρὸς τοὺς
Ἕλληνας, ἐν οἷς ζῇς xa9' ἡμέραν, ἃ τεϑέαται. — Nihil in-
serendum, nihil mutandum duco. Nam σοῖς quod Her-
werdenus et Polakius!) post ἔργοις inseruerunt, postquam
τὰς σὰς ἀρετὰς antecessit, per se intellegitur, λόγοις vero
quod Herwerdenus, si illud non probetur, pro ἔργοις re-
poni vult, nullo modo post ἔχεν γλῶτταν ἀρκοῦσαν prae-
sertim cum articulo coniunctum admitti potest; denique
iv οἷς ζῇς x«9' ἡμέραν multo melius est quam ἐν οἷς
(ἔργοις) fe x«9' ἡμέραν quod .Herwerdenus coniecit.
Recte vero is verba ἐν οἷς ζῇς obiecti instar (— im qui-
bus rebus vivis quotidie) a λεγέτω pendere, non, ut Reiskius
et Polakius statuerunt, sensu relativo ad τοὺς Ἕλληνας
pertinere intellexit.

Or. XV.

p. 128, 11 αἴτιον δεῖ διὰ τοῦτο γενέσϑαι τὴν πόλιν;
Coniecturae meae ἄτεμον fulerum praebere locum orationis
XXI p. 458, 4 λῦσαι δὲ τῇ πόλει τὴν ἀτιμίαν Asmus. ob-
servavit, quod vero ipse proponit ὑπαίτιον nisus loco
orationis XVI p. 179, 20 μετὰ τῶν ἀσεβούντων τε καὶ
τἄλλα ὑπαιτίων — at hoe loco vocabulum coniectura con-
tinetur — amplecti noluerim, ut quod cum γενέσϑαι mi-
nus bene coeat.

p. 128, 14 xoi ποῦ τὸ ϑεοὺς ἀνθρώπων εἶναι κρείττο-
νας. εἰ τὸ μηδὲν ἁμαρτάνειν καὶ παρὰ τούτοις ἀξιώσομεν
εἶναι; Versum epigrammatis celeberrimi in Demosthenis
de corona oratione servati p.322,16 μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστὶ
90v respici Herwerdenus adnotavit.

1) Mnem, XXXIII 18q

"

E."
n
L
5
4
,

?
ii
á
2
a.
|
!

PRAEFATIO CRITICA XXXXV

p. 135, 3 μᾶλλον δὲ ἀκολούϑησον σαυτοῦ φιλανϑρωπίαις.
τούτου γὰρ οὐδὲν (àv) εἶχον μεῖζον εἰπεῖν. MHerwerdenus
τῇ σαυτοῦ φιλανϑρωπίᾳ coniecit. At pluralis φιλανϑρω-
πίαι Libanio aecceptissimus fuit. Αἀβοῦῖθο locum unum
t. III 421, 6 προσκυνοῦντας τὴν Τύχην iv ταῖς παρ᾽ ἐμοῦ
φιλανϑρωπίαις. Recte vero Herwerdenus àv inserere non
opus fuisse observavit. Similis est locus t. III 317, 14.

p. 138, 16 τῶν uiv ἀνδρῶν ἐμπεπληκότων o) μόνον τὸ
ϑέατρον. ἀλλὰ καὶ τὰς τοῦ ὄρους λαγόνας, γυναικῶν δὲ
“κατὰ τὸν αὑτῶν νόμον οἴκοϑεν ἑκάστης συνεχπεμπούσης
εὐφημίαν. Herwerdenus recte τῶν ante γυναικῶν inseruit.

p. 140,1 ἴσως vg ἀπήγγειλέ σοι μετὰ τῶν ἄλλων νεὼς
ἔτι πολλούς τε καὶ μεγάλους παρ᾽ ἡμῖν ἑστηκότας, ὃ τῆς
-τῶν ἐνοικούντων εὐσεβείας ἐποιοῦ σημεῖον, ὡς τῶν μὲν
βουλομένων καϑαιρεῖν ὄντων, σεσωσμένων δὲ τῶν οὐ κει-
"uévov ταῖς τῶν ἀχϑομένων τῇ καϑαιρέσει μάχαις. Reliqui
verba, ut in libris sunt, nisi quod cum eorrectore codicis
M vocabula τῶν δὲ transposui, qua re sententia exsistit
quae tolerari queat. Vocabulum ὄντων offensionem non
habet (ἦσαν μὲν of βουλόμενοι καϑαιρεῖν) neque est cur
cum Herwerdeno in πεφευγότων aut ἀπεωσμένων vel cum
Polakio in ἐνδόντων mutetur. νεῶν autem post τῶν ov
κειμένων non eum Herwerdeno inserendum, sed ex ante-
cedentibus mente repetendum est.

p. 142, 19 κἂν ἔλϑῃ τις ὡς ἡμᾶς ξένος, διαδραμεῖται
τὸ ἄστυ, χωϑάπερ oí τὰς νοσούσας. Vox πόλεις quam
auctore Gasda post νοσούσας inserendam Herwerdenus
putat, ut saepe apud Libanium!), cogitanda quidem, non
vero inserenda videtur.

p. 145,8 ὥσπερ γὰρ oí τῶν ἱερῶν ὑπὸ τῶν ϑεῶν διὰ
τῶν χρησμῶν ἐκβαλλόμενοι σιγῶσιν, ὡς ἂν ὑπὸ τῶν ἅπαντα
εἰδότων ἐξεληλεγμένοι., οὕτως ὧν ἂν ὡς κακῶν μνησϑῆς,
οὐχ ἔχουσιν ὡς συκοφαντοῦνται λέγειν. | Concedo. Herwer-
deno cv ante μνησϑῇς inseri posse, necessarium esse, quo-
niam antecessit οὐ δέχεται μέμψιν ἡ σὴ φύσις. nego.

1) Cf. p. ΧΧΧΥΙ͂Ι.

XXXXVI PRAEFATIO CRITICA

p. 146, 6 οὐχ of uiv νόμοι γράμματα ἄλλως, ἀρχαὶ δ᾽
ἐπωλοῦντο. Herwerdenus ἀρχαὶ scribi iubet, at haec forma
a Libanio, qui erasin nisi in certis quibusdam formis non
admittit, aliena est. Artieulus deesse potest, ut p. 363,5
συζῶντες πρότερον τοῖς ἀρχὰς ἔχουσιν.

Or. XVI.

p. 167, 6 ὁ γὰρ ἄνϑρωπος μέαν ταύτην ἡδονὴν ἤδεται.
τὴν ἀπὸ τοῦ μηδὲν ξαυτῷ συνειδέναι πονηρόν. Vox ἄν-
ϑρώπος quippe quae minime semper contemptus vel ecom-
miserationis significationem habeat, quae fuit Herwerdeni
opinio, neque cum ἀνὴρ mutanda neque ut interpretis em-
blema expellenda est.

p.171, 16 "44A & δοκεῖ, τὴν ἀγορὰν ἐῶμεν καὶ máv-
τῶν ἀέρων τὰ ἐγκλήματα. Herwerdenus: An πάντων {τῶν»
ἀέρων ὃ Quamquam ezpectabam potius πάντα (và) τῶν ἀέρων
ἐγκλήματα.“ Αὖὐ Libanii usus minime articulum requirit;
cf. p. 44,1 πάντα συμβόλαια; 44,19 πᾶσί τε χρηστοῖς καὶ
βελτίστοις οἰχέταις: V1, 11 et 236, ὃ πάντες ἄνϑρωποι;
237, 1 πάντων ὀμμάτων; 552, 5 ἐπὶ πάντα σώματα etc.
πάντα vero sensui multo minus quam πάντων convenit.

p. 173,6 Ξένοι, φησίν, ἦσαν of ϑέοντες᾽ οὐκοῦν oí uiv
οἷς ἔλεγον ἠδίκουν, ἡμεῖς δὲ οἷς ἐπετρέπομεν. Apte Asmus
ad ἔϑεον quod mihi sensus pro ἔλεγον requirere videtur
commendandum verba orationis XX p. Hs, 15 τοιαῦτα
féovrec attulit.

p.179, 12 ἀλλ᾽ ὅπως, ἡνίκα ἂν ἐγγὺς 1 τὰ δεινὰ καὶ
βασιλεὺς μετὰ Πέρσας ὡς πολεμίαν μεταχειρίξηται τὴν πόλιν,
μή μοι περιστάντες ὀδύρησϑε φάσκοντες καιρὸν ἥκειν τῶν
λόγων. Scribendum esse quod Cobetus proposuit ὀδυρεῖσϑε
censeo similiter atque t. III 242, 16 ὅπως μὴ πρὸς ὃν
ταῦτα εἶπεν ὄψεται.

p. 181, 7 ἐκεῖνος ᾧετο μάλιστα ταύτην ἑαυτῷ συγχορεύ-
σειν καὶ τὰς ἄλλας ἀποκρύψειν εὐνοίᾳ καὶ τῆς πατρίδος
αὐτῆς οἰχκειοτέραν ἔσεσϑαι καὶ (hane vocem vitio typographi
excidisse me fugit) χάλλος αὐτῇ καὶ προσϑήκας ἕτέρας
ἑτοιμάζων ἐπορεύετο. Herwerdenus vel ὡς ἐκεῖνος vel ἐκεῖ-

3 3»

DE GMERRA Ae

M AX
D cd

Ad EA OEDEe- ας, ραν δ ῳ

PRAEFATIO CRITICA XXXXVII

vog γὰρ Scribi voluit. Quorum prius propter vocem ante-
cedentem ἐλπίδος magis mihi arridet. Cf. p. 211, 12.

Or. XVII.

Ρ. 207,1 διὰ πάσης γῆς, ὡς ἔφην, ἡ πληγὴ τύὐπτουσά
τε καὶ κατατέμνουσα τὰς ψυχάς. ὡς οὐκέτ᾽ ὃν βιωτὸν ἀνδρὶ
βελτίστῳ τε καὶ ὅτῳ τοῦ εὖ ζῆν ἐπιϑυμία. Vox βελτίστῳ
eum singulari vi usurpata est neque eum Asmo in suspi-
eionem vocanda.

p.211, 12 ὡς πολύ ys ἦν κουφότερον ἐν τοῖς χείροσι
μένειν ἀπείρους ὄντας ἁρμονίας βασιλικῆς ἢ μεταρρυέντας
ἐπὶ τὰ ἀμείνω τοῦ βίου πάλιν ἐπὶ τὰ πρόσϑεν ἀπενεχϑῆναι.
Pro μεταρρυέντας scribendum conieci μεταρρυέντος. quod
AÁsmus loco Iuliani or. VII p. 287, 22 τούτῳ κίνδυνος
ἐπὶ πολλὰ ῥυῆναι τὴν ζωήν. ῥυεῖσαν δὲ διεσπάσϑαι κτλ.
eommendat. Idem in eadem oratione

p. 212, 5 πλὴν ὅσον καὶ οἵδε σκιρτήσαντές τε ἐν γήρᾳ
καὶ χορεύσαντες ἔμελλον ἀπέρχεσϑαι verbum πορεύεσϑαι
euius loco ego ἀπέρχεσθαι scripsi, collato loco Iuliani
ep. 17 p.498, 1 εἰ δὲ καὶ παϑεῖν τι συμβαίη. μετὰ καλοῦ
τοῦ συνειδότος οὐ μικρὰ παραμυϑία πορευϑῆναι tutatus est.

Or. XVIII.

p. 231, 9 ἐπεὶ — δάκρυα uiv ὁπόσα εἰκός, ἀπὸ πάν-
τῶν ὀμμάτων ἐρρύη. κωλύσαι δὲ οὐκ ἔνι τὴν τελευτήν. ὃ
λοιπὸν μέν ἐστιν, ἐκείνῳ δὲ μάλιστα κεχαρισμένον, ποιῶμεν,
ἐν ἄλλοις ἀκροαταῖς περὶ τῶν ἐχείνου τι λέγοντες. ἐπειδήπερ
αὐτὸς ἐκωλύϑη τὸν ἔπαινον ὧν ἔπραξεν ἀκοῦσαι. Vox λοι-
πὸν optime se habet, cuius loco si vellemus cum Asmo
λυπηρὸν scribere, dativus personae respondens sequenti
ἐκείνῳ δέ desideraretur.

Ρ. 244, 10 xol τί τε ἡ ψυχὴ καὶ πόϑεν ἥκει καὶ ποῖ
πορεύεται m τίσι Busvilpet καὶ τίσιν αἴρεται καὶ τίσι
καϑέλκεται καὶ τίσι μετεωρίξεται. καὶ τί μὲν αὐτῇ δεσμός.
τί δὲ ἐλευϑερία, καὶ πῶς ἂν γένοιτο τὸ μὲν φυγεῖν, τοῦ δὲ

᾿ τυχεῖν. Responsio manifesta binorum vocabulorum vetat
- verbum αἴρεται attrectari. Est enim oppositum verbo

XXXXVIII PRAEFATIO CRITICA

βαπτίξεται (— submergitur) ^ lmprobandae igitur sunt
lectiones ἄρδεταν ab Herwerdeno, αἴϑεταν a Polakio pro-
positae. Verbum βαπτίζειν quam significationem habeat,
hi tibi ostendunt loci: t. I 175, 17 ὦ ἂν εὐϑὺς iBosrxl,
ξετο τὸ ἄστυ, κπαϑάπερ ναῦς idein τῶν ναυτῶν; 449,3
ὅταν ἐλαυνόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων τὸ κλυδώνιον ἐν Rer
μοῖς uiv τῶν ἄρτι τερπομένων Domit τὰ πλοῖα; ti. ll
299, 6 τὸ δὲ ὑπολελειμμένον ὀλίγον ὃν ἐβαπτίζετο; 362,3
ἡ Po ἐπὶ τῷδε λύπη βαπτίζουσα τὴν ψυχήν; 479,9
ἀνέσχεν ἡμᾶς τότε βαπτιξομένους; t. III 338, 23 νῦν δέ,
ὡς ὁρᾶτε, βαπτιζομένου τοῦ πράγματος καὶ πάντων ἐπ᾽ αὐτὸ
κεχινημένων τῶν πνευμάτων. Bene autem verbum αἴρεται
excipitur, etsi imago diversa est, verbo χαϑέλκεται, cui
oppositum est μετεωρίζεται.

p. 248, 13 καταστάντα εἰς αἵρεσιν χωρίου μήτε κήπων
μήτε οἰκιῶν μήτε αὐλῶν μήτε τῶν ἐπ᾽ αἰγιαλοῖς ἀγρῶν μήτε
τῆς ἀπὸ τῶν ἄλλων ὄντων οὐκ ὀλίγων ἐπιϑυμῆσαι τρυφῆς.
Etiam si Libanius non οἰκέας et αὐλάς saepe coniunxisset,
sensu excluderetur ὑλῶν, quod Kingius teste Asmo pro
αὐλῶν proposuit.

p. 249, 10 τῆς uiv οὖν πραότητος ἅπαντες ἀπέλαυον,
τοῦ πιστεύεσθαι δὲ οἵ βέλτιστοι, κἀν τούτοις αὐτοῖς πρῶτος
ἣν ὃ παρ᾽ ἡμῶν, ὃ μόνος ἐν ἀνθρώποις ἄμεμπτος, ὃ τὸν
μῶμον ἀρετῇ νενικηκώς. Parum recte Asmus verba ὁ παρ᾽
ἡμῶν quae sunt integra in ὃ καϑηγεμὼν mutanda censuit
de Maximo cogitans. Nam non Athenis, sed in Ionia
Iulhanus Maximum «cognovit, ut cum Eunapio p. 51 ed.
Boiss. diserte testatur Libanius or. XIII p. 67, 3 ὡς δὲ
ἧκες εἰς ᾿Ιωνίαν καὶ εἶδες ἄνδρα καὶ δοκοῦντα καὶ ὄντα
σοφὸν καὶ περὶ τῶν τὸ πᾶν δὴ τοῦτο τεχτηναμένων τε καὶ
διατηρούντων ἤκουσας. ludicium vero quod de moribus
viri fert melius Celso quem una cum Iuliano Athenis
fuisse Ammianus XXII 9, 13 tradidit (cf. t. III 456,21 sq. R),
quam Maximo convenire videtur (t. II 99, 10).

p. 254,1 στέφανόν τινα κλάδων: πολλοὺς δὲ ἐκ καλω- -
δίων τεταμένων εἰς πίονας ἐκ τοίχων ἐξαρτῶσιν οἵ δῆμοι
μετεώρους. τούτων εἷς τῶν στεφάνων. ᾧ καλλωπίζομεν τὰς

4

ES

».

ET

PRAEFATIO CRITICA XXXXIX

πόλεις, ἐκλυϑεὶς τοῦ δεσμοῦ καταβαίνων ἦν ἐν τῇ τοῦ
βασιλέως κεφαλῇ καὶ ἥρμοσε. Singularis o iam librariis
et eorrectori codicis Palatini offensioni fuit et in plura-
lem οἷς mutatus est, quem etiam Reiskius maluit, Her-
werdenus flagitavit, at servandus est, quoniam talis con-
struetio κατὰ σύνεσιν Libanio fuit gratissima, ut exempla
demonstrant p. 268, 12 Σόλωνι μὲν Κροῖσος τοὺς ϑησαυ-

| govg τῶν χρημάτων ἐδείκνυεν, ὡς ἂν οὐδὲν τοῦδε κεχτη-

μένος τιμιώτερον; t. III 204, 1 ὅστις ἐθέλει ποιῆσαι δή- -
τορας, παρεχέτω τοῖς τοῦτο δυνησομένοις ἑαυτὸν παρά-
δειγμα.

p. 253, 7 ἕν μὲν ἡ σοφία καὶ τὸ τὰ βουλεύματα εἰδέναι
χειρῶν ὄντα δυνατώτερα. Ut Asmus adnotavit, Libanius
aeque atque t. III 309, 10 R locum Euripidis fr. 220, 3 N*?

σοφὸν γὰρ ἕν βούλευμα τὰς πολλὰς χέρας νικᾷ respexit.

p. 256, 4 καὶ ἦν τις μισϑὸς ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καὶ ἡ πολλὴ
σπουδὴ κεφαλὴν τεμεῖν. Si quid mutandum, ἡ delendum,

non eum Asmo in ἦν mutaudum esset. At 4 πολλὴ
σπουδὴ (sc. ἦν) est ,es war der grüfite Eifer".

p. 263, 10 δείσαντα περὶ vij ψυχῇ καὶ μνησϑέντα σω-
τηρίας ὥσπερ ἐμίσησεν. Τηϊυτία Asmus vocem ὥσπερ in
suspieionem vocavit vel post eam lacunam statuit. Signi-
fieat, ut cerebro, quodammodo, paene.

p. 264, 18 καὶ τοῖς ᾿4ϑηναίοις μεῖζον εἰς δόξαν, οἶμαι,
τὸ μεϑ᾽ Ἡρακλέους καὶ Πανὸς πρᾶξαι τὰ λεγόμενα Μαρα-
Ovi. ἢ εἰ τῶν ϑεῶν χωρὶς ταῦτα ἐδεδύνηντο. Post τὰ

λεγόμενα Μαραϑῶνι infinitivus πεπρᾶχϑαν non eum Α8Π|Ὸ
- inserendum, sed ex antecedenti πρᾶξαι mente repetendum
- est. Eiusmodi vel etiam graviores ellipses Libanius in

deliciis habuit.
p. 264, 18 τοῖς uiv và σημεῖα φέρουσιν. ὅπως εἰδεῖεν

τηρεῖν τὴν τάξιν, δίκην ἐπέϑηκε ζῶσι τὸ μὴ καὶ ἀποκτεῖναι

quomo
AST

τῇ νίκῃ δούς. Sensum quidem Reiskius perspexit esse
hune, ut in vivis eos superesse sineret, mortis supplicio
haud multaret, at num ad eum exprimendum sola vox
ξῶσι sufficiat, etiam nunc dubito. Certe locus p. 262, 4 sq.

- quem Polakius attulit ad hanc rem probandam nihil facit.

LrsBANIUS ed. Foerster. III. d

L PRAEFATIO CRITICA

Aecedit quod per Zosimum III 3, 11, quem adscripsi,
scimus qualis illa poena fuerit. Itaque saltem infinitivum
post ζῶσι excidisse crediderim. Neutiquam vero Herwer-
deno vocem ζῶσι ut interpretamentum delendam censenti
adstipulor. j

p. 267, 5 ἐκείνους uiv οὖν λαβὼν ὁ βασιλεὺς δῶρά τε
ὠνόμαζε καὶ τοῖς αὑτοῦ λόχοις ἀνέμιξε. Placet ὠνόμαζε
traditum sensuique conveniens prae eo quod Herwerdenus
coniecit ἐνόμιζε. |

p. 268, 1 τιμαῖς μὲν αὐξῆσαι τὴν προϑυμίαν τῶν ἀγα-
OGv, ἃς αὐτοῖς προὐξένησε παρὰ τοῦ τὰ τοιαῦτα νέμοντος.
Quin verbis ὁ τὰ τοιαῦτα νέμων imperator Constantius
significetur, dubitare non debebat Herwerdenus.

p. 269, 9 ὀψὲ δέ ποτε of δυστυχεῖς ἱκέτευον δέον πρὸ
τοῦ πυρός. Miram dicit breviloquentiam Herwerdenus .
praesertim in oratore satis prolixo, at perperam vertit:
quia hoc mecessariwm erat ante ignem; δέον est: quam-
quam mecesse erat. πῦρ vero non est cur cum Polakio
sensu metaphorico dietum esse statuamus. Nam antecedit
προήει τὰ μὲν δῃῶν.

p. 269, 12 ὡς δ᾽ αὖϑις ἧκον αὐτοὺς ἄγοντες Íxévag
τοὺς βασιλεῖς καὶ τὸ σκῆπτρον ἔχοντες εἰς γῆν ἔκυπτον,
ἀναμνήσας τῆς πολλῆς ὕβρεως --- ὠνεῖσϑαι τὴν εἰρήνην
ἐκέλευε. Non intellego, inquit Herwerdenus, ,cwr adda-
tur τὸ σκῆπτρον ἔχοντες, ubi agitur de supplicantibus sub-
misso vuliw. Melius intellegerem τὸ σκῆπτρον {οὐκ ἔχοντες,
sed foriasse aliud quid excidit aut depravatum est ἔχοντες,
pro quo ῥίπτοντες aut aliquid simile expectatur. | Quaerat
alius^ At praeclara est illa inter τὸ σκῆπτρον ἔχοντες
et εἰς γῆν ἔκυπτον oppositio. Neque vero οὗτοι post xol
eum Reiskio neque o? ante xoi cum Polakio inserere ne-
cesse duco. Talis subiectorum mutatio apud Libanium
haud infrequens est.

p. 271, 8 xai τοῖς οὔπω σπονδῶν τετυχηκόσι τὸ προσ-
δοκώμενον δέος ἡσυχάξειν παρήνει. Quod Herwerdenus τὸ
τῶν προσδοκωμένων δέος coniecit, intolerabilem efficit tau-
tologiam. Ego δεινὸν pro δέος dubitantur proposui, sed

"EE

"X

uq uie

fear dito e mL

"pe iE aa f ^ ur ie Cm cu lI le AT

PRAEFATIO CRITICA LI

iam nihil mutandum puto collato loco simillimo t. ill
339,10 ἐπὶ ταῖς μελλούσαις ἐλπίσιν.

p. 273, 7 κατέβαινε μὲν ἐπ᾽ αὐτὸν ὠκεανόν. Videtur
τὸν inter αὐτὸν οὐ ὠχεανόν cum Asmo inserendum.

p. 273, 18 τῶν ἐναντίων ὃ στρατὸς ἀντιπροσήεσαν. ὡς
δὴ σχήσοντες ζευγνύναι πειρωμένων. Ad πειρωμένων cogi-
tandum est αὐτῶν referendum illud ad τῶν ἐναντίων, qua
ellipsi nihil apud Libanium frequentius. Si quid mutan-

dum, e codice V πειρωμένους recipiendum esset. Singu-

laris vero πειρώμενον quem Herwerdenus requirit, non
habet quo referatur.

p. 281, 6 πρεσβειῶν γὰρ οὐκ ὀλίγων ἀμφοτέρωϑεν γε-
νομένων, ὧν αἵ μὲν ἐκεῖθεν ἠξίουν ἐπὶ τοῦ σχήματος μέ-
νοντὰ μηδὲν ἔργῳ πλέον ἢ πρόσϑεν ἔχειν, αἵ δ᾽ ἐνθένδε
πάντως δεῖν ἀφίστασϑαι τῆς τιμῆς καὶ διὰ πάντων εἶναι
τὸν πρότερον. Sensum ultimorum verborum qui est: εὖ
debere ewm (Iulianum) iw ommibus esse priorem i. e. qui
prius fuerit, Caesar, non imperator. Herwerdenus cum pa-
rum assecutus sit, ad coniecturam pervenit quae nullo
paeto probari possit Nam si eum eo πρῶτον ante aut
post εἶναι aut post πρότερον inserimus, πρῶτον ad gra-
dum, πρότερον ad tempus referamus necesse est, id quod
vix quisquam probaverit.

p. 288, 7 ἔφυγεν ἃ κατεμέμφετο. Scribendum eum Her-
werdeno ἔφευγεν.

p. 294, 92 τούτους δὴ τοὺς Κερβέρους καὶ πολυκεφάλους
εἰς ἰδιώτας ἐξέβαλε. Post πολυκεφάλους cum Reiskio Her-
werdenus ὕδρους inserendum ducit, fortasse tamen forma
feminina, quam Asmus collato loco luliani ep. 23 δια-
πέφευγας τὴν τρικέφαλον ὕδραν commendat, melius Cerberis
conveniet.

p. 294, 10 ἐωνοῦντο μὲν πευϑῆνες καταστῆναι καὶ τὸ
σχῆμα ἦν eld. ὅπως μηδὲν ἀγνοοῖ βασιλεὺς τῶν ἐπ᾽
αὐτὸν συντιϑεμένων. τὸ δὲ ἔργον καπήλων. Particula μὲν
post ἐωνοῦντο aptissima est neque ab Herwerdeno inter
τὸ et σχῆμα vel post σχῆμα transponi debebat.

p. 295, 17 ὅλως δὲ τῶν ἀφορμῶν 7j uiv ἐν ἀφανεῖ τε

d*

LH PRAEFATIO CRITICA

Β

χαὶ Gvyvi, ἡ δ᾽ ἐν φανερῷ τε καὶ δήλη. Vocem συχνή ἱ

corruptam esse patet, cuius loeo ego dubitanter νυχίας
Herwerdenus xgvzr5, Polakius στεγνή proposuit. Prius
propter rem palaeographicam, alterum propter significa-
tionem non satisfacit. Fortasse praeferendum erit σκοτεινή
(cf. p. 388,4).

p. 304, 20 τῆς αὐτῆς δὲ διανοίας, καὶ τὸ τὰς πόλει
ὑπὸ τοῖς λέγειν ἐπισταμένοις ποιεῖν καὶ παῦσαι τοὺς βαφ-
βάρους τῶν ἐϑνῶν κυβερνήτας, ot γράφοντες μὲν σὺν τάχει,

νοῦν δὲ οὐκ ἔχοντες ἀνέτρεπον τὰ σχάφη. Iniuria vox-

γράφοντες Asmo suspecta et Kingio in στρέφοντες mu-
tanda visa est. Haud semel Libanius de isto genere ma-
gistratuum quod nihil nisi ταχυγραφεῖν didicerat queritur.
Cf. t. III 138, 10; 319, 14.

p. 9313, 2 và σώματι δεχόμενος τὸν ὄμβρον. Coniec-
tura Kingi πώματι nihil perversius cogitari potest.

p. 317, 1 οὕτω δὲ ἀκριβέστερον τῶν σμικροτάτων OL-
καστῶν ᾧετο δεῖν τοῖς κειμένοις ἐπὶ τῶν κρίσεων ἐμμένειν.
Vocem σμικροτάτων corruptam esse patet, at neque σμώε-
κρολογωτάτων quod Gasda proposuit neque ἀχριβολογωτά-
τῶν quod Herwerdenus neque ὁσιωτάτων quod Polakius,
placet. Recte tamen hiec laudavit quod mihi ut facil-
limum, aptissimum usuique Libaniano conveniens probatur
&xgorírov Gasdae.

p. 318, 8 ἐδέξατο δὴ τὸ δικαστήριον ἐκεῖνο καὶ πόλεις
ὑπὲρ πρωτείων ἀμφισβητούσας. Quod Herwerdenus inter
καὶ et πόλεις inserendum censuit δύο hoc loco necessarium
non est.

p. 919, 6 Ἄρτι uiv οὖν τῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐμεμνήμην

κοινότητος. lniuria Herwerdenus Polakiusque nullam in -

antecedentibus mentionem Iuliani in re saera κοινότητος
factam esse contenderunt. Obliti sunt locorum P. 281,4
ἀπὸ τῶν ϑεῶν τῶν τῆς πόλεως τῆς ϑεραπείας ἤρχετο —
πείϑειν μὲν ἐπιχειρῶν, βιάξεσϑαι δὲ οὐκ ἀξιῶν; p. 290, 12
ἐν μέσοις τοῖς βασιλείοις ἱερὸν μὲν οἰκοδομεῖται τῷ τὴν
ἡμέραν ἄγοντι ϑεῷ καὶ μυστηρίων μετέσχε τε καὶ μετέδωκε
μυηϑείς τε ἐν μέρει καὶ μυήσας κτλ. et p. 312, 19 ὁ αὐτὸς

Sura SET SENA Com M SC OEC PRORA Tan, edm

i PRAEFATIO CRITICA LIII

ἱερεύς. Vox igitur ἱεροῖς non tentanda est. Quam eius
loco Herwerdenus proposuit δικαστηρίοις. ut Polakius vi-

dit, verbis suecedentibus νῦν δὲ ἔχω τι μεῖζον εἰπεῖν. ὅτι

καὶ δικάξων πλείστῳ τούτῳ --- ἐχρῆτο refutatur. Quod
vero hie invenit σμικροῖς, non magis placet. Nam Liba-
nius se certamen illud urbium Laodiceae et Apameae iudi-
eiumque luliani parvi non fecisse satis indicavit.

p. 320, 3 xol τὴν ἁλουργῆ χλαμύδα φέρων ἣν οὐκ ἦν
βασιλεύοντα μὴ φορεῖν, ὡς οὐδὲν τῶν ἄλλων διαφέρουσαν
ἔφερεν. Nulla iusta causa est cur cum Herwerdeno φο-
ρῶν pro φέρων et ἐφόρει pro ἔφερεν scribamus.

p. 323, 18 μέϑη δὲ εὖ ποιοῦσα προλαβοῦσα τὸν καιρὸν
πάντα ἐξήλεγξε καὶ τὸ τέως λανϑάνον ἤδετο. Parum verbi
ἄδειν usum perspectum habuit Herwerdenus, cum sensu
proprio cantabatur vel decantabatur accipiendum esse pu-
tavit. Saepissime nihil aliud nisi celebrare significat.
Exemplis a Polakio qui Herwerdeno oblocutus est col-
lectis addo duo huic simillima t. I 137, 16 xoi νῦν τοῦτο
ἄδεται παρὰ πάντων ; 467, 1 ταυτὶ μὲν ἄδεται (cf. t. III
440, 15 τῶν ἐν Φοινίκῃ τινὰ βουλὴν ἔδουσιν κτλ.). Quod

vero eius loco Herwerdenus ponere vult ἤδει --- ἐδήλωσεν
iusto longius ab ἤδετο distare dicit — eo minus admitti

potest, quod Iulianum qui debet ut subiectum ex ante-
cedentibus sumere non licet.

p. 333, 1 ἐκίνουν ταμιεῖα. Rectissime Herwerdenus
éxévovv.

p. 334, 6 τοῖς uiv δι᾿ ὄὕὄχϑης ὑψηλῆς ve καὶ στενῆς
ἐλαύνουσι τὸ μὴ βραχῆναι ὑπῆρχε, σφαλερὸν δὲ ἡ στενότης,

οὗ δ᾽ ἐκεῖνο φεύγοντες ἐν τοῖς ὕδασιν ὠχοῦντο, καὶ δεσπότῃ
x ^ - p , ,
τε δοῦλος χεῖρα ὥρεγε καὶ δοῦλον ὃ δεσπότης ἀνέσπα.

Optime se habet lectio librorum V U ὠχοῦντο, quae etiam
à reliquis libris ἐχοῦντο praebentibus fulerum accipit: maía-
bant in aquis, id quod minime ita facile erat arma victum-
que ferentibus praesertim minus exercitatis, ut Libanius
paulo ante dixit ἀγὼν οὖν ἔσχατος αὑτόν τε σῶσαι καὶ ὅπλα
καὶ τροφὴν καὶ ὑποζύγια. καὶ τοῖς μὲν ἐπισταμένοις νεῖν
βοηϑὸς ἦν ἡ τέχνη. τοῖς δ᾽ ἀπειροτέροις μείζων ὃ πόνος.

LIV PRAEFATIO CRITICA -

Certe melius est quam εἴλοῦντο quod Reiskius coniecit
vel εἰλοῦντο quod Herwerdenus; ὠϑοῦντο vero quod Pola-
kius proposuit — debebat esse ἐωθοῦντο — admitti non
potest, utpote quod additamento explieativo careat.

Articulum ὃ ante δεσπότης delendi cum Herwerdeno
Polakioque causam satis idoneam agnoseere haud queo.
Saepissime Libanius eum semel adhibuit. Etiam rhythmus
ei favet.

p. 342, 14 εἴτε yàg παρίοιεν oí στρατιῶται τοῖς πλοίοις,
οὐκ ἦν προσελϑεῖν ταῖς πόλεσιν, εἴτ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνας ἴοιεν,
ἀπώλλυντ᾽ ἂν αὐτοῖς αἱ νῆες, εἴτ᾽ ἀναπλέοιεν διὰ τοῦ Τίγρη-
τος. μόχϑος τε μέγας καὶ μέσαι ταῖν πόλεων ἐγίγνοντ᾽ ἄν.
Responsio suadere videtur, ut ἂν etiam inter οὐκ et ἦν
cum Herwerdeno inserelügr at necesse non est.

p. 344, 2 χατεῖχλχον τὴν ὄχϑην ἀσπίσι vs λαμπούσαις
καὶ ἵπποις χρεμετίζουσι καὶ τόξοις ἠσκημένοις καὶ μεγέ-
ϑεσιν ἐλεράντων. Mirum in modum Herwerdenus ἠσχη-
μένοις cum ἵπποις construxit et τόξοις ab ἠσκημένοις sus-
pensum fecit. Nam τόξα ἠσχημένα sunt arcus artificiose
facti (cf. t. I 509, 14 τὸ γήδιον — ἤσκηται) et manifesta
est locutio bipartita: ἀσπίσι τε λαμπούσαις καὶ ἵπποις
χρεμετίζουσιν et τόξοις ἠσκημένοις καὶ μεγέϑεσιν ἐλεφάντων.

p. 344, 20 ἐν ᾧ δὲ τοῖς δρόμοις τῶν ἵππων ὃ στρατὸς
ἐψυχαγωγεῖτο, κεναὶ τῶν φορτίων éx παραγγέλσεως ἦσαν αἵ
νῆες, τῷ λόγῳ μέν, ὅπως ὀφϑείη τὸ σιτηρέσιον, εἴ πῃ παρανά-
λώται, τὸ δὲ ἔργον ἦν. οὐ προειδότας ἐξαίφνης ἐμβιβάσαι
τοὺς στρατιώτας ἐβούλετο. Quod pro παρανάλωται Her-
werdenus παρανήλωτο dubitanter proposuit, necessarium
non est; quod ἐβούλετο cum librario codicis 7 delevit,
improbandum.

p. 947,14 τάχα εὑρήσει λαμπρὰ μὲν κἀκεῖνα, πολὺ δὲ
μείξω ταῦτα. καὶ τὰ μὲν οὐδενὸς ἀπαντῶντος πεπραγμένα,
τὰ δὲ ὄντων τῶν μαχομένων τετολμημένα. Probabile, sed
non necessarium est quod ante ὄντων Herwerdenus inseri
vult πολλῶν.

p. 352,1 εὐϑὺς ἐκκλίναντες ἔρευγον. Herwerdeno prae-

PRAEFATIO CRITICA LV

. ferendam esse lectionem codicis V ἐγχλίναντες assentior

collato p. 261, 5 ὡς δὲ ἐνέκλιναν.

p. 357, 1 "4 δ᾽ ὑπὲρ τοῦ Περικλέους ὃ Θουκυδίδης
φησίν, ὅτι τῇ τελευτῇ λαμπρότερον ἔδειξεν, ὅσον ἦν αὐτὸς
τοῖς πράγμασι, ταῦτ᾽ ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν καὶ περὶ τοῦδε.
Herwerdenus coniecit: ἔδειξεν ὅσος ἦν αὐτός, (ἢν τοῖς
πράγμασι, Polakius: ἔδειξεν, ὅσος ἦν, (ἢ) αὐτοῖς τοῖς
πράγμασι, mirum in modum uterque sensum loci simili-
tudinemque Thueydidiam corrumpens. Quid enim Thuey-
dides (II 65, 3) ait de Pericle? ἐπειδὴ ἀπέϑανεν, ἐπὶ πλέον
ἔτι ἐγνώσϑη ἡἣ πρόνοια αὐτοῦ ἡ ἐς τὸν πόλεμον. Quibus-

cum discrepant quae illi coniecerunt, concordant. quae

libris tradita sunt. Neutrum autem ὅσον usui Libaniano
maxime convenire loci demonstrant t. III 159, 2 ὃ αὐτὸς
ἑκάτερον, νῦν uiv τοῦτο, νῦν δ᾽ ἐκεῖνο; 176, 11 οὐκ ἴσον
ἥδε κἀκείνη; 416, 7 οὐκ ἴσον εἷς καὶ δύο οὐδὲ μέγας καὶ
βραχὺς οὐδὲ ὡραῖος καὶ ἄμορφος.

Ῥ. 357,8 πρῶτον μὲν γὰρ οὐκ ἤνεγκαν oUg πρότερον

ἤλαυνον, ἔπειτα (0b) δελεασϑέντες εἰρήνης ὀνόματι. Quod

inserui δὲ post ἔπειτα non necessarium esse Herwerdeno
concedo.

p. 358, 4 ὥστ᾽ ἔγωγε πολλάκις ἐθαύμασα τοῦ Μήδου,
ὡς παρὸν πλείω λαβεῖν οὐκ ἠϑέλησε. Non est cur ὡς cum
Oobeto atque Herwerdeno in πῶς vel ὅπως mutemus. Of.
p. 10, 16; ep. 21.

p. 359,3 Διὰ ví οὖν, ὦ ϑεοὶ καὶ δαίμονες. μὴ ταῦτα

- ἐκυρώσατε; διὰ τί μὴ τὸ μὲν ὑμᾶς ἐπιστάμενον γένος εὔδαι-
μον, τὸν δὲ τούτοις εὐδαμονίας αἴτιον κατεστήσατε; Verba

sunt integra. τὸν δὲ id est lulianum — de quo statim οὐ
βωμοὺς ἀνέστησεν ; etc. — est accusativus obiecti, εὐδαι-

μονίας αἴτιον praedicati ad verbum κατεστήσατε. Quod

parum perspexerunt Herwerdenus et Polakius, quorum

᾿ς lle pro κατεστήσατε scribendum conieiens κατελεήσατε —
᾿ς volebat scribere κατηλεήσατε — sententiam mirum quantum
- debilitavit, ille ἀΐδιον post αἴτεον inserens rem ratione
. prorsus incredibili exaggeravit.

1

p. 360, 7 τοῖς ἱεροῖς ὑποχωρήσειν τοὺς τάφους. Verba

LVI PRAEFATIO CRITICA

recte a scholiasta explicata sunt, minus recte ab Herwer-
deno tantum de sanctorum sepulcris et Christianorum sa-
celis in quibus mortui sepeliebantur cogitante. Circa
sepulera versari Christianorum erat, si Libanium (cf. t. III
437, 15 R. εἰσῆγον δὲ τοὺς ϑεοῖς ἐχϑρούς. τοὺς περὶ τοὺς
τάφους) et luliamum (Mis. p. 443,9 τοῖς περὶ τοὺς τάφους
καλινδουμένοις γραϊδίοις; p. 466,5 τὰ μὲν τῶν ϑεῶν ἀνέστη-
σαν αὐτίκα τεμένη, τοὺς τάφους δὲ τῶν ἀϑέων ἀνέτρεψαν)
audimus.

p. 361, 18 παραπλήσιον γὰρ δή τι πεπόνϑαμεν, oiov
εἴ τις ἀνδρὸς διψῶντος καὶ προσάγοντος τοῖς χείλεσι φιάλην
ψυχροῦ ve καὶ διαφανοῦς ὕδατος γευσαμένου τὸ πρῶτον
ἁρπάσας οἴχοιτο. Non est cur τὸ mutetur. γευσαμένου
τὸ πρῶτον est idem atque γευσαμένου τὴν πρώτην γεῦσιν.
Si vero cum Herwerdeno eius loco τὲ ponimus, γευσαμένου
male eum participio praesentis προσάγοντος coniungitur.

p. 363, 4 ῥητορικῆς δὲ διδάσκαλοι συζῶντες πρότερον
τοῖς ἀρχὰς ἔχουσιν ἀπελαύνονται τῶν Ovgüv, ὥσπερ ἀνδρο-
φόνοι. πλήϑη δὲ νέων τὰ περὶ αὐτοὺς πρότερον ταῦτα
ὁρῶντες φυγόντες ὡς ἀσϑενεῖς τοὺς λόγους ἄλλην ἰσχὺν
ζητοῦσι. Herwerdenus ταῦτα non, ut debet, cum ὁρῶντες.
sed cum τὰ περὶ αὐτοὺς πρότερον coniungendum arbitratus
eius loco δυνατὰ aut ἰσχύοντα aut cOévovra proposuit,
pro quibus Polakius etiam pressius ad litteras γαῦρα
scribi posse dixit, at recte verba ut tradita sunt relin-
quere maluit.

p. 367, 10 οὗτός ἐστιν Ó τῆς Ῥωμαίων γῆς ἔξω τε ὧν
ὁμοῦ καὶ κρατῶν καὶ τὸ μὲν σῶμα ἔχων ἐν τῇ πολεμίᾳ,
τὴν δ᾽ οἰκείαν ὑπὸ τῇ βασιλείῳ καὶ ταὐτὸν δυνηϑεὶς πρός
ye τὸ πάντα ἡσυχάζειν ἀπών τε ὁμοίως καὶ παρών. Obscu-
riora sibi esse verba τὴν δ᾽ οἰκείαν ὑπὸ τῇ βασιλείᾳ Her-
werdenus professus τὴν δ᾽ (ὡς τὴν» οἰκείαν proposuit,
at nihil est obscurum, nihil mutandum. 7j οἰκεία opposita
est τῇ πολεμίᾳ et lulianus ἔχεν τὴν οἰκείαν ὑπὸ τῇ βασι-
λείᾳ, quamquam τὸ σῶμα ἔχει ἐν τῇ πολεμίᾳ 1. e. quam-
quam extra imperii fines versatur. Verbis ὡς τὴν insertis
atque ad τὴν πολεμίαν relatis sensus corrumpitur.

PRAEFATIO CRITICA LVII

Or. XIX.

p. 986, 4 κριϑήσεσϑαι γὰρ ἡγοῦμαι τῇ γνώμῃ μᾶλλον
ἢ τοῖς οὐχ ὑπάρξασι τοῦ δοῦναι κυρίοις. Herwerdenus
adnotat: ,Now tantum δοῦναι corruptum est, sed ctiam
quaedam exciderunt ante verba τοῖς οὐχ ὑπάρξασι. In-
tellegerem: κριϑήσεσθαι γὰρ ἡγοῦμαι τῇ γνώμῃ μᾶλλον 1)
{τῷ χρήσασϑαι λόγοις) τοῖς οὐχ ὑπάρξασι τοῦ δύνασϑαι
(Boissonade, malim διανύσαι) κυρίοις.“ At nihil corruptum
videtur, nihil excidisse. τὰ οὐχ ὑπάρξαντα τοῦ δοῦναι κύρια
(— ea quibus potestas dandi non erat) est dictio artificiose
quaesita ad adumbrandam illam facultatem oratoris cui
aliquid dare i. e. efficere non licuit.

p. 386, 9 ἐγὼ δὲ τὸ μὲν μηδὲν ἐκ τῶν λεγομένων
ἔσεσϑαί μοι δυσχερὲς ἀπὸ τῆς σῆς φύσεως εἶχον καὶ τρόπου.
Neque μαντεύεσϑανι vel τεχμαίρεσϑανι post τρόπου, quae
fuit. Reiskii sententia, excidit neque εἶχον cum Herwer-
deno in ἔγνων mutandum est. Verba tradita plus signi-
fieant quam additamento Reiskiano aucta; quomodo vero
articulus τὸ stare possit, si Herwerdeni accipiatur mutatio
per se parum probabils, me ignorare confiteor.

p. 388, 20 καὶ τουτὶ τὸ κακὸν ἔλϑοι uiv ἄν ποτε καὶ
ἐπὶ σμικρὰν πόλιν, αἷς δέ ἐστι μεγέϑη. πολὺ τοῦτο ἐν ταύ-
ταις. Herwerdenus τούτου {μεῖζον et Polakius {πλέον
τοῦτο pro τοῦτο coniecerunt. Neutrum placet. Nam in
priore rovrov non habet quo referatur, in altero πλέον
inutile. πολὺ est nominativus praedicati: i» his hoc mul-
twm est, ut t. III 474,1.

p. 395, 16 Ἢ οὖν ἕτερόν σε δεῖ γενέσϑαι σήμερον καὶ
ἄνω ποταμῶν πορευϑῆναι τὸ πρᾶγμα. lIniuria Herwerdenus
verbum traditum πορευϑῆναι in suspicionem vocavit et
eum ῥυῆναι mutandum censuit immemor ille quidem for-
mae proverbii quam attuli ἄνω ποταμῶν χωροῦσι πηγαί.

p. 398, 1 καὶ προελϑόντες οὗ Φλαβιανὸν εὑρήσειν ἔμελ-
λον, οὐχ εὑρόντες εἶτα ἀνέστρεφον. Herwerdenus οὐχ ante
εὑρήσειν inserendum, Polakius ἔμελλον cum ἐνόμιξον mu-
tandum censuit, neuter ratione habita usus verbi μέλλειν

LVIII PRAEFATIO CRITICA

quod apud Libanium frequenter, velut t. ΠῚ 433, 11 o?
οὐκ ἔμελλον δήπου χαλεπῶς ὑμῖν ἕξειν, non solum rem
futuram ipsam exprimit, sed etiam mentem agentis re-
Sspicit. προελϑόντες melius se habet quam προσελϑόντες
quod Herwerdenus dubitanter protulit.

p. 399,13 ἦν ἔνδον. ὃ τὸ καϑ᾽ ἕκαστον χκατηνάγκαζε
βλέπειν. αὐτὸν δὲ οὐκ εἴα ῥῆξαι φωνήν. Iniuria, credo,
Herwerdenus τὸ καϑ᾽ ἕχαστον ἃ βλέπειν pendere posse
negavit. Neque haec fuit sententia Reiskii atque Οοθοίϊ
t. III 418,14 ἕν βλέπουσι. χρήματα pro ἐμβλέπουσι coni-
cientium. Quod vero ipse proposuit τὸν xo«9' ἕκαστον,
prorsus intolerabile est.

p.407,1 Ἔδεσσα γὰρ ἡ πόλις. Apposite Asmus ad hane
scripturam ("Eóscc« pro "Euscc) firmandam eiusdem corrup-
telae in duobus locis Iuliani or. IV p. 195,12; 200,2 con-
spieuae mentionem fecit. (Cf. p. LX ad p. 434, 1.

p. 408,16 τοιαύτην δὲ καὶ οὕτω πολλὴν περίκειται γῆν,
ὥστε πάντα μὲν φέρειν, αὐτῇ δὲ ἀποχρῆν. MHerwerdenus
coniciens αὐτῇ δὲ {μηδὲ ἀποχρῆν a sententia auctoris
aberravit aeque atque Polakius qui αὑτῇ scribens vertit:
civitatis nostrae ager tam uber est, ut omnia ferat sibique
sufficiat 1. e. ut wrbi nostrae minime frumento aliisque rebus
imporiatis opus sit. Sententia potius est: terra ei sc. urbi
sufficit i. e. quamquam omnia feri, tamen haec soli wrbi
sufficiunt, non exporiantur. | Cf. p. 410,12.

p. 410,12 αἱ δὲ πρὶν τὰ ἀπὸ τῶν ἀγρῶν δεῦρο ἄγουσαι
καϑ᾽ ἑκάστην πύλην ὁδοὶ τὰκ τῆς πόλεως πολλαχῇ μερί-
ἕουσιν. Perperam Herwerdenus τἀχτὸς pro τὰκ coniecit.
Nam quomodo possunt portae ea quae extra urbem sunt
multifariam dividere? r&x τῆς πόλεως sunt res quae fue-
rant in urbe et nunc evehuntur.

p. 411,13 πολλοῖς ἀπόλωλε χρήματα, βασιλεῦ, πολλοῖς
ϑεράπαιναι ἐν οὐ φορητοῖς καμάτοις. MHerwerdenus ,JMiror
inquit neminem. vidisse Libanium pro ϑεράπαιναι scripsisse
ϑεραπεῖαι. lüsum movet vulgata." Nihil mirandum, nihil
ridendum. ϑεράπαιναι optime se habet. Cf. t. ΠῚ 408,8
χρυσίου δ᾽ οὐκ ὄντος οὐδ᾽ ἀργυρίου πωλοῦσι uiv ϑεραπαίνας

PRAEFATIO CRITICA LIX

ϑρηνοῦντες, πωλοῦσι δὲ GxoAov90vg, τροφέων υἱούς, ἀντι-
λαμβανομένους τῶν τοῦ πωλοῦντος γονάτων et t. III 474,3 sq.
Contra merum ϑεραπεῖαι quid sibi velit, me non intelle-
gere confiteor. Herwerdenus de curatione aegrorum cogi-
tasse videtur, nam contulit locum or. XXI p. 459,22 οὐκ
ἔχοντες ἰατρὸν ἀντιϑεῖναι τοῖς ἐκ τῆς ταλαιπωρίας. At quid
sunt ϑεραπεῖαι ἐν οὐ φορητοῖς καμάτοις Ὁ.

Or. XX.

p. 423, 5. τούτῳ δὲ ὄντε τοσούτῳ τὰ διὰ τῶν ἔργων
ἐπέϑηκαν δραμόντες ἐπὶ σέ τε καὶ τὴν γυναῖχα τὴν σὴν
καὶ τέκνα (xal? χερσί τε καὶ κάλοις ταῦτα δείξαντες χαμαί.
Inserui, id quod nescio an Herwerdenus et Polakius im-
probent, xci, ut habeat δείξαντες quo cum δραμόντες copu-
letur. Nam ce ad χερσί pertinet. At quod δείξαντες
mutandum censent, in ῥέψαντες Herwerdenus, in σεέσαντες
Polakius, me quidem non habent assentientem, quippe qui
sciam quam crebro verbum δεικνύναι Libanius ad actionem
quameunque aliquid manifestantem indicandam adhibuerit.
Cf. t. III 454,12 δείξας ἃ x&v αἰσχυνϑείη τις εἰπεῖν; 449,5
δείξατε πάλιν τὴν βουλὴν ἀνθοῦσαν; t. II 428,14.

Ρ. 428,17 ᾧου δὴ βελτίους ἀμφοτέρους εἶναι μὴ προσ-
ϑέντας τὰ σκυϑρωπότερα. Herwerdeno et Asmo ἂν ante
ἀμφοτέρους inserentibus adstipulor.

p. 429,11 ὁ δὲ τὸν ἐγγυτέρω διακρουόμενος ϑάνατον
ἤγετο στένων πινόντων ἐκ τῶν ἀγρῶν ἄχρι μέϑης τῶν περὶ
τὸν λιμένα κεκακωμένων. MHerwerdenus coniecit ἤγετο στέ-
vov £x τῶν ἀγρῶν (ὑπὸ πινόντων (vel πιόντων) ἄχρι
μέϑης κτλ. At quid medicina minime leni assecutus est?
ἤγετο ἐκ τῶν ἀγρῶν plane intolerabile est. E quibusnam
enim agris Eugenius educitur? Et quam dura structura
verborum ὑπὸ πινόντων ἄχρι μέϑης τῶν περὶ τὸν λιμένα
κεκαχωμένων! Nihil mutandum. ἤγετο στένων nullo addi-
tamento eget nisi genetivis absolutis τῶν περὶ τὸν λιμένα
xexoxouévov πινόντων ἐκ τῶν ἀγρῶν (— dwm qui in effo-
diendo portw Seleuciensi excruciati erant, ex agris d. e. 6
villis agricolarum usque ad crapulam vinum bibunt). ἀγροί

LX PRAEFATIO CRITICA

similiter erebro a Libanio adhibitum est, velut t. ITI 409,12
τὸ δὲ ξητεῖν προστάτην οὐ μόνον ἐκείνων ἐστὶ τῶν ἀγρῶν
οὗ πολλῶν εἶσι κτλ.

p. 434,1 Ἔδεσσαν quod reposui pro Ἔμεσαν iam ἃ
Gothofredo Cod. Theod. XVI 10,8 tom. VI p. 270 coniecta-
tum esse sero vidi. Cf. p. LVIII ad p. 407,1.

p. 436,22 ὅτι ἀνὴρ ἐξ ὀρνίϑων. Quod Herwerdenus
hoe loco et p. 455,10 ἀνὴρ — ἐλέγχεται coniecit ἁνὴρ,
necessarium non est.

p. 438,4 ἐν οἷς ἔνεστιν ὁρᾶν λάμπουσαν τῷ βασιλεῖ τὴν
φύσιν, ὅταν ἀπολογῆται μὲν ἐκ τῆς τῶν ἠδικηκότων κακίας,
φάσκῃ δὲ αὑτοῦ τὴν ὀργὴν ἀλλοτρίαν τε εἶναι καὶ διὰ τοῦτο
ταχέως μεταπηδᾶν ἐπὶ τὰ πραύτερα καὶ τούτου πλείω λόγον
ἔχειν ἢ τοῦ τιμωρίαν λαμβάνειν. ^ Herwerdenus adnotat:
Si verba sana, intellege quae addita malim ὅταν ἀπολογῆ-
ται μὲν ὑπὲρ ὅλης τῆς πόλεως ἐκ τῆς wvÀ.^ At verba
ὑπὲρ ὅλης τῆς πόλεως nulla ratione intellegi posse patet;
sed etiamsi inseruntur, sensui minime satisfaciunt. Nam
quando Theodosius ὑπὲρ ὅλης τῆς πόλεως ἀπελογήσατο ἐκ
τῆς τῶν ἠδικηκότων κακίας quando omnino ἐκ τῆς τῶν
ἠδικηκότων κακίας Ego negationem οὐκ, quae post ὅταν
etiam alibi velut t. III 13,4; 328,5 occurrit, ante £x ex-
cidisse puto.

Or. XXI.

p.459,4 ἀλλ᾽ ὅμως ἐνίκα τὰ νικώμενα. Verba và νικώμενα
in τὰ προειρημένα mutanda vel ut emblema delenda censuit
Herwerdenus. At quis in tali loco Libanii feret τὰ προ-
εἰρημένα | Quis tale emblema exsistere potuisse evincet?
Nee magis probanda lectio quam Polakius proposuit τὰ
ἐνιζόμενα. καϑάπερ δι᾿ ἀέρος. οὐδ᾽ ἐφαπτόμενα τῆς γῆς,
πορευόμενα. Nam quomodo potest τὰ ἐνιζόμενα currum
significare, quomodo δι᾽ ἀέρος et πορευόμενα insertis verbis
οὐδ᾽ ἐφαπτόμενα τῆς γῆς dirimi? Nullo pacto licere die-
tionem argutam ἐνίκα τὰ νικώμενα Libanio demere vel
destruere mihi certo certius esí, quamquam eam ab illo
inventam, non acceptam contendere nolo. Currus signi-

E

5

PRAEFATIO CRITICA LXI

fieatur aeque atque in antecedentibus πάντα κρείττω τοῦ
τι παϑεῖν ἤρχετο πληττόμενα uiv τοῖς πεφυκόσι λυμαίνεσϑαι.
χρατούμενα δὲ ὑπ᾽ οὐδενός.

p. 459,21 ἔφευγον ἀποροῦντες στέγης, ἀποροῦντες τρο-
φῆς. οὐκ ἔχοντες ἰατρὸν ἀντιϑεῖναι τοῖς ἐκ τῆς ταλαιπωρίας.
Quod Herwerdenus p. 119 post ταλαιπωρίας addere voluit
παϑήμασιν supervacaneum est. τὰ ἐκ τῆς ταλαιπωρίας et
similia Libanius in deliciis habet.

p. 460,9 σεσώσμεϑα γὰρ τῇ βασιλέως ψήφῳ, ἔρχεται
δέ τι σωτηρίας καὶ ἐπὶ τὴν σὴν γνώμην. Ασϊοα]υβ τῆς
quem Herwerdenus ante σωτηρίας inseri voluit, necessarius
non est.

p. 461,11 τίς γὰρ μᾶλλον ἂν εἰκότως ἐκαρπώσατο τὰ
γράμματα τοῦ μόνου τῶν [τοὺς] ἵππους ἐλαυνόντων μιμησα-
μένου τὰ Καισαρίου πτερά; Articulum τοὺς quem can-
cellavi Herwerdenus servari posse dixit, at in optimis
libris deest et in uno tantum codice recentiore passimque
€orrecto exstat.

p. 461,18 σὲ δὲ μακαρίζω μὲν τῆς τοῦ βασιλέως εὐ-
voíag, μακαρίζω δὲ τῆς φρονήσεως, μακαρίζω δὲ τοῦ [τε]
τοιαῦτα μὲν εἰργάσϑαι, τοιαῦτα δὲ σεαυτῷ συνειδέναι. Neque
τὰ quod loco particulae ve ponere voluit Reiskius neque
ye quod Herwerdenus, probandum duco. Prius refutatur
sequenti τοιαῦτα δέ, alterum omnibus antecedentibus gene-
livis particula privis neque aptum praebet sensum. Ita-
que nondum me paenitet rs cancellasse. Contra

p. 462,7 καλὸν uiv οὖν καὶ ἀνδρὶ συνειπόντα κινδύνου
σαφοῦς ἐξαρπάσαι καὶ τὸ νηὶ ναῦν ἐπαμύνασαν ἀποκχρού-
σασϑαι λῃστάς Herwerdenum τὸ delentem non laudaverim.
Libanius addidit, quia novum subiectum (ναῦς) inducitur.

p. 462,12 ὅτῳ δὲ εἰπεῖν ἔνι καὶ σεσωκέναι πόλιν, ἀλλ᾽
οὔ τι γε τοσαύτην. Quod Herwerdenus pro ὅτῳ proposuit
ἑτέρῳ, non solum supervacaneum videtur, sed etiam minus
placet, ut quod sententiam debilitet.

p. 465,6 μηδέτερον τῶν ἀναλωμάτων φύγῃς. ὅπως ἡμῖν
μὲν ὡς περὶ πολίτου διαλέγεσϑαι πρός τε ἀλλήλους καὶ πρὸς

LXII PRAEFATIO CRITICA

τοὺς ἄλλους ἐξείη, σοὶ δ᾽ ὁπότε εἴης ἐνθάδε, διαιτᾶσϑαί τε
ἐν οἰκείοις κτλ. Herwerdenus σοῦ post πολίτου inserendum
duxit, at ex antecedentibus per se intellegitur.

Or. XXII.

p. 479,6 εὖ ποιῶν τοίνυν διατελῶν πολλοὺς μὲν ἄνδρας,
οὐκ ὀλίγας δὲ πόλεις καὶ τῶν ἐν τοῖς ὅπλοις, τοὺς ἠτυχη-
κότας ποιῶν ἀμείνους ταῖς τιμωρίαις μᾶλλον ἢ διαφϑείρων
ἀνέσχεν ἡμᾶς τότε βαπτιζομένους. «τοὺς» μήπω μεϑεστη-
κότας κατέσχε καὶ τούς, εἴπερ οὐκ αὐτὸς ἠλπίζετο, πάντως
ἂν αὑτοὺς πλάνοις δόντας ἔπεισεν ὑπομεῖναι τὴν παρουσίαν.
Sufficit quod inserui τοὺς, nam enuntiatio τοὺς μήπω μεϑε-
στηκότας κατέσχε aliquid novi ingerit, non causam enun-
tiationis antecedentis continet, id quod statueretur necesse
esset, si coniecturam Reiskii τοὺς γὰρ μήπω cum Herwer-
deno amplecti vellemus. Fortasse. tamen melius comma
quam punctum post βαπτιζομένους ponetur.

p. 479,19 ὅτι δὲ ταῦϑ᾽ οὕτως εἶχεν, ᾧοντο μὲν oí τῆς
ἀληϑείας ἡμαρτηκότες δι᾿ ἐρήμης μὲν τῆς ὁδοῦ τὸν ἄνδρα
τῶν πυλῶν ἅψεσϑαι. Reiskio τοδὶ τεκμήριον aut ὧδε σκο-
πεῖτε post εἶχεν excidisse conicienti me assentiri nulla
voeula indicavi neque Herwerdenus suspicari debuit.

p. 481,2 εἶναι δὲ οὐκ ἴσον ὦτα καὶ ὄμματα. Herodoti
verba I 8,9 ὦτα τυγχάνει ἀνθρώποισι ἐόντα ἀπιστότερα
ὀφϑαλμῶν respici Herwerdenus adnotavit, sed etiam Hera-
cliti dictum (fr. B 17 ed. Diels) omnium in ore erat.

p. 483,16 ὁ δὲ ἐδόκει τισὶν οὐχ αὑτοῦ ποιεῖν εἰς Ópo-
λογίαν ἕκαστον τοῦ τῆς ἀδικίας σπέρματος κατακλείων. Her-
werdenus οὐχ αὑτοῦ τι coniecit, at id a sermone Libaniano
alienum est. Si quid mutandum, οὐ τὸ αὑτοῦ scribendum est.

p. 487,5 ἔδει δὴ παρὰ τοῦ ταῦτα ἐψηφισμένου τὸ καὶ
τῷ βουλευτηρίῳ χρῆσϑαι, τοῖχος δὲ εἷς ἀμφοῖν, εὑρέσϑαι ἢ
ἀπολωλέναι. Non se expedire haec verba dicit Herwer-
denus, sed sunt simplicissima (τες ^ecesse erat ab eo qui
haec decreverat nancisci etiam usum senaculi, cui paries
erat communis cum carcere, aut perire). Nec altior sensus
in ioco de Ellebicho p. 491,9 narrato quaerendus est.

PRAEFATIO CRITICA LXIII

p. 491,17 ἀντὶ γὰρ ὧν εὖ ἔπαϑον τῶν πολλῶν τῶν
πρότερον ἔχειν ἐν ἑκάστῃ φυλῇ καὶ ταύταις τὸν ἄνδρα ἐβού-
lovro, ὕπως ἐν μὲν ταῖς παρουσίαις αὐτοῦ τε ἀπολαύοιεν
καὶ τοῦ δευτέρου, ἀπόντος δὲ μὴ τοιούτου παντὸς στέροιντο.
Iniuria Herwerdenus et articulum τῶν ante πρότερον et
verba xoi ταύταις delenda censet. Nam si ille abest,
πρότερον falsum post τῶν πολλῶν habet locum, et si xoi
ταύταις deletur, notio gravissima abest. Neque quomodo
verba καὶ ταυτησὶ — ita enim pro ταύταις in libris est. —
ex antecedentibus καὶ ταύταις repetita dici possint, video.
8i quid mutandum, x&v ταύταις scribendum esse dixi, at
quoniam ἐν ἑκάστῃ φυλῇ antecedit, in textu ponere nolui.

Or. XXIV.

p. 517, 3 ὁ δὲ προσπεσὼν ἦν καὶ τρώσας Ταϊηνός τις
ἐντολὴν πληρῶν τῷ σφῶν αὐτῶν ἄρχοντι. Quod Herwer-
denus p. 117 nisus verbis Epitaphii 8 275 p. 356,13 sq.
Olearii οὐ Cobeti coniecturam Χριστιανός τις amplecti potuit,
doleo. Abhorret enim a sermone Libaniano. Neque Toi-
ηνός attrectari debet, in quo sane non, ut Herwerdenus
putasse videtur, personae, sed gentis nomen inest.

p. 525,6 ὁ αὐτόχειρ ἥρητο πάνυ δὴ πιστεύων ἀνωτέρω
πάσης ἰδέας ἐλέγχων ἠδικηκέναι. ^ Perperam Herwerdenus
ἀπωτέρω coniecit. Nam opinabatur homicida quod ipse
peceasset, id quamvis speciem argumentorum superare,
id est se criminis nunquam convinci posse.

p. 527,1 ἠξίουν ἄν σε χωρεῖν ἐπὶ vovg ἐκείνων σφαγέας
δείσαντα τὴν τοῦ πράγματος μελέτην μὴ καὶ πρὸς τὸ μέγι-
στον ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων βαδίσῃ. Quod Asmus post βαδίσῃ
exeidere potuisse dixit σχημάτων, si sensum respicimus,
melius aberit et Libanium neutra qualia πρὸς τὸ μέγιστον
et ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων amasse supra (p. LXI) dixi.

Or. XXV.
p. 546,21 ὃς πάντα οἰκέτην στιγματίαν παρελήλυϑεν
ἀϑυμίᾳ. Non est cur οἰκέτην cum Asmo deleatur. oixé-
τὴν στιγματίαν etiam apud Athenaeum XIII p. 6120 legis.

LXIV PRAEFATIO CRITICA

p. 550, καίτοι δούλοις γε ἡμετέροις τὰ ἀδύνατα τῶν
ἔργων ἤδη τινὰ παραίτησιν ἤνεγκεν, ἔστι. δὲ οἷς (καὶ τὰν
ἀδύνατα μὲν οὔ, μάλα δὲ ἐργώδη. Inserui καὶ τὰ, et arti-
culum τὰ necessarium esse concedit Herwerdenus, xoi
negat. Sed verba τὰ ἀδύνατα μὲν oU, μάλα δὲ ἐργώδη
gradationem continent, itaque καὶ necessarium videtur.

p. 552,4 καὶ τεκμαίρομαι τοῖς νοσήμασιν ἐπὶ πάντα
ἐρχομένοις σώματα. Articulum τὰ ante σώματα inserendum
esse arbitratur Herwerdenus, frustra, ut exempla supra
p. XXXXVI ad p. 171,16 congesta demonstrant.

p. 557,7 xvxiovuévov δὴ τὸν ἱερέα τῶν οἰομένων κεκι-
νῆσϑαι τὰ περὶ τὸ ϑεῖον νόμιμα χαλεπώτεραι κυμάτων αἱ
τοῦ ὄχλου προσβολαί. Errat Herwerdenus αἵ προσβολαὶ
cohaerere cum — vel ut ait pendere a ---- genetivis τῶν
οἰομένων κεκινῆσϑαι τὰ περὶ τὸ ϑεῖον νόμιμα statuens.
Structura genetivi absoluti agnoscenda est in χυκλουμένων
τὸν ἱερέα τῶν οἰομένων κτλ. Nihil igitur est, cur τοῦ ὄχλου
ut quod sit glossatoris, cum eo deleatur.

p. 557,12 ἀλλ᾽ ἐγὼ uiv αὐτὸν ἐβουλόμην (ἂν) εἶναι
ἐλεύϑερον. Quod inserui ἂν, abesse posse, ut abest t. ΠῚ
407,11, Herwerdeno concedo.

p. 559,6 σοφιστὴς γὰρ ἀνὴρ Σίσυφος ἀτεχνῶς ὃ Ὁμήρῳ
περὶ τὸν λίϑον μοχϑῶν. Herwerdenus παρ ante Ὁμήρῳ
inserendum duxit, at idem est usus dativi apud Platonem
Rep. III 389 E οἷα καὶ Ὁμήρῳ Διομήδης λέγει. (Cf. Burnet,
The Classical Review XIX 296.)

p. 564,1 οἷς δὴ ξυμβέβηκεν οὐκ ἄρχειν (μᾶλλον ἄλλων
ἢ τοῦτο πάσχειν. Inserui μᾶλλον, quod facilime ante
ἄλλων excidere poterat, at abesse posse concedendum est
comparanti t. III 464,13 et quos ad hune adnotavi locos. :

Haec quidem erant quae de conaminibus eritieis cen-
sorum dicenda haberem.

Notae coniecturaeque quas G. Sehmidius nuperrime in
Literar. Zentralblatt 1905 n. 49 col. 1396 sq. protulit sero
mihi oceurrerunt quam ut nune respicerem. Alia occasione
eas in disceptationem vocabo.

Iam ad tertium volumen me converto. De quo pauca
sunt quae praefanda videantur. Continet orationes quae
res sacrorum, oppidorum, agrorum, magistratuum, curiarum,
Scholarum tractant. Sunt illae quidem parvi ambitus, sed
argumentis gravissimae et ad aevum 'Theodosianum οορ-
noscendum summi pretii Qui eas perlegerit, facere non
poterit quin a Wilamovitzio in omnibus Libanii operibus
omnia pulvere charteo obruta, omnia fucata esse censente
dissentiat.

Sunt sane paulo difficiliores reliquis neque multis ae-
tate vetusta arriserunt. Parvus igitur numerus scholiorum,
parvus codicum quibus continentur et pars eorum tantum
prioris familiae est. Qua re quoniam factum est ut etiam
corruptelae frequentiores sint, emendationi amplior locus
datus est. Cui num probe operam dederim, penes criticos
iudieium esto. Item plures commentarii instar locos ad-
Scripsi.

Addenda et corrigenda paginae sequenti tradidi. Quar-
tum volumen cuius prima folia typis mandata sunt, ora-
tiones ad finem perducet.

Seribebam Vratislaviae Kalendis Novembribus anni
MCMV.

Richardus Foerster.

a SY

^ e

LimpANIUS ed. Foerster. III. e

ADDENDA ET CORRIGENDA.

Pag.12,10 praeferenda est lectio codicum CA βούλοντ᾽ οὖν.

p. 24,15 de Letoio cf. p. 146,10; 448,15.

p.58,14 ad coniecturam προσκατέδυε firmandam faciunt
verba p.172,3 προσκατεπόντισε δὲ αὐτὴν ὁ κακὸς ἄνϑρωπος.

Ῥ. ὅϑ.21 satisfacere videtur quod scripsi ἣ γὰρ δὴ Βαρ-
βαλισσὸς καὶ ὁ σῖτος καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα τὸν ἀποδέκτην εἰς
τιμωρίαν ἦγε respicienti p. 167,18 κελεύσας αὐτὸν περὶ τὸν
Εὐφράτην ἐπ᾽ ὠνῇ σίτου διατρίβειν et p.178,16 ἡνίκα ἐπ᾽
Εῤφράτην οὗτος ἤει, πρᾶττε, ἀπεχρίνατο, τὸ σόν, ἐμοὶ δὲ
ἐφ᾽ ᾧπερ ἐτάχϑην μελήσει, τοὺς πυροὺς λέγων.

Ῥ. 104,1 locis ἃ me allatis addas Schol. ad Soph. Phil. 194;
Hypoth. metr. ad Soph. Phil. 3; Diod. S. IV 38; Philostr. Iun.
im. 17 et conferas Marxium Neue Jahrbb. f. klass. Alterbtumswiss.
XIII 680.

p.116,2 locis ad τὸ τοῦ Ζιονύσου allatis addas p. 371,23
τὴν πρὸ τοῦ Διονυσίου στοάν.

p. 127,18 ξητεῖν οἰήσομαι δεῖν num recte cancellaverim,
dubito.

* — p.132,17 cf. t. III 95,12 sq. R.

Ῥ. 188,18 servandum est ἀποστρέφει τὴν γλῶτταν, ut in
quo praeiverit Demosthenes de fals. leg. p. 406,4.

p. 138,10 ad verba ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος conferas p. 319,4;
t. Π 305,1 et supra p. LII.

p. 140,5 ad verba τῶν ἐνόντων εἰπεῖν cf. p. 971,18 τὸν
ἐνόντα ποιήσασϑαι περὶ τῆς σφαγῆς ἐξετασμόν.

δα p.143,8 in nota ante p.572 Mign. excidit t. L.

ad p.180,21 cf. p. 363,11 sq.

p.216,9 δέξασϑαι. Quod Reiskius coniecit doc&ccd' pro-
bavit Cobetus Misc. 155.

p. 227,7 ad συντυγχάνειν tutandum facit etiam locus
p.411,13 iniuria a Cobeto Coll. 293 tentatus.

p. 250,12 pro Stawrus Teliacus legendum: Socrates Kugeas.

ad p.276,20 in nota legas: Proverb.

p. 309,9 in nota critica post conéciat coll. inserendum
p. 453,5 et

p. 911,1 scribendum ὦ Γῆ καὶ "Hie, ut p. 465,165.

p. 339,10 ἐπὶ ταῖς μελλούσαις ἐλπίσιν. Superflua coniectura
μεγάλαις respicienti t. 11 271,9 τὸ προσδοκώμενον δέος. Cf.p.L.

*

is anni 384 rem habent vel, ut quarta, dint saltem.
unt. Quarum prima est

4 ^
,
" ^
ς . * » » - E
^
-—"
" ^
, . .
v

,
5

. 3

j|
5

XXVI (XXV R)

oratio πρὸς Ἰκάριον qua Libanius learium brevi |
postquam magistratum ingressus est, fortiter hortatur
ut vestigia Procli decessoris relinquat neve iniurias singu-
lorum toti urbi Antiochiae opprobrio vertat sed severitate
in noxios, clementia vero indulgentiaque erga ceteros im-
primisque apparitores utatur.)

Oratio inter eas est quae fere 'corporis finibus cir-
cumscriptae manserunt. Parvus igitur numerus est codi- |
cum quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem
hi 10: | T
1. Chisianus R VI 48 (— C) saec. XI/XII fol. 239. -
Correctus est manu recenti (s) e codice simillimo Mona-
censis gr.101 (Mo). Videt.I p.10 sq. et t. IT p. 445. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— À)
saec. X fol. 128. Vide t.I p.15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 186. Vide t. I p.20sq. Contuli.

4. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol.281. Vide t.I
p. 41sq. et 69. Contulit mihi Nicolao Costi amice inter-
cedente gratiose Staurus TTeliacus.

5. Vaticanus gr. 939 saec. XV fol. 93. "Vide t.I
p. 44 sq. et 69.

6. Laurentianus gr. LVII 27 anno 1392 scriptus
fol. 452Y. Vide t.I p. 59sq. et 69. :

7. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol. 206. —
Vide t. I p. 217sq. Contuli.

8. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 161".
Vide t. I p. 220sq. Contuli.

9. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 173. Vide
t. II p. 48 sq.

1) Cf. Sievers p. 163 sq.

Ld LIBANII ORATIO AD ICARIUM 3

10. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 145. Vide t. I p. 35sq. Contuli.
E quibus adhibendos esse duxi codices CA PI PaMoVY qui

. in duas discedunt familias quarum prior codicibus C.A PI Pa

2

"
LET
nu

»
δ᾽
E

Mo, altera codice V continetur. De ratione quae inter
hos singulos intercedit ad stemma t. II p. 448 propositum
te delego illud unum addens Pa in universum ad idem
fere exemplar atque 740 sed maiore cum fide redire et
nonnusquam in lectionibus sive textus ipsius sive manu
secunda in margine positis cum V consentire.

Grammaticis florilegiorumque auctoribus oratio parum
accepta fuit. Duos tantum ex ea excerptos in Roseto!)
Macarii Chrysocephali qui eodice simili atque 7?) usus
est, locos invenis.

Oratio primum edita est a Fed. Morello Lib. opp. t. II
p. 455—459 et 513—514 ,ex codd. mnss. Rom. et Bava-
rico*, ut in Indice praemisso legitur, sed parum integre.
Desunt enim verba inde a τὸ ϑέατρον p. 11,11 usque ad
0 χεῖνος 16, 17 finisque inde a verbis sequentibus πρὸς τὸν

εδεύτερον usque ad exitum non cum prioribus cohaeret sed

appendicis loco postea additus est. Cuius rei culpa non tam
in codieibus qui Morello usui fuerunt — nam in codice
Bavarico i. e. Monacensi gr. 101 oratio plena correctiorque
exstat neque aliter de codiee Homano i. e. apographo
Allatiano sive Palatini sive Vaticani 939?) iudicandum
erii — quam in editoris ipsius neglegentia quaerenda est.

Reiskius postquam gravissima vulnera huic orationi
a Morello illata Animadversionum volumine quinto p. 285
— 291 divinando sanavit, primus^) eam integram emenda-
tamque ex Augustano Monacensique codicibus praebuit edi-
lione quam uxor curavit t. II p. 91—109.

Pauca correxit Cobetus.

1) Cf. t. I p. 351. 2) Cf. p. 16, 4. 3) Cf. t. I p. 58.
4) Ante eum integrae orationis apographum e codice Augustano
factum Gothofredus quidem nactus est, sed non publici iuris
fecit. Cf. quae in editione orationis pro templis (1634) p. 56
dixit et t. I p. 19. |

1*

XXVI (XXY R)
IIPOX IKAPION.

RI 91 1. Ὡς μὲν ἐπὶ τοῖς περὶ σὲ τετολμημένοις. ὦ
φίλτατε. διετέϑην καὶ οἷα μὲν εἶπον, οἷα δὲ ἔπραξα
πρὸς τοὺς οὐ σωφρονοῦντας. τούς τε ἄλλους ἅπαντας

s δἰδέναι vouíto σέ τε οὐδενὸς ἧττον. εἰ οὖν τινὰ πρὸς
σὲ ποιοίμην καὶ παραίνεσιν, οὐκ ἂν εἰκότως ὑπολαμ-
βάνοις ἑτέροις μὲ μᾶλλον χαριζόμενον ἢ τῶν σῶν πρό-
νοιὰν ποιούμενον ἐπὶ τοῦτο ἀφῖχϑαι, οὐδ᾽ ἂν χαλεπῶς

RII92 φέροις, εἴ τι τῶν νῦν οὐκ ὀρϑῶς | σοι δοχούντων

10 ἐπανορϑοίην. οὐ γὰρ oUg οὐχ ἂν sixóvog φιλοίης,
φαίην ἄν δὲ προσήκειν φιλεῖν, ἀλλὰ μὴ μισεῖν ovg
οὐχ ἄξιον.

C -- codex Chisianus

A — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P -— Palatinus gr. 282

I - Marcianus append. XCI 2

Pa — Patmius

Mo — Monacensis gr. 101

V -— Vindobonensis phil. gr. XCIII

1 cf. t. I p. 182,5 Βα.

1 τοῦ αὐτοῦ πρὸς V | ἱκάριον 7 λόγος ὀκτωκαιδέκατος post
ἱκάριον V rubr 2 πεπραγμένοις I 5 δ᾽ inter εἰ et οὖν
inser P? 6 ὑπολαμβάνεις I * ἑτέροις P sed , in ras m?
| us om PaV μὲν Mor | zoovooóusvov Mor 9 ὀρθῶν (£Ev»? |
δοκούντων ἔχειν coni Re 11 co; V.| ovg οὐκ in marg inser A

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 5

2. Οἷμαι δὴ δεῖν πρῶτον uiv ὡς νῦν ἔχεις ἡμῖν
πρὸς τὴν πόλιν, διελϑεῖν, ἔπειϑ᾽ ὡς ἔχοις ἂν εἰκότως,
εἰπεῖν.

Οἴει τὴν πόλιν ἅπασαν τήνδε τὴν Avróyov Πρό-
κλου τε ἐρᾶν καὶ πρὸς ἐχεῖνον βλέπειν καὶ τὰ "xsívov s
ποϑεῖν x«i τοῖς σοῖς ἄχϑεσϑαι καὶ δυσχεραίνειν ταυ-
τηνὶ τὴν μεταβολὴν καὶ πάντα μὲν λόγον, ἅπαν δὲ
ἔργον δύο ταῦτα βούλεσϑαι. τὰ ᾿κείνου μὲν αἴρειν,
τὰ σὰ δὲ χαταβάλλειν. ὃ. ταῦτα τοίνυν ὅταν περὶ
ἁπάσης δοξάξῃς τῆς πόλεως. τοῦ προσήκοντος ἅμαρ- τὸ
τάνεις. ἔχει γὰρ οὐχ οὕτω τἀληϑές. ἀλλ᾽ ἔστι ταῦτα
ὀλίγων τῶν ἐκ τῆς ἀρχῆς τῆς ἐκείνου πεπλουτηκχότων,
τῶν τὰς ἀδίχους καὶ μεγάλας εἰληφότων χάριτας.
ἔλαβον μὲν γὰρ πολλοὶ καὶ μεστὴ τούτων ἡ γῆ. τοῖς
δὲ τὰ ἐλάττω λαβοῦσι φϑόνος ἔνεστι πρὸς τοὺς τὰ :5
μείζω καὶ οὐκ ἀμείβονται τηλικούτοις. 4. | οἱ δὲ Ἐ 198
πάντα ποιοῦντες καὶ οἷς ἐστι x«l πρὸ τῶν ϑεῶν ὃ
Πρόκλος, ὀκτώ τινές εἶσιν" οὕς, εἰ βούλει, ποιήσωμεν
εἴχοσι καὶ τούς ys ἢ φόβῳ τούτοις ἑπομένους ἢ χρή-
μασιν, εἶ δοκεῖ. τοσούτους εἶναι πάλιν τυιϑῶμεν. καὶ 530
πόσον ἂν εἴη τοῦτο πρὸς τοσαύτας μυριάδας τὰς μὲν
ἀνδρῶν. τὰς δὲ γυναικῶν; ὧν ἐν ἑκατέραις ἀμύϑητόν
τι φίλτρον τῆς σῆς κεφαλῆς ἐνίδρυται καὶ μέγα μὲν

4 οὗ t. I p. 177, 14 8q. 180, 19 sq.

περὶ Pa sed πρὸς suprascr m* 4 πλόκλου V ut con-
stanter in hac oratione, id quod semel adnotasse satis habeo
5 τ᾽ P | τἀκείνου Mo Mor | ᾿κείνου P sed " eras 6 ἔχϑε-
σϑαι Mo Mor 7 ἅπαν] ἅπαντα Mo 8 τὰ "xsivov P sed
δι in ras m? τἀκείνου Mo Mor | fosw Mo et yo Mor ἐρείδειν
Mor 18 τῶν om Mor 14 γὰρ om Mo Mor 16 τηλι-
κούτου Mo Mor 18 ποιήσομεν Mo 19 ἑπομένους scripsi
e V auetore Re ἐχπεμπομένους reliqui libri edd

6 LIBANII ORATIO XXVI

ἀγαϑὸν εἶναι δοκεῖ τὸ μηκέτ᾽ ἐκεῖνον ἄρχειν, μέγα δὲ
τὸ σὴν τὴν ἀρχὴν γεγενῆσϑαι. D. ὅταν οὖν τι τῶν
ἀγροικοτέρων γένηται, μὴ τῆς πόλεως, ὦ φίλτατε,
τοῦτο εἷναι δοκείτω, τῶν δὲ ἐν τῇ πόλει w& χείριστα

s νοσούντων ἐκείνων τῶν ὀλίγων. x&v ταῖς ἀγρυπνίαις

μὴ λέγε πρὸς αὑτόν, Ovi ταῦτα ἡ πόλις, ἀλλ᾽ ὅτι ταῦτά
ἔστι τῶν ἐν τῇ πόλει κακίστων. ὧν ἐστι δήπου καὶ
τάν τοῖς βαλανείοις οἵ τὲ ἐν ταῖς κολυμβήϑραις λέϑοι
καὶ «i πολλῶν ϑανάτων ἄξιαι λοιδορίαι καὶ νὴ zx

10 γὲ εὐφημίαι, ἄδικον μὲν αὗται πονηρῷ γιγνόμεναι,

ἄδικοι δὲ ἐκεῖναι κατὰ δικαίου τολμώμεναι τὴν αἰτίαν

RI[94 ἐπὶ τὸν ἄρχοντα ἄγουσαι τοῦ τὴν ϑερμότητα

1

σι

εἶναι μαλακωτέραν. 0. τουτὶ Oi ἦν uiv ἀεὶ ταυτασὶ
τὰς ἡμέρας x&v ταῖς τῶν λίαν εὐπόρων δαπάναις τοῦ
λειτουργεῖν αὐτοῦ (r0 τοιοῦτο ποιοῦντος καὶ ἦν ἐν
ἔϑει καὶ οὐδεὶς ἠγανάκτει καὶ ταῦτα πολλάκις χεῖρον
ἢ νῦν τοῦ πράγματος ἔχοντος, ὥστε χορούς τε ἔνδον
ἑστάναι xol ἔνια τῶν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἄδεσϑαι. ἀλλ᾽
ὅμως ἐν τούτῳ τῶν βαλανείων καϑεστηχότων οὐδεὶς

80) ἄρχων ἤχουε κακῶς, ἀλλ᾽ ἔφερον τὰ κεχρατηκχότα. |
RII95 οὐ γὰρ ἦν ὃ τὰ στόματα αὐτῶν ἐφ᾽ ὕβρει μισϑού-

μενος. νῦν δὲ εἰδότες μὲν τὴν τοῦ λειτουργοῦντος
12 cf. p. 50,2. t. II 285, 9 R. Cod. Theod. XII 1, 131

1 τὸ P sed cro in ras τη 2 τὴν σὴν V 4 δ᾽ Re
5 νοούντων Sintenis 6 σαυτὸν P sed c ex ' corr m* αὐτὸν
Mo 8 τὰν P sed «ov in ras m* τῶν PaMo Mor τὰ V
9 καὶ (2) C sed αἱ in ras ex «v corr s, P sed c, in ras m5, κὰν
A, κἂν I 10 πονηρῷ scripsi auctore Sinteni πονηρῶς libri
Re qui ἐκ πονηρῶν sig πονηρὸν coni Anim πονηρῶν Mor qui
κατὰ πονηρῶν coni | γινόμεναι Mo γενόμεναι Π γινόμενον
Mor qui γινόμεναι coni 13 δὴ Mor | ἀεὶ κατὰ ταυτασὶ edd
15 λειτουργεῖν scripsi coll.l. 22; p. 13,19; p. 50, 2 λήγειν libri
Re λέγειν Mor | τοιοῦτο om Pa | ποιοῦντος om Mor 16 χεί-
ogovog Mor 18 ἕνα Mor | rfj; om Re 20 ἤκουσε Mor

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 1

πενίαν, εἰδότες δὲ ὡς οὐ καινὸν τὸ πεπραγμένον, ἐχα-
ϑέξοντο τοῖς αὑτῶν παιδικοῖς τὴν παροινίαν νωϑείᾳ
σῇ τὰ μὴ σὰ περιάπτοντες, ἀναισχυντότατα ἀνθρώπων
συκοφαντοῦντες. καὶ ἤεσάν τε πρὸς ταῦτα λαβόντες
ἀπήεσάν τε ληψόμενοι. 1. τὴν δὲ ἀσέλγειαν τουτωνὶ 5
τῶν μισϑωτῶν καὶ τήν ys τῶν τούτους μισϑωσαμένων,
οὐ γὰρ ἠγνοεῖτό γε ταῦτα. ἅπαντες μὲν ἐμίσουν oi
λούμενοι, δίκην δὲ παρ᾽ ὧν ἐξῆν ἐλάμβανον ἕλκοντες,
ὠθοῦντες, πλήττοντες. x«l τοῦτο ἐποίει τῶν τὰ αὐτὰ
φρονούντων φυγήν. πῶς οὖν εἰκότως ἂν ἄχϑοιο πρὸς 10
πόλιν ἧς τὸ μὲν κακῶς φρονοῦν ὀλίγον, τὸ δὲ εὖ
πολύ; 8. οὐ τοίνυν οὐδὲ τὸν ϑόρυβον τόν vs πρότε-

| gov τόν τε δεύτερον τῆς πόλεως εἶναι χρὴ νομίσαι. οὐ
γὰρ οἷς γυναῖχες καὶ παῖδες | καὶ οἰκίαι καὶ τέχναι R ΤΙ 96
καὶ ἡ διὰ τούτων τροφή, οὐχ οὗτοι πληροῦσι τὸ ϑέα- 15
τρον, ἀλλὰ τῶν μὲν στρατιωτῶν οἱ τὰς τάξεις τὰς
αὑτῶν λελοιπότες,. τῶν δὲ δούλων οἱ δουλεύειν οὐκ
ἀξιοῦντες, τὸ δὲ λοιπόν, OyAog ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ βίου
τὰς ἐλπίδας ἔχων. εἰ δέ τι καὶ ἐπιεικὲς ἐν μέσῳ τού-
TOV, ὑπὸ τῶν ἐκείνοις δοκούντων ὠϑεῖται πρὸς τὰ 30
αὐτὰ χαὶ ἐπαινεῖν vs τὸν ἄρχοντα ἐϑέλον διεκωλύϑη
xci φεύγειν βουλόμενον κατηναγχάσϑη μένειν. τὸ δὲ
ἀναγχάξον τοῦτο λέγειν τε ἃ μὴ δεῖ καὶ μὴ λέγειν ἃ

10 ἤτοι ἔφευγον oi ταυτὰ φρονοῦντες. ἀντὶ φευγόντων
φυγὴν εἰπὼν πρᾶγμα V*

2 ᾿αὐτῶν IPaMo Mor | νωϑείαν Mo sed v eras 4 τε
scripsi γε libri edd 6 ante τούτους ras 4—5 litt A 8 λοι-
δορούμενοι C sed λοιδορ e 4A corr s, Pa sed yo λούμενοι in
marg τη", Mo Mor 10 πρὸς τὴν πόλιν PaMo edd 11 à"
Re. 13 χρὴ --- 14 οἰκιαι om Mor 14 οἰκίαι reposui e libris

i οἰκέται he 21 ve inserui e libris om edd | ἐϑέλον V sed
- ὦ supra o m* £9£Aov Pa Mor 28 τὲ om Pa.| μὴ (2) om V

5

8 LIBANII ORATIO XXVI

δεῖ παρὰ τῶν ὀλίγων ἐκείνων ὧν ἔφην ἐπιτάττεταιυ.
οὕτως ἀκριβεῖ λόγῳ κομιδῆ μικρὸν τὸ τὴν ἐναντίαν
σοι τεταγμένον.

9. Ἕνεκα μὲν οὖν τοῦ μηδὲν τῶν τοιούτων εἶναί
σοι βλάβην ἐᾶν ἐχρῆν, νῦν δ᾽ ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ταῖς
πόλεσι τὴν σωφροσύνην λυσιτελεῖν προσήχει τι καὶ
ἐπανορϑῶσαι, κἂν δέῃ τινὸς ἐνταῦϑα δίκης. οὐ γὰρ

RII97 ἀπολεῖταί σοι τὸ δοκεῖν εἶναι | πράῳ διὰ τὴν τι-

μωρίαν: οὐδὲ γὰρ τῷ zh τὸ δοκεῖν εἶναι μειλυχέῳ

10 διὰ τὰς τιμωρίας. ποιεῖ γὰρ ἀμφότερα. xci σὺ τοί-

1

5

-.

νυν τὸ μὲν ἱκανῶς ἐπιδέδειξαι, τὸ δὲ ἐκείνῳ πρόσϑες.
ὅπως ἀμφοτέρωϑεν παιδεύῃς τὸ ὑπήκοον, τῷ μὲν πεί-
ϑων, τῷ δὲ ἀναγκάζων. οὐδὲ γὰρ φιλανϑρωπίαν ἔτι
τοῦτο χαλοῦσιν οἱ κακοήϑεις. ἀλλ᾽ ἐγὼ μὲν οὐχ ἂν
εἴποιμι, τοῖς δ᾽ οὐδὲν ἄρρητον. 10. μαϑέτωσαν τοίνυν
oí χάκιστοιν πάντων ἀνθρώπων, ὡς οὐχ ἡδέως μὲν
κολάζεις. ταῖς δὲ ἀνάγκαις εἴχεις. παίδευε δὲ αὐὖὐ-
τοὺς μήτε ϑανάτοις μήτε πληγαῖς, ἀλλ᾽ ἀρκείτω δε-
σμός, κἂν τὸ ἄμεμπτον ὑπὲρ τοῦ πεπλημμεληκότος
ἱκετεύῃ. τυγχανέτω τῆς φιλανθρώπου ταύτης χάριτος.
ὕπως ὅσον ἑτέρων καὶ ταύτῃ διαφέρεις. μανϑάνωσι.
11. τοὺς μὲν οὖν πολλοὺς τούτους ἐκ τῶν ϑεάτρων
ἔστιν ἑλεῖν σοι. τοὺς δ᾽ εἰ μὴ τῶν ἀρχόντων ἄρχοιεν

9 Thuc.I126,4. Ar. Nub.408. Paus.I37,4. Π 9,6. 20,1

1 ἐκείνων om Re | ἐπιτάττεται , mallem abesse" Re ὄ ἐὰν
Mo Mor 6 τῷ IV 8 σοι om Mor | πράῳ libri Re 9 τὸ
J sed ὁ in ras ut videtur ex o corr m? 10 σὺ I sed v ex or
COIT m* 12 παιδεύῃ Mor 12 et 18 τὸ V 15 τοῖς δ᾽ —
16 πάντων om Mor 16 ἄνϑρωπον Mor sed yo φιλάνϑρωπον
in marg 117 παίδευε scripsi ποίει libri edd αὐτοὺς] », deest
aut σώφρονας aut ἐπιεικεῖς aut tale quid" Re 18 ἀρκείτω P
sed xz, in ras m* 19 καὶ Mo Mor | πεπλημεληκότος PI

21 διαφέρειν Mor sed yg διαφέρεις in marg 28 δὲ Re

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 9

ἀγανακτοῦντας διὰ τῶν τὰ παρ᾽ éxsívov ἐν παρα-
βύστῳ πραττόμενα οὐκ ἀγνοούντων, ἃ εἴ τις εἰς φῶς
ἄγοι. τῶν δώδεκα ϑεῶν δέοιντ᾽ ἂν εἰς σωτηρίαν. οἱ
γὰρ δὴ νῦν ἀδικούμενοι μέν, ὅπως δὲ τοῦτο πάσχου-
σιν 00x εἰδότες γνόντες ἥξουσιν ἐπὶ τὴν Óíxqv, παῖδες 5
καὶ γυναῖκες xal ὅσον ἐν γήρᾳ τροφῆς ἀποστερεῖται.
12. | ἔστι δὲ αὐτῶν οὐ τοῦτο ἀδίκημα μόνον, ἀλλ᾽ Ἐ Π98
οὐδ᾽ ἀριϑμῆσαι ῥάδιον τὰ x«9' ἕχάστην ἡμέραν, τὰ
μὲν εἴσω τειχῶν, τὰ δὲ ἔξω. ὥστε τοῖς οὐκέτι δυνα-
μένοις ἀντέχειν ἀναγκαῖον γίγνεται τὸ ὑποκύπτειν, οἱ τὸ
δ᾽ ὅ τι ἂν ἐθέλωσι τῶν ἐχείνων λαβεῖν, ἔλαβον. ταῦτα
τοίνυν ἅπαντα τὰ βεβιασμένα τοῦ βοηϑοῦντος εἰ λά-
Bowo, δείξει τὴν γνώμην ἀποσεισάμενα τὴν ἀνάγκην,
καὶ κατηγόρους ὕψει πολλοὺς καὶ τοὺς νῦν ϑρασεῖς
περιδεεῖς. | 15
18. Οἶσϑα μὲν οὖν τῶν ἐν ξώνῃ γεγενημένων τοὺς
χαχούς. χρῆν μέντοι G& xci τοὺς ἀγαϑοὺς εἰδέναι καὶ
μὴ μόνον ἐχείνους μισεῖν, ἀλλὰ καὶ τούσδε φιλεῖν.
ovx ἔνι δὲ αὐτοὺς ἀγνοουμένους φιλεῖσϑαι. προσήκει
τοίνυν 66€ καὶ πυνϑάνεσϑαι καὶ βούλεσϑαι μανϑάνειν 20
καὶ βελτίονί τε βλέμματι τούτους δρᾶν x«l λαλεῖν
τούτοις ἥδιον καὶ διχαίων τιμῶν ἀξιοῦν καὶ μὴ διὰ
τὴν ἐνίων πονηρίαν πρὸς ὅλον διαβεβλῆσϑαι τὸ ἔϑνος.

1 Dem. or. XXIV p. 715,21 16 cf. p. 42, 17. t. I p. 257,9

2 ἃ — 3 σωτηρίαν ad versus comoediae Atticae revocavit
Kockius Fr. com. Att. III p. 478, 369 in hanc formam: ἅ γ᾽ εἴ
τις εἰς τὸ φῶς ἄγοι, σάφ᾽ ici, τῶν | δώδεκα ϑεῶν δέοιντ᾽ ἂν εἰς
σωτηρίαν | 2 γ᾽ post ἃ Re in A legi perperam asserens 8 ἄγει
IMo Mor 6 ἐν γήρᾳ! ἐγήρα Mo Mor 7 δ᾽ Re 9 τειχῶν
P sed εἰ et^ in ras m* δ᾽ Re | οὐκ ἔτι .A 10 γίνεται I | ot
AP οἵ IMo sed in hoc ; inser m?, V 11 τῶν] παρ᾽ coni
Mor 16 μὲν οὖν om 1 11 σε om V 20 σε om Mo edd

23 τῶν Mo Mor

σι

10

10 LIBANI ORATIO XXVI

14. Ταὐτὸ δὲ λέγω καὶ περὶ τῶν πολιτευομένων,
ὅτι τοὺς μὲν οἶσϑα καὶ ἀποστρέφῃ, τοὺς δὲ οὔτε οἶσϑα
οὔτε τιμᾷς. εἰ δὲ τοῖς μὲν τὰ Πρόχλου ϑαυμάξουσιν
ἔσται τὰ παρ᾽ ἐκείνου, τοῖς δὲ và σὰ τὸ μηδὲ ἐγνῶ-
σϑαι παρὰ σοῦ, πρῶτον μὲν ἐπέχαρτοι τοῖς τἀναντία
φρονοῦσιν ἔσονται, ἔπειτα ᾿ἀμβλύτεροι τὰ σὰ σεμνύ-
vsw. δεῖ δὲ αὐτοὺς ταῖς τιμαῖς ἐγείρεσϑαι καὶ τῆς
ὑπὲρ σοῦ νίκης ἐπιϑυμεῖν.

15. To ài je 6s πολλάκις τὰς βαρείας τρα-
πέξας ἐπαινῶν ἀντὶ τοῦ πολλάκις ἀεί Gs βουλοίμην

RII99 ἂν τοῦτο ποιεῖν. xci γὰρ | εἰ λυπήσεις οὐχ ὕπα-

15

20

χούων, ἀλλ᾽ ἕξεις ἐν προϊόντι τῷ γρόνῳ τὸν μεμψά-
μενον ἐπαινέτην, ὅταν τὸ μὲν ἄριστον ἡ παρελϑόν,
ἄνευ δὲ ὀργῆς ἐξετάξηται τὸ πρᾶγμα. καλόν cov καὶ
τὸ μηδένα χαλεῖν ἑστιασόμενον. χρόνον τε γὰρ οὐκ
ἂν παραναλίδσκοις πλείω τε οὐκ ἂν ἢ βούλοιο πίνοις
χώρα τε οὐκ ἂν εἴη πονηραῖς αἰτήσεσιν. 10. ἀλλ᾽
ὅπως μοι φυλάξεις διὰ τέλους τὸν νόμον καὶ μὴ δέ-
ξαιτό σοι τῆς ἀρχῆς ὃ χρόνος τοιούτους δαιτυμόνας.
ἀλλὰ μηδ᾽ ἀναπετάσειας δείλης πολλοῖς ποσὶ τὰς ϑύ-
ρας ἐχϑροῖς τῆς Δίκης" ὡς οὐδὲν οὕτω τῇ ϑεῷ ταύτῃ
πολέμιον. ἐκ γὰρ ὧν οὐκ ἐῶσιν ἰσχύειν τοὺς νόμους,
ἐκ τούτων κερδαίνουσιν. οὕτω δὲ μέγα τοῦτο ἄρχουσι

16 cf. t. II p. 80,17

1 Ταὐτὸ reposui e libris ταῦτα edd 4 μὴ δὲ libri
5 σοῦ scripsi σοὶ libri edd 7 ἀγείρεσϑαι I 9 δὲ inser P?

om reliqui libri edd | v€ Z 14 δ᾽ Re | καλόν σοι Mor sed —

yo σου καλὸν σοῦ, Re 15 γὰρ in marg Mo* 16 πίνοις P
sed o: in ras m* πίνῃς CAIMo Re πείνης Pa Mor 18 gv-

λάξεις Scripsi cum Cobeto Coll. 124 φυλάξη. CA φυλάξη PI :

1

PaMo φυλάξῃς V Re φυλάξῃ Mor | διατέλους CAPMoYV |
δέξαιτό Pa sed ye δέξηταί in marg m? δέξηται V 20 μὴ δ᾽

PIMoV | ἀναπετάσεις Pa ἀναπετάσης V 21 ϑύρας" ἐχϑροὶ Μοῦ

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 11

καχόν, ὥστε κἂν μηδὲν ἐντεῦϑεν βλάπτηται τὺ δίκαιον,
ἀλλὰ δοκεῖ γε. σωφρονοῦντος δ᾽ ἂν εἴη καὶ τοῦτο
δεδιέναι. τὰς μὲν εἰσόδους ταύτας μηδέποτε ἴδοιμεν
μηδ᾽ αὖ τὰς ἐπὶ τοὺς δυνατοὺς τῶν ἀσϑενεστέρων
καταφυγάς, αἵ τοὺς μὲν ἐγύμνωσαν, τοῖς δὲ χρήματα s
ἤνεγκαν.

11. Καὶ τὰ πρὸς | τοὺς τοῖς ὀρχουμένοις ὕπη- R II 100
ρετοῦντας, οἱ τοὺς ἄρχοντας αὐτοῖς ὑπηρετεῖν ἠξίουν,
οὕτως ὥσπερ νῦν ἐχέτω. μᾶλλον δέ, ὥσπερ εἶχε πρὸ
τοῦ τὴν πολλὴν ὕβριν δεξαμένου ϑεάτρου. ἐποίει δὲ τὸ
ταῦτα ἡ ἐπὶ τὸ ϑέατρον ὃδός σου τῆς αὐτῆς ἡμέρας
δευτέρα, πρᾶγμα οὐκ εἰωϑός σοι. καὶ ἧκες μὲν εὖ
ποιῶν ἄσιτος καὶ ἄποτος, ὡς μηδέτερον ἕν τῷ προῦσ-
ὦπῳ δείξαις τοῖς κεκληκόσι, τοὺς δὲ τὸ τούτων γέμειν
συρίττειν ἀνέπειϑεν. 18. ταῖς μὲν οὖν τοιαύταις κλή- 15
σεσιν ἐρρῶσϑαι λέγειν, ἐν δὲ ταῖς παρουσίαις, ἃς οὐκ
ἔνεστι διαφυγεῖν, τῶν μὲν δεικνυμένων μηδὲν φαίνου
ϑαυμάξζων μηδὲ ἱστὰς πρὸς αὐτὰ τοὺς ὀφϑαλμούς, τὸν
ὅμιλον δὲ μήτε ἐχφόβει μάτην μήτε ϑεράπευε, ἀλλ᾽
ἴσον ἀπεχέτω τρυφῆς τε καὶ ἀϑυμίας. εἰ δὲ ἀσελγαίνοι 30
τι, ἀπειλαῖς σωφρονιξέσϑω. ὃ καὶ πρὸς τὸν ΄4λεξαν-
δρέων δῆμον ἐκεῖνον τὸν ἕτοιμον εἰς ὀργὴν ἤδη τις

10 οὗ or. X t. I p. 399 8α. 16 Dem. p. 62,21 et 526, 29
22 cf. Amm. XXII 11,3sq. cum nota Valesii

16 λέγειν] ἤτοι λέγε" ἐρρῶσϑαι" ἐφϑάρϑαι V?

1 ἐντεῦϑεν scripsi e V ἐνταῦϑα reliqui libri edd 2 ài
Re 3 uiv] addi velim οὖν" Re 4 μὴ δ᾽ PIV 8 αὖ-
τοῖς P sed ᾿ in ' corr m? «vroig A αὑτοῖς Re 10 ὕβριν
om Re 11 ἐπεὶ Mor quae sequuntur usque ad p.16,18 τὸν
δεύτερον om Mor 12 δευτέρα e δεύτερα corr P*'. 18 μηδ᾽
ἕτερον ΑΡΜο 16 ἃς] àv Mo 17 τῶν μὲν I βοὰ δὲ" m?
20 ἶσον Mo | τοῦ τρυφῆς I1 ἀσελγαίνει τ Υ 28 τίς I

12 LIBANII ORATIO XXVI

ποιήσας ἴσχυσε. τῇδε δὲ παρὰ πολλῶν ἀρχόντων ὃιε-
φϑάρη κολαχευόμενος ὠνουμένων τὰς καταγελάστους
RII101 ταύτας εὐφημίας. | 19. τῶν στρατιωτῶν τινας.
παρ᾽ ὧν ἔστιν ἀκοῦσαί τι περὶ πραγμάτων δεομένων
s φροντέδος, ὑφορῶ καὶ νόμιξε κακῶς τῇ γνώμῃ καὶ οὐκ
ἀδόλως διακονεῖν χάρυν τινὰ ταύτην τῷ πεπαυμένῳ
φέροντας. σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἔχουσιν ἐγκαλεῖν οὐδ᾽
εἰπεῖν, ἀνθ᾽ ὅτου μισοῦσιν, ἐκείνῳ δὲ ἴσασιν ὀφείλοντες
ἀμοιβὰς ὧν παρὰ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ κακῶς πασχόντων
19 ἐκέρδαινον. βούλονται οὖν εἶναι περὶ ταύτας δίκαιοι
καὶ τὸν ἄνϑρωπον ἀντευποιεῖν ἔκ τῆς περὶ τὰ παρόντα
βλάβης. δεῖ δή os πάνυ δοκιμάξειν τῶν λεγομένων
ἕχαστον χαὶ ὥσπερ ἐν πολέμῳ λίαν ἐγρηγορέναι.
20. Παρρησιάσομαι δὴ καὶ περὶ τῶν ἀπὸ τῶν ἐν
15 μέσῳ τῶν κιόνων σκηνῶν, τί γὰρ ἂν ἄλλο τις εἴποι
ταῦτα; συλλεγομένων χρημάτων. τουτὶ γὰρ ἥκιστα
χρῆν γεγονέναι τὸ ἔργον, ἐφ᾽ ᾧ κακῶς μετὰ δακρύων
ἀκούομεν ὑπὸ τῶν οὐκ ἐπὶ τούτοις αὐτὰς τὴν ἀρ-
:9 χὴν πεποιηκότων, ἀλλ᾽ ὅπως ἐντεῦϑεν εἴη τι τοῖς
T ἀνηλωχόσι. τούτου τοίνυν αὐτοῖς ἀπολλυμένου τί
οἴει μισϑώσασϑαι σοφιστήν. ὅστις αὐτοῖς τὸν τούτων

15 οὗ t. II p. 490, 15

-^

17 ἐφ᾽ ᾧ] ἤτοι δι᾽ ὃ ἢ ἀντὶ τοῦ" ὑπὲρ οὗ V!

1 τῆδε Pa sed yo ὁ τῆδε in marg m* 2 χολακευόμενος,
Pa sed yg κολακευομένων ἴῃ marg τη 6 πεπραγμένω I
8 ἀνϑότου V | δ᾽ Re 10 βούλονται scripsi e VI sed in hoc
ται in ras m? βούλοντ᾽ CA edd βούλοιντ᾽ P sed εν οὐ ᾿ in
ras m?, Pa sed yo βούλονται in marg m*?, Mo 11 ἐκ om Mo
| τὰ P sed « et' e^ corr in ras m* 15 τίς I| ἢ post εἴποι
inser V? et in marg m. rec. 11 χρὴ 1 19 τί V | ἀνηλω-
κόσιν Mo 20 ἀπολυομένου V | τίν coni Re num τίνοςζ( ἂν}

21 αὐτοῖς P sed oig in ras τη

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 18

αἴτιον ἐπαινέσεται; 21. τί δ᾽ αὐτὰς διασώσει τὰς xa-
λύβας, ὅταν ὁ μὲν χρόνος, ὃ δὴ πέφυκε ποιεῖν, φϑείρῃ. |
βοηϑῇ δὲ μηδείς, ἢ καὶ διασπάσας ἔχῃ ἕκαστος RB Τ|102
τάς τε σανίδας καὶ τὰ ἄλλα, τὸ δὲ ἐνοικῆσον οὐκ ἧ;
πόϑεν οὖν ἔσται τοῦτο τὸ ἀργύριον; ἐῶ γάρ, ὡς οὐκ s
ἔσται τοῖς πένησιν οἴχησις τούτων μὲν ἀνῃρημένων,
τοῦ δὲ τῶν οἰκημάτων μισϑοῦ μείζονος ἢ κατ᾽ ἐκείνους
ὄντος.

22. Πρόκλου γὰρ εἷναι τοῦτο ἔργον φήσει
τις. οὐ μὰ τὸν Δία καὶ τὴν ᾿ϑηνᾶν, ἀλλὰ τῶν τὸ
εἰσπραττόντων ἡμῶν. τὸ μὲν γὰρ ἐκείνου γράμματα
ἦν xci λόγος, τὸ δὲ νῦν καταβάλλουσι τἀργύριον.
ϑαυμάξω δέ, εἴ τις οἴεται καλὸν αὐτὸ δείξειν τῷ Πρό-
κλῷ. τῷ γὰρ ἄν τις σὲ μᾶλλον ἀποτρέψειεν ἢ τῷ
ὀνόματι τούτῳ; τί γὰρ γένοιτ᾽ ἂν αἴσχιον ἢ τὸ τῶν i5
Πρόκλου κακῶν ᾿Ικάριον κληρονομεῖν καὶ τὸν μὲν
ἡγεῖσθαι. τὸν δὲ ἕπεσϑαι; 28. τὸ δὲ ἔτι δεινότερον.
ὅτι κἀκείνου χείρους γινόμεϑα. πῶς; Πρόκλος τῶν
λειτουργούντων τοῖς πένησι πόρον τινὰ τοῦτον ἀνεῦ-
ρὲν, οὐ χαλὸν μὲν οὐδὲ ἄξιον τῆς πόλεως. οὐ γὰρ s
ἴσον ἡμεῖς τε καὶ Βηρυτός, προσῆν δ᾽ οὖν τι σχήματος
τῷ πράγματι. νῦν δὲ ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦτο τέτραπται.

11 πράττομαι μισϑὸν ἤτοι ἀπαιτῶ χωρὶς προϑέσεως,
εἰσπράττω δὲ καὶ αὐτὸ λαμβανόμενον ἀντὶ τοῦ ἀπαιτῶ ἀεὶ
σὺν τῇ προϑέσει V? cf. schol. ad t. II 78,2; 526,10; t. I 137,4

21 σχήματος] ἤτοι εὐπρέπειά τις καὶ δικαίωμα τῷ γινομένῳ V?

2 ποιεῖν om I | διαφϑείρη I 3 βοηϑῆ I sed ἡ ex εἴ
eorr m? 6 &vgonuévov P sed o in ras m* 9 τοῦτο ἔργον]
τὸ ἔργον τοῦτο I 11 ἡμῶν Pa sed yo ὑμῶν in marg m*

ὑμῶν V 18 δ᾽ Re | αὐτῶ 1 αὐτὸν Mo 14 τῷ (2)] τὸ Mo
18 κἀκείνου Pa sed yo τοῖς ἐκείνου in marg m* τοῖς ἐκεί-
vov V | yvyvóus9 Re 21 ἴσον P sed" in ras m* 22 δ᾽ Re

14 LIBANII ORATIO XXVI

ὅπως ἃ κλάων ὃ χειροτέχνης τίϑησιν, ἐκ τούτων εἴη
τρυφᾶν ὀρχησταῖς τε καὶ μίμοις. ὑφ᾽ ὧν χείρους μὲν
ἐλεύϑεροι, χείρους δὲ οἰκέται καὶ νέον καὶ γέροντες.
24. πάνυ γε ἄξιον τῆς τούτων ἕνεχα ἡδονῆς (sgocv-
5 λεῖν χαὶ μετὰ τοῦτον τὸν πόρον ζητεῖν ἕτερον καὶ
πάλιν ἄλλον, iv ἃ μὲν λαμβάνουσι, μικρὰ λέγωσιν
R Π108 εἶναι, δεῖν δὲ | τὸν ἄρχοντα Gxoztiv, ὅπως ἕξουσι
πλείω. δεῖν γὰρ αὐτοὺς κατέχειν δόσεσι xol δεδιέναι
δρασμόν. εἶτ᾽ οὐκ εὐχόμεϑα τοῦτο γενέσϑαι τἀγαϑὸν
ιὸ καὶ τὴν νῦν οὐ χαϑαρὰν καβαρὺν γενέσϑαν πόλιν;
τούτων γὰρ τῶν ὀλέϑρων οὐ μεῖξον χακὸν οὐδὲ ἀν-
δροφόνος.
25. Τὰς τέρψεις οὖν ἀφαιρῆ τὴν πόλιν; ἐγὼ
μὲν ἡδέως ἂν τὰς πονηράς, εἴπερ οἷός τ᾽ ἦν. νῦν δὲ
15 κἂν πάνυ βούλωμαι. μένουσιν. εἶ καὶ μηδεὶς τοῦτο διδοίη
τἀργύριον, μετενεγκόντες μὲν ἐφ᾽ ἑαυτοὺς πολλῶν οὐ-

σίας. οὐκ ὀλίγων δὲ μέλλοντες ἡγούμενοι τοὺς πλουτοῦν- |

f^

τας οὐχ αὑτοῖς μᾶλλον ἢ ᾿χείνοις ἔχειν ἃ κέχτηνται.

20, Μηδεὶς οὖν δεδιττέσθϑω τὸν καλὸν χἀγαϑὸν |]

0 Ἰκάριον ὡς καχῶς πράξοντος τοῦ ϑεάτρου μὴ τούτων

προεϑέντων τῶν χρημάτων. οὐ γὰρ τὸν παρελϑόντα

χρόνον oi μὲν ἐδραπέτευον. ἡμῖν δὲ πραγμάτων ἐπ᾽

R II104 αὐτοὺς ἐδέησεν, ἀλλ᾽ | ἔμενον ὀρφανίας τρυγῶν- ἢ

τες οἵ τε ὀρχούμενοι οἵ τε μιμούμενοι αἵ τὲ μιμούμεναι.

28 ia. dial. mer. 1,2

1 κλάων Re 8 δεῖν reposuie V δεῖ reliqui libri Re | καὶ]
ἢ) 10 χαϑαρὰν (2) reposui e libris cum. Cobeto Coll.125 om Re .
post καϑαρὰν ras 5—6 litt 7 11 τούτων — 18 πόλιν om T
15 βούλομαι I sed o ἴῃ ὦ corrm*,Mo — 15 δοίη PaV 16 εἰς 1
18 κείνοις P sed ᾿ antepos τα, IMo 19 κἀγαϑὸν om I
20 πράξαντος 1Mo 21 προεϑέντων scripsi auctore Cobeto
Coll. 125 προτεϑέντων Mo προστεϑέντων reliqui libri Re

j
3

τοὺς

f
ἐν

LIBANH ORATIO AD ICARIUM 15

21. Τούτων μὲν οὖν μὴ σφόδρα φαίνου προνοού-
μενος μηδὲ νομίξων ἀγαϑὺν πόλει τηλικοῦτον xcxÓv,
τοῦ δὲ μὴ προστεϑῆναι τῷ παρέδρῳ πάρεδρον μελέτω
σοι. καὶ γὰρ ἠσθϑόμην τινῶν τοῦτο μηχανωμένων οὐ
πόνων ἐπιϑυμούντων., ἀλλ᾽ ὅπως ἐν δυνάμει τοῦ χρη-
ματίξεσϑαι γένοιντο. ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἐθελόντων, σὺ δὲ
τὸ πλείω ταλαιπωρεῖν τοῦ τοιαῦτα κινδυνεύειν αἷρε-
τώτερον ἡγοῦ. τό τε γὰρ ἀσφαλὲς ἔνι, καὶ κάλλος ἀρ-
χῆς οὐ μιχρὸν ἄρχων sig μέσας νύκτας διὰ τῶν γραμ-
μάτων ἐρχόμενος χἀν τοῖς ἀπειποῦσι διακόνοις κρείττων
Qv ἢ ἀπειπεῖν. ὅσοι δὲ πολλοῖς μὲν ὀφϑαλμοῖς, πολ-
λαῖς δὲ χερσὶ ταῦτα ἀφέντες εὕροντο δι᾽ αὐτῶν τὸ
περιπατεῖν v& καὶ πρὸς τὸ εἰσρέον λαλεῖν, ἄμεινον δὲ

εἰπεῖν φλυαρεῖν, | ἐξήλεγξαν ἑαυτοὺς ἐλάττους R.II105

μ᾿

0

ὕντας τοῦ πράγματος x«i δαφῶς τὴν τάξιν ἔλιπον μο- 15

νονουχὶ βοῶντες. ὡς ὧν οὐκ ἐφιχνούμεϑα, ταῦτα
ἐξητήσαμεν.
28, Βούλομαι δή τι x«i περὶ τοῦ φόβου διελϑεῖν,

ὃν ἔχεις περὶ τῶν ἀδίκων λημμάτων. ὅσον γὰρ αὐτὸς

τούτων ἀπέχεις. τοσοῦτον ἀξιοῖς καὶ τοὺς σοὺς φίλους:
εὖ ποιῶν. οἱ δὲ τοῦτο μὲν ποιοῦσιν, ὑποπτεύονται
δὲ οὐ ποιεῖν. ἀλλ᾽ ἢν μνησϑῇ τις συμφορᾶς ὡς δικαίας
λελύσϑαι. ῥῆμα πᾶν ἐν ὑποψέᾳ καὶ μισϑὸς ἤδη δέδο-
ται ἢ ὡμολόγηται. εἶθ᾽ οἱ 'μέν, ἵνα μὴ τοῦτο νομι-
σϑῶσι, σιγῶσι. μεϑίσταται δὲ τῶν κακῶς ἐχόντων

1 φαίνη Mo 2 μὴ δὲ PIMoV 8 προστεϑῆναι I sed

- €t in ras m* 10 ἀρχόμενος I | ἀπαιτοῦσι Mo sed « (2) in €

corr 11 πολλοῖς I 19 ταῦτα ἀφέντες reposui e libris
πάντα ἐφέντες Re | δι᾽ αὐτῶν om 12 18 δ᾽ Re 14 ἑαυτοὺς
reposui e libris δ᾽ αὑτοὺς Re 19 ὅσον P sed o (2) in ras

)
|m* 29 μὴ Ρ]] εἰ Κὶ

t2

:

16 LIBANII ORATIO XXVI

οὐδέν. 29. φήσεις οὐδεπώποτε πρὸς ἐμὲ τοῦτο παϑεῖν.
οἶδα. ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλλον καὶ ἄλλον ἄξιον εἶναι
τοιοῦτον᾽ πρὸς ἅπαντας μὲν γὰρ τοὺς ὁμιλοῦντας οὔ.
πολλοῖς γὰρ τὰ δικαστήρια μέταλλα. δεῖ δὲ οὐδὲ
5 ἁπάντων κατεγνωκέναι κακίαν. ἔσται δέ σοι πίστις
ἀξήμιος. εἶ τοῖς μὲν προσέχοις, τοὺς δὲ φυλάττοιο.
RII106 δῆλοι δὲ οἱ τρόποι | ταῖς δόξαις.
30. Καὶ περὶ τῶν χϑὲς πληγῶν ἐκεῖνο λέγω. πλη-
γῶν μὲν ἦν Ó χαιρός. οὐ μὴν τοσούτων ys, ὡς τοῖς
10 μὲν ἔδοξας τὸ Kóxxov πεποιηκέναι. τοῖς δὲ καὶ παρ-
ελϑεῖν. εἶ δ᾽ ᾧ κρείττους ἐσμὲν ἐκείνου, τοῦτο προη-
σόμεϑα, τί τοῖς ἐκεῖνον ὑμνοῦσιν ἀντυϑήσομεν; εἶϑ᾽ ὃ
μὲν οὐκ ὀρϑῶς ἐφ᾽ οἷς ἐπέστη διῳκηκὼς ἐπαίετο, πο-
νηρὸς ἴσως στρατιώτης. ὃ δ᾽ οὐ παντὶ σϑένει μαστι-
15 γοῦν δοχῶν πληγαῖς sig τοῦτ᾽ ἠναγκάξετο ταὐτὰ ποιῶν
καὶ πάσχων, τύπτων ὁμοῦ καὶ τυπτόμενος. πῶς οὖν
οὐ καὶ τέταρτος ἦν ποιῶν τοῦτο πρὸς TOv τρίτον ὃ
᾿χεῖνος πρὸς τὸν δεύτερον: ἦν γὰρ δὴ καὶ τῷ τρίτῳ᾽
τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐπενεγκεῖν καὶ τῷ τετάρτῳ γε, καὶ
20 οὐκ ἂν ἦν οὗ στῆναι τοῦτο ἔδει. 51. πάντα τὰ τοι-
αὔτά δοι φυλακτέον, Ἰκάριε, πόρρω τοῦ τῆς ὑμετέρας

10 Procli. cf. or. XXVII p. 29,13 et 16; 36, 20; 37,5; 40, 26;
49,1; or. XXIX p.68,8. t.1177,15. Drom. Psaltr. fr. com. Att. ΠῚ
541,4 M. IL 419,1 K. 21 cf. t. I 182,6

1 οὐδὲ πώποτε CAPIV | παϑεῖν; V et e παϑεῖν. corr I? —
2 καὶ (1) οι Κ | καὶ ἄλλον om Mo 4 οὐ πολλοῖς I et Macar .
qui fol. 89 praemissis Τοῦ πρὸς ἰκάριον Aóy. ἢ haec verba usque
ad μέταλλα citat | γὰρ om Macar 6 προσέχεις 1Mo | φυλάτ-
τοις Pa sed yo φυλάττοιο in marg m?, Mo 10 τὸ C sed τ
in ras f 11 προησόμεϑα P sed ἡ in ras m? 14 ἴσως ὃ
στρατιώτης ΜΟ1 5 PI ὃ Mo 1 ταῦτὰ P sed^ eras ταῦτα I
18 ἐκεῖνος V sed vog punctis del κεῖνος PMo | πρὸς τὸν
δεύτερον vocibus rursus inc. Mor p. 513,5 19 ἐνεγκεῖν Mo
Mor 21 cov om I | zuevéoeg Mo Mor

PUN;

LIBANH ORATIO AD ICARIUM 11

οἰχίας ἤϑους ὄντα. πολὺ δέ, οἶμαι. βέλτιον ἐν ἐλάτ-
tov, δοῦναι τὸν ἡμαρτηκότα τὴν δίκην ἢ σὲ RII107
δόξαι τῶν προσηχόντων ὑμῖν ὅρων ἐξενηνέχϑαι. δρᾷς.
ὡς ἐκεῖνο καλὸν καὶ ὑμέτερον ἀκριβῶς ἀκολουϑεῖν
ταῖς πληγαῖς τὴν ἄφεσιν, ἀλλὰ μὴ δεσμόν, ὃ τοῖς ἄλ- s
λοις, ὥσπερ ὑπὸ νόμου προστεταγμένον, ἐπράττετο:
32. ἐν δὲ τούτῳ πρῶτον μὲν ἦν καχὸν ὃ τόπος᾽ ποῦ
γὰρ ἴσον οἴκία καὶ δεσμωτήριον πολλοὺς ἐν ὀλέγῳ
φυλάττον; δεύτερον δὲ τὸ μὴ τῶν οἰκείων sig ϑερα-
πείαν ἀπολαύειν" τρίτον τὸ τὴν λύσιν ὠνεῖσϑαι χρη-
μάτῶν διὰ τῶν ὡς τὸν ἄρχοντα εἰσιόντων ἄνευ τῶν
τῷ τῆς ϑύρας κυρίῳ καϑ' ἕχάστην διδομένων ἡμέραν᾽
τέταρτον οἱ παρὰ τὸ δεδέσϑαι γιγνόμενοι ϑάνατοι.
τουτὶ γὰρ δὴ τοῖς τε ἰδιώταις ἦν σαφὲς χαὶ παρὰ τῶν
ἰατρῶν ἦν ἀκούειν, ὅτι, εἰ μή τις αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς τὸ
πληγαῖς ἔδησεν. οὐκ ἂν ἐτεϑνήκεσαν. τούτοιν δὴ τοῖν
δυοῖν τοῦ μὲν ἀφεκτέον σοι. πικρότερον γάρ. τὸ δὲ
τηρητέον, καλὸν γάρ.

38. Δεῖται {δέν σου Óv ἐμοῦ πᾶν ὅσον ἐν ὑπηρέ-
τὰις, τηρῆσαι τὸ μέχρι μέσων νυχτῶν ἡσυχίᾳ. 90
προστιϑέναι γάρ σὲ τῇ ἡμέρᾳ τοῦτό γε τοσοῦτον R Π 108
ὄν. ὑφ᾽ ὅτου κακῶς διακεῖσθαι λέγουσιν ἄλλος ἄλλο
τι τοῦ σώματος καὶ μόλις ὀρϑοῦσϑαι x«i μόλις ἑστά-

m

0

ὃ ἡμῖν PaMoV 6 ὑπὸ scripsi auctore Cobeto Coll. 125
ἀπὸ libri edd | ; posui ex Z2MoV . reliqui libri edd 8 ἴσον
P sed 'in^ corr ὅσον Mo Mor 9 ϑεραπείας Mor 10 τὸ]
τὸν Mo Mor | ὠκεῖσϑαι Mo Mor qui ὠνεῖσϑαι ἢ ἀκεῖσϑαι coni

11 τῶν (2) om 1 12 διδομένων xc9" ἑκάστην V | καϑε-
κάστην Mo 18 γινόμενοι V 14 δὴ inserui e V om reli-
qui libri edd 16 post τούτοιν 1—2 litt ras P 19 δέ in-
serui desidero nexwm* Sintenis 20 τηρῆσαι scripsi e V
τιμῆσαι reliqui libri edd 22 ὑφ᾽ ὅτου PaV sed. in utroque
ὑφ᾽ οὗ μᾶλλον in marg m*?

TLriBAxNIUS ed. Foerster. III. 2

5

10

ENS LIBANII ORATIO XXVI

ναι καὶ ὅλως ἀπειρηκέναι, μηδὲ γὰρ τὰ αὐτὰ σοὶ δύ-
νασϑαι. ταῦτ᾽ οὖν οἱ μὲν αἰτοῦσιν, ἐγὼ δὲ παρασχεῖν
σέ φημι δεῖν xci μὴ ϑαυμάξειν, εἴ τις ἐφ᾽ οἷς 66 ζη-
Aoi, ταῦτα οὐκ ἔχει μιμεῖσϑαι. οὐδὲ γὰρ τὰ '"Hoa-
xA£ovg, καίτοι τίς οὐκ ἂν ἡδέως; νῦν δ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ὃ
Θησεύς. 934. σοὶ μὲν οὖν ἕστηκε τὸ ὄμμα x«l τὸ νι-
κἂν τὸν ὕπνον ἐστὶν ἐν συνηϑείᾳ. τοῖς δ᾽ οὐδὲ σφό-
δρα βουλομένοις τοῦτ᾽ ἔνι δυνηϑῆναι. τρέπεται γὰρ
αὐτοὺς μετὰ πολλὴν μάχην xci πόνον. xci τὴν Νύκτα
ἱκετεύουσι κινῆσαι πρὸς ὠδὴν ἀλεχτρυόνας. ἤδη δέ
τις καὶ γνώμην εἶπεν ἀλεχτρυόνα χατακλείσαντας ἔν
τινι τῶν ἐγγὺς οἰκημάτων εἰς ἀνάγκην αὐτὸν GO
ἀκαίρου καϑιστάναι Gol μὲν ἀπάτην φερούσης. τοῖς

RIL109 δὲ ἀπελϑεῖν διδούσης. ὡς νῦν ys στερήσει τὲ

1ὅ

20

λουτρῶν χάμνουσι καὶ μέσον σφίσιν οὐδὲν δείπνου
τε χαὶ τοῦ παρὰ σὲ δρόμου. χαὶ δεινόν, εἰ διὰ τὴν
σὴν περὶ ταῦτα ἀρετὴν ἀπολεῖταί τις. βέλτιον γὰρ σὲ
βιασϑῆναν πρὸς ὕπνον ἢ ἐκείνους πρὸς ἀγρυπνίαν.
95. ἐκεῖνοι μὲν οὖν οὕτως ἂν μόνως περισωϑεῖεν. οἱ
δὲ ἐν τιμαῖς τὲ χαὶ κέρδεσιν ὄντες μεγάλοις ἐπὶ τοῦ
πρὸ σοῦ τήνδε τὴν ἀρχὴν ἐσχηκότος πονηροί τε δὸο-
κούντων, εἴπερ ἦσαν πονηρῷ φίλοι. καὶ μὴ μετὰ τῶν

4sq. cf. Plut. apud Stob. flor. 53, 14. Proverb. ἄλλος οὗτος
Ἡρακλῆς. Eustath. ad Il. e 638. Plut. Thes. 29,8

1 μὴ δὲ PIMoV | 4 ταῦτ᾽ V ὅ δὲ Mor 7 ἐστὶν ἐν}
ἐστὶν C sed v in σοι corrs ἐστί σοι Mo Mor qui συνήϑεια
vel ἐν συνηϑείᾳ coni 9 αὐτοὺς Pa sed yo ἐκείνους in marg
m? ἐκείνους V 10 ἀλεκτρυόνα Mor, sed yo ἀλεκτρυόνας in

marg 18 ᾽χείνους V 20 δ᾽ Re | ueydieig V 21 πρὰ
σοῦ] προσώπου I | δοκούντων V sed δοχείτωσαν in marg m*
22 πονηρῶν Mo Mor

LIBANII ORATIO AD ICARIUM 19^

τότε ὑβριξομένων διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι τὰ τότε πρατ-
τόμενα ἐπαινεῖν ἐν τῷ τιμᾶσϑαι πάλιν ἔστων. ἀγχό-
vue γὰρ δὴ τὸ πρᾶγμα ἄξιον, εἰ ἐν ᾧ χαιρῷ χρῆν
αὐτοὺς γενέσϑαι ταπεινούς. μενοῦσιν ἐπὶ τοῦ κακῶς
αὐτοῖς πεπορισμένου φρονήματος.

80. Νῦν μὲν ἐν τούτοις. ὦ Ἰχάριε, δείκνυμέν σοι
τὸν φίλον, ἴσως δέ τις ἔσται λόγος καὶ μετὰ τοῦτον
τὸν λόγον δεικνύναι τὸν φίλον καὶ αὐτὸς βουλόμενος:

2 Arist. Ach. 195 7 or. XXVII p. 20 sq.

2 ἀγχ γχόνης -- ὅ φρονήματος in hune modum citat Macar
fol 89 Ei iv ó xor oó χρῆν τινὰς γενέσϑαι ταπεινούς, μένουσιν
ἐπὶ τοῦ κακῶς αὐτοῖς ᾿πεπορισμένου φρονήματος, ἀγχόνης ἐστὶ τὸ
πρᾶγμα ἄξιον 98 γὰρ in ras P? | εἰ om 1 4 μενοῦσιν
scripsi e PaV μένουσιν reliqui libri Macar edd 8 σαυτοῦ
βουλομένου coni Mor πρὸς ἰκάριον subscr AI?

9*

XXVII (XXVI B).

Oratio χατὰ Ἰκαρίου prior anno 385 conscripta!)
qua importunitatis et neglegentiae eum incusat, iisdem fere
atque quae praecessit πρὸς Ἰκάριον oratio codicibus ad
nostram aetatem pervenit. Sunt autem hi 13:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XI/XII fol. 243.
Correetus est manu recenti e codice simillimo Monacensis
gr. 101 (Mo). Vide t. I p. 10sq. et t. II p. 445. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)

saec. X fol. 131. Post 131 unum folium quo verba &-
τὸν ἔφην p. 24,10 usque ad πεποίηκας p. 28,6 conti-
nebantur periit. Vide t. I p. 15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 189. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Patmius 471 (— Patm) saec. XIV fol. 285". Vide
p.9 et t. I p. 41 sq. et 69. Lectiones quae manu secunda
in margine positae sunt mihi exscripsit Io. Sakkelion.

9. Laurentianus gr. LVII 27 anno 1392 scriptus
fol. 457". "Vide t. I p. 59sq. et 69.

6. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 204. "Vide t. I p. 217 sq. Contuli.

1. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 166".
Vide t. I p. 220sq. Contuli.

8. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 178. Vide
t. II p. 48 sq.

1) Verbis τὴν λαμπροτάτην νουμηνίαν p. 28,91 kalendas
lanuarias anni 385 indicari Sieversius p. 166 not. 93 observavit.
In universum de tempore orationis iam Reiskius p.110 not.1
recte iudicavit. Libanius ipse in epilogo orationis antecedentis
p.19,65sq. hane tecte indicavit, initio huius p. 23,1 illam.

a
-

“ὌΠ

LIBANH ORATIO CONTRA ICARIUM I Z1

9. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol.257. Vide
t.I p.24sq. Contuli.

10. Neapolitanus II E 17 saec. XIV fol.153*. Vide
t. I p. 211sq. et 392.

11. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 215".
Vide t. I p. 209sq. . Contuli.

12. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 150". Vide t. I p. 355sq. | Contuli.

13. Parisinus gr. 3027 chartaceus formae quartae 135

saeculi XVI/XVII miscellaneus codex eiusdem farinae atque
Parisinus gr. 5837), olim Baluzianus teste inscriptione
fol. 9 (Baluz. 660. Reg. 3034?) continet inde a folio 2
usque ad 7" partem orationis?) inde a verbis ἐπαγγελίαις
ϑρασὺς (p. 31, 20) usque ad finem. Partem gratiose H. Labaste
mihi contulit, sed codex quovis pretio critico privus est.
Nam mendosissime, ut videtur e 99,0 quocum in omnibus
vitiis congruit, transsceriptus est. Itaque ab apparatu cri-
tico eum exclusi.

Qui ad eos quibus oratio πρὸς ᾿Ικάριον continetur ac-
cedunt tres codices Barberinus, Vaticanus 81, Neapolitanus.
e communi manaverunt exemplari prioris familiae. Cuius.
praeter hos testes sunt iidem qui in illa oratione CA PI Mo,
alterius unus. codex V.

Neque ex hac oratione loci excerpti sunt nisi a Ma-
ceario Chrysocephalo.?)

Oratio primum edita est a Morello t. II p. 460—473,
ut ipse ait ,ex codd. mmss. Hom. et Bavarico*, sed cum.

- ex alüs tum e lacuna p. 33, 17—18 apparet apographum

Bavarici i.e. Monacensis 101 textus fundamentum fuisse,
ex apographo Allatiano Ztomani de quo conferas t. l p. 58,
pauea in marginem recepta esse. Jomamwm a codicibus
qui hodie Romae asservantur, sive Palatino sive Vaticano

1) Cf. t. II p. 417.

2) Parum recte Carolus de Ian Scriptt. Mus. gr. p. LXVII
hoe codice Libanii orationem in. Calippwm contineri dixit.

3) Cf. p. 8 et t. I p. 351.

99 LIBANII ORATIO XXVII

gr. 81 sive Barberino diversum fuisse non est cur statu-
amus. Nam Allatius et Morellus in lectionibus reddendis
errare, ille autem vel inter exarandum nonnulla corrigere
potuit.

Permulta *huius editionis vitia Reiskius Anim. V 292
— 304 divinando sanavit, plura ope codicum Augustani
et Monacensis in editione quam uxor curavit t. Il p. 110
—134. Nonnulla correxit Cobetus.

ΚΑΤᾺ IKAPIOYT A.

f^

1. ᾿Επαίνων ἠξιωκὼς ἃ τῆς βελτίονος ἦν μοί- RII110
ρας τῶν ᾿Ικαρίῳ πεπραγμένων, οἶμαι προσήκειν μηδὲ
τὰ χείρω σιγῆσαι. τὸ γὰρ δίκαιον οὕτως ἂν κατ᾽
ἄμφω σώξοιτο τῶν μὲν εὐλογίας, τῶν δὲ κατηγορίας s
τετυχηχότων, καὶ ἅμα δειχϑείην ἂν ἐκ τούτων ἥκιστα
κολακεύων, εἴπερ καὶ ἐν οἷς ἡμάρτηκεν εἰρήσεται. ὃ
τῶν ἄλλων ὅσοι συγγεγράφασιν οὐκ οἶδα ἔγωγέ τινα
πεποιηκότα, ἀλλ᾽ ὃν ὡς χρηστὸν ἐπήνεσαν, μένουσιν
ἐπαινοῦντες, κἂν τοὐναντίον ποιεῖν παραινῇ τὰ πράγ- 10
ματα. χαϑάπερ τῶν ἐχείνοις ἔξω τοῦ προσήχοντος
γεγενημένων αὐτοὶ δώσοντες λόγον.

C — codex Chisianus

AA — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282

I — Marcianus append. XCI 2

Mo — Monacensis gr. 101

B — Barberinus Il 41

Va -— Valiicanus gr. 81

V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

1 τοῦ αὐτοῦ ante κατὰ V | &9?S9 add P? πρῶτος BVa
om CAMoV | λόγος ἐννακαιδέκατος post ix«oíov V rubr, in
. marg xà" C, λόγος κζ΄ 15, wy B rubr 9 μὴ δὲ IBMoV
5 φαίνοιτο Patm sed yo σώζξοιτο in marg m* 6 δειχϑείη Mo
Mor sed in hoc in marg yo δειχϑείγν —— 8 ἄλλων ex ὅλων corr
Mo? 10 x&v I sed in κἂν corr m?, B | τοὐναντίου Mo
Tov ναντίον I cum ras 2 litt post v, supra quod " pos m? | z«o-
— euet I sed s in ἢ corr m?, Mo

24 LIBANII ORATIO XXVII

2. Ὡς uiv oov ἢ ἔλαβεν ἢ ἐμέλλησε χατὰ τῶν vó-
μῶν 'Ixé£giog, οὐδ᾽ οἱ πάνυ μισοῦντες αὐτὸν εἴποιεν
ἄν, οὐδ᾽ ὡς κάλλει γυναικῶν ἐδούλευσεν οὐδ᾽ ὡς εἰς

«ὕπνον μακρὸν τὰς νύχτας ἀνάλωσε, νόσημα δὲ ἕτερον
RIIii1 αὐτοῦ χατειλήφει τὴν ψυχήν, | ὑποψέα πρὸς τὰ
πολλὰ τῶν καλῶς λεγομένων καὶ τὸ μήτ᾽ αὐτὸν εὑρί-
ὄκειν τὸ δέον τῶν τὲ συμβουλῶν ἀποχρούεσϑαι τὰς
ἀρίστας διὰ τὸ νομίζειν τὸν σύμβουλον τῶν αὑτῷ τι
συμφερόντων διοικούμενον ἃ λέγοι λέγειν. 9. καὶ
ἐαὸ ταῦτα αὐτὸς πρὸς αὐτὸν ἔφην πολλάκις ἐπιτιμῶν, ὃ
δ᾽ ἐμειδίασέ τε καὶ οὐκ ἠρνήσατο ὡς ἄν τι χρηστὸν
ποιῶν. διὰ τοῦτο ὕδατι πολλῷ γεφύρας τινὸς πλεῖστα
ἀγούσης sig τὴν πόλιν διακοπείσης καὶ τῶν περὶ τὴν
τροφὴν ἡμῶν χεῖρον ἐχόντων ἔφασκον μὲν ἐγὼ τῆς
15 “ητοΐου ψυχῆς δεῖσθαι τοῦτο τὸ πάϑος πολλὰ δὴ τοι-
cro κατὰ τάχος ἐπηνωρϑωκχότος, ὁ δ᾽ ὕβρισέ μοι σιωπῇ
τὴν συμβουλὴν οἰηϑεὶς εἶναί μοι τὴν σπουδὴν οὐ τὴν
πόλιν εὖ παϑεῖν, ἀλλὰ τὸν ἄνϑρωπον. εἰσήει Θάλλος

ὁ ἰατρὸς ὡς αὐτὸν τοῖς ἀπὸ τῆς τέχνης τὰ ἀπὸ τῆς
50 γνώμης προστιϑείς. ἔκλεισεν αὐτῷ τὰς ϑύρας ἐλέγξας

4 cf. p. 18,6 18 ep. 191

1 τὸν νόμον V sed τῶν νόμων suprascr m?, Mo Mor qui
τοῦ νόμου coni 8 ἐδούλευεν PMo edd | εἰς inser P? ἐς B
om 7 ἀ4 ἀνήλωσεν Mo sed ἡ in « corr et » del b κατει-
ληφὸς V 7 ,malim συμβούλων et τοὺς ἀρίστους propter se-
quentia Re 8 σύμβολον Mo | αὐτῶ IVa 10 voce πρὸς
des fol.131.4 quae sequuntur usque ad πε]ποίηκας p.28,6 uno
folio amisso perierunt | 0 ZBV ὃ Mo 11 δὲ Re | oc&v B
12 διατοῦτο BV 14 τρυφὴν Mor | ,malim Twi»* Re
15 δεῖσθαι ψυχῆς Mo edd | τοῦτο om 1 16 κατατάχος BV
|O IBY ὃ Mo Mor | μου post ἐπηνωρϑωκότος excidisse coni
Mor | óà Re | μοι P sed ov in ras m* 18 ϑάλλης V
19 εἰς B | αὐτῷ Mor, γρ αὐτὸς in marg

εν

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 25

μὲν ἐπ᾽ οὐδενί, πείσας δὲ αὑτὸν προδίδοσϑαι. 4. περὶ
τῶν ἱπποχόμων οἷς περὶ τοὺς ἁμιλλητηρίους ἵππους
ὁ πόνος, διελέχϑην ἀληϑῆ λέγων, ὡς ὠμὰς κλοπὰς τὰς
παρ᾽ ἑτέρων τὰς νῦν κωλύοιεν πρότερον ταῖς R IIi112
φιλανϑρώποις ταῖς ἑαυτῶν. ὧν γὰρ ὑφέλοιντο. τού- 5

᾿ς τοῖς ἀπεδίδοσαν μιχρόν τι παρ᾽ éxóvrov λαβόντες ὅσον

αὐτοῖς sig ἄριστον ἀρχέσαι, κλέπτης δὲ ἕτερος οὐκ ἦν
φόβῳ τῷ παρὰ τούτων. ἀλλὰ νῦν. ἔφην, οἱ μὲν
πέπαυνται., καὶ τὸν πεπαυχότα εἶπον καὶ ὅπως καὶ
δι᾿ ὅτι. μεστὰ δὲ πάντα κακούργων οὐδὲν ἐπι- το
σταμένων μέτριον ἐπιτιϑεμένων ἡλικίᾳ τῇ
μάλιστα παρακρουσϑῆναι ῥάστῃ. τὰ δὲ παι-
δία τὸ δέος τὸ τῶν οἰκιῶν ἐπὶ τὸν ποταμὸν
ἄγει. ὁ δὲ ἀποπνίξας ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν.
D. τοσοῦτον τοίνυν ἀγαϑὸν ἀνανεούμενος τῇ πόλει τ
ψυχρῶν ἤκουον ῥημάτων, ὅτι ἀλλ᾽ αἰσχρὸν κλέ-
πτας ποιεῖν. ὁ δὲ τὸ μὲν ῥῆμα ἐφοβεῖτο, τὸ χέρ-
δος δὲ οὐχ ἐλογίζετο, ἀλλ᾽ ἐτήρησε βλάβην Β Π118
τοσαύτην δεδιὼς συλλαβάς. καὶ πόσῳ βέλτιον ἦν ἀλ-
γῆσανι μᾶλλον τοῖς ϑανάτοις τοῖς διὰ τὰς κλοπὰς ἢ 50
δεῖσαι τὰς ἐγγὺς παιδιᾶς κλοπὰς ἐφ᾽ αἷς τις ἤδη καὶ
ἐγέλασεν; εἴ σοι ϑεῶν τις ἔλεγε πιεξομένῳ χαλεπω-
τάτῃ νόσῳ. ὅτι ταύτην ἑτέρᾳ αὐτὸς ἐχβαλεῖ κουφοτάτῃ

1 μὲν om 1 | αὑτὸν P sed ' e^ corr m?, B Mor ἑαυτὸν
'a Re αὐτὸν reliqui libri | προδεδόσϑαι Re | περὶ C sed παρὰ

a coc A] Φ
suprascr f, περὶ Mo παρὰ I sed ambo α in ras m*?, BV

92 τῶν I sed àv ex ὃν corr m? | ἀμιλλητηρίους Mo 8 διει-
λέχϑην CMo Mor | ó C sed c add s 6 ἐπεδίδοσαν V | τι,
ὡς παρ᾽ edd .(yo vl παρ᾽ in marg Mor) ὡς delevi 10 δι΄

ὅτι scripsi e V — διότι reliqui libri edd | μεστὰ] τὰ Mor quod
corr Re 13 τὸ δέος om Mo edd inserui e reliquis libris | τὸ
δέος τὸ] ὁ uiv κλέπτης συλήσας ἀπὸ coni Re 16 αἰσχροὶ I
22 ἔλεγεν Mo

26 LIBANII ORATIO XXVII

τε χαὶ δεινὸν οὐδὲν ἐχούσῃ, τῶν ἀτοπωτάτων xci τότ᾽
ἂν ἡγοῦ δέξασϑαι τὴν ἐλάττω; οὕτως ἐστὶν ᾿Ικάριος
φρόνιμος καὶ δύναται τὰ μὲν νοῶν αὐτός, τὰ δὲ ἑτέρῳ
πειϑόμενος εὐδαίμονα ποιεῖν τὸν ἀρχόμενον.

6. Ἕτερον τοίνυν ἀκούσατε. τοῦ λιμοῦ τὴν πόλιν
ἡμῖν πτωχῶν ἐμπεπληκότος. ὧν οἱ μὲν ἐκ τῶν ἀγρῶν
ἀνέστησαν οὐκ οὔσης αὐτοῖς οὐδὲ πόας ἔν yt χειμῶνι,
οἱ δὲ πόλεις τὰς αὑτῶν καταλελοίπεσαν, καὶ βοηϑείας
αὐτοῖς τινος éx τοῦ δικαστηρίου παρὰ τῆς Εὐμολπίου
φιλανϑρωπίας εὑρημένης παραχαλούμενος ὑπ᾽ ἐμοῦ
πρὸς τὰ αὐτὰ δεινὸν εἶναι λέγοντος, εἶ τῆς ἐλάττονος
ἀρχῆς ἡ μείξων ἐν τοιούτῳ καιρῷ φανεῖται χείρων,
τοιαῦτα ἀκούων τὴν ϑαυμαστὴν ἐχείνην ἀπόκχρισιν
ἐποιήσατο ὃ γενναῖος ποιητής" μισεῖσϑαι γὰρ ὑπὸ τῶν
ϑεῶν ἅπαντας ἔφη τοὺς τοιούτους. 1. οὐκοῦν φι-
λεῖσϑαι φήσεις ὑπὸ τῶν ϑεῶν τοὺς πλουτοῦντας ἅπαν-
τας; ἐν δέ γε τούτοις εἰσὶν οἵ τε καταποντισταὶ καὶ
οἵ κατὰ γῆν ἐκείνοις ἐοικότες oU ὧν ἂν ἀποσφάξωσι
τὰ χρήματα ἔχουσι. καὶ ὅλως τοὺς ἀδικωτέρους εὑρή-
20 Gouev εὐπορωτέρους. οὐδὲν οὖν ἕτερον λέγεις ἢ ὅτι
RIIi14 φιλοῦσι τοὺς πονηροτέρους | οἱ ϑεοὶ καὶ πένης

ἅπας ἢ καὶ xov ἄλλο τι δυστυχῶν ἐχϑρὸς ἐκχείνοις.

e

1

e

οι

1

9 οὗ p.31,15. or. XLI t. II 3648sq. 369, 13 ἢ. Sievers p. 167
14 cf. t. 1 182, 9 sq. et infra or. XXVIII. p. 48,2

1 ἐχούσης Mo sed c eras 7 αὐτῆς Mo Mor | λειμῶνι 1
sed 4 ras e z corr, Mor 8 πόλεως Mor | αὐτῶν 1Mo Mor
13 éxsivov Mor 14 τῶν om Va he 15 ἁπάντων VaMo
edd 18 ὃν V sed o supra o scr m? | ἂν inserui e libris
omedd 19 τοὺς — 20 εὐπορωτέρους citat Macar fol.89 | εὑρή-
cousv B εὑρήσεις ἀεί post εὐπορωτέρους Macar 20 οὐδὲν
— 21 πονηροτέρους om Mor 21 ὦ Mor sed yo oi in marg

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 9

σχόπει τοίνυν, ποῦ τὸν πατέρα τίϑης. ὅταν τοιαῦτα
φιλοσοφῆῇς, καὶ πρὸ τοῦ πατρὸς πολλοὺς ὀνομαστοὺς
ἀπ᾿ ἄλλων τὲ ἀρετῶν καὶ φιλοσοφίας, εἶ μὴ καὶ Σω-
χράτη τὸν ἀποϑανόντα κωνείῳ μεμισῆσϑαι παρὰ τῶν
ϑεῶν λέγοις. 8. καὶ μὴν ὅτι μὲν αἱ πόλεις εἷς τὸν s
ἀρυϑμὸν ἐξημίωνται τῶν σωμάτων διὰ τὸν λιμόν τε
καὶ λοιμόν, παντί που δῆλον, εἰ δ᾽ ἀπόλλυνται μίσει
ϑεῶν, ἐπιχαίροις ἂν αὐτοῖς εἰκότως. χαίρειν οὖν ὃμο-
λογεῖς ἐν τῇ ξημίᾳ τῶν πόλεων;

9. Οὐκ οἶδα δέ, ὅ τι ποιῶν ἄνϑρωπος χρηστὸς ἂν
παρὰ σοὶ νομισϑείη, εἰ τὰς μὲν διαβολὰς ἡγήσῃ πι-
στάς. τοὺς δὲ ἐπαίνους ὑποπτεύσεις. πρὸς τί δὴ βλέ-
zov τοῦτο λέγω; παῖδα τοῦτον Εὐπλόϊος καλεῖ καὶ
πατέρα οὗτος éxtivov." ἧκεν Εὐπλοΐου ποτὲ γράμματα
βουλόμενα τιμῶν Χαρίδημον πάνυ τυγχάνειν καὶ ἔν 15
οἷς ἔξεστιν, εἶναί τι πλέον αὐτῷ. ταῦτα οὗτος λαβὼν
τὰ γράμματα καὶ τῶν πρότερον γενομένων ἀφεῖλεν,
ὥστε μᾶλλον ἢ πρόσϑεν αὐτὸν ἠγνόει νομίζων ἠδικῆ-
σϑαι τοῖς γράμμασιν. ᾧετο γὰρ παρὰ τοῦδε ἥκειν
Éxciva καὶ οὐ τοῦ πέμψαντος εἶναι μᾶλλον ἢ | τοῦ R Π 11
πέμψαι πείσαντος. 10. ἐγὼ τοίνυν οὐκ ἐπέστελλον 5ι

M

0

1 Theodorum cf. t. I 182,6 11 Xen. Mem. I 6,13. II 3,15

é
8 o" V | καὶ (2) inserui e libris om edd | σωκράτην Mo

.. edd 4 τῶν om Re 5 λέγξίς I λέγεις V ἐς 1 6 &6o-

μάτων Mo Mor | λοιμόν τε καὶ λιμὸν Mo edd 7 παντὶ δή

ποῦ Κα Μο edd | δὲ Re | τῷ μίσει edd 8 αὐτὸς V | num αὐταῖς

9 signum interrogationis posui e libris, punctum edd 10 ὅτι

- IMo | ἂν inseruie V | om reliqui libri edd 11 ἡγήσει I

- 15 Χαρίδημον πάνυ] ,fwit cum τὸν interponendum suspicarer *
Re 17 τὸν P | γενομένων scripsi ut coni Mor γινομένων V
γιγνομένων reliqui libri sed ^ supra o eras P

9g LIBANIL ORATIO XXVII

μέν, παρὼν δὲ ἔλεγον εἰσκαλεῖν Ἀντίοχον sig τὴν αὖ-
λήν. ἄνδρα Q φρονοίη λέγοντα κολαχεύσαντα οὐδένα,
λέγειν ἐπιστάμενον, ὁ δὲ ἐμοῦ χαὶ ταῦτα χαὶ πολλὰ
ἕτερα λέγοντος καὶ οὐδὲν ψευδομένου καϑάπερ εὐθὺς
ἀποθανούμενος. εἰ παρακύψειδ μόνον, πᾶν ἔφη πρό-
τερον ὑπομενεῖν ἢ τοῦτο. καίτοι εἰ μὲν ὃ πεποίηκας
ἐπ’ Ἀντιόχου, καλόν, κοινὸν ἔδει τοῦτ᾽ sivav εἰ δὲ
τοὐναντίον. πῶς οὐκ εἰσελθὼν ἐκάϑητο πολὺ βελτίων
ὧν τὸν τρόπον τῶν ἐν στρατηγίαις γεγενημένων καὶ
χείρων ἡμῶν οὐδὲν τῶν ἐν τῷ διδάσκειν τοὺς νέους:
11. ἀλλ᾽ οἶμαι τὰ μὲν παρ᾽ ἐμοῦ χαὶ τοῦ ἰατροῦ. δεινῶς
ὕποπτα, τὰ δὲ τῶν διακόνων ἀνύποπτα. xüv ὁ στρα-
τιώτης εἴπῃ τι. τὸ ἔργον προστίϑης. διὰ τοῦτ᾽ ἀρτο-
πόποι καϑ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐν πληγαῖς. ὃ γὰρ οὐ
15 ϑεραπεύδσας πολλοῖς. χρήμασι Φερένικον περὶ τὸν σταϑ-
μὸν ἀδικεῖ. καὶ τὸ συμβὰν ἐφ᾽ ἑνὸς ἄρτου. πολλὰ δ᾽
ἂν τοῦτο ποιήσειεν, ἐφ᾽ ἅπαντας τέταται, καὶ νικᾶν
δεῖ τοῦ Φερενίκου τὸ ῥῆμα. οἱ δὲ ἐμὲ τὸν πεπεικότα
αὐτοὺς κατελϑεῖν ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἐν αἰτίαις ἔχουσιν.
RII116 12. Εἰμὶ | δὲ καὶ παρὰ τοῖς πολιτευομένοις ἐν
91 μέμψεσιν ἑνὸς ἐπὶ τῆς λαμπροτάτης νουμηνίας φιλη- -

ex

e

1

13 cf. or. XXIX p. 63sq. 19 cf. p. 65, 198sq. t. 1 182,14 sq.

1 αὐδὴν V 8 ἐμοῦ τε καὶ B 6 voce zs]zoígXeg rursus -
incipit A (fol. 182) 7 ἀντίοχον V (et yo in marg m? Patm)
et ex ἀντιόχου corr I? 8 πᾶς Mo et Mor qui πῶς coni
10 τοὺς om libri Mor inser Re . 18 διατοῦτ᾽ IBV | ἀρτοπόποι

P sed «o in ras m? ἀρτοκόποι ἀρτοχόποι Va ἀρτοποιοὶ
Mor cf. schol. ad p. 65,19; 35,12; 67,15; 71,2; t.1296,13; Phryn.
p. 222 Lob. lex. Seg. Bekk. Anecd. p. 447, 25 16 πολλάκις
Mor sed yo πολλὰ δ᾽ in marg 171 τέταται Re τέταχται libri |
Mor 19 ὁρῶν Va 20 εἰ μὴ Mo Mor

Pu
EF. LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I . 99

ϑέντος τοῦ νόμου πᾶσι τοῦτο διδόντος. σὺ δὲ ἀγανα-
χτεῖς μὲν ὡς μισούμενος, ἐξ ὧν δ᾽ ἂν τοῦτο γίγνοιτο.
ποιεῖς. τὸ γὰρ ἕνα ἀνϑ᾽ ἁπάντων τοῦτ᾽ ἐδύνατο. ὁ
μὲν γὰρ οὐκ εἶχε χάριν τοῦ εἰωϑότος τυχών, οἱ δὲ
ἠγανάκτουν {τῶν ὀφειλομένων στερόμενοι. 19. xol 5
τί δεῖ περὶ τὰ ἐλάττω διατρίβειν ἔχοντα πληγὰς εἰπεῖν
πολιτευομένου πόνον ἰατροῖς παρασχούσας. ὥστ᾽ αὐτοὺς
μηδ᾽ ὅτι βιώσοιτο τὰ πρῶτα δύνασϑαν λέγειν; ἀνὴρ
γάρ τις διὰ τὰ τῶν ἁρμάτων (Ov» ἐν πενίᾳ καὶ λελει-
τουργηκὼς πρότερον καὶ λειτουργῶν ἐπαίετο τὸ R IL 117
μετάφρενον κωλυόντων μὲν παλαιῶν νόμων, κωλύοντος τι
0b τοῦ νῦν τεϑέντος. δίχην οὐχ ὧν αὐτὸς ἠδίκει δὶ-
δούς. ἀλλ᾽ ὧν τινες λούμενοι Kóxxov τοὔνομα ἐν εὐ-
φημίαις εἶχον. πῶς οὖν οὐκ ἄδικον τῆς μὲν ὀργῆς
ἐχείνους αἰτίους εἶναι, τῶν δ᾽ ἀπὸ ταύτης Ἑρμείαν i5
ἀπολαῦσαι; καίτοι τοῦτό ys οὐδὲ Κόκκῳ τῷ πλεῖστα
τετολμηχότι veroAuxuévov ἴσμεν, ἀλλ᾽ εἰ καὶ τὰ ἄλλα
ἐμαίνετο, τοῦτό ys ἐσωφρόνει καὶ πληγαῖς τὴν βουλὴν
οὐχ ὕβριξε.

: 14. Βούλει σοι καὶ τὴν καλὴν φυλακὴν simo, τοὺς s0
ἐν ταῖς πύλαις στρατιώτας. οἷς τὸ μὲν πρόσχημα xo-

1 Hermiae οὗ. 1. 1ὅ et p. 49, 22 et p. 57, 13 118sq. Cod.
Theod. XII 1, 39 et 80 et 85 cum notis Gothofredi. cf. p. 49, 3 sq.
13 cf. ad p. 16, 10

1 τοῦτο πᾶσι V X 32 γίνοιτο V 3 v Mor| τοῦτο edd
4 ro? ante τοῦ inser Re | τυχών scripsi e B cum Cobeto Ooll. 125
τυχεῖν reliqui libri edd ὅ τῶν inserui 6 τί 1 sed *
suprapos m* 8 uj δ᾽ IBMoV | ταπρῶτα IV 9 διὰ τὰ
scripsi τὰ διὰ libri edd ἄριστος διὰ τὰ ἅρματα aut παρὰ τὰ

τῶν ἁρμάτων coni Re | ὧν inserui auctore He 12 ,malim
ἠδικήκει" Re 18 λουόμενοι Mor 19 ὕβριξε scripsi e V (et
. yo in marg m? Patm) ὕβρισε reliqui libri edd 90 τοῖς et

᾿ στρατιώταις Mor

30 LIBANII ORATIO XXVII N

λύειν πλὴν δυοῖν grow ἐξαγαγεῖν τὸν γεωργόν, τὸ
? ^

ἔργον πωλεῖν τὴν ἐξαγωγὴν τοῖς γεωργοῖς; παρ᾽ ὧν

μὲν γὰρ οὐκ ἐλάμβανον, οὐδ᾽ ὅσον ἐξῆν ἐξαγαγεῖν.

ἐπέτρεπον, τοῖς δὲ διδοῦσιν ἐξῆν ὁπόσον ἐϑέλοιεν.
s ἀμελήσαντες γὰρ ὧν ἔδει πράττειν, ᾧ τὰ αὑτῶν αὐξή-
σουσιν ἐποίουν. σὺ δ᾽ εἴτ᾽ εἰδὼς ταῦτα οὐκ ἠγανά-
κτεις εἴτ᾽ ἠγνόεις, ἠδίκεις" τὸ μὲν γὰρ ἀμελείας, τὸ δὲ
προδοσίας.
15. Τίς δ᾽ ἂν αὐτῷ λόγος εἴη καὶ περὶ τῶν κακῶν
10 ἃ χοινὰ τῶν τὲ ὃν τῇ πόλει τῶν τὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς
ἐστι; λέγω τὰ περὶ τὸν χοῦν ὃν ἐκφέρειν ἀλλοτρίοις
ἔδωκεν ὄνοις δέον οἰχείοις ἀναγκάξειν. ὡς μὲν οὖν
βαρὺ τὸ πρᾶγμα. δηλοῖ τὰ δάκρυα τῶν ἐπὶ τοῦτο ἑλ-
RIIi118 χομένων, ὡς δ᾽ οὐ δίέκαιον, αὐτὸς τῷ κωλύσαι
15 μαρτυρεῖ. ἄρτι γὰρ ἥκων ἡμῖν καὶ πολὺ τοῦτο εὑρὼν
ἔπαυσεν εὐθὺς τὰ τοιαῦτα φορτία τὰ μέγιστα τούτῳ
τὴν ἀγορὰν ὠφελῶν. 10. ὁ δὲ δεινόν τε τὸ πρᾶγμα
ἡγούμενος χαὶ τῇ πόλει βλαβερὸν καὶ φάσκων ὑπὲρ
τῶν τὰ τοιαῦτα κεχαρισμένων αἰσχύνεσϑαι xcl μηδ᾽
20 ἄρχοντας καλεῖσϑαι δεῖν εἰπὼν αὐτὸς ἦν ὁ ταῦτα χα-
οιξζόμενος. καὶ si μὲν ϑέρους, ἴσος ἂν ἦν ἐκείνοις, εἶ
δὲ χαὶ χειμῶνος. ἀδικώτερος πηλοῦ τοῦ χοῦ τοῦ μὲν

11 cf. t. II p. 5661, 8 5αᾳ. 552, 4 Βα. R 18 cf. t. IL 566, 5sq. R
14 cf. t. I 559, 3 βα. R

ὅ αὐτῶν I1 | | 6 ἀγανακτεῖς V 1 sv Ρ 10 v Re
19 ἔδωκεν, ὄνους Mor | οἰκείοις reposui e libris οἰκείους edd

| οὖν om Mor 13 τοῦτο scripsi e BV auctore Re τούτῳ
reliqui libri edd 14 αὐτῷ coni Mor | num κωλῦσαι ut Mo?
cf. ad t. I 272, 6 16 ποιοῦντα V | τούτων CMo Mor

19 μὴ δ᾽ IBMoV 21 ἴσως BVa 22 πολλοῦ V

b.
Ε:

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 91

εὐθὺς ὄντος. τοῦ δὲ xci φερομένου γιγνομένου τῶν
ὄμβρων τοῦτο ποιούντων. ὅταν οὖν Ó αὐτὸς τὸ αὐτὸ
εἴργῃ τὲ μὴ ποιεῖν καὶ διδῷ ποιεῖν. οὐκ αὐτὸς αὑτοῦ
χατέγνωκε πονηρὰ κεχαρίσϑαι;

11. Βλέψον δέ, εἶ βούλει. καὶ πρὸς ἑτέραν μετα- 5
βολήν, καϑ' ἣν ὁ τά τε ἄριστα καὶ τὸ πίνειν φεύγων

-

e

οὗτος, ἐν ᾧ καὶ τοὺς δυνατωτάτους λυπεῖν ἔδει, παν-
ταχοῖ καλούμενος ἧκεν οὐκ ἐξετάξων. τίς αὐτόν ἐστιν
ὁ χαλῶν, ἀλλὰ πᾶς ἄξιος ἦν, ὅστις ἔχοι μνησϑῆναι
τάξεως. ὥσϑ᾽ οἱ τοῦτ᾽ ἐγκαλοῦντες | ἑτέροις οὐκέθ᾽ R IL119
ὁμοίως εἶχον. | 1
18. Καλὴ uiv οὖν οὐδὲ αὕτη ys ἡ χάρις, πολλῷ
δὲ ἣν ἐρῶ φαυλοτέρα. ποῦ γὰρ νῦν ὃ φαλακρὸς τέ-
τακται: ἐν τοῖς ὑπὸ σέ. ποῦ δ᾽ αὐτὸν ὁ νόμος ἔταττεν;
ἐν τοῖς ὑπὸ τὸν Εὐμόλπιον, δίκαια ποιῶν ὁ νόμος is
ἐπανάγων τὸν ἀποδράντα. πῶς οὖν τοῦτο ἐγένετο; τῷ
νόμῳ μὲν πειϑόμενος ἀποδεδώκεις (Uv) αὐτόν, δεομένων
δὲ αὐτὸν ἐν ᾧπερ ἦν ἐᾶν ὧν οἶσϑα δίδως τὴν χάριν
ὁ ὑπὲρ τῶν νόμων ἥκων xci οὐκ ἂν ἀνασχόμενος τοι-
ούτων λόγων. γενόμενος δὲ ἐχεῖνος ταῖς ἐπαγγελίαις 20

6 cf. p. 10,9 sq. 18 Φερένικον (p. 28, 15 et 18; 58, 3) signi-
fieari coniecit Re 18 cf. p. 26,9

19 ἥκων] ὡς ἔλεγες πρότερον V*

1 γινομένου V 8 μὴ inser 435. om IV | μὴ post καὶ V
sed del m? | αὐτοῦ IMo 5 δ᾽ Re 6 ὅδε Mor | πεινῆν
φεύγει ΜΓ 1 ὧν Mo sed v eras | πανταχοῦ B πανταχῆ IV

8 ἧκεν I sed εν add m? | οὐκ om B inser Va? 9 ἔχει V
10 οὐκ ἔϑ᾽ API 12 inter uà» et οὖν ras 3—4 litt .A | οὐδ᾽
Re | ys om 1 13 ἣν I sed " in ras m? 14 [ὁ νόμος]
ἔταττεν Mor sed yo ἔλαϑεν in marg 17 àv inserui auctore
Re | δεομένων — 18 οἶσϑα Patm sed ἐν ἄλλω οὕτως" δεομένων
α.. ὧν οἶσϑα ἐᾶν αὐτὸν ἐν ὧπερ ἦν in marg m* 20 δ᾽ Re

5

32 LIBANII ORATIO XXVII

ϑρασὺς ἵστησί ví os βοήσας καὶ κατηγορεῖ τῶν &yvo-
σμένων καὶ δοχεῖ δίκαια λέγειν καὶ αἱρεῖ Gs παρὰ
σοὶ κριτῇ καὶ τῶν φόβων ἀπηλλαγμένος οὃς ἐφοβεῖτο.
φοβῶν ἑτέρους διὰ τῆς πόλεῶς ἔρχεται. οἱ δὲ ταῦτα
αὐτῷ καταπράξαντες φαιδροὶ φαιδρὸν ὁρῶσιν.

19. Οἶμαι τοίνυν τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους ἀφ᾽
ὁμοίων λόγων καὶ τὰ περὶ τἀργύριον τὸ μιχρὸν δεδυ-
νῆσϑαι. ὃ ἐθηράϑη μὲν ὑπὸ τοῦ βελτίστου Κλεινίου

RII120 χείμενον περὶ τὸν | λιμένα πλοῦν ἀναμένον τὸν

10

15

2

c

25

ἐπὶ Καρχηδόνος. ἐποίει δὲ ἀσθενεστέραν ἡμῖν τὴν
πόλιν, ἐποίησε δ᾽ ἂν ἰσχυροτέραν ἀποδοϑέν τὲ καὶ
ἀναβάν. ἀεὶ μὲν οὖν τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν τοῦτο
ἕξειν ἐνομίξομεν, τἀργύριον δὲ ἡ πόλις οὐδὲ νῦν κε-
κόμισται. 20. τὰ δὲ ἐντεῦϑεν κέρδη τοῦ φάσκοντος
μὲν Σελευχείᾳ βοηϑεῖν, ἃ δ᾽ οἷδεν ὀνήσοντα Καρχὴ-
δονίους ποιοῦντος τί οἴει ταῦτα ᾿ἀντιοχέας ἀγνοεῖν ἢ
μὴ χαλεπαίνειν εἰδότας ἢ δεῖσϑαι μάντεων εἷς τὸ μα-
ϑεῖν τοὺς ταύτην εἰληφότας τὴν χάριν, ἣ σοὶ μὲν
ψόγον ἐνήνοχεν, οὐ γὰρ ἄλλο γε οὐδέν, δεῖ γὰρ τά-
ληϑῆ λέγειν, ἐκείνοις δὲ xol λῆμμα πρὸς ὃ πάντα
κεχηνότες τὸν χρόνον οὐ δεδοίχασι; 21. σὺ δ᾽ ἄμεινον
ἐβουλεύου τὰς πρώτας τῶν ἡμερῶν. ὅτ᾽ ἀπήλαυνες μὲν
τὸν τοῦ παρέδρου πατέρα, ἐβουλεύου δὲ ὅπως αὐτὸν
ἐχβάλῃς τὸν πάρεδρον ὡς πλειόνων ἢ προσῆκε γραμ-
μάτων εἰσιόντων vs καὶ ἐξιόντων τῶν μὲν παρ᾽ ἐκεί-
1 χατηγορεῖ et 2 δοκεῖ Re κατηγόρει et ἐδόκει libri Mor ἢ

2 καὶ ἐδόκει δίκαια λέγειν bis C sed alterum dels | λέγει B

4 ἄρχεται Mo Mor sed in hoc yo ἔρχεται in marg 5 αὐτὰ V

yo αὐτοὶ in marg m? Patm 10 δ᾽ Re 19 oóv om Mo
Mor 13 ,malim ἄξειν“ Re 15 ὀνήσαντα I 16 τί; οἴει
Mor τί οἴει; Re 18 7 Mo Mor qui ἣ coni 19. ψόγον

μὲν Β 29 ἐβουλεύου ex ἐβούλευον corr P? | uivom I
24 ἐχβαλεῖς 9

LIBANH ORATIO CONTRA ICARIUM I 933

vov, τῶν δὲ παρὰ τούτου, καὶ ἦν σοι χλέος ἔκ τε ὧν
ἐποίεις ἔκ τὲ ὧν διενοοῦ. ἔπειτα ὀστράκου. φασί,
ἱμεταπεσόντος ἀμφότεροι φίλτατοι. χαὶ ἀνέῳχτο μὲν
ἅπασιν 14 ϑύρα γράμμασιν, ἀνέῳκτο δὲ τῷ πατρί. ἐδό-
x&ig δὲ τοῖς ἀνθρώποις εὑρηκέναι μὲν ὃ χρῆν ποιεῖν. 5
οὐ τολμῆσαι δὲ διὰ δή τινὰ φόβον. 22. τοιγαροῦν
ἐνέπλησας μὲν ἀνθρώπων τὸν στενωπὸν τοῦ πατρὸς
τὸν ἔρημον, ὃν δὲ τὸ κηπίον ἔτρεφε λαχάνοις μόνοις,
τούτῳ παντὰἀχόϑεν τὸ τρυφᾶν. τῶν δώρων δὲ τὰ μὲν
ἀμοιβὴν ἔχει, τὰ δὲ παράκλησιν. οἱ γείτονες δὲ δρῶν- τὸ
τες ϑαυμάξουσιν. ὁ δὲ πωλεῖ τὰς εἰς Φοινίκην R ΠῚ 131
ἐπιστολάς, χἄν τις τῆς σῆς ἀρχῆς δέηται, ϑεραπεύσας
ἐκεῖνον ϑαρρεῖ περὶ τοῦ τέλους. 293. οὗτος xol τὸ
χαινὸν δὴ τοῦτ᾽ ἔδειξε. Κάλλιππον δοκοῦντα ἄρχοντι
ψοῦν vs ἔχειν καὶ νήφειν καὶ δύνασϑαί τι τῶν τῆς τῦ
πόλεως ἐπανορϑοῦν τὸν ὑπὸ τῆς ὑπωρείας πίνοντα
ξωϑεν πολλῶν δρώντων, ἔπειτα ὀρχούμενον, ἔπειτα
πίνοντα. πάλιν δὲ ὀρχούμενον, τὸν εἰ πόρνας διαλ-
λάξειε μαχομένας μέγα ποιούμενον, οὗτός ἐστιν ὃ πεί-
σας, οὗτος ὃ ἐξαπατήσας. 24. σὺ δὲ ἀκούσας. ὡς 530

2 cf. or. pro Olymp. ed. Siebenk. p. 81, 25. Plat. Phaedr.
p. 241B. Dio. Chrys. or. IV p.176 R. 16 cf. t. 523,1

2 ἐπὶ τῶν ἐξαίφνης πρὸς οὐδένα λόγον μεταβαλλομένων V?
οὗ Diogen. III 54 cum nota Leutschii 7 τὸν στενωπὸν] ἔνϑα
κει V?

2 φασὶ A sed α in ras m* 5 £yoijv VaMo edd χρὴ 1
8 μόνοις Α sed & in ras m? 19 x&v τις] ,interponendum vi-
detur vi* Re 14 δεινὸν B | δὴ om B | κάλιππον IB — «dà-
Auxov Va Mor | δοκοῦντα ἄρχοντι] videtur inserendum τῷ πρό-
τερον" Re 17 ξἕωϑεν — 18 πίνοντα om Mo Mor 18 διαλ-
λάξει καὶ V 19 οὗτος ἔστιν V 20 δ᾽ Re

LriBaAxriUs ed. Foerster. III. 3

84 LIBANH ORATIO XXVII

ἀγαϑὸς ἐκεῖνος. εὐθὺς ἐπίστευσας ὑπερβὰς βάσανον
δεινὴν ἀνδρὸς ἐπιδεῖξαι φύσιν. τίνα ταύτην; τὴν περὶ
τὰ αὑτοῦ πρόνοιαν. χαὶ οὐκ ἠρώτησας παρ᾽ ὧν ἂν
τἀληϑὲς ἔμαϑες" ὃ δὲ ἄνϑρωπος οὗτος. εἰ καὶ μὴ
ὅὁπροσέϑηκε τοῖς πατρῴοις χρήμασιν, αὐτά γε
ἐκεῖνα διέσωσεν; ἤκουσας ἂν πάντα πεπραμένα,
πάντα ἀνηλωμένα. πάντα Óv αἰδοίων vs καὶ γαστρὸς
οἰχόμενα. μὴ γὰρ δὴ τῶν ὡς κατελειτούργησε τὴν.
οὐσίαν λεγόντων ἀνέχου. οὗτος γάρ ἐστιν ὁ καὶ τῇ
10 τοῦ βασιλέως φιλανϑρωπίᾳ καχῶς χρησάμενος ἐπὶ τῆς
αὐτῆς ἡμέρας χομισάμενός τε καὶ ἀποδόμενος τοὺς
ἀγροὺς χαὶ μικροῦ τὴν τιμὴν ἅπασαν αὐτοῦ καταφαγών.
RIIi?2 ἢ xci τότε ἐλειτούργει τῇ πόλει; καὶ τὴν «“αΐδα.
ἀντὶ τοῦ zig λογιεῖσϑε; 2D. τὸν οὖν αὑτὸν γυμνώ-
15 σαντα ὧν παρειλήφει καὶ πολλὰ μὲν δεδανεισμένον,
μικρὰ δὲ ἀποδεδωχότα, τῶν δ᾽ ἀγοραίων πολλοῖς αἴτιον
ϑανάτου γενόμενον τὰς τιμὰς ὧν ἤσϑιε δώσειν μὲν
αὐτοῖς ὑπισχνούμενον, δόντα δὲ οὐδέποτε. ὃ δὴ καὶ
τελευτῆς ἐπιϑυμῆσαι τοὺς ἀνθρώπους κχατηνάγχασε,
90 τοῦτον οὖν κύριον ποιεῖς τοσούτων ἐϑνῶν καὶ οὐ
δέδοικας μὴ τοῦτο πύϑηται βασιλεύς. ὅτι ἐπὶ Καλ-

8 Dem. pro Phorm. p. 956, 20

1 βάσανον — 2 φύσιν ad versum comoediae Atticae δεινή
᾽στι βάσανος ἀνδρὸς ἐπιδεῖξαι φύσιν revocavit Kockius Fr. Com.
Att. TII p. 501 n.501 ,,aliud poetam significasse, vinum vel aurum
vel casus adversos* opinatus 8 αὑτοῦ scripsi ex APBVaMo
in quo ' ex ' corr αὐτοῦ reliqui libri edd 4 δ᾽ Re
5 πατρώοις IBMo | αὐτὰ δέ ys V 6 πεπραγμένα BVa sed
in hoe y eras, Mor qui πεπραμένα coni 7 τὲ om Mor
8 post μὴ ras 2—83 litt 7 19 αὐτοῦ del Cobetus Coll. 1285 |
καταφαγών scripsi auctore Cobeto φαγών libri edd 14 αὖ-
τὸν Mo Mor 16 τὸν I 17 δώσει Mo 20 τοσοῦτον B
21 βασιλεῖ Mor | ὅτι Re ὅτ᾽ libri Mor | καλίππω I1 5καλλίπω Va.

€

. LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 93b

λίππῳ τὰ τῶν ὠνίων γεγένηται σοῦ ταῦτα ψηφισα-
μένου; 26. σὺ uiv οὖν ἀνεπείσϑης ἀγαϑὺν εἶναι τὸν
κακόν, ἃ δ᾽ εἷπον ξένοι τινὲς πρῴην ἥκοντες. δεῖ δὲ
μαϑεῖν. λεγομένων γὰρ παρ᾽ ἐμοῦ περὶ σοῦ λόγων
βελτιόνων, ὅπερ εἰώϑειν ποιεῖν, ἀλλ᾽ ἡμεῖς, ἔφασαν,
ἐσμὲν δὲ ἀστυγείτονες, σὲ μὲν αἰδούμεϑα, τοὺς
ἐπαίνους δέ σοι τούτους ἐξαλείφει Κάλλιππος.
οὐ γὰρ ἂν κακὸς ὧν ἤρεσκεν ἀγαϑῷ, εἴπερ ἦν
ἀγαϑὸς Ἰκάριος. ὡς δὲ ἐκεῖνος κακός. ἔδειξαν
αἵ τὲ καϑ'᾽ ἡμέραν πληγαὶ καὶ τὸ πλῆϑος τούτων
καὶ τὸ μέγεϑος καὶ τὸ διὰ πάντων. 21. καίτοι μέ-

ρος | ye παρὰ σοῦ τὸ τῶν ἀρτοπόπων παρειλήφει. RII 123

ὁ δ᾽ αὑτῷ τὰ ἄλλα ἐδεδώκει καὶ πάντων ἧπτο καὶ πάντας
ἀπώλλυ πλήττων ἄνευ νοῦ καὶ ὧν οὐδεπώποτε εὐθϑύναι
γεγόνασι, ταῦτα ἄγων εἰς λόγον καὶ τὰ μὴ δυνατὰ κχε-
λεύων ἐν γράμμασι τοὺς καπήλους ἐλάττονος ἕχαστον ἢ
ἦσάν ys ἐωνημένοι πωλεῖν. ὃ μανίαν ἄμεινον ἢ μωρίαν
προσειπεῖν. χαίτουν εἴ τις αὐτὸν ἔροιτο᾽ τοῦ χάριν
τὸν ἄλλον χρόνον οἴχοι χρυπτόμενος νῦν ἀξιοῖς
ἀστράπτειν., ὁπότ᾽ εἰ καὶ πρότερον τοῦτ᾽ ἔδρας.
ἦν σοι καιρὸς πεπαῦσϑαι; τί ἂν ἀποχρίναιτο ἢ
ὅτι τότε μὲν τὸν πιστεύσοντα οὐχ εἶχε. νῦν δὲ εὗρε.

2 τὸ IB 8 πρώην IBMoV 5 ὥσπερ Mor 7 ἐξα-
λείφει P sed gs; in marg add m? | κάλιππος IVaV 9 χα-

ὸ
κῶς Mo 10 χαϑημέραν BY 11 καὶ (2) om Mor | διαὶ C
19 ἀρτοπόπων V sed π (1) e v corr m? &groxózov Mor (in
marg: yo &oroxózog παραλελείφϑη, αὑτῷῖ | 180 AMo OIBV

| óà Re| αὑτῶ P sed ὦ in ras m* αὐτῶ BVaMoV Mor αὐτὸ

I ἧττον Mo Mor 14 οὐδὲ πώποτε Mo οὐδέποτε B

17 ἦσάν ys scripsi auetore Re ἦσαν ys P sed y inras τη", B Va

ἦσαν và IV ἦσαν vs reliqui libri edd sed τὲ aut delendum
aut cum ys mutandum" Re 19 ἄλλον ys χρόνον B 21 νῦν
I num ἦν à»?
89

10

15

36 LIBANII ORATIO XXVII

28. τίνι oov οἴει καταρᾶσϑαι τοὺς ἀδικουμένους; ἐγὼ
μὲν οὐχ ἂν εἴποιμι, δῆλον δέ ἐστιν ἅπασι. χαὶ γὰρ
οὐδὲ εἷς ἐστιν ὁ Κάλλιππος οὗτος. ἀλλὰ καὶ τῶν οἷ-
κετῶν ἕκαστος. πολλοὶ δὲ οὗτοι. καὶ οὗτοι τοίνυν
Κάλλιππον οἱ τοὺς παριόντας καλοῦντές τε ἐπὶ τὰ
πωλούμενα καὶ κελεύοντες ἁρπάξειν, ἐξεῖναι γάρ, ὁ δὲ
πωλῶν ἕστηκεν ἐκπεπληγμένος τὼ χεῖρε συμπλέξας
σιγῇ ϑρηνῶν, ὡς μὴ πάϑοι τι δεινότερον. 29. χαὶ τὰ
πλείω τῆς τραγῳδίας ταύτης, τοῦ τήν τε ϑυγατέρα
10 ἔχοντος αὐτοῦ καὶ συνόντος καὶ συνημμένου πάντα
ἐστὶ χαχουργήματα ἐνδειχνυμένου τοῖς ἀδικουμένοις,
RII124 ὅτι καὶ αὐτῷ | τι δοτέον. ot δὲ διδόασιν ἀμφο-
τέροις. ἢ πόϑεν οἴει τὸν ἄπορον Κάλλιππον ἑἕστιάτορα
εἶναι λαμπρὸν πειρώμενον οὐδὲν ὄντα ἀποφῆναι τὸν

15 Ῥωμαῖον ἐκεῖνον ἀπ᾽ αὐτῶν τῶν φασιανῶν ἀρξάμενον;
30. Πάντα ταῦτα, ᾿ἸΙκάριξ. κλοπαὶ ἢ εἰ βούλει γε,
μισϑὺς παρὰ μὲν οὔπω πληγέντων τούτου, παρὰ δὲ
τῶν τοῦτο παϑόντων τοῦ μὴ χαλεπώτερα. σὲ δὲ τού-
τῶν οὐδὲν εἰς ὀργὴν ἄγει διὰ τοὺς ἐπάδοντας, οἵ με-
so γάλοι μὲν ἦσαν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς Kóxxov, μεγάλοι δὲ
νῦν οὐ ταῦτα ἡμῶν ἐλπισάντων, ἀλλὰ μικροὺς μὲν

e

1 Thuc. IV 4,2 15 Festum cf. t.I1157,4sq. Io. Chrys.
hom. in Matth. LXX (al. LXXT) 4

17 τούτου] τουτέστι τοῦ μὴ πληγῆναι ΟΡ Mo

1 τίνας Mor sed yo τίνι in marg 98 κάλλιπος IB | τῶν
οἰκετῶν] ,,videtur σῶν interponendum* Re ἀ« καὶ οὗτοι in marg
Mo? 5 καάλλιποι I| ot Re | περιόντας Mo Mor περιιόντας

coni Re Anim 8 πάϑη V | τί IV 9 πλοῖα Va | ve om V
delendum videtur 19 τί I 18 κάλιππον I 14 τὸ he
17 τουτέστι τοῦ μὴ πληγῆναι" post μισϑὸς Mor del Re | ὑπὸ
τούτου ΜΟΥ 21 μὲν om V

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 91

τοὺς τότε μεγάλους. ἐν τιμαῖς δὲ ἔσεσϑαι τοὺς τότε
ὑβριζομένους. σὺ δὲ ἑχατέροις τὰ πρόσϑεν ἐφύλαξας.
τοῖς μὲν τὸ δύνασϑαι. τοῖς δὲ ἃ τότε εἶχον, καὶ τοὺς
μὲν λογισμοῖς ἐφίστης λημμάτων παρέχων ἀφορμάς,
οἱ δὲ οὐ δυνηϑέντες ἐπαινέσαι Kóxxov, κἂν τὰ ἄριστα 5
λέγωσιν, ἐκβαλλόμενον αὑτοῖς ὁρῶσιν ὑπὸ τοῦ σοῦ
προσώπου τὸν λόγον. 91. x«l ταῦτα ἄϑλον | Εὐ- R IL 125
ρυβάτῳ τῷ πολιτευομένῳ τῶν πόνων oUg περὶ τὰ
γράμματα τἀν τοῖς τοίχοις ἤνεγκε τὰ μὲν ἀναιρῶν. τὰ
ὃὲ ἀντεγγράφων οὐ πάνυ βουλομένων τῶν ταῦτα κε- τὸ
λευομένων οὐδ᾽ οὐκ ὄντων ἐν τούτοις τινῶν φόβων
τῷ καταναγχάζοντι. τὸ ὃὲ ἔτι μεῖξον, oUg ὀφεέλειν
ὥου σοι δίκην ὧν ἑτέρῳ χαριξόμενοι τοῖς σοῖς ἐπε-
βούλευον. τούτους ἐποίησας χυρίους εὐθυνῶν πλου-
- τίσαι δυναμένων. πῶς ταῦτα οὐκ ἀποπληξίας. ὅταν
ὁ μὲν χολασϑῆναι δίκαιος εὖ πάσχῃ. κακῶς δὲ ᾧ χάρις
ὠφείλετο; 32. ποῦ δὲ ἐκεῖνο καλὸν παρὰ μὲν 49uoó(ov
τοῦ συνδίχου τῆς πόλεως ὑπὲρ τῆς πόλεως γίγνεσϑαι
λόγους. ἀκούειν δὲ αὐτὸν μηδέν. ἀλλὰ δοκεῖν ἐκεῖνον

[en

5

7 cf. ad t. 1170, 8. t. I1 466,1 R. pro Olymp. p. 81,9 ed. Sieb.
ep. 49 10 [Dem.] c. Aristog. I 8 73 p. 792, 8 18 cf. p. 69,6

19 αὐτὸν] ἤτοι σέ V?

2 τὰ scripsi e V τὸ reliqui libri edd 3 δ᾽ Re | τότ᾽
CMo edd 5 x&v B 6 αὑτοῖς Re αὐτοῖς libri Mor
9 ἤνεγκεν CAIB 10 δ᾽ Re | ἀντεγράφων C sed γ alterum
» Suprascr s 12 ὀφείλειν Mo sed o ex e corr et » add m*
-. 15 πῶς — 11 ὠφείλετο citat Macar fol. 89 15 ἄρχοντος
- post ἀποπληξίας Macar | ὅτ᾽ ἂν Mo 19 δ᾽ Re | ,malim δέ

{σὲ αὐτῶν" Re

98 LIBANII ORATIO XXVII

φλυαρεῖν; τὸ δὲ μηδὲ τὸν καλοῦντά cs δῆμον ἐπὶ τὰς
ϑεωρίας ἀκούειν ὡς ἥξεις, καὶ ταῦτα ἥξοντα οὐ καλόν.
παρὰ vívog ἔμαϑες, ὅτι σιγὴ συμφέρον ἀρχῇ, κἂν qo-
«νὴν ἀπαιτῇ τὰ πράγματα; ἐγὼ μὲν γὰρ τὸ πέρα τοῦ |
RIIi26 μετρίου φεύγειν οἶμαι δεῖν ἐφ᾽ ἑκατέρου. σὺ δὲ
στήσας τοὺς ὀφθαλμοὺς δόξαν μὲν παρίστης λόγου.
λέγεις δὲ οὐδ᾽ ὁτιοῦν. ὃ δ᾽ εἰρηκώς τι πρὸς σὲ μάτην
εἰπὼν ὅπερ εἶπεν, ἀπῆλϑεν.
33. 4λλὰ τοὺς λόγους ταῖς τιμαῖς $od
10 αἱ τιμαὶ δὲ τὸ πᾶσι và ὦτα Toig βουλομένοις παρα-
σχεῖν. καὶ τίς αὕτη τιμὴ τὸ τῶν ἴσων τοὺς οὐκ ἴσους
τυγχάνειν; ὃ γὰρ τῶν αὐτῶν τούς τὲ χείρους τούς τὲ
βελτίους ἠξιωκὼς ταῖς οὐ δικαίαις τιμαῖς τὰς δικαίας
ἔβλαψεν. οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἐστὶ τηλικοῦτον τὸ προσηκόντως
15 δοϑέν, ἡλίκον ἂν ἦν, εἰ ἐν τοῖς ἀξίοις ἵστατο. 54. ποι-
ἤσομὲεν γὰρ τῷδε τῷ λόγῳ κοινὸν μὲν ἐν Πίσῃ τὸν
στέφανον τῶν τε νενικηκότων χαὶ τῶν ἡττημένων.
χοινὰ δὲ ἐπὶ τροπαίοις τὰ γέρα τῶν τε ἠριστευχότων
RII127 τῶν τε οὐδὲν τοὺς πολεμίους λελυπηκότων. | ποία
50 τοίνυν ἡδονὴ τοῖς εἰχότως τὰς ἀμοιβὰς λαβοῦσι μετὰ
τῶν οὐχ εἰκότως τοῖς αὐτοῖς κεχοσμημένων; πάνυ γε
οὗτοι τοῦ ταλαιπωρεῖν ἐπιϑυμήσουσιν ἐπὶ τοιούτῳ
καρπῷ. οὐκχοῦν χείρων μὲν ἐντεῦϑεν ὃ ἀϑλητής. χεί-

1 μὴ δὲ rers 2 ἥξει, σοι V | ,,malim fí&ovvog" Re
3 σιγῆ Ised^ in" corr m*, V l cvpgéoov V | ἀραχνῶν͵ ΤΟΥ
"7 λέγειν V | δ᾽ "Re | οὐδ᾽ ὅτι οὖν A οὐδοτιοῦν edd | τί Mo -
8 εἶπεν om 1 9 ὠφέληκας in marg Mo* 10 ὄντα B | -
παρασχεῖν: PIBMoV 11 τὸ — 14 ἔβλαψεν citat Macar 1. l.
11 roig οὐκ ἴσοις I 12 ἄνισον πάντη καὶ ἄδικον post τυγχάνειν
Macar | ὁ γὰρ] χαὶ ὁ Macar 18 ταῖς om Mor | τοὺς δικαίους
Mor 15 ποιήσομεν γὰρ Α sed ye ποιήσωμεν δὲ in marg
46 πίσση Mo 22 ταλαιπωρεῖν scripsi ταῦτα ποιεῖν libri edd

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 39

oov δὲ ὃ στρατιώτης φεύγοντες τὴν οὐδὲν πλέον αὐ-
τοῖς φέρουσαν ταλαιπωρίαν.

35. Πῶς οὖν αὐτὸς ἡμῖν τῇ περὶ τὰς ἀκροάσεις
'ταύτας ἀκολασίᾳ τὸ χρῆμα τῶν λόγων ηὔξηκεν; ἐγὼ
μὲν γὰρ αὐτοὺς εἰς ταπεινὸν ἡγοῦμαι κατενηνέχϑαι 5
παντὸς τοῦ βουλομένου τοῖς αὑτοῦ λήροις ἡμέραν
᾿εὑρισχομένου, σὺ δὲ φιληκοΐαν τοῦτο χαλεῖς καὶ σπου-
δὴν περὶ λόγους καί μοι φαίνῃ μετὰ τὴν τοῦ Ζπόλ-
λῶνος χυϑάραν ἐλθὼν ἐπὶ τὰς τουτωνὶ τῶν ἐν τοῖς
καπηλείοις προσαιτούντων ἀξιῶσαι ἂν καλεῖσϑαι φιλό- 10
μουσος. 36. εἶτ᾽ οὐχ δρᾷς, ὡς si τοῦτο καλόν cor,
καλὸν χαὶ σκυτοτόμου σὲ καὶ χαλκέως ἐπὶ δεῖπνον
καλοῦντος ὑπακούειν χαὶ ἐλϑόντα κατακείμενον δὲει-
πνεῖν καὶ εἶναι τὸν αὐτὸν ἐφ᾽ ἁπάσης τραπέζης; ἢ τὸ
μὲν φευξόμεϑα | διὰ τὴν τῶν καλούντων τύχην, Ἐ ΤΙ 138
τὴν δὲ τούτων ἀηδίαν ἀγαπήσομεν; οὐκ οἶσϑα τὸν τ
ἐφ᾽ ἑκάστῳ τῶν εἰρηκότων γενόμενον γέλωτα, εἰ οἱ
μὲν ὄντες τοιοῦτοι πρὸς ἐπιδείξεις ἧκον, σὺ δ᾽ ὑπε-
τίϑεις σαυτὸν τοῖς τοιαῦτα φέρουσιν, ὧν ἀπελϑών, ὡς
᾿ἀχούω, καὶ αὐτὸς κατεγέλας; καίτοι πολλῷ βέλτιον 20
ἀπωϑεῖν ἐνοχλοῦντας ἢ τοῖς εἰρημένοις ὑβρισμένον
εἶτα τῶν λόγων κατηγορεῖν.

91. Ἔτι τοίνυν τῶν μὲν ἤκουσας, τῶν δὲ οὐκ ἠξί-
σας ὄντων οὐδὲν ἐκείνων φαυλοτέρων, ὥστε σοι καὶ
τὸ τῆς ἀνωμαλίας ὄνειδος προσγενέσϑαι. πῶς οὖν

1 δὲ οὐδὲν ὁ B ὃ om Mor | στρατηγὸς Mo sed στρατιώτης
in marg | φεύγοντες scripsi e V φευγόντων reliqui libri edd,
quod Cobetus Coll.1265 perperam pro imperativo habet 6 αὖ-
τοῦ IV 8 καὶ μὴ φαίνειν Mo Mor 9 ἐπὶ τουτονὶ Mo
:Mor 11 εἶτα edd 19 ces P sed s in ras m?*, B Va Re
σὲ V σοι reliqui libri Mor 16 οἶσϑα P sed o9« in ras m?

17 εἰρημένων V 18 ἐπίδειξιν Re | δὲ Re | ἐπετίϑεις Va
. 19 ταῦτα BVa 28 δ᾽ Re 24 ἐκείνων οὐδὲν Mo Mor

40 LIBANII ORATIO XXVII

τοῦτο συνέβη; σὺ uiv αὖϑις ἂν ἐχαϑέξου, τὸ δὲ μὴ
τούτους εἰπεῖν τοῖς εἰποῦσιν ἔδοσαν ὧν ἀκολουϑεῖς
τοῖς νεύμασιν. ἐφ᾽ à δ᾽ ἂν xol συγκχαλύψαιτό τις.
εἴπερ εὔνους εἴη σοι, πᾶν γὰρ τὸ. δειχϑὲν εὐθὺς ἦν
5 ἐν αἰτήσει. καὶ ὅσον ἐγελάσϑη., καὶ πολλοὶ πόδες ἐπὶ
τὸν ἄρτι πεπαυμένον οὐκ ἐῶντες ἀναπνεῖν, εἰσπράτ-
RII129 Tovreg, | ἄγχοντες. ὡς οὐδ᾽ ἀριστᾶν ἀνεξομένου
Gov πρὶν λαβεῖν. οὕτως οὺἣς εὗρες ἐν δόξῃ τῆς οὔσης
αὐτοῖς ἐν οἷς ἐποίξις ἀπεστέρεις. ϑαυμαστός γε ἡμῖν
10 ἥκεις τοῖς λόγοις ἐπίκουρος. ὃς καὶ τοὺς σιγᾶν τὸν
x /, ? 2e / ^ - 2! κι ,
ἄλλον εἰδότας χρόνον ἐξέμηνας καὶ ξητεῖν ἔχειν ἃ τέως
οὐκ ἠξίουν. ἐποίησας.
^N M , 9 ^ A 9
38. Ἔπειτα φὴς πάντ᾽ εἶναί σοι μικρὰ πρὸς ἐμὲ
καὶ τὸν σαυτοῦ πατέρα ἐν ἐμοὶ νομίξειν ὁρᾶν. τοῦ-
* e ^ , M / ’ ,
15 τὸν δὲ ovrog τὸν πατέρα διὰ νόσου μέγεϑος τμηϑέντα
, - 9 ἢ er M ,
φλέβα καὶ τυχεῖν οὐ δυνάμενον ὕπνου πολλῆς χρῇ-
ἕοντα παραμυϑίας δι᾽ οὐδενὸς ἐπεσκέψατο τῶν φίλων,
ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν διακόνων. οὐδ᾽ αὖ προπεμπόμενος εἶπέ
RII130 vt τοιοῦτον πρός τινὰ τῶν. ἐμῶν ἐπιτηδείων, | ὃ
οὐ τοῦ πολλάκις ἐκεῖνα εἰπόντος ἦν. ἀλλ᾽ ἀπελθὼν εἰς
Φοινίκην ἔπεμψας ἐπιστολὴν ψόγον τῆς ἡμετέρας. ἣ
τὰ μὲν τῶν τοὺς ἁμαρτάνοντας πειρωμένων κατέχειν
ἐποίησε, δῆσαι δὲ οὐκ ἐδυνήϑη.
^ M WE 9 , - , . -
59. Καὶ μὴν xci ἐν ἐχείνῳ γὲ σαυτῷ ucym' μισεῖς
^ ^ Ll , bI
s μὲν yàg τὴν ἡμετέραν ὡς οὐ μισοῦσαν Kóxxov, αὐτὸς

᾿

16 cf. t. III p. 144, 10 R

2 τούτοις 7 ᾧ 0cov Mo et yo in marg Mor 7 ἀνέχον- -
τὲς Mor 10 σιγᾶν inserui e B om reliqui libri edd ἠρεμεῖν
vel σωφρονεῖν vel tale. quid coni Re 11 σιγῶντας Cobet Coll.
126 14 ἐν — 15 πατέρα om Mor 16 χρήζξοντα IB χρή-
covvc Mo χρήσαντα Mor 19 τί IBMo | τοιοῦτο 1 sed o (3)
in ras m? 21 apóyov] ,hic videtur ἔχουσαν deesse* Re

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 41

δὲ ἐχεῖνον μόνον οὐ προσεκύνησας. οὕτως ἐν τῇ ϑε-
ραπείᾳ παρῆλϑες τὰ νενομισμένα διδάσκων Βηρυτὸν
μηδενὸς ὧν ἔπαϑε μεμνῆσϑαι. καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις
ϑαυμαστόν τι τοῦτ᾽ ἐφάνη. ἐμοὶ δὲ ἐλπὶς ἐβεβαιοῦτο
πάλαι σου τὰ ᾽χείνου x«i τιμῶντος καὶ φυλάττοντος 5
καὶ πεπηγέναν βουλομένου, ὥστ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι ἂν αὐτᾷ
πλέον παρὰ τοῦ γεγεννηκότος ὑπῆρχεν, εἰ ὁ τὴν ἀρ-
χὴν ἐχδεξάμενος ἐχεῖνος ἦν. 40. τοιγαροῦν ἄφωνοι
πάντες οἱ τὰς κατηγορίας ἐν ταῖς χερσὶν ἔχοντες R II 131
οὕτω δὴ πολλοί τινες ὄντες. ὡς μικρὸν ἂν ἀποφῆναι τὸ
τοῦ δικαστηρίου τὸ μέτρον. ἀλλ᾽ ἐνέφραξε τὰ στόματα
τούτοις ὃ τοῦ προσλήψεσϑαί τι κακόν, εἰ μὴ σιγῷεν,
φόβος. καὶ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα τραύματα διὰ τὸν χρη-
στὸν ᾿Ιχάριον ἔμεινεν ἀϑάνατα. 41. φήσει παρὰ τῶν
ἐν τῷ βασιλείῳ δυνατῶν ταῦτα ἀκηκοέναι. τουτὶ δὲ τὸ
λέγων, Óv οὺς ἠδίχκηκε, λέγει, βέλτιον δὲ ἦν ἔχειν αὐ-
τὸν λέγειν, ὡς οὐδὲν ἠδίκηκε. μέλειν μὲν οὖν ἐκεί-
νοις ἐχείνου φαίην ἄν, ἔδει δὲ τὸν ἀχούοντα λέγειν
ἁπλοῦν τινα λόγον, ὅτι τὰ μὴ δίκαια παύσων. ἀλλ᾽
οὐχ ἰσχυρὰ ποιήσων πέμπομαι. τὸν δ᾽ ἀκούω so
διὰ πάσης ἀδικίας ἀφῖχϑαι καί μοι κάλλιον ἰδι-
ὠτεύειν ἢ οὕτως ἄρχειν. τί δ᾽ ἂν καὶ δεινὸν ἔπα-
Oso ἥκων μὲν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. λύων δὲ ὅσα ἐξῆν τῶν

7 Τατιανοῦ cf. t. II p. 467, 5 R. ep. 760. Sievers p. 159

1 δ᾽ δ | uovovov Re 3 ἔπαϑον B 4 δ᾽ Re

5 ,malim ὡς πάλαι" Re | τακείνου I τ᾿ ἀκείνου Mo | καὶ (1) om V

6 οἶδα Re | ὅτε BMo 7 γεγενηκότος Α, sed alterum v
suprascr τη", BVa | ὁ P sed o in ras m* 12 προλήψεσϑαι
Mor 14 τῶν om V 15 ταῦτ᾽ VaMo edd 16 δ᾽ Re |
αὑτὸν Re 17 ἠδίκηκεν AP | μέλλειν CAPMo Mor 20 τὸν
1 sed v ex v corr m? τόν B 22 ἔπαϑε; Mor 23 δ᾽ Re |
τῶν P sed ὧν in ras m?

49 LIBANII ORATIO XXVII

Kóxxov; βραχὺν ἂν τῆς ἀρχῆς τὸν χρόνον τοῦτο
RII182 ἐποίησε. καλῶς. ἀλλ᾽ ἐπαινούμενόν | γε. ἔστι
δὲ ἄμεινον μιᾶς ἡμέρας ἀρχὴ τὸ δίκαιον ἔχουσα ἢ τὸ
πάντα τὸν βίον ἄνευ τούτου κατειληφέναι τὸν ϑρόνον.
5.42. ἀλλ᾽ ὃ τῇ λύπῃ περὶ τῶν εἰς Γερμανὸν ἀπολογού-
μενος ἡμῖν Φοίνικα πολιτευόμενον ἕχόντα ἐν τῷ λει-
τουργεῖν μεμενηκότα μικροῦ νεχρὸν ταῖς πληγαῖς
ἔδειξε. τί ἐγκαλῶν; τὸ μὴ μετ᾽ ἄλλων ἥκειν. εἰ δὲ
μόνος τοῦτ᾽ ἐδύνατο ποιεῖν. τῆς δὲ τῶν ἄλλων τὸ
10 πρᾶγμα πενίας μεῖξον ἦν; εἶ δὲ ἔφευγον τὴν οὐκέτι
πόλιν Ἔμεσαν; εἰ δὲ ἐκρύπτοντο μένοντες; σὺ δὲ πό-
λιν μὲν τοιαύτην καὶ τοσαύτην ἀπολωλυῖαν οὐ δα-
χρύεις οὐδ᾽ si καὶ μὴ πάντα, μέρος γὲ ἕν τι τῶν ποτε
RII133 ὄντων ἀγαϑῶν ἀποδίδως. τὸν δὲ ἕνα τύπτεις
15 παρὰ τοὺς νόμους χαὶ προλέγεις ἅπασι μὴ λειτουρ-
γεῖτε, μὴ πολιτεύεσϑε, μὴ βουλεύετε. χωρεῖτε
ἐπὶ ξώνας ἢ μείξονας ἢ ἐλάττονας.
48. Οἵοις δὲ χαὶ τὴν Ἀντιόχου πόλιν ἐτίμησας
ῥήμασιν. ὃ μὲν κομίξων τὴν φιλάνϑρωπον πρόσρησιν
20 0 πευϑὴν Οὐράνιος ἦν. ἤκουε δὲ λέγοντος μάλα ἐντε-
ταμένως. τὰ ῥήματα δὲ qv, ὅτι μισοῖ πάντας ἐφεξῆς.

11 ep.766 17 cf. p.9,16 18 p. 5,4

2 ἐποίησε. καλῶς. scripsi ἐποίησε; καλῶς libri Re ἐποίησε
καλῶς Mor 2 ἔστι — 4 ϑρόνον citat Macar 1. 1. 9 ἄμεινόν
ἐστι Macar 5 τῶν C sed à ex ὁ corr s 7 νεχρὸν ἐν ταῖς
Va [10 πενίας τὸ πρᾶγμα I 10 eti11 0 'Re 10 οὐκ ἔτι
Mo 11 δὲ (2) om V 12 τοσαύτην καὶ τοιαύτην Mo edd |
δακρύεις; edd 13 μέρος ys om I | ys ἕν] ἕν ys Cobet Coll. 126

ἕν] ἤν C sed ἕν in marg s, APIVa ἕν ἤν Mo οὔ V om B

ἕν ἦν Mor 14 ἀποδιδῶσωσ V 10 δουλεύετε V. 11 ἢ om
Mor | μείξους Mor 19 νομίξων Mor sed yo κομίξων in marg

20 ἤκουσε Re 21 δ᾽ Re μισεῖ V μισοίη Mor sed yo μισοῖ
in marg μισοίης he fortasse recte cf. p.43,9 | πάντας Mor
Sed yo πάντες in marg

*

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM I 43
ὦ τῆς ἀνοίας. βοᾷς ἃ κρύπτειν ἔδει καὶ τῶν κατὰ
σοῦ τὰ δυνάμενα λαϑεῖν ἐξαγορεύεις καὶ διδάσχεις
πόλιν οὕτω μεγάλην μισεῖν Gc. τὸ γὰρ αὐτὸ δήπου
ποιήσει καὶ ἡ πόλις. καὶ μὴν ἄρχοντος μὲν τὸ τοὺς
ἀρχομένους εὖ ποιεῖν, oUg δὲ μισεῖ τις, οὐκ εὖ ποιεῖν, 5
ἀλλὰ κακῶς ἀνάγχη. κακῶς ἄρα ποιεῖς τῶν ἀρχο-
μένων τινάς. τὸ δὲ καὶ τένας ὄντας ἀφείσϑω τανῦν.

44. “έγε τοίνυν καὶ πρὸς τοὺς ἀπαντῶντας ταὐτό.
ὅτι μισοίης τε ἕκαστον καὶ ἡδέως ἂν ἐπύϑου τεϑνεῶ-
τας ἅπαντας. ἔχοις δ᾽ ἄν, εἰ βούλοιο. καὶ προστι- τὸ
ϑέναι τοῖς ἀνθρώποις x«i γῆν καὶ οἰκοδομήματα καὶ
ὑποξύγια καὶ πηγάς. οὕτω γάρ σοι τὸ μῖσος ἔσται
λαμπρότερον, | καὶ πρός γὲ τοὺς οἰχείους, ὅταν R IDI134
οἴκαδε ἐπανέλϑῃς., μετὰ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τῆς ἀρχῆς

λόγων ἔστω καὶ τοῦτο xcl si βούλει γε. πρῶτον. 15
1 βοᾶις Α | τῶν Mor sed yo τὰ in marg Y τὰ νῦν CA
Mor sed in hoc yo τανῦν in marg 8 ἀπατῶντας V 12 πη-

γάς Mor sed yo πυγάς in marg 13 ὅταν δ᾽ Mor 14 ἐπαν-
ἔλϑῦις V 15 ἔσται I | Κατὰ ἱκαρίου ἃ subscr 1

XXVIII (XXVII B).

. Oratio χατὰ Ἰκαρίου altera paulo post priorem
anno 385 conscripta qua de iniuriis ab illo decurionibus
imprimisque Lamacho illatis apud Theodosium!) vehe-
menter conqueritur, etiam minus quam prior lecta pau-
cioribusque codicibus tradita est. Qui sunt hi decem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XI/XII fol. 2477.
Vide t. I p. 10sq. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A) saec. X
fol 135*. "Vide t.I p.15sq. Contuli.

8. Vatieanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 193". "Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Patmius 471 (— Patm) saec. XIV fol. 812. Vide
t.I p.41sq. et 69 et supra p. 39. Lectiones quae manu
secunda in margine positae sunt mihi exscripsit Io. Sakkelion.

5. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 69
a Leonardo Adami addita versione latina e P transscriptus.
Vide t. I p. 282 sq.

1) De eo, quamvis non appellatus sit, dubitatio esse ne-
quit. Arcadius de quo nuper $8. A. Naber (Mnem. XVI 118)
cogitavit, temporum rationibus exclusus est. Nam quomodo
Libanius ab hoec qui puer erat octo annorum (Socr. h. e. VI 23)
petere potuit, ut decurionibus opitularetur legesque firmaret,
quomodo Iearii de rebus ab eo gestis carmina indicare (p.48,2)?
Sed ne ea quidem quam Naber inter 4oxdóiov et ᾿Ικάριον de-
texisse sibi visus est μέχρι δύο συλλαβῶν καὶ γράμματος ἑνὸς
τῶν ὀνομάτων κοινωνία (p. 48, 4) revera exstat. Nam unius tan-
tum syllabae (xc) κοινωνία est. Omnia vero concinunt, si cum
Sieversio p.163 Icarium pro signo (cf. Sievers p. 226. Mommsen
Herm. XXXVII 446sq. Hostowzew Stud. Vind. XXIV 412 sq.)
habemus et verum nomen ut patris Theodorum fuisse conici-
mus, cui cum Theodosio illa μέχρι δύο συλλαβῶν (Oso) καὶ
γράμματος ἑνὸς (δὴ communio est.

suse ia

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM II 45

-— 6. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol.
-. 917. Vide t.I p.217sq. Contuli.

1. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 260". Vide
t.I p.24sq. Allatius in margine eius lectiones varias
Palatini et Vaticani 81 adnotavit. Contuli.

8. Neapolitanus ILE 17 (— N) saec. XIV fol. 158.
Vide t.I p. 211sq. et 392. Contuli.

9. Vatieanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 221. Vide
t.I p.209sq. Contuli. [

10. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 157. Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Qui qua ratione sint inter se coniuncti, hoc tibi osten-
dit stemma:

gis, τονε!

[9

Zu
"Ap

Chelt.

3

- Duos locos excerpsit Macarius Chrysocephalus.")
x Primus nostratium orationem commemoravit Iacobus
- Gothofredus (ad Cod. Theodos. XII 1, 85 et 6, 18), quem
po codicis Augustani ab Ehingero 2) facto usum

t 1) Of. t. I p. 851. 2) C£. t. I p. 19.

46 LIBANII ORATIO XXVIII

esse conicere licet. Ex eodem vel Vindobonensi codice

Ioannes Theophilus Cober anno fere 1760 descripsit et
Reiskio adiutore edere constituit, sed differre non desiit").
Ex Augustano codice anno 1770 descripsit emendavitque
Reiskius, edidit Reiskia t. II p. 134—143.

1) Cf. notam Reiskii ad Lib. t. II p. 184 eiusdemque epis-
tulas ἃ me editas (Dissert. Reg. soc. scient. Saxon. class. philol.
t. XVI) p. 608. 616. 626. 683. 690. 697. 711. 718. 745. 865, de-
nique quae Mus. Rhen. L. 80 dixi.

3
1

ΚΑΤᾺ IKAPIOT | B.

1. Πάλαι μὲν ἴσως ἔδει καὶ ἐμὲ κατηγορεῖν R II184
x«l σὲ καϑήμενον ἀχούειν, ὦ βασιλεῦ. περὶ ὧν ᾿Ιχά-
ριος οὑτοσὶ τὰς βουλὰς λελύμανται διδάσκων οἷς ποιεῖ
πάντας ἀνθρώπους, ὅτι φευχτέον αὐτάς" ἐπεὶ δὲ ἐλ- s
᾿ πίδι τοῦ γενήσεσϑαι βελτίω τὸν ἄνϑρωπον οὐδὲν εἰπὼν
πρότερον μένοντα αὐτὸν ἐν τοῖς αὐτοῖς χαϑορῶ ij τό
we ἀληϑέστερον, χαλεπώτερον γιγνόμενον, | οὐδὲ ἘΠ 186
εἰ σφόδρα μὴ βουλοίμην κατηγορεῖν, δυναίμην ἄν.
αἰτιῷτο δ᾽ ἂν εἰκότως ἀνθ᾽ ἡμῶν ἑαυτόν, à σωφρονεῖν 10
ἐξὸν οὐκ ἐβουλήϑη. 2. δέομαι δέ, ὦ βασιλεῦ, μηδεμίαν

codex Chisianus
Monacensis gr. 488 (Augustanus)
Palatinus gr. 282
I — Marcianus append. XCI 2

B -- Barberinus 1l 41

AN -- Neapolitanus II E 17

- Va — Vaticanus gr. 81

—— V - Vindobonensis phil. gr. XCIIT

ae
NE

1 τοῦ αὐτοῦ ante κατὰ V — x9 ante κατὰ A, post ἱκαρίου
| C, post δεύτερος Va | πρὸς τὸν χρατοῦντα post ix«oíov Patm
-et inser C* | B] δεύτερος BVa om CANV λόγος κη΄ in marg
J*, λόγος λ΄ N, λόγος εἰκοστός V rubr, μδ΄ B rubr 8 ix&-
θιος B 8 γινόμενον V 10 δ᾽ ἂν scripsi e VVa sed in
hoe ἂν inser τη δ᾽ N δὲ reliqui libri 11 ἐξὸν NN sed
“ὃ in ras paulo maiore m? ἐξ ὧν P | δ᾽ Re μὴ δὲ μίαν Α
]

48 LIBANII ORATIO XXVIII

γενέσϑαν βλάβην τοῖς οὖσιν ἡμῖν δικαίοις μήτε τὰ
ἔπη τὰ παρὰ τοῦδε ποιηϑέντα περὶ τῶν σοὶ πεπραγ-

μέχρι δύο συλλαβῶν καὶ γράμματος ἑνὸς τῶν ὀνομά-
τῶν κοινωνίαν, ἀλλὰ χωρὶς μὲν ἐκεῖνα κεῖσϑαι, χωρὶς
ὃὲ τὴν περὶ τῶν πραγμάτων ἐξέτασιν, ἄλλως 9' ὅτε
x«i τὴν ἀμοιβὴν ἐκείνων ἔχει τῶν ἐπῶν. εἶ γὰρ διὲ-
χκαίως δι᾽ ἐκεῖνα τετίμηται. καὶ ὧν ἀδικεῖ δικαίως ἂν
δοίη δίκην. ὅταν γὰρ ὃ αὐτὸς ἄνϑρωπος τὰ μὲν βελ-
10 τίων, τὰ δὲ φαίνηται χείρων, ἀμφοτέρων εἰκότως ἂν
παρὰ τῶν ἄλλων τυγχάνοι, δι᾽ ἐχεῖνα μὲν ἐπαίνων,
διὰ δὲ τὰ φαυλότερα τιμωρίας.

δι

1

μένων μήτε τὰ λεγομένων γενόμενα δάκρυα μήτε τὴν :

9. Περὶ μὲν οὖν τῆς ἄλλης κακίας καὶ ὡς ἡσυχά- .

ξουσαν πόλιν εὐθὺς ἐλθὼν εἰς στάσιν ἐνέβαλεν ἀπο-
1

e

ἐν τοῖς ϑεάτροις ἀηδίαν ἢ τὴν περὶ τὸ σῶμα τῆς πό-
λεὼς ὀλιγωρίαν ἢ καὶ ὡς μισεῖ μὲν τοὺς συνδίκους,
ες μισεῖ δὲ τοὺς πόλεων ἄρξαντας, ὑποπτεύει δὲ πάντα
uiv λόγον, πᾶσαν δὲ παραίνεσιν καὶ τὰς παρ᾽ αὐτῶν

οίᾳ τροφῆς, ἢ τὴν περὶ τὰς δίκας βραδυτῆτα ἢ τὴν

20 y& τῶν εἶναι δοκούντων φίλων, ταυτὶ μὲν x«l πολλὰ

πρὸς τούτοις ἕτερα μετὰ ταῦτα ἀκούσῃ ἢ ἡμῶν λεγόν-

τῶν ἢ καὶ ἑτέρων κατηγορούντων" νῦν δ᾽ οἷος ἡμῖν

περὶ τοὺς βουλευτὰς γεγένηται, δεῖ σε μαϑεῖν.
RII136 4. Πρό ys μὴν ὧν πεπόνϑασιν, | ἃ μὴ πάσχειν
ss αὐτοὺς ἐβουλήϑης ἄξιόν ἐστιν εἰπεῖν. σὺ τοίνυν εὖ

x«l καλῶς εἰδώς, ὁπόσον ἐστὶ βουλὴ πόλει καὶ ὡς οὐχ

2 cf. ad p. 26, 14 4 cf. p. 44 not. 1 et t. I 182,6

3 vi] τῶν I ἀἁ δυοῖν V 9 ὅταν — 12 τιμωρίας prae-
missis verbis Τοῦ πρὸς βασιλέα κατ᾽ αὐτοῦ αὖθις: λόγ. τ citat

Macar fol89 9. γὰρ om Maear ^ 10 γένηται 75 26 πόσον

BNVa

A"

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM II 49

ἧττον ἢ νηὶ τρόπις. καὶ otov παρὰ τῆς μεγίστης βου-
λῆς, λέγω τῆς Ρωμαίων, ἠξίωται καὶ ὡς ταῦτα ἐκινήϑη
τῷ χρόνῳ καὶ ὡς τούτῳ διεφϑάρησαν, νόμον ἔϑηκας,
ὦ βασιλεῦ. μὴ ἐξεῖναι τύπτεσϑαι παρὰ τῶν ἐπὶ τῶν
ἀρχῶν τοὺς ἐν ταύτῃ τῇ τάξει καὶ προσηγορίᾳ. D. καὶ 5
οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τοῦτ᾽ ἔγραψας μέν, οὐκ ἐβεβαίω-
σὰς δὲ τοῖς ἔργοις, ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸν τῆς AMoícg
ἄρχοντα Φλαβιανὸν τοιοῦτόν τι πλημμελήσαντα χά-
κιστόν τὲ ἡγήσω καὶ τῆς ἀρχῆς ἔπαυσας. ὃ δὲ βου-
λευομένου Gov περὶ τῆς τιμωρίας ἐμβὰς εἰς πλοῖον 10
ἀποδρὰς ᾧχετο, τοῦτο δὲ τὸν τῆς Αἰγύπτου τἄλλα
σεσυχοφαντημένον καὶ πάσας πλὴν μιᾶς ταύτης δια-
λύσαντα τὰς αἰτίας ἔδησάς vs ἡμέρας οὐκ ὀλίγας καὶ
φροντίσαι περὶ τῆς σωτηρίας ἐποίησας μείξω μοῖραν
τούτῳ νείμας ἢ τοῖς ἄλλοις ἅπασι. ληρεῖν γάρ σοι 10
τῇ τῶν ἄλλων ἐδόκει μνήμῃ διὰ τὴν κατὰ τοῦτο
ἁμαρτίαν. 6. καὶ σὺ μὲν οὕτω πρέποντα βασιλεῖ καὶ
γράφων καὶ ποιῶν, [ὃ] Ἰκάριος δὲ πῶς; εἰ τιμὴν
ἐτύγχανε καταϑεὶς τῶν βουλευτῶν. οὐκ ἂν οὕτως αὐ-
τοὺς ἠχίσατο. τῶν γ᾽ οὖν οἰχετῶν δρῶμεν αὐτὸν φει- 30
δόμενον xci τῇ γε πρὸς αὐτοὺς ἡμερότητι μάλιστα
φιλοτιμούμενον, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς τὸν ἄϑλιον Ἑρμείαν

6 cf. ad p. 39.115ᾳ. Cod. Theod. XII 1, 85 8 Cod. Theod.
XII 6,18 11 Optatum cf. t. Π 395, 19 sq. R. Gothofr. Cod.
"Theod. t. VI p. 310 sq. 29 cf. ad p. 29,7

19 ἤτοι δοὺς οἴκοϑεν ἐπρίατο V?

8 πλημελήσαντα P sed y alterum suprascr m?, 1ΒΝ

9 βουλευομένου EN sed ovisv in ras m?, fortasse ex αλλ corr

10 σοῦ Re 18 τῆς 1 18 ó eras CP cancellavi usus Liba-

——miani ratione habita 19 αὐτὸ Ζ 20 γοῦν IBV 32 ἀλλ᾽

οὐ V sed 'oó ex & corr m* | ἄϑλιον P sed ὑ supra α τὰ
LrisAwiUS ed. Foerster. IIL 4

50 LIBANII ORATIO XXVIII

,? »

τοιοῦτος ἡμῖν ὁ γεννάδας. ἀλλ᾽ ἄνϑρωπον εὐγενῆ πέ-
νητα δὶς λειτουργοῦντα τὰ περὶ τὰς καμίνους τὰς με-
γάλας, ἀδικοῦντα μὲν οὐδέν, δοκοῦντα δὲ αὐτῷ παίων
ἀπώλεσεν. ᾧ γὰρ ἅτερος τοῖν ὥμοιν ἀπόλωλε, πῶς
οὗτος οὐκ ἀπόλωλεν; T. ἐλθὼν δὲ εἰς Φοινίκην τὸν
ἐν μείξονι λειτουργίᾳ, ἧς γὰρ ἔφην usítov ἡ διὰ τῶν
ϑηρίων, ἀποδύσας ἣν παρ᾽ αὐτῆς εἶχεν ἐσϑῆτα τῆς
λειτουργίας εἷς ἰατρῶν χεῖρας ἔπεμψεν. οἷδε καὶ
R Π181 Βόστρα | τοιαύτας πληγάς, οἷδε καὶ ᾿ἀρέϑουσα, οὗ
10 τιμᾶν φάσχων ἄνθρωπον φιλοσοφοῦντα βουλευτὴν
ἀπώλεσεν. ἐπειδὴ πένης ὧν ὁ βουλευτὴς οὗτος πλου-
τοῦντα τὸν φιλόσοφον εἰσφορὰς εἰσέπραττε.
8, Τὰ δ᾽ ἐν Βεροίᾳ τίς οὐκ ἐδάκρυσε δυοῖν πολι-
τευομένοιν οἵ τὰ πρῶτα ἦσαν, πολλῶν περὶ τὰ αὑτῶν |
15 μετάφρενα χειρῶν GvuAoxóvov ἀχμήν; og οὐδεὶς ἔσϑ᾽
ὅστις οὐ τῶν πρὸ τοῦδε ἀρξάντων εἰσελϑόντας ἠδέσϑη.
τὰ δὲ δὴ νῦν ταῦτα πηγάς. ὦ βασιλεῦ, δακρύων ἐκί-
v«q6s τοῖς τὲ περὶ τὰς ϑύρας τοῖς τε ὅπου δὴ τῆς
πόλεως ἀνδράσι, γυναιξί, παισίν, ἐλευϑέροιο, δού-
20 λοις, αὐτοῖς τοῖς παίουσι" τοσοῦτον ἦν τὸ κακὸν
καὶ ἐπὶ τοσοῦτον τῆς ἡμέρας προβάν. ὥσϑ᾽ οἱ τὸν
νέον ἀπὸ τοῦ στήϑους ἀνέχοντες τῷ μετώπῳ τὰς
χεῖρας προσάγοντες éóxómovv, εἰ μὴ τέϑνηκεν.
9. ὑπὲρ τοῦ δὴ ταῦτα χαὶ τί τὸ ἀδίχημα; ὃ συν-
“5 ἤγορος, φησίν, οὐκ εἶπεν, ἥτις ἦν ἡ γυνὴ

2 cf. p. 6, 128q. 7 cf. p. 57,4 8Qq. 9 cf. p. 57, 18 sq.

2 τὰ Α sed g post « eras 8 ἔπεμψε 1 8 et 9 οἶδεν
A 12 εἰσέπραττε reposui e libris ἐπράττετο Re 13 δὲ Re -
| βερροία IBV 14 oi] καὶ V ταπρῶτα V | αὑτῶν Re αὐτῶν
ibri 22 χατέχοντες 1 925 φησί 1

ως, "

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM II 51

ὑπὲρ ἧς ὁ Kvovaxóg εἰσεληλύϑει. καίτοι ví τοῦτο
πρὸς τὸν “άμαχον, ὃς εἰρήκει μὲν Ἡσυχίῳ ταῦτα,
εἰρήκει δὲ Ἡρακλείῳ, οἱ δὲ AMoefío μέρος τι παρα-
δόντες τῆς δίκης κληϑέντες ἐξαίφνης αὐτὸν ὑπερβαί-
νοντὲς τὸν οὐδὸν ἀφῃρέϑησαν ὑπὸ τάχους τὴν περὶ 5
τῆς γυναικὸς μνήμην, ὥστ᾽ εἴ τινα καὶ τιμωρίαν ἔδει
γενέσϑαι. παρὰ τούτων, οὐ παρ᾽ ἐχείνου γενέσϑαι χρῆν.
ὁ ὃὲ τὸ μὲν οὐκ ἐτόλμησε, τὸ δὲ ἐποίησεν. οὐ γὰρ
ἦν τοῦτο δεινόν, ἀλλ᾽ ἦν ἕτερον τὸ παροξύνον, ὃ
προϊόντος εἴσῃ τοῦ λόγου. 10. ὅτι δὲ οὐ δεινὸν τοῦτο, τὸ
παντί zov δῆλον. νόμος γὰρ οὐδεὶς παρεβαί- R ΤΙ 188
vero οὐδ᾽ εἰ ἑχκοῦσιν ἐσεσίγητο τὸ γύναιον, οὐδὲν
ἡμαρτάνετο, οὐδ᾽ εἰς τὸν ἀπεσταλμένον ὑπ᾽ αὐτῆς τὰ
᾽χείνης διέβαινεν, ἀλλ᾽ ἕτερον μὲν ὁ Κυριαχός, ἕτερον
δὲ ἡ ᾿ἀντιπάτρα᾽ ὥστ᾽ εἰ καὶ λίαν ἐκείνῃ μετῆν τινος τὸ
σχήματος. ἰδιώτης ἦν οὗτος, ὃ δὴ καὶ ἐλέγετο, καὶ οὐκ
ἰδιώτης μόνον, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ δοῦλος καὶ προσέτι ye
λῃστὴς πλεῖστα δὴ ξίφεσι περὶ ταῦτα χρησάμενος. τί
οὖν αὐτὸν sig τὰ τῆς Ἀντιπάτρας εἰσάγεις; ἰδιώτης
εἴρητο, τοῦτο γὰρ ἦν. ὃ δὲ χαὶ δοῦλος ἦν. τοῦτο so
οὐκ εἴρητο. ὥστ᾽ ἐν μὲν τοῖς οὐχ εἰρημένοις éx£o-
δαινεν, ἐν τοῖς εἰρημένοις δὲ οὐκ ἠδικεῖτο. 11. τίς
ὃὲ xol ἡ πολλὴ σπουδὴ περὶ τὴν μνήμην τῆς γυναι-
xóg; οὐ γὰρ πρὸς τὴν ἐκείνης προσηγορίαν, εἰς δὲ τὸ

3 cf. p. 52, 14

1 καίτοι Scripsi καὶ libri sed vo. add Cf, Re 3 ἀρραβίω
JI|v N ὃ inter ὑπὸ et τάχους ras 2—3 litt Β — 8 δὲ οὐκ
ἐποίησεν BN Va 9 τοῦτο δεινόν) ,,videtur τὸ interponendum'*
Re | παροξῦνον cf. ad t. I1 149,17 13 τὰ κείνης 1 τακείνης B

20 εἴρητο; libri Re 924 εἰς δὲ scripsi e PBNVa ἀλλὰ
πρὸς CA sed in hoc yo εἰς δὲ in marg, IV Re
4

59 LIBANII ORATIO XXVIII |

πρᾶγμα βλέπων ἔμελλες δήπου ψηφιεῖσϑαι, ὥστ᾽ οὐδὲν
ἣν ἐμποδὼν τοῖς δικαίοις τὸ μὴ τὴν Ἀντιπάτραν
εἰρῆσϑαι, πλὴν εἰ τοῦτο λέγεις, ὡς οὐ τὰ αὐτὰ ἂν
ἔγνως λεγομένης καὶ σιωπωμένης. τοιγαροῦν μισϑὸν
s ταῦτα εἶναί φασι νυκτερινῶν χαρίτων. ἐμοὶ μὲν οὐ
πιστὸς ὃ λόγος, λέγεται δ᾽ οὖν. 12. παίων τοίνυν ἐπὶ
τούτοις τὸν νέον χαὶ οὐδὲ ἐν οἷς ἠρώτα τι τὰς πλη-
γὰς (ovág, ὃ κἀν τοῖς ἐπὶ βασιλέα βουλεύμασιν ἴσμεν
φυλαττόμενον, ἐχάλει τὸν Κυριαχὸν ὡς αὑτὸν μάλα
το ἠπίως καὶ πράως. καὶ ϑαυμαστόν, ὅπως αὐτὸν οὐχὶ
καὶ παρεκαϑίσατο μεταδοὺς τοῦ ϑρόνου, ἵν᾽ T καὶ
τούτοις δὐφραίνεσϑαι τῇ v6 γυναικὶ καὶ τῷ ταύτης
ἀδελφῷ. 19. καὶ οὐκ ἀπόχρη ταῦτα, ἀλλ᾽ ἐπὶ πληγαῖς
πεντήχοντα καὶ διακοσίαις ἑτέρας ἐπῆγεν Ἡρακλείου .
15 τοῦ ῥήτορος βοῶντος τὴν εὐγένειαν, λέγοντος τὴν παι- —
δείαν, τὴν ἀπειρίαν, τὸ νῦν αὐτὸν ἦἧφϑαι πραγμάτων,
τὸ τοῦ σώματος ἀσϑενὲς τοῦτο μὲν τῇ φύσει. τοῦτο
δὲ τῇ νόσῳ. τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετὴν καὶ τὸ ἥδιστον
εἷς ἀχοὴν ὄνομα, τὸν Ναυσικλέα, ὥστε μηδ᾽ εἰς ταῦτα
50 ἀναχώρησιν εἶναι. οὐ γὰρ ἤδειν, οὐ γὰρ ἠπιστάμην,
ὅστις ἦν. οὐ γὰρ ἦν ὁ διδάσκων. 14. καίτοι τί ταῦτα
εἶπον; εἰ γὰρ καὶ μηδὲν πλὴν τοῦ βουλεύειν ὑπῆρχεν .
R Π189 αὐτῷ, τοιαῦτά γε πάσχειν | οὐκ ἔδει. νῦν δὲ μετὰ :

RES
bp me γυ mor Ln ctc

NE ERE πω ροδι

Tr WT σι,

elg

νυκτερινῶν χαρίτων] ἤτοι διὰ τὸ συγγίνεσθαι, νυχτὸς τῇ ἢ
TRE ἔκρυψεν αὐτὴν τὸ μὴ εἰπεῖν πρὸς δικαστήν V? ]

1 βλέπων om I 2 ἐμποδῶν CAP 8 λέγοις Δ V | 6 07
inserui e B cum Sinteni om reliqui libri Re 7 οὐδὲν I| .
τί APIBV 9 αὐτὸν libri Re 10 ἠπίως scripsi e V
οἰκείως reliqui libri Re | πράως IBV 18 ἀπόχρη reposui e .
libris ἀπέχρη Re 19 μὴ δ᾽ IB 20 post ἠπιστάμην ras 3 |
litt 7 21 καίτοι] καί Va 22 βουλεύειν Va sed ov in ras -
4 litt m? δουλεύειν Re

LIBANH ORATIO CONTRA ICARIUM II 53

τοσούτων τοῦτο τηλικοῦτον ὃν οὐκ ὠφελεῖ. ἀλλ᾽ ἕτεραι
πληγαὶ τῶν ἑκατὸν οὐχ ὀλίγῳ τινὶ πλείους. καὶ ταῦτα
ἑώρα Κυριακχὸς ὁ λῃστής, ὁ δοῦλος ὁ παρὰ τούτῳ τι-
μώμενος καὶ τῆς τοῦ παίοντος δεξιᾶς τὸ ὑπὲρ κεφαλῆς
κρεμάμενον ἀγγεῖον ὑάλινον ἐν à μεϑ’ ὕδατος ἔλαιον,
συντριψάσης χαὶ ῥεόντων ἐχεῖϑεν ὧν ἔφην ἐπὶ cO
μετάφρενον οὐκ ἔφριξεν οὐδ᾽ ἠλέησεν οὐδὲ ἔπαϑέ τι
τῇ ψυχῇ. ἀλλὰ us9' ὁμοίας τῆς ὁρμῆς προήει κόπτων.
15. χαὶ τὸ ἔτι δεινότερον, οὐδὲ γὰρ εὐθὺς ἀπέδωκε
ταῖς τῶν οἰχείων χερσὶ τὸν οὕτω διαχείμενον, ἀλλ᾽
ἐπεισαγαγὼν ἑτέραν τινὰ αἰτίαν ὑστέραν τῆς τιμωρίας
οὐκ ἔχοντα ἑστάναι τὸν δυστυχῆ προσαποστερῶν τῆς
ϑεραπείας τά τ᾽ ἄλλα αὐτῷ καὶ τὸν ἀπειρηκότα αὐχένα
μείζονι κακῷ τούτῳ προσχατέλυε. καὶ ὃ μὲν ἅπαντα
ἔπραττεν ἐπὶ ϑανάτῳ καὶ τοῦτ᾽ ἦν ἡ σπουδὴ τὸν νέον
ἀποθανεῖν, τῇ δὲ τῶν ἐπὶ τοῦ παίειν φιλανϑρωπίᾳ
σέσωσται βελτιόνων τε τούτου φανέντων καὶ τοὺς αὗ-
τῶν προεμένων δαχτύλους ἐπὶ τῇ ᾿χείνου σωτηρίᾳ.
10. χαὶ μὴν ὁ κολάξων πρότερον, εἶτα κρίνων πῶς οὐ
τὰ μέγιστα συγχεῖ; ὃ δ᾽ εἰδὼς οὐ δίώκαια δεδρακὼς
ἑξζήτει περιερχόμενος φάρμακον" οὐ μὴν εὗρεν. ἡ γὰρ
δὴ βαρβαλισσὸς καὶ ὁ σῖτος καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα

, 1 τοῦτο om B 9 ὁ λῃστής, ὁ δοῦλος scripsi e CA qui
ὁ δοῦλος ὃ ληιστής praebent, IBN VaV ὁ δοῦλος, ὁ λῃστὴς P
Re 5 ὑέλινον V 8. ὁρμῆς scripsi e V ὀργῆς reliqui libri
Re 13 αὐτοῦ V 14 τούτῳ om 1 | προσκατέδυεν 11 τού-
tov P sed ov (2) in ras m? ἑαυτῶν Ν Va Re 18 ᾽χείνου P sed
' eras κείνου CAI sed in hoc " ante « inser m?, NVa 19 ó
κολάζων — 90 συγχεῖ; citat Macar fol. 89 20 ταμέγιστα V |
συγχεῖ P sed s, in ras τη", Patm sed yo ἀδικεῖ in marg m* ὅ VI
etinras P? 0. 22 βαρβαλισσὸς CV βαρβάλισσος reliqui libri
- sed ' eras A, Re locus corruptus Βαρβαλισσὸς (Ptolem. V
. 15,17. Steph. B. s. v.) aegre satisfacit

T

54 LIBANII ORATIO XXVIII

τὸν ἀποδέχτην sig τιμωρίαν ἦγε, καίτοι κἀκείνῳ τις
λόγος ἦν, ἀλλ᾿ οὐ τὸν Δάμαχον, ᾧ τὸ ἔργον ἦν δοῦ-
ναι χρυσίον καὶ ἐδεδώκει.
11. Τί zov οὖν αὐτὸν ἐποίει τῆς τοῦ “αμάχου
5 τελευτῆς ἐπιϑυμεῖν; λέγεται μὲν καὶ τὸ τῆς Ἄντι-
πάτρας. ὑπῆρξε δέ μοί τι καὶ ἄλλο μαϑεῖν, O uot
πιστότερον εἶναι {τοῦ τῆς ᾿ἀντιπάτρας δοκεῖ. τί δαὶ
RII140 τοῦτο ἔστιν; εἱλκύσϑη τοῖς | σκεύεσι τοῖς ἀργυ-
ροῖς τοῖς πολλοῖς τοῖς χατὰ τῶν πόλεων. ὧν αὐτὸν
10 ἔγωγε ἠξίουν εἶναι κρείττονα βουλόμενόν ys εἶναι δο-
xciv τῶν ἄλλων βελτίονα, ὃ δ᾽ ὑπηνέχϑη τε καὶ διέ-
δειξεν, ὡς ταὐτὰ τοῖς πολλοῖς νοσοῖ. 18. δέον γὰρ
αὐτὸν ἐν ἀρχῇ καλὸν εἷναι νομίσαι τὴν δόξαν, ὁ δ᾽
εἴχετο τῇ τέχνῃ τῇ περὶ τὸν ἄργυρον καὶ καλέσας τὸν
15 τούτων δημιουργὸν xci μετὰ τούτου τὸν ξωγράφον
τὸν μὲν ἐχέλευεν Q αὐτὸς ὑφηγοῖτο γράφειν, τὸν δὲ
ἕπεσϑαι τῷ ξωγράφῳ. ὡς δ᾽ οὗτος μὲν ἀπῆρεν ἐπί τι
τῆς ἀρχῆς μέρος. τῷ δ᾽ ἐξείργαστό τε τὸ προστεταγ-
μένον καὶ ἐξέκειτο, ϑαυμάξει τε Μάμαχος αὐτὸ καὶ
20 προσελθὼν ἐβούλετο χτᾶσϑαι. τοῦ δὲ ὅτου cs εἴη
λέγοντος καὶ δεομένου πεπαῦσϑαι φιλονεικότερος γίγνε-

14 εἴχετο] ἤτοι ἐκρατεῖτο καὶ διὰ τοῦτο δοτικῇ συνῆπται
ἀπεναντίας τοῦ εἴχετο ἀντὶ τοῦ ἥπτετο δοτικῇ (corr γενικῇ)
συνταττομένου V?

1 καί τι Κὶ τίς I 6 τι inserui e libris (τί V) om Re
" τοῦ inserui auctore Re (,ἡπαϊΐην τοῦ τῆς vel τοῦ περὶ τῆς) |
δαὶ Α sed δὲ in marg m.rec. δὲ IBN sed in hoc e in ras, Va

δὲ V 8 τοῦτο reposui e libris τοῦτ᾽ Re 90€
10 γ᾽ NVaRe 118.4 GIBV 12»voet V —1368IBV ||
14 εἴλκετο Cobet Coll. 126 | τὸ ἀργύριον I 16 v0»(2)] .

τῶ I 18 ce in ras P? om BNVa 19 αὐτὸ N sed ὁ ex
& corr m? 21 γίνεται BV

LIBANII ORATIO CONTRA ICARIUM II 55

ται τοῦ συμφέροντος αὐτῷ καὶ νικᾷ μισϑῷ μείξονι καὶ
εἶχε λαβὼν κακῶς μὲν καὶ πείσας καὶ λαβών, τὴν
Καδμείαν νίκην νενικηκώς. εἶχε δ᾽ οὖν καὶ ἔχαιρε
πλημμελῶν. 19. ἐπανήκων δὲ οὑτοσὶ χαὶ γνοὺς τὴν
ἀπάτην ἕτερον εὑρὼν ἀνϑ᾽ ἑτέρου πολλαῖς ἀπειλαῖς 5
ἐξευρὼν τὸν ἐωνημένον τὸ μὲν ἐᾷ παρ᾽ αὐτῷ μένειν.
ὡς δ᾽ εἰς τὴν γυναῖχα ἐπιβεβουλευμένος. ὅπως v
ἀποχτείνειεν ἐξήτει. καὶ ἀπέχτεινεν, οὕτω γὰρ ἄξιον
λέγειν. καὶ τοιαύτην ὃ μεγαλοφρονῶν ᾿Ικάριος ἐποιή-
σατο τοῦ πρὸς τὸν βουλευτὴν πολέμου τὴν ὑπόϑεσιν
μειρακίου τινὸς ἔργον ὑπομείνας ἀντεραστὴν πρὸς
ἐρωμένην πειρωμένου παρελϑεῖν. 20. ὃν ἐχρῆν ἅπαντα.
τὸν ἐν τῇ πόλει καὶ τοῖς καταπτύστοις ἀργυροκοπείοις
κοπτόμενον ἄργυρον ὕϑλον εἶναι νομίσαι πρὸς τὴν
ἀπὸ τοῦ χαταπεφρονηκέναι τῶν τοιούτων καὶ δόξαν i5
καὶ ἐλπίδα. νῦν δ᾽ ἡμῖν καὶ αὐτὸς πλεῖστα συγγε-
γένηται τοῖς τῶν τοιούτων ἐπιστήμοσι καὶ τὰ μὲν εἶπε,
τὰ δὲ ἤκουσεν ἐγγὺς ἑστηκότων αἰτῶν, παρακαλῶν,
χάριν ὑπισχνούμενος ἕξειν, ὑπισχνουμένων ποιήσειν
ἡδόμενος. καίτοι καὶ si δικαίως ταῦτα ἐχτῶ., τήν γ᾽ so
ὑποψίαν ἐχρῆν φυγεῖν. καὶ γὰρ εἰ ψευδὴς αὕτη. τό
γε μηδὲ τὴν τοιαύτην εἶναι βέλτιον μηδὲ ἔχειν ἐρωτᾶν
μηδένα μήτε τῇδε | μήτε ἐν Γαλάταις" πόϑεν δὲ R IL 141
ταῦτα; ἀλλ᾽ ὅτι μεϑ’ ὧν ἀπῆρε σκευῶν, ταῦτα ἐπανῆ-
xsv ἔχων.

[o

0

1 αὐτῷ V αὑτῷ reliqui libri sed ' in ras P*?, Re 9 χκα-
δμίαν V 4 πλημελῶν P sed p, alterum suprascr m?, IBN |
᾿ δ᾽ Re 6 τὸ scripsi τὸν libi Re| αὑτῷ Βα 7 δὲ Re

9 μεγαλόφρων Β 18 ἀργυροκοπείοις scripsi auctore Re coll.
t.IL 547, 8 et t. [1209,10 ἢ ἀργυροκόποις libri Re 14 xozró-
pevov scripsi coll.t.11 554,19 τυπτόμενον libri Re — 17 εἶπεν A
- 18 à'He 92 μὴ δὲ (1) IBV | (2) APIB μηδ᾽ V Re
23 Γαλάταις suspectum [Γαδάροις ὃ

56 LIBANII ORATIO XXVIIT

21. Ei δ᾽ oov καὶ τῆς ἀνοίας ταύτης καὶ προπε-
τείας ἔδει δίκην τὸν Δάμαχον ὑποσχεῖν καὶ τῶν γε
περὶ τὴν Ἀντιπάτραν καὶ τὸν Κυριακόν, ἦν δεσμωτή-.
o.ov' ἄλλος δ᾽ ἂν εἶπε χαὶ πληγάς, ἀλλ᾽ οὐ τοσαύτας.

5 μὴ γὰρ αὐτός ποτε τοῦτο συγχωρήσαιμι. χρὴ δὲ οὐδὲ
σέ, βασιλεῦ" τοῦτο γάρ, τοῦτο ἔστιν ὃ τὰ βουλευτήρια
κεχένωχε μάλιστα. ἴσως μὲν γάρ τι x«i ἄλλο, τουτὶ
ὃὲ διαφερόντως. αἱ πληγαί, καὶ τὸ τῷ σώματι τοιαῦτα
πάσχειν, οἷα μηδὲ τὰ κακουργότατα τῶν ἀνδραπόδων.

10 διὰ τοῦτο πάντες ὡς εἰπεῖν πλὴν βουλευτῶν γαμοῦσι
καὶ τῶν βουλευόντων αὐτῶν ἐχδιδόντων. ὡς ἂν ἀκρι-
βέστερον ἑτέρων τὰς ἐν τῷ βουλεύειν ἐπισταμένων
ὕβρεις. ἢ γὰρ ἔλαβον πληγὰς ἢ προσδοχῶσιν ἐκ τῶν
παραδειγμάτων. 22. χαὶ νῦν δυοῖν ἀδελφοῖν ὁ μὴ

15 βουλεύων τῷ βουλεύοντι παρακαϑήμενος πεπληγμένον
δχεῖνον χρείττων αὐτὸς ὧν ἢ τοῦτο παϑεῖν παραμυ-
ϑεῖται. τί οὖν οἴει οὐ ταχέως κἀκεῖνον ἐπὶ τὰ τοῦδε
βαδιεῖσϑαι οὐδὲ ἐγγράψειν αὑτὸν εἰς τοὺς ταῦτα οὐ
πεισομένους; τῶν συλληψομένων δὲ sig τοῦτο οὐκ

20 ἀπορήσει. χαὶ πολλαχοῦ δὴ τῆς πόλεως. ὦ βασιλεῦ,
μετὰ τὰς πληγὰς ἐκείνας τοιαυτὶ παρὰ τῶν βουλευ-
όντων τῶν ὀλίγων λέγεται" χαιρέτω μὲν οἰκίας
χαιρόντων δὲ ἀγροί. πωλείσϑω μὲν ταῦτα, πω-

RII142 λείσϑω δὲ ἐκεῖνα, | τῇ δὲ τιμῇ τῇ τούτων

80 ὠνείσϑω τις ἐλευϑερίαν.

28. Τοιαῦτα ἡμῖν ᾿Ιχάριος ἐπολιτεύσατο καὶ τοι- .

3 Κυριακὸν ἦν Re 4 ἄλλ᾽ Re 8 τῷ σώματι scripsi e
CAPIBNVa τὸ σῶμα V τὰ σώματα Ἐφ | τοιαῦτα reposui e
libris ταῦτα he 9 μὴ δὲ IBV 10 διατοῦτο ΒΥ | oca-
πεῖν B 16 ἐκείνων I| ὧν om V 17 οὖν; Re 18 ἐγγρά-
qsw Va — 28 πάντα B | 34 τῇ (2 om B 8 τίς IBV

E "

ἐπῶν» tig et VOS

LIBANH ORATIO CONTRA ICARIUM 1I DT

o)roug ἠμείψατό Gov τὴν περὶ αὐτὸν σπουδὴν τῶν
πόλεων τὸν ϑεμέλιον ὑποσπάσας. ἴσμεν γόρ. ὡς ἐπὶ
τῶν βουλευτηρίων αἱ πόλεις ἑστήχασι. χἂν ταῦτα
ὑφέλῃς, οὐδὲν ἔτι τὸ μένον. καὶ διὰ τοῦτο ἐσϑῆτα ὃ
λειτουργῶν ἥνπερ ὃ Ῥωμαῖος φορεῖ δόντων Ῥωμαίων. 5
ὅπως μηδὲν ὑβριστικὸν περὶ τὸ σῶμα τὸ τοιοῦτο
γίγνηται. ἀλλ᾽ ὃ ϑαυμάσιος οὗτος καταγελᾷ μὲν τῶν
λαβόντων. καταγελᾷ δὲ τῶν δεδωκότων, οὐκ ἐᾷ δὲ τὴν
ἐσθῆτα δύνασϑαι τοσοῦτον ὁπόσον ἔχει παρὰ τοῦ
νόμου. συμβουλεύει δὲ οὐ ῥήμασιν, ἀλλ᾽ ἔργῳ καὶ τὸ
πληγαῖς φεύγειν μὲν τὰς βουλάς. καταφεύγειν δὲ ἕτέ-
ρῶσε.

24, Μὴ οὖν μοι τὸν Ἑρμείαν μηδὲ τὸν Κρατῖνον
μηδὲ Εὐστόχιον μηδὲ Μελήσιππον μηδὲ Aduayov μηδὲ
τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα, μὴ τούτους οἴου μόνον ἠδυκῆ- 15
σϑαι ταῖς πληγαῖς. ἀλλὰ πολλὰς πόλεις διὰ τῶν βου-

λῶν. ὑπὲρ ὧν σὺ μὲν νόμους τίϑης, οἱ δ᾽ οὐκ ἀξιοῦσι

προσέχειν. ἀλλ᾽ ἤν τι καὶ μιχρὸν τῶν ἰδίων ἐγκαλέ-
6061, πολὺς ὁ μόλυβδος, ὁποῖον δή τι καὶ τὸ vOv, ὡς
ὅσα γε περὶ τὸ κοινὸν εἶχεν αἰτίαν, οὐδὲν οὐδαμοῦ so
τοσοῦτον. 2ῦ. διὰ τοῦτο ἐτεϑνήκει μὲν γυνή τις τῷ

14 De Eustochio cf. ep. 198. 244. 699. 1149. 1306. 1544. 1553

1 αὐτὸν scripsi e BNV αὑτὸν reliqui libri Re 9 x&v
B 4 ὑφέλῃς reposui e libris ὑφέλοις Re | οὐδὲν ἔτι P sed
tv ei s in ras m? | διατοῦτο IBV 10 συμβουλεύη C sed m
in δὶ corr m* 13 et 14 μὴ δὲ IBV 14 μελίσιππον IV

7i
17 elo si C εἰϑεῖς Α τυϑεῖς P sed εἰ in ras ex ῃ ut yidetur
corr m! et τίϑης suprascr m* τιϑῆς IBN | οἵ AVa ot BV |
ἀξιοῦσι Ῥ sed &, (2) in ras m? 19 μόλιβδος BNVaV Re cf.
p. 58,9 et t. II 98, 13 20 ys om V 21 διατοῦτο AIBV
| μὲν om Z7 qui verba inde ἃ διατοῦτο usque ad βλέμματος (58, 2)
in ras praebet

58 LIBANII ORATIO XXVIII

λόγῳ καὶ πάλιν εὐϑὺς ἔξη, oi δὲ τοιαῦτα ἐξαπατῶντες
οὐδ᾽ ἀπὸ βλέμματος ἔδεισαν. ἀλλὰ κἂν κχυβιστήσῃ
πρὸ τοῦ ξεύγους ὁ Φερένικος, εὐταξία [καὶ] τοῦτο καὶ
σωφροσύνη καὶ οὐδεὶς ἠδίκηται. ἀλλ᾽ οὐκ ἐὰν Δαμ-

RII143 πάδιόν τις καὶ | Φιλόδημον καί τινὰς ἑτέρους
τῶν ἐν ράδῳ πολιτευομένων λοιδορήσῃ, λοιδορία

1

1

2

eo

5

e

τοῦτ᾽ ἔστιν, ἀλλ᾽ ἔλεγχος. 20. xoci ἃ κατὰ ἀπόντων
ἐβλασφήμησε Μενέστρατος, ἀνεγινώσκετο καὶ ἐπι-
στεύετο καὶ ἐχαλεῖτο πάλιν ὃ μόλυβδος. οὐ μὴν
ἔπληξε. καίτοι εἶ μὲν ἐπ᾽ ἐλέγχῳ παρῆν, πῶς οὐκ
ἔπληξεν; εἰ δὲ οὐδεὶς ἐξελήλεγχτο, τί παρῆν; ἢ ἵνα
ἐλέγξειεν; καὶ μὴν οὐδὲν ἤλεγξεν. ἢ τοῦτο μὲν ἂν
ἐποίησεν, ἣ χάρις δὲ ἐδόϑη τῷ παρακαϑημένῳ; οὐκοῦν
καὶ αὐτὸς ἡμῖν τῶν τὰ τοιαῦτα χαριξομένων γέγονας.

21. Βοήϑησον, ὦ βασιλεῦ, ταῖς βουλαῖς, βοήϑησον,
εἴ τινὲς ἄρα εἰσί, xoi νόμους τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν γε-
γραμμένους μὴ μάτην ἔα κεῖσϑαι. βεβαίου δὲ αὐτοὺς
ταῖς τῶν παραβαινόντων χολάδσεσι. κἂν οὕτω ποιῆς.
ἴσως τις αὑτὸν εἰς βουλὴν καταλέξει. τὸν ἄνδρα δὲ
ἐγὼ τοῦτον, εἶ μὴ δύναμαι τοιαῦτα ἀδικοῦντα φιλεῖν,
ἴσως οὐκ ἀδικῶ.

3 οὗ p. 28, 15 et 18 et ad p. 31, 13

9 ἤτοι oi τὸν μόλιβδον φέροντες τὴν καταδίκην. ἀντὶ τοῦ
εἰπεῖν τοὺς τοῦτο φέροντας ἀνθρώπους εἶπε τὸν μόλιβδον V?

1 πάλιν P sed « in ras m? 2 x&v B | κυβιστήσης I
8 πρὸς BN Va sed in hoc πρὸ in marg et πρὸς in περὶ corr m*
| καὶ cancellavi 4 οὐ καὶ ἂν I | λαμπάδιόν P sed α (2) in ras
m* ὄ ἑτέρω Va 9 μόλιβδος V — 11 ἐξελήλεκτο BNVa
19 ἐλέγξειεν reposui e libris (ἐλέγξεις BV) ἐξελέγξειεν Re
17 δ᾽ he 19 τίς AIBV | αὑτὸν P sed ' inras m* αὐτὸν
AI 21 ἴσως delendum? | κατὰ ἑἱκαρίου subscr A

ne mea ae cU MÀ ga 1 C :

XXIX (XXXVII R).

His quidem quae cum leario rem habent tribus ora-
tionibus succedere iussi relicto aeque atque in oratione
XXIII xor& τῶν πεφευγότων codicum optimorum ordine
quartam quae illum saltem attingit!) ὑπὲρ ἑαυτοῦ διὰ τὴν
πρὸς ἤντίοχον συνηγορίαν qua Libanius de iniuriis Anti-
ocho pistori a Candido quem Icarius curae annonae prae-
fecerat?) illatis queritur simulque se ipsum ob patrocinium
- illius uxori praestitum defendit.

Non est cur de sententia Bongiovannii (p.56) orationem
sub luliano conscriptam esse opinati pluribus agam. Nam
se ipsa refutat. Verum assecutus est Reiskius, cum ad

|. voeem ὃ ἄρχων p. 64,8 lceariws, inquit, qwi Consularis
Syriae fuit A. 384. ergo post illum annum scripta est haec
- Oratio aut illo ipso, nisi quod hunc ipsum annum natalem
fuisse orationis probabilius mihi videtur. Nam ratio qua
p. 75, 4sq. de Iearii moribus iudieat magis ad orationem
- ad learium (XXVI) quam ad utramque posteriorem contra
Iearium (XXVII et XXVIII) conscriptam quadrat.?)

Oratio autem non ut quas modo dixi, 'corporis' finibus
- eireumseripía mansit, sed cum multa ad Libanii indolem
imprimisque iustitiam e deorum reverentia aptam cognos-

1) Ita etiam Ííacile explicatur error in Thomae Magistri

- eeloga vocum Atticarum quae s. v. ἀρτοπόπος p. 4, 8sq. locis ex

- hac oratione libatis verba Διβάνιος ἐν τῷ κατὰ ᾿Ικαρίου praemisit.
9) Cf. Vit. $ 228 t. I p. 183, 8 sq.

| 3) Quod recte Sieversius p.166 observavit, quamquam p.203

. orationem post annum 384 scriptam esse dixit.

60 LIBANII ORATIO XXIX

cendam conferret, etiam in eclogas maiores easdem quidem -
atque oratio secunda πρὸς τοὺς βαρὺν. αὐτὸν καλέσαντας '
recepta est. Itaque oratio iisdem fere codicibus atque haee
continetur. Sunt autem hi 20:
1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV [0]. 2795. Vide
t.I p.10sq. Contuli.
2. Monacensis gr. 483, olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 171". Vide t.I p. 15sq. Contuli. E
9. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 256". Vide t. I p. 20sq. Contuli.
4. Laurentianus LVII 27 scriptus anno 1392 fol. 598.
Vide t.I p. 59 sq. et 69. E
9. Patmius 471 saec. XIV fol.230. Vide p. 3 et t.I —
p.41sq. et 69. Lectiones manu secunda in margine po- -.
sitas mihi exscripsit Io. Sakkelion. T
6. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 263. Vide -
t.I p.209sq. et 236. Contuli. k
7. Neapolitanus II E 17 saec. XIV fol. 192. Vide -—
t. I p. 2115q.
8. Vaticanus Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 124.
Vide t. I p. 214 sq. et 236. E
9. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol. 197. Vide —
t.I p.24 sq. et 236. Contuli. Ὶ
10. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 161.
Vide t. I p. 213 sq. et 236. Contuli. r
11. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII. —
fol. 211". "Vide t. I p. 35sq. et 236. Contuli. s
12. Vaticanus Urbinas gr. 126 (— U) anno 1316 —
exaratus fol 346. Vide t. I p.216 sq. et 236. Contuli. -
13. Marcianus Appendieis XCI 2 (— I) saec. XIV —
fol. 291. Vide t.I p.217sq. et 236. Contuli. Ἐ
14. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI 0]. 1907. —
Vide t. I p. 221sq. et 236. — Contuli. |]
15. Vaticanus Ottobonianus gr. 69 saec. XVI/XVII. —
fol. 103. "Vide t. I p. 222sq. et 236. Hd
16. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 1. Vide -.
t. II p. 48 sq. P.

«
n
ΠῚ
ὡ
|

Π
Ad

l

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 61

17. Laurentianus LVII 20 saec. XV fol. 158. Vide
t. I p. 39 sq. et 236.

18. Laurentianus XXXII 13 saec. XIV fol. 106. Vide
t. I p. 227sq. et 236.

19. Laurertianus LVII 44 saec. XIII (— La) fol. 153.
Vide t. I p. 224sq. et 236. Oratio quovis titulo caret,
quin etiam eum fine antecedentis πρὸς Πολυκλέα nullo
spatio intermisso cohaeret. Contuli.

20. Parisinus gr. 3016 saec. XV (— Pa) fol. 165.
Vide t. I p. 53sq. et 236. Contuli.

Hie quoque duae distinguuntur codicum familiae. Ratio
quae inter singulos intercedat, disces e stemmate t.I p. 237
proposito iisque quae huie ibidem p. 236 praefatus sum.

Codices La et Pa ad idem redire exemplar palam fit
eonsensu peccatorum, e quibus haec enumerasse satis erit.
Omittunt ambo voculas τοῦ p. 63,11; τῆς 68,3;

inserunt ys post ἔτε p. (3,7; καὶ ante νῦν p. 73,15;

praebent τοιαύτην pro τοσαύτην p.68, 7; οὐδὲ pro οὐδ᾽
εἰ 10,20; ἐδέδεκτο pro ἐδέδοκτο ibidem; τὸ πεπραγμένον
pro τῷ πεπραγμένῳ p. (2,21; 0g pro ὅσος 74,23; τό pro
τῷ 19,6 et 7; εἰ καὶ pro καὶ εἰ p. 79,13.

Ab hoc exemplari non ita multum distat codex 770.
Nam is quoque praebet xoi ante νῦν p. 13,15; τοιαύτην
p. 68,7; ὃς p. 74,83; εἰ καὶ pro καὶ εἰ p. 79,13.

Quoniam vero exemplari illo ad lectiones archetypi se-
cundae familiae recuperandas facile carere possumus et uter-
que codex (La Pa) summa eum neglegentia exaratus lacunis
eorrgptelisque scatet neque ullo loco nobis suceurrit, utrum-
que ab apparatu critico exclusi fundamentumque recen-
sionis in solis codicibus CAPVaBM et VUIMo posui.

Numerus locorum a Macario Chrysocephalo, Thoma
Magistro, Maximo Planude exeerptorum satis magnus
est, sed quod primus orationem inscripsit!) κατὰ τῶν πλε-

1) Quare non solum Villoisono Anecd.Il 15, sed etiam
Reiskiae (t.I praef. p. XXIX) imposuit, ut pro inedita oratio-
nem haberent.

62 LIBANH ORATIO XXIX

ονεκτούντων, secundus κατὰ ᾿Ικαρίου 1), ambo argumentum
orationis parum se assecutos- esse produnt, tertius nisi
ipse mutavit, codice interpolato usus esse dicendus est, cum
p. 65,8 ἀλλὰ λιμὸν pro τραύματα δὲ praebeat.

Oratio primum Venetiis anno 1754 a Bongiovannio
edita est p. 53—69 atque ita quidem ut M codicem ducem
sequeretur, raro, ut in aliis?) etiam 1 inspiceret. Vitiis |
scatet, quorum emendatio multis locis Reiskii acumini -
cessit in Animadversionum volumine quinto p. 512—516,
etiam pluribus locis codicibus .4 et Mo adhibitis in editione
ab uxore curata t. II p. 327—341.

ΡΞ ΗΝ Ὁ S SANE

1) Cf. p. 59 not. 1.
2) Cf. t. I p. 286.

REGMM "

pinu an tercie

YIIEP EAYTTOY ΔΙᾺ ΤῊΝ ΠΡῸΣ
ANTIOXON ZYNHLIOPIAN.

1. Oi μὲν βέλτιστοι τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ R II327
φϑόνου πλεῖστον ἀπέχοντες κἀν ταῖς εἷς αὐτὴν εὐερ-
γεσίαις τοῖς T εὖ πεπονϑόσι καὶ τοῖς πεποιηχόσι 5
συγχαίροντες ἐπαινοῦσι τὴν γεγενημένην ὑπ᾽ ἐμοῦ τῷ
σιτοποιῷ βοήϑειαν χαὶ τό τε δίκαιον ἔχειν αὐτὴν καὶ
τὸ κοινῇ συμφέρον ὁμολογοῦσιν, οἱ δ᾽ αὑτῶν ἡγού-
μενοι ζημίαν, εἴ τι δόξαιμι πεποιηκέναι χρηστόν, πο-
νηρόν τὲ εἶναι τὸ πεπραγμένον φασὶ καὶ πονηροῦ 10
τρόπου σημεῖον. ἐγὼ δὲ ἕνεκα μὲν τοῦ τῶν τοιού-
τῶν ἀνθρώπων καταφρονεῖν οὐδένα ἂν ἐποιη- RII328

— Codex Chisianus

— Marcianus gr. 437
— Vindobonensis phil. gr. XCIII
— Urbinas gr. 126
— Marcianus append. XCI2
Mo — Monacensis gr. 101
Bong — editio Bongiovanniana

BISRI LED ISS
Ι
τ
B
$
E
-
H
&

1 Ὑπὲρ — 2 συνηγορίαν)] κατὰ τῶν πλεονεκτούντων 16γ.
i£ Macar fol. 90 λ΄ ante Ὑπὲρ 4, post συνηγορίαν C, λή post
in

συνηγορίαν Va, λόγος τριακοστός V rubr | αὐτοῦ V — 6 ὑπ
ras 5} τῷ om Bong 8 δὲ Re| αὐτῶν P sed ' in ' corr m?,
VaMUIMo

64 LIBANH ORATIO XXIX

σάμην λόγον, κελευόντων δὲ τῶν φίλων καὶ νῦν τ
λέγειν οὐκ ἐνῆν μοι σιωπᾶν. | |
2. Ἐρῶ δὲ ἃ πάντες ἐπίστασϑε καὶ περὶ ὧν οὐκ
ἄν τις εἰπεῖν τολμήσειεν ὅτι ψεύδομαι. τοῦ δήμου
γὰρ ϑορύβοις οὐκ ἐννόμοις τὰ ϑεάματα μὲν τῆς σκη-
νῆς ἐξελάσαντος, φόβον δὲ παρέχοντος ὑπὲρ μειξόνων
λέγοντος περὶ τὸν ἄρτον ἀδικεῖσθαι τὴν πόλιν ὃ μὲν
ἄρχων ἀντὶ τοῦ ταῦτα ἀπειλαῖς ἐπισχεῖν πάνϑ᾽ ἃ βού-
λοιντο ποιήσειν εἰπὼν ἀνέστη. τῆς ὑστεραίας δὲ τὸ
ιτοπαρὰ τῶν πολλῶν ϑράσος sig τοῦτο προήγαγε τὰ

πράγματα, ὥσϑ᾽ ὁ μὲν ἐνομοϑέτει τὰ τοῖς πολλοῖς μὲν
ἥδιστα, τὸ δυνατὸν δὲ οὐκ ἔχοντα, δρόμος δὲ ἀνδρῶν
καὶ γυναικῶν ἐπὶ τοὺς φαινομένους τῶν ἄρτων οὐκ
ὀλίγος. οἱ πολλοὶ δὲ προσήεσαν {μὲν» τοῖς ἐχπεπρα-
15 κόσιν ἐπ᾽ ὠνῇ διδόντες ἀργύριον, ἀκούοντες δὲ οὐχ
εἶναι καὶ ἅμα καϑορῶντες ἀπήεσαν ποιοῦντες καὶ λέ-
γοντὲς ἃ εἰκὺς τοὺς ἀπολεῖσϑαν νομίζοντας. 9. ἡμέρα
δευτέρα καὶ πληγαὶ περὶ τοὺς ἄρτους καὶ τοῦ πρίασϑαι
19 δυνηϑέντος τὸ μὴ δυνηϑὲν πλέον. τρίτη καὶ τὸ καχὸν
RII329 χαλεπώτερον, | ὥσϑ᾽ ἡμῖν λελουμένοις ἀπιοῦσι
τοὺς πεινῶντας παρακολουϑοῦντας λέγειν, ὡς οὐ χαί-
ροντὲς δειπνήσομεν᾽ εἶναι γὰρ πῦρ. ἡ τετάρτη λόγον

σι

7 Icarius

5 ἐν νόμοις M εὐνόμοις Mo | τῆς om T 7 λέγοντες Patm
sed yo λέγοντος in marg m? | μὲν οὖν CMo 11 ἐνουϑέτει V.
12 δ᾽ (1) edd 13 ἄρτων scripsi ὄντων libri edd 14 ὀλίγος .—
scripsi auctore Re ὀλίγους libri edd | μὲν 8cripsi ἢ CA sed in
hoe inser m!, PVaV in quo schol. m? τὸ ἢ ξητεῖ καὶ ἕτερον κῶλον
διὰ τοῦ ἢ ἐκφερόμενον, 7 ἦ I οἱ BM Bong om Mo Re
15 ἐπ᾽ ὠνῆσι Mo | δόντες Mo 17 ἡμέρᾳ δευτέρᾳ Bong
19 τρίτῃ Bong 21 παρακολουϑεῖν καὶ V | ob om

4a

LIBANH ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 65

εἶχεν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς οὐκ ὀλίγον τεϑνάναι μὲν γέρον-
τας. τεϑνάναι δὲ παιδία. καὶ γραῦν δὲ ἑώρων παιδίον
φέρουσαν αὐτὸ τοῦτο βοῶσαν, ὡς εἰ μή τις ἄρτου
μεταδοίη. τεϑνήξεται, καὶ ἅμα προὔτεινε τὴν τιμήν.
4. ὁ δὲ ἄρτος ἦν περιμάχητος, καὶ ἀλλήλους ἐώϑουν
καί που καὶ ἔπληττον καὶ ἦν πολλοῦ τότε τὸ ἰσχύειν
ἄξιον. ὁ δὲ ἀσϑενέστερος ἄρτον μὲν οὐκ ἔφερεν ol-
χαδε, τραύματα δὲ καὶ κατερρωγυῖαν ἐσθῆτα. τοῦτο
τῶν πολιτευομένων ἐκένωσε τὴν πόλιν καὶ ἦσαν ἐν
ἀγροῖς τὸ μὴ συγχατακαυϑῆναι ταῖς αὑτῶν οἰκίαις ἐν
χέρδει ποιούμενοι" ταῦτα γὰρ ἠλπίξετο.

5. Ἔν τούτῳ τῷ κλύδωνι κινεῖ μέ τις ϑεῶν, οὐ
γὰρ ἐμόν ys τὸ ἔργον, εἰπεῖν τι πρὸς τὸν ἄρχοντα
περὶ τοῦ χκατειληφότος πάϑους. καὶ κομισϑεὶς οἰκετῶν
χερσίν. ὃ γὰρ ἵππος ἔτυχεν ἀπών, τὰ μὲν ἐπιτιμήσας.
τὰ δὲ παραινέσας. τὰ δὲ φοβήσας. ἔστι δὲ ὅπου καὶ
δεηϑεὶς μόλις ἀπέστησα τῆς πολλῆς φιλονεικίας ἣν
εἶχεν ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων. 6. οὐ μὴν ἐξήρκει γε τοῦτο
πρὸς τὴν ἐπανόρϑωσιν, ἀλλ᾽ ἔδει καὶ τοὺς ἀρτοποιοὺς

16 cf. t. I 182, 12 17 cf. t. I 182, 20

19 λέγεται καὶ ἀρτοποιὸς (corr ἀρτοπόπος) ἀπὸ τοῦ πέτ-
| TE» καὶ ἀρτοκόπος ἀπὸ τοῦ κόπτειν, ἀρχαιότερον δὲ τὸ διὰ
| τοῦ z B cf. not. ad. p. 28,13. schol. ad t.II 209,15 R. Phryn. p.222

eum nota Lobeckii, p. 22 ed. Bekker Anecd. et lex. Seg. ib.
p. 447, 25.

1 εἶχε περὶ 1 δ αὐτὸ — 4 τεϑνήξεται citat Plan fol. 104

3 βοῶν Plan 8 εἰ — 4 τεϑνήξεται citat praemisso 4if«-
"Log Thom. Mag. s.v. τεϑνήξεται p. 364,2 R 4 τεϑνήξει Α
sed in marg yo τεϑνήσει, P sed & in ras m*, Va sed τεϑνήξε-
παι in marg, UMo Thom Plan τεϑνήσει C (et Patm sed γρ τε-
ϑνήξεται in marg m?) 5 ἄρτι V | x«l — ἐώϑουν et 1 ἄρτον
— 8 ἐσθῆτα citat Plan 1.1. 8 τραύματα δὲ] ἀλλὰ λιμὸν Plan

᾿ς 10 αὐτῶν VaBMUIMo Bong ἑαυτῶν Re 19 τίς BMI
18 τί Mo οἵα] τὸν om 1 15 ἐτύγχανεν C et yo in marg Mo

LiBANIUS ed. Foerster. III. 9

m

5

5

66 LIBANII ORATIO XXIX

κατάγειν ἀπό τε τῶν ὀρῶν καὶ τῶν ἄντρων ἐν oig
αὑτοὺς χαταχρύψαντες εἶχον. τοῦτο ὃὲ οὐκ ἦν εὔ-
πορον ἀπιστουμένων μὲν ὑποσχέσεων, ἀπιστουμένων
ὃὲ ὅρχων. ὡς δὲ ἐμαυτὸν ἔδωχα τῷ πράγματι
καὶ δι’ ὧν ἐξῆν αὐτοῖς διελέχϑην, ἀξιόπιστον ἔχειν
ἐγγυητὴν ἡγησάμενοι χαὶ ἅμα μεμνῆσϑαι παλαιᾶς
εἰπόντες χάριτος. ἡνίκα αὐτοὺς ἐξήρπασα πληγῶν

RII330 χαὺ βασανιστῶν μακρῶν μὲν πρὸς τὸν | ἔμ-

goove Φιλάγριον λόγων οὐ δεηϑείς. τοῦ δὲ κινῆ-

10600. τὴν χεραλὴν ὡς ἐπὶ σκληροῖς &oxéGevrog, ἀντὶ

1

2

οι

e

τοίνυν ἐκείνων ἔφασαν οὐδὲν ὅ τι οὐ ποιή-
Goptv, οὐδ᾽ εἰ τὰ σώματα τῶν τέκνων προσϑεῖ-
ναι δέοι τοῖς φρυγάνοις. Y. τοιαῦτα εἰπόντες
προσέϑεσαν τὸ ἔργον καὶ πρὸς τοσοῦτον ἧκε προϑυ-
μίας ἕκαστος. ὥστ᾽ ἀποχρῆδσαν νύχτα μίαν πρὸς τηλι-
χκαύτην μεταβολήν. καὶ οὔπω μὲν ἡμέρα, πάντα δὲ
ἄρτων ἔμπλεα, ὥσϑ᾽ οἵ uiv ἐξέκειντο, οἱ δ᾽ ἄνϑρωποι
παρήξεσαν τὰς περὶ τὴν ὠνὴν σπουδὰς τοῦ ᾿κείνων
σλήϑους ἀνελόντος δόντος ϑαρρεῖν ἅπασιν, ὡς ὁπόταν
τις ἔλθῃ, λαβεῖν ἐξείη. 8. οἵαν δὲ ἡδονὴν ἥδονται

3 cf. t. I 182, 22 6 cf. t. 1 175, 19—177,3 18 cf. &.I
183,4

1:s0m Β᾽ τῶν (2) om Ζ 2 αὐτοὺς 1M Mo 3 μὲν] δὲ

Bon 4 δὲ (2)] δ᾽ edd 5 διειλέχϑην CAPVYa sed in hoc
OisléyOnv in marg, U ἴ αὐτοῖς Mo 9 τὸ [11 ὅτι BM

18 δέοι τοῖς] δέοιτο] 14 ἧκεν Α 15 ἀποχρῆναι Bong |
τηλικαύτην Patm sed yo τὴν τοιαύτην in marg τη τὴν» τοιαύ-
nv V — 11 ἔμπλεα ἄρτων Ἐθ | ἐξέκευντο scripsi coll. p. 54, 19 et
loco Damascii apud Suidam s. v. χυτρόπους (ὥσπερ £v ἀγορᾷ
πρὸς ὠνὴν ἐκκειμένους) ἐλέλυντο libri edd 18 τοῦ "«sivov
sed ' eras 19 ὁπότ᾽ ἂν AMI 20 τίς B | ἔλθῃ scripsi e
C sed ἡ ex o corr, P sed ἡ in ras m^, VI ἔλϑοι reliqui libri |
edd num ὁπόσ᾽ ἄν τις ἐθέλῃ | οἴονται .M Bong

Tcr
(7, tbe

LIBANIH ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 61

ναυαγίαν ἐγγὺς οὖσαν ἄνθρωποι διαφυγόντες τῇ τῶν
Τυνδαριδῶν ἐπικουρίᾳ, ἢ οἵαν λυϑείσης πολιορκίας
οὗ τέως καϑειργμένοι. τοιαύτην ἡμεῖς ἐπὶ τὴν προτέ-
ραν μορφὴν τῆς ἀγορᾶς ἡκούσης. ὥστε περιβάλλοντες
ἀλλήλους ἐφιλοῦμεν τῶν ἀπὸ τοῦ πεινῆν κινδύνων
ἐχβεβλημένων. |

9. "Exewovuévov δὲ τῶν τε ἄλλων ϑεῶν καὶ τῆς
Τύχης καὶ τῶν ἐχείνοις ὑπηρετηκότων ἀνθρώπων
ἐφίστησι τῇ πράσει τῇ τῶν ἄρτων Κάνδιδον τὸν ἣμι-
μανῆ τοὺς ὑπ᾽ ἐχείνου παρασχευασϑέντας ἐπαγγεῖλαι

τοῦτο νομίσας εἶναι τὴν πόλιν. οἱ δὲ ἦσαν | of R1I381

τε οἰχέται τοῦ Κανδίδου καί τινες ἄλλοι τῶν τὰ ᾽χεί-
vov φαγόντων. ὃ oov Κάνδιδος εὑρὼν ἀφορμὴν κλέ-
πτῃ λυσιτελοῦσαν φύλαξ μὲν ὧν ἐπιστεύϑη κακὸς ἦν,
ἐχϑροὺς δὲ ἐχϑροῖς προὔπινεν ἀρτοποιοὺς πωλῶν τοῖς
ἐχϑροῖς τούς τι λελυπηχότας. οἷα τὰ τῶν ἐν τῇ αὐτῇ
τέχνῃ. 10. ἄνϑρωπον οὖν συλλαβὼν ἐπιεικῆ γέροντα

9 cf. t. 1 188,9

10 ἐπαγγεῖλαι" ἤτοι ζητῆσαι, αἰτῆσαι V

1 inter ναυαγίαν et ἐγγὺς ras 4 litt P 8 τὴν αὐτὴν Mo
6 post ἐχβεβλημένων colon PBMYV, comma 1 8. ἐκείνης 1
9 ἐφίστησι P sed στησι in ras m* 10 éxeyysilow CAVa

fj
ἐπαγγεῖλαι, BM Bong 11 τὴν moii M τῆ πόλει I 12 τὰ
κείνου AP sed in hoc ' in ras m? τἀκείνου BMI 18 λῃστῇ
Re 15 ἐχϑροὺς — ἀρτοποιοὺς praemisso Διβάνιος ἐν τῷ κατὰ
᾿Ικαρίου citat Thom. M. s. v. ἀρτοπόπος p. 4,8 | προύπινεν A
Sed yo προύτεινεν ἴῃ marg προὔτεινεν CP sed in hoc" m?, (Patm)
VaUMo, yo V? in marg, Thom zoov cum lacuna 4 litt B |
ἀρτοποιούς AB sed ambo yo ἀρτοπόπους in marg, V (et Patm)

ποιούσ

. Sed yo ἀρτοπόπους in marg m? ἀρτοπόπουσ P sed ποιούσ eras

E gs οιοὺς :
eb 7o ἀρτοποιούς in marg m? ἀρτοπόπους Va ἀρτοπόπους BU
om ἀρτοποιοῖς post ἀρτοποιοὺς inser coni Re
5*

10

68 LIBANI ORATIO XXIX

γυναικί τε συνοικοῦντα καὶ παιδία τρέφοντα καὶ πυ-
ροὺς χκαϑ᾽ ἡμέραν οὐκ ὀλίγους sig ἄρτον ἄγοντα καὶ
τῆς πανταχόϑεν παρὰ τοῖς ὁμοτέχνοις αἰδοῦς ἠξιω-
μένον ἐσυκοφάντει λέγων ἀδικίᾳ χρήσασϑαιν περὶ τὸν
ἄρτον. καὶ λόγοις παροξυντικοῖς sig ὀργὴν τὸν ἄρ-
χονταὰ ἐμβαλὼν γυμνώσας τὸν ἄϑλιον ἐν τοῖς τῶν
ἐχϑοῶν ὀφϑαλμοῖς ξαίνει. καὶ τὸ πρᾶγμα τοσαύτην
εἶχεν ὑπερβολήν, ὥστ᾽ οὐδὲν ὃ Κόκκος εἶναι ἐδόκει.
11. Κανδίδῳ δὲ μικρὸν τοῦτ᾽ ἐφαίνετο καὶ προσέϑηκε
io τὸ καὶ περιάγεσϑαι τὸν ταλαίπωρον διὰ τῆς πόλεως
ὅλης τό τε ἀπὸ τῶν πληγῶν ἐπιτείνων κακὸν τῇ τῶν
φαρμάκων ἀναβολῇ καὶ δευτέραν ἐπάγων δίκην τὴν
ἀπὸ τῆς αἰσχύνης. ὡς δ᾽ ἥλιος μὲν ἦν περὶ δύσιν, Ó
δ᾽ ὑπὸ τῶν ἀγόντων τοῖς ἑαυτοῦ γείτοσιν ἔμελλεν ὀφϑή-
66600, προσπεσοῦσα πρὸς τὰ γόνατα αὐτοῖς ἡ γυνὴ
δεῖται τοῦτο γοῦν αὐτῷ χαρίσασϑαι τὸ καλύψαι τὰ
νῶτα. οἱ δὲ οὐ χαρίζονται μέν. ἀποδίδονται δέ. καὶ
παρῆν ἰατρὸς καὶ φόβος περὶ τῇ ψυχῇ. 12. πολλοῦ
RII332 ὃὲ ὄντος τούτου τοῦ λόγου πέμπω τινὰ | τὸν
90 εἰσόμενον, εἰ ταῦτά τε οὕτως ἔχοι καὶ εἶ μισϑὸς τοῦ

τυχεῖν τῆς κλίνης τὸν ἄνθρωπον δέδοται. ὡς δ᾽ ἧκεν

ὁ πεμφϑεὶς ἀγγέλλων ἀμφότερα, τὸ μὲν ὡς ἀηδέστατά

τε ἐλουσάμην δειπνῆσαί τε οὐκ ἐδυνήϑην ἔν vs ὀνεί-

δι

i

Lu

8 cf. ad p. 16,10. 10 cf. t. 1 183, 13

2 καϑημέραν VaV Mo 4 χρήσεσϑαι Mo 7 ξένει MMo -

Bong | τϑίαύτην Mo 9 τοῦτο Mo Bong | φαίνεται Mo

ἀνεφαίνετο Bong 18 ὃ δ᾽ A ὅδ᾽ BMV ὁδ᾽ Ἐδ 16 γ᾿
οὖν Α αὐτὸ Υ] 20 γε V 21 δὲ Re 22 ἀγγέλων A —

sed alterum 4 inser m?, 1 23 ἠδυνήϑην Mo

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 69

ρασι (διετέλεσαΣ ϑεώμενος τὰς πληγάς. ταυτὶ μὲν
ἐάσω" τὰ δ᾽ ἅμα ἡμέρᾳ δάκρυα τῆς ἐκείνου γυναικὸς
τίς οὐκ ἂν ἠλέησεν ἐρριμμένης τε χαμαὶ καὶ xozxro-
μένης αἰτούδσης συμμαχίαν εἰς τὸ πρὸς τὸν ἄρχοντα
ταῦτα εἰπεῖν; ἐγὼ δὲ τούτου μὲν αὐτὴν ἀπῆγον ἀδι- s
κῶν ἴσως οὐκ ἐῶν δίκην ὅσην ἄξιον λαβεῖν, ἐπὶ δὲ τὸν
σύνδικον μεϑίστην τῆς πόλεως" οὐ γὰρ δὴ καὶ ταύτης
αὐτὴν ἔδει τῆς παραμυϑίας στερεῖσϑαι. ἐν τοίνυν τῇ
περὶ τούτων ἐξετάσει παρεῖναί τε ὁμολογῶ καὶ τῇ γυναικὶ
οὐ πολλὰ μέν, ὅμως δὲ ῥήματά τινα συνεισενεγκεῖν. 10
18. Τοῖς μὲν οὖν βελτίστοις. ὅπερ ἀρχόμενος ἔφην.
ἔδοξά τι πεποιηκέναι καλόν, τοῖς δ᾽ εἴ τις εὐδοκιμή-
δειδν ἐπί τῷ ῥηγνυμένοις κακόν τε καὶ καινὸν καὶ
οὐκ ἐμόν. εἰ δὲ δίκαιον μὲν τὸ πεπραγμένον, καινὸν
ὃὲ τοῦτο χαὶ οὐκ ἐμόν, οὐδὲν ἕτερον λέγουσιν ἢ ὅτι 15
μετὰ τοῦ τῶν δικαίων ἀμελεῖν sie γῆρας ἥκω. καίτοι
τίς οὐκ οἶδεν, ὡς ἀεὶ διὰ τῆς πόλεως ἐρχόμενος οὐδένα
τῶν κλαιόντων παρέρχομαι. ἀλλ᾽ ἔστην, ἤλγησα. ἐἑξή-
τησα τὸν ἠδικηκότα, ἑλὼν μὲν ἐπέϑηκα δίκην, μὴ δυ-
νηϑεὶς δὲ ἠχϑέσϑην; πολλοὶ | δὲ χαὶ usífovog Ἡ Π 888
ἄξιοι δίκης ὑπὸ τοῖς συνδίκοις ἐμοῦ πέμψαντος ἐγέ- 53:

1 Harmodium cf. p. 37,17 11 cf. p. 68, 3 8q.

1 διετέλεσα inserui ,aut post ὀνείρασι aut post πληγὰς deest
verbum aliquod e. c. ἐϑορυβήϑην aut ἐταράχϑην aut ἑπτοιήϑην
aut ἀνεπήδων vel tale quid* Re 2 δὲ Re 9 ἐρριμένης
BMMo A4s&U 565 ταῦτ᾽ M edd 6 ἄξιον in marg 705

ἴ ταύτη Mo 8 αὐτὴν om Mo Bong 9 τοῦτον Mo 10 οὐ
P sed o' in ras τη 12 εὐδοκιμήσει I sed post s (2) ras 1—2

litt 18 καινὸν scripsi κενὸν V o0 κενὸν Mo κενὸν reli-
qui libri edd 14 εἰ — 15 ἐμόν om 1 14 καινὸν scripsi
κενὸν V xsvóv reliqui libri edd 15 τοῦτο] ,malim ἐν

vevrQ" Re 17 ἀρχόμενος Mo 19 ἑλὼν], [ογὲ. καὶ praeponen-
dum" Re 20 δὲ (2) om Mo 21 πέμψοντος Mo

e

10

15

20

10 LIBANII ORATIO XXIX

vovro. οὐ γὰρ ἐν τῷ κωλύειν τι παϑεῖν πανταχοῦ
τὸ δίκαιον, ἀλλὰ τὸ τῆς τιμωρίας ἀρκοῦν τοῖς δικαί-
og ἐστί. 14. τῶν μὲν οὖν εἰς ἐμὲ τετολμημένων οἶδα
μὴ λαβεῖν δίκην, ἑτέρου δέ τι παϑόντος οὐ φέρω. si
δὲ χαλὸν τὸ μηδένα πώποτε διῶξαι. οὐδὲ ἐνταῦϑα
κατηγόρουν, ἀλλὰ τὴν τῆς γυναικὸς ἐρημίαν ἠλέουν, ἣν
ἡ μὲν φιλανδρία κατήγορον ἐποίει, τὸ δ᾽ ἀπορεῖν συμ-
μάχων ἔπειϑέ μὲ βοηϑεῖν. πότε γὰρ ἂν ἐτόλμησεν
ἐχείνη ῥῆξαι φωνὴν ἢ φανῆναι τὸ πρῶτον év μέσῳ
μὴ τοῖς παρ᾽ ἡμῶν ἀφαιρεϑεῖσα τὸν φόβον; ὑπὸ γὰρ
δὴ τῶν τῷ Κανδίδῳ συνεστηκότων οὐκ ἄν ποτε αὖ-
τοὺς λαϑοῦσα ῥᾳδίως ἀπώλλυτ᾽ ἄν, ἃ καλῶς εἰδυῖα
στένουσα ἂν οἴκοι καϑῆτο. 15D. τὸ ϑαρρῆσαι τοίνυν
αὐτῇ παρ᾽ ἡμῶν γεγένηται τῇ ἠδικημένῃ κατὰ τῶν
ἠδικηκότων. ἀλλ᾽ ὅμως ἤδη τίς μὲ συγκαϑήμενος τοῖς
αὑτοῦ φίλοις ἐκάλεσε κακοπράγμονα. πῶς. ὦ φίλτατε;
δἰ γὰρ ὃ τοῖς κακόν τι πεποιηκόσι χαλεπαίνων τοῦτο
ἂν εἰκότως καλοῖτο, τί τοῖς δεδρακόσι καλεῖσϑαι προῦ-
ἤκειν φήσομεν;

16. Ὡς τοίνυν οὐδ᾽ εἰ σφόδρα ἐδέδοχτό μοι μηδε-
νὸς τοιούτου μηδέποτε μηδένα τρόπον ἐφάψασϑαι
πράγματος, τούτου γε οὐκ ἐνῆν εἰσάπαξ ἀποστῆναι,
ἀλλ᾽ εἰκὸς ἂν ἐποίουν τι καὶ γραφὴν αὐτὸς ἀπενεγκών,
ἐκεῖϑεν ἂν γνοίη τις.

28 Dem. p. 243, 11. p. 817,12. p. 1882, 2

1 τι inras P? τί Mo 2 τιμωρίας P sed τι praepos m*
3 ἐστίν 4. 6 τὴν inser B? | τῆς e τὴν corr B* 9 το-
πρῶτον BVI|sic μέσον I 11 δὴ om Va 19 ἀπώλλυτ᾽ in
ras P* 13 κάϑητο libri edd 14 ὑμῶν B 15 ἀδικούν-
των I 16 αὐτοῦ ΜΟΥ͂ 11 τοῦτ᾽ M edd τοῦτον Mo
20 ἐδέδεκτο Paim sed γρ ἐδέδοκτο in marg m? | μηδὲν I
29 ys om I | εἰς ἅπαξ AB

i
n

we

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 11

Ὅτε γὰρ ὁ καιρὸς ἐκεῖνος ὁ δεινὸς καὶ τὸ πολὺ
δέος ἐπὶ τὰς τῶν ὀρῶν κορυφὰς τοὺς ἀρτοπόπους
ἀνήγαγε καὶ σωτήριον ἕν ἐφαίνετό μοι χατελϑεῖν τὲ
ἐχείνους xal τὸ πῦρ τὸ πρότερον χάειν, πειϑὼ δὲ οὐ-
δαμόϑεν ἦν οὐδὲ διὰ πάντων ὅρχων ἅπαντας τοὺς
ϑεοὺς [τῶν λεγόντων] ἐχόντων, τότε τοῦτ᾽ ἐδυνήϑην

ἐγὼ μόνος τῶν ἐμῶν μόνων ῥημάτων δοξάν- RII334

τῶν ἀνυπόπτων. li. xoci οὐκ ἂν μὲν φαίην, ὡς
χατειλήμμην συνθϑήχαις ἦ μὴν εἰ κακὸν ἐπίοι, βοη-
ϑήσειν, ὥσπερ ὑπὸ τοῦ μάντεως ᾿4χιλλεύς. αὐτὸ
ὃὲ τοῦτο τὸ μηδενὸς αὐτοὺς δεδεῆσϑαι τοιούτου
μᾶλλον αἰδεῖσθαι δεῖν ἡγούμην ἢ τὰς μετ᾽ ἰσχυρο-
τάτων πίστεων ὁμολογίας. αὐτὸς μὲν οὖν ὃ τὰς
πληγὰς εἰληφὼς οὔτ᾽ εἶπεν οὔτε ἐρεῖν ἔμελλεν, ὅτι

- - [4 »
ταῦτα μέντοι δι᾽ ἐκεῖνον ὃς οἷς ἔπεισεν ἡ-

σϑεὶς τῶν πεπεισμένων ὀλιγωρεῖ. καὶ Κάνδι-
δος μὲν ἡμᾶς ἀπόλλυσιν, ὃ δ᾽ εἰδὼς οὐκ ἐπι-
στρέφεται. 18. ἐχεῖνος μὲν οὖν ἀπείχετό μου καὶ
στένων, ἐγὼ δὲ ἠσχυνόμην ἂν προδότης καὶ ὧν καὶ

1 cf. t. 1182, 14 sq. 9 cf. t. II 282, 12 sq. 10 Il. « 86 sq.

2 imi — 8 ἀνήγαγεν praemissis verbis καὶ πάλιν ἐν τῷ
αὐτῷ Thom.M. 5.ν. ἀρτοπόπος p. 4,9 (cf. ad p. 67, 15 9 ὀρῶν
V Ke cf. p. 28, 19; 66,1; t. 11 290, 8; ὀρέων reliqui libri Thom
Bong | ἀρτοποιοὺς Mo sed ἀρτοπόπους in marg ἀρτοπώλους
I et yp in marg M &grozózovg reliqui libri Thom 8 ἀνή-
yeysv I| σωτηρία C | τε om Mo 4 κάειν V Re | δὲ οὐδα-
E" P sed δὲ οὐδὰμ in ras m? 6 τῶν λεγόντων cancel-
avi cum Re, qui ἐχόντων τῶν λεγόντων ἐλϑόντων coni Anim

7 ἐγὼ] αὐτὸς I 9 κατειλημμένην M sed ημμένην in ras
m! et κατειλήμμην in marg m?, Mo | ἦ ex ἢ corr P? et B

ἢ AVaMo εἰ )᾽) μή Υ 10 ὑπὲρ Patm sed yo ὑπὸ in marg
τη 14 οὔτε scripsi ex APBVMo οὔτ᾽ reliqui libri edd
15 ἡσϑεὶς Mo sed καϑείς in marg κχαϑεὶς Patm sed yo ἡσϑεὶς
in marg m* 17 à P sed ' m*, BMVI ὃ ΑἹ δὲ Re

12 LIBANII ORATIO XXIX

δοχῶν ἀνθρώπων, δι’ ὧν οἰχομένην ἤδη τὴν πόλιν
ἀνέσωσα. τίνα γὰρ ἔδει πρὸ ἐμοῦ τοῖς γενομένοις
πληγῆναι; τίνα ἀλγῆσαι; τίνα ἀγανακτῆσαι; ποῖον πα-
τέρα; τίνα μητέρα; ποίους ἀδελφούς; ποίαν συγγέ-
δνειαν; τὴν ἐμὴν λύπην ὃ χαιρὸς ἀπῇτει. τὴν ἐμὴν
φωνήν, τὴν ἐμὴν ἀγανάχτησιν᾽ ὥστ᾽ εἰ καὶ παρὰ τῆς
γυναιαὺς: ὁ ἀνὴρ ἠμέλητο, τῆς ys παρ᾽ ἐμοῦ προνοίας
δίκαιος ἦν τυλχώνειν, ἄλλως 9' ὅτ᾽ εἰ μὴ τοῦτο ἐποί-
ovv, καὶ ἐμαυτὸν ἂν ἠδίκουν ἐν οἷς ἐκεῖνον. πῶς γὰρ
10 ἂν ἦλϑον sig ἱερόν; πῶς δ᾽ ἂν ηὐξάμην; τίσι δ᾽
ὀφθαλμοῖς ἔβλεψα πρὸς τὰ ἀγάλματα τοσοῦτον ἐμαυτῷ —
συνειδὼς κακόν; πῶς δ᾽ ἂν οὐκ ἐν ἑνὶ τούτῳ πᾶς ὃ
παρεληλυϑὼς ἐβλάπτετό μοι βίος; κακὸς οὖν ἦν ἐν
οἷς ἐφοβούμην μὴ κακὸς ἐλεγχϑείην καὶ ἐνειχόμην .
15 τούτοις ἃ μάλιστα ἔφευγον. καὶ τίνα τοῦτο ἔχει φύσιν;
19. Ἤρκει μὲν οὖν sig τὸ παραχαλέσαι μὲ πρὸς
τὸ τῷ τὰ δεινὰ πεπονϑότι βοηϑεῖν καὶ ὃ τοῦ δικαίου
λογισμός. νῦν δ᾽ ἦν ἕτερόν τι πρὸς τούτῳ μεγάλην -
RII385 ἔχον τὴν ἀνάγχην. τί τοῦτο; φόβος τῶν | ἴσων |
0) καχῶν. εἶ γὰρ μὴ ἐγὼ τότε χαλεπῶς ἔσχον τῷ πε-
πραγμένῳ καὶ ταῦτα ἐφ᾽ οἷς οὗτοί ue κακῶς λέγουσιν
ἐπεποιήκειν καὶ τοῦτο ἔγνωσαν ἅπαντες. Κάνδιδός τε
διὰ πάντων (àv) ἤει ὥσπερ χειμάρρους τῶν. ἀρτοπόπων -

"

4 a, tr gt

2 ἀνέσωσα P sed c (1) inser m? Tenet γα . 5 ἀπή-
τει; Re 8 ὅτι 1| τοῦτ᾽ Re 10 δὲ (2) V 12 ἐν scripsi
auctore Re ἂν libri edd 13 num βίος (xal) κακὸς v qv —
— 15 ἔφευγον; ? | ἦν om Bong 14 ἐφαινόμην Patm sed ye
ἐφοβούμην in marg m? | &vevyóunv Mo ἠνειχόμην V “νειχόμην
cum lacuna 1 litt ante » B 16 us om Bong 17 τὰ 0m BM -
| πεπονϑότα ΜοῚ] βοηϑεῖν om I 18 τοῦτοΪ 19 ἔχοντι B
22 τοῦτ᾽ Va 28 διὰ — ἀρτοπόπων praemissis verbis καὶ ἐν
τῷ αὐτῷ πάλιν (cf. ad p.67,15) citat Thom. M. s. v. &oromómog
p. 4, 11 R | ἂν inserui | ἀρτοποιῶν Mo sed ἀρτοπόπων in marg

ἀρτοπώλων I ἀρτοκόπων Re Anim

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 13

νῦν uiv μιμούμενος ἃ ἐδεδράχει. νῦν δὲ καὶ ὑπερ-
βαλλόμενος. ἐκείνους τ᾽ ἂν αὖϑις εἶχε τὰ ὄρη τήν vc
πόλιν ὃ λιμός. 20. ἴσως δ᾽ ἂν οὐδὲ διὰ πάντων ἧκεν
ὁ Κάνδιδος παίων ἀπὸ γὰρ τοῦ πρώτου περιοφϑέντος
αὑτὸν ἂν ἕκαστος ἔσωξε φϑάσαντος τοῦ δρασμοῦ τὴν
αἰκίαν, καὶ ἦν πάλιν ἂν οἷάπερ καὶ πρότερον ἢ καὶ
ἔτι δεινότερα τοῦ καλέδσοντος ἐχείνους ἐπὶ τὴν αὐτῶν
ἐργασίαν οὐκ ὄντος. οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἔτι πιστὸς ἂν
ἣν ἀπὸ τῶν αὐτῶν λόγων τῶν προτέρων ἐξεληλεγ-
μένων. :

21. 4o' ἄξιά μοι τὰ πεπραγμένα μέμψεως, ἀλλ᾽ οὐ
μᾶλλον εὐφημιῶν καὶ βελτιόνων ἢ νῦν ῥημάτων; εἶ
γάρ τις ἀκριβῶς ἐξετάσειεν, ὀκνῶ μὲν εἰπεῖν, ἀναγκά-
ἕομαι δέ. δὶς σέσωκα τήνδε τὴν πόλιν ἀποδούς τε
τοὺς σιτοποιοὺς αὐτῇ καὶ κατασχών, νῦν μὲν πείσας
κατελθεῖν, νῦν δὲ κωλύσας φυγεῖν.

22. Ὑπηρέτουν γάρ. φησίν, ἄρχοντος φωνῇ.
ἡ δὲ ἦν πλημμελοῦντά τι περὶ τοὺς ἄρτους ἐκεῖνον
νουϑετῆσαι. ἐγὼ δὲ εἶχον μὲν (ἄν; τι καὶ περὶ τού-
του λέγειν, καὶ ὡς μείξων ἦν ἡ παρὰ τοῦ Κανδίδου
κατηγορία τοῦ ἔργου καὶ ὡς ὁ σταϑμός, ὥσπερ ἐν
ἐνίοις ἐλάττων τοῦ δέοντος. οὕτως ἐν ἄλλοις πλείων,

8 δ᾽ ἂν οὐδὲ P sed δ αν o in ras m? | δ᾽ ἂν] δὲ B | διαπάν-
tov Mo 5 αὐτὸν Mo | ἔσωξεν ἕκαστος BM | φϑάσαντος P
sed c in ras τη 6 πάλαι A sed yo πάλιν in marg, BI Bong
|, ἂν om V 7 καλέσαντος I Bong | αὐτῶν scripsi e V. αὐτὴν
reliqui libri edd αὑτῶν coni Re 9 ἐξεληλεγμένων scripsi e
BV coll.p.58,11 et t. [IL 145,10 ἐξειλεγμένων C (et Patm sed yo
ἐξεληλεγμένων in marg m?) ££mAeyuévov APVaM sed in hoc
ἐξεληλεγμένων in marg τοῦ, UMo edd 11 ἄρα μοι ἄξια I |
μου Mo 14 τήνδε om PVaB 15 καὶ νῦν Mo 16 φυγεῖν
P sed g in ras m* 17 φωνήν V 18 πλημελοῦντα PIMo
19 ἄν inserui | μέντοι M Bong | o? 7 20 μείξων ἦν ἡ παρὰ
P sed praeter usí in ras 5 —6 litt m? 22 ἂν Mo

10

14 LIBANII ORATIO XXIX

ἀλλ᾽ ὅμως ἐπ᾽ ἐχεῖνο εἶμι ταῦτα ἀφείς, εἰ μὲν ἔχει τις

R Π386 εἰπεῖν | πληγῶν ἀριϑμὸν εἰρημένον παρὰ τοῦ τὴν

1

1

σι

0

σι

ἀρχὴν ἔχοντος καὶ τοσοῦτον ὅσος γέγονε καὶ οὕτως
ὠμὸν ὡς πολλοὶ τεϑέανται. μάλιστα μὲν καὶ οὕτως
ἠδίκει Κάνδιδος οὐ γενόμενος τοῦ κεκελευχότος πραᾳ-
ότερος. ὃ καὶ τοὺς οἰκέτας ὁρῶμεν ποιοῦντας πρὸς
ἀλλήλους, ὅταν ἐπὶ πληγαῖς ἄλλος ἄλλῳ παραδοϑῇ, καὶ
τοῦτο x&L τοὺς παραδόντας αὐτοὺς ἐπαινοῦντας ὁρῶ-
μὲν ἤδη τοῦ ϑυμοῦ λελωφηκότος. 28. ταῦτα οὐκ ἐρῶ
πρὸς Κάνδιδον, ἀλλ᾽ ἔστω τὸ πικρὸν τοῦτο δίκαιον,
εἶ διαρρήδην ἤκουσεν, ὅτι δεῖ ταῦτα Ἀντίοχον ἅπαντα
παϑεῖν ἃ πέπονθεν. ἀλλ᾽ οὐκ ἂν δύναιτο. οὐκοῦν
κύριος ἣν σαφῶς τοῦ ys ἐλάττονος καὶ οὐκ ἔμελλε
δώσειν νῦν δίκην τοῦ μὴ ὅσην νῦν δίκην λαβεῖν οὐδ᾽

e

ἐρήσεσϑαι τοὺς ὑπηρέτας ὁ ἄρχων᾽ πόσαι δὲ αἱ
πληγαί; οὐδ᾽ ὡς οὐ πολλαί, γνοὺς ἢ λόγῳ ἢ ἔργῳ
λυπήσειν τὸν Κάνδιδον. καίτοι τί τὸ κωλύον qv, εἶ
πολλὰς οὕτω γενέσϑαι τὰς πληγὰς ἐβούλετο, τὸν ἀριϑ-

μὸν εἰπεῖν καὶ τὸ τοὺς τύπτοντας εἶναι δεῖν τῶν ῥω-

20 μαλεωτέρων, οἷον Κάνδιδος αὐτῷ τὸν υἱὸν ἐπέστηδε

τὸν αὑτοῦ; 24. ϑαυμάξω δὲ ὅπως οὐδ᾽ αὐτοῦ τοῦ ῥή-
ματος ἠσχύνϑη τὴν φιλανϑρωπίαν" οὐ γὰρ ἀγριαίνον-
τος ἦν οὐδὲ ξέοντος, ἀλλ᾽ οἷον δεδοικότος μή τι σφο-

1 ἀλλ᾽ --- ἀφείς citat Plan fol. 104 | ἐκεῖνο A sed o ex «
corr | ἀφείς. PBMVI Bong | ἔχοι M Bong | τίς BIMo

2 εἰρημένον om V 8 voco?ro? Mo | ὃς Mo sed ὅσος in marg
5 γενόμενος scripsi e CP sed in hoc se (1) ex i: corr, 1
γινόμενος reliqui libri edd | zoeórsgog BMIMo 7 ὅτ᾽ à» A

9 ἤδη --- λελωφηκότος citat Plan Ll. | ταῦτα] ,malim ἀλλὰ
praeponi* Re 18 τεῦ 14 δώσει I 17 κωλῦον cf. ad
t. I 166, 13 18 post οὕτω ras 4 litt M 20 num αὐτοῖς Ὁ]
συνέστησε coni Re 21 αὐτοῦ V 28 δεδιότος V

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE τὸ

δρὸν γένηται, καὶ ᾧ πολλάκις πατέρες ὑπὲρ παίδων
πρὸς παιδαγωγὸν ἐχρήσαντο. τὸ δὲ αἷμα ἐκεῖνο τὸ
πολὺ καὶ τὸ διατμηϑὲν δέρμα καὶ αἵ φανεῖσαι σάρκες,
ταῦτα | ἦν σὰ καὶ τῆς σῆς κακίας. R II 337

25. Ζηλοῖ δὲ αὐτὸς ὁ ἄρχων οἷς sig ἕτερον ἔπρα- s
ξεν ἔξω ταῦτ᾽ εἶναι τῆς γνώμης τῆς ἑαυτοῦ. τῆς αὐ-
τῆς γὰρ αἰτίας ἐπ᾽ ἄλλον ἡκούσης λαβὼν τὸ σῶμα τοῦ
κεχαχουργηκέναι δοχοῦντος τοὺς ἡμερωτέρους τῶν τὰ
γράμματα διδασκόντων μιμησάμενος ἀφῆκε δείξας οἷς
περὶ ἕτερον ἐποίησεν, ἅπερ ἂν ἐποίησεν, si καὶ τὸν 10
πρότερον ἦν τις εἰσηχὼς αὐτῷ.

20. Ὃ δὲ μεῖξον εἰς ἔλεγχον τῆς Κανδίδου σκή-
ψεως. εἷς τί ydg, εἶπέ μοι, βλέπων. εἰς ποῖον λόγον,
tie ποῖον ῥῆμα, εἷς ποίαν συλλαβήν, sig ποῖον νεῦμα
τὰ πολλῷ βαρύτερα τῶν πληγῶν ἐκεῖνα προσέϑηκας:
ἐν οἷς ἦν ἰατρῶν τε ἐστερῆσϑαι τὸν ἄνθρωπον καὶ
ϑέαμα εἶναι τοῖς ἐν τῇ πόλει πᾶσιν ἐλεεινὸν ὥσπερ
τι τῶν βοσχημάτων ἐλαυνόμενον. εἰ δ᾽ ἐν τῷ τῆς
ψουϑεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής. καὶ ἀπο-
τυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον tig ταὐτό μοι δοκεῖς ἂν 30
καταφυγεῖν. ἀλλ᾽ οὔτε τότε οὐδεὶς ἠνέσχετ᾽ ἂν οὔτε
νῦν. οὐ γὰρ ὁ ἄρχων οὐδ᾽ ἅπερ ἐκεῖνος ἔφησεν,
ἀπώλλυ τὸν ᾿ἀντίοχον, ἀλλὰ τό τε χρήματα ἐπ᾽ Av-
τιόχῳ παρὰ τῶν ἐχϑρῶν τῶν vuóyov δεδόσϑαι τό
ve τὴν Ἀντιόχου γυναῖκα μὴ δυνηϑῆναι πρὸ τῶν πλη- 30
γῶν δοῦναι τούτῳ χρυσίον ὁπόσον ἐβούλετο. ἐπεὶ καὶ
μετὰ τὰς πληγὰς οὐ τοσοῦτον μέν, ἐδόϑη δ᾽ οὖν.

5

[7

8 τοὺς — 9 μιμησάμενος om Bong 9 ἀφῆκεν A 10 ró
I 11] τίς Mo | ἠσηχὼς U 19 χαὶ τῆς M Bong 17 τῇ
om C 22 οὐδὲ Re 23 ἀπόλλυ VaM Bong 24 τῶν (2)]
τοῦ BMV Bong 26 τούτῳ τὸ χρυσίον Bong

16 LIBANII ORATIO XXIX

21. Ὑπὲρ Ἀντιόχου οὖν, ἐρεῖ τις, ἔδει λυπεῖν
Κάνδιδον., ὑπὲρ τοῦ σιτοποιοῦ τῶν γνωριμω-
τάτων ἕνα; ἐγὼ δὲ τὸ μέσον μὲν τῆς ἀμφοῖν τύχης
οὐκ ἠγνόουν οὐδ᾽ ὡς ὃ μὲν οἰκίαν κέκτηται μεγάλην.

5 ὃ δὲ μισϑὸν τῶν οἰκημάτων ἐν οἷς οἰκεῖ τίέϑησιν οὐδ᾽
ὡς ὁ μὲν γῆν ἔχει πολλήν vs καὶ ἀγαϑήν, ὃ δὲ μύλην
RII338 οὐδ᾽ | ὡς ὁ μὲν τῇ γαστρὶ χαρίζεται. Ó δὲ οὐ
δύναται οὐδ᾽ ὡς τῷ μὲν ἀργεῖν ἔξεστι. τῷ δ᾽ ἀνάγκη
πονεῖν. οἶδα ταῦτα καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἕτερα.
10 28, ἐποιούμην δὲ τότε οὐ πρὸ τοῦ Κανδίδου τὸν
᾿Δντίοχον, ἀλλὰ πρὸ τοῦ ἀδίκου τὸ δίκαιον. τοῦτο
μὲν γὰρ ὑπῆρχεν ᾿ἀντιόχῳ, τοῦ Κανδίδου δὲ ἦν ἐκεῖνο.
οὐδεὶς δὲ οὐδὲ τῶν ἀδικωτάτων ἀνθρώπων τολμήσειεν
ἂν εἰπεῖν, ὡς οὐκ αἰδέσιμον ἡ τοῦ δικαίου τάξις. διὰ
15 τοῦτο κἀκ τῶν ἀπράτων δικαστηρίων ἀπιόντας δρῶμεν
νενικηκότας οὐκ ἀεὶ τοὺς εὐπόρους, ἀλλά ποτε μὲν
τούτους. ποτὲ δὲ τοὺς πενεστέρους τῶν δικαίων ποι-
oóvrov ἑκάτερον. 29. σὺ δὲ οἷος ἂν ἦσϑα καὶ πρὸς

-

,

éxt(vovg λέγων οὐ καλῶς. ὦ ἄνϑρωποι, πεποιή-
200 χατὲ τοῦ μὲν ἡττωμένου παρ᾽ ὑμῖν τὴν δύνα-
uwv ἀτιμάσαντες. τοῦ δὲ κεχρατηχότος τὴν
ἀσϑένειαν τιμήσαντες ἐξὸν πεποιηκέναι τοὐ-
ναντέον; εἰ δ᾽ οὐκ ἂν πρὸς δικαστὴν τοῦτο ἐποίεις.
διὰ τί πρὸς ἐμέ; πανταχοῦ γὰρ ἔγωγε vouífo προσή-

2 γνωριμωτέρων I 8. ἀμφοῖν τῆς B 6 καὶ inser 45
8 ὁ inter ὡς et τῷ inser Mo τῶ I sed ὥ ex ὃ corr m? | ἔξε-
στιν Mo ἐστι Bong | τῶν Mo | δὲ edd — 9 ποιεῖν C 15 δια-

τοῦτο PBMIMo | &zodxvov VI sed in hoc x eras 18 οἷ-
σϑα B 19 λέγειν Re οἷος ἂν ἦσϑα λέγειν idem significare
statuens atque ἐδύνασο ἂν λέγειν | ἄνδρες Mo 20 ἡμῖν

VaV sed in hoe ἡ in v corr, U 24 διατί MVI| προσήκει»
om Bong

LIBANII ORATIO DE ANTIOCHI UXORE riri

κεὺν μέγα δύνασϑαι τὸ δίκαιον. εἰ δὲ τοῦτ᾽ ἦν, οὐχ
ὅσῳπερ νῦν, ἐλείπετ᾽ ἂν τῶν ϑείων πραγμάτων τὰ
ἀνθρώπεια. νῦν δὲ τοῦτ᾽ ἔστι τὸ μάλιστα πικρὸν
ποιοῦν τὸν ἡμέτερον βίον. ὅτι πολλὰ μὲν τὰ τῶν νό-
μῶν γράμματα, τὰ μὲν παλαιά, τὰ δὲ νέα, καταπατεῖ- 5
ται δὲ ὑπὸ τῶν ἀδικούντων ἡδέως τῆς πλεονεξίας
μᾶλλον ἐφ᾽ ἑαυτὴν ἑλκούσης ἢ τούτων ἀνειργόντων.
30. ἐγὼ ὃδὲ οὔτ᾽ ἄλλοτε πώποτε προηχάμην τοῖς ἀδὲ-
κοῦσι τοὺς ἀδικουμένους διὰ τὸ τοὺς μὲν εἶναι τῶν
λαμπροτέρων, τοὺς ὃὲ τῶν κχαταδεεστέρων οὔτε νῦν i0
τοῦτ᾽ ἔμελλον πείσεσϑαι. μὴ γὰρ ὅτι Κάνδιδον, ἀλλ᾽
οὐδ᾽ ἂν τὸν ἐμαυτοῦ πατέρα ταὐτὰ Κανδίδῳ πεποιη-
χότα πρότερον ἂν ἤγαγον τοῦ | τοιαῦτα παϑόντος R II 339
σιτοποιοῦ. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ἄλλου τινὸς τῶν ἐν ἑλάττονι
τέχνῃ οὐδ᾽ ἄν. μὰ τοὺς ϑεούς. τυροπώλου οὐδέ γε 15
ὀξοπώλου οὐδὲ ἰσχαδοπώλου οὐδέ γε νευρορράφου.
μὴ οὖν μοι λεγέτω τις ἅρματα ἢ ἀϑλητὰς ἢ ἄρ-
χτοὺυς ἢ κυνηγέτας᾽ τούτοις γὰρ ἅπασιν ἀντιτεταγ-
μένον τὸ δίκαιον μᾶλλον αὑτῷ πείϑει προσέχειν ἢ
᾿κείνοις. 81. πείϑει δὲ καὶ τὰ ἀπὸ τῆς ἔχϑοας τῆς
ἐσομένης φέρειν. ὅτι μὲν γὰρ δυσμενὴς ἐπὶ τού-
τοις ἐχεῖνος καὶ πάντα ἐπιβουλεύσει τρόπον καὶ συν-
ἐργῶν οὐκ ἀπορήσει. xcl σφόδρα ἐπίσταμαι. οὐ μὴν
φόβῳ γε τοῦ τοιούτου πολέμου προδότης ἂν εἱλόμην
τῶν διχαίων καὶ γενέσϑαι καὶ νομισϑῆναι. οὐδὲ γὰρ 525

b5

0

8 τἀνϑρώπεια Re { μᾶλλον] om Bong 8 ἄλλοτέ ποτε

B 12 αὖ B Ὁ mcr Mo | ἦγον BM Bong | τοιαῦτα P

Sed or in ras m? yt ὀξοπώλου οὐδὲ om V 16 οὐδ᾽ edd

19 avrà U αὐτὸ M e reliqui libri | προσέχειν πείϑει ΒΜ

20 " dps P ged ' eras ἐκείνοις V — κείνοις 1| τὰ om I |
ἔχϑρας P sed 9o in ras m* 25 καὶ (1) om V

18 LIBANII ORATIO XXIX

τοῖς τὰς τάξεις λιποῦσι συγγνώμην ἔχομεν καὶ ταῦτα
εἰδότες. ὅτι δέει τοῦτο ἁμαρτάνουσιν. αὐτὸ γὰρ δὴ
τοῦτο xci τὸ ἔγχλημά ἔστιν, ὅτι φόβῳ διαφϑείρουδι
τὸ προσῆκον. διὰ τοῦτο ἀποθϑνήσχουσιν αἰσχρῶς οὐ
βουληϑέντες καλῶς. 392. ἦν οὖν κἀμοὶ καλὸν ταύτην
φυλάξαι τὴν τάξιν. καὶ γὰρ si μηδεὶς ἔμελλέ μὲ μήτε —
γράφεσϑαι μήτε κρίνειν, ἀλλ᾽ οἵ vs ϑεοὶ ταῦτ᾽ ἂν
ἡτιῶντο καὶ αὐτὸς ἂν ἐμαυτὸν κατήσϑιον εἰδὼς ἅ μοι
ἐπεπλημμέλητο. χαὶ μὴν xci ἐλπέδες μοι παρ᾽ αὐτοῦ
10 τοῦ τὰ δίκαια ποιεῖν ὑπῆρχον. τοὺς γὰρ ἅπερ αὐτὸς
ἐπήνουν ἐπαινοῦντας ϑεοὺς ἡγούμην καὶ κρείττω μὲ
ποιήσειν τῶν πολεμησόντων. λόχον τοίνυν ὁποῖόν
τινα βούλεταί τε καὶ δύναται συστησάμενος λάϑρα τὲ
διορυττέτω καὶ φανερῶς μαχέσϑω. τῆς γὰρ δὴ τῶν
15 ϑεῶν us9' ἡμῶν οὔσης ῥοπῆς γέλως ἔσται καὶ αὐτὸς
καὶ οὺὃς συλλέγει.
99. Διὰ τί, φησί. τὴν ὀφειλομένην ἐπὶ τοῖς
R 11340 ἐλέγχοις διεκώλυσας δίκην; ὅτι πρῶτον | μὲν
αὐτὸν τὸν ἔλεγχον οὐ μικρὰν δίκην ἡγησάμην. ima
20 οἱ πεπονϑότες αὐτοὶ κακῶς ἐδέοντό μου μηδὲν ξητῆσαι
πλέον μηδ᾽ ἐχπολεμῶσαν σύνταγμα στρατιωτῶν τοσοῦ-
τον ἐργαστηρίῳ. ὥσϑ᾽ οἷς λογισμοῖς εἰς τὸν ἔλεγχον
συνέπραττον, τοῖς αὐτοῖς τούτοις εἰς τὸ μὴ γενέσϑαι
τινὰ τιμωρίαν ἐχρώμην. ἐκεῖνό τὲ γὰρ ἦν τοὺς ἠδὲ-
κημένους ἐλεοῦντος καὶ τοῦτο τοῖς αὐτοῖς χαριζομένου,
ἄλλως 9' ὅτε x«l ἐξῆν αὐτοῖς τὰ αὑτῶν κομίσασϑαι. —

οι

2

e

1 τὰς inser B* | om PVaVUI | λείπουσι AV Bong — à&-
ποῦσι I sed sv in t corr, M sed in λείπουσι corr m? | τοῦτο]
ταῦτα Bong 4 διατοῦτο APBVIMo 5 οὖν om M Bong

9 ἐπεπλημέλητο PVaUIMo 12 λόχον P sed y in ras ταῦ
15 τε ἔσται Mo 17 διατί PBMVIMo 21 uj δ᾽ PBMI
Mo μὴ óàV | 24«wà0myV X 26 ὅτι Β| αὐτῶν VIMo

| n
T LIBANH ORATIO DE ANTIOCHI UXORE 19

ὁ γὰρ ἀρνούμενος μὴ λαβεῖν παρὰ τοῦ τραπεξίτου
x«i λαβὼν οὐχ εἰλήφει. φέρειν γὰρ αὐτὰ πάλιν ἐπὶ
τὴν τράπεζαν ἔδει. 84. οὕτως ἐν oig καὶ ἔπραττον
καὶ οὐκ ἔπραττον οὐκ ἐμαχόμην ἐμαυτῷ. τοὺς μέντοι
μεμφομένους μοι δυναίμην ἂν δεῖξαι μαχομένους ἕαυ- 5
τοῖς, οἱ τῷ τὲ εἰς χρίσιν καταστῆσαί us τὸ πρᾶγμα
κακῶς λέγουσι καὶ τῷ πάνυ σπουδάσαι περὶ τὸ μὴ
δοῦναι τὸν στρατιώτην δίκην. εἶ μὲν γὰρ τἀπὸ τῆς
ὀργῆς αἰτιῶνται. τὰ τῆς ἐπιεικείας ἐπαινούντων" ci δὲ
τὰ τῆς ἐπιεικείας ἐν αἰτίᾳ ποιοῦνται. Tí μὴ τὸ συνορ- 10
γισϑῆναιν τῇ γυναικὶ τῷ καλῷ προσνέμουσι:

80. Καὶ μὴν κἀκεῖνό ys τοῖς εἰρημένοις προσϑείην
ἄν, ὅτι χαὶ εἰ σφόδρα τῆς τιμωρίας ἐπεϑύμουν. |
νικᾶν ἔδει τὸ δοχοῦν “ὐγάρῳ τῷ τοῦ στρατιώτου RII 341
μὲν ἀδελφῷ, φίλῳ δὲ ἡμετέρῳ καὶ συνήϑει παῖδά τε τὸ
ἐν ταῖς ἡμετέραις ἔχοντι διατριβαῖς οὐ τῶν πολλῶν,
ἀλλ᾽ ὧν ἄν τις καὶ μακαρίσαι τοὺς γονεῖς τῆς τῶν
υἱέων κατὰ τὴν φύσιν τύχης. τούτοιν τοίνυν ὃ μὲν
εἶπέ τι περὶ τἀδελφοῦ. ὁ δ᾽ ἔλεγε μὲν οὐδέν, τῇ σιγῇ
δὲ ταὐτὸν ἔπραττεν. 20

36. Οὕτω πολλὰ καὶ μεγάλα τὸν στρατιώτην διέ-
σωξε. βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ ὅλως ταῦϑ᾽ ἅπαντας εἰδέ-
ναι περὶ ἐμοῦ. ὅτι τοῖς ἀδικοῦσι καὶ καταφρονοῦσι
τῶν νόμων μέχρι μὲν τοῦ χατενεγκεῖν πολεμῶ, κειμέ-
νους δὲ ἰδὼν σπένδομαι. 35᾽

1 ὁ] οὐ M Bong| & V 4 μὲν τι I 6 us om Bong
7 {πρᾶξαι κακῶς ὃ | vo BMV Bong 8 τὰ ἀπὸ B 10 ἐπι-
εὐκίας Re 13 εἰ καὶ Mo 18 rjv om BM | τοῦτον V
19 εἶπεν A τι om V. τί BMo | τοῦ ἀδελφοῦ BMI|9 P sed *
m?* BMVI 90CA|óRe 23 τοῖς ἀδικοῦσι — 25 σπένδομαι
citat praemissis verbis τοῦ κατὰ τῶν πλεονεχτούντων Macar
fol. 90 25 σπένδομαι P sed v in ras m*

ὑπὲρ ἑαυτοῦ διὰ τὴν πρὸς ἀντίοχον συνηγορίαν subscr P

XXX (XXVIII E).

Oratio πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα ὑπὲρ τῶν ἱερῶν non
anno demum fere 390, quae fuit Gothofredi!) sententia
Reiskio?) et Sieversio p.192 probata, sed iam anno 384?)

1) Libanii Antiocheni pro templis or. (Coloniae Allobr. 1634)
p. 39. Postea sane (Cod. Tlheodos. t. VI p. 269 et 272) annum
natalem orationis 388 vel 387 dixit. Mira confidentia Sinner
(Nov. SS. patrum Graecorum delect. p.228) orationem hoc ipso
anno 390 scriptam esse pronuntiavit.

2) Ad Arcadium post annum demum 395 orationem scrip-
tam esse Reiskius credere potuit (Anim. V 491), quamdiu de
forma genuina verborum p.113,16 τὸν πατέρα πραῦτατον βασι-
λεύων in tenebris versatus est.

3) Libanius non de pluribus, sed de una lege qua sacrificia
vetita sint, verba facit (p.91, 6 et 17; 92,5; 95,9 et 13 et 19 et 21;
96,18 et 20). Qua legem à Theodosio XIII Kal. Ian. anni 881
(Cod. Theod. XVI10, 7) latam significari credamus necesse est.
Templum amplitudine circuitus et pretio artis operum celeber-
rimum urbis Edessae populo patere, dummodo sacrificiis abs-
tineatur, Theodosius lege prid. Kal. Decembr. anni 382 data
(Cod. Theod. XVI 10, 8) iussit. Quod recens dirutum Libanius
hac oratione p.112,12 luget. Cuius rei culpam non Theodosio
dat, sed opus esse dicit τοῦ ἠπατηκότος ἀνθρώπου μιαροῦ καὶ
ϑεοῖς ἐχϑροῦ καὶ δειλοῦ καὶ φιλοχρημάτου, δουλεύοντος τῇ yv-
ναικί (p. 112, 20) monachorumque qui nihil non penes hanc femi-
nam valuerunt. Hunc Cynegium qui munere praefecti praetorio
ab anno 384 usque ad initium anni 388 functus est, Gothofredus,
mulierem Achantiam fuisse Sieversius p. 266 statuit. At num
talem in modum loqui potuit Libanius de viro qui a Theodosio
ipso iussus erat πᾶσι τὴν εἰς τὰ ϑεῖα ϑρησκείαν ἀπαγορεῦσαι
καὶ κλεῖϑρα τοῖς τεμένεσιν ἐπιϑεῖναι (Zos.IV 38. cf. Hydatii
Lemiei chron. ad 388 p.15 ed. Mommsen)? Verbum ἠπατη-
κότος prorsus sanum neque ullo modo cum ὑπατευκότος quod
Gothofredus proposuit, commutandum est. Quid quod nonne

-

AE 23

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 81

conscripta qua Libanius a Theodosio petit, ut templa deo-
rum à monachorum impetu defendat, propter argumentum
Christianis invisum etsi non omnino 'corporis' finibus cir-
cumscripta mansit, tamen in paucissimas, quae eaedem fere
atque oratio V (Ἄρτεμις) fuerunt, eclogas recepta est. Nume-
rus igitur codicum quibus ad nostram aetatem pervenit
exiguus est. Sunt autem hi:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XI/XII fol. 250".
Vide t. I p. 10sq. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A) saec. X
fol.138". Inter folium 140" quod desinit voce ἔχεν p. 97,10

alis locis prorsus aliter de Cynegii moribus iudicavit Libanius
non solum in Vita t.l p. 2983,17, sed etiam in oratione κατὰ
τῶν εἰσιόντων δὰ Theodosium eodem fere tempore scripta
quo nostra, si fides esset habenda Gothofredo, ὑ. ΠΠ p. 104, 7 R
| συναγορεύει δέ μοι καὶ τετελευτηκὼς ὁ τοῖς παρὰ σοῦ στεφανού-
.— μενος ἐπαίνοις Κυνήγιος ἀχϑεσϑεὶς ὑπὲρ τῆς τοῦ δικαίου
τάξεως διατετμημένης καὶ κατατετρωμένης Nomen illius viri
nos nescire confiteamur. At aliud e quo iudicium de tempore
. orationis pendet, si quid video, novimus. Tantum abesse dicit
- Libanius ut Theodosius eos qui veteri religioni fidem servaverunt
odio persequatur, ut honoribus magistratibusque tollat. Quin
- etiam, pergit, νῦν πρὸς ἄλλοις τισὶ παρέξευξας σεαυτῷ Gvu-
φέρειν τῇ βασιλείᾳ νομίσας ἄνδρα ὑμνύντα ϑεοὺς πρός τε τοὺς
ἄλλους καὶ cí. Quae verba de Richomere Kalendis Ianuariis
. anni 384 consule proclamato et veterum deorum intrepido cul-
tore (t.I 180, 1sq. ep. 926) intellegenda esse censeo, similiter
atque ὁμόξυξ de Sallustio ab imperatore Iuliano in consulatus
consortium ascito dictum est t.II 43, 10; 215,11. Atque cum
Richomeres paulo ante quam munus iniisset, epistulis et suo et
imperatoris nomine scriptis Libanium Constantinopolin invitasset
(0. 1 180, 7), is hac occasione et Richomeris mentione prospere
86 uti credere potuit, ut aliquid ὑπὲρ τῶν ἱερῶν apud impera-
torem efficeret. Postea vidi iam Tillemontium (Histoire des
| empereurs t. V 2 p. 950 sq. Bruxellis 1710) non solum argumentis
ἃ Gothofredo prolatis vim inesse negasse, sed etiam p. 515 de
- Riehomere cogitasse atque orationem sub initium anni 384
— Seribi potuisse coniecisse (p. 950). Quocum mihi convenire gau-
. deo, nisi quod verba p. 94, 20 τὰ τείχη ταῦτα τὰ καινὰ καὶ oi
ϑϑερινοὶ πόνοι ad mediam potius vel alteram partem huius anni
-— nos vocare contendo. Cuius rationes qua de causa Sieversio
— parum probabiles visae sint, equidem haud perspicio.

LiBAN:iUS ed. Foerster. III. 6

"o

M

892 LIBANII ORATIO XXX

et folium 141 quod incipit vocibus δέ co: p. 101, 20 unum
folium exeidit quo verba interiecta continebantur. Of. t. I.
p.15sq. Contuli. 1

3. Vatieanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV -
fol 97. Correctus est duabus manibus, secunda et tertia,
ex Urbinate gr. 126 et Marciano append. XCL 2. "Vide.
t.I p. 20sq. Contuli. E

4. Vatieanus gr. 9839 saec. XV fol 96. "Vide t. I.
p. 44 sq. et 69. T

5. Vaticanus gr. 81 saec. XV fol 166. Vide t. r
p. 209 sq. et 236. [1

6. Neapolitanus II E 17 saec. XIV fol. 113. v
t. I p. 211 5ᾳ. et 236.

7. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XI
fol. ΣΝ Vide t. I p. 35sq. Contuli. t

. Urbinas gr. 126 (—U) anno 1316 scriptus fol. 257.

Vide εἴ p.216sq. Contuli. Ἢ

9. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol. 861.
Vide t. I p. 217sq. Contuli.

10. Urbinas gr. 125 saec. XIII fol 114. "Vide t.
p. 214sq..

11. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol. 203*. d

t.I p.24sq. Contuli.
12. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 109

Vide t. I p. 213sq. Contuli.
13. Laurentianus LIX 30 saec. XIV fol. 222. :-
t. I p. 417 sq.

14. Parisinus gr. 583 (— Par) saec. XVII miscel-.
laneus continet folis 132 et 133 verba inde ab óvv (di
καὶ p.110,14 usque ad ἀλλ᾽ ὡς τὰ σὰ p.114,11, quae Carolo
Graux amice intercedente a Sturmio Luxemburgensi collata:
habeo. E Vaticano 81 eum descriptum esse conicio, sed
vitüs e parte tantum manu secunda et tertia in margi
correctis scatere et quovis pretio critico privum esse spon-
deo. Itaque ab apparatu critico eum exclusi. Ceterum vi
t. II p. 417sq. et quae ad orationem sequentem p. 1225
praefabimur demonstraturi apographum Allatianum More

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 83

missum eo contineri; Quod apud Morellum mancum et
ἀκέφαλον factum esse et haec ipsa res eum ab edendo de-
terruisse videtur. Cf. t. II p. 234 et 537.

15. Vaticanus gr. 2269 chartaceus formae folii 136
miscellaneus continet manu saeculi XVIII nitidissime exa-
ratam folis 1—-8 orationem graecam inscriptam πρὸς
τὸν βασιλέα ὑπὲρ τῶν ἱερῶν. foliis 9—19 latine versam
praemisso 'Argumento', foliis 20—33 "Notas in Orationem
Libanii, Pro Templis Gentilium non exscindendis', foliis 34
et 35 'Constitutiones quasdam Constantii, Constantis, Theo-
dosi M. de Sacrifieiis et Templis ad intellectum Orationis
Libanianae'. Quae omnia manu cealligraphi vel potius
ealligraphorum — nam in folis 17—19 alia manus con-
spiceitur atque in reliquis — exarata ex editione Iac. Gotho-
fredi Genevensi anni 1634 p. 1— 63 ad verbum sumpta
passimque ἃ Giacomello!), euius Adversaria hoc codice
continentur, correcta et suppleta sunt. Is ut Graeca in
"Notis! omissa manu sua supplevit, ita folis 36?) et
sequentibus usque ad 41 suas ipsius observationes commisit.

16. Vaticanus lat. 9539 chartaceus formae quartae 137
continet inter ' Miscellanea graeca ct latina! manu Angeli

1) Fuit ille Michael Angelus Giacomelli, canonicus S. Petri
».grecantissimo, μέγα καύχημα καὶ καλλώπισμα dello studio
greco" (Iusti, Winckelmann Il 1, 88), qui operam suam in Li-
banii orationibus e codicibus Vaticanis et Barberinis in lucem
protrahendis cum Winckelmanno consociare volebat. Seribit
enim hie die 29. mensis Ianuarii 1757 ad comitem de Buenau
(Winckelm. opp. t. X ed. Ioseph. Eiselein 1825 p. 175): ,,Wir
haben beide Lust, des Liban noch nicht herausgegebene Grie-
. €hische Reden aus zween Manuskripten der Vatikanischen und
Barberinischen Bibliothek ans Licht zw stellen. Der Praelat will
sich nwr einen kleinen Theil davon nehmen und mir das dübrige
- lassen.^ Cf. epistulam ad Frankium ib. p. 191: ,,Be? Lesung
der Alten aber merke ich zugleich an, was die Sprache angehet,

.— wm mich im Stand zw setzen, viele noch wngedruckte Reden des

BORSE Iq. nS

Libanius aus der Vaticana und. Barberina mit meiner. Ueber-
setzung ans Licht zw stellen. Cf. etiam epistulas ad Waltherum
ib. p. 173; ad Berendsem p. 183; Iusti 1. l. II 2, 342.

2) In margine foli 36 manu recentiore scriptum est:
Osservaz. sopra Libanio di mano di M. Giacomelli.

6*

84 LIBANII ORATIO XXX

Mai descripta e codice Ambrosiano I 49 fol. 439" 1) epis--
tulam Iuliani ad Libanium νέγνων χϑές et responsum |
“Διβάνιος ᾿Ιουλιανῶ᾽ εἰ ταῦτα γλώσσης ἢ et dialexin Chorieii |

Ἢ διάλεξις πεποίηται uiv, πρὸς τὸ δεῖν ἀποδοῦναι κτλ.
(— OChorie. p. 203—204. ed. Boiss.) et e codice Palatino.
gr. 282 fol. 98 verba nostrae orationis ὅτε δὲ xci ϑύειν.
ἄξιον (p. 97, 7) usque ad πλημελεῖν. Εἰ δέ σοι φήσουσι
τινὰς (p. 101, 20) quae desunt in editionibus Gothofredi
et Reiskii?).

Rationem quae inter hos codices intercedit ostendit tibi.
stemma t. I p. 303 et t. II p. 8 propositum. ]

Codices vero quos adhibendos esse duxi CAPVUIBM
in duas distinguuntur familias, quarum prior codicibus.
CAP, altera VIBM continetur, U ex utraque mixtam re-
censionem praebet. i

Unum locum Thomas Magister, plures Maximus
Planudes*), permultos Macarius Chrysocephalus?)
excerpsit codice usus alterius familiae sed liberrime, ut
verba monstrant p. 111,10 μικρὰ ἠδίνησεν pro và μέγιστα
ὥνησε posita.

Oratio primum a Iacobo Gothofredo (— Got) Co-
loniae Allobrogum?) anno 1634 ex apographo codicis Augus-

1) Of. t. I p. 367.

2) Of. quae dixi in annalibus Fleckeisenianis anni 1876
p. 4978q.

3) 4D. 98 aversa v. 4. a fine incipit supplementum quod adi
sideratur etiam 4n Reiskiana adnotante tamen editore tom. 2
p. 176 n. 8 desiderari unum saltem in codice Augustano foliwm."

4) Cf. t. I p. 73 sq.

5) Cf. supra p. 3 et 62 et t. I p. 351. -

6) Titulus editionis hodie rarissimae (cf. Hesperus 1822 1
p. 882) est: Libanii Antiocheni pro templis gentilium mom ex-.
scindendis, ad Theodosiwm M. Imp. Oratio: ante MCCC ferme |
annos conscripta: Nwne primum edita a Iacobo Gothofredo IC.
notisque illustrata. MDCXXXIV. Repetita est ita ut notae |
textui non succedant, sed subiectae sint, eodem anno in Iacobi |
Gothofredi opusculis historicis iwridicis politicis novis. quinque -
(Genevae 1634) p. 1—72 et in operibus iuridicis minoribus Lug- -

LIBANH ORATIO PRO TEMPLIS 85

tani non ita diligenter ab Elia Ehingero facto forma qui-
dem mendosa sed cum commentario doctissimo edita est.
Multa eius vitia divinando sanavit Reiskius (— Re) Ani-
madversionum volumine quinto p. 483—492, plura ope co-
dieis Augustani in editione quam notis Gothofredi ornatam
uxor euravit t. Ill p. 144—204. Lacunam qua utraque
editio ob folium unum in codice Augustano amissum la-
borabat primus Angelus Maius e codice Palatino gr. 282
adhibitis simul codieibus Urbinatibus gr.125 et 126 et Va-
ticanis 81 et 939 explevit!) in Frontonis editione altera
Romae anno 1823 foras missa p. 421—423. Cuius sup-
plementi immemor anno 1828 Io. Casparus Orelli
nihil nisi textum Reiskianum cum paucis iisque infelicibus
coniecturis repetivit in libello inscripto: Joannes Chryso-
stomus in Eutropium. Libanius de templis. | Themistius de
religionibus.?) quibus editis Gamnasii Turicensium Carolini
novum cursum indicit, Turici 1828 p. 15—21. :
Integram quidem orationem ita ut lacunam ex apo-
grapho codicis Barberini a Iacobo Leopardi comite Re-
canatensi anno 1822 facto et ex editione Angeli Mai
suppleret, sed in reliquis textum Reiskianum repeteret,
primus Ludovicus de Sinner in Novo SS. Patrum Grae-
eorum saeculi quarti delectu Parisis 1842 p. 227—248
edidit. Huius non minus quam editionis Mai immemor
Mauricius Schmidt supplementum illud, ut e codice
Vindobonensi ab Augusto Gasda descriptum erat, in Philo-

duni Batavorum anno 1733 editis p. 458—498. Equidem edi-
tionem principem adhibui.
1) Lectiones varias non attulit, sed tantum textum e Pala-
| tino uno, Urbinatibus I1 et totidem Vaticanis se praebere testatur.
2) Haec est oratio illa Pseudothemistiana quam perperam
in latinum. conversam αὖ Andrea Dudithio dicit Orellius p. 28,
| &b hoe vel ab alio sub huius nomine factam esse ipse ostendi
- mov. ann. class. antiqu. anni 1900 II p. 74sq. et contra Stephanum
| Hegedüs teneo, qui orationem ut foetum Themistii in linguam
-Hungarieam conversam Budae anno 1901 edidit (Themistios és.
|! Dudith. András).
— . 8) Cf. t. II p. 383 not. 3.

86 LIBANII ORATIO XXX

logi tomo XXII p. 175—177 cum viris doctis communi-
cavit. |
Denique Monnerius editione typis quidem mandata
sed non foras missa!) p. 334—389 textum Reiskii Sin- .
nerique paucis locis correctum et eleganti versione galliea -
ornatum repetivit. Huius aeque atque Orelli Sinnerique, .

nisi a Reiskio recesserunt vel coniecturas protulerunt, nul- .

lam mentionem feci.
Nonnulla eorrexit Cobetus.

1) Cf. t. I p. 15.

XXX (XXVIII B).

ΠΡῸΣ GEOAOXION TON BAXIAEA TIIEP
TON IEPON.

1. ᾿Επὶ πολλῶν πρότερον συμβουλῶν. ὦ βα- RIL155

σιλεῦ, δόξας σοι τοῦ προσήκοντος τετυχηκέναι καὶ τῶν
τἀναντία καὶ βουλομένων καὶ λεγόντων τῷ βελτίω

5

παραινεῖν κεκρατηκὼς ἥκω ταὐτὸ καὶ νῦν ποιή- RII156

σῶν ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἐλπίδος. σὺ δὲ μάλιστα μὲν καὶ
νῦν πεισϑείης" εἰ δὲ μή, μήτοι νομίσῃς τοῖς σοῖς ἐχ-
ϑρὸν εἶναι πράγμασι τὸν εἰρηκότα λογιξόμενος μὲν
ἄνευ τῶν ἄλλων τὸ μέγεϑος τῆς τιμῆς ἧς μὲ τετίμη-

C — codex Chisianus

A — Monacensis (olim Augustanus) 483
P -- Palatinus gr. 282

U — Urbinas gr. 126

V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

I — Marcianus append. XCI 2

B — Barberinus II 41

M — Marcianus gr. 437

8 cf. t. II 237, 5sq. R 10 cf. t. I1 439, 9. 511, 14 R. t&.I
241, 13. Eunap. vit. t. I 7, 23 sq.

1 Πρὸς — βασιλέα scripsi om CA edd πρὸς βασιλέα P
Macar fol.89* (vide ad p. 88, 11sq.) πρὸς τὸν βασιλέα B πρὸς
τὸν βασιλέα ϑεοδόσιον M moós αὐτὸν U εἰς τὸν βασιλέα ϑεο-
δόσιον I sed post ἱερῶν τοῦ αὐτοῦ λόγος V à ante ὑπὲρ A,

AB in marg B rubr síxooróg πρῶτος post ἱερῶν V rubr, μια-
| ρῶν ἱερῶν αὐτοῦ Macar ὅ καὶ (1) om I 6θ ταὐτὸ καὶ νῦν]
| καὶ νῦν ταυτὸ 1 ταυτὸν B 1 μὲν] νῦν Got 9 πράγμασιν
|-Got [10 τὸ μέγεϑος P sed o & in ras m*

ἘΝ,

p

0

88 LIBANII ORATIO XXX

κας. ἐνθυμούμενος δέ. ὡς οὐχ εἰκὸς μὴ σφόδρα τὸν
εὖ παϑόντα φιλεῖν τὸν εὖ πεποιηκότα. τοῦτ᾽ αὐτὸ γάρ
ἐστι καὶ Óv ὃ συμβουλεύειν οἶμαι δεῖν περὶ ὧν ἂν
ἡγῶμαι χρηστόν τι λέξειν. ἄλλως μὲν γὰρ οὐκ ἂν τῷ
5 βασιλεῖ δυναίμην ἀποδοῦναι χάριτας. λόγοις δ᾽ ἂν
ἴσως μόνοις καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν λόγων.

2. Ζόξω μὲν οὖν οὐχ ὀλίγοις κίνδυνον πολὺν ἔχου-
σιν ἐπιχειρεῖν ὑπὲρ ἱερῶν σοὶ χαὶ τοῦ μὴ δεῖν κακῶς
αὐτὰ πάσχειν ἧπερ νῦν. μέλλων διαλέγεσθαι. δοκοῦσι δέ

R1I157 μοι πλεῖστον ἁμαρτάνειν τῆς σῆς φύσεως | οἵ
1: τοῦτο τὸ δέος ἔχοντες. ὀργίλου μὲν γὰρ οἶμαι καὶ
χαλεποῦ τὸ εἴ τι λέγοιτο τῶν οὐκ ἀρεσχόντων αὐτῷ,
χωρεῖν εὐθέως ἐπὶ τὴν τῶν εἰρημένων δίκην, ἠπίου
ὃξ χαὶ φιλανθρώπου καὶ πράου. ταῦτα δὴ τὰ σά. τὸ
15 μὴ δέχεσθαι μόνον τὴν οὐκ ἐπαινουμένην ὑφ᾽ ἑαυτοῦ
συμβουλήν. οὗ γὰρ τοῦ πεισϑῆναί vs καὶ μὴ κύριος,
ὁ τῶν λόγων ἀκροώμενος. οὔτε φεύγειν τὴν ἀκρό-
ασιν ἄξιον οὐκ οὔσης βλάβης ἐντεῦϑεν οὐδεμιᾶς
οὔτ᾽ εἰ μὴ κατὰ νοῦν εἴη τὰ λεγόμενα. χαλεπαίνειν
:0 T€ χαὶ τιμωρίαν ἕξητεῖν, εἴ τις ἃ βέλτιστα ἔχειν
ὑπελάμβανε. ταῦτα ἐθάρρησεν εἰπεῖν. 9. δέομαι οὖν
εἰς ἐμέ τὲ τείνειν τὸν λέγοντα τὴν ὄψιν. ὦ βασιλεῦ.

14 ef. t. I 393, 2. 428, 9 sq.

3 διὸ Ι sed in δι᾽ 0' corr m*, BM 4 Ki Got

5 δὲ Got 8 δεῖν B sed siv in ras m* ἥπερ Got
11 τὸ om PU 11 ὀργίλου — 16 συμβουλήν citet praemissis
verbis τοῦ πρὸς βασιλέα ὑπὲρ τῶν μιαρῶν ἱερῶν αὐτοῦ Macar
fol. 89Y 11 γὰρ om Macar 12 τὸ om 1 18 ἡπίου AP
14 πράου PIBM Got ταῦτα — σά om Macar | τὸ om Got.
15 ὑφ᾽ Re ἐφ᾽ libri excepto U qui om, Macar Got 16 τοῦ

Στ μένων

Hie

COSE UM
TI

l sed 5 in ras m? et' supra o eras 18 οὐδὲ μιᾶς Α
19 οὐδ᾽ Got ^^ 20 τὰ Got 21 ὑπελάμβανεν. AP | ταῦτ᾽ |
V 22 σὲ Sintenis | veivot V | τὴν ὄψιν ὦ βασιλεῦ τὸν |

λέγοντα V

e

ee Ana c σὺ

x m Mari soy ysedioqbhis dr imum ca oca t Rcs: Leno fei "ees af jS a - TR Ma e eai

LIBANH ORATIO PRO TEMPLIS 89

καὶ μὴ Toig διὰ πολλῶν ἐκχρούειν καὶ σὲ κἀμὲ βου-
λησομένοις διδόναι τοὺς ὀφϑαλμούς. ὡς πολλάκις yc
νευμάτων δύναμις πλέον τῆς ἀπὸ τῶν ἀληϑῶν ἰσχύος
ἠνέγκατο. φημὶ δὲ δεῖν κἀκείνους ἐάσαντάς μὲ καϑ'
ἡσυχίαν vs χαὶ χωρὶς ἐπηρείας διεξελθεῖν τὸν λόγον s
ὕστερον αὖ πειρᾶσϑαι καὶ αὐτοὺς λόγῳ χρατῆσαι τῶν
ἡμῖν εἰρημένων. |

4. Oi πρῶτοι φανέντες ἐπὶ γῆς. ὦ βασιλεῦ. τὰ
μετέωρα καταλαβόντες | σπηλαίοις τὲ καὶ καλύβαις R TI 158
αὑτοὺς διασώξοντες ϑεῶν εὐθὺς ἔννοιαν λαβόντες καὶ 10
γνόντες ὁπόσον ἡ ᾿χείνων εὔνοια τοῖς ἀνθρώποις. isoc
τὲ οἷα εἰχὺς τοὺς πρώτους φύντας. καὶ ἀγάλματα
σφίσιν αὐτοῖς ἐποίησαν. τῶν πραγμάτων δὲ εἰς πόλεις
προελθόντων ἤδη τῆς περὶ ταῦτα τέχνης εἰς τοῦτο
ἀποχρώσης πολλαὶ μὲν ἐν ὑπωρείαις. πολλαὶ δὲ ἐν τ6
πεδίοις ἐφάνησαν, ἐν ἑκάστῃ δὲ μετὰ τὸ τεῖχος ἀρχὴ
τοῦ λοιποῦ σώματος | ἱερὰ xol νεῷ. παρὰ γὰρ RII159
δὴ τῶν τοιούτων κυβερνητῶν ἡγοῦντο μεγίστην αὑτοῖς
καὶ τὴν ἀσφάλειαν ἔσεσϑαι. ὃ. κἂν ἐπέλθϑῃς τὴν γῆν
ἅπασαν ἣν οἱ Ῥωμαῖοι νέμονται, πανταχοῦ τοῦτο εὗ- so
ρήσεις. ἐπεὶ x&v τῇ μετὰ τὴν μεγίστην πρώτῃ νεῷ
τινες ἔτ᾽ εἰσιν. εἰ x«l τῶν τιμῶν ἐστέρηνται. ὀλίγοι
μὲν ἐκ πάνυ πολλῶν, οὐ μὴν ἐξῆλϑέ ys ἅπαν ἐξ αὐὖ-

1 Dem. de fals. leg. p. 348, 14 10 Dem. ep. ad Phil.
p. 157, 17 21 Constantinopoli cf. t. II 240, 15

1 χαί cs Re | βουλομένοις Re 6 λόγων M 8 Oi —
9 μετέωρα om Got post εἰρημένων καταλαβόντες, lacuna indi-
cata [10 αὐτοὺς Got | ἔννοιαν I sed ἔν in ras m? εὔνοιαν
Got 11 ἡ ἐκείνων I sed 7" ex & corr m? ἡ κείνων Got
ἡ ἐκείνων Re 18 {παρὰλ σφίσιν ὃ 14 προσελϑόντων Got
17 νεώ IBMV Got 18 αὑτοῖς Re αὐτοῖς U αὐτοῖς reliqui
libri Got 21 νεών CA. νεώ UIBMV

90 LIBANII ORATIO XXX

τῆς τοῦτο. καὶ μετὰ τῆς τῶν ϑεῶν τουτωνὶ συμμαχίας
ἐπιόντες Ῥωμαῖοι τοῖς ἐναντίοις μαχόμενοί τε ἐνίκων
καὶ νενικηκότες βελτίω τοῖς ἡττημένοις τοῦ πρὸ τῆς
RII160 ἥττης τὸν ἐπ᾽ αὐτῇ χρόνον ἐποίουν φόβους τὲ
5 ἀφελόντες καὶ πολιτείας τῆς αὑτῶν μεταδόντες.

6. Παίδων τοίνυν ἡμῶν ὄντων καϑαιρεῖ μὲν τὸν
περιυβρίσαντα τὴν Ῥώμην ὁ Γαλατῶν ἐπ᾽ αὐτὸν ἀγα-
γὼν στρατόπεδον. οἱ ϑεοῖς ἐπῆλϑον πρότερον εὐξά-

Β11161 μένοι, χρατήσας δὲ χαὶ ἀνδρὸς ἐπ᾽ ἐκείνῳ ταῖς
10 πόλεσιν ἀνθεῖν παρεσχηκότος ἡγησάμενος αὑτῷ λυσι-
τελεῖν ἕτερόν τινα νομίξειν ϑεὸν sig μὲν τὴν τῆς πό-
RII162 λεῶς περὶ ἣν ἐσπούδασε ποίησιν | τοῖς ἱεροῖς
ἐχρήσατο χρήμασι, τῆς κατὰ νόμους δὲ ϑεραπείας ἐκί-
νηόσεν οὐδὲ £v, ἀλλ᾽ ἦν μὲν ἐν τοῖς ἱεροῖς πενία,
15 παρῆν δὲ ὁρᾶν ἅπαντα τἄλλα πληρούμενα. 1. κατα-
βάσης δὲ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸν ἐξ ἐκείνου. μᾶλλον δὲ τοῦ
RII163 σχήματος, | ὡς τό γε κρατεῖν ἑτέρων ἦν. οἷς 1) ἐξ
ἀρχῆς παιδαγωγία καὶ τὸ μέχρι παντὸς ἴσον δύνασϑαι
παρέσχεν, οὗτος οὖν ἐν τῷ κελεύεσϑαι παρ᾽ αὐτῶν
9) βασιλεύων ἄλλα τε οὐ καλὰ πείϑεται καὶ μηκέτ᾽ εἶναι

6 Maxentium. cf. Zos. I1 16 9 Licinii. cf. Zos. II 28. Iul.
Conv. p. 328 D sq. 12 cf. or. LXV t.III 436,17 sq. R 20 Cod.
Theod. XVI 10,2. 4. 5. 6 :

16 Κωνστάντιον λέγει τὸν τοῦ μεγάλον Κωνσταντίνου υἱόν P?

1 τούτων M 2 οἱ ῥωμαῖοι B 4 μετ᾽ αὐτὴν V
5 αὐτῶν I Got 7 γνώμην Got | αὐτοῦ V 9 ἐκείνω I sed
sivo ex sivo corr m? ἐκεῖνῳ B sed ' et ^ et o add τη
10 αὑτῷ P sed ' in ras m* αὐτῷ IV Got αὐυτῶ U 13 χρή-
μασιν A 14 οὐδὲν ἕν Got 15 ὁρᾶν om B | τᾶλλα A
16 ἐξεκείνου ΒΒ 17 ἡ ἴηβοὺ I? ἐξαρχῆς BV. 18 ἴσον] εἶναι B
19 οὖν inser 7?

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 91

ϑυσίας. ταύτας ὃ ᾿χείνου μὲν ἀνεψιός. ἀρετὴν δὲ
ἅπασαν χτησάμενος ἐπανάγει καὶ τεϑνεῶτος ἐν Πέρ-
ὅσαις. ὅ τι δεδρακὼς ἢ μέλλων, ἀφίημι νῦν, μένει
μέν τινα τὸ ϑύειν ἱερεῖα χρόνον. νεωτέρων δέ τίνων
συμβάντων ἐχωλύϑη παρὰ τοῖν ἀδελφοῖν, ἀλλ᾽ οὐ τὸ
λιβανωτόν. ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ ὃ σὸς ἐβεβαίωσε νόμος.
ὥστε μὴ μᾶλλον ἀλγεῖν ἡμᾶς | οἷς ἀφῃρέϑημεν ἢ R IL104
χάριν εἰδέναι τῶν συγχεχωρημένων. 8. σὺ μὲν οὖν
οὔϑ᾽ ἱερὰ κεκλεῖσϑαι (ἐκέλευσας οὔτε μηδένα προσιέναι
οὔτε πῦρ οὔτε λιβανωτὸν οὔτε τὰς ἀπὸ τῶν ἄλλων 10
ϑυμιαμάτων τιμὰς ἐξήλασας τῶν νεῶν οὐδὲ τῶν βω-
μῶν. οἱ δὲ μελανειμονοῦντες οὗτοι καὶ πλείω μὲν τῶν
ἐλεφάντων ἐσϑίοντες, πόνον δὲ παρέχοντες τῷ πλήϑει
τῶν ἐχπωμάτων | τοῖς δι᾽ ἀσμάτων αὐτοῖς παρα- RII 165
πέμπουσι τὸ ποτόν, συγκρύπτοντες δὲ ταῦτα ὠχρύότητι i5
τῇ διὰ τέχνης αὐτοῖς πεπορισμένῃ μένοντος, ὦ βασιλεῦ,
καὶ κρατοῦντος τοῦ νόμου ϑέουσιν ἐφ᾽ ἱερὰ ξύλα φέ-.
ροντὲες x«i λίϑους καὶ σίδηρον. οἱ δὲ καὶ ἄνευ RII166
τούτων χεῖρας x«i πόδας. ἔπειτα Μυσῶν λεία καϑαι-

c

8 cf.t.I1I371,1 — 5 cf.t.11391,5; 433,1; 518,16 6 Dion.
Cass. LVI 31, 3 | Cod. Theod. XVI 10,7. cf. p. 80 not. 3 19 cf.
t. 1 476, 6. t. II 22, 12

1 ᾿Ιουλιανὸν λέγει P? 8 ὥφειλεν, 0 τι δεδρακότος P?
9 κχεκλεῖσϑαι] τὸ σχῆμα ἀτελές. λείπει τὸ ἐκέλευσας Ci
12 σημείωσαι περὶ μοναχῶν τι φλυαρεῖ ὃ κρονόληρος CA περὶ
τῶν μοναχῶν ὁ λόγος P?

1'xsivov 1 564 ᾿ inser m? ἐκείνου B κείνου edd 3 ὅτι.
(δὲ) δεδρακὼς ἢ μέλλων ζἀπέϑανεν», ἀφίημι coni Re | μένειν
μὲν τίνα I 4 τινων inser 13 om M 9 ἐκέλευσας inserui

auctore Re cf. schol. 12 μελανειμοῦντες 1 17 τοῦ om U

92 LIBANII ORATIO XXX

govu£vov ὀροφῶν, κατασχαπτομένων τοίχων, κατασπῶ-

^ " M
μένων ἀγαλμάτων. ἀνασπωμένον βωμῶν. τοὺς ἱερεῖς δὲ ἢ.
σιγᾶν ἢ τεϑνάναι δεῖ" τῶν πρώτων δὲ κειμένων δρόμος.

ἐπὶ τὰ δεύτερα καὶ τρίτα, καὶ τρόπαια τροπαίοις ἐναντία

5 τῷ νόμῳ συνείρεται. 9. τολμᾶται μὲν οὖν χἀν ταῖς πό-
λεσι. τὸ πολὺ δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς. καὶ πολλοὶ μὲν οἱ καϑ'
RI1I167 ἕχαστον πολέμιοι. ἐπὶ δὲ μυρίοις χαχοῖς τὸ δὲιε-
σπαρμένον τοῦτ᾽ ἀϑροίζεταν καὶ λόγον ἀλλήλους ἀπαι-
τοῦσι τῶν εἰργασμένων καὶ αἰσχύνη τὸ μὴ μέγιστα
το. ἠδικηκέναι. χωροῦσι τοίνυν διὰ τῶν ἀγρῶν ὥσπερ
χείμαρροι χατασύροντες διὰ τῶν ἱερῶν τοὺς ἀγρούς.

ὅτου γὰρ ἂν ἱερὸν ἐχκόψωσιν ἀγροῦ. οὗτος τετύφλω-.

ταί vt χαὶ κεῖται καὶ τέϑνηκε. ψυχὴ γάρ. ὦ βασιλεῦ.
τοῖς ἀγροῖς τὰ ἱερὰ προοίμια τῆς ἐν τοῖς ἀγροῖς χτί-
σεῶς γεγενημένα καὶ διὰ πολλῶν γενεῶν εἰς τοὺς νῦν
ὄντας ἀφιγμένα. 10. χαὶ τοῖς γεωργοῦσιν ἐν αὐτοῖς
αἱ ἐλπίδες ὅσαι περί vs ἀνδρῶν xol γυναικῶν καὶ
τέχνων x«i βοῶν xcl τῆς σπειρομένης γῆς καὶ τῆς
πεφυτευμένης. ὃ δὲ τοῦτο πεπονϑὼς ἀγρὸς ἀπολώ-
:0 λὲχε καὶ τῶν γεωργῶν μετὰ τῶν ἐλπίδων τὸ πρόϑυ-

uov' μάτην γὰρ ἡγοῦνται πονήσειν τῶν εἰς δέον τοὺς

πόνους ἀγόντων ἐστερημένοι ϑεῶν. τῆς γῆς δὲ οὐκέϑ᾽

5 *

RII168 ὁμοίων | πόνων ἀπολαυούσης οὐδ᾽ ἂν ἴσος ὃ τόκος

σι

1

1 χατασχαπτομένων 1 sed σχαπτο in ras 3—4 litt m?
5 ταῦτα post οὖν inser coni Re 9 τὰ ante μέγιστα inser
coni Re 11 χείμαρροι in χειμάρροι corr V? (cf. schol. Ven. A
ad 1]. ὃ 452) 19 οὗτος scripsi cum Re Anim et Cobeto Coll.
126 τούτῳ PU edd τοῦτο reliqui libri, sed τούτω suprascr
V?, in τούτω corr I? 13 ψυχή. post τέϑνηκε inser Re, quod
improbaverunt Cobet et Monnier | χτίσεως C sed i in ἡ corr f

χτήσεως IBMV 17 vs 1 sed s in ras m? 19 ὅδε Got

22 τῆς γῆς — 93,1 ἀπαντῴη citat Plan fol. 104 29 δ᾽ Plan

23 ἧσος P sed ^ in ' corr m?, Plan ἴσως Got

ASA, nC D HIER iens

E RN
ΡΨ ,

iioricnd

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 93

τῷ πρὶν ἀπαντῴη. τούτου ὃὲ ὄντος τοιούτου πενέστε-
ρος μὲν ὃ γεωργός. ἐν βλάβῃ δὲ Ó φόρος. καὶ γὰρ
ἂν σφόδρα ἐθέλῃ τις, τό y& μὴ δύνασϑαι κωλύει.

11. Οὕτως ἐπὶ τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων βαδίξει

3 M ^ M , 9 , M - 3 -
τὰ διὰ τὴν τούτων ἀσέλγειαν κατὰ τῶν ἀγρῶν τολ-

μώμενα. οἱ φασὶ μὲν τοῖς ἱεροῖς πολεμεῖν, ἔστι δὲ

οὗτος 0 πόλεμος πόρος τῶν μὲν τοῖς ναοῖς ἐγκειμένων.

τῶν δὲ τὰ ὄντα τοῖς ταλαιπώροις ἁρπαζξζόντων τά τε
κείμενα αὐτοῖς ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἃ τρέφουσιν. ὥστ᾽

ἀπέρχονται φέροντες οἱ ἐπελϑόντες τὰ τῶν ἐχπεπο-.

λιορκημένων. τοῖς δὲ οὐκ ἀρχεῖ ταῦτα, ἀλλὰ καὶ γῆν
σφετερίζονται τὴν τοῦ δεῖνος ἱερὰν εἰναι λέγοντες. |

καὶ πολλοὶ τῶν πατρῴων ἐστέρηνται δι᾽ ὀνόματος Ἡ II169

οὐκ ἀληϑοῦς. οἱ δ᾽ ἐκ τῶν ἑτέρων τρυφῶσι χαχῶν οἱ
τῷ πεινῆν, ὥς φασι, τὸν αὑτῶν ϑεραπεύοντες ϑεόν.
ἣν δ᾽ οἱ πεπορϑημένοι παρὰ τὸν ἐν ἄστει ποιμένα,
καλοῦσι γὰρ οὕτως ἄνδρα οὐ πάνυ χρηστόν, ἣν οὖν
ἐλθόντες ὀδύρωνται λέγοντες ἃ ἠδίκηνται. ὁ ποιμὴν
οὗτος τοὺς μὲν ἐπήνεσε. τοὺς δὲ ἀπήλασεν ὡς ἐν τῷ
un μείξω πεπονϑέναν χεκερδακότας. 12. καίτοι τῆς
μὲν σῆς ἀρχῆς, ὦ βασιλεῦ, καὶ οὗτοι, τοσούτῳ δὲ χρη-
σιμώτεροι τῶν ἀδικούντων αὐτούς. ὅσῳ τῶν ἀργούν-
τῶν οἱ ἐργαζόμενοι. οἱ μὲν γὰρ ταῖς μελίτταις, οἱ δὲ

1 cf. t. I 248, 22 sq. 11 Zos. V 28

2 ἐν βλάβῃ] ἐβλάβη V | φόβος B sed o in marg m. rec.
6 ἐστὶ Re 1 λαοῖς Got 11 δ᾽ Re 13 πολὺ U | πατρώων
PIB 14 oi A οἵ P sed ' in ras τοῦ, IBMV | δὲ Re
15 τὸν αὑτῶν om Got τὸν I sed ὃν in ras ex àv ut videtur
corrm? αὑτῶν I sed ex ' corr m? αὐτῶ V — 16 jw] oi B
| δὲ Re 17 ἣν οὖν om V 18 συνελϑόντες V | 20 κεκερ-
δακότας Α sed post α (1) ras 1 litt χεχερδακότες DB 21 σῆς
I sed c e v corr m?

,

15

94 LIBANIH ORATIO XXX

RIIi70 τοῖς χηφῆσιν ἐοίχασι. κἂν ἀκούσωσιν ἀγρὸν —
ἔχειν τι τῶν ἁρπασϑῆναι δυναμένων, εὐϑὺς οὗτος ἐν
ϑυσίαις τέ ἐστι καὶ δεινὰ ποιεῖ καὶ δεῖ στρατείας ἐπ᾽
αὐτὸν xci πάρεισιν οἱ σωφρονισταί. τοῦτο γὰρ ὄνομα

s τίϑενται ταῖς λῃστείαις. εἰ μὴ καὶ μικρὸν εἶπον. ol
μέν ye πειρῶνται λανϑάνειν καὶ ἃ τολμῶσιν ἀρνοῦνται,

RI171 | χἂν χαλέσῃς λῃστήν, ὕβρισας, οἱ δὲ φιλοτι-
μοῦνται καὶ σεμνύνονται x«i τοὺς ἀγνοοῦντας διδά-
GxovGu καὶ γερῶν ἀξίους εἶναί φασιν αὑτούς. 18. καί-

:0 T0, τοῦτο τί ἕτερόν ἐστιν ἢ ἐν εἰρήνῃ πολεμεῖσϑαι
τοὺς γεωργούς; οὐδὲν γὰρ αὐτοῖς ἐλάττους ποιεῖ τὰς -
συμφορὰς τὸ παρὰ τῶν οἰχείων πάδχειν xoxóg, εἰ μὴ
χαὶ δεινότερον τὸ oUg εἰκότως ἂν ἐν ταραχαῖς εἶχον -
συμμάχους, ὑπὸ τούτων ἐν ἡσυχίας καιρῷ πάσχειν οἷα —

15 διῆλϑον. i

14. Καίτοι τί μαϑών, ὦ βασιλεῦ, τὰς δυνάμεις —
συνέχεις καὶ ὅπλα χατασχευάξῃ καὶ στρατηγοῖς κοινο-
λογῇ καὶ τοὺς μὲν ἐχπέμπεις oi συμφέρει, τοῖς δὲ
ἐπιστέλλεις ὑπὲρ τῶν ἐπειγόντων. τοῖς δὲ ἀντεπιστέλ- -

:0 λὲεὶς ὑπὲρ ὧν ἐρωτῶσι; τὰ δὲ τείχη ταῦτα τὰ καινὰ

RII172 χαὶ οἱ ϑερινοὶ πόνοι τί βούλεται ταυτὶ | πάντα
x«i ποῖ βλέπει; καὶ τί προξενεῖ ταῖς τε πόλεσι καὶ :
τοῖς ἀγροῖς τὸ ξῆν ve ἐν ἀδείᾳ καὶ καϑεύδειν ἀκρι-

1 ἀκούσωσιν I sed v add m? | ἀγρὸν I sed ὁ in ras m? -
2 τί BV 8 στρατιᾶς IBM ὕ τοῖς λῃσταῖς | καὶ inserui :
eV om reliqui libri edd 1 ot Got 9 γεωργῶν Got, yo —
γεωργιῶν in notis p. 49 | αὐτοὺς 1M V Got 11 ante rovg ras -
3 litt M | αὐτοὺς I sed o in ; corr m? 18 x«l inser I? | τ
τὸ] τοὺς .M 16 τί — 17 κατασκξυάζῃ praemisso Διβάνιος,
citat Thom. M. s. v. κατασκευάξω p. 215,1R 17 κοινολογῆ I
sed ἡ ex si corr m? 18 πέμπεις B |oig Got 18 τοῖς —
19 ἐπειγόντων om Got 19 ἐπιστέλλεις 1 sed στέλλεις in marg? |
| ἊΝ τῶν ἐπειγόντων in marg 18 22 τε om IBMV ῶ238τε
om 1

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 95

βῶς καὶ μὴ ϑορυβεῖσϑαι ταῖς ἀπὸ τῶν πολέμων ἐλπί-
σιν. ἀλλ᾽ εὖ εἰδέναι πάντας. ὅτι κἂν ἐπίῃ τις. λαβών
τι καχὺὸν μᾶλλον ἢ λυπήσας ἄπεισιν; ὅταν οὖν σοῦ
τοὺς ἔξωϑεν πολεμίους ἀνείργοντος τῶν ὑπό δοι τινες
ἐπί τινας τῶν ὑπό Got φέρωνται τῶν χοινῶν ἀγαϑῶν s
οὐκ ἐῶντες μετέχειν, πῶς οὐ τὴν σὴν πρόνοιαν καὶ
φροντίδας καὶ πόνους ἀδικοῦσιν. ὦ βασιλεῦ; πῶς δὲ
οὐχ ἐν οἷς πράττουσι xci τῇ σῇ γνώμῃ πολεμοῦσι;

15. Παραβαίνοντας γάρ φησι τὸν οὐκ ἐῶντα
ϑύειν νόμον καὶ ϑύοντας ἐτιμωρούμεϑα. ψεύ- 10
δονται. ταῦτα ὅταν λέγωσιν, ὦ βασιλεῦ. οὐδεὶς γὰρ
οὕτω ϑρασὺς τούτων δὴ τῶν τῆς ἀγορᾶς ἀπείρων. ὡς
ἀξιοῦν εἶναι χκυριώτερὸς νόμου, νόμον δὲ ὅταν εἴπω.
τὸν τεϑειχότα λέγω. πιστεύεις οὖν, ὡς οἱ μηδὲ τὴν αὶ
τοῦ πράκτορος χλαμύδα φέροντες οὗτοι βασι- RII173
λείας ἂν κατεφρόνουν; ταυτὶ δὲ τὰ παρὰ τούτων ἐλέ-
yevo μὲν χαὶ παρὰ Φλαβιανῷ πολλάκις. ἠλέγχϑη δὲ
οὐδεπώποτε. οὐδὲ γὰρ νῦν. 10. ἰδοὺ γὰρ δὴ RII174
προκαλοῦμαι τοὺς χηδεμόνας τοῦδὲε τοῦ νόμου τίς
εἶδέ τινας τούτων τῶν ἀναστάτων ὑφ᾽ ὑμῶν γενομένων so
τεϑυχότας ἐπὶ τῶν βωμῶν, ὡς ὁ νόμος οὐκ ἐᾷ: τίς
᾿ψέος, τίς πρεσβύτης. τίς ἀνήρ. τίς γυνή, τίς τῶν τὸν

17 cf. t. II 898,1

2 πάντας om B | τίς V 3 co? P sed ^ add m? 4 πο-
λεμίους scripsi πολέμους libri edd | τῶν Got sed πῶς in marg
8 πράττουσιν Α Got | col ante καὶ inser Cobet Coll. 126
14 τὸν τεϑεικότα Got, sed τὸν εἰς τεϑυκότα in marg μὴ δὲ
PIBMV 18 χλαμύδας Got sed yo χλαμύδα in marg et not.

p. 50 16 τὰ cancellavit Cobet 1. 1. 17 φλαυιανῷ Got

18 οὐδὲ πώποτε APIBM Got 19 προσκαλοῦμα! V 30 εἶδε

scripsi cum M οἷδε reliqui libri edd | ἀναστάντων C sed v (2)

eras | ὑφ᾽ P sed ' ex ' corr et v in ras m^, 1 sed ó ex £ corr m*
ig CAMV

96 LIBANH ORATIO XXX

αὐτὸν οἰκούντων ἀγρὸν οὐ συμφερόμενος τοῖς ϑύσασι
τὰ περὶ τοὺς ϑεούς. τίς τῶν ἐν τοῖς πλησίον; πολλὰ
δ᾽ ἂν καὶ δυσμένεια καὶ φϑόνος ἐμποιήσειξ γείτοσιν,
ἀφ᾽ ὧν ἔλϑοι τις ἂν ἡδέως ἐπ᾽ ἔλεγχον, ἀλλ᾽ ὅμως
5 οὔτε τούτων οὔτε ἐκείνων οὐδεὶς ἧκεν, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἥξει
δεδιὼς ἐπιορκίαν, ἵνα μὴ πληγὰς λέγω. τίς οὖν. ἡ
πίστις τῆς αἰτίας ἢ τὸ λέγειν τούτους. ὡς ἅπερ οὐκ
ἐξῆν ἔϑυσαν; ἀλλ᾽ οὐκ ἀρκέσει τοῦτο τῷ βασιλεῖ.

11. Οὐκ ἔϑυσαν οὖν; ἐρήσεταί τις. πάνυ γε,
RIL175 ἀλλ᾽ ἐπὶ ϑοίνῃ καὶ ἀρίστῳ καὶ εὐωχίᾳ τῶν | βοῶν
ι ἀλλαχοῦ σφαττομένων. βωμοῦ δὲ οὐδενὸς τὸ αἷμα

δεχομένου οὐδὲ μέρους οὐδενὸς καομένου οὐδὲ οὐλῶν
ἡγουμένων οὐδὲ σπονδῆς ἀκολουϑούσης. εἰ δέ τινες
συνελθόντες εἴς τι φαιδρὸν χωρίον μόσχον ἢ πρόβα-
15 τον ἢ ἄμφω ϑύσαντες τὰ μὲν ἑψήσαντες. τὰ δὲ ὀπτή-
σαντες κατακλιϑέντες ἐπὶ τῆς γῆς ἔφαγον, οὐκ οἶδ᾽ εἴ
τινας οὗτοι παρέβαινον τῶν νόμων. 18. οὐδὲ γὰρ κε-
κώλυχας ταῦτα, ὦ βασιλεῦ, νόμῳ, ἀλλ᾽ ἕν εἰπὼν δεῖν
μὴ ποιεῖν τἄλλα πάντα ἀφῆκας. ὥστ᾽ εἰ καὶ μετὰ πάν-
Ξο τῶν ϑυμιαμάτων συνέπινον, οὐ παρέβαινον νόμον
οὐδέ ys εἰ πάντες ἐν ταῖς φιλοτησίαις ἦδόν τε καὶ
ἐχάλουν ϑεούς. εἰ μὴ καὶ τὴν οἴκοι δίαιταν γιγνομένην

6 ἀντίϑεσις ἀντεγκληματική ΑΞ V? 9 ἡ λύσις μεταληπτικὴ
ἀπὸ τοῦ τρόπου A?V? 18 ὃ»7 οἷον τὸ ϑύειν V?

TS

4 ἔλθοι I sed or ex ἢ corr m? ἂν inserui e V om reliqui
libri edd ὅ οὔτ᾽ (2) Re | οὐδ᾽ Re 6 ἐπιορκίαν C sed »
add s 7 ὡς om Got 12 xcouérvov V Re καιομένου Got

14 φαιδρὸν — 15 τὰ μὲν praemisso xsíusvov in marg ΤᾺ
16 κατακλιϑέντες in marg [ὃ 17 τινες V | vóv νόμον IV -

19 num 2s»? | ἐφῆκας Cobet Misc. 142 at cf. t. I1 129, 28;
855, 20 20 ϑυμιαμάτων B sed o supra « (1) scr m*
921 πάντες P sed sg in ras τὴ 22 οἰκοδίαιταν Got

͵
Da.
i"

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 91

ἑχάστῳ συχοφαντήσεις. 19. ἦν ἔϑος πολλοὺς ἀγρότας
εἷς | τοὺς γνωριμωτέρους συνιόντας ἐν ταῖς ἕορ- RII176
ταῖς ϑύσαντας εἶτα εὐωχεῖσθαι. τοῦϑ᾽ ἡνίκα ἐξῆν
ποιεῖν. ἐποίουν. μετὰ ταῦτα πλὴν τοῦ ϑύειν ἡ περὶ
τἄλλα ἔμεινεν ἐξουσία. καλούσης τοίνυν τῆς εἰωθυίας s
ἡμέρας ὑπήκουον x«l οἷς ἀκίνδυνον ἐτίμων αὐτήν τε
καὶ τὸ ἕδος. ὅτι δὲ καὶ ϑύειν ἄξιον, οὐδεὶς οὔτ᾽ εἶπεν
οὔτ᾽ ἤκουσεν οὔτ᾽ ἔπεισεν οὔτ᾽ ἐπείσϑη. οὐδ᾽ ἂν εἴποι
τις τῶν ἐχείνοις ἐχϑρῶν, ὡς ἢ αὐτόπτης ϑυσίας γέγο-
v&v ἢ ὡς ἔχει τὸν μεμηνυχότα. εἶ δ᾽ ἦν ταῦτα ἢ τὸ 1
ἕτερόν ys, τίς ἂν ἤνεγκε τούτους ἕλκοντας καὶ βοῶντας
χαὶ κατηγοροῦντας οὐκ ἐν τῷ Φλαβιανοῦ δικαστηρίῳ,
ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ὡς ἀληϑῶς δικαστηρίοις; οὕτω γὰρ μᾶλ-
Àov ᾧοντο ἂν ἀναιρήσειν τὸ ϑύειν ἀνελόντες τῶν τε-
ϑυχότων τινάς. 20. ἀλλ᾽ οὐκ αὐτῶν ταῦτα εἶναι i5
φήσουσι παραδιδόναι τοῖς ἀποκτενοῦσιν ἄνϑρωπον,
οὐδ᾽ ἢν τὰ δεινότατα εἰργασμένος T. ἐγὼ δὲ ὅσους
μὲν ἐν στάσεσιν ἀπεχτόνασιν οὐδὲ τὴν τῆς προσηγο-

12 cf. p. 95,17

1 ἦν Re ἣν libri Got | ἀγρότας scripsi eum BM ἀγροὺς
. reliqui libri sed ἀγρότας in marg Cf, edd 4 μεταταῦτα IB
MV " ἔδος AP Got £90g coni Orelli at cf. t. I 160, 18;
t. II 290, 2 ἄξιον Got sed ἠξίουν in marg 8 οὔτε (3) Got
9 ἐχείνης B 10 ἔχει voce desinit fol. 140 in A; excidit folium
unum quo continebantur verba τὸν μεμηνυκότα usque ad
101,20 πλημμελεῖν. εἰ (cf. p. 81), quae omissa in Got Re (qui
lacunam indicavit) in lucem protraxerunt e codice P simul in-
spectis U et Urb.125 Vat.81. 939 Angelus Mai in appendice
editionis alterius Frontonis Romae 1823 p. 422—424, ex apo-
grapho Barberini a I. Leopardi facto Ludovicus de Sinner, ex
- apographo codicis V a Gasda facto Maur. Schmidt Philol. XXII
p. 115—177 11 ἤνεγκε] ἀνεῖχε Monnier | καὶ βοῶντας bis M
- sed alterum del m? 12 φλαβιανῶ] 11 0covg I sed vg in
| rasm?.
i LrBANIUS ed. Foerster. III. ni

1

2

σι

0

σι

Θ

98 LIBANII ORATIO XXX

ρίας αἰσχυνόμενοι κοινωνίαν, παρίημι. μή τις εἷς τὸ

ἀπερίσκεπτον τὰ τοιαῦτα ἀνενέγκῃ" ἀλλ᾽ ἐν oig ἐξη-

; * - e M ? , P
λάδατε τοὺς ταῖς αὑτῶν ἐπιμελείαις πενίᾳ βοηϑοῦντας
ἔν τε γραυσὶ καὶ πρεσβύταις οὔσῃ καὶ παιδίοις ὀρφα-
νοῖς καὶ τούτων τοῖς πλείοσι τὰ πολλὰ πεπηρωμένοιξ

τοῦ σώματος. ταῦτα οὐ φόνος; ταῦτα οὐ ϑάνατος;

ταῦτα οὐκ ἔστιν ἀποχτεῖναι καὶ πικροτάτῳ ys ϑανάτῳ.
διὰ τοῦ λιμοῦ; τοῦ τρέφεσϑαι γὰρ αὐτοῖς ἀπολωλότος
τοῦτ᾽ ἐλείπετο δήπου. εἶτ᾽ ἐκείνους μὲν ἀπολλύντες
οὐδὲν αἰτιαϑέντας ἀπώλλυτε, τούτους δ᾽ ἂν παραβεβη-
κότας νόμον (005; οὕτω τὸ (rà) δικαστήρια φυγεῖν τὸν
τοῦ μὴ τεϑυχέναι τοὺς ἀνθρώπους ἔλεγχον ἔχει. οὕτως
οὺὃς ἔχτειναν οὐ χρίναντες τὸ μηδ᾽ ἀφορμῆς εἰς τὸ κρίέ-
νειν εὐπορεῖν ὡμολογήκασιν.

.91. Εἰ δέ μοι γράμματα λέγουσιν ἀπὸ βίβλων αἷς

AP

φασιν ἐμμένειν, ἐγὼ τὰ πράγματα ἀντιϑήσω τὰ παρὰ

φαῦλον ἐκείνοις πεποιημένα. εἶ δὲ μὴ τοῦτο τοιοῦτον
ἦν, οὐδ᾽ ἂν ἐτρύφων. νῦν δ᾽ ἴσμεν αὐτοὺς καὶ ὅπως
χρῶνται μὲν ταῖς ἡμέραις. χρῶνται δὲ ταῖς νυξίν.
οὔχουν ἣν εἰκὸς τοὺς οὐκ ὀχνοῦντας ἐχεῖνα τοῦτο

2 àv ἐνέγκη I sed &v praepos m? ἐνέγκη BM 3 αὑτῶν

P sed' in ras m? αὐτῶν IMV | ἐπιμελείαις I sed ce add m?
4 οὔσῃ I sed ῃ in ras m?, V sed τῇ πενία suprascr m* | ὀρφα-
roig 1 sed i in ras m? 7 muxootdco scripsi πικροτέρῳ libri
edd | ys om BM 8 τοῦ om V 9 siv' — 14 ὡμολογήκασιν

citat Plan fol. 104 9 ἐκείνους μὲν I sed ovg uiv in ras m?
10 αἰτιαϑέντες CI sed ε (2) in « corr C? I?, B | ἀπόλλυτε M
Plan 11 οὔ inserui eum Monnerio om libri Plan | τὸ om
Plan | τὰ inserui eum Plan om libri edd 13 ἔκτειναν Scripsi
coll. 101, 3 ἔκριναν libri Plan edd | οὐ] οἱ I | ui, δ᾽ libri Plan
| ἀφορμὴν Mai Monnier 14 εὐπορεῖν I sed εὖ in ras m? | ὧμο-
λογήκασι I 1 εἰ M sed s et ' in ras m? [| βίβλων e βιβλίων

eorr 13. 16 παραφαῦλον CU 11 φαύλων MaiSinner | ἐκείνοις

scripsi ἐχεῖνα libri sed ἐκείνοις in marg M? 19 τοῖς (2) B |
νυξί I 20 οὐκοῦν 1 568 in οὔκουν corrm?, B Monnier | ταῦτα Mat

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 99

φυλάξασθαι; ἀλλ᾽ ἐξήρηται τοσαῦτα τοσούτων ἀγρῶν
ἱερὰ ὕβρει καὶ παροινίᾳ καὶ κέρδει καὶ τῷ μὴ βούλε-
σϑαι χατέχειν αὑτούς. 22. τεχμήριον δέ, ἦν ἄγαλμα
iv Βεροίᾳ τῇ πόλει χαλκοῦν, ᾿Δσκληπιὸς ἐν εἴδει τοῦ
Κλεινίου παιδὸς τοῦ καλοῦ x«l ἡ τέχνη τὴν φύσιν
ἐμιμεῖτο, τοσοῦτον δὲ ἦν τὸ τῆς ὥρας. ὥστε καὶ οἷς
ὑπῆρχεν αὐτὸν xa9" ἡμέραν ὁρᾶν, εἶναι τῆς ϑέας ὅμως
ἐπιϑυμίαν. τούτῳ ϑύεσϑαι ϑυσίας οὐδεὶς οὕτως ἀἄναι-
δής, ὡς εἰπεῖν ἂν τολμῆσαι. τοῦτο τοίνυν, ὦ βασιλεῦ.
τὸ τοιοῦτον πολλῷ μέν, ὡς εἶχός, πόνῳ, λαμπρᾷ δὲ
ἠχριβωμένον ψυχῇ κατακέκοπται καὶ οἴχεται, καὶ τὰς
Φειδίου χεῖρας πολλαὶ διενείμαντο. διὰ ποῖον αἷμα;
διὰ ποίαν μάχαιραν; διὰ ποίαν ἔξω τῶν νόμων ϑερα-
πείαν: 38. ὥσπερ οὖν ἐνταῦϑα καίτοι ϑυσίαν οὐδεμίαν
εἰπεῖν ἔχοντες ὅμως πολλὰ μέρη τὸν ᾿4λκιβιάδην, μᾶλ-
λον δὲ τὸν ᾿“σκληπιὸν ἔτεμνον ἀποχοσμοῦντες τὴν
πόλιν τοῖς περὶ τὸ ἄγαλμα. οὕτω χρὴ νομίέξειν αὐτοῖς
καὶ τὰ περὶ τοὺς ἀγροὺς ἐσχηκέναι. τέϑυκε μὲν ἱερεῖον
οὐδείς. ἐν οἷς δὲ καμόντες αὑτοὺς ἀνέπαυον ἱεροῖς.
ταῦτα ἀνήρηται μείζω τε ὁμοίως καὶ ἐλάττω. καὶ νε-
- v«v«yxxócu οἱ ταῦτα παϑόντες ἐοίκασιν ἀνθρώποις
ἐχπεσοῦσι τῶν νεῶν ἐφ᾽ ὧν ἔπλεον.

16 [Aristid.] Rhod. t. I 812, 14 D. t. Π 82,32 K

M —M

| 5 ἤτοι τοῦ Ἄλκι pe 51 cf. Helbig Ann. d. T. t. 38 (1866)
ΟΡ. 228sq. Mon. ἃ. 1. Arndt Stren. Helbig. 10 sq.

: 2 παροινίᾳ seripsi ex ΠΠἢῚῪ παρανοίᾳ reliqui libri edd

- 9 αὐτοὺς V 4 βερροίᾳ IM V cf. p. 50, 13 6 τὸ inser 7?

᾿ς ἴ αὐτοῦ Β Monnier | καϑημέραν V 8. ἂν οὕτως] 9 τολ-
σαι ΜῊ 10 λαμπρᾶ P βρα "Θ᾽ corr m* 11 ἠκριβωμένω I

Y B Φειδίου χεῖρες Monnier 12 πολλοὶ ὃ 11 οὕτως CPIM

E 19 καμόντες scripsi κάμνοντες libri edd | αὐτοὺς V

E τ"

5

-

100 LIBANII ORATIO XXX

24. Πότεροι τοίνυν τῶν δίκην ὀφειλόντων siotv, ᾿
οἱ τετηρηκότες τοὺς νόμους ἢ οἱ τὴν αὑτῶν βούλησιν
ἀντ᾽ ἐκείνων πεποιημένοι; εἰ γὰρ δεινὸν μέν, ὦ βασι-
λεῦ. τὸ τοῖς ὑπὸ σοῦ γραφεῖσιν ἀπειϑεῖν, φαίνονται |

s δὲ πεισϑέντες μὲν οἱ μὴ τεϑυχότες, ἐναντία δὲ πεποι-
ηκότες οἵ διαφϑείραντες ἃ μένειν τοῖς ἔχουσιν ἐδέ-
δοχτό σοι. οἱ δίκην εἰληφότες ἐν αὐτῷ τῷ λαβεῖν
ὀφείλουσιν. ἣν γὰρ οὐ προσῆκεν ἔλαβον. ζῆν μὲν
ἐάσαντες οἷς ἐνεκάλουν, ἃ δ᾽ οὐκ ἦν αἰτιάσασϑαι τῶν

10 ye ἀψύχων ὄντα κατεσκαφότες. |

25. Kei μὴν si καὶ σφύθῃν τοῦτο ἦν ἀδίκημα, τὸ
μὲν ἀξίους δεῖξαι δίκης ἐκείνους τούτων ἦν, τὸ δὲ
ἐπιϑεῖναι τὴν δίκην τοῦ δικαστοῦ. δικαστοῦ δὲ οὐκ
ἦν ἀπορῆσαι τῶν ἐθνῶν m αὐτοῖς ὄντων ἁπάντων. .

t5 οὕτω χαὶ τοὺς φονέας οἱ τῶν ἀπεσφαγμένων οἰκεῖοι -
τιμωροῦνται λόγοις μὲν τοῖς παρ᾽ ἑαυτῶν, ψήφῳ δὲ τῇ
τῶν δικαζόντων. οὐδεὶς δὲ ἁρπάσας ἐπὶ τὸν ἀνδροφό-
νον ξίφος προστίϑησιν αὐτὸ τῷ ᾿χείνου (τραχήλων χρη- —
σάμενος ἀντὶ τοῦ δικαστηρίου τῇ χειρί, οὐδὲ γὰρ ἐπὶ |

"0. τυμβωρύχον οὐδὲ προδότην οὐδὲ τῶν τὰ ἄλλα ἀδι-
κούντων οὐδένα οὔτε πρότερον o09" ὕστερον. ἀλλ᾽ ἀντὶ
τῶν ξιφῶν εἰσαγγελίαι καὶ γραφαὶ καὶ δίκαι. 26. xol
τὸ δι’ ὧν ὁ νόμος βούλεται γενέσϑαι τὴν τιμωρίαν

19 οὐδὲ γὰρ τυμβωρύχον οἱ οἰκεῖοι τῶν παϑόντων δηλονότι
τιμωροῦνται V?

" or Δι Jede pc ἐν ῷ

2 αὐτῶν IV . 93 εἰ] καὶ M | μέν om ἀν τος: τεϑεικότες Mai |

11 τοῦτ᾽ V 13 £m ναι U 16 μὲν inser 7? 18 αὐτὸ
τῷ p sed αὐτὸ τὸ ξίφος τῶ "xsivov τραχήλω in marg τη" αὐτῷ
τὸ M^ αὑτῷ τὸ Monnier | τραχήλῳ inserui coll. Eur. Iph. T. 1460 t
19 ἐπὶ U et inser P? om reliqui libri 20 τυμβορύχον M.

| οὐδὲ τὸν προδότην I τἄλλα ΒΜ 22 dede Gc I sed * et. H
Lin ras m? E

t
NL

LIBANH ORATIO PRO TEMPLIS 101

ἀρκοῦν οἶμαι τῷ δικάξοντι. ἀλλ᾽ οὗτοι μόνοι τῶν
ἁπάντων περὶ ὧν κατηγόρουν ἐδίκαξον καὶ δικάσαντες
αὐτοὶ τὰ τῶν δημίων ἐποίουν. τί δὴ ξητοῦντες: εἶργο-
μένους ἐντεῦϑεν τοὺς τὰ τῶν ϑεῶν τιμῶντας ἐπὶ τά-
κείνων ἐνεχϑῆναι. τουτὶ δ᾽ ἐστὶ πάντων εὐηϑέστατον.
τίς γὰρ οὐκ οἶδεν, ὡς αὐτοῖς οἷς ἔπαϑον μᾶλλον ἢ
πρὶν ἐν οἷς ἦσαν ταῦτα τεϑαυμάκασιν; ὥσπερ οἱ τῶν
σωμάτων ἐρῶντες ἐκ τοῦ χωλύεσϑαι μὴ τοῦτο ποιεῖν
μᾶλλον τοῦτο ποιοῦσι καὶ γίγνονται τῶν αὐτῶν ἐρα-
σταὶ σφοδρότεροι. 21. εἰ δὲ ταῖς κατασχαφαῖς ἐγί-
yvovro τῆς γνώμης αἱ περὶ ταῦτα μεταβολαί. πάλαι
ἂν σῇ ψήφῳ τὰ ἱερὰ κατέσκαπτο᾽ πάλαι γὰρ ἂν ἡδέως
ταύτην εἶδες τὴν μεταβολήν. ἀλλ᾽ ἤδεις οὐ δυνησό-
μένος. διὰ τοῦτ᾽ ἀπέδσχου τῶν ἱερῶν τούτων. τού-
τους Ó', εἰ καί τι τοιοῦτον προσεδόκων. μετὰ σοῦ προῦσ-
ἤχεν ἐλθεῖν ἐπ᾽ αὐτὸ καὶ μεταδοῦναι τῷ κρατοῦντι
τῆς. φιλοτιμίας. ἦν δέ. οἶμαι. μηδὲν ἁμαρτάνοντας
χατορϑοῦν ἅπερ ἤϑελον κάλλιον ἢ μετὰ τοῦ πλημ-
μελεῖν.

.28. Εἰ δέ σοι φήσουσί τινας ἑτέρους ὑπὸ τούτων
γεγενῆσϑαι τῶν ἔργων καὶ μετ᾽ αὐτῶν εἶναι τῇ περὶ
τοῦ ϑείου δόξῃ. μή 6s λανθανέτωσαν δοκοῦντας. οὐ
γεγενημένους λέγοντες. ἀφεστᾶσι μὲν γὰρ οὐδὲν μᾶλ-

17 ἡ ἀντίϑεσις ἀντιστατική V? 28 γεγενημένους] ἤτοι
χριστιανούς suprascr ΠΗ

9 δικάζοντες V 3 δὲ Sinner 4 τὰ ᾿κείνων MV τὰ
κείνων I Monnier 5 ἐνεχϑῆναι I sed ἐ in ras m? | δέ ἐστι .M
γάρ ἐστι Β 10 ἐγίνοντο V 14 διατοῦτ᾽ PIM | ἀπέχου
. CUI sed in hoc in ἀπέσχου corr m? | τούτοις U 15 τοιοῦτο
JPMV edd | μετασοῦ Ρ 16 μετὰ δοῦναι C 17 τῆς om C
- 18 ἤπερ DB | πλημελεῖν CPUIM 20 δέ σοι verbis rursus
incipit .4 (fol 141) Got Re 23 ἧττον P sed ἧττ in ras m*
et μᾶλλον in marg ταῦ, BU

A

0

102 LIBANII ORATIO XXX

RIL177; Aov | αὑτῶν, φασὶ δέ. τοῦτο δέ ἐστιν οὐκ ἐκεί-
vovg ἕτερα τιμᾶν ἀνϑ᾽ ἑτέρων, ἀλλὰ τούτους πεφενα-. —
κίσϑαι. ἔρχονται μὲν γὰρ ἐπὶ τὰ φαινόμενα {καὶ τὸν
τούτων ὄχλον καὶ διὰ τῶν ἄλλων ὧν οὗτοι πορεύον-

5 ται. καταστάντες δὲ εἷς σχῆμα τὸ τῶν εὐχομένων ἢ
οὐδένα καλοῦσιν ἢ τοὺς ϑεούς. οὐ καλῶς μὲν ἐκ τοῦ
τοιούτου χωρίου, καλοῦσι δ᾽ οὖν. ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς .
τραγῳδίαις ὃ τὸν τύραννον εἰσιὼν οὐκ ἔστι τύραννος, 3
ἀλλ᾽ ὕπερ ἦν πρὸ τοῦ προσωπείου. οὕτω καὶ ἐκείνων

ιὸ ἕκαστος τηρεῖ μὲν αὑτὸν ἀκίνητον,. δοκεῖ δὲ τούτοις .
κεκινῆσθαι. 29. καίτοι τί τὸ πρᾶγμα αὐτοῖς γεγένηται

RII178 | βέλτιον, ὅταν λόγος μὲν ἢ τὰ ᾿χείνων, τὸ δὲ
ἔργον ἀπῇ; δεῖ γὰρ δὴ τά ye τοιαῦτα πείϑειν, οὐ

14 προσαναγχάξειν. εἰ δ᾽ ὃ μὴ τοῦτο δυνάμενος ἐκείνῳ

ἘΠ 119 χρήσεται, εἴργασται | μὲν οὐδέν, οἴεται δέ [τουτὶ
ἀσθενές]. λόγος δὲ μηδ᾽ ἐν τοῖς τούτων αὐτῶν τοῦτο
ἐνεῖναι νόμοις, ἀλλ᾽ εὐδοκιμεῖν μὲν τὺ πείϑειν, κακῶς
δὲ ἀκούειν τὴν ἀνάγκην. τί οὖν μαίνεσϑε κατὰ τῶν

Hae lap Desi Ue emp gà e t
vr aal - :

-

599r ᾿ Ἂς. τὸ ARMEN p

-

"i

8 Dem. de fals.leg. p. 418, 14. cf. Lib. t. III 376,7 R. Choric.
Spart. 8 30 (Arch. Jahrb. IX 180, 1y 11sq. cf. t. II 287, 19 aq.

14 τοῦτο] τὸ πείϑειν et éxeivo] τῷ ἀναγκάξειν suprascr V*

1 αὐτῶν AP sed in hoc ' in* corr m*, IBMV Got 8 ἐπὶ —

V sed om eorreector (τ qui verba inde ab ἔρχονται --- 4 ἄλλων.
in marg praebet, om {7 et del P? | ἐπὶ τὸν UB et corrector (m?)
in marg V, inser P*| καὶ inserui αὐξάνοντες vel simile aliquid
excidisse coni Re 8 ἔτι Got 9 ro? om Got 10 αὐτὸ I —
12 τἀκείνων B | κείνων I | δ᾽ M 14 ἐκείνου Got — —
15 τουτὶ ἀσϑενὲς inter δὲ et λόγος libri Got quod Re Anim in —
τουτὶ δὴ τὸ ἀσϑενὲς (id quod leve et infirmwm est) mutavit, ut
emblema lectoris recte cancellavit in editione, verbo antece-
denti οἴεται in ὃ ἵεται mutato male servavit Monnerius 16 μὴ
9 PIBMYV μὴ Got | αὑτῶν Got | τοῦτο inser 4 om CM
17 μὲν om 7 18 δ᾽ Re

esc mf
ida Ὁ»

nk.

vepres x
e e WAS

L]

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 103

ἱερῶν, εἰ τὸ πείϑευν μὲν οὐκ ἔστι, βιάξεσϑαι δὲ (δεῖν;
σαφῶς. γὰρ οὕτως καὶ τοὺς ὑμετέρους ἂν αὐτῶν παρα-
βαίνοιτε νόμους.

30. ᾿4“λλὰ τὸ μηδ᾽ εἶναί φασιν ἱερὰ χρήσιμον εἶναι
τῇ γῇ καὶ τοῖς ἐπ᾿ αὐτῆς ἀνθρώποις. ἐνταῦϑα τοίνυν s
δεῖ μέν μοι πολλῆς, ὦ βασιλεῦ, τῆς παρρησίας, δέδοικα
δὲ μή τινα λυπήσω τῶν ἐμαυτοῦ κρειττόνων. yogsíro
δ᾽ οὖν ὅμως ὃ λόγος ἕν τοῦτο ἀπαιτούμενος. τὴν ἀλή-
δειαν.

81. Εἰπάτω γάρ μοί | τις τῶν τὰς μὲν πυρά- RII180
γρᾶς x«l σφύρας καὶ ἄκμονας ἀφέντων, περὶ δὲ τι
οὐρανοῦ καὶ τῶν τὸν οὐρανὸν ἐχόντων ἀξιούντων
διαλέγεσϑαι, ποτέροις ἀκολουϑοῦντες οἱ τὰ μέγιστα
ἀπὸ μικρῶν καὶ φαύλων τῶν πρώτων ἀφορμῶν Ῥω-
μαῖοι δυνηϑέντες ἐδυνήϑησαν, τῷ (ϑεῷ» τούτων ἢ
οἷς ἱερὰ καὶ βωμοὶ (xol) παρ᾽ ὧν ὅ τι χρὴ ποιεῖν ἢ μὴ
ποιεῖν, ἤκουον διὰ τῶν μάντεων; ᾿Δγαμέμνονα δὲ τὸ
πανταχοῦ τεϑυχέναι πλέοντα ἐπ᾽ Ἴλιον αἰσχρῶς ἐπαν-

ul a

^-^ , - 3 - 9 - »! , e
ἤγαγεν ἢ νενικηκότα τῆς ᾿4ϑηνᾶς αὐτῷ TO τέλος εὑ-

5

[9

11 Od.y434 17 Aesch Ag.211sq. Od.y144 19 Od.
« 327. Π. ἡ 26 et 30

4 τοῦτό ἐστι τὸ συμφέρον κεφάλαιον AÍV

1 ἔστιν Got | βιάξεσϑαι scripsi e PBU, ut etiam Monnerius
coni, perperam tamen explicans: ,,s? quidem illud non suadere,
sed vim usurpare est* βιάξεσϑε reliqui libri, sed s (2) in ras

M, edd | δεῖ inserui auctore Re 2 γὰρ B sed y et o
in ras m* | οὕτως U sed g eras οὕτω B | αὑτῶν Got | παραβαί-
vers Got 4 μὴ δ᾽ PIBMV Got 6 πολλῆς om Got

8 δ᾽ οὖν] δὲ B 10 μοι τίς IBMV Got 12 τὸν om IB

15 ϑεῷ inserui om libri sed ϑεῶ δῇ supra τῷ scr V?, edd
ef. p. 116,13 16 καὶ om B | (xci) inserui | ὅτι 1M | χρῆ Got

104 LIBANII ORATIO XXX

ρούσης; Ἡρακλέα δὲ τὸν πρὸ τούτου τὴν αὐτὴν καϑε-
λόντα πόλιν οὐ ϑυσίαις ἴσμεν τῶν ϑεῶν προσλαβόντα

τὴν ῥοπήν; 92. ἔτι τοίνυν λαμπρὸς μὲν ὃ Μαραϑὼδνι͵
οὐ διὰ τοὺς μυρίους μᾶλλον 4ϑηναίων ἢ διὰ τὸν. |
s Ἡρακλέα καὶ Πᾶνα, ϑεία δὲ ἡ Σαλαμὶς οὐ διὰ τὰς (τρια — —
κοσίας) τῶν Ἑλλήνων μᾶλλον ναῦς ἢ τοὺς ἐξ Ἐλευσῖνος H

συμμάχους, ot μετ᾽ ὠδῆς τῆς αὑτῶν ἐπὶ τὴν ναυμαχίαν —
ἧκον. μυρίους (δ᾽. ἄν τις ἔχοι λέγειν πολέμους τῇ τῶν .—
ϑεῶν εὐνοίᾳ κυβερνηϑέντας καί, νὴ 4έα ys, καὶ εἰρήξ
30 νὴς καὶ ἡσυχίας χρόνους. :
33. Τὸ δὲ μέγιστον, οἱ μάλιστα τοῦτο τὸ μέρος
ἀτιμάσαι δοκοῦντες καὶ ἄκοντες τετιμήκασι. Tívsg οὗ-
τοι; οἱ τὴν Ρώμην τοῦ ϑύειν οὐ τολμήσαντες ἀφελέ-
RII181 σϑαι. καίτοι εἰ μὲν μάταιον ἅπαν τοῦτο τὸ
15 περὶ τὰς ϑυσίας. τί μὴ τὸ μάταιον ἐκωλύϑη; εἰ δὲ
καὶ βλαβερόν, πῶς οὐ ταύτῃ ys μᾶλλον; εἰ δ᾽ ἐν ταῖς
ἐχεῖ ϑυσίαις κεῖται τὸ βέβαιον τῆς ἀρχῆς. ἁπανταχοῦ k
δεῖ νομίξειν λυσιτελεῖν τὸ ϑύειν xal διδόναι vovg μὲν

1 Paus. V 14,2. VIII 15,5 4 cf. ad t. 11 264, 13 6 cf.
ad t. II 135, 12 7 Polem. decl.I 835. I1 841 | Her. VIIL 65. -
Plut. Them. 15 13 cf. Cod. Theod. XVI 10,10 cum. nota
Gothofredi t. VI p. 272

6 “ήμητραν καὶ Περσεφόνην P*IV?

0 x«l τὸν πᾶνα M | τριακοσίας (i. e. τ inserendum con-
ieci Mus. Rhen. XXXII 92 coll t. II 26, 7. Aesch. Pers. 337.
Her. VIII 48 et 82; 7 αὐτῶν IV Got 8 δ᾽ inserui | λέγειν

tite ai ym So

om B : 12 δοκοῦντες C sed τες add s Ἕ 18 oi C sed x ex Ἵ
v.eorr 8 | τοῦ] τὸ V 16 χαὶ om V | mallem yt καὶ μᾶλλον
Re 18 τελεῖν Got | καὶ μὴ διδόναι P sed μὴ inser m* et δι

καὶ διδόναι in marg scr m?, BU | καὶ διδόναι τοῖς μὲν ἐν ῥώμη —
δαίμοσι. καὶ τοῖς ἐν τοῖς ἀγροῖς" οὕτω συντακτέον in marg V^ -

LIBANH ORATIO PRO TEMPLIS 105

ἐν Ῥώμῃ δαίμονας τὰ μείξω. τοὺς δ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς
ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις ἄστεσιν ἐλάττω. δέξαιτο δ᾽ ἄν τις
εὖ φρονῶν καὶ τὰ τηλικαῦτα. 84. καὶ γὰρ ἐν τοῖς
στρατεύμασιν οὐκ ἴσον μὲν τὸ παρ᾽ ἑκάστου, φέρει δέ
τι τῇ μάχῃ τὸ παρ᾽ ἕχάστου. οἷον δή τι χἀν ταῖς &i- 5
ρεσίαις᾽" οὐκ ἴσοι μὲν ἅπαντες οἱ βραχίονες, συντελεῖ
δέ τι xul ὃ τοῦ πρώτου λειπόμενος. ὃ μέν τις τῷ
σκήπτρῳ τῷ τῆς Ρώμης συναγωνίζξεται. ὃ δέζτιςΣ ταύτῃ
σώξει πόλιν ὑπήκοον, ὃ δέ τις ἀγρὸν ἀνέχει παρέχων
εὖ πράττειν. ἔστω τοίνυν ἱερὰ πανταχοῦ ἢ ὁμολογούν-
τῶν obrov*ÓvGusvOg ὑμᾶς πρὸς τὴν Ῥώμην ἔχειν δόν-
τας αὐτῇ ποιεῖν ἀφ᾽ ὧν ξημιώσεται.

.95. Οὐ τοίνυν τῇ Ῥώμῃ μόνον ἐφυλάχϑη τὸ 9sw,
ἀλλὰ καὶ τῇ τοῦ Σαράπιδος | vij πολλῇ vt καὶ RII182
μεγάλῃ καὶ πλῆϑος κεχτημένῃ νεῶν, ÓU ὧν χοινὴν i5
ἁπάντων ἀνθρώπων ποιεῖ τὴν τῆς Αἰγύπτου φοράν.
αὐτὴ δὲ ἔργον τοῦ Νείλου. τὸν Νεῖλον δὲ ἑστιάματά

—

0

14 cf. Eunap. vit. soph. p. 178 5ᾳ. Expos. tot. mund. $ 35 sq.

3 τὰ τηλικαῦτα] τὰ ἐλάττω V? 7 τις] ἀπὸ τῶν ϑεῶν V*
12 ποιεῖν] τὰς ϑυσίας V?

1 δαίμονασ U sed νὰ eras 92 post ἐλάττω addi velim
μὲν" Re 3 «x«l γὰρ — ἴ λειπόμενος citat Plan fol. 104
4 ἴσον P sed ' in ras m?, 7 sed ' ex ^ corr m? ἧσον Plan
5 x«l ante τῇ A sed punctis suprapos del, edd delevi | x«i τὸ
Plan | εἰρεσίαις .A sed ε (1) inser m? εὑρεσίαις Plan ἐρεσίαις Got

6 ἴσοι P sed ' in ras m? (co: Plan 1 vs Got quod in ye
corr Re Anim $8 τις inserui ταύτῃ] ταύτῃ πόλει V — 10 óuo-
λογούντων V sed ὁμολογείτωσαν in marg 12 ξημιώσεται Re

ξημιώσετε libri Got Monnier 15 ναῶν V 1606 ἀνϑρώπων om V
᾿ς Αἴ ἑστιάματά ἐστιν scripsi coll p. 106, 5. Heliod. Aeth. IX 10.
Aristid. t. I1 303, 6 Κα. Cosm. Hieros. ad Greg. Naz. carm. 64 ed.
Mai. Spicil. Rom. IL 179, 5 sq. (Eudoc. Viol. p. 305 Vill. 698 ΕἸ...
Sen. nat. quaest. IV 2, 7. Dittenb. Orient. Graec. inscr. sel. 168,5

106 LIBANIH ORATIO XXX

ἐστιν ἀναβαίνειν ἐπὶ τὰς ἀρούρας πείϑοντα, ὧν ob .
ποιουμένων ὅτε τε χρὴ καὶ παρ᾽ ὧν, οὐδ᾽ ἂν αὐτὸξ ἡ
ἐθελήσειεν. ἅ μοι δοκοῦσιν εἰδότες οἱ καὶ ταῦτα ἂν
ἡδέως ἀνελόντες οὐκ ἀνελεῖν, ἀλλ᾽ ἀφεῖναι τὸν ποτα

s μὸν εὐωχεῖσϑαι τοῖς παλαιοῖς νομίμοις ἐπὶ μισϑῷ τῷ
εἰωϑότι. 30. τί οὖν; ἐπεὶ μὴ ποταμός ἔστι καϑ᾽ ἕκα-

στον ἀγρὺν τὰ τοῦ Νείλου τῇ γῇ παρέχων, οὐδ᾽ εἶναι 1
τὰν τούτοις ἱερὰ δεῖ. ἀλλ᾽ ὅ τι δόξειε τοῖς γενναίοις "
τουτοισὶ πάσχειν; oUg ἡδέως ἐκεῖνο ἂν ἐροίμην, εἶ I
10 τολμήσουσι παρελθόντες γνώμην εἰπεῖν πεπαῦσϑαι | jd
R1I188 μὲν τὰ γιγνόμενα τῷ Νείλῳ. μὴ μετέχειν δὲ αὐ
τοῦ τὴν γῆν μηδὲ σπείρεσϑαι, μηδὲ ἀμᾶσϑαι μηδὲ δι- E
δόνανι πυροὺς μηδ᾽ ὅσα δίδωσι μηδ᾽ ἀνάγεσϑαι γῆν Ἢ
ἐπὶ πᾶσαν ἃ νῦν. εἰ δ᾽ οὐκ ἂν ἐπὶ τούτοις διάραιεν i
15 τὸ στόμα, οἷς οὐ λέγουσι διελέγχουσιν ἃ λέγουσιν. οἱ 1
γὰρ οὐχ ἂν εἰπόντες δεῖν τῶν τιμῶν ἀποστερεῖσθαι ——
τὸν Νεῖλον ὁμολογοῦσι τοῖς ἀνθρώποις συμφέρειν τὸὸ
τῶν ἱερῶν τιμάς. f
z

14 Dem. p. 375, 14. 405, 26; 536,18 b

8 τοῖς μελεινειμονοῦσι (corr μελανειμονοῦσι) V? cf. p. 91, 12

et 108q. (cf. Wileken Arch. Pap. IIL 328) ἑστιᾶ libri (ἑστιᾶν A)
sed in ἐστιν ἃ οἴδαμεν corr C* et ἔστιν ἃ (2) μὲν (ante μὲν
nonnullae litterae perierunt) in marg P?, edd ἱερά ἐστι τὰ
Cobet Mnem. II 406 (Coll. erit. 127) 1 πείϑουσα Re et com-
mà post éeri& ponens Sintenis 5 νόμοις 1 8 ἱερὰ χρή-
ματὰ (ρήματ in ras) in marg 1 | δείξειε 7 9 ἂν ἐκεῖνο

11 γινόμενα V 12 et 13 μὴ δὲ PIBM 12 ἁμᾶσϑαι CAPU
Got Re cf. ad t. I 1583, 24; II 259,6 16 δεῖν scripsi cum Got
e P sed v» add m*, M sed v add m? et yo ὡς δεῖ in marg m*,
BV δεῖ reliqui libri edd 18 ἱερῶν 1 sed is in ras τῇ

MPs PR tetigi

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 101

91. Ὅταν τοίνυν καὶ τοῦ σεσυληκότος μνημονεύωσι,
bi e 3 ἫΝ ^ -
τὸ uiv ὡς οὐκ ἐπὶ τὰς ϑυσίας προῆλϑε, παρείσϑω,
ἀλλὰ τίς | οὕτω μεγάλην τῶν περὶ τὰ ἱερὰ χρή- RII184
ματα δέδωκε δίκην τὰ μὲν αὐτὸς αὑτὸν μετιών, τὰ δ᾽
ἤδη καὶ τεϑνεὼς πάσχων ἐπ᾽ ἀλλήλους τε ἰόντων τῶν
ἐκ τοῦ γένους καὶ λελειμμένου μηδενός: καίτοι πολὺ
βέλτιον ἦν αὐτῷ τῶν ἀπ᾽ ἐκείνου τινὰς ἄρχειν ἢ τὴν
ἐπώνυμον αὐτῷ τοῖς οἰκοδομήμασιν αὔξεσϑαι πόλιν,
δι ἣν x«i αὐτὴν πλὴν τῶν ἐχεῖ κακῶς τρυφώντων
ἅπαντας ἀνθρώπους ἔχεν καταρωμένους | τῇ σφῶν R II 185
αὐτῶν ἀπορίᾳ τὴν εὐπορίαν ἐχείνῃ παρέχοντας. 11
. 88, Καὶ ὅταν τοίνυν μετ᾽ ἐχεῖνον τὸν ἐχείνου λέ-
γῶσι καὶ ὡς καθεῖλε νεὼς οὐκ ἐλάττω περὶ τοῦτο

, M , ^ ^ ,
σονησάντων τῶν καϑαιρούντων ἢ τῶν οἰκοδομησάντων.
— οὕτως οὐκ ἦν ῥάδιον ἀλλήλων διαξεῦξαι τοὺς λί- 15
ϑους δεσμοῖς ἰσχυροτάτοις εἰσενηνεγμένους, --- ὅταν
3. - , δι PIN , et

οὖν ταῦτα λέγωσιν, ἐγὼ μεῖξόν τι προστίϑημι. ὅτι

σι

4 Zos.IL 39 9 cf. t. I 202, 12

1 τοῦ σεσυληκότος] τὸν μέγαν Κωνσταντῖνον αἰνίττεται V?
1sq. σημείωσαι. ἃ φησὶ περὶ τῶν μοναχῶν Κωνσταντίνου ὁ ἄνο-
pog καὶ παμβέβηλος καὶ ὄντως ἄνομος κεκεντρισμένος (?) καὶ
πᾶσας αἰωνίους τὰς δίκας ὀφείλων ὧν περὶ τὸ ἀληϑὲς σέβας
ἐξύβρισε Af ὦ τλήμων Λιβάνιε, πόϑεν ὁ διάβολος ἐνοίκησεν ἐπὶ
σοὶ καὶ διὰ σοῦ βλασφημεῖ τὰ παράνομα; ὦ φύσις ἀϑλιωτάτη,
οἷα ληρεῖς κατὰ τὴν ἐλευϑερίαν καὶ ἀνάπλασιν τῆς ἀνθρωπίνης
φύσεως. ἐλεῶ σε, ταλαίπορε διὰ τὴν ἐλευϑερίαν τῆς φιλοσοφίας
A» 12 ἐκείνου) υἱὸν suprascr V?

is

| 1 μνημονεύωσιν I 3 χρήματα om 1 ,addendwm videtur

aut ἠσεβηκότων aut potius ἠσεβημένων“ Re 5 τ᾽ Re

10 καταρωμένους C sed inter « et o ras 1 litt 11 αὐτῶν

om Got 12 τῶν I 16 sig ἕν συνηγμένους (συνηνεγμένους

Anim) coni Re εἰσεληλαμένους coni Orelli num σννεζξευγμένους 3
17 ἐγὼ om Got | μεῖζον τί IB

108 LIBANII ORATIO XXX -

ἐχεῖνός ys καὶ δῶρα ναοὺς Toig ἀμφ᾽ αὑτὸν ἐδίδου —
RII186 χαϑάπερ ἵππον ἢ ἀνδράποδον ἢ κύνα ἢ φιάλην
χρυσῆν, κακὰ δὲ ἀμφοῖν τὰ δῶρα τοῖς τὲ δοῦσι volg ——
τὲ λαβοῦσιν. ὁ μὲν γὰρ ἐν τῷ τρέμειν καὶ δεδιέναι
5 Πέρσας ἅπαντα τὸν βίον ἐβίω φοβούμενος ἔαρ ἕχαστον
ἔξοδον ἔχον, ὥσπερ τὰ παιδία τὰς Μορμόνας. τῶν δὲ
οἱ μὲν ἄπαιδες καὶ πρὸ διαϑηκῶν ἀπῆλθον οἱ δυσ-
τυχεῖς, τοῖς δ᾽ ἦν ἄμεινον μὴ παιδοποιήσασϑαι. 39. τοι
αὐταῖς μὲν ἀδοξίαις, τοσούτῳ δὲ πολέμῳ τῷ πρὸς .
τὸ ἀλλήλους συξῶσιν οἱ ἀπὸ τούτων ἐν μέσῳ τῶν ἀπὸ
RII187 τῶν | ἱερῶν χιόνων στρεφόμενοι, δι᾽ οὕς, οἶμαι,
ταῦτα. τοιαύτας τοῖς τέκνοις tig εὐδαιμονίαν ἀφορμὰς
οἱ πλουτεῖν εἰδότες ἐκεῖνοι παρέδωκαν. καὶ νῦν ος
ἄγει μὲν εἰς Κιλικίαν νοσήματα τῆς τοῦ σχληπιοῦ
15 χρήζοντα χειρός. αἱ δὲ περὶ τὸν τόπον ὕβρεις ἀπρά- -
RIIi88 xrovg ἀποπέμπουσι, πῶς ἔνεστι μὴ κακῶς τὸν .
τούτων αἴτιον λέγοντας ἀναστρέφειν; í
40. Βασιλεῖ δὲ τοιαῦτα ἔστω τὰ βεβιωμένα., ὥστε
τοῖς ἐπαίνοις ζῆν καὶ τετελευτηκότα. οἷον γενόμενον

1 cf. t. II 910, ὅ 4 cf.t.1 875,19 8q. ..- 5 cf. t. 11275, 17;
326, 14 sq. 6 cf. t. I1 265,13 R. Xen. Hell. IV 4.117 --.-ὄ 10 cf.
t. I1 290,8. t. 1 376,2 14 Philostr. vit. Apollon.I7 et 8 et 9
p. 6,18 et 8 ,18q. et 9, 11sq. K; vit. soph. II 4 p. 74, 32 sq. Sozom.
h. e. E 5 p 51

1 ὑφ᾽ αὑτῶν I | αὐτὸν A 8 δ᾽ δ διδοῦσι V — 4 λαμ-ἴ —

βάνουσιν V b φοβούμενος ἔαρ scripsi auctore he collato
t. 1326,14 στράτευμα ἄγων xo" ἕκαστον ἔτος ἀρχομένου ϑέρους
ἅμα ἦρι κτλ. φοβούμενος. ἄρ᾽ CAP sed in hoc φοβούμενος.
ἕκαστον in marg m*, JBU edd (ἄρ᾽ Got Monnier) φοβούμενος
παρ᾽ M φοβούμενος eum laeuna 4—5 litt V 6 ἐξόδων
Monnier | ἔχον scripsi auctore Re ἔχων libri edd (ἦχον Monnier)
8 τοσαύταις ὃ 11 ἱερῶν ἐκείνων κιόνων B- 15 χρήξοντα
JPPIBM Got (qui γρήζονται in marg habet) 18 Βασιλεῖ —
19 τετελευτηκότα citat Macar 1.1. fol. 895 18 δὲ om Macar

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 109

ἴσμεν {περὶ τὸν τὴν μὲν ἀρχὴν ἐκδεξάμενον τὴν éxsívov,
τὴν Περσῶν δὲ καϑελόντα ἄν, εἰ μὴ προδοσία τὸ πέ-
ρας ἐχώλυσε. μέγας. δέ ἐστιν ὅμως καὶ τεϑνεώς. δόλῳ
μὲν γὰρ ἀπέϑανεν, ὥσπερ Ἀχιλλεύς. ἐκ δὲ τῶν πρὸ
τοῦ ϑανάτου πεπραγμένων, ὡς ἐκεῖνος, ἄδεται. 41. xol s
ταῦτα τούτῳ παρὰ τῶν ϑεῶν οἷς ἀπέδωκεν ἱερὰ καὶ
τιμὰς καὶ τεμένη x«i βωμοὺς χαὶ αἷμα. παρ᾽ ὧν
ἀκούσας, ὡς τὸ τῶν Περσῶν αὔχημα ταπεινώσας εἶτα
ἀποθανεῖται. τῆς ψυχῆς ἐπρίατο τὸ κλέος πολλὰς μὲν
πόλεις ἑλών, πολλὴν δὲ γῆν δῃώσας, παιδεύσας δὲ τὸ
“τοὺς διώκοντας φεύγειν, μέλλων δέ, ὡς ἅπαντες ἴσασι.
δέξεσϑαι πρεσβείαν κομίξουσαν τῶν πολεμίων δου-
- λείαν. τοιγαροῦν ἠσπάξετό τε τὸ | τραῦμα καὶ RII189
βλέπων ἠγάλλετο: καὶ μὴ δακρύων αὐτὸς τοῖς τοῦτο
δρῶσιν ἐπετίμα, εἰ μὴ νομίξοιεν αὐτῷ παντὸς ἀμείνω
γήρως εἶναι τὴν πληγήν. καὶ αἱ πρεσβεῖαι τοίνυν αἱ
πολλαὶ αἱ μετ᾽ ἐκεῖνον ἐκείνου πᾶσαι καὶ τὸ λόγοις

m

5

2 cf. t. IL 523,11 sq. 4 Philostr. Her. XIX 11 p.204,23sq. K.
cf. Herm. XVII 200 sq. 5 Socr. hist. eccl. III 21 p. 198 A | Od.
ω 93 sq. 1? Eunap. fr. 26 (Mueller Fr. hist. IV 25) 9. Xen.
Cyr. III 1, 36 10 cf. t. II 325, 115α. 12 cf. t. II 353, 9 sq.

£r cf. t. II 355, 11 |

8 τἄλλα τῆς ἀληϑείας, ὡς εἰώϑεις, “καταψευδόμενος, Διβάνιε,
ἐνταῦϑα τἀληϑὲς εἴρηκας, ὅτι μέγας ᾿Ιουλιανὸς ἐπὶ κακίᾳ καὶ
μετὰ ϑάνατον περιῴδεται χριστιανῶν διώκτης πεφηνώς, ερσὶς
δὲ μᾶλλον ἔδειξεν, ὡς οὐ δόλῳ, ἀλλὰ ϑεόϑεν καιρίᾳ πληγῇ βλη-
ϑεὶς ἀπέρρηξε τὴν βέβηλον ψυχὴν στήλην ὕβρεως ἀδιαλείπτου
κεχομισμένος V?

1 {περὶ inserui | uiv τὴν VB 2 πέρας] πέρσας C
3 δ᾽ edd 6 τούτων CP sed in utroque v eras, Á sed yg τῶν
in marg, I|ràv om PIBUV Got 8 τὸ οι 7 11 μέλλων e
μεγάλων corr I? 12 δέξασϑαι IM | πολεμίων I sed co in ras
m? 13 πρᾶγμα 1 11 αἱ om Re | λόγους Got

5

110 LIBANII ORATIO XXX

&v9' ὕπλων χρῆσϑαι τοὺς Ἀχαιμενίδας ἐκείνου τοῦ δέ-
ove αὐτῶν ἐγκατατεϑειμένου ταῖς ψυχαῖς. τοιοῦτος ἡμῖν
ὁ τὰ ἱερὰ τοῖς ϑεοῖς ἀνιστάς. κρείττω μὲν ἔργα λήϑης
ἐργασάμενος, κρείττων δὲ λήϑης γεγενημένος.

42. ᾿Εγὼ δὲ ἠξίουν τὸν πρὸ τοῦδε τὰ μὲν τῶν
ἐναντίων καϑαιρεῖν καὶ κατασκάπτειν καὶ κατακάξιν,
ἐπειδήπερ ἐγνώκει τῶν ϑεῶν καταφρονεῖν, εἰ καὶ ἱερῶν
γε καὶ ὃ τῶν ὄντων τοῖς πολεμίοις φειδόμενος ἀμείνων.
οἰκείων μέντοι ναῶν πόνῳ x«i χρόνῳ καὶ πολυχειρέᾳ

10 x«l πολλοῖς ταλάντοις κατεσχευασμένων καὶ προκιν-
R I1 190 δυνεύειν ἄξιον. | εἰ γὰρ πανταχόϑεν μὲν σωστέον

1

2

5

e

τὰς πόλεις. λάμπουσι δὲ τούτοις μᾶλλον ἢ τοῖς ἄλλοις
αἱ πόλεις καὶ οὗτοι τῶν ἐν αὐταῖς μετά ye τὰ χάλλη
τῶν βασιλείων κεφάλαιον, πῶς οὐ καὶ τούτοις μετα-
δοτέον προνοίας χαὶ ὅπως ἐν τῷ σώματι τῶν πόλεων
εἶεν σπουδαστέον; πάντως δέ εἶσιν οἰκοδομήματα κἂν
εἶ μὴ veg γε. δεῖ δέ, οἶμαι, τῷ φόρῳ τῶν δεξομένων.
δεχέσϑω τοίνυν ἑστώς, ἀλλὰ μὴ καταφερέσϑω. μηδὲ
τὸ χεῖρα μὲν ἀποχόπτειν ἀνθρώπου δεινὸν ἡγώμεϑα,
πόλεων δὲ ὀφθαλμοὺς ἐξορύττειν μέτριον μηδ᾽ ἐν μὲν

1 cf. t.II219,18 — 2 cf. t. Π 531,10. 17 cf. δ 1 349.1

1 ro? δέους Β sed v in δέους eras τὸ δέος Re Anim (,.τοῦ
δέος aut τὸ δέος leg.) et Cobet Misc. 164 τοῦ δέος coni Re
in edit 5 πρὸ e πρὸς corr I? 6 κατακαίειν AP sed
in utroque ; (1) eras, ZU edd 7 si καὶ scripsi eum Monnerio

ἐπεὶ libri edd 8 »s e ve corr I? ὁτῶν Got qui βωμῶν καὶ
βοτῶν vel ὁ τῶν coni 11 ἄξιον ,mallem abesse** Re et. delen-
dum censet Cobet Misc.163 ἠξίουν coni Got 17 ved scripsi
ex Á coll. p. 89, 17 et 21; 111,8 »só reliqui libri edd | δ᾽ Re

18 ἑστῶτ᾽ Monnier 20 μὴ δ᾽ AAPIBMV Got μηδὲ Re |
μὲν om 1

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 111

τοῖς σεισμοῖς τὸ πίπτον OÓvoóous9«, σεισμῶν δὲ οὐχ
ὄντων οὐδὲ βλαπτόντων αὐτοὶ τὸ ᾿χείνων ποιῶμεν.
43. οὐκοῦν τῶν μὲν βασιλέων οἱ νεὼ κτήματα, Ἐ ΤΙ 191
καϑάπερ καὶ τὰ ἄλλα, τὸ δὲ τὰ αὑτῶν καταποντίζξειν
ὅρα εἰ σωφρονούντων. ἀλλ᾽ ὃ μὲν βαλάντιον ῥίπτων s
tig τὴν ϑάλατταν οὐχ ὑγιαίνει οὐδ᾽ εἴ τις κυβερνήτης
τέμνοι κάλων οὗ δεῖ τῷ πλοίῳ. καὶ ναύτην δὲ εἰ κε-
λεύσειε τῇ ϑαλάττῃ τὴν κώπην ἀφεῖναι, δεινὰ ἂν
δοχοῖ ποιεῖν᾽ πόλιν δὲ εἴ τις ἄρχων ποιοῖ μέρει τη-
λικούτῳ χείρονα. và μέγιστα ὥνησε; τί γὰρ δεῖ δια-
φϑείρειν, οὗ τὴν χρείαν ἔνι μεταποιῆσαι; πῶς δὲ οὐκ
αἰσχρὸν στρατόπεδον πολεμεῖν λίϑοις | οἰχείοις Ἐ Π 199
καὶ στρατηγὸν ἐφεστηκότα παραχαλεῖν κατὰ τῶν πάλαι
πολλῇ σπουδῇ πρὸς ὕψος ἀναβάντων. ὧν τὸ πέρας
ἑορτὴν τοῖς τότε βασιλεῦσιν ἔϑηκε: 15
444. Καὶ μηδεὶς οἰέσϑω σὴν ταῦτ᾽ εἶναι κατηγορίαν.
ὦ βασιλεῦ. κεῖται μὲν γὰρ πρὸς τοῖς δρίοις Περσῶν
νεὼς ᾧ παραπλήσιον | οὐδέν, ὡς ἔστιν ἁπάντων Ἐ ΤΙ 198

-

0

17 Edessa. cf. t.II 433,20sq. Cod. Theod. XVI 10, 8 eum
nota Gothofredi

7 χάλως τὸ σχοινίον᾽ ὁ κάλως" τοῦ κάλου" τὸν κάλων. κά-
Aov δὲ τὸ ξύλον, οὐδέτερον V? οἷ. ἐ. Π 474, 8 et scholl. ad t. II
493, 8

1 πῖπτον cf. Et. M. s. v. (Drac. de metr. p. 52, 14 Herm.) |
ὀδυρόμεϑα 1 2 xsivov I edd 9 νεὼν A νεὼ reliqui libri
5 ὁ — 10 ὥνησε citat Macar 1. 1. 5 βαλάντιον. cf. t. 1 296,3;
358, 20; II 173,2 6 ϑάλασσαν Macar 7 τέμνει IBMY
. Macar | κελεύσειε Par Re κελεύεις reliqui libri sed ς eras C,
Macar Got 9 δοκοῖ P sed ει in ras m? δοκεῖ U sed i eras
| δοκῆς Got | πάλιν Macar | ποιεῖ IBM V Macar | μέρει τηλι-
κούτῳ om Macar [10 τὰ μέγιστα ὥνησε] μικρὰ ἠδίκησεν Macar
om Got | ταμέγιστα V 11 δ᾽ Re 12 wol λίέϑοις]
πολεμεῖσϑαι τοῖς Β 18 παραγγέλλειν ?

112 LIBANII ORATIO XXX

- , 3 , 5 er , ,
τῶν τεϑεαμένων ἀκούειν. οὕτω μέγιστος μεγίστοις
ἐγεγόνει τοῖς λίϑοις, τοσοῦτον ἐπέχων τῆς γῆς ὁπόσον
καὶ ἡ πόλις. ἤρκει γοῦν ἐν τοῖς ἐκ τῶν πολέμων
φόβοις τοῖς οἰκοῦσι τὴν πόλιν μηδὲν εἶναι πλέον τοῖς

5 ἑλοῦσι τὴν πόλιν οὐκ ἔχουσι κἀκεῖνον προσεξελεῖν τῆς
ἰσχύος τοῦ περιβόλου πᾶν ἐλεγχούσης μηχάνημα. ἦν
ὃὲ δὴ x«l ἐπὶ τὸ τέγος ἀναβᾶσι πλεῖστον ὅσον τῆς
πολεμίας δρᾶν, οὐ μικρὸν πολεμουμένοις πλεονέχτημα

9 , MN * ' 3 , M 2
ἀνθρώποις. ἤκουσα δὲ x«i ἐριξόντων τινῶν, ἐν ὃπο-

RII194 τέρῳ τὸ ϑαῦμα μεῖξον ἱερῷ, τῷ μηκέτ᾽ ὄντι
T ux μ ρῷ, τῷ μη

1 τούτῳ ἢ ὃ μήποτε πάϑοι ταὐτόν, ἐν ᾧπερ ὃ Σάραπις.
4D. ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ τοιοῦτο καὶ τοσοῦτον ἱερόν.
iv ὑπερβῶ τὰ τῆς ὀροφῆς ἀπόρρητα καὶ ὅσα ἀγάλματα
σιδήρου πεποιημένα κέχρυπτο τῷ σχότῳ διαφεύγοντα

15 τὸν ἥλιον, οἴχεται καὶ ἀπόλωλε. ϑρῆνος μὲν τοῖς ἰδοῦ-
σιν, ἡδονὴ δὲ τοῖς οὐχ ἑωραχόσιν. οὐ γὰρ ἴσον ἐν
τοῖς τοιούτοις ὀφϑαλμοί τε χαὶ ὦτα, μᾶλλον δὲ τοῖς
οὐκ ἰδοῦσιν ἄμφω. καὶ λύπη καὶ ἡδονή, τὸ μὲν ἐκ τοῦ
πτώματος. τὸ δ᾽ ὅτιπερ οὐ τεϑέανται. 40. ἀλλ᾽ ὅμως

30 δἴ τις ἀχριβῶς σκοπήδσειεν, οὐ σὸν τοῦτο, τοῦ δὲ ἠπα-
τηκότος ἀνθρώπου μιαροῦ καὶ ϑεοῖς ἐχϑροῦ καὶ δει-

RII195 λοῦ χαὶ φιλοχρημάτου | καὶ τῇ τικτόμενον αὐτὸν

19 Thuc. IV 14,2 20 De Cynegio praefecto praetorio,
postea etiam de Proclo comite Orientis cogitavit Gothofredus
ad Cod. Theod. XVI 10,8 t. VI p. 269. cf. p. 80 not. 3

1 μεγίστοις om Got 2 éméyov Got ὃ γ᾽ οὖν A |
τῶν om /[ 4 ὥστε ante μηδὲν inser coni Monnier b προῦ
ξελεῖν cum ras 1 litt ante ξ U 6 5v C sed v add m*
13 ὑπέρβω Re 14 num χρυσοῦ Σεβήρου, χρυσοῦ coni Re
Anim | κέκρυπται V 16 ἑ ρακόσιν cum ras 1 litt post, s U |

ἶσον P | μὲν Got 19 δὲ Re 20, ὑπατευκότος legendwm

quis putet" Got cf. p. 80 not. 8

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 113

— δεξαμένῃ γῇ δυσμενεστάτου, ἀλογίας uiv ἀπολελαυ-

ΡΝ ΨῈ

κότος τύχης. χακῶς δὲ χρωμένου. τῇ τύχῃ δουλεύοντος
τῇ γυναικί. πάντα ἐκείνῃ χαριξομένου, πάντα ἐχείνην
ἡγουμένου. τῇ δ᾽ ἀνάγκη πάνϑ'᾽ ὑπηρετεῖν τοῖς ταῦτα
ἐπιτάττουσιν, ὧν τῆς ἀρετῆς ἀπόδειξις τὸ ξῆν ἐν iua- s
τίοις πενϑούντων καὶ μείξων ys ταύτης τὸ ἐν ἐχείνοις
ὧν οἱ x«l τῶν σάκκων ὑφάνται. 47. | τοιοῦτον R II 196
ἐργαστήριον ἠπάτησέ Gs, ἐφενάκισεν. ὑπηγάγετο. παρ-
ἐχρούσατο. πολλοὺς δὲ καὶ ϑεοὺς παρὰ τῶν {παίδων
τῶν» ϑεῶν μαϑόντες ἴσμεν. ἀπατηϑέντας. ὡς γὰρ δὴ τὸ
καὶ ϑυόντων ἱερεῖα καὶ οὕτως ἐγγύς. ὡς ἐπὶ τὰς ἐκεί-
vov Qiv«g τὸν καπνὸν εἰστρέχειν. καὶ ὡς ἀπειλούντων
| x«i μείξω μικροῖς ἐπαγόντων καὶ κομπούντων ἘΝ ΤΙ191
καὶ πεπιστευκότων μηδὲν ἂν αὐτῶν ποτὲ φανῆναι
δυνατώτερον, τοιούτοις πλάσμασι καὶ τέχναις καὶ δή- 15
μασι μεμηχανημένοις δεινοῖς ἐμβαλεῖν ὀργὴν τὸν πρᾳ-
ότατον | βασιλέων ἐξήγαγόν πὼς αὑτοῦ. ἐπεὶ τά RII 198

3 de Achantia cogitavit Sievers p. 266 cf. p. 80 not. 3
8 Dem. p. 995,8. 1010, 24 9 Il-o31sq.

1 ἀλόγως coni Orelli .9 πάντα — 4. ἡγουμένου om 1
9 ἐκείνη Re ἐκείνης ἡττημένου coni Orelli ἡγούμενον M
δὲ Re | ἀνάγκηι Α sed 1; del m! ἀνάγκῃ Got | ὑπηρετῶν Got,
ὑπηρετοῦντος in mar 6 μείξων Re μεῖξον libri Got | ἐκεί-
voie ὧν oi] ἐρήμοις πὰ Io. Fred. Gronovius in epistula ad Io.
Meursium (1638) (Meursii opp. XI 624) 1 οἱ καὶ] καὶ oi M |
ógdirrac Gronovius 8 ἠπάτησέ cs. scripsi auctoribus he et
Cobeto Coll.[127 ἠπάτησεν libri sed om 7. 9 .παρέχρούσατό σε
Gronovius | παίδων τῶν inserui coll Plat. Rep. p. 366 B
10 $sàv| ποιητῶν Cobetus 1. ]. coll. t. II 568, 18... 11 ἱερῶν
Got | εἰς Ὁ. 19 ἀπειλούντων M sed si in ras m? et εἶχεν
ἀπλούντων, οἶμαι δὲ ἢ ἀπολούντων ἢ ἀπειλούντων ϑέλει in marg
m?,. οὐ Re ἁπλούντων reliqui libri αοῦ 14 αὑτῶν Re | ποτε
inser 4 om C (et Par) Got 186 πραότατον PIMV πατέρα
πραύτατον οὐ {βασιλεύων Got sed yo βασιλέων in marg
| αὐτοῦ IM

LriBANIUS ed. Foerster. III. ὃ

114 LIBANII ORATIO XXX

γε ὄντως αὐτοῦ φιλανϑρωπία, ἔλεος, οἶκτος, ἡμερότης,
ἐπιείχεια, τὸ σώξειν μᾶλλον ἢ ἀπολλύναι. ἀλλ᾽ ὄντων
ΒΕ 1199 τῶν τὰ δικαιότερα | λεγόντων, ὅτι, εἴπερ τι TOL-
οὔὗτον εἴη. δίκην μὲν δεῖ τοῦ τολμήματος λαβεῖν,
s τούτῳ δὲ αὐτῷ προνοηϑῆναι τοῦ μέλλοντος ὁ τὴν Ka-
δὁμείαν νικῆσαι νίκην οἰόμενος δεῖν πανταχόϑεν
ἐνίκησεν.
48. Ἔδει δὲ αὐτὸν (μὴ) μετὰ τὰς οἰκείας ἡδονὰς
τὰ σαυτοῦ ϑεραπεύειν μηδ᾽ (δρᾶν ὕπως μέγας εἶναι δόξῃ
10 τοῖς τὴν μὲν γεωργίαν ἀποδρᾶσιν, ὁμιλεῖν δὲ év τοῖς
ὄρεσι λέγουσι τῷ τῶν ὅλων ποιητῇ. ἀλλ᾽ ὡς τὰ σὰ [καὶ]
καλὰ καὶ ἐπαίνων ἄξια παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις δοκοῖς.
νῦν δὲ μέχρι μὲν τοῦ λαβεῖν καὶ κενῶσαί cou τοὺς
ϑησαυροὺς πολλοὶ φίλοι χαὶ ἐπιτήδειοι καὶ πρὸ τῶν
ι ψυχῶν αὐτοῖς ἡ σὴ βασιλεία. καιροῦ δὲ ἥκοντος καὶ
βουλῆς παρούσης εὔνοιαν ἀπαιτούσης ταυτὶ μὲν ἠμέ-
RII200 ληται. | và δὲ ἴδιά σφισιν ἐσπούδασται. 49. κἂν
z906:A00v τις αὐτοῖς τί ταῦτα; ἔρηται. τὸ μὲν αὑὗ-
τῶν ἔξω τῆς αἰτίας ποιοῦσι, καὶ ὅτι πεποιήκασιν ἀπο-
0 χρένονται ἅ ys τῷ βασιλεῖ ἔδοξε καὶ ἐκεῖνον τὴν ἀπολυ-
γίαν ὀφείλειν καὶ τοιαῦτα λέγουσιν. οἱ δ᾽ ὀφείλοντες

6 cf. p. 55,8 11 Plat. Tim. p. 28C

1 ὄντος IB (et Par, sed in hoc ἴσως ὄντως in marg m?)
5 τοῦτο I 6 νίκην νικῆσαι 1 8 μὴ inserui cum Monnerio
9 τὰ scripsi τὰς libri edd (τοῖς Got) | ἑαυτοῦ V ^ «vro?
cum ras 1 litt ante « U αὐτοῦ Got | μὴ δ᾽ libri | ὁρᾶν inserui
UL hie interponendum ἐπιμελεῖσθαι aut paulo post addendwm.
σκοπεῖν". Re | εἶναι μέγας I δόξει 10 τὴν om Y 11 καὶ
cancellavi 12 δοκῇ ἢ 16 ἔννοιαν Β' Got 17 σφισιν
scripsi τισὶν libri edd 18 ,malim αὐτοὺς" Re | αὐτῶν M
19 ἀποκρίνονται he ἀἁποκρύπτονται libri Got Monnier
20 ye scripsi δὲ VU et inser P*M om reliqui libri edd
21 δὲ edd

LIBANII ORATIO PRO TEMPLIS 115

ἦσαν οὗτοι οἱ οὐδέποτε λόγον ἕξοντες οὐδένα ὑπὲρ
τῶν πεπραγμένων᾽ τίς γὰρ ἂν ὑπὲρ τοιούτων xc-
χῶν γίνοιτο λόγος; o( δὲ πρὸς μὲν τοὺς ἄλλους
ἀρνοῦνται μὴ σφῶν εἶναι τοῦτο τὸ ἔργον, ἐντυγ-
χάνοντες δὲ σοὶ καταμόνας δι᾽ οὐδενὸς ἄλλου τὸν s
σὸν oixov οὕτως εὖ πεποιηκέναι φασίν. ὧν τὸν σὸν
ἀπαλλάξειαν oixov οἱ γῇ τε καὶ ϑαλάττῃ τὴν σὴν ἐπι-
στήσαντες κεφαλήν ὡς οὐκ ἔσϑ᾽ ὅ τι μεῖξον ἂν παρ᾽
αὐτῶν λάβοις. οἱ γὰρ ἐν φίλων ὀνόματι x«l κηδεμό-
νῶν ἀφ᾽ ὧν ἂν βλάψαιεν λέγοντες τῷ πιστεύεσθαι 10
πρὸς τὴν βλάβην ἀφορμῇ χρώμενοι ῥᾳδίως ἐξημίωσαν.

ὅ0. Ζλλ᾽ ἐπὶ τούσδε μέτειμι τῆς ἀδικίας αὐτῶν
τὴν ἀπόδειξιν ἐκ τῶν νῦν εἰρημένων ποιησόμενος.

| Φέρε γάρ, διὰ ví φατε κατασκαφῆναι τὸ μέγα RII 201
τοῦϑ᾽ ἱερόν; οὐ διὰ τὸ δόξαι τῷ βασιλεῖ; καλῶς. οὐκχ- τὸ
οῦν oi χαϑαιροῦντες οὐκ ἠδίκουν τῷ τὰ δοκοῦντα
τῷ βασιλεῖ ποιεῖν. ὅστις οὖν τὰ μὴ δοκοῦντα τῷ βα-
σιλεῖ πεποίηκεν, ἀδικεῖ, οὐκοῦν ὑμεῖς οὗτοί γέ ἐστε
οἷς οὐδὲν ἔνι τοιοῦτον εἰπεῖν ὑπὲρ ὧν δεδράκατε.

ὅ ὅρα καὶ τὸ καταμόνας. ὃ ἐγὼ οὔποτ᾽ ἂν ἐπεπείσμην
τοῦτον ἀξιῶσαι ἑρμηνείας τῆς αὐτοῦ V cf. t. II 486, 8

1 οὐδένα ἕξοντες V 2 ,post πεπραγμένων videtur &zo-
διδόναι vel tale quid deesse Re 4 εἶναι τοῦτο scripsi e V
τοῦτο εἶναι reliqui libri edd 5 δέ σοι libri edd | κατὰ μόνας
PBU Re 6 ὄντως V | πεπονϑέναι coni Re 14 διατί
APIMV 18 οὐ — καλῶς] ,aut delendum οὐ et interroga-
tionis signum detrahendwm | aut servato hwic interrogationi sub-
Jicienda responsio conveniens. interrogat Libanius οὐ διὰ τὸ
δόξαι τῷ βασιλεῖ; respondent adversariv διὰ τὸ δόξαι τῷ βασιλεῖ.
hwie responsioni subjicit tum Libanius suum καλῶς." | βασι-
λεῖ καλῶς: ΑΥ̓͂ βασιλεῖ καλόν; I sed ; ex - corr m*, BM
11 οὖὗ»] δὲ U et in ras P? 18 ἀδικεῖ" V
: g*

10 "pat vougitévo ϑεοὺς μηδὲ τιμάτω μὴδὲ αἱ-

1

5

ex

116 LIBANII ORATIO XXX

Dl. εἰπέ μοι. διὰ τί τὸ τῆς Τύχης τοῦτο σῶν ἐστιν

ἱερὸν καὶ τὸ τοῦ zlióg καὶ τὸ τῆς ᾿4ϑηνᾶς καὶ τὸ τοῦ —
“Διονύσου; ἄρ᾽ ὅτι βοὔύλοισϑ᾽ ἂν αὐτὰ μένειν; οὔ, ἀλλ᾽

ὅτι μηδεὶς τὴν ἐπ᾽ αὐτὰ δέδωκεν ὑμῖν ἐξουσίαν. εἰλή-

φατε δὲ τὴν κατ᾽ ἐχείνων ἃ διεφϑάρκατε; oU.» πῶς οὖν —
R1I202 οὐκ ὀφείλετε δίκην; ἢ πῶς ἃ δεδράκατε καλεῖτε —

δίκην τῶν πεπονϑότων οὐδὲν ἐν οὐδενὶ προ pida
0 δέχοιτ᾽ ἂν αἰτίαν:

. B2. Ἦν. σοι. βασιλεῦ, Son Gd μηδεὶς τῶν ἡ ᾿

τείτω τι παρ᾽ αὐτῶν μήϑ᾽ ἑαυτῷ μήτε παισὶν —
ἀγαϑὸν πλὴν εἰ σιγῇ τε καὶ λανϑάνων, ἅπὰς δὲ —
ἑστῷ τοῦ παρ᾽ ἐμοὶ τιμίου καὶ βαδιξέτω μεϑέ-
ξῶν τῶν ἐκείνῳ δρωμένων καὶ τάς ve εὐχὰς
ἧπερ ἐκείνῳ ποιείσϑω καὶ τὴν αὑτοῦ κεφαλὴν
ὑπαγέτω τῇ τοῦ τὸν λεὼν ἁρμοττομένου χειρί
τὸν δ᾽ ἀπειϑοῦντα πᾶσα ἀνάγκη τεϑνάναι. -
09. ταῦτ᾽ ἦν μέν σοι κηρύξαι ῥάδιον, οὐ μὴν ἠξίωσάς —

15α. Iul. Misop. p. 846 B.'C 2 cf. t. I 141, 19. t. II 152;
10 sq. ep. 767 3 cf. Malal. X p. 234 ed. Bonn. 16 Pind. .
Nem. VIII 20 | |

1 διατί APIBMV | vó τῆς Τύχης om I 2 xci — hg |
om JM |«vó (3) om I. - 4 δέδωκ cum ras 2 litt U ἡμῖν om U —
5 oj. inserui auctore Re 6 ὠφείλετε CAP Got 7 ἐν, ἢ

om M . 9 χηρῦξαν P sed ^ in ras m?, Sinner Monnier, fortasse —
recte at cf. l 18 et t. Π 28,19; 258,2 | δὲ post undele CA, sed —

in hoe del, Got Re, delendum censuit Cobetus Coll. 127 δὴ £

Orelli Sinner Monnier . 10 (bis) uj δὲ APIMV li cé Ὁ

APIBMV. Got τοῖς post μήτε inser he — delevi 123] V et €
supra sí A? 18 τιμίου (Uso0 »? cf. p. 103,15 14 τε 0m ΤΣ ἢ

15 ἐκείνῳ seripsi.. éxsivog P in quo g ex v corr, BUV ἐκεῖνον 1

reliqui libri edd 15 αὐτοῦ LB.M Got: . 17 τόνδ᾽ V|ó Re .
18 κηρῦξαι P sed ^ in ras m?, Sinner Monnier cf. ad 1.9

LIBANH ORATIO PRO TEMPLIS 111

ye οὐδ᾽ ἐπέϑηκας ζυγὸν ἐνταῦϑα ταῖς τῶν ἀνθρώπων
ψυχαῖς. ἀλλ᾽ οἴει μὲν τοῦτ᾽ ἐκείνου βέλτιον εἶναι. οὐ
μὴν ἀσέβημά γε ἐκεῖνο οὐδ᾽ ἐφ᾽ ᾧ τις ἂν δικαίως [καὶ]
χολασϑείη. ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν τιμῶν τούς ys τοιούτους «
ἀπέκλεισας. | ἀλλὰ καὶ ἀρχὰς ἔδωκας καὶ συσσί- R 11203
τους ἐποιήσω καὶ τοῦτό ye πολλάκις χαὶ προὔπιες καὶ.
νῦν πρὸς ἄλλοις τισὶ παρέξευξας σεαυτῷ συμφέρειν
τῇ βασιλείᾳ νομίσας ἄνδρα ὀμνύντα ϑεοὺς πρός τε
τοὺς ἄλλους καὶ σὲ καὶ οὐκ ἀγανακτεῖς οὐδ᾽ ἀδικεῖσϑαι
τοῖς τοιούτοις ὑπολαμβάνεις ὅρκοις οὐδ᾽ εἶναι πάντως 10
χκαχὸν τὸν ἐν τοῖς ϑεοῖς ἔχοντα τὰς βελτίους ἐλπίδας.

54. Σοῦ τοίνυν οὐχ ἐλαύνοντος ἡμᾶς, ὥσπερ οὐδ᾽
ὁ τοὺς Πέρσας ἐκεῖνος us0' ὅπλων ἐληλακὼς τοὺς
ἐναντίως ταύτῃ τῶν ὑπηχόων πρὸς ἑαυτὸν ἔχοντας,
πῶς ἐλαύνουσιν οὗτοι; κατὰ τί δὲ δίκαφον ποιοῦνται 15
τὰς ἐφόδους; πῶς δ᾽ ἀλλοτρίων ἅπτονται μετ᾽ ὀργῆς
ἀγρῶν; πῶς δὲ τὰ μὲν καταφέρουσι. τὰ δὲ ἀράμενοι
φέρουσιν ὕβρει τῇ τοῦ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν προστιϑέντες
-— (gu τὴν ἐκ τοῦ καλλύνεσϑαι τοῖς πεπραγμένοις:

55. Ἡμεῖς, ὦ βασιλεῦ, σοῦ μὲν ταῦτα καὶ ἐπαι- 30
νοῦντος καὶ ἐπιτρέποντος οἴσομεν οὐκ ἄνευ μὲν λύπης.

: 7 ef. t. II 43, 10; 215,11 8 Richomerem consulem anni
— 884? cf. p. 81. De Tatiano cogitaverunt Gothofredus p. 39 et
Sievers p. 192 9 Od. £331 19 Plat. Apol. p. 20€ »

; 1 οὐδὲ BM ἐπέϑηκας scripsi ἐπέστησας libri edd 8 τε
— J sed r in y corr τηὅ, BM Got | καὶ om V cancellavi 5 ἔδω-
κας scripsi δέδωκας libri edd 9 πρὸς ante σέ inser Re
delevi | οὐδ᾽ scripsi οὔτ᾽ libri edd 10 ὑπολαμβάνοις U
15 κατὰ τί δὲ] καὶ κατὰ (sed κα inser m?) τί 17 καταφϑεί-
ρουσι Cobet Coll 127 at cf. t. I 27, 2 | δ᾽ edd 18 ὕβρει T
sed in ὕβριν ὕβρει corr m? τῇ et τὰ om B | ταῦτα B | προστι-
ϑέντος B 19 ὕβριν om 7. 20 καὶ om V

ü
-*
"
ΕἸ
EJ
ἡ
f

118 LIBANII ORATIO XXX

RII204 δείξομεν δ᾽ ὡς ἄρχεσϑαι μεμαϑήκαμεν. εἰ δ᾽
οὐχὶ καὶ σοῦ διδόντος οἵδε ἥξουσιν ἢ ἐπὶ τὸ διαπε-
φευγὸς αὐτοὺς ἢ διὰ τάχους ἀναστάν, ἴσϑι τοὺς τῶν

ἀγρῶν δεσπότας καὶ αὑτοῖς καὶ τῷ νόμῳ βοηϑήδσοντας.

1 δὲ He 2 σὺ 1) οἷδε A οἱ δὲ] δ8 διατάχους AMV.
| ἀνιστᾶν I 4 αὐτοῖς B | ὑπὲρ τῶν ἱερῶν subscr A, πρὸς
βασιλέα cum ras 8 10 ὑπὲρ τῶν ἱερῶν P, πρὸς τὸν βασιλέα
ὑπὲρ τῶν ἱερῶν U, ὑπὲρ τῶν ἱερῶν πρὸς τὸν βασιλέα ϑεοδόσιον I

XXXI (XXIX ΒΕ).

Oratio πρὸς τοὺς Avzioqéag ὑπὲρ τῶν δητόρων anno
fere 355 habita!) qua Libanius a senatu Antiochenorum
petit ut malam condicionem τῶν xeAovuívov ῥητόρων
(p. 127,19) i.e. magistrorum rhetoricae ipsi subdocentium?)
agris assignandis levet, in numero earum est quae 'cor-
poris! fere finibus cireumscriptae manserunt. Pauci igitur

1) Multo posteriori tempori — cui, non dicit — argumen-
tis non allatis eam tribuit Sieversius p.199 not. 68 (cf. p. 204).
Sed ad illum annum haec fere ducunt. Quod rhetores ἔξω
καὶ λόγου καὶ ἀριϑμοῦ κεῖσϑαι et rhetoricam εἰς ἔσχατον
ἀτιμίας ἐκπεσεῖν dicit p. 188, 45α., id optime cum iudicio con-
venit quod de aevo Constantii tulit in epitaphio Iuliani quem
τοὺς λόγους ἐκ τῆς ἐσχάτης ἀτιμίας sig τὸ τιμᾶσϑαι προα-
γαγεῖν dicit t.II p. 306, 6. Tempus autem quod et ἃ morte
Zenobii decessoris sui et ab initiis muneris τοῦ τῆς πόλεως
σοφιστοῦ (Io. Chrys. or. de S. Babyl. contra Iul. et gent. c. 18 ed.
Migne patrol. gr. t. L p. 560) Libanio mandati prope afuit clare
hi loci indicant: p. 135,4 οὐδέ ys (δίκαιον) τοὺς ξῶντας τῆς τοῦ
τετελευτηκότος (Ζηνοβίου) ἀρετῆς ὑπέχειν δίκην; p. 142,6 οὗτος
τῶν παραινέσεων ὃ τρόπος διπλῇ νυνὶ κοσμεῖ τὴν πόλιν, ὅταν
ὅ τε λέγειν δυνάμενος πολίτης ὑμέτερος ἡ (i. e. iam non Zenobius,
rhetor Elusa oriundus [ep. 100], sed Libanius Antiochenus) τοῖς
τε εἰργασμένοις λόγοις ὑμεῖς ἤδεσϑαι δοκῆτε; p. 145,18 εἰ διεξελ-
ϑὼν ἐγὼ πάντα ὧν ὄντων uot παρ᾽ ἑτέροις δεῦρ᾽ ἧκον καὶ ταῦτα
ὁρῶν οὐκ ἀκίνδυνον τὴν ὁδόν, ἀντὶ τοίνυν τούτων, ἔφην, δότε μοι
τὼν τῆς πόλεως κτημάτων. Zenobium autem hieme anni 354/55
mortuum esse certo ex epistula 407 anno 355 ad Aristaenetum
data colligitur. Cf. Reiskii dissertationem De Zenobio sophista
Antiocheno, Lipsiae 1759 p. IX sq. et notam ad t.II p. 219, 83
atque Sieversium p. 224, 4.

3) Cf. p. 125, 5sq. 127,19.

120 LIBANII ORATIO XXXI

codices sunt quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt
autem hi 12: 1
1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XI/XII fol. 257". —
Correctus est pluribus manibus, quarum ea quam s littera 1 |
significavi, codice simili atque Monacensis gr. 101 (Mo)
usa est. "Vide p. 3. t. I p. 10 sq. et t. II p. 445. Contuli. .
2. Monacedsis gr. 488 olim Augustanus (— A) -
saec. X fol. 144. Correctus est manu secunda primae ae-
tate fere aequali. Vide t.I'p. 15sq. Contul., *
3. Vatieanus Palatinus gr. 982 (— P) saec. XIV —
fol. 199. QCorreectus est pluribus manibus quarum una (m?) .
interpolavit, altera (m?) eodem codice interpolato atque B
et Mo usa est. "Vide t. I p.20sq. Contuli. M
4. Vaticanus gr. 84 fol. 198 anno 1425 e Palatino —
manu secunda correcto deseriptus sed simul correctus est.
"Vide t.Ip.415sq. Partem mihi Pius Franchi dei Cavalieri
contulit. d
5. Patmius 471 (— Patm) saec. XIV fol 235. Vide —
t.I p. 41sq. et 69. Inspexit lectionesque manu secunda —
in margine positas mihi exscripsit Ioannes Sakkelion. ^.
6. Laurentianus LVII27 anno 1392 scriptus fol. 99 t
Vide t. I p. 59 sq. et 69. Inspexi. 3
"^ 1. Marcianus append. ΧΟΙ 2 (— I) shot. XIV fol f
153". Vide t. I p. 217 sq. Correctus est m? e codice Pa-
latino manu secunda correcto. Cf. p. 148. Contuli. H
8. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 182*. —
Vide t. I p. 220sq. Contuli. 1
9. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 193. Vide 7
t. II p. 48 sq. et 536. ;
10. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 2267. Vide 5
t.Ip.24sq.. Contuh. 5606ἡς t
11. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. «. Xll E
fol. 110. Vide t. I p. 35sq... Contuli. 1
12. Parisinus gr. 583 v3 Par) saec. XVII fol. 136. —
Folium 136" desinit verbis μετενέγκαι τὴν μέμψιν (125,19),
138 quod ante 137 locum habere debebat, incipit verbis
ἐπὶ δαστώνην (131, 6). Media inter haec tribus foliis amis- Er

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 121

- sis perierunt. Descriptus est neglegenter e codice Vati-

--- Li
Me at 5

TS

Fs o nae qi s gin V iilam ees s NIS Sa omi Wm πάρουμε, ai y ee EC EDD

eano 84. Vide t.II p. 417 et infra p. 122. "Carolus Graux
et Sturmius Luxemburgensis meum in usum contulerunt.

Ratio quae inter hos codiees intercedit eadem est at-

que in orationibus πρὸς Ἰκάριον et κατὰ Ἰκαρίου priore
(XXVI et XXVII cf. p. 3 et 21). Secunda familia conti-

“ποίαν codice V, prior reliquis. Ex his vero complures

ab apparatu critieo exulare iussi. Nam Laurentianus e C
manu 8 correcto fluxit, Vaticanus 84 e P, Parisinus e Va-
tieano 84, Patmius atque Mutinensis ex eodem exemplari
atque B et Mo. In exemplari vero e quo hi quinque ul-
timi codices fluxerunt, manus interpolatrix similis illius

- seeundae quae codicem Palatinum correxit (cf. ad p. 127,

18) grassata est. cf. ad p. 128,2.

Eodem etiam exemplari manus s in codice C corrigendo
usa est. Exemplar ipsum in nullo codicum quos modo
attuli agnoscendum esse documento est vitium. horum
commune δειλαίνοντες (unde ortum est δ᾽ ἐλαύνοντες in

-Patm. Mo) pro δειμαίνοντες p. 128, 3.

Grammaticis florilegiorumque auctoribus oratio parum
aecepta fuit. Tres tantum loci excerpti sunt a Macario
COhrysocephalo.!)

Oratio primum) edita est a Fed. Morello Parisiis
anno 1616. Editio hodie rarissima?) inscripta: “Ζιβανίου

σοφιστοῦ ὑπὲρ τῶν ῥητόρων λόγος πρὸς Ἡντιοχεῖς. Libanii

Sophistae pro rhetoribus et professoribus oratio ad Αηΐὶ-
ochenos. graeca mwnc primum prodeunt e Bibliothecis Va-
licana εἰ Bavarica. Fed. Morellus Professorum et. interpr.
Reg. Decanus recensuit, luce et. Latinitate donavit Notisque
illustravit, Lutetiae CIOIOCXVI et Cardinali Iacobo Davy

1) Cf. t. I p. 351.

2) Fabricium Bibl. graec. VII 389 pérperaim ; dixfato hanc
orationem iam in editione principe Ferrariensi (cf. t. I p. 75)
reperiri Reiskium (p. 204 not. 1) non fugit.

'— 8) Mihi uti licuit exemplari. uod aliquando apud regno
prostabat.

122 LIBANII ORATIO XXXI

du Perron, Senonum Archiepiscopo, summo Franciae Ele-
emosynario dedicata, primum -— praetermitto nonnulla
carmina Ausoniana — versionem latinam (p. 1— 29), deinde
textum graecum (p.1—27) et εἰκασμῶν καὶ σφαλμάτων
τυπογραφικῶν ἔλεγχον (p. 21), λέξεων εὐμνημονεύτων ἔλεγ- |
yov (p. 28), denique duas epistulas perperam Iuliano in- |
scriptas "ifévioc ἸΙουλιανῷ᾽ Πείϑομαι μὴ πολλὰ (— ep.143) -
eb τῷ αὐτῷ: Πολλοὺς μὲν παρὰ πολλῶν (— ep. 10) con-
tine& (p. 29—31).

Α΄ codicem quidem bibliothecae Bavaricae Monacensem
gr. 101 fuisse constat. At hie illie tantum adhibitus est.
Textus fundamentum fuit codex quem priore loco posuit
bibliothecae Vaticanae") i.e. Vaticanus gr. 84. Nam codex
Palatinus 282 anno demum 1623 bibliothecam Vaticanam
intravit.

Apographi ab Allatio?) facti quo Morellus usus esi
pars saltem adhue exstat. Est codex Parisinus gr. 583. 2
Vitiis sane scatet, ut Morellus plurimis locis ab eo recedere
coactus sit modo lectiones codicis Mo recipiens modo suo Marte
corrigens, sed magnus est numerus lectionum prorsus singu-
larium in quibus concinunt. Paucas protulisse satis erit.
Parisinus et Morellus soli habent verba quae a reliquis ceodi-
cibus excepto Vaticano gr. 84 qui fons fuit Parisini absunt &v
ἣν p. 145, 29; vel quae in Mo desunt δὴ p.146, 9; χρὴ
146,8; soli praebent 2vrioysig pro ᾿ντιοχέας in titulo ora-
tionis; τῆς πόλεως pro τοῦ δέοντος p. 134,20 quod prae-
misso yg. e Mo in margine posuit Morellus; ξητείη non
ξητοίη p 138,13; ποιούμενον pro ποιούμενος p.139,16; ἦ
pro ἡ p. 141, 13; φήμης pro Μούσης p. 143,8; ἐφο-
ovrog pro ddnolrrag p. 144, 11; ἂν pro εἰς p. 146,13
quod praemisso yo e Mo in margine posuit Morellus. Quin

1) Sub finem p.27 ad verba σὺ δ᾽ ἐν μουσείοις ἔτι τρεφό-
μενος adnotavit: Cod. Vat. hic minus nteger est.

2) Cf. t. I p. 58.

3) Eadem res est in oratione περὶ τῶν συνθηκῶν (t.ll
p. 420 sq. R) à Morello iam anno 1614 edita et in oratione ὑπὲρ
τῶν ἱερῶν (cf. supra p. 82 sq).

LIBANIH ORATIO PRO RHETORIBUS 123

etiam manum secundam correctricem quae hic illie in Pa-
risino conspicitur Morelli ipsius fuisse conicere licet. Nam
ad τῇ p. 132,13 scriptum est ἴσως γῇ manu secunda in
margine Parisini et editionis Morellianae multaque manu
prima in Parisino omissa vel perperam scripta manu se-
eunda suppleta vel correcta sunt ut in Mo leguntur, ut τὸ
uiv πρᾶγμα p.138,15; 9600 p. 144,15; χρηστὸν in χρυσὸν
et ἐρῶν in ἐξ àv corr m? p. 140,13 et 146, 19.

Itaque plena discrepantia lectionum huius codicis, prae-
sertim eum partem tantum orationis servaverit, apparatum
criticum onerare nolui, sed quibus id referre visum est
locis eas enotasse satis habui.

Paueulis notis aeque atque duabus epistulis Libanii et
carminibus Áusonianis omissis Morellus hane editionem in
Libanii operum tomo secundo p. 85— 99 repetivit.

Permulta eius vitia divinando sanavit Reiskius Ani-
madversionum volumine quinto p. 94— 98, plura ope co-
dicum Augustani et Monacensis in editione quae ab uxore

/ eius prelis commissa est t. II p. 204—223.

Hanc nonnullis locis correetis et eleganti versione gal-
lica addita repetivit Monnerius!) editione typis quidem
mandata sed nunquam foras missa p. 2—43. Cuius nisi
a Reiskiana recedit, mentionem non feci.

Pauea vitia correxit Sintenis, plura Cobetus.

1) Of. t. I p. 15 not. 1.

XXXI (XXIX R)

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ANTIOXEAX ὙΠῈΡ ΤΩΝ
ΡΗΤΌΡΩΝ.

RII?04 1. Ὅτι μὲν οὔκ εἶμι τῶν τῇ πόλει πολλάκις ἠἡνω- —
χληκότων. ὦ ἄνδρες ᾿Αντιοχεῖς, οὐδὲ γέγονεν ὑμῖν sig.
ὅτήνδε τὴν ἡμέραν οὔτε μιχρὸν οὔτε μεῖξον ἐκ τῶν
ἐμῶν λόγων περὶ τοὺς διδασχάλους ον σκοινί πάντες.
ἂν ὁμολογήσαιτε" τοῦτο δὲ ἠξίουν. ποιεῖν οὐχ ὡς οὐ
τευξόμενος, si καὶ μεγάλα ἐπήγγελλον, ἀλλ᾽ ὅσῳ προ-
ϑυμότερον ἤδειν ψηφιουμένους. τοσούτῳ μᾶλλον ἐμ-
10 αὐτῷ προσήχειν ἡγούμην εὐλαβεστέρῳ φαίνεσϑαι. νῦν.
δὲ οὐχέτ᾽ ἐνὺν σιωπᾶν οὐδ᾽ εἰ σφόδρα βουλοίμην, | —
— codex Chisianus
— Monacensis gr. 483 (Augustanus)
— Palatinus gr. 282
— Marcianus append. XCI 2
0 — Monacensis gr. 101
— DBarberinus II 41

— Vindobonensis phil. gr. XCIII
(Par — Parisinus gr. 583)

Fi pide |

1 τοῦ αὐτοῦ ante πρὸς V, λᾶ CA | τοὺς inserui e BV. om
reliqui libri edd ᾿ἀντιοχεῖς Mor cf. p. 32,16. t. I1160,1 2 λό-
yog εἰκοστὸς δεύτερος post ῥητόρων y. rubr, λόγος 11 λὲ B.
rubr 4 οὐ δὲ IB 1 ὁμολογήσατε Mor sed. » lego ὁμολογή-
σαιτε vel ὡμολογήσατε"" in ed. 1616 p. 21 8 μάλα I | πρό-
τερον B 11 οὐκ ἔτ᾽ Mo

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 125

ὃ
y ἥκω λέξων ἃ ἐμοὶ uiv oOx ἦν δίκαιον μὴ A£ytww, R1D205
- ouiv δὲ πεισϑῆναι καλόν. συμβήσεται γὰρ τοῖς διδό-
- vut. δοκοῦσιν οὐδὲν ξημιουμένοις δόξαν ὡς ἐπὶ με-
ψίστῃ φιλοτιμίᾳ λαβεῖν. |
| 2. Ei uiv οὖν ἦν uoi τοσοῦτος ὄγκος χρημάτων. s
ὡς αὑτῷ τε ἀρκεῖν καὶ τὰ τούτων διοικεῖν, πρὺς ἐμαυ-
τὺν ἂν διελέχϑην ἃ νῦν εἰς ὑμᾶς κομίξω, καὶ λύσας
- χοῖς ἑταίροις τὴν ἀπορίαν ἀμφοτέρων ἂν ἕνεχα ὴδό-
μὴν, τοῦ τε κάλλιστον ἔργον εἰργάσϑαι καὶ τοῦ μὴ
L φέρειν εἰς μέσον ἀνθρώπων ἔνδειαν ἧς τὴν αἰτίαν, 10
- xüv σφόδρα φυλάττωμαι, χαλεπὺν τῇ πόλει διαφυγεῖν.
L8. ἐπεὶ δὲ τῶν ὄντων μοι τὸ μέτρον ἴσον ἀφίστησί uc
᾿ ποῦ vs δεῖσθϑαν λαμβάνειν τοῦ τε δοῦναν δύνασϑαι.,
λοιπόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες πολῖται. παρ᾽ ὑμῶν γενέσϑαι

τὴν ἴασιν. οὕτω γὰρ ἂν χαὶ τῶν κατηγορούντων, εἴ τὸ
L τινες ἄρα εἰσί, τὰς ἐπιτιμήσεις ἀνέλοιτε. δι’ ὧν γὰρ
βοηϑήσετε νῦν. ὅτι καὶ πάλαι τοῦτ᾽ ἂν ἐποιήσατε μα-
ϑόντες. ἐπιδείξετε. χαὶ τάχα ἄν τις ἀπὸ τῶν ἀγνοη-
σάντων ἐπὶ τοὺς οὐ διδάξαντας μετενέγκαι τὴν μέμψιν.
- 4 Ἴσως μὲν οὖν κινήσω δάκρυα τούτοις ὑπὲρ ὧν se
ἐσπούδακα, ἀνάγκη γὰρ αὐτούς, ἡνίκα ἂν ἐν οἷς εἶσι

ὅ σημείωσαι δεύτερον προοίμιον ἔτι παρακύπτον sig τὸν
ὅλον λόγον V 20 σημείωσαι τρίτον προοίμιον V

E b μοι in ras 2 litt P? 6 αὑτῷ scripsi ex 418 ἐμαυτῷ
— V αὐτῷ reliqui libri edd 8 ἑταίροις 4 sed αἐ in ras m^? |
ἀπορίαν Mor (,Cod. Vatic.* ed. 1616 p. 27) sed yo ἀπόρησιν in
7 marg : 12 ἶσον I 15 οἵ B 17 vóv om Mor sed yo in
|| marg | δείξετε inter νῦν et ὅτι Mo (et Laur. LVII 27 fol. 534)
. et inser C* et yo in marg Mor 11 πάλαι — 18 ἀπὸ om C
. sed in marg inser s, Mo (et Laur.) et γρ in marg Mor 18 &yvo-
- ησάντων] οὐ πεπραγμένων, δεῖ C* in ras 8 litt (ἐπὲ τοὺς) et Mo
— (et Laur) et yp in marg Mor 19 ἐπὶ τοὺς eras C sed in marg

- insers | μέμψιν Α sed μέμψι inrasm? — 21 ἐν inser I? | eig 270

126 LIBANIH ORATIO XXXI

λέγω καὶ διεξίω τὰ τῆς ἐνδείας λυπηρά, τῶν ἄλλων
εἷς αὐτοὺς ὁρώντων ἀϑυμεῖν, ἀλλὰ τούτοις Ts ὑπο-
μεῖναι βέλτιον τοὺς περὶ τῆς πενίας λόγους, ὅπως

RII206 τῶν ἐξ αὐτῆς ἀπαλλαγεῖεν κακῶν, ὑμᾶς | τὲ δεῖ,

5

10

15

20

κἂν ἀηδὲς ἦ τι τῶν λεγομένων, φέρειν ἐπὶ τῷ τὸν
λοιπὸν χρόνον ἐν εὐφημίᾳ διάγειν. D. εἰ μὲν γὰρ ἢ
᾽χείνοις ὀνειδίσαι βουλόμενος ἢ ὑμῶν κατηγορῆσαι
τὴν ὑπόϑεσιν εἱλόμην, πονηρὸς ἂν qv: ἐπεὶ δέ, ὅπως
οὗ μὲν παύσαιντο σπανίξοντες χρημάτων, ὑμεῖς δὲ
ἀμελοῦντες ὧν ἥκιστα χρῆν, ἀμφοτέρων εὐεργέτης εἶ-
κότως ἂν δοχοίην οἷς τε συμβουλεύω καὶ ὑπὲρ ὧν
παρελήλυϑα. οὕτω δ᾽ ἂν μάλιστα προσέχοιτε τοῖς A&-
γομένοις τὸν νοῦν, εἰ μή, ὥσπερ ταῖς τύχαις. οὕτω
καὶ ταῖς γνώμαις ἀξιώσετε διηρῆσϑαι.

6. Τί δαί ἐστιν ὅ φημι; μήϑ'᾽ ὅτῳ παῖδες οὐκ ἐγέ-
vovro τὴν ἀρχὴν μήϑ᾽ ὅτῳ πολλοὶ xci ἀγαϑοὶ γεγο-
νότες τεϑνᾶσι μήϑ'᾽ ὅστις ϑυγατέρων μόνων πατὴρ
uij9" ὅτῳ παῖδες οὔπω χρήξοντες ῥητόρων μήϑ'᾽ ὅτῳ
τοῦ δεῖσϑαι πεπαυμένοι. μηδεὶς ὑμῶν ἐκ τῶν εἰρη-
μένων αἰτιῶν ἀπολελύσϑαι νομιζέτω τῆς περὶ τῶν
προχειμένων φροντίδος. ὡς οὐ μετασχήσων τῆς βλάβης,

εἶ μὴ νικήσει τὸ βέλτιον. νυνὶ γὰρ ὑπὲρ πόλεως

1 ἀνάγκησ Β 2 τούτους 1 3 ὅπως] ὑπὲρ Mor 5 τῶν

ὸν
λοιπῶν Mo {1 κείνοις I sed" inser m? κείνοις Re | ἡμῶν Mor

9 παύσαιτο Mo παύσονται B 11 συμβουλεύω] ,,malim συμ-
fovis?co»" Re | ὑπὲρ scripsi cum Cobeto Coll. 127 coll. p.144, 18
zsgl libri edd 14 ,num ἀξιώσαιτεϑ'' Re 15 δέ IBMoV
Mor cf. p. 54,7. t.1289,4 et 5; IL 567,1 | οὐκ inser 43 16 την-
ἀρχὴν B | post πολλοὶ ras 2 litt (re?) A 17 τεϑνᾶσι P sed
v et c in ras m* | μόνων scripsi e CAIB om Mo μόνον reli-

qui libri edd 18 οὔπω] οὕτω Mo (et cod. ,, Rom." Mor) |
χρήξοντες libri Mor Re 19 δεῖσθαι I sed εἰ ex o corr m?
20 ἀπολελῦσϑαι Mor Re 29 τὸ scripsi auctore Re Anim

τί IBV τι reliqui libri edd | νυνὶ] καὶ B

r M-

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 121

ἤχετε βουλευσόμενοι, ἧς ὁμοίως κεκοινωνήχατε πάντες.
εἰ καὶ ταῖς κατὰ τοὺς παῖδας διεστήκατε τύχαις.

1. "Ev δὴ προσήκει τοῦτο σκοπεῖν. πότερον vti-
οχείᾳ τῇ καλῇ καὶ μεγάλῃ λυσιτελέστερον τηρεῖν ἐν
τοῖς παροῦσι χαχοῖς τοὺς διδασκάλους τῶν λόγων ἢ 5
μεταστῆσαι τὸ πρᾶγμα. πάντων μὲν γὰρ ὑμῖν ἃ ποιεῖ
πόλιν εὐδαίμονα καὶ λαμπρὰν ἐπιμελητέον. μάλιστα
ὃὲ τοῦ τὴν ἡμετέραν εἰς τὴν παροῦσαν τάξιν προαγα-
γόντος. τοῦτο δέ | ἐστιν, εἰ μὴ ληρῶ. δητορεία RII207

χαὶ τὸ τὰς τῶν ἀρχόντων ἀλόγους ὁρμὰς ὑπὸ τῆς τοῦ 10
Λόγου δυνάμεως κχρατεῖσϑαι. ὥσπερ οὖν οἷς ἐστιν ἀπὸ
τῶν ὕπλων χαὶ τοῦ νικᾶν ἐν μάχαις ἡ δύναμις. εἶ
τὴν τῶν ὅπλων ἐργασίαν χαταλυομένην περιορῷεν.
ἀδιχοῖντ᾽ ἂν sig TO χτῆμα καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἀπολλύοιεν,
οὕτως οἱ τῷ λέγειν εἰδέναι πλεῖστον ἐπιδεδωκότες. ἂν 15
μὴ τὸ χρῆμα συνέχωσι τῶν λόγων, ἐνέχοιντ᾽ ἂν αἰτίᾳ.

. 8. Περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ἃ διάκειται τῶν ἐν
τοῖς διδασχαλείοις κακῶς, ἐν ὑστέρῳ [ξητεῖν οἷήσομαι

ΐ δεῖν]. τοῖς δὲ καλουμένοις ῥήτορσιν. εἰσὶ δὲ οὗτοί μοι
τέτταρες ἡγούμενοι τοῖς νέοις ἐπὶ τὴν γνῶσιν τῶν 50
— ἀρχαίων. ἤδη τινὰ ξητεῖν ἄξιον ἐπικουρίαν. ὧν ὅτι
xul λόγον καὶ πρόνοιαν ἕχτέον, ἐν βραχέσι δηλώσω.

Lo 4f t11364,17. θοῇ t.1502,9 532 Dem. c. Androt.
τ p. 594, 8

3 δὲ Mo 6 ui» inser I? 10 ró om B 14 ἀδι-
- xoivr' Scripsi ἀδικοῖεν τ᾽ libri sed & eras 1, edd 15 εἰ Mo
— 17 μὲν] γὰρ Mor | διάκειται scripsi auctore Cobeto Coll. 127
- eoll. p. 141, 4 et t. 1 249, 12 18 ξητεῖν — 19 δεῖν inser P*
ἴῃ marg et I? om reliqui libri cancellavit Re, e textu remo-
—vit Monnier, interpolata sunt ex or. pro salt. t. lll 351,2 R
᾿ {Ξε p.11,15 ed. Rostoch. (1878)) quae in P legitur, in 7 non
— tem 19 μοι in marg Mo*

ἐ

138 J. LIBANH ORATIO XXXI

9. Τούτους γὰρ εἴ τις ἔροιτο᾽ εἶπέ uot, ὑμεῖς, |
δὲ Ἀντιοχεῖς καὶ γονεῖς ἐντεῦϑεν; ἢ {διὰ δυ- —
ναστείαν ἐχϑρορῶν ἢ προσδοκωμένας δίχας ἐν-

«ταῦϑα ox ἀνάγκης καὶ φόβου κεκόμισϑε; οὐδὲν —

RII208 τούτων ἂν εἴποιεν. ἀλλὰ ví δὴ τὸ πεῖσαν πρὶ

10

1

e

| A.
τῶν πατρίδων ἑλέσϑαι τὴν ἀλλοτρίαν; ὅτι τὰς ἐν
τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδεύμασι ταραχάς. εἴποιεν ἄν,
φυλαττόμενοι καὶ τῆς ἐν τῷ παιδεύειν ἡσυχίας
ἐπιϑυμοῦντες οἴχοι μὲν ἕχαστος διατρέβοντες ;
ἐν μιχροῖς ἐνομίζομεν βιώδεσϑαι πράγμασι,
x«l οὐ πολὺ διοίσειν τῶν ἐν ἀργίᾳ καϑημένων.
εἰς δέ ye ταυτηνὶ λαμπραῖς ἐκαλούμεϑα καὶ
μεγάλαις ἐλπίσι πολλῶν ἐγγυωμένων παρᾶ-
δειγμάτων, ὅσους δεξάμενοι πένητας πλὴν τῶν
ἐπὶ τῆς ψυχῆς οὐδ᾽ ὁτιοῦν ἔχοντας ταχέως ἀπὲ-
φήνατε τοὺς μὲν γῆς πολλῆς τε xai ἀγαϑῆς
δεσπότας. τοὺς δὲ ἀργύρου χαὶ χρυσοῦ καὶ

"n

14 cf. ep. 214

Ἢ ^

2 χαὶ scripsi cum Monnerio e C sed eras et οὔκουν scr S,
AP sed in hoe οὔκουν infra textum praemisso οὕτω παρ᾽
ἄλλῳ ταῦ, IV οὔκουν B(Patm)Mo Mor οὐ. οὐκοῦν Re | ἔχον-
τὲς πῶς σύνεστε τοῖς inter γονεῖς et ἐντεῦϑεν B(Patm)Mo et—
in marg inser C*, in marg infra textum P?, Mor Re ἀθίθυ
cum Monnerio | signum interrogationis inser Re | ἢ scripsi
cum Monnerio e C sed eras et ἄρα scr s, AP sed in hoc ἄρα
in marg infra textum m?, IV ἄρα B(Pàtm)Mo Mor Re |—
(διὰ inserui quod omissum ansam praebuit interpolationi —
9 ἐχϑρῶν P sed ἐχϑροῖς in marg infra textum m? | δειλαίνοντες
(δ᾽ ἐλαύνοντες Patm qui yo φεύγοντες in margine m? habet,
Mo δειμαίνοντες edd) ἤ τι δεινὸν ἕτερον inter δίκας et ἐνταῦϑα
B(Patm)Mo et inser C* et in marg infra textum P?, Mor Re-

δειμαίνοντες Monnier delevi | ἐνταυϑοῖ Re 4 οὐδὲ
APIV Monnier 5 τοῦτ᾽ APIV et Paim, qui τούτων in marg
m? habet, Monnier 11 ἐν om Mo Mor 12 ταύτην Mor |.
sig καλούμεϑ. V 18 ἐλπίσιν A 15 οὐδοτιοῦν B edd - :

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 129

3

τῶν ἄλλων ἃ μέρη πλούτου νενόμισται. ταῦτα,

φήσουσι. προσδοκῶντες ἠπειγόμεϑα δεῦρο, ὡς

εἰς καλὸν μὲν χωρίον καταϑησόμενοι τοὺς ÀAÓ-

yove, τῆς δὲ τοῖς ἔμπροσϑεν ὑπαρξάσης εὐδαι-

μονίας μεταληψόμενοι καὶ αὐτοί. 10. &g' οὖν 5
καλόν, ὦ ἄνδρες Ἀντιοχεῖς, ἐλεγχϑῆναι τῇ πείρᾳ τὴν
δόξαν καὶ βελτίους ὑμᾶς ὑποληφϑῆναι παρὰ τούτοις
ἢ φανῆναι καὶ σὺν χαρᾷ μὲν αὐτοὺς τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐλ-
$eiv, ἀϑυμοῦντας δὲ οὐ διαλιπεῖν καὶ πρὸς μὲν τοὺς
οἰκείους oUg ἀπελέμπανον, τοῦτον σχεῖν εὐπρεπῆ λόγον.
ὡς ἔρχοιντο ξητοῦντες πόρον ἀφ᾽ οὗ κἀκείνοις ἂν
αὐτοῖς ἐπαρκοῖεν, νῦν δὲ τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ πέμπειν
ἐχείνοις, ὥσϑ᾽ ἥδιστ᾽ ἂν ἐκεῖϑεν, εἴ τις ἐδίδου, λαβεῖν;
11. μὴ γάρ μοι πρὸς τοὔνομα, εἰ διδάσκαλοι, μηδ᾽ ὅτι
ῥήτορες μηδ᾽ ὅτι καϑίζουσιν ἐπὶ ϑρόνων μηδ᾽ ἀπὸ τοῦ
λοιποῦ σχήματος ἐξαπατᾶσϑε, ἀλλὰ παρὰ τοῦ πάντα
τὰ τούτων ἀκριβῶς εἰδότος ἀκούσατε τὴν ἀλήϑειαν.
τούτων γὰρ τοῖς μὲν οὐκ ἔστιν οἰκίδιον, ἀλλ᾽ οἰκοῦσιν
ἐν ἀλλοτρίοις, ὥσπερ oí νευρορράφοι. ὅστις δὲ ἐπρί-
ατο, τὸ δάνεισμα | οὔπω διέλυσεν, ὥστ᾽ ἐν μεί- RII209
ξονι τῶν οὐκ ἐωνημένων ὁ κεκτημένος ἀϑυμίᾳ. οἶκέ- ι
ται δὲ τῷ μὲν τρεῖς, τῷ δὲ δύο. τῷ δὲ οὐδὲ τοσοῦτοι.

παροινοῦντες καὶ ὑβρίξοντες εἰς τοὺς δεσπότας διὰ

τὸ μὴ μετὰ πολλῶν δουλεύειν, ὡς οἱ μὲν οὐκ ἐδου-

λώσαντο πολλάκις. οἱ δὲ ἀναξίως αὑτῶν. εἶϑ᾽ ὃ μέν, ss

[m

0

5

M

1 μέρη ἃ Mo 2 ἐπειγόμεϑα B 1 παρὰ τούτοις in
marg 7? 8 τοεξαρχῆς B V et ex ro εξαρχῆς corr I? 10 τοῦ-
τὸν om Patm sed yg αὐτὸν in marg m? | σχεῖν scripsi ἔχειν
libri edd 12 αὑτοῖς B num (x«i? αὑτοῖς ὃ 14 et 15
(bis) μὴ δ᾽ IB 16 ἐξαπατᾶσϑαι Mor | παρὰ τοῦ om Mor
19 à'edd 228 τὸ (2) Mo | δύο, τῷ δὲ om Mo 238 εἰς om B

24 ὡς] καὶ B 95 αὐτῶν BV Mor

LrBAwrUS ed. Foerster. III. 9

ORE
T Ν ἐν.

ὅτι πατὴρ ἕνός ἐστι τέκνου, μακαρίξεται, τῷ δὲ ἢ
πολυπαιδία δυστύχημα κέχριται. τὸν δὲ φυλάττεσϑαι —
δεῖ μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ πεσεῖν, ὃ δὲ νοῦν ἔχευν δοκχεῖ
δεδοικὼς γάμον. 12. καὶ πρότερον μὲν οἱ τὰ αὐτὰ
δ τούτοις διδάσκοντες πρὸς τὰ ἀργυροχοπεῖα προσήξσαν
ἐχδώσοντες σχεύη καὶ τὰ πολλὰ διελέγοντο τοῖς ἐκεῖνα
δημιουργοῦσιν ἢ . μεμφόμενοι τὸ ποιηϑὲν ἢ παραδει-
κνύντες τι κάλλιον ἢ τάχος ἐπαινοῦντες ἢ μέλλοντας
ἐπισπέρχοντες. τούτοις δὲ οἱ πολλοὶ τῶν λόγων. καί
10 μον μηδεὶς ἀπιστείτω, πρὸς ἀρτοπόπους οὐ σῖτον αὐ-
τοῖς ὀφείλοντας οὐδὲ ἀργύριον ἀπαιτουμένους. ἀλλ᾽
οἷς αὐτοὶ σῖτον ὀφείλοντες ἀεὶ μὲν ἀποδώσειν λέγου-
σιν, ἀεὶ δὲ προσλαβεῖν δέονται καὶ δυοῖν τοῖν ἐναν-
τίουιν πολιορκοῦνταιν τοὺς αὐτοὺς ἠναγκασμένοι καὶ
15 φεύγειν καὶ διώκειν. ὡς μὲν γὰρ ὀφείλοντες φεύ-
γουσιν, ὡς δὲ χρήξοντες διώχουσι καὶ διότι μὲν οὐκ
ἀπέδοσαν αἰσχύνονται, τῆς γαστρὸς δὲ ἐπειγούσης ἀν-
R Π| 210 τιβλέπουσιν. ἔπειϑ᾽ ὅταν τὸ μὲν χρέος ἐπὶ | μέγα
προβῇ. τὸ δὲ τὴν ἀπόδοσιν ποιῆσον μηδαμόϑεν φαί-

130 LIBANII ORATIO XXXI

5 Dem. cor. p. 268,9; c. Mid. 521,29 6 cf. p. 55,16 sq.
9 Luc. Char. 8 17

9 , "^ 5 * , :
10 ἀρτοπόπος κάλλιον λέγειν ἢ ἀρτοποιὸς καὶ σιτοποιός

B* cf. schol. ad p. 65, 19

4 δεδιὼς V | μὲν in marg inser A* 6 ταπολλὰ V ete
τα πολλὰ corr I? 7 πωληϑὲν Mor sed yo ποιηϑὲν in marg -

L Ι

8 τί IBMo τὸν ὀ 10 ἀρτοπόπους V sed π (1) e x corr, P. —

sed z in ras m?, 7 sed z in ras m? ἀρτοκόπους Mor cf. 131,93 -

et ad p. 65, 19 11 ἄργυρον V 13 ἐναντιωτάτοιν Re — —
16 χρήζοντες 1B Mo YU

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 131

νήται, γυναικὸς ἑλικτῆρας ἢ ἀμφιδέας ἐκ τοῦ σώματος
περιελόντες καταρώμενοι τῇ τέχνῃ τῶν λόγων ϑέντες
εἷς. τὼ χεῖρε τοῖς ἀρτοπόποις ἀπῆλθον σκοποῦντες οὐχ
ὅ τι ταῖς γυναιξὶν ἀντικαταστήσουσιν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὃ δεῖ
μετὰ τοῦτο τῶν ἔνδον ἐλθεῖν. 13. τοιγαροῦν λήγον-
τες τῆς συνουσίας οὐχ, ὥσπερ εἶκός. ἐκ πόνων. ἐπὶ
ῥᾳστώνην εὐθὺς ἀποπηδῶσιν, ἀλλ᾽ ἐλινύουσι καὶ προσ-
διατρέβουσιν, ὡς ἂν ἀκριβεστέραν οἴχοι τῶν κακῶν
αἴσϑησιν. ἕξοντες. εἶτα συγκαϑήμενοι πρὸς ἀλλήλους
τὰ αὑτῶν ὀδύρονται. ὃ δὲ ὡς δεινοτάτων τῶν αὑτοῦ
μνησϑεὶς ἀκούει χαλεπωτέρων.

14. Μέσος δὲ τῶν τοιούτων ἐγὼ καταδυόμενος Ói-
χόϑεν, τοῦτο μὲν ὡς πολίτης ὑμέτερος, τοῦτο δὲ ὡς
χορυφαῖος τοῦ χοροῦ, καὶ δικαίως ἂν ἀμφοτέρων ἕνεκα

χεῖρα ὀρέξας τὸν μὲν οὖν ἄλλον χρόνον ἐν τῷ τοῖς τ:

γιγνομένοις ἀλγεῖν ἱστάμην. ἔπειτα {δὲν τοῦτο μὲν ἀσϑε-

4 Her. IX 98,2. Thuc. II 13,5 6 Plat. Lach. p. 212 €
14 Io. Chrys. or. de S. Babyla contra Iul. et gent. c. 18 (Migne
t. L p. 560)

1 ἑλικτῆρας οἶμαι λέγειν τὰ καλούμενα βραχίονα, ἀμφιδέ-

- guuc δὲ τὰ καλούμενα σχολαρίκια V? at cf. Harpoer. s. v. ἕλι-

χτῆρες et lex. Seg. Bekkeri Anecd. p. 248, 23 19 καταδυό-
μενος} ἤτοι αἰσχυνόμενος, κάτω κύπτων V*

: 1 ἀμφιδέας scripsi coll. t. IV 885,2 (ex emendatione Iacobsii)
et Aristoph. fr. Thesm. 6 t. II 1079, 11 M et Harpocr. s.v. ἀμ-

φιδέραια libri sed yo ἀμφιδέας in marg A, ἐραια in ras P",

ραιὰ in «c corr 18, edd 8 ἀρτοπόποις PI sed π (1) in ras

.P?I? ἀρτοκόποις Mor 7 δαστώνης Mor | ἀναπηδῶσιν I sed
ἄπο suprascr m? | ἐλινύουσι C sed 4 alterum suprascr s, P sed
À in ras m? ἐλλινύουσι Mo Mor ἑλιννύουσι V 10 αὐτῶν I
"| αὐτοῦ I 11 γαλεπώτερα Cobet Coll. 128 13 ἡμέτερος B

€

16 γινομένοις V | δὲ inserui
9*

132 — LIBANII ORATIO XXXI

νοῦς καὶ φαύλης ἔδοξεν eiat μοι διανοίας, δεῖν δὲ τούτοις

RII?11 ἅπαξ κακοῦ ἐπικουρίαν ἐξευρεῖν τῇ βουλῇ μὲν

1

1

e

0

σι

ἄλυπον, τοῖς δὲ ῥήτορσιν ἀποχρῶσαν. 1D. πολλαὶ
μὲν οὖν ἠγορεύοντο γνῶμαι. καλλίστην δὲ ἁπασῶι
καὶ δυνατὰ ξητοῦσαν ἡγησάμην ἣν νῦν ἀποφανοῦμαι
δεηϑεὶς ὑμῶν ἄνευ ϑορύβου τῶν λογισμῶν ἀκοῦσαι.
νυνὶ γὰρ ὑμᾶς οὐκ ἀργύριον ἀξιώσαιμ᾽ ἂν εἰσενεγκεῖν
οὐδὲ πυροὺς οὐδὲ οἷνον ἐκ τῶν ὑμετέρων αὐτῶν κχτη-
μάτων, οὐ γὰρ ἀγνοῶ τὰς γιγνομένας ὑμῖν καϑ' ἕκά-
στην ἡμέραν ὑπὲρ τοῦ χοινοῦ δαπάνας. ἀλλὰ τί δὴ
ποιοῦντες σώσετε τοὺς ἀνθρώπους τῇ πόλει:

16. Γεωργεῖτε τοὺς ἀγροὺς τῆς πόλεως σχεδὸν
ζἄἅπαντας» οἱ βουλεύοντες ὑμεῖς, ὃ τῇ μὲν παρασκευ- "
άξει φοιτᾶν ἐντελῆ τὴν πρόσοδον, ἄνευ δὲ κέρδους
οὐδὲ τοὺς πονοῦντας ἀφίησι. τούτων δὴ τῶν ἀγρῶν
τοὺς μὲν εἶναι συμβαίνει μεγάλους, τοὺς δὲ κομιδῆ
μικρούς. καὶ τοὺς μὲν εἰς τοὺς βουλεύοντας μεμερί-
σϑαι κατὰ τὸν ὀρϑῶς καὶ δικαίως ἔχοντα νόμον. τοὺς
δ᾽ εἷς ἑτέρους τινὰς ἔξω τοῦ λειτουργεῖν ἑστῶτας. οἷς

4 ἠγορεύοντο] ἐλέγοντο ὡς ἐν συναϑροίσει" διατοῦτο «xol —

τὸ ἠγορεύοντο V* |

1 τούτοις P sed e roig uiv corr m?, (et Par) τούτοις uiv I
sed ύτοις inras m?, B τοὺς μὲν C sed o in i corr s, A sed £t in o
corr τοῖς uiv ΜΟΥ͂ in quo m? scholion adscripsit ἐνδεῖ τὸ
ἕτερον κῶλον πρὸς τὸ πρῶτον 2 ἅπαξ scripsi ἅπαν C 5808
τος add s, ΑΡ sed in hoec v in σὰν corr m? ἅπασαν I sed.
σαν in ras m?*, B edd πρὸς ἅπαν V ἅπαντος Mo 5 ξητοῦ-
σαν reposui e libris — £mioocov edd sed yo ξητοῦσαν in marg
Mor 6 ϑορύβου I sed ov in ras m? 8 ὑμετέρων I sed v
inras m*| αὐτῶ B om V 9 γινομένας BV 10 num óe-
πάνας, ἀλλ᾽ ὅ τι — 11 πόλει." | δεῖ 1 18 ἅπαντας inserui
auctore Re (,hic deesse videtur aut πάντας aut μόνοι" | ἴσως
γῇ ἴπ marg Par? et Mor 14 εὐτελῆ V 15 τοὺς P sed ov
in ras τη 18 τούς IB Mo 19 δὲ edd

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 133

ἑχόντες συγχεχωρήκχατε κύριοι τοὺς ἔχοντας ὄντες ἀφε-
λέσϑαι. 11. τοὺς μὲν οὖν μείξους ὑμετέρους εἶναι
δεῖ τῶν ἀναλισχόντων xci χορηγούντων καὶ πολλαῖς
δαπάναις. ταῖς μὲν ἐγκυκλίοις. ταῖς δὲ καιναῖς ὑπα-
κουόντων. ἐκ δὲ τῶν ἐλαττόνων δότε τοῖς ῥήτορσιν 5
ἀναπνεῦσαι καὶ ποιήσατε τὰς ψυχὰς αὐτοῖς ὑψηλὰς
τῶν οὐ λειτουργούντων ἀξιωτέρους τούσδε νομίσαντες,
οὺς εἴ τις φαίη λειτδυργεῖν, ἴσως οὐκ ἂν ἁμάρτοι. ἢ
μέρους τῶν ὄντων ὑμῖν, εἰ τοῦϑ'᾽ ἥδιον. | ἀπο- RII212
στάντες, πάντως δὲ μετάδοτε τῶν ἀγρῶν. παρ᾽ ὧν εἶ τὸ
καὶ λεπτὴν ἕξουσι τὴν ἐπικουρίαν, ἀλλὰ τοῦ γε μη-
δενὸς τὸ μικρὸν ἄμεινον. 18. ἂν ταύτης. ὦ ἄνδρες
πολῖται, τύχωσι τῆς βοηϑείας, οἱ μὲν εἷς τροφήν, οἱ
νέοι δὲ sig λόγους ἔσονται κεκερδακότες. ὥσπερ γὰρ
ἥτις ὄμβρων ἀπολαύει χώρα γενναίους καὶ πολλοὺς 15
ἀποδίδωσι τοὺς καρπούς, οἱ δὲ αὐχμοὶ ταῖς γοναῖς
ἐναντιοῦσϑαι πεφύκασιν, οὕτω τοῖς παιδεύουσιν ἡ μὲν
ὑπὲρ τῶν ἀναγκαίων φροντὶς ἀποφράττει τὴν γλῶτ-
ταν, ἡ δὲ τῶν ἐπιτηδείων ἀφϑονία προκαλεῖται πηγάς.
οὐχοῦν ὧν δώσετε μείζω λήψεσϑε καὶ διὰ σίτου βρα- so
χέος ἀνθεῖν παρασκευάσετε τὸν λειμῶνα τῶν λόγων;
19. Τί δαί; φήσει τις. οὐχὶ τὰς συντάξεις οὗ-

8 δεῖ I sed εἴ ex ἢ corr m? | x«l χορηγούντων om Re
4 δαπάναις C sed «i in ras 2 litt m? | καὶ ante καιναῖς inser
Re del Monnier 5 ante ἐκ lacuna 2 et ras 3 litt 7 11 τοῦ
— 12 ἄμεινον praemissis verbis Τοῦ πρὸς ἀντιοχεῖς ὑπὲρ δητό-
ρων: λόγ. ιβ citat Macar fol. 895 11 ys om Macar 12 x«i
τὸ Macar 14 χεχερδακότες Α sed post α 1 litt (y?) eras
15 εἴ τις IV (Par sed ἡ suprascr m?) ἀπολαύει reposui e libris
(ἀπολαύοι V) ἀπολαύῃ Par edd 16 δ᾽ Re 17 καὶ ante
roig inser Re delevi 18 ἀποφράττει scripsi coll. I 259, 6
ἀποστρέφει libri edd 19 προςκαλεῖται V | ψυχὰς Mo sed in
marg πηγὰς 21 signum interrogationis posui, punetum libri
edd 22 δέ BV Mor

5

10

134 LIBANII ORATIO XXXI

τοι X«9' ἕκαστον ἐνιαυτὸν φέρουσι; πρῶτον μέν,
οὐ καϑ' ἕκαστον, ἀλλὰ νῦν μὲν ἔλαβον, νῦν δὲ οὐδεὶς
ἔδωχε, νῦν δὲ μέρος, νῦν δὲ βραδέως. καὶ σιωπῶ
τὰς πραγματείας αἷς ὑπὲρ τούτου χρώμεϑα πρὺς τοὺς
ἄρχοντας, πρὸς τοὺς ὑπηρέτας, πρὸς (roUg» ἀποδέκχτας.
πρὸς τὸν ἀεὶ σοβοῦντα, ὧν ἀνάγκη προκυλινδεῖσϑαι
ῥήμασι καὶ σχήμασιν ἀλλοτρίοις ἐλευϑέρων κολακεύ-
οντα τοὺς αὑτοῦ χείρονας. ἃ τόοϊς δσεμνοτέροις. οἷον
εἶναι προσήκει τὸν διδάσκαλον, παντός, οἶμαι, λιμοῦ
βαρύτερα. 20. ἀλλ᾽ ἐῶ τοῦτο. ἀλλὰ τό γὲ. μέτρον
τῶν συντάξεων ἃς ἀποχρῆν ἔνιοι φήσουσιν, ἐγὼ. μὲν
αἰσχυνοίμην ἂν εἰπεῖν, οὕτως εἰσὶ μεγάλαι καὶ τοῦ

RII213 τῆς πόλεως ὀνόματος ἄξιαι, σὺ δὲ εἰπὲ |. παρελ-

15

20

ϑὼν ἐκεῖνό μοι πρότερον ἀποκρινάμενος" ἦν Ζηνοβίῳ
σύνταξις ἢ οὔ; καὶ μάλα. τί δαί; ἀγρὸν οὐκ ἐχαρ-
ποῦτο τῆς πόλεως κάλλιστόν τε καὶ πολυοινότατον àv
δεξιᾷ χωροῦντι πρὸς ΖΦάφνην παρ᾽ αὐτὸν τὸν ποταμόν;
καὶ οὐδεὶς ἀνεβόησεν. ὦ Ἡράκλεις. ἄνϑροωπος οὗ-
τος δυοῖν εἴδεσι λημμάτων ἐκκαρποῦται τὴν
πόλιν, ἀλλ᾽ ὡς πάντ᾽ ἐλάττω τοῦ δέοντος δώσοντες.
εἰ καὶ πολλάκις τοσαῦτα δοῖεν, οὕτως ἐφρόνουν.

6 Dem. de fals. leg. p.450,2 14 cf. δὰ t 1130,15; 134,11;
289, 16 16 Thuc.1 138,6 19 Dem. c. Timocr. p. 700, 18
21 Plat. Rep. I p. 830 B

2 δ᾽ Re 5 vovg inserui auctore Sinteni 6 σοβοῦντα
seripsi auctore Monnerio coll. I 374, 8 φοβοῦντα libri edd
7 ῥήμασιν Mo | καὶ σχήμασιν om Mo 8 αὐτοῦ IV αὑτοὺς
Mo 9 λιμοῦ I sed οὔ in ras 5 litt m? 10 μέτρων CMo
11 &zoyonv CAMo ἀποχρῶν B 12 μικραὶ et 18 ἀνάξιαι
coni Re 14 ἀποκρινόμενος V 15 0à B δέ Mor 18 ἡρά-
xAsug C sed s, ex ἢ corr s 20 τῆς πόλεως Par Mor sed in
hoe yo τοῦ δέοντος in marg ; )

τῷ

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 135

21. ΖΔεξιώτερος γὰρ τούτων ἐκεῖνος. ἃ βού-
λομᾶι λέγεις. ἀλλ᾽ οὐ διὰ τοῦτο τούτους ἀμελεῖσθαι
δίκαιον, εἴ τι πλέον ἦν παρ᾽ ἐκείνῳ κατὰ τοὺς λόγους.
οὐδέ γε τοὺς ξῶντας τῆς τοῦ τετελευτηκότος ἀρετῆς
ὑπέχειν δίκην. εἰ μὲν γὰρ οὐ λυσιτελεῖν τούσδε τοῖς
νέοις ὑπείληφέ vig, ἀπιέναι κελευέτω καὶ ξητείτω᾽ βελ-
τίους᾽ si δ᾽ ἀγαϑοὺς εἶναι. παιδεύειν ὁμολογεῖ. μὴ
χρήσϑω μὲν ὡς ἐπισταμένοις. ὡς δὲ ἀχρήστους ἀτιμα-
ξέτω. εἰ δὲ μή. δόξουσιν οἱ τοῦτο πεπονθότες τῶν
ἀγρῶν περὶ ὧν λέγω πλείω. ποιεῖσϑαι . λόγον ἢ τῶν
υἱέων. εἰ γὰρ τῶν μὲν ὡς φαύλοις. οὐ μεταδώσουσιν
ἡγούμενοι τὸ πρᾶγμα δεινόν, τοὺς δὲ τούτοις παιδεύειν
παραδώσουσιν ὡς οὐκ ἐν μεγάλῳ κινδυνεύσοντες, πῶς
οὐχ ὡμολογήκασι δευτέρους ἄγειν τοὺς παῖδας τῶν
χρημάτων νῦν δοκιμάξειν ἀξιοῦντες τοὺς ῥήτορας ἐν
τῇ περὶ τοῦ δοῦναι βουλῇ παρέντες βασανίξειν ἐν τῇ
σκέψει τῇ περὶ τῶν υἱέων;

22. Ὅλως δὲ ἐν τῷ περὶ τῆς τροφῆς λόγῳ τοῦτο

δεῖ σκοπεῖν, πότερον σύμμετρον τὸ δοϑὲν ἢ τῆς χρείας.

1

5

ἔλαττον. κἂν μὲν ἀποχρῶν φαίνηται, μὴ προσέχειν | 20

τῷ πείϑοντι περὶ τοῦ πλείονος, ἂν δὲ συχνῷ τῷ RII?14

λειπόμενον, δέχεσθαι τὴν περὶ τῆς προσϑήκης παραί-
γνδόιν, ἐπεὶ κἀκεῖνος ὑπὲρ τοῦ τρέφεσϑαι πρεπόντως ἐλευ-

- 8éop τὸ χωρίον προσελάμβανεν. οὐ Cy&g», μὰ Δία, τῆς.

9 Thuc. VI 11,4. 13 Thuc. II 35,1

2 διατοῦτο BMoV 8 δ᾽ Re 13 κινδυνεύοντες V (et

Par sed yo κινδυνεύσοντες in marg) 18 τῆς inser I?

291 πλέονος CAI sed in hoc ε in δὲ corr m? | τῷ Mor qui τὸ coni
24 τῶν χωρίων I| γάρ inserui i

σι

10

20

136 LIBANH ORATIO XXXI

παιδεύσεως ἄϑλον τοῦτο ἦν. (ἢ) μικρῶς ἐτιμᾶτε
τὴν σοφίαν ἀξίαν γε οὖσαν, ὡς ἐγώ φημι. στεφάνου
καὶ ἀναρρήσεως καὶ χαλκῆς εἰκόνος καὶ χρημάτων
ὁπόσα ἐν γῇ. 28. ἀλλ᾽ εἰ πάντως δεῖ τούτοις ἐλάττω
τὰ παρ᾽ ὑμῶν εἶναι x«i τῶν παρανόμων ἕν τι τοῖς
αὐτοῖς ἐχείνῳ τρέφεσϑαι, καὶ οὕτως ἐν ἐλάττοσιν ἔσον-
ται. τήν γέ τοι σύνταξιν ἑνὸς ἀνδρὸς ἐχείνου τέττα-
ρὲς ὄντες νενέμηνται. ὥστε κἂν τοὺς ἀγροὺς ὑπάρξῃ
λαβεῖν, τῶν γὲ περὶ τὴν σύνταξιν ἐν ταὐτῷ μενόντων
οὔπω τὰ τούτων εἷς ἴσον τοῖς ἐκείνου καϑίέσταται.
24. Ὡς μὲν οὖν οὐδὲν καινὸν εἰσηγοῦμαι μεμνη-
μένος ἀγρῶν, ὃ πρὸ τούτων εἰληφὼς καὶ γεωργήδας
μάρτυς ἐστίν, οἶμαι δ᾽ εἰ x«l μήπω πρότερον δεδομέ-
νὴν ἐξεύρισκον τοῖς παιδεύουσι βοήϑειαν, οὐκ ἂν

» παρὰ τοῦτο δικαίως μὴ πείσας ἀπελϑεῖν. οὐ γὰρ τὴν

καινότητα τῶν εἰδσηγήσεων, ἀλλὰ τὴν αἰσχύνην φυλάτ-
τεσϑαι προσήκει τοὺς βουλευομένους ὀρϑῶς. ἄτοπον
γὰρ τῶν μὲν κρατούντων τὰ δοκοῦντα χείρω λύεσϑαι
καὶ τὴν φύσιν τοῦ πράγματος ἰσχυροτέραν εἶναι τοῦ
χρόνου. χατὰ δὲ τῶν οὔπω νενικηκότων ἰσχύειν τὸ
μὴ τῶν εἰωϑότων εἷναι τὰ λεγόμενα.

25D. Καίτοι τινὲς ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων καϑήμενοι
περὶ τῆς τῶν διδασκάλων εὐπορίας διαλέγονται τῶν
τε νέων χατάλογον ποιούμενοι χαὶ σταϑμὸν ἐπὶ δα-

2 Dem. de cor. p. 244, ?1 22 Dem. c. Neaer. p. 1367, 26

1 ἄϑλον. εἰ τοῦτο ἦν, Monnier qui adnotavit: , potuit quo-
que servari Reisk. lectio addito ἢ μικ." | ἢ inserui auctore Mon-
nerio οὕτω γὰρ ἂν μικρῶς coni Re 5 ἕν τι] num ἐστὶ ὃ

7 γὲ P sed γὰρ supraser m5 γάρ τοι ΒΡαΥ Mor 8 κἀν B

10 (cov I 1 δικαίως scripsi δίκαιος libri edd, post quod
εἶναι inser Re, delevit Monnerius 17 βουλευομένους I sed svo
in ras m? 18 μὲν γὰρ Mor

LIBANH ORATIO PRO RHETORIBUS 137

κτύλων | ἕλκοντες ἀργυρίου μέγαν. καὶ νῦν oi- RII 215
uaí μοι τοῦτον ἀπαντήσεσθαι τὸν λόγον" ποῦ δὲ τὰ
παρὰ τῶν μαϑητῶν; ἔστι δὴ πρὸς τοῦτο χαλεπὸν
ἀντειπεῖν οὐ τῷ δικαίας ἀποκρίσεως ἀπορεῖν, ἔχω γάρ,
ἀλλὰ τῷ τὴν ἀληϑεστάτην ἥκιστα φανεῖσϑαι πιστήν. 5
οἱ γὰρ ἐκ τοῦ παιδεύειν πεπλουτηκότες ἐν τοῖς ἔμ-
προῦϑὲεν χρόνοις δόξαν πεποιήκασιν ὡς τῆς τέχνης
μάλιστα παρεχούσης ἐνεργάσασϑαι χρήματα. τὸ μὲν οὖν
δίκαιον ἦν ἀεὶ τὸ πρᾶγμα οὕτως ἔχειν, ἔχει δὲ οὐχ
οὕτως. ἀλλὰ μετέπεσε, καὶ ὅϑεν, ἴστε μὲν ὅσοι τοῖς 10
ἡμετέροις παρηκολουϑήχατε, τῶν δὲ ἀγνοούντων ἕνεκα
φράσω.

20. Τῶν τεχνῶν ὁπόσαι μὲν τιμῶνται παρὰ τῶν
βασιλευόντων, καὶ τοὺς μεμαϑηκότας sig δύναμιν
ἄγουσιν ὁμοῦ καὶ τοῖς διδάσχουσιν εὐδαιμονίαν αὗται 15
φέρουσι καὶ ὃ μισϑὸς ὡς ὑπὲρ μεγάλων μέγας" ὅταν
ὃὲ ὑπὸ τοῦ δυναστεύοντος ἐπιτήδευμα καταφρονηϑῆ.
κἂν χρηστὸν 1 τῇ φύσει. τὴν δόξαν ἀπολώλεχε. τῆς
δόξης δὲ περιαιρεϑείσης καὶ ὃ μισϑὺς συνανήρηται,
μᾶλλον δὲ κἂν μὴ σύμπας ἀπόληται. μικρὸς ἀντὶ με-
γάλου γίγνεται. 21. πότερ᾽ οὖν ὑμῖν δοκεῖ μέγα δύ-
νασϑαι ῥητορικὴ καὶ πλεῖστον ἐν βασιλείοις ἰσχύειν
καὶ τὰς ἀρχὰς ἁπάσας οἵ λέγειν ἐπιστάμενοι λαμβά-

t5
-

2 ποῦ δέ: παρὰ Mor qui δὲ τὰ παρὰ coni | τὰ om Mo

8 δὲ MoPar Mor 4 δίκαιας C sed et«g 1n eig corr s
5 ἀλλὰ καὶ τῷ B | πιστήν Re πίστιν libri Mor 8 ἐργάσα-
σϑαι Cobet Coll 128 fortasse recte coll. t. I 103, 12 et 375,12

9 jv: εἰ ἀεὶ Mor | ἔχειν om Mo Mor 10 μετέπεσεν A
11 παρηκολουϑήσατε Mor 13 Τῶν τεχνῶν — 91 γίγνεται
citat Macar fol. 895 14 βασιλέων Macar 20 ἀπόλλυται
Patm sed yo ἀπόληται in marg m?, Macar | μικρὸς P sed og

ex ov corr m? μικρὸς AI 21 γίνεται B V Macar 23 ἁπά-
σὰς in marg inser A

138 LIBANII ORATIO XXXI

νξιν κἀν ταῖς περὶ τῶν ὅλων βουλαῖς sig ἀπόρρητα
χαλεῖσϑαι καὶ μετέχειν τάξεως ἢ τοὐναντίον ἀπερρί-
φϑαι καὶ ἀπεληλάσϑαι καὶ περιυβρίσϑαι καὶ τὸ τῶν
RII216 “Μεγαρέων πεπονθέναι δητορική τὲ | καὶ ῥήτορες
5 ἔξω καὶ λόγου καὶ ἀριϑμοῦ χείμενοι; ἀλλ᾽ οὐδεὶς ὁὀῦ-
τῶς οὔτε ἄπειρος τῶν καιρῶν οὔτε φιλονεικίᾳ χαίρων.
ὅστις ἂν εἰπεῖν τολμήσαι τὸ μὴ εἰς ἔσχατον ἀτιμίας
ἐχπεσεῖν τὴν τέχνην. 28. ὅπου γὰρ οἱ πολλοὺς περὶ
τὴν χτῆσιν τῶν λόγων ὑπομείναντες πόνους οἵ μὲν
10 ὅλως ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος τοὺς αὑτῶν υἱεῖς ἔτρε-
ψαν ἀμελήσαντες τοῦ τῆς διανοίας κάλλους, οἱ δ᾽ ἀμ-
φοῖν ὁμοίως ἐφρόντισαν. τοῦ μὲν ὡς ὄντος καλοῦ, τοῦ
δὲ ὡς εὐδοκιμοῦντος. τίς ἔτ᾽ ἂν ἀπόδειξιν μείξω ξη-
τοίη τῆς κατὰ τῶν λόγων ὕβρεως; ἔστιν οὖν, εἶπέ μοι,
15 τὸ μὲν πρᾶγμα τῶν ἀνωφελῶν νομίξεσϑαι, τοὺς δὲ
τοῦ πράγματος διδασκάλους πολλοὺς ἔχειν τοὺς ϑαυ-
μασομένους; χαὶ τίς εἶδεν ἱερῶν κατασχαπτομένων
ἱερέας ἐντίμους; τίς ναυπηγὸν ἐν μεσογείᾳ πλουτοῦντα;

4 Anth. Pal. XIV 73,8, Phot. et Suid. s. v. ὑμεῖς, ὦ Μεγα-
osig. Theocr. XIV 48 6. schol. Callim. ep. 26,6. cf. ep. 372 et ad
t.IL 98, 29. Perperam de versu comoediae Atticae Μεγαρεῖς γὰρ
ἔξω τοῦ λόγου καὶ τἀριϑμοῦ cogitavit Kockius Fr. com. Att. III
p. 501 n.502

1 x&v 1 sed' eras | εἰς inser P?^7? om MoV πρὸς τὰ coni
Re | τἀπόρρητα 2 iis s ἀ Ch ? cf. t. II 307,9 8 περιυ-
βρίξεσϑαι I sed £s eras ῥητορική τε καὶ ῥήτορες cancellavit
Cobetus Coll. 128 5 τ (1) om X 8 ἐμπεσεῖν V ἐλϑεῖν
Patm sed yo ἐκπεσεῖν i in marg m* 10 ὅλους ;Mo | αὐτῶν 1 Mor
11 oi Csed ' dels, A of BV 129 ὡς οὐκ ὄντος B ᾧοντο.
Mor 18 τίς Patm sed yg τίν᾽ in marg m? | ἂν ἀπόδειξιν
scripsi ἀπόδειξιν ὃ ἂν Υ ἀπόδειξιν reliqui libri edd 14 yo
τις post ξητοίη Patm in marg m* 16 ϑαυμαξομένους Mor
17 εἶδεν scripsi auctore Sinteni ἔχει libri edd (18 τῶν ἐν
μεσογείᾳ (μεσογείω Mor μεσογαίᾳ Monnier cf. Lob. ad Phryn.
p. 298) πλουτούντων PIBPar et yo in marg AV?, Mor Monnier

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 139

29. Μιᾷ uiv αἰτίᾳ ταύτῃ vov μισϑόν, ὦ ἄνδρες
πολῖται. σννέβη τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἀπολωλέναι.
ἑτέρα δὲ αὐτὸν οὐχ ἀφῆχεν ὥσπερ πρότερον χωρεῖν.
πολλῷ βιαιοτέρα. τῶν y&Q. οἴκων τῶν ἀπὸ παλαιοῦ
λαμπρῶν ὧν ἦν καὶ τὸ παιδεύεσθαι καὶ τὺ διδόναι. s
πτωχεύειν ὃ. καϊίρὸς οὐκ ὀλίγους ἀναγκάσας λαβεῖν
μὲν τῶν λόγων οὐχ ἐκώλυσεν, εἰς δὲ μισϑοῦ δόσιν
ἀδυνάτους ἐποίησε. πάντως δὲ οὐδεὶς ἀγνοεῖ τοὺς
μὲν ἐξ ἐνδόξων γενομένους τὰ αὑτῶν πεπραχότας,
τοὺς δὲ ἐξ ἀνωνύμων τὰ "xsívov ξωνημένους. 80. τῆς τὸ
οὖν περὶ ἕχαστον οἶκον ἀτυχίας κεχοινώνηκεν ὃ διδά-
σκαλος. ὥσπερ γάρ, εἴπερ ἐπλούτουν, ἀπέλαυεν ἄν.
οὕτως ἀπορούντων ἀνάγκη προῖκα συνεῖναι. | εἴ RII91T
μὲν οὖν τὴν χρηστότητα τῶν παιδευτῶν ἐν τῷ πλή-
Se. τῶν παιδευομένων ἀξιοῖ τις ὁρᾶν, μεγάλην ὡς τὖ
ἀληϑῶς εὑρήσει" σημεῖον δὲ ποιούμενος τὸν τούτων
ἀριϑμὸν τῆς ἐκείνων περιουσίας οὐκ ὀρϑῶς κρίνει.
9l. χαὶ τί δεῖ περὶ τούτων εἰκάξειν ἐξὸν ἐπ᾽ αὐτὴν
ἐλθόντα τὴν ἐξέτασιν καϑαρόν, ὡς ἔχει, τὸ πρᾶγμα
μαϑεῖν; εἰσελϑὼν γὰρ ὁ νομίξων τὰ παρὰ τῶν νέων 30
μεγάλα καϑίσας αὑτὸν παρὰ τὸν ϑρόνον χαλῶν ἕχα-
ὅτον πυνϑανέσϑω. τίς ὁ παρ᾽ αὐτοῦ μισϑύς. οἶμαι
γὰρ πλὴν ὀλίγων κομιδῆ τοὺς ἄλλους, εἰ γνοῖεν ἐφ᾽
ᾧ καλοῦνται, φεύγοντας ὅποιπερ ἂν ἐξῇ καταδύεσθαι

"1 οὖν inter μὲν οὐ αἰτίᾳ edd delevi | τὸ Mo 2 τοῖς
ἀνϑρώποις om Patm | τούτους Pati sed yo τούτοις in marg m*
7 ἐκώλυσεν I sed v add m? 10 δ᾽ Re | τἀκείνων B | ἐκεί-

vov Monnier 11 οὖν om Μοτ οἶκον in marg .A 15 num

φωρᾶν ὃ 17 κρινεῖ Cobet Coll.128, at variationis temporum
; e

studiosus Libanius 19 χαϑαρὸν A 22 αὐτῶ V — 34 ὧν

. -Mo | ὅπηπερ V

140 LIBANII ORATIO XXXI

μήτε ψεύσασϑαι τολμῶντας τῷ τὲ μὴ τελεῖν αἰσχυνο-
μένους. εἰσὶ δέ τινὲς οἱ τοσοῦτον τελοῦσιν, ὥστε τῶν
οὐδ᾽ ὁτιοῦν διδόντων μᾶλλον βούλοιντ᾽ ἂν λανϑάνειν.
92. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄξιον διὰ πάσης ἀκριβείας ἐλϑεῖν.
τῶν γὰρ ἐνόντων εἰπεῖν ἄμεινον ἀφελεῖν ἢ λυπῆσαι
τοὺς ἡδέως μὲν ἂν δόντας, τύχῃ δὲ χεχωλυμένους.
τοσοῦτον δ᾽ ἂν ἰσχυρισαίμην, ὡς ὀλίγων τῶν ἐκεῖϑεν
ὄντων παρὰ τῆς πόλεως ἀξιῶ τι φανῆναι καὶ μὴ πι-
στοτέρους τοὺς πόρρωθεν μαντευομένους ἐμοῦ τοῦ
συζῶντος περὶ τοῦ ποῖα τὰ τῶν ῥητόρων ἐστὶ νομι-
σϑῆναι. 88. x«i μὴν κἀκεῖνό y ἂν ἡδέως ἐροίμην"
ἔστιν ὅστις πώποτ᾽ ἤλπισε τοὺς εἰς τάχος τού-
τους διδάσκοντας γράφειν Ὄψεσθϑαι:.: χρυσὸν
ἀπὸ τῆς αὑτῶν τέχνης ἢ βέλτιον πράξειν τῶν
15 σκυτοτόμων καὶ τεκτόνων; οὐδείς. ἀλλ᾽ ὅμως εὐ-
RII?18 ποροῦσι καὶ τρυφῶσι καὶ μεϑύουσι καὶ | γεγόνασι
σεμνοί. τί οὖν ϑαυμαστόν, εἰ ὥσπερ τὰ ᾿κείνων ἦρται
παρὰ τὴν ἀξίαν, οὕτω τὰ τούτων ἐταπεινώϑη;
94. Καὶ διὰ τί, φήσει τις, ὑπὲρ μὲν τούτων
"0 ἀλγεῖς καὶ λέγεις. τοῖς δ᾽ ἄλλοις παιδευταῖς οὐ
συναγορεύεις; ὅτι τὰ τούτων ἀκριβέστερον ἐπίστα-

σι

e

1

5 Isocr. Phil. $ 110 p. 104 d

1 ψεύδεσθαι Mo | τολμῶντας 1 sed ας ex sg corr m?
2 τελοῦσιν I sed v add m? τελῶσιν Patm sed yo τελοῦσιν in -
marg m? 3 οὐδ᾽ ὅτι οὖν A οὐδοτιοῦν edd ὅ τῶν γὰρ
ἐνόντων Α sed yg τὸ γὰρ ἐνὸν in marg, P sed in ras 7 litt m?
7 ἰσχυρισαίμην scripsi, ut coni Monnerius ἰσχυρίσαιμι libri
sed in ἰσχυρισαίμην corr V, edd 8 τί] 12 πώποτ᾽ scripsi
eV πώποτε reliqui libri edd | ἤλπισεν Α 14 αὐτῶν IBV.
Mor 15 τῶν τεχτόνων B 17 τἀκείνων edd | ἧρται I
18 τὰ ᾿κείνων Α sed yo τούτων in marg, Mo τἀκείνων Patm,
sed 7o τὰ τούτων in marg m* 19 διατί AIBMoV

LIBANII OKATIO PRO RHETORIBUS 141

μαι τῶν συνόντων. τῶν συντεταγμένων, TOV συμπο-
ψούντων, τῶν συνᾳδόντων, τῶν τὸν αὐτὸν πληρούν-
τῶν χορόν, τὰ δὲ τῶν ἄλλων ἴσως μὲν οὐδ᾽ αὐτὰ
χαλῶς διάκειται. οὐ μὴν ἐδεήϑησάν ys προσελϑόντες
γενέσϑαι περὶ αὑτῶν ἐν ὑμῖν λόγον. μεμνῆσϑαι δὲ
πενίας ἐν πλείοσιν αὐτῶν τῶν οὕτω πραττόντων οὐ
βουλομένων ἴσως ἂν εἶχεν αἰτίαν. ϑῦ. εἶτα μέντοι
χαὶ τὸ μὴ παραδείγμασιν ὑπὲρ ἐχείνων ἐνεῖναι χρῆ-
σϑαι παρεῖχεν ὄκνον τῷ λέγοντι. τοῖς μέν γε ῥήτορ-
σιν ἡ Ζηνοβίου συναγωνίζεται γῆ, πρὸ δὲ τῶν ἄλλων
ἑτέρους ἐκ γεωργίας τοιαύτης ὠφελημένους οὐχ ἦν
ἰδεῖν. ἐφοβήϑην οὖν μὴ τοῖς ἀντιλέγειν μοι προῃρη-
μένοις ἧ κατ᾽ ἐκείνων λαβὴ καὶ τὸ ὑπὲρ τούτων κατα-
βλάψῃ δίκαιον. ἂν οὖν εὕρω μεγαλοψύχους ὑμᾶς ἐπὶ
τοῦ πρώτου λόγου. ϑαρρήσω καὶ περὶ τοῦ δευτέρου.
καὶ τῶν ὅλως δεομένων ϑεραπείας περὶ τοὺς λόγους,
πολλὰ γὰρ νοσεῖ. τεύξεται φροντίδος καὶ συμβουλῆς
ἕχαστον. ἣ γὰρ τῶν ἀχουόντων προϑυμία πολλὰς ποι-
ἥσει τὰς εἰσηγήσεις.

96. Καὶ τί, φησιν. ἔδει λόγου x«i συλλόγου
καὶ τοῦ τρίβειν ἡμέραν ἐξὸν οὑτωσὶ προσελ-
ϑόντα τῶν πολιτευομένων ἑκάστῳ καὶ δια-
λεχϑέντα βραχέσι ῥήμασι ποιῆσαι ταὐτό; τοι-
«Ürc ἐρεῖ τις ἄνϑρωπος ὃς ἐφ᾽ ἅπαντας μὲν ἀφίησι

σκώμματα καὶ τέρπειν οἴεται τοὺς συνόντας. ἔστι δὲ 5

πλέον ἀηδής, ἢ χαρίεις εἶναι νομίξει. 91. πρῶτον μὲν

1 συμπινόντων συναδόντων B 2 συμπονούντων B
τῶν αὐτῶν I € αὐτῶν AIBMo Mor &vrov V sed spir
supra v eras et ' add m* 6 οὐ inser C* 10 παρὰ coni
Sintenis 11 ὠφελημένων Par et yo in marg Mor 13 ἢ
reposui e libris 7 Par edd 284 uiv om I 26 (0g» εἶναι}

$2
d

142 LIBANII ORATIO XXXI

oov μὴ AcvOcvévo ταῖς Μούσαις ἐχϑρὸς Ov ἐκεῖνος

R II219 οὐχ οὕτω συμβουλεύειν ἀξιῶν. ὃ γὰρ ἀλγῶν ὥσ-

1

2

et

0

σι

e

περ τραύμασι τοῖς συγχειμένοις λόγοις xci τὰς τῶν
ἀκχροάσεων ἡμέρας ἀπόλλυσϑαι τῇ πόλει νομίξων πόρρω
δήπου Μουσικῶν ὀργίων. ἔπειτ᾽ οὐκ οἶδεν, ὡς οὗτος
τῶν παραινέσεων ὁ τρόπος διπλῇ νυνὶ χοσμεῖ τὴν
πόλιν, ὅταν ὅ vs λέγειν δυνάμενος πολίτης ὑμέτερος
ἦ τοῖς τε εἰργασμένοις λόγοις ὑμεῖς ἥδεσθαι δοκῆτε.
98. χωρὶς δὲ τούτων καὶ τὰ σφόδρα δίκαια τῶν πραγ-
μάτων οὐκ ἂν ὁμοίως i6yóc«. ῥαϑύμως vs ῥηϑέντα
καὶ μετὰ σπουδῆς δηλωθέντα, ἀλλ᾽ ὃ μὲν ὡς ἔτυχε
μὠνησϑεὶς οὐδὲν εἰς τὸ πεῖσαι τοῦ σιγήσαντος διήνεγκεν,
ὁ 0$ ἐσχεμμένως καὶ τῆς ὑποθέσεως ἀξίως εἰπὼν
ἅπαντα εἰσήνεγκεν. 99. ἔτι τοίνυν αὐτὸ τὸ πλῆϑος
τῶν ἀϑροισϑησομένων καὶ τὸ παντοδαπὸν ὅμιλον ἐπὶ
τὴν ἀκρόασιν ἥξειν ἤλπιξον ὑμᾶς συμπαρακαλέσειν οὐχ
ἧττον αὐτοῦ τοῦ λέγοντος. ὡς αἱ je ἀμάρτυροι Qt-
λοτιμίαι λυποῦσι τοὺς δώσοντας. καὶ ἃ προεῖτ᾽ ἄν τις
πολλῶν συνειδότων. οὐκ ἔχων τοὺς εἰσομένους κρεῖτ-
τον ἡγήσατο μὴ δοῦναι" ἃ δ᾽ ἂν ἐν πολλῷ τις ϑεάτρῳ
παρὰ τῶν συμβούλων ἀκούῃ. λογιζόμενος ὡς ἀπειϑή-
σας μὲν μυρίους ἕξει τοὺς χατηγόρους. εἴξας δὲ καὶ
πεισϑεὶς τοσούτους τοὺς ἐπαινέτας. τὸ μὲν φοβού-

4 ἀπόλλυσϑαι P sed accent. supra v eras et ολλ in ras m?
ἀπολλύσϑαι AT 6 ἔπειτα edd 6 διπλῆν 4 διπλῆ reli-
qui libri edd cf. t. II 179, 6 7 ἡμέτερος I 8 δοκεῖτε 1B
Par Mor 11 ὁ uiv] ὕμως B 13 ὁ δὲ — 14 εἰσήνεγκεν
in marg add Ct 15 ἀϑροισϑησομένων I sed σϑη inser m*
17 «i — 148,2 βελτίων citat Macar fol.90 δ᾽ 18 προεῖτ᾽ scripsi
zoósw B VPar πρόοιτ᾽ CPI sed o (2) in s corr P?I*, Mo
Macar edd πρόοϊτ᾽ A ef. Ὁ1 107, 9 | τὰς in marg add Par! τι
Macar 28 τὸ] τὸν Macar

"ae Ic
Ld

LIBANII ORATIO PRO RHETORIBUS 143

μένος. τοῦ δὲ ἐπιϑυμῶν ψηφίξεται δι’ ὧν εἶναι δόξει
βελτίων. 40. πόσους οἴεσϑε νῦν τοὺς μὲν ἐκ Φοινί-
χης. τοὺς δὲ ἐκ Παλαιστίνης, Αἰγυπτίους. Κυπρίους,
Aoefíovs, Κίλικας, Καππαδόχας. ὅϑεν ἂν εἴπῃς, | 4
ἀκούειν καὶ τηρεῖν, τί μὲν ἐγὼ λέγω. πῶς δὲ RII9?20
ὑμεῖς ἕξετε; δότε δὴ τούτοις τὴν ἀμείνω περὶ ὑμῶν
οἴχαδε φήμην φέρειν, ὅτι v) πόλις ἣ Ἀντιόχου τῆς
λαχούσης αὐτὴν Μούσης ἄξια καὶ φρονεῖ καὶ ψηφίζεται
χαὶ πᾶν ὑπὲρ λόγων ἀνάλωμα κοῦφον ἡγεῖται καὶ
οὔτε ψιλῆς οὔτε πεφυτευμένης χώρας οὔτ᾽ ἄλλου τῶν i0
πάντων οὐδενὸς φείδεται. δι᾽ ὅτου φυλάξειν οἴεται -
παρ᾽ αὑτῇ τὸ χρῆμα τῆς παιδείας. 41. ἀλλ᾽ ὃ λαμπρὸς
ἱπποτρόφος. Ἥλιε. καὶ ὃ τοὺς ἀϑλητὰς ἐξ ἅπαντος
ἀγείρων μυχοῦ xci ὃ ϑηρίων πλῆϑος ὠνούμενος καὶ
τοὺς πρὸς ταῦτα μαχουμένους ἰχνεύων, ὧν ἕχαστον i5
διασείειν πέφυκε τῶν λειτουργούντων τὰς οὐσίας. νῦν
φιλάργυρος. νῦν γλίσχρος. νῦν φιλοχρήματος. ἐν ᾧ
τὸ μὲν κινδυνευόμενον λόγοι. τὸ δὲ σῶσαι τούτους
δυνάμενον πλέϑροα γῆς; μηδαμῶς. ἀλλὰ κἀκεῖνα ὥσπερ
νῦν πραττέσϑω καὶ ταῦτα ἐχείνοις προσέστω. 42. μὴ 50

7 cf. p. 5,4 8 cf. t. 133,8; t. IL 152,10; 444,19. Io. Chrys.
de S. Babyla c. Iul. c. 21 p.572 Mign. 13 cf. t. IT 150,13. 181,16

1 τοῦ] το 1 τὸ VPar Mor | ψηφίξηται τὰ βελτίω Patm sed
70 ...t0v εἷναι δόξει βελτίω in marg m* 2 πόσους oiso9s I
sed σους et s (2) in ras m? 4 εἴποις B . 6θ ἕξετε I sed
8 (3) in ras m? | τούτους 1 7 &vriógov 1 sed ov in ras m? |
τῆς λαχούσης in ras 1 8 φήμης Par Mor 11 φυλάξειν P
sed εἰν in ras m* | οἴεται παρ᾽ in ras 4---οὖ litt P* 12 αὐτὴ
IBMoV Mor 14 ἐγείρων Mo et yo in marg Mor | £cvos-
μενος CAP sed in hoe à eras et ' supra c scr m^, IMo
— 15 μαχουμένους seripsi cum Cobeto Coll 129 et Monnerio
μαχομένους libri edd | ἕκαστος V 18 uiv om B 19 ; re-
posui e libris cum Mor, : Re

5

10

144 LIBANII ORATIO XXXI

γὰρ ἴδοιμι παιδευτὰς ἐνθένδε πρὸς ἑτέραν ἀνιστα-
μένους πόλιν οὐ σεισμὸν φεύγοντας οὐδ᾽ ἄλλο τι τῶν
δαιμονίων χακῶν, ἀλλ᾽ ἀπορίαν τροφῆς x«i τὸ τὴν
πρόνοιαν ἣν εἴχετε περὶ τοὺς λόγους ἐκλελύσϑαι. οὔ-
τοι φορητὺν οὐδὲ συγγνώμην ἔχον Καισαρέων Ἄντι-
οχέας ἧττον εἶναι φιλολόγους δόξαι. ἐκεῖνοι σοφιστὴν
ὑμέτερον ἐπαγγελιῶν μεγέϑει τὴν ἐλάττω πόλιν τῆς
μείζονος ἔπεισαν ἀνθϑελέσϑαι, καὶ νῦν ἔχει τὰς ὑπο-
σχέσεις. 48. ἡμεῖς δὲ οὐδὲ μιμησόμεϑα ταῦτα ὧν δι-
δασχάλους εἶναι προσῆκε; μή. πρὸς τοῦ Μουσηγέτου

RII?21 τοῦ | πάντα ἐφορῶντος ἐγγύϑεν, ὃν χρὴ νομέξειν

15

30

οὐ διώκοντα νύμφην ἁμαρτόντα τοῦ σώματος ἀγαπῆσαι
τὸν χῶρον, παίδων γὰρ ταῦτα μυϑολογήματα. ἀλλ᾽
tixóg τοὺς ἀρχαίους οἰκήτορας μουσικὴν ἀσπαξομένους
τῶν ἄλλων ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ προκεχρίσϑαι. 44. ξηλῶμεν
δὴ τοὺς προγόνους, ὦ ἄνδρες, καὶ μιμώμεϑα καὶ κατέ-
χῶμὲν τὸν πόλλω τῇ περὶ λόγους σπουδῇ καὶ τού-
τους ὑπὲρ ὧν παρελήλυϑα ϑεράποντας ἐκείνου καὶ
φίλους οὐκ ἀτιμοτέρους τῶν xÜxvov ἡγώμεϑα, οἵ
χώραν μὲν ἔχουσιν ἣν ἴστε καὶ προσηγορία τῇ νῦν

6 Acacium? cf. ep. 666. 277. Sievers p. 276 qui de Pris- .
cione cogitat (p. 199) coll. epp. 957. 958. 978 11 cf. tC TM
467,18q; 519, 98q. 20 cf. t. III 446, 18sq. R

4 οὔτοι — 5 ἔχον] ἰαμβικὸς τρίμετρος οὗτος ὁ στίχος C* Mo —

1 εἰς Cobet Coll. 129 2 οὐδὲ edd 4 ἔχετε Par Mor —
5 οὔτε Re | συγγνώμην I sed v (2) in ras m? | ἀντιοχέας Ῥ 80
s in ras m* 9 τούτους ὃ 11 ἀφορῶντος Mo 13 παίδων |
— μυϑολογήματα ad versum comoediae Atticae παίδων γάρ
ἐστι ταῦτα μυϑολογήματα revocavit Kockius Fr. Com. Att. IIT. —
p. 501 n. 503 19 oi] ἣν B

|
Ι

i LIBANII ORATIO. PRO RHETORIBUS 145

ϑι ἊΣ

κρατούσῃ στέργουσιν,. ἦσαν δ᾽ ἄν, εἴπερ. ἐβούλοντο,
τοῦ παντὸς ἡγεμόνες, ὡς ἥ γε. δύναμις. πάρεστιν.

45. ἄνευ δὲ τῆς τέχνης τί τῶν ἄλλων οὐκ ἂν δι-
καίαν αὐτοῖς παραδσκχευάσειεν εὔνοιαν; οὐχ ὃ μὲν πλέον
ἢ τριάκοντα ἔτη συνεχῶς ταλαιπωρούμενος ἀψοφητὶ 5
τὰ λοιπὰ διεβίω. μήτε ἐγκαλῶν μήτε ἐγκαλούμενος; ὃ
δὲ τοῖς γνωριμωτάτοις συνοικήσας οὐδὲν οὔτε μικρὸν
οὔτε μεῖζον ἐξελάλησε τῶν ἔνδον οὔτε ἠδίκησε. πρε-
σβυτέραν φιλίαν ϑεραπεύων δευτέραν. ὃ δὲ δὴ τρίτος
ἀνδρεῖος μέν, οὐδαμοῦ δὲ ἄδικος. τηρῶν. τὴν τάξιν 10
ἀκριβῶς καὶ τῶν πεπιστευκότων προκινδυνεύων. περὶ
δὲ δὴ τοῦ νεωτάτου τί μεῖζον εἴποι τις ἂν ἢ ὅτι πρὶν
ἐκ παίδων ἐξελϑεῖν, παίδων ἄρχων οὐδὲ συχοφάντῃ
παρέσχεν αἰτίαν; 3i |

46. Οὕτως oov καὶ δεινῶν εἰπεῖν καὶ χρηστῶν τὸν
τρόπον οὐκ ἐπιμελήσεσϑε οὐδ᾽ ὃ λαβεῖν αὐτῷ μοι
βουλομένῳ τῶν πάντων οὐδεὶς ἂν ἀντεῖπε, ταῦτα τού-
τοις | ἐμοῦ βουλομένου. δώσετε; φέρε. γάρ, ci RIDI222
διεξελθὼν ἐγὼ πάντα ὧν ὄντων uot παρ᾽ ἑτέροις δεῦρ᾽
ἧκον καὶ ταῦτα ὁρῶν οὐκ ἀκίνδυνον τὴν ó0óv, ἀντὶ 30
τοίνυν τούτων, ἔφην, δότε μοι τῶν τῆς πόλεως
κτημάτων, ἧ νόμιμόν ἐστιν, οὕτω τις ἀγνώμων
χαὶ ϑρασὺς καὶ βδελυρός, ὅστις ἀναστὰς καὶ δείξας
αὑτὸν ἐκώλυεν ἄν; οὐχ οἴομαι. ἐμὲ τοίνυν οἴεσϑε

m

$

20 ep. 407

1 εἴπερ in marg inser Par? 8 ἐξελήλασεν Patm sed yo
ἐξελάλησεν in marg m? | o?v' Re 9 δὴ insr 4 om CMo .
12 δὴ om B | ἄν; Mor | ἢ V et Re. omreliquilibri Mor 18 ἐκ
in marg 7? 16 οὐδὲ edd 17 ἀντεῖπεν CAP Mo edd
19 δεῦρο Par edd 22 τίς AIB Mor | ἂν ἦν inter ἀγνώμων
et καὶ Par Mor cancellavit Re 24 oiuct Par sed. οἴομαι

. in marg m* οἶμαι Mor
LrisANIUS ed. Foerster. III. 10

146 LIBANH ORATIO XXXI

τήμερον τὸν ληψόμενον sivat κἂν δῶτε τούτοις. ἐμοὶ
λέγετε δεδωκέναι. αὐτὸς πρὸς ἅπαντας ὁμολογήσω
τετιμῆσϑαι. τοῦτο τὸ ψήφισμα σδεμνοτέρους ὑμᾶς
ποιήσει καὶ παρὰ πᾶσιν ὀνομαστούς. κἂν λυπῆταί τις

& τοῖς νῦν λόγοις. ἡσϑήσεται τοῖς ἔργοις ὕστερον.

10

41. Εὔβουλε. σὲ πρῶτον ὁ καιρὸς χαλεῖ. Apoyv-
oíov χαὶ παῖ xci πάτερ, μέίμησαι τὸν πρεσβύτερον.
τόν ye μὴν ἐμὸν ἀνεψιὸν αὑτοῦ χρὴ νομίξειν εἶναι
τὴν γνώμην. κινείτω μὲν ᾿Ἰλάριον ἡ φιλοσοφία τοῦ
γένους, κινείτω δὲ “ητόϊον ἡ τῆς προσηγορίας αἰτία.
σὺ δὲ ἐν μουσείοις ἔτι τρεφόμενος κἂν ἄκλητος ἀμύ-

vois, Zgoévu. xol τῷ ϑήσοντι δὲ τὰ Ὀλύμπια δεῖ
μέλειν, ὅπως εἰς τότε τοὺς ἐροῦντας εὕρῃ. καὶ τί δεῖ

RII228 x«9' | ἕκαστον ὀνομάξειν; ὁπόδοι γὰρ πληροῦτε
i5 τὴν βουλήν, πάντες ἔχετε τοῦ βοηϑεῖν λόγοις ἀνάγκην

Lo
I

αὐτὸ τὸ κεκτῆσϑαι λόγους.
48. Ὡς οὖν εἰδότος ἐμοῦ καὶ τοὺς ἃ δεῖ ψηφιξο-

e

μένους ἐπαινεῖν καὶ περὶ τῶν ἐναντιουμένων ἃ προσ-
ἠκει γράφειν, ἐξ ὧν τήν vs πόλιν ὀνήσετε καὶ τοῖς
λογίοις χαριεῖσϑε ϑεοῖς, ξλεσϑε.

6 cf. Ὁ 1139, 9; t. I1171,1 | cf. t. 1 408, 238q. 11 176,3;
t. III 110, 8 R 9 Zos. IV 15. 41 10 καλοῦ (cf. ep. 146
“ητόϊον λέγω τὸν καλὸν καὶ τὸν ἄξιον ἀκοῦσαι ταὐτὸ Κυνήγιον,

464. 466) vel ϑαυμασίου (cf. ep. 985) 12 ep. 35. 1127. 1143
| ep. 763

L|

1 σήμερον Mor 5 ἡσϑήσεται 1 sed ται add m? 8 uiv]
χρῆν Monnier | αὐτοῦ APIMoV Mor | χρὴ om CAP sed in hoc
inser m?, 1 sed inser m?, Mo V Monnier 11 σὺ δὲ x12.] ,,Cod.
Vat. hic minus integer est" Mor in ed. 1616 p. 27 | δ΄ Re
19 δὲ] , malim γε Monnier | δεῖν Mo 13 εἰς V sed e eras

ἂν Par Mor sed in hoc in marg yo εἰς om B | εὕροι BV
εὑρήσει ? 18 προσῆκε I 19 rc om B 20 χαριεῖσϑαι I
τέλος τοῦ ὑπὲρ τῶν ῥητόρων λόγου subscr 4 Πρὸς &vri-
οχέας ὑπὲρ τῶν ῥητόρων I?

XXXII (XXX R)

Oratio πρὸς Νικοκλέα περὶ Θρασυδαίου vel potius
seriptio anno 387 paulo post veniam motus Antiochenis a
Theodosio impetratam!) ad Nicoclem data qua Libanius
iniuria sese a Thrasydaeo incusari monstrat quod auctor
fuerit, ut ille invitus unus e legatis fieret. qui ad impe-
ratorem mitterentur, 'corporis' finibus circumscripta mansit,
quo factum est ut paucis codicibus ad nostram aetatem
perveniret. Qui sunt hi sex:

1. Codex Chisianus R VI43 (— Ο) saec. XI/XII
fol. 263". Folium 264 verbis μενέδημον γάρ (p. 154,16)
desinit. Reliqua pars orationis usque ad finem duobus
folüs amissis periit. Vide t. I p. 10sq. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— ΑἹ
saec. X fol 149. Vide t.I p.15sq. Contuli.

1) Verba p. 150, 68q. παρήνει πέμπειν ὁ στρατηγὸς ὡς τὸν
βασιλέα πρεσβείαν καὶ τῇ πατρίδι βοηϑεῖν ὡς οὕπω κινδύ-
vor καϑαρῶς ἀπηλλαγμένῃ, προσγεγενῆσϑαι γὰρ τοῖς ἐν
τῇ στάσει κακοῖς τὸ τὴν ἐλπισϑεῖσαν πάλαι πρεσβείαν μὴ τετελέ-
σϑαι non ita multum temporis inter motum triginta quattuor
dierum (t.II 269, 1 R. cf. Arn. Hug, Antiochia p. 26 n. 53 et p. 28
not. 107) vere anni 387 exortum et scriptionem interiectum,
verba p.161,1sq. 27990» μὲν οἷς τοῦτο οὐκ ἤρεσκεν ἔφασκον εἶναί
μὲ τῷ βασιλεῖ, φίλον δὲ τῷ τυράννῳ κτλ. Maximum tyran-
num nondum victum ostendunt, qui die 28 mensis Iulii anni

. 888 interfectus est. Quae cum ita sint, orationem ipso anno

387 seriptam quam, ut Sieversius p. 204 putavit, hoc posteriorem

- esse 8tatuere malo.

10*

148 LIBANIIL ORATIO XXXII

3. Vaticanus Palatinus gr. 982 (— P) saec. XIV -
fol. 126". Correctus est pluribus manibus quarum secunda |
codice 7 usa est. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Cheltenhamensis 10618 fol.11 a Leonardo Adami
e Palatino correcto descriptus et versione latina ornatus
est. Vide t. I p. 282sq. Inspexi.

5. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol. 160.
Correctus est manu tertia quae Palatino manu secunda
correcto usa est. Vide p.120 et t. I p. 217sq. Contuli.

6. Vindobonensis phil gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 178. "Vide t. I p. 35 8q. Oontuli.

Qui iidem sunt atque in oratione X περὶ τοῦ πλέϑρου
t.I p. 399 sq., nisi quod haee in Vindobonensi deest. Prior
familia eodicibus CAPI, altera codice Y continetur.

Apud grammaticos florilegiorumque auctores nullum *

locum excerptum inveni.

.. Oratio primum a Bongiovannio (— Bong) Venetiis . |
anno 1754 p. 176—191 e codice 7 edita est'). Cuius vitia —
multa divinando sanavit Reiskius Animadversionum vo- Ὁ

lumine quinto p. 568—569, plura ope codicis Augustani *
in editione quam uxor Du TA commisit t.Il p. 223—239. :
In hane etiam. plurima pars notarum Animadversionum L3
transiit. 1

| Nonnulla correxit Cobetus.

1) Cf Tp. 214.

XXXII (XXX R)
ΠΡΟΣ NIKOKAEA ΠΕΡῚ ΘΡΑΣΥΔΑΙΟΥ͂.

1: Καλῶς ἐποίησας, ὦ Νικόκλεις, ἀπιστήσας R ΤΠ 398
ταῖς κατ᾽ ἐμοῦ παρ᾽ ἐνίων αἰτίαις. ἦν γὰρ οὐδ᾽ ὁτιοῦν

e

ἐν αὐταῖς ἀληϑείας. ᾧ καὶ τεϑαρρηκὼς δι᾽ ὅρκου mí-
στιν ἐποιούμην. καὶ τοῖς πράγμασι δὲ αὐτοῖς καὶ τῇ 5
περὶ αὐτῶν διηγήσει πειράσομαί Gov τοῦτο ποιῆσαι
καταφανές. ἵν᾿ αὐτός τε σαυτὸν ἐπαινῇς οὐκ ἐξηπατη-
μένος εἴ τέ τις τοῦτο πέπονθε, ὅδᾷον αὐτὸν μεταπεί-
ϑειν δύναιο.

2. *Hxov ἑσπέρας εἷς τὸ Bodewetov ὃ τῇ πόλει δέ- τὸ
δωκε Totes βασιλεύς, καὶ ἐπειδή μοι τὰ πρὺς τὴν

π΄. τ΄

C — Codex Chisianus
: — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282 '
ἢ I — Marcianus append. XCI 2
j V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

s eia LAM COR En ariilup s mer hee m Pn Sto se

10 Euagr. h.e. I112. Io. Malal. XI p. 276, 1 et 19 sq.

1 Tos Νικοκλέα I rubr sed £« in ras m?.. om reliqui libri
Re | τοῦ αὐτοῦ ante περὶ V | zs9l ϑρασυδαίου C sed τι", P sed

£ol et [ov in ras m?; I rubr πρὸς ϑρασύδαιον A (AB οὐδέ πρὸς)

V Re λόγος εἰκοστὸς τρίτος post ϑρασύδαιον V rubr, λόγος ig

in marg 7 8 8 αἰτίαις C sed & (3) inser m? | ὀὐδ᾽ ὕτιοῦν A
οὐδοτιοῦν Re 9. δύναιτο coni Re Anim

i
Ἢ
E
a.
Á
4

,

150 LIBANII ORATIO XXXI

ϑεὸν εἶχεν ἱκανῶς. ἐκαϑήμην καὶ πλησίον μου Mevé-

R Π| 294 δημος, ἔπεϊίτα τρεῖς ἕτερον τῶν πολιτευομένων | ἐλ-
ϑόντες καϑῆντο καὶ αὐτοὶ καὶ διηγοῦντο διήγησιν
μακρὰν πραγμάτων ἐν συμποσίῳ γεγενημένων τοῦ

s στρατηγοῦ μὲν óvrog ἑστιάτορος, δαιτυμόνων δὲ αὐτῶν.
τὸ δὲ δὴ κεφάλαιον, παρήνει πέμπειν ὃ στρατηγὸς ὡς
τὸν βασιλέα πρεσβείαν καὶ τῇ πατρίδι βοηϑεῖν ὡς
οὔπω κινδύνων καϑαρῶς ἀπηλλαγμένῃ., προσγεγενῆσϑαι
γὰρ τοῖς ἐν τῇ στάσει κακοῖς τὸ τὴν ἐλπισϑεῖσαν πά-
λαι πρεσβείαν μὴ τετελέσϑαι. ὃ. πεπεῖσϑαι δὲ εἶπόν-
τες τῇ συμβουλῇ μετὰ τοῦ δακρύειν, λέγειν δὲ καὶ
τὸν σύμβουλον μετὰ δακρύων ὡς ὄντος τοῦ φοβοῦντος
μεγάλου. ταῦτ᾽ οὖν ὑπειπόντες προσέϑεσαν, ὡς αὐτοὶ
μὲν εἶεν πρέσβεις ὁμολογίᾳ τῇ δφῶν αὐτῶν, δέοιντο
δὲ τετάρτου, δεδόχϑαν γὰρ δὴ πέμπειν τοσούτους, καί,
ἔτυχε γὰρ πλησίον καϑήμενος Εὐσέβιος ὃ σοφιστής,
ἤτουν παρ᾽ ἐμοῦ τὸν ἄνϑρωπον, ἐγὼ δὲ τοῦτον αὐτῶν
ἐπ᾽ ἐκεῖνον μετέφερον τὸν λόγον, ὡς βέλτιον (Ov? οὐκ
ἐμὲ κελεύειν, ἀλλὰ πείϑειν ἐχεῖνον. ἤκουσε ταῦτα.
50 ὑπήκουσεν. οὐ γὰρ ἦν καλὸν ἀπειϑεῖν. 4. προσλα-
RII225 βόντες δὴ τὸν τέταρτον δέονταί μου τῆς ἐπι-
οὔσης παρεῖναί τε αὐτοῖς ὡς τὸν στρατηγὸν εἰσιοῦσι
καὶ συμπράττειν ὅ τι δυναίμην ἐγγύϑεν. πείϑομαι

1

o

1

σι

5 Ellebichi. ef. t. IL 490, 16 sq. — 16 cf. 1194, 83

1 μενέδημος 1 sed svéí ex s corr m? 8 καϑῆντο scripsi e
V ἐκάϑηντο CPI sed à antepos P*I?, edd x&0qvvo A 6 og
in ras 7? 9 γὰρ inser 15 10 δὲ scripsi τε libri edd
11 λέγειν P sed 1 in ras τη 18 εἰπόντες 1 sed ὑπ antepos
m?, Bong 16 καϑήμενος P sed c in ras τη 18 μετέφερον
I sed s (2) in ras m? | ὃν inserui auctore Re Anim 19 ἐκεί-
rovg? 20 ὑπήκουσεν 1 sed » add m? 23 ὅτι I

LIBANII ORATIO DE THRASYDAEO 151

ῥαδίως ὑπ᾽ εὐηθείας. εἰ δὲ νοῦς ἐνῆν uou διωσάμην
ἂν τὸν λόγον ἀναμιμνήσκων αὐτούς. οἵων ἀνϑ᾽ οἵων
ἔτυχον καὶ ὡς τιμῶν ἠτιμαζόμην καὶ ὡς διώκων αὐ-
τοὺς ἠνώχλουν καὶ ὡς οὐκέτι τοῦτο δρῶντος ἤσϑησαν.
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἐκείνων τῶν πολλῶν ἐξετάσας ἥξειν τὲ 5
ἔφην καὶ ἦλϑον. D. εἰσελϑόντων δὲ ἡμῶν καί τινων
ῥημάτων γιγνομένων sig πρόφασίν τε ἑκάστου κατα-
φεύγοντος ἐμὲ τοῦ πράγματος καταστήσας κύριον ὃ
στρατηγὸς ἐπ᾽ ἀποδεδειγμένοις τοῖς πορευσομένοις εἰσ-
ελϑεῖν αὖϑις ἔδωκεν. ἐξήλθομεν. ἐν ματαίοις λόγοις 1
οὐχ ὀλίγον τῆς ἡμέρας διετρίβη μένειν αὑτῷ προσ-
ἤχειν ἑκάστου λέγοντος, ἕτερον δὲ βαδίζειν. κἀν τού-
τοις ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς προσεῖχεν οὐδ᾽ ἠρώτα οὐδὲν οὐδὲ
ἀπήτει ψῆφον, ἐφ᾽ ἑτέρους δὲ τὴν κρίσιν ἦγον, ὥστ᾽
ἐμὲ μηδὲν διαφέρειν τῶν ἔξωϑεν περιεστηκότων. 0. ἀπ- is
εἰπὼν οὖν καϑήμενος καὶ καταγελώμενος πολλάκις
ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς νέους καὶ τὰ ᾿μαυτοῦ κωλυϑεὶς ὑπό
του τῶν φίλων ὡς ἀδικήσων τὸν στρατηγόν, εἰ οὕτως
ἀπέλθοιμι, χωρῶ τε παρ᾽ αὐτὸν καὶ εἰπὼν οὐδὲν δε-
δυνῆσϑαι τῆς ἐκείνου ῥώμης ἔφην δεῖσϑαι τὸ πρᾶγμα. 20
| x«i οὐκ ἐψευδόμην᾽ ὑποδείξας γὰρ ὀργῆς τι R Π 3390
πάντας εἶχε δεχομένους τὴν ὁδόν. ἐρομένων δέ, ὅστις
τοῖς ἐκείνων ἀντ᾽ ἐχείνων ἀρκέσει, τῷ μὲν τὸν κηδε-
στὴν εἶπε. τῷ δὲ τὸν ἀδελφόν, Θρασυδαίῳ δὲ αὑτόν.

3 Plat. Theaet. p. 168 A. Xen. Mem. II 8,6. IV 4,24. cf.
p. 160, 4

1l ,malim διδωσάμην“" Re 2 ἂν τὸν] αὐτὸν Bong qui
αὐτῶν coni 7 γινομένων V 11 αὐτῷ P sed ' in ' corr
m5IV 15 καὶ Υ᾽ὶ 18 προσεῖχεν I sed ν add m? 14 ὥστ᾽
ἐμὲ scripsi ὥστε μὲ libri edd 17 τἀμαυτοῦ edd 21 c: P
sed & in ras m? 24 εἶπεν Α| αὐτὸν V

152 : " LIBANII ORATIO XXXIF'

καὶ ὃς προσεκύνησεν, οὐχ ὡς ἄν τις ἐξομνύμενος. ἀλλ΄͵
ὡς ἄν. τις ἔχων τοιοῦτον ὑπὲρ τοιούτων ἐγγυητήν. Y
εἰπόντος δέ τινος Μενέδημον καὶ ὡς τὰ μέγιστα ἂν
ὀνήσαι καὶ φρονήσει καὶ γλώττῃ καὶ δάκρυσιν, οὗ voU-.
5 TOV καιρός, ὃ στρατηγὸς οὐκ ἐδέξατο. πρὸς τί μὲν
βλέπων, οὐκ οἶδα, καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἐφϑέγξατο, οὐ μήν,
ὅπερ ἔφην, ἐδέξατο. (. τούτων τοίνυν ἐγνωσμένων
καὶ πεπηγότων ἀπιόντων ἡμῶν ἐμὸν ἔργον Θρασύδαιος
ἔφησεν εἶναι τὸ μεῖναι Μενέδημον, καὶ παίξειν αὐτὸν
:0 ἡγούμενος πόσου τοίνυν ἀπεδόμην τὴν μονήν;
ἠρόμην. ὁ δὲ τοῦτο μὲν ἔφη μικρὸν ὕστερον δείξειν.
&yewv δὲ τὸ πρᾶγμα οὐκ ἄλλως. ἀλλ᾽ ἐμὸν εἶναι τὸ
ἔργον. καὶ οὐκ ἀπέχρη ταῦτα, ἀλλὰ δείλης προσπεσών
μου ταῖς ϑύραις καὶ περὶ αὐτὰς εὑρὼν παῖδα τὸν
45 ἐμὸν χαϑήμενον. οὗ τἀμὰ γνώμῃ βασιλέως γέγονε x&- |
λεύδσαντος ὑποχωρῆσαι τὸν περὶ ταῦτα νόμον, τοῦτον
οὖν ὁ Θῥασύδαιος εὑρὼν εἵλκυσεν εἰς λειτουργίαν
RII227 βοῶν καὶ μόνον οὐ παίων λέγων αὐτὸν | χεχτῆ-
σϑαι γῆν ἀνδρὸς βεβουλευκότος. 8. καὶ τοῦτο μὲν
v0 οὐκ ἐψεύδετο. ϑαυμάσαι δὲ ἄξιον, ὅπως ἐν τοῖς ἄλλοις
τοῦτ᾽ οὐχ ἑώρα τὸ δίέχαιον τοσούτων χτημάτων ἐπ᾽
ἄλλους μετερρυηκότων καὶ μάλιστα δὴ τὸν δαυτοῦ
κηδεστὴν Θεμίσωνα. ἐγὼ δὲ τὸ μὲν τὸν Κίμωνα λει- -

lera "

dts.

18 cf. t. I 193, 17 sq. 14 Cimonem. cf. t. I 152, 16 sq.
18 cf. ep. 958. 1046. t. III 225, 13 R

4 ὀνήσαι Re νοήσαι libri Bong 9 παίξειν V 11 ἔφην

Z 18 προσπεσών P sed ροσ in ras m^, I sed c (1) inser m? —
προπεσών CA 15 τὰ 'u& A | γέγονεν A 17 ϑρασυδαῖος
Re 18 μονονοὺ CAPI edd |. αὐτὸν P sed ov in ras m? | -
κεχτῆσϑαι P sed xsx in ras m?, 1 sed xs in ras m? ἐχτῆσϑαι —
CA 28 ϑεμίσωνα 1 sed 9s in ras m? * MI

pai ewre LU Cp
in Nc t T3

LIBANH ORATIO DE THRASYDAEO 153

τουργῆσαι πολλάκις καὶ ἐβουλήϑην καὶ εὐξάμην. και-
ρὸν δὲ ἀναμένειν ὥμην δεῖν. οὗτος δὲ ἦν ἀναβιῶναι
τὴν βουλὴν καὶ γενέσθαι τὴν προτέραν ἐχείνην. ἐκεῖνο
uiv γὰρ ἦν λειτουργεῖν, τὸ δὲ νῦν ἀπολωλέναι. οὕτω
καχῶς τὸ πρᾶγμα ἔχει ἄλλαις" τε οὐκ ὀλέγαις αἰτίαις
x«l τῷ τῶν: λειπομένων τοὺς ἰσχυροτέρους πορϑεῖν
τὰ τῶν ἀσϑενεστέρων. 9. Θρασύδαιος δὲ τοιαῦτα
παροινήσας οὐκ ἐνταῦϑα ἔστη. ἀλλ᾽ εἰς τοσοῦτον ἧκεν
ἀσελγείας. ὥστ᾽ ἄρας τὴν φωνὴν λόγους μὲν ἔλεγέ μοι
συγκεῖσϑαι κατὰ πάντων ἀνθρώπων οὐδὲ τὸ κατὰ τὸ
πάντων μανίαν ἡγούμενος" τίς γὰρ ἂν εἷς ἄνθρωπος

περὶ πάντων (ἔλεγε) καὶ ταῦτα τοῦ χρόνου τὸ πλέον

τοῖς βουλομένοις μανϑάνειν᾽ νέμων; ὁ δὲ καὶ αὑτὸν

ἔλεγεν εἶναι τούτων ἕνα x«0 ὧν σύγχκεινταί μοι

λόγοι. 10. χαίτοι τῶν φίλων τῶν ἐμῶν ἅπαντα τὸν τὸ

{5}

χρόνον ἠξίου νομίξεσϑαι καὶ εἴ τῴ γε ἧττον ἑτέρου
δοκοίη, δεινὰ πάσχειν ἔφασκε καὶ ἀδικεῖσϑαι. καὶ τί
δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν; τοῖς γὰρ εἰσιοῦσιν ὡς αὐτὸν
ὁπότε ἀσϑενοίη,. ἦν ὁρᾶν εἰχόνα ἐμὴν ὑπὲρ τῆς κλίνης
. αὐτοῦ καὶ ἐφιλοτιμεῖτο τῇ τιμῇ καὶ οὐ τοῦτ᾽ ἔφασκεν 50
εἶναι ϑαυμαστόν. εἰ αὐτὸς ἔχοι, ἀλλὰ τὸ μὴ καὶ πάντα
τὸν | ἐμῶν περὶ αὑτὸν ἀπολελαυχότα πόνων. Ἡ Π 338
ἔστιν οὖν ὕπως ἐχεῖνα πεπεισμένος ταῦτα ἂν ἔδρα:
οὐκοῦν. ἐξελέγχεται συκοφαντῶν οἰόμενος παροξυνεῖν
ἐπ᾿ ἐμὲ τῶν ἀκουόντων ἕχαστον χαὶ χοινόν τινά μοὶ 35

5 ἔχει Re. ἔχειν libri edd 7 τὰ τοιαῦτα edd 9 ἀσελ-
γείας scripsi coll. p. 156,14 ἀσεβείας libri edd 11 μανίαν I
sed » del m? 12 ἔλεγε inserui 13 αὐτὸ V | 14 σύγκχειν-
ταί scripsi κεῖνται libri edd 16 ἠξίουν Bong | ἥττων AIV
Bóng 18 αὑτὸν Re 20 αὐτοῦ scripsi αὐτῷ libri edd | οὐ
μόνον oo post καὶ (2) in marg inser ΟΣ 22... αὐτὸν AIV
34 παροξυνεῖν scripsi cum Cobeto Coll.199 παροξύνειν libri edd

154 LIBANII ORATIO XXXIII

τοῦτον περιστήσειν πόλεμον; ll. εἶϑ᾽ ἵνα μή τις αὖ-
τὸν ἔρηται" καὶ Gol πόϑεν ταῦτα ὑπῆρξε μαϑεῖν,;
ἐμέ φησιν ἐμαυτοῦ πρὸς αὐτὸν κατειπεῖν. ἐκ ποίας
ἀνάγχης; τίνος βασάνου βιαξομένης; ποίων πληγῶν;
ὅ ποίου σιδήρου; τίνος πυρός; ij, si μὴ τοῦτο, ποίας
μέϑης; τί δαί μοι καὶ τὸ κέρδος εἰδέναι ταῦτα τοῦτον
μέλλοντά γε ϑρασύτερον οἷς ἤκουσεν ἔσεσϑαι; ἤδευν
δὲ αὐτοῦ τὴν φύσιν τὴν εἰς ὀργὴν μὲν ἑτοίμην, κινη-
ϑεῖσαν δὲ οὐκέτ᾽ οὖσαν καϑεχτὴν οὐδὲ δυναμένην
10 αἰδεσϑῆναι τῶν πάντων οὐδέν. ἐμαυτὸν οὖν τηνάλλως
κατεχρήμνιξον; οὕτω δέ ἐστι σοφός. ὥστ᾽ οὐχ 096
xc) ἑκάτερον αὑτὸν αἵρῶν, εἴτε ἤκουσεν εἴτε καὶ
οὐκ ἤκουσεν. ἢ γὰρ ἐσυκοφάντει τὰ οὐκ ὕντα ἀπο-
φαινόμενος ἢ τὴν ἐν τῇ φιλίᾳ πίστιν ἠδίκει. εἴπερ
15 ὡς οὐκ ἐξερῶν ἀκούσας ἐξεῖπεν ἀκηκοώς.

12. Μενέδημον γάρ. φησιν, ἐξήρπασας τῆς
πρεσβείας, ἐμὲ δὲ οὐ καίτοι τῆς αὐτῆς οὔσης
ἀμφοτέροις καταφυγῆς τῆς περὶ τὰ ἄρϑρα νό-
Gov. καὶ τίς ἡ παρ᾽ ἐμοῦ τῷ Μενεδήμῳ βοήϑεια:;

0) οὔτε γὰρ ἐν τῇ βουλῇ τοιοῦτον εἶπον οὐδέν, ὅτι ὦ
ἄνδρες. οὐκ ἔστι Μενεδήμῳ κινεῖσϑαι. πῶς ἂν
οὖν πρεσβεύσειε; τῷ τε στρατηγῷ σιγῶν παρεκαϑή-

RII229 μην διέχων τοσοῦτον, ὡς μηδὲ δύνασϑαι συκο-
φαντηϑῆναι τὸν ὦμον. οὔτε ἔξω τούτων οὐδὲν ἐπράχϑη

86 TL παρ᾽ ἐμοῦ πρὸς τοῦτο φέρον. καὶ δὴ καὶ τὸν Ἥλιον
ὄμνυμι καὶ πάντας ϑεοὺς μήτ᾽ ἀκηκοέναι τι παρὰ

2 ταῦ V 6 δέ IV | καὶ om Re 9 οὐκέτ᾽ οὖσαν 1
sed apostroph. et.spir. supra v (2) m? 10 τηνάλως I Bong
12 ἐρῶν I Bong | x«i om C 16. μενέδημον γὰρ vocibus

des. fol. 264 in C reliqua duobus foliis amissis perierunt
17 τῆς αὐτῆς om Bong 23 μηδὲ scripsi u;5libriedd 828 et
26 v. cancellavit Cobetus Coll.129 | φέρον I sed o ex o corr

LIBANII ORATIO DE THRASYDAEO 155

Μενεδήμου περὶ τῆς ἐνταῦϑα βοηϑείας μήτε συμβε-
βλῆσϑαι μηδὲν μήτ᾽ εἰδέναι μοι χάριν ὑπὲρ τοιούτου
μηδενὸς Μενέδημον.

13. ᾿Εμὲ γάρ. φησιν. ἠρώτας. εἰ δύναιτο ἄν
οὐκοῦν μόνον, ἄλλον δὲ οὐδένα. οὐδ᾽ ἂν εἴποι παρ- 5
ελϑὼν οὐδεὶς ἕτερος ἠρωτῆσϑαί τι τοιοῦτον; καίτοι
καὶ εἰ πάντες τῶν αὐτῶν ἦσαν ἀκούσαντες pénis
οὐδ᾽ οὕτω τοῦτ᾽ ἂν ἔπραττε Μενεδήμῳ τὴν μονήν. ἦν
γὰρ τοῖς ἠρωτημένοις. εἴπερ ἤϑελον, ἀποκχρίνασϑαι
καὶ πάνυ τὸν ἄνϑρωπον δύνασϑαι. νῦν δ᾽ οἱ μὲν
οὐχ ἤκουσαν, σὺ δὲ πρὸς τῷ τοίχῳ μόνος καὶ μικρᾷ
ys τῇ φωνῇ. τίς οὖν ἐντεῦϑεν ἀπαλλαγὴ τῷ | Με- R ΤΙ 380
νεδήμῳ; 14. εἰ δ᾽ οὖν καὶ περὶ σοῦ τοιαῦτα ἠρώτων
ἕτερον, ὄντος καὶ ἐν σοὶ ταὐτοῦ νοσήματος οὐδὲν (ἂν)
ἄλογον ἔπραττον. οὐ γὰρ ἐν ἐξετάσει τό γε σὸν ἦν, ἀλλ᾽ 15
ἀνωμολόγητο, καί σε πρεσβευτὴν ἐπεποιήκει τὸ συμπό-
σιον καὶ τοὺς ἐπαινοῦντας εἶχες τῶν μὲν τὸν φιλόπολιν.
τῶν δὲ τὸν ἄοκνον καλούντων. ἑτέρων τὸν πρὸς τὴν
αὑτοῦ δίκαιον, ἄλλων τὸν φιλόπονον, καὶ οἷα δὲ ἐρεῖς
καὶ ὅσα καὶ ὡς ϑέλξεις τὸν βασιλέα. 15. καὶ σὺ ταῦτα 30
ἀκούων ἐρῶν ἐφαίνου τῆς ὁδοῦ δῆλον ὅτι ϑαρρεῖν
ὑπὲρ τοῦ σώματος ἔχων καὶ πιστεύων αὑτῷ τὴν δια-
κονίαν οἴσειν, ὥστε σου τὰ περὶ τῆς νόσου μετὰ ταῦτα
ῥήματα σχήματος εἷναι δοκεῖν, οὐκ ἀληϑείας καὶ ϑρου-
πτομένου μᾶλλον ἢ βουλομένου μένειν, ἐπεὶ τοῦ χάριν
οὐ προσελθών μοι καὶ λαβόμενος τῆς δεξιᾶς ἔλεγες
πρὸς οὖς, ὅτι ὦ φίλτατε, τῶν μὲν ἐπὶ τῆς ἑστιά-

et

0

τὸ
οι;

2 τὴν χάριν Bong 6 ἠρωτῆσϑαι τί 1 9 ἀποχρένε-
σϑαι V [10 δὲ Re 14 ἂν inserui 15 τὸν Re 19 αὐ-
τοῦ IV Bong 20 ταῦτ᾽ V 21 δηλονότι Re 22 αὑτῷ
Re αὐτῷ libri Bong 26 ἔλεγε I Bong qui ἔλεγες coni

156 ^; Αἰ LIBANH ORATIO: ΧΧΧΤ '

σεως. εἰρημένων pou καὶ ὡμολογημένων πολλὴν
ἄνοιαν κατέγνωκα᾽ ἃ γὰρ oóx ἂν οἷός τε ἦν
ὑπομεῖναι, ταῦτα ἐπηγγελλόμην μείξω τῆς δυ-
νάμεως φϑεγγόμενος. δέομαι δή σου πάντα
τρόπον εἰς τὸ λυϑῆναί μοι τὰ τῆς προπετείας
ἀμῦναι. τοιαῦτα ἔδει λέγειν, τοιαῦτα αἰτεῖν, ἐπὶ vOV- —
«ove βοηϑὸν καλεῖν. 16. καίτοι χαλεπὴ μὲν ἡ συμμαχέα
καὶ τὴν τῶν ἄλλων ἔχϑραν ἡμῖν ἐπιφέρουσα. ἢ σὺ
μὲν. διὰ Μενέδημον ἐπ᾽ αἰτίᾳ ψευδεῖ τοιαῦτα ἔδρας, T
R II231 οἱ δ᾽ οὐκ] ἂν διὰ σὲ σαφοῦς ἀπολαύοντα δοπῆς:;
i10 δὲ ταύτην ἀφεὶς τὴν οὐ δικαίαν μὲν οὐδ᾽ αὐτήν,

ἐπιεικεστέραν δὲ ὁδὸν οὐδὲν ὑπ’ ἐμοῦ παϑὼν οὔτ
μεῖξον οὔτε ἔλαττον ἐπῆλϑεν. ἐπ Mone ἐνέβαλεν, i
οὐδὲν ἀσελγείας ἀπέλιπε τὰ μὲν εἰπών, τὰ δ᾽ οὔπω 1
τὸ βούλεσϑαι φήσας ὄντα πολλῷ TOv εἰρημένων δεινό- —
τερα. 11. εἶτ᾽ ὦ ταραχῆς ἔμπλεως, περὶ τὸν αὐτὸν —
ἄνϑρωπον ἄμφω. πόλεμός τε καὶ φίλτρον, καὶ μῖσος H
καὶ κηδεμονία; ἐν oic μὲν γὰρ ἔλεγες, τὸ τοῦ ÓvGus-
νοῦς ἐποίεις. ἐν οἷς δὲ οὐκ ἔλεγες. τὸ τοῦ φειδομένου. E
20 χαίτον χρῆν ἢ πάντα σιγᾶν ἢ μηδὲν καὶ ἢ τὸν αἰδού-
μενον ὅλως ἢ τὸν οὐκ αἰδούμενον δεικνύειν. νῦν δ᾽ Ἢ
οἷς εἴρηκας τὸ qudd εἶναί σοι πλέον εἰπεῖν ὡμολό- FE

1e

γησας. 18. τί δ᾽ ἂν καὶ μεῖξον εἶχες εἰπεῖν τῶν ἀνα-

23 cf. p. 168, 9 sq. | | F

1 πολλὴν Re πολλῶν libri sed ^ eras et co in ἡ corr V,
Bong Q7 3 ταῦτ᾽ V | ἐπηγγελόμην I Bong 4 δή
scripsi e V δέ reliqui libri edd 6 ἀμύναι A { χαλεπὸν
Bong: 10 οὗ 4 otf V Ἀἧ18 ἐπέβαλεν ὃ 16 αὐτὸν inser I?

17 num φίλτρον, uicóc( ve» καὶ ? | 18 μὲν e μὲ corr y^
19 xnóouérov? 20 yo?» A . .231 δὲ Re-

LIBANH ORATIO-DE THRASYDAEO 151

ριϑμήτων Aóyov;.ví καινὸν οὕτως ἀδίκημα; τίς. ἐπὶ
τὴν γῆν καὶ τὴν ϑάλατταν τὴν ἑαυτοῦ γλῶτταν ἀφῆκε:
τίς σοφιστής; τίς ῥήτωρ; | τίς ποιητής; ὃ δὴ μό- R II 232
vog τοσαῦτα χακῶς εἰπὼν καὶ μηδενὸς ἀπεσχημένος
καὶ τοιαύτας ἡδονὰς ἡσϑεὶς ἐκ τίνος ἂν ἑτέρου νομι- s
σϑείη χακίων; οὕτως οὐδὲν ἐν οἷς οὐχ ἐρεῖν ἔφη
παρήει, ἀλλ᾽ ᾧετο μὲν ταράξειν λέγων ἔχειν, εἶχε: δὲ
οὐδέν. ΓΙ |

19. Τῶν τοίνυν ἀκουόντων περὶ τῶν γεγενημένων
ἀπιστούντων, εἰ πρὸς τοσοῦτόν ἥκοι ϑράσους., πάλιν io
ἐποιεῖτο τὴν αὐτὴν ἐπίδειξιν καὶ πάλιν αὐτὸς ἦν ταὐτὰ
μὲν κατηγορῶν, ταὐτὰ δὲ ἀπειλῶν, ταὐτὰ δὲ φϑεγγό-
μένος ἐν ξένοις, àv. πολίταις. ἐν τοῖς ἐμοῖς φιλτάτοις.
εἶθ᾽ ὡς ἀπεῖπεν ὑβρίζων, παριόντα προσεῖπε κυνὸς
ἁπάσης παρελϑὼν ἀναίδειαν. ἐγὼ. δὲ v ὅσπερ εἰμί.
πάντως δὲ οὐκ ἀγνοεῖς, ὦ Νικόκλεις, τὸν τρόπον οὐδ᾽
ὡς μεμελέτηκα τὰ τοιαῦτα φέρειν, τί οὖν ἔμελλον
δράσειν ἢ ὕπερ. πεποίηκα; ἀντιπροσεῖπον. 20. ὡς. οὖν
ἐξαληλιμμένων ἁπάντων ἐκείνων τοῖς ὀλίγοις τούτοις
ῥήμασι | τοῖς προσρήσεως ἕλκων ἐρυϑριῶντα τὸν RII 988
αὑτοῦ κηδεστὴν εἰσελθὼν οὗ σύνειμι τοῖς νέοις. ἐκά- 51
ϑητο οὐ χύπτων εἰς γῆν, οὐ κνώμενος τὴν κεφαλήν.
ἃ τῶν αὑτῶν κατεγνωχότων ἐστί. καίτοι ἔγωγε ἡγού-
μὴν ἠδικηκέναι μὲν ὁμολογήσειν αὐτόν, ἐγκώμια δὲ

-
οι

21 cf. p. 152, 23

5 ἔκ τινος τὸ 7 num παρίει praeferendum ὃ 9 &xov-

ὄντων 1 sed ov ex o corr et vr in ras m? 11 ὁ αὐτὸς I
Bong cf. t. 1 118,5 13 ἐμοὶ He fortasse recte, quamquam

improbavit Cobetus Coll. 129 14 παριόντα (us»? 16 πάντα
Bong | δ᾽ Re 21 αὐτοῦ IV Bong 834 αὐτόν scripsi e V
αὑτὸν reliqui libri edd ἡ τὰ

5

10

158 LIBANH ORATIO XXXII

συγγνώμης ἐρεῖν γονάτων vs τούτων ἐχόμενον ἀξιώ-
σειν τυχεῖν ὧνπερ ἄν, εἰ ἐμεμήνει. ὁ δ᾽ ὥσπερ ἐπὶ
τιμωρίαν εἰσελϑὼν καὶ δικαίως ἂν ἱκετευϑεὶς παρ᾽
ἐμοῦ ϑυμόν τε ἐδείκνυ καὶ μικρόν τι μικρᾷ τῇ φωνῇ
φϑεγξάμενος Gero. 21. εἶτα πρὸς τοὺς ἐντυγχάνον-
τας Μενέδημον δὲ ἐμοῦ προτετιμῆσϑαι καὶ
τοιαῦτα ἐσχετλίαζε λέγων, ὡς ἐπαινοίη Μενέδημος
τοὺς αὑτοῦ διδασκάλους. χαλῶς ys ἐκεῖνος καὶ τὰ
δίκαια ποιῶν, ἐπεὶ καὶ γονέας τοὺς αὑτοῦ ϑεραπεύων
χρηστὸς ἂν ἦν καὶ περὶ τὴν φύσιν εὐσεβής. οὐ δὴ
μισήσειν ἔμελλον ἐγὼ Ov ἀρετὴν ἄνθρωπον, ἣν ἔδει

Β 1284 καὶ σὲ μιμεῖσϑαι. 22. νῦν | δ᾽ ὁ μὲν καὶ τεϑνε-

en

1

20

ὦτας ἐχείνους ϑεραπεύει καὶ ὅ τι αὐτοῖς οἴεται καλὸν
εἰρῆσϑαι. τοῦτο εἰς μέσον ἀεὶ καὶ φέρεν καὶ ἄδει, σὺ
δὲ τὸν σαυτοῦ ξῶντα κακοῖς ἥδιστα μὲν ἂν καὶ πα-
τάξας, ἐγκαλῶν δὲ τῷ ταῦτα οὐκ ἐῶντι νόμῳ. ἐγὼ δὲ
πάντα μὲν δίκαιον παντὸς ἀδίκου μᾶλλον ἐπαινέσαιμ᾽
ἄν, οὐ μὴν τοὺς ἑτέροις γε ὡμιληκότας τῶν ἐμοὶ κατ᾽
αὐτό γε τοῦτο μᾶλλον ἀγαπῶν φανείην ἄν, οὐδὲ γὰρ
ἄλλος οὐδεὶς σωφρονῶν, οὐδὲ τὸν μὲν ἤϑελον οἴκου
μένειν, σὲ δὲ ἱέναι κατ᾽ αὐτὸ τοῦτο τὸ τὸν μὲν εἶναι
τοῦ δεῖνος μαϑητήν, σὲ δὲ ἐμόν. ἀλλ᾽ ὅπως ἔσχε ταῦτα
διηγησάμην.

28. Ei δὲ Μενέδημος πρότερον μὲν οὐκ ἦν φίλος,

νῦν δέ, ví ϑαυμαστόν; πολὺ γὰρ δὴ τοῦτο ἐν τοῖς

2 0 IV Bong ὃ 4 δὲ Re 4 num πικρόν ? b φϑεγ-
γόμενος Bong 6 δι᾽ ἐμοῦ coni Bong 8 αὐτοῦ IV Bong
9 αὐτοῦ I Bong 10 ἣν bis 7 sed prius inser m? 11 διὰ
AP sed in hoc ἃ eras et " pos m* | ὃν Re 12 δὲ Re
15 πατάξας V Re πατάξαις AP sed in hoe in marg οἶμαι
οὕτως" παρατάξας, I Bong 16 δὲ in δὴ cor P δὴ V
22 ἔσται 1 Bong

CAM

LIBANH ORATIO DE THRASYDAEO 159

τῶν ἀνθρώπων πράγμασιν, ἥν ve Ἕλληνα εἴπῃς ἤν τε
βάρβαρον, ὃ αὐτὸς ἑκάτερον, νῦν μὲν τοῦτο, νῦν δ᾽
£xtivo, τῆς αὐτῆς πολλάκις ἡμέρας καὶ τοῦτο κἀκεῖνο.
| ἔσμεν δὲ τὰς παρὰ τῶν Ἑλλήνων ὡς τὸν Πέρ- Ἐ ΤΠ 335
δὴν πρεσβείας καὶ τὰς 4ϑηναίων πρὸς Φίλιππον Gvv- s
ϑήχας ἐν αἷς ἦν καὶ συμμαχία. καὶ πρό γε τούτων
ὁρῶμεν παρ᾽ Ὁμήρῳ τόν τε τῶν Τρώων ἄριστον καὶ
τὸν τῶν Ἑλλήνων, ὄφρ᾽ Ἀχιλεὺς μήνιε. συμπεσόντε
μὲν ἐπὶ φόνῳ, διαλυϑέντε δὲ μετὰ δώρων ἃ τὴν φι-
λέαν ἐμήνυε. 24. καὶ τί δεῖ τὰ παλαιὰ λέγειν; νυνὶ τὸ
γὰρ εὐχαὶ μὲν ὑπὲρ Ῥωμαίων ἐν Πέρσαις. εὐχαὶ δὲ
ἐν τῇ γῇ τῇ Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἀρχῆς. καί-
τοι τίς οὐκ οἷδε τάς τε ἐχείνων sig τὴν ἡμετέραν &u-
βολὰς τὰς πολλάς, ὧν καϑ' ἑκάστην ἡρπάξοντο πόλεις.
τήν τὲ ἀντὶ τούτων στρατείαν ἣ τὰ '᾿κείνων οὕτως τ0
ἤλεγξεν. ὥστ᾽ εἰ μὴ δαίμων τις φϑονερὸς ἀντέπεσε,
μέρος ἂν ἦσαν τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. 2ῦ. καὶ Μενέδη-
μος τοίνυν φιλίας ἐπιϑυμήσας οὐκ ἦν ἀπελαύνεσϑαι
δέκαιος οὐδ᾽ εἴ τι πρότερον ἡμαρτηκὼς ἦν. πολλοὺς
γὰρ εἶχεν ἐξαριϑμεῖν σπονδῶν τετυχηκότας. οὐ γὰρ so
οἶδ᾽ ὅστις ἐμοῦ πλείοσιν ἀφῆκεν αἰτίας. μὴ δὴ τὸν
πρὸ τῆς φιλίας λεγέτω μοι τις χρόνον, ἀλλ᾽ εἴ τι
δυσμενείᾳ πρέπον ἐν αὐτῇ γεγένηται. τοῦτο Ó& δει-

4 Her. VIII 75. 110. Xen. Hell. VII 1,88 Βα. 5 cf. Argum.
ad Dem. et Aesch. or. de fals. leg. 7 Il. 4 299 sq. 8 Il.g
169 13 cf. t. II 347, 11 14 Dem. p. 103, 15 16 cf. t. II
215, 16; 360, 17

ῶ δὲ Re 8 &yAsog,V Bong | ἐμήνιε 1 Bong 10 ἐμή-

vvs V sed v ex v corr m* | vóv V 12 τῇ (2)) τῶν V | "x&-
vor Α 14 διηρπάξοντο Cobet Coll 129 at cf. Dem. 1.l. et
Thuc. I 5,1 15 στρατείαν Re στρατιὰν libri Bong | τά-

χείνων edd 16 τίς 1 29 vc V — 928 δυσμένεια I

YS DES
» wc ΒΝ

160 * LIBANIT ORATIO XXXII / : .- E

κνύειν οὐκ ἔχων μὴ φϑόνει τῷ χτὴησαμένῳ φίλον. μηδὲ
τὸν ταῖς ἐμαῖς συνουσίαις ἡδόμενον ὡς ἂν: ἀμείνω
γιγνόμενον ἔλαττον ἔχειν ἀξίου τῶν τοῦτο ποιουμένων
ξημίαν μηδὲ τὸν διώκοντά. μὲ τῶν φευγόντων μηδὲ
RII236 τὸν | τιμῶντα τῶν ὑβριζόντων μηδ᾽ oiov τὸ πε-
e φοιτηχέναι Ge παρ᾽ ἐμὲ. xov ἐμοῦ τοῦ μηδὲν ἀδικοῦν-
τος μᾶλλον ἢ κατὰ σοῦ τοῦ τὰ τοιαῦτα ee
εἶναι. | * τ
26. '4o' oov εἰς diens εὐθὺς ἐλϑὼν ἡμῖν οὗτορ
10 0: Θρασύδαιος ἐγένετο μετριώτερος; πολλῷ μὲν οὖν
χαλεπώτερος. ὅσῳ τότε μὲν ὕβριξεν, ἐν δὲ τούτοις
ἐπεβούλευε. μᾶλλον δὲ ἄμφω μὲν πρότερον. ὕστερον
ὃὲ μειξόνως τὸ δεύτερον. εὐπορῶν γὰρ οὐκ ὀλίγων
τῶν παρὰ τῷ στρατηγῷ δυναμένων ὑπὲρ ὧν ἐβούλετο

15 διαλεχϑῆναι ἀφεὶς ἅπαντας ἐκείνους ἐμὲ τὸν ταῦτα
αὐτῷ πράττοντα ἐβούλετο γενέσϑαι οὐχ ὡς ἥττονος
ἐν ἐχείνῳ τῆς βοηϑείας ἐσομένης. ἀλλ᾽ ἦν ἡ σπουδὴ
τὴν ὀργὴν τῶν τοῦτο δυσχερανούντων καὶ τοὺς ἀπ᾽
αὐτῆς λόγους ἐπ᾽ ἐμέ τε ἐλϑεῖν καὶ τὴν ἐμὴν κεφαλήν.

s) 21. Καὶ ὅτι τοῦτ᾽ ἔστιν ἀληϑές. γνοίη τις ἂν ἐκεῖ-
RII237 ϑὲν. } αἰτήσας γὰρ δὴ τὸ ἔργον πρίν τι γενέσϑαι
πρὺς τοὺς παρ᾽ αὐτὸν εἰσιόντας ὡς ἐπὶ πένϑει πιστεύ-
εὺν τὲ ἔλεγεν ἀπολυϑήσεσθϑαι τῆς. 0000 xci δι᾿ ἐμοῦ
τοῦτο ἔσεσϑαι. καίτοι σιγᾶσϑαι ταῦτα ἐλυσιτέλει.

55 ἀλλ᾽ οὐκ ἂν ἔπασχον σιγωμένων ἃ ῥηϑέντων ἔπαϑον.

1 φϑόνει Re φϑονείτω libri Bong 3 ἔχειν in ras P5. -
4 τῶν] τοῖν e τὸν corr 45 ὅ μὴ δ᾽ AIV 6 ἐμοῦ P sed |.

οὔ in ras m* 7 τοῦ inser P? 11 ὅσῳ] ὅτι | ὕβριξεν I
sed » add m*? 18 ἀπορῶν V 14 ,ante ὑπὲρ videtur ali- .
quid desiderari e. c. συμπραξάντων ἂν“ Re 17 num ἐχξένοις
scribendum ? 20. τίς AI 91 λαλήσας vel ἄσας : ef.

Apost. prov. 132 | δὴ om "s 25 ἔπαϑον. ung: eV Prosa
reliqui libri edd ; i

arme δι ὰ

LIBANII ORATIO DE THRASYDAEO 161

ἔπαϑον δὲ τί; ἐχϑρὸν μὲν οἷς τοῦτο οὐκ ἤρεσκεν
ἔφασκον εἶναί μὲ τῷ βασιλεῖ, φίλον δὲ τῷ τυράννῳ,
καὶ τῶν ἀπὸ τῆς πρεσβείας τούτῳ μὲ φϑονοῦντα τὴν
ἐσομένην ἐντεῦϑεν ἐχείνῳ βλάβην κωλύειν, δραμόντων
ὃὲΣ ὡς αὐτὸν τῶν ταῦτα ἀκουσάντων x«l οὐκ | ὁ
ἐώντων περὶ τοιούτων αὐτῷ πρὸς ἐμὲ λόγον οὐδέ- R I1238
vc, εἶναί γε εὐλογώτερον διὰ τοῦ τὴν μὲν γυναῖκα
ϑρηνοῦντος., περὶ δὲ τῇ ϑυγατρὶ δεδιότος εὑρίσκεσϑαι
τὴν λύσιν, λῆρον ἔφη πάντα εἶναι πλὴν ἑνὸς τούτου,
τῶν παρ᾽ ἐμοῦ πρὸς τὸν στρατηγὸν περὶ τοῦ πράγ- τὸ
ματος λόγων. 28. οὐ γὰρ ἔχων πεισϑῆναι τὸ μὴ δι᾽
ἐμοῦ τὸν Μενέδημον ἀφεῖσϑαι τὸν παρὰ τῶν ὀργιου-
μένων πόλεμον ἐπὶ τῷ συμπράττειν αὐτῷ μὲ δίκην
ἕξειν ἱκανὴν ἐνόμιξεν. οὐδὲ γὰρ ἐνταυϑοῖ στήσεσϑαι
τὸν περὶ τούτων λόγον, ἀλλ᾽ ἥξειν φερόμενον οὗ βα- τὸ
σιλεὺς ἵδρυται, τὸν δ᾽ ἥξειν ἐπὶ τιμωρίαν εὐϑέως.
ἔστι γάρ, ὦ Νικόκλεις, πόρρω τοῦ τὸν τρόπον εἰδέναι
τοῦ βασιλέως καὶ ταῦτα μετὰ τοσοῦτον πλῆϑος ἀπο-
δείξεων. εἴχετ᾽ oov ἐμοῦ καχοήϑως οὐχ ὡς οὐχ εὑρή-
60v ἕτερον τὸν διαλεξόμενον, ἀλλ᾽ ὕπως ἀδικεῖν δό- 30
ξαιμι τὸν τῶν ὅλων κύριον, | καὶ ἅμα τοῦ κοινω- R II 289
νοὺς ἔχειν τῆς ἀδοξίας ἣν ἐκ τῶν κατ᾽ ἐμοῦ ῥηϑέντων
ἠνέγκατο.
29. Ταῦτα, ὦ Νικόκλεις, διῆλϑον ἐμαυτόν vs ἐπι-

2 Maximo cf. ep. 165. t. II p. 390, 14

3 τὸν I Bong 4 ἐντεῦϑεν Seripsi ἐν libri sed yo ἐντεῦ-
4tv in marg A, edd 6 τῶν ante περὶ I Bong | εἶναι post
οὐδένα inser coni Re 7 ys scripsi τὰ libri edd ,,post εὐλο-
Eu videtur φασκόντων vel tale quid deesse* Re 16 δὲ

e 11 ἔστιν A 19 εἴχετο I 21 τοῦ scripsi αὖ coni Re
€oll. t. II 286, 2; 551,23; ep.19 τοὺς libri edd

LrBANIUS ed. Foerster. III. 11

1 οὐ κακὸν I sed ov x in ras m? 2 αἰτίας P sed vag
in ras m?

πρὸς ϑρασύδαιον subscr 4 zog νικοκλέα περὶ ϑρασυδαί
P sed πρὸς νικοκλέα in ras m^, περὶ et 'ov inras ταῦ, I? .

XXXIII (XXXI R).

Oratio vel potius scriptio πρὸς Θεοδόσιον τὸν βα-
σιλέα κατὰ Τισαμενοῦ anno 3867) ad Theodosium missa
qua de Tisameno Consulari Syriae?) vehementissime que-
ritur?) atque ut amoveatur impense rogat, inter eas est
quae 'corporis' finibus circumscriptae manserunt, Parvus
igitur numerus est codicum quibus ad nostram aetatem
pervenit. Sunt autem hi octo:

1. Chisianus R VI43 (— C) saec. XIV fol. 265.
Vide t. I p. 10sq. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 152". Vide t. I p.15sq. Contuli.-

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 196. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 220". "Vide t. I p. 217sq. Contuli.

5. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol. 262", "Vide
t.Ip.24sq. Contuli.

6. Neapolitanus II E 17 (— N) saec. XIV fol. 161.

Vide t. I p. 211 sq.

1) Nam p. 173,11 constitutionem anni 384 de expensis

. ludorum et dilieiosum (Cod. Theod. XV 9,1) προπέρυσιν 1. e.

duobus annis ante ab imperatore factam dieit. Tempus motu

. in urbe Antiochia mense Februario vel Martio anni 387 exorto
(οὗ t.IL 372) prius indicant verba p. 177, 8sq. Cf. Reiskium
. Anim. V 272 et Sieversium p. 170 not. 117.

2) Cf. Vit. 8251 t. I 191, 7 sq.
3) Dinias, ut Sieversius L1 observavit, erat Comes Orientis,

, Cynegius praefectus praetorii, id quod propter Monnerium (p. 296
$ ποῦ. 1) qui p. 168, 16. Κυνηγίου pro Ζειν
a 11*

v posuit, moneo.

164 LIBANII ORATIO XXXIII

7. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 2924",
Vide t. I p. 209sq. Contuh.

8. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 183. Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Prior codicum familia codicibus CAPIBNYa, altera
codice V continetur. .JBNVa hie quoque e communi ma-
naverunt exemplari. Vide p. 21. Ratio quae inter codices
intercedit illustratur stemmate p. 45 proposito. Codex C
ut aetatis posterioris, ita paulo neglegentius exaratus est
imprimisque nonnullas voculas omisit. E

Duo tantum loci a Macario Chrysocephalo!) ex-
cerpti sunt. .

Primum oratio a Morello t. II p. 442—454 edita. est
mendose parumque integre. Nam finis inde ab ἰδεῖν, εἰ
δὲ p.184,3 deest. Apographum codicis Vaticani gr. 81,
quod ei pro fonte fuisse?) vitiorum docet consensus, stilo

ut videtur paulo properantiore factum nonnullis locis pa-
rum recte legit, plurimis emendare omisit. Finem eius,
ut haud semel, apud Morellum ipsum periisse est eur
statuas. ?) | i
Multa huius editionis vitia Reiskius Animadversionum
volumine quinto p. 272—285 divinando sanavit, plura -
ope codicis Àugustani in editione quam uxor prelis com- I
misit t. II p. 239—265. In hanc etiam plurima pars f
notarum Animadversionum transiit. Í
Hane nonnullis locis emendatam et versione gallica -
eleganti, quamvis paulo liberiore, ornatam repetivit Mon- .
nerius editione typis quidem mandata sed nunquam foras d
missa^) p. 290—333. Cuius nisi a Reiskio discessit, men- .
tionem nullam feci. i
Pauca eorrexerunt Sintenis et Cobetus. 1

1) Vide - : p. 351.

2) Cf. p

3) Cf. t 1 p. 531 et Philol. LIX p. 400 sq.
4) Cf. t. I p. 15.

XXXIII (XXXI R).
ΠΡῸΣ GEOAOXION TON BAXIAEA KATA
TIXZAMENOT.

1. Ἔδει uiv οὕτως ἅπαντας ἀγαϑοὺς εἶναι R 11239
τοὺς ἐπὶ τὰς τῶν ἐϑνῶν ἀρχὰς ἐχπεμπομένους, ὦ βα-
σιλεῦ, ὥστ᾽ ἐμοὶ νῦν ἐξεῖναι λέγειν τι περὶ Τισαμενοῦ 5
βέλτιον, καὶ γὰρ οὐδὲ κακῶς λέγειν ἥδιόν ἐστί μοι
μᾶλλον ἢ τοὐναντίον" ἐπεὶ δέ εἰσί τινες οἱ τοῦ χεί- ᾿
θρόνος παρέχουσιν ἀφορμάς, ὧν εἷς οὗτος Τισαμενός,
ἀναγκαῖον ἡγησάμην ποιῆσαί σοι φανερόν, ὅτι παρα-
δέδονται πολλαὶ πόλεις ἀνθρώπῳ πλεῖστον ἀπέχοντι Ἰ τὸ
τοῦ δύνασθαι δι᾽ ἀρχῆς εὖ ποιεῖν πόλεις. ἐρῶ δὲ R 1240

codex Chisianus

Monacensis gr. 483 (Augustanug)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2
Barberinus Il 41

Vaticanus gr. 81

Vindobonensis phil. gr. XCIII

uuo

ΠΠ11}}}

ὅ cf. t. I 191, 7 sq.

1 Πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα inserui oin libri edd | τοῦ «-
τοῦ ante κατὰ V, 17 C qui in marg habet μδ΄, A | λόγος εἰκοστὸς
τέταρτος post τισαμενοῦ V rubr, λόγος «9 in marg I?, με΄ in
marg B rubr, ἄρχοντος Mor 57V 6 οὐδὲν ὃ 8 o$-
τοσὶ Cobet Coll.119 αὐ οὗ p.172,4; 185,150 9 παραδίδονται Mor

166 LIBANI ORATIO XXXIII

πρὸς σὲ περὶ τούτων, οὐχ ὅπως λάβοις τῶν πεπραγ-

μένων δίκην, ἀλλ᾽ ὅπως μὴ πλείω κακὰ δράσειεν ἐπὶ

σι

1

ς

15

20

τῆς ἀρχῆς μένων. 2. ὃ μὲν οὖν, ἵν᾽ οὗτος ἄρξειεν
ἡμῶν, πολλὰ μὲν εἰπών, πολλὰ δὲ ποιήσας χαλεπός
τε ἐπὶ τοῖς λεγομένοις ἔσται καὶ ξητήσει τὸν λελυπη-
χότα ποιῆσαι χακῶς οὔσης αὐτῷ δυνάμεως ὁπόσης
ἐθέλει" ἐμοὶ δὲ ἴσως μὲν ὑπάρξει σωτηρία vs καὶ τὸ
διαφυγεῖν παρὰ τῆς σῆς εὐνοίας ve καὶ βοηϑείας. ὦ
βασιλεῦ. εἰ δ᾽ οὖν ἡττηϑείη τὸ δίκαιον τῆς ἕνός τινος
ἰσχύος. ἀρκέσει ye εἷς παραμυϑίαν ἐμοὶ τὸ μὴ φόβῳ
σεσιγῆσϑαι τὰ ῥδηϑέντα ἂν πρὸς σὲ δικαίως.

3. Οὑτοσὶ τοίνυν Τισαμενὸς γένει μέν ἐστι λαμ-
πρός. καὶ ὅ ys τῆς μητρὸς αὐτῷ πατὴρ ἐν πολλαῖς
γεγένηται διατριβαῖς, αὐτὸς δὲ ἀνάγχῃ μέν, ὅσον ἅψα-
όσϑαι, μετέσχε λόγων, ἀποκλίνας δὲ ταχέως sig ὀρχη-
στὰς καὶ μακαρίσας αὐτούς τὲ χαὶ ὅσοι περὶ αὐτούς,
ἥδιστα μὲν ἂν ἡγεμὼν ἐγένετο τοῦ χοροῦ. τούτου δὲ
πολλοῖς εἰργόμενος αἰτιάμασι δι’ ἀσμάτων ἃ ποιῶν
παρεῖχεν αὐτοῖς. ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς χάριν vs διδοὺς
αὐτοῖς καὶ παρ᾽ αὐτῶν λαμβάνων. τοῖς μὲν γὰρ
ἀσμάτων ἔδει, τῷ δὲ τοῦ ταῦτα εἰς ὄρχησιν ἄγεσϑαι.
4. ἔπειτα ἦν ἐξαίφνης ἡγεμὼν ἔϑνους, ἐν ᾧ τῶν
ὑπτίων εἶναι δοξάντων οὐδενὸς διενεγκὼν ἀπῆλϑεν
οὐδὲν ἔχων διηγήσασϑαι περὶ αὑτοῦ καλόν. καὶ πά-

17 Amm. XIV 6, 19 23 cf. t. II 174, 18

3 οὕτως coni Mor quod probavit Re Anim 10 ἐμοὶ
om C 12 ἐστι λαμπρός] ἐπίλαμπρος Mor 18 αὐτοῦ ὃ
1ὅ μετεσχηκότων Mor sed yo μετέσχε λόγων in marg 17 ἐγί-
yvevo Va 18 αἰτιάμασι in marg inser 4 αἰτιάμασιν 1
21 ro? om Va Mor 24 αὐτοῦ BV

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 161

λιν οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον παρεδρεύει στρατηγῷ
οὐ διὰ τὴν περὶ τὸ πρᾶγμα ἐμπειρίαν, οὐδὲ γὰρ ἐν
συνδίχων τάξει πώποτε ἐγεγόνει. ἀλλ᾽ οὐδὲν οἴεται
δεῖν τοιαύτης ἐμπειρίας ἐνταῦϑα, καϑῆσϑαι γὰρ οὐκ ἐπ᾽
ἐξετάσει δικῶν, ἀλλ᾽ ἐπὶ πληγαῖς τὸν στρατηγόν, ὥστ᾽ ἔρ- 5
γον εἶναι τῷ τοιούτῳ παρέδρῳ κοινωνίαν | τρυφῆς R 1341
καὶ μάλιστα δὴ ποτοῦ. ὃ. καὶ σπέρμα ys πρὸς ἀρχὴν
τοῦτο πολλάκις, ὃ δὴ καὶ νῦν γεγένηται τῆς τοῦ ῥή-
perog εὐφημίας τοῦτο πεποιηκυίας. προσήκειν γὰρ
δὴ τῷ παρηδρευχότι τὸ καὶ ἐπιστῆναι πόλεσιν. Év- 10
ταῦϑα ἦν ἀκούειν λεγόντων τῶν τὸν ἄνϑρωπον εἰδό-
τῶν, ὡς ἀπολεῖται τὰ πράγματα τῇ Τισαμενοῦ μωρίᾳ
καὶ ἀτεχνίᾳ. καὶ ταχέως ἠκολούϑησεν ἡ πίστις, ἥκων
αὐτὸς καὶ δεικνύμενος. ὃ μὲν γὰρ ϑρόνος καὶ οἱ κή-
ρυχες καὶ oi ῥαβδοῦχοι καὶ ὃ τῶν ὑπηρετῶν ἀριϑμὸς 15
τῆς ἀρχῆς, τὰς ἡμέρας δὲ ἦν ἰδεῖν ἀναλουμένας μάτην
009" ὁρῶντος τούτου τὸ δέον οὔτ᾽ ἄλλοις ὁρῶσιν ἕπο-
μένου. 0. χαὶ ὃ δὴ κελεύσας αὐτὸν περὶ τὸν Εὐφρά-
τὴν ἐπ’ ὠνῇ σίτου διατρίβειν μισοῦντος μὲν ἐδόκει,
φιλοῦντος δὲ ἔργον ἐποίει παρ᾽ ἀνϑρώποις! ᾿ ἧττον 30
δεξιοῖς ἀναγκάζων αὐτοῦ τὴν ἄνοιαν διάγειν, οὗ τῆς
ἀνοίας ἔμελλεν ἕξειν ἥττονα τὸν ἔλεγχον. καίτοι μέγα
φρονεῖν ἀξιοῖ τὸ καῦμα τὸ παρ᾽ ἐκείνοις τραγῳδῶν. ἐγὼ

18 Dinias cf. p. 168, 16 28 Dem. de fals. leg. p. 400, 17

3 πώποτ᾽ V | οἴεται scripsi οἶμαι libri edd οἰόμενος coni

Re 4 δεῖν Mor sed yo δεῖ in marg δεῖ libri Re ὃ ἐπεξε-

τάσει 1 | ὥστε V. 8 νυνὶ Re 9 προσήκειν reposui e libris

προσήκει edd 10 καὶ τὸ ὃ 11 τὸν τῶν C 16 ἀρχῆς

Mor sed ταύτης in marg | ἀναλωμένας I 20 παρὰ PIBVa

Mor 21 ó» V οὐ Mor 22 ἔμελλεν P sed 4 alterum in
ras m* ἔμελλον Mor 28 τραγωδῶν P sed ov in ras m*

168 LIBANII ORATIO XXXIII

δὲ τῶν μὲν ἐπὶ τούτοις αὐτὸν ἐπαίνων οὐκ ἀποστερῶ.,
πάνυ γὰρ δὴ γενναίως ἐνεγκεῖν τήν vt φλόγα λέγεται
EM , ? c E /
καί τινας ἑτέρας ταλαιπωρίας, οἶδα δ᾽ ὅτι καὶ πάντες
οἱ περὶ αὐτὸν καὶ οἱ τούτων οἰχέται καὶ ὀνηλάται τὸν

5 αὐτὸν ἤνεγκαν ἥλιον, ὥστ᾽ εἰ τούτῳ σεμνύνεσϑαι δώ-
RII?42 Gouev, κἀκείνοις | χαὶ πολλῷ γὲ πλέον ἐκξίνοις,

ὅσῳ τῆς ϑεραπείας ἧς οὗτος ἀπήλαυεν, οὐκ ἦν ἐκεί-
νοις. ὅ γ8 μὴν ἔπραττε, τί ποτ᾽ ἣν τοῦτο; ὃ καὶ τῶν
ὑπηρετῶν ὁστισοῦν ῥᾳδίως ἄν, ὥσπερ αὖ καὶ τὸν &u-

C4

10 προσϑὲν χρόνον, ἐν ᾧ τῇδε τοῖς ἄρχουσι καϑημένοις

15

4

τὰ τοιαῦτα ὀξέως ἐπράττετο. 1. ὃ δ᾽ ὠδύρετο μὲν ὡς
ἐν ἀγρίοις καϑήμενος χωρίοις. καὶ τέρψεων τῶν αὐτῷ
κεχαρισμένων ἀμοίροις καὶ παρὰ τῶν ἐν τοῖς βασιλείοις
δυναμένων ἤτει τούτων τὴν ἀπαλλαγήν, τιμᾶσϑαι δὲ
ὡς ἐπ᾽ ἔργοις ἑκουσίοις ἀξιοῖ. καίτοι εἴ τι καὶ χρη-
στὸν ἐν τούτοις ἐστί, Δεινίου τοῦτο ἔστι τοῦ κατα-
κεκλευικότος αὐτὸν ἐν ἐκχείνοις τοῖς τόποις. ἐφ᾽ oUg
ἧκον μὲν οἱ ῥήτορες, ὡς μᾶλλον αὑτοῖς αὐτόϑι χρη-
σόμενον σχολὴν ἄγοντος τοῦ τὴν ἀρχὴν ἔχοντος,

2 τὲ om B Va Mor 9 óà Re ὅ ὥστε Va edd | ,umalim
δώσομεν, δώσομεν" Re 6 πλέον scripsi e BY πλεῖον reliqui
libri edd 7 ἀπ λαυεν cum ras 1 litt V supra quam ' pos τη

ἀπέλαυεν Re ἀπολαύειν Cobet Coll. 129 8 0 ys P sed
ras 1 litt post o | oov Mor 9 ὅστις οὖν AP sed in hoe
' et" eras, Mor ὅς τι οὖν I | àv Mor sed yo ów ἢ ἦν in
marg 11 0 δ᾽ PIBVa | δὲ Re 19 αὑτῷ Re 14 τι-
uouévov I δυνάμεων Mor sed o δυναμένων in marg

16 ὡς om 7 post ὡς lacuna 4 litt P | ἐπ᾽ reposui e CA
sed in hoc yo ἐπὶ roig in marg, P sed in ras m?, V émi τοῖς
reliqui libri edd | ἔργοις om 1 | τοῖς ante ἑχουσίοις inser Re

delevi | χρηστὸν P sed «ov ex vg corr τη" 16 δεινὸν
Mor τοῦ δεῖνος coni Re Anim Κυνηγίου Monnier cf. p. 163
not. 3 | κατακεχληκότος Mor 17 αὐτὸν P sed ' add m*

αὑτὸν VaV 18 αὐτοῖς CV Mor

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 169

ὁρῶντες | δὲ αὐτὸν τῷ σίτῳ μόνον προσκείμενον RII948
τἄλλα ἐῶντα χαίρειν, οὕτω μεγαλήτωρ ἦν κατὰ τοὺς
ποιητὰς εἰπεῖν, ἀναβάντες ἐπὶ τοὺς ἵππους δεῦρ᾽ ἥκον-
τες συνῆσαν ἀλλήλοις οὐ πείσαντες. εἶτ᾽ ἀπελθόντες.
ἀλλὰ σιγῇ τοῦτο δράσαντες εὖ εἰδότες. ὡς ἐδίδοσαν 5
χάριν. τοσοῦτ᾽ ἀπεῖχον τοῦ τι δεινὸν ἐντεῦϑεν γενή-
σεσϑαι νομίξειν. 8. ὁ δ᾽ ἦν αὐτὸς δεῦρ᾽ ἀφιγμένος"
φυγὴ μὲν ἀπὸ τῶν δικῶν, | àv εὐχῇ δὲ αἱ κλήσεις RII 344
ἃς χαλεῖ μὲν ἱππόδρομος. καλεῖ δὲ ϑέατρα. ἃς ὁ μὲν
ἐπιστάμενος δικάξευν ξημίαν τε ἡγεῖται καὶ δυσχεραί- 10
νει, οἱ δὲ τούτῳ προσόμοιοι δέχονται us9' ἡδονῆς
μᾶλλον ἢ τῶν παίδων οἱ τὰ γράμματα μανϑάνοντες.
τηρεῖ δὲ οὐδὲ ἐν τούτοις ὁ Τισαμενὸς τὸ προσῆκον,
ἀλλ᾽ ἐν τῷ μάλιστα βούλεσϑαι ταῦτα εἰδέναι δοκεῖν
ἀηδίαν ὅτι πλείστην ἐπεισάγει τοῖς γιγνομένοις νῦν i5
μὲν τῶν δοϑέντων Qv διχαίως ἀποστερῶν, νῦν δὲ
πλήϑει πληγῶν τῶν κατὰ γυμνοῦ τοῦ σώματος. οἱ δ᾽
ἐπαινούμενοι τῶν ἀρχόντων παρόντες ἀποῦσιν ἐῴκεσαν
τὴν μὲν βασιλείαν τῇ παρουσίᾳ τιμῶντες. αὑτοὺς δὲ
τῷ μὴ τὰ τοιαῦτα ἐξετάξειν ἀκριβῶς. 30
9. ᾿4λλ᾽ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι μεγίστη ταῖς δίκαις

1 μόνον reposui ex APIBVa μόνῳ reliqui libri edd
2 τἄλλα Α΄ δὲ ἐῶντα V ὃ ἀναβάντες --- ἥκοντες om Va Mor
4 συνῆσαν bis I συνήδεσαν coni Re at cf. t. II 295, 12 R. |
εἶτ᾽ (ἔλαϑονν ἀπελϑόντες Re Anim 6 τοσαῦτ᾽ C τί APBV
7 0.A 0 P sed in ὡς corr m*, ZV ὡς BVa Mor | δεῦρο Va
edd 8 φυγῆι A. φυγῆ CPIBVa φυγῇ Mor quod corr Re
9 & (2) coni Mor 11 τοῦτο Va | προςόμοιοι Mor sed yo πρού-
u0L.0L in marg 12 γράμματα Mor sed yo τραύματα in marg
18 ó secundum constantem in hac oratione usum delendum
videtur 15 γινομένοις CV 16 δικαίως ἂν δοϑέντων V |
ἀποστερρῶν C 17 χατὰ — 18 τῶν om Mor ! post σώματος
partieipium quale &zoxveíov excidisse coni Re | δὲ Re
19 ἀτιμάξοντες. coni Mor αὐτοὺς 1

5

170 LIBANII ORATIO XXXIII

ἄνϑρωπος οὑτοσὶ βλάβη. ἢ γὰρ ἐπ᾽ ἄλλα ἄττα κατα-
φεύγει ταύτας ἀφεὶς ἢ δικάσαι καταναγκασϑεὶς ἐν τῷ
4

φλυαρεῖν &véAoGs τὸν χρόνον αὐτοῦ μὲν οὐ τολμῶν

e - / , P!

ἅψασθαι τοῦ πράγματος. κύκλῳ δὲ περιερχόμενος καὶ
y e ᾿" / - » -

οὔτε οὗ τὸ δίκαιόν ἐστιν ἰδεῖν ἔχων οὔτε σιωπᾶν ci-
’ ? v p ? , δον ei / s

goUusvog, ἀλλὰ ῥέων ἀχρήστῳ ῥεύματι oL τὰ τὲ ὦτα

RII?45 ἀνιᾶσαι καὶ κόψαι τοῖς συνδίκοις τοὺς πόδας.

Θ

1

15

20

ἀντὶ δὲ τοῦ τέλος ξητεῖν καὶ γνώσει στῆσαι τὴν δίκην
ἀποπέμπει πάλιν εἰσόδου δεησομένους ταὐτὸ καὶ αὖ-
τῆς πεισομένης οὐ τευξομένης τέλους. 10, τίνας οὖν
οἴει γίγνεσϑαι τοὺς δικαξομένους ἐν τοιούτοις κακοῖς;
τίνα ψυχὴν ἔχειν; τί μὲν πρὸς αὑτοὺς λέγειν, τί δὲ
πρός τε τὴν γῆν καὶ τὸν ἥλιον; οἱ δ᾽ ἐπειδὰν παύ-
σωνται ϑρηνοῦντες, οἱ μὲν ἐπὶ πολλοῖς ἀπῆλϑον οἷς
δεδαπάνηνται ψυχὴν ἄρχοντος ἀναμενοῦντες, οἱ δ᾽ ἀντὶ
πλειόνων ἐλάττω λαβόντες ἠγάπησαν. τοῖς δ᾽ ἐκ τοῦ
συνδικεῖν τὸν βίον ποιουμένοις τὸ τηνάλλως καϑῆσϑαι
περίεστιν, οἱ κήρυκες δέ τινας ἐπ᾽ οὐδενὶ καλοῦντες
καλοῦσιν ὅμως ὑπὲρ τοῦ δοκεῖν εἶναί τι τὸ πραττό-
μένον, Excel τό γε ἀληϑὲς ὕπνος πολύς. τὰς δὲ μέχρι
τῆς ἑσπέρας χαϑέδρας οὐκ ἔργων ἐπιϑυμία ποιεῖ, συμ-

7 cf. ad t.I 246,22 19 Dem. p. 842, 15. 1225, 18

1 ἄνϑρωπος Cobet Coll.119 | ἄλλα ἄττα scripsi 6.8 ἀλ-
λαττα V ἄλλα ἅττα reliqui libri edd 8 αὐτοῦ P sed v (2)
in ras m* | οὐ τολμῶν] ἀτολμῶν Va ἀποτολμῶν Mor b οὔτε
Mor sed ye. ὃν τὸ in marg | οὗ om Mor | ἐστιν ἰδεῖν] ἐπιδεικνύειν
Mor 6 ὄντα B 7 ἀνιάσαι libri sed ^ in ^ corr P*, Re
11 γίνεσϑαι Mor γενέσϑαι Re 12 αὐτοὺς CAP sed in hoe
' jn* eorr m?, 7 Mor 13 of PBV | δὲ edd | ἐπειδ᾽ ἂν A |
παύσονται Mor 14 πολλοῖς P sed oig in ras m? 15 ψυχὴν
ἄρχοντος ἀναμενοῦντες sana non videntur οὶ ψῆφον ἄρχον-
τος δευτέρου vel ὑστέρου" Re ἀναμένοντες DB | οἵ IBV et ex οἱ
corr P?| δὲ Re 16 ἐλάττω P sed ἐλὰ in ras m? | δὲ edd
17 τηνάλως CI 19 δ᾽ ὅμως Mor | πραγματευόμενον Mor

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 111

βουλαὶ δὲ ἰατρικῆς καὶ τὰ τῇ γαστρὶ συμφέροντα, ὥστ᾽
εἶναι γέλωτα τοῖς ὁρῶσι τὰς πρὸ τοῦ ξεύγους λαμπάδας.

11. Ἔτι τοίνυν, ὦ βασιλεῦ, παραλαβὼν τὸν δῆμον
ἑαυτὸν ἐγνωκότα εἷς τὸ μὴ γιγνώσκειν ἑαυτὸν προή-
γαγε διδάξας αὐτόν, ὡς μέγα τι τῷ ἄρχοντι τὸ λε- 5
χϑῆναί τι παρ᾽ ἐχείνων εἷς αὐτὸν εὔφημον. δῆμος δὲ
πεισϑείς, ὡς ἄρχει τοῦ ἄρχοντος καὶ ὑφ᾽ ᾧ τέτακται
τῷ νόμῳ. τοῦτον | ἐξ ὕβρεως ὑφ᾽ αὑτῷ πεποίηται, RII 246
σολλὰ κινῶν τῶν καϑεστηκότων ἄρχεται.

12. Ὡς δὲ τοῦτο τοιοῦτόν ἐστι, μάϑοις ἄν, ὦ βα- τ
σιλεῦ, ῥᾳδίως. ἐν τῷ ϑεάτρῳ ποτὲ συμβὰν οἷμαί τι
τὸν δῆμον ἄφωνον ἐχάϑισε. τοῦϑ᾽ οὗτος ἡγήσατο
συμφορὰν ἄλλοις τὲ πολλοῖς τοῦτο δηλῶν καὶ τῇ χρόᾳ.
ἔδει δὲ αὐτόν, ὡς ἔοικεν, ὁμολογῆσαι x«l τῇ φωνῇ τὸ
σάϑος. x«í, προὔπεμπον γὰρ αὐτόν τινὲς οὐ πλείους 15
ἀνθρώπων εἴκοσιν, ἐφ᾽ ὅσοις ἄν τις ἠσχύνϑη, λεγόν-
τῶν οὖν τινα τῶν εἰωϑότων, ἃ τῶν ἀρχόντων οἱ βελ-
τίους ἔπαυον, καταβαίνων ὁ ϑαυμάσιος ἀπὸ τοῦ ξεύ-
γους Τισαμενός. τίς ὑμῖν, ἔφη. τὰς γλώττας
ἀπέδωκεν; ὡς οὐκ ἦσάν γε ὑμῖν ἐν τῷ ϑεάτρῳ. 30
τοιούτοις αὑτὸν ῥήμασιν ἐποίησε ταπεινὸν μηνύσας,
ὡς τὸ μὲν ξημίαν, τὸ δὲ ἡγοῖτο κέρδος.

1 ὥστε Va edd 4 γινώσκειν CIV 6 αὐτὸν scripsi e

V ἑαυτὸν reliqui libri edd 6 δῆμος — 9 ἄρχεται prae-
missis verbis Τοῦ πρὸς βασιλέα κατὰ Τισαμενοῦ. λόγ. τὸ citat
Macar fol. 90 | δὲ om Macar " ἄρχει Scripsi e V cum Sin-
teni ἄρχοι reliqui libri Macar edd 8 νόμῳ] ἄρχοντι Macar
| ἐφ᾽ Macar | ἑαυτῷ Re 9 καὶ ante πολλὰ inser Monmerius |
ἄρχεται scripsi cum Sinteni et Cobeto Coll 130. Mise 141 ἔρ-
χἕται T Xon im ,Qut κινήσων leg. est aut in. ἔρχεται est
vitium* ροιᾷ V χώρᾳ Mor quod correxit Koenius
Greg. Cord p. 221 ii ichaefer 14 ὁμολογῆσαι in marg inser A
18 ἀπὸ om Mor 20 ἡμῖν Va Mor 21 αὑτοῦ V | καὶ un-

vósug I 23 ἡγεῖτο V

112 LIBANII ORATIO XXXIII

19. 4λλὰ τὰ πρὸς τὴν βουλὴν αὐτῷ καλά τε
καὶ τὸν ἄρχοντα δεικνύοντα; ἀλλ᾽ ἔπραττε μὲν
οὐδὲ πρότερον εὖ, προσχατεπόντισε ὃὲ αὐτὴν ὃ κακὸς
ἄνθρωπος οὗτος ἃ παρῶπτο τοῖς ὑπάρχοις δι’ ἀσϑέ-

5 νειαν τῆς βουλῆς, αὐτὸς ἀναξζητῶν, διερευνώμενος, οὐχ
2 - , - 5 Α M M - er
ἐῶν κεῖσϑαι, μέχρι δραχμῆς καὶ ὀβολοῦ xci τῶν οὕτω

- 2 , » M - e.
μικρῶν ἀκχριβολογούμενος, ἄλλοις μὲν ἐγκαλῶν, ἑτέρους
ὃὲ εἰσπράττων. ἑτέρους δὲ ὅταν εἴπω, τοὺς fovAsó-

RII247 οντὰς λέγω τοὺς ἐκ πολλῶν | ὀλίγους τεϑνεώτων
10 μὲν τῶν ὀφειλόντων, προδαιτούντων δὲ τῶν ἐκείνων
υἱέων οὐ διὰ χακίαν τῶν πατέρων, ἀλλὰ διὰ τοὺς τὰ

A , - , ? 1 M ς , ^^.
τοιαῦτα ἀξιοῦντας ἐσϑίειν, τοὺς δεινοὺς ὑπηρέτας. οἵ
καὶ λαμβάνουσι καὶ σιγῶντανι τῷ παρ᾽ ἑαυτῶν gófo.

, ^ m ΔΙῚ ον ΠῚ δ΄, M] 5

14. ὁ τοίνυν καὶ στατῆρα καὶ στατῆρος ἥμισυ καὶ

, r4 3 e LJ 7 M

15 τρίτον sig μέσον ἕλκων οὗτος qv, ἃ τῷ πλήϑει τῶν

ἐτῶν ἐχάϑευδε, χαὶ ταῦτα ἔπραττεν, ὅπως sig τὴν
d oe -" , , / 3t 3 M

ποίησιν αὐτῷ τῶν οἰκημάτων εἴη χρήματα, ὧν οὐδεὶς .

οὐδὲν οὐδεπώποτε εἶδεν ἀχρηστότερον. ὃ δὲ λέϑοις

μὲν ἠξίου μείξω τὴν πόλιν ποιεῖν, τὰ δ᾽ εἰς τὴν βου-

20 λὴν ἐλάττω πάντων μὲν γελώντων, πάντων δὲ ἐλεγ-

χόντων τῆς περὶ τοῦτο σπουδῆς τὴν ἀχρηστίαν τῷ

μηδὲ διὰ τῶν ϑηρίων τὸν λειτουργήσοντα εἶναι. 10.0. —

"ἐς υὐολέν RE RT

M EM M TS

3 cf. t. IL 576, 17 sq. R

3 δ᾽ Re ὁ τὸν. I 15 ἦν, ἃ] ἡνίκα Mor | καὶ ante ἃ
inser Re quod expunxi 18 οὐδὲ πώποτε APIV 20 μὲν
γελώντων, πάντων om V — uiv ἐλάττω, πάντων δὲ reliqui libri
Mor cancellavit Re postquam ἐγκαλούντων vel ἐναντιουμένων
pro ἐλάττω scribendum coni Ànim γελώντων scripsi cum Mon-
nerio et Sinteni 21 τὸ IV 232 μὴ δὲ APIBV λειτουργή-
σαντα V| 0 A. ὅ IBV et ex ὁ corr P*

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 1173

δ᾽ ἐπειδή τις μῖμος τὰ uiv ϑάλαμον, τὸν δ᾽ ἐπωνό-
μασὲ νυμφίον καὶ τὰ μὲν ἔφη πέρας | ἔχειν. τὸν RII 248
δ᾽ οὐ φαίνεσθαι, ἀνάπτεται μὲν τουτὶ τὸ χάϑαρμα., τὸ
δὲ τῶν ἀνοήτων παϑὼν πάντως ἔφη δεῖν φανῆναι
τὸν καινὸν τοῦτον νυμφίον, τῶν κωλυόντων δὲ οὐδὲν s
ὁρᾶν ἠξίου, ἀλλὰ τῇ τῶν ἐν τῷ βουλεύειν ἀδυναμίᾳ
μεμιγμένας ὕβρεσιν ἀπειλὰς ἀντεξῆγεν οὖσαν μὲν αὐὖ-
τοῖς δύναμιν οὐκ ἔχων ἐπιδεῖξαι, τὴν λειτουργίαν δὲ
τοὺς ἀϑλίους ὑπομεῖναι κελεύων, σὸν ἐν τῷ τοῦτο
τολμᾶν, ὦ βασιλεῦ, περιυβρίξων νόμον. σὺ γὰρ ἡμῖν
τοῦτον προπέρυσιν ἔϑηκας τὴν μὲν ἀνάγκην τῆς τοι-
αὐτης | δαπάνης ἀναιρῶν, γνώμης δὲ τὸ πρᾶγμα R Π 349
ποιῶν. λέγει γοῦν ὃ νόμος᾽ βούλει καὶ τοῦτο ποι-
εῖν; οὐδεὶς ὁ κωλύσων. ἀλλ᾽ οὐκ ἐϑέλεις; οὐ-
δεὶς ὃ καταναγκάσων. ἀλλ᾽ οὗτος ἀναγινῶσκο- τὸ
μένου τοῦ νόμου προσῆγε τὰς ἀνάγχας, ὥσπερ ἐν τῷ
γραμματείῳ τυραννίδα παρὰ σοῦ λαβών, ἀλλ᾽ οὐκ ἀρ-
χὴν ἔννομον. 10. καίτοι καὶ εἰ Μίδαι πάντες ἦσαν τὰ
εἷς χρήματα καὶ πολὺς ὃ χρυσὸς παρ᾽ ἑχάστῳ, ϑηρία
δὲ οὐκ ἐβούλοντο τρέφειν οὐδὲ τοὺς ταῦτα ὕπομε- 30
νοῦντας ἀνθρώπους. κατ᾽ ἐξουσίαν ἔφευγον ἂν τὸ

0

-

11 cf. Cod. Theod. XV 9, 1; Symm. ep. X 28

1 δὲ edd | τι Z | uiuos BV | τόν PBV | ἐπωνόμασε Er
e V ὠνόμασε reliqui libri sed o in ras P?, edd 2 Eje V |
τόν PB 3 τύπτεται Monnier | τὸ δὲ "Mor sed yo τόδε in
marg 4 παϑῶν CAPIVa Mor 6 τῆς et ἀδυναμίας Mor
9 ἄϑλους Mor | τοῦτο P sed οὔ in ras m* 11 τῆς P sed
T ex oL corr m? 18 γ᾽ οὖν AP οὖν Mor 14 οὐ 9g, V
17 γραμματίῳ V 18 μίδαι Α sed Te μὴ δὲ in marg, P
sed (óc, in ras 3 litt μὴ δὲ BVa μηδὲ ΜοτῚ τὰ sig A sed
yo ἐνδεεῖς τὰ εἰς in marg, P sed in ras 12 litt m?, ἐνδεεῖς τὰ
εἰς B Va Mor 20 δ᾽ Re

114 LIBANII ORATIO XXXIII

ἀνάλωμα. νῦν δὲ πάντες ϑεραπεύουσι δανειστὰς καὶ
λυπηροὶ λήγοντες αὐτοῖς εἰσιν οἵ μῆνες. εἰσὶ δὲ οἷς
οὐδ᾽ ἂν πρόοιντό τινὲς ὡς οὐ χομιούμενοι. 11. τῶν
δὴ τοιούτων λεγόντων τὴν ἀπορίαν, ὀμνύντων. ἃ ὀφεί-
& λοιὲν ἀριϑμούντων, δεομένων, ἱκετευόντων μὴ σφᾶς
ἐμβάλλειν εἰς αἰσχύνην τὴν ἐκ τοῦ τῆς ἀπορίας ἐλέγ-
RII250 yov μηδέ γε εἰς κινδύνους | τοὺς ἀπὸ τῶν ϑεω-
μένων οὐδὲν Τισαμενὸς ἐγίνετο βελτίων, ἀλλὰ τῶν
αὐτῶν εἴχετο δημάτων οὐκ ἐῶν μεμνῆσϑαι τοῦ νόμου.
10 χαίτοι τούτου τίνα οὐκ ἂν διχαίως δοίη δίκην; ἢ si
μὲν sixóvog σῆς ἀντειλημμένους ἀπέσπα. δεινὸν ἂν
ἦν, καταπεφευγότας δὲ ἐπὶ τὸν σὸν νόμον ἀφέλκων
οὐκ ἴσον τι ποιεῖν εἰκότως ἂν δοχοίη; ἀντὶ γὰρ τοῦ
χαλκοῦ τὰ γράμματα ἦν αὐτοῖς. 18. ὁ δὲ μάτην ἐδεί-
τιόχνυ τὸν νόμον κείμενον, εἶϑ᾽ ὥσπερ παραβαίνοντας
νόμον, ἀλλ᾽ οὐ νόμῳ χρωμένους πᾶσι κακοῖς περιέ-
βαλλεν ὑβρίζων, παροινῶν, ἀσελγαίνων, φοβῶν. ταράτ-
τῶν, ἔχϑρᾳ τὴν βουλὴν δεχόμενος, ἀνευρίσχων ὅϑεν
ἀπολοῦνται. τούς τι τοιοῦτο μηνύοντας αὐτῷ νομίξων

sia
Ur NS c ha. " Á δ m
- udrra. e eer ete der NON Tes TRE EE D "-— ἢ

2 ἤτοι λυποῦνται οἱ δανεισάμενοι ἐνισταμένων τῶν μηνῶν
χαϑ' οὺς δεῖ ἀποδοῦναι τὰ δεδανεισμένα V?

2 λέγοντες Β 8 οὐδὰν IB | πρόοιντο P sed o (2) in &
corr m* πρόξιντο V 4 τοιούτων] τούτων Mor 6 ἐμβάλλειν
P sed ἐμβὰ in ras m? " μὴ δὲ PBV 8 ἐγίγνετο Va
ἐγένετο Re 9 ἀργῶν Mor 10 τούτου] δεόμενος coni
Mor | ἕνα Mor | δικαίως om Β 11 ἀπέσειε Mor, yo ἀπέσωε
in marg 12 σοῦ V 18 [cov IB | τί B 15 si9" scripsi

εἰ δ᾽ C ὃ δ᾽ A sed yo εἴ δ᾽ in marg, Va ὅδ᾽ reliqui libri
sed " in ras P* οὐδὲ Mor καὶ Re 16 ἀλλ᾽ οὐ] ,,?mo vero
ἀλλὰ" Re Anim | περιέβαλεν V edd sed γρ περιέβαλλον in marg
Mor 17 παρανοῶν Mor 19 ἀπολοῦνται] βουλευταί inse-
rendum coni Mor | αὐτῷ reposui e libris. αὑτῷ edd

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 115

εὐεργέτας. ἐν δὲ ταῖς ἀπροσδοκήτοις βλάβαις usitfov
τὸ διὰ τοῦ τάχους ἐπῆν χακόν. μάλιστα μὲν yóg |
πρὶν ἐξελθεῖν ἠξίου καταβάλλειν, ἡ φιλανθρωπία R ΤΙ 961
δὲ μίαν εἶχεν ἡμέραν, us9" ἣν οὐδεμία συγγνώμη.

19. Καὶ τοῦτο τὸ δίκαιον ἔν vs τοῖς ἄλλοις xàv 5
τῷ φόρῳ. μὴν μὲν γὰρ οὑτοσὶ τῷ ἔτει τέταρτος. τὸ
τρίτον τοῦ ἐνιαυτοῦ μέρος. ἠδικῆσϑαι δὲ τὸν βασιλέα
φησὶν οὐ τοῦ παντὸς εἰσενηνεγμένου. πῶς. ὦ κατα-
γέλαστε; καὶ γὰρ ἐν ἀγροῖς κείμενον ἔκειτ᾽ ἂν ὁμοίως
τῷ βασιλεῖ καὶ οὐκ ἂν ἦν ἔλαττον. οὐδὲ γὰρ ἐνταῦϑα 10
κείμενον πλέον, τῷ φέροντι δὲ οὐκ ἴσον ἢ τήμερον
ἅπαν ἢ μεμερισμένον sig μῆνας εἰσενεγκεῖν. οὐ δὴ
κέρδος éxsívo, ξημίαν δὲ ἡμῖν προξενῶν τὸ ταχὺ
τοῦτο ζητεῖ. 20, καὶ διὰ τοῦτο στρατιῶται στρατιώτας
μαστιγοῦσι γυμνούς. οὗ πολλοὶ τοῦτο μέλλουσιν δρᾶν, 15
οἱ αὐτοῦ στρατιῶται τοὺς ϑατέρου, oí δὲ ἐπὶ τοὺς
βουλευτὰς χωροῦσι καὶ δρῶσιν ὃ πεπόνθασιν, RII 252
ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ τῶν οἰκετῶν, προϊόντες δὲ ἐπὶ τὰ
νῶτα τῶν δεσποτῶν, x«i ῥάβδοι ῥάβδων διάδοχοι,
πρόγονοι δὲ καὶ χορηγίαι x«l δόξα καὶ τὰ ἄλλα δὴ 30
τὰ τῶν πολιτευομένων μικρά τὲ καὶ ἀσϑενῆ καὶ οὐδὲε-
νὸς ἄξια. ταύτην δὴ τὴν ἀτιμίαν τί ποιεῖ; τὸ μὴ
πλουτεῖν ἡμῖν τοὺς πολιτευομένους μηδ᾽ ἔχειν τὰ τη-
λικαῦτα λειτουργεῖν. εἰ δὲ μὴ μόνοι ταῦτα πεπόν-

1 δὲ omlI 2 τοῦ om Va Mor 4 δὲ om I 5 κἀν
reposui ex APIBV καὶ reliqui libri edd 11 [cov P sed
ex ' corr m?, 7B 12 ἐξενεγκεῖν B | οὐδὲ Mor 18 οὐ ante
προξενῶν CAPIBVa Mor delevi ὁ Re (,leg. aut οὗτος aut οὐ
μικρὰν" Anim) 14 διατοῦτο APIBV 17 ὁρῶσιν Mor sed
70 ἐρῶσι in marg 20 τἄλλα Re 21 τὰ om Mor | μηδενὸς I
EU μὴ δ᾽ APIB | τηλικαῦτα P sed αὖ in ras m* 24 οἱ Re

im

5

116 LIBANII ORATIO XXXIII

ϑασιν, ἀλλὰ διὰ τούτους ys καὶ εἴ τις ἄλλος, ὅπως
τὸ τούτων συσκιάζηται καὶ μὴ λίαν ἔκδηλον Tq.

21. Ἶ4ρ᾽ οὖν ἐν ταῖς ἐπὶ τῶν δικαστηρίων ὕβρεσι
τὴν παροινίαν ἔστησεν; ἐξεῦρε μὲν οὖν ἃ μηδεὶς ἂν
ἕτερος ἐνεϑυμήϑη, τὸν ἐν Βεροία ταύτῃ δεῦρο καλέσας
μἱδτά τὲ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ τρεφομένων ϑηρίων καὶ τῶν
ἐπ᾿ αὐτὰ μεμισϑωμένων ἀνδρῶν. καὶ ἧκεν ἄγων ἄρ-
κτους τε χαὶ παρδάλεις καὶ τοὺς τούτων ποτὲ μὲν

RII253 ἡττημένους, | ποτὲ δὲ κεκρατηκότας καὶ ἦν μέγας
10 τῇ βραχυτέρᾳ τὴν μείζω νικῶν πόλιν" καὶ γὰρ εἰ τί-

1

2

e

e

τον ἐν τῇ Βεροίᾳ τὸ χρῆμα τῶν λόγων, ἀλλ᾽ οὐκ ἴσον
ἥδε κἀκείνη. ἐβούλετ᾽ οὖν ἐκείνην ἐνταῦϑα κατὰ τῆσδε
κωμάξειν καὶ τὴν βουλὴν τῆς βουλῆς εἶναι βελτίω
δοκεῖν καὶ τῇ μὲν εἶναι μέγα φρονεῖν, τὴν δὲ τετα-
πεινῶσϑαι x«l γεγονέναι μικρὰν x«i ἐξεληλέγχϑαι καὶ
μηδὲ ἐλεύϑερον ἔχειν βλέπειν. 22. ὅστις οὖν τὴν μὲν
πρώτην καϑαιρεῖ. τὴν ὃὲ οὐδὲ δευτέραν ἐπαίρει καὶ
παρέχει προπηλακίζειν τὴν ἑἕαυτῆς βελτέω. τὸν σὸν
οὐδὲν οὗτος οἶκον ἀδικεῖ; τὰ μέγιστα μὲν οὖν, εἴ τις
ἀκριβῶς λογίξοιτο. ἐπέμφϑη γὰρ οὐ συνταράξων, ὦ

11 cf. p. 127, 16. t. 1 502,9

1 τε Mor | ἄλλος πένεται .coni Re Anim 8 ἐν] ἐπὶ B.

ἐπὶ om B 4 πονηρίαν Re | àv om ni ἂν ἕτερος] ἕτερος ἂν C
5 βερροία IV cf. 1.11 p. 50,13; 99,4; 177,6 | λειτουργοῦντα
post βεροίᾳ excidisse coni Monnerius '6 re Re ys libri Mor

1 μισϑωσαμένων B 9 ἡττωμένους APBVa ἡττωμένους I
Mor 10 πόλει I 11 βερροία IV | yo ἀλόγων Gothofredus
Cod. Theod. XV 5,1 | ἴσον P sed " in ras m? icov B 12 ἤδη
κἀκείνῃ Mor | ἐβούλετο I 13 κομίξειν Va Mor | εἶναι om £I

14 τη P sed ^ suprascr m*, 1 τὴν P sed' suprascr m, 1

15 ἐξεληλέχϑαι B Mor 16 μὴ δὲ PB μηδὲ V — 14 οὐ P |

sed δὲ add m?, B Va Mor 18 v0 7 19 ταμέγιστα I

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 111

βασιλεῦ, τὸν περὶ τὰς πόλεις κόσμον οὐδὲ ταῖς uiv
τὸ ὄν σφισιν ἀξίωμα λυμανούμενος, τὰς δὲ ἐλάττους
ἐπάξων ταῖς μείξοσιν, ἀλλὰ τὰ μὲν ὡς εἶχε διατηρήσων,
ἑχάστης δὲ d$ προσῆχεν ἐπιμελησόμενος καὶ ποιήσων
εὐδαιμονεστέραν προνοίᾳ. 28. ὁ δ᾽ ἐν τῷ δεῦρο τὸν 5
ἐχ Βεροίας ἐφ᾽ οἷσπερ ἤγαγεν ἄγειν ἐβόα πρὸς ἅπαν-
τας, ὅτι τήνδε τὴν πόλιν ὑπ᾽ ἐχείνῃ κεῖσϑαι δεῖ καὶ
τοῦ τῆς μητροπόλεως ὀνόματος ἀποστατέον αὐτῇ καὶ
τῇ βουλῇ τὴν βουλὴν ὑπεικτέον καὶ ἄνδρα ἀνδρὶ καὶ
γνωστέον τοὺς ἀμείνονας. γνοίης δ᾽ ἄν, ὅτι ἘΠ 904
ταῦϑ᾽ ὕβρις ἦν, ἔκ τε ἡδονῆς καὶ λύπης, ὧν ἡ μὲν ἦν τι
τῶν πρὸς ἡμᾶς εὐνοϊκῶς ἐχόντων. ἡ δὲ ἡδονὴ τῶν
οὐχ οὕτως. ὑβρίζεσθαι δὲ οὐκ ἂν βούλοιο τὰς πόλεις.
ἀλλ᾽ οὗτος ὑβρίξειν βούλοιτ᾽ ἄν. πῶς ἂν οὖν ὁ τοι-
οὔτος εἰκότως ἄρχοι: | 15
24. Ἀλλὰ σὺ μὲν ὁ τῶν ὅλων κύριος xci παρ᾽
ὕτου καὶ παϑεῖν τι τοιοῦτον οὐ λίαν ἀφόρητον. τιμᾷς
ἡμῖν τὴν πόλιν ἐν τοῖς εἰς τοὺς πρέσβεις καὶ πραττο-
μένοις καὶ λεγομένοις. καὶ γίγνεται καϑ᾽ ἑκάστην πρε-
σβείαν ἡ πόλις ἡμῖν λαμπροτέρα, Τισαμενὸς δὲ κάϑη- 90
ται σκοπῶν καὶ ξητῶν, ἐξ ὅτου γένοιτ᾽ ἂν ἀδοξοτέρα.
εἶτα πονηροὺς μὲν ποιμένας ἀπελαύνουσι τῶν ποιμνίων
οἱ τούτων κύριοι καὶ παύσαντες ἐχείνους ἑτέροις παρ-

12 Dem. p. 197, 4; 1228, 14; 1490, 19

2 à» B 50. 0 PIBV | δὲ Re 6 βερροίας V | ἄγειν
V sed δὲ in o corr m* 8 ὀνόματος B sed og in ras m*
9 yo ὑπακτέον in marg Mor [10 δ᾽ ἄν] δὲ Va Mor 18 τῶν
(1) om Mor sed inserendum coni 13 δ᾽ Re 17 ἡμᾶς Mor
18 yo τήνδε in marg Mor 19 λεγομένοις καὶ πραττομένοις
V | γίνεται Va edd | πρεσβείαν om Va Mor 20 δὲ om 1
21 &óofórsoog Mor sed ἀδοξοτέρα coni

LiBANIUS ed. Foerster. III. 12

5

1178 LIBANII ORATIO XXXIII

ἔδωκαν τοῖς λυσιτελεστέροις. σὺ δ᾽ ἐκείνους ἐπὶ mó-
λεως τοιαύτης οὐ μιμήσῃ; ἧ τοιαῦτα μὲν τἀρχαῖα, του-
αὔτα δὲ τὰ μετ᾽ ἐκεῖνα. τοιαῦτα δὲ τὰ vOv, ἧ πλὴν
δυοῖν zóAsQv ἔνι τι πρὸς ἁπάσας εἰπεῖν περὶ αὑτῆς.
2D. νόμιξε δὲ καὶ τὰς ἄλλας ἀπὸ τῶν αὐτῶν διασώδειν.

RII255 αἷς χείρω τὰ πράγματα διὰ | τὴν τοῦδε κακίαν"

10

15

20

ἐπεὶ xol αὐτὴν ταύτην T κεχαρέσϑαι φησίν, ἐν αὐτοῖς —

τούτοις κατέβλαψε μετενεγκὼν εἰς τὴν ἡμετέραν δα-
πάνην ἐχείνοις ὀφειλομένην, ὥστ᾽ ἢ πένητα αὐτῇ ποιυ-
ἤσει τὸν πολιτευόμενον τῇ κατ᾽ ἄμφω δαπάνῃ ἢ τῇ
παρ᾽ ἡμῖν ἐκείνην ὧν εἶχεν ἂν ἀποστερήσει.

26. Ἠδικῆσϑαι γάρ φησιν οὐ κχληϑεὶς ἐπὶ τὴν
τοιαύτην ϑέαν ὑπὸ τοῦ τὴν ϑέαν παρέχοντος. εἰ δὲ
οὐ χληϑεὶς ἠδίκηται. παρ᾽ αὐτοῦ ξητείτω τὴν δίκην
τοῦ δόντος τῷ λειτουργοῦντι τὴν τούτου ἐξουσίαν,
ὅτ᾽ αὐτοῦ μνησϑέντος χλήσεως, ἡνίκα ἐπ᾽ Εὐφράτην
οὗτος ἤει, πρᾶττε, ἀπεκρίνατο, τὸ σόν. ἐμοὶ δὲ ἐφ᾽
ᾧπερ ἐτάχϑην μελήσει, τοὺς πυροὺς λέγων. εἶ μὲν
οὖν ἐψεύδου ταῦτα λέγων, οὐ λαμβάνειν δίκην, ἀλλὰ
διδόναι δίκαιος εἶ, διὰ τί γὰρ δὴ καὶ ἐξηπάτας; εἶ

1 δὲ Re 3 ἢ Mor 4 πόλεων P sed ' et ὦ in ras m?
πόλεων CI πολέοιν Α sed in zóAsoww corr m!, B sed ' supra
o eras, VaV πόλεοιν edd formam a grammaticis traditam

retinui hic ut t. I 507,3; II 256, 11; 342,18; 343,5, quae qui- -

dem portenti instar visa est Henrico van Herwerden (Mus. Rhen.
LIX 344; LX 107), sed apud Libanium non magis est quam ταῖν
| τί I | αὑτῆς P sed ' in ras m* αὐτῆς Mor qui τῆς σῆς coni
σ
5 διασώξειν V 6 ἐν αἷς V 9 ὥστε Va edd | αὐτὴ V
11 εἶχεν Mor, yo εἶχον in marg 12 ὁ V 18 παρασχόντος

Mor 14 οὐ κληϑεὶς] ἐγκληϑεὶς B | παρ᾽ αὐτοῦ om Mor
15 τούτων Mor 16 ἡνίκ᾽ Re 17 ἤει P sed in ras m*
sim B | πρᾶττε P sed ^ ex ' corr m? σπράττε edd 18 μελήσει

τοῦ πυρὸς Va Mor, unde μελήσει τοῦ πυροῦ effecit P. Wesseling
ad Diod. S. I 46 t.I p. 88 18 sí — 19 λέγων om B 20 ài-
ατί PIBV | δὴ om V

κα οπὰ í
"

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 119

δ᾽ ἀληϑεύοντος ἦν ἐκχεῖνα. τὸ μὴ καὶ δεύτερον |
χκληϑῆναν παρὰ σοῦ γεγένηται. εἰ δὲ δὴ καὶ τὸ R Π 266
δίκαιον ἦν ἐν ταῖς αἰτίαις, ἐπὶ τὸν ἡμαρτηκότα χωρεῖν
ἔδει τὴν ὀργήν, ov, μὰ Δία, τὴν βουλὴν ὅλην. οὐδὲ
γὰρ ἐλειτουργοῦμεν, εἴποιεν ἄν, ἅπαντες οὐδ᾽ ἣν ἔδει &
ποιεῖσϑαι κλῆσιν ἐξελίπομεν. 21. πιστὸν δὲ αὐτὸν
ἀρνούμενον ταύτην ἐποίει τὴν κοινωνίαν καὶ τὸ παρὰ
τῆς μείξονος ἀρχῆς προειρῆσϑαι τῷδε μένευν τε αὐτοῦ
καὶ μὴ κινεῖσϑαι, πρὶν ἂν αὐτὸς ἀπ᾽ Αἰγύπτου vs xal
τῶν Νείλου ῥευμάτων ἐπανέλϑῃ. καὶ τοῦτο οὕτως τὸ
ἐστὶν ἰσχυρόν, ὥστε χαὶ λυϑὲν σοῖς. ὦ βασιλεῦ.
γράμμασι δόντος τοῖς Τισαμενῷ βοηϑοῦσι τὴν χάριν
ὅμως ἐτετήρητο. ὁ δὲ τοῦ μὴ καλέσαντος ὀρϑῶς οὐ
κεκληκότος μισεῖ μὲν ἐκεῖνον, μισεῖ δὲ τοὺς ἄλλους,
λῆξαι δὲ οὐδὲ ἐν μακρῷ δεδύνηται τῷ χρόνῳ. 15
28. AAA& τούτους μέν. si καὶ μὴ δικαίως, ὅμως
ἐγχαλῶν τι ξημιοῖ, τοὺς δὲ δικαξζομένους, ἐρῶ γὰρ ὅ us
διέφυγε πρότερον. τί λαβὼν αὐτὸν ἠδικηκότας ἀπόλ-
λυσι καὶ ταῦτα διὰ γάμων; τὰς γὰρ αὑτοῦ ϑυγατέρας
ἐχδιδοὺς πολὺ πρὸ τῆς τῶν γάμων ἡμέρας εἰσκαλέσας so
τῶν ῥητόρων τὸν χορὸν | διγᾶτε, ἔφη. τῆς RII957
σιγῆς ἀρξάμενοι τήμερον, μέχρις ἂν αἷ κόραι
τῶν νυμφίων γένωνται, τὸ πρᾶγμα ἑορτὴν ὀνο-

5 n"

8 cf. p. 168, 16

1 δὲ PB Va edd 8 τοῦ ἡμαρτηκότος coni Mor 4 οὔ
PBV | ixi τὴν edd at cf. t. II 473,3 5 οὐδὲ Re 6 αὖ τὸν
Re quod improbavit Monnerius 8 τόδε Va προειρῆσϑαι" τὸ
δὲ Mor 18 τοῦ libi Mor γ᾽ οὐ Re 11 τί Β 18 ἠδι-
. χηχότα Mor 19 αὐτοῦ IV 22 μέχρι .APIVaV Mor "ed
. in hoe yo μέχρις in marg
12*

180 LIBANII ORATIO XXXIII

μάσας. τὸ δὲ ἦν ἀποφράς, βλάβη uiv τοῖς οὐ λέγουσι,
βλάβη δὲ τοῖς τῆς ἐκείνων δεομένοις φωνῆς. 29. καί-
τοι ϑυγατέρας ἄρχων οὐ πρῶτος τῇδε ἐξέδωκεν, ἀλλ᾽
ἐπὶ πολλοῖς ἑτέροις. oí δέ τινες καὶ αὐτοὶ γυναῖκας

s ἠἡγάγοντο. ἀλλ᾽ ὅμως οὐδετέρους οἱ γάμοι τῶν δικῶν
ἀπήγαγον, ἀλλὰ τὰ μὲν εἰς τοὺς γάμους φέροντα διὰ
τῶν φίλων αὐτοῖς ἐπράττετο, τὸν ἄρχοντα δὲ ἦν ὁρᾶν
ἐν τοῖς ἑαυτοῦ. ὁδὶ δὲ παρειστήχει μὲν τοῖς ὃ τὴν
νύμφην δέξεται δάπτουσιν, ἐν δὲ τοῖς πρὸς τοὺς μα-

10 γείρους λόγοις διέτριβεν. οἷς δ᾽ ἦσαν αἱ δίκαι, πολλοὶ
δὲ ἐν αὐτοῖς πένητες, ἐχϑροί vs ἦσαν τοῖς γάμοις καὶ
κατηρῶντο τοῖς ἐστεφανωμένοις.

80. Εἶτ᾽’ ἀπὸ ταυτησὶ τῆς ἀργίας τῆς πολλῆς |
RII258 πολὺς ἦν ἐν πληγαῖς. τοῦτο γὰρ ἡ τοῦδε ἀρχὴ
ι6 συκοφάντην ἡδέως ἰδεῖν. ἀπ᾿ αἰτίας ἐπὶ τὴν δίκην

δραμεῖν, τοῖς διὰ πληγῶν καχοῖς προσϑεῖναι δεσμόν.
ὁ δεσμὸς οὗτος ἑτέραν. ὦ βασιλεῦ, δίκην ἔχει τὴν ἐν

χρήμασι" δεῖ γὰρ ὑπερβαίνοντα τὸν οὐδὸν τὸν κύριον

τῆς ϑύρας ϑεραπεῦσαι χρυσίῳ, χρυσίου δὲ οὐκ ὄντος
20 τὸν μὲν δεῖ καϑῆσϑαι γυμνόν, εἶναι δὲ τὴν ἐσθῆτα
τοῦ φύλακος, μητέρα δὲ γραῦν, εἴπερ εἴη τῷ δεδε-
μένῳ. πλανωμένην ἀγείρειν ὅσον ἂν προσαιτοῦσα δύ-
νηται. 91. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι μετὰ τὰς πληγὰς τοῖς
οἰχείοις ἀφεῖσαν τὸν τοῦτο πεπονθότα καὶ ἰατροῖς δὴ
20 χαὶ ἰατρῶν φαρμάκοις, ὃ δὲ πέμπει τοὺς ἀϑλίους ἀπο-
λουμένους τοῖς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ καχοῖς. χαὶ εἰ μὲν

24 cf. p. 68, 11. 75,16

3 τῇδε] 601? Sintenis coll. 1. 8 4 γυναῖκεσ I sed sc del

8 παρεστήκει Mor 9 num {δωμάτιον» ῥάπτουσιν ὃ 10 οἷς
Re ot CAIVa οἵ BV οἱ P sed in of corr m?, Mor 14 τοῦ
δὲ Re quod improbavit Monnerius 20 rov I | δεῖ καϑῆσϑαι

B sed si κα in ras m* 22 ἄγειν C

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 181

ἢ αὑτὸν ἀναμιμνήσχων ἔλυεν ἢ τοῖς ὑπηρέταις ἦν
ἀναμιμνήσκειν ἐξουσία, μετριώτερον ἂν ἦλϑε, νῦν δ᾽
ἀνάγκη πρὸς πολλῶν γόνατα προσπεσεῖν οὐ πάντων
τὰ τοιαῦτα αἰδουμένων, τῶν δ᾽ αὖ ἐπιεικεστέρων οἱ
μὲν ἀσχολίαν, οἱ δ᾽ ἄλλο τι φήσαντες δώσειν μὲν &- 5
zov τὴν χάριν, εὐθὺς δὲ οὐ δύνασϑαι. τῷ δὲ μαχρό-
τερον τὸ | καχόν. R II 259
32. Εἶτ᾽ àv μὴ φιλάνϑρωπος ἀκούσῃ, δεινὰ πεπον-
ϑέναι φησὶ καὶ τῇ φύσει τῇ αὑτοῦ προσήκοντος ὀνό-
ματος στέρεσϑαι οὐκ αἰσχυνόμενος πληγὰς ἑτέρας τὰς τὸ
κατὰ τῶν οὐ δυναμένων εἰσπρᾶξαι τοὺς οὐ δυναμένους
ἐχτίσαι. καίτοι τί μιαρώτερον τοῦ μὴ δύνασϑαι μὲν
λέγειν, ὡς οὐχ οὕτω τοῦτ᾽ ἐχρῆν. τῆς δὲ τῶν εἴσπρατ-
τομένων ἀπορίας ἀπαιτεῖν δίχας τοὺς τεταγμένους
εἰσπράττειν; ὅμοιον γὰρ τοῦτό γε τῷ παρὰ τῶν ἰα- τὸ
τρῶν ἀπαιτεῖν ξῶντας τοὺς τεϑνηχότας. οὔτε γὰρ
ἐχεῖνο τῶν ἐχόντων ἐστὶ φύσιν τοῦτό τε τῶν ἀδυνά-
τῶν. κἂν δείρῃ τις τὸν ὀφείλοντα. τὸ δέρμα μὲν
ἀφέλοιτ᾽ v, χρήματα δὲ τὸν οὐχ ἔχοντα ἔχειν οὐκ
ἔσϑ᾽ ὅπως ἂν ποιήσειεν. ὁ δὲ τοὺς μὲν πράχτορας. ᾿ 30
εἰ μὴ δύναιντ᾽ ἂν εἰσπρᾶξαι, δίκαιον εἶναί φησιν R II 260

2 τοῦτο οὐχ ἕπεται τῷ λόγῳ οὕτως κείμενον V?

1 αὑτὸν P sed ἡ Θ᾽ corr m* αὐτὸν B Mor | ἀναμιμνήσκων
Mor 2 ἐξουσία — 8 ἀνάγκη om Mor | ἦν Re quod impro-
bavit Monnerius num &z549s? | δὲ Re ὅ ol AI οἵ P sed
' add m*, BV | δὲ Re 6 rà e ro corr P* 9 αὑτοῦ P
sed ' in ras m* αὐτοῦ IBVaV Mor ἑαυτοῦ Re 10 τὰς —
11 εἰσπρᾶξαι om Mor 11 εἰσπράξαι BV 12 ἐχτῖσαι P
- Bed ^ in ras m?, fortasse recte cf. ad t. II 465,3 18 ὡς om
— Mor | οὐχ ,deletum mallem* Re 14 εὐπορίας Mor 15 τὸ
IB . 16 τοῦ I 17 γε Mor om I 19 ἀφαιροῖτ᾽ Mor |
οὐχέϑ᾽ Mor 21 ἂν delendum videtur | φασὶν Mor

5

182 LIBANII ORATIO XXXIII

οἴκοϑεν ϑεῖναι, οὕτως ἐστὶν ἡμῖν Αἰακός, ὁ δ᾽ οὐδὲ
τοῦτο δυνάμενος τύπτεται.

38. Τοῦτον οὖν ἐάσεις ἄρχειν, Óv ὃν πολλοὶ μὲν
ὀδυρμοί. πολλοὶ δὲ ϑρῆνοι. πολλὰ δὲ δάκρυα. πολλὰ
δὲ χατὰ τῶν ϑεῶν ῥήματα; ναΐ, τὰ γὰρ {τῶν ἐν
τοῖς ἐργαστηρίοις καὶ πρὸς ταύταις ταῖς τέ-
χναις ἄμεινον ἔσχεν. ἀλλ᾽ ἄρτι βαρεῖαν αὐτοὺς
ὑπομείναντας φορὰν ὃ τῶν πενήτων οὑτοσὶ κηδεμὼν
γράφειν ἠνάγκαξε τὰ περὶ τὰς ϑύρας οὐσῶν ἐν αὐτοῖς

10 γραφῶν ἃς ἀφ᾽ ὁμοίας ἀδικίας τῶν πρίν τινες ἀρχόν-

vov ἔδειξαν τὴν μὲν πενίαν ἐπιτείναντες τοῖς ἀϑλίοις,
ποιοῦντες δὲ οὐ χαλλίω τὴν πόλιν, τῶν γὰρ ἐν τοῖς

RII2601 γραφεῦσι [τῶν] φαυλοτάτων | ἔργα ταῦτα. ὡς δ᾽

1

c

c

ὄντων τούτων ix τῶν ἔμπροσϑεν χρόνων ἐπιβάλλειν
ἐχέλευεν ἕτερα τοῖς οὐ διερϑαρμένοις. 84. τί δὴ τὸ
τούτων αἴτιον; τοῖς γραφεῦσιν εἴς τινας στοὰς χρη-
σάμενος δοῦναι τῆς γραφῆς τὸν μισϑόν, ἧ δίκαιον ἦν,
οὐκ ἐθέλων διέλυσεν αὐτὸν ἐκ τῶν οὐκ ἀναγκαίων
γραφῶν. καὶ οἱ μὲν ἔγραφον, οἱ δὲ ἐδάκρυον ἐκ τοῦ
πεινῆν μέλλοντες τὰ δίκαια πρὸς ἐκείνους ποιήσειν.

1 cf. 1: Π319,51}8 10 cf. p. 81, 8 sq.

1 ἔστιν V | δὲ Re 8 ἄρξειν Mor | ὃν Mor sed yo οὗ π΄

marg 5 τῶν inserui auctore Re coll. 183, 9 9 ἠναγκάζετο
V|v&omV [10 ἀφ᾽ P sed αφ inras m? ἐφ᾽ Mor | τινὲς Re

τινος libri sed s supra o pos V?, Mor "má ἔδεξαν Mor qui
ἐδέξαντο vel ἔλεξαν coni | ἄϑλοις I 18 γραφεῦσιν Mor ged
yo γραφεῖσι in marg | τῶν libri Monnier cancellavi τῶν τού-
των Mor τῷ φαυλοτάτῳ Re qui τῷ πάντων φαυλοτάτῳ coni |
ταῦτα. ὡς δ΄ ὄντων scripsi ταύτας (e ταῦτα corr A, ταῦτα V
Mor Monnier et coni Re) δόντων libri Mor Re ταῦτα. οὗτος δ᾽

ὄντων Monnier 14 τούτων ἐκ τῶν ἔμπροσϑεν χρόνων] τῶν —
ἀρχόντων τῶν ἐν τῷ ἔμπροσϑεν χρόνῳ, πολλὰ διεφϑάρη. ὁ δὲ

coni Re 17 ἢ1 18 αὐτὸν om Mor

dani Ras c

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 183

ὁρᾷς, ὦ βασιλεῦ, τοῦ ἄρχοντος τὸν πόνον; ἐπέταξεν
ἐν ὀλίγαις συλλαβαῖς. οὐκ ἦν ἀντειπεῖν τοῖς ἐπιτατ-
τομένοις. ἀφήρουν τῆς ἑαυτῶν τροφῆς. 35. ὃ δ᾽ ἀφορ-
μὴν ὀδυρμῶν παρασχὼν τῇ πόλει πῶς ἂν εἴη καλλίω 4
τήνδε πεποιηκὼς | τὴν πόλιν; ἐγὼ μὲν γὰρ τὸ R ΤΠ 9262
τοὺς ἀπόρους εὐπορωτέρους ποιεῖν ὥραν ἡγοῦμαι
πόλεως. ὁδὶ δ᾽ αὖ τῶν ἐναντίων αἴτιος ἡμῖν oig τε
εἶπον τούτοις τοῖς περιττοῖς χαὶ οἷς ἐρῶ. τοὺς γὰρ
αὐτοὺς δὴ τούτους τοὺς ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις κελεύει
τριπλάσιον ἐν τῇ νυχτὶ παρέχειν τὸ πῦρ. πόϑεν τὸ
οὖν ἔλαιον τοσοῦτον πρίωμαι τὸ διὰ τὸ πολὺ
πῦρ τοῦτο πλείονος ἢ πρόσϑεν πωλούμενον;
πόσον μοι τὸ παρὰ τῶν χειρῶν ἀργύριον; πόσα
δι αὐτοῦ μοι γένηται; τί πρὸς τοῦτ᾽ ἐρεῖ Τισα-
μενός; 80. ἐν τοίνυν τῷ καιρῷ τῆς ἀναπαύλης, τοι-
οὗτον γὰρ ἀρχομένη νύξ. ἐχταράττει τοὺς ταλαιπώρους
ταῖς χατὰ τῶν ϑυρῶν πληγαῖς ἃς πλήττουσιν οἱ τῶν
φυλῶν ἐπιμεληταὶ τῷ περὶ ταύτας φόβῳ μὴ διαφϑα-
ρεῖεν ποιοῦντες τὴν ἀνάγκην τοῦ πυρός. οὗ γι- R ΠΙ 908
γνομένου οἶδα βοήσασαν γυναῖκα χήραν ἄνωθϑεν, ὅτι 90
πῶς ἂν ἅψαι δυναίμην; πόϑεν ἂν ἔλαιόν μοι

ES

5

18 cf. t. II 499, 12; 525, 10

1 ἄρχοντοςζτὸν τρόπον.» τὸν πόνον ἐπέταξεν coni Re at

ef. p. 37,8 | πόνον: Monnerius fortasse recte 8 γραφῆς
Mor sed yo τροφῆς in marg 4 ὀδυρμῶν om I ὁδὺυ cum
lacuna 4—5 litt C | τῇ inserui e V om reliqui libri edd

1 ὁδὶ scripsi σὺ libri edd ὁ Re Anim 10 παρέχειν
JP sed ει, ex o corr ut videtur, in ras m* 11 τοσοῦτον; πόϑεν
οὖν πρίωνται; (τὸ) διὰ Mor 12 πλείονος Re πλέονος libri
Mor 18 μοι om C | μοι λοιπὸν τὸ Mor 14 δ᾽ Mor

15 τὴν C 19 πυρὸς οὐ γιγνομένου; Mor 31 ἂν (2) om Mor

e

10

1

2

σι

e

184 LIBANII ORATIO XXXIII

γένοιτο τὸν πολὺν ἤδη χρόνον ἐλαίου μὴ ys-

, 9 ^ , -- 9 ^ -
γευμένῃ; 91. ἀλλὰ τούτῳ τοῦτ᾽ εἶναι νεανικὸν δοκεῖ
τὸ κελεῦσαι καὶ τὸ πεπραγμένον ἰδεῖν. εἰ δὲ δίκαιον
^ , , ^ , 3 ^ *A
ἢ μή. εἰ συμφέρον ἢ τοὐναντίον. οὐδεὶς λόγος. xv
εἰσελϑών τις ὡς αὐτὸν τῶν εἶναι δοκούντων φίλων εἴπῃ
τἀληϑῆ περὶ τοῦ πράγματος καὶ παραινέσῃ πεπαῦσϑαι,
ληρεῖν ἔδοξε. καίτοι τίς ἡ περὶ τοῦτο σπουδὴ {τὸν πῦρ
εἶναι τοσοῦτον ἐν χαϑευδούσῃ τῇ πόλει; οὐ γὰρ ἂν
τοῖς καϑεύδουσιν εἴη ἄν τι παρ᾽ αὐτοῦ τοῖς τε φύλαξιν
ἀπόχρη τὸ ἀρχαῖον" κακούργους ys οὐχ ἔστιν εἰπεῖν
ἥττους μὲν γεγονέναι νῦν. εἶναι δὲ πρὸ τοῦ πλείους.
ἀλλ᾽ ἔστιν ἅπαν τοῦτο μέϑης x«l ἀσελγείας καὶ τοῦ
μηδὲν φροντίζειν τῶν ἐν πενίᾳ ζώντων.

38. Εἶτά us ἐρήσεταί vig, εἰ δεδωροδόκηκεν ὃ ἄν-
ϑρῶπος. εἰ δὲ τοῦτο μὲν οὔ. διέϑηκε δὲ οὕτω τοὺς
ἀρχομένους, ὡς ἤκουσάς μου διδάσχοντος, ἀγαϑός ἐστι

* A 3 M ^ , er , 3 7 ^
χαχὸς (v, ἐπεὶ μὴ χρημάτων (svexd) ἔστι xoxóg; ἐγὼ
δὲ αὐτὸν μὲν οὔ φημι λαβεῖν, λαβεῖν δὲ ἑτέρους διὰ
τοῦτον τῶν μὲν ἀδικεῖν προαιρουμένων ἐπί ve τοὺς
κηδεστὰς καταφευγόντων καὶ τὸν τούτου ἀδελφὸν καὶ
τὴν τούτων μητέρα καὶ τὸν οὐδεπώποτε ταύτην |

2 cf. t. II 396,1

1 τὸν scripsi e V cum Mor quod delendum censuit Re
Anim τῆι Α sed in marg manu recentissima (Ehingeri?) τὸν

τῇ reliqui libri Re | χρόνου Mor | γευσαμένῃ Mor 3 voce
πεπραγμένου desinit Mor lacuna indicata, unde etiam vox ja-
cuna manu illa recentissima in marg .A scripta fluxit 4 εἰ
scripsi 7j libri edd 6 τἀληϑὲς 1 7 τις Re | τοῦτο re-
posui e libris (τούτου I) ταῦτα Re | σπουδὴ P sed in ras m?
| τὸ inserui 9 ἄν om V | óà? 10 ys scripsi τὲ libri sed
δὲ suprascr P?, Re 11 δ᾽ ἢ coni Monnerius 17 εἴνεκά

inserui coll. t. I 295, 22 18 μὲν om 7 19 τοῦτον. libri Re
. delevi 21 rovrov CB | οὐδέποτε B

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 185

λυπήσαντα τὸν βέλτιστον ἰατρόν, ὧν ἕκαστος RII9264
ὅτου μνησϑείη. τοῦτ᾽ εὐθὺς ἔδει πεπρᾶχϑαι. ἦν δὲ
οὐχ οἷόν τε ὁμοῦ καὶ τοὺς νόμους χρατεῖν καὶ τού-
τους κερδαίνειν. οἱ δὲ ἐκέρδαινον καϑ' ἑκάστην ἡμέ-
ραν. οὐκ ἄρα τοῖς νόμοις ὑπῆρχε κρατεῖν. ὁ δὲ τὸ s
δύνασϑαι τοὺς νόμους ἀφαιρούμενος σώξειν ἂν αὐτοὺς
οὗτος δοκοῖ; τί γάρ; εἶ τὸ χρυσίον εἰς μὲν τὰς τοῦδε
χεῖρας οὐκ ἔρχοιτο, sig δὲ τὰς ἑτέρων τούτου πέμ-
ποντος. ἧττον τὸ δίκαιον ἐκ δωροδοκίας ἀπόλωλεν;
39. διὰ τοῦτο ὅταν τις μέγα ἐργάσηται κακὸν καὶ τὸ
φόβοι παρὰ τῶν νόμων ὧσι, γελᾷ" δρόμον γὰρ αὑτῷ
μὲν ἔσεσϑαι παρὰ τὸν κηδεστὴν μετὰ χρημάτων, ἐκείνῳ
δὲ παρὰ τὸν πατέρα τῆς γυναικός. ἐκ δὲ τῶν καλῶν
τούτων εἰσόδων καὶ λόγων οἰχήσεσϑαι τὸ δίκαιον κα-
ταπατηϑέν. οὗτος μὲν οὖν οὐκ ἔσχε πόρον τοιοῦτον, 15
ἑτέροις δὲ παρέσχε. καὶ τὰ αὑτοῦ μὲν ἐντεῦϑεν οὐχ
ηὔξησεν, oixov δὲ ἀνθρώπου πονηροῦ. 40. πολλοὶ δὴ
τῶν πανδοχέων τοῖς λῃσταῖς συμπράττουσι μὲν εἰς
τὴν ἀπὸ τῶν φόνων πρόσοδον, λαμβάνουσι δὲ οὐδέν,
ἀλλ᾽ ἀρκοῦν αὐτοῖς κέρδος τὸ τοῖς κακούργοις χεχα- 30
ρέίσϑαι. καὶ κάϑηται Τισαμενὸς ψήφους περὶ τοιούτων
φέρων. οἶδα δέ τινας τούτων μὲν οὐδέτερον πεποιη-
κότας οὔτ᾽ αὐτοὺς λαβόντας οὔϑ'᾽ ἑτέρους πεποιηκότας

2 πεπράχϑαι P sed ' in^ corr m?, 1 7 δοκῆ C 8 τῶν
ante ἑτέρων Α sed del m!, Re qui τῶν ἑταίρων scribendum
coniecit delevi coll 1l 16 σφῶν C | πέμποντος: Monnier
9 ἀπόλωλεν I sed » del τὰ ἀπόλωλε V 10 διατοῦτο APIBV

| τίς I1 11 αὑτῷ C Re αὐτῶν A αὐτῶ reliqui libri
156 οὗτος P sed o in ras m? 16 αὑτοῦ P sed ' in ras m?*, V
Re αὐτοῦ reliqui libri 17 δὴ scripsi auctore Monnerio

δὲ libri edd 18 λησταῖς IB 21 περὶ scripsi ὑπὲρ libri
Re | τῶν τοιούτων I 922 οὐδὲν B

186 LIBANII ORATIO XXXIII

λαβεῖν, τῇ δὲ ἄλλῃ κχακίᾳ λυμηναμένους τὰς πόλεις
καὶ μισουμένους ὅμως ἐκ τῶν ἄλλων συμφορῶν καὶ
οὐ δόξαντας εἶναι χρηστοὺς διὰ τὸ πεπρακέναι μηδέν.
Β 1260 41. ὥστ᾽ εἰ καὶ πᾶν τοῦτο | ἦν ὑπὲρ αὐτοῦ τὸ
ὅ μέρος. ἔχ γε τῶν ἄλλων κατεχλύξετ᾽ ἄν, ὃς τοῖς δε-
σμώταις διετέλεσε προστιϑείς. ἐξάγων δὲ οὐδένα οὔτ᾽
ἀπολογησόμενον οὔτ᾽ ἀποθανούμενον, ὡς πολλῷ τοῖς
δεσμώταις κουφότερον ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ἢ τὰ σφῶν
αὐτῶν ὁρᾶν ὀστᾶ διὰ τοῦ δέρματος. ὃ δ᾽ ἐμπλήσας
10 τὸ οἴχημα σωμάτων ἀπὸ πάσης αἰτίας αὐτῷ κτείνει τῷ
πλήϑει τοὺς δεϑέντας. 42. ὧν οὐ ταύτην οἱ πλείους
ὥφειλον δίκην, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ οἱ ϑάνατον ὀφείλοντες τὴν
δίκην τὸν οὕτω. τέμνει γὰρ ὁ νόμος τὴν κεφαλήν,
οὐκ ἀποπνίγει τῇ στενοχωρίᾳ. καὶ τὴν ἐνταῦϑα ὀξύ-
τητὰ κέρδος εἶναι συμβαίνει τῷ τεμνομένῳ, ὃ δ᾽ ἐν
μὲν τῷ δῆσαι ταχύς, ἐν δὲ τῷ κρῖναι βραδύς, μᾶλλον δὲ
φεύγει τὰς κρίσεις μᾶλλον ἢ τὰ παιδία τὰς Moguóvag
καὶ τὸν ἄρχοντα τοῦτ᾽ εἶναι νομίξει τὸ διὰ λήρων ἐπ᾽
ἄριστον προελϑεῖν.
20 48. ᾿“πάλλαξον δὴ τὰς σαυτοῦ πόλεις τοιούτων
κακῶν καὶ πέμψον ἄνδρα νοῦν τὲ ἔχοντα καὶ πόνων

ἐπιϑυμητὴν καὶ πλείω πράξοντα ἢ λαλήσοντα καὶ

1

σι

17 cf. p. 108, 6
1 τῃ Monnier | δ᾽ Re 2 É& vov Monnier 3 oo om
Ya 6 προστιϑείς] videtur intereidisse μὲν“ Monnier

7 ὡς scripsi ὃ libri Re | πολλῷ — 9 δέρματος citat Macar fol. 90

9 ὃ P sed accent.eras ὃ 4 ὅ Υ᾽ δὲ Ηθ 11 δεδεμένους V
sed yo δεϑέντας in marg m* 12 ὥφειλον E sed 8 Supra δ
scr m* | τῇ δίκῃ coni he at cf. t. I 488,9 ὃ δ᾽ scripsi e
P (sed in ὅ δ᾽ corr m?) cum Monnerio ὃ δ᾽ A ὅδ᾽ V ὁδ᾽
reliqui libri Re 16 κρίναι I

| gr Pier

LIBANII ORATIO CONTRA TISAMENUM 181

πείσοντα μᾶλλον ἢ ἀναγκάσοντα καὶ βοηϑήσοντα πέ-
νησιν, οὐκ ἐπιτρίψοντα. καὶ διαγνωσόμενον, τί μὲν
δυνατόν, τί δὲ οὔ, καὶ καιρὸν μὲν πληγῶν, καιρὸν δὲ
εἰσόμενον ἀπειλῆς, ὅλως οὐδὲν ἐοικότα τῷ λοιμῷ τούτῳ.

1 πείσοντα --- ἀναγκάσοντα praemisso κείμενον in marg V?
4 τέλος τοῦ κατὰ τισαμενοῦ" subscr 4 κατὰ τισαμενοῦ P

XXXIV (XXXII R).

Oratio πρὸς τὰς τοῦ παιδαγωγοῦ βλασφημίας non
ita multo post veniam motus Antiochenis a "Theodosio
impetratam?!) conseripta qua Libanius convicia ipsi a pae-
dagogo quodam facta diluit, cum 'corporis' fere finibus
circumscripta manserit, paucis codicibus ad nostram aeta-
iem pervenit. Qui sunt hi novem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 269. Vide
t.Ip.10sq. Contulh.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol 157". Vide t.I p.155sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 130. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 270. Vide
t.I p.41sq. Contulit gratiose Staurus Teliacus.

9. Laurentianus gr. LVII 27 anno 1392 scriptus
fol. 469. Vide t.I p. 59sq. et 69.

6. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 173.
Vide t. I p. 220sq. Contuli.

7. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 184. Vide
t. II p. 48 sq.

8. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol.
164". "Vide t.I p. 217sq. Contuli.

9. Vindobonensis phil gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 190". Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Si Bastio quidem fides habenda esset, oratio etiam
codicibus Parisinis contineri dicenda esset. Nam Koenii
lectionem ϑεατῶν p. 200, 18 codicibus Parisinis confirmari
dixit in notis ad Gregor. Cor. p. 139 ed. Lips. 1811. At

1) Cf. p. 194,8 et 197, 20 sq.

hi '
ὡς IPIE

y P AC ,
.LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 189

erravit, sive quia lectionem quam e codice Vindobonensi
in margine exemplaris sui enotaverat, postea codicibus
Parisinis, quos multos usurpavit, tribuit sive quia Palati-
num vel Mutinensem JParisinos dixit, ut qui a Napoleone
Bonaparte Parisios abducti essent, quamquam hoc demon-
strare uon queo.
Ex his novem codicibus duo, Laurentianum et Muti-
nensem dico, nullo detrimento db apparatu critico abesse
possunt. Prior enim ex eodem quo Chisianus, alter ex
eodem quo Monacensis fonte fluxit. Septem vero qui
restant codices C.APIPaMoV in duas distinguuntur familias
quarum altera codiee V, prior reliquis continetur. Singu-
- . ]aris necessitudo inter codices CPa.Mo intercedit. De pretio
- A eodicis C cf. p. 164.

Universum cognationis vinculum quo codices inter se
coniuncti sunt, hoc tibi stemma ante oculos ponit:

Unum loeum ex oratione inscripta πρὸς τοὺς μαϑη-
τὰς ἕνεκα τῶν ὑβρισάντων laudavit Macarius Ohryso-
cephalus!)

1) Cf. t. I p. 351.

190 LIBANH ORATIO XXXIV

Oratio primum a Fed. Morello t.II p. 637sq. men-
dose admodum, quin etiam ne uno quidem tenore edita
est. Nam prius (p. 641) in media oratione verbis προσ-
δοκᾶτε τοῦ πολλοῦ χρόνου quasi finis essent, substitit verba
τὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἄϑλα affingens, postea demum ubi
in folia prius amissa vel relicta incidit, quae his conti-
nebantur corollarii loco addidit (p. 675—680). Fons ei
fuit, ut ipse ait, codex Bawaricus, revera apographum
codieis Monacensis parum diligenter factum.

Vitia huius editionis multa divinando sanavit Reiskius
Animadversionum volumine quinto p. 435—442, plura
ope codicum Augustani et Monacensis in editione quam
uxor prelis commisit t. Il p. 266—283. In quam etiam
pleraeque notae ÁÀnimadversionum íransierunt.

Nonnulla correxerunt Cobetus atque Sintenis.

XXXIV (XXXII B).

ΠΡῸΣ ΤᾺΣ TOT IIAIAAT$9'OT
.BAAXOHMIAX.

1. Οὐ τοὺς ὑβρικότας us μᾶλλον ἄξιον νομί- R I1266
σαι κακοὺς ἢ τοὺς ῥᾳδίως ὑμᾶς τὴν ὕβριν ταύτην, ὦ
παῖδες, ἐνηνοχότας. οὗ μὲν γὰρ τὴν τοῦ δεδρακέναι. 5
τὴν δὲ τοῦ μὴ τοῖς πραχϑεῖσιν ἀλγῆσαι μέμψιν ὑμεῖς
ἔχοιτ᾽ ἄν. καὶ γίγνεσϑε τῶν ἐπαινούντων αὐτοὺς ἐν
τῷ μὴ λαβεῖν τιμωρίαν. εἴτε γὰρ οὐκ εἰδέναι ταῦτα
φήσετε, τοῦτ᾽ αὐτὸ δεινόν, ci τὰ τοιαῦτα οὐκ ἴστε, εἴτ᾽
εἰδόσιν οὐ δεινὰ δοκεῖ. πῶς ἂν διαφύγοιτε τὸ δοκεῖν 10
εἶναι φαῦλοι; 2. εἶ μὲν οὖν κατερρᾳϑυμηκότος ἐμοῦ
τοιαῦτα ὃ ϑρασὺς οὑτοσὶ παιδαγωγὸς εἰρηκὼς ἐτύγχα-

C -- codex Chisianus

AA — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P -- Palatinus gr. 282

I — Marcianus append. XCI 2

Pa — Patmius

Mo — Monacensis gr. 101

V —-— Vindobonensis phil. gr. XCIII

1 4ó ante πρὸς A | πρὸς τοὺς ᾿μαϑητὰς ἕνεκα τῶν ὑβρισάν-

τῶν λόγος τὲ Macar fol. 90 2 λὃ post βλασφημίας" C, λόγος

εἰχοστὸς πέμπτος V rubr, λόγος λβ΄ Pa, λόγος ιζ΄ in marg I?

4 peus Mor sed ῥᾳδίως coni 1 γίνεσϑε CV 9 ἵστα
Mo ἴσα Mor 10 διαφύγητε CIMo Mor

192 LIBANII ORATIO XXXIV

vev, αἰσχυνϑεὶς ἂν τῷ τὰ Óvr« ἀκηχοέναν καὶ παρ᾽
ἐμαυτοῦ τοῖς εἰρημένοις δεδόσϑαι τὴν ἀφορμὴν νομί-
σας ἐσίγων ἂν οὐκ ἔχων κατηγορεῖν τοῦ χκατηγοροῦν-

.RII267 Tog | δέκαια᾽ νῦν δ᾽ οὐκ οἶδα ἕτερόν τινα ἀνθρώ-
ὅπῶν οὕτως ἀναιδῶς δεσυκοφαντημένον. καὶ τοῦτο

1

1

2

0

ex

e

ἕτοιμος δεικνύειν οὐκ ἀγνοούμενος μὲν ὑπὸ τῶν τὴν
ἐμὴν εἰδότων πρὸς τὸ πονεῖν ἡδονήν, δεδιὼς δὲ μή

τις τῶν οὐκ ἐξεπισταμένων, ὅστις ἐγὼ πρὸς τοὺς ἐπὶ -

τῷ παιδεύεσϑαι συνόντας ἡμῖν, ἐξαπατηϑῇ. ὅϑεν τοί-
νυν τὰ περὶ τὴν ἐμὴν ὕβριν γενέσϑαι συνέβη. καλῶς
ἂν ἔχοι μοι διελϑεῖν.

9. ᾿Εποιήσατό τις τῶν νέων ἐπίδειξιν ἀγῶνα ἐπὶ
προάγωνι γεγονὼς μὲν ἔτη πεντεχαίδεκα, πλεῖστα δὲ

νέων ἐν ὀρφανίᾳ πεπονηχώς. ἡδονῶν δὲ οὐ καλῶν,

εἴπερ τις, κεκρατηχώς, ἔχων δέ, εἰ βούλοιτο, προγόνων
ἀρετὰς λέγειν ἔν vs τάξει στρατιώτου φανείδας ἔν τὲ
ἡγεμονίαις. μέγιστος δὲ τῷ νέῳ κόσμος ἣ σωφροσύνη καὶ

τὰς τῶν πονηρῶν γλώττας διαφυγοῦσα. τούτῳ δ᾽ ἄν τις

ἕτερος προδέϑηκε τὴν περὶ τὰς ἀμοιβὰς προϑυμίαν καὶ

δικαιοσύνην καὶ ὡς πᾶν ὃ τελέσειε μικρὸν αὐτῷ κέχριται..

21 τελέσειε] ἤτον κατέβαλε μισϑὸν τῷ διδασκάλῳ. τοῦτο
παρὰ Πλάτωνι συχνόν V?

1 τῷ scripsi e V coll. t. II 422,4 "n A τὸ I τὸ reliqui
libri edd 8 ,malim ἀντικατηγορεῖν“ Re b σεσυκοφαντη-
μένω Mo 7 πονεῖν V sed v (1) ex v corr m? δὲ om Mor
10 τὰ I sed ἃ suprascr m? | συνέβη γενέσϑαι CPaMo Mor

11 ἔχοιμι Mor 13 προάγωνι Α sed^ supra ὦ eras 14 πε-

ποιηκώς Mo Mor 15 κεκρατηκὼς I sed xsxoc in ras m?
17 μέγιστος — 18 διαφυγοῦσα citat Macar fol. 90 11 δὲ
om Macar 18 γλώσσας Macar 20 ὃ om Mor | κεκράτηται

Mo sed κέκριται in marg

LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA | 193

4. τά τε οὖν ἄλλα τιμᾶν αὐτὸν παρήνει τῷ μηδὲν
προστεϑῆναιν τοῖς δεδειγμένοις λόγοις καὶ νόμος ἦν
ἀρχαῖος τοῦτο οὕτως ἔχειν ἐθέλων, ᾧ τῶν πάν- Ἡ Τ|968
τῶν οὐδείς. οὐ νέων, οὐ παιδαγωγῶν ἐτόλμησε μέμ-
ψασϑαι. ἐκεῖνος μὲν οὖν εὐδοκιμῶν ἀπῆλϑεν" ἔδει 5
δὴ γενέσϑαι τὰ παρ᾽ ἡμῶν. τοῦτο δὲ ἦν τὸ μηδὲν
ἕτερον τοῖς ὑπὸ τοῦ νέου ,“δηθεῖσιν ἐπεισενεγκεῖν.
ἐχαϑήμην οὖν ἀνδράσι διαλεγόμενος φίλοις καί πῶς
ἐξηνέχϑημεν κατὰ μικρὸν εἰς τὸν ὑπ᾽ ἐμοῦ κρατηϑέντα
ποτὲ τοῦ Φιλαγρίου ϑυμόν, ἡνίκα τοὺς σιτοποιοὺς ἐν τὸ
τοῖς ἁπάντων ὀφθαλμοῖς ἠκίξετο. D. τῶν τοίνυν ἐπι-
τηδείων μοι κεχωρηκότων ἐπὶ λουτρὸν παιδαγωγόν
τινὰ καχόν, νέου τοιούτου παιδαγωγόν, δραμὼν ὃ
παῖς ἔφασχε περὶ τὴν ϑύραν κεῖσϑαι {χαὶΣ βοᾶν ὡς
τρισὶ μησὶ τοῦ παιδὸς ἐξημιωμένου. ταυτὶ δὲ ἔλεγε i5
κινῆσαι τὸν νόμον βουλόμενος καὶ τὸν ἐπιδεδειγμένον
ἀποστερηϑῆναι πάλαι νενικηκότος δικαίου. φϑονῶν.
ἐμοὶ δοκεῖν, τῷ τὸν λόγον εἰρηκότι τῆς δόξης. καίτοι
πολὺ βέλτιον ἦν τὰ κείνου μιμούμενον τῶν αὐτῶν
ἐκείνῳ τυχεῖν ἢ τοῦτο μὴ δυνάμενον τῷ κτησαμένῳ so
ξητεῖν ἐπηρεάζξειν.

6. ᾿“λλὰ γὰρ ὡς ἐσυχοφάντει, δεῖ μὲ ποιῆσαι φα-
νερόν. τρεῖς φησι μῆνας ἀνηλῶσϑαι μάτην. πῶς, R IL 269

1 cf. p. 204, 5 sq. 10 cf. p. 66, 68q. t. I 175, 12 sq.

1 αὑτὸν APIMo 2 δεδεγμένοις CPa Mo Mor 5 ἀπ-
ἤλϑεν I sed v add m? 6 τὸ inserui e V om reliqui libri
edd ἕτερον ἢ Mor 9 καταμικρὸν PIV | ἐμοῦ I sed
$uov ex s ut videtur corr m? 10 τοῦ om 7 14 ἔφασκεν 1
Le I sed περὶ suprascr m? | καὶ inserui cum Sinteni | às] ἐν

α 15 μησὶ om Mor | ταῦτα Mor | δ᾽ Re 19 τὰ ᾽κείνου
Scripsi ex AV τἀκείνου reliqui libri edd 20 ταὐτὸ Pa

LiBANIUS ed. Foerster. IIL 13

5

194 LIBANII ORATIO XXXIV

à κυνὸς ὄμματ᾽ ἔχων; αἱ μὲν γὰρ τῶν κακῶν ἐκεί-
νῶν ἡμέραι τέτταρες ἐγένοντο καὶ τριάκοντα, λελυ-
μένων δὲ τῶν δεινῶν τῇ βασιλέως ἐπιστολῇ πᾶσά τὲ
ἦν ἄδεια καὶ φοιτᾶν ἐξῆν. καὶ ἦσϑα δὴ καὶ αὐτὸς
τῶν τῷ καιρῷ χρωμένων, μᾶλλον δὲ εἰ μὲν οὐκ &yoó,
ἀλλὰ τὸν λελυμένον δεδιὼς φόβον ἔχειδο ἐν ἀγρῷ
τρυφῶν, σὸν τοῦτο, οὐκ ἐμὸν ἀδίκημα. καὶ γὰρ τῶν
οὐ πλεόντων ἐν ἐξουσίᾳ τοῦ πλεῖν, ἀλλ᾽ οὐ τῆς δεχο-
μένης ϑαλάττης. εἴ τις αὑτὸν ἀποστερήσειξ πλοῦ. εἰ

2» € » AME ὦ - Ὁ /, , MI ^ M
i10 δ΄ 15xég τὲ ἐπὶ τοῖς ἡμετέροις γράμμασι χαὶ τὰ τῶν

1ὅ

2

"e

μανϑανόντων ἐποίεις, ποῦ τριῶν μηνῶν ἀπόλωλέ Got
τὸ χέρδος; 1. καὶ μὴν οὐδ᾽ αὐτόν ys τὸν τῆς φυγῆς
χρόνον δι᾽ ἐμὲ καὶ τὴν ἐμὴν ἀπολώλεκας ῥᾳϑυμίαν,
ἀλλ᾽ ἔστιν αὕτη ἡ ξημία τῆς ὑμετέρας κακίας. ἢ δεῖξον
παρελϑών, ὅτι ταράξαι δυναμένους ἐγὼ διῆλθον λό-
γους φάλαγγας ἐπισείοντας xol χρημάτων ἁρπαγὴν
καὶ φόνον x«i σίδηρον xci ὅτι νοῦν ἐχόντων ἐστὶν
ἀνθρώπων σφᾶς αὐτοὺς διασώξειν φυγῇ. εἰ δὲ ἐμὸς
μὲν οὐδὲ εἷς τοιοῦτος λόγος, ὑμεῖς δὲ ὑμῖν αὐτοῖς
ταῦτα συμβεβουλεύχατε. πῶς οὐχ ὑμῖν αὐτοῖς ἐγκα-
λοῖτ᾽ ἂν δικαίως; ἢ κἂν εἰ κακούργων ἐπιϑεμένων
ὑμῖν ἢ ἔτι πορευομένοις ἢ καὶ τὸν ἀγρὸν ἤδη κατει-
ληφόσιν. οἷα πολλὰ πέπραχται τῶν ἄνευ λογισμοῦ πε-

1 Il. « 226 cf. 1.1 278,7 3 cf. p. 147 not. 1 et 188 not. 1

21 1 — 22 ὑμῖν] εἶτα προϊὼν μετέλαβε τὸν λόγον ἐπ᾽ ἄλλο
σχῆμα λέγων" εἰ οὖν ὑπὸ τῶν πολλοὺς ἁπεκτονότων ἔκει-
σϑον πληγέντε. καὶ πολλὰ τούτου τὰ τοιαῦτα ϑαυμαστὰ
πάντα V?

1 ὁ Mo Mor qui ὦ coni 6 ἔργῳ Mor 10 δὲ Re
17 x«i φόνον om Mor ;

F-

— HIBANI ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 195

gsvyórov τοῖς αὑτῶν κακοῖς τὰ τῶν λῃστῶν ἀμείνω
πεποιηκότων, εἰ οὖν ὑπὸ τῶν πολλοὺς ἀπεχτονότων
ἔχεισϑον πληγέντε, καὶ τὰς ἀμφοῖν ψυχὰς ἐμὲ ἔδει
τὸν εἰσπραττόμενον εἶναι καὶ τὸν πατέρα τοῦ παιδὸς
ἥκειν ἐπὶ τήνδε τὴν εἴσπραξιν. 8. ὥσπερ οὖν ἐκεῖνος 5
εἰ τοῦτ᾽ ἐποίει, μαίνεσϑαι τοῖς σωφρονοῦσιν ἔδοξεν
ἄν, οὕτως ὑμεῖς πρὸς ἐμὲ περὶ μηνῶν λέγοντες. καὶ
γὰρ οὐδ᾽ ἐχεῖνό | γ᾽ ἂν εἴποι τις. ὡς ἀπελθεῖν R 11270
μὲν οὐ παρήνεσα, ἀπελϑόντας δὲ ἐπήνεσα. ἀλλὰ ποίᾳ
μὲν οὐκ ἐχρησάμην ὀργῇ; ποίας δὲ οὐκ ἀφῆκα φωνάς; τὸ
τίνας δὲ οὐκ ἐφϑεγξάμην λόγους ϑανατώντων εἶναι
λέγων καὶ παραπαιόντων τὴν μετανάστασιν καὶ τὰ
μὲν οὐ δεινὰ δεδοικότων, τὰ δὲ δεινὰ ϑαρρούντων;
ἃ καὶ τούτους. ὥσπερ ἑτέρους πολλούς, εἰχὸς ἦν ἀκη-
χοέναι, ἀλλ᾽ ὅμως αὑτοὺς ἡγοῦντο βεβουλεῦσϑαι βέλ- τὸ
τιον. 9. χαὶ τοῦ ys μήποτ᾽ ἂν εἰπεῖν μὲ χρῆναι

3 IL o 117

4 εἰσπραττόμενον) ἤτοι ἀπαιτούμενον" τὸ γὰρ εἰσπραττό-
μενον ἀντὶ τοῦ ἀπαιτοῦντα ἅπαξ ἐδείχϑη ἀδόκιμον" ἀντὶ δὲ
τούτου πραττόμενον μισϑὸν ἢ ἀπαιτοῦντα V? cf. schol, ad
p. 18,11. t. II 78,2; 526, 10

1 αὐτῶν V | ληστῶν 1Mo 3 ἔκεισϑον pro ἐκείσϑην Liba-

nium barbare scripsisse perperam dixit Cobetus Mnem. III 248

(Coll. 130) 4 signum interrogationis post εἶναι et εἴσπραξιν

p Re 9 et 10 δ᾽ Re 10 φωνάς Pa Re τιμάς reliqui

ibri Mor qui ποίους — τόνους coni cf. t. II p. 319, 10 R 11 δ᾽

-. Re 12 μετάστασιν Re quod correxit Cobetus Mnem. N. S. III

δ 142 13 οὐ δεινὰ δεδοικότων scripsi ut coni Re Anim οὐ

δεινὰ δεδιότων V δεδοικότων οὐ δεινὰ Pa δεδοικότων δεινὰ

reliqui libri sed ordinem litteris 8 et « suprascriptis invertit

- I?*, Mor δεδοικότων οὐ δεινὰ Re ἀδεᾶ δεδοικότων Cobet Coll.

130 | δὲ οὐ δεινὰ CAPIMo Mor οὐ del Re 14 πολλοὺς

inser 7? 16 μήτ᾽ àv A sed yo μήποτ᾽ ἂν in marg μὴ πὸ
τὰν I sed zo in ras m?

13*

196 LIBANII ORATIO XXXIV

φεύγειν μάρτυρες οἷς αὐτοὶ πεποιήκασι γεγένηνται.
μέλλοντες γὰρ ἐπ’ ἀγρὸν ἥξειν καὶ τοῦτο ἐγνωκότες
“πολλῇ τέχνῃ λαϑόντες Gyovro ἀπιόντες δράσαντες
πρὶν εἰπεῖν ὃ δράσουσι, φοβούμενον μὴ λόγων ἀκού-
ὁ σωσι κατεχόντων ἐχόντων ἐν ἑαυτοῖς εἰς τὸ πεῖσαι
δύναμιν. |
10. Τοῦ μὴ συνεῖναι τοίνυν αὑτοῖς αἴτιοι κατα-
στάντες τὸν ὅτι τῶν παρ᾽ ἡμῶν αὑτοὺς ἀπεστέρησαν
ἀχϑόμενον τολμῶσιν αἰτιᾶσϑαι τῶν αὑτοῖς δεδογμένων,
10 ὥσπερ ἂν εἴ τις ἑκὼν ἐλϑὼν sig χωρίον ἄνυδρον εἶτ᾽
ἐπὶ χρήνην ἐλθὼν ἧς αὑτὸν ἡμέρας τινὰς ἐξέβαλεν,
ἐγκαλοῖ τοῖς κρουνοῖς λέγων ὅσας οὐκ ἔπιεν ἡμέρας.
οἱ δ᾽ ἂν εἴποιεν πρὸς αὐτόν: ἀλλὰ Óv ἡμῶν ys τὸ
ὕδωρ ἐφέρετο καὶ βουλόμενον πιεῖν οὐκ ἂν
15 ἀπηλαύνομεν. 11. πρὸς Διός, εἰ δ᾽ ἀφείς τις τὴν
τῆς ἀκτῖνος μετέχουσαν γῆν ἥκων sig τὸ Κιμμερίων |
RII?71 σχότος μῆνάς τινας ἐκεῖ διατρίψας ἐλϑὼν ἐπὶ τὰ
πρόσϑεν ὧν ἑκὼν ἠτύχησεν, ἠτιᾶτο τὸν δεῖνα πόρρω
τῆς αἰτίας ἄνθρωπον, οὐκ ἂν ἦν συκοφάντης; σὺ
30 σαυτῷ τοῦ φωτὸς ἐφϑόνησας" σαυτῷ τοίνυν λάγχανε
τὴν δίκην.

16 cf. t. II 149, 20

20 ἤτοι σαυτῷ ἐγκάλει V?

ὃ ἀπιόντες PP sed vv in ras m* 5 ἐχόντων P sed vo in

ras m* 7 αὐτοῖς CPMoV Mor | μεταστάντες Mor 8 τῶν

CPaMo om Mor | παρημῶν V 9 αὐτοῖς V 11 αὑτὸς
Mo Mor | τινὰς 1 sed ς add m? 12 ἐγκαλῆ CMo ἐγκαλῶν

Mor | num Κρουνοῖς χρόνοις Mor qui ἐγχωρίοις coni 12 Tué- -

ρας — 18 τὸ in marg Mo* 18 οἵ AP sed in hoc in of corr
m Mo οἵ V Mor | ὑμῶν CPaMo Mor | γε inser 7? 15 εἰ
δὴ ὃ 16 κιμμερίων P sed ov in ras ut videtur ex oc corr m*?

et ' supra s eras, 7I sed κιμμέριον suprascr m? 18 og Mo

Mor 19 συκοφάντης" Pa

LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 197

12. Ὡς τοίνυν ἐπιϑυμίᾳ uiv ἀργίας ἧκον ἐκεῖσε.
προσποιοῦνται δὲ τῶν ἡδέως ἐργαζομένων εἶναι, δῆ-
λον μὲν κἀκ τοῦ τῶν εἰς μνήμην παλαιῶν λόγων φε-
ρόντων ἠμεληκέναι, δῆλον δὲ κἀκ τοῦ πίονά τὲ καὶ
μετὰ πλειόνων σαρκῶν ἐπανήκειν τὸν νέον. πίστις 5
δὲ τοῦδε μείζων τὸ μετὰ πάνυ πολλοὺς πεποιῆσϑαι
τὴν ἐπάνοδον. ὁ δὲ τὸ μὲν ὀξέως. τὸ δὲ βραδέως
πεποιηκὼς οὐ καὶ σιωπῶν ὁμολογεῖ τῷ μὲν ἥδεσϑαι,
τὸ δὲ δυσχεραίνειν; 18. ὑμῖν δὲ εἴ τις ἦν λόγων λό-
yog, ἐβλέπετ᾽ ἂν εἰς ἐμὲ τὸν μεμενηκότα. καὶ ταῦτα τὸ

x«i παρ᾽ ὑμῶν ἐγίγνετ᾽ ἂν νομιξόντων μᾶλλον ὑμῶν
ἐμὲ τὸ δέον ἑωρακέναι καὶ εἰ διὰ μηδὲν ἕτερον, κατά
γε τὸ πλῆϑος τῶν ἐτῶν, ἴσμεν δέ, ὁπόσον τούτῳ δί-
δῶσιν ὃ τῶν ποιητῶν χορυφαῖος. νῦν δ᾽ ἐμοῦ μὲν
καταγνόντες ἐπιϑυμεῖν ϑανάτου. εὐβούλους δὲ ὑμᾶς τὸ
αὐτοὺς ἡγησάμενοι ταῖς ἐν ἀγρῷ τέρψεσι τὰ Μουσῶν
| ἐβλάψατε. ἐπειδὴ τοίνυν ποϑ᾽ ὑμῖν ἐπανελϑεῖν RII 212
ἔδοξε. τί δύναισϑ᾽ ἂν ἡμῶν ἐνταῦϑα κατηγορεῖν, ὡς
ὑμεῖς μὲν ἐπεϑυμεῖτε τῶν παρ᾽ ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ οὐ
μετεδίδομεν; 14. ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ πρὸ τῆς τῶν πραγ- 30
μάτων ἐπὶ τὰ κρείττω μεταβολῆς εἰσφέροντες οὐχ ἐλή-

14 Il. « 259. β8105α. cf. ep. 666 20 cf. p. 188 not. 1

1 ἐπιϑυμίαν Mo Mor 2. ἡδέως (àv) Cobet Mnem. III 147
(Coll. 130) 4 πλείονά V ὃ μετὰ om Mor 6 τούτου
CPaMo Mor τοῦδ᾽ ἔτι coni Re 8 τω PIsed^ add P*I*
9 ro PI sed' add P?I? τῷ V | signum interrogationis re-
osui e PIV, colon reliqui libri edd ἡμῖν Mor qui ὑμῖν coni
Bo Mor 10 ἔβλεπε τ᾽ Mo | ταὐτὰ Ke 11 ἐγίγνετ᾽ reposui
e libris ἐγίνετ᾽ Mor ἐγένετ᾽ Re 14 δὲ edd 17 ἐβλέψατε

PaMo Mor | 109" Re 269" libri Mor 18 τίς Mor | δύνασϑ᾽
Mo δύναιτ᾽ Mor | κατηγορεῖν ἐνταῦϑα C 19 ἐπιϑυμεῖτε

— PaMo Mor

198 LIBANII ORATIO XXXIV

ξαμεν, ἀλλ᾽ ἀπὸ τοσούτων ὁμιλητῶν sig δώδεκα, ἔπειτα
εἷς ἑπτὰ καταβάντες οὐκ ἐγενόμεθα χείρονες, ἀλλ᾽
ἐχωροῦμεν εἰς τὸ διδασκαλεῖον διὰ τοὺς οὕτως ὀλίγους
οὐδὲ τοῦτο βραδύτερον ἢ πρότερον ποιοῦντες, ἀλλ᾽
s οἷοίπερ ἦμεν ἐν πλείοσι. τοιοῦτοι κἀν τοσούτοις οὐδὲν
τοῦ περὶ ταῦτα μεταϑέντες νόμου. καὶ ἐγένετο δὴ
καὶ προσηγορία τις τοῖς μεμενηκόσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ
μεμενηκέναι χαρίεσσα. τούτων ἐξῆν εἶναι καὶ ὑμῖν,
εἴπερ ἠϑέλετε. νῦν δὲ τοσαύτας μεϑυσϑέντες ἡμέρας
10 ἥκετε σφοδροὶ λόγων ἐπιϑυμηταὶ καὶ προσδοκᾶτε τοῦ
RII?273 πολλοῦ χρόνου τὰς ὑμετέρας | κατ᾽ ἐμοῦ περιέσε-
σϑαι βλασφημίας.
15. Ναί, φησίν, ἐν γὰρ ἁμίλλαις ταῖς πρὸς
Ὅμηρον x«i 4ημοσϑένη συχνὰς διετρίψαμεν
ιό ἡμέρας. τούτου δὲ τὴν αἰτίαν ἐν τοῖς πράγμασιν
εὕροι τις ἄν, οὐκ ἐμοί. τὰ μὲν γὰρ ὑμῖν εἰς τέλος
ἀφῖκται καὶ σιωπῶ τὸ τάχος, τὰ τελεώτερα δὲ γράφειν
εὐθὺς οὐχ ἐνῆν, ἀλλ᾽ ἔδει πρότερον ἐλϑεῖν διὰ βιβλίου
τινὸς καὶ ἐλθεῖν ys οὐχ ἕνα. ἀλλὰ σὺν ἑτέροις ἐννέα
20 Ψέοις ἢ πλείοσιν ἢ οὐ πολύ γε ἐλάττοσιν. οἱ δὲ οὐκ
ἐφαίνοντο. 10. καινὸν δὲ γενέσϑαι νόμον δι᾽ ἕνα
τινὰ μαινόμενον τῶν ἀτοπωτάτων ἦν καὶ διέβαλλεν
ἂν τὸν παρελϑόντα χρόνον. διὰ τοῦϑ᾽ ἕτερος ἀντ᾽

13 cf. ep. 407. 187

4 ἢ πρότερον om Mo Mor | ποιοῦντες in marg add Mo?
5 οἷοίπερ V Re otzso reliqui libri sed οὐ post & supraser A?,
Mor 7 τίς V 11 post χρόνου cancellis inclusa τὰ τῶν
ἐπιτηδευμάτων ἄϑλα add Mor p. 641 finem indicans orationis,
quae sequuntur p. 675sq. praebens | ἡμετέρας Mor 16 cíg
APMo | ἐν ante ἐμοί edd — delevi | v« P sed ' add m?
17 σιωπῶν Pa 20 οὐ πολύ ys inser I? 22 διέβαλεν V
28 τῶν Mo et yo Mor | διατοῦϑ᾽ PIMoV ἑτέρου Pa

RH

LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 199

ἐμοῦ διδοὺς ἅπερ ἀνέγνω τοῦτ᾽ ἐποίει τοῖς ἐμοὶ δο-
χοῦσι πειϑόμενος. καὶ οὕτως ἦν ἐνταῦϑα ἐκεῖνος
ἀγαϑός., ὥσϑ᾽ ὑμᾶς μέμψασϑαι μὲν μηδαμοῦ, ϑαυμά-
σαι δὲ πολλάκις καὶ ταῦτα κακῶς λέγειν εἰδότας.
ἐχεῖνα μὲν οὖν παρ᾽ éxs(vov, τὰ δὲ ἐν ταῖς ἁμίλλαις 5
αὐτὸς ἐπηνώρϑουν cvs καὶ καϑίστην xoci δύ᾽ ἦν ὑμῖν
ἀνϑ᾽ ἑνός. οὔχουν ἦν ταῦτα μηδὲν ποιεῖν, ἀλλ Ἐ Π 914
εἶναι διπλοῦν τὸ κέρδος.

.11. Ei δέ μοι τὴν τῶν ἄρϑροων λέγεις νόσον. τῆς
Τύχης. οὐκ ἐμοῦ κατηγορεῖς" οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε τὸ
ἐρεῖς, ὡς εὐχόμην νοσεῖν καὶ εἶναι ἐν βοαῖς νύκτα
xci ἡμέραν ὑπὸ τῶν ἀλγημάτων καὶ μᾶλλον ἰατροῖς ἢ
βιβλίοις συνεῖναι. οὐδ᾽ ἦν μοι τὸ διδάσκειν τῶν παρ᾽
ἐκείνων βαρύτερον τῶν λυπηρῶν τε καὶ ἀναγκαίων, ἃ
τῆς ὀδύνης ἣν ἐπειρᾶτο παύειν ἦν ὀδυνηρότερα. ἐμοὶ τὸ
μὲν οὖν πολλὰ διηρεύνηται τοῖς ἄρϑροις βοηϑοῦντι,
τὰ δ᾽ ἠλέγχετο πλὴν ἐλπίδος ἔχοντα οὐδέν. 18. ἀφεὶς
οὖν συνάχϑεσϑαί μοι ῥαϑυμίαν ἐγκαλεῖς; καὶ ὁ μὲν δαί-
μῶν ἀνεύϑυνος, ἐμὰ δὲ τὰ οὐκ ἐμά; ὥσπερ | ἂν Ἡ ΤΙ 916
εἴ τις καὶ τὸν τεϑνεῶτα μέμφοιτο, ὅτι τῷ μηκέτι ξῆν 30
x«i τοῦ δύνασθαί τι ποιεῖν πέπαυται. ἀλλ᾽ εἷπεν
ἄν τις ὑπὲρ τοῦ νεχροῦ τὰς Μοίρας καὶ τὰ κείνων
καὶ ὡς ἔδει μὲν κατὰ ταῦτα τεϑνάναι, παρὰ δὲ τῶν

οὐδαμοῦ Pa 6 ὑμῖν Re ἡμῖν libri Mor 7 οὐκοῦν Mor
μηδὲν Mor sed yo μηδενὸς μὴ δὲ Υὐὐ 9 λέγεις scripsi ex I
λέγοις reliqui libri edd 11 ἐρεῖς 4 sed yo φηὶς in marg

1 forte leg. ἂν ἔγνω" Re Anim 3 μὲν μέμψασθαι ΤᾺ

φὴς P | ἐυχόμην V 14 ἀλγεινῶνν 1 ἦν inserI? 16 τοῖς
ἄρϑροις om Mor 17 τά P sed ' in ras τοῦ ZV 18 συν-
ἔχεσϑαι Mo Mor 19 τὰ om Mor 20 ὅτι I sed τι add m?
| τὸ Mo Mor 91 δύνασϑαι τί ΑῬΡ - 22 τακείνων PI

e

10

15

200 LIBANII ORATIO XXXIV

οἰχομένων ἔργον οὐδὲν ἂν εἴη. σὺ δ᾽ εἰ uiv αἰχμά-
λῶτος ὧν ἐδέϑην ὑπὸ λῃστῶν ἑλόντων, οὐκ ἂν ἠτιῶ
u& μὴ τὰ τοῦ διδασκάλου ποιοῦντα πρὸς τοὺς νέους,
δεσμῷ δὲ ἐχόμενον πολὺ πικροτέρῳ, προσϑείην δ᾽ ἂν
καὶ ἰσχυροτέρῳ, τῶν νέων ἠξίους ἐπιμελεῖσϑαι, καὶ
τὸν αὐτὸν χινεῖσϑαι μὲν μὴ ἔχευν, χορεύειν δὲ δύνα-
σϑαι; καὶ πῶς ἔνι ταῦτα γενέσϑαι; 19. ἀλλὰ στρα-
τιώτης μὲν ἐπιϑυμῶν συμπλοκῆς καὶ μάχης νόσῳ πε-
δηϑεὶς ἐξαίφνης λυπούμενον δρᾷ τὸν στρατηγόν, ἀλλ᾽
οὐκ αἰτιώμενον, οὐδ᾽ ἔστιν οὐδεὶς οὕτως ἀνθρώπων
ἄτοπος. ὃς ἂν ἀστρατείας διώξαι τὸν τοιοῦτον ἐγὼ
δὲ ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀνάγκης ἐκλιπών τι τῶν εἰωϑότων
ἔχω τὸν γραφόμενον; καὶ τίς νοσήσας κακὸς ἔδοξεν,
ὅτι νενόδηκεν; οὐδείς. πλὴν si τὸ νόσημα αὐτὸς ἐφύ-
τευσεν αὑτῷ. πολλαχόϑεν δ᾽ ἂν τοῦτ᾽ ἀνθρώπῳ συμ-
βαίη. κἀν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσι πολλάκις ἑωράκαμεν
ἠσϑενηκότας ἀϑλητὰς οὐδ᾽ ἀποδῦναι δυνηϑέντας. οἷς
παρὰ πάντων τῶν ϑεατῶν ἔλεος. οὐ μέμψις, ἀλλ᾽ οὐδ᾽
ἐπανελθοῦσιν οἴκαδε παρὰ τῶν οἰκείων, ἀλλ᾽ ἠτυχη-

1 δὲ Re 2 àv Re | ἐδέϑη Mor | ληστῶν IMo | ἑλόντων

om Pa | ἠτιῶ Mor, yo αἰτῶ in marg 8 us I sed. s in ras m?
4 &yyóusvov Pa 5 ἐπιλελῆσϑαι CMo Mor 7 εἴη Mor

11 ὃ Mo et yp in marg Mor ὡς Mor | ἂν inserui e V om

reliqui libri edd | ἀστρατίας V 12 ὑπὸ Cobet Coll. 130 |
ἐκλιπὼν τί PMo 18 τῶν γραφομένων I sed in τὸν γραφό-
μενον corr m? | κακῶς I | ἔδειξεν I 15 αὐτῷ Mo Mor

16 ἑώρακα μὲν Mor 17 ἀποδύναι IMo 18 παρὰ πάντων
τῶν ϑεατῶν P sed τῶν inser m?, Re παρὰ πάντων A sed yo
παρὰ πάντων ϑεατῶν in marg, CMo sed yo παρὰ πάντων τῶν
ϑεατῶν παρὰ πάντων ϑεατῶν PalV περὶ πάντων τῶν ϑεῶν
τῶν Mor, quod correxit Koenius ad Greg. Cor. p. 139 ed. Lips.
1811: οϑεατῶν scribere malim pro ϑεῶν τῶν, quod. in ϑεωρούν-
vor mutabat sensu egregie perspecto Piersonus Veris. II 10 [LB.
1752] p. 258* ad quem locum Bastius l.l. adnotavit: ..,ϑεατῶν
Codices Parisini confirmant* de quo cf. p. 188sq. | οὐδὲ C

€
“τὴ
- 1

LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 901

κέναι μὲν αὐτοὺς φαίη τις ἄν. ἀδικῆσαι δὲ οὐδὲ R II 276
μικρόν. 20. οὐ μὴν οὐδ᾽ ἐλάνϑανον τὴν τῶνδε πόλιν
βεβλημένος τῇ τοιαύτῃ νόσῳ. Óv ἣν ἀνάγκη μοι κεῖ-
σϑαι καϑ᾽ ἕκαστον ἔτος ἡμέρας τινὰς ἄφωνον" ἐγγύς
τε γὰρ τῆς ἡμετέρας ἐχείνη καὶ πολὺ τὸ παρ᾽ ἑκατέρας 5
εἷς τὴν ἑτέραν ἐρχόμενον. διὰ τί οὖν μὴ παρ᾽ ἕτέ-
ρους ἤλθετε σοφιστὰς οὐ νοσοῦντας; εἶ δ᾽ ὡς οἴσοντες
καὶ τοῦτο ἥκετε, τί μὴ φέρετε, ἐπειδήπερ ἥκετε. πολ-
λῶν μὲν πρὸ ὑμῶν τοῦτο ἐνηνοχότων, πολλῶν δὲ νῦν,
μᾶλλον δὲ πλὴν ὑμῶν ἁπάντων; ἢ σὺ μόνος συνου- τὸ
σιῶν ἐραστής, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τοσούτοις οὖσιν ἕτέ-
ρῶν ἐπιϑυμία; 21. ἀλλ᾽ οὐκ ἐρεῖς μὲν τοῦτο τῇ γλώττῃ,
τοῖς δ᾽ ἔργοις ὁμολογεῖς. ϑαυμάξω δέ. τί ἂν ἐποίεις
ἐφ᾽ ὅσας οὐκ ὀλιγάκις | ἡμέρας ἐχταϑέντος μοὶ R ΠΙ| 211
τοῦ χαχοῦ, ὁπότ᾽ ἐν ἀπαλλαγῇ ταχείᾳ᾽ ἀντὶ γὰρ ἡμε- 15
ρῶν ὀκτωκαίδεκα τὸ τρίτον μέρος τῆς κλίνης δεδέημαι
βοηϑείᾳ τῶν ϑεῶν. τί ἂν οὖν ἐποίεις ἐν τῷ προτέρῳ
μέτρῳ τοιαῦτα ποιῶν ἐν οὕτω βραχυτέρῳ;

22. Αἰτιᾶται δὲ καὶ τὸ φυλάττεσϑαι τὰς τιμὸς
παρ᾽ ἡμῶν τοῖς ἀπιοῦσι, τοῖς μὲν οὖσιν ἡμῖν φίλοις, 30
τοῖς δὲ ἐνδόξοις, τοῖς δὲ καὶ ἀμφότερα, τοῖς δὲ οὐδέ-
véQ« μέν, ἔχουσι δὲ ἄλλως τι δίκαιον διὰ συγγενῶν.
καὶ οὐκ αἰσχύνεται πόλεμον αἱρόμενος πρὸς τοὺς

1 οὐδὲ] οὐ Mo Mor 92 οὐδὲ CPaMo edd 4 καϑέ-
x«crov Mo τινὸς Mo Mor 6 τε om Pa | γὰρ] γὰρ x«l Pa
x«i Mo Mor | τὸ om CPa.Mo Mor 6 διατί PI sed in hoc
' in ras m?, MoV 7 δὲ Re | οἴσοντες Mo sed ες in ras m*
8 xol — ἐπειδήπερ ἥκετε in marg Mo? | φέρεται Mor qui gé-
pers coni 18 δὲ Re 15 ὁπότε 7 ὁ τότ᾽ ἐν ἀπαλλαγῇ
ταχείᾳ τοσαῦτα βοῶν coni Re Anim | ταχείᾳ e ταχεῖα corr P^
17 τε τῶν V 20 et 21 roig e τοις corr P? 21 &ugoré-
ροις Mor 28 αἱρούμενος Mo sed v eras αἱρούμενος V

"E
cR X

209 — HBANII ORATIO XXXIV

οὐκέτι λυπεῖν ζοὐδένα» δυναμένους, ἀλλ᾽ ἑτέρας λή-
RII?78 Éeog γεγενημένους. ἐγὼ δὲ | πολλοῦ μὲν ἂν ἐτι-
μησάμην αὐτὸς τοῦτον τεϑεικέναι τὸν νόμον, ἑτέρων
δὲ φϑασάντων καλὸν ἡ φυλακὴ καὶ τὸ τοῖς τετιμη-
5 χόσιν ἀκολουϑεῖν καὶ μὴ χείρους εἶναι τῶν ἡγεμόνων.
οὺς οἶδα ταῖς τοιαύταις τιμαῖς εἰς τελευτὰς χρωμένους
καὶ οὐ κάμνοντας οὐδ᾽ sl νεκροὶ νεχροὺς κατελάμβανον.
28. x«i οὐδεὶς οὕτως ἄφρων οὐδὲ ἄϑλιος ὃς ἂν ἐπιτι-
μήσαι τῇ τιμῇ, ἀλλ᾽ ol μὲν τῶν διδασκάλων καὶ συνεξ-
10 ἔφερον ἀνέχοντες ταῖς χερσὶ τοὺς ὑπὸ τῆς συμφορᾶς
καϑελκχομένους, οἷς δ᾽ οὐκ ἦν καὶ τοῦτο δρᾶν, τῷ ye
τοὺς λόγους συνεργάξζεσϑαι τοῖς νέοις ἐτίμων τὰς éx-
φορὰς τοῦτο μέγιστον ἡγούμενον τὸ τοὺς μαϑητὰς ἃ
δεῖ ποιεῖν πρὸς τοὺς οἰχομένους διδάσκειν. 24. ἀλλ᾽
15 οὗτος ἐπιλαμβάνεται μὲν τοσούτου χρόνου, κατηγορεῖ
δὲ τοῦ μὴ παραβαίνοντος νόμον οὕτως ἀρχαῖον, κε-
λεύει δὲ μηδὲν ἀτιμότερον ἄγειν νεκροῦ. καίτοι τίνος
ἀξιώσαις ἂν τὸν σαυτοῦ πατέρα τυχεῖν, el σοῦ φοι-
19 τῶντος ἔτι τεϑναίη; ci μὲν γὰρ τῶν τιμὴν ἐχόντων
RII279 τί τούτων τοὺς ἄλλους ἀποστερεῖς; εἰ δὲ τῶν
ἑτέρων, τέ παϑὼν τὴν προσήκουσαν εἴης ἂν δεδωκὼς

LS ea m T μὰ.

1. οὐκ ἔτι 4 post οὐκέτι, comma inser Re | οὐδένα scripsi
auctore Re Anim o? ACI sed in hoc eras, PaMo om PV
cancellavit Mor οὐδὲν Cobet Coll.131 | λήξεως 1 sed ἢ ex e
corr m? 2 ἐτιμησάμην ἂν erasis litteris suprascriptis 8 et α P

4 τετιμηκόσιν scripsi coll. 208,5 νενικηκόσιν libri edd
τεϑνηκόσιν" Sintenis 6 τελευτὰς P sed sà in ras m*
7 οὐδὲ oi I 8. οὐδ᾽ Re | ὃς ἂν ἐπιτιμήσαι scripsi ὅστις ἐπι-
τιμήσαι Υ ὡὩὋἔς ἐπιτιμῆσαι reliqui libri edd 10 ἀνέχοντες
I sed ες in ras τηῦ" 11 δ᾽] οὐδ᾽ CMo om Mor sed yo οὐδ᾽
in marg | ys scripsi auctore Sinteni μὴ libri edd sed abesse
maluit Re 19 συμφορὰς 1 sed ἐκ suprascr m? 13 ἡγού-
μενοι I sed Ty in ras τη" 18 εἰ σοῦ reposui e libris εἴ cov
edd 20 τούτων] legendum aut τούτου aut ταύτης aut deni-
que τί τούτῳ καταλείπων τοὺς ἄλλους ἀποστερεῖς" lie ;

LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 908

δίκην; 25. οὐ τοίνυν, à παῖδες, οὐδ᾽ ἐκεῖνο τολμήσειεν
ἂν εἰπεῖν, ὡς οὐ πολλοὺς δεινοὺς λέγειν τουτὶ τὸ
χωρίον ἔδειξεν. ὧν οἱ μὲν ἐν δίκαις ἐξέλαμψαν, οἵ
δὲ ἐν τῷ δικάξειν, οἱ δὲ ἐν τῷ ταῖς πατρίσι βοηϑεῖν.
ὧν ἕχαστος μετὰ τιμῆς τοῦ νόμου τοῦδε ταύτην ἔλαβε s
τὴν δύναμιν. εἰ δ᾽ ἔστι x&v τῷ φυλάττειν τὸν νόμον
δὐδοκιμεῖν x&v μηδενὶ βλάπτεσθαι περὶ τοὺς λόγους
καὶ συνιέναι ταῦτα ἀμφότερα δύναται, τίς δικαία πρό-
φασις τῇ κατὰ τῶν ἀποϑνησχόντων ὕβρει;

26. Ἐφ᾽ à δ᾽ ἄν τις μάλιστα ἀποπνιγείη., ὅτι καὶ 10
τὰς ἡμέρας ai τὰς τῶν σοφιστῶν ἐπιδείξεις ἔχουσι,
μετὰ τῶν τηνάλλως | ἀναλισχομένων ἀρυιϑμοῦσι. Ἐ, ΠῚ 280
πῶς. ὦ μιαρὸν ϑηρίον, πῶς λόγοι λόγοις βλάβη; καὶ
πῶς ὃ λέγων ἃ χρὴ μιμεῖσϑαι. περὶ λόγους ζημιοῖ;
ἐγὼ γὰρ τὴν μὲν τῶν διδασκάλων σιωπὴν κατὰ τῶν is
μανϑανόντων εἶναί φημι, τὸ ῥεῦμα δὲ τῶν παρ᾽ ἐκεί-
vov λόγων ἐπὶ τὸ ταὐτὰ δύνασϑαι ποιεῖν προάγειν.
ἑωράκαμεν δέ που καὶ παιδοτρίβας. ὡς ἐν ταῖς πα-
λαίστραις καὶ διὰ τῶν ἑαυτῶν σωμάτων παιδεύουσι
παλαίειν, καὶ πρὸς τούτοις τοξότας ἐπὶ διδαχῇ τῶν s
μαϑητῶν ἀφιέντας βέλη καὶ τόν ys Ἀπόλλω πολλοὺς
τοξότας οὕτως ἀπειργασμένον (ἴσμεν). 21. οὐκοῦν

10 Dem. de fals. leg. p. 403, 16 21 cf. t. IV p. 8558' 5

1 οὐδ᾽ ἐκεῖνο in οὐδὲ "xsivo corr I* 3 ἔδοξεν Mor qui
ἔδειξεν coni 4 δ᾽ (bis) Re 6 τοὺς νόμους Pa 7T x&v
seripsi καὶ libri edd | μηδὲν Re 11 ἀποδείξεις 7 18 τη-
νάλως ΟἹ 18 λόγοις λόγοι CI Pa Mo Mor 15 γὰρ om V |
μὲν τὴν V 16 μανϑανόντων — παρ᾽ om Mor 17 ταῦτα
Jo sed in ταυτὰ corr, Mor | προάγω Mor sed yo προάγειν in
marg 18 δέ P sed s in ras m? 22 οὕτως P sed ovr in
ras ag | ἔσμεν inserui auctore Re οὐκ V sed post x lacuna
4—85 litt

204 LIBANII ORATIO XXXIV

καὶ ὅστις ἐϑέλει ποιῆσαι ῥήτορας, παρεχέτω τοῖς τοῦτο.
δυνησομένοις ἑαυτὸν παράδειγμα καὶ τὸν μὲν οὐ βου-
λόμενον λέγειν ὁ νέος ἀποδιδρασκέτω, τὸν δὲ καὶ ποι-
οὔντα καὶ δεικνύοντα λόγους διωκέτω καὶ πειράσϑω:
5 πρὸς ἴσον τόκον ἑαυτὸν χαϑιστάναι. καὶ δὴ κἂν τῶν;
ἔτι φοιτώντων ἐγγένηταί τισιν ἐπιδείξεως ἔρως. τυγ-
χανέτωσαν ϑεάτρου. καὶ δοκείτω τοῦτο μὴ μόνον.
ἐκείνοις δόξαν φέρειν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν οἷς ταὐτὸ |
R II281 ποτόν. 28. μηδὲ ἐκείνου λήξαντος χωρείτω τις ἐπὶ.
10 τὸν διδάσκαλον ὡς ἐπὶ μηδενὶ πεπραγμένῳ" πέπρακται.
γάρ τι τῶν συμφερόντων τῶν μὲν ὅσοι βελτίους. εἰς κρί-
σιν ἐπιδόντων, τῶν δὲ ὅσοι μὴ χείρους. εἰς πόνον, τῶν’
ὃὲ ἔν τῷ λειπομένων ἴσων γενέσθαι βουλομένων. oi.
δὲ λυϑέντος τοῦ συλλόγου περιιστάμενοί τε τοὺς ÓL-
1$ δασκάλους καὶ καϑίζοντες ἄκοντας ἐπὶ τοὺς ϑρόνους:
καὶ μηδὲ ἀναπνεῖν ἐῶντες ὑβρισταί τέ εἰσι καὶ μικρὸν:
ποιοῦσι τὸν εἰρηχότα βοῶντες [οἷς ποιοῦσι τὸν]. ὡς:
ἠνώχληκεν. | |
RII2:2 29.| Ἐγὼ μὲν οὖν οὔτε καϑεῖλον οὔτε καϑαι-.

4 διωκέτω] ξητείτω V

1 ἐθέλοι I| δητορεύειν coni Re οὕτω V 2. τῶν et βου-
λομένων I 4 δεικνύοντα V sed o eras 5 ἴσον PI sed "
in ras P?I? ico Mo et yo in marg Mor malim ἴσων (sc. λό-
yov)* Re | τῆκον Mo τύπον Mor sed yo róxov in marg | x&v
e καὶ corr 18 κἀν V 8 οἷς I sed ov in ras et * e " corr m*

9 μὴ δὲ PIMoV. | τίς V sed ' eras 19 ἐπιδιδόντων V
13 δὲ P sed δὲ in ras τη 14 προιστάμενοι Pa περιστάμενοι.
Mor 16 μὴ δὲ PIMoV 17 οἷς ποιοῦσι. τὸν cancellavi.
ποιοῦσι. τὸν male repetitum, οἷς ad structuram resarciendam.
postea insertum esse arbitratus οἷς 1 sed οὗ in ras m? | ποι-
οὔσι om Pa ποιοῦσιν Mor | τὸν eras P. om Mor 18 7và-
χληκὲν I sed ἡ ex « corr et ν (2) add m?

-. LIBANII ORATIO ADVERSUS PAEDAGOGI CONVICIA 905

ρήσω τἀμαυτοῦ οὐδὲ δείσω κακοδαίμονος συκοφαντίαν
παιδαγωγοῦ, τούσδε δὲ τοὺς δειλούς, εἰ καὶ μήπω,
ἀλλ᾽ ἴδοιμί ποτε γενομένους ἀνδρείους καὶ γιγνώσκχον-
τας αὑτούς. καὶ ὑμᾶς δέ, ὦ παῖδες. ἴδοιμι μισοῦντας
τοὺς ὀφείλοντας ἡμῖν δίκην. ὃ εἰ καὶ νῦν ἐν ταῖς 5
ὑμετέραις ἦν ψυχαῖς, ἐξέρριπτ᾽ ἂν καὶ οὗτος ἐπὶ ταῖς
βλασφημίαις. ἐφ᾽ ᾧ προσκυνεῖ μὲν ὃ τοῦ νέου πατὴρ
τὴν Τύχην, ὡς ἐπὶ τείχει τε καὶ φρουρᾷ τοῦ τῆς Ζ1α-
νάης ἰσχυροτέρᾳ ϑαλάμου, ὃ δ᾽ ἐστὶν ἥμερος πρὸς
τοὺς ἡδέως αὐτῷ συνδιατρίβοντας κἂν καλέσῃ τις τὸν 10
νέον ἐπ᾽ ἄριστον, ἔπεμψε, κἂν ἐπὶ δεῖπνον, ἐφῆκε καὶ
αὐτῷ τῷ μὴ συνδειπνεῖν εὐφραίνων τὸν ἑστιάτορα.
30. | καὶ τοιαῦτα ποιῶν καὶ τοιαῦτα ἐπιτρέπων Ἡ ΤΠ 288
καὶ τοιαῦτα χαριξόμενος ὅμως ἀξιοῖ φοβερὸς εἶναι
τοῖς διδασκάλοις καὶ βλέπων ἄγριον ἐφέστηκεν οὐδὲν i5
ἱκανὸν νομίξων, πᾶν ἔλαττον τοῦ προσήκοντος. ἐξ ὧν
ἀηδῶς ἄν τινα διαϑείη σκοπῶν, εἰσιὼν μὲν λυπῶν.
ἐξιὼν δὲ χαίρειν παρέχων, φαυλίξων μὲν ᾧ χρῆται
διδασκάλῳ, ϑαυμάξων δὲ ἕτερον, τῇ τοῦ τὸν νέον με-
ταστήσειν ἀπειλῇ δουλείαν ἐπιφέρων τῷ τοῦτο φοβου- 30
μένῳ. 51. οὐ μὴν ὅ γε πατὴρ τοῦ νέου καὶ ὁμώνυ-
μος τοιοῦτον ἠνάγκασε λόγον γενέσϑαι, οὔτε γὰρ αὐτὸς
ἦν καχὸς οὔτ᾽ ἦν αὐτῷ τοιοῦτος παιδαγωγός, ἀλλ᾽ ἐπι-
ἑικής, μέτριος, σώφρων. ὃν μὲν ἦγε φυλάττων καὶ ὧν —
ἐχρῆν ἀπείργων, τὴν τάξιν δὲ οὐ ταράττων οὐδ᾽ ἃ μὴ 535

1 τ᾽ ἐμαυτοῦ Mo et yo in marg Mor τι ἐμαυτοῦ Mor qui
τὰ ἐμαυτοῦ coni 2 τοὺς δὲ 1| δὲ τοὺς om T 3 ἴδοι Mo
Mor yo ἴδω in marg Mor | μήποτε Mo Mor | γινώσκοντας V

6 ἡμετέραις Mo Mor 8 Δανάης Re δαπάνης libri sed z
eras V, Mor 9 ὅδ᾽ APIMoV εἰ δ᾽ Mor 10 τίς V
12 αὐτὸ τὸ I| sógocivov I 14 ó uiv Mor 15 ἄγριον I
Sed γ in ras m? οὐδενὶ CPaMo Mor 240v I

BOB ΣΙ ΤΎΡΟΝ LIBANII ORATIO XXXIV -

ἐστιν ὃ διδάσκαλος, τί δὲ ὁ qui Aue

1 αὑτῷ P pel in ras m? αὐτῷ I Mor 22 vlog τοῦ : ;
τὸν παιδαγωγὸν. λόγου subscr 4, “πρὸς τὰς τοῦ | PME 3
βλασφημίας PI * y

XXXV (XXXIII R).

Oratio πρὸς τοὺς οὐ λέγοντας eodem fere, ut vi-
detur," tempore quo XLVIII πρὸς τὴν βουλήν (t. Π
526sq. R) eonscripta qua Libanius diseipulos qui olim
ipsius fuerunt, postea vero in senatu iudiciisque obsti-
natum silentium obtinuerunt, cohortatur ne diutius conti-
eescant, inter eas est quae 'corporis fere finibus cireum-

- fol. 132".

scriptae manserunt.

Parvus igitur numerus codicum est
quibus ad nostram aetatem pervenit.

Sunt autem hi 12:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 272. Vide

t.I p.10sq. Contul.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A) saec. X

fol. 161.

Vide t. I p. 15sq. Contuli.

9. Vatieanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV

Vide t. I p. 20sq. Contuli.

1) Nonnihil consensui tribuo qui in prooemio utriusque

orationis cernitur:

p. 210,8 8q. εὔχομαι τοίνυν
τοῖς τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν
ἡμετέραν ϑεοῖς δοῦναί μοι

— περὶ ὧν ἥκω συμβουλεύσων, εἰ-

πεῖν τὲ μετρίως καὶ πειϑο-

᾿ς μένους ὑμᾶς λαβεῖν.

εἰ δ᾽ αὖ ἐπὶ τῶν νῦν φι-

Λλονεικήσετε μένειν, ἥττω μέν,
χερδανῶ δὲ ὕμως αὐτό ye
τὸ περὶ τῶν τοιούτων συμβε-
(o βουλευκέναι.

p. 527,4 R. καὶ δοῖεν μὲν
οἱ τὴν πόλιν ἡμῖν ἔχοντες
ϑεοὶ τῆς τε παραινέσεως ὄνη-
civ τινα γενέσϑαι καὶ πει-
σϑῆναι τοὺς ἀκούοντας τῶν
ὠλιγωρημένων ποιήσασϑαι πρό-
voie.

εἰ δ᾽ οὖν καὶ μάταιόν ἐμ
τὴν συμβουλὴν ἀποδείξετε, κ
δος ἔμοιγε ἱκανὸν τὸ συμ-
βεβουλευκέναι.

208 LIBANII ORATIO XXXV

4. Laurentianus LVII 27 anno 1392 exaratus fol. 474.
Vide t. I p. 59 sq.

5. Vaticanus gr. 939 saec. XV fol. 172. "Vide t. I
p. 44 sq. et 69.

6. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 177".
Vide t. I p. 220sq. Contuli.

7. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 188". Vide
t. II p. 48 sq.

8. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol. 295.
Vide t. I p. 217 sq. Contuli.

9. Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 120". Vide t. I
p. 214sgq.

10. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 158.
Vide t. I p.2138sq. et 236. Contuli.

11. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol. 194*. Vide
t.I p. 24sq. et 236. Contuli.

12. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 195". Vide t. I p. 35sq. et 236. — Contuli.

Hie quoque duae distinguuntur codicum familiae qua-
rum altera codice V, prior reliquis codicibus continetur
ita tamen ut B similiter atque in orationibus XVII,
XVIII, XIX, XX, XXV (cf. t. II p. 204. 232. 381. 420.
536) ex PACA ERE. MOcGORAL NO ded. praebeat.

Laurentianum, "Vaticanum, Mutinensem, Urbinatem,
missos feci, ut pote quibus nullo detrimento eareri posse

crederem. Laurentianus et Vaticanus ad fontem commu- .

nem cum Chisiano, Mutinensis cum Monacensi, Urbinas
cum Marciano 437 et Barberino redeunt. Necessitudinis

autem vinculum quo reliqui codices coniuncti sunt, stemma |

tibi ante oculos ponet:

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 209

Mo

De codicis C pretio minore idem quod in oratione
XXXIII et sequentibus (cf. p. 164) valet.
Duo tantum loci ἃ Maximo Planude!) excerpti sunt.
Oratio primum a Fed. Morello Lib. opp. t. II p. 633
— 636 e codice Bavarico i.e. ex apographo codicis Mona-
censis edita est, sed mendose admodum parumque integre?).
Nam media in linea verbis ἀλλ᾽ ἐν τῷ (— p.214,17) de-
Sii adnotans λείπει τἄλλα. Cuius postquam multa vitia
divinando sustulit Reiskius Animadversionum volumine V
p. 434—435, primus editionem integram 6 codicibus
Augustano et Monacensi praeparavit, quae ab uxore t. IT
p. 284—295 typis commissa est. In hane etiam magna
pars notarum Animadversionum transiit. Pauca corrigenda
reliquit Sinteni et Cobeto.

"v" aient ΔΙῚ, ἐμ ee ie dvo. s

1) Of. t. I p. 73.
9) Cf. p. 164 et t. Π p. 537.

— apices: m RP dag A εἴα Cru t SR m S

LimBAwNIUS ed. Foerster. III. 14

XXXV (XXXIII R).
ΠΡῸΣ TOT£Z OT AETlTONTAX.

RII284 1. Καὶ ἐμὲ καὶ τὴν πόλιν καὶ ὑμᾶς xci τοὺς
ὑμετέρους πατέρας ξῶντάς τε καὶ τετελευτηκότας δα-
χρύσειεν ἄν τίς εἴκότως ὁρῶν τὴν ὑμετέραν ἐν τοῖς

5 δικαστηρίοις ἀφωνίαν. ἧς πάλαι μὲν ὑμῖν ἐξῆν ἀπηλ-
λάχϑαι μὴ τὰς ἐμὰς ἀτιμάσασι. παραινέσεις, γένοιτο
δ᾽ Qv x«l νῦν, εἴ μοι προσέχειν ξϑελήσετε, τῆς αἰσχύ-
νης ἴασις. 2. εὔχομαι τοίνυν τοῖς τὴν πόλιν ἔχουσι
τὴν ἡμετέραν ϑεοῖς δοῦναί μοι περὶ ὧν ἥκω συμβου-

10 λεύσων, εἰπεῖν τε μετρίως καὶ πειϑομένους ὑμᾶς λα-
βεῖν. χοινὸν γὰρ δὴ τοῦ τὲ λέγοντος καὶ τῶν ἀκου-
όντων τὸ χέρδος τὸν μὲν εἰρηκέναι δόξαι τὰ βέλτιστα.

codex Chisianus

Monacensis gr. 488 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Monacensis gr. 101

Marcianus append. XCI 2
Marcianus gr. 437

Barberinus II 41

Vindobonensis phil. gr. XCIII

ἜΘΕΙ Mg O
|LEFTE M

1 λὲ ante πρὸς A, supra πρὸς C τοῦ αὐτοῦ ante πρὸς V
| λόγος εἰκοστὸς ἕκτος post λέγοντας V rubr, us in marg C, κξ
in marg B 3 ve om T 5 ἡμῖν Mo 6 εἰ μὴ Mor | &zi-
μάσητε Mor sed yo ἀτιμάσασι in marg 10 τε om M 11 τοῦ
— 12 χέρδος] τὸ κέρδος τοῦ vs λέγοντος καὶ τῶν ἀκουόντων IM B.

12 τὸ κέρδος τὸ τὸν V | num κέρδος v0?

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 211

τοὺς δ᾽ ἀντὶ τῶν ἡδέων ἐλέσϑαι τὰ συμφέροντα. εἰ δ᾽ αὖ
ἐπὶ τῶν νῦν φιλονεικήσετε μένειν, ἥττω μέν, κερδανῶ δὲ
ὅμως αὐτό γὲ τὸ περὶ τῶν τοιούτων συμβεβουλευχέναι.
ὃ. 1 Μικρὸν δέ τις ὑμῶν ἀποχρινάσθϑω uow ΒΕ ΤΠ 986
τίς ὑμῖν προσηγορία κοινή; φαίητ᾽ ἄν" οἱ πολι- ὁ
τευόμενοι. τί τοίνυν ἔργον ταυτησὶ τῆς προσηγο-
ρίας: γνώμῃ λειτουργῆσαι καὶ λόγοις εἰδσηγήσασϑαι τὸ
δέον, κωλύσαι τὰ βλαβερά. τοῖς uiv συνειπεῖν, τοῖς
ὃὲ ἀπαντῆσαι, ἀκολουϑῆσαι μὲν εὖ φρονοῦσιν ἄρχουσι,
μαχέσασθαι δὲ τὸ λυσιτελοῦν οὐχ ὁρῶσιν, ἀντιστῆσαι 10
ταῖς ἀπὸ τοῦ ϑρόνου φωναῖς τὰς ἀπὸ τοῦ βουλεύειν.
τὸ φοβεῖν μᾶλλον ἢ δεδιέναι éx ῥδητορείας ἔχειν.
4. ταῦτ᾽ ἔστιν ὃ πολιτευόμενος. οὐ ξύλα καὶ κάμινοι
χαὶ ἵπποι καὶ ἀϑληταὶ καὶ ἄρκτοι καὶ κυνηγέται. καλὰ
μὲν γὰρ καὶ ταῦτα τὰ ἀναλώματα καὶ φέροντα τιμὴν i5
μὲν τῇ πόλει, δόξαν δὲ τῷ δαπανωμένῳ., ἀλλ᾽ οὔπω
τοῦτ᾽ ἔστι πολιτεύεσθαι. ἀλλ᾽ εἴδη μὲν οἶμαι λειτουρ-
. ytüv, ἕτερον δὲ ὃ πολιτευόμενος. οἷον ἔλεγον ἀρτίως.
- xüv δεχάχις τούτων τις ἕχαστον πρὸς τὴν ἑαυτοῦ
ποιῇ. φιλοτιμία μὲν καὶ μεγαλοψυχία καὶ λαμπρότης

Ὁ

18 ef. ad p. 6, 12

ἷ
Ἱ τούς ΑΙΜῈ | δὲ Re — 2 μένειν M | κερδάνω CMoAPIMB
sed in κερδανῶ corr P?M? 4 ἀποκρινέσϑω Mor 6 ὑμῖν

dum 4 Ég

Ti

ΠΑ sed εἐ in ras paulo maiore m* ἡμῖν MoP Mor | φαίαϊτ᾽ A
- φαίησάν γ᾽ Mor 8 δέος Mo Mor | κωλύσαι V sed ' e^ corr
om? χωλῦσαι MoM Mor fortasse recte cf. ad p. 30,14; t. 1 272,5;
- 487, 12; 1I 173,8; 237, 7 11 δὲ ταῖς B | (give? Mo Mor
-12 φοβεῖν μᾶλλον ἢ δεδιέναι scripsi auctore He coll. p. 213, 19
δεδιέναι μᾶλλον ἢ φοβεῖν libri sed verba φοβεῖν et δεδιέναι

litteris suprascriptis transposuit 7M? et μὴ ante δεδιέναι inse-
ruit P? 18 τοῦτ᾽ Re 16 τῶν δαπανωμένων Mo sed v (4)
. add m?, Mor 17 ἤδη CAP Re 19 τίς MolIB | ἕκαστον .P
Sed ἕκαστο in ras m? 20 μὲν om 1
: 14*

919 LIBANII ORATIO XXXV

ταῦτ᾽ ἂν εἴη. πόρρω δέ ys τοῦ τῆς πολιτείας χρήμα-
τος. δῆλον δὲ ἐκεῖϑεν. D. πολλοὶ πατέρες καί, νὴ

RII286 4{έα ys, καὶ μητέρες | τῶν ἀνδρῶν αὐταῖς οἰχομέ-
νῶν ἤγαγον ἐπὶ τὰς τοιαύτας δαπάνας τὰ μὲν ἄρτι

5 γάλακτος ἀπηλλαγμένα παιδία. τὰ δὲ οὔπω. τούτοις
οὖν ἐχείνης μεταδώσει τις τῆς προσηγορίας; οὐδείς,
πλὴν εἰ παραπαίοι γε. πῶς γὰρ ἂν ὅ γε μηδ᾽ ὅτι
λειτουργεῖ δυνάμενος εἰδέναι τὸ τοῦ πολιτευομένου
πράξειε; πῶς δ᾽ οὐ πράττων τῷ τῆς πράξεως ἂν ὀνό-

10 ματι καλοῖτο; καὶ ὑμεῖς τοίνυν, ὥσπερ ἐκεῖνο τὸ παι-
δίον, λελειτουργήκατε μέν, πολιτεύεσϑε δ᾽ οὔ.

6. Καὶ τοῦτο πάλαι μὲν ἤκουον τῶν ἐμοί vs ἐπι-
χαιρόντων καὶ ὑμῶν καταγελώντων καὶ οὐκ ἠπίστουν.
ἤδειν γὰρ ὑμῶν ἐν πολλοῖς χώροις τὰς γλώττας. νῦν

15 δὲ δὴ καὶ σαφέστερον ἔγνων τὴν ἐμαυτοῦ συμφοράν.
εἰσῆλϑον μὲν. γὰρ τὸν ἄρχοντα προσερῶν, ὡς οὐκ ἔδει.
παρῆν δὲ ἡ βουλὴ πᾶσα. προὔκειτο δέ τι τῶν σπου-
δαίων ἀπαιτοῦν λόγον καὶ ῥήτορας. τῶν δ᾽ ἄλλων ὃ
δοκοῖ σφίσι λυσιτελεῖν λεγόντων ὑμεῖς ἐπολιτεύεσϑε

20 τῇ σιωπῇ τοσοῦτον συνεισφέροντες, ὁπόσον νεύματι τὸ
λεγόμενον ἐπαινέσαι. μᾶλλον δὲ oi μὲν ἑωρῶντό τὲ
ὑμῶν καὶ τοῦτ᾽ ἐποίουν, oí δ᾽ οὐδὲ τοῦτο. ἀλλὰ χκρύ-

ψαντες αὑτοὺς ὑπὸ τοῖς νώτοις ἐκείνων οὐδὲν οἰκετῶν

RII287 διέφερον εἰς δεσπότας βλεπόντων. ἐξιόντων δὲ

1 σχήματος Sintenis at cf. t. II 27, 6; Plat. rep. p. 567 E
3 καὶ om B | ταύταις Mo sed αὐταῖς in marg 6 ἐκείνοις
Mo καὶ ἐκείνοις Mor | vig μεταδώσει, V | τίς B 7 εἰ μὴ Mor

οι 1 ; "M
| παραπαίεξι V παραπαίει Mor | ἂν inserui e V — om reliqui

ibri edd 9 περὶ δ᾽ ὅ vig πράττων Mor 10 καλείτω CMo.-

Mor 11 δὲ o? Re 13 ὑμῖν M . 14 εἶδον Mor, yo ἰδεῖν in
marg 18 δὲ Re 19 δοκεῖ IM BV | πολιτεύεσϑε Mor
22 ot AMo οἵ IMBV 23 αὐτοὺς Mo Mor ἑαυτοὺς Re

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 213

ὑμῶν roig μὲν ἐξ ὧν εἰρήκεσαν ὑπῆρχε μέγα φρονεῖν.
ὑμῖν δ᾽ ἐκ τοῦ σεσιγηκέναι τεταπεινῶσϑαι καὶ τοῖς γε
ἀκολούϑοις ἑκατέρων τοῖς μὲν ἐχείνων χαρά, τοῖς
δ᾽ ὑμετέροις κατήφεια. V. τίνες δὴ καὶ δειπνοῦσιν
ἦσαν ὑμῖν πρὸς τὰς μητέρας οἵ λόγοι; ψευδόμενοι
μὲν γὰρ καὶ ἐκ λόγων ἥκειν αὐταῖς λέγοντες κατ᾽
αὐτὸ τοῦτο ἠδικεῖτε, σεσιωπηκέναι δὲ ὁμολογοῦντες τί
ἄλλο ἢ στένειν ἐποιεῖτε δυστυχεῖς αὐτὰς ἀποφαίνοντες
μητέρας καταρωμένας σφίσιν αὐταῖς ὕβριν καὶ λώβην
καὶ ὀνείδη τεχούσαις. ταχύ γ᾽ ἂν ὑμᾶς αἰσχυνϑείη
χειροτέχνης, ταχύ γ᾽ ἂν ὑπουργήσειε κελεύουσι. ταχύ
γ᾽ ἂν ἐλπίσειε δυσχερὲς αὑτῷ τι λυϑήσεσϑαι δι᾽ ὑμῶν,
ὅταν ὑμεῖς ἄλλων δέησϑε τῶν ὑπὲρ ὑμῶν ἐρούντων.
8. πρὸς ϑεῶν, πότερον ἄμεινον. ἄγειν ἢ ἄγεσϑαι, καὶ
ἰσχύειν ἢ μὴ δύνασθαι, καὶ βοηϑεῖν ἢ χρήξειν τοῦ
βοηϑήσοντος. καὶ καλεῖσθαι μακάριον ἢ μακαρίξειν
ἕτερον. καὶ ὠφελεῖν τὴν ἐνεγχοῦσαν ἢ μὴ οἷόν τε
εἶναι; οὐκοῦν ἐν τοῖς εἰρημένοις τούτοις τὰ δεύτερα

μὲν ὑμέτερα, τὰ πρότερα δὲ ἄλλων; οἱ φοβεῖν δύναν-

ται τοὺς τῶν ἀρχόντων ὑπηρέτας. oUg ὑμεῖς δεδοίκατε.
x«l ἔστιν αὐτοῖς ῥάδιον λυπῆσαι βλέμματι. λυπῆσαι
ῥήματι, λυπῆσαι χειρί, λαβέσϑαι μετ᾽ ὀργῆς, στῆσαι
x«i μὴ βουλόμενον. ἀποδῦσαι καί πού τι καὶ πλέον.
πόϑεν οὖν τοὺς μὲν ὑπέρχονται καὶ ϑεραπεύουσιν,.

᾿ς τοῖς μὲν ἐξ ὧν in ras 6 litt et in marg ἐνταῦϑα πρότερ[ ον]
ἡ τοῖς μὲν ε[ἢ ῥρημέν[οις 3] P? | yo τοῖς μὲν εἰρηκόσιν in marg
AV? | τοὺς Mor | εἰρήκεσαν P sed ΄ et εσὰ in ras m* 4 δὲ Re
δὲ V 6 καταυτὸ I 9 (óg» ὕβριν 11 χελεύουσι
Seripsi κελεύοντι libri sed κελεύουσι suprascr P?, edd 18 αὑτῷ
Re αὐτῷ libi Mor|«íI 15 μηδὲν Cobet Coll. 131 17 c
Re 18 οὔκουν Re 19 πρῶτα IMB 20 τῶν] rovc V
sed vg eras 23 ἀποδύσαι Mo V Mor fortasse recte cf. p. 200,17
et t. II 533, 8 | τι καὶ] καὶ τι CAP Re

LS

0

5

[n

20

5

214 LIBANII ORATIO XXXV

ὑμᾶς δὲ ἐλαύνουσιν; ὅτι τῶν uiv αἰδοῦνται τὴν δόξαν
ἣν ἀπὸ τοῦ λέγειν ἔχουσιν, ἐν ἀδόξοις δὲ ὑμᾶς ἐκ
τοῦ σιωπᾶν εὑρίσκουσιν οὐκ ἀγνοοῦντες μὲν ὑμῶν ἃ
καὶ λειτουργεῖτε καὶ λελειτουργήκατε, τῷ νόμῳ δὲ καὶ
ταῖς ἀνάγκαις ταῦτα λογιξόμενοι. τὰς ψυχὰς δὲ ὑμῶν
οὐκ ἔχοντες ϑαυμάσαι.

9, Εἰ μὲν οὖν ἦτε πολῖται πόλεως ἀπ

93. »

ἄλλου του

RII288 τῶν νομιξομένων ἀγαϑῶν εἰς ὄνομα | ἡκούσης,

1

1

2

0

οι

e

ἀλλ᾽ οὐ τῆς δεινότητος τῶν πολιτευομένων, ἦν μὲν
ἂν χαὶ οὕτω χαλὺν ἀμείνους γενέσϑαι πατέρων καὶ
ἔχειν γε καὶ αὐτοὺς εἰπεῖν τὸ τοῦ Σϑενέλου, τάχα δ᾽
ἄν τις ἦν ὑμῖν οὐ κτησαμένοις τοῦτο ἀπολογία᾽ νῦν
δὲ τοῦτ᾽ ἂν εὕροι τις, ὅτι μάλιστα ἡ πόλις ἡμῖν ἐξέ-
λαμψε τῇ περὶ τὸ λέγειν τῆς βουλῆς ἐπιστήμῃ, δι᾽ ἣν
καὶ τοῖς παιδεύουσιν οὐ μικρὸς ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν ὃ
χρόνος. δεινὸν οὖν μὴ καὶ τούτου φαίνεσϑαι κληρο-
νόμους, ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὑμετέρῳ βίῳ διαφϑαρῆναι τῇ πό-
λὲν τὴν δόξαν. ἢ τὸ μὲν τεῖχος αὐτῆς εἰ περιῃρεῖτε,
δίκην ἂν ὠφείλετε, τῶν δ᾽ ἀπὸ τοῦ λέγειν γιγνομένων
ἀποστεροῦντες τιμῶν ἄξιόν τι ποιεῖτε; 10. ἐγὼ χαίρω

3 Plat. Gorg. p. 517 B 11 Il. ó 405

18 ἐπιχείρημα ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος V?

1 δ᾽ Re 4 λειτουργεῖται I 5 ταῦτα V Re ταύταις
reliqui libri Mor | τὰς] πρὸς IM sed in hoc τὰς in marg τα", B
1 οὖν om 1 | ἄλλού του ΜΟΙΜΒΥ͂ | τοῦ A 8 ἀγαϑὸν I
12 ἦν om CMo Mor 13 εὕρῃ Mo Mor qui εὕροι coni | ὅτι
reposui e Υ' ὅτῳ reliqui libri edd | ὑμῖν Mor 14 τὴν et
ἐπιστήμην he 16 χρόνος reposui e CV ϑρόνος Mo Mor
φόβος reliqui libri Re | οὖν om CMo Mor 17 ἐν τῷ vocibus
desinit Mor addito: [λείπει τἄλλα] — lacuna. T.I. Morelli p. 636
in marg manu recentissima (Ehingeri?) A 19 γινομένων V

e"

NN

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 215

«ὲν ϑαυμαξζομένου Φασγανίου καὶ οὐχ ἧττόν ys ἢ «o-
τὸς ἐγκωμιαζξόμενος, ἐβουλόμην δ᾽ ἂν μετ᾽ ἐκείνου καὶ
ὑμᾶς, ἐπεὶ καὶ τῇ πόλει κέρδος ἂν ἦν οὐ τὸ νῦν λε-
γόμενον λέγεσϑαι τὸ οὐδεὶς ἐκείνῳ προσόμοιος,
ἀλλ᾽ ὅτι πολλοὶ παραπλήσιοι. καὶ τὸν ᾿ἀργύριον s
δὲ χαὶ τὸν Εὔβουλον ὡς ῥήτορας ἀγαϑοὺς ὑμνου-
μένους ἴσμεν, ἐγὼ δὲ καὶ ἄλλους προσϑείην ἂν ἐκεί-
vov μὲν ὑστέρους. ὑμῶν δὲ βελτίους. 11. ὅταν οὖν
ἀκούητε λεγόντων. ὡς oi μὲν ἦσαν πύργοι τῆς πόλεως.
ὑμεῖς δὲ προδόται. καὶ οἱ μὲν αὐτὴν ἐποίουν εὐδαί- τὸ
μόνα, ὑμεῖς δὲ ἀϑλίαν, καὶ ὡς ἦν ποτε ἡ βουλὴ μέγα,
νῦν δ᾽ ὀλίγον μὲν αὐτῆς οὐ τέϑνηκε, τὸ πλέον δὲ
οἴχεται. πῶς ἅπτεσϑε σιτίων; πῶς δὲ ἀξιοῦτε ξῆν;
πῶς δὲ οὐκ εὔχεσϑε | τὴν γῆν ὑμῖν χανεῖν; τοῦτο RII 289
γάρ, τοῦτό ἐστιν ἐφ᾽ à τις ἂν μάλιστα ἀλγήσειεν, ὅτι 15
δυστυχοῦντες οὐκ αἰσϑάνεσϑε. ἀλλὰ σὺν ἡδονῇ ξῆτε
καὶ γελᾶτε πρός τε ἀλλήλους καὶ τοὺς ἄλλους καὶ ἐν-
τυγχάνετε τοῖς ἀνθρώποις ἀναπεπταμένοις ὄμμασιν ὡς
ἐν οὐδενὶ καϑεστηκότες κακῷ.

12. Καίτοι τί δεινότερον τῆς ἀφωνίας ταύτης; περὶ so
ἧς τίς ἂν ὑμῖν εἴη δικαία πρόφασις; τοῖς μὲν γὰρ αὖ
γονεῦσιν οὐκ ἂν ἔχοιτε ἐγκαλέσαι, ὡς οὐ παρέδοσάν

1 cf. ὑ.(1 139, 78q.; 404, 17. ep. 286. 217 5 cf. p. 146, 6.
t.[403,23; 404,5. t.1L176,3. t. IIT110, 8 R. ep. 100.889 — 6 tI
133,91; 139,9; 157,9; ὑ.Π| 171, 1; ep. 292 14 cf. ad t. II
328, 20

2 δ᾽ ἂν scripsi óàlibri Re 8Β οὖν om CMo 12 δὲ Re

| ὀλίγως Mo 13 ἅπτεσϑαι I 14 εὔχεσϑαι I 15 àv
om Mo 16 δυστυχοῦντες P sed σ in ras m? | αἰσϑάνεσϑ E p!
18 ἀναπεπταμένοισιν ὄμμασι 1 19 ἐν om 1 | καϑεστηχό-

τας I 21 sim ὑμῖν Mo | γὰρ om B | οὖν B 29 yovebci I

216 LIBANII ORATIO XXXV

τε ὑμᾶς παρ᾽ ὧν ἣν τι μαϑεῖν καὶ ἀνηλώκασι τὰ εἰω-
ϑότα βιβλία vs ὠνούμενοι καὶ μισϑὸν τελοῦντες. οὐ
τοίνυν οὐδ᾽ ἡμῖν [ἢ] ὡς οὐχ ἐπισταμένοις. μαρτυ-
ροῦσι δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ πολλαὶ πόλεις ἐν πολλοῖς
s ἔϑνεσιν, ἐν αἷς οἱ παρ᾽ ἐμὲ πεφοιτηχότες ἔχουσιν ἐκ
τοῦ λέγειν τὸ χρατεῖν. καὶ si μὴ μακροῦ τε πρὸς
τοῦτο ἔδει λόγου καὶ ἅμα ἦν ἐπαχϑές. κατέλεξα ἄν.
18. τούτων τοίνυν ἐν μὲν τοῖς διδασκαλείοις οὐδὲν
ἐγένεσϑε χείρους, αἴ τε γὰρ φύσεις ὑμῖν οἷαι δέξασϑαι
10 (τὰ) τῆς τέχνης πόνου τὲ οὐκ ὀλίγον τι προσῆν. ὃ δ᾽
ἐπὶ τούτῳ χρόνος οὐχ ὅμοιος. ἀλλ᾽ ἐκείνοις μὲν ἐφυ-
λάχϑη τὸ κτηϑέν, ὑμῖν δὲ διερρύη. τὸ δὲ αἴτιον, οἵ
μὲν ἅπτονται συγγραμμάτων. ὑμεῖς δὲ ἑρπετῶν μᾶλλον
ἂν ἢ τούτων, καὶ οἱ μὲν οὐκ ἐποιήσαντο πρὸ αὐτῶν
RII?90 τὰς τῶν ἵππων | ἁμίλλας, ὑμῖν δὲ τοῦ βίου κέρ-
16 δος αὗται. καὶ πάντων ἀμελήσαντες τῶν ἄλλων ὅπως
ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος ἡνίοχος περιέσται σχοπεῖτε. καὶ
ὁ τοῦτο ἐπαγγελλόμενος γόης τῶν ϑεῶν αὐτῶν τιμιώ-
τερος χαὶ τῶν ys ϑεατῶν οἱ τὸν ἱππόδρομον γεωρ-
0 γοῦντες. οἷς ἐντεῦϑεν ἀργύριον, εἰπεῖν τέ τι τοῖς

2 οὐ τοίνυν οὐδ᾽ ἡμῖν ἔχοιτ᾽ ἂν ἐγκαλέσαι ἀπὸ κοινοῦ"
τὸ δὲ ἢ ὡς οὐκ ἐπισταμένοις ξητεῖ καὶ ἕτερον eue. μετὰ
τοῦ διαξευκτικοῦ ἤ V? 11 ἤτοι ὁ μετὰ τοῦτο. καὶ τῇ ἐπι.
κεχαϑαρμένην ἔτι Ἴδειξε τὴν γλῶτταν (οἷ. p.219,6) V? cf. ep. 29

3 ὑμῖν MoIM | ,,prodit alterum membrum ἢ ῥᾳϑυμοῦσιν
deesse" Re | cancellavi ut ortum ex η vocali supra v in ante-
cedenti voce ὑμῖν sc 6 τὸ] vo? Mo 10 τὰ inserui
,Qwm δέξασϑαι τὴν val? aut alias si genitivus servatur, leg.
erit δράξασϑαι“" Re | τί IBV 12 δ᾽ Re 14 àv om BY |
πρὸς C πρὸς Mo | αὑτῶν Re 15 τὸ BV hi: ἡνίοχος
ἡνιόχου Re 18 τοῦτ᾽ V 19 oi Mo 20 οἷς ἐντεῦϑεν
ἀργύριον ut interpretamentum del Cobet Coll. 181 | ,,leg. videtur
ἐκ τοῦ simsi»* Re | τε om CMo

LIBANH ORATIO AD DICERE NOLENTES 211

κέλησιν ἄνωϑεν καὶ δι᾽ ἐκείνων τοῖς ἐπὶ τῶν ἁρμά-
τῶν. τούτους τοίνυν ὑμεῖς μακαρίζετε, ξηλοῦτε. μιμεῖ-
σϑε᾿ τούτοις ἐουκέναι βούλεσϑε μᾶλλον ἢ τοῖς πατράσι.
καὶ νὴ Δία γ᾽ ἐοίκατε. εἰσὶ δὲ οἱ πολλοὺς αὐτῶν ἐν
τοῖς αὐτῶν ἐκείνων νενικήκατε καὶ φιλοτιμεῖσϑέ ys 5
τῇ νίκῃ ταύτῃ μᾶλλον ἢ οἱ τοὺς στεφάνους ἐξ Ὀλυμπίας
ἀναιρούμενοι. 14. τὸ δ᾽ οὐχ ἥκιστα πρὸς τοῦϑ᾽ ὑμᾶς
ἠχὸς ἐκεῖνό ἐστιν, ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν νέων εἰς ταύ-
τὴν τὴν λειτουργίαν κατέστησαν, πεπραχότες δὲ ἵππους
οὃς ἦσαν ἐωνημένοι. τοῦ λειτουργεῖν μὲν ἀπηλλάγη-
σαν, ἐν δὲ ταῖς σπουδαῖς ταῖς τε ὑπὲρ τούτων καὶ
τῶν ἡνιόχων οἷς ἡνίκα ἐλειτούργουν ἔχαιρον, ἔμειναν.
χαίτοι πέρας ἐχούσης τῆς δαπάνης τί μὴ καὶ τὸ τού-
τοις προσέχειν πέπαυται. ἀλλ᾽ ἀϑάνατον προέρχεται
τὸ χαχόν; καὶ τὰς βελτίους καὶ χείρους ἡμέρας τούτῳ
κρίνετε, ταῖς νίκαις καὶ ταῖς ἥτταις ἐκείνων, ὑμετέρας
ὃὲ νίχας μὲν οὐκ ἂν ἔχοιτε εἰπεῖν οὐδαμοῦ. ταῖς
᾿ ἥτταις οὐκ ἄχϑεσϑε' τοσαύτη τις ἡ τοῦ νιχᾶσϑαι
γέγονεν ὑμῖν συνήϑεια.

15. "4g! οὖν ὠλιγώρησα νοσούντων καὶ οὐκ &ui- 30
μησάμην τοὺς ἰατροὺς οὐδὲ τὰ τῶν ἀλγούντων ἐποί-
ησα, ἀλλ᾽ ὅσον καταράσασϑαι. | τοσοῦτον φϑεγξά- RTI 291

[e

0

μ᾿

5

6 cf. t.IL 541,18 14 Od. μ118

: 8 ἠχὸς] ἀντὶ τοῦ ἀγαγὸν 4 ἤτοι ἀγαγόν᾽ καὶ ᾿Αριστείδης"
νῦν μὲν γὰρ ΜΠακεδαιμονίους ἡ συμφορὰ δεῦρο ἦχε καὶ
ὁ καιρός (— Leuctr. IV t. I 687, 9 D): ἤτοι ἤγαγεν V? οἵ. 15,11

1 χέλλησιν V 4 γε ΜΒ δ᾽ Re ὅ γε Re τε libri
οὐχήκιστα BV 13 τιμὴ Mo 17 δὲ om 7 | μὲν νίκας I
| uà» in ras P? om BV 18 δὲ Re 22 ἀλλ᾽ — 218,1 &z-
ἤλδγον citat Plan fol. 1047 22 ὅσον καταράσασϑαι) ,videtur
οὐ interponendum" Re

1

1

2

σι

0

ὅ

e

218 LIBANII ORATIO XXXV

μενος ἀπῆλθον; καὶ τίνα παρέλιπον ἡμέραν ἐν ἧ μὴ
τὰ τοῦ νουϑετοῦντος διῆλθον; ὦ φίλτατοι. νήψατε.
παύσασϑε μεθύοντες. ἐπανέλθετε πρὸς νοῦν.
μανία ταῦτα ἔστιν. ἐν ὑμῶν αὐτῶν γένεσϑε.
φείσασϑε μὲν ὑμῶν αὐτῶν. φείσασϑε δὲ ἐμοῦ.
γένεσϑε κατὰ τὰς γλώττας τῶν οἰκετῶν βελ-
víovg" ὡς νῦν ys τύχῃ μόνον ἐστὲ βελτίους.
εἰ δ᾽ ἐπισταίη τις ὑμῖν τε κἀκείνοις γυμνοῖς
λαλοῦσιν ἄλλο εἰδὼς τῶν περὶ ὑμᾶς οὐδέν,
οὐκ ἄν μοι νομίσαι δοκεῖ δίκαιον εἶναι τοὺς
ἑτέρους τῶν ἑτέρων χρατεῖν. 10. οὐχ ἀεὶ παρ᾽
ἐμοῦ ταῦτά τὲ x«l τὰ τοιαῦτα; οὐχ ὁρώμενος πόρρω-
Dev ταῦτ᾽ ἐρεῖν προσεδοκώμην; οὐχ ἡ προσδοχία τού-
τῶν δρασμὸν ὑμῶν πολλάκις ἐποίησεν; οὐκ ἐδεήϑην
ὑμῶν παύσασϑαι μισοῦντας τὸν 4ημοσϑένην; οὐκ ἐν
τοῖς ἁμαρτανομένοις ὑμῖν τῶν ῥημάτων βαρὺς ἦν
ἐπανορϑῶν; οὐ μετὰ ῥᾳστώνης ἐπηγγειλάμην τὴν περὶ
πολλὰ τῶν πλημμελουμένων ἴασιν; ὑμῖν δὲ καὶ τοῦτο
ἐπίπονον ἐδόκει. ἀλλ᾽ εἰ καὶ μὴ πρότερον, νῦν γε, ὦ
βέλτιστοι, βεβαιώσατε τοὔνομα τοῖς ἔργοις καὶ γένεσϑε
ὃ δὴ χέκλησϑε, πολιτευόμενοι.

11. Πῶς οὖν τοῦτο ἔσται; ἂν δυνηϑῆτε λέγε
πῶς οὖν τοῦτο δυνήσεσϑε; ἂν μὴ φεύγητε τὰ βιβλία
μηδ᾽ ἡδίω νομίξητε τούτων ἃ νῦν {δὴ διῆλϑον. οἷς

2 νομοϑετοῦντος B 5 φείσασϑε μὲν bis 7 8 τίς MoB
| ye MoIMBV 10 δοκεῖ νομίσαι MB 18 ταῦτα MB
14 ὑμῶν P sed iv suprascr m? 14 οὐκ — 16 “ημοσϑένην:
om 1 18 πλημελουμένων I πλημμελημάτων Mo 28 οὖν
om JI 24 μὴ δ᾽ MoPIBV μηδὲ Re | δὴ inserui auctore Co-
beto Coll.131 qui νυνδὴ coniecit sed etiam τῶν pro ante-
cedenti τούτων reponi voluisse videtur adnotans: ,optime Graece
dicendum est ἡδίω — ΤΩΝ ἃ νυνδὴ διῆχϑον“"

Ξ“Φπὐρδνω ade

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 219

προσϑείη τις ἂν κύβους ve καὶ τὴν περὶ ϑεοὺς ἐν-
ταῦϑα ἀσέβειαν. ἴστε γὰρ ὡς οὐδενὸς ὅ ye ἡττώ-
μενος ἀπέχεται ῥήματος καὶ ἔστιν ἡδύς τε καὶ ἀστεῖος
ἀσεβῶν. ἐᾶτε μὲν χαίρειν ὀρχηστάς, ἐᾶτε δὲ ἡνιόχους.
χωρεῖτε δὲ παρὰ τοὺς παλαιοὺς ῥήτορας καὶ τὰς 5
γλώττας ἐχκαϑαίρετε καὶ τάχα τις ὑμᾶς ὄψεται λέγον-
τας. οὐ σιωπῶντας. 18. εἰ δ᾽ οὐκ ἔστιν ὑμῖν ὅλως
ἀποστῆναι τῶν παιδικῶν ἐκείνων, συμφορὰ μὲν ἀγα-
πᾶν τὰ ξημιοῦντα, ὑμεῖς δὲ ἴσον ἑκατέρῳ νέμετε, τῷ
τὲ χείρονι τῷ vs βελτίονι. καίτοι ποῦ τοῦτο δέκαιον; 10
ἀλλ᾽ ὅμως δίδωμι. δεδείπνηκας. μὴ διάτριβε τῇ μνήμῃ
περὶ τοὺς ἡνιόχους | ἐρίξων πρὸς τὸν οἰκέτην, ἣν R II 292
μηδεὶς ἄλλος παρῇ. ἀλλ᾽ αἰτησάμενος βιβλίον ϑήξας
τὴν γλῶτταν κάϑευδε x&v ταῖς μακροτέραις τῶν νυ-
χτῶν δε μετὰ τῶν ἀλεχτρυόνων sig ἀγοράν τε ἐλϑών,. 15
ἣν τὰ πράγματα παρέχῃ. μὴ νόμιξε αἰσχύνην ὀφλήσειν,
ἢν ὀφϑῆῇς ἐκ βιβλίου τι λαμβάνων. 19. ταῦτά σοι
καλὸν ποιήσει τὸ στόμα. ταῦτα ῥέον δείξει. ταῦτα
ταχεῖάν τε ἀπεργάσεταί Gov τὴν γλῶτταν καὶ ἅμα αἰ-
τίας κρείττονα, ἀπὸ ταύτης οἰκοδομήσεις λαμπρότερον 30
χαὶ γεωργήσεις κάλλιον καὶ πλειόνων ἐπίπλων ἔσῃ
δεσπότης καὶ τοὺς ἐμοῦ τὲ καὶ σοῦ κατηγοροῦντας
ἐπιστομιεῖς, ὡς οὐ μεταβάλλων γέ τι τῶν νῦν ἐν ἀδυ-
ναμίᾳ. βιώσῃ.

10 cf. t.II387,13sq. 18 cf. t. 1 502,3

1 τίς B 2 ἀσέβειαν scripsi coll.l.4 ἀσεβῶν ἀσέλγειαν
libiRe 4 uivom M 66 τίς B | ὄψεται ὑμᾶς 7. 1 εἰ δ᾽
οὐδὲ Mo 9 ἶσον Mo | ἑκατέρων Mo sed v eras, 1 15 τῶν
om C Mo | δὲ 11 βίβλου CMo | τί MoIBV 19 corinserui
e libris om Re 20 χρείττω V sed c ex ov« corr m?
23 ἐπιστομιεῖς. Re | οὐ ex εἰ corr I | μὴ μεταβάλλων I | ys τί I

220 LIBANII ORATIO XXXV

20. Τάχ᾽ ἂν οὖν τίς us ἔροιτο" τί δ᾽; ἅπαντές
εἶσιν οἱ τῇδε τοιοῦτοι; λέγει δὲ οὐδεὶς τῶν σοὶ
πεπλησιακότων οὐδέ ye πολιτεύεται; ἐγὼ δὲ
τοῦτο μὲν οὐκ ἂν φαίην οὐδ᾽ ἂν μαχεσαίμην τοῖς

5 οὕτω φανεροῖς, ἐκεῖνο δέ, ὅτι ὀλίγοι μὲν οὗτοι, πολλοὶ
δὲ ἐκεῖνοι. οἱ μὲν δύο ἢ τρεῖς. οἵ δὲ δεκάκις τοσοῦ-
τοι. ἔδει δέ, εἴπερ ἄρα καὶ τοῦτο ἔδει. τρεῖς μὲν
δῖναι τοὺς οὐ λέγοντας, πολλάκις δὲ τοσούτους τοὺς
λέγοντας. οὐδὲ γὰρ ἀγρὸν ἐπαινέσαιμ᾽ ἄν, οὗ τὸ πλέον
10 ἀργόν, οὐδὲ παιδοτρίβης εὐδόκιμος, ὅτῳ τρεῖς μὲν
ἐπίστανται παλαίειν, τὸ δ᾽ ἄλλο πᾶν ἄλλως ἀρυϑμός.
λόχον δὲ καϑίσαιν τις ἂν ἀνδρῶν εἴχοσιν ἢ καὶ πλειό-
νῶν, ἐν ᾧ πλὴν τριῶν δειλοὶ πάντες πάσχοντες οἷά
φησι τοὺς χαχοὺς ἐν ταῖς ἐνέδραις Ὅμηρος; 21. οὐκ
15 ἀρκεῖ τοίνυν οὔτ᾽ ἐμοὶ οὔτε τῇ πόλει τὸ τρεῖς λέγειν,
ἀλλὰ πάντας ὅσοι μετέσχον τῶν ἱερῶν. αὐτοὺς δὲ
Β 1298 τούτους. πρὸς zfióg, | vovg τρεῖς καὶ αὑτοῖς
καὶ τῇ πόλει χρησιμωτέρους ὑμῶν ὁμολογεῖτε εἶναι ἢ
οὔ; εἰ μὲν γὰρ οὔ φατε, μαίνεσϑε. εἰ δὲ συγχωρεῖτε,
"0 τί οὐκ ἐγχαλύπτεσϑε; εἰ δ᾽ οὐ δύνασϑε ταὐτὸν ἐκεί-
νοῖς ποιεῖν, ὑμᾶς αὐτοὺς ἀπεστερήκατε. ἢ οὐ τοῖς
αὐτοῖς ἅπαντες ἐπαιδεύεσϑε νόμοις. ἐν ταὐτῷ γυμνα-

11 cf. t. I 146, 7. Plat. Theaet. 176 D 14 Il. » 279

1l μὲ scripsi e CMoAIV μ᾽ reliqui libri Re | δὲ Re
2 δ᾽ Re 4 οὐδέ ys à» MB 10 οὐδὲ bis I | οὕτω I
12 τίς MoAPIB 14 ante ὕμηρος 1litt eras Z, ó V — 16 zév-
τας reposui e V zévvsg reliqui libri Re qui λεγέτωσαν aut
tale quid excidisse coni 17 πρὸς Ζιός om Mo | αὐτοῖς V
18 ἡμῖν ΒΒ 20 si δ᾽ scripsi εἶτ᾽ libri Re 21 post ποιεῖν
lacuna 4 litt et duarum linearum quarum utraque 45 fere litte-
ras continuisse videtur V

RPEEERERERITIBEE 5!

hé. Oti aod

db nto qusc rut c DIN

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 221

σίῳ, τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἰόντες, τῆς αὐτῆς φωνῆς ἀκού-
οντες, τῶν αὐτῶν ἰχνῶν ἐχόμενοι; πόϑεν οὖν οὐκ
ἴσοι πάντες οὐδὲ παραπλήσιοι. εἶπον καὶ διελέχϑην.
παρ᾽ ὑμῶν οὖν ἔχοντες τῶν κατ᾽ ἐμοῦ λόγων ἀφορμὰς
οἱ τοῦ χκαχῶς μὲ λέγειν ἐπιϑυμοῦντες κρύπτουσι τοὺς 5
τρεῖς ἐκείνους τῷ πλήϑει τῶν χειρόνων.

22. Τὸ δὲ πάντων ἀλγεινότατον, ὅτι ὁ δεῖνα μὲν
οὗ οὐχ ἂν εἴποιμι τοὔνομα. ῥήτωρ ἀξιοῖ νομίξεσϑαι
πάντα μᾶλλον μεμαϑηκὼς ἢ λέγειν, οὐδὲ γὰρ ἐφοίτηδε
παρὰ τοιούτους διδασκάλους. ἀλλ᾽ ὅμως οὐχ ἂν ἐξελ- τὸ
ϑεῖν ἀνάσχοιτο πρὶν εἰπεῖν τι πρὸς τὸν δικαστὴν ἢ
πλέον ἢ ἔλαττον. ὑμεῖς δὲ οἱ τὰς δέλτους ἐν παισὶ
πολλάκις ἑκάστου μηνὸς τῶν ῥητορικῇ προσηκόντων
γραμμάτων ἐμπεπληκότες ἀπέρχεσϑε τοσοῦτον τῶν ἐν
ταῖς γραφαῖς διενεγκόντες ὅσον βαδίξετε καὶ βλέπετε
καὶ ἀναπνεῖτε, τὰ δὲ τῆς ἀφωνίας ἴσα.

23. Τοῖς γὰρ πρεσβυτέροις. νὴ Δία, παρα-
χωρητέον. πάνυ ye τοῦ πρώτους εἰπεῖν. ὑμεῖς δ᾽
αὐτοῖς παρέχετε τὸ μόνους. οὐ γὰρ ἐπ᾽ ἐκείνοις ἀξι-
οὔτε λέγειν, ἀλλ᾽ οὐδὲ λέγειν ὅλως. ἔστι δὲ ἐκεῖνο so
μὲν τιμώντων ἐχείνους, τοῦτο δὲ αὑτοὺς καταισχυ-
vóvrOv. οἱ δ᾽ οὐδ᾽ αὐτοὶ τούτῳ γ᾽ ἂν ἠξίωσαν τιμᾶ-
σϑαι. καίτοι καὶ πρὸ ἐκείνων ἔστιν οὗ λέγειν οἰόμενοι
δεῖν εἴχετ᾽ ἂν εἰς παράδειγμα ἱκανὸν καταφεύγειν, τὸν 34
Ζημοσϑένην, ὃς αὐτὸς ὁμολογεῖ πρότερος | ἐκεί- RII 294

5

-

25 Dem. c. Phil. I1 p. 40, 1 sq.

1 if»rsg Mo 2 οὖν om B 3 ico. MoB | διειλέχϑην
CMoA cf. p. 25,83; 66,5; I 133, 14; II 464, 16 4 ὑμῶν oov]
ἐμοῦ uiv IMB 12 τοὺς B 18 τῇ V 16 e Mo
91 αὐτοὺς Mo 22 oi AI οἵ MoPMBV | τοῦτο IMB
24 ἱκανὸν om B

222 LIBANII ORATIO XXXV

νῶν μεϑ᾽ οὺς εἰώϑει λέγειν, ἀνεστηκέναι. 324. ἔτι
τοίνυν οἱ νῦν πρεσβύτεροι ἦν ὅτε ἦσαν ἑτέρων νεώ-
τερον χαὶ πλείονί ys ἐκείνων ἢ ὅσον ὑμεῖς τούτων
νεώτεροι. ἔρεσϑε οὖν αὐτούς, εἰ τὸ ὑμῶν ἐποίουν
χαὶ οὔτε ἔλεγον οὔτε ἀντέλεγον οὔτε προεπήδων. καὶ
τάχα εὑρήσετε πάντα ταῦτα πεποιηκότας καὶ τούτοις
βλαβέντας μὲν. οὐδέν, κερδάναντας δὲ τὰ μέγιστα. ὃ

καὶ τοὺς εἰωϑότας κρατεῖν τεϑορύβηκεν. οἶδα δὲ οὐδὲ

τοῖς τρισὶ τούτοις οἱ τὰ τῶν πάλαι νεωτέρων μιμοῦν-
10 T6, νῦν πρὸς αὐτοὺς γεγηρᾶχότας. αἰσχύνην τοῦτ᾽
ἐνεγχὸν καὶ ψόγον, ἀλλὰ δόξαν ve καὶ ἐπαίνους xc
τὸ τῆς ἐκείνων δυνάμεως εἶναι μὴ πόρρω.

25. Παύσασϑ᾽ οὖν εἰς αἰδῶ vs καὶ ἐπιείκειαν τοῦτο.
ἀναφέροντες ὃ τῷ μὴ δύνασθαι λέγειν γίγνεται, ἐπεὶ.
πολλάκις γε ἀνδρός τινος ἀπόντος ἀνάγκης ὑμᾶς κατα-
λαβούσης λέγειν ἠξιώσατε καλεῖν ἐκεῖνον ὡς οὐκ.
ἔχοντες ὅ τὶ ἂν καὶ λέγοιτε. τί οὖν; ἂν ἐκεῖνος τε-
λευτήσῃ τὸν βίον, τί δράσετε; πρεσβείας ὡς τὸν Πλού-
vov« δεήσεσϑε πέμψαι δεῦρο τὸν ἄνδρα δεησομένης.
20 ὅπως γένοιντο περὶ τῶν πραγμάτων λόγοι. οὐ γὰρ δὴ
τῷ ᾿᾽χείνου ye ϑανάτῳ γενήσεσϑε ῥήτορες. οὐχοῦν
ξῶντος ἄμεινον ἅψασϑαι τοῦ λέγειν χτησομένους δύ-
v«uiv ἢ τεϑνεῶτος ἐπιχειρεῖν, εἶτ᾽ ἀποροῦντας ἀσχη-
μονεῖν. εἰ δὴ τὸ μὲν δύνασϑαι λέγειν ἀναγκαῖον,
τοῦτο δὲ δεῖται βιβλίων, βιβλίοις ὁμιλητέον ὑμῖν.

οι

1

e

e

3 x«l — 4 νεώτεροι om I | πλείονί ys Re πλεῖον εἴγε
CMoAP πλεῖον ys B. πλείων ys M πλεῖον οἵ ye V — 5 οὔτ᾽
(2) Re 7 ταμέγιστα I 11 ἐνεγκὼν Mo ἐνεγκεῖν 1
19 παύσασϑ᾽ P sed σασϑ' in ras m? 14 τὸ I| γίνεται Mo.

17 ὅτι IM B 19 δεηϑησομένης I 21 κείνου IM Re
ἦν * vh IB | κτησομένους scripsi auctore Re χτησαμένους
ibri Re

LIBANII ORATIO AD DICERE NOLENTES 223.

20. 41.λ᾽ ἡδὺ τὸ μὴ πονεῖν, ὃ δέ ye φὴς αὐ-
τός, ἀπαιτεῖ πόνον. καὶ τί δεινὸν ἀποστάντας ἡἧδο-
vio βλαβερᾶς χρήσασϑαι πόνοις συμφέρουσιν; εἰ δὲ
τὸ τέλος τοῦ τέλους βέλτιον, βελτίων τῆς ἡδονῆς ὃ
πόνος. ἡδὺ μὲν τοῖς γεωργοῖς ἀργεῖν, ἀλλ᾽ ἀνάγχη 5
πεινῆν. διὰ τοῦτο ἀροῦσι καὶ σπείρουσι πο- RII295
νοῦντες, ὕπως μὴ τοῦτο πάϑοιεν. ἔνι πόνος ἐν τῷ
πλεῖν καί. νὴ Δία γε. καὶ κίνδυνοι. ἀλλὰ τὸ προῦσ-
ϑεῖναι τοῖς οὖσιν ἥδιον ἢ τὸ μηδὲ ἐπιβῆναι τοῦ
σκάφους. εἰ ταῦτα πύκτης ἐλογίζετο, πότ᾽ ἂν ἠνέγκατο 10
στέφανον; ἡδὺ ξῆν ἔξω λόγων. ἡ δ᾽ ἐν δικαστηρίοις
σιωπὴ λύπην οὐκ ἔχει; ἀηδὲς συγγράμμασι δοῦναι τὰ
ὄμματα. ὃ δὲ ἐντεῦϑεν τόκος οὐχ ἥδιστον; 21. οὕτω
τὰ μὲν ἡδέα ἡμῖν εἰς ἀηδίαν τελευτᾷ, τὰ δὲ ἀηδῆ.
δοχοῦντα sig ἡδονήν. ἡδονὴν ἣ μόνη πρέπουσά ἐστιν is
ἀνδρί γε ὡς ἀληϑῶς, ἣν ἔξεστι χαλὴν προσειπεῖν. τί
γὰρ εἴποι τις ἂν κάλλιον ἢ εἰ καϑ᾽ ἅπασαν τὴν πόλιν
λόγος εἴη περὶ λόγους ῥηϑέντας καλῶς; οὕτω μὲν ἂν
καὶ ἀλλήλοις ἐγώ τε καὶ ὑμεῖς ἡδέως συνείημεν. ἐγὼ
μὲν εἰληφὼς χάριν, ὑμεῖς δὲ δεδωκότες. ὡς νῦν γε 530
δυσχεραίνομεν ἀλλήλους, ὑμεῖς μὲν ἐμὲ τὸν ὑφ᾽ ὑμῶν
ἀδικούμενον, ἐγὼ δὲ ὑμᾶς τοὺς ἀδικοῦντας ἐμέ.

21 δυσχεραίνομεν] ἤτοι μισοῦμεν, καὶ διὰ τοῦτο συνετάχϑη
αἰτιατικῇ. ὅτε δὲ κεῖται τὸ δυσχεραίνει ἀντὶ τοῦ ἀλγεῖ, συν-
ταχτέον δοτικῇ V?

1 φὴς ΜΟΙΒ 5 ἡδὺ — 12 ἔχει citat Plan fol. 1047
6 διατοῦτο MoIMB V Plan 9 ἴδιον C | μὴ δὲ MoIMBV
Plan 11 στεφάνους Plan 12 σιωπὴν l| συγγράμματι AP ὁ
sed in hoe c supra τ scr τοῦ, ZM BV 13 δ᾽ Re | ἐνταῦϑα I
14 ὑμῖν B sed v in ras 15 ἡδονὴν fortasse cancellandum
16 ὡςαληϑῶς B 17 ἂν post τις inserui e V, post γὰρ e
Mo Re om reliqui libri

e

224 LIBANII ORATIO XXXV

28. Γένεσϑε δὴ μεγάλοι καὶ ἰσχυροὶ καὶ λαμπροὶ
καὶ τοὺς ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν ἡλικιώτας ὑμῶν
αἰδέσϑητε τούς ve νῦν λαγὼς ὑμᾶς ὀνομάξοντας ἄλλο
τι χάλλιον καλεῖν ἀναγχάσατε. καὶ τάχα γ᾽ ἄν τις
καιροῦ πρεσβείας ἥκοντος ἐφ᾽ ὑμᾶς ἔλϑοι τοὺς μὲν
πρεσβυτέρους ἀφιεὶς ὡς ἄν τινος δεομένους ἀναπαύ-
όεως. ὑμῶν δέ τινας ἰέναι γράφων ὡς sicoícovrag
ἀπὸ τῆς γνώμης ὁπόσα ἂν ἐκεῖνοι. τοῦτο μᾶλλον
ἀγορῶν ἁπασῶν καὶ στοῶν χοσμήσειεν ἂν τὴν πόλιν.
τοῦϑ᾽ ὑμᾶς μᾶλλον ἢ πάντες μὲν ἀϑληταὶ τέρψει,
οἶμαι, πάντες δὲ κυνηγέται, πάντες δὲ ἡνίοχοι. τοῦτ᾽
ἐμοὶ τὰς πολλὰς τὰς νῦν ἀϑυμίας ἐχβαλεῖ τῆς ψυχῆς.
τοῦτο μόνον ἄν μον γένοιτο πρὸς τὰ παρόντα φάρ-
μακον. :

1 λαμπροὶ καὶ om 1 ὃ τούς] καὶ 1 9 ἁπασῶν P sed
& inrasm? 10 τέρψει, οἶμαι Re τερψόμενοι libri 11 κυνη-
γέται, πάντες δὲ in marg 1705 12 ἐκβαλεῖ scripsi e V cum
Cobeto Coll.131 ἐκβάλῃ CMoA ἐκβάλοι P sed oí in ras m?

ἐκβάλλη I ἐκβάλλῃ B. ἐκβάλλοι M 14 τέλος τοῦ λόγου τοῦ
πρὸς τοὺς οὐ λέγοντας subscr A

XXXVI (XXXV R).!

Oratio περὶ τῶν φαρμάκων anno 386 conscripta?)
qua Libanius, ut in Vita 8 243sq. t. I 188, 18— 191, 6,
cum aliis veneficiis tum chamaeleontis cadavere sese fas-
cinatum esse professus nullum id aegre tulisse apud iuve-
nes vehementer queritur, 'corporis fere finibus circum-
scripta mansit. Parvus igitur numerus est codicum quibus
ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem hi decem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol.276. Vide
t.I p.10sq. Ut aetatis recentioris, ita paulo neglegentius
scriptus est (cf. p. 164). Contuli.

. . 9. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 167. Vide t.I p. 15sq. Contuli.

- 89. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 236". Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Cheltenhamensis 10018 saec. XVII/XVIII fol. 46
ἃ Leonardo Adami e Palatino transeriptus et lectionibus
nonnullis codicis Vaticani, qui fuit Vat. gr. 81, in margine
positis atque versione latina (fol. 48 et 49) auctus. Vide
t. I p. 282sq. Inspexi.

5. Mareianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 258. Vide t. I p. 217sq. Contuli.

6. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 254. Vide
t.I p.24sq. Allatius in margine eius lectiones varias
. Palatini et Vaticani 81 adnotavit. Contuli.

. 1) Oratio XXXIV editionis Reiskianae t.II p. 296—306 in
huius editionis tomo II p. 494—507 reposita est.
2) Vit. t. 188, 4sq. cf. Sieversium p. 170.

LimBANIUS ed. Foerster. III. 15

226 LIBANII ORATIO XXXVI

7. Neapolitanus IL E 17 saec. XIV fol. 182. Vide
t. I p. 211sq. et 392.

8. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 250".
Vide t. I p.209sq. Allatius in margine lectiones codicis
Barberini posuit. Contuli.

9. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 205". Vide t. I p. 35sq. Contuli. |

10. Parisinus Suppl. 656 saec. XV fol. 161. Vide
t. I p. 234. |

Qui iidem sunt atque codices quibus oratio κατὰ Ixe-
oíov altera (p. 44sq.) tradita est, nisi quod Patmius deest
eiusque loco Parisinus exstat. Neque necessitudinis vin-
culum quo codices inter se coniuncti sunt, impar est illi
quod stemmate ad illam orationem p. 45 delineato illustran- -
dum duxi, nisi quod Parisinum ex eodem quo Vindobo-
nensis fonte fluxisse addendum est. Sed hoc codice careri
posse ex iis quae de pretio eius t. I p. 234 disputavi, in-
telleges. Idem in Neapolitanum cadit.

In excerptis nullum locum inveni.

Oratio primum e codice Marciano ab Antonio Bon-
giovanni (— Bong) Venetis anno 1754 p. 166—175 .
eum plurimis mendis edita est, quorum unum (p. 228,1)
postea de lectione eodicum Palatini οὐ Barberini a Nicolao

Rubeo certior factus ipse in Animadversionibus editioni
subiectis p. 254, multa Reiskius Animadversionum volu-

mine V p. 559—563 divinando, etiam plura adhibito co-
dice Augustano in editione ab uxore prelis commissa t. Il -
p. 307—315 sustulit. In hanc etiam plurimae notae Ani-
madversionum transierunt. !

Pauca correxerunt Sintenis atque Cobetus.

AP

XXXVI (XXXV R) |
HEPI ΤῸΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.

1. Ἢ μὲν μεγίστη μοι λύπη τὰ κατὰ τῆς ἐμῆς R 11307
ψυχῆς τε καὶ σώματος ἀνθϑρώποιξ γόησι μεμηχανημένα
τε καὶ τετελεσμένα. οὐ μικρὸν δὲ εἰς ἀϑυμίαν οὐδὲ
τὸ τῆς ἐπιβουλῆς ἐγνωσμένης καὶ πάσης ὡς εἰπεῖν τῆς 5
πόλεως δεδεγμένης τὸν περὶ τοῦ κακουργήματος λόγον
συντυγχάνειν μὲν ἡμῖν τινας οὐκ ὀλίγους εἶναι δο-
χοῦντας φίλους. τούτων δὲ τοὺς μὲν μηδὲ ἀξιοῦν τι
περὶ τοῦ πράγματος ἢ λέγειν ἢ ἀκούειν. τοὺς R II308
δ᾽ οὕτως ἀηδῶς. ὥστε ἐγγὺς ἐχείνων εἶναι. 2. καίτοι 10

C — codex Chisianus
. A. — Monacensis gr. 488 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282
I — Marcianus append. XCI 2
4B. — Barberinus II 41
Va — Vaticanus gr. 81
V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

2 cf. t. I 189, 18 sq.

1 Af ante περὶ A, τοῦ αὐτοῦ V | τῶν om V | λζ΄ post φαρ-
μάκων in ras C (μη΄ in marg), λόγος εἰκοστὸς ὄγδοος V rubr, λόγος
λζ΄ in marg 7 rubr, μὰ in marg B rubr 5 πάσης — 6 πόλεως
om Bong | ὡσειπεῖν B 7 ἐντυγχάνειν Cobet Coll. 181 at cf.
Dem. p. 585,12 | εἶναι P sed v in ras m* 8 μὴ δὲ AIBV |
τί BV 9 τούς P sed ' e" corr m*, BV Bong 10 δὲ Re
| ὥστ᾽ Re

15*

e

10

-

20

228 LIBANII ORATIO XXXVI

δίκαιόν γε ἦν αὐτούς. εἴ γε λέγευν βουλομένους
ἐπεῖχον, τοῦτό γε ἀπειϑεῖν μοι καὶ κεχρῆσϑαι πᾶσιν
οἷς περὶ τοιοῦτον ἄξιον. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν αὑτοῖς ἀκο-
λουϑοῦσιν. ὦ νέοι. τοιοῦτοι δεικνύμενοι. ὑμᾶς δ᾽ ἄν
τις εἰκότως ἐπαινέσειε xci τῆς ὀργῆς ἣν ἐπὶ τοῖς πε-
πραγμένοις ἐσχήκατε, καὶ τοῦ χαλεπαίνειν, ὅτι μὴ τὸν
δεδρακότα ἴστε. δοκεῖτε γάρ μοι μηδ᾽ ἂν δικαστήριον
ἀναμεῖναι καὶ κρίσιν, ἀλλ᾽ ἀντὶ γραφῆς ταῖς χερσὶν
ἅπαντες χρήσασϑαι. ὃ. οὐκ ἔχων δὲ ἀποσείσασϑαι τὰ
δεσμὰ καὶ κατὰ τοῦτο στένων xci τὸ τεϑνάναι πρὸ
τοῦ ζῆν ποιούμενος δέδοικα ἐχεῖνο μὴ τῶν ὕστερόν
τινες ἐσομένων ἀνθρώπων. τῶν μὲν γὰρ νῦν οὐδένα
τἀμὰ ἀγνοεῖν ὑπολαμβάνω, γόητας καὶ φάρμακα καὶ
χαμαιλέοντας ἀκούοντες τιμωρουμένων ἀνϑ᾽ ὧν ἔπαϑον

5 ὑπ᾽ ἐμοῦ νομίσωσι ταῦτα ἀνθρώπων εἷναι παραβαι-

νόντων μὲν νόμους, sixog δέ τι παϑόντων ὑπὲρ αὑτῶν
ἀγαναχτούντων. δεῖ δή μὲ διαλεχϑῆναι περὶ ἐμαυτοῦ

καὶ ὅστις ἐγὼ πρὸς ἕχαστον τῶν ἐϑνῶν τῶν ν΄
RIL309 τῇ πόλει. οὕτω γὰρ ἂν φανείην οὐ δίκην δεδω-

κώς. ἀλλ᾽ ἠδικημένος.

4. "Ev τίσι δή μὲ προσήκει ξητῆσαι τὸν τοῦτο ἐρ- -
γασάμενον; ἐν τοῖς πολλοῖς καὶ τῷ δήμῳ καὶ οἷς ἦν

ἐν ταῖς χερσὶν ὃ βίος; ἀλλ᾽ οὕτω γε προσενήνεγμαι

, er - N 3 , , - b! ^ n
τούτοις. ὥστε τοῖς μὲν ἀμείνων πατρός. τοῖς δὲ παί- -

14 cf. t. I 190, 18 sq.

1 si καὶ Cobet Coll 182 εἰ ἐγὼ. scribendum videtur |

βουλομένων Bong. 23. ἀπεῖχον I Bong qui postea (Animadvers. |

p. 264) βουλομένους ἐπεῖχον e PB coni [οὐ τοῦτό ys coni Re

3 αὐτοῖς V αὐτοὺς 1 Bong 7 μὴ δ᾽ APIBV 10 κατα-
τοῦτο I 11 ys ἐκεῖνο B 12 uiv om V 17 δή scripsi
auctore Re δέ libri edd 21 δεῖ C 24 τοῖς (1) et 229,1
P sed ^ add m? | roig (2) I

LIBANII ORATIO DE VENEFICIIS 229

δων. roig δὲ ἀδελφῶν γεγένημαι ἡμερότητί τε τῇ καϑ'
ἑχάστην ἡμέραν καὶ βοηϑείαις πολλαῖς αἱ μεγάλους
αὐτοῖς κινδύνους λελύχασιν. ὅσον τε ἦν ἐν ταῖς βα-
θείαις ταύταις εἰσπράξεσι βοῇ τὲ xol ἀγανακτήσει
γενέσϑαι. παρ᾽ ἐμοῦ γεγένηται πληγαί τε ἰσχυροτέρων 5
εἰς ἀσϑενεστέρους κεκώλυνται μισϑωσαμένων τὲ ἀγνω-
μοσύναι κατὰ τῶν αὑτοὺς μεμισϑωκότων, ὥστ᾽ εἴ τῷ
τούτων τι τοιοῦτον τετόλμηται κατὰ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς.
ἠδίκημαι. ὃ. ἠδίκημαι δὲ καὶ εἰ τῶν τις ἐν τῷ βου-
λεύειν ὄντων ἐπὶ τοῦτο ἧκε. τίς γὰρ τῶν ἁπάντων i0
οὐχ οἶδεν, οἷά μοι παρὰ πάντα τὸν χρόνον ὑπὲρ τῆσδε
τῆς βουλῆς τὰ μὲν εἴρηται. τὰ δὲ πέπραχται πρὸς
τοὺς τὸ ἔϑνος ἄγοντας. πρὸς τοὺς πλείοσιν ἔϑνεσιν
ἐφεστηχότας,. πρὸς ὑπάρχων δυνάμεις. πρὸς αὐτοὺς
τοὺς ἁπάντων κυρίους: τὸν συνεχῆ δὲ τοῦτον πόλεμον i5
τίς ἀγνοεῖ πρὸς τοὺς ἐν ἀρχαῖς γεγενημένους ὑπὲρ
τῆς βουλῆς πολεμούμενον; ot τά τε ἀγαϑὰ τὰ αὐτῆς
σφῶν αὐτῶν ἡγοῦνται καχά. τὰ κακὰ δὲ ἀγαϑὰ καὶ
γενόμενοι στρατόπεδον βάλλουσιν. ἅπτονται, κακῶς
νῦν μὲν λέγουσι, | νῦν δὲ ποιοῦσι. καίτοι τὰ ἘΠ 810
πολλὰ τῶν ταύτης ἔχοντες. τὸ δὲ ὕπως., νῦν οὐ καιρὸς n
λέγειν, ὅτι μὴ πάντα. ἀγανακτοῦσιν. 0. οὗτοι τί τῶν
πάντων οὐκ ἐχίνησαν τῶν μὲν ἀποστῆσαί μὲ βουλό-

6 Xen. Anab. II 5,6

1 rs om V 2 ἡμέρα C 1 n καὶ τὰ I Bong | «$-
τοὺς scripsi αὐτοὺς V ^ αὐτοῖς reliqui libri edd 8 τούτων
τι Scripsi auctore Sinteni τι τούτων libri edd | τί B | τοιοῦτο
V 18 τὰ (bis) P sed' add m? 22 δὴ C μὴ Α sed yo

A ὃ
δὴ in marg, δὴ » μὴ I μηδὲ Βοηρ 23 τῶν P sed ^
add m*, 7

m

1

c

15

20

230 LIBANII. ORATIO XXXVI

- 1 - "c - “,

μὠξνοι. ποιῆσαι δὲ τῆς ἑαυτῶν μερίδος ἔξαρχον καὶ
ἡγεμόνα καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἔσεσϑαι λέγοντες. καὶ
ὃ δὴ πολλάκις εἰρήκασιν. οὐ διωπήσομαι. προσετίϑε-
σαν γάρ. ὅτι δὴ xci προσκυνήσουσιν. οὐ μὴν ἐμέ y&
ταῦτα λιπεῖν τὴν τάξιν ἀνέπεισεν, ἀλλ᾽ αἰδούμενος
τοὺς ἐμαυτοῦ προγόνους μένειν δεῖν ἐπὶ τῶν αὐτῶν
LA. M N ^ x ' ' ^ /,

conv τηρῶν uiv τοῖς ἄρξασι τὰ παρὰ τοῦ νόμου καὶ
τῶν δικαίων τιμῶν οὐκ. ἀποστερῶν. εἷναν δὲ δίκαιος

' M M 3 E er ^ 3

περὶ τὴν βουλὴν ἀξιῶν, ὥστε τί μοι τοιοῦτον ἐγκα-
λεῖν οὐδ᾽ οὗτοι δύναιντ᾽ ἄν. '. οἶμαι δὲ οὐδ᾽ ἂν τῶν
συνδίκων οὐδένα μοι μέμψασϑαί τι τοιοῦτον, δι᾽ ὃ
δικαίως ἂν ἐπὶ ταύτην ἦλθε τὴν δίκην. πρός ve γὰρ
τοὺς ἄρχοντας ἀεὶ τὰ βελτίω περὶ αὐτῶν εἰρηκὼς φα-
νήσομαι καὶ ὅστις λέγοι κακῶς. ἐμαχεσάμην. γλώττῃ
0$ [οὐδενὸς] οὐδενὶ πώποτε ἐνεκάλεσα μὴ τηρεῖν τὸν
νόμον τοῖς τε συνδίκων δεομένοις οὐδεπώποτε παρ-
, 1 EN - E ^ Ne ,
ἤνεσα τοὺς μὲν φυγεῖν, τοὺς δὲ αὑτῶν προβαλέσϑαι,
τοὺς μὲν οὐδὲν εἶναι λέγων. τοὺς δὲ πάντα δύνασθαι.

Β Π811 | ἐν δὲ ταῖς προσρήσεσιν εἴ μέ τις φϑάθσειεξν,

ἀδικεῖν ἡγούμην ἔν τε ταῖς ἀσϑενείαις τὰ μὲν αὐτὸς
ὡς αὐτοὺς ἤξιν, τὰ δ᾽ ἔπεμπον τοὺς gerens οὗ
τύχης αὐτοῖς εἴη τὰ σώματα. |
8. Εἶεν. ἀλλ᾽ ὑμῶν τινι τοῦτο ἠσεβήϑη τῶν νέων;
εἰσὶ μέν τινες, οἷς ἀσελγῶς οὐκ ὀλίγα πέπρακται πρὸς

6 cf. t. I 81,9 sq.

2 καὶ (2) om V 3 δὲ ΤΊ εἰρήκασι 4 δὴ οἴχῃ B 11 τὶ
om Re | δι᾿ ὃ P sed' " inras m? διὸ CAIV 12 καὶ δι-
καίως V 14 λέγει CV Bong 15 δὲ scripsi τε libri Bong

δ᾽ Re | οὐδενὸς cancellavi ut lectionem variam ad sequens
οὐδενὶ | οὐδενὶ) ,leg. procul dubio οὐδὲν Re — 16 οὐδὲ πώ-
ποτε AV 17 et 18 τοὺς P sed' add m? 17 αὑτῶν BV
Re αὐτῶν reliqui libri Bong προβάλλεσϑαι V |. 20 τὰ E
sed ' add m?, 7 21 εἴην BVa|cr& PBV | ói Re ha

s»

e,

LIBANII ORATIO DE VENEFICIIS 231

ἐμὲ τὰ δεύτερα τῇ φύσει πρότερα ποιεῖν ἀξιοῦσιν. οὐ
μὴν ἐξήτησά ys τούτου δέκην οὐδ᾽ ἔλαβον λαβὼν ἂν
ῥᾳδίως. εἴπερ ἐβουλόμην, ἀλλ᾽ ἀφεὶς αὐτοὺς μαίνεσθαι
τῆς μανίας ἠνειχόμην οὔτε αἰτιώμενος οὐκ εἰσιόντας
οὔϑ᾽ ὁπότε δόξειεν εἰσελϑεῖν ἀπωϑῶν, ὃ εἴτε εὐήϑειαν
tite ἀναισϑησίαν εἴτε φιλανθρωπίαν βούλεταί τις κα-
λεῖν, οὐ διοίδομαι. οὐ τοίνυν οὔτε νοσοῦντας περιεῖς-
δον οὔτε εἰς ταραχὴν ἐμπεσόντας ὑπὸ τῶν ἡδέως τοῖς
τηλικούτοις ἐπηρεαζόντων, οἷς ἡ τοῦ στρατιώτου προσ-
ηγορία μέγα πρὸς ὕβριν ἐφόδιον. ἐν τοίνυν. τούτοις
ἐφρόντισα, προὐϑυμήϑην, ἤμυνα, ἐπήρκεσα. χειρὸς
βαρείας ἐξειλόμην. 9. τά ys μὴν περὶ μισϑοῦ τίς
τῶν ἁπάντων οὐχ ἐθαύμασε πλὴν τῶν διδασκάλων
οἷς οὑμὸς νόμος ἐγένετο ξημία ταὐτὰ καὶ παρ᾽ ἐκείνοις
τῶν νέων ἀξιούντων ἔχειν; τὰ δέ ἐστι τί; βουληϑείς
τις ἔδωκεν, οὐκ ἐθελήσας οὐκ ἔδωκε. καὶ πολλοστὸν
δὴ μέρος οἱ βουλόμενοι. τὸ δ᾽ οὐκ ἐθϑέλον πολύ. ποιεῖ
ὃὲ τὴν ἀτέλειαν τῷ πένητι μὲν ἡ πενία, τῷ πλου-
τοῦντι δὲ ὁ πλοῦτος. ὅτῳ γὰρ ἔνι πολλά, φοιτῶν

ἡγεῖται χαρίξεσϑαι. | οὐδ᾽ ἂν εἷς ἐφίκοιτο τῆς ἐμῆς RTL 312

L

5

εἷς ὑμᾶς κηδεμονίας καὶ δικαιοσύνης. ὥστ᾽ εἰ τοῦτο 9

τὸ νῦν παρ᾽ ὑμῶν τισιν εὑρίσχεται, σαφέστατα ἀν-
ϑρώπων ἠδίκημαι χρηστοῖς οὐ χρηστὰ κεκομισμένος.
10. Ἔτι τοίνυν προσήκει μὲ φανῆναι καὶ περὶ τοὺς

7 Dem. c. Phil. III p. 112, 29

16 πολλοστὸν] ἤτοι ὀλίγον V* cf. t. I450,19; II 176,13;
2358, 12

1 ἀξιοῦσι I Bong . 9 αὐτοὺς ἀφεὶς V T οὔτε Re
οὐδὲν C . οὐδὲ reliqui libri Bong 11 ἀπήρκεσα I Bong
14 ἐγίνετο Va | παρεκείνοις I 21 ἡμᾶς V | 23 χρηστὸς Bong
| κεχοσμημένος 1 Bong |

ex

10

15

239 LIBANI ORATIO XXXVI

διδασκάλους βέλτιστον γεγενημένον. οὐχοῦν ὃ μὲν
᾿Πσχαλωνίτης ἐκεῖνος ἥρπαξζεν ἀεί τινα τούτων καὶ
τοὺς μὲν εἰς φόβον καϑίστη πληγῶν, τοὺς δὲ καὶ
^» i] , , ^ δὴ f M

ἔπαιε. καὶ φανέντος εὐθὺς ἅπαντας ἔδει τῶν ϑρόνων

ἀναπηδήσαντας δρόμῳ τε συρρεῖν ὡς αὐτὸν καὶ παρα-

πέμπειν, καὶ τὴν ἐπὶ τοὺς ϑρόνους αὖϑις ὁδὸν ἀπὸ
τῶν ἐκείνου νευμάτων ἐλάμβανον. ἀντιβλέπειν δὲ οὐκ
ἐξῆν, ἀλλὰ κύπτειν τε ἔδει καὶ τὴν ὑπεροχὴν εἰδέναι.
ὥστ᾽ οὐδεὶς ἂν τηνικαῦτα ἑτέρῳ παρεκάϑητο, ἀλλ᾽ ἔδει
πάντα τοῦτον εἶναι τὸν χρόνον ἐκείνου vs xal τῶν
παρ᾽ ἐκείνου. καὶ παραλείπω καινόν τίνα φόρον νέων
καὶ ὡς ὁ παῖς ᾧ πρὸς τοὺς ὁμιλητὰς ἐχρῆτο, τοῦτον
εἰσέπραττε τὸν φόρον καὶ ὡς ἐν ταῖς ἐκδείαις ταύταις

RII 313 ἔτρεμον οἱ διδάσκαλοι. 11. ὁ τοίνυν ἐχείνου | τε-

ϑνεῶτος ἐκδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν ἦν μὲν ἐκ Πα-
λαιστένης καὶ αὐτός, παρὸν δὲ τῶν αὐτῶν ἀπολαύειν
οὐκ ἔσχε τῆς φύσεως. οἶμαι. τῶν ἴσων οὐκ ἐφικνου-
μένης. ὃ δὲ καὶ μέχρι τῶν ὀνομάτων ἠγνόει τοὺς
πλείονας καὶ τῶν ἄλλων ἀπαρτήσας αὑτὸν ἐν γωνίαις

2 Aedesius? οἵ, t. I 289, 15 sq. et 84, 18q. 14 Zenobius
Elusanus (ep.100)? cf. t.I 130, 15. 132,9. 289,16

18 ἔκδεια μέν ἐστιν ἑκούσιος στέρησις χρημάτων ὀφειλο-

᾿μένων ὧν μέρος δηλονότι κατέβαλλεν, ἔνδεια δὲ τὸ μηδὲν ὅλως

καταβαλεῖν διὰ τὸ μὴ ἔχειν P* cf. Suid. s. v. ἔκδεια. Thuc. I 99
c. schol. Dem. p. 890, 14. Harpocr. s. v. ἔκδεια

3 rovg (bis) P sed' add τη, 7 7? δὲ scripi τὲ IBV
τε reliqui libri edd 10 τῶν] τὸν C τῆς B 11 ἐκείνου Re
ἐκεῖνον libri Bong 18 ἐν om I Bong | ἐκδείαις P sed x e
v corr m*^ évóstcig BVaV 16 τὸν αὐτὸν C 17 ,post
ἐφικνουμένης videtur aliquid de Ascalomita desiderari contra-
rium ei quod statim subjicit de eius successore" Re 19 αὖ-
τὸν C

«dte

LIBANII ORATIO DE VENEFICIIS 290

ἄλλοτε ἄλλαις συνῆν. 12. ἐγὼ δὲ οὐδέτερον, ἀλλ᾽ ἔφυγον
μὲν τὸ ξητεῖν, ὥσπερ Ó πρότερος, χρατεῖν, ἦν δὲ οὐδὲν
ἐοικὼς τῷ δευτέρῳ κατὰ τὴν φύσιν, ἀλλ᾽ ἀναμίγνυμαι
μὲν ἅπασιν ἐν οὐδενὶ πλεονεχτεῖν οὐδενὸς ἀξιῶν, ἀλλ᾽
ἀπ᾿ ἴσου τοῦ σχήματος συνδιατρίβων. γελᾶν δὲ ἔξεστι 5
καὶ σκώπτειν καὶ παίξειν. καὶ τἀμὰ νῦν μὲν ἡγεῖται
τῶν παρ᾽ ἐκείνων. νῦν δ᾽ ἕπεται. νέους δὲ παρ᾽
αὑτοῖς ἀκούων γύναια τρέφειν οὐκ ἐποίησα τὸ τῶν
ἠδικημένων. ἀλλ᾽ ἴσον ἀπέσχον τοῦ τὲ ἀγανακτῆσαι
x«i τοῦ προσαιτῆσαι. τὴν | δὲ τῶν πατρῴων πρᾶ- RII 314
σιν οὐ ϑεραπεύσας ἑτέρᾳ κτήσει, πλουσίους δὲ ἐκ ιι
πενήτων τινὰς ἐκείνων ὁρῶν τοῖς μὲν συνήσϑην τῆς
τύχης. ἐμαυτῷ δὲ οὐ συνηχϑέσϑην. 18. ἀλλ᾽ οὐδὲ ϑρα-.
συνομένων τινῶν καὶ τῇ τῶν ἀρχόντων φιλίᾳ πρὸς
ὑπεροψίαν χρωμένων ϑυμοῦ vs ἐνεπλήσϑην καὶ τιμῶ- 15
al ἐξήτησα, ἀλλ᾽ ὡς uiv οὐ δίκαια ταῦτα. ἠπιστάμην.
φέρειν δὲ ὅμως ἠξίουν. ἄλλων δὲ ἄλλοις προστι-
ϑεμένων παρ᾽ ἡμέραν νόμον κείμενον πἀρυβαννόνεον
ἤδειν μὲν τὴν ἀπὸ τοῦ πλήϑους λύπην, ὡς δ᾽ ἂν ἄλυ-
πος εἴην, ἡσύχαξον πρός ve καινότητα ἑτέραν ὥσπερ 30
τις σιδηροῦς ἐκαρτέρησα. καὶ πλείοσι μὲν ἔχω λόγοις
κἀνταῦϑα δεικνύειν ἐμαυτόν, ἀρκεῖν δὲ ἡγοῦμαι καὶ
ταῦτα. οὕτω καὶ εἴ τις τούτων οἷδεν. ὅπως δεῦρο

10 ef. 8.1 81,7; 148,4. t. Π 390,5 R. 21 cf. Od. u 280

3 κατὰ — 4 ἀξιῶν om V 6 τὰ 'u& Α 7 δὲ Re
8 αὑτοῖς scripsi auctore Cobeto Coll. 132 αὐτοῖς libri sed & in
ras P?, ex v corr 1", edd | γύναια scripsi auctore Cobeto 1. 1.

γένεια libri edd 9 ἶσον P ged 7 in eorr m?, B 10 za-

τρώων B 11 πράσιν P sed ' in^ corr m?, B | ἑτέρᾳ reposui

e libris (ὑτέρα I) ὑστέρᾳ edd ] τὲ B 12 τοῖς P sed^ add πιὸ
14 τῇ om Bong 17 δ᾽ (1) Re 18 παρημέραν V

19 ἂν s? 21 ἐκαρτέρησα P sed ἀρ et s in ras m*

5

234 LIBANII ORATIO XXXVI

εἰσῆλθεν. ἐχεῖνα τὰ φάρμαχᾳ, τήν γε τοῦ O(xqv. λαμ-
βάνοντος οὐκ ἂν ἔχοι τάξιν. | | τὰ T

14. ᾿Εγὼ uiv δὴ τοιοῦτος eig ἅπαντας. ᾧμην δὲ
τούτων πεφηνότων κινήσεσϑαι τὴν πόλιν χατὰ τὰ
Ὁμήρου κύματα παρακαλούντων ἀλλήλους ἐπὶ ξήτησιν
τοῦ πράγματος. καὶ γὰρ εἰ μὴ ῥάδιον εὑρεῖν, ἀλλὰ
τό γε τῶν βουλομένων ἔδει γενέσϑαι. νῦν δὲ τοσοῦ-
τον ἀπέσχον τῆς τοιαύτης ὀργῆς καὶ τοῦ τὰ προσή-

R Π 816 κοντὰ ἀποδοῦναι τοσούτῳ καχῷ, ὥστε μικρὸν | τῶν
10 χαϑευδόντων. διήνεγκαν. οὐκοῦν οὐδὲ εἷς ἐξ ἁπάντων

2

e

οὔτ᾽ ἐβόησεν. οὔτε τὸν μηρὸν ἔπληξεν οὔτε τὴν χεῖρα
ἦρεν εἰς οὐρανόν. καίτοι καλῶς γ᾽ ἂν εἶχεν αὐτοῖς
καὶ ἁμαρτεῖν ἐνταῦϑά τι καὶ τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς πα-
ραπίπτοντας ἀφεῖναι. κἂν εἰ πλεῖστον ἀπεῖχον τῆς
αἰτίας. 15. νῦν δ᾽ ἡνιόχου μὲν χκαὶ ἵππου δοξάντων
τοῦτον ἐμπεποδίσϑαν τὸν τρόπον πάντα κινεῖται κα-
ϑάπερ ἀπολωλυίας τῆς πόλεως, νωϑείᾳ δὲ αὐτὸς τῇ
περὶ ταῦτα τετίμημαι. καὶ ταχέως ὃ λόγος ὁ περὶ ὧν
ἔπαϑον πέπαυται τῶν μὲν οὐδὲν δεινὸν ἡγουμένων.
εἴ τίς μὲ κατήνεγκε. τῶν δὲ χαὶ λίαν τοῦτ᾽ ἀγαϑὸν
ui εἷναί μοι τὴν ψυχὴν οἴαπερ. ἦν. μηδὲ ἐρᾶν λόγων

8 cf t.1190,93sq. — 5 Il.ó 422sq. 11 Π.μ162. ο 897.
Od.» 198 ILo113. z125. Xen.Cyr.VII 3,6 18 cf. t. I1 444,10

8 ἀπέσχον] ἤτοι πόρρω ἐγένοντο, ἀπεσχόμην δὲ τοῦ δεῖνος
τὼ χεῖρε V

ο΄ 4 τοῦτον B 10. οὔκουν P sed ex οὐκοῦν corr m?, B Va
Re | οὐδὲ εἷς scripsi auctore Re. οὐδεεῖς V ^ οὔτε εἷς reliqui
libri edd 13 τι inser P? . 14 ἀφεῖναι P sed q in ras m* -

, num ἐφεῖναι 3 cf. ad t.1295,12 | xv B. 15 δὲ Re 16 ἐμ-
πεπεδίσϑαι Va 17 δ᾽ Re | ,malim αὐτοῖς“ Re 18 τετίμη-
ται Bong 19 et 20 rov P sed ^ add m? 21 et 235,1 μὴ
δὲ APIBV. a V A

LIBANII ORATIO DE VENEFICIIS 235

μηδὲ ἐπιδείξεων μηδ᾽ ὧνπερ τὸν ἔμπροσϑεν χρόνον.
ἀλλὰ ϑανάτου καὶ ἐχφορᾶς καὶ τάφου καὶ δυσχεραί-
νειν μέν, εἴ τις βαλανείου μνησϑείη, δυσχεραίνειν δέ,
εἴ τις ἐπὶ σιτία καλοίη. τοιοῦτοί μοι παρὰ τῶν νῦν
τὴν πόλιν οἰκούντων οἱ μισϑοί.

2 οἵ t.1189,91 — 3sq. cf. t. I 189, 23 sq.

1 μὴ δ᾽ APIBV μηδὲ Re | ὧν περὶ I 2 τάφων B
4 τοιοῦτοί Ῥ sed , (2) in ras m* | uo: om 1 5 τέλος τοῦ
περὶ τῶν φαρμάκων subscr 4, περὶ τῶν φαρμάκων P

XXXVII (XXXVI R).

Oratio vel potius seriptiuncula πρὸς Πολυκλέα ali-
quanto post annum 366) composita, qua Libanius con-
suetudinis quae ipsi cum Polycle olim ab Iuliano praeside
Phoeniees facto fuerat, ab illo ruptae causas cum alias
tum diversitatem de Iuliano iudicii exposuit, non plane

1) Nam verbis p. 240,23sq. ἦσαν δὲ οἱ φάσκοντες αὐτὸν καὶ
μέχρι τῆς τελευτῆς ἐνέχεσθαι τῇ νόσῳ minime ut recens mors
Elpidii commemoratur, de qua Philostorgius h. e. VII 10 πολ-
Aol μὲν inquit τῶν εἰς τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὴν εὐσέβειαν £x-
μανέντων δίκας ἔτισαν οὐ μεμπτάς. . καὶ ᾿Ελπίδιος τῆς βασιλι-
κῆς οἰκίας προεστώς Vg te καὶ ὃ ᾿Ἐλπίδιος δὲ εἰ καὶ τῶν ἄλλων
βραδύτερον, ἀλλ᾽ οὖν τῇ τοῦ Προκοπίου τυραννίδι συμπράτ-
των φωραϑεὶς ὃς ἐπανέστη τῷ Οὐάλεντι, τῶν τε χρημάτων γυ-
μνωϑεὶς καὶ εἱρκταῖς καταβιοὺς ἀκλεῶς καταστρέφει τὸν
βίον ἐπάρατος πᾶσι γεγονὼς καὶ ὁ Orne ᾿Ελπίδιος ἐπονομαξό-
μένος (οἵ. Theodor. III 12 et 13). Certe in Sieversii libro p. 208
orationem post annum 365 scriptam esse male legitur, paulo
melius post annum 366 p. 133 et 142. Reiskius Anim. V 542
eam a Libanio iam sene compositam dixisse satis habuit. Mon-

nerius cur ad annum fere 386 descenderit (p. 237), nescio. Certe |

improbandum quod Elpidii nomen constanter ex oratione ex-
pellendum et cum Nebridio mutandum censuit (p.238). Eius-
modi corruptela in Libanii operibus plane inaudita est. Et
Elpidium anno 860 quo Helena uxor Iuliani obiit (cf. p. 244, 13)
praeféctum praetorio fuisse edicto Codicis Theodosiani VII 4, 6
constat (cf. Gothofredum Prosop. Cod. Theod. p. 365; Sieversium
p.223; Mommsenum ad Cod. Theod.I 7,1). Et Elpidii nomen
etiam in oratione XLII t. II 401, 2 ἢ occurrit. E similitudine
vero quae Elpidio reique p.244, 16sq. de eo prolatae cum Ne-

bridio et re de eo a Libanio t. II p.282,16$sq. aeque atque ab

Ammiano XXI 5, 11sq. narrata intercedit, de diversis eiusdem

torum titulorumque eos discernentium auctoritas.

-

personae nominibus agi concludere. non licet. Obloquitur serip-

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 2831

'eorporis' finibus eireumseripta mansit, sed etiam in eclogas
paulo maiores quamvis paucas recepta est. Codices qui-
bus ad nostram aetatem pervenit, sunt hi 13:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 2175.
Vide t. I p. 10 sq. Ut recentioris originis, ita paulo negle-
gentius descriptus est. Cf. p. 164. — Contuli.

2. Monacensis gr. 483, olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 169. Vide t. I p. 15sq. . Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 135". Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Cheltenhamensis 10618 fol. 50 a Leonardo
Adami e Palatino descriptus lectionibus variis codicis Otto-
boniani et versione latina ornatus. Vide t. I p. 282sq.
Inspexi.

5. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 208. Vide t. I p. 35sq. . Contuli.

6. Vaticanus Urbinas gr. 126 (— U) anno 1316
exaratus fol. 853. Vide t. I p. 216 sq. Contuli.

. .*. Marcianus Appendicis XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 168". Vide t. I p. 217sq. Contuli.

8. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 256.
Vide t. I p. 221sq. Contuli.

9. Vaticanus Ottobonianus gr. 69 saec. XVI/XVII
fol. 167". "Vide t.I p. 222 sq. et 236.

10. Laurentianus LVII20O saec. XV fol. 155". Vide
t. I p.39sq. et 236.

11. Laurentianus XXXII 13 saec. XIV fol. 104.
Vide t. I p. 227sq. et 236.

12. Laurentianus LVII 44 (— La) saec. XIII fol.151.
Vide p. 61 et t. I p. 224 sq. et 236. Oratio titulo caret.
Contuli.

13. Parisinus gr. 3016 (— Pa) saec. XV fol. 161".
.Vide t. I p. 53sq. et 236. Contuli.

Omnes libros ex eodem fonte fluxisse documento est
lacuna p.244,1. Hie quoque duae distinguuntur codi-
eum familiae. De ratione quae inter singulos intercedit
te ad ea delego quae supra p.61 ad orationem XXIX ex-

998 LIBANII ORATIO XXXVII

posui. Etiam causae propter quas lectiones eodieum 7a
et Pa ab apparatu critico fere exclusi et in JMo codice
his eognato acquievi, eaedem sunt quae in illa oratione.
Testimonia prorsus desunt.
Oratio primum Venetiis anno 1754 a Bongiovannio!)
p.116—127 (— Bong), ut ipse p. 116 dicit, e codice I
edita est. In calee editionis p. 253—256 pauca e lectio-
nibus a Nicolao Rubeo acceptis codicum Vaticami qui
Urbinas?) vel Ottobonianus fuit, et Palatini correxit. Sed

vel sie editio mendis seatet, quorum emendatio multis |

locis Reiskii acumini cessit in Animadversionum volumine
quinto p. 542—544, etiam pluribus locis ope codicum A
et Mo in editione t. II p. 316 —327 ab uxore prelis com-
missa. In hane etiam magna pars notarum Animadver-
sionum transiit.

Textum Reiskianum addita versione gallica eleganti
quidem, sed paulo liberiore fere repetivit Monnerius?)
p. 236—255, nisi quod pro ᾿Ελπιδίῳ constanter Νεβρίδιον
posuit, id quod improbandum esse supra monui. Cuius

nisi a Reiskio recedit, mentionem non feci.
Pauca correxit: Cobetus.

1) Cf. t. I p. 286.
2) Cf. finem orationis XXXIX p. 249 ed. Bong. not. a.
3) C£ t. T p.15... -

XXXVII (XXXVI R).
ΠΡῸΣ HOATKAEA.

1. Ὅτι μὲν εἶναί τι δεῖ τὸ τὴν συνήϑειαν ἄνε- RII 816
λὸν ἡμῶν καὶ τὸ εἰσιέναι G& παρ᾽ éub καϑ᾽ ἑκάστην
ἡμέραν μετὰ μεσημβρίαν, παντί που δῆλον: ὑπὲρ δὲ
τοῦ μὴ ζητεῖν τοὺς ἀνθρώπους. ὅϑεν τοῦτο γέγονε. 5
χαὶ πράγματα ἔχειν εἰκάξόντας βούλομαι ποιῆδαι τὴν
αἰτίαν φανεράν. ἀφ᾽ | ἧς ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι φα- RIL317
ψεῖσϑαι κακός, ἄλλος δέ τις ἴσως οὐκ ἀγαϑός.

2. Aóyov ἡμῖν γιγνομένων περὶ τῆς ᾿Ιουλιανοῦ
τοῦ σοφωτάτου βασιλείας καὶ ϑαυμαστὴν ἐκείνην εἷναί 10

C -- Oodex Chisianus .
A — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P -— Palatinus gr. 282
V o— Vindobonensis phil gr. XCIII
U — Urbinas gr. 126

^l -— Marcianus append. XCI 2
Mo — Monacensis gr. 101

(La — Laurentianus LVII 44)

(Pa — Parisinus gr. 3016)

1 Aj ante πρὸς 4, τοῦ αὐτοῦ V λή sed ἡ in ras post
πολυκλέα C (u9' sed 9 in ras in marg), λόγος εἰκοστὸς ἕνα-
tog V rubr λόγος τη΄ in marg 7? 3 ἡμῶν Mo Re om reli-
qui libri sed yo ἡμῶν εἰσιέναι σὲ in marg A?, Bong | καὶ τὸ om
Mo (et Ottob., inserendum coni Adámi) μηκέτι ante εἰσιέναι
inser Bong, del Re | παρ᾽ ἐμὲ om 1 Bong qui in calce editionis
p. 255 e cod. Vatic. addidit 4 x«tà V 5 τοὺς om Bong

6 ποιεῖσϑαι Bong ^ 8 .ἀγαϑός 1 sed óg in ras m*? 9 γι-
vouévov V |

240 LIBANII ORATIO XXXVII

μου λέγοντος καὶ οἵαν εἰκὸς ἀνδρὸς εἶναι τοιούτου,
δῆλος μὲν ἦσϑα ταῦτα οὐχ ἡδέως ἀκούων, ἐν σχήματι
δὲ ἐπαινοῦντος ἔψεγες μέγαν μὲν αὐτὸν ἐν ταῖς Óo-
ρεαῖς εἶναι λέγων, τούτου δὲ ἀπόδειξιν ποιούμενος τὰ
τοῖς εὐνούχοις παρ᾽ αὐτοῦ δεδομένα. ταῦτα δὲ εἶναι
κώμας. καὶ πολὺς περὶ αὐτῶν εἵπετο λόγος καὶ ὡς
αὐταὶ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ γῇ κεφάλαιον. ἐβούλου γὰρ
ἐχ τοῦ μεγέϑους τῶν δωρεῶν διαβάλλεσϑαι τοῦ δεδω-
χότος τὸν τρόπον καί τινας ὑπονοίας κινεῖσθαι. ἤνεγκα
10 ταῦτα μόλις μέν, ἤνεγκα δ᾽ οὖν εἰδὼς μέν, ὡς οὐκ
ἀληϑῆ οὐδὲ ταῦτα μέγιστα ὧν δέδωκεν, εἰς μάχην δὲ
ἐπὶ τούτοις ἐμπίπτειν οὐ βουλόμενος. 9. τούτοις
προδσέϑηκας τῆς μητρὸς τῆς ἐκείνου τὸν κόσμον, ὃν
ἰατρῶ τινι δοϑῆναι μισϑὸν τοῦ ϑανάτου τῆς οὔσης
αὐτῷ γυναικός. ταυτὶ γὰρ ὀμνύντα λέγειν ᾿Ελπίδιον.
καὶ προσῆν ἔπαινος Ἐλπιδίου, οὐχ ἵν᾿ Ἐλπίδιος ἐπαι-
νεϑῇ. ἀλλ᾽ ἵν᾽ ὃ ὅρκος πιστευϑῇ. ἐνταῦϑα ἀνεβόησα
καὶ τὴν ψυχὴν πληγεὶς τῷ λόγῳ ἀλλ᾽ οὐχ ὡς οὐκ
ἐπορνεύετο νέος v, ὥμνυ ἂν Ἐλπέδιος, ἔφην.
καὶ ταὐτὰ εἶπον ἃ Ῥωμαίων ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος, ὡς
ἀπηγγέλλετο δεῦρο παρὰ τῶν ἐκεῖ χρόνον διατριψάν-

e

1

σι

2

c

TOV πολύν. καὶ ὡς ἀντὶ παλλακῆς γένοιτο τὰ uiv ἄλλα
R II318 ἀνδρὶ σπουδαίῳ, τουτὶ δὲ ἀτυχοῦντι. ἦσαν δὲ | οἱ

8 Amm. XXV 4,15 14 Helenae cf. Amm. XXI 1,5
20 cf. p. 19, 18q.

1 εἶναι om Bong 3 ταῖς om C 5 παρ᾽ AV sed in
utroque yo ὑπ᾽ in marg ὑπ᾽ CP sed in hoc παρ᾽ suprascr m?,
U 6 αὐτὸν IMo Bong | καὶ om Mo '" οὐσιῶν Mo
11 δ᾽ Re 15 Νεβρίδιον ut constanter in hac oratione pro
᾿Ελπιδίῳ Monnier 17 ἵνα C| ὃ om Bong 20 ταὐτὰ Re
ταῦτα libri Bong Monnier 29 dAM V

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 241

φάσχοντες αὐτὸν καὶ μέχρι τῆς τελευτῆς ἐνέχεσϑαι TÍj
νόσῳ. καὶ οὕτω δὴ κατεχώσϑης ὑπὸ τῆς ἀληϑείας,
ὥστε καὶ αὐτὸς ὡμολόγεις παρά του τῶν παρηδρευ-
κότων αὐτῷ τοιαῦτα ἀκηχοέναι. τὸν οὖν τοιοῦτον
ἄτιμόν τε εἶναι ἔφην γυναῖκα ἑκόντα γενόμενον καὶ 5
τὸ δύνασϑαι κακῶς λέγειν ἕτερον ἀφῃρῆσϑαι τῷ βίῳ.
ταῦτ᾽ εἶπον. 4. σὺ δέ με ἐβούλου σιγῇ δέχεσϑαι τοὺς
κατὰ τῆς ἱερᾶς κεφαλῆς ἐκείνης λόγους καὶ προδιδόναι
καλὸν κἀγαϑὸν βασιλέα καὶ φίλον. ἦν γὰρ δή μοι
φίλος x«i οὐκ ἂν ἀρνηϑείην. ἀλλ᾽ οὐ ταῦτα τοῖς φί- 10
λοις ὀφείλεται παρὰ τῶν φίλων, ἀλλὰ βοήϑεια, προ-
ϑυμία, λόγος. ἔργα, ἡμῖν δὲ ἔργου μὲν οὐ παρῆν και-
Qóg, λόγου δέ. ἔλεγον τοίνυν καὶ ἀντέλεγον ἀγαϑὸν
καχοῦ κακῶς ἠγορευχότος. D. ἠγανάχτουν δὲ οὐ τῷ
φίλος εἶναι μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ συκοφαντίᾳ. τίς γὰρ
Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων πιστεύσειεν ἄν. οὐχ ὅτι τὴν γυ-
ναῖχα αὐτὸς τὴν αὑτοῦ, ἀλλ᾽ ὅλως τινὰ ἀνθρώπων
ἀδίκως ἀπέχτεινεν; ἀπέκτεινε λέγω; τίνα μὲν οὖν πα-
τρίδος ἐστέρησεν; ἢ τίνα γὲ χρημάτων ἄνθρωπος ἐν
ϑυσίαις | τε καὶ εὐχαῖς καὶ ὁμιλίαις δαιμόνων Ἡ Π 819
νύχτας τὲ καὶ ἡμέρας διάγων καὶ διὰ τῶν μάντεων 5:1
αὐτοῖς συνὼν τάς τε τοῦ νικᾶν ἐν τοῖς πολέμοις ἐλ-

-

20 cf. t. II 210, 12 sq. 290, 156.

17 τὸν δὲ μέγαν ἐν μάρτυσιν Ἀρτέμιον τίς; οὐχ οὗτος; Mo
(et Ottob.) cf. Io. Rhod. vit. Artem. ed. Batiffol, Rioem. Quar-
talschr. III 286. Amm. XXII 11, 2 sq.

2 χατεχώσϑη Bong 6 καλῶς Mo 7 ταῦτα Re -
10 ἀρνηϑείην scripsi e V(La) coll. t. IT 364, 9 ἢ ἀρνηϑείης re-
liqui libri edd 14 ἠγορευκότος V sed sv ex « eorr m*
17 ἑαυτοῦ V | αὐτοῦ Mo | ὅλως P sed ' et 2 in ras m*
18 ἀπέκτεινεν Mo sed v (2) eras | ἀπέκτεινε om Mo 19 ys
om Mo 21 δὲ Mo ;

LrBANrIUS ed. Foerster. III. 16

σι

10

15

20

242 LIBANII ORATIO XXXVII

πίδας ἐν τῇ ᾿κείνων ῥοπῇ μᾶλλον ἔχων ἢ ταῖς χερσὶ
τῶν στρατιωτῶν: ἑτέρῳ γάρ τι τοιοῦτον εἰργασμένῳ
τὴν αὐτὴν ἂν ὑπῆλϑεν ὀροφὴν ἢ λόγου μετέδωκεν 1.
λέγοντος ἤκουσεν; οὐκ οἶσϑ'᾽ ὅτι x«l τοὺς ἐπ᾽ αὐτῷ
ποτὲ συνελθόντας. ὕπως τὸν μὲν Gv£Aowv, αὐτοὶ δὲ
ἄρχοιεν, μετ᾽ ἐλέγχους ἀφῆκεν; 6. οὗτος οὖν τὴν γυ-
ναῖκα ἂν (ἀπέχτεινεΣ φαρμάκῳ μηδὲν ἔχων ἐγκαλεῖν
ἢ καὶ ἐγκαλεῖν γε; καὶ τοιαύτας ἂν ἀφῆκε πρὸὺς τὸν
ἰατρὸν φωνάς; κέρασον φάρμαχον. ἔμβαλε. δὸς
ἢ ὅτῳ ys βούλει τρόπῳ δεῖξόν μοι τῆς γυναι-
x0g τὸν νεκρόν. ὑπόμεινον ἔργον ἐναντίον τῇ
τέχνῃ. μισϑὸς δέ σοι τὰ κοσμοῦντά μοί ποτὲ
τὴν μητέρα. τοιαῦτα ἂν προήκατο ῥήματα; διῆρεν
ἂν ἐπὶ τοιούτοις τὸ στόμα; 1: γλῶττα δὲ οὐχ ἂν
ὥκλασε; τοῦτο δὲ διαπραξάμενος οὐχ ἂν αὑτὸν ἐξε-
τύφλωσεν, ὅπως μὴ πρὸς ὃν ταῦτα εἶπεν ὄψεται:
1. ἐμοὶ μὲν ὃ ταῦτα ψευσάμενος οὐδ᾽ ἂν τῶν éx τῆς.
Φοινίσσης τῷ zh γεγονότων ἀποσχέσϑαι δοκεῖ τὸ μὴ.
τὰ δεινότατα ὑπ᾽ αὐτῶν φάναι παϑεῖν τοὺς οἰκχειοτά-
τους. δοχεῖ γάρ μοι μὴ κακῶς ἂν ἀκοῦσαι μαϑητὴς

4 cf. .11323,16sq. Amm. XXII 11,2 18 cf. ad ρ.106,14
18 Εὐρώπης cf. ad t. II 167, 15 sq.

1 ᾽κείνων V ἐκείνων Mo κείνων reliqui libri sed ' antepos |

13. edd 2 εἰργασμένον P sed ov in ras in ὦ corr τη", 7 Bong

8 μετέδωκεν I sed v add m? 4 αὐτὸν V V ἀπέλτεινε
inserui quod vel ἀνεῖλε desiderari dixit Bong Anim p. 255

10 ye P sed y in ras m* 14 τούτοις V 15 ὥκλασεν AP sed

,

in hoe zv in s corr, 7 sed v eras | αὐτὸν Mo 16 ; post ἐξετύ-
φλωσὲν et. post ὄψεται Re quod correxit Monnerius 17 apev-
σάμενος V sed ψεὺυ in lacuna 4—5 litt m? 19 φᾶναι P sed .

" ex ' eorr τη, ΜΟΥ͂ 920 καχὸς V

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 243

οὗτος ἐκείνων τὲ καὶ τοῦ Αἰακοῦ. | τῷ ys τοῦ RII320
Αἰακοῦ περὶ τοὺς αὐχμοὺς ἔχοι τις ἂν ἀντιϑεῖναι τὰ
τοῦδε περὶ τοὺς σεισμούς. ὁ μέν γε εὐξάμενος ἔπεισεν
ὗσαι τὸν Ζία, ὃ δὲ παῦσαι τὸν Ποσειδῶνα σεισμούς.
ἐν οἷς ἦσαν μέγιστοι τῇ μεγίστῃ πόλει φόβοι. 8. ὥσπερ 5
οὖν τὸν περὶ ἐκείνων τολμῶντά τι τοιοῦτον εἰπεῖν
μαίνεσϑαι δεῖ νομίζειν, οὕτω x«l τὸν περὶ τοῦδε,
ἄλλως ὃ᾽ ὅτ᾽ οὐδὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ γάμου μόνον δικαίοις
ἐχωλύετ᾽ ἂν T πρᾶξις. ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀπὸ τοῦ γένους.
ἡ γὰρ αὐτὴ καὶ γυνὴ καὶ ἀνεψιά, Κωνσταντίου γὰρ τὸ
ἣν ἀδελφή. ὁ δὲ οὐδετέρους δείσας ϑεούς. οὔϑ᾽ οἷς
γάμων οὔϑ᾽ οἷς γενῶν μέλει. τοιαῦτα πρὸς ἰατρὸν
διελέγετο. εἰ μὲν us?" ἡμέραν, οὐκ αἰδούμενος τὸν
Ἥλιον. εἰ δὲ νυκτός. τὴν Νύκτα; 9. καὶ Ἐλπίδιος
μὲν Qv Ἐλπέδιος οὐδὲν οὐδενὶ τοιοῦτον ἐπέταξεν. τ
ἀλλὰ καὶ ὧν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἃς ἦρξε κατέγνω ϑάνατον,
δικαίως ἁπάντων κατεγνωκέναι φησίν, ὁ δ᾽ ἐν τοῖς
βωμοῖς συνεχῶς (ὥν», ὃ τῶν ἑδῶν ἐξηρτημένος. ὃ
καὶ τῇ γαστρὶ ϑεραπεύων τοὺς ϑεοὺς οὗτος ὃ καὶ

2 Isocr. Euag. 8 14sq. p. 191 ἃ. Paus. Π 29, 7sq. cf. t. IV
65,1; 99,1sq. 956, 14sq. B. 4 cf. t. I1 312,218q. 18 cf. t. II
310, 9 sq.

1 μάλιστα ante τοῦ inser coni Monnerius perperam ad-
notans: ,habetwr enim wnus ex allis Europae filiis Nep |
τε P sed v e y corr, U 4 ὗσαι P sed ἧ τοῦ, 1 sed ^

corr m* 6 τι λέγειν τοιοῦτον Α 7 δὴ 1| τούτου C
8 ὅτ᾽ reposui e libris ὅτε edd 13 διαλέγοιτο Re | μεϑη-
μέραν V 17 ὅδ᾽ I ὁ δὲ Re 18 βωμοῖς om Mo | óv inserui
| ἑδῶν scripsi coll. p. 97, 1. t. 1 160, 18; IL 290,2 ὠδῶν CP sed
in hoc οὐδῶν in marg τα", U οὐδῶν A sed ye ὠιδῶν in marg,
IV edd ὁδῶν Mo ὠδῶν Pa οὐλῶν coni Cobetus Mnem.
N. 8.1I 407 coll. p. 96, 12 et Dion. Chr. or. XXXI p. 569 R

16*

244 LIBANII ORATIO XXXVII

ἐννοῆσαι δυσσεβές, ἔδρα καὶ ἣν ἔσπειρε {ταύτην ἀπέ-
κτεινεδ; καὶ φαρμάκου μὲν ἔργον ὃ ϑάνατος, ἔλεγχος δὲ
κειμένης οὐδείς; καίτοι οὐχ εἷς ἐν βασιλείοις ἰατρός. ἀλλ᾽

RII321 ὅτι | πλεῖστοι. (069^ εἷς μὲν τὸν μισϑὸν λαβὼν

5

10

15

ἔκρυπτεν ἂν τὸ ἄγος. oi δ᾽ ἄλλοι πάντες ἂν ἐβόων.
10. Κωνστάντιος δὲ οὔτ᾽ ἂν oum οὔτ᾽ ἂν qeu
χασεν, ἀλλ᾽ ὡς ἐπ᾿ ἀδελφῇ τε καὶ βασιλίδι πάντα ἂν
ἔσεισε καὶ ταῦτα ἀφορμῆς δεόμενος εἰς τὸ τὸν ἄνϑρω-
πον ἀφελέσϑαι τὸ σκῆπτρον. μετέμελε γὰρ αὐτῷ μετα-
δόντι τῆς ἀρχῆς. οὐχ ὡς εὑρόντι κακόν, ἀλλ᾽ ὡς ξἕαυ-
τοῦ βελτίονα. καὶ ἦσαν oí πάντα ἐξετάσοντές τε καὶ
μηνύσοντες. ot καὶ συκοφαντοῦντες εὔφραινον. 11. ὧν

κι ν τὰ

πρῶτος ἨἘλπίδιος. ὃν οὔτ᾽ ἂν ἔλαϑεν ὕπαρχόν γε ὄντα
πρᾶγμα τοσοῦτον οὔτ᾽ ἂν ἐσίγησεν αἰσϑόμενος μέλλων
γε εὐεργέτης ἔσεσϑαι βασιλέως. εἰ μὲν οὖν ἔφρασε,
δεῖξον. εἰ δ᾽ οὐκ εἶπεν. οὐδ᾽ ἐπέπρακτο, ἀλλ᾽ ὁ τὸ

στρατόπεδον ἐφ᾽ αὑτὸν πολλοῖς καὶ μεγάλοις ἀδική-

10 ef. t. II 275,6 sq. 13 cf. ep. 1463 | Amm. XXI 6,9

1 ἣν ἔσπειρε] ἤνεσ. cum lacuna 7 fere litt La ἦνεσ cum
lacuna 30 fere litt Mo ἠνέσχετο Pa ἔσπειρε h.l. non est
enuerat, αὖ vertit Re Anim (cf. t.II 153,10), sed inibat ut in
oco ἃ Suida s. v. Ἑρμίας allato ἔσπειρε τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα |
post ἔσπειρε lacuna fere 16—17 litt CAPUIV Bong Re quam
verbis ταύτην ἀπέκτεινε explevi cum Cobeto 1. l. coll. p. 241,
l6sq. ἀπέκτεινεν ἂν vel φαρμάκῳ ἂν ἀνεῖλε Bong Anim p. 955,
ὀλέϑρῳ παρέδωκε Monnerius 4 ἔχων Mo 5 ἔκρυπτε CPUI V
Bong [ἂν om CAPUIV Bong | τὸ ἄγος om Mo 6 οὔτ᾽ (1)]

οὐκ Bong 8 ἔσεισεν A | εἰς τὸ inser I? 11 βελτίονα A

sed « inras m! et '?"': suprascr m? βελτίονα P sed α in ras m?
βελτίονι UMo 15 τε U 16 οὐ δ᾽ 1 Bong qui εἰ δ᾽ coni,

quam lectionem codicibus Palat. et. Vatic." confirmari Ànim

p. 253 adnotavit 17 ἐφ᾽ αὑτὸν scripsi cum Cobeto Coll. 132
ἐπ᾽ αὐτὸν libri edd

Sae e LAM ratis

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 245

^

μασι κεχινηκὼς καὶ τοῖς Ἰουλιανοῦ διασωϑεὶς δάκρυ-
σιν ὧν ὥφειλε χάριν, τούτων ἀπαιτεῖ δίκας ψευδό-
μενος.

12. | Τὺ ψεῦδος δὲ τοῦτο σὺ διηγούμενος ἡμῖν RII 322
τὴν παρὰ σαυτοῦ ψῆφον προσδετίϑεις καὶ φωνῇ καὶ 5
βλέμματι καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἀνθρώπῳ κιναίδῳ
κατὰ ἀνδρὸς σώφρονος συναγορεύων οὐχ ἀναμνησϑεὶς
τῆς Φοινίκης οὐδὲ τῆς Φοινίχων ἀρχῆς. ἣ πρώτη
πρώτῳ Gov μετὰ τὴν μοναρχίαν ἐδόϑη. σὲ μὲν γὰρ
οὐκ ἠπίστατο, ὑπὸ φίλου δὲ ἐξηπατᾶτο. παροινοῦντος 1
ὃὲ σοῦ x«i σωφρονεῖν οὐ δυναμένου τὰ πονηρὰ καλὰ
νομίξειν οὐκ εἶχεν, ἀλλ᾽ ἤχϑετο. σὺ δ᾽ ἀντὶ σαυτοῦ
τὸν ἄριστον ἐχεῖνον ἐμέσεις δέον τῷ μὲν εἰδέναι τῆς
ἀρχῆς χάριν, ἐγκαλεῖν δὲ τοῖς σοῖς ὀφϑαλμοῖς ἢ ὅτῳ
ταῦτα δὴ τὰ τῶν ἐρώτων γίγνεται. 15

13. AAA éxeios ἐπάνειμι, ὅτι κοινὸν Ἐλπιδίου τὲ
x«l σοῦ τὸν κατ᾽ ἐχείνου λόγον ἐποίεις ἐπαινῶν μὲν
τὸν εἰπόντα φανερῶς. ἐπαινῶν δὲ οἷς ἔφην ἄρτι τὰ
εἰρημένα. καίτοι καὶ τὸ μὴ κακῶς λέγειν κἀκεῖνον
καὶ ταῦτα δεινὸν ἂν ἦν, | σὺ δ᾽ ὡς Gov μὲ πεί- R ΤΙ 828
σειν, οὕτως ἐχρῶ τοῖς λόγοις. οὐκ ἐνεγκόντος δέ uov n
δικαίως καὶ ἐμαυτῷ μὲν ἥκιστα, μάλιστα δὲ ᾿Ελπιδίῳ
πρέποντα φϑεγξαμένου τότε μὲν οὐδεμίαν δείξας ὁρ-

8 cf. Sievers p. 250 23 cf. p. 240, 18 8q.

8 πρώτη ras 7 litt 7 lineola expleta m?, om Bong 10 ἐξη-
πάτητο. Cobet 1. 1. 11 δέ cov ΜΟΥ͂ | σωφρονεῖν om Bong
12 δὲ Re — 15 γίνεται V —— 11 ἐκείνου λόγον in ras 5 litt .P*

20 δὲ Re 91 roig Α sed 7o καὶ in marg, in ras P? καὶ {7
| δέ μου]. ἂν ἐμοῦ Mo 22 ἥκιστα P sed στ in ras m*
23 οὐδὲ μίαν A | ὀργὴν I sed u supra y scr m? ὁρμὴν CAPUV

246 LIBANII ORATIO XXXVII

γὴν ἀπῆλϑες, σκοπῶν δὲ ὅπως ἂν ἀμύναιό ue, τῷ
καταλῦσαι τὰς παρ᾽ ἡμᾶς εἰσόδους τοῦτο ἐποίησας.
14. διὰ τί; οὐ γὰρ ταὐτὸν Ἐλπίδιός vs καὶ Πολυκλῆς.
οὐδ᾽ εἰ τὴν ὥραν ἔφην ἐκεῖνον ἀποδεδόσϑαι. καὶ σέ,
5 οὐδὲ τὸ τοῦ δεῖνος ἐν Ρώμῃ κελεύοντος ἰέναι συγκοι-
μησόμενον τοῦτο ἦν Πολυχλέους. οὐδ᾽ εἰ δεδέσϑαι
χρῆν ἐκ τούτων ἐκχξίνῳ τὴν γλῶτταν, παρὰ σοῦ σιγὴν
ἀπῃτοῦμεν. ἀλλὰ γὰρ ὁρᾶν μοι τὴν αἰτίαν τῆς ὀργῆς
δοκῶ. κοινὰ κατ᾽ ἀμφοτέρων. ὡς ἔοικεν, ἦν ἐκεῖνα τὰ

10 λεγόμενα ἴσα μὲν ὑμῖν τὰ λήμματα, ἴσαι δὲ

R

1

οι

II324 νύκτες" ἴσα μὲν ἐκερδάνατε. ἴσα δὲ κεχά-
ροὐσϑε. Gov τοίνυν οὐ περὶ ἐκείνου μᾶλλον ἢ σαυτοῦ
ταῦτα ἀκούειν. καὶ τοῦ μὲν ἐγὼ κατηγόρουν, σὺ δὲ
σαυτοῦ. 15. ταὐτὸ δ᾽ ἄν μοι δοκοῦσι παϑεῖν, εἰ καὶ
πλείους ταὐτὰ παϑόντες ἐχείνῳ τῶν λεγομένων παρ-
όντες ἤκουον᾽ τρωϑῆναι γὰρ ἂν ὑφ᾽ ἑαυτῶν καὶ ὧν
ἑαυτοῖς συνήδεσαν. ἴσμεν δὲ ταὐτὸ κἀν ταῖς ἐπι-
δείξεσι τῶν λόγων γιγνόμενον. ὃ μὲν γὰρ τὸν λόγον
ἐργαζόμενος δεηϑεὶς τοιούτων τινῶν ἐμνήσϑη, ὃ δέ

ὅ cf. p. 240, 19 sq.

1 ἂν inser 7? 2 comma non post ue, sed post εἰσόδους
Re | καταλύσαν I sed ' e^ corr m? ἡμᾶς Α sed «c, ut videtur
ex ov corr, inras ἡμῶν C ὑμᾶς Mo 8 διατί PIMoV
4 ὥρὰν A | ἐκεῖνον ἔφην Mo | ἀποδόσϑαι Pa οὐ Cobet 1.1. for-
lasse recte 5 οὐδὲ τὸ scripsi οὐδ᾽ (εἰδ΄᾽ Pa) si libri edd

hic sine dubio v. ἐμνήσϑην desideratur'* Re 7 ἐκεῖνον I
Bong 8 ἀπατοῦμον La ἀπαιτοῦμεν Re 10 ice P sed '
in ras m? | ἶσαι Mo 11 ,malim αἱ νύκτες" Re | ἔσα (bis) PI

sed ' e ^ corr P?I? | ,malim δ᾽ ἐκεχάρισϑε" Re κεχάρισά)ε

plusquamperfecti formam dixit Boissonadius Not. et Extr. XI

2, 154 19 ἦσαν τοῦ Mo 18 ταῦτα — 15 πλείους om Mo
14 δὲ Re | οἱ 7 Bong 16 ἂν om Mo

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 241

τις εἰδὼς αὑτὸν ἐρυϑριάσας κατέδυ τὴν μὲν γνώμην
οὐχ ἔχων τοῦ μνησϑέντος αἰτιάσασϑαι, τῷ ῥηϑέντι δὲ
πεπληγμένος. ἀλλ᾽ οὐ πολεμεῖ τῷ σοφιστῇ καταβὰς
οὐδ᾽ ὑβρίσϑαι φησὶν οὐδ᾽ ὀφείλειν αὐτὸν τῶν slon-
μένων δίκην οὐδ᾽ εἰ τῶν λαλούντων ἦν αὐτῷ καὶ
προσιόντων. ταῦτα οὐκέτι ἐποίει. 10. σὺ δὲ ἀνέστης καὶ
ἀπεπήδησας, ὥσπερ αὐτὸς Ov ᾿Ελπέδιος. εἰ δ᾽ ἀχϑε-
σϑῆναι φὴς οὐκ ἐν δίκῃ κακῶς ἀχηκοότος τοῦ φίλου,
χρῆν ἐλέγχειν καὶ ταύτῃ τῷ φίλῳ βοηϑεῖν. ἀλλ᾽ οὐκ
ἐνῆν. πῶς γὰρ τῷ καὶ αὐτῷ φάσχοντι τοιοῦτόν τινὰ i0
σερὶ | αὐτοῦ δεδέχϑαι λόγον; R II 325
11. Διὰ δὴ τῆς δεινῆς ταυτησὶ τιμωρίας ἴσϑι διδάξας
ἡμᾶς, ὃς ἐν νεότητι γένοιο. τί δὴ καὶ βεβλάμμεϑα ταύτῃ
τῇ δίκῃ. μάϑοιμ᾽ ἂν ἡδέως. οὔτε γὰρ χείρω μοι τὰ περὶ
τὴν τέχνην οὐκέτ᾽ εἰσιὼν ἐποίεις οὔϑ᾽ ἡνίκα εἴσήεις, βελ-
Tío, ὃς εἰς φλυαρίαν μὲν οὐκ ὀλίγον κατανήλισκες τοῦ
χρόνου, ὃν δὲ λέγοντα κατελάμβανες νέον, ἀϑυμεῖν
ἠνάγκαξες τῇ περὶ τὴν ἀκοὴν ὠμότητι. 18. φίλος δὲ
ἦσϑα μὲν οὐδέποτε. δοκεῖν δὲ ἠξίους. ἀεὶ δὲ οὗ λήσειν
ἤλπισας. ἔβαλλες. ὃς καὶ τὰ περὶ τῶν ἀστέρων καὶ so
τῆς δι᾿ αὐτῶν ἐπικουρίας ῥήματα διαστρέψας ἐχϑροὺς
ἡμῖν ἐποίεις, ὧν τὴν εἱμαρμένην ἠτιώμεϑα, ταῦτ᾽ ἐπ᾽
ἐχείνους μεταφέρων, ἐμὲ μὲν ἀδικῶν, κολακεύων δὲ
ἐχείνους. ἐν ταῖς ἐκείνων κακοτεχνίαις τὰς ὑπὲρ τῶν

5

-—4

10 οὗ p. 241,3

1 ἰδὼν I sed εἰδὼς supraserm? ἑαυτὸν Re 4 οὐδὲ (2) Re
| ὀφείλη Mo | αὐτὸν scripsi ex 1 auctore Re qui αὐτὸν αὑτῷ

Seribendum coni αὐτῷ reliqui libri edd (αὑτῷ Monnier)
6 οὐκ ἔτι Α 7 ἀπεπήδησας scripsi auctore Cobeto Coll. 132
-. ἀνεπήδησας libri (ἐκπηδήσας La) edd 9 ταυτὸν Mo

13 δὲ V| βεβλάμμεϑα P sed s(A in ras m? 14 δικαίως Bong
15 oóx ἔτ᾽ AP sed in hoc ' supra s eras — 22 ἠτιώμεϑα om Mo

248 ' LIBANII ORATIO XXXVII

μεγίστων ἐλπέδας πεποιημένος. ἀρχῶν καὶ γάμων" καὶ
γὰρ γάμων ἔτι 66 φροντίξειν ἀκούω μέλλοντα τοσαύ-
τὴν στεφανώσειν πολιάν. 19. δύνασϑαν δὴ ταῦτα
ποιεῖν νομίζεις τούτους τοὺς καταράτους διὰ καμίνων
τε καὶ τέφρας τῆς ἐχεῖ καὶ πυρός. καὶ πολλὰ μὲν
ἐξηπάτησαι. τοῦ δ᾽ ἕξειν τι δι᾿ αὐτῶν νομίζειν οὐκ
ἔληξας. ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ τι σχεῖν τὸ σχήσειν προσδοκᾶν
ἀρκεῖ xol περιέρχῃ πυνϑανόμενος οὐ μόνον εἴ τις

σι

ἄκρος ἐν τούτοις ὡς ἀληϑῶς. ἀλλὰ καὶ εἴ τις μέσως

10 μετέχει τοῦ πράγματος καὶ εἴ τις φαύλως, καὶ πείϑῃ
᾿ς κὰν τούτοις εἶναί γε πολλάκις μείξω τῶν παρὰ τοῖς
τελείοις καὶ βαδίζεις παρ᾽ αὐτοὺς κἀκείνους ἀξιοῖς
παρὰ σὲ καὶ τοὺς ἡλικιώτας ἀφεὶς ταῖς μετὰ τούτων
RII326 χαίρεις διατριβαῖς ταῖς μὲν ἐν ἐρημίᾳ. ταῖς | δὲ
15 χαὶ ἐν πλήϑεσιν, ἀφαιρῶν τὴν τῶν προτέρων ὑποψίαν
τοῖς δευτέροις. 20. καὶ οὕτω σφόδρα τούτων εἴνεχα
τοὺς τοιούτους διώχεις. ὥστ᾽ οὐδεὶς τῶν ὁρώντων
οὐχὶ μάντις ἐστὶν ἀληϑὴς ὑπὲρ τούτων ὑμῖν. εἶναι λέ-
ψῶν τοὺς λόγους. τούτοις ἀντὶ χρημάτων παρέχεις
0 τὰ κατ᾽ ἐμοῦ ῥήματα καὶ φὴς ἐκφέρειν τἀπόρρητα καὶ
τὰ ᾿κείνων πρὸ τῶν ἐμῶν ποιεῖσϑαι. εἰ δὲ μᾶλλον

εἶναί σοι δόξαιμι γόης ἐγώ, ἐγὼ μὲν ἠδίκημαι, οἱ δὲ

ἠδικήκασι. καὶ ust ἐμοῦ Gov τετάχϑαι κάλλιον.

2 σὲ φροντίξειν ἔτι C | ἀκούω in marg add A*?, inser 7?
8 δὴ A sed yo διὸ in marg διὸ CMo 6 ἐξηπάτησαι P sed
ῃ (1) in ras m?*, πὰ m? ἐξηπάτησε Mo | δὲ Re | τι om C
7 ἔληξεν Mo | τί APIMOV | χρήσειν Mo 8 περιέχῃ Bong —
10 πάϑη Mo 11 ys P sed y in ras m*, 1 sed y e v corr
m?*, U «e CAMoV τι Re μείξω scripsi e V ut coni Re Anim
usífov reliqui libri Bong μεῖζον Re 14 ταῖς (bis) P sed

"^ add m? | ἐν om Bong 16 ἕνεκα Re 20 gio PMo- t

21 τἀκείνων edd | δ᾽ οὐ Monnier

|

LIBANII ORATIO AD POLYCLEM 249

21. Εἶπον uiv οὖν δεήσεσθαι τῶν ἀστέρων καὶ
πειράσεσϑαι πολλαῖς ἱκετείαις ποιῆσαι τὸν "Aoyu πρᾳό-
τερον. ϑῶμεν δὲ εἰρῆσϑαι τὰς τούτων ἐπιχειρήσειν
ἀπώσασϑαι βολάς. κατ᾽ ἄμφω τοίνυν ἐχρῆν ἐμοί δὲ
συνάχϑεσϑαι. εἴτ᾽ ἐπ’ ἐμοί τι συνέκειτο εἴτε χενὸς ἦν 5
ὁ φόβος καὶ δείματα μάταια. δυστυχῶ γὰρ δὴ τοῦτό
γε. 6b δὲ οὔτε ὑπώπτευον οὔτ᾽ ἔφην κατ᾽ ἐμοῦ τι
καμεῖν. τί οὖν τὸ τῆς μεταβολῆς αἴτιον; τί τὸ τῆς
φυγῆς; 22. ἦ σοι δοκοῦμεν ἀδικεῖν οὐκ ἐγκώμια γρά-
φοντὲς τῶν ἐπ’ ὀλέϑρῳ πολλῶν ἐν μὲν ἡμέρᾳ καϑευ- τὸ
δόντων. νυχτὸς δὲ ἀξιούντων ἐπιτάττειν δαίμοσι; καί-
τοι φὴς οὐδενὸς ἐν τοῖς τοιούτοις καχοῖς ὕστερος
εἶναι. μᾶλλον δὲ τῶν μὲν οὐχ ἐλάττω. τῶν δὲ ἐπίστα-
σϑαι πλείω. ἀλλ᾽ ὅμως καὶ τοῖς χείροσι | κατὰ τὰς RII 327
τοιαύτας βλάβας ὡς ἥδιστα σύνει τό τι περὶ τοιούτων 15
ἀκούειν ἢ λέγειν ἥδιον ἑορτῆς ἄγων. καίτοι. χρῆν
τοῖς πάλαι κινδύνοις πεπαιδεῦσϑαι. σὺ δ᾽. ὡς ἔοικε,
χακίων τῷ διαφυγεῖν γεγένησαι. |

2 ἀστέρων scripsi coll p.247,20 ἀνδρῶν libri Bong Re
ἄστρων Monnier | πολλαῖς scripsi ᾿πολλάκις libri edd | πραότερον
PIMo 8 ἐπιχειρήσεις Bong 4 βουλάς I1 sed v del | καὶ
κατ᾽ V | ἐχρῆν inser 7? 5 τις 1 Bong re Mo 6 δυστυχῶ
scripsi e CP sed in hoc yo ἐς supra ὦ τοῦ, UV δυστυχὲς A sed yo

δυστῦχ in marg, IMo edd. | δὴ om 1 Bong 7 οὔτε Re

9 7 scripsi ἤ libri (ἧς La. τί Pa) edd | ἀδικεῖν inser I*
11 δαίμοσιν AP 12 φὴς PIMo | κακοῖς om Bong 13 τῶν
(2) P sed^ add m* 15 συνίει Bong | τὸ τί APIMo 16 £oo-
τῆς I sed £o in ras m? 18 τῶν Mo | πρὸς πολυκλέα subscr PI*

XXX VIII ?).

Oratio κατὰ Σιλβανοῦ sub finem vitae, certe post

annum 388?) conscripta qua Libanius nequitiae Silvani,
decurionis Antiocheni, olim discipuli sui, imagine ducta
ut immunitate privetur a senatu Antióchero petit, 'eor-

poris! fere finibus circumscripta mansit. Parvus igitur -

numerus codicum est quibus ad nostram aetatem pervenit.
Sunt autem hi decem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 283. Vide -

t.I p. 10 sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 316. Vide -

t.I p. 41sq. et 69. | Contulit meum in usum gratiose -

Staurus Teliacus.

3. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol 175". Vide t.I p.155sq. Contuli.

4. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 203. Vide t. I p. 20sq. ..Contuli.

5. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 66
a Leonardo Adami e P transseriptus. Vide t.I p.282sq.

6. Marcianus append. ΧΟῚ 2 (— I) saec. XIV fol.
230". "Vide t.I p.217sq. Contuli.

1) Oratio XXXVII editionis Reiskianae t. II p. 327—841 in
hac editione supra p. 58—9 reposita est.

2) Nam rhetoris Latini quem hoc anno Antiochia accepit
(t.I 192,19—193, 6), mentio fit in hac oratione p. 255,16. Et
Silvanus qui, cum Libanius scholam Antiochiae aperiret i. e.
vere anni 354, 4 patre Gaudentio rhetore ad hune deductus
erat (p. 253,2 $q.), iam filium adulescentem habet (p. 255, 13),
Gaudentius vero senio confectus mortem obierat (p. 259,10;
261,8). Cf. Sieversium p. 188 not. 3.

E

LIBANIl ORATIO CONTRA SILVANUM 251

7. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 265". Vide
t.I p.24sq. Allatius in margine eius lectiones varias
Palatini et Vaticani 81 adnotavit.

8. Neapolitanus ILE 17 (— N) saec. XIV fol. 165".
Vide t.I p. 211sq. et 392.

9. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 230. Vide
t. I p. 209sq. Contuli.

10. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 217. Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Qui ut iidem atque qui orationem XXVIII continent,
ita etiam eodem necessitudinis vinculo inter se coniuncti
sunt, de quo ad stemma p. 45 propositum te delego illud
unum addens teste singulari vitiorum consensu (p. 255,5;
261,1 et 2) Patmium ex eodem quo C fonte fluxisse.

Apud grammaticos florilegiorumque auctores ellun
locum inveni.

. Oratio primum. a Bongiovannio (— Bong) Venetiis
anno 1754 p.218— 229 e codice I edita est.') Cuius
vitia nonnulla divinando sanavit Reiskius Animadversio-
num volumine: quinto p. 570—571, plura ope codicis
Augustani in editione quam uxor prelis commisit t. II
p. 942—352. In hane etiam pars notarum Animadver-
. Sionum transiit.

1) Cf. t.I p. 214.

XXX VIII.
ΚΑΤΑ XIABANOT.

RII3492 1. Οὐδὲν ϑαυμαστὸν Σιλβανὸν τὸν Γαυδεντίου
κακῶς μὲ λέγειν" καὶ γὰρ τὸν ἑαυτοῦ πατέρα Γαυδέν-
τιον. ἐκεῖνον δέ ye πρὸς τῷ λέγειν καὶ ἐποίησεν. ἐμοὶ |-

5 δὲ παρήνουν μέν τινὲς καὶ αὐτὸς δὲ ἐμαυτῷ πολλάκις ;
σιωπῆσαι. vouítov δὲ σωφρονεστέρους τοὺς ἄλλους
ποιήσειν τῷ περὶ τούτου λόγῳ κρεῖττον ἡγησάμην εἶ-

πεῖν ἢ σιωπῆσαι. καὶ ἅμα πολλοὺς οἶμαι τῶν νῦν

αὐτῷ διαλεγομένων πείσειν φεύγειν ταυτηνὶ τὴν ὁμι-

10 λίαν ὡς ἔχουσάν τι μύσους.

codex Chisianus

Patmius 471

Monacensis gr. 483 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2
Barberinus II 41

Vaticanus gr. 81

Vindobonensis phil. gr. XCIII

2 cf. ep. 457. 174. 659. 332

ab Lini Lb Is
ΠΠΠΠΠῚῚ}

1 τοῦ αὐτοῦ χατὰ V μ ante κατὰ A, post σιλβανοῦ C qui
v«' in marg habet λόγος τριακοστὸς πρῶτος post σιλβανοῦ V

rubr, λόγος Μ΄ Pa λόγος λα΄ in marg 7, us B rubr 4 éxsi-.

vov I sed si inras m* 6 ποιήσειν τοὺς ἄλλους Pa 8 εἶναι V
9 o?ve οἶμαι ante πείσειν inser V* 10 μίσους IVa Bong

LIBANII ORATIO CONTRA SILVANUM 253

2. Ἐγὼ γὰρ ὡς ἧκον δεῦρο καὶ ποιεῖν ἠρξάμην
τοῦτ᾽ ἐφ᾽ ὅτου xci νῦν εἶμι. προσελϑών μοι Γαυδέν-
τιος, ἀνὴρ ἐπιεικής τε καὶ σώφρων x&v τῷ παιδεύειν
πολὺν διεξελθὼν χρόνον. δείξας τουτονὶ Σιλβανὸν καὶ
παῖδα αὑτοῦ προσειπὼν ἐδεῖτό μου καὶ τοῦτον ἐν τοῖς 5
φοιτῶσιν ἔχειν μισϑοῦ μεμνημένος. ἐγὼ δὲ πρὸς μὲν
τὸν μισϑὸν ἠγανάκτησα. τουτονὶ δὲ ἡσϑεὶς ἔλαβον.
ὅστις μὲν ἔσται περὶ τὸν διδάσκαλον, οὐκ εἰδώς. τι-
μῶν δὲ οἷς ἡδόμην τὸν πατέρα. x«l ἦν μοι πλείων 9
περὶ τοῦτον ij τινα ἄλλον ὃ πόνος σχληρᾶς τὲ R 11343
οὕτως ὄντα φύσεως καὶ οὐχ οἵας ὀξέως δέχεσϑαι τὰ
λεγόμενα, ἀλλ᾽ ὅμως ᾧμην δεῖν αὐτὸν καὶ οὕτως ἐπα-
ναγκάξειν. ὃ. δόξας τοίνυν δύνασθαι. λέγειν δίκας
ἐλϑὼν ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην ἀργύριον χτησάμενος ἧκεν
ἐνταῦϑα ἐπ᾽ ἴσοις. καὶ βοηϑειῶν μὲν ὧν εἰκὸς ἦν ἐν τὸ
τοιούτῳ πράγματι παρ᾽ ἐμοῦ τυχεῖν. ἔτυχε, κακὸν δὲ
ἄρα εὖ ποιῶν οὐκ ἠπιστάμην, πρὶν δὴ ἡ περὶ τὸν
πόδα συμβᾶσά μοι τύχη τὸ πᾶν εἰς φῶς ἤγαγεν. ὅτε
δὴ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὀδυρομένων xci τοῦ λόγου

17 cf. t. 1 167, 1 sq.

6 ἤτοι ἐν τοῖς μαϑηταῖς V?

1 γὰρ]δὲ V ὅ αὑτοῦ P sed ' in ras m?, Re αὐτοῦ reli-

qui libri Bong 8 περὶ P sed' add m? | τὸν διδάσκαλον
P sed v (1) add et δασκαλ in ras m? τὸ δικαστήριον Α sed
οἶμαι διδάσκαλον in marg m?*, BVa 14 χτησόμενος ὃ

15 ἐπ᾽ ἴσης Pa sed yo ἐπ᾽ ἴσοις in marg | βοηϑειῶν C sed àv

eras et q (— ovs?) suprascr | ἐν τοιούτῳ .B sed ἐν τοιού in

ras m* 18 τὸ πᾶν C sed e τοῦτον corr m?, A sed yo τοῦτον

in marg τοῦτον πάντα P sed πάντα e πᾶν corr m?, B Va
ταύτην Pa sed yo τὸ πᾶν in marg

5

10

254 LIBANII ORATIO XXXVIII

τοῦ περὶ τῆς συμφορᾶς ἐν ἁπάσῃ πόλει πεποιηκότος
δάκρυα μόνος οὗτος χατασχεῖν αὑτὸν οὐκ ἐδυνήϑη
οὐδὲ συγχρύψαι τὴν χαρὰν λύπῃ πεπλασμένῃ. ἀλλὰ
καὶ δὶς καὶ τρὶς ἐρόμενος ἀπιστῶν. εἰ τοσοῦτον ἀγα-
ϑὸν αὑτῷ γεγένηται. ἐπειδὴ τοῦϑ᾽ οὕτως ἔχειν ἔγνω
καὶ οὐ ψεύδεσϑαι τὸν λόγον, ἀναπηδήσας τε καὶ ἄρας
ὑψηλὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἑαυτὸν καὶ χροτήσας καὶ τἄλλα᾽
δὴ τὰ τῶν ἡδομένων ποιήσας ἐπέϑηκεξ λαμπρᾷ τῇ
φωνῇ τοῦ Διὸς εἶναι τοῦτο τὰ δίκαια ποιοῦντος.
4. καὶ ταῦτα ἐγὼ κατακείμενός vs καὶ ἐν ὀλίγαις ὧν
σωτηρίας ἐλπίσιν ἤκουον καὶ πρὸς ἐμαυτὸν ἐλογιξόμην,
εἴ τι πώποτε πέπονθεν vox ἐμοῦ κακῶς. ὥστε καὶ |

R 1|844 ἐπιχαίρειν. εἶτ᾽ εὐεργεσίας μὲν εὕρισκον, ἄδικον

15

20

δὲ οὐδὲν οὐδὲ λυπηρόν. ἀχϑομένου τοίνυν μου τού-
τοις λέγει τῶν τις παραχαϑημένων ὀψέ Cus» usua-
ϑηχέναι τὸν visa τόνδε ἀρξάμενον πάλαι καὶ
πρὸ τοῦ κηήῤμισος εἶναι κακὸν sig ἐμέ.

D. Τί zov οὖν αὐτῷ βούλεται τὸ τὸν ϑεὸν ἐπαι-
νεῖν ἐν τῷ τοῦ ποδὸς πάϑει;: τὰ μετὰ τὸ δεῖπνον
παρὰ τοῦ τὰ Ὀλύμπια τιϑέντος διδόμενα τοῖς δαιτυ-
μόσι φέρειν οἴκαδε βαρεῖάν vs καὶ οὐ φορητὴν ἕποίξι
τὴν λειτουργίαν καὶ ἦν κίνδυνος μὴ μένειν τὴν ἕορ-

4 Plat. Phil. p. 59E. Gorg. p. 498 E. Leg. XII 956 E
20 cf. t. III 118, 12 sq. R

1 τοῦ om Bong | rjj ante πόλει inser Re at cf. t. 1 167, 7
περὶ οὗ ποία πόλις οὐχ ἀκήκοε τῶν ἐν ἠπείροις ἢ νήσοις:
2 αὐτὸν 1 Bong 8 χάριν B et in marg Va 4 καὶ (1) om

Bong 5 αὑτῷ Re αὐτῷ libri Bong | ἔχον V 7 ἑαυτὸν —
ἀπὸ τῆς γῆς V | τᾶλλα Α 8 τὰ om Bong 10 rs om 1 Bong.
12 πώποτε om IV 15 vig μοι παρακαϑημένων Pa | μὲ

inserui cum Sinteni qui ue margini editionis Reiskianae ad- -
scripsit 19 τὸ] τὸν B

LIBANII ORATIO CONTRA. SILVANUM 255

τήν. τοῦτ᾽ ἐγὼ παῦσαι βουλόμενος παρήνεσα μὲν
πολλοῖς, ἔπεισα δὲ ἕνα τῷ συμβούλῳ τὴν συμβουλὴν
xgívavra* μὴ γὰρ ἂν ὑπ᾽ ἐμοῦ τι ῥηϑῆναί ποτε τῶν
οὐ καλῶν. καὶ τυγχάνοι ys τοῦ zfióg ἀντὶ τούτων
εὐμενοῦς αὐτός τε καὶ 7 τήϑη. τῶν μὲν οὖν ἄλλων 5
οἱ μὲν ἐπήνουν, οἱ δὲ οὐκ ἠτιῶντο, εἰ δέ τις καὶ
ἤχϑετο, ἀλλὰ σιγῇ τοῦτό γε μόνος δὲ οὗτος ἐκεκράγει
καὶ τῷ μὴ τεϑνάναι μὲ δῆλος ἦν λυπούμενος, τῆς γὰρ
αὐτῆς ἦν δήπου ψυχῆς τούτῳ τε ἥδεσθαι κἀκεῖνο
βούλεσϑαι. καὶ ἦν ἀδικώτερος τῶν οὐ συγγενομένων τὸ
ἡμῖν ὁ πεφοιτηχὼς χαὶ τῶν τι δεδωκότων ὃ μηδ᾽
ὁτιοῦν.

6. Τῷ δὲ καὶ παῖς ἦν ἐν τοῖς παιδευομένοις ἀμι-
σϑὶ καὶ οὗτος, ὥσπερ ὃ πατήρ. τὴν ἐμὴν ταλαιπωρίαν
καρπούμενος. βουλόμενος δή μὲ x«i διὰ τοῦ παιδὸς τ5
ἀδικεῖν ἀποσπάσας τῶν ἐμῶν | ϑυρῶν φέρων ϑα- RII 345
τέρᾳ φωνῇ δίδωσιν οὐκ ἐκείνης ἐπιϑυμῶν, ἀλλὰ ταύ-
τὴν ὑβρίζων, μᾶλλον δὲ ἐμὲ τοῖς δευτέροις. καὶ παρ-
᾿ ἀγγέλλει τῷ παιδὶ τῷ ταῖς πολλαῖς σαρξὺὴν ἀγαλλομένῳ
τοῖς ϑεοῖς ἴσον ἄγειν τὸν “έβυν τὸν καταγέλαστον 530
φείδεσϑαί ve ἐν τοῖς ἐχείνῳ λυσιτελοῦσι μηδενός. μὴ
ῥήματος, μὴ ἔργου, μὴ χειρός, μὴ ποδός, μὴ πολέμου,
μὴ μάχης. μὴ τραυμάτων μηδ᾽ si μέλλοι τοῖς ἐμοῖς
συμπλέχεσϑαι. 1. καὶ διετέλει δὴ ϑορυβῶν, ἀπειλῶν,

16 ὁ.1 198, 6. t. III 261,6 sq. R. cf. t. 1 144,11

4 τὲ Va 5 ἡττήϑη C sed in ἡ τήϑη corr m?, Pa sed

ἡ τήϑη in marg 9 δὲ he 11 τί APIBV | μὴ δ᾽ ὅτι οὖν A

μὴ δ᾽ ὁτιοῦν reliqui libri Bong μηδοτιοῦν Re 18 ἄμι-

σϑὸς Pa 15 δέ Pa 16 ἀδικεῖν om I Bong qui id vel
simile excidisse coni 28 μὴ δ᾽ IB 24 διετέλεις V.

5

256 LIBANII ORATIO XXXVIII

[ποιῶν]. παροινῶν. καὶ ὁπότε τις αὐτὸν αἰτιάσαντο
τὸν πάππον λέγων, οὐ γὰρ δὴ τὸν πατέρα γε. ἐπὶ τὸ
τῷ διδασχάλῳ βοηϑεῖν κατέφυγε. καὶ σχῆμα τοῦτο
τοῖς ἀδικήμασιν ἦν τούτου διδάξαντος ἐκεῖνον τὴν
καλὴν ταύτην ἀπολογίαν χέρδος αὐτοῦ ποιουμένου τὰς
περὶ τοὺς νέους ταραχάς.

8. Καὶ τοῦτο τοσοῦτον ὃν ἧττόν ἐστι τοῦ ῥηϑη-
σομένου. δοὺς γὰρ αὑτὸν τοῖς τῶν καλῶν ἐρασταῖς

RII346 ὑπηρέτην καὶ τοῖς μὲν ἔξω. τοῖς δ᾽ εἴσω συνὼν

10

15

Lo]
e

καὶ πολλοῖς διαύλοις τὰ παρ᾽ ἑκατέρων sig τοὺς ἕτέ-
ρους φέρων μερίτης γινόμενος τῶν ἐρωτικῶν δώρων
πολλοὺς οἴχους ἀϑλίους ἐποίησε νύκτας τε καὶ ἡμέρας
τῆς αὑτοῦ κακίας ἀναπλήσας, ὁπότε μὴ δύναιτο ἕτερον
ἀγαγεῖν, παρέχων αὑτόν, πόρνος ὁ αὐτὸς xci zgocyo-
yóg. 9. καὶ μηδεὶς εἴπῃ καὶ τί ταῦτα. πρὸς τὸν
πατέρα; εἰ μὲν γὰρ ἠγνόει τὰς ἐργασίας ταύτας. ἦν
uiv ἂν οὐδ᾽ οὕτω συγγνώμη. μηδεὶς γὰρ πατὴρ ἀγνο-
δίτω τὸν αὑτοῦ μηδὲ τῶν ἐλαττόνων φροντίζων. οἷον
οἰκετῶν καὶ χρημάτων καὶ ἵππων καὶ ὄνων, τῶν οὕτω
μεγάλων ὀλιγωρείτω. τί γὰρ πατρὶ παιδὸς τιμιώτερον;
ὅμως δ᾽ οὖν δοκείτω τι λέγειν λέγων ἄγνοιαν. νῦν
δ᾽ οὐδὲ τοῦτ᾽ ἔστυν αὐτῷ πολλάκις ἀκηκοότι καὶ παρὰ
πολλῶν ἀνθρώπων: Σιλβανέ, κακοῦ παιδὸς ὧν

11 cf ὁ. ΠῚ 81, 18. IV 754, 19 R. Dem. p. 889,7. 12 cf.
t. IL 404, 3 R

1 ποιῶν ut e sequenti z«gowóv corruptum cancellavi
πτοιῶν coni Re Anim | τίς I 2 τὸ P sed ὁ in ras m?
5 αὑτοῦ Rhe 8 αὐτὸν V 9 τοις (1) P sed ^ add m?, I
11 μέχρι Pa sed μερίτης in marg | γενόμενος CI Re 13 τῆς
om Bong | αὐτοῦ CIV 14 ἄγειν I Bong | ὃ om Bong
15 εἴποι 1 Bong 18 μὴ δὲ APIBV . 20 παιδὶ πατρὸς Β΄

21 τί 1 '

LIBANI ORATIO CONTRA SILVANUM 251

πατὴρ πράως φέρεις τοῖς βουλομένοις μὲν éx-
δόντος τὴν ἑαυτοῦ νεότητα, λήξαντος δὲ οὐδὲ
viv, ἑτέρων δὲ παῖδας εἰς ταὐτὰ καταποντί-
σαντος. ἐκ δὲ ἀμφοτέρων τούτων ἀργύριον εἰς
τὴν σὴν οἰκίαν εἰσηχότος; οὐκ ἐκβαλεῖς; οὐ 5
μετὰ πληγῶν; οὐ μετὰ τραυμάτων ἢ καί, νὴ Za
γε, δικαστηρίου; 10. οὗτος δὲ ταῦτα ἀκούων ἐπι-
σχήσευν μὲν ἔφασκεν αὐτόν, εἴα δὲ εἶναι τὸν αὐτὸν
καὶ ξῆν ἐν ἴσοις καὶ λαμβάνειν ὅμοια καὶ βλάπτειν ἃ
πρότερον, τὸ πλέον εἰδὼς τῆς ἀδοξίας ἐπ᾽ ἐμὲ βαδιού-
μενον διὰ τὸ δοκεῖν ἐμὴν εἶναι τὴν ἀρχήν. εἰ καὶ τά-
ληϑὲς ἑτέρως ἔχοι. τοῦ δὲ τὰ τοῦ παιδὸς εἰδέναι τε
τὸν πατέρα καὶ ἐπαινεῖν εἰδότα μέγιστον ἐκεῖνο τεχ-
μήριον. 11. προσῆλϑε πρῴην τινὶ τῶν καλῶν καὶ
ἐπειρᾶτο πείϑειν, ὃ δὲ ἀπεπήδησεν. οὗτος δὲ ἐπελϑὼν is
εἷλκέ τε λαβόμενος καὶ ἐπάταξε. τῶν δὴ τῷ νέῳ
συγγενῶν πυϑομένων τὴν τόλμαν καὶ ὄντων ἰσχυρῶν
T€ καὶ οὐκ ὀλίγων περιστάντων τὲ καὶ ταῖς χερσὶν |
ix αὐτὸν χρησαμένων μαϑὼν ὃ χρηστὸς πατὴρ R II347
οὔτε τούτων κατεβόησεν ὡς ἀδικούντων οὔτε ἐκεῖνον 530
ἐκόλασεν ὡς ἐπὶ πονηροῖς ἔργοις. καίτοι χρῆν ἢ τού-
τῶν χατηγορεῖν ὡς ἐπὶ πληγαῖς οὐ δικαίαις ἢ προστι-
ϑέναι τῇ παρὰ τούτων δίχῃ τὴν παρὰ τοῦ πατρός.
12, νῦν δὲ τοῖς μὲν οὐδὲν ἐμέμψατο, τὸν δὲ παρε-
ιυϑήσατο τὸν ἐν αὐταῖς ταῖς πληγαῖς κατ᾽ ἐμοῦ πολ- 3.
λὰς βλασφημίας ἀφέντα τοῦ μηδὲν τῶν πραττομένων

M

0

1 πράως PIB 8 ταὐτὰ Re ταῦτα libri Bong ὃ é£yxo«-
Asig I Bong 8 αὑτὸν (1) Pa. 12 ἔχει ΟΥΥ 14 πρώην PIB
16 τοῦ νέου Pa at cf. t. II 451,17 R 19 καλὸς Bong
21 ἐκόλα σεν cum ras 3 litt V 23 παρὰ (1).0m CPaV
24 rov P sed' add m?

LrmBANIUS ed. Foerster. III. 17

5

10

258 LIBANII ORATIO XXXVIII

εἰδότος. ἀντὶ γὰρ τοῦ μισεῖν αὐτὸν ὄντα τοιοῦτον.
ἢ οἷόν v οὐ χαλεπῆναί τινας ὑπὲρ τοιούτων; ἐπ᾽ ἐμὲ
τὴν ὀργὴν ἦγεν. ἦν δ᾽ αἴτιος οὔτ᾽ ἐγὼ τῶν πληγῶν
οὔϑ᾽ οἱ πλήττοντες. ἀλλ᾽ ὃ γενέσϑαι τὰς πληγὰς ἀναγ-
κάσας. ἦν δ᾽ οὗτος ὃ τὴν εἰς τὰ τοιαῦτα δεδωχὼς
ἐξουσίαν πατήρ. ἔδωκε δέ, ὅπως πράττοιμι χεῖρον τῇ
διὰ τῶν τοῦ ᾿χείνου παιδὸς τολμημάτων αἰσχύνῃ.

18. Οὕτω us δι᾽ ἀμφοῖν, αὑτοῦ vs καὶ τοῦ παιδός,
ἠδίκει πεπαιδευμένος ἐν τῷ γεγεννηκότι λῆρον καὶ
φλυαρίαν ἡγεῖσϑαι τὴν τοῦ δικαίου τάξιν. ἔστι γὰρ
ἡμῖν ὁ γενναῖος Σιλβανὸς πατραλοίας. ὡς μέν φασί
τινὲς, X«L τῇ δεξιᾷ κατὰ τοῦ μεταφρένου χρησάμενος,

RII348 ὡς δ᾽ ἅπαντες ὁμολογοῦσι, λύπαις πολλαῖς | πιέ-

18

G«g, ἄκυρον μὲν τῶν ἔνδον χαταστήσας. εἰς γῆν δὲ
βλέπειν ἀπειλαῖς ἀναγκάσας οὐκ ἐξῶν ἀναπνεῦσαι χα-
ϑαρῶς οὐδὲ τοῦ πάντως τι λήψεσϑαι χαχὸν ἔξω
γενέσϑαι φόβου. 14. ὁ μὲν ἀπηλλάττετο τῶν συνου-
σιῶν καμὼν πρεσβύτης ἐπὶ τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς ἐπι- |
κουρίαν, ὃ δ᾽ αὖ κλείσας τὰς ϑύρας τὴν κλεῖν ἔχων
αὐτὸς ἐν ἄλλοις διέτριβεν, ὃ δ᾽ ἐκάϑητο περὶ τὴν κλί- .
ucxe δαχρύειν μὲν οὐ τολμῶν ὡς οὐκ ὃν ἀσφαλές, εἶ

9 ἐν τῷ γεγεννηπότι) ἰσοδύναμον διὰ τοῦ qeyevvnxócog. viv |
δὲ καὶ τὰ ἐν τοῖς ϑείοις ἀπαντᾷ" ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι
ϑεῷ (— Paul. ep. ad Philipp. 4, 13) ἤτοι διὰ τοῦ ἐνδυναμοῦν-
τος V? :

2 ἢ οἷόν T οὐ Scripsi οἷον τοῦ CPa A sed in hoc yo υἱὸν
in marg, 7 edd υἱὸν τοῦ P ged ἐν [ἄ A ?] oto[v] ro[?] in mag
m?, BYVa οἷον V οὐδὲ γὰρ οἷόν τ᾽ οὐ Re Anim 4 οἱ
inser P? 6 ἣν I 7 τῶν om V | 'xsívov P sed ' eras.—
8 αὑτοῦ P sed 'inras m? αὐτοῦ IBVa 11 πατραλλοίας͵
Ῥα1Β 12 καὶ om Pa 19 et 200 A ὅ PaP sed in hoc *
add m?, IB Bong 19 αὖ scripsi e Pa ἂν reliqui libri edd —

20 δ᾽ in ras P? | παρὰ Cobet Coll. 132, at cf. t. Π 426,68

LIBANII ORATIO CONTRA SILVANUM 259

Σιλβανὸς πύϑοιτο. στένων δὲ ἀδακχρυτί. τοῖς ϑεοῖς
εὐχόμενος ἐλθεῖν ποτε τὸν ἐπιτρέψοντα ἄρτου καὶ
οἴνου ϑιγεῖν. τῷ δὲ πικρὰ καὶ ταῦτα ἦν οὔτ᾽ ἐρωτω-
μένῳ τι παρὰ τοῦ παιδὸς εἴ τέ τι πύϑοιτο, μάτην τοῦτο
ποιοῦντι. οὐ γὰρ ἦν ὅ τι ἂν ἤχουεν. ἠπείγετό τε
ἡ τράπεζα τῇ μετὰ σιγῆς ὀργῇ καὶ βλέμματι χαλεπῷ
καὶ νεύμασι πρὸς τοὺς διακόνους ἀγρίοις. δῆλός τε
ἦν ἅπασιν οἷς ἔπραττε τῆς τοῦ γέροντος τελευτῆς ἐπι-
ϑυμῶν. 15. xai τοῦτο ἐδείχϑη σαφέστερον ἔν τε τῷ
τρόπῳ τῆς τελευτῆς καὶ ἐπειδὴ ὥχετο. προσπεσόντος
γὰρ αὐτῷ κώματός τινος ἐξαίφνης ποιοῦντι πρὸς τοὺς
μαϑητὰς ἀπὸ τοῦ ϑρόνου τὰ εἰωϑότα. ὥστ᾽ ἀγνοῆσαι
μὲν αὐτὸν ἐχεῖνον καὶ ὅπου ποτὲ εἴη. χκομισϑῆναι δὲ
οἴκαδε δι’ ἀγνοίας ἁπάντων καὶ μειξόνων καὶ ἐλαττό-
vov καὶ εἶναι ϑέαμα δεινὸν καὶ ἐλεεινὸν πληττομένων
τὰς ψυχὰς τῶν ὅστις ὁ φερόμενος εἴη πυνϑανομένων.
χαὶ γὰρ ἐκίνει τὴν δεξιὰν ὃ χρηστὸς ἐκεῖνος καὶ πάντα

ἀγαϑός. | óc τότε ἔτυχεν αὐτῇ συνεργῷ πρὸς τὴν R Π 349

διδασκαλίαν χρώμενος. καὶ ἤδει μὲν οὐδὲ τοῦτο, ἐκίνει

δὲ ὅμως, x«i dero δή τι πρὸς τοὺς ἑταίρους λέγειν so

λέγων οὐδέν, ἐφ᾽ à δὴ πλεῖστα ἔρρει δάκρυα καὶ τῶν
ὁρώντων καὶ τῶν ἀκουόντων καὶ οἱ μὲν οὐδὲ ἐδείπνη-
σαν, οἱ Ó& οὐχ ἄνευ ϑρήνου. τότε τοίνυν ὃ παῖς ὃ
χληρονόμος ὃ πολλοὺς μὲν sig ἑαυτὸν ἐκείνου πόνους

ἀνηλωκώς. πολλοὺς δὲ πολλῶν ἄλλων δι᾽ ἐκεῖνον, ὃ 50

3 ϑίγειν libri edd cf. t. 1127, 18 | τῷδ᾽ P sed ^ m? οὐ δ᾽
inras m* 4zí((1) IV 6 βλέμματι] νεύματι B —. 8 jv om V
11 κώματός Re κύματος hbri Bong 19 ἀπὸ τοῦ ϑρόνου
om Bong 17 ἐκεῖνος P sed sx in ras m? 19 ἴδει V | τοῦτ᾽
AP Co B 20 ἑτέρους BVa 25 ἐκεῖνον ex ἐκείνων
corr

M

260 LIBANII ORATIO XXXVTII

τῆς τοῦ πατρὸς πρᾳότητος εἰς τὴν αὐτοῦ γε ἐκείνου
παροινίαν ἀπολελαυχὼς εἰπόντος ὧν ἔπασχεν οὐδὲν
πρὸς οὐδένα ἀνθρώπων, οὗτος οὖν παρὼν καὶ ὁρῶν
ἐγγύϑεν ἀχριβῶς τὴν συμφορὰν οὐκ ἐστέναξεν. οὐκ
5 ὥμωξεν, οὐδὲν ὧν ἐν τοιούτοις δρᾶσαι προσῆκεν ἐποί-
ησεν ἄνϑρωπος ἐν μέσῳ τοσούτων δακρύων, οὐδεὶς
γὰρ ἦν ὃς οὐ τοῦτο ἔπασχε τήν τε ἀρετὴν ἐννοῶν τοῦ
κειμένου καὶ τὸ τὸν τοιοῦτον οὕτως ἀπιέναι, καὶ μά-
λιστα δὴ τὸν ϑρῆνον ἐγειρούσης τῆς χειρός. 10. ὁ

10 05 οὐδὲ ἐμιμήσατο, τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ πρὸς ὀδυρ-
μὸν ἑτέρους παρακαλέσαι. ἀλλά μοι δοκεῖν. καὶ τοὺς -
ἀϑυμοῦντας ἐμίσει καὶ τοὺς οὐ καταβαίνοντας ἐνο-
χλεῖν ἐνόμιξε καὶ τῆς ψυχῆς, ὡς εἶκός ys, κατεγίνωσκε
βραδυτῆτα. εἶϑ᾽ ὃ μὲν ἐτέϑαπτο, ὁ δὲ ἐνεφορεῖτο vig -

15 τελευτῆς καὶ ἦν φαιδρὸς ἀηδοῦς ὄψεως ἀπηλλαγμένος
τῆς τοῦ πατρὸς καὶ διδασκάλου.

11. Ἔδει μὲν οὖν τοὺς ἐκείνῳ vs καὶ ἐμοὶ φίλους
μάλιστα μὲν καὶ δίκας ξητεῖν τῶν ἠσεβημένων εἰς
ἀμφοτέρους ἡμᾶς. εἰ δὲ μή, μήτοι γε εὖ ποιεῖν. οἱ δὲ

30 καλοῦσιν ἀπόντα, δέχονται προσιόντα, κλητόν τὲ καὶ |
ἄκλητον ἑστιῶσιν, ἡδέως ὁρῶσιν, ἡδέως δμιλοῦσιν. |.
RII350 ὁ μὲν xci χρήμασιν εὖ ποιεῖ τὸν ϑεοῖς ἐχϑρόν,
ὁ δὲ τοὺς ἐχϑροὺς ἐκείνου καὶ ἑαυτοῦ νομέζξει. τὸν
γὰρ διδάσκαλον, φασίν, ἐν τούτοις τιμῶμεν.

12 Od. ψ 252. Soph. Ant. 822. Eur. Suppl. 797

1 πραότητος 1B 1 ἐκείνου — 8 οὐδένα praemisso xst-
μενον in marg P? 5 οὐδὲ Pa | τοῖς τοιούτοις I Bong | δρά-
σαι I 6 τοσοῦτον I 7 τοῦτ᾽ V 8 τὸν τὸ 1 Bong
18 γε inserui e V om reliqui libri edd 14 ἐθάπτετο he
17 uiv om B 19 μήτι PaV 24 φασίν Re φησὶν libri |

Bong

LIBANII ORATIO CONTRA SILVANUM 261

18. τιμᾶν μὲν οὖν ἀξιοῦντας τὸν διδάσκαλον ἐπαινῶ
χαί φημι τοὺς οὐ τοιούτους ὄντας εἷς τοὺς πεπαιδευ-
κότας ἀδικεῖν, ἔδει μέντοι τιμᾶν ἐκεῖνον ἐν τῷ μὴ
τοῦτον᾽ τουτὶ γὰρ ἦν ἀκολουϑούντων τοῖς πράγμασιν.
εἰ μὲν γὰρ καὶ τὰ παιδὸς καὶ τὰ μαϑητοῦ πρὸς ἐκχεῖ- s
vov οὗτος ἐπεπληρώκει. τῶν νῦν τούτων παρ᾽ ὑμῶν
ἐτύγχανεν ἂν εἰχότως" ci δ᾽ ἠγνόησε μὲν τὴν φύσιν,
τὰ δὲ ἐκείνης συνέχεε δίκαια, λυπῶν δὲ καὶ ἐλαύνων
τὸν φύσαντα διετέλεσε καὶ συνεξέτεινεν οὕτω μακρῷ
βίῳ τὸν ἄσπονδον τοῦτον πόλεμον πρὺς τῇ φύσει τὸν 10
διδάσκαλον ἀδικῶν, ὁ μὲν Σιλβανῷ πολεμῶν Γαυδεντίῳ
φίλος. ὁ δὲ τοῦτον εὖ ποιῶν ἐχϑρὸς ἐκχείνῳ.. οὐδὲ
γὰρ υἱὸν εὖ ποιεῖ τοῦτον εὖ ποιῶν τὸν διὰ παντὸς
τοῦ χρόνου τὸν πατέρα κακῶς πεποιηκότα τούς T6
μισϑοὺς τοὺς ἀπὸ τοῦ διδάσκειν ἐκείνῳ γιγνομένους 15
ἀφαιρούμενον χαὶ τῇ τοῦ πρεσβύτου πείνῃ καὶ δίψῃ
μείξω ποιοῦντα τὴν οὐσίαν. 19. ὅστις οὖν οἷδε λό-
yov εἵνεκα Γαυδεντίῳ χάριν, καὶ μισείτω Σιλβανὸν
x«l φαινομένου φευγέτω καὶ νομιζέτω ταὐτὸν εἶναι
μύσος ἀνδροφόνῳ τὲ ὁμωρόφιον εἷναι καὶ τούτῳ χρῆ- 30
σϑαι. πρὸς γὰρ τῇ καταπεφρονημένῃ φύσει καὶ τοῖς
ταύτης οὐ πεφυλαγμένοις νόμοις εἰχότως ἂν δόξαι καὶ
τὴν ἀφορμὴν ὃ τοιοῦτος ϑάνατος ἐκ τῆς διὰ τὸν παῖδα
λύπης λαβεῖν.

10 Dem. cor. p. 314, 16 20 Antiph. de caed. Her. 8 11
p. 130,32. Dem. cor. p. 321, 14. Mid. p. 553,5

1 οὖν om CPa del P* 9 οὐ τοιούτους] £v τοιούτοις CPa

8 δ᾽ Re 9 διετέλεσεν A — 15 ἐκείνῳ om Re 16 δίψα Pa

20 μύσος scripsi e P sed ' in ras m?, Va μῦσος reliqui libri Re

μῖσος Bong | ὁμορόφιον BVa ὁμορρόφιον Pa 21 τοῖς P
sed oi in ras m?

262 LIBANII ORATIO XXXVIII

20. Οὗτοι μὲν oov σωφρονήσουσί ποτε καὶ ví ποι-
οὔντες Γαυδεντίῳ χαριοῦνται, γνώσονται, δίκαια δ᾽ ἂν
ἐγκαλέσαιμι καὶ τῇ βουλῇ τὸν ἀλάστορα τοῦτον ἀτε-

1 λείας ἠξιωκυίᾳ. ὃν elg μὲν ἐκείνης κατάλογον ἐνέγρα-
RII351 vev ἡ μεγίστη τῶν ἀρχῶν, τρυφᾶν | ὃὲ ἀφεῖσαν
οἱ λαβόντες. καὶ βουλευτὰς μὲν ἀπαιτούντων τῶν
πραγμάτων οὐχ εἶναί φασιν, ἀλλ᾽ ὀδύρονται τοὺς ἐκ
πολλῶν ὀλίγους. ὥσπερ οἱ κατενεχϑέντες sig μικρὸν
ἀργύριον ἐκ μεγάλων χρημάτων τῶν olxov, τούτῳ δὲ
10 δεδώκασιν ἄχρηστον αὐτῇ κεχτῆσϑαι τὴν οὐσίαν οὔϑ᾽
αὑτοῖς βοηϑοῦντες οὔτε τῆς ἐνεγκούσης κηδόμενοι τήν
τὲ τοῦ δικάσαντος ψῆφον μάταιον εἶναι ποιοῦντες.
21. 4λλ᾽ οὐ περὶ {τοῦτον μόνον τοιαύτη,

ασίν. ἐστί. τοῦτο δέ ἐστιν οὐγὶ μηδὲν ἀδιχεῖν. ἀλλὰ
φ : χι μῇ ,

15 διὰ πολλῶν ἀδικεῖν. τῆς γὰρ οὕτω πεπραγυίας βουλῆς
ἦν δήπου τὸ τὰ τοιαῦτα ἁρπάζειν, ἀλλὰ μὴ προΐεσϑαι.
ἅπαντας μὲν οὖν ἐχρῆν ὑπὸ τὰς λειτουργίας ἄγειν
καὶ μηδενὶ διὰ μηδένα τὴν ἄδικον ταύτην παρέχειν
ἐλευϑερίαν. 22. ἔστι δὲ πολλῷ τοῦτο ἐκείνων δεινό-

20 τερον καὶ τοσούτῳ γε. ὅσῳπερ οὐκ ἴσα τὰ βεβιωμένα
Σιλβανῷ τε καὶ ἐκείνων ἑκάστῳ. τί γὰρ ἄν τις εἴποι

"rfe —- τ
MER Uu

περί γε ἐκείνων τοιοῦτον; οὐδέν. ἀλλ᾽ ἔχουσι μίαν
RII352 ταύτην αἰτίαν τὴν τοῦ μὴ βούλεσϑαι λειτουρ- |

3 Dem. p. 324,21. 438,28 7 cf. p. 88, 15 sq.

1obóvom Va 4 ἠξιωκυῖα P sed^ in ' corr m?, I | ἔγραψεν
I Bong ὅ δ᾽ πο 9 χρημάτων P sed τ in ras m? | τῶν οἴκων

«v oig : 3
om Pa [10 αὑτῇ Re 11 «vcrc Pa 18 τοῦτον inserui auc-

tore Re (,addendwm videtwr aut ἐμὲ aut τοῦτον") 14 φασίν

seripsi φησίν libri edd 16 τὰ om 1 Bong 20 ócov Pa|

ἶσα B 21 σιλβανῶ P sed o in ras m* | εἴπη BVa
28 λειτουργεῖν P sed s, in ràs m*

LIBANII ORATIO CONTRA SILVANUM 263

γεῖν, πατέρας δὲ οὐ κατεδουλώσαντο οὐδὲ φόβοις καὶ
λιμῷ παρέδωκαν οὐδ᾽ ἀποϑανόντων ἐγέλασαν οὐδὲ.
τοὺς διδασκάλους ἐχϑροὺς ἐνόμισαν οὐδ᾽ ὅσα ἐνῆν
κατέβλαψαν. |

23. Ἐχέσϑω τοίνυν ἡ βουλὴ τοῦ κακίστου καὶ
ἐπειδὴ τὰς ἄλλας διαπέφευγε δίκας, ταῖς γε περὶ τοῦτο
δαπάναις ταπεινωϑήτω καὶ τὸ τῶν ὀφϑαλμῶν ἀποϑέ-
μενος ϑράσος γενέσϑω πὼς μετριώτερος.

8 cf. p. 160, 10

3 οὐδὲ Re 5 χακίσϑαι Pa sed κακίστου in marg
8 πῶς AIB |cuuóovsoog Pa μέτριος V
τέλος τοῦ κατὰ σιλβανοῦ subscr 4, κατὰ σιλβανοῦ P

XXXIX.

Oratio inscripta Ἀντιόχῳ ἢ παραμυϑητικός, qua
Libanius Antiochum praeceptorem artis rhetoricae?) de
noxa a Mixidemo?), homine abiectissimo, illata consolatur,
sed etiam ut vindictam sumat commonet, 'corporis' fere
finibus eireumseripta mansit. Parvus igitur numerus codi-
cum est quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem
hi novem:

1. Codex Chisianus R VI 48 (— C) saec. XIV fol. 285.
Vide t. I p. 10sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 256. Vide
t. I p.41sq. et supra p.251. Contulit mihi Socrates Kugeas.

3. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 178. Vide t. I p.15sq. Contuli.

4. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 289. Correctus est manu tertia ex U vel huius simil-
limo codiee. Vide t. I p. 20sq. et t. II p. 509. — Contuli.

1) Si hic idem est, ut videtur, (cf. p. 28,3 et 276,15) atque
Antiochus ille rhetor quem Libanius frustra lcario comiti
Orientis commendaverat (p. 28,18q.), oratio ante annum 384
scripta esse dicenda est. Nam hunc in initio potius curriculi

vitae monstrat παραμυϑητικός (cf. p. 267,118q.; 275,168q.). Alia. —

temporis indicia desunt. Nam verbis αὐτὸν ἐκεῖνον p. 267,924
et sequentibus Proclum significari, id quod Reiskius suspicatus
est, à nexu sententiarum (cf. p. 267,8 $Q.) abhorret. Cf. Siever-
sium p. 264 et 204 qui orationem earum numero habet quarum
tempus incertum est.

3) Cf. p. 273, 13.

3) Nomen fictum esse recte Reiskius p. 353 not. 5 conie-
cisse videtur. Cf. Lys. fr. XCI ed. Thalh.

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 265

9. Cheltenhamensis 10618 fol. 70 saec. XVII/XVIII
a Leonardo Adami e Palatino descriptus. Vide t.I p. 282sq.
Inspexi.

6. Vaticanus Urbinas gr. 126 (— Ὁ) anno 1316
exaratus fol. 233". Vide t.I p. 216sq. et 236. Contuli.

^ Y. Marcianus append. XCI 2 (— D) saec. XIV fol. 251.
Vide t. I p. 217sq. Contuli.

8. Vindobonensis phil gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 221. "Vide t.I p.35sq. et 236. Contuli.

9. Parisinus Suppl. 656 saec. XV fol. 163". "Vide
t. I p. 234.

Lacunis compluribus communibus (p. 268,10 et 276,17)
omnes codices ad eundem archetypum zedin palam fit.
Superstites in duas discedunt familias, quarum altera codi-
cibus V et Parisino, prior reliquis continetur. Rationem
quae inter singulos intercedit, e stemmate p. 189 pro-
posito disces. Unum addo U inter P et 1 tenere locum.
Cheltenhamensem et Parisinum ab apparatu critico exclusi,
ut quorum prior e P, alter e V vel huius simillimo co-
dice neglegentissime descriptus sit.

Duos locos ex oratione inscripta πρὸς Ἀντίοχον κατὰ
Μιξιδήμου laudavit Macarius Chrysocephalus.?)

Oratio primum ex 7 codice a Bongiovannio Venetiis
anno 1754 p. 239—249 edita est.") Cuius vitia divi-
nando sanavit multa Reiskius Animadversionum volu-
mine quinto p. 580—583, plura ope codicis Augustani
in editione t. II p. 353—363 quam uxor prelis commisit.
In hane etiam pars notarum Animadversionum transiit.

Pauca ecorrexerunt Sintenis atque Cobetus.

1) Cf. t. I p. 851.

2) Codices Palatinus et Urbinas de lacuna in fine orationis
(p. 276, 17) exstante eius in usum ἃ Nicolao Rubeo (cf. p. 249
et 253) inspecti sunt.

XXXIX.
ANTIOXO9I IIAPAMTOHTIKOX.

RII353 1. Ἡγοῦμαι προσήκειν οὐ τοῖς πενϑοῦσι μόνον
ἢ παῖδας ἢ γυναῖκας ἢ γονέας ἤ τινας ἄλλους λόγους
ποιεῖν ἔχοντας παραμυϑίαν, ἀλλὰ καὶ οἷς &m ἄλλων

s τινῶν αἱ λῦπαι. εἰ γὰρ δὴ τοῖς λυπουμένοις βοηϑη-
τέον. καὶ τούτοις κἀκείνοις ἄξιον, ὥσπερ αὖ καὶ τοὺς
ἰατροὺς ὁρῶμεν ἅπασι τραύμασιν ἀπὸ φαρμάκων ἀμύ-
γνοντας. ἐγὼ δὲ οἶδα καὶ μείζους λύπας ἐξ ἑτέρων
ἐγγενομένας τισὶν ἢ ϑανάτων, ὥστ᾽ ἔκ γε τῶν δικαίων

107] μᾶλλον ἐκείνων παραμυϑητέον τούτους ἢ οὐχ ἧττόν

C --- Codex Chisianus

Pa — Paimius 471

AA — Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282

U — Urbinas gr. 126

I — Marcianus append. XCI 2

V -— Vindobonensis phil. gr. XCIII

9 Cf. p. 269, 9. Lys. pro Arist. bon. $ 9 p. 618,1

1 μὰ A, τοῦ αὐτοῦ V ante ἀντιόχωι τοῦ πρὸς &vríoyov —
κατὰ μιξιδήμου: λόγ. v, Macar. Chrys. fol. 90 | παραμυϑητική ὦ
λόγος τριακοστὸς δεύτερος post παραμυϑητικός V rubr, óyos .-.
ΚΘ' Pa, μα΄ C sed νβ΄ in marg m.recent λόγος λε΄ in marg J? — -
5 λῦπαι Scripsi ex 1 λύπαι reliqui libri edd 6 οὖν V ᾿

9 ἐχγενομένας I Bong ἐγγινομένας V — 10 7 (1) om V

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 261

γε, εἰ μὴ καὶ μᾶλλον. 2. ἐγὼ τοίνυν σὲ κατιδών,
Ἀντίοχε, λύπῃ μεγάλῃ κατειλημμένον καὶ πολλῷ πόνῳ
χατέχοντα σαυτὸν τὸ μὴ δακρύειν διὰ τὸ Μιξέδημον
τῷ δεῖνι μὲν διδασκάλῳ συμμαχεῖν, τοῖς σοῖς δὲ ἐναν-
τιοῦσϑαι. ταυτηνί σοι zgocoíóo τὴν παραμυϑίέαν, ἤν s
πῶς ἄρα πεισϑῆς, ὅτι σοὶ μὲν τὸ πολεμεῖσϑαι κέρδος.
ἐχείνῳ δὲ ἡ συμμαχία ξημία.

9. Τίς οὖν τῶν ἁπάντων οὐκ οἶδεν, ὅτι τὸ μὲν
ἀγαϑοὺς φέλους | ἔχειν ἀγαϑὸν τοῖς ἔχουσι. τὸ δὲ R ΠΙ 864
πονηροὺς χαχόν; ἱκανὸν γὰρ εἰς ἀπόδειξιν τοῦτο τοῦ 10
κακὸν εἶναι τὸν ἔχοντα. αὐτίχα οἱ τοῖς ὀρχησταῖς
ὑπάδοντες οὗτοι μετὰ γυναικῶν δή τινῶν οὐδὲν αὐὖ-
τῶν ἐκείνων τῶν γυναικῶν διαφέροντες ἥδιστα μὲν
ἂν σοὶ φίλοι καὶ εἶεν καὶ δοκοῖεν καὶ συνεῖεν καὶ
συσσιτοῖεν καὶ παραπέμποιεν ὅποι ποτὲ ἴοις, ἀλλὰ σύ 15
γε τοῦτο καὶ φύγοις ἂν καὶ φοβηϑείης καὶ οὐδ᾽ ἂν
μετὰ μυρίων δέξαιο ταλάντων. 4. καὶ νῦν τοίνυν μὴ
τοῦτο σκόπει μόνον, ὅτι τὰ τοῦ δεῖνος Μιξίδημος
ἥρηται μηδ᾽ ὅτι πολλὰς οἰκίας ἐπιὼν παρὰ γυναιξὶ
χήραις εὐλογεῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ καὶ τίς ὧν ὃ 90
Μιξίδημος ταῦτα ποιεῖ. οὕτω γὰρ ἂν εὔξαιο τοῖς
ϑεοῖς καὶ προστιϑέναι τοῖς νῦν αὐτὸν καὶ πλείους
καὶ μείζους περὶ ἐκείνου ποιεῖσϑαι τοὺς ἐπαίνους. ὁρῶ
δὲ οὐδὲ αὐτὸν ἐκεῖνον πάνυ τι χαίροντα τοῖς παρὰ

3 Plat. Phaed. p. 117 C

8 δακρύων I Bong 5 ταυτηνί scripsi e V ταυτί CA
sed in hoc in ταύτην corr m.rec. ταύτην reliqui libri edd
8 τὸ μὲν --- 11 ἔχοντα citat Macar l.l. praemisso titulo (p. 266, 1)
19 ,malim αὐτοί" Re 13 ἤδιστοι Pal Bong 14 καὶ
συνεῖεν om Bong 16 γε καὶ τοῦτο Pa 19 αἴρεται Bong
22 αὐτῷ | 24 vo. V

268 LIBANII ORATIO XXXIX

τούτου πάλαι δὴ và τοῦδε εἰδότα. D. si δ᾽ οὖν xal
ὠέγα τι τοῦτο ποιοῖτο, μὴ σύ γὲ τούτῳ ταράττου μηδ᾽
οἴου παρὰ τοῦτο χεῖρον ἕξειν σοι τὰ πράγματα. Μιξί-
δημος γὰρ οὑτοσὶ τοῦ μὲν εἶναι κακὸς ἐκ παιδὸς ἤρ-

5 ξατο. χρηστὸς δὲ οὐδαμοῦ γενόμενος οὐδὲ ὀλίγας ἡμέ-

ρας μετὰ τῆς ἐσχάτης χακίας sig γῆρας ἧκεν. ἔσχε
μὲν ἀπὸ τοῦ σώματος πρόσοδον ἐν “Αἰγύπτῳ καλῶν
αὐτὸς ἐφ᾽ ἑαυτὸν τοὺς δοῦναι δυναμένους. ἔσχε δὲ ἐν
Παλαιστίνῃ. καὶ πρὸς τοῦτο οὐκ ἦν τὸ γένειον κώλυμα.

R Π|8δὅ [ {τοῦ εἰπεῖν» δὲ δίκας ἁψάμενος τοῦ τὰ αὐτὰ κερ-

11

1

οι

20

δαίνευν οὐκ ἔληξεν, ἀλλ᾽ ἦν αὐτῷ διχόϑεν μισϑοφορεῖν,
τὰ μὲν üvoOtv, τὰ δὲ κάτωϑεν τῶν στρατιωτῶν τοὺς
μὲν δεχομένῳ, τοὺς δὲ καὶ βιαξομένῳ. καὶ λέγων μὲν
οὐδενὸς ἦν βελτίων, τὸ δύνασϑαι δὲ ἑτέρου μᾶλλον
ἦν ἐξ ὧν ἔφην αὐτῷ. 0. ἀρχὰς τοίνυν ὕπως μὲν ἔλα-
pev, ἀφίημι λαβὼν δὲ οὐδ᾽ ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ σχήματος
ἐδυνήϑη σωφρονεῖν, ἀλλ᾽ ὁ μὲν κῆρυξ καὶ στρατεία
καὶ ξώνη καὶ ξίφος καὶ τὸ δικάζειν ὑπῆρχεν, ὁ δὲ
οὐδὲ ἐν τούτοις ἀνὴρ ἐδυνήϑη γενέσϑαι, ἀλλ᾽ ἦν ἐκεῖ-
νος ὁ φοιτῶν χαὶ συνδιχῶν, συγχέων τὰ τῆς Ἄφρο-
δίτης νόμιμα. τεχϑεὶς μὲν ἀνήρ, τούτῳ δὲ προσϑεὶς
ϑάτερον, x«i πολλοὺς μὲν καταισχύνας, πλείοσι δὲ
ὑποσχὼν ἑαυτόν.

1 τοῦδε] τούτου CPa 2 τοῦτο CP sed in hoc ^ et o (2)

in ras m? | ταράττου] παρά rov πάλαι δὴ τὰ τοῦδε εἰδότα C
παρὰ τούτου P 8 τοῦτο P sed ov in ras m* 8 αὐτὸν I

10 τοῦ εἰπεῖν inserui om libri in lacuna (9 fere litt C, 7 A, 8 P,
10—12 U, 61, 18V) τὰς inser Bong aut ἁψάμενος {τοῦ λέγεινΣ
τὰς δίκας aut τῶν δικῶν ἁψάμενος legendum coni Re Anim, in
editione ,convenientius inquit videtur τοῦ λέγειν suppleri |
δὲ om CPaP δὲ δίκας om V 16 οὐδ᾽ scripsi e V οὐχ
reliqui libri edd 17 κήρυξ PaV cf.t. II 558,10 | malim
στρατιά" Re 21 τοῦτο 1 | δὲ om C 28 ἑαυτῶ U

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 269

1. Ἀλγεῖς οὖν, εἴ σοι τοιοῦτός ἐστι πολέμιος; ἀλ-
γεῖν μὲν οὖν ἐχρῆν. εἴ σοι φίλος ἦν ἄνθρωπος ὃς
ἄνευ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ ψεύδεσϑαι καὶ ἐπιορκεῖν
καὶ τοὺς αὐτοὺς ϑεοὺς τιμᾶν τε καὶ ὑβρίζειν ἅπαντα
διεξῆλθε τὸν χρόνον τοὺς αὐτοὺς τήμερον μὲν εἶναι 5
μεγάλους λέγων, αὔριον δὲ οὐδέν, ἐπὶ ψυχρὰς προφά-
όεις καταφεύγων, ὡς δὴ οὐχ ἑχὼν ἀσεβῶν. ὃ δὲ πᾶν
ἂν ἐπὶ κολακείᾳ δράσειεν. ἐπειδὴ γὰρ ξητεῖ μὲν δύ-
νασϑαι, τοῦτο δὲ ἐκ τῶν δικαίων οὐκ ἔχει, τῷ πάντα
τρόπον κολακεύειν πειρᾶταί τις εἶναι. 8. τὰ χρήματα 10
δὲ ταῦτα καὶ | τὰ κτήματα μή 66 ἐκπληττέτω μηδὲ RII356
ἐξαπατάτω μηδὲ μισϑὸν ἀρετῆς ταῦτα εἶναι νόμιξε.
εἰσὶ γὰρ δὴ μισϑὸς δρόμων καὶ πόνων καὶ λόγων καὶ
πράξεων αἰσχρῶν. ἃς φεύγων ἄνϑρωπος ἐπιεικὴς δέ-
ξαιτ᾽ ἂν πολλάκις μᾶλλον ἀποθανεῖν ἤ τι τοιοῦτον i5
ὑπομεῖναι. μεμέσϑωκε δὲ αὑτὸν γυναιξὶ πολλῶν Ós-
σποίναις ἀνδραπόδων, ὧν ἕκαστον ἐχβάλλει τῆς αὐτοῦ
τάξεως αὐτὸς &vO' ἑκάστου γιγνόμενος. ἀρκεῖ δὲ οὐ-
δὲν τῶν διδομένων. ἀλλ᾽ ἔτι προσαιτεῖ. δεῖται λαβεῖν
χειρῶν ἁπτόμενος καὶ ποδῶν, ὀμνὺς ὀφείλειν οὐκ ὀφεί- 20
λῶν, δανειστῶν ὠμύτητα τὴν οὐκ οὖσαν τραγῳδῶν.
9. χαί ποτε γυνή τις τῶν εὐγενῶν ἥπτετο μὲν ἀρίστου
μόλις τοῦτο ποιοῦσα καὶ τοῦτο ἐν ϑεραπαέναις μόναις,

ὁ δ᾽ ὅσῳπερ εἶχε τάχει διὰ τῶν κλιμάκων ἀναβὰς

15 Plat. Symp. p. 179 A 21 cf. t. Π 430,13 R. Polyb.
VII 7,2

2 ἦν] ἐστὶν V ὅ uiv om 1 Bong 6 οὐδέν] μικροὺς Pa

17 δὲ Bong 11 et 12 μὴ δὲ AIV 18 πόνων καὶ δρό-

μων Pa 171 αὑτοῦ CPaAPU ι8ὃ 0 Re 240 A δ)1Γ)

δὲ δ] ὅσω παρεῖχε Pal Bong ὥσπερ εἶχε τάχους Cobet Coll.
132 00]]. t. IV 458,24 et 517,17

ex

10

15

20

25

210 LIBANII ORATIO XXXIX

πρὸς τὰ γόνατα προσπεσὼν πραχτόρων χεῖρας ἔφασκε
διαφυγὼν μίαν ἔχειν ἐλπίδα τὰ παρ᾽ ἐκείνης. ἡ δ᾽
αἰσχυνομένη μὲν ἐφ᾽ oig ἦν, οὐκ ἐνεγκοῦσα δὲ τὴν
ἀναισχυντίαν ἔδωκε μέν, δοῦσα δὲ τοῦτ᾽ εἶναι πέρας
ἠξίου τῶν λημμάτων. ὃ δ᾽ ὑπέσχετο μὲν οὐκ ἐνοχλή-
ὅειν, παρῆν δὲ αὖϑις ἅμα ἡμέρᾳ, καὶ πάλιν ἡ κεφαλὴ
καὶ πάλιν αἱ χεῖρες xal πάλιν τὰ γόνατα. καὶ ἦν οὐκ
ἀπορία συμμάχων. αἱ γὰρ δὴ ϑεράπαιναι συνέπρατ-
τον ἐχόμεναι δι’ ὧν αὖ καὶ εἴχοντο. καὶ οὐκ ἐνταῦϑα
μὲν τοιοῦτος. παρὰ δὲ ἑτέραις γυναιξὶ βελτίων, ἀλλ᾽
tig ὅσας οἰκίας παρέδυ. πολλαὶ δὲ αὗται. πανταχοῦ
μὲν πολλαὶ διακονίαι, πανταχοῦ δὲ αἰτήσεις. πανταχοῦ
ὃξ λήψεις, οὐδαμοῦ δὲ κόρος. 10. ὁ δὲ καὶ ἀγροέκοις
ὁ χακοδαίμων δουλεύει πρᾶγμα “ἐφ᾽ ἑαυτὸν μεταϑείς,
ὃ πρότερον τοὺς τῆς ἀρχῆς ὑπηρέτας ἀνεῖχεν, ὅϑεν

RII357 δὴ καὶ ἀπολώλασιν. οἱ δ᾽ ὑπὸ τοῖς ὄρεσι | γῆν

ἀγαϑὴν γεωργοῦντες Μιξιδήμῳ μᾶλλον ἢ σφίσιν αὐτοῖς
γεωργοῦσιν. ᾧ δέος οὐδὲν ἐκ τῶν ὡρῶν, ἀλλὰ δεῖ τά
y& tig τὸν φόρον ὑγιαίνειν ὁμοίως αὐτῷ. ἐντεῦϑεν
αὐτῷ πολὺς μὲν ὁ σῖτος, πολλαὶ δὲ αἱ κρυϑαί, πολλὰ
δὲ πάντα. καὶ γὰρ δὴ καὶ αἱ γυναῖκες τῶν γεωργῶν
τούτῳ τὰ τῶν γυναικῶν ποιοῦσιν, ὃ ποιεῖ Μιξιδήμῳ
τὰς τραπέξας τὰς μεγάλας. 11. ὁ δ᾽ οὐχ αἰσχύνεται
τὴν πενίαν τῶν δι᾽ αὐτὸν sig ταῦτα ἡκόντων, ἀλλ᾽ ἐκ
τῶν ἀγρῶν ἐπιστολαὶ φοιτῶσι τὸ καὶ τὸ κελεύουθαι,

2 μόνην post μίαν inser Re delevi| vj» U| 3) 4 $ IV
60.4. 90 IV 6 ἅμα om U 7 καὶ πάλιν αἱ χεῖρες
om Ῥα 9 ἂν U et ex αὖ corr P? 13 δὲ om V | λῆψις U |
ἄγροικος V 16 of 1 | δὲ Re 18 δὴ C 19 ὁμοίως he

οἰκείως CPaA sed in hoc yo ἐκεῖ ὡς in marg, IV ἐκεῖ
ec PU 20 ἑαυτῷ V 22 ὦ I 28 0 A 0 IV
24 αὐτῶν I Bong

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 211

τῷ δ᾽ οὐχ ἔνι μὴ ποιεῖν, ἀλλ᾽ ἀναπηδῶντα δεῖ τῶν
δεδωκότων εἶναι. μικρὸν δὲ αὐτῷ τὸ πολύ. καὶ πρὸς
τούτῳ γε εἰς ἑτέρας κώμας μεγάλας αὑτὸν εἰσάγει διὰ
πλέϑρου πολλάκις ἑνός, οὗ καὶ περὶ τὴν τιμὴν ἀδική-
σας ἐν τῷ βραχεῖ τὸ πᾶν ἔχειν ἀξιοῖ πραγμάτων ἀπεί- 5
ρους ἀνθρώποις ἐπισείων, εἰ μὴ πάντα πείϑοιντο. τὰς
παρ᾽ ἑαυτοῦ βλάβας.

12. Ἐξεῦρε τοίνυν ὃ ἀνὴρ καὶ γεωργίαν ἑτέραν
ἀδικωτέραν. δικαστὰς καὶ δικαστήρια καὶ δίκας. διδοὺς
γὰρ αὑτὸν τῶν δικαζομένων τοῖς οὐδὲν ὑγιὲς λέγουσι 10
νῦν μὲν ἐν κατηγορίαις, νῦν δὲ ἐν ἀπολογίαις, εἰσπη-
δῶν εἰς τὰς κρίσεις οὐχ ὅπερ ἐστὶ δίκαιον. ἀλλ᾽ ὅπερ
αὐτῷ κερδαλέον, τοῦτ᾽ ἰσχυρὸν πειρᾶται ποιεῖν καὶ ἢ
δεηϑεὶς ἤνυσεν ἢ καὶ κατηνάγχασεν ἀπειλῶν ἐρεῖν
κακῶς" πάντως δὲ εἶναι κύριος δόξης χείρονός τε καὶ τ5
βελτίονος. χαὶ τούτοις οἱ μὲν χαταπλαγέντες ἡττή-
ϑησαν,. οἱ δ᾽ ἀντισχόντες εἰς λοιδορίας ἧκον. 18. ταῦτα
τοῦτον ἄγει πρὸς τὰ δικαστήρια, ταῦτα εἰσάγει, ταῦτα
ἐξάγει. καὶ δεινὸν οὐδέν. ἢν ἑχάστης ἡμέρας δεκάκις
ἑχατέρων γένηται. | ὃ δ᾽ οἷδε καὶ νύκτωρ ἐνοχλεῖν RII358
καὶ πολλάκις ἧκεν ἄρχοντος χαϑεύδοντος. ὅπως ἀκού- i
σας τι παρὰ τοῦδε πρότερον εἶτ᾽ ἐπὶ τὸν ϑρόνον ἴοι.
ἀπὸ δὲ ἑκάστου τούτων ἀργύριον, χρυσίον, ἐσϑής,
ἀνδράποδον, ἵππος. ὁπόσα γαστρὶ χαρίζεται. 14. οὐκ
ἤκουσας. AMvríoye, κεκραγότων τινῶν ἀρχόντων. ὡς, εἶ s5.
μή τις ἐκχόψειε τουτονὶ τὸν ὄλεϑρον, οὐκ ἔστιν ἀρχῇ

1 δὲ Re 6 πύϑοιντο C 7 αὐτοῦ V 10 ἑαυτὸν Re
11 et 15 δ᾽ Re 17 οἵ V | λοιδορίας scripsi ex .4 sed c e v
corr, PUIV λοιδορίαν CPa edd 19 εἰ I Bong 20 ἕχα-
τέρων scripsi e ἑκάτερον reliqui libri edd | ὃ 4 à CIV
22 τί Υ 26 ἀρχῇ Pa sed ἀρχὴ in marg ἀρχὴ V

212 LIBANII ORATIO XXXIX

πᾶν τὸ δέον σῶσαι; ὃς πρὸς Toig ἄλλοις κακοῖς τοῖς
δικασταῖς ἐπάγει τοὺς στρατηγοὺς δώροις μὲν ἐκείνους
ὑφ᾽ ἑαυτῷ ποιούμενος, δυνάμεις δὲ μείζους ἐλάττοσιν
ἐπάγων. τοῦτο αἱ ἔλαφοι. τοῦτο οἱ λαγωοί., τοῦϑ᾽ ὃ

s πολὺς οἶνος, τοῦτο τὰ τῶν ὀρνίϑων γένη. διὰ τοῦτο
τῶν συναριστώντων τε αὐτοῖς εἶναι βούλεται καϑ'
ἡμέραν καὶ ὅπως ys εἴη ποιεῖ. εἶτα τὰς κατὰ τῶν οὐ
πάντα αὐτῷ πειϑομένων δικαστῶν ἀναμίγνυσι διαβο-
λὰς πίνων ὁμοῦ καὶ συκοφαντῶν. διὰ τοιούτων ὁδῶν
10 χρηματίξεται. αὗται τὸν κατάπτυστον αἱ τέχναν τῆς
παλαιᾶς πενίας ἐξείλκυσαν. 10. τῆς αὐτῆς δέ, οἶμαι,
τέχνης ἢ καὶ ἔτ᾽ αἰσχίονος ὃ τοῦ δεῖνος κλῆρος. ὧν
γὰρ ἐν σχότῳ μετ᾽ ἀλλήλων ἔπραξαν πάντα ἀλλήλοις
καὶ διδόντες καὶ λαμβάνοντες. τούτων καρπὸς ὁ χλῆ-
i5 ρος. καὶ ἐκληρονόμεν μητρὸς οὔδης. ἀδελφῆς οὔσης.
παίδων ἐκείνης. ὧν ὅτε τὴν ἀδελφὴν ἐγάμει, τεῖχος |
RII359 μὲν ὑπισχνεῖτο τοῦ κηδεστοῦ τοῖς υἱέσιν ἔσεσϑαι,
γέγονε δὲ πάντων μηχανημάτων δεινότερος κατασείων
καὶ καταφέρων καί. τὸ δὴ δεινότατον. δι᾽ ἀλλήλων
90 τοῦτον μὲν πρὸς ἐκεῖνον λέγων κακῶς. ἐκεῖνον δὲ
πρὸς τοῦτον καὶ νῦν μὲν τοῦτον ἐπ᾽ ἐκεῖνον ἀκονῶν,
νῦν δὲ ἐχεῖνον ἐπὶ τοῦτον, φιλῶν μὲν οὐδέτερον, ϑα-
τέρῳ δὲ αὑτὸν ἀεὶ προστιϑείς, ἰσχυροτέραν τὴν αὑτοῦ

3 Dem. cor. p. 239, 19

1 πρὸ 3 ὑφ᾽ scripsi e V cum Cobeto Coll.133 ἐφ᾽
reliqui libri edd | δυνάμει 1 Bong 4 λαγωιοί Α ὅ δια-
τοῦτο AIV 6 αὑτοῖς Re | βούλεται Scripsi e PaAPIV
βούλονται reliqui libri edd | καϑημέραν V 7 ποιεῖν CV
19 ὧν — 14 κλῆρος om Bong 16 ἐκείνοις 1 Bong qui ἐκείνης
coni 20 ἐκείνων I| λέγει Pa 28 αὐτοῦ V

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 213

ποιῶν πανουργίαν τῶν τῆς φύσεως ἀναγκαίων. καὶ
νῦν ὅσοι λυποῦνται τῷ τῶν ἀδελφῶν πολέμῳ, Μιξι-
δήμῳ καταρῶνται τῷ πολεμοποιοῦντι λέγοντες μηδέποτ᾽
ἂν ἄνδρε καλώ τ κἀγαϑὼ καὶ πεπαιδευμένω πρὸς
τοσοῦτον προβῆναι φιλονεικίας, εἴ τις ἦν ϑεῶν προεκ- 5
χόψας ἐκεῖνον.

16. Τί οὖν ἐβούλου φίλον ἔχειν τὸν τοιοῦτον,
Ἀντίοχε, καὶ συλλήπτορα; καὶ τί μεῖξον ἄν τις εἶπε
περὶ σοῦ κακὸν ἢ ὅτι ᾿ντίοχος ἐκεῖνος ἐν Μιξι-
δήμου τῷ τρόπῳ τὰς ὑπὲρ τῶν αὑτοῦ πραγμά- 1
τῶν ἐλπίδας ἔχει; οὐκοῦν εἰκότως ἂν τοῖς ϑεοῖς
ἔχοις χάριν μισῶν τε καὶ μισούμενος χαὶ κέρδος ἡγοῖο
τὰς βλάβας ταύτας δὴ τὰς περὶ τοὺς μαϑητάς; ὑπὸ
γὰρ δὴ τῶν κακῶν κακῶς ἀχούειν ἄμεινον ἢ τοὐ-
ναντίον. | 15

11. Ὡς δὲ κακὸς ὃ Μιξίδημος, μάϑοις ἂν κἀκεῖϑεν,
εἰ μὴ ἄρα προεπίστασαι. ἦν τις ἐκ Κύπρου τῇδε νέος
λευκὸς καὶ καλός, οἰχίας εὐδαίμονος, παρὰ τούτῳ τισὶν
οἰκήμασι χρώμενος διὰ δεήσεων τῶν τούτου πρὺς τὸν
ἐχείνου πάππον καὶ ἅμα ὑποσχέσεων λέγοντος ἀντὶ 30
τῆς πατρῴας οἴκίας αὐτῷ τὴν αὑτοῦ γενήσεσϑαι καὶ
ξητήσειν οὐδὲν ὃ μὴ σχήσειν εὐθέως. ταῦτα δὲ RII360
ἐποίει τήν τε νῆσον τρυγᾶν βουλόμενος καί τι καὶ ——
ἕτερον. ὃ τὸν νέον ἐντεῦϑεν ἀνέστησεν οὐκ ἀνασχό-
μενον τῆς τοῦδε πείρας τῆς μὲν ἐν τῷ βαλανείῳ τῷ 53.
μικρῷ, τῆς δὲ πολλαχοῦ τῆς οἰκίας. ἔχων γὰρ αὐτὸν

7 τὸν τοιοῦτον om Bong 8 εἶπεν AI Bong. 9 Mi&-
δήμου Bong μιξιδήμῳ libri 10 τῷ τρόπῳ eras Pa om V |
αὐτοῦ AUI Bong 11 ἐλπίδας om V 12 ys IV Bong
τι U 18 ὑπὸ — 14 τοὐναντίον citat omisso γὰρ Macar fol. 90*

16 ó om Bong 17 τῆδε CUI 21 αὐτοῦ IV Bong

LriBANrUS ed. Foerster. III. 18

214 LIBANII ORATIO XXXIX

ἐγγὺς συνεχὴς ἦν. ἐκεῖνον μὲν οὖν ἐξέβαλεν oig
ἔφην. καὶ νῦν Βηρυτὸς ἔχει τὸν νέον, οὐ σωφρονοῦσα
μὲν πόλις. ἐδόκει δὲ ὃ νέος ὅμως ἐν μετριωτέροις
ἔσεσϑαι" μὴ γὰρ ἔσεσϑαί τινα αὐτόϑι Μιξίδημον
ἕτερον. | e
18. Ταῦτα Aoyi£óusvog, AMwvríoys, προδσκύνει τὴν
Τύχην ἀντὶ τῆς τοῦδε δυσμενείας. οὐδὲ γὰρ ταῦτα
ἔστι μόνα. ἀλλ᾽ ἔνι μοι διελθεῖν ἕτερα νεανικώτερα
τῶν εἰρημένων. τὸν γὰρ αὖ περὶ τοῦ Φρύνωνος λό-
:) yov οὐκ ἐᾷ Μιξέδημος ἀπιστεῖσϑαι λαβὼν ἐπὶ τῷ
παιδὶ νῦν, ὥσπερ ἐκεῖνος πάλαι. χαὶ τὴν ἐπὶ τῷ πε-
πραγμένῳ πεπλασμένην ὀργὴν δπονδαῖς τοιαύταις
καταπαύσας, ὡς ἀμφοτέρους χαίρειν ἔχειν, τὸν μὲν τῷ
τὸν χίνδυνον διαφυγεῖν, τὸν δὲ τῷ μισϑῷ. 19. καὶ
RII361 περὶ ταύτης | τῆς πράσεως τοῦ λόγου μεστὴ μὲν
ι6 ἡ γῆ, μεστὴ δὲ ἡ ϑάλαττα., καί τινὲς ἥκοντες ἐξ Sixe-
ανοῦ καὶ τῶν ἐκεῖ Γαλατῶν εἰδότες ταῦτα ἧκον. ἔναγ-
χος δέ μοι τῶν ἐν ᾿Ιταλίᾳ τις γενομένων καὶ διατρυε-
ψάντων ἐν τῇ βασιλευούσῃ πόλει Ῥωμαίων οὐδένα
s) ἀγνοεῖν ἀπήγγελλεν, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς μεγάλης βουλῆς
ἀρξαμένους μέχρι τῶν ἐν τῷ ποταμῷ τῷ Θύμβριδι
ξώντων ἐξεπίστασϑαι τὸν δόντα, τὸν λαβόντα, τὸ δοϑὲν
καὶ ὑπὲρ ὅτου. 20. καὶ ταῦτα οἷδεν οὗτος αὐτὸς καὶ

e

9 cf. p. 275,21. t. III 114, 4. IV 1002, 1 R. Dem. de fals.
leg. p. 412, 24 et 413,22sq. Suid. s. v. Φρύνων

8 νεανικώτερα] ἰσχυρότερα V

1 κεῖνον CAI 8 μετριωτέρα C 16 ϑάλασσα Pa
18 τίς IV 29 λαβόντα P sed fov in ras m* 28 καὶ (1).
inserui e V om reliqui libri edd

LIBANII CONSOLATORIA AD ANTIOCHUM 215

τοῦτό ἐστιν fv οὐκ ὀλίγοις αὐτῷ χαλινός. εἰ ὃὲ μὴ
τούτοις κατείχετο, πῶς τις ἂν ἤνεγκε τὴν τόλμαν, τὸ
ϑράσος. τὴν ἀσέλγειαν, τὴν ὑπερηφανίαν; νῦν δὲ x
νεῖται μὲν πολλάκις τῇ φύσει πρὸς παροινίαν, ἀνείρ-
γεται δὲ ὧν ἀκούσεται τῷ φόβῳ. καὶ σιγᾷ πολλάκις 5
ὑπὲρ τῆς ἑτέρων σιγῆς. 21. ὃ δὲ καὶ τρισὶ γυναιξὶν
ὃ γενναῖος συνοιχεῖ, ἧ τε ἔλαβε κατὰ τοὺς νόμους αἷς
τὲ τοῖν υἱέοιν εἰσήγαγε. καὶ τὴν περὶ τὸ πρᾶγμα
ῥᾳστώνην ὃ κηδεστὴς ποιεῖ. πολλὴ γὰρ ἐξουσία καὶ
συνεῖναι καὶ λαλεῖν καὶ ἅπτεσθαι, κἀν τῷ συγκαϑῆ- τὸ
σϑαι παρὰ τῶν ποδῶν οὐκ ὀλίγα. ὁ μὲν οὖν νεώτερος
| ἥδιστ᾽ ἂν ἀπελϑών ποι πρόφασιν οὐκ ἔχων μέ- Ἐ ΤΙ 869.
νει. τῷ πρεσβυτέρῳ δὲ ἡ μεγάλη πόλις ἔδωχεν ἀφορ-
μὴν tig φυγήν. τῇ μητρὶ δὲ αὐτοῖν πολλὰ ἀποφράττει
τὸ στόμα. 15.
22. "ἄξιον δή σοι στένειν οὐκ ἔχοντι τὴν παρὰ τοῦ
τοιοῦδε ῥοπήν. ὃς τοιαῦτα ὄντα ἃ διῆλθον ἀπέκρυψε
τῷ δηθϑησομένῳ καινῷ vs ὄντι καὶ οὐκ ἔχοντι παρά-.
δειγμα. τὰ μὲν γὰρ ἄλλα ἴσως μετ᾽ ἄλλους ἠδίέκηκχε
x«i ἠχολούϑησεν, οὐκ ἦρξεν, ὥσπερ ἐν ἐχείνῳ τῷ 50
Φρύνωνι. τούτου δὲ αὐτὸς ἡγεμών, εἴπερ ἄρα ἕξει
τὸν ἑψόμενον, ὡς ἔγωγε οὐκ οἶμαι. ὃ γὰρ αὖ Φίλιππος
ἦν τῷ παιδὶ τοῦ Φρύνωνος., τοῦτο οὗτος τῷ αὑτοῦ
χαὶ ταῦτα τοῦ τῆς γυναικὸς ἀδελφοῦ βοῶντος, τῆς

21 cf. p. 914,9

4 τῇ φύσει πολλάκις Pa 6 γυναίοις V 11 παίδων
coni Bong 12 zov I sed v ex : corr, Bong 14 ἀποφράτ-
τει Scripsi coll. p. 288, 23; Cephal. decl Herm. IX 55,24; t.I
259,6 ἀπορράπτει libri edd 16 δή scripsi e V | οὖν Pa
δὲ reliqui libri edd 19 ἄλλους] ἄλλων Re 20 ἐν inser Re

om libri Bong 22 αὖ del et l. 23 post οὗτος inser Re

18*

210 LIBANII ORATIO XXXIX

γυναικὸς παρούσης καὶ ἀκουούσης οὔτε ἀντέβλεψεν

οὔτε ἀντεῖπεν, ἄφωνος δὲ εἰς γῆν βλέπων ἱδρῶτι τὴν

ὁμολογίαν τῆς μίξεως ἐποιήσατο. δεινὸν τὸ τοῦ Θυέ-

στου, τὸ δὲ νῦν τοῦτο δεινότερον, ὅσῳ γε δεινότερον
5 ἐν υἱεῖ γενέσϑαι τοιοῦτον ἢ ϑυγατρί.

28. Ἐγὼ μὲν τοίνυν ἔδεισα πολλάκις περὶ τῇδε τῇ
πόλει μὴ πᾶσα δῷ δίκην τῆς Μιξιδήμου κακίας, καὶ
τοῦ y& μὴ ἤδη δεδωκέναι χάριν ἔσχον τοῖς ϑεοῖς. ἐν

RII363 ἧ γὰρ τοιαῦτα τετόλμηται, | χαλεπὸν μὴ πεσεῖν,

10 ἄλλως 8᾽ ὅτε λανϑάνει μὲν οὐδένα τῶν οἰκούντων
αὐτὴν τὸ ἔργον, ἐκβάλλει δὲ οὐδεὶς οὐδ᾽ ἀγανακτεῖ,
ξῶντος ἐν ἧ τοιαῦτα ἤσϑη.

24. Zi δὲ προσήκει τὴν μὲν παρ᾽ ἐκείνων μὴ ζξη-
τεῖν βοήϑειαν ὄντων γε τοιούτων, σαυτῷ δὲ ἀμύνειν.

15 ἔστι δέ σοι δύναμις. ἔστι γὰρ δὴ καὶ γλῶττα καὶ
δόσις παρὰ Μουσῶν οἵα ἂν παρὰ Μουσῶν γένοιτο.
T6 δ᾽ οὖν ἐπιγραμμάτων μείξων ἢ
Ἀντίοχε. ἢν οὖν ταῦτα τείνῃς τὰ τόξα, σαυτόν τὲ
παραμυϑήσῃ καὶ διδάξεις ἐκεῖνον, ὅτι ἄρα οἶσϑα τὸν
30 “ρχίλοχον.

3 Hygin. fab. 88. Schol. ad Eur. Or. 14 20 Aristid. or.
pro IV viris t. II p. 380,21 sq. D Proverb. "4oyíAogov πατεῖς
apud Suid. s. v. ἄρχίλοχος

»

1 et 2 οὔτ᾽ he 2 ἄφωνος δὲ scripsi cum Sinteni
ἄφωνός τε libri edd 19 709m 1 ἤσϑη CPaV Bong 17 post
ὁ δ᾽ οὖν lacuna 12 fere litt C, 6 AP, 8 U, 7 I, 11 V fortasse -
explenda: ὁ δ᾽ οὐ δῆτα (vel οὐδαμῆ) | γραμμάτων CPaIV Bong
| post ἢ lacuna 7 vel 8 litt C, 18 V, x cum lacuna 6 litt AP,
8 U, 9 I, fortasse explenda: ἐπῳδῶν (vel ἰάμβων)

EX

XL.

Oratio πρὸς Εὐμόλπιον amicum qui idem fuisse vi-
detur atque Consularis Syriae anni 384 (p. 26,9—121)),
qua Libanius de iniurüs quibusdam, ut Alexandri filio
quamvis eloquentiae plane experti assessore facto et fide
in oratione quam ipse in Domitium fratrem Eumolpii
habendam receperat violata, queritur, 'corporis' fere finibus
eireumseripta mansit. Perquam igitur parvus numerus est
codieum quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem
hi septem: :

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 287*. Vide
t.lp.10sq. De pretio idem valet quod in oratione XXXIII
et sequentibus dixi?). Contuli.

2. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 265. Vide
p.251 et t. I p.41sq. Contulit mihi Socrates Kugeas.

3. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 180". Vide t.I p. 15sq. Contuli.

4. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol 137". "Vide t. I p. 20sq. Contuli.

5. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 19
ἃ Leonardo Adami e Palatino transcriptus cum versione
latina (fol. 233—926). Vide t. I p. 282sq. Inspexi.

6. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol.

171". Vide t.I p.217sq. Contuli.

7. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 224". Vide t. I p. 35sq. Contuli.

1) Cf. Sieversium p. 167.
2) Cf. p. 164.

218 LIBANII ORATIO XL

Qui in duas distinguuntur familias quarum prior codi-
cibus CPaAPI, altera codice V continetur. Cognationis
vinculum quo singuli inter se coniuncti sunt, stemma
p.189 propositum te docet.

Unum locum Macarius Chrysocephalus!) excerpsit.

Oratio primum e codice Marciano ἃ Bongiovannio
(— Bong) Venetiis anno 1754 p. 151—165 innumeris
eum mendis edita est, quorum pleraque Reiskius (— Re)
Animadversionum volumine quinto p.552——559 divinando,
nonnulla etiam adhibito codice Augustano in editione sus-
tulit quam uxor prelis commisit (t. II p. 364—379). In
hane etiam magna pars notarum Animadversionum transiit.

Pauca corrigenda reliquit Cobeto.

1) Cf. t. I p. 351.

An fae le den

XL.
ΠΡῸΣ EYMOAIIION.

l. Εἶναι μέν. σοι φίλος καὶ πολὺν ἤδη yoó- R Π 864
νον, Εὐμόλπιε, φημὶ καὶ οὐκ ἂν ἀρνηϑείην, λέγω δὲ
καὶ τὸ νῦν ἐσόμενον ἀνδρὸς εἶναι φιλοῦντος ὡς ἀλη-
ϑῶς, τὸ τοῖς ovx ὀρϑῶς πεπραγμένοις ἐπιτιμᾶν. ἔπαι- 5
vog μὲν γὰρ οὐκ ἔχων τὸ δίκαιον προσδιέφϑειρεν, ὃ
δ᾽ ἃ χρῆν αἰτιώμενος ἐνουϑέτησέ τε καὶ τῶν ὁμοίων
ἁμαρτημάτων ἀπήγαγεν. οὔκουν τοῦτο μισοῦντος, ἀλλ᾽
ἐχεῖνα. ὅ τε ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις ἔπαινος καὶ ἡ
σιωπὴ παραλείπουσα τὴν τῶν ἡμαρτημένων ἐξέτασιν. τὸ
ὥστ᾽ εἴ σὲ πώποτ᾽ εὐεργέτηκα, τουτὶ δὲ εἴρηταί σοι
πολλάκις, ταὐτὸ δοχοίην ἂν εἰκότως καὶ νῦν ποιεῖν.

C -- Codex Chisianus

Pa — Patmius 471

AA -— Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P -— Palatinus gr. 282

I -— Marcianus append. XCI 2

V -- Vindobonensis phil. gr. XCIII

l ug ante πρὸς εὐμόλπιον A, post C λόγος τριακοστὸς
τρίτος post εὐμόλπιον V rubr νγ΄ ἴπ marg C sed y in ras m*,
λόγος 19" I 3 δὴ I Bong 7 ἰδίων V 8 οὐκοῦν Bong
μισοῦντος Α sed & in ras m. rec. 9 ὅτε 1 | τοῖς ἡμαρτημένοις I
Sed oig et ἕνοις in ras τη 10 ἡμαρτημένων I sed £y in ras m*

11 εὐεργέτηκα scripsi e CAP εὐηργέτηκα Pal edd εὐηργέ-
Tno« V | σοι scripsi auctore Re μοι libri edd

280 LIBANII ORATIO XL

2. "Ecovtau uiv οὖν oí πολλοὺς ἀφήσοντες xor
RII365 τοῦ λόγου λόγους καὶ πείϑευν ἐπιχειρήσοντες, ὡς
ἠδίκησαί τε παρ᾽ ἡμῶν καὶ δίκην ἂν εἰκότως ὀφειλο-
μένην σοι λάβοις. ἀλλὰ σύ γε μὴ καὶ τοῦϑ᾽ ἁμάρτῃς

s μηδ᾽ ἐξαπατηϑῇς. ἀλλ᾽ ἐχϑροὺς ἀμφοτέρων ἡγοῦ συγ-
κροῦσαί τὲ βουλομένους ἡμᾶς καὶ καταστῆσαι Óvo-
μενεῖς ἀντὶ φίλων. σὺ δ᾽ οὔτ᾽ ἄλλοτε πώποτε παρ᾽
ἡμῶν ἠδικήϑης εὐνοίᾳ τε καὶ τοῦτο γίνεσϑαι νόμιξε.
2. οὐδὲ γὰρ Διομήδης οὐδ᾽ εἴ τις ἕτερος ἐπετίμα ταῖς
10 περὶ τοῦ δρασμοῦ γνώμαις ᾿“γαμέμνονος, éy990g ἦν
τῷ τοιαῦτα ἐν τοῖς ᾿΄Δχαιοῖς εἰπόντι οὐδὲ Ὀδυσσεὺς
᾿Δχιλλεῖ διὰ τοῦ πατρὸς τοῦ Πηλέως. ὡς οὐ καλῶς ἐν
τῇ φιλονεικίᾳ μένοντι. ἀλλὰ μὴν γνησιωτάτην γὲ
ἀκούομεν φιλίαν τῷ τε ᾿Δχιλλεῖ τούτῳ καὶ Πατρόκλῳ
15 γενέσϑαι. καί μοι δοκχεῖ μὴ χείρων ἂν ὁ Πάτροκλος
εἰς ᾿Δχιλλέα προκατενεχϑέντα φανῆναι, ἀλλὰ ταὐτὰ ἂν
ὑπέρ τε τῆς τιμωρίας καὶ τῆς Vd A ψυχῆς βουλεύ-
σασϑαι. 4. πλάττει τοίνυν οὗτος ὁ Πάτροκλος γονέας
ἀντὶ τῶν ὄντων τῷ φίλῳ πέτρας καὶ ϑάλατταν, οὐχ
20 ἵνα φαυλοτέραν αὐτῷ περιάψῃ δόξαν καὶ μηκέϑ᾽ ὅσου-
πὲρ πρότερον ἄξιος ἐν τοῖς Ἕλλησιν d, ἀλλ᾽ ἵνα αἷ-

9 Il., 16—78 οὗ B 344 sq. 12 Il. ε 252 8q. 18 Il. x 34

2 ἐπιχειρήσαντες C 4 σοι Pa sed in marg σὺ σὺ V — —
6 μὴ δ᾽ APIV T δὲ Re 8 γίγνεσθαι Re | νόμιξε γίνεσϑαι
CPa 19 τῆς μνήμης inter διὰ et ro? inserendum videtur

coll. t.III 196, 19 ἢ Πρίαμος ἄγων sig ἔλεον ᾿Αχιλλέα διὰ τῆς
μνήμης τοῦ Πηλέως. at "3 p. 296, 24 προσέϑεσαν ἀργύριον i.e.
M pecuniae | τοῦ πηλέως 1 sed ov zm in ras m* |
καλὸς I 15 πρόκλος V 16 ταὐτὰ scripsi auctore Re
ταῦτα libri edd | ἂν in ras 13 17 num τῆς V eiii TULGO -
ρίας 21 ἵνα scripsi ex APIV ἵν᾽ CPa edd

LIBANII ORATIO AD EUMOLPIUM 281

σχυνόμενος τὸ τῶν πετρῶν καὶ τὸ τῆς ϑαλάσσης γένηταί
πῶς μετριώτερος καὶ βοηϑήσῃ τοῖς ἀτυχοῦσι. καὶ δῆτα
καὶ ἐποίησεν αὐτὸν ἀμείνω. εἶ γὰρ καὶ μὴ αὐτὸς
ἀνέστη μηδὲ τὰ ὅπλα περιέϑετο μηδὲ | ἐμαχέσατο. R II 366
ἀλλὰ καὶ καϑήμενος ἐβοήϑει τῷ καϑαψαμένῳ παραδοὺς 5
τὴν δύναμιν καὶ διὰ τῆς σκευῆς τοὺς ἐναντίους παρα-
χρουσάμενος, ὡς δὴ στρατηγῶν αὐτός.

D. Τίνι δὴ τῶν σῶν μέμφομαι; ἐλυμήνω μοι τὸν
ϑρόνον καὶ ταῖς ἀπὸ τοῦ καιροῦ βλάβαις προσέϑηκας
x«i τὴν Ἑλλάδα φωνὴν καὶ ἄλλως προπηλακιξομένην i0
εἰς μείξω κατήνεγκας ἀτιμίαν xci ὅπως ἐν ὀλίγοις
πονοίην ἐποίησας μόνον οὐ κηρύξας λαμπρᾷ τῇ φωνῆ,
ὅτι ὦ πάντων ἀνοητότατοι πατέρες, φεύγετε μὲν
ταυτασὶ τὰς πέτρας. περὶ ἃς ἀπόλλυτε τὴν
σποράν. πέμπετε δὲ τοὺς ἐξ ὑμῶν αὐτῶν εἷς τὸ
τὴν πίειραν Ῥώμην. οὗ καρπῶν ἔνι τυχεῖν φε-
ρόντων εὐδαιμονίαν.

6. Πῶς δὴ τοῦτο γέγονεν; ᾿λέξανδρος ὃ τῇ τοῦ
Πλάτωνος ἀρχῇ πεπολεμηκώς. ἴστε δὲ πάντες ὃ λέγω,
πλοῖον μισϑωσάμενος καταπτύσας τῶν ἡμετέρων δια- 30
τριβῶν δοὺς χρυσίον πολὺ τοῖς υἱέσι. καὶ γὰρ ἔχει
πόρον ὀχνήσας οὐδένα. μεγάλαις οὖν αὑτὸν RII8367

61Il.z278sq. 10 cf.t.11421,13 sq. R 22 cf. p. 284,9 sq.

1 ϑαλάσσης Scripsi ex APPaV ϑαλάττης CI edd 2 βοη-
ϑήσει C 4 μὴ δὲ (bis) APIV | μηδὲ (1) καὶ Pa ] μὴ δὲ (2)
V sed à in" corr m*? 9: post βλάβαις videtur τὰς ἀπὸ σοῦ
deesse** Re 12 μονονοὺ CA Re 18 ἀνοητότεροι CPa sed
in hoe ἀνοητότατοι in marg 19 Πλάτωνος scripsi e V
πλούτωνος reliqui libri edd 20 πλοῖον μισϑωσάμενος om Pa
| μισϑωσάμενος I sed ui in ras m* 22 πόρον A sed yo πόνον
in marg, P sed v supra o m? πόνον PaV | αὐτὸν CI

1

1

σι

0

σι

282 | LIBANII ORATIO XL

ἑπάρας ταῖς ἐλπίσι καὶ χρήματα καὶ χρόνον ὅτι πλεῖ-
στον ἀναλώσας τὰ πρῶτα μὲν περὶ τῆς ἀμαϑίας αὐ-
τῶν ἀκούων ἠπίστει. μετὰ ταῦτα δὲ ἠναγκάσϑη πιστεῦ-
σαι τῶν μὲν ἀὐτοῦ μεινάντων αὑτοὺς εἰδότων. τοῦ δ᾽
ἐπανήχοντος ἐξελεγχϑέντος οὕτως. ὥστε τοὺς μὲν
δυσμενῶς πρὸς τὸν ᾿4λέξανδρον ἔχοντας χαίρειν μᾶλλον
τῶν ϑησαυροῖς ἐντετυχηκότων, τοὺς δὲ gíAovg μετ᾽
αὐτοῦ ϑρηνεῖν οὕτω λαμπρῶν ἐλπέδων αὐτῷ διεφϑαρ-
μένων. οὕτως οὐδὲν εἰδὼς ὧν εἰδέναι χρῆν ὃ ῥήτωρ
περιήρχετο, μικρὸν εἰπεῖν, οὐδὲν ὧν ἀνδραπόδου βελ-

τίων, οὐδὲ γὰρ εἰδώλου ys ἐκεῖνος, οὔτε λέγων οὐδὲν

οὔτε λέγοντι προσέχων, τοσοῦτον ἀπέχων «τοῦ χρή-
σασϑαι τῷ στόματι, ὥστε καὶ τὸ νεῦσαι κάματον ἔχειν
αὐτῷ. Y. τοιούτου τοίνυν ἥκοντος ἡμῖν ἀπὸ Ῥώμης
ἑρμαίου καὶ τῶν οὐ πεπλευχότων ἐπὶ τἀχείνης αὗὑ-
τοὺς ἐπαινούντων καὶ τῶν Ἀττικῶν λόγων ὠφελουμέ-
vov ὑπὸ τοῦ τῶν μὲν ἐκπεσεῖν ἐκεῖνον ὧν εἶχε, τὰ
ὃὲ μὴ λαβεῖν ἐφ᾽ ἅπερ ἦλϑε, τὸν δὴ τοιοῦτον ὃν

19 ἄρωνον ὄντα ἐν οἷς ἦν ἔδει πάντα εἶναι τὸν |

RII368 χρόνον, ἀπέφηνας πάρεδρον διὰ τὸν πάντα Got

κακῶς πειϑόμενον ἀδελφόν. χαὶ τὸ μὲν ξεῦγος οὐ

16 cf. ὑ.1 499,8 21 “Ζομέτιον cf. p. 287, 5

2 ταπρῶτα IV 3 ἀκούσας Bong | μεταταῦτα IV
4 αὐτοὺς V | δὲ V 8 ἐλπίδων I sed ἐλ in ras τὰ 11 éxei-
vog I sed éxsi in ras m* 12 τοῦ inserui 14 αὐτῶι Α sed

yo αὐτὸν in marg αὐτὸν CPa sed in hoc αὐτῶ in marg, P sed
à suprascr m? 1ὅ ἑρμαίου libe Bong 'Eouíov Re quod
correxit Cobetus Coll. 133 coll. t. II 504,15 | πεπλακότων V |
τὰ '«sivne .AP sed in hoc * eras τὰ κείνης V | αὐτοὺς V
18 ὃν scripsi αὐτὸν libri Bong σὺ ὃν Re 19 ἦν om in
ras 2—3 litt PI et Bong 20 ,jmnalim διὰ τοῦ — 21 πειϑομένου
ἀδελφοῦ" Re at cf. p. 71,15; t. I1 198,15 21 τὸν I sed v eras

6r Ri e, n γ΄ .»-
w 7 €

EE www

LIBANII ORATIO AD EUMOLPIUM 283

προσδοχηϑέντα τόνδε ἔφερε μετ᾽ ἐκείνου. τουτὶ δὲ πάλιν
τοὺς περὶ ἡμᾶς νέους ἐφ᾽ ἕτερα μεϑίστη καὶ ὧν κατεγνώ-
κεσαν. ταῦτα ἐϑαύμαξον. καὶ πάλιν λιμένες καὶ πάλιν
νῆες καὶ ᾿ἀδρίας καὶ Θύμβρις. 8. ὥσπερ οὖν ἔλαττον
ποιμένι ποίμνιον ποιῶν καὶ βουχόλιον βουκόλῳ καὶ s
ἵππους ἱπποφορβῷ τούτων ἂν ἕχαστον ἠδίκεις. οὕτω
χαὶ τοὺς τὴν “Ελλάδα φωνὴν ἐν ταῖς χερσὶν ἔχοντας.
οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό γ᾽ ἂν εἴποις. ὡς τὰ πράγματα τῆς ἀρχῆς
τῆς ἐκείνου σοφίας ἐδεῖτο καὶ οὐ παρεδρεύσαντος πάντα
ἂν ᾧχετο. ἠκούομεν γὰρ εἶναι τὸ ἔργον αὐτῷ φαγεῖν, 10
πιεῖν, κοιμηϑῆναι, τέρψαι τοὺς ὀφϑαλμοὺς τοῖς τε πολ-
λοῖς χρουνοῖς τοῖς τε τὴν δεξαμενὴν ἐπιοῦσι πνεύμασι.
9. Βούλει με, τί ταῦτα πεποίηκεν, εἰπεῖν; βούλει
με τὰ περὶ τὸν ἵππον διελϑεῖν καὶ τὸν λαμπρὸν χαλι-
νὸν xci ὅσα ἐν σκότῳ μὲν ἐδόϑη, λαϑεῖν δὲ οὐκ ἐδυ- τὸ
νήϑη; φίλον γὰρ εὖ ποιεῖν καλὸν εἶναι φήσεις, R IL 869
εἶναι δέ σοι τὸν ᾿4λέξανδρον φίλον. τί δ᾽; οὐχὶ καὶ
ἡμεῖς φίλοι; πῶς οὖν ἐκ τῆς εἰς ἡμᾶς βλάβης ἐκεῖνον
ἠξίους εὖ ποιεῖν; οὐκ ἂν τολμήδαις εἰπεῖν, ὡς ἡ φιλέα
τῆς φιλίας προτιμοτέρα καὶ ᾿“λέξανδρος ἐμοῦ. εἰ δ᾽ 30
οὖν καὶ λίαν ἐκεῖνος ἐμοῦ, ἀλλ᾽ οὔτοι γε τῶν Ἑ λλη-
νίων ϑεῶν οὐδὲ τῆς διὰ τοῦ ϑαλλοῦ χτησαμένης ϑεοῦ

39 Her. VIII 55. Aristid. Panath. t. I 169, 10 D. c. schol. cf.

1 προσδοκηϑέντα — 2 νέους praeter z (1) in marg CP
κατεγνώκεισαν CPa | ταῦτα ἐθαύμαζον) malim πάλιν inter-
poni* Re 4 Ἀδρία Bong 10 inter φαγεῖν et πιεῖν ras 3
litt A 11 πιεῖν I sed ras 1 litt post π 13 βούλει (praeter
βουὴ) — βούλει (praeter Aer) praemisso κείμενον in marg 1" | βούλει
μὲ (1) om Bong 1 ἠδυνήϑη PaAP 11 φίλον; 1 | δὲ Re

18 ἐκ om CPaAV inser P? — ,num fuit in quibusdam libris
ταῖς — βλάβαις" Re | an vj — βλάβῃ ὃ 19 τολμήσεις Re
21 οὔτοι scripsi e V οὔτι reliqui libri edd 22 τοῦ I sed οὗ
in ras m* ϑαλοῦ 1 Bong

284 LIBANII ORATIO XL

τὴν ᾿Ερεχϑέως μητέρα. κατὰ γὰρ τούτων ἁπάντων
ἐχεῖνα ἐχαρίξου xoci ταῦτα sig τάξιν παρελϑὼν διὰ
τούτων τῶν λόγων, οὐκ ἐκείνων. 10. ἡδέως δ᾽ ἄν σ΄
καὶ λόγον ἀπαιτήσαιμι τῆς πρὸς ᾿4λέξανδρον φιλίας. —

s ποία γὰρ εὐγένεια; τίς τροφή; ποία παιδεία; τίς φιλ- —
ανϑρωπία:; τίς δεομένοις βοήϑεια; τίς ὑπὲρ τῶν κα-
λῶν πόνος: ἀλλ᾽ sig νόμους σοι χρήσιμος ἄνϑρωπος;
-&AÀ sig συμβουλὴν ἀγαϑός; ἀλλ᾽ οἷος ἐνεγκεῖν οἷς
ὁμιλοέη δόξαν; οὐ τὴν γῆν ἣν εἰργάξετο φυγὼν ὑπέ-

10 ϑήηχκὲν αὑτὸν ἀνθρώπῳ καπηλεύοντι, τύχης δὲ ἀλογίᾳ
χρήματα χτησάμενος πλείους ἀπώλεσε τόκοις τῶν ἐν
λῃστείᾳ ζώντων, ἀσελγείας δὲ ὑπερβολῇ καὶ τῇ παρ᾽
αὐτῆς λύπῃ διαφϑείρας ἄνϑρωπον ἀρετῇ συμβεβιωκότα
τελευτῶν ἐπαφῆχε τάφοις τὴν ἀπληστίαν τὴν ἑαυτοῦ -

15 τῆς ὑστάτης τιμῆς τοὺς τεϑνεῶτας ἀποστερῶν; ll. τίς .
οὖν σὲ λογισμὸς χρήσασϑαι τοιούτῳ ϑηρίῳ πείσας .—
συνεχέρασεν, ὥσϑ᾽ ὑμᾶς ὥσπερ συμπεφυκότας ὁρᾶσϑαι
πανταχοῦ διὰ παντὸς τοῦ χρόνου καϑ' ἕκαστον ἑκάστης
ἡμέρας μέρος; γείτων γὰρ ἦν. νὴ 4έα. πόσοι δὲ

30 ἕτεροι πενέστεροι uiv ᾿4λεξάνδρου. βελτίους δὲ τὸν -
τρόπον; oU0g ἅπαντας σὺ παριδὼν καὶ ὑπερβὰς ἐκείνῳ .
σαυτὸν συνέξευξας. ὥστ᾽ εἶναι ϑαυμαστόν, ὁπότ᾽ οὐ
σὺν ἐχείνῳ φανείης. 12. εἰσὶ πολλοῖς καὶ τῶν ἄλλων

R1I370 x«9" ἑχάστην πόλιν μοχϑηροὶ γείτονες, | oc οὐκ

Stephani C. R. pour l'année 1872 p. 64 sq. 1 Ilf 548
10 cf. p. 113,1
2 διατούτων I 4 ἀπαιτήσαιμι 1 sed αἵ in ras m*

19 ληστεία I 18 αὐτοῖς I 16 9noío om Re 23 εἰσὶ
(δὲν | ἄλλων πολλοὶ xc9' Pa 24 μοχϑηροὶ I sed uoy9 in
ras m* μοχϑηρότεροι Pa

LIBANII ORATIO AD EUMOLPIUM 285

ς

ἀναγκάζει φίλους ποιεῖσϑαι τὸ πλησίον οἰκεῖν, ἀλλ᾽ ὃ
μὲν στενωπὸς εἷς ἀμφοῖν καὶ εἰ βούλει γε. ὃ τοῖχος,
ἀλλ᾽ οὐ φίλοι γε παρὰ τοῦτο, πολέμιοι μὲν οὖν καὶ
πολλαὶ μάχαι καὶ xo9' ἑκάστην ὡς εἰπεῖν τὴν ἡμέραν
τραύματα. καὶ τὸ γειτνιᾶν οὐ φιλίας οἷδε μᾶλλον ἢ
δυσμενείας ποιεῖν. καὶ τούτου μυρίοι μὲν μάρτυρες,
ἀρκεῖς δὲ σύ, ὃς οὕτως ἔχων γείτονα Μάγνον ἐν οὕτω
μακρῷ πολέμῳ πρὸς αὐτὸν βεβίωκας τῶν εἰρήνης με-
μνημένων ληρεῖν σοι δοκούντων. 18. μάλιστα μὲν
οὖν ἐχρῆν φυγεῖν ὅλως τὸν ἀσεβῆ καὶ γείτονα ὄντα,
νῦν δ᾽ οὕτως αὐτὸν ἐθαύμασας. ὥσϑ᾽ ὑπὲρ τῆς πρὸς
ἐχεῖνον χάριτος τὰ πρὸς ἡμᾶς δίκαια συνέχεας. καὶ
οὕτως ἀδικῶν ἤδεις, ὥστ᾽ οὐ μετέδωκας ἡμῖν τοῦ γε-
νησομένου οὐδ᾽ εἶπες προσελϑών. ὅτι βούλοιο μὲν τὸν
᾿Δλεξάνδρου παρεδρεῦσαν τῷ σῷ μὲν ἀδελφῷ, φίλῳ
δὲ ἐμῷ, δεινὸν δὲ ἡγούμενος ἐν ἀγνοίᾳ σου
τοῦτο γενέσϑαν λέγω τε καὶ προλέγω καὶ βου-
λοέμην ἄν σε μὴ διακωλύσαι. οὕτως ἂν ἐτέμας τὸ
τῆς φιλίας ὄνομα. οὕτως ἂν ὃ προσῆκον (ἦν) ἅπαν
ἐπέπραχτο πείϑοντός τε καὶ οὐ πείϑοντος. νῦν δὲ ἡ
κλοπὴ τοῦ πράγματος καὶ τὸ πάσῃ μηχανῇ πειραϑῆναι
λαϑεῖν τεχμήριον ἐναργὲς τοῦ μηδ᾽ αὐτῷ σοὶ δοκεῖν
εἶναί τι δίκαιον ἐν οἷς ἔπραττες.

1 οἰκεῖν P sed κὶ in ras m* ὅ τὸ γειτνιᾶν — Ó ποιεῖν
citat Macar fol. 907 6 μύριοι Re 1 μάγον CPaV | ἐν] καὶ
Bong 10 ὅλως φυγεῖν V 12 τὰ πρὸς ἡμᾶς Scripsi auctore Re

πρὸς ἡμᾶς τὰ libri edd 15 ἀλεξάνδρου scripsi auctore Re

ἀλέξανδρον libri edd 16 δεινὸν δὲ Re δεινόν j£ I sed τε
suprascr m* δεινόν vs reliqui libri δεινόν τὸ ys Bong | σου
inser 13 18 διακωλῦσαι cf. ad p. 211,8 19 προσῆκεν Re
perperam id in A legi asserens | ἣν inserui coll. t. II 439, 1 R.

22 ἐναργὲς Α sed yo ἀληϑὲς in marg, P sed £vooy in ras m?
39 et 286,3 μὴ δ᾽ APIV

A

5

286 LIBANII ORATIO XL

RII3731 14. Ei δὲ μὴ | οὗτος δι᾽ ἐμοῦ, ἕτερος οὐκ

e

10

15

2

eo

21

ἂν ἔνδον qv δι’ ἑτέρου; xol τοιαῦτ᾽ ἴσως ἐρεῖς.
τουτὶ δὲ εἰ μὲν ἀσϑενές ἐστι, μηδὲ λεγέσϑω" εἰ δ᾽
ἰσχυρόν, τί μὴ πρότερον ἐλέγετο πρὶν ἢ γενέσϑαι,
μελλόντων γὲ ἡμῶν οὐκ ἀναισχυντήσειν, εἴ τι δίχαιον
ἐν τοῖς λεγομένοις ἦν; ἀλλ᾽, οἶμαι. καὶ τούτου κατε-
γνώκχεις τοῦ λόγου ῥάστης ys τῆς ἀποχρίσεως οὔσης"
ἄνθρωπε. δράσει τις τοῦτο ἕτερος; δράτω. καὶ
δώσει πάρεδρόν τινα τῶν Ῥώμην ἑωρακότων;
δότω. 15. σὺ δ᾽ ἡμῖν μὴ τὴν φιλίαν ἀδίκει μηδ᾽
ὀφείλειν ἀντ᾽ ἄλλου βούλου δίκην. οὐδὲ γὰρ si κυβερ-
νήτης ὧν φϑάσας τὴν τῆς ἐναντίας νεὼς ἐμβολὴν τὴν
σαυτοῦ χατέδυσας, τοῦτ᾽ ἂν ἦν σοι πρὸς τὸν τριήραρχον
λέγειν, ὅτι τὸ πάντως ὑπ᾽ ἄλλου γενησόμενον
πεποίηκα. οὐδὲ γὰρ ὃν πάντως ἀποκχτενεῖ νόσος.
πρὶν ἥκειν τὸ πέρας. ἀποσφάττομεν ὡς ἕξοντες ἀπο-
λογίαν ὃ πάντως ἂν ἐποίησεν 7) νόσος. 10. τί δ᾽; εἶ
δυοῖν στρατηγοῖν ἅτερος μὲν εὔνους εἴη τοῖς ἐχπέμ-
ψασιν, ὃ δ᾽ ἕτερος ἐπ᾽ αὐτοῖς λαβὼν προδιδόναι μέλλοι
καὶ τοῦτο ὃ βελτίων αἴσϑοιτο. τί τοῦτον ἀξιώσεις τὸν
ἀμείνω ποιεῖν; ἃ χκἀχεῖνος ἐβεβούλευτο καὶ προδιδόναι;
καὶ τί ἂν ὕστερον ἔσωξε κρινόμενον; ἦ τὸ τὴν ἐσομέ-
vqv ὑπ᾽ ἐχείνου προδοσίαν αὐτὸν ἁρπάσαι;

11. Καὶ τὰ μὲν ὑπὲρ ᾿Ζλεξάνδρου τοιοῦτον ὄντα

RI1I3:2 66 φίλον ἐμοὶ δείκνυσιν. ἄκουε | δὴ καὶ δευτέ-

7 καταγιγνώσκεις ὃ 8 τίς 1 10 δὲ Re | ἡμῶν Bong
μὴ δ᾽ APIV 11 ὀφείλειν I sed zw ex ἡ corr m* | βούλοιο Re
14 ἂν post πάντως inser Re delevi 16 ἕξοντες I sed
γντες in ras m* 19 δὲ Re | μέλλει C Pa 20 τοῦτον P sed
v era8 τοῦτο᾽ I sed : in ras τη 21 ἐβουλεύετο Bong
22 ἦ scripsi ἢ libri edd sed . ἢ aut delendum aut accipiendum

τοιοῦτον : ἐμοὶ
pro μῶν num*: Re 24 τοιαῦτα Pa τοιούτου V — 25 sunv Pa

ὦ
std z L

. LIBANIH ORATIO AD EUMOLPIUM 281

ρῶν ἐν οἷς ὑφ᾽ ὑμῶν ὕβρισμαι σοῦ μὲν κελεύοντος,
τοῦ δὲ ἀδελφοῦ πειϑομένου. λόγον ἐγκώμιον ἐκείνου
σύ τὲ χἀκεῖνος ἠτεῖτε δεήσεσιν ἰσχυροτέραις τῶν ὑπὲρ
ἄρτου γιγνομένων. ἐμοὶ δὲ ἐξῆν μὲν εἰπεῖν, ὅτι ξήτει
τὰ τοιαῦτα. Ζομέτιε, παρ᾽ ἐκείνων οἷς δὴ τοὺς ὁ
παῖδας παρέδωκας. παρέδωκας δὲ κρείττους.
οἶμαι, καὶ τεχνικωτέρους ἡγούμενος. οὐ γὰρ
ἂν χείρους εἴποις. πάντων οὖν ἀτοπώτατον
ἐν μὲν τῇ βουλῇ τῇ περὶ τῶν υἱέων 4ἴγυπτον
καὶ Φοινίκην ϑαυμάξειν, ἐν δὲ ἐπαένων ἐπι- τὸ
ϑυμίᾳ παρ᾽ ἄλλον καταφεύγειν. 18. ταῦτ᾽ ἦν μὲν
εἰπεῖν. οὐ μὴν εἴρηται, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον σιωπήσας
ἀπῆλθον, σοῦ δ᾽ εἰς τὴν οἰκίαν μοι βαδίζοντος καὶ τί
τῶν πάντων οὐ ποιοῦντος καὶ ταῦτα πολλάκις καὶ
τοὺς μάλιστά μοι συνήϑεις προσλαμβάνοντος συμμά- τὸ
χους κἀκείνων οὐχ οἴσειν λεγόντων, εἰ φύγοιμι τὴν
χάριν, ὑπὸ τοσούτων τοίνυν ἑλκόμενος ποιήσω μέν,
ἔφην, τὸν λόγον τῆς Τύχης συναγωνιξομένης
καὶ ἐρῶ γε τῆς αὐτῆς καὶ τοῦτο παρεχούσης.,
ἀλλ᾽ ὅπως. ἔφην, Εὐμόλπιξ, μὴ μετ᾽ ἐμέ τις ἐπὶ so
τοῖς ἴσοις ἕξει τὸν σὸν ἀδελφὸν μήτε ῥήτωρ
μήτε ποιητής. ταῦτα ἀκούσας ἀπώμοσας πρότερον
εἰπὼν ῥητορεύσειν τοὺς λίϑους ἢ τοῦτο ἔσεσϑαι. καὶ
. τοιαῦτα συνθέμενοι διελύϑημεν. 19. καὶ μηδεὶς εἴπῃ" Ὁ
τί δαί; τοῦτο δεινὸν εἶναι τὸν μετὰ σὲ περὶ 55
τῶν αὐτῶν ἐροῦντα; οὐ γὰρ περὶ τούτου νῦν ὃ
λόγος. ἀλλ᾽ si τὰς συνθήκας εἶναι κυρίας ἔδει. ὡς δὲ

2 δ᾽ Re ἐκείνου I sed ἐκει in ras m* 4 γινομένων V
μὲν om 1 Bong 8 εἴπης CPa 13 σὺ Pa 16 εἰ P se
t, in ras m* 17 ποιήσωμεν PalV Bong 29 μήτε inser 7*

23. εἰπὼν om Bong ῥητορεύειν CPa 25 δὲ CPaV
27 ἔδει κυρίας εἶναι CPa | δ᾽ Re

288 LIBANII ORATIO XL

R IL373 ἐχινήϑησαν, ἐπιδεῖξαι | δάδιον. ἡμέραις γὰρ οὐ

5

10

πολλαῖς ὕστερον ἐλϑὼν ἑσπέρας ὡς ἐμὲ βούλεσϑαί
τινα ποιητὴν ἔλεγες ἐν ϑεάτρῳ τὸν σὸν ἀδελφὸν λα-
βεῖν προσϑέντα τούτῳ τὸ μετ᾽ ἐμέ, τὸν δ᾽ ἐπαινέσαι
τὴν προσϑήχην. ἐν τούτῳ δὲ ἄρα ἦν τὸ μὴ τὰς συν-
ϑήκας μένειν, ἐν αἷς ἦν τὸ uev ἐμὲ μηδένα, πρότερον
δὲ οὐκ ἐκώλυον. τούτων εἰρημένων αὐτὸς μὲν ἐπὶ
προφάσεις πεπλασμένας καταφεύγων ἐσίγων, ἔπραττον
δὲ τὸ τὸν ποιητὴν εἰπεῖν, καὶ εἶπε. 20. τί οὖν ἐν-
ταῦϑα ἀδικεῖς; τὸ τὰς συνθήκας ἀνελεῖν. ἀνήρεις δὲ
οὐ μεμφόμενος τὸν ἀδελφὸν οὐδὲ κατέχων οὐδὲ κω-
λύων. εἰ μὲν γὰρ ἠγνόει τὰς ὁμολογίας, ὃ μὴ διδάξας
αἴτιος. σὲ δ᾽ εἶναι τὸν διδάσκοντα ἔδει" εἰ δ᾽ ἠπί-

RII374 στατο, δείσας τὰς σὰς βοὰς τὰς | ὑπὲρ τῶν συν-

15

20

25

ϑηκῶν εἶναι δίκαιος ἦν ἐν oig αὐτὸν εἶναι χρῆν, ὅτι
πάντας ἐφ᾽ ἡμᾶς αὐτοὺς ἀνθρώπους, ἀδελφέ,
κινήσομεν ὡς οὐκ εἰδότες αἰδεῖσϑαι συνϑήκας.
τούτων οὐδὲν Εὐμόλπιος ὃ καλὸς εἶπε πρὸς τὸν ἀδελ-
qóv, πρὸς ἡμᾶς μέντοι τὰ πρὸς τὸν ποιητὴν εἰρημένα
τἀδελφῷ καὶ ἔλεγεν οὐ συγκαλυψάμενος, ἀλλ᾽ ἀνα-
πεπταμένοις τοῖς ὄμμασι καὶ οὐκ ἐνόμισεν αὐτὸς τὰς
συνθήκας ἕλκειν τῶν ἱματίων λαβομένας οὐδ᾽ οἷον
ἐμφράττειν τὸ στόμα. 21. εἶεν. ἔξοδος ἐπὶ τούτοις
τοῦ τῶν ἐπῶν ἀκηκοότος καὶ διατριβὴ καϑ' ἑκάστην
πόλιν καὶ προσδοχία καϑ' ἑκάστην ἡμέραν τέλος ἕξειν

23 Dem. p. 406,5. cf. ad p. 275,14

4 προϑέντα Bong | τόν P sed'inras, 72 ὄ et 7 δ᾽ Re
1 num τούτων {δὲν} 9 εἶπεν A 10 ἀδικεῖς, CPaAPV

Bong | τὸ V sed ὁ ex à corr m* τῷ Bong 13 δὲ (1) Re
15 εἶναι (2) om Pa 16 αὐτοὶ Re 18 εἶπεν A
21 ὄμμασιν 4 | αὐτὸς Scripsi e V αὐτὸν reliqui libri edd

22 λαβόμενος in λαβομένας corr Pa 28 εἶ ἕν A

LIBANII ORATIO AD EUMOLPIUM 289

αὐτῷ τὴν ἀρχήν. οὐ μὴν οὕτω τὸ πρᾶγμα ἐξέβη, ἀλλ᾽
ἐπανήει πάλιν μετὰ τῶν σχευῶν ἁπάντων μεϑ᾽ ὧνπερ
ἀπεληλύϑει. κἀνταῦϑα δεήσεις ὑπὲρ τῶν γεγραιμέ-
vov, ὅπως εἰς μέσον ἔλθοι καὶ φανείη τῇ πόλει, πολ-
λαὶ μὲν παρὰ σοῦ, πολλαὶ δὲ παρ᾽ ἐχείνου. σὺ δ᾽ ἡμῶν s
καὶ μετὰ δαχρύων ἐδέου μὴ καταχέαι μὲ πολλὴν τοῦ
γένους ὑμῶν ἀτιμίαν. ἀτιμίαν γὰρ ἔσεσϑαι σαφῆ τὸ
μὴ | τυχόντα τῶν παρ᾽ ἐμοῦ τὸν σὸν ἀδελφὸν sig R II875
τὴν Αἴγυπτον ἐλϑεῖν ἀφορμήν τε λόγων δυσχερεστέ-
ρῶν τοῖς φϑονοῦσι τούτῳ παρέξειν. 22. ἐμὲ δὲ ἑλεῖν 10
οὐ δυνηϑεὶς ἔδραμες ἐπὶ τὰς τοῦ φιλοσόφου ϑύρας
ὡς οὔσης ἀνάγκης μοι ποιεῖν ὅ τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ.
κελεύσαντος δὲ ὑπακούσας timov, εἶτ᾽ αὖϑις εἶπον καὶ
τρίτον καὶ τέταρτον. οἱ δ᾽ ἀκούοντες ὁρῶντες ἐν τοῖς
λεγομένοις τά τ᾽ ἄλλα ἀκριβέστερον καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς τὸ
ἐφ᾽ ἧς ἐτύγχανεν ὥν, τοιαῦτα μὲν ἐπήδησαν, ὥστε
μικροῦ δεῖν ἐκυβίστησαν. τηλικαῦτα δὲ ἐβόησαν, ὥστε
μηδὲν ἐν αὐτοῖς μεῖναι φωνῆς. καὶ τῶν μὲν ἐν τῷ
βουλευτηρίῳ τάχ᾽ ἄν τις εἴποι παράδειγμα, τῶν δ᾽
ἐκεῖϑεν ἐπὶ τὴν καταγωγὴν οὐδεὶς ἂν οὐδέν. μέσον 530
γὰρ δὴ λαβόντες ἦγον οὐ μόνον οἱ φοιτῶντες ἔτι x&v
τῷ μανϑάνειν ὄντες πατέρες | τε τούτων οἷς ἔργον R II 376

6 cf. t. II 94.21 11 Thalassii cf. p. 312, 4 et 309, 9 sq.

1 ἐξήει Pa sed ἐξέβη in marg — 2 ὧν Bong 4 ἔλθῃ V
5 δὲ Re| ἡμῶν scripsi coll. p. 288, 19 ἡμῖν libri edd ,,malim
ἐμοῦ" Re . 60 ys? [10 τούτῳ scripsi e V τούτων reliqui libri
— edd sed ,aut δΨῳϑονοῦσι τούτῳ leg. qui ei inviderent aut φϑο-
- ψοῦσιν οὕτω aut φϑονοῦσι τοῦτο“ Re 11 ϑύρας I sed 9v
- in ras m?, Bong χεῖρας reliqui libri sed in ϑύρας corr Pa, χεῖ
in ras m? et ϑύρας suprascr m? V, Re 12 ὅτι 1 13 χελεύ-
ovrog Bong 18 ἐν (1) inser 7? μεῖναι I sed usi in ras I*
19 παραδείγματα Bong 22 δὲ Bong

LriBANiUS ed. Foerster. III. 19

290 LIBANII ORATIO XL

ὑπὲρ τῶν κοινῶν ταλαιπωρεῖν, ἀλλ᾽ εἶδεν ἄν τις ἐν-
ταῦϑα καὶ τοὺς ἀπὸ τῶν ἀρχῶν (xci» τῶν ϑρόνων
εἰς ὄνομα καὶ δόξαν ἀφιγμένους. 28. ἦσαν οὖν ἀντὶ
στεφάνων τῷ παραπεμπομένῳ χεῖρές ve αἷ τούτων καὶ
φωναὶ τὰ τῶν ἐκ τοῦ δήμου δρῶσαι χκεκινημέναι τοῖς
εἰρημένοις περὶ αὐτοῦ. χοινός τε λόγος τότε πρῶτον
ἑωρακέναι τὸν Ἥλιον τιμὴν τοσαύτην πρέπειν τὲ αὐτῷ
τὰ δηϑέντα περὶ ᾿Ζγαμέμνονος ἐπὶ τῷ πλήϑει τῆς στρα-
τιᾶς. καὶ μετὰ τοιούτων εὐφημιῶν ὑπερβάντες τὸν
10 οὐδὸν xc&zi τῆς αὐλῆς ἀναβαχχεύσαντες μόλις ἀπῆλθον
ἀνάγχῃ τῇ παρὰ τοῦ ϑαυμαξζομένου τὸν ϑόρυβον παύ-
G«vvsg. ἦν δὲ οὐδεὶς ὃς οὐκ ἐμὲ τῶν πεπραγμένων
ἠτιᾶτο. 24. ὃ δ᾽ ὁμοῦ μὲν ἠξίου χτήδασϑαι τοὺς
δεδειγμένους λόγους, ὁμοῦ δὲ ἐπῆγεν ἔπη τοῖς εἰρη-
μένοις λόγοις χρύπτων. ξως ἐξῆν. τὴν ὕβριν. ὃ δὴ καὶ
σὸν qv, καὶ γὰρ αὐτὸς ἔκρυπτες, αἱ συνθῆκαι δὲ οὐ-
δαμοῦ. ἀλλ᾽ οὕτω λίαν τῆς ἐπηρείας ταυτησὶ ἐφρόντι-.
RII 377 σὲν, ὥστ᾽ εἰς διδασκαλεῖον ἀνέβη σαϑρὸν τοῦ κατ-

ἐνεχϑήσεσθϑαν παρέχον φόβον. διὸ καὶ τοῖς μετὰ τοὺς
:0 πρώτους ἰοῦσιν ἐχέκλειτο δέει τῆς ἐλπιζομένης ναυ-

αγίας. πρὸ δέ γε τῆς ἀναβάσεως εἰσελϑὼν ὡς ἐμὲ τὸ

ϑέατρον δοῦναί μὲ τοῖς ἔπεσιν ἠξίου. καὶ παρεκάϑου

οι

1

σι

σὺ καὶ ἤχουες ταῦτα λέγοντος καὶ ταὐτὰ διὰ τῆς σιω-

8 Il. 8 ATI 8q.

2 Qut τῶν ἀρχῶν qui τῶν ϑρόνων delendum Re | (xoi
inserui coll. p. 281,9 8 οὖν inser I? 4 ve om 150 |
αἱ scripsi e V ἐκ reliqui libri edd | καὶ 1 sed x in ras m*

9 ἐπιϑυμιῶν I Bong 19 δὲ scripsi τὲ PalV τὲ reliqui
libri edd 18 0 A G6 P sed ' in ras m?, PaIV Bong | δὲ he

14 δ᾽ Re | ἐπήγαγεν Pa 19 παρέχων I Bong 20 éxé-
xAnvo Υ' 21 προσελϑὼν I "on 23 ταὐτὰ scripsi auctore
Re ταῦτα libri edd

LIBANII ORATIO AD EUMOLPIUM 291

πῆς ἔλεγες δέον εἰ μηδὲν ἕτερον. τούτοις γε ἐπιτιμῆσαι
| τοῖς ῥήμασιν. 20. Ἐνέκειτο γάρ, νὴ zía, καὶ
ἠνώχλει καὶ λιπαροῦντα οὐκ ἐνῆν ἀπώσασϑαι.
εἶ δὲ ὃ μὲν πατὴρ ὑμῖν ἔξη, τοῦτον δὲ οὗτος λιπαρῶν
ἠξίου παίεσϑανι παρ᾽ ὑμῶν προκυλινδούμενος ὑμῶν 5
καὶ μηδενὸς ἀπεχόμενος. ἀλλ᾽ εἰσπηδῶν μὲν ἕστιω-
μένων. εἰσπηδῶν δὲ ἀναπαυομένων. ἐπαίετ᾽ ἂν τὸν
πατέρα διὰ τὸν ἐνοχλοῦντα; τί δ΄. εἰ καὶ τὴν μητέρα;
τί δ᾽. εἰ ἄλλους; ἀλλ᾽ οὐκ ἄν. οὐκοῦν οὐδ᾽ ἐμὲ παίεσϑαι
χρῆν. 26. ὑμῖν δὲ οὐκ ἤρκει τό τινα εἶναι τὸν ἐπ᾿ 10
ἐμοὶ λέξοντα, ἀλλὰ καὶ τῷ τόπῳ τὴν παροινίαν ηὔξετε.
καὶ ἐλέγετε μὲν ἠναγκάσϑαι. | λέγει δὲ ὑφ᾽ οὗ κατη- R IL 378
ναγχάσϑαι φατέ. τοῦτ᾽ αὐτὸς ὑφ᾽ ὑμῶν πεπονϑέναι
καὶ λέγων ὄμνυσι πάντας μὲν ϑεούς. οὐχ ἥκιστα δὲ
τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ τιμίους ἦ μὴν ὑφ᾽ ὑμῶν εἷς τοῦτο i5
ἐμβεβλῆσϑαι καὶ βούλεσθαι μὲν οὐδαμῶς. διαφυγεῖν
δὲ οὐκ ἔχειν" εἰσπράττεσθαι γὰρ πικρότερον τῶν τὰς
εἰσφορὰς ὀφειλόντων. οὕτως ἀδικεῖτε μὲν oig ἐβιά-
σασϑε. ἀδικεῖτε δὲ οἷς ψεύδεσϑε. καὶ σκοτεινῇ λευκὴν
ἡμέραν ἐβλάψατε ἀντὶ τῶν προτέρων χορῶν τῶν ἐκ 30
τοιούτων ἀνδρῶν ἕνα παρα γωγὺν ὁρῶντες ἐν χειρίδι
σαπρᾷ τὴν χεῖρα κινοῦντα. ὑμεῖς δὲ ἀδελφὴν ἡμέραν
ἕξειν ἐκείνῃ προσδοκήσαντες ἀνέβητε. 21. ἀλλ᾽ ἐκεῖσε

5 cf. p. 184,6 17 cf. p. 181,13

4 τοῦτον I sed vo? in ras m* 5 προκυλινδούμενος 1 ὑμῶν
in marg Pa σπσπροκαλινδούμενος Re 6 μηδενὸς ἀπὲ pae
I sed δενὸς ἀπ in ras τῇ 8 et 9 δὲ Re 10 ὃ

11 τρόπῳ coni Bong 14 πάντας om V | οὐχήκιστα Y
17 δ᾽ edd 18 μὲν om Bong 20 ἐβλάψατε Pa sed ἐβλέ-
^bure in marg ἐβλέψατε V 21 ἐγχειρίδι Pal sed in hoc ex
E a χειρίδι corr m?, Bong 28 ἐκεῖσε DP sed σὲ in ras m?
χεῖσ᾽ Α

105

292 LIBANII ORATIO XL

ἐπάνειμι. ὅτι τὸν ὀμνύντα δεῖ πιστότερον τῶν ἀνωμό-
vov εἷναι, ἄλλως 9' ὅτε x«l ὧν ἐκεῖνος ἀφίστατο, τοῦ
τε βουλευτηρίου καὶ τῶν ἐν αὐτῷ λέγω, ταῦϑ᾽ ὅπως
7j9 4 y ? o3
e / 3 / ' m ? [4 ? '
ξξει. πάντα ἐπράττετε. καὶ ταῦϑ' οὕτως ἠνίασε τὴν
s πόλιν ὥστ᾽ οὐχ ὅσον qv εἰκός, παρ᾽ αὐτῆς ὑμῖν ἐγίγνετο
τῶν περὶ τὴν ἔξοδον ἐξισουμένων τοῖς περὶ τὴν εἴσο- .
δον. ἀλλ᾽ ἦν εἴδωλον τιμῆς μᾶλλον ἢ τιμῆς ἔργον.
RII379 28. [Ὁρᾷς, Εὐμόλπιξ, πόσα Gov τῶν πρὸς ἡμᾶς
ὠλιγώρηται καὶ διὰ πόσων ἡμῶν ἠμέληκας, ἄμεινον
10 γὰρ ἢ προδέδωχας εἰπεῖν. φρόντιξε τοίνυν τοῦ μετὰ
ταῦτα χρόνου καὶ βούλου τοὺς φίλους ἐπαινέτας μᾶλλον
ἢ μεμφομένους ἔχειν.

ius ——

1 ἐπάνειμι P sed ἐπ in ras m?, I sed i inser m? | &uo- h

uórov Pa sed &vouórov in marg ^ 8 ve om V | ἐν αὐτῷ in -
lacuna 5 litt om V 4 ἅπαντα CPa | ἔπραττε Pa ὄὅ ἐγίνετο V. —
10 προδέδωκας Α sed yo προσδοκᾶς in marg z906000x&g

CPaPI Bong | μεταταῦτα V 11 βούλει Re 12 πρὸς εὐμόλ- -
πίον Subscr PI?

ἥττων,
x

XLI.

Oratio πρὸς Τιμοκράτην Comitem Orientis post
annum 388, si idem is est atque ille quem in Vita t. I
197,12 sq. significat!), conscripta, qua Libanius eum monet
ut aeque atque Philagrius decessor operas theatrales flocci

- faciat, 'corporis' finibus circumscripta mansit. Parvus
. igitur numerus codicum est quibus ad nostram aetatem
- pervenit. Sunt autem iidem qui in oratione XXXII.

Ϊ 1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 290.
- Vide p. 164 et t. I p. 10sq. — Contuli,

1 2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
- saec. X [Ὁ]. 184. Vide t. I p. 15sq. Contuli.

] 3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
- fol 140". "Vide t. I p. 20sq. Contuli.

i 4. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 33
. & Leonardo Adami e Palatino transcripbus cum versione
- latina (fol. 35 et 36). Vide t. I p. 282 sq. Inspexi.

| 5. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
- fol. 175". "Vide t. I p. 217 sq. Contuli.

I 6. Vindobonensis phil gr. XCIII (— V) saec. XII
- fol. 229". Vide t. I p. 35sq. Contuli.

De cognationis vinculo valet quod p. 148 dixi.
Unum locum Macarius Chrysocephalus excerpsit.?)

1) Cf. Sieversium p. 189 et 204, qui alio loco (p. 262) ora-
- tionem post annum 382 scriptam dicit. Sed aliquantum tem-
- poris inter magistratum Philagrii et orationem intercessisse e
. verbis p. 303,18 sq. sequitur. |

2) Cf. t. I p. 351.

294 LIBANII ORATIO XLI

Orationis primus Gothofredus ad Cod. Theod. XV 6,2
(t. V.p. 360 ed. Lugduni anno 1665) mentionem fecit par-
temque quae est de Maiuma p. 302,13 — 303,4 ex apo-
grapho codicis Augustani!) parum accurate facto publicavit.

Integrae orationis editio princeps anno 1754 a Bon-
giovannio (— Bong) p. 128—137 e codice Marciano
facta vitiis scatet, quorum nonnulla Reiskius Animad-
versionum volumine quinto p. 544 et 545, plura ope
codieis Augustani in editione ab uxore prelis commissa
t. II p. 379—387 sustulit.

Nonnulla correxit Sintenis.

1) Cf. p. 45 et t. I p. 19.

t RÀ

XLI.
IIPOZ TIMOKPATHN.

l. gite. uiv ἡμῖν ἀπὸ τοῦ ϑεάτρου, Tiuó- RII379

χρατες, τὸ πρόσωπον δὲ οὐκ ἀπὸ ϑεάτρου σοι μᾶλλον
x«i τῶν ὅσα ἐστὶ ϑεάτρων. ἢ δυσχερῶν τέ τινων καὶ
οἷα γένοιτ᾽ ἂν τῆς ἐσχάτης ἀϑυμίας αἴτια. πρὸς τοσοῦ-
τον, ὦ βέλτιστε, κατηφείας ἥκεις οὐχ εὑρών. ἀκήκοα
γάρ, τὰ εἰωθότα ϑορυβοῦντας τοὺς ἐπὶ τούτῳ κατα-
στήσαντας αὑτούς. ἐκείνων μὲν οὖν οὐχὶ ϑαυμάξω
τοῦτο πεποιηχότων, σοῦ δέ, εἰ ταῦτα ἀϑυμίας ἄξια

5

σαυτῷ νενόμικας. πρότερον δὲ | εἰπεῖν πρὸς σὲ RII380

βούλομαι τῆς ἀφωνίας ἐχείνων τὴν αἰτίαν.

C
A
P
o κα
V

codex Chisianus

Monacensis gr. 483 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2

— Vindobonensis phil. gr. XCIII

EBENEN

4 Her. III 23,2; 131; Plat. Rep. V p. 469 A * cf. t. II

465,10 R

8 ϑαυμάξω ἤτοι κατηγορῶ καὶ διὰ τοῦτο πρὸς γενικήν, σοῦ
δὲ ϑαυμάξω ἀπὸ κοινοῦ V?

luy A, τοῦ αὐτοῦ V ante πρὸὲὸ Q7 (νδ΄ in ras in marg) C,
λόγος τριακοστὸς τέταρτος V rubr post τιμοκράτην λόγος x
in marg JI — 2 μὲν om C 3 σοι inserui e libris | om edd

5 γένοιτ᾽ ἂν P sed vow! ἂν in ras m* 6 οὐχ εὑρών om V
7 ; post εἰωθότα et δὲ post ϑορυβοῦντας inser P*

11

σι

10

1

σι

296 LIBANII ORATIO XLI

9. ᾿ἀνέστραπται, ὦ Τιμόκρατες, τὸ πρᾶγμα καὶ τῶν
ἀρχομένων τινὲς τῶν ἀρχόντων ἀξιοῦσιν ἄρχειν. καὶ
τοῦτο βουληϑέντες ἐδυνήϑησαν ἐπιϑυμητὰς μὲν τῶν
παρ᾽ αὑτῶν εὐφημιῶν τοὺς ἄρχοντας χαταστήσαντες,
αὐτοὶ δὲ τοῦτο τοτὲ μὲν διδόντες, τοτὲ δ᾽ οὔ. χαὶ μὴ
δόντες ἠνίασαν xal δεδωκότες δὔφραναν. xci προ-
ἤγαγον δὴ τὰς βοὰς εἰς μισϑὸν ἀντὶ τῶν βοῶν ἐπαγ-
γέλλοντες ὅ τι ἂν αὐτοῖς δοκῇ. τῷ δὲ ἐφιεμένῳ τῶν
βοῶν οὐκ ἔνι μὴ πάντα παρέχειν. οὕτω πολλοῦ πω-
λοῦσιν οἱ χατάπτυστοι τὰς βοάς. 9. πρὸς οὖν τοὺς
ἄρτι παριόντας ἐπὶ τὰς ἀρχὰς ἐκεῖνο ποιοῦσι. παρ-
αγγέλλουσιν ἀλλήλοις ἀναβάντες αὐτούς τε σιωπᾶν καὶ
τὸ λοιπὸν τῶν ϑεατῶν ταῖς ἀπειλαῖς ταῖς διὰ τῶν
νευμάτων κατέχειν. εἶϑ᾽ ἡ μὲν ἡμέρα χωρεῖ. ὧν δέ
ἔστιν ἡ σκηνή, τὰ αὑτῶν δείξαντες ἀπῆλθον γρύξαντος
[οὐδὲν] οὐδενός, τῷ δ᾽ ἄρχοντι δεινόν τέ τι τοῦτο
φαίνεται καὶ μέγα δυστυχίας μέρος. καὶ καϑήμενος
νῦν μὲν ἐρυϑριᾷ, νῦν δὲ ὠχριᾷ καὶ τὰ μὲν πολλὰ
σιγᾷ, λαλῶν δέ τι πρὸς τοὺς πλησίον οὐκ οἶδεν ὅ τι
λαλεῖ. εἶτα λέγει τι διὰ τοῦ κήρυχος πρὸς αὐτοὺς ᾧ
πιστεύει χινήδειν τὸ ἡσυχάξον. οἱ δ᾽ εἰσὶν ἀκούσαντες
οἷοι καὶ πρὶν ἀκοῦσαι. τί οὖν ἐπὶ τούτοις ὃ ἄρχων;
τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ἀναζητήσας ἐδεήϑη μὴ ταῦτα
σφᾶς ποιεῖν. οἱ δέ τινὲς καὶ προσέϑεσαν ἀργύριον.

1 ef. t. I1 118,12 2 cf. p. 304,2 sq.

1 ἀντέστραπται V 4 αὐτῶν CV Re ὅ δὲ oo Re
ἀπαγγέλλοντες Bong 8 ὅτι 1 9 πωλοῦσιν I sed οὖσ in
ras m? 12 ,malim αὐτοί" Re 15 αὐτῶν I 16 οὐδὲν.
inser Re — cancellavi τοῦτο e τούτω corr V? 19 ὅτι 1.

20 τί IV. 21 of APIV Bong | δὲ Re 234 σφὰς I sed ' in
" eorr m?, Bong Pid ;

LIBANII ORATIO AD TIMOCRATEM 991

τῶν δὲ τὰ uiv ὑποσχομένων. và δὲ αἰτησάντων Óuo-
λογία γένεται τοὺς μὲν βοήσεσϑαι. τὸν δὲ ἅπαντα χαρι-
εἴσϑαι. 4. κατὰ τοῦτον τὸν νόμον xol νῦν σεσιγήκασι
καὶ τῷ ys εἰωϑότι | μηχανήματι καὶ κατὰ σοῦ RII381
κέχρηνται χαὶ τό y& δεινότατον, ὅτι καὶ ἡρήκασι. 5
δῆλον ydg, ὅτι εἰ τῷ μὴ φϑέγξασϑαι ταπεινῶσαί Gc
δεδύνηνται καὶ κατεδουλώσαντο. τῇ γε βοῇ πάλιν ἀνα-
στήσαντες ἕξουσιν ἑπόμενον χαὶ πρὸς μηδὲν ἀντι-
τείνοντα.

D. Ἐγὼ δὲ ἠχϑόμην μὲν διὰ ταῦτα τὸν παρελϑόντα 10
χρόνον. ἠχϑέσϑην δὲ χαὶ νῦν καὶ uatóvog ys νῦν
ἀμείνονός μοι διερϑαρμένης ἐλπίδος. ᾧμην γάρ. εἰ
καὶ μηδεὶς ἕτερος. σέ ys οὐδὲν τὰ τούτων νομιεῖν.
ἀλλ᾽ ἴσον ἡγήσεσϑαι τήν τε βοὴν τήν τε σιωπήν. νῦν
δὲ καὶ σὺ πέπτωκας ἡμῖν καὶ πλείστου σοι τὰ μηδενὸς i5
ἄξια. τίνος γὰρ ἄξιον αἱ παρὰ τούτων εὐφημίαι τῶν
ἐκ παίδων μέχρι τῆς τήμερον ἡμέρας ἐν ἀργίᾳ τὲ x«l
καχίᾳ πολλῇ βεβιωκότων; οὐκ οἶσϑα αὐτούς. ὦ Τιμό-
χρατὲς. καὶ ταῦτα οὕτω πολὺν παρ᾽ ἡμῖν διατρίψας
χρόνον; 6. οὗτοι ξένοι πάντες εἰσὶ κακῶς δεῦρο ἥκον- zo
τὲς ὑπ’ αὐτῶν ὧν ἠδίκουν ἐχπεσόντες τῶν ἑαυτῶν
πατρίδων. oí μὲν πατέρας συγχόψαντες. οἱ δὲ κατὰ
μητέρων ταῖς χερσὶ χρησάμενοι. φεύγοντες τὰς χειροτε-
χνίας ἐφ᾽ ἃς αὐτοὺς ἦγον οἱ γονεῖς. παῖδες μὲν οὖν

1 τὰ (bis P 8 γίγνεται edd. 4 καὶ (2) om Bong | κατὰ P
sed ' add m? 5 ἰρήκασι V sed ras 1 litt ante & (1) εἰρήκασι
Bong 6 cs Re τε libri Bong 7 ye V Re τε reliqui
libn Bong 8 προςμηδὲὲ V — 10 διαταῦτα V | 14 icov CP
sed in hoe ^ in ' eorr m? | ἡγήσεσϑαι V Re ἡγήσασθαι AP
sed in hoe « in s corr m?, 7 Bong ἡγεῖσθαι C 16 ἄξιαι V
Bong οἷ p. 299, 15 17 παίδων V Bong παιδῶν I παιδὸς
CAP Re 21 ἑαυτῶν in ras 15 24 αὑτοὺς C

298 LIBANII ORATIO XLI

ὄντες εἶχον ἐξ αὐτῆς τῆς νεότητος τὴν τροφήν. sie
ἄνδρας δὲ ἥκοντες ἐπιλιπούσης αὐτοὺς ἐχείνης τῆς
ἀφορμῆς εἷς τὴν ἀπὸ τοῦ τῇδε ϑεάτρου βλέψαντες

1 ἀναστάντες ἔδραμον ξῆν μὲν ἐν ἀργίᾳ βουλόμενοι. |
1882 ζῆν δὲ ἐντεῦϑεν μόνον δυνάμενοι. 1. τοῖς μὲν

1

1

3

e

e

c

γὰρ μίμοις oi μέν τινες σφᾶς αὐτοὺς ἔδοσαν, τῶν
ὀρχηστῶν δὲ τὸ πλέον γεγένηται. καὶ οὗτός σφισιν
ὁ βίος ἐκείνοις ὑπηρετεῖν, ἐχείνοις ὑπακούειν, ἐκείνους
ϑωπεύειν, ἐκείνους ϑεραπεύειν, ἐκείνους κοσμεῖν, ἐκεί-
vov ἐξηρτῆσθαι, μηδὲν ἕτερον μήτε πράττειν μήτε

εἰδέναι. οἱ δὲ αὐτοὺς διατρέφουσιν ἀργυρίῳ νῦν μὲν

πλείονι, νῦν δὲ ἐλάττονι" ἐλάττονι μέν, ὁπότε ἡσυχά-
ζοιὲν, πλείονι δέ, ὁπότε ὀρχοῖντο. πᾶν δὲ αἰσχρὸν
αὐτοῖς ὁμοίως ἔν τε ἡμέραις ἔν τε νυξὶ πράττεται,
x&v ταῖς ὑπερβολαῖς τῶν αἰσχρῶν τούτων αὐτοῖς ἡ
φιλοτιμία, ὡς δὴ τότε μάλιστα τὴν αὑτῶν τάξιν βεβαι-
ούντων, ὅταν ἃ μηδὲ ἀκοῦσαι τοῖς σωφρονοῦσιν ἀνε-
xvóv, ταῦτα αὐτοῖς ῥᾳδίως πράττηται. ὃ. ἀναβαίνουσι
τοίνυν εἰς τὸ ϑέατρον οὐχ ὡς τοῖς δεικνυμένοις σύμ-
ueroov ἀποδώσοντες τὴν βοήν, ἀλλ᾽ ὡς ἅπαν ὅσον
ἔχουσι βοῆς εἰσοίσοντες. ὥστ᾽ οὐκ ἄν τις αὐτῶν γε
τῶν γιγνομένων ἀπών, ἀκούων δὲ τῶν βοῶν ἔχοι δια-
κρῖναι τάς τε ἀμείνους τάς vs χείρους τῶν ὀρχήδσεων
ἡμέρας. 9. οὗτοι τοίνυν εἰσὶ μὲν οὐ πλείους ἢ τετρα-

1 cf. p.257,1sq. 84 cf. t. IL 473,9 R

3 τοῦ inser 7? | τῇδε P sed τ in ras m* om Bong
γεγένητο Bong 18 ὀρχοῖντο ex ἄρχοιντο corr V? et coni Re
et Cobetus Misc. 142 ἄρχοιντο libri edd χράξοιντο Neander,
Ioh. Chrys. 115? 15 αἰσχρῶν P sed » in ras m? 17 μὴ δὲ
APIV 421 ὥστ᾽ reposui e libris ὥστε edd | γε] ,malim μὲν"
Re 22 γινομένων V 2834 οὗτοι P sed τοι add τη

LIBANII ORATIO AD TIMOCRATEM 299

κόσιοι. oi μὲν τούτῳ συμπράττοντες, οἱ δὲ ἐκείνῳ,
κακοὺς δὲ σφᾶς αὐτοὺς πρώτους πεποιηκότες καὶ τὰς
τῶν ἐλευϑέρων οἰκίας διορύττουσι ϑηρῶντες ὁπόσους
δύναιντο τῶν νέων καὶ ταὐτὰ ϑαυμάζειν αὑτοῖς ἀνα-
σπείϑοντες καὶ ξώντων μὲν αὐτοῖς τῶν γονέων κλέπτας 5
αὐτοὺς τῶν πατρῴων. ὅσον ἔξεστι; ποιοῦντες, ἀπο-
ϑανόντων δὲ καϑάπαξ προδότας. καὶ πολλῶν οἰκίας
ἴδοι τις ἂν περὶ ταῦτα ἀνηλωμένας. οὗτοι xol τὰ τῶν
λόγων βεβλάφασι τῶν νέων τοὺς μὲν ῥᾳθυμοτέρους 9
πεποιηχότες, τοὺς δὲ ὅλως | ἀποστήσαντες. καὶ τί R ΤΙ 888
δεῖ μὲ ξητεῖν πρᾶγμα ἀδύνατον ποιεῖν. ἅπαντα τὰ
τούτων λέγειν κακά; πλὴν τοσοῦτόν ys ἐρῶ. ὅτι παντα-
χοῦ τῆς γῆς ἡμῖν ἡ πόλις διαβέβληται διὰ τὴν τούτων
ἀσέλγειαν καὶ βδελυρίαν.

10. Τὰς οὖν παρὰ τούτων εὐφημίας ἀγαϑόν τι τὸ
κρίνεις, ὦ Τιμόκρατες, κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀρχόν-
τῶν; καχὸν μὲν οὖν μέγιστον εἰχότως ἂν ἡγοῖο τὰς
παρὰ τῶν χακῶν ταύτας εὐφημίας. ἴσην γὰρ ἔγωγε
νομίξω μαρτυρίαν ἀρετῆς εἶναι τό τε κακῶς ἀκούειν
παρὰ τῶν φαύλων τό τε εὖ παρὰ τῶν σπουδαίων. 30
τίς δ᾽ ἂν καὶ ἀμείνους ὑμᾶς παρὰ τοῦτο νομίζοι; ποῖος
ἄρχων ἐθνῶν; ποῖος ὕπαρχος; τίς λοχαγός; τίς στρα-
τηγός; ποῖος βασιλεύς; ποία βουλή; τίνες γεωργοί;
τίνες στρατιῶται; ὧν γὰρ τοῦ τρόπου κατεγνώχασι.

8 Xen. Conv. 4,30 22 cf. p. 229,13 et t. II 469,18 R

2 σφᾶς P sed ^ e' corr τη 4 ταῦτα IV Bong | αὑτοῖς
Re αὐτοῖς CAPI Bong «rove V — 1 προδότης C 9 et 10
τους P 17 κακῶν V . 18 ἔσην — 20 σπουδαίων citat omisso
γὰρ Macarius fol. 90* 19 ,imo vero κακίας" Re 20 φαύλων
Scripsi σπουδαίων libri Macar edd | σπουδαίων scripsi φαύλων
libri Macar edd 22 λοχαγωγὸς I Bong 94 τοὺς τρόπους
Sintenis at cf. p. 308,5

300 LIBANII ORATIO XLI

πῶς ἂν τὰ ῥήματα τούτων. εἰ καὶ εὐφημότερά πὼς
εἴη, χρηστὸν ἂν ἔχειν τι νομίζοιεν;

11. Νὴ Δία. τὸ γὰρ φιλεῖσϑαι παρὰ πόλεως
καλόν. τουτὶ δ᾽ ἂν εἴη τοῦ φιλεῖσϑαι σημεῖον.
5 πόλιν γὰρ ἡγῇ τουτουσὶ τοὺς ἀπόλιδας, πόλιν τοὺς

&oíxove, πόλιν τοὺς ἀγάμους, οἷς καλὴ μὲν εἰς βίον

οὐδεμία πρόφασις, τὸ κακοὺς δὲ εἶναι καὶ τὸ κακὰ
δρᾶν; ὁ βουλευταῖς ἀρέσκων καὶ παισὶ τοῖς τούτων,
ὁ τοῖς ἐπὶ τῶν ἀρχῶν ἐξητασμένοις. Ó τοῖς παιδεύ-
10 ουσιν, Ó τοῖς παιδευομένοις. ὁ τοῖς πονοῦσι περὶ τὴν
γῆν, ὁ τοῖς παρέχουσιν αὑτοὺς τοῖς δικαξζομένοις συμ-
μάχους. ὃ τοῖς ἀπὸ τῶν χειρῶν ποιουμένοις τὸν βίον,
ὁ τοῖς ἐπ᾽ ἐμπορίᾳ πλέουσιν. ὃ τούτους ἕλκων οἷς
ποιεῖ καὶ φιλεῖν αὑτὸν ἀναπείϑων οὗτος ὑπὸ πόλεως
15 ὧς ἀληϑῶς φιλεῖται. ὃ δ᾽ ὑπὸ τουτωνὶ τῶν καταπτύ-
RII384 στῶν φιλούμενος. δῶμεν γάρ. οὐχ ὑπὸ πόλεως
φιλεῖται. πόϑεν; ἀλλ᾽ ὑπὸ νοσήματος πόλεως. οὗ κέρ-
δος àv ἦν ἀπηλλάχϑαι τὴν πόλιν. 12. τί δ᾽ ἂν εἶεν
οἱ πρὸ τῶν ξευγῶν ὑμῖν οὗτοι τὰ ἄσματα λέγοντες
80 πρὸς τὰς τοσαύτας μυριάδας αἱ τήν τε πόλιν ἔχουσι
καὶ τὰ τούτων δυσχεραίνουσιν; εἰ δ᾽ ol μὲν ὑπὲρ ὑμῶν
εὔχοιντο, καταρῷντο δὲ ὑμῖν οἱ ἀμείνους τε καὶ πλείους,
πῶς οὐ χαχοδαίμονες οἷς ταῦτά ἐστιν ἀμφότερα;
19. ἔτι τοίνυν πολλῶν μὲν ἀρχόντων παρ᾽ ἡμῖν γενο-
55 μένων καχῶν. ὀλίγων δέ τινῶν ἀγαϑῶν περὶ μὲν τῶν

2 τι inser 13 4 τὸ σημεῖον Bong 5 πόλιν τοὺς ἀοίκους
om Bong 7 εἰδέναι V — 18 post τοῖς ras 3—4 litt I| ἐπ᾽ I
sed ἐ in ras m* 14 αὑτὸν scripsi αὐτὸν libri edd 15 δὲ

Re 19 ἡμῖν V 20 τοσαύτας in ras I? | τήν vs] τὴν V
21 δὲ Re 22 καταρῶνται V | ὑμῶν Bong 28 ταῦτ᾽ ἐστὶν V

25 περὶ scripsi e V ἐπὶ reliqui libri edd δὲ post ἐπὶ CA
Re, ras 2 litt PI delevi cum Sinteni | uiv τῶν scripsi e V
τῶν μὲν reliqui libri edd

T aid

LIBANII ORATIO AD TIMOCRATEM 301

οὗτοι φαίνονται σεσιγηκότες, περὶ ὃὲ τῶν τὰ εὔφημα
ταῦτα εἰρηκότες xai οὔτε ἐχείνους ἀφείλοντο τὴν
ἀμείνω δόξαν οὔτε τούτους ἀπαλλάξαντες τῆς χείρονος
περιέϑηκαν τὴν βελτίω. τί τοίνυν τῶν εὐφημιῶν τὸ

j κέρδος; ἤδη δέ τινας καὶ χρηστοὺς μετὰ τῶν πονη- 5
ροτέρων ἐπήνεσαν, ὥσϑ᾽ ὕβριν εἷναι τοῖς βελτίοσι τὸ
πρᾶγμα, εἰ τῶν ἴσων ἔτυχον τοῖς οὐχ ἴσοις.

14. Σκόπει δὲ κἀκεῖνο, Τιμόκρατες. ἧκον ἐκ Ῥώμης
οὐ πάλαι ποτὲ τῆς ἡμετέρας ἄρξοντες ἄνδρε δύο καλώ
τὲ χἀγαϑώ. δικαίω, πράω, qoovíuo, περὶ παιδείαν
διατετριφότε. οὗτοι τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων αὐτοῖς γενο-
μένην δόξαν ἔβλαψαν τῷ τὰς τούτων βοὰς μέγα νομί-
σαι καὶ καλόν. καὶ νῦν ὃπότε τις περὶ αὐτῶν γίγνοιτο
λόγος. οἱ δυσχερῶς ἔχοντες πρὸς ἐχείνους ταῦτ᾽ ἐπεισ-
ἄγοντες δοκοῦσί τι λέγειν, εἰ δ᾽ ἐκείνους τις ἐπεπείκει, 15
μὴ μέγα νομίσαι τὰς | βοάς, ἦσαν ἂν διὰ πάντων RII 385
ἄμεμπτοι. 10. οὕτω δ᾽ αὖ κακῶς φρονεῖτε περὶ τοῦδε
τοῦ πράγματος καὶ δείκνυτε τὴν λύπην τὴν ἐπὶ τὴ
σιωπῇ, ὥστ᾽ οὐδὲ διὰ τοῦ χήρυχος ὀκνεῖτε τὴν βοὴν

"

0

αἰτεῖν. τὸ γὰρ οὐ λίαν ὑμᾶς γνωρίξω πρὸς αὐτοὺς »
λέγειν καὶ τὸ τί μεμφόμενοι κάϑησϑες; καὶ τὸ τοῦ
χάριν δσεσιγήκατε; καὶ τὸ ὑμᾶς αὐτούς μοι δεί-
ξατε. ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα προσαιτούντων ἂν εἴη
σαφῶς τὰ παρὰ τούτων. οἱ δ᾽ ἐπὶ τούτοις ἀναπηδῶν-
τὲς καταβεβληχότες ὥσπερ ἐν πάλῃ τὸν ἄρχοντα παροι- 36

$9
c

8 t. III 97, 5sq. αὶ cf. Sievers p. 262 qui de roiv ἀδελφοῖν
epistulae 938 cogitavit, parum recte, ut mihi videtur

5 καὶ om Bong | χρηστοὺς P sed cro in ras m* 6 roig
om Bong 7 τοῖς οὐκ ἴσοις] οὐκ ἴσοι Bong 9 δύω V
10 πράω PIV 12 τῷ] τὸ C 13 αὐτῶν I sed v add m?
15 τίς IV 24 οὗ A ot P sed ' in ras m?, IV

σι

10

302 LIBANII ORATIO XLI

ΕΝ

νοῦσιν οἷς χελεύουσιν ἀνιστάντες τε αὐτὸν ἀπὸ τοῦ
ϑρόνου καὶ προσκυνεῖν ἀναγκάζοντες τὴν πόλιν, αὑτοὺς
καλοῦντες πόλιν. ὑμῶν δὲ οἱ μὲν ϑάτερον ποιοῦσι,

τὸ πρότερον. οἱ Ó& καὶ ἀμφότερα. καὶ τοῦτο ὅπως

ποτὲ δεῦρο εἰσῆλϑεν. οὐκ οἶδα. ἐπεὶ ἔν γε τοῖς προ-
τέροις χρόνοις οὐδὲν τοιοῦτον οὔτε ἐλέγετο οὔτε ἐπράτ-
τετο. οὐδ᾽ ἑωρῶμεν ἡμεῖς τότε τοιαύτας μὲν στάδεις
ἀρχόντων, τοιαύτας δὲ χεῖρας οὐδ᾽ ἀπιόντα τῶν ϑεατῶν
ἕχαστον πεπεισμένον, ὡς ὑφ᾽ ἑαυτῷ τὸν ἄρχοντα λάβοι.

106. Ἐνταῦϑα πολλὰ παρὰ τοὺς νόμους ἔργα τὸ
ϑέατρον ἀπεργάξεται καί τινὲς ἁρπασϑέντες ἐχεῖϑεν
ἐδέϑησαν ἀπ᾽ ὀλίγων δημάτων ὑπ᾽ ὀλίγων ῥηϑέντων.
ὁ γὰρ δὴ τῆς βοῆς ἔρως πάντα ὑπηρετεῖν ἀναγχάζξει
τά τε ἄλλα καὶ τρέχειν εἰς τὴν Ζάφνην καὶ ποιεῖν

RII386 τὴν μυρία | κακὰ τῇ πόλει φέρουσαν ἑορτήν, ἐπεὶ

16

20

xai νέοι μετὰ σωφροσύνης ἀναβάντες ἐχεῖσε ταύτην
ἀποβαλόντες κατέβησαν. εἷς & μοι δοχεῖ βασιλεύς τις
ἀγαϑὸς ἀποβλέψας σβέσαι τὸ πρᾶγμα, τὸ δὲ αὖϑις
ἀνέφυ. καὶ γίνεται τῶν μὲν ἐπιταττόντων. ὑμῶν δὲ
ὑπουργούντων εὔδαιμον τοῦτο ἡγουμένων. καὶ μετὰ
, , * ^ e , - /,

ἀναιδείας πέντε ἢ καὶ πλείους ἡμέρας δρᾶται διάγον
M 9 , Ἁ * , , M , *

τὸ ἀναβάν. ἧς τὸ uiv sig αὐτούς, τὸ δέ τι καὶ sig
ὑμᾶς ἔρχεται. καίτοι εἴ τις ὑμᾶς καταβαίνοντας ἀπὸ
τῆς πολυειδοῦς μέϑης ἐχείνης. περὶ τί χρόνος ὑμῖν

2 cf. t. II 4783, 1} 15 cf. t. I 405, 17; t. II 556,2 sq. R
Iul. Misop. p. 362 D. Malal. p. 285,1. O. Mueller Antiqu. Antioch.
p. 33

5 ποτὲ] τὲ 1 Bong | 9 ἑαυτὸ V — 10 ἐντεῦϑεν} Sintenis
fortasse recte 12 ἐδεήϑησαν I Bong 14 χαὶ v& V
17 ἀποβαλόντες 1 sed β et A in ras m* 18 ἀποβλέψας I
sed & in ras m? | τὸ (?) P

acm

LIBANI ORATIO AD TIMOCRATEM 303

ἀνήλωται τοσοῦτος; ἔροιτο. τένι βελτέω τὰ τῆς
πόλεως πεποιηκότες ἀναστρέφετε; τί, πρὸς ϑεῶν.
ἐρεῖτε; ἦ ὅτι xal τῷ λίαν ἀσχημονεῖν εἶναι τόπον
ἐχρῆν; 11. οὐκ ἂν τοιαῦτα ἑορτάξειν ἠναγκάξεσϑε,
Τιμόκρατες, εἰ μὴ τὴν τοῦ πρὸς μηδὲν ἔχειν ἀντιλέ- 5
γειν ἀνάγκην ὑμῖν αὐτοῖς ἐπεϑήκατε. νῦν δὲ καϑάπερ
oí τιϑασοὶ λέοντες ἐχπεσόντες τῆς ἐλευϑερίας πρὸς
τὰς ἀπειλὰς τῶν ἐφεστηκότων πτήσσουσιν, οὕτως ὑμεῖς
ἐχπεσόντες τῆς ὑμετέρας τάξεως ἄγεσϑε δεδιότες τὴν
σιγὴν τῶν τετρακοσίων. οἱ δ᾽ ἰσχυρότεροι μὲν γεγόνασι 10
τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ, παρ᾽ ὧν ἔννομοι φωναί, ἰσχυρό-
τεροι δὲ τῆς βουλῆς αὐτῆς. πλείοσι δὲ τιμῶνται παρ᾽
ὑμῶν ἢ οἵ τὰς οὐσίας καταλειτουργήσαντες. κἂν μεϑ'
ὑμῶν ἦἢ τοῦτο τὸ μέρος. οὐδὲν ὑμῖν τὰ ἄλλα. εἶτα ἡ
οὐχ οἷς ἐχρῆν γνωρίξεσθϑαι πεπαυμένης τῆς ἀ 15
αἰσϑάνεσϑε ἀμελούμενοι uiv ὑπὸ τῶν χρηστῶν ἐν
καιρῷ | τιμῶν δεομένῳ. κατεγνωκότες δὲ τῆς εἰς RII387
τοὺς οὐδενὸς ἀξίους θεραπείας. 18. Οἶσϑα Φιλάγριον
ἐκεῖνον τὸν ἄρξαντα, ὃς τὸν χειμῶνα τὸν πολὺν ἐχεῖ-
vov x«l ἤνεγχε xal διέφυγεν; οὗτος ἐλϑών ποτε εἰς so
τὸ ϑέατρον ἐν πολλῇ σιγῇ τὰ δεικνύμενα ἰδὼν αὑτῷ
τε συνησϑεὶς ἀπῆλθε καὶ παρὰ τῶν εὖ φρονούντων

10 p. 298, 24 sq. 13 cf. p. 84,8 18 t. I 175, 12
cf. Sievers p. 156

1 ἀνήλωται scripsi ἀνήλωτο libri edd | τὰ] τὰς CA

3 ἦ scripsi ἢ libri edd 4 ἠναγκάξεσϑε I sed c9 in ras m*

* τίϑασοι 4 τιϑασσοὶ P sed c alterum inser m* 8 πτή-
σουσν Y 10 οὗ A οἵ P sed ' in ras τη" 7V Bong | δὲ Re
Do 41 sePvouo P 12 βοῆς Bong 15 post & ras 7 fere litt C,
— 94,10 P,10—12 71, 9 V forte sic suppleas ἀρχῆς, ὑπὸ τούτων
καταφρονούμενοι vel μισούμενοι αἰσϑάνεσϑε" Re — scribendum
conicio γνωρίξεσϑε (xol) πεπαυμένης τῆς ἀρχῆς αἰσϑάνεσϑε
16 ἀμελούμενον C 18 Φιλάργυρον Bong 20 διέφυγεν. Re

Fn anal Due ren TÉ "ni ee ec dera Ua P ai cmi taf iria

e

e

304 LIBANII ORATIO XLI

ἐπαινούμενος. ἀκούων γὰρ εἶναι τοῦτο παλαιὸν ἐμιμή-
σατο, ἡνίκα ἦρχε μὲν ὃ ἄρχων, ἤρχετο δὲ ὃ ἀρχόμενος,
ἡνίκα τὰ καλὰ μὲν ἤνϑει,. τὰ πονηρὰ δὲ ἠλαύνετο.
τοιγαροῦν ἐστιν αὐτῷ κλέος ἄριστον ἄρχειν εἶναι τοῦτο.
καὶ ὅτε πρῶτον προσῆγε. τούτων τινὲς ἀπήντων ἅμα
ὠδῇ περὶ αὐτοῦ τι λεγούδσῃ. ἧς τὴν ἀρχὴν εἰπόντες
ἐπεστομίσϑησαν οὐδὲν εἰπόντος αὐτοῦ δεῖσϑαι τοι-
ούτου φληνάφου.

19. Ταῦτα σὲ ἀξιῶ δηλοῦν ν τούτοις ἕπεσϑαι καὶ
μάλιστα μέν, εἰ οἷόν τε, καϑῆραι τὴν πόλιν τοῦ μύσους,
εἶ δὲ μή, γυμνῶσαί γε τῆς παρούσης δυνάμεως. τοῦτο
δ᾽ ἂν ποιήσαις, εἰ δείξαις, ὡς αἰσχύνῃ ταῖς παρὰ τού-
τῶν εὐφὴμίαις.

- ὅ προσῆγε] ἐπλησίαξε V

2 ἐρχόμενος I sed s in α corr m?, Bong sed ἀρχόμενος

coni 9 καλὰ μὲν reposui 6 Υ καζά τὲ reliqui libri edd
4 τοῦτο Re τούτῳ 2 Bong 9 cs inser AI? om Bong
10 καϑάραν V sed ' " eorr m? | μίσους Bong. 13 τέλος

τοῦ πρὸς τιμοκράτην 15j96 subser 4, πρὸς τιμοκράτην PI

à Y
A ans

LU US E

|

XLII.

Oratio vel potius scriptio ὑπὲρ Θαλασσίου si minus
ipso anno 388 certe paulo post!) ad Theodosium?) scripta
vel scribi ficta?), qua Libanius tres viros, Optatum, Proc-
lum, filium Gaesonis, graviter increpat, quod auctores
fuerint, ut Thalassius, ipsius amanuensis atque amicus, a
senatu Constantinopolitano*) repulsam ferret, et ab impera-
tore petit, ut vulnus illi illatum munere aliquo conferendo
sanet, non plane 'corporis' finibus circumscripta mansit,
sed etiam in eclogas maiores quamvis paucas recepta est.

Codiees quibus ad nostram aetatem pervenit, hi sunt
duodecim:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol. 292*. Vide
t.I p. 10 sq. et supra p. 164. . Contuli.

1) Sieversius diversa de tempore orationis statuit, cum
p. 162 orationem post annum 888, p.203 anno 383/84 scriptam
esse dixit. Prius solum probari potest. Nam Proclum munus
praefecti urbi neque ita multo ante ingressum esse neque ab-
dicasse e verbis orationis p. 326,28 oiov ἄνϑρωπον εἰς ἀρχὰς
ἄγεις, ὦ βασιλεῦ et 328,10 ἀρχέτω uiv οὖν, si βούλει co-

gnoscitur.

2) Eius loco quod Bongiovannius p. 88 Iulianum dixit, non
est quod pluribus refutetur.

3) Cf. Sieversium p. 293.

4) De hoc, non de Antiocheno senatu, ut Reiskius voluit,

- €ogitandum esse cum e multis locis orationis (p. 308,9 sq.;

316,13 sq.; 318,9 sq.; 329,14sq.) tum ex epistula 842 οὗτος
(Θαλάσσιος) τῆς μεγάλης βουλῆς ἐπεθύμησε γενέσϑαι sequitur.
Senatum Antiochenum verbis p. 311, 38 5α. ἔστι δὲ αἰδέσιμος

- τῇ ἡμετέρᾳ βουλῇ diserte ab hoc distinxit.

LrBAwiUs ed. Foerster. III. 20

306 LIBANH ORATIO XLII

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 186". Vide t. I p.15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saee. XIV
fol. 251. "Vide t. I p.20sq. Contuli. i

4. Vaticanus gr. 84 anno 1425 si minus e P certe
ex eodem fonte descriptus fol. 210. Vide t. I p. 415 sq.

5. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 56
a Leonardo Adami e P transcriptus cum versione latina.
Desinit verbis τὸ πρᾶγμα δοχεῖν p. 329,9. Vide t. I
p. 282 sq.

6. Neapolitanus II E 17 saec. XIV fol. 186. Vide
t. Ip. 911sq. et 399.

1. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol.256. Vide
t. I p. 209 sq. Allatius margini eius lectiones codicis
Barberini adscripsit. Contuli.

8. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol. 313.
Vide t. I p. 217 sq. — Contuli.

9. Vaticanus Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 78.
Vide t. I p. 214 sq.

10. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol.179. Vide
t.Ip.24sq. Allatius in margine lectiones varias codicum
Palatini Vaticanorum 81 et 84 adnotavit. Contuli.

11. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 137.
Vide t. I p. 213sq. Contuli.

Lo
^

1

12. Vindobonensis phil. gr. XOIII (— V) saec. XII —

fol. 232Y. Vide t. I p. 35sq. et 236. Contuli.

Qui in duas distinguuntur familias quarum altera -
codice V, prior reliquis codicibus continetur. Vaticanum :
vero gr. 84, Cheltenhamensem, Neapolitanum, Urbinatem
missos feci. Cheltenhamensis enim e P, Vaticanus 84 si -
minus ex eodem eodice, certe ex eodem exemplari men-

dose transcriptus est; Neapolitanus ad idem exemplar at-
que Vaticanus 81 redit, Urbinas ex eodem fonte quo B
et JM descriptus est.

Singuli vero codices quo necessitudinis vinculo inter .

se coniuncti sint, hoc tibi stemma ante oculos ponit:

i

A

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 301

Chelt

Duo tantum loci a Macario ΟἸΣΥΒΟΈΘΡΗΨΕΨΙ

. exeerpti sunt.

Orationis ut ineditae primum a lacobo Gothofredo

- Cod. Theod.t. VI p. 358 et ab Henrico Valesio ad Ammi-

anum XIV 7,9 p. 35 mentio facta est. Quorum prior
apographo codicis Augustani?), alter Barberino usus est?).
E codice 275) primus orationem integram in lucem pro-

. traxit Bongiovannius (— Bong) Venetiis anno 1754

p.88—115. Vitiorum quibus editio seatet multa divinando
sanavit Reiskius Animadversionum volumine quinto

| p. 524—541, plura ope códieis Augustani in editione
- quam uxor prelis commisit t. II p. 388— 419. In hane
- etiam pars notarum Animadversionum transiit.

Pauca emendanda reliquit Sinteni et Cobeto.

1) Cf. t. I p. 351. 2) Cf. t. I p. 19. 3) Cf. t. I p. 33 sq.
. 4) Codicem 1 raro inspexit; cf. p. 3 12.4.

Vd dlrt-
TIIEP GAAAXXIOT.

nI388 1. Ὑβρισϑέντι φίλῳ καὶ χωλυϑέντι τυχεῖν ὧν
εἰκότως ἂν ἐτετυχήκει πρὸ πολλῶν τῶν μετεχόντων.
ἥκω βοηϑήσων., ὦ βασιλεῦ. τό vs τῆς φιλέας δίκαιον

5 αἰδούμενος καὶ ἅμα μὴ σύ μου τῆς σιωπῆς καταγνῷς j
φοβούμενος. ἐλογίξου γὰρ ἄν, τίς àv εἴην πρὸς τοὺς
ἄλλους ἐγὼ τὸν τρόπον ὃ περὶ τὸν τοιοῦτον ὀλιγωρίᾳ,
κεχρημένος. 92. ὡς μὲν οὖν οὐκ ἴσον εἷς ἀνὴρ ἐν τῷ
RII389 συνεῖναι νέοις εἰς γῆρας | ἥκων καὶ συνέδριον
10 ἀγαναχτοῦν εἰ μὴ δόξει βέλτιον εἶναι τοῦ παραδείγ- |
ματος. αὐτός τε ἐπίσταμαι καὶ τῶν ἄλλων οὐδεὶς ἀγνοεῖ"
ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἄλλος βασιλεὺς ἔμελλε τῶν τε λόγων ἀκού-
σεσϑαι καὶ τὸ δίκαιον ἐξετάσειν, ἔδεισα ἂν μὴ τοῦ τῆς

C -- codex Chisianus

A — Monacensis gr. 483 (Augustanus)

P -— Palatinus gr. 282

I — Marcianus append. XCI 2 1
Va — Vaticanus gr. 81 -
B — Barberinus II 41
M -— Marcianus gr. 437

V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

1 uó ante ὑπὲρ A, τοῦ αὐτοῦ V | ϑαλασίου B μὸ post
δαλασσίου C (νε΄ in ras in marg m?), λόγος τριακοστὸς πέμπτος
V rubr, κβ in marg B rubr 8 οὖν om Bong | iícov Β΄

10 βελτίων V

-

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 309

βουλῆς ὀνόματος ὁ τὰ δικαιότερα λέγων ἀπολειφϑῶ
καὶ τὸ πλέον γένηται τοῦ πλείονος" ἐπεὶ δὲ ὃ τὴν τῶν
ϑεῶν εὔνοιαν κτησάμενος τῇ περὶ τὴν ἀλήϑειαν τιμῇ
καὶ τῷ τὰ μὲν ἄλλα ἀφαιρεῖν ἐν ταῖς δίκαις. εἰς ἕν
δὲ τοῦτο μόνον ὁρᾶν, διαγνώσεται τήμερον. πολλὰς
ἐλπίδας ἔχω τὸν αὐτὸν καὶ νῦν ἔσεσϑαι τὸν δικαστὴν
κἂν λάβῃ τὸ συνέδριον ἠδιχηχός. οὐκ ὀκνήσειν αὐτὸ
τοῦτο εἰπεῖν, ὡς ἠδίκηκε.

ὃ. Μικρὸν δὲ ἄνωϑεν, ἵν᾽ εἰδῇς, ὡς εὐλόγως τὲ ἐγὼ
φίλον τὸν Θαλάσσιον ἐποιησάμην τούτοις vs οὐδεμίαν
ἐπιεικῆ πρόφασιν ἔχει τὸ πεπραγμένον.

|'Eu& λόγων ἔσχεν ἐξ ἀρχῆς ἔρως, ὦ βασιλεῦ, RII 390

διατρίψας δὲ ἐν τῷ φοιτᾶν οὐκ ὀλίγον χρόνον ἀγόμενος
ὑπ’ ἀνδρῶν εὐδοκίμων ἐπὶ τὸ τῶν ὄντων μοι μετα-
διδόναι πείϑομαι καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀμελήσας.
ὡς x«i τῶν πατρῴων ἐχπεσεῖν, δόξας ve ποιεῖν λόγους
οὐ φαύλους εἰχόμην δεινῶς τοῦ πράγματος ἔχων φύ-
λαχα τῶν δεικνυμένων ἡμῖν Μάξιμον. τελευτήσαντος
δὲ ἐκείνου καὶ τῶν λόγων ξητούντων τὸν ἀντ᾽ ἐχείνου
δίδωσιν ἡ Τύχη τὸν ἠδικημένον ὑπὸ τοῦ συνεδρίου
τουτονὶ Θαλάσσιον πολὺ βελτίω τοῖς ὅλοις ἐχείνου τοῦ

16 cf. p. 233,10 20 cf. ep. 842. 845

8 κτησάμενος inser ΟΣ 5 τοῦτο om B.M Bong | ὃ ante

διαγνώσεται V — 6 vóv(2) om Bong 8.ἠδίκηκεν A 9 δ᾽ Re|

ἄρξομαι post ἄνωθεν inserendum quispiam coniciat coll Dem.

- Mid. p. 589, 22; 566, 22; Plat. Phil. p. 44 D, at cf. Themist. or. VII
p.84d 10 δὲ 6] οὐδὲ μίαν ὁ 11 ἔχη IBM sed in hoc ἡ

ex eL ΟΟΥΥ in ras 12 ἐξαρχῆς BV 14 τὸ scripsi auctore

Re τῷ libri edd | ὄντων scripsi ἄλλων libri sed λόγων in marg

M?, edd τοῖς ἄλλοις τῶν ὄντων (vel δοϑέντων vel κτηϑέντων)
coni Re 16 πατρώων IM 19 τὸν λόγον I| τὸν inser C*
τῶν IB num τιν᾽ ὃ 21 ϑαλάσιον B

10

310 LIBANII ORATIO XLII

προτέρου φροντίδι τε τῇ περὶ τὴν φυλακὴν φίλτρῳ τε
τῷ περὶ τοὺς λόγους εὐνοίᾳ τε τῇ πρὸς ἐμὲ καὶ προσ-
ἕτι γε σωφροσύνῃ καὶ γαστρὸς καὶ αἰδοίων. 4. μισϑὸς
ὃὲ αὐτῷ τούτων τὸ ξῆν ἐν τούτοις καὶ πᾶσαν ἡμῖν
s ἐπίστασϑαι τὴν πόλιν, ὡς ἐπὶ τούτων διατρίβοι" τοῦ
RII391 δέ γε διὰ χρημάτων | οὔτε δεῖται οὔτ᾽ ἐπιϑυμεῖ
γῆς τινος ἀποχρώσης αὐτῷ. πολλοὺς δέ ys πλούτου
μέγεϑος οὐδὲν ἵστησι, τῷ δὲ καὶ ἀνάλωμα γίνεται
πολὺ περὶ τούσδε τοὺς λόγους πολλάκις ταὐτὰ χτωμένῳ.
ιοτὰ δὲ τοῦτο ποιοῦντα πολλά. D. ἀλλ᾽, ὅπερ ἔφην,
δῶρον ὥν μοι τῆς Τύχης Θαλάσσιος καὶ τὸν ἀπὸ τῆς
Μαξίμου τελευτῆς λύσας φόβον τοὺς φϑονοῦντας τοῖς
τῶν πέλας ἀγαϑοῖς ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἐκίνει διὰ τὸ πειρᾶσϑαι —
δυσκολιῶν ἀπαλλάττειν μοι τὸν βίον. καὶ παρα- .
15 καλοῦντες ἀλλήλους ἐφλυάρουν καὶ πρὸς τοὺς εὐχερε- .
στέρους τῶν ἀρχόντων ἔλεγον κακῶς δῆλοί vs ἦσαν, εἰ
δυνηϑεῖεν, καὶ ποιήσοντες, ἑκάτερον ἀδίκως. 6. ἐνταῦϑα —
δὴ παραινεῖ τις τῶν δοχούντων νοῦν ἔχειν ἕνα αὐτὸν
RII392 γενέσϑαι τοῦ συνεδρίου καὶ ταύτῃ τοὺς | συκο- .
20 φάντας ἀσϑενεστέρους καταστῆσαι. γραφὴν μὲν γὰρ
δικαίαν οὐκ ἐφοβούμεϑα, τὸ δ᾽ ὑπάρχειν τισὶ ῥᾳδίως
ἐπηρεάξειν οἷς ἐκεῖνο οὐκ ἔνι. χρῆται δὴ τῷ περὶ
ταῦτα νόμῳ Θαλάσσιος,. x«9' ὃν γράμματα τῆς σῆς
δεξιᾶς λαβὼν ταῦτ᾽ εἰς τὴν βουλὴν εἰσέπεμψε τῶν παρ
35 ἐχείνης τευξόμενα. ἀναπηδήσας οὖν εὐθὺς Ὀπτάτος.

7 cf. p. 325, 12 13 cf. p. 330,13 sq. 925 cf. ad p. 49,11 U

9 ταὐτὰ scripsi auctore Re ταῦτα libri edd 10 τούτῳ
M Bong 11 ὄν IBM Bong 12 τύχης Bong — 14 uov B
18 δὴ om C X 21 οὐ φοβούμεϑα CB | δὲ IBM edd 23 xo9*
— 25 Ὀπτάτος praemisso κείμενον in marg P? “ 24 ταῦτα
P*IBM edd 25 ἐχείνοις Val | τευξόμενος Cobet Coll. 133 |
εὐθὺς om I | ὀπτάτος bis libri Bong

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 311

ὦ γῆ καὶ ἥλιε, μετὰ τοῦ τὴν χεῖρα πρὸς τὸν οὐρανὸν
αἴρειν ἐβόα, Θαλάσσιος τῆς ἡμετέρας βουλῆς;

1. Καὶ τί δεινόν, à Ὀπτάτε; ἐλευϑέρα μὲν αὐτῷ
μήτηρ. ἐλεύϑερος δὲ ὁ πατήρ, τροφὴ δὲ ἐν πλούτῳ
μὲν οὔ, ἐν τάξει δέ. νῦν δὲ δὴ καὶ οὐσία τῶν ϑεῶν 5
βουλομένων, ἣν οὔτε ἐν κύβοις οὔτε ἐν πότοις οὔτε
ἐν λαγνείᾳ πεποίηκεν ἐλάττω, ἀλλ᾽ εὖ ποιῶν τοὺς δεο-
μένους τῶν φίλων καὶ τοὺς πονοῦντας αὐτῷ περὶ τὰ
παρὰ τῆς γῆς ἀνέχων διατετέλεχεν εἶναί τε νομίζων
ϑεοὺς καὶ τἀν τῇ γῇ καϑορᾶν. ὡς εἰκὸς τὸν ταῦτα τὸ
πεπεισμένον, διάγει. γάμῳ τε ἐρρῶσϑαι φράσας καὶ
πᾶσιν ἀφροδισίοις παῖδα μὲν ἔχειν ἐν ἐμοὶ vo- RII 398
μίξει τῷ γέροντι. τῶν δ᾽ ἐν ταῖς ἄλλαις μίξεσιν ἧδο-
νῶν ἥδιον τὸ μὴ τούτοις ἥδεσϑαι. 8. ἵπποι δὲ καὶ
ἅρματα καὶ σκηνὴ καὶ ἡνίοχοι καὶ πάντα ταῦτα ἀπέρ- 15
ριπται. καὶ λοιδορεῖ μὲν οὐδένα τῶν τούτοις χαιρόν-
TOv, αὑτῷ δὲ ἕτερα προσήκειν ἡγεῖται. μαχόμενον δὲ
οὐδεὶς αὐτὸν πώποτε εἶδεν ὑπὲρ ἀργυρίου καὶ χρυσίου
οὐδ᾽ ἄγχοντα τραπεξίτας οὐδὲ ϑηρῶντα φεύγοντας οὐδὲ
τοὺς ὑπ᾽ ἐχείνοις παῖδας οὐδὲ ἀδικοῦντας παίοντα. 20
9. αἰδοῦς δὲ ὅτι πλείστης ἠξίωται μὲν ὑπὸ τῶν παι-
δευομένων νέων, ἠξίωται 03 ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς δικαστη-
φίοις τῷ δητορεύειν χρωμένων. ἔστι δὲ αἰδέσιμος μὲν
τῇ ἡμετέρᾳ βουλῇ, τοιοῦτος δὲ (xal) τοῖς δι’ ἃς ἦρξαν

1 Luc. Peregr. 4 3 et 23 cf. ep. 842

3 ὦ om B 5 δὴ om V 6 τόποις I οὔτ᾽ (8) Re
10 τοὺς ante ϑεοὺς Va | καὶ τἀν] x&v C | τὲ post εἰκὸς IB et
inser AP εἰκός τε M Bong 13 δὲ IBM Bong 16 τὸν I
17 αὐτῷ IBM V Bong 20 roig C | οὐδὲν V 22 ὑπὸ τῶν]
τῶν ὑπὸ 1 τοῖς om C 23 uiv] x«i Bong 24 καὶ inserui
auctore Re :

312 LIBANII ORATIO XLII

ἀρχὰς ἀξιοῦσι τιμᾶσϑαι. καὶ οὐδεὶς οὕτω τῶν πατέρων
τὸν ἄνδρα ἠγνόηκεν. ὡς μὴ τοὺς παῖδας τοὺς αὑτοῦ
Θαλασσίου μᾶλλον ἢ τοῦ γεγεννηκότος εὔξασϑαι γενέ-
σϑαι μαϑητάς. ἀλλὰ μὴν ὅτι μὲν φιλόσοφος κέκληται,
s γνοίης ἂν ῥᾳδίως, (ὧὦ» βασιλεῦ, διὰ ποίων δὲ πραγ-
μάτων χτήσαιτ᾽ ἄν τις τὴν προσηγορίαν, οὐκ ἀγνοεῖς.
10. Τοῦτον οὖν οὐχ εἰσιόντα ἑχόντα χρῆν ἀπε-
λαύνειν. ἀλλὰ xcl μὴ βουλόμενον εἰσάγειν οἴεσϑαί τὲ
R Π|8394 διδόναι τι μᾶλλον αὐτὸν ἢ | λαμβάνειν καὶ κοσμεῖν
10 μᾶλλον ἢ κοσμεῖσϑαι καὶ μείξους ποιεῖν ἢ γίγνεσϑαι.
ἐνθυμοῦ γάρ. οἷον ἂν qv, ὦ βασιλεῦ. τὸ συνέδριον,
οὐχ sig χρημάτων λέγω λόγον. ἀλλ᾽ εἰς τρόπων. εἶ
τούτῳ πάντες ἐῴκεσαν. ἴσμεν δὲ καὶ τὴν Σπάρτην
ϑαυμαξζομένην ὑπὸ τῶν ἐν πλούτῳ πόλεων αὐτὴν δη-
15 μοσίᾳ πενομένην πειϑομένην τῷ ϑεῷ. εἶναι μὲν οὖν
τοὺς ἐν τῇ βουλῇ Θαλασσίου πάντας εὐπορωτέρους
ὁμολογῶ. εἶναι δέ τινα τοῦδε δικαιότερον οὔ φημι.
11. Τὸν δὴ τοιοῦτον Ὀπτάτος ἀπεώϑει, τίς Ov
αὐτός; τίνος ἀμείνων; τίνος οὐ χείρων; τί καλὸν ἔχων
90 εἰπεῖν ὑπὲρ αὑτοῦ; ὃς ἡνίκα μὲν ἐμάνϑανε γράμματα,
μίσει τῷ τούτων ἀποδρὰς εἴς τινα καταφυγὼν αἱμασιὰν
ἔχειτο καὶ οὐκ ἐζητεῖτο τοῖς ϑεοῖς τῶν γονέων εἰδότων
χάριν τοῖς αὐτὸν ἐχβαλοῦσιν. ἡἣ τροφὸς δὲ ἐϑρήνει
μέν, ἐθρήνει δὲ τὸ μὴ ϑρηνεῖσϑαι παρὰ τοῖν τοκέοιν

4 cf.p.289,11; 315,6 .15 cf. t. IV 981,6 R. Tyrt. fr. 3 apud
Diod. Sic. VII 3. Plut. Lyc. 30

2 αὑτοῦ Re αὐτοῦ libri Bong 3 τοῦδε Va 4 καϑη-

γητάς M Bong qui μαϑητάς ex I reponendum coni | uiv om
Bong 5 ὦ inserui 10 num μείζονα ὃ 11 τὸ συνέδριον

ὦ βασιλεῦ IBM Bong 11 εἰδέναι C | τούτου CB 20 εἰπεῖν
ἔχων V αὐτοῦ B 28 ἐκβάλλουσιν V

ρον. τ οὐρὰ
eor

͵

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 313

τὸν υἱόν. οἱ καὶ τὸν γεωργὸν τὸν περιτυχόντα τε καὶ
ἀνελόμενον καὶ κομίσαντα κεναῖς ταῖς χερσὶν ἀπέπεμψαν
ἔργον ἐχϑρὸν ἑαυτοῖς πεποιηκέναι νομίζοντες συμφορὰν
ἐξελϑοῦσαν αὖϑις εἰσαγαγόντα. 12. 6 δ᾽ ὁρῶν ἀδελφὸν
πρεσβύτερον ἀγαπώμενον διὰ τὴν περὶ πάντα τὰ προσ- 5
ἤχοντα προϑυμίαν καὶ ϑεραπευομένους εὐχαῖς ὑπὲρ
αὐτοῦ τοὺς ϑεοὺς παῖς ἔτ᾽ ὧν ἐτόλμησε μάγοις δια-
λεχϑῆνανι καὶ τἀδελφοῦ τὸν ϑάνατον αἰτῆσαι παρ᾽ |
αὐτοῦ τοῦ ϑανάτου τὸν μισϑὺὸν αὐτοῖς ἥξειν λέγων R II 395
καὶ τὸ μὴ δύνασϑαι δοῦναι τῷ φάσκειν δώσειν ἐπαν- τὸ
ορϑῶν. ἁλοὺς δὲ τοιαῦτα ἐπιβουλεύων τὸν ἐπιβου-
λευϑέντα βοηϑὸν λαβὼν τῇ φύσει ταύτην ἐχείνου δὲ-
δόντος τὴν χάριν ἀφείϑη. καὶ μικρὸν ὕστερον, οἷα τὰ
τῆς τύχης, ἀπῆλθον ὅ τε σώσας τὸν ἀποχτεῖναι βουλη-
ϑέντα xol οἱ γονεῖς. 18. ϑάψας δὲ οὗτος ἀδακρυτὶ
τοὺς γονεῖς καὶ γενόμενος τῆς οὐσίας κύριος καὶ παι-
δείαν φυγὼν καὶ πονηροτάτοις συξῶν κἀντεῦϑεν χτη-
σάμενος τὸ μηδὲν αἰσχύνεσϑαι προσπίπτων ἀνθρώποις
πρεσβυτέροις καὶ μεμαϑηκόσιν ἐρυϑριᾶν καὶ νομίζουσιν
αἰσχρὸν τὰς πρὸς τοῦτον μάχας τὸν οὐδέν, οὐκ ἔργον so
ἐξ ἀγορᾶς, οὐ ῥῆμα ἀπαίδευτον, οὐ τὴν ἐν τοῖς ἄλ-
λοις ἀσχημοσύνην ὀχνοῦντα, βορβοροτάραξιν ἀτεχνῶς.
ταῦτα τοίνυν ἐφόδια λαβὼν εἰς ἀναίδειαν τοὺς πολλοὺς
καταστρεψάμενος δι’ ὕβρεων γίγνεται φοβερός. καὶ

"-Ἡ»Ἡ᾿᾿

5

22 Ar. Eq. 309 cum scholio

2 ἀπέπεμψαν P sed «v in ras m? 3 ἐχϑρῶν BM sed
in hoc yg ἐχϑρὸν in marg m* | αὐτοῖς V — 4 εἰσαγαγόντες B |
ὃ ΑΡ ó IBMV Bong Τἴ ἔτι 1 11 ἁλοὺς P sed' in ras m*

16 ὁσίας Va 18 προσπίπτων Ised o in ras m* 34 γίνεται
IBMV Bong

314 LIBANI ORATIO XLII

δέον αὐτὸν ἐξωσθῆναν πάλαι Toig αὑτοῦ βελτίοσι
κλείει τὰς ϑύρας γαυριῶν τῷ δύνασϑαι δέον τῷ οὕτω
καταδύεσϑαι.
4 14 Πολλοῦ γὰρ ἄξιος ἐγένετο. νὴ 4ία, τοῖς
RII396 Αἰγυπτίοις. καὶ τοὺς τῆς ἀρχῆς | μῆνας
ἐκείνης προσκυνοῦσι. κατορύττουσι μὲν οὖν τῷ
λόγῳ καὶ ἀνορύττουσι κἀν ταῖς ἀποφράσι τῆς ἀρχῆς
τὸν χρόνον ἔχουσι" τοσούτων κακῶν πέλαγος ἐπισχεῖν
τὴν Αἴγυπτον τῶν μὲν ἀδίκων ἰσχυόντων, τῶν δ᾽ ἀδι-
10 xovuévov προδιδομένων. τῆς δ᾽ ἀγορᾶς ἀπηνϑηκυίας,
τοῦ δήμου δὲ ἠμελημένου. λόγων δὲ πεφευγότων.
15. πῶς δ᾽ οὐκ ἔμελλον μετὰ Πτολεμαῖον τοιαῦτα
ἠδικημένον; ὃν ἀποσπάσας ἐξ αὐτῶν τῶν ἀγαλμάτων
ὑφ᾽ ὧν τοῖς ὀφϑαλμοῖς ἔξη δι’ εὐχῶν καὶ σπονδῶν καὶ
15 ϑυσιῶν καὶ βιβλίων πορευόμενος ἦν τε ἤδη γηραιὸς
ταῦτα αὐτῷ τὰ καλὰ τοῦ χρόνου συνειδότος, ἀλλ᾽ ὅμως
τοῦτον ἥρπασεν ἐξ ἱερῶν, ἐπὶ δικαστήριον μετέϑηκεν,,
ἀνεχρέμασε, χερσὶ βαρείαις ἔδραμε διὰ πλευρῶν τὴν
τῶν οὐδαμοῦ πεπραγμένων ξητῶν ὁμολογίαν, μόνον
3:000 πίνων τοῦ αἵματος οὐδὲ τὰς πολιὰς αἰδούμενος.

2 Dem.decor.p.308,6 7 cf.p.180,1 . 11sq.cf.p.315,78q.

1 πάλιν I | αὐτοῦ IBM Bong | βελτίοσι I sed βελτί 'π
ras m* 2 τῷ (2)] τὸ IB.M Bong 4 ἐγένετο om Bong

6 προσχυνοῦσι; Re | τῷ om Re 8 τοσοῦτον I | ἐπέσχε
18 ἀποσπάσαι I 14 σπονδῶν καὶ om V 11 τοῦτο V |
πλευρῶν

ἱερῶν ἐπὶ δικαστήριον, μετέϑηκεν Bong 18 πληγῶν Μ
19 πεπραγμένων P sed ων per rasuram in ov» corr et oig
suprascr m?| μόνον οὐ V uovovov (μονονοῦ I) reliqui libri edd
20 οὐδὲ τὰς scripsi auctore Cobeto Coll 133 οὐδετέρας IV
οὐδ᾽ ἑτέρας reliqui libri edd οὐδ᾽ ἐϑείρας coni Re Anim |
πολιᾶς C mos ἰ

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 315

καίτοι συνδειπνῶν ἴσως τισίν, οὐ γὰρ δὴ φοιτῶν,
οὐδὲ γὰρ ἐφοίτησεν, ἤκουσεν, ὡς ᾿᾽Δ4χιλλεὺς δέξαιτο
τὸν Πρίαμον πατέρα ὄντα τοῦ τὸν φέλτατον ἀπο-
κτείναντος αὐτῷ. ὃ δὲ ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ γήρως ὕβριξεν
ἀγανακτῶν. ὅτι μὴ συχοφάντης ὃ φιλόσοφος ἦν. 5
16. τούτων δὲ πεπραγμένων, ὦ βασιλεῦ. πάντες μὲν
συνήχϑοντο τοῖς ἀνῃρημένοις νόμοις, οἷς δ᾽ ἐν λόγοις
ὃ | βίος, καϑ᾽ οὺς ἄν τις τῆς ϑείας ἅψαιτο φιλο- Β Π| 891
σοφίας. δρασμὸς ὑπὲρ τοὺς ὅρους τοὺς Αἰγυπτίους,
ὡς οὐκ ὃν τὴν ὀργὴν τὴν τοῦδε διαφυγεῖν. εἴ τις τὸ
ἐντὸς ἐκείνων ἁλοίη. καὶ οἱ τὰς δαιμονίους τε καὶ
μακαρίους ποιούσας μαϑήσεις παραδιδόντες, ᾧ μάλιστα
νικᾷ τὰς ἄλλας ἡ ᾿4λεξάνδρου πόλις, ὥχοντο συγκαλυ-
πτόμενοι ταῦτα τοῦ παραδείγματος πείϑοντος. καὶ oi
νέοι τοὺς ἡγεμόνας ἐπόϑουν. ᾿ 15
11. Καίτοι καὶ εἰ τοῖς ἄλλοις αὐτὴν βελτίω πε-
ποιηκὼς ἐν τούτῳ μόνον λελύμαντο, δίκην σοί τὲ καὶ
ἐχείνῃ μεγίστην ὥφειλεν ἄν, νῦν δὲ διὰ πάντων ἐξέ-
᾿ τεῖνε τὴν βλάβην. τοιγαροῦν ἐξεδέξατο τὴν ἀρχὴν
φρουρά τε xoi τὸ μηδέ, ὡς ἐβούλετο, ποιεῖσϑαι τὴν 530
00óv, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς τὸ σῶμα παρειληφόσι τοῦτο κεῖσθαι
καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων βούλησιν καὶ βαδίξειν καὶ μένειν
καὶ ἐσϑίειν καὶ μὴ καὶ καϑεύδειν καὶ μή. ταυτὶ γὰρ
ἑώρων καὶ αὐτὸς καὶ ὅ τι εἶχον ἐβοήϑουν διὰ τῶν

8 Il. o 513 sq. 18 Amm. XXII 16, 17 sq. cum notis
Valesii 17 Dem. p. 120, 19. 510, 20

2 δέξαιτο C sed vo add m? 4 &mexrovórog Re 9 ὑπὲρ I
sed ὁ in ras m* 13 ἄλλας πόλεις ἡ I] — 19 ἑνὶ Cobet Coll. 134,
αὖ ἐν respondet usui Libaniano | μόνῳ A Re 20 μὴ δὲ AIBMV
21 τοῖς om Va | τὸ om 71 28 x«l καϑεύδειν καὶ μή om C
24 ὅτι IBM

916 LIBANII ORATIO XLII

πρὸς τοὺς ἄγοντας λόγων, οὐ χρηστὸν ἡγούμενος. ἀλλ᾽

οὐκ οἶδ᾽ ὅπως εἰς οἶκτον ταχὺ καταφέρομαι. 18. ἐλϑὼν

τοίνυν sig τὴν μεγάλην πόλιν xai πανταχόϑεν ἄξιος
R I1398 εἶναι δοχῶν | τεϑνάναι οἷς τε αὐτὸς ἐδεδράκχει καὶ
5 οἷς ἄλλων κατεψεύσατο, συμμάχων ὅμως εὐπόρησε τῶν

Κλεάρχῳ μὲν ἐχϑρῶς ἐχόντων, εἰδότων δὲ ὅτι τοῦτον.

ἐχεῖνος βούλοιτ᾽ ἂν ἀπολέσϑαι. ἐσώξετ᾽ οὖν τῇ τινων

δυνάμει ὃ τεϑνάναι μὲν δίκαιος Qv, ξῶν δέ, ὅπως

ἀνιῷῶτο Κλέαρχος. 19. διαφυγὼν τοίνυν ἐγγὺς ὃν τὸ
10 ξίφος ἁπάντων αὐτὸν οἰομένων εἴσω vs ϑυρῶν βιώσε-.
σϑαι καὶ σχήσειν ἡσυχίαν καὶ λήξειν τῆς κατὰ τῶν — —
κρειττόνων παροινίας αὐτῷ τῷ παρ᾽ ἐλπίδα σεσῶσϑαι.
μιαρώτερος ἦν. καὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ τοὺς ἀρίστοις.
ὑλαχτῶν ἠγάλλετο νομίξων ἐντεῦϑεν γοῦν ἔσεσϑαι
περιφανὴς δικαίας οὐκ οὔσης ἀφορμῆς, οἷόν τι τὸ τοῦ
Θερσίτου περὶ Τροίαν ἦν.

20. Τί οὖν ἐστιν ὅ φημι; ὅτι τούτου τὴν βουλὴν
ἐλευϑεροῦν ἐχρῆν, ἀλλ᾽ οὐ δούλην ποιεῖν. οὐ γὰρ οἷδ᾽
ὅπως ἄν τις ἄλλως προσείποι τὸ νυνὶ γιγνόμενον.
ὅταν γὰρ τὸ τούτῳ δοχοῦν παρ᾽ ἐχείνῃ νόμος T, πῶς
οὐ τοιοῦτόν ἐστι; νῦν δ᾽ ὧν χάκιστος καὶ κορυφαῖος
εἶναί τε βούλεται καὶ φησὶ καὶ τοὺς συγχωροῦντας
ἔχει καὶ σοβεῖ καὶ ἀπειλεῖ καὶ διαμέμφεται καὶ τὸν

οι

1

2

e

6 Sievers p. 258 sq. 14 [Isocr.] ad Demon. p. 8c T
16 cf. t. IV 943, 12 R. Il. β 214 L

3 doe M 5 ηὐπόρησε C | τῶν] καὶ Va 6 δ᾽ PVaIBM
edd 7 ἐσώξετο I 10 αὐτῶν C 19 παροινίας I sed ouv

in ras m? | παρελπίδα MV 14 γ᾽ οὖν A 15 τὸ inser P*
19 ἄλλως προσείποι ἄν τις IB.MM Bong | γινόμενον V
20 5 P sed ἡ in ras m* 23 σοβεῖ reposui e libris (sed ye

φοβεῖ in marg M?) φοβεῖ edd ]

—

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 311

ἐχπηδῆσαι φάσκοντα ὀφθαλμὸν ἀντὶ Γοργόνος τοῖς
εὐλαβεστέροις ἐπισείει.

21. Καὶ μαχαιρῶν δή τινῶν ἐμέμνητο x&x RII399

τούτων ὄνομα περιῆπτε καὶ τὴν ἐχβολὴν ἐντεῦϑεν
ἐποιεῖτο. ὁ δὲ μαχαίρας μὲν οὐδεπώποτε εἰργάσατο,
οὐδ᾽ ἔμαϑε τὴν τέχνην, οὐδ᾽ εἶχεν, ἀλλ᾽ οὐδὲ ὃ πατὴρ

“οὐδέτερον. οἰκέται δὲ ἦσαν αὐτῷ ταῦτα ἐπιστάμενοι,

καϑάπερ 4]ημοσϑένει τῷ 4΄ημοσϑένους πατρί. καὶ
οὐδὲν ἐκώλυσε τὸν υἱὸν Ζ]ημοσϑένους τὸν Ζημοσϑένη
τὸ εἶναι τοιούτους αὐτοῖς οἰκέτας οὔτε προστῆναι τῶν
Ἑλληνικῶν πράξεων οὔτε ῥύσασϑαι πόλεις οὔτε ἀντι-
τάξασϑαι πρὸς τὴν Φιλίππου καὶ ῥώμην καὶ τύχην
οὔτ᾽ αἴτιον γενέσϑαι τῇ πόλει στεφάνων καὶ χηρυγ-
μάτων ἀπολαῦσαι. εἶχον δὲ οὐ δεσπότας τῶν ἐν ταῖς
τέχναις ᾿ἀϑηναίων τινὰς μόνον λέγειν, ἀλλὰ καὶ αὖ
τοὺς ἀπὸ τεχνῶν ἥκοντας ἰσχύσαντας.

22. '4AÀ ἀφῶμεν. εἰ δοκεῖ, τὸν ᾿4ϑηναίων δῆμον
καὶ τὴν πνύκα καὶ τὸ βῆμα καὶ τὸν Σόλωνα. τὰ νῦν
δὲ ἐξεταξέσϑω. τολμήσαι τις ἂν οὖν εἰπεῖν, ὡς ἅπαν
τὸ συνέδριον εὐγενεῖς ἐκ τετραγονίας καὶ ἔτ᾽ ἀνωτέρω
προγόνων ἀρξάντων καὶ πεπρεσβευκότων καὶ λελειτουρ-

11. 349.236 . 8Vit.Dem.p.2,8R 12 Plut. Dem. 30,5

4 ὄνειδος) περιῆπτε 1 sed e (2) in ras τη περιῆπται Bong
5 οὐδὲ πώποτε ABMV Bong εἰργάσατο 1 ged εἰργα in ras m*

6 οὐδὲ (1) IBM edd | οὐδ᾽ Re 9 “ημοσϑένη reposui e libris
Ζημοσϑένην edd 10 οἰκέτας DB sed oi in ras 4 litt m?
14 δ᾽ Re 15 αὖ τοὺς scripsi e PVa« (et Vat. 84) αὐτοὺς

reliqui libri sed γρ αὖ rovg in marg A, edd 17 τῶν Va
18 zóxv« Cobet Coll. 134 at cf. t. Il 566, 13, ubi Herwerdenum
(Mus. Rhen. LX 108) πυκνὶ scribentem sequaris caveas τὰ νῦν P

τανῦν IB Bong 19 τίς A | οὖν om Bong 20 τετραγω-
νίας M Bong num τριγονίας ut Dem. p. 1327,83 et Herodian.
I 7,4? | ἀνωτέρωι A 21 καὶ πεπρεσβευκότων om Bong

15

318 LIBANII ORATIO XLII

γηκότων καὶ διὰ πάντων ἀφιγμένων ἃ φέρειν λαμπρότητα

δύναται; πεισάτω τὴν βουλὴν Ozvérog ταύτην δέξασϑαι
M , 3 ? 3 e ^ M -

τὴν ἐξέτασιν. ἀλλ᾽ οὐ πείσει. ἥ τὲ γὰρ κρηπὶς τῷ συνε-

Β 1400 δρίῳ καὶ τοιαύτη | παντὸς τοῦ παρέχοντος αὑτὸν
5" εἷς αὐτὴν χαριζομένου τῷ πλάττοντι τὴν βουλὴν. διέλιπε

τε οὐδεπώποτε τὸ προστιϑέμενον ἔχον τι καὶ τοιοῦτον.
M , / : , N - 2 , , *
χαὶ οὐ μέμφομαι" πολλάκις γὰρ τοῦτ᾽ ἐκείνου βέλτιον.

23. Εἰ δέ με δεῖ καὶ ὀνομαστὶ μεμνῆσϑαί τινῶν.
M * - - » Ἃ Pj L4 , -
περὶ μὲν τῶν νῦν ἄλλος ἂν ἴσως ἄμεινον εἴποι. τοῦ

10 παρόντος γὰρ οἶμαι καὶ τὸ ταῦτα εἰδέναι. τῶν προ-

1

2

5

e

τέρων δὲ μεστὴ γῆ καὶ ϑάλαττα καὶ λέξω βεβοημένα
καὶ ἃ μαϑεῖν οὐδεὶς δέοιτ᾽ ἂν διὰ τὸ ἐπίστασϑαι.
Τυχαμένης ὃ τῶν ἔργων ἐπιστάτης ὁ Κρὴς χαλκοτύπου
παῖς ἦν. καίτοι τίς οὐχ οἶδεν, ὅσος ἦν Τυχαμένης
ἐν τῷ συνεδρίῳ; ᾿4βλάβιος ἀπὸ τῆς αὐτῆς νήσου τὰ
πρῶτα ὑπηρετῶν τοῖς ὑπηρέταις τοῦ τῆς Κρήτης ἄρ-
χοντος. οὗτος ἀνήχϑη μὲν ἐχεῖϑεν χαὶ πλέων ὑπὲρ
ὀβολῶν ηὔχετο τοῖς ἐν τῇ. ϑαλάττῃ ϑεοῖς, ἐλθὼν δὲ
ἐχράτει τοῦ κρατοῦντος καὶ ὁπότ᾽ εἷς τὸ βουλευτήριον
εἰσίοι, ϑεὸς ἐν ἀνθρώποις ἦν. 24. τί δαὶ Φίλιππος;
τί δαὶ ΖΔατιανός: οὐ τοῦ μὲν ὃ πατὴρ ἐχόρδευεν, ὁ δὲ

5 Constantino cf. Exc. Vales. 8 30 15 Eunap. vit. soph.
p- 23,19 sq. (Zos. II 40). Amm. XX 11,3 18 Eunap. 1.1. p. 25,13
20 Zos. II 46 sq. 21 Amm. XVII 5,1

21 ἐχόρδευεν) ἤτοι ἐκιϑάριξεν V* a6 cf. Ar. Eq. 214 et 315
cum scholiis

4 καὶ] num οὐ | τοῦ om V | αὐτὸν CIBMV Bong

6 οὐδεπώποτε I οὐδὲ πώποτε reliqui libri edd | ἔχον τι]
ἔχοντι B | τί BV 7 τοῦτο IBM edd 8 ὀνομαστὶ Re
ὀνόματι libri Bong 10 ,malim παντὸς" Re 14 τις et 15

συνεδρίῳ. Re 15 ApAd(iog Re ἀβλαβῶς libri Bong | ταπρῶτα
IBV 106 τοῦ om M sed in marg add m? — 19 ὁπότε VaI1BM
edd 20 et 21 δὲ VaIBM V Bong 21 ἐχόρευεν Cobet Coll.
135 coll. Dem. p. 315,8 fortasse recte

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 319

Ze«rwvoo | Aovuévoig ἀνθρώποις ἐσϑῆτας ἐφύ- RII 401
λαττε; Ταῦρος δὲ ἐκ τίνων; ᾿Ελπίδιος δέ; ὃ δὲ Ζομε-
τιανὸς ὁ χάλοις μὲν ἀποϑανὼν ἀδίκοις καὶ ἕλξεσιν.,
ὧν δὲ χαὶ αὐτὸς πατρὸς ἀπὸ τῶν χειρῶν ξῶντος: ἦν
καὶ ΖΙουλκίτιος ἐν τῇ βουλῇ τις χρυσοῦ μὲν ἐρῶν οὐχ s
ἧττον ἢ Μίδας, δυστυχεῖς δὲ καλῶν τοὺς φιλαργύρους.
οὗτος ἐν πλυνοῖς τὸν αὑτοῦ πατέρα καταλιπών, ἦν δὲ
τῶν ἐν Φρυγίᾳ κναφέων ἄριστος, τοῦ συνεδρίου μετα-
σχὼν ἦρξε μὲν Φοινίκης, ἦρξε δὲ Ἰωνίας καὶ οὐδεὶς
ἀναστάς, ὦ Ἡράκλεις, εἶπε. χναφεῖον ἡμῖν ἐπεισ- 1
ἔρχεται. πῶς οὖν οὐ χρεῖττον ἀνῃρῆσϑαι τὴν
βουλήν;

2D. Καὶ τούτοις ἅπασιν oUg κατέλεξα τὸ συνέδριον
ἀνέῳξεν οὐδὲν ἕτερον ἢ τούτων δὴ τῶν σημείων ἡ
τέχνη. τῷ δὲ τοῦτό τε ὑπάρχει καὶ τὸ διὰ τῆς πρὸς
ἡμᾶς ὁμιλίας καὶ παιδείας τρόπον τινὰ γεγεῦσϑαι.
τῶν γοῦν ἐπιδεικνυμένων πολλοὶ πολλοὺς ἤσϑοντο
βουλομένους τὸν ἄνδρα ἐν ἐπαινέταις λαβεῖν, ὡς ἂν
ἐπιστάμενον μορφὰς λόγων ἀμείνους τε καὶ χείρους

—

5

2 Amm. XXII 3,4. Zos. III 10,5 | cf. p. 236 not. 1 | t. II
484,9 R. Amm. XIV 7,9 et 16. XV 3,1. Zonar. XIII 9 5 ep.
1217. 281. Anth. Pal. VII 570. Amm. XXVII 8,10. XXVIII 3, 6.
cf. Sievers p. 127. 10 cf. 311, 1 sq. 14 cf. p. 138,10

1 ἐφύλαττεν APIBM Bong 2 ἐχτίνων BM Δομετιανὸς
reposui e VaIBMV δομιτιανὸς reliqui libri sed 8 supra ε P",
edd οὗ Ζομέτιε p.287,8 8 καὶ om M Bong 4 πατρὸς] εἷς B |
ἦν δὲ καὶ IBM Bong ὃ δουλκίτιος in ras P? δουληίτιος M

δουλαίτιοςω V 1 αὐτοῦ I 10 εἶπεν A | κναφίον I | ἡμῖν
om Α sed in marg add m? ἐπεισέρχεται ἡμῖν P sed litt (B?)
supra ἐπεισέρχεται et («?) supra ἡμῖν eras, Va 18 οἷς V sed ex
οὺς eorr, B.M Bong cf. t. 1551,10; t. I1456,17 R— 17 γ᾽ οὖν A |
πολλοὶ πολλοὺς ἤσϑοντο] ,,malim sublato prorsus vocabulo (πολλοὶ)
pro postremo legi ἠσϑόμην" Re 18 ὡσὰν 1 ὡσὰν B

920 LIBANII ORATIO XLIT

ὁρᾶν. οὺἣς μέτεισιν ὃ κηδεμὼν τῆς βουλῆς οὐδὲ γρῦ.
κατάστηϑι δὴ sig ἔριν δεομένην λόγων πρὸς τὸν &v-

R 1Π|402 ἄξιον | τοῦ συνεδρίου τοῦτον. οὕτω γὰρ εἴσῃ. τίς

οι

10

àv τίνα προὐπηλάκιξες, ἐπεὶ xol ὅσα νικᾷς ἐν τῇ
βουλῇ, κραυγῇ καὶ ϑορύβοις νικᾷς καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν
χύβων μαϑήμασιν. 206. αὐτὸς τοίνυν οὗτος τίνων
ἐστίν; God γε τῶν τὴν Ῥώμην χτιδσάντων ἢ τῶν τοὺς
νόμους ϑέντων ἢ τῶν ὑπηκόους χτησαμένων ἢ τῶν
τὸ χτηϑὲν φυλαξάντων: οὐ μὰ Δία, ἀλλ᾿ ἦν τις
Ὀπτάτος γραμμάτων διδάσκαλος, ὃς καὶ “ικιννίῳ τὸν
παῖδα ταῦτα ἐδίδασκεν ἀπὸ δυοῖν ἄρτοιν καὶ τῆς ἄλλης
τροφῆς ἣ τούτοις συνέζευκται. καί ποτε πορείας γενο-
μένης εἷς Παφλαγονίαν αὐτῷ καταλύει μὲν παρά τινι
καπήλῳ ϑυγατέρα τρέφοντι καλήν, ἣ καὶ ἐκέρνη,
παϑὼν δέ τι πρὸς τὴν ὥραν ἠξίου γαμεῖν καὶ πείσας
εἶχεν. αὐτοῦ μὲν οὖν τοῦ Δικιννίου κρατοῦντος οὐδὲν
ἣν αὐτῷ πλέον διὰ τῆς γυναικός, τῶν ἐχείνου δὲ ἡκόν-
τῶν εἰς ἕτερον μέγας τε εὐθὺς καὶ λαμπρὸς καὶ εὖ-
δαίμων καὶ ὕπατος ὁ τὴν γυναῖχα ἔχων. καὶ ἔδει δὴ

R IL403 δι᾿ αὐτὸν ἐν τῷ ϑεάτρῳ πτερὰ λαβόντας ἀνθρώ-

21

πους μετὰ τῶν ὀρνίϑων πέτεσϑαι. 21. τῇ γυναικὶ δὲ
ἄρα ἤστην ἀδελφὼ δύο χρηστὼ μέν. τὸ γὰρ ἀληϑὲς

11 Λικιννιανὸν cf. Zos. I 20. Aurel. Vict. epit. 41,4. Hieron.
chron. ab Abr. 2342 . 19 L. Ranius Acontius Optatus (a. 334)
cf. Zos. II 40

1 ovg in οἷς corr P? οἷς VaV | μέτεισιν Bong μέτεστιν

libri | yo9 I γρύ CBMY edd 2 δὴ scripsi e V om C δὲ
reliqui libri edd 9 or Re 10 λικινίῳ ΟἹ λικινίου BV

λικινίᾳ M Bong 12 γινομένης V 13 παφλαγονίαν B

14 ixlovd Va ἐκίρνει B 106 Λικιννίου scripsi ex AT λικινίου
reliqui libri edd 19 δὴ om 1

c

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 321

εἰρήσϑω. πατρὸς δὲ οὗπερ ἔφην. οὗτοι τῆς αὑτῶν
ἐξαναστάντες τρέχουσι μεϑέξοντες τῆς τοῦ κηδεστοῦ
τύχης. καὶ μετέσχον οὐδενὸς αὐτοῖς τὸν πατέρα προ-
φέροντος οὐδὲ τὸ καπηλεῖον. ἦσαν γὰρ ἐπιεικεῖς τε
καὶ μέτριοι καὶ εἰδότες εὐτυχεῖν. ὧν ἐκ ϑατέρου γε-
γονὼς οὗτος οὐχ ἠξίωσεν οὗπέρ ἐστιν. εἶναι, ἀλλ᾽ ἀντὶ
μετρίου κύων. ἦν δέ ys, οἶμαι, πολὺ βέλτιον τοῖς
αὑτοῦ παρέχειν πολλοῖς λέγειν, ὅτι ὄντως οὗτος
ἐκείνου.

28. Ἵνα δὲ καὶ ὅϑεν ταῦτα ἐπράχϑη, μάϑῃς καὶ
μηδὲ τῷ Óoxsiv τῇ βουλῇ βοηϑεῖν σεμνύνηται. μικρά
τινα καὶ περὶ τούτου δίειμι.

Σαβινιανός τίς ἐστι μαστροπὸς νέων καλῶν ὑπὸ

τοῦ χρόνου πρὸς τοῦτο μετενεχϑείς, | ἕως δὲ ἀγέ- R IL 404

véLog ἦν, μαστροπῶν αὐτὸς ἐδεῖτο. οὗτος πολλοῖς ἐν
πολλαῖς πόλεσι ταῦτα ὑπηρετηκὼς οὐδενὶ τοσαῦτα ἔκα-
μὲν ὁπόσα Ὀπτάτῳ τούτῳ ἀϑλίους μὲν ποιῶν πατέρας.
ἀϑλίους δὲ παῖδας. ἀϑλίας δὲ μητέρας. 29. τοῦτο
τοίνυν τὸ ἔργον αὐτὸν χαὶ διὰ τῆς ἡμετέρας ἤγαγε
καὶ τολμήσας εἰσελθεῖν εἰς τὴν τῶν παιδευομένων
ἀγέλην πεῖραν προσάγων τισὶ καὶ χωρίξων τῶν ἄλλων
καὶ πρὸς κίονί τινι λαλῶν καί τι καὶ ϑρασύτερον ποιῶν
ὀφϑεὶς ἀπηλαύνετο σωφρονεῖν δεῖν ἀκούσας ἢ εἰ μὴ
δύναιτο. παρ᾽ ἄλλους ἐλϑόντα ϑηρᾶν. ἠπόρησε uiv
οὖν οὐδὲ παρ᾽ ἡμῖν τῶν συνοργιουμένων, ἐλϑὼν δὲ

18 Xen. Conv. 8,5 17 cf. p. 256,12

1 αὐτῶν CIB αὐτῆς M Bong 8 αὐτοῖς P sed τ et ig
in ras m? 7 τοῖς αὑτοῦ scripsi τῷ σαὐτοῦ CA τῶ σαυτοῦ
PValBM sed in hoe yo τὸ σαυτὸν in marg m* τὸ σαυτοῦ V

τὸ σαυτὸν Bong περὶ σαυτοῦ Re 11 μὴ δὲ AIBMV |
βοηϑεῖν τῇ βουλῇ B βοηϑεῖν om M Bong 23 δεῖν om Bong

LrBANIUS ed. Foerster. III. 21

15

30

3292 '- LIBANII ORATIO XLII

ὡς τοῦτον καὶ μέγα μὲν οὐδὲν πεπονθώς. αἴρων δὲ
τὸ πραχϑὲν τῷ λόγῳ δυσμενῆ ποιεῖ τὸν χρήξοντα αὖ-
τοῦ τῆς τέχνης τούτῳ μάλιστα τῷ Θαλασσίῳ, δι᾽ ὅτου
καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν νέων ἐπιτίμησιν ἐποιησάμην. καὶ

5 διετέλει δὴ ζητῶν, ὅτῳ [δὴ] τὸν ἄνϑρῶπον ἀμυνεῖται
τρόπῳ «cl λαβὼν καιρὸν ἠμύνατο τῶν τε καλῶν ἐκεί-

ΒΕ Π406 vov χαρίτων | ἀποδιδοὺς ἀμοιβὰς x«i ἅμα αὐτὸν
ϑερβότεθον πρὸς τὰ δεύτερα ποιῶν εἰδότα. ὡς οὐ
περὶ ἀχάριστον ἔσται προϑυμότερος.

10 90. Καὶ ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει; μάρτυρας οἷς οὐκ ἂν
ἀπιστήσαις. παρέξομαι τοὺς μὲν τῶν πρὸ τῆς ὕβρεως.
τοὺς δὲ τῶν ἐπ᾽ ἐχείνῃ ῥημάτων, τοὺς μὲν εἰδότας τὸ
γενησόμενον. τοὺς δὲ τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἡδονήν.
ποῖος γὰρ Ἕχτωρ ἀποχτείνας Πάτροχλον ἢ ποῖος Ayu-

15 λεὺς Ἕχτορα τηλικοῦτον ἐφρόνησεν. ἡλίκον ὁ μαστροπὸς
οὗτος. ὃν τὸ τῆς χαρᾶς ὑπερβάλλον λέγειν ἃ σιωπᾶν
ἐχρῆν ἐξῆγε. γελῶν γοῦν xci πηδῶν xci τοὺς μάλιστα
αὐτῷ συνήϑεις περιβάλλων καὶ φιλῶν, ἐμὸν τοῦτο,
ἐβόα" τὸ γὰρ δι᾽ ἐμὲ πραχϑὲν ἐμὸν εἰκότως ἂν

s χαὶ δοχοῖ καὶ λέγοιτο. 81. τίνος οὖν ἡ βουλὴ
τούτῳ χάριν ἂν ἔχοι τῶν ἐφ᾽ ἡμᾶς Ὀπτάτῳ πρόφασιν

R 11406 ἑτέραν | ἐχόντων; οὐδὲ γὰρ ὁ Πάτροχλος τοῦ ϑρή-
νου ταῖς αἰχμαλώτοις. GU τῶν αὑτῶν εἴνεκα καχῶν

14 Il. π 8295α. | Il. χ 880 sq. 22 Il. 302. cf. Diogen.
prov. VII 47. Apostol. XIV 8

2 δυσμενῆ P sed ἡ in ras m? 5 δὴ P sed δὴ in ras m* |
ξητῶν P sed m in ras τηῦ δὴ inser Re cancellavi | | ἀμύνηται Α
sed ἀμυνεῖται in marg, 18. Bong 1 χαρίτων inser C* |
αὑτὸν B 8 ποιῶν P sed z in ras m*.. 9 πρόϑυμος malim
Re 11 τῶν — 13 δὲ in marg C* 17 ἐχρῆν om C | γ᾽ οὖν A
19 εἰκότως ἂν ἐμὸν I 20 δοχῆ C δοκοίη V 23 num ἦν
post αἰχμαλώτοις inserendum? αὑτῶν P sed ' in ras m*?
αὐτῶν 1BM | ἕνεκα Re

à ^d

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 29298

τοῦτ᾽ ἐποίουν. εἰ yàg δή τις ἣν ὡς ἀληϑῶς Ὀπτάτῳ
τοῦ συνεδρίου λόγος. Σαβινιανὸν ἐξαλείφων ἐφαίνετ᾽ ἄν.
μεῖξον γὰρ δὴ τῇ βουλῇ πρὸς αἰσχύνην εἷς τοιοῦτος
ἢ πάντες οἱ τῇ φωνῇ τῇ Σύρων καλοῦντες τοὺς
δεομένους αὑτοῖς ἰαϑῆναί τι τῶν ξυλίνων ἀγγείων.

32. Κύων. φησίν, εἰμὶ τῆς βουλῆς. πῶς οὖν οὐ
δάκνεις oUg ἄξιον; οὗτοι δ᾽ ἂν εἶεν οἱ κακοί. κακίας
δὲ. εἴδη μυρία. ἐν οἷς οὐδεὶς ἂν ϑείη δεσποτείαν
ἀνδραπόδων εἰδότων ἐργάξεσϑαι ξίφη, δι᾿ ὧν ἔστι καὶ
σώξειν τὴν αὑτῶν καὶ προστιϑέναι τοῖς οὖσι.

33. Καὶ πρὸς μὲν Ὀπτάτον ταῦτα Πρόκλον δὲ
ἐβουλόμην μὲν καὶ νῦν ἐπαινεῖν, ὑβρίσαντα δὲ καὶ

αὐτὸν καὶ ἐμὲ μειξόνως | καὶ σφοδρύτερον, οὐδ᾽ si R II 401

σφόδρα βουλοίμην. δυναίμην ἂν μὴ φάσκχειν ἠδικη-
κέναι. ὃς ἐν διχαστοῦ τάξει καϑήμενος καὶ δέον μὴ
κραυγῇ τινῶν καὶ ταραχῇ x«i συστάσει κρίνειν τὰς
δίκας, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς ἀληϑείας. ἀπέκλινέ τὲ εὐθὺς ἐπὶ
ταῦτα καὶ μέρος ὁ δικαστὴς ἐγένετο τῶν ἐπηρεαζόντων
οὐχ ἐθελήσας ἀχούειν τῶν νόμων o? τὸν οἴσοντα τὴν
ψῆφον ἴσον ἀμφοτέροις καϑίζουσιν. 84. εἶπεν Ὀπτά-
τος μὴ χρῆναι Θαλάσσιον ἐγγράφεσϑαι καὶ προσέϑηκχε
λοιδορίας. ἀνάμεινον τὸν τῶν ὑπὲρ ἐκείνου λεξόντων
λόγον, μᾶλλον δὲ αὐτὸς οὗτος γενοῦ τὸ ταῖς αἰτίαις

6 Dem. c. Aristog. I p. 782,7 sq. 8 cf. p. 317,3 8q.; 326,19
11 cf. t. D 177,14 sq.; 180,19 12 cf. p. 328,11

1 τοῦτο [ΒΜ edd ὡσαληϑῶς B 4 τῇ τῶν σύρων V at cf.
t. I 188,12; 157,2 5 αὐτοῖς IBMV edd 8 οὐδ᾽ CI ἂν εἷς
ϑείη I — 10 αὐτῶ I 11 μὲν om IBM Bong — 12 , post καὶ
αὐτὸν videntur haec duo καὶ Θαλάσσιον deesse* Re 13 ἐμὲ P
sed ε (2)in ras m* — 16 καὶ (1)] uj 081 —17 ἐπέκλινε I ἀπε-
Ἀλίνετ᾽ Bong | τ᾿ Re om Bong 22 λοιδορίας: V | λεγόντων
Bong 28 τὸ et 324,1 φέρον Α sed yo τὰ et φέροντα in marg

τὰ et φέροντα Va
21*

10

15

20

324 LIBANII ORATIO XLII

φέρον τὴν ἰσχὺν ἀπαιτῶν, τὰς ἀποδείξεις. ἀλλ᾽ οὐδέ-
τερον βούλει" σιώπησον. νῦν δ᾽ eig μοῖραν μαρτύρων
ἦγεν αὑτὸν καί, τὸ δεινότερον, ἀπέχρυψε τοῖς παρ᾽ αὗ-
τοῦ τὸν Ὀπτάτον. ὃ μὲν γὰρ πλὴν μαχαιρῶν εἶπεν
οὐδέν. ὁ δ᾽ ἔνοχόν τε εἶναι ϑανάτῳ καὶ αὑτῷ |
RII408 πολλὴν ἐπὶ τῆς τρίτης ἀρχῆς γενέσϑαι σπουδὴν
x«l ἑλεῖν καὶ ἀποχτεῖναι δρασμῷ τε σωϑέντα ἀλγῆσαι.
35. xal τίς ταῦτα τόπος ἢ χρόνος οἶδεν. ὦ Πρόκλε;
ποῖον ἔϑνος;: τίς πόλις; τίς οἶκος; τίς ἀνήρ; τίς παῖς;
10 τίς γέρων; τίς γυνή; τίς δοῦλος; τίς ἐλεύϑερος; καὶ
μὴν ἔδει μὲν ἡγήσασϑαι τῆς τιμωρίας γραφήν. ἡ δ᾽
οὐκ ἂν ἦν μὴ ὄντος τοῦ γραφομένου. ποῦ τοίνυν ἡ
γραφή; τίς δ᾽ ὃ ταύτην ἀπενεγκών; ποῖος μὲν φόβος
ἐποίησε τὸν δρασμόν; τίς δὲ κατήγορος τὸν φόβον;

15 ποῖον δὲ πάϑος τὴν αἰτίαν; τίς τίνα διὰ τοῦτον ἐπέν- .

ϑησε; τίνι τί τῶν πραγμάτων χεῖρον ἔσχε; τίς τί διὰ
τοῦτον προσδοκήσας χαλεπὸν sig δικαστήριον ἤγαγεν;
96. ἔχεις ἐν τῇ σιγῇ τὴν ὁμολογίαν. ὦ βασιλεῦ. τοῦ
κόμπον εἷναι τὰ ῥήματα τοῦδε μόλις δέ μευ ἔκφυγεν
Β Π409 ὁρμήν, οἴεται γὰρ αὑτῷ | πρέπειν τὰ ᾿4χιλλέως.
2: ποίαν; τὴν πότε. τὴν ποῦ γεγενημένην; οὐ συνῆν μοι
πάντα τὸν χρόνον ἄνϑρωπος. νύχτα καὶ ἡμέραν; οὐ

6 anno 384 cf. p. 827, 7 sq. Sievers p. 17 19 Il. ν 355

1 ,aut omittendum ἀλλ᾽ aut post σιώπησον addendum οὖν"
Re | οὐδ᾽ ἕτερον I 2. βούλει. scripsi βούλει" I βούλει, M
βούλει: reliqui libri edd — 3 αὑτὸν P sed ἡ in ras m* αὐτὸν C |
αὐτοῦ ΟΜ Bong 50 A 6 BMV οὐ 1 δὲ Re | αὑτῷ Re
αὐτῷ libri Bong 8 οἶδεν reposui e CAPVaBV . εἶδεν
reliqui libri edd; cf. p. 328,7 9 παῖς: τίς om V 117 A
3j; IBMV Bong 16 τίνί τι V [διὰ τοῦτον ante χεῖρον Va |
τι Α 19 ἔφυγεν B Bong 20 ὀργὴ C ὀργὴν V | αὐτῷ
CVaIBM Bong 21 zo? ys M Bong

lb. sdni

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 925

λέγοντι παρῆν; οὐ μέλλοντι; οὐ πεπαυμένῳ; οὐχ ὅτῳ
τῶν ἡμετέρων λόγων ἔρως καὶ λαβὼν ἔχειν ἐβούλετο,
παρὰ τοῦτον ἤρχετο. τούτῳ διελέγετο καὶ κτησάμενος
ἤδει χάριν καὶ μὴ τυχὼν ἤχϑετο; καὶ τὸ μέγιστον,
εἵπετο μέν μοι παρὰ σὲ πορευομένῳ πολλάκις, παρελ- 5
ϑόντος δὲ εἴσω πρὸς ταῖς κιγκλίσιν ἐχάϑητο καὶ ἦν
.. ἡμῶν τοῦτο μόνον ἐν μέσῳ. σὺ δ᾽ ἔχων τοὺς πάντα
᾿ς μηνύοντας τοσούτους ὥστε ἀλλήλους καταπατεῖν. καὶ
- ποῦ χαϑῆστο Θαλάσσιος. εἰδὼς οὔτε ἠγανάκτησας οὔτε
éAdfov, ἀλλ᾽ | οὐδὲ ἠπείλησας ποιήσειν Q μὴ πε- ΒΤ 410
ποίηταί σοι. 91. μετὰ ταῦτα τοίνυν σὺ μὲν ἐνταῦϑα ιτἱ
ἦσϑα καὶ ἠσϑένεις, ὃ δὲ ἐν Σαμοσάτοις καὶ τοῖς ἀγροῖς
ὧν ἡ τῶν τρόπων ἀρετὴ δεσπότην αὐτὸν ἐποίησε.
καλῶς δὲ αὐτῷ τῶν ἐκεῖ τεϑέντων ἧκε δεῦρο πάλιν
νοσοῦντος ἔτι. x«l οὔτε ἐκεῖνος ἔδειξέ τινὰ ὑποψίαν τὸ
οὔτ᾽ αὐτὸς ὑπώπτευσας. κἀνταῦϑα ἐτίμας μὲ τιμαῖς
ὧν οὐκ ἦσαν us(foveg, τὸν τῷ πονηρῷ γόητι συξῶντα.,
καὶ οὐδείς σοι κατ᾽ αὐτοῦ πρὸς οὐδένα λόγος οὔτε
μείξων οὔτε ἐλάττων. πῶς οὖν φὴς αὐτὸν διαπεφευ-
γέναι 668, τὸν ἐν τῇ αὐτῇ πόλει. τὸν περὶ τὰς σὰς
ϑύρας. τὸν οὐ πόρρω τοῦ ξεύγους. καὶ μὴν οὔτ᾽ ἂν
ἡμεῖς ἠγνοήσαμεν ἃ διανοῇ. τῶν παρὰ σοὶ πιστευο-

e
ri
5

το
---

16 cf. p. 328,12

8 χτησάμενος--4 xol(1)om V ὃ σοὶ IBM Bong 7 ὑμῶν
Bong | δὲ Re | πάντα scripsi e V πάντας reliqui libri edd

8 τοσούτους Re τούτους libri Bong 9 οὔτ᾽ (2) Re 10 οὐδ᾽

11 τοίνυν om Bong 14 τεϑέντων] vs cum lacuna 4 litt B

15 ἔδειξέ scripsi ἔδεισε libri edd 16 οὔτε VaIBM edd |
ἐτίμας P sed ας in ras τηῦ ἐτίμησας BM Bong 19 οὔτ᾽ Re

φὴς IBM 20 αὐτῇ scripsi e V — αὐτοῦ Va αὑτοῦ reliqui

libri edd sed ,,poterat quoque dicere ἐν τῇ σαυτοῦ πόλει. item

ἐν τῇ αὐτῇ πόλει" Re 22 παρά σοι Re

326 LIBANII ORATIO XLII

μένων καὶ ἡμῖν ὄντων φίλων, οὗτός vs uc9Ov |
RII411 αὑτὸν ἂν ἔξω ϑορύβων ἐποίει. εἰ δ᾽ οὐδαμοῦ

φαίνεται μεταστὰς οὐδ᾽ ἀφανίσας αὑτόν, οἷς ἔπραττες

ὕβριξες.

s 988. Ἔδεισα, φησί, τὴν βουλὴν μὴ δόξαιμι
τῶν τἀναντία αὐτῇ πραττόντων εἶναι καὶ τῶν
αὐτῇ πρεπόντων ὀλιγωρεῖν. ἐγὼ δ᾽ ὡς μὲν οὐδεὶς
τούτῳ λόγος οὐδὲ σφόδρα τῆς βουλῆς ὀργιξομένης
ἀγανακτοῦντι τῷ μὴ μετὰ τῶν ϑεῶν οἰκεῖν, ἐάσω"
ἐκεῖνο δὲ ἡδέως ἂν εἰδείην. ὦ βασιλεῦ, τίς ἂν ἦν
αἰτία κατ᾽ αὐτοῦ τῇ βουλῇ σεσιωπηκότος: ἢ κατὰ ποίαν
ἀνάγκην εἶπεν ἃ νῦν εἴρηκε; τίς δ᾽ οὐκ ἂν αὐτὸν ὑπέ-

e

1

λαβεν ἀγνοεῖν τὸν ἄνϑρωπον; τί δ᾽ αὐτὸν ἐκώλυεν
$3 5 m Ἔ ς ἢ ΤῊ n Ro 9. 54. ;
αὐτὸ τοῦτ᾽ εἰπεῖν. ὡς ἀγνοεῖ; τίς δ᾽ àv ἐξήλεγχεν
εἰπόντα; 39. πόσῳ δ᾽ ἂν ἦν ἐκεῖνο κάλλιον ἐπιστομίσαι
τὸν Ὀπτάτον ἀνελόντα τὰς βλασφημίας τῇ πρὸς ἡμᾶς
Θαλασσίου φιλίᾳ; εἰ δ᾽ οὖν καὶ σφόδρα ἐβούλετο Πρό-
κλος ταὐτὰ φρονῶν Ὀπτάτῳ περὶ τούτου φανῆναι,
, ^ , - 3 3 -
ταὐτὰ φϑέγξασϑαι χρῆν ἐχείνῳ χἀν ταῖς μαχαίραις
- er X A kil M e , 3
"0 στῆναι. ὕβριξε μὲν γὰρ ἂν καὶ οὕτω ψευδόμενος. οὐ
uiv ὡς νῦν γε. ὑβρίξων δὲ ἐκεῖνον οὐδ᾽ ἡμῶν ἀπεί-
yevo τῶν περὶ πλείστου τὸν Θαλάσσιον ποιουμένων.
RII412 40. | Οἷον ἄνϑρωπον εἰς ἀρχὰς ἄγεις. ὦ βασι-

σι

1

28 ep. 857. Zos. IV 45. Cod. Theod. IV 4,2; XIV 17,10. C.
I G. 8612 (— Anth. Pal. IX 682. cf. De antiq. Constant. p. 34)

1 x«i ἡμῖν om Bong 2 δ᾽ οὐδαμοῦ] δ᾽ uo? cum lacuna
3 litt Va | οὐδαμοῖ Re 3 αὐτὸν I 8 οὐδὲ Re οὐδ᾽ εἰ
libri Bong 12 εἴρηκεν 4 | ὑπέλαβεν αὐτὸν IBM Bong

14 τοῦτο V 16 περὶ B 17 ἠβούλετο BM Bong 18 περὶ
τούτου om B τούτου scripsi e V τούτωι e τοῦτο corr Α

τούτω CPVa Re τούτων IM Bong 20 ἂν om B | οὕτως
AIMV Bong 21 δὲ] οὐδὲ V δ΄ Re | éxsivov V

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 821

λεῦ, λόγων μὲν ἄμοιρον ἀμφοτέρων. νόμους δὲ ἀντὶ
λόγων εἰπεῖν οὐκ ἔχοντα. οὐδὲ γὰρ τοῦτ᾽ ἔνι αὐτῷ,
δι’ ἡδονῶν δὲ καὶ τρυφῆς καὶ μέϑης εἰς ἀνδρὸς ἣλι-
κίαν ἥκοντα οὐ δυνηϑέντα πεισϑῆναι νομίξειν τὸ
σολοικίξειν κακόν. 4l. καὶ οὐκ ἂν ἦν πάνυ δεινόν,
εἰ τὴν φωνὴν ἀδικῶν ἐν τοῖς ἄλλοις ἐτίμα τὸ δίκαιον,
ἀλλὰ τίς μὲν λοιμὸς ὅσους οὗτος Φοινίκων ἀπήνεγχε;
τίνος δὲ οὐ λοιμοῦ δεινότερος τῇ Παλαιστίνῃ κατέστη;
ἡ δὲ πλειόνων ἐϑνῶν ἀρχὴ ποίων οὐκ ἐγένετο βαρυ-

τέρα πολέμων; à πόσον αἷμα τὴν γῆν ἔχρωσεν; ὦ πόσα τὸ

ξίφη δι᾽ αὐχένων ἔδραμεν; ὦ πόσοι τάφοι τοῖς ἀρχαίοις
προσετέϑησαν; ὦ πληγῶν ϑανάτους τε ἐργαξομένων
καὶ οὐδὲ [νῦν] παυομένων. ὦ πληγῶν ἃς ἐπεῖδεν

Ἥλιος διὰ παντὸς τοῦ τῆς ἡμέρας μέτρου. ὦ φυγῶν.

ὦ δεσμῶν. ὦ παϑημάτων τῶν μὲν παρόντων, τῶν δὲ is

ἐλπιζομένων, τῶν μὲν πιεξόντων, τῶν δὲ δειματούν-

τῶν. ὦ λόγων ἀτιμίας. ὦ | τιμωμένης ἀμαϑίας. R IL413

à χαρίτων ἀδίκων. ᾧ πόλεων εἰς οὐδὲν δέον μετα-
πεποιημένων. ὦ βλάβης μὲν τῆς ἐν τοῖς καϑαιρου-

μένοις, βλάβης δὲ τῆς ἐν τοῖς ποιουμένοις. 42. οὐδ᾽ 30

ἂν εἷς δύναιτο, φησὶν ὃ 4Δημοσϑένης, ἐφικέσθαι
τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς τούτου κακῶν. διὸ πεπαυ-
μένου μὲν ἑορτάξοντας ἦν ἰδεῖν τοὺς ἀπηλλαγμένους.

10 cf.t I177,14sq. 19 οὔ. Π 467,58 — 21 Dem. cor.
p. 361,24 28 cf. t. I 180,19 sq.

2 λόγους δὲ ἀντὶ νόμων V τοῦτ᾽ scripsi e CAPVaV τοῦτο
IBM edd | ἔνι scripsi ἐν libri edd | αὑτῷ V 8 ἡδονῆς Β΄
τροφῆς Bong 1 ὅσος C — 8 Ano? | βαρύτερος IB.M Bong
10sq. ὦ Re | ἔχρωσε I 13 νῦν inser Re cancellavi num
TÓTE? 16 ϑανατούντων A sed yo δειματούντων in marg,
IBMV Bong 11 λόγων P sed o in ras m* — 19 ποιουμένοις

IBM Bong 20 βλάβης --- ποιουμένοις om V | καϑαιρουμένοις

IBM Bong 21 φησὶ zZmuocO9érvns Bong

N

328 LIBANII ORATIO ΧΙ

εἰσιόντος δὲ ϑρηνοῦντας vovg δεξομένους. καὶ τό y&
τοῖς φάσχουσιν οὐκ εἶναι ϑεοὺς συναγωνιξόμενον
τοῦτο ἔστιν. εἰ γὰρ ἦσαν, λέγουσι. κἂν ἐκήδοντο
τῆς γῆς. κηδομένων δὲ τῆς γῆς οὐκ ἂν οὗτος
5 ἦρχεν. ὃς ὅταν παρὰ σοῦ τοῦτο οὐκ ἔχῃ, δίδωσιν
αὐτὸς αὑτῷ πλέον ἔχειν ἀξιῶν τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς
ὄντων. καὶ ταῦτα οἷδε καλῶς ἡ Φοινίκη καὶ μαρτυρή-
δειεν ἄν. εἰ ϑεὸν ἐγγυητὴν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος λάβοι
χρόνου. |
: 48. '4oyévo uiv oov, si βούλει, τῆς δὲ ὕβρεως
δότω δίκην, ἣν ὕβρισε μὲν Θαλάσδσιον, ὕβρισε δὲ ἐμὲ
τὴν διὰ τῆς εἰκόνος τιμὴν ἐλέγχων δεικνὺς ἄλλο τι
βουλομένην. ἀλλ᾽ οὐχ ὅπερ ἔφασκεν. ἐν γὰρ τοῖς δευ-
RII414 τέροις ὁρᾶται τὰ πρότερα. τιμῆς μὲν γὰρ τὰ
15 περὶ τὴν εἰχόνα πεποιηκυίας κατεῖχεν ἂν Ὀπτάτον, τῇ
ὃὲ εἰχόνι ταύτης οὐκ οὔσης τῆς αἰτίας ἠκολούϑησεν
εἰχότως τοῖς Ὀπτάτου τὰ πολὺ τῶν Ὀπτάτου μείζονα.
44, ἄνευ δὲ τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν ψευδῶν οὐδ᾽
αὐτὸ xc9' αὑτὸ κρινόμενον, ἡ εἰκών. τιμὴν ἄν τινὰ
40 φέροι. ἔστησε μὲν γὰρ ταύτην, ἔστησε δὲ πρὸ ταύτης
ἑτέρας ἑτέρων, ὧν οὐκ ἂν ἴσως ἕτερός τις. εἶ δὲ καὶ
ἐμὲ πεποιημένος ἀρχήν. εἶθ᾽ ἥκων ἐπ᾽ ἐχείνας, οὐ σφό-
δρα ἂν ἐτίμα, τίς ἡ τιμὴ μετ᾽ ἐκείνας ἐπὶ τήνδε ἀφῖς-
χϑαι, ἀλλ᾽ ἔστω τιμὴ σανίς τε καὶ χρώματα᾽ οὐχοῦν
25 μείξων λόγος πανταχῆ φερόμενος; ἀπειληφὼς τοίνυν

8 Dem. Chers. p. 101,26 sq.

6 αὐτῷ CI τ εἶδε 1 10 οὖν om I 18 ἔφασκεν
scripsi coll p.257,8 ἔπασχεν libri edd 17 τῶν] τοῦ ΒΜ Bong
21 ἑτέρων ἑτέρας 1Β8ΜΔ|͵"' ἑτέρων om Bong 22 εἶϑ᾽ in ἢ
ras B εἶτα IM Bong 22 οὐ 28 ἐκείνου. Re 24 οὐκ οὖν C
25 μεῖζον Re | πανταχοῖ APVaBM edd

ραν" το TROAGT ecce nya am
^ :

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 329

τὴν χάριν δότω τὴν δίκην. ἀρκέσει δὲ ἡμῖν, ἣν ὑβρι-
στὴν εἷναι ψηφίσῃ τὸν ἄνϑρωπον.

45. Ἔχω τινὰ καὶ τρίτον αἰτιάσασϑαι., | βασι- R IL 415
λεῦ, τὸν Γαίδσωνος τὸν μετὰ τὴν ᾿Αρκαδίαν καὶ τὴν
ἐν ᾿ἀρκαδίᾳ πενίαν πλούσιον καὶ πρὸς τοσοῦτον ἥκοντα 5
χρημάτων, ὥστ᾽ αὐτῷ καὶ χρυσᾶς οἰκίας ἐξεῖναι ποιεῖν
ἁμιλλωμένας πρὸς τὰς ἐκ λίϑου. περὶ ἃς καὶ αὐτὰς
οὕτω δεδαπάνηται λαμπρῶς, ὥστε μανίαν εἷναι τὸ
πρᾶγμα δοκεῖν. οὗτος τοίνυν τιμαῖς ἁπάσαις παρ᾽ ἐμοῦ
τιμηϑεὶς (μάτην), καὶ γὰρ ἐν οἷς εἶχεν, εἴπερ ἤϑελεν.,
ἡμᾶς ποιῆσαι καλῶς, οὐχ ἐποίησε, τῶν ἠδικηκότων
καὶ αὐτὸς γεγένηται δίκας ὀφείλειν τῷ συνεδρίῳ λέγων
τοὺς μαρτυρήσαντας ἄν. καὶ ἐκέλευεν αὐτοὺς εἰς
μέσον ἄγειν καὶ τιμωρεῖσϑαι. 40. τούτων δὲ ὁ μὲν
ὑπ᾽ ἀνάγχης τινὸς ἤδη διεπεπλεύχει καὶ ἦν ἐν Χαλκη- 15
δόνι, ὁ δ᾽ ἦν ἐν τῷ λιμένι ταὐτὸ ποιήσων οὔσης ἀνάγ-
κης καὶ τούτῳ τινός. | ὃ δὲ δὴ τρίτος ἔνδον ὧν RII 416
ἕν τοῖς βουλεύουσι χαλεπῶν μὲν ἐπειρᾶτο προσώπων,
εἶπε δὲ ἁπλᾶ καὶ δίκαια, ὅτι τὸν τῷ δεῖνι συξῶντα,
ἐμὲ δὴ λέγων, μαρτυρῶν εἶναι βέλτιστον οὐκ ἀδικοίη. so
νόμιξε δὴ κοινόν, ὦ βασιλεῦ. καὶ τῶν ἀπόντων τοῦ-
τον εἶναι τὸν λόγον. λέγουσι τοίνυν οἱ τρεῖς" ὦ
παῖ Γαίσωνος, ὅτι μαρτυροῦμεν ἡμεῖς καλὸν
κἀγαϑὸν εἶναι Θαλάσσιον δρῶντες ἐν παιδὸς
ὄντα χώρᾳ παρ᾽ ἀνδρὶ φεύγοντι τοὺς κακούς. 55

^

0

4 Zos. II 42? | cf. Her. 1 66,1. Paus. VIII 1,6

1 χάριν P sed «o: in ras m* 8 ὦ βασιλεῦ BM edd
7 ἀμυνομένας Va 10 μάτην inserui auctore Re 11 ἐποί-
nosv A 160 4 0 IBMV Bong 17 ὧν om B.M Bong
21 ἁπάντων I | εἶναι τοῦτον V 28 παῖγμα Bong

5

390 LIBANII ORATIO XLII

41. τί τούτους ἀξίους δίκης ποιήσει τοὺς μάρτυρας:
εἰ μὲν οὖν καὶ ἐγὼ κακός, οὐκ ἔστι λόγος τοῖς μάρ-
τυσιν᾽ εἰ δ᾽ οὐ τοιοῦτος, πολὺς ἐκείνοις ἐστίν. εἶπον
' ἂν «x«l ταύτης ἀξιοπιστοτέρας ἀποδείξεις ἐκεῖνοι, καὶ
διελόμενοι τοὺς ἐπαίνους μακρὰ ἂν ἕκαστος διῆλϑε,
τοσαύτην ἀφϑονίαν ὃ Θαλασσίου βίος πεποίηκεν εὐφη-
μιῶν. καὶ ἔγωγε ἠξίουν τὸν Γαίσωνος μὴ τὸν ἐχόμε-
νον ἀφεῖναι μάρτυρα, ἀλλὰ τοὺς πεπλευχότας ἐπανά-
γειν μηδὲ ἐκείνην ἡμῖν διδόναι τὴν χάριν, ἀλλὰ ταύτην

10 χαὶ τόν γε Θαλάσσιον καλεῖν καὶ παρόντα δοκιμάξειν

καὶ φαινόμενον μὲν ἀγαϑὸν ἐγγράφειν, ἐλεγχόμενον δὲ
φαῦλον ὡς ἐπ᾽ ἀδικήματι τῷ τῆς βουλῆς ἐπιϑυμῆσαι
κολάξειν. νῦν δὲ λοιδορίας ἀνεξετάστους κεκινηκότες ἃ

Β 1411 βουλομένοις ἦν τοῖς ἡμῖν φϑονοῦσι | πεποιήκασι
ι5 τῶν μὲν εἰρημένων, τῶν δὲ οὐ πεφηνότων. |

2

e

οι

48. Εἶτα σοὶ μὲν ἡ σπουδή, βασιλεῦ, πολυάνϑρω-
πον ἀπεργάσασϑαι τὴν βουλήν, οἱ δὲ οὐκ αἰσϑάνονται
τοῦτο ἐμποδίζοντες. οἱ γὰρ ἡδέως ἂν εἰσελϑόντες
φόβῳ τῶν ἴσων ἀποτρέπονται" μὴ κεχτῆσϑαι μὲν γὰρ
ἐχϑρὸν ἀνθρώπῳ τῶν ἀδυνάτων, παρὰ δὲ τῶν δυσμε-
νῶν ἥξειν τι τοιοῦτον ἐλπίξοντες οὐχ ὑποϑήσουσι τοῖς
πολεμίοις αὑτοὺς ἐν ὅτῳπερ slo, μένοντες. Θαλάσσιος
δὲ πρὶν ἢ τῆς βουλῆς τυχεῖν. ἐλειτούργει τῇ γνώμῃ
x«l πρὺς τὴν δαπάνην ἠπείγετο τοὐναντίον τοῖς ἄλλοις
ποιῶν. ὃ γὰρ ἐκείνους ὁρῶμεν πάσῃ τέχνῃ φεύγοντας,

4 ταύτην Bong 5 διῆλϑεν A 9 μὴ δὲ AIBMV

12 ὡς — ἐπιϑυμῆσαι om Bong 14 πεποιήκατε Re
17 ἀπεργάξεσϑαι V 18 ei .M 19 μὴ — 20 ἀδυνάτων

praemisso Τοῦ ὑπὲρ Θαλασσίου: λόγ. x« citat Macar fol. 907
19 μὲν γὰρ om Macar | γὰρ om V 20 ἀνθρώπων B | τῶν

om V 21 τί IB 22 αὐτοὺς ClVa 23 τὴν γνώμην V

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 331

πολλῇ σπουδῇ τοῦτον ἦν διώκοντα ἰδεῖν. οὕτως ἔρως
αὐτὸν ἐπὶ τὸ συνέδριον ἦγε, καὶ οὐχ ἃ δαπανᾷ. κερ-
δαίνειν ἠξίου. 49. ἀλλ᾽ Ὀπτάτος, ὦ Ζεῦ βουλαῖε, τοι-
ούτοις ἐδέξατο τὸν ἐραστήν. ὅς. εἰ τὸν μιαρώτατον
ἔχρησεν ὃ ϑεὸς ἐν χοινῷ τινι ϑῦσαι κακῷ. πάντως 5
ἂν ἦν ὃ σφαττόμενος. ἐπεὶ καὶ τὴν ἐσχάτην εἴπερ ἔδει
τιμᾶσϑαι κακίαν, ἐστεφανοῦτ᾽ ἂν οὗτος. ὃς τοῦ μὴ
φιλεῖν σοι τὴν πόλιν μέγα σημεῖον ἐκφέρει τὸ μῖσος
τὸ κατὰ τῆς γυναικός. μισεῖ δὲ αὐτὴν μισούμενος,
μισεῖται δὲ προπηλακίξων τὸν Ὑμέναιον ἀκολασίᾳ καὶ το
τῇ μὲν προικὶ πλουτῶν, τῷ πλουτεῖν δὲ κατ᾽ ἐχείνης
παρ᾽ ἧς τὸ πλουτεῖν αὐτῷ, χρώμενος. ὕθ0. αἱ δύο
ϑρήνων ἀφορμαὶ κόραν καὶ κόροι, δι’ οὗς οὐκ |
ἐγένετο πλειόνων παίδων πατήρ. δρῶν δὲ αὐτὴν R ΤΙ 418
χαμαί τε κειμένην καὶ ἐν λύπῃ μείξονι τῆς ἐπὶ παισὶν i5
οἰχομένοις πῶς αὐτὴν ἔπαυσέ τὲ καὶ ἀνέστησεν; οὐ
παραμυϑητικούς, μὰ Z4, ἐπάσας λόγους οὐδ᾽ εἰπὼν
σωφρονήσειν οὐδ᾽ εἰ μὴ λήξειεν ἐκείνη δακρύων, ἀπο-
κτενεῖν ἑαυτόν, ἀλλ᾽ ἀκονήσας ξίφος ἐχώρησεν ἐπ᾽ αὐ-
τήν, τὴν δὲ ὃ φόβος ὥρϑωσε. τὸν οὖν τοιαύτην αὑτῷ so
ποιοῦντα τὴν οἰκίαν οἴει τῇ βουλῇ τινος αἴτιον ἀγαθοῦ
γενήσεσϑαι; ἐγὼ μὲν γὰρ καὶ σκυτοτόμον, ὡς Ὅμηρος
παραινεῖ, συνοικοῦντα τῇ γυναικὶ μᾶλλον ἀρετῆς μετέ-

8 οὗ t. II 164,7 22 Od. £ 182 sq.

1 πολλὴ σπουδὴ Va | ἰδεῖν inserui e V — om reliqui libri
Bong ὁρᾶν διώκοντα Re ἰδεῖν διώκοντα Sintenis 8 ὀπτάτος
in marg P? 4 τὸν ἐραστήν] ,velim σὸν interpont* Re
8 μῖσος Μ sed cog add m? 9 δ᾽ Re 10 μισεῖ M Bong

18 κοῦροι B | οὐκ om V 14 ἐλέγετο V 15 τῆς Re τῇ
libri Bong 17 δία IBM edd | οὐδὲ Re 18 οὐδὲ IB M edd
19 ἀλλακονήσας V | ante ξίφος ras 3 litt A 20 αὑτῷ V

αὐτῶ B 23 τῇ inserui e V om reliqui libri edd

332 LIBANII ORATIO XLII

χειν φαίην ἂν καὶ εἶναι δίκαιον τῆς βουλῆς μετέχειν
ἢ τοιοῦτον ὄλεϑρον.
Dl. Πῶς οὖν, ἐρεῖ τις, τριῶν ὄντων τῶν
φϑεγξαμένων ὅλην καταμέμφῃ τὴν βουλήν; ὅτι
5 οἱ μὲν ἐφϑέγξαντο, οἱ δὲ ἐσιώπησαν, καὶ οἱ μὲν εἶπον
κακῶς, οἱ δ᾽ οὐκ ἀντεῖπον. καὶ oí μὲν ἐβλασφήμησαν,
οἱ δ᾽ οὐκ ἠγανάχτησδαν. καὶ o( μὲν ἐπέϑεντο. οἱ δ᾽
ἡσύχασαν. καὶ οἱ μὲν ἐξέωσαν, οἱ δ᾽ οὐκ ἀντελάβοντο.
καὶ οἱ μὲν τὰ τῶν πολεμούντων ἔδρασαν. οἱ δὲ τὰ
ι᾽ τῶν βοηϑούντων οὐκ ἐποίησαν. γίγνετ᾽ οὖν τὸ τῶν
τριῶν κοινὸν ἁπάντων τῇ σιωπῇ. 02. καὶ γὰρ ἐν τοῖς
ἐμπρησμοῖς ὁ παρὸν σβεννύειν οὐκ ἐϑέλων ἔκαυσε καὶ
ὁ παρὸν κυνὸς ἐξαρπάσαι παιδίον οὐκ ἐξαρπάσας ἔδωκε.
καὶ πόλις πόλει πολεμουμένῃ δυναμένη πέμψαι τὸ
15 σῶσον οὐ πέμψασα συγχατεδουλώσατο. ἰατρὸς δὲ ἐπι-
τρέψας νοσήματι κρατῆσαι τοῦ νοσοῦντος δύναιτ᾽ ἄν,
πρὸς Zhióg, διαφυγεῖν αἰτίαν; ὅλως ὅσοις εἰσὶ δυνάμεις
εἷς τὸ κωλύσαι τι δυσχερὲς ἠρεμοῦσαι καὶ περιορῶδαι
τὸ βλάψον, οὐκ ἀνείργουσαι, μετὰ τῶν εἰργασμένων
20 εἰσίν. ἔγωγέ τοι τοὺς καϑημένους ᾿4ργείους, ἡνίκα ὃ
RII419 Πέρσης ἥρει | τε τὰς ᾿ϑήνας καὶ κατέσκαπτεν,

20 Her. VII 148 βα.: VIII 73

3 ὄντων P sed v (1) inras m* 6 οἵ (D A οἵ δὲ IBM
edd 7 oi (1) A ot IBMV δὲ edd | οἵ (3) A | δὲ CIBM edd
80L(2) A ot V | δὲ CIBM edd 9 πολεμούντων M sed yo
πολεμίων in marg πολεμίων B Bong 10 γίγνετ᾽ P sed" in αἱ
corr m? yivev V γίνεται IBM edd 11 ἐν — 20 εἰσίν citat
Macar fol. 905 14 πέμψαι om Va 15 ἰατρὸς δὲ] καὶ ἰατρὸς
Macar 16 δύναιτ᾽ — 17 αἰτίαν] διαφυγεῖν αἰτίαν οὐ δύναται
Macar 17 x«l ὅλως Macar 18 χκαταλύσαί I num κωλῦσαί
ut M? cf. ad p. 211,8 | τί CABMV Macar | προορῶσαι Va
21 ὁ Πέρσης om 1

LIBANII ORATIO PRO THALASSIO 2339

οὐκ ἔξω τῶν κατεσχαφότων τίϑημι. διὰ Tí γὰρ οὐκ
ἐμιμοῦντο τοὺς “ακεδαιμονίους;

58. Εἰκότως ἄρα. ὦ βασιλεῦ. παρὰ πάντων ὑὕβρι-
σϑῆναι νομέίξομεν, κἄν τις ὀρθῶς ἐξετάξῃ, τιμὴν εὑρή-
ει καὶ τὴν κατηγορίαν. ἐν γὰρ αὐτῷ τῷ λυπεῖσϑαι
δείκνυμεν, ὁπόσον τι τὸ συνέδριον νομίζομεν. κατα-
φρονούντων δὲ ἦν. οἶμαι, τὸν ᾿Ἱπποκλείδην εἰπόντας
μηδὲν εἰπεῖν ὧν νῦν ἀκήκοας.

54. Παραμύϑησαι τοίνυν τὸν ὑβρισμένον, ὦ βασι-
Ae, πρᾶγμα ὃν ἐν μελέτῃ σοι καὶ συνηϑείᾳ, δι᾽ ἣν
οὐχ ὀλίγοις μεταβέβληκας ὀὔθομονς εἰς ἕορτάς, καὶ
πρὸς τὸ συνέδριον εἰπεῖν. ὡς ἀμείνους ἂν ἦσαν μὴ
τοῦτον τῷ πράγματι τούτῳ κεχρημένοι τὸν τρόπον,
ἀλλ᾽ ὀρϑότερον καὶ δικαιότερον καὶ σωφρονέστερον καὶ
ᾧ ἔμελλον οὐ περιβαλεῖν ἀτιμίᾳ τὸν τῆς βουλῆς ἐραστήν.
ἐχεῖνοι μὲν οὖν ἴσως τὰ αὑτῶν ἰάσονται. σὺ Ó', ὦ
βασιλεῦ. χρῶ ϑαρρῶν εἰς ἀρχὰς τῇ τοῦδε φύσει. ἐάν
τε τὴν ἔϑνους ἐάν τε τὴν πλειόνων ἐϑέλῃς παραδοῦναι.
εὑρήσεις γὰρ αὐτὸν ἔν τε τοῖς ἐλάττοσιν ἔν τε τοῖς
μείξοσι τοιοῦτον, ὡς τὸν παρελϑόντα χρόνον ἐξημιῶσϑαί
σοι τὰ πράγματα νομίζειν.

2 Her. VI 120 7 ep. 945. 1224. Her. VI 129

12 simsiv: ἀντὶ τοῦ εἰπέ V? cf. ad t. II 553,1

1 διατί AIBV et e διὰ τὶ corr M, Bong 5 τὸ 1
6 νομίξομεν uiv Va 1 τὸ I | εἰπόντας ,,8? bene habet, deest
aliquid post ᾿Ιπποκλείδην, e. c. σωφρονεῖν aut eius loco legendum
ἐπαινοῦντας" Re 10 πρᾶγμα — 17 βασιλεῦ om 1 15 o Re
ὡς libri Bong 16 αὐτῶν CBMV Bong | δὲ BM edd

XLIII.

Oratio περὶ τῶν συνθηκῶν ante annum, ut videtur,
386 conscripta!), qua Libanius praeceptoribus artis rheto-
rice suasit ut pactis defectiones discipulorum tollerent,
"corporis fere finibus cireumsceripta mansit.: Parvus igitur
numerus est codicum quibus ad nostram aetatem pervenit.
Sunt autem hi novem: | |

1. Chisianus R VI 43 (— €) saec. XIV fol. 298".
Vide t. I p. 10sq. et supra p. 164. Contuli.

.' 9. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 193. Vide t. I p. 15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 238. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

. 4, Mareianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 260. "Vide t. I p. 217sq. Contuli. ;

5. Barberinus IL 41 (— B) saec. XV fol.255"*. "Vide —
t.I p. 24sq. Contuli. f

6. Neapolitanus IL E 17 saec. XIV fol. 1887. Vide
t. I p. 2115sq. et 392.

7T. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 252".
Vide t. I p. 209sq. — Contuli.

8. Parisinus gr. 583 (— Par) saec. XVII miscella- —
neus continet folis 134 et 135 verba inde a βουλομένοις,

1) Nam quod Libanius in hac oratione suadet, id in,ora- |
tione XXXVI περὶ τῶν φαρμάκων hoc anno scripta p. 233, 17

ἄλλων δὲ ἄλλοις προστιϑεμένων παρ᾽ ἡμέραν νόμον κείμενον
παραβαινόντων legem dicit valentem. Cf. Sieversium p. 188.

not. 3 et p. 203.

LIBANII ORATIO DE PACTIS 990

ὑπῆρχεν (p. 345,9) usque ad finem orationis, quae pro
reliquiis apographi Allatiani Morello missi habenda sunt.
Cf. p. 122 sq. et t. II 417 sq. Exemplar vero apographi
Allatiani eodex Vatieanus gr. 81 fuit. Cf. supra p. 82.
Contulit mihi Carolus Graux.

9. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 241. "Vide t.I p. 35sq. Contuli.

Hie quoque duae distinguuntur codicum familiae, qua-
rum altera codice V, prior reliquis continetur. Hi vero
quo necessitudinis vinculo inter se coniuncti sint, stemma
p. 45 propositum monstrat.

Unum locum Macarius Chrysocephalus!) E
quem hic quoque 8) orationis argumentum parum assecu-
tum esse titulus praemissus τῆς πρὸς μαϑητὰς ὁμιλίας
ostendit, quo non solum Villoisono (Aneed. t. II p. 15 sq.)
et Reiskiae t. I p. XXX, sed etiam Westermanno (Hist.
eloquent. Graec. p. 314) ita imposuit, ut orationem pro
inedita haberent.?)

Oratio primum anno 1614 graece prodiit sub hoec
titulo: Libanii Sophistae de pactis, pro rectoribus et mode-
ratoribus scholarum Oratio. Graeca munc primum prodeunt
ez Biblioth. Vaticana. | Fed. Morellus Professorum Reg.
Decanus recensuit, latine vertit, notulis illustravit. Lutetiae,
Apud Federicum Morellum Architypographum |. Regium
MDCXIY. Antecedit textum graecum (p. 17—31) versio
latina (p. 1—15), sequuntur (p. 32) 'Notae' paucae neque
ullius pretii.f. Quod textum e codice Vaticano manavisse
dixit, id ratione qua supra dixi explicatur.

Hane editionem quae hodie rarissima est^), Morellus
in editione operum Libanii t. II p. 610—617 repetendam*)

— euravit.

1) Cf. t. I p. 351. 2) Cf. t. II p. 495.

3) Cf. Ann. Fleckeis. 1876, 211.

4) Documento est quod sermonem ad cives habitum esse
videri dixit.

5) Ego exemplari bibliothecae Musei Britannici usus sum.

6) Notae tantum omissae sunt.

896 LIBANII ORATIO XLIII .

Cuius vitia plurima divinando sanayit Reiskius Ani- -
madversionum volumine V p. 412—418, nonnulla ope co- -
dieis Augustani editione quam uxor prelis commisit t. II -
p.420— 432. In hane etiam magna pars notarum Ani- .
madversionum transiit. cro

XLIIIL
IIEPI ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩ͂Ν,

1. Ὁ μὲν ἀμείνων καιρός, ὦ φίλοι, τοῦ νῦν RII420
ῥηθησομένου λόγου παρελήλυϑεν. ἔδει μὲν γάρ, ἡνίκα
τῇδε τὸ πρῶτον ἡπτόμην τοῦ διδάσχειν. πεποιῆσϑαι
πρὸς ὑμᾶς γεγραμμένῳ λόγῳ ταύτην τὴν συμβουλήν, 5
ὀλίγοις δὲ χρησάμενος ῥήμασιν οὐ πείσας ἀπέστην τοῦ
x«i μᾶλλον φροντίσαι x«l συνϑεὶς τὴν παραίνεσιν
ἐνεγκεῖν. μεμφόμενος δὴ τὸ μὴ πάλαι τοῦτο πεποι-
ηκέναι ποιήσων ἥκω τὸ μὴ γεγενημένον. βουλοίμην

᾿ ἂν ὑμᾶς τῷ πεισϑῆναι τιμῆσαί μοι τὸν λόγον, ἄλλως 10
ϑ᾽ ὅτε χοινὸν ἐμοῦ rs καὶ τῶν τὸν λόγον ἐπαινεσο-

^C — Codex Chisianus
A -- Monacensis gr. 483 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282
I — Marcianus append. XCI 2
B — Barberinus II 41
Va — Vaticanus gr. 81
Par — Parisinus gr. 583
V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

1 us ante περὶ C sed vs in ras in marg, 4, τοῦ αὐτοῦ V

Λόγος τριακοστὸς πέμπτος post συνθηκῶν V rubr (ἔχτος infra
πέμπτος pos.r) λόγος λη΄ in marg J? μβ in marg B rubr
—. 4 τοπρῶτον V 5 συμβολήν coni Mor ed. 1614 p. 32
..6 λόγοις Re 9 πονήσων I| ,malim τὸ μὴ τότε γεγενημένον"
Re [11 9" ὅτε in marg add V? ὅτι I καὶ post ὅτε inser Re
- delevi cf. p. 276, 10, Iacobsium animadv. ad Libanii Apol.
- Socr. p. 1 5α., Vahlenum Herm. XXX 31

LiBANIUS ed. Foerster. III. 22

338 LIBANII ORATIO XLIII

μένων τὸ κέρδος. ἐμοὶ μὲν γὰρ αἴτιοι δόξης, ὑμῖν
δὲ αὐτοῖς τοῦ μεγάλων ἀπηλλάχϑαι καχῶν ἔσεσϑε.
9. εἰ μὲν οὖν μὴ τὴν ἴσην ἔχων πρὸς ἕκαστον ὑμῶν
εὔνοιαν εἰς τήνδε διετέλεσα τὴν ἡμέραν, ἀλλὰ τοῖς
ὁ μὲν συμπράττων. τοῖς δ᾽ ἐναντιούμενος. εἰχότως ἂν
χαὶ νῦν ὑπωπτευόμην οὐ τὸ κοινῇ συμφέρον ξητεῖν,
τῇ δὲ πρὸς ἐνίους χάριτι πρὸς τοῦτο ἥκειν᾽ ἐπεὶ δὲ
πολλῶν πατέρων κύριόν μὲ ποιουμένων ἐν ταῖς ὑπὲρ
διδασχάλων ἐκλογαῖς οὐδαμοῦ προκρίνας ἕτερον ἑτέρου
10 φανήσομαι. δικαίως ἂν πιστευοίμην τήμερον ἀπὸ τοῦ
πάντων ὁμοίως κήδεσθαι πρὸς τὴν τῶν οὐ δοκούντων
μον καλῶς ἔχειν ἐπανόρϑωσιν ὡρμηκέναι. ὃ γὰρ ἐμὲ
RII421 μὲν οὐδὲν | τῷ μὴ εἶναί μοι τὸν ἀντικαϑήμενον,
τὰ δὲ τῶν ἄλλων ὑμῶν βέβλαφέ τε πολὺν ἤδη χρόνον
15 καὶ εἰ μή τις ἐπισχήσει, βλάπτον οὐ στήσεται. τοῦτ᾽
ἄξιον ἐνταῦϑα δέξασϑαι τὴν τελευτήν.

9. Μάλιστα μὲν oov, εἶ καὶ χρηστῆς ἀπήλαυε τῆς
τύχης τὰ τῶν ἡμετέρων λόγων καὶ πλεῖν ἐξ οὐρίων
ὑπῆρχεν, ὥσπερ τοῖς πρὸ ἡμῶν ταῖς τῶν νέων ἐφξεστη-

90 XÓGLV ἀγέλαις. οὺς τὸ πολλοὺς εἶναι τοὺς ἐπυιϑυμοῦντας
μανϑάνειν εὐδαίμονας ἐποίει. καὶ τότε μὲν ἂν εἰκὸς
ἦν σχοπεῖν, ὕπως μηδὲν μηδαμόϑεν ἔσται τὸ ξημιῶσον"
νῦν δέ, ὡς ὁρᾶτε, βαπτιξομένου τοῦ πράγματος καὶ

πάντων ἐπ᾽ αὐτὸ κεχινημένων τῶν πνευμάτων οὐδ᾽ εἰ

3

ex

σφόδρα βούλοισϑε, κακῶς ἔξεστι φρονεῖν καὶ προστι-

17 cf. t. 1 81,14 18 cf. t. I 358,13; II 126,17

2 δ᾽ Re 4 roig P 5 δὲ Va edd 6 κοινῇ PIB

7 πρὸς (2) εἰς 1 8 πραγμάτων Mor 12 yo κακῶς in marg |
Mor 18 τὸ Mor 15 βλάπτειν Mor sed yo βλάπτων in marg |
17 οὖν in ras V? | ἀπέλαυε VaV Re 18 τύχης τὰ τῶν in -—

ras 6 fere litt V? | ἡμετέρων V sed ἡ in ras m? ἐξουρίων P
24 αὐτῶ I

n

ἡ
EC

LIBANII ORATIO DE PACTIS 399

ϑέναι τοῖς ἀναγκαίοις ἑκούσιον ξημίαν. 4. ἴστε γάρ.
ὡς ὁ παρὼν οὑτοσὶ καιρὸς ἃ μὲν ἦν τῶν ἡμετέρων
λόγων. τοῖς ἑτέροις ἔδωκε. τὰ δὲ ἐκείνων ἐπὶ τουτουσὶ
μετήνεγκε μᾶλλον μὲν ἀγαπᾶσϑαι ποιήσας τοὺς ἧττον
ϑαυμαζομένους. ἧττον δ᾽ αὖ τοὺς μᾶλλον, μᾶλλον δὲ
τοὺς μὲν χορηγοὺς ἁπάντων ἀγαϑῶν νομίξεσϑαι ποι-

ἤἦσας. τοὺς δ᾽ | οὐδὲν ἄλλο πλὴν ὕϑλον καὶ πόνων RII422

καὶ πενίας ἀφορμήν. D. ἐντεῦϑεν ἀγωγαὶ συχναὶ νέων
καὶ πλοῖα πλοῦν ἕνα τὸν ἐπὶ Ῥώμης φερόμενα κρότος
τε τῶν κομιζομένων παιδαρίων ἐπὶ ταῖς μελλούσαις
ἐλπίσιν. αἱ δέ εἶσιν ἀρχή, δυναστεία, γάμος, ἐν βασι-
λείοις διατριβαί. τὸ διαλέγεσϑαι βασιλεῖ. καὶ κομιδῆ
μὲν ὀλίγοις ὃ πλοῦς ἐκεῖνος ἐλυσιτέλησεν. ὡς τοῖς γὲ
πλείοσι πρὸς τῷ μηδὲν ἐνεγχεῖν παρείλετό τι καὶ τοῦ
φρονεῖν. ὅμως δ᾽ ξλκονταί τε καὶ προσδοχῶσι, καὶ τὸ
οὔπω χτηϑὲν ἔχεται καὶ τῷ μὲν ἐλάττονι τὸ πρᾶγμα
κρίνεται, τῷ πλείονι δὲ οὐ δοκχιμάξεται. τοιαῦτα T6
δαίμονι δέδοχται περὶ ἑκατέρων τῶν λόγων. διὰ ταῦτα
λύπην ἐκ τῶν διδασχαλείων οἴκαδε χομίξζομεν πλὴν
τοῦ χαταβοῆσαι τοῦ καιροῦ ποιεῖν οὐδὲν ἔχοντες.

6. ᾿4“λλὰ τοῦτο μὲν ἀτύχημα καὶ τῆς αἰτίας ἐκτὸς
ἡμεῖς, ἀφ᾽ ἧς τὰ εἰρημένα" περὶ δὲ τῶν ἀποστάσεων

9 cf. p. 281,9 sq. 9 cf. p. 388,8: t. II 537,14 et 541,15 R

1 ταῖς ἀναγκαίαις coni Re αὖ cf. p . 199, 14 6 rove 1 |
ἁπάντων τῶν ἀγαϑῶν I 7 τούς P gar in ras τη", B δὲ Re |

οὐδὲν B sed δὲν add m? | ὕϑλου καὶ πόνου coni "Mor | καὶ

πόνον ἴῃι marg A πόνων καὶ om IV πόνων scripsi auctore Re
πόνον reliqui libri edd 8 ,malim ἀναγωγαὶ" Re fortasse
recte cf. t. II 71,2 9 χράτος Mor 10 μεγίσταις B num
μεγάλαις ut p. 281, 22? 12 χκομιδῆι A 13 ye] μὲν Mor
14 τοῦ] τὸ Mor 19 διδασκάλων Mor sed διδασκαλείων coni
229 ὑφ᾽ coni Mor
22*

10

340 LIBANII ORATIO XLIII

«ig γέγονε τὸ διδάσκειν πονηρότερον, τίνα ἀνθ᾽ ὑμῶν
αὐτῶν αἰτιάσεσϑε; ἢ μικρὰν ἀϑυμίαν ταύτας ἔχειν
RII423 φήσετε; | οὐ δεδηγμένος ἀπέρχεταί τις τὴν καρ-
δίαν, εἰ ὃ χϑὲς μαϑητὴς σήμερον évégov γεγένηται;
s 00x ἀηδὲς ἄριστον; οὐκ ἀπορία δείλης; οὐ πικρὸν τὸ
δεῖπνον; οὐ τὸ πλέον τῆς νυκτὸς ἐν ἀγρυπνίᾳ; οὐ
τῆς ὑστεραίας μισεῖται μὲν ὃ ϑρόνος, ἐχϑρὸν δὲ τὸ
τῶν λόγων χωρίον, ὕποπτον δὲ τὸ μένον ἔτι, ϑρασὺς
δὲ ὁ ἀποστὰς ἀπαντῶν ἐξεπίτηδες σὺν ὕβρει τῷ τέως
10 διδασκάλῳ, πάντων ἐπιλελησμένος. ἐχβαλὼν μὲν τῶν
ὀμμάτων τὴν ὀφειλομένην αἰδῶ. μεστὸν δὲ αὑτὸν
πεποιηχὼς τῆς εἰς ἐκεῖνον ἀσελγείας, ἀπὸ παντὸς ἔργου
τε χαὶ σχήματος ἀνιᾶσαι προϑυμούμενος. κεχραγώς, εἰ
μισϑοῦ τις μνησϑείη, τὸ καὶ τὸν χρόνον αὑτῷ τηνάλλως
15 ἀνηλῶσϑαι καὶ μηδὲν εἰδέναι καὶ μηδὲν ἀκηκοέναι καὶ
βραδέως ἀφεστάναι καὶ χρῆναι πάλαι τοῦτο πεποιηκέναι
xci μισϑὸν ἀμαϑίας οὐ νενομίσϑαι. 1. τὰς αὐτὰς δὲ
καὶ πρὸς πατέρας φωνὰς ὃ πατὴρ ἀφίησι. ψευδόμενοι
μὲν ἀμφότεροι, ὅ τὲ παῖς ὅ τε πατήρ, λέγειν δὲ ὅμως
90 τολμῶντες. ὕπως μὴ κακοὶ περὶ τὸν μισϑὸν εἷναι
δοχοῖεν. ὃ δὲ ἀποπνίγεται τὸ πλῆϑος τῶν πόνων
HR Π| 424 οὺς ἐπόνησεν ἐννοῶν καὶ ὡς εἰς ἀχαρίστου ψυχὴν

3 Arist. Ach. 1 14 cf. p. 204,9 sq.

2 ἔχειν ταύτας I. num παρέχειν 4 τήμερον Be | 17
νηται scripsi e CP sed in hoe ye antep m?, IV cum Cobeto

r^s 135 γένηται reliqui libri sed ^ et vn in ras B?, edd
9 yo ἀναστὰς ἁπασῶν in marg Mor | σὺν ὕβρει om V 12 ἊΝ
om 1 ἐκείνων I 13 ἀνιάσαι .AP sed in hoc ' eras et ^ m?,
IBVaV edd 14 ,,videtur potius legendum τὸ καὶ vó' τὸν
χρόνον clamat hoc vel sllud. e. e. sibi tempus perisse Re num
τὸ aS cte xol? | αὑτῷ scripsi αὐτῷ libri edd | τηνάλως I -
9 δ᾽ ed 29 ἐπόνησεν P sed ἡ in ras m? ἐπόνεσεν A

CPU ΘΕ

LIBANII ORATIO DE PACTIS 9341

οἰκοδομῶν οὐκ ἤδει. μισϑοῦ τοίνυν μεμνημένος uiv
tig τοιαῦτα ἐμπίπτει. φόβῳ δὲ τούτων σιωπῶν ἀλγεῖ
τῷ μηδὲ λέγειν ἔχειν, ἐκ δὲ τούτων καϑέζοιτ᾽ ἂν αὑτὸν
ἐσθίων. ἐπὶ βιβλίον δὲ καὶ τὴν ἐκεῖϑεν τροφὴν ἢ
οὐχ ἧκεν ἢ μάτην οὐκ ἔχων τεῖναι τὸν νοῦν ἀκριβῶς
tig τὸ χέρδος. γίγνεται οὖν ἐντεῦϑεν φαυλότερος.
οὕτω πρὸς τῇ τοῦ μισϑοῦ στερήσει καὶ τὸ χείρω
γίγνεσϑαι τὴν διάνοιαν ἔστι.

8. Παλαιὸν μὲν οὖν τι τοῦτο τὸ τῶν ἀποστάσεων.
ἀλλ᾽ ὅσον γε νῦν. οὐδεπώποτε συμβάν. δύο ἢ τρεῖς
ἐπὶ τῆς ἐμῆς οἷδα νεότητος τοῦτο πεποιηκότας οὐ καλὴν
δόξαν ἐκ τῆς ἀποστάσεως λαβόντας, ὅϑεν αὐτοῖς καὶ
σπάνις ἐπιτηδείων τε καὶ φίλων. ὁὃ γὰρ περὶ τὸν
αὑτοῦ διδάσκαλον ἄπιστον αὑτὸν ἐπιδείξας προὔλεγεν
ἅπασιν, ὡς οὐκ οἷδε φιλεῖν. τὸ πάλαι μὲν οὖν μικρόν
τι. τὸ δὲ νῦν τοῦτο πολύ᾽ μιχροῦ γὰρ ἰσάριϑμοι ταῖς
ἡμέραις αἱ ἀποστάσεις. καὶ τοὺς αὐτοὺς εὕροις ἂν διὰ
πάντων ἥκοντας. ἕως ἦλθον ἐπ᾽ ἐκεῖνον ἀφ᾽ Ovov
πρῶτον ἀπέστησαν. καὶ δευτέρα περίοδος καὶ τρίτη.
x«l περὶ ἕκαστον τῶν διδασκάλων πολλάκις ἀμφότερα.
ὁ μὲν ὡς ἕτερον ἀπῆλϑε νέος, ὁ δ᾽ ἦλθεν ἄλλον ἀφείς.
οἱ δὲ μείναντες διὰ τέλους οὐκ ἄνευ τοῦ τὴν ἴσην

8 ep. 883. t. 1396,14. Ar. Vesp. 286

1 uiv om I 2 ἐχπίπτει Mor | ἀλγεῖ δὲ I 8 μὴ δὲ
APBV 4 βιβλίων I 6 fort. ἀκριβῶς, ἀνθελκόμενον εἰς"
Re 6 γίνεται V | φαυλότερος ὅτῳ Re Anim 8Β γίνεσθαι V

10 οὐδέπω ποτὲ CAIV 18 0 1| γὰρ om I 14 αὐτοῦ I
αὐτὸν V | αὐτὸ 7 15 οἷδε B sed v et ε in ras m* 16 post
τι lacuna 8—4 litt V — 17 εὔρη C 18 ἀφότου B — 19 πρώ-
rov Re 20 ἀμφότεραι Mor 12 ὁ (2]0 A 390 PIBV |
δὲ edd 22 διατέλους APBV

20

παρασχεῖν προσδοχίαν ἔμειναν, ὡς ἄρα τὸ αὐτὸ ὃδρά-
RII425 σουσιν, ὥστε κἀκ τῶν βελτιόνων | γενέσϑαι τινὰ

λύπην.
9. Πῶς οὖν ἂν ἕκαστος ἔχοι βεβαίως οὺὃς ἔχει;

5 εἰ τὰς ἀποστάσεις συνθήκαις ἀνέλοιμεν καὶ μὴ ἐξείη
τρέχειν παρὰ μὲν τούτων ὡς ἐχείνους, παρὰ δὲ ἐκεί-
νῶν ὡς τούτους. οἷόν τι τοῖς παίξουσι παισὶ γίγνεται
περὶ τὰς γωνίας. γνώτω νέος ἅπας, ὡς ἡ διὰ τῶν
ἀποστάσεων αὕτη πέπαυται τρυφή. γνώτω πατήρ,
γνώτω μήτηρ, γνώτω παιδαγωγός. οἱ νῦν μέν εἶσιν
ἅπαντες τῶν ἐπὶ ϑρόνων χαϑημένων δεσπόται. γενο-
μένων δὲ ὧν εἶπον γνωριοῦσι σφᾶς τε αὐτοὺς κἀκεί-
νους x«l ἀντὶ τοῦ βλέπειν εἷς αὐτοὺς ἀξιοῦν τοὺς
ἡγεμόνας ἀκολουϑήσουσιν οἷς ἣ τοῦ δικαίου τάξις
βούλεται. ἔσονται δὲ ἐνεργοὶ μὲν ἱμάντες, ἐνεργοὶ
ὃὲ ῥάβδοι. ὡς νῦν γε παρὰ μὲν τοῖς οὐδ᾽ εἰσί,
παρὰ δὲ τοῖς ἀφοσιοῦνται σαφῶς εἰδότων τῶν χρω-
μένων. ὡς. εἰ γένοιτό τι τοσοῦτον ὁπόσον ἄξιον,
ἄλλου τὸν νέον ἐποίησε. δυναμένων δὲ τοῦτο τῶν
πληγῶν ταὐτὸ ποιεῖ καὶ παιδαγωγὸς οὐ ϑεραπευό-
uevog. ἡ ϑεραπεία δὲ βάϑρου τυχεῖν. ἀργύριον λα-
βεῖν, ἑστιαϑῆναι, πολλὰ ἕτερα. ἂν ταῦτα ὑπομείνῃς,
ἔχεις τὸν véov: ἂν δ᾽ οὐκ ἀνάσχῃ. 'τὴν ἀπόστασιν
ἤχουσας. 10. οὐχοῦν οὐ μόνον ὑμῖν ὑπάρξει xouí-
σασϑαι διὰ τῶν συνθηκῶν τὴν ἐλευϑερίαν. ἀλλὰ καὶ
τοῖς νέοις ἀμείνοσι γενέσϑαι βλακεύειν διὰ τὰς ἀνάγ-
κας οὐκ ἔχουσι. δεῖ γὰρ δὴ μένοντας ἢ βούλεσϑαι

942 LIBANII ORATIO XLIII

1

e

1

σι

2

[2]

2

οι

2 τινὰ DB sed νὰ in ras 25. 8 δίκην Mor 8 yvóro—

9 τρυφή om Va Mor 19 καὶ ἐκείνους he 18 αὑτοὺς edd

15 δ᾽ Re | ἔνεργοι Re 16 et 17 περὶ V . 23 ἔχης Va Mor|
οὐκανάσχη I

ix

LIBANH ORATIO DE PACTIS 943

πονεῖν ἢ προσαναγχάξεσϑαι. πληγὰς δὲ οὐ κωλύσει
φόβος ἀποστάσεων. νῦν | δ᾽ οἱ μὲν ῥαϑυμοῦσιν, R II 426
οἱ δ᾽ οὐκ ἐπιτιμῶσι, καὶ οἱ μὲν καϑεύδουσιν, οἱ δ᾽ οὐχ
ἐπεγείρουσι. καὶ οἱ μὲν πλημμελοῦσιν, o( δὲ σιωπῶσιν
εἰδότες μέν. ὡς οὐ δίκαια ποιοῦσιν. οὐκ ἀκινδύνους s
δὲ αὑτοῖς τὰς νουϑεσίας εὑρίσκοντες.

li. ᾿“λλὰ δεινὸν εἶναι φήσουσιν οἱ πατέρες. εἰ
μὴ τὰ δοκοῦντα σφίσι περὶ τῶν παίδων ἔσται μηδὲ
ἐπιτρέψει τις ὅτῳ βούλονται παραδοῦναι. καὶ γὰρ οἱ
διδάσκαλοι δεινὸν εἶναι φήσουσιν, εἰ μηδεὶς αὐτοὺς τὸ
ἐάσει διακρίνειν οἷς τε δεῖ συνεῖναι τῶν νέων καὶ
οἷς μή. ἔστι σοι παῖς. τοῦτον βούλει τῆς τοῦ λέγειν
δυνάμεως μετασχεῖν. κχάϑηνται πολλοὶ διδάσκαλοι
χρόνῳ μαχρῷ βεβασανισμένοι πεῖραν σφῶν αὐτῶν ἐν
οἷς ἤδη τινὰς πεπαιδεύκασι δεδωκότες. τούτων ὃν ἂν τ
οὗ λογισμοὶ πείϑωσιν ἑλόμενος ἔα παραδοὺς μένειν.
12. τὸ δὲ νῦν μὲν ὡς τοῦτον, νῦν δὲ ὡς ἄλλον ἄγειν
οὐ τοῦτόν ἐστι ϑαυμάξοντος, ἀλλ᾽ ἐκεῖνον ἀτιμάξοντος.
τοῦτ᾽ οὖν ὁ δεύτερος οὗτος αἰσϑανόμενος ἐρεῖ πρὸς
σὲ μικρὰ καὶ μέτρια, ὅτι οὐκ ἂν αὑτόν σοι πρὸς τὰ 90
τοιαῦτα παράσχοι οὐδ᾽ ἂν ὑβρίσαι μετὰ σοῦ τὸν ὁμό-
τεέχνον. εἶ δ᾽ ξλχοις αὐτὸν εἰς τὸ δικαστήριον καὶ
κατηγοροῖς, οὐκ ἀπορήσει λόγων, ἀλλ᾽ ἕξει καὶ πολλοὺς

9 νυνὶ δὲ Re 3 οἱ (1)] οἵ PIBV 1 δὲ Re | οἱ (8)] οἵ A
ot IBV | δὲ Re 4 πλημελοῦσιν PIBVa |oi A 6 αὐτοῖς IV
αὐτοὺς Mor 8 ,post ἔσται videtur βουλεύεσθαι vel πράττειν
vel similis infinitivus deesse* Re μὴ δὲ APIBV 9 τίς I

.11 τὸν νέον I 18 μετασχεῖν; edd 15 ὧν Mor 16 πεί-

σωσιν 20 αὑτὸν ex αὐτὸ corr P? αὐτός A sed yo αὑτόν

in marg, Mor αὐτόδ IVa αὐτόν Β 22 δὲ Re| ἕλκεις IB|
αὐτοὶ I 28 κατηγορεῖς IB | ἕξει P sed & add m?

4

944 LIBANII ORATIO XLIII

xal δικαίους δεικνύντας. ὡς οὐ καλὸν τὰ τοιαῦτα
κωμάζειν, ἀλλ᾽ ἐξ ἀρχῆς βουλευσάμενον μένειν ἐν τοῖς
δόξασιν. 18. ὅτι γὰρ οὐχ ὡς ἐπὶ βελτίω τὸν δεύτερον
ἄγουσι. παντί vo δῆλον. τούς τὲ γὰρ τὰ τοιαῦτα |

RII427 εἰδότας ἦν ἐξ ἀρχῆς ἐρωτᾶν. σφαλέντα δὲ καὶ

10

15

20

ἐξηπατημένον εὐθὺς ἔδει ποιεῖν τὸ δεύτερον. νῦν δὲ
ἐνιαυτῶν παριόντων x«i τῶν ὡρῶν τὸν περὶ τοῦ
μισϑοῦ λόγον sig μέσον ἀγουσῶν τότε τὴν ἀχλὺν
ἀφαιρεϑέντες διορῶσι τό τε βέλτιον καὶ τὸ χεῖρον.
καί φασιν ἀπενεχϑῆναι τὴν ἀρχὴν τοῦ δέοντος οὐκ
ἄλλο τι νομίζοντες εὑρηκέναι κάλλιον. ἀλλ᾽ ὅπως μετ᾽
εὐπρεπείας ἀγνωμονοῖεν καὶ δοκῶσιν ἐρᾶν τοῦ χρείτ-
τονος. σημεῖον δέ, πολλοὶ πάλιν ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς
ἐπανῆκον ὡς ἀμείνους ὧν ἀπέστησαν ὡς χειρόνων.
χαίτοι πῶς ἔνι τὸν αὐτὸν βελτίω v& καὶ φαυλότερον
δῖναι; οὐκ ἔστιν. ἀλλ᾽ ἔτος, οἶμαι, πάλιν παρὰ τῷ
δευτέρῳ διελϑὸν χαὶ αἱ ὧραι πάλιν καὶ μισϑοῦ καιρὸς
τὴν δόξαν ἐχέίνησαν.

14. ᾽4λλά, νὴ Δέα, τῷ ϑαρρεῖν ἔχειν ἀπὸ
τῶν συνθηκῶν δόξομεν νωϑροτέρας ποιήσε-
σϑαι τοῦ λοιποῦ τὰς συνουσίας ὡς οὐκ ὃν
ἑτέρωσε μεϑορμίσασϑαι. ἀλλ᾽ οὐκ εἰδότων ἡμᾶς
ἥ γε τοιαύτη δόξα. καὶ πρός ye εἰς διδαχὴν τῆς

2 Choric. Philarg. $8 5? 8 Il. e 127 19 cf. t. II 536,1R
23 Plat. Rep. p. 328 A; 466 E

2 et 5 ἐξαρχῆς ΒΥ 8 .δόξασι 1| οὐχὼς P sed' in ras m*
4 zov? Sintenis at cf. t. II 164, 5; Her. VII 210 7 num σπερι-

ιόντων coll. Her. II 121, 3; IV 155,1? 11 δίκαιον CV

16 ἔτος] εἴ vig Mor | πάλιν] ἐνιαυτὸς coni Mor 17 διελὼν I
Mor 18 ἐκίνησε I 19 τὸ IB 20 νωϑροτέρους 1 |
ποιήσασϑαι Mor 21 τουλοιποῦ BV 22 μεϑορμίσασϑαι:

PIBV 22 ἡμᾶς et 345,1 ἡμετέρας scripsi e V ut coni Re
ὑμᾶς et ὑμετέρας reliqui libri edd

uum

emi

LIBANII ORATIO DE PACTIS 2345

ἡμετέρας φιλοπονίας ἱκανὸν τὸ xal τὰς ἡμέρας ἐν αἷς
ἔξεστιν ἀργεῖν, ἐργάξεσϑαι. λέγω δὲ ταύτας ἐν αἷς
οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες νῦν μὲν εἷς ϑέατρον. νῦν δ᾽ sig

ἱππόδρομον ἀγείρουσι τὸν ὄχλον τιμῶντες αὐτὰς ὥς 4

τι τοῖς βασιλεῦσιν ἐνεγκούσας ἀγαϑόν. οἱ | uiv Ἡ ΤΙ 428

s 2 - , ; 3 2 ὧδ
ovv κήρυχες βοῶσι χωρούντων τε Éxs(vov ἐφ᾽ ἅπερ
» , 9 € - A 9 , ,
ἔφην καὶ πάλιν ἀναστρεφόντων, ἡμεῖς δὲ Gxovovrég
τε καὶ τὸ πρᾶγμα εἰδότες πονοῦμεν ἃ μὴ πονεῖν βου-
λομένοις ὑπῆρχεν. οὐ γὰρ ἂν ἀπόστασιν ἐν κοινῇ
τοῦτ᾽ ἐποίει σιωπῇ. 1ῦ. ἔτι τοίνυν τὸ προσϑήκης
ἐπιϑυμεῖν παράκλησιν ἂν ἔχοι πρὸς τὸ πονεῖν ἔχά-
στου βουλομένου χρηστόν τι περὶ αὑτοῦ λέγεσϑαι διὰ
τὴν ἀπὸ τῶν παραδειγμάτων γενησομένην ὠφέλειαν.
οἱ γὰρ ἐπαινούμενοι μαϑηταὶ καὶ τοῖς οὔπω πεφοι-

m

0

τηχόδιν ὁδός. 10. πρὸς δὲ τούτοις ἐξετάξεσϑαι μὲν is

ἄξιον ὑπὸ τῶν πατέρων | τοὺς υἱεῖς τῶν μὲν παρ- R Τ 429

óvrOv, τῶν δὲ ἀπόντων. ἢ κρίνειν αὐτῶν δυναμένων
ἢ τοῖς κρίνειν ἐπισταμένοις χρωμένων, ὁρωμένης δέ
τινος ἐν τοῖς νέοις τῶν ἐφεστώτων ῥᾳϑυμίας ἐξέστω

μέμφεσϑαι, κατηγορεῖν, ἐγκαλεῖν, αἰτιᾶσϑαι, καὶ καϑε- so

ξέτω μέν. εἰ βούλοιτο, δικαστὰς ὁπόσους ἂν ἐϑέλῃ.
τῶν ἔξωϑέν τινας τοῖς διδάσκουσιν ἀναμιγνύς. γρα-
φέσϑω δὲ τὸν ἠμεληκότα παραστησάμενος τὸν νέον.
κἂν μὲν ἀρκῇ ποιῆσαι προϑυμότερον τὸν ἐξεληλεγμένον,

πρᾷός τις x«l μέτριος νομισϑεὶς ἀπερχέσϑω, νικῶντος 535

23 Dem. p. 546,20

2 ἔξεστιν — αἷς in marg C* 4 ὅς Mor 6 ὅπερ Mor
8/9 βο]υλομένοις ine Par [10 σιωπή Va Mor 123 αὐτοῦ IVaV
Mor | λέγεσϑαι P sed s (?) in ras m* 18 γενομένην Par Mor
21 ἐθέλοι C 24 δοκῇ Cobet Coll. 135 925 πρᾶος P sed
oco in ras m?, 18

346 LIBANII ORATIO XLIII

δὲ μεϑιστάναι τὸν νέον ψήφῳ τῶν δικαζόντων τοῦτο
ποιήσας μένειν ξάτω τὰ συγκείμενα. καὶ προσγεγράφϑω
δέ. ὦ φίλοι. τό εἰ δέ τις ἁλοίη περί τινα τῶν
νέων ἀργότερος γεγονώς, τοῦτον μηδὲν ἀδι-
5χκεῖσϑαι νομέξειν, ἢν τῷ νέῳ τις βοηϑεῖν
οἴηται δεῖν.
11. Τοῖς μὲν οὖν γονεῦσιν ἀποχρήσειν ταῦτα
ὑπολαμβάνω. ἴσως δέ τις ὑμῶν ἐν ἐλπίσιν v ἕξειν
τινὰς δι’ ἀποστάσεων νέους δυσχεραίνει τὴν περὶ τῶν
10 συνθηκῶν παραίνεσιν. δεῖ δὲ τοῦτον μὴ μόνον ὃ
λήψεται σκοπεῖν, ἀλλ ὡς καὶ αὐτὸς ἴσως ἄν τινας
τὸν αὐτὸν ἀφαιρεϑείη τρόπον. πέφυκε δὲ ἄνϑρωπος
οὐχ οὕτως εὐφραίνεσϑαι κερδαίνων, ὡς ἀλγεῖν ξημιού-
μενος. πότερον οὖν κρεῖττον μήτ᾽ ἐκείνην ἥδεσϑαι
15 τὴν ἡδονὴν μήτε ταύτην λυπεῖσϑαιν τὴν λύπην ἢ ζῆν
ἐν ἀμφοτέροις, ἐλπίδι τε τοιαύτῃ καὶ φόβῳ, καὶ χειμα-
ξόμενον τὴν ψυχὴν νύκτα τε καὶ ἡμέραν διάγειν τοῦ
μὲν ἐρῶντα. πρὸς δὲ ἐκεῖνο τρέμοντα; 18. καὶ μὴν
νῦν μὲν ἀρῶν ἡμῖν γέμει τὰ διδασκαλεῖα τῶν ὑπὸ τῶν
20 μαϑητῶν ἀδικουμένων ᾿Εριννῦς ἐπ᾽ ἐκείνους καλούντων
λεγόντων οἷα &v9? οἵων εἰσὶ χκεκομισμένοι. τότε δὲ οὐδὲν
τοιοῦτον οὐδὲ εἷς ϑεῶν ἀκούσεται τῆς ἀφορμῆς τῶν
Β1Ι|480 δυσχερεστέρων περιῃρημένης. εἴτ᾽ οὖν τῆς | ἐλ-
πίδος ἐκκρούεται, ταύτῃ τὴν ἀηδίαν ἀντιτιϑεὶς σωφρο-

24 Plat. Phaedr. p. 228 E

4 τοῦτον μὲν μηδέν I 5 τίς IV 12 πέφυκεν —
13 ξημιούμενος praemisso titulo τῆς πρὸς μαϑητὰς ὁμιλίας: λόγ
xf. citat Macar fol. 907 12 δὲ om Macar 17 ἡμέρα B |
tov P vov 1 18 ἐρῶντα P sed ov in ras m* 19 ὑμῖν Re
20 ἐριννὺς CAB ἐρινὺς P ἐρινὺς I cf. £. I1 194,5 22 ovós-
sig V 23 sirobv CA

*
" Ms ———M —
adde " CORCRUN EE p ES Lo RE LUI uS Ire Rer TER e tap TTNPTS E NRI RNSRE I E IET T NEN
ond C — " - " D aar TRIES qo nude στο ἐσ ἀπ Mc AE

LIBANII ORATIO DE PACTIS 341

νείτω. si9' àv ἔπαϑεν ἀμύνεσϑαι βούλεται, πρῶτον
μὲν ἃ καὶ αὐτὸς δέδρακε λογιξέσϑω., ἔπειτ᾽ εἰ καὶ
προσδεῖν ἔτι τινὸς sig τὴν δίκην οἴεται, νομίσας
Ἑλληνικὸν εἷναι τὸ τὰ τοιαῦτα ἀφιέναι φερέτω καὶ
μὴ τῶν παροξυνόντων τὸν διαλλάττοντα μηδὲ τῶν 5
προσαγωγέων τὸν σοφιστὴν μηδὲ τῶν νεωτέρων τὸν
πρεσβύτερον {χείρονας νομιξέτω.

19. Πολὺν ἤδη χρόνον πεπείρασϑε πολέμου καὶ
στάσεως. λάβετε δὴ πεῖραν καὶ ὁμονοίας καὶ φιλίας.
ἴσως γὰρ ἂν παύσαισϑε τῶν νῦν ζϑρήνων» μετα- τὸ
πεσόντων ὑμῖν τῶν πραγμάτων. οἱ δέ εἶσι" γεωργεῖν
μὲ χρῆν, εἶπέ Tig, ἕτερος δέ γε πλεῖν, ἄλλος ἄλλην
ἐργάξεσϑαι τέχνην, ἄλλος ἄρχουσιν ὑπηρετεῖν. καὶ
τραγῳδεῖ δὴ τὴν παροῦσαν πενίαν ἕχαστος καὶ ὡς ἐξ
ἐκείνων ἑχάστου μείζων ἂν ἦν πρόσοδος. ταῦτ᾽ ἐπειδὰν τὸ
sig τὸ βουλευτήριον ἔλθητε παρ᾽ ἐμὲ μετὰ τὰς συνου-
σίας, ϑρηνεῖτε. καὶ παρόντας μὲν ἀλλήλους κακῶς οὐ
λέγετε, ἠριστηχότες | δὲ ἤδη τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας R Π 481
περὶ τοῦτο ἀναλίσκετε, ol. μὲν ἐν μέσοις τοῖς συνδέκοις,
οἱ δὲ ἐν μέσοις τοῖς στρατιώταις χαϑήμενοι, τοὺς δ᾽, so
ἴδοις ἂν εἰς οἰκίαν ἰόντας ἐπὶ τοῖς ἴσοις τὸ τῶν

πο» Mp

ἘΝ ον ΡΥ T EET

; 1 Thuc. I 96,1 6 Aristid. t. II 183,5 sq. K 15 cf. t. I
318,17 sq.; t. IL 471,13 R

1 ἔπασχεν B ἔπαϑον Par sed e supra o scr m* 5 τῶν
e τὸν corr A* 5 et 6 μὴ δὲ APIBV 7 χείρονα inserui,
ἥττω coni Re 10 παύσαισϑε Va sed v inser m?, e παύσοισϑε

corr P παύσοισϑε AIB παύσησϑε C l ϑρήνων inserui coll.
ϑρηνεῖτε l. 17 11 ὑμῖν scripsi e V — ἡμῖν reliqui libri edd |
οἱ] τὰ B ὡς Mor ὡς δὲ vov sic: coni Re Anim, at non
satis placet in editione 12 μὲν VaPar Mor | εἶπεν A
15 ἐπειδ᾽ àv A 17 παρόντες V 20 τούς CAP sed in hoc
' jn ras mf

948 LIBANII ORATIO XLIII

μισούντων ποιοῦντας. τῷ μίσει δὲ ἀφορμὴ τάχα μέν
τι καὶ ἄλλο. μεγίστη δὲ αἱ ἀποστάδειο.

20. Εἰ μὲν οὖν ἦν μοι τὰ πάντα ἰάσασϑαι. τοῦτ᾽
ἂν ἐποίουν᾽ τῶν πολλῶν δὲ οὔπω φαινομένης ἐπαν-
ορϑώσεως. ὃ δυναίμην ἂν παῦσαι, τοῦτο ἵστημι. καὶ
σχοπεῖτε. πρὸς ΖΊιός. τίνες ἀντὶ τένων ἔσεσϑε τοῦ
μάλιστα ἐρεϑίξοντος ἐκκεκομμένου. ἥδιον μὲν ἀλλή-

σι

των {τῆ

λους ὄψεσϑε. χαλλίω δ᾽ ἂν εἴποιτε περὶ ἀλλήλων. .

οἷς δὲ νῦν ὑποπεπτώκατε, φϑέγξεσϑέ τι πρὸς τούτους
ἐλεύϑερον. παύσεσϑε μὲν τοὺς ἐν τοῖς ἄλλοις βίοις
εὐδαιμονίξζοντες, ὑπάρξει δὲ ὑμῖν ἐξελαύνειν τοὺς
φάσχοντας μὲν λόγων ἐπιϑυμεῖν,. ἕλκοντας δ᾽ ἐπὶ
ῥᾳϑυμίαν τοὺς παῖδας. ᾧ γὰρ ἂν τοὺς ἐφ᾽ oig τολ-
μῶσιν ἀγανακτοῦντας τρώσδαιεν. οὐκέτ᾽ ἂν ἔχοιεν.
ι — 21. ᾿Ζρχὴν τοίνυν ἐπιεικεστέρων πραγμάτων ταυ-
τηνὶ ποιησάμενοι τὴν ἡμέραν ἴωμεν ἐπὶ τὰς συνθήκας |
RII432 χἂν μὲν εὑρίσκωμεν οἵας ἔφην. ἐμμείνωμεν. ἂν
δ᾽ οὐ τοιαύτας. ἡ παρὰ τῶν ἔργων χρατείτω παραίνεσις.

1

ce

1 νοσούντων C 2 τοι ClVaPar Mor | ἀποστάσεις P sed

£L ex L corr in ras m? 8 ἦν inser P. om CA 8 εἴποιτε P
sed vs in ras m?, V sed or ex ἡ corr m? 9 φϑέγξεσϑέ P sed
é (8) in ras τη", B sed s (2) ex « ut videtur corr in ras m?* |
τούτοις Οὐ 10 βίοις scripsi coll. 347,11 sq. βιβλίοις libri edd
11 εὐδαιμονίξοντες P sed s (2) in ras m? | δ᾽ Re 18 ἂν
om J 14 οὐκ ἔτ᾽ A 1 ἐπιεικεστέραν Par Mor | ταύτην Mor

17 ἔφην om C 18 χρατείτω P sed.c in ras m* | περὶ τῶν

συνϑηκῶν subscr P

Sici Xmas d XEM mi acd νἀ oe σο, mones; ad

XLIV.

Oratiuneula εἰς Εὐστάϑιον τὸν Κᾶρα incertum quo
tempore conscripta!) qua Libanius Eustathium Carem ut
rhetorem bonum virumque amabilem laudavit, non 'cor-
poris" finibus cireumseripta mansit sed etiam in eclogas
maiores quamvis paucas recepta est. Numerus igitur
codieum quibus ad nostram aetatem pervenit paulo maior
est quam in orationibus quae antecedunt et sequuntur.
Sunt autem hi 17:

1. Chisianus R VI 43 (— OC) saec. XIV fol. 8017.
Vide t. I p. 10 sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 196. Vide t. I p. 15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 1425. Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Cheltenhamensis 10618 saec. XVIT/XVIII fol. 9
ἃ Leonardo Adami e Palatino transcriptus cum lectionibus
variis codicis Ottoboniani 69 et versione latina (fol. 10).
Vide t. I p. 282 sq. Inspexi simulque lectiones Otto-
boniani exscripsi.

9. Ambrosianus I 49 sup. scriptus anno 1488
a Michaele Suliardo fol. 54. Vide t. I p. 363 sq.

6. Parisinus gr. 3017?) saec. XV fol. 65 ex eodem

1) Haud iniuria Reiskius p. 432 Bongiovannio p. 250 eam

. initium tantwm elogii dicenti oblocutus est neque ἃ veri simili-

tudine abhorret quod eam prolusionem ad quandam scholam
vel lectionem fuisse coniecit.

2) Alter codex Parisinus gr. 1000 fol. 173 non hanc
oratiuneulam, sed epistulam 551 Εὐσταϑίῳ inscriptam inter
orationes exhibet. Cf. t. I p. 280.

4 SEP
d. UMEN

X
:

9350 LIBANII ORATIO XLIV

quo Ambrosianus I 49 codice descriptus. Vide t. II p. 4 sq. Ὁ
Collatus est a Boissonadio!).

7. Monacensis gr. 113 (— Mo) saec. XVI fol. 123"
e Parisino 3017 descriptus. "Vide t. I p. 413sq. et t. II
p. 975. Contuli.

8. Mutinensis gr. LXXXI saec. XV fol. 114 item e
Parisino descriptus. Vide t. II p. 48 sq.

9. Vaticanus Ottobonianus gr.69 saec. XVI/XVII
fol. 55 item e Parisino codice descriptus. Vide t.I p.229sq. '
et 236. P

10. Urbinas gr. 126 (— Ὁ) anno 1316 exaratus .
fol. 357. Vide t. I p. 216sq. Contuli.

11. Marcianus append. XCI2 (— I) saec. ΧΙ
fol. 178". "Vide t. I p. 217sq. Contuli. 5

12. Urbinas gr. 125 saec. XIV [0]. 983. Vide {1
p. 214sq. et t. II p. 535.

13. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 203. Vide
t. I p. 24sq. Contuli.

14. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 1517.
Vide t. I p. 213sq. Contuli. |

138 1. Vallicellanus Allatianus LIV numero 160 .

insignitus in Aem. Martinii Catalogo codicum graecorum .
qui in bibliotheca Vallicellana adservantur Mediolani 1902
edito p. 209 e compluribus constat faseiculis quorum triee-
simus secundüs continet:

λιβανίου σοφιστοῦ πρὸς εὐστάϑιον τὸν xügu
et fol. 1" φιλάργυρος ἐρασϑεὶς ἑταίρας καὶ μισϑὸν ἀπαιτού- ——
μενος ἑαυτὸν προσαγγέλλει, Ἢ

íricesimus tertius:

“ιβανίου (οφιστοῦ πρὸς εὐστάϑιον τὸν κάρα
et fol 2 φιλάργυρος ἐρασϑεὶς κτλ. z-

iriceesimus quartus et quintus, qui alia manu exaratus |
est, oratiunculam solam s

tricesimus sextus initia epistularum Libanii in libros |
digestarum e codicibus Vaticanis descripta,

rn ptio PIS one

1) Cf. t. I p. 78.

LIBANII ORATIO IN EUSTATHIUM CAREM 861

iricesimus septimus eadem manu atque tricesimus quintus
—— exaratus ὑποϑέσεις Libanianas orationum Demosthenicarum.
Exemplar e quo Allatius vel eius amanuensis oratiun-
— eulam descripsit repetivitque, codex PBarberinus fuit!)
Inspexit mea causa Eduardus Scheer.
16. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 945". Vide t. I p. 35sq. Contuli.
| 17. Parisinus Suppl. gr. 656 saec. XV fol. 167.
Vide t. I p. 234.
Hie quoque duae distinguuntur codicum familiae, qua-
. rum altera codieibus Vindobonensi et Parisino Suppl. 656,
. prior reliquis continetur.
| Neeessitudinis: vinculum quo singuli codices coniuncti
sint, hoc tibi stemma ostendet:

iM ci rome cepe pm

í 1) Cf. Allatii Excerpta varia graec. soph.: Auctor lectori suo
LOB 3 8q.

359 —— LIBANII ORATIO XLIV

Codieum vero Ambrosiani, Parisini 3017, Mutinensis,
Ottoboniani, Monacensis 113, Urbinatis 125, Parisini Suppl.
656 cum tale esse pretium demonstraverim, ut nullo detri-
mento ab apparatu critico abesse possint, in lectionibus
codicum CAPUIBMYV reddendis fere acquievi.

Unum locum Macarius Chrysocephalus!) fol. 90"
excerpsit, quem cum τῆς πρὸς μαϑητὰς ὁμιλίας δευτέρας
inseripsit aeque atque in oratione antecedenti?) de argu-
mento plane se caecutire prodidit.

Oratio primum Venetiis anno 1754 a Bongiovannio
p. 250—252 e codice ΖΗ publiei iuris facta est. Cuius
editionis vitia alia Reiskius Animadversionum, quas die
quinto mensis septembris anni 1762 se absolvisse sub-
scripsit, volumine quinto p. 583 et 584 divinando, alia
ope codicum Α et JMo sanavit in editione quam uxor
prelis commisit t. II p. 432—434. In hanc etiam notae
Animadversionum transierunt.

Unum locum correxit Cobetus.

1) GE & Lp.951. 2) Of. p. 335.

"Mc
E:

ἃς

SOS gap itae eoo et

INR esp ΠΌΡΟΝ τ

ivi

RES

Péifredeces
b atia

— κωσα πα οβάνφαλ νῷ δι

XLIV.
ΕἸΣ EYXTAOION TON KAPA.

l. Ὑπεσχόμην ἐπαινέσεσϑαι τὸν χϑὲς và Asyó- Ἐ ΤΙ 485
μενά μοι τιμήσαντα τῷ ῥδήματι.. xci πρὶν ὃς ἦν
εἰδέναι. τὴν ὑπόσχεσιν ἐποιησάμην ὡς, εἰ καὶ νεώτερος
εἴη, τοῦτο ποιήσων. ἔπειτα ἀνὴρ ἀνεφαίνετο καὶ οὗτος 5
ἐν τῇ ᾿4ϑηναίων ἐσθῆτι. χαὶ ἦν ἐν κέρδει τὸ τοιοῦδε
εἶναι τὸ ῥῆμα. τῷ Zl τοίνυν ἑπόμενος οὐ ψεύσομαι
ἃ ὑπεσχόμην.

2. ᾿Αλλὰ | πρῶτον μὲν ὑμᾶς διδάξω τὸν ἐκ ἘΠ 438
Καρίας ᾿4ϑήναξε τοῦδε πλοῦν ὃν ἔπλευσεν ἐπὶ χτήσει 10

— codex Chisianus

— Monacensis gr. 488 olim Augustanus
— Palatinus gr. 282

— Urbinas gr. 126

— Marcianus append. XCI2

— Barberinus 1141

— Marcianus gr. 437

— Vindobonensis phil. gr. XCIII

(.Mo — Monacensis gr. 113)

ἘΞΌΝ

“6 Her. VI 18,2 7 Il. « 525 sq. β 348 sq.

1 Eig — Κᾶρα] Τῆς πρὸς rovg αὐτοὺς [i . e. μαϑητὰς ὁμι-

Ἢ Alec] δευτέρας λόγ. xy Macar fol. 9057 us ante εἰς C sed vf in

marg m?, 4 πρὸς PUIBM Bong λόγος τριακοστὸς ἕκτος post

— χᾶρα V rubr sed ms infra ἕχτος ταῦ, λόγος κα΄ in marg 1
r

λα΄ ἴῃ marg B ru 4 τὴν om Bong 6 τὸ] τοῦ B | τοι-

H ούτου V 9 διδάξω M sed cx suprascr m! διδάσκω reliqui
. libri Re 10 τούτου M Bong

LinaAxiUs ed. Foerster. III. 23

354 LIBANII ORATIO XLIV

σοφίας ὄντων uiv τῶν μέγα εἶναι λεγόντων τοὺς
νόμους, ὄντων δὲ τῶν ὑμνούντων τὸν ἐν ὅπλοις βίον.
τῷ δὲ τὸ κάλλος ἄρα τῶν λόγων μᾶλλον ἐδόκει στίλ-
βειν ὀμφαλοῦ τε ἀσπίδος χρυσίου τε τοῦ παρὰ τῶν
s νόμων. ἥκων δὲ ἐφ᾽ ὅπερ ἧκεν ἔδρα. λόγοι μὲν ἐν
ἡμέραις, λόγοι δὲ ἐν νυξί. μάχας δὲ εἴα χαίρειν καὶ
μαχομένους ἠλέει καὶ τούτων γε αὐτῶν μᾶλλον ὅσοι
νίχαις ἐφιλοτιμοῦντο Μουσῶν vs ἀλλοτρίαις καὶ “4πόλ-
λῶνος Μουσηγέτου. ὃ. τῷ δὲ οὐδεμία συμβολὴ τὰς
10 χεῖρας ἐπὶ ῥόπαλον ἢ ξίφος ἀπὸ τῶν βίβλων μετή-
veyxsv. αἱ δὲ ἦσαν πολλαὶ πολλῶν. ἐπεὶ οὐδὲ τῶν
ἡμετέρων. ὡς αὐτὸς ἔφησεν. ἠμέλει. χαί ποτὲ ὁ μὲν
πρὸς τοῦ διδασχαλείου ταῖς ϑύραις ἀνεγίνωσκε καϑή-
μενος. τὸν δὲ διδάσκαλον, καὶ γὰρ ἦν ὁ ἀγγείλας,
15 ϑυμοῦ vs τοῦτο χαὶ ὀργῆς ἐνέπλησε. καὶ τὸ πρᾶγμα
οὐκ ἀκίνδυνον, ἡδὺς δὲ ὅμως ὃ κίνδυνος. si ποιοῦντα
ἀμείνω τὴν ψυχὴν δεήσει τι καὶ παϑεῖν. 4. ἐπεὶ |
R1I434 δὲ ἤδη ῥήτωρ τε ἦν καὶ οἷος πόνους καὶ ποιεῖν
καὶ διδόναι, ἐλευϑερίας ἐπιϑυμίᾳ φεύγει μὲν τούσδε
s) τοὺς πόνους. ϑεάτροις δὲ διαγέγονε χρώμενος. καὶ
αὐτῷ μυρία μὲν ἐν Φοινίκων ἐπεδείχϑη πόλεσι, πολλὰ
ὃὲ ἐν Παλαιστίνης ἄστεσιν. οὗ δὴ καὶ πολίτης ἡμέ-

21 sq. cf. p. 327,7

"τοῦ" -
4 τοῦ P sed τῶν suprascr m* τῶν A Ὁ vvélv I sed v .

isti au tmp Mega, p tcr rrt! a
, a - el

in ras Y ye om M Bong 9 οὐδὲ μία A | συμβουλὴ Bong

10 βίβλων Mo Re βιβλίων reliqui libri Bong 16 ἡδὺς — —
17 παϑεῖν praemisso titulo (p.353,1) citat Macar fol. 90" -n
16 δὲ ὅμως om Macar | δ᾽ M Bong 17 τί IBV Macar

18 πόνους V sed λόγους in marg m? | ,,malim πονεῖν" Re cui —
oblocutus est Boissonadius (Not. et Extr. des Manuscr. XI 2, 218)

21 ἐπεδείχϑη scripsi e V ἀπεδείχϑη reliqui libri edd |
πόλεσιν Α »

LIBANII ORATIO IN EUSTATHIUM CAREM 855

τερος ἐφεστὼς δυνάμεσιν ἠγάπησέ τε αὐτὸν καὶ κατεῖς-
δὲν ἀκριβῶς καὶ ὅπως καρπώσεται τοὺς λόγους, ἐποίησε
πρέποντα τῷ γένει δρῶν. Μουσῶν γὰρ Περσεὺς Óuo-
πάτριος ἀδελφός, ἐξ οὗπερ οὗτοι.

5. Τὸν Κᾶρα δὲ δεῖ πιστεύειν καὶ ὑμᾶς ἐπ᾽ ἄκρον
ἔρχεσϑαι τῆς τέχνης, εἶ καὶ μήπω τυγχάνετε λέγοντος
ἀκηκοότες. ἐκ γὰρ δὴ τῆς ἀκροάσεως ἑωράκατε τὸν
ῥήτορα. οὕτω πᾶν τὸ λεγόμενον τοῦ προσήκοντος
ἠξίου. εἰκὸς τοίνυν αὐτὸν καὶ ὁπόταν ἐργάξηται λόγον,
τοῦ προσήκοντος. τυγχάνειν φεύγοντά τε ἃ χρὴ καὶ
διώκοντα ἃ προσήκει. λόγων δὲ δύναμιν ἐσχηκὼς
ἐπιεικείᾳ κεχόσμηκε τὴν ψυχὴν ὀργῆς τε ὅτι πλεῖστον
ἀπέχων ὀργὰς ἂν ἑτέρων ἐνέγχαι εὖ μάλα φωνή τὲ
αὐτῷ πρᾳοτέρα τό τε πρόσωπον ἐν μειδιάματος μέτρῳ
συνουσίαι τε αἱ πρῶται φιλίας ἀπεργαζόμεναι. ὅτῳ
γὰρ ἐγγύς τε ἔλϑοι καὶ κατασταίη πλησίον καὶ μικρὰ
διαλεχϑείη, τοῦτον εὐθὺς ἔλαβέ τε καὶ ἔχει.

4 Io. Mal. II p. 37,17 D. 14 Xen. Conv. 8,8

|. 9 χαρπάσεται Scripsi «e«ozóomnre,libri edd — 6 καὶ εἰ V
7 δὴ om BM Bong 18 φωνή --- 14 μέτρῳ praemisso κείμενον
in marg 7? 14 πρᾳοτέρα scripsi πατρία libri edd πραεῖα
Cobet Coll. 135 15 ὅταν V οὕτω Bong sed ὅτῳ coni
16 ἔλθη et καταστῆ et 17 διαλεχϑῆ V 17 πρὸς εὐστάϑιον
τὸν κάρα (χᾶρα I) subscr PI

98"

XLV.

Oratio vel potius scriptio πρὸς τὸν βασιλέα περὶ
τῶν δεσμωτῶν anno 386 vel paulo post!) ad Theodosium
scripta qua videndum esse monstrat Libanius ne legis de
custodia reorum ab imperatore die 30 m. Decembris anni
380 latae (Cod. Theod. IX 3,6) parum ratio habeatur
omninoque ut carcerum cura agatur monet, 'corporis' fere
finibus cireumsceripta mansit. Parvus igitur numerus est
codicum quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem
hi 10: A
1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol.302. Vide —
t. I p. 10sq. et supra p. 164. Contuli. 5

2. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 259". Vide €

t. 1 p.41sq. et supra p.251. Contulit meum in usum —

Staurus Teliacus. |
3. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol 196". Vide t.I p.15sq. Contuli. »

4. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV —
fol.143. Manu secunda e codice Urbinate vel huie simillimo
correctus est. Vide t. I p. 20 sq. et supra p. 82. Contuli.

1) Nam legem a Theodosio XIII Kal. Iun. huius anni la- ..
tam (Cod. Theod. XV 5,2) valuisse e verbis orationis p. 3869, 4 sq. —
jj ve γὰρ δείλη καϑαρὰ τοῦδε τοῦ φόβου ἥ vs ἀνάγκη τῆς ϑέας .
ἡμερῶν τινῶν ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἁπάσης sequitur, ut neque Gotho- .

fredo Theodosium hanc legem ex parte ad Libanii orationem
Sanzisse conicienti neque Sieversio p. 208 orationem post annum

385 scriptam dicenti adstipulari possim. Tempori quod statui
etiam convenit, quod nonnulla quae adnotavi ad orationem
Vows Tisamenum ipso anno 386 (cf. p.163) scriptam proxime
accedunt. k

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 35

5. Vaticanus Urbinas gr. 126 (— U) anno 1316
exaratus fol. 338". Vide t. I p. 216 sq. Contuli.

6. Marcianus append. XOCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 179. "Vide t.I p.217sq. Contuli.

7. Barberinus Π 41 (— B) saec. XV fol. 2383. Vide
t. I p.24sq. Contuli.

8. Neapolitanus II E 17 (— XN) saec. XIV fol. 144.
Vide t. I p. 211 sq. et 392.

9. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 202.
Vide t. I p. 209sq. Inspexi.

10. Vindobonensis phil. gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 246. Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Hos eodices ad unum redire archetypum lacuna
omnium communis p. 370,17 docet. Hic quoque duae
distinguuntur familiae quarum altera codice V, prior
reliquis codicibus continetur. Qui qua ratione inter se
coniuncti sint, stemma p. 45!) propositum ostendit, nisi
quod Cheltenhamensis deest, U vero eiusdem prosapiae
est atque B NYa.

Unum locum Macarius Chrysocephalus?) excerpsit.

Oratio primum ex apographo eodieis Augustani?) parum
diligenter ab Ehingero facto a Iacobo Gothofredo (— Got)
Coloniae Allobrogum anno 1631 publici iuris facta est
in editione quae titulum habet: Libanii Sophistae seu
oratoris Antiocheni orationes quatuor nunc primum editae
a lacobo Gothofredo. | Qwibus propter argwmenti similitu-
dinem adiuncta est quinta iam antea edita, Coloniae Allo-
brogum M. DCXXXI p. 50—72 forma quidem mendosa
et eum versione latina haud raro falsa sed cum commen-
tario doctissimo comprehenso 'Notis' p. 17—24.*) Cuius

1) Cf. p. 251.

2) Cf. t. I p. 351.

8) Cf. t. I p. 19 et supra p. 84. ὙΣ ea

4) Repetita est ita ut 'notae' textui subiectae sint in
lacobi Gothofredi operibus iwridicis minoribus Lugduni Bata-
vorum anno 1733 foras datis p.398—414. Equidem editionem
principem adhibui.

358 LIBANII ORATIO XLV | E

editionis vitia multa Reiskius Animadversionum volu- Ὁ
mine quinto p. 475 —483 divinando sanavit, plura ope .
codieis Àugustani in editione ab uxore paulo properantius,
ut facere consueverat, prelis commissa t. II p. 435—462. —
In hane notae Gothofredi et pars 'Animadversionum' .
transierunt.

Nonnulla Sintenis et Cobetus correxerunt.

XLV.

ΠΡῸΣ TON BAXIAEA ΠΕΡῚ ΤΩΝ
ΔΕΣΜΩΤῸΝ.

1. Εἰ μὲν ἅπαν ὃ προσῆκον ἦν περὶ τοὺς ΕΒ. Π 489
δεσμώτας. παρὰ τῶν τὰς ἀρχὰς ἐχόντων ἐφυλάττετο.

ὦ βασιλεῦ. τοῖς μὲν ἂν συνέχαιρον, σοὶ δὲ οὐκ ἂν s
ἠνώχλουν᾽ ἐπεὶ δὲ οἱ μὲν κακοὶ περὶ τουτὶ γεγένηνται
τὸ μέρος, λέγει δὲ οὐδὲν πρὸς σὲ περὶ τούτων οὐδεὶς
τῶν εἴτε ἀγνοοῦσιν ἀδικούντων εἴτε εἰδότες σιωπῶσιν.
- 0 τι τὲ ἂν περὶ ταῦτα γίγνηται δυσσεβές. οὐκ ἔστι

μὴ συνδιαβάλλεσϑαι τὴν βασιλείαν. ὃ τὴν σὴν zQa- τὸ
- ὅτητα ϑαυμάξων ἐγὼ καὶ ἅμα χάριν τὴν μεγίστην

C — codex Chisianus

Pa — Patmius

A — Monacensis gr. 483 olim Augustanus
P — Palatinus gr. 282
] U — Urbinas gr. 126

I -— Marcianus append. XCI 2

B. — Barberinus II 41

V — Vindobonensis phil. gr. XCIII

11 p.87,10. t.1241,13 sq. t.IL 511,13 R. cf. Sieversium p. 293

1 uf ante πρὸς A, τοῦ «óro0 V τὸν om P ui. post
- éseuorüv C sed νη΄ in ras in marg m* 4óyog 4' Pa, λόγος
- àÀq V* λόγος κβ΄ ἴῃ marg 1", 49' B rubr 9 ὅτι I | γίνηται V
| 10 ὃ CA sed in hoc ' eras | πραότητα libri edd

960 LIBANII ORATIO XLV

εἰληφὼς δίκαιος ἂν εἴην τῇ σῇ ψήφῳ ϑεραπεῦσαι TO
ἁμαρτανόμενον.
2. Οἶσϑα μὲν oov, ὦ βασιλεῦ. τοῦτό γε δίκαιον
ὃν τὸ τοὺς μὲν ἀξίους ϑανάτου ϑνήσκειν, τοὺς δὲ μὴ
5 ζῆν ve καὶ περιεῖναι. καίτοι ys δι’ ὑπερβολὴν φιλαν-
ϑροωπίας ἤδη τινὶ καὶ τούτων ξῆν ἔδωκας. ἀλλ᾽ ἔστω
κύρια τὰ παρὰ τῶν παλαιῶν νόμων. ταῦτα δέ ἐστιν
ἀποϑνήσκειν μὲν ᾧ τι τοιοῦτο τετόλμηται, ξῆν δὲ ὃς
9 οὐδὲν τηλικοῦτον ἠδίκηκε. τὸ δὲ τετολμηκέναι καὶ τὸ
R II 440 ἠδικηκέναι τέ ποτέ ἐστι; τὸ ἐξεληλέγχϑαι. | ὡς τό
y& πρὸ ἐλέγχων ἀποϑανεῖν οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἢ ἠδι-
κῆσϑαι. καὶ γὰρ εἴ τῷ πέπρακται μὲν ἄξιον ϑανάτου,
τουτὶ δὲ συγχέχρυπται. τοῦτον ὁ κτείνας ἀδικεῖ τὴν
τιμωρίαν πρὸ τῆς πίστεως λαβών. ὃ. ἴσϑι τοίνυν σοι
15 φονέας ὄντας τοὺς ἐπὶ τὰ ἔϑνη πεμπομένους ἄρχοντας.
ὦ βασιλεῦ. τίνα τρόπον; πολλαὶ μὲν ὀργαὶ πολλὰς
ποιοῦσι μέμψεις. κἂν ϑυμωϑῇ τις. εὐθὺς παρὰ τὸν
ἄρχοντα τρέχει καί φησιν ὑβρίσϑαι καὶ πεπονϑέναι
κακῶς, ὃ δὲ ἑαυτὸν μὲν οὔ, τὴν γυναῖκα δέ, ὁ δὲ
:) τούτων μὲν οὐδέτερον, τοὺς παῖδας δέ, καὶ ῥήματα
πλάττουσι χαὶ πληγὰς καὶ καταρρήξαντές τι τῆς ἐσϑῆ-
τος ἐκείνῳ καὶ τοῦτο προσέϑεσαν. ὃ δὲ ἀρνούμενός
τε καὶ σεσυκοφαντῆσϑαι λέγων καὶ μεμνημένος γραφῆς
s χαὶ νόμων πέμπεται δεϑησόμενος καὶ ταῦτα ἐν ἐγγυη-
RII441 τῶν ἀφϑονίᾳ. 4. πάσχουσι δὲ τοῦτ᾽ ἐπιεικῶς | οἱ

24 cf. t. I 464,14 R

3 γε om B 5 ὑπὲρ βουλὴν Got sed ὑπερβολὴν Not.p.17
8τί1 9 ἠδίκηκεν A ἠδίκησε B|vó (2) om C 10 ποτ᾽ Re|

[7]

τὸ 4 τῶ CPI sed in hoc in τὸ corr m?, B | ἐξεληλέχϑαι Β
22 τούτω I προσέϑηκαν C sed x e o corr, Pa 834 ἐν ἐγγυητῶν
ἀφϑονίᾳ Re ἐγγυητῶν ἀφϑονία libri ἐγγυητῶν ἀφϑονίᾳ Got

o dei

iem ga e cmt

eines

P ah ile ^

“ποτ I qu MENT ACE Xa cr

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 361

ἀσϑενέστεροι παρὰ τῶν δυνατωτέρων. xcl oic οὐχ ἔνι
χρήματα, παρὰ τῶν εὐπορούντων. καὶ οἱ πολλοὶ παρὰ
τῶν ὀλίγων o? τὰς αἰτίας τὰς παρὰ σφῶν πλέον ἔχειν
ἀξιοῦσιν ἀποδείξεων. ταῦτα παρὰ τῶν ἐν τῷ μεγίστῳ
συνεδρίῳ, ταῦτα παρὰ τῶν ἄλλων βουλῶν, ταῦτα παρὰ 5
τῶν τὰς εὐφημίας ὑμῶν ἐγκεχειρισμένων κατὰ τῶν
ἐν ταῖς χειροτεχνίαις, | ταῦτα παρὰ τῶν [ἐν] ἘΠ 445
ταῖς ἀρχαῖς ὑπηρετούντων κατὰ τῶν οὐ πάντα αὐτοῖς
χαριξομένων. ὃ. δεσποτῶν Ó$ ὠμότης πλείστῳ χρῆται
«τούτῳ» καϑ'᾽ ἑκάστην ἡμέραν. ἐπεὶ ῥᾷδιον δῆσαι τὸν i0
ἠναγκασμένον ὑπὸ τοῦ νόμου χἂν ἀδικῆται σιγᾶν.
ἐνταῦϑά zov ϑετέον x«l τοὺς περὶ τὴν γῆν πονοῦντας
τοῖς κεχτημένοις τὴν γῆν. ἐπεὶ καὶ τούτοις τινὲς ἴσα
καὶ οἰκέταις κέχρηνται. κἂν μὴ τὰς πλεονεξίας ἐπαι-
νῶσιν ἐκείνων τὰς x«9' ἑαυτῶν, ὀλίγαι συλλαβαί. καὶ 15
στρατιώτης ἅμα ἁλύσεσιν ἐπὶ τὸν | ἀγρὸν. καὶ Ἐ 1448
δεδεμένους τὸ οἴκημα δέχεται. 6. βούλει μὲ μνησϑῆναι
καὶ τῶν αἰτίαν λαμβανόντων φονεύειν τοὺς ὁδοιπόρους:
οὐχοῦν οὗτοι μὲν δύ᾽ ἢ τρεῖς, δῶμεν δὲ καὶ τρὶς το-
σούτους εἶναι καὶ δέχα καὶ πλείους" παρ᾽ οἷς δὲ ἢ 90

4 οὗ, p. 810, 19 sq.; t. Π.802,11: 303,11 6 cf. p. 369, 16
et 23 185 cf. 188,1 sq. 20 cf. p. 185,17 sq.

5 συνεδρίῳ om C inser Pa? | ταῦτα — βουλῶν om Got
7 ἐν cancellavi auctore Re τοῖς ἐν coni Sintenis 10 τούτῳ
inserui auctore Re | καϑεκάστην I| δάδιον scripsi auctoribus Re
(,sententia postulat ἄδεια aut δάδιον aut δίκαιον") et Cobeto
Coll. 136 καὶ δέον libri edd 12 ἐνταῦϑα ποῦ CPaAPI sed
in hoc ^ supra v (2) eras, B Got 18 ἔσα P sed" in ras m*
14 uj om V 17 us μνησϑῆναι e μεμνῆσϑαι corr C*
18 καὶ om Got | num λαμβανόντων (ἀπὸ rob» φονεύειν coll.
Thuc. II 18,2? 19 μὲν om PaV δύο uiv Β δύο CPaUBV
$' ἢ I infra lineam custodis folii 179" instar et e δύη corr
in linea m? cf. p. 199,6 ἢ om PUB | 9óusv Pa | δὲ om Pa |
Tolg e δὶς corr C δὶς Pa τρεῖς I

5

362 . LIBANI ORATIO XLV

ἔπιον ἢ ἔφαγον ἢ ἐχοιμήϑησαν, ἕλκονται TQUXACGLOL
πολλάκις τῶν ἐν ταῖς αἰτίαις ὄντων οὐδὲν εἰδότες τῶν
ἐγκεκλημένων ἢ τὸ μηδὲν εἰργάσϑαν δεινὸν ἐκείνοις
ἢ τῶν πεπραγμένων οὐ μετεσχηκότες.

1. Οὗτοι πάντες ὧν ἐμνήσϑην, ὦ βασιλεῦ, καί
τινες ἔξω τούτων καϑ'᾽ ἑτέρους ἥκοντες ἐκεῖσε τρόπους
ζῶσι τὸν ἐν δεσμοῖς βίον. οἱ δ᾽ αὐτοὺς παραδεδὼω-
κότες ἐν εὐωχίαις εἰσί, μᾶλλον δὲ ἐν ἅπασιν ἡδονῶν
εἴδεσιν. sig τὴν ΖΔάφνην ἀναβαίνοντες, sig ἀγροὺς

10 ἐλαύνοντες. ἐπ’ ἄλλας ἰόντες πόλεις ὑπὸ νυμφίων

καλούμενοι γῆν ὠνησόμενοι, ϑάλατταν ὀψόμενοι. |

R II 444. τῶν δὲ Óv αὐτοὺς δεϑέντων τῶν μὲν ἐπελάϑοντο,

1

2

οι

[-]

τῶν δὲ οὐ φροντίζουσιν. οἵ δικασταὶ δὲ oi βέλτιστοι
oí τὸν δεσμὸν αὐτοῖς ὃν ἐβούλοντο δεδωκότες καὶ
περὶ πλείονος τὴν πρὸς ἐκείνους χάριν τῆς τοῦ δικαίου
μοίρας πεποιημένοι οὔτε ἀγανακτοῦσιν οὔτε καλοῦσιν
οὔτε ἐπιτιμῶσιν οὔτε τί ταῦτα; ἐρωτῶσιν οὐδ᾽ ὡς
περὶ ἀσεβοῦς τοῦ πράγματος διαλέγονται οὐδ᾽ ὡς οὐκ
ἂν ἐπὶ πλέον δύναιντο τὰ τοιαῦτα ἀνέχεσϑαι, λέγουσιν.
8. εἶτα μεστὸν [μὲν] σωμάτων τὸ δεσμωτήριον ἐξιόντος
μὲν οὐδενὸς ἢ κομιδῇ γε ὀλίγων. εἰσιόντων δὲ πολλῶν.
καὶ γίγνεται διπλοῦν τὸ κακὸν αὐτῷ τὲ τῷ δεδέσϑαι
καὶ τῷ οὕτως. οὐδὲ yàg [οὔϑ᾽] ὕπνου λαχεῖν ἔστιν

9 cf. p. 302,14 20 cf. p. 186,9 sq.

8 τὸ scripsie CPUB cum Sinteni «à. A ^ và I «à Pa.
edd 7 οἵ Α sed' eras | oL — 8 ἅπασιν om Pa — 8 δ᾽ Re
13 post βέλτιστοι ras 8 litt P. 16.(1) οὐ 17 (1) οὔτ᾽ Re 19 ἐπι-
πλέον ΒΥ͂ 20 μὲν cancellavi cum Sinteni 21 xouuóij A

22 γίνεται V αὐτῷ et τῷ (22 et 23) scripsi e V ut coni Re
αὐτὸ et τὸ reliqui libri edd 23 οὔτε Got | o09" cancellavi

»Qut ov9' delendum aut leg. οὔτ᾽ ἀναπαύσεως οὔϑ᾽ ὕπνου"
Re οὐδ᾽ Sintenis | ὕπνον V

Pa yea pen m cet

pce ον gi Re AV, ts

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 363

ἀχριβῶς. οὐδὲ γὰρ | κεῖσϑαι κατακλιϑέντας, ἀλλ᾽ RII 445
ὅσον ἑστῶσιν «ἔστιν» αὐτοῦ μεταλαβεῖν, τοσοῦτον
ἔχουσι.

9. Πόϑεν τοίνυν τούτοις ἡ τροφή; τὴν μὲν γὰρ
ἐν τοῖς λέβησι φαχῆν καὶ τὰ ὀλίγα λάχανα καὶ εἴ τι 5
τούτοις πρόσεστιν. ἐλάττω ταῦτα πολὺ τοῦ δέοντος
εἶναί φασιν. ἀνάγκη δὴ γυναῖκας καὶ ἀδελφὰς καὶ
ϑυγατέρας. αἷς ἦν ἡ τροφὴ παρὰ τῶν οὔπω κχαϑειργ-
μένων, αὐτὰς εἶναι τὰς ἐχείνους τρεφούσας. πόϑεν,
ὦ βασιλεῦ; τῷ δεσμῷ μὲν γὰρ ἐκείνων οὐκ ἔστιν αὐτὰς τὸ
εὐπορωτέρας γεγονέναι. λείπεται δὴ τὰς μὲν ἀμόρφους
ἢ γήρᾳ κατεχομένας προσαιτεῖν, ἐν αἷς δέ τι καὶ ὥρας.
πάντα ἀνέχεσϑαι. ταῦτ᾽ οὖν τοῖς δεδεμένοις τοῦ δε-
σμοῦ πικρότερα᾽ δεῖ γὰρ αὐτοὺς δήπου καὶ ἐρωτᾶν καὶ
διδάσχεσϑαι. πόϑεν αὐτοῖς ταῦτα ἔρχεται. 15

10. Καὶ οὐ ταῦτά ys μόνον. ἀλλὰ καὶ ὅσα δεῖ
παρ᾽ ἑκάστου γενέσϑαι τῷ τῆς ϑύρας κυρίῳ τῷ λύχνον
μὲν ἕνα πᾶσι παρεχομένῳ, | τοῦ μικροῦ δὲ ἐλαίου R II 446
τούτου μέγαν ἀπαιτοῦντι μισϑόν. ὃ δὲ οὐ ϑεὶς δι᾽
ἀπορίαν εὐϑύς ἐστιν ἐν πληγαῖς, κἂν λέγῃ τυπτόμενος" 20
ἐμοί. ὦ ἄρχων τοῦ τε δεσμωτηρίου τούτου καὶ
τῶν ἐν αὐτῷ κειμένων, πλὴν τοῦδε τοῦ σώμα-
τος ἔστιν οὐδέν. οὐ γονεῖς, οὐ τέκνα, οὐ φίλοι"

1 cf. p. 875, 2 sq. 11 p. 180, 21 17 p. 180, 18 8q.

1 γὰρ om V | κατακλιϑέντας scripsi κατακλιψέντας Pa
καταλλιϑέντ᾽ CAPUV Got κατακλιϑέντα IB κατακλιϑέντι Re
9 ἑστῶτες P sed τες e σιν corr in ras m?, UT | ἔστιν inserui
5 φακὴν B φακὴν reliqui libri edd cf. t. I 171,1 8 οὕτω Re

12 δέ τι] ,malim δ᾽ ἔτι τι" Re 18 πάντ᾽ Re 14 γὰρ
om Got 1 αὑτοῖς Re 106 δὴ I1 22 τοῦδε e τῶνδε corr A
23 οὐκ ἔστιν B

964 LIBANH ORATIO XLV

πόϑεν àv οὖν ἀμειψαίμην τὸν λύχνον, el μήτ᾽
ἀπὸ τῆς γῆς ἀργύριον ἔχοιμ᾽ ἂν ἀνασπάσαι
μήτ᾽ ἔστιν ὃ εἰσοίσων; ταῦτα εἰπὼν ἀκούει᾽ διὰ τύ —
οὐ χαλεῖς διὰ τῶνδε τῶν ἐξιόντων γυναῖκα
5 δεῦρο τῶν ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ φιλοτιμουμένων, —
εἶτ᾽ αὐτῆς πρὸς τὰ γόνατα προσπεσὼν πείϑεις, —
προσαιτοῦσαν ἀγείρειν τί σοι; τουτὶ δὲ ὁ μέν vig. —
Β 1441 ἐδυνήϑη, ὁ | δ᾽ οὔ. παρ᾽ óvov δὲ οὐκ ἔνι λαβεῖν, —
ἀρκεῖ μαστιγῶσαι. [i
0:0. 11. Ζ4ακρύεις, ὦ βασιλεῦ. πολλὰ ἀγαϑά co, γένοιτο 1
διὰ τὴν ἄγαν χρηστότητα, καὶ ἔγωγε, νὴ τὸν zc καὶ i
πάντας vovg ϑεούς. τοῦτ᾽ ὄψεσθαι προσεδόχων. ἀλλ᾽
ὄντων δεινῶν τῶν εἰρημένων ἔνι τι μεῖζον. εἰ μεῖξον 1
ὧν ἔφην τὸ τεϑνάναι. ϑνήσχουσι γάρ, ὦ βασιλεῦ,
15 ϑνήσκουσι τοῖς τε ἄλλοις χακοῖς καὶ μεγίστῳ δή, Í
στενοχωρίᾳ, μυρίοι. καὶ ὁ μὲν φύλαξ ἐμήνυσεν, ὁ δ΄
ἄρχων οὐδὲν τῇ ψυχῇ παϑὼν ϑάπτειν ἐπέτρεψε. τῷ Ἵ
δ᾽ ἠτιαμένῳ τὴν ἀρχὴν οὐδεὶς φόβος, ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰ
τέϑνηχεν, οἶδεν. ἀποϑνήσκουσι δὲ ἐν τούτοις δοῦλοέύ —
s) τὲ ἐν ἴσῳ καὶ ἐλέύϑεροι. οἱ μὲν οὐδὲν ἠδικηκότες, οἱ
δ᾽ οὐκ ἄξια ϑανάτου. οἱ ϑεοὶ δὲ ταῦτα ἴσασιν οἵ τ
ἄλλοι καὶ ὃ πάντα ἐφορῶν Ἤλιος. οἷς οὐχ ἂν φαίης
τὰ τοιαῦτα ἀρέσκειν. ἀντὶ δὲ τῶν ἀπιόντων ἔστι τὸ
πρὺς τὸν δεσμὸν ἀγόμενον ἢ οὐκ ἔλαττον ἢ καὶ πλέον. ἡ

7 cf. p. 180, 22 16 p. 186,14 29 Od. 4 109. μ 323

1 οὖν ἂν OPa 3 διὰ τί Re διατί libri Got 4 τῶν ——
δετῶν Got 71 προσελϑοῦσαν DB | ἀγείρευν scripsi ἄγειν libri
edd 8 ὃ A 6 P sed ' in ras m*?, B | δὲ Re 9 ἀρέσκει —

13 ἔτι Re | τί IBV 16 x«i om Got 18 οὐδεὶς scripsi ———
οὐδεεῖς V οὐδὲ εἷς reliqui libri edd | οὐδ᾽ Re 19 εἶδν B | —
δ᾽ Re 20 ot Α οἵ P sed ' in ras m*, IBV 21óàRe —

23 ἔστι scripsi e V ἐστὶ reliqui libri Got ἐπὶ Re E

τῶ Ἂ

LUE d

rat

gh at tameii umm

inf Caput P qae tvi PHA - uius inicie

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 365

12. Οὐχοῦν δεινόν, εἰ μέν τις ἐν ἀγορᾷ μαχόμενος
ἢ ἄρχων χειρῶν ἢ καὶ ἀμυνόμενος κτείναι τινά, πάντας
ἀγανακτεῖν καὶ βοᾶν καὶ ταὐτὰ ποιεῖν τοῖς | τοῦ R II 448
τεϑνεῶτος οἰχείοις καὶ τοὺς οὐ προσήχοντας, ὑπὸ δὲ
τῶν ἀρχόντων διὰ τῶν δεσμωτηρίων τοσούτων ἀπολλυ- s
μένων πράως ἔχειν σε δοκεῖν; οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό γ᾽ εἰπών
τις εὖ λέγειν ἂν δόξειεν. ὡς οὐδὲν τούτων εἰδείης.
ἀπαιτῇ γὰρ ὑπὸ τῆς βασιλείας, ὦ βασιλεῦ. τὸ πάντα
ἐπίστασϑαι. καὶ τοὺς φονέας τούτους πάλαι χρῆν τού-
τῶν τῶν ϑανάτων ὑπεσχηχέναι δίκην, ἀλλ᾽ εἰ καὶ μὴ τὸ
πρότερον. νῦν γέ τις ἐπιστροφὴ γενέσϑω.

18. Καὶ τί δεινόν, φησί τις. εἴ τις ἀνδρο-
φόνος ὧν x«i ἀπὸ ταύτης ἐμπεσὼν εἰς τὸ oi-
χκημα τῆς αἰτίας εἶτα οὕτω τέϑνηκεν; ἐγὼ δὲ
τὸν τοῦτο λέγοντα ἐροίμην ἂν ἡδέως. εἰ ὅσοι τοῦτον 15
τεϑνᾶσι τὸν τρόπον, τῶν ἀνϑρώπους ἀπεχτονότων
εἰσίν. εἰ δὲ χαὶ ψευδεῖς αἰτίαι καὶ ῥῆμά τι καὶ μιχρὸν
ἤδη τινὰς ἀργύριον ἔδησε. προὔβη δὲ ὃ δεσμὸς εἷς
ϑάνατον. τί δεῖ λέγειν τοὺς τὰ μέγιστα ἠδικηκότας
χατὰ τῶν ἢ οὐδὲν ἢ μικρά; εἶ γὰρ δὴ καὶ σφόδρα 30
τοῖς ἐχεῖνα δεδρακόσι προσήκων ἦν ὃ ϑάνατος. ἀλλὰ
τούτοις γε οὐχ ἐχρῆν οὕτω μαχρὸν ποιεῖν τὸν δεσμόν,
ὥστε αὐτοῖς τὸ κακὺν εἷς ϑάνατον τελευτᾶν. 14. εἴποι
δ᾽ ἄν τις χαὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐκείνων λόγον, οἶμαι. δίκαιον,

11 Thuc. III 71

2 χτείναι ÁV sed in hoc ' e^ corr m* χτείνει P sed '

| e^ et & ex αὐ in ras eorr m*, UIB κτεῖναι CPa Got

8 rovg et 4 οἰκείους Got 6 πράως APIB 18 ἀπὸ ταύτης]
ἀποστάτης Pa 14 εἶθ᾽ V 16 τεϑνάσι AI Got | ἀπεκτονό-
των ἀνθρώπους V 118 ἔδησεν U 20 ἢ (1) om B 21 ó
inser Re om libri sed ras 1 litt A, Got 22 τούτους Got |

' οὕτω om Got

366 LIBANIH ORATIO XLV

ὅτι el μὲν ἀνεξέταστοι τεϑνᾶσιν, ἠδίκηνται κρίσεως οὐ
τετυχηκότες, εἶ δὲ ἐξεληλεγμένοι. πάλιν ἠδίκηνται τοῦ
περὶ τὸν ϑάνατον ἀπεστερημένοι τάχους. τί γάρ μὲ
«χατατήκεις. εἴποι ἄν. οὐ τοῦτο τοῦ νόμου λέγον-
RII449 τος; τέ δὲ κατ᾽ ὀλίγον ἀναλίόσκεις, ὥστε |
ἀπὸ μόνων τῶν ὀστῶν x«i τοῦ δέρματος ἀπελ-
ϑεῖν τὴν ψυχήν, οὐ τοιαύτης ἐκ τῶν γραμμά-
τῶν ἐπιχειμένης τῆς δίκης; 15. τί δ᾽ ἂν ἀποκρι-
ναίμεϑα ταῖς τῶν ἐπὶ μαρτυρίᾳ δεϑέντων γυναιξὶ πρὸ
10 τῆς κρίσεως αὐταῖς τῶν ἀνδρῶν οἰχομένων. οὺἣς ἐχρῆν
ἡμερῶν (ὀλίγων» οἴκον πάλιν εἶναι φράσαντας ὅ τι
εἶχον; ἔτι τοίνυν τῶν οὕτως ἀπιόντων δεσμωτῶν τοῖς
ἔτι ζῶσι συμβαίνει καὶ λυπεῖσϑαι καὶ χαίρειν, λυπεῖ-
σϑαι μὲν τεϑνεῶτος συνήϑους. χαίρειν δὲ κληρονο-
15 μοῦσι τοῦ τόπου. ἔπειτ᾽ οὐ πολὺ ὕστερον ἧχεν ἕτερος
ὁ τὸν ἐχείνου καϑέξων.
16. Καὶ πῶς ταῦτα σὺ περιεώρας. ἐρήσῃ, δέον
RII450 ἐπιτιμᾶν τὲ τοῖς ἄρχουσι καὶ | ταῦτα ἃ
νυνὶ λέγεις λέγειν καὶ μηδὲ βουλομένοις ῥᾳϑυ-
20 μεῖν ἐπιτρέπειν; xol τίς οὐκ οἷδεν, ὅσα καὶ ὁσάκις
εἴρηταί μοι πρὸς αὐτοὺς περὶ τῶν ἐν τῷ δεσμῷ φϑει-
ρομένων. ὡς ἀσεβοῖέν vs ταύτῃ καὶ τοῖς τῆς πολιτείας
οὐκ ἐμμένοιεν ὅροις οὐδὲ μᾶλλον ἂν ἑτέρους δικαίως
κολάζοιεν ἢ διδοῖεν αὐτοὶ δίκας ἐπὶ τοῖς ἐκ τῶν

4 Cod. Theod. IX 3,1 et 6; 1,18 et 7 cf. p. 875,9

1 τεϑνάσιν AP sed in hoc ' in^ eorr ταῦ, 1 Got. 2 δ᾽ Re
5 κατολίγον V | ὀλίγων I 10 αὐταῖς P sed «i ex ov in ras
corr 11 ἡμερῶν — 12 εἶχον in lacuna fere 35 litt om V
11 ὀλίγων inserui coll. Aesch. Ctes. 8 254 p. 89,20 | εἶναι om C |
φράσαντας — 12 εἶχον in marg add I* 15 ἦλϑεν CPa
17 περιορᾷς Pa 18 τοῖς τε V | vs om Got 19 μὴ δὲ
APIBV Got

mec

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 2961

δεσμωτηρίων ἐκφερομένοις vexgoig; οἱ δ᾽ ἔλεγον μὲν
ἔσεσϑαι βελτίους, ἦσαν δὲ αὐτοὶ τοσοῦτον τοῖς δεσμώ-
ταις εἷς ἀναπνοὴν διδόντες. ὅσον ἦγον αὐτοὺς εἰς τὸ
πρὸ τοῦ δικαστηρίου χωρίον. ὡς τὴν αὐτήν ys ἤγοντο
πάλιν ἐλπίσαντες μέν τι κάλλιον. ἐσχηκότες δὲ οὐδέν. s
11. Νὴ 4í«, τὸ γὰρ τῶν πραγμάτων πλῆϑος
κρεῖττον τῆς αὐτῶν βουλήσεως. καὶ αὐτοὶ μὲν
ἡδέως ἂν ἐπὶ τοῦϑ᾽ ἧκον, τὰ χωλύοντα δὲ ἦν
ἰσχυρότερα. τίνα ταῦτα; εἰπάτωσαν. αἵ εἰσφοραὶ
καὶ τὸ πολλὰ πολλοὺς ὀφείλειν καὶ εἶναι ταῦτα ἐχείνων 10
ἀναγκαιότερα᾽ δεῖσϑαι γὰρ τὸν καιρὸν χρημάτων. ἐγὼ
δ᾽ εἰ μὲν ἑώρων περὶ ταῦτα τὸν ἅπαντα ἀναλισκόμενον
χρόνον, ἴσως μὲν οὐδ᾽ ἂν τότε λόγων ἠπόρησα τῶν
τῇ σῇ βασιλείᾳ πρεπόντων, ἦν δ᾽ ἄν τι καὶ τούτοις
εἰπεῖν. εἶ καὶ μὴ πάνυ καλόν" νῦν δὲ τίς οὕτως ἀγνοεῖ 15
τὰ τῶν ἀρχόντων. ὡς οὐκ εἰδέναι. πόσον τι τῆς ἡμέρας
εἰσπράξεσι νέμοντες ὁπόσον ἄγουσιν ἐπὶ τὰς δίκας.
18, δίκαι δὲ ὑπὲρ μικρῶν πολλαί, ὑπὲρ δὲ μεγάλων
ὀλίγαι. πολλάκις γοῦν ἤχουσα παρακαϑήμενος τρι-
ἄκοντα στατῆρας καὶ εἴκοσι καὶ πλέϑρον xci δένδρα so
τινὰ καὶ ἀνδράποδον καὶ κάμηλον καὶ ὄνον καὶ χλα-
ὐδὰ χαὶ χιτωνίσκον καὶ πολὺ τούτων ἐλάττω καὶ
πολλοὺς u&0' ἑκατέρων ῥήτορας καὶ μαχροὺς παρ᾽ RII 451
ἀμφοτέρων λόγους. καϑίζει δὲ αὐτοὺς x«l ἑσπέρα
δικαστὰς οὐκ ὀλιγάκις, καὶ τὸ δεῖπνον αὐτοὺς ἡ κρίσις 25.

24 cf. p. 170,19 sq.

1 οἱ Α οἵ Psed'inras m?*, JIBV | δὲ edd 5 μέντοι I
8 δ᾽ Re [10 καὶ (1) om Got | καὶ γὰρ εἶναι Pa 18 δὲ Re
13 post uiv ras 2—3 htt 7] λέγων B 16 ἡμέρας εἰσπράξουσι P
sed ἡμέρας εἰσ in ras 3 litt m?, ov in ras m? | εἰσπράξουσι UB
εἰς πράξουσι I 17 πόσον | sig Got 19 γ᾽ οὖν AP

(91 ἀνδράποδα Pa 28 xo) B

268 LIBANII ORATIO XLV

ἀφελομένη τὸν ἀγῶνα οὐδὲν μᾶλλον ἔπαυσε. πῶς οὖν,
ὦ βέλτιστοι, τούτοις μὲν ἔνι χώρα μετὰ τῶν εἰσπρά-
ἕξεων, τοῖς δεσμώταις δὲ δι᾽ ἐκείνας κέκλειται τὰ δικα-
στήρια; ἢ καὶ τούτων, ὥσπερ τῶν εἰσπράξεων, ταῦτα
5 ὕστερα, τῶν χρημάτων αἱ ψυχαί; 19. x«i μὴν τοῖς
μὲν ἐν ταῖς ἀναβολαῖς οὐκ ἀπώλλυτ᾽ ἂν τὰ παρὰ τοῦ
πράγματος δίκαια. ἃ γὰρ τήμερον ἐνῆν εἰπεῖν, ταῦτα
ἂν ὑπῆρχε καὶ δύο μησὶ καὶ πλείοσιν ὕστερον" περὶ
δ᾽ αὖ τοὺς ϑανάτους τοῦτ᾽ οὐκ ἔστιν, οὐδ᾽ ἂν κατάσχοι
τοτὶς τὴν ψυχὴν εἰπὼν πρὸς αὐτήν μένε. ἀλλ᾽ ἀπει- ῇ
πόντος τοῦ σώματος ἀνάγκη φεύγειν ἐκείνην. οἱ δὲ
μεταξὺ περὶ ἀργυρίου δικάξοντες ἢ ἐπὶ τῇ γνώσει y&
αὐτῇ τοὺς τοιούτους ἀκούοντες ϑανάτους οὐχ εἶναι
κατὰ τῆς ἀρχῆς τοῦτο νομέίξουσι. καταφρονοῦσι ydo,
15 οἶμαι, τῶν μὲν ὡς οὐκέτ᾽ ὄντων. τῶν δὲ ἐχείνοις συγ-
γενῶν ὡς ἀσϑενῶν.
20. Ei δὲ καὶ χρήματα δεῖ συγχωρῆσαν τῶν ψυχῶν
εἶναι τιμιώτερα, ἀλλ᾽ οὐ δήπου γε ὀρχηστὰς καὶ μίμους
R II452 καὶ ἵππους καὶ τοὺς τούτοις ᾿ ἐφεστηκότας. τί οὖν
90 οὗτοι ποιοῦσιν οἵ σωτῆρες ἀξιοῦντες ὀνομάξεσϑαι;
τρέχουσιν ὀψόμενοι μὲν ταῦτα. ὀψόμενοι δὲ ἐκεῖνα,
νῦν μὲν καλούμενοι. νῦν δὲ χαὶ οὐ καλούμενοι καὶ
τῶν χλήσεων δὲ ἐνίας αὐτοὶ σφᾶς αὐτοὺς καλοῦσι.

18 cf. p. 14,2; 298,6 sq.

1 ἔπαυσεν AP sed in hoc sv in s corr, I sed » eras
4 ὥσπερ x«l Α sed καὶ del, Got 6 ἀπώλλυτ᾽ ἂν scripsi e
PaV ἀπώλλυτο reliqui libri edd | παρὰ scripsi auctore Re

περὶ libri sed in marg 4, Re om Got | τούτου τοῦ C

8 δυσὶ V cf. t. I 81,11; 275,11; Il 401, 12 9 τοῦτο C
10 τίς 4 | εἰπόντος Got 18. αὐτοὶ 1 15 οὐκ ἔτ᾽ P sed —
suprà s eras, Got 22 καὶ om V 23 ἐνίας scripsi auctore .
Sinteni coll p. 169,9 ἐν ἐνίαις libri sed ἐν om B, edd

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 369

πῶς γὰρ οὐχ αὑτούς. ὅταν αὐτοὶ διαπράττωνται φοιτᾶν
ἐπὶ ϑύρας τοὺς καλέσοντας; 21. τὴν ἀνάγκην δὲ ἂν
λέγωσι καὶ τὸν φόβον τὸν ἀπὸ τῆς ξημίας. ἐξαπατῶσιν.
jj τε γὰρ δείλη καϑαρὰ τοῦδε τοῦ φόβου ij | vs R ΤΙ 488
ἀνάγκη τῆς ϑέας ἡμερῶν τινῶν ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἁπάσης. 5
of δὲ ἐπὶ πάσης ἔρχονταν xo9' ἑκατέραν τῆς ἡμέρας
μερίδα καὶ τὰ τῶν εἰσπράξεων οὐ χείρω ταύτῃ καϑί-
ὅταται. καίτοι πόσῳ βέλτιον καὶ ἀνθρωπινώτερον τοῖς
- ἠτυχηχόσι τῶν ἀνθρώπων βοηϑεῖν εἰς ὅσον ἔξεστιν
ἢ ἐν περιττοῖς ϑεάμασιν ἀναμένειν τὰς νύχτας. καὶ τὸ
δειπνοῦντα | ποιεῖσϑαι λόγους ὑπὲρ τῶν χαλῶς RIIA454
ἀφειμένων ἢ ὅσα τοῖς ἡνιόχοις ἐπ᾿ ἀλλήλους εὕρηται.
22. πόϑεν δὴ τούτων τὰ μὲν ἠμέληται. τὰ δὲ ἐν
σπουδῇ μεγάλῃ; δόξα τις πονηρὰ τοὺς ἄρχοντας κατέ-
ὄχεν, ὅτι τὰ μὲν ἄλλα πάντα φαῦλα καὶ οὐδέν, uóvov i5
ὃὲ ἀγαϑὸν αἱ παρὰ τῶν πολλῶν sig αὐτοὺς μετ᾽ εὐφη-
μιῶν βοαὶ καὶ τὸ εἰδέναι χάριν ἐκείνους αὐτοῖς ἀντὶ
τῶν ἡδονῶν ἃς πορίζουσι τῷ πλήϑει. ἀφέντες οὖν
τὸ διὰ τοῦ τὰ προσήχοντα ποιεῖν παρὰ τοῖς εὖ φρο-
νοῦσυιν εὐδοκιμεῖν, ἀφ᾽ ὧν ἡγοῦνται τοὺς ἀργοὺς του- so
τουσὶ καὶ χηφῆνας ἐπισπᾶσϑαι. ταῦτα χαρίζονται. οἱ
μὲν ἐχδεχόμενοι τὰ τῶν ἔμπροσϑεν, οἵ δὲ καὶ προστι-
ϑέντες, κἂν τύχωσι τῆς κλαγγῆς τῶν γεράνων, εὐδαι-

4 cf. cod. Theod. XV 5,2 (XIII Kal. Iun. 386) cum commen-
tario Gothofredi et supra p. 356 16 cf. p. 361,6; 387,6;
3984 231.73

2 ϑύρας scripsi e V coll. p. 289, 11, ut coni Re Anim
ϑύραις reliqui libri edd 4 v Re 6 oi 1 | x«9" ἑκατέραν
om A sed yo in marg, 1 sed add in marg m?, edd inserui
e reliquis libris | ἑκατέρας C 7 x«l — καϑίσταται om Pa
καὶ τὰ] κατὰ Got 12 ἀλλήλοις U 14 τίς B 16 δ᾽ Re |
παρὰ om V

LimANiUS ed. Foerster. III 24

310 LIBANII ORATIO XLV

ἘΠ 466 uovítovcw | ἑαυτούς. &9' οἱ μὲν μεγάλοι, ταπει-
νοὶ δὲ οἱ βουλεύοντες καὶ τῇ παρ᾽ ἐχείνων βοηϑείᾳ
πολλάκις. τὰς παρὰ τῶν ἀρχόντων ὀργὰς διαφεύγοντες.
τοῦτο. ἄλλα: τε πολλὰ καὶ τοὺς δεσμώτας ἀπόλλυσιν.

s — 28. Οἱ δὲ περικλύξεσϑαί φασιν ὑπὸ {τοῦ πλή-
ϑους τῶν πραγμάτων. ἃ δίδωσιν ὑμῖν τοσαύτας ἡμέ-
ρας ἕχάστου μηνὸς τηνάλλως ἀναλίσκειν, ἃ δίδωσιν
ἐν Δάφνῃ καϑημένοις τέρπειν ve καὶ τέρπεσϑαι κακῶς.

9 ἢ καὶ τότε φήσετε τοὺς ὀφείλοντας δἰσπράττειν; ἀλλ᾽

RII456 αὐτῷ τούτῳ πρώτῳ τιμᾶτε τὴν εἰς ἅπαντα ἐχείνην
ἐξουσίαν τὴν ἐν τῇ ΖΙάφνῃ., τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ ἑορτὴ
τὸ μηδενὸς ἀπέχεσϑαι τῶν αἰσχρῶν. καὶ τοῦτο τοίνυν
αὐτῇ χαρίξονται, βασιλεῦ, τὸ μὴ πάνυ τότε μεμνῆσϑαί
τινα τῶν τοῖς σοῖς ϑησαυροῖς ὀφειλομένων χρημάτων.

1:524. πάντων δὲ ἀλογώτατον εἰσπράξεων tig ἀπολογίαν
μεμνῆσϑαν τὸν ἄρχοντα τὸν οὐκ αὐτὸν περιιόντα καὶ
τῶν ὀφειλόντων Ae(ufavó»usvov. ἴσμεν γὰρ δι’ ὧν
Go, τὰ τοιαῦτα πράττεται. τοῦ δὲ ἄρχοντός ἐστιν εἰ-
πεῖν τε ὃ δεῖ ποιῆσαι xoi τὸν ποιήσαντα ἐπαινέσαι

20 χαὶ τὸν μὴ ποιήσαντα πλῆξαι. σὺ δὲ πρὸς μὲν τοὺς
λαμπροὺς ἑστιάτορας τὴν ἀσχολίαν ταύτην οὐ λέγεις
οὐδ᾽ ὡς οὐκ ἂν δύναιο πένειν κατακείμενος τοσαῦτα

us ΒΕ
lad £o

MÀ

à rate -. γος ᾽ς.

ix niin gam τὸ Joi: efe cce

11 cf. p. 302,13 sq. et t. II 555,28 sq. R

4 ἀπόλλυσι Re 5 τοῦ inserui e Pa coll. p.367,6; 371,4
om reliqui libri edd 7 τηνάλως C 9 εἰσπράττειν; scripsi
εἰσπράττειν. PIB εἰσπράττειν, reliqui libri edd [10 πρώτω
τούτω B zgóvo om V 11 τὸ (e τῶ corr) post τὴν inser P?|
τῇ om U Got 13 ὦ βασιλεῦ Got 17 post ὀφειλόντων lac
8 litt C, 6 AU, 5 P (et Vat. 81), 10 7, 7—8 B, 14 V, lacunae
signum Pa λαμβανόμενον scripsi coll. p. 399,20; t. III 356,17 R
λαμένον CAPUIRe om PaBV Got ἐπιλαβόμενον coni Re
18 ἐστιν] ἔργον Pa 19 0 δεῖ ποιῆσαι om Pa|& V 22 τείνειν
Pa sed yo πίνειν in marg m?

τας δε vy ye posent

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 511

μέρη τῆς ἡμέρας, καὶ ἴσως οὐκ ἀδικεῖς ὑπακούων τοι-
αὗτα τοῖς φίλοις" ἂν δέ τι τῶν μειζόνων τὴν σὴν
ἀπαιτῇ γνώμην, οὐκ ἄγεις σχολήν, ἀλλὰ βαπτίξζῃ καί δὲ
ὁ τῶν πραγμάτων τῶν ἄλλων ὄχλος ὑφ᾽ αὑτῷ πεποί-
ηται, ὥσπερ τῶν πραγμάτων ἐκείνων ἃ λέγεις τοῖς μὲν 5
ἐχπώμασιν εἰχόντων. σωτηρίας δέ τισι φϑονούντων.
20. Βούλομαι δέ τέ σοι διηγήσασϑαι τῆς τούτων
περὶ và | τοιαῦτα ἀργίας. ἀποϑνήσκει μέν τις àv R Π 451
- ἀγρῷ ξίφει νυκτός, τοῖς ἀπεχτονόσι δὲ ὑπῆρξε δια-
φυγεῖν τῶν olxevóv πρὸς τὴν ἐπίϑεσιν. ὑπὸ τὴν κλίνην 10
ὑποδύντων νομιζόντων ἀρκεῖν, εἰ διασωϑεῖεν. ἐτε-
ϑνήκχκει μὲν οὖν ἄπαις. οὺὃς δὲ ἐπεποιήκει τῶν ἑαυτοῦ
δεσπότας διαϑήχῃ, τούτους ἔδει κατὰ τὸν νόμον μηδὲν
παραλιπεῖν ἐξ ὧν ἦν ἐλπὶς ἔσεσθαί τινα δίκην. ἄν-
ϑρῶποι τοίνυν ἐξάγονται τῆς κώμης σαφὲς μὲν οὐδὲν
ἔχειν λεγούσης, ὑποπτεύειν δὲ τούτων εἶναι τὸ ἔργον.
26. οἱ μὲν οὖν κληρονόμοι προσιόντες πολλάκις ἐδέοντο
τὸν ἐνόντα ποιήσασϑαι περὶ τῆς σφαγῆς ἐξετασμόν.
oí δὲ ληρεῖν αὐτοὺς ἔφασκον οὐ παραχωροῦντας τοῦ
διχαστηρίου τοῖς ὑπὲρ τῶν χρημάτων ἄγουσι. μηνῶν so
ὃὲ ἑπτὰ διελθόντων καὶ οἷς ἦν ἀνάγκη τοῦ κειμένου
φροντίζειν ἐγκειμένων τῷ τὴν ἀρχὴν ἔχοντι ποιεῖται
μὲν τὴν πρὸ τοῦ Διονυσίου στοὰν ἀνὴρ | δικα- Ἐ 1458
στήριον. μελλούσης δὲ εἰσιέναι τῆς δίκης ἀκούει μὲν

A

5

17 cf. p. 140,5 28 cf. p. 116,2 sq.

4 ἑαύτῷ V 7 σημεῖον ante τῆς excidisse coni Cobetus

- Mnem. N. $. III 152 (— Coll. 136), περὶ malim 11 κατα-

᾿ς δύντων Pa 14 ἦν reposui e libris, ut coni Re Anim ἡ Got
ἦ Re 15 ἐργάζονται Got 11 προσιόντες V Re om in

Bina 8—10 litt B zoocíovro reliqui libri προσίονται Got

— 92 ἐγκειμένων C sed v eras 23 διονυσ ov cum ras 1 litt U

διονυσείου Re

24*

312 LIBANII ORATIO XLV

ἀδόντων τὰ αὑτῶν ἄσματα τῶν £v τοῖς σπηλαίοις οὐ-
κούντων δεῦρο τότε ἡκόντων, ὃ ποιεῖν τοῦ ϑέρους
εἰώϑασιν, ἀναπηδήσας δὲ ἐκ τοῦ ϑρόνου τὴν ταχίστην
ἀπῆλθεν. ὡς οὐκ ὃν δίκαιον ἐκείνων φανέντων τῶν
δικαίων τι ποιεῖν. ἀπελϑὼν δὲ οὐκέτι προσεῖχε τὸν

[d]

νοῦν τοῖς ἐπεξιοῦσιν, ἀλλὰ τοῖς uiv ἀποστερηϑῆναι
τῆς οὐσίας αἴτιος ἐγένετο προαχϑεῖσιν. ὡς ἔν μήκει
χρόνου, μικροῦ vov προσάψασϑαν τῶν ἐκ τῆς γῆς, |
R1I459 πέντε δὲ ἐχείνων ἀποθανεῖν ὑποπτευϑεῖσιν, οὐκ
10 ἐλεγχϑεῖσιν, ὧν ἂν εἷς ἐσώϑη τις καὶ μάτην νομισϑ είς,
τάχα δ᾽ ἂν x«i ἅπαντες. πολλὰ τοιαῦτα νόμιξε xod
ἕκαστον ἔτος ἁμαρτάνεσϑαι, βασιλεῦ.
21. Εἰσὶ δέ τινὲς ot πάσῃ μὲν véyvg κτῶνται τὸ
παρελϑεῖν sig ἀρχήν, παρελθόντες δὲ οὐ τῆς αὑτῶν
ι6 εἶναι φύσεώς φασιν οὔτε βασανίζειν ἄνϑρωπον τὴν
διὰ τῶν πλευρῶν βάσανον οὔτε ἐπὶ ξίφος παραδιδόναι -
τῷ δημίῳ. πρὸς oUg εἴποιμ᾽ ἄν, ὅτι χρῆν αὐτοὺς
ἑαυτοὺς ἐγνωκότας ἰδιωτεύειν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐϑέλειν ἄρχειν —
ἀδυνατοῦντας ἄρχειν. ἄρχοντος μὲν γάρ ἔστι τὸ καὶ
20 ταῦτα δύνασϑαι. οἱ δὲ τὸ μὴ ἄρχειν δύνασϑαι σαφῶς

1 σημείωσαι περὶ μοναχῶν CAP?V οἵ O. Mueller Ant,
Antioch. p.34 not. 7 6 τοῖς ἐπιξιοῦσιν]) ἤτοι τοῖς ἐγκαλοῦσιν V* —

1 αὐτῶν IV Got 5 τί APIBV Got | οὐκ ἔτι AP ββὰ
in hoc " eras 6 στερηϑῆναι Got 8 τοῦ CAIBV Got
9 δ᾽ Re | vo? ante ἀποθανεῖν inser Re delevi | oóx ἐλεγχϑεῖσιν —
in marg A? Got οὐκ ἐξελεχϑεῖσιν Re 10 ὡς Got εἷς ἐσώϑη τις
om in lae 9—10 litt V εἷς ἐσώϑη Re εἰσωϑῆν A Got εἰ σωϑῆ
CPaPUIB | καὶ del? 14 παρελϑόντες he ἐλθόντες libri Got | |
αὑτῶν AP sed in hoc ' e" corr τοῦ, Re αὐτῶν CPaIV Got |

αὐτῶν U αὐτῆς B 16 ἐπὶ om Pa 20 οἱ δὲ UB et.
inser P?I? om reliqui libri edd sed ,,s/ne dubio deest aliquid,
fortassis illa paucula τῷ δὲ μὴ ταῦτα δύνασθαι" Re inserui -
τὸ--δύνασϑαι in lac 20 fere litt om V | μὴ scripsi μὴ δὲ 418
μηδὲ reliqui libri edd i

»

n LIBANII ORATIO DE VINCTIS 919

ὡμολογήκασιν. sl γὰρ δὴ τὰ uiv πράγματα τούτων
ἀμφοτέρων δεῖται. καὶ βασάνων καὶ ϑανάτων., ὃ δὲ
καὶ ταῦτα κἀκεῖνα φεύξεται, πῶς ἂν ἄρχων εἴη μὴ τὸ
τῆς ἀρχῆς ἅπαν ποιῶν; βασάνῳ γὰρ τἀληϑὲς ἐν πολ-
λοῖς εὑρίσχοιτ᾽ ἂν μόνῃ τῷ τε τῶν ἐξελεγχομένων s
ϑανάτῳ τάχ᾽ ἄν τις τῶν πονηρῶν γένοιτο μετριώτερος.
28. τουτὶ δὲ ἄρχοντος ἔργον τὸν μὲν οὐκ ὄντα |
ζῆν ἄξιον πέμπειν ἀποϑανούμενον, τοὺς δ᾽ ἄλλους RII 460
τῷ φόβῳ τῶν ἴσων κατέχειν. παντὶ γὰρ τῷ τοῖς νόμοις
ἐναντία ποιοῦντι πολεμεῖν τὸν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς προσήκει 10
τὸν βοηϑεῖν τεταγμένον τοῖς νόμοις. σὺ δὲ βραδὺς
μὲν ὧν τοὺς πόδας οὐκ ἂν ἧκες περὶ τάχους ἀγωνιού-
μενος εἰδώς, (ὡς) οὐ τῶν σῶν ποδῶν τὸ ἔργον. ἄρχεις
δὲ οὔτ᾽ εἰς φῶς ἄγειν ἀδικήματα δυνάμενος οὔϑ᾽ ὑπη-
ρετοῦσαν τοῖς τοῦ νόμου προστάγμασι τὴν φωνὴν παρ- 15
ἔχειν; εἶτα δεινὸν vouítov, sl σοῦ φϑεγξαμένου τις
ἀποϑάνοι δικαίως. οὐχ ἡγῇ δεινόν, εἰ σοῦ σιγῶντος
πολλοί τινες ἀποϑάνοιεν οὐ δικαίως:

29. 4λλὰ δῶμεν, ὦ βασιλεῦ, τοῖς οὐκ ἀρχικοῖς
μὲν τούτοις. δεδιόσι δὲ τὰ τοιαῦτα τῶν εἰκότων τι 30
πεπονϑέναι. ὅταν δὲ ἄνϑρωποι ῥύακας μὲν αἵματος

91 cf. t. II 112,15

5 εὑρίσκοιτ᾽ scripsi e V εὑρίσκοιτο reliqui libri edd
6 μετρικώτερος he " ὄντα ζῆν in ras 4 litt. P? 8 óà Re
9 παντὶ --- 11 νόμοις citat praemisso titulo Τοῦ πρὸς Nun
ὑπὲρ τῶν δεσμωτῶν: λόγ. xÓó Macar fol. 90" | y&o om Macar
11 τὸν om Macar, fortasse recte 12 εἶχες CPa sed in hoc
γ0 ἧκες in marg m? 18 ὡς inser in marg 15 om reliqui libri
edd inserui. 14 τἀδικήματα Cobet Coll.136 15 προστάγμασι
scripsi cum Cobeto πράγμασι libri edd 16 ; posui . libri
edd | τές P sed ' eras, IBV 17 σιγῶντος scripsi e CPaPUBV
- σιγῶν -
" stet A σιωπῶντος 1 edd 18 ;reposuielibris . edd
20 τί BV

314 LIBANH ORATIO XLV

ἐν τοῖς δικαστηρίοις διὰ τῶν μαστίγων ποιῶσι, TUXTOOL
δὲ χαὶ τὴν ψυχὴν ἀφέντας κωφὴν αἰκιξόμενοι γῆν καὶ
τοὺς μὲν εἰς ποταμούς. τοὺς δὲ εἰς βρόχους ὠϑῶσι.
διὰ τὸν φόβον. ὅταν οὖν οὗτοι πέμπωσιν ἐπὶ τὰ
5 δεσμωτήρια φάλαγγας, ἐρρῶσϑαν δὲ φράσαντες τοῖς
περὶ ἐκεῖνα νόμοις ἐπ᾽ ἄλλοις διατρίβωσιν. ὡς δὴ φιλάν- —
ϑρῶώποι δόξοντες εἶναι. τίς οὐκ ἂν ἀποπνιγείη; 80. ἐγὼ ὁ
δὲ ἠξίουν αὐτοὺς εἰδέναι τε τὸ τοῦ Φοίνικος ἐκείνου
καὶ μιμεῖσϑαι. μᾶλλον δὲ ἐπίστανται μέν. μιμεῖσϑαι
10 δὲ οὐκ ἐϑέλουσι. τί οὖν ἦν τὸ ᾿᾽χείνου; τῶν ἐν Παλαι-
στίνῃ δεδεμένων τοὺς μὲν ἐτιμωρήσατο, τοὺς δὲ ἔλυσε .
τῷ δικαίῳ καϑ' ἑκάτερον ἀκολουϑῶν. ἔπειτα κάπηλού —
τε ἦσαν ἐν ἑχάστῳ (δεσμωτηρίῳ, καὶ πίϑοι καὶ ἐχ-
RII461 πώματα καὶ σὺν ᾧδαῖς 7| | πόσις. οὕτω δὲ τῶν
15 ἐπιρρεόντων πραγμάτων ἑκάστῳ ταχεῖαν εὕρισκε τὴν
τελευτήν, ὥστε μηδὲν ἔτ᾽ αὐτῷ δεῆσαι δεσμωτηρίων.
91. παρελϑὼν τοίνυν εἷς τις ἐρεῖ τῶν νῦν δὴ τού-
τῶν ταὐτὸ καὶ αὑτῷ πεπρᾶχϑαι καὶ αὐλοὺς εἰσελϑεῖν
ἐκεῖσε. αὐλοὶ μὲν οὖν εἰσῆλϑον, οὕτω δὲ καταγέλα-
30 ὅτον ἐποιήσατο τὴν μίμησιν, ὥστε ἐν πολὺ χαλεπω- -
τέροις τοὺς δεσμώτας γενέσϑαι. οὐ γὰρ ἀπαλλαγὴν -
αὐτοῖς παρέσχε τοῦ πράγματος, ἀλλ᾽ ἤμειψε τὸν τόπον

2 Il. 54. Arist. μοῦ. Π 8 p.1380^27sq. ὅ cf.ad p.11,16
" ef. p. 203,10

i
3 vovg (bis) I ὠϑοῦσι PaU 5 φάλαγκας 1 4 δόξαντες B3
| οὐκ] oov Got 8 τε in τὸ corr ἘΣ om PaUIB | τὸ om CAP .
Got [0 οὖν ἦν in ras 3 litt P? ἦν inser 15 om O1 κείνου P
sed' eras [11 rovg (2)P 12 ἑκάτερον. V edd ἕτερον reliqui E
libri 13 δεσμωτηρίῳ inserui 11 εἴ Υ' 18 αὑτῷ Re
αὐτῷ libri Got | εἰσελϑεῖν P sed εἴ in ras m* εἰσελθὼν US
19 ἐκεῖσε" P sed : in ras, Got ἐκεῖσε; UI 20 ὥστ᾽ Re
22 τρόπον CPa sed in hoc yo τόπον in marg τη"

*
J

LIBANII ORATIO DE VINCTIS 915

τοῦ δεδέσϑαι μένοντος. ἐπὶ yàg τὸ τῆς δευτέρας ἀρχῆς
οἴχημα πέμπει τὰ σώματα πολλοῖς πολλὰ προστιϑείς,
ὥστε ἀλλήλους κχαταπατοῦντες ἀπώλλυντο. τοιαῦτα
τῶν καλῶν τούτων αὐλῶν ἀπέλαυσαν οἱ ταλαίπωροι.
εἶτ᾽ ἐν οὐ πολλαῖς ἡμέραις αὖϑις εἶχε πλείους ἢ πρό-
σϑεν τὸ οἴκημα. καὶ ταῦτα οὐκ ἠγνοεῖτο μέν, ἐκείνῳ
δὲ ἐδόκει.

92. Φανήτω δὴ κἀνταῦϑα τὸ τῆς σῆς φιλανϑρω-
πίας, ὦ βασιλεῦ. καὶ ὡς μὲν ἔϑηκας νόμον βοηϑοῦντα
τοῖς δεϑεῖσι περὶ τὸν χρόνον, τοῦτο δέ ἐστιν εἰς τὴν

σωτηρίαν αὐτῶν, οἶδα. οἶδα μέντοι κἀκεῖνο, ὅτι ἅπερ

ἂν οὐ κειμένου τοῦ νόμου. ταῦτα καὶ γεγραμμένου
πέπραχται. οὐ γὰρ ὄντων τῶν βεβαιοῦν αὐτοὺς ἐϑε-

λόντων δικαστῶν γράμματά εἶσι | μόνον. τοῖς RII462

ἀδικουμένοις δὲ - οὐ παρέπονται ποιοῦντες αὐτοὺς
τοῖς παρ᾽ ἑαυτῶν ἔργοις τῶν ἠδικηκότων κρείττονας.
33. ἀλλ᾽ ὅταν σὺ μέν. ὦ γενναῖε, νομοϑετῇς ἃ προσ-
ἤχει, βραχὺς δὲ τούτων ἡ λόγος τοῖς ἐπὶ τοῦ δικάξειν
καὶ τὴν αὑτῶν γνώμην ἀντὶ τῶν σοὶ δοκούντων ποιῶσι
κυρίαν, οὔτε οὐκ εἰδέναι ταῦτα ὑμᾶς καλὸν οὔτε εἰδό-
τας φέρειν ῥᾳδίως. ἀλλ᾽ ἐν τῇ τῶν ἐπανισταμένων ὑμῖν
μερίδι τοὺς τοιούτους ϑετέον xci μισητέον. ὥσπερ
ἐκείνους. καὶ γὰρ οὗτοι τὰ ὑμέτερα ὑμᾶς, καϑ᾽ ὅσον

2 cf. p. 186,9 9 Cod. Theod.IX 3,6 cf. p. 356 12 cf.

" p.174,14sq. 14 cf. p.77,4sq. 11 cf. t. II 408,6

4 καλῶν om B | αὐλῶν τούτων B | ἀπήλαυσαν CPaB
cf. p. 168, 7; 338,17 5 πρόσϑεν scripsi e CPI sed in hoc v
add m?*, BY πρόσϑε reliqui libri edd 7 δ᾽ Re 10 δ᾽ edd
11 αὐτῶν scripsi auctore Re αὐτὴν libri edd 15 παρέ-
zorro. Scripsi e V παρέσονται reliqui libri edd | ἀστοῖς B
17 νομοϑετῆς I sed ἧς ex εὶς corr m? 19 αὐτῶν IV Got

21 ἡμῖν V 28 καϑόσον UV

15

316 LIBANII ORATIO XLV

οἷοί τε εἰσίν, ἀφαιροῦνται τά ys τῶν πονούντων ὑπερ
τῶν ἐθνῶν καὶ fóvrov ἀτιμάζοντες καὶ οἷς ποιοῦσι
λύοντες. εἰ δὲ εἷς Ó πρῶτος τοῦτο τολμήσας ἐδεδώκει
τῷ νομοϑέτῃ δίκην, ἴσχυον ἂν οἱ νόμοι. 84. καὶ μὴν
5. κἀκεῖνό ys ἠξίουν κάλλη προστιϑέναι ταῖς πόλεθδι
φάσκοντας ἔχειν τινὰ δεῖξαι καὶ δεσμωτηρίων πρό-
νοιαν. οὗ μεγάλα ἂν ἦν ἀπὸ μικρῶν ὀνῆσαι χρημά-
τῶν. ἐπειδὴ γὰρ τοῦ δεῖν ὡς πλείστους ἀνθρώπους
ἐπιϑυμοῦσιν, ἐχρῆν αὐτοὺς δήπου μηδὲ τῶν δεξομένων
10 αὐτοὺς ἠμεληκέναι τόπων ὡς οὐχ οὕτω δεῖ τοῖς ἀδέ-
τοις τῆς ἀπὸ τῶν τοίχων φαιδρότητος, ὡς τοῖς δεδὲε-
μένοις τοῦ uv εὐρυχωρίας διαφέρειν τὰ κακά.

5 cf. t. II 293,6

8 δεῖν] ἤτοι δεσμεῖν V? cf. p. 380,10

3 ante ὁ ras 2 litt I| πρώτῶς B 5 ἠξίουν «dAAr] fort.
τοὺς erit interponendum* Re 1 οὗ V Re οὐ reliqui libri Got |
ὀνῆσαι C sed o ex ὦ corr, V Re ὠνῆσαι reliqui libri Got
8 ἀνϑρώπων Pa 9 μὴ δὲ APIBV Got 19 τέλος τοῦ περὶ
τῶν δεσμωτῶν λόγου subscr A, πρὸς βασιλέα περὶ τῶν δεσμω-
τῶν P, περὶ τῶν δεσμωτῶν in marg ἢ

im.

το Á

L4 H rui

Mm ris ἀν nca

v

í anc
LE VIRO Par rond

XLVI.

Oratio κατὰ Φλωρεντίου aliquantisper post annum
387!) ad Theodosium conscripta 'eorporis' fere finibus
eireumseripta mansit. Parvus igitur numerus est codicum
quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem hi
novem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saee. XIV fol. 306"
diversis manibus?) exaratus. Vide p. 164 et t. I p. 10 sq.
Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 201. Vide t. I p.15sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 205". "Vide t. I p.20sq. Contuli.

4. Cheltenhamensis 10618 saec. XVII/XVIII fol. 5
ἃ Leonardo Adami e Palatino transcriptus desinit fol. 5"
verbis τοῖς ἐχϑροῖς p. 881,9. Vide t. I p. 282 sq.
^ 6. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 244*. Vide t. I p. 217sq. Contuli.

1) Nam motus Antiocheni qui vere anni 387 ortus erat
sedati (cf. p. 147 not. 1) in oratione p. 394, 5sq. mentio fit.
Atque inter hunc et Florentium duorum ἀρχόντων imperium
intercessisse Libanius in Vita t. I p. 192,8 — 197,23 testatur,
si quidem quae de Florentio in oratione p. 380,3; 382,24; 383,6
et 16; 399, 22 dicuntur, ei conveniunt quem tertium illis duo-
bus successisse dicit in Vita p.197,4sq. Cf. Sieversium p. 189.

2) Nam alia atque antecessit manus conspicitur in folio
307" inde ἃ verbo ἀγανακτῆσαι p. 381, 12 usque ad ἡγεῖτο γάρ
p. 382, 19 et in folio 8087 inde à καὶ ἔδει p. 386,12 usque ad
ἡ τιμωρία p. 387,17 et in folio 309" inde a στερῆσαι p. 381, 23
|. usque ad finem; alia in folio 307" inde a vocabulis ὅπερ, αὖ
ο΄ p. 382,19 usque 'ad βιαζομένου λόγον p. 386,12.

318 — LIBANII ORATIO XLVI

6. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 267".
Vide t. I p. 24sq. Contuli. d

1. Neapolitanus II E 17 saec. XIV fol. 168. "Vide
i. I p. 211sq. et 392.

8. Vaticanus gr. 81 (— Va) saec. XV fol. 233. Vide
i.I p.209sq. Contuli.

9. Vindobonensis phil gr. XCIII (— V) saec. XII
fol. 252. Vide t. I p. 35sq. Contuli.

Qui quo necessitudinis vinculo inter se coniuncti sint,

stemma supra p. 45 prolatum tibi ostendit.

Nullum locum excerptum inveni.

Primus anno 1627 orationem in lucem Jprotraxit
Morellus t. II p. 421—432 e codicibus, ut ipse in Indice
praemisso ait, mmnss. Vatic. Bibliothec. et Bavarica Palatino,
quibus codices Vaticanum 81 et Palatinum 282!) signi-
ficavit, re autem vera, ut lacunarum lectionumque consensus
docet, fere e codicis Vaticani 81 apographo ab Allatio?)
faeto. Quod oratio media in sententia voce ἄπιτε p. 398,2
desinit, quamquam in codice Vaticano integra exstat, non
mirabitur qui eorum meminerit quae de neglegentia Morel-
liana plus semel monui?).

Cuius editionis Reiskius postquam plurima vitia

Animadversionum volumine quinto p. 242—258 divinando
sanavit, orationis integrae multis locis ex Augustano codice
, emendatam editionem praeparavit quae ab uxore t. II
p. 463—493 prelis commissa est. In hane etiam magna
pars "Animadversionum' transiit.

Pauea correxit Sintenis.

1) Is sane iam anno 1623 bibliothecae Vaticanae illatus
est, sed Morellus prius apographum nactus erat. (Cf. p.121sq.

2) Cf. t. I p. 58.

3) Cf. p. 190. 209; t. II 234 et 537.

"ty x

XLVI.
ΚΑΤᾺ ΦΛΩΡΕΝΤΊΟΥ.

1. Οὐδὲν καινόν, ὦ βασιλεῦ, πέπραχταί μοι RII 463
μὴ προσιόντι τούτῳ τῷ τηλικαύτην ἀρχὴν ἐν νεότητι

λαβόντι μετὰ πολλὰς ὡς αὐτὸν ὃδούς μοι γεγενημένας.
διὰ συχνῶν γὰρ ἐγὼ τοιούτων ἀφῖγμαι μεταβολῶν οὐ
διὰ τὴν ἐμαυτοῦ κακίαν, ἀλλὰ διὰ τὴν τῶν οὐ δυνη-
ϑέντων ἐφ᾽ ὧν ἔδειξαν μεῖναι. καὶ οὐκ αἰσχύνομαι
μεμφόμενος ὃν πρότερον ἐπήνουν, ἕτερον γεγενημένον
ὁρῶν. τοὐναντίον γὰρ αἰσχρὸν ἂν ἦν. εἶ μεταβεβλη-
μένων ἐκείνων μὴ τοῖς πράγμασιν ἠκολούϑουν, ἀλλ᾽ τὸ
jv ὁ αὐτὸς πρὸς τὸν οὐχέτι τὸν αὐτόν. 2. ὃ δὴ καὶ
νῦν συμβέβηκεν. ἕως μὲν γὰρ ἑώρων Φλωρέν- RI 464

— Codex Chisianus

— Monacensis gr. 483 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2
Barberinus II 41

Vaticanus gr. 81

Vindobonensis phil. gr. XCIII

ἘΞΌΝ

1 μῃ ante χατὰ A, τοῦ coro? V μη΄ post φλωρεντίου C
sed v9' in marg in ras m?, 28 Va, λόγος τριακοστός ἢ" V rubr
sed 9 supra ἢ scr m? λόγος λδ΄ in marg 15, μξ B rubr
2 κακὸν Mor — 5 y&ginser 152 06 τὴν (2)0m 7 1 ἔδοξαν V

8 γεγενημένων 1 11 ὁ inserui e V om reliqui libri edd |
οὐκ ἔτι Α

380 LIBANH ORATIO XLVI -:

τιον τουτονὶ πρὸς τοὺς ἀρχομένους ἥμερον, βέλτιστόν
τε ἡγούμην καὶ ἐπαίνων ἄξιον" ἐπεὶ δὲ εἶδον χαλεπόν
τε καὶ ἀνήμερον καὶ τῶν ἐπὶ τούτοις μέγα φρονούν-
τῶν οὐδὲν διαφέροντα. χαλῶς ἔχειν ἡγησάμην τὸν εἰ
φανεῖται φιλάνθρωπος ἐρυϑριῶντα φεύγειν.
9. ἄχουσον δέ, ὦ βασιλεῦ, πῶς ἅπαν τοῦτο ἔσχεν.
Ἧχον ἐκ Κιλικίας φϑάσαντες τοῦτον οἱ σύνδιχοι.
προσελθὼν οὖν αὐτοῖς ἠρόμην, εἰ μέμνηται τῶν περὶ
Ὀδυσσέως εἰρημένων Ὁμήρῳ καὶ ὅστις ἦν πρὸς τοὺς
10 Ἰϑακησίους. καὶ λέαν ἔφασαν xai οὔτε δεῖν ἡδέως
οὔτε πλήττειν. ἥσϑην ἐγὼ ταῦτα ἀκούσας καὶ εἶναι
τοιοῦτον αὐτὸν διὰ τέλους εὐξάμην, ἀδύνατα ἕξητῶν,
ὡς μετὰ ταῦτα ἔγνων. εὐθὺς μὲν γὰρ ἕνα τῶν πόλι-
τευομένων τῆς ἡμετέρας οἴκίας λύοντα τὰς ἐπενεχϑείσας
αἰτίας δεσμώτην ἐποίησεν ἐγγυητῶν οὐκ ἀποροῦντα,
ot ὅταν ὦσι. δεσμὸς οὐκ ἔστιν ἐπὶ μικραῖς αἰτίαις,
οἷαι ἦσαν αἷ τότε. δεομένου δέ μου λῦσαι μόλις μέν,
ἔφη δὲ λύσειν. εἰπὼν δὲ εἴα δεδέσθαι, ὥσϑ᾽ ἑτέρας
ἐκείνῳ δεῆσαν βοηϑείας. 4. ἔπειτα ῥήτορα τῶν ἐν
:0 δόξῃ τοῦ συνδικεῖν ἀφελκύσας ἔπεμψε περὶ μέτρα γῆς
RII 465 οἰμωξόμενον, ὅτι ποτὲ δητορεύων ὑπὲρ τῶν αὐτῷ
μισϑὸν δεδωκότων οὐδὲν παρέλιπεν ὧν ἐνόμιξε συμ-

οι

1

σι

3 cf. t. I 197, 24 sq. 9 Od. β 233. s 11 5α.

5 φανεῖται om Re 8 μέμνηνται Β 9 εἰρημένων om I
10 46:o9e. Mor sed yo ἡδέως in marg 12 διατέλους ΑΥ̓͂
ηὐξάμην Re 18 μεταταῦτα IB | ταῦτ᾽ Re | γὰρ om I
14 ἐπανεχϑείσας Mor 1ὅ αἰτίας V Re οἰκίας reliqui libri -
sed in αἰτίας corr C?, Mor cf. p. 386,6 16 μακραῖς APIB
17 λύσαι I 19 δεῆσαι scripsi auctore Re δεήσειν V Mor
δεήσει reliqui libri Re | τῶν Α sed in τὸν corr, Re τὸν reliqui
libri sed τὸ in ras P?, Mor 22 οὐδὲν δεδωκότων inter δεδὼ
κότων et οὐδὲν libri excepto Va

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 881

φέρειν εἰρῆσϑαι. οὕτως ἠξίου χρῆσϑαι τοῖς παρὰ τῆς
ἀρχῆς. ὃν γὰρ οὐκ ἂν ἄλλως ἐποίει κακῶς. οὐ γὰρ
εἶχεν, ἐπὶ τοῦτον ἐχρῆτο τῷ ϑρόνῳ. D. ἄνδρα τοίνυν
δεξιὸν ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντα νοῦ καὶ βιβλίων [τε]
γέμοντα καὶ πλεῖστα διῳκηκότα καὶ ὡς οὐκ ἂν ἕτερος 5
καὶ τὴν ἀγορὰν διὰ πάντων ἀμείνω πεποιηκότα ἐμπειρίᾳ
τὲ τῇ περὶ ταῦτα καὶ δικαιοσύνῃ, τὸν δὴ τοιοῦτον
ὑβριζόμενον ἐν τῷ ϑεάτρῳ παρὰ τῶν αὑτοὺς πεπρα-
κότων τοῖς ἐχϑροῖς τοῖς ἐχείνου προὔδωχεν ἀσελγέσι
καὶ τρόποις καὶ ῥήμασι καὶ νόμοις ἐναντίοις. καίτοι 10
χρῆν ἑπόμενον ἀρχόντων εὐδοχίμων παραδείγμασι
συλλαβεῖν τινας τῶν ὑβριστῶν. ἀγαναχτῆσαι. δίχην
λαβεῖν τοῦ ϑράσους παρ᾽ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς τῶν
ὀρχηστῶν πορνείας τρεφομένων, μὴ τῶν ἔργων πιστο-
τέρας νομίσαι τὰς βλασφημίας. καίτοι καὶ εἴ τι δί- τὸ
κάιον ἦν àv τοῖς xcv αὐτοῦ λεγομένοις. οὐ τὸ ϑέατρον
qv χωρίον τουτοισὶ τοῖς δικαίοις. ἀλλ᾽ ἴσμεν οὗ τὰ
τοιαῦτα ἐξετάξεται. τούτου δὴ λαχόντα δίκην ἐπὶ τὸν
ἔλεγχον βαδίξειν ἔδει καὶ δεικνύντων μὲν ἀδίκημα
κακὸν νομίξειν vov ἐξεληλεγμένον, καταψευσαμένων δὲ so
πάλιν ἀπαιτεῖν δίχην τὴν τῆς συχοφαντίας. 6. ὃ δ᾽
ἀπὸ ψιλῶν τῶν αἰτιῶν τοὺς μὲν Αἰακοὺς ἐνόμισε, ἜΤΙ 466
τὸν δὲ Εὐρύβατον χαὶ μήτε καλέσας μήτ᾽ ἐρωτήσας

28 cf. ad p. 37,7

22 Αἰακοὺς ἤτοι δικαίους" Εὐρύβατον συκοφάντην
δόλιον, τοιοῦτος γὰρ Εὐρύβατος V?

4 τὲ om V cancellavi 6 x«i del? 8 αὐτοὺς I Mor
sed in vs: yo αὐτὸν in marg 18 τῆς τῶν P sed 5c et ov ταῦ,
T (2) et " jin ras m? 14 uni? 15 καὶ om Mor 16 à» —
17 ἣν om B 18 λαχόντα scripsi auctore Re coll. p. 196,20
λαβόντα libri edd 20 καταψευδομένων V 91 0 A 0 P
sed 'e' corr τοῦ BV 23 δ᾽ Re

389 LIBANII ORATIO XLVI

μήτε κρίνας ἐξήλασε τῆς τάξεως ἐφ᾽ ἧς ἦν τῶν £v τῇ
βουλῇ τὸν ἄριστον, ὃν πολλοὺς πρότερον ὑπερβὰς —
ἐπεποίητο φίλον εἰδὼς χαὶ τὸν πατέρα τὸν αὑτοῦ
χρώμενον τῷ πολιτευομένῳ. ὧν οὐδὲν ὁ Φλωρέντιος

s αἰδεσθεὶς ἐκολάκευσε τοὺς τοῦ δήμου μοχϑηρούς, οἷς
ὅσα βουλομένοις ἦν ἐψηφίζξετο. 5
1. Παρήνει uiv οὖν μοι καὶ ταῦτα πόρρωϑεν αὐὖ-

τὸν ὁρᾶν xci ξημίαν ποιεῖσϑαν τὴν ὁμιλίαν τὴν πρὸς
τὸν ἀρετῆς ἠμεληκότα, ὃ δὲ χαί τινα τούτοις προσέϑη-.
10 xev ἕτερα τὴν αὐτὴν ἔχοντα συμβουλήν. τοὺς γὰρ
ἀϑλίους τούτους τοὺς ἐν ὠνῇ καὶ πράσει τῇ τῶν ὠνίων
ξῶντας συλλέξας διὰ τῶν ῥαβδούχων. τουτὶ δὲ ἦν
λῆμμα ἑκάστῳ τῶν ῥαβδούχων ποιῆσαι τὸν εἰλημμένον,
εἶ γὰρ μὴ τοῦϑ᾽ ὑπέμενον, ἤγχοντο ἄν, τὴν νύχτα
15 τοίνυν ἀνηλωκὼς ἐν τῷ σκχοπεῖν, ὅ τι χρὴ παϑεῖν
τοὺς ἐχομένους. πληγῶν ἐποίησε τὴν ἡμέραν. πληγῶν
ὅσαι γένοιντ᾽ ἂν xo ἕκαστον ὑπὸ νέων πεντεκαίδεκα,
ΒΠ 4601 τοῦ τὸν πρότερον ἀποχαμεῖν εἰσάγοντος τὸν διά-
δοχον. ἡγεῖτο γάρ, ὅπερ αὖ καὶ ὃ πατήρ, σιδήρου τὰ
20 νῶτα τοῖς τυπτομένοις εἶναι. 8. xol πρῶτος ἐκεῖνος
ἐτόλμησε πληγαῖς ἐργάσασθαι ϑάνατον, οὗ μαϑητὴν
ἔσχε Τατιανόν, ἐκεῖνος δὲ τὸν υἱόν. καὶ ᾧμην γε τοῦ-
τον ἐγὼ τοῖς ἐκείνων αἰσχυνόμενον μηδετέροις ἕψεσϑαι
μηδ᾽ ἀντ᾽ ἀνθρώπου ϑηρίον ἔσεσϑαι, ὁ δ᾽ ἄρα ἐνόμιξεν

22 οὗ ad p.41,7. Ζοβ. IV 45. Cf. Sievers p. 266

3 αὐτοῦ CIV Mor 6 ὅσα scripsi e V ἂν A ἂν reliqui
libri Mor ἃ ἂν Re 8-«jv(2)om B 10 αὐτοῦ C 18 τῶν
εἰλημμένων Mor 14 ἤγχοντ᾽ he οἴχοιντ᾽ Mor 17 πέντε καὶ
δέκα CA edd | ἐκ post πεντεκαίδεκα CV, lac. 8 lit& P, 8—9 VaB

λείπει 7jEx in marg 4 21 ἐργάξεσϑαι Re 28 ἐκεῖνον I
24 μὴ δ᾽ APIBV ὃ A 0 IBV

LIBANH ORATIO CONTRA FLORENTIUM 383

3529

οὐδ᾽ ἄρχων γεγενῆσϑαι μὴ τοιαῦτα ποιήσας. ἐφ᾽ à
καλούμενοι παρὰ τῶν ἕἑχάστοις οἰχείων παῖδες ἰατρῶν
ὁρῶντες τοὺς ὀρωρυγμένους ὑπὸ τῶν μαστίγων ἐν
τοῖς σώμασι βόϑρους ἀνεπήδων ὡς οὐδὲν ἔχοντες ἀπο-

. χρῶν. καὶ τότ᾽ ὄντως ἄρχειν ὁ ϑαυμάσιος ἐνόμισεν, 5
ὅτε ταῦτ᾽ ἐπύϑετο. αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν, ἡγεῖτο
τὸ μετὰ σοῦ φιλάνϑρωπος καὶ εἶναι καὶ καλεῖσθαι.
9, τοῦτον οὖν οὐ προσεροῦμεν ἀνδροφόνον. δι’ ὃν
οἴχονταί τινες. ὅτι μὴ ξίφει τοῦτ᾽ ἔδρασεν; ἀλλ᾽ αὐτὸ
δὴ τοῦτο καὶ τὸ δεινότερόν ἐστι. τίς γὰρ οὐχ ἂν τὸ
ἕλοιτο τῶν ἐπὶ ϑάνατον ἀγομένων οὕτω μᾶλλον ἢ
᾿κείνως ἀποθανεῖν; πᾶς ἄν. πλὴν εἴ τις τὴν ἔν RII 468
ταῖς πληγαῖς διατριβὴν μιᾶς τομῆς ὀξείας κουφότερον
ἡγεῖται. ἐγὼ δὲ καὶ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς ἀποχτιννύντων
τοὺς ξίφει τῶν διὰ μακρῶν ἀλγημάτων ἡγοῦμαι μετρι- 15
ὠτέρους. ὁ δ᾽ οὺς δίδωσιν ὃ νόμος ἀποκτείνας οὐκ.
οἰόμενος sive, φονεύς, διότι μὴ σιδήρῳ, διπλῇ τὸν
νόμον ἀδικῶν ἴστω, καὶ τοῦ ξῆν ἀποστερήσας καὶ λυπη-
ροτέρῳ τρόπῳ. Περσῶν δὲ Ῥωμαῖοι πολλοῖς τε ἄλλοις
βελτίονες καὶ τῷ τελευτῆς τρόπον εὑρεῖν ταχὺν οὐκ 530
ἐπὶ πολὺν ἐχτεινόμενον χρόνον. σὺ δὲ πληγαῖς ἀνα-
λώσας ὃν οὐκ ἀπέχτεινας ξίφει, καϑαρὸς εἶναι λέγεις;
καὶ τίς ἀνέξεται;

2 t. I1 552,16. Luc. Dips. 5. Hist. consecr. 8 7 7 cf. t. II
428, 9 sq.; 898, 1 sq. 16 cf. t. 1 198,2

1 ἂν γεγενῆσϑαι B ὅ ἐγνώρισεν V évótufev Mor. 7 óvo-
- μαάξεσϑαι I 9 ὡς οἴονταί τινες Mor sed in marg yo. δι᾽ ὃν
-. οἴχονταί τινες 12 'xsívog reposui e CAP sed in hoc ᾿ eras,
— BV xsivog reliqui libri edd 16 ὁ δ᾽ o?e om in lac 4—65
- ditt B| à C | ove Re οὖν libri Mor sed in hoc yo óíócci |
- ὁ νόμος] ὁμοίως Mor 11 διπλῆ PIB cf. ad p. 142,6
20 τοῦ Mor

|

384 LIBANII ORATIO XLVI

10. 'Hóíxovv γάρ. φησίν, οἱ κάπηλοι περὶ τὰ
μέτρα τοὺς πίνοντας. ἀδικούμενοί γε. ὦ βασιλεῦ,
παρὰ τῶν πινόντων καὶ αὐτοὶ οὐ πάντων μέν, οὐκ
ὀλίγων δές εἰ μὲν οὖν ἠδίκουν οὐκ ἀδικούμενοι,
5 δίκης ἄξιοι" εἰ δ᾽ ὑπὸ τοῦ πάσχειν κακῶς ἐποίουν, τίς
οὐκ ἂν συγγνοίη; οὐ γὰρ βουλομένων τοῦτο qv, ἀλλ᾽
ἠναγκασμένων. οἷς δέ ἐστι καταφυγὴ καὶ τὸ παραιτη-
σόμενον, οὐ φονευτέον. ll. τί οὖν ἀδικοῦνται, βούλει
μαϑεῖν, ὦ βασιλεῦ; πολλαὶ μὲν αἱ ἀρχαί, ἔνι δὲ καϑ'᾽
10 ἑκάστην φάλαγξ, καὶ τούτων αὖ x«9' ἑκάστην κήρυκες.)
RII469 ἡμεροδρόμοι, βασανισταί, ἔνι δὲ καὶ ἄλλα ἄττα
ἔργα ποιοῦντα προσηγορίας. οὗτοι δὴ πλῆϑος ὄντες
εἰσπίπτοντες εἰς τὰ καπηλεῖα πολλάκις ἑκάστης ἡμέρας
πίνουσιν ὅσον ἂν μέϑην ποιήσειεν. οὐκ οἷνον μόνον.
15 ἀλλὰ καὶ ἃ τούτῳ ἐν μίξει. ἀριϑμεῖ δὲ οὐδεὶς τὰ
ἐχπώματα., οὐκ ἀνήρ, οὐ γυνή, οὐχ υἱός, οὐ ϑυγάτηρ,
ἀλλ᾽ ἢ δεῖ σιγᾶν ἢ ἀπολωλέναι. τοῖς γὰρ αὑτῶν χρῆ-
σϑαι λέγουσι καὶ εἶναι δεσπόται τῶν τε πίϑων ὁμοίως
καὶ ὧν εἶσιν οἱ πίϑοι. 12. οἱ μὲν οὖν ἐπιευικέστεροι
90) τὸ ἔχπωμα καταϑέντες καὶ προειπόντες οἶνον ἀμείνω
περισκοπεῖν ἀπῆλϑον, οἱ δ᾽ αὐτοῖς ἐχκπώμασιν. ὀβολὸς
δὲ οὐδὲ παρ᾽ ἑτέρων. ἀλλ᾽ ὁ μὲν χάπηλος ὠνεῖται. o
δ᾽ ἐμπίμπλανται δόντες οὐδέν. εἶϑ᾽ οἱ μὲν ἀπῆλϑον,

1 cf. Thuc. I 90,2 cum nota Kruegeri

4 oix ex oi corr 45 7 δ᾽ Re | παραιτούμενον Mor
10 à» V 11 ἅττα CA edd quod correxit Boissonadius Not.
et Extr. XI 2, 155. 19 ὄργανα Mor | λοιδορίας coni Mor

15 ἃ inserui | τούτῳ scripsi τούτοις libri edd οὐχ οὗτοι μόνον,
ἀλλὰ καὶ ὅστις συμμίξῃ (vel αὐτοῖς συμμίξῃ) coni Re 16 οὐ (2)
— 18 λέγουσι om B 17 αὐτῶν 1 Mor 21 ot 4 of P sed

'e' eor τοῦ, IBV | δὲ Re 92 o? A ol IBV 23 ἐμπί- |

πλανται CIBV Mor cf. t. 1 442, 10; II 209, 1; 258, 18

Y Dm X ξεν t

RUNE E ERE er arri TES er ERI T IET TTE

—

" H
me x Codec

NNUS EP INT We ciet a ig
Ax Mur ar Unc. on

ec

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 385

οἱ δ᾽ ἦλϑον. δεῖ δὲ προχεχρίσϑαι τῶν διδόντων τὸν
τῶν προῖχα πινόντων φόβον. βαλαντίου ὃὲ οὐ λυο-
μένου πολὺ τὸ πινόμενον. πίνει δὲ οὐκ αὐτός τις
μόνος. ἀλλὰ καὶ ὃν εἰσάγει νῦν μὲν συγγενῆ, νῦν δὲ
συνήϑη. 18. τούτους ἀρέίϑμει. βασιλεῦ. τοὺς ὑπὸ τῷ 5
τὸ ἔϑνος ἄγοντι, τοὺς ὑπὸ τῷ πλείονα, | τοὺς ὑπὸ RII 470
τῷ στρατηγῷ καὶ μηδὲ δύ᾽ ἄρχοντε πίνοντε παραλίπῃς,
οἷς ἀγροὶ τὰ ἐργαστήρια μικροῦ πάντα. ἀφ᾽ ὧν γὰρ
ἕκαστοι πωλοῦσι λαμβάνουσι τῷ λογιστῇ προσγινομένου
τοῦ συνδίκου. τὸν δὲ ἐγκαϑήμενον λόχον τί οἴει; ἄρα τὸ
ἀγαπᾶν τῇ παρὰ σοῦ τροφῇ; καὶ τίς οὐκ οἷδε τὴν
ἁρπαγὴν ἣν ὃ πωλῶν ἐπισχεῖν μὲν οὐκ ἐπιχειρεῖ. μὴ
παροξύνῃ, δεῖται δὲ ἐλάττω γενέσϑαι; οὗτοι δὲ οἱ
στρατιῶται πάνϑ᾽ ἁπλῶς ἐπέρχονται πανταχόϑεν ἕλκον-
τες καὶ εἶ μὴ κρέας ij τι τῶν τοιούτων ἔνι. φέροντες 15
ἀργύριον. 14. ἀγείρουσι δὲ οὐχ οἱ μάχιμοι μόνον,
ἀλλὰ καὶ οἷς ὁ βίος ἐν ἐχείνοις γελωτοποιεῖν. ἀρκεῖ
0i εἰς τὸ ποιεῖν τὰ τῶν ταλαιπώρων ἐλάττω καὶ λέων
τιϑασὸς καὶ ἄρχτος καὶ πάρδαλις καὶ κύων μεγέϑει
διαφέρων, ἤδη δὲ καὶ πίϑηκος. καὶ ὃ μὲν αὐλήδσας s
εἰσέπραξεν. ὃ δὲ μετὰ σύριγγος ἐρχόμενος. ὁ δὲ Πᾶνα
ποιήσας αὑτόν, ó δὲ Σειληνόν, Βάκχην δὲ ἕτερος. ἂν

5 cf. p. 229,13; 299,22

1o A of PIBV 2 φόβων I | βαλλαντίου AP
cf. ad p. 111,5 3 δ᾽ Re 4 εἰσάγει Mor εἰσάγοι libri Re
5 συνὴ cum ras 2 litt 7 τούτοις V Mor 7 μὴ δὲ APIBV |
δύ᾽ reposui e libris δύο edd | παραλίποις V 9 προσγινο-
μένου C sed v ex € corr, Mor προσγενομένου reliqui libri Re
10 δ᾽ Re| ἄρα CA Re 1 καὶ si scripsi εἰ καὶ libri edd |
ἢ τί V 16 οὐχ οἱ P sed ; supra oí pos m* οὐχὶ C
18 λέων τίϑασος e λέοντι ϑάσος (1 litt ante 9 eras) corr A*
19 τίϑασος 1 cf. p. 808,7 22 βάκχον V

LrisANIUS ed. Foerster. III. 25

386 — LIBANII ORATIO XLVI

δὲ καὶ μηδὲν ἢ voórov, τὸ χέρας ἀπέχρησεν, ᾧ τὸ
χεῖλος ἀργύρῳ κεχόσμηται. 15. τὸ δὲ ἐν μείζονι τῇ
τῆς δόσεως ἀνάγχῃ ὃ πευϑὴν καὶ τὰ τούτου καὶ ὦτα
« καὶ ὄμματα. καὶ τῷ λίαν ἀναμαρτήτῳ πάντα ἡμάρτηται
R Π411 τούτου βουλομένου. κἂν 1; μέτριος, ὑβριστής ἐστι.
λῦσαν δὲ τὰς αἰτίας κἂν T ῥάδιον, εἰπεῖν οὐκ ἔστιν.
oí δ᾽ ἐν Συβαριτικῇ μὲν τραπέζῃ δέχεσϑαι τοὺς ἐπι-
τηδείους ἐϑέλοντες, ἀναλίσκειν δὲ οὐ βουλόμενοι τοῖς
τῶν ἄλλων κακοῖς ἑστιάτορές εἶσιν. &9" οἱ μὲν ἀρι-
10 στῶσιν. oí δὲ ἐπανέρχονται οἴκαδε ταῖς γυναιξὶ τὰς
μαχαίρας φέροντες καὶ τὸν περὶ τοῦ φόβου τοῦ πάντα
βιαξομένου λόγον. 16. καὶ ἔδει μὲν ἐν τῷ πευϑῆνι
τοῦτο ἑστάναι, νῦν δὲ πᾶς ἀφ᾽ ὁτουοῦν σχήματος τῶν
βασιλείων μετέχων καὶ οὗτος ἀξιοῖ τῶν αὐτῶν ἀπο-
15 λαύειν, τοσούτῳ μετριώτεροι τῶν πευϑήνων ὄντες, 000
φασὶ δώσειν, si καὶ ψευδεῖς αἱ ὑποσχέδεις. καὶ ὑπὲρ
τούτων οἶδα πολλὰ τραύματα καὶ δάκρυα γεγενημένα
τοῦ στενωποῦ ταῦτά μὲ διδάσκοντος τοῦ ἐν τῷ βου-
R II472 λευτηρίῳ. πολλοὶ γοῦν λόγοι τοῖς ὀδυρμοῖς | τῶν
20 παιομένων διεχόπησαν. τί οὖν ϑαυμαστόν. εἰ παρὰ
τῶν κλοπῶν τῶν τοιούτων ἔπραξάν τι περὶ τὰ σταϑμὰ
τοιοῦτον οἷον οὐκ ἄν, sl μὴ ταῦτα ἔπασχον;

2 Od. ὃ 616. o 116 3 cf. p. 42,20 et ad t. II 294, 10;
2997,11 7 cf. t. I 644,7. 11 cf. p. 296,24 et ad p. 280,12
18 cf. p. 347,16; t. I 318,18

2 δ᾽ Re 5 καὶ 5 Mor sed xà» ἢ coni | ἐστιν P
συβαριτικῆ P sed ἡ in ras m? 8 δ᾽ Re 9 οἱ 9" B
10 δ᾽ Re 18 ὅτον οὖν 4 edd órooóv I 14 βασιλειῶν CA
sed in hoc ^ eras, 1 | οὗτος V Re οὕτως reliqui libri edd
18 ταῦτα μεταδιδάσκοντος V 19 γ᾽ oóv Α | τῶν om in lac
3—4 litt B θ τοῖς reliqui libri Mor τοῖς τῶν Re 21 ,, post
τοιούτων deesse videtur ἀναγκασϑέντες awt διδαχϑέντες“ Re
at cf. t. 1 245,7; 275,12 | σετάϑμα APB

oec gent

e xu EN

RM

IX az μρν

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 381

11. ᾽4λλ: ἐνταῦϑα uiv χλαμύδες x«i ἀναξυρίδες
καὶ ὄνομα πολεμίων. εἰ καὶ μὴ κινδύνων ἔρως. τῶν
ὃὲ χηφήνων τούτων τίς ἂν ἐνέγκαι τὰς γαστέρας τῶν
ἐν ἀργίᾳ τὴν ἑτέρων ταλαιπωρίαν ἐσϑιόντων; τίνας
δὴ λέγω τούτους: οἷς ἔργον ἕν τοῦτο τὰς τῶν κρα- 5
τούντων λέγειν ἐν τοῖς ϑεάτροις εὐφημίας. ἐν γὰρ
δὴ τοῖς ϑεάτροις ἔχουσι τὴν ἰσχὺν δεσποτείαν τῶν
ἀγοραίων ἔχοντες διὰ τὴν ἐν ταῖς φωναῖς ἐξουσίαν.
καὶ τὸ ἔϑνος τοῦτο σχηπτοὺς ἀφιᾶσι χαϑ᾽ ὧν ἂν ἐϑέ-
λοιὲν καὶ ἐβόησαν καὶ ἔπεισαν. οἱ δέ εἶσιν ἐν χαχοῖς. τὸ ᾿
καὶ τὸ κακῶς | ῥηϑὲν πέπαυται. δεῖ δὴ προσ- Ἐ Π 478
κυνεῖν τούτους ἢ ἀπολωλέναι. 18. τὸ δὲ προσκυνεῖν
τί ἐστιν; αἰτεῖν, λαμβάνειν" πάλιν αἰτεῖν. πάλιν λαμ-
βάνειν ἢ πέμποντας τοὺς τοῦτο ποιήσοντας ἢ αὐτοὺς
προσιόντας. κἂν ἀπορίαν αἰτιάσηταί τις. ὅτι μὴ δανεί- 15
ξεται. λυπεῖ" τοῖς δὲ ἀνιαϑεῖσι τούτοις ἐν τοῖς ϑεάτροις
ἡ τιμωρία. ἐκεῖνα ὃὲ πολλοῖς ἀνοίγεται. καὶ στρα-
τιῶται διαϑέουσι σβεννύοντες πῦρ, ξύλα διαρριπτοῦν-
τες, οὐδὲν ἐῶντες μένειν, πάντα ἀνατρέποντες. τίς ἂν
ἐνέγκαι τετραχοσίους λύκους; πῶς ἔνι. βασιλεῦ. καὶ so
τούτοις ὑπηρετεῖν καὶ τῶν ἄλλων μηδὲν παρακινεῖν;

ὁ γὰρ ἀξιῶν ἄμφω γίγνεσϑαι παραπλήσιον ποιεῖ τῷ
τινα στερῆσαί τε τοῖν ποδοῖν καὶ κελεύειν βαδίξειν.

8 cf. p. 369,21 6 cf. ad p. 369, 16 8 cf. p. 34, 16
20 cf. p. 298,24; 303,10

2 πολεμίων scripsi e V πολέμων reliqui libri edd 8 τις
Re | ἐνέγκοι Mor 4 τὰς et ταλαιπωρίας C 5 δὲ Mor |
ἐν τούτῳ Mor 11 πεπίστευται Re Anim 18 πάλιν ---λαμβά-
víw in marg add C* 14 ποιήσαντας Mor | αὐτοὶ προσιόντες
Mor 160 Re 21 μηδὲν BRe umnósiv CPI μὴ δεῖν AVaV
μηδένα Mor sed yo μὴ δεῖν in marg 22 γίνεσϑαι B Mor
γενέσϑαι Re | τὸ 1 28 τε om V

25*

388 LIBANII ORATIO XLVI

19. 44À& ταῦτα uiv κἂν ἀρνήσαιτό vig, ἐκεῖνο Ob ——
RII474 οὐκ ἔστι τῶν πραγμάτων βοώντων. ἀπεδείχϑη |
καταγωγὴ τοῖς ἰοῦσιν ἐφ᾽ ἵππων ὁδὸν ἢ πολλὴν ἢ οὐ
πολλήν. τῇ δ᾽, οἶμαι. καταγωγῇ ταύτῃ δεῖ κλινῶν
5 ἐστρωμένων, τραπεζῶν, τῶν ἐπὶ τούτων ἐχπωμάτων,
ὀψοποιῶν, τῶν ὑπολυσόντων., τῶν ἀπονιψόντων, τῶν
πόρνας ἀξόντων. τῶν ἰατρούς. si δεήσειε. πάντα δὴ
ταῦτα καὶ ἔτι πλείω τίνες οἱ παρέχοντες; οὗτοι οἵ
μαστιγούμενοι. χἂν συντρίψῃ τούτων ἢ καί τις ὑφέ-
io ληταί τι, τοὺς αὐτοὺς εἶναι δεῖ χορηγούς. καὶ πολλοὶ
τῶν διακόνων ὀργῇ τῶν αὐτοῦ καταλυσάντων ἀδίκῳ
περιπεσόντες ἀπέϑανον, καὶ δεῖ χρήμασι πείσαντα τοὺς
τούτων γονεῖς σεσῶσϑαι. αὕτη ἡ καταγωγή. βασιλεῦ,
κατὰ τῶν καπήλων ἐκτίσϑη καὶ ὅ τι ἂν ἐνέγχῃ | -
Β II475 τὸ χαπηλεῖον, τούτου τὸ πλέον ἐκεῖσε πεπόρευται.
16 πρὸς γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις σεσυλῆσϑαι φάσκοντες οὐδὲν
τοιοῦτο πεπονϑότες διὰ τῶν μισϑωτῶν ἐπὶ τοὺς καπή-
λους ἰόντες σείουσι.
20. Καιρὸς δὴ τῶν γιγνομένων ἐν ταῖς τῶν στρα-
30 τηγῶν διαδοχαῖς ἐνταῦϑα μνησϑῆναι, βασιλεῦ. τίς οὖν
ἡ ζημία; κεναὶ τράπεζαι, {κενοὶ πέϑοι. τὰ μὲν πωλεῖ
μὲν ὁ πεπαυμένος ὁμοίᾳ καὶ αὐτὸς ἁρπαγῇ κτησάμενος,
κτᾶται δ᾽ ὁ τὴν ἀρχὴν ἐκδεξάμενος, sig τὴν ἡμέραν
βλέπων ἐν ἧ καὶ αὐτὸς ταῦτα ἀποδώσεται.

2 ἔξι Mor sed yo ἔξεστι in marg 8 καταγωγὴ in lac
3—4 litt om V 4 τῇ δὲ Re τῇδε Mor | κλινῶν, στρωμνῶν Ὁ
5 τούτοις B 9 x«i Mor | συντρίψῃ scripsi συντριβῇ libri
edd 12 πείσαντα Mor sed yo πείσαντας in marg 14 ὅτι
IB et yo in marg Mor 15 πορεύεται V περπερεύεται Mor
17 τοιοῦτον B 21 xsvol inserui | τὰ I 23 δὲ Re
δι᾿ Mor | ὃ Mor | ὁ εἰς Mor 24 ἀποδώσεται A sed o ex

o corr τη

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 989

21. Τούτοις ovx ἂν προσϑείην τὴν sig τοὺς πτω-
χοὺς ἐπικουρίαν μηνὸς ἑκάστου γιγνομένην πολλάκις"
καὶ γὰρ εἰ δαπάνης ἐστὶ καὶ τοῦτο. ἀλλ᾽ ἑκουσίου ct
καὶ φερούσης τοῖς προϊεμένοις ἡδονήν. οὐ γὰρ κατα- «
ρῶνται τοῖς | λαμβάνουσιν, ἀλλ᾽ εὐφραίνονται δι- R Π4τ
δόντες βλεπούδαις ὡς εἰπεῖν ταῖς ἑαυτῶν δεξιαῖς sig
οὐ βλεπούσας τὰς ἐκείνων καὶ κατὰ τοῦτο πλανωμένας.
ταυτὶ μὲν οὖν οὐ λογίζομαι, οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοί ποτε"
νέους ὃὲ ἀντὶ γερόντων κίονας τίς οὐχ οἷδε μετὰ
βλάβης τῆς τούτων ἀντικαϑισταμένους ἢ βαρυτέραις
ἕλξεσιν; ἄμφω γὰρ ἐκείνων, καὶ ἢ μεταφέρειν αὑτοὺς
ἀπὸ τῶν τεχνῶν ἐχεῖσε δεῖ ἢ τούτων ἐχομένους μισϑῷ
πράττειν ἐχεῖνο. καὶ τούτου πολὺ χαλεπώτερον οἱ
ὀχετοὶ τὸ πλάτος | αὑτῶν κομιξόμενοι δι᾿ ἐκείνων. R Π4ττ
ὧν οὐχ ὀλίγον ξῶντες καταβαίνοντες ἀνιμῶνται νεκροί, τὸ
καὶ προσήκει τὸν οὐκ ἀπολούμενον ἐν ἑτέρου χινδυ-
νεύειν σώματι, μισϑοῦ πάλιν σώματι.

22. Δεγέσϑω τοίνυν καὶ τὸ τἄλλα πάντα νενικηκός.
τοῦτο δέ ἐστιν ὃ ἀφόρητος φόρος, ἄργυρος καὶ χρυσός.
φρίττειν προσιούσας ποιῶν τὰς δεινὰς πεντετηρίδας. 30
ὄνομα μὲν γὰρ εὐπρεπὲς ἀπὸ τῶν ἐμπόρων τῷ πόρῳ
τούτῳ, τῇ ϑαλάττῃ δὲ ἐχείνων εἰς διάδυσιν χρωμένων

[e

0

19 Zos. II 38. Cod. Theod. XIII 1.1 βα. cum commentario
Gothofredi

4 ταῖς προιεμέναις C τῆς προιεμένης Mor ὅ τοῖς om
libri Mor inser Re | εὐφραίνοντες Va Mor 7 βλεπούσαις
Mor sed yo βλεπούσης in marg 8 ἐκείνη ΟΠ 10 βαρυτέραις
seripsi βραχυτέραις libri edd βραδυτέραις coni Re 11 καὶ
εἰ Mor sed yg εἰ καὶ in marg | αὑτοὺς Re αὐτοὺς libri Mor

14 αὑτῶν Re αὐτῶν libi Mor 15 χαταβάντες Re
17 σώματι (1) del? | πάλιν σώματι cancellavit Mor 18 τἄλλα C
τἄλλα A κεκινηχός APIBV Mor sed in hoc yo νενικηκός

22 διάϑεσιν coni Re at cf. ad p. 413,2; p. 390,2 διαφεύγει

390 LIBANII ORATIO XLVI

RII478 oig | μόλις ἄρτον προσφέρουσιν αἱ χεῖρες, ἀπόλ-
λυνται. διαφεύγει δὲ οὐδὲ ὁ viugnpodipog. οὺς ἐγὼ
πολλάκις εἶδον τὴν σμίλην εἷς οὐρανὸν αἴροντας ὀμνύν-
τας ἐν αὐτῇ τὰ πάντα εἶναί σφισιν. οὐ μὴν τοῦτό

5 y& αὐτοὺς ἀπαλλάττει τῶν ἐγκειμένων καὶ ὑλαχτούν-
τῶν καὶ μόνον οὐ ἀκ κΟΡ,

23. Οὗτος ὁ καιρός, ὦ βασιλεῦ, πλείω τὴν δουλεία
καϑίστησιν ἐχβάλλων ἐλευϑερίας τοὺς ὑπὸ τῶν γονέων
πωλουμένους. οὐχ ἵνα αὐτοῖς δέξηται τὴν τιμὴν τὸ

10 χιβώτιον, ἀλλ᾽ ἵνα αὐτὴν ἴδωσιν εἰς τὴν τοῦ κατεπεί-
γοντος δεξιὰν ἐρχομένην. xci μηδεὶς ὑπολαμβανέτω
u& λέγειν. ὡς οὐχ ἐχρῆν ys λαμβάνειν. τοῦ πολέμου
δεομένου χρημάτων, ἀφ᾽ ὧν ἔνι καὶ κρατεῖν πολεμίων
καὶ σώξειν τοὺς ὑπηκόους, ἀλλ᾽ ὅτι τοῖς ταῦτα φέρουσιν

15 ἀνάγκη 6xozeiv, ὅϑεν ἂν xai φέροιεν. καὶ τὸν εἰσπράτ-
τοντὰ προσήκει xci παρορᾶν τι δύνασϑαι ποιοῦντα

RII479 τοὺς πιεζομένους | φέρειν᾽ ὡς ὃ στρέφων καὶ
βασανίζων τὰ μέτρα κατὰ τοῦ φόρου τοῦτο ποιεῖ.
δεῖ δέ, ὦ βασιλεῦ, μὴ λίαν τῶν λίαν πεινώντων ἐπι-

20 μελεῖσϑαι πλείω τῶν νεύρων τοῦ πολέμου ποιούμε-
vov πρόνοιαν. 24. ἐνταῦϑα μὲν οὖν οὔσης τοιαύτης
ἀμοιβῆς οὐδὲν μεταστατέον, τὰς δ᾽ ἄλλας βλάβας οὐ
περιοπτέον. ὧν τὴν ῥηϑησομένην ἀδικωτάτην εὑρήσεις.

12 cf. t. II 436,1; 473,1

1 ἄρτου Mor 2 ó om PVaB Mor 5 αὐτοὺς P sed
ovs ex ὃν corr m*, VaB αὐτῶν ( αὐτὸν AIV | ἀπαλλάτ-
τειν C ] ἐγκωμίων Mor 6 μονονοὺ Re 10 ἵν᾽ Re
13 δεομένων C 16 τι om 1 τὸ Mor sed yo τί in marg |
τοιαῦτα Mor 17 roípov V 19 λίαν (2) om Y 20 πλείω
scripsi πλέω libri edd 21 μὲν] δὲ Mor | οὖν om IVa.B Mor,
in marg add P*?, et in textu inser P*? 22 δὲ Re

τ
Nl 65 να s AS

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 391

ποῦ yàg δίκαιον τοὺς ἄρχοντας ἥμισυ ϑέντας τῆς τιμῆς
ἑστιᾶσϑαι καὶ τὸν πλουτοῦντα τὰ τοῦ πενομένου λαμ-
βάνειν καὶ ὃν ἐτάχϑη ποιεῖν εὐδαιμονέστερον. τοῦτον
ποιεῖν ἀϑλιώτερον xcl τὰ παρὰ σοῦ τρέπειν εἷς τὴν
οὐσίαν, ἐσϑίειν δὲ τὰς τῶν ἀγοραίων σάρκας καὶ s
καϑεύδειν μετὰ τοιοῦτον δεῖπνον καὶ φίλους καλεῖν
ἐπὶ τὰ ἀλλότρια; 2D. εἶτα τοσαύτῃ λῃστείᾳ καὶ κακοῖς
ὑπηρεσίαν ὄνομα μετέϑεντο ὡς ταύτῃ τοῖς βλαπτο-
μένοις | ἀφαιρήσοντές τι τῆς βλάβης, ὥσπερ ἂν εἴ R I1 480
τις τὴν μοιχείαν φιλίαν προσαγορεύοι. καὶ περὶ τού- 10
τῶν τῶν λημμάτων πυνϑανόμενοι τῶν μαγείρων οὐ
καταδύονται. ἃ κερδαίνειν εἰ βουλόμενον ἰδιώτην
γραψάμενός τις ἐπέδειξεν, οἵας ἂν ὃ δικάζων ἀφῆκε
φωνὰς τυραννίδα τὸ πρᾶγμα καλῶν. ἀλλ᾽ ὅμως ὧν
τιμωρίαν ἐλάμβανον ἄν, ταῦτα τολμῶντες ἀδικεῖν σω- 15
φρονίξειν ἑτέρους φασί.

26. Τί οὖν ἐκ πάντων μοι τῶν εἰρημένων, ὦ
βασιλεῦ, δείκνυται; ὅτι χρῆν τουτονὶ τὸν γενναῖον,
τὸν πολλάκις δὴ τεϑεαμένον τὸν Θύμβριν καὶ τῶν ἐν 19
Ῥώμῃ | πιόντα πηγῶν μὴ πρότερον ἅψασϑαι τῶν RII 481

^ δ

μέτρων. πρὶν ἢ ῥύσασϑαι τῆς καταδρομῆς τοὺς καπή-

1 cf. p. 219, 10. t. II 387, 13; 403,12

3 τὸν C sed v in ras 1 litt ἐτέχϑη Mor 4 τὸ Re |
τὴν om I 5 ἀγορέων C Mor qui ἀγοραίων coni 6 μετὰ.
om V | ποιεῖν C 7 ληστεία IB 8 ὑπηρεσίαν scripsi

ὑπηρεσία libri ὑπηρεσίας edd | μεταϑέντας Mor ἔϑεντο Cobet
Coll. 136 coll t. II p. 503, 11 ἢ at cf. Dem. cor. p. 320, ww Plat.

9
Crat. p. 384 D | ταύτη γε B τούτῳ Mor 9 ἀφαιρήσοντά V
ἀφαιρήσονταί I 10 προσαγορεύει Mor 19 βουλόμενον si
Mor 18 γραψόμενός I 1 ἐλάμβανεν C 106 ἑτέρας Mor
19 τεϑαμμένον Mor qui τεϑαμένον coni, quod Koenius Greg.
Cor. p. 223 ed. Lips. correxit

5

10

14

392 LIBANII ORATIO XLVI

λους. og ἔδει καλέσαντα μανϑάνειν ὀδυρομένων τὰς
εἰσβολὰς οὐκ ἐπὶ τὰς ἀμπέλους, τὸ τῶν “ακεδαιμονίων,
ἀλλ᾽ ἐπ᾽’ αὐτὸν τὸν οἷνον χαὶ τοὺς πέϑους. νῦν Ó',
ὃ μὲν ἦν δίκαιον, τὸ παῦσαι τὰς βλάβας. ἔπειτα
εὐθύνευν τοὺς χαπήλους, εἴασεν, ἀφεὶς δὲ τὸ πρότερον
ἧκεν ἐπὶ τὸ δεύτερον. 21. πρᾶγμα ῥάδιον εἰπεῖν"
τύπτε καὶ ποιείτω ταὐτὸν ἕτερος καὶ τρέτος

: -—à
e are CAN
— LT. "-,

καὶ τέταρτος καὶ πέμπτος, καὶ ποιῆσαι τὸ κακὸν

βραχιόνων πεντεκαίδεκα. χρῆν δὲ ἐκϑεῖναι γράμματα
καὶ προειπεῖν ταῦτα μὴ ποιεῖν αὐτοὺς ἃ νῦν ποιοῦσιν,
ἔπειϑ᾽ ἡμέραις τισὶν ὕστερον πάλιν χαλέσαι τοὺς πε-
πορϑημένους καὶ μαϑεῖν, ὅστις αὐτοῖς ὁ μετὰ τὰ γράμ-
ματα χρόνος καὶ εἴ τι τῶν τολμωμένων ἐπηνώρϑωται.,
καὶ οὕτως ἀπαιτεῖν ἀκριβεῖς τοὺς κανόνας καὶ νομίζειν

RII482 πονηρούς. si μηκέτι πάσχοντες | κακῶς ποιοῖεν.

20

28, σὺ δὲ ἀφεὶς ἀδικεῖν ἀσφαλῶς τοῖς καταφρονοῦσι
τῶν νόμων τοὺς τὰ δίκαια τιμᾶν οὐκ ἐωμένους ὑπά-
γεις τῇ δίκῃ καὶ τῇ φύσει προστίϑης τὰ τῆς ἀνάγκης,
καὶ τῆς αὐτῆς ἡμέρας αἵ τε πληγαὶ τά τε τῶν πινόν-
τῶν ἀδικήματα. ἐν οἷς ἦσαν οἱ μεμαστιγωκότες ἐφ᾽
ὁμοίας εἰσελθόντες κύλικας. καὶ τῶν μὲν αἱ γυναῖκες
ἐθρήνουν, οἱ δ᾽ ἐγχεῖν πάλιν ἐκέλευον. οὕτως αἱ πλη-
γαί σοι λόγον οὐκ εἶχον" οὐδὲ γὰρ βεβοηϑηχὼς οὐδὲ
πεποιηκὼς ἀμείνους sixóvog ἠγανάκχτεις.

2 Thuc. III 26,2 9 Dem. p. 485,17; 1288,20

1 καλέσασϑαι Mor 8 δὲ edd 9 πέντε καὶ δέκα edd

ἐ
10 αὐτοὺς om 7 14 ἀκριβεῖς P sed si in ras m* 16 ἀφεὶς V
ἐφεὶς Cobet Misc. 166 18 προστίϑης scripsi cum JB coll.
p.28,18 προστιϑεῖς P sed ^ in ' corr, 1 et Cobet 1. 1. πσπροσ-
τιϑεὶς reliqui libri edd sed ,,malim προστίϑης" Re 19 τά cs]
καὶ τὰ Re ! πεινώντων B 22 οἱ A οἵ P sed ' in ras m^,
IBV 1 δὲ Mor 28 λόγον e λόγων corr Α

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 393

29. Ἀλλ᾽ αἱ μάστιγές σοι προοίμιον. κατηγορῶν
γάρ. φησίν. | ἀπελογεῖτο καὶ τὸ τὰς βοὰς RILAS3
πεποιηκὸς ἀπαιτούμενος εἶπε τῶν βοησάντων
τὸν τρόπον εἷναι γὰρ ἐν αὐτοῖς στασιαστὰς
οὗ x«l τοὺς σωφρονεῖν ἐπισταμένους ἐπι- 5s
σπῶνται. καὶ τί δεινὸν εἰπεῖν περὶ τῶν ταύτας
ἐπεισαγόντων τὰς ταραχάς; σὺ μὲν ἠρώτας᾽ πόϑεν
ἡ στάσις; οἱ δ᾽ ἀπὸ τῶν στάσει χαιρόντων ἀπε-
χρέναντο. καὶ γὰρ εἴ τινα. ὅπως ἑἕάλω τὸ Ἴλιον.
ἠρώτας, ἤκουες ἂν τὰς τῶν ἐπιστρατευσάντων ἀρετάς. 10
καὶ πῶς εὐδοκίμησεν ἡ Σπάρτη, τοὺς νόμους καὶ
τὸν “υχοῦργον ἤχουες ἄν. καὶ τὸ Ξέρξην ἀγαπᾶν. εἰ
σωϑείη. τοὺς ᾿ϑηναίους ἂν καὶ τὸ τούτων ναυτικόν.
περὶ Δέσβου δὲ εἴ τις ἔλεγεν | ὃ καὶ ἡ παροιμία, R II 484
τύπτεσϑαι χρή; περὶ Σίφνου δέ, ῥάβδων ἂν ἔδεις τὸ
καὶ νῦν τοὺς κινηϑέντας οὐκ εὔχοσμον καὶ διαφϑεί-
ραντας τοῦ ϑεάτρου τὴν χάριν οὐκ ἦν εὐλογεῖν ὡς
ἐν κόσμῳ τεϑεαμένους. οὐκ ἦν οὖν οὗτος ὃ μὴ πρέ-
zov ὄνομα τιϑέμενος. ἀλλ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν τοῦτ᾽ ἐγίγνετο
τῶν πραγμάτων. 30

14 Aristid. or. 44 t. II p. 70,2 sq. K. Proverb. 4s6fíov ἀξίαν
apud Zenob.IV 88. Suid. s. v. 15 Hesych. s. v. σιφνιάξειν,
Σίφνιοι, Σίφνιος ἀρραβών

1 προοίμιον reposui e libris προνόμιον edd 8 πεποιηκὸς
Va sed o (2) ex ὦ corr 6 ταῦτ᾽ Mor 7 ἐπειγόντων B |
τὰς om 1 | ψυχάς Mor sed yo ταραχάς in marg 8 oi
οἵ CP sed in hoc ' in ras m*, IBV δὲ edd 12 τὸν Va
Mor qui ro? coni | Ξέρξην — 13 τὸ om I καὶ (sc. εἰ ἠρώτας)
τὸ πεποιηκὸς τί ἦν Ξέρξη»" coni Re πῦμ καὶ «(τί τὸ πεποι-
ηκπὸς) τὸ 16 οὐκ εὔκοσμον scripsi e BV οὐκ ἄκοσμον
reliqui libri edd ἀκόσμως coni Mor, οὐ κατὰ κόσμον He |
διαφϑείροντας Re 19 ἐγίνετο edd

394 LIBANII ORATIO XLVI

30. Ἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην μέν, ὦ βασιλεῦ, τὴν βελτίω
δόξαν ἀπὸ πάντων εἶναι τῇ πόλει, τουτὶ δὲ οὐδεμιᾷ
τέχνῃ δύναιτ᾽ ἂν διαφυγεῖν τὸ μὴ δοκεῖν εἰς στάσεις
ἐμπίπτειν. οὐδ᾽ ἂν ἐξαλείψαι τις Ζομετιανὸν οὐδὲ

5 Θεόφιλον οὐδ᾽ οὗ πάντα ἐλάττω τὰ περὶ ἡμᾶς. ᾧ GU |
μὲν λαμπρότερος γέγονας, ἡμεῖς δὲ sig δόξαν βεβλάμ-
μδϑα. καὶ τοῦ μὴ κατεσχάφϑαι τὴν πόλιν ὀφείλομεν
χάριτας. ὁ δὲ τοὺς πολλοὺς ταῖς πολλαῖς πληγαῖς
αἰκισάμενος ὃ Παίων βασιλεὺς ἐν τίνι δόξῃ τὸν ὄχλον

10 εἶχεν; οὐ τῇ παρὰ τῆς ἀταξίας; 91. oí δὲ συμφορὰν
ἡγούμενοι τῇ πόλει τοὺς ὀρχουμένους. δι᾿ oUg πολλοὶ
μὲν &gyoí, πολλοὶ δὲ ἄσωτοι. πολλοὶ δὲ πατραλοῖαι,
πολλοὶ δὲ (φαὑτοὺς) εὐδαιμονίξοντες. εἰ κοιμηϑεῖεν
αὐτοῖς περὶ τὰς ϑύρας καὶ τὰ δούλων ἐπιταχϑεῖεν.

R Π486 ἄρ᾽ οὖν | οἱ τῆς πόλεως ἕλκος καλοῦντες τὰς περὶ
16 αὐτοὺς σπουδὰς ἀφ᾽ ὧν αἱ μιαραὶ φωναί, τὰ ἐπι-

$, *

εἰκέστερα περὶ αὐτῶν ὑπειλήφασιν ἢ τὰ δυσχερέστερα:;

4 οἵ, δὰ p. 319,2 — 5 cf. ad t. I 133,20; t. II 406, 7 sq. |
Theodosius cf. or. XIX et XX t. II 385 sq. 9 Valens ut t.
II 391,5. cf.t.1162,25sq. Amm.XXIX 1,48q.; 2,17; XXVI 10,2

2 δ᾽ Re | οὐδὲ μιᾶν 4 οὐδεμία τέχνη Va 4 ἐξαλεῖψαι
IVa Mor | Ζ“ομετιανὸν scripsi coll. p.319,2 Amm. XIV 7,16
óóuvov CA sed in hoc o (2) eras, P sed uvo in ras m* (et
óóu|vov in marg m?) δύναιτο Va sed ύναιτο in ras m?, Mor

δόξειε B om in lacuna 4—65 litt 7, 8 fere litt V quam voce
δύναιτο explevit manus recentissima (Forlosiae?) “ομίτιον Re
5 ϑεόφιλοσ Va sed c in ras m* | οὐδ᾽ om Va Mor | τὰ scripsi
m B, ut coni Mor τὸ reliqui libri edd 8 πληγαῖς Mor
πάγαις libri sed. in πληγαῖς corr Va? et man recentiss V
9 yo βασιλεῦ in marg Mor 10 ἀξίας 1] οὐδὲ Mor 11 ἡγού-
μενος Mor 12 πατραλλοῖαι P sed prius A eras cf. p. 258,11
13 αὑτοὺς inserui coll. p. 370,1 14 αὐτοῖν Mor | ἐπι- |
ταχϑεῖεν V sed sv e ow corr, Re ἐπιταχϑεῖσιν CAPIVa Mor
om in lac 11 litt B 16 αὑτοὺς C j

E

MEL

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 395

ἐγὼ μὲν οἶμαι ταῦτας πῶς οὖν τοῦτο ἀπώλλυ τὸν
κάπηλον; ἢ νόμος τίς ἔστι μόνον κάπηλον τὰ κακὰ
κακίζειν κωλύων;

32. Θαυμάξω δέ, εἰ στάσιν αὐτὸς Φλωρέντιος Óvo-
μάξων τὴν τότε κίνησιν ἡμαρτηκέναι τῷ ῥήματι νομίξει
τὸν εἰπόντα στασιάσαι τοὺς οὐδὲν ὀχνήσαντας ἐν τῷ
ϑεάτρῳ τότε. ἐπαινοῦντι μὲν οὖν αὐτοὺς λόγος οὐ-
δεὶς ἂν ἦν, ἀλλ᾽’ ἑαλώκει ἄν, κατηγοροῦντι δὲ ἦσαν
ἐλπίδες. ἠξίους οὖν αὑτοῦ γενέσϑαι τὸν ἄνϑρωπον
προδότην. ἵνα μήτις ἀκούσῃ κακῶς τἀληϑῆ τῶν τὴν
πόλιν λελωβημένων;

99. Καὶ τί καινὸν φεύγοντα κατηγορεῖν καὶ κρινό-
μενον ἐγκαλεῖν; ἤδη γάρ τις καὶ κυβερνήτης τραύματι
ναύτην ἀφυπνίσας εἰς κρίσιν καταστὰς μίαν ἔσχεν
ἀπολογίαν τὴν κατηγορίαν καὶ vó' οὐ γὰρ ἤλαυνεν
οὐδ᾽ ἦν ἔργον τῆς κώπης οὐδέν. ἀλλ᾽ ἡ μὲν χεὶρ
τηνάλλως ἦν ἐπὶ τῆς λαβῆς. αὐτὴ δὲ ἠκολούϑει
τῇ νηΐ, ὃ δὲ ἔρρεγχεν ἀσυντελής. ταῦτα ἂν ἦν
ἀπολογία τῷ κυβερνήτῃ. 94. καὶ στρατηγὸς δὲ ἤδη
δειλὸν στρατιώτην τὸν αὑτοῦ χείρους τῶν ἄλλων τινὰς
x«l ὁμοίους αὑτῷ ποιοῦντα λαβὼν ἀπέκτεινε. καὶ
οὗτος τοίνυν χρινόμενος πολὺς ἂν ἦν ῥέων κατὰ τοῦ

12 cf. p. 898,1

1 ἀπώλλυ P sed ὦ ex o corr m*? 2 τίς ἐστι libri τις -

ἐστὶ Re | μόνον] ὁ Mor 4 φλωρέντιος P sed ε in ras m*
7 οὖν om CA 8 ἑξαλώκει ἄν scripsi ἑαλωκέναι libri edd

9 αὐτοῦ CY Mor 10 τἀληϑῆ in marg A 17 τηνάλως CIB
18 ἔρρεγχεν scripsi ἔρεγχεν libri edd | ἀσυντελεῖς I

19 στρατιώτης ἐπ 20 αὑτοῦ P sed ' in ras m?, Re

αὐτοῦ reliqui libri Mor 21 αὑτῷ P sed' ex ' corr τοῦ, Re
αὐτῷ reliqui libri Mor | λαβὼν scripsi βαλὼν libri edd

22 ἂν om CAIV in marg add P? | κατὰ τοῦ P sed ατὰ τοῦ

in ras m?

396 LIBANH ORATIO XLVI

RIIA87 τεϑνεῶτος | viv χρόαν λέγων, τὸν φόβον. τὸν

e

10

15

20

τρόμον, τὸ μηδὲν ποιεῖν, τὸ τοὺς ἄλλους κωλύειν. τὸ
τοὺς πολεμίους εὐφραίνειν, τὸ εἶναι ἐμπόδισμα. τὸ τὸν
ϑάνατον αὐτοῦ γενέσϑαι τοῖς ἄλλοις παράκλησιν. τίς
ἂν ἐμέμψατο τὸν στρατηγὸν οὕτως ἀπολογούμενον; τίς
οὐκ ἂν ἐπήνεσε τὸν φόνον; τίς οὐκ ἂν ἰσχὺν ἔφησεν
ἐν τοῖς εἰρημένοις εἶναι; καίτοι τί ταῦτα ἕτερον ἢ
κατηγορία; 839. Ὀρέστης ὃ τὴν μητέρα ἀπεκτονὼς
πῶς ἂν ἀπελογήσατο κάλλιον ἢ κατηγορῶν Κλυταιμνή-
ὄτρας ὡς συγχέασα τὰ δίκαια τῶν γάμων προϑείη uiv
ἀνδρὸς τοιούτου μειράκιον ἀσελγές, προσϑείη δὲ μοι-
χείᾳ φόνον, ὥσπερ δίκην ὀφείλοντος ὧν ἔπαϑεν Aya-
μέμνονος; καίτοι τίς ἂν simo, μεῖξον περὶ τῆς ἀπο-
λογίας ἐκείνης ἢ ὅτι καὶ ϑεοῖς εὖ ἔχειν ἔδοξε δικασταῖς;
96. σὺ δὲ ἐβούλου βελτέω ταύτης ξητεῖν ἀπολογίαν
τὸν χάπηλον; ποίαν; πόϑεν φανουμένην; ὁ μὲν οὖν
διὰ τῆς μόνης οὔσης ἀπολογίας ἤρχετο. σὺ δὲ ἀντὶ
τοῦ μισεῖν τοὺς εἶναι κακοὺς ἑλομένους τὸν οὐκ ἔχοντα
περὶ αὐτῶν εἰπεῖν τι καλὸν ᾧου δεῖν οὐκ εἶναι.
σώξεται μὲν γὰρ τῇ τῶν ϑεῶν εὐνοίᾳ. τὸ δὲ πλῆϑος
τῶν χειρῶν οὐ τοῦτο ἐβούλετο.

91. Δεινὸν γάρ μοι, φησίν. ἐδόκει πόλιν
ὅλην ἀκούειν ὑπὸ καπήλου κακῶς. ἀλλ᾽ |

a

11 Od. y 810 14 Od. « 29sq. Aesch. Eum. 739 $qQ.;
1917 8q.
1 τεϑνεῶτος P sed s (1) in ras m? 5 τὸν B Mor om

reliqui libri Re cf. p. 3895,20 τῶ κυβερνήτῃ 6 ἰσχὺν om B
10 συγχέασαν C | προσϑείη € Mor 19 ἔπαϑεν imser Va? |
γ0. ἀγάμδανων in marg Mor 13 εἴπῃ Mor 15 σὺ Re
E: libri (om in lae 2 litt B) Mor | δὲ om in lae 1 litt B
δ᾽ Re | | βούλου Mor 17 οὐδὲ Mor 18 τοὺς om Mor
19 αὑτῶν B | τί I

LIBANII ORATIO CONTRA: FLORENTIUM 391

εἴπερ ἀληϑῆ ταῦτ᾽ ἦν, μᾶλλον ἔδει δεινὸν δοκεῖν R Π 488
τὸ πόλιν ὅλην πλημμελεῖν ἢ τὸ μέμφεσϑαί τινα πόλει.
μείξων γὰρ 7 βλάβη τῷ ποιεῖν ἃ μὴ δεῖ, ἢ τὸν τοῦτο
λέγοντα εἶναι. ἔτι τοίνυν οὐδ᾽ ἁπάσης ἔλεγεν εἶναι
τὴν αἰτίαν. ὅς γε οὐ περὶ πάντων, τῶν δ᾽ ὄντων ἐν τῷ 5
ϑεάτρῳ. πολὺ γὰρ πλέον ἦν τοῦ παρόντος τὸ ἀπόν.
καὶ πολλοστὸν μέρος τοῦ τὸ ϑέατρον οὐχ ὁρῶντος τὸ
χωροῦν ἐπ᾽ αὐτό, ὥστε ἐλϑών τις ἄλλοϑεν πρῶτον
᾿ς ὁρῶν τὴν πόλιν καὶ τὸ συγχαϑήμενον κατὰ ϑέαν τῶν
ἐπὶ τῆς σκηνῆς οὐκ εἰκότως εἶπεν ἂν εἰς πολυάνϑρω- τὸ
᾿ς πὸν ἥκειν ἄστυ. οὕτως sl καὶ κατὰ πάντων εἴρητο
τῶν ἐν τῷ ϑεάτρῳ τὸ ῥῆμα, οὐ χατὰ πάσης εἴρητο
τῆς πόλεως. 38. φασὶ δὲ καὶ σαφῶς αὐτὸν ἀφεῖναι
τῆς αἰτίας τὸ πλέον ἐν τῷ τινὰς εἰπεῖν. εἰπεῖν γὰρ
τινῶν εἶναι ταῦτα ξώντων ἐν ἀταξίᾳ. καὶ μὴν ὅ γε τὸ
συλληφϑεὶς νυχτὸς ἦν ὑπὸ τοῖς ἁλοῦσι | καὶ Ἡ ΤΠ 489
ἐδάκρυεν. οὕτω τά γε οὐκ εἰρημένα περὶ τῶν φαύλων
εἴρητο. οὐδὲ γὰρ ἑωρᾶτο παρὰ τοῦ δικάξοντος οὐδὲ
ἀνηρωτᾶτο, ὥστ᾽ ἦν ἂν ἐν οἷς ἐγένετο καὶ σιωπῶν ἀπὸ
τῶν περὶ τὰ μέτρα. τὴν γὰρ ὀργὴν ἀφ᾽ ἧς εἴληπτο., s0
πληγαὶ δείξειν ἔμελλον. 89. ὡς δὲ οὕτως ἂν ἔσχεν.
ἐχεῖνο σημεῖον μέγιστον. οἱ γὰρ δὴ μηδὲν μήτε ἐρωτη-
ϑέντες μήτ᾽ ἀποχρινάμενοι μισϑὸν ἔδοσαν ἰατροῖς ὑπὲρ

1 ταῦτ᾽ ἦν Re ταύτην libri Mor 2 πλημελεῖν PVaB |
πόλιν C 3 μεῖξον C Mor τῷ] τὸ V et Sintenis τοῦ Mor
5 πάντων, τῶν δ᾽ scripsi auctore Sinteni πάντων τῶν libri edd

videtur legendum esse ὅσγε οὐ περὶ πάντων τῶν πολιτῶν
ἔλεγεν, ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ πάντων τῶν ὄντων ἐν τῷ ϑεάτρω" Re
7 τὸ πολλοστὸν K. 10 εἰκότως Scripsi εἰδὼς libri edd
14 αἰτίας] σοφίας I 16 0 γε scripsi ὅτε libri (sed in lac
38—4 litt om B) edd ὁμοῦ τε coni Re Anim 16 ἐκτὸς Mor
Sed yo νυχτὸς in marg 19 ὥστε edd 20 ὁρμὴν Mor |
ἀφεὶς I 21 ó0'edd | ἔσχον Mor 28 μήτε V

9398 LIBANII ORATIO XLVI

"erem

αὑτῶν καὶ ϑρήνων τῶν ἴσων ἔτυχον καὶ πρὸς γυναῖκας
καὶ παῖδας εἶπον ἄπιϑι λέγειν. τελευτὴ προσδοκω-
μένη. ἀλλ᾽, οἶμαι, τὴν κακὴν μοῖραν τῶν ἐν τῇ πόλει
κολακεύων καὶ τὰς παρὰ τῶν κακίστων εὐφημίας ἀπό-

s δειξιν ἀρχῆς ἀρίστης ἡγούμενος, ἵνα τὰ τοιαῦτα βοῷεν.
ἄχϑεσθϑαί φησιν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ κτείνειν τὸν οὐχ οἷ-
όμενον αὐτοὺς ἰσοϑέους τινὰς εἶναι. )
40. Καὶ φιλῶ δή. φησί, τὴν πόλιν. πάνυ γε.

ὡς ἔδειξεν ἀπὸ τῆς περὶ τὴν βουλὴν ἀτιμίας μέσον
10 μὲν αὑτοῦ τε καὶ τῆς ἐκείνων προσρήσεως στάδιον |
RII490 ποιησάμενος. οὐχ ὑπομείνας δὲ ταὐτὸ ποιῆσαι
πολλοῖς ὑπάρχοις γενναίοις. οὗ τὴν βουλὴν ὁπότε ἐν
τούτῳ ϑεάσαιντο, μάλα ὀξέως ἐπὶ τὰς χεῖρας τῶν χαμαὶ
στησόντων σφᾶς ἐπήδων. καὶ κατεῖχεν αὐτοὺς ἄνω
15 τῶν πάντων οὐδέν. οὐκ ὄμβρος. οὐ χιών, οὐ πηλός.
οὐ βροντῶν κτύπος. οὐκ ἀστραπῶν σέλας, οὐ TO μέγι-
στον, σκιαὶ ποδῶν ἀντὶ ποδῶν κατερρυηχότων ποδάγρᾳ.
Al. οὐκ ἔστι φιλοῦντος ἡμᾶς. οὐκ ἔστι τὰ περὶ τοὺς
ἁμιλλητηρίους ἵππους παρὰ τὸν νόμον πεπραγμένα
R II491 τὸν ἀφιέντα πόνον | εἰς ἀπόλαυσιν τῆς πόας. οὗ
9:1 διὰ μὲν τὴν ὥραν τοῖς ἵπποις ἔρως, διὰ δὲ σὲ στέρη-
σις. ἀφ’ ἧς ὄλεθρος. ὅϑεν τῷ λειτουργοῦντι πενία,
τῆς δὲ περὶ τὸ μέρος ξημίας τὸ κοινὸν αἰσϑάνεται.
42. φιλοῦντος ἦν τὸ ἀρχόμενον μὴ τοῖς δικαξομένοις

Ὁ να ὁ De EP NT IINE 2 RS MORE

PRU E

15 cf. t. II 324,7 17 cf. Lync. apud Athen. VI p. 246 ἃ

T

1 αὑτῶν P sed' in ras m? αὐτῶν CIBV 2 ἄπιτε voce
Mor desinit | τελευτῇ C τελευθὴ P 410 αὑτοῦ P sed ' in ras
m?, Re αὐτοῦ reliqui libri | στάδιον reposui e libris παιδίον
Re 18 ταὐτῷ vel &zózvo coni Re 16 βροντῶν P sed ρον
in ras m? 20 πόνον reposui e libris (πόνου B) πόνων Re|
οὗ scripsi οὐ libri ἧς Re :

abt ren nec

patas, js

LIBANII ORATIO CONTRA FLORENTIUM 399

ποιῆσαι τὸ δικαστήριον ὑφάλων χαλεπώτερον. τίς γὰρ
ἂν ἐνέγχαν τοσούτων ὑπηρετῶν στόματα νικῶντα τὰ
τῶν λύχων; πάντων μὲν λαβεῖν ἀξιούντων, μετρίου δὲ
οὐδενὸς ἀρκοῦντος, ἀεὶ δὲ τοῦ πλείονος ζητουμένου
μένει μὲν οὐδεὶς ὅρος τῶν πάλαι σταϑέντων, ἐπέκλυσε s
δὲ τοὺς ψήφου δεομένους ἡ δι’ ὧν τε πορεύονται
περὶ τὰ κέρδη μανία ὅ τε κορυφαῖος τῶν λῃστῶν τὸν
ἕνα τέτταρας εἰργασμένος. ὥσϑ᾽ οἱ μὲν πλήρεις στα-
τήρων ἀπιόντες τῇ χειρὶ τοῦτον ὑμνοῦσιν. ὁ δὲ τῆς
χλαμύδος sig τοῦτο χρήξων διψῶν ὅμως ἀπέρχεται. τὸ
καὶ δοκεῖς δὴ μετέχειν τῆς συλλογῆς" μὴ γὰρ ἂν ἀνα-
δσχέσϑαι τοσοῦτον κακὸν μὴ κοινωνίας οὔσης.

48. Τοιοῦτος ἡμῖν ὃ τῶν καπήλων παιδευτὴς Ó
τὰ μιχρὰ μὲν ὁρῶν. τὰ μείζω δὲ οὐ βουλόμενος. καὶ
εἶ μὲν ἠγνόει τὴν περὶ ταῦτα ἀσέβειαν, καὶ οὕτω μὲν is
ἂν ἡμάρτανεν οὐκ εἰδὼς ἃ προσῆκεν. ἣν δ᾽ ἂν ἴσως
τι καὶ συγγνώμης" νῦν δ᾽ εἰσὶν οἱ πρὸς αὐτὸν εἶπόν
τὲ χαὶ διηγήσαντο καὶ παρήνεσαν αὑτοῦ φροντίσαι |
. xai βοηϑῆσαι τῷ δικαστηρίῳ λέγοντες, ὡς ὠμότεροι R II 492
τῶν ἐν ταῖς ἐρημίαις κακούργων εἰσὶν οἵ λαμβανόμενοι so
τῶν ὑπὲρ δικῶν δεῦρο ἀφικνουμένων μελλόντων τὲ
ἀγωνιεῖσϑαι καὶ μετὰ τὴν γνῶσιν. ὃ δὲ ταῦτα ἀκούων
πλάττει μῦϑον ὃς οὕτως ἐστὶν ἀπίϑανος, ὥστ᾽ οὐδὲ
παῖδα ἂν λάβοι. καί φησιν οὐχ αὑτοῦ ταῦτα εἷναι, τῶν
ὃὲ χεκελευκότων. 44. ἐγὼ δὲ οὔτε κατ᾽ Ἀριστείδου 35

1 οἵ ὃ. ΠῚ 41.218 10 οὗ p.95,15 488 cf. t. I 198,6
25 cf. t. II 437,15

1 num τῶν ὑφάλων 4 ἀρκοῦντος P sed ^ et o (2) in
ras m? 7 ληστῶν PIB 17 «V 18 αὑτοῦ Re αὐτοῦ
libri 21 post δεῦρο lac 5 litt 7 μέλλον I 28 πλάττειν V |
οὗτος Cl| ὃς CV ὥστε Va Re 24 λάβη V | οὐχ αὑτοῦ scripsi

οὐκ αὐτοῦ libri Re

400 LIBANII ORATIO XLVI

τοῦ Zvcuuyov τοῦτον ἂν ἐδεξάμην τὸν λόγον οὗτός
τε τὴν οὐκ οὖσαν ἀνάγχην αἰτιᾶται. οὐδὲ γὰρ ἀκοὴν
τοιαύτην ἐκεῖνος ἤνεγκεν ἄν. ἦ που ys εἶπεν ἄν
ἀλλ᾽ ἃ διανοεῖται δρᾶν τὸν φιλοῦντα δει-
δκνύουσιν «i στοαί; ἀλλ᾽ οὐδὲ αἱ πρότεραι τῶν
φιλούντων ἦσαν τὴν πόλιν, ἀλλ᾽ ἑαυτοὺς πηγῆς στοᾶς
ἑχάστης χρυσοῦ καϑισταμένης. τῆς δ᾽ αὐτῆς καὶ δα΄ —
κρύων. τὰ γὰρ δὴ πρῶτα τῶν στοῶν οἰκιῶν κατα-
σκαφαὶ πολλὰς γενεὰς δεξαμένων. ὥστ᾽ αὐτοῖς ἀντὶ
10 οἰκήσεως γενέσϑαι τὰ τῶν λέϑων χρήματα. ἄγει δὴ
καὶ τοῦτον ὃ αὐτὸς λογισμὸς ἐπὶ ταῦτα. καὶ λόγος
εὐρυτέραν αὐτὸν τὴν ὁδὸν διὰ στοᾶς ποιήσειν, εἶθ᾽
ἵν᾽ εὐρυτέρα παλαιστῇ γένηται. τάφος ἅπας ἀποκεκά-
R 1IL493 λυπται καὶ ϑήκη | πᾶσα καϑύβρισται καὶ τῶν τὴν
15 πόλιν οἴκησάντων τὰ ὀστᾶ διέρριπται, αἰδὼς δὲ οὐδε-
μία νεκροῖς ἀνδρῶν ἀγαϑῶν.
4D. ᾿Δ4λλὰ ἀντίκρουσον. ὦ βασιλεῦ. καὶ τοὺς κει-
μένους ἐλέησον x«l τήρησον ἑκάστῳ τὰ τελευταῖα.
οὐδὲ γὰρ ἀδεὲς ἴσως τοσαύτας ψυχὰς ἐκπολεμῶσαι τῇ
90 πόλει καὶ ποιῆσαι δυσμενεῖς τοῖς μὲν ὡς ἠδικηκόσι,
τοῖς δὲ ὡς ἠμεληκόσιν.

er if
—HÓÀ
or Peace

3 ἦ που reposui e libris ἤπου Re qui nonnulla excidisse

coni 4 ἀλλ᾽ ἃ scripsi cum B ἀλλὰ reliqui libri Re | δεικνύ-
ovci» Scripsi δείκνυσιν libri Re — 6 πληγῆςο V 1 ἑκάστου I|
χρυσὸν V 9 γενεὰς scripsi γενεῶν libri Re sed ,,malum
γενεάς" adnotavit 13 ἕν᾽ P sed " in ras m* 14 ϑίβη V —

15: οἰκί πάντων A οἰκήσάντων I οἰκησάντων reliqui libri — |
οἰκισάντων Re | οὐδὲ μία A 21 ἠμεληκόσι CAPI Re | τέλος
τοῦ κατὰ φλωρεντίου subscr 4, κατὰ φλωρεντίου P

XLVII.

Oratio περὶ τῶν προστασιῶν ad Theodosium. post
annum 388!), fortasse?) 391 vel 392 scripta, qua Liba-
nius ab imperatore petivit ut legem a Valente prid. Id.
Novemb. anni 370 vel potius 368?) latam (cod. Theod.
XI 24,2) qua agricolae patrociniis militaribus abstinere
iussi sunt, validam redderet, 'corporis' fere finibus circum-
scripta mansit. Parvus igitur numerus codicum est quibus
ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem hi septem:

1. Chisianus R VI 43 (— C) saec. XIV fol.312. Vide
t.I p. 10 sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol 206. Vide t. I p.15sq. Contuli.

ὃ. Vatieanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 243". Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV fol.
308". "Vide t.I p.217sq. Contuli.

5. Vaticanus Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 88".
Vide t. I p. 214sq. et t. II p. 535.

1) Cf. p. 421,15.

2) Coniectura Gothofredi ad Cod. Theod. XII 1, 128 legem
ilam prid. Kal. Aug. anni 392 latam qua militares magistratus
iniuriis et verberibus curiales principales afficere vetiti sunt,

δὰ hane ipsam orationem ab imperatore promulgatam esse à -

verisimilitudine non prorsus abhorret, sed cardinem orationis
in eo quod illa lege continetur non verti apparet. At iam diu
gubernacula imperii Theodosium tenuisse initium demonstrat
orationis p. 404, 2 sq. Ei μή σὲ ἑωράκειν £v πολλῷ uiv χρόνῳ,
μυρίοις δὲ πράγμασιν, ὦ βασιλεῦ, χαίροντά vs τοῖς τῶν ἀρχο-
μένων ἀγαϑοῖς κτλ.

3) Vide Tillemontium (Hist. des empereurs t. V p. 3738q.)
et notam Mommseni ad 1.1. Libanius legem a Theodosio latam

esse credidit p. 421,14 sq. et 422,11.

LrimAxiUS ed. Foerster. III. 26

409 | LIBANII ORATIO XLVII

6. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 189". Vide 13
t. I p. 24sq. Contuli. 1

7. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 146". —
Vide t. I p. 213 sq. et 236. Contuli.

Maxime dolendum est quod oratio in codice Vindo-
bonensi deest neque ullus alius alterius classis codicum
testis exstat. p

Ili vero septem codices quo necessitudinis vinculo |
inter se conexi sint, hoc tibi stemma) ostendit:

B M Urb

E quo simul codicis Urbinatis lectionibus careri posse
intelleges.

Complures sed parvi ambitus locos excerpsit Maximus |
Planudes?), unum eumque perperam περὶ τῆς στάσεως
inscriptum Macarius Chrysocephalus?)

Oratio primum ex apographo codicis Augustani parum -
diligenter ab Ehingero facto a lacobo Gothofredo.
(— Got) Coloniae Allobrogum anno 1631 publici iuris -
facta est editione cuius titulum pretiumque supra p. 357
indicavi*).

1) Quod etiam de oratione XLIX ὑπὲρ τῶν βουλῶν valet.

2) Cf. t. I p. 73.

3) Cf. t. I p. 351 et supra p.335 et 352.

4) Textus graecus paginis 4—25 continetur, "Notae" p. 1—11
subiectae sunt. Repetita est haec editio in Jacobi Gothofredi
operibus iuridicis minoribus Lugduni Batavorum anno 1733 foras.
datis col. 359 — 380.

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 403

Cuius editionis permulta vitia Reiskius Animadver-
sionum volumine quinto p. 462—470 divinando sanavit,
etiam plura ope codicis Augustani in editione quae ab
uxore prelis commissa est t. II p. 493—525. In hanc
notae Gothofredi et magna pars 'Animadversionum" trans-
ierunt.

Pauea Sintenis et Cobetus correxerunt.

26*

XLVIL.
IIEPI ΤῸΝ IIPOXZTAXIQSN.

R1L499 1. Ei μή σὲ &ogéxsw ἐν πολλῷ μὲν xoóvo,

μυρίοις δὲ πράγμασιν. ὦ βασιλεῦ. χαίροντά vs τοῖς
τῶν ἀρχομένων ἀγαϑοῖς καὶ βουλόμενον μηδένα παρὰ
s μηδενὸς ἀδικεῖσϑαι. τάχα ἂν ἐμαυτῷ παρήνεσα τὴν
ἡσυχίαν ἄγειν xoi τὸν οὐχ ἡδέως ἀκουσόμενον οὐκ
ἂν ἐλύπουν οὐδ᾽ ἠνώχλουν᾽ ἐλπίδας δέ μοι τοῦ σοῦ
παρέχοντος τρόπου καὶ χαριεῖσϑαί μέ σοι τοῖς ῥηϑησο-
RIL500 μένοις καὶ πείσειν καὶ δόξαν εὐνοίας | οἴσεσϑαι
10 χαίρων τε xci προϑύμως ἐπὶ τὴν συμβουλὴν ἥκω τὴν
σὴν μᾶλλον ἢ ἐμὴν δόξουσαν εἶναι τοῦ τὴν ἰσχὺν
τοῖς εἰρημένοις δεδωκότος τῷ προσϑεῖναν τὸ ἔργον,
οὗ χωρὶς μάταιος ἂν ἦν ὁ λόγος. 2. τοὺς μὲν οὖν

codex Chisianus

Monacensis gr. 488 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. ΧΟῚ 2
Barberinus II 41

Marcianus gr. 437

Γ1Π}} 1}

ἘΠ ων I

n2
iT]

E
--

. III 72,1 sq. et t. II 590,1 Βα. R

1 u9 ante περὶ AC? sed in hoc & in marg in ras m?
πρὸς τὸν βασιλέα post προστασιῶν M τοῦ πρὸς βασιλέα περὶ τῆς

στάσεως λόγ. κξ Macar fol.91" χε in marg rubr B 5 ἐμαυτῷ
— 6 ἄγειν citat Plan fol. 103" 8 μέ σοι seripsi auctore Re
μοι libri edd cf t. IL 591,3 R 10 πρόϑυμος Sintenis

13 ἦν à» M

eres yo ee cien

Peteridau Age t DUI Nn

bj

κων RC ER ecce n

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 405

χαλεπανοῦντας. οὗτοι δέ εἶσιν οἱ τοῖς τῶν ἄλλων xa-
κοῖς τὰ αὑτῶν μείξω ποιοῦντες. οἷδα, βασιλεῦ, πολλούς
τε ὄντας καὶ δύναμιν ἔχοντας. ἐγὼ δὲ ὀργιεῖσϑαι μὲν
αὐτοὺς καὶ ξητήσειν παρ᾽ ἐμοῦ τιμωρίὰν οἶμαι. λήψε-
σϑαι δὲ οὐδέποτε τῆς σῆς κεφαλῆς σωξομένης παρὰ 5
τῶν τὸν σὸν βίον τεϑαυμακότων ϑεῶν. οὔτε γὰρ
ἐθελήσειν σε προδοῦναι τὸν σύμβουλον οὔτε βοηϑεῖν
πειρώμενον οὐκ ἀρχέσειν. τί οὖν δεῖ σιωπᾶν τηνάλλως
φοβούμενον ἐν ἀσφαλείᾳ τοσαύτῃ;

9. Εὖ πράττειν μὲν οὖν βουλοίμην ἂν καὶ τοὺς τὸ
τῶν ὅλων ἄρχοντας δυνάμεων καὶ τοὺς ὑπὸ τούτοις
μερῶν καὶ ζῆν ἐν εὐθυμίᾳ καὶ τούτους κἀκείνους.
οὐ μὴν οὔτε χακὰ κερδαίνειν οὔτ᾽ ἄλλοις τοῦ R II501
πάντα τολμᾶν αἰτίους εἶναι. οἷα πολλὰ δρᾶται νῦν.

ἄκουε δή, βασιλεῦ, καὶ διδάσκχου. 15

4. Εἰσὶ κῶμαι μεγάλαι πολλῶν ἕκάστη δεσποτῶν.
αὗται καταφεύγουσιν ἐπὶ τοὺς ἱδρυμένους στρατιώτας.
οὐχ ἵνα μὴ πάϑωσι κακῶς, ἀλλ᾽ ἵνα ἔχωσι ποιεῖν. καὶ
ὁ μισϑὸς ἀφ᾽ ὧν δίδωσιν ἡ γῆ, πυροὶ καὶ | κριϑαὶ R II 502
χαὶ τὰ ἀπὸ τῶν δένδρων ἢ χουσὸς ἢ χρυσίου τιμή. 90
προβεβλημένοι τοίνυν τὰς τούτων χεῖρας οἱ δεδωκότες
ἐώνηνται τὴν sig ἅπαντα ἐξουσίαν. καὶ νῦν μὲν κακὰ
καὶ πράγματα παρέχουσι τοῖς ὁμόροις γῆν ἀποτεμνό-

μένοι, δένδρα τέμνοντες. ἁρπάζοντες, ϑύοντες. κατα-

8 cf. p. 428,9; t. ΠῚ 18,18; t. D1441,4.— 13 Hes. opp. 352
21 cf. t. III 79,16 R

2 αὐτῶν [ 6 τὸν οἵχὰ I ] οὔτε --- ὃ ἀρκέσειν citat Plan l. 1.
1 ϑελήσειν Plan 8 τί οὖν δεῖ — 9 τοσαύτηι; A sed yo τί
οὖν οὐ δεῖ --- τοσαύτηι in marg | τηνάλως Cl 11 τοὺς
τῶν ὑπὸ M et Sintenis at cf. p. 428,4 15 δή scripsi δέ
libri edd 20 τῶν inserui e libris om edd | χρυσίον Re
22 ἅπασαν B

5

10

15

406 LIBANII ORATIO XLVII

κόπτοντες, ἐσϑίοντες. εἶϑ᾽ ὧν μὲν ἦν ταῦτα, κλάουσιν
ὁρῶντες, οἱ δ᾽ εὐωχούμενοι γελῶσι καὶ τοσοῦτ᾽ ἀπέ-
χουσι τοῦ δεδιέναι μή τις ταῦτα πύϑηται, ὥστ᾽ ἀπειλαὶ
προστίϑενται τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὸ μηδὲ τῶν ἄλλων
ἀφέξεσϑαι. ὃ. δεινά Gov ταῦτα φαίνεται, βασιλεῦ,
3 ? 3 Aj , 9 l4 , M ^
ἀλλ᾽ οὐ τὰ μέγιστα ἀκήκοας, εἴπερ αἰγῶν τε καὶ
, - e / - 18$ $ LM δ᾽ οὐ
προβάτων μεῖξον αἱ ϑυγατέρες. ὧν οὐδὲ αὐτῶν ἀπέ-
χονται. τί οὖν ἔτι δεῖ λέγειν πληγὰς καὶ ὕβρεις καὶ
ὡς γυναῖχες γυναῖκας ἕλκουσι λαβόμεναι τῶν τριχῶν,
καὶ ὡς φρέατα ἄχρηστα χαϑιστᾶσι τοῖς ἔχουσι τοῖς
ec ? € M 3 , M € - 2 -»
ὑφ᾽ αὑτῶν ἐμβαλλομένοις καὶ ὡς ποταμῶν ἀποστεροῦσι
καὶ διὰ τούτων {καὶ κήπων. τρέφοντες στρατιώτας
€ ἃ ς M 2 "4 3 - 4
οἱ μὲν πλείους, οἱ δὲ ἐλάττους ἐν μέσαις ταῖς κώμαις
καϑημένους τὰ πολλὰ καὶ κοιμωμένους ἐπ᾽ οἴνῳ πολλῷ
καὶ κρέασιν. ὅπως. εἴ τις τῶν ἀδικουμένων ἀλγήσας
ἀμύνοιτο, πληγὴ δ᾽ εἰσέλϑοι καὶ ἐπὶ στρατιώτην, εἶτα

ΕΒ Πδ08 τοῦτ᾽ ὄλεϑρος εἴη τῷ πατάξαντι μηδαμόϑεν ὄντος

20

αὐτῷ μηδενὸς λόγου; δεῖν γὰρ αὑτὸν ὑποσχεῖν ἐν
ἁπάσῃ μέϑῃ στρατιώτῃ πάντα ἀνεχόμενον καὶ μηδὲν
ἐνταῦϑα εἶναι τοὺς νόμους. 6. τοῦτο x«i λῃστὰς
γεωργοὺς ἐποίησε, τοῦτ᾽ αὐτῶν εἷς τὰς χεῖρας ἐνέϑηκε
σίδηρον οὐ τὸν τῇ γῇ φίλον, ἀλλ᾽ ὃς ἀποχτίννυσι.

1 χλαίουσιν Got 2 ot AP sed in hoc' add m? οἵ IB |

ye γελῶσι C μὴ δὲ APIBM — 82Àéyaw: CAPIB λέγειν, M
λέγειν; Got | πληγὰς M Re πληγαὶ reliqui libri Got

9 γυναῖχες num delendum et λαβόμενοι, scribendum? | γυναῖκας

om Got 10 καϑιστῶσι BM 11 ἑαυτῶν Re 12 τούτων]

τῶν τοιούτων JM | καὶ inserui auctore Re 16 ,nwm διέλϑοι
aut προέλϑοι aut δέ τις ἔλθοι" Re | δὲ Re | εἰσέλϑη I

18 αὑτὸν A sed' e" corr, αὐτὸν reliqui libri Got | ὑποσχεῖν

αὐτὸν BM 19 γλώσση C | πάντα ἀνεχόμενον P sed α ἀνεχό
in ras m? 20 ληστὰς 1B 21 αὐτῶν — 32 ἀποκτίννυσι citat
Plan 1. 1. 21 sig τὰς αὐτῶν χεῖρας Plan 29 ἀποχτείννυσι C

lese metet p ca

enger diens edipi trserieicni aliai

Ti
s

w*

X m.s
Te

τρῶν με τι ον,

56s d tr
Zu t;

*-

ES

; iir ἡ
M E

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 401

τοῦ δύνασθαι γὰρ αὐτοῖς αὐξομένου διὰ τῶν ἐγκαϑη-
μένων στρατιωτῶν καὶ τὸ τολμᾶν ἐπίδοσιν λαμβάνει
τῶν φυλάχων τῆς χώρας κατὰ τὴν παροιμίαν τοὺς
τοιούτους ὁρώντων καὶ οὐχ ὁρώντων. ἴσασι γὰρ ἐπὶ
πολλῷ βοηϑήσοντες τοῖς κειμένοις διὰ τὸν προστάτην. 5
καὶ γὰρ δὴ καὶ τοσούτοις κακοῖς τοὔνομα τοῦτο ἔϑεντο.
πρέπει δέ, οἶμαι, τοῖς δικαίαις ἐπικουρίαις ἐξαιρου-
μένοις εἰς ἄδειαν ἀδικουμένην ἀσϑένειαν.

1. 'H προστασία δὲ αὕτη πᾶν τοὐναντίον ποιεῖ.
ῥώμην δίδωσιν | εἰς τὸ κακοῦν ἑτέρους. ὧν εἰσι RII 504
καὶ οἱ τὸν φόρον εἰσπράττοντες. oUg ἐβουλόμην ἐν- τι
ταῦϑά μοι καὶ παρεῖναι καὶ βοᾶν οἷα πεπόνϑασι.
πάντως δ᾽ ἂν τοῦτο μετὰ δακρύων ἐγίγνετο παρ᾽
ἀνδρῶν πενήτων ἐξ εὐδαιμόνων γεγενημένων... πῶς
γενομένων δέῃ μαϑεῖν, ὦ βασιλεῦ; ἔρχονται ἐπὶ τὰς 15
κώμας ταύτας τὰς διὰ τῶν στρατηγῶν τετειχισμένας
οἱ κομιούμενοι τὸν φόρον ἔργον τοῦτο ἔχοντες καὶ
λειτουργίαν. εἶτ᾽ ἀπαιτοῦσι τὴν μὲν πρώτην πράως
καὶ βραχυτέρᾳ τῇ φωνῇ. καταφρονούμενοι δὲ καὶ κατα-
γελώμενοι μετὰ ἀγανακτήσεως ἤδη καὶ μεῖξον φϑεγγό- 20
μενοι xci οἷον εἰκὸς τοὺς τῶν δικαίων ἀτυχοῦντας.
εἶτ᾽ ἠπείλησαν τοὺς ἄρχοντας. μάτην | ἐλάττους RII505
ὄντας τῶν τὰς κώμας καρπουμένων. εἶϑ᾽ ἥψαντο καὶ
ἐπεσπάσαντο. οἱ δ᾽ ἔδειξαν. ὡς εἰσὶν αὐτοῖς λέϑοι.

iisq. cf Cod. Theod. XII 1,128 921 cf. t. IT 386,3

6 γὰρ om Got | τοῦτ᾽ Re 7 δ᾽ Re | δικαίαις Re δικαίοις
libri Got | ἐξαιρουμέναις B 8 ἀδικουμένην ἀσϑένειαν om
in lac 10 litt B 10 ῥώμην δίδωσιν) ,,videtur γὰρ interponen-
dum" Re 15 ϑέλεις 18 εἶτ᾽ scripsi e CAP εἶτα reliqui

libri edd | πράως PIBM Got 20 μετ᾽ Re 22 εἶτα IB M |
|o ἠπείλησαν Re ἠπείλησε libri sed & (2) eras 1 23 ὄντες Re
24 oL A. οἵ PIBM

408 LIBANIH ORATIO XLVII

8. λαμβάνοντες ovv οἱ πράχτορες “ἀντὶ καρπῶν τραύ-
ματὰ ἀναστρέφουσιν εἰς ἄστυ τῷ περὶ τοῖς ἱματίοις
3.

αἴματι δηλοῦντες Q πεπόνϑασι. χαὶ τὸν μὲν ϑυμού-
μένον οὐκ ἔχουσιν, ἡ γὰρ τοῦ τὸν μισϑὸν εἰληφότος

5 δύναμις οὐχ ἐᾷ, ἀκούουσι δὲ οἱ δυστυχεῖς, ὅτι χρὴ

$

καταβάλλειν ἢ μαστιγουμένους ἀπειπεῖν. οἱ δὲ οὔσης
μὲν ἀνάγκης τοῦτο ποιεῖν. τὰ δὲ παρὰ τῶν ἀγρῶν
ἀπεγνωκότες xci δεδιότες ἕτερα τραύματα. χρυσίου
δ᾽ οὐκ ὄντος οὐδ᾽ ἀργυρίου πωλοῦσι μὲν ϑεραπαίνας

10 ϑρηνοῦντες,. πωλοῦσι δὲ ἀκολούϑους. τροφέων υἱούς,

ἀντιλαμβανομένους τῶν τοῦ πωλοῦντος γονάτων.
9. ἔρχονται δὲ xol εἰς ἀγρούς, οὐχ ὡς πρότερον μετὰ

R Πδ06 τῶν τέκνων, ἀλλ᾽ ἀποδωσόμενοι μετὰ τῶν ὠνησο-

μένων. καὶ τράπεζα αὐτοῖς χοινὴ παρατίϑεται., τὴν

ι τιμὴν δὲ τῆς γῆς φόρον Ó πεπρακὼς γιγνομένην ὁρᾷ.

2

e

ἐξιὼν δὲ τῶν πατρῴων, ἔστι δ᾽ οὗ καὶ παππῴων, βλέ-
πῶὼν εἰς τοὺς ἐκείνων τάφους καὶ τιμῶν τοῖς διὰ τῶν
χειρῶν φιελήμασει συγγνώμην ἔχειν ἀξιῶν ἀπόρχενον
εἶτα φροντὶς ὑπὲρ τροφῆς αὐτῷ τε καὶ γυναικὶ καὶ
παισίν, εἶτα οὐδαμόϑεν φαινομένης 1j τοῦ προσαιτεῖν
ἀνάγκη. 10. οὕτω βουλευτὴς βουλῆς ἐξαλείφεται οὐ
σπόγγου γράμματα ἀφαιροῦντος. ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ οὔσης
οὐσίας. ταῦτ᾽ ἐλάττους ποιεῖ τὰς βουλὰς ἀντὶ μειξό-
vov, ταῦτ᾽ ὀλίγους τοὺς καϑ᾽ ἑκάστην ἀντὶ πλειόνων.

6 cf. Ρ. 18,12 84 cf. p. 466,2854.

2 παρὰ IBM 4 oi I sed o eras 5 0, τί B 7 οὐ

τοῦτο C 8 ἀπεγνωκότες P sed zeyvo in ras m* 9 δὲ B
Got | οὐδ᾽ P sed ov in ras m* 14 uiv αὐτοῖς B | παρα-
τίϑεται κοινὴ IBM 16 πατρώων et παππώων BM 19 ante
φροντὶς ras 9 ὖὺ A 90 παισὶ I 21 τῆς βουλῆς Re

22 οὐκέτ᾽ Βα oix Év reliqui libri sed ' (2) eras 5
23 ταῦτα ΒΜ 94 χαϑεκάστην PIBM

LI

Pa
"
4
E
7

An un gr gi Ag RAI Γ΄

MEAE POR DN Fa cine

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 409

ταυτὶ δὲ ξημία πόλεως ὅλης. καὶ γὰρ ἂν τοῖς ἄλλοις
δὺ πράττῃ, τούτῳ δὲ χωλεύῃ τῷ μέρει. μικρὰ τὰ |
ἄλλα καὶ μικρὰ ποιεῖ τῆς βασιλείας τὰ πράγματα. R II 507
διὰ γὰρ τῶν ἀρχομένων ἐκείνη καὶ αὔξεται καὶ τοὐν-
αντίον. οὐχοῦν βλάπτονται μὲν αἱ βουλαὶ ταῖς καλαῖς 5
προστασίαις, βλάπτονται δὲ ταῖς βλάβαις τῶν βουλῶν
αἱ πόλεις, πάλιν δὲ αὖ ταῖς τούτων οἱ μάχιμοι. ὧν
οὐχ ἀμελητέον σοι. βασιλεῦ. δι’ ὧν ἔνι καὶ χρατεῖν
καὶ μὴ κρατεῖσϑαι xol φοβεῖν καὶ μὴ φοβεῖσθαι.
ἄνελε δὴ τὰς τοιαύτας προστασίας ἃς εἶναι παρ᾽ ἡμῖν
βούλοιντ᾽ ἂν οἱ πολέμιοι.

11. Τὸ δὲ ξητεῖν προστάτην οὐ μόνον ἐκείνων
ἐστὶ τῶν ἀγρῶν οἱ πολλῶν εἶσι τῶν ἐχόντων ἕκάστου
μέρος οὐ πολὺ κεχτημένου. ἀλλὰ καὶ οἷς εἷς ὁ δεσπό-
vus. καὶ οὗτοι τὸν μισϑωτὸν προστίϑενται τῇ τοῦ 15
δεσπότου ξημίᾳ τὸν μισϑὸν πορίζοντες καὶ διδόντες
ἐξ ὧν ἀποστεροῦσι. καίτοι καὶ τῶν ἐπιφανῶν εἶσιν
αἱ κῶμαι καὶ τῶν οἵων τε ὄντων χεῖρα ὀρέξαι λυπου-
μένοις. ἀλλ᾽. οἶμαι, τὸ κακῶς ποιεῖν διώκοντες, οὐ τὸ
παϑεῖν φεύγοντες δυνάμεις τινῶν ὠνοῦνται. αἷς χρώ- 30
μενον πολλοῦ χρόνου προϊόντος καὶ | πρὸς τοὺς RII508

—

0

5 cf. Cod. Theod. XII 1, 128 cum nota Gothofredi

1 ἄν τις Got 2 χωλεύη P sed ἡ in ras m? γχωλεύει I |
μικρὰ καὶ và ἄλλα. ὄντα δὲ ταῦτα μικρὰ καὶ μικρὰ ποιεῖ coni Re
4 σώζεται Re 5 τιμαὶ C 7 αὖ ταῖς Re αὐταῖς libri
Got 8 ὦ βασιλεῦ Re 9 φοβεῖσϑαι καὶ μὴ pev coni Re
10 δὴ scripsi auctore Re δὲ libri edd 14 μέρος oo Re
μέρους τοῦ libri Got | οἷς P sed o in ras m* 15 μισϑωτὸν P
sed ὦ in ras m? μισϑὸν B 17 ἀποστεροῦσι P sed στεροῦσι
in ras m? 21 πολλοὶ | καὶ πρὸς — 410,2 ὀφθαλμὸν citat
Plan l.l | τοὺς αὑτῶν κυρίους] ἐκείνους Plan

5

10

410 LIBANII ORATIO XLVII

αὑτῶν κυρίους (ἐπισπέρχονταςΣ τοῦτο τῆς γῆς βουλο-
μένης ἄγριον ἔστησαν ὑφθαλμὰν ὡς ἀνάγκης μὲν ὄντες
ἔξω. γνώμῃ δὲ ἐργαξόμενον καὶ οὐχ ἁψόμενοι τῆς γῆς.
εἰ μὴ πείϑοιεν αὐτούς. 12. οἱ δὲ πρῶτοι ταῦτα τε-
τολμηκότες ἔσχον ταχέως πολλοὺς τοὺς ἀκολουϑήσαντας
κακοῦ παραδείγματος γενομένους μιμητάς. εἶϑ' οἱ μὲν
γράφονται καὶ κατηγοροῦσι, τοῖς δ᾽ εἰσὶ βοηϑοῦντες καὶ
λόγῳ (xol ἔργῳ». καὶ πλέον τῶν νόμων ἤνεγκεν ὃ
βοηϑῶν. ὥστ᾽ εἶναι τὸ ὁρώμενον ϑέαμα ἐλεεινόν. τέ
τοῦτο; βοαὶ τῶν περὶ τὴν γῆν ἐχόντων, γλῶτται ϑρα-
σεῖαι. πλῆϑος συνδίχων, ἀγῶνες. δίκαι, νῖκαι. καὶ ὃ
μὲν εἰς γῆν κύπτων ἀπῆλθϑεν. οἱ δὲ ἕπονται τωϑά-
ξοντες. οἷον δή τι καὶ τὸ περὶ ἡμᾶς, βασιλεῦ, γεγένηται.
19. Ιουδαῖοι. τῶν πάνυ γῆν ἡμῖν πολὺν ἐργαξόμενοι

RII509 χρόνον. γενεὰς τέτταρας, ἐπεϑύμησαν μὴ ὅπερ

16

20

ἦσαν εἶναι xci τὸν παλαιὸν ἀποσεισάμενοι Cvyov ἠξίουν
ὁρισταὶ τοῦ πῶς ἡμῖν αὐτοῖς χρηστέον εἶναι. ταῦτ᾽
οὐκ ἐνεγχόντες χρώμεϑα δικαστηρίῳ. χαὶ μαϑὼν ὃ
καϑήμενος, τίνες ὄντες sig vív« παροινοῦσιν ἐν τένι
M 2 , » ^ ^ Ἵ - E -
τὰς ἐλπίδας ἔχοντες, τοὺς μὲν ἔδησε διπλῷ δεσμῷ. τῷ
n ^ 7 ^ M ΒΡ; ,

τὲ οἰκήματι xci σιδήρῳ, τοὺς δὲ τὰ ὄντα qoicovrag
ἐκέλευσεν ἄγεσϑαι. καὶ ταῦτα εἰπὼν καὶ χαλεπήνας

1 αὑτῶν Re αὐτῶν libri Got | ἐπισπέρχοντας inserui
auctore He coll. p. 130, 9 et Luc. Char.$ 17 τοὺς ἐργάτας ἔπι-
σπέρχων | τοῦτο --- βουλομένης om Plan | τῆς γῆς in lac 7 litt
om B 8 γνῶ cum lae 3 litt B | δ᾽ Re 4 αὑτοὺς AP Got
8 καὶ ἔργῳ inserui e M ut coni Re om reliqui libri edd | τῷ

νόμῳ Got 10 ζπόνους» ἐχόντων coni Re ἔχοντος, A
ἔχοντος Got 11 νίκαν libri sed ' in^ corr P*, edd 14 τῶν
bis CALM sed in hoc alterum eras | πάνυ γῆν ἡμῖν in lac 10—11
litt om B 15 τέσσαρας IBM 18 δικαστηρίω PP sed e in
ras m* 20 τοὺς μὲν — 22 ἄγεσϑαι citat Plan 1. 1. 21 ὄντα
μὴ φράσοντας Got | ,nwm φράσαντας" Re

LIBANH ORATIO DE PATROCINIIS 411

πρὸς ἐμὲ μνησϑέντα λύσεως ᾧχετο ἀπιὼν ἑτέρωσε. oi
δ᾽ ἐπὶ τὸ τῶν πολλῶν πάλαισμα, τὸν oixov τοῦ στρα-
τηγοῦ. καὶ τὴν ἐναντίαν τοῖς δικαίοις ἀσπίδα. R IL 510
καὶ χκριϑαὶ καὶ σῖτος καὶ νῆτται xci χιλὸς ἵπποις.
14. καὶ ὃ μὲν προσέταξεν ἐᾶν τοὺς λιπόντας τὴν τάξιν, 5
ὁ δὲ ὑπήκουσέ τε καὶ ὑπέσχετο. καὶ ὁ δικάζων ὃ μὲν
οὐκ ἦν, ἦν. ὃ δ᾽ qv, οὐκ qv, ἀντὶ δικαστοῦ συνήγορος.
τοιγαροῦν εἷλκεν ὑπὸ τὴν ψῆφον ἡμᾶς xc9' ἑκάστην
ἡμέραν πέμπων ἄλλον ἐπ᾿ ἄλλῳ, τὸ ἤδη βουλόμενος.
τὸ μήπω μεμφόμενος. σπεύδων ἐπὶ τὴν ἐχϑρὰν τοῖς
ϑεοῖς χάριν. καὶ οὕτως ἦν δῆλος τὸ δίκαιον προησό-
μενος τῇ χάριτι, ὥσϑ᾽ οἱ νυχτὸς ἐξιόντες παρ᾽ αὐτοῦ
τῶν ἡμῖν ἐπιτηδείων οἷς συντυγχάνοιεν ἔλεγον κεκρί-
σϑαι μοι τὴν δίκην καὶ τὸ κράτος ἔσεσϑαι τῶν ἀντι-
δίκων. 10. καὶ ὡς τοῦϑ᾽ οὕτως εἶχεν, ἐδείχϑη τῆς 15
ἐπιούσης. οἱ μὲν γὰρ us9' ἡμῶν ὄντες ῥήτορες ἤκουον,
ὅτι | δεῖ σιωπᾶν àv ἀφϑονία τῶν ἰσχυρῶν, τῶν δὲ RI 511
σὺν ἐχείνοις οὐδὲν ἦν ἀσϑενὲς ἐν σκιαῖς τοῖς ἅπασι.
τῆς ψήφου δὲ τεϑείσης οἵαν τὸ κράνος καὶ ὁ ϑώραξ
ἤϑελεν. αὑτὸν ἐδίωκεν ὁ ἐψηφισμένος. οὐ γὰρ εἴα τὸ so
συνειδὸς ἠρεμεῖν, καὶ πρὸς τοὺς εἰσιόντας οὐδὲν αἰτιω-
μένους ὥμνυ πάντας ὅρκους ἦ μὴν ὀρϑὴν πεποιῆσϑαι

μ

0

2 Aesch. Ctes. 8 205 p. 88,19 10 Hes. opp. 249 sq.

1 εἰς IB | οἱ A οἵ PBM 2 δὲ Re 5 προσέταξεν
ἐᾶν Re προσέταξε «àv libri Got 6 καὶ ὁ ----ἴ συνήγορος
citat Plan 1. 1. 1 ἦν (2) 0m I| ἀντὶ P sed" eras 8 καϑε-

κάστην 1 — 10 ἔχϑραν B 12 ἀὐδιόνεις C 18 ἐντυγχάνοιεν
Cobet Coll.293 at cf. p.?27,7 | κεχρίσϑαι P sed ' in ras m*
κεκρῖσϑαί A 16 ἤκουον, ὅτι δεῖ P sed ἤκου et ὅτι δεῖ in ras m?

18 ἦν] àv Got 19 οἵαν ex oi àv corr A οἱ ἂν Got
20 αὑτὸν Re αὐτὸν libri Got | ὁ om 7

412 LIBANII ORATIO XLVII

τὴν χρίσιν. ἧττον γὰρ ἡγεῖτο κακὸν τὴν εἰς τοὺς
ϑεοὺς ἀσέβειαν ἢ τὸ φϑέγξασϑαί τι τούτων ἃ σιγᾶ-
σϑαι βούλοιτ᾽ ἂν ὃ στρατηγός. 10. ὃν ἠξίουν ἔγωγε,
μᾶλλον δεδιέναι τὸ λυμαίνεσϑαι τοῖς δικαίοις ἢ τὸ
ὅ πυϑέσϑαι τινάς, ὡς αὐτὸς ταῦτα κελεύσειεν. ἃ εἰ μέν
ἐστι δίκαια, τί ἂν αἰσχύνοιτο; εἰ δὲ ἄδικα, τί τῶν
τοιούτων ἐπιϑυμεῖ; εἰ δ᾽ οὐδὲ ἐμοὶ τὸ δίκαιον ἐσώϑη
τῷ πλεῖστα δὴ περὶ λόγους κάμνοντι καὶ γράμμασι
δὴ παρὰ σοῦ κεκοσμημένῳ καὶ τὴν τῶν πεφοιτηκότων
10 ἕξοντι λύπην. τί χρὴ περὶ τῶν ἄλλων οἷς οὐδὲν τού-
τῶν ἔστιν. Vani rnc
RIIó12 17. Ταυτὶ | uiv οὖν εἰς ἀπόδειξιν dodi μου
τοῦ ταῖς ἀποστροφαῖς ταυταισὶ ταῖς τῶν γεωργῶν
πολλοὺς οἴχους διασείεσϑαι. καϑ' ἑκάστην γὰρ δὴ
15 πόλιν τοιοῦτοι μὲν γεωργοί, τοιαῦται δὲ ϑύραι. voL-
οὗτοι δὲ μισϑοί, τοιαῦται δὲ συνϑῆχαι., τοιαῦτα δὲ
χέρδη. τοιαῦται δὲ ξημίαι, τοιαῦται δὲ εὐφροσύναι.
τοιαῦται δὲ κατήφειαι. χαὶ γὰρ ἐκ τῶν ἄλλων ἀγρῶν
οἷς 600g οὐκ ἔνι τὰ τοιαῦτα ὑβρίξειν, γυναῖκας κατα-
30 λιπόντες οὐκ ὀλίγοι καὶ τέχνα φέρονταν πρὸς τοὺς
ἰσχύοντας ἐχείνους. τοὺς τοιούτους πύργους. ἀπολαύ-
Govveg τῆς παρανόμου δυνάμεως. xüv ὃ κατηγορῶν
γένηται τῶν τοῦ στρατηγοῦ Tig, αὐτῷ μέλειν εἰπὼν

8 cf. t. I 241,18; III 87, 10; 359,11; Eunap. vit. Lib. t. I
7,28 8q. cum nota mea 13 cf. t. II 434,20 15 cf. p. 411,2

3 0 Re 4 τοῖς δικαίοις P sed τοῖς δὲ in ras m*?
7 δὲ Re | οὐδ᾽ IB.M Got | τὸ .A sed o in ras 18 ἀποστρο-
φαῖς Α sed c eras, Re ἀποτροφαῖς reliqui libri Got | ταῖς
om B 14 χαϑεκάστην I| δὴ om B 15 ϑύραν in ϑῆραι

corr M* 16 τοιοῦτον μὲν I 17 δ᾽ Re 19 τὰ om IBM
20 καὶ om Got 28 μέλλειν C

P9, Ane RM RTSNRIISRISC oS ed a cce rte td

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 413

τοῦ xe«TQyogovu£vov καταπαλαίσας τὸν αἰτιασάμενον
ἀπῆλϑε. 18. τίνος δὴ (παῦσαι ταυτασὶ τὰς διαδύσεις:
τίνος τηρῆσαι τοῖς ἐχδεξαμένοις τοὺς ἀγρούς; σόν.
βασιλεῦ, τὸ ἔργον. παρὰ σοῦ προσήχει τὸ δῶρον R II 513
ἐλθεῖν. σὸν καὶ παϑεῖν τι καὶ ἰάσασϑαι καὶ μὴ τὸν 5
ζῆλον ἕρποντα περιιδεῖν. μᾶλλον δὲ πολὺν μὲν ἤδη
τοῦτο περιῶπται χρόνον, δεῖ δὲ αὐτό που καὶ στῆναι.
19. Ἐρήσεται τοίνυν μέ τις ὑπὲρ τῶν γεωργῶν.
τ΄ εἰ μὴ ἐξέσται βοηϑείας ἑαυτοῖς πορίξειν. τὰς μὲν οὐκ
ἀδίκους φαίην ἄν, τὰς δὲ κακὰς οὐδαμῶς. πρώτην i
μὲν τὴν παρὰ τῶν ϑεῶν. ἣ γένοιτ᾽ ἂν εὐχαῖς τε καὶ
ϑεραπείαις᾽ ἔπειτα τὴν Óv ὑδάτων βλαπτόντων μὲν
ἀπωθουμένων, μελλόντων δὲ ὠφελεῖν ἐπαγομένων.
ἔστι x«l τοὺς χυρίους τῶν χτημάτων πρὸς αὑτοὺς
ποιῆσαν φιλανϑρωποτέρους. ὡς τὰ μὲν ὀφείλουσιν i5
ἀφεῖναι. τὰ δὲ χαὶ δοῦναι. ἤντ᾽ αὖ δίκης που πρὸς
ἀλλήλους δέωνται. τοῦτον εἰσιέναι, πλὴν εἴ τι δέοιτο
μείζονος. 20. | πάσαις δὲ ἐπικουρίαις οὐ χρη- ΒΤ S14
στέον. κἂν ὧσιν οὐ κατὰ νόμον κἂν ποιῶσί us τῶν
ἐμῶν ἄκυρον. εἰσὶν ἡμῖν, ὦ βασιλεῦ, πόλεις ἐπὶ τῶν" 30
ὁρίων τῶν πρὸς τοὺς βαρβάρους. ἢν οὖν ἔριδι καὶ
φιλονεικίᾳ τινὶ πόλις ἐλαττουμένη πόλεως καλέσῃ συμ-
μάχους τοὺς γείτονας βαρβάρους, ἀνεχτὸν (ἢ) καλόν

92 ἀπῆλϑεν P sed v eras, edd | δὴ P sed ἡ in ras m*
δὲ M παῦσαι inserui, ἀποφράττειν coni Re | διαδύσεις scripsi
auctore Re coll. p. 389,922; t. Π 250, 8 διαλύσεις libri edd
8 ἐκδεξαμένοις scripsi coll. t. I 374, 16 auctore Re qui aut roig
ἐχκδεξαμένοις aut τοὺς ἐκλεξαμένους scribendum coni ἐκλεξαμέ-
voig libri edd 9 μὴ om Got 11 τῶν om B 14 αὑτούς Re

αὐτοὺς libri Got 15 et 16 τα P | ἤν P sed" in ras m*
16 δίκης που] ,,malim δικαστοῦ" Re| zov om Got 17 εἰσιέναι
scripsi coll p.439,2 εἰδέναι libri edd 18 δ᾽ Re 19 x&v
(2) scripsi καὶ libri edd 23 ἢ inserui auctore Re | καλόν
om 7 sed ἀνεχτόν τι καὶ καλὸν ποιήσει in marg, BM

414 LIBANI ORATIO XLVII

τι ποιήσει xol ἐπαίνων. ἀλλ᾽ οὐ τιμωρίας ἄξιον; ἐμοὶ
μὲν xüv καταδσκαφῆναι δοκεῖ καὶ τοῖς πολίταις γενέ-
σϑαι τάφος. ἵνα μὴ τοιαῦτα νικῴη. εἰ γὰρ καὶ κρα-
τεῖν ἔδει προσϑήκῃ τινί, ταύτην ἔνδοθεν ἔδει καὶ 3
5 παρὰ τῶν οἰκείων εἶναι. 21. οὐδὲ γὰρ οἰκέτην ἄξιον |
δίκης ἐφ᾽ οἷς ἔπαϑεν ἀξιοῦντα τυχεῖν sig τὸν δεῖνα
καὶ τὸν δεῖνα βλέπειν xol παραστάντα ἱκετεύειν τὸν
οὐ χύριον ἀφέντα τὸν δεσπότην. οὐδὲ γὰρ ἅπας ἔτ᾽
ἂν εἴη τοῦ δεσπότου. ἀλλ᾽ οὐχ ἂν μικρὸν μέρος τοῦ
10 βεβοηϑηκότος ποιοῖ usoítov μὲν τὴν εὔνοιαν. μερίξων
ὃὲ τὰ τοῦ σώματος. καὶ γὰρ καὶ τοῦτον ἐχρῆν λαμ-
βάνειν μὲν δίκην. λαμβάνειν δὲ διὰ τοῦ δεσπότου"
τὸ δὲ δι᾽ ἄλλου κἂν ἀποστερήσαι τοῦ δούλου πολλάκις
τὸν δεσπότην καταπεφρονημένον. ἐκ τῆς παρ᾽ ἄλλου
15 βοηϑείας.
22. Τί οὖν, φησίν, εἰ τῆς χρείας ἐλάττων Ó
τὸν ἀγρὸν ἔχων εἴη καὶ δέοι δυνατωτέρας
RII515 κεφαλῆς; ὃ μὲν λεγέτω πρὸς éxsivov, ἐκεῖνος | δὲ
πρὸς τοῦτον, χαὶ σὺ μὲν ἐχείνου. τούτου δὲ ἐκεῖνος
90 δείσϑω. καὶ σύ τ᾽ ἂν ὠφελοῖο ταύτῃ βλάπτοιτό v ἂν
οὐδ᾽ ἐκεῖνος πεπηγυίας τῆς περὶ ταῦτα τάξεως. οὐ
γὰρ δὴ τοῖς μὲν περὶ τὴν γῆν τούτοις καὶ πόρρω τῶν
πόλεων καὶ βουσὶ συξῶσιν ἐπείϑοντ᾽ ἂν καὶ συνέ-
πραττον, τοῖς δὲ ἐχείνων κυρίοις οὐκ ἂν προδεῖχον
55 οὐδ᾽ ἂν τὸ μὲν παρ᾽ ἐκείνων λαβεῖν ἡγοῦντο καλόν,

"m d —" - -
CACPIBEANIUNTTASNINICINE V1 iieri e ipa

r——
ΤῊ

1 x«i om Got 2 μὲν om Re | 9ox5jj CIBM 8 ἀφέντα

P sed «gs in ras τὴ 10 ποιοῖ scripsi auctore Re zou —
libri edd 18 ἀποστερῆσαι P sed ^ im ' corr m?, I Got i
d

14 καταπεφρονημένον P sed o (7) in ras m* 18 κεφαλῆς: Got
κεφαλῆς libri | ἐκεῖνος] ὁ Β 19 δ᾽ Re 20 τ᾽ ἂν PI (1)|

τ᾽ (2) Re. δ᾽ libri Got | post ἂν ras 2 litt 1 21 πεπηγυίας

P sed v, in ras m? 29 δεῖ I | τὴν om I1BM | πόρρωι A
23 ξῶσιν I 24 δ᾽ Re

Ng

vies

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 415

τὸ δὲ παρὰ τούτων οὐ χαλὺν καὶ ταῦτα ἴσον ὄν.
ἔστι δ᾽ οὐχ ὅμοιον τοὺς δεσπότας ὑπὲρ τῶν ἐργαζο-
μένων δοῦναι τοῖς δυναμένοις ἢ τοὺς ἐργάτας ἐπὶ τοῖς
δεσπόταις. τὸ μὲν γὰρ βεβαιοῖ τὰ ὄντα τοῖς ἔχουσι,
τὸ δ᾽ οὐκ ἐᾷ ϑαρρεῖν ὡς ἐπὶ σαϑροῖς. 29. ἔτι τοίνυν s
ἔστι παρ᾽ οὐκ ὀλίγοις τούτων καὶ τὸ δύνασϑαι παρ᾽
ὅτου καὶ τὸ βοηϑεῖν ἄλλοις ἔστι. πῶς οὖν οὐχ (xa-
νὸν αὐτοῖς. μᾶλλον δὲ καὶ τούτοις x«l τοῖς τούτων |
πράγμασιν [ἱκανὸν } "οἱ στρατηγοὶ χτώμενοι δι᾿ αὗ- Ἐ Πδ16
τῶν τὴν πλεονεξίαν; εἰ γὰρ δὴ διὰ τῶν δεσποτῶν, τὸ
οὐχὶ καὶ xov αὐτῶν τὰ αὐτῶν ἕξειν ᾧὥοντο. βουλο-
μένοις δ᾽ ἦν κατὰ πρώτων, ἔπειτα καϑ' ἑτέρων μυρίων.
ὅπως ἐξείη δρᾶν ἃ πρότερον διῆλϑον. διὰ τοῦτο τοὺς
τὴν χαλὴν μέν, ἄοπλον δὲ κεχτημένους δύναμιν οὐδὲ
ζῆν νομίξουσιν. | 15
24. Οὐδὲν δεινόν, φησί. προσλαβεῖν κηδε-
μόνας. καὶ μὴν οὐ τοῦτ᾽ (ὃν) ἐν τῷ λόγῳ τῷ περὶ
τῶν οἰκετῶν ἐδείκνυτο. ταὐτὸ δέ μοι καὶ περὶ τῶν
γεωργῶν εἰρήσϑω. καὶ γὰρ εἶ λίαν ὧν εἶσιν ἀφήρηνται
παρὰ τοῦ ϑεοῦ τὸ δύνασϑαι, βέλτιον ξῆν ἐν τῇ ᾿χείνων so
ἀσϑενείᾳ καὶ ἀνέχεσϑαι τῆς τύχης ἢ τοιαύτην ὠνεῖσϑαι

14 cf. Cod. Theod. XII 1, 128 17 ef. p. 414,5 Βα.

1 ἴσον P sed ' e^ corr m* 2 δὲ IBM Re 87 P

sed" in ras m? 4 τοὺς δεσπότας IB τοῖς om 1 5:00 Re —

τό δ᾽ libri Got 7 οὐχ ἱκανὸν Re οὐχὶ κἂν CAP Got οὐκ
ἂν IBM 9 ἱκανὸν cancellavi auctore Cobeto Misc. 164 ut
emendationem in margine ad antecedens οὐχὶ x&v. positam |
αὑτῶν Re αὐτῶν libri Got 12 πρώτων ζαὐτῶν»} | εἶτα Re

18 διὰ τοῦτο Got διατοῦτο lib — 16 οὐδὲ IB | φασὶ IBM
17 ὅτι μὲν οὐκ ἰσχυρὸν τοῦτ᾽ vel ὅτι uiv ἀσϑενῆ ταῦτ᾽ ἐστὶ,
τοῦτ᾽ coni Re | ὃν inserui | τῷ (1) om CIB.M 18 καὶ om B

19 ἀφήρηται M 20 "«sivov P sed ' in ras m*, Β κείνων
reliqui libri edd

416 LIBANII ORATIO XLVII

RII 517 δύναμιν xci τοὺς κεκτημένους ἐλέγχειν, | ἐπεὶ καὶ

1

2

σι

5

e

γυνὴ δυοῖν ἀνδροῖν οὖσα δυνατωτέρα ἂν εἴη. ἀλλ᾽
οὐχ ἂν συνησϑείης ἐχούσῃ τὸν μὲν γάμῳ, τὸν δὲ μοι-
χείᾳ. καίτοι καὶ πλουσιώτερον ἔστιν εἶναι τὸν μοιχὸν
πολλαχοῦ, παρ᾽ οὗ πλείω τῇ γυναικὶ γένοιτ᾽ ἂν ἢ τοῦ
λαβόντος αὐτὴν us9' Ὑμεναίου. ἂρ᾽ οὖν οἴσομεν λε-
γούσης. ὡς οὐκ ἴσον εἷς καὶ δύο οὐδὲ μέγας καὶ βρα-
χὺς οὐδὲ ὡραῖος καὶ ἄμορφος; οὕτω μὲν ὃ μάλιστα
συνέχει τὸν βίον. ὃ περὶ τοὺς γάμους νόμος, οἰχήσεται.

20. 'Egsi τοίνυν τις τοιοῦτον τῶν τὰς ἀρχὰς κολα-
χευόντων λόγον. ὡς ἐλάττω πρόσεισι τοῖς στρατηγοῖς.
εἰ τοῦτ᾽ ἐπισχήσει τις τὸ ῥεῦμα. καὶ τί δεινόν, εἰ τὰ
νῦν προσιόντα κακῶς παύσεται; οὐ γὰρ τοῦτ᾽ ἔστιν
ἄξιον σκοπεῖν, εἰ ἐλάττω λήψονται, ἀλλ᾽ εἰ δικαιότερον
ἐχεῖνο τοῦ νῦν xci εἰ πονηρᾶς δόξης ἀπαλλάττει τοὺς
ἐπὶ τοῦ στρατηγεῖν. τὸ γὰρ αὐτὸ xci τοῖς ἀδικοῦσι
κέρδος xol τοῖς ἀδικουμένοις. τοῖς μὲν μηκέτ᾽ ἀδικεῖς-
σϑαι. τοῖς δὲ μηκέτ᾽ ἀδικεῖν.

20. ϑυμήσουσιν οἱ στρατηγοὶ κωλυόμενοι
ταῦτα ϑερίέίξειν. καὶ γὰρ οἱ κλέπται καὶ οἵ τοιχο-

9 cf. t. I1 591,5 R 11 cf. t. I 114,18

3 σύ γ᾽ ἡσϑείης Re Anim | γάμον I — A4 ἐστι 17 5 πολλα-
χοῦ Β sed ολλ in ras m*? ἢ τοῦ λαβόντος om Got 6 "Tuevotov
scripsi coll. p. 331,10 ὑμεναίου libri edd 7 ἴσον P sed" in
ras m* 8 ἄμορφος. Re 10 et 12 τίς B 13 vóv om Got |
κακῶς om IBJM sed in hoc yo καὶ τί δεινόν si τὰ νῦν προσιόντα
κακῶς, παύσεται in marg | roo P sed τ (2) in ras m* 099"

CA | ἔστιν Gotb ἔνι libri 14 εἰ om Got | λήψξζαι CA
λήψεται IBM 18 τοῖς reposui e CIB M ut coni Re τοὺς A
edd rovc P 19 ἀϑυμήσουσιν]ὔ ,,praeponendum videtur ἀλλ᾽ *
Re ἀϑυμοῦσιν IBM sed in hoc ἀϑυμήσουσιν in marg

20 ϑερίξειν. Got ϑερίξειν; libri | τοιχορύχοι M

B oou

ME

LIBANII ORATIO DE PATROCINIIS 417

ούχοι καὶ oi βαλαντιοτόμοι xci ol τῶν τάφων ἁπτό-
ὠξνοι καὶ οἱ τῶν ἱερῶν χρημάτων πάντες οὗτοι διὰ τὰς
ἐφ᾽ ἑκάστῳ τιμωρίας ἄχϑονται. ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἄχϑονται.,
οἱ νόμοι δὲ βοῶσιν ἃ ληφϑέντες πείσονται. καὶ τὸ
μὲν τολμᾶν οὐκ ἀναιροῦσιν ὅλως. αὐτοῦ δὲ τοῦ τολ- 5
μᾶν οὐ μικρόν. καὶ οὐδεὶς οὕτως ἀπονενοημένος ὅστις
ἂν εἰπεῖν ὑπομείναι, ὅτι. ὦ βασιλεῦ. | τοὺς RII 518
κωλυτὰς τῶν ἀδίκων τούτων ἀνέλωμεν νόμους.
ἵνα μὴ λυπῶμεν τοὺς ἀπὸ τούτων οὐκ ἐωμένους
πλουτεῖν μηδ᾽ εὐποριῶν δοκῶμέν τισι φϑονεῖν. 10
21. μὴ τοίνυν μηδὲ τοῖς στρατηγοῖς ὁδὸς ἀνεῴχϑω
κερδῶν κακῶν μηδὲ τὸ μὲν τούτων ὁράτω τις. τῆς δὲ
τῶν ὀλίγα χεχτημένων μερίδος ἀμελείτω. οὐδὲ γὰρ
τοῦτο σώξει Ῥωμαίοις τὴν ἰσχὺν καὶ τοῖς πολεμίοις
τὸν φόβον, ἐὰν x«9' ἡμέραν vs καὶ νύχτα καινῶν τὸ
δέῃ κιβωτῶν τοῖς στρατηγοῖς διὰ τὸν ἐπιρρέοντα πλοῦ-
TOV, οὐ γὰρ πλούτῳ γένοιτ᾽ ἂν στρατηγικώτερος, ἀλλ᾽
ἀρετῇ καὶ τέχνῃ καὶ δόξης ἔρωτι καὶ τῷ μᾶλλον ψόγον
δεδιέναι ϑανάτου. 28. οὐδ᾽ οὗτος ἂν sixóvog ταύτην
ἄρχοι τὴν ἀρχήν, ὅτῳ πλῆϑος ἔνι ταλάντων ἐξαριϑμεῖν,
ἀλλ᾽ ὅτῳ λαφύρων καὶ αἰχμαλώτων καὶ τροπαίων, οἵους
τοῖς πατράσιν ὑπῆρχεν τοῖς ἡμετέροις ὁρᾶν. ὧν ὃ
i πλεῖστον μὲν χρόνον, πλείστων δὲ ἡγησάμενος στρα-
τιωτῶν ἕνα μὲν μόλις ἀγρὺν ἐπρίατο, ἔτι δὲ τῶν οὐκ

Ὁ

6 Dem. p. 1063,7

I 1 βαλλαντιοτόμοι AP 8 .ἑκάστη 7 1 ὑπομείναι P sed
i 'inras m* ὑπομεῖναι IB 10 μὴ δ᾽ et 11 sq. μὴ δὲ APIBM

Got 11 ἀνεώχϑω κερδῶν ὁδὸς ΒΜ 14 roig om B
15 τὸν ante τοῖς CAP edd om IB.M del Sintenis transposui |
χενῶν C om IBHM sed in hoe καινῶν in marg 16 κιβω-

- vlov B 22 τοῖς ἡμετέροις ὑπῆρχεν B 28 ἡγησάμενος P
868 o in ras m* 24 ἔτι Re τί libri Got

LriBANIUS ed. Foerster. III. 9"

7E

418 LIBANII ORATIO XLVII

ἐπαινουμένων. οἰκέτας δὲ εἶχεν ἕνδεκα, ἡμιόνους δώ-
δεκα. τρεῖς δὲ ἵππους, κύνας δὲ “ακαίνας τέτταρας,
ἀλλ ὅμως δέος μὲν αὐτοῦ ταῖς τῶν βαρβάρων ἐνῴκει
RII519 ψυχαῖς. τηϑέδα δ᾽ ἐμὴν | ἔγημεν ἐπὶ μεγίστῃ
5 προικί, ἔδνα δὲ ἣν τὸ κλέος. ὃ δὲ γήμας οὐδὲ δει-
πνῶν ἐμεϑύσκετο, οὐδὲ γὰρ ἐν τῷ στρατηγεῖν οὔτε
καλῶν οὔτε καλούμενος, ἀλλ᾽ ἦρχε καὶ τῆς γαστρὸς
οὐχ ἧττον ἢ τῶν στρατιωτῶν. τοὺς δὲ νῦν καὶ αὐτὸ
τοῦτο διαφϑείρει τὸ ξῆν ἐν τοσούτοις ποιοῦν αὐτοὺς
10 φιλοψύχους ἀντὶ φιλοτίμων καὶ πεῖϑον φεύγειν ἀπὸ
τῶν καλῶν κινδύνων ἐπὶ τὰ παρέχοντα τρυφᾶν. 29. διὰ
τοῦτο πάντας ὑμᾶς οὐ πλούτου πορίζειν ἔδει τοῖς

/
"SANE PoL. Suid.

psum

nani aer

3
στρατηγοῖς ἀφορμάς. ἀλλ᾽ ἔργων μεγάλων ἐπιϑυμητὰς ——
ἀποφαίνειν. νῦν δὲ £v βλέπουσι, χρήματα. καὶ πᾶσα 1

15 πρόφασις τοῦτο δυναμένη ταχέως ἁρπάζεται, καὶ vuv ——

καῦτά σφισιν ἔνδον ὄρη χρυσοῦ xci ἀργύρου προῦσ-
τιϑεμένων ἄλλων ἄλλοις ἀναβέβηκεν. ὥστ᾽ ἀπιστεῖν
ἀκούοντας τῶν ἐπὶ τούτῳ τεταγμένων, εἰ ἔστιν αὐτοῖς
ὅσον ἔστιν. ἐν δὲ τοῖς ὑμετέροις ϑησαυροῖς., οὺς ἔδει
90 γέμειν μᾶλλον τῆς ἀρχῆς ὄντας ἢ {τοὺς τῶν ἐπ᾽ αὐτοῖς

4 cf. ep. 1402 18 Her. VII 6,1

4 τηϑὶς ἡ ϑεία, ἡ πατρὸς ἀδελφὴ ἢ μητρός P* 6 ἔδνα!
τὰ διδόμενα δῶρα ὑπὸ τοῦ γαμοῦντος τῇ γαμουμένῃ P?

1 ἡμιόνους (035? 4 δὲ BM edd 5 ἔδινα B — 6,,post —
στρατηγεῖν deesse videtur ἑωρᾶτο vel tale quid* Re immo cogi- —
tandum est δειπνῶν ἐμεϑύσκετο 8 καὶ om B 11 διατοῦτο.
APIBM 19 ὑμᾶς scripsi auctore Re ἡμᾶς libri edd |
14 ἕν βλέπουσι scripsi auctore Cobeto Coll. 136 coll. p. 444,17

ἐμβλέπουσι libri Got malim βλέπουσι" Re 15 τηλικαῦτα
σφίσιν libri edd 16 ἀργύρου P sed ov in ras m? προτιϑὲε-
μένων C 18 τοῦτο ΒΜ 19 ὑμετέροις BM Re ἡμετέροις |
reliqui libri Got qui ὑμετέροις coni 20 {τοὺς inserui ϑαοίοσθ
Re om libri edd

LIBANIT ORATIO DE PATROCINIIS 419

ὄντων, μικροῦ τοὔδαφος | ἅπαν ὁρᾶται, τὸ κρυπτό- R 1L 520
uevov δὲ ὀλίγον. ὑμεῖς δὲ ἀμφότερα εἰδότες οὐδὲν
ἐκείνων ἐπὶ τοὺς πολέμους ἕλκετε. ἀλλὰ κειμένων
ἀπέχεσϑε καὶ ταῦτα ὄντος λογισμοῦ τοῦ παραινοῦντος
ἅπτεσϑαι. 80. ἡδέως δ᾽ ἂν ἠρόμην αὐτοὺς ἐναντίον s
τοῦδε τοῦ $góvov, τί χαὶ βούλεται τὸ πλῆϑος αὐτοῖς
τούτων τῶν χρημάτων x«i τίς ὃ νοῦς τῶν σωρῶν.
οὔτε γὰρ ϑυγατέρας λέγοντες λέγοιεν ἄν τι οὔϑ᾽ υἱοὺς
οὔτε γάμους ἢ ᾿χείνων ἢ τούτων οὔτε χαιρὸν εἰς ὑπά-
τους ἄγοντα οὐδ᾽ ἄλλην ἄμεμπτον δαπάνην οὐδεμίαν. τὸ
ἀναγκάξετ᾽ οὖν. ἐπ’ ἐχείνην ἱέναι καὶ τὸν οὐ βουλό-
μένον, ἣν οὐδὲ ὄναρ ἐννοεῖν ἀσφαλές. οὕτως εἴ τις
ὑμᾶς ἐν ἐλάττοσι ποιήσειεν. εὐεργέτης ἂν εἴη μᾶλλον
ἢ εἰ πάντα δοίη. 81. εἰ δ᾽ οὐκ ἂν δύναιντο μὴ λαμ-
βάνειν, ἀλλ᾽ ἀνάγκη νοσεῖν, πολλοὶ χρουνοὶ τούτοις 15
ῥέουσιν ἀπὸ πολλῶν | τῶν πηγῶν δρμώμενοι καὶ R1I521
πολλάκις ἕκαστον Μίδαν ποιοῦντες xoi Κινύραν καὶ
τὰ τούτων. τοσοῦτον μέν ἐστι τὸ παρὰ τῶν περὶ αὐὖ-
τοὺς τῶν διδόντων, ὅπως αὐτοῖς ἐξείη λαμβάνειν,
τοσοῦτον δὲ τὸ παρὰ τῆς τροφῆς τῶν λόχων. οἷς ἔνι 90
ξῶντα ποιεῖν τὸν οἰχόμενον ἐσϑίειν τε αὐτοῖς ἐν τῷ
τοῦ τεϑνεῶτος ὀνόματι. | 932. ὄντων δὲ τούτων μεγά-
λων εἰσὶ Πακχτωλοὶ μείζονες. χρυσὸς ὁ δικαίως μὲν
ἂν μείνας ἐν ταῖς χερσὶ τῶν στρατιωτῶν, μεϑιστάμενος

28 cf. t. I 531,8; II 461,15

9 δ᾽ IBM 3 πολεμίους CIBM Re 5 αὐτοὺς om Got
9 ᾽κείνων BM κείνων reliqui libri edd 10 οὐδὲ μίαν A
12 οὐδ᾽ Re 13 ὑμῶν αὐτοὺς coni Re 14 δὲ IBM
17 ἢ IBM Κινέραν Re κιννύραν libri Got cf. t. II 548,2
20 τῆς τροφῆς scripsi auctore Re τῇ τροφῇ libri edd | λόχων P
sed ; in ras m* λόγων Got qui ἀλόγων coni 22 τεϑνεῶτος
P sed τὲ in ras τηῦ

21"

490 LIBANII ORATIO XLVII

δὲ ἐπὶ τὰς τῶν στρατηγῶν, ᾧ πένης ve καὶ ἀϑυμό-

τερος ὁ μάχιμος γίγνεται μέρη vs ὑποδημάτων φορῶν
καὶ χλαμύδος εἴδωλον. πολλάκις δὲ καὶ ἀπὸ τῆς γα-.
«στρὺς ἡ φορά. ὥστ᾽ ἄγουσιν ἐπὶ τὰς μάχας πεινῶντα
RII522 σώματα. 988. | ἐξεύρηται δὲ xoi ἄλλα σοφίσματα
χρυσίτιδος γῆς οὐ χείρω. βραδυτὴς τῆς βουλῆς περὶ
τιμὴν οὐχ ἀρχαίαν μέν, εἰσελθοῦσαν δὲ ὅμως. εἶτα
τοῦτ᾽ ὀργὴν ἐποίησεν, si9' αἱ καταλλαγαὶ χρήματα.
χρήματα δὲ κἀκεῖϑεν᾽ στρατιώτης ἀγοραῖον ἐρεϑέξει
i0 σχώπτων καὶ κνίζων ῥήμασι καὶ λαμβανόμενος καὶ
ἕλκων καὶ ἐπισπώμενος. εἶϑ᾽ ὃ μὲν ἅπτεταί πὼς καὶ
αὐτός. τῶν πεπραγμένων δὲ οὐκ ἴσων εἶναι δοκούντων,
μὴ γὰρ εἶναι φωνὴν ἢ χεῖρα τοῖς τοιούτοις ἐπὶ τὸν
στρατιώτην, ἁρπάξεϑ' ὃ κατηναγχασμένος ἀλγῆσαι καὶ
ἔστιν ἐν τοῖς σημείοις καὶ τὸ μὴ τυπτόμενος ἀποϑα-
νεῖν ὠνεῖται. πολλὰ τοιαῦτα xoc ἑκάστην ἡμέραν
καὶ σπείρεται καὶ ϑερίξεται μικρὰ πρὸς τὸ ῥηϑησό-
μενον. τὸ δέ ἐστιν αἱ τιμαὶ τῶν ἀρχῶν. ἄργυρος,
ἄχϑος καμήλων. καὶ παραλείπω τὰἀκ τῆς ὑμετέρας
20 οἰχίας εἰς τὰς ἐχείνων καϑ'΄ ἕχαστον ἐνιαυτὸν ἰόντα.
84. τί οὖν δεῖ μετὰ τοσοῦτον ὄμβρον λημμάτων
ἀϑλίους ποιεῖν ἀνθρώπους οἷς οὐδὲν ἔνι πλὴν τῶν
ΒΕ Πῦδ28 ἀγρῶν; τί δ᾽ ἀσεβεῖ πόρῳ τὰ | αὑτῶν ἐπὶ μεῖξον

1

σι

6 Plut. de cup. div. p. 526 B

2 γίνεται IBM 4 ὥστε IBM 5 δὲ om M 6 τῆς
τιμῆς τῆς βουλῆς Γ᾽ V περὶ τὴν τιμὴν BM 18 εἶναι φωνὴν
,interpone δεῖ aut οἴονται δεῖν εἶναι" Re 14 ἁρπάζεται IB

ὃ οἱ
cf. t. II 97,6 15 σημείοις M | ϑανεῖν CIBM 16 ὠνεῖται
scripsi ὥνηται libri edd sed ,,awt ὠνεῖται leg. est aut ἑώνηται"
Re 18 τόδ᾽ Got | δ᾽ Re 19 παραλείπω P sed « (2) et ὦ
in ras m* 19 ví&x A τὰ "x P τὰ Got 28 , malim τοῖς
τὰ" Re | αὑτῶν Re αὐτῶν libri Got

LIBANH ORATIO DE PATROCINIIS 421

ἄγουσι συμπράττειν; μᾶλλον δὲ πολλοὶ μὲν ἄδικοι.
οὐδὲ γὰρ οἱ παρὰ τῶν δυνάμεων δίκαιοι. πολλῷ
ὃξ οὗτος ἀδικώτατος. πατήρ poi κατέλιπεν ἀγρὸν ἢ
μήτηρ ἢ οἵ τούτους τεχόντες ἢ ἐπριάμην αὐτός. ἐν

Ὁ. γεωργοὺς εἶχον σαφφανοῦντάξ προσχυνοῦντας τὴν 5
Tórow ἐν ταῖς παρ᾽ ἐμοῦ φιλανϑρωπίαις. εἶτα σὺ
τούτους λαβὼν ἐχμαίνεις καὶ κινεῖς ἀνελπίστους πολέ-
μους καὶ ποιεῖς ἀνθρώπους εὐγενεῖς ἀπόρους.

35. '4AÀ οὗτοι μὲν ἑχόντες οὐκ ἄν ποτὲ χαλινώ-
σαιὲν τὴν ἑαυτῶν ἀπληστίαν, τῆς σῆς δὲ δεῖται τὸ 1
πρᾶγμα. βασιλεῦ. καὶ φρονήσεως καὶ τύχης" σὺ γὰρ
μόνος ἂν ἰατρὸς χατασταίης ἕλκους οὐ φορητοῦ. καὶ
μήτοι νομίσῃς ἀκούσεσϑαι παρ᾽ ἐμοῦ περὶ νόμου τοὺς
μὲν ἐπισχήσοντος. τοῖς δὲ βοηϑήσοντος. ἔστι γὰρ καὶ
γέγραπται καὶ κεῖται νομοϑέτην ἔχων τὸν σβέσαντα μὲν 15
τυραννίδα, στήσαντα δὲ Σχυϑικὴν φλόγα, καὶ μέγιστόν
ἐστί μοι κατὰ τῶν πραττομένων. | ὅτι μου συνα- RII 524
γορεύει τῷ λόγῳ διὰ τοῦ νόμου βασιλεὺς ϑεοείκελος,
εἶπεν ἂν Ὅμηρος, τῇ ψυχῇ μᾶλλον ἢ τῷ σώματι.

96. Τί οὖν νῦν ἐσπούδαχα νόμου πάλαι περὶ τού- 30
τῶν κειμένου; οὐ TO τεϑῆναι νόμον. γελοῖον γάρ, ἀλλὰ
τὸ μὴ γεγράφϑαι μάτην. μάτην γὰρ δὴ γέγραπται,
μάτην. ὦ βασιλεῦ. ὄντων μὲν τῶν προσιόντων. ὄντων

————————m

15 Non Valentem, sed Theodosium significat; vide p. 422,
98q.; 477,14 sq., sed cf. etiam p. 401 not. 3 16 Maximi cf.
p. 161,2 Zos. IV 46 | cf. t. II 508 sq. 18 Od. 9 256. cf.t. II
133,2 5sq. ep. 1521

1 ἄδικοι {πόροι 3 ἀδικώτατος scripsi auctore Re
ἀδικώτερος libri edd 4 τοιούτους Got 5 σωφρονοῦντας
om IBM 1 ἐχκβαίνεις CIBM 11 καὶ (2)om I| γὰρ] δὲ M

18 μήτι CIBM —— 16 στήσαντος I num σβέσαντα ὃ 19 rjj
ψυχῇ in marg M . 20 ἐσπούδακα νῦν BM 21 γέλοιον Re

422 LIBANII ORATIO XLVII

δὲ τῶν δεχομένων καὶ τῶν μὴ ξητούντων τοὺς Gvva-
γωνιουμένους xci τῶν τοῦτο ποιούντων. ἃ γὰρ ἂν
ἐδρᾶτο μηδενὸς νόμου κωλύοντος, ταῦτα χωλύοντος
γίγνεται καὶ τό τε ἔργον πολὺ τό τε ὄνομα πανταχοῦ.
59(. δέομαι δή Gov κυρῶσαι τῇ τῶν οὐ πεισϑέντων
τιμωρίᾳ τὸν νόμον. ἢ τί τὸ κέρδος τῶν γραμμάτων.
ὅταν μηδὲν διαφέρῃ τῶν γεγραμμένων ἀνθρώπων παρ᾽
ὧν γένοιτ᾽ ἂν οὐδέν; τουτὶ δὲ ξημία μὲν τοῖς βασι-
λευομένοις,. οὐ καλὸν δὲ τῷ ϑέντι τὸν νόμον τοῦ
10 δόξαντος ὄντος ἀκύρου. ἀλλ᾽ ὃ μὲν τὸν τοῦ δεῖνος
ὑπερβὰς νόμον δώσει δίκην, ὃ δὲ σὸν ἀϑῷος ἄπεισιν;
καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις ἐμμενεῖ τοῖς σοῖς. τούτου δὲ
χρείττων ἔσται τῆς αὐτῆς καὶ γνώμης ὄντος καὶ |
RII525 πορφύρας; 898. δὸς δὴ νεῦρα τῷ νόμῳ καὶ ποίη-
15 00v αὐτὸν ὡς ἀληϑῶς νόμον ἀντὶ ψιλῆς προσηγορίας.
εἶ δὲ οὐκ ἐϑελήσεις. ἐξάλειψον. τοῦ γὰρ κείμενον
ὑπερορᾶσϑαι βέλτιον τὸ μηδὲ κεῖσϑαι. ἀλλὰ μήποτε
τοῦτ᾽ ἐπίδοιμι γιγνόμενον, ἀλλ᾽ ἐκεῖνός vs ἀϑάνατος
μετὰ τοῦ σοῦ σπέρματος μένοι xci τῇ τῶν ἠδικηκότων

0 δίκῃ τὰ λοιπὰ βελτίω γένοιτο.

e

7 cf. p. 221,14 sq. 8 cf. t. II 443,18 18 Il. χ 61

1/2 cvveycovi£oué£vove M 2 ἂν ἐδρᾶτο] videtur ἀδίκως
interponendwm* Re 8 ταῦτα κωλύοντος om 7 4 γίνεται BM |
τό τὲ (1) om 1 5 δή scripsi cum B δέ reliqui libri edd
10 του 1 11 σὴν 1| ἀϑῶος CPBM cf.t. II 171,20; I 188,18
ἄπεισι IBM 12 roig σοῖς in lae 7—8 litt om B 15 προσ-
ηγορίας ψιλῆς I 16 δ᾽ Re | τοῦ — 17 κεῖσϑαι citat prae-
misso titulo (cf. p. 404,1) Macar fol. 91 16 γὰρ om Macar |

κειμένου CIBM χρηστὸν Aoó""" (corr. νόμον) καὶ τῇ πολιτεία

λυσιτελῆ inter ὑπερορᾶσϑαι et βέλτιον Macar 17 μὴ δὲ APIBM
Macar [|κτᾶσϑαι Macar 19 μένει I | ἠδικημένων M
20 γίνοιτο B τέλος τοῦ περὶ τῶν προστασιῶν subscr A,
περὶ τῶν προστασιῶν P

Iam sequantur orationes duae quibus cum senatu
Antiocheno res est. Quarum prior ad hunc ipsum,
altera ad Theodosium scripta est.

€

XLVIII.

Oratio πρὸς τὴν βουλὴν post annum 388!) con-
scripta qua Libanius decuriones Antiochenos hortatus est
ut omnia experirentur quae numeri ipsorum augendi
essent, si paucas eclogas maiores excipis, 'corporis' finibus
circumscripta mansit. Parvus igitur numerus est codicum
quibus ad nostram aetatem pervenit.

Sunt autem hi duodecim?):

1. Chisianus R VI 43 (— O) saec. XIV fol. 317.
Vide t. I p. 10sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Laurentianus LVII 27 anno 1392 exaratus
fol. 491. Vide t. I p. 59 sq. |

3. Patmius 471 (— Pa) saec. XIV fol. 123" in fine
mancus, quippe qui verbis οὐδὲ κριὸν ἀναρρηγνύντα Ti;
κεφαλῆ τοὺς ἄρνας (p. 447,13) desinat. Inspexit et lec-
tiones manu secunda in margine positas mihi exscripsit

. Ioannes Sakkelion. Vide t. Τ p. 41sq. et 69.

4. Vaticanus gr. 939 saec. XV fol. 133. Vide t. I

1) Nam ante hunc annum oratio posterior ὑπὲρ τῶν βουλῶν
quae Cynegii ut mortui (p.454,58q.), Tatiani ut vivi (p. 452,8;
467,6) mentionem facit, scripta non est. Cf. Sieversium p. 266.
Legum vero annorum 384 et 387 (Cod. Theod. XII 1, 105 et 118)
propter quas Sieversius p. 194 orationem ante hune annum .
scriptam dixit (quamquam paulo post (p.204) eam anno fere 386
tribuit) non erat cur mentio fieret. Valentem vita defunctum
indicant verba p.445,10 τοῦ τότε βασιλέως.

2) Ex hoc numero eximendus est codex Parisinus gr. 3016
quippe qui orationem , 8 senatum* ita ut initium et finis
desideretur, inter orationes κατὰ Μουκιανοῦ et πρὸς τοὺς νέους
ὑπὲρ τοῦ τάπητος continere perperam in catalogo Mellotiano
dicatur. Omontius (Invent. codd. manuscr. gr. bibl. Nat. t. III
p. 92), cuius descriptio in aliis manca est, hanc orationem
recte praetermisit. Cf. t. I p. 54 sq.

426 LIBANII ORATIO XLVIII

p. 44sq. et 69. Allatius lectiones eius varias in margine
codieis Barberini posuit, quas exscripsi.

5. Monacensis gr. 101 (— Mo) saec. XVI fol. 139".
Vide t. I p. 220sq. Contuli.

6. Mutinensis gr. CLXXXI saec. XV fol. 159". Vide
t. II p. 48 sq.

71. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)

saec. X fol. 211. Vide t. I p. 15sq. Contuli.

8. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 146". "Vide t. I p. 20sq. Contulh.

9. Marcianus append. XOI 2 (— I) saec. XIV
fol. 286. Vide t. I p. 217 sq. Contuli.

10. Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 83". Vide t. I
p. 214 sq.

11. Marcianus gr. 437 (— M) 8860. XV fol. 142".
Vide t. I p. 2183sq. et 236. Contuli.

12. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 1887, Vide
t. Ip.24sq. et 236. Allatius in margine lectiones varias
codicum Vaticani 939 et Palatini 282 posuit, quas exscripsi.

Hie quoque ut in oratione antecedenti testis secundae
familiae deest.

Codices autem superstites quo necessitudinis vinculo
inter se coniuncti sint, stemma tibi ostendit simile eius
quod in oratione aequali XXXV p. 209 propositum est:

4
m-

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 4427

Verba οὐκ εἶχον πείϑειν p. 431,10 perperam ex ante-
cedenti linea repetita archetypum huius saltem codicum
familiae lineas fere 32 litterarum continuisse documento
esse possunt.

Propter eausas quas supra p. 208 dixi codices Lau-
rentianum, Vaticanum 939, Mutinensem, Urbinatem missos
feci neque ullo detrimento Patmii plena scriptura careri
potuit. Itaque in lectionibus codicum CMoAPIBAM affe-
rendis fere acquievi.

Quattuor loci a Macario Chrysocephalo!) excerpti
sunt.

Orationis primum mentio et pars S 36 p. 445,7 — 15
publiei iuris facta est ab Henrico Valesio ad Ammian.
XXVIII 2 p.523 (ed. poster.), qui apographum eius e codice
Barberino factum nactus erat?).

Integra primum a Bongiovannio Venetiis 1754
p. 390—52 edita est, qui paucas ex 7 lectiones proferens
JM codicis vestigia secutus est. Vitia quibus haec editio
scatet plurima divinando sanavit Reiskius Animadver-
sionum volumine quinto p. 501—512, nonnulla postea
ope codicum .A et Jo in editione quae ab uxore pro-
perantius prelis commissa est t. II p. 526—548. In hane
etiam magna pars 'Animadversionum' transiit.

Nonnulla Sintenis et Cobetus correxerunt.

1) Cf. ἃ. I p. 851. 3) Cf. t. I p. 33.

XLVIII.
ΠΡῸΣ ΤῊΝ BOTAHN.

ΒΠὅ26 1. Ὅσοις μὲν πρὸς ὅσους ἐχρησάμην ὑπὲρ ὑμῶν
παρὰ πάντα τὸν χρόνον. ὦ βουλή, λόγοις οὐ πρὸς
τοὺς ὑπὸ τοῖς βασιλεῦσιν ἔχοντας τὰς ἀρχὰς μόνον,
9 M b] P 3 - 2 , P! x EA ? e -

5 ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτῶν ἐχείνων τὸν ἄριστον, οὐϑ' ὑμᾶς
οὔτ᾽ ἄλλων ἀνθρώπων οὐδὲ ἕνα ἀγνοεῖν ἡγοῦμαι. καὶ

' , » / * 324.7
γὰρ εἰ δύναμιν ἔχοντάς τινας οἷς ἐπαρρησιαξόμην ἐλύ-
πουν, δεινότερον ὕμως ἐδόκει μοι τοῦ παϑεῖν τι καχὸν
εἰπόντα ἃ προσῆχεν ἡ μετὰ τῆς σιωπῆς ἀσφάλεια"

10 ἐπεὶ δ᾽ ὑμῖν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν διαλεχϑῆναι καιρός,

codex Chisianus

Monacensis 101

Monacensis gr. 488 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2
Barberinus 11 41

Marcianus gr. 437

Patmius 471)

Rt) ὌΝ go
ΠΠ 1111} }

3

5 Theodosium cf. or. XLIX p. 452 sq. 9 cf. ad p. 405,8

l v ante πρὸς C? sed ξα΄ in marg m?, A «y post βουλήν

in marg B 2 μὲν inser P? 5 αὐτὸν ἐκεῖνον IB.M Bong

6 ἄλλον M Bong | οὐδένα P sed ex οὐδὲ ἕνα corr m?, IB.M
Bong | οἶμαι I 8 οὐ δεινότερον I

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 429

οὐδὲ τοῦτο παρήσω τῶν ἀτόπων εἶναι vouít£ov ἑτέρους
μὲν ἀξιοῦν εὖ ποιεῖν ἡμῖν τὴν βουλήν, αὐτὴν δὲ μὴ
πείϑειν τῶν αὑτῆς προνοηϑῆναι.

2. ᾿Ελπίξω μὲν οὖν ὑμᾶς ἔσεσθαί μοι χαλεπούς.
εἶ χαὶ τὸ συμφέρον ἔχουσαν κομίξων ἥκω γνώμην.
πεφύκασι γὰρ ἄνϑρωποι τῶν σὺν μέμψεσιν ὠφελίμων
προχρίνειν τὰς μετὰ βλάβης χάριτας. ἀλλ᾽ οὔτε πρὸς |

ἄλλους ἐγὼ τοιοῦτος οὔτε νῦν πρὸς ὑμᾶς, ὡς τοῦ RII527

μὲν μισουμένου καὶ δίχας ἐθέλοντος λαβεῖν ἐκεῖνο ἂν
ἦν, τοῦ δὲ τιμῶν τετυχηκότος καὶ δικαίως ἂν ἀμοιβὰς
ἀποδόντος τοῦτο. καὶ δοῖεν μὲν οἱ τὴν πόλιν ἡμῖν
ἔχοντες ϑεοὶ τῆς τὲ παραινέσεως ὄνησίν τινα γενέσϑαι
καὶ πεισϑῆναι τοὺς ἀκούοντας τῶν ὠλιγωρημένων ποι-
ἤσασϑαι πρόνοιαν. εἰ δ᾽ οὖν xci μάταιόν μοι τὴν
συμβουλὴν ἀποδείξετε. κέρδος ἔμοιγε ἱκανὸν τὸ συμ-
βεβουλευκέναι.

9. Ἦν. ὅτ᾽ ἦν ἡμῖν ἡ βουλὴ πολλή τις, ἄνδρες
ἑξακόσιοι. οὗτοι μὲν ἐλειτούργουν τοῖς οὖσιν. ἕτεροι
ὃξ τοσοῦτοι τὸ χελευόμενον ἐποίουν τοῖς σώμασι.
τοῦτο τὸ χαλὸν μέχρι τῆς τοῦ δεῖνος βασιλείας σῶον
ὑπῆρχε τῇ πόλει, μετὰ ταῦτα δὲ οὐκέτι πολλῶν πολλα-

6 cf. Dem. c. Phil. III 8 2 11 cf. p. 210, 8 sq.
18 cf. p.430,13; 441,5; t. 1249,13 19 cf.p.457,4 580 Con-
stantini cf. p. 453,11 et t. II 298,20 sq.

1 ἀτοπωτάτων I 2 ὑμῖν BM Bong | αὑτὴν Β 8 αὑτῆς P
sed ' in ras m* αὐτῆς CMoAI . 4 μοι om Bong 6 πεφύ-
κασιν — 1 χάριτας praemisso titulo Τοῦ πρὸς τὴν ἐν ἀντιοχείᾳ
βουλήν: λόγ. x citat Macar fol. 91 6 γὰρ om Macar
8 ἄλλαις Mo 10 ἦν om 1| τετυχηχότος P sed o (2) in ras m*

11 ἡμῶν BM Bong 14 uov? οἵ. p. 421,17 15 συμβολὴν

Mo | ἀποδείξετδι Mo , malim ἀποδείξαιτει" Re αὐ cf. φιλονεική-
σετε p.911,2 17 inter ἡμῖν et ἡ ras 4 litt (ἡμῖν vel ἡ gov?) A
20 σῷον Re 21 μεταταῦτα Mo | οὐκ ἔτι Mo A

5

10

430 LIBANII ORATIO XLVIII

χόϑεν ὀλέϑρων τῇ βουλῇ λυμηναμένων. ὥστε ἕκαστον
ἔτος ἀεί τι τοῦ πληρώματος ἀφαιρούμενον διήρχετο.
καὶ τὰ τούτων ἦν ὁρᾶν ἑτέρους γεωργοῦντας τό τὲ
καταλειπόμενον ἀσϑενέστερον ἐγίγνετο διχόϑεν, τῷ
μήτ᾽ ἀριϑμῷ τοσοῦτον ὅσονπερ πρότερον εἶναι καὶ τῷ
τὰς οὐσίας αὐτοῖς eig ἔλαττον ἰέναι. 4. καὶ τί μὲ χρὴ
τὰ παρ᾽ ὑμῶν ἐν τοῖς δικαστηρίοις εἰρημένα πολλάκις
αὐτὸν διεξιέναι; πολλῶν γὰρ στομάτων οὗτος ὃ ϑρῆνος
ἠξίωται. τὰς μὲν οὖν συμφορὰς οὐ καχῶς τετραγῳδή-
10 χατξ. περὶ ὃὲ τὴν τουτωνὶ τῶν κακῶν ἐπανόρϑωσιν
οὐκ ἀκχριβεῖ σπουδῇ vs xci προϑυμίᾳ κεχρημένους
Β Π͵ὅ98 ὑμᾶς εὑρίσκω. μετὰ γὰρ δὴ τὸ εἰπεῖν" olyóust a,
ἀπολώλαμεν, ἦμεν ἑξακόσιοι dj, νὴ Δία γε. δὶς
τοσοῦτοι. νῦν δ᾽ οὐδὲ ἑξήκοντα μικρὰς συλλαβὰς
15 προσϑέντος ἕνός τινος περὶ τοῦ δεῖν γενέσϑαι τινὰς
τῆς βουλῆς παρὰ τῆς ἀρχῆς ἀπήλθετε χαὶ δεδώκατε
πολλοῖς περὶ ὑμῶν λέγειν εἰκότως, ὡς ἀφοσιοῦνται
καὶ φασὶ μὲν δεῖσϑαι προσϑήκης. ὅπως δὲ μὴ
τοῦτο ἔσται ποιοῦσι μένειν τὲ αὑτοῖς βουλό-
80. μένον τὴν τῶν ὀδυρμῶν ὑπόϑεσιν, ἵν᾽ εἴη καὶ
ἀδικοῦσι συγγνώμη, καὶ ἅμα δεδιότες μὴ κοι-
νωνοὺς λάβωσι τῶν λημμάτων ἢ καί τινὲς αὖ-
τῶν ἱκανώτεροι φανέντες μείζω κατακτήσωνται
δυναστείαν. D. ἐγὼ δὲ τοῦτον μὲν οὐ προσίεμαι
85 τὸν λόγον, ἐκεῖνο δὲ οἶδα, ὅτι εἰ καὶ μὴ κακία, ῥᾳϑυ-

cd ni
—— e

e

1 cf. p. 453,15 3 cf. t. I 250,3 sq. 18 cf. p. 461,2
14 cf. t. 1I 249,14 19 cf. p. 457,11 sq.

3 καὶ và] xdr« P | τότε Mol num τὸ δὲ 4 ἐγίνετο
MoAPBM Bong 5 τὸ 1 6Ὸ 1 περὶ IBM Bong 8 ,malim
αὐτῶν" Re 13 ἦ uiv Mo 14 δὲ IBM edd 15 τοῦ in
marg A 18 μὲν om Bong 19 αὑτοῖς Re αὐτοῖς libri Bong

23 χκαταχτήσονται I

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 481

μία γε νωϑρὰς ἐποίει τὰς βοηϑείας. πολλάκις, ἐρεῖτε,
περὶ τούτων εἰρήκαμεν. τὸν πεισόμενον δὲ οὐκ
εἴχομεν. οὐ γάρ, ὡς ἐχρῆν, περὶ τοιούτου διείλεχϑε
πράγματος οὐδὲ ἅπαντι τῷ τόνῳ οὐδὲ ἁπάσῃ τῇ ῥώμῃ
οὐδὲ ἄραντες τὴν φωνὴν οὐδὲ εἰς γόνυ πεσόντες οὐδὲ s
ἀφέντες δάκρυα οὐδ᾽ οἷς ἠμείψασϑε δηλώσαντες ὅτι
οὐκ ἀνέξεσϑε, ἀλλὰ τὰς ἑτέρων ὁδοὺς ἥξετε. οἷα πολλὰ
πεποιηκέναι πολλάκις Γαλάτας τούτους ἀκούομεν. ot
ἐπειδὴ λέγοντες οὐκ εἶχον πείϑειν Κωνστάντιον. πρη-
νεῖς καταπεσόντες [οὐκ εἶχον πείϑειν)] ἔκλαον καὶ ἅμα | 10
τῶν τε ποδῶν εἵλκοντο xci ἐδέοντο, ἕως αὐτοῖς RII529
ὑπῆρξεν ὑπὲρ οὗ ταῦτα ἐποίουν. 6. ὑμεῖς δὲ οὐδ᾽
ὅτε ἔναγχος ἐπέμπετε τὴν πρεσβείαν. τοῦτο ἐπηγγεί-
Aere, ἀλλ᾽ ὑπὲρ μὲν ἵππων καὶ χρυσίου καὶ γῆς καὶ
σίτου καὶ τοιούτων τινῶν ἐχόμιξεν ὃ πρεσβεύων. γράμ- 15
ματα καὶ ἦν τοῦ φορτίου ταῦτα οὐ μικρὸν μέρος. περὶ
δὲ τοῦ χκεκενῶσϑαι μικροῦ τὸ βουλευτήριον καὶ τῶν
δικαίων βουλεύειν οὐδὲ γρῦ. καίτοι τίν᾽ εἶχε πόνον

ὅ cf. p. 454,20 sq. 10 cf. t. II 300,13

4 πόνω 1 τῇ inser Re omlibri Bong — 5 τὴν om CMo
6 οὐδὲ Re | οἷς Re ὡς libri Bong | ἠμείψεσθϑε Mo sed ε (2)
c

7

ex o, corr m?, A ἀμείψεσϑε P — " ἕξετε Re cf. p. 465,23

9 οὐκ — 10 καταπεσόντες in marg P? — 10 οὐκ εἶχον πείϑειν —
cancellavi, αὖ male ex antecedentibus repetita, cum Sinteni et
Cobeto Coll 137 ὡς εἶχον, ἐπεχείρουν coni Re Anim, ὃν οὐκ
εἶχον πείϑειν, τοῦτον ἐπεχείρουν ἕλκειν in edit | ἔκλαον scripsi
auctore Sinteni ἕλκειν libri edd — (oóx ἂν ἔφασαν ἀναστῆναι
καὶ ἐκέλευον» ἕλκειν coni Cobet 11 siAxov Re Anim εἴχοντο

Sintenis, at cf. t. II 572,15 ἢ et Od. x 276 12 οὐδὲ
15 καὶ σίτου om I σιτίου Bong ὧν post τινῶν ΟΜΟΑ sed
in hoe del m. rec., 78M Bong del Re 18 οὐδεγρῦ Mo

sed^ e' corr γρύ M sed' e^ corr, edd cf. p. 820,1 | πονηρίαν
Bong

5

432 LIBANII ORATIO XLVIII

τοῖς πολλοῖς τοῦτο προσϑεῖναι; τῷ δ᾽ ἂν ἀδικεῖν ἐδό-
ξἕατε χεῖρας ὀρέγοντες τῇ βουλῇ; V. ἀλλ᾽, οἶμαι, βραχὺ
φροντίξετε τούτων ὧν μάλιστα προσῆκε. διὰ τοῦτο
πᾶσα πρόφασις ἀρχεῖ τοῖς βουλομένοις πρὸς ἀπαλλαγὴν
λειτουργιῶν. οὗτος ὁπλίτης, καὶ σιωπᾶται. ἐκεῖνος

RII530 φέρεν τὰς βασιλέως ἐντολάς. [ἅπτεται δὲ οὐδείς.

10

1

οι

ἕτερος ἄρχοντι παρήδρευκεν. ἀφεῖται. διατρέβει τις
9 - - M e - " , 7

ἐν τῷ πωλεῖν τὴν αὑτοῦ τοῖς δικαξομένοις φωνήν.
^ , , Cr c 7

τὴν πατρῴαν τάξιν ovrog ὑπερεπήδησε. προδκχρούειν
γὰρ ἀνάγκη τοῖς τούτων κηδομένοις. ὃ. καὶ τί δεινὸν
ποιοῦντα τὰ δίκαια πρὸς τὴν ἑξαυτοῦ πόλιν ἐχϑρόν
τινα ἐπισπάσασϑαι; πῶς δὲ τὴν μὲν ἐχείνων ὀργὴν
φοβῆ. ταύτην δὲ τὴν ἀδικίαν οὐ δέδοικας; ἢ κἂν εἶ
τὴν μητέρα τυπτομένην ἑώρας. εἱστήκεις ἂν οὐδένα
ἀμύνων τρόπον. ὅπως εἴης τῷ παίοντι κεχαρισμένος:
ταχέως μέντ᾽ ἂν ἔγνως μείξονι σαυτὸν ὑποϑεὶς χιν-
δύνῳ., τῷ παρὰ τῶν ϑεῶν., τὸν ἐλάττω φυγών, τὸν
παρὰ τῶν ἀνθρώπων. 9. ὃν ἐδείξατε πολλάκις οὐ
φοβηϑέντες καὶ ταῦτα ἐν πολλῷ τούτου βραχυτέροις.

4

ἵνα γὰρ ἵππος ὑμῖν ἀνθ᾽ ἵππου καὶ ἡνίοχος àv9?
ἡνιόχου γένηται καὶ πλέον ἀργύριον δοϑῇ τοῖς γῆρας

18 cf. t. I 485,19

2 χεῖρα DB | βουλῇ. MoABM | βραχὺ om I 8 διὰ τοῦτο
Re διατοῦτο libri Bong 4 πρὸς om 7M Bong 6 δὲ in
suspicionem vocavit Sintenis 7 τίς CMoIB 8 τὴν om B
αὑτοῦ P sed' in ras m? αὐτοῦ MoA post αὐτοῦ ras 3 litt 4
φωνὴν CMoAP sed. in hoc ' in ' corr et ; add m*^, BM go-
νεῖν: I | 9 πατρῴαν PB 10 (àv ἦν» ἀνάγκη 11 «$-
τοῦ Re 16 μὲν τ᾽ àv CMoAI μέν τὰν P sed' in ras τη", B
19 τούτω I 20 ἀνθ᾽ ἵππου ὑμῖν IBM 21 γένηται om
Bong ἀργύριον M sed ἀρ in ras m? | γήρας C z59ocg vel
ἁῆρας coni Re Anim at cf. t. 1 112,2; t. IV 621,16 R

τ MMBISO S Tm υ- τς

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 433

ϑεραπεύουσι τυχὸν καὶ μείνῃ παρὰ τοῖς εἰρηνοφύλαξιν
ὁ τῶν κορυνηφόρων μισϑύός, τί μὲν οὐ λέγεται; τί δὲ
οὐχ ἀκούεται; δεινὸν δὲ οὐδέν, κἂν ἐξωσϑῆναι δέῃ,

κἂν sig τὸ οἴκημα ἐλϑόντα | καϑῆσϑαι. καὶ πλη- R Τ|ὅ81

γὰς δὲ οἶδά που γεγενημένας. εἶτ᾽ ἐν μὲν τοῖς ἐλάτ-
τοσι χοῦφος οὗτος ὁ φόβος, ὑπὲρ δὲ τῶν uatóvov
ἀφόρητος; καὶ τίνα ἂν ἔχοι λόγον;

10. Χωρὶς δὲ τούτων, ὅταν ταῦτα λέγητε, κακίαν
ἀρχόντων λέγετε. τετυχήχαμεν δέ, ὡς ἅπαντες ἴσασι,
καὶ βελτίστων χαιρόντων τῇ τῶν πολιτευομένων ὑπὲρ
τῆς βουλῆς προϑυμίᾳ. οἵ οὐκ ἔμελλον δήπου χαλεπῶς

ὑμῖν ἕξειν τῇ κρηπῖδι τῶν πραγμάτων βοηϑεῖν προ-
αἱρουμένοις. ἀλλ᾽ ὑμεῖς οὐκ ἐν ὁμοίοις ἄρχουσιν ὑμῖν

αὐτοῖς ὅμοιοι. ῥάϑυμοι. καὶ προσγελᾶτε δὴ τοῖς τῆς
ἀδείας ταύτης ἀπολαύουσιν αὐτὸς ἕκαστος βουλόμενος
ταύτης ἀπολελαυκέναι δοκεῖν. 11. πρῴην τις ἐνεχϑεὶς
χορηγὸς ἐγγυητὴν καταστήσας ἀπέδρα. πῶς οὖν ὑμεῖς;
τὸν μὲν ἐγγυητὴν ἀδικοῦντα οὐδέν. ἐξηπάτητο γάρ.
καϑείρξαντες εἴχετε, καὶ ὃ ϑυμὸς πολὺς καὶ αἱ ἀπειλαὶ
δειναὶ x«l διασπώμεϑα τὸν ἄνθρωπον ἦσαν oi
λέγοντες, μικρὸν δὲ ὕστερον τὸν ἐξεγγυηϑέντα ἠκούο-

μὲν ἀρχὴν πριάμενον τῆς πατρῴας οἴκίας ἀγρὸν αὐτῇ

προστεϑεικότα συλλέγειν τὴν τιμὴν τοῖς ἐπὶ τῆς ἀρχῆς

5

19 cf. p. 48, 26 sq.; 442,3; t. II 299,9 16 Dem. Lept. ᾿

p. 496,19 et 21 21 Dem. Timocr. p. 124,6

2 κορυνοφόρων IBM Bong | λέγετε Cobet Coll. 137
8 ἀκούετε B et Cobet | δ᾽ Re 5 εἶτ᾽ scripsi e CMoAP
εἶτα reliqui libri edd 12 κρηπίδι CMoIM edd 10 πρώην
MoIBM Bong | τίς MoBM Bong 11 ; post ὑμεῖς inser Re
18 ἀδικοῦντες Mo 19 ἔχετε Re | πολὺς om 1 22 πατρώας
MoB

LiBANIUS ed. Foerster. III. 28

434 LIBANII ORATIO XLVIII

κακοῖς. 19. τί οὖν οἱ πάντα σείοντες ὑμεῖς καὶ ϑανά-
RI1I532 του τὸν ἐγγυητὴν ἄξιον εἶναι κρίνοντες; εἰρήνην
ἥγετε πρὸς τὸν ἠδικηκότα καὶ διαπηδήσαντα τοσοῦτον
ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐπὶ τὸν ϑρόνον; καὶ οὔτε βασιλεὺς
s τούτων ἤχουσεν οὐδὲν οὔτε ὕπαρχος οὔτε ἄλλος ἀρ-
χόντων οὐδὲ εἷς, ἀλλ᾽ ὡς ἂν ὧν μάλιστ᾽ ἂν εὔξασϑε
συμβεβηκότων οὕτω διετέϑητε. ἤδη δέ τις αὐτὸν καὶ
νοῦν ἔχειν ἔφησε. 19. xoi πρότερόν ys τούτου δρα-
σμὸς ἕτερος διὰ ϑαλάττης,. πρᾶγμα καινότατον. ἔκ
10 Σελευχξίας ἀνήγετό τις ἐπιστησόμενος Ἴωσιν, οὐκ ἀπο-
ρῶν, οἶμαι, ξεύγους, ἀλλ᾽ ἐδεδίει τὴν γῆν. καὶ οὗτος
τοίνυν δεινὰ ποιεῖν τότε δόξας καὶ τὴν βουλὴν ἀδὶ-
xsiv ἐπανῆκε φίλος οὐδὲν τῶν παρ᾽ ὑμῶν φοβηϑείς.
οὐδὲ γὰρ ἦν οὐδέν. ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν ἐργαστηρίων
ὁ δρασμὸς ἤχουε κακῶς. δι’ ὧν δ᾽ ἄν τις ἐγένετο καὶ
δίκη. παρεωρῶντο. ὁ δὲ μάλα σεμνὸς sig τὸ συνέδριον
εἰσήει. |
14. Τοιαῦτα τὰ παρ᾽ ὑμῶν εἰς τὴν βουλὴν μιμου-
μένων τὰ τῶν ἀστυγειτόνων. καὶ γὰρ ᾿παμέων οἱ
βουλεύοντες πολλὰ τοιαῦτά εἶσι κεχαρισμένοι, βέλτιον
γὰρ οὕτως εἰπεῖν ἢ πεπραχότες. οἵ τὸν μὲν Ζ΄ίέα φασὶν
αἰδεῖσϑαι καὶ προσέτι γε καὶ δεδιέναι πάντα ἐγγύϑεν
ὁρῶντα, τὴν δὲ τοῦ ϑεοῦ πόλιν οὐκ αἰσχύνονται ποι-
οὔντες ἐλάττονα. ἔχω δέ τι τοιοῦτον καὶ περὶ τῶν
ἐν Κύπρῳ βουλευόντων εἰπεῖν. καὶ γὰρ οὗτοι πανοῦρ-

οι

1

2

e

2

e

1 p.244,27 8 Dem. p.726,5 21 cf. p.292,9; 446,14

2 ; post κρίνοντες et 4 post ϑρόνον inser Re 6 ὡσὰν I |
ἂν P sed" in ras m* | ὧν inser P? | μάλιστα εὔξεσϑε I
8 ἔφησεν A 11 καὶ om I 15 ἤκουεν A 16 num

παρεώρων at cf. ad t. I 476,2 22 καὶ (2) om Bong 24 τοι-
ovrov I 25 εἰπεῖν om IBM Bong

E ucacs-

m
Vere

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 4435

yov ἄνθρωπον καὶ δολερὸν xol ἀλώπεκα δι’ ἀτελείας
ἀδίκου Μίδαν ἀπέφηναν | αὐτοῖς τοῖς παρὰ τῶν RIL533
αὐτὸν ἀτελῆ πεποιηκότων τόχοις εἰς περιουσίαν ἐπι-
δόντα. ἐγὼ δὲ ἠξίουν ὑμᾶς ὄντας ᾿ἀντιοχεῖς ἡγεμόνας
εἶναι τοῦ προσήκοντος τοῖς περιοίκοις μᾶλλον ἢ κείνοις 5
&xoAovésciv καὶ ταῦτα ἐν τηλικούτοις.

15. Καὶ μὴν κἀκεῖνό γε ἀκούω πολλάκις ἐνταυϑοῖ
λεγόμενον, ὡς εἴη νόμος βασιλέως ἐνδοξοτάτου πάντας
ὧν οἱ πάπποι βουλευταί. δεῖν ἐν τῇ βουλῇ τετάχϑαι,
κἂν ὦσι ϑυγατριδοῖ. καὶ ὄμνυτέ γε τοῦτον εἶναι τὸν 10
νόμον καὶ παρ᾽ ὅτῳ χέοιτο προστίϑετε, καὶ οὐκ ἀπιστῶ.
διὰ τί οὖν μὴ ἧκεν εἰς μέσον; διὰ τί μὴ δέδεικται;
διὰ τί μὴ ἀνέγνωσται; διὰ τί μὴ τὸ βουλευτήριον
σωμάτων ἐνέπλησεν; εἶ γὰρ ἔστι μὲν ὁ νόμος, εἰσὶ δὲ
ὑμῖν γλῶτται, ἔστι δὲ ὦτα τοῖς ἄρχουσι, τί τὸ κωλύον 15
τὴν βουλὴν τὰ αὑτῆς κομίσασϑαι; ὅτι, φαίην v, ἡ
πενία τῆς βουλῆς τοὺς μὲν ὑμῶν οὐ λυπεῖ, τοὺς δὲ
τέρπει. τοῖς δὲ καὶ λυσιτελεῖ. 10. διὰ τοῦτο νέοι
πολλοὶ τήνδε ἀφέντες παρ᾽ ἄλλοις λειτουργοῦσιν, εἶτα
ἀναστρέφουσι τὴν ἀσφάλειαν τὴν περὶ ταῦτα παρὰ τῆς 50

8 De Iuliano cogitavit Re et ante eum Zosimus III 11 ὁ
δὲ βασιλεὺς (IovAievóg) βοηϑήσας τὰ εἰκότα τῇ πόλει καὶ πλῆϑος
πολὺ παραδοὺς βουλευτῶν ἐκ πατρὸς εἰς τοῦτο καταγομένων καὶ
ἔτι ὅσους ἔτυχον τεκοῦσαι βουλευτῶν ϑυγατέρες, at obloquuntur

.436,128q.; 453,918q.; t. 11 299,17sq. lul. Mis. p.367 D. Amm.
XV 4,21. De Theodosio cogitandum videtur; cf. p. 455,14 8q.

4 ἐπιδιδόντα ΒΒ δ᾽ κείνοις Β V ἐνταυϑὶ 1 10 ϑυγα-
τριδοῖ P sed ^ in ras m?, I] ϑυγατριδοί reliqui libri edd |
ὥμνυτε M Bong 11 ἀπιστῶ P sed & et^ in ras m* ἀπέστω
.AM sed in utroque yo ἀπιστῶ in marg 12 et 13 διὰ τί Re

διατί libri Bong 14 ἀνέπλησεν B 15 κωλῦον cf. ad
t. I 166,13 16 αὑτῆς P sed ' in ras m* αὐτῆς AIBM Bong

18 {καὶ τέρπει Re | τοις P | καὶ om Bong | διὰ τοῦτο Re
διατοῦτο libri Bong 19 λειτουργοῦσι I

28*

4936 LIBANII ORATIO XLVIII

μικρᾶς ἐχείνης δαπάνης ἔχοντες, μόνον οὐχ ἐπὶ τῶν
κεφαλῶν τὸ συνέδριον φέροντες, δεσπόται τῶν ὑμετέ-
RII534 ρῶν υἱέων οὐδενὶ μὲν δικαίῳ. [ πῶς γὰρ τῶν τὰ
δίκαια πεποιηχότων οἱ ἠδικηκότες καὶ τῶν μεγάλα
5 ἀνηλωκότων οἱ μικρά; δεσπόται δ᾽ οὖν διὰ τὰ καχῶς
δοχοῦντα καὶ νενικηκότα x&v τοῖς δικαστηρίοις ἕἑστη-
κότας αὐτοὶ χαϑήμενον τοὺς ὑμετέρους ὁρῶσι. τού-
τῶν τοίνυν οὐδὲν ἂν qv, εἴ τις ὑμῶν ἤϑελε χρῆσϑαι
τῷ νόμῳ, νῦν δ᾽ ó μὲν νόμος κεῖται, οἱ δὲ τρυφῶσιν.
10 11, “Ὑμεῖς δὲ ἔσεσϑαί τινά φατε χρόνον ἀποδιδόντα
ταῖς βουλαῖς τὰ ὀφειλόμενα. καὶ τί τοῦτ᾽ ἀναμένειν
ἔδει παρὸν ἔχειν; καίτοι τινὲς ἀπολογοῦνται τῆς lov-
λιανοῦ μεμνημένοι βασιλείας ἐν ἧ τινας εἰς βουλὴν
ἐνέγραφον. καὶ οὐκ ἠλεγχόμεϑα, φασίν. ἐπὶ τῆς
15 ἐξουσίας ἀργοί. ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν xal τότε ἐχράτουν
RII535 αἱ | ἄδικον χάριτες καὶ διεχλάπησαν οὐκ ὀλίγοι
τῶν δικαίως ἂν ἐγγραφέντων. ἐάσω. ἀλλ᾽ ἐκεῖνό ys
τίς οὐχ οἶδεν. ὡς οὐδ᾽ εἰ σφόδρα τινὲς ἐβούλοντο
μηδένα ἐγγράφειν, ἐξῆν ἄν. εἰ γὰρ ὁ μὲν ὡς μεγάλα
40 εὐεργετῶν τοῦτο ἐδίδου. δέχεσϑαι ὁὲ οὐδεὶς ἠξίου,
πονηρόν τ᾽ ἂν ἦν xci δίκης ἄξιον. καὶ σαφὴς 7| προ-
δοσία καὶ κεκολάσϑαι χρῆν. 18. μὴ οὖν ἃ τοῦ τῆς

2 Plat. Rep. X p.600 D. Themist. or. XXI p.254a 12 cf. t.
II 299, 16 sq.

1 uovovovx Re 5 μικρά; ,Re μικρά. P μικρὰ reliqui
libri Bong | δεσπότην Mo | δ᾽ οὖν P sed ras 2 litt post v, Re
δοῦναι reliqui libri Bong 9 δὲ Re 10 ἔσεσϑε Pa sed
yo ἔσεσϑαι in marg m* 11 τοῦτ᾽ reposui e CMoAPB τοῦτο
TM Bong τοῦτον Re 18 τινὲς I 15 ,» post ἀργοί videtur
μείναντες vel tale quid deesse* Re 17 ἂν om I 22 καὶ
om || χρῆν scripsi ἐχρῆν libri edd | τοῦ om Mo

mer

EMCNEMCI, mee mc Cc om E

ctm gat n) cm

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 431

τιμωρίας ἦν φόβου. ταῦτ᾽ εἷς τὴν γνώμην ἀνάφερε.
τίς γὰρ ἂν ἤνεγκε τὸν ἐκείνου ϑυμὸν ἔχοντα τὸ δίκαιον.
εἰ ὃ τῆς ἀρετῆς τῆς ᾿Ιουλιανοῦ κεφάλαιον ἦν ὀρϑωϑῆ-
ναι τὰς βουλάς. τοῦτό τις ἐνεπόδιξε καὶ κωλυτὴν αὗ-
τὸν ἐποίει τοῦ μεγίστου πράγματος καὶ ἐφ᾽ ὅτῳ μάλιστα ὁ
αὐτῷ φιλοτιμεῖσϑαι παρῆν; μὴ οὖν μοι τὴν ἀνάγκην
ἀντὶ τῆς προαιρέσεως λέγε. ἀλλ᾽ εἰ μὴ νῦν. ἡνίκα
ἀδεὲς τὸ ῥᾳϑυμεῖν., τοῦτο ποιεῖται.

19. Καὶ τί τὸ κέρδος. φήσει τις, ἂν ὁ μὲν
βασιλεὺς ἐπινεύσῃ., τὸ δὲ ἀντικροῦον | γέ- RIL 536
νηται καὶ τούτῳ τὸ δόγμα λυϑείη; οἷδα, ὅϑεν ὃ τι
λόγος οὗτος. τὸν ᾿Δπρώνιον ἐννοεῖτε τὸν ἀπὸ τῆς
Χαλκηδόνος μέχρι τῶν πρὸς Κιλικίαν ὅρων ἄρχοντα
καὶ ὡς ἠλέησε τὰς βουλὰς xai ὡς ἐμήνυσε βασιλεῖ τὴν
περὶ αὐτὰς τύχην καὶ ὡς ἤτησεν ἴασιν καὶ ὡς εἰπὼν 5
ἔπεισε x«i ὡς ἐγένετό τι τὸ μεταπεῖδον. 20. ἀλλὰ
πρῶτον μὲν ἀμφοτέροις κόσμος οὐ μικρός. ταῖς τε
βουλαῖς τῷ vs ᾿«πρωνίῳ, τὸ τὰς μὲν μὴ σιωπῆσαι, τὸν
ὃὲ συναλγῆσαι. ἔπειτα χρὴ νομίξειν τινὰς τῶν φυγὴν
βουλευόντων μεμενηκέναιν γνόντας. ὡς οὐ παντάπασιν 20
ἠμέληνται παρὰ τῷ κρατοῦντι τῶν πόλεων αἱ βουλαί.

10 Thuc. VI 46,1. Dem. p. 294,20 18 cf. p. 438,14

1 ταῦτ᾽ reposui e CMoAPB ταῦτα IM edd 2à»omlI —
8 τῆς (2) om .M Bong 4 τοῦτο τίς 1 αὐτὸν MolIB Bong |
8 ποιεῖται P sed s supra αἱ m? ποιεῖτε 1 sed & in ras, B

ποιεῖται M 9 φησί τις B 10 ἐπινεύσηι Α sed ye ἐπαι-
vícm. in marg, ἐπινεύση P sed ἐνεὺυ in ras m? δ᾽ Re
11 τούτῳ scripsi auctore Re τοῦτο libri edd | λυϑῆ P sed ἢ

in ras 3 litt τὰ 12 ivvositta A 18 καλχηδόνος MoIB
16 μεταπεῖϑον P sed si) in ras m? et ' supra « eras

19 φυγὴν scripsi auctore Cobeto Coll. 137 φυγεῖν libri edd
βουλεύειν φυγόντων aut potius φυγεῖν βουλευσαμένων coni Re

5

438 LIBANII ORATIO XLVIII

εἶ δὲ καὶ μὴ τοῦτο, ἀλλὰ πεφύλαχταί ys τῇ σπουδῇ
τῇ περὶ ταῦτα ταῖς βουλαῖς τὰ πρὸς αὐτὰς δίκαια,
γράμμαϑ᾽’ ἃ ἧκεν εἰς τὸ βασίλειον ἀπὸ τῶν ἐκείνων
λόγων ξητοῦντα ἐπικουρίαν. 21. εἰσὶ δὲ οἱ λέγουσιν
αὐτὸν ἐφ᾽ ὃ μὲν εὐϑὺς ἧκεν ἐᾶσαι. βουλεύεσϑαι δὲ

R1I537 τοῖς Βαλεντινιανῷ δόξασιν ἀμῦναι ταῖς βουλαῖς.

1

1

2

e

σι

.

e

ὃ οὐχ ἂν ἔτ᾽ ἦν ἐν μετεώρῳ τῶν ἁπανταχοῦ βουλῶν
τὰ τινῶν μιμησαμένων. si γὰρ ἄλλα ἐπ᾽ ἄλλοις ἀφι-
κνεῖτο γράμματα ταὐτὰ δεόμενα x«i πόλεως ἑκάστης
ἑώρα τὴν ῥίξαν κεκακωμένην καὶ γῆ τὲ καὶ ϑάλασσα
ταὐτὰ ὠδύρετο, πᾶν τὸ μαχόμενον ἡττᾶτο ἂν τοῦ πλή-
ϑους τῶν ἱκετευόντων. νῦν δὲ τοῖς οὐ δεηϑεῖσι τὰ
τῶν δεηϑέντων βέβλαπται. ὥστ᾽ εἰκὸς ἂν καὶ ἡμῖν
ἐγκαλοῖεν οἱ περὶ τὸν Πόντον ὡς παρ᾽ ἡμᾶς ὧν ἐχρῃζον
ἀτυχήσαντες, xci μᾶλλόν ys ἡμῖν ἢ ἄλλοις, ὅσῳπερ
ἐν μείξονι τάξει τὸ τῆς ᾿Αντιοχείας ὄνομα.

22. Πρὸς τοίνυν τούτοις κἀχεῖνο ἄν τις ὑμῖν ἐπι-
τιμήσειεν, ὅτι πλέοντας καϑ᾽ ἕκαστον ἔαρ ὁρῶντες τῶν
ἔτι βουλευόντων ἢ βεβουλευκότων γε παῖδας τοὺς μὲν
tie Βηρυτόν, τοὺς δὲ sig Ῥώμην οὔτε ἄχϑεσϑε οὔτε

10 cf. t. I 299,7. 14 cf. I 186,1; II 92,11; Dem. p. 43,14;
110,15; Thuc. I 141,6 20 cf. p. 274,2; 281,18 8q.; 283,1 8q.;
339,8 sq.

1 x«l om I 8 .γράμμαϑ'᾽ scripsi e CMoP sed in hoc &
in ras m* γράμματ᾽ 4 γράμματα reliqui libri edd | ἐκείνου I
5 εὐϑὺς om 1| ἐάσαι AI | ,,aut pro βουλεύεσϑαι leg. συμβαλέ-
σϑαι aut leg. βουλεύσασϑαι δὲ συλλαβέσϑαι, (vel ἐπικουρῆσαι vel
βοηϑῆσαι vel tale quid) τοῖς" Re 6 ἀμύναι MoAP sed in
hoe ' in^ eorr m* | cf. p. 156,6; t. 11 518,1 7 É om 1
9 ταὐτὰ Re ταῦτα libri Bong 10 ϑάλαττα CI edd 11 ταὐτὰ
Re ταῦτα libi Bong 18 ὥστε IM edd | εἰκὸς Pa sed yo
εἰκότως in marg m?*| ἡμῖν 1 14 ἡμᾶς Re ὑμᾶς libri Bong |
Éyontov MoPIB Bong 15 ὑμῖν 1 11 ὑμῖν reposui e libris
ὑμῶν edd 18 καϑέκαστον I

— νεῶν"... .» τς

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 439

ἀγαναχτεῖτε οὐδ᾽ ὡς τοὺς ἄρχοντας εἰσιόντες φϑέγ-
γεσϑὲ τὰ εἰκότα. καίτοι τίς οὕτω βραδὺς τὴν γνώμην
ἢ λίαν παῖς ἢ Κρόνος. ὡς μὴ δύνασϑαι μαϑεῖν, ὅ τι
βούλεται τούτοις τὸ πλεῖν; οὔτε γὰρ ὑπὲρ δικαιοσύνης
καὶ τοῦ μὴ λαϑεῖν τι δράσαντες παρὰ τοὺς νόμους
εἷς Φοινίχην πλέουσιν οὔτε εἰς τὴν ἑτέραν. ἵν᾽ ἀφ᾽

ἑχατέρας φωνῆς ἔχοιεν τὴν βουλὴν ὠφελεῖν, ἀλλ᾽ R ΤΙ 688

ἵνα ἀφορμὴν sig τὸ τὴν βουλὴν ἐχδῦναν τοὺς νόμους
μὲν ἔχοιεν οὗτοι. τὴν γλῶτταν δὲ ἐκεῖνοι. καὶ οὐκ
ἐψεύσϑησάν γε ἐλπίδος. ἀλλ᾽ ἴσμεν οὗ δικαίως ἂν
ὄντες οὗ καϑεστᾶσι νῦν. 28. ἔδει τοίνυν ὑμᾶς εἰδό-
τας, ὡς ἐπὶ τῇ βουλῇ ταῦτα, βοηϑεῖν. καὶ τίς ἂν ἦν
λόγος εὐπρεπὴς τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς τοὺς
ἔχοντας εἰπεῖν" ví μοι νομοϑετεῖς,. ἄνθρωπε,
περὶ παιδείας; πολλαὶ γὰρ ὃδοὶ ταύτης. καὶ
πορεύσομαί ye τούτων ἣν ἂν ἐθέλω; σοὶ δ᾽ ἐξῆν
ἀντειπεῖν, ὅτι ὃ ταύτας ἐρχόμενος τὰς ὁδοὺς μονονουχὶ
βοᾷ δρασμὸν αὐτὰς ἀπὸ τῆς βουλῆς εἶναι. τῷ γὰρ ἐν
ταυταισὶ ταῖς πόλεσι πολιτευομένῳ μάταιον ἐχείνοιν ἕχά-
τερον ἢ εἶ μὴ τοῦτο. σμικρόν. ἔδειξαν δὲ οἵ σφόδρα εὐ-
δοχιμήσαντες ἀπ᾽ οὐδετέρου τούτοιν εἷς ὄνομα ἐλϑόντες.

3 Ar. Nub. 929. Vesp. 1480 c. scholl. 8 Ar. Pac. 336

2 οὗτος I 38 ὅτι MoIM 4 βούλεσϑε CA sed in hoc
σϑε in ται corr m. rec. βουλεύεσϑε Pa sed yo βούλεται in marg
m? et Mo 5 τι om 7M Bong 6 ἕν᾽ scripsi e MoAP
ἵνα reliqui libri edd 8 ἐκδύναι Mo AP sed in hoc ' in^ corr
m? ef. t. II 533,8 11 καϑεστᾶσι Re καϑιστᾶσι libri sed ε
supra pos P?, Bong 12 καί τις Bong | ἦν om 1 18 περὶ
παιδείας ἄνϑρωπε 1 16 ϑέλω 1 δὲ IM Bong 18 αὐτὰς
CMoA sed in hoc ἃ in «ei corr m. rec, Re αὐταῖς reliqui libri
Bong 20 ἔδοξαν M Bong

5

10

20

440 LIBANII ORATIO XLVIII

RII 589 ἀλλ᾽ ἀπὸ τίνων; éxs(vov ἃ νῦν ὕβρισταί τε καὶ

e

10

15

20

προπεπηλάκισται οὐ χείρω γενόμενα τὴν φύσιν, πῶς
γὰρ ἄν; ἀλλὰ διὰ τοὺς δεμνοὺς τουτουσὶ τοὺς οὐκ
ἀξιοῦντας εἰδέναι τὰς ἑαυτῶν. ὅστις οὖν ἐπὶ τοὺς
νόμους ἐπείγεται. ταὐτὰ δ᾽ ἂν εἴποιμι xol περὶ τῶν
ἑτέρων, κέκραγεν οὗτος οὐκ αὐτῶν ἐκείνων ἐρᾶν, τῶν
δὲ ἐξ αὐτῶν φυομένων.

24. Οὐκοῦν καὶ δὲ δεῖ σκοπεῖν, ὅπως ἢ ἐμφράξεις
τὰς ὁδοὺς ἢ πάλιν ἕξεις αὐτοὺς ἐν τῷ βουλευτηρίῳ.

2 Ὁ 2

πολλὰ δ᾽ ἂν ἐξεύροιεν φροντίδες. τὸ δ᾽ οὖν προχει-
ρότατον. ὃ πατὴρ εἰσελθὼν εἰς τὸ δικαστήριον ἢ ὃ
ἐπίτροπος ἢ ὃ ἔφηβος αὐτὸς ὁμολογησάτω., κἂν ἐπ᾽
ἄκρον ἐχείνοιν ἀφίκηται, μήτοι τῶν ys ὀφειλομένων
ἀποστερήσεσϑαι τὴν πόλιν. τί τοιοῦτον δεδράκατε,
μᾶλλον δὲ ἐμελλήσατε; 2D. τῶν ἐν Φοινίκῃ τινὰ βου-
λὴν ἄδουσιν ἀπὸ Ρώμης ἐξ αὐτῶν τῶν τοῦ σοφιστοῦ
- 9 , , 3 -“
χειρῶν ἀφελχύσασαν νεανίδσχους ἕν λειτουργοῦσιν
ἔχειν, ὥστε ἐκείνοις μεταμέλειν τοῦ τὲ πλοῦ καὶ τῶν
M P! p 9 , - - "^
περὶ τὸν Θύμβριν ἀνηλωμένων. τοῦτο πολλαῖς ἂν
ὑπῆρξε πόλεσιν ἐφ᾽ ὅσας ἡ τοῦ ταῦτα συμπράξαντος

R II540 ἄρχοντος ἐγίγνετο | πρόνοια. ἀλλ᾽ οὐκ ἐβουλή-

1 cf p.281,10 19 cf. Ρ. 891,19

1 ἀλλὰ IBM Bong | ἀπὸ τίνων; ἐκείνων Re ἀπό τινων
ἐκείνων libri Bong 4 τὰς B sed g add m* 5 ταὐτὰ Re
ταῦτα libri Bong 6 ἑτέρων ὁρᾶν Pa sed yg ἐκείνων ἐρᾶν
in marg m*? 8 ἐμφράξεις scripsi e P sed sv ex ἡ corr m?, B
auctoribus Re et Cobeto Coll. 137 ἐμφράξῃς reliqui libri edd
9 δικαστηρίω I 11 προσελϑὼν I | εἰς τὸ δικαστήριον
om B | βουλευτήριον M Bong 19 αὐτὸς scripsi auctore Re
οὗτος libri edd 13 ἄκρον Re ἄκρων libri Bong | μήτι
CMoIBM Bong 18 ὥστ᾽ Re 19 ϑύβριν MoP 20 ταῦτα
συμπράξαντος Α sed ταῦτα συμ in marg 21 ἐγένετο Mo

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 441

3

ϑησαν, ὥσπερ οὖν οὐδὲ ὑμεῖς. αἰδεῖσϑε γὰρ τοὺς
λόγους. τὴν πόλιν δὲ οὔ; τὴν βουλὴν δὲ οὔ; τὴν γῆν
0i ἣ τικτομένους ἐδέξατο. τὸ βουλευτήριον δὲ τουτὶ
τὸ δι’ ὑμᾶς ἄϑλιον οὐκ αἰδεῖσϑε, ἐν ᾧ ποτε τὰς λει-
τουργίας ἥρπαζον οἱ ἑξαχόσιοι; 5

26. Νόμοι yàg ὑπὲρ τῶν συνηγόρων κεῖνται,
κἂν ἐπ᾽ αὐτοὺς ἔλθῃ τις. γέλως πολύς. ὑμεῖς
δὲ χειμένους μὲν μὴ παραβαίνετε. διδάσκετε ὃὲ τοὺς
λῦσαι κυρίους. ὡς ἀμείνους αὐτοῖς ἐστι νόμους ἀντὶ
τούτων ϑετέον, οἱ βουλήσονται μᾶλλον αὐξηϑῆναι
πόλεις ἢ τοὺς ἐνίων οἴκους. πολλοὶ δὲ ἤδη νόμοι
περὶ τοῦδε τοῦ ἔϑνους καὶ ἐτέϑησαν καὶ λέλυνται, καὶ
δεινὸν οὐδὲν τῶν ὑπὲρ τῶν πόλεων τεϑέντων ἀναιρε-
ϑέντων τοὺς κατ᾽ ἐχείνων ταὐτὸ παϑεῖν.

21. Ὁ δ᾽ ἀνὴρ αἴρεται ἡμῶν καὶ τῷ μήπω RILS41 1
δεῦρ᾽ ἥκειν ἐξημιῶσϑαί φησιν. ἐθελήσει τοίνυν 16
κοσμῆσαι τὴν ἡμετέραν νόμον τιϑεὶς σωτῆρα
μὲν τῶν βουλῶν, τὸ σπέρμα δὲ παρ᾽ ἡμῶν εἰλη-
φότα. πεμπέσϑω τοίνυν πρεσβεία. πάντως δὲ ἐν τοῖς
ὀλίγοις ὑμῖν εἰσί τινες τῇ διακονίᾳ πρέποντες. ἀλλ᾽ οὔτε 20
αἵρήσεσϑε πρέσβεις οὔτε ἀποστελεῖτε. περιέσται γὰρ
τῶν βουλομένων, ἂν ἄρα τινὲς βουληϑῶσι, τὸ νοσοῦν.

[ue

0

5 cf. p. 429,18

1 αἰδεῖσθαι ΠΟΙ] 7 αὐτὰς B τίς I 10 oi] ,,malim si** ^
Re Anim 18 τῆς πόλεως B 15 locus corruptus ὁ δ᾽ ἀνὴρ
0s est Arcadius* Re ὁ δ᾽ ἀνὴρ ἱμείρεται Sievers p.194 de Cyn-
egio cogitans mihi aliquid de Theodosio dictum excidisse et
ὁ δ᾽ ἀνὴρ (i.e. βασιλεὺς) ἐρᾷ vs ἡμῶν scribendum videtur coll.
t. I 180,16; II 442,95ᾳ.; Io. Chrys. ad pop. Ant. hom. XXI (anno
387 scripta) 2 t. Π p. 217 B ubi Theodosius ταύτην (Antiochiam)
inquit τῆς ἐνεγκούσης ποϑεινοτέραν εἶναι ἐνόμιξον καὶ εὐχῆς μοι
διηνεκοῦς ἔργον ἦν τὴν πόλιν ἐκείνην ἰδεῖν καὶ τοῦτον ἐποιούμην
ὅρκον πρὸς πάντας | ,malim ἡμῖν" Re | τὸ 1 20 οὔϑ᾽ Re

442 LIBANH ORATIO XLVIII

28. "Hxo δὲ ἐπ᾽ αὐτὸν ἤδη τὸν χολοφῶνα τῶν
καχῶν. οἱ γὰρ διὰ τὴν γενομένην αὐτοῖς ἐπὶ τὰ βελτίω
μεταβολὴν τοὔδαφός τε τῆς πόλεως προσχυνεῖν ὄντες
δίκαιοι καὶ πανταχόϑεν μείξω τὰ ταύτης ποιεῖν καὶ

δ τὰ μὲν ὄντα μικρὰ διατηρεῖν, πειρᾶσϑαι δὲ τὰ ἀπόντα
προσχτᾶσϑαι xci μηδὲ τοῦ ᾿Ερεχϑέως àv ὁμοίοις λεί-
πεσϑαι καιροῖς αὐτοὶ σύμβουλοι βουλευταῖς γεγένηνται

ΒΗ Π|δ42 πέμπειν εἰς Ῥώμην τοὺς ἑαυτῶν. οἱ δὲ sig | τὸν
λιμένα κατέβησαν εἰδότων, παραινούντων, παρακαλούν-

10 τῶν, ἐπαινούντων. ἴσως τι καὶ προστιϑέντων ἀργύριον
τῷ παρὰ τῶν γονέων. 29. εἶτ᾽ ἐρωτῶσι τοὺς ἐπανα-
πλέοντας τῶν ἐμπόρων, εἰ τῶν λαμπόντων εἰσίν. εἰ τῶν
εὐδοχιμούντων, si φίλοι γεγόνασί σφισιν οἱ τὴν Ρώμην
ἄγοντες, εἰ δι’ ἐκείνων αὐτοῖς ἀρχαὶ πλησίον. xüv

15 ἀκούσωσί τι τοιοῦτον οἷον βούλοιντ᾽ ἄν, εὐθυμία {καὶ
xgóvog καὶ γεγόνασιν ἡδέους. χἂν y δῆλον αὐτοῖς, ὡς
οὺὃς ἔχουσιν ἐν τῇ βουλῇ παῖδας, ὑπ᾽ ἐκείνοις ἔσονται |

R1I543 xci ϑεραπεύσουσιν υἱεῖς πατέρων τοῖς αὑτῶν πα-
τράσι δεδουλευχότων, ϑύουσι τοῖς ϑεοῖς καὶ συγχαί-

30 QOUvGLV αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἀπεσταλκόσι καὶ τοῖς ἀπε-
σταλμένοις xci λέγουσι δὴ σαφῶς. ὡς ἐπανήξουσι τῇ
βουλῇ φοβεροί. 80. οἷς δὲ καὶ ϑυγατέρες εἰσί, συνοι-
κίξουσι μὲν αὐτὰς στρατιώταις, μέμφεται δὲ ὑμῶν οὐδεὶς

6 Lye. Leoecr. 8 985α.; Eur. fr. 360sq. N? 11 Dem. p.1292,2

1àó'edd 5 τὰ (1) οι! Bong 6uióilibi 8 δ᾽ ΕΘ
10 τί CMoAIB | καὶ — 11 ἐρωτῶσι in marg Mo? 11 τὸ
CMoBM Bong | εἶτα 1BM edd 15 βούλοιντο MoAP | καὶ
inserui 18 ϑεραπεύουσιν MoIBM Bong | αὑτῶν Re αὐτῶν
libri Bong 19 roig om B.M Bong 20 αὑτοῖς Re αὐτοῖς
libri Bong 22 συνοικίζουσι Scripsi συνοικοῦσι libri edd
28 αὐτὰς στρατιώταις Scripsi αὗται στρατιώταις Α Sed yo αὖ-
ταῖς στρατιῶται in marg, [M edd αὐταῖς στρατιῶται CMoPB |
οὐδεὶς ὑμῶν (ἡμῶν I) ΒΜ Bong

LIBANH ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 448

τοὺς γάμους. τοῖς βουλεύουσι δὲ τίκτουσι παῖδας αἱ
δοῦλαι. εἶτα ἐξελήλυϑεν οὐσία τῆς βουλῆς δι’ ὑμε-
ναίων καὶ Ῥώμης. ὃ δὲ τοιαῦτα εἰργασμένος πατὴρ
διά τε τοὺς κηδεστὰς διά τε τὰς ἐλπίδας τίμιος. ὃν
ἐχρῆν ἅπασι φορτίοις πιέξεσϑαι καὶ μηδ᾽ ἀναπνεῖν ἔπι- 5
τρέπειν αὐτῷ τῶν ἠδικημένων μηδένα δέκης ve εἵνεκα
καὶ ὅπως εἴη τοῖς οὔπω τῇ βουλῇ λυμαινομένοις
παράδειγμα.

91. Ἤδη τοίνυν τις ὑμῶν καὶ τοιοῦτόν τι πρὸς
ταῦτα εἷπεν, ὡς ἀνεπίφϑονον, εἴ τις ὀρέγοιτο βελτίονος
σχήματος. τοῦτο δέ ἐστι τὴν πολιτείαν καϑ᾽ ἣν ξῶμεν
κινούντων. εἰ γὰρ ἐν ᾧ μέν τις ὑπὸ τοῦ νόμου
τέταχται. τοῦτο καταλείψει. ξητήσει δέ τι μεῖζον, ζητῶν
ὃὲ οὐκ ἀδικήσει. ὃ μὲν στρατιώτης | ἕξει τοῦ τα- RI δ44
ξιάρχου τὴν τάξιν, τὴν τοῦ στρατηγοῦ δὲ ὁ ταξίαρχος. 15
ἔσται δὲ ὃ μὲν ναύτης ἀντὶ τοῦ κυβερνήτου, ὃ δὲ
χορευτὴς ἀντὶ τοῦ διδασκάλου. ὁ δ᾽ οἰνοχόος τὴν
κύλικα ῥίψας κατακλινεὶς πίεται μετὰ τοῦ δεσπότου.
82. διὰ τέ δὲ καὶ τοὺς τὴν τάξιν λελοιπότας ἀπο-
τυμπανίξουσιν οἱ στρατηγοί; ῥάδιον γὰρ κἀκείνοις 30
εἰπεῖν, ὡς τὸ μὴ μάχεσϑαι τοῦ κινδυνεύειν ἄμεινον.
ἴσμεν τοὺς ἐπανισταμένους τοῖς βασιλεῦσι πολεμου-
μένους καὶ δοκοῦντας ϑάνατον ὀφείλειν τὴν δίκην.

0

e

10 cf. I 482,16 17 Ar. Av. 912 19 cf. p. 75,19

3 ταῦτα Mo 5 ἐχρῆν scripsi χρῆν libri edd | μὴ δ᾽
libri 6 εἵνεκα scripsi auctore Re (,Jeg. ἕνεκα" Anim; ,,malim
εἵνεκα" ed.) εἶναι libri edd 7 λυμηναμένοις ὃ 10 ἀνε-
πίφϑονον — 11 σχήματος citat Macar f. 91 15 ταξιάρχου]
στρατιώτου B | τὴν (2) om BM Bong 17 χοροδιδασκάλου |
δὲ Mo Re 18 κάλυκα C | κατακλινὴς CMoPa sed in hoc yo
κατακλιϑεὶς in marg m?, Bong 22 ἴσαιιεν Mo (et Vat. 939) |
πολέμους Pa sed yo πολεμουμένους in marg m*

1

2

[ud

e

E

0

144 LIBANII ORATIO XLVIII

τοῦ χάριν; εἴποι ἂν ὃ πηδήσας ἐπὶ τὴν ἀρχήν" τὸ
γὰρ κρατεῖν τοῦ χρατεῖσϑαι καὶ τὸ προστάττειν τοῦ τὸ
κελευόμενον ποιεῖν αἱρετώτερον εἶναι. 89. τηροῦντα
μὲν οὖν τὴν τάξιν ἥτις ἂν v λαμπρὸν ἐπ᾽ αὐτῆς εἶναι.
καὶ χαλὸν καὶ εὔδαιμον. τὸ δ᾽ ἀφορμὴν ποιεῖσϑαι
λαμπρότητος τὴν εἰς τοὺς νόμους ἀδικίαν ποῦ καλόν;
τὸ γὰρ δι’ ἀδικίας χτηϑὲν πῶς ἂν εἴη δίκαιον; ἀνάγκη
γὰρ ἐοικέναι τῇ ῥίξῃ τὸν καρπόν. ὁ δ᾽ ἐν μὲν τῷ μὴ
βουλεύειν ἀδικῶν. ἐκ δὲ τοῦ τοῦτο φεύγειν ἐπ᾽ ἀρχὴν
ἥκων ἴστω τὸ καλὸν τοῦτο κακὸν (ἔχων) τῷ κακῶς
ἐσχηκέναι. 84. φέρε, εἴ τις ἀρρωστούσῃ μητρὶ πένητι
μίαν ἐχούσῃ καταφυγὴν τὸν υἱὸν παραχκαϑῆσϑαι μὲν
οὐκ ἀξιοίη. χωρήσας δὲ ἐπὶ δένδρα καὶ κήπους καὶ
ἄνϑη τρυφῶν ἐνταῦϑα διάγοι χᾷτα ὡς κακὸς περὶ τὴν
τεχοῦσαν χρίνοιτο, τοῦτον. εἶπέ μοι, σώδει τὸ τῆς
προσεδρείας ἐκείνης ταύτην ἡδίω τὴν διατριβὴν εἶναι:
ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ἕν τοῦτο ξώρας. τὴν τέρψιν, ἃ δὲ
ἠδίκεις οὐκ εἶδες οὐδ᾽ ὡς ἄμεινον ἦν τοῦ χυλινδεῖσϑαι
ἐν ἄνϑεσι τὸ ἀσϑενούσης ἐπιμελεῖσϑαι μητρός;

95. Οὐ δὴ τοῦτο δεῖ σκοπεῖν, si τὸ μὴ βουλεύειν |

RII545 τοῦ βουλεύειν ἀπονώτερον., ἀλλ᾽ εἰ τὸ βουλεύειν

τοῦ μὴ βουλεύειν εὐσεβέστερον. εἰ δ᾽ οὗτοι δόξουσί τι

6 cf. ad p. 391,1 16 cf. t. II 550,1 17 cf. p. 478,19

1 χάριν; εἴποι Re “χάριν εἴποι libri Bong | τις ἂν M Bong.
4 4v M Bong 6 τὰ I 6 τῆς Mo 7 τὸ — 8 καρπόν

citat omissa γὰρ particula Macar fol. 91 8 τῷ μὲν IB |
uj om B 9 τοῦ τοῦτο e τούτου τῶ corr A τούτου τὸ CMo
10 ἔχων inserui auctore Re, ὃν Sintenis 12 ἐχούσης Mo

sed g eras 13 δ᾽ Re 1T κάκιστε CMoA sed in hoc s del
et" pos m.rec. κάκιστ᾽ reliqui libri edd τούτω CMo τούτωι A
sed ΄ in ^ et co in o corr m. rec. 18 ἀδικήσεις CAPIMo Re |
; post εἶδες CMoAPI edd delevi 29 δὲ IBM edd

T E NT IM

Ei e oae

LIBANH ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 445

λέγειν, Tí μὴ τοὺς λῃστὰς ϑαυμάξομεν, ot ταῖς σφαγαῖς
τὰς ὁδοὺς χεχλείκασιν. ἀφέντες ὃ νῦν ποιοῦμεν. τὸ
σχοπεῖν. ὅϑεν ἂν ἀσφάλεια τοῖς ὁδοιπόροις εἴη; καὶ
γὰρ τούτοις δοτέον τὰ αὑτῶν οὕτω μείξω ποιεῖν. ἐπειδὴ
ταῦτα αὐτοὺς τὰ ξιφίδια βοῶν vs ἀπαλλάττει καὶ ἀρό- 5
τρου καὶ σπορᾶς xci τῶν ἄλλων τῶν περὶ τὴν γῆν
πόνων καὶ ταχέως φέρει τὸ πλουτεῖν. 806. ἀλλ᾽ ἴσμεν
δὴ τήν τε κώμην ἐκείνην καὶ τὸ ἐν αὐτῇ γένος ὡς
ἐξεκόπη μέχρι τῶν ἐν γάλακτι παιδίων προελϑόντος
τοῦ πυρός. προνοηϑέντος, οἶμαι. τοῦ τότε βασιλέως. 10
ὅπως μὴ πάλιν ἀναφύσεται τὸ δεινὸν éxsivo γένος.
διὰ τοῦτο φέρουσαι ταῖς ἀγκάλαις αἷ μητέρες τὰ τέκνα
ταῖς τῶν δημίων χερσὶν ἐωϑοῦντο μετ᾽ ὀργῆς sig τὴν

Ν " - , e
φλόγα. εἰ δὲ τὸ αὑτῶν ἐποίουν οὗτοι καὶ ἐγεώργουν,

᾿ δ... “οἱ 3

οὔτ᾽ ἂν ἐπλούτουν κακῶς οὔτ᾽ ἂν ἀπέϑνησχον. οὕτω δὴ 16
καὶ περὶ τοῦ παρόντος. γιγνέσϑω τις εὐδαίμων δίκαιος
Qv, ἀδικῶν δὲ καὶ κατὰ τοῦτο ἰσχύων ἴστω δίκην
ὀφείλων τῆς ἰσχύος. ἣν εἰ κατ᾽ αὐτὸ τὸ δύνασϑαι μὴ
διδοίη. μειζόνως κακοδαίμων ἢ εἰ ὑπεσχήκει τὴν δίκην.

91. Ἄξιον δὲ μηδὲ ἐκεῖνο παρελθεῖν πολλὴν ἔχον so
αἰτίαν.

8 Marathocuprenos cf.ep.1443.1450. Amm.XXVIII 2,11—14
10 Valentis cf. Amm. l. l. 14 eorumque suboles parva etiam
ium, ne ad parentum exempla suberesceret, pari sorte deleta est

1 ληστὰς MoIB 4 αὐτῶν MoAPI 6 τὴν om IBM
Bong 10 τοῦτό τε M Bong 12 διατοῦτο MoPIBM
14 τὰ Re | αὐτῶ 1 sed 1 litt eras post c ἐποίουν si δὲ τὸ αὐτῶν
ἐποίουν οὗτοι I 16 γινέσϑω BM edd | τίς MoIBM Bon
11 κατατοῦτο]ἠ 18 ἣν εἰ κατ᾽ αὐτὸ τὸ scripsi cum P sed " et
εἰ et τὸ (in αὐτὸ) et ὁ (in τὸ) in ras m*, Β ἡνίκα τ᾽ (τὲ IM Bong)
αὐτῷ τῷ (τὲ pro τῷ I) reliqui libri edd 19 εἰ P sed εἰ in ras

'

7]
m? om B | ejr δίκην M 30 μὴ δὲ MoAPIBM

5

446 LIBANII ORATIO XLVIII

9 - - [4
Οὐ βοηϑεῖτε τοῖς βοηϑείας δεομένοις. οἷς πάρεστι
(105 δύνασϑαι. ἀλλ᾽ οἱ μὲν πωλοῦσι τὰ σφῶν αὐτῶν
ἀπορίᾳ συμμάχων, ὑμεῖς δὲ πράως φέρετε τὰς τοιυ-
αὐτας τῶν πράσεων ὡς δὴ οὐδὲν τοῦ κακοῦ μετέ-
1 , CUN OR.) P , 3 , c -
χοντες. καὶ οὐ τοῦτ᾽ ἔστι τὸ χείριστον. ἀλλ΄ ὅτι τῶν

RII546 μὲν αὐτοὶ καταβάλλετε | τὴν τιμήν, τὰ δὲ τοῖς ἐν

1

e

1

σι

0

δυνάμει προξενεῖτε καὶ κολακεύετε τὰς ἐκείνων τρα-
πέξζας τοῖς τῶν βουλευόντων κτήμασι. κἂν ἀγρόν τις
αὐτῶν τοῦ βουλεύοντος ϑαυμάσῃ καὶ διὰ τοῦ ϑαυ-
μάξειν εἰς τὸ ἐρᾶν προέλϑῃ, ταχὺ τὸ ἔργον προσετέϑη.,
καὶ ὃ μὲν ἠνάγκασται πωλεῖν, τῷ δὲ ἕτοιμον ἀγοράζειν.
98. οἱ δὲ τοῦτο καταπράξαντες ἠριστευκχέναι vs νομί-
ἕξουσι x«i μέγα τεῖχος αὑτοῖς περιτεϑεικέναν τὴν τῶν
ἐωνημένων χάριν. εἶτ᾽ αὐτοῖς ἐπὶ τὰς ϑύρας ὁσημέραι
φοιτῶσι καὶ παρακολουϑοῦσιν ἐπὶ τὰς τῶν ἵππων φάτ-
νας κἂν ἃ τῶν οἰκετῶν ἐστι ποιεῖν ἐπιταχϑῶσι, γεγή-
ϑασιν. οἱ μισϑοὶ δὲ τούτων φαγεῖν. πιεῖν, μεϑυσϑῆ-
vct, βιασϑῆναι τοὺς καταδεεῖς. κἂν ἡ Τύχη τινὰ αὖ-
τῶν ἐξάγῃ τῆς πόλεως. πεσόντες εἰς γόνυ καὶ δεηϑέν-
τες μένειν ἀπεστέρησαν τῶν παρὰ τῆς Τύχης τὴν πόλιν.
εἶτ᾽ εὐθὺς παρακαλοῦσιν οἰχοδομεῖν. εἶϑ'᾽ ἡ κύων ἐμι-

21 cf. t. II 293,9. Plat. Rep. VIII p. 563 C. Diogen. III 51.
Cic. ad Att. V 11,6

1 βοηϑεῖτε — 9 δύνασϑαι citat Macar fol. 91 | πρὸς vel
potius πρὸς τούτους ante οἷς inser coni Re 2 τὸ inserui
e Macar auctore Re om libri edd 8 πράως MoPIBM
5 voor scripsi ex MoAP τοῦτο reliqui libri edd 6 κατε-
βάλλετε I | τὰ P 8 τῶν om BM Bong 12 rs om Mo
18 αὐτοῖς 1IBM Bong | περιτεϑεικέναι scripsi coll. t. I 468,19

προστεϑεικέναι libri edd 14 εἶτ᾽ scripsi e CMoAP εἶτα
reliqui libri edd | ὁσήμεραι 4 21 εἶτα 1M Bong | ei9" scripsi
e CMoAPB εἶτα reliqui libri edd

cin mm

LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 447

μήσατο τὴν δέσποιναν οἰχοδομουμένη καὶ αὐτή. τουτὶ
ὃὲ ἐσμὸς χακῶν ἁπάσαις τέχναις. αἱ δὲ παρὰ τῶν
κήπων τῷ ἄστει παραμυϑίαι διολώλασι. καὶ πανταχοῦ
λίϑοι καὶ ξύλα καὶ τέχτονες.

39. Εἶτα ϑαυμάξετε τῶν ἀρχόντων, εἰ ταῦτα εἰδότες s
ὑβρίζουσι; ví δαὶ | αὐτοὺς ἐχρῆν ποιεῖν; αἰδεῖσθαι R IL 547
καὶ τιμᾶν τοὺς σφᾶς αὐτοὺς τεταπεινωχότας; ὁρᾶϑ'᾽
ὡς ὑφ᾽ ὑμῶν αἱ τιμαὶ τῇ βουλῇ διεφρϑάρησαν. πῶς
γὰρ ἂν ὃ δικάξων δύναιτο τὸν τοῦ δεῖνος αἰδεῖσϑαι
κόλαχα τὸν προπεπωχότα αὐτῷ τὰ τῶν ὁμοσκήνων i
δένδρα, τὸν καταπολεμοῦντα τὴν βουλὴν ἧς καὶ αὐτὸς
εἶναι τέταχται; 40. οὐδὲ ταῦρον ἴδοι τις ἂν ἡδέως
πηροῦντα τὰς βοῦς τοῖς χέρασιν οὐδὲ κριὸν ἀναρρη-
γνύντα τῇ κεφαλῇ τοὺς ἄρνας οὐδὲ ἀλεκτρυόνα τῇ τῶν
νεοττῶν ἐπιτιϑέμενον ἀσϑενείᾳ" οὐ τοίνυν οὐδ᾽ ἐν τὸ
βουλῇ τοὺς πρώτους ἀπολλύντας τοὺς δευτέρους καὶ
τρίτους. ὃ κακὸν μέν ἐστι τοῖς προδιδομένοις. κακὸν
δὲ τοῖς προδιδοῦσιν. ἐν γὰρ αὐτοῖς τοῖς δοχοῦσι
κέρδεσιν 17 βλάβη. ἢ πόϑεν οἴεσϑε τὸν δῆμον οὕτως
ἐπῆρϑαι καὶ ἀσελγαίνειν καὶ παροινεῖν; ἐῶ τὰ ἄλλα. 90
ἀλλὰ ἔναγχος οἵας ἀφῆκαν ἐν τῷ ϑεάτρῳ φωνάς. ἐπεὶ

13 Soph. Ai. 236

1 δέσποιναν scripsi auctoribus Re et Cobeto Coll. 137
δεσποτείαν libri edd | οἰκοδομουμένην Mo sed v del | τουτὶ
scripsi cum B ταυτὶ reliqui libri edd 6 δὲ CMoIBM
Bong δαί; Re 8 ὑφ᾽ in ras P? ἀφ᾽ B | διεφϑάρησαν;
CMoAPBM Bong 10 προπεπτωκότα CMol 12 ión CMo

15 οὐδὲ IM Bong 18 τοῖς προδιδοῦσιν] ,,addi velim
αὐτοῖς" Re | αὐτοῖς in marg Mo 20 τἄλλα P sed v in ras
2 litt m?, B 21 ἀλλὰ scripsi e CMoA ἀλλ᾽ reliqui libri
sed ᾿ in ras P?, edd

448 LIBANII ORATIO XLVIII

μὴ χρυσίον εὐθέως εἶχε τῆς τραγῳδίας ἀηδὴς ὑπο-
κριτής. ἤλπιζον γὰρ ὑμᾶς σιγῇ καὶ ταῦτα οἴσειν οὐ
κακῶς ἐλπίξοντες. οὔκουν ἐγρύξατε.
41. Γένεσϑε τοίνυν ἀμείνους μὲν ὑμῶν αὐτῶν,
5 ὅμοιοι δὲ τοῖς πατράσιν, οἷς τοὺς ἐπὶ τῶν ἀρχῶν καὶ
καταπλήττειν ὑπῆρχε. γένεσϑε τοῖς πενεστέροις τῶν
ἐν τῇ βουλῇ λιμένες καὶ μιᾷ γνώμῃ τὰ συμφέροντα
καὶ ξητεῖτε xol πράττετε. καὶ τὸ ἕνός τινος ἀγαϑὸν
κοινὸν χεχρίσϑω καὶ τὸ δυσχερὲς ὡσαύτως. ὡς νῦν
10 y& ἐπιχαίρομεν ἀλλήλοις, καὶ οἱ μὲν πιέξουσιν, ot δὲ
καταρῶνται. μηδὲν ὑμῖν ἔστω φοβερώτερον τοῦ τὴν
πατρίδα κακοῦν μηδ᾽ αὐτὸς ὁ ϑάνατος.
RII548 42. ᾽4λλ: ἀγέσϑω τις | ἐπὶ τὸ βουλεύειν, κἂν
μέλλῃ τό τινος λυπήσειν βαλλάντιον. οὐχ ὁρᾶτε τὸν
15 “ητόϊον ὡς καλὰ περὶ αὑτοῦ διηγεῖται πολλάκις, τὸν
Μακρέντιον. τὸν Μάτερνον. τὸν "IovAwvóv, πολλοὺς
ἄλλους. τὰς ὑπὲρ τούτων πρὸς τοὺς στρατηγοὺς μάχας,
ἃς οὐκ ἀξημίους μέν. καλὰς δὲ x«l οὕτως ἐνόμιξεν;
τί τοιοῦτον ἔστιν ὑμῖν εἰς φιλοτιμίαν ἐπαῖρον; περὶ .
20 T0Ü τῶν ὑμετέρων ἐν συνουσίαις διατρέίψετε; τίνος |
μνημονεύοντες ἀμείνους εἶναι δόξετε; νίκας μὲν Ὀλυμ-

13 cf. p. 459,17sq. 1 cf. p. 24,15; 146,10; 461,16

4 γένέσϑαι Mo sed s supra or scr. τὴ ἢ ὅ καὶ om I
10 ἀλλήλοις Scripsi auctore Re ἄλλοις libri edd 12 μὴ δ᾽

MoAPIBM 18 τίς MoM 14 τὸ πήσειν C πήσειν Mo |
βαλάντιον CMoBM edd οἵ. p. 173,2 15 αὐτοῦ MoIB

16 τὸν Μάτερνον om 1 | ματέρνον CMo Re 18 ἐνόμιξεν A
sed yo ἐνόμιξον in marg ἐνόμιξον CMoP sed in hoe o in ras
m?, 7B Re 19 τοιοῦτό Bong | ἡμῖν ἐστιν CMo ἡμῖν AP

Tj

ὑμῖν I ὑμῖν M sed v ex ἡ corr | ἐπαῖρον Re ἑταῖροι libri Bong
20 ὑμετέρων M sed v in ras ἡμετέρων reliqui libri Re

21 ὀλυμπιακὰς CMo

[ LIBANII ORATIO AD SENATUM ANTIOCHENUM 449

πικὰς οὐχ ἐρεῖτε οὐδὲ αἰχμαλώτους καὶ λάφυρα" εἰ δὲ
μήτε ἐκεῖνα μήτε ταῦτα, τῷ ποτὲ χρήσεσϑε:

49. Μὴ ὑμεῖς ye, μὴ μέχρι παντὸς ἐπὶ τῶν ἡμαρ-
τημένων μένετε. ἀλλὰ ἅλις μὲν δρυός, ἀποϑέμενοι δὲ
τὴν πολλὴν ταύτην μαλακίαν δείξατε πάλιν τὴν βουλὴν
ἀνϑοῦσαν.

pn τ χορ» aC

Ε. 4 Diogen. I 62. Greg. Cypr. Leid. I 39. Marcell. praef.
prov. p. XXIII. Cic. ad Att. II 19,1; cf. Anth. Pal. VI 254,1

-...2 μήτ᾽ Re | χρήσεσϑᾶι Mo 6 πρὸς τὴν βουλὴν subscr P

LisANiUS ed. Foerster. III. 29

XLIX?).

Oratio πρὸς τὸν βασιλέα ὑπὲρ τῶν Bovióv paulo

ante?) orationem antecedentem πρὸς τὴν βουλὴν con-
scripta, qua a Theodosio petivit ut curiis numero auctori-
tateque lege amplificandis subveniret, 'corporis' fere finibus
eireumseripta mansit. Parvus igitur numerus codicum est
quibus ad nostram aetatem pervenit. Sunt autem hi
septem:

1. Chisianus R VI 43 (— O) saec. XIV fol. 8267. Vide
t. I p. 10sq. et supra p. 164. Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol. 220". Vide t.I p. 15sq. Contuli.

1) Orationem hanc cum ab antecedenti dirimere noluerim,
ut in codice B legitur, ante eam (L) quae in codicibus CAP
et editione Reiskiana t. II p. 549—569 illi succedit collocavi.

2) Argumentum orationis utriusque fere idem est, sed hanc
respexit illa p. 428,2 sq. Ὅσοις μὲν πρὸς ὅσους ἐχρησάμην ὑπὲρ
ὑμῶν παρὰ πάντα τὸν χρόνον, ὦ βουλή, λόγοις οὐ πρὸς τοὺς
ὑπὸ τοῖς ferum ἔχοντας τὰς ἀρχὰς μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς
αὐτῶν ἐκείνων τὸν ἄριστον — ἐπεὶ δ᾽ ὑμῖν ὑπὲρ ὑμῶν
αὐτῶν διαλεχϑῆναι καιρός, οὐδὲ τοῦτο παρήσω τῶν ἀτόπων εἶναι
νομίξων "Br aa μὲν ἀξιοῦν εὖ ποιεῖν ἡμῖν τὴν βουλήν,
αὐτὴν δὲ μὴ πείϑειν τῶν αὑτῆς προνοηϑῆναι. Diversitati quam
Sieversius p. 194 notat numeri decurionum ἑξήκοντα p. 430,14
et δώδεκα p.457,9 nihil tribuendum videtur. Utrumque, prout
antecedenti numero pristino (ἑξακόσιοι p. 430,13 cf. 429,18;
t. I 249,138q. ἑξακοσίων --- ἑξήκοντα — ££; οὐ χίλιοι καὶ διακόσιοι
p. 457,2) convenire videbatur, adhibuit. Sed numerum minorem
(δώδεκα) in oratione ad imperatorem scripta reperiri observes
velim.

3) Of. p. 425 et p. 207.

ester a MET ραν τὸ- τσ

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURHIS 451

9. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol. 150", cuius in margine Allatius lectiones varias codicis
Barberini adnotavit. Correctus est manu secunda e codice
e quo Barberinus fluxit; cf. p. 459,11 et p. 120. "Vide
t. lp.20sq. Contuli.

4. Mareianus append. XCI 2 (— I) saee. XIV
fol. 319 neglegenter admodum exaratus. Vide t.I p.217 sq.
Contuli.

9. Urbinas gr. 125 saec. XIV fol. 128. Vide t.I
p. 214 sq.

6. Barberinus II 41 (— B) saec. XV fol. 186", cuius
in margine Allatius lectiones varias codicis Palatini ad-
notayit. Vide t. I p. 24 sq. et 236, Contuli.

7. Marcianus gr. 437 (— M) saec. XV fol. 164",
Vide t. I p. 2183 sq. et 236. Contuli.

Qui omnes sunt familiae prioris.

Necessitudinis vero vinculum quo coniuncti sunt stemma
supra p. 402 propositum tibi ostendit. Unde simul discis
etiam in hac oratione lectiones codicis Urbinatis nullo
detrimento ab apparatu critico abesse posse.

Quattuor locos Maximus Planudes!) excerpsit.

Oratio primum e codice M a Bongiovannio(— Bong)
Venetis anno 1754 p. 70— 87 in lucem protracta est.
Vitiorum quibus editio scatet plurima divinando sanavit
Reiskius Animadversionum volumine quinto p. 516—524,
nonnulla ope codicis Augustani in editione quam uxor
prelis commisit t. II p. 570—587. In hanc 'Animad-
versiones receptae sunt ita ut haud semel js eum poste-
rioribus discreparent.

1) Cf. t. I p. 738q. 2) Cf. notas 49, 51, 52 paginae 578.

29*

XLIX.

ΠΡῸΣ TON BAXIAEA ὙΠῈΡ ΤῸΝ
ΒΟΥΛΩΝ.

RII5:0 1. Τὸ μὲν σόν, ὦ βασιλεῦ, μέρος καὶ τοῦ μετὰ
σὲ τοῖς ἄλλοις ἄρχουσιν ἐφεστηκχότος., ἐπανήκχουσιν εἰς

s τὰ πρόσϑεν αἱ βουλαὶ καὶ τὸν αὑτῶν ἀριϑμὸν ἔχουσι,
παρὰ δὲ τῶν ἐν αὐτῷ τῷ βουλεύειν κεκώλυται τοῦτο
πρὸς ἔργον ἐλθεῖν, ὥστε σὲ μὲν δικαίως ἂν ἅπαντες
ἐπαινοῖμεν καὶ τὸν ὕπαρχον, éxsivovg ὁὲ καὶ μισοῖμεν
καὶ κακοὺς ἡγοίμεϑα καὶ διδόντας δίκην ἡδέως ἂν
10 ἴδοιμεν. εἰ γὰρ δὴ τοῦτο γένοιτο. τάχ᾽ ἂν ἡ τιμωρία
παύσειξ τὰ νῦν ἐναντιούμενα. τῇ παρὰ σοῦ ταῖς βου-

codex Chisianus

Monacensis gr. 483 (Augustanus)
Palatinus gr. 282

Marcianus append. XCI 2
Barberinus II 41

Marcianus gr. 437

Tl I
LE d d d

4 cf.p.428,4 ὅ cf.p.429,175q0.,; 480,13 6 cf. p.430,178q.
8 Tatianum cf. p. 425 not. 1

1 νβ΄ ante πρὸς AC sed in hoc £y' in marg in ras m*
ὑπὲρ τῶν fovióv M edd om reliqui libri xó in marg rubr B
4 ἐς I 5 τῶν CAP sed in hoc à in ó corr m? | αὑτῶν P
sed ' e" corr τηῦ αὐτὸν IM Βοηρ | ἀρυϑμῶν C — 8 ἐπαινοῖμεν
citat Plan fol. 104*

LIBANH ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 453

λαῖς βοηϑείᾳ. τούτων οὖν εἵνεχα xal τοῦ μαϑεῖν
ἅπαντας. ὡς τοῖς σοὶ δοκοῦσιν εὐθὺς ἀχολουϑεῖν ἄξιον.
ὀργῇ τῇ προσηκούσῃ φαίνου χρώμενος κατὰ τῶν οὐχ
ἀξιούντων ἄρχεσϑαι. ὡς δ᾽ ἂν γένοιτό cov σαφὲς τὸ
᾿κείνων κακούργημα, μικρὸν ἄνωϑεν ἀρξάμενος διηγή- 5
σομαι. :

2. "Hv9ovv αἱ βουλαὶ πάλαι ταῖς πόλεσιν ἁπάθδαις,
xci ἦν ἥ τε γῆ τῶν βουλευόντων χαὶ τῶν γε οἰκιῶν
αἱ βελτίους καὶ χρήματα ἦν ἑκάστῳ καὶ παρ᾽ ἀλλήλων
ἐγάμουν καὶ ἣν εὔδαιμον τὸ βουλῆς μετασχεῖν. οὕτω 10
τοίνυν ἐχούσας αὐτὰς παραλαβών τις βασιλεὺς χείρους
ἐποίησεν | ἄλλοις τε οὐκ ὀλίγοις καὶ τῇ ys ὑφ᾽ Ἐ ΠΌδτι
αὑτοῦ πεποιημένῃ πόλει. τεϑνεῶτος τοίνυν αὐτοῦ τὸν
πόλεμον ἤδη πεφυτευκότος τὸν Περσικὸν τὰ περὶ τὸν
πόλεμον τοῦτον πράγματα ταῖς βουλαῖς ἐλυμήνατο 15
καϑ' ἕκαστον αὐτὰς ἔτος ἐπὶ τὸ χεῖρον ἄγοντα τῶν
ἐπὶ τὸν Τίγρητα πεμπομένων βουλευτῶν ταῖς ἐκεῖ
βλάβαις τὰ πατρῷα πωλούντων. οἵ δ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὁπόϑεν
ἥκοντες ἐωνοῦντο ῥᾳδίως γεωργοῦντες τὰ βασίλεια.
9. τοῦτ᾽ εὔξατο λῦσαι τὸ καχὸν ᾿Ιουλιανὸς ὃ βασιλεύς.
τοῦτ᾽ ἔλυσε δυνηϑείς. οἷς ἦν χτήματα καϑ' ἕχάστην
πόλιν ἐγγράφων πλὴν κομιδῆ τινῶν ὀλίγων. τῆς οὖν
ἐχείνου τελευτῆς ἐπὶ ταὐτὰ πάλιν τὰς βουλὰς ἀπενεγ-

Ὁ

ὅ cf. p. 309,9 8 cf. p. 132,12; t. 1250,38q. 11 Constan-
tinus cf. p. 318,5; 429,20 14 cf. Exc. Vales. 6, 35; Oros. VII 28
16 cf. p. 430,18q. 20 cf. p. 436,128q.; 437,38q.

1 εἴνεκα reposui e libris ἕνεκα edd 4 σοι om B
6 "xsivov P sed ' eras, BM κείνων reliqui libri sed x et v
in ras 4, edd 13 ἑαυτοῦ Re 15 ἐλυμήναντο IBM Bong
18 of P sed ' add τυ", BM Bong 20 λύσαι 1 cf.p.380,17
28 ταὐτὰ Bong ταῦτα libri sed in ταὐτὰ corr P*

454 LIBANII ORATIO XLIX

κούδσης. μᾶλλον δὲ sig πολὺ φαυλότερα καὶ πολλῆς
ἀπὸ τῶν βουλευτηρίων ἐφ᾽ ἑτέρους βίους γιγνομένης
τῆς φυγῆς καὶ τῶν πόλεων τεταπεινωμένων τῷ τῶν
βουλῶν σχήματι τῶν ἄλλων ἀκολουϑούντων ἤλγησας
s μὲν ἀξίως τοῦ πράγματος. ὦ βασιλεῦ, καὶ τὸν Κυνή-
RII572 ytov ἔτ᾽ ἐπὶ τῶν δεήσεων τεταγμένον φήϑης | ἐκ-
πέμψαι δεῖν τοῦτο μόνον ἔργον ἕξοντά τὲ καὶ ἰασό-
u&vov, πρὶν δὲ ἢ τοῦτο πραχϑῆναι, γενόμενον ὕπαρχον
ἐχέλευες μέχρι τοῦ Νείλου χωρεῖν ἔχοντα καὶ τοῦτο
10 ἐν προνοίᾳ μηδένα ἀφιέναι παρὰ τὸ ἐν ἀρχῇ γεγενῆ-
σϑαι. ὃ δὲ χείρων τῆς προσδοκίας φανεὶς καὶ μεγάλα
μὲν ἀπειλήσας, δείξας δὲ ἃ κἂν αἰσχυνϑείη τις εἰπεῖν,
ἁπτόμενος μὲν ἐν τῇ πορείᾳ τοῦ πράγματος, ἐν δὲ
ματαίοις ϑορύβοις ἱστάμενος, οὕτω μὲν εἶδε τὸν Νεῖλον,
15 οὕτω δὲ πάλιν τὸν Βόσπορον. φρονῶν μὲν ὡς δή τι
πεποιηχώς, πεποιηκὼς δὲ οὐδέν.

4. Κἀκείνῳ μὲν ἄν τις ἐγκαλέσειε ῥᾳϑυμίαν, περὶ
δὲ τῶν βουλευτῶν τί τις ἂν φήσειε τῶν ὀλίγων οὐ
βουληϑέντων γενέσϑαι πλειόνων; τί γὰρ ἦν δὴ τῶν

20 τοῦτο βουλομένων; ἱχετεῦσαν,. δακρύσαι. δεηϑῆναι,
πεσεῖν εἷς γόνυ. βοῆσαι τὰ τῶν ἀδικουμένων. αὐτοῦ
RII573 μένειν εἰπεῖν. si μή τις ἕλκων ἐκβάλοι. τούτων

5 οὗ p.425 πο] 8 cf.p.179,9; t. ΠΠ 104,9 R; CIL III 19
20 sq. ef. p. 431,38q.

1 πολλοῖς C | 5 σχήματος C | ὦ inserui e B om reliqui
libri edd | τῶν CI? ys Bong 10 ἀφιέντα C ἀφιέντ cum
ras 1 litt post v 4 sed « supra v et »^' supra α scr.m. rec. |
ἐναργῆ P sed supra « eras 11 ὁ 0$ —10 οὐδέν citat Plan l. 1.

12 τίς Plan 18 ἁπτόμενος --- 15 Βόσπορον om Plan
14 εἶδεν A 18 τίς I | καὶ ante φήσειε A sed punctis del,
Re delevi 20 δακρῦσαι CAP sed in hoc ^ in ras m?, edd

À
fortasse recte sed cf. ad t. 11 355,17 22 ἐκβάλοι B

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 455

3

οὐδὲν παρὰ τῶν ὀλίγων. ἀλλ᾽ ἐχλήϑη τις, καὶ ῥήτωρ
ἐγγὺς καὶ ῥήματα οὐ πολλά, καὶ ἡ ἄφεσις εἴπετο καὶ
οἵδε ἄφωνοι. D. ἔτι τοίνυν πολλοὺς μὲν πρὸ τοῦδε
᾿ς τοῦ καιροῦ παρεῖσαν συναγωνιζομένους, πολλοὺς δὲ
᾿ς μετὰ τοῦτον πόσων, ὦ βασιλεῦ, παρ᾽ ὑμῶν ἀφικνου- s
- μένων γραμμάτων ἁπάσας ἀναιρούντων τοῖς ἀδίκως
| φεύγουσι | τὰς καταφυγάς. τὰ μέν γέ quow: RII574
j| ἦρξας x«l διὰ τοῦτ᾽ οὐκ ἀξιοῖς λειτουργεῖν;
|. οὐχοῦν αὐτὺς μὲν κάϑευδε, διὰ δὲ τοῦ παιδὸς
| τὰ προσήχοντα ποίει. ἀλλ᾽ οὐκ εἶ πατὴρ ἢ τὸ
ϑυγατέρων μόνων; ἄνδρα τινὰ πείσας ὑπελ-
ϑεῖν τοὔνομα καὶ τὸ ἔργον πάλιν αὐτὸς κάϑευδε
τοσοῦτον μόνον τῇ πόλει παρέχων. ἀναλίσκων.
ταῦτ᾽ ἔστιν ἐν πολλαῖς ἐπιστολαῖς καὶ τούτων y& ἐν
ἑτέραις ἕτερα καλλίω μείξω τὴν ἀπόδειξιν ἔχοντα τῆς 15
σπουδῆς T περὶ τὰς βουλὰς κέχρησαι. 6. ταυτὶ δὲ
λέγει τί; εἰ καὶ διὰ πολλῶν ἀρχῶν ἀφῖξαι καὶ
κήρυκες ἡγοῦντό σου καὶ ῥαβδοῦχοι καὶ μαστι-
γοφόροι καὶ ἡμεροδρόμοι καὶ στρατιῶταί τινὲς
|. καί σοι τροφὴ γέγονεν ἐκ τοῦ βασιλέως οἴκου, 2o
ἥξεις ὅμως oi cse καϑίστησιν ὃ πατὴρ καὶ ἡ
| μήτηρ καὶ οἱ τούτων γονεῖς. κἂν εἴπῃς τὰς
ἀρχάς. οὐδὲν ὠφελοῦσαν βοήϑειαν κέκληκας.
1. καὶ τὰ μὲν παρ᾽ ὑμῶν τοιαῦτα, τὰ δὲ τούτων ἀντὶ
τοῦ πέμπειν μὲν τοὺς στεφανώσοντας τὴν οὕτω τῶν 25
βουλῶν ἐπιμελουμένην κεφαλήν, ἔχεσϑαι δὲ εὐθὺς τῶν

—— ME
^"

qvem ttp

ΨΥ ΡΝ

1 τίς IB 2 ἄφεσις M sed ἔφεσις in marg m. rec., in
ras B 3 οἷδε AP sed in hoc ^ in ' corr ras, 1 | ,,post μὲν
quí subaudiendum aut potius addendwm καιρούς" Re Anim per-
peram 7 ys, φησὶν, ἦρξας Re | διατοῦτ᾽ PIBM | τοῦτο Re

11 uóvov B 18 σοι P sed c ex o corr et οἱ in ras m*
25 τοὺς e τοῦ corr I? 26 δ᾽ Re

cr eh

456 LIBANII ORATIO XLIX

ἀποδεδομένων, μὴ συγχωρεῖν δὲ τοῖς ἄρχουσι μέλλειν
μηδ᾽ ἀναβολαῖς χαρίξεσϑαι τοῖς ὑπὸ τῶν γραμμάτων.
τεϑηραμένοις, ἀλλ᾽ ἀναγκάξειν ἐμμένειν τοῖς ὕφ’ ὑμῶν —
δικαίως κεχριμένοις x«i φόβους. ἐφιστάναι τῇ περὶ
5 ταῦτα νωϑείᾳ, ἀντὶ δὴ τοῦ ταῦτα ποιεῖν καὶ ἔτι πλείω
RII575 τοὺς μὲν εἴων ξῆν ἐν οἷσπερ | ἔξων, πρὸς δὲ
τοὺς οὐδὲν οὔτε μεῖζον οὔτε ἔλαττον ἐφϑέγξαντο
μεγάλας εἰς τὸ παρρησιάξεσϑαι τὰς ἀφορμὰς ἔχοντες.
ἀλλ ὧν οὐ γιγνομένων παρ᾽ ὑμῶν ἐσχετλίαξον ἄν,
10 ταῦτ᾽ ἔχειν ἐξὸν οὐκ ἐβουλήϑησαν, ἀλλ᾽ οὐ διδόντων
μὲν δεινὰ πάσχειν ἔλεγον. διδόντων δὲ οὐκ ἐχρή-
σαντο, ἀλλ᾽ ὧν χρήξειν ἔλεγον, ταῦτ᾽ εἰς χεῖρας ἰόντα
ἀπεώϑουν.
8. Καὶ παράδοξον μὲν τὸ ῥηϑέν, ἔχει δὲ οὐκ ἄλλως
15 ὁ λόγος, ἀλλ᾽ ὅμοιον ποιοῦσιν, ὥσπερ ἂν εἴ τις πένης. -
αἰτήσας παρὰ τοῦ 4΄πηὸς ϑησαυρόν, ἔπειτα γῆν ὀρύττων — —
εὑρὼν φεύγοι τὸ δῶρον. τί δὴ τὸ τούτων αἴτιον; ἐν
τοῖς ὀλίγοις τούτοις εἰσίν. ὦ βασιλεῦ. μεγάλαι τινὲς -
δυνάμεις. αἱ τοὺς ἀσϑενεστέρους ἄγουσι καὶ φέρουσ: -
80 τούτοις τἀκείνων προστιϑεῖσαι, τά τε Éx τοῦ πολι- |
τεύεσϑαι κέρδη τὰ τούτων αὔξει. χἀν τοῖς ἀμελου- '
μένοις ἃ δικαίως ἂν ἐτύγχανε προνοίας, ἐκ τοῦ wh) -
πολλοὺς εἶναι τοὺς βουλξύοντας τοῖς οὖσιν T) παραί-
τησις. καὶ πολὺς xc0' ἑχάστην ἡμέραν ὁ ϑρῆνος"

μὴ δ᾽ libri | ἀναβολὰς Re 3 ὑφ᾽ 1 sed v in ras m? |

ὑμῶν LM sed v in ras m* ἡμῶν IB 4 δικαίως scripsi
δικαίοις libri edd 6 rovg P 7 usifov e μείξων corr I? | 1
οὔτ᾽ he 9 ἀλλ᾽ — 17 δῶρον citat Plan 1. l. 9 óuóv M

sed v in ras m* ἡμῶν B ἡμῖν Plan 10 ἐβουλήϑησαν scripsi

ἠβουλήϑησαν libri edd 12 χρήξειν PI Plan |ióvv Plan
17 φεύγει C 18 μεγάλαι P sed us in ras m? 20 τἀκείνων
scripsi e P sed ' eras, B τὰ κείνων reliqui libri edd

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 457

ὁρᾷς τοὺς ἑστηκότας ἡμᾶς τοὺς εὐαριϑμήτους
τοὺς ἀντὶ τῶν χιλέων καὶ διακοσίων δώδεκα;
τοῦτ᾽ ἔστιν ἡ βουλή. ταῦτα μόνα τὰ πρὸς voG-
«ovo πράγματα ἀγόμενα δώματα. δι’ ἡμῶν «
τὰν τῇ πόλει, | Óv ἡμῶν τἀν τοῖς ἀγροῖς. RII 576
δι᾿ ἡμῶν τὰ μείξω, δι’ ἡμῶν τὰ ἐλάττω. δι᾽
ἡμῶν τὰ κουφότερα. δι᾽ ἡμῶν τὰ βαρύτερα.
διὰ τοῦτο τῶν αὐτῶν ὀνομάτων ἀκούεις.
9. ταύτην τὴν ὀλόφυρσιν τὰ δικαστήρια δέχεται συγ-
γνώμην μὲν φέροντα τοῖς ὀλιγωρουμένοις. συγγνώμην 10
ὃὲ φέροντα τοῖς χακουργουμένοις. βουλόμενοι δὴ ταύ-
της τε ἀπολαύειν τῆς ἀποστροφῆς καὶ ἐν μόνοις σφίσιν
ἴστασϑαι τὰ λήμματα δεδίασι μή τι τῶν ἀρχαίων αἱ
βουλαὶ κομίσωνται, καὶ τὸ τὰς βουλὰς ἀναστῆναι παρ᾽
ὑμῶν ξητοῦντες. ὅπως ἀεὶ κείσονται πράττουσι. μᾶλλον 15
δὲ τὸ μὲν προσποιοῦνται ξητεῖν, τὸ δ᾽ ὄντως ἐϑέλουσι.
10. δεῖ τοῖς λουσομένοις πυρός. ἔξεστιν ἐλϑεῖν ἐπὶ
τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα, οἱ δὲ οὐκ ἐθέλουσι. δεῖ τοῦ
ϑρέψοντος ἵππους ἡδονὴν παρέξοντας δρόμοις. εἰσὶν
ὧν ἄν τις λαβόμενος ἀναϑείη τὴν λειτουργίαν, οἱ δ᾽ 30
αὐτοὺς γυμνῇ τῇ κεφαλῇ προσεῖπον. εἶτα τοῦ παρόν-.
τος καιροῦ χατηγοροῦσιν ὡς τὰς βουλὰς καταδύσαντος
αὐτοὶ καταδύσαντες καὶ καταποντίσαντες καὶ κεχωλυ-
κότες αὐτὰς ἀναβιῶναι. σὺ μὲν γὰρ τοῦτο ἐβουλήϑης.

2 cf.p.450 not.2 9 Thuc.1143,5; II51,3 12 οἵ p.412,18
20 cf. t. II 96,20 21 cf. t. III 212,4 R; Plat. Phaedr. 243 B.
Greg. Cypr. prov. Leid. I 81 cum nota Leutschii

3 τοῦτ ἔστιν e τουτέστιν corr P? «aov Re | τοσαῦτα
scripsi τοιαῦτα libri edd — 4 δι᾿ — 5 πόλει om Bong, inserenda
eoni Re Anim [10 τοῖς om 7 16 vo (1) P τὸ δ᾽ -- ἐϑέλουσι
om B|óà Re 20 οὗ 4 of Psed'inras m*, /B . 21 ,malim
αὑτοὺς" Re 22 χαταδύσαντες Α 93 χαταδύντες C

458 LIBANII ORATIO XLIX

RII577 οὗτοι δὲ τοὐναντίον. 11. τὸν oov | πονηρὸν ταῖς
βουλαῖς καιρὸν πεποιήκασιν, ὥστ᾽ εἴ τινα δεῖ δοκεῖν
ἐχϑρὸν εἶναι τῶν βουλῶν. τοὺς τοσοῦτον αὐτῶν φυ-
λάττοντας ὕσον αὐτοῖς τηρήσει τὸ κερδαίνειν. νομυ-

5 στέον. οἱ προδεδώκασι μὲν τὰς αὑτῶν ἐν τῷ τὰς
βουλάς, προδεδώκασι δὲ τὰς ὑφ᾽ ὑμῶν εὑρημένας ταῖς
βουλαῖς ὠφελείας. οἱ δὲ πατρίδας κακοῦντες πῶς οὐκ
ἂν καὶ γονέας; οἱ δὲ ἐκείνους τίνος φείσαυιντ᾽ ἄν; τίς
γὰρ ἂν εἴη τοῖς ys τοιούτοις φίλος; οἱ δ᾽ ὑπὲρ χρη-

10 μάτων τοιοῦτοι ποίων μὲν ἀπόδσχοιντ᾽ ἂν ἀναϑημάτων;
ποίων δ᾽ ἂν τάφων; τίν: δ᾽ ἂν συνήϑει συνοδοιποροῦν-
τες ἔχοντί γε χρυσίον οὐκ ἂν εἴπερ ἐξείη. κτείναντες
ἀφέλοιντο;

12. Καὶ τοῦτο, ὦ βασιλεῦ, κοινὸν τὸ χακόν, ἐάν τὲ

15 Πάλτον εἴπῃς ἐάν τε ᾿4λεξάνδρειαν τὴν δεικνῦσαν τὸν
᾿λεξάνδρου νεχρὸν ἐάν τε Βαλανέας ἐάν τε τὴν ἧμε-
τέραν. μέτρῳ μὲν γὰρ διαφέρουσιν, T δ᾽ αὐτὴ παν-
ταχοῦ νόσος.

19. Καίτοι φήσουσι λέγεσϑαι τοῖς ἄρχουσι κατά-

20 λογον τῶν ἀποδράντων καὶ τῶν ἀτελεῖς αὑτοὺς πολλοῖς
- τρόποις πεποιηκότων. ἔστι δὲ τὸ μὲν οὐκ ἐκείνων,
ἀλλὰ τῶν τὲ ἀρχόντων καὶ τῶν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις

RII578 γράμμασι, τῶν μὲν ἀπειλαῖς οὐδένα κρύπτειν
ἐώντων, τῶν δὲ φόβῳ πάντα εἷς μέσον ἀγόντων. οἱ

0 γενναῖοι δὲ οἵδὲ τοῦ πράγματος sig χρίσιν ἥκοντος

1 τί οὖν BM Bong 9 ταῖς βουλαῖς B 4 αὐτοὺς 1
ὅ αὐτῶν 1 8 εἰ M Bong 9 àv sim scripsi ἄν τι libri
Bong ἂν j Re 10 ἀπέχοιντ᾽ Re 11 τίνι — 18 ἀφέλοιντο
citat Plan 1. 1. 12 ἤνπερ P sed mv in ras m? | ἐξείη scripsi
ἐξῇ libri Plan edd 16 πάλτην εἴποις I 16 ἀλέξανδρον IB
19 γράφεσϑαι 20 αὐτοὺς I 91 vo P | oo» om I
28 et 24 cov P 25 οἵδε P sed ' in ras m? oiós A

Tw. ie - IQ Moe er τς νον Ὁ. ἡ

T

ilf selaseci querunt su. Jii ri ee, cs

zm

CE e

Rom onte v imm

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 459

νῦν uiv σιωπῇ, νῦν δὲ τῷ μηδὲν ἰσχυρὸν εἰπεῖν ἐϑε-
λῆσαι τοῖς ἀδικοῦσι τὴν βουλὴν συνέπραξαν μαλακῶς
συνηγωνισμένοι. ὡς μηδὲν ὀνειράτων τὸ πρᾶγμα δια-
φέρειν. σπείραντες δὲ τοιαύτας χάριτας ἐν τοῖς δικα-
στηρίοις ἀπελϑόντες ἀμῶσι τῆς προδοσίας τοὺς μισϑοὺς s
δεχόμενοι λέγοντες πρὸς τοὺς διαφυγόντας, ὡς ἄριστα
προὔδοσαν. οἱ δ᾽ εἰσὶν ἐν τοῖς πρὸ τοῦ τῇ μὲν αὑτοῦ
γαστρὶ χαριζόμενος ἕκαστος. βεβαιοτέραν δὲ ἔχων τὴν
ἀτέλειαν τῇ κρίσει. 14. γνοίης δ᾽ ἄν, ὡς ἀληϑῆ λέγω.
διὰ τῶν τριῶν τῶν ἐκ μὲν ἕχατὸν τῇ βουλῇ δεδο- τὸ
μένων, ἐφ᾽ à τίς τῶν εὖ φρονούντων οὐκ ἠγανάκτησε,
τρεῖς ἐκ τοσούτων; τὸ βουλεύειν δὲ καὶ τούτων διὰ
τούτους ἀποσεισαμένων. τῶν τούτοις βοηϑούντων |
ἐν πλούτῳ παῖδας οὐ κεχτημένων καὶ διὰ τοῦτο RII579
χάριτας τοιαύτας δυναμένων λαμβάνειν. εἶτα τίς αὐτῶν T
ἄρξων καὶ ἦν εὖ ποιῶν χαλεπὸς τοῖς ἀφεικόσιν ἐν οἷς τὸ
ἀφεῖντο τῶν ἀφέντων τὴν ἀδικίαν ἰδών. 15. τὴν γὰρ
τῶν ἀμυνούντων αὐτοῖς δύναμιν ἄξιον. φησίν,
ὑφορᾶσϑαι. ἀλλ᾽ si τοῦτ᾽ ἔστιν ἀληϑές. οὐχ ἔστιν
αὐτοῖς ἐκεῖνο λέγειν, ὡς ὑπ᾽ αὐτῶν τὰ τῶν κλεπτόντων 530
ἑαυτοὺς ὀνόματα τοῖς ἄρχουσι φανερὰ καϑίσταται. εἰ
γὰρ οὐκ ἀδεές, οἱ κηδόμενοι τούτων οὐδ᾽ ἂν τοῖς ὀνό-
μασιν ἐλύπουν οὺς ἐφοβοῦντο. οὐ γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς

- 1 μηδενὶ IM Bong 2 μαλακῶς αὐτῇ συνηγωνισμένοι coni |
Re 6 διηγούμενοι Re Anim | λέγοντες scripsi γελῶντες libri |
edd * oi A οἵ P sed ' m*, IBM Bong δὲ Re | αὐτοῦ 1
10 τῶν bis om Bong ἐκ om B 11 ἠγανάκτησεν ὁρῶν τρεῖς P
sed v ὁρῶν suprascr. τη", B 14 διατοῦτο PIBM 15 λαμ-
βάνειν] διδόναι Re Anim |locus labem contraxit τίς αὐτοῖς ἦν
ὁ ἄρχων; ἦν (εὖ ποιῶν) χαλεπὸς coni Re Anim (quod deleto
ἦν (1) probaverim), εἶτα καϑήπτετό τις αὐτῶν ἄρχων in ed

17 ἀφεῖντο scripsi auctore Re (sed ἐν οἷς non est i» dis qui
sed in eo quod) ἀφεῖτο libri edd 22 ἀδαὲς I 23 ovs
scripsi auctore Re οἷς libri edd

460 LIBANII ORATIO XLIX

RII580 δευτέροις ἐχαρίξοντο τοῖς συμμάχοις ἢ διὰ τοῦ |

1

1

2

3

ex

0

σι

e

σι

σπέρματος ἐλύπουν. οὕτως ὅταν αὑτῶν τὸ τῶν Óvo-
μάτων ποιῶσιν, ἐξαπατῶσιν. ἀλλὰ μήν, ὅταν ὡς ἔδεισαν
λέγωσι τὴν τῶν ταῦτα οὐ βουλομένων ἰσχύν. ὁμολο-
γοῦσιν εἶναι περὶ τὴν αὑτῶν χκαχοί. οὐ γὰρ τὸ μὴ
ἠδικηκέναι ταύτῃ δεικνύουσι. τὴν δ᾽ αἰτίαν ἀφ᾽ ἧς
ἠδικήκασι λέγουσιν. 16. ἔνι δὲ καὶ τοῖς δειλοῖς ὧν
οἱ μὲν λείπουσι τὰς τάξεις. οἱ δ᾽ οὐδὲ μετέχουσιν αὖ-
τῶν. τοιαῦτα χρινομένοις λέγειν. δειλὸν γάρ μὲ ἡ
μήτηρ évexe καὶ τὰ ὅπλα λαβεῖν οὐκ ἐδυνήϑην.
ὁ δὲ τοῦτο μὲν πεποιηκέναι φήσει καὶ συμπαρατάξα-
σϑαι, τὸ δ᾽ ἔργον χαὶ τὰ ἀπὸ τῆς μάχης οὐκ ἐνεγκεῖν.
ἀπορήσει δ᾽ οὐδ᾽ ὅστις ἱερῶν χρημάτων οὐδ᾽ ὅστις
ἅπτεται τάφων. αἰτίας ἀφ᾽ ἧς ἐπὶ ταῦτα ἧκεν, ἀλλ᾽
ὀδυροῦνται τὴν πενίαν. ὥσπερ αὖ καὶ ὃ προδότης.
ἀλλ᾽ οὐδεὶς τοῖς τοιούτοις σώξεται, τὴν δίκην δὲ ὑπέ-
yov εἴσεται μόνην οὖσαν σωτηρίαν ἐν τῷ τῆς αἰτίας
ἐλέγχῳ.

11. Καὶ νῦν μή μοί τις λεγέτω τὸν φόβον, ἀλλ᾽ εἶ
μὴ προεῖται τὴν βουλὴν μηδὲ χακὸν ἑαυτὸν ἐπέδειξε.
καὶ γὰρ εἴ τινα λυπήσειν ἔμελλε καί τινος πειράσεσϑαι
δυσχεροῦς, τό ys πρὸς τὴν ἐνεγχοῦσαν δίκαιον πρό-
τερον ἔδει πεποιῆσϑαι καὶ τῆς ψυχῆς αὐτῆς. καὶ
πολλοὶ πολλάκις εἰδότες τὸν συμβησόμενόν σφισιν εἶ
μάχοιντο ϑάνατον ὅμως μάχονται καὶ μυρίοις ϑνή-
σκοντὲς τραύμασι μετὰ τοῦ χαίρειν ἀπέρχονται. σὺ δὲ

2 αὑτῶν Bong αὐτῶν libri 6 αὐτῶν 7 8 οἵ (2) 4
οἵ P sed ' add m?, B δὲ ΒΘ οὐ B 10 ἔτεκεν AI | ἐδυνή-
91v reposui e CAP ἡἠδυνήϑην reliqui libri edd 12 δὲ I Re

18 ἀπορήσει scripsi ἀπορήσειξ libri edd 14 ἀλλὰ I
17 τὴν σωτηρίαν Re 20 μὴ δὲ APIBM 8 ϑανάτους C |
καὶ — 96 ἀπέρχονται praemisso κείμενον in marg 7M

Ww -
! - LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 461

. φὸοίαν αἰχμὴν ἢ ποῖον βέλος ἢ (vivo) σφενδόνην ἢ
|. τίνα δείσας ἀσπίδα τὴν τοῦ δικαίου τάξιν ἔλιπες; οὐ
ὶ μέμψεως ἦν ὃ φόβος | xci ῥημάτων ὀλίγων; δῶμεν Ἐ ΤΙ 681
᾿ς δ᾽ ὅτι xci ϑανάτου. τί οὖν; οὐ χέρδος ὃ τοιοῦτος
ἣ ϑάνατος; ἢ σύ ys οὐκ οἶσϑα τοὺς λαμπροὺς ἐκείνους s
1 ϑανάτους τοὺς ὑπὲρ τῶν πατρίδων:

18. Καὶ ταῦτα εἶπον ὡς κίνδυνον ἐνεγκούσης ἂν
τῆς τοῦ δικαίου φυλακῆς. τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἂν ἔσχεν.
᾿ς οὐδὲ γὰρ οὑμὸς πάππος τὸν ἀργύριον τῆς βουλῆς εἶναι
ποιῶν νέον vt ὄντα καὶ ξένον καὶ μικρὰ χκεχτημένον τὸ
ἔπαϑέ τι κακόν: πρᾶγμα ποιῶν λυπηρὸν μὲν τῷ τότε
ἄρχοντι. λυπηρὸν δὲ τῷ τότε σοφιστῇ τὴν πόλιν ἀπὸ
νευμάτων ἄγοντι, ἀλλ᾽ ὅμως οὔτε αἰτούντων χάριν
εἶξεν οὔτε ἀπειλούντων ἔπτηξεν, ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἐλειτούρ-
yet, τῷ δ᾽ οὐδὲν δεινὸν οὐδαμόϑεν ἦν. 19. εἶεν. τὸ
ἀλλ᾽ ἐκεῖνο μὲν ἀρχαῖον. ἀλλ᾽ οὑτοσὶ “ητόϊος. ἡνίκα
ἐβούλευε, φαίη δ᾽ ἄν τις αὐτὸν καὶ νῦν διὰ τοῦ παιδός,
οὐ τρεῖς ἀποδράντας αὖϑις βουλευτὰς ἀπέφηνε, λόχων
ἡγησαμένους ἀνθρώπους καὶ στρατιώταις ἐπιτάξαντας
καὶ μετ᾽ ἐχείνων τὸ πολὺ τῆς γῆς ἐπελϑόντας καιροῖς
καλοῦσιν ὑπακούοντας: καίτοι ταῦτα ποιῶν ἤδει κινή-
σῶν ἐφ᾽ ἑαυτὸν στρατηγὸν δοῦλον ὀργῆς καὶ μεστὸν
φορᾶς. ἀλλ ὅμως ἐκχεῖνος ἔχων τοὺς ἄλλους πολι-
τευομένους καχῶς καὶ γράμματα τὰ ᾿κείνων τῷ μὴ καὶ

Ὁ

5 cf. ».449,6 9 cf. t. D81,9sq. | cf. p. 146,7 12 Zenobio
ef. ad p. 134,14; 119 not. 1 16 cf. p. 448,15; 146,10

1 τίνα inserui ἀ4 οὐ in marg A | ὁ om Bong 1 ὡς]
οὐ IB 8 àv om Bong 9 οὐδ᾽ οὐ C 15 δὲ Re | εἶεν
om A sed εἶ ἕν. in marg m* 18 λόχων P sed χ in ras m?

19 ἀνϑιρώποις Bong | ἐπιτεύξαντας I 20 ἐκεῖνον I
21 ἤδη I 24 vd κείνων P sed ' eras τἀκείνων IBM Bong
τὰ κείνων Re

462 LIBANII ORATIO XLIX

τὰ τοῦδε προσλαβεῖν εἶχεν οὐδέν. καίτοι διὰ πότου |

RII582 καὶ τραπέζης αὐτὸν ἐχλύδσειν ἤλπιζε. καὶ ἅμα
προπίνων αὐτῷ φιλοτησίαν καὶ τὸ βιβλίον ἤτει τὴν
προσϑήχην. 6 δ᾽ ἔπιε μέν, δοῦναι δὲ ἃ μὴ καλὸν οὐκ

5 ἠνέσχετο καὶ διετέλεσε μισούμενος μέν, παϑὼν δὲ οὐδέν.
20. οὐ τοίνυν οὐδὲ νῦν φόβῳ ταῦτα συγκχεχώρηται
οὐδὲ τῷ νομίξευν, εἰ μὴ βλάψαιεν τὰς βουλάς, ἀπολεῖς
σϑαι. ἀλλ᾽ ἤδεσαν αὑτοῖς ἰδίᾳ συνοῖσον τὸ τὰς βουλὰς
ἔχευν ὡς ἔχουσιν.

10 21. Ἔστι τοίνυν αὐτοῖς καὶ τοιοῦτός τις λόγος.
ὡς. εἰ xci σφόδρα αὐτοὺς βουλεύειν ἀναγκχάσουσιν,
ἔστι τὸ λῦσον καὶ πάλιν αὐτοῖς δῶσον τὸ μὴ βου-
λεύειν, ὥστ᾽ αὐτοῖς γέλωτα τὴν περὶ τοῦτο εἶναι πραγ-
ματείαν. ἔστι δὲ πᾶν τοῦτο ψεῦδος. τὸν γὰρ ἐκ τῶν

15 δικαίων ἃ περὶ τοῦτο ἔστιν εἰλημμένον καὶ κρίσει καὶ
ψήφῳ τῆς βουλῆς γεγενημένον καί, τὸ ἔτι μεῖξον, τοῖς
ὑμετέροις νόμοις ví τὸ λῦσον ἂν εἴη; ἐγὼ μὲν οἶμαι
οὐδέν. 22. si δὲ δεῖ συγχωρῆσαι πάντα ἂν γενέσϑαι
χρημάτων, τό γε δικαίους εἶναι περὶ τὴν βουλὴν

30 τούτοις γε ἐσώξετ᾽ ἄν, εἰ δι’ αὐτοὺς ἐγγραφέντες |

R.II588 ἑτέρωϑεν ἐξηλείφοντο. ϑήρασον αὐτός, χράτησον,
εἰσένεγχε τῇ βουλῇ τὰ ὀφειλόμενα, γενοῦ χρήστης
δίχαιος. ἂν δ᾽ ἀδικῇ τις ἄλλος. τό γε σὸν οὐκ ἐν

3 cf. t. ΠῚ 105,8; IV 48,14: 226,11R 4 cf. p. 480,15

3 τὴν om Re 4 προϑήκην Re | ὃ 4 δ Psed ' add m*,
IBM | δὲ Re 7 βλέψαιεν I 8 αὐτοῖς AP sed in hoc ' in*
corr m*, IM Bong | συνοῖσον τὸ Re συνοίσοντα libri Bong

11 ἀναγκάξουσιν Bong 12 λύσον IB 17 λύσον I
20 τούτοις ye om Α sed in marg add ταῦ, P sed praemisso
κείμενον in marg scr m?, IM Bong | γ᾽ Re | ἐγγραφέν I

21 αὐτοὺς 5 22 εἰσένεγκαι IB | βασιλῆ 1

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 463

αἰτίᾳ. οὐδὲ γὰρ ἤν τις ἀρρωστῶν δῆλος ἦ πάντως
τεϑνήξων., ἀμελεῖται μὲν ὑπὸ τῶν ἰατρῶν. ἀμελεῖται
ὃὲ ὑπὸ τῶν οἰκείων. ἀλλὰ καὶ πόνοι καὶ φροντίδες
καὶ ἀγρυπνίαι καὶ φάρμακα, καὶ ὡς μὲν οὐδεμία τού-
τῶν ὄνησις, ἔγνωσται. πᾶν δὲ ὅσον ἄξιον πρὸ τοῦ
ϑανάτου πέπρακται. 29. ὁρῶμεν δέ τοι καὶ τὰς ἀσϑε-
νεστέρας τῶν πόλεων τειχιξζούσας ἑαυτὰς καὶ ταῦτα
ἐπισταμένας., ὅτι τῶν μᾶλλον ἰσχυόντων ἐστὶ τὸ πρῶτα
τὰ τείχη κατενεγκεῖν. ἄρα διὰ τοῦτο ξῶσιν ἀτείχιστοι;
τί δ᾽ οἱ τῶν ἀφυεστέρων πατέρες οὐχὶ xol τούτους
ἐν οἷς oUx εἶσιν ἐλπίδες. πέμπουσιν sig διδασκάλων
δώσοντας μὲν χρήματα, ληψομένους δὲ οὐδέν; τί δὴ
τὸ πεῖϑον; τὸ μὴ βούλεσϑαι δοκεῖν ἠμεληκέναι τῶν
τῆς φύσεως νόμων μηδὲ παρέχειν λαβὴν τοῖς ἡδέως
ἐπιτιμῶσιν, ὅτι ἄρα τὸ σφῶν αὐτῶν οὐκ ἐποίησαν (οὐχ
ὧν ἦσαν κύριοι παρεσχημένοι. 24. καὶ μὴν τούς γε
τῶν οἰκετῶν κλέπτειν μεμαϑηχότας μαστιγοῦμεν καὶ
ταῦτα εἰδότες, ὡς καὶ ἐν αὐτῷ τῷ τὰς πληγὰς ἰᾶσϑαι
χρῶνται τῷ τρόπῳ κἀν τοῖς αὐτοῖς αἱ χεῖρες. ὁ δεσπότης

15

δὲ εἰ καὶ μὴ τὸν οἰκέτην μετέβαλεν, ἀλλ᾽ αὑτόν ys κατέ- 2o

GruGsv ἄμεμπτον ταῖς ἐφ᾽ ἑκάστῳ πληγαῖς. τί δ᾽ οἱ

τοὺς | ὄνους ὑπὲρ τάχους παίοντες οὐχὶ καὶ τῆς R II584

βραδυτῆτος μενούσης παίουσιν ὅμως τὸ δοκεῖν ἐλλείπειν
τὰ παρ᾽ αὑτῶν φυλαττόμενοι;

1 πάντων I 2 τεϑνήξων scripsi ex 7BM sed in hoe
τεϑνηξόμενος in marg m.rec. τεϑνήσων CAP sed in hoc $ supra
c scr. m* τεϑνηξόμενος edd | παρὰ M Bong 4 μὲν om Z |
οὐδὲ μία À μὴ δεμία I 1 αὑτὰς IM Bong αὐτάς Re
9 διατοῦτο PIBM 10 δέ; Re | τούτους scripsi τούτων libri

edd 14 μὴ δὲ AIBM 15 τὸ] τῶν I | οὐχ inserui
20 αὐτὸν M 21 δέ, Re 28 ; post παίουσιν ΑΡ sed
in hoc eras, 7, " B 24 αὐτῶν CAP sed in hoc ' in * corr

m?, B Re

464 LIBANII ORATIO XLIX .

25. IYyvov δὴ καὶ αὐτὸς ἡμῖν ὑπὲρ τῆς βουλῆς
ἀνήρ. εἰ καὶ τηνάλλως πονήσεις x«i οἱ τὰ τοιαῦτα
μένειν οὐκ &íGovvsg γενήσοιντο. ἴσως δὲ οὐδὲ rqv-
ἄλλως ἀκριβεῖ λόγῳ τοῦτο ἔστιν, ὅταν ἐν αὐτῷ τι vÓY

5 πεπονηκέναι κέρδος T. οἷον δή τι καὶ τοὺς χλύδωνι
διαφϑειρομένους ἔστιν ἰδεῖν ποιοῦντας. ἴσασι μέν,
ὡς ὁ χειμὼν περιέσται τιϑεὶς ὑπὸ τῇ ϑαλάττῃ τὸ
πλοῖον καὶ οὐδεμία τέχνη τοῦτ᾽ ἐξαρπάσαι δυνήσεται,
τὸ δ᾽ ὅ τι δύναιντο βοηϑεῖν οὐ προκαταλύουσιν. ἀλλ᾽

10 οὐδὲ τὰς μελίττας μέντοι παύει τῆς ἐργασίας τὸ τοῖς

πεπονημένοις τοὺς κηφῆνας ἐπιτίϑεσϑαι. ἀλλ᾽ οἱ μὲν

ἐσθίουσιν, αἱ δὲ ὑφαίνουσιν. did di

20. Ἔτι τοίνυν οὐκ ἐχείνων ἢ τούτων αἱ λύσεις.
ἣν γὰρ δὴ μὴ τούσδε λάβωσι συνεργούς., αἵ ᾿᾽χείνων
συμμαχίαι σκιὰν ἤνεγκαν συμμαχίας. τὸ οὖν τι τὸν

Φίλιππον δύνασϑαι παρὰ “ασϑένους ἔστι, παρ᾽ Εὐϑυ-

κράτους ἔστι, παρὰ τῶν ἄλλων ὅσοι δούλας τὰς αὑτῶν
ἐχείνου κατέστησαν δώροις. οὐχ ὅπλοις πολεμοῦντος.
δῶρα δὴ καὶ τούτους ἀδικεῖν ἀναπείϑει. καὶ μέχρις
ἂν αὐτοῖς ἀξήμιον τοῦτο T, τρυγῶντες οὐ παύσονται.

1

σι

2

c

12 Tryph.536 ^ 16 cf.t.IV 299,10; 818,24; 950,8 R. Dem.
p. 99,22; 425,29 sq.; 451,1. Diod. S. XVI 58 18 cf. Diod.
S. XVI 54

2 et 3 τηνάλως CI | πονήσεις B sed v ex v corr m*
5 πεποιηκέναι ΒΗ Bong 6 uiv γάρ coni Re Anim 7 $9a-
λάσσῃ BM Bong 8 οὐδὲ μία AP sed in hoc ' eras, T
9 ὅτι B 10 παύει μέντι I μέντι παύειν B 11 πεπονη-
μένοις A sed yo πεποιημένοις in marg πεποιημένοις P ἐπι-
τίϑεσϑαι Re ἐπιτεϑεῖσϑαι APBM Bong ἐπιτεϑῆσϑαι ΟἹ
18 οὐκ om 1 | ἐκείνων {μᾶλλον} at cf. t. I 408,9; II 92, 1
14 τούσγε BM Bong | 'xsívov P sed ' eras κείνων AI
κεί C 17 δοῦλας AP sed ^ in ΄ corr m?*, 7. | αὐτῶν 1
20 ἀξήμιον αὐτοῖς P | παύσοντες 1

dcl. hnius as ub ni cepe m E “ς t

"n: ELI Ἤν

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURIIS 4635

21. Μάστιγι τοίνυν αὐτοὺς ἀμείνους ἀπόφηνον,
ὕπερ αὖ καὶ τὸν Ζία πεποιηκέναι φησὶν Ὅμηρος, R II 585
καὶ ἐπειδὴ μὴ ἑχόντες. ἄκοντες τὰς βουλὰς εὖ ποι-
ούντων. ἃς σὺ μὲν ἀνορϑοῖς, οἱ δὲ ἐναντιοῦνται περὶ
μὲν τοῦ πῶς ἂν ἵππος ἵππου καὶ ἡνίοχος ἡνιόχου καὶ 5
ὀρχηστὴς ὀρχηστοῦ κρατήσειε [καὶ] σκοποῦντες καὶ
βουλευόμενοι καὶ παντὸς ἁπτόμενοι xci λόγου καὶ
ἔργου, τὰ δὲ τῶν βουλῶν ἐῶντες κατερρυηκέναι δεδιότες
μὴ παύσῃς αὐτὰς ἀτυχούσας. ἐπαινοῦντες πλοῦς βλα-
βεροὺς ταῖς ἀϑλίαις νεότητα βεβουλευκότων γενῶν io
ἄγοντας. τοὺς μὲν sig Φοινίκην. τοὺς δὲ εἰς ᾿Ιταλίαν,
οὐχ ὡς ἐπὶ καλλίω τῶν παρ᾽ ἡμῖν πεμπόντων ἐκεῖσε
τῶν γονέων. ἀλλ᾽ οὐκ ἀγνοοῦσι μὲν τὴν τούτων εὐ-
γένειαν, ἀπαλλαγὴν δὲ βουλῆς ἐν ἐκείνοις ὁρώντων.
28. ἐφ᾽ οἷς οὐδεὶς τούτων τὸ ὦ Γῆ καὶ Ἥλιε Λέγει 15
οὐδ᾽ εἴργει καταβαίνοντας εἰς λιμένα οὐδ᾽ ἃ τὰς βουλὰς
ἐλεούντων ἦν λέγει, ἀλλὰ καὶ συγχαίρουσι καὶ συνεύ-
χονται καὶ προπέμπουσι. καὶ τοσαῦται μὲν πρεσβεῖαι,
φροντὶς δὲ ἐλαττόνων, τῶν τηλικούτων δὲ οὐδεμία.

29, Καίτοι γε οὐκ ἦν τῆς σῆς ἀνάξιον, ὦ βασιλεῦ, 20
φύσεως ϑεῖναι νόμον μὴ τοιαῦτα τοὺς τοιούτους μαν-
ϑάνειν, ἀφ᾽ ὧν αὑτοὺς ἔξω τῶν βουλῶν ποιήσουσιν,
ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν τὴν τῶν προγόνων ὁδὸν ἥξουσιν, οἷς ἦν

2 Πιμϑ8ϊ; ν812 5 cfp.432,20 [10 cf p.283,4; 438,18:
449,8; 4488 15 cf. p. 311,1; 418.5 16 cf. p. 442,8

1 αὐτοὺς om I 5 μὲν οὖν τοῦ M Bong 6 καὶ can-
cellavi | σκοποῦνται Bong 12 ὡς P sed ' in ras m? | zZuiv Re
ἡμῶν libri Bong 18 uiv om I 14 ὁρῶσιν Re, at ana-
coluthia servanda 16 οὐδ᾽ — 17 λέγει om C 19 οὐδὲ
μία A 20 ἀνάξιον τῆς σῆς Β ἄξιον BM Bong 21 μόνον I
22 αὐτοὺς 1ΒΜ Bong | τῆς βουλῆς I
LriBANIUS ed. Foerster. III 380

466 LIBANII ORATIO XLIX

ἀρκοῦν εἷς φιλοτιμίαν ἀπὸ τῆς Ελλάδος φωνῆς ταῖς ἢ
πατρίσι βοηϑεῖν. καὶ οὐδὲν δεινὸν ἔπασχε Φασγάνιος |
ἐκεῖνος δι᾿ ἑρμηνέων τοῖς ἄρχουσι Gvyyvyvóusvog οὐδ᾽
ἰλιγγιῶν ἑωρᾶτο, οὐδ᾽ οἵ τῶν Ῥωμαίων ἄκροι τῷ μὴ ὁ

s τὴν Ἰταλῶν γλῶτταν εὑρίσκειν παρ᾽ ἐκείνῳ χεῖρον τῇ
πόλει τὰ πράγματα ἔχειν ἔφασκον, ἀλλ᾽ οὕτως ἀνεῖχε
τὴν βουλὴν καὶ τὴν πόλιν καὶ προϊὼν ἐνδοξότερος,
RII586 ἐγίγνετο x«9' ἑκάστην | ἡμέραν, ὥστ᾽ οὐδεὶς τῶν —
ἀρχόντων οὐχὶ Φασγάνιος μᾶλλον ἢ ὅσπερ ἦν ἤϑελεν
10 εἶναι. καὶ γάρ τοι μᾶλλον ἐκεῖνοι τοῦτον ἐπανελϑόντες
ἢ ὅδε ἐκείνους μένων ἐθαύμαζξε. |
30. Ζότωσαν τοίνυν οἵδε δίκην, à βασιλεῦ, τῆς .
πολλῆς εἰρωνείας καὶ μαϑέτωσαν μὴ τὰ αὑτῶν ἀδίκως.
τὰ δὲ χοινὰ τῶν πόλεων δικαίως αὔξειν. νῦν μὲν
15 γὰρ ἀσφαλῶς πονηρευόμενοι πολεμοῦσι τοῖς συμφέ-
ρουσι τῶν πατρίδων, δόντες δὲ δίκην παύσονται τοῦ
τὰ τοιαῦτα πωλεῖν. 51. πρῴην τις ἤγγειλέ μοι τὸν
αὐτὸν ἄνθρωπον ἐν μικρᾷ τινι πόλει τά τ᾽ ἔνδον καὶ
τὰ τῶν τειχῶν ἔξω διοικεῖν καὶ πολλὰς ἔχειν τὰς
0 τάξεις καὶ προσηγορίας εἰσπράττοντα, τοῖς ἑαυτοῦ
χρήμασι λοῦσϑαι τοῖς ἐκεῖ παρέχοντα, τὸν δ᾽ αὐτὸν
ἀμφορέα λαβόντα βαλανέα γενέσϑαι, καὶ τῷ ἄρχοντι
ϑαῦμα τοῦτο ἐνεγκεῖν ὁρῶντι τὸν πολιτευόμενον καὶ

2 cf.t.181,13;404,17 etad p.215,1 — 20sq.cf.t.I249,15sq.

2 πατράσι C | δεινὸν om M Bong 8 συγγινόμενος CB ]

εξ

4 ἱλιγγιῶν Α εἰλιγγιῶν Re 6 τῶν 1 9 φασγάνιος P sed

. ἴῃ ras m* Φασγάνιον Bong 11 ἐθαύμαξεν A 12 οἷδε A
18 αὐτοῦ C αὐτῶν I 14 post δὲ ras 2 Ὁ 16θ πατρί-

δων C Re πατρίων reliqui libri Bong | δόντων C 17 τὰ
om Frage PIBM Βουρ [τίς B 18 καὶ và] καὶ τά τε (τ᾽
libri Bong τά τε Re τε delevi [19 ἔξω τῶν τειχῶν I | τὰς]

καὶ I 28 τοῦτο ϑαῦμα I

Bn -dion/ DUM. dem e n cr EE

c- --—SÀ— ὦ

LIBANII ORATIO AD THEODOSIUM PRO CURHIS 467

ταῦτα ἐργαζόμενον. τούτῳ τοίνυν ἐξῆν ἂν ἔχειν xo-
νωνοὺς οὐκ ὀλίγους καὶ πρὸς τούτῳ ταυτὶ τἀν τῷ
βαλανείῳ διαφυγεῖν. εἰ μὴ κέρδος ἦν αὐτῷ τὸ μεμο-
νῶσϑαι. νῦν δ᾽ ὃ μὲν ἄρχων ἐγέλασε. τὸ κακὸν δὲ
ἔμεινεν, ἡ πόλις δὲ sig κώμης σχῆμα κατέβη. διόπερ 5
ἐπαινεῖν ἔχω τὸν νῦν τοῦτον ὕπαρχον τρεῖς τινας ἀπὸ
δικαζόντων {τῶν ϑρόνων sig βουλὴν μετενεγκόντα,
μᾶλλον δὲ οὐ τὸ πᾶν ἐπαινῶ. τῇ γὰρ ἀρχῇ τὸ τέλος
οὐχ ὡμολόγησεν. οὐδὲ γὰρ τρεῖς ἂν ἑωράχει μόνους
τῷ | δικαίῳ συναγωνιξόμενος. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἔστιν RIL587
εἰπεῖν ὅσους. 11
82. Σὺ τοίνυν àv9' ἁπάντων γενοῦ ταῖς βουλαῖς,
ὦ βασιλεῦ. ταῖς οὐκ ἐλάττονος σπουδῆς ἀξίαις ἢ ὅσης
αἱ δυνάμεις. αἱ μέν ys ταῖς πόλεσι τὴν σωτηρίαν
φέρουσιν, αἱ δ᾽ εἶναί τι ποιοῦσι τὸ σωτηρίας ἄξιον.
τῶν βουλῶν δὲ ὡς ἐδείκνυον διακειμένων οὐδ᾽ ὑπὲρ
ὅτου καλὸν κινδυνεύειν ἔνι. τοσοῦτον ἐντεῦϑεν αἶσχος
χαταχέχυται τῶν πόλεων τῆς ἐχεῖϑεν ἀμορφίας ἐπὶ
πᾶν ἀφικνουμένης. ποίησον δὴ πάλιν λαμπρὰ μὲν
τὰ ϑέατρα τῷ πλήϑει παρὰ τῶν διδόντων, λαμπρὰς
δὲ τῷ αὐτῷ τούτῳ τὰς ἐπιδείξεις τῶν λόγων. ὡς νῦν
γε οἱ μὲν οὐδ᾽ εἰπόντες πορεύονται στένοντες, οἷ δ᾽
ὅτι εἶπον ἑαυτοῖς ἐπιτιμῶντες,. καὶ μήν, ὃ μέγιστόν

m

5

τῷ

0

6 Tatianum cf. p. 425 not. 1; 452,8 18 Od 4 433

8 ἢ I et in marg M 4 δὲ Re | ἄρχων in marg P* |
δ᾽ Re 5 σχῆμα in σχήματα corr A* σχήματα P 6 νοῦν

Bong 7 τῶν inserui post δικαζόντων ex I, post ἀπὸ Re
om reliqui libri Bong 9 ἑωράκειμεν οὗ 10 συναγωνιξομένους
Re Anim 11sq. ὅσους. σὺ Re ὅσους οὔ. libri Bong

13 ἀξίους I 1 αἵ AP sed in hoc of suprascr τὰ αἵ ΒΗ
Bong | δὲ Re 22 οἵ (9) A οἵ P sed ' in ras m*, B.M Bong |
: δὲ He
30*

468 LIBANII ORATIO XLIX

ἐστιν ἁπάντων, τὸ τῆς δητορικῆς σθένος. ἧ καὶ τὸ
πραχϑῆναι προσῆκον εὑρίσκεται καὶ τὸ πραχϑὲν ἐγκω-
μιάξεται. ταύτῃ τοίνυν μετὰ τῶν βουλῶν ἀπολωλέναι
καὶ dnt abt συμβέβηκεν. inh. ἡνίκα ἦσαν μεγά-

5. λαι, καὶ ταύτῃ τετιμῆσϑαί τε καὶ πολλοὺς ἔχειν τοὺρ
ἐραστάς.

38. Βουλοίμην δ᾽ ἄν Gov τὴν βεφ εἶδα μὴ μόνον
στρατείαις κεχοσμῆσϑαιν καὶ μάχαις καὶ τροπαίοις καὶ
νίχαις. ἀλλὰ en τῇ παιδεύσει xol τοῖς λόγοις, Ov ἡ

10 Ἑλλὰς μήτηρ, dj, εἰ βούλει γε, ὧν πατέρες οἱ παῖδε ——
τῆς Ἑλλάδος. ὡς οὖν ἐν τῷ ταῖς βουλαῖς βοηϑεῖν
βοηϑήσων καὶ τοῖς νῦν ἀπερριμμένοις βιβλίοις, τῇ.
κατὰ τούτων οἷς βραχὺ τῶν δικαίων μέλει κολάσει
δεῖξον ἄμφω τὴν ἰσχὺν ἀπειληφότα, τά τε βουλευτήρια

15 τά τὲ διδασκαλεῖα.

"Ure. cce αὐ Mr eT σῶν ς

13 Dem. p. 212,28

2 τὸ ante προσῆκον inser P | εὑρίσκονται I 5 ταύτῃ
ys B 8 στρατείαις scripsi στρατιαῖς CAPI Re στρατιώταις
BM Bong 15 τέλος subscr A, πρὸς τὸν βασιλέα P

bd. ind dti oi hr E EE :

TOR

L^.

Oratio ὑπὲρ τῶν γεωργῶν περὶ τῶν ἀγγαρειῶν
sub annum fere 385?) ad Theodosium scripta, qua Libanius
ab imperatore petivit ut angariam i. e. necessitatem ruderis
egerendi iniuria ab agricolis qui Antiochiam vehebantur
exactam non solum tolleret, verum etiam uleisceretur, per-
paueis arrisit itaque fines 'eorporis' non egressa est.

Quattuor igitur tantum codicibus ad nostram aetatem
pervenit. Qui sunt iidem atque in oratione X περὶ τοῦ
πλέϑρου (t. I p. 3995q.)*), nisi quod Cheltenhamensis apo-
graphum Palatini deest.

Sunt autem hi:

1) Cur hane orationem antecedenti succedere iusserim,
supra p.450 dixi.

2) Vox ἀγγαρεία neque in oratione ipsa neque alio loco
apud Libanium hace significatione reperitur. Itaque fortasse
verba περὶ τῶν ἀγγαρειῶν pro additamento grammatici Byzan-
tini (cf. Suid. s. v. ἀγγαρείαν: ἀνάγκην ἀκούσιον λέγομεν καὶ ἐκ
βίας γινομένην ὑπηρεσίαν. Gothofr. ad Cod. Theod. VIII 5, 4.
O. Seeck in Paul. Wiss. Encycl. s. v. angarium, qui perperam
ἀγγαρείων scribi vult. Thes. Ling. Lat. s. v. angaria) habenda
sunt.

3) Nam legis de expensis ludorum et officiorum (Cod.
Theod. XV 9,1) anno 384 latae (cf. p. 163 not. 1) mentio fit in
oratione p. 476,12 sq. Et Icarium comitem Orientis anni 384,-
quam Libanius hae oratione impugnat angariam, ubi munus
suum ingressus est, protinus sustulisse e priore contra hunc
scripta oratione p. 30,15 sq. scimus. Postea vero eam iterum
admisit (cf. p. 30,20 sq.), quam rem non nihil contulisse pro-
babile est, ut Libanius scriptione ad imperatorem data de ea
conquereretur. Sieversius p. 203 (cf. p. 167 not. 98) orationem
post annum 385 conscriptam dicit, Monnerius p. 256 anno 380.

4) Similis est condicio orationis XXXI, sed haec etiam
codice familiae alterius V continetur. Cf. p. 148.

410 LIBANII ORATIO L

1. Chisianus R VI 43 (— OC) saec. XIV fol. 322".
Vide t. I p. 10 sq. et supra p. 164. — Contuli.

2. Monacensis gr. 483 olim Augustanus (— A)
saec. X fol 216. Vide t. I p. 155sq. Contuli.

3. Vaticanus Palatinus gr. 282 (— P) saec. XIV
fol 247*. "Vide t. I p. 20sq. Contuli.

4. Marcianus append. XCI 2 (— I) saec. XIV
fol. 2954. Vide t. I p. 217 sq. Contuli. |

Sunt omnes familiae prioris.

Necessitudinis vinculum quo coniuncti sunt stemma
t. Ip. 400 propositum tibi indicat.

Quattuor locos Macarius Chrysocephalus?) ex-
cerpsit, qui quod orationem περὶ τοῦ ἐν τῇ πόλει πηλοῦ
inscripsit, iterum?) argumentum eius se parum assecutum
esse prodidit.

Oratio primum ex apographo codicis Augustani parum
diligenter ab Ehingero facto a Iacobo Gothofredo
(— Got) Coloniae Allobrogum anno 1631 publici iuris
facta est in editione cuius titulum supra p. 357 exhibui,
p. 28—49 eum 'Notis p. 12— 16?) De cuius pretio
valet quod 1. 1. dixi.

Cuius editionis vitia multa Reiskius Animadversionum
volumine quinto p. 470—475 divinando sanavit, etiam
plura ope codicis Augustani in editione quae ab uxore
prelis commissa est t. II p. 549—569.

In hane 'Notae' Gothofredi et magna pars 'Animad-
versionum" ipsius transierunt.

Hane fere repetivit Monnerius editione typis quidem
mandata sed non foras missa^) p. 256—289 nonnullis
locis correctam et eleganti versione gallica ornatam. Cuius,
nisi a Heiskio recessit, mentionem non feci.

Pauca correxerunt Sintenis et Cobetus.

1) Cf. t. I p. 351. 2) Cf. p. 835 et t. II p. 495.

3) Repetita est in Jacob; Gothofredi operibus iuridicis mino-
ribus col. 319—394. Cf. supra p. 357 not. 4.

4) Cf. t. I p. 15.

το τσ D E

L.

YIIEP ΤΩΝ DLlEQSQPDIO9N ΠΕΡῚ ΤΩ͂Ν
ADIT'APEISN.

1. Ei καὶ περὶ μικρῶν δόξω τισίν, ὦ βασιλεῦ, RTL 551
ποιεῖσϑαι τοὺς λόγους. ἀλλὰ σοί ys οὐ περὶ μικρῶν
οἶμαι δόξειν λέγειν διὰ τὸ πᾶν ὕτιπερ ἂν wj δίκαιον s
μέγα κεχρίσϑαι παρὰ σοί. συμβαίνει δὲ ταῦτα ὑπὲρ
ὧν ἀκούσῃ σήμερον. (ὃ) tixóvog Gs καὶ μόνον ἔπειϑεν
ἄν πως. οὗ μείζω μοι τὴν ἐλπίδα ποιεῖ τὸ ταὐτὸ καὶ
λυσιτελεῖν. ὅτι δὲ ἀληϑῆ λέγω. παρ᾽ αὐτῶν ὑπάρξει σοι
τῶν πραττομένων. ὦ φιλανϑρωπότατε βασιλεῦ, μαϑεῖν. 10

C — codex Chisianus

A — Monacensis gr. 488 (Augustanus)
P — Palatinus gr. 282

I — Marcianus append. XCI 2

10 cf. t. II 393,2; 428,9 sq.

1 v« ante ὑπὲρ 4 Ὑπὲρ --- 3 ry πρὸς βασιλέα msol -
τοῦ ἐν τῆι πόλει πηλοῦ Macar fol. 91 2 ἀγγαρειῶν P sed ει
in ras m?, 1 sed δὲ ex ὁ corr ἀγγαρείων Seeck ξβ΄ post ἀγγα-
os.órv in marg C?, λόγος λς΄ I? cf. p. 469 not. 2 4 σύ I
6 τοιαῦτα εἶναι καὶ post δὲ inser coni Re probabiliter

7 ἀκούσῃ scripsi ἀκούσειν libri edd ἀκούσεις coni Re σήμερον
scripsi e CA τήμερον PI edd | ὃ inserui auctore Re 8 ,, post
πως videtur addendum τὸ δίκαιον, nisi malis legere εἰκότως σὲ
καὶ μόνος ἔπειϑες ἄν πως" Monnier | ταυτὸ 4 sed yg δ᾽ αὐτὸ
in marg δ᾽ αὐτὸ P sed ' (2) in ras τηῦ δ᾽ αὑτὸ C

412 LIBANII ORATIO L

2. Πολλὰ ποιεῖ χοῦν ἐν ταῖς πόλεσιν, ὦ ϑεία
κεφαλή, πίπτουσαν οἰκίαν σαϑραί, αἱ δὲ τεχτόνων
τέχνῃ λυόμεναι, ϑεμέλιοι νέαις τυϑέμενοι, περὶ οἴκοδο-
μήματα δημόσια τὰ αὐτὰ ταῦτα γιγνόμενα. τοῦτον

5 δὴ τὸν ἀπὸ τούτων χοῦν δεῖ μὲν ἔξω φέρεσϑαι τειχῶν,

^

ὅπως ἐφ᾽ ὅτουπερ ἔκειτο τοῦτο δέξαιτό τι ἴδιον ἢ
δημόσιον. ὃ. xci τὸ μὲν δίκαιον ἦν ἀφ᾽ ἧς οἶκοδο-
μεῖται τὰ δημόσια δαπάνης. ἀπὸ ταύτης καὶ τοῦτο
πράττεσϑαι τὸ μέρος. εἶ γὰρ τὰ ξύλα καὶ τοὺς λέϑους

10 x«l χεραμίδας καὶ ἐργάτας καὶ τέχτονας καὶ πάντα

ἁπλῶς δι’ ὧν ἄν τις ἢ κατασκευάσαιτό τι τῶν |

RII552 οὐκ ὄντων ἢ ἐπισκευάδσειε τῶν καμόντων. εἶ τού-
3

1

2

σι

e

τῶν καὶ τῶν τοιούτων δίκαιον μὴ φεύγειν τὴν δαπάνην
τὴν πόλιν, ταὐτὸ χρατείτω δίκαιον καὶ περὶ τὸν χοῦν.
εἰ δὲ καλῶς τὰ νῦν γιγνόμενα γίγνεται περὶ τὸν χοῦν,
τί μὴ διὰ πάντων τοῦτο ἔρχεται τῶν ποιούντων δη-
μόσιον οἰχοδόμημα; εἰ μὲν γὰρ ὠμὸν τοῦτο, χἀκεῖνο"
εἶ δ᾽ οὐ δεινόν. οὐδ᾽ ἐκεῖνο. 4. ἀλλὰ δεινόν τε. ὦ

βασιλεῦ, καὶ ἄδικον καὶ κακὸν καὶ λόγου παντὸς émi-

εὐκοῦς ἐστερημένον. τί λέγεις; ἔϑηκα τιμὴν ὀρέων ἢ
ὄνων ἢ καμήλων, ἐμισϑωσάμην τοὺς ἐπιμελησομένους
τούτων ἑχάστου, καὶ γέγονεν ἐντεῦϑεν ἐμοί τε καὶ
γυναικὶ καὶ παισὶν ἡ τροφή. σὺ δ᾽ ἅπτῃ καὶ ἕλκεις
καὶ τὸ ἐμὸν σὸν ποιεῖς, xci δεῖ τὸ μὲν ἐργάξεσϑαι

1 cf. p. 30,11 sq.

2 σαϑραί scripsi auctore Cobeto Misc. 158 coll. 290,18; t. II
208,2; t. IV 790,22 ἢ σαπραί libri edd | malim τε Monnier
6 δέξαιτό zu] δέξαί το C 10 καὶ (4) ἢ Got 11 τῶν om
Got 13 τούτων P sed ov in ras m* 17 γὰρ om Got
18 δεινὸν {τοῦτο coni Re et Monnier 20 τιμῶν I
22 καὶ (2) om Got 28 δὲ edd 24 τὸν 1 | vo PI

1:

n
$

Dp,
ry

en edis

δον τς τοι m Are

ἘΝ plot PPAR e e dete dul en a ia Pt I Cope. sms LEN πὶ δ

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 473

σοί, βλέποντα δὲ ἐμὲ σιωπᾶν. ὅρα, ὦ βασιλεῦ, μὴ οὐ
σφόδρα βασιλείας τοῦτο ἦ ἐπὶ τὸ χτηϑὲν ἐμοὶ τὸν
ἄρχοντα βαδίξειν. εἰ μὲν γὰρ ψῆφος ἀφαιρεῖταί μὲ
τὴν οὐσίαν x«i τοῦτ᾽ ἔστιν ἀδικημάτων δίκη. πάντα
ἔστω τἀμὰ τῆς πόλεως" εἰ δ᾽ οὐδὲν τούτων ἔγνωσται, 5
πῶς ἃ παρὰ τῶν νόμων ἔχω. ταῦτά μὲ οὐχ ἐᾷς ἔχειν;
5. Ἔστι τῇ πόλει χωρία παρὰ παλαιῶν ἀνδρῶν ἐν
διαϑήκχαις δεδομένα τῇ πόλει. ταῦτα γεωργεῖται R 11558
τῇ πόλει καὶ τούτων ἐστὶν ἣ πρόσοδος τῆς κεκτημένης.
ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις ἔστι ταῦτα ἃ νῦν ἔφην, ὀρεῖς. 10
ὄνοι. κάμηλοι. τί ταῦτα ὑπερβαίνοντες οἱ τὴν ἀρχὴν
ἔχοντες ἐπὶ τοὺς ἄλλους χωροῦσι καὶ ποιοῦντες ἀτελὲς
πᾶν ἐχείνοις ὧν ἐστιν ὃ πόνος. τούτων ποιοῦσι τὸ
ἔργον οἷς ἄδικον ἐνοχλεῖν; εἰ γὰρ ἐκείνοις ἔξω τοῦτο
τῶν τεταγμένων. καὶ ἡμῖν. 6. οὔχουν ἔχοι τις ἂν τ
δεῖξαι νόμον οὔτε σὸν οὔτε ἄλλου βασιλέως οὐδενός.
xc9' ὃν καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν ἐν λειτουργίαις. οὐδέ γε ἐν
τοῖς x«9' ἕκαστον ἔτος γράμμασιν ἐν οἷς ὃ δεῖ φέρειν
ἔστιν, οὐδαμοῦ προσγέγραπται" τοῖς δὲ ἄρχουσι καὶ
τοῦτο περὶ ὅτουπερ ὁ νῦν λόγος ἐξέστω ποιεῖν 30
καὶ τοὺς ὄνους τοὺς οὐ τῆς πόλεως ποιεῖν RII 554
τῆς πόλεως. καίτοι xci εἰ νόμῳ τοῦτο διώριστο,
χατὰ μὲν τὴν ἐντεῦϑεν ἀνάγκην ἐγίγνετ᾽ ἄν. οὐ μὴν
ἄνευ ys τοῦ χαλεπῶς φέρειν, ἦν δ᾽ ἂν ἴσως τι καὶ
παραμυϑίας ἐξ αὐτοῦ τοῦ κεῖσϑαι νόμον. νῦν δὲ. 955

7 cf. p. 182,12 sq. 18 cf. p. 487,2 et 1

1 δ᾽ Re 2 τούτῳ Got 5 τὰ uà AP 15 ἔχει P
16 οὔτ᾽ Re 19 δ᾽ Re 22 διώριστο scripsi e CP
διείρητο Α sed yo διώριστο in marg, 1 edd sed διώριστο in
marg Got

414 LIBANII ORATIO L

νόμος μὲν οὐδαμοῦ, τοῦτο δὲ πολὺ τὸ ἔργον. Ἷ. τοῦτο
ὃὲ ὅταν simo, τὸ ἀδίκημα λέγω. ἡδέως δ᾽ ἂν αὐτοὺς
ἐροίμην, διὰ τί μὴ καὶ οἰκέτας καὶ ϑεραπαίνας καὶ
στρώματα καὶ σκεύη καὶ ἁμάξας ἄγουσιν ἐκ τῶν οἰκιῶν
ἐπὶ τὴν τῆς πόλεως χρείαν. εἶ γὰρ ὅτι οὐκ ἔξεστι
φήσουσιν, οὐδὲ ταῦτα ἔξεστι. πῶς οὖν τὸ μὴ ἐξεῖναι
τιμῶντες οἷς τούτων ἀπέχονται, τὸ αὐτὸ τοῦτο δι’ ὧν
ποιοῦσιν ὑβρίξζουσι; καὶ μὴν ὑπὲρ πολλῶν αὐτοὺς οἶδα.
διὰ γραμμάτων ὑμᾶς égouévovg, εἰ ποιητέον. ὡς οὐκ
100» ϑέωις ποιεῖν ὃ μὴ τῆς τοιαύτης ἐξουσίας ἔτυχε.
πῶς οὖν οὐ καὶ περὶ τούτων ἤροντο καὶ τὰ παρ᾽ ὑμῶν
ἀναμείναντες οὕτως ἢ ἔδρων ἢ οὔ; νῦν δ᾽ αὐτῷ τῷ
φυγεῖν τὸ ἐρωτῆσαι τὸ μὴ τῶν δικαίων εἶναι τοὖργον
δεδηλώκασιν. ἷ
ι 8. Ἔτι τοίνυν, εἰ μὲν τῶν ὑφ᾽ ὑμῶν τοῦτο ἦν
ἐγνωσμένων, κοινὸν ἂν ἦν τοῦτο τῶν ὑφ᾽ ὑμῖν πόλεων,
ὥσπερ αὖ καὶ τὰ ἄλλα. νῦν δ᾽ ἀπιστία τοὺς ἄλλοϑεν
ὡς ἡμᾶς ἐρχομένους ἔχει πρᾶγμα τοιοῦτο x«l ἀκού-
οντας χαὶ ὁρῶντας. ἔρχονται γὰρ ἐκ πόλεων ἐν αἷς
RII555 τοῦτο οὐχ ἔστι, καὶ οὐχ ἡγοῦνται τὰς αὑτῶν | ὃ
3: χρῆν ἔχειν οὐκ ἔχειν, ἀλλ᾽ εἶναι παρ᾽ ἡμῖν ὃ μὴ εἶναι
βέλτιον.
9. Ἴδοις δ᾽ ἄν, ὦ βασιλεῦ. καὶ αὐτοὺς τοὺς ἄρ-
χοντας οἷς οὐ ποιοῦσιν ὧν δρῶσι κατηγοροῦντας.

m

10 Plat. Gorg. 505 D $

3 διατί Ῥ διατὶ I 4 ἁμάξας AI | ἄγουσι I 5 ὅτι
ἔξεστι Got sed yo οὐκ ἔξεστι in marg 10 ἔτυχεν AP sed in
hoe s» in 8. corr, 7 edd 12 τῷ om Got 18 τοὔργον P

16 àv P sed « in ras m* | ὑφ᾽ P sed v in ras τη 17 àv |
Got | δὲ Re 18 ὡς Got sed ἐς in marg | τοιοῦτον Re
20 τὰς αὑτῶν ὃ Got sed τὰ αὑτῶν ἃ in marg αὐτῶν 1

didici

24 ποιοῦσι I

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 475

οὗτοι γὰρ τῶν μὲν ἐν δυνάμει γεγενημένων καὶ στρατο-
πέδων ἡγησαμένων αἰδοῦνται τούς τε ὄνους καὶ τἄλλα,
καὶ παρέρχονται τὸν χοῦν οἱ ταῦτα ἐλαύνοντες ἀν-
ἑεσπασμέναις ταῖς ὀφρύσι καὶ ὀρϑοῖς τοῖς αὐχέσι. κἄν
τις λάβηταΐ τινος παριόντος, παρανενόμηκε. τῶν ἄλλων
δὲ oí μὲν μετὰ πόνου τὰ σφῶν αὐτῶν ῥύονται. οἵ
δ᾽ ἂν ἀντιβλέψαι τολμήσωσι, τυπτόμενοι μανϑάνουσιν,
ὅτι κρεῖττον ἦν σιωπῇ πάσχειν χακῶς. τοῦ τοίνυν
μὴ δικαίως τούσδε πιέξεσϑαι τὸ μὴ καὶ πάντας τὰ
τοιαῦτα πονεῖν σημεῖον. si γὰρ οὐδεὶς ὑπ᾽ ἐχείνων
οὐ πονούντων παραβαίνετανι νόμος. οὐδ᾽ οἵδε νόμῳ
πρὸς τοῦτ᾽ ἄγονται.

10. ᾿Ερεῖ τοίνυν τις. ὡς si καὶ μὴ γεγραμμένον
τοῦτ᾽ ἔστιν, ἀλλ᾽ εἰς ἔϑος ἥκει. ἔϑη δὲ εἰ μὲν
ἀκίνητα πάντα ἔμεινεν. εἶκός τι καὶ οἵδε πεπόνϑασι
δεδουλευκότες τοῖς ἔϑεσιν᾽ εἰ δὲ λέλυται πολλὰ διὰ
παντὸς τοῦ χρόνου τοῖς κρείττοσιν εἰξάντων τῶν χειρό-
vOV, μὴ τὸ περὶ τῆς τοῦ πράγματος φύσεως διαλέγε-
σϑαι φεύγοντες ἐπὶ τὸ πεπρᾶχϑαι πολλάκις καταφευ-
yóvrov. ἄχϑεσϑαι γὰρ ἄξιον, ὅτι γέγονε πολλάκις,
ἀλλ οὐκ ἐπὶ τῶν αὐτῶν διὰ τοῦτο μένειν. 11. ἦσάν
τινὲς οἱ πονηρὰν ἑορτὴν εἰσήγαγον sig τὴν Ζάφνην. |

18 cf. t. III 85,11sq. R 22 cf. p. 302,14; 370,10 8q9.; t. I
405,17

19 καταφευγόντων ἀντὶ τοῦ καταφευγέϊτωσαν] Α cf. t. II 148,1

2 τᾶλλα A 5 παρανενόμηκεν AP 6 οἵ (2) P sed ' in

ras m* " μανϑάνωσιν I 10 ὑπ᾽ scripsi ex 7 cum Sinteni
ἐπ᾽ reliqui libri edd 11 οὐ πονούντων om 1 | oiós A

οἷδε I 15 ἔμενεν I | οἵδε P sed " in ras m? oiós A
17 χρόνων Got 19 πεπρᾶχϑαι P sed ^ in ras m?

. 91 διατοῦτο AP

20

416 LIBANII ORATIO L

RII556 ἦν δὲ τὸ πάντα τρόπον ἀσχημονεῖν. ἑορτὴν ποιεῖν.
τοῦτό τις χατιδὼν βασιλεὺς ἐπιεικὴς καὶ σώφρων ci-
σχυνϑεὶς μὲν τοῖς πραττομένοις, ἀλγήσας δ᾽ ὑπὲρ τοῦ
χωρίου παύει τὴν ἐπὶ τοιούτοις σύνοδον καὶ παύσας

5 εὐδοκιμεῖ. καὶ οὐδεὶς πρὸς αὐτὸν τὰ τῆς ἑορτῆς ἔλεγεν
ἔτη οὐδ᾽ ὡς τὰ κεχρατηκότα δεῖ χρατεῖν διὰ τέλους.
ἀλλ᾽ ἐξεβέβλητο τοῦτο τῆς Ζάφνης τὸ νόσημα χρόνον
πολύν, ἕως αὐτὸ πάλιν ἄνδρες ἀξίως τοιούτων ἑορτῶν
βεβιωκότες εἰσήγαγον. 12. αἱ κατὰ τῶν βουλευόντων

10 πληγαὶ διὰ κακίαν ἀρχόντων εἰς ἔϑος ἧκον. τοῦτ᾽

RII557 αὐτὸς ἀνήρηκας νόμῳ, κἀν τοῖς ἐπαίνοις τοῖς
περὶ σοῦ τῶν μεγάλων καὶ τοῦτο ἔστιν. ἐπὶ τὰς διὰ
τῶν ϑηρίων λειτουργίας ἀνάγκαις ἤγετό τις πρότερον.
σὺ γνώμης τοῦτο ἐποίησας οὔτε χωλύων βουλομένους

RII558 οὔτε ἕλκων ἄχοντας. | καὶ οὔτε ἐνόμιξες ἀδικεῖν

16 ἔϑει μαχόμενος οὔτε ἠδίχεις. μηδὲ ἔστωσαν ἀνε-

ψιῶν γάμοι γέγραφας ἐν ἐξουσίᾳ πολλῇ τοῦ πράγ-

ματος ὄντος. xal τῶν φαινομένων σοι δικαίων οὐκ
ἦν ὁ τοῦ ἔργου χρόνος δυνατώτερος. πρὸς ταῦτα ἔδει.

0 βλέψαι τοὺς τῆσδε τῆς πόλεως ἄρχοντας καὶ μὴ μᾶλλον
αἰδεσϑῆναι τὸν τῶν ἀδικημάτων χρόνον ἢ τὸ δίκαιον
εἶναι ταῦτα πεπαῦσϑαι.

2 Iulianus cf.p.302,17sq. t.I11314,7sq. Amm.XXV 4,1sq.

De Constantio cogitavit Gothofredus Cod. Theod. XV 6,2
9 cf. p. 48,25 sq. 10 cf. ad p. 29,11 sq. 13 cf. p. 173,8 sq.
et p. 163 not. 1 16 Ambros. ep. LX 8. Aurel. Vict. epit. 48

1 τὸ P sed o in ras m? | ,malim zoto?»'* Re 3 δὲ Re

5 εὐδοκίμει Re Anim 6 ἔτη A sed yo ἔϑη in marg 2 I
ἔϑη CP sed in hoc « supra $ pos m? οἵ 1. 21 10 τοῦτο τ᾽
αὐτὸ I 11 ἀνήρηκας scripsi auctore Re ἀνήρηκε libri edd.
14 σὺ γνώμης Monnier coll. p. 173,12 συγγνώμης libri edd |
τοῦτο P sed o (2) in ras m* τοῦτ᾽ Re 16 μὴ δὲ API Got

αν» odii b

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 4717

19. Καίτοι πόσους ἐποιησάμην, ὦ βασιλεῦ. περὶ
τούτου λόγους πρὸς ἕκαστον. oUg μέμφεσϑαι μὲν ὡς
οὐκ ὄντας δικαίους οὐκ εἶχον, ἄγειν δὲ εἰς ἔργον
οὐκ ἐβούλοντο, οὐχ ἵν᾽ ὃ σὸς οἷκός τι κερδάνειε, κέρ-
δὸς μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἴ τι χρυσίον ἐντεῦϑεν ἐγίνετό s
σοι. ὅτου γὰρ οὐχ ἡγεῖται τὸ καλόν, τοῦτο RIL559
ἅπαν ζημία. οὐ μὴν οὐδ᾽ αὐτὸ τοῦτο ἐντεῦϑεν
ἐγίγνετο. ἀλλ ὃ μὲν πόνος ἑτέρων. ὁ δὲ μισϑὺς
ὧν εἰπεῖν οὐ βούλομαι. 14. ἀλλ᾽ ὅπερ ἔφην, πολλά-
xig μὲν ἐμεμφόμην τὸ τὰ τοιαῦτα περιορᾶν, ἤνυον 10
δὲ οὐδέν. xol ἦν λοιπὸν σοί τε, ὦ βασιλεῦ, διαλέγε-
σϑαι καὶ διὰ τῆς σῆς ψήφου βοηϑεῖν τοῖς ἀδικχου-
ἱὠένοις. πρὸς ὃν ἢ οὐδεὶς τολμήσει μεμνῆσϑαι τοῦ
ἔϑους ἢ μάτην. ἐλαύνων γὰρ δὴ σὺ τοὺς πολεμίους
καὶ νόμοις καινοῖς εὖ ποιεῖς τοὺς ἀρχομένους. ὧν i5
ἕκαστος λύει τὸν πάλαι κείμενον εἰκότως ἀμείνων δή-
που δεικνύμενος. 15. si δὲ γεγραμμένους λύεις λογι-
σμοῦ πείϑοντος, πῶς τοῦτο ἐν ἀγράφοις ὀκχνήσεις τῆς
αὐτῆς ἐνούσης αἰτίας; δρῶμεν δήπου καὶ τοὺς ἰατροὺς
τοῦτο ἔργον ἔχοντας ἐχβάλλοντας τὰ τοῖς σώμασιν
ἐνοικοῦντα χακὰ καὶ μᾶλλόν γε εὐδοκιμοῦντας τοὺς
τοῦτο δυνηϑέντας κατὰ τῶν πολὺν ἐν τοῖς σώμασι
δυναστευσάντων χρόνον. καὶ νῦν ὅσῳπερ ἄν τις ἐτῶν
μνημονεύσῃ πλειόνων, τοσούτῳ μείζων ἀπὸ τῆς ϑερα-
πείας ἡ δόξα. 25

0

14 cf. p. 421,16

2 ὡς in marg A Got 4 οἶκος Got sed φίσκος in marg |

κερδάνειεν ΑΡΙ Got 5 ἐγένετό Re 16 νόμοις καινοῖς]
malim alterum participium addi e. c. τὴν πολιτείαν κοσμῶν
vel κρατύνων" he 16 ,forte πάλαι κακῶς κείμενον“ Re

19 δήπου Re δέ zov libri Got 24 μνημονεύσει I sed si ex
ἢ corr | μεῖξον PI *

418 LIBANII ORATIO L

16. Μάλιστα uiv οὖν καὶ τὰ κοινὰ τῶν οἰκοδομη- —
RIIS60 μάτων σὺν τῷ δικαίῳ τὴν ἀρχὴν λαμβανέτω, τὸν
κέραμον. εἰ δ᾽ οὖν δεῖ τι καὶ ἀδικεῖσϑαι περὶ ταῦτα .
τοὺς ὄνους. περὶ ταῦτά ys ἀδικείσϑωδσαν μόνα. νῦν -
5 δέ, τίς ἄν. ὦ Γῆ καὶ Ἥλιε καὶ ϑεοὶ πάντες καὶ δαί-
uoveg, ἐνέγκαι τὴν παρανομίαν; τοῖς ἰδιώταις, ὦ βασι-
λεῦ, ταῦτα καὶ δέδοται καὶ δίδοται. καὶ oí μὲν προσ- —
ἰόντες αἰτοῦσι πύλην ὀνομάζοντες. ὁ μὲν τήν, ὃ δὲ
τήν. ὁ δὲ τὴν τρίτην, τῷ ῥήματι τούτῳ τὰ Óv αὐτῶν -
10 ἐλαυνόμενα λαβεῖν ἀξιοῦντες, οἵ δ᾽ ὥσπερ ἁπάντων
τούτων δεσπόται ταχέως ἐχαρίσαντο τὰ ὀλίγα γράμ-
ματα. ἐν δὲ τοῖς ὀλίγοις τούτοις πολλοὶ μὲν ὄνοι, -
πολλοὶ δὲ ὀρεῖς, πολλαὶ δὲ κάμηλοι. ὧν ἐπιλαμβά-
γονταί τὲ x«i πρὸς τὸν χοῦν ἄγουσι παίοντες τοὺς
15 ἐλαύνοντας οἰκέται τῶν λαμβανόντων τὴν χάριν πρὸς 1
τοῖς ὑπηρέταις τῆς ἀρχῆς. 11. εἰ δ᾽ οὐδὲ στρατηγοῖς
οἰκοδομουμένοις ταῦτα δοτέον, πῶς οἷς φροντίδες
RII561 ὑπὲρ | ὧν αὐτοὶ κέκτηνται μόνων, ἄλλου δὲ οὐ-
δενός; ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ἐπριάμην μὲν ἐγὼ καὶ τρέφω
90 καὶ ἰατρὸν ἐπὶ và χωλεύοντα χαλῶ καὶ μισϑὸν τούτου
τελῶ. βαδιεῖται δὲ καὶ χρήδεται τοῖς ποσὶν οὐχ ὑπὲρ

19 cf. p. 444,17

3 τι om Got 5 δέ τις, ὦ Got | Γῆ et "Hiis scripsi
coll. p. 465,15 γῆ et ἥλιε libri edd 6 παρανομίαν scripsi -
coll. p. 479,1 παροινίαν libri edd sed παράνοιαν in. marg Got -

8 ὁ δὲ τήν om Got 10 ἐλαυνόμενα Got sed ἐρευνόμενα (Sic)
in marg | o? 4 of P sed ' in ras m? | δὲ Re 14 cs Scripsi

uivlnbriedd 16 δὲ Re 17 οἷς Scripsi σοι libri edd σοι,
οὗ coni Re Anim ,/ocus haud dubie mancus quem sic Gallice
verti tanquam legeretur: πῶς σοι ἰδιώτῃ; ἄρ᾽ εἰκὸς τοὺς ἀνθρώ-
πους ἔχειν φροντίδας ὑπὲρ ὧν" Monnier 18 κέκτηται I| |
μόνον Got 19 ἀνδρῶν P sed ὦ in ras m* 20 τούτου P ..
sed ov (2) in ras m*.as m-

X mM

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 479

ἐμοῦ μᾶλλον ἢ σοῦ; τί τούτου παρανομώτερον; τί
δεινότερον; τί δ᾽ ἄλλο τὸ τῶν τυράννων ἢ τοῦτο
ἔστιν, ἀφελέσϑαι τοῦτον, ἐχείνῳ δοῦναι, τὸν μὲν
ἀδικῆσαι, τῷ δὲ δι᾿ αὐτοῦ τούτου χαρίσασϑαι καὶ τὴν
ἑτέρου βλάβην ἄλλου ποιῆσαι χέρδος.ς καὶ νῦν εἶ ὁ
βουληϑείην τὰ τῶν τοῦτο λαβόντων ὀνόματα πάντα
διελθεῖν. πολύ τε τοῦτο ἔσται καὶ ἀποχναίσει.

18, Κωλύσεις οὖν, ἐροῦσι, τὸν ἄρχοντα δι-
δόναι χάριν; πάνυ γε. τὴν ἄδιχον. ὡς δὲ οὐκ ἔνι
τὸ δίκαιον ἐν ταύτῃ. παντί που δῆλον καὶ αὐτοῖς τὸ
τοῖς τε διδοῦσι τοῖς τε λαμβάνουσιν. ἢ πόϑεν égo-
βοῦντο καὶ οὗτοι κἀκεῖνοι πρὸς τὰς ἀπειλὰς ἃς ἐποι-
ούμην., ὅτι ταῦτα οὐκ ἀγνοήσεις, ἀλλ᾽ ἔσται τις ὁ μη-
vócov; 19. ἀλλ᾽ ὅμως ἐρεῖ τις. ὅτι δεῖ τι τοῖς ἄρ-
χουσιν ἐξεῖναι. ἐγὼ ὃὲ ἐρῶ ταὐτὸ πάλιν, ὅτι τὸ :5
δίκαιόν σφισι μόνον ποιεῖ τὴν ἐξουσίαν. ἃ δέ ἐστιν
ἔξω τούτου, κεκώλυται. καὶ τοῦτο τοίνυν, οὐ γὰρ ἐν
τοῖς δικαίοις ἐστί. κεκωλυμένον ἐστίν. οἵ δὲ ὥσπερ
ἀντὶ τῶν νόμων αὐτοὶ γεγενημένοι καὶ τὰς ἀκροπόλεις
σὺν δορυφόροις κατειληφότες καὶ τῆς Ῥωμαίων πολι- 30
τείας χεχινημένης οὕτω μέμνηνται τῆς ἐξουσίας καὶ
ταῦτα εἰδότες. ὡς οὐδὲ σοὶ πάντα ἔξεστιν, ὦ | βα- R IL 562
σιλεῦ. αὐτὸ γὰρ τοῦτ᾽ ἔστι βασιλεία τὸ μὴ πάντα
τοῖς ἐπ᾽ αὐτῆς ἐξεῖναι. εἶ δὲ τοῦτο εἰς ἐξουσίαν ἀνοί-

7 Dem. p.564,12 19 Her. I 59 23 Dio Chr. or. Ep.48R

2 δεινότερον P sed o (1) in ras m*| τὸ om 7 à 5 inter εἰ

et 6 βουληϑείην ras 3 litt 4 6 τοῦτο Re τούτων libri Got

7 7? 8 τὸ Got 11 δοῦσι I 18 τίς I 14 τε Re

quod delendum vel cum c; mutandum coni Sintenis 22 οὐδέ

co, Re 28 αὐτὸ — 24 ἐξεῖναι praemisso titulo (p. 471,1) citat

Macar fol . 91 αὐτὸ] οὐ τὸ Macar | γὰρ om Macar 924 ὑπ᾽
αὐτὴν Macar | αὐτοῖς I

480 LIBANII ORATIO L

Gouev, οὐδ᾽ el μάχοιντο τοῖς νόμοις αἷ γνώσεις, αἴτια-
σόμεϑα οὐδὲ ἐγκαλέσομεν οὐδ᾽ εἰ τοὺς ὑστέρους τῷ
σχήματι πρὸ τῶν προτέρων ἄγοιδν. τὸ γὰρ δὴ ἄρχειν
ἀχουσόμεϑα πανταχοῦ.

20. Φέλοις οὖσιν ἔδει τι παρὰ τοῦ φιλοῦν-
τος εἶναι. καλῶς. ἔστιν ἄργυρός σοι καὶ ἐσϑὴς καὶ
χρυσίον καὶ ἀνδράποδα καὶ βοσκήματα καὶ γῆ. τού-
τῶν εἴ τι βούλει. δὸς καὶ si βούλει γε. πάντα. τὸ
γὰρ δὴ κωλύον οὐκ ἔσται. τῶν ἐμῶν δὲ ἕτερον μὴ
ποίει δεσπότην. ἀλλ᾽ ὅταν τις ἐλθὼν ἢ παρακαϑή-
ὠξνος ἢ καὶ παρεστὼς μνημονεύῃ τῆς τοιαύτης χάριτος
καὶ χοῦ χαὶ ὄνων, λέγειν πρὸς αὐτόν, ὅτι, ὦ ἄριστε,
ἐγώ δὲ πάνυ μὲν φιλῶ καὶ βουλοίμην ἄν Got
πολλήν τε καὶ καλὴν γενέσϑαι τὴν οἰκίαν,
1:0 δὲ οὐ καλὸν δοῦναι, μὴ δοῦναι καλόν. |
RII5603 21. οὔπω μέν τις τῶν τοῦτο πεπονθότων

ἐπὶ τὰς τῶν χρατούντον εἰκόνας κατέφυγε,

δεῖσαι δὲ ἄξιον μὴ γένηται. τέ οὖν χρή δὲ
ποιεῖν; Gol μὲν ἔστι χρυσίον, ὄνους δὲ δρῶμεν
9. πωλουμένους καὶ πρέασϑαι ῥδῥάδιον. οὕτω GOL
βέλτιον οἰκοδομεῖσϑαι. τὸ δὲ σὺν ἀραῖς, τοῦτο
δὴ τὸ νῦν, παραινῶ σοι φυγεῖν. οὕτως ἂν ἦσαν
ἄρχοντες ὡς ἀληϑῶς. τοὺς μὲν οὐκ ἐπιτρίβοντες, τοὺς

Óà νουϑετοῦντες καὶ τοὺς μὲν τοῦ κακῶς πάόσχειν,
5 τοὺς δὲ τοῦ ποιεῖν ῥυόμενοι. κέρδος δὲ δήπου καὶ

τοῦτο τὸ κωλυϑῆναι ποιῆσαι κακῶς.

ex

e

1

^

» Tj » :
8 καὶ A 9 κωλῦον οἵ». 14,11: t.1166,18 10 τίς P
15 ἃ — καλόν citat Macar l.l. ἃ δὲ] ὅπερ Macar 18 γεγέ-
νηται I 19 ποιεῖν P sed εἴν in ras m? 20 οὕτως API Got
22 φεύγειν C 28 sq. τους PI 25 κέρδος — 26 κακῶς
omisso δὲ citat Macar l. 1.

ΝΥ ΠΣ T RM E E

Pn aes RA m n χα

cow xc rel La RE Sc nacer erst n jncrt re UN C m citi οδ

—ÀÁ — —

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 481

22. Ὡς δ᾽ οὐκ ἐν ἐξουσίᾳ τοῖς ἄρχουσι τὰ τοι-
αὔτα διδόναι, δῆλον ἐξ ὧν ἤδη τις ὃς παρὰ βασιλέως
τοῦτο εὕρηται γεγένηται. τί γὰρ ἐνοχλεῖν ἔδει τῷ
βασιλεῖ δοϑέντος ἂν δικαίως καὶ παρὰ τοῦ δικάξειν
τεταγμένου; ἀλλ᾽. οἶμαι, ληψόμενος μὲν καὶ παρ᾽ ἐκεί- 5
νῶν ἤδει τὴν χάριν, οὐ μὴν μετά γε τῆς τοῦ δικαίου
μερίδος. τοῦτο δὴ δεδιὼς καὶ ϑαρρεῖν οὐκ ἔχων. ὡς
οὐκ ἔσονταί ποτὲ τῶν τοιούτων εὐϑύναι. βασιλέως
ἧκε κομίζων ἐπιστολήν. ἣν ἐπαινεῖν μὲν οὐκ ἔχω.
φημὶ δὲ πίστιν εἶναι τοῦ μὴ τοῖς ἄρχουσι τούτοις τὰ 10
τοιαῦτα ἐξεῖναι.

28. Καὶ τί δεινόν, φησίν, ἐξιόντα τὸν ἘΠ θά
ὄνον φορτίον ἕτερον οὐκ ἔχοντα τοῦτο φέροντα
ἐξιέναι; τοῦτ᾽ αὐτό, φαίην ἄν. τὸ ἐξὸν μὴ φέρειν
φορτίον ἀναγκάξεσϑαι φέρειν; ὥσπερ γὰρ ἀνϑρώπῳ 5
τοῦ μὴ φέρειν τὸ φέρειν βαρύτερον, οὕτως. οἶμαι, καὶ
ὄνῳ. καὶ διὰ τοῦτ᾽ αὐτοῖς τῆς ἐξ ἀγρῶν εἰς ἄστυ
πορξίας ἡ ἐξ ἄστεος ἐκεῖσε κουφοτέρα, ὅτι ἐν ἐκείνῃ
μὲν φορτία. ἐν ταύτῃ δὲ τοῦτ᾽ οὐκ ἔστιν, ἀλλ᾽ ἐλευ-
ϑερία βάρους. ὃ δὲ γεωργὸς ἐφιξάνων τὲ οὐχ οὕτω s
λυπηρὸς καὶ φειδοῖ πολλάκις ἀκολουϑεῖ. 24. ἀλλ᾽ οἱ
κυρίους αὑτοὺς οὗτοι ποιοῦντες ὧν ἐκ τῶν νόμων
οὔκ εἶσιν. ἀποστεροῦσι τοὺς ταλαιπώρους τούτους
ὄνους ταυτησὶ τῆς παραμυϑίας τὰ νῶτα αὐτῶν ὑπο-
τιϑέντες τοῖς ὑψηλοῖς τούτοις χώμασιν. ἐφ᾽ ἃ δεῖ 95
χωρεῖν τοὺς γεωργούς. ὠϑοῦντας ἐνίους τὸν ὄνον.

2 ὧν P sed ' in ras m? | ὃς om Got 14 μὴ om 7
17 διατοῦτ᾽ PI | αὐτοῖς P sed o: in ras m* | ἀγορᾶς I
18 ἄστεος P sed o ex o corr ras 28 τούτους] ἐκείνους I

25 χρώμασιν Got sed yo ὀχήμασιν vel χώμασιν ,,ut fine orationis"
in marg 96 ὠϑοῦντας P sed »ν in ras τοῦ ὠϑοῦντες I

LiBANTIUS ed. Foerster. III. 91

489 ΠΠΒΑΝῚΓ ORATIO L

καὶ πολλάκις ἧς δεῖται μὲν ἐπὶ τὸν ἀγρὸν πύλης, αὕτη
πλησίον, δεῖ δὲ ἐκ μέσης τῆς πόλεως ἢ τέρματός γὲ
ἑτέρου λαβόντα τοῦ χοῦ τὴν αὐτὴν ἐλθόντα πάλιν
ὁδὸν οὕτως ἅψασϑαι τῆς πύλης. 25. x«l τὸ ἔτι δει-
& vóregov, τῶν ἀδικουμένων αὐτῶν ἀγὼν ὑπὲρ τοῦ φορ-
τίου σπεύδοντος ἑχάστου πρὸ ἄλλου τυχεῖν τοῦ φορ-
víov. καὶ τοῦτο. ὦ Ζεῦ καὶ ϑεοί, πωλεῖται τὸ καχόν.
καὶ ὃ μὲν οὗ τυρὸν ἔμελλεν ἕξειν ἀργυρίου, τοῦτο
δοὺς ἀπῆλθεν. 0 δ᾽ οὐ δυνηϑεὶς ἕστηκε κλάων. ἐλεεῖ,
10 δὲ οὐδείς. καίτοι τί τούτων ἐλεεινότερον οἷς ἐκ τῆς
ἀπορίας ἡ βραδυτής; ὧν οἱ μὲν τοῦ χοῦ μετέλαβον |
R Ποῦ (δείλης, οἱ δ᾽ ἡλίου μέλλοντος δύσεσϑαι. οἱ δὲ
δεδυχότος, οὺς εἶναι χρῆν οἴκοι πρὶν ἥκειν μεσημβρίαν.

2 5
iv É

26. νυχτὸς τοίνυν fv ὁδῷ καταλαβούσης τοὺς ταῦτα
15 πεπονϑότας τί τούτοις ἢ πόϑεν ἢ συμφορᾶς ἴαμα μήτ΄
εἷς πανδοχεῖον αὐτοὺς εἰσάγοντος μηδενὸς βαλλαντίου, |
πῶς γὰρ τοῦ ys οὐκ ὄντος; τήν τε ἐν νυχτὶ πορείαν j
σφαλερὰν τῶν κακούργων ποιούντων τροφῆς τὲ οὐδα- h

EY]

μόϑεν φαινομένης οὔτ᾽ αὐτοῖς οὔτε τοῖς ὄνοις. καὶ
30 νόσους τοίνυν καὶ ϑανάτους sixóg ἐκ τοῦ τοιούτου
γεγενῆσϑαι πολλάκις, εἰ δὲ καὶ μὴ ταῦτα, λύπην γε καὶ
δάκρυα τούτων τὲ αὐτῶν καὶ τῶν τούτοις οἰκείων ἐν
τῷ μὴ ἔχειν ἀλλήλους ὀδυρομένων. 21. καίτοι ταῦτα

aat dao etie »
Tei CAM

cq era

ym

7 Dem. p. 321,1

1 αὕτη Re αὐτὴ libri Got 2 δ᾽ Βα 8 τὸν χοῦν C
9 ἀπῆλϑε I| 0 C | κλαίων Got κλάων Re 10 καίτοι P sed
v in ras m* 12 δείλης inserui post μετέλαβον, post μὲν inser
coni Re | οἱ δ᾽] ἤδη Monnier | o? 4 οἵ P sed ' in ras m? |
δὲ edd 13 οὖσ I sed c in ras m? | χρῆν P sed ^ Θ᾽ corr m*

16 βαλαντίου CI 11 τε] ys C 21 ye scripsi auctore Re
τε libri edd

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 483

δεινὰ μέν. εἶ. καὶ παρὰ τῶν πολεμίων γίγνοιτο, δει-
νότερα δέ, ὅταν ὑπὸ τῶν ἐπὶ σωτηρίᾳ τὲ καὶ βοηϑείᾳ
παρ᾿ ὑμῶν πεμπομένων. καὶ πληγαὶ δέ. ὦ βασιλεῦ,
γίγνονται παρὰ τῶν τούτοις ἐφεστηκότων στρατιωτῶν.
καὶ ἡ μὲν πρόφασις" οὐκ ὀξέως ἅπαντα ποιεῖς,
ἀλλ᾿ ὕπτιος εἶ καὶ βραδύς. τὸ δ᾽ ἀληϑές" οὐκ
L4 9 , , ^ 2 , M ^
ἔστιν ἀργύριόν σοι οὐδὲ ἔνι μοί τι παρὰ σοῦ
λαβεῖν. δέδου τοένυν ἀτυχίας δίκην. 28. καὶ
οἷς μὲν ἔστιν. ὦ βασιλεῦ. σακκία σῖτον ἢ κριϑὰς dj
τι τοιοῦτον ἀγρόϑεν ἐνηνοχόσιν, ἧττον τὸ κακόν" νῦν
ὃὲ x«l τοῖς χιλὸν κεκομικόσιν ἴση τοῦ ταῦτα ὑπηρε-
τεῖν ἀνάγκη. σακκίων δὲ οὐκ ὄντων τὸ τοῦ γεωργοῦν-
τος ἱμάτιον ἀντ᾽ ἐκείνου γίγνεται χεῖρον αὐτῷ τούτῳ
καϑιστάμενον. τό vt σαπρὸν τό τὲ οὐ σαπρόν. καίτοι
πῶς ἂν ταύτην ἐνέγκαι γεωργὸς τὴν ζημίαν. ᾧ μὴ
» er m MN -" (A 3

ἔστιν ἕτερον αἰτῆσαι παρὰ τῆς γυναικός, ᾧ τὰ παιδία
γυμνά; 29. ἐκ μὲν οὖν τοῦ τοῦτον τὸν τρόπον ἐκχ-

- - - , M - 9 ,

φορεῖσϑαί τι τοῦ χοῦ γηράσκει μὲν τῷ ἀνϑρώπῳ

[e

5

Oüvrov ἢ δεῖ ϑοιμάτιον, μένει δὲ ὅμως αὐτῷ. αἱ δὲ 19

τῶν πυλωρῶν ἁρπαγαί. μικρὸν εἰπεῖν χαλινοὺς RII 566

ὄνων καὶ ἱμάντας ἑτέρους καὶ σχοινία καὶ ἄρτους
κεχρυμμένους ἰχνευομένους. ἀλλ᾽ εἰ μὴ καὶ τὸν χιτῶνα
αὐτὸν προσαφέλοιτο. φιλανϑρωπότερος ἀξιοῖ νομέξε-
σϑαι. περὶ μὲν γὰρ τὸν εἰσιόντα ταῦτα ποιοῦσιν, ὡς,

εἰ φέρων ὀφϑείη χοῦν, ἀποδώσοντες. ἀναστρέφοντος 535

20 cf. p. 282,10

9 ὑπὸ P sed ὑπ in ras m* ὅ ποιεῖς om I 7 οὐδ᾽
VLC af
Re | τί API Got| παρά cov Re 9. 7 (1 10 ἐνηνόχασιν CA

13 ἐκείνων Re 16 ξητῆσαι I 17 οὖν roo P sed v rov
in ras m? 18 τοῦ χοῦ e τὸν χοῦν corr A

. 81"

484 LIBANII ORATIO L

ὃὲ οἱ μὲν ἑαυτοὺς ἠφάνισαν, ὁ δ᾽ οἰμώξας καὶ πλήξας
τῇ χειρὶ τὸ μέτωπον ἀπῆλϑε. καὶ ἔστι τοῖς ἀϑλίοις
ἐν εἰρήνῃ πόλεμος χρήξουσι μὲν τῆς πόλεως. ἀκούουσι
ὃὲ παρὰ τῶν ἔργων. ὅτι χρὴ φεύγειν τὴν πόλιν.
8. 380. Τοῦτο δὲ τὸ χαλεπόν, ὦ βασιλεῦ. γίγνεται
χαλεπώτερον προσϑήκην ὑπὸ τοῦ καιροῦ λαβὸν ἐπὶ
τὸν χειμῶνα παρὰ τῶν ἀρχόντων ἐχταϑέν. ὃς ἵστη
πρότερον ἐπελθὼν τοῦτο τὸ ἀδίκημα. ἀλλὰ νῦν ψῦχος
μὲν καὶ πηλὸς καὶ ὄμβρος, πολὺ τούτων ἕκαστον, ἀνα-
πνοὴ δὲ οὐδαμόϑεν. οὐδὲ ἔστι σπονδῶν τυχεῖν, ἀλλὰ
λέγεται μὲν ὑπὸ τῶν ὁρώντων τοὺς πόνους, ὅτι ταῦτα
οὐ κατὰ τὴν πολιτείαν, ἐχφέρεταν δὲ ὅμως ὃ χοῦς. —
μᾶλλον δὲ ὃ πηλός, ἔστι δ᾽ οὗ καὶ βόρβορος. ὑφ᾽ ὧν
ἀμφοτέρων ἄχρηστα τοῖς σιτηγοῦσι τὰ σαχκία. κἂν
ἐμβαλὼν εἰς οὕτω διακείμενα σῖτον ἄγῃς, διέφϑειρας.
τῆς δ᾽ ἐντεῦϑεν βλάβης ἐπὶ τὸν ἄρτον ἐρχομένης εἷς
τὴν τοῦ σίτου τιμὴν ὁ κομίσας ἐξημίωται. 51. ταυτὶ
δὲ τὰ πάϑη καὶ τῇ πόλει τὴν περὶ τὴν τροφὴν Gvu-
φορὰν ἐπέτεινε. καὶ τέταρτον προσετέϑη κακόν. καὶ
νῦν ἀριϑμοῦμεν τὰ τῶν μυῶν ἔϑνη. τοὺς ὄφεις. τὰς
ἀχρίδας. τὸν χοῦν. παιδεύονται γὰρ οἷς ξημιοῦνται
φεύγειν, ὥσπερ τι βάραϑρον. τήνδε τὴν πόλιν καὶ
ξητεῖν οὗ ταῦτα οὐ πείσονται. ὥστε οἷς οὐ πᾶσα
RII 567 ἀνάγκη δεῦρ᾽ ἰέναι, βαδίζουσιν ἄλλοσε παραινοῦν-
?5 τὲς οἷς συντυγχάνοιεν ἀναστρέφειν.

1

e

1

e

— Ev Ó
————« o

Ce Ld
PALMS LX

e

ous adir dado ime tci diB cotum Do i ρα Ua d

10 A Got 6 P sed ' in ras m* | δὲ Re 2 ἀπῆλϑε
P sed s in ras m* ἀπῆλθεν A Got 3 punctum post πόλε-
Log libri edd (comma Monnier) delevi | χρήζουσι PI Got
8 τουτὶ C | φψύχος libri edd οὗ t. I 373, 8; 447,3; II 253, 18
10 ἔστιν A 11 ἀγόντων coni Monnier | πόνους scripsi
ex I ὄνους CAD edd 13 δὲ Re 18 τὴν (2) om 1

LIBANIH ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 485

32. Καὶ τῆς περὶ ταῦτα ἐνδείας αἰτιάσαιτο uiv
ἄν τις καὶ ἄλλο τι. μέμψαιτο δ᾽ ἂν εἰκότως x«i τὰς
τῶν ἀρχόντων χάριτας. παρ᾽ ὧν si μὴ λάβοις δίκην.
δόξεις οὐ σφόδρα κήδεσθαι τῶν πόλεων. εἰ ἃς ὅπλοις
σώζεις, ἐκδίδως ἀρχόντων κακίᾳ. οἷς οὐκ ἂν μὲν ἦν
λόγος οὐδ᾽ εἰ τοῖς πενεστέροις ταῦτα ἐχαρίξοντο, ἥττων
δ᾽ ἂν ἦν ἡ κατηγορία τῆς τῶν τὴν χάριν λαμβανόντων
ἐνδείας ἀφαιρούδσης τι τοῦ μύσους; νῦν δὲ ἐκείνους
μὲν οὐδ᾽ ἴσασιν. ἀλλ᾽ ἐκ τῶν ὄντων αὐτοῖς τῶν ὀλίγων
ἐπανορϑοῦσι τὰς οἰκίας, οἷς δὲ πάντα πολλὰ καὶ γέλως
τὰ τοῦ Γύγου: τούτοις οὕτω συνοικοδομοῦσιν., οἷς
μυρίαι μὲν κάμηλοι, πολλοὶ δὲ ὀρεῖς καὶ ξεύγη, πλῆϑος
δὲ ἵππων ταῖς τῶν ἱπποκόμων χερσὶ κοσμουμένων, ot
δικαιότερον ἂν τοῖς δεσπόταις τὰ τοιαῦτα ὑπούργουν
ἢ οἱ μικρὸν τῶν τεϑνεώτων διαφέροντες ὄνοι. 93. νῦν
δ᾽ ἐκεῖνα μὲν ἐν τρυφῇ τὲ καὶ φάτναις καὶ ὕβρει καὶ
ϑεραπείᾳ, οἷς δ᾽ ἀπὸ τῶν ὄνων ὁ βίος. τούτοις ὃ
μόνον ἔστιν αὐτοῖς ἀπόλλυται. ἡμεῖς δὲ τοῖς αὐτοῖς
ὀφθαλμοῖς ὁρῶντες τήν τὲ ἐν τούτοις ταλαιπωρίαν

τήν τε ἐν ἐκείνοις ἀσέλγειαν σχετλιάξομεν καὶ λέγοντες 20

e

ἃ τοὺς ἀλγοῦντας sixóg, ληροῦμεν. ὁ γὰρ προσέξων
οὐκ ἔστιν οὐδὲ ὃ πεισόμενος. ἀλλὰ παρὰ σοῦ. |

φιλανϑρωπότατε βασιλεῦ. ταῦτα ἡμῖν γενέσϑω καὶ R II 568

11 cf. t. I1 548,2; ep. 50. 16 cf. Eur. fr. 378,1 N?

1 ἐνδείασ P sed à in ras m?, ' et 8ὲ in ras m? 8 λά-
βης CI | 4 δόξης I 6 ἥττων Re ἧττον libri Got 7 τὴν
inser Re om libri Got 8 μύσους scripsi e C μίσους reliqui
libri edd 9 οὐδὲ he 10 καὶ γέλως] καί ys πως Ruhnken
Tim. 174 11 τὰ Got sed τὸ in marg 13 ἱπποκόμων I
sed o (2) in ras m? 15 3] ot I 16 δὲ edd | καὶ (2) Got
sed ταῦτα δὲ ἐν in marg 20 ἐκείνοις P sed ix in ras m*

21 ἃ Got sed ἐς in marg | ἀσελγοῦντας Got | προσάξων Got
23 γενέσϑαι Got

486 LIBANII ORATIO L

quívov κηδόμενος μὴ τῶν πόλεων μόνον, ἀλλὰ καὶ
τῶν ἀγρῶν, μᾶλλον δὲ τῶν ἀγρῶν ἢ τῶν πόλεων πλέον.
ἐκεῖνοι γὰρ τούτων ὃ ϑεμέλιος. 84. καὶ φαίη τις ἂν
ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἑστηκέναι τὰς πόλεις κἀκείνους εἶναι
χρηπῖδα ταύταις. παρ᾽ ὧν πυροί, κρυϑαί, βότρυες, οἶνος,
ἔλαιον, τροφὴ μὲν ἀνθρώποις. τροφὴ δὲ τοῖς ἄλλοις
ξώοις. εἰ δὲ μὴ βόες ἦσαν μηδ᾽ ἄροτρον μηδὲ σπέρ-
ματα μηδὲ φυτὰ μηδὲ ἀγέλαι βοσκημάτων, οὐδ᾽ ἂν
ἐγένοντο τὴν ἀρχὴν πόλεις. καὶ γενόμεναι δὲ τῆς
ἐκείνων ἐξήρτηνται τύχης. καὶ τὸ εὖ τε καὶ χεῖρον
πράττειν αὐταῖς ἐχεῖϑεν ἔστι. 9D. xol τὴν παροῦσαν
ταύτην ἀκαιρίαν τὴν κοινὴν ὃ κείνων τόκος ἀδικηϑεὶς
ἔτεχε. χαὶ νῦν ἐν εὐχαῖς αἷ πόλεις ἅπασαι μείζονές
τε χαὶ ἐλάττονες εὐμενῶν τὴν γῆν ἀπολαῦσαι τῶν,
15 Ὡρῶν. ἣν δεομένην τῶν ἐργασομένων ἴσμεν. ote E
ἅπαντας τοῦ Κελεοῦ μαϑητὰς χρὴ vouítew εἶναι. |
ὅστις οὖν τοῖς ἐχείνων πολεμεῖ πράγμασιν, ἐν οἷς
εἶναι συμβαίνει καὶ τοὺς ὄνους, οὗτος τῇ γῇ πολεμεῖ,
ὅστις δὲ τῇ γῇ. οὗτος καὶ ταῖς πόλεσι καί, νὴ zx
:0 y&, καὶ τοῖς πλέουσιν αὐτοῖς. ἐπεὶ κἀκείνοις δεῖ τῶν
παρὰ ταύτης. καὶ γὰρ εἰ τὸ πλείω τὰ ὄντα ποιεῖν
ἀπὸ τῆς ϑαλάττης αὐτοῖς. ἀλλ᾽ αὐτό ys τὸ δύνασϑαι
ζῆν ἀπὸ τῆς γῆς.

e

-
ς

Aa cutn ἄμα FD t m ORI. cede

16 Hom. h. in Cer. 96sq. cf. Raub der Perseph. p. 12

3 ἐκεῖνοι — 11 ἐστίν citat Macar 1. 1. ἐκεῖνοι γὰρ τούτων]
ἀγροὶ τῶν πόλεων Macar | τίς Macar 4 τῶν P sed à in
ras m^ τῶν d τούτων Macar ὅ xonzió« CI Macar edd |
βότρυες scripsi βότρυς vs libri edd sed .τὲ malim abesse" Re

βότρυς Macar 77 βότρυες Macar | μὴ δ᾽ et μὴ δὲ API
9 τηναρχὴν I 10 ve καὶ] ἢ Macar 11 πράττειν αὐταῖς
scripsi αὐταῖς πράττειν libi edd 18 ἔτεκεν AP 15 Ὡρῶν
Scripsi ὡρῶν libri edd 99 αὐτοῖς P sed oig in ras τὰ

arc, μι, Ye ἘΠ

LIBANII ORATIO PRO AGRICOLIS DE ANGARIIS 481

36. Καὶ σοὶ δὲ ὁ φόρος ἐχεῖϑεν, ὦ βασιλεῦ. δια-
λέγῃ μὲν γὰρ περὶ αὐτοῦ ταῖς πόλεσιν ἐν τοῖς γράμ-
μασι. ταῖς δὲ ἐκεῖϑεν τὸ δοῦναι. ὅστις τε οὖν βοηϑεῖ
τοῖς γεωργοῖς. οὗτος τὰ σὰ συνέχει. καὶ ὅστις ἐπη-
ρεάζξει, περὶ τὰ σὰ κακὸς γένεται. ταύτην τε οὖν τὴν

ἐπήρειαν ἐπισχετέον σοι. | βασιλεῦ. νόμῳ καὶ τι- R I1 δ09

μωρίᾳ καὶ γράμμασι, καὶ τῇ περὶ ὧν νῦν ἀκούεις
σπουδῇ παρακλητέον ἅπαντας εἷς τοὺς ὑπὲρ τῶν γεωρ-
γῶν λόγους. 81. οἶμαι δέ σοι προσήκειν μὴ νομίξειν
ἱκανόν, εἰ μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔσται. ἀλλὰ xol δίκην
ἐθελῆσαι λαβεῖν. (xxu δὲ πρέπουσα τοὺς uiv ἀρχι-
τέχτονας ὅσα τε χώματα καὶ ὅσων ἂν μετετέϑη χρημά-
τῶν εἰπεῖν. ταυτὶ δὲ τὰ χρήματα γενέσϑαι σοι μέρος
τῆς ὑπὲρ τῶν ὅλων δαπάνης, τοὺς δὲ τιϑέντας ἀμφοτέ-
ρους εἶναι, τούς τε δόντας τὴν χάριν τούς τε λαβόντας.

1 ὁ βασιλεύς I 16 τέλος τοῦ ὑπὲρ τῶν γεωργῶν περὶ τῶν
ἀγγαρειῶν λόγου subscr A, ὑπὲρ τῶν γεωργῶν περὶ τῶν ἀγγα-
ρειῶν P sed s, et ^ in ras τη

5

PLEASE DO NOT REMOVE
CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET

UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY

Mat
$4 2 UM but gi
boys v egt be

j Lo os

/ aut

did UA Ee ]
ay rie hah pas
ἐμὴ Td. D Drm: À
Ya e LT
Load ΤΟΣ
t x τῶ M
Jive

[ch

passe

τ ALT EM
1 d ΡΥ, AR. tas At^ Pe
^ MP, VEL ET

eant AR. nd
Dee Qe IA
DET Pw :
NS. ius

7 E

"
ἘΣ i Pier

TT zb tb

ἡ ex

xot et ANY VR e

2 Mi. tpm
ve 4 i5

Ires

qo PEN lCN ἡ. qe
S δ 2i: AAA AE M M
Xy rins $i ;
o ERECTAE

1

H *
OIM Modum
Ae TUE » Mf
Ma Sine 1
hr et ATA ΓΝ VUL

^ ΟΝ US
MT

ME
CUR Ha