Full text of "Plutarchi Chaeronensis Moralia"

See other formats

( οοσίς 


ΤῊΪ5 ἰδ ἃ αἰ 5 Ἰ[8] οορν οἵ ἃ ΒΟΟΚ [Πδ] ννὰβ ργοβογνοι [ὉΓ βο πογδι!οη5 οἡ ΠΌΓΑΓν 5ΠΟΙνο 5 ὈΘΙΌΓΟ Ἰξ νυ 5 ΘΔΓΟΓΠν βοαπηοα Ὀν ΟΟΟρ]ο ἃ5 ρᾶτί οἵ ἃ ργοΐθοι 
ἴοὸ πιᾶκο [ἢ νου! 5. ῬΟΟΚ5 (ἰἸβοονογαθ]ς οπ]Ϊπο. 

Τι Πὰ5 βιιγνῖνοα Ιοπρ ὁποιιρῇ [ῸΓ [πο ΘΟργγίρῃι το ΟΧρίγο 8Π6 (ΠῸ ΒΟΟΚ ἴο οπίογ {πὸ ρα ΠΟ ἀοπγαΐπ. Α ΡΌΡΙο ἀοπηαίη ΒΟΟΚ 15 ὁπὸ {Πδι ννὰβ πονογ βιδήθοι 
ἴο οορυτίρἢϊ οΓ νΠοβο ΙΘρᾺ] ΘΟρυγΙρῃϊ ἴογπὶ Πὰ5 οχρίγοα, ΔΝ ΠΟΙΠΟΓ ἃ ΒΟΟΚ 15 ἴῃ [ΠῸ ΡΌΡΠΟ ἀοπηαη πλὰν νΆΓΥ ΘΟΙΠΙΓΥ [0 ΘΟμπίγν. ΡῈ]1ο ἀοπηαίη ΒΟΟΚ5. 
ΓΟ ΟἿΓ βαίονναγϑ ἴ0 [Π0 ραβδί. γοργοβοηιίηρ ἃ ϑνθΆ ἢ Οἵ ΠΙβίογυ. οὐ]ίιτο ἀπ Κπον]οάρο {Πᾶ1᾿5 οἴϊοη (Ποῖ τὸ ἀἰβοονοτ. 


Μᾶγκβ, ποίδιϊοηβ ἃΠᾺ4 Οἴ ΠΟΥ Π]ΔΓΡῚ ΠΑΠ1ὰ ργοβοηΐ ἴῃ [ΠΟΥ ΒΊΠΔ] ΝΟ πιο νν}}} ἀρροὰγ ἴῃ (ἢ15 ΠΙΟ - ἃ το πη πο ΟΥ̓ (Π15 ΒΟΟΚ᾽ 5 ΙοηΡ Ἰοιγπον ἴτοπι (ῃς 
ῬΌΡΙΒΠΟΓ τὸ ἃ ΠΠΌΓαγν ἃΠ4 ΠΠΑΠ]Υ ἰὸ γοιι. 


ἴϑαρε βιυ  ο! πε5 
Οὔὐοριῖο 15 ργουα [0 ρδγίπογ νυ] ἢ ΠΡγα 5 τὸ ἀἸρῚΖο ρα Π1ο ἀοπιδῖη πιδίογ!ἃ]5 ἃΠα πηᾶΚο [ΠῸΠῈ νυ] ἀοἸν Δοοοββ 16. ῬΌΡΠ]Ο ἀοπγαὶη ΒΟΟΚ5 ὈΟΙΟηρ ἴὸ (ῃς. 


ῬΌδΙΪς ἃΠα νν ἃγο ΠΊΟΓΟΙΎ {ΠΟῚΓ ΟμβιοαἸᾶη5. ΝΟνΟΓ ΠΟΙ 55, [Π15 νΟγΚ 15 Οχροηβῖνο, 50 ἴῃ Ἵγάου 0 ΚΘῸρ ργον! πρὶ (Π15 γοβοιγοο, ννο Πᾶνο (Κη βίορβ ἴὸ 
Ῥτγονοηΐ ἄθιιδο ὈῪ ΘΟΠΙΠΊΟΓΟΙΔΙ ραγΪο 5, ἱπο! μα Ἰηρ ΡΙΔοΙηρ ΤΘΟΠΠΙΟΔ] γοβιγ οι ἢ5 Οἡ δι οπγαίοα αμογγίηρ. 





Δ 150 δβΚ {Πᾶΐ γοιι: 


Ἔ Μακε ποη- ομιηιθγοὶαὶ τι56 Οὗ 16 ἢ ]65 Νς ἀσβίρποα Οοόρ!ς ΒΟῸΚ ϑοάγοῃ [ῸΓ το Ὀ. ἱπα  ν] ἀι8] 
Ῥοβοηδὶ, ΠΟη-ΟΟΠΊΠΊΟΓΟΪΔΙ ριΓρΟΒ085. 





ἈΠ4 ννῈ τοαιοϑβί [Πα γοιι τβ6 (Ποβς Π]Ο5 [ὉΓ 


Ὁ Κεῤγαίη ΠΌπι απτοπταῖθα ψιθγγίηρ ΤῸ ποί 50Π6 διιοπιαίοα αιογίοβ οἵ ἂην βοτί ἰὸ ΘΟ Ρ Θ᾽ 5 βυβίοπη: ΠῚ γοῖι ἅγὸ οοπα ποι Γοβθάγοῃ ΟἹ πη Πίπο. 
ττηδηβ]ίοη, Ορεϊοα] ΟΠαγδοίογ ΓΟ οορ ΠΠΟῚ ΟΥ ΟΙ ΠΟΙ ἀγοὰβ νυ ΠΟ ἃροΟ 55 (0 ἃ Ιᾶγρο ἃπηοιηΐ Οἵ τοχὶ 15 ΠΟΙΡΓ], ΡΙοάβο οοπίδοι τι5. ΝΥίς ὁποοιγαρο (ΠῸ 
ἀιδο Οἵ ριδ] 1. ἀοπγαίῃ πηδίο γα }5 [ῸΓ [Πο56 ρι!ΠΡΟ565 ΔΠᾺ πηὰν δ 806 ἴὸ ΠΟΙρ. 


Ἢ Μαϊπιαϊΐη αἰγὶ ριΠοη Τῆς ΟΟΟρο “να ογπηαγκ᾽᾿ γοῖι 566 Οη ΘΔΟἢ ΠΙῸ 15 ΘβΒΟΠΕ18] [ὉΓ ΠΙΌΓΠΉΪ Πρ ρΘΟρΙΟ ἃθοιι {Π|5 ργο]θοῖ ἀπα ΠοΙρίπρ πο πὶ ἢπα 
ΔαΘΙΙΟΠΑ] πηδίογί]5 [πγοιιρῃ ΟΌΟρΡ]ο ΒΟΟΚ ϑράγοῃ. ΡΊοαβο 40 ποί γοπηονὸ Ἰ{. 


Ἔ ΚΘῸΡ ἱἰ ἰόραὶ ΜΝ ΠΝαΐονου γι τιβο, ΓΟΠΙΘΠΊΒΟΥ {Πα γοῖϊ ἃΓῸ ΤΟΒΡΟΠΒΙΒΙΟ [ῸΓ Θηβυγίηρ {Πὰὶ νυ δὶ γοιι ἄγο ἀοηρ ἰ5 ΙθρΆ]. [0 ποῖ ἀββιιπηο (Παΐ {5 
Ὀροδιιβο ννο ΒΟ ίονο ἃ ΒΟΟΚ [5 ἴῃ ἴΠ ρΌΡΙ1Ο ἀοπηαίη [ῸΓ πιβογβ ἴῃ ἴῃς ὈΠπΊιοα Βιαίο5, (παΐ [Π νου 15 150 ἴῃ (ῃς ρῈ]1ο ἀοπηαίη [ὉΓ ᾿βοΓβ ἴῃ Οἵ Ποῦ 
οοιηίῆοδ. Δ ΠΟΙΠΟΓ ἃ ΒΟΟΚ [5 5{ΠΠ] ἴῃ σορυγίρῃϊ νάγίο 5 ἔΓΟΠῚ ΟΟΙΠΙΓΥ [0 ΘΟμΠίΓγ, ἈΠ ννο ολη ἴ ΟἸΤΟΓ συϊάδπος οἡ νυ ΠΟΙ ΠΟΙ ἂηγ Βρθοῖῆο τ5 οἵ 
ὯΠΥ Βρθοῖς ὈΟΟΚ ἰ5 ΔΠΠοννοα. ΡΊθαβο 40 ποί ἀββιιπις {Πᾶϊ ἃ ὈΟΟΚ᾽ 5 ἀρροάγαπος ἴῃ ΟΌΌρΙς ΒΟΟΚ ΒΘΆγΟῃ ΠηρδΠ5 1ἴ ΟΠ Ὀ6 π50(] ἴῃ ΔΠῪ ΠΊΔΠΠΟΓ 
ΔηγννΠοτο ἴῃ {πὸ ννογ!. (οργγῖρηι ᾿π τι προπιοπί ΠΔΌΠΠν οὰπη Ὀο αυο βονοτο. 






ΑΡοιυΐ Οοορῖο ΒΟΟΚ Βθάγοῃ, 


Οὐορ θ᾿ 5 πηἰβδίοη 15 [0 ὀγρδηΐζο [Π6 ννου 45. ἱπΓογπηδιοη ἃπα 0 πηᾶκο ἰΐ πΠΙ νογβ  Πν ΔΟΟΘΒ5ΙΌ]6. ἃπα τ50 Ὁ]. Οὐορ!ς ΒΟΟΚ ϑθάγοῃ ΠΟΙΡΒ ποδάρια 
αἴβοονογ [πο νου! ᾽ 5 ΒΟΟΚ5 ννΠ]]ς ΠΟΙρΙ πρὶ Διί ΠοΓβ Πα ΡΠ 5ΠῸΓΒ γοδοῃ πονν δι Ἰοποῦβ. Ὕοιι οδπ βοάγοῃ (Πγοιρῇ [πο [ὉΠ] τοχὶ Οἵ (Π]5 θΟΟΚ οἡ (ἢ ννοῦ. 
αἰπεερ: 7 ΈΘΟΚΞ. σοοα16. σοπι] 














θυ ΟΟΟΦΙς 


θυ ΟΟΟΦΙς 


θυ ΟΟΟΦΙς 


θυ ΟΟΟΦΙς 


“Ξἔωαβει ας 
Ζ 
ΝΞ 
ῬΕΤΑΒΟΗΒ ΟΗΛΕΒΟΝΕΝΚΙΝ 


ΜΟΒΑΙΙΑ 


ΘΕΕΘΟΒΙΌΒ Ν. ΒΕΒΝΑΒΌΑΚΙΒ 


ΥΟΙ,. 1Υ. 


ΜΞ} 


ΠΙΡΒΙΑΕ 
ΙΝ ΑΕΘΙΒΌΒ Β. 6. ΤΕΌΒΝΕΒΙ. 
ΜΡΌΟΟΌΧΟΙΙ. 


πα ] 
δὰ 


Ἔϑος 
ἂχ 
152 οἵ 


ΑΡΕΙΛᾺ: ΤΎΡΙΣ 5. ὦ. Ταῦβαπαι, 





ΟΑΒΟΙῸ ΜΨΈΒΒΕΙΥ 


ΘΟΕΑΤΙ ΑΝΙΜΙ ΤΕΒΤΙΜΟΝΙΌΜ. 


35381291 


ῬΡΒΕΑΒΕΑΤΊΟ. 





“γοτίταίοτα Ἰαβόσασο πείτοΐα βκθρὸ βίαυς 
ὀχείηρο! παπησαι"  Ι͂ἡτίπα, 

Αᾷ ὁθ8 4π80 ὕδαϊσίουβ ἂἃθ ὙἹΙΔπιονἐΣ- ΜΟΘ]]θπδοχ δ 
ἦπ ἘΡδοχαθτῖᾶθ Βθυοϊπϑηβὶ, 4π8 ΗΘυ τα 68 ϑρρθ)]δίασ, 
ἦρθθ ΡγῸ 86 βοιϊρβιὺ (ΧΧΥ͂ 199 84.) πἰ 81} δάμαρ σϑβοτὶ- 
Ῥοπᾶσπτη ἄμυχὶ, Ῥσβθβθχέϊμπη οὰπι 800 σϑβροηβίο χε 8 
Ἰοοῖβ δὰ μοὺ υοϊασαθῃ σϑβρίοἰδύ. 

ἘϊτπΒ ἀϊββουίβιϊο ἴπ ἅπαβ ραγίθβ οβὺ ἀἰγίβα, ΑἸύθσβ. 
4μ8θ Ρυϊπηδτίδ δὲ τηδῖοσς ϑϑὺ, ἰπ 90 Ὑθσβαίισ αὖ 80 
ἄταθοθ Ορϊπιθ Βοῖγθ ἀθπιοπβέχοὶ ᾿ξ αὖ πθιμϊηὶ ἴῃ ρταθοὶ 
ΒΘΥΊΩΟΙΪΒ ΡΘΙΙ ἐδ Ὀγίπιδβ ἀθίοσαι. [πὸ διύθγα βέγιοὐϊτα οὺ 
αἰβροτβίπι ἅθ οοάϊοῖθιβ αυϊδυαβᾶδιι ἀϊββθσὶὁ οὺ οβίθῃᾶθσθ 
οοπδέτι τὴθ οτηπΐδ 186 46 οοἄϊοῖθτιβ τϑοΐδ οὐ γϑσγα ἀϊ8- 
Ῥαξαγόσίπι 8118 ἄθΌθσθ, τηβχίπηθ ΤΎΘΥΪΟ, οαΐαβ ρ]ουίδτα 
Ῥάγυχα ἩθΘΥΘΙὑοΣ πο ἀθἐγθοΐβϑβθ, ϑἰἄθιπαμθ ϑἐΐδια πα- 
ταθχότυτα Ρ]αὐδΙΟΙ δβοτὶρίδ ἱπᾶϊοαπίεϊστη ἱπυθηίοπθια. 
(οαΐαβ ἔϑιαθη ἐπυθηύϊομβ, Πρ χίτηδ9 8810, ΤΘΥΘτα ΠΟΙ. 
Ὑτονΐαβ “ιν Θθβοι. ἄθγ Προ] θίοτιπρ 1 1877 5βθᾶ 
Βοσίμοϊᾶ ΜΌΘ]1ος “ΡΙαίδιοῃς ἅδον ἄϊθ βθθιϑπβομδρἔαπρ 
ἦπι ΤΙπιδϑαβ᾽ 1873 δαοίου θβἐ) οοπύθπαϊῥ; οοἄϊοθτι δαΐθτι 
Ὑιπδοροπθηβοπι τ. 148 διομοίγραπι οταπίτθτι ααἱ ὁχ- 
βέδῃξβ οοἄϊουτι Βγταροβίδοοττιτα 6880 ποῦ ὙΘΒΒΘΙΥ Ρτῖ- 
ταῦπι 808 Θυπᾶθπι Ττουίαμι (ρας. ΧῚῚ οἰαβ ἀῦδτι αϊχὶ 
ἀἰββογἐβέϊομιβ) βέαἐπῖββθ (8θᾶ σϑύθγβ ἰδίηθι Β8ΠῸ βθπέθῃ- 
ἀΐδια ῥτίτηπβ Ποθμηθγαβ ἱπ Θαδθβύ. Ρ᾽αὐ, Ῥατίϊο. ΙΥ̓͂ Ρ. 26 
8πη0Ὸ 1868 ρῥτγούθε!, Τυθυΐὰβ δαΐθτῃ ΧΤΥ͂ δππῖβ ροβὺ 
Ῥτδϑίθσς βθηὐθηθίδτη παπιθττιτι ἀθοααθ ἔβίβασῃ οοᾶϊοίβ 
Ῥτορδραν!); ΨΙπᾶοθοπθβοια δαΐθτα τ. 129 οὐ Ῥείαυϊδ- 
πῦχη οοἄϊο68 γ8]0 πθοθββδυΐοβ ἃ ταθ Οτηΐββοβ 886; ααΐπ 
εἰΐδπι ἂθ οοᾶϊοθ Ῥαγίβίπο Ὁ ἰυδίοίπτη μοῦ οοἵο ρρὶ- 


ΥΙ ῬΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


πδβ (υἱἃ. Ῥγδϑίαί, ρ. ΧΥ͂Ι--ΧΧΙΥ͂) ϑπαγσγαύατη ὁχσ Ηϑι- 
ομοτί απδέναου σϑυβὶθα8.}) ϑβατγγθρίαπι ἔαίββθ. Οομίτδ 
βὶ ᾳυϊᾷ ἤα]δαπι βἰὺ ἱπ Ῥγδθίβίϊοῃθ, ἰᾷ τηθῦμι θ880. 

υδο ἔθγθ οπιηῖθ πθ ἄϊρτια αὐϊᾶθπι βαπὶ 080 τϑ- 
Φο]]πίον οὲ σοδδυρυδηύαν, Ῥγαθβθγεϊπι οὰπὶ ϑὺ 480 ΘρῸ 
Βουῖρϑὶ οὐ αὔ8δθ9 ΤΊθυϊβ πού οὺ ρϑιυυϊρδίθ βἰπίέ. Ηρθ 
ἰδηΐατα δαποίδπάσπι ρμαύο, ἃ πιθ ἴρβο ΡῬ] υτΐπιοβ οοᾶϊοθ8. 
φοἸ]αύοβ ξαΐββο, 8 ὙΘΒΒΘΙΥ οοᾶϊοθπι Ιπᾶοθοπθπβθπι βγπι- 
Ῥοβίδοοιπιμη οὐ Γὐρβίθμβθμι 80 δπιΐοο Ὑθπθσϑηᾶο, το]}- 
4008 ὑδηθῃ 80 8}118 ποῖ βὶπθ ταϑρτιο ῥγϑίϊο. πο 5 
χρϊμὶ οΟἸ]δέϊομοβ στϑίϊβ ΘΟΙΏΡαγασΘ ροὐπίϑβθια δαὺ 51 
ῬΆΡ]οα ῥϑουμῖϑ ἔαΐββθια δἀϊαύτιϑ, οἴαπθ8 Θοᾶϊοθ8 πθ Ρ68- 
8'πη18. απϊάθτι θχοθρὶΐβ σαπι Ῥα]]ΒΟ]ο σοπυτ]ΐββθμι. Βοὶ 
Θχθιαρίτθμι ΒΟ 80, ὙΠϑιμου ἐζίυβ 80 διαΐοο, ρταὐΐβ 
Βδηθ, ΥἹΙ βαρίθπύτιτι ΘομΥΐγϊ ΘΟἸ]αὐΐοπθτα ἱπιρούταγις. 
Ἐβο ὑδιαθῃ οἰπιβᾶθμι οοἸ]δἰἰομΐβ μδαᾶ ραγσττα ρῥγθέϊαπα 
βοἶγὶ. ϑδθρθ οὐΐδιι 81108, ᾳπο8 ἐπ ροββθββίομθ θο]]αίϊο- 
ΠαΠι 0880 βοίθρδπι, 81], βθὰ ἔγιιβίτα. τδθ ορὸ Β. 1. 
μῸμ ΒΟΪΌπι ΡΥΟΡΘΙ ΟΘΏΒΟΥΙΒ ἱπίαυϊῥαύθιι οὺ ἱποίθγαθα- 
ἴδια σϑέοσθπᾶβθ ραίο, βθὰ οἐΐδιυ αὖ μ80 οδοδβίοπθ οδ] αὐ 
ῬΌΒ]ΙοΘ ῥγοβύθαυ τὴθ οο]]δύϊοπθιι οοάϊοῖβ, αϊ ταὶ ποπὶ 
510 οοἸ]δύαθ, σταἐϊββίπηθ δοοθρίαστιμ. 

Θυοᾶ ϑδαίοπι Ηϊἰοοαγάϊδπυπη ποῦ Ὑἰπο ΟΠθπβθι 
πι 129 ΘΟΠΙΤΙΘΙΔΟΤΑΥ͂Ϊ, ἰὰ ἱπᾶθ οτίαπα δὲ αποᾶ Βΐοοατ- 
ἄϊαῃὶ οοἸ]δύϊοπθπι ΒΑΡΘΡαπι, οοἄϊοῖβ ὙΠΟ ΟΠ Θπβ18 πἰβὶ 
Ἰοθοβ ᾳαοβᾶδπι π|}}} αἰϊαᾶ, Νϑαᾳυμθ πβαῦϑιι Ὑ͵Θϑβοὶ Υ 
ἀἰχὶῦ 86 τηΐμὶ ὙΊπἀοΟΡΟμθμβὶ8β π. 129 ΘΟἸ]δύϊομθια Θοπ- 
Ρᾶταββο; βοᾷ οὔπι ἱπ Ὑἱπδοροπθηβὶ π. 148 οοπίθγθπᾶο 
οὐοαραίτβ θββθὲ, ΟὈἰ ὅθι 86 δ! θσατα Ὑἱπᾶοθοπθηθθι τ. 129 


1) Ὅραϑ δυχί]ατηψαθ ρ]οτίβαιθ Βυΐπβ γοϊαταϊπίβ Π0611|8 
Ῥαχίβίτιαβ ὑα}} 19ῦθ, ἀιθτὰ ὙΓΥ ΘΠ ΡΒ ΟΒίαΒ τποτῖθο Βόποτο 
Ῥαβδῖτα Ῥγοβοουΐαβ δϑξ, ββθρίῃιβ πορτοχίῥ, ὈάΡηθγυβ αὐ ἰηέοτ- 
Ῥοϊαίαπι ροτέϊπιδοῖξος δβρθσπιδέυβ θβὶ. Βργομοι ἰπ Ῥγβθία- 
ἔΐοπο δὰ ῬΙαέατοιὶ Μοταὶ. Υ]. 1. ΟΥ̓́ τιϑδο Ῥτδοβαξ, ρ. ΧΧ. 
48, 91 ἃ. οοἰί. 


ῬΒΑΕΒΑΤΙΟ. γπ 


μῖο 1Π1Ὸ ἱπβροχίββθ δίψιϑ Ττουΐ βϑαξθπίίδπι οοιαργοθα- 
ἴδπὶ υἱᾶϊθθθ. ποπιοᾶο ὙθθβοιΥ χποᾶ ποπ ἔϑοογαὺ δοπ- 
ἰοπάϊββοῦ Βογίδββθ βϑηὐθηξίαπι βιβπι υϑυ 8 βαθουβοῦ- 
τῖβ θχργθεβίύ. 8ϑ'ϑᾶ Βαθὸ οδὲ σογίίδθβ. ΒΊ19πι ἐδπιθπ 
Ὑ ἸἸδυλονεῖ αὶ παουὶὺ ἰὰ φαοᾶ Ὑ͵ΘΒΒΟΙΥ ΟὔὈβθσυδτθ δαδαβ 
οδὺ Τυϑυίατι οοϊοἱβ ϑέλδπι [8]βάπη παπιθστιτα ἃ ΠΟΘΉποτο 
τοιξαδύθπι ἔαΐβ8βθ, δίαῃϑ μπο οοάϊοθπι διό μθέγραπι 80 
ΘΘΗΒΟΤΘ τηΐπΐ ρσίνγδέϊπι βοσίρβιἍ (29 Τθοθιαῦτ. 1880). 
Ῥοβίθϑ ἐδπιθῃ (8η. 1881) τὸ ϑοσαγαίϊῃβ οοπβίἄογαίθ ἴρβθ 
τὶν ἀοο ϊδβί πα ἰὰ Ηδτο ααὶ ἱπβοτι δἱξαν Ὑ Ίθποσ Βέυ᾽θπ᾽ 
(ΠῚ 291) ρτοΐθβδβιβ ϑϑὺ Ποθ πθστιπι 6880 ααὶ ῥγίπητβ 
οοάϊοθτι ΥἸπαοθομθμηβθιη τ. 148 διομθίυραπι 9580 ἄϊχθ- 
τἶδ (8π. 1868), Ττονίαπι δαύθπι τη819 βἰ δὶ μδπὸ Ἰδυιᾶθπι 
γνἱπάϊοαθδθ (Ζαν Θθ80}. ἃ. Τθθουϊἰϑῖ. Ρ. ΧΙ 85. 1877). 
Ια τθ8 80 μαρϑέ. Ὑϑστιπὶ ἰϑπιθῃ ΟΘΉΒΟΥ ΒΟΠΘΒυἸββί πὰ 
ὁάπι 98. οπιηΐα, αὐ αὶ 'ρ80 τϑίοσϑὐ (υἱἅ. Ηθϑσταθθ ρ. 2308) 
ορἐΐπιθ βοίδέ, Τυουΐο δὲέσίδιιθσθ ρϑυβθυθγδὺ χποᾶ Ποθἢ- 
ΠΘΙῸ θτγαὺ δἰἰτϊ δαθπᾶσπι. [πὸ δἀποὐδίϊομθ ὙθῖῸ πθ ρᾶ- 
δῖα τηθπτὶ υἱάθαίασ, Τυθυΐθτα βησὶὺ ἀὰ80 ΠΟΘΈπθστιβ 
ἀθ [80 τ βογίρβοταὶ ποὸῃ Υἱᾶϊββθ. βίο; ἰΐ8 ἰϑίθθῃ 
Ττονυΐαθ ραγραύαν, πΌ}1]0 πιοᾶο ὙΠ ]δταον ἐξῖαβ, ργαθβθι- 
ἀϊπι οὰπα ἐπ γογι αίθ σϑβαίαπᾶθ δάμιμο βθυβθυύθγαυθ υἱ- 
ἀθαέατ. Εἶφο δα ύθιι πθατι 4189 ὙΥΘΕΒΘ]Υ ροβίοδ (8. 1881) 
βογίρβογαὺ υἱάθσθ ρούαΐ (πβπι θχ 1110 ἐθπιροῦθ πιὸ Μγέϊ- 
Ιθπ88. δοπίαδ δὶ ρθὺ Ιοπρτιπι ὑθιιρὰβ πιθ ᾿ἰ ὑθυῖβ 808- 
μα) πθαὰθ Ποθαπθσὶ Ῥαγίϊουϊθπι ΓΥ̓ΚῸ ααΐρρθ οαΐπδ 
ὁταληΐδ ΘΧΘΙΩΡΙ τα γϑηϊοσὶπί, Ναπο δαΐθπι γοσἰξαίθηα 
οορηίδατα βπι ρα 8 ταβηΐθα8 διαρ]θοίογ. Ῥχοίϑοϊο ταθ- 
ἐἀξασ πὸπ απὶ γογϊαίθπι πϑβοὶ βοᾷ απὶ θᾶτα οὰπὶ 60- 
Βαονουῦῖῥ βοῖθῃβ οὐ ρχιᾶθηβ οδὶδὺ οὐ ἀϊββίτια]αὐ.) 


1) Οοᾶοχ δαίοτα Ῥείαυίαηαβ ποὰ ϑϑὲ ταδρτιὶ τοοτιθπέϊ; 
Ἰϑούϊοπθβ αυδ8 ϑϑῆβοσ θοτηπιθταογανῖ Ὦτϊα. 5 304) εαβᾷθτα 
8ΠῚ αυοαᾳὰθ οοαᾶ, ἀθῥοτίοτοβ ῥγαθρθηξ. [π ΒοῸ 1106}10 τὸ- 
οθηβομᾶο ορύϊχαϊ οοἀᾶ. Βαπὸ Αὐμβοὰβ ταθὺβ οὐ θγομουῖ Ηδὶ-- 
ἀρ] Ροτ θηβὶβ πὶ. 168 οἰ αβάθπι ἔβταῖῖαθ. 


ΥΙΙ ῬΒΔΕΡΑΤΙΟ. 


6 Ῥοπῖβ Ἰϑούϊοπὶ δι ὺ βίπρϊδυϊ 8 οὐ δοπιπιπηΐθαβ 
οοἄϊοῖθ Ῥαϊδίϊηϊ π. 110 (υἱά. Ῥγδοῖδε. Ρ. ΧΙΥ͂ 8ᾳ.) οὐ 
ιπᾶοθοποπβὶβ τ. 148 ὙΠ]δπιονῖ εὶ ἀπιθἰἐϑίϊομιθβ δὲ θχ- 
οἰαταδίϊοπθΒ βἰπιυ]δίδβ (υἱ ἃ. Ἠθστηθ8 Ρ.208) ποῖ ἱπέθι]θρο. 
υἱβ οπίπι πϑβοὶύ 688 Ἰϑούϊουιθβ δ οορτιβέϊοπθπι οοἄϊοαπι 
5ἰ στιϊβοαπάδμι δὺ δᾶ ϑουὰπι σἰγιαύθτα βίηρι]αγθπι ἀθβηΐθα- 
ἄδπι Ρ] τ πηῦτα Θοπἤθστθῦ ΟἸΒΠι ὙΘΓῸ ΓΑΟΘΙΠΟΥ οοἄϊουτα. 
ἰπααΐβιϊο οοσοίοψαθ Βδὺ ααΐβ ποὴ υἱᾶϑὺ Οππὶ δαύθπι 
ἄθ 68 τὸ δρίὑ ποη θϑὺ χοίϊοοπασα 1Π]γατα Ἰϑοῤϊοπαπι, 
ἐπα] πὶ β8πθ, δὲ δοτητηθ ματα ϑὺ βίπρα]δτίαπι, 8]οστιπι. 
Ἰοοοσαπα, οδρίξαπι 6Ο]]αἰϊοπθιι ΡῸΣ ἃ. Μανίαπι ἐδούδηι 
οδὐθπάϊββθ οοἀΐοθπι μυπὸ Ῥαϊδέϊπππι Θχθηρὶαῦ ἀπόγρα- 
φον ταλχίτηδπὶ ῥαγίθμι οοϊοῖβ, στα ΡἸΘηΐοΣ οταὺ, Ὑὶη- 
ἀοβοπθμβίβ ἔιιϊββθ. Οὕδτθ αὐποᾶ δὰ τϑοορπϊῥϊοπθπι ὁ8- 
ΡΟ᾽δαπι, ᾳφαδθ ἱπ ιπᾶοθοπθμβὶ (ρ. 676. ---680ἃ. 104 
-- 109. υἱᾶ. Ῥσβοξδὶ. ρ. ΧΙ. ΧΙ.) ἀοδίἀογαπίαν, δὐ- 
{ἰποὺ, οοᾶοχ Ῥαϊαίἑπυβ ρτίπιαβ ἔοσύ. Οαΐπ οἰΐατα Ἰθοίϊο- 
πῦᾶπι Ββἰηρυϊατίατα οοάϊοῖβ ὙΠΟ οπθηβὶβ τααϊέο ταΐπο- 
Ὑθτ, 4θδπη ααθπὶ ΡΘΓ ὟΥΥ Οὐθη Ὀδοΐδηδπι οοᾶϊοὶβ Ῥα]δύϊηὶ 
φοἸ]αὐϊοπθιι βοῖγθ Ἰἰοθθαῦ, πυτηθγαμ ΤΘΎΘΤΔ 6880 ΠΟΥ͂Δ 
φΟἸΙαἰλο ἴδο!]θ ραὐοἔθοϊθ, Οαΐαβ τοὶ ὀχθιηρὶδ ᾳαδθᾶδβιηι 
Δρροποπᾶβ βαπὶ. Ῥδᾷ. 6208. 6294. 6θὅθ. 6665, αὐ 
81108 Ιο008 οπαϊἐξαπι, Θϑβἄθιη Ἰδοῦ ηδ8 ργβθὈ θὲ ϑἐϊβπι Ῥαᾳ]8- 
ἀἶππβ. Ῥαρ. 6804 ἀπὸ δόξης καὶ εἰκασίας οἰΐδτα Ῥα]Α- 
ἀϊπαβ, πὸ ἀποδείξεις καὶ εἰκασίας οὐ ϑποίαν!ὑ Ὑ γυϊοη- 
Ῥϑοιίαβ. Ῥαρ. θδ4ς οὕπω καιρὸς ὦ μῆτερ ὕστερον δ᾽ 
οὐκέτι καιρὸς ὦ μῆτερ ὙἸπαΟΡοπΘηβὶΒ οὐ Ῥαϊδίϊπαβ: 
οὕπω καιρὸς ὦ μῆτερ εἶτα ἐπειδὴ παρήκμασεν ἐγκειμέ- 
νης οὐκέτι καιρὸς Ἰπξογρο]αγεγαπί οοὗθυϊ οιππθβ. Ραρ. 6715 Ὁ 
ἐπικὼ ἴδο. 8 δι, ποιηματίαις παροὺ οἰΐδπι Ῥα]. 679 ἃ 

τοῖς ῬᾺ], ποὴ συμβώμοις. θ84ἃ λέγουσι δὲ τοῦ 
τ ἅδι οἰΐαπι. Ῥα]. 699. καὶ Ἱπποκράτην Βαροῖ 
Βα]. 1702 ἃ ἀποσβεννύναι' καὶ γὰρ τοῦτο --εὐϑὺς 
 ϑἔϊδδιη Ῥα]. Τἰοπὶ ῥ. 112. ἀνευρίσκεται οἱ ἐπι- 
αι 120 ἔξωϑεν βοώντων 1280 ἐξαληλίφϑαι 1θ48 


ῬΒΑΒΡΑΤΙΟ. ΙΧ 


ὀκτὼ καὶ συμπεριπολοῦσι ταῖς ὀκτὼ βαρρ!θπιθπύππι Θχμῖ- 
Ῥοὺ οἰΐδπι ῬᾺ]. 0 φυΐθαβ οπιηῖραβ Ἰοοῖβ Ὑγύίθη- 
Ῥδοβιίπβ δαὺ ἔδιβα δαῤ πἰμ}} δἀποίανις. 

Ἐχ ϑβᾶθιι οοἸ]δίϊοπθ υἱᾶϊ οἴθπθβ ἔθγθ ὙἸπάοροπθη- 
βἰβ Ἰϑοξζομθβ βίῃρτατθβ (υἱἅ. Ῥχδοίδί. ρ. ΧΙ Υ͂ 84.) δοπι- 
ΤλΌΠΘΒ 6880 οὕτω Ῥαϊδέϊπο. [ιΘοἰΐομθβ δαΐθπι Ῥβδέϊπὶ 
Β'πρΌ]ατοβ (υἱἃ. Ῥγαθζαί. ῥ. ΧΙ,Υ1) τ σϑτδ ποῦ βυπὶ, 
πδπὶ οαρΐα 8ἃ αἀπ80 τοξοιτιπξας ἴπ ὙἹπΔΟΡοπθμβὶ ἄθ- 
βυπὺ; ππᾶθ ζ80110 ᾿πἐθ]]ορίξαγ οοἄϊοθπη Ῥαϊδέϊπαπι πὶ 
4αὶ Ἰδσυτῖβ φαϊναβᾶαπι Ὑἱποβοπθμβὶβ οαγθαὺ ταδχίτηϊ 
6880 τηοχαθπὶξ (οἵ. Ρ. 1066. Ὁ] ἐκπλανησόμεϑα τοοίθ 
δὲ Ῥαϊαὶ. 1078 ἀγνοίαις ΤΟΥ δεόμενον). Νϑααθ ἰδ- 
τοθι Ἀ. 1. Ῥγδϑίθγθαπδατα ϑδὺ ϑαπᾶθιι οοἄϊοθπι, φαοπίδιι 
Ἰοούϊομθβ ποππα]]α8 ἀΐγθγβαβ μαθϑέ, ἰἐ8 σϑβογίρύτπι ξαϊβ8θ 
γἱάοτὶ αὖ ἱπίοτᾶππι 8 Πἰρσδτῖο 811π|8 ἀποαὰθ οοᾶθχ 8ᾶ- 
Βἰδἱξαβ βαΐββθ ροββὶέ. ΟἿ, μ. 6685 οὗ χωρὶς 480 Βαροὺ 
ΨιμᾶοΡ. οπιϊδὶξ Ῥαϊδέπυβ ῥσορέθσ ὁμοιοτέλευτον οαπι 
1118. Ρ. 669 ἐμὸς ἱπᾶ, ἐμοσὶ Ῥα]. 671. ἐπιδηϑὲν 
ιμά. ἐπὶ πᾶν ῥηϑὲν ῬΑ]. οὔτα 8}1|8. 682 ἃ βασκαντι- 
κὴν πὰ. βασκανητικὴν ῬΑ]. οὔτι 8}118, 6998 ἐκέλευ- 
σεν πᾶ. ἐκέλευεν ῬΑ]. δππι 8118, 1701 6 περιτρέψης 
ιμᾶ. περιστρέψῃς ῬΑ]. οὕτῃ 8118, 1729 ἃ ὀψοποιουμέ- 
νοις ιπᾶ, ὀψοποιουμένης ῬΑ]. δαπι 81}|85, 784 ἃ ἕταί- 
φοις Ὑὶπᾶ. ἑτέροις ῬΑ]. οὕχα 8}118. β'θᾶ ἄθ μ8δὸ τὸ ρῖυτα 
ΔΗΡΙ ἄϊοδιθ. ΝΌπΟ τϑυθσίοσ ὑπᾶθ ἀἰρβγθΒβῸβ βιπι. 

Τὰ 1110 1106}10 ὙΠ δπιουγιὑσῖο Ῥγοροβίδαπα ποι θγαὺ αὐ 
ἂο οοἀϊοῖθι8 510] ργόγετιβ ἱρτιοίβ ἀϊββθγογϑὺ (οἵ, ϑἐΐβτη ψῦδθ 
κατόπιν ἑορτῆς Ῥ. 2304 θ σογροτθ ῬΙδητιᾶθο βου ρβὶθ), βοᾶ 
Ῥοξϊπβ πὸ 80 σ5Υ8009 ΒΟΙΓΘ τηθ]1τ|8 ααϑια Θρ6Ὸ ἀθιηηοπβέγαυθ- 
τᾶτῃ οοηὐθπάθχϑί, πθατιθ βῖπμθ δυΐμοϊ ααοᾶδπι ἱπιρθίτι γθ}6- 
ταθμίΐουθ ῥθγσα]τιπα ἔθοϊύ, ἰὰ ψιοᾶ ἴρ89 ἱτιρ]Ἰοἱέο οομβ θίτιτ. 
υοᾶ δἰ ὁχ ἰἰδᾶθπι σταθοὶ βθσιηομὶβ ρου ἐἶδθ ὑθβεϊπιοηϊβ, 
ααδ0 ἴρβθ ῥτδθ 860 ἔοσί, ΘρῸ θἰπβᾶθτα ἱπιροεϊἐἴδπι ῥσο- 
Ὅδνθτο, πῸ}]8 58π0 8118 ἀθπιοπβέγαίϊομθ ορὰβ ϑυῖθ. 

βεᾶ ῥυίαβαθϑπι ἂθ ὙΠ Δπιον ὑχὶ ϑιαθι ἀδύϊοπί τι ἃϊ8- 


Χ ΡΒΔΕΡΑΤΙΟ. 


Ραυΐαθο, δθᾳισπι ταΐηὶ υἱάθυαν σγϑύθηι οδ] ατηπίδιι ααδπι 
π᾿ πιθ ΟΘΠΒΟΥ ἰμύθη!ῦ ΔΊΟΥ ΓΘ δὲ ἀϊββοῖσθγθ. Οοπίθῃ- 
ἀϊδ οπίπη τ ααδδὶ ἕατέϊπι ἐγρὶϑ Θχβουὶρβίββθ ϑαϊ ϊομθῖα. 
1106111 ἅθ ΥἹἿΙ βαρ ϑῃίαπα οοπγίνίο 80 Ἠθγοῖθγο ρδγδίϑιι. 
ἀϊα οὐ ταθὰβ μαϊΐϊμβ ΘΟΥΥἹ ὑθχύαβ ταθύα γροβὶβ Ηθτ- 
ομοτῖδηὶ βἰδ. Οποπίαπι ἔδιηθῃ ΥἸδπιουεἑδῖὰβ ἰᾷ απο 
τρϊῃὶ οὐἰπαϊπὶ ἀθάθγαὺ ἀθπιοηβίγαγθ πϑρὶθχὶὐ, τηθὰπὶ θδὺ 
σθγυτα ἰηγθβύϊρδιθ δία δρθσῖτθι Ὑουϊἑαϑ β8ῃθ ἤδ0 10 
φορτιοβοϊξαγ οοιηρδγθύϊομθ ἱπϑελῥαία; ἀδπι ΟΘΉΒΟΥ Ομ 
ποιρΐπθια βαβοθρίθττιπι βρογαγϑῦ, πδπὸ ΟΘΙ απηπΐδηι ἴῃ τηθ6- 
ἀϊαπι ῥγοξαββθ υἱᾶθίασ. 

Τοχίαβ ΟΟΩΥΙΨΙ τηθὰβ ὁΧχΣ ῥδρίπἰβ Τϑαθποτὶ ΧΙΥ͂ 
οοπβέδυ; ἰύθτα ΒΘτομοτὶ ἐοχύαβ ρας. Χ1)11 οοπέϊπού. Οὕδπι- 
αὐδηι ρδρίπδθ τοἰηίτιδθ Τα Ὀπθτίαπαθ βυπέ, πᾶπὶ ῥϑρὶ- 
Ὧ8Θ ΤηΔΙΡΊΠΘπΙ ἱπηῦτα δἀποίαἐϊο οοταρ]θὺ; σθυττα ἔϑιηθπι 
ῬΙυχίπιαβ ἀἰβοσθρδηξίδβ ἰηγθηὶ. Ὁ πᾶθ δρραγοὺ ὙΠ] δταο- 
πιῤδίατι ἱπιραάθπίθσ ταθαὐϊξατα 9886. Μαπίξοδίδ ρίαν 
80 ἀθρυθβθῃβδ οδ]υταπίβ, β'θἃ ρϑ]] θαμὰ ὑδταθῃ ἀϊοίτιπα 
γα]οὺ βθίωρθγ: ᾿Ὁδιοτηπῖθς, οϑ]οπιπῖθζ, 1] θα σοβίθσα ἰοὰ- 
ἡοῦγβ ααθίψαθ ομοβθ΄. 

Ῥιἰβοτορδηξϊδθ δαύθπι βαπὺ μ8θ0: Ῥϑ6. (πιθ8, γαγίϑίδίθ 
οχίαβ Ηθτομοτὶ Ὀγουϊεαἐϊβ οδῦβα οπιΐββ8) 868, 1 ἤμην 
869, 19 αὐτὸς τὸ πρῶτον 28 ἐξέπεμψεν 24 διὰ ταῦτ᾽ 
860, δ δυεῖν 11 ξωρακώς 12 περὶ τῶν ϑηρίων 17 
ἔστιν, εἰρημένον 8601, 8 αἴρας καὶ ὀνωνίδας 10 ἔδει 
πολλῶν καὶ ἵππων 1 ἔστι τις 868, 4 προειστήκει 
11 οὕτω γὰρ ταύτην 16 οὐκ ἔγωγ᾽ 36 περὶ τοὺς κάμ- 
γοντας 864, 10 Δἰολεῖς δὲ καὶ νησιώτας (καὶ τένας 
γὰρ οὐχί!) 18 ὡς δὴ περιορῶν 14 εἶτ᾽ 21 εὖ γ᾽ 
26 φιλίας εὐθὺς 21 συγκατεκλίϑημν 86, 8 μει- 
ράκιον ὧν ἔτει 866, 8 τί δ᾽ 11 περιβαλὼν ἴθ. 
οἶμαι δ᾽ 32 ποῦ δ᾽ 861, 12 κατεκλίθη 868,2 
διαχύσεις, οἷς 16 Σκχύϑαις εἰσί 19 ὀστέων 20 εἴ γ᾽ 
εἶπεν εἰδείης (οἴ, ῬΙαὶ. Θοτᾳ. Ρ. 4608) 24 νεκρογόνο- 
σαιμε 809, 1 ὀστέον ἴδ. ταῦτ᾽ 8 γὰρ ἤδη 18 εἰ 


ΡΒΑΕΒΡΕΑΤΙΟ. ΧΙ 


δεῖ 28 πάντα πᾶσιν 870, 10 ὦ Ναυκρατῖτα 11 
ἕως αὐτὸς ἐκπίνεε 19 ταῦτ᾽ εἶπεν 22 ὦ Ναυκρατῖτα 
871, 16 πολλά γ᾽ εἶπεν 19 ἀπηγγέλη 21 ἔφη μὴ 
μετακινητοὺς 872, 2 εἰ ἀτρόποις 10 πάντ᾽ 18 ἔλεγ- 
κτικῶς 818, 8 ὅτι ὕμοιον οἰκέτας 10 ἀλλ᾽ ὅμοιον 
ἔφη τῷ ξηραλοιφεῖν τὸ λαλεῖν 14, 8 εἴ τέ τι 

9 κατὰ ταύτας 876, 4 ἀλογίαν δὲ καὶ πολλὴν 6 οὐ 
μὴν οὐδ᾽ 14 ἀγέννητον 24 μόνον γὰρ ἀνίκητον 
816, 2 τοσαῦτ᾽ 9. ἀλλὰ μὴν ἔφη 19. μετ᾽ αἰδοῦς 
81 προύβαλ᾽ ὁ μέν, ὥς φησι 811, 10 ὁ δ᾽ Αἴσω. 
πὸς 18 τί τοῦτ᾽ ἐστὶν 818, 9 ἔφησε 819, 1: 
αὐτοῦ, ὡς ὑπερφυὲς 881, ὅ πίνει Σόλων 18 σὺ δέ 
γ᾽ εἶπεν 18 μ᾽ ὑμεῖς 33 ϑόρυβος ὑμῖν, εἰ ἐγὼ τοῦτ᾽ 
ἐποίουν 882, 12 μηδ᾽ οἰκίαν 888, 12 αὐτάς 
ἔφη πυνϑάνομαι λέγειν τοῖς παλαιοῖς ἐνδεῖν, δαιτρόν 
14 εἶθ᾽ ὥσπερ αἴας μερίδος 884, 1ὅ ὃ ΑΑἰσώπειος 
κύων 21 καὶ τοὺς μικροὺς νῦν μὲν εἷς μικρὰ κομιδῇ 
886, 4 καθάπερ τῷ νόμῳ 30 Μυτιλάνας 86 καὶ ὃ 
ξητεῖν διδάξας 886, 13 δεήσει 19 ταῦτ᾽ ἔφη 35 Ἡσίο- 
δος ὧν 887,9 τοῦτ᾽ ἐκεῖννν 12 ἢ τὸ μέγιστον οὐ 
δοκεῖ σοι 14 ἔμοιγ᾽ εἶπεν 18 διάλυσις ἢ τροφῆς ἀν- 
αίφεσις 26 διολλυμένη γὰξ 888,91 ὁ βίος καὶ 389, 
18 τῷ ἡλίῳ, εἶτ᾽ αὐτὰ 16 τοῦτ᾽ ἐστὲ 390,2 δικαιοσύ- 
γην τέλειος αὐτάρκη 11 ἐν μυλῶνν 891,4 Μεσσηνίοις 
Ἵ οὐκ ᾿Ασκληπιῷ 8. ἀποκείσετα, 9. ταῦτ᾽ ἐκείνων 
12. οἱ τρεφόμενοι καὶ διαιτᾶν 14 πλείονας ἔστιν 38 
τοὔνεκ᾽ 392, 9 εἰς τὴν σάρκα τὴν ἄτρυτον 11 βιώ- 
σεται, εἰς αὑτὴν 26 δ᾽ αὐτὸν ἡμῶν 898, ὅ ποτ᾽ 
εἰπόντος 18 μᾶλλον δ᾽ ἀκτέον ἐπὶ τοὺς νέους 16 ὅτι, 
τῆς ϑυσίας 19 τὸν αἰγιαλόν, ἡ μὲν σελήνη 34 οἷ 
προσβάλλειν 894, Ἰ ἡμῶν δ᾽ ὁ Τύργοε 596, 3 
περὶ ϑεῶν 890, 1 ἑστώσης δὲ πάντη (1οᾳ. πάντῃ) 
9. κάμψαντες ἐν χρῷ παρενήχοντο τῆς γῆς 10 κατά- 
γοντες, παντάπασιν 12 ταῦϑ᾽ ὃ Γόργος 16 σταδίων 
δρόμον 897,2 οἱ μηδεὶς 9 διαγέγονεν ἀπὸ 14 ἔγωγ᾽ 





Χπ ῬΒΑΒΡΕΑΤΙΟ. 


εἶπον 19 ὀργῆς δὲ καιρῷ καὶ διαβολῆς 234 εἰς τὸν 
“Δάφνον ποταμὸν ἔξω φορούμενον, ἐπεσχέϑη 898, 8 
πρὸς τὸ Ῥίον κατὰ τὴν Μολύκρειαν ἐκόμιξε 11 τοὺς 
φονεῖς 22 παρανήχεται τοῖς ἐλαυνομένοις 899, 2 
ἁμαρτάνοντες 4 ἀλλ᾽ ἐγὼ μὲν οὐκ ἀκριβῶ τἄλλα, ὃ δὲ 
Πιττακὸς 8. χρησμοῦ γὰρ γενομένου 10 τότ᾽ ἐνταῦϑα 
12 παρϑένον" ὄντων οὖν 24 περιπλακεὲς 400, 9 
μόνον Ἐ" ϑαλάττῃ 1 καὶ μήτε 10 δὸς σὺ προσέτα- 
ξας διαφυλάττων 401, 1 ἡ βούλοιτο 6 ἁπλῶς οὐ- 
δέπω τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ 18 προσμειδιάσαντ᾽ αὐτοῖς 16 οἷ- 
κὸν ἐν Δελφοῖς 11 ὥσπερ ϑεοῦ 19 εὖ γ᾽ ἔφη 
402, 8 σαυτόν, καὶ τοῦτο 21 τοῦτ᾽ ἔσχεν. 

ιάθαπιὰβ παπο οἰαβ ΟὈΒθσυϑίϊομθβ οὗ ϑπιθπδαίίομθϑ. 

Ῥαᾷ. 887, 19 οἄϊ(. ταθαθ σϑῦρα ἡ τροφῆς ἀναίρεσις 
Βοϊβκίο ἄθθοσὶ οοπίοπαϊ!, αἰδὶ χαοᾶ Ἐοἰβκίαα ἡ τῆς 
τροφῆς ἀναίρεσις Βοτὶρβῖδβθ ορβογυδαὺ δύᾳῃθ μ8θ06 υϑυθϑ 
Ῥοβὺ ἔστιν ΘΟἸ]ΟΟΆ880, ἀπδθ 1η6 τϑούϊιβ απὺθ ροϑαΐββθ; 
οοπέτϑ ἃ ΤἸὴθ Π|8]6 δΥἐΘΌ] τὶ ΟΠλΒϑα πὶ 6886. 

Ιρβθ φαοᾳὰθ Ἰϑοῖοσ δγρτιπθαΐα αυδπι Ρτᾶνα ἱπϑηΐδ 
Ἰονία βἰπὺ ἤδοὶ]θ ἐπ θ]]ορὶν; 5θἃ οὰπι θουπι δαοῦοσ ταδρτιΐ 
98 ἔδοϊδί, ᾿θοθββδυίαμι ταϊμὶ υἱάθίαν ρϑυοα ἄϊοθτθ. Αθ 
Ῥυϊπασχα αὐἰάθμι δὰ Ἰοουπι ῥγϑθροβίἑαμα Χυ]δπᾶθυ 80}- 
ἰπίθ!]ορὶ γο]αὶϊν τροφῆς ἀναίρεσις; μοϑὺ θαι Βοἰβιῖαβ. 
οὐΐδται βαρριθπᾶυτα ρσοροβαϊ οἴκου διάλυσίς ἐστιν ἡ τῆς 
τροφῆς ἀναίρεσις. ἘρῸ γθτῸ Βυρρίθοπᾶο βοχὶρϑὶ μυπο 
ἷπι ταρᾶστα οἴκου διάλυ[ΣΙΣ ἡ τροφῆς ἀναίρεἸΣῚΣ ἐστιν. 
Τὰ ϑᾶποὐαὐίοπθ δυΐθμι ἰπγθ τὴθ ᾿Βαρριθυ ββθ᾽ αϊχὶ, ρσδθ- 
Βουθϊτη σατα πὶ θα 0116 ταΐποῦθ ΠῸ]]8 ἸοοαΒ 8 Ῥ]θπδπι 
οὐ δοσαγαΐδπι οχατιίαπι οομπϊθοξαγαστιπι Θπατιθγδίζομιθσι. 
Ἰοοὰβ οδϑοὺ. υϊᾶ Θθπΐπι δἰϊαὰ ἀϊοθπᾶστα ογαὺδ ϑβοὰ 
4υϊᾷ τοῦ ὕπο Θχθηρὶο οὔπι Ρ] αγϊπιὶβ ᾿ἰοθαὺ τθπὶ 
ορέϊπιθ οβἰθπᾶδιη. Ῥαρ. 708 ἃ Ἰοφυπίαν ἷπ ογηπί 8 60- 
ἄϊοϊθιβ μδθο: εὖ τε Ῥωμαῖοι χρησάμενοι τοῖς λύχνοις, 
ἣν ἔδοσαν οὐκ ἀφῃροῦντο τροφήν, ἀλλὰ χρῆσϑαι ξῶν 
καὶ λάμποντας. Αἀ ᾳαθία Ἰοθαπι Οπιῃμθ8 οθτέδἐϊπα οἱ 


ῬΒΕΔΕΡΑΤΙΟ. ΣΙΠ 


πα γο0θ οὐ Χυ δπᾶθν οὐ βίθρμδητιβ οὐ Μοείσίβοτιβ οοσ- 
τοχϑυτιπὺ ξῶντας οὐ ἱπβθυτιθστιπὺ ἄθ 5π0 απίβαθθ εἴων, 
Βρᾶ δ]ΐπβ 8118 βοᾶθ. 8108 Ἐοἰβικῖτιβ σϑυθατι ἀθβίδοτα- 
ἔπτα εἴων 6ο]]οοανῖῦ ροβὲ ξῶν[τας] οὅτα μδὸ δἄποίαξϊομθ: 
“οτίο οὐ 1Πυᾶ -ων ϑχοίαϊς εἴων᾽ 1. 6. ἔξ Ντας εἴ] Ν. 
Οὐΐπβπδπι 58:0 μοὺ Βαρρ!θπηθπέτππι αυδοτὶ Ἰἰοοῦῦ ΝΌμπΘ 
οἰβκι ΒῚ ἰρίξατ 'π ϑαϊ ίομθ ταΐποτθ βου ρβθγίτη ᾿ζῶντας 
εἴων Β.: ξῶν᾽ (αίᾳαθ 1(8. Βοτρ8!:}, μο6 ταΐῃϊ στ παϊπὶ ἅδθῖ! 
ὙΠ τιον ἐεῖαβ ὃ Ρ]ατίπηδ ΘΧθταρ]8 ΔΡροπθσθ ρούθγδϊῃ 
89 Ὀγουϊῥαιϊβ οϑῦβα οπιϊίνοπάθ ραΐο, οἵ. Ρ. 680}. 
δ480. 602. 6889. 689}. 6988. 696}. ἃ. 701 ἁ. 7068. 
1588. 1548. 

βοᾶ ατϊοαϊαβ, βυδίπηρίε 1110, ταῖπαβ σϑοὺθ οταϊθεϊ 
ἄοθυϊν. Οὐδπι ΟὈβθγυδίϊομθπι πθ βου ρβίϑδβοὺῦ απίᾷθμ, 
δὶ ΒΘΙΊΔΟΠἾΒ ρταθοὶ τιϑτι8 οὐ βθῃϑυ8 θχατί ϑι ον ἱπέθτϊου- 
406 οἱ ἱποθδού. Ουοᾶ ποι δϑὲ. Οὔδυθ πθ00880 ϑϑὲ τιθ 
Ὠΐο τ οπαπίθαβ ποίαϑ ὑγϑᾶθσθ. Δ ρυίτιππι αυϊᾶθτι. 
δυέϊοαο δᾶιίο αρία υϑυθοστπὶ οοταροβίἐἷο δϑαυίίϑβαιθ 
ἀο]]οτοίατ; 8ὶ βαρριϑύπμι ξαϊβϑοὺ ἡ ΤῊΣ τροφῆς ἀναίρε- 
σις, Ἰὰ ᾳαοᾶ ταὶ ὙΥΙδτηοννἐπίαβ, οταὺ ϑέϊδτα ἀϊοθα- 
ἄστη ΤΟΥ͂ οἴκου διάλυσις; 8βθἃ οὔπι οἴκου διάλυσις ἱἰτα- 
ἀϊξαπι 5ἰδ, βαρρ!θμάτμι δὲ τροφῆς ἀναίρεσις. Β᾽ που 
ῬΒΏΪΟ μοβὺ ἄθ τὸ ϑϑᾶθμι: ἣν ἀναιροῦσιν αἰρομένης τρο- 
φῆς ουΐββο δτέίοαϊο. Ποὶπᾶὰθ ααοπίαπι μἷο ἀπ πούίϊο 
οἴβοϊξαν (ΝΒΒγαηρβα βομα πρ), δτυἰοα]π8 οταίθἐῖ ροίοβ: 
οἵ, ϑᾶϊξ. τηθ8θ Ρ. 391,10 ἡ τροφὴ λιμοῦ φάρμακον προς- 
ἄγεται. Ῥ. 880, 28. 26. 892, 19. Ρ. ὅδ16 ὡς μόνον 
τοῦτο τῶν ψυχῆς νοσημάτων ἀπόρρητον. 668. φαρμά- 
κων δυνάμεως ὃ ἰατρικώτατος ἄριστος κριτὴς οοἰ. ϑαἐϊΒ 
οδβὺ Θχθιηρίοττιπι απ86 ΘΧχ 8010 Ῥ]αίατομο αἰξα]!. 

Ῥ. 389, 18 ἴῃ δἀποίδίζοπθ βογίρβὶ “ξοτέ. εἶτα τὰ ἔν- 
τερὰ (τ6} τὰ ἔγκατα). Ὧδ6 χαΐραθ οὐβουυδὺ οἰ βϑκίαπε. 
ἴδια οοπίθοῖθβθ εἶτα τὰ μὲν ἔγκατα, Μοκίτίδουτη δαΐθπν 
τὰ ἔντερα Ῥτοροδαίΐθβθ βθὰ δηΐθ ἡλίῳ 60]]οσα88θ. Θυδθ 
οπηηΐβ, Βἰ Πρ Ὶ δἰ ἑπι τὴθ ἴῃ αἰ ΙΟΏΘ ΠλΐΠΟΥΘ ΘΠΔΙΓΆΤΘ Ποῖ: 


ΧΙΥ͂ ΡΒΑΒΕΑΤΙΟ. 


Ῥούαϊβεθ ααἱδ οβὺ ᾳαὶπ νἱἀϑαὶ Ὑϑιτιπι ἐδίηθῃ ῥγοΐθββου 
δου ἰββίτηυβ μ8θ6 δἀπιομυΐββα υἱαθύαγ, αὐ μ80 ορροτύα- 
αἰναίθ ὑϑὰ8 βδπι οουγθοίϊομθιη ρυοροπθτθὺ αἀυᾶτα οὲ 
ομαηΐδαβ ὙγἐὐθπΡδ οὶ Ἰοοῖβ Θομβτπιδυΐ δὲ 8. ργοπθπ- 
ἀἰαίίοπθ οοτηχηθπᾶαγὶ οοπίθπαϊῥ; οϑύθγαπη οπηπῖθαβ ἴπὶ 
Ἰοοῖβ πιθιρογαυὶ κοιλέαν ποθ ἔντερα. ϑαρρ!οὺ ἰρίδατ: 
τὸν νεκρὸν ἀνατεμόντες ἔδειξαν τῷ ἡλίῳ «τὰ περὶ τὴν 
κοιλίαν, εἶτ᾽ αὐτὰ μὲν εἰς τὸν ποταμὸν κατέβαλον οθί. 
Ἐϊβαπι ὑθπθδἐϊβ διαϊοὶ! 
ιάθαμηαβ ᾳυομηοᾶο τθ8 86 μδρθαί. Αο ῥυϊταυπι 
αυϊδοπι βαπὺ Ἰοοὶ ἰπ χαΐθαβ ἔντερα ἄϊβοτύθ δοτατηθιηο- 
χρη σϑὶαὺ ϑοχί. Ἐτωρὶτ. Ῥυυτῃ. Ηγροίγρ. ΠῚ ο. 24 
Ρ. 299 εᾶ. Βαρτῖο. οἵ μὲν γὰρ --- τοὺς ἀποϑανόντας γῇ 
καλύπτουσιν, ἀσεβὲς εἶναι νομίζοντες ἡλίῳ δεικνύειν --- 
-τ Αἱγύπτιοι δὲ τὰ ἔντερα ἐξελόντες ταριχεύουσιν αὖ- 
τούς. οϊπᾶθ, ᾳυοᾶ υἱἀϊοα]αη οβὺ, τὰ περὶ τὴν κοι- 
λίαν ὈοπῸΒ ῬΥΟΙ͂ΘΒΒΟΣ ΒΌΡΡΙΘΥἹΣ πἰ}}} βαδβρίοδίαβ; αὐοᾶ 
Βαρρ]θιηθπξαπι ἀρθγὺθ οβίθπᾶϊψ οθηβογθμα ΠΌ]]απι ἸοσΌτα 
χθοῦθ ἐπίθ!]οχῖββθ. Τὰ περὶ τὴν κοιλίαν αὐ 50}1 οβύθῃ- 
ἄδηξαγ, πΪΏ1] ΟρΡαΒ 6886 ΘΟΥΡΟΥΘ ΒΌΙΩΒΠΟ ᾿πιβθοδπᾶο ραΐος 
ἦρβθ θχρθυϊτηθηύαπι δ βοϊθια ἔδοϊδὺ απ8]9. αὐ ΡΙ ἐδοῖ 
ΟϑαἐἸαΠΟΌΪΔτε τηοᾶπ]ατθίασ δᾶ Ἰπο]δπὶ ἔθοθγαὺ (νὰ, Ηθτ- 
τὴθ8 ΧΧΥ͂, 227). Β8ὶ᾽ Ββαρδοιββίτητιβ οὐἰ οαβ Ὑθυθοσαπι 
Βαοττιπι βοπθηὐϊδιι ποπᾶππι δββθοαξιβ 8ϊ0, 8Ὸ 8118. 08 
φαίοπι δᾶϊτο ροβδὶὺ ἕνα μὴ πευϑοίαϑ᾽ οἵ ἄλλοι, χαϊὰ 
5ιὺ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν ὀχαυίταί. ΜΘ πθ Ρ]υγα ἄϊοδπι 
ἄθοοταπι ᾿πηρθᾶϊῥ. Ούδτα τἰβίββοὺ θοπὰβ Ρ]αἰδυομυβὶ 
βοᾶ δᾶ ρτοροβίϊαπι αὐ τογοτίασ, ἔοσίδββο βαρρ!θῃ- 
οβὺ ἰΐδ: τὸν νεκρὸν ἀνατεμ[ΟΝΤΈΣ καὶ τὰ ἔντερα 
ΝΝΤΕΣ ἔδειξαν τῷ ἡλίῳ. 
888, 11 ἐπεὶ τάς γε προπόσεις αὐτὰς ἔφη πυν- 
αν λέγειν τοῖς παλαιοῖς ἔνδεινον (βοτ. υἱᾶ. ἐν- 
Ἰαιτρὸν) ὡς Ὅμηρος ἔφη καὶ μετρητὸν ἑκάστου πί- 
» Τα ᾿ρτὶ. Αἃ Ἰοσῦχτα ροτὶδθ βϑὰ 8180 τιθ ἐνδεῖν 
ν Ῥγὸ ἔνδεινον οομίθοΐββο οθμηβοῦ. 





ΡΒΑΕΡΑΤΙΟ. ΧΥ 


Βοος ἱπάϊοϊατα παπαπδιὰ χοἰ] ββοὲ, δὶ Ἰοσαπι Ὀθμ0 
᾿ἰπξο]]οροτοὶ. Ἐνδεῖν Θπὶπι Ὦ, 1. ἰάθτα ϑϑὲ δίᾳαθ ἐνδεεῖς 
εἶναι; ἐνδεῖν δυΐοτα οὲ ἐνδεὴς γουθὶβ Ρἰθστιπιαπθ ποπ 
βἰρτίϊβοαίαν ἰᾷὰ αποᾶ μ]θπθ δὲ ρτοσβιβ βθᾷ ἡποᾶ οχ 
Ῥαγίο ἐδείππι ἄθοβὺ οὐ ἀϑβοὶῖξ, δίᾳμθ οἰαβιιοαϊ βαπέθα- 
ἀίδια Ἰοσὰβ τϑαυϊγιῥ. Οαοᾶ ααΐθτα 8 ϑϑχὰ δέξϊπϑὲ σϑοὺθ 
αυϊᾶθπι Ηθγομθῦ βοτρβὶξ τάς γε προπόσεις ἔφη λιτὰς 
πυνϑάνομαι πίνειν τοὺς παλαιοὺς δαιτρὸν ὡς Ὅμηρος οοὐ., 
ταϊπὺβ χθοὺθ βὶ Ἰϑοὐύϊοπτιτα ἐγδαϊίδστιπι σϑϑιϊρία δίατθ γψϑῦ- 
Ῥογτιπι οἰεραπέϊαπι βρθούθβ. Ατρτιπιθπέαχα μ06 θ8ὲ: Ἵπ 
Ῥτορὶ παίϊομθυβ υἷπὸ βδὲϊβ τηυ]δο Ορὰβ ϑβὲ; οὔπι δαύθσα. 
τἰπαπι οτγμουϊοἷβ ὑθπηροσῖθαβ οοσίδ τπθηδτσα Ὀἰρογοέασ, 
βϑαυΐξαν Ῥσορί πδίϊομθβ οχίρτιδβ οὐ ὑθητιθβ οὐ τᾶγαβ δαϊββθῖ. 
Βοᾶ ὙΠ]δτηονἐσίαβ μΐο ἀποααθ, τὸ βο]ϑύ, τιϑὶθ ἱπέθ]- 
Ἰοχὶξ Ἰοσππι. 

Αὰ ν. 869, 38 πάντα πᾶσιν ᾳποᾶ δἀποίαν! 'πάντα 
46]. Β᾽ ἷπ ϑυτογθτὰ ἐπᾶποοτο δοπξοπάϊῥ; Βφἰβκίατα δαΐπι, 
πα ἀδέϊντιβ οραβ οββοί, πᾶσιν ῥγὸ παντάπασιν τϑαυΐ- 
οἰ νίεβο; πάντα πᾶσιν δυΐθπι ΟῚ ΘΟρτιοΥἶΒβθ. 80 σαπι 
ὙΥγυὐοηθδομῖαβ ὁχ παντάπασιν οἴἤθοϊδεοί πάντα πᾶσιν, 
ποι Υἱᾶθο οαν ΕΒ ἰβκῖαϑ ποααθ, βὶ Ρ8Ό]Ο δὐδθιίϊον ξαϊββοὺ, 
᾿ἰάθτι ποῖ Ροξαθτὶξ ἱπνθηῖγθ. β'θᾶ ϑἐΐδιι 5ὶ 'πᾶσιν βοτίρεϊδ 
Β ῥχὸ παντάπασιν᾽ δἀποίδββθτη, Β00 ἰρβαχαι ποι ἱπᾶποθτϑὶ 
ἦπ διτογθαῦ Οπὶ δηϊπηαβ ῬαΒΙ]]υ8 θϑὲ οὐ ἰωνίϊθθ δῃ- 
υβὶι 18 οοπϊποίαγν, μῖο ἐ8]18 ἄθ πῖ}1]0 ΘΧΡΥΟΌΓΑΓΘ βο]θύ. 

Δᾶ ν. 311, 4 δἀποίαυϊ ᾿δυσγενέστερος ΒΕ: δυσγενέ- 
στατος᾽ δὶ Βοἰβιίατα ὁσ δυσμενέστατος Θοττοχίβ8θ δυσ- 
μενέστατος οὈβοτνδί. Ηος Ὑϑγαπι δῦ, πϑῖὰ πὸ Ἀὶς 
Βοΐπτη βθὰ οἰΐδιι 8110] ἱπ δἀποίβδεϊοπθ ροβὺ θπιθπάδίϊο- 
πθπὶ ἀΌδτη Ἰθοδίοπθιι ϑιμθτιἄδίοσ οοστθχοσδὺ ηἰβὶ πρὶ οἱ 
ῬΙδῃθ βοίθθϑιι ορῤϊτηδτι Ἰθούϊομιθτι 88} Οσπ]18 δαΐδ8θ πο 
φΟ]]οοαγί. ΟἿ. ὁχ. στ. δἄποὐδίϊοπιθιη δὰ ῥ. 391,1 ᾿ἱϑύω- 
μὲν Η: ϑύων ἔἕτι᾽, σὰτι Ηθτομον ἰρβο ᾿ϑύωμεν ": ϑύε- 
ται ἔτι᾽ δἀποίαββοὶ. [Ι͂ῃ Ἰοθὺ δαΐθιι ργϑθροβίἑο ορέξϊπηδ 
Ἰοσίίο οβὲ ποὺ δυσμενέστατος βοᾶ δυσγενέστατος. 





ΧΥΙ ΡΒΑΕΒΡΑΤΙΟ. 


89 ααϊβαι!!αθ ἐθυταϊπδπΐαῦ εἶ σϑυρὶβι Ἢΐοῦ 
Ἠ8ΔῸΘ ἰοβ δὴ ὅθ Βοσχέρβδηζαπρ οἷπθβ Ὀγθοκίθ! θυ 
φουπρ 866, ῶ4 ὁ μὲν οὖν Νειλόξενος “᾿Αλεξίκακε᾽ εἶ- 
πών ᾿ἀπεστράφη τὴν ὄψιν᾽, 815 ΟὉ Νοί]οχθποβ ἀΐθ Ἰϑύσέθπ 
Ὑ͵οτίθ βρυβοιθ. ΕἾἶπθ 80 βίδυϑ ΑΡμδπρίρκοιὶ ογβογάοτὶ 
Κοίπθῃ Οὐταταθπίδτ.᾽ ϑοᾶ οἱ ἱπάϊοϊατα ταδ]θυοϊθηίϊα οὐ 
οδἐτγοοίαίϊομπθ Ἰἰογαίαμι δἰὑ, ἅθ ὙΥΠ]δταονί σῖο χουν 
Ροϊίϊυβ ᾿Εΐπθ 80 βίδυκθ 1,θ᾽ ἀθῃβοιδ Ομ κοὶρ οχέογάοτι 
Ἐοίπθῃ Οὐοταπιθηίδτ.᾽ 

Ρ. 869, 14. ουπι ρχοροπὶξ ἕρμαιον οὖν, οοπίθπαϊἑ 
βουϊροπᾶμπι 6886 οὐ ζγὰρ» καταλαβόντας, ἔφη δοἰ. Ουοᾶ 
ζαϊβατη ϑδὺ; πϑῖὰ σϑσῦδ οὐ καταλαβόντας Βαπὶ μετ᾽ ἤϑους 
Ἰοβοπᾶβ 8δὸ γοθθ δ]ύίοτθ ἀῦβμι τοιαθδ. ϑβι μου 16- 
βϑπᾶυβ οδὺ Ἰοοῦβ Ταμπογαϊάθτι 8, 87, 2 οὐ σκοποῦντες 
ὅτι τυραννίδα ἔχετε τὴν ἀρχὴν καὶ πρὸς --- ἄκοντας ἀρ- 
χομένους" οὐκ ἐξ ὧν ἂν χαρίξησθε βλαπτόμενοι αὐτοί, 
ἀκροῶνται ὑμῶν οϑὲ. δὶ ἔγαβίτα οοτίσυπέ οὗ οὐκ ἐξ ὧν 
δβυὺ οὐδ᾽ ἐξ ὧν οἱ. 8, 9, 2. 6, 86, 2 οὐκ ἀπὸ ταύτο- 
μάτου, ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ ἀεὶ τάδε κινοῦσι ξύγκεινται. 

Ῥβαϊο ροβὲ ῥ. 869, 21 δβαρρ!οὺ εἶπεν, ("Ἅμασις» 
ἔπεμψεν αὐτῷ κελεύσας οοἰ., ΟὈδθτγαηΒ μδθὸ: Ἢϊθυ μιὺ 
ἰοὺ ἄον Ζι8}1 ἀΐθ Απϑϊαββυηρ θονίτκὺ, βοπᾶθσι ἀϊθ 
φαίθομο Ὑοτθπάπηρ εἶπεν "άμασις, ἔπεμψεν 

βορὰ ᾳαοπιοᾶο θχοϊδοτὶ! "άμασις, 60 ᾳαοᾶ "Ἄμασις 
οὕτα εἶπεν οοπίαποίαπι ξαθτῖξ, ποι Θχρ] Ἰοδίαγ, πᾶσα ἐδ] 
χαυὶέδ ἰπ Βοὺ ἶρβο ἀϊδίορο ἱηγθηϊππέυσ, 8Ὶ: ἀατὶἐΐδτα 
ΟἸαἱββίοΐβ ἔθυτθ ποῖ ροΐθβ, αυ8θ ὑππὶ ργορίοσ κελεύσας 
ἴαχα Ῥσορίθσ ορροβίξατα ὁ δ᾽ ἡμέτερος ἴοττί ροίοϑέ, ἔοτ- 
ἴδθ8βθ Βυρρίθειάστα ϑδὺ βαρθιὶαβ αὐτός, ἡποᾶ πὸ μοβὲ 
διέλυσεν Βαρογβαθτη οβὺ, ἰἐβ ροβὲ ἔπεμψεν οὲ διίθ αὐτῷ 
ἴδοὶ]θ ϑχοίαθυθ ροΐαϊβ. ϑθᾶ ῥυΐοῦ τϑὲϊο ταϊμὶ αυϊᾶθπι 
ῬΓΟΒΑΒΙ Ιου υἱάοίατ. 

Αἂ ν. 860, 19 ἐγὼ δὲ ϑαυμάσαιμ᾽ ἄν, ἔφη, οὐ τύ- 
φάννον ἀλλὰ κυβερνήτην γέροντα ϑεασάμενος τϑοὺθ οὉ- 
βουυδὺ πὸ βδϑηὐθμἐϊδηη πο ἤσῶο (αὐ οϑέθπᾶϊξ ῥδυθη- 


-- αὐ πᾶπεθααθααπιππππιπιππ 


ΡΒΑΕΡΆΤΙΟ. ΧΥπ 


ἐβοέϊοατα ἔφη αποᾶ Βαθο τϑίογθηβ ϑβὶ}) ἀϊοίδπι 6880 
θᾶ απὲθδ; βθηβιτι 6880 υπό: ἸΘΝ ΒΔΡΘ πῸν φοδαρέ, 
ἴθ παμᾶοτεθ ταϊοι θοῦ ϑίμϑι ρτθίϑθα βϑέθαθσιαδπη.ἢ 

Οὕδιι ἴβοϊθ στϑθοδθ οοπϑαθέπαϊπϊβ ἱπβοϊξϊα ϑἐΐϑια. 
ταδὶ ααἱὰ τϑοΐθ ορβοσυαίασ ἱπ θυτότθπι ἱπάποθτθ ροβδὶὑὺ, - 
Βιΐο Ἰοῦτβ ὑδβεϊπιοπῖο 880 ροὐθϑί. Οποᾶ ροττηδηῖοθ ἂϊ- 
οἰδαγ τϑοίθ: ἼΟΘΝ μδὴθ πῸΣ ροβασὲ, ἴθ παπᾶοτίο αὐἱομἢ, 
ἰᾷά ποι τϑοὺθ τϑϑαϊέας υϑυθὶθ σταθοῖβ ἷ8 ἐγὼ δὲ ϑαυ- 
μάσαιμ᾽ ἂν ἔφην. Τϊϑοτίπηθπ ΒοΟ θδὺ: [π᾿ ογδἐϊοῃθ βθυ- 
ταδηΐσα σϑυῦϑ ἼΩΝ νγαπᾶθσέθ τοῖο μ᾽ ΒΌΒΡΘμΒδ βαπύ 8 
σουρο ἄϊοθπᾶϊ; ἰπ σταθοὶβ ἰἄθια ποῦ δὲ, πὶ ἔφην 680 
Ῥβγοπἐμϑέϊσατα οὺ υϑυῦβ ϑαυμάσαιμ᾽ ἂν ταἰπίπιθ Βτιβρθηβδ, 
βοὰ οταίϊομπίβ συθοῖδθ βαπί. (ἰθυτιϑηῖοθ τϑἀδίοσὶβ ἰξα: 
ΔΒ πῦγἀθ τοῖο υγυπᾶθτι, βαρίθ ἴθ. Οοπίτα Ὑ7118- 
ταουγίἐζὶ βοηέθηύϊα σταθοθ Θχρτϊποϊξττ μῦπο ἴῃ ταοᾶπτη: 
ἐγὼ δὲ θαυμάσαι ἂν ἔφην τοὶ ἐγὼ δ᾽ εἶπον ὅτι ϑαυμά- 
σαιμ᾽ ἄν δυὺ αυϊᾶθτπι ουπὶ ὙΥγ θη δομίο ἐγὼ δὲ ϑαυ- 
μάσαι μ᾽ ἂν ἔφην, ατι8θ δτποπάδεϊο φαδτανὶβ Ῥυο Β 118 
τϑααϊτιὐ μούϊιβ ϑεασάμενον. Οὐδτθ Βαθὸ ἀυποαὰθ Ὑ7118- 
τπρουὑαὶ οοπίθούαχα ορέἑπιθ οβύθπᾶϊθ αυδτι ρατττα 918000 
δὲ ᾳῦδπὶ πιρ]έτιπι φϑυτηδηΐοθ ἀοοίτιβ δἰ ϑἱαβ δυοίου. 

Ῥ. 861, 12 ἀμελήσας λέγειν τε καὶ ξητεῖν ἃ ἁρμότ- 
τει ἐπὶ δεῖπνον βαδίξουσιν γοτθδ οοττίρι! 1ἐ8 ἀμελήσας 
ἀστεῖόν τι ξητεῖν καὶ ἁρμόττον ἐπὶ δεῖπνον βαδίζουσιν. 
Οουτθοίδομθτα 9886 θᾶπι δοπέθπαϊα απ80 οὐ 8 Ῥϑίδθορτδ- 
Ῥ ῖδ δοταπιθπθίασ δὲ 8 βουίρῥοτίβ αϑὰ οὲ 8 ϑέοϊοοστιτι 
ῬὨΙοβορῖα, ἄἀθπΐατιθ δὉ ἷρβα βοπίθπίίαβ ἵπϑρὲθ ϑπῖπι 
φοπἰπηρὶ γοτῦδ λέγειν τε καὶ ξητεῖν πΌΠΙδταατθ βθηίθα- 
ἀΐδια οδῆοὶ: “ξητεῖν Ἠοὶβδὺ οἰπθ ΕἼδϑῴθ, οἷπ ζήτημα δυῖ- 
ποτίθη, τῖθ 68 β]ϑῖοι ὙΏΔ168 ἐμδύ, ἄβμθρθπ μαὺ λέγειν. 
Κοίπθῃ Ρ]δἑδ᾽. 

018 τηθῃβ ββῃβ βἄγογβδίυσ. αὐρυπιθηξοιτιτι ἔθβεϊ- 
σεῤαῦ! βπθτὶ ροηΐξ Ῥ. 1809 ἀλλ᾽ αἴσχιον τὸ δεδοικέναι 
καὶ δυσωπεῖσθαι ναύτας --- καὶ πανδοκεῖς καταγελῶν- 
τὰς οὐ τοῦ σφαιρίξζοντος καὶ σκαμαχοῦντος ἀλλὰ τοῦ 

ῬΙαίατοδὶ Μοσαμα, ΥῸ. 1Υ͂. 


Ρ΄4 2} ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


λέγοντος, ἂν ἅμα ((. 6. ἅμα τῷ λέγειν) διδάσκῃ (861. 
ὃ λέγων) τι καὶ ξητῇ καὶ μανϑάνῃ καὶ ἀναμιμνήσκηται. 
Ῥιοΐπηπβ 4080 Βοϊπιαβ αὖ 4186 πεβοίτητιβ 4ΠΔΘΙΪπητ8, ἃο- 
οθιοαβ ἰρίξατ οὐ ἄϊβοίτητιβ; ἀπᾶθ διδάσκειν οὐ μανϑάνειν 
βδορίββίπιθ οοῃπθοίαπίασ. ΟἿ, οἰΐδιι ρ. 886 ἃ καὶ ὅσα 
τοιαῦτα --- παρακαλεῖ πρὸς τὸ σκοπεῖν τι καὶ ἀκούειν καὶ 
διαλέγεσθαι περὶ αὐτῶν. ν. 6788 ἐπὶ τὰς αὐτῆς ἧδο- 
νὰς τρέπεται (8ο,!. ἡ ψυχή) λόγοις εὐωχουμένη καὶ μα- 
ϑήμασι καὶ ἱστορίαις καὶ τῷ ξητεῖν τι ([οτὸ, τε καὶ) 
ἀκούειν τῶν περιττῶν. ΡΙαἰ. Ῥτοίδρ. Ρ. 3498 πῶς οὖν 
οὐ σὲ χρῆν παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν τούτων σκέψιν καὶ ἐρω- 
τᾶν καὶ ἀνακοινοῦσθαι; 

Ρ. 862, 18 τὸ δὲ συμπόταις ἑαυτὸν ὡς ἔτυχε κατα- 
μιγνύειν οοττὶρὶ! οἷς ἔτυχε. ϑοᾶ 8] οραβ; ὡς ἔτυχε 
Ἀ. 1. Ἰάθπι οβδὺ δίᾳῃθ οὐδὲν πολυπραγμονήσαντα, ἀνεξε- 
τάστως, ἰθταθτθ. 

Ῥ, 862, 30 καὶ εἰ μὴ πρὸς τὸ πίνειν καὶ ἡδυπαϑεῖν, 
ἀλλὰ πρὸς φιλίαν καὶ ἀγάπησιν ἀλλήλων προτρέπεται ῥτο. 
Ῥοπὶῤ ἀλλὰ πρὸς φιλίαν γε (ἀλλὰ γε πρὸς φιλίαν Ἐ)). 

Νιουΐχαμη. ῥσοθδμᾶστα οοπβογθπθϊ οχ. συ. Ἰο008 Βοβ: 
ψίς Θ510. 6. 18 εἰ καὶ μὴ τοσοῦτον, ἀλλ᾽ ὅσον Νέρων 
ἔδωκεν ἀποδώσοντος. φ. 866 ἀλλ᾽ εἰ μηδὲν ἄλλο, ταῖς 
ἔχϑραις αἱ φιλίαι συμπλέκουσιν ἡμᾶς. ν. 4228. ἀλλ᾽ οὐκ 
ἔμελλον, εἶπεν ὁ Κλεόμβροτος, εἰ μηδὲν ἄλλο, τῶν περὶ 
ταῦτα λιπαρὴς εἶναι καὶ πρόϑυμος ἀκροατής; Ρ. Τ0Ὸ6 Ὁ 
κἂν ὁ λογισμὸς ἐλλίπῃ διαμαχόμενος, ἀλλὰ τῶν παθῶν 
ἔνια πολλάκις ἐμποδών ἔστε (εἴ. Ρ. 106 ἢ). Ρ. 1906. 
Ρ. 1086 9 ἔδοξέ μοι καὶ τούτους ἀναλαβεῖν, εἰ καὶ δι᾽ 
ἄλλο μηδέν, ἀλλ᾽ ἐνδείξεως ἕνεκα. Ῥ. 1098.8 μεμαϑη- 
κόσιν εἰ μηδὲν ἄλλο, γράφειν περὶ Ὁμήρου καὶ Εὐριπί- 
δου. (αἱ οπιῃθβ ἔθγθ Ἰοοὶ ϑέϊαπι ὙΠ]δτηουε ἐσῖο ργϑθϑίο. 
. οββθῃΐ, 81 τῇ ἀληϑείᾳ προσταλαιπωρῆσαι γοϊ]αϊδεοί. 

Ῥ. 864, 18 καϑάπερ οἱ Αἰγύπτιοι --- ---» οὕτω περὶ 
σὲ. Ὁθὶ οὕτω γε ῤοπθαοεΐ οογγθοίῖο ϑβὲ ρτὸ οὕτως ἧ. 
Οοαίτα Βοἰβικῖαβ ϑιιοπάανογαὶ οὕτω καὶ δυὲ οὑτωσὶ. 


ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. ΣΧΙΧ 


ὙΥΙδπιον ἐσίαβ, αὐ ραν οτδὲ, ργαθορίδπάππι ραξδὲ οὕτω 
καὶ. ΜΙΊῺΙ νἱάθίασ καὶ δοπϊπαπιοίϊομὶβ ἢ. 1. τδέϊο θᾶ 6886, 
τὸ βἰ ἐο!]αύτις πῖμ1} ἀοβίἀοτούτις. Ποϊπᾶθ μθσ ρδϊδθορτα- 
Ῥμίαπι ΣΗ͂ ποη Θχρ]οδέωτ; 5θἃ πια]έο ἔδοὶ]τΒ ἱπέθ!]ορὶ 
Ροέοβέ ᾳαοπιοᾶο ἢ ἱττορϑβογίῳ αῦδπὶ αποταοᾶο καὶ οοα- 
ἰπποίῖο ἱπ σή Θοπγθσβα ἰδ. 

Ῥ. 864,22 εὖ γ᾽ ἐξεῦρες, ὡς καὶ αὐτὰ ἔντιμος γένη- 
ται. ὍΘΙ οοττοχὶν αὖτα ὙΠ δον ἐσίαΒ. ΝΙτοίσατα ὁχ 
Ρ. 3199 δάνειος ἡ σοφία. ϑιοἃ γρ]ὴπι ἔϑίθθι οὺσ ΒΪ6 
ἀϊοῖ ποι ροβϑὶῦ αὐτὰ φαοᾳὰθ οχρ!ϊοδνοτῖυ; ἰᾷὰ χποᾶ ϑύχα 
ἀοπιομπβίγαγθ ῬΡΟβ880 πθρΌ. 

Ῥχοχίπηδ ἰάθια φοστίρτ ἰέ8: οὐ (γὰρ) καταλαβόντας 
τόπον, μετὰ τίνας καταχείμεϑα, δεῖ ξητεῖν, μᾶλλον δ᾽ 
ὅπως εὐάρμοστοι τοῖς συγκατακειμένοις ὦμεν, ἀρχὴν καὶ 
λαβὴν φιλίας εὐθὺς ἐν αὐτῷ (αὐτοῖς ν]ᾳ.) ξητοῦντες, 
μᾶλλον δ᾽ ἔχοντες, τῷ (τὸ νἱρ.) μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ᾽ 
ἐπαινεῖν ὅτι τοιούτοις συγκατεκλίϑημεν. Οαϊπβ Ἰοοὶ ρατ- 
ἔπι Ροβίθτϊογομι βοιτηϑηΐθο το! ᾶϊῳ 18: “οίπο Ηδπάᾶ- 
Βαθθ᾽ ἔὰχ οἷπ ψαΐοβ ΕὐΠνθγμθθτηθι 5011 χηϑᾶπ ΒΌΘΙΘΠ, 
οὔθτ ΤιθΙμαΘἢς μδὺ τοϑῃ ἀατίη, ἀ888 τωδῃ τηὶδ ἄθπ ΝϑΘα- 
Ῥάγιι, νγῖθ 5810 βἰπᾶ, σαΐγιϑάθῃ ἰβέ,᾽ 

Ιῃ ααΐδυβ τῷ μὴ δυσκολαίνειν οθὐ. ἀρροβίἐθ βοᾳαϊξαγ 
δὰ ἐν αὐτῷ, γ6] 8}118 γϑυίβ αὐτῷ δὰ ἱπβοχαθηίίβ βρθοΐδυθ 
ἔδοὶθ ὙΥ1δτιουγ ὑπῖπιβ. βθᾶ μοὺ ἐδιιθη ἱπδυδίξατι οϑὺ; πϑσα. 
αὐτὸς ΡῬτοποπιθιι, πἰβὶ σϑοθπἐϊββίπιοβ Θχοθρθσίβ, παπαθϑηι. 
δᾶ ἱπϑθᾳαθηίία τϑἕοσέυσ. Τὰ ἐδπέβ σταθοὶ Βθυτπ 8 ἱπι- 
Ῥοτὶβ δαξ τοϑπῦπὶ 8 ρταθοὶβ αυϊάοπι βουιρίουϊ 8 δὲ 
Ῥοθέϊβ δβίϊπουθ ἀερϑρδὲ δαὶ ταϊπογθτη δυτορβεί δια Ργ8Θ 
860 ἔοΤΤΘ, πὸ 818 ὀροδβίοπθια πυθπάοστιπι βαοστπι ΘΟΥΤΙ- 
βοπάογαχα ῥγϑθθογοί, ἄλλων ἰατρὸς αὐτὸς" ἕλκεσιν βρύων. 

Ῥ. 866, 11 ἐκ τούτου παρελθὼν ὑπηρέτης “κελεύει 
σε Περίανδρος᾽ ἔφη “καὶ Θαλῆν παραλαβόντας τοῦτον 
ἐπισκέψασθαι τὸ κεκομισμένον ἀρτίως αὐτῷ πότερον ἄλ- 
λως γέγονεν ἤ τι σημεῖόν ἐστὶ καὶ τέρας. ὕῸΪ οθπδβοτ 
ΒΟΘΙΤΙΤΩῸΒ ἱπηρχορϑπάδιθ οθηβοὺ Ἐθίβιὶ ΝΞ 

: 


ΧΧ ῬΒΔΕΡΑΤΙΟ. 


παραλαβόντας ττὸ παραλαβόντα. θ888. ἄϊοβον (86. Νοῖ- 
Ἰοχθμο8) σα μ]]ρ ταῖξ ΤῊ8168 ππᾶ ΤΊΟΚ]68. συβδιητιθα- 
βοἰχοῦοι ἰδὲ --- Κοππίθ Ῥθυϊδιᾶτοβ ϑγθᾶθυ γουδββθ θα. 
ποοῖ θοδθβιομέϊσοι; ΝοΙ]Οχθποβ δπββοτέ 80} δθοι ΖῸΣ 
βδομβθ ρδ8γ πίομί. ΑἸβο μαὺ Βοίβκο ἀϊθ [θθθυ]θέθστιηρ 
τοῖν Ὁπτθομὺ σϑυϊδββοη. 

Μίγαβ Ββοπιο ὙΠ] απιουγὶ ὑκῖα8! Θποπιοᾶο οορίίοὲ παὶ- 
τύπτῃ ὙΟΤῸ οϑβύ. ΝΊΙΟχθπυβ χορὶβ Αθργρεϊ Ἰϑρϑύαβ ἱπᾶθ 
Δ ἰπιεῖο ἀἰϊδοσὶ ὑβαπθ δὰ βπθπὶ ἀπ ουτὰ Ὠ]0016 οὐ 
Τμαϊοίθ οβὲ: Ρ. 869, 6 ἀϊοίξας ἐβαδίξομεν ((. 6. ἐγώ, ὃ 
Διοκλῆς καὶ ὁ Θαλῆς) οὖν διὰ τῶν χωρίων καϑ᾽ ἡσυ- 
χίαν καὶ μεϑ᾽ ἡμῶν τρίτος ὃ Ναυκρατίτης Νειλόξενος. 
ὕπα πὶ ἔγθβ 86 Ἰδυοσυπῦ (ρ. 802, 24 καὶ λούσασϑαι 
μὲν ὃ Θαλῆς οὐκ ἠϑέλησεν, ἀληλιμμένοι γὰρ ἦμεν (8. 
Ῥίοο]θβ, ΤΉ 8198, ΝΊΙοχθπιβ). Τ᾽ π8 Ηἱ ἔγθβ τα βἰπὲ, στα 
ΟἸϑοθ πα Ἰοφαππίατ (ρ. 868,6 84ᾳ.). Οαπι δὰ απάγομϊιεϊ- 
ἄθπι, τἰθΐ σθμιδοι]ατη οτϑῦ, ργοοθᾶοτθμξ βρρσορίπαυδγθαύ- 
489, ΑἸοχίἄθταυβ Μη] Θβῖτιβ, ΤΏ ΓΑΒΥΡΌ]: ὑγυϑαπὶ 8]1π8 βρα- 
τἶπβ, οὐσαττῖξ 118 (1, 6. ῬίοΟΙ,, Τμδ]οίδ, ΝΊΙΟχθμο) ἀπ 8 
ϑατα βἰπὐ, ἱπίατίδιηατιθ ργανθτα, αυδπὶ οἱ Ῥοσϊδπᾶθυ ἱπ- 
[α] βού, πατταὶ. Ῥοβὲ ΑἸοχί ἀϑιηΐ ἀϊβοθθβασα οασι ΤῊΔ]198 
Θαχῃ ΟοτΕ8 ἀθβουῖθορα βίρτιβ (ρ. 866, ὅ καὶ ὁ Θαλῆς 
πρὸς ἡμᾶς ἱ. 6. Ῥίοοϊοτα οὐ ΝΊΙΟχθπαπα), ξαπιαϊαβ 8ο- 
οθβδὶύ Ῥοχίδπατὶ πππέϊππι ἀθ ταοπβέτο βὔδγθηβ. Οστα 
παοτιβέχτιτη Ὑἱβίϑβθπὶ, π᾿ οθπδουϊατη ἱπίγοϊθσιπὸ ὉΔῚ ἀπ 
βϑάθττιτς, ποῦ δ᾽ εἶπεν ὃ ἀνὴρ κατακλινάμενος (ταθ]ϊα5 
κατακλινόμενος) ἐδυσχέρανεν; ἀποδειχϑείσες δὲ τῆς χώ- 
φὰς --- κατέκλινεν ἑαυτὸν καὶ ἡμᾶς (4. 6. Ῥϊοοῖθπι οὐ 
ΝΙΙοχθηῦσα). οἵ, ῥ. 867, 16. 871, 14 ὁ Νειλόξενος ἡσυχῇ 
πρὸς ἐμὲ 1. 6. ῬίοοΙθτα, ππᾶθ ϑέϊδτα ἑαχέα Πϊοοῖθτα ΝΊΪο. 
ΧΟΠῸΒ δββθάΐββθ υἱαϑίῃγ. 

᾿ο Θᾶβθ φῦχα ἐξα βἰπὺ, Ῥοτίβιιᾶθυ, «αὶ δαπι ἐπ ἀπᾶτο- 
αἰδᾶθ ϑββϑῦ, ϑχοϊρίϑαῦ Βοβρίξοβ, ρίδῃθ βοϊϑραὶ χαὶ ἰῃ- 
ἱπολβεθηΐ, «αὶ ἀθθββοπί, αὶ φαϊδαβοατα ϑεβοιύ, σϑὶαὶ 
ΑἸοδβίἂϊβ Ἰορδίαβ ααϊθαβοῦτα δια ραϊατοὺ ὑπ8; τηϊπἰϑέτὶ 





ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. ΧΧΙ 


Υ͂ΘΤΟ 586 06 ἱπίγοθππέθβ οὲ θχϑιηίθβ, ταὶ μδσ οσϑὺ, ἀπθὶ- 
ἰδπᾶμπτη ποῖ δὲ αὐἱπ Βοδβρὶύοβ δουθᾶθμξοβ ἱπέπβ πῦπ- 
ἀδνοχίμέ, 1ὰ ᾳυοᾶ ῥτογβὰβ πορδὲ Ὑ Πδπιονγἐσῖαβ. 8:0 
ἀξα; Ροπδπιὰβ Ῥοσγίδιιάττιπι π18}}] δορτίϊζαχα ΒΑΡτῖβδβο, 
ᾳπδηιαῦδπι ΘρῸ Ρτιίδυθσῖπι ΘΌτΩα ῬΘΥΠΟΞ6Θ, ζοτέδββο οἰΐδαι 
1108 ἐγθβ, ἄππι διάγομιϊ δρρσγορίπαπδσαπέ, 8 ἔβα} 8 
ἀπέαβ πυπίϊαίοβ ἔπῖββθ. Ῥοπδπιτβ ἱρίέασ Ὠϊοοῖοπι εἰ 
Ἡμαιθέθστα 80108 8 ἴβιπτϊο ἀϊβοσίθ ἱπυϊίδίοβ ξαΐββθ δᾶ 
ταοπβέστιπι υἱβοπᾶτιτα, Ῥοβϑὲ οἱπβτηοᾶϊ ᾿πυϊἐδέϊοπιθσα αοΐβ 
οτθᾶδέ ΝΙοχθπτα ποῖ ἴπ ΘΟ μΒΟΌΪυ τα ῥχοχίπιθπι, τι ἴπ- 
τἰξδίαβ οσϑί, ἰξαστιτη βοᾶ ἴῃ ἄοπισση, τιῦϊ πορ ογϑὺ ἴπ- 
νιϊαϊαβὺ Νδιι ᾿πὸ ϑῦτα 86 δοῃέῃ]δβο ρϑυβρίοἰψασ τοτ- 
νὲβ “᾿4λεξίκακε᾽ εἰπὼν ἀπεστράφη τὴν ὄψιν. Ιτητοο ἰρὶ- 
᾿ῸΣ οοπίχδτϊαπη Ὑϑιτιπι οί, 11108 ἐγτθβ ἀπ ἰηυϊίαίοβ 
ξαΐβεθ. Οθέθστιπι ἴρβδ. δοπίοχέαβ γουῦα δοστιπιααθ 60]10- 
οδέϊο μιδπὸ βϑηξδπέϊδιη σοααίσαπί, 81 ἀπδπὶ σαὶ Ὑ7118- 
προ ἐζίαβ βοαϊθηξΐα ϑβδοί, σϑυρϑ θταπὲ οο]οοδπᾶδ πππὸ 
ἴπ ταοάπτι ᾿πελεύει σε παραλαβόντα Θαλῆν᾽ δαὶ ααίδοια, 
'κελεύει σε παραλαβόντα καὶ Θαλῆν τοῦτον. οοἰ βεῖταθ 
Ἰρίναγς οογτοχὶῤ Βοϊβκίπβ; βοὰ ὙΠΙδιπβονἐσιαβ αὐ βο]θὺ 
πθᾷὰθ Ἰοσῦπι ργβθροβίναιπι πθατθ βοπἐθηἐϊδγατι ΘΧχΏτα. 
τϑοθ ρογβρθχὶθ. 

Ῥ. 866,1 ἧ που τὸν καθαρμὸν --- κινεῖν διανοῇ; 
ὍΌΙ ἄοϊοῦ δυισαϊαπι, ϑ8θἃ ὑπᾶθ ἰδπᾶθια ἱπιθὶ]ορίξατ. 
Ἰαβέχαἐϊοπιοτα, απ8θ ἐπ Βαϊπιβπιοᾶϊ οδιιβὶβ πϑατρδοδίαν, 
Ὑμδ]οϊ βαρ ϑπεϊββίτηο ἱποορτάξαπι ξαϊββοῦ οἵ, Ρ. 386, 14. 

Ῥ. 866, 9 καὶ τοῦ Περιάνδρου πρὸς ταῖς ϑύραις 
ἀπαντήσαντος ἡμῖν οοἱ. ΒΘρτοβοπάϊῥ τα ᾳαοὰ Ηθγομοτὶ 
ΆΙβατα ϑππθπδαξίοπθτι ταῖς ϑύραις ὑτὸ τὰς ϑύρας τοοο- 
Ροτῖπι; Ῥογίβιάστιτι ϑηΐπι, αὐ Ὀτϊπιαπι 1108 'π δηάτοπϊ- 
ἰάθπι ἱπέτασθ υἱάϊξ, ουυίαπι 118. ᾿σῖββθ. 

Βοᾶ Βοο τηϊπίτηθ υθτθσα ϑβὲ; δῖ πθασθᾶθτι Βοβρὶ- 
ἐθ8 ἱπέγοϊθσιπὸ πϑᾷιθ Ῥοσϊδπᾶθσ, στα 608 ἱπέγαηΐοβ Υἱ- 
ἄοτοὶ, δὰ ἤἴοτεβδ δοουστῖέ. Ηδθὸ οτημία ὙΠ πιονι ζὶ 
πλάσματα παπὲ; οοπίτα ἴρβθ ΡἸπίβγομθιβ ἄϊβοτίο ἄϊχιὺ 


ΛΕΡΑΤΙΟ. 


τοὶΐ886, ἱπ οδρ. ἱπβθαπθμξ: 
οϑῦ. Βθ8 ἰρίθαν Ῥγοσβὰβ δἰϊξοσ 
9 Βηρὶν ὙΥΤἸδπιονει ἐδ, Ῥϑυΐδπ- 
αὶ ογδῦ, Β]08Β Βοβρὶὑθ8β θχβρθοία- 
ἸΒΘΌΪ]Ο δσϑηΐ), δρτιᾶ ἴογϑθβ ϑσδὺ: 
ἸΣ ἄθ τποπβίτο, οὲ μοβρὶ[οβ δᾶ 
ουπῃ 60 ΘΟἸ]οαυθοδπέτιγ, Ροβὲ- 
ἄθ πιοῃβέτο δὰ βπθπι ροχἀπούθτα. 
ἰθθβ ἰμύγαυοσυπέ, Βϑοῖθ ἰρίζαν 
τὰ οαϊὰβ βϑηϊθηξϊατι ποῖ 58 8 
ταοντ ἐζῖαΒ. 
ας εἶχε τὸ σημεῖον. ὍΡ᾽ ρτδθ- 
) Ἰοοίλοποπι ἔχει. βθᾷ τὸ8 ποι 
χηὶ ἀϊοϊξατ 9880 ἀϊβοθββαβ, ααὶ 
ἄρτι: Ὁρᾷς γὰρ ἡλίκον κακὸν 
ου συνδειπνεῖν μὴ ϑελήσαντος. 
ταῦτα, 
δαλίων Μουσῶν. Ἐοτταδ ῥχοῦδ 
ἰπᾶϊοθ, οβὲ ᾿ἡρδάλειος, βοᾷ Ἀ. 1. 
Αρδάλιαι ὃ) Μοῦσαι κοᾶ ᾽άρδα- 
ἄθπίατ. αοτθτα πϑαΐγαπι ρτο- 
Ὁ δ.}8 δρρϑιϊασὶ ᾿ἀρδαλίδας 6ὲ 
ϑεὺ; βοὰ ᾳυοᾶ Ρ]υίδτομαβ αυο- 
υγϑυῖδ πθαὰθ ᾿ἡρδαλίας, Βοο ὁ5ὲ 
Θ. ΤαΐπῸ8 ἱποθχΐατη, ξουτηδίὴ Ὀ0- 
Ῥάλειος ποῖ ᾿Αρδάλιος; ἰᾶἃ ᾳαοᾶ 
βοπθουὶβ δαϊθοινοσθτι 8. ποιηὶ- 
Ὦ οὖ ἄθοχιτη, οθίθυϊβ οχηὶββίβ, 
Ρἱοἰθατ. 
ἀθβίμοπεϊδ ρίθσδατθ οταπία βαπὸ 
ἐμνόνιος ᾿Αδώνιος Αἰόλιος ᾿άμα- 
λλώνιος ᾿Δργανθώνιος ᾿Δρδάλιος 
"ος Διονύσιος Δολιόνιος Δώριος 
Βσπέριος Εὐρώπιος ᾿Ἐχιόνιος Ζε. 
Ὁ Ἴλιος Ἰνάχιος Ἰόνιος Ἰσμήνιος 





ῬΒΔΕΡΆΤΙΟ. ΧΧΙΠ 


Καστόριος Κεκρόπιος Κρόνιος Κυκλώπίεγιος Δαέρτιος 
ἹΜαιάνδριος Μεμνόνίεγιος Νόμιος Νότιος Ξάνϑιος Ξέ- 
ψιος Οἰβάλιος “Ὅρκιος Οὐράνιος Οὔριος Παιόνιος Παι- 
ὦνιος Πλουτώνιος Πόντιος Ποσειδώνιος Ταρτάριος 
Τελαμώνιος Τελχίνιος Τερμέριος Τριτώνιος Τρώιος Τυ- 
φώνιος Ὑακίνθιος Φειδώνιος Φίλιος Φοινίκιος Φρύγιος 
“Χαόνιος Χαρώνιος Χϑόνιος Ὠγύγιος. 

Μαϊίο ρἴατα βαπὶ δαϊθοίϊνα ἱπ -ειος θχϑπηίῖδ. Κϑππὸ 
δαίοτα Ἀ866 ἴοτο: ᾿άβάντειος ᾿ἀγαϑώνειος ᾿Αγαμεμνόνειος 
᾿Αδμήτειος ᾿Αδράστειος ᾿Αδώνειος Αἰάκειος Αἰάντειος 
᾿Αἰσώπειος ᾿Αλεξάνδρειος ᾿ἀνακρεόντειος ᾿Αναξαγόρειος 
᾿Δντιγόνειος ᾿Αντισϑένειος ᾿Αντινόειος ᾿Απέλλειος ᾿ά4πολ- 
λοδώρειος ᾿Αργανθώνειος "άρειος ᾿Αριστάρχειος ᾿άφιστο- 
ξένειος ᾿Αριστοτέλειος ᾿Δριστοφάνειος ᾿Αριστώνειος ᾿Αρχιδά- 
μειος ᾿Αχίλλειος Γηρυόνειος Δαμοκρίτειος Δαρϑάνειος 4η- 
μοσϑένειος 4Διαγόρειος Διομήδειος Δρακόντειος Ἑ κτόρειος 
᾿Ἐμπεδόκλειος ᾿Ἐπικούρειος Ἐπικτήτειος Ἐπιμενίδειος 
Ἐπιχάρμειος ᾿ἘΒρασιστράτειος ᾿Ετεύκλειος Εὐδόξειος Εὐ- 
ριπίδειος Εὐρύτειος Ζηνοδότειος Ζηνώνειος Ἡράκλειος 
Ἡροδότειος Ἡσιόδειος “Ηφαίστειος Θεμιστόκλειος Θεο- 
φράστειος Θοάντειος Θουκχυδίδειος Θυέστειος Ἱπποδά- 
μειὸς ἹἹπποχράτειος ἹἹππολύτειος ᾿Ισοκράτειος ᾿Ιφικράτειος 
Ἰφίτειος Καλλιμάχειος Καστόρειος Κενταύρειος Κιμώ. 
γειος Κλεισϑένειος Κλεομάχειος Κοιράνειος Κρατήτειος 
Κρατίνειος Κυλώνειος Κύρειος Δεάρχειος «Δύγκειος 
«Δυκομήδειος “Δυκούργειος Μελεάγρειος Μενάνδρειος 
ἹΜενίππειος ΙΜυθριδάτειος Μινύειος Νερώνειος Νέσ- 
σειος Νεστόρειος Νικοστράτειος Ξενοφώντειος Ὀδύσ- 
σειος Οἰδιπόδειος Ὁμήρειος Ὀρέστειος Παλαμήδειος Πα- 
τρόκλειος Πελόπειος Περίκλειος Πιπτάκειος Πλατώνειος 
Πλουτάρχειος Πολεμώνειος Πολυκλείτειος Πολυκράτειος 
Πριάπειος Προμήϑειος Πρωταγόρειος Πυϑαγόρειος Πυ- 
λάδειος Πυρρώνειος Σειρήνειος Σελεύκειος Σιμωνίδειος 
Σισύφειος Σολομώντειος Σολώνειος Σοφόκλειος Σπαρτά- 
κειος Στεντόρειος Στησιχόρειος Σωκράτειος Ταντάλειος 


ΧΧΙΥ͂ ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


Τελχίνειος Τερμέρειος Τερπάνδρειος Τιμώνειος Τυνδά- 
ρειος Ὑπερβόρειος Φερεκράτειος Φιλίππειος Φοινίκειος 
Φοίβειος Χαρώνειος Χειρώνειος Χιλώνειος. 

Ἐχ Αἷβ οχπηῖραβ πῖμ}} αἰϊαἃ ααοᾶ οθγέαμι αυοᾶδπι- 
ταρᾶο 5ἰὺ οομίοθγθ ταϊῃὶ τἱάθου Ῥοβθθ αὐυδπι δϊθοξϊνα 
4886 ΒΥ }1Δ 018 -τος ἐθτταϊπδηξαν δαϊααΐοτϑ 6680 ϑὺ τηϑρὶβ 
Ῥορέϊοδ οὐ τατΐοσδ; ἴῃ -είος δαύθταη θχίτθ 68 ρο  Ἰββίταυυτα. 
480 οχ ΡἈΠ]οβορβοσιπα βοσίρύοστιπη Ἰθρτπὶ δποέογαμι 
ἄποπτι δυίϊβοιπι ποταϊηΐθαβ ἀουϊ γοπίαν. 

Ῥ. 8671, 10 ὁ δὲ Χίλων λακωνίσας τῇ φωνῇ καὶ 
τύνη᾽ ἔφη βραδὺς καὶ τρέχεις τὸν ἡμίονον. Ὁ] ΐπια, 
τουρα 8111 δ!ϊίοῦ δουτοχουιηί. Ἐθβικίαβ οοπίθοῤ καὶ 
τρέχεις κατὰ τὸν ἡμίονον. ὙγεἰθηΡδομίαβ ἐτγδάϊῥδπι 
βοχιρύπτατω Ηἷ8 ψϑυθὶβ ἄθξοπαϊξ: τρέχεις τὸν ἡμίονον] 
ΘαντΙΒ ταυ]ατα: οἰθραηίογ ἀϊοϊνατ ρτῸ ομγγέθ μὲ φρμῖοιδ, 
ἑηνίαγὶθ σμγγθηᾶο τρια; βῖο ϑαϊίαγε αἴέχιιοηι: Ἠογαὺ. 
Βαί. 1, ὅ, 68: Ῥαδίογθην βαϊαγεὶ «ἐἱ Ογοίορα τοφαγεί. 
ΥΘΙ]. Ῥαίοτο. 2, 88. δυθέ. Νοσ. δ4. --- Τανϑῃ, δαί, ΧΙ 
128: ίυαί Ῥαοιουῖιιδ, φμαε8ο, υοῖ Νεϑίογα ἰοίμηι. Ἐπ- 
ἄθπι οβὲ ταἰϊο ἴῃ ἀϊοίϊομθ αρθγθ αἴᾳιοηι.᾽ Θγχαθοθ 
ἀυοαῦθ ἄϊοϊξας ὀρχεῖσϑαι Νιόβην, ἀγωνίξεσθαι πβἰτα!!ῖα. 
Καθ] 8 βου ροπάυπη ρμαύαγίὁ καὶ τρέχεις τὸν ἡμιόνου, 
ὙΠ Δπιον ἐξίαβ καὶ τρέχεις ὑπὲρ τὸν ἡμίονον. Τπυΐϊ- 
Ἰΐαπι οοπίθοξυγασθτα ΠΌΙθυτὰ δΌρΘΥΘ 88π0 1ϊοθῦ, τθ- 
χαπι ἐπέχειν ρταοβίαί. ϑβιοὰ ὙΙδταονἐσὶ ἑδταθα οοπ- 
᾿θούαγατη οἰππίαμι ΡΘΒδίπιδπὶ Θ880 [6110 ἱπ{θ!]θρίἑατ. 
δπι ροϑὺ ρϑῦοα ῥ. 1668 ΟὨΪ]οπ μ8θὸ ἀϊοῖξ: ὀρϑῶς, 
ἔφη, Αἴσωπος ἠμύνατο, μικρὸν ἔμπροσθεν ἐπι- 
στομισϑεὶς ὑφ᾽ ἡμῶν, εἶτα νῦν δρῶν ἑτέρους τὸν 
“Μνησιφίλου λόγον ὑφηρπακότας. ὍΌΪ γοτθΐϊβ μικρὸν 
ἔμπροσθεν δᾷ ποβέτυπι Ἰοσατπι τοβρίοἰξας χαὶ ἰρ8θ 11ὰ- 
βυγαΐαυ; οχ δΐβ ϑηΐπι ΟἸΪ]Οπῖβ γϑυθὶβ υἱᾶθύαν Ἰοοὶ οοα- 
τουθγβὶ βθῃξθπέϊα ξαΐβθθ Β8θὸ: ποι ὑπατῃ δῦ, Αθβορθ, 
ἂρ 8108 τοραβ ἰπάϊοδγθ; 8118 806 οῦγαθ βἰπίὶ, 8118 
ΒοΟ ποροξίτιτα τηδηδαπᾶστα.᾽ Οὕδθ βοπέθπξϊα οπιηῖθαβ 


ῬΒΑΚΕΑΤΙΟ. ΧΧΥ 


81115 οοπϊοοξατῖβ ορέϊπιο εοπνθπϊέ, δὰ βοϊδπὶ ὙΊΔπιο- 
πϊισὶ, χαΐρρθ 4089 Αθβορπι 8 ΟἾΣ]Ομθ φοπιρτοθαίαπι 
δεϊδε, τοϊπῖτηθ απδάτας. 

Ρ. 361, 18 ἐκ τούτου παρῆλθε μὲν ἡ Μέλισσα καὶ 

παρὰ τὸν Περίανδρον, ἡ δ᾽ Εὔμητις ἐκάϑισε 

παρὰ τὸ δεῖπνον (118 οοᾶοχ Αἰμουε). ὕὶ Ὑγίίει- 
Ῥαοβιῖιιβ Ἔχβρϑοίδθαὶ ροϊϊυβ παρὰ τὸν Κλεόβουλον, ὙὉ11ὁ- 
παουεἐσῖτιβ δαίαπι οοπίοπαϊ!έ γοσρα παρὰ τὸ δεῖπνον δατιδτι 
8888. 6880: ἼΩΟΟΔ8] ᾿Ά85ὲ βἱσὰῃ “τ. τ. ὅ. πῖομὲ γοσβίθβει, 
ππᾶ Ἐππιοίϊβ μαὲ πιδέθυ ον δα πίομέ Ὁ]ο5Β πδμγαπᾶ 
ἄθβ. δεῖπνον, βομάθτη δύο πβμταπᾶ ἄθβ βευκανιόννΝ 86- 
Βθββθῃ.᾽ Βοοίο αἰ υἱἷν Θδγιιδημβ αυϊᾶοτα 
ἄοεϊαβ, πιὰ ροττηδηῖοθ ψαοητιθ “αἴθ ΜΔΒΙ σοὶ ἢ κοι Ἰοωαὶ Ἰοοδὶ 
βῖομ. πῖομὲ νυϑσβίθμαπ᾽. ψογαπι ἰδπιθὰ ἀραιὰ Θγβϑθοοβ ἱπ 
ὙΟΟΔΡΏΪΟ δεῖπνον ποι βοϊασα ἐθιωροτὶβ βοὰ οἰΐδτι Ἰοοὶ 
ποὐεϊαπι βδϑρίββίπιθ ἵπθββθ, ὑδβίμπιομϊβ ρ] ασίπια εἰ ροθ- 
ἰδγαπι, ργαθαῖραθ δοπηίΐϑοστιτη, δὲ βοτίρίοστιπι οεἰαπᾶππἑ: 
οἵ, Εἰγπιο!. Μ. 262, 35: δεῖπνον ὃ παιρὸς τῆς τροφῆς 
καὶ ἡ ἐν τοιῷδε καιρῷ διδομένη τροφή. οἵ. Ῥίοιι. ἔταρτα. 
2 τβ.40 (ἃ. Κοοϊ) παραϑῶ τε δεῖπνον ὄξον αὔρας ἀτ- 
τικῆς. ῬΒΘτθογ. ἔγδρτη. 184 δεῖπνον παραϑεῖναι. ΑἸεχ. 
ἔν. 241 δείξαντ᾽ ἰδεῖν τὸ δεῖπνον. Απθρι, ἔτ. 2326. 227 
τὸ δεῖπνόν ἐστι μᾶξα κεχαρακωμένη ἀχύροις. Ἑχοταρὶα, 
Οπλπῖθηβ 10οἷβ ῥχοβίδπξ πϑὶ μ]θσαπασιθ δεῖπνον ἰάθιι 
ἴοτθ γαϊϑὲ δέψαϑ δϑηδ, ἱπέογάιπι ψυοᾶ ποβ ἀϊοίπιπβ τρά-- 
πεξαν (ΤΊδο!). Ἐρᾶθπι πιοᾶο θβὲ ἱπίθι]ορθηᾶμβ Ἰοσῦβ 
ῬΙαξατολὶ ρ. 6088: ὅϑεν αὐτοῖς συμβαίνει μήτε παρὰ 
δεῖπνον συγκλιτῶν μήτε συσκήνων τυγχάνειν προϑύμων 
ὯΙ] παρὰ δεῖπνον ἰάθτα οδὲ 86 παρὰ δεῖπνον καϑημένοις 
Υ6] κατακλιϑεῖσι. ϑ: πα ον Ρ. 6714: καὶ παρὰ τὸ δεῖ- 
πνον. οἵ. οἰΐαπι Ρ. 369, 16. 864, 9. 861, 26. Νοβ οἔΐατα. 
βᾶμας ἀϊοῖταυ8: ᾿καϑίζω ᾿ς τὸ φαγί Ὁπάθ οἐΐαπι 8ρ- 
Ῥατϑὲ ἀπδπὶ ὙΠΑτθον ἐσ οοπίθοίτιταθ πρὸ τῶν ποδῶν 
ἐκείνης δυὺ παρὰ τὴν κλίνην ἱπορίαθ 5ἰπέ. 

υοᾶ «ἃ ὙΥγύϊθαρδοιὶ ἀϊβου!ἑαίοπι δἰξίποῦ, τὸβ 


ΧΧΥΙ ΡΒΑΒΕΑΤΙΟ. 


Βαθοὸ ϑέ, Πῦδθ τηρ]θγοϑ δὰ ὑπ ἰπίχοϊθγαπὺ, δαὺ 
Αἰύογα βίαιϊπι μοβὺ δἰύθγαμι, οὐ Μο]ῖξβα αυϊάθτα ἰυχίδ 


Ῥοτίδπάγαπι δοοαραϊξ; Ἐυπιθίϊβ δαίθπι ταθπβᾶθ 8ββθᾶϊξ 


(οὐ κατεκλίϑη αἱ Μο]ϊββα, ἰαχί αυδιι δββθᾶϊβ86 Ἐππιθ- 
ἀϊ8 νἱᾶοίττ). Αὐοίοτίβ ἱπύθγοσδὲ αὐ Ἐαταθίἑπι πο 80- 
Θυθαΐββθ βθὰ δββϑθάϊββθ οπιηΐπο ἀϊοογθῦ; ἀπ ἔδιμθα ἴῃ 
Ἰοοο δοσαγαίϊαβ ἱπᾶϊοατθ πορὶθχὶν. ΝῸΒ ἔϑπιθῃ γθ8 ἔδοῖ]} 
ποροίίο ἐπέθ!]ορίπηαβ; φαοᾶ Ἐαταθἐΐ8 ῥτορθ δ Μθ]ἴββαπι 
βοᾶογῖξ, ἰᾷ ἀρραγοὺ ᾳαοάδιιπιοἂο θχ ρβᾷ. 1569: ἡ μὲν 
Εὔμητις ἐξῆλθε μετὰ τῆς Μελίσσης. Οθίθτυτα οἵ, Αἰμθα. 
Ρ. 1718ᾳ. Χρῃ. ϑγιαροβ. 1, 8. 

Ρ. 867, 19 δπίο δεδίττεται Βαρρὶοῦ μὲ αοᾶ ἔδο1]0 
Ἰπθ!]ορήίαν, γϑιαὶ θχ. στ. ῥ. 688} μορμολύττεσϑαι καὶ 
διαταράττειν τρὶ 5ἰχα]νου ἔ80110 διιάϊξας ὑμᾶς; δία 
ΡΙῸ πέμματα 5οΥῖδὶ ἰαββὶῦ πέμματα παντοδαπὰ πο ο8- 
ΤΟΥΘ ῬοΒϑατημβ, ΟΥ, Ρ. θ44». 86 ρ. 3100 τϑοῦθ ἄϊοϊ- 
ἴα πόματα πολυτελῆ. Ξβ᾽ χα] ύοΣ οὐΐοδαθ βυπὶ δίῃβ οὉ- 
βογυδίϊομιθβ δὰ ρ, 8714, 1ὅ. 878, 26 δὰ αιθπὶ Ἰοοῦπι 
4186 Θχθιαρ]α δέία] ἀϊγθυβὶ σθηθυῖβ βαμῦ. αοᾶ δαΐθιαι. 
ἀἰοϊ ν. 872, 8 ὁ ἄρχων ρ᾽οθθθοπιᾶ 6880 ῬΧΟΌΒΌ116 τοϊμὶ 
ἀαοαῦθ νἱάθίυγ. Ιέθπὶ ῥ. 869, 17 ὑμῶν ταϊμὶ χαοαὰθ 
πμᾶπο ρτοδαίασ. Οοπίτα ῥ. 870, 14 τοϊπὰβ τϑοίθ ἄθἕθῃ- 
αἰ ϑελήσαντος, 4υδθ Ἰθοίϊο τϑοὺθ 86 μβρθγθί, 81 ῥσϑθ- 
εθδββἰβεθὺ ἠϑέλησεν, φποᾶ ποῃ οϑὲ, πᾶὶ ργδθοθββὶὺ ἐϑε- 
λήσει. Ναμι μοίοταί δυΐ Βίδϑ ἃθ Απιδβίᾷθ δυὺ Απιδϑβὶβ 
ἄθ Βίαμίο Ββοὸ (ἠϑέλησε) ἀΐοοτθ, διαΐθαυδιι ταοᾶτπβ Ὀὶ- 
Ῥοπᾶϊ οορηϊξυβ ϑββοὺῦ 

Ρ 871, 16 καὶ χαίρουσιν οἱ πολλοὶ λόγους ἀνεπιτη- 
δείους περὶ σοφῶν ἀνδρῶν αὐτοί τε πλάττοντες καὶ δεχό- 
μενοι παρ᾽ ἑτέρων ἑτοίμως, οἷα καὶ πρὸς ἡμᾶς εἷς Αἴγυ- 
πτὸν ἀπηγγέλη περὶ Χίλωνος, ὡς ἄρα διαλύσαιτο τὴν 
πρὸς Σόλωνα φιλίαν καὶ ξενίαν, ὅτι τοὺς νόμους ὁ Σό- 
λων ἔφη μὴ (μὴ αἀᾶ. ΥΥγυ απο α8) μετακινητοὺς 
εἶναι. . ἢ ἡοτης᾽ ἔφην “ὃ λόγος, οὕτω γὰρ δεῖ 
(ἔδει τ "ἂν ἀποποιεῖσϑαι τὸν “Δυκοῦργον 


ῬΒΑΒΡΑΤΙΟ. ΧΧΥΙΙ 


αὐτοῖς νόμοις ὅλην μετακινήσαντα τὴν “Πακεδαιμονίων 
πολιτείαν. οξοπαϊᾳ ὙΤΙΔπιονγ ἐξίαβ Ἰθοϊϊοποπι ἔφη με- 
τακινητοὺς, ὙΥΥΟΓΘΠΡΘΟΙΪ θιιθῃἀδίίοποπι ἔφη μὴ μετα- 
κινητοὺς ἸαρτοθΆΠ8. 

Ὑγὐ θα θδοΣ ϑπιθπδαίδομθτα Ὑθγᾶπὶ 9880 οβίθπαϊἑαν 
ποῦ λεῖβ ταὐϊοπῖραβ. Αο ῥυΐπιθπι ααϊᾷθπι ὙϑυὉδ Ῥταθρυθθβδ. 
λόγους ἀνεπιτηδείους --- πλάττοντες ΝΙΙοχΘηΐ, πἰδὶ ροπδ- 
τοῦβ ΟἸ]οπθτα ϑιραγίϊαίδτα Ἰθρτιτα ἱπυσηα ϑ Ὀ}Π1ἐδύθμπι τ] ὰθ 
ἱπιργοθθτθ, ποῖ Θχρ] σδπίαγ; οοπέσϑ 6668 ταυέδρ 98. 80 
Βοχαῖπθ ϑρατίϊδία ἱπιργοραίδβ ἤαΐϊβθθ, στθ8 ϑβϑβοὺ δὰ θχ- 
Ῥ ἰοδπᾶαπι ἔδοὶ πα. 81 ααΐβ οοπέγα ἄϊοθπᾶο οοπίθα- 
ἀοτῖν ΝΙοχθιυτα, οὰπὶ 089 ἰρβθ ἄϊοθγθί π0}]0. πιοᾶο 
φοταρτορατοῖ, ϑϑάοια αὖ λόγον ἀνεπιτήδειον 5Βἰρυίβοδτθ 
γο]αῖθθθ, [0110 τϑϑδιρτιίξισ 90 ηποὰ Βοπίθπεϊδπι 5βἰ δὲ 
ἱπαρτοθαίαπι ορέδέϊγο ὅτι τοὺς νόμους ὃ Σόλων φαίη 
δαΐ 8110 πιοᾶὰο τηΐπαβ ἄοβηίϊ(᾽ γο θχρτίπιθγο ἀθθαθτῖν. 
Ῥοἰπᾶθ ποῖ βοϊατα ἅθ β0]0πθ βϑὰ ϑἐϊδιι 49 1 γθαγρο 60η- 
ἐτδτῖα ἐσδδαπίατ οἱ. ΥἹ, 80]. ο. 26. ὙΊ Δ Τ,γο. ο.29. Αὐἱδβίοῦ, 
᾿άϑην. Πολιτ. ο. 11, Ὑταδίίοπθπι δαίθπι δτρτιταθηΐδ 
ὙΜΠδταον ἐΣῖο πβίἐαίβ ἢ) πῸ}10 ταοᾶο ἱταραρτιατο ροβδαπύ. 

᾿Αφοθᾶϊν χαοᾶ 5ἰ Ἰϑοίϊοπθιι τοὺς νόμους ἔφη μετα- 
κπινητοὺς ὙΘΓΆΙα Θ8860 ΒὨΙΩΔΙΩΤΙΒ, ἱπόοηρττιθη δ, οὲ ἱπδθ- 
αυδιίαβ οδθπάοτιὑ ἡπδθ ὃχ 60 πϑβοϊξαγ χαοᾶ ϑ'0]οηὶβ 
Ἰορθβ ποῖ ούτε Ἰθρῖθαβ Τγουτρὶ Θοτηραταπίατ 856 οστῃ 1118 
ᾳπ8θ δηΐθ Πυυοαγραπι ϑγαηὺ ἸΘρ08; Ὑθτσπι ἔδταθῃ ϑηὺθ 
Ἰιωγοῦσραπι ἀνομέα καὶ ἀταξία κατέσχε τὴν Σπάρτην ὑοδῦθ 
ἦρβο ΡΙ]αΐδγομο ἱπ ΥἹἱΙ. Πγο. ὁ. ῶ. Αἰᾳτθ Βοὺ ἰρϑᾶτι 
ὉΥΔΏΘΒ δυσίοτοβ δπίϊααὶ! ἰοδέδηίτιτ, οἵ, ΤΗσπογά. 1, 18. 
ΙΒοοτ. 13, 111. Βοτοᾶ, 1, 66. ΡΙαὺ. ΥΊΡ. 1,γο. 1. 1. 


1) Ἑτξαπᾶθη ἰδὲ ἀϊθα σὰ οἶμον Ζοῖθ, ττὸ ϑρατία ἐπ ἄθπι 
Βαβο βίαπᾶ, ἀΐθ ϑνὶβ ἀπνοτᾶπαθυομθα Ξθϑθέσο ἅθε ᾿υκασρ 
τὰ ὈΘΥΔΉτοι ἀπ ἀράυτοι τοβομεῖβ τὰ 8θῖπ οὔθ βθθδθι 
πὰ βεῖπ, πδμτοπὰ Αἰμοι 8116 ΤᾺβΘ πϑὰθ Ἐχροτίτηθηΐο τοῖο 
βοῖπος Ὑοτίδθθαπρ τοθομίο. Ἡθτταθε ΧΧΥ͂ Ρ. 21. 


ΧΧΥ͂ΠΙ ῬΒΑΛΕΡΑΤΙΟ. 


Ὑγυἰθηθδομὶ ἰρίξαν οὐ οπιθπᾶδίϊο 86 σϑοὺθ Βαθϑὲ οὲ 
ἰηὐογργθίδιϊο μβαθο: ϑῖο θπίπι, βὶ 0668 πὸ ἱτηταα δὶ -- 
108 Θθββοηξ, δοϊψοπᾶυβ ϑββοὺ 1 γοῦγρτι σαπὶ ᾿ρβῖβ 1θρὶ- 
Ῥαβ, οί οοχηπιυξαία [,δοθἀδθιηοπίοστιτα τΘρῸὈ]1ο8.᾽ 
Ῥοῖτο μετακινήσαντα ποι δᾶ “υκοῦργον 80ἃ δὰ δΒυὉ- 
ἰϑοίασα σϑιρὶ ἀποποιεῖσθαι τοίθτοπᾶμμι 6880 ἰάθτα τϑοὶθ 
οὈβθγναυϊῇ. 

Ἑοᾶοπι Ἰοοο οογτθοίϊο ἔδει ὁχ δεῖ ποὰ οβὲ ὙΊ]δταο- 
πὶίδὶ βοὰ ὨαθΡμθτ. Τύθμι ῥ. 870, 2 τοιαῦτα ῥτὸ το- 
σαῦτα οἰαβάθπι ΠυθΌποτὶ δύ. βι μου ααἱ Ἰορίδυν 
Ρ. 310, 2 Ἰοουβ εἰ τρόποις χρῷτο τοῖς νόμοις τῆς πα- 
τρίδος, οἷτβ ἰῃὐογρχϑίδυϊο ποι οἱ βοὰ Ὑγυῤθηρβομῖο ἄθ- 
Ῥοίατ; οβὺ ϑαίθιι μαθο: βὶ Ἰθρίθυβ ραύσίδθ 1:8 δβϑπθ- 
βοθγοῦ, αὖ 18 ῬΧῸ τροσῖθηβ ἴρβθ βαΐβ αὐθγθίαγ᾽ Ὑγ7118- 
τπαουνείο ἀοθοηξαῦ ἀυ80 δι! εσανὶὶ οὐ ἱπίθσροϊανὶς 
ΘΧΘΙΏΡΙ8: οἷος ὃ τρόπος τοιοῦτος ὃ λόγος οἱ τόπον οὐ 
τρόπον ἀλλάττομεν: ΔἸίθτθτι ὁΧχ Αθβοβίπθ ρ. θὅ, 1 οὐ 
γὰρ τὸν τρόπον ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μετήλλαξε. ΑΙδο- 
τύχα ὁχ Ρ]αὐ. ον. Ρ. 801 9 ἱτρόπος ἔσϑ᾽ ὁ πείϑων τοῦ 
λέγοντος οὐ λόγος᾽ καὶ γὰρ ὃ τρόπος καὶ ὃ λόγος. Ἠϊ8 
ΘΧΘΙΩΡ]8Β Βο ]οϑὲ δὰ βαυμη δι τϊατα ἀβὰβ θϑὺ; παϑηι- 
ῦδπη ΘΧθταρ]8 Ὑ6] 18 ἱπίοσροϊαίδ 1000 βέδθ!]θμο ταὶϊ- 
αἷτηθ οοπυθηΐαπί, Οποᾶ Θθχθιρὶατα Βοϊαπι δὰο ἔδβοϊὑ 
χαυίο δαΐθ 'π τῶθὺ ΡΙπέδτο Θχθιαρ]ο δάποίδυϊ!: τῷ 
τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ. Ἐδὲ εχ Μομποβί. γβ8. 8 ἃ. Μοϊπ. 
Ἡλίκος ἂν ἦν ϑόρυβος εἰ ἐγὼ τοιαῦτα ἐποίουν. 

Ρ. 816, 4 ᾿Βουπαγᾶβκὶβ βαὲ 875, 4 οἷπθ γὸπ Βοίβκθ 
τὰ Ηθτομοσ ρϑμθὶ]ὐθ 8 .6110 τϊθᾶθυ υθγάουθθῃ, υγϑῖ} σ 
ἄϊοβθῃ αθρυϑαοι βοίμθθ βομσ ββίθ]]6γ8 πἰομὲ Ὀϑδομίοίθ 
ἀλογίαν δὲ καὶ πλάνην: 80 ΗθτοβοΓ, πδομάθμη Ἐθίβίκθ 

θυ] ϊοζοσίθη πολλὴν Βαῤίθ πλάνην ἔὔ οι π0]]6π. 
Ἰοΐογαης ἰβὺ ἀρτίχθηβ δὴ βίο δυβυσᾶ, υπᾶ 
ιοἰἀϊσυμρ ατοὶ δὲ βο]έβαμι 681. 

ἂθ χὺο ρίξαν οβὲ μῖο τῶν δ᾽ ἄλλων ἡ μὲν 
καὶ δαιμόνων ἀπόκρισις ϑράσος ἔχει καὶ κίν- 


ῬΒΔΕΡΑΤΙΟ. ΧΧΙΣ 


δυνον, ἀλογίαν δὲ καὶ πολλὴν (πλάνην οοττ. ΗθτοΒοτ) 
ἡ περὶ τῆς τύχης. Ὅο Βοο 1000 Βοιΐρβὶ ἱπ δ. π|θ 0118 
Ῥ. ὅθ μαθο: αυϊσαίαπι ορξϊπιθ 80 μδῦθγθ ἄποο; ρ]θπίαβ 
ἀϊχοτῖε φαΐ: ἀλογίαν δὲ καὶ ταύτην πολλήν, νοὶ καὶ 
πολλήν γε (80. ἀλογίαν) γ9] καὶ ταῦτα πολλήν 1, 6. οὐ 
ᾳαΐᾶθτη (ν6] οὐ θδπὶ φυϊᾶθπι: οὐ ϑᾶπι: Θθπιατι6) τηϑβτιϑτα, 
Ἤδπο ἑδηῆθπ ρατίϊοτϊδθ καὶ ταἰϊοπθπι τοίστιτα ἴῃ τποᾶτιπι 
ἱπέθγρυθέθβ μῖο 1116 ποῖ ἱπέθ]]θχθγαπὶ, απβιηιααδαι ο0- 
οαυτῖν δραᾶ ΤἈυπογαϊάθπι, οοσαχτι ἀρυᾶ Ρ]δίοπθπι, οθ- 
ἰοτοβ. Οταμῖθαβ Ἰοοἷβ Ὑἱεἱ! δἰ χα! 118. βαθοϊϑέ. Ορθῦδθ 
ἐρίθαν ῥτθίϊατα ϑδὺ ρϑυοα θχθιηρὶδ δῆοιτθ [πὸ Ρ] δύ. 
ἈΡοΪ. Ρ. 180 Ἰορτιπέθσ μαθὸ ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι 
γεγόνασι πρὸς ὑμᾶς -- καὶ οὐδὲν ἀληϑὲς λέγοντες 1. ὁ. 
καὶ δὴ κατήγοροι οὐδὲν ἀληϑὲς λέγοντες. οἷ. Ῥ. 22 πολ- 
λαὶ ἀπέχϑειαι γεγόνασι καὶ οἷαι ἱ. 6. καὶ τοιαῦται ἀπέ- 
χϑειαι οἷαι. Ῥ. 388 ἃ δὴ πολλοὺς καὶ ἄλλους καὶ ἀγα- 
ϑοὺς ἄνδρας ἤρηκεν 1. 6. καὶ ταῦτα ἀγαϑοὺς ἄνδρας. 
Θοτγρ. Ρ. 4δδ 5 ὡς ἐγώ τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς αἰσϑά- 
ψομαι. ΤἈπογᾶ, Υ͂ 91 ἄλλως τε καὶ νησιῶται ναυκρα- 
τόρων καὶ ἀσϑενέστεροι ἑτέρων ὄντες εἰ μὴ περιγένοισθε 
ἡ, 8. νησιῶται καὶ δὴ νησιῶται ἀσθενέστεροι --- -- ὙἹΙ 
08, 1 ἐχθροὶ καὶ ἔχϑιστοι ἰ, 6. ἐχϑροὶ καὶ δὴ ἐχϑροὶ 
ἔχϑιστοι εἴ. ὙἹ1 48, 8 οοὐν ᾽ Ουΐδιβ βἀάίᾷοτὶβ Ηοπι. Η 
232 ἡμεῖς δ᾽ εἰμὲν τοῖοι οἱ ἂν σέϑεν ἀντιάσαιμεν | καὶ 
πολέες. Τμυο. ΠΠ 82 ἐλπίδα οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην εἶχον, 
οἷ. Κύμπον Αὐβῆη τ], Θτδιαπιδὲ, ΠῚ 8 ὅ24. δὲ ἀϊοϊδαν 
ἐχθρὸς ἔχθιστος οὐ ορἰἐδέΐοθ ἐχϑρὸς καὶ ἔχϑιστος, ἰΐα 
ἀλογία πολλὴ οἐ ϑδάθτα ἀλογία καὶ πολλή. Οτδ ἰπ τὸ 
ΘΠΊΘΠἄΔΥΘ Ὑ6}10 ἰᾶθπι ϑϑὲ δίψιθ πὸμ ἱπίθ]]θρθτθ. 
Εἰϊαβᾶθπι τοὶ ἱπάϊοϊο 9880 ροββαπῦ οὺ 800 ἄπο: 
δρυὰ Ῥ]αέδτοματι, ΡΙβδίοπθμι, 81108 βδθρί ββίτηθ ἀλογία 
βαθβέαπεγττα οαπὶ πολλὴ δἀϊθούϊνο οοπίπποίτπι οοοαγτῖθ, 
γσοϊαὺ ὙἹδ, ΤῊΘ8. ο. 84 ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔχει πολλὴν ἀλο- 
γίαν. Ατίαχ, ο. 18 πολλὴν ἀλογίαν ἔχοντα τῆς αἰτίας 
(μοβέγο φαοᾳὰθ Ἰοθὺ ἅθ αἰτίᾳ ἀρίῥατ). Μαν. ὁ. 42 καὶ 


ΧΧΧ ῬΒΔΕΒΑΤΙΟ. 


τὸ πρᾶγμα πολλὴν ἀλογίαν εἶχε. οἵ, . 168 ἃ ΡΙαἰοηΐοα, 
Ρίατα βαπὺ απ80 Αβίϊῃβ οοπρθβδὶξ, ΑἸύθστιτα Ὑ͵Ί]δταο- 
πὶϊχὶ πῦηο θβὺ (πιο θηῖπα ἔππὸ πβᾶτα ΡΙαἰδτομὶ ποπ 
ΟὈΒΘΥΎΒ8ΒΘ) οβέθπᾶθσθ: ταδὶ μδθὸ ἄπο ἀλογία οὐ πλάνη 
δοραϊαία ἱπνοπίϊδηξυν; ἰὰ αποᾶ ἱπ Ρ]αίδτομο ααϊᾶθπι 
ἴατο ἀθδίἀθγαυθυῖβ. υἱᾶ. Ῥυδοίδί. ρ, ΤΠ Υ͂ΤΠ. 

Ῥ. 871, 11 οὐ γελοιότερον οὖν εἶπε τὸ μὴ δύνασϑαι 
ταῦτα διαλύειν, οἷόν ἐστιν ὃ μικρὸν ἔμπροσϑεν ἡμῖν τοῦ 
δείανου προύβαλεν ---; οοἑ. οὶ Βοτίδοπᾶατι οοπεθϑὲ ταῦτα 
διαλύειν; οἷον ὃ μικρὸν οοί. 

Οχα πα}18 οδπβδ παυδεϊομὶβ δἰ} (ταῦτα Θπΐπι γϑυ 8 
Ῥτοχίπιθ ἱπβοααθηδα8 Θχρ!οδίυγ) πθαὰθ βοπἐθηξϊα θουτθ- 
οὐϊομίθαβ ΥΥΊ]Δτηονγιἐδὶ ταθ]ῖοσ βδὲ, οὰσ οἷτιβ ἀἰβεϊπρτιθῃαϊ 
ταῖϊο ῥσδθίογθῃδα βἰὑ, ααἷβ ἀυδθ80 ργϑϑίθσ ϑυτα υἱᾶϑὲ 

10. καὶ μὴν οὐδεὶς ἔφη 'σοῦ τοῦτο μᾶλλον οἶδεν 
οὐδὲ ποιεῖ βέλτιον" εἰ δ᾽ ἀρνῇ, μάρτυρας ἔχω σικυωνίας.᾽ 
ὃ μὲν οὖν Κλεόδωρος ἐγέλασε" καὶ γὰρ ἐχρῆτο μάλιστα 
ταῖς σικυωνίαις τῶν καϑ᾽ αὑτὸν ἰατρῶν. ὉὉΪ δοτ δοπάατα 
Ῥαΐαξ Σικυωνίας οὐ ἀοὶπᾶθ μάλιστα ταῖς σικύαις. Καυτα, 
8011}9 τηδῃ ρἸδαρθη, ἄδβ8 δπ ἀΐθβοῦ ϑ.61}10 ἅϊθ ὕοθθγ- 
1ιοδοστπιηρ σικυωνέαις β'ο Ὀθμδαρύοί Βδὲ, ἀπᾶ χδγ σικυω- 
νία 818 ΝΕὈοπίοτπι τὸπ σικύη ἷἰπ ἄθῃ Τιοχίοἷβ σοίαμτὸ 
πὶτᾶ, Τοῦ βδησθ ΙΖ πὶγὰ 18. ἄδπαϊθ ζουβιστε.᾽ 

Δ Ρυϊπηστα ααϊᾶθπι οοπίεγαίυσ γε θη 8 ΐ δᾶπο- 
ἰδίϊο 8δθο: 88. ΜΖ. σικύας --- σικύαις: ἀπ86 ἔοττηθ, 
ὙΟΘΔΡῸ οοπβαρία ἰπ μη ποίϊοπ οασυχθίξα]δθ ταθᾶϊ- 
689. --- Αὐ σικυωνία ἔοτίθ υἱδίοδαμι, ποῖ τΐβὶ μο0 ἸοθῸ 
ταὶ οὈ]αίαπι οὐ 8 ϑίθρμβπο ροβίξατι πι}]0 βαοίουϊβ 
ποταῖπθ.᾽ [ἰδ Θέΐδια Νοβίθσ μᾶπὸ δάνειον σοφίαν οβίθῃ- 
(8880 νἱ ἀοῦον Ομιΐββο δαοίουῖβ ποιΐπθ; 4π186 ἰϑτηθῃ πλθῦχ 
ΒΌΪΠΠὰ8Β Ργϑεϊ θβύ. Ναπο υἱάθϑιιαβ βίῃριϊδβ, Νϑαθθ 
ἀαοπιοᾶο ρογθδὺ ἰοθὰβ ἰμέθ!]6ρο, πθατπθ βὶ βοσϊ δαί Σὺ- 
κυωνίας, αποτηοᾶο οοπβέοί, Ἐἰδἰββθέπθ ΟἸθοάοττιβ ὑσο- 
Ρίεν Αθϑϑβορὶ ἀϊοξατα ἱμάρτυρας ἔχω Σικυωνίας᾽, εἰ Σι- 
κυωνίας γυναῖκας ἰπὲθ]]οχίβδοὺ Μὶπῖτηθ μαξο; πϑτα ποπ 


ΡΒΑΒΒΆΤΙΟ. - " ΧΧΧΙ 


δαθθαύτι. ἀθ ἔθηαιϊπηίβ. ΒΒ 510, ὕϑτι δαάϊτὶ ροξαϊξ οὐ γυ- 
ναῖκας οἱ σικύας; τοοὶϊπι8 ἰρίξογ σικυωνίας δΒοτὶ δθπιαβ, 
σ Ἰξίονα ταϊπαία αἰοπίθβ. Οαϊ ἰοσαβ βθγοὲ ϑϑᾶθπι 11- 
ἔοχϑ σταπᾶϊ αἰθπίϊ ρα, βιρτιίβοατθ ἄθραϊξ οθηβοσ. Οϑέθ- 
ταπι Β80 ἷπ ΤΘ ποιῆθῃ ζγϑηᾶϊπθ Ἰἰἐέθτα βου! δία 8 ταϊ- 
παΐα ρᾶταπι τοίοσέ, ΟἸθοᾶοσο ποῖ Ἰθρθπίθ 8θᾶ διιᾶϊθηίθ. 

Οὔπι γϑτὸ τὸχ ἴῃ ρϑγίθ ρυΐοσθ σπουγοι αϊαπι βίρὶ- 
βοορὺ, ϑϑᾶθιι ποὐϊξϊδ οΌΣ ἱπ ροβύθυϊουθ 6880 ποὰ ροβδϑὶξ 
801 ροχϑρίοἰξατ. Οαἱὰ ἰρίτατῦ ὙΠ δτπου ἐδῖαβ μι. 1. ὙΥγι- 
θη ϑοιὶ δἀποὐδίίοποπι ἀθβοτῖρβιῦ, πῈ}18 τϑίίοπθ δάᾶιία. 
Οὐχ οπῖπι σικυωνία βἰρτιίβοδτθ πὸπ Ῥοίϑβὲ δασαγ ἰἐπ]δπι, 
απαπᾶο 60 ϑβθῆϑὰ γούθιιῃ ἀϑυγρανοιτιαῦ Ηἱρροογαίεβ, 
Αδίοπαβ, 811 Οατὴ Ὑγ θη δοιὶ βἀποἐδέϊο πὸπ τϑρθ- 
ἀζοτιθ βθ ἀθτποπβέγαἐίοπθ ορϑὺ. Ὕθστιτα ὑδιιθα ἷπ ρατίθ 
Ῥοβέθτίοσθ σικυωνίαις οὲ πθοθθεατίαπι ογϑῦ, αὐ ἰοσὰβ 
φομπϑέατθῦ, οὐ ἔβο!ιθ δᾶ ἰμίθι]θρθπᾶάσπι σαπι ργορύου 
Ῥιδθρτθβϑυτι σικυωνίας ἴππι ῥτορίθτ ἴρβδια Ἰοσαἐοηθπι: 
καὶ γὰρ ἐχρῆτο μάλιστα ταῖς σικυωνίαις τῶν καϑ᾽ αὑτὸν 
ἰατρῶν. Οαδηΐωπι γὙθ1Ὸ τὸχ σικύα αἰ βου] δι18 δᾷ ἰη- 
ο!]ορθπᾶτπι ρσδθθθέ, ὑβπίτπι ϑέϊδτα σικυωνία. ϑ'ἃ δ], 
οβὲ αι βου] αβ; ᾳποχποᾶο σόοθπὶ σικύα, σαπι ργορστὶθ οαὰ- 
ΘαχΡ α]απὶ βἰρηϊβοοῖ, οπσαγ ἐπ] δθ ταθᾶϊοδθ ποίϊοπθμι 
οθρίβθθ ρυΐαβὺ Οαϊᾷ τοὶ βὶ}Ὁ Μ|πὶ απίάθπι νυἱδθίας 
διαΐϊαβ πηαίδέϊοπὶβ ἱρπογδίϊο σόθθπ), στα ταϊπίτπιθ ορογέθ- 
τοῦ, το! ἀϊθ8θ βαδροοίδτα. Ουοᾶ σικύα, 8110 ποπαΐηθ κο- 
λοκύνϑη ἀϊοία, Βαπο βἰρτιίβοαίίοπίβ ἀϊνθτβιἐδέθπι οθρθσὶν, 
πὸ ποία πηιθᾶϊοοττιπι ἱπβέτυτηθαύαπαι ἱπάϊοθίαγ, ἰᾷὰ ταθ 
φαίϊᾶθπι βοπίσπεῖα 60 θχρ!οδίατ, φαοᾶ σικύα (Ι. 6. κολο- 
κύνϑη) ῥτίπιδ αὐ υἱἄθέασ ρσὸ οπουγοίξα]α τηθᾶϊοδ, σαὶ 
οὐΐατα ἀθάθυϊἐ ποῖθθη, ἔπουϊξ, Ου8θ ορὶπίο δοιαρτοθατὶ 
οὐ δοπῆγτηδυὶ ροὐθδὺ 680 ἀὔοαθθ, αποᾶ δρυᾶ π08 οἰϊδπι- 
ἸᾶηΟ Ραθτὶ Ἱπάθπαϊ οατιβα Θαοατ ἰ 1]88 ταθᾶϊοδβ, αὐ ἰδ. 
ἀΐοαπι, οὁχ οποαπιοτίθιβ (σικύοις) ἴδοίαπς, ταδχίταθ ἴῃ 
σικνῶσιν. Ἐίδτα Σωνυὼν ῥτὶποϊέιβ φαϊάθτα σικυὼν ἔαΘΥ ΙΕ, 
τπᾶθ ποίηθι ἀποαμθ σιπυωνία (80. σικύα) ἔδο119 Θχρ]ῖ- 


ΧΧΧΙ ῬΒΛΕΡΑΤΙΟ. 


φαγὶ ροίοβὺ: ἔοτίδββθ ϑἐΐδιι σικυωνία, σὰπι ἱπ ᾿80 πο- 
ἀἰεΐα ἱπᾶθ δ δηῤι φυϊβϑίπηΐβ ἐθτωροτίθτι οσοττταύ, διῃξϊ- 
φαΐαβ σικύας ποταῖπθ οβῦ. 

Ῥ. 876, 16 ἐπεὶ δὲ τὰ παρεσκευασμένα τοῖς ποιηταῖς 
ἔπη χαλεπὴν καὶ δύσκολον ἐποίει τὴν κρίσιν διὰ τὸ 
ἐφάμιλλον, ἥ τε δόξα τῶν ἀγωνιστῶν Ὁμήρου καὶ Ἡσιό- 
δου, πολλὴν ἀπορίαν --- παρεῖχεν, ἐτράποντο πρὸς τοι- 
αὐτας ἐρωτήσεις καὶ προύβαλε μὲν (προύβαλ᾽ ὃ μὲν 
Β. ΜαΘ]]θστ8) ὥς φησι “έσχης --- ἀπεκρίνατο δ᾽ Ἡσίο- 
δος. σοὶ ὙΓΠΑπιον  εῖαβ σοσρα Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου αὐ 
᾿πβίεἰοῖα ἀο]οπᾶδ ραΐδὲ οὐ ἀθὶπᾶθ βαρριθπάππι καὶ πρού- 
βαλεν ὃ μέν, ὡς φασί, “έσχης οϑῦ. Νοπ ΡΙπέατοματα οοα- 
ἰομᾶϊν 804 Ἰθοΐοσθια δΐψαθτα ἔθοϊββο Ἠοτωθστιπὶ οὐ Ηδ- 
βἰοάμτα οοποοτέδηὐθθ: “0808 Ῥϑδυ, 1080 868 πιὰ Ηοβὶοᾶ, 
ἤδπᾶ ΡΙαΐαγο ἅθ ΟΣ, τ ΘΓ βοίηθ Νοέϊξ ἱπὶ Θδβέμηδῃ] 
Βουπϑητα, ΕΤ μαὺ βρᾶνοσ ϑίπθῃ 1,080. ψϑδιπᾶθι, ἅθ᾽ 
ἄϊθ μοϊδαβροτο Οϑβομιοιύθ σὸπ Ηομιθῖβ Ζυθίκαταρῦ 
Καππΐθ ὑπᾶ ἄδμθν ἃϊθ Ο]ο889 Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου οἷπ- 
δυρίθ. ΠΙΘ86 ψᾶπ θα ρΘατ] ομθπ Ὑ͵ογίθ πιῦ88 τοϑη ἐ11- 
βθπ, ἄδηπ ἰβὺ βαὶξ υπᾶ ϑίππ ἱπ Οτάπυηρ,᾽ἢ 

Προ Ἰοθὺ βᾶπθ ἰπύγιοα ἰββίταο ἐδπΐαπι ἀθιμοηβέγασθ 
ῬΟΒδ6 ταϊμὶ υἱάθοσ, ὙΠϑπιουτίἐδὶ ορίπίομθπι, γοσθϑ Ὁμή- 
ρου καὶ Ἡσιόδου τὐ ἰπβίεϊεῖα ἀθ]θπᾶθ 68809) ργοσβὰβ ζ8]- 
ΒΔΠ) 6880, π6 ἄϊρτδιι ααϊάθπι ουΐπ8 τηθπίϊο β8δύ. Αο 
Ῥυϊχασπι ααϊᾶθτα γϑτρα 1116 διὰ τὸ ἐφάμιλλον τηβχίπιθ- 
αὰθ ἱπβοᾳπθηίία ἥ τε δόξα τῶν ἀγωνιστῶν τιὶδὶ 'π Ηο- 
ταθταπα οὐ Ηθβίοάσσα ποὸπ οοπνθηϊππξ, ἃ Τθβομθ δαΐθμι 
(ποπι ἐρβθ ὙΠ δτηονίία ρϑῦϊο ροβὲ Ρ. 217 οὐβοιτατα 
τϑδρϑοάυτη βρρθὶϊδυῖ}) Ηθβίοάοαιθ ῥγοσβαβ 8]1θπ8 βαπύ. 
Ῥοϊπᾶθ ἴρβθ Ρ]υίδγομιβ Ρ. 6168 ἄϊβοτέθ ἀϊχὶὑ: ἐνίοις. 
μὲν οὖν ἐπίδοξος ἤμην ἔἕωλα παραϑήσειν πράγματα, τὰς 
Οἰολύκου τοῦ Θετταλοῦ ταφὰς καὶ τὰς ᾿ἀμφιδάμαντος 
τοῦ Χαλκιδέως, ἐν αἷς Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον ἱστοροῦ- 
σιν ἔπεσι διαγωνίσασθαι. ΟΕ, οἰΐατα ΕἾαρτι. ΧΧΧΥ͂Ι. 
Φυδθ οαπι ἴα βἰπῦ, σϑοὐϊββίτηθ ταϊῃὶ απίᾶθπι υἱἀθηίας 


ῬΒΑΕΒΑΤΙΟ. ΧΧΧΠΙ 


80 ἘΒΌΘΙΘ γορα Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου ἰίδητιθ ἔθοῖθθθ 
ῬΙαύδτομαβ ἢ, ]. Ῥουϊδπάττιπι Ἰοᾳπιθπίθτα ϑὺ 80 ἴρβατπι ἴῃ 
Βγταροβίβοῖβυ Νϑαᾳαθ ἂθ Βοὺ δρίξυσ δὰ Ρ]αξδγομαβ 
βῆ βοίαβτι ἔἈϊβδιθααθ ἐὑγβϊἐομθτα ρσορδγθσὶθ; ἰταπιο 
οοπέγαιϊδια ῬΧΟ 8880 Υἱάθίασ οχ 1000 Ξ'γχωροβιδοοσθχα 
οὐ Ῥτάρτα. ΧΧΧΥ͂Ι, ξοτίαββθ ργορίθυ αἰ βου ἐαύθ8 οχ ὑθχα- 
Ῥογτιλ ταίζομθ οτίδβ. βθᾶᾷ ἴπ 1000 ἂθ απὸ αυδοχίίαν 
πιδχίταδιη αἰ βου! δέθτα ργαθθθηῦ πὰ Ὑϑυρα ἔθιμθσθ 8 
ὙΠδιπον ἐχῖο ἃθ]ϑέβ βθᾶ ᾳα89 ρᾶπ]ο ρμοβὺ Ἰθρτιαίαν ὥς 
φησι “έσχης» ἅθ απΐθαβ ἱπ ῥσβοβθιξίδ ϑαυϊᾶθπι ἐπέχω. 

Ῥ. 819, 17 εἰκότως οὖν σοι γέλωτα παρέσχε Σόλων, 
ὅτι τοῦ Κροίσου τὴν οἰκίαν --- θεασάμενος εὐθὺς ἀπε- 
φήνατο τὸν κεχτημένον εὐδαιμόνως οἰκεῖν. Ῥτο ὅτι Βοτῖδὶ 
᾿πβδὶν ὅτε. 

Βοᾶ ποὸπ ταπ]έαπι ἱπύθγοϑἑ εἷο πὸ βοίϑιππιδ αυδηᾶο 
Βοοπ τίβιπι Αθϑορο χαουοσὶξ; μ0Ὸ Θαΐτι οὐ ἔδοὶ!θ ἰῃΐ6]- 
Ἰορίξατ οὲ ρατίλοϊρίο ϑεασάμενος (--: ὅτε ἐθεάσατο) ἴῃ- 
ἀϊοαύτις, βϑὰ αν ταουοτῖέ, δια δαύθιπι ΘΙθβδπβ ἔπος 
ογδεϊο μδθὸ ὅτε τὴν οἰκίαν ϑεασάμενος (:-Ξ ὅτε ἐϑεά- 
σατο) --- ἀπεφήνατο, 58οπ8 ὙΠῚ]Απιονε  ἐξῖπιβ ποι βοπέϊθ. 
Ογδίϊομίβ πιθχτιβ οὺ δοπέοχέτβ σϑαυϊσιὐ ροξϊῃβ βϑαῤθῃ ϊδτα. 
μαπο: Ὅππι Ἰέρτιθα οὐ βρἸ1 πᾶ οἰδιιβίσα ῥσὸ ἄοτωο μβῦθδϑ, 
βοϊοπ πβ αὐἱάθτα βοπίοπεϊβ αὐ ρυΐσατιτη Οτοθβὶ ἄοπηττα 
Βαπηρύποβθ Οχτπδίϑια υἱάογαὶ, ρχγοπυηίϊαγο ἄθραϊύ ἄοπαῖ- 
πῦπι οἷπβ Ὀθδίθ οἱ ἴδιϊοἰδου μαρίξατο; ἰᾷ αποᾶ ϑο]οπ 
ποι ἤϑοϊξ, σαπὶ Ὀοπ8 ἱπ ἧρβο ἄοχιηΐῃο 5ἰΐ8 ροϊϊιῃβ ἀῦδτα 
ᾳῦδο ἰυχέδ ἴρβαπι θγβαὺ βρθοίδτθ οαρογοί.᾽ Οποᾶ δυύθτι 
ὙΊΊ τι. βαδίπηρὶέ Βαϊ τοὶ ἐθβύθπι βαΐβθθ ἙΡΒοσατι ΠΟ 
ἄοοοιῖ οχ ᾽ν. 801. ο. 28, μαΐϊπβ ἐθβέλπιομϊἑ πθὸ γ0]8 
προ γοβέϊρίτιτι, ᾳαοᾶ δἰαπὺ, ἱπ μοὺ οδρίξθ θχβέβέ. 

Ῥ. 819, 26 αποᾶ ἱπᾶθ 80 δπέϊαυϊββιπιΐβ ὑθσωρουῖθαβ 
Θοχητηϑ, ροβὺ ἡγούμενος δταξ, οὐ ρτατηγηδίϊοδην οὗ 8Βθ1- 
 οπέϊαπι ἐατραιβ (Ζεῦ ἀλεξίκακε!), τϑο δαῖτα ἀθ]ουϊ, 
ϑ᾿πα1]}8 βοπίθμἐϊ Ῥ8Ὲ]0 δπίθ θχροπίξατ. 

Ῥ. 880, δ τοῦτον οὖν ἄριστον ὃ Σύλων εἶπεν αὑτῷ 

Ῥἰπέκτομ Μοταμα. ΥῸΙ. ΤΥ. ο 


ΧΧΧΙ͂ ῬΒΑΒΡΑΤΊΟ. 


δοκεῖν οἶκον: ἰΐ6 Βίοθαθιβ ΒΊΟΥ. 86,14, οὕτως ὃ Σόλων 
ἄριστον αὑτῷ δοκεῖν οἶκον ῬΙυίδτοι! οοάϊοθ8. Τὶ ὁοα- 
ἰοπᾶϊ᾽ Ἰθούϊοπἱβ γαγιϑἐδύθιι, υδπι ϑέοραθιβ ὑγαᾶϊαϊς, ποπὶ 
9880 Ῥγϑθέθσϑπᾶδηι; πϑπὶ δὶ θδπὶ Ῥγϑθορύθιμαβ, πὸπ ἔδ- 
6110 Θχρ]οαγὶ Ἰθοίϊοπίβ ἀϊβογθραμίΐϑιι; δίψα οουτῖρθα- 
ἄσχα ραϊαῦ Ἰοουπὶ ἰΐα: ἔφησεν οὖν ὃ Σόλων ἄριστον 
αὑτῷ δοκεῖν οἶκον. 

65 διύου 86 μδθοί. Μϑο οὐ διΐοσια ἱπιάϊοῖο σϑσβὶ 
Ἰοοίΐο οϑὺ ᾳφαϑπι ϑίοθδθυβ βθυυδυϊβ, πὸμ ἴο βοίπτα βθὰ 
οἰΐδπι 8110]. ΟὍδηι Ἰθούϊοπθμι δαυϊᾶθπι μυποὸ 'π τποᾶπτα. 
Θχρ] ἰοδηᾶδπι ορίπου. Γλθυδυϊὰβ αὐϊάδπι οατα ἱπβθαπθα- 
ϊαπι βοηὐθη ίατγαπι ἰηϊεῖα υἱάθγοὶ: ὃ δὲ Βίας ---, ὃ δὲ 
Θαλῆς ---ν ὃ δὲ Κλεόβουλος --- οθὲ,, βοτίρδὶ᾽ ἴτι ταδγρίπθ 
ΘΧ τορίομθ ϑο]οηΐβ βϑηύθηαθ γοχῦθ μᾶθο: οὕτως ὃ Σό- 
λῶν, 4π89 ροβίθα ἱπ ἐθχύαπι 1]]αΐα ἑυσθαβ ἀθάθιτιπῦ αὖ- 
46, αὐ ρᾶξ οτϑί, γϑυθδ τοῦτον οὖν καὶ ὃ Σόλων, 4π89 
ὍὯπ8 ΘΌπι 1Π51010118. Θ580 ποὰ ροὐθταπί, ξαρσανθγυπί, 8 
ἰϑιῦθῃ σϑσρδ οομίτονοσθα οὕτως ὃ Σόλων δι} ἤποιι τθ- 
οθρία ξζαϊββοπῦ, ποὺ ἀπριίο αυΐπ πα]]απὶ βαβρίοίομθηαι 
παογοχθαύ. Οθέθστιτα αὰλ9 ἅθ ἔφη οὐ ἔφησε ἄϊοὶϊθ Θχθπι- 
ΡῈ8. οομβττηδπηᾶθ ογϑηύ, 808 πὸ ὁοπῆστηδυϊα. 

Ῥ, 881,1 καὶ ὁ Αἴσωπος ἀλλ᾽ οὐ δεῖ (ἰἰὰ Μαᾶ- 
ψὶρίαβ ῥγὸ ἀλλ᾽ οὐδὲ) τοῦτ᾽ ἔφη τὸ ποτήριον δημοτικὸν 
εἶναι. ὕὍθὶ οοπέοπαϊ! βου δοπᾶμμη 9880 ἀλλ᾽ οὐ δοκεῖ. 

Νοᾳιθ Θϑπιθπἀδύϊομθιι ρχοροϑβαϊββοῦ Ὠθαὰθ βοΥαρΡΌΪΟ5. 
Βαθογϑῦ, βὶ τϑοίθ ἐπθ!]οχίββοι Ἰοοῦτπα Ὡδὶ υθυρα ἀλλ᾽ οὐ 
δεῖ ἰᾶθπι γαϊθαὺ δίᾳυθ ἀλλ᾽ οὐκ ἔοικε; 1ᾶ χαοᾶ θπιθα- 
ἀρ(ϊομίβ τϑοθρίδθ διιούοσ ἄϊβοσέθ ουβουναυίξ: “ἂθ Ἰορίοα 
πθοθδδἰῤδύθ οὺ ῬρχορδὈὶ ξαίθ, αὖ ποὴ τᾶσο ϑραᾶ Τιδἰϊποβ 
ορογίοι Ἐϊ609 θαπᾶθτι σταθοδθ Θοπϑαθίπαϊπίβ ἱπιρθτίἐϊαπι. 

Ῥ. 381, 14 ὥστε πέρυσι παρὰ λίβυτ᾽ ἀδελφῷ μεϑυ- 
σϑεὶς ἄϑλον αἰτεῖν καὶ στέφανον. ὍΌΙ Μαάνὶρὶ οοπίθοίατα, 
παρὰ Διβουτάδῃ Δελφῷ ἱπιρτοθαία, ποτιθπ 8 Ὑγύξθμ- 
ῬδΟΒῖο ῥγοροβίϊαπι “Δέβυς τοβρυϊδ, ἴρβθ ποιῆθῃ ἱπδυᾶϊ- 
ὕππι «Δίβος δοταχιθπάδμθ. 





ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. ΧΧΧΥ 


όγαπι ἰδπιθα τϑοῤϊββίπθ βουῖθὶ ροΐαϊλ “Δίβυε τῷ 
Δελφῷ 80 Ἰὴδίθγαστιπα νϑβέϊριϊβ ρχοχίτηθ. (ϑύθιτιτα ποὸ- 
ταθὰ Μίβυς αὐ ποΙηθα ῥχορυίασα ϑἰΐδιη δρυᾶ 8]108 οὐ- 
σαττίξ. οἵ, Θεσσαλός, Ἴων, Ἱμεραῖος, Ἠλεῖος, “Δακεδαι- 
μόνιος, «Δοκρός, “Αίβυς (θίάδτια Τιγβαπάτὶ ἔταίθυ), Παρ- 
ράσιος, Σάμιος, Φαίαξ, Φοίνιξ εοἰ. υνἱᾶ. Ῥαρθ (Βθῃ8616γ) 
ῬΧΥΙΡΣ. Εδοθ ϑαπᾶθπι σταθοὶ Βθυτλομΐβ ᾿ἰῃβοϊ δι. 

Ῥ, 882, Ἰ κανόνων διάϑεσιν καὶ ἀνέγερσιν ἀγνύϑων. 
Ῥτὸ ἀνέγερσιν 8οΥἱδὶ ᾿αββὶὰ ἄνερσιν ᾳποᾶ ἱπδαάϊίτπι οβὲ, 
Μοϊῖαβ ἕνερσιν Ηθτντογᾶθη. ϑβ'ϑὰ αποπίδπη ἀγνύϑες ποι 
ἐνείρονται ταδρὶβ ἀπᾶπὶ ᾿ἀναρτῶνται, ῥταθίθτοπάππι νυἱᾶθ- 
ἴα ἀνάρτησιν. 

Ῥ. 884, 16 ὥσπερ ὃ «ἰσώπειος κύων, ὃν οὕτοσέ 
φησι οοὐ, ὍὉδὶ οοιτίροπᾶπται ρμαΐξαὶ ὥσπερ ὃ κύων ὃν 
[“4ἴσωπος] οὑτοσί φησι οϑἱ. ΜΙΒΙ γοτθα ὃ Δἰσώπειος κύων 
πθοθϑβδσία υἱάθηΐαῦ, σαπῃ Ορροπὶ ἀθρθϑηὺ 811} ἔΔθ]80 
4ῦδπι ΟἸΘοθα] 1 Β]ΐ8 ἔγαίσὶ, αὐ βαργβ ἀϊοίξαν, πατταυθταῦ. 
Οθέθτγαπι Ἀ.1. ΟἸΘΟ θα] 5 οὐ ΟἸμθυβίβϑ ἱπέθυ 86 δο!]οααπηίαγ. 

Ῥ, 384,21 ἦ γὰρ οὐχ δρᾷς, εἶπεν, ὦ Χερσία, καὶ 
τοὺς μικροὺς νῦν μὲν εἰς μικρὰ κομιδῇ συστέλλοντας 
ἑαυτούς --, νῦν δέ, εἰ μὴ τὰ πάντων ἔχουσιν ἰδιωτῶν 
ἅμα καὶ βασιλέων, ὑπ᾽ ἐνδείας ἀπολεῖσθαι νομίζοντας ; 
Τὶ πὶθ νἱναροταῦ ποᾶ μικροὺς 8ἀϊθοξίγιιπι αιδδὶ βῖπθ 
οοπὐχογθγβία ρϑπαϊπαχα 8 ὑσϑοίδυθχίμι, απ δἷπθ 60ῃ- 
ἐτονθγβίδ ἔδίβτιπι βἰύ. [ρ80 δαύθπι ργτὸ φαύλους, ποᾶ 
Ἡθτοβοσ βοσίρβογδί, ϑιιθπάδυϊ πολλούς. 

ἃ νἱξαροτδίϊομπθμι τϑβρομᾶθο τὴθ ὩΪΗ1] δἄποίββεβθ 
αυΐα ΡτΟΡὈ16 πἰ81}1 αποὰ δἀποίδτθμι ἈΒΌΘθδτα, βίοαῦ 
ῬϑΌΪΟ ροβὲ δὰ Ρ. 887, 26 Ἰοοῦπι ααυὶ 8βἰπθ οομπέγουθσβίβ. 
Ἰαθοτδὺ ἰμ}} οὔὐβοσγαυὶ. Ιοοὶ βοπύθηξία ϑυϊᾶθηίθσ τθ- 
φαϊγίξ μωροὺς 4πο8 βαρτα γοοδυὶϊθ φαύλους οὐ ἀνοήτους. 
Βοᾶ οἰᾶθτι βοπέθηξίαθ βα 8 ἔβοϊαπὶ μδθο χαοαιθ ἄλογος 
ἀλόγιστος ἀμαϑὴς ἀπαίδευτος ἄκριτος ἀσύνετος μάταιος 
προπετής σκαιός οοἰί. Εχ αυΐραβ ογαμῖραβ ἀπῦτα γθ- 


τῦπα οβὺ, βθὰ αυϊὰ δἰ ἱποθτίπια; οοπύτα ὅδο1]0. ἐπέθ}16- 
μ 


ΧΧΧΥΙ ῬΒΑΕΒΡΑΤΙΟ. 


αἴδατ πολλούς ταϊπίταθ γθγαπι θθδθ; πϑῖὶ πΘ΄Ὲ9 πολλοὺς 
πὖ βίυ]νοβ οπιπῖπο ἄθβίρτιδτθ αυΐβασδιι ροΐθβα, Ὠθααθ Β.]. 
ἄθ πολλοῖς δρίξατΣ φαὶ ὀλίγοις ὁρροπδπίαγ; πϑαὰθ φαύ- 
λους Ἱπιργοθαπᾶσμη θ880, ἡαΐρρθ αποὰ 8 Ομογβίδτι. 
ἀυοαῦθ τοίοσδίασ, σϑούθ οοπύθπαϊδ; μ00 θαΐπα ἔδΙβαπι οβέ. 

Ῥ, 88δὅ, 4 Βουῖδὶ ἱπββὶῤ 1ξδ: (οὐδ καὶ σὺ καϑάπερ 
νόμῳ τῷ λόγῳ τρέφων καὶ διαιτῶν καὶ φαρμακεύων τοὺς 
κάμνοντας ἴσον ἑκάστῳ, τὸ δὲ προσῆκον ἀπονέμεις 
ἅπασιν; δὕχτα 86 ΟὈβθσυδίϊομθ: Ὅμπθ ἄθπ Ζιιβαὺς 7881} 
ἄσπι Βαύσθ ἅϊθ Βθσθίομιπυηρ 818 Βορτάπαπηρ ἄθ8 γοτὶ- 
ὅθι τπᾶ νὶγᾶ καί πίὶᾶογ ἄθῃ ϑίππ οοραϊδίν. ον νόμῳ 
μὲ Ἡθυομθῦ ἄθῃ Αὐὐΐκθὶ Ὀοβοϊ σέ. Βουπδγᾶδκῖβ ταδομύ 
τῷ ἄδιδυβ; Θ᾽ ὙθΙβ8 8180 πίομῦ, ἄδββ ἄθγ νόμος πὰ 
οἶποὶ ἰϑὺ πὶθ ἄθὺ λόγος: μῖθτ, τῖθ βϑὲγ Βδπῆρ, μθγυβομῦ 
βιοίβομιθ Τϑυτηϊποϊορίθ.᾽ 

Δο ῥυϊπιαπι αὐϊάθτη απδθ τϑρτδ ἄοοθαί ἱπίθστορα- 
ἀΐομθπι, ᾳὰδθ οὐ ρατίϊσαϊα ϑπυπίϊθίττ, οδτιβασα ἱπᾶϊοδτθ 
ποὴ ἀϊοίξαγ. Ιπίοστοραίῖο 1ΐ8 ϑπτιπἐ ἰδία ἰᾶθπι ν]ϑὺ 80 βὶ 
οὐ ραγίϊουϊα οχαῖββα εἰὐ δὲ βίρῃπτα ἱπίθγτορδέϊομῖβ ἃ6]6- 
ἔαπα; οὗ, ΒΒ ατα]οΐπ Ὀπίθυβαοι, ΔΡ. ρυΐθοι. Ῥαγθῖ, ρ. 280 5ᾳ. 
ΟῚ 8.118 υϑυθὶβ Ὅθηβοσ δου ἰββίπαιβ πἰΉ1] ῥχοίθοϊθ θπιθῃ- 
ἄδπᾶο, ποτεϑῦτα ἰρὶθαν ϑτηθηἀαίῖοῦ ϑβοὰ αυοᾶ οἱ Βαροτ- 
οϑὺ αἰ ββουδεῖβ ἴῃ καὶ δοπίπποίζομθ, ἰᾷ θχίπιδτα ἄϊοθπᾶο 
Β. 1. καὶ Ἰἰᾶθπι γϑῖθσθ δίαπϑ οὕτω καὶ. 

Ῥοϊπᾶθ ἅθ πιθδ θιηθηᾶδϑίϊομθ πὸπ ἄπὈϊο ααΐπ εἰ 
4ᾳδο 5βὐδέϊπι βοψαυπίαγ γοτῦδ: καὶ τὸν ἑταῖρον ὑμῶν --- 
νόμος τις ἀπέχεσθαι τῶν ἄλλων σιτέων κελεύει Ἰοραὶ, 
οοπβέθαίαν 50 ζοβυϊπδηΐθσ οὐ ρϑιτιπὶ δοσαγαὺθ ἰὰ αΐοδβδθ. 
Βιοίοαδθ ἰρίίαν βαριθπξίδθ οβέθηαίϊο ποῖ ϑϑὲ βὰο Ἰοοῦ. 

Ρ. 88, 2ὅ ἐκεῖνος γάρ ἔστιν ὃ πρῶτος Ἐπιμενίδῃ 
σπέρματα τῆς τροφῆς ταύτης παρασχὼν καὶ ὃ ξητεῖν 
((6 βοτίρβὶ ρχὸ καὶ ξητεῖν ὁ) διδάξας 'ὅσον ἐν μαλάχῃ 
τε καὶ ἀσφοδέλῳ μέγ᾽ ὄνειαρ. Αἃ Ἰοσῦτα Β6θ6 θβὺ οῦ- 
Βοσυϑίίο: 888 ἄθγ Αὐθΐκοὶ ϑπέξοσπιὸ ππογᾶθῃ τισββ, μδὺ 
Βοτπδγᾶδιεῖβ ρθβθιθα ππᾶ ἴμη μἰπίον καὶ ρθβίοὶὺ; Δθοσ 


ῬΒΑΕΡΑΤΊΟ. ΧΧΧΥΠ 


ον βίπη ἰβὲ ἄοοιι, ἅδββ Ἡθβίοᾶ ἄπσοιῃ ἄθπι Ηϊπντθὶβ δαῦ 
Μαῖνο πᾶ ΑΒρΒοδ1]} ἄθτι Ἐρἱπιθηΐᾶε8 δαξ ἀϊο Βοτοίἐπηρ, 
βοῖμθθ ἄλιμον ψορχδομὲ μαὺ: ἀΐθ Ὀοίᾶθῃ Ῥαχίϊοϊρίθῃ 
Κόππθπ 8180 πίομέ νοσκπῦρε πγογᾶθη.᾽ 

ϑοᾶ ἄϊοαξαν τοΐαῖ, αῦδθεο, χαϊᾷ 8[ ταρρτιί ἀϊϑοτίταϊ- 
πὶβ ἰπύου ᾿Ῥγδθρυΐ ἀοοτάξατιθ᾽ δὲ ἰπύθγ Ῥγδθρτῖξ ἄστη. 
ἄοσυϊ᾽ μα ἰπ βοῃϊοπέϊα. Οἱ, Ηοπιοσ. “Γ΄ 814 οἵ δ᾽ 
ἀπελυμαίνοντο καὶ εἰς ἅλα λύματ᾽ ἔβαλλον. 

Ῥ, 886,2 οἴξι --- τὸν Ἡσίοδον ἐννοῆσαί τε τοιοῦτον, 
οὐκ ἐπαινέτην ὄντα φειδοῦς ἀεὶ καὶ πρὸς τὰ λιτότατα 
τῶν ὄψων ὡς ἥδιστα παρακαλεῖν ἡμᾶς; Ὅδὶ βοτῖδὶ ἴπ8- 
8} οὐκ, ἐπαινέτην ὄντα φειδοῦς ἀεί, καὶ ζνῦνν πρὸς τὰ 
λιτότατα οοἷ. 

δ δπιθῃἀδέϊομθ π1}}} βδηδίυσ; νῦν χαοᾶ ἱπβθστιῖς 
ΟἿΣ Θχοίἀοσίθ τοι Θχρ]ἰοαίαν, θὺ ΟδτοσΘ ροββατηπβ. Μϑα 
απϊᾶοπι βοπέθπεϊβ καὶ δο]]οοδπάπτα οϑὲ ποι ροβὺ ἀεὶ, 
8θἃ βηΐθ οὐκ (κοὐκ); σύτα ργβθρτθβεὶβ ϑηΐπι ἱππρὶ οροτέθε. 
ΝΑ δία τασέδεϊοπο οραὰβ 6ϑὲ. 

Ῥ. 886, 8 τὰ δ᾽ ἄλιμα ταῦτα καὶ ἄδιψα φάρμακα 
μᾶλλον ἢ σιτία πυνθάνομαι καὶ μέλε καὶ τυρόν τινα 
βαρβαρικὸν δέχεσθαι καὶ σπέρματα πάμπολλα τῶν οὐκ 
εὐπορίστων. πῶς οὖν οὐκ ἂν τῷ Ἡσιόδῳ τὸ πηδά- 
λιον μὲν (μὲν αἀᾶ, Ἠθτομοῦ οχ Ηθβίοᾶο, τιδὶθ βθσαῃ- 
ἄππι Υ71}.) ὑπὲρ καπνοῖο κείμενον 


ἔργα βοῶν δ᾽ ἀπόλοιτο καὶ ἡμιόνων ταλαεργῶν᾽ 


εἰ τοσαύτης δεήσει παρασκευῆς; 

Μαυϊία ἅθ μοοὺ Ἰοοο ἀϊεϊν 8. ρσοροβίίο δἰῖθπαβ. Ὁμαπι 
τθοὐθ οὐβοσυδυϊξ, χαϑιιαθδπι ἰὰ ἀπαοαπθ ΠῸΠ 8[Π0 ἄγτο- 
βϑπέϊα (488 βοῖὁ ΑἸΐεσβ εἰπέο πυνθάνομαι Ζ. 1 Ὀθπδμτίο 
Κοτηπια 046 Οὐοπδίττιοίϊοπ πουβέδτ), οοιηταα ροβὺ πυν- 
Θάνομαι δοϊομάμτα 6880; απο ΘοΙαπηϑ πα]]8πὶ δυΐασδηι. 
ἀπβοαϊδαίομι ἀθᾶϊββθ ἐθβεϊμαοπίο βαπὲ Ιοοἱ υϑυϑίοτθβ 
Ὁῦηθ8. Οτηπίβ, τϑ]ίατια οἰΐοβα βαπί. αϊίον,᾿ ἱπααίϊύ, 
βοτῖροσο ἄθραὶξ ἔργα βοῶν τ᾽ Ὑοχτι ἔδιαθα απδπᾶο 


ΧΧΧΥΙΠ ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


ὉΙΏΘ8 οοαΐο68 ουτα Ηοβιοᾶο ἔργα βοῶν δ᾽ ῥτδοθθπὺ, σαν 
δ᾽ οὔπι τ᾽ σοτπιηπίθτθ ἀθοθιαυϑ οὺ βηροτθ Πθγατίατα 
αποᾶ δηἰίαυϊξτβ ξαϊδϑοὺ τ᾿, οοττοχίθϑθ δ᾽ οχ Ηθϑίοᾶοϑ 
ΟὟ μᾶθὸ οταπίδῦ βΒὶ Ποὺ ἰΐα ϑββοῦ, οὰσ ἰάθια 1 ρσατίαβ. 
ποι ἱπβθυτῖξ μὲν οοπἰππούϊοπθια ροβὺ πηδάλιον ὁχ Θοᾶθηι. 
Ἡοβιοᾶο ϑϑᾶ οαν οοπᾶθτηπαίων δὲ οοπίπαποίϊοῦ 8ῃ ἱπ 
οτϑίζομθ ρϑἄθϑβευὶ (μὲν) δὲ οοπίπποίίοπο8 ποθ βαπὶ ἴῃ 
πϑὰῦ Αὐ ροπϑιοῦβ Ρ]υὐδτομαμι, αὖ αὶ ῥτγοβα ογϑίϊοπθ 
βου ρβἰββοῦ, τὲ οπί αποίϊουμιθ τιβατπι αϊββθ. Υ6] Βοὺ Ρο- 
βἰζο βουΐθθτο ἀθϑυΐν ἔργα τε βοῶν: ἴΐα θηΐπι βαπὺ σϑτθϑ. 
ἴπ ῥσοϑα ααίϊᾶθτα ογδέϊομθ ϑο]δοδπᾶδ. 

βοἃ οἰΐαιι ᾳα8θ ἀθ ϑπιθηδαιϊομὶθαβ οὐ ἄθ Ἰθοίϊοπί- 
Ὅπ8 ἄϊοϊῥ ὑυγθαἰϊββίπυα βαπὺ. ᾿ἂν ῥσὸ ἐν ποῖ δοπίθοῖββθ 
Ῥβαρ)ήππι αὐ Ηθτοδοσ οοπὐοπᾶϊῥ, ἂν Βαρρ]ουῖββθ Μοεὶ- 
τίϑοιται, ἐν ο]ἰταΐπδββο Ὑγἐἐοπρβομίτατι. 80 τϑ8 ἐβιιθπ 
ἴΐαι. 86 Ββαδοί: πῶς οὖν οὐκ ἂν ἐν τῷ “Ἡσιόδῳ οοττ. Μο- 
αἰτίδουβ, πῶς οὖν ἂν τῷ Ἡσιόδω Ὑγί!., πῶς οὖν οὐκ 
ἂν τῷ Ἡσιόδῳ ῬβαρκίπΒ. Οπίπβπατι οογτθοίϊο οϑὲ ἐπὶ 
ἰοχία ὃ ϑ51π|1118 οοπξαβίο ἴπ Ῥχοχί παῖδ, 

Ῥ. 887, 12. ορξϊπιϊ οοἄϊοο8 ἀδπὺ ἢ τὸ μέγιστον οὐ 
δοκεῖ τὸ μηδ᾽ ὅλως τροφῆς δεῖσϑαι; ὍΌΪ 640 ροβὲ δοκεῖ 
δᾶϊ!αϊ σοι, ᾳαοᾶ ξλ0119 θχοϊᾶθτο ροξαϊδ, Ουδθ 6011ο0- 
οδέϊο τηθᾶ ϑβὺ, πᾶπῃ οθέθυϊὶ ΟἹηηθ8 βαδηι αυΐβατιθ βθᾶθτι 
θἰορίθ, πθπῖο θαπᾶθπι αυδπι Θρ0. ϑβουῖρβὶ ἱρέας ἴθ Αἄ- 
ποίδέϊοπθ: σοι δἀδίαϊ᾽. Ιιορθ πῦπο 4ιλ9 βοτίρβὶ! Ὑ7118- 
ταονξεῖαθΈι ἊἈτπβ ἄθῃ Ἀ]θτθθ Αὐιϑραθθῃ οτβετ τηδπ 
ἄϊθ παπάβομν ἘΠΘμθπ Τιθβατέθπ ἢ εἰ (οὔθν ἢ) τὸ μ. εὖ 
(οᾶθε οὐ) δοκεῖ, τπᾶ Ὑ͵γύίθηθθοι βομτθῖδέ εἴγε τὸ μέ- 
γιστον σοὶ δοκεῖ, ἃ. Ὁ. ΘΓ πἰπιταῦ ἱπ ὙΥΔΕγμοῖῦ Ηθτομον 
πᾶ Βουπδυάδεὶθ ἴμτθ Οὐοηἠθούατοπ σοσνγορἢ 

Ῥ, 387, 2ὅ δεινὸν μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, καὶ τὸ γεωρ- 
γίας αὐτῇ" διολλυμένη γὰρ αὖϑις ἀπολείπει --- --- ἀλέας 
ἀνθρώπων ἐχόντων. οὶ Ρᾶτιιπι σταθοθ ἄοοίπβ ρϑυβρὶ- 
οἷοὺ υἱδῖα ααϊθυ8 ὙΥΠδυιον ὑὶ τοϑῆτιβ Ἰοσῦτη τηϑουϊανὶ!, 
Θιαθηᾶδηβ Βαπο ἴῃ τηοάμτα: δεινὸν μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, 


ῬΒΑΕΒΡΑΤΙΟ. ΧΧΧΙΧ 


καὶ τὸ γεωργίας (ἅμ᾽) αὐτῇ διολλυμένηςο) [γὰρ] αὖϑις 
ἀπολείπειζν» γῆν ἡμῖν ἄμορφον καὶ ἀκάθαρτον, ὕλης 
ἀκάρπου “ἀνάπλεων. Συναπόλλυσι --- --- καὶ ὕλην. 
Καὶ τὸ μηδέν εἰσι, ταύτης ἐκποδὼν γενομένης [καταλύ- 
ονται], καὶ τιμαὶ ϑεῶν --- (τῶν) ἀνθρώπων ἐχόντων. 
᾿ΑΔπολείπειν γοτθὶ βαλίθοςπτα χαρὰ ἄθθβὲ 9880 γεωργίαν 
οβέθπαϊς οἰλαπι ῥχοχίταστα συναπόλλυσι (5ο. ἡ γεωργία). 
Η. 1. ἰδλθα δατὰ ἰπ Θϑᾶθπι ῥσοροϑι ίομθ διηῤθοθᾶδὺ γε- 
ὠργίας, οὐ μοο Βυδίθούαπι Θχοϊπαϊπγ. 81: γθτὸ ααΐβ βὰὉ- 
ἰθοΐππι Θ880 οοπίοπαοτιὐ γῆν, δἄγογβαίῃσ ἀπολείπειν, 
Θαΐαβ Ἰοοο βουϊθοπᾶυτα ϑγαὺ ἀπολείπεσϑαι. ΜΙδο ᾳαοᾶ 
ογδίϊουῖβ παθιπῦτα ρᾶσαπι ἀρύθ οὐ δοπητηοᾶθ ἱπέθσ 80 τϑ- 
βροπᾶθηβ. Νϑι τὖ 8118 οπιϊξίατη, συναπόλλυσι πἴΒ 1} 
δ]ϊυᾶ βἰρτιβοαὶ φαδπὶ ἀπόλλυσι μὲν καὶ ἄλλα (ἴατα ἄϊοί4), 
ἀπόλλυσι δὲ καὶ ταῦτα, δαὶ σὺν τοῖς ἄλλοις ἃ ποιεῖ ἡ 
γεωργία ἀπόλλυσι. Τιοστπι γατῖο ἐθπίανθυτιηῦ; Ἰθπἰ Ββίπιϑ, 
τ ἀὰθ ἱπᾶϊοθ πιθάϊοίπια 6βὲ 8806: δεινὸν μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, 
καὶ τὸ γεωργίας ἂν εἴη. διολλυμένη γὰρ αὖϑις κξ. Οο- 
ἕοτθι Ορὑϊπιθ 86 Βαθϑπί. 
υοᾶ δυΐθπι ῥϑι]ο ροβὺ βουῖθὶ ἰπββὶῦ τῶν ἀνθρώ- 
πων ΡτῸ ἀνθρώπων, τιοπ ἰπ8β͵β5θύ, δὶ ρϑῆϊο τηδίου σταθοὶ 
ΒΘΙΊΩΟμΪβ ρουϊἐϊα οἱ ἱπθββοῦ, οἵ, Κὔμπον Αὐβϑιμυ] οΒμ9 
Οτϑπιηι. ΠῚ Ρ. 6219. Αβὲ 1ιοχίϑοῃ Ῥ]αἰοπίθαμα 1 ῥ. 177: 
᾿ἄνϑρωπος ἴδια οὐπι δτίϊοαϊο ἀπβπὶ βἰπθ αγίϊοα]ο Βοχαΐ- 
π0Β πμΐγθιβθ ἱπᾶϊοδέ. Ῥχοί. 821 τὴν σοφίαν --- ἄνϑρω- 
πος ταύτῃ ἔσχε. Ῥο]. Χ 608. ἐν ἅπασι τούτοις ὅμο- 
νοητικῶς ἄνθρωπος διάκειται βοαᾳππηίατ τααϊέα δ] 
ΘΧΘΙΏΡΪδ 4ι86 ἐούαπι ρϑρ. 178 ἱτηροπί. Οἱ αποᾶ ρβᾶ]ο 
Ῥοβὺ Ἰορίξας οὐδένα λέληϑεν ἀνθρώπων. ν. 98} μηδε- 
μέαν εἰδὼς ἀρετὴν ἄνθρωπος πολλὰς ὠνόμαξεν. ΤΑπογᾶ. 
8, 89, 8 πέφυκε γὰρ καὶ ἄλλως ἄνϑρωπος τὸ μὲν ϑερα- 
πεῦον ὑπερφρονεῖν τὸ δὲ μὴ ὑπεῖκον ϑαυμάξειν. ΑἸῖ6 
ΘΧΘΙΏΡΙ8 ρα οἴλμθ8 ἱπυθηϊαηίτ. 
Ῥ. 388, 18 ταύτην (θο. τὴν ἐκ τοῦ τρέφεσθαι ἦδο- 
νήν) γὰρ ἐν μέσῳ ϑέμενοι κοινωνοῦσιν ἀλλήλοις δείπνων 


ΣΧ, ΡΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


καὶ τραπέξης, ἀφροδισίων δὲ νύκτα καὶ πολὺ προβάλ- 
λονται σκότος, ἡγούμενοι ταύτης τὸ κοινωνεῖν ἀναί- 
σχυντον εἶναι καὶ θηριῶδες. ῬτῸ ταύτης τὸ θιιοπάδγο 
τὸ τούτων Βοϊβκίαθ, τούτων τὸ ὙΙΔταοντ  ἐῖτι σῦτα 
μ80 ονβογυϑίϊοιθ: ᾿Βθίβκθ μαὺ βίοῃ οὔθ δ ΠῸΣ γθτ- 
Βομσίθθθι,, ἄθπῃ τούτων τὸ ἰδῦ πἰομὺ τὰν Ἰϑιομύου, 80π- 
ἄθτῃι 8ποῖ Ῥοββον.᾿ Βοτέδββθ μοο ἰδδ ἐβοίαπι θεὲ.3) 

Θυδθ ποῦ ὍΠῸ ποιηΐμθ υἱξΐοβα βαθύ. Αὁ ῥγίπυστα. 
αυϊᾶθτιη ἰρβ8θ ΒΘΙΏΡΘΙ τρϊτῸ ἀποιαοᾶο ἔβοίαπη βἰδ, πὲ 
ᾳαοᾶ απἰϊᾳυϊξαβ τούτων Ἰοροτοίασ ἱπ ταύτης ταυίδίθχπι. 
οββοὲ. Ουδτθ δάδποου αὖ θχίβέϊπηθπι αἰαὶ δὲ 
βουϊρύππι ξαΐθ8θ ταύτης τῆς ἡδονῆς τὸ δαὺ αυϊᾶθτι αποᾶ 
οἰΐδιι πᾶπὸ βογγαίτιπι οϑὺ ταύτης τὸ, ἰδ Θπΐπι ἀθ το- 
Ἰαρίαὐθ αρίατ. Ηυο ἀποῖδ οὑπὶ ῥσδθρτθεδαπι ταύ: 
(86. τὴν ἡδονήν) ἕαπι ᾿πβοᾳῦθηΒ ἐκείνης (8ο. τῆς ἡδονῆς 

Ῥ. 389, 8 τοῦτο δ᾽ αὐτὸν ἦν αὑτοῦ μὴ δεῖσθαι" 
σὺν σώματι γὰρ ἡμῶν ἕκαστος. “ἡμεῖς μὲν οὖν᾽ ἔφην 
ἐγώ ταύτας τῇ γαστρὶ συμβολὰς εἰσφέρομεν" εἰ δὲ Σό- 
λων ἥ τις ἄλλος τι κατηγορεῖ, ἀκουσόμεϑα.᾽ ΟΡ Βοτνδίϊο θ8ὺ 
Βδθο: Ἡθτοβου (ππᾶ 80 ἄθγ Νϑομἄσιιοκ) μαὺ ἄββ Ἐΐη- 
ἐτούθῃ οἷποῦ πθᾶθῃ Ῥθσβομ Ὀθζθίομποῦ, τ] ἔφην ἐγὼ 
οἰ πρθβομο θα δὲ. 

Βοᾶ 5:59 πον ρϑύβοιδ ἱπᾶποίξαι βἰγθ ποι, ἔφην 


1) Ουδιοφύδπι, αὐ δροτύθ ἀΐοδτα ᾳυοᾶ παπίϊο, ποῖ 
οτθᾶο, πᾶτα ὙΘεροτατα ΟΟἸ]οοϑ ἶο ῬΒΏ]0 ἐπθοϊθμθῖοῦ δβῦ. 
οψῃθ ταρρὶβ οτοάϊθ!]0 οβῦ, ᾳυοᾶ Ρ. 308 δάποξ. 1 οοπέθῃ: 
ἰδ: “ΒποῈ 813, 16 Βαύξθ Βοίβκο δι ἀφιστάναι μοάβομξ, ττιβ 
Ὑγ θαυ δο Βα ἨΘσβέθ}}}6, ἀπὰ 8:0 πὸ ὙΘΙΒΟΒΓΙΘΌΘπ,, ἄθπη 
ἀφιστάνειν «1}}} ΝΙΘταδ πὰ ΒΟΒΓΘΙθΘη, ἃΘῚ βτΙθο ἴθ. Καπηἢ 
οἰ βκίυβ δΈ δι αυοαῦθ γοϊυῦ ἴῃ “Ἱπαϊοῖθυβ ορθγῦτα Ῥθιπο- 
βέμοηῖβ (Πποπᾶϊπὶ ΜΟΟΟΟΧΧΙΠῚ’ καϑιστάνειν γϑιθατα ἴῃ οτ- 
ἄϊμθτα τθοθρὶύ. Οθύθγυχσα ἐδ] υἱξῖθ ποτὶ βατὺ θᾶ, αυοσθχα ααὶ 
φΟΙΥΙποῖθυΣ ἀἰοῖ ροββὶν φταθοθ ὠθβοῖτθ, Καϑιστάνειν Θπῖτα 
οὖ βἰταἑ!8, σταθοϊ αἐῖβ ροβίοσϊουὶβ βαπὺ, σταθοδ 1116 αυϊᾶθτι. 
ἍΜΑ βαπὲ δᾶ νἱξία, ᾳ86 χαΐ οοτατοΐδεῖν Ῥδξυχα βταθοθ ἀοούῃβ 
6886 ἀϊοθπὰμϑ βἰἐ. 


ῬΒΑΒΡΆΤΙΟ. ΧΩ 


ἐγώ ἷπ μ8ὸ σδοπβεστιοίζομιθ Βθπαροσ δὲ ραγθηἐμθέΐσασα. 
Ἐδάδια ἴῃ οἰπβᾶθμα ρϑύβοιιδθ ογδέΐομθ ἔφην ἐγὼ οἱ 5ἰ- 
χαὶ]α ἰνογδηΐασ; ἰᾷἃ αποᾶὰ ΘΧ ΚΌΠΘΙΘ ΒΘΙΠΊΟΏΪΒ ταδὶ ἑδίο 
τορϑίθπάππι οβὲ. [π οαϊπβ βϑηθσΐβ ἱποϊξαίϊομθ τηυϊέπβ. 
οϑβὺ Ρ]αίο, Ρ]υΐδτομαθ, Δ}, οἵ, Ρ. 6640. ἃ. 666 ἃ. 668. 
Ο7δν. 1080. 121 ἃ ραβϑῖπι, Νϑαᾳυθ 88π9 Ὄρθῦδθ ρτθ- 
ἐϊππι οταὲ ἴδια τασ]έα υϑγρδ ἤδοθσθ αυἱᾶ τὶ ρτορατθὶῦ 
Ὑοτρα ἐκεῖνο δ᾽ οὐ λέγεις ἀκουσόμεθα οἰπβᾶθτα ρθτ8ο- 
π80, ΤΙοοΙ 8, 6680. Νδιω πρίοστηατπθ μπΐτιβ ἀϊδιορὶ Ὁ]1ο- 
οἷ98 Ἰοχυϊδαν ῥὈυΐπιδθ Ῥθύβοῦδθ Ὀχομοτηῖπθ αὐξίατ. οἵ, 
Ρ. 367, 14 ἐμὲ προσαγορεύσας. ἵν. 24 ἐμοὶ δὲ --- ἐπ- 
ἥει πρὸς ἐμαυτὸν. Ῥ. 871, 16 πρὸς ἐμὲ. 10. 23 καὶ ἐγὼ. 
Ρ. 866, 8 τί δ᾽ εἶπον. ἵν. 11 ἀφεὶς ὁ Θαλῆς με. ἴδ. 1δ 
ἔδοξε μὲν οὖν μοι. Οὔδθ σππὶ 1ξ8 εἰπῦ, ἴατθ τηθσῖίο- 
49 ᾳαδοτῖ ροίοβὲ αυἱᾶ 5ἰὺ απο Θπιθῃιἀθίατ. 00 βίρτια, 
880 νοσαπίον ἰβαψορίεδ, αυἱδαβ ἔφην ἐγώ ἰδτιαχάδτη 
βδϑρίπτι οϑὺ, ἀθ]θμᾶβ θββθ, αὐ ἔφην ἐγὼ ποι βὶὑ ρᾶσθῃ- 
ἐμοῤΐσαπι; Ῥαΐδὲ ϑαΐτη, 118 βιρτιίβ ἀο]οεῖβ, ἔφην ἐγώ ποι. 
6889 8:0} 108 Ῥαγθηξμϑίίοαπι 804 ΘΧ Θ0 Βυβρθηββ Θ880 
τοτῦθ ἡμεῖς μὲν οὖν ταύτας --- εἰσφέρομεν. 1ᾷ αποᾶ 
χαϊηῖτηθ 8810 δοῃυθπί ἰῃ Βοτηΐηθια Ὑὁ] ρδυτιπὶ β,8θ00 
ἀοούυμι. Οαἰᾷ ἱρίξπς οβὲῦ Ὅσο ἱβαρορίοδ δϑαμπᾶδπὶ, 
Βοτι ΘΒ 880 41|80 ΟΘΏΒΟΥ ἱπάϊοαγί, βθὰ ἀπδ6 ροβύ ἕκα- 
στος οὐ δηΐθ ἡμεῖς Βυπί. 

Βὶ φαίβ ἑδπίδια ἱρτιοσϑη ίδπι ἱπηργΟὈΔΌΣ]θτα 6880 Ραδέ, 
νἱᾶϑαι πο δ ρ. 860, 19 βἀποίαυὶ. Τὸ ἐπανόρϑωμά 
σοι μεῖξον ἁμάρτημα ἔχει ἢ ὃ ἐπανορϑοῖς. 

Ῥ. 389, 19 ξῶν γὰρ οὐδεὶς (οὐδεὶς δᾶ, ΒοἰΒκία8) 
ἀπ’ οὐδενὸς τρέφεται ξῶντος, ἀλλὰ θανατοῦντες τὰ ἔμ- 
ψυχα καὶ τὰ φυόμενα --- μετέχοντα τοῦ ξῆν ἀπολλύντες 
ἀδικοῦμεν. Οὐβοτγαὺ μδθὸ: Ἴομ μοδθ, Ρ]υαΐδυοθ μα 
ἄϊθβο Βομδαρέπηρ πίομὺ ροναρί, ἅϊθ ἀδ8 ΚΙπᾶ δη θυ 
Βιτιδὺ ἂἄον Μαυΐίον πίδοτϊορέ. ΜῈϑῈὲ δπᾶοσοπ Ὑ͵οτέθη: 
ξῶν ἄατέ πίοι Μαβουππτπι βοῖμ, ἄδταϊῥ πίομὺ δθομ. 
οὐδενός 68 ποτᾶθ, βοπᾶθττι {τὸν ζῶν ἰδὲ σὰ βομτθί θη. 


ΧΙΠΙ ΡΒΔΑΕΡΑΆΤΙΟ. 


Πμοροὰ ἀπ βέοσρομ ἰβὺ ἴα Εἴθὺ σόοπὶ β'ἐο ΘΟ 80] 
ποθαρὶ» 

ΝΙΒῚ αὐ βοϊϑῦ ἱπέθι]οχὶς. ΝΜ] τοὶ δ οαπι ἰπ- 
δπιΐθ ταϑιηπιδπι τηϑ Υ18 Βαρθηΐθ, δθὰ ἂθ Βοιηΐηΐθτιβ αρὶ- 
ὑαγ, ααϊ πᾺ}10 ᾿πγθ δῃΐπηδ}18 ἰπέουβοίαπί οὐ ϑἀπηΐ, θπιο 
ἴδπιθῃ 118 σἱνθηξθαβ γϑβοϊζασ. ὙΠ Απιο σε ἐδὶ ϑιηθπᾶδ- 
ΐομθπι διηἰπιδ]ΐα οατγηΐνοσα ομηηΐδ τϑδδσρτιαπί. 868 αὐ 
οἰΐαπι ἱρβὶ ὙΠΙδπιονί σϊο ἀθϑτα Ῥαθυ ον οοριθοὺ οἱ 
ἀῦδτι Ῥᾶγτπι ἰθχύτιπι ἱπίθ]]θχοτὶῦ ροσβαδάθδίτις, ἅ61]6-. 
βϑμᾶπβ οβὲ δὰ ἅπβϑ ἅθ θ8 οδγῃΐαπι ογδίϊοηθβ, αὖ 
8118 ἃθ τ θϑᾶθμι οἰυβάθιι βου ρίδ οπαϊέξαπι. ῬΙαίδγομτιπα 
Εμΐπὶ Θπιθπᾶδτο 1110 αὐἱᾶθπι ἀθβίᾶθταὶ, σϑγατα ἐδηηθῃ. 
αὖ υἱάοῥασ δαξ Ῥαγῦτα θάμ ἰϑρὶῥ (ᾳυδπιαθδπι 8108 ἄθ 
τὸ θϑᾶθπι ΤΘρΥΘμθμᾶθτθ 8016} δαὐ Ἰϑούππι ρϑττιπὶ ἱπέθ]- 
Ἰοχῖξ, Ῥτδθοῖραθ Ἰοραὺ οἱ ἱπίοιοραὺ χαδθ ΡΙαίδσομυβ 
ἀϊοῖθ Ρ. 998: εἰ δὲ λέγεις πεφυκέναι σεαυτὸν ἐπὶ τοιαύ- 
τὴν ἐδωδήν, ὃ βούλει φαγεῖν, πρῶτον αὐτὸς ἀπόκτεινον, 
ἀλλ᾽ αὐτὸς διὰ σεαυτοῦ, μὴ χρησάμενος κοπίδι μηδὲ τυμ- 
πάνῳ τινὶ μηδὲ πελέκει" ἀλλ᾽ ὡς λύκοι καὶ λέοντες αὖ- 
τοὶ ὅσα ἐσθίουσι φονεύουσιν, ἄνελε δήγματι βοῦν ἢ στό- 
ματι σῦν ἢ ἄρνα ἢ λαγωὸν διάρρηξον, καὶ φάγε προσ- 
πεσὼν ἔτι ξῶντος. εἰ δ᾽ ἀναμένεις νεκρὸν γενέσϑαι τὸ 
αἰσϑόμενον (ταδ]πι αἰσϑανύμενον), καὶ δυσωπεῖ σε 
παροῦσα ψυχὴ ἀπολαύειν τῆς σαρκός, τί παρὰ φύσιν 
ἐσϑίεις τὸ ἔμψυχον; ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἄψυχον ἄν τις φάγοι καὶ 
νεκρὸν οἷόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἕψουσιν, ὀπτῶσι, μεταβάλλουσι 
διὰ πυρὸς καὶ φαρμάκων, ἀλλοιοῦντες καὶ τρέποντες καὶ 
σβεννύοντες ἡδύσμασι μυρίοις τὸν φόνον, ἵν᾽ ἡ γεῦσις 
ἐξαπατηϑεῖσα προσδέξηται τἀλλότριον (τὸ ἀλλότριον 1 θτὶ). 

ΑἸύοσθπι υἱξίατα Ὑ͵Π]δταουσιἐξὶ ἰπ 60 οϑὺ αυοᾶ σἱύδπι 
Βταθοθ ἀϊοὶ ραίανὶν τὸ ξῶν, αυοᾶ ποι οβὲ; σἱύβ 3τΆθοθ 
ἀϊοίίαν τὸ ξῆν γ6] ἡ ξωή αὐ 8116 οτοϊἐίδπι. 

Ηοο Ἰοοὺ βὶ ααυϊᾷ πτιπέδπᾶστι οβὲ, βοτρέατα υϑ]ΐτι 
ἡμῶν γτο ζῶν. 

Ϊπ ἢ ᾳῦδθ οοπέϊππο βοαυπηΐαγ ἀπόλλυται γὰρ ἐξ 


ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. ΧΜΠ 


οὗ πέφυκε τὸ μεταβάλλον εἰς ἄλλο καὶ πᾶσαν φϑείρεται 
φϑοράν, ὅπως ἂν ϑατέρου τροφὴ γένοιτο Ῥατῦτα ῥτα- 
ἄθμβ οοττοχὶὐ 80]]1οϑὺ ὅπως ἂν --- γένηται. Ὅθ᾽ Ορίδα- 
ἀἰν τοὶ ἂν πδοὸι ὅπως Καπῃ ἄορ! πηπιδρ]οι ροᾶα]ᾶθὲ 
ποτᾶθη.᾽ ΝΌΠΘπι ἔδοίαπι; 1οοἱ Θθαΐτα Ῥ]αέδγοιΐ πιθαῦθ 
δὰ Ἐυτὶρίϊβ πθαὰθ δὰ Αϑβομυ} βθυτπομθηι οχίρθπᾶϊ 
βυπέ. 8:1 τηοᾶοττιπι πἀϑᾶπι δρυᾶ Ρ]πίδτομτπι πουϊββϑὲ, 
οπαπὶ θιηθπἄδἐϊομθ δρβεϊπυϊββϑὺ; ῬΥΟ 8 119 ϑπίτα υἱἀθέσσ 
ῬΙαΐατοματι βουσὶ ρβίββο τὸ βοτῖρϑιύ. Τϑπιοτιἐδύθτα οθα- 
Βοσὶβ ᾿που]θπίθσ οβίθπᾶθηξ θχθιωρὶα μ8θ0: Ὑ᾽}. Πγο. 
9. 16 καὶ τὸ λοιπὸν οὕτως ἔπραττε, τοῖς μὲν ἡλικιώταις 
συνδιημερεύων καὶ συναναπαυόμενος, πρὸς δὲ τὴν νύμ- 
φηὴν κρύφα μετ᾽ εὐλαβείας φοιτῶν --- --- ὅπως ἂν ἐν 
καιρῷ καὶ λανθάνοντες ἀλλήλοις συμπορεύοιντο. ΥἹὲ. 
Ἄθπι. 6. 82 τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τὰ κάλλιστα --- τῶν --- ὅπλων 
ἐπέμπετο --- αὐτά τε μαρμαίροντα χαλκῷ νεοσμήκτῳ καὶ 
σιδήρῳ τήν τε ϑέσιν ἐκ τέχνης καὶ συναρμογῆς ὡς ἂν 
μάλιστα συμπεφορημένοις --- ἐοίκοι πεποιημένα. ὙἹ. Οἴπι. 
6. 12 ἐκεῖνος δὲ τότε καὶ πλατυτέρας ἐποίησεν αὐτὰς καὶ 
διάβασιν τοῖς καταστρώμασιν ἔδωκεν, ὡς ἂν ὑπὸ πολ- 
λῶν ὁπλιτῶν μαχιμώτεραι προσφέροιντο τοῖς πολεμίοις. 
οἔ, ΥἹὲ, Ῥορὶ]. 6. 20 κόπτουσι --- τὰς --- ϑύρας ἔσωϑεν οἵ 
προϊέναι μέλλοντες, ὅπως (τιδ!τι ὅπως ἂν) αἴσϑησις 
ἔξω γένοιτο τοῖς παρερχομένοις. οἵ, ΜοτΑ]. Ρ. 640 Ὁ. 
Τμυογᾶ. Τ, 6, 2 τὰς γὰρ πρῴρας --- κατεβύρσωσαν, 
ὅπως ἂν ἀπολισϑάνοι καὶ μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν ἡ χεὶρ ἐπι- 
βαλλομένη. ϑδπθ 800 Θχθιαρὶδ τηϊπίτηθ πουϊδ, Οαν 
ἰρίδαν 18. ὁπιθπάδπαϊ ρτυτὶαβ 

Ρ, 8391, 1 τροφὴ 50}} πδιμὶρ 5οἰπ: ὅπως τράπεξαι 
καὶ κρατῆρες ὧσι καὶ Δήμητρι καὶ Κόρῃ ϑύωμεν. 80 
Ἠοτομοσ, ἅθυ καὶ νοῦ “Δήμητρι 808 οἷ φοιαδομὺ μαὺ (θ᾽ 
ταυβϑίθ Ὑ͵γύξοη Ῥ6 0. ὩΘΠΏ6η) ἀπὰ ϑύωμεν πϑοὶ Βοῖοι 
ΑΠραρο 818 ϑύεται ἔτι, πὶθ ἃϊο Ὑυ]ραΐδ στ. Βοσπδυ- 
ἀρκῖβ ρἰϑθὲ 818 μδῃᾶβο τ ΠΟ Η6 Τιοβατὲ ϑύων ἔτι 8. 
ϑύονται (195. ϑύονται ἔτι) πῖγᾶ δὰ8 ἄθτα Ῥοίαυϊδητπβ 


ΧΩΥ͂ ῬΒΑΒΒΑΤΙΟ. 


Ῥοζθυσί᾽ οὐ ἀοίμᾶο ᾿ἱθύονται ἰδὲ 5Βίομθυ Οογγθοίασ, ἕἔτε 
βομοίπὺ Ὀἰςἐορταρμίθ᾽, ἰαπᾶθιπαπθ οοττίρι' ΘΥΣΙΑ͂Ι, ἵπτϑβ 
ἄθῃ δ 2 δυγιαπᾶοι᾽, οσ ΘΥΕΤΑ͂Ι. 

Ηδθο αυοαῦθ δάνειος σοφία ὙΝἸἸαπιοντ ἐπὶ; πδπὶ βὶ- 
ταλ!ΐταθ τὺ δἰπηΐ οσυτιπὶ 6880 ΟΥ̓ ϑϑὺ γαῤίοοϊπαίίο βοβ 
ΟὨγ. Πιδσβοπὶ, χαὶ ᾿Βιυᾶία οὐἰἐοβ ἱπ ῬΙπίδτοὶ Μοσα δ᾽ 
βοχῖρβίὶ Ηδυμπίδθ 8. 1889. βοᾷ δηϊπιδάγογίββ τϑ]ϊτα 
οἰΐδια δηϊμηυτη 8 Ομιηὶ βυυᾶϊο οὐ ἱτα διίθπατα: Βοῖσθ 
γϑ]πι, ἱπατΐ ΤΠμϑτβθη, ππᾶθ βατηρβοσὶς Βοιτιδγᾶβκίβ 1Π1πᾶ. 
ϑύων ἔτι χαοᾶ πἰὐ Ἰἰρτοττιπι βογιρέαταπι ἱπ δηποίβέϊοσθ 
οὐλεῖοα ροβαϊξ. 81: σθ σϑῦβ δποίοσιἐδίο βᾶθ ἄΐρτιβ Ββθὸ 
βουϊρίασα πἰῤίξασ, ποὸπ ἀπ ύο απ τϑοὶθ ἰᾶθπι υἱσ ἀοοίτιδ, 
θτοβθττιπι βϑοτέτιβ, βου ρβοσὶὰ καὶ Ζήμητρε --- ϑύωμεν. 
Βὲ τποπαβ, ογθᾶο τηα]ύο ψουὶ Β᾽πι}]}}}8 6886 Ῥ]αὐδτοθτιπι. 
βου ρβίββο καὶ “ήμητρι --- ϑυσίαι. οράθα]δα ΘΥΣΙΑ͂Ι 
οὐ ΘΥΕΤΑ͂Ι ἴῃ οοὐϊοίθτιβ ᾿ἱξοτὶβ ἀπο ϑ! θῈ8 βου ρἐΐβ υδᾷθ 
Βἰταὐος οχδυδοδηΐασ; ἔτε ἀἰδἑορτδρία πδίατη οδὲ οχ 
Ἰμΐεο τοοΐβ βοαπθηὶβ (ἕτερος) 

ΠΙπὰ ϑύων ἔτε βαπιρύπτα οδὺ οχ ορέϊπιο οοᾶϊοθ 
Αἰδοο. ϑύονται ἔτι ῥταθίον Ῥοίδν. ἄδπῤ ϑἰϊβτη 811} οοἀᾷ. 

Ρ, 8398, 12 οὐκοῦν, ἔφη, λεκτέον εἷς ἅπαντας, ὦ 
Τόργε, μᾶλλον δ᾽ ἀκτέον ἐπὶ (ἀστέον Ἠδαρί8) 
Ἰοὺς νέους τούτους διϑυράμβους ὑπερφϑεγγόμενον ὃν 
ἥκεις λόγον ἡμῖν κομίζων. Βορτομοπᾶϊ! πιὸ απο Ηδαρίϊ 
διλθπἀδίϊομιθμι απ8θ οθγὑϊββίτηδ οδβοί, πὸπ Βοϊπτη Πα 
Τϑοθροτῖπι ἱπ ὑοχίαπι βθὰ πὸ ἱπ δἀποίδέϊομθ αὐἱάθτα 
ΘΟΤΑΤΑΘΙΩΟΥΒΥΘΙΊΙΩ. 

ΜΙΝ ἔδπῖθα ὑοχέτιβ ὑγαᾶϊξτιβ ταυϊύο οοχτθοίίου τἱᾶθ- 
ὑατ, Ῥγϑθβοσξϊπι οὕτη Ηδαρεϊ ϑταθηἀδέϊομιθ Ἰοοαβ πὸπ 6χ- 
Ρ]οούτν, ῥσβούθσαιδια βὶ απὶβ ὙΠδταονγὶἐσὶ ραυδρμυββίη, 
48 Ἰοπθθ 8 ἰγϑᾶϊξα βουίρέπτβ ἀϊβίδί, Ιοοὸ ἰηὐοσρχοία- 
ἰἰοπῖβ Βαρποτῖί. Ἐβὲ δαίθπι μδθὸ: ΖΒ] ἀϊθ Θ9- 
βοβιίομίθ οἄθυ τὶ θιπαθην οἰ σθη οι ταβββέθ ἀϊθθθ Θοὐἐθβ- 
ἀμδῦ πὶ Οϑάϊομίθ γογρθίγβρϑθι πογᾶθῃ, πηᾶ ζυγδὺ ταὶδ 
τΟΠοτθα Τὄπθῃ, 818 ἰπ ἄθπ ΤΕ τδτῶρθπ ἰπν Ἠθὶὰ δῃ- 


ῬΒΔΕΡΑΤΙΟ. ΧΙΥ͂ 


ΖΒΟΒΙαρθπ ῥδορί͵ ἄθτ ἄϊοβο τδυβομβθθᾶθ Θδίέπηρ Κῦτσ- 
ΠΟΒ. θοὶ τὴ ογξαπᾶθι δὲ. Οπδθ ποθ τπὸ ποτηῖπθ 
νἰβοβα ϑβὲ, ρσδθοῖριιθ υἱδέπια ρᾶγδ: ᾿άϑσ ἄϊθβο --- αδὲ- 
ἐπηρ --- ογζαμάθη μαί΄. Οαἰθας τεβροπᾶθσθ υἱάθπέπσ 
Ῥοξπβ γϑῖρα ὃν ἥκεις λόγον ἡμῖν κομίζων ηῦδπι τοὺς 
νέους τούτοις διϑυράμβους: πᾶτα εἰ Β06 Θοβδθξ, γϑυρ8 
Ριίοτα ὃν ἥκεις --- κομίζων μοτταληΐοθ τοδᾶϊξα πὸπ 
οββθηΐ. ϑϑὰ ᾳαοιβοᾶο τϑβροπάοαπὺ δυὺ μδθ6 βαὺ 1116 Ὁ 

Ἠδαρυϊ οπιθπἄαεϊο τοϊεὶ ἐταρσοραμπᾶθ υἱάθύτ οἐΐβιι. 
Ῥτορίον μᾶλλον. Ηδθὸ θπΐπι ραχίϊοτιϊδ δαπι ργϑθρτθβδασω 
σϑτρπτι οοιτίσϑἑ (απᾶο ἐπανορϑωτικόν γοοδίατ), πθοθθθθ 
οδβὲ ἀστέον χποᾶ μοδὺ μᾶλλον ἱπβοᾳυϊξας ῥτορτῖθ ἀϊοα- 
ἴατ; αποᾶ τηϊηίτηθ δύ, πδᾶπὶ ἤθῖλο ααϊᾷθιι οθοϊπὶς, Εχ 
Ἡβαυρὶ οπιοπᾶδίϊομο Ῥοτίδιιᾶθς Ἰοχαίξατ ἐΐβ: “ἄϊο σϑὶ 
Ῥοθάπβ οδπθ ογδέϊοπθιι απδπὶ ταϊμὶ δέξαι] ἰβέῖ; ᾳαοᾶ οἴᾶ- 
οἷο, ἄππι ποῦοβ ἰβίοβ ἀἰ ἐμ γσϑιοροβ μθγβρίσπθ οὐ ϑυΐ- 
ἀθμίθγ ϑμδτϑϊβ.᾽ Ῥοτίδηγὶ ἰρίέω ἰυάϊοῖο αὶ ἀπ γ- 
ΤΑΙΔΡΟΒ Θ08 Θπασγδὲ οδηΐέ; αποὰ πὲ ἰΐ8 δὶ} χππ]έπτα 
δροδὺ; πὶ δᾶ οβὺ οϑπθῦθ αἰϊαᾶ ἀϊξμγταπθοθ απδτ- 
τᾶχσθ. ΜΙΒΪ απϊάοτα δᾶμπο ρχορδαίασ χπ8θ ἰπ βγταρο- 
118. βοτῖρεὶ μαθο: Ῥγδὸ ἀχτέον οταπία ἱπίθγρσϑίττα ἔθῃ- 
ἰδταῖπα τοβχίπηθ ἔγὶροπί, βοπὐθηἐΐαο ἔαῃδαπιοπύαπι πιθὸ 
ἰαᾶϊοῖο μοΟ οδὺ: λεκτέον εἰς ἅπαντας τοὺς νέους τούτους 
διϑυράμβους, μᾶλλον δ᾽ ἅπαντας ἐπὶ τούτους ἀκτέον --- 
φαΐθτιβ δάϊπποίπια ὑπερφϑεγγόμενον οοί. γοτθὶ ἀκτέον 
χδίδοσμιθτα τποάπτηαθο Θχργῖπῖν. Ὀ  βσα]ἑα8 πομ θὲ ἱπ 
ἀκτέον, ηυοᾶ Ἰοο0 το]πατθτθ ορέϊπιθτι ϑβί, βϑᾶ ἱπ υϑγθὶ 
ὑπερφϑεγγόμενον εἰρτιϊβοδέϊομιο ἀοβπίοπᾶα. Ιπἰοτρτθίδα- 
ἴαγ: οἰδίβ σοὺ ϑπππέϊασθ, απϑϑὶ δυάίζοτθβ βασαϊ ϑββθπξ, 
804 μᾶθὸ βἰρτιβοβίϊο δἱ1}] ποπ οσσαττῖύ. Ὑογθαπι ὑπερ- 
φϑέγγεσθαι --- οὕτα ΘΟΟΠΒΘΕΥΟ ΡΟΓΒΟΒΔΘ δβαΐ τοὶ οοπ- 
ἱπηρίίατ. ῬΙ]αἰδτομθαπι Ρ. 396: ὑπερφϑέγγεσθαί τινα 
εὐεπείᾳ ἐτδιεϊδὲο ἀϊοϊίας ρσὸ φϑεγγόμενον ὑπερβάλλειν 
τινὰ εὐεπείᾳ, πἀθαπθ μπὸ ἔβοϊί. Πιποίδπσππι (Τοχ. 86): 
τὰ ἔργα ὑπερφϑέγγεται τοὺς λόγους --- τὰ ἔργα φϑέγ- 


ΧΩΥ͂Ι ΡΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


γεται ὑπὲρ τοὺς λόγους, φωνὴν ἀφίησι μείζω τῶν λόγων 
οὐ βοχέ. Επιρίν. Ργιτῃ. Ηγρ. 8, 244 Βα ροτγίϊποπί. 
Ἑσοᾶθπι ἰρίξαν πιοᾶο ἴο θέΐαπι θχρ!οαπᾶθπι: Ἵταπιο ρο- 
ἀϊπβ ἐγδᾶπο πὸ8β δᾶ πού 8 ἰβϑίοβ αἰ θα γγϑηαθο8,᾿ αυδθ, πο- 
ὲβ δάϊουβ ουϊἀθπίβ πορἱβ ῬΧΟΡΟΏΘηΒ8, αυδηι 81 68 ἰρβὶ 
τἱ ἀἰββθιιαβ, γὙ6]: σϑτὶ 18. Θμδυτδηᾶο, αὖ θᾶπι τπηθ]118 Ρρθτ- 
οἰρίατπαϑ, ααδτα 81 ρσϑθϑθπῦθβ ἔα ββθπιαϑ.᾽ 

Ῥ. 402, 26 βοτϊδοπάστι ραΐαὶ σπείσαντες Μούσαις 
καὶ Ποσειδῶνι καὶ ᾿Δφροδίτῃ (ρτο ᾿άμφιτρίτῃ) διαλύω-. 
μὲν τὸ συμπόσιον, φαοᾶ Ὑθπθτθπι, 'π οαϊαΒ ὑθῖωρ]ο 5 γπι- 
Ῥοβίπτῃ Ἰοσπτπι ΒΘθυἶ88θ οοπέθμα!ῦ Οθηβοσ, οταϊθθσθ πὸπ' 
Ῥούαοτϊῦ ΡΙαἰατομαβ. Οαδτθ, οατα τδίπα ᾿ἰθαὐΐο ἀοπαὶ- 
πΔΘ ἀοθογοὶαν, ὈγΟ 8119 9880 ᾿άμφιτρίτῃ ἀθρταγαίατα 
αΐβδθ ὁχ ᾿Αφροδίτῃ. 

Ἐκ διΐπιομθ μδθὺ οοπέθπαϊν δὰ οδρίϊοβθ οὐ {8118- 
οἰδοσῦ Οπιπίδ 4889 ἀϊοῖδ πἰδαπύθν οᾶρ. 2 σουθὶβ ἰδ: 
παρεσκευάκει μὲν γὰρ οὐκ ἐν τῇ πόλει τὴν ὑποδοχὴν ὃ 
“Περίανδρος, ἀλλ᾿ ἐν τῷ περὶ τὸ “Δέχαιον ἑστιατορίῳ 
παρὰ τὸ τῆς ᾿ΔΑφροδίτης ἱερόν. Ὁδιᾶθ ἄϊβοίταυ οθπδοι- 
Ἰὰπι ἱπαχύδ ἐθηαρὶατα αὐἱᾶθτα ὙΘΠΘΥΪΒ ποι ἰδιηθα ἱπόσ 8 
ξαϊβθθ. Παρὰ Ρταθροβίθίο οὰπι δοσαβαέϊνο οοπβέστιοίβ, 
βἰριϊβοιῦ 1ἃ απο ρτορθ δᾶ, ἰαχύβ, παπαύδιι ἱ, ᾳ. 
ἱπύτα, Οὔ ἰρὶδαν οθπδοαϊτιπι ἴπ ὑθιαρ]ο Ὑϑποτῖβ πὸπ 
Ῥαϊδϑοῦ, Ὑϑπαβ οπαλθθϊ ρούαϊξ. Αὐοοθᾶϊξ χποὰ δθάϊπτα 
ἀοποῖπδθ πὸπ αἰξίπιδ βοᾷ ροξΐπβ ῥτίπια 1ἰρϑέϊο ἀθθθυΐ 
τἱἀοίατς, Ουοᾶ ἑδπιθῃ ἰΐδ 8] ἀἰχίββϑὺ, ᾿ἀμφιτρίτῃ ποπιθα, 
αυοᾶ ροβὺ Μούσαις οὐ Ποσειδῶνι βοχαϊξαγ, πι}10 τιοᾶο 
ἐσ ᾿ἀφροδίτῃ ἀορτανγαίαμα ξαϊββθ Ροβϑού. Ηδθὸ ϑβὺ 
οδῖιβα ΘΌΓ Ποὺ δἰύθστιτη τηϑπάδοιιτα ἀἰχοτίς, Οϑέθσαχα 
οὗ. ὁ8Ρ. Βυρθτίπβ ῥ. 899, 10 αϑὶ ᾿ἀμφιτρίτη ὑπ οαχα 
“Ποσειδῶνι φοτηταοταοταίατ: Ποσειδῶνι μὲν ταῦρον, ᾿άμ- 
φιτρίτῃ δὲ --- ξῶσαν καϑεῖναι παρϑένον. 

Ἐχ ἴϊβ οπιμῖθαβ απ80 ἀἰχὶ ἔβοἱ]θ οοσίθαμθ οἕβοὶ δο- 
δαοβοίααθ ρῥοὐθβὺ ὙΠ δτα ον ἐζίπτα σταθοθ πθβοῖγθ. 

Τμθούοσθια δαύθπι Ῥθμθυοϊαται τοραύαπι 0010 αὐ 480 


ῬΒΑΒΡΑΤΙΟ. Χυτπ 


ϑᾷο θχροβαὶ οὔτι Ἰοροτϊ οτα 115 απ80 ὙΙΠιαονγ ὑξῖα8 
ἴπ ἘρΒοιιθυῖάθ Βογοϊποηβὶ βογίρβις αἱ ροπέθς οὐ ρθγ- 
Ῥοίπο οοπέογαί. Ηδο ϑῃΐτη δοταρδγϑίέϊομιθ ἱἐπβεϊξαίβ ῥτὶ- 
ταῦτα ἰηἐθ!θρούστ τὴθ οτημῖδ δγρτιταθηΐδ ὙΥΊδταουγ ἐχὶ 
τοᾶδιρτιῖββθ οὐ τϑίθ! 880 δίαπι αποᾶ ϑσγαὲ ἀθιποπβίσϑῃ- 
ἄππι, ὙΙΠΔπλο ον ἐίαπι σταθοθ πθβοῖτθ, Ἰοστ]θἐἰββίταθ ἅθ- 
ταοχιβίγαθθθ. Ουοᾶ 581 ποῃ ἰξα 58ἰ{, χπδογθπᾶστη θεὸ αὶ 
Δα τοαχπίγαίατ, αὐ ααΐβ σταθοθ πθϑοῖτο ἀθιμοπδβίγοίτισ. 
ἘῸ Βοο οπίπι, εἰ ἐδπέϊ οϑὲ, Ἐρίπιϑέτὶ ἱπβέασ ἱπβαροσ δάδὶ 
Ῥοὐοβὑ. 

Αὐ β8π0 ὙΠδτιονγι ὑεἰαβ οτηπία απ8θ0 ΘΧχ θ]θπιθηίο- 
τῦχα ἱρτιογϑέϊομθ οοπέγα 0308 σταθοὶ βουτθοηΐβ δΟταταῖ- 
βουϊὺ υἱθα παία 9880 οοπύθμα!ϊἑ δαὺ ὁχ 88 ἱρβὶυβ ἱπι- 
Ῥιυδοηίία δῦ ὃχ οἴτοσῦθ θοττιπι ηπἱ 11Ρ6]]ππὶ ἐγρὶβ 
ἀοβοσίρβοιτιπέ. Οππὶ δαΐθπι θοόστιπὶ υἱβίοττιπι ταϑρτιϑ 60- 
Ῥὶα πρίᾳπθ 5ι}, βατημηδ τοὶ ϑϑὺ Ἰΐπρτιϑθ στβθοδθ ᾿πϑοϊξϊϑ. 

ῃ Ῥχαοἕδἐϊουιθ δὰ Ὑ]. ΠῚ ταὰ]έα υἱξία οθπβοσῖβ οοτ- 
τοχὶ βγπέδοίίοα στατητηδίϊοδ, οπηηθ ζόπτβ. Ὕθττιπι ὑδιηθιι. 
ΘΧ ταδρτα οορίδ υἱέΐοστιπι ἀπππὶ 50] Ππι ΘΟΙΙΙΤΩΘΙΏΟΤΆΓΘ 
ἀϊρτιδύτιβ οβῦ, αὖ ὃχ ποὺ πὸ οχηπία σοϑατιθ ΡῸΣ 58:105- 
ἀϊαπι τοδαυρτιαπέτις. ΕΌτταδται υἱξίοβαιι προσπίπτειε ῬτῸ 
προσπίπτοι ἰγρορταρῇο ἄθθουϊ οοπέθπᾶϊ(. βίο: ἀπδτα- 
αῦδτη πθηῖο ἴδοῖ]θ οοποθᾶθὺ ἐγρορταρμαπι θχ οἍ ἔϑοὶββθ 
ξἰιξ, Ῥχδθβουξϊη ατιπὶ οἷα 8ιοίου ἔθτὰ τημ]έα οὗ ἰδτα 58'- 
ταὐϊβα οοτατηϊβοτῖδ, ταῦ 8116 πητπι, απο ἔρ8θ ϑχοθροσγῖὑ, 
γιατη βοχοθηὐΐβ 81118 βαρρ᾽θδίαν. 

Ῥοτγάι 119 βᾶπθ οβὲ ρογρούπϑ ἱπ τθ οὐϊξῖοϑ ἔ611ο1- 
ἐδὶθ αὐϊ. ΥΙ ργδοβίδη  ββίπιῖβ οὐϊδϊοῖβ γθ8 ποτὶ ΒΘΙΏΡΘΙ 
ῬθπΘ Θϑυθηϊξ, ρ᾽ ατίπι τη816, Ῥϑαοίοστα ῬτΌΒροσθ Βασ6θ- 
ἄππί. Ὑθετιπι ἐᾶτηθι Θοχτπὶ Ὑ6] ΘΙΤΟΤΘΒ ἀοοθπὺ ρσϑθ- 
βοχέϊπι ἵπνθπθθ. ϑϑὰ [18 ααἱ ἐθπιοτίῥαἐΐβ οὐ Ἰου ἐδ ϊβ. 
Εἱοτίαπι οοπϑθοξαπιξθθ στάθοοβ ἐθχύτιβ οπμπὶ τηοᾶο αρρτθ- 
ἀϊαπίττ, οὕτα ῥσοσβαβ ἱπιραγϑίϊ βἰπί, σθ8 οοπέγβ ϑυθηϊξς 
δοχίτι Θπΐτι οὐ θιταΐ οὐ σϑοὺθ ἴδοίβ ἀοσασηθπίο Θ889 
Ῥοβϑυπὲ 50 ταὐϊοπθ ἴωγοῦβα: 1118 Ἰίπρτιαθ π᾿ σαΐπβ 


ΧΕΥΙΠΙ ῬΒΑΕΒΆΤΙΟ. 


ϑαοίοτοθ ἰηγοϊδηὺ ογδββᾶπι ἱρτιογδίϊομθια, 800 γϑέμϑ 
ἀϊούαπι βαἐ18 πιοΐππι δοπβττηδηύ. 

Ἐριμβτεῦμ τἰ οβίθηδαύυσ ὙΥΙ]Ατηονιἐσίαπα οἐΐαπι 
Πῦπο δρυᾶ 81105 αποᾳτθ βοσίρύοσθϑθ ζτᾶθοθ πθβοῖγθ. ϑθᾶ 
Ῥϑαοδ ΘχθιΏρ]8 8808 θβὲ δἰξι})ββθ, ρ]υσα θαΐπι Βαϊαβ 
Ῥτδοίδιϊοηίβ ὑθυταΐποβ Ἰοασθ θχοοᾶυπέ, 

Εἰπβᾶθταη ἀϊββοτίβέϊοπἱβ (υἱᾶ. Ιπᾶθχ β6 80], Οοὐῤίπρ. 
ΜΡΟΟΘΟΙΠΧΧΧΙΥ͂) ϑοᾶθπι οαρὶΐο ϑϑᾶθτι ρϑρίπϑ τὴ, 
ϑϑἄθιω ᾿ἴπθα ροβίαᾳιδιι ΟΘΠΒΟΥ 918000 ἀοοίΒβίπητβ τιϑατα. 
Ἰΐπρτδθ δΒαρίίατο ορἐδέϊναμι προσπίπτεις ἀοτιοπδέταυτε, 
οτϑίϊομθια βυδπι οοπέϊπυδί ἰΐ8: Ἴπ οχέγθπαο οδρὶἐθ σἱο- 
Ἰοπέΐαβ (θχ προσπίπτει Θῃΐπι ἱπάϊοδέϊνο ἀπ Ἰλ ύθταϊα 
δᾶδιία οἴοοϊξ προσπέπτειε ορίαἰἑγαπι) δρθηᾶτιπι, τοὺς δὲ 
δώδεκα ἄϑλους ἐνδέχεται μὲν ἀναγαγεῖν οὐκ ἀλλοτρίως 
ἐπὶ τὸν ϑεόν, ὡς καὶ Κλεάνθης ἐποίησεν" οὐ δεῖν δὲ 
δοκεῖν πάντων εὑρεσίλογον πρεσβεύειν. ἈΟΟ τθοθπβῖο 
Ῥαταὺ ῥαπδατηθπέαπι, πϑῖὶ αποᾶ 8111 οοἄϊοοθβ δεῖ, 811] 
δοκεῖ Ῥγδθοϑπῦ, Θοταρ]αγ98 πανταχοῦ, δροτίδ ϑιμθηαίϊο- 
πὶβ βαμὺ σοπαιηίπα --- ---, Οογπαίαβ θηΐμι ροβέᾳυδπι 
διᾳποὐ οχρ]ϊοδέϊομθβ βἰηρ]]]δϊπι ροσβθοτύτιθ θϑῦ, ρθτ- 
ἐουτὶθαβ ἱρβθ ταγὑμοϊορίοῖβ ἱπθρεϊβ, απᾶ8 δριᾶ ΟἸθδῃ- 
ἀμθπὶ (αὶ ἐπέθρταχα οαραΐ ἀθθὲ) ἱπυθηὶδ τοῦϊίο ρ]ατθβ, 
ἄοβιπῖν.᾿ δὸ ροβίαπδιῃ πολλὴν ἄλλην φλυαρίαν κατέχεε 
Βοσιδοπᾶυτη οθηϑοὺ: οὐ δεῖ δὲ δοκεῖν (ἐπὶ) πάντων εὑ- 
φεσιλογεῖν πρὸς βίαν ἡἀπδο τἱχ ρταθοᾶ βαπί. Οοττίχθῃ- 
ἄππι ρΡαΐίο: οὐ δεῖ δὲ διώκειν πανταχοῦ (πὲ ἐπὶ πάν- 
των) εὑρεσιλόγον πρεσβύτην (ϑΔυξ πρέσβυν). Νοὸπ θεὲ 
ὉΡῸΒ Ομαπῖραβ ἐπ τθραβ εὑρεσιλόγον Βθπθπὶ (80. ΟἸθδπ- 
{μιθπ}) γοβεϊμὶῖβ βϑααΐ. 

Βοᾶ ᾳαδπινὶβ 98 ἀἰββοτύβεϊο τηθηϑ!8 βοαύθαὶ (δὶ οθῃ- 
ΒΟΥ ΠΟ ογθᾶδ᾽ 80 ρ]πγα τϑὶϊξ, ἱρβθ ὑσοροπδὺ ταΐμὶ οᾶ- 
Ῥαὲ ᾳιοᾶ εἰδὶ οἰπετιοᾶϊ ϑυτουΐοτιβ Ἰέρθττιπι υἱάθαξῃτ), 
το] παπθπᾶβ ϑβὲ, πθ απΐβ ἀϊοαὶ ὙΠ]δπιουγ ἐξῖτιπι ἐπᾶθ 80 
ΔΏΠΟ 1884 πβαὺθ βᾷ 8ῃ. 1888 τηθ]ϊ8 ρτϑθ08 ἀϊϊοἶβθθ. 
Ττδηβθο ἰρίδατ δὰ ᾿'βοβο] δ ρυδθοδ ἱπ Ἠοπιοτὶ 1 ’δάθηι 











ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. ΣΩΙΧ 


ΤονπΙογαηδ᾽ απ86 8η. 1888 ᾿τθοθηβυὶξ Εγποβίαβ Μδββ᾽ 
δαπι βοοῖο ὙΠΔταουγίἐσίο. [πὲ ααὶραβ ΘΟ ΒΟΙ18 οαϊξοτθπι 
χθαθπ]υτι πϑοὶὰβ ρερϑῦοθ βϑῃαυϊδ, ταῦ]έϑ τ8]6 88η8 
αὖ β8π8 ἰγϑοίδυϊε, ρ]ατίπια αὖ ΡδΣ θταὺ ρθβϑίπιθ ΘΟΥΤΊ- 
Ρἰδ. Ἐχθιαρὶθ δἰίᾳποὺ τϑτὰ οβίθῃθηδ, αυβπι, δὶ ταΐμὶ 
βρϑύϊατα ϑββϑὺ, Ὀ] ασί ποῖ Θχθταρ]} 18 Ἰοσαρ]θἐἰββίπιθ ἄθιμοπ- 
βύγϑγθιη. 

Αᾷ 1. Ε 8392 οβὺ βοβοϊίοπ ἅθ Ηθγοῦ]θ ἘΠ] Οβορμο 
Βοο: τλῆ δ᾽ Ἥρη] φιλόσοφος Ἡρακλῆς καὶ σοφίας οὐρα- 
νίου μύστης, ὃς ὥσπερ κατὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν ἀχλύος 
τὴν φιλοσοφίαν ἐφώτισεν᾽ τὸν ϑολερὸν τοίνυν ἀέρα καὶ 
πρὸς τὴν ἑκάστου διάνοιαν ἐπαχλύοντα πρῶτος Ἡρακλῆς 
ϑείῳ διήρϑρωσε λόγῳ οοἱ, ὕὶ κατὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν 
ἀοθοίατν ὙΠαπιον αῖο; σϑστιπὶ ἑϑπιθι οοάϊοῖβ Β ἰθοίΐο 
εἷς τὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν ταθ]ῖον οΒὺ, οθέθτόττιπι δαύθτω 
κατὰ βαϑείας δεδυκυῖαν οἰἴλδτα ο]θραπίϊογ. Οαοᾶ ἐδπιθα 
ὙΠδχαονσὑίαβ τοβηχὶ κατὰ βάθη εἰσδεδυκυῖαν τἷχ σταθ- 
οαπι. Νϑαιθ 1110 ἰπτθ ἀθιουίἐ πρὸς αηΐθ τὴν ἑκάστου. 
βοᾶ ᾳαϊᾶ 5:01 γ6}10 ᾳαοᾶ ρϑᾷ]ο ροβὺ Ἰορίίαν δνήρϑρωσε, 
πραθθ Θθαϊξου πθᾷπθ δβοοίπβ ὙΥΙΔτηουγίἐχἱα8β ἀϊχοιτιπί, 
ααβτπασδϑπι ὙΘΥΡαπι οϑὺ τηϑηϊξθείο δοτττιρίαπι. Επηθῃ- 
ἄκπᾶσπι 4ΊΗΙΠΙΘΡΩΣΕ Ἰ. 6. διήϑρωσε (8 δίανϑρος) Βθτθ- 
παγὶὺ, ἰὰ υοᾶ πιαχίπιθ απδαταὐ. 

Εἰπβπιοᾶϊ βαμὺ τηα]έδ 8118, ἀπδθ οαπα οοτττιρίδ βἱπὺ 
β8'πθ 1118 βαβρίοίομθ Ἰθφυπέυτ, γϑὶαὐ ρβρ. 40, 8 δὶ οοττ. 
τῆς (δὲν δεξιᾶς --- γονάτων (δὲ βιπι]δον Ρ. 94, 23. 
Ρ. 19,28 βαρρ!. ἡσύχασαν (ἄν 86, 8 οοττ. οὐδέν 
φησι 11], 1 φοῖτ. τῇ εἰς ἑαυτὸν συνεπιστρρφρῇ 8380, 
8 Ἰοᾷ. τὸν ὑποπίπτοντα 5971, 17 106. τῆς μάχης ὕτοὸ 
τῆς τύχης τ]. ΥἹ Ρ. 187, 18 1οᾳ. ἀπολέγειν (ρτο 
ἀπολήγειν) πρὸς τοὺς κινδύνους 139, 4 βου. φόνος 
(το φόβος) ἀπειλούμενος 181, 21 οοττ. καὶ τοὺς 
πολεμίους ἐλάσας (ρτο ἐάσας) οἵ. π᾿ 298 871, 11 
βϑἐΐβ ϑαὺ δηλοῖεν τοῖς ἔνδον δ28, 12 Ἰορ. περισκέ- 
πουσὰν ὑτὸ παρασκέπουσαν, αὖ Βοχοθπΐα 8]18. οταϊ ἐβιι. 

ΦΙαίατοδὶ Μόσαμα, ΥΙ. ΤΥ͂. ἃ 


ἢ ῬΒΑΚΡΑΤΙΟ. 


Νοᾳτθ τηοηβέσα ἄθβαπὶ νοὶ ἐμεσοβόλησε Ῥτο ἐμεσολά- 
βησε τοὶ]. Υ͂ Ῥ. 96, 239. γλυμμοὶ Ρ. 116, 324. συνσπᾶ- 
σϑαι το]. ΥἹ Ρ. 418,16. ψύχωσε Ρ. 427, 26. σπον- 
δαίου (σπονδείου) ν. δδθ, 1ὅ. 

βΒοᾶ ᾳυδπίαπι παραδιορϑωμάτων μιἰ8 δὰ ἨΗοτχηθτττα. 
ΒΟΒΟΙΙ 8. αὐ βοοϊαβ ἱπύμ]οτιν, βδὲϊβ οβέθπᾶπιηὐ θχθηιρὶα 
Βδθθ. ἀὰ Π. Β 186 αἵ δέ που ἡμέτεραι αποᾶ Θεὲ 
ΒΟΒΟοα Βαρρ]θνὶν ἰΐα: ἀπαλλαττώμεϑα οὖν ὡς ποϑού- 
μενοι" ἢ ὡς μηδὲν ἄξιον τῆς προσδοκίας εἰργασμένοι 
(μένωμεν». ΝΙΜΙ οραβ; ροβῦ ἢ πἴμ] διυᾶ οχοίαϊε 
απδπὶ μὴ αποᾶ θδὲ ΒαρρΙθπάππι. 

Β 296 ἰοπῖθτθ οογτοχὶὺ βοϊ]οοὺ ἀπράκτως καϑημέ- 
ψοὶς ῬτῸ ἀπράκτοις καϑημένοις. ϑοἃ οἵ, Ρ. 68, 8 (Β 184) 
ἐγκαθημένων ἀπράκχτων. Ἑ, 2 ἕξκάτερον θατέρου χωρι- 
ξόμενον ἄπρακτον. Β 298 ἄπρακτον ὑποστρέψαι, αὐ 
βοχοθηΐα 8118. 8]ἴοστιπὶ ΘΧχθιαρ]δ οταϊψίϑα. ὕπᾶθ δουτὶ- 
βϑπᾶσπι νἱἀθίυσ οὐΐδπι ῥϑῖ]ο δηίθ Β 292 ἐπανελϑεῖν 
ἀπράκτους καὶ ὀφθῆναι διὰ τοῦ τοσούτου χρόνου τοῖς 
οἰκείοις ἐπονειδίστους. 

ΓΤ 811 συνεπάγει δὲ ξαυτὸν ὅπως μὴ ἀγχονισϑῇ: 
ἀϊα τϑοὺθ οοᾶϊοοβ ργϑοίου. Β, αὶ ἅδί αὐτὸν. ὙΜΊΔτιο- 
π|ϊῤείαβ οογγοχίς συνεπάγει δὲ αὐτόν, ὅπως ἀγχονισϑῇ. 
ΜΙ ᾳποᾶ Βυδἰθοίπτι 5'πθ 1118 οδῦβα ἰἄοπθϑϑ τηπίδἑατ; 
βθἃ απ8θ οτίῥ απβθβὸ Ἰοοὶ βἰοσπὶὲ θᾷπι Ὑ]]δτηον ἐπ 
φουτοχίῥ βοπίθπεϊβ Οαἱᾷ 5:01 σαὶ συνεπάγειὃ᾽ δἰίτα- 
Μὲ Ῥαγίἄοτι Μθπθῖδτιβ χαοσῦτα (συν-)} οὐ ποτβαταῦ ΠῚ 
Ῥατὶβ ἀγχονισϑῇ ὙἹχ οδὺ οτοᾶθμᾶυπι. Απ ῬΑυΐβ συν- 
ἐπῆγε τὸν κεστὸν, ὅπως ἀγχονισϑῇ 86. ποι ὁ γϑτο, ὃ 
θη ὑσογαίο. ΝΊΒΙ] οβὲ. θατιθ βοβοϊϊου πϑᾳπθ Ηο- 
ταθυΐ ὑθχύυτη θιμθηᾶδέοσ ἱπέθ!]οχὶύ. Νϑιι οὔατα Ροθέδ 
δηΐθ ἀϊχίββοὺ ἕλκε δ᾽ ἐπιστρέψας μετ᾽ ἐυχνήμιδας ᾿Αχαιούς, 
Ῥοίαϊῥ δἰϊᾳαὶβ ἱπύθστορθυθ οὰγ Ῥαυὶβ ποὴ τοϑί βυθοῦ βϑᾶ 
δὐξγδμοπθ Μθηθ]80ὺ οϑᾶθτοί; αποᾶ ἐδίπθῃ πθ 4πὶβ ἰπ- 
ἰοττορθὺ, ρβθ Ηοχιθττιβ ἱτωροᾶϊῥ βίδέϊπι οὔυβοσυδηᾶο: 
ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν. ϑοτί- 


ΡῬΒΑΒΡΆΤΙΟ. μ“ 


Ῥοπᾶππι ἰρίξαν: συνεπῆγε δ᾽ ἑαυτὸν ὅπως μὴ ἀγχονισϑῇ, 
βἱοαὺ βομο] βία βογίρϑιὺ. 

Τ' 441 ἐσπείσατο τῷ πολεμίῳ οοττοχὶ Θϑιιθηδαίστ. 
Αὐ δρυᾶ βοβο]ϊδβέδιπι σϑοθπξϊοσθπι βϑὺϊβ ϑβί ἔσπεισεν. 
τῷ πολεμίῳ, 4ὰο ἄποϊξ οοἄϊσαπι βοτρύπτα ἔσπευσεν. 

Ἑ 3888 ἀρὶθαν ἂθ ΒΘΙΙοπα: ᾿ Ἐνυὼ δὲ παρὰ τὸ ἐναύ- 
εἰν ---' τινὲς δὲ παρὰ τὸ ἔνω ὅ ἐστι φονεύω᾽ ἔνϑεν καὶ 
αὐτοέντης" παρ᾽ αὐτὸ (1ἐ6 ὙΤΙΑπιοντϊ ἐξα ῥτὸ παρ᾽ αὖ- 
τῆς) δὲ καὶ ὃ Ἐνυάλιος. ΝΟΙΙθπι δοίατα. βΒοΒο Τα βέδτη. 
ϑπΐπι ἀϊοοπέθτα ἔθοϊὑ Ἐνυάλιος γοσθχα 8 γϑῦρο ἕνω, οὕτα 
δὖ Ἐνυώ ἄϊοοτο γϑ]]οϑὺ, ἀθυίνατι. ϑεσϊ βοπᾶστμι ἰσιίαν 
παρ᾽ αὐτῆς δὲ (.. 6. τῆς Ἐνυοῦς), εἰοαῦ Βομο] βύα βοσῖρβιί. 

Θ 899 οὐ γὰρ καλῶς εἰς τὸν πόλεμον σπευσούμεϑα 
ΒΟΒΟΙΐοι οδϑὺ δὰ υ8. 899 οὐ γὰρ καλὰ συνοισόμεϑα πτό- 
λεμόνδε. ὍΌϊ ὙΠΔπιον δῖα οοττοχὶ βοϊ]οοὺ οὐ γὰρ 
καλὸν εἰς πόλεμον σπευσόμεϑα. Αὐ δρᾶ ῥτοβ8θ οἴδ- 
ἀϊοπῖβ βουϊρέογσθθ, πθᾶτιπι βομο ββίδπι χεοθηξίοσθσα, κα- 
λὸν εἰς πόλεμον τἰδὶ ταγϊΒδίτηθ ποπ ἀϊοίξατ, υἱχ θβὲ ζταθ- 
οατη, ἘΦ} θαπι δαὺ πιθιποχῖδ δα ἰΐπρτια Ἰαἰΐπ. 
Βοιΐθοσο ἀθρυϊθ εἰς καλὸν πόλεμον; 808 πθ Βαᾶθὸ ααυϊ- 
ἄθτι γϑυρὶβ Ηοχηθσίοϊβ στοβροπᾶθπε; ᾳποᾶ Ηοχιθστβ ἀϊχὶξ 
καλὰ (1. 6. καλῶς) Βαυᾶ τοοίθ τϑάιξαν δἄϊθοίίνο κα- 
λόν. Οπηπία βομοιδβίαθ υϑῦρα, ργδοίθς. σπευσούμεϑα 
ᾳαοὰ οοτγαρίαπι οδὲ, τϑοΐθ 80 βαροπί. Οουτίροπᾶπτα 
τνἱἀοίαν ΣΤ] υνειΣ]πεσούμεϑα αυὐ συμπεσούμεϑα. 

ΤΠ 408 οὐδ᾽ ἀπίϑησε πατὴρ] διδασκαλικὸν τὸ καὶ 
τὸν Δία φέρειν τὴν εἱμαρμένην. Ὁ διδασκαλικὸν, Θυχα 
διδακτικὸν οροτίοτοῦ, οοτγοχὶν ὙΠ Θπιον ἐξίαβ; πᾶτὶ δὲ- 
δακτὸν ῥταθθθηΐ οοᾶϊοοβ. Οἷ. Ρ 96 τὶ ΒΟΚΚΟΥ τϑοὺθ 
ϑιπθπᾶαγιὑ διστακτικὸν 6Χχ δισταχτὸν. Αἰᾳπθ ἴῃ οοᾶϊ- 
οἶδαβ αἰτατα Ἰορθπᾶτππι δἰὺ ποπ Βθιηρον Ἰααθί. 

Ο 889 (ΥἹ ρν. 181, 29) ἱπιροτίὐθ βαρρίονίξ, δππὶ 
οροτίογοὺ πεντηκόντεροί τε μόνον οὐκ ἂν ἦσ(4Ν, οὐδὸ 
ἊΝ ναυσὶ φορτηγοῖς οϑὲ. Νϑτα οοἄϊοο8 ἀδπὶ πεντήκ. 
μόνον οὐκ ἂν ἦσαν ναυσὶ φορτ. 

ἃ" 


ΠΙ ῬΒΑΒΒΑΤΙΟ. 


ψν 291 (ρ. 418, 20) αὐ νοῖθα εἶχον (80. οἵ παλαιοὶ 
ἥρωες) τὰ σώματα εὐφορώτερα υἱχ ἰπἰθ]]θβοτθαίατ, οἕ- 
δος ὙΙΠδτπουγ δὶ οοττϑούϊο εὐφορώτερα Ρτὸ διαφορώ- 
τέρα, χαοᾶ ἑδταθαι, πποπίδτα ἐϊδᾶοτα ἐπι 8080}: Ὁ. 480, 
28 Ἰορίξατ (διάφορα ἦν τὰ πάλαι σώματα), ἐαΐππι ΔὉ 
ομιτὶ οοσταρίϊοηθ ἄθρυλύ 6889, 

Το. 104 (᾿. 488, 82) οοττ. ἄημα (ἄδημα οοὔὰ. ἄσϑμα 
ὙΠ δταον.). 

Το. 884 (ρ. 443,4) οοττ. διχῆ, ποι διχῶς ταὐ ὙΊΙατα. 
πϑτὶ οοὐΐοθ8 ρσδϑυθηῦ δίκη. 

Β 384 (ρ. 499, 21) σμερδαλέον ἐκ τοῦ σμῶ τὸ ἔρδω 
καὶ τοῦ λίαν 1. 6. ὁχΧ σμῶ ἔρδω λίαν οἴβοὶϊξ σμερδαλέον 
βομοἸδβίβ. Ουἱβ ποὴ υἱᾶθὺ πθ δᾶχπηοηϊἑτιβ αυϊᾶθπι τὸ ἱπ' 
τοῦ ταυίαπᾶτππι 9886, πὐ οἸηπΐδ ΡΙδπδ δἰπε βοᾷ Ὑ7118- 
ταουεὶ ἐσῖτιβ ὑδηῦθη Ἰοσατα Ἰὰ00 ΟἸΆΥίΟΥΘτΣ σάτα καὶ Ῥτὸ τὸ 
βου ρβίβαοὺ Ῥγοσβαβ οὐϑουγανίξ, ΟἿΣ οπῖπι δυο! δὰ 
ἕἔρδω ἀθοβὲ δαὺ οὰσ δυΐθ λίαν δρυπᾶδιν 

4 ὅ . ὅθ4, 29) οοττίφοπᾶυχι νἱἀθέαγ: εὐοικονο- 
μήτως ἄπεστιν (80. Γανυμήδης) τοῦ συνεδρίου, ἵνα μη- 
δὲν ἐναντίον γένηται (καὶ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν χάριν 
μόνον δόξῃ οἰκτίξεσϑαι. ὙἸδτιου ὑπο βαβᾶθαὐθ βοοῖαβ 
βοσὶρβὶἐ ἐξα: γένηται, (εἶδ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν χάριν μό- 
νον δόξειεν (δόξῃ δαὶ δείξῃ οοἀᾷ.) οἰκτίξεσθαι. 

Ἐ 901 (ρ. δ1δ, 18) ὥσπερ ὃ ὀπὸς βαλλόμενος εἰς 
τὸ γάλα ὑγρὸν ὃν ταράσσει. Νοπι Βομο δία βοᾶ ἰυβ 
ϑιηθηᾶδίοσ ὙΠΔπιουγιἐχβ μ806 Βουίρβὶὺ ἀπ8θ0 οὐ ]οοὶ 
βοπύθηξίαθ τϑραρτιθπΐ δὲ τιϑηὐὶ β8π80. Οαἱᾶ ἔβοίδὺ ὁπός 
ἦρβθ Ηοχιθστβ αἰχιξ: ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ὀπὸς γάλα λευκὸν ἔπει- 
γόμενος συνέπηξεν ὑγρὸν ἐόν. ίτα! 6 ἀἰχίῥ βομο- 
1ιαβία: ὃ ὀπὸς βαλλόμενος εἰς τὸ γάλα ὑγρὸν ὃν πάσσει 
(ἃ 6. πήσσει --Ξ πήγνυσι). βοᾷ Ὑ ΠΔταονἐείαβ ὑδιπθα. 
8ῃ0 Ματίο τοβεϊξαϊὰ ταράσσει, αποᾶ, απδτανίβ ὑθτθ88 
Ρατῖδι, Ῥοπδ βᾶθ σϑοθρὶξ βοοῖΐτιβ. 

Ῥ, δ16͵) 4 βομοϊϊαβίδτα ἔβοϊατις οὐ ϑάϊξου ϑὲ βοοῖπβ 
Μι800 βου ϊδϑῃίθηι: δεξιτερῆς ἔλε χειρὸς} εἰς πλάτος ὡμίλει 


Μ 


ῬΒΑΕΡΑΤΙΟ. ππ 


Ἱπορ ἠβοίπιθ. Βογοοδπᾶβ βυπὺ ῥγοχίπια σϑυθϑ ϑὺ ΘΟστ. 
ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαξε! εἰς πλάτος ὡμίλει. Τὰ ἐδαΐδ' 
ϑταθοῖ βουτηοηΐβ ᾿ἰπβοῖ δ, πἰ 81} οβὲ χαρᾷ ταΐτθτβ. 

Μαῖο οοχστοχὶν ἰάθτι ὙΥΠ]απιον ἐδῖα8 ϑἐΐαια. Ρ. 10,12. 
215, δ. 251, 22. 481, 81. 489, 21. το]. ΥἹ Ρ. 12, 82. 
44, 28 (οἴ. Ρ. 296, 28). 126,1. 188,6. 227, 8. 12. 
281,1. 2δδ, 81. 410, ὅ. 426, 9. 480,29. ὕπυηι οχ- 
ΘΠΙΡ] τη ΘΧργοτο Ρ. 237,1 τὶ οογγοχὶἐ ὅτ, ἐπὶ δυοῖν 
(φτο δύο) τὸ ὑτοῖσι᾽, τιαᾶ]θ. οἵ, Ρ. 264, 19 ταῦτα δὲ 
ἐπὶ δύο ἔταξε Ρ. 442,18 γελοῖον γὰρ τὸ ἱπάντων᾽ ἐπὶ 
δύο 810,10 δύο ἀνίσοις 881, 38 δύο μεγίστων 
ἀγγείων 480,16 δύο μόνοις. 

Βοᾶ ἄϊχουὶῥ ἰδιθῃ αυϊδρίδπι ορῃβ ὙΠ δπαον ἐσὲ 
δοίθσῃυτα, μνῆμα ἐς ἀεί, σαὶ οοπβοίοπᾶο χοδχίπιθ ορθ- 
τῶτὰ ἀοᾶοτῖί͵ Ἠθγοῦ 8 Ευχὶρίἄθαθ ϑάϊξίομθπι θ88θ. Ηοὸ 
᾿ρίξτιν σϑυτιπὶ οἷὰβ ἔργον 6886, οθίθσα πάρεργα. Ουοᾶ 
ἰβίωθῃ Θ6Ὸ ὈΓΌΤΒΊΙΒ ΠΘρῸ; Π8πὶ δὶ ΗΘΙΟΌΪΙ5Β ταγέμαπι 6χ- 
Οθρθυΐβ, ἰπ αὰὸ ϑύχα παὰ]έϑ τϑοὺθ δὲ ϑχοορίίαββο οὐ ἅϊ- 
αίββο Πἰρϑαΐθυ οοπβέθοσ, ρθῦρϑαοα φαοὰ δὰ ἔβθυϊδθ τθ- 
οϑηβίομιθιι δέθιποῦ τϑοὺθ ϑιμθηπᾶδγίἑ, Ὀ]ατα ἄθργαυδυϊὑ. 
Ῥδῦθδ ϑχθπρ]α Ῥοὐϊββίπιππθαιθ 98 4180 ζταθοῖ βθυτηο- 
πὶβ ἱπιρογι ίαπι Ῥτορθαὺ βϑεβ θὲ βἐξα }8βθ; πϑπὶ θ]υτα 
ῖο Ἰοσὰβ πο δάπιϊ δες, 

Ῥαρ. 80 (70]. Π δὰ τβ. 143 584.) βογίρϑιὐὺ μᾶθο: 
ἯγΚοβ Μ1}} βαρθῃ ἐρωτῶ ὑμᾶς, μέχρι πόσου διατρίβειν 
βούλεσθε ξῶντες, ἐπειδὴ σωτηρίαν οὐδεμίαν ἔχετε τοῦ 
Ἡρακλέους τεθνεῶτος. ϑαυμάξω δὲ καὶ τὸ ἄκαιρον 
πένϑος ὑμῶν, οὐδὲν γὰρ εἴργασται τῷ Ἡρακλεῖ ἐφ᾽ ᾧ 
τις τοῖς παισὶν αὐτοῦ φείσεται. Οὐἰθαβ τϑυρὶβ, σταθ- 
οἶδ 88:0, Θχροπὶ τοϊαὶῤ ξαπᾶδπιθπίαπι βθῃἰθαξδθ τϑι- 
βασπι ἘπατίρΙ ἰΒ μοσατα ἐρωτῶ --- τίν᾽ ἐς χρόνον ἕη- 
τεῖτε μηκῦναι βίον; τίν᾽ ἐλπίδ᾽ ἀλκήν τ᾽ εἰσορᾶτε μὴ 
ϑανεῖν; ἢ τὸν παρ᾽ “Διδῃ πατέρα τῶνδε κείμενον πι- 
στεύεϑ᾽ ἥξειν; ὡς ὑπὲρ τὴν ἀξίαν τὸ πένθος αἴρεσϑ᾽ -- 
-- -- τί δὴ τὸ σεμνὸν σῷ κατείργασται πόσει --- --- ---ἰ 


κὀΟ ΡΒΑΕΡΑΤΙΟ. 
τῶνδ᾽ ἄρ᾽ εἵνεκα τοὺς Ἡρακλείους παῖδας οὐ ϑνήσκειν 


ἢ . 

δϑὶ πιαϊία βαπὶ δἀποίδπᾶβ, δὸ ῥσίτατπι χαϊάθτα δια- 
τρίβειν ξῶντες 4089 58 18 ΟὈβουγα βαπὸ ΠῚ ἄκαιρον πέν- 
ϑος, σππὶ ροοίβ ἀϊοδὲ ὑπὲρ ἀξίαν πένθος 1Π) ἐφ᾽ ᾧ 
οαΐπβ Ιοοο ροξΐπβ ἀϊοοπᾶππι οταὺ ἀνθ᾽ οὗ δαὶ οὗ ἕνεκα 
ΓΥ) τοῖς παισὶν (11) φείσεται 4π89 ἱπααά!ία. οὐ ἅπαξ 
εἰρημένα δῸ Βοιηΐπθ Β0]0600 βαπί. ΟἿΣ ποῖ ψθιτηθηΐοθ 
δα ααἰᾶθπι ᾿αἰἦπθ βογίρβιὺϑ ΟΙΐοΣ τποπθπᾶπμι οβὺ 
γβ. 164 Θγτόυθιι ἐγαϊδἰϊοίπια βραχίονός φησ᾽ Ῥγὸ βρα- 
χίονος φήσ᾽ 6 ὙΠΙΑπιοντί ἐσῖο σοροὐϊεαπι 9889. 

Ῥαρ. 107 δᾶ νγβ. 290 υϑὶ δἀϊθοϊνα ἀμαρτύρητος, 
ἀφόβητος χρυσοκόλλητος καλλιπύργωτος δ5ὶπι. 8 ΡοΘίΪΒ 
ἀτδρίοῖβ ζοστηδίθ 6886 δοῃέθπαϊῥ, οαπὶ γϑεθαπι ἀμαρτυ- 
ρεῖν, ἀφοβεῖν βὶπι. ποι Θχβίθπί. βοᾷ ἅἄυπι μαρτυρεῖν, 
φοβεῖν, κολλᾶν δἰπι. ὀχβίδηξ, Θχ 118 ἀθγίγατὶ ροββυπὲ 
μαρτυρητὸς φοβητὸς κολλητός δὲ μὲ Βᾶπο ται ἀμαρ- 
τύρητος οοἰδ. Εἰίδτη χαοᾶ ἄθ ροθὺΐβ ἐχαρίοἰβ οοπίθμαϊα 
ἴδιβαπι οβὺ, 1Τία ϑβὺ τϑβ. 

πὰ ϑϑᾶθπι 4. οχύγθιαθ ὙθυΟ ὨΘΟΡΊΒΘΟΟ κάμνειν 
βἰφτιίβοδυὶ γαὶὺ πο ποιεῖν Βοἃ πράττειν δαἰ ποιεῖσϑαι; 
4πδ6 ἔδἰβα βαῃὺ. 

Ῥ, 166 ἃ τ8. ὅδ4 ἐξελείπετε ἱτιροτίδοξαια ὀχρ! οατὶ 
Ῥοδβθ οοπίθπαϊξ ρθὺ θυ ργαβίῃ μδπο: “ἐκλελοιπότες 
νῦν εἰσίν, ἅπαξ τότ᾽ ἐκλιπόντες, τὸ δὲ ἐκλείπειν ποτὲ 
ϑαυμάξει. τπδθ τοῖρα αὐἱᾶ εἰ0ὶ γϑιϊπὲ θπιο ἔδοῖ]θ 
ἀϊχοτίέ. Εὖ νὴ τὸν ᾿ἀπόλλω, ὅ τι δὲ λέγεις οὐ μανϑάνω. 

Ῥ. 168 εἃ γ8. 681 ἄξω λαβών γε δἄβοτέρεϊξ ἐπειδὴ 
οὐκ (1) μεϑίεσϑε. 

Ῥ, 319 δὰ γβ8. 888 Γοργὼν μαρμαρωπός οχρ!!οαίανς 
ΡΘΓ ἀπολιθῶσα ᾳυοᾶ ποι Θχβέδἐ. 

Ῥ, 229 δὰ γϑ8. 960 βοτῖρεοὶξ οἵ δὲ οἰκέται ἀμφίβολόν 
τι ἔπαϑον' ἅμα γὰρ καὶ ἐγέλων καὶ ἐφοβοῦντο. Ὅὶ 
γαϊᾶθ ἀπο πᾶπι ᾳαΐβ Ἰοοιξίοπομι ἀμφίβολόν τι ἔπαϑον 
ἰάοτη σϑῖθτθ 8. διπλοῦν τε ἔπαϑον ἱπὐο!οραί. 








ΡΒΑΒΡΑΤΊΟ. 1 


Ουοᾶ νβ. 1161 οοττοχί προσβαλῶν ῥτο προσλαβών, 
αὖ αἰσχύνομαι --- προσβαλῶν οβδοί, ῥτοχβαβ ἱπθρέπτα 
ϑβὺ; οοπβυγιοίΐο γϑγὸ ἱπδυᾶιίβ. 

Ῥ. 260 δᾶ ν8. 1221 βογίρβίἐ: χρὴ τὴν ἐμὴν προϑυ- 
μίαν εἷς τὴν πρὸς σοῦ ποτε πρὸς ἡμᾶς γεγενημένην ἀνα- 
φέρειν ἀπδθ αυΐβ ποπ υἱᾶθὲ ρυϑθὺθ πὸπ θ88θ 

Ῥ, 268 8 ν8. 1988 βἀποίανϊε: ταλαίπωρε, ϑνητέ, 
ὧν οὐδὲν διξυρώτερον ἄλλο, χπδθ πὸπ ὅπὸ ποπιῖπθ 
σἱθίοβα βαπί. ΟἿσ δοιηπια ροβὺ ταλαίπωρε οὺς ὧν 
Ρίαν. δὲ ᾳὰο τοξοσίασ σὰν Ἰοπίουχα διξυρώτερον δὲ 
Βαθὸ ξήλῳ ὁμηρικῷ ἰΐδ Βοτί ρβίββοι, ἰρβίαβ ροθίδθ γϑυ- 
ΒΒ τορθέθπᾶτβ ογϑύ: οὐ μὲν γάρ τί πού ἔστιν διξυρώ- 
τερον ἀνδρός; 8ὶ δαΐθπι τοτῦϑ Ηοπιθσῖοα ἱπ βυτιπι τιβαπι 
οοπγοτέοτθ σοϊτιἰββοὺ, διξυρότερον αυϊᾶθχα Βοτί θτο ἀθθαϊε, 

Ὸ]. 1 ν. 139 ἰάθμι βογίρεὶξ Νεμεονίκων, ὁχ ἀδίϊνο 
βοἱ]οϑὺ νεμεονέκοις ἀπθπι ἱπ δἀποίδέϊοπθ ργοχίπιθ ἄϊοθη- 
ἔθπι ἸΙργασίττα ἴϑοὶθ βὶπθ 1118 βαβρίοίομπθ. Εχτδέπτα ἐγ- 
Ῥορτδρῖοαμα! 

βθἃ ἱπβηῖίδθ Θχθιηρίοσττι οορίαθ βπἰ8 ἱτωροπθηᾶυβ 
οβϑὲ, Βογέβββ ταῦτα μεταφρασόμεσϑα καὶ αὗτις. 


Ῥαρ. ΧΧΠῚ δἀᾶ. Γιοκώνειος Διώνειος Ἡροφᾶειος Θεο- 
δώρειος ΤΙαχήτειος Φειδώνειος, 


ΗΟΟ ΥΟΠΌΜΙΝΕ ΟΟΝΤΙΝΕΈΝΤΟΒ, 


Συμποσιακῶν προβλημάτων βιβλία Θ᾽ 
κοειϊοπυτα ἐν τα το ιν ἰχ 
Βιβλέον Α 

ἸλθθεΙ. .τνν νον νιν νειν νννιεν 


Βιβλίον Β 


ΟΣ ΕΈΈΕΈΕΕΕΕ 


Βιβλίον Γ' 
Ἰάθοσ ΠῚ 





Βιβλίον 4“ 
Ἰάθοσ ΕΥ̓... νον νιν νιν ννννν 
Βιβλίον 
Ἰάβου 7. .νν τ ν νυ ννννν νων 


Βιβλίον ς 


ΙΔθὲὲ ΥἹ. . «τ νννρν νιν νιν κι νιν 


Βιβλίον Ζ 
ΙΔθὸν ΥἹ. . . τ νννν νιν ννινεν 
Βιβλίον Η 
ΙΔρὸν ΥἹΙ... . . 0 Ὁὐννν νιν κνινιν 
Βιβλίον Θ 
᾿Ἐρφωατικός 
ΗΠ Ψ ΨΞ Ξ Ψ Ξ Ξ.Ξ..Ε Κρ κεν 


᾿Ἐρατικαὶ διηγήσεις 
Αὐοσῖδ6 Ὡδστδ ϊομοβο . ν νον νον νων 


315 
348 
802 
861 
896 


468 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΑ Θ. 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΠΡΩ͂ΤΟΝ. 





ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 
δ 1. Τό 
“μισέω μνάμονα συμπόταν᾽ 
ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ἔνιοι πρὸς τοὺς ἐπιστάϑμους 
εἰρῆσϑαι λέγουσι, φορτικοὺς ἐπιεικῶς καὶ ἀναγώγους 
ἐν τῷ πίνειν ὄντας" οἵ γὰρ ἐν Σικελίᾳ Δωριεῖς ὡς 
10 ἔοικε τὸν ἐπίσταϑμον ἱμνάμονα᾽ προσηγόρευον. ἔνιοι Ὁ 
δὲ τὴν παροιμίαν οἴονται τοῖς παρὰ πότον λεγομέ- 
νοις καὶ πραττομένοις ἀμνηστίαν ἐπάγειν" διὸ τήν τὲ 
λήϑην οἵ πάτριοι λόγοι καὶ τὸν νάρϑηκα τῷ ϑεῷ 
συγκαϑιεροῦσιν, ὡς ἢ μηδενὸς δέον μνημονεύειν 
τ τῶν ἐν οἴνῳ πλημμεληϑέντων ἢ παντελῶς ἐλαφρᾶς 
καὶ παιδικῆς νουϑεσίας δεομένων. ἐπεὶ δὲ καὶ σοὶ 
δοκεῖ τῶν μὲν ἀτόπων ἡ λήϑη τῷ ὄντι σοφὴ κατ᾽ 
Εὐριπίδην εἶναι" τὸ δ᾽ ὅλως ἀμνημονεῖν τῶν ἐν 
οἴνῳ μὴ μόνον τῷ φιλοποιῷ λεγομένῳ μάχεσϑαι 
30 τῆς τραπέξης, ἀλλὰ καὶ τῶν φιλοσόφων τοὺς ἐλ- 
λογιμωτάτους ἀντιμαρτυροῦντας ἔχειν, Πλάτωνα καὶ 
Ξενοφῶντα καὶ ᾿Αριστοτέλην καὶ Σπεύσιππον, Ἐπί- 


ὁ Βοτρῖ, 8 Ρ. 8 18 Εὐριπίδην] οἵ, ῬΙαῦ. Ῥταρτα. 
25, 4 οὐ Ἐωτ. τ. 3918 32 Ἐπίκουρον] οἵ, ὕβθποτ. Ρ. 116 
ῬΙυΐατο! Μοσβῆα. ΥΪ. ΤΥ͂. 1 


ῷ ὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΨΙΨΑΙΙΜ ΡΒΟΟΕΜΙΟΜ. 


Ἑ κουρόν τε καὶ Πρύτανιν καὶ Ἱερώνυμον καὶ Δίωνα 
τὸν ἐξ ᾿ἀκαδημείας, ὡς ἄξιόν τινος σπουδῆς πε- 
ποιημένους ἔργον ἀναγράψασϑαι λόγους παρὰ πότον 
γενομένουρ᾽ ὠήϑης τε δεῖν ἡμᾶς τῶν σποράδην πολ- 
λάκις ἔν τε Ῥώμῃ μεϑ’ ὑμῶν καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐν τῇ 
Ἑλλάδι, παρούσης ἅμα τραπέξης καὶ κύλικος, φιλο- 
λογηϑέντων συναγαγεῖν τἀπιτήδεια' πρὸς τοῦτο γε- 
νόμενος τρία μὲν ἤδη σοι πέπομφα τῶν βιβλίων, 
ἑκάστου δέκα προβλήματα περιέχοντορ᾽ πέμψω δὲ 
καὶ τὰ λοιπὰ ταχέως, ἂν ταῦτα δόξῃ μὴ παντελῶς 


ἄμουσα μηδ᾽ ἀπροσδιόνυσ᾽ εἶναι. 


ο. 


8 


2 ᾿ἀκαδημείας " Ηο οὐ ἱπῖτα : ἀκαδημέας ὅ ἔν τὲ 
Ῥώμῃ Μ: ἐν ἑτέρῳ μὴ 1 τἀπιτήδεια": τὰ ἐπιτήδεια 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ α. 
Ἐὶ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΚΙΩΝ, ΑΡΙΣΤΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
δ ΚΡΑΤΩΝ, ΔΑΛΟΙ. 


1. Πρῶτον δὲ πάντων τέτακται τὸ περὶ τοῦ Ε 
φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. μέμνησαι γὰρ ὅτι, ξητή- 
σεως ᾿Α4ϑήνησι μετὰ δεῖπνον γενομένης εἰ χρηστέον 
ἐν οἴνῳ φιλοσόφοις λόγοις καὶ τί μέτρον ἔστι χρω- 

1ὸ μένοις, ᾿Αρίστων παρών "εἰσὶ γάρ᾽ ἔφησε ἱπρὸς τῶν 
ϑεῶν οἵ φιλοσόφοις χώραν ἐπ᾽ οἴνῳ μὴ διδόντες; 
ἐγὼ δ᾽ εἶπον ἀλλ᾽ οὐ «γὰρ εἰσίν, ὦ ἑταῖρ᾽, οἱ καὶ 
πάνυ γε σεμνῶς κατειρωνευόμενοι λέγουσι μὴ δεῖν 
ὥσπερ οἰκοδέσποιναν ἐν οἴνῳ φϑέγγεσϑαι φιλοσο- 618 

16 φίαν᾽ καὶ τοὺς Πέρσας ὀρϑῶς φασι μὴ ταῖς γαμε- 
ταῖς ἀλλὰ ταῖς παλλακίσι συμμεϑύσκεσθαι καὶ 
συνορχεῖσϑαι; ταὐτὸ δὴ καὶ ἡμᾶς ἀξιοῦσι ποιεῖν 
εἰς τὰ συμπόσια τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ὑποχριτικὴν 
ἐπεισάγοντας φιλοσοφίαν δὲ μὴ κινοῦντας, ὡς οὔτε 

30 συμπαίξειν ἐκείνην ἐπιτήδειον οὖσαν οὔϑ᾽ ἡμᾶς 
τηνικαῦτα σπουδαστικῶς ἔχοντας" οὐδὲ γὰρ Ἰσο- 
κράτη τὸν σοφιστὴν ὑπομεῖναι δεομένων εἰπεῖν τι 

8 ΠΡΟΣΩΠΑ -- --- ΛΑΛΟΙῚ οτα. ταοὶ μος οὐ ἰπῦγβ. 

11 χῶρον ταοὶ ἴρ, ἐν οἴνῳ ῦ 12 ΟἿ] οχα. τοὶ 16 Πέρσας] 


Πάρθους Μαοτοθίαβ 7,1, 8. 
.» 


4 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΙΌΜ 


παρ᾽ οἶνον ἀλλ᾽ ἢ τοσοῦτον “ἐν οἷς μὲν ἐγὼ δεινόρ, 
οὐχ ὁ νῦν καιρός" ἐν οἷς δ᾽ ὁ νῦν καιρός, οὐκ ἐγὼ 
δεινός." 
2. Καὶ ὁ Κράτων ἀνακραγών “εὖ γ᾽ εἶπε 'νὴ 
τὸν Διόνυσον ἐξώμνυτο τὸν λόγον, εἰ τοιαύτας ὁ 
Β ἔμελλε περαίνειν περιόδους, αἷς ἔμελλε Χαρίτων 
ἀνάστατον γενήσεσθαι συμπόσιον. οὐχ ὅμοιον δ᾽ 
οἶμαι ῥητορικὸν ἐξαιρεῖν συμποσίου λόγον καὶ φιλό- 
σοφον᾽ ἀλλ᾽ ἕτερόν ἐστι τὸ φιλοσοφίας, ἣν τέχνην 
περὶ βίον οὖσαν οὔτε τινὸς παιδιᾶς οὔτε τινὸς τὸ 
ἡδονῆς διαγωγὴν ἐχούσης ἀποστατεῖν εἰκὸς ἀλλὰ 
πᾶσι παρεῖναι τὸ μέτρον καὶ τὸν καιρὸν ἐπιφέρου- 
σαν" ἢ μηδὲ σωφροσύνην μηδὲ δικαιοσύνην οἰώμεϑα 
δεῖν εἰς τοὺς πότους δέχεσϑαι, κατειρωνευόμενοι τὸ 
σεμνὸν αὐτῶν. εἰ μὲν οὖν, ὥσπερ οἱ τὸν Ὀρέστην τὸ 
ἑστιῶντες, ἐν ϑεσμοϑετείῳ σιωπῇ τρώγειν καὶ πίνειν 
ἐμέλλομεν, ἦν τι τοῦτο τῆς ἀμαϑίας οὐκ ἀτυχὲς 
Ὁ παραμύϑιον᾽ εἰ δὲ πάντων μὲν ὁ Διόνυσος Αὐσιός 
ἐστι καὶ Δυαῖος, μάλιστα δὲ τῆς γλώττης ἀφαιρεῖται 
τὰ χαλινὰ καὶ πλείστην ἐλευϑερίαν τῇ φωνῇ δίδω- 50 
σιν, ἀβέλτερον οἷμαι καὶ ἀνόητον ἐν λόγοις πλεο- 
νάξοντα καιρὸν ἀποστερεῖν τῶν ἀρίστων λόγων, καὶ 
ξητεῖν μὲν ἐν ταῖς διατριβαῖς περὶ συμποτικῶν 
καϑηκόντων καὶ τίς ἀρετὴ συμπότου καὶ πῶς οἴνῳ 
χρηστέον, ἐξ αὐτῶν δὲ τῶν συμποσίων ἀναιρεῖν 3: 
1. 2 ἐν οἷς] οἷς Οοροίυβ 1 τὸ συμπόσιον} 8. ἐξαιρεῖν 
Ἐπιρδτίαο: ἐξαίρειν 9. ἐστί τι τὸ τῆς φιλοσοφίας Ὁ 15 ἐπι. 
φαίνουσαν ΠοΘμποτὰΒ 16 ϑεσμοθετείῳ Τυτποθαδ: ϑεσμο- 


ϑετῳ 11 ἀτυχὲς Χ: εὐτυχὰς  1ὁ Αναῖος Β: λύδιος 
31 οἴποπάανίν 8: πλεονάξον τὸ ἄκαιρον 


118ῈῈ 1. 8 


φιλοσοφίαν ὡς ἔργῳ βεβαιοῦν ἃ διδάσκει λόγῳ μὴ 
δυναμένην. 
8. Σοῦ δ᾽ εἰπόντος οὐκ ἄξιον εἶναι Κράτωνι 
περὶ τούτων ἀντιλέγειν, ὅρον δέ τινα καὶ χαρακτῆρα 
5 τῶν παρὰ πότον φιλοσοφουμένων ξητεῖν ἐκφεύγοντα 
τοῦτο δὴ τὸ παιξόμενον οὐκ ἀηδῶς πρὸς τοὺς ἐρί- Ὁ 
ξοντας καὶ σοφιστιῶντας 
“νῦν δ᾽ ἔρχεσϑ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν ἄφηα,᾿ 
καὶ παρακαλοῦντος ἡμᾶς ἐπὶ τὸν λόγον" ἔφην ἐγὼ 
1ο πρῶτον ὅτι μοι δοκεῖ σχεπτέον εἶναι τὸ τῶν παρόν- 
των" ἂν μὲν γὰρ πλείονας ἔχῃ φιλολόγους τὸ συμ- 
πόσιον, ὡς τὸ ᾿ἡγάϑωνος Σωκράτας Φαίδρους Παυ- 
σανίας Ἐρυξιμάχους, καὶ τὸ Καλλίου Χαρμίδας 
᾿Δἀντισϑένας Ἑρμογένας, ἑτέρους τούτοις παραπλη- 
16 σίους, ἀφήσομεν αὐτοὺς μύϑῳ φιλοσοφεῖν, οὐχ 
ἧττον ταῖς Μούσαις τὸν Διόνυσον ἢ ταῖς Νύμφαις 
κεραννύντας" ἐκεῖναι μὲν γὰρ αὐτὸν τοῖς σώμασιν 
ἵλεων καὶ πρᾶον, αὗται δὲ ταῖς ψυχαῖς μειλίχιον 
ὄντως καὶ χαριδώτην ἐπεισάγουσι. καὶ γὰρ ἂν ὀλέ- Ἐ 
30 γοι τινὲς ἰδιῶται παρῶσιν, ὥσπερ ἄφωνα γράμματα 
φωνηέντων ἐν μέσῳ πολλῶν τῶν πεπαιδευμένων 
ἐμπεριλαμβανόμενοι, φϑογγῆς τινος οὐ παντελῶς 
ἀνάρϑρου καὶ συνέσεως κοινωνήσουσιν. ἂν δὲ πλῆ- 
ϑὸς ἦ τοιούτων ἀνθρώπων, οἱ παντὸς μὲν ὀρνέου 
35 παντὸς δὲ νεύρου καὶ ξύλου μᾶλλον ἢ φιλοσόφου 


δ τορ]ῖτα ἐκφεύγονταςρ 8. Ηοπι. Β 381 16 μύϑῳ φι- 
λοσοφεῖν] οοπύγατίυτα οϑὲ ἀπ᾿ εὐθείας φιλοσοφεῖν (Ρ. 614 ο). 
ὙΨ Ἰυδϊοὺ μύϑῳ ἱποοπρταῦχη εδὲ 11ῳθοττ, ΤΌΤΠΘΡαΒ: κεραν- 
ψύντες 18 ἵλέων": ἵλεω 19 χαριδώτην ΤΟΡΘοκίυΒ: χαριδότην 





6 ΟὐΑΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΠΙΟΜ 


φωνὴν ὑπομένουσι, τὸ τοῦ Πεισιστράτου χρήσιμον" 
ἐκεῖνος γὰρ ἐν διαφορᾷ τινι πρὸς τοὺς υἱοὺς γενό- 
μδνορ, ὡς ἤσθετο τοὺς ἐχϑροὺς χαίροντας, ἐκκλησίαν 
Ἐ συναγαγὼν ἔφη βούλεσϑαι μὲν αὐτὸς πεῖσαι τοὺς 
παῖδας, ἐπεὶ δὲ δυσκόλως ἔχουσιν, αὐτὸς ἐκείνοις α 
πείσεσθαι καὶ ἀκολουθήσειν. οὕτω δὴ καὶ φιλό- 
σοφος ἀνὴρ ἐν συμπόταις μὴ δεχομένοις τοὺς λό- 
γουρ αὐτοῦ μεταθέμενος ἕψεται καὶ ἀγαπήσει τὴν 
ἐκείνων διατριβὴν, ἐφ’ ὅσον μὴ ἐκβαίνει τὸ εὔσχη- 
μον" εἰδὼς ὅτι ῥητορεύουσι μὲν ἄνθρωποι διὰ λό- τὸ 
γου, φιλοσοφοῦσι δὲ καὶ σιωπῶντες καὶ παίξοντες 
καὶ νὴ Δία σκωπτόμενοι καὶ σχώπτοντες. “οὐ γὰρ 
614 μόνον ἀδικίας ἐσχάτης ἐστίν᾽ ὥς φησι Πλάτων ἱμὴ 
ὄντα δίκαιον εἶναι δοκεῖν᾽, ἀλλὰ καὶ συνέσεως ἄκρας 
φιλοσοφοῦντα μὴ δοκεῖν φιλοσοφεῖν καὶ παίξοντα 15 
διαπράττεσθαι τὰ τῶν σπουδαξζόντων. ὡς γὰρ αἵ 
παρ᾽ Εὐριπίδῃ μαινάδες ἄνοπλοι καὶ ἀσίδηροι τοῖς 
ϑυρσαρίοις παίουσαι τοὺς ἐπιτιϑεμένους τραυματί- 
ἔουσιν, οὕτω τῶν ἀληϑινῶν φιλοσόφων καὶ τὰ 
σκώμματα καὶ οἵ γέλωτες τοὺς μὴ παντελῶς ἀτρώ- 20 
τους κινοῦσιν ἁμωσγέπως καὶ συνεπιστρέφουσιν.᾽ 
4. Ὁἷμαι δὲ διηγήσεων εἶναί τι συμποτικὸν 
γένος, ὧν τὰς μὲν ἱστορία δίδωσι, τὰς δ᾽ ἐκ τῶν 
Β ἀνὰ χεῖρα πραγμάτων λαβεῖν ἔστι, πολλὰ μὲν εἰς 
φιλοσοφίαν παραδείγματα πολλὰ δ᾽ εἰς εὐσέβειαν τ 
ἐχούσας, ἀνδρικῶν τε πράξεων καὶ μεγαλοϑύμων 
ἐνίας δὲ χρηστῶν καὶ φιλανθρώπων ξῆλον ἐπαγού- 


δ αὐτὸς Οουοίαθ: αὐτὸν 18 Πιάτω»] ΠΕΡ. Ρ. 861 5 
1ἴ Εὐριπίδῃ] ΒΑΘΟΒ. 186 τρλῖμα ἄσπλοι 2 δὲ] δὲ καὶ ΒΕ 


11ΒΕΒ 1. . 


σας" αἷς ἤν τις ἀνυπόπτως χρώμενος διαπαιδαγωγῇ 
τοὺς πίνοντας, οὐ τὰ ἐλάχιστα τῶν κακῶν ἀφαιρήσει 
τῆς μέϑης. οἵ μὲν οὖν τὰ βούγλωσσα καταμιγνύντες 
εἰς τὸν οἶνον καὶ τοῖς ἀποβρέγμασι τῶν περιστερεώ- 

δνῶν καὶ ἀδιάντων τὰ ἐδάφη ῥαίνοντες, ὡς τούτων 
τινὰ τοῖς ἑστιωμένοις εὐθυμίαν καὶ φιλοφροσύνην 
ἐνδιδόντων, ἀπομιμούμενοι τὴν Ὁμηρικὴν Ἑλένην 
ὑποφαρμάττουσαν τὸν ἄκρατον, οὐ συνορῶσιν ὅτι 
κἀκεῖνος ὁ μῦϑος ἐχπεριελϑὼν ἀπ’ Δἰγύπτου μαχρὰν Ο 

10 ὁδὸν εἰς λόγους ἐπιεικεῖς καὶ πρέποντας ἐτελεύτησεν" 
ἡ γὰρ Ἑλένη πίνουσιν αὐτοῖς διηγεῖται περὶ τοῦ 
Ὀδυσσέως 


“οἷον τόδ᾽ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνήρ, 
αὐτόν μιν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσσας "᾽ 


τὸ τοῦτο γὰρ ἦν ὡς ἔοικε τὸ νηπενϑὲς φάρμακον καὶ 
ἀνώδυνον, λόγος ἔχων καιρὸν ἁρμόξοντα τοῖς ὑπο- 
κειμένοις πάϑεσι καὶ πράγμασιν. οἱ δὲ χαρίεντες, 
κἂν ἀπ’ εὐθείας φιλοσοφῶσι, τηνικαῦτα διὰ τοῦ 
πιϑανοῦ μᾶλλον ἢ βιαστικοῦ τῶν ἀποδείξεων ἄγουσι 

30 τὸν λόγον. ὁρᾷς γὰρ ὅτι καὶ Πλάτων ἐν τῷ Συμ- 
ποσίῳ περὶ τέλους διαλεγόμενος καὶ τοῦ πρώτου 
ἀγαϑοῦ καὶ ὅλως ϑεολογῶν οὐκ ἐντείνει τὴν ἀπό- Ὁ 
δειξιν οὐδ᾽ ὑποκονίεται, τὴν λαβὴν ὥσπερ εἴωϑεν 
εὔτονον ποιῶν καὶ ἄφυκτον, ἀλλ᾽ ὑγροτέροις λήμ- 

35 μασι καὶ παραδείγμασι καὶ μυϑολογίαις προσάγεται 
τοὺς ἄνδρας.᾽ 


4 περισεερεώνων Τυπΐα: ἀριστερέων ἴὉμηρικὴν ὃ 380 
9 κἀκείνοις Β' 18 Ηομα. ὃ 211. 218 τόδ᾽ 


8 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


δ. Ἑἴναι δὲ δεῖ καὶ αὐτὰς τὰς ξητήσεις ὑγρο- 
τέρας καὶ γνώριμα τὰ προβλήματα καὶ τὰς πεύσεις 
ἐπιεικεῖς καὶ μὴ γλίσχρας, ἵνα μὴ πνίγωδι τοὺς 
ἀνοητοτέρους μηδ᾽ ἀποτρέπωσιν. ὥσπερ γὰρ τὰ 
σώματα πινόντων δι’ ὀρχήσεως καὶ χορείας νενό- ὁ 
μίσται σαλεύειν, ἂν δ᾽ ὁπλομαχεῖν ἀναστάντας ἢ 
δισχεύειν ἀναγκάξωμεν αὐτούς, οὐ μόνον ἀτερπὲς 
ἀλλὰ καὶ βλαβερὸν ἔσται τὸ συμπόσιον" οὕτω τὰς 
ψυχὰς αἴ μὲν ἐλαφραὶ ξητήσεις ἐμμελῶς καὶ ὠφελί- 

Ἑ μῶως κινοῦσιν, “ἐριδαντέων δέ᾽ κατὰ Ζημόκριτον “καὶ τὸ 
ἵμαντελικτέων᾽ λόγους ἀφετέον, οἱ αὐτούς τε κατα- 
τείνουσιν ἐν πράγμασι γλίσχροις καὶ δυσϑεωρήτοις 
τούς τε παρατυγχάνοντας ἀνιῶσι" δεῖ γὰρ ὡς τὸν 
οἶνον κοινὸν εἶναι καὶ τὸν λόγον, οὗ πάντες με- 
ϑέξουσιν. οἵ δὲ τοιαῦτα προβλήματα καϑιέντες τὸ 
οὐδὲν ἂν τῆς Αἰσωπείου γεράνου καὶ ἀλώπεκος 
ἐπιεικέστεροι πρὸς κοινωνίαν φανεῖεν: ὧν ἡ μὲν 

Β ἔτνος τι λιπαρὸν κατὰ λίϑου πλατείας καταχεαμένη 
τὴν γέρανον ἐδέξατο οὐκ εὐωχουμένην, ἀλλὰ γελοῖα 
πάσχουσαν" ἐξέφευγε γὰρ ὑγρότητι τὸ ἔτνος τὴν 50 
λεπτότητα τοῦ στόματος αὐτῆς. ἐν μέρει τοίνυν ἡ 
γέρανος αὐτῇ καταγγείλασα δεῖπνον ἐν λαγυνίδι 
προύϑηκχε λεπτὸν ἐχούσῃ καὶ μακρὸν τράχηλον, ὥστ᾽ 
αὐτὴ μὲν καϑιέναι τὸ στόμα ῥᾳδίως καὶ ἀπολαύειν, 


3 πείσεις Μαᾶνὶρίαὀ  ὀ δ σώματα Μ: συμπόσια τῶν 
πινόντων Βὶ Ἴ ἀναγκάξομεν ταθὶ 10 ἐριδανταίων --- 
ἵμαντελικταίων ταοῖ. οἴ, ΕΝ τρθδ8 ἴῃ βέγαθ. Ρι 8 4ημό- 
κριτον] ΜΌΙΙΔΟΝ. 1 Ρ. 88 18 Αποηγτιῦβ: καταχεαμένην 
19 τὴν γέρανον ἐδέξατ᾽ οὐκ εὐωχουμένην βαρρίονΊέξΤἠ ῤ γελοῖα 
αϊοοθίαθ: γέλωτα Μαϊίτα γέλωτος ἄξια οἵ. Ρ. 8148. 34": αὐτὴν 


118ΕᾺ 1. 9 


τὴν δ᾽ ἀλώπεκα μὴ δυναμένην κομίξεσϑαι συμβολὰς 
πρεπούσας. οὕτω τοίνυν, ὅταν οἵ φιλόσοφοι παρὰ 
πότον εἰς λεπτὰ καὶ διαλεκτικὰ προβλήματα κατα- 
δύντες ἐνοχλῶσι τοῖς πολλοῖς ἕπεσϑαι μὴ δυνα- 
δ μένοις, ἐκεῖνοι δὲ πάλιν ἐπ’ ὠδάς τινας καὶ 61 
διηγήματα φλυαρώδη καὶ λόγους βαναύσους καὶ 
ἀγοραίους ἐμβάλλωσιν ἑαυτούς, οἴχεται τῆς συμποτι- 
κῆς κοινωνίας τὸ τέλος καὶ καϑύβρισται ὁ Διόνυσος. 
ὥσπερ οὖν, Φρυνίχου καὶ Αἰσχύλου τὴν τραγῳδίαν 
1ὸ εἰς μύϑους καὶ πάϑη προαγόντων, ἐλέχϑη τό “τί 
ταῦτα πρὸς τὸν Ζιόνυσον;᾽ οὕτως ἔμοιγε πολλάκις 
εἰπεῖν παρέστη πρὸς τοὺς ἕλκοντας εἰς τὰ συμπόσια 
τὸν κυριεύοντα "ὦ ἄνθρωπε, τί ταῦτα πρὸς τὸν 
“Διόνυσον; ἄδειν μὲν γὰρ ἴσως τὰ καλούμενα σκο- 
τὸ λιά, κρατῆρος ἐν μέσῳ προκειμένου καὶ στεφάνων 
διανεμομένων, οὃς ὁ ϑεὸς ἐλευϑερῶν ἡμᾶς ἐπιτί- 
ϑησιν, οὐ καλὸν δ᾽ οὐδὲ συμποτικόν. ἐπεί τοι καὶ Β 
τὰ σκολιά φασιν οὐ γένος ἀσμάτων εἶναι πεποιημέ- 
νῶν ἀσαφῶς, ἀλλ᾽ ὅτι πρῶτον μὲν ἦδον ὠδὴν τοῦ 
30 ϑεοῦ χοινῶς ἅπαντες μιᾷ φωνῇ παιανίξοντες, δεύ- 
τερον δ᾽ ἐφεξῆς ἑκάστῳ μυρσίνης παραδιδομένης, 
ἣν αἴσακον οἶμαι διὰ τὸ ἄδειν τὸν δεξάμενον ἐχά- 
λουν' ἐπὶ δὲ τούτῳ λύρας περιφερομένης, ὁ μὲν 
πεπαιδευμένος ἐλάμβανε καὶ ἦδεν ἁρμοξόμενος, τῶν 


δ ἐπ᾽ φδὰς Τατιθῦυ: ἐπωδὰς 1: ἐμβάλωσιν ἴο. Τὰτ- 
ποῦαβ: ἑαυτοῖς 11 οἵ, ΤιΘυΐθοῃ. 1 ῥ. 181. 3 Ρ. 218 18 τὸν 
κυρέττοντα Χ 14 ἴσως] ἔθος ὙΙ. βοᾶ οοὰ. γὰ (--- ΥἹπᾶοθο- 
πιθτιβῖ8) τα, 8. ἴῃ τῆδγβ, ΒαϑουΙρϑῖῥ 6χ τορίοπο νοι ἐπιτίϑησιν 
μαθο: εὔλογον" λόγοις δὲ γλίσχροις παρὰ πότον κεχρῆσθαι, 
ῬΑ ἶος 30 Τυτπορυβ: δευτέραν 


10 ΟὐΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΨΙΨΑΙΌΜ 


δ᾽ ἀμούσων οὐ προσιεμένων, σκολιὸν ὠνομάσϑη τὸ 
μὴ κοινὸν αὐτοῦ μηδὲ ῥάδιον. ἄλλοι δέ φασι τὴν 

Ὁ μυρσίνην οὐ καϑεξῆς βαδίξειν, ἀλλὰ καϑ᾽ ἕκαστον 
ἀπὸ κλίνης ἐπὶ κλίνην διαφέρεσϑαι" τὸν γὰρ πρῶ- 
τον ἄσαντα τῷ πρώτῳ τῆς δευτέρας κλίνης ἀπο- 
στέλλειν, ἐκεῖνον δὲ τῷ πρώτῳ τῆς τρίτης, εἶτα τὸν 
δεύτερον ὁμοίως τῷ δευτέρῳ, καὶ τὸ ποικίλον καὶ 
πολυκαμπὲς ὡς ἔοικε τῆς περιόδου σκολιὸν ὠνο- 
μάσϑην 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ͂ Β. 


Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺς ἑστιωμένους τὸν τὸ 
ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐκείνοις ποιεῖσθαι. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ͂. 


ΤΙΜΩ͂Ν, ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂, 
ΑΑΜΠΡΙΑΣ, ΑΑΛΟΙ. 
1. Τίμων ὁ ἀδελφὸς ἑστιῶν πλείονας ἕκαστον τ 
Ὁ ἐκέλευε τῶν εἰσιόντων ὅποι βούλεται παρεμβάλλειν 
καὶ κατακλίνεσϑαι, διὰ τὸ καὶ ξένους καὶ πολίτας 
καὶ συνήϑεις καὶ οἰκείους καὶ ὅλως παντοδαποὺς 
τοὺς κεκλημένους εἶναι. πολλῶν οὖν ἤδη παρόν- 
των, ξένος τις ὥσπερ εὐπάρυφος ἐκ κωμῳδίας ἐσθῆτί 30 
τε περιττῇ καὶ ἀκολουϑέᾳ παίδων ὑποσολοικότερος, 
ἧκεν ἄχρι τῶν ϑυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος, καὶ κύκλῳ 
ταῖς ὄψεσιν ἐπελϑὼν τοὺς κατακειμένους οὐκ ἠϑέ- 
λησεν εἰσελθεῖν ἀλλ᾽ ᾧχετ᾽ ἀπιών" καὶ πολλῶν 


4 ἀπὸ Τατηθθυθ: ἐπὶ 18 ἀσυνήϑεις Β' 


1ΒΕΒ 1. 11 


μεταϑεόντων, οὐκ ἔφη τὸν ἄξιον ἑαυτοῦ τόπον ὁρᾶν 
λειπόμενον. ἐκεῖνον μὲν οὖν πολλῷ γέλωτι Ε 
“χαίροντας εὐφημοῦντας ἐχπέμπειν δόμων᾽ 
ἐκέλευον οἵ κατακείμενοι" καὶ γὰρ ἦσαν πολλοὶ με- 
δ τρίως ὑποπεπωχότες. 

2. Ἐπεὶ δὲ τὰ περὶ τὸ δεῖπνον τέλος εἶχεν, ὃ 
πατὴρ ἐμὲ πορρωτέρω κατακείμενον προσειπών "“Τί- 
μων ἔφη “κἀγὼ κριτήν σὲ πεποιήμεϑα διαφερόμενοι" 
πάλαι γὰρ ἀκούει κακῶς ὑπ᾽ ἐμοῦ διὰ τὸν ξένον" 

τὸ εὖ γὰρ διετάττετο ἀπ’ ἀρχῆς, ὥσπερ ἐκέλευον ἐγώ, 
τὰς κλίσεις, οὐκ ἂν εὐθύνας ὑπείχομεν ἀταξίας ἀνδρὶ 
δεινῷ 

κοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας.᾽ 
καὶ γὰρ δὴ Παῦλον Αἰμίλιον στρατηγὸν λέγουσιν, 

16 ὅτε Περσέα καταπολεμήσας ἐν Μακεδονίᾳ πότους 
συνεκχρότει, κόσμῳ τὲ ϑαυμαστῷ περὶ πάντα καὶ τῇ 
λοιπῇ τάξει χρώμενον, εἰπεῖν ὅτι ταὐτοῦ ἀνδρός ἐστι 
καὶ φάλαγγα συστῆσαι φοβερωτάτην καὶ συμπόσιον 
ἥδιστον: ἀμφότερα γὰρ εὐταξίας εἶναι. καὶ τοὺς 

30 ἀρίστους καὶ τοὺς βασιλικωτάτους ὁ ποιητὴς εἴωϑε 
'κοσμήτορας λαῶν᾽ προσαγορεύειν. καὶ τὸν μέγαν 
ϑεὸν ὑμεῖς πού φατε τὴν ἀκοσμίαν εὐταξίᾳ μετα- 
βαλεῖν εἰς κόσμον, οὔτ᾽ ἀφελόντα τῶν ὄντων οὐδὲν 616 
οὔτε προσϑέντα, τῷ δ᾽ ἕκαστον ἐπὶ τὴν προσήχου- 

35 σαν χώραν καταστῆσαι τὸ κάλλιστον ἐξ ἀμορφοτά- 
του σχῆμα περὶ τὴν φύσιν ἀπεργασάμενον. ἀλλὰ 


8 οἵ, ΚοοΙ 8 Ρ. 438 ὅ οἵ, ΡΙαὲ, Ερρ. Ὁ. 813 18 οι. 
Βδ4 11 ταὐτοῦ": τοῦ αὐτοῦ 31 οἱ στα. Α 16 οὐ ΒΠὶ 


12 ΟὈΑΕΒΊΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ. 


ταῦτα μὲν τὰ σεμνότερα καὶ μείζονα παρ᾽ ὑμῶν 
μανϑάνομεν" αὐτοὶ δὲ καὶ τὴν περὶ τὰ δεῖπνα δα- 
πάνην ὁρῶμεν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιτερπὲς οὐδ᾽ ἐλευ- 
ϑέριον, εἰ μὴ τάξεως μετάσχοι. διὸ καὶ γελοῖόν ἐστι 
τοῖς μὲν ὀψοποιοῖς καὶ τραπεξοχόμοις σφόδρα μέ- 
λειν τί πρῶτον ἢ τί δεύτερον ἢ μέσον ἢ τελευταῖον 
ἐπάξουσι, καὶ νὴ Δία μύρου τινὰ καὶ στεφάνων καὶ 
ψαλτρίας, ἂν τύχῃ παροῦσα, χώραν καὶ τάξιν. εἶναι" 
Βτοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῦτα καλουμένους εἰχῆ καὶ ὡς ἔτυχε 
κατακλίναντα χορτάξειν, μήϑ᾽ ἡλικίᾳ μήτ᾽ ἀρχῇ μήτ᾽ τὸ 
ἄλλῳ τινὶ τῶν ὁμοίων τὴν ἁρμόττουσαν ἀποδιδόντα 
τάξιν, ἐν ἧ τιμᾶται μὲν ὁ προύχων ἐϑίξεται δ᾽ ὃ 
δευτερεύων, γυμνάξεται δ᾽ ὃ τάττων πρὸς διάκρι- 
σιν καὶ στοχασμὸν τοῦ πρέποντος. οὐ γὰρ ἕδρα μὲν 
ἔστι καὶ στάσις τοῦ κρείττονος, κατάκλισις δ᾽ οὐχ τὸ 
ἔστιν' οὐδὲ προπίεται ἑτέρῳ πρὸ ἑτέρου μᾶλλον 
ὁ ἑστιῶν, περὶ δὲ τὰς κατακλίσεις παρόψεται τὰς 
διαφοράς, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τὴν λεγομένην 'μίαν Μύ- 

Ὁ κονον᾽ ἀποφήνας τὸ συμπόσιον ἡ μὲν οὖν τοῦ 
πατρὸς δικαιολογία τοιαύτη τις ἦν. 30 
8. Ὁ δ᾽ ἀδελφὸς εἶπεν ὅτι τοῦ Βίαντος οὐκ 
εἴη σοφώτερος, ὥστ᾽, ἐκείνου δυεῖν φίλων ἀπειπα- 
μένου δίαιταν, αὐτὸς ὁμοῦ τοσούτων μὲν οἰκείων 
τοσούτων δ᾽ ἑταίρων γίγνεσθαι κριτής, οὐ περὶ 
χφημάτων ἀλλὰ περὶ πρωτείων ἀποφαινόμενος, ὥσπερ 535 
οὐ φιλοφρονήσασϑαι παρακεχληκὼς ἀλλ᾽ ἀνιάσαι 


σ 


18 προύχων": προέχων δὲ] δὲ δευτερεύειν ῬοΘπ6- 


τα 16 ἑτέρῳ] μὲν ἑτέρῳ ΒεπϑοῖθτιΒ 18 μίαν Μύκονον; 
οἵ, Εοσκ. ὃ ν. τ δ Ἰ 


ΠΒΕΒῚ1. 18 


τοὺς ἐπιτηδείους. ἄτοπος μὲν οὖν᾽ ἔφη καὶ πα- 
φοιμιώδης Μενέλαος, εἴ γε σύμβουλος ἐγένετο μὴ 
παρακεκλημένορ᾽ ἀτοπώτερος δ᾽ ὁ ποιῶν ἑαυτὸν ἀνϑ᾽ 
ἑστιάτορος δικαστὴν καὶ κριτὴν τῶν οὐκ ἐπιτρεπόν- 
ὅτων οὐδὲ χρινομένων, τίς ἐστι βελτίων τίνος ἢ χεί- 
ρῶν" οὐ γὰρ εἰς ἀγῶνα καϑείκασιν ἀλλ᾽ ἐπὶ δεῖ- 
πνον ἥκουσιν. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εὐχερὴς ἡ διάχρισίς ἐστι, 
τῶν μὲν ἡλικίᾳ τῶν δὲ δυνάμει τῶν δὲ χρείᾳ τῶν 
δ᾽ οἰκειότητι διαφερόντων᾽ ἀλλὰ δεῖ, καϑάπερ ὑπό- 
το ϑέσιν μελετῶντα συγχριτικήν, τοὺς ᾿Αριστοτέλους 
τόπους ἢ τοὺς Θρασυμάχου ὑπερβάλλοντας ἔχειν 
προχείρους οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον 
ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν ϑεά- 
τρῶν εἰς τὰ συμπόσια μετάγοντα, καὶ τὰ μὲν ἄλλα 
16 πάϑη πειρώμενον ἀνιέναι συνουσίᾳ, τὸν δὲ τύχηι 
ἐπισκευάξοντα, ἥἧον πολὺ μᾶλλον οἶμαι προσ- Ἑ 
ἠκει τῆς ψυχῆς ἢ τὸν πηλὸν ἀπονιψαμένους τῶν 
ποδῶν ἐλαφρῶς καὶ ἀφελῶς παρὰ πότον ἀλλήλοις 
συμφέρεσθαι. ᾿ νῦν δὲ τὴν μὲν ἐξ ὀργῆς τινος ἢ 
30 πραγμάτων ἔχϑραν πειρώμεϑα τῶν κεκλημένων 
ἀφαιρεῖν, τῇ δὲ φιλοτιμίᾳ πάλιν ὑπεκκάομεν καὶ 
ἀναξωπυροῦμεν, τοὺς μὲν ταπεινοῦντες τοὺς δ᾽ 
ὀγκοῦντες. καίτοι γ᾽, εἰ μὲν ἀκολουϑήσουσι τῇ 
κατακλίσει προπόσεις τε συνεχέστεραι καὶ παρα- 


3 Μενέλαος] οἵ. Ηοχι. Β 404 ὅᾳᾳ. 15 ἀνιέναι Βομοίξυβ: 
ἅμα μὲν τύχηι] ἴοτί. τῦφον οἷον τύχοις (τ τύκοιρ), πδπὶ 
τύχοι βυπὶ σφῆνες ἑοοίο ΗσδγοΩΐο, τύπος δυίοια Δρμο!αύας 
οἰκοδομικὸν ἀρναλεῖον 18 180. 6 11 , γὰ ΕΒ. Βοτῦ, Βὰρ- 
Ῥίοπάυται ἀριοῦν γ6] ὀρθοῦν ὃν βρὰ γοιθαπι ἀοβηϊτὶ ποπ 
Ῥοΐοβὺ προσήκειν Βὶ 


14 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΠΙΜ. 


ϑέσεις ἔτι δ᾽ ὁμιλίαι καὶ προσαγορεύσεις, παντά- 
πασι γενήσεται σατραπικὸν ἡμῖν ἀντὶ φιλικοῦ τὸ 

Ε συμπόσιον᾽ εἰ δὲ περὶ τἄλλα τὴν ἰσότητα τοῖς ἀν- 
δράσι φυλάξομεν, τί οὐκ ἐντεῦϑεν ἀρξάμενοι πρῶ- 
τον ἐθίζομεν ἀτύφως καὶ ἀφελῶς κατακλένεσϑαι ς 
μετ᾽ ἀλλήλων, εὐθὺς ἀπὸ τῶν ϑυρῶν δρῶντας, ὅτι 
δημοχρατικῶς ἐπὶ τὸ δεῖπνον, καὶ οὐκ ὁ" ἐξαίρε- 
τον ὡς "ἢ πόλιν, ἐφ᾽’ οὗ κατακλιϑεὶς ὁ πλούσιος 
ἐν τῇ κατακλίσει τοῖς εὐτελεστάτοις; 

4. Ἐπεὶ δὲ καὶ ταῦτ᾽ ἐρρήθη καὶ τὴν κρίσιν τὸ 
ἀπήτουν οἵ παρόντες, ἔφην ἐγώ, διαιτητὴς ἡρημένος 
οὐ χριτής, βαδιεῖσϑαι διὰ μέσου. νέους μὲν γάρ᾽ 

617 εἶπον ἱἑστιῶντας καὶ πολίτας καὶ συνήϑεις ἐθιστέον, 
ὥς φησι Τίμων, ἀφελῶς καὶ ἀτύφως κατανέμειν 
αὑτοὺς εἰς ἣν ἂν τύχωσι χώραν, καλὸν εἰς φιλίαν τὸ 
ἐφόδιον τὴν εὐκολίαν λαμβάνοντας ἐν δὲ ξένοις 
ἢ ἄρχουσιν ἢ πρεσβυτέροις φιλοσοφοῦντες δέδια μὴ 
δοκῶμεν τῇ αὐλείῳ τὸν τῦφον ἀποκλείοντες εἰσάγειν 
τῇ παραϑύρῳ μετὰ πολλῆς ἀδιαφορίας ἐν ᾧ καὶ 
συνηϑείᾳ τι καὶ νόμῳ δοτέον. ἢ καὶ προπόσεις καὶ 30 
προσαγορεύσεις ἀνέλωμεν, αἷς πρὸς τοὺς ἐπιτυγ- 
χάνοντας οὐδ᾽ ἀκρίτως ἀλλ᾽ ὡς ἐνδέχεται μάλιστα 
χφώμενοι τιμῶμεν 

1 ϑημοχρατικῶς Τασιοραβ: δημόκριτος καὶ] καλοῦνται 
καὶ 80, 8--Α4 γ7ὰ τ0}1 οχ Ε. ἀριστοκρατικῶς Βαρρ]οῦ 
ΤΌχΘθαΒ; ταδ]ΐτι ἐπὶ τόπον ἐξ αἱρετῶν Τυτμθῦυβ 8 ὡς 
150. ὅ--6 γὰ 4--ὅ Ε. ὥσπερ ἀκρόπολιν ϑυρρὶοὺ τα. 8. γὰ 
9 τῇ] τῇ αὐτῇΡ,». εὐτελεστάτοις ἀνέξεται» 16 αὐτοὺς 
ταθῖ 11 Βαβι Ἰθθπείβ: φιλοσοφοῦνταρ 30 τι] τινὶ τηοὶ 


33 οὐκ εἰκῇ οὐδ᾽ ἀκρίτως βυρρὶου ἘΞ μάλιστα] αἀᾶ. ἐμ- 
μελέστατα 


11ΒΕᾺ 1. τὸ 


ἕδρῃ τε κρέασίν τ᾽ ἠδὲ πλείοις δεπάεσσιν᾽ 
ὥς φησιν ὁ τῶν Ἑλλήνων βασιλεύς, τὴν τάξιν ἐν 
πρώτῃ τιμῇ τιϑέμενος. ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν ᾿4λκί- Β 
ψουν, ὅτι τὸν ξένον ἴδρύει παρ᾽ αὑτόν 
6 υἱὸν ἀναστήσας, ἀγαπήνορα Δαοδάμαντα, 
ὅς οἵ πλησίον ἵξε, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε". 
τὸ γὰρ εἰς τὴν τοῦ φιλουμένου χώραν καϑίέσαι 
τὸν ἱκέτην ἐπιδέξιον ἐμμελῶς καὶ φιλάνϑρωπον. 
ἔστι δὲ καὶ παρὰ τοῖς ϑεοῖς διάκρισις τῶν τοιού- 
τοτῶν" ὁ μὲν γὰρ Ποσειδῶν, καίπερ ὕστατος εἰς τὴν 
ἐχκλησίαν παραγενόμενος 
“ξεν ἄρ᾽ ἐν μέσσοισιν,᾽ 
ὡς ταύτης αὐτῷ τῆς χώρας προσηκούσης. ἡ δ᾽ 
᾿4ϑηνᾶ φαίνεται τὸν πλησίον ἀεὶ τοῦ Διὸς τόπον 
1 ἐξαίρετον ἔχουσα' καὶ τοῦτο παρεμφαίνει μὲν ὁ Ὁ 
ποιητὴς δι’ ὧν ἐπὶ τῆς Θέτιδός φησιν 
“ἡ δ᾽ ἄρα πὰρ 4ιὶ πατρὶ καϑέξετο, εἶξε δ᾽ ᾿4ϑήνη;᾽ 
διαρρήδην δ᾽ ὁ Πίνδαρος λέγει 
ἱπῦρ πνέοντος ἅτε κεραυνοῦ 
30 ἄγχιστα ἡμένη.᾽ 
καίτοι φήσει Τίμων οὐ δεῖν ἀφαιρεῖσϑαι τῶν ἄλλων 
ἑνὶ προσνέμοντα τὴν τιμήν. ὅπερ αὐτὸς ἔοικε ποιεῖν 
μᾶλλον" ἀφαιρεῖται γὰρ ὃ κοινὸν ποιῶν τὸ ἴδιον 
(ἴδιον δὲ τὸ κατ᾽ ἀξίαν ἑκάστου), καὶ ποιεῖ δρόμου 


1 Βοπι. Μ 811 4 αὑτόν " αὐτόν ὅ Ποτι. ἡ 169 
᾿“Λαοδάμαντα ἰᾶθτα: λαομέδοντα 6 ἰάθτα: φιλέεσχεν 
1ο1ὰ. Υ16 ἵξε δ᾽ ἄρ᾽ ἰάθη 1114, 2. 100 18 Πίνδαρος 
ΒοΙρΚ. 1 Ρ. 483 21 φήσει ὈυθΌπειτε: φησὶ 


16 ΟὈΔΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


καὶ σπουδῆς τὸ πρωτεῖον, ἀρετῇ καὶ συγγενείᾳ καὶ 
ἀρχῇ καὶ τοῖς τοιούτοις ὀφειλόμενον. καὶ τὸ λυ- 
πηρὸς εἶναι τοῖς κεκλημένοις φεύγειν δοκῶν μᾶλλον 
ἐφέλκεται καϑ’ αὑτοῦ" λυπεῖ γὰρ ἀποστερῶν τῆς 
Ὁ συνήϑους τιμῆς ἕκαστον. ἐμοὶ δ᾽ οὐ λίαν χαλεπὸν 
εἶναι δοκεῖ τὸ περὶ τὴν διάκρισιν" πρῶτον μὲν γὰρ 
ἐφάμιλλοι τοῖς ἀξιώμασι πολλοὶ πρὸς μίαν κλῆσιν 
οὐ ῥᾳδίως ἀπαντῶσιν" ἔπειτα πλειόνων τόπων ἐν 
δόξῃ γεγονότων, ἀφϑονία τῆς διανομῆς ἔστιν, ἄν 
τι εὐστοχεῖν δύνηται, τὸν μὲν ὅτι πρῶτος, τὸν δ᾽ τὸ 
ὅτι μέσος, τὸν δ᾽ ὅτι παρ’ αὑτὸν ἢ μετὰ φίλου 
τινὸς ἢ συνήϑους ἢ καϑηγητοῦ, διδοὺς ἑκάστῳ τῶν 
ἀξιωματικῶν λεγομένων" τοῖς δ᾽ ἄλλοις δωρεὰς καὶ 
φιλοφροσύνην ἔλιπον ἂν ἀνάπαυλαν μᾶλλον τῆς τι- 
μῆς. ἂν δὲ δυσδιάκριτοι μὲν αἱ ἀξίαι δύσκολοι δ᾽ οἵ τὸ 
ἄνδρες ὦσιν, ὅρα τίνα μηχανὴν ἐπάγω" κατακλίνω 
Ἑ γὰρ εἰς τὸν ἔνδοξον μάλιστα τόπον, ἂν μὲν ἧ πατήρ, 
τοῦτον ἀράμενορ᾽ εἰ δὲ μή, πάππον ἢ πενθερὸν ἢ 
πατρὸς ἀδελφόν, ἤ τινα τῶν ὁμολογουμένην καὶ 
ἰδίαν ἐχόντων παρὰ τῷ δεχομένῳ τιμῆς ὑπεροχήν" 30 
ἐκ τῶν Ὁμήρου τὸ ϑεώρημα τοῦτο λαμβάνων καϑη- 
κόντων. καὶ γὰρ ἐκεῖ δήπουθεν ὃ ᾿Αχιλλεὺς τὸν 
“Μενέλεων καὶ τὸν ᾿Αντίλοχον περὶ τῶν δευτερείων 
τῆς ἱπποδρομίας ὁρῶν. διαφερομένους καὶ δεδοικὼς 
μὴ πορρωτέρω προέλθωσιν ὀργῆς καὶ φιλονεικίας 35 
ἑτέρῳ βούλεται τὸ ἔπαϑλον ἀποδιδόναι, λόγῳ μὲν 


8 λυπηρὸς Β: λυπηρὸν 18 δωρεᾶς καὶ φιῖος γοσύνης 
Τατοόθυν Υρ, ἂν" 16 δυσδιάκριτοι] 166. 1 γ3ὰ Ἐ τοι 
11 εὔδοξον τοοῖ 19 6ῃ. Ἧ᾽: ὁμολογουμένων 30 παρα- 
δεχομένῳ τιο 383 ἐκεῖ] οἵ, Ηοχα. Ψ' ὅ84 βηᾳ. 


11ΒΕΒ 1. 1 


Εὔμηλον οἰκτίρων καὶ τιμῶν, ἔργῳ δὲ τῆς ἐκείνων 
διαφορᾶς τὴν αἰτίαν ἀφαιρῶν. 
ὅ. Ἐμοῦ δὲ τοιαῦτα λέγοντορ, ὃ Ααμπρίας ἐκ Κ 
παραβύστου καϑήμενος καϑάπερ εἰώϑει μέγα φϑεγ- 
φξάμενος ἠρώτα τοὺς παρόντας, εἰ διδόασιν αὐτῷ 
νουϑετῆσαι ληροῦντα δικαστήν" κελευόντων δὲ πάν- 
τῶν χρῆσθαι παρρησίᾳ καὶ -μὴ φείδεσθαι, τίς δ᾽ 
ἄν’ ἔφη ᾿'φείσαιτο φιλοσόφου γένεσι καὶ πλούτοις 618 
καὶ ἀρχαῖς ὥσπερ ϑέαν ἐν συμποσίῳ κατανέμοντος 
1ο ἢ προεδρίας ψηφισμάτων ἀμφικτυονικῶν διδόντος, 
ὅπως μηδ᾽ ἐν οἴνῳ τὸν τῦφον ἀποφύγωμεν; οὔτε 
γὰρ πρὸς τὸ ἔνδοξον ἀλλὰ πρὸς τὸ ἡδὺ δεῖ ποιεῖ- 
σϑαι τὰς κατακλίσεις, οὔτε τὴν ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν 
ἀξίαν, ἀλλὰ τὴν ἑτέρου πρὸς ἕτερον σχέσιν καὶ 
15 ἁρμονίαν, ὥσπερ ἄλλων τινῶν εἰς μίαν κοινωνίαν 
παραλαμβανομένων. οὐδὲ γὰρ ὃ οἰκοδόμος τὸν ᾿άττι- 
κὸν λίϑον ἢ τὸν Μακωνικὸν πρὸ τοῦ βαρβαρικοῦ 
διὰ τὴν εὐγένειαν τίϑησιν, οὐδ᾽ ὁ ξωγράφος τῷ 
πολυτελεστάτῳ χρώματι τὴν ἡγουμένην ἀποδίδωσι 
3. χώραν, οὐδ᾽ ὃ ναυπηγὸς προτάττει τὴν ᾿Ισϑμικὴν Β 
πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν κυπάριττον, ἀλλ᾽ ὡς ἂν ἀλ- 
λήλοις ἕκαστα συντεϑέντα καὶ συναρμοσϑέντα μέλλῃ 
τὸ κοινὸν ἔργον ἰσχυρὸν καὶ καλὸν καὶ χρήσιμον 
παρέχειν, οὕτω κατανέμουσι. καὶ τὸν ϑεὸν ὁρᾷς, 
35 ὃν ᾿ἀριστοτέχναν᾽ ἡμῶν ὁ Πίνδαρος προσεῖπεν, οὐ 


10 ἀπὸ ψηφισμάτων ἢ 11 τολ]ῖτι ἀποφεύγωμεν 1ὅ 
ἄλλων] πολλῶν Ὀοθμποζαθ. Βοτὺ, αὐλῶν 18 διὰ Ὑυ]οορίυΒ. 
36 ὑμνῶν ἢ Πίνδαρος] ΒοΙβῖκ. 1 Ρ. 888 

ῬΙπίασομ Μότβηβ. Υ0]. ΙΥ͂. 3 


18 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


πανταχοῦ τὸ πῦρ ἄνω τάττοντα καὶ κάτω τὴν γῆν, 
ἀλλ᾽ ὡς ἂν αἵ χρεῖαι τῶν σωμάτων ἀπαιτῶσι. 
“τοῦτο μὲν ἐν κόγχαισι ϑαλασσονόμοις βαρυνώτοις, 
ναὶ μὴν κηρύκων τὸ λιϑορρίνων χελύων τε 
φησὶν ᾿Εμπεδοκλῆς, Π 
“ἔνθ᾽ ὄψει χϑόνα χρωτὸς ὑπέρτατα ναιετάουσαν᾽ 

Ὁ οὐχ ἣν ἡ φύσις δίδωσι χώραν, ἀλλ᾽ ἣν ἡ πρὸς τὸ 
κοινὸν ἔργον ποϑεῖ σύνταξις, ταύτην ἔχουσαν. παν- 
ταχοῦ μὲν οὖν ἀταξία πονηρόν, ἐν δ᾽ ἀνϑρώποις, 
καὶ ταῦτα πίνουσιν, ἐγγενομένη μάλιστα τὴν αὑτῆς 10 
ἀναδείκνυσι μοχϑηρίαν ὕβρει καὶ κακοῖς ἄλλοις 
ἀμυϑήτοις, ἃ προϊδέσθαι καὶ φυλάξασϑαι τακτικοῦ 
καὶ ἁρμονικοῦ ἀνδρός ἐστιν. 

0. Ὀρϑῶς οὖν ἔφαμεν λέγειν αὐτὸν ἡμεῖς, καί 
“ί δὴ φθονεῖς τῶν ταχτικῶν ἡμῖν καὶ ἁρμονι- τὸ 
κῶν; ἐλέγομεν. “οὐδείς ἔφη ᾿φϑόνος, ἂν μέλλητε 

Ρ πείϑεσϑαι μετακινοῦντί μοι καὶ μετακοσμοῦντι τὸ 
συμπόσιον, ὥσπερ τῷ ᾿Επαμεινώνδᾳ τὴν φάλαγγα. 
συνεχωροῦμεν οὖν οὕτω ποιεῖν ἅπαντες. ὁ δὲ τοὺς 
παῖδας ἐκ μέσου κελεύσας γενέσθαι, καταβλέψας 50 
ἕκαστον ᾿ἀκούσατ᾽᾽ εἶπεν “ὡς μέλλω συντάττειν ὑμᾶς 
ἀλλήλοις" βούλομαι γὰρ προειπεῖν. δοχεῖ γάρ μοι 
καὶ τὸν Ὅμηρον οὐκ ἀδίκως ὁ Θηβαῖος αἰτιάσασϑαι 
Παμμένης ὡς τῶν ἐρωτικῶν ἄπειρον, ὅτι φῦλα 
φύλοις συνέταξε καὶ φατρίας φατρίαις συνέμιξε, δέον 25 


8 ΜΊΒΟΒ. 1 Ρ.8 γ8.801 4 ναὶ] καὶ Χ χελύων τε τε 

ελωνῶν Καγβέθπαβ 8 καινὸν τηθὶ 16 ἐλέγομεν": ὧν 

ἔϊέγομεν 22 6πι. Ατηγοῦπε: προσειπεῖν 38 Ὅμηρον] οἵ. 
Β 808δ 36 φρατρίας φρατρίαις 


11ΒΕᾺ 1. 19 


ἐραστὴν μετ᾽ ἐρωμένου παρεμβάλλειν ἵν᾽ ἦ σύμπνους 
ἡ φάλαγξ δι’ ὅλης ἔμψυχον ἔχουσα δεσμόν. τοιοῦτο Ε 
κἀγὼ βούλομαι ποιῆσαι τὸ συμπόσιον ἡμῶν, οὐ 
πλουσίῳ πλούσιον οὐδὲ νέῳ νέον οὐδ᾽ ἄρχοντι συγ- 

δ κατακλίνων ἄρχοντα καὶ φίλῳ φίλον" ἀκίνητος γὰρ 
αὕτη καὶ ἀργὴ πρὸς εὐνοίας ἐπίδοσιν καὶ γένεσιν 
ἡ τάξις" ἀλλὰ τῷ δεομένῳ τὸ οἰκεῖον προσαρμόττων 
κελεύω φιλολόγῳ μὲν ὑποκατακλίνεσϑαι φιλομαϑῆ, 
δυσκόλῳ δὲ πρᾶον ἀδολέσχῳ δὲ πρεσβύτῃ φιλήκοον 

τὸ νεανίσκον, τῷ δ᾽ ἀλαξόνι τὸν εἴρωνα τῷ δ᾽ ὀργίλῳ 
τὸν σιωπηλόν᾽ ἐὰν δέ που κατίδω πλούσιον μεγαλό- 
δῶρον, ἄξω πρὸς αὐτὸν ἐκ γωνίας τινὸς ἀναστήσας 
πένητα χρηστόν, ἵν’ ὥσπερ ἐκ πλήρους κύλικος εἰς 
κενὴν ἀπορροή τις γένηται. σοφιστὴν δὲ κωλύω Ἐ 

16 συγκατακλίνεσϑαι σοφιστῇ καὶ ποιητὴν ποιητῇ" 

ἱπτωχὸς γὰρ πτωχῷ φϑονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ" 
καίπερ Σωσικλῆς οὗτος καὶ Μόδεστος ἐνταῦϑα συνερεί- 
δοντες ἔπος παρὰ " " ξωπυρίων φλόγα μὲν ἀλλὰ 
κινδυνεύουσι τὰ κάλλιστα. διίστημι δὲ καὶ στραγγα- 

30 λιῶντας καὶ φιλολοιδόρους καὶ ὀξυϑύμους ᾿ ἢ τινὰ 
παρεντιϑεὶς μέσον, ὥσπερ μάλαγμα τῆς ἀντιτυπίας. 
ἀλειπτικοὺρ δὲ καὶ κυνηγετικοὺς καὶ γεωργικοὺς 619 
συνάγω. τῶν γὰρ ὁμοιοτήτων ἡ μὲν μάχιμος ὥσπερ 
ἀλεκτρυόνων, ἡ δ᾽ ἐπιεικὴς ὥσπερ ἡ τῶν κολοιῶν. 

ἢ τοιοῦτο Ἀ: τοῦῦο 16 Ηρβ. ΟὉ 36 Ψέει] ὁτ}. 
τοῦ 1Ἱ καίπε,] ὥσπερλ 18.150. 1 γὰ ΚΒ. Βοτί. Βὰρ. 
Ῥιοπᾶυπι: ἔπος παρ᾽ (αυὐ πρὸρ) ἔπος ἀναζωπυρεῖν φλόγα 
ἐεγάλην μιοδονεύουαι τὰ μάλιστα, ο΄ Δεϊοίορῖ. Ἴτυν. 1516. 

αδὺ. δὰ 1]. Ρ. 68, 41 30 180. 4 γὰ Ε., Εοτέ. βαρρ᾽θπάστα. 


πρᾶον 38 συνάγω] συναγαγὼν ταοὶ ὁχ συνάγω τῶν αἱ τἱὰ. 
2: 


20 ὈΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


συνάγω δὲ καὶ ποτικοὺς εἰς ταὐτὸ καὶ ἐρωτικούς, 
οὐ μόνον ὅσοις ἔρωτος δῆγμα παιδικῶν πρόσεστιν᾽ 
ὥς φησι Σοφοκλῆς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπὶ γυναιξὶ καὶ 
τοὺς ἐπὶ παρϑένοις δακνομένουρ᾽ τῷ γὰρ αὐτῷ 
ϑαλπόμενοι πυρὶ μᾶλλον ἀλλήλων ἀντιλήψονται, α 
καϑάπερ ὃ κολλώμενος σίδηρος, ἂν μὴ νὴ Δία ταὐ- 
τοῦ τύχωσιν ἢ τῆς αὐτῆς ἐρῶντες 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Γ. 
Διὰ τί τῶν τόπων ὃ καλούμενος ὑπατικὸς ἔσχε τιμήν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. 1ο 
ΤΑ ΑΥ̓ΤΑ. 


1. Ἐχ τούτου περὶ τῶν τόπων ἐνέπεσε ξήτησις. 
ἄλλοι γὰρ ἄλλοις ἔντιμοι, Πέρσαις μὲν ὁ μεσαίτατος 
Β ἐφ’ οὗ κατακλίνεται βασιλεύς, Ἕλλησι δ᾽ ὁ πρῶ- τὸ 
τος, Ῥωμαίοις δ᾽ ὃ τῆς μέσης κλίνης τελευταῖος 
ὃν ὑπατικὸν προσαγορεύουσι τῶν δὲ περὶ τὸν Πόν- 
τὸν Ἑλλήνων ἐνίοις, ὥσπερ Ἡρακλεώταις, ἔμπαλιν 
ὁ τῆς μέσης πρῶτος. ἀλλὰ περὶ τοῦ γ᾽ ὑπατικοῦ 
Ο λεγομένου μάλιστα διηποροῦμεν. οὗτος γὰρ ἐπρώ- 20 
τευε τῇ τιμῇ καϑ᾿ ἡμᾶς καὶ τὴν αἰτίαν οὔϑ᾽ ὡς ὁ 
πρῶτος οὔϑ᾽ ὡς ὃ μέσος εἶχε νενομισμένην ἔτι" καὶ 


8 δεῖγμα ταοὶ παιδικῶν ἱπβοτοὶ 6χ Ῥ. 110. οἵ, Νδυοκ. 
Ρ. 809 ὁ ταὐτοῦ": τοῦ αὐτοῦ 18 ἐκ 14 ἄλλαι ταοὶ 
18 ἐνίοις Βαβι Ιθθιβίβ: ἐν οἷς 


11ΒΕᾺ 1. 91 


τῶν συμβεβηκότων αὐτῷ τὰ μὲν οὐκ ἦν ἴδια τούτου 
μόνου, τὰ δ᾽ οὐδεμιᾶς ἄξια σπουδῆς ἐφαίνετο. πλὴν 
τρία γε τῶν λεχϑέντων ἐκίνει, πρῶτον μὲν ὅτι 
τοὺς βασιλεῖς καταλύσαντες οἱ ὕπατοι καὶ πρὸς τὸ 
ὁ δημοτικώτερον ἅπαντα μετακοσμήσαντες ἐκ τῆς μέσης 
καὶ βασιλικῆς χώρας ὑπῆγον αὑτοὺς κάτω συγ- 
χωροῦντες, ὡς μηδὲ τοῦτο τῆς ἀρχῆς αὐτῶν καὶ 
ἐξουσίας ἐπαχϑὲς εἴη τοῖς συνοῦσι" δεύτερον δ᾽ 
ὅτι, τῶν δυεῖν κλινῶν ἀποδεδομένων τοῖς παρακε- 
1ὸ κλημένοις, ἡ τρίτη καὶ ταύτης ὁ πρῶτος τόπος μά- 
λιστα τοῦ ἑστιῶντός ἐστιν" ἐνταῦθα γὰρ ὥσπερ 
ἡνίοχος ἢ κυβερνήτης ἐπὶ δεξιὰ πρὸς τὴν ἐπίβλεψιν 
ἐξικνεῖται τῆς ὑπηρεσίας, καὶ τοῦ φιλοφρονεῖσϑαι Ὁ 
καὶ διαλέγεσθαι τοῖς παροῦσιν οὐκ ἀπήρτηται τῶν 
16 συνέγγιστα τόπων" ὃ μὲν γὰρ ὑπ’ αὐτὸν ἢ γυναι- 
κὸρ ἢ παίδων ἐστίν, ὁ δ᾽ ὑπὲρ αὐτὸν εἰχότως τῷ 
μάλιστα τιμωμένῳ τῶν κεκλημένων ἀπεδόϑη, ἵν᾽ 
ἐγγὺς ἣ τοῦ ἑστιῶντος. τρίτον δ᾽ ἔχειν ἴδιον οὗτος 
ὁ τόπος ἐδόκει τὸ πρὸς τὴν πρᾶξιν εὐφυές" οὐ γάρ 
39 ἐστιν ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος οἷος ᾿Αρχίας ὃ Θη- 
βαίων πολέμαρχος, ὥστε, γραμμάτων ἣ λόγων αὐτῷ 
μεταξὺ δειπνοῦντι φροντίδος ἀξίων προσπεσόντων, 
ἐπιφϑεγξάμενος “εἰς ἕω τὰ σπουδαῖα᾽ τὴν μὲν ἐπι- 
στολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ τὴν ϑηρίκλειον" ἀλλὰ Β 
36 μάλ᾽ ἐμμεμαὼς καὶ περιεσχεμμένος ἐν τοῖς τοιού- 
τοις καιροῖρ. οὐ γὰρ μόνον ᾿ὠδῖνα τίκτει νὺξ κυ- 


13. ἐπιδέξια Ἐ: ἐπὶ δεξιὰ καὶ ἐπ᾽ ἀφιστερὰ Ἐπιροτίυβ 
14 τῶν δὲ συνέγγιστα τόπων ὁ μὲν ὁπ’ αὐτὸν οοἰῥ. ΥὉ]- 
φοθΐαβ 26 νὺξ κυβερνήτῃ Χ: κυβ Ἰδο. 8 γὰ 6 Ε 


22 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


βερνήτῃ σοφῷ᾽ κατὰ τὸν Αἰσχύλον, ἀλλὰ καὶ πότου 
πᾶσα καὶ ἀνέσεως ἡδονὴ στρατηγῷ καὶ ἄρχοντι 
φροντίδος ἄξιόν ἐστιν᾽ ἵνα τοίνυν ἀκοῦσαί 9’ ἃ 
δεῖ καὶ προστάξαι καὶ ὑπογράψαι δύνηται, τοῦτον 
ἐξαίρετον ἔχει τὸν τόπον" ἐν ᾧ τῆς δευτέρας κλίνης ὁ 

Β τῇ τρίτῃ συναπτούσης, ἡ γωνία διάλειμμα ποιοῦσα 
τῇ καμπῇ δίδωσι καὶ γραμματεῖ καὶ ὑπηρέτῃ καὶ 
φύλακι σώματος καὶ ἀγγέλῳ τῶν ἀπὸ στρατοπέδου 
προσελϑεῖν, διαλεχϑῆναι, πυϑέσϑαι, μήτε τινὸς 
ἐνοχλοῦντος αὐτῷ μήτε τινὸς ἐνοχλουμένου τῶν τὸ 
συμποτῶν, ἀλλὰ καὶ χεῖρα καὶ φωνὴν ὑπερδέξιον 
ἔχοντι καὶ ἀκώλυτον. 


890 ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ 4. 
Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. τὸ 
ΚΡΑΤΩΝ, ΘΕΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΟΙ. 


1. Κράτων ὁ γαμβρὸς ἡμῶν καὶ Θέων ὃ ἑταῖρος 
ἔν τινι πότῳ παροινίας ἀρχὴν λαβούσης εἶτα παυ- 
σαμένης, λόγον ἐποιήσαντο περὶ τῆς συμποσιαρχίας, 
οἰόμενοί μὲ δεῖν στεφανηφοροῦντα μὴ περιιδεῖν Ἔ ἢ 30 


1 τὸν Αἰσχύλον Οοθούαβ: τὸ 150. 8 γ7ὰ 18 Ἐ. οἵ ΑΘΒοΒ. 
Βαρρ!. Το 8 ἀνέσεως ἡδονὴ στρατηγῷ 8 “δα φρύδι ο0- 
ἀϊοθῦ: ἄνε 1δο. 9 γὰ 13 Βὶ γῷ (γωι γα) ᾿8 τοίνυν": 180. δ 
γά9Ὲ 6 τρίτῃ Μ: πρώτῃ 50 180, ὁ ἄκεὺ γὰ Ρ (-- ΡαΪα- 
ἀλπι8) Εοτύ. Βαρρ!. παλαιὸν 


1ΒΕᾺῈ 1. 28 


ἔϑος ἐκλειφϑὲν παντάπασιν, ἀλλ᾽ ἀνακαλεῖν καὶ 
καταστῆσαι πάλιν τῆς ἀρχῆς τὴν νενομισμένην ἐπι- 

στασίαν περὶ τὰ συμπόσια καὶ διακόσμησιν. ἐδόκει Β 
δὲ ταῦτα καὶ τοῖς ἄλλοις, ὥστε ϑόρυβον ἐκ πάντων 
5 καὶ παράκλησιν γενέσϑαι. ᾿ἐπεὶ τοίνυν᾽ ἔφην ἐγώ 
δοχεῖ ταῦτα πᾶσιν, ἐμαυτὸν αἱροῦμαι συμποσίαρχον 
ὑμῶν καὶ κελεύω τοὺς μὲν ἄλλους, ὡς βούλονται, 
πίνειν ἐν τῷ παρόντι, Κράτωνα δὲ καὶ Θέωνα, 
τοὺς εἰσηγητὰς καὶ νομοϑέτας τοῦ δόγματος, ἔν 
ἰοτινι τύπῳ βραχέως διελθεῖν, ὁποῖον ὄντα δεῖ τὸν 
συμποσίαρχον αἱρεῖσϑαι, καὶ τί ποιούμενος τέλος ὃ 
αἰφεϑεὶς ἄρξει, καὶ πῶς χρήσεται τοῖς κατὰ συμ- 
πόσιον' διελέσθαι δὲ τὸν λόγον αὐτοῖς ἐπιτρέπω. 
23. Μικρὰ μὲν οὖν ἠκχκίσαντο παραιτούμενοι" 

16 κελευόντων δὲ πάντων πείθεσθαι τῷ ἄρχοντι καὶ Ο 
ποιεῖν τὸ προσταττόμενον, ἔφη πρότερος ὁ Κράτων, 
ὅτι δεῖ τὸν μὲν φυλάκων ἄρχοντα φυλακικώτατον, 
ὥς φησιν ὁ Πλάτων, εἶναι" τὸν δὲ συμποτῶν συμ- 
ποτικώτατον. “ἔστι δὲ τοιοῦτος, ἂν μήτε τῷ μεϑύειν 
39 εὐάλωτος ἦ μήτε πρὸς τὸ πίνειν ἀπρόϑυμος" ἀλλ᾽ 
ὡς ὃ Κῦρος ἔλεγε πρὸς Δακεδαιμονίους γράφων, 
ὅτι τά τ᾽ ἄλλα τοῦ ἀδελφοῦ βασιλικώτερος εἴη καὶ 
φέροι καλῶς πολὺν ἄκρατον. ὅ τε γὰρ παροινῶν 
ὑβριστὴς καὶ ἀσχήμων, ὅ τ᾽ αὖ παντάπασι νήφων 
"6 ἀηδὴς καὶ παιδαγωγεῖν μᾶλλον ἢ συμποσιαρχεῖν 


13 χρήσεται Μ: χρῆσϑαι 18. αὐτοῖ»] ἐ 50. 4 γὰ 
αὐτοῖς ἐπιτρέπω Μι ἐπιτρέπων 18. Πιάτων} ΒΘρ. 
Ρ. 4155 Ξ1 Κῦρορ] οἵ, ΥὯΝ. Ατίαχ, (.6 83 12 βαδιλικά- 
τατος ταϑὶ 


34 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ἐπιτήδειος. ὃ μὲν οὖν Περικλῆς, ὁσάκις ἡρημένος 
στρατηγὸς ἀναλαμβάνοι τὴν χλαμύδα, πρῶτος εἰώϑει 
Ὁ διαλέγεσθαι πρὸς αὑτὸν ὥσπερ ὑπομιμνήσκων ὅρα, 
“Περίκλειρ" ἐλευϑέρων ἄρχεις, Ἑλλήνων ἄρχεις, ᾿4ϑη- 
ναίων ἄρχεις. ὁ δὲ συμποσίαρχος ἡμῶν ἐκεῖνα λε- 
γέτω πρὸς αὑτόν 'φίλων ἄρχεις᾽, ἵνα μήτ᾽ ἀσχημονεῖν 
ἐπιτρέπῃ μήτε τὰς ἡδονὰς ἀφαιρῇ. δεῖ δὲ καὶ σπου- 
δῆς τὸν ἄρχοντα πινόντων οἰκεῖον εἶναι καὶ παιδιᾶς 
μὴ ἀλλότριον, ἀλλ’ εὖ πως συγκεχραμένον πρὸς 
ἀμφότερα, σμικρῷ δὲ μᾶλλον, ὥσπερ οἶνον ἀστεῖον; τὸ 
ἀπονεύοντα τῇ φύσει πρὸς τὸ αὐστηρόν᾽ ὁ γὰρ 
οἶνορ ἄξει τὸ ἦϑος εἰς τὸ μέτριον μαλακώτερον 
ποιῶν καὶ ἀνυγραίνων. ὥσπερ γὰρ ὃ Ξενοφῶν 
ἔλεγε τοῦ Κλεάρχου τὸ σκυϑρωπὸν καὶ ἄγροικον 
Ἑ ἄλλως ἐν ταῖς μάχαις ἡδὺ καὶ φαιδρὸν ἐπιφαίνε- τ» 
σϑαι διὰ τὸ ϑαρραλέον: οὕτως ὁ μὴ φύσει πικρὸς 
ἀλλὰ σεμνὸς καὶ αὐστηρός, ἐν τῷ πίνειν ἀνιέμενος 
ἡδίων γίγνεται καὶ προσφιλέστερος. ἔτι τοίνυν 
αὐτῷ δεῖ προσεῖναι τὸ μάλιστα μὲν ἑχάστου τῶν 
συμποτῶν ἐμπείρως ἔχειν, τένα λαμβάνει μεταβολὴν 520 
ἐν οἴνῳ καὶ πρὸς τί πάϑος ἀκροσφαλής ἐστι καὶ 
Ῥ πῶς φέρει τὸν ἄκρατον. οὐ γὰρ οἴνου μὲν ἔστι 
πρὸς ὕδωρ ἑτέρου ἑτέρα μῖξις, ἣν οἵ βασιλικοὶ 
γιγνώσκοντες οἰνοχόοι νῦν μὲν πλέον νῦν δ᾽ ἔλατ- 
τὸν ὑποχέουσιν' ἀνθρώπου δὲ πρὸς οἶνον οὐκ ἔστ᾽ 55 
ἰδία κρᾶσις ἣν τῷ συμποσιάρχῳ γιγνώσκειν προσ- 


8 αὑτόν ΤΌτποΡυΒ: αὐτόν 10 Β: σμικρῶς 18 Ξξενο- 
8] Ἐχρρὰ, 3, 6, 11 28 ἑτέρου Ὑυ]οορίαδ: ἕτερον ΜΑΙΐτα 
τέρου μῖξις ἑτέρα 35 ἔστ᾽ ἰδία κρᾶσις": ἔστι διάκρασις, 


118ΕᾺ 1. . 26 


ἤχει καὶ γιγνώσκοντι φυλάττειν, ἵν’ ὥσπερ ἁρμονι- 
κὸς τὸν μὲν ἐπιτείνων τῇ πόσει τὸν δ᾽ ἀνιεὶς καὶ 
ὑποφειδόμενος, εἰς ὁμαλότητα καὶ συμφωνίαν ἐκ 
διαφορᾶς καταστήσῃ τὰς φύσεις" ὅπως μὴ κοτύλῃ 
δ μηδὲ κυάϑοις τὸ ἴσον, ἀλλὰ καιροῦ τινι μέτρῳ "καὶ 
σώματος δυνάμει τὸ οἰκεῖον ἑκάστῳ καὶ πρόσφορον 681 
ἀπονέμηται. εἰ δὲ τοῦτο δύσκολον, ἐκεῖνά γε πάν- 
τως ἐξειδέναι τῷ συμποσιάρχῳ προσήκει, τὰ κοινὰ 
περὶ τὰς φύσεις καὶ τὰς ἡλικίας᾽ οἷον πρεσβῦται 
1ὸ τάχιον μεϑύσκονται νέων, σαλευόμενοι δ᾽ ἠρεμούν- 
τῶν, ἔλλυποι δὲ καὶ πεφροντικότες εὐθύμων καὶ 
ἱλαρῶν" Ἔ " ἀνέδην καὶ κατακόρως διάγοντες τῶν 
ἀσελγαινόντων" τοιαῦτα γιγνώσκων ἄν τις μᾶλλον 
τοῦ ἀγνοοῦντος εὐσχημοσύνην καὶ ὁμόνοιαν συμ- 
16 ποσίου πρυτανεύσειε. καὶ μὴν ὅτι γε δεῖ τὸν συμ- 
ποσίαρχον οἰκείως ἔχειν καὶ φιλικῶς πρὸς ἅπαντας Β 
ὕπουλον δὲ μηδενὶ μηδ᾽ ἀπεχϑῆ τῶν ἑστιωμένων 
εἶναι, παντί που δῆλον" οὔτε γὰρ ἐπιτάττων ἀνε- 
κτὸς οὔτ᾽ ἀπονέμων ἴσος οὔτε προσπαίξζξων ὅμως 
30 ἀνέγκλητος ἔσται. τοιοῦτον᾽ ἔφη σοι, Θέων, ἐγὼ 
τὸν ἄρχοντα συμποσίου πλάσας ὥσπερ ἐκ κηροῦ 
τοῦ λόγου παραδίδωμι. 
8. Καὶ ὃ Θέων "ἀλλὰ δέχομαι μέν᾽ εἶπεν “οὕτω 
μᾶλλον ἀπειργασμένον τὸν ἄνδρα καὶ συμποτικόν" 


ἽἹ τοῦτο Μ: τοῦτό γε γε ἰάθια: δὲ 10 δὲ ϑαϊχηδεῖαθ 
11 ἔλλυποι] ἄλυποι ταοῖ. ἄνπνοι Χἠ 183 ΙΔ0. 4- ὅ γὰ 16 ΒΕ 
ἄοτῥ. βυρρὶθηιὰ τϑιθῖβ οἵ οὐκ κατακόρως 8: κατα ἴδο, 
δ ΑΙ διάγοντες ΠΟΘΒποταΒ: ἀπάγοντερ 18 ἄν τιρ Βοτίρδὶ 
φαπι Ἐπιροῖῖοι μέν τις 19 ὅμωρ] ὅλως 30 ἔφην ποῖ 
34. μᾶλλον] καϊὸν Β 


26 ΟὈΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


εἰ δὲ χρήσομαι κατὰ πᾶν αὐτῷ καὶ μὴ καταισχυνῶ 
τοὔργον, οὐκ οἶδα" κοσμιώτατον δέ μοι δοκεῖ τοιοῦτος 
ὧν τὸ συμπόσιον διαφυλάξειν ἡμῖν καὶ μὴ περιόψε- 
σϑαι νῦν μὲν ἐκκλησίαν δημοχρατικὴν νῦν δὲ σχολὴν 
σοφιστοῦ γενομένην αὖϑις δὲ κυβευτήριον, εἶτά που 5 
Ὁ σκηνὴν καὶ ϑυμέλην. ἢ γὰρ οὐχ δρᾶτε τοὺς μὲν δη- 
μαγωγοῦντας καὶ δικαξομένους παρὰ δεῖπνον, τοὺς 
δὲ μελετῶντας καὶ ἀναγιγνώσκοντας αὑτῶν τινα συγ- 
γράμματα, τοὺς δὲ μίμοις καὶ ὀρχησταῖς ἀγωνοϑε- 
τοῦντας; ᾿Αλκιβιάδης δὲ καὶ Θεόδωρος τελεστήριον τὸ 
ἐποίησαν τὸ Πολυτίωνος συμπόσιον, ἀπομιμούμενοι 
δαδουχίας καὶ ἱεροφαντίας. ὧν οὐδὲν οἶμαι τῷ 
ἄρχοντι περιοπτέον" ἀλλὰ καὶ λόγοις καὶ ϑεάμασι 
καὶ παιδιαῖς δώσει τόπον ἐχείνοις μόνοις, ὅσα πρὸς 
τὸ συμποτικὸν τέλος ἐξικνεῖται" τοῦτο δ᾽ ἦν φιλίας τ 
ἐπίτασιν ἢ γένεσιν δι’ ἡδονῆς ἐνεργάσασϑαι τοῖς 
Ὁ παροῦσι" διαγωγὴ γάρ ἐστιν ἐν οἴνῳ τὸ συμπόσιον 
εἰς φιλίαν ὑπὸ χάριτος τελευτῶσα. ἐπεὶ δὲ παν- 
ταχοῦ τὸ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβερὸν τὸ ἄκρα- 
τον, ἡ δὲ μῖξις, οἷς ἂν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ μέτρου 90 
παραγένηται πράγμασιν, ἀφαιρεῖ τἄγαν, ᾧ καὶ 
βλάπτει τὰ ἡδέα καὶ λυπεῖ τὰ ὠφέλιμα' δῆλον ὅτι 
καὶ τοῖς πίνουσιν ὃ ἐπιστάτης μεμιγμένην τινὰ 
παρέξει διαγωγήν. ἀκούων οὖν πολλῶν λεγόντων, 


1 αὐτῷ] αἀά. τοιούτῳ ἢ καταισχύνω ταὶ 9": τὸ ἔργον 

κοσμιώτατον -- περιόψεσθαι": ἷδο. 6 γὰ 8 Ε τὸν δέ μοι 
δοκεῖ τοι 80. 8 γὰ 6 Ἐ σων τὸ συμπόσιον ὃ Μὰ Ἐ ἄξειν ἡμῖν 
καὶ μὴ ὄψεσθαι ὅ τοϑ]ῖτη γιγνομένην 18 ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ 
-- βλάπτει: ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβ. 
τὸ ἄκρατον, ἡ δὲ μίξις -- ἀφαιρεῖται ἄνω καὶ βλάπτει 


ΠΒΕᾺΒ 1. 21 


ὅτι πλοῦς μὲν ὁ παρὰ γῆν περίπατος δ᾽ ὁ παρὰ 
ϑάλατταν ἥδιστός ἐστιν, οὕτω παραβαλεῖ τῇ σπουδῇ 
τὴν παιδιάν, ὅπως οἵ τε παίξοντες ἁμωσγέπως Ἑ 
σπουδῆς τινος ἔχωνται καὶ πάλιν οἱ σπουδάξοντες 
6 ἀναϑαρρῶσιν, ὥσπερ οἵ ναυτιῶντες ἐγγύϑεν εἰς γῆν 
τὴν παιδιὰν ἀποβλέποντες. ἔστι γὰρ καὶ γέλωτι 
χρῆσϑαι πρὸς πολλὰ τῶν ὠφελίμων καὶ σπουδὴν 
ἡδεῖαν παρασχεῖν, 
“ὡς ἀν᾽ ἐχινόποδας καὶ ἀνὰ τρηχεῖαν ὄνωνιν ΞΞ“ε 
Ὁ φύονται μαλακῶν ἄνϑεα λευκοΐων.᾽ 
ὅσαι δ᾽ ἄνευ σπουδῆς ἐπεισκωμάξουσι τοῖς συμπο- 
σίοις παιδιαί, ταύτας ἐπιμελῶς διακελεύσεται τοῖς 
συμπόταις εὐλαβεῖσθαι, μὴ λάϑωσιν ὕβριν καὶ 
ἀσέλγειαν καϑάπερ ὑοσκύαμον λαβόντες οἴνῳ τοῖς ἀκτίς, 
16 λεγομένοις προστάγμασιν ἐξυβρίξωσι, προστάττοντες 
ἐπιρξ ἄδειν ψελλοῖς ἢ κτενίζεσϑαι φαλαχροῖς ἢ ἀσκωλι- φέ..9, 
ἄξειν χωλοῖς. ὥσπερ ᾿Αγαπήστορι τῷ ᾿Αἀκαδημαικῷ “ΖΦ 
λεπτὸν ἔχοντι καὶ κατεφϑινηκὸς τὸ σκέλος ἐπηρε- 
ἄξοντες οἵ ξυμπόται πάντας ἐκέλευσαν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ 
30 ποδὸς ἑστῶτας ἐκπιεῖν τὸ ποτήριον ἢ ξημίαν κατα- 
βαλεῖν" τοῦ δὲ προστάσσειν περιελϑόντος εἰς αὐτόν, 
ἐκέλευσε πάντας οὕτω πιεῖν, ὡς ἂν αὐτὸν ἴδωσι" 
καὶ κεραμίου στενοῦ κομισϑέντος, εἰς τοῦτο τὸν 
ἀσθενῆ πόδα καϑεὶς ἐξέπιε τὸ ποτήριον, οἵ δ᾽ ἄλλοι 


3. παραβάλλει τι ὅ γῆν ΠοΘμποτα 9 ΒοΙρΈ. 8 
Ῥ. 689 18 καὶ ἀσέλγειαν 1 146. 1 γὰ Ε' τ4 ξμβα. 
λόντες Ῥοθμποτυθ, προσλαβόντες} τοῖρ] καὶ τοῖς Ὑ. Ῥτδ6- 
βογϑπᾶβ ταϊμὶ τνἱὰ, Ὑ7 θταθμάδίίο. Μαϊΐτι ὡς τοῖς οὐ ἀθίπᾶθ 
ἐξυβρίζουσι οὐτα Ῥ]ατίτηῖβ ΠἰοτίΒ 98 στενοῦ Ατηγοίαβ: κενοῦ. 


28 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ 


πάντες, ὡς ἐφαίνετο πειρωμένοις ἀδύνατον, ἀπέτι- 


625 σαν τὴν ξημίαν. χαρίεις οὖν ᾿Δγαπήστωρ᾽ καὶ ποιη- 


τέον εὐκόλους οὕτω καὶ ἱλαρὰς τὰς ἀμύνας, ἀλλὰ 
μὴν καὶ προστάγμασιν ἐϑιστέον χρῆσϑαι πρὸς ἧδο- 
νὴν καὶ ὠφέλειαν, τὰ οἰκεῖα καὶ δυνατὰ καὶ κοσ- δ 
μοῦντα τὸν δρῶντα προστάσσοντας, ὠδικοῖς σαι, 
ῥητορικοῖς εἰπεῖν, φιλοσόφοις λῦσαί τι τῶν ἀπορου- 
μένων, ποιηταῖς προενέγκασϑαι στίχους. ἡδέως γὰρ 
εἰς τοῦϑ᾽ ἕκαστος ἄγεται καὶ προϑύμως, 

“ν᾽ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὥν.᾽ 1ο 
ὁ μὲν οὖν τῶν ᾿Ασσυρίων βασιλεὺς ἄϑλον ὑπὸ 
κήρυκος κατήγγειλε τῷ καινὴν ἡδονὴν ἐξευρόντι" 
συμποσίου δὲ βασιλεὺς ἀστεῖον ἄϑλον ἄν καὶ γέρας 
προϑείη τῷ παιδιὰν ἀνύβριστον εἰσηγησαμένῳ καὶ 
τέρψιν ὠφέλιμον καὶ γέλωτα μὴ μώμου μηδ᾽ ὕβρεων τ5 
ἀλλὰ χάριτος καὶ φιλοφροσύνης ἑταῖρον" ἐν οἷς τὰ 
πλεῖστα ναυαγεῖ συμπόσια μὴ τυχόντα παιδαγωγίας 
ὀρϑῆς. ἔστι δὲ σώφρονος ἀνδρὸς ἔχϑραν φυλάττε- 
σϑαι καὶ ὀργήν, ἐν ἀγορᾷ τὴν ἐκ πλεονεξίας ἐν 
γυμνασίοις καὶ παλαίστραις ἐκ φιλονεικίας ἐν δ᾽ 30 
ἀρχαῖς καὶ φιλοτιμίαις ἐκ φιλοδοξίας ἐν δὲ δείπνῳ 
καὶ παρὰ πότον ἐκ παιδιᾶς ἐπιτιϑεμένην.᾽ 

8 ἀλλὰ μὴν καὶ": 120. 6--ἴ γὙὰ ΒΕ 10 Νβυοκ. Ρ. 418 


αὐτοῦ τοῦ τυγχάνει": τυγχάνοι 14 προϑείη Ὑυ]- 
ποτὶ -τοσθείη 





118ἘῈ 1. 29 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ε. σ 
“Πῶς εἴρηται τό ποιητὴν δ᾽ ἄρα Ἔρως διδάσκειν 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΊΑΔΟΓΟΥ. 
ΣΟΣΣΙΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΟΙ. 


δ᾽ 1. Πῶς εἴρηται τό 
ἱποιητὴν δ᾽ ἄρα 
Ἔρως διδάσκει, κἂν ἄμουσος ἧ τὸ πρίν’ 

ἐξητεῖτο παρὰ Σοσσίῳ, Σαπφικῶν τινων ἀσϑέντων, 
ὅπου καὶ τὸν Κύκλωπα μούσαις εὐφώνοις ἰᾶσϑαι᾽ 

1ο φησί 'τὸν ἔρωτα᾽ Φιλόξενος. ἐλέχϑη μὲν οὖν, ὅτι 
πρὸς πάντα τόλμαν ὃ ἔρως καὶ καινοτομίαν συγχω- 
ρῆσαι δεινός ἐστιν, ὥσπερ καὶ Πλάτων “ἵτην᾽ αὐτὸν 
καί ἱπαντὸς ἐπιχειρητήν᾽ ὠνόμασε" καὶ γὰρ λάλον Ὁ 
ποιεῖ τὸν σιωπηλὸν καὶ ϑεραπευτικὸν τὸν αἰσχυν- 

τὸ τηλόν, ἐπιμελῆ δὲ καὶ φιλόπονον τὸν ἀμελῆ καὶ 
ῥάϑυμον᾽" ὃ δ᾽ ἄν τις μάλιστα ϑαυμάσειεν, φειδωλὸς 
ἀνήρ τε καὶ μικρολόγος ἐμπεσὼν εἰς ἔρωτα, καϑάπερ εἰς 
πῦρ σίδηρος ἀνεϑεὶς καὶ μαλαχϑείς, ἁπαλὸς καὶ ὑγρὸς 
καὶ ἡδίων" ὥστε τουτὶ τὸ παιξόμενον μὴ πάνυ φαί- 


τ᾽ νεσϑαι γελοῖον, ὅτι ἱπράσου φύλλῳ τὸ τῶν ἐρών- “Ξ“ 


τῶν δέδεται βαλλάντιον᾽ ἐλέχϑη δὲ καὶ ὅτι τῷ 


θ ποιή: μουσικὴν ταοὶ 8 σαφιγκῶν ἰάοα 10 
Φιλόξενον ὁ δ ἐτλα 8 ν. 611 11 πρὸς πάντα Ἰπηρουᾶδ, 
οῦτα τόλμαν 15 Πλάτων] αν. φ. 308 ἃ ἴτην Ὑ: 
τὸν 18 παντὸς ἐπιχειρητὴν] ῬΙαί. Τέτα, Ῥ. 69 11ῈΠτε] 
ἀεὶ, ῬυμταΒ 80 φύλλῳ πράσου Τὸ τῶν ἐρ. συνδέδεται 
βαλλάντιον οἴξοοϊε Οοὐούυθ. οἵ ΚοΟΚ. 8 Ρ. 446 


80 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


μεϑύειν τὸ ἐρᾶν ὅμοιόν ἐστι" ποιεῖ γὰρ ϑερμοὺς 
καὶ ἱλαροὺς καὶ διακεχυμένους" γενόμενοι δὲ τοιοῦ- 
τοι πρὸς τὰς ἐπῳδοὺς καὶ ἐμμέτρους μάλιστα φωνὰς 

Ἑ ἐκφέρονται. καὶ τὸν Αἰσχύλον φασὶ τὰς τραγῳδίας 
πίνοντα ποιεῖν καὶ διαϑερμαινόμενον. ἦν δὲ Δαμ- 5 
πρίας ὃ ἡμέτερος πάππος ἐν τῷ πίνειν εὑρετικώτα- 
τὸς αὐτὸς αὑτοῦ καὶ λογιώτατος" εἰώϑει δὲ λέγειν 
ὅτι τῷ λιβανωτῷ παραπλησίως ὑπὸ ϑερμότητος ἀνα- 
ϑυμιᾶται. καὶ μὴν ἥδιστα τοὺς ἐρωμένους ὁρῶντες 
οὐχ ἧττον ἡδέως ἐγκωμιάξουσιν ἢ δρῶσι" καὶ πρὸς τὸ 
πάντα λάλος ὧν ἔρως λαλίστατός ἐστιν ἐν τοῖς 

Ε ἐπαίνοις. αὐτοί τε γὰρ οὕτω πεπεισμένοι τυγχάνουσι 
καὶ βούλονται πεπεῖσϑαι πάντας, ὡς καλῶν κἀ- 
γαϑῶν ἐρῶντες. τοῦτο καὶ τὸν Δυδὸν ἐπῆρε Καν- 
δαύλην τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς ἐπισπᾶσϑαι ϑεατὴν εἰς τὸ 
τὸ δωμάτιον τὸν " " τὴν οὐ βούλονται γὰρ ὑπ᾽ 
ἄλλων μαρτυρεῖσϑαι" διὸ καὶ γράφοντες ἐγκώμια 
τῶν καλῶν ἐπικοσμοῦσιν αὐτὰ μέλεσι καὶ μέτροις 
καὶ φὠδαῖς, ὥσπερ εἰκόνας χρυσῷ καλλωπίξοντες, 
ὅπως ἀκούηταί τε μᾶλλον ὑπὸ πολλῶν καὶ μνημο- 50 
νεύηται" καὶ γὰρ ἂν ἵππον καὶ ἀλεκτρυόνα, κἂν 

688 ἄλλο τι τοῖς ἐρωμένοις διδῶσι, καλὸν εἶναι καὶ 
κεκοσμημένον ἐκπρεπῶς βούλονται καὶ περιττῶς τὸ 
δῶρον" μάλιστα δὲ λόγον κόλακα προσφέροντες ἡδὺν 
ἐθέλουσι φαίνεσθαι καὶ γαῦρον καὶ περιττόν, οἷος 15 
ὃ ποιητικός ἐστιν. 


8 τι, Ἐ: συμμέτρου Το αὐτοῦ χιοὶ 9 δεῶντες οἵ 
ἐρῶντες Ἐ καὶ ἀγαθῶν 14 Κανδαύλην: ἴαο, 
θΥγὰ 1Ὲ 1ό ὁ καῖην ἐπισπάσαϑαι 16 Ἶδο. 4--ὃὋ γὰ 1ῈΕ 
τὴν οὐ ϑαρριθηὶ τὸν Γύγην 8. τὸν οἰκέτην Χ τὸν οἰκέτην οὐ 


1ΒΕῈ 1. 81 


3. Ὁ μέντοι Σόσσιος ἐπαινέσας ἐκείνους, εἶπεν 
ὡς οὐ χεῖρον ἄν τις ἐπιχειρήσειεν ὁρμηϑεὶς ἀφ᾽ 
ὧν Θεόφραστος εἴρηκε περὶ μουσικῆφ' καὶ γὰρ 
ἔναγχος᾽ ἔφη τὸ βιβλίον ἀνέγνων. λέγει δὲ Θεό- 

δφραστος μουσικῆς ἀρχὰς τρεῖς εἷναι, λύπην, ἡδονήν, 
ἐνθουσιασμόν, ὡς ἑκάστου τῶν ὁ ἢ αὐτῶν παρα- 
τρέποντος ἐκ τοῦ συνήϑους καὶ παρεγκλίνοντος τὴν 
φωνήν. αἵ τε γὰρ λῦπαι τὸ γοερὸν καὶ ϑρηνητικὸν 
ὀλισϑηρὸν εἰς ὠδὴν ἔχουσι" διὸ καὶ τοὺς ῥήτορας Β 
1ο ἐν τοῖς ἐπιλόγοις καὶ τοὺς ὑποκριτὰς ἐν τοῖς ὀδυρ- 
μοῖς ἀτρέμα τῷ μελῳδεῖν προσάγοντας ὁρῶμεν καὶ 
παρεντείνοντας τὴν φωνήν. αἴ τε σφοδραὶ περι- 
χάρειαι τῆς ψυχῆς τῶν μὲν ἐλαφροτέρων τῷ ἤϑει 
καὶ τὸ σῶμα πᾶν ἐπαίρουσι καὶ παρακαλοῦσιν εἰς 
1 ἔνρυϑμον κίνησιν, ἐξαλλομένων καὶ κροτούντων 
εἴπερ ὀρχεῖσϑαι μὴ δύνανται" 
“μανίαι τ᾽ ἀλαλαί τ᾽ ὀρινομένων 
ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ᾽ 
κατὰ Πίνδαρον. οἵ δὲ χαρίεντες ἐν τῷ πάϑει τούτῳ 
30 γενόμενοι τὴν φωνὴν μόνην εἰς τὸ ἄδειν καὶ φϑέγγε- 
σϑαι μέτρα καὶ μέλη προΐενται. μάλιστα δ᾽ ὃ ἐν- 
ϑουσιασμὸς ἐξίστησι καὶ παρατρέπει τό τε σῶμα καὶ Ο 
τὴν φωνὴν τοῦ συνήϑους καὶ καϑεστηκότος. ὅϑεν 


8 χεῖρον ἄν τιρ] χειρόμαντις το ὠ ΑΘὄὺ ΙΔ0. 8 7ὰ 3 Ρ 
τούτων τῶν παθημάτων ἃ τῶν παθῶν τούτων") παρα- 
τρέποντος Χ: παρατρε 186. ἀ γ7ὰ ἸΒ Ἵ καὶ παρεγκλί- 
ψόντος ": 80. 4 γὰ 1Ὲ ἐγκλίναντος 14 τὸ σῶμα συ»- 
ἑπαίρουσι ΒΞ 16 δύνανται": δύνωνται 11 Βετρκ. 1 Ρ. 460 

᾿ἀλαλαὶ] ἄλλαι ταὶ 18 ΤΌτηθθαΒ: ἐριαύχενι συγκλόνῳ 
τοοῦῖ 80 κινούμενοι Ψ φϑέγγεσθαι) φϑέγγονται ἰάθτα, 
91 μέτρα Ηἰτβοβίρίαδ: μέγα 


82 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΙΜ. 


αἵ τε βακχεῖαι δυϑμοῖς χρῶνται καὶ τὸ χρησμῳδεῖν 
ἐμμέτρως παρέχεται τοῖς ἐνθεαξομένοις" τῶν τε μαι- 
νομένων ὀλίγους ἰδεῖν ἔστιν ἄνευ μέτρου καὶ ὠδῆς 
ληροῦντας. οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων, εἰ βούλοιο 
καϑορᾶν ὑπ᾽ αὐγὰς διαπτύξας τὸν ἔρωτα καὶ κατα- δ 
μανϑάνειν, οὐκ ἂν ἄλλο πάϑος εὕροις οὔτε λύπας 
δριμυτέρας ἔχον οὔτε σφοδροτέρας περιχαρείας οὔτε 
μείζονας ἐκστάσεις καὶ παραφροσύνας" ἀλλ᾽ ὥσπερ 
τὴν Σοφοκλέους πόλιν ἰδεῖν ἔστιν ἀνδρὸς ἐρωτικοῦ 
ψυχήν 'ὁμοῦ μὲν ϑυμιαμάτων γέμουσαν, το 
ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων᾽ 

Ῥ οὐδὲν οὖν ἄτοπον οὐδὲ ϑαυμαστόν, εἰ πάσας, ὅσαι 
μουσικῆς εἰσιν ἀρχαί, περιέχων ὁ ἔρως ἐν αὑτῷ καὶ 
συνειληφώς, λύπην ἡδονὴν ἐνθουσιασμόν, τά τ᾽ 
ἄλλα φιλόφωνός ἐστι καὶ λάλος εἴς τε ποίησιν τ6 
μελῶν καὶ μέτρων, ὡς οὐδὲν ἄλλο πάϑος, ἐπίφορος 
καὶ κατάντης.᾽ 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ ς. 
Περὶ τῆς ᾿ἀλεξάνδρου πολυποσίας. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΖΙΑΜΛΟΓΟΥ. 30 
ΦΙΔΙΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΟΙ. 
1. Δόγος ἦν περὶ ᾿Αλεξάνδρου τοῦ βασιλέως, 
Ἑ ὡς οὐ πολὺ πίνοντος ἀλλὰ πολὺν χρόνον ἐν τῷ 
«1 Συφένλεα προ εἶν ξορῦν δα αν δ οι ς δε ξη ταν 


ἴδοπι 18 αὑτῷ 16 φιλόφωνορ": φιλόπονος οἵ, 
Ῥ. 967}: τὸ ταβρονο καὶ λάλον 


1ΒΕᾺ 1. 88 


πίνειν καὶ διαλέγεσϑαι τοῖς φίλοις ἕλκοντος. ἀπε- 
δείκνυε δ᾽ αὐτοὺς φλυαροῦντας Φιλῖνος ἐκ τῶν 
βασιλικῶν ἐφημερίδων, ἐν αἷς συνεχέστατα γέγρα- 
πται καὶ πλειστάκις ὅτι ἱτήνδε τὴν ἡμέραν ἐκ τοῦ 
δ πότου καϑεύδων᾽ ἔστι δ᾽ ὅτε ἱχαὶ τὴν ἐφεξῆς᾽" διὸ 
καὶ πρὸς τὰς συνουσίας ἀργότερος ἦν ὀξὺς δὲ καὶ 
ϑυμοειδής" ἅπερ ἐστι σωματικῆς ϑερμότητος. λέγεται 
δὲ καὶ τοῦ χρωτὸς ἥδιστον ἀποπνεῖν, ὥστε κατα- 
πιμπλάναι τοὺς χιτωνίσκους εὐωδίας ἀρωματιξούσης. 
1ὸ ὃ δοκεῖ καὶ αὐτὸ ϑερμότητος εἶναι" διὸ καὶ τῆς 
οἰκουμένης οἵ ξηρότατοι καὶ ϑερμότατοι τόποι τήν 
τὸ κασίαν καὶ τὸν λιβανωτὸν ἐκφέρουσι" πέψει γάρ 
τινι τῶν ὑγρῶν ὃ Θεόφραστός φησιν ἐπιγίγνεσϑαι 
τὴν εὐωδίαν, ὅταν ἐξαιρεϑῇ τὸ βλαβερὸν ὑγρὸν ὑπὸ 
1 ϑερμότητος. δοκεῖ δὲ καὶ Καλλισϑένης ἐν διαβολῇ 
γενέσϑαι πρὸς αὐτόν, ὡς δυσχεραίνων δειπνεῖν διὰ 
τὸν πότον" ἐπεὶ καὶ κύλικα λεγομένην ᾿Αλεξάνδρου 
μεγάλην, ἐλθοῦσαν ἐπ’ αὐτόν, ἀπεώσατο φήσας 634 
οὐκ ἐθέλειν ᾿Αλεξάνδρου πιὼν ᾿Ασκληπιοῦ δεῖσϑαι. 
Ὁ ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῆς ᾿Αλεξάνδρου πολυποσίας. 
2. Μιθριδάτην δὲ τὸν πολεμήσαντα Ῥωμαίοις 
ἐν τοῖς ἀγῶσιν, οὃς ἐπετέλει, καὶ πολυφαγίας ἀϑλα 
ϑεῖναι καὶ πολυποσίας φασί" νικῆσαι δ᾽ αὐτὸν ἀμφό- 
τερα, καὶ ὅλως πιεῖν πλεῖστον τῶν καϑ᾽ αὑτὸν ἀν- 
 ϑρώπων, διὸ καὶ Διόνυσον ἐπικληθῆναι. τοῦϑ᾽ 
1 καὶ] οτι, τοῦ 3 ": φῶινος 14 ὁγρὸ»] ρισσὸν 
παοὶ, ἀπᾶδ ξοτὺ, ὀγρὸν καὶ περισσὸν ἀ16 ὁ. Τύτπορυβ: 
κα ἴδο. 4--ὃ γὰ 98 ἐὈ. ἐν διαβολῇ γε 4--ὅ γὰ 12 Β 
τὸν ὡς δυσχεραι 8- ἀ γὰ ὃ Β δειπνεῖν διὰ τὸν 6 γὰ Ε 


84 τῶν] οτη. τηϑὶ 
ῬΙαίατομὶ Μοσαῖβ. ΥΙ ΙΥ͂. 8 


84 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΙΟΜ. 


ἡμεῖς εἴπομεν ἕν τι τῶν εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, 
τὸ περὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἐπικλήσεως νηπίου γὰρ 
ὄντος αὐτοῦ κεραυνὸς ἐπέφλεξε τὰ σπάργανα, τοῦ 

Β δὲ σώματος οὐχ ἥψατο, πλὴν ὅσον ἴχνος τι τοῦ 
πυρὸς ἐν τῷ μετώπῳ κρατουμένῳ ὑπὸ τῆς κόμης ὁ 
μένειν αὐτῷ παιδί" καὶ ἀνδρὸς ἤδη πάλιν ἐπὶ τὸ 
δωμάτιον ἐμπεσὼν κεραυνὸς αὐτοῦ μὲν κατέπεσε 
καϑεύδοντος, τῆς δὲ φαρέτρας ὑποχρεμαμένης δι- 
εξῆλθε τὰ βέλη πυρακτώσας. οἵ μὲν οὖν μάντεις 
ἀπεφήναντο πλεῖστον αὐτὸν ἰσχύσειν ἀπὸ τῆς τοξι- τὸ 
κῆς καὶ κούφης στρατιᾶς, οἵ δὲ πολλοὶ Διόνυσον 
αὐτὸν ἀπὸ τῶν κεραυνοβολιῶν ὁμοιότητι τοῦ πάϑους 
προσηγόρευσαν. 

8. Ἐκ τούτου περὶ τῶν πολὺ πιόντων ἦν λόγος" 
ἐν οἷς καὶ τὸν πύκτην Ἡρακλείδην ἐτίθεσαν, ὃν τ6 
Ἡρακλοῦν ᾿Αλεξανδρεῖς ὑπεκορίξοντο, κατὰ τοὺς 

Ὁ πατέρας ἡμῶν γενόμενον. οὗτος ἀπόρῶν συμπότου 
παραμένοντος, ἐκάλει τοὺς μὲν ἐπὶ πρόπωμα τοὺς 
δ᾽ ἐπ’ ἄριστον ἄλλους δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον, ἐσχάτους 
δέ τινας ἐπὶ κῶμον᾽ ἀπαλλαττομένων δὲ τῶν πρώ- 5:0 
των, δεύτεροι συνῆπτον εἶτ᾽ ἐφεξῆς οἵ τρίτοι καὶ 
τέταρτοι" κἀκεῖνος οὐδὲν διάλειμμα ποιῶν ἅπασιν 
ἐξήρκει καὶ τοὺς τέσσαρας πότους συνδιέφερε. 

4. Τῶν δὲ Δρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαρος 
υἱῷ συμβιούντων ὁ πάντας ἐν τῷ πένειν προτρεπό- τ. 
ἀνδρὸς Ἐχοτιρίσαι Ἰκέτουΐν ἡ ᾧ Ὑὰ τ᾿ αὐτῷ καὶ ὁ γὰ 
ἀνδρὸς Ῥτὸ μένειν ταδῆπι διαμένειν παιδί] 6]. Ἐπι- 


Ῥοῦΐαβ 1 ἀπέπεσε Ὑ΄. παρέπεσε Ἐτηροτίαβ 8. ὑπερχρεμα- 
μένης ΒΞ 18 πρόπωμα": πρόπομα 86 παρερχόμενος 


11ΒῈῈ1. 8ῦ 


μενος ἰατρὸς ἑάλω τῶν πικρῶν ἀμυγδαλῶν πέντ᾽ 
ἢ ξξ ἑκάστοτε προλαμβάνων ἕνεκα τοῦ μὴ μεϑύ- 
σκεσϑαι᾿ κωλυϑεὶς δὲ καὶ παραφυλαχϑεὶς οὐδ᾽ ἐπὶ 
μικρὸν ἀντέσχεν. ἔνιοι μὲν οὖν ᾧοντο τὰς ἀμυγδα- Ὁ 
δ λέδας δηκτικόν τι καὶ ῥδυπτικὸν ἔχειν τῆς σαρκός, 
ὥστε καὶ τῶν προσώπων τὰς ἐφηλίδας ἐξαιρεῖν" Ψεωᾳ 
ὅταν οὖν προληφϑῶσι, τῇ πικρότητι τοὺς πόρους 
ἀμύσσειν καὶ δηγμὸν ἐμποιεῖν, ὑφ᾽ οὗ τὸ ὑγρὸν 
κατασπῶσιν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς διατμιξόμενον. ἡμῖν 
10 δὲ μᾶλλον ἡ τῆς πικρότητος ἐδόκει δύναμις ἀναξη- 
φαντικὴ καὶ δάπανος ὑγρῶν εἶναι" διὸ τῇ γεύσει 
πάντων ἐστὶ τῶν χυλῶν ὁ πικρὸς ἀηδέστατος" τὰ 
γὰρ φλέβια τῆς γλώττης, ὡ: ὁ Πλάτων φησί, μα- 
λακὰ καὶ νοτερὰ ὄντα, συντείνει παρὰ φύσιν ἡ τῆς Ἐ 
16 ξηρότητος δύναμις, ἐχτηκομένων τῶν ὑγρῶν. καὶ 
τὰ ἕλκη τοῖς πικροῖς ἀπισχναίνουσι φαρμάκοις, ὡς 
ὁ ποιητής φησιν 
"ἐπὶ δὲ ῥίζαν βάλε πικρὴν 
χερσὶ διατρίψας ὀδυνήφατον, ἥ οἵ ἁπάσας 
30 ἔσχ᾽ ὀδύνας" τὸ μὲν ἕλκος ἐτέρσετο, παύσατο δ᾽ αἷμα’ 
τὸ γὰρ τῇ γεύσει πικρὸν τῇ δυνάμει ξηραντικὸν ὀρ- 
ϑῶς προσηγόρευσε. φαίνεται δὲ καὶ τὰ διαπάσματα 
τῶν γυμνικῶν, οἷς ἀναρπάξουσι τοὺς ἱδρῶτας, πικρὰ 


1 ἀμυγδαλῶν": ἀμυγδάλων οἵ, Αἴμθα. ρ.δ8ἃ 4 ἀμυγδα- 
λέδας] ἀμυγδαλῆς δίξας ΠΟΘ ποτα 001], Ρ]1π. 38,144. 6 Θῃι. 
7: ἐξαίρειν 18 φλέβια ΡΙαίο Τίτι, ρ. θδοᾶ: φλεβὰ 14 
νοτερὰ Ἰάθτη: μανότεραᾷ 15 δύναμις Ἀπουγιαθθ 18. Ηοτη. 
4846 19 ἁπάσας --- ἐτέρσετο] οτα. τοὶ 30 παύσαντο 
ταθὶ 838 γυμνικῶν ΒοΙϊρεὶ οὔτι ΕΔΘμεῖο: γυναικῶν οἵ, 
Ρ. 9640 

35 


86 ΟΟΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


τῇ φύσει καὶ στυπτικὰ ὄντα σφοδρότητι τοῦ στρυφ- 

Ἑ νοῦ τὸ πικρόν. οὕτως οὖν᾽ ἔφην 'τούτων ἐχόντων, 
εἰκότως ἡ τῶν ἀμυγδαλῶν πιχρότης βοηϑεῖ πρὸς 
τὸν ἄκρατον, ἀναξηραίνουσα τοῦ σώματος τὰ ἐν- 
τὸρ καὶ οὐκ ἐῶσα πίμπλασϑαι τὰς φλέβας, ὧν διατά- 
σει φασὶ καὶ ταραχῇ συμβαίνει τὸ μεϑύειν. τεχμήριον 
δὲ τοῦ λόγου μέγα τὸ συμβαῖνον περὶ τὰς ἀλώκπε- 
κας᾽ ἂν γὰρ ἀμυγδάλας πικρὰς φαγοῦσαι μὴ ἐπι- 
πίωσιν, ἀποθνήσχουσι τῶν ὑγρῶν ἀϑρόως ἐκλει- 
πόντων.᾽ 


886 ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ. 
Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἵ γέροντες. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΛΟΓΟΥ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΜΟΙ. 


1. Ἐξητεῖτο περὶ τῶν γερύντων, διὰ τί μᾶλλον 
ἀκρατοτέρῳ τῷ ποτῷ χαίρουσιν. οἵ μὲν οὖν κατε- 
ψυγμένην τὴν ἕξιν αὐτῶν καὶ δυσεκϑέρμαντον οὖσαν 
οἰόμενοι διὰ τοῦτο τῇ σφοδρότητι τῆς κράσεως ἐναρ- 
μόττειν, ἐφαίνοντο κοινόν τι καὶ πρόχειρον οὐχ 
ἱκανὸν δὲ πρὸς τὴν αἰτίαν οὐδ᾽ ἀληϑὲς λέγοντερ. 

Β καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσϑήσεων ταὐτὸ συμβέβηκε. 
δυσκίνητοι γάρ εἰσι καὶ δυσμετάβλητοι πρὸς τὰς 
πχοιαρῖσοι ἔσταδῦ, τὲ, δῆ. οὔμοτο παταυῤεννύγαι τὸ ἐγοόν 
οδ, ν. 9640 δ καὶ] οπι. τοὶ 6 συμβαίνειν γν'ἡ 8 θπι. 


Ἐχ. ΤΌχΘΌΙ: 8 γὰ ἐπιπίωσι δ--6 γὰ 10 Ε τῶν ὑγρῶν ἀϑρο 
1 γὰ Ἐ πόντων 19 καινόν ταϑὶ 31 ταὐτὸ ὅ: τὸ αὐτὸ 


11ΒΕΒ 1. 81 


ἀντιλήψεις τῶν ποιοτήτων, ἂν μὴ κατάχοροι καὶ 
σφοδραὶ προσπέσωσιν" αἰτία δ᾽ ἡ τῆς ἕξεως ἄνεσις" 
ἐκλυομένη γὰρ καὶ ἀτονοῦσα πλήττεσϑαι φιλεῖ. διὸ 
τῇ τὲ γεύσει μάλιστα τοὺς δηκτικοὺς προσίενται 
ὁ χυμούς, ἥ τ᾽ ὄσφρησις αὐτῶν ὅμοια πέπονθε πρὸς 
τὰς ὀσμάς" κινεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν ἀκράτων καὶ σφο- 
δρῶν ἥδιον. ἡ δ᾽ ἁφὴ πρὸς τὰ ἕλκη δυσπαϑής" 
τραύματα γὰρ ἐνίοτε λαμβάνοντες οὐ μάλα πονοῦ- 
σιν. ὁμοιότατον δὲ γίγνεται τὸ τῆς ἀκοῆς" οἵ γὰρ 
10 μουσικοὶ γηρῶντες ὀξύτερον ἁρμόξονται καὶ σκλη- 
φότερον, οἷον ὑπὸ πληγῆς τῆς συντόνου φωνῆς 
ἐγείροντες τὸ αἰσϑητήριον. ὅ τι γὰρ σιδήρῳ πρὸς 
ἀκμὴν στόμωμα, τοῦτο σώματι πνεῦμα παρέχει πρὸς Ο 
αἴσϑησιν" ἐνδόντος δὲ τούτου καὶ χαλάσαντος, ἀργὸν 
1. ἀπολείπεται καὶ γεῶδες τὸ αἰσϑητήριον καὶ σφο- 
δροῦ τοῦ νύττοντος, οἷον ὁ ἄχρατός ἐστι, δεόμενον. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η. 
Διὰ τί τὰ γράμματα πόρρωθεν οἱ πρεσβύτεροι μᾶλλον 
ἀναγιγνώσκουσιν. 


30 ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΦΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ, ΑΛΛΟΙ. 
1. Ταῦτα δ᾽ ἡμῶν εἰς τὸ προκείμενον εὑρησι- 
λογούντων, ἐδόκει τὸ τῆς ὄψεως ἀντιπίπτειν. οἵ Ὁ 


3. σφοδραὶ Ἐ; ἃ καὶ σφοδρῶν ἥδιον -- -- 
ὁμοιότατον Ἐχ. ΠΗ ΝΟΥΣ ἥδιον ἣ δὲ ᾿φὴ (ἀφῇ τὰ) 
ἃ γὰ πα]α Β τὰ ἕκη ϑυσπα 9.--ἀῦ γὰ Β τραύματα γὰς ἴ--8 ' 

ΘῈ λαμβάνοντες δ Ὑὰ 16 Β ἃ πονοῦσιν ἐ 6--Ἰ γά 10 Ε ΝΣ 
9 τὸ" 11 τῆς Β: καὶ τῆς 33 8 βοτήρεϊ: οὐρεσιλογούντων 


388 ΟὈΑΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΓΨΑΙΌΜ 


γὰρ πρεσβύτεροι πόρρω τὰ γράμματα τῶν ὀμμάτων 
ἀπάγοντες ἀναγιγνώσκουσιν, ἐγγύϑεν δ᾽ οὐ δύναν- 
ται" καὶ τοῦτο παραδηλῶν ὁ Αἰσχύλος φησίν 

οὐδὲ ἀπὸ" αὐτόν" οὐ γὰρ ἐγγύϑεν 

Ἐβγέρων δὲ γραμματεὺς γενοῦ σαφής. δ 
ἐκδηλότερον δὲ Σοφοκλῆς ταὐτὸ περὶ τῶν γε- 
φόντων" 

“βαρεῖα μὲν γὰρ ἐν λόγοισι προσβολὴ 

μόλις δι’ ὠτὸς ἔρχεται τρυπωμένου, 

Ἑ πόρρω δὲ λεύσσων, ἐγγύϑεν δὲ πᾶς τυφλός. το 
εἴπερ οὖν πρὸς τὴν ἐπίτασιν καὶ σφοδρότητα μᾶλ- 
λον ὑπακούει τὰ τῶν γερόντων αἰσϑητήρια, πῶς 
ἐν τῷ ἀναγιγνώσκειν τὸν ἐγγύθεν ἀντιφωτισμὸν οὐ 
φέρουσιν, ἀλλὰ παράγοντες ἀπωτέρω τὸ βιβλίον 
ἐκλύουσι τὴν λαμπρότητα τῷ ἀέρι καϑάπερ οἶνον τ᾽ 
ὕδατι κατακεραννυμένην; 

2. Ἦσαν μὲν οὖν οἱ πρὸς τοῦτ᾽ ἔλεγον, ὡς ἀπά- 
γουσι τῶν ὄψεων τὸ βιβλίον, οὐ μαλακώτερον τὸ 
φῶς ποιοῦντες, ἀλλ᾽ οἷον ἐπιδραττόμενοι καὶ περι- 
λαμβάνοντες αὐγὴν πλείονα καὶ πληροῦντες ἀέρος 50 

ἙΛλαμπροῦ τὴν μεταξὺ τῶν ὀμμάτων καὶ τῶν γραμ- 
μάτων χώραν. ἕτεροι δὲ τοῖς συμβάλλουσι τὰς 


8 Αἰσχύλος] Νατοὶς. Ῥ. 107 ἀαθια ταῖτοσ σὰσ Ἰδοῦπαϑ βἰδὶ 
ποίββ ποῖ ϑποίαγοσιῦ 4 Ἰδο. 6 γὰ 8 Εἰ δ ἴ8ο. 6 γὰ 
15 Ἑ. Ῥοτέ, βαρρΙθηάιπι οὐ δέλτον εἶδον αὐτός οὐ γὰρ ἐγ- 
γόθεν 1 ἦν μοι’ γέρων δὲ γραμματεὺς ἔγνω ο' ἃ φής 
δ ὁπι. ἢ: ἐνδηλότερον ᾿Συφοκλῆς] οἷς Νυοῖ. Ρ. 812 ταὐτὸ": 
τὸ αὐτὸ δὲ] δ᾽ ὁ} 8 ὁτη. Ἠθτπογάθπυβ: βραδεῖα 9 τρυ- 
πωμένου] οοἴταρίαι 13 τὰ Μ 14 πιλ]τι ἀλλ᾽ ἀπάγοντες 
11 ἔλεγον) λέγουσιν ταοὶ 


Ι1ΒΕΒ 1. 89 


αὐγὰς μετεῖχον" ἐπεὶ γὰρ ἀποτείνεται τῶν ὀφϑαλ- 
μῶν ἑκατέρου κῶνος, πρὸς τῷ ὄμματι τὴν κορυφὴν 
ἔχων, ἕδραν δὲ καὶ βάσιν ἣ περιλαμβάνει τὸ ὁρώ- 
μενον, ἄχρι μέν τινος εἰκόρ ἐστιν ἰδίᾳ τῶν κώνων 
5 ἑκάτερον φέρεσϑαι' γενόμενοι δ᾽ ἀπωτέρω καὶ συμ- 
πεσόντες ἀλλήλοις ἕν τὸ φῶς ποιοῦσι" διὸ καὶ τῶν 
ὁρωμένων ἕκαστον ἕν οὐ δύο φαίνεται, καίπερ ἀμ- 
φοτέροις ἅμα τοῖς ὄμμασι καταφαινόμενον" αἰτία 
γὰρ ἡ τῶν κώνων σύναψις εἰς ταὐτὸ καὶ σύλλαμ- 
τοψις ἐκ δυεῖν μίαν ὄψιν ἀπειργασμένη. τούτων δ᾽ 
οὕτως ἐχόντων, οἵ μὲν ἐγγὺς προσάγοντες τὰ γράμ- 
ματα πρεσβῦται, μηδέπω τῶν αὐγῶν συγκεχυμένων, 686 
ἀλλ ἑκατέρᾳ χωρὶς ἐπιϑιγγάνοντες ἀσϑενέστερον 
ἐπιλαμβάνονται" οἵ δ᾽ ἀπωτέρω προϑέμενοι, μεμιγ- 
τὸ μένου τοῦ φωτὸς ἤδη καὶ πολλοῦ γεγονότος, μᾶλλον 
ἐξακριβοῦσιν ὥσπερ οἵ ταῖς δυσὶν ὁμοῦ χερσὶ κατ- 
ἔχοντες, ὃ τῇ ἑτέρᾳ μὴ δύνανται. 
8. Δαμπρίας δ᾽ ὁ ἀδελφὸς τὴν Ἱερωνύμου "" οὐκ 
ἀνέγνωκεν Ἐ" εὐφυΐαν ἐμπεσών, ὅτι τοῖς προσπίπτου- 
30 σιν ἀπὸ τῶν ὁρατῶν εἴδεσι πρὸς τὴν ὄψιν ὁρῶμεν, 
ἃ πρῶτον μὲν ἀπέρχεται μεγάλα καὶ παχυμερῆ᾽ διὸ Β 
τοὺς γέροντας ἐγγύϑεν ἐπιταράττει βραδύπορον καὶ 
σκληρὰν ἔχοντας τὴν ὅρασιν" ἀνενεχϑέντων δ᾽ εἰς 


8 ἧ Ῥοεμηθταβ 12 αὐγῶν] αὐτῶν ταοῖ 18 ἑκατέρᾳ 
(. τῇ αὐγῇ) Ῥοθίπιοταθ: ἑκάτερα. ὀ 1ὰ προτιθέμενοι» 
᾿ ἡδασὸς δι δ νὰ ἘΣ νι ὧρ. το ἐδ νὰ 10 Ἐ μόνον 
, Μα τα δόξαν. καὶ οὐκ ἀνε: ὼ ς ἔτυχε δι᾽ εὐφυὶ 
ἐμπεσών οὐδ΄ 19 Ἰδρ Τὰ Ε. Ροδὶ ἐμπισὼν ἀῦθ γὰ 
[αὐ 8. 8 ἴ50., 480 ρτορύδτ Ῥγοχίμπιμτη τα τβ. πυ]]α θ680 τί. 
30 εἴδεσι 8: 4 γὰ 6Ε 


40 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΌΜ 


τὸν ἀέρα καὶ λαβόντων διαστήματα, τὰ μὲν γεώδη 
περιϑραύεται καὶ ἀποπίπτει, τὰ δὲ λεπτὰ προσπελά- 
ξοντα ταῖς ὄψεσιν ἀλύπως καὶ ὁμαλῶς ἐναρμόττει 
τοῖς πόροις, ὥσϑ᾽ ἧττον ταραττομένους μᾶλλον ἀντι- 
λαμβάνεσθαι. καὶ γὰρ αἴ τῶν ἀνθέων ὀσμαὶ πόρ- 
ρωϑεν εὐωδέστεραι προσπίπτουσιν' ἂν δ᾽ ἐγγύϑεν 
ἄγαν προσάγῃς, οὐχ οὕτω καθαρὸν οὐδ᾽ ἄκρατον 
ὀδώδασιν. αἴτιον δ᾽ ὅτι πολλὰ τῶν γεωδῶν καὶ 
ϑολερῶν συναποφέρεται τῇ ὀσμῇ καὶ διαφϑείρει τὴν 
εὐωδίαν ἐγγύθεν λαμβανομένην᾽ ἂν δ᾽ ἄπωϑεν, τὰ τὸ 

Ο μὲν ϑολερὰ καὶ γεώδη περιρρεῖ καὶ ὑποπίπτει, τὸ 
δ᾽ εἰλικρινὲς καὶ θερμὸν αὐτοῦ ὑπὸ λεπτότητος δια- 
σῴξεται πρὸς τὴν αἴσϑησιν. 

4. Ἡμεῖς δὲ τὴν Πλατωνικὴν φυλάττοντες ἀρ- 
χὴν ἐλέγομεν ὅτι πνεῦμα τῶν ὀμμάτων αὐγοειδὲς 16 
ἐκπίπτον ἀνακίρναται τῷ περὶ τὰ σώματα φωτὶ καὶ 
λαμβάνει σύμπηξιν, ὥσϑ᾽ ἕν ἐξ ἀμφοῖν σῶμα δι᾽ 
ὅλου συμπαϑὲς γενέσϑαι. κεράννυται δ᾽ ἕτερον ἑτέρῳ 
συμμετρίας τε λόγῳ καὶ ποσότητος" οὐ γὰρ ἀναιρε- 
ϑῆναι δεῖ ϑάτερον ὑπὸ ϑατέρου κρατηϑέν, ἀλλ᾽ ἀπ᾽ Ὁ 
ἀμφοῖν ἔρ τι μέσον ἁρμονίᾳ καὶ κοινωνίᾳ συναχϑέν- 
τῶν μέαν δύναμιν ἀποτελεσθῆναι. ὄντος οὖν τοῦ 
τῶν παρηλίκων, εἴτε ῥεῦμα χρὴ προσαγορεύειν τὸ 
διὰ τῆς κόρης φερόμενον εἴτε πνεῦμα φωτοειδὲς 

Ρ εἴτ᾽ αὐγήν, ἀσθενοῦς καὶ ἀδρανοῦς, οὐ γίγνεται 15 


10 ἄπωϑεν τὰ μὲν] ἀπὸ μὲν ταοῖ 18 αὐτῶν ἱ. 9. τῶν 
ἀνθῶν Βοπβεϊοτιβ 14 Πλατωνικὴν} Τῆτε, Ῥ. 460 5ᾳᾳ 
16 δα, Ἧ΄: λέγομεν 18": ἀνακιρνᾶται 19 τὲ 1όγῳ 
Β; λόγῳ τε 51 ἔς τι Χ: ἔστι 32 τούτων πιεῖ 80 οὐ 
γίγνεται] ἐγγίνεται ᾿άθιι 





118Ὲ8 1. 41 


κρᾶσις πρὸς αὐτὸ τῷ ἐκτὸς οὐδὲ μῖξις ἀλλὰ φϑορὰ 
καὶ σύγκρισις, ἂν μὴ μακρὰν τὰ γράμματα τῶν ὀμ- 
μάτων ἀπάγοντες ἐκλύωσι τὴν ἄγαν λαμπρότητα τοῦ 
φωτός, ὥστε μὴ πολλὴν μηδ᾽ ἄκρατον ἀλλ᾽ ὁμοιο- 

ὁπαϑῆ καὶ σύμμετρον ἀπαντῆσαι πρὸς τὴν ὄψιν. 
ὃ δὴ καὶ τοῦ περὶ τὰ νυκτίνομα τῶν ξῴων παϑή- 
ματος αἴτιόν ἐστιν ἡ γὰρ ὄψις αὐτῶν ὑπὸ τοῦ 
μεϑημερινοῦ φωτὸς ἀδρανὴς οὖσα κατακλύξεται καὶ 
κρατεῖται, μὴ δυναμένη πρὸς πολὺ καὶ ἰσχυρὸν ἀπ᾽ 

10 ἀσϑενοῦς καὶ ὀλίγης ἀρχῆς κεράννυσθϑαι" πρὸς δὲ 
τὸ ἀμαυφὸν καὶ λεπτὸν οἷον ἀστέρος φῶς αὐγὴν Ἑ 
διαρκῆ καὶ σύμμετρον ἐξίησιν, ὥστε κοινωνεῖν καὶ 
συνεργεῖσϑαι τὴν αἴσϑησιν. 





ΠΡΟΒΛΜΗΜΑ Θ. 


15 Διὰ τί τῷ ποτίμῳ μᾶλλον ὕδατι ἢ τῷ ϑαλαττίῳ πλύ- 
νεται τὰ ἱμάτια. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΘΕΩ͂Ν, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΜΕΣΤΡΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ, 
ΠΛΑΟΥ͂ΤΑΡΧΟΣ, 4440]. 


30 1. Θέων ὁ γραμματικός, ἑστιωμένων ἡμῶν παρὰ 
“Μεστρίῳ Φλώρῳ, πρὸς Θεμιστοκλέα τὸν Στωικὸν 
διηπόρησε, τί δήποτε Χρύσιππος ἐν πολλοῖς τῶν Ἐ 


1 αὐτὸ τῷ] 6--ἴ γὰ 8 τὸ 3. σύγκρισιρ] σύγχυσις Μ. 
σόγκλυσις"}) ὃ δυναμένης --- αὐγῆς (ργ0 ἀρχῆρ) Μ ἀπ’ Βὶ 
16 ὕδατι]. ἴπ Ἰθταταδίθ ὁπ. τοὶ 91 Μιεστρίῳ Β' (001. 
Βαοῦ. Υοβρ. 32. Ὑ᾽ξ, ΟΥμ. ο. 14): μετρίῳ 


42 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


παραλόγων καὶ ἀτόπων ἐπιμνησϑείς, οἷόν ἐστι τό 
“τάριχος, ἂν ἅλμῃ βρέχηται, γλυκύτερον γίγνεσϑαι᾽ 
καὶ τό 'τῶν ἐρίων τοὺς πόκους ἧττον ὑπακούειν 
τοῖς βίᾳ διασπῶσιν ἢ τοῖς ἀτρέμα διαλύουσι᾽ καὶ 
τό 'νηστεύσαντας ἀργότερον ἐσϑίειν ἢ προφαγόντας" ὁ 
οὐδενὸς αὐτῶν αἰτίαν ἀπέδωκεν. ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς 
εἰπών, ὅτι ταῦτα Χρύσιππος ἄλλως ἐν παραδείγμα- 
τὸς λόγῳ προύϑετο, ῥᾳδίως ἡμῶν καὶ ἀλόγως ὑπὸ 
τοῦ εἰκότος ἁλισκομένων καὶ πάλιν ἀπιστούντων 

θ᾽ τῷ παρὰ τὸ εἰκός, ἐπιστρέφων σοὶ δ᾽᾽ ἔφη “βέλ- 
τιστε, τί πρᾶγμα περὶ τούτων διαπορεῖν; εἰ γὰρ 
ἡμῖν αἰτίων ξητητικὸς καὶ ϑεωρητικὸς γέγονας, μὴ 
μακρὰν οὕτως ἀποσκήνου τῶν ἰδίων, ἀλλ᾽ εἰπὲ δι᾽ 
ἣν αἰτίαν Ὅμηρος ἐν τῷ ποταμῷ πλύνουσαν οὐκ 
ἐν τῇ ϑαλάττῃ, καίπερ ἐγγὺς οὔσῃ, τὴν Ναυσικάαν τὸ 
πεποίηκε, καίτοι ϑερμοτέραν γε καὶ διαφανεστέραν 
εἰκὸς καὶ ῥυπτικωτέραν εἶναι." 

2. Καὶ ὃ Θέων “ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ εἶπε 'τῶν 
γεωδῶν ᾿Αφιστοτέλης πάλαι διαλέλυκεν, ὃ προβέ- 
βληκαρ ἡμῖν. καὶ γὰρ τῇ ϑαλάττῃ τὸ παχὺ καὶ Ὁ 
γεῶδες ἐνδιέσπαρται καὶ τοῦτο ποιεῖ τὴν ἁλυχότητα 
μεμιγμένον" ᾧ καὶ μᾶλλον ἡ ϑάλαττα τούς τε νη- 

Β χομένους ἐξαναφέρει καὶ στέγει τὰ βάρη, τοῦ γλυ- 
κέος ἐνδιδόντος διὰ κουφότητα καὶ ἀσϑένειαν" 


8 


8 πἰόκουρ Ἠογποράοπυα 10 τῷ] τὸ πιο 18 ἀπο- 
σκηνοῦ φἀϊέογοδ χσϑοθῃξίουθβ τῶ8]0 14 Ὅμηρορ] ξ δ' 
18 καὶ Βαδἰ]οΘπεῖδ: τῶν γεωδῶν] ἱ. 6. ὁχ αἰεῖθαο 
ᾳυδοδεϊουϊδυβὀ 19  ιειστοτέλης] ν. ὅδ, 96 βᾳᾳ. 984, 10 
8ὸ Εταζτω. 311 ὃ προβέβληκας 8: κας 30 καὶ γὰρ 
ἰάθτα: 1 γ7Ὑὰ 9 παχὺ οχ δ 6: τραχὺ 


͵ 


ἹΜΒΕΝ 1. 48 


ἔστι γὰρ ἄμικτον καὶ καϑαρόν᾽ ὅϑεν ἐνδύεται διὰ 
λεπτότητα καὶ διεξιὸν τοῦ ϑαλαττίου μᾶλλον ἐκτή- 
κει τὰς κηλῖδας. ἢ οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο πιϑανῶς 
λέγειν ᾿Δριστοτέλης;᾽ 
δ 8. ᾿'Πιϑανῶς᾽ ἔφην ἐγώ οὐ μὴν ἀληϑῶς" δρῶ 
γὰρ ὅτι καὶ τέφρᾳ καὶ λίθοις, κἂν μὴ παρῇ δὲ 
ταῦτα, κονιορτῷ πολλάκις παχύνουσι τὸ ὕδωρ, ὡς 
μᾶλλον τῶν γεωδῶν τῇ παχύτητι καταπλύνειν δυ- 
ναμένων τὸν δύπον, αὐτοῦ δὲ τοῦ ὕδατος διὰ λεπτό- 
1ὸ τηταὰ καὶ ἀσϑένειαν οὐχ ὁμοίως τοῦτο δρῶντος. τὸ 
μὲν οὖν παχυμερὲς τῆς "᾿ϑαλάττης οὐ πετουτόποτε Ο 
ἘΣπρὸς τὴν κα ἘΞ" δὲ τὴν δριμύτητα᾽ καὶ γὰρ αὕτη 
τοὺς πόρους ἀναστομοῦσα καὶ ἀνοίγουσα κατασύρει 
τὸν ῥύπον. ἐπεὶ δὲ πᾶν τὸ λιπαρὸν δυσέκπλυτόν 
16 ἐστι καὶ κηλῖδα ποιεῖ, λιπαρὰ δ᾽ ἡ ϑάλασσα, τοῦτ᾽ 
ἂν αἴτιον εἴη μάλιστα τοῦ μὴ καλῶς πλύνειν. ὅτι 
δ᾽ ἐστὶ λιπαρά, καὶ αὐτὸς εἴρηκεν ᾿Δφιστοτέλης" οἵ 
τε γὰρ ἅλες λίπος ἔχουσι καὶ τοὺς λύχνους βέλτιον 
παρέχουσι καομένους" αὐτή ϑ᾽ ἡ ϑάλαττα προσραι- 
30 νομένη ταῖς φλοξὶ συνεκλάμπει, καὶ κάεται μάλιστα 
τῶν ὑδάτων τὸ ϑαλάττιον" ὡς δ᾽ ἐγῷμαι, διὰ τοῦτο 
καὶ ϑερμότατόν ἐστιν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ κατ᾽ ἄλλον Ὁ 
τρόπον" ἐπεὶ τῆς πλύσεως τέλος ἡ ψῦξίς ἐστι καὶ 
1 ἔστι] ἔτι Ῥοθμπθταβ 6 τέφρα καὶ 1όθοι ταοὶ 
8. παχύτητι Ἠϊτϑοβίρίυθ: τραχύτηι [11 ἴκο, 1--8 γὰ 
1 12160.1 78 11Ὲ Ὁ. Ἰδο. 1 γὰ 14 Ε, Εοτέ. Ἰοοῦβ 
θὲ βυρρίοπᾶπα ἐξα: οὐδὲν καλύει] γε τοῦτο ποιεῖίν οὐδ᾽ 
ἧττον] πρὸς κάθαρσιν συνεργεῖ γ6] βοηθεῖ] διὰ 
δριμύτητα. οἵ. Μϑοτοδὶ Τ, 18, 3 γϑτδίοῃηθια 18 πόρους Β: 


δγὰ ἀνοίγουσα ἰᾶθπι: 6 γὙὰ 16 ΕΒ 17 ᾿Δριστοτέλης] 
Ρ. 988, 10 19 αὕτη πιορὶ 


44 ΟΟΑΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


μάλιστα φαίνεται καθαρὸν τὸ μάλιστα ξηρὸν γιγνό- 
μενον' δεῖ δὴ τὸ πλῦνον ὑγφὸν τῷ ῥύπῳ ταχέως 
συνεξελθϑεῖν, ὥσπερ τῷ νοσήματι τὸν ἐλλέβορον. 
τὸ μὲν οὖν γλυκὺ ῥᾳδίως ὃ ἥλιος ἐξάγει διὰ κου- 
φότητα, τὸ δ᾽ ἁλμυρὸν ἐνισχόμενον τοῖς πόροις διὰ 5 
τραχύτητα δυσξήραντόν ἐστι. 

4. Καὶ ὃ Θέων ὑπολαβών “οὐδέν᾽ ἔφη “λέγεις" 
᾿Αφιστοτέλης γὰρ ἐν ταὐτῷ βιβλίῳ φησὶ τοὺς ἐν 
ϑαλάττῃ λουσαμένους τάχιον ἀποξηραίνεσθαι τῶν 
γλυχέσι χρησαμένων, ἂν ἐν ἡλίῳ στῶσι. “λέγει γάρ᾽ τὸ 

Ε εἷπον" ἀλλ᾽ ἤμην σε μᾶλλον Ὁμήρῳ τἀναντία λέγοντι 
πιστεύσειν. ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς μετὰ τὸ ναυάγιον ἐν- 
τυγχάνει τῇ Ναυσικάᾳ 'σμερδαλέορ᾽ ὀφθῆναι, “κε- 
κακωμένος ἅλμῃ, καὶ πρὸς τὰς ϑεραπαινίδας φησίν 

ἀμφίπολοι, στῆϑ᾽ οὕτω ἀπόπροθεν, ὄφρ᾽ 15 
[ἂν ἐγὼ αὐτὸς 

ἅλμην ὥμοιιν ἀπολούσομαι" 

καταβὰς δ᾽ εἰς τὸν ποταμόν 

"ἐκ κεφαλῆς ἔσμηχεν ἁλὸς χνόον.,᾽ 
ὑπερφυῶς τοῦ ποιητοῦ τὸ γιγνόμενον συνεωρακότος. 20 
ὅταν γὰρ ἐκ τῆς θαλάττης ἀναδύντες ἐν τῷ ἡλίῳ 
στῶσι, τὸ λεπτότατον καὶ κουφότατον τῆς ὑγρασίας 

Βὴ ϑερμότης διεφόρησε' τὸ δ᾽ ἁλμυρὸν αὐτὸ καὶ 


Μ8ΒΕΒ 1. 40 


τραχὺ καταλειφϑὲν ἐφίσταται καὶ παραμένει τοῖς 
σώμασιν ἁλώδης ἐπίπαγος, μέχρι ἂν αὐτὸ ποτίμῳ 
καὶ γλυχεῖ κατακλύσωσιν.᾽ 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ 1. 628 


δ᾽ Διὰ τί τῆς Αἰαντίδος φυλῆς ᾿Αϑήνησιν οὐδέποτε τὸν 
χορὸν ἔκρινον ὕστατον. " 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΣ, ΜΑΡΚΟΣ, ΜΙΑΛΩΝ, ΓΛΑΎΚΙΑΣ, 
ΠΔΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΑΛΜΟΙ. 


10 1. Ἐν δὲ τοῖς Σαραπίωνος ἐπινικίοις, ὅτε τῇ 
“Μεοντίδι φυλῇ τὸν χορὸν διατάξας ἐνίκησεν, ἐστιω- 
μένοις ἡμῖν ἅτε δὴ καὶ φυλέταις οὖσι δημοποιή- 
τοις, οἰκεῖοι λόγοι τῆς ἐν χειρὶ φιλοτιμίας παρῆ- 
σαν. ἔσχε γὰρ ὃ ἀγὼν ἐντονωτάτην ἅμιλλαν, 

15 ἀγωνοθετοῦντος ἐνδόξως καὶ μεγαλοπρεπῶς Φιλο- 
πάππου τοῦ βασιλέως ταῖς φυλαῖς ὁμοῦ πάσαις χο- 
φηγοῦντος. ἐτύγχανε δὲ συνεστιώμενος ἡμῖν καὶ 
τῶν παλαιῶν τὰ μὲν λέγων τὰ δ᾽ ἀκούων διὰ φι- 
λανϑρωπίαν οὐχ ἧττον ἢ φιλομάϑειαν. 

0) 2. Προεβλήϑη δέ τι τοιοῦτον ὑπὸ Μάρκου τοῦ 
γραμματικοῦ. Νεάνϑη τὸν Κυξικηνὸν ἔφη λέγειν 
ἐν τοῖς κατὰ πόλιν μυϑικοῖς, ὅτι τῇ Αἰαντίδι φυλῇ 


[1 


8 αὐτὸν ΒΒ 11 διδάξας Ποθμποταβ, βοὰ οἵ, Αἴμθῃ. 
Ῥ' 4688 821 Νεάνθη] οἵ. ΜῈ6]16Γ. 8 Ῥ. 10 


- 


46 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


γέρας ὑπῆρχε τὸ μὴ κρίνεσθαι τὸν αὐτῆς χορὸν 
ἔσχατον" εἰ μὲν οὖν ἔφη πρὸς ἀπόδειξιν ἱστορίας 
ὁ ἀνα" εἰ δὲ τοῦτό γ᾽ οὐ νοϑεύει, προκείσϑω τῆς 
αἰτίας ἐν κοινῷ πᾶσιν ἡ ξήτησις. εἰπόντος δὲ τοῦ 
ἑταίρου Μίλωνος 'ἂν οὖν ψεῦδος ἡ τὸ λεγόμενον᾽; 5 
“οὐδέν᾽ ἔφη ᾿δεινόν᾽ ὁ Φιλόπαππος “εἰ ταὐτὸ πεισό- 
μεϑα Δημοκχρίτῳ τῷ σοφῷ διὰ φιλολογίαν. καὶ 
γὰρ ἐκεῖνος ὡς ἔοικε τρώγων σίκυον, ὡς ἐφάνη 
μελιτώδης ὁ χυμόςρ, ἠρώτησε τὴν διακονοῦσαν, ὁπό- 
ϑὲν πρίαιτο" τῆς δὲ κῆπόν τινα φραξούσης, ἐκέ- τὸ 
λευσεν ἐξαναστὰς ἡγεῖσθαι καὶ δεικνύναι τὸν τόπον" 
ϑαυμάξοντος δὲ τοῦ γυναίου καὶ πυνθανομένου τί 
βούλεται, ἱτὴν αἰτίαν᾽ ἔφη δεῖ μὲ τῆς γλυκύτητος 
εὑρεῖν, εὑρήσω δὲ τοῦ χωρίου γενόμενος ϑεατής" 
κατάκεισο δή᾽ τὸ γύναιον εἶπε μειδιῶν, ᾿ἐγὼ γὰρ ιτ6 
ἀγνοήσασα τὸ σίκυον εἰς ἀγγεῖον ἐθέμην μεμελιτω- 
μένον ὁ δ᾽ ὥσπερ ἀχϑεσϑείς ᾿ἀπέκναισαρ᾽ εἶπε 
“καὶ οὐδὲν ἧττον ἐπιϑήσομαι τῷ λόγῳ καὶ ξητήσω 
τὴν αἰτίαν, ὡς ἂν οἰκείου καὶ συγγενοῦς οὔσης τῷ 
σικύῳ τῆς γλυκύτητος. οὐκοῦν μηδ᾽ ἡμεῖς τὴν 10 
ΝΝεάνϑους ἐν ἐνίοις εὐχέρειαν ἀποδράσεως ποιησώ- 
μεϑα πρόφασιν" ἐγγυμνάσασϑαι γάρ, εἰ μηδὲν ἄλλο 
χρήσιμον, ὃ λόγος παρέξει.᾽ 

8. Πάντες οὖν ὁμαλῶς ἐρρύησαν πρὸς τὸ τὴν 


1 αὐτῆς Χ: δ γὙ7ὰἃ 8Ὲ 8 εἰ": Ικ0. 8 γὰ 6 ὁ 
πρὸς ἀπόδειξιν ὈοΘΒπΘταΒ: προ 8 7ὰ ἸῈ ἔἕιν 810. 8-9 
γὰ 4 ΒΕ. Βοτὲ. ὁ ἀναφέρων (αι ὁ ἀναγράψας οὐτα ΜΌΘΙ]ΘτΟ) 
ἵκανός, ἐῶ" εἰ δὲ οϑ. γ᾽ οὐ νοϑεύει": γοῦν νοϑεύει 
Ἵ τῷ] ὁχα, τοοῦ 31 ποιησώμεϑα": ποιησόμεϑα 


11ΒΕΒ1. 41 


φυλὴν ἐγκωμιάξειν, εἴ τι καλὸν πρὸς δόξαν αὐτῇ 
ὑπῆρχεν ἀναλεγόμενοι. καὶ γὰρ ὁ Μαραϑὼν εἰς 
μέσον εἵλκετο, δῆμος ὧν ἐκείνης τῆς φυλῆς" καὶ 
τοὺς περὶ “ἁρμόδιον Αἰαντίδας ἀπέφαινον, ᾿Αφιδναί- Β 
δοὺς γε δὴ τῶν δήμων γεγονότας. Γλαυκίας δ᾽ ὃ 
ῥήτωρ καὶ τὸ δεξιὸν κέρας Αἰαντίδαις τῆς ἐν Μαρα- 
ϑῶνι παρατάξεως ἀποδοϑῆναι, ταῖς Αἰσχύλου εἰς 
τὴν μεϑορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ἠγωνισμένου 
τὴν μάχην ἐκείνην ἐπιφανῶς" ἔτι δὲ καὶ Καλλίμα- 
1. χον ἀπεδείκνυε τὸν πολέμαρχον ἐξ ἐκείνης ὄντα τῆς 
φυλῆς, ὃς αὑτόν τε παρέσχεν ἄριστον ἄνδρα καὶ 
τῆς μάχης μετά γε Μιλτιάδην αἰτιώτατος κατέστη, 
σύμψηφος ἐκείνῳ γενόμενος. ἐγὼ δὲ τῷ Γλαυκίᾳ 
προσετίϑην, ὅτι καὶ τὸ ψήφισμα, καϑ᾽ ὃ τοὺς ᾿4ϑη- 
τὸ ναίους ἐξήγαγε, τῆς Αἰαντίδος φυλῆς πρυτανευού- 
σης γραφείη, καὶ ὅτι περὶ τὴν ἐν Πλαταιαῖς μάχην 
εὐδοχιμήσειεν ἡ φυλὴ μάλιστα" διὸ καὶ ταῖς Σφρα- 
γίτισι Νύμφαις τὴν ἐπινίκιον καὶ πυϑόχρηστον 
ἀπῆγον Αἰαντίδαι ϑυσίαν εἰς Κιϑαιρῶνα, τῆς πό- 
30 λεῶς τὸ ἱερεῖον καὶ τἄλλα παρεχούσης αὐτοῖς. ᾿ἀλλ᾽ 
ὁρᾷς᾽ ἔφην ὅτι πολλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις φυλαῖς 
ὑπάρχει, καὶ πρώτην γε τὴν ἐμὴν ἴστε δὴ τὴν 629 
“Μεοντίδα μηδεμιᾷ δόξης ὑφιεμένην. σκοπεῖτε δὲ 
δή, μὴ πυιϑανώτερον λέγεται τὸ παραμύϑιον τοῦ 


1 φυλὴν Χ: φυλακὴν αὐτῆς Βομεοίθτιθὀ ἀἋ ὁζα. 
Τιβουΐουθ: ἀφνιδαίους 6 ῥήτωρ] βἀά. τἱὰ. ἔφη το] εἶπο 
Ἴ εἰς Χ. Ῥοτί. τοῖς Αἰσχύλου τῶν Μαραϑωνίων ἐλεγείοις 
οἵ, Βογρῖς. ῶ Ῥ. 340 18 ἐκείνοιρ τιοὶ 11 οχω. Χ εχ ᾽ς, 
Αὐϊβέ. ὁ. σφαγίτισι, 30 τἄλλα ": τὰ ἄλια 38 οἴα. 
Τυχπορυθ: δόξῃ δὲ] οπι. τιθὶ 


48 ΟΥΛΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ [18ΕῈ 1. 


ἐπωνύμου τῆς φυλῆς καὶ παραίτησιν εἶναι τὸ γιγνό- 
μενον" οὐ γὰρ εὔκολος ἐνεγκεῖν ἧτταν ὁ Τελαμώ- 
ψιος, ἀλλ᾽ οἷος ἀφειδεῖν πάντων ὑπ᾽ ὀργῆς καὶ φι- 
λονεικίας" ἵν᾽ οὖν μὴ χαλεπὸς ἦ μηδ᾽ ἀπαραμύϑητος, 
ἔδοξε τῆς ἥττης ἀφελεῖν τὸ δυσχερέστατον, εἰς τὴν 5 
ἐσχάτην χώραν μηδέποτε τὴν φυλὴν αὐτοῦ κατα- 
βαλόντας.᾽ 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ. 





ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1. Τῶν εἰς τὰ δεῖπνα καὶ τὰ συμπόσια παρα- Ο 
5 σχευαζομένων, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τὰ μὲν ἀναγ- 
καίαν ἔχει τάξιν, ὥσπερ οἶνος καὶ σιτία καὶ ὄψα 
καὶ στρωμναὶ δηλαδὴ καὶ τράπεξαι" τὰ δ᾽ ἐπεισόδια 
γέγονεν ἡδονῆς ἕνεκεν, χρείας μὴ συναγομένης, 
ὥσπερ ἀκροάματα καὶ ϑεάώματα καὶ γελωτοποιός τις 
1 ἐκ Καλλίου Φίλιππορ' οἷς παροῦσι μὲν ἥδονται, 
μὴ παρόντα δ᾽ οὐ πάνυ ποϑοῦσιν οὐδ᾽ αἰτιῶνται 

τὴν συνουσίαν ὡς ἐνδεέστερον ἔχουσαν. οὕτω δὴ Ὁ 
καὶ τῶν λόγων τοὺς μὲν ἐπὶ χρείᾳ τῇ περὶ τὰ 
συμπόσια παραλαμβάνουσιν οἵ μέτριοι, τοὺς δ᾽ 
15 ἄλλους δέχονται ϑεωρίαν πιϑανὴν καὶ τῷ καιρῷ 
μᾶλλον αὐλοῦ καὶ βαρβίτου πρέπουσαν ἔχοντας. ὧν 
καὶ τὸ πρῶτον ἡμῖν βιβλίον εἶχε μεμιγμένα δείγ- 
ματα, τοῦ μὲν προτέρου γένους τὸ περὶ τοῦ φιλο- 
σοφεῖν παρὰ πότον καὶ περὶ τοῦ διανέμειν αὐτὸν 
30 ἢ τοῖς δειπνοῦσιν ἐφιέναι τὰς κλίσεις καὶ τὰ τοι- 
αὕτα' τοῦ δὲ δευτέρου περὶ τοῦ τοὺς ἐρῶντας ποι- 


8 τρλ]ῖπι ἡδονῆς ἕνεκα κενῆς χρείας μὴ συνεπειγομένης 
14 περιλαμβάνουσιν το 30 καὶ τὰ τοιαῦτα Βοτΐρὶ οὕτα 
Ἐπαροτῖο: 4--ὃ γὰ 8 Ε αὐτά 21 τὸ περὶ Β 


ῬΙαίασοὩΙ Μοσαῖα, ΥῸ. ΙΥ͂. 4 


δ0 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ ΠΒΕᾺ Π. 


ητικοὺς εἶναι καὶ περὶ τῆς Αἰαντίδος φυλῆς. Ἐ" καλῶ 
δῆτα καὶ ᾿" τὰ συμποτικά" τὰ δ᾽ Δ" τερα κοινῶς 

ΠΕ συμποσιακά. σποράδην δ᾽ ἀναγέγραπται καὶ οὐ δια- 
κεκριμένως ἀλλ᾽ ὡς ἕκαστον εἰς μνήμην ἦλθεν. οὐ 
δεῖ δὲ ϑαυμάξειν τοὺς ἀναγιγνώσκοντας, εἴ σοι 
προσφωνοῦντες τινὰ τῶν προρρηϑέντων ὑπὸ σοῦ 
συνηγάγομεν" καὶ γὰρ ἂν αἱ μαϑήσεις ἀναμνήσεις 
μὴ ποιῶσι, πολλάκις εἰς ταὐτὸ τῷ μανθάνειν τὸ 
ἀναμιμνήσκεσϑαι καϑίστησι. 


“. 


1 καὶ] καὶ τὸ ΒΒ 80. 3 γὰ 98 3 180. 8-Φ γὰ 
8Ὲ ἴθ. Ιδ0. 8-- γὰ ΤῈ; Ἰοουπὶ βαρρ]ονὶν  ἴξα: τὰ γοῦν 
πρῶτα καλῶ δῆτα καὶ αὐτὸς συμποτικά" τὰ δὲ δεύτερα 
κοινῶς οθῦ, τηϑ]ΐτι τούτων τὰ μὲν πρῶτα καλῶ ὃ. καὶ αὐτὸς 
ἰδίᾳ συμποτικά, τὰ δὲ δεύτερα κοινῶς οοἰξ. 6 τινὰ] ταῦτα, 
τινὰν ὑπὸ Μ: ἢ ὑπὸ 8 ποιῶσι] πάντως ὦσι 49 καϑέ- 
στηκεῦ 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ Α. 


Τίν᾽ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἥδιον ἐρωτᾶσϑαί φησι 
καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΖΦΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
δ ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΈΕΚΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Δέκα δὲ προβλημάτων εἰς ἕκαστον νενεμη- 
μένων βιβλίον, ἐν τούτῳ πρῶτόν ἐστιν ὃ τρόπον 
τινὰ Ξενοφῶν ὁ Σωκρατικὸς ἡμῖν προβέβληκε. τὸν 
γὰρ Γωβρύαν φησὶ συνδειπνοῦντα τῷ Κύρῳ τά τ᾽ 

10 ἄλλα ϑαυμάξειν τῶν Περσῶν, καὶ ὅτι τοιαῦτα μὲν 
ἀλλήλους ἐπηρώτων ἃ ἥδιον ἦν ἐρωτηϑῆναι ἢ μή, 
ἔσκωπτον δ᾽ ἃ σχωφθῆναι κάλλιον ἢ μή" εἰ γὰρ 
ἐπαινοῦντες ἕτεροι πολλάκις λυποῦσι καὶ προσ- 
ἔστανται, πῶς οὐκ ἄξιον ἦν ἄγασθαι. τὴν εὐτραπελίαν 

15 ἐκείνων καὶ τὴν σύνεσιν, ὧν καὶ τὰ σκώμματα τοῖς 
σκωπτομένοις ἡδονὴν καὶ χάριν παρεῖχε; δεχόμενος 
οὖν ἡμᾶς ἐν Πάτραις, ἡδέως ἂν ἔφης πυϑέσϑαι 
τὰ τοιαῦτα ἐρωτήματα ποίου γένους εἴη καὶ τίς 
αὐτῶν τύπορ᾽ “οὐ γάρ τι μικρόν᾽ ἔφης “τῆς ὃμι- 

30 λητικῆς μόριον ἡ περὶ τὰς ἐρωτήσεις καὶ τὰς παι- 
διὰς τοῦ ἐμμελοῦς ἐπιστήμη καὶ τήρησις. 

τ οι, Ἧη περαβήρυτω (ἢ δ] οἷο χα. Τὰ Μκαβτον 
δ' ἃ": δ γὰ 10 κάλλιον ἢ μήϊ: καὶ 6 γὰ 19 Ἢ 
ἧς ἀνκοῦσινι Ὁ γα ὁ Ομ ἔφης ὍΓ. ἔφυ δυὺ ἔφη 
19 ἔφης Ἰἰάοτα: ἔφησεν 
4: 


δ2 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΟΜ 


680 2. ἱΜέγα μὲν οὖν᾽ ἔφην ἐγώ, "ἀλλ᾽ ὅρα "μὴ καὶ 
αὐτὸς ὁ Ξενοφῶν ἔν τε τῷ Σωκρατικῷ καὶ τοῖς 
Περσικοῖς ἐπιδείκνυσι συμποσίοις τὸ γένος. εἰ δὲ 
δοκεῖ καὶ ἡμᾶς ἐπιθέσθαι τινὶ λόγῳ, πρῶτον ἡδέως 
ἐρωτᾶσϑαί μοι δοχοῦσιν ἃ ῥαδίως ἀποκρίνασϑαι ὁ 
δύνανται" ταῦτα δ᾽ ἐστὶν ὧν ἐμπειρίαν ἔχουσιν. 
ἃ γὰρ ἀγνοοῦσιν, ἢ μὴ λέγοντες ἄχϑονται καϑάπερ 
αἰτηϑέντες ὃ δοῦναι μὴ δύνανται, ἢ λέγοντες ἀπὸ 
δόξης καὶ εἰκασίας οὐ βεβαίου διαταράσσονται καὶ 

Β κινδυνεύουσιν. ἂν δὲ μὴ μόνον ἔχῃ τὸ ῥάδιον ἀλλὰ ιο 
καὶ περιττὸν ἡ ἀπόκρισις, ἡδίων ἐστὶ τῷ ἀποκρινο- 
μένῳ" περιτταὶ δ᾽ εἰσὶν αἴ τῶν ἐπισταμένων ἃ μὴ 
πολλοὶ γιγνώσχουσιν μηδ᾽ ἀκηκόασιν; οἷον ἀστρο- 
λογικῶν, διαλεκτικῶν, ἄνπερ ἕξιν ἐν αὐτοῖς ἔχωσιν. 
οὐ γὰρ πράττων μόνον ἕκαστος οὐδὲ διημερεύων, τὸ 
ὡς Εὐριπίδης φησίν, ἀλλὰ καὶ διαλεγόμενος 

“ἵν᾽ αὐτὸρ αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὥν᾽ 
ἡδέως διατίϑεται" καὶ χαίρουσι τοῖς ἐρωτῶσιν ἃ γι- 
γνῴσκοντες ἀγνοεῖσϑαι καὶ λανϑάνειν οὐ ϑέλουσι. 
διὸ καὶ περὶ χώρας ἀποίχου καὶ ξένης ϑαλάττηρ ν»ο 
ἐθῶν τε βαρβαρικῶν καὶ νόμων οἵ πεπλανημένοι 
καὶ πεπλευχότες ἥδιον ἐρωτῶνται, καὶ προϑύμως 

Ὁ διηγοῦνται καὶ διαγράφουσι κόλπους καὶ τόπους, 

οἰόμενοι καὶ χάριν τινὰ τῶν πόνων ταύτην καὶ 
παραμυϑίαν κομίζεσθαι. καϑόλου δ᾽ ὅσα᾽ μηδενὸς 55 


ὅ ταβ!ῖπι ἀποκρίνεσθαι Ἰ ἢ μὴ Ἰαπποξίυβ: οἵ μὴ 
10 κινδυνεύουσιν) οοττ. Υἱὰ, συνδιανεύουσιν ἱ. 6. ἀμφιγνοοῦς 
σιν, ἀμφιβάλλουσιν 11 καὶ] καὶ τὸ ' 19 θα. Η: περιτ- 
τοὶ 10 Εὐριπίδης) Ναθοκ Ρ. 418 


Τ1ΒΕᾺ 1|. ὅ8 


ἐρωτῶντος αὐτοὶ διηγεῖσϑαι καὶ λέγειν ἀφ᾽ ἑαυτῶν 
εἰώϑαμεν, ἥδιον ἐρωτώμεϑα, χαρίξεσϑαι τούτοις 
δοκοῦντες; ὧν ἔργον ἦν ἐνοχλουμένων ἀποσχέσϑαι. 
καὶ τοῦτο μὲν ἐν τοῖς πλωτικοῖς μάλιστα φύεται 
ετὸ γένος τοῦ νοσήματος" οἵ δὲ κομψότεροι ταῦτ᾽ 
ἐρωτᾶσϑαι ϑέλουσιν ἃ βουλόμενοι λέγειν αἰδοῦνται 
καὶ φείδονται τῶν παρόντων᾽ οἷον ὅσα τυγχάνουσιν 
αὐτοὶ διαπεπραγμένοι καὶ κατωρϑωκχότες. ὀρϑῶς 
γοῦν ὃ Νέστωρ τὴν φιλοτιμέαν τοῦ Ὀδυσσέως ἐπι- 
19 στάμενος 
εἴπ’ ἄγε μ᾽, ὦ πολύαιν᾽ Ὀδυσεῦ (φησ), μέγα κῦδος Ὁ 
[4χαιῶν, 
ὅππως τούσδ᾽ ἵππους λάβετον.᾽ 
ἄχϑονται γὰρ τοῖς αὑτοὺς ἐπαινοῦσι καὶ τὰς ἑαυτῶν 
16 εὐτυχίας διεξιοῦσιν, ἂν μὴ κελεύσῃ ἄλλος τις τῶν 
παρόντων καὶ οἷον βιαξόμενοι λέγωσι. ἡδέως γοῦν 
ἐρωτῶνται περὶ πρεσβειῶν καὶ περὶ πολιτειῶν εἰ 
μέγα τι καὶ λαμπρὸν εἰργασμένοι τυγχάνουσιν. ὅϑεν 
ἥκιστα περὶ τούτων οἵ φϑονεροὶ καὶ κακοήϑεις ἐρω- 
30 τῶσι, κἂν ἄλλος τις ἔρηται τὰ τοιαῦτα, διαχρούονται 
καὶ παρατρέπουσι, χώραν τῇ διηγήσει μὴ διδόντες 
μηδὲ βουλόμενοι λόγου τὸν λέγοντα κοσμοῦντος 
ἀφορμὰς προέσϑαι. καὶ ταῦτ᾽ οὖν ἐρωτῶντες χαρί- 


δετοῦτοτηοὶ 11 στα. Καὶδ44 ἴ".": εἶπ᾽ ἄγ᾽ ἐμ’ 18 ὅπ- 
πως Ἐ: ὅπως δὴ 14 αὐτοὺς ᾿ἰάοτπι 1 πιδ]ΐπι τις ἄλλος 16 καὶ 
οἷον βιαξόμενοι": 1--8 γὰ 9 Ε ἑόμενοι ἡδέως -- μέγα Τυτ- 
πθθυ8: δ--Θ γὰ 9 Ε γοῦν ἐρωτῶνται 4--ὅ γὰ 9 ἢὶ πρεσ- 
βείων καὶ δ Ὑὰ ἸΕ πολιτειῶν 8-- 4 γὰ ὅ ΒΕ μέγα 19 οἵ] 
ὡς τοοὶ 80 ἄλλος τις ἔρηται Οοθούυβ: ἄλλο 6 γὰ 1 ται 
38 χαρίζονται ΜΙ. Μα]ῖτα ἐρωτῶντας ἔστι χαρίξεσϑαι 


δ4 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ξεσϑαι τοῖς ἀποκρινομένοις, ἃ τοὺς ἐχϑροὺς καὶ 
δυσμενεῖς αἰσϑάνονται μὴ βουλομένους ἀκούειν.᾽ 
8. 'Καὶ μὴν ὅ γ᾽’ Ὀδυσσεὺς τῷ ᾿Αλκινόῳ “- 
“σοὶ δ᾽ ἐμὰ κήδεα ϑυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα 
εἴρεσϑ᾽, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίξω.᾽ κα 
καὶ πρὸς τὸν χορὸν ὁ Οἰδίπους 
δεινὸν μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη κακόν, ὦ ξεῖν᾽, 
[ἐπεγείρειν.᾽ 
ὁ δ᾽ Εὐριπίδης τοὐναντίον 
ὡς ἡδὺ μεμνῆσθαι πόνων᾽ 
ΒΞ οὐ τοῖς ἔτι πλανωμένοις καὶ κακὰ φέρουσι. τῶν το 
οὖν κακῶν φυλακτέον ἐστὶ τὰς ἐρωτήσεις" ἀνιῶν- 
ται γὰρ διηγούμενοι καταδίκας αὑτῶν ἢ ταφὰς 
παίδων ἤ τινας κατὰ γῆν οὐκ εὐτυχεῖς ἢ κατὰ ϑά- 
λατταν ἐμπορίας. τὸ δὲ πῶς εὐημέρησαν ἐπὶ βή- 
ματος ἢ προσηγορεύϑησαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἢ τ 
τῶν ἄλλων περιπεσόντων χειμῶσιν ἢ λῃσταῖς αὐτοὶ 
διέφυγον τὸν κίνδυνον, ἡδέως ἐρωτῶνται πολλάκις, 
καὶ τρόπον τινὰ τῷ λόγῳ τοῦ πράγματος ἀπολαύ- 
681 οντες ἀπλήστως ἔχουσι τοῦ διηγεῖσϑαι καὶ μνημο- 
νεύειν. χαίρουσι δὲ καὶ περὶ φίλων εὐτυχούντων 50 
ἐρωτώμενοι καὶ περὶ παίδων προκοπτόντων ἐν μαϑή- 
δ᾽ Δλκίνῳ), 4 Ἠοπι. "12 ἐπετέτραπτο ταοῖ 1 Βορᾷ. 
ΟΟ δ10 ΄᾿ἐπεγείρειν Χ ὃχ Βορβοοῖθ: 8- 4 γὰ 6 Ε γεν. 
φὲν 9 μεμνῆσϑαι ": 4 γὰ 8 Ἐ; ΜΠ αἰυὰ υἱοὶ μεμνῆ- 
σϑαι ΒαρΡρΙΘμάστα 6880 οὐ 180. οβὐθπαϊξ δὲ σϑῖρα ῥσοχίπιβ. 
10 ἰδο, 86 γὰ 86 Ε. Εοτί. τῷ ᾿σωϑέντι᾽ μόνον εἴρηκεν 
ἀλλ᾽ οὐ τοῖς ἔτι οοἰ(. καὶ κακὰ] καινὰς ταθὶ. κἀνίαρῦ 


16 φοδὲ βήματος Ξαρρϊονοτίτι ἢ πρεσβεύσαντες εὐτύχησαν 
οὗ ἤὔβοτοβ. Τὶ 5, 11 2 μαθήμασιν ἢ 5: μαθήμασι 


118Ε8 π. δῦ 


μασιν ἢ συνηγορίαις ἢ φιλίαις βασιλέων. ἐχϑρῶν 
δὲ καὶ δυσμενῶν ὀνείδη καὶ βλάβας καὶ καταδίκας 
ἐξελεγχϑέντων καὶ σφαλέντων ἥδιον ἐρωτώμενοι καὶ 
προθυμότερον ἐξαγγέλλουσιν᾽ αὐτοὶ δ᾽ ἀφ᾽’ αὑτῶν 
5 ὀκνοῦσι φυλαττόμενοι δόξαν ἐπιχαιρεκακίας. ἥδιον 
δὲ καὶ περὶ κυνῶν ἄνδρα ϑηρευτικὸν ἐρωτᾶν καὶ 
φιλαϑλητὴν περὶ γυμνικῶν ἀγώνων καὶ περὶ καλῶν 
ἐρωτικόν. ὁ δ᾽ εὐσεβὴς καὶ φιλοϑύτης διηγηματικὸς 
ὀνείρων, καὶ ὅσα χρησάμενος ἢ φήμαις ἢ ἱεροῖς ἢ 
τὸ ϑεῶν εὐμενείᾳ κατώρϑωσεν, ἡδέως ἂν καὶ περὶ τού- Β 
τῶν ἐρωτῷτο. τοῖς δὲ πρεσβύταις, κἂν μηδὲν ἡ 
διήγησις ἧ προσήκουσα, πάντως οἵ ἐρωτῶντες χαρί- 
ξονται καὶ κινοῦσι βουλομένους. 
ὦ Νέστορ Νηληιάδη, σὺ δ᾽ ἀληϑὲς ἐνίσπες, 
τὸ πῶς ἔϑαν᾽ ᾽Ατρείδης; ... 
ποῦ Μενέλαος ἔην;.... 
ἢ οὐκ άργεος ἦεν ᾿Δχαιικοῦ;᾽ 
πολλὰ ἐρωτῶν ἅμα καὶ πολλῶν λόγων ἀφορμὰς 
προσιέμενος, οὐχ, ὥσπερ ἔνιοι, συστέλλοντες εἰς 
3. τἀναγκαῖον αὐτὸ καὶ συνελαύνοντες τὰς ἀποχρίσεις 
ἀφαιροῦνται τῆς γεροντικῆς διατριβῆς τὸ ἥδιστον. 
ὅλως δ᾽ οἱ ϑέλοντες εὐφραίνειν μᾶλλον ἢ λυπεῖν 
τοιαύτας ἐρωτήσεις προφέρονται, ὧν ταῖς ἀποκρί- Ο 
σεσιν οὐ ψόγος ἀλλ᾽ ἔπαινος, οὐδὲ μῖσος ἢ νέμεσις 
36 ἀλλ᾽ εὔνοια καὶ χάρις ἕπεται παρὰ τῶν ἀκουσάντων. 
ταῦτα μὲν οὖν τὰ περὶ τὰς ἐρωτήσεις. 
11 ἐρωτῷτο ῬυθῦποταΒ: ἐρωτῶνται ταθὶ. ἐρωτῷτο ἂν 8 


14 Βοτι. γ 3417 16. 16 ρυποίδ δἀᾶ. Πυθοπθτυβ 16 ἦν τιθῖ 
αἴ ἦν: ἢ 19 προιέμενος ΒΞ 50 τἀναγκαῖον": τὸ ἀναγκαῖον 


80 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


4. 'ἹΣκχώμματος δὲ τῷ μὴ δυναμένῳ μετ᾽ εὐλα- 
βείας καὶ τέχνης κατὰ καιρὸν ἅπτεσϑαι παντάπασιν 
ἀφεχτέον" ὥσπερ γὰρ οἵ ἐν ὀλισϑηρῷ τόπῳ, κἂν ϑί- 
γωσιν ἐκ παραδρομῆς μόνον, ἀνατρέπουσιν, οὕτως ἐν 
οἴνῳ πρὸς πᾶσαν ἀφορμὴν λόγου μὴ κατὰ σχῆμα γι- 5 
γνομένην ἐπισφαλῶς ἔχομεν. τοῖς δὲ σχώμμασιν ἔστιν 
ὅτε μᾶλλον ἣ ταῖς λοιδορίαις ἐκκινούμεϑα, τὸ μὲν ὑπ’ 
ὀργῆς πολλάκις ἀβουλήτως ὁρῶντες γιγνόμενον, τὸ 
δ᾽ ὡς οὐκ ἀναγκαῖον ἀλλ᾽ ἔργον ὕβρεως καὶ κακοη- 
ϑείας προβαλλόμενοι" καὶ καϑόλου διαλέγεσϑαι τοῖς τὸ 
δ γοις μᾶλλον ἢ τοῖς ἘΞ φλυαροῦσι χαλεπαίνομεν" 

Ὁ δῆλον γὰρ ὅτι δόλος τῷ σχήματι προσέσται τῷ κατὰ 
τὸ σκῶμμα, λοιδόρημα δὲ "5" εἶναι καὶ πεποιημένον 
ἐκ παρασκευῆς. ὃ γὰρ εἰπὼν ταριχοπώλην αὐτόϑεν 
ἐλοιδόρησεν, ὁ δὲ φήσας ἱμεμνήμεϑά σὲ τῷ βρα- τὸ 
χίονι ἀπομυττόμενον᾽ ἔσκωψε. καὶ Κικέρων πρὸς Ὀχτα- 
οὔιον, ἐκ Διβύης εἶναι δοκοῦντα λέγοντος δ᾽ αὐτοῦ 
φάσκοντα μὴ ἀκούειν, ἱκαὶ μὴν τετρυπημένον᾽ ἔφη 
“ἔχεις τὸ οὖς. καὶ Μελάνϑιος ὑπὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ 
καταγελώμενος ἔφη “οὐκ ὀφειλόμενόν μοι ἀποδίδως 50 
ἔρανον. μᾶλλον οὖν τὰ σκώμματα δάχνει, καϑά- 

Ἐ περ τὰ παρηγκιστρωμένα βέλη πλείονα χρόνον ἐμμέ- 
νοντὰα, καὶ λυπεῖ τοὺς σκωφϑέντας ἡ τέρψις τῇ 

8 γὰρ] οτα. ταοῖ 11 Ιδ0. 6--Ἰ γὰ Ε. τοῖς διαλέγεσθαι 
δεινοῖς ὙΓ. τοῖς διαλέγεσθαι δυναμένοι)Ρ ἧμο. 8. “ἀ Βο}ὴ 
γὰ Ῥ. Βοτί, τοῖς ἄλλως φλυαροῦσι, υ 12 δῆλον γὰρ -- τὸ 
σκῶμμα": 2 Ὑὰ ἸῈ ὅτι δ᾽ ὅλως τὸ 8 γὰ 4 Β ματι προσ- 
ἔσται 4 γᾶ. Ἰ Ἐ τὸ σκῶμμα 18 18. 4- δ γὰ 9 ΒΕ, β8ὺρ. 
Ῥιοτοηία ὄνειδορ δοκεῖ φανερὸν γο] ὕβρισμα δοκεῖ (αὶ 


λέγομεν) φανερὸν καὶ] βου. νἱὰ, κοὺ Μδοῖοῦ. Ἰ, 8, 
9--δ ᾿32 βέλη Βαβιοοῃείβ: μέλη 38 8ογ. νἱᾶ. καὶ λυπεῖ 


Τ1ΒΕᾺ 1. δ᾽ 


κομψότητι καὶ ἡδύνει τοὺς παρόντας. ἡδόμενοι γὰρ 
ἐπὶ τῷ λεγομένῳ, πιστεύειν δοκοῦσι καὶ συνδια- 
σύρειν τῷ λέγοντι. ὀνειδισμὸς γάρ ἐστι τῆς ἁμαρτίας 
παρεσχηματισμένος τὸ σχῶμμα κατὰ τὸν Θεόφρα- 

δστον" ὅϑεν ἐξ αὑτοῦ τῇ ὑπονοίᾳ προστίθησιν ὁ 
ἀκούσας τὸ ἐλλεῖπον ὡς εἰδὼς καὶ πιστεύων. ὁ γὰρ 
γελάσας καὶ ἡσθείς, τοῦ Θεοχρίτου πρὸς τὸν δο- Εὶ 
κοῦντα λωποδυτεῖν ἐρωτῶντα δ᾽ αὐτὸν εἰ ἐπὶ 
δεῖπνον βαδίξεν φήσαντος βαδίξειν ἐκεῖ μέντοι 

τὸ καϑεύδειν, βεβαιοῦντι τὴν διαβολὴν ὅμοιός ἐστι. 
διὸ καὶ προσαναπίμπλησι τοὺς παρόντας ὃ σκώπτων 
παρὰ μέλος κακοηϑείας, ὡς ἐφηδομένους καὶ συν- 
υβρίξοντας. ἕν δὲ τῇ καλῇ Δακεδαίμονι τῶν μαϑη- 
μάτων ἐδόκει, τὸ σχώπτειν ἀλύπως καὶ σκωπτόμενον 

16 φέρειν" εἰ δέ τις ἀπείποι σκωπτόμενος, εὐθὺς ὃ 
σκώπτων ἐπέπαυτο. πῶς οὖν οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν 
σκῶμμα τῷ σκωπτομένῳ κεχαρισμένον, ὅπου καὶ τὸ 685 
μὴ λυποῦν τοῦ σκώμματος οὐ τῆς τυχούσης ἐμ- 
πειρίας καὶ δεξιότητός ἐστιν; 

39 ὅ. Οὐ μὴν ἀλλὰ πρῶτά μοι δοκεῖ τὰ λυποῦντα 
τοὺς ἐνόχους σχώμματα τοῖς μακρὰν οὖσι τῆς δια- 
βολῆς ἡδονήν τινα καὶ χάριν ποιεῖν" οἷον ὃ Ξενο- 
φῶν τὸν ὑπέραισχρον καὶ ὑπέρδασυν ἐκεῖνον ὡς 
τοὺς σκ. ἧπερ τέρψις τῇ κομψότητι καθηδύνει τοὺς παρόν- 
τας. οἵ, Κοοῖ. 3 Ὁ. 864 ἔτ. 16.σ 52 6πι. ὨυθΌποταβ: πι- 
στεύειν 4- -ὅ γὰ 15 Ε διασύρειν 8 ὀνειδισμὸς ΤΌτΩΘΡυΒ: 
8 γὰ ὁ Ε σμος ἴδ. τῆς": 2 Ψὰ 1--8 Ε 4 Τυτγηθθυβ: 
παρε. 4--ὅ γὰ 16 ΒΕ σκῶμμα 9. τηβ]ίπι βαδίζοι 12 θἴα. 
Β.: συνυβριξομένους 18 ὃν δὲ] ἴοτέ, ἕν δ᾽ ἐν δαὶ ἐν δὲ 


14 ἐδόκει] εὐδοκέμει ἡ ἑ ὀ 16 ἐπαύετο Οοροίαβ 18 λυπεῖν 
πιο 22 Ξενοφῶν} Ογτορ. 3, 3, 38 


δ8 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


παιδικὰ τοῦ Σαμβαύλα σκωπτόμενον εἰσάγει μετὰ 
παιδιᾶς. καὶ Κυητοῦ τοῦ ἡμετέρου (μέμνησαι γὰρ) 
ἐν ἀσθενείᾳ τὰς χεῖρας ἔχειν ψυχρὰς λέγοντος, 
Αὐφίδιος Μόδεστος "ἀλλὰ μήν᾽ ἔφη “θερμὰς ἀπὸ 
Β τῆς ἐπαρχίας κεκόμικας αὐτάς"᾽ τοῦτο γὰρ ἐκείνῳ 5 
μὲν γέλωτα καὶ διάχυσιν παρέσχε, κλέπτῃ δ᾽ ἀνθϑυ- 
πάτῳ λοιδόρημα καὶ ὄνειδος ἦν. διὸ καὶ Κριτό- 
βουλον ὁ Σωκράτης εὐπροσωπότατον ὄντα προχαλού- 
μενος εἰς σύγκρισιν εὐμορφίας ἔπαιξεν οὐκ ἐχλεύ- 
αξεν. καὶ Σωκράτην πάλιν ᾿Αλκιβιάδης ἔσκωπτεν τὸ 
εἰς ξηλοτυπίαν τὴν περὶ ᾿4γάϑωνος. ἥδονται δὲ καὶ 
βασιλεῖς τοῖς λεγομένοις ὡς εἰς πένητας αὐτοὺς καὶ 
ἐδιώτας, ὥσπερ ὑπὸ Φιλίππου σκωφϑεὶς ὁ παρά- 
σιτος εἶπεν ᾿οὐκ ἐγώ σε τρέφω; τὰ γὰρ οὐ προ- 
σόντα φαῦλα λέγοντες ἐμφαίνουσι τὰ προσόντα 15 
χρηστά. δεῖ δ᾽ ὁμολογουμένως καὶ βεβαίως προσεῖναί 
Οτι χρηστόν: εἰ δὲ μή, τὸ λεγόμενον τοὐναντίον 
ἀμφισβητήσιμον ἔχει τὴν ὑπόνοιαν. ὁ γὰρ τῷ πάνυ 
πλουσίῳ τοὺς δανειστὰς ἐπάξειν λέγων, ἢ τὸν ὑδρο- 
πότην καὶ σώφρονα παροινεῖν καὶ μεϑύειν, ἢ τὸν 30 
εὐδάπανον καὶ μεγαλοπρεπῆ καὶ χαριστικὸν κίμβικα 
καὶ κυμινοπρίστην προσαγορεύων, ἢ τὸν ἐν συν- 
ηγορίαις καὶ πολιτείαις μέγαν ἀπειλῶν ἐν ἀγορᾷ 
λήψεσϑαι, διάχυσιν καὶ μειδίαμα παρέσχεν. οὕτως 
ὁ Κῦρος ἐν οἷς ἐλείπετο τῶν ἑταίρων, εἰς ταῦτα 5 
προκαλούμενος ἐγίγνετο προσηνὴς καὶ κεχαρισμένος. 

3 ΧΚυητοῦ) Κυίντου Χ οχ Μοιοῦίο 1, 8, 16 Βοὰ οἵ, 
Ῥαἰεΐᾳ. υθεβίδ, ῬΙυίατοι. ρ. 48 8 Σωκράτηρ] οἵ. Χδα, 
ὅϑγτρ. ὁ. 4, 19 10 Σωκράτην] οἵ. ΡΙαί. ϑγτωρ. Ρ. 3186 
38 κυμινοπρίστην Χ: κύμινον 8:6 Κῦρος] Χθη. ΟΥτορ. 1, 4, 4 


1Π1ΒΕῈΒ ΠῚ 89 


. καὶ τοῦ Ἰσμηνίου τῇ ϑυσίᾳ προσαυλοῦντος, ὡς οὐκ 
ἐκαλλιέρει, παρελόμενος τοὺς αὐλοὺς ὁ μισϑωτὴς Ὁ 
ηὔλησε γελοίως" αἰτιωμένων δὲ τῶν παρόντων, ἐκεῖ- 
νος καλλιερήσας “ἔστιν᾽ ἔφη 'τὸ κεχαρισμένως αὐλεῖν 

ὁ ϑεόθεν᾽ ὁ δ᾽ Ἰσμηνίας γελάσας "ἀλλ᾽ ἐμοῦ μέν᾽ 
εἶπεν 'αὐλοῦντος ἡδόμενοι διέτριβον οἵ ϑεοί, σοῦ δ᾽ 
ἀπαλλαγῆναι σπεύδοντες ἐδέξαντο τὴν ϑυσίαν." 

6. “Ἔτι τοίνυν οἵ τὰ χρηστὰ τῶν πραγμάτων 
τοῖς λοιδορουμένοις ὀνόμασι μετὰ παιδιᾶς καλοῦν- 

10 τερ, ἂν ἐμμελῶς ποιῶσιν, αὐτῶν μᾶλλον εὐφραί- 
ψουσι τῶν ἀπ’ εὐθείας ἐπαινούντων. καὶ γὰρ δάκ- 
νουσι μᾶλλον οἵ διὰ τῶν εὐφήμων ὀνειδίξοντερ, ὡς 
οἵ τοὺς πονηροὺς ᾿Αριστείδας καὶ τοὺς δειλοὺς ᾿4χιλ- 
λεῖς καλοῦντες, καὶ ὁ τοῦ Σοφοκλέους Οἰδίπους δ" 


15 “ταύτης Κρέων ὃ πιστὸς οὐξ ἀρχῆς φίλος. 


ἀντίστροφον οὖν ἔοικε γένος εἰρωνείας εἶναι τὸ 
περὶ τοὺς ἐπαίνους" ᾧ καὶ Σωκράτης ἐχρήσατο, Ἑ 
τοῦ ᾿Αντισϑένους τὸ φιλοποιὸν καὶ συναγωγὸν ἀν- 
ϑρώπων εἰς εὔνοιαν μαστροπείαν καὶ συναγωγίαν 
30 καὶ προαγωγείαν ὀνομάσας. "". Κράτητα δὲ τὸν φιλό- 
σοφον, εἰς πᾶσαν οἰχίαν εἰσιόντα μετὰ τιμῆς καὶ 
φιλοφροσύνης δεχομένων, 'ϑυρεπανοίκτην᾽ ἐκάλουν.᾽ 


4 μισϑωτὴς": μισδωτὸξ 8 ἐκεῖνος καλλιερήσας" 14 
καὶ ὁ] ὃ καὶ τιοῖ ργοϑὲ Οἰδέπους ἴδο. οϑὺ 6--Ἴ γὰ 10 Ε΄. 
Ῥοτί. ΒΌρρ]. λέγων ταύτης οοἱξ. 16 ἀρχῆς Χ: 6 γὰ ἸῈ 
χης 16 εἰρωνείας εἶναι": εἶναι εἰρωνείας 19 καὶ 
συναγωγίαν} ἄοϊ. Ἢ 30 προαγωγείαν Ἰάθτα 6 Χοπ. ΒζτΩΡ. 
4, 68: ἀγωγίαν Οοίθτατα ροβὲ ὀνομάσας ταδρτια, οβὺ ἰδῶ. 
40 γὰ 68 Ε. Βοτί. ϑχοίαἱξ Ἰοοῦβ αυΐδασι “Χεπορβοπίθυβ 


60 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΤΙ͂Μ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜ 


1. Ποιεῖ δ᾽ εὔχαρι σχῶμμα καὶ μέμψις ἐμφαί- 
νουσὰ χάριν, ὡς Διογένης περὶ ᾿Αντισϑένους ἔλεγεν 
Ε Ὃς μὲ ῥάκη τ᾽ ἤμπισχε κἀξηνάγκασεν 
πτωχὸν γενέσϑαι κἀκ δόμων ἀνάστατον. 
οὐ γὰρ ἂν ὁμοίως πιϑανὸς ἦν λέγων ὃς μὲ σοφὸν 
καὶ αὐτάρκη καὶ μακάριον ἐποίησε. καὶ ὃ Μάκων 
ἄκαπνα ξύλα τῷ γυμνασιάρχῳ παρασχόντι προσ- 
ποιούμενος ἐγκαλεῖν, ἔλεγε δ ὃν οὐδ᾽ ἀποδα- 
κρῦσαι γέγονεν ἡμῖν. καὶ ὃ τὸν δειπνίξοντα καϑ᾽ 
ἡμέραν ἀνδραποδιστὴν καλῶν καὶ τύραννον, δι᾽ ὃν 
ἐτῶν τοσούτων οὐχ ἑώρακε τὴν ἑαυτοῦ τράπεξαν. 
καὶ ὃ λέγων ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐπιβεβουλευμένος 
ἀφῃρῆσϑαι τὴν σχολὴν καὶ τὸν ὕπνον, πλούσιος 
γεγονὼς ἐκ πένητος. καὶ εἴ τις ἀντιστρέψας αἰτιῶτο 
τοὺς Αἰσχύλου Καβείρους 
688 ὄξους σπανίξειν δῶμα᾽ 
ποιήσαντας, ὥσπερ αὐτοὶ παίξοντες ἠπείλησαν. ἅπτε- 
ται γὰρ ταῦτα μᾶλλον ἔχοντα δριμυτέραν χάριν, 
ὥστε μὴ προσίστασϑαι μηδὲ λυπεῖν τοὺς ἐπαινου- 
μένους. 

8. Δεῖ δὲ τὸν ἐμμελῶς σκώμματι χρησόμενον 
εἰδέναι καὶ νοσήματος διαφορὰν πρὸς ἐπιτήδευμα, 
λέγω δὲ φιλαργυρίας καὶ φιλονεικίας πρὸς φιλο- 
μουσίαν καὶ φιλοϑηρίαν" ἐπ᾽ ἐκείνοις μὲν γὰρ ἄχ- 
ϑονται σκωπτόμενοι, πρὸς ταῦτα δ᾽ ἡδέως ἔχουσιν. 
ὁ ἐν ἡμῖν μιοΐ" χω ὁ Μαλνηελαρε, καλὸς τὸ Ναυοῖο Ἡοἢ 


11 γμοεῦ ἠπείλησαν τοροπουάστα Ἰοοῦτα ἂρ Βρατηϊδοπιᾶα, 
Ρ. 6886 οϑηθοὺ 


1ο 


15 


30 


ΜΒΕᾺ Π. 61 


οὐκ ἀηδῶς γοῦν 4ημοσϑένης ὃ Μιτυληναῖος, φιλῳ- 
δοῦ τινος καὶ φιλοκιϑαριστοῦ ϑύραν κόψας, ὑπα- 
κούσαντος αὐτοῦ καὶ κελεύσαντος εἰσελθεῖν “ἂν 
πρῶτον᾽ ἔφη 'τὴν κιϑάραν δήσῃς. ἀηδῶς δ᾽ ὁ τοῦ 
5 Αυσιμάχου παράσιτος, ἐμβαλόντος αὐτοῦ σκορπίον 
ξύλινον εἰς τὸ ἱμάτιον, ἐκταραχϑεὶς καὶ ἀναπηδήσας, 
ὡς ἤσϑετο τὴν παιδιάν, κἀγώ σε᾽ φησίν " ἐχφο- 
βῆσαι βούλομαι, ὦ βασιλεῦ" δός μοι τάλαντον." 
9. “Εἰσὶ δὲ καὶ περὶ τὰ σωματικὰ τοιαῦται δια- 
1ὸ φοραὶ τῶν πολλῶν" οἷον εἰς γρυπότητα καὶ σιμό- 
τητα σχωπτόμενοι γελῶσιν, ὡς ὃ Κασάνδρου φίλος 
οὐκ ἠχϑέσϑη τοῦ Θεοφράστου πρὸς αὐτὸν εἰ- 
πόντος 'ϑαυμάξω σου τοὺς ὀφϑαλμούς, ὅτι οὐκ 
ἄδουσι, τοῦ μυκτῆρος αὐτοῖς ἐνδεδωκότος" καὶ ὃ 
16 Κῦρος ἐκέλευσε τὸν γρυπὸν σιμὸν ἀγαγέσϑαι γύ- 
ναῖον, οὕτω γὰρ ἐφαρμόσειν. εἰς δὲ δυσωδίαν Ο 
μυχτῆρος ἢ στόματος ἄχϑονται σχωπτόμενοι" καὶ 
πάλιν εἰς φαλακρότητα πράως φέρουσιν, εἰς δὲ πή- 
φῶσιν ὀφθαλμῶν ἀηδῶς. καὶ γὰρ ᾿Αντίγονος αὐτὸς 
30 μέν ἑαυτὸν εἰς τὸν ὀφθαλμὸν ἔσχωπτε' καί ποτε 
λαβὼν ἀξίωμα μεγάλοις γράμμασι γεγραμμένον ἱταυτὶ 
μέν᾽ ἔφη καὶ τυφλῷ δῆλα. Θεόκριτον δὲ τὸν Χῖον 
ἀπέκτεινεν, ὅτι φήσαντός τινος 'τοῖς ὀφθαλμοῖς ἂν 
βασιλέως παραγένῃ, σωθήσῃ; ἀλλά μοι’ εἶπεν ᾿ἀδύ- 
32 νατον λέγεις τοῦτ᾽ αὐτὸ τὴν σωτηρίαν. Δέων ὃ Ὁ 


π 


δ θγα, Βαβὶ]θθηβῖβ: λυσίου 16 σιμὸν ἀγ. γύναιον ΠΥΡῚ Σ 
ὁχ Ογτορ. 8, 4,31 38 φήσαντός τινος -- σωτηρίαν". 
σαντος τῇ ὀφθαλμοὺς ἂν 6 7ὰ ΤΕ φαγένηι “σωθῇ ἀμ 
εἶπεν ἀδυνάτου τὰ ὑπὸ τὴν δρίαν 36 Δέων ᾿Βαβηδοπεῖο. 
Βρὰ ροῤίῃβ υἱᾶ. βυρρίοπάσπι: ὁ [δὲ Δέων ὁ] Βυξάντιος 


62 ὈΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


Βυζάντιος, εἰπόντος Πασιάδου πρὸς αὐτὸν, ὀφϑαλμι- 
σθῆναι δι’ αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς ᾿ἀσϑένειαν᾽ ἔφη 
σώματος ὀνειδίξεις, νέμεσιν οὐχ ὁρῶν ἐπὶ τῶν 
ὥμων βαστάξοντά σου τὸν υἱόν" εἶχε δὲ κυρτὸν ὃ 
Πασιάδης υἱόν. ἠγανάκτησε δὲ καὶ άρχιππος, ὃ δ 
δημαγωγὸς τῶν ᾿Αϑηναίων, ὑπὸ Μελανϑίου σχωφϑεὶς 
εἰς τὸ κυρτόν" ἔφη γὰρ αὐτὸν ὁ Μελάνϑιος οὐ 
προεστάναι τῆς πόλεως ἀλλὰ προκεκυφέναι. τινὲς 
δὲ ταῦτα πράως καὶ μετρίως φέρουσιν, ὥσπερ ὃ 
φίλος τοῦ ᾿Αντιγόνου τάλαντον αἰτήσας καὶ μὴ τὸ 

Ε λαβὼν ἤτησε προπομποὺς καὶ φύλακας 'ὅπως᾽ ἔφη 
“μὴ ἐπιβουλευθῶ προστάξας κατ᾽ ὥμου τὸ τάλαν- 
τον φέρειν. οὕτω μὲν περὶ τὰ ἐχτὸς ἔχουσι διὰ 
τὴν ἀνωμαλίαν: ἄλλοι γὰρ ἐπ’ ἄλλοις ἄχϑονται. 
᾿Επαμεινώνδας μετὰ τῶν συναρχόντων ἑστιώμενος τ 
ἐπέπινεν ὄξος, καὶ πυνθανομένων εἰ πρὸς ὑγίειαν 
ἀγαϑόν, οὐκ οἵδ᾽’ εἶπεν, ὅτι μέντοι πρὸς τὸ μεμνῆ- 
σϑαι τῆς οἴκοι διαίτης ἀγαϑόν, ἐπίσταμαι. διὸ δεῖ 
καὶ πρὸς τὰς φύσεις καὶ τὰ ἤϑη σκοποῦντα ταῖς 
παιδιαῖς χρῆσϑαι, πειρώμενον ἀλύπως καὶ κεχαρισ- 30 
μένως ἑχάστοις ὁμιλεῖν. 

10. Ὅ δ᾽ ἔρως τά τ᾽ ἄλλα ποικιλώτατός ἐστι, 
καὶ τοῖς σκώμμασιν οἵ μὲν ἄχϑονται καὶ ἀγανα- 
κτοῦσιν οἵ δὲ χαίρουσι. δεῖ δ᾽ εἰδέναι τὸν καιρόν" 

Β ὡς γὰρ τὸ πῦρ ἐν ἀρχῇ μὲν ἀποσβέννυσι τὸ πνεῦμα 35 
διὰ τὴν ἀσϑένειαν αὐξηϑέντι δὲ τροφὴν παρέχει 


8 δι’ Χ: δὲ 8. ὁπι. Ατηγοίῃδ: κεκυφέναι 13 προσ- 
τάξα!] προσέτι δόξας ὙΓὀ ὀ ὀἈ18 μὲ9] μὲν οὖ» ἢ 36 πρρ] 
πνεῦμα πνεῦμα] πῦρ ἰάθχα. 


ΙΔΒΕΒ Π. 68 


καὶ ῥώμην, οὕτω φυόμενος ὁ ἔρως ἔτι καὶ λανϑάνων 
δυσχολαίνει καὶ ἀγανακτεῖ πρὸς τοὺς ἀποκαλύπτον- 
τας, ἐκλάμψας δὲ καὶ διαφανεὶς τρέφεται καὶ προσ- 
γελᾷ τοῖς σκώμμασι φυσώμενος. ἥδιστα δὲ σκώ- 
ὅπτονται, παρόντων τῶν ἐρωμένων, εἰς αὐτὸ τὸ ἐρᾶν 
εἰς ἄλλο δ᾽ οὐδέν. ἐὰν δὲ καὶ γυναικῶν ἐρῶντες 
ἰδίων τύχωσιν ἢ νεανίσχων φιλοκάλων ἔρωτα γεν- 684 
ναῖον, παντάπασι γάνυνται καὶ καλλωπίξονται τῷ 
σκώπτεσθαι πρὸς αὐτούς. διὸ καὶ ᾿Δρκεσίλαος, ἐν 
τὸ τῇ σχολῇ τοιαύτης μεταδόσεως αὐτῷ γενομένης ὑπό 
τινος τῶν ἐρωτικῶν δοχεῖ μοι μηδὲν ἅπτεσθαι 
μηδενός" “οὐδὲ σὺ τοίνυν ᾽ἔφη 'τοῦδ᾽ ἅπτῃ; δείξας 
τινὰ τῶν καλῶν καὶ ὡραίων παρακαϑήμενον. 
11. “Ἤδη δὲ καὶ τὸ τῶν παρόντων σκεπτέον" 
16 ἃ γὰρ ἐν φίλοις καὶ συνήϑεσιν ἀκούοντες γελῶσι, 
ταῦτα δυσχεραίνουσιν, ἂν λέγηται πρὸς αὐτοὺς τῆς 
γαμετῆς παρούσης ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τοῦ καϑηγητοῦ, 
πλὴν ἂν μή τι κεχαρισμένον ἦ τῶν λεγομένων ἐκεί- 
ψοιρ' οἷον ἄν τις σχώπτηται τοῦ φιλοσόφου παρόν- 
30 τος εἰς ἀνυποδησίαν ἢ νυχτογραφίαν, ἢ τοῦ πατρὸς 
ἀκούοντος εἰς μικρολογίαν, ἢ τῆς γυναικὸς παρούσης Β 
εἰς τὸ ἀνέραστον ἑτέρων ἐχείνης δὲ δοῦλον καὶ ϑερα- 
πευτικόν, ὡς ὁ Τιγράνης ὑπὸ τοῦ Κύρου “τί δ᾽, ἄν 
σ᾽ ἡ γυνὴ σχευοφοροῦντα ἀκούσῃ; ᾿ἀλλ᾽ οὐκ ἀκού- 
35 σεται εἶπεν ὄψεται δ᾽ αὐτὴ παροῦσα. 


10. μεταδόσεως] ὑποθέσεως Μ. ϑέσεως Β.. μεταξὺ ϑέ- 
σεως Ὗ 13 οὐδὲ Τυχπθθαθ: ὁ δὲ 18 τὸ λεγόμενον 
ἰάθνυ 19 τις Χ: 2 74 6 Β 31 παρούσηρ] οτι. ταοὶ 
38. Τιγράνης] ὕγτορ. 8, 1, 48 


θ4 ΟὐΔΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΟΜ 


12. 'Ποιεῖ δ᾽ ἀλυπότερα τὰ σκώμματα καὶ τὸ 
κοινωνεῖν ἁμωσγέπως τοὺς λέγοντας" ὅταν εἰς πενίαν 
λέγῃ πένης ἢ δυσγενὴς εἰς δυσγένειαν ἢ ἐρῶν εἰς 
ἔρωτα" δοκεῖ δ᾽ οὐχ ὕβρει παἰδιᾷ δέ τινι γίγνεσθαι 
μᾶλλον ὑπὸ τῶν ὁμοίων᾽ εἰ δὲ μή, παροξύνει καὶ 

Ολυπεῖ. τὸν γοῦν ἀπελεύϑερον τοῦ βασιλέως νεό- 
πλουτον ὄντα φορτικῶς δὲ καὶ σοβαρῶς ἐπιπολά- 
ξοντα τοῖς συνδειπνοῦσι φιλοσόφοις, καὶ τέλος ἐρω- 
τῶντα πῶς ἔκ τε τῶν λευχῶν καὶ τῶν μελάνων 
κυάμων ὁμοίως χλωρὸν γίγνεται τὸ ἔτνος, ἀντερω- 
τήσας ὁ ᾿Δριδίκης, πῶς ἐκ τῶν λευκῶν καὶ μελάνων 


βῥώο ἱμάντων φοινικοῖ γίγνονται μώλωπες, ἐποίησεν ἀνα- 


στῆναι περίλυπον γενόμενον. ὃ δὲ Ταρσεὺς ᾿Αμφίας 
ἐκ κηπουροῦ δοκῶν γεγονέναι, σκώψας δὲ τὸν φίλον 
τοῦ ἡγεμόνος εἰς δυσγένειαν εἶθ᾽ ὑπολαβὼν εὐθύς 
Ὁ ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ἐκ τῶν αὐτῶν σπερμάτων γεγόνα- 
μεν γέλωτ᾽ ἐποίησε. κομψῶς δὲ καὶ τοῦ Φιλίππου 
τὴν ὀψιμαϑίαν ἅμα καὶ περιεργίαν ὁ ψάλτης ἐπ- 
ἔσχεν" οἰομένου γὰρ αὐτὸν ἐξελέγχειν τοῦ Φιλίππου 
περὶ κρουμάτων καὶ ἁρμονιῶν ἱμὴ γένοιτό σοι᾿ 
εἶπεν ᾿ὦ βασιλεῦ, κακῶς οὕτως, ἵν᾽’ ἐμοῦ σὺ ταῦτ᾽ 
εἰδῇς βέλτιον σχώπτειν γὰρ ἑαυτὸν δοκῶν, ἐκεῖ- 
νον ἀλύπως ἐνουθϑέτησε. διὸ καὶ τῶν κωμικῶν 
ἔνιοι τὴν πικρίαν ἀφαιρεῖν δοχοῦσι τῷ σκώπτειν 
ἑαυτούς, ὡς ᾿Δριστοφάνης εἰς τὴν φαλακρότητα »αὶ 


Ῥ. 8820 4 ἔρωτα Β: ἐρῶντα 11 ᾿ἀριδίκης] οἵ. ΑἰΒθῃ. 
Ρ. δὰ ἐκ] ἔκ τεῦ καὶ τῶν}; 12 ἐξαναστῆναι Ηετ- 


“᾿ 


118ΕΒ Π. 6 


τὴν ᾿Αγάϑωνος ἀπόλειψιν. Κρατῖνος δὲ τὴν πυτί- 
νην εἰς τὴν φιλοινίαν ἐδίδαξεν. 
18. “Οὐχ ἥκιστα δὲ δεῖ προσέχειν καὶ φυλάττειν, 
ὅπως ἐκ τοῦ παρατυχόντος ἔσται τὸ σκῶμμα πρός 
δτινας ἐρωτήσεις αὐτόϑεν ἢ παιδιὰς γιγνόμενον, 
ἀλλὰ μὴ πόρρωϑεν οἷον ἐκ παρασκευῆς ἐπεισόδιον. 
ὡς γὰρ ὀργὰς καὶ μάχας τὰς ἐκ τῶν συμποσίων 
πραότερον φέρουσιν, ἐὰν δ᾽ ἐπελϑών τις ἔξωϑεν 
λοιδορῆται καὶ ταράττῃ, τοῦτον ἐχϑρὸν ἡγοῦνται 
1ο καὶ μισοῦσιν" οὕτω μέτεστι συγγνώμης σχώμματι 
καὶ παρρησίας, ἂν ἐκ τῶν παρόντων ἔχῃ τὴν γένε- 
σιν, ἀφελῶς καὶ ἀπλάστως φυόμενον" ἂν δ᾽ ἦ μὴ 
πρὸς λόγον ἀλλ᾽ ἔξωϑεν, ἐπιβουλῇ καὶ ὕβρει προσ- 
ἔοικεν᾽ οἷον τὸ Τιμαγένους πρὸς τὸν ἄνδρα τῆς 
15 ἐμετικῆς 
κακῶν γὰρ ἄρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων" 


καὶ πρὸς ᾿Αϑηνόδωρον τὸν φιλόσοφον, “εἰ φυσικὴ 
ἡ πρὸς τὰ ἔκγονα φιλοστοργία. ἡ γὰρ ἀκαιρία καὶ 
τὸ μὴ πρὸς λόγον ὕβριν ἐμφαίνει καὶ δυσμένειαν. 
30 οὗτοι μὲν οὖν κατὰ Πλάτωνα κουφοτάτου πράγμα- 
τος, λόγων, βαρυτάτην ξημίαν ἔτισαν" οἵ δὲ τὸν 


1 ἀπόλειψιν": 4--ὃ γὰ Ἰ Ἐ λιψιν Ἀοδρίοϊδατ δὰ Ατίβέ. 
Βδη, 88: ΗΡ, ᾿ἀγάθων δὲ ποῦ 'στιν; 41. ἀπολιπών μ᾽ ἀποί- 
χεται ἃ εἰς τὴν φιλοινίαν Ἧ: 4. “ὃ γὰ Ῥ τυ} ἴπ Εὶ 
8 δεῖ] οτα. τιοῖ 18 ἔξωϑεν": ἐξ ὧν 16 ἐμετικῆς Ἰαπποίϊαδ: 
γαμετικῆς 10 ΝάῦΟΚ. Ρ. 914 γὰρ ἄρχεις] κατάρχεις 
Αἰδθπδθαβ Ὁ. 6185 11 καὶ] καὶ τὸῇῦ φυσικὴ Αποηγ- 
τοῦδ: μουσικὴ 18 ἔκγονα ΤατηεδυΒ πρὸς τᾶς (υὐ Ἰερᾶ- 
ἐὰν προστὰς) φιλοστοργίας ΒΕΠΒΟΙΘΓΌΒ, 8βοἃ οὗ, Ὁ. 4988 Βα. 
9628. Ιοοῦ8 ΒΡρΕΙΘ Οὐ Βοτίρθπᾶο δὶ Ἰορθμᾶάο ἡ πρὸς τί 
ἔχγον᾽ ἀφιλοστοργίά,Ὠ 30 Πλάτωνα] Ιμοβᾳ. ». τιτὰ 

Ῥιαίατο! Μοταηβ. ΥΙ. ΤΥ͂. 5 


Γ 


Ἑ 


Ε 


66 ΩΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


καιρὸν εἰδότες καὶ φυλάττοντες αὐτῷ τῷ Πλάτωνι 
μαρτυροῦσιν, ὅτι τοῦ πεπαιδευμένου καλῶς ἔργον 
ἐστὶ τὸ παίξειν ἐμμελῶς καὶ κεχαρισμένως. 


68 ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Β. 
Διὰ τί βρωτικώτεροι γίγνονται περὶ τὸ μετόπωρον. δ 
ΠΡΟΣΩΠΑᾺ ΤΟΥ͂ ΔΙΊΑΔΟΓΟΥ. 


ΓΛΑΎΚΙΑΣ, ΞΈΝΟΚΛΗΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
" ἌΛΛΟΙ. 


1. Ἐν Ἐλευσῖνι μετὰ τὰ μυστήρια τῆς πανηγύ- 
ρέως ἀκμαξούσης, εἰστιώμεϑα παρὰ Γλαυκίᾳ τῷ τὸ 
ῥήτορι. πεπαυμένων δὲ δειπνεῖν τῶν ἄλλων, Ξε- 
νοχλῆς ὃ Δελφὸς ὥσπερ εἰώϑει τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν 
«Μαμπρίαν εἰς ἀδδηφαγίαν Βοιώτιον ἐπέσκωπτεν. 
ἐγὼ δ᾽ ἀμυνόμενος ὑπὲρ αὐτοῦ τὸν Ξενοκλέα τοῖς 
Ἐπικούρου λόγοις χρώμενον “οὐ γὰρ ἅπαντες᾽ εἶπον τ6 
ὦ βέλτιστε, ποιοῦνται τὴν τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαί- 

Β ρέσιν ὅρον ἡδονῆς καὶ πέρας Δαμπρίᾳ δὲ καὶ ἀνά- 
γχη, πρὸ τοῦ κήπου κυδαίνοντι τὸν περίπατον καὶ 
τὸ Δύχειον, ἔργῳ μαρτυρεῖν ᾿Αριστοτέλει’' φησὶ 
γὰρ ὃ ἀνὴρ βρωτικώτατον ἕκαστον αὐτὸν αὑτοῦ 50 
περὶ τὸ φϑινόπωρον εἶναι, καὶ τὴν αἰτίαν ἐπείρηκεν" 
ἐγὼ δ᾽ οὐ μνημονεύω. '᾿βέλτιον᾽ εἶπεν ὁ Γλαυκίας" 

1 Πλάτωνι] ἴοτέ. ἱπ Τιορρ. Ρ. 664 Ὁ 8ηᾳ. 13 Δελφὸς 


Ὑ: ἀδελφὸς 14 ὑπὲρ] οπι. τηοῖ 186 τὴν τοῦ ἀλγ. ὁπε- 
αίρεσιν] τἰά, ὕϑιο, Ῥ. 12 Βοαὶ, ΠΙῚἠ 19. ᾿ρισεστέϊει] 
ΠΩΣ 81 





118ῈΒ 1. 61 


αὐτοὶ γὰρ ἐπιχειρήσομεν ξητεῖν, ὅταν παυσώμεϑα 
δειπνοῦντες. ὡς οὖν ἀφῃρέϑησαν αἱ τράπεξαι, Γλαυ- 
κίας μὲν καὶ Ξενοκλῆς ἠτιάσαντο τὴν ὀπώραν δια- 
φόρως, ὃ μὲν ὡς τὴν κοιλίαν ὑπεξάγουσαν καὶ τῷ 
5 κενοῦσϑαι τὸ σῶμα νεαρὰς ὀρέξεις ἀεὶ παρασχευά- 
ξουσαν. ὃ δὲ Ξενοκλῆς ἔλεγεν εὔστομόν τι καὶ 
δηχτικὸν ἔχοντα τῶν ὡραίων τὰ πλεῖστα τὸν στό- Ο 
μαχον ἐπὶ τὴν βρῶσιν ἐκκαλεῖσϑαι παντὸς μᾶλλον 
ὄψου καὶ ἡδύσματος" καὶ γὰρ τοῖς ἀποσίτοις τῶν 
το ἀρρώστων ὀπώρας τι προσενεχϑὲν ἀναλαμβάνει τὴν 
ὄρεξιν. ὃ δὲ Ααμπρίας εἶπεν, ὅτι τὸ οἰκεῖον καὶ 
τὸ σύμφυτον ϑερμὸν ἡμῶν, ᾧ τρέφεσϑαι πεφύκα- 
μεν, ἐν μὲν τῷ ϑέφει διέσπαρται καὶ γέγονεν ἀσϑε- 
νέστερον καὶ μανόν, ἐν δὲ τῷ φϑίνοντι καιρῷ συν- 
15 ἀγείρεται πάλιν καὶ ἰσχύει, καταχρυπτόμενον ἐντὸς 
διὰ τὴν περίψυξιν καὶ τὴν πύκνωσιν τοῦ σώματος. 
ἐγὼ δ᾽ ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀσύμβολος τοῦ λόγου 
μετασχεῖν εἶπον, ὅτι τοῦ ϑέρους διψητικώτεροι γι- 
γνόμεϑα καὶ πλείονι χρώμεϑα τῷ ὑγρῷ διὰ τὸ καῦμα" 
το νῦν οὖν ἡ φύσις ἐν τῇ μεταβολῇ ξητοῦσα τούναν- 
τίον, ὥσπερ εἴωϑε, πεινητικωτέρους ποιεῖ, καὶ τὴν 
ξηρὰν τροφὴν τῇ κράσει τοῦ σώματος ἀνταποδίδω- Ὁ 
σιν. οὐ μὴν οὐδὲ τὰ σιτία φήσαι τις ἂν αἰτίας 
ἀμοιρεῖν παντάπασιν, ἀλλ᾽ ἐκ νέων καὶ προσφάτων 
35 γενόμενα καρπῶν οὐ μόνον μάξας καὶ ὄσπρια καὶ 
ἄρτους καὶ πυρούς, ἀλλὰ καὶ κρέα ξώων εὐωχου- 
 ταλιῖτη ἀπήρθησαν καὺ ἐπήρθησαν Α ὡς Τιρομῖ- 
ο08: εἰς Ἰδηκτικὸν] δηκτὸν ταὶ 86 τοδ]ίτι γιγνόμενα 


36 ἀλλὰ Χ 
δ᾽ 


68 ὐΔΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


μένων τὰ ἐπέτεια τοῖς τε χυμοῖς διαφέρειν τῶν 
παλαιῶν καὶ μᾶλλον ἐπάγεσϑαι τοὺς χρωμένους 
καὶ ἀπολαύοντας. 


ΠΡΟΒΛΊΗΜΑ͂ Γ. 
Πότερον ἡ ὄρνις πρότερον ἢ τὸ ὠὸν ἐγένετο. δ 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΠΛΟΥ͂ΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΖΡΟΣ, ΣΥΆΛΑΣ, ΦΙΡΜΟΣ, 
ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΈΚΙΩΝ, ΑΛΛΟΙ. 


1. Ἐξ ἐνυπνίου τινὸς ἀπειχόμην ὠῶν πολὺν 
Ε ἡδο"" παρὰ τοῦτο ποιούμενος, ἐν ὠῷ καϑάπερ ἐν τὸ 
Καρὶ διάπειραν λαβεῖν τῆς ὄψεως ἐναργῶς μοι πολ- 
λάκις γενομένης" ὑπόνοιαν μέντοι παρέσχον, ἑστιῶν- 
τος ἡμᾶς Σοσσίου Σενεκίωνος, ἐνέχεσϑαι δόγμασιν 
Ὀρφικοῖς ἢ Πυϑαγορικοῖς, καὶ τὸ ὠόν, ὥσπερ ἔνιοι 
καρδίαν καὶ ἐγκέφαλον, ἀρχὴν ἡγούμενος γενέσεως τὸ 
Ε ἀφοσιοῦσϑαι" καὶ προύφερεν ᾿Αλέξανδρος ὁ ᾿Επικού- 
φειος ἐπὶ γέλωτι τό 
“ἶσόν τοι κυάμους ἔσϑειν κεφαλάς τε τοκήων; 


ὡς δὴ κυάμους τὰ ὠὰ διὰ τὴν κύησιν αἰνιττομέ- 
νῶν τῶν ἀνδρῶν, διαφέρειν δὲ μηδὲν οἰομένων τὸ 50 


1 8τι. Βαβἠθοπαῖα: διαφέρει 9 ἐξυπνίου τοὶ ξυπνίου 
το ἀπειχόμην Τατποῦυθ: ἀπε 3--ὃ γὰ δ Ε μὴν 
ἸΘἸδο, 5. γὴ 6 Β. Βοτί, πολὺν ἤδίη ζεόνον ἡδονῆς 

παρὰ τοῦτο] ἀθίοπαϊ ροίοεξ, προὔργου ποιούμενον 
τοῦ 11 ἐν Καρὶ διάπειραν Ὑ7: ἐν καρδίᾳ πεῖραν ΟΥ̓. 
ΚοΟΚ. 1 Ρ. 1 18. ἐσθίειν (ἐστίειν Ἐ) ταθὶ, ΟΥ ΟΑΙΗ- 
ταροῖ, θᾶ, βομπ, Ρ. 186 


1188} Π. 09 


ἐσθίειν ὠὰ τοῦ χρῆσϑαι τοῖς τίκτουσι τὰ ὠὰ ξῴοις. 
ἐγίγνετο δὴ τὸ τῆς αἰτίας ἀπολόγημα τῆς αἰτίας 
αὐτῆς ἀλογώτερον, Ἐπικουρείῳ λέγειν ἐνύπνιον. 
ὅϑεν οὐ παρῃτούμην τὴν δόξαν ἅμα προσπαίξων τι 

δ τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ" καὶ γὰρ ἦν χαρίεις καὶ φιλόλογος 
ἐπιεικῶς. 

2. Ἐκ δὲ τούτου τὸ ἄπορον καὶ πολλὰ πράγματα 686 
τοῖς ξητητικοῖς παρέχον εἰς μέσον εἷλκε πρόβλημα 
περὶ τοῦ φὠοῦ καὶ τῆς ὄρνιϑος, ὁπότερον γένοιτο 

1ὸ πρότερον αὐτῶν. καὶ Σύλλας μὲν ὁ ἑταῖρος εἰπὼν 
ὅτι μικρῷ προβλήματι καϑάπερ ὀργάνῳ μέγα καὶ 
βαρὺ σαλεύομεν τὸ περὶ τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως, 
ἀπηγόρευσε. τοῦ δ᾽ ᾿Αλεξάνδρου τῆς ξητήσεως ὡς 
μηδὲν προσφυὲς φερούσης καταγελάσαντος, δ᾽ γαμ- 
16 βρὸς ἡμῶν Φίρμος “ἐμοὶ τοίνυν᾽ ἔφη ᾿'χρῆσον ἐν 
τῷ παρόντι τὰς ἀτόμους. εἰ γὰρ τὰ μικρὰ δεῖ στοι- 
χεῖα τῶν μεγάλων ἀρχὰς ὑποτίϑεσϑαι, πρῶτον εἰκός Β 
ἐστι τὸ ὠὸν γεγονέναι τῆς ὄρνιϑος᾽ ἔστι γὰρ καὶ 
ἁπλοῦν, ὡς ἐν αἰσϑητοῖς" ποικίλον δὲ καὶ μεμιγμέ- 
3ονον μᾶλλον ἡ ὄρνις. καϑόλου δ᾽ ἡ μὲν ἀρχὴ πρῶ- 
τὸν ἀρχὴ δὲ τὸ σπέρμα, τὸ δ᾽ ὠὸν σπέρματος μὲν 
πλέον ξῴου δὲ μικρότερον. ὡς γὰρ ἡ προκοπὴ μέ- 
σον εὐφυΐας εἶναι δοκεῖ καὶ ἀρετῆς, οὕτω τὸ ὠὸν 
προχοπή τίς ἐστι τῆς φύσεως ἐπὶ τὸ ἔμψυχον ἀπὸ 
36 τοῦ σπέρματος πορευομένης. ἔτι δ᾽, ὥσπερ ἐν τῷ 
ξῴῳ πρῶτα γίγνεσθαι λέγουσιν ἀρτηρίας καὶ φλέ- 


δ ὁπι. ΒαΒἰ]ϑθηβῖβ: φιλολόγορς 18 τῆς τοῦ κόσμου Ὑ: 
τοῦ κόσμου τῆς Ἰἰθτῖ. τοῦ κόσμου καὶ τῆς Ποομηθτὰβ 
10 οἴω. Β: τοῖς ἀτόμοις 11 πρότερον Ἐ' 





το ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΎΙΨΑΙΙΟΜ 


βας, οὕτω λόγον ἔχει καὶ τοῦ ξῴου τὸ φὸν γεγονέναι. 
πρῶτον, ὡς περιέχον ἐμπεριεχομένου. καὶ γὰρ «ἴ 
Οτέχναι πρῶτον ἀτύπωτα καὶ ἄμορφα πλάττουσιν, 
εἶθ᾽ ὕστερον ἕκαστα τοῖς εἴδεσι διαρϑροῦσιν" ἧ Πο- 
λύχλειτος ὁ πλάστης εἶπε χαλεπώτατον εἶναι τοὔρφ- 5 
γον, ὅταν ἐν ὄνυχι ὃ πηλὸς γένηται. διὸ χαὶ τῇ 
φύσει τὸ πρῶτον εἰκός ἐστιν ἀτρέμα κινούσῃ τὴν 
ὕλην ἀργοτέραν ὑπακούειν, τύπους ἀμόρφους καὶ 
ἀορίστους ἐκφέρουσαν ὥσπερ τὰ φά" μορφουμένων 
δὲ τούτων καὶ διαχαρασσομένων, ὕστερον ἐνδημιουρ- τα 
γεῖσϑαι τὸ ξῷον. ὡς δὲ κάμπη γίγνεται τὸ πρῶ- 
τον, εἶτ᾽ ἐχπαγεῖσα διὰ ξηρότητα καὶ περιρραγεῖσα 
ἕτερον πτερωϑὲν δι’ αὐτῆς τὴν καλουμένην ψυχὴν 
Ὁ μεϑίησι, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐνταῦϑα προὐφίσταται 
τὸ ὠὸν οἷον ὕλη τῆς γενέσεως. ἀνάγκη γὰρ ἐν το 
πάσῃ μεταβολῇ πρότερον εἶναι τοῦ μεταβάλλοντος 
τὸ ἐξ οὗ μετέβαλε. σκόπει δ᾽ ὅτι σχνῖπες ἐν δέν- 
ὅρῳ καὶ τερηδόνες ἐμφύονται ξύλῳ κατὰ σῆψιν ὑγρό- 
τητος ἢ πέψιν. ὧν οὐδεὶς ἂν ἀξιώσειεν μὴ προῦ- 
ποκεῖσϑαι μηδὲ πρεσβύτερον εἶναι φύσει τὸ γεννῶν. 0 
ἡ γὰρ ὕλη λόγον ἔχει πρὸς τὰ γιγνόμενα μητρὸς 
ὥς φησι Πλάτων καὶ τιϑήνηρ᾽ ὕλη δὲ πᾶν, ἐξ οὗ 
σύστασιν ἔχει τὸ γεννώμενον" ἱτὸ δ᾽ ἐπὶ τούτοις᾽ 
ἔφη γελάσας 
“ἀείσω ξυνετοῖσι᾽ 36 
τὸ ἔργον. Λ8 ἀργότεεον Ἔ Ἀπ δε δημιν οὐ εἶσθαι τᾶοκ 
18 ἕτερον) ἔντομον Ὑῇ. ἕτερόν τι ῬΟΘΗποταΒ. πτερωτὸν ἐξ 


αὑτῆς» φυχὴν) νύμφην ΙροπίουΒ [11 τὸΜ 88 Πάν, 
τῶν Τίτω. Ρ. δὰ 6 οἵ, Ρ. 891 


1188Ὲ Π. τι 


τὸν Ὀρφικὸν «καὶ ἱερὸν λόγον, ὃς οὐκ ὄρνιϑος μόνον 
τὸ ὠὸν ἀποφαίνει πρεσβύτερον, ἀλλὰ καὶ συλλαβὼν 
ἅπασαν αὐτῷ τὴν ἁπάντων ὁμοῦ πρεαβυγένειαν ἀνα- Β 
τίϑησι. καὶ τἄλλα μέν “εὔστομα κείσϑω᾽ καϑ᾿ Ἧρό- 

ὁ δοτον' ἔστι γὰρ μυστικώτερα' ξῴων δὲ πολλὰς φύ- 
σεις τοῦ κόσμου περιέχοντος, οὐδὲν ὡς εἰπεῖν γένος 
ἄμοιφόν ἐστι τῆς ἐξ φοῦ γενέσεως" ἀλλὰ καὶ πτηνὰ 
γεννᾷ καὶ νηκτὰ μυρία καὶ χερσαῖα, σαύρας, καὶ 
ἀμφίβια, κροκοδείλους, καὶ δίποδα, τὸν ὄρνιν, καὶ 

1ὸ ἄποδα, τὸν ὄφιν, καὶ πολύποδα, τὸν ἀττέλεβον᾽ ὅϑεν 
οὐκ ἀπὸ τρόπου τοῖς περὶ τὸν 4ιόνυσον ἀργιασμοῖς 
ὡς μίμημα τοῦ τὰ πάντα γεννῶντος καὶ περιέχον- 
τορ ἐν ἑαυτῷ συγχαϑωσίωται.᾽ 

8. Ταῦτα τοῦ Φίρμου διεξιόντορ, ὁ Σενεκίων Ε' 

10 ἔφη τὴν τελευταίαν τῶν εἰκόνων αὐτῷ πρώτην ἀν- 
τιπίπτειν. ᾿ἔλαϑερ γάρ᾽ εἶπεν “ὦ Φίρμε, τὸν κόσμον 
ἀντὶ τῆς παροιμιακῆς ϑύρας ᾿ἐπὶ σεαυτὸν ἀνοίξας" 
ὃ γὰρ κόσμος προὐφέστηκε πάντων τελειότατορς ὥν" 
καὶ λόγον ἔχει τοῦ ἀτελοῦς φύσει πρότερον εἶναι 

30 τὸ τέλειον, ὡς τοῦ πεπηρωμένου τὸ ὁλόκληρον καὶ 
τοῦ μέρους τὸ ὅλον’ οὐδὲ γὰρ ἔχει λόγον εἶναι 
μέρος οὗ μέρος ἐστὶ μὴ γεγονότος. ὅϑεν οὐδεὶς 
λέγει τοῦ σπέρματος εἶναι τὸν ἄνθρωπον οὐδὲ τοῦ 
ὠοῦ τὴν ἀλεκτορίδα, τῆς δ᾽ ἀλεχτορίδος τὸ ὠὸν 687 

36 εἶναι καὶ τὸ σπέρμα τοῦ ἀνθρώπου λέγομεν, ὡς 
τούτων ἐπιγιγνομένων ἐκείνοις καὶ τὴν γένεσιν ἐν 


4 ἹΗρόδοτον 3, ιτι 9. ἀμφίβια Βαβἰ]θοπδίβ: ἀμφίβια 
καὶ τοὶ 10 ταλ]ῖτὰ ἀττέλαβον ἷο οὐ ἰπῖτρ 17 οἵ, 
Ρ- 1108. 1ιουΐθοι. 1 Ρ. 114 Ὁ, σαυτὸν ν) ὀ 321 οὐδὲν ταοὶ 


12 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΨΙΥΑΙΙΟΜ. 


ἐκείνοις λαμβανόντων εἶϑ᾽ ὥσπερ ὄφλημα τῇ φύ- 
σει τὴν γένεσιν ἀποδιδόντων. ἐνδεᾶ γάρ ἐστι τοῦ 
οἰκείου" διὸ καὶ βούλεσθαι ποιεῖν πέφυκεν ἄλλο 
τοιοῦτον, οἷον ἦν ἐξ οὗ ἀπεχρίϑη. καὶ τὸν σπερ- 
ματικὸν λόγον δρίξονται γόνον ἐνδεᾶ γενέσεως" ἐν- 5 
δεὲς δ᾽ οὐδέν ἐστι τοῦ μὴ γενομένου μηδ᾽ ὄντος" 
τὰ δ᾽ ὠὰ καὶ παντάπασι βλέπεται τὴν φύσιν ἔχοντα 
τῆς ἔν τινι ξῴῳ πήξεως καὶ συστάσεως ὀργάνων 
Β τε τοιούτων καὶ ἀγγείων δεομένην. ὅϑεν οὐδ᾽ ἵστό- 
φηται γηγενὲς ὠόν' ἀλλὰ καὶ τὸ Τυνδάρειον οἵ τὸ 
ποιηταὶ λέγουσιν οὐρανοπετὲς ἀναφανῆναι. ξῷα δ᾽ 
αὐτοτελῆ καὶ ὁλόκληρα μέχρι νῦν ἀναδίδωσιν ἡ γῆ, 
μῦς ἐν Αἰγύπτῳ πολλαχοῦ δ᾽ ὄφεις καὶ βατρά- 
χους καὶ τέττιγας, ἀρχῆς ἔξωϑεν ἑτέρας καὶ δυνά- 
μεῶς ἐγγενομένης. ἐν δὲ Σικελίᾳ περὶ τὸν δουλι- τὸ 
κὸν πόλεμον, αἵματος πολλοῦ καὶ νεκρῶν ἀτάφων 
ἐν τῇ γῇ κατασαπέντων, πλῆϑος ἀττελέβων ἐξήν- 
ϑησε καὶ τὸν σῖτον ἔφϑειρον πανταχοῦ σκεδασϑέν- 
τες ἐπὶ τὴν νῆσον. ταῦτα τοίνυν ἐκ γῆς φύεται 
καὶ τρέφεται καὶ τροφῆς περίσσωμα ποιεῖ γόνιμον, 50 
Ὁ ᾧ καϑ' ἡδονὰς πρὸς ἄλληλα τρέπεται, καὶ συνδυα- 
ξόμενα τῇ μίξει τὰ μὲν φὠοτοχεῖν τὰ δὲ ξῳοτοκεῖν 
πέφυκε. καὶ τούτῳ μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν 
πρώτην γένεσιν ἐκ γῆς λαβόντα καϑ' ἕτερον τρό- 
πὸν ἤδη καὶ δι’ ἀλλήλων ποιεῖται τὰς τεκνώσεις. 15 
καϑόλου δ᾽ ὅμοιόν ἐστι τῷ λέγειν, πρὸ τῆς γυναι- 


.9 δεομένης αὶ 11 οχη. γυϊοορίαε: ἀναφῆναι 30 θ1α. 
Βαβἰ]θθηβίβ: περὶ σῶμα 


118Ε8 Π. τὸ 


κὸς ἡ μήτρα γέγονεν" ὡς γὰρ ἡ μήτρα πρὸς τὸ 
ὠόν, οὕτω πάλιν τὸ φὸν πρὸς τὸν νεοσσὸν πέφυκε, 
κυόμενον ἐν αὐτῷ καὶ λοχευόμενον. ὥστε μηδὲν 
διαφέρειν τὸν διαποροῦντα, πῶς ὄρνιϑες ἐγένοντο 
5 μὴ γενομένων ὠφῶν, τοῦ πυνϑανομένου, πῶς ἄνδρες 
ἐγένοντο καὶ γυναῖκες πρὶν αἰδοῖα γενέσϑαι καὶ 
μήτρας. καίτοι τῶν μερῶν τὰ πλεῖστα συνυφίστα- 
ται τοῖς ὅλοις, αἱ δὲ δυνάμεις ἐπιγίγνονται τοῖς 
μέφεσιν αἱ δ᾽ ἐνέργειαι ταῖς δυνάμεσι, τὰ δ᾽ ἀπο- Ὁ 
10 τελέσματα ταῖς ἐνεργείαις" ἀποτέλεσμα δὲ τῆς γεν- 
νητικῆς τῶν μορίων δυνάμεως τὸ σπέρμα καὶ τὸ 
ὠόν: ὥστε τῆς τῶν ὅλων καϑυστερεῖν γενέσεως. 
σκόπει δὲ μή, καϑάπερ οὐ δυνατόν ἐστι πέψιν τρο- 
φῆς εἶναι πρὶν ἢ γενέσϑαι ξῷον, οὕτως οὐδ᾽ ὠὸν 
16 οὐδὲ σπέρμα" καὶ γὰρ ταῦτα πέψεσί τισι καὶ μετα- 
βολαῖς ἐπιγενέσϑαι ἔοικεν" καὶ οὐχ οἷόν τε, πρὶν 
ἢ γενέσθαι ξῷον, ἔχειν ξῴου τροφῆς περίττωμα τὴν 
φύσιν. οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ σπέρμα μὲν ἁμωσγέπως 
ἀρχῆς τινος ἀντιποιεῖται, τὸ δ᾽ ὠὸν οὔτ᾽ ἀρχῆς ἔχει 
30 λόγον, οὐ γὰρ ὑφίσταται πρῶτον᾽ οὔϑ᾽ ὅλου φύσιν, 
ἀτελὲς γάρ ἐστιν. ὅϑεν ἀρχῆς μὲν ἄνευ γεγονέναι Ἐ 
ξῷον οὐ λέγομεν, ἀρχὴν δ᾽ εἶναι ξῳογονίας, ὑφ᾽ 
ἧς πρῶτον ἡ ὕλη μετέβαλε, δυνάμεως κρᾶσίν τινα 
καὶ μῖξιν ἐνεργασαμένης γόνιμον" τὸ δ᾽ ὠὸν ἐπι- 
36 γέννημα εἶναι, καϑάπερ τὸ αἷμα καὶ τὸ γάλα, τοῦ 
ξῴου μετὰ τροφὴν καὶ πέψιν᾽ οὐ γὰρ ὦπται συν- 
α δοὺρ τὸ φόν] ποὺρ τὸ ἔμβρυον Τὶ πρὸς τὸ ὕφον 


ῬοΘ ποταβ. πρὸς τὸ ᾧ ἵπ ταϑυτα 
ἄλλως γέ πως 34 ὅτι. γυϊοοθίυϑ: ἐκιγέναμα 


14 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ 


ἐστάμευον ὠὸν ἐκ τῆς ἰλύος, ἀλλ᾽ ἐν μόνῳ ζῴῳ 
τοῦτο τὴν σύστασιν ἔχει καὶ γένεσιν" ξῷα δὲ καϑ᾽ 
Ῥ αὑτὰ μυρία συνίσταται. καὶ τί δεῖ λέγειν τἄλλα; 
πολλῶν γὰρ ἐγχέλεων ἁλισκομένων, οὐδεὶς ἑώρακεν 
οὔτε ϑορὸν οὔτ᾽ ὠὸν ἔγχελυν ἔχουσαν ἀλλὰ χἂν υ 
τὸ ὕδωρ τις ἐξαρύσῃ καὶ τὴν ἰλὺν ἀναξύσῃ πᾶσαν, 
εἰς τὸν τόπον ὕδατος συρρυέντος ἐγχέλεις ἕῳογο- 
νοῦνται. δεῖ οὖν ὕστερον ἀνάγκῃ γεγονέναι τὸ ϑα- 
τέρου δεόμενον πρὸς γένεσιν" (ὃ δὲ καὶ νῦν ϑατέ- 
ρου χωρὶς ἄλλως ὑπάρχει συνίστασθαι, τοῦτο τὸ 
προτερεῖν τῇ ἀρχῇ τῆς γενέσεως. περὶ ἐκείνης γὰρ 
ἔστι τῆς πρώτης ὁ λόγορ᾽ ἐπεὶ νῦν γε καὶ νεοττιὰς 
συντίϑησι τὰ πτηνὰ πρὸ τῆς φοτοκίαρ, καὶ σπάρ- 
088 γανα παρασχευάξουσιν αἱ γυναῖχερ" ἀλλ᾽ οὐκ ἂν 
εἴποις καὶ νεοττιὰν ὠοῦ γεγονέναι πρότερον καὶ τὸ 
σπάργανα παίδων. οὐ γὰρ γῆ᾽ φησὶν ὁ Πλάτων 
“γυναῖκα, γῆν δὲ γυνὴ μιμεῖται᾽ καὶ τῶν ἄλλων 
ϑηλέων ἕκαστον. διὸ πρώτην γένεσιν εἰκός ἐστιν 
ἐκ γῆς τελειότητι καὶ ῥώμῃ τοῦ γεννῶντος αὐτο- 
τελῆ καὶ ἀπροσδεᾶ γενέσϑαι, τοιούτων ὀργάνων καὶ 50 
στεγασμάτων καὶ ἀγγείων μὴ δεομένην, ἃ νῦν ἡ 
φύσις ἐν τοῖς τίχτουσιν ἐργάξεται καί μηχανᾶται 
δι’ ἀσϑένειαν.᾽ 
8. δεῖ οὗ» ὕστερον] ποτ. τᾷ, ὕστερον οὖν ἀνάγκη 
14. προπαρασκευάξουσιν ῬΟΘΉΠοταΒ 6011. Χρῃ. Μοχποτ. 3, 
3, δ 16 Πλάτων] Μοποχ. 338 11 μεμέμηται Ρ]αίο 
τὸ ϑηλέων" ϑήλεων διὸ τὴν πρώτην αὶ 19 καιρῶ μὴ 


τοῦ τηρὶ 830 ἀπροσδεᾶ": ἀπροσδεῆ 21 μὴ δεομένην 
ἀθ]. Β ἃ νῦν] ἂν οὖν πιοὶ 


ΜΒΕᾺΒ Π. τὸ 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ 4. Β 
Εἰ πρεσβύτατον ἡ πάλη τῶν ἀγωνισμάτων. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΣΩΣΙΚΛΗΣ, ΑΥ̓ΣΙΜΑΧΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΛΑΙΝῸΟΣ. 


5. 1. Σωσικλέα τὸν Κορωνῆϑεν, Πυϑίοις νενικη- 
κότα ποιητάς, εἱστιῶμεν τὰ ἐπινίκια. τοῦ δὲ γυμνι- 
κοῦ ἀγῶνος ἐγγὺς ὄντος, ὁ πλεῖστος ἦν λόγος περὶ 
τῶν παλαιστῶν᾽ πολλοὶ γὰρ ἐτύγχανον ἀφιγμένοι 
καὶ ἔνδοξοι. παρὼν οὖν ὁ Μυσίμαχος, εἷς τῶν 

το ᾿Δμφιχτυόνων ἐπιμελητής, ἔναγχος ἔφῃ γραμματικοῦ 
τινος ἀκοῦσαι τὴν πάλην ἀρχαιοτάτην ἀϑλημάτων 
πάντων ἀποφαίνοντος, ὡς καὶ τοὔνομα μαρτυρεῖν" 
ἐπιεικῶς γὰρ ἀπολαύειν τὰ νεώτερα πράγματα κει- 
μένων ἐν τοῖς παλαιοτέροις ὀνομάτων᾽ ὥς που καὶ Ο 

15 τὸν αὐλόν “ἡρμόσϑαι᾽ λέγουσι καί ἱκρούματα᾽ τὰ αὐ- 
λήματα καλοῦσιν, ἀπὸ τῆς λύρας λαμβάνοντες τὰς 
προσηγορίας. τὸν οὖν τόπον, ἐν ᾧ γυμνάξονται 
πάντες οἱ ἀϑληταί, παλαίστραν καλοῦσι, τῆς πάλης 
τοὔνομα κτησαμένης τὸ πρῶτον" εἶτα καὶ τοῖς αὖϑις 

30 ἐφευρεϑεῖσιν ἐμπαρασχεῖν. τοῦτ᾽ ἔφην ἐγὼ τὸ μαρ- 
τύριον οὐκ ἰσχυρὸν εἷναι" κεκλῆσϑαι γὰρ ἀπὸ τῆς 
πάλης τὴν παλαίστραν, οὐχ ὅτι πρεσβύτατόν ἐστι 
τῶν ἄλλων, ἀλλ᾽ ὅτι μόνον τῶν τῆς ἀγωνίας εἰδῶν 


11. ὁῖα. Ἐ: ἀρχαιοτέρων 1ὅ τὰ Ἵ λ11 οὗν] γοῦν} 
18 τολ]ίτα καὶ παλαίσεραν 90 ἐμπαρασχούσης Απὸοτγταῦα. 
παρασχεῖν 32 ὁ. ΒαΒΙ]Θοπεῖδ: τῆς παλαίστραρ 


1 ΟὈΔΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


πηλοῦ καὶ κονίστρας καὶ κηρώματος τυγχάνει δεό- 
Ῥ μενον" οὔτε γὰρ δρόμον οὔτε πυγμὴν ἐν παλαίστραις 
διαπονοῦσιν, ἀλλὰ πάλης καὶ παγχρατίου τὸ περὶ 
τὰς κυλίσειφ᾽ ὅτι γὰρ μέμικται τὸ παγκράτιον ἔκ 
τε πυγμῆς καὶ πάλης, δῆλόν ἐστιν. ἄλλως δὲ πῶς᾽ 
ἔφην “λόγον ἔχει τεχνικώτατον καὶ πανουργότατον 
τῶν ἀϑλημάτων τὴν πάλην οὖσαν ἅμα καὶ πρεσ- 
βύτατον εἶναι; τὸ γὰρ ἁπλοῦν καὶ ἄτεχνον καὶ βίᾳ 
μᾶλλον ἢ μεϑόδῳ περαινόμενον αἵ χρεῖαι πρῶτον 
ἐχφέρουσιν᾽ ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, ὁ Σωσικλῆς 
᾿ὀρϑῶςφ᾽ ἔφη “λέγεις, καὶ συμβάλλομαί σοι πέστιν 
ἀπὸ τοῦ ὀνόματος" ἡ γὰρ πάλη μοι δοκεῖ τῷ πα-: 
λεύειν, ὅπερ ἐστὶ δολοῦν καὶ καταβάλλειν δι᾽ ἀπάτης 
κεχλῆσϑαι. καὶ ὃ Φιλῖνος “ἐμοὶ δ᾽᾽ εἶπεν ᾿ἁπὸ 
Ἑ τῆς παλαιστῆφ᾽ τούτῳ γὰρ μάλιστα τῷ μέρει τοῖν 
χεροῖν ἐνεργοῦσιν οἵ παλαίοντες, ὥσπερ οἱ πυκτεύ- 
οντες αὖ πάλιν τῇ πυγμῇ᾽ διὸ κἀκεῖνο πυγμὴ καὶ 
τοῦτο πάλη προσηγόρευται τοὔργον. οὐ μὴν ἀλλὰ 
καὶ τὸ συμπάσαι τῶν ποιητῶν καὶ καταπάσαι 'πα- 


δ 


ο 


λῦναι᾽ λεγόντων, ᾧ μάλιστα χρωμένους τοὺς παλαι- 10 


στὰς ὁρῶμεν, ἔστι καὶ ταύτῃ προσάγειν τὴν ἐτυμό- 
τητα τοῦ ὀνόματος. σκόπει δ᾽ ἔτι᾽ εἶπε ἱμὴ τοῖς 
Ρ μὲν δρομεῦσιν ἔργον ἐστὶν ὅτι πλεῖστον ἀπολιπεῖν 
καὶ πορρωτάτω διαστῆναι, τοὺς δὲ πύκτας οὐδὲ 


πάνυ βουλομένους ἐῶσιν οἵ βραβευταὶ συμπλέκε- 55 


σϑαι' μόνους δὲ τοὺς παλαιστὰς ὁρῶμεν ἀλλήλους 


8 πάλην ἽἹ δ 6τι. ΒαΒΙ]ΘθηβίΒ: πωρ 12 61). Βαβί- 
Ἰεθπεῖβ: παλαίειν 18 δολοῦν": δόλου 14 φίινος ταεὶ 
Βἷο εὐ ἰπῖτα 116 τῆς παλαιστῆς ΤΌΤΩΘΡαΒ: τοῦ παλαιστοῦ 
18 τοὔργον": τὸ ἔργον 


118ΕΒ Π. τι 


ἀγκαλιξομένους καὶ περιλαμβάνοντας᾽ καὶ τὰ πλεῖστα 

τῶν ἀγωνισμάτων, ἐμβολαί, παρεμβολαί, συστάσεις, 

παραϑέσεις, συνάγουσιν αὐτοὺς καὶ ἀναμιγνύουσιν 

ἀλλήλοις. διὸ τῷ πλησιάξειν μάλιστα καὶ γίγνεσθαι 
δ πέλας οὐκ ἄδηλόν ἐστι τὴν πάλην ὠνομάσϑαι.᾽ 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ Ε. ᾿ 889 


Διὰ τί τῶν ἀϑλημάτων Ὅμηρος πρῶτον ἀεὶ τάττει τὴν 
πυγμὴν εἶτα τὴν πάλην καὶ τελευταῖον τὸν δρόμον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
10 ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ, ΜΕΝΈΚΡΑΤΗΣ, ΤΙΜΩ͂Ν, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Ῥηϑέντων δὲ τούτων καὶ τὸν Φιλῖνον ἡμῶν 
ἐπαινεσάντων, αὖϑις ὁ Δυσίμαχος ἔφη 'ποῖον οὖν 
φαίη τις ἂν τῶν ἀγωνισμάτων γεγονέναι πρῶτον ἢ 
τὸ στάδιον, ὥσπερ Ὀλυμπίασιν 5 ὁ ἐνταῦϑα δὲ 

τό παρ᾽ ἡμῖν καϑ᾽’ ἕκαστον ἄϑλημα τοὺς ἀγωνιξο- 
μένους εἰσάγουσιν ἐπὶ παισὶ παλαισταῖς ἄνδρας 
παλαιστὰς καὶ πύκτας ἐπὶ πύκταις ὁμοίως καὶ παγ- 
πκρατιαστάς" ἐκεῖ δ᾽, ὅταν οἵ παῖδες διαγωνίσωνται, 
τότε τοὺς ἄνδρας καλοῦσι. σκόπει δὲ μὴ μᾶλλον᾽ Β 

Ὁ ἔφη 'τὴν κατὰ χρόνον τάξιν Ὅμηρος ἀποδείκνυσι" 
πρῶτον γὰρ ἀεὶ πυγμὴ παρ᾽ αὐτῷ, δεύτερον πάλη, 
καὶ τελευταῖον ὁ δρόμος τῶν γυμνικῶν ἀεὶ τέ- 

14 γδῖβ ἀϊδρυ αὐϊομϊβ εχοϊ ἴδθβθ υἱᾶ. ἀυδτθ ἰβοῦπϑ 
εἰφτια ἀθάϊῥ Ὀυθῦποιαβ 19 'σχόπει δὲ μὴ δεὲ Τπαοπία 


φοῃἐϊηυδηίήβ οταύϊοπιθτα βιρτα, συΐαβ ῥτΐου ρᾶτϑ οῦτα βαΐθ- 
οϑάθηξῖθαβ ροτῖθ᾽ Ὑ 


18 ὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ταχται’ ϑαυμάσας οὖν Μενεκράτης ὃ Θεσσαλός “ὦ 
Ἡράκλειρ᾽ εἶπεν ὅσα λανϑάνει ἡμᾶς" εἰ δέ τινα 
τῶν ἐπῶν ἔστι σοι πρόχειρα, μὴ φϑονήσῃς ἀναμνῆσαι. 
καὶ ὁ Τίμων ᾿ἀλλ᾽ ὅτι μέν’ εἶπεν ᾿αἴ Πατρόκλου 
ταφαὶ ταύτην ἔχουσι τῶν ἀγωνισμάτων τὴν τάξιν, 5 
ἅπασιν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔναυλόν ἐστι. διατηρῶν δὲ 
τὴν τάξιν ὁμαλῶς ὃ ποιητὴς τὸν μὲν ᾿Δχιλλέα λέ- 
γοντα τῷ Νέστορι πεποίηκε 
ο “δίδωμι δέ σοι τόδ᾽ ἄεϑλον 
αὕτως" οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι οὐδὲ παλαίσεις, το 
οὐδέ τ’ ἀκοντιστὺν ἐνδύσεαι οὐδὲ πόδεσσι 
ϑεύσεαι"᾽ 
τὸν δὲ πρεσβύτην ἐν τῷ ἀποκρίνεσθαι παραδολε- 
σχοῦντα γεροντικῶς, ὅτι 
“πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα, Οἴνοπος υἱόν, τ᾽ 
᾿άγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον,..... 
Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον"᾽ 
αὖϑις δὲ τὸν μὲν Ὀδυσσέα τοὺς Φαίακας προκαλού- 
μένον 
Ρ Ὡἢ πύξ ἠὲ πάλῃ ἢ καὶ ποσίν,᾽ 30 
τὸν δ᾽ ᾿Δλκένουν ὑποτιμώμενον 
“οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονες οὐδὲ παλαισταί, 
ἀλλὰ ποσὶ κραιπνοῖς ϑέομεν"᾽ 
ὡς οὐ κατὰ τύχην ἐκ τοῦ παρισταμένου τῇ τάξει 
χρώμενος ἄλλοτ᾽ ἄλλως, ἀλλὰ τοῖς εἰθισμένοις τότε 55 
9 Ηοτα. Ψ 620 σοι) τοι Ἠοταθσαβ 10 αὕτως ἰάθτι 


11 ἐσδόσεαι Ἰάθτι 16 10.084 Ἤνοπος Ἠοταοττθ 90 ἰὰ. 
9. 206 35 ἴ0. 346 38 κραιπνῶς Ἠοτιθτιβ 


ΜΒΕΒ Π. 19 


καὶ δρωμένοις κατὰ νόμον ἐπακολουθῶν" ἐδρᾶτο δ᾽ 
οὕτως, τὴν παλαιὰν ἔτι τάξιν αὐτῶν διαφυλατ- 
τόντων.᾽ 
23. Παυσαμένου δὲ τἀδελφοῦ, τἄλλα μὲν ἔφην 
5 ἀληϑῶς λέγεσθαι, τὴν δ᾽ αἰτίαν τῆς τάξεως οὐκ 
ἐπενόουν. ἐδόκει δὲ καὶ τῶν ἄλλων τισὶ μὴ πιϑανὸν 
εἶναι γεγονέναι τὸ πυκτεύειν καὶ παλαίειν πρότερον 
ἐν ἀγῶνι καὶ ἁμίλλῃ τοῦ τροχάξειν, καὶ παρεκάλουν Ε 
ἐξάγειν εἰς τὸ ἀνώτερον. ἔφην δ᾽ ἐκ τοῦ παρα- 
1ὸ στάντος, ὅτι ταῦτά μοι πάντα μιμήματα δοκεῖ καὶ 
γυμνάσματα τῶν πολεμικῶν εἶναι" καὶ γὰρ ὁπλίτης 
ἐπὶ πᾶσιν εἰσάγεται, μαρτυρούμενος ὅτι τοῦτο τὸ 
τέλος ἐστὶ τῆς σωμασκίας καὶ τῆς ἁμίλλης" καὶ τὸ 
τοῖς νικηφόροις εἰσελαύνουσι τῶν τειχῶν ἐφίεσϑαι 
16 μέρος διελεῖν καὶ καταβαλεῖν, τοιαύτην ἔχει διά- 
ψοιαν, ὡς οὐ μέγα πόλει τειχῶν ὄφελος ἄνδρας 
ἐχούσῃ μάχεσθαι δυναμένους καὶ νικᾶν. ἐν δὲ 
““ακεδαίμονι τοῖς νενικηκόσι στεφανίτας ἀγῶνας 
ἐξαίρετος ἦν ἐν ταῖς παρατάξεσι χώρα, περὶ αὐτὸν Ε 
30 τὸν βασιλέα τεταγμένους μάχεσθαι" καὶ τῶν ξῴων 
μόνῳ τῷ ἵππῳ μετουσία στεφάνου καὶ ἀγῶνος ἔστιν, 
ὅτι μόνος καὶ πέφυκε καὶ ἤσκηται μαχομένοις πα- 
ρεῖναι καὶ συμπολεμεῖν. “εἰ δὲ δὴ ταῦτα λέγεται 
μὴ κακῶς, ἤδη σκοπῶμεν᾽ ἔφην τι τῶν μαχομένων 
ὁ. πρῶτον ἔργον ἐστὶ τὸ πατάξαι καὶ φυλάξασϑαι, 
δεύτερον δὲ συμπεσόντας ἤδη καὶ γενομένους ἐν 


4 τἀδελφοῦ": τοῦ ἀδελφοῦ 6 ἐπηνόουν νοὶ σπήνουν 
ταὶ ἴ γεγονέναι" 14 ὁπι. ΒαΙτπδδίυβ: ἐλαύνουσι 16 ": 
καταβάλλειν 16 οὗ, Τμυο. 1, 11. βορῃ. ΟἹ δ6 


80 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΙΟΜ 


χερσὶν ὠϑισμοῖς τε χρῆσϑαι καὶ περιτροπαῖς ἀλλή- 
λων, ᾧ δὴ μάλιστά φασιν ἐν Δεύκτροις τοὺς Σπαρ- 
τιάτας ὑπὸ τῶν ἡμετέρων, παλαιστρικῶν ὄντων, 
καταβιασϑῆναι" διὸ καὶ παρ’ Αἰσχύλῳ τις τῶν 
640 πολεμικῶν ὀνομάξεται 5 
“βριϑύς, ὁπλιτοπάλας 
καὶ Σοφοκλῆς εἴρηκέ που περὶ τῶν Τρώων ὡς 
ἱφίλιπποι καὶ κερουλκοί, 
σὺν σάχει δὲ κωδωνοχρότῳ παλαισταί" 
καὶ μὴν ἐπὶ πᾶσί γε τὸ τρίτον ἐστὶ νικωμένους το 
φεύγειν ἢ διώκειν νικῶντας. εἰχότως οὖν ἡ πυγμὴ 
προῆγε, δευτέραν δ᾽ εἶχεν ἡ πάλη τάξιν, καὶ τελευ- 
ταίαν ὃ δρόμος" ὅτι πυγμὴ μέν ἐστι μίμημα πληγῆς 
καὶ φυλακῆς, πάλη δὲ συμπλοκῆς καὶ ὠϑισμοῦ, 
δρόμῳ δὲ μελετῶσι φεύγειν καὶ διώκειν 15 


Β ΠΡΟΒΗΗΜΑ ς. 

Διὰ τί πεύκη καὶ πίτυς καὶ τὰ ὅμοια τούτοις οὐκ 

ἑασεκάνς, ἐνοφϑαλμιάξεται. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. 
ΣΩΚΛΑΡΟΣ, ΚΡΑΤΩΝ, ΦΙΛΩΝ. 3ο 

1. Σώκλαρος ἑστιῶν ἡμᾶς ἐν κήποις ὑπὸ τοῦ 

Κηφισοῦ ποταμοῦ περιρρεομένοις ἐπεδείκνυτο δένδρα 

παντοδαπῶς πεποικιλμένα τοῖς λεγομένοις ἐνοφϑαλ- 
ἀ6τα, 7: καταβιβασϑῆναι 6 οἵ. Βοτρῖς, 3 Ρ.348 Τ Σοφο- 


κλῆς) Νδιοκ. ρ. 818 12 " λων προσῆγε 18 ἴπ Ἰοτητααίθ 
ταρῖτα ἐνοφϑαλμίζξεται ἐνόφθαλμια εἰς γὙὰ ἐν ὁφ- 


11ΒΕΒ Π. 81 


μισμοῖς" καὶ γὰρ ἐκ σχίνων ἐλαίας ἀναβλαστανούσας 
ἑωρῶμεν καὶ ῥοιὰς ἐκ μυρρίνηφ᾽ ἦσαν δὲ καὶ δρύες 
ἀπίους ἀγαϑὰς ἐκφέρουσαι καὶ πλάτανοι μηλεῶν 
δεδεγμέναι καὶ συκαῖ μορεῶν ἐμβολάδας, ἄλλαι τε αὶ 
δ μίξεις φυτῶν κεχρατημένων ἔχρι καρπογονίας. οἵ 
μὲν οὖν ἄλλοι πρὸς τὸν Σώκλαρον ἔπαιξον, ὡς τῶν 
ποιητικῶν σφιγγῶν καὶ χιμαιρῶν τερατωδέστερα 
γένη καὶ ϑρέμματα βόσκοντα᾽ Κράτων δὲ προύβαλεν 
ἡμῖν διαπορῆσαι περὶ τῆς αἰτίας, δι’ ἣν μόνα τῶν 
τὸ φυτῶν τὰ ἐλαιώδη δέχεσθαι τὰς τοιαύτας ἐπιμιξίας 
οὐ πέφυκεν" οὔτε γὰρ κῶνον οὔτε κυπάριττον ἢ 
πίτυν ἢ πεύκην ἐχτρέφουσάν τι τῶν ἑτερογενῶν 
ὁρᾶσθαι. 
2. Ὑπολαβὼν δὲ Φίλων ἔφη “λόγος τις ἔστιν, 
1 ὦ Κράτων, παρὰ τοῖς σοφοῖς, βεβαιούμενος ὑπὸ 
τῶν γεωργικῶν. τὸ γὰρ ἔλαιον εἶναί φασι τοῖς 
φυτοῖς πολέμιον καὶ τάχιστ᾽ ἂν ἀπολέσϑαι φυτὸν 
ὃ βούλοιο χριόμενον ἐλαίῳ, καθάπερ τὰς μελίττας. Ὁ 
τὰ δ᾽ εἰρημένα δένδρα πίονα καὶ πέπειραν ἔχει 
3 τὴν φύσιν, ὥστε πίσσαν ἀποδακρύειν καὶ ῥητίνην" 
ὅταν δὲ πληγῇ, ταῖς διακοπαῖς ὥσπερ ἑλκωϑέντ᾽ 
ἰχῶρα συνάγει" ἥ τε δὰς αὐτῶν ἐλαιηρὰν ἀφίησιν 
ἐκμάδα καὶ περιστίλβει τὸ λιπαρὸν αὐτῇ" διὸ καὶ 
πρὸς τἄλλα γένη δυσμίκτως ἔχει, καϑάπερ αὐτὸ 
36 τοὔλαιον.᾽ παυσαμένου δὲ τοῦ Φίλωνος, ὁ μὲν Κρά- 
τῶν ᾧετο καὶ τὴν τοῦ φλοιοῦ φύσιν πρὸς τοῦτο 


ϑάλμοις Ἐ 8 μηλεῶν --- μορεῶν": μηλέων --- μορέων 91 
ἑλκωθέντα Ἠαξέθηυε: οἴκοθεν 22 ἰχῶρα Μαὰνίρίυ: ἰχῶρας 
34 τἄλλα": τὰ ἄλλα: 36 τοὔλαιον": τὸ ἔλαιον 

ῬΙπέδεομέ Μοσωῖα. ΥΟ. 1Υ. 6 





82 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


συνεργεῖν" λεπτὸν γὰρ ὄντα καὶ ξηρὸν οὐ παρέχειν 
ἔδραν οὐδ᾽ ἐμβίωσιν τοῖς ἐνθεμένοις, ὥσϑ᾽ ὥσπερ 
Ετὰ φλοιώδη καὶ νοτερὰ καὶ τὰ μαλακὰ τοῖς ὑπὸ 
τὸν φλοιὸν μέρεσι προσδεχομένοις περιπτύσσεσϑαι 
κολλώμενον.᾽ 5 
8. Αὐτὸς δὲ Σώκλαρος ἔφη καὶ τὸν ταῦτα 
λέγοντα μὴ κακῶς προσεννοεῖν, ὅτι δεῖ τὸ δεχό- 
μένον ἑτέραν φύσιν εὔτρεπτον εἶναι, ἵνα κρατηϑὲν 
ἐξομοιωϑῇ καὶ μεταβάλῃ τὴν ἐν ἑαυτῷ τροφὴν πρὸς 
τὸ ἐμφυτευόμενον. ἱκαὶ γὰρ τὴν γῆν προδιαλύομεν τὸ 
καὶ μαλάσσομεν, ἵνα κοπεῖσα μεταβάλῃ δι’ εὐπάϑειαν 
καὶ ἅψηται τῶν ἐμφυτευομένων' ἡ γὰρ ἀτενὴς καὶ 
σκληρὰ δυσμετάβλητος. ταῦτα δὲ τὰ δένδρα κοῦφα 
τοῖς ξύλοις ὄντα χρᾶσιν οὐ ποιεῖ διὰ τὸ μὴ κρα- 
Ἐ τεῖσϑαι μηδὲ μεταβάλλειν. ἔτι δ᾽ εἶπεν 'οὐκ ἄδηλον τὸ 
ὅτι δεῖ πρὸς τὸ ἐμφυτευόμενον χώρας λόγον ἔχειν 
τὸ δεξόμενον" τὴν δὲ χώραν ἀεὶ ϑήλειαν ἔχειν καὶ 
γόνιμον" ὅϑεν τὰ πολυκαρπότατα τῶν φυτῶν Ἐ" 
ἐχλεγόμενοι παραπηγνύουσιν, ὥσπερ γυναιξὶ πολυ- 
γαλακτούσαις ἕτερα βρέφη προσβάλλοντες. πεύκην τὸ 
δὲ καὶ κυπάριττον καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα γλίσχρα 
641 καὶ ἀγεννῆ τοῖς καρποῖς ὁρῶμεν. ὥσπερ γὰρ οἵ 


8 ἐντιϑεμένοις δι ἐρτεϑειμένοιον ὥσθ᾽" 8 καὶ 
ψοτερὰ Τυτηθραθ: καινοτερὰ (771); τηβ!τα καὶ τὰ νοτερὰ 
4 φλοιὸν": φλοιὸν ὄντα ὁ ψθιθογυτα θϑὺ: ὥστε ὥσπερ 
τὰ φΆ. καὶ ν. καὶ τὰ μαῖ. τοῖς ὑπὸ τὸν φῖ. μέρεσι προσ- 
δεχομένοις (βο. τὸ ἐντεθειμένον (οἵ. Ὁ. τροῦ, περιπτύσσεται) 
κοϊλώμενα, οὕτω καὶ τὸν φῖ. περιπτ. κοῖ. ὁ τὸν ἢ Τ 
τὸ Χ: τὸν 11 ἀεὶ Ποθμποταθ: δεῖ ἔχειν] ἔχειν φύσιν Ἐ, 
18 4 γὰ 6 Ρ προσεκλεγόμενοι)ῃΨ τα. Οοροίαβ: ὅ γὰ 14 Ε 
γαλακτούσας 50 βρέφη 8:1 γὰ 6 Β 





18ῈᾺἈ Π. 88 


πολυσαρκίᾳ κεχρημένοι καὶ ὄγκῳ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον 
ἄτεκνοι" τὴν γὰρ τροφὴν εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκοντες 
οὐ ποιοῦσιν ἐξ αὐτῆς περίττωμα σπερματικόν" οὕτω 
τὰ τοιαῦτα δένδρα τῆς τροφῆς ἀπολαύοντα, πάσης 

5 εἰς αὐτὰ δαπανωμένης, εὐσωματεῖ τοῖς μεγέϑεσι καὶ 
αὐξάνεται, καρπὸν δὲ τὰ μὲν οὐ φέρει τὰ δὲ φέρει 
μικρὸν καὶ συντελούμενον βραδέως" ὥστ᾽ οὐ δεῖ 
ϑαυμάξειν, εἰ μὴ φύεται τἀλλότριον, ἐν ᾧ κακῶς 
τρέφεται καὶ τὸ οἰχεῖον.᾽ 


᾿ ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ Ζ. 
Περὶ τῆς ἐχενηίδος. ““« 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ͂. 
ΧΑΙΡΗΜΟΝΊΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΔΑΛΟΙ. 


1. Χαιρημονιανὸς ὃ Τραλλιανός, ἰχϑυδίων ποτὲ Β 
15 παντοδαπῶν παρατεϑέντων, ἕν ἐπιδείξας ἡμῖν ὀξὺ 
τῷ κεφαλίῳ καὶ πρόμηκες ἔλεγε τούτῳ προσεοικέναι 
τὴν ἐχενηίδα" ϑεάσασϑαι γὰρ πλέων ἐν τῷ Σικε- 
λικῷ καὶ ϑαυμάσαι τὴν δύναμιν, οὐκ ὀλίγην βραδυ- 
τῆτα καὶ διατριβὴν παρὰ τὸν πλοῦν ἀπεργασαμένης 
30 τῆς ἐχενηίδος, ἕως ὑπὸ τοῦ πρῳρέως ἑάλω προσεχο- 
μένη τῷ τοίχῳ τῆς νεὼς ἔξωϑεν. ἦσαν μὲν οὖν οἵ 
καταγελῶντες τοῦ Χαιρημονιανοῦ ὡς πλάσμα μυ- 
ϑῶδες παραδεδεγμένου καὶ ἄπιστον, ἦσαν δὲ καὶ 


14. Χαιρήμων ἷο οὲ ἰηΐτα Β' 
8: 


84 ΘΟΑΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ 


Οοἵ τὰς ἀντιπαθείας ϑρυλοῦντες, καὶ ἄλλα πολλὰ - 
παρόντων ἦν ἀχούειν, ὅτι μαινόμενον ἐλέφαντα 
καταπαύει κριὸς ὀφθείς, ἔχιδναν δὲ φηγοῦ κλώνιον, ἐς 
ἐὰν προσαγάγῃς καὶ θίγῃς, ἵστησιν" ἄγριος δὲ ταῦρος 
ἀτρεμεῖ καὶ πραὔνεται συχῇ προσδεϑείφ᾽ τὸ δ᾽ υ 
ἤλεκτρον πάντα κινεῖ καὶ προσάγεται τὰ κοῦφα, 
πλὴν ὠκχίμου καὶ τῶν ἐλαίῳ βρεχομένων᾽ ἡ δὲ σιδη- 
ρῖτις λίθος οὐκ ἄγει τὸν σίδηρον, ἂν σκορόδῳ χρισϑῇ. 
τούτων γὰρ ἐμφανῆ τὴν πεῖραν ἐχόντων, χαλεπὸν 
εἶναι τὴν αἰτίαν, εἰ μὴ καὶ παντελῶς ἀδύνατον, τὸ 
καταμαϑεῖν. 

2. Ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν ἔφην ἀπόδρασιν εἶναι 

Ὁ τῆς ἐρωτήσεως μᾶλλον ἢ τῆς αἰτίας. ἀπόδοσιν. 'σκοπῶ- 
μὲν δ᾽᾽ εἶπον ὅτι πολλὰ συμπτώματ᾽ ἐνόντα πά- 
ϑέεσιν αἰτιῶν λαμβάνει δόξαν οὐκ ὀρϑῶς" ὅμοιον 16 
ὡς εἴ τις οἴοιτο τῇ ἀνθήσει τοῦ ἄγνου πεπαίνε- 
σϑαι τὸν τῆς ἀμπέλου καρπόν, ὅτι δή, τοῦτο τὸ 
λεγόμενον, 

Ἢ τ᾽ ἄγνος ἀνθεῖ χὠ βότρυς πεπαίνεται"᾽ 
ἢ τοῖς ἐπὶ τῶν λύχνων φαινομένοις μύκησι συγ- τὸ 
χεῖσϑαι καὶ συννεφεῖν τὸ περιέχον᾽ ἢ τὴν γρυπό- 
τητὰ τῶν ὀνύχων αἴτιον ἀλλὰ μὴ συμβεβηκὸς εἶναι 
τοῦ περὶ σπλάγχνον ἕλκους. ὥσπερ οὖν τούτων 


9 παρόντων δοτῖρεὶ οὗτα Αἰωγοίο: [παϑόντων. Ροιδί8 
οἰΐβια παρὰ τῶν παρόντων 8 σκόρδῳ τοοὶ 14 ἐνόντα": 
ἔχοντα πάϑεσιν": 8-- γὰ 10 Εὶ σιν, αὖ ἴπ Θχθιαρὶο 
ΑἰΙαίο πάϑη Βυπὶ ἡ ἄνθησις τῆς ἄγνου δὲ ἡ πέπανσις τοῦ 
βότρυος, οἵ, Ῥ. 86 Ἰἰπ. 1 ἐπακολούϑημα τοῦ πάθους 11 δὴ 
(δεῖ τιθῇ) τοῦτο] δὴ τουτὶ Πορῃπθτυβ; τα τα δήπου 19 Ναυοὶς, 
Ρ. 916 τ᾽ ἘπιροιῖαΒ ἴδ, χὠ Χ: καὶ ὁ 30 ἢ ΒαΒΠθθηεὶβ 


118ΕΒ Π. 8 


ἕκαστον ἐπακολούϑημα τοῦ πάϑους ἐστὶν ἐκ τῶν 
αὐτῶν γεννώμενον αἰτιῶν, οὕτως ἔφην ἐγὼ μίαν 
αἰτίαν εἶναι δι’ ἣν βραδέως τε πλεῖ καὶ προσάγεται Β 
τὴν ἐχενηίδα τὸ πλοῖον" ξηρᾶς μὲν γὰρ οὔσης καὶ 

δ μὴ σφόδρα βαρείας ὑγρότητι τῆς νεώς, εἰκὸς ὑπολι- 
σϑάνουσαν ὑπὸ κουφότητος τῇ ϑαλάττῃ τὴν τρόπιν 
διαλαβεῖν τὸ κῦμα ξύλῳ καϑαρῷ διαιρούμενον καὶ 
ἀφιστάμενον εὐπετῶς" ὅταν δὲ νοτερὰ σφόδρα καὶ 
διάβροχος οὖσα φυχία τε πολλὰ καὶ βρυώδεις ἐπι- 

τὸ πάγους προσάγηται, τοῦ τε ξύλου τὸν τόμον ἀμ- 
βλύτερον ἴσχει τό τε κῦμα τῇ γλισχρότητι προσ- 
πίπτον οὐ ῥᾳδίως ἀπολύεται. διὸ καὶ παραψήχουσι 
τοὺς τοίχους, τὰ βρύα καὶ τὰ φυκία τῶν ξύλων 
ἀποκχαϑαίροντες, οἷς εἰκός ἐστι τὴν ἐχενηίδα προσ- 

18 ισχομένην ὑπὸ τῆς γλισχρότητος αἴτιον τῆς βραδυ- 
τῆτος ἀλλ᾽ οὐκ ἐπακολούϑημα τοῦ τὴν βραδυτῆτα 
ποιοῦντος αἰτίου νομισϑῆναι.᾽ 


μοι ψήρβανα Η. 
Διὰ τί τοὺς Ἀποέῖς ἵππους ϑυμοειδεῖς εἶναι λέγουσιν. 
30 ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΎ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛΜΟΙ. 


1. Ἵππους λυκοσπάδας οἱ μὲν ἀπὸ τῶν χαλινῶν 
τῶν λύκων ἔφασαν ὠνομάσϑαι, διὰ τὸ ϑυμοειδὲς 
ὅ μὴ] οἴ, τοὶ ἐπολισθαίνουσαν ἢ 1 τὸ ΨΥ: καὶ 


τὸ ἐεὐϊῳ Β: 8 γ7ὰ 1Ὲ 1 διαιρούμενον καὶ 8: διαι 
1 γὰ αὶ 10 τό τε ξύλον ΒΒ 13 περιψήχουσι ἰᾶθπι 


86 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


καὶ δυσκάϑεκτον οὕτω σωφρονιξομένουρ᾽ ὁ δὲ πατὴρ 
645 ἡμῶν ἥκιστα περὶ τὰς ἰσηγορίας αὐτοσχέδιος ὧν 
καὶ κεχρημένος ἀεὶ κρατιστεύουσιν ἵπποις ἔλεγε τοὺς 
ὑπὸ λύχων ἐπιχειρηϑέντας ἐν πώλοις, ἄνπερ ἐκ- 
φύγωσιν, ἀγαϑοὺς μὲν ἀποβαίνειν καὶ ποδώκεις, δ 
καλεῖσϑαι δὲ λυκοσπάδας. ταῦτα δὲ πλειόνων αὐτῷ 
μαρτυρούντων, ἀπορίαν αἰτίας παρεῖχε, δι’ ἣν τὸ 
σύμπτωμα τοῦτο ϑυμικωτέρους καὶ γοργοτέρους 
ποιεῖ τοὺς ἵππους. καὶ ὁ μὲν πλεῖστος ἦν λόγος 
τῶν παρόντων, ὅτι φόβον τὸ πάϑος οὐ ϑυμὸν ἐν- τὸ 
εργάξεται τοῖς ἵπποις, καὶ γιγνόμενοι ψοφοδεεῖς καὶ 
πρὸς ἅπαν εὐπτόητοι τὰς ὁρμὰς ὀξυρρόπους καὶ 
ταχείας ἴσχουσιν, ὥσπερ τὰ λινόπληκτα τῶν ϑηρίων. 
ἐγὼ δὲ σκοπεῖν ἔφην χρῆναι, μὴ τοὐναντίον ἐστὶ 
Βτοῦ δοκοῦντος᾽ οὐ γὰρ γίγνεσϑαι δρομικωτέρους ιτ5 
τοὺς πώλους, ὅταν ἐκφύγωσι τὰς βλάβας τῶν ϑηρίων 
ἐπιχειρηϑέντες, ἀλλ᾽ οὐκ ἂν ἐκφυγεῖν, εἰ μὴ φύσει 
ϑυμικοὶ καὶ ταχεῖς ἦσαν" οὔτε γὰρ τὸν Ὀδυσσέα 
γενέσϑαι φρόνιμον ὑπεκδράντα τοῦ Κύκλωπος, ἀλλ᾽, 
ὅτι τοιοῦτος ἦν, ὑπεχδρᾶναι. 30 


3 ἐπηγορία! προσηγορίας Ηοτγνοτάθπιβ, ἔοτέ. ἱστορίας 
οἱ, Ῥ. 643 ἃ, ὁ640 16 οὐ γὰρ] ὅτι τιθὶ 


11ΒΕΒ Π. 81 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ 9. 


Διὰ τί τὰ λυκόβρωτα τῶν προβάτων τὸ κρέας μὲν γλυκύ- 
τερον τὸ δ᾽ ἔριον φϑειροποιὸν ἴσχει. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΔΟΓΟΥ. 
δ ΠΑΤΡΟΚΑΞΕΑΣ, ΟἹ ΠΡΟΤΕΈΡΟΝ. 


1. Μετὰ τοῦτο περὶ τῶν λυκοβρώτων ἐξητεῖτο 
προβάτων, ἃ λέγεται τὸ μὲν κρέας γλυκύτατον παρ- 
ἔχειν τὸ δ᾽ ἔριον φϑειροποιόν. οὐ φαύλωρ οὖν Ο 
ἐδόκει Πατροκλέας ὃ γαμβρὸς ἐπιχειρεῖν περὶ τῆς 

το γλυκύτητος, ὡς τοῦ ϑηρίου τῷ δήγματι τὴν σάρκα 
τακερὰν ποιοῦντος" καὶ γὰρ εἶναι τὸ πνεῦμα τοῦ 
λύχου περίϑερμον οὕτω καὶ πυρῶδες, ὥστε τὰ 
σκληρότατα τῶν ὀστῶν ἐν τῇ κοιλίᾳ τήκειν καὶ 
καϑυγραίνειν" διὸ καὶ σήπεσϑαι τὰ λυκόβρωτα τῶν 

16 ἄλλων τάχιον. περὶ δὲ τῶν ἐρίων διηποροῦμεν, 
μήποτ᾽ οὐ γεννᾷ τοὺς φϑεῖρας ἀλλ᾽ ἐκκαλεῖται, 
τραχύτητός τινος ἀμυχτικῆς ἢ ϑερμότητος ἰδιότητι 
διακρίνοντα τὴν σάρκα" ταύτην δὲ τοῖς ἐρίοις τὴν Ὁ 
δύναμιν ἐγγίγνεσθαι πρὸς τὸ τοῦ λύκου δῆγμα καὶ 

"0 τὸ πνεῦμα, μεταβάλλοντος ἄχρι τῶν τριχῶν τοῦ 
σφαττομένου. καὶ συνεβάλλετο τῷ λόγῳ πίστιν ἡ 
ἱστορία" τῶν γὰρ κυνηγῶν καὶ τῶν μαγείρων ἐπι- 
στάμεϑα τοὺς μὲν μιᾷ πληγῇ καταβάλλοντας, ὥστ᾽ 


6 θα. Χ: ἐξηγεῦτο 9. ὁπ. ΑΒτϑμβῖαβ δὺ Ῥσ. τὰ. αὐ 
υἱὰ, γὙὰ: πατροκλίας 19 ἐγγίγνεσθαι] οὐ γίνεσθαι ταοῖ 
30 μεταβάλλον τὰ ἄχρι τῶν τριχῶν Ὀοθδπθτυθ, ΜΙΒῚ εαξίβ 
δεὲ τὸ σφαττόμενον 


Ε 


88 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΌΜ 


ἀπνευστὶ τὰ πληγέντα κεῖσθαι, τοὺς δὲ πολλαῖς 
μόγις καὶ χαλεπῶς ἀναιροῦντας᾽ ὃ δὲ τούτου ϑαυ- 
μασιώτερόν ἐστι, τοὺς μὲν τοιαύτην ἐνιέντας μετὰ 
τοῦ σιδήρου τῷ τιτρωσκομένῳ δύναμιν, ὥστε ταχὺ 
σήπεσθαι καὶ μηδὲ πρὸρ μίαν ἡμέραν ἀντέχειν, τοὺς α 
δ᾽ ἀποκτείνοντας μὲν οὐ βράδιον ἐκείνων, οὐδὲν 
δὲ τοιοῦτο γιγνόμδνον περὶ τὴν σάρκα τῶν σφα- 
γέντων ἀλλ᾽ ἐπὶ χρόνον διαμένουσαν. ὅτι δ᾽ αἵ 
κατὰ τὰρ σφαγὰς καὶ τοὺς ϑανάτους τῶν ζῴων 
μεταβολαὶ μέχρι δερμάτων καὶ τριχῶν καὶ ὀνύχων τὸ 
διατείνουσιν, ἀποδηλοῦν εἴωϑε τῷ λέγειν καὶ Ὅμη- 
ρορ ἐπὶ τῶν δερμάτων καὶ τῶν ἱμάντων, ὅτι φησὶν 
ἱμάς 'βοὸς ἴφι κταμένοιο:᾽ τῶν γὰρ μὴ νόσῳ μηδὲ 
γήρᾳ διαλυομένων ἀλλ᾽ ὑπὸ σφαγῆς εὔτονον τὸ 
δέρμα καὶ στιφρὸν γίγνεσθαι" τὰ δ᾽ ὑπὸ ϑηρίων 1 
δηχϑέντα καὶ τοὺς ὄνυχας μελαίνεσθαι καὶ τρι- 
χορροεῖν καὶ τοῖς δέρμασι φλιδᾶν καὶ ῥακοῦσϑαι. 


1 πνιγέντα το ΑΘὅδὅ ὅ: ἀποκτείναντας 8 αἵ κατὰ 

Β: καὶ κατὰ 11 ὑποδηλοῦν 8 εἴωθε τῷ] εἰωθότα ταοὶ 

Ὅμηρος] Γ 816 115 ὅτι φησὶν ἱμὰρ] ἀ6]. υἱᾶ. οὐ βἷοβ- 

φοῶν δὰ τῷ λέγειν, 18 σειφρὸν] στειφνὸν ταϑῖ, σευφρὸν 
Δ Κλ 8. 


118ΕῈ Π. 89 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ !. Ρ 


Πότερον οἵ παλαιοὶ βέλτιον ἐποίουν πρὸς μερίδας ἢ οἵ 
νῦν ἐκ κοινοῦ δειπνοῦντες. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
δ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΓΙΑΣ. 


1, Ὅτε τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἦρχον οἴχοι, τὰ 
πλεῖστα τῶν δείπνων δαῖτες ἧσαν, ἐν ταῖς ϑυσίαις 
ἑκάστῳ μερίδος ἀποχληρουμένης" ὃ τισὶ μὲν ἤρεσκε 
θαυμαστῶς, οἱ δ᾽ ὡς ἀκοινώνητον καὶ ἀνελεύϑερον 

1ο Ψέγοντες ᾧοντο δεῖν ἅμα τῷ καταθέσθαι τὸν στέ- 
φανὸν ἐπὶ τὴν συνήϑη δίαιταν αὖϑις μεϑαρμόσα- 

σϑαι τὰς τραπέξας. “οὐ γὰρ τοῦ φαγεῖν᾽ ὃ “4γίας θ48 
ἔφη χάριν οὐδὲ τοῦ πιεῖν, ἀλλὰ τοῦ συμπιεῖν καὶ 
συμφαγεῖν ὡς ἐγῷμαι καλοῦμεν ἀλλήλουρ, ἡ δ᾽ 
15 εἰς μερίδας αὕτη κρεοδαισία τὴν κοινωνίαν ἀναι- 
φοῦσα, πολλὰ δεῖπνα ποιεῖ καὶ πολλοὺς δειπνοῦν- 
τας, οὐδένα δὲ σύνδειπνον οὐδενός, ὅταν ὥσπερ 
ἀπὸ κρεοπωλικῆς τραπέξης σταϑμῷ λαβὼν ἕκαστος 
μοῖραν ἑαυτῷ πρόϑηται. καίτοι τίν᾽ ἔχει διαφορὰν 
30 ἢ κύλικα καταϑέντα τῶν κεχλημένων ἑχάστῳ καὶ 
χοῦν, ἐμπλησάμενον οἴνου, καὶ τράπεξαν ἰδίαν ὥσπερ 
οἱ Δημοφωντίδαι τῷ Ὀρέστῃ λέγονται, πίνειν κε- 
λεῦσαι μὴ προσέχοντα τοῖς ἄλλοις᾽ ἢ τοῦϑ᾽ ὅπερ 

νῦν γίγνεται, κρέας προϑέμενον καὶ ἄρτον, ὥσπερ Β 
35 ἐκ φάτνης ἰδίας ἕκαστον εὐωχεῖσθαι, πλὴν ὅτι μὴ 
16. 18 κρεωδαισία δὲ κρεωπωλικῆς τοὶ 30 ἢ] ἀ6]. Β. 


τἴμ1} ορὰβ καὶ χοῦν] τιδϊῖτη χοῦν 21 ἐπικλησάμενον ταρῖ 
καὶ τράπεξαν ἰδίαν} ἀ6]. Βέοβταβηπαθ, βθὰ πεοθββατίβ βαπὺ 


90 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


πρόσκειται σιωπῆς ἡμῖν ἀνάγκη, καϑάπερ τοῖς τὸν 
Ὀρέστην ξενίζουσιν; ἀλλὰ καὶ τοῦτ᾽ ἴσως αὐτὸ πρὸς 
τὴν ἁπάντων κοινωνίαν ἐκκαλεῖται τοὺς συνόντας, 
ὅτι καὶ λόγῳ κοινῷ πρὸς ἀλλήλους χρώμεθα καὶ 
ὠδῇ, ψαλτρίας τε τερπούσης καὶ αὐλητρίδος ὁμοίως 5 
μετέχομεν" καὶ ὁ κρατὴρ οὗτος ὅρον οὐκ ἔχων ἐν 
μέσῳ πρόκειται, πηγὴ φιλοφροσύνης ἄφϑονος καὶ 
μέτρον ἔχουσα τῆς ἀπολαύσεως τὴν ὄρεξιν" οὐχ 
ὥσπερ ἡ τοῦ κρέως καὶ τοῦ ἄρτου μερὶς ἀδικωτάτη 
Ὁ μέτρῳ καλλωπίξεται τῷ ἴσῳ πρὸς ἀνίσους" τὸ γὰρ τὸ 
αὐτὸ τῷ μικροῦ δεομένῳ πλέον ἐστὶ τῷ δὲ μείξονος 
ἔλαττον. ὥσπερ οὖν, ὦ ἕταῖρ᾽, ὃ κάμνουσι πολλοῖς 
ἴσα φάρμακα μέτροις ἀκριβέσι καὶ σταϑμοῖς δια- 
νέμων παγγέλοιος, οὕτω τοιοῦτος ἑστιάτωρ οἷος 
ἀνθρώπους οὔτε διψῶντας ὡσαύτως οὔτε πεινῶντας 15 
εἰς ταὐτὸ συναγαγὼν ἀπὸ τῶν ἴσων ϑεραπεύειν 
ἅπαντας, ἀριϑμητικῶς οὐ γεωμετρικῶς δρίξων τὸ 
δίκαιον καὶ μέτριον. εἰς καπήλου μὲν οὖν φοιτῶμεν 
ἑνὶ χρώμενοι μέτρῳ τῷ δημοσίῳ πάντες" ἐπὶ δεῖπ- 
νὸν δ᾽ ἕκαστος ἰδίαν ἥκει γαστέρα κομίξων, ἣν οὐ 5:0 
Ὁ τὸ ἴσον ἀλλὰ τὸ ἀρκοῦν ἐμπίπλησι. τὰς δ᾽ Ὁμηρι- 
κὰς ἐκείνας δαῖτας οὐ χρὴ μεταφέρειν ἐκ τῶν στρατι- 
τικῶν καὶ παρεμβολικῶν ἐνταῦϑα δείπνων, ἀλλὰ 
μᾶλλον τὴν τῶν παλαιῶν φιλανϑρωπίαν ξηλοῦν, οὐ 
μόνον ὁμεστίους οὐδ᾽ ὁμωροφίους ἀλλὰ καὶ ὅὃμο- 55 
χοίνικαρ καὶ ὁμοσίτους τῷ πᾶσαν σέβεσϑαι κοινω- 
1 ὁπι, Μ: σιωπῇ 6 ὁ αὐτὸς Μαὰνίρίυβ 12 ἑταῖρ᾽ 


δ᾽": ἑταῖρε οἵ. Ῥ. 612: 18 καὶ μέτριον 19 δεῖπνον 
υβοοβίυαι δρξνῳ 31 6πι. ᾿ϑομῖουδ: ὀμβρικὰς 





118ΒᾺ Π. 91 


νίαν ἐν τιμῇ τιϑεμένους. τὰ μὲν οὖν Ὁμήρου δεῖπνα 
χαίρειν ἐῶμεν" ὑπολιμώδη γάρ ἐστι καὶ διψαλέα 
καὶ τοὺς ἐστιάρχας βασιλεῖς ἔχοντα τῶν Ἰταλικῶν 
δεινοτέρους καπήλων" ὥστε παρὰ τὰς μάχας, ἐν ΒΕ 
δ χερσὶ τῶν πολεμίων ὄντων, ἀπομνημονεύειν ἀκρι- 
βῶς, πόσον ἕκαστος τῶν δεδειπνηκότων παρ᾽ αὐτοῖς 
πέπωκε. τὰ δὲ Πινδαρικὰ βελτίω δήπουϑεν, ἐν οἷς 
ἥρωες αἰδοίαν ἐμίγνυντ᾽ ἀμφὶ τράπεξαν ϑαμά᾽ 
τῷ κοινωνεῖν ἁπάντων ἀλλήλοις. ἐκεῖνο γὰρ ἦν 
1ὸ οἷον ἀνάμιξις καὶ σύγκρασις ἀληθῶς, τοῦτο δὲ διαι- 
ρεσις καὶ διαβολὴ τῶν φιλτάτων εἶναι δοκούντων, 
ὡς μηδ᾽ ὄψου κοινωνεῖν δυναμένων.᾽ 
2. Ἐπὶ τούτοις εὐδοκιμήσαντι τῷ ᾿Ἁγίᾳ παρώξυ- 
νάν μ᾽ ἐπιϑέσϑαι. ἔλεγον οὖν οὐ ξένον τι πεπον- 
16 ϑέναι πάϑος ᾿Ἁγίαν, εἰ τὴν ἴσην μερίδα λαμβάνων 
δυσκχολαίνει, γαστέρα φορῶν τηλικαύτην καὶ γὰρ Ρ᾿ 
αὐτὸς εἶναι τῶν ἀδδηφαγίᾳ χαιρόντων" “ἐν γάρ 
“ξυνῷ ἰχϑύι ἄκανϑαι οὐκ ἔνεισιν ὥς φησιν ὃ 4ημό- 
κρίτος. "ἀλλὰ τοῦτ᾽ αὐτό᾽ ἔφην 'καὶ μάλιστα τὴν μοῖραν 
30 ὑπὲρ εἱμαρμένην ἡμῖν ἐπήγαγεν. ἰσότητος γάρ, ἣν 
πόλεις τε πόλεσι συμμάχοις τε συμμάχους᾽ 
ἡ Εὐριπίδειος γραῦς φησι 'συνδεῖν᾽, οὐδὲν οὕτως 
Ἴ πέπωχε] οἵ. οι. 4 846 Πινδαρικά] οἴ, Βοτρῖς. 1 
Ρι 444. 8 61). 8: ἤρωρ αἰδοῖ ἀνεμέγνυτο -- δ᾽ ἅμα 18 παρώ- 
ἔυνάν μ᾽ παραξύναμεν πιοῖ 14 ἔλεγεν ἰίοπι οὐ Ἢ’ 
16 καὶ γάξ ἐδόκει γὰρ 11 εἶναι] εἶπεν εἶναι) 18 4Δη- 
μόκριτος] ΜΌΠΙΔΟΆ. 1. Ρῖοῦ 19 ἔφην Τυτηθῦυϑ: ἔφη 
ξοὰ τῷ Ἐραοηοα" Ἢ ταβμαμίνήν Μἰαλτιεῖαα τὶ Ὑ ἦν 


1 Εατ. ῬΆοθη. 881 συμμάχους τε συμμάχοις. Ὁ 
95 οὐδὲν ὙΓ: οὐδὲν οὖν 


92 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


ὡς ἡ περὶ τράπεξαν κοινωνία δεῖται, φύσει κοὐ 
νόμῳ καὶ ἀναγκαίαν οὐ καινὴν οὐδ᾽ ἐπείσακτον 
ὑπὸ δόξης ἔχουσα χρείαν' 'ἱτῷ πλέονα’ δ᾽ ἐκ τῶν 
κοινῶν ἐσθϑίοντι 'πολέμιον καϑίσταται᾽ τὸ καϑυ- 
044 στεροῦν καὶ ἀπολειπόμενον, ὥσπερ ἐν δοϑίῳ ταχυ- 
ναυτούσης τριήρους. οὐ γὰρ φιλικὸν οὐδὲ συμποτι- 
κὸν οἶμαι προοίμιον εὐωχίας ὑφόρασις καὶ ἁρπασ- 
μὸς καὶ χειρῶν ἅμιλλα καὶ διαγκωνισμός, ἀλλ᾽ 
ἄτοπα καὶ κυνικὰ καὶ τελευτῶντα πολλάκις εἰς 
λοιδορίας καὶ ὀργὰς οὐ κατ᾽ ἀλλήλων μόνον ἀλλὰ 
καὶ κατὰ τῶν τραπεξοκόμων καὶ κατὰ τῶν ἑστιών- 
τῶν. ὅσον δὲ χρόνον ἡ Μοῖρα καὶ ἡ “Αάχεσις ἰσό- 
τητι τὴν περὶ τὰ δεῖπνα καὶ συμπόσια κοινωνίαν 
ἐβράβευον, οὐδὲν ἰδεῖν ἄκοσμον ἦν οὐδ᾽ ἀνελεύ- 
Β ϑερον" ἀλλὰ καὶ τὰ δεῖπνα 'δαϊτας᾽ ἐκάλουν καὶ τοὺς 
ἑστιωμένους ἱδαιτυμόνας᾽ δαιτρούς᾽ δὲ τοὺς τραπε- 
ξοκόμους ἀπὸ τοῦ διαιρεῖν καὶ διανέμειν. Δακεδαι- 
μόνιοι δὲ κρεοδαίτας εἶχον οὐ τοὺς τυχόντας ἀλλὰ 
τοὺς πρώτους ἄνδρας, ὥστε καὶ “ὐσανδρον ὑπ᾽ 
᾿Αγησιλάου τοῦ βασιλέως ἐν ᾿Ασίᾳ κρεοδαίτην ἀπο- 
δειχϑῆναι. τότ᾽ οὖν αἴ νεμήσεις ἐξέπεσον, ὅτ᾽ ἐπεισ- 
ἦλθον αἵ πολυτέλειαι τοῖς δείπνοιθ' οὐ γὰρ ἦν 
οἶμαι πέμματα καὶ κανδύλους καὶ καρυκείας ἄλλας 
τε παντοδαπὰς ὑποτριμμάτων καὶ ὄψων παραϑέσεις 
διαιρεῖν, ἀλλ᾽ ἐξηττώμενοι τῆς περὶ ταῦτα λιχνείας 
καὶ ἡδυπαϑείας προήκαντο τὴν ἰσομοιρίαν. τεκ- 
μήριον δὲ τοῦ λόγου καὶ νῦν ἔτι τὰς ϑυσίας καὶ 


᾿ ΠΟ κού": καὶ 8 κἀναγκαίαν} 8 πλέονα ποι πλείονα 
ἀἰϊχοτίν ῥτορίοσ πλέονι Ἐυτίρίἂϊβὀ 4 οἵἁ Εὺτ. ῬΒοΘΩ, 689 
18. 30 κρεωδαίτην οὐ κρεωδαίτας τηϑὶ 


σι 


35 


1]ΒΕΒ Π. 98 


τὰ δημόσια δεῖπνα πρὸς μερίδα γίγνεσθαι διὰ τὴν Ο 
ἀφέλειαν καὶ καϑαριότητα τῆς διαίτης" ὥσϑ᾽ ὁ τὴν 
νέμησιν ἀναλαμβάνων ἅμα συνανασῴξει τὴν εὐτέ- 
λειαν. ἀλλ᾽ ὅπου τὸ ἴδιον ἔστιν, ἀπόλλυται τὸ 
δ χοινόν; ὅπου μὲν οὖν μὴ ἴσον ἔστιν" οὐ γὰρ οἰκείου 
κτῆσις ἀλλ᾽ ἀφαίρεσις ἀλλοτρίου καὶ πλεονεξία 
περὶ τὸ κοινὸν ἀδικίσς ἦρξε καὶ διαφορᾶς, ἣν ὅρῳ 
καὶ μέτρῳ τοῦ ἰδίου καταπαύοντες οἵ νόμοι τῆς ἴσα 
νεμούσης εἰς τὸ κοινὸν ἀρχῆς καὶ δυνάμεως ἐπώ- 
τονυμοι γεγόνασιν. ἐπεὶ μηδὲ στέφανον ἀξίου δια- 
νέμειν ἡμῶν ἑκάστῳ τὸν ἑστιῶντα μηδὲ κλισίας καὶ 
χώρας" ἀλλὰ κἂν ἐρωμένην τις ἢ ψάλτριαν ἥχῃ 
κομέξων, κοινὰ τὰ φίλων, ἵνα τό 'ὁμοῦ πάντα 
χφήματα᾽ γίγνηται κατὰ τὸν ᾿ἀναξαγόραν. εἰ δ᾽ οὐδὲν 
18 ἡ τούτων ἰδίωσις ἐπιταράττει τὴν κοινωνίαν τῷ τὰ Ὁ 
μέγιστα καὶ πλείστης ἄξια σπουδῆς εἶναι κοινά, 
λόγους, προπόσεις, φιλοφροσύνας, παυσώμεϑα τὰς 
Μοίρας ἀτιμάξοντες καί ἱτὸν τῆς τύχης παῖδα κλῆ- 
φον’ ὡς Εὐριπίδης φησίν, ὃς οὔτε πλούτῳ νέμων 
3 οὔτε δόξῃ τὸ πρωτεῖον, ἀλλ᾽ ὅπως ἔτυχεν ἄλλως 
ἄλλοτε συμφερόμενος τὸν μὲν πένητα καὶ ταπεινὸν 
ἐπιγαυροῖ καὶ συνεξαίρει γευόμενόν τινος αὐτο- 
νομίας, τὸν δὲ πλούσιον καὶ μέγαν ἐϑίξων ἰσότητι. 
μὴ δυσκολαίνειν ἀλύπως σωφρονίξει. 
δ᾽ ἐστίν] δὰ. οὐδὲ δίκαιόν ἐστιν Ἡ 15 ἀλλὰ κἂν 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ῬοοδποταΒ ἥκῃ ἰᾶθπι: ἥκει 18 κοινὰ τὰ 
φίλων] οἵ. Τιθαΐδοι, 3. Ῥ. 16, Ρίας. Πγα. Ρ. 301. τὸ ὁμοῦ 
πάντα Ὠοθμποττβ: τὰ πάντα. ϑ6ἃ τηλ]ίτι τὸ ὁμοῦ τὰ πάντα 


14 ᾿ἀναξαγόρα»] ΜυΠΔΟΒῖαΒ 1 Ρ. 348 18 οὗ Νδῦοκ. Ρ. 618. 
30 ἄλλοις 35 συνεξαίρει γευόμενον": οὐκ ἐξαίρει γενόμενον 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ. 





ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 


ΒΕ 1. Σιμωνίδης ὁ ποιητής, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, 
ἔν τινι πότῳ ξένον ἰδὼν κατακείμενον σιωπῇ καὶ 5 
μηδενὶ διαλεγόμενον, “ὦ ἄνϑρωπ᾽᾽ εἶπεν “εἰ μὲν 
ἠλίθιος εἶ, σοφὸν πρᾶγμα ποιεῖς" εἰ δὲ σοφός, ἠλί- 
ϑιον. ᾿ἀμαϑίην γὰρ ἄμεινον᾽ ὥς φησιν Ἡράκλει- 
τὸς 'χρύπτειν, ἔργον δὲ ἐν ἀνέσει καὶ παρ᾽ οἶνον᾽ 

646 ὅστ᾽ ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ᾽ ἀεῖσαι, 1ο 

καί ϑ᾽ ἁπαλὸν γελάσαι καί τ᾽ ὀρχήσασϑαι ἀνῆχε" 
καί τι ἔπος προέηκεν, ὅπερ τ᾽ ἄρρητον ἄμεινον" 


οἰνώσεως ἐνταῦϑα τοῦ ποιητοῦ καὶ μέϑης, ὡς ἐμοὶ 
δοκεῖ, διαφορὰν ὑποδεικνύντος. ὠδὴ μὲν γὰρ καὶ 
γέλως καὶ ὄρχησις οἰνωμένοις μετρίως ἔπεισι" τὸ τ5 
δὲ λαλεῖν καὶ λέγειν, ἃ βέλτιον ἦν σιωπᾶν, παροι- 
νίας ἤδη καὶ μέϑης ἔργον ἐστί. διὸ καὶ Πλάτων 
ἐν οἴνῳ μάλιστα καϑορᾶσϑαι τὰ ἤϑη τῶν πολλῶν 
νομέξει, καὶ Ὅμηρος εἰπών 

“οὐδὲ τραπέξῃ 3 

γνώτην ἀλλήλων’ 


8 ᾿Ηράκλειτος] Βγνγαΐοσ. ρ. 432 10 Ηοπι. ἑ 464 16 ": 
οἰνουμένοις 18 ὶ βϊδειον Ὑἢ; ἀβέλτερον. 11 Πλάτων] ἂθ 


Ἰμορα. Ρ. 660 ἃ βηᾳ. 18 Ἰαδ. Ῥτᾶρτα. 29, 1: πάϊ 
19 Ὅμηροι φ 8 μ ᾿ μ 


ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΨΙΨΑΙΙΌΜ ΡΒΟΟΕΜΙΟΜ. 95 


δῆλός ἐστιν εἰδὼς τὸ πολύφωνον τοῦ οἴνου καὶ Β 
λόγων πολλῶν γόνιμον. οὐ γὰρ ἔστι τρωγόντων 
σιωπῇ καὶ πινόντων γνῶσις" ἀλλ᾽ ὅτι τὸ πίνειν 
εἰς τὸ λαλεῖν προάγεται, τῷ δὲ λαλεῖν ἐμφαίνεται 
5 καὶ τῷ ἀπογυμνοῦσϑαι πολλὰ τῶν ἄλλως λανϑα- 
νόντων, παρέχει τινὰ τὸ συμπίνειν καὶ κατανόησιν 
ἀλλήλων" ὥστε μὴ φαύλως ἂν ἐπιτιμῆσαι τῷ Αἰσώπῳ, 
“τί τὰς ϑυρίδας, ὦ μακάριε, ξητεῖς ἐκείνας, δι’ ὧν 
ἄλλος ἄλλου κατόψεται τὴν διάνοιαν; ὃ γὰρ οἶνος 
1ο ἡμᾶς ἀνοίγει καὶ δείκνυσιν οὐκ ἐῶν ἡσυχίαν ἄγειν, 
ἀλλ ἀφαιρῶν τὸ πλάσμα καὶ τὸν σχηματισμόν, 
ἀπωτάτω τοῦ νόμου καϑάπερ παιδαγωγοῦ γεγονό- Ο 
των’ Αἰσώπῳ μὲν οὖν καὶ Πλάτωνι, καὶ εἴ τις 
ἄλλος ἐξετάσεως τρόπου δεῖται, πρὸς τοῦτο χρήσι- 
τόμον ὁ ἄκρατοφ᾽ οἱ δὲ μηδὲν ἀλλήλους βασανίζειν 
δεόμενοι μηδὲ καταφωρᾶν ἀλλ᾽ ἢ χρῆσϑαι φιλο- 
φρόνως, τὰ τοιαῦτα προβλήματα καὶ τοὺς λόγους 
ἄγουσι συνιόντερ, οἷς ἀποκρύπτεται τὰ φαῦλα τῆς 
ψυχῆς, τὸ δὲ βέλτιστον ἀναϑαρρεῖ καὶ τὸ μουσι- 
30 κώτατον, ὥσπερ ἐπὶ λειμῶνας οἰκείους καὶ νομὰς 
ὑπὸ φιλολογίας προερχόμενον. ὅϑεν καὶ ἡμεῖς τρί- 
τὴν δεκάδα ταύτην σοι πεποιήμεϑα συμποτικῶν ξη- 
τημάτων, τὸ περὶ τῶν στεφάνων πρῶτον ἔχουσαν. 


1 πολύφωνον": 4 Υὰ 12 --18 Ε' νον υἱᾶά, Ῥτδθίαὶ, 
Ῥ' ΨΥ1Π 3 λόγων": ὅ γὙὰ 6 ΒΕ ὅ καὶ τῷ": καὶ τὸ 
ὁ καὶ] γνῶσιν καὶ Βα τῷ] τινὰ τῷ βθὰ οἵ, Ρ. 1130. Νίο. 
δὲ Οτγάββ. οοπιρ. ο.δ᾽ 11 τοὺρ] τοὺς τοιούτου» ῦ)ἢ 18 εἰσάγουσι 
Ἐπαρθγίαβ θ1ι, ΒΒΒ:]θθηβί8: συνιόντας 19 ψυχῆς] τύ- 
ἄης ταοὶ καὶ τὸ δδάθπι: καὶ τὸν 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ 4. 
Εἰ χρηστέον ἀνϑινοῖς στεφάνοις παρὰ πότον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ἘΡΑΤΩΝ, ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
ἌΛΛΟΙ. δ 


θ᾽ 1. Ἐγένοντο γάρ ποτε καὶ περὶ στεφάνων λόγοι" 
τὸ δὲ συμπόσιον ἦν ᾿άἀϑήνησιν, Ἐράτωνος τοῦ ἀρ- 
μονικοῦ ταῖς Μούσαις τεϑυκότορ καὶ πλείονας ἑστιῶν- 
τορ. παντοδαπῶν γὰρ μετὰ τὸ δειπνῆσαι στεφάνων 
περιφερομένων, ὃ ᾿Αμμώνιος ἐπέσκωψέ πως ἡμᾶς τὸ 
ἀντὶ τοῦ δαφνίνου τοῖς δοδίνοις ἀναδησαμένους" 
ὅλως γὰρ εἶναι τοὺς ἀνθινοὺς κορασιώδεις καὶ παι- 
ξούσαις μᾶλλον ἐπιτηδείους παρϑένοις καὶ γυναιξὶν 
ἢ συνουσίαις φιλοσόφων καὶ μουσικῶν ἀνδρῶν. 
'ϑαυμάξω δὲ καὶ Ἐράτωνα τουτονὶ τὰς μὲν ἐν τοῖς τὸ 
μέλεσι παραχρώσεις βδελυττόμενον καὶ κατηγοροῦντα 

Ἑ τοῦ καλοῦ ᾿4γάϑωνος, ὃν πρῶτον εἰς τραγῳδίαν φα- 
σὶν ἐμβαλεῖν καὶ ὑπομῖξαι τὸ χρωματικὸν, ὅτε τοὺς 
“Μυσοὺς ἐδίδασκεν, αὐτὸς δ᾽ ἡμῖν ὁρᾶτε ὡς ποικί- 
λὼν χρωμάτων καὶ ἀνθηρῶν τὸ συμπόσιον ἐμπέ- 5. 
πληκε, καὶ τὴν διὰ τῶν ὥτων ἀποκλείει τρυφὴν καὶ 
ἡδυπάϑειαν τῇ αὐλείῳ, τὴν κατὰ τὰ ὄμματα καὶ 


15 δ᾽ ἔφην θτι. Ὑ᾽: τοῦτον εἰ 19 τοὺς Μυσοὺς] οἵ. 
ριον 168 ὁρᾶτε ὧς": ὡς ὁρᾶτε οἵ, Ῥτδοίας, Ρ. Γ᾽ 
25 τῇ αὐλείῳ τὴν (τῇ αὐλεώρ Ῥαθθποταε)Σ: ταῦτα τὴν 


ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΟΜ. Τ1ΒΕᾺ Π. 91 


τὰς ῥῖνας, ὥσπερ καϑ᾽ ἑδέρας ϑύρας, ἐπεισάγων τῇ 
ψυχῇ καὶ τὸν στέφανον ἡδονῆς ποιῶν οὐκ εὐσε- 
βείαρ. καίτοι τὸ γε μύρον τοῦτο τῆς ἀνϑὶνῆς ταύ- Ε 
τῆς καὶ μαραινομένης ἐν ταῖς χερσὶ τῶν στεφανη- 
δ πλόχων σπουδαιοτέραν ἀναδίδωσιν εὐωδίαν. ἀλλ᾽ 
οὐκ ἔχει χώραν ἐν συμποσίῳ φιλοσόφων ἀνδρῶν 
ἡδονὴ πρὸς μηδεμίαν συμπεπλεγμένη χρείαν μηδ᾽ 
ἀκολουϑοῦσα φυσικῆς ὀρέξεως ἀρχῇ. καϑάπερ γὰρ 
οἵ μὲν ὑπὸ τῶν κεκλημένων ἀγόμενοι φίλων ἐπὶ 
10 τὸ δεῖπνον ἔϑει φιλανθρώπῳ τυγχάνουσι τῶν αὐτῶν, 
ὥσπερ ᾿Αφιστόδημος ὑπὸ Σωκράτους εἰς ᾿4γάϑωνος 
ἀχϑεὶς ἑστιῶντος" εἰ δέ τις ἀφ᾽ αὑτοῦ βαδέξοι, 
τούτῳ δεῖ τὴν ϑύραν κεκλεῖσϑαι" οὕτως αἱ μὲν θ48 
περὶ τὴν ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡδοναὶ κεκλημέναι ὑπὸ 
1 τῆς φύσεως ταῖς ὀρέξεσιν ἑπόμεναι τόπον ἔχουσι, 
ταῖς δ᾽ ἄλλαις ἀκλήτοις καὶ σὺν οὐδενὶ λόγῳ φιλη- 
δονίαις ἀπηλλάχϑαι προσήκει. 
2. Πρὸς ταῦϑ᾽ οἵ μὲν ἀήϑεις τοῦ ᾿Δμμωνίου 
νεανίσκοι διαταραχϑέντες ἡσυχῆ παρελύοντο τοὺς 
30 στεφάνουρ᾽ ἐγὼ δ᾽ εἰδὼς ὅτι γυμνασίας ἕνεκα καὶ 
ξητήσεως καταβέβληκεν ἐν μέσῳ τὸν λόγον δ΄ ἀμμώ- 
νιορ, προσαγορεύσας Τρύφωνα τὸν ἰατρόν “ὦ τᾶν᾽ 
εἶπον “ἢ καταθέσθαι δίκαιος εἶ μεϑ’ ἡμῶν τουτονὶ 
τὸν καλὸν ἄνϑεσι φλέγοντα τοῖς δοδίνοις στέφανον, 
35 ἢ λέγειν, ὥσπερ εἴωϑας ἑκάστοτε πρὸς ἡμᾶς, ὅσας Β 
8 γὰρ Μ 11 εἰς Βαρίθοπεῖδ: καὶ 16 φιληδονίαιᾳ 
Ἐπιρθτῖιβ: φιληδονίας β6ἃ τρλ]πι φιληδονίαις παρούσαις 
11 ἀπηλλάχϑαι προσήκει δΒοτῖρϑὶ οαπι δοάθπι: ἀπήλλακται 180. 3 
8018 ἵ7ὰ 28 εἶπον " Ὁ, ἢ Ποοπίουθ: εἰ 234 ἄνϑεσι 
Ταγηθθαβ᾽ 6 γὰ Εὶ 
ῬΙαξοτοδὶ Μοταῖ!α, ΤῸ]. ΤΥ. τ 


98 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


ἔχουσιν οἱ ἀνϑινοὶ στέφανοι πρὸς τὸ πίνειν βοη- 
ϑείας.᾽ ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Ἐράτων “οὕτω γάρ᾽ εἶπε 
δέδοκται μηδεμίαν ἡδονὴν ἀσύμβολον δέχεσϑαι, 
ἀλλ᾽ εὐφραινομένους δυσκολαίνειν, ἂν μὴ μετά τι- 
νοὸς μισϑοῦ τοῦτο πάσχωμεν" ἢ τὸ μὲν μύρον εἰκό- 
τῶς ὑποδυσωπούμεϑα καὶ τὴν πορφύραν διὰ τὴν 
ἐπίθετον πολυτέλειαν ὡς δολερὰ εἵματα καὶ χρί- 
ὅματα κατὰ τὴν τοῦ βαρβάρου φωνήν, αἵ δ᾽ αὐτο- 
φυεῖς χρόαι καὶ ὀσμαὶ τὸ ἀφελὲς ἔχουσι καὶ καϑα- 
ρὸν καὶ οὐδὲν ὀπώρας διαφέρουσι; μὴ γὰρ εὔηϑες 
ἡ τοὺς μὲν χυμοὺς δρέπεσϑαι καὶ ἀπολαύειν τῆς 
Ὁ φύσεως διδούσης, ὀσμὰς δὲ καὶ χρόας ἃς ὧραι φέ- 
φουσι᾽, διὰ τὴν ἐπανθοῦσαν ἡδονὴν ταῦτα καὶ χάριν 
ἀτιμάξειν, ἂν μή τι χρειῶδες ἔξωϑεν ἄλλο συνεπι- 
φέρωσιν. Ἐν γὰρ αὐτὸ δοκεῖ τοὐναντίον, εἰ μη- 
δὲν ἡ φύσιβ, ὡς ὑμεῖς φατεῖ , “μάτην πεποίηκε, 
ταῦτα τῆς ἡδονῆς πεποιῆσϑαι χάριν, ἃ μηδὲν ἄλλο 
χρήσιμον ἔχοντα μόνον εὐφραίνειν πέφυκε. σκχό- 
πει δ᾽ ὅτι τοῖς φυομένοις καὶ βλαστάνουσι τὰ μὲν 
φύλλα σωτηρίας ἕνεκα τοῦ καρποῦ καὶ ὅπως ὑπ᾽ 
αὐτῶν τὰ δένδρα -ϑαλπόμενα καὶ ψυχόμενα μετρίως 
φέρῃ τὰς μεταβολὰς γέγονε' τοῦ δ᾽ ἄνϑους ὄφελος 
Ὁ οὐδὲν ἐπιμένοντος, πλὴν εἴ τι χρωμένοις ἡμῖν ἐπι- 
- τερπὲρ ὀσφρέσϑαι καὶ ἰδεῖν ἡδὺ παρέχει, ϑαυμαστὰς 
Β : 
Βετοᾶ. ψ2 δ. ΠΟ 9 τὸ ίρατα βω ΑἸ Ρ 3 κάναν ΕἸ 
Ρ' 10079 οὐ Βγνγαίοτ. Ὁ. 14 ὥραν ταοῖ 18 ταῦτα] ταύτας 
8 ἀο]οπᾶμτη 15 , 4--ὃ γὰ, Ῥοχί. μᾶλλον γὰρ 
160 160. 8-ἀ γᾷ 9. Ῥοτί. φατε δήπου 52 τῶν δ᾽ ἀνθῶν 


τ. ἐπιμεϑόντων Τυτιοδαθ 94 ἰάοτα: ὄσφρεσϑαι. Οδίογαπι 
ἀφιέντα οὲ ἀνοιγόμενα ἀθ]ογοτῖπι αὖ ΠΡτατΙ δα ἀϊἑατηθπία, 


Ε 


15. 


30 


118ἘῈ8 1Π. 99 


μὲν ὀσμὰς ἀφιέντα, ποικιλίαν δ᾽ ἀμιμήτοις χρώμασι 
καὶ βαφαῖς ἀνοιγόμενα. διὸ τῶν μὲν φύλλων ἀπο- 
σπωμένων οἷον ἀλγεῖ. καὶ δάκνεται τὰ φυτὰ καὶ 
γίγνεται περὶ αὐτὰ βλάβη τις ἑλκώδης καὶ ψίλωσις 
5 ἀπρεπήφ᾽ καὶ οὐ μόνης ὡς ἔοικε κατ᾽ Ἐμπεδοκλέα 
“τῆς δάφνης τῶν φύλλων ἀπὸ πάμπαν ἔχεσϑαι χρή᾽, 
ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων φείδεσθαι δένδρων ἁπάντων ἡ 
καὶ μὴ κοσμεῖν ἑαυτοὺς ταῖς ἐκείνων ἀκοσμίαις, Ἑ 
βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν τὰ φύλλα συλῶντας αὐτῶν. 
το αἴ δὲ τῶν ἀνθέων ἀφαιρέσεις τρυγήσεσιν ἐοίκασι 
καὶ βλάπτουσιν οὐδέν, ἀλλὰ κἂν μὴ λάβῃ τις ἐν 
ὥρᾳ, περιερρύη μαρανϑέντα. καϑάπερ οὖν οἱ βάρ- 
βαροι τῶν ϑρεμμάτων τοῖς δέρμασιν ἀντὶ τῶν ἐρίων 
ἀμφιέννυνται, οὕτω μοι δοκοῦσιν οἵ μᾶλλον ἐκ τῶν 
1 φύλλων ἢ τῶν ἀνθέων ὑφαίνοντες τοὺς στεφάνους 
οὐ κατὰ λόγον χρῆσϑαι τοῖς φυτοῖς. ἐγὼ μὲν οὖν 
ταῦτα συμβάλλομαι ταῖς στεφανοπώζλισιν" οὐ γάρ 
εἰμι γραμματικός, ὥστ᾽ ἀπομνημονεύειν ποιημάτων, 
ἐν οἷς τοὺς παλαιοὺς ἵερονίκας ἀναγιγνώσκομεν 
0 ἀνθινοῖς ἀναδουμένους στεφάνοις" πλὴν ὅτι γε ταῖς 
Μούσαις ὃ τῶν ῥόδων στέφανος ἐπιπεφήμισται, 
μεμνῆσϑαί μοι δοχῶ Σαπφοῦς λεγούσης πρός τινὰ Ῥ 
τῶν ἀμούσων καὶ ἀμαϑῶν γυναικῶν 
"κατϑάνοισα δὲ κείσεαι" 


ἃ δὲ] πιαϊίαι δ᾽ ἐν δ΄ Ἐμπεδοκλέα] Μαϊιασ, 1. 18 
τβ. 460, ᾷυἱ δάφνης βεμορν φύλλων ἀπὸ πάμπαν ἔχεσϑε 
τϑσβῦτα ϑβθοῖδ ἰνϑέων" μὶο οὐ ἰηῆα: ἀνθῶν 
80 ἀναδουμένοις τιοὶ αυϊάθτιαι 34 κατϑανοῖσα Ἰἰδτὶ οἔ. 
Βοιρῖ. 8 Ρ. 111 : 

τ 





100 ΟὈΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


οὐ γὰρ πεδέχεις ῥόδων 
τῶν ἐκ Πιερίας.᾽ 


οἱ δέ τινα καὶ Τρύφων ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς δίδωσι 
μαρτυρίαν, ἀκουστέον.᾽ 
8. Ἐκχ τούτου δεξάμενος ὁ Τρύφων τὸν λόγον 
οὐδενὸς ἔφη τούτων ἀσχέπτους γεγονέναι τοὺς πα- 
λαιούς, ἅτε δὴ πλείστῃ κεχρημένους ἀπὸ φυτῶν 
Θ41 ἰατρικῇ" τεκμήρια δ᾽ ἔστι τιν᾽ ἔτι νῦν. Τύριοι μὲν 
᾿Αγηνορίδῃ Μάγνητες δὲ Χείρωνι, τοῖς πρώτοις 
ἑατρεῦσαι λεγομένοις, ἀπαρχὰς κομίζουσι" ῥίζαι γάρ 
εἰσι καὶ βοτάναι, δι’ ὧν ἰῶντο τοὺς κάμνοντας. 
ὁ δὲ Διόνυσος οὐ μόνον τῷ τὸν οἶνον εὑρεῖν, ἰσχυ- 
φρότατον φάρμακον καὶ ἥδιστον, ἰατρὸς ἐνομίσθη 
μέτριος, ἀλλὰ καὶ τῷ τὸν κιττὸν ἀντιταττόμενον 
μάλιστα τῇ δυνάμει πρὸς τὸν οἶνον εἰς τιμὴν προ- 


ἀγαγεῖν καὶ στεφανοῦσϑαι διδάξαι τοὺς βακχεύον- 


τὰρ ὡς ἧττον ὑπὸ τοῦ οἴνου ἀνιῷντο, τοῦ κιττοῦ 
κατασβεννύντος τὴν μέθην τῇ ψυχρότητι. δηλοῖ 
Β δὲ καὶ τῶν ὀνομάτων ἔνια τὴν περὶ ταῦτα πολυ- 
πραγμοσύνην τῶν παλαιῶν' τήν τε γὰρ καρύαν οὕτως 
ὠνόμασαν, ὅτι πνεῦμα βαρὺ καὶ καρωτικὸν ἀφιεῖσα 


30 


λυπεῖ τοὺς ὑπ᾽ ἀὐτῆς παρακεκλιμένουρ' καὶ τὸν ἡ 


νάρκισσον ὡς ἀμβλύνονταᾳ τὰ νεῦρα καὶ βαρύτητας 
ἐμποιοῦντα ναρκώδειφ᾽ διὸ καὶ ὁ Σοφοκλῆς αὐτόν 
ἱάρχατον μεγάλων ϑεῶν στεφάνωμα᾽ τουτέστι τῶν 


3 Πιερίας ϑίοὉ. ΕἸοΙ. 4, 13: πιερέηρ 8 μὲ ἢ 
9. ᾿γήνορι ΧΟ,͵ 11 εἶσι χα] οἷσιν αἴ το. 17’ ἄγισοῖν 
ὑπὸ τοῦ οἴνου Ποθμαθτθβ 38 τοϑῆτα ὑπ᾽ αὐτῇ 54 Σὸ- 
φοκλῆρ) Ὁ Ὁ 684 36 μεγάλαιν θεαῖν ἀρχαῖον ΒΟρΒοΟΙΘα 





Τ18ῈΒ [Π. ᾿ 101 


χϑονίων, προσηγόρεὐκε. φασὶ δὲ καὶ τὸ πήγανον 
ἀπὸ τῆς δυνάμεως ὠνομάσϑαι' πήγνυσι γὰρ ξηρό- 
τητι διὰ θερμότητα τὸ σπέρμα καὶ ὅλως πολέμιόν 
ἐστι ταῖς κυούσαις. οἱ δὲ καὶ τὴν ἀμέϑυστον οἰό- 
ὄμενοι τῷ πρὸς τὰς οἰνώσεις βοηϑεῖν αὐτήν τὸ καὶ 
τὴν ἐπώνυμον αὐτῆς λίϑον οὕτω κεκλῆσϑαι δια- 
μαρτάνουσι" κέχληται γὰρ ἀπὸ τῆς χρόας ἑκατέρα" 
οὐ γάρ ἐστιν αὐτῆς τὸ φύλλον ἀκράτῳ, ἀλλ᾽ ἀοίνῳ 
καὶ ὑδαρεῖ τὴν κρᾶσιν οἴνῳ προσεοικός. ἄλλα μέν- 
τὸ τοῦ πάμπολλα λαβεῖν ἔστιν, οἷς παρέσχον τὰς κλή- 
σεις αἱ δυνάμειρ' ἀρκεῖ δὲ κἀκεῖνα τὴν τῶν πα- 
λαιῶν ἐπιμέλειαν ὑποδηλῶσαι καὶ πολυπειρίαν, ἀφ᾽ 
ἧς ἐχρήσαντο τοῖς παροίνοις στεφάνοις. μάλιστα 
μὲν γὰρ ὃ ἄχρατος, ὅταν τῆς κεφαλῆς καϑάψηται 
τὸ καὶ τονώσῃ τὰ σώματα πρὸς τὰς τῶν αἰσϑήσεων 
ἀρχάς, ἐπιταράσσει τὸν ἄνθρωπον" αἱ δὲ τῶν ἀν- 
ϑέων ἀπορροαὶ πρὸς τοῦτο ϑαυμασίως βοηϑοῦσι 
καὶ ἀποτειχίξουσι τὴν κεφαλὴν ἀπὸ τῆς μέθης ὡς Ὁ 
ἀκρόπολιν, τῶν μὲν ϑερμῶν μαλακῶς ἀναχαλώντων 
30 τοὺς πόρους καὶ ἀναπνοὴν τῷ οἴνῳ διδόντων, ὅσα 
δ᾽ ἡσυχῆ ψυχρὰ τῷ μετρίως ἐπιψαύειν ἀνακρονομέ- ὦ 
νῶν τὰς ἀναϑυμιάσεις, ὥσπερ ὁ τῶν ἴων καὶ δό- 
δὼν στέφανος" στύφει γὰρ ἀμφότερα καὶ συστέλλει 
τῇ ὀσμῇ τὰς καρηβαρίαρ. τὸ δὲ τῆς κύπρου ἄνϑος 
8 οὐ γὰρ ΤΌσπιδΡυΒ: 4--ὅ γὰ ὁ Ὲ οι. Ὗ᾽ : ἄκρατον βοὰ 
τορ!έτο ἀκράτῳ τὸ φύλλον οτα. ΒΑΒΙ]Θοπεῖθ: ἀλλαψένω 8 ὁτ;. 
Ὑ: προσέσεκεν καὶ ἄλλα Ὑ μέντοι] μὲν τοίνυν Ἐ, τὸ πρὸς 
τὰς - ἀρχὰρ] υἱᾶ. Βγταθ. ταθα8 τι ἀπόρροιαι 18 ὁῖα. 
Ὑυϊοορίυβ: τῆς κεφαλῆς 21 οἵ, ὌΝ ἍΤος. Ρ. 312 Ῥοιῥ. 


δγα, ΒΔΒἰ]θθπβῖδ: μετρίῳ 8 συστέλλει Βοτϊρεὶ 6χ ΟἸοτη. 1. 
στέλλει 34 τῆς δὲ κύπρου τὸ ἄνϑος ὈΠοθίποττ 6χ Θοᾶι 


Ω 








102 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΔΟΜ 


καὶ ὃ κρόκος καὶ ἡ βάκκαρις εἰς ὕπνον ἄλυπον 
ὑπάγει τοὺς πεπωκόταρ᾽ ἔχει γὰρ ἀπορροὴν λείαν 
καὶ προσηνῆ καὶ τὰς περὶ τὸ σῶμα τῶν μεϑυσκο- 

Ἑ μένων ἀνωμαλίας καὶ τραχύτητας ἡσυχῆ διαχέουσαν, 
ὥστε, γιγνομένης γαλήνης, ἀμβλύνεσϑαι καὶ συν- 
ἐκπέττεσϑαι τὸ κραιπαλῶδες. ἐνίων δ᾽ ἀνθέων ὀσμαῖς 
ἄνω σκιδναμέναις περὶ τὸν ἐγκέφαλον, οἵ τε πόροι 
τῶν αἰσϑητηρίων ἐκκαθαίρονται καὶ λεπτύνεται τὰ 
ὑγρὰ πράως ἄνευ πληγῆς καὶ σάλου τῇ ϑερμότητι 
διακρινόμενα, καὶ φύσει ψυχρὸς ὧν ὁ ἐγχέφαλος 10 
ἀναϑάλπεται. διὸ μάλιστα τοὺς ἀνϑινοὺς ἐκ τῶν 
τραχήλων καϑάπτοντες ᾿ὑποϑυμίδαρ᾽ ἐκάλουν, καὶ 
τοῖς ἀπὸ τούτων μύροις ἔχριον τὰ στήϑη" μαρτυρεῖ 

Ῥ δ᾽ ᾿Δλκαῖος κελεύων καταχέαι τὸ μύρον αὐτοῦ κατὰ 

- τᾶς πόλλα παϑοίσας κεφάλας καὶ τῶ πολίω στήϑεος᾽. τὸ 
οὕτω καὶ ἐντεῦϑεν αἵ ὀσμαὶ τοξεύουσιν ὑπὸ ϑερ- 
μότητος εἰς τὸν ἐγκέφαλον ἁρπαξόμεναι ταῖς ὀσφρή- 
σεσιν. οὐ γάρ, ὅτι τῇ καρδίᾳ τὸν ϑυμὸν ἐνστρατο- 
πεδεύειν ᾧοντο, τοὺς περιδεραίους τῶν στεφάνων 
ὑποθυμίδας ἐκάλουν (ἐπιθυμέδας γὰρ αὐτοῖς διά 30 
γε τοῦτο μᾶλλον ἦν καλεῖσϑαι προσῆκον), ἀλλ᾽ ὡς 
λέγω διὰ τὴν ἀποφορὰν καὶ ὑποθυμίασιν. μὴ ϑαυ- 
μάξωμεν δ᾽ εἰ τοσαύτην αἱ τῶν στεφάνων ἀποφοραὶ 
δύναμιν ἔχουσιν" ἱστοροῦσι γάρ, ὅτι καὶ σκιὰ σμί- 
λακορ ἀποχτίννυσιν ἀνθρώπους ἐγκαταδαρϑύντας, ᾿ς 


14 ᾿Αλκαῖορ] Βοτρῖ.. 8 Ρ. 166 16 ἰᾶθτα: πολλὰ -- κε- 
φαλᾶς --- τῶ πολιῶ (τῶι πολιῶι Υ ἃ) 11 ἀναρπαζξόμεναι᾽ 
80 οἵἁ ΞΒοτρῖς. 8 Ρ. 1.2 ἐπιθυμίδαρ] ἐπιθυμίαις τοὶ 
31 προσὸν ἰάθι 56 ἐγκαταδαρϑέντας ἰϊδοπι 


γ 


᾿ 1188 ΠΠ. 108 
ὅταν ὀργᾷ μάλιστα πρὸς τὴν ἄνϑησιν" καὶ τὸ τῆς 648 
μήκωνος ἀπορρέον πνεῦμα μὴ φυλαξαμένοις τοῖς 
τὸν ὀπὸν τρυγῶσι συνέβη καταπεσεῖν. τὴν δ᾽ ἄλυσ- 
σον καλουμένην βοτάνην καὶ λαβόντες εἰς τὴν χεῖρα 

δ μόνον, οἵ δὲ καὶ προσβλέψαντες, ἀπαλλάττονται 
λυγμοῦ" λέγεται δὲ καὶ ποιμνίοις ἀγαθὴ καὶ αἰπο- 
λίοις, παραφυτευομένη ταῖς μάνδραις. τὸ δὲ ῥόδον 
ὠνόμασται δήπουθεν, ὅτι ῥεῦμα πολὺ τῆς ὀδωδῆς 
ἀφίησι" διὸ καὶ τάχιστα μαραίνεται. ψυκτικὸν δ᾽ 

10 ἐστὶ δυνάμει τῇ δ᾽ ὄψει πυρωπόν, οὐκ ἀλόγως" 
λεπτὸν γὰρ αὐτῷ περιανϑεῖ τὸ ϑερμὸν ἐπιπολῆς 
ἐξωθούμενον ὑπὸ τῆς ψυχρότητος. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ Β. Β 


Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει ϑερμὸς ἢ ψυχρός 
16 ἐστιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΜΟΓΟΥ͂. 
ἌΜΜΩΝΙΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ἘΡΑΤΩΝ. 


1. Ἐπαινεσάντων δ᾽ ἡμῶν, τὸν Τρύφωνα, μει- 
διῶν ὁ ᾿Δμμώνιος οὐκ ἄξιον ἔφη ποικίλον οὕτω 
ἦο καὶ ἀνθηρὸν λόγον ὥσπερ στέφανον ἀντιλέγοντα 
διαλακτίξειν" ᾿πλὴν ὅ τε κιττὸς οὐκ οἶδ᾽ ὅπως συγ- 
καταπέπλεχται ψυχρότητι συγκατασβεννύναι λεγό- 


1 αἴσϑησιν τι ἀ χαὶ] οἵ Ποθμποταβ ὅ μόνον; 
Ῥοεὺ ζᾧ ο βιέψεντεο οἱούα ἫΝ δὲ διαλακίζειν Τέρρει 
τε ὅτι 


104 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


μενος τὸν ἄκρατον᾽ ἔστι γὰρ ἔμπυρος καὶ ϑερμό- 
τερος, καὶ ὅ γε καρπὸς αὐτοῦ μιγνύμενος εἰς τὸν 
οἶνον μεϑυστικὸν ποιεῖ καὶ ταρακτικὸν τῷ πυροῦ- 
Ο ϑαι" τὸ δὲ κλῆμα λέγουσιν αὐτοῦ σπώμενον ὥσπερ 
τἀν πυρὶ ξύλα συνδιαστρέφεσθαι. χιὼν δὲ πολλά- κα 
κιρ ἡμέρας συχνὰς ἐπιμένουσα τοῖς ἄλλοις φυτοῖς 
φεύγει τάχιστα τὸν κιττόν" μᾶλλον δ᾽ ὅλωρ εὐθὺς 
ἀπόλλυται καὶ περιτήκεται περὶ αὐτὸν ὑπὸ ϑερμό- 
τητος. ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν ὑπὸ Θεοφράστου δ᾽ 
ἰστόρηται, ᾿Αλεξάνδρου κελεύσαντος Ἑλληνικὰ δέν- τὸ 
δρα τοῖς ἐν Βαβυλῶνι παραδείσοις ἐμβαλεῖν “ρπα- 
λον, μάλιστα δέ, τῶν τόπων ἐμπύρων ὄντων καὶ 
περιφλεγόντων, τὰ ἀλσώδη καὶ εὐπέταλα καὶ σκιερὰ 
Ὁ καταμῖξαι τοῖς φυτοῖς, μόνον οὐκ ἐδέξατο τὸν κιττὸν 
ἡ χώρα, καίτοι πολλὰ τοῦ 'άρπάλου πραγματευομέ; τ. 
νου καὶ προσφιλονεικοῦντος᾽ ἀλλ᾽ ἀπώλλυτο καὶ 
κατεξηραίνετο τῷ πυρώδης μὲν αὐτὸς εἶναι, πρὸς 
πυρώδη δὲ μίγνυσθαι γῆν οὐ λαμβάνων κρᾶσιν 
ἀλλ᾽ ἐξιστάμενος. αἱ γὰρ ὑπερβολαὶ φϑείρουσι τὰς 
δυνάμεις" διὸ τῶν ἐναντίων μᾶλλον ὀρέγονται; καὶ 20 
φιλόϑερμόν ἐστι τὸ ψυχρὸν καὶ φιλόψυχρον τὸ ϑὲρ. 
μόν" ὅϑεν οἵ ὄρειοι καὶ πνευματώδεις καὶ νιφόμενοι 
τόποι τὰ δᾳδώδη καὶ πισσοτρόφα τῶν φυτῶν, μά- 
λιστα πεύκας καὶ στροβίλους, ἐκφέρουσιν. ἄνευ δὲ ὦ 
τούτων, ὦ φίλε Τρύφων, τὰ δύσριγα καὶ ψυχρὰ ὃς 
Ε φυλλορροεῖ, μικρότητι τοῦ ϑερμοῦ καὶ ἀσϑενείᾳ 
συστελλομένου καὶ προλείποντος τὸ φυτόν" ἐλαίαν 


ὅ τἀν πυρὶ Ῥοθμπθταβ: τὰ πυρὶ 11 βαβυλῶσι ταὶ 
31 προλιπόντος τοοῖ 





11888, πι. 106 


δὲ καὶ δάφνην καὶ κυπάριττον ἀειθαλῆ διαφυλάσσει 
τὸ λιπαρὸν καὶ τὸ ϑερμὸν ὥσπερ τὸν κιττόν. ὅϑεν 
ὁ φίλτατος Διόνυσος οὐχ ὡς βοηϑὸν ἐπὶ τὴν μέ- 
ϑὴν οὐδ᾽ ὡς πολέμιον τῷ οἴνῳ τὸν κιττὸν ἐπήγα- 
δγεν" ὅς γὲ τὸν ἄχρατον ἄντιχρυς 'μέθυ᾽ καί ἱμεϑυ- 
μναΐον᾽ αὐτὸς αὑτὸν ὠνόμασεν. ἀλλά μοι δοκεῖ 
καϑάπερ οἵ φίλοινοι, μὴ παρόντος ἀμπελίνου, κρι- 
ϑίνῳ χρῶνται πώματι, καὶ μηλίτας τινάς, οἵ δὲ 

φοινικίνους οἴνους ποιοῦσιν" οὕτω καὶ ὃ ποϑῶν Ε 
1 χειμῶνος ὥρᾳ τὸν ἀπὸ τῆς ἀμπέλου στέφανον, ὡς 
΄ ἐκείνην ἑώρα γυμνὴν καὶ ἄφυλλον, ἀγαπῆσαι τὴν 
ὁμοιότητα τοῦ κιττοῦ. καὶ γὰρ τοῦ κλήματος τὸ 
ἑλικῶδες τοῦτο καὶ σφαλλόμενον ἐν τῇ πορείᾳ καὶ 
τοῦ πετάλου τὸ ὑγρὸν καὶ περικεχυμένον ἀτάχτως, 
16 μάλιστα δ᾽ αὐτὸς ὁ κόρυμβος ὄὕμφακι πυκνῷ καὶ 
περκάξοντι προσεοικώς, ἐχμεμίμηται τὴν τῆς ἀμπέ- 
λου διάϑεσιν. οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν βοηϑῇ τι πρὸς 
μέϑην ὃ κιττός, ϑερμότητι τοῦτο ποιεῖν φήσομεν 
αὐτὸν ἀνοίγοντα τοὺς πόρους ἢ δυνεκπέττοντα μᾶλ- 
3 λον τὸν ἄκρατον, ἵνα καὶ μένῃ σὴν χάριν, ὦ Τρύ- 

φῶων, ἰατρὸς ὁ Διόνυσος.᾽ 

.2. Πρὸς ταῦϑ᾽ ὁ μὲν Τρύφων ἄφωνος ἦν, ὅπως 

ἀντείποι σκεπτόμενος" ὃ δ᾽ ᾿Εράτων ἕκαστον ἡμῶν 049 
τῶν νέων ἀνακαλούμενος ἐκέλευε βοηϑεῖν τῷ Τρύ- 
36 φῶνι περὶ τῶν στεφάνων ἢ τοὺς στεφάνους ἀπο- 
τίθεσθαι" καὶ ᾿ἀμμώνιος ἔφη παρέχειν ἄδειαν, οὐ 
3 τὸν 'κιττὸν ΤΌχπΘΡυΒ: ὁ κιττὸὸφῤ 4 ὧρ] εἰς ταθὶ 


8 τινάς] τοδ]ῖτα τινές 9. ὁ] ὁδὶ βο. ΒαοοβαΒ Β 10 χει- 
μῶνος ὥρᾳ ΒαΒΙΘοπβῖδ: μιμούμενος ὥρας 36 περὶ" 


106 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ. 


γὰρ ἀντερεῖν οἷς ἂν ἡμεῖς εἴπωμεν. οὕτω δὴ καὶ 
τοῦ Τρύφωνος ἐπικελεύοντος εἰπεῖν ἔφην ὅτι τὸ 
μὲν ἀποδεῖξαι ψυχρὸν εἶναι τὸν κιττὸν οὐκ ἐμὸν 
ἦν ἔργον, ἀλλὰ Τρύφωνος" οὗτος γὰρ αὐτῷ ψύχοντι 
καὶ στύφοντι πολλὰ χρῆται" τῶν δ᾽ εἰρημένων᾽ ἔφην υ 
“τὸ μὲν μεϑύσχειν κιττὸν οἴνῳ μιγνύμενον οὐκ 
Β ἀληϑές ἐστιν ὃ γὰρ ἐμποιεῖ τοῖς πιοῦσι πάϑος 
οὐ μέϑην ἄν τις εἴποι, ταραχὴν δὲ καὶ παραφρο- 
σύνην, οἷον ὑοσχύαμος ἐμποιεῖ καὶ πολλὰ ἄλλα τοι- 
αὔτα κινοῦντα μανικῶς τὴν διάνοιαν. ὁ δὲ τοῦ κλή- το 
ματος σπασμὸς ἄλογός ἐστι" τοιαῦτα γὰρ παρὰ φύσιν 
ἔργα τῶν κατὰ φύσιν δυνάμεων οὐκ ἔστιν" ἀλλὰ 
καὶ τὰ ξύλα διαστρέφεται, τοῦ πυρὸς τὸ ὑγρὸν ξλ- 
κοντος ἐξ αὐτῶν βίᾳ, κυρτότητας ἴσχοντα καὶ παρα- 
βάσεις" τὸ δὲ συγγενὲς ϑερμὸν αὔξειν καὶ τρέφειν 16 
πέφυκε. σκόπει δὲ μὴ μᾶλλον ἀρρωστία τις καὶ 
ψυχρότης σώματος τὸ πολυχαμπὲς καὶ χαμαιπετὲς 
πέφυκεν, προσχρούσεις πυκνὰς καὶ ἀντικοπὰς λαμ- 
βάνοντος, ὥσπερ ὁδοιπόρου δι’ ἀσϑένειαν πολ- 
Ολάκις ἀποκαϑίέξζοντος εἶτα πάλιν ἐρχομένου" διὸ 5:0 
καὶ περιπλοκῆς δεῖται καὶ στηρίγματος, αὐτὸς ἕαυ- ᾿ 
τὸν ἀνέχειν καὶ ποδηγεῖν ἀδυνατῶν δι’ ἔνδειαν 
ϑερμότητος, ἧς τὸ ἀνωφερὲς δύναμίς ἐστιν. ἡ δὲ 
χιὼν ἀπορρεῖ καὶ περιτήκεται δι’ ὑγρότητα τοῦ 


8 εἰπεῖν ἔφην ὅτι τὸ μὲν ἀποδεῖξαι ": εἰπεῖν 4 ἀπὺβ 
γὰ () τι τὰς μὲν ἀποδείξεις δ τὰ ποϊλὰ 1 ὃ γὰρ 
ἐμποιεῖ ΒαΒΙΘΘΩεῖδ: τὸ γὰρ ἐμποιεῖν 9 ἄλλα "5 Οτοι- 
αὕτα": ταῦτα 14 παρατάσεις Μαὰνίρίιυβὀ 11 σώματος] 
πνεύματος Ἐὶ οἵ, Ῥ. 1186 18 προσκχρούσεις " οχ Ῥ. 118: ὅ--ὃ 
γὰ 11 Ἐ σεῖς καὶ] οπι. χηθὶ 28 θπι, ΤΌΣΠΘΡυΘ: ἀνωφελὲς 


11ΒΕΒ ΠΙ. τοῦ 


φύλλου τὸ γὰρ ὕδωρ σβέννυσιν αὐτῆς καὶ κόπτει 
τὴν χαυνότητα διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν 
ἄϑροισμα πομφολύγων' ὅϑεν οὐχ ἧττον ἐν τοῖς 
περιψύκτοις σφόδρα καὶ νοτεροῖς τόποις ἢ τοῖς 
ὁ προσείλοις αἴ χιόνες ῥέουσι. τὸ δ᾽ ἀειϑαλὲς τοῦτο 
καὶ ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς ᾿ἐμπεδόφυλλον᾽ οὐκ ἔστι 
ϑερμότητος᾽ οὐδὲ γὰρ ψυχρότητος τὸ φυλλορροεῖν. 
ἡ γοῦν μυρρίνη καὶ τὸ ἀδίαντον οὐκ ὄντα τῶν ϑερ- Ὁ 
μῶν ἀλλὰ τῶν ψυχρῶν ἀεὶ τέϑηλεν. ἔνιοι μὲν οὖν 
1ο ὁμαλότητι κράσεως οἴονται παραμένειν τὸ φύλλον" 
Ἐμπεδοκλῆς δὲ πρὸς τούτῳ καὶ πόρων τινὰ συμ- 
μετρίαν αἰτιᾶται, τεταγμένως καὶ ὁμαλῶς τὴν τρο- 
φὴν διιέντων, ὥστ᾽ ἀρχούντως ἐπιρρεῖν. τοῖς δὲ 
φυλλορροοῦσιν οὐκ ἔστι διὰ μανότητα τῶν ἄνω 
τὸ καὶ στενότητα τῶν κάτω πόρων, ὅταν οἵ μὲν μὴ 
ἐπιπέμπωσιν οἵ δὲ μὴ φυλάττωσιν ἀλλ᾽ ὀλίγην 
λαβόντες ἄϑρουν ἐχχέωσιν, ὥσπερ ἐν ἀνδήροις 
τισὶν οὐχ ὁμαλοῖς" τὰ δ᾽ ὑδρευόμενα ἀεὶ τὴν τρο- 
φὴν διαρκῆ καὶ σύμμετρον ἀντέχει καὶ παραμένει 
9 ἀγήρω καὶ χλοερά. ἀλλ᾽ ἐν Βαβυλῶνι φυτευόμενος Ἑ 
ἐξίστατο καὶ ἀπηγόρευεν, εὖ γε ποιῶν ὃ γενναῖος 
οὗτος, ὅτι Βοιωτίου ϑεοῦ πελάτης καὶ παράσιτος 
ὧν οὐκ ἐβούλετο μετοικεῖν ἐν βαρβάροις, οὐδ᾽ ᾿4λέ- 
ξανδρον ἐζήλωσεν ἐξοικειούμενον ἐκείνοις τοῖς ἔϑ- 


3 διὰ τὸ": ἅτε 8 οὐχ ἧττον] οτα. τιοὶ 6 Ἐμπεδο- 
κλῆρ] ΜΌΠΒΟΒ. 1 Ρ. 18 γβ. 486 8 γοῦν Β: οὖν τὸ ἀδιά- 
«λεῖπον τοϑῖ 11 Ἐμπεδοκλῆς] οτι. ΜΌΠΙΔΟΝΐαΒ 18 ἀρκούν- 
τωρ ἢ σαρκούντων ποῖ 16 μὴ γαϊοονίαΒ ὀλίγην Υ]: ὀλίγον 

ἄθρουν λαβόντες 18 ἴοτί. τὰ δ’ ὁδρευόμενα 
ἅτ᾽ ἔχοντα ἀεὶ τὴν τροφὴν κξ 30 καὶ ἀγήρω ᾿ 


108 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


νεσιν, ἀλλ᾽ ἔφευγε καὶ διεμάχετο πρὸς τὴν ἀποξέ- 
νῶσιν. αἰτία δ᾽ οὐχ ἡ ϑερμότης ἦν, ἀλλὰ μᾶλλον 
ἡ ψυχρότης, οὐχ ὑποφέρουσα τὴν ἐναντίαν κρᾶσιν" 

Ῥοὺ γὰρ φϑείρει τὸ οἰκεῖον, ἀλλὰ προσίεται καὶ φέ- 
φει, καθάπερ τὸ θύμον ἡ ξηρὰ γῆ, καίτοι ϑερμὸν ὁ 
ὄν. τὴν δὲ Βαβυλωνίαν οὕτω φασὶν ἀέρα πνιγώδη 
καὶ βαρὺν περιέχειν, ὥστε πολλοὺς τῶν εὐπόρων, 
ὅταν ἐμπλήσωσιν ἀσκοὺς ὕδατος, ἐπὶ τούτων κα- 
ϑεύδειν ἀναψυχομένους.᾽ 


6060 ΠΡΟΒΔΛΗΜΑ͂ Γ. το 


Διὰ τί γυναῖκες ἥκιστα μεϑύσκονται τάχιστα δ᾽ οἵ 
γέροντες. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. 
ΦΑΩΡΟΣ, ΣΥΑΛΑΣ. 


1. ᾿Εϑαύμαξε δὲ Φλῶρος, εἰ γεγραφὼς ᾿᾽άριστο- τὸ 
τέλης ἐν τῷ περὶ μέϑης, ὅτι μάλιστα μὲν οἵ γέρον- 
τὲς ἥκιστα δ᾽ αἱ γυναῖκες ὑπὸ μέϑης ἁλίσκονται, 
τὴν αἰτίαν οὐκ ἐξειργάσατο, μηδὲν εἰωϑὼς προῖε- 
σϑαι τῶν τοιούτων. εἶτα μέντοι προύβαλεν ἐν μέσῳ 
σχοπεῖν τοῖς παφοῦσιν. ἦν δὲ τῶν συνήϑων τὸ 30 
δεῖπνον. ἔφη τοίνυν ὃ Σύλλας ϑατέρῳ ϑάτερον 
ἐμφαίνεσθαι" κἂν εἰ περὶ τῶν γυναικῶν ὀρϑῶς τὴν 

Β αἰτίαν λάβοιμεν, οὐκ ἔτι πολλοῦ λόγου δεήσεσθαι 
περὶ τῶν γερόντων" ἐναντίας γὰρ εἶναι μάλιστα τὰς 


4 φέρει] ταβ]ίτα τρέφει 10 ᾿Αριστοτέϊης] Ἑταρτα, 108 


11ΒΕῈ ΙΠ. «109 


φύσεις τῇ ϑ᾽ ὑγρότητι καὶ ξηρότητι καὶ τραχύτητι 
καὶ λειότητι καὶ μαλακότητι καὶ σκληρότητι. καὶ 
τοῦτ᾽ ἔφη λαμβάνειν κατὰ τῶν γυναικῶν πρῶτον, 
ὅτι τὴν χρᾶσιν ὑγρὰν ἔχουσιν, ἣ καὶ τὴν ἁπαλότητα 
5 τῆς σαρχὸς ἐμμεμιγμένη παρέχει καὶ τὸ στίλβον ἐπὶ 
λειότητι καὶ τὰς καθάρσεις" ὅταν οὖν ὁ οἶνος εἰς 
ὑγρότητα πολλὴν ἐμπέσῃ, κρατούμενος ἀποβάλλει 
"τὴν βαφὴν καὶ γίγνεται παντάπασιν ἀβαφὴς καὶ 
ὑδατώδης. ἔστι δέ τι καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαβεῖν ᾽άρφι- 
(α στοτέλους᾽ τοὺς γὰρ ἄϑρουν καὶ ἀπνευστὶ πίνον- Ο 
Γ΄ παρ, ὅπερ ᾿ἀμυστίξειν᾽ ὠνόμασαν οἵ παλαιοί, φησὶν 
ἥκιστα περιπίπτειν μέϑαις" οὐ γὰρ ἐνδιατρίβειν 
τὸν ἄχρατον αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐξωϑούμενον ῥύμῃ δια- 
πορεύεσθαι διὰ τοῦ σώματος. ἐπιδικῶς δὲ τὰς γυ- 
τὸ ναῖκας ὁρῶμεν οὕτω πινούσας. εἰκὸς δ᾽ αὐτῶν καὶ 
τὸ σῶμα, διὰ τὸν ἐνδελεχῆ τῶν ὑγρῶν κατασπασμὸν 
ἐπὶ τὰς ἀποκαθϑάρσεις πολύπορον γεγονέναι. καὶ 
τετμῆσθαι καθάπερ ἀνδήροις καὶ ὀχετοῖφ᾽ εἰς οὺς 
ἐμπίπτοντα τὸν ἄκρατον ὑπάγειν ταχέως καὶ μὴ 
Ὁ προσίστασϑαι τοῖς κυρίοις μέρεσιν, ὧν διαταραττο- 
μένων συμβαίνει τὸ μεϑύειν. οἵ δὲ γέροντες ὅτι 
μέν εἰσιν ἐνδεεῖς ἰκμάδος οἰκείας, τοὔνομά μοι δο- Ὁ 
κεῖ φράξειν πρῶτον: οὐ γὰρ ὡς ῥέοντες εἰς γῆν, 
ἀλλ᾽ ὡς γεώδεις καὶ γεηροί τινες ἤδη γιγνόμενοι τὴν 
35 ἕξιν οὕτω προσαγορεύονται. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ δυσ- 


3. καὶ λειότητι] οἵα, ταῦ 8. οτα, Ἐ: λαμβάνει δ ὁτα. 
Ἱπι ἐμμεμιγμένην 8 σαι δι ἀναφὴς 9 ᾿Αριστοτέλουκ 
109 18 αὐτοῖς Τυτποῦπθ: αὐτὸν ῥύμῃ] δύ- 
τ δὴν ΒΞ ΙΥἹ ἀποκαθάρσεις 8: ἀπὸ ὅ--ὁ γὰ 9 Ε 


110 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


καμπὲς αὐτῶν καὶ σκληρόν, ἔτι δ᾽ ἡ τραχύτης, τὴν 
ξηρότητα τῆς φύσεως. ὅταν οὖν ἐμπίνωσιν, εἰκὸς 
ἀναλαμβάνεσθαι τὸν οἶνον, τοῦ σώματος σπογγώ- 
δους διὰ τὸν αὐχμὸν ὄντος" εἶτ᾽ ἐμμένοντα πληγὰς 
καὶ βαρύτητας ἐμποιεῖν. ὡς γὰρ τὰ ῥεύματα τῶν 5 
μὲν πυκνῶν ἀποκλύξεται χωρίων καὶ πηλὸν οὐ ποιεῖ 
Ἑ τοῖς δ᾽ ἀραιοῖς ἀναμίγνυται μᾶλλον, οὕτως ὃ οἶνος 
ἐν τοῖς τῶν γερόντων σώμασιν ἔχει διατριβὴν ἑλκό- 
μενος ὑπὸ τῆς ξηρότητος. ἄνευ δὲ τούτων ἰδεῖν 
ἔστι τὰ συμπτώματα τῆς μέθης τὴν τῶν γερόντων 10 
φύσιν ἐξ ἑαυτῆς ἔχουσαν" ἔστι γὰρ συμπτώματα 
μέϑης ἐπιφανέστατα, τρόμοι μὲν ἄρϑρων ψελλισμοὶ 
δὲ γλώσσης, πλεονασμοὶ ἃὲ λαλιᾶς ὀξύτητες δ᾽ ὁρ- 
γῆς, λῆϑαί τε καὶ παραφοραὶ διανοίας" ὧν τὰ πολλὰ 
καὶ περὶ τοὺς ὑγιαίνοντας ὄντα πρεσβύτας ὀλίγης ῥο- 15 
πῆς δεῖται καὶ σάλου τοῦ τυχόντος᾽ ὥστε μὴ γένεσιν 
Ε ἰδίων ἀλλὰ κοινῶν ἐπίτασιν συμπτωμάτων γίγνε- 
σϑαι τὴν μέϑην τῷ γέροντι" τεκμήριον δὲ τούτου τὸ 
μηδὲν εἶναι γέροντι νέου μεϑυσϑέντος ὁμοιότερον. 





ΠΡΟΒΜΗΜΑ Δ. ἰω 
Πότερον ψυχρότεραι τῇ κράσει τῶν ἀνδρῶν ἢ ϑερμότεραί 
εἰσιν αἱ γυναῖκες. 
ΠΡΟΣΏΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΜΟΓΟΎ. 
ΑΠΟΛΑΩΝΊΔΗΣ, ΑΘΡΥΙΔΑΤΟΣ. 
1. Ὁ μὲν οὖν Σύλλας ταῦτ᾽ εἶπεν. ὁ δὲ τακτι- 15 
κὸς ᾿Απολλωνίδης ἔφη τὸν μὲν περὶ τῶν γερόντων 
18 τὸ 8: τοῦ 86 Σύλας ταοί 


118ΕᾺ ΠΙ. 1Π1 


ἀποδέχεσϑαι λόγον" ἐν δὲ ταῖς γυναιξὶν αὐτῷ δο- 
κεῖν παραλελεῖφϑαι τὸ τῆς ψυχρότητος, ἦ ϑερμό- 
τατον ἄκρατον ἀποσβέννυσθαι καὶ ἀποβάλλειν τὸ 
πλῆττον καὶ πυρῶδες. πιϑανοῦ δὲ καὶ τοὐτοῦ δο- θ61 
δ κοῦντορ, ᾿Αϑρυΐλατος ὁ Θάσιος ἰατρὸς ᾿ ἐμβαλών 
τινα τῇ ξητήσει διατριβὴν εἶναί τινας ἔφησεν, οἵ 
τὰς γυναῖκας οὐ ψυχρὰς ἀλλὰ ϑερμοτέρας τῶν ἀν- 
δρῶν ὑπολαμβάνουσιν, ἑτέρους δὲ μᾶλλον οἵ τὸν 
οἶνον οὐ ϑερμὸν ἀλλὰ καὶ ψυχρὸν ἡγοῦνται. 
τὸ 2. Θαυμάσαντος δὲ τοῦ Φλώρου, ἱτὸν μὲν περὶ 
τοῦ οἴνου λόγον᾽ εἶπεν ἀφίημι τούτῳ᾽ δείξας ἐμέ" 
καὶ γὰρ ἐτυγχάνομεν ὀλίγαις ἡμέραις πρότερον εἰς 
τοῦτο διειλεγμένοι" τῶν δὲ γυναικῶν᾽ ἔφη 'τὴν 
ϑερμότητα πρῶτον ἀπὸ τῆς ψιλότητος οἴονται δει- 
16 κνύναι, καταναλισχομένου τοῦ περιττώματος ὑπὸ 
τῆς ϑερμότητος, ὃ πλεονάξον εἰς τρίχας τρέπεται" 
δεύτερον δὲ τῷ πλήϑει τοῦ αἵματος, ὃ πηγὴ μὲν 
εἷναι τῆς ἐν τῷ σώματι ϑερμότητος, ἔστι δὲ τοσοῦ- 
τὸν ταῖς γυναιξίν, ὥστ᾽ αὐτὰς καταπιμπράναι καὶ 
30 περιφλέγειν, εἰ μὴ πολλαὶ καὶ ταχεῖαι συμβαίνοιεν 
καϑάρσεις. τρίτον τοῦτο τὸ περὶ τὰς ταφὰς αἵρεῖ 
ϑερμότερα τὰ ϑήλεα τῶν ἀρρένων εἷναι" λέγεται 
γὰρ ὑπὸ τῶν σκευωρουμένων τάδε συντίϑεσϑαι 
παρὰ δέκα νεκροὺς ἀνδρῶν ἕνα γυναικὸς καὶ συν- 
0 ἐξάπτειν, δαδῶδές τι καὶ λιπαρὸν αὐτῶν τῆς σαρ- 


[ 


8. ἢ] ἣ τιοῖ ϑερμότατον] ϑερμὸν ὄντα ὙΥ. ταα]έτα θὲρ- 
μὸν ὄντα τν ὅδ ἀϑρύιτος γὰ. ᾿Δουίτος (ΑΥΪξι8) Εὶ 
8 μᾶλλον] ροϑὺ ψυχρὸν οΟἸ]]οοδὺ ὙΥ. πάλιν Εταροτίαβ 18 ἔοι- 
κεν εἶναι 31 αἱρεῖ θερμότερα] αἵ ὅ--α γὰ 10 Ε ρα 
38 τάδε Μ: τὰ μὲν 34 δέκα Ταπῖπδ: δὲ καὶ 


112 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


κὸρ ἐχούσης, ὥσθ᾽ ὑπέκκαυμα γίγνεσθαι τῶν ἄλλων. 
ἔτι δ᾽, εἰ ϑερμότερον τὸ γονιμώτερον αἵ δὲ παρ- 
Οϑένοι τῶν παίδων ὀργῶσι πρότερον καὶ σαλεύονται 
πρὸς τὸ γεννᾶν, οὐδ᾽ αὕτη τις ἀσθενὴς ἀπόδειξις 
ἂν εἴη τῆς ϑερμότητος. ἔτι δὲ μείζων καὶ πιϑανω- 5 
τέρα τὸ πρὸς τὰ κρύη καὶ τοὺς χειμῶνας εὐφόρως 
ἔχειν" ἧττον γὰρ αἱ πλεῖσται ῥιγοῦσι τῶν ἀνδρῶν 
καὶ παντάπασιν ἱματίων ὀλίγων δέονται. 
8. “41λ᾽ ἀπ᾿ αὐτῶν οἶμαι τούτων᾽ ὁ Φλῶρος 


ἔφη τῶν ἐπιχειρημάτων ἐλέγχεσθαι τὸ δόγμα. το. 


πρῶτον μὲν γὰρ ἀντέχουσι τῷ ψύχει μᾶλλον, ὅτι 
πολλάκις τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου δυσπαϑέστερόν 
ἐστιν" ἔπειτα μέντοι καὶ τὸ σπέρμα μὴ προγεγονέ- 
ναι τὸ γόνιμον διὰ κατάψυξιν, ἀλλ᾽ ὕλην μόνον 
Ὁ καὶ τροφὴν παρέχειν τῷ ἀπὸ τοῦ ἄρρενορ. ἔπειτα τ5 
λήγουσι" τίκτουσαι πολὺ πρότερον ἢ γεννῶντες οἵ 


ἄνδρες. κάονται δὲ βέλτιον ὑπὸ πιμελῆς, ὃ δοκεῖ Ὁ 


ψυχρότερον εἶναι τοῦ σώματος" ἥκιστα γοῦν οἵ νέοι- 
καὶ γυμναστικοὶ πιμελώδειρ. ἡ δ᾽ ἔμμηνος κάϑαρ- 

σις οὐ πλήϑους ἀλλὰ διαφϑορᾶς καὶ φαυλότητός 50 
ἐστιν αἵματος" τὸ γὰρ ἄπεπτον αὐτοῦ καὶ περιττω- 
ματικὸν οὐκ ἔχον ἵδρυσιν οὐδὲ σύστασιν ἐν τῷ 
σώματι δι’ ἀσϑένειαν ἐκπίπτει, παντάπασιν ἀμβλὺ 
καὶ ϑολερὸν ἀρρωστίᾳ τοῦ ϑερμοῦ γιγνόμενον. 

Ἑ δηλοῖ γοῦν καὶ τὸ ῥιγοῦν καὶ τὸ ὑποφρίττειν ὡς 5:5 
ἐπὶ πολὺ «τὰς καϑαιρομέναρ, ὅτι ψυχρόν ἐστι καὶ 
4 αὕτη Β: αὐτὸ 18 αρριοηᾶποι τἱὰ. δαὺ προγεγο- 


᾿ ψέναι φαίνεται τυὺ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος εἶκός 18 ψυχρό- 
τατον ἢ 19 ἔμμονος τηοὶ 


118ΕᾺ 1Π. 118 


ἄπεπτον τὸ κεκινημένον καὶ ἀποχωροῦν ἐκ τοῦ σώ- 
ματος. τὴν δὲ ψιλότητα τίς ἂν εἴποι, ὅτι ϑερμό- 
τητος οὐχὶ μᾶλλον ψυχρότητός ἐστι τὸ πάϑος, 
ὁρῶν τὰ ϑερμότατα τοῦ σώματος μέρη δασυνόμενα; 
δ πάντα γὰρ ἐξανϑεῖται τὰ τοιαῦτα τῷ ϑερμῷ, χα- 
φάσσοντι καὶ ἀναστομοῦντι τὴν ἐπιφάνειαν. ἡ δὲ 
λειότης πυκνότητι γέγονεν ὑπὸ ψυχρότητος" ὅτι δ᾽ 
εἰσὶ πυκνότεραι τῶν ἀνδρῶν, ὦ φίλ᾽ ᾿Αϑρυΐλατε, 
πυϑοῦ παρὰ τῶν ἔτι συναναπανομένων γυναιξὶν ἢ 
τὸ μύρον ἀληλιμμέναις ἢ ἔλαιον. ἀναπέμπλανται γὰρ 
αὐτοῦ τοῦ χρίσματος ἐν τῷ συγκαϑεύδειν, κἂν μὴ Ἐ 
ϑίγωσι μηδὲ προσάψωνται τῶν γυναικῶν, διὰ ϑερ- 
μότητα καὶ μανότητα τοῦ σώματος ἕλκοντος. "ἢ 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Ε. 
1 Εἰ ψυχρότερος τῇ δυνάμει ὃ οἶνος. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΑΘΡΥΊΙΜΑΤΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. “Οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ τῶν γυναικῶν᾽ 
ἔφη “καὶ πρὸς τοὐναντίον ἀνδρικῶς ἐπικεχείρηται. 


2 ὅτι " 8 καὶ οὐχὶ γ6] οὐχὶ δὲ αὶ 6 ἐξανϑεῖται ": ἐξ- 
ὠϑεῖται Ουοᾶ Β, ρτοροθυῖξ ἐξανϑεῖ ἀρὰ ΡΙαξ, Ῥ]θγαμιαυθ 
ἐχϑιιβίξσαμι δῦ 8 ὁπι. ᾿ιϑοπίουΒ: λούϊτε 11 αὐτοῦ 
τοῦ] αὐτοὶ τοῦ 18 μοδὲ ἕλκοντος ἴῃ γὰ Ρ' ὨΏ]18 δβὺ 180. 
βοὰ ἴῃ Β 8--4 Νὐξ, ϑαυρρῖοὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπὸ πυχνοῦ καὶ 
ψυχροῦ τοῦ τῶν γυναικῶν 18 οὐ μὴν ἀλλὰ - ἐπικεχεί- 
φηται] μαθ0 δχ ἢπθ εαρθιίοτίβ αυβθβέϊοπβ ἔπ Βαΐαβ ρσίω- 
οἷρίο οο!]οοαγὶῦ 7 19 ἔφη Χ: ἔφην 

ῬΙαίδτον! ΜοσδΗβ. ΥΙ. ΤΥ͂. 8 


114 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


τὸν δ᾽ οἶνον ἐπιϑυμῶ μαϑεῖν, ὁπόϑεν ὑπόνοιαν 
673 ἡμῖν τοῦ ψυχρὸς εἶναι παρέσχεν. “οἴει γάρ᾽ ἔφην 
ἐγώ 'τοῦτον ἡμέτερον εἶναι τὸν λόγον: ᾿ἀλλὰ τίνορ᾽ 
εἶπεν “ἑτέρου; ἱμέμνημαι μὲν οὖν᾽ ἔφην ἐγώ “καὶ 
᾿Αρφιστοτέλους ἐντυχὼν οὐ νεωστὶ λόγῳ περὶ τούτου 
τοῦ προβλήματος ἀλλ᾽ ἱκανῶς πάλαι. διείλεκται 
δὲ καὶ Ἐπίκουρος ἐν τῷ Συμποσίῳ πολλοὺς λόγους, 
ὧν τὸ κεφάλαιόν ἐστιν ὡς ἐγώμαι τοιόνδε. φησὶ 
γὰρ οὐκ εἶναι ϑερμὸν αὐτοτελῶς τὸν οἶνον, ἀλλ᾽ 
ἔχειν τινὰς ἀτόμους ἐν αὑτῷ ϑερμασίας ἀποτελεστι- 
κὰς ἑτέρας δ᾽ αὖ ψυχρότητος" ὧν τὰς μὲν ἀπο- 
βάλλειν, ὅταν εἰς τὸ σῶμα παραγένηται, τὰς δὲ 
Β προσλαμβάνειν ἐκ τοῦ σώματος, ὡς ἂν ἔχωσι κρά- 
σεως ἡμῖν ἢ φύσεως ὁμιλῆσαι, ὡς τοὺς μὲν ἐκϑερμαί- 
νεσϑαι τοὺς δὲ τοὐναντίον πάσχειν μεϑυσκομένους.᾽ 
2. “Ταῦτ᾽ εἶπεν ὁ Φλῶρος ἄντικρυς εἰς τὸν 
Πύρρωνα διὰ τοῦ Πρωταγόρου φέρει ἡμᾶς" δῆλον 
γὰρ ὅτι καὶ περὶ ἐλαίου καὶ περὶ γάλακτος μέλι- 
τός τε καὶ ὁμοίως τῶν ἄλλων διεξιόντες ἀποδρασό- 
μεϑα τὸ λέγειν περὶ ἑκάστου, ὁποῖον τῇ φύσει ἐστί, 
μίξεσι ταῖς πρὸς ἄλληλα καὶ κράσεσιν ἕκαστον γίγνε- 
σϑαι φάσκοντες. ἀλλὰ σὺ πῶς ἐπιχειρεῖς τὸ ψυχρὸν 
εἶναι τὸν οἶνον; “οὕτως᾽ ἔφην 'ὑπὸ δυεῖν τότε προσ- 
1 μαϑεῖν] μαθεῖν 11 ἘΞ Βο]υβ ἢ τοῦ] τὸ πιοὶ 

δ λόγῳ ΒαΒΙ]δοηβίβ: λόγου 1᾿᾿Ἐπίκουρος ἐν τῷ Συμπο- 
σίῳ] νἱὰ. ὕξομθσ. Ρ. 116 18 καὶ ὡς ἂν βοτίρϑ!ὺ ὕβθηθγαβ 
ουτὰ Ηυδίοπο οἱ ἀθίπᾶθ ἔχουσι ουπὶ 818, ἀ086 6β6Ὸ ποὴ 
Ἰαθθορο. ὉῈ Ἰοοῦβ ἔδειξαν βυδίθοδυτα ἔχωσι τοτϑϊ οδὲ αἵ 
ἄτομοι 16. ὁθχὴ. Τυσπθραβ: εἰπὼν 11 ἡμᾶς] ὅθ]. 


Ῥοθμποτυβ 30 ἐστι τῇ φύσει )Ρ΄ 89 τὸ] τῷ ' 38 ὑπὸ] 
ὡς ὑπὸ Ἢ μ ἐδ 


11ΒΕᾺ ΠΙ. τι 


ηναγκασμένος αὐτοσχεδιάσαι. πρῶτον δ᾽ ὑπῇει μοι 
τὸ γιγνόμενον ὑπὸ τῶν ἰατρῶν" τοῖς γὰρ ἐκλελυ- 
μένοις καὶ τόνου τινὸς δεομένοις κατὰ τὰς ἀρρω- 
στίας στομάχου ϑερμὸν μὲν οὐδὲν προσφέρουσιν Ο 
5οἶνον δὲ διδόντες βοηϑοῦσιν. ὡς δ᾽ αὕτως καὶ τὰς 
- ῥύσεις καὶ ἐφιδρώσεις οἴνῳ καταπαύουσιν, ὡς οὐδὲν 
ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον τῆς χιόνος ἵστάντι καὶ κρα- 
τύνοντι τῷ ψύχειν καὶ περιστέλλειν φερομένην τὴν 
ἕξιν. εἰ δὲ καὶ φύσιν καὶ δύναμιν εἶχε ϑερμαντι- 
τὸ κήν, ὅμοιον ἦν οἶμαι χιόνι πῦρ καὶ καρδίᾳ προσ- 
φέρειν ἄκρατον. ἔπειτα τὸν μὲν ὕπνον οἱ πλεῖστοι 
περιψύξει γίγνεσϑαι λέγουσι καὶ ψυκτικὰ τὰ πλεῖ- 
στα τῶν ὑπνωτιχῶν φαρμάκων ἐστίν, ὡς ὃ μαν- 
δραγόρας καὶ τὸ μηκώνιον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν σφό- 
τό δρα καὶ βίᾳ πολλῇ συνωθεῖ καὶ πήγνυσιν, ὃ δ᾽. 
οἶνος ἠρέμα καταψύχων ἴστησι μεϑ᾽ ἡδονῆς καὶ 
ἀναπαύει τὴν κίνησιν ἐν τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον οὔσης 
πρὸς ἐχεῖνα τῆς διαφορᾶρ. ἔτι δὲ τὸ μὲν ϑερμὸν Ὁ 
γόνιμον" εὔροιαν γὰρ ἡ ὑγρότης ἴσχει, καὶ τόνον 
30 τὸ πνεῦμα καὶ δύναμιν ὑπὸ τῆς ϑερμότητος ἐξορ- 
γῶσαν. οἵ δὲ πίνοντες πολὺν ἄκρατον ἀμβλύτεροι 
πρὸς τὰς συνουσίας εἰσὶ καὶ σπείρουσιν οὐδὲν εἰς 
γένεσιν ἰσχυρὸν οὐδὲ κεκρατημένον, ἀλλ᾽ ἐξίτηλοι 
καὶ ἀτελεῖς εἰσιν αἱ πρὸς τὰς γυναῖκας ὁμιλίαι 
Ὁ αὐτῶν διὰ φαυλότητα καὶ κατάψυξιν τοῦ σπέρμα- 


1 ὑπέειμει τιοὶ ἀ στομάχῳ γὰ οὐτα ἰπδθαᾳ. οοπίαπ- 
ξθπβ 10 καρδίᾳ ΒΘπΒΟΙδτιΒ: καρδίᾳ οἶνον 18 τὰ Χ: 
καὶ τὰ 16 καὶ καταπαύειΡ 11 οὔσης] αἀὰ. αὐτῷ Ὑ 
18 ἐκεῖνα Μ: ἐκεῖνο 3δ αὐτῶν] ἀ6]. Ποθῃποσιβ 

8: 


116 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΤΙΜ. 


τος. καὶ μὴν ὅσα πάσχουσιν ἄνθρωποι ὑπὸ κρύους, 
πάντα συμβαίνει τοῖς μεϑυσκχομένοις, τρόμοι, βαρύ- 
τητες, ὠχριάσεις, σάλοι τοῦ περὶ τὰ γυῖα πνεύμα- 
τος, ἀσάφεια γλώττης, ἔντασις τῶν περὶ τοῖς ἄκροις 

Ἑ νεύρων καὶ ἀπονάρκησις" τοῖς δὲ πλείστοις εἰς πά- υ 
ρεσιν αἱ μέθαι τελευτῶσιν, ὅταν ἐχπλήξῃ παντά- 
πασι καὶ κατασβέσῃ τὸ ϑερμὸν ὃ ἄκρατος. ἰῶνταί 
γε μὴν τὰς περὶ τὸ σῶμα τῶν μεϑυσκομένων καὶ 
κραιπαλώντων κακώσεις, εὐθὺς μὲν ὡς ἔοικε περι- 
στολῇ καὶ κατακλίσει συνθάλποντες, μεϑ᾽ ἡμέραν τὸ 
δὲ λουτρῷ καὶ ἀλείμματι καὶ σιτίοιρ, ὅσα μὴ ταράτ- 
τοντὰ τὸν ὄγκον ἅμα πράως ἀνακαλεῖται τὸ ϑερμὸν 

Ε ὑπὸ τοῦ οἴνου διεσπασμένον καὶ πεφυγαδευμένον 
ἐκ τοῦ σώματος. ὅλως δ᾽ εἰπεῖν, ἐν τοῖς φαινομέ- 
ψοιρ καὶ ὁμοιότητας ἀδήλους ἐξιχνεύομεν καὶ δυνά- τὸ 
μεις. οὐδὲν δὲ περὶ τῆς μέϑης δεῖ διαπορεῖν, ὁποῖόν 
ποτ᾽ ἐστίν: ὡς γὰρ ἔοικε, μάλιστα, ὡς εἰρήκαμεν, 
ἐοίκασι τοῖς πρεσβύταις οἵ μεϑύοντερ᾽ διὸ καὶ πρωι- 
αίτατα γηρῶσιν οἵ φίλοινοι᾽ τοὺς δὲ πολλοὺς αὐ- 
τῶν καὶ φαλακρώσεις ἄωροι καὶ πολιαὶ πρὸ ἡλικίας 
ἔχουσι" πάντα δὲ ταῦτα δοκεῖ ϑερμότητος ἐνδείᾳ 
καταλαμβάνειν τὸν ἄνθρωπον. ἔτι τοίνυν τὸ ὄξος 
οἴνου τινός ἐστι φύσις καὶ δύναμις" οὐδὲν δὲ τῶν 
σβεστηρίων ὄξους πυρὶ μαχιμώτερον, ἀλλὰ μάλιστα 
πάντων ἐπικρατεῖ καὶ συμπιέξει τὴν φλόγα δι’ ὑπερ- 55 


ο᾽ 


6 ἐκπήξῃ ΒΒ 9 κραιπαλούντων το 18 ἅμα Β: 
ἀλλὰ 14 ὁπι, ἯΓ: ὅμως δὲ εἶπον 16 ὁμοιότητας] ποιός 
τῆτας 171 μάλιστα ΨαυϊοοδίαΒ: μάλιστα δὲ Ῥοτί. μά- 
λιστά γε 18 ὁ] οἵ νέοι Ηἰτϑομήρίαβ 6011, Ῥ. 660 ἔ. ῥτο- 
ῬαρΠος 38 τιψόρ] τιρ Βὶ 


118ΕῈ 1Π. 111 


βολὴν ψυχρότητος. καὶ τῶν ἄλλων δὲ καρπῶν τοῖς 
οἰνώδεσι μᾶλλον ὡς ψυκτικοῖς χρωμένους τοὺς ἐα- 
τροὺς ὁρῶμεν ὥσπερ ῥόαις καὶ μήλοις. αὐτὴν δὲ θ68 
τὴν τοῦ μέλιτος φύσιν οὐχὶ πρὸς ὄμβριον ὕδωρ καὶ 

ὁ χιόνα συμμιγνύοντες οἰνοποιοῦσι, τοῦ ψυχροῦ τὸ 
γλυκὺ διὰ συγγένειαν εἰς τὸ αὐστηρόν, ὅταν κρα- 
τήσῃ, φϑείροντορ; οἵ παλαιοὶ δ᾽ οὐχὶ διὰ τοῦτο 
τῶν ἑρπετῶν τὸν δράκοντα καὶ τῶν φυτῶν τὸν 
κιττὸν ἀνέθεσαν τῷ ϑεῷ καὶ καϑιέρωσαν, ὥς τινος 

τὸ Ψυχρᾶς καὶ χρυώδους δυνάμεως; ἐὰν δέ, ὅτι τὸ κώ- 
νειον ἐπιπινόμενος ἰᾶσϑαι δοκεῖ πολὺς ἄκρατος, 
οἴωνται τοῦτο ϑερμότητος εἶναι τεκμήριον, ἡμεῖς 
αὖ φήσομεν ἀναστρέψαντες, ὅτι συγχραϑὲν αὐτῷ Β 
τοῦτο φάρμακον ἀνίατόν ἐστι καὶ καϑάπαξ ἀπο- 

τὸ κτείνει τοὺς πίνοντας᾽ ὥστε μηδὲν μᾶλλον εἶναι 
δοκεῖν τῷ ἀντιπράττειν ϑερμὸν ἢ τῷ συνεργεῖν ψυ- 
χρόν, εἴ γε δὴ ψυχρότητι τὸ κώνειον οὐκ ἄλλῃ 
τινὶ φύσει καὶ δυνάμει μᾶλλον πιϑανόν ἐστιν ἀναι- 
ρεῖν τοὺς πιόντας. ΄- 


10 δυνάμεως] δυνάμεως ἐνούσηνὐ 11 6ῃ. Βὶ οὐ ἴῃ 
γὰ ασ οὐ] οταΐατα δὲ: ἰάσασθαι 18 αὐτῷ Τυτηθθυβ: 
αὐτὸ 11 εἴ γε δὴ Ὑ: εἰ δὲ μὴ 


118 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ ς. 
Περὶ καιροῦ συνουσίας. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΛΟΓΟΥ. 
ΝΕΑΝΊΣΚΟΙ, ΖΏΠΥΡΟΣ, ΟΛΥΜΠΙΧΟΣ, ΣΩΚΛΑΡΟΣ. 


1. Νεανίσκοι τινὲς οὐ πάλαι τοῖς παλαιοῖς 16- 
γοις προσπεφοιτηκότες ἐσπάραττον τὸν Ἐπίκουρον, 
ὡς οὐ καλὸν οὐδ᾽ ἀναγκαῖον ἐμβεβληκότα λόγον 
περὶ καιροῦ συνουσίας εἰς τὸ Συμπόσιον' μιμνή- 
σκεσϑαι γὰρ ἀφροδισίων ἄνδρα πρεσβύτερον ἐν 
δείπνῳ μειρακέων παρόντων καὶ διαπορεῖν, πότερον 


σ΄ 


Ὁ μετὰ δεῖπνον ἢ πρὸ δείπνου χρηστέον, ἐσχάτης ἀκο- 


λασίας εἶναι. πρὸς ταῦϑ᾽ οἵ μὲν τὸν Ξενοφῶντα 
παρέλαβον ὡς ἀπάγοντα τοὺς συμπότας μετὰ δεῖ- 
πνον οὐχὶ πεζοὺς ἀλλ᾽ ἐφ᾽’ ἵππων ἐπὶ συνουσίας 
πρὸς τὰς γυναῖκας. Ζώπυρος δ᾽ ὁ ἰατρός, εὖ μάλα 
τοῖς Ἐπικούρου λόγοις ἐνωμιληκώς, οὐκ ἔφη προσ- 
ἔχοντας αὐτοὺς ἀνεγνωκέναι τὸ Ἐπικούρου Συμπό- 
σιον᾽ οὐ γὰρ ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς τινος καὶ καταστά- 
σεως τοῦτο πρόβλημα ποιησάμενον εἶτα λόγους ἐπ᾽ 
Ὁ αὐτῷ περαίνειν, ἀλλὰ τοὺς νέους ἀνιστάντα μετὰ 
δεῖπνον εἰς περίπατον ἐπὶ σωφρονισμῷ διαλέγεσϑαι 
καὶ ἀνακρούειν ἀπὸ τῶν ἐπιϑυμιῶν, ὡς ἀεὶ μὲν ἐπι- 
σφαλοῦς εἰς βλάβην τοῦ πράγματος ὄντος, κάκιστα 
6. 16 ᾿Επίκουρον»] νυἱὰ. Τβοποτ. Ὁ. 1117 14 οὐχὶ πε- 
ξοὺς ἀλλ᾽ “: οὐχι 4--ὅ γὙὰ 8 Β οἵ. Χθη. βγπρ. ἔπ. οὐ 
ἀρμοιν. Ῥοτε. 19. οἵ μὲν ἐφ᾽ ἕαπαν οἱ δ᾽ ἐπὶ ναᾶν ἢ πεῖοί τὸ 


βάδην ἴΌ. συνουσίᾳ 35 καὶ ἀνακρούσει Βα 98 
κισταὰ 8: μάλιστα 


1ΔΒΕᾺ ΠΙ. 119 


δὲ τοὺς παρὰ πότον καὶ ἐδωδὴν χρωμένους αὐτῷ 
διατιϑέντος. “εἰ δὲ δὴ καὶ προηγουμένως᾽ εἶπεν 
᾿᾿ἐξητεῖτο περὶ τούτου, πότερον οὐδ᾽ ὅλως ἐσκέφϑαι 
καλῶς εἶχε τὸν φιλόσοφον περὶ συνουσίας καιροῦ 
πκαὶ ὥρας, ἢ βέλτιον μὲν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ λο- 
γισμοῦ τὰ τοιαῦτα πράττειν, τὸν δὲ καιρὸν ἄλλως 
μὲν ἐπισκοπεῖν οὐκ ἄτοπον ἐν δὲ συμποσίῳ καὶ 
περὶ τράπεξαν αἰσχρόν; ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ τοὐναντίον 
ἄν τις ἐγκαλέσαι φιλοσόφῳ, μεϑ᾽ ἡμέραν ἐν τῇ δια- 
10 τριβῇ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν ἀνθρώπων παρόν- 
τῶν περὶ τούτου διαλεγομένῳ" κύλικος δὲ προκει- 
μένης ἐν συνήθεσι καὶ φίλοις, ἔνϑα καὶ τὸ παραλέξαι 
μῦϑον ἀμβλὺν ὄντα καὶ ψυχρὸν ἐν οἴνῳ συμφέρει, 
πῶς αἰσχρὸν εἰπεῖν τι καὶ ἀκοῦσαι εἰς συνουσίας 
16 χρῆσιν ὠφελίμως λεγόμενον; ὡς ἔγωγε, νὴ τὸν κύνα, 
καὶ τοὺς Ζήνωνος ἂν ἐβουλόμην᾽ ἔφη ᾿διαμηρισμοὺς 
ἐν συμποσίῳ τινὶ καὶ παιδιᾷ μᾶλλον ἢ σπουδῆς 
τοσαύτης ἐχομένῳ συγγράμματι, τῇ Πολιτείᾳ, κατα- Ἐ 
τετάχϑαι.᾽ 
32 2. Πρὸς τοῦτο πληγέντες οἵ νεανίσχοι σιωπῇ 
κατέκειντο᾽ τῶν δ᾽ ἄλλων τὸν Ζώπυρον ἀξιούντων 
τοὺς περὶ τούτου λόγους Ἐπικούρου διελϑεῖν, ἔφη 
τῶν μὲν κατὰ μέρος οὐχ ἀκριβῶς μνημονεύειν, 
οἴεσθαι δὲ τὸν ἄνδρα τὰς ἐκ τῆς συνουσίας πλη- 
36 γὰς δεδιέναι διὰ τὸν τῶν σωμάτων παλμὸν εἰς ταρα- 


τ 


1 παρὰ Τυτηθῦαθ: περὶ 1 ἄτοπον Β: ἄπορον ἐν οἵα. 
χαθὶ᾿ 12 παραλέξαι οδέϊον πατγατε Ὀθπ6 μβαροὺ 138 ἀμβλὺν 
ὄντα Ῥοθμπθσαβ: ἀμβλύνοντα ἐν οἴνῳ] Ὀθπθ Βαροὲ 
16 τοὺς Β: τοῦ θπι. βΑἸτηδεῖυδ: διαμέρισμοος 33 Ἐπι- 
κούρου] υἱᾶ, ὕδθιοτ, Ρ. 111 838 οὐκ ὙΌΙΟΟΡἰμ8 


120 ΟΥΔΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


χὴν καὶ σάλον ἐν τῷ τοιούτῳ βαδιξόντων. καϑόλου 
μὲν γὰρ ἐξ ἔδρας τὰ σώματα μεϑιστάναι πλήχτην 
ὄντα καὶ κινητικὸν ταραχῆς τὸν ἄκρατον' ἂν δ᾽ 
οὕτως ἔχοντα τὸν ὄγκον ἡμῶν γαλήνη μὴ παραλάβῃ 
καὶ ὕπνος, ἀλλ᾽ ἕτεραι διὰ τῶν ἀφροδισίων κινή- α 
σεις, ἐκϑλιβομένων καὶ μοχλευομένων τῶν μάλιστα 

664 συνδεῖν καὶ κολλᾶν τὸ σῶμα πεφυκότων, κίνδυνός 
ἐστιν ἀνέδραστον γίγνεσθαι τὸν ὄγκον, ὥσπερ ἐκ 
ϑεμελίων γιγνόμενον" οὐδὲ γὰρ εὖ ῥεῖν τηνικαῦτα τὴν 
γονήν, σφηνώσεως διὰ τὴν πλησμονὴν οὔσης, ἀλλὰ τὸ 
βίᾳ καὶ συμπεφυρμένην ἀποσπᾶσϑαι' διὸ χρῆναι 
φησὶν ὃ ἀνήρ, ὅταν ἡσυχία γένηται περὶ τὸ σῶμα 
καὶ λωφήσωσιν αἵ τῆς τροφῆς ἀναδόσεις καὶ τὰ 
ῥεύματα διεξιούσης καὶ φευγούσης, τὰ τοιαῦτα πράτ- 
τειν, πρὶν ἑτέρας αὖ πάλιν τροφῆς ἐνδεὲς γενέσϑαι 
τὸ σῶμα. συμβάλλοιτο δ᾽ ἄν τις "" τῷ Ἐπικούρῳ 
καὶ τὸν ἰατρικὸν λόγον. ὃ γὰρ μεϑ᾽ ἡμέραν καιρός, 
ἤδη τῆς πέψεως κρίσιν ἐχούσης, ἀσφαλέστερός ἐστιν" 

Βὴ δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον δρμὴ πρὸς τὴν συνουσίαν 
οὐχ ἀκίνδυνος" ἄδηλον γὰρ εἰ, τῆς τροφῆς μὴ κρα- 50 
τηϑείσης, ἀπεψία δέξαιτο τὸν ἐκ τῆς συνουσίας 
ἄραδον καὶ παλμόν, ὥστε διττὴν τὴν βλάβην γε- 
νέσϑαι. 


θι 


4 μὴ] οἵα. τιοῖ 6 κἀκμοχλευομένων Πδοπθταδ 8 61. 
Ῥορμποσῦβ: ἀνάϑαστον ὄγκον] οἶκον τοὶ ὥσπερ] ὥσπερ 
οἶκον ῬτΟΡΒΙΗ τος Ηαϊοηθβ 9. γιγνόμενο»] κινούμενον 
Τατηθθυθ. σειόμενον ὈυθοποταΒ. ΝΊΒΗ ορυθ. εὖ ῥεῖν] 
εὑρεῖν ταθῖ 11 Θχα, Ἧ᾽: συμπεφυρμένον 14 πνεύματα ἢ φευ- 
γοὐσης] τφυδούσης Τβοπθτβ 1 πρὶν Β: ὑφ’ 16 Ἶἴδο. 
δὰ 8" βο]ῖ; ἴσως) 11 ἰατρικὸν Τυγποῦυδ: πατρικὸν ὁ] οὐ 
πιο 18 ὁ1ο, Μ: ἀσθενέστερον 38 θτα. ΘΟΘΗποτιϑ: ἄραβον 


1ΒΕΒ ΠΙ. 121 


8. Ὑπολαβὼν δ᾽ Ὀλύμπιχος “ἐμοὶ μέν ἔφη τὸ 
τοῦ Πυϑαγορικοῦ Κλεινίου λίαν ἀρέσκει" λέγεται 
γὰρ ἐρωτηϑείς, ὁπηνίκα δεῖ μάλιστα γυναικὶ προσ- 
τέναι" ὋὅὍταν᾽ φάναι ἱμάλιστα τυγχάνῃς βλαβῆναι 

δ βουλόμενος. καὶ γὰρ ὃ Ζώπυρος εἴρηκε νῦν, ἔχει 
τινὰ λόγον" καὶ τὸν ἕτερον καιρὸν ἄλλας ἀκαιρίας 
ἔχοντα πρὸς τὸ πρᾶγμα καὶ δυσχερείας δρῶ. καϑά- 
πὲρ οὖν Θαλῆς ὃ σοφὸς ὑπὸ τῆς μητρὺς ἐνοχλού- 
μενος γῆμαι κελευούσης, ὑπεξέφυγέ πως καὶ πα- Ο 

1ὸ ρήγαγε λέγων πρὸς ταύτην ἐν ἀρχῇ μέν ᾿οὔπω και- 
φὸς ὦ μῆτερ, ὕστερον δ᾽ “οὐκέτι καιρὸς ὦ μῆτερ᾽" 
οὕτως ἄρα καὶ πρὸς ἀφροδίσια κράτιστον ἔσται ἔχειν 
ἕκαστον, ὥστε κατακλινόμενον λέγειν “οὔπω καιρός 
ἀνιστάμενον δ᾽ "οὐκέτι καιρός". 

1. 4. ᾿᾿Αϑλητικὰ ταῦτ᾽ εἶπεν ὁ Σώκλαρος “ὦ Ὀλύμ- 
πιχε, παντάπασιν ἔτι τῆς κοτταβίσεως ὄξοντα καὶ 
τῶν κρεοφαγιῶν ἐκείνων, οὐκ ἐν δέοντι. νέοι τὲ 
γὰρ πάρεισι γεγαμηκότες, ὑφ᾽ ὧν δεῖ 'φιλοτήσια 
ἔργα’ τελεῖσϑαι' καὶ ἡμᾶς οὔπω παντάπασιν ἡ ᾿ἄφρο- 

30 δίτη πέφευγεν, ἀλλὰ καὶ προσευχόμεϑα δήπουθεν 
αὐτῇ λέγοντες ἐν τοῖς τῶν ϑεῶν ὕμνοις " 

 ἀνάβαλλ᾽ ἄνω τὸ γῆρας, 
ὦ καλὰ ᾿Αφροδίτα.᾽ 


σκοπῶμεν οὖν, εἰ δοκεῖ, πότερον ἐμμελῶς καὶ 


8 προσεῖναι ταοῖ 9 ὑπεξέφυγέ πως καὶ 8: πῶς ὑπεξέ- 
γε, ἀθδτὰ ἸΙθγατῖ! δἀποξαίϊοπθτα 6Χχ τηδτρίπθ ἴπ ἐθχέσχω 
δέδια ΡῬυΐο 10 λέγων Β: λόγῳ ταύτην ": τὴν 

13 ἔσται) ταβ]ῖπι ἔστιν 11 κρεοφαγιῶν ἕ: κρεωφαγιῶν 
18 φιλοτήσια] οἵ. οπι, 1 346 32 Βοιρῖ. 8 Ρ. 660 


122 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΑΙΟΜ 


προσηκόντως ὁ Ἐπίκουρος ἢ παρὰ πᾶν δίκαιον 
ἀφαιρεῖ τὴν ᾿Δφροδίτην τῆς νυκτόρ' καίτοι κρά- 
τιστον αὐτῇ ϑεῶν μετεῖναί φησιν ἐρωτικὸς ἀνὴρ 
“Μένανδρος. συνετέϑη γὰρ οἶμαι καλῶς παρακά- 
λυμμα τῆς ἡδονῆς τὸ σκότος προϑεμένους ταῦτα δ 
πράσσειν, καὶ μὴ διὰ φωτὸς ἐντυγχάνοντας ἐξελαύ- 
νεῖν τῶν ὀμμάτων τὸ αἰδούμενον καὶ τῷ ἀκολάστῳ 
Ἑ ϑάρσος ἐμποιεῖν καὶ μνήμας ἐναργεῖς, αἷς τὸ ἐνδια- 
τρίβειν αὖϑις ἐκριπίξει τὰς ἐπιθυμίας. “ὄψις γὰρ 
ἡμῖν ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματος ἔρχεται κατὰ τὸ 
τὸν Πλάτωνα 'παϑημάτων᾽, καὶ σφόδρα ταῖς ἐγγὺς 
φαντασίαις τὴν ψυχὴν ἐγείρουσα πρὸς τὰ εἴδωλα 
τῆς ἡδονῆς, καινὴν ἀεὶ ποιεῖ καὶ πρόσφατον ἐπι- 
ϑυμίαν. ἡ δὲ νὺξ τὰ πλεῖστα καὶ μανιωδέστατα 
τῶν ἔργων ἀφαιροῦσα παράγει καὶ κατευνάξει τὴν τ 
φύσιν, οὐκ ἐξοκέλλουσ᾽ ὑπὸ τῆς ὄψεως εἰς ὕβριν. 
ἄνευ δὲ τούτων, τίν᾽ ἔχει λόγον ἀπὸ δείπνου μὲν 
ἥκοντα γεγανωμένον, ἂν οὕτω τύχῃ, στέφανον κομί- 
ξοντα καὶ μύρῳ κεχρισμένον, ἀποστραφέντα καὶ 
ΤΕ συγκαλυψάμενον καϑεύδειν" ἡμέρας δὲ καὶ διὰ μέσου 30 
τῶν πράξεων ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος τὴν γυναῖκα 


1. Ἐπίκουρος] νυἱᾶ. ὕβεποτ. Ρ. 118 3. καίτοι] ἧς τὸ 
Ῥοθμποταβ κράτιστον -- θεῶν] πλεῖστον θεῶν αὐτῇ ᾿άφρο- 
δίτης Οοδοίαβ. πλεῖστον αὐτῇ θεῶν ὈοΘΆποταΒ. οἵ, ΚΟΟΙ. 8 
Ρ. 309 4 συνετέθη, το ἐνετέθη 6 ἐξελαύνων ταθὶ 
Ἶ δα. Αποηγιαυθ: αἰδόμενον 8 τὸ ΒαΒΙΙΘοπβίβ: τὸ μὴ 
9. ἐκριπίζει ΤατποθυδΒ: ἐκριπτεῖ τὰς ΒΕΒΙ]θθμεὶθ: τῆς 
11 Πλάτωνα] ῬΒεάτ. ρ. 360 ἃ υδὲ ῥτὸ παϑημάτων Θϑὺ αἰσϑή- 
σεων σφοδρὰ ἢ 15 τὴν εἰ τὴν ἰάοτι ἐγείρουσαι 
τοὶ 18 ποιεῖ ΠΟΘΒηθταΒ 001]. Ρ. 108διΑι, 16 ἐξοκέλλου- 
σαν ΒΘΙΗΒΟΙθιΒ 18 κἂν" 20 ἐδκαλυψάμενον ϊγβοβιρίυβ 


1ΒΕΒ ΠΙ. 128 


μεταπέμπεσϑαι πρός τι τοιοῦτον ἢ πρωὶ δίκην ἀλεκ- 
τρυόνος συμπλέκεσϑαι; τὴν γὰρ ἑσπέραν, ὦ ἑταῖρε, 
τῶν πόνων ἀνάπαυσιν τὸν δ᾽ ὄρϑρον ἀρχήν" καὶ 
τὴν μὲν ὃ Δύσιος ἐπισκοπεῖ Διόνυσος μετὰ τῆς 
ὁ Τερψιχόρης καὶ Θαλείας, ὃ δὲ πρὸς τὴν ἐργάνην 
᾿᾿ϑηνᾶν καὶ τὸν ἀγοραῖον Ἑρμῆν ἐπανίστησι. διὸ 
τὴν μὲν ὠδαὶ κατέχουσι καὶ χορεῖαι καὶ ὑμέναιος 
'κῶμοί τ᾽ εἰλαπίναι τε καὶ ἠχήεις ϑρόος αὐλῶν" 


τὸν δὲ κτύποι ῥαιστήρων καὶ τρισμοὶ πριόνων καὶ 
10 τελωνικῶν ἐπορϑρισμοὶ κεκραγμῶν καὶ κηρύγματα θδδ 
καλουμένων ἐπὶ δίκας ἢ ϑεραπείας τινῶν βασιλέων 
ἢ ἀρχόντων ἐν ᾧ καιρῷ φροῦδα τὰ τῆς ἡδονῆς, 
“λήγει δὲ Κύπρις ϑαλίαι τε νέων, 
οὐδέ τι ϑύρσος φύλλα Βακχείου"᾽ 


τὸ συντείνουσι γὰρ αἱ φροντίδες. ἔπειτα δὲ καὶ ὃ 
ποιητὴς τῶν ἡρώων οὔτε γαμετῇ τινα μεϑ᾽ ἡμέραν 
οὔτε παλλακίδι συγχατέκλινε, πλὴν ἢ τὸν Πάριν 
δραπετεύσαντα ποιήσας καταδυόμενον εἰς τοὺς κόλ- 
πους τῆς γυναικός, ὡς οὐκ ἀνδρὸς ἀλλὰ μοιχοῦ 

30 λυσσῶντος οὖσαν τὴν μεϑημερινὴν ἀκρασίαν. καὶ 
μὴν οὐδὲ τὸ σῶμα βλάπτοιτ᾽ ἂν ὑπὸ τῆς συνουσίας 
μᾶλλον, ὡς ᾿Επίκουρος οἴεται, μετὰ τὸ δεῖπνον, ἄν 
7ὲ μὴ μεθύων τις ἢ ῥηγνύμενος ὑπὸ πλησμονῆς Β 

Ῥοβὺ ἀνάπαυσιν Θχοϊαοτὶς αὖ νἱὰ. (816 αὐἱὰ ἡμῖν οἵ 

ϑεοὶ διδδάκααιν δ": ϑαλίας 8 ἰδιοῖ οέβθ Ὑθγοὰβ 
τὸ Τυτμθθαβ 9 οχη. ἰάοτα: τριμμοὶ [αΌοῖ, Ῥ. 916 
ϑαλειαί γὰ. θάλλει αἴ Ὲ 14 οὐδ᾽ ἔτι ἔν Ἰακχίου ταθὶ. 


Θύσθλα τ᾽ Ἰάκχου Μαυοκίυὀ ὀ 19 τῆς γυναικὸς] οἵ. οτα, 
Γ 441 22 ᾿Επίκουρορ] υἱᾶ. Τβθπθτ, Ὁ. 118 


124 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΟΜ. 


ἅπτηται καὶ βεβαρημένος" ἀμέλει γὰρ οὕτως ἐπισφα- 
λὲς τὸ πρᾶγμα καὶ βλαβερόν. ἂν δ᾽ ἱκανῶς ἔχων τις 
αὑτοῦ καὶ μετρίως διακεχυμένος, τοῦ τε σώματος 
αὐτοῦ μαλακοῦ γεγονότος καὶ τῆς ψυχῆς παρεστώ- 
σης, διὰ χρόνου ποιῆται τὴν ἔντευξιν, οὔτε ταραχὴν 
ἀπεργάξεται μεγάλην διὰ τὸν ὄγκον οὔτ᾽ ἄλλο τι ὧν 
ἐπήγαγεν ἢ ψῦξις ἢ μετάϑεσις ἐξ ἕδρας ἀτόμων, ἧ 
φησιν Ἐπίκουρος" ἀλλὰ τῇ φύσει τὸ οἰκεῖον ἀπο- 
δούς, ἑαυτὸν δέ πως ἀπογαληνίσας ἀναπληρώσει, 
νέας ἐπιρροῆς τοῖς κενώμασι γιγνομένης. ἐχεῖνο δὲ τὸ 
Ομᾶλλον ἄξιον εὐλαβείας, τὸ σύνεγγυς ὄντα τῶν 
πράξεων ἀφροδισίοις χρῆσϑαι, μήποτ᾽ ἄρα μετέωρον 
τὸ σῶμα καὶ κεκλονημένον αἵ τε τῆς ψυχῆς φρον- 
τίδες αἵ τε περὶ τὰς χρείας πραγματεῖαι καὶ κόποι 
παραλαβόντες εὐθὺς ἐκτραχύνωσιν, οὐχ ἱκανὸν ἐν τὸ 
μέσῳ διάλειμμα τῆς φύσεως εἰς ἀνάπαυσιν λαβού- 
σης. οὐ γὰρ πάντες, ὦ ἑταῖρε, τὴν ᾿Επικούρου σχο- 
λὴν καὶ ῥᾳστώνην ὑπὸ λόγου καὶ φιλοσοφίας ἄφϑο- 
νὸν εἰς ἀεὶ παρεσκευασμένην ἔχουσι" πολλοὶ δ᾽ 
ἕκαστον ἀγῶνες ἐκδέχονται δι’ ἡμέρας, γυμνάσια "ο 
Ὁ δ᾽ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἅπαντας" οἷς οὔτε καλὸν οὔτε 
συμφέρον οὕτω διακείμενον τὸ σῶμα παρέχειν λυσ- 
σώσῃ συνουσίᾳ διακεχυμένον. τὸ δὲ μακάριον καὶ 


“ 


1 καὶ 4 αὐτῷ Ὁ καϑεστώσης Ἠοτγποτγᾶθημβ βθᾶὰ 
τἱᾶ, ϑγτα. τῆϑαβὀ 6 [οὔτ᾽ ἄλλο τι ὧν ἐπήγαγεν ἢ": 6 748} 
16 Ε' ταγένη 8 ἀλλὰ τῇ φύσει τὸ οἰκεῖον Βαρρ]οΥί οὕχα 
Ὑ: δ--ὁ γὰ 383  ὠΦφ ἀπογαληνίσας Ὑ: ἀπογαλ 1--8 
γὰ 18Ε 12 μήποτε ": μήτε 11 ᾿Επικούρου) ὕδοποι. 
Ρ. 384 38 διακεχυμένον ΠΟΘΆποΙαΒ: δια 1-8 γὰ 18 Ε 
οἵ, ΡΙαύ, ἀθ Τιορρ. Ρ. ΤΊδο 


18ῈΕ8 ΠΙ. 126 


ἄφϑαρτον ἔστω μὲν ὃν οἷον αὐτῷ, μὴ φροντίξον τῶν 
καϑ᾿ ἡμᾶς" ἡμῖν δέ που νόμῳ πόλεως συνεπομένοις 
ἐξευλαβητέον ἐστὶν εἰς ϑέρος ἐμβαλεῖν καὶ κατάρχε- 
σϑαι ϑυσιῶν, ὀλίγον ἔμπροσϑεν διαπεπραγμένοις τι 

5 τοιοῦτον. ὅϑεν εὖ ἔχει τὸ τὴν νύκτα καὶ τὸν ὕπνον 
ἐν μέσῳ ϑεμένους καὶ ποιήσαντας ἱκανὸν διάλειμμα 
καὶ διάστημα καϑαροὺς αὖϑις ὥσπερ ἐξ ὑπαρχῆς 
καί ἱνέα ἐφ᾽ ἡμέρῃ φρονέοντας᾽ κατὰ “4ημόκριτον 
ἀνίστασϑαι.᾽. 


1 ΠΡΟΒΔΗΜΑ Ζ. 
“Διὰ τί γλεῦκος ἥκιστα μεϑύσκει. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΔΟΓΟΥ. 


ΠΛΟΥ͂ΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂, ΑΓΙΑΣ, 
ΑΡΙΣΤΑΙΝΈΤΟΣ, ΑΑΛΟῚ ΝΈΕΑΝΙΣΚΟΙ. 


ι 1, Τοῦ νέου οἴνου ᾿ἡϑήνησι μὲν ἑνδεκάτῃ μηνὸς 
κατάρχονται, Πιϑοίγια τὴν ἡμέραν καλοῦντες" καὶ 
πάλαι γ᾽ ὡς ἔοικεν εὔχοντο, τοῦ οἴνου πρὶν ἢ 
πιεῖν ἀποσπένδοντες, ἀβλαβῆ καὶ σωτήριον αὐτοῖς 
τοῦ φαρμάκου τὴν χρῆσιν γενέσθαι. παρ᾽ ἡμῖν δ᾽ 

30 ὁ μὲν μὴν καλεῖται Προστατήριος, ἕκτῃ δ᾽ ἰσταμέ- 
νοῦ νομέξεται ϑύσαντας ἀγαϑῷ δαίμονι γεύεσϑαι 


1 μὲν ὃν": μένον αὐτῷ (80. Ἐρίσατο) ΒΕ: αὐτὸ ΡΓ. 
ὁμι. Ὀδθηθττιθ φροντίζον Ὀαθδπθταθ: φροντίζειν 8. συν. 
ἑπομένοις ΠΟΘΒΏΘταΒ ὁχ ΡΙδέ. ἀθ ΙΘβῈ. Ρ. 916: εὖ ἔπο- 
μένος 8. ϑέρος ἐμβαλεῖν] ϑεῶν ἱερὸν (τε} ϑ᾽ ἱερὸν) 
προσεμβάλλειν Ὁ 8 νέα Β: Ψέᾳ Πδτὶ, νέα νέᾳ Μρανὶρίυβ. 
οὗ ΜυΪΙΔΟΝ. 1 Ρ. 866 16 6πι,᾿ Ατηγούαδ: πιυϑοινία, 


1260 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΟΜ 


τοῦ οἴνου μετὰ ξέφυρον" οὗτος γὰρ μάλιστα τῶν 
ἀνέμων ἐξίστησι καὶ κινεῖ τὸν οἶνον, καὶ ὃ τοῦτον 

Ρ διαφυγὼν ἤδη δοκεῖ παραμένειν βέβαιος. ἔϑυσεν 
οὖν ὁ πατὴρ ὥσπερ εἰώϑει τὴν ϑυσίαν, καὶ μετὰ 
τὸ δεῖπνον, ἐπαινουμένου τοῦ οἴνου, τοῖς φιλοσο- 5 
φοῦσι μειρακίοις μεϑ᾽ ἡμῶν προύβαλε ξητεῖν λόγον, 
ὡς τὸ γλεῦκος ἥκιστα μεϑύσκχει. τοῖς μὲν οὖν πολ- 
λοῖς παράδοξον ἐφάνη καὶ ἄπιστον" ὁ δ᾽ “Ἁγίας ἔφη 
τὸ γλυκὺ πανταχοῦ προσίστασϑαι καὶ πλήσμιον εἶναι" 
διὸ καὶ γλεύκους οὐκ ἄν τινα πιεῖν ῥᾳδίως ὅσον εἰς τὸ 
μέϑην ἵκανόν ἐστιν" ἀπαγορεύειν γὰρ ἀηδίᾳ τὴν 
ὄρεξιν ἄχρι τοῦ μὴ διψῆν προελϑοῦσαν. ὅτι δὲ τοῦ 
γλυκέος διαφέρει τὸ ἡδὺ καὶ τὸν ποιητὴν ἐπιστά- 
μενον λέγειν 

606 τυρῷ καὶ μέλιτι γλυκερῷ καὶ ἡδέι οἴνῳ"᾽ 15 
τὸν γὰρ οἷνον ἐν ἀρχῇ μὲν εἶναι γλυκύν, γίγνεσθαι 
δ᾽ ἡδὺν ὅταν εἰς τὸ αὐστηρὸν τῇ πέψει μεταβάλῃ 
παλαιούμενος. 

2. ᾿Δφισταίνετος δ᾽ ὃ Νικαεὺς ἔν τισιν ἐνίοις 
γράμμασιν ἀνεγνωχὼς ἔφη μνημονεύειν, ὅτι γλεῦ- 50 
κος μιχϑὲν οἴνῳ παύει μέϑην᾽ τῶν δ᾽ ἰατρῶν τινας 
λέγει τοὺς πλέον πιόντας κελεύειν ἐμεῖν, εἶθ᾽, ὅταν 
μέλλωσι καϑεύδειν, ἄρτον εἰς μέλε καταβάψαντας 

8 βεβαίως ἘΞ δ Τατηοναθ: τοῦ δείπνορ ἐπαινου- 
μένου] εἰσαγομένου ἢ Ἰ ὠρ] πῶς Ψαϊοοθία 10 ὁπι. 

: γλεῦκος 13 θτα, ὙΌΪΟΟΡίαΒ: προσελϑοῦσαν 16 ἨΗοπι. 
ὑ 8 19 ἐνίοιρ] ἔναγχος ΤυταοδαΒ, 90 γλεῦκος μιχϑὲν 
βοτῖρϑὶ οαπι Αταγοίο: γάυχὺς (ρτῖα ὁ ἐπ ταβ. γα) μιχϑεὶς 


οἵ, Αὐϊοίοί, Ρ. 875, 880 39 ἔλεγεν Τυγιθθυα ἐμεῖν ὍΓ 
6χ Μβοῖορ, 7, 7, 11 


18Ὲ8 1Π. 121 


ἐμφαγεῖν ἔδοσαν. εἴ τι οὖν αἱ γλυκύτητες ἀμβλύ- 
νουσι τὸν ἄκρατον, εἰκότως ὁ νέος οἶνος οὐ μεϑύ- 
κει, πρὶν ἂν ἡ γλυκύτης μεταβάλῃ. 
8. Σφόδρ᾽ οὖν ἀπεδεξάμεϑα τὴν εὑρησιλογίαν 
δ τῶν νεανίσκων, ὅτι τοῖς ἐμποδὼν οὐκ ἐπιπεσόντες Β 
ἰδίων εὐπόρησαν ἐπιχειρημάτων. ἐπεὶ τά γε πρό- 
χειρα καὶ ῥάδια λαβεῖν ἥ τε βαρύτης ἐστὶ τοῦ γλεύ- 
κους, ὡς ᾿Δριστοτέλης φησίν, ἡ διακόπτουσα τὴν 
κοιλίαν, καὶ τὸ πολὺ συμμένειν πνευματῶδες καὶ 
1ὸ ὑδατῶδες" ὧν τὸ μὲν εὐθὺς ἐκπίπτει βιαξόμενον, 
τὸ δὲ πέφυκε τὸ ὑδατῶδες ἀμβλύτερον ποιεῖν τὸν 
οἶνον" παλαίωσις δ᾽ ἐπίτασιν ποιεῖ, ἐκκρινομένον 
τοῦ ὑδατώδους" καὶ γίγνεται μέτρῳ μὲν ἐλάττων 
ὃ οἶνος δυνάμει δὲ σφοδρότερος. 


16 ΉΣΑΝ Η. σ 
Διὰ τί τῶν ἀκροθαὐράκων λεγομένων οἵ σφόδρα μεϑύοντες 


ἧττον παρακινητικοί εἶσιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤΗΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂. 


Ὁ 1. 'Οὐκοῦν᾽ εἶπεν ὃ πατήρ "ἐπεὶ παρακεκινήκα- 
μὲν τὸν ᾿Αριστοτέλη, καὶ περὶ τῶν ἀκροϑωράκων τι 
καλουμένων ἴδιον ἐπιχειρήσομεν εἰπεῖν" οὐ γὰρ ἴκα- 

1. ἔδοσαν] 86. οἵ ἰατροί τααῤαῖα, οοπδέγαοείοπθ 8 τὸν " 
5 εὐπύφησαν ": ηὐπέρησαν Τῆκε] ἤτοι πιοὶ 8 ᾿ἀρισεοτάληρῇ 


Ῥταρτα. 390 9 συμβαίνειν ὈπθοπόταΒ 11 τὸ ὑδατῶδες] θ᾽ 
Ἐϊτϑοβήρίυθς 12 ἐπίτασιν ποιοὶ ΘΕΔΟΙγ: ἐπὶ τὰ ὃ γὰ 10 Ε 


128 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


νῶς μοι δοκεῖ, καίπερ ὀξύτατος ὧν ἐν τοῖς τοιού- 
τοις ξητήμασι, διηκριβωκέναι τὴν αἰτίαν. φησὶ γὰρ 
οἶμαι τοῦ μὲν νήφοντος εὖ καὶ κατὰ τὰ ὄντα κρί- 
Ψνειν τὸν λογισμόν, τοῦ δ᾽ ἄγαν μεϑύοντος ἐκλελυ- 
μένην κατέχεσϑαι τὴν αἴσϑησιν, τοῦ δ᾽ ἀκροϑώ- ᾽ 
φαχκος ἔτι μὲν ἰσχύειν τὸ φανταστικὸν ἤδη δὲ 
τεταράχϑαι τὸ λογιστικόν" διὸ καὶ κρίνειν καὶ κα- 

Ῥ κῶς κρίνειν ἐπακολουϑοῦντα ταῖς φαντασίαις. ἀλλὰ 
πῶς᾽ εἶπεν “ὑμῖν δοκεῖ περὶ τούτων; 

2. “Ἐμοὶ μέν᾽ ἔφην “ἐπισκοποῦντι κατ᾽ ἐμαυ- τὸ 
τὸν ἀποχρῶν οὗτος ἦν πρὸς τὴν αἰτίαν ὁ λόγος" 
εἰ δὲ κελεύεις ἴδιόν τι κινεῖν, ὅρα πρῶτον εἰ τὴν 
εἰρημένην διαφορὰν ἐπὶ τὸ σῶμα μετοιστέον ἐστί. 
τῶν γὰρ ἀκροϑωράκων ἡ διάνοια μόνον τετάρακται, 
τὸ δὲ σῶμα ταῖς ὁρμαῖς ἐξυπηρετεῖν δύναται, μήπω τὸ 
βεβαπτισμένον: ὅταν δὲ κατασεισϑῇ καὶ πιεσϑῇ, 
προδίδωσι τὰς δρμὰς καὶ παρεῖται" μέχρι γὰρ ἔργων 
οὐ πρόεισιν" ἐκεῖνοι δὲ τὸ συνεξαμαρτάνον ἔχοντες 
οὐ τῷ μᾶλλον ἀλογιστεῖν ἀλλὰ τῷ μᾶλλον ἰσχύειν 

Ἑ ἐλέγχονται. ἀπ᾽ ἄλλης δ᾽ εἶπον ἀρχῆς σχοποῦντι 30 
τοῦ οἴνου τὴν δύναμιν, οὐδὲν κωλύει ποικίλην 
εἶναι καὶ τῇ ποσότητι συμμεταβάλλουσαν. ὥσπερ ᾿ 
τὸ πῦρ τὸν κέραμον, ἂν μὲν ἧ μέτριον, συγχκρατύ- 
νει καὶ πήγνυσιν" ἂν δ᾽ ὑπερβολῇ πλήξῃ, συνέτηξε 
καὶ ῥεῖν ἐποίησεν" ἀνάπαλιν δ᾽ ἡ ὥρα τοὺς πυρε- .5 
τοὺς ἀρχομένη μὲν ἀνακινεῖ καὶ ἐκκάει, προϊούσης δέ, 





8 κατὰ ΠΟΘΆποτιΒ 001]. ΡΙα,. Ῥμβθᾶτ. Ὁ. 362}. οἵ, Ατἱϑύού. 
871, 12. 816. 8ὺ 8 6), 8: ἐπακολουθοῦντας 18 ἐκείνῃ 
80. τῇ διανοίᾳ ΒΞ 19 ἀλλὰ τῷ] ἀλλὰ τὸ ταοῖ 


1ΒΕᾺ Π|. 129 


μᾶλλον καϑίστανται καὶ ἀπολήγουσι' τί οὖν κω- 
λύει καὶ τὴν διάνοιαν ὑπὸ τοῦ οἴνου φυσικῶς κι- Ε 
νουμένην, ὅταν ταραχϑῇ καὶ παροξυνϑῇ, πάλιν 
ἀνέεσϑαι καὶ καϑίστασϑαι πλεονάξοντος; ὃ γοῦν 
ὁ ἐλλέβορος ἀρχὴν τοῦ καϑαίρειν ἔχει τὸ ταράττειν 
τὸν ὄγκον" ἀλλ᾽ ἣν ἐλάττων τοῦ μετρίου δοϑῇ, τα- 
φάττει μὲν οὐδὲν δὲ καϑαίρει. καὶ τῶν ὑπνωτικῶν 
ἔνιοι λαβόντες ἐνδοτέρω τοῦ μετρίου ϑορυβωδέστε- 
φον διατέϑενται, πλέον δὲ λαβόντες ἔνιοι καϑεύ- 
1 δουσιν. εἰκὸς δέ που καὶ ταύτην τὴν περὶ τὸν 
ἀκροϑώρακα ταραχήν, ὅταν ἀκμὴν λάβῃ, μαραίνε- 
σϑαι, καὶ πρὸς τοῦτο συνεργεῖν τὸν οἷἶνον' πολὺς 
γὰρ εἰσελθὼν τὸ σῶμα συνεξέκαυσε καὶ κατανά- 601 
λῶσε τὸ μανιῶδες τῆς ψυχῆς. ὥσπερ γὰρ ἡ ϑρηνῳδία 
τὸ καὶ ὁ ἐπικήδειος αὐλὸς ἐν ἀρχῇ πάϑος κινεῖ καὶ 
δάκρυον ἐκβάλλει, προάγων δὲ τὴν ψυχὴν εἰς οἶκτον 
οὕτω κατὰ μικρὸν ἐξαιρεῖ καὶ ἀναλίσκει τὸ λυπητι- 
κόν" ὁμοίως ἴδοις ἂν καὶ τὸν οἶνον, ὅταν σφόδρα 
ταράξῃ καὶ παροξύνῃ τὸ ἀκμαῖον καὶ ϑυμοειδές, 
30 αὖϑις καταδύοντα καὶ καϑιστάντα τὴν διάνοιαν, 
ὡς πορρωτέρω μέϑης προϊοῦσαν ἡσυχάξειν.᾽ 
1 καθίσταται τοὶ ΦΘ ἔνιοι] ἀο!. αΞὀ 18 συνεξέ- 
κῖυσε ὙἹ. συνεξέπαυσε ὈοΘὨποτυα. συνεξέλυσεῦ 14 γὰρ ἯΓ 


16 ἐκκαλεῖ Ἐτηροτία 19 καὶ παροξύνῃ Χ: παροξύνει 
30 τι, Β: καταδύονται καὶ καϑίστανται 


ῬΙαίασομι Μόσαηβ, Υ͂ΟΙ. 1Υ͂. 9 


180 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ. 
Περὶ τοῦ ἢ πέντε πίνειν ἢ τρί᾽ ἢ μὴ τέσσαρα. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΊΑΔΟΓΟΥ. 
ΑΡΙΣΤΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤΗΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂. 


1. Ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, ᾿Αρίστων ἀναβοή- 
σας ὥσπερ εἰώϑει 'ἱπέφανται᾽ εἶπεν “εἰς τὰ συμ- 
Βππόσια τῷ δικαιοτάτῳ καὶ δημοκρατικωτάτῳ τῶν 
μέτρων κάϑοδος, ὑπὸ δή τινος καιροῦ νήφοντος 
ὥσπερ τυράννου πεφυγαδευμένῳ πολὺν χρόνον. 
καϑάπερ γὰρ οἵ περὶ λύραν κανονικοὶ τῶν λόγων 
φασὶ τὸν μὲν ἡμιόλιον τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν 
παρασχεῖν τὸν δὲ διπλάσιον τὴν διὰ πασῶν, τὴν 
δὲ διὰ τεσσάρων ἀμυδροτάτην οὖσαν ἐν ἐπιτρίτῳ 
συνίστασϑαι" οὕτως οἵ περὶ τὸν Διόνυσον ἁρμονι- 
κοὶ τρεῖς κατεῖδον οἴνου συμφωνίας πρὸς ὕδωρ, 
Ὁ διὰ πέντε καὶ διὰ τριῶν καὶ διὰ τεσσάρων, οὕτω 
μὲν λέγοντες καὶ ἄδοντες 


“ἢ πέντε πίνειν ἢ τρί᾽ ἢ μὴ τέσσαρα. 


πέντε γὰρ" ἐν ἡμιολίῳ λόγῳ, τριῶν ὕδατος κε- 
ραννμμένωυ πρὸς δύ᾽ οἴνου" τρία δ᾽ ἐν διπλασίῳ 
πρὸς ἕνα μιγνυμένων δυεῖν" τέσσαρα δ᾽, εἰς ἕνα 
τριῶν ὕδατος ἐπιχεομένων, οὗτός ἐστιν ἐπίτριτος 


δ 6πι. Χ: ἀριστίῶφ. 8 6τα. Ιαπηοίέυδ: μετρέων 

18 ἢ πέντε Ὑυ]οΟὈϊυΒ. 19 156. 8 γὰ 4 Ε΄. ἐστι 
τριῶν ΒαΡΙΘΘπο 5 Νὰ 18 Β ἴδ. κεραννυ- 

νων ΤΌΓΠΘΡυΒ: κεραννύμενον οὐ 30 τρία δ' ἴυτηο.- 

8: ταῦ’ 81 πρὸς ἕνα μιγνυμένων Ὑ: προσμιγνυμένων 





118Ὲ8 ΙΠ. 181 


λόγος, ἀρχόντων τινῶν ἐν πρυτανείῳ νοῦν ἐχόντων 
ἢ διαλεκτικῶν τὰς ὀφρῦς ἀνεσπαχότων, ὅταν τὰς 
μεταπτώσεις τῶν λόγων ἀνασκοπῶσι, νηφάλιος καὶ 
ἀδρανὴς κρᾶσις. ἐκείνων δὲ τῶν ἄλλων ἡ μὲν 
ὃ δυεῖν πρὸς ἕνα τὸν ταρακτικὸν τοῦτον καὶ ἀκρο- 
ϑώρακα τῆς μέϑης ἐπάγει τόνον 
κινοῦντα χορδὰς τὰς ἀκινήτους φρενῶν Ρ 


οὔτε γὰρ ἐᾷ νήφειν οὔτε καταδύειν παντάπασι τὸ 
ἀνόητον εἰς τὸν ἄκρατον: ἡ δὲ δυεῖν πρὸς τρία 
τὸ μουσικωτάτη, πᾶσ᾽ ὑπνοφόρος καὶ λαϑικηδὴς καὶ 
κατὰ τὴν Ἡσιόδειον ἐκείνην ᾿ἀλεξιάρην παίδων εὐ- 
κηλήτειραν᾽ τῶν ἐν ἡμῖν ἀγερώχων καὶ ἀκόσμων 
παϑῶν διὰ βάϑους ποιοῦσα γαλήνην καὶ ἡσυχίαν: 
2. Πρὸς ταῦτα τῷ ᾿Αρίστωνι ἀντεῖπε μὲν οὐδείς" 
1 δῆλος γὰρ ἦν παίξων" ἐγὼ δ᾽ ἐκέλευσα λαβόντα πο- 
τήριον ὥσπερ λύραν ἐντείνεσϑαι τὴν ἐπαινουμένην 
κρᾶσιν καὶ ἁρμονίαν, καὶ προσελθὼν ὃ παῖς ὑπή- Β 
χει τὴν ἄκρατον" ὁ δ᾽ ἀνεδύετο, λέγων ἅμα γέλωτι 
τῶν λογικῶν εἶναι περὶ μουσικὴν οὐ τῶν ὀργανι- 
30 κῶν. ὃ μέντοι πατὴρ τοσοῦτον ἐπεῖπε τοῖς εἰρημέ- 
νοι, ὅτι δοχοῦσιν αὐτῷ καὶ οἵ παλαιοὶ τοῦ μὲν 
Διὸς δύο ποιεῖν τιϑήνας, τὴν Ἴτην καὶ τὴν ᾿Αδρά- 
στειαν, τῆς δ᾽ Ἥρας μίαν, τὴν Εὔβοιαν: ἀμέλει δὲ 


1 τινῶν Τατπθθαβ: τριῶν 8 ὁπ. Ἧ: ἀνασπῶσι 4 κρᾶ- 
σις ΤΌτηΘΡαΒ: φάσις ἄλλων] βο. λόγων Ἰ Ναυοκ, Ρ. 901 
ὁ τὸ ἀνόητον Χ: τὸν ἀνόητον 10 οἴῃ. Τατποδυσ: μουσι- 
κώτατα 11 οἵ, Ηθ8. ΟὉ 464 14 πρὸς ταῦτα τὰ ᾿Δρίστω- 
νὸς ΒΘηβθίθστι 89 ὅ: τιϑηνὰῤ  ἠἸἼτην] Ἴδην Χ οχ 
ἈΡοΙ]οδοτὶ 1, 1, ὃ 
9: 


Ι 





182 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΌΜ 


καὶ τοῦ ᾿ἡπόλλωνος δύο, τὴν ᾿4λήϑειαν καὶ τὴν 
Κορυϑάλειαν" τοῦ δὲ Διονύσου πλείονας, ὅτι δεῖ 
τὸν ϑεὸν τοῦτον ἐν πλείοσι μέτροις νυμφῶν τιϑα- 
σευόμενον καὶ παιδευόμενον ἡμερώτερον ποιεῖν καὶ 
φρονιμώτερον. 


Ε ΠΡΟΒΛΗ͂ΜΑ Ι. 


Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἣ τὸν 
ἥλιον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΛΟΓΟΥ. 
ἙΕΥΘΥΔΗΜΟΣ, ΣΆΤΥΡΟΣ. 


1. Εὐθύδημος ὃ Σουνιεὺς ἑστιῶν ἡμᾶς σῦν 
ἄγριον εὐμεγέϑη παρέϑηκεν' ἐπιϑαυμασάντων δὲ 
τῶν παρόντων, ἄλλον ἔφη πολὺ μείξονα κομιξόμε- 
νον ὑπὸ τῆς σελήνης διαφϑαρῆναι καὶ σφόδρα γε 
περὶ τῆς αἰτίας διαπορεῖν" οὐ γὰρ εἰκὸς εἶναι μὴ 

668 τὸν ἥλιον μᾶλλον τὰ κρέα σήπειν ϑερμότερον ὄντα 
τῆς σελήνης. ὁ δὲ Σάτυρος “οὐ τοῦτ᾽ ἔφη ἱμάλιστα 
ϑαυμάσειεν ἄν τις, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ ὑπὸ τῶν κυνη- 
γῶν γιγνόμενον" ὅταν γὰρ ἢ σῦν ἢ ἔλαφον κατα- 
βαλόντες πόρρωϑεν εἰς πόλιν ἀποστέλλωσι, χαλκοῦν 
ἐμπηγνύουσιν ἧλον ὡς βυηϑοῦντα πρὸς τὴν σῆψιν.᾽ 

2. Ὡς οὖν ἐπαυσάμεϑα δειπνοῦντες, καὶ πάλιν 
ὁ Εὐθύδημος ἐπιμνησθεὶς τοῦ διαπορηϑέντος “Μο- 
σχίων᾽ ἔφη 'φησὶν ὁ ἰατρὸς τὴν σῆψιν τῆξιν καὶ 


- Σουρεεὺο συνιερεὺς Ὑ 6χ Ῥ. Τ006. 34 ἔφη φησὶν ὁ 
Ὕ: ἔφη ὁ 


[} 


ΤΙΒΕᾺ ΠΙ. 188 


ῥύσιν σαρκὸς εἰς ὑγρὸν φϑορᾷ μεταβαλούσης, καὶ 
ὅλως ὑγραίνεσϑαι τὰ σηπόμενα" ϑερμασίαν δὲ πᾶ- 
σαν, ἂν μὲν ἣ μαλακὴ καὶ πραεῖα, κινεῖν τὰ ὑγρὰ 
καὶ κωλύειν. ἂν δ᾽ ἧ πυρώδης, τοὐναντίον ἀπισ- 
πχναίνειν τὰς σάρκας. ἐκ δὲ τούτων φανερὸν εἶναι Β 
τὸ ξητούμενον' τὴν γὰρ σελήνην ἠρέμα χλιαίνου- 
σαν ἀνυγραίνειν τὰ σώματα, τὸν δ᾽ ἥλιον ἀναρπά- 
ξειν μᾶλλον ἐκ τῶν σωμάτων τὸ νοτερὸν διὰ τὴν 
πύρωσιν" πρὸς ὃ καὶ τὸν ᾿Αρχίλοχον εἰρηκέναι φυ- 
τὸ σικῶς 
“ἔλπομαι, πολλοὺς μὲν αὐτῶν Σείριος καϑαυανεῖ 
ὀξὺς ἐλλάμπων"᾽ 
ἔτι δὲ σαφέστερον Ὅμηρον ἐπὶ τοῦ Ἕκτορος, ᾧ 
κειμένῳ νεφέλην τινὰ σχιερὰν ὃ ᾿Απόλλων ἐπήγαγε, 
15 “μὴ πρὶν μένος ἠελίοιο 
σκήλῃ ἀμφὶ περὶ χρόα ἵνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν"᾽ 


Ω 


τὴν δὲ σελήνην ἀδρανεστέρας ἀφιέναι τὰς αὐγάς" 
ἱμέλας γὰρ αὐταῖς οὐ πεπαίνεται βότρυς᾽ 

κατὰ τὸν Ἴωνα ὁ 

32 8. Δεχϑέντων δὲ τούτων, ἐγώ τἄλλα μέν᾽ ἔφην 

“εἴρηται καλῶς" τῇ δὲ ποσότητι καὶ τῷ μᾶλλον καὶ 

ἧττον τῆς ϑερμασίας κρίνειν τὸ σύμπαν οὐ δεῖ" 

καὶ γὰρ ἥλιον δρῶμεν ἧττον ἐν τῷ χειμῶνι ϑάλποντα 
1 φϑορᾷ Β: φϑορᾶξς 4 κωλύειν] χαλᾶν Ὑ. διαλύειν 

8ῃ μωλύεινέ 11 ΒΕΙρΚ. 3 Ρ. 3898 16 Ηοχπι.. Ψ 190 

18 Ναῦοκ. Ρ. 144 21 καὶ τῷ μᾶλλον -- οὐ δεῖ" καὶ γὰρ 

Ὑ: καὶ τὸ μᾶλλον κατὰ τὸν τῆς ϑερμασίας καιρὸν τὸ σύμ- 


παν’ οὐ δεῖ γὰρ οἵ. ΜΒοτΟῦ, Ἱ, 186, 30 38 σύμπαν] συμ- 
βὰν Μεανίρίυθ ρτοΡΔὈΠΐος 538 ἥττω ταοὶ Ἐροαιιρίας 


184 ΩΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


καὶ μᾶλλον ἐν τῷ ϑέρει σήποντα τὰ σώματα' τοὐ- 
ναντίον δ᾽ ὥφειλε ποιεῖν, εἰ μαλακότητι τῆς ϑερ- 
μασίας αἴ σήψεις ἐγίγνοντο" νυνὶ δέ, ὅτε μᾶλλον 
ἐντείνει τὸ καῦμα, ϑᾶσσον διαφϑείρει τὰς σάρκας. 
οὐκοῦν οὐδ᾽ ἡ σελήνη δι’ ἔνδειαν ἀλέας καὶ ἀσϑέ- ὁ 

Ὁ νειὰν εἰς σῆψιν ἄγει τὰ νεκρὰ τῶν σωμάτων, ἀλλ᾽ 
ἐδιότητα μᾶλλον αἰτιατέον τοῦ φερομένου ῥεύματος 
ἀπ᾽ αὐτῆς. ὅτι γὰρ οὐ μίαν ἔχει ποιότητα πᾶν τὸ 
ϑερμόν, αὐτῷ μόνῳ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον διαφέ- 
φουσαν, ἀλλ᾽ εἰσὶ πάμπολλαι τοῦ πυρὸς δυνάμεις τὸ 
οὐδὲν ἀλλήλαις ἐοικυῖαι, δῆλον ἀπὸ τῶν προχειρο- 
τάτων. οἱ μὲν γὰρ χρυσοχόοι διὰ τῆς ἀχυρένης ῥῆδῳ, 
φλογὸς ἐργάξονται τὸν χρυσόν, οἵ δ᾽ ἰατροὶ μάλιστα 

ψέκε- κω τῇ κληματίνῃ τὰ συνεψόμενα τῶν φαρμάκων ὑπο- 
χλιαίνουσι' πρὸς δὲ τὴν τοῦ ὑέλου μάλαξιν καὶ τύ- τὸ 
πωσιν εὐάρμοστον εἶναι δοκεῖ τὸ μυρίκινον᾽ τὸ δ᾽ 
ἀπὸ τῆς ἐλαίας τὰ μὲν σώματα ταῖς πυρίαις εὖ δια- 

Ἑ τίϑησι, τοῖς δὲ βαλανείοις πολέμιόν ἐστι καὶ λυ- 
μαίνεται τὴν πινάκωσιν αὐτῶν καὶ τοὺς ϑεμελέους 
ὑποχαόμενον. ὅϑεν οἵ χαρίεντες ἀγορανόμοι τοὺς :0 
ἐργολαβοῦντας οὐκ ἐῶσιν ἐλαΐνοις ξύλοις χρῆσϑαι, 
καϑάπερ οὐδ᾽ αἴρας ἐμβαλεῖν εἰς τὴν ὑπόχαυσιν" 
αἱ γὰρ ἀπὸ τούτων ἀναϑυμιάσεις καρηβαρίας καὶ 
σκοτώματα τοῖς λουομένοις ἐμποιοῦσιν. οὐδὲν οὖν 
ϑαυμαστόν ἐστι καὶ τὴν σελήνην τοῦ ἡλίου διαφέ- 5 
φειν, τοῦ μὲν ξηραντικὰ τῆς δὲ χαλαστικὰ καὶ κινη- 
τικὰ τῶν ἐν τοῖς σώμασιν ὑγρῶν ἀφιείσης ῥεύματα. 


4 Ἐϊτθομίρίαβ: ἐνδιαφϑείρει μ φλογὸς] ὡς λόγος ταοῖ 
38 ἀρὰς (ἀρᾶς Ἐ) ταοὶ 831 τῶν ἐν τοῖς Γ τοῖς ἐνίοις. 


118ῈῈ ΠΙ. 185 


διὸ τὰ μὲν νήπια παντάπασιν αἱ τίτϑαι δεικνύναι 
πρὸς τὴν σελήνην φυλάττονται" πλήρη γὰρ ὑγρότη- Βὶ 
τὸς ὄντα, καϑάπερ τὰ χλωρὰ τῶν ξύλων, σπᾶται 
καὶ διαστρέφεται. τοὺς δὲ κατακοιμηϑέντας ἐν αὐγῇ 
δ σελήνης μόλις ἐξανισταμένους οἷον ἐμπλήκτους ταῖς 
αἰσϑήσεσι καὶ ναρκώδεις δρῶμεν" ἡ γὰρ ὑγρότης 
ὑπὸ τῆς σελήνης διαχεομένη βαρύνει τὰ σώματα. 
λέγεται δὲ καὶ πρὸς εὐτοκίαν συνεργεῖν, ὅταν 
διχόμηνος, ἀνέσει τῶν ὑγρῶν μαλακωτέρας παρέ- 
τὸ χουσα τὰς ὠδῖνας. ὅϑεν οἶμαι καὶ τὴν "άρτεμιν 
“Δοχείαν καὶ Εἰλείϑυιαν, οὐκ οὖσαν ἑτέραν ἢ τὴν 609 
σελήνην, ὠνομάσϑαι. Τιμόϑεος δ᾽ ἄντικρύς φησι 
“διὰ κυάνεον πόλον ἄστρων, 
διά τ᾽ ὠκυτόκοιο σελάνας.᾽ 


18 γίγνεται δὲ καὶ περὶ τὰ ἄψυχα τῶν σωμάτων ἐπί- 
δηλος ἡ τῆς σελήνης δύναμις τῶν τε γὰρ ξύλων 
τὰ τεμνόμενα ταῖς πανσελήνοις ἀποβάλλουσιν οἵ 
τέκτονες ὡς ἁπαλὰ καὶ μυδῶντα ταχέως δι’ ὑγρφό- 
τητα᾽ τοὺς δὲ πυροὺς οἵ γεωργοῦντες σπεύδουσι 

30 φϑέίνοντος τοῦ μηνὸς ἐκ τῆς ἅλω συναίρειν, ἵνα 
παγέντες τῇ ξηρότητι μᾶλλον πρὸς τὸν χρόνον 
ἀντέχωσιν" οἵ δ᾽ ἀκμῇ τῆς σελήνης διακομιξόμενοι 
κόπτονται μάλιστα διὰ τὴν ὑγρότητα μαλακώτεροι 
γιγνόμενοι. λέγουσι δὲ καὶ τἄλευρον ἐν ταῖς παν- Β 


1 τέτϑαι ΑἸάϊπα: 
«τοῖα νοσίὺ απβϑὶ 16 
«Ποχείαν οοἰ. 18 
πάντες τὸν χρόνον 
χιστα ὙΓ 





8 πρὸς ΒΑΒἰἸΘΘπδίΒ 10 Μὰ- 
ποὺ καὶ τὴν Ἄρτεμιν οἷον ἀερότεμιν 
κ, 8 Ρ. 8280 [1 παγέντες Μ' 
1 9--ὃ γὰ 6 Ε νον 838 τά- 






186 ΟΥὐΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΤΙΌΜ 


σελήνοις ξυμοῦσϑαι βέλτιον" ἡ γὰρ ξύμωσις ὀλίγον 
ἀποδεῖ σῆψις εἶναι" κἂν ἀπολάβῃ τὸ μέτρον, ἐπὶ 
τὴν αὐτὴν φϑορὰν ἀραιοῦσα καὶ λεπτύνουσα τὸ φύ- 
ρᾶμα προήγαγεν. αἵ δὲ σηπόμεναι σάρκες οὐδὲν 
ἄλλο πάσχουσιν, ἢ, τοῦ συνεκτικοῦ πνεύματος μετα- 
βάλλοντος εἰς ὑγρόν, ἐξαραιοῦνται καὶ ῥέουσι. τοῦτο 
δὲ καὶ τὸν ἀέρα πάσχοντα ϑεωροῦμεν" δροσοβολεῖ 
γὰρ ταῖς πανσελήνοις μάλιστα διατηκόμενος, ὥς που 
καὶ ᾿Δλκμὰν ὃ μελοποιὸς αἰνιττόμενος τὴν δρόσον 
ἀέρος ϑυγατέρα καὶ σελήνης 

Ο “οἷα (φησῶ Διὸς ϑυγάτηρ ἔρσα τρέφει καὶ δίας 

[σελάνας.᾽ 

οὕτω πανταχόϑεν μαρτυρεῖται τὸ τῆς σελήνης φῶς 
ἄγαν ὑγραντικὴν ἔχον καὶ μαλακτικὴν δύναμιν. ὃ δὲ 
χαλκοῦς ἧλος, εἴ γε διελαυνόμενος, ὥς φασιν, ἀση- 
πτότερα διατηρεῖ τὰ κρέα, φαίνεται μὲν ἔχων τι στυ- 
πτικὸν ἐν αὑτῷ" τῷ γὰρ ἰῷ πρὸς τὰ τοιαῦτα χρῶν- 
ται τῶν φαρμάκων ἰατροί, καὶ τούς γε διατρίβοντας 
ἐν τοῖς χαλκωρυχείοις ἱστοροῦσιν ὠφελεῖσϑαι τὰ 
ὄμματα καὶ βλεφαρίδας ἐκφύειν τοὺς ἀποβεβληκό- 
τας᾽ ἡ γὰρ ἀπιοῦσα τῆς χαλκίτιδος ἄχνη καὶ προσ- 
πίπτουσα τοῖς βλεφάροις ἀδήλως ἀναστέλλει τὰ ῥεύ- 


8 ἀποδεῖ σῆψις εἶναι Ἠοττγοτάθηυβ: ἀποδεὴς εἶναι 
ἀποβάλῃ ταοῖ. Μαϊτι ὑπερβάλῃ, δἰ πιοάνινη ἐπορᾶαξ, αὐ ἂἃθ 
τὸ θϑάθτη Ρ. 389 ἢ, ἀἰχίῥ πλεονάσασχιτι 68 θ1ι. ΒΕΒΙ]Θθπβὶβ: 
ἐξαιροῦνται 11 Βεσρῖ. 8 ρΡ. ὅά4δ καὶ δίας Σελάνας οβδοὶ 
ὉΧ καὶ ἀσελάνας Ἰίδτοται 14 ἄγαν ὑγραντικὴν ἔχον “: 
ἀνυγροντι 3--8 Ὑὰ δ Ἡ κὴν 16 τι Μ: καὶ 11 αὑτῷ 
δι αὐτῷ 18 οἵ ἰατροῦ 19 ": χαλκωρυχίοις 81 Θτὰ. 
Β: καὶ πίπτουσα ΜροΙοθΐαΒ Ἰερίεεθ υἱὰ, κἀμπίπτουσα 


1ο 


11ΒΕᾺ ΠῚ. 181 


ματα καὶ περιστύφει τὸ δάκρυον. διὸ καί φασιν Ὁ 
“εὐήνορα᾽ καὶ ἱνώροπα χαλκόν᾽ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ 
προσαγορεύεσϑαι. ᾿Δριστοτέλης δὲ καὶ τὰ τραύματά 
φησι τἀπὸ τῶν χαλκῶν ἐπιδορατίδων καὶ μαχαι- 
δρῶν ἧττον εἶναι δυσαλγῆ καὶ ῥᾷον ἰᾶσϑαι τῶν 
ἀπὸ τοῦ σιδήρου διὰ τὸ φαρμακῶδες ἔχειν τι τὸν 
χαλκὸν ἐν ἑαυτῷ καὶ τοῦτο ταῖς πληγαῖς εὐθὺς 
ἐναπολείπειν. ὅτι δὲ καὶ τῷ σήποντι τὸ στῦφον 
καὶ τὸ ϑεραπεῦον τῷ φϑείροντι τὴν ἐναντίαν ἔχει 
1ὸ δύναμιν, οὐκ ἄδηλον" εἰ μή τις ἄρα τῇ διελάσει 
φαίη τὸν ἧλον ἐφ᾽ ἑαυτὸν τὰ ὑγρὰ συνάγειν, ἐπι- 
φορᾶς ἀεὶ γιγνομένης πρὸς τὸ πάσχον. διὸ καὶ 
περὶ αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν τόπον οἷόν τινα μώλωπα 
καὶ σπῖλον ὁρᾶσϑαί φασι" καὶ λόγον ἔχει τὴν ἄλλην Ε 
1 σάρκα διαμένειν ἀπαϑῆ, τῆς φϑορᾶς ἐκεῖ συντρε- 
χούσης» 
8 ποιητοῦ] οἵ, Β δ18. ν 19. ὦ 461. 0 8 Ἄριστο- 


τέλης] Ῥ. 868, 388. 4 4 τἀπὸ ": τὰ ἀπὸ ὅ δυσαλδῆ Βὶ 
8 δ στῦφο»] ἄτυφον ταοὶ 14 ἔχει Ἐ: ἔχειν 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ. 





ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1. ὮὯ Σόσσιε Σενεκίων, τοῦ Πολυβίου Σκιπίωνι 
Ε παραινοῦντος ᾿Δφρικανῷ μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς ἀπελ- 5 
ϑεῖν ἢ φίλον τινὰ ποιήσασθαι τῶν πολιτῶν" φίλον 
δὲ δεῖ μὴ πικρῶς μηδὲ σοφιστικῶς ἀκούειν ἐκεῖνον 
τὸν ἀμετάπτωτον καὶ βέβαιον, ἀλλὰ κοινῶς τὸν εὔ- 
ψουν᾽ ὥσπερ ᾧετο χρῆναι Δικαίαρχος εὔνους μὲν 
600 αὑτῷ παρασχευάξειν ἅπαντας, φίλους δὲ ποιεῖσθαι τὸ 
τοὺς ἀγαθούς. φιλία γὰρ ἐν χρόνῳ πολλῷ καὶ δι᾽ 
ἀρετῆς ἁλώσιμον" εὔνοιαν δὲ καὶ χρεία καὶ ὁμιλία 
καὶ παιδιὰ πολιτικῶν ἀνδρῶν ἐπάγεται, καιρὸν 
λαβοῦσα πειϑοῦς φιλανθρώπου καὶ χάριτος συνερ- 
γόν. ἀλλ᾽ ὅρα τὸ τῆς παραινέσεως, εἰ μὴ μόνον 15 
ἔχει δεξιῶς πρὸς ἀγορὰν ἀλλὰ καὶ πρὸς συμπόσιον" 
ὥστε δεῖν μὴ πρότερον ἀναλύειν ἢ κτήσασϑαί τινα 
τῶν συγκατακειμένων καὶ παρόντων εὔνουν ἑαυτῷ 
καὶ φίλον. εἰς ἀγορὰν μὲν γὰρ ἐμβάλλουσι πραγμά- 
τῶν εἵνεκεν καὶ χρειῶν ἑτέρων, εἰς δὲ συμπύσιον 30 
οἵ γε νοῦν ἔχοντες ἀφικνοῦνται κτησόμενοι φίλους 
Β οὐχ ἧττον ἢ τοὺς ὄντας εὐφρανοῦντες. διότι τῶν 
Ἵ δὲ δεῖ) δὴ δεῖ ὙΠ. Ῥοτῦ, δροᾶοείβ 6δὲ ἰπ ὅρα ἀοϊείο 


ἀλλ᾽ αὐ Ἰηψοττποᾶϊα φίλον δὲ --- -- -- συνεργόν Ῥατθηξμοέϊοο 
δοοϊρίδηῦας οὗ, Ργαθίαν, Ρ. ΠΥ 9 Ζικαίαρχοι Μο]οτ, 3 Ρ.368 


118ΕῈ 1Υ̓. 189 


μὲν ἄλλων ξητεῖν ἐχφορὰν κἀνελεύϑερον ἂν εἴη καὶ 
φορτικόν, τὸ δὲ φίλων πλέον ἔχοντας ἀπιέναι καὶ 
ἡδὺ καὶ σεμνόν ἐστι. καὶ τοὐναντίον ὃ τούτου πα- 
φαμελῶν ἄχαριν αὑτῷ καὶ ἀτελῆ τὴν συνουσίαν 
δ ποιεῖ καὶ ἄπεισι τῇ γαστρὶ σύνδειπνος οὐ τῇ ψυχῇ 
γεγονώς ὃ γὰρ σύνδειπνος οὐκ ὄψου καὶ οἴνου 
καὶ τραγημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ λόγων κοινωνὸς 
ἥκει καὶ παιδιᾶς καὶ φιλοφροσύνης εἰς εὔνοιαν τε- 
λευτώσης. αἵ μὲν γὰρ παλαιόντων ἐπιβολαὶ καὶ 
10 ἕλξεις κονιορτοῦ δέονται, ταῖς δὲ φιλικαῖς λαβαῖς 
ὃ οἶνος ἁφὴν ἐνδίδωσι μιγνύμενος λόγῳ" λόγος 
γὰρ αὐτῷ τὸ φιλάνθρωπον καὶ ἠϑοποιὸν ἐπὶ τὴν Ο 
ψυχὴν ἐκ τοῦ σώματος ἐποχετεύει καὶ συνδίδωσιν" 
εἰ δὲ μή, πλανώμενος ἐν τῷ σώματι πλησμονῆς οὐ- 
τὸ δὲν σπουδαιότερον παρέσχεν. ὅϑεν ὥσπερ ὁ μάρ- 
μᾶρος, τοῦ διαπύρου σιδήρου τῷ καταψύχειν τὴν 
ἄγαν ὑγρότητα καὶ ῥύσιν ἀφαιρῶν, εὔτονον ποιεῖ 
τὸ μαλασσόμενον αὐτοῦ καὶ τυπούμενον᾽ οὕτως ὁ 
συμποτικὸς λόγος οὐκ ἐᾷ διαφορεῖσθαι παντάπασιν 
30 ὑπὸ τοῦ οἴνου τοὺς πίνοντας; ἀλλ᾽ ἐφίστησι καὶ 
ποιεῖ τῇ ἀνέσει τὸ ἱλαρὸν καὶ φιλάνθρωπον ἐγκέ- 
φαστον καὶ κεχαρισμένον, ἄν τις ἐμμελῶς ἅπτηται, 
καϑάπερ σφραγῖδι φιλίας εὐτυπώτων καὶ ἁπαλῶν 
διὰ τὸν οἶνον ὄντων. 
1 ὁι. Χ: κἂν ἐλεύθερον (ἀνελεύϑερον γὰ ΡΡ 8 απ. 
Ἐπαροτίαβ: ἀπεῖναι 4 αὐτῷ τοοὶ 8 Μ: παιδείας 


18 συνενδίδωσινρλ 81 ἐπέραστον) 338 6τι. Β: εὐτυπώ- 
τατον 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α. 
Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆς ἁπλῆς εὐπεπτοτέρα. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΎΥ. 
ΦΙΛΩΝ, ΦΙΑΙΝΌΣ, ΜΑΡΚΙΩΝ. 


θ᾽ 1. Τῆς οὖν τετάρτης τῶν συμποτικῶν ζητημά- 
τῶν δεκάδος ἡμῖν πρῶτον ἔσται τὸ περὶ τῆς ποι- 
κίλης τροφῆς ξητηϑέν. ᾿Ελαφηβολίων γὰρ ὄντων, 
εἰς Ὑάμπολιν ἐπὶ τὴν ἑορτὴν ἀφικνουμένους ἡμᾶς 
εἴστία Φίλων ὁ ἰατρὸς ἐκ παρασκευῆς τινος, ὡς 
ἐφαίνετο, νεανικῆς. ἰδὼν δὲ τῶν παιδίων τῶν ἅμα τὸ 
τῷ Φιλίνῳ τὸ νέον ἄρτῳ χρώμενον ἄλλου δὲ μη- 
δενὸς δεόμενον, ᾿ᾧ Ἡράκλεις᾽ ἔφη τοῦτ᾽ ἄρ᾽ ἦν 
τὸ λεγόμενον 
“ἐν δὲ λίθοις ἐμάχοντο, λίϑον δ᾽ οὐκ ἦν ἀνελέσθαι" 


Ἑ καὶ ἀνεπήδησεν οἰσόμενός τι τῶν χρησίμων ἐκεί- τό 
Ψψοιβ. εἶθ᾽ ἦχε μετὰ χρόνον συχνὸν ἰσχάδας αὐτοῖς 
τινας καὶ τυρὸν κομίξων. ἐμοῦ δ᾽ εἰπόντος, ὅτι 
τοῦτο συμβαίνει τοῖς τὰ περιττὰ καὶ πολυτελῆ παρα- 
σκευαξομένοις ἀμελεῖν καὶ σπανίξειν τῶν ἀναγκαίων 
καὶ χρησίμων" “οὐ γὰρ ἐμεμνήμην᾽ εἶπεν ὃ Φίλων 20 
“ὅτι Σώσαστρον ἡμῖν ὑποτρέφει ὁ Φιλῖνος, ὅν φασι 


ο. 


8 διάμπολιν (ἰάμπολιν Ἐ) ταὶ 10 ὁπι. Β: νεανικῶς 
τῶν παιδίων τῶν Ἧ᾽: τὸ παιδίν 11 Φιλίνῳ Αταγοΐαβ: 
φίζωνι τὸ νέον Ἐ;: τὸν νέον 14 αἵ, Αἰδθπ. Ρ. 467 
16 οοτσ. Βαβιθθμβῖβ: ἀντεπήδησεν 31 Σώστρατον Χ. Σω- 
σίστρατον Β. ΟἿ, Αἰμθη, Ρ. 446. ὑποτρέφειψ ταοὶ 


118ΕᾺῈ 1Υ. 141 


μήτε ποτῷ χρησάμενον ἄλλῳ μήτ᾽ ἐδέσματι πλὴν 
γάλακτος διαβιῶσαι πάντα τὸν βίον" ἀλλ᾽ ἐκείνῳ 
μὲν ἐκ μεταβολῆς ἀρχὴν γενέσϑαι τῆς τοιαύτης διαί- 
τῆς εἰκός" τὸν δ᾽ ἡμέτερον ἀντιστρόφως τῷ ᾿Αχιλλεῖ 
τρέφων ὃ Χείρων οὗτος, εὐθὺς ἀπὸ τῆς γενέσεως 
ἀναιμάκτοις καὶ ἀψύχοις τροφαῖς, οὐκ ἂν εἰς μα- 
κρὰν ἀποδείξειεν ἀέρι καὶ δρόσῳ, ὡς λέγουσι, κα- 
ϑάπερ οἵ τέττιγες σιτούμενον.᾽ ἡμεῖς μὲν οὖν᾽ ὃ 
Φιλῖνος εἶπεν “ἠγνοοῦμεν Ἑκατομφόνια δειπνήσον- 
τὸ τερ, ὥσπερ ἐπ᾽ ᾿Αριστομένους" ἐπεὶ παρῆμεν ἂν ὄψα 
τῶν λιτῶν καὶ ὑγιαινόντων, ὥσπερ ἀλεξιφάρμακα, 
πρὺς οὕτω πολυτελεῖς καὶ φλεγμαινούσας τραπέξας 
περιαψάμενοι, καὶ ταῦτα, σοῦ πολλάκις ἀκηκοότες 661 
ὅτι τῶν ποικίλων τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον εὔπεπτ᾽ ἐστὶ καὶ 
16 εὐπόριστα. καὶ ὃ Μαρκίων πρὸς τὸν Φίλωνα “δια- 
φϑείρει σου Φιλῖνος᾽ ἔφη ἱτὴν παρασκευήν, ἀπο- 
τρέπων καὶ δεδιττόμενος τοὺς δαιτυμόνας" ἀλλ᾽ ἂν 
ἐμοῦ δεηϑῆῇς, ἐγγυήσομαι πρὸς αὐτοὺς ὑπὲρ σοῦ τὴν 
ποικίλην τροφὴν εὐπεπτοτέραν εἶναι τῆς ἁπλῆς, 
30 ὥστε ϑαρροῦντας ἀπολαύειν τῶν παρακειμένων.᾽ 
ὃ μὲν οὖν Φίλων ἐδεῖτο τοῦ Μαρκίωνος οὕτω 
ποιεῖν. 
2. Ἐπεὶ δ᾽ ἡμεῖς παυσάμενοι τοῦ δειπνεῖν προσ- 
“ : - 
κα ν Ὑ Ῥένιϑὰς οδοι δι νρμμαοαςς κα ἁμὲ 
ὅουσι ": οὐκ ἄκραν ἀπόδειξιν ἔχει ἐν ἀέρι καὶ δρόσῳ λέ- 
ουσι οὗ, Ατἱδὲοί. 682, 130 9. ὁοοἵτ 8: ἑκατονφονιὰ 
: δειπνήσαντες 10 61, ΤρομΐουδΒ: ἐπαριστουμένους᾽ ἐπεὶ 
παρ᾽ ἡμῖν ἂν ὄψα Μ: ἄνοψα 18 σοῦ : οὐ 14 ἐστι 


καὶ “: ἐστιν ἢ (εἰσὶ καὶ Ὑ) [16 εὐπόρισεα] εὐδιαφόρητα 
Ἐπιθομιρία ΝΙΝ 


142 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΜ 


εκαλούμεϑα τὸν Φιλῖνον ἐπιϑέσϑαι τῇ κατηγορίᾳ τῆς 
ποικίλης τροφῆς, “οὐκ ἐμός᾽ εἶπεν ᾿ὃ μῦϑος᾽ ἀλλ᾽ 
Β οὑτοσὶ Φίλων ἑκάστοτε λέγει πρὸς ἡμᾶς, ὅτι πρῶ- 
τον μὲν τὰ ϑηρία τροφαῖς μονοειδέσι καὶ ἁπλαῖς 
χρώμενα μᾶλλον ὑγιαίνει τῶν ἀνθρώπων" ὅσα δὲ 5 
σιτεύουσι καϑείρξαντες, ἐπισφαλῆ πρὸς τὰς νόσους 
ἐστὶ καὶ ῥᾳδίως ταῖς ὠμότησιν ἁλίσκεται διὰ τὸ 
μικτήν τινα καὶ συνηδυσμένην τροφὴν προσφέρε- 
σϑαι. δεύτερον, οὐδεὶς γέγονεν οὕτω τῶν ἰατρῶν 
παράτολμος ἐν καινοτομίᾳ καὶ ἀνδρεῖος, ὥστε ποι- τὸ 
κίέλην τροφὴν πυρέττοντι προσενεγχεῖν" ἀλλὰ τὴν 
ἁπλῆν καὶ ἄκνισον ὡς ὑπήχοον μάλιστα τῇ πέψει 
Ο προσφέρουσι. δεῖ γὰρ παϑεῖν τὴν τροφὴν καὶ μετα- 
βαλεῖν κρατηϑεῖσαν ὑπὸ τῶν ἐν ἡμῖν δυνάμεων. 
κρατεῖ δὲ καὶ βαφὴ τῶν ἁπλῶν χρωμάτων μᾶλλον, τ᾽ 
καὶ μυρεψικοῖς φαρμάκοις τρέπεται τάχιστα τὸ ἀω- 
δέστατον ἔλαιον, καὶ τροφῆς εὐπαϑέστατον ὑπὸ πέ- 
ψεῶς μεταβάλλειν τὸ ἀφελὲς καὶ μονοειδές. αἱ δὲ 
πολλαὶ καὶ ποικέλαι ποιότητες ὑπεναντιώσεις ἔχου- 
σαι καὶ δυσμαχοῦσαι φϑείρονται πρότερον προσ- 30 
πίπτουσαι, καϑάπερ ἐν πόλει μιγάδων καὶ συγκλύ- 
δῶν ἀνθρώπων πλῆϑος, οὐ ῥᾳδίως μίαν οὐδ᾽ ὃμο- 
παϑοῦσαν ἴσχουσαι κατάστασιν, ἀλλ᾽ ἑκάστη πρὸς 
τὸ οἰκεῖον ἀντιτείνουσα καὶ δυσσύμβατος οὖσα πρὸς 
τὸ ἀλλόφυλον. ἐμφανὲς δὲ τεκμήριον τὸ περὶ τὸν 35 
Ὁ οἶνον" αἴ γὰρ ἀλλοινίαι λεγόμεναι τάχιστα μεϑύσκου- 


3 Νασοκ. Ρ. 611: 9. δεύτερον δ᾽) 16 θ1. Τυτπο- 
Ῥυ8: εὐωδέστατον 18 Ὑ᾽: μεταβάλλει δθὰ τρδ!τα μετα- 
βαλεῖν 50 πικρότερον Μαανὶρίαβ. περιττότερον Βταλιηίΐυβ 





ΙΧ1ΒΕῈ 1Υ. 148 


σιν, ἀπεψίᾳ δ᾽ οἴνου προσέοικεν ἡ μέϑη. διὸ φεύ- 
γουσι τὸν μεμιγμένον οἶνον οἱ πίνοντες, οἵ δὲ μι- 
γνύοντες πειρῶνται λανθάνειν ὡς ἐπιβουλεύοντες" 
ἐκστατικὸν γὰρ ἡ μεταβολὴ καὶ τὸ ἀνώμαλον. ὅϑεν 
ὅπου καὶ τὰς πολυχορδίας μετὰ πολλῆς οἵ μουσικοὶ 
κινοῦσιν εὐλαβείας, αἷς οὐδὲν ἄλλο κακὸν ἢ τὸ 
μικτόν ἐστι καὶ ποικίλον. ἐγὼ δ᾽ ἐκεῖνο ἔχω εἰπεῖν, 
ὅτι μᾶλλον ἂν ἘΞ" ἐκ λόγων ὑπεναντίων γένοιτ᾽ ἂν 
πίστις καὶ συγκατάϑεσις ἢ πέψις ἐκ διαφόρων ποιο- 
τοτήτων. εἰ δὲ δὴ δοκῶ παίζειν, ταῦτ᾽ ἐάσας ἐπὶ Β 
τὰ Φίλωνος ἄνειμι. πολλάκις γὰρ ἀκούομεν αὐτοῦ 
λέγοντος, ὡς. ἐπεὶ ποικίλῃ ποιότητι τροφῆς γίγνε- 
ται τὸ δύσπεπτον, ἥ τε πολυμιγία βλαβερὸν καὶ 
γόνιμον ἀλλοκότων ποιοτήτων, δεῖ τὸ σύμφυλον ἐκ 
16 πείρας λαβόντα χρῆσϑαι καὶ στέργειν. εἰ δὲ φύσει 
δύσπεπτον οὐδέν, ἀλλὰ πλῆϑός ἐστι τὸ ταράσσον 
καὶ φϑεῖρον, ἔτι μᾶλλον οἶμαι τὰ παντοδαπὰ ταῦτα 
καὶ ποικίλα φευκτέον, οἷς ἀρτίως ἡμᾶς ὁ Φίλωνος 
ὀψοποιὸς ὥσπερ ἀντίτεχνος αὐτοῦ κατεφάρματτεν, 
30 ἐξαλλάττων τῇ καινότητι καὶ μεταβολῇ τὴν ὄρεξιν 
οὐκ ἀπαγορεύουσαν, ἀλλ᾽ ἀγομένην ἐπ’ ἄλλα καὶ Ῥ 
παρεκβαίνουσαν ἐν τῷ ποικίλῳ τὸ μέτριον καὶ αὔ- 
ταρκερ, ὥσπερ ὁ τῆς Ὑψιπύλης τρόφιμος Ῥῆνος 


4 τὸ καὶ 6 αἷς Χ 7 ἐκεῖν᾽ εἰπεῖν ἔχω ΒΘηΒΘΙθστιβ 

8 ἴδο. 8--4 ὑπῦ8 γὰ ἀδί. Βοτί. ἄνοις (ρτο ἂψ) ἱ. 6. ἀνθρώ- 

ποις Βοτθεπᾶτι 9. ΤΌΓΠΘΡΩΒ: κατάϑεσις 10 δὴ Β: μὴ 

13 ἐπεὶ 7: ἐπὶ ποικᾶῃ " 18 τε". 14 δεῖ ἰάθη: 

καὶ δεῖ 25 τὸ μέτριον ΤΌτΠΘΡυΒ: 4 γὙὰ 6Ὲ 38 ": ὥσπερ 

ὁ πύλης (ὡς 1-ὃ [ἘΤῚ Ρ ΔΊΣ ας οἵ, Ρν. 9ὲἀ Ιδ0. 4 γὰ 16 Ε΄. 
Ῥοτὲ, καϑήμενος το} καϑεξι ᾿ 


144 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


Ἕτερον ἀφ᾽ ἑτέρας ἱέμενος 
ἄγρευμ᾽ ἀνθέων ἡδομένᾳ ψυχᾷ, 
τὸ νήπιον ἄπληστος ἐών᾽ 
ἐπὶ πλεῖστον ἐξανϑίξεται τοῦ λειμῶνος. ἐνταῦϑα 
δὲ καὶ τοῦ Σωκράτους ἅμα μνημονευτέον, παρα- 
κελευομένου φυλάττεσϑαι τῶν βρωμάτων, ὅσα τοὺς 
μὴ πεινῶντας ἐσθίειν ἀναπείθει, ὡς οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ 
τὸ παντοδαπὸν καὶ ποικίλον εὐλαβεῖσϑαι καὶ δεδιέ- 
θθξναι τῶν σιτίων παραινοῦντος. τοῦτο γὰρ πορρω- 
τέρω ἐξάγει τῆς χρείας τὴν ἀπόλαυσιν ἐν ϑεάμασιν, 
ἐν ἀκροάμασιν, ἐν ἀφροδισίοις, ἐν παιδιαῖς ἁπάσαις 
καὶ διατριβαῖς, ἀναλαμβανομένην ὑπὸ τοῦ περιττοῦ 
πολλὰς ἀρχὰς ἔχοντορ᾽ ἐν δὲ ταῖς ἁπλαῖς καὶ μονο- 
τρόποις ἡδοναῖς οὐ παρεκβαίνει τὴν φύσιν ἡ ϑέλ- 
ξιρ. ὅλως δέ μοι δοκεῖ μᾶλλον ἄν τις ὑπομεῖναι 
πολυχορδίαν μουσικὸν ἐπαινοῦντα καὶ μυραλοιφίαν 
ἀλείπτην ἢ πολυοψίαν ἰατρόν" αἵ γὰρ ἐκτροπαὶ καὶ 
μεταβολαὶ τῆς εἰς ὑγίειαν εὐθείας ἐκβιβάξουσι.᾽ 
8. Τοῦ δὲ Φιλίνου ταῦτ᾽ εἰπόντος, ὃ Μαρκίων 
Β ἔφη δοκεῖν αὐτῷ τῇ Σωκράτους ἐνέχεσθαι κατάρᾳ 
μὴ μόνον τοὺς τὸ λυσιτελὲς ἀπὸ τοῦ καλοῦ χωρί- 
ξοντας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἡδονὴν διιστάντας ἀπὸ τῆς 


1 ἀφ᾽ ἕτέραρ]͵ 5ο. χειρός. Ὑᾶ ἃαι ἐφ ετέραρ ἱέμενος 
ἀηᾶο Βοτίρεοτήτα ἐφ᾽ ἑτέρῳ νοὶ ἐφ᾽ ἑτέροις αἰρόμενος οὗ, Ρ. ὁ. 
3. ἄγρευμ᾽ -- ψυχᾷ " δχ Ῥ.}. ἄγρευμα ἀν συνηδομεναι ψυ, 
χὰ " 8 τὸ νήπιον Ῥ. Θϑάθτα: 3-8 γὰ 14 Ἐ μηπιον 

ἢ 


10 


τος ἐών} ταδ]τα ἄπληστον ἔχων. Οἵ. Νδποκ. Ρ. 696 


δ᾽ Σωκράτους} Χρῃ. Οοπιπιθηΐ. 1, 8, 6 6 ὅσα ": οἱ 
15 ὑγίειαν " Ἀο οἱ ἑηΐτα: ὁγείαν χω. Β: ἐκβιάξουσι 
38 τὴν ἡδονὴν» 


ΙΔΒΕΒ ΙΥ. 145 


ὑγιείας, ὡς ἀντιταττομένην αὐτῇ καὶ πολεμοῦσαν 
οὐχὶ μᾶλλον συνεργοῦσαν: σμικρὰ γάρ᾽ ἔφη “καὶ 
ἄκοντες ὡς βιαιοτάτῳ τῶν ὀργάνων ἀλγηδόνι προσ- 
χρώμεθα" τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεὶς ἂν οὐδὲ βουλόμε- 
ὄνος ἀπώσαιτο τὴν ἡδονήν" ἀλλὰ καὶ τροφαῖς καὶ 
ὕπνοις καὶ περὶ λουτρὰ καὶ ἀλείμματα καὶ κατα- 
κλίσεις ἀεὶ πάρεστι καὶ συνεχδέχεται καὶ συνεκτι- 
ϑηνεῖται τὸν κάμνοντα, πολλῷ τῷ οἰκείῳ καὶ κατὰ Ο 
φύσιν ἐξαμαυροῦσα τἀλλότριον. ποία γὰρ ἀλγηδών, 
1ο τίς ἔνδεια, ποῖον δηλητήριον οὕτω ῥαδίως καὶ ἀφε- 
λῶς νόσον ἔλυσεν, ὡς λουτρὸν ἐν καιρῷ γενόμενον 
καὶ οἶνος δοθεὶς δεομένοις; καὶ τροφὴ παρελϑοῦσα 
μεϑ᾽ ἡδονῆς εὐθὺς ἔλυσε τὰ δυσχερῆ πάντα καὶ 
κατέστησεν εἰς τὸ οἰχεῖον τὴν φύσιν, ὥσπερ εὐδίας 
16 καὶ γαλήνης γενομένης. αἵ δὲ διὰ τῶν ἐπιπόνων 
βοήϑειαι μόγις καὶ κατὰ μικρὸν ἀνύουσι, χαλεπῶς 
ἐχμοχλεύουσαι καὶ προσβιαξόμεναι τὴν φύσιν. οὐκ 
ἂν οὖν ἡμᾶς διαβάλλοι Φιλῖνος, εἰ μὴ τὰ ἱστία Ὁ 
ἑκάτερα ἐπαράμενοι τὴν ἡδονὴν φεύγοιμεν, ἀλλὰ 
30 πειρώμεϑα τὸ ἡδέως καὶ ὑγιεινῶς ἐμμελέστερον, ἢ 
ὡς ἔνιοι φιλόσοφοι τὸ ἡδέως καὶ καλῶς, συνοικειοῦν. 
εὐθὺς οὖν περὶ τὸ πρῶτον, ὦ Φιλῖνε, τῶν ἐπιχει- 
φημάτων δοκεῖς μοι διεψεῦσθαι, τὰ ϑηρία τῶν ἀν- 
ϑρώπων ἁπλουστέραις τροφαῖς χρῆσϑαι καὶ μᾶλλον 
35 ὑγιαίνειν ὑποτιθέμενος. οὐδέτερον γὰρ ἀληϑές ἐστιν" 
ἀλλὰ τῷ μὲν αἱ παρ᾽ Εὐπόλιδος αἷγες ἀντιμαρτυ- 


8 οὐχὶ δὲ μᾶλλον Β 9. ἐξαμαυροῦντα ταοὶ ἰὉ. ": τὸ 
ἀλλότριον 18 τὰ ἰστία ἑκάτερα) τὰ ἀκάτια ΠοΘΆπΘταΒ 601]. 
Ρ.Ἰ0θάὰ 30": πειρώμεϑα 536 Εὐπόλιδορ] Κοοῖκ. 1 Ρ.361 

Ῥιαίατονι Μοτα]α. Υὶ. 1Υ. 1ο 


146 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


φοῦσιν, ὑμνοῦσαι τὴν τροφὴν ὡς παμμιγῆ καὶ ποι- 
κίλην οὖσαν, οὕτω πως λέγουσαι ᾿ 
Ε 'βοσκόμεϑ᾽ ὕλης ἀπὸ παντοδαπῆς, ἐλάτης, πρίνου, 

[χομάρου τε 

πτόρϑους ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι, καὶ πρὸς τούτοισιν 
[ἔτ᾽ ἄλλα, 

κύτισόν τ᾽ ἠδὲ σφάκον εὐώδη καὶ σμίλακα τὴν πο- 
[λύφυλλον, 

κότινον, σχῖνον, μελίαν, λεύκην, ἀρίαν, δρῦν, κιττόν, 
[ἐρύίκην, 1ο 

πρόμαλον, ῥάμνον, φλόμον, ἀνϑέρικον, κισϑόν, φη- 
[γόν, ϑύμα, ϑύμβραν. 

τὰ γὰρ κατηριϑμημένα μυρίας δήπου διαφορὰς ἔχει 

χυμῶν καὶ ὀδμῶν καὶ δυνάμεων" πλείονα δὲ τῶν 

εἰρημένων παραλέλειπται. τὸ δὲ δεύτερον Ὅμηρος τ 

Ε ἀϑετεῖ μᾶλλον ἐμπείρως, τὰ λοιμικὰ πάϑη πρῶτον 

ἅπτεσθαι τῶν ἀλόγων ἀποφαινόμενος. κατηγορεῖ 

δ᾽ αὐτῶν καὶ ἡ βραχύτης τοῦ βίου τὸ ἐπίκηρον 

καὶ νοσῶδες οὐδὲν γὰρ ὡς εἰπεῖν πολυχρόνιόν ἐστι, 

πλὴν εἰ φαίη τις κόρακα καὶ κορώνην, ἃ δὴ παμ- τ. 

φάγα τ᾽ ὄντα καὶ πάσης ἁπτόμενα τροφῆς ὁρῶμεν. 

καὶ μὴν καὶ τῇ τῶν νοσούντων διαίτῃ καλῶς ἐποίεις 


“ 


δ πόρϑους ταοὶ 6 ἔτ᾽ ἄλλα Χ: ἔτ᾽ 8-- Υὰ ΒΞ τού- 
τοῖσι γε θαλλὸν Μοϊποκίαβ ἸΧ: κύτισον τ᾽ ἠδεφα 6- Ἰ 
Νὰ τὴν Χ 9 σχῖνον ΜϑοτΟΌΪπΕ, Ἱ, δ, 9: ἐχῖνον λεύκην 
Κοοκῖυβ: πεύκην Μαοτορίαβ. οτα. Ρἰ αὐ. ΠΡ ἀρίαν 1Το- 
Θροϊκῖαδ: ἁλίαν ΜΒοτΟΡ. οπα. 1υτὶ ΡΙας. 10 ἐρώτην Κοοκίαβε 
ἐρείκην 11 φλῶμον τοοὶ 13 ϑύμα ΜβοτορίαΒ 16 Ὅμη- 
900] 460 16 μᾶλλον] μάλα Β 30 κορώνην] ὃ γὰ Ἷ 
38 καλῶς] κακῶς 


Τ1ΒΕῈ ΤΥ. 141 


τὰ εὔπεπτα καὶ δύσπεπτα τεκμαιρόμενοφ' καὶ γὰρ 
πόνος καὶ γυμνασία καὶ τὸ διαιρεῖν τὴν τροφὴν εὔ- 668 
πεπτα μέν ἐστιν, οὐχ ἁρμόξει δὲ τοῖς πυρέττουσι. 
τὴν δὲ μάχην καὶ τὴν διαφορὰν τῆς ποικίλης τρο- 

τ φῆς ἀλόγως ἐδεδίεις" εἴτε γὰρ ἐξ ὁμοίων ἀναλαμ- 
βάνει τὸ οἰκεῖον ἡ φύσις εἰς τὸν ὄγκον αὐτόϑεν, 
ἡ ποικίλη τροφὴ πολλὰς μεϑιεῖσα ποιότητας ἐξ ἕαυ- 
τῆς ἑκάστῳ μέρει τὸ πρόσφορον ἀναδίδωσιν" ὥστε 
γίγνεσϑαι τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους 

το ὡς γλυκὺ μὲν γλυκὺ μάρπτε, πικρὸν δ᾽ ἐπὶ πικρὸν 

[ὄρουσεν, 
ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ ὀξύ, δαλερὸν δαλεροῦ λαβέτω “7 
ἘΞ δὲ καὶ ἄλλου 5" ἐπὶ πρόσφορον μένοντος τῇ 
ϑερμότητι ἐν τῷ πνεύματι τοῦ μίγματος σχεδασϑέν- 

16 τος, τὰ οἰκεῖα τοῖς συγγενέσιν ἕπεται" τὸ γὰρ οὕτω Β 
παμμιγὲς σῶμα καὶ πανηγυρικόν, ὡς τὸ ἡμέτερον, 
ἐκ ποικίλης ὕλης λόγον ἔχει μᾶλλον ἢ ἁπλῆς συν- 
ἐρανίξεσϑαι καὶ ἀναπληροῦν τὴν κρᾶσιν. εἴτε μὴ 
τοῦτ᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἡ καλουμένη πέψις ἀλλοιοῦν πέ- 

3ο φυκε καὶ μεταβάλλειν τὴν τροφήν, ἐν τῷ ποικίλῳ 
τοῦτο συμβήσεται ϑᾶττον καὶ κάλλιον" ἀπαϑὲς γὰρ 


3 διαιρεῖν} βδαῦτη Υἱᾶ. οἵ. Ρ, 669 ὅ εἴτε] τϑεροηδοι 
εἴτε Ἰΐπ. 18 ἕων ὁμοίων η ἀνομοίων Β.. ἄψι ἀνομοίων 
ὃ εἰς Ὑ7: καὶ εἰς τὸ μὲν γλυκὺ Μοτορίπε: Ἵ ᾿μοκὺ 
15 ὀξὺ -- Ἰαβέτω ἀὐρίὶις γα), ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ Γἠ ιν ὅϑεςς 
μὸν δ᾽ ἐποχούετο ϑερμῷ Μαροτοδίυθ. Ῥοτέ, ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ ὀξύ, 
ἀτὰρ μαλερὸν μαλεροῦ λάβε[τ᾽ αὔτως 18 γτίοτ Α 4 
80}18 γὰ Ῥ, αἴξοτα 8---4 γὰ 6 Ρ πὰ] ἴῃ Ε. Βοτί. [οὕτω] 
δὲ καὶ ἄλλου [τινὸς γ6] τῶν ὁμοίων] ἐπὶ τὸ πρόσφορον μέ- 

φος ἐόντορ, εἶ δ ορότητι τῇ ἐν τῷ πνεύματι οεἰΐ. 
ἴδ το ἘῚ 
10" 


148 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΙΜ 


ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον, ἡ δ᾽ ἀντίταξις καὶ δια- 
φορὰ μᾶλλον ἐξίστησι τῇ πρὸς τοὐναντίον μίξει 
τὰς ποιότητας ἀπομαραινομένας. εἰ δ᾽ ὅλως τὸ μι- 
Ὁ κτὸν ἀϑετεῖς καὶ ποικίλον, ὦ Φιλῖνε, μὴ δειπνίξοντα 
μηδ᾽ ὀψοποιοῦντα μόνον λοιδόρει Φίλωνα τοῦτον, 6 
ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον, ὅταν μιγνύῃ τὰς βασιλικὰς καὶ 
ἀλεξιφαρμάκους ἐκείνας δυνάμεις, ἃς 'ϑεῶν χεῖρας᾽ 
ὠνόμαξεν ᾿Ερασίστρατος, διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν καὶ 
περιεργίαν, ὁμοῦ μεταλλικὰ καὶ βοτανικὰ καὶ ϑη- 
ριακὰ καὶ τἀπὸ γῆς καὶ ϑαλάττης εἰς ταὐτὸ συγκε- τὸ 
φαννύντος" καλὸν γὰρ ταῦτ᾽ ἐάσαντας ἐν πτισάνῃ 
καὶ σικύᾳ καὶ ἐν ὑδρελαίῳ τὴν ἰατρικὴν ἀπολιπεῖν. 
ἀλλὰ νὴ Δία τὸ ποικίλον ἐξάγει καὶ γοητεύει τὴν 
ὄρεξιν οὐ κρατοῦσαν ἑαυτῆς; καὶ γὰρ τὸ καϑάριον, 
ὦ δαιμόνιε, καὶ τὸ εὐστόμαχον καὶ τὸ εὐῶδες καὶ τὸ 
ὅλως τὸ ἥδιον ἐφέλκεται καὶ ποιεῖ βρωτικωτέρους 
Ρ ἡμᾶς καὶ ποτικωτέρους. τί οὖν οὐχὶ κρίμνον μὲν 
ἡμεῖς ἀντὶ πόλτου μάττομεν ἀντὶ δ᾽ ἀσπαράγου 
γήτεια καὶ σκολύμους παρασκευάξομεν, τὸν δ᾽ ἀν- 
ϑοσμίαν ἀπωσάμενοι τουτονὶ καὶ ἡμερίδην ἀγριώ- .0 
τερον πίνομεν ἐκ πίϑου, κωνώπων χορῷ περιᾳδό- 
μενον; ὅτι φαίης ἂν οὐ φυγὴν οὐδ᾽ ἀπόδρασιν 
ἡδονῆς εἶναι τὴν ὑγιεινὴν δίαιταν, ἀλλὰ περὶ ἧδο- 
νὰς μετριότητα καὶ τάξιν ὑπηκόῳ χρωμένην ὀρέξει 
τοῦ συμφέροντος. ὡς δὲ λάβρον πνεῦμα κυβερνῆ- 55 
ται πολλαῖς μηχαναῖς ὑποφεύγουσι, παυσάμενον δὲ 
: τὸ ἐναντίον 8 ὁ1ι. Ποοπίοαει δ᾽ ἐλέγχει 


10 ταις συγκεραννύντας τἀπὸ “᾿ ἀπὸ ταὐτὸ 
δ; τὸ αὐτὸ 14 κιϑάριον τιοῖὶ 1δ “οίοιο {τὶ 


118ΕΒῈ 1Υ. 149 


καὶ μαρανϑὲν οὐδεὶς πάλιν ἐκριπίσαι καὶ διασεῖσαι 
δυνατός ἐστιν" οὕτω πρὸς ὄρεξιν ἐνστῆναι μὲν καὶ Ἑ 
κολάσαι τὸ πλεονάξον αὐτῆς οὐ μέγ᾽ ἔργον, ἤδη 
δὲ κάμνουσαν πρὸ καιροῦ καὶ μαλθακιξομένην καὶ 
5 ἀπολείπουσαν τὸ οἰκεῖον ἐντεῖναι καὶ ἀναξωπυρῆ- 
σαι παγχάλεπον, ὦ ἑταῖρε, καὶ δύσεργον. ὅϑεν ἡ 
ποικέλη τροφὴ βελτίων τῆς ἁπλῆς καὶ τὸ μονοειδὲς 
ἐχούσης πλήσμιον, ὅσῳ ῥᾷον ἱστάναι φερομένην τὴν 
φύσιν ἢ κινεῖν ἀπειποῦσαν. καὶ μήν, ὅ γε λέγουσί 
1ο τινδβ ὡς πλησμονὴ φευκτότερον ἐνδείας, οὐκ ἀλη- Ῥ 
ϑές ἐστιν ἀλλὰ τοὐναντίον" εἴ γε πλησμονὴ μέν, 
ὅταν εἰς φϑοράν τινὰ τελευτήσῃ καὶ νόσον, ἔβλα- 
ψεν" ἔνδεια δέ, κἂν ἄλλο μηδὲν ἐξεργάσηται κακόν, 
αὐτὴ καϑ᾽ αὑτὴν παρὰ φύσιν ἐστί. καὶ ταῦτα μὲν 
16 ὡς ἀντίχορδα κείσϑω τοῖς ὑπὸ σοῦ πεφιλοσοφημέ- 
νοιρ. ἐκεῖνο δέ πως ὑμᾶς λέληθε 'τοὺς περὶ ἅλα 
καὶ κύαμον᾽, ὅτι τὸ μὲν ποικίλον ἥδιόν ἐστι, τὸ δ᾽ 
ἥδιον εὐορεχτότερον, ἂν τὴν ὑπερβολὴν καὶ τἄγαν 
ἀφέλῃς" προσφύεται γὰρ ὀργῶντι καὶ δεχομένῳ τῷ 
"Ὁ σώματι, τῆς ὄψεως προοδοποιούσης. τὸ δ᾽ ἀνόρεκτον 664 
πλανώμενον παὶ ῥεμβόμενον ἢ παντάπασιν ἐξέβαλεν 
ἡ φύσις ἢ μόλις ὑπ᾽ ἐνδείας ἔστερξεν. ἐκεῖνό μοι 
μόνον φύλαττε καὶ μέμνησο, τὸ ποικίλον ὡς οὐκ ἐν 
ἀβυρτάκαις καὶ κανδύλοις καὶ καρύκαις ἐστίν" ἀλλὰ 
μαίας ᾿ 4,9, ἡ 
1Ἱ ἥδιον Β ἀ18. εὐορεέκτότερον 8: εὖο 1--8 γὰ 108 
τερον τὴν ὑπερβολὴν καὶ τἄγαν ἀφέλῃς ": τὴν ὑπὲρ 
δι 5 γὰ 10 Ε ἀναφέϊην. ἴα Ὑὰ ποφυΐίας ἦαο, 2 Πἰϊ. ἅπεὸ 
Ῥτορύθγ τπϑιρ. π0}18 6886 τἱὰ. 11 κύαμον ": κύμινον οἵ. 


Τμρυΐδοι, Πρ. 216 21 πλανάμενονΜ: ὅ--6ὁ Ὑὰ 8 323 ἐκεῖνο 
δέ μοιῦ 58 ἐν ἀβυρτάκις γὰ ἐναβυρτακὶς ΕΒ ἐν ἀβυρτάκοις Ρ 


160 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥ ΑΜ 


ταῦτα μὲν περίεργα καὶ σπερμολογικά" ποικιλίαν δὲ 
καὶ Πλάτων παρέχει τοῖς καλοῖς καὶ γενναίοις ἐκεί- 
ψοις πολίταις, παρατιϑεὶς βολβούς, ἐλαίας, λάχανα, 
τυρόν, ἑψήματα παντοδαπά" πρὸς δὲ τούτοις οὐδὲ 
τραγημάτων ἀμοίρους περιορᾷ δειπνοῦντας.᾽ 5 


Β ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Β. 


Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί 
. τοὺς καϑεύδοντας οἴονται μὴ κεραυνοῦσϑαι. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ἌΓΕΜΑ͂ΧΟΣ, ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΏΡΟΘΕΟΣ. το 


1. ὙὝδνα παμμεγέθη δειπνοῦσιν ἡμῖν ᾿Δγέμαχος 
παρέϑηκεν ἐν Ἤλιδι. ϑαυμαξόντων δὲ τῶν παρόν- 
τῶν, ἔφη τις ὑπομειδιάσας “ἄξιά γε τῶν βροντῶν 
τῶν ἔναγχος γενομένων. ὡς δὴ καταγελῶν τῶν λε- 
γόντων τὰ ὕδνα τὴν γένεσιν ἐκ βροντῆς λαμβάνειν. 10 
ἦσαν οὖν οἵ φάσκοντες ὑπὸ βροντῆς τὴν γῆν διίσ- 
τασϑαι, καϑάπερ ἥλῳ τῷ ἀέρι χρωμένην, εἶτα ταῖς 
ῥωγμαῖς τεκμαίρεσθαι τοὺς τὰ ὕδνα μετιόνταφ' ἐκ 
δὲ τούτου δόξαν ἐγγενέσθαι τοῖς πολλοῖς, ὅτι τὸ 

Ο ὕδνον αἵ βρονταὶ γεννῶσιν οὐ δεικνύουσιν" ὥσπερ 50 
εἴ τις οἴοιτο τοὺς κοχλίας ποιεῖν τὸν ὄμβρον, ἀλλὰ 
μὴ προάγειν μηδ᾽ ἀναφαίνειν. ὁ δ᾽ ᾿Δγέμαχος ἰσχυ- 
φίξετο τῇ ἱστορίᾳ καὶ τὸ ϑαυμαστὸν ἠξίου μὴ ἄπι- 


3. Πλάτων] Ἕρ, Ὁ. 872. 4 οι. ΒἸαίο: ὀψίματα 
11 ἥϊῳ Χ: ἡλίφ 8) προάγειν] βαδίθοίατα θϑὲ τὸν ὄμβρον 


1ΒΕΒ 1Υ. 151 


στον ἡγεῖσϑαι. καὶ γὰρ ἄλλα πολλὰ ϑαυμάσια βρον- 
τῆς ἔργα καὶ κεραυνοῦ καὶ τῶν περὶ ταῦτα διοσημιῶν 
εἶναι, χαλεπὰς καταμαϑεῖν ἢ παντελῶς ἀδυνάτους 
τὰς αἰτίας ἔχοντα. ἱκαὶ γὰρ ὁ γελώμενος οὑτοσὶ 
δ καὶ παροιμιώδης᾽ ἔφη ᾿βολβὸς οὐ μικρότητι διαφεύ- 
γει τὸν κεραυνὸν, ἀλλ᾽ ἔχων δύναμιν ἀντιπαϑῆ, 
καϑάπερ ἡ συκῆ καὶ τὸ δέρμα τῆς φώχης ὥς φασι 
καὶ τὸ τῆς ὑαίνης, οἷς τὰ ἄκρα τῶν ἱστίων οἵ ναύ- 
κληροι καταδιφϑεροῦσι. τὰ δ᾽ ἀστραπαῖα τῶν ὑδά- 
τὸ τῶν εὐαλδῆ καλοῦσιν οἵ γεωργοὶ καὶ νομίζουσι. καὶ 
ὅλως εὔηϑές ἐστι ταῦτα ϑαυμάξειν τὸ πάντων ἀπι- Ὁ 
στότατον ἐν τοῖς πάϑεσι τούτοις καϑορῶντας, ἐκ μὲν 
ὑγρῶν φλόγας, ἐκ δὲ μαλακῶν νεφῶν ψόφους σκλη- 
φοὺς ἀναδιδομένους. ταῦτα δ᾽ εἶπεν ᾿ἀδολεσχῶ, 
16 παρακαλῶν ὑμᾶς ἐπὶ τὴν ξήτησιν τῆς αἰτίας, ἵνα 
μὴ πικρὸς γένωμαι συμβολὰς τῶν ὕδνων πρασσό- 
μενορ.᾽ 
3. Αὐτὸν μὲν οὖν ἐγὼ ἔφην τρόπον τινὰ τῷ 
λόγῳ δεξιὰν ὀρέγειν τὸν ᾿Δγέμαχον' οὐδὲν γὰρ ἔν 
3. γὲ τῷ παρόντι φαίνεσϑαι πιϑανώτερον, ἢ ὅτι ταῖς 
βρονταῖς πολλάκις ὕδωρ συνεκπίπτει γόνιμον. αἰτία 
δ᾽ ἡ τῆς ϑερμότητος ἀνάμιξις" τὸ μὲν γὰρ ὀξὺ καὶ 
καϑαρὸν τοῦ πυρὸς ἄπεισιν ἀστραπὴ γενόμενον, τὸ Ἑ 
δ᾽ ἐμβριϑὲς καὶ πνευματῶδες ἐνειλούμενον τῷ νέφει 
36 καὶ συμμεταβάλλον ἐξαιρεῖ τὴν ψυχρότητα καὶ συν- 
- 
μᾶοῃ τῶν Ἵτάν Βοϊολοταινα,  ἿΣ γενῶν Τυμποῦμῖι 
8 ὰ 1Ὲ  ἠ6θ πικρὰς φαίνωμαιΡ 30 ἢ οπι. πηοὶ 


836 ὁπ, Ἐτηροτίθβ: ἐξαιρεῖ συνεχπονεῖ ὅ: συνεκπίνει οἵ. 
θη. γι. 1, 3, 16: ἐκπονοῦντες τὸ ὑγρόν 


“4.2... 


152 ΟὐΑΕΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ἐχπονεῖ τὸ ὑγρόν" ὥστε μάλιστα τὸ προσηνὲς ἐν- 
δύεσθαι τοῖς βλαστάνουσι καὶ ταχὺ παχύνειν. ἐπεὶ 
δὲ καὶ κράσεων ἰδιότητα καὶ χυμοῦ διαφορὰν ἐμ- 
ποιεῖ τὰ τοιαῦτα τοῖς ἀρδομένοις" ὥσπερ αἴ τε 
δρόσοι γλυκυτέραν ποιοῦσι τοῖς ϑρέμμασι τὴν πόαν, 5 
Ε καὶ τὰ τὴν ἴριν ἐξανϑοῦντα νέφη, καϑ᾿ ὧν ἂν 
ἐπερείσῃ ξύλων, εὐωδίας ἀναπίμπλησι" καὶ ταύτῃ 
γνωρίζοντες οἵ παρ᾽ ἡμῖν ἰρίσκηπτα καλοῦσι, τὴν 
ἶριν ὑπολαμβάνοντες ἐπισκήπτειν' πολλῷ μᾶλλον 
εἰκός ἐστι τοῖς ἀστραπαίοις καὶ κεραυνίοις ὕδασι τὸ 
καὶ πνεύμασι καὶ ϑερμότησιν εἰς βάϑος ἐλαυνομέ- 
ναιῖς τὴν γῆν στρέφεσϑαι καὶ συστροφὰς ἴσχειν τοι- 
αὐτὰς καὶ χαυνότητας, ὥσπερ ἐν τοῖς σώμασι τὰ 
χοιραδώδη καὶ ἀδενώδη φύματα ϑερμότητές τινες 
καὶ ὑγρότητες αἱματώδεις ἐνδημιουργοῦσιν. οὐ γὰρ τὸ 
ἔοικε φυτῷ τὸ ὕδνον οὐδ᾽ ἄνευ ὕδατος ἔχει τὴν 
600 γένεσιν, ἀλλ᾽ ἄρριξον καὶ ἀβλαστές ἐστι καὶ ἀπο- 
λελυμένον, τῷ καϑ᾽ ἑαυτὸ σύστασιν ἐκ τῆς γῆς ἔχειν 
παϑούσης τι καὶ μεταβαλούσης. “εἰ δέ γε γλίσχρος 
ἔφην 'δ λόγος ὑμῖν δοκεῖ, τοιαῦτά τοι τὰ πλεῖστα 5:0 
τῶν βρονταῖς καὶ κεραυνοῖς συνεπομένων" διὸ καὶ 


1 τὸ μάλιστα δαὶ μάλιστα ΒΒ ὃ Β: ἐμποιεῖν 4 ἀρ- 
χομένοις τὶ δτὰ" Τὰν ἐπερείνῃ! περ ἄν ὕσῃ Ὗ 
9"; Γερεῖς αὐτὰ (ἐρίσκηπτα ξαϊαιροῖαον ἐν ἰρὶ κῆπται δηΐτα τος 
οατὶ ἄθρθηῦ Ἰρμα οἷς ἂν ἡ ἶρις ἐπισκήπτῃ λλῷ 5: ποῖ- 
λῶν δὲ, πιδτα Εἶπ ἡμοῖρίε ϑροάοείβ δὰ ἐπεὶ δὲ καὶ κράσεων 
κῇ (ὐἱά; πη, 9) δὲ ὀγρότητες ἀδὺ 8 "δ, 186. ὑπὰβ 
γὰ ᾳιδθ π0}18 Θβεθ ΣΝ Ῥτορίεν τθᾶτρ. 16 φυτῷ Βχθτι- 
ἴατα ΤΌτπΘΟΣ: 8--ὁ γὙὰ 1Ὲ τῷ 11 ἀβιαστὲς Ἰάθτα: 6--ἴ 
ἃ 9 Ὲ ἐστι Ὑυ]οοθίπδ: ἔτε 18 σύστασιν ἘΣ. ΤυτπΘΟΙ: 
τὴν στάσιν 


118ῈΕῈ ΤΥ. 168 


μάλιστα τοῖς πάϑεσι τούτοις δόξα ϑειότητος πρόσ- 
ἐστι.᾽ 
8. Παρὼν δ᾽ ὁ ῥήτωρ Δωρόϑεος ᾿ὀρϑῶς᾽ ἔφη 
λέγεις" οὐ γὰρ μόνον οἵ πολλοὶ καὶ ἰδιῶται τοῦτο 
α5 πεπόνϑασιν, ἀλλὰ καὶ τῶν φιλοσόφων τινές. ἐγὼ 
γοῦν οἶδα, κεραυνοῦ παρ᾽ ἡμῖν εἰς οἰκίαν ἐμπεσόν- 
τος καὶ πολλὰ ϑαυμαστὰ δράσαντος (οἶνόν τε γὰρ 
ἐκ πίθων διεφόρησε τοῦ κεράμου μηδὲν παϑόντος, Β 
ἀνθρώπου τε καθεύδοντος διαπτάμενος οὔτ᾽ αὐτὸν 
1ὸ ἠδίκησεν οὔτε τῆς ἐσθῆτος ἔϑιγε, ξώνην δὲ χαλ- 
κοῦς ἔχουσαν ὑπεξωσμένου διέτηξε τὸ νόμισμα πᾶν 
καὶ συνέχεε") φιλοσόφῳ δὲ παρεπιδημοῦντι Πυϑα- 
γορικῷ προσελθόντα καὶ διαπυνθανόμενον" τὸν δ᾽ 
ἀφοσιωσάμενον καὶ κελεύσαντα τὰ καϑ᾽ ἑαυτὸν δρᾶν 
18 καὶ προσεύχεσϑαι τοῖς ϑεοῖς. ἀκούω δὲ καὶ στρα- 
τιώτου φυλάττοντος ἱερὸν ἐν Ῥώμῃ κεραυνὸν ἐγγὺς 
πεσόντα διακαῦσαν τῶν ὑποδημάτων τοὺς ἱμάντας, 
ἄλλο δὲ μηδὲν κακὸν ἐργάσασϑαι" καὶ κυλιχνίων 
ἀργυρῶν ξυλίνοις ἐγκειμένων ἐλύτροις τὸν μὲν ἄρ- 
30 γυρον συνιξῆσαι τακέντα, τὸ δὲ ξύλον ἄϑικτον καὶ Ο 
ἀπαϑὲς εὑρεθῆναι. καὶ ταῦτα μὲν ἔξεστι πιστεύειν 
καὶ μή" πάντων δὲ ϑαυμασιώτατον, ὃ πάντες ὡς 
ἔπος εἰπεῖν ἴσμεν, ὅτι τῶν ὑπὸ κεραυνοῦ διαφϑα- 
φέντων ἄσηπτα τὰ σώματα διαμένει" πολλοὶ γὰρ 


1 ϑειότης ταοῦ 11 ὁπι. Τυτηθθαβ: ὑπεξωσμένους 

τὸ νόμισμα ἰάθτι: τονο 8--- γὰ 1--8 Βμα 153 δὲ] δὴ 
Ἠοτπθσάθησβ, ΑΌθθβθ πιϑὶῖπὶ αὖ προσελϑόντα (ῥοτί. Βαὰ. 
τινὰ) Ὁ οἶδα ροπᾶθαὲ: 14 τὰ ἢ δρᾶν Ῥοθμπθγαβ: 
ὁρᾶν 18 κυλιχνέων ΒΑΒΙΙΘοπδὶβ: λυχνίων 19. οδάθπι: 
ἐγκειμένοιρ ἴΌ. τὸ μὲν ταϑὶ 


184 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ. 


οὔτε κάουσιν οὔτε κατορύττουσιν, ἀλλ᾽ ἐῶσι περι- 
φράξαντες, ὥσϑ᾽ ὁρᾶσϑαι τοὺς νεχροὺς ἀσήπτους 
ἀεί" τὴν Εὐριπίδου Κλυμένην ἐλέγχοντας ἐπὶ τοῦ 
Φαέϑοντος εἰποῦσαν 
φίλος δέ μοι δ 
ἄλουτος ἐν φάραγξι σήπεται νέκυς. 


ὅϑεν οἶμαι καὶ τὸ ϑεῖον ὠνομάσϑαι τῇ ὁμοιότητι 

Ὁ τῆς ὀσμῆς, ἣν τὰ παιόμενα τοῖς κεραυνοῖς ἀφίησιν 
ἐχτριβομένην πυρώδη καὶ δριμεῖαν" ὑφ᾽ ἧς ἐμοὶ 
δοκοῦσι καὶ κύνες καὶ ὄρνιϑες ἀπέχεσθαι τῶν διο- τὸ 
βλήτων σωμάτων. ἐμοὶ γὰρ ἄχρι τούτου τῆς αἰτίας 
ὥσπερ δάφνης παρατετρώχϑω᾽ τὰ δὲ λοιπὰ τοῦτον᾽ 
ἔφη 'παρακαλῶμεν, ἐπεὶ καὶ τοῖς ὕδνοις ἐνευημέρη- 
κεν, ἵνα μὴ πάϑωμεν τὸ τοῦ ᾿Ανδροκύδους. ἐκεῖνος 
γὰρ ὧν ἐποίησε πάντων ἐναργέστατα καὶ κάλλιστα τ6 
τοὺς περὶ τὴν Σκχύλλαν ἰχϑῦς ξωγραφήσας ἔδοξε 

Ἑ τῷ πάϑει μᾶλλον ἢ τέχνῃ κεχρῆσϑαι" φύσει γὰρ ἦν 
φίλοψος' οὕτω φήσει τις καὶ ἡμᾶς ὑφ᾽ ἡδονῆς 
φιλοσοφήσαντας περὶ τῶν ὕδνων ἀμφισβητήσιμον 
ἐχόντων τὴν γένεσιν, ὡς ὁρᾷς “" ἐν δὲ τούτοιρ 20 
ὑποκειμένης τῷ λόγῳ τῆς εὐπειϑείας, καὶ τὴν αἱ- 
τίαν "" προδήλῳ τῷ εἶναι πειϑούσης: 

δ Ναυοῖς, Ρ. 6125 6 ἄλουτος ΜυβρτανίαΒ: ἀλλ᾽ οὗτος 
ἴο, φάραξι τοῦ 15 ὁτα. Ἐ: παρατετάχϑω 18 παρακαλῶμεν] 
εἀᾶ, ἐπιμετρεῖν Β 14 ᾿ἀνδροκύδους] οἵ. Αἰμθῃ. Ρ. 8418 
16 Ἀποηγπιῦβ: ἐνεργέστερα καὶ μάλιστα ταδὶ 11 τέχνῃ] 
τῇ τέχνῃ Β 18 οι. Ἐπ, Τυτηοιῖ: φησί 19 φιλοσοφής 
σαντας] φιλοσοφῆσαι τὰ 20 ἴΔ6. 8 γὙὰ 4Ρ 383 ἴδο. 
3--ὃ βο]υ8β γὙὰ. Βοτύ. βυρριθπᾶυπι ὡς ὁρᾷς᾽ ἐν δὲ τούτοις 


ὑποκειμένης τῷ λόγῳ εὐπαϑείας καὶ τὴν αἰτέαν (86. τῆς 
εὐπαϑείαρ) ἐᾶν πρόδηλόν πως εἶναι πειθούσης 


Π1ΒΕᾺ ΤΥ. 1δ5 


4. Ἐμοῦ δὲ παρακελευομένου καὶ λέγοντος και- 
φὸν εἶναι καθάπερ ἐν κωμῳδίᾳ μηχανὰς αἴροντας 
καὶ βροντὰς ἐμβάλλοντας παρὰ πότον διαλέγεσθαι 
περὶ κεραυνῶν, τὰ μὲν ἄλλα παρίεσαν συνομολο- 

π γοῦντες, περὶ δὲ τῶν ἐν τοῖς καϑεύδουσι μὴ κεραυ- 
νουμένων ἀκοῦσαί τι βουλόμενοι λιπαρεῖς ἦσαν. 
ἐμοὶ δὲ πλέον οὐδὲν ἐγίγνετο τῆς αἰτίας ἁψαμένῳ 
κοινὸν ἐχούσης τὸν λόγον" ὅμως δ᾽ οὖν ἔφην ὡς 
τὸ κεραύνιον πῦρ ἀκριβείᾳ καὶ λεπτότητι ϑαυμαστόν 

1ο ἐστιν, αὐτόϑεν περὶ τὴν γένεσιν ἐκ καϑαρᾶς καὶ 
ἁγνῆς ἔχον οὐσίας, καὶ πᾶν εἴ τι συμμίγνυται νοτε- 
ρὸν ἢ γεῶδες αὐτῷ τῆς περὶ τὴν κίνησιν ὀξύτητος 
ἀποσειομένης καὶ διακαϑαιρούσης. ᾿διόβλητον μὲν 
οὐδέν᾽ ὥς φησι 4ημόκριτος Ὑ Ἐ παρ᾽ αἰϑρίης στέ- 
τὸ γεῖν ἘἘ σέλας’ τὰ μὲν οὖν πυκνὰ τῶν σωμάτων, 
σίδηρος, χαλκός, ἄργυρος, χρυσός, ἀποστέγει καὶ 
φϑείρεται καὶ τήχεται, πάσχοντα τῷ προσμάχεσϑαι 
καὶ ἀντερείδειν" τῶν δ᾽ ἀραιῶν καὶ πολυπόρων καὶ 
χαλώντων ὑπὸ μανότητος ἀψαυστὶ διεχϑεῖ, καϑά- 

30 πὲρ ἱματίων καὶ ξύλων αὔων" τὰ δὲ χλωρὰ κάει, 666 
τῆς ὑγρότητος ἀντιλαμβανομένης καὶ συνεξαπτομέ- 
νηρ. εἴπερ οὖν τὸ τοὺς καϑεύδοντας μὴ ἀποϑνή- 


Βαρρὶοὲ ὃ μὴ τὸ παρ᾽ 
αἰϑ. στέγει σέλας Υ]. Μαϊΐπι οἷον μὴ τὸ π. αἰ. στέγειν λαμ- 
ποὸν {τοὶ βἰταῖ]ο ααϊα) σέλας 16 σίδηρος Τατποραδ: δ--ἴ 
γὰτ τορυσὰ ἰάθτα: ὃ 7ὰ ΘῈ 18 ἀντερείδειν Βδδὶ- 
Ἰοθμβῖθ: 3-- 8 γά, ΤῈ τερείδειν 19 θπι, Χ: καϑαρι- 
ματίων 


156 ΟὔΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΜΟΜ 


ὄχειν ὑπὸ κεραυνῶν ἀληϑές ἐστιν, ἐνταῦϑα δεῖ ξη- 
τεῖν οὐκ ἀλλαχόϑι τὴν αἰτίαν. μᾶλλον γὰρ ἔρρω- 
ται καὶ συνέστηκε καὶ ἀντερείδει τὰ σώματα τῶν 
ἐγρηγορότων, ἅτε δὴ πᾶσι τοῖς μέρεσι πεπληρωμένα 
πνεύματος" ὑφ᾽ οὗ καὶ τὰς αἰσϑήσεις ἐπιστρέφον- 5 
τος ὥσπερ ἐν ὀργάνῳ καὶ σφίγγοντος εὔτονον γέ- 
γονε καὶ συνεχὲς αὑτῷ καὶ πυκνὸν τὸ ξῷον. ἐν δὲ 
Β τοῖς ὕπνοις ἐξανεῖται, καὶ μανὸν καὶ ἀνώμαλον καὶ 
ἄτονον καὶ διακεχυμένον, καὶ πόρους ἔσχηκε πολ- 
λούς, τοῦ πνεύματος ἐνδιδόντος καὶ ἀπολείποντος, τὸ 
δι’ ὧν φωναί τὲ καὶ ὀσμαὶ διεκϑέουσι μηδεμέαν 
αἴσϑησιν ἑαυτῶν παρέχουσαι. τὸ γὰρ ἀντερεῖδον 
καὶ τῷ ἀντερείδειν πάσχον οὐκ ἀπαντᾷ τοῖς προσ- 
φερομένοις, ἥκιστα δὲ τοῖς ὑπὸ λεπτότητος καὶ ὠκύ- 
τητος τοιαύτης ὥσπερ ὃ κεραυνὸς διιπταμένοις. τὰ 15 
μὲν γὰρ ἧττον ἰσχυρὰ δυσπαϑείαις ἡ φύσις ἀμύ- 
νεται, σχληρότητας προβαλλομένη καὶ πυκνότηταρ᾽ 
ὧν δ᾽ ἄμαχος ἡ δύναμίς ἐστιν, ὑπὸ τούτων ἧττον 
ἀδικεῖται τὰ εἴχοντα τῶν ἀνθισταμένων. ἱπρόσλαβε 
δὲ τούτοις ἔφην “οὔτι μικρὰν ἔκπληξιν πρὸς τὰ 90 
τοιαῦτα καὶ φόβον καὶ τάρβος, ὑφ᾽ ὧν πολλοὶ μη- 
Ο δὲν ἄλλο παϑόντες αὐτῷ τῷ δεῖσαι ἀποϑανεῖν ἀπέ- 
ϑανον. καὶ γὰρ τὰ ϑρέμματα διδάσχουσι βροντῆς 
γενομένης οἵ ποιμένες εἰς ταὐτὸ συνθϑεῖν καὶ συν- 


5 καὶ μανὸν} τραϊήτα μανὸν ὃν ἀνώμαλον] ἀμαλὸν το] 
ὁν ἐστι Ἐ, Ῥοίίυθ ἀνειμένον, πιδτα πἀϊθοξίναπι τϑααϊτί- 
αἱ ορθοδίρατ οἷ συνεχὲς 16 απ. Ταταοθαθι διέστας. 
ξ Μαῖϊπι διαπταμένοις 19 προσέλαβε ταοὶ 30 οὔτι 
Ψ δ: ἔτι μικρὰν οἵ, οὔτι μικρῷ Ρ. δὰ 22 τοδ]ῖτι 
» 


118ΕῈ 1Υ. 151 


νεύειν: τὰ γὰρ σποράδην ἀπολειῳφϑέντα διὰ τὸν 
φόβον ἐκτιτρώσκει. καὶ μυρίους ἤδη τεϑνηκότας 
ἐδεῖν ἔστιν ὑπὸ βροντῆς, οὐδὲν οὔτε πληγῆς ἴχνος 
οὔτε καύσεως ἔχοντας, ἀλλ᾽ ὑπὸ φόβου τῆς ψυχῆς 
ο ὡς ἔοικεν ὕὄρνιϑος δίκην ἀποπταμένης τοῦ σώ- 
ματος" 
“πολλοὺς γάρ᾽ ὡς ὁ Εὐριπίδης φησί 'ἱβροντῆς πνεῦμ’ 
[ἄναιμον ὥλεσε᾽. 
καὶ γὰρ ἄλλως τῶν αἰσϑητηρίων ἡ ἀκοὴ παϑητικώ- Ὁ 
10 τατόν ἐστι, καὶ μεγίστας οἵ διὰ ψόφου ϑόρυβοι καὶ 
φόβοι ταραχὰς ἐπιφέρουσιν" ὧν τῷ καθεύδοντι πρό- 
βλημα τὸ ἀναίσϑητόν ἐστιν. οἵ δ᾽ ἐγρηγορότες καὶ 
ταῖς προπαϑείαις ἀναλίσκονται καί, τοῦ δέους τὸ 
σῶμα συνδέοντος ὡς ἀληϑῶς καὶ συνάγοντος καὶ 
15 πυχνοῦντορ, ἰσχυρὰν ποιοῦσι τὴν πληγὴν τῷ ἀντε- 
φείδειν.᾽ 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ͂ Γ. 
Διὰ τί πλείστους ἐν γάμοις ἐπὶ δεῖπνον καλοῦσιν. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΟΓΟΥ͂. 
30 ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΚΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΘΕΩ͂Ν. 


1. Ἐν τοῖς Αὐτοβούλου τοῦ υἱοῦ γάμοις συν- 
εώρταξεν ἡμῖν παρὼν ἐκ Χαιρωνείας ὁ Σόσσιος Σε- 
κ᾿ πρὶ Ἴ τραῦμ’᾽ ΤῊΘΟ Εχροβ. τϑῦῦτα ταδέμ. Ρ, 48, 8. 


Βομτοϊα είτε, ΜΑΙτα πῦρ αυοὰ ουχα πρ’ ἴδο]ο 
ἔπ ΑΥῚ Ὕουοῖν ρ. 671 γάς] δὲ ἴμοο 9 ἄλλους τιοὶ 


168 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


νεχίων, καὶ πολλῶν “ὁ ἄλλων τε τῇ τόϑ᾽ ἑορτῇ 
μάλα πρεπόντων παρέσχεν ἀφορμὰς καὶ περὶ τῆς 
αἰτίας, δι’ ἣν πλεῖστοι τῶν ἄλλων ἐπὶ τὰ γαμικὰ 

Ε δεῖπνα παραλαμβάνονται, διηπόρησδΕ. καὶ γὰρ τῶν 
νομοθετῶν τοὺς τῇ πολυτελείᾳ κατὰ κράτος πολε- δ 
μήσαντας ὁρίσαι μάλιστα τῶν εἰς τοὺς γάμους κα- 
λουμένων τὸ πλῆϑος. ὃ γὰρ εἰπών᾽ ἔφη 'περὶ τῆς 
αἰτίας αὐτῆς τῶν παλαιῶν φιλοσόφων οὐδέν, ἐμοὶ 
γοῦν κριτῇ, πιϑανὸν εἴρηκεν, 'Ἑκαταῖος ὁ ᾿4βδηρίτης᾽ 
λέγει δὲ τοὺς ἀγομένους γυναῖκας πολλοὺς παρακα- τὸ 
λεῖν ἐπὶ τὴν ἑστίασιν, ἵνα πολλοὶ συνειδῶσι καὶ 
μαρτυρῶσιν ἐλευϑέροις οὖσι καὶ παρ᾽ ἐλευϑέρων 
γαμοῦσι. τοὐναντίον γὰρ οἱ κωμικοὶ τοὺς πολυτε- 
λῶς καὶ σοβαρῶς λαμπρότητι δείπνων καὶ παρασκευῆς 

Ε γαμοῦντας, ὡς οὐ βεβαίως οὐδὲ ϑαρραλέως ἐπισυν- τὸ 
ἄπτουσιν" ὡς ὃ Μένανδρος πρὸς τὸν κελεύοντα ταῖς 
λοπάσι περιφράττειν “Ἔ ωπον δεινῶς ἢ οὐ πρᾶ- 
γμα νύμφης λέγεις.᾽ 

2. “᾽4λλ᾽ ὅπως μή, τὸ ῥᾷστον, ἐγκαλεῖν ἑτέροις 
δοκῶμεν αὐτοὶ μηδὲν λέγοντες, ἀποφαίνομαι πρῶτος᾽ 30 
εἶπεν ἐγώ, οὐδεμίαν ἑστιάσεως πρόφασιν οὕτως ἔκ- 

1. Ἰδο. 8 γὰ 4 Ῥ.΄ Βοτέ. ὑτδηβροημθπᾶο βυρρὶεπᾶυτη: 
ἄλλων τε πολλῶν λόγων ἃ παρέσχεν 8: 8- 4 γὰ 9 ΒΕ. 
λόγων παρέσχεν ῬαδύποταΒ τῆς αἰτίας Β: τὴ δ γὰ 8 Ε ας 
8 ἄλλων] ἴοτί, ἀνθρώπων οὐτα Β, ἱ, 6. ἄδῶωυῳ Β αὐτῆρ] 

ταύτης φοὺ εἷς τις αὶ 9. Ἑκαταῖος] ΜΌΘΙ]οτ. 3 Ρ. 896 

δια, Χ: ἀὶ ς 14 οοπ. Β: παρασκεῦξ 16 ἐπισυν- 
ἀπτουσιΨ} ἴοτῇ. ἐπισυνάπτίοντας ἐπισκώπτ]ουσιν τἱὰ, 5.7τα- 
ῬοΪδθ 16 Μένανδρος) οἵ. Κοοκ. 8 Ρ. 280 11 Ῥυῖοτ 
ἴμο. δ. 4 γὰ 2.6 Ὲ Ρ βοείοτίο 8. δά δ) [9 ὅπωρ] 


ὅμως ταοῖὶ τὸ ῥᾷστον ΚΗ: 4--ὃ γὙὰ 9 Ὲ 230 ἀποφαίνομαι 
Ε: ἀποφαῖνον 


1ΒΕᾺ 1Υ. 159 


δηλον εἶναι καὶ περιβόητον, ὡς τὴν τῶν γαμούν- 
των" καὶ γὰρ ϑύοντας ϑεοῖς καὶ προπέμποντας φί- 
λον καὶ ξενίξοντας ἔστι πολλοὺς διαλαϑεῖν τῶν 
ἐπιτηδείων" ἡ δὲ γαμήλιος τράπεξα κατήγορον ἔχει 661 
πτὸν ὑμέναιον μέγα βοῶντα καὶ τὴν δᾷδα καὶ τὸν 
αὐλόν, ἅ φησιν Ὅμηρος καὶ τὰς γυναῖκας ἵσταμέ- 
νας ἐπὶ ταῖς ϑύραις ϑαυμάξειν καὶ ϑεᾶσϑαι. διὸ 
μηδενὸς ἀγνοοῦντος τὴν ὑποδοχὴν καὶ τὴν κλῆσιν, 
αἰσχυνόμενοι παραλιπεῖν πάντας τοὺς συνήϑεις καὶ 
10 οἰχείους καὶ ἁμωσγέπως προσήκοντας αὑτοῖς παρα- 
λαμβάνουσιν. 
8. ᾿ἀποδεξαμένων δ᾽ ἡμῶν, ὑπολαβὼν ὁ Θέων 
"καὶ τοῦτ᾽ ἔφη ᾿χείσϑω" οὐχ ἀπίθανον γάρ ἐστι" 
κἀκεῖνο πρόσϑες, εἰ βούλει, τὰς τοιαύτας ἑστιάσεις 
1 μὴ μόνον φιλικὰς ἀλλὰ καὶ συγγενικὰς εἶναι, κατα- 
μιγνυμένης εἰς τὸ γένος ἑτέρας οἰκειότητος. ὃ δὲ 
τούτου μεῖξόν ἐστιν, οἴκων εἰς ταὐτὸ συνιόντων Β 
δυεῖν, ὅ τε λαμβάνων τοὺς τοῦ διδόντος οἰκείους 
καὶ φίλους ὅ τε διδοὺς τοὺς τοῦ λαμβάνοντος οἱό- 
30 μένοι δεῖν φιλοφρονεῖσθαι διπλασιάξουσι τὴν ὑπο- 
δοχήν. ἔτι πολλὰ τῶν γαμικῶν ἢ τὰ πλεῖστα δρᾶ- 
ται διὰ γυναικῶν" ὅπου δὲ γυναῖκες πάρεισι, καὶ 
τοὺς ἄνδρας ἀναγκαῖόν ἐστι παραλαμβάνεσϑαι.᾽ 
ῷ ϑύοντες τοὶ ἔδὅ. Ὅμηρορ] Σ 49 10 αὑτοῖς ": 


αὐτοῖς 14 κἀκεῖνο] δἂὰ. δὲ αὶ 11 ": τὸ αὐτὸ 18 δυσίν 
τοοῦ 31 ἔτι Τυτπόθυβ: ἐπεὶ 39 δὲ Αποηγταῦδ: δὴ 


160 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ. 


σ ΠΡΟΒΛΜΗΜΑ 4. 
Εἰ ἡ ϑάλασσα τῆς γῆς εὐοψοτέρα. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΟΓΟΎ. 
ΚΑΛΑΙΣΤΡΑΤΟΣ, ΣΎΜΜΑΧΟΣ, ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ. 


1. Τῆς Εὐβοίας ὃ Αἰδηψός, οὗ τὰ ϑερμὰ χω- 5 
φίον ἐστὶν αὐτοφυὲς πολλὰ πρὸς ἡδονὰς ἔχον ἐλευ- 
ϑερίους καὶ κατεσκευασμένον οἰκήσεσι καὶ διαίταις, 
κοινὸν οἰκητήριον ἀποδέδεικται τῆς Ἑλλάδος" πολ- 
λῶν δὲ καὶ πτηνῶν καὶ χερσαίων ἁλισκομένων, οὐχ 
ἧττον ἡ ϑάλαττα παρέχει τὴν ἀγορὰν εὐτράπεξον, τὸ 
ἐν τόποις καϑαροῖς καὶ ἀγχιβαϑέσι γενναῖον ἰχϑὺν 

Ῥ καὶ πολὺν ἐκτρέφουσα. μάλιστα δ᾽ ἀνθεῖ τὸ χω- 
φίον ἀκμάξοντος ἔαρος" πολλοὶ γὰρ ἀφικνοῦνται τὴν 
ὥραν αὐτόϑι καὶ συνουσίας ποιοῦνται μετ᾽ ἀλλή- 
λων ἐν ἀφϑόνοις πᾶσι, καὶ πλείστας περὶ λόγους 
ὑπὸ σχολῆς διατριβὰς ἔχουσι. Καλλιστράτου δὲ τοῦ 
σοφιστοῦ παρόντος, ἔργον ἦν ἀλλαχόϑι δειπνεῖν" 
ἄμαχος γὰρ ἡ φιλοφροσύνη, καὶ τὸ πάντας εἰς 
ταὐτὸ συνάγειν ἐπιεικῶς τοὺς χαρίεντας ἥδιστον 
παρεῖχε᾽ πολλάκις μὲν γὰρ ἐμιμεῖτο τῶν παλαιῶν 30 
τὸν Κίμωνα, πολλοὺς καὶ παντοδαποὺς ἑστιῶν 
ἡδέως" ἀεὶ δ᾽ ὡς ἔπος εἰπεῖν τὸν Κελεόν, ὃν 
ποῶτον ἱπεοδοῦσιν εὐδοκίμων καὶ ἀγαϑῶν ἀνδρῶν 


νιο ὁ “ὀτοφοᾶς Ματίρίαα ΡεοδαοΣμίοΣ.ς 
βοίθ αὖ νἱά, 14 χρρ]ίπι αὐτόσε 19" 
Τ οχι. τιοὶ 


118Ε8 ΙΥ. 161 


κατασχευάσαντα σύνοδον καϑημερινὴν ὀνομάσαι πρυ- 
τανεῖον. 
2. Ἐγίγνοντο δὴ λόγοι τοιαύτῃ συνουσίᾳ πρέ- Ἑ 
ποντὲς ἑκάστοτε καί ποτε παρέσχον αἵ τράπεξαι, 
ὁ ποικιλώταται γενόμεναι, ξήτησιν ὑπὲρ ὄψων, πότε- 
φὸον τὰ ἐκ γῆς ἢ τὰ ἐκ ϑαλάττης ἐπιτηδειότερα" 
καὶ τῶν ἄλλων σχεδὸν ἁπάντων ὑμνούντων τὰ ἐκ 
γῆς πολλὰ καὶ παντοδαπὰ καὶ δυσεξαρίϑμητα τοῖς 
γένεσι καὶ ταῖς διαφοραῖς, τὸν Σύμμαχον ὁ Πολυ- 
10 κράτης προσαγορεύσας 'σὺ δ᾽ εἶπεν ᾿ἀμφίαλον ὧν 
ξῷον καὶ τοσαύταις ἐντεϑραμμένος ϑαλάτταις, αἵ 
τὴν ἱερὰν πέριξ ὑμῶν ἑλίττουσι Νικόπολιν, οὐκ 
ἀμύνεις τῷ Ποσειδῶνι; βούλομαί γε νὴ Δί᾽ δὲ 
Σύμμαχος εἶπε, καὶ σὲ παραλαμβάνω καὶ παρακαλῶ, 
1 τὰ ἥδιστα τῆς ᾿Αχαϊκῆς καρπούμενον ϑαλάττης. 
"οὐκοῦν᾽ ἔφη 'πρῶτον᾽ ὃ Πολυχράτης “ἴωμεν ἐπὶ 
τὴν συνήθειαν. ὡς γὰρ πολλῶν ὄντων ποιητῶν 
ἕνα τὸν κράτιστον ἐξαιρέτως ποιητὴν καλοῦμεν, 
οὕτω πολλῶν ὄντων ὄψων ἐκχνενίκηχεν ὁ ἰχϑὺς 
Ὁ μόνος ἢ μάλιστά γ᾽ ὄψον καλεῖσϑαι διὰ τὸ πολὺ 
πάντων ἀρετῇ κρατεῖν. καὶ γὰρ ὀψοφάγους καὶ φι- 
λόψους λέγομεν οὐχὶ τοὺς βοείοις χαίροντας, ὥσ- 668 
'πὲρ Ἡρακλῆς ὅς 'τοῖς κρέασι χλωρὰ σῦκ᾽ ἐπήσϑιεν᾽, 
οὐδὲ τὸν φιλόσυχον οἷος ἦν Πλάτων, οὐ φιλόβο- 


18 πέριξ] περὶ ταοὶ. παρ᾽ ὑμῦν οτι. Χ 30 μόνος Αἰμο- 
παθὰβ Ρ. 3166: μόνον γὲ] τὲ τωοοὶ 91 φιλόψους] δλο- 
ψύχους ταοὶ 38 τοῖς βοείοις κρέασι Ναυοκίυ8 (Ρ. 663) οχ 
Αἰβοθδοο ἐπήσθιεν Χ εχ οοᾶθπι: ἔχων ἤσϑιεν 84 φιλό- 
συκον] φιλόσοφον ταοὶ οὐ] οὐδ᾽ αὖ τὸν 5 ἣν 

ῬΙπέασοδὶ Μόσαηδ. Υ͂ΟΙ, 1, ι΄: 


1602 ΟὐΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ 


τρῦν οἷος ᾿Αρκεσίλαος᾽ ἀλλὰ τοὺς περὶ τὴν ἰχϑυο- 
πωλίαν ἀναδιδόντας ἑκάστοτε καὶ τοῦ κώδωνος ὀξέως 
ἀκούοντας. καὶ ὁ 4Δημοσϑένης τὸν Φιλοκράτην φησὶν 
ἐκ τοῦ προδοτικοῦ χρυσίου 'πόρνας καὶ ἰχϑῦς ἀγο- 
ράξειν᾽, ἐπ’ ὀψοφαγίᾳ καὶ ἀσελγείᾳ τὸν ἄνδρα λοι- 
δορῶν. ὁ δὲ Κτησιφῶν οὐ κακῶς, ὀψοφάγου τινὸς 
ἐν τῇ βουλῇ βοῶντος ῥαγήσεσϑαι, ἱμηδαμῶς᾽ εἶπεν 
“ὦ ἄνϑρωπε ποιήσῃς ἡμᾶς ἰχϑυοβρώτους. ὁ δὲ τὸ 
στιχίδιον τοῦτο ποιήσας 

Β πρὸς καππάριον ξῇς δυνάμενος πρὸς ἀνϑίαν᾽ 
τί ποτὲ βούλεται; τί δ᾽ οἵ πολλοὶ βούλονται, πρὸς 
ϑεῶν, ὅταν ἡδέως γενέσϑαι παρακαλοῦντες ἀλλή- 
λους λέγωσι 'σήμερον ἀκτάσωμεν;᾽ οὐχὶ τὸ παρ᾽ 
ἀκτῇ δεῖπνον ἥδιστον ἀποφαίνουσιν ὥσπερ ἔστιν; 
οὐ διὰ τὰ κύματα καὶ τὰς ψηφῖδας (τί γάρ; ἐπ᾽ 
ἀκτῆς τις λέκυϑον ὀψᾶται καὶ κάππαριν;) ἀλλ᾽ ὡς 
ἐχϑύος ἀφϑόνου καὶ νεαροῦ τὴν παράλιον τράπε- 
ξαν εὐποροῦσαν. καὶ μέντοι καὶ πιπράσχεται παρὰ 
λόγον ἁπάντων τιμιώτατον τὸ ϑαλάττιον ὄψον᾽ ὃ 
γοῦν Κάτων οὐχ ὑπερβολικῶς ἀλλ᾽ ἀληϑῶς πρὸς 
τὴν τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν τῆς πόλεως δημηγορῶν 

Ὁ εἶπεν, ὅτι πλείονος πιπράσχεται ἐν Ῥώμῃ ἰχϑὺς ἢ 
βοῦς. κεράμιόν τε γὰρ πωλοῦσι τιμῆς, ὅσην οὐκ 
ἂν ἑκατόμβη βούπρῳρος ἄλφοι κατακοπεῖσα. καίτοι 


3 ἀναδιδόντας] ἀλύοντας ΟονοίυΒ. ΟΥ, Ἠδεγοβῖ!: ἄν - 
δινος περίπατος οἴ ἀναδινίω περιπατῶ Ἑἰτβ Ίο00 ἀνψαστρε- 
φομένους ΒδΌδ᾽ Αἰμοπδεῦβ. ϑθὰ οὗ ποορτᾶθουτα ξεφυτρώψω 

κάδωνορ] κόνωνος ταοὶ 8 “ημοσϑένηρ) 19, 380 10 οἵ, 
ΚΟΟΚ. 8 Ρ. 496 16 οὐ διὰ] οὐ μὰ 4 διὰ ἰὉ. τέ γάρ, εἰ ἐπ᾿ 


1ο 


16 


1ΙΒΕᾺ ΙΥ. 108 


φαρμάκων δυνάμεως ὃ ἰατρικώτατος ἄριστος κρι- 
τὴς καὶ μελῶν ἀρετῆς ὃ φιλομουσότατος, οὐκοῦν 
καὶ ἀρετῆς ὄψων ὁ φιλοψότατορ' οὐ γὰρ Πυϑα- 
γόρᾳ γε τούτων οὐδὲ Ξενοκράτει διαιτητῇ χρηστέον, 
ε᾽ Ανταγόρᾳ δὲ τῷ ποιητῇ καὶ Φιλοξένῳ τῷ Ἐρύξιδος 
καὶ τῷ ξωγράφῳ ᾿Ανδροκύδει, ὅν φασι τὴν Σκύλλαν 
ξωγραφοῦντα τοὺς περὶ αὐτὴν ἰχϑῦς ἐμπαϑέστατα Ὁ 
καὶ ξωτικώτατα δι’ ὀψοφαγίαν ἐξεργάσασϑαι. ᾿άντα- 
γόρᾳ δ᾽ ὁ βασιλεὺς ᾿Αντίγονος ἐν τῷ στρατοπέδῳ 
1ὸ λοπάδα γόγγρων ἕψοντι περιεξωσμένῳ παραστὰς 
“ἄρά γ᾽’ εἶπε 'τὸν Ὅμηρον οἴει τὰς τοῦ ᾿Δγαμέμνο- 
νος πράξεις ἀναγράφειν γόγγρους ἕψοντα;᾽ κἀκεῖνος 
οὐ φαύλως 'σὺ δ᾽ οἴει᾽ ἔφησε 'τὸν ᾿Δγαμέμνονα τὰς 
πράξεις ἐκείνας ἐργάσασϑαι πολυπραγμονοῦντα, τίς 
16 ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει; ταῦτ᾽ εἶπεν ὃ 
“Πολυκράτης “ἔγωγε συμβάλλομαι καὶ ὑμῖν καὶ νὴ 
4(α τοῖς ἰχϑυοπώλαις ἀπὸ τῶν μαρτύρων καὶ τῆς 
δυνηϑείας.᾽ 
8. “Ἐγὼ δ᾽᾽ ὃ Σύμμαχος ἔφη 'τῷ πράγματι μετὰ Ἐ 
30 σπουδῆς πρόσειμι καὶ διαλεχτικώτερον. εἰ γὰρ ὄψον 
ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῦνον, ἄριστον ἂν ὕψον εἴη 
τὸ μάλιστα τὴν ὄρεξιν ἐπὶ τῷ σίτῳ κατασχεῖν δυνά- 
μενον. ὥσπερ οὖν οἵ προσαγορευϑέντες ᾿Ελπιστικοὶ 
φιλόσοφοι συνεχτικώτατον εἶναι τοῦ βίου τὸ ἐλπί- 
36 ξειν ἀποφαίνονται τῷ ἀπούσης ἐλπίδος οὐδ᾽ ἡδυ- 


8": ἀνδροκύδῃ 18 ἂν γράφειν Β.. Ῥοϊίπ8 ἂν ἀναγρά- 
εἶν 156": ἑψεῖ 16 ἔγωγε ΓᾺ ἐγὼ δὲ ἴθ, καὶ ὑμῖν 
αν ρίαβ 86 ἀποφαίνονται Χ: ἀποφαι 4 γὰ 8 Ε 

τῷ ἀπούσης Χ: τῶ πάσης οὐδ᾽ Β: οὐχ 

1 


1604 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ 


νούσηρ οὐχ ἀνεκτὸν εἶναι τὸν βίον, οὕτω καὶ τῆς 
ἐπὶ τὴν τροφὴν ὀρέξεως συνεκτικὸν ϑετέον, οὗ μὴ 
παρόντος ἄχαρις γίγνεται τροφὴ πᾶσα καὶ δυσπρόσ- 
Ἑόοιστος. τῶν μὲν οὖν ἐκ γῆς τοιοῦτον οὐδὲν εὑρή- 
σεις, τῶν δὲ ϑαλαττίων τὸν ἅλα πρῶτον, οὗ χωρὶς 
οὐδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐστὶν ἐδώδιμον" ἀλλὰ καὶ 
τὸν ἄρτον οὗτος ἐμμιγνύμενος συνηδύνει" διὸ καὶ 
ΔὨήμητρος σύνναος ὁ Ποσειδῶν, καὶ τῶν ἄλλων 
ὄψων οἱ ἅλες ἥδιστον ὄψον εἰσίν. οἵ γοῦν ἥρωες 
εὐτελοῦς καὶ λιτῆς ἐθάδες ὥσπερ ἀσκηταὶ διαίτης τὸ 
ὄντες καὶ τῆς τροφῆς πᾶσαν ἡδονὴν ἐπίϑετον καὶ 
περίεργον ἀφελόντες, ὡς μηδ᾽ ἰχϑύσι χρῆσϑαι παρὰ 
τὸν ἙΕἙλλήσποντον στρατοπεδεύοντες, οὐχ ὑπέμενον τὰ 
κρέα χωρὶς ἁλῶν προσφέρεσϑαι, μαρτυροῦντες ὅτι 
τοῦτο τῶν ὄψων μόνον ἀπαραίτητόν ἐστιν. ὡς γὰρ ιτ6 
τὰ χρώματα τοῦ φωτός, οὕτως οἵ χυμοὶ τοῦ ἁλὸς 


“ 


609 δέονται πρὸς τὸ κινῆσαι τὴν αἴσϑησιν" εἰ δὲ μή, 


βαρεῖς τῇ γεύσει προσπίπτουσι καὶ ναυτιώδεις. ἱνέ- 
κυερ γὰρ κοπρίων ἐκβλητότεροι᾽ καϑ’ Ἡράκλειτον, 
κρέας δὲ πᾶν νεκρόν ἐστι καὶ νεκροῦ μέρος" ἡ δὲ 30 
τῶν ἁλῶν δύναμις, ὥσπερ ψυχὴ παραγενομένη, χά- 
ριν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν προστίϑησι. διὸ καὶ προ- 
λαμβάνουσι τῆς ἄλλης τροφῆς τὰ δριμέα καὶ τὰ 


1 οὐκ ἀνεκτὸν Β: 4--ῦ γὰ 8 Ε' νεκτὸν 8 παρόντος! 
ἀτηθραθ: δυσπρο 1-3 γὰ πῈ}15 180. 

οἵ. ῬΟ]]. 6, 11. Ηφβγομ. Ῥμοξάμβ 8. σ. 

φωτός ΒΘπβοΙθτυθ: ὃ γ7ὰ 9Ε' τοῦ 

ἼῈ 11 κινῆσαι ΤΌγΠΘΡυΒ: 4 γὰ 

ἰμὴ τοὶ 19 Ἡράκλειτον] Βγπδίεσ. 


11ΒΕᾺ 1Υ͂. 165 


ἁλμυρά, καὶ ὅλως ὅσα μάλιστα τῶν ἁλῶν μετέσχηκε" 
γίγνεται γὰρ φίλτρα ταῦτα τῇ ὀρέξει πρὸς τἄλλα 
ὄψα, καὶ δελεασϑεῖσα διὰ τούτων ἐπ᾽ ἐχεῖνα πρόσ- 
εἰσι νεαλὴς καὶ πρόϑυμος᾽ ἐὰν δ᾽ ἀπ’ ἐκείνων ἄρ- 
5 ξηται, ταχέως ἀπαγορεύει. οὐ μόνον τοίνυν πρὸς 
τὴν τροφὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς ποτὸν ὄψον εἰσὶν οἵ Β 
ἅλες. τὸ μὲν γὰρ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο 'κρόμυον ποτῷ 
ὄψον᾽ ναύταις καὶ κωπηλάταις μᾶλλον ἢ βασιλεῦσιν 
ἐπιτήδειον ἦν' τὰ δ᾽ ὑφαλμυρίζοντα μετρίως τῶν 
τὸ σιτίων δι᾿’ εὐστομίαν πᾶν μὲν οἴνου γένος ἡδὺ τῇ 
γεύσει καὶ λεῖον ἐπάγει, πᾶν δ᾽ ὕδωρ προσφιλὲς 
παρέχεσϑαι ἄλκιμον" ἀηδίας δὲ καὶ δυσχερείας, ἣν 
ἐμποιεῖ τὸ κρόμμυον, οὐδ᾽ ὀλίγον μετέσχηκεν" ἀλλὰ 
καὶ διαφορεῖ τὴν ἄλλὴν τροφὴν καὶ παραδίδωσιν 
16 εὐπειϑῆ καὶ μαλακωτέραν τῇ πέψει, εὔχαριν μὲν 
χάριν ὄψου δύναμιν δὲ φαρμάκου τῷ σώματι τῶν Ο 
ἁλῶν προσφερομένων. καὶ μὴν τά γ᾽ ἄλλα ϑαλάτ- 
τῆς ὕψα πρὸς τῷ ἡδίστῳ καὶ τὸ ἀβλαβέστατον ἔχει" 
κρεώδη μὲν γάρ ἐστιν οὐ βαρύνει δ᾽ ὁμοίως, ἀλλὰ 
39 καταπέττεται καὶ διαφορεῖται ῥᾳδίως. μαρτυρήσει 
δ᾽ οὑτοσὶ Ζήνων καὶ νὴ Δία Κράτων, οἵ τοὺς ἀσϑε- 
ψνοῦντας πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἐπὶ τὸν ἰχϑὺν 
ἄγουσιν ὡς κουφότατον ὄψων. καὶ λόγον ἔχει τὴν 
ϑάλατταν ὑγιεινὰ καὶ διαπεπονημένα τοῖς σώμασιν 


82." τὰ ἄλλα 6 τὸ ἰνμυμ Ἰ Ὁμηρικὸν] ΑΙ 680 
1 παρέχεσθαι ἄλκιμον) τοὶ, παρέχει καὶ ἄλυπον οἵ. Ρ. 1410 
ἄλυπα καὶ προσφιλῆ παι ἔχειν. Τ Θχθταρὶα, νἱὰ. ἴῃ ὅγτα- 
Ῥο]Β 16 πέψει ΘΗ ὄψει 16 χάριν δ: γὰρ οἵ. 
Ρ. 8δδδ᾽ 11 ἁλῶν Τατηθθαβ: ἄλλων 


160 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ἐκτρέφειν, εἴ γε καὶ ἡμῖν ἀέρα λεπτότητι καὶ καϑα- 
φότητι πρόσφορον ἀναδίδωσιν. 
4. “Ὀρϑῶς᾽ ἔφη ᾿λέγεις᾽ ὃ Μαμπρίας, "ἀλλ᾽ ἔτι 
τῷ λόγῳ προσφιλοσοφήσωμεν. ὃ γὰρ ἐμὸς πάππος 
Ὁ εἰώϑει λέγειν ἑκάστοτε τοὺς Ιουδαίους ἐπισκώπτων, 
ὅξι τὸ δικαιότατον κρέας οὖκ ἐσθίουσιν" ἡμεῖς δὲ 
φήσομεν δικαιότατον ὄψον εἶναι τὸ ἐκ ϑαλάττης" 
πρὸς μὲν γὰρ ταυτὶ τὰ χερσαῖα κἂν ἄλλο μηδὲν 
ἡμῖν ἡ δίκαιον, ἀλλὰ τρέφεταί γε τοῖς αὐτοῖς καὶ 
λαμβάνει τὸν αὐτὸν ἀέρα, καὶ λουτρὰ καὶ ποτὸν 10 
αὐτοῖς ἅπερ ἡμῖν ἔστιν" ἣ καὶ σφάττοντες ἐδυσω- 
ποῦντο φωνὴν ἀφιέντα γοερὰν καὶ τὰ πλεῖστα πε- 
ποιημένοι συνήϑη καὶ σύντροφα ταῖς διαίταις. τὸ 
δὲ τῶν ἐναλίων γένος ἔκφυλον ὅλως καὶ ἄποικον 
ἡμῶν, ὥσπερ ἐν ἄλλῳ τινὶ κόσμῳ γεγονότων καὶ τὸ 
Ἑ ξώντων, οὔτ᾽ ὄψις οὔτε φωνή τις οὔϑ᾽ ὑπουργία 
παραιτεῖται τῆς προσφορᾶς. οὐδὲν γὰρ ἄν τις ἔχοι 
χρήσασϑαι ξῶσιν, ἃ μηδ᾽ ὅλως ξῇ παρ’ ἡμῖν' οὐδὲ 
δεῖ τινος ἐπ᾿ αὐτὰ στοργῆς, ἀλλ᾽ ὥσπερ “Ἵιδης αὐὖ- 
τοῖς ἐστιν οὗτος ὁ παρ’ ἡμῖν τόπος" ἐλθόντα γὰρ 0 
εἰς αὐτὸν εὐθέως τέθνηκεν. 


- 8 γὰρ δ: γε 9 γε] τ. ἢ 11 ἔστιν' ἣ καὶ Ὑ: 
ἐστὶ νώιαι 1Ἱ Ώτῆς ξοοσφορᾶς Λεοηστααϑ: τῆς προσ 5.- 8 
γὰ Ρ ας ἄν τις ἔχοι 8: αὐτοῖς ἔχοι 18 ἑῶσιν ἃ ": 
ἑῶον ὃ 19 6πι. ΤΌΓΠΘΡυΒ: ἀΐδης 


118Ὲ8 1Υ. 161 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Ε. 


Πότερον οἱ Ἰουδαῖοι σεβόμενοι τὴν ν ἢ δυσχεραίνοντες 
ἀπέχονται τῶν κρεῶν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΦΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
5. ΑΖΑΛΑΙΣΤΡΑΤΟΣ, ΠΟΛΥΚΡΆΤΗΣ, ΔΑΜΠΡΙΑΣ. 


1. Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη, βουλομένων τινῶν 
ἀντικατατείνειν, τὸν ἕτερον λόγον ἐκχρούων ὃ Καλ- 
λίστρατος ἔφη ἱπῶς ὑμῖν δοχεῖ λελέχϑαι τὸ πρὸς 
τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι τὸ δικαιότατον κρέας οὐκ ἐσϑί- Ἐ 

το ουσιν;᾿ ὑπερφυῶς᾽ ἔφη ὃ Πολυκράτης, “ἐγὼ δὲ καὶ 
προσδιαπορῶ, πότερον οἵ ἄνδρες τιμῇ τινι τῶν ὑῶν 
ἢ μυσαττόμενοι τὸ ξῷον ἀπέχονται τῆς βρώσεως 
αὐτοῦ" τὰ γὰρ παρ᾽ ἐκείνοις λεγόμενα μύϑοις ἔοι- 
κεν, εἰ μή τινας ἄρα λόγους σπουδαίους ἔχοντες 
τὸ οὐχ ἐκφέρουσιν.᾽ 

2. “Ἐγὼ μὲν τοίνυν εἶπεν ὃ Καλλίστρατος 
“οἶμαί τινα τιμὴν τὸ ξῷον ἔχειν παρὰ τοῖς ἀνδρά- 
σιν" εἰ δὲ δύσμορφον ἡ ὕς καὶ ϑολερόν, ἀλλ᾽ οὐ 610 
κανϑάρου καὶ γυπὸς καὶ κροκοδείλου καὶ αἰλούρον 

39 τὴν ὄψιν ἀτοπώτερον ἢ τὴν φύσιν ἀμουσότερον" 
οἷς ὡς ἁγιωτάτοις ἱερεῖς Αἰγυπτίων ἄλλοις ἄλλοι 
προσφέρονται. τὴν δ᾽ ὗν ἀπὸ χρηστῆς αἰτίας τι- 

18. ἀλλ᾽ οὐ ΤΌσποΡυδβ: 8--- γὰ 8 Ε 19 γυπὸς Υ: 
γρυ ὅ γὰ 8 Ε΄. γρύλλου Τυτπθῦτβ, βθὰ οἵ, Ρ. 10968: κάν- 
ϑαροι καὶ γῦπες καὶ κροχοδείλου Βαδῆοθμεῖα: ἐκκροκο- 
δείλου αἰλούρου Θαᾶθια: ὃ γ1ὰ 8Ὲ ὑροῦ 30 ἀτοπωτάτην 
τοοὶ ἀμουσότερο»] μυσαρώτερον ΗϊτποδίρίπΒ 81 ἄλλοις 


ΒαδιἸθθηθὶβ 95 βότὶρβὶ ουπὶ Μβάνίρίο: ἀποχρηστῆσαι καὶ 
τιμᾶσθαι οἵ. 8γταθ. 


μας 


168 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


μᾶσϑαι λέγουσι" πρώτη γὰρ σχίσασα τῷ προύχοντι 
τῆς ὀρυχῆς, ὥς φασι, τὴν γῆν ἴχνος ἀρόσεως ἔϑηκε 
καὶ τὸ τῆς ὕνεως ὑφηγήσατο ἔργον" ὅϑεν καὶ τοὔ- 
νομα γενέσϑαι τῷ ἐργαλείῳ λέγουσιν ἀπὸ τῆς ὑός. 
οἱ δὲ τὰ μαλθακὰ καὶ κοῖλα τῆς χώρας Αἰγύπτιοι 5 
Β γεωργοῦντες οὐδ᾽ ἀρότρου δέονται τὸ παράπαν" ἀλλ᾽ 
ὅταν ὁ Νεῖλος ἀπορρέῃ καταβρέξας τὰς ἀρούρας, 
ἐπακολουϑοῦντες τὰς ὗς κατέβαλον" αἵ δὲ χρησά- 
μεναι πάτῳ καὶ ὀρυχῇ ταχὺ τὴν γῆν ἔστρεψαν ἐκ 
βάϑους καὶ τὸν σπόρον ἀπέχρυψαν. οὐ δεῖ δὲ ϑαυ- τὸ 
μάξειν, εἰ διὰ τοῦτο τινὲς ὗς οὐκ ἐσθίουσιν, ἑτέρων 
ξῴων μείζονας ἐπ᾽ αἰτίαις γλίσχραις, ἐνίων δὲ καὶ 
πάνυ γελοίαις, τιμὰς ἐχόντων παρὰ τοῖς βαρβάροις. 


μ8.»“αἰτὴν μὲν γὰρ μυγαλῆν ἐχτεϑειάσϑαι λέγουσιν ὑπ᾽ 


“Αἰγυπτίων τυφλὴν οὖσαν, ὅτι τὸ σκότος τοῦ φωτὸς τὸ 
ἡγοῦντο πρεσβύτερον" τίχτεσϑαι δ᾽ αὐτὴν ἐκ μυῶν 
πέμπτῃ γενεᾷ νουμηνίας οὔσηφ᾽ ἔτι δὲ μειοῦσϑαι 
Ο τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς ἀφανισμοῖς τῆς σελήνης. τὸν δὲ 
λέοντα τῷ ἡλίῳ συνοικειοῦσιν, ὅτε τῶν γαμψωνύ- 
χῶν τετραπόδων βλέποντα τίκτει μόνος" κοιμᾶται 30 
δ᾽ ἀκαρὲς χρόνου καὶ ὑπολάμπει τὰ ὄμματα καϑεύ- 
δοντορ᾽ κρῆναι δὲ κατὰ χασμάτων λεοντείων ἐξιᾶσι 
κρουνούς, ὅτι Νεῖλος ἐπάγει νέον ὕδωρ ταῖς Αἰγυπ- 
τίων ἀρούραις, ἡλίου τὸν λέοντα παροδεύοντος. τὴν 
δ᾽ ἱβίν φασιν ἐκκολαφϑεῖσαν εὐθὺς ἕλκειν δύο τ6 
«δὰ. κ᾿ σπεϊξοντορ οδμηδευ σον, εἰρέρεῖσν, Ἐϊταονησίον 
20}}. Βϑτοᾶ. 3, 14 18 ροβὲ βαρβάροις 1.0. 3 γ7ὰ 14 μυ- 


γάλην γ6] μεγάλην τοοὶ 18 δὲ Η 32 61ι. ἔχ, ΤΌΓΠΘΡΙ: 
κρῆναι δὲ καὶ κατασχάμματα τῶν 


118ΕᾺῈ ΙΥ. 169 


δραχμάς, ὅσον ἄρτι παιδίου γεγονότος καρδίαν" ποιεῖ 
δὲ τῇ τῶν ποδῶν ἀποτάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς Ὁ 
τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον τρίγωνον. καὶ τί ἄν τις 
Αϊγυπτίους αἰτιῷτο τῆς τοσαύτης ἀλογίας, ὅπου καὶ 
δτοὺς Πυϑαγορικοὺς ἱστοροῦσι καὶ ἀλεχτρυόνα λευ- 
κὸν σέβεσθαι καὶ τῶν θαλαττίων μάλιστα τρίγλης 
καὶ ἀκαλήφης ἀπέχεσθαι, τοὺς δ᾽ ἀπὸ Ζωροάστρου 
μάγουρ τιμᾶν μὲν ἐν τοῖς μάλιστα τὸν χερσαῖον 
ἐχῖνον, ἐχϑαίρειν δὲ τοὺς ἐνύδρους μῦς καὶ τὸν 

10 ἀποχτείνοντα πλείστους ϑεοφιλῆ καὶ μακάριον νο- 
μέξειν; οἶμαι δὲ καὶ τοὺς Ἰουδαίους, εἴπερ ἐβδελύτ- 
τοντο τὴν ὗν, ἀποκτείνειν ἄν, ὥσπερ οἵ μάγοι τοὺς 
μῦς ἀποκτείνουσι" νῦν δ᾽ ὁμοίως τῷ φαγεῖν τὸ ἀνε- 
λεῖν ἀπόρρητόν ἐστιν αὐτοῖς. καὶ ἴσως ἔχει λόγον, 

16 ὡς τὸν ὄνον ἀναφήναντα πηγὴν αὐτοῖς ὕδατος τι- Ἐ 
μῶσιν, οὕτω καὶ τὴν ὗν σέβεσθαι σπόρου καὶ ἀρό- 
του διδάσκαλον γενομένην" εἰ μή, νὴ Δία, καὶ τοῦ 
λαγωοῦ φήσει τις ἀπέχεσθαι τοὺς ἄνδρας, ὡς μυ- 
σαρὸν καὶ ἀκάϑαρτον δυσχεραίνοντας τὸ ξῷον. 

30 8. ᾿Οὐ δῆτ᾽ ἔφη ὁ Δαμπρίας ὑπολαβών "ἀλλὰ 
τοῦ μὲν λαγωοῦ φείδονται διὰ τὴν πρὸς τὸν μέ- 
νον ὑπ᾽ αὐτῶν μυ στα ϑηρίον ἐμφερέστατον. 
ὃ γὰρ λαγὼς μεγέϑους ἔοικε καὶ πάχους ἐνδεὴς 





3 πόνων τι ἄλλους ἴδοπι 1ὕ ὄνον ΒαΒἰθοπεῖδ: 
ὄνον δὲ 1Ἱ εἰ μὴ Χ 18 εἴα. Β: φησί 90 οὐ δῆτα ἔς 
ἰάοπι: οὐδ 6--ὃ γὰ 921 φείδονται ὨοΘΗποτιδ: 9-- -8 Ὑὰ 
8 Ὲ διὰ τὴν πρὸρ -- ἐμφερέστατον] διὰ τὴν πρὸς τὸν 
ὄνον τιμώμενον ὑπ᾿ αὐτῶν μάλιστα ϑηρίων ἐμφέρειαν 
ῬταικίαΒβ 995 156. 4 γὰ Τ 838 πάχους ἐνδεὴς ὄνος 
Ῥοθμποταβ: τάχους ἐν δεινοῖς 


1τὸ ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


ὄνος εἶναι" καὶ γὰρ ἡ χρόα καὶ τὰ ὦτα καὶ τῶν 
Ἑ ὀμμάτων ἡ λιπαρότης καὶ τὸ λαμυρὸν ἔοικε ϑαυ- 
μασίως" ὥστε μηδὲν οὕτω μηδὲ μικρὸν μεγάλῳ τὴν 
μορφὴν ὅμοιον γεγονέναι. εἰ μὴ νὴ Δία, καὶ πρὸς 
τὰς ὁμοιότητας αἰγυπτιάξοντες τὴν ὠκύτητα τοῦ ὁ 
ξῴου ϑεῖον ἡγοῦνται καὶ τὴν ἀκρίβειαν τῶν αἰσϑη- 
τηρίων" ὅ τε γὰρ ὀφθαλμὸς ἄτρυτός ἐστιν αὐτῶν, 
ὥστε καὶ καϑεύδειν ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄμμασιν" 
ὀξυηκοΐᾳ δὲ δοκεῖ διαφέρειν, ἣν Αἰγύπτιον ϑαυμά- 
σαντες ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασι! σημαίνουσιν τὸ 
οὖς λαγωοῦ γράφοντες. τὸ δ᾽ ὕειον κρέας οἵ ἄν- 
ὃρερ ἀφοσιοῦσϑαι δοκοῦσιν, ὅτι μάλιστα Ὁ " οἵ βάρ- 
βαροι τὰς ἐπιλευκίας καὶ λέπρας δυσχεραίνουσι, καὶ 
τῇ προσβολῇ τὰ τοιαῦτα καταβόσκεσθαι πάϑη τοὺς 
611 ἀνθρώπους οἴονται. πᾶσαν δ᾽ ὧν ὑπὸ τὴν γαστέρα τὸ 
λέπρας ἀνάπλεων καὶ ψωρικῶν ἐξανϑημάτων δρῶ- 
μὲν" ἃ δή, καχεξίας τινὸς ἐγγενομένης τῷ σώματι 
καὶ φϑορᾶς, ἐπιτρέχειν δοκεῖ τοῖς σώμασιν. οὐ μὴν 
ἀλλὰ καὶ τὸ ϑολερὸν περὶ τὴν δίαιταν τοῦ ϑρέμ- 
μᾶτος ἔχει τινὰ πονηρίαν" οὐδὲν γὰρ ἄλλο βορβόρῳ 30 
χαῖρον οὕτω καὶ τόποις ῥυπαροῖς καὶ ἀκαϑάρτοις 
ὁρῶμεν, ἔξω λόγου τιϑέμενοι τὰ τὴν γένεσιν καὶ 


8. 61, Β: ἁλμυρὸν 8 μηδὲ] ἀθ!. Ποθβαθταβ 
ἴ ἄτρυτορ] ἄγρυανος ἘαμηκοπίαΒ αὐτῷ ἢ 11 οὖς λα- 
γωοῦ ἰάθπι: τοὺς λαγωοὺς 15 δοκοῦσιν 8: ὃ--4 γὰ 13 Εὶ 
χουσιν ἴα, 8 γὰ ΤΕ, ϑαρρίοῦ οἱ ᾿ἐσιανοὶ βάρβαροι 
Ῥοθβηθσαθ. Μαϊτη πάντων 18 ἐπιλευκίαρ] ἐπὶ δὅ- Ἰ γὰ 
λευκέαρ. Βϑὰ ἔοτό. π0}18 οδὺ 180. Ῥτορίοσ ρυοχίπιββ τηδυρίηθθ 
Ω--- 8-- ἃ ἀΩΤἑδ πᾶσα»] ἐς ἂν τοὶ 16 ἐξανϑη- 
σάντων το 17 οχα, Β: ἐκγενομένηρ 35 τὰ ἰάοτα: μετὰ 


Π1ΒΕᾺ 1Υ͂. 1τι 


τὴν φύσιν ἐν αὐτοῖς ἔχοντα τούτοις. λέγουσι δὲ 
καὶ τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν οὕτως ἐγκεκλάσϑαι καὶ 
κατεσπάσϑαι ταῖς ὄψεσιν, ὥστε μηδενὸς ἀντιλαμβά- 
νεϑαι μηδέποτε τῶν ἄνω μηδὲ προσορᾶν τὸν οὐρα- 
δνόν, ἂν μὴ φερομένων ὑπτίων ἀναστροφήν τινὰ Β 
παρὰ φύσιν αἴ κόραι λάβωσι" διὸ καὶ μάλιστα 
κραυγῇ χρώμενον τὸ ξῷον ἡσυχάξειν, ὅταν οὕτω 
φέρηται, καὶ σιωπᾶν κατατεϑαμβημένον ἀηϑίᾳ τὰ 
οὐράνια καὶ κρείττονι φόβῳ τοῦ βοᾶν συνεχόμενον. 
10 εἰ δὲ δεῖ καὶ τὰ μυϑικὰ προσλαβεῖν, λέγεται μὲν 
ὁ "άδωνις ὑπὸ τοῦ συὸς διαφϑαρῆναι' τὸν δ᾽ "άδω- 
νιν οὐχ ἕτερον ἀλλὰ Διόνυσον εἶναι νομίζουσι, καὶ 
πολλὰ τῶν τελουμένων ἑκατέρῳ περὶ τὰς ἑορτὰς βε- 
βαιοῖ τὸν λόγον. οἱ δὲ παιδικὰ τοῦ Διονύσου γεγονέ- 
16 ναι καὶ Φανοκλῆς, ἐρωτικὸς ἀνήρ, ὧδέ που πεποίηκεν Ο 
εἰδὼς ϑεῖον "άδωνιν ὀρειφοίτης Διόνυσος 
ἥρπασεν, ἠγαϑέην Κύπρον ἐποιχόμενος." 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ ς. 
Τίς ὃ παρ᾽ Ἰουδαίοις ϑεός. 


30 ΠΡΟΣΏΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΛΟΓΟΥ͂. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ, ΜΟΙΡΑΓΈΝΗΣ. 
1. Θαυμάσας δὲ τὸ ἐπιρρηϑὲν ὁ Σύμμαχος “ἀφ᾽ 
ἔφη 'σὺ τὸν πατριώτην ϑεόν, ὦ Δαμπρία “εὔιον, 


8 ἐγκεκιᾶσϑαι τοὶ 12 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἢ) 1ὕ ου 1-- 
γὰ δήπου (γὰ) νοὶ οὐ δήπου ταοὶ 16 Φανοκλῆρ] οἵ. ΒίοὉ. 
ΤΕΊοτ. 64, 14 16 εἶδος Ἐτηροτίαβ 11 Κύπρον Ατιγοῦΐαδ: κύ- 
πριν βρὰ οἵ, Ηοτα. Ε880 19 ΤΙ ΟΙυΒ αυβοβέϊοπίβ ΥἹ ἱπ παϑίβ 
Ῥταθύθσταϊβδαβ 32 ἐπιρρηϑὲν ": ἐπιδηϑὲν 28 οὗ Ρ. 8800 


112 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


ὀρσιγύναικα, μαινομέναις ἀνθέοντα τιμαῖσι Διόνυ- 
σον᾽ ἐγγράφεις καὶ ὑποποιεῖρ τοῖς Ἑβραίων ἀπορ- 
φήτοις; ἢ τῷ ὄντι λόγος ἔστι τιβ ὁ τοῦτον ἐκείνῳ 
τὸν αὐτὸν ἀποφαίνων; ὁ δὲ Μοιραγένης ὑπολαβών 
“ἕα τοῦτον᾽ εἶπεν" “ἐγὼ γὰρ ᾿Αϑηναῖος ὧν ἀποκρί- ὁ 
νομαί σοι καὶ λέγω μηδέν᾽ ἄλλον εἶναι" καὶ τὰ μὲν 
Ὁ πολλὰ τῶν εἰς τοῦτο τεχμηρίων μόνοις ἐστὶ ῥητὰ 
καὶ διδακτὰ τοῖς μυουμένοις παρ’ ἡμῖν εἰς τὴν 
τριετηρικὴν παντέλειαν" ἃ δὲ λόγῳ διελθεῖν οὐ κε- 
κώλυται πρὸς φίλους ἄνδρας, ἄλλως τὸ καὶ παρ᾽ τὸ 
οἶνον ἐπὶ τοῖς τοῦ ϑεοῦ δώροις, ἂν οὗτοι κελεύωσι, 
λέγειν ἕτοιμος.᾽ 
2. Πάντων οὖν κελευόντων καὶ δεομένων 'πρῶ- 
τὸν μέν᾽ ἔφη “τῆς μεγίστης καὶ τελειοτάτης ἑορτῆς 
παρ᾽ αὐτοῖς ὁ καιρός ἐστι καὶ ὁ τρόπος Διονύσῳ τ 
προσήχων. τὴν γὰρ λεγομένην νηστείαν ἄγοντες 
ἀκμάξοντι τρυγητῷ τραπέξας τε προτίϑενται παντο- 
δαπῆς ὀπώρας ὑπὸ σκηναῖς καὶ καλιάσιν ἐκ κλημά- 
Ἑτῶων μάλιστα καὶ κιττοῦ διαπεπλεγμέναις" καὶ τὴν 
προτέραν τῆς ἑορτῆς σχηνὴν ὀνομάζουσιν. ὀλίγαις 30 
δ᾽ ὕστερον ἡμέραις ἄλλην ἑορτήν, οὐκ ἂν δι᾽ αἰνιγ- 
μάτων ἀλλ᾽ ἄντικρυς Βάκχου καλουμένην, τελοῦ- 
σιν. ἔστι δὲ καὶ κραδηφορία τις ἑορτὴ καὶ ϑυρσο- 
φορία παρ᾽ αὐτοῖς, ἐν ἧ ϑύρσους ἔχοντες εἰς τὸ 
ἱερὸν εἰσίασιν. εἰσελϑόντες δέ, ὃ τι δρῶσιν, οὐκ 55 
γρέπτο κὰν δὲ βακχείαν εἶναι τὰ ποιούμενα" καὶ 





! Μεάγνϊρίυβ 18. καλιάσιν ϑοα]ίροταβ: κα- 
᾿»} αὖ 38. γι. Ἀ: καλουμένου εἴα. 
τηροφορία 86 εἰσιᾶσιν ταοὶ 


118ΕῈ ΙΥ͂. 118 


γὰρ σάλπιγξι μικραῖς, ὥσπερ ᾿Αργεῖοι τοῖς Διονυ- 
σίοις, ἀνακαλούμενοι τὸν ϑεὸν χρῶνται" καὶ κιϑαρί- 
ξοντες ἕτεροι προΐασιν, οὺὃς αὐτοὶ Δευίτας προσ- Ῥ 
ονομάξουσιν, εἴτε παρὰ τὸν Μύσιον εἴτε μᾶλλον 
ὃ παρὰ τὸν Εὔιον τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης. οἶμαι 
δὲ καὶ τὴν τῶν σαββάτων ἑορτὴν “μὴ παντάπασιν 
ἀπροσδιόνυσον εἷναι. Σάβους γὰρ καὶ νῦν ἔτι πολ- 
λοὶ τοὺς Βάκχους καλοῦσι καὶ ταύτην ἀφιᾶσι τὴν 
φωνήν ὅταν ὀργιάξωσι τῷ ϑεῷ" βεβαίωσιν δ᾽ ἔστι 
1ο δήπου καὶ παρὰ 4ημοσϑένους λαβεῖν καὶ παρὰ Με- 
νάνδρου. καὶ οὐκ ἀπὸ τρόπου τις ἂν φαίη τοὔνομα 
πεποιῆσϑαι πρός τινα σόβησιν, ἣ κατέχει τοὺς βακχ- 
χεύοντας. αὐτοὶ δὲ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσιν, ὅταν 6185 
σάββατον τιμῶσι, μάλιστα μὲν πίνειν καὶ οἰνοῦσϑαι 
τὸ παρακαλοῦντες ἀλλήλους ὅταν δὲ κωλύῃ τι μεῖζον, 
ἀπογεύεσϑαί γε πάντως ἀκράτου νομίξοντες. καὶ 
ταῦτα μὲν εἰχότα φαίη τις ἂν εἶναι" κατὰ κράτος 
δὲ τοὺς ἐναντίους πρῶτον μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἐλέγχει, 
μιτροφόρος τε προϊὼν ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα 
Ὁ χρυσύπαστον ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν 
καὶ κοϑόρνους᾽ κώδωνες δὲ πολλοὶ κατακρέμανται 
τῆς ἐσθῆτος, ὑποκομποῦντες ἐν τῷ βαδίξειν, ὡς 
καὶ παρ᾽ ἡμῖν' ψόφοις δὲ χρῶνται περὶ τὰ νυκτέ- Β 
λια, καὶ χαλκοκρότους τὰς τοῦ ϑεοῦ τιϑήνας προσ- 


8 οι. Β: προσιᾶσιν τι ταοὶ 9 βεβαίωσιο, δ᾽ ιτογὰ 
ΘΕ σιν 10 Δημοσθένους] 18,260 Μενάνδρου) ΚΟΟΙ. 8 Ρ.260 
11 τρόπου 8: 4- -ὃ γὰ 8 Ἐ πον τοὔνομα -" σόβησιν Τατ- 
ποθ: τοῦ ἅμα πεποιῆσθαι πρὸς τὴν ἀσέβησιν 14 σάβ- 
βατο»] τὸν Σάββάσιον Β. Μαῖῖτα Σαβάξιον γ6] Σάβον 

18 δὲ τοὺς ἐναντίους Μααγρίυβ: ἐν αὐτοῖῖ 28 νυκχτέλια 
Τυσπθθυβ: νῦν τέλεια 34 θῃι. ΜβᾶγίρίυΒ: χαλκοκροδυστὰς 


114 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


ἀγορεύουσι" καὶ ὁ δεικνύμενος ἐν τοῖς ἐναντίοις 
τοῦ νεὼ ϑύρσος ἐντετυπωμένος καὶ τύμπανα" ταῦτα 
γὰρ οὐδενὶ δήπουθεν ἄλλῳ ϑεῶν ἢ Διονύσῳ προσ- 
ήκει. ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἴδ- 
φουργίαις, ὅτι δοκεῖ φϑείρειν τὸν οἶνον κεραννύ- 5 
μενον, καὶ τοῦτ᾽ ἦν σπονδὴ καὶ μέϑυ, πρὶν ἄμπε- 
λον φανῆναι. καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἵ 
μὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσ- 
σοντες τὴν γλυχύτητα οἰνώδεσι ῥίξαις καὶ αὐστη- 
ραῖρ᾽ Ἕλληνες τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα τὸ 

Οϑύουσιν, ὡς ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος 
πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. ὅτι δὲ τοῦτο νομέζουσι, 
κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμω- 
ριῶν οὐσῶν παρ᾽ αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα δια- 
βεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργου- τι 
σαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὃ κύριος τῆς κολάσεωφ᾽ 
τοὺς δ᾽ οὕτω κολα ἘἘ᾽ 


“Δείπει τὰ λοιπὰ τοῦ τετάρτου. 


1 καὶ] κᾷθ᾽) 23 νεὼ ϑύρσος 5: γρωϑύφσοις 8 ϑεῶν 
“: ϑὶ ὁπ). Μ: προσήκειν 4 μὲν] ἀ6]. 10 ταυτὰ 
Τατποθαβ: ταῦτα 18 λείπει τὰ λοιπὰ τοῦ τετάρτου] Θοτῦτα 
Ἴοοο βρϑέλυσα υϑοῦστα 13 ἔθσθ νϑγεβαυσα γὰ 3 ραρίπϑγαπι Εὶ 


ΙΔ1ΒΕᾺΒ ΤΥ. 1τὸ 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ Ζ. 


Διὰ τί τὰς ὁμωνύμους τοῖς πλάνησιν ἡμέρας οὐ κατὰ 
τὴν ἐκείνων τάξιν ἀλλ᾽ ἐνηλλαγμένως ἀριθμοῦσιν" 
ἐν ᾧ καὶ περὶ ἡλίου τάξεωρ. 


5 ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ Η. 
Διὰ τί τῶν δακτύλων μάλιστα τῷ παραμέσῳ σφρα- 
γῖδας φοροῦσιν. 


ΠΡΟΒΛΜΗΜΩΑ Θ. 


Εἰ δεῖ θεῶν εἰκόνας ἐν ταῖς σφραγῖσιν ἢ σοφῶν 
1 ἀνδρῶν φορεῖν. 


ΠΡΟΒΔΗΜΑΙ, 
διὰ τί τὸ μέσον τῆς θρίδακος αἵ γυναῖκες οὐ τρώγουσιν. 


1 ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ζ. -- -- -- -- αἵ γυναῖκες οὐ τράγου- 
σι»} Βῶθο οπιηΐα θα Βαΐπ Ηθτὶ ἰπάϊοο βᾶὰ, ὈΌΘΌΏΘΥΒ 
8 ἐνηλλαγμένους ταοὶ 


θ᾽ ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΠΈΜΠΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 


1. Περὶ τῶν τῆς ψυχῆς καὶ σώματος ἡδονῶν, 
ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ἣν σὺ νῦν ἔχεις γνώμην, ἐμοὶ 5 
γοῦν ἄδηλόν ἐστιν, 


᾿ἐπειὴ μάλα πολλὰ μεταξὺ 
οὔρεά τε σκιόεντα ϑάλασσά τε ἠχήεσσα 


Ἑ πάλαι γε μὴν ἐδόκεις μὴ πάνυ τι συμφέρεσϑαι 
μηδ᾽ ἐπαινεῖν τοὺς οὐδὲν ἴδιον τῇ ψυχῇ τερπνὸν τὸ 
οὐδὲ χαρτὸν οὐδ᾽ αἱρετὸν ὅλως ἀλλ᾽ ἀτέχνως τῷ 
σώματι παραξῶσαν αὐτὴν οἰομένους τοῖς ἐχείνου 
συνεπιμειδιᾶν πάϑεσι καὶ πάλιν αὖ συνεπισκυϑρω- 
πάξειν, ὥσπερ ἐχμαγεῖον ἢ κάτοπτρον εἰκόνας καὶ 
εἴδωλα τῶν ἐν σαρκὶ γιγνομένων αἰσϑήσεων ἀνα- τὸ 
δεχομένην. ἄλλοις τε γὰρ πολλοῖς ἁλίσκεται ψεύ- 
δους τὸ ἀφιλόκαλον τοῦ δόγματος, ἔν τε τοῖς πότοις 
οἵ ἀστεῖοι καὶ χαρίεντες εὐθὺς μετὰ τὸ δεῖπνον 


οὔ σώματος 8 γοῦν] μν Ὲ  [ΤἔΦΒοπι. Α 166 
- ΓΑ͂Ν κὰ ὑπάρχειν τοὶ δὸς ΑΝ 16 φεύδους 


118Ὲ8 Υ͂. 1τ| 


ἐπὶ τοὺς λόγους ὥσπερ δευτέρας τραπέξας φερό- Ῥ 
μενοι καὶ διὰ λόγων εὐφραίνοντες ἀλλήλους, ὧν 
σώματι μέτεστιν οὐδὲν ἢ βραχὺ παντάπασιν, ἴδιόν 
τι τοῦτο τῇ ψυχῇ ταμιεῖον εὐπαϑειῶν ἀποκεῖσϑαι 
ὁ μαρτυροῦσι, καὶ ταύτας ἡδονὰς μόνας εἶναι τῆς 
ψυχῆς, ἐκείνας δ᾽ ἀλλοτρίας, προσαναχρωννυμένας 
τῷ σώματι. ὥσπερ οὖν αἵ τὰ βρέφη ψωμίζουσαι 
τροφοὶ μικρὰ μετέχουσι τῆς ἡδονῆς᾽ ὅταν δ᾽ ἐχεῖνα 
κορέσωσι καὶ κοιμίσωσι παυσάμενα κλαυϑμυρισμῶν, 
1ὸ τηνικαῦτα καϑ᾽ ἑαυτὰς γιγνόμεναι τὰ πρόσφορα σι- 


ἐξέ. 


τία καὶ ποτὰ λαμβάνουσι καὶ ἀπολαύουσιν" οὕτως 618 


ἡ ψυχὴ τῶν περὶ πόσιν καὶ βρῶσιν ἡδονῶν μετέχει, 
ταῖς τοῦ σώματος ὀρέξεσι δίκην τίτϑης ὑπηρετοῦσα 
καὶ χαριξομένη δεομένῳ καὶ πραὔνουσα τὰς ἐπιϑυ- 
τὸ μέαφ᾽' ὅταν δ᾽ ἐκεῖνο μετρίως ἔχῃ καὶ ἡσυχάσῃ, 
πραγμάτων ἀπαλλαγεῖσα καὶ λατρείας ἤδη τὸ λοι- 
πὸν ἐπὶ τὰς αὑτῆς ἡδονὰς τρέπεται, λόγοις εὐω- 
χουμένη καὶ μαϑήμασι καὶ ἱστορίαις καὶ τῷ ξητεῖν 
τι ἀκούειν τῶν περιττῶν. καὶ τί ἄν τις λέγοι περὶ 
30 τούτων, ὁρῶν ὅτι καὶ οἵ φορτικοὶ καὶ ἀφιλόλογοι 
μετὰ τὸ δεῖπνον ἐφ᾽ ἡδονὰς ἑτέρας τοῦ σώματος 
ἀπωτάτω τὴν διάνοιαν ἀπαίρουσιν, αἰνίγματα καὶ 
γφίφους καὶ ϑέσεις ὀνομάτων ἐν ἀριϑμοῖς ὑποσύμ- Β 
βολα προβάλλοντες; ἐκ τούτου δὲ καὶ μίμοις καὶ 
36 ἠθολόγοις καὶ Μενάνδρῳ καὶ τοῖς Μένανδρον ὑπο- 
κρινομένοις τὰ συμπόσια χώραν ἔδωκεν, οὐδεμίαν 


“εἶ ταύτας ὙΠ τὰρ 9 Τατροῖνια: κορεσθᾶσι 18 εἰς. 

ς "Ὁ τιτϑῆς 11 αὐτῆς τοοῖ 19 τι] τι ἢ Μαάνίρτυβ. 

Μαϊέπα τι καὶ 88 ἐναρίθμοις ταοὶ ἊΝ συμβολῆςῦ 
ῬΙαίδσοϑ! Μοσαῖα. ΥῚΪ. ΤΥ͂. 1 


118 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΠΙΜ. ΡΕΟΟΕΜΙΟΜ. 


ἀλγηδόνα τοῦ σώματος ὑπεξαιρουμένοις οὐδὲ ποι- 
οὔσι λείαν ἐν σαρκὶ καὶ προσηνῆ κίνησιν, ἀλλ᾽ 
ὅτι τὸ φύσει φιλοϑέαμον ἐν ἑχάστῳ καὶ φιλόσο- 
φον τῆς ψυχῆς ἰδίαν χάριν ξητεῖ καὶ τέρψιν, 
ὅταν τῆς περὶ τὸ σῶμα ϑεραπείας καὶ ἀσχολίας 5 
ἀπαλλαγῶμεν. 


1. 6. Τυτωθραθ: ὄμματος 8 Αποηγτοῦβ: φιλό- 
ϑέσμον 


ΠΡΟΒΔΑΗΜΑ Α. σ 


Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺς ὀργιξομένους καὶ λυπου- 
μένους ἡδέως ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖς πάϑεσιν 
ὄντων ἀηδῶς. 


δ ΠΡΟΣΘΏΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΜΔΟΓΟΥ͂. 
ΠΛΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ. 


1. Περὶ ὧν ἐγένοντο λόγοι καὶ σοῦ παρόντος 
ἐν ᾿Αϑήναις ἡμῖν, ὅτε Στράτων ὃ κωμῳδὸς εὐημέ- 
φησεν (ἦν γὰρ αὐτοῦ πολὺς λόγος), ἑστιωμένων 

το ἡμῶν παρὰ Βοήϑῳ τῷ ᾿Επικουρείῳ" συνεδείπνουν 
δ᾽ οὐκ ὀλίγοι τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως. εἶϑ᾽ οἱονεὶ 
φιλολόγοις περιέστησεν ἡ τῆς κωμῳδίας μνήμη τὸν 
λόγον εἰς ξήτησιν αἰτίας, δι’ ἣν ὀργιξομένων ἢ λυ- Ὁ 
πουμένων ἢ δεδιότων φωνὰς ἀκούοντες ἀχϑόμεϑα. 

16 καὶ δυσκολαίνόμεν, οἵ δ᾽ ὑποκρινόμενοι ταῦτα τὰ 
πάϑη καὶ μιμούμενοι τὰς φωνὰς αὐτῶν καὶ τὰς 
διαϑέσεις εὐφραίνουσιν ἡμᾶς. ἐχείνων μὲν οὖν 
ἁπάντων σχεδὸν εἷς ἦν λόγορ᾽ ἔφασαν γάρ, ἐπειδὴ 
κρείττων ὁ μιμούμενός ἐστι τοῦ πάσχοντος ἀληϑῶς 

30 καὶ τῷ μὴ πεπονθέναι διαφέρει, συνιέντας ἡμᾶς 
τούτου τέρπεσϑαι καὶ χαίρειν. 


Ἱ περὶ ὧν} πομπο!]α δχοίίβθο ραϊαῦ Β. Ροτί. θοστ. 
πρῴην 11 τῶν ἀπὸ διαιρέσεως τοὶ  ῴοἴονεὶ] τηρ]ῖτα 
οἷον ἐν 21 τούτου] τοῦ τοϑὶ ᾿ 

125 


180 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


2. ᾿Εγὼ δέ, καίπερ ἐν ἀλλοτρίῳ χορῷ πόδα τι- 
ϑείς, εἶπον ὅτι φύσει λογικοὶ καὶ φιλότεχνοι γεγο- 
ψνότες πρὸς τὸ λογικῶς καὶ τεχνικῶς πραττόμενον 

Ἑ οἰκείως διακείμεϑα καὶ ϑαυμάξομεν, ἂν ἐπιτυγχά- 
νηται. καϑάπερ γὰρ ἡ μέλιττα τῷ φιλόγλυκυς εἶναι 5 
πᾶσαν ὕλην, ἧ τι μελιτῶδες ἐγκέχραται, περιέπει 
καὶ διώκει" οὕτως ὁ ἄνϑρωπος, γεγονὼς φιλότεχνος 
καὶ φιλόκαλος, πᾶν ἀποτέλεσμα καὶ πρᾶγμα νοῦ καὶ 
λόγου μετέχον ἀσπάξεσϑαι καὶ ἀγαπᾶν πέφυκεν. εἰ 
γοῦν παιδίῳ μικρῷ προϑείη τις ὁμοῦ μικρὸν μὲν τὸ 
ἄρτον, ὁμοῦ δὲ πεπλασμένον ἐκ τῶν αὐτῶν ἀλεύ- 
ρων κυνίδιον ἢ βοἴδιον, ἐπὶ τοῦτ᾽ ἂν ἴδοις φερό- 
μενον" καὶ ὁμοίως εἴ τις ἀργύριον ἄσημον, ἕτερος 

Ρ δὲ ξῴδιον ἀργυροῦν ἢ ἔχπωμα παρασταίη διδούς, 
τοῦτ᾽ ἂν λάβοι μᾶλλον, ᾧ τὸ τεχνικὸν καὶ λογικὸν 16 
ἐνορᾷ καταμεμιγμένον. ὅϑεν καὶ τῶν λόγων τοῖς 
ἠνιγμένοις χαίρουσι μᾶλλον οἵ τηλικοῦτοι καὶ τῶν 
παιδιῶν ταῖς περιπλοχήν τινα καὶ δυσκολίαν ἐχού- 
σαιφ᾽ ἕλκει γὰρ ὡς οἰκεῖον ἀδιδάκτως τὴν φύσιν τὸ 
γλαφυρὸν καὶ πανοῦργον. ἐπεὶ τοίνυν ὃ μὲν ἀλη- 30 
ϑῶς ὀργιξόμενος ἢ λυπούμενος ἔν τισι κοινοῖς πά- 
ϑεσι καὶ κινήμασιν ὁρᾶται, τῇ δὲ μιμήσει πανουρ- 

᾿ 614 γία τις ἐμφαίνεται καὶ πιϑανότης ἄνπερ ἐπιτυγχά- 
νηται, τούτοις μὲν ἥδεσθαι πεφύκαμεν ἐκείνοις δ᾽ 
ἀχϑόμεϑα. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ϑεαμάτων ὅμοια πε- 15 
πόνϑαμεν: ἀνθρώπους μὲν γὰρ ἀποϑνήσκοντας. καὶ 

8 ἧ τι Χ: ἥ τινε 10 μικρῷ] 6]. 7. Νοτι ορὰβ 


ἰάοτα: προσθείη μικρὸν} ἀο. α 11 αὐτῶν Ἐὶ 
18 εἴ τις Ταταθθαρ 852 χινήμασιν] Βαϊπιλεῖαδ: μιμήμασιν 


ΒΕΒΥ͂. 181 


νοσοῦντας ἀνιαρῶς ὁρῶμεν" τὸν δὲ γεγραμμένον 
Φιλοκτήτην καὶ τὴν πεπλασμένην Ἰοχάστην, ἧς φα- 
σιν εἰς τὸ πρόσωπον ἀργύρου τι συμμῖξαι τὸν τεχ- 
νίτην, ὅπως ἐκλείποντος ἀνθρώπου καὶ μαραινομέ- 
ὄνου λάβῃ περιφάνειαν ὃ χαλκός, ἡδόμεϑα καὶ 
ϑαυμάξομεν. ἱτοῦτο δ᾽’ εἶπον 'ἄνδρες ᾿Επικούρειοι, 
καὶ τεκμήριόν ἐστι μέγα τοῖς Κυρηναϊκοῖς πρὸς 
ὑμᾶς τοῦ μὴ περὶ τὴν ὄψιν εἶναι μηδὲ περὶ τὴν 
ἀκοὴν ἀλλὰ περὶ τὴν διάνοιαν ἡμῶν τὸ ἡδόμενον 
10 ἐπὶ τοῖς ἀκούσμασι καὶ ϑεάμασιν. ἀλεχτορὶς γὰρ Β 
βοῶσα συνεχῶς καὶ κορώνη λυπηρὸν ἄκουσμα καὶ 
ἀηδές ἐστιν, ὃ δὲ μιμούμενος ἀλεκτορίδα βοῶσαν 
καὶ κορώνην εὐφραίνει. καὶ φϑισικοὺς μὲν ὁρῶν- 
τὲς δυσχεραίνομεν, ἀνδριάντας δὲ καὶ γραφὰς φϑι- 
τὸ δικῶν ἡδέως ϑεώμεϑα τῷ τὴν διάνοιαν ὑπὸ τῶν 
μιμημάτων ἄγεσϑαι κατὰ τὸ οἰκεῖον. ἐπεὶ τί πά- 
ὄχοντες ἢ τίνος ἔξωϑεν γενομένου πάϑους τὴν 
ὗν τὴν Παρμένοντος οὕτως ἐθαύμασαν, ὥστε παρ- 
οιμιώδη γενέσϑαι; καίτοι φασὶ τοῦ Παρμένοντος 
30 εὐδοκιμοῦντος ἐπὶ τῇ μιμήσει, ξηλοῦντας ἑτέρους 
ἀντεπιδείκνυσϑαι" προκατειλημμένων ὃὲ τῶν ἀν- Ο 
ϑρώπων καὶ λεγόντων ἡ εὖ μὲν ἀλλ᾽ οὐδὲν πρὸς τὴν 
“Παρμένοντος ὗν᾽, ἕνα λαβόντα δελφάκιον ὑπὸ μά- 
λης προελϑεῖν". ἐπεὶ δὲ καὶ τῆς ἀληϑινῆς φωνῆς 
"5 ἀκούοντες ὑπεφθέγγοντο τί οὖν αὕτη πρὸς τὴν 
Παρμένοντος ὗν᾽; ἀφεῖναι τὸ δελφάκιον εἰς τὸ μέ- 


4.5: ἐκλέποντος 9 τὸ] τὸν τιοὶ ἡδόμενον» ϑεόμε- 
ψὸν ἰἰάθτω. 16 κατὰ Ὑ᾽: καὶ κατὰ 18 ὗν τὴν ἢ 
86 αὐτῇ ταιοὶ 36 6πι. ΒΕΒΙ]ΘΘηβῖ8: συναφεῖϑαι 


182 ΟὐΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ. 


σον, ἐξελέγχοντα τῆς κρίσεως τὸ πρὸς δόξαν οὐ 
πρὸς ἀλήθειαν. ᾧ μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι ταὐτὸ 
τῆς αἰσϑήσεως πάθος οὐχ ὁμοίως διατίϑησι τὴν 
ψυχήν, ὅταν μὴ προσῇ δόξα τοῦ λογικῶς ἢ φιλοτί- 
μῶως περαίνεσθαι τὸ γενόμενον. 


") ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ Β. 
Ὅτι παλαιὸν ἦν ἀγώνισμα τὸ τῆς ποιητικῆς. 


ΠΡΟΣΏΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. 
ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΕΤΡΑΙΟΣ. 


1. Ἐν Πυϑίοιρ ἐγίγνοντο λόγοι περὶ τῶν ἐπι- 
ϑέτων ἀγωνισμάτων, ὡς ἀναιρετέα. παραδεξάμενοι 
γὰρ ἐπὶ τρισὶ τοῖς καϑεστῶσιν ἐξ ἀρχῆς, αὐλητῇ 
“Πυϑικῷ καὶ κιϑαριστῇ καὶ κιϑαρῳδῷ, τὸν τραγῳ- 
δόν, ὥσπερ πύλης ἀνοιχϑείσης οὐκ ἀντέσχαν ἀϑρό- 

Ἑ οἱις συνεπιτιϑεμένοις καὶ συνεισιοῦσι παντοδαποῖς 
ἀκροάμασιν" ὑφ᾽ ὧν ποικιλίαν μὲν ἔσχεν οὐκ ἀηδῆ 
καὶ πανηγυρισμὸν ὃ ἀγών, τὸ δ᾽ αὐστηρὸν καὶ μου- 
σικὸν οὐ διεφύλαξεν, ἀλλὰ καὶ πράγματα τοῖς κρί- 
νουσι παρέσχε καὶ πολλὰρ ὡς εἰκὸς ἡττωμένων πολ- 
λῶν ἀπεχϑείας. οὐχ ἥκιστα δὲ τὸ τῶν λογογράφων 
καὶ ποιητῶν ἔϑνος ᾧοντο δεῖν ἀποσκευάσασϑαι τοῦ 
ἀγῶνος, οὐχ ὑπὸ μισολογίας, ἀλλὰ πολὺ πάντων 
τῶν ἀγωνιστῶν γνωριμωτάτους ὄντας ἐδυσωποῦντο 


3 ᾧ] ὃ τοοῦ ἴδ. ": τὸ αὐτὸ δ τολ!έτα τὸ γιγνόμενον 
11 ἀναιρετέων᾽ 


ΠΒΕΒΥ͂. 188 


τούτους καὶ ἤχϑοντο, πάντας ἡγούμενοι χαρίεντας, 
οὐ πάντων δὲ νικᾶν δυναμένων. ἡμεῖς οὖν ἐν τῷ 
συνεδρίῳ παρεμυϑούμεϑα τοὺς τὰ καϑεστῶτα κινεῖν 
βουλομένους καὶ τῷ ἀγῶνι καϑάπερ ὀργάνῳ πολυ- Ἐ 
5 χορδίαν καὶ πολυφωνίαν ἐπικαλοῦντας. καὶ παρὰ 
τὸ δεῖπνον, ἑστιῶντος ἡμᾶς Πετραίου τοῦ ἀγωνο- 
ϑέτου, πάλιν ὁμοίων λόγων προσπεσόντων, ἠμύνο- 
μὲν τῇ μουσικῇ" τήν τε ποιητικὴν ἀπεφαίνομεν οὐκ 
ὄψιμον οὐδὲ νεαρὰν ἐπὶ τοὺς ἱεροὺς ἀγῶνας ἀφιγ- 
1ὸ μένην, ἀλλὰ πρόπαλαι στεφάνων ἐπινικίων τυγχά- 
νουσαν. ἐνίοις μὲν οὖν ἐπίδοξος ἤμην ἕωλα παρα- 
ϑήσειν πράγματα, τὰς Οἰολύκου τοῦ Θετταλοῦ ταφὰς 61 
καὶ τὰς ᾿Αμφιδάμαντορ τοῦ Χαλκιδέως ἐν αἷς Ὅμη- 
φον καὶ Ἡσίοδον ἱστοροῦσιν ἔπεσι διαγωνίσασϑαι.- 
10 καταβαλὼν δὲ ταῦτα τῷ διατεϑρυλῆσϑαι πάνϑ᾽ ὑπὸ 
τῶν γραμματικῶν, καὶ τοὺς ἐπὶ ταῖς Πατρόκλου τα- 
φαῖς ἀναγιγνωσκομένους ὑπό τινων οὐχ Ἥἥμονας᾽ 
ἀλλά 'δήμονας᾽, ὡς δὴ καὶ λόγων ἄϑλα τοῦ ᾿᾽4χιλ- 
λέως προϑέντος, ἀφείς, εἶπον ὅτι καὶ Πελίαν ϑάπτων 
30"άΔκαστος ὁ υἱὸς ἀγῶνα ποιήματος παράσχοι καὶ Σί- 
βυλλα νικήσειεν. ἐπιφυομένων δὲ πολλῶν καὶ τὸν 
βεβαιωτὴν ὡς ἀπίστου καὶ παραλόγου τῆς ἱστορίας 
ἀπαιτούντων, ἐπιτυχῶς ἀναμνησϑεὶς ἀπέφαινον ᾿ΑἋκέ- 
σανδρον ἐν τῷ περὶ Διβύης ταῦϑ᾽ ἱστὸροῦντα. χαὶ Β 
36 τοῦτο μέν᾽ ἔφην 'τὸ ἀνάγνωσμα τῶν οὐκ ἐν μέσῳ 


8 τὰ ΒΒ 1 Τυτηθθυδ: ὁμοίως 8 Γ᾽: ἀποφαίνομεν 
11 οὐχ ἥμονας Ἢ εχ Ηοτι. Ψ' 886: οὐχημονας (Υἀ) 
18 ἄϑια ᾿: ἄθλα 30 ποιημάτων Ἠογπθτάθηυθ 38 καὶ] 
Οτα, ταὶ 28 ᾿φἀχέσανδρον] Μυθ]]ογ. 4 Ρ. 386 


184 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΙΌΜ 


ἐστί" τοῖς δὲ Πολέμωνος τοῦ ᾿Αϑηναίου περὶ τῶν 
ἐν Δελφοῖς ϑησαυρῶν οἶμαι ὅτι πολλοῖς ὑμῶν ἐν- 
τυγχάνειν ἐπιμελές ἐστι, καὶ χρή, πολυμαϑοῦς καὶ 
οὐ νυστάξοντος ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς πράγμασιν ἀν- 
δρός" ἐκεῖ τοίνυν εὑρήσετε γεγραμμένον, ὡς ἐν τῷ 5 
Σικυωνίῳ ϑησαυρῷ χρυσοῦν ἀνέχειτο βιβλίον ᾽άρι- 
στομάχης ἀνάϑημα τῆς ᾿Ερυϑραίας ἐπικῷ ποιήματι 
δὶς Ἴσϑμια νενικηκυίαρ. οὐ μὴν οὐδὲ τὴν Ὀλυμπίαν᾽ 
ἔφην ἄξιόν ἐστιν ὥσπερ εἱμαρμένην ἀμετάστατον 
Ο καὶ ἀμετάϑετον ἐν τοῖς ἀϑλήμασιν ἐκπεπλῆχϑαι. τὸ 
τὰ μὲν γὰρ Πύϑια τῶν μουσικῶν ἔσχε τρεῖς ἢ τέτ- 
ταρὰς ἐπεισοδίους ἀγῶνας, ὁ δὲ γυμνικὸς ἀπ᾽ ἀρ- 
χῆς ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οὕτω κατέστη, τοῖς δ᾽ Ὀλυμ- 
'πίοις πάντα προσθήκη πλὴν τοῦ δρόμου γέγονε" 
πολλὰ δὲ καὶ ϑέντες ἔπειτ᾽ ἀνεῖλον, ὥσπερ τὸν τῆς τὸ 
κάλπης ἀγῶνα καὶ τὸν τῆς ἀπήνης" ἀνῃρέϑη δὲ καὶ 
παισὶ πεντάϑλοις στέφανος τεϑείς" καὶ ὅλωρ πολλὰ 
περὶ τὴν πανήγυριν νενεωτέρισται. δέδια δ᾽ εἰπεῖν 
ὅτι πάλαι καὶ μονομαχίας ἀγὼν περὶ Πῖσαν ἤγετο 
Ὁ μέχρι φόνου καὶ σφαγῆς τῶν ἡττωμένων καὶ ὑπο- 30 
πιπτόντων, μή μὲ πάλιν ἀπαιτῆτε τῆς ἱστορίας βε- 
βαιωτήν, κἂν διαφύγῃ τὴν μνήμην ἐν οἴνῳ τοὔνομα, 
καταγέλαστος γένωμαι. 
1 ἐστί] ἐοτέ, ἔγαπιβροσι, βεΐο τῶν πΠολέμωνορ] ΜΌΘΙΙοτ. 
8 Ρ. 123 3 ὅτι] ἀοῖ. νἱά. ὃ Σικυωνίων Ρτοϊϊοταβ 
Ἶ βηΐο ποιήματι 180. 2 ΗΕ. ἀδὲ Ὑά 8 Ρ βορὰ πι}]8 6886 υἱά. 
ουτα ῬτῸ ἐπίχω ἡυοὰ ρῥτϑθροπὺ γὰ Ρ ξαοτὶῦ αὐ νἱὰ ἐπίκων 
ποιήματι δὶς ": ποιηματίαις οἵ. ΜΏΘΙ]οτ. 8 Ρ. 128 11 γὰρ 


Μι γε 18 νενετεωρισται: νετεώρισται: ἐνεωτέφισται ταθὶ 
εἰπεῖν Ἐ: εἶπεν 91 Χ: ἀπατᾶτε 38 ": τὸ ὄνομα 


11ΒΕῈ Υ. 185 


ΠΡΟΒΔΑΗΜΑ͂ Γ΄. 


Τίς αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυς ἱερὰ Ποσειδῶνος ἐνομίσϑη καὶ 
Διονύσου" καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺς 
ἤσϑμια νικῶντας, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 


δ ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΊΑΛΟΓΟΥ. 
ΛΟΥΚΑΝΊΟΣ, ΠΡΑΞΙΤΈΛΗΣ. 


1. Ἡ πίτυς ἐξητεῖτο καϑ᾽ ὃν λόγον ἐν ᾿Ισϑμίοις Β 
στέμμα γέγονε" καὶ γὰρ ἦν τὸ δεῖπνον ἐν Κορίνϑῳ, 
᾿Ισϑμίων ἀγομένων ἑστιῶντος ἡμᾶς Δουκχανίου τοῦ 

1ο ἀρχιερέως. Πραξιτέλης μὲν οὖν ὁ περιηγητὴς τὸ 
μυϑῶδες ἐπῆρεν, ὡς λεγόμενον εὑρεϑῆναι τὸ σῶμα 
τοῦ Μελικέρτου πίτυι προσβεβρασμένον ὑπὸ τῆς 
ϑαλάττηρ᾽ καὶ γὰρ οὐ πρόσω Μεγάρων εἶναι τόπον, 
ὅς ᾿Καλῆς δρόμος᾽ ἐπονομάξεται, δι’ οὗ φάναι Με- 

τὸ γαρεῖς τὴν Ινὼ τὸ παιδίον ἔχουσαν δραμεῖν ἐπὶ 
τὴν ϑάλασσαν. κοινῶς δ᾽ ὑπὸ πολλῶν λεγόμενον 
ὡς ἴδιόν ἐστι στέμμα Ποσειδῶνος ἡ πίτυς, Λουκα- 
νίου δὲ προστιϑέντος ὅτι καὶ τῷ “ι΄ονύσῳ καϑω- Β 
σιωμένον τὸ φυτὸν οὐκ ἀπὸ τρόπου ταῖς περὶ τὸν 

30 Μελικέρτην συνφῳκείωται τιμαῖς, αὐτὸ τοῦτο ξήτη- 
σιν παρεῖχεν, ᾧτινι λόγῳ Ποσειδῶνι καὶ 4ιονύσῳ 
τὴν πίτυν οἱ παλαιοὶ καϑωσίωσαν. ἐδόκει δ᾽ ἡμῖν 
μηδὲν εἶναι παράλογον᾽ ἀμφότεροι γὰρ οἷ ϑεοὶ τῆς 
ὑγρᾶς καὶ γονίμου κύριοι δοκοῦσιν ἀρχῆς εἶναι" 


Ἰ ἰσϑμοῖς τοὶ 9. ἡμᾶς Τατπθρυβ: ἡμῖν 16 ὁοοττ. 
Χ: λεγομένων 35 δ᾽ ἡμῖν ": δέ μιν 


186 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΌΜ. 


καὶ Ποσειδῶνί γε φυταλμίῳ “ιονύσῳ δὲ δενδρίτῃ 
πάντες ὡς ἔπος εἰπεῖν Ἕλληνες ϑύουσιν. οὐ μὴν 
ἀλλὰ κατ᾽ ἰδίαν τῷ Ποσειδῶνι φαίη τις ἂν τὴν πί- 
676 τυν προσήκειν, οὐχ ὡς ᾿Απολλόδωρος οἴεται παρά- 
λιον φυτὸν οὖσαν οὐδ᾽ ὅτι φιλήνεμόρ ἐστιν ὥσπερ 
ἡ ϑάλασσα (καὶ γὰρ τοῦτο τινὲς λέγουσιν), ἀλλὰ 
διὰ τὰς ναυπηγίας μάλιστα. καὶ γὰρ αὕτη καὶ τὰ 
ἀδελφὰ δένδρα, πεῦκαι καὶ στρόβιλοι, τῶν τε ξύλων 
παρέχει τὰ πλοϊμώτατα, πίττης τε καὶ ῥητίνης ἀλοι- 
φήν, ἧς ἄνευ τῶν συμπαγέντων ὄφελος οὐδὲν ἐν 
τῇ ϑαλάττῃ. τῷ δὲ “Διονύσῳ τὴν πίτυν ἀνιέρω- 
σαν, ὡς ἐφηδύνουσαν τὸν οἶνον" τὰ γὰρ πιτυώδη 
χωρία λέγουσιν ἡδύοινον τὴν. ἄμπελον φέρειν. καὶ 
τὴν ϑερμότητα τῆς γῆς Θεόφραστος αἰτιᾶται" κα- 
Β ϑόλου γὰρ ἐν ἀργιλώδεσι τόποις φύεσϑαι τὴν πί- 
τυν" εἶναι δὲ τὴν ἄργιλον ϑερμήν, διὸ καὶ συνεκ- 
πέττειν τὸν οἶνον, ὥσπερ καὶ τὸ ὕδωρ ἐλαφρότατον 
καὶ ἥδιστον ἡ ἄργιλος ἀναδίδωσιν. ἔτι δὲ καὶ κατα- 
μιγνυμένη πρὸς σῖτον ἐπίμετρον ποιεῖ δαψιλές, 
ἁδρύνουσα καὶ διογκοῦσα τῇ θερμότητι τὸν πυρόν. 
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῆς πίτυος αὐτῆς εἰκὸς ἀπολαύειν 
τὴν ἄμπελον, ἐχούσης ἐπιτηδειότητα πολλὴν πρὸς 
σωτηρίαν οἴνου καὶ διαμονήν" τῇ τε γὰρ πίττῃ πάν- 
τὲς ἐξαλείφουσι τὰ ἀγγεῖα, καὶ τῆς ῥητίνης ὑπο- 
μιγνύουσι πολλοὶ τῷ οἴνῳ καϑάπερ Εὐβοεῖς τῶν 
Ἑλλαδικῶν καὶ τῶν Ἰταλικῶν οἵ περὶ τὸν Πάδον 


4 ᾿ἀποϊλόδωρορ] οτα. ΜΌΘΙΙογ. 1 Ὁ. 428. 1 αὕτῃ 5: 
αὐτὴ 18 ἡδύοινον ΤυτιθρυΒ: ἡδὺ οἷνον 16 συνεχπέ- 
πτεὶν ταϑὶ 


σ 


ΓῚ 


35 


11ΒῈ8 Υ. 181 


οὐκοῦντερ᾽ ἐκ δὲ τῆς περὶ Βίενναν Γαλατίας ὃ πισ- Ο 
σίτης οἶνος κατακομέξεται, διαφερόντως τιμώμενος 
ὑπὸ Ῥωμαίων. οὐ γὰρ μόνον εὐωδίαν τινὰ τὰ τοι- 
αὔτα προσδίδωσιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οἶνον εὔποτον 
5 παρίστησι ταχέως ἐξαιροῦντα τῇ ϑερμότητι τοῦ οἵ- 
νοῦ τὸ νεαρὸν καὶ ὑδατῶδες. . 
2. Ὡς δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη, τῶν ῥητόρων ὁ μάλιστα 
δοχῶν ἀναγνώσμασιν ἐντυγχάνειν ἐλευθερίοις “ὦ 
πρὸς ϑεῶν᾽ εἶπεν, οὐ γὰρ ἐχϑὲς ἡ πίτυς ἐνταῦϑα 
10 καὶ πρῴην στέμμα γέγονε τῶν ᾿Ισϑμίων, πρότερον 
δὲ τοῖς σελίνοις ἐστέφοντο; καὶ τοῦτ᾽ ἔστι μὲν ἐν 
τῇ κωμφδίᾳ φιλαργύρου τινὸς ἀκοῦσαι λέγοντος 
“τὰ δ᾽ Ἴσϑμι᾽ ἀποδοίμην ἂν ἡδέως ὅσου Ρ 
ὁ τῶν σελίνων στέφανός ἐστιν ὥνιος.᾽ 


16 ἱστορεῖ δὲ καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεύς, ὅτι Κορίν- 
ϑιοι ὁπηνίκα μαχούμενοι πρὸς Καρχηδονίους ἐβά- 
διξον ὑπὲρ τῆς Σικελίας, ἐνέβαλόν τινες οὐ σέλινα 
κομέξοντεφ' οἰωνισαμένων δὲ τῶν πολλῶν τὸ σύμ- 
βολον ὡς οὐ χρηστόν, ὅτι δοκεῖ τὸ σέλινον ἐπική- 

30 δειον εἶναι, καὶ τοὺς ἐπισφαλῶς νοσοῦντας δεῖσθαι 
τοῦ σελίνου φαμένων, ὁ Τιμολέων ἐθάρρυνεν αὐὖ- 
τοὺς καὶ ἀνεμίμνησκε τῶν Ἰσϑμοὶ σελίνων, οἷς 
ἀναστέφουσι Κορίνϑιοι τοὺς νικῶντας. ἔτι τοίνυν 


4 εὔποτον Ὑ]: ἐμποιεῖ») ἰδ. ἐξαιροῦντα Μενίρίπε: 
ἐξαιρῶν 8. ᾿Ελευθέριος ἢ 11 δὲ τοῖρ] αὐτοῖς ταοὶ 

18 οἵ, Κοοκ, 8 Ρ. 488 16 Τίμαιο}} οπι. ΜΌΘΙΙοτ. 
ἃ ν. 198 ΠΝ 1Τ τιψὲς οὐ] τινὲς ὄνοι Β. ἡμίονοι διὰ 
μέσουν οἵ. Υτὐ. ΤΊπιοὶ. ὁ. 36 19 ἐπικήδειον Ὅποστιβ: 
ἀνεπιτήδειον 30 καὶ τοὺς] καὶ τὸ ταϑὶ 31 φαμένων 
5: φαμὲν ὡς 35 Ἰσθμοῖ ΤατπθρυΒ: ἰσθμοῖς 


188 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 


ἡ ᾿Αντιγόνου ναναρχὶς ἀναφύσασα περὶ πρύμναν 
Ἑ αὐτομάτως σέλινον ᾿Ισϑμία ἐπωνομάσϑη. καὶ τοῦτο 
δὴ τὸ σκολιὸν ἐπίγραμμα δῆλον κεραμέα νομέξει. 
διαβεβυσμένην σελίνῳ' σύγκειται δ᾽ οὕτω 
᾿ἀϑὼν ἡ παλὰς γῆ, πυρὶ κατῃϑαλωμένη Π 
κεύθει κελαινὸν αἷμα Διονύσου θεοῦ, 
ἔχουσα κλῶνας ᾿Ισϑμικοὺς ἀνὰ στόμα. 


ἡ ταῦϑ᾽᾽ εἶπεν “οὐκ ἀνεγνώκαϑ᾽ ὑμεῖς οἵ τὴν πί- 
τὺυν ὡς οὐκ ἐπείσακτον οὐδὲ νέον ἀλλὰ πάτριον καὶ 
παλαιὸν δὴ στέμμα τῶν ᾿Ισϑμίων σεμνύνοντες;᾽ ἐκί: τὸ 
νησὲν οὖν τοὺς νέους ὡς ἂν πολυμαϑὴς ἀνὴρ καὶ 
πολυγράμματος. 
8. Ὁ μέντοι Δουκάνιος εἰς ἐμὲ βλέψας ἅμα καὶ 
Ἑ μειδιῶν ᾿(ᾧ Πόσειδον᾽ ἔφη 'τοῦ πλήϑους τῶν γραμ- 
μάτων" ἕτεροι δ᾽ ἡμῶν τῆς ἀμαϑίας ὡς ἔοικε καὶ τὸ 
τῆς ἀνηκοῖας ἀπέλαυον ἀναπείϑοντες τοὐναντίον, 
ὡς ἡ μὲν πίτυς ἦν στέμμα τῶν ἀγώνων πάτριον, 
ἐκ δὲ Νεμέας κατὰ ξῆλον ὁ τοῦ σελίνου στέφανος 
ξένος ὧν ἐπεισῆλθε δι’ Ἡρακλέα, καὶ κρατήσας 
ἠμαύρωσεν ἐκεῖνον ὡς ἱερὸν ἐπιτήδειον" εἶτα μέν- 30 


8. βοτρδοτίπι σαπι Ἡματίρίο ϑηλοῖ, κεραμεᾶν ἀμύστιδα 
βεβοσμένην σελίνῳ. ἀφουϑα ϊνα ἀμύσειδα (ῶτο ἄμυσειν) πιοα 
δὲ αμοπυθ 8 ταοτὸ ΡΙαίοκομδο, οἱ δχ. ὁ. Δευκομάντιδα 
ι,τορᾶς, 5 ϑὰν ἡ παλὰς γΠ] ἡ καωλιὰς γῆ Μαανὶ βία, 
Ιἰδιιοτδαιᾷα θδὺ δίαιτα γοΐμα. αν ὙἹὰ, οοιτοοιίο χθὼν ἡ πες 
λασγὴ 6 ϑοοῦ οοδᾶ. 8. ἦ Τυχπθρυε: ἢ τ Ῥ) ἀνε- 
γνάκατε ὁμεῖς οἱ Ἰϊβᾶνϊρίυδ: ἀνέγνω κατευμαί σοί 10 δὴ 
στέμμα τῶν Βηγαηυδ: δὲ στεμμάτων» ἠἀ1Ὶ οὖν τοὺς νέουν 
ἰάοπι: οὐ νέου 14 ": ὦ Ποσειδῶν 16 6πι. Τυχηθθυβ 
(Ὁ): ἀπέλαβον 18 στέφανος Β΄ 30 ὡς ἱερὸν ἐπιτήδειον] 
ὡς ἱεροῖς ἀνεπιτήδειον Τ.. καί (-- ὡρ) περ ὧν ἐπικήδειος» 


ΠΒΕΒΥ͂. 189 


τοι χρόνῳ πάλιν ἀναχτησαμένη τὸ πάτριον γέρας 
ἡ πίτυς ἀνθεῖ τῇ τιμῇ. ἐγὼ γοῦν ἀνεπειϑόμην καὶ 611 
προσεῖχον, ὥστε καὶ τῶν μαρτυρίων ἐκμαϑεῖν πολλὰ 
καὶ μνημονεύειν, Εὐφορίωνα μὲν οὕτω πως περὶ 
5. Μελικέρτου λέγοντα 
'κλαίοντες δέ τε κοῦρον ἐπ αἰλίσι πιτύεσσι 
κάτϑεσαν, δκκότε δὴ στεφάνων ἄϑλοις φορέονται. 
οὐ γάρ πω τρηχεῖα λαβὴ κατεμήσατο χειρῶν 
“Μήνης παῖδα χάρωνα παρ᾽ ᾿Ασωποῦ γενετείρῃ, 
10 ἐξότε πυκνὰ σέλινα κατὰ κροτάφων ἐβάλοντο: 


Καλλίμαχον δὲ μᾶλλον διασαφοῦντα' λέγει δ᾽ ὁ 
Ἡρακλῆς αὐτῷ περὶ τοῦ σελίνου 
“καί μιν ᾿4λητιάδαι, πουλὺ γεγειότερον Β 
τοῦδε παρ᾽ ΔΑἰγαίωνι ϑεῷ τελέοντες ἀγῶνα, 
16 ϑήσουσιν νίκης σύμβολον ᾿Ισϑμιάδος, 
ξήλῳ τῶν Νεμέηϑε" πίτυν δ᾽ ἀποτιμήσουσιν, 
ἣ πρὶν ἀγωνιστὰς ἔστεφε τοὺς Ἐφύρῃ. 
ἔτι δ᾽ οἶμαι Προκλέους ἐντετυχηκέναι γραφῇ, περὶ 
τῶν ᾿Ισϑμίων ἱστοροῦντος, ὅτι τὸν πρῶτον ἀγῶνα 
30 ἔϑεσαν περὶ στεφάνου πιτυΐνου" ὕστερον δέ, τοῦ 
ἀγῶνος ἱεροῦ γενομένου, ἐκ τῆς Νεμεακῆς πανη- 
γύρεως μετήνεγκαν ἐνταῦϑα τὸν τοῦ σελίνου στέ- 


ὁ ἐπ᾽ αἰλίσι πιτύεσσι] ἐπ᾽ αἰγιαλῖσι πίευσσι 8. αἴ, Ῥαῦδ. 
8, 1, 8. ὑπ᾽ αἰπεινῇσι πίευσσιρλ͵ Ἰ ὀκκόϑε ἩΞ Ξ Ἠ στεφά- 
ψόυς ἰᾶθχη, τηδ]ίτα στεφάνωμ 8. λαβὴ Τυχποῦαθ: λάβη 
τοοὶ καταμήσατο ὈυθῦποτθΒ 9 δήνης ἰᾶθτα: μίμης 
(μήμης Ρὴ 11 Καλλίμαχον] ἔτ. 108 θα. Βομποίαοτ! 
18 6ἴα. Βοπεϊθίπβ: ἀλητίδαι 14 ὁπ. ΒΒΟβπιβππυβ: πα- 
ρἀγεῶνι Ἐ. παρ᾽ αἰγέωννι Ρ 18 Τυτποθυβ:- περικλέους 


190 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΌΜ 


φανον. ὁ δὲ Προκλῆς οὗτος ἦν εἷς τῶν ἐν ᾿άκα- 
Ὁ δημείᾳ Ξενοχράτει συσχολασάντων. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ 4. 
μωκ Περὶ τοῦ “ἑωρότερον δὲ κέραιεν 
ἐφ Έ44: ΝΣ 
φνι2 ) ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ, ΣΩΣΙΚΛΗΣ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ, 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Γελοῖος ἐδόχει τισὶ τῶν συνδειπνούντων ὃ 
᾿Δχιλλεύς, ἀκρατότερον ἐγχεῖν τὸν Πάτροκλον κε- 
λεύων, εἶτ᾽ αἰτίαν τοιαύτην ἐπιλέγων 

“οἵ γὰρ φίλτατοι ἄνδρες ἐμῷ ὑπέασι μελάϑρῳ.᾽ 
Νικήρατος μὲν οὖν ὁ ἑταῖρος ἡμῶν, ὁ Μακεδών, ἄν- 
τικρυρ ἀπισχυρίξετο μὴ ἄκρατον ἀλλὰ ϑερμὸν εἰρῆ- 
σθαι τό 'ξωρόν᾽ ἀπὸ τοῦ ξωτικοῦ καὶ τῆς ξέσεως, ὃ 
δὴ καὶ λόγον ἔχειν, ἀνδρῶν ἑταίρων παρόντων, 
νέον ἐξ ὑπαρχῆς κεράννυσθαι χρατῆρα" καὶ γὰρ 
ἡμᾶς, ὅταν τοῖς ϑεοῖς ἀποσπένδειν μέλλωμεν, νεό- 

Ὁ κρατὰ ποιεῖν. Σωσικλῆς δ᾽ ὃ ποιητής, τοῦ Ἐμπε- 
δοκλέους ἐπιμνησϑεὶς εἰρηκότος ἐν τῇ καϑόλου μετα- 
βολῇ γίγνεσθαι 
ξωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα", 
ἔφη τὸ εὔκρατον ἢ τὸ ἄκρατον ὑπὸ τἀνδρὸς 


"; ἀκαδημίψ 4 οἵ, στα. 1 308 11 αἱ, Βοτα. 
18 6πι. Β: ἐπισχυρέξει 18 ᾿Εμπεδοκλέουρ] 
1}. τα. 908 39 “: ταῦ ἀνδρὸς 


ΠΠΒΕΒΥ. 191 


ξωρὸν λέγεσθαι, καὶ μηδέν γε κωλύειν ἐπικελεύε- 
σϑαι τῷ Πατρόκλῳ τὸν ᾿Αἀχιλλέα παρασκευάξειν. εὔ- 
κρατον εἰς πόσιν τὸν οἶνον" εἰ δ᾽ ἀντὶ τοῦ ξωροῦ 
“ξωρότερον᾽ εἶπεν, ὥσπερ ᾿δεξιτερόν᾽ ἀντὶ τοῦ δεξιοῦ 

τ καί 'θηλύτερον᾽ ἀντὶ τοῦ ϑήλεος, οὐκ ἄτοπον εἶναι" 
χρῆσϑαι γὰρ ἐπιεικῶς ἀντὶ τῶν ἁπλῶν τοῖς συγκρι- 
τικοῖς. ᾿Αντίπατρος δ᾽ ὁ ἑταῖρος ἔφη τοὺς μὲν ἐνι- 
αὐτοὺς ἀρχαϊκῶς “ὥρους᾽ λέγεσθαι, τὸ δὲ ξα μέγε- 
ϑὸς εἰωϑέναι σημαίνειν. ὅϑεν τὸν πολυετῆ καὶ 

το παζαιὸν οἶνον ὑπὸ τοῦ ᾿Αχιλλέως ξωρὸν ὠνομάσϑαι. 

2. Ἐγὼ δ᾽ ἀνεμέμνησκον αὐτούς, ὅτι τῷ 'ξωρό- 
τερον᾽ τὸ ϑερμὸν ἔνιοι σημαίνεσθαι λέγουσι τῷ δὲ 
ϑερμοτέρῳ τὸ τάχιον" ὥσπερ ἡμεῖς ἐγκελευόμεϑα 
πολλάκις τοῖς διακονοῦσι ϑερμότερον ἅπτεσϑαι τῆς 

15 διακονίας. ἀλλὰ μειρακιώδη τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν 
ἀπέφαινον, δεδιότων ὁμολογεῖν ἀκρατότερον εἰρῆ- 
σϑαι τὸ ξωρότερον, ὡς ἐν ἀτόπῳ τινὶ τοῦ ᾿Αχιλλέως Ἐ 
ἐσομένου" καϑάπερ ὃ ᾿Ἀμφιπολίτης Ζώιλος ὑπελάμ- 
βανεν, ἀγνοῶν ὅτι πρῶτον μὲν ὁ ᾿Αχιλλεὺς τὸν Φοί- 

3. νικαὰ καὶ τὸν Ὀδυσσέα πρεσβυτέρους ὄντας εἰδὼς 
οὐχ ὑδαρεῖ χαίροντας ἀλλ᾽ ἀκρατοτέρῳ καϑάπερ 
οἱ ἄλλοι γέροντες, ἐπιτεῖναι κελεύει τὴν κρᾶσιν. 
ἔπειτα Χείρωνος ὧν μαϑητὴς καὶ τῆς περὶ τὸ σῶμα 
διαίτης οὐκ ἄπειρος ἐλογίξετο δήπουθεν, ὅτι τοῖς 

36 ἀργοῦσι καὶ σχολάξουσι παρὰ τὸ εἰωϑὸς σώμασιν 
ἀνειμένη καὶ μαλακωτέρα κρᾶσις ἁρμόξει. καὶ γὰρ 618 
τοῖς ἵπποις ἐμβάλλει μετὰ τῶν ἄλλων χορτασμάτων 


[π 


8 δὲ Τατπεῦυθ 9. εἰωθέναι Ἐ: εἴωϑεν πολυετῆ] 
πολυτελῆ ταοὶ 


192 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΜ 


τὸ σέλινον οὐκ ἀλόγως, ἀλλ᾽ ὅτι βλάπτονται μὲν οἵ 
σχολάξοντες ἀσυνήϑως ἵπποι τοὺς πόδας" ἔστι δὲ 
τούτου μάλιστ᾽ ἴαμα τὸ σέλινον. ἄλλοις γοῦν οὐκ 
ἂν εὕροις παραβαλλόμενον ἵπποις ἐν Ἰλιάδι σέλινον 
ἤ τινα. τοιοῦτον χιλόν. ἀλλ᾽ ἰατρὸς ὧν ὁ ᾿Αχιλλεὺς 5 
τῶν ϑ᾽ ἵππων πρὸς τὸν καιρὸν οἰκείως ἐπεμέλετο 
καὶ τῷ σώματι τὴν ἐλαφροτάτην δίαιταν, ὡς ὑγιει- 
νοτάτην ἐν τῷ σχολάξειν, παρεσκεύαξεν" ἄνδρας δ᾽ 
Β ἐν μάχῃ καὶ ἀγῶνι δι’ ἡμέρας γεγενημένους οὐχ 
ὁμοίως ἀξιῶν διαιτᾶν τοῖς ἀργοῦσιν ἐπιτεῖναι τὴν τὸ 
κρᾶσιν ἐκέλευσε. καὶ μὴν οὐδὲ φύσει φαίνεται φί- 
λοινος ἀλλ᾽ ἀπηνὴς ὁ ᾿Αχιλλεύς" 
"οὐ γάρ τι γλυκύϑυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ᾽ ἀγανόφρων, 
ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμμεμαώς 
καί που παρρησιαξόμενος ὑπὲρ αὑτοῦ ἱπολλάς᾽ φη- τὸ 
σίν ᾿ἀύπνους νύκτας ἰαῦσαι" βραχὺς δ᾽ ὕπνος οὐκ | 
ἐξαρκεῖ τοῖς χρωμένοις ἀκράτῳ. λοιδορούμενος δὲ 
τῷ ᾿Δγαμέμνονι πρῶτον αὐτόν ᾿οἰνοβαρῆ᾽ προσειρη- 
κεν, ὡς μάλιστα τῶν νοσημάτων τὴν οἰνοφλυγίαν 
προβαλλόμενος. διὰ ταῦτα δὴ πάντα λόγον εἶχεν 50 
Ὁ αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε 
ἡ συνήϑης κρᾶσις αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸς ἐκείνους 
ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστός ἐστιν. 





δ 5: ἐπεμελεῖτο 18 Ηοτα, Ὁ' 467 161 886 
- 18.4 396 





ΠΙΒΕΒΥ͂. . 198 


ΠΡΟΒΛΗ͂ΜΑ Ε. 


Περὶ τῶν πολλοὺς ἐπὶ δεῖπνον καλούντων. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΛΜΟΓΟΥ. 


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΟΝΗΣΙΚΡΑΤΗΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ Ο 
δ ΠΆΠΠΟΣ. 


1. Τὸ περὶ τὰς κατακλίσεις φαινόμενον ἄτοπον 
πλείονα λόγον παρέσχεν ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς, ἃς ἐπου- 
εἴτο τῶν φίλων ἕκαστος ἑστιῶν ἡμᾶς ἥκοντας ἀπὸ 
τῆς ᾿Αλεξανδρείας' ἐκαλοῦντο γὰρ ἀεὶ πολλοὶ τῶν 

10 ὁπωσοῦν προσήχειν δοκούντων, καὶ τὰ συμπόσια ϑο- 
φυβώδεις εἶχε τὰς συμπεριφορὰς καὶ τὰς διαλύσεις Ὁ 
ταχείας. ἐπειδὴ δ᾽ Ὀνησικράτης ὃ ἰατρὸς οὐ πολ- 
λοὺς ἀλλὰ τοὺς σφόδρα συνήϑεις καὶ οἰκειοτάτους 
παρέλαβεν ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ἐφάνη μοι τὸ λεγόμενον 

16 ὑπὸ Πλάτωνος “αὐξομένην πόλιν οὐ πόλιν᾽ συμπο- 
σίῳ δεδόσϑαι. καὶ γὰρ συμποσίου μέγεϑος ἵκανόν 
ἐστιν, ἄχρι οὗ συμπόσιον ἐθέλει μένειν. ἐὰν δ᾽ 
ὑπερβάλῃ διὰ πλῆϑος, ὡς μηκέτι προσήγορον ἑαυτῷ 
μηδὲ συμπαϑὲς εἶναι ταῖς φιλοφροσύναις μηδὲ γνώ- 

0 ριμον, οὐδὲ συμπόσιόν ἐστι. δεῖ γὰρ οὐχ ὥσπερ ἐν 
στρατοπέδῳ διαγγέλοις οὐδ᾽ ὥσπερ ἐν τριήρει χρῆ- Ἑ 
σϑαι κελευσταῖς᾽ αὐτοὺς δὲ δι᾽ ἑαυτῶν ἐντυγχάνειν 
ἀλλήλοις, ὥσπερ χοροῦ τοῦ συμποσίου τὸν κρασπε- 
δίτην τῷ κορυφαίῳ συνήκοον ἔχοντορ. 


18 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἢ, 16 Πλάτωνορ] ἘθΡ. Ρ. 4336. 438 Ὁ 

αὐξομένην πόλιν (80. εἶναι) ΒΘηβθίδταθ: αὐξομένῃ πό- 
λει συμποσίῳ ἰάθτα οὕχα Ἧ΄: συμπόσια 18 δεδόσθαι] 
λελέχθαι 11 συμπόσιον ἕν Κα]ύταδδοττιβ 


Ῥιπίασοδι Μοσαμα, ΥῸΙ. ΤΥ. 18 


194 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΗ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


2. Ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, εἰς μέσον ἤδη φϑεγ- 
ξάμενος ὁ πάππος ἡμῶν “αμπρίας “ἄρ᾽ οὗν᾽ εἶπεν 
"οὐ περὶ τὰ δεῖπνα μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς κλή- 
σεις δεόμεϑα τῆς ἐγκρατείας; ἔστι γάρ τις οἶμαι 
καὶ φιλανθρωπίας ἀχρασία, μηδένα παρερχομένης 5 
τῶν συμποτῶν ἀλλὰ πάντας ἑλκούσης ὡς ἐπὶ ϑέαν 
ἢ ἀχρόασιν. ἔμοιγ᾽ οὖν οὔτ᾽ ἄρτος οὔτ᾽ οἶνος ἐπι- 

Ῥ λείπων τοῖς κεκλημένοις οὕτω δοκεῖ τὸν κεκληκότα 
ποιεῖν γελοῖον, ὡς χώρα καὶ τόπος" ὧν καὶ μὴ κε- 
κλημένοις ἀλλ᾽ ἐπελθοῦσιν αὐτομάτως ξένοις καὶ τὸ 
ἀλλοτρίοις ἀεὶ παρεσκευασμένην ἀφϑονίαν ὑπάρχειν 
δεῖ. ἔτι δ᾽ ἄρτου μὲν καὶ οἴνου ἐπιλιπόντων, ἔστι 
καὶ τοὺς οἰκέτας ὡς κλέπτοντας αἰτιᾶσθαι" τόπου 
δὲ πενία καὶ κατανάλωσις εἰς πλῆϑος ὀλιγωρία τίς 
ἐστι τοῦ καλοῦντος. εὐδοχιμεῖ δὲ θαυμαστῶς καὶ τὸ 
Ἡσίοδος εἰπών 

ἥτοι μὲν πρώτιστα χάος γένετ᾽ "᾽ 
χώραν γὰρ ἔδει καὶ τόπον προὐποκεῖσϑαι τοῖς γε- 

61 νομένοις, οὐχ ὡς χϑὲς οὑμὸς υἱόφ᾽ ἔφη 'τὸ ᾿άναξα. 
γόρειον ἦν ὁμοῦ πάντα χρήματα᾽ τὸ σύνδειπνον :0 
ἐποίησεν. οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν τόπος ὑπάρχῃ καὶ παρα- 
σχευή, τὸ πλῆϑος αὐτὸ φυλακτέον, ὡς ἄμικτον τὴν 
συνουσίαν ποιοῦν καὶ ἀπροσήγορον᾽ οἴνου γὰρ ἀνε- 
λεῖν ἧττόν ἐστι κακὸν ἢ λόγου κοινωνίαν ἐχ δείπνου. 
διὸ καὶ Θεόφραστος ἄοινα συμπόσια παίξων ἐκάλει 1:5 
τὰ κουρεῖα διὰ τὴν λαλιὰν τῶν προσκαϑιξόντων. 


3: συνεῖπεν τηοὶ ἣ 
16 Ἡσίοδος ΤκοΟ μὲ ποῦ κλίσεις ἰάετι 18 ἐπιλειπόντων} 


11ΒΕᾺ Υ. 190 


λόγων δὲ κοινωνίαν ἀναιροῦσιν οἱ πολλοὺς εἰς 
ταὐτὸ συμφοροῦντες, μᾶλλον δ᾽ ὀλίγους ποιοῦσιν 
ἀλλήλοις συνεῖναι" καὶ κατὰ δύο γὰρ ἢ τρεῖς ἀπο- Ὁ 
λαμβάνοντες ἐντυγχάνουσι καὶ προσδιαλέγονται, τοὺς 
5 δὲ πόρρω κατακειμένους οὐδ᾽ ἴσασιν οὐδὲ προσορῶ- 
σιν ἵππου δρόμον ἀπέχοντας 
“ἠμὲν ἐπ’ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο 
ἠδ᾽ ἐπ᾽ ᾿Αχιλλῆος. 
ὅϑεν οὐκ ὀρϑῶς οἵ πλούσιοι νεανιξύονται κατασκευ- 
10 ἄξοντες οἴχους τριακοντακλένους καὶ μείξουφ᾽ ἀμίκ- 
τῶν γὰρ αὕτη καὶ ἀφίλων δείπνων ἡ παρασχευὴ 
καὶ πανηγυριάρχου μᾶλλον ἢ συμποσιάρχου δεομέ- 
νων. ἀλλ᾽ ἐκείνοις μὲν ταῦτα συγγνώμη ποιεῖν" 
ἄπλουτον γὰρ οἴονται τὸν πλοῦτον καὶ τυφλὸν ἀλη- 
16 ϑῶς καὶ ἀνέξοδον, ἂν μὴ μάρτυρας ἔχῃ, καϑάπερ 
τραγῳδία, ϑεατάς" ἡμῖν δ᾽ ἂν ἴαμα γένοιτο τοῦ Ο 
πολλοὺς ὁμοῦ συνάγειν τὸ πολλάκις κατ᾽ ὀλίγους 
παραλαμβάνειν. οἵ γὰρ σπανίως καί δι’ “Ὧρματος᾽ 
ὥς φασιν ἑστιῶντες ἀναγκάξονται τὸν ὁπωσοῦν ἐπι- 
30 τήδειον ἢ γνώριμον καταγράφειν" οἵ δὲ συνεχέστε- 
ρον κατὰ τρεῖς ἢ τέτταρας ἀναλαμβάνοντες, ὥσπερ 
πορϑμεῖα τὰ συμπόσια κοῦφά τε ποιοῦσι. ποιεῖ δέ 
τινα τοῦ πολλοῦ τῶν φίλων πλήϑους διάκρισιν καὶ 
ὁ τῆς αἰτίας διηνεκὴς ἐπιλογισμόρ' ὡς γὰρ ἐπὶ τὰς 
36 χρείας οὐ πάντας ἀλλὰ τοὺς ἁρμόττοντας ἑκάστῃ 


Ἴ Ηοπι. 4 1 16 ἀνέξοδον Ἠδτποτάθαυε: ἀδιέξοδον 
18. ἐκ διάρματος 8. ϑοὰ ρτογοιβίατη 9886 τἱά. οἱ, Ἐυβέ, 
Ῥ 366, 41 88 κοῦφά τε] κουφότερα Ἠοτποτάθπαϑ 
18" 


196 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


παρακαλοῦμεν, βουλευόμενοι μὲν τοὺς φρονίμους 


δικαζόμενοι δὲ τοὺς λέγοντας, ἀποδημοῦντες δὲ τοὺς 

Ὁ ἐλαφροὺς μάλιστα τοῖς βιωτικοῖς καὶ σχολὴν ἄγον- 
τας οὕτως ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς ἑκάστοτε τοὺς ἐπιτη- 
δείους παραληπτέον. ἐπιτήδειοι δὲ τῷ μὲν ἡγεμόνι 
δειπνίζοντι συνδειπνεῖν οἵ τ᾽ ἄρχοντες, ἐὰν ὦσι φί- 
λοι, καὶ οἱ πρῶτοι τῆς πόλεως" ἐν δὲ γάμοις ἢ καὶ 
γενεϑλίοις οἱ κατὰ γένος προσήκοντες καὶ Διὸς ὃμο- 
γνίου κοινωνοῦντες" ἐν δὲ ταῖς τοιαύταις ὑποδοχαῖς 
ἢ προπομκαῖς τοὺς ἐκείνων μάλιστα κεχαρισμένους 
εἰς ταὐτὸ συνακτέον. οὐδὲ γὰρ ϑεῷ ϑύοντες πᾶσι 
τοῖς ἄλλοις ϑεοῖς, μάλιστα καὶ συννάοις καὶ συμ- 
βώμοις, κατευχόμεϑα, ἀλλὰ τριῶν κρατήρων κιρνα- 
μένων, τοῖς μὲν ἀπὸ τοῦ πρώτου σπένδομεν τοῖς δ᾽ 
ἀπὸ τοῦ δευτέρου τοῖς δ᾽ ἀπὸ τοῦ τελευταίου" 

Ε 'φϑόνος γὰρ ἔξω ϑείου χοροῦ ἵσταται" ϑεῖος δέ 
πον καὶ ὁ τῶν φίλων χορὸς εὐγνωμόνως διανεμό-. 
βένος ἐν ταῖς συμπεριφοραῖς.᾽ 


ἃ Βαοϊ!οοαεῖο: ἐπιτηδείως 10 τοὺς] ταῖς τοῦ ἐκείν 
ἀνταοθαν, ἐκείνοι ΤΣ μάχισις δὲ τοῖς ὑμαμτν με 
συννάοις ΒΞῪ:'Ο'Ο 18 τριῶν κρατήρων] οἔ ῬΟΪΊπο. 6, 16 

1ὰ τοῖς μὲν] τῷ μὲν Ἀ΄' 16 φθόνος “ ἔσταται) ἂχ ΡΙαὶ, 
Ῥμροάς μ᾿ 3έ1 


ΠΒΕΒΥ͂. 191 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ ς. 


Τίς αἰτία τῆς ἐν ἀρχῇ στενοχωρίας τῶν δειπνούντων 
εἶθ᾽ ὕστερον εὐρυχωρίας. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΎ. 
δ ΜΑΜΠΡΙΑΣ Ο ΠΆΠΠΟΣ, 44,01. 


1. Ῥηϑέντων δὲ τούτων, εὐθὺς ἐξητεῖτο περὶ 
τῆς ἐν ἀρχῇ στενοχωρίας τῶν κατακειμένων εἶτ᾽ 
ἀνέδεως" οὗ τοὐναντίον εἰκὸς ἦν συμβαίνειν διὰ 
τὴν ἀπὸ τοῦ δείπνου πλήρωσιν. ἔνιοι μὲν οὖν ἡμῶν 

1ὸ τὸ σχῆμα τῆς κατακλίσεως ἠτιῶντο" πλατεῖς γὰρ ὡς 
ἐπίπαν κατακειμένους δειπνεῖν, ἅτε δὴ τὴν δεξιὰν 
προτείνοντας ἐπὶ τὰς τραπέξας᾽ δειπνήσαντας δ᾽ 
ἀναστρέφειν αὑτοὺς μᾶλλον ἐπὶ πλευράν, ὀξὺ τὸ 
σχῆμα ποιοῦντας τοῦ σώματος καὶ οὐκέθ᾽ ὡς εἰπεῖν 

156 κατ᾽ ἐπίπεδον, ἀλλὰ κατὰ γραμμὴν τῆς χώρας ἅπτο- 
μένους ὥσπερ οὖν οἵ ἀστράγαλοι τόπον ἐλάττω 680 
κατέχουσιν ὀρϑοὶ πίπτοντες ἢ πρηνεῖς, οὕτως ἡμῶν 
ἕκαστον ἐν ἀρχῇ μὲν ἐπὶ στόμα προνεύειν ἀποβλέ- 
ποντὰ πρὸς τὴν τράπεξαν ὕστερον δὲ μετασχηματί- 

30 ξειν ἐπὶ βάθος ἐκ πλάτους τὴν κατάκλισιν. οἵ δὲ 
πολλοὶ τὴν συνένδοσιν τῆς στρωμνῆς προυφέροντο" 
ϑλιβομένην γὰρ ἐν τῇ κατακλίσει πλατύνεσθαι καὶ 
διαχωρεῖν, ὥσπερ τῶν ὑποδημάτων τὰ τριβόμενα, 
κατὰ μικρὸν ἐνδιδόντα καὶ χαλῶντα τοῖς πόροις, 


9 ἀπὸ Μ: ἐπὶ 18 αὑτοὺς ὙαϊοοθίυΒ: αὐτοὺς 21 ": 
προεφέροντο 34 οτα. ΗϊτβοΒί βία: ἐπιδιδόντα 


198 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΟΜ 


εὐρυχωρίαν τῷ ποδὶ καὶ ἀναστροφὴν παρέχει. ὁ δὲ 
πρεσβύτης ἅμα παίζων δύ᾽ ἔφη ταὐτὸ συμπόσιον 
Β ἀνομοίους ἔχειν ἐπιστάτας τε καὶ ἡγεμόνας, ἐν ἀρχῇ 
μὲν τὸν λιμὸν ᾧ τῶν τακτικῶν οὐδὲν μέτεστιν, 


ὕστερον δὲ τὸν Διόνυσον ὃν πάντες ἄριστον γεγο- 


ψνέναι στρατηγὸν ὁμολογοῦσιν᾽ ὥσπερ οὖν ὁ Ἐπα- 
μεινώνδας, εἴς τινα δυσχωρίαν τῶν στρατηγῶν ὑπ᾽ 
ἀπειρίας εἰσβαλλόντων τὴν φάλαγγα περιπίπτουσαν 
ἑαυτῇ καὶ ταρασσομένην ὑπολαβών, ἐξέλυσε καὶ κα- 
τέστησεν εἰς τάξιν" οὕτως ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ συμπεφο- τὸ 
ρημένους ὑπὸ τοῦ λιμοῦ κυνηδὸν ἄρτι παραλαμβά- 
νῶν ὃ ΜΛυαῖος ϑεὸς καὶ Χορεῖος εἰς τάξιν ἱλαρὰν 
καὶ φιλάνθρωπον καϑίστησιν. 


ΠΡΟΒΜΛΗΜΑ Ζ. 
Περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 15 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΨΜΕΣΤΡΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΣΏΚΛΑΡΟΣ, 
ΠΑΤΡΟΚΛΕΑΗΣ, ΓΆΙΟΣ. 


. Ὁ 1. Περὶ τῶν καταβααχαίνειν λεγομένων καὶ 
“οἴ... βάσκανον ἔχειν ὀφθαλμὸν ἐμπεσόντος λόγου παρὰ τ 

δεῖπνον, οἵ μὲν ἄλλοι παντάπασιν ἐξεφλαύριξον τὸ 

πρᾶγμα καὶ κατεγέλων᾽ ὁ δ᾽ ἑστιῶν ἡμᾶς Μέστριος 

Φλῶρος ἔφη τὰ μὲν γιγνόμενα τῇ φήμῃ ϑαυμαστῶς 


3 δὲ τὸ αὐτὸ 91 θω. ΤΌτμΘΡυδ: ἐξεφλυάριξον 38 Ὑ}- 
φΟὈΐαϑ: μέτριος, 


11ΒΕΒΥ͂. 199 


βοηϑεῖν" τῷ δ᾽ αἰτίας ἀπορεῖν ἀπιστεῖσϑαι τὴν ἴστο- 
ρίαν οὐ δικαίως, ὅπου, μυρέων ἐμφανῆ τὴν οὐσίαν 
ἐχόντων, ὁ τῆς αἰτίας λόγος ἡμᾶς διαπέφευγεν" 
Ὅλως δ᾽᾽ εἶπεν ὃ ξητῶν ἐν ἑχάστῳ τὸ εὔλογον ἐκ 
πάντων ἀναιρεῖ τὸ ϑαυμάσιον. ὅπου γὰρ ὁ τῆς Ὁ 
αἰτίας ἐπιλείπει λόγος, ἐκεῖθεν ἄρχεται τὸ ἀπορεῖν, 
τουτέστι τὸ φιλοι ᾿ ὥστε τρόπον τινὰ φιλοσο- 
Ι φίαν ἀναιροῦσιν οἵ τοῖς ϑαυμασίοις ἀπιστοῦντερ. 
δεῖ δ᾽ ἔφη 'τὸ μὲν διὰ τί γίγνεται τῷ λόγῳ μετιέ- 
ἴοναι, τὸ δ᾽ ὅτι γίγνεται παρὰ τῆς ἱστορίας λαμβά- 
νειν. ἱστορεῖται δὲ πολλὰ τοιαῦτα γιγνώσκομεν 
γὰρ ἀνθρώπους τῷ καταβλέκπειν τὰ παιδία μάλιστα 
βλάπτοντας, ὑγρφότητι τῆς ἕξεως καὶ ἀσθενείᾳ τρε- 
πομένης ὑπ᾽ αὐτῶν καὶ κινουμένης ἐπὶ τὸ χεῖρον, 
1 ἧττον δὲ τῶν στερεῶν καὶ πεπηγότων ἤδη τοῦτο 
πασχόντων. καίτοι τοὺς γε περὶ τὸν Πόντον οἱ- Ε 
κοῦντας πάλαι Θιβεῖς προσαγορευομένους ἴστορεῖ 
Φύλαρχος οὐ παιδίοις μόνον ἀλλὰ καὶ τελείοις ὁλε- 
ϑρίους εἶναι" καὶ γὰρ τὸ βλέμμα καὶ τὴν ἀναπνοὴν 
30 καὶ τὴν διάλεκτον αὐτῶν παραδεχομένους τήκεσθαι 
καὶ νοσεῖν᾽ ἤσϑοντο δ᾽ ὡς ἔοικε τὸ γιγνόμενον οἵ 
μιγάδες, οἰκέτας ἐκεῖθεν ὠνίους ἐξάγοντες. ἀλλὰ 
τούτων τὸ μὲν ἴσως ἧττόν ἐστι ϑαυμαστόν" ἡ γὰρ 
ἐπαφὴ καὶ συνανάχρωσις ἔχει τινὰ φαινομένην πά- 
36 ϑους ἀρχήν' καὶ καϑάπερ τὰ τῶν ἄλλων ὀρνέων 


9. Αποηγηηῦδ: μετεῖναι 17 Θιβεῖς Ἠϑεγομίαα: Θηβεῖς 
οἵ, ΡΙΙη, Η. Ν. 7, 3, 11 “ἴπ Ροπίο ΠΡ τ τὸ 
ψαρχος ΜαθΙΙθτ. 1 Ρ. 8844 88 οἵ μιγάδας οἰκέτας γ8- 
θα 


200 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΟΜ 


πτερὰ τοῖς τοῦ ἀετοῦ συντεθέντα διόλλυται ψηχό- 
Ῥ μενα καὶ ἀπανϑεῖ τῶν πτίλων μυδώντων, οὕτως 
οὐδὲν ἀπέχει καὶ ἀνθρώπου ψαῦσιν τὴν μὲν ὠφέ- 
λιμὸν εἶναι τὴν δ' ἀπηνῆ καὶ βλαβεράν' τὸ δὲ καὶ 
προσβλεφϑέντας ἀδικεῖσθαι συμβαίνει μὲν ὥσπερ 5 
εἴρηκα, τῷ δὲ τὴν αἰτίαν ἔχειν δυσθήρατον ἀπι- 
στεῖται.᾽ 
3. 'Καὶ μήν’ ἔφην ἐγώ ἱτρόπον τινὰ τῆς αἰτίας 
αὐτὸς ἴχνος τι καὶ τρίβον ἀνεύρηκας, ἐπὶ τὰς ἀπορ- 
φοὰς τῶν σωμάτων ἀφικόμενος" καὶ γὰρ ἡ ὀσμὴ 1τὸ 
καὶ ἡ φωνὴ καὶ τὸ ῥεῦμα τῆς ἀναπνοῆς ἀποφοραί 
τινές εἰσι τῶν ζῴων καὶ μέρη κινοῦντα τὰς αἰσϑή- 
ΘᾺ σεις, ὅταν ὑπ᾽ αὐτῶν προσπεσόντων πάϑωσι. πολὺ 
δὲ μᾶλλον εἰχός ἐστι τῶν ξῴων ἀποφέρεσϑαι τὰ 
τοιαῦτα διὰ τὴν ϑερμότητα καὶ τὴν κίνησιν, οἵονεί 15 
τινὰ σφυγμὸν καὶ κλόνον ἔχοντος τοῦ πνεύματος, 
ὑφ᾽ οὗ τὸ σῶμα χρουόμενον ἐνδελεχῶς ἐκπέμπει 
τινὰς ἀπορροάς. μάλιστα δὲ τοῦτο γίγνεσϑαι διὰ 
τῶν ὀφθαλμῶν εἰχός ἐστι" πολυκίνητος γὰρ ἡ ὄψις 
οὖσα μετὰ πνεύματος αὐγὴν ἀφιέντος πυρώδη ϑαυ- 50 
μβαστὴν τινα διασχείρει δύναμιν, ὥστε πολλὰ καὶ 
πάσχειν καὶ ποιεῖν δι᾽ αὐτῆς τὸν ἄνϑρωπον. ἦἧδο- 
ναϊς τὲ γὰρ συμμέτροις καὶ ἀηδίαις ὑπὸ τῶν ὁρα- 
Ἀ τῶν τρεπόμενος συνέχεται" καὶ τῶν ἐρωτικῶν, ἃ δὴ 
μέγιστα καὶ σφοδρότατα παϑηματα τῆς φυχῆς ἐστιν, τ 


ν. υὰ ϑδιέμενα Τορλιοόγαας φεχόμενα 9 αἐτὸς ΣΧ: αὐτοῖς 


δον, ἀπορροίας 15 προπεσόντων τοῦῖ ὴν 
φὲ μετρύχες ΠΝ, Χο, [θοις} οὲ μετρίοις. ἡ α 


11ΒΕᾺ Υ. 201 


ἀρχὴν ἡ ὄψις ἐνδίδωσιν. ὥστε δεῖν καὶ λείβέσθαι 
τὸν ἐφωτικόν, ὅταν ἐμβλέπῃ τοῖς καλοῖς, οἷον ἑλκό- 
μενον εἰς αὐτούς. διὸ καὶ θαυμάσειεν “ἄν τις οἶμαι 
μάλιστα τῶν πάσχειν μὲν καὶ κακοῦσϑαι τὸν ἄν- 
ὄϑρωπον διὰ τῆς ὄψεως οἰομένων, οὐκέτι δὲ δρᾶν 
καὶ βλάπτειν. αἵ γὰρ ἀντιβλέψεις τῶν ἐν ὥρᾳ καὶ 
τὸ διὰ τῶν ὀμμάτων ἐχκπίπτον, εἴτ᾽ ἄρα φῶς εἴτε 
ῥεῦμα, τοὺς ἐρῶντας ἐκτήκει καὶ ἀπόλλυσι μεϑ᾽ 
ἡδονῆς ἀλγηδόνι μεμιγμένης, ἣν αὐτοὶ γλυκύπικρον 
1ὸ ὀνομάζουσιν" οὔτε γὰρ ἁπτομένοις οὔτ᾽ ἀκούουσιν 
οὕτω τιτρώσκεσθαι συμβαίνει καὶ πάσχειν, ὡς προσ- Ο 
βλεπομένοις καὶ προσβλέπουσι. τοιαύτη γὰρ γίγνε- 
ται διάδοσις καὶ ἀνάφλεξις ἀπὸ τῆς ὄψεως, ὥστε 
παντελῶς ἀπειράτους ἔρωτος ἡγεῖσϑαι τοὺς τὸν Μη- 
16 δικὸν νάφϑαν ϑαυμάξοντας ἐκ διαστήματος ὑπὸ τοῦ 
πυρὸς ἀναφλεγόμενον᾽ αἴ γὰρ τῶν καλῶν ὄψεις, κἂν 
πάνυ πόρρωϑεν ἀντιβλέπωσι, πῦρ ἐν ταῖς τῶν ἐρω- 
τικῶν ψυχαῖς ἀνάπτουσι. καὶ μὴν τό γε τῶν ἐκτε- 
ρικῶν βοήϑημα πολλάκις ἱστοροῦμεν" ἐμβλέποντες 
κ ὅρα Ὁ γὰρ τῷ χαραδριῷ ϑεραπεύονται" τοιαύτην ἔοικε τὸ 
ξῷον φύσιν καὶ κρᾶσιν ἔχειν, ὥσϑ᾽ ἕλκειν καὶ δέ- 
χεσϑαι τὸ πάϑος ἐκπίπτον, ὥσπερ ῥεῦμα, διὰ τῆς Ὁ 
ὄψεως" ὅϑεν οὐ προσβλέπουσιν οἵ χαραδριοὶ τοὺς 
τὸν ἵκτερον ἔχοντας οὐδὲ καρτεροῦσιν, ἀλλ᾽ ἀπο- 
36 στρέφονται καὶ τὰ ὄμματα συγκλείσαντες ἔχουσιν" 


2 ξϊκόμενον ὙΠ: ἐρχόμενον. υτα ἐγχεόμενον;ἢ 8 ἐκ- 
τήκει Ῥεῖ: ἐντήκει αἴ ἰᾶται ἀντι ἀἰβρασι., 55 ἔκλιπτον 
(ἔκλειπτον ἘΠ) ταοῖ. ΝΌτι ἔκλθιπτον 80 ἐκλείβω 38 ἢ: 
χαφάδριοι 


202 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


οὐ φθονοῦντες, ὡς ἔνιοι νομίξουσι, τῆς ἀπ’ αὐτῶν 
ἰάσεως ἀλλ᾽ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆς τιτρωσκόμενοι. τῶν 
δ᾽ ἄλλων νοσημάτων μάλιστα καὶ τάχιστα τὰς ὀφϑαλ- 
μίας ἀναλαμβάνουσιν οἵ συνόντερ' οὕτω δύναμιν 
ἔχει ὀξεῖαν ἡ ὄψις ἐνδοῦναι καὶ προσβαλεῖν ἑτέρῳ «ὁ 
πάϑους ἀρχήν. 

8. ᾿Καὶ μάλ᾽ ἔφη “λέγεις ὀρθῶρ᾽ ὃ Πατροκλέας 
"ἐπί γε τῶν σωματικῶν" τὰ δὲ τῆς ψυχῆς, ὧν ἐστι 
καὶ τὸ βασκαίνειν, τίνα τρόπον καὶ πῶς διὰ τῆς 
ὄψεως τὴν βλάβην εἰς τοὺς ὁρωμένους διαδίδωσιν; τὸ 

Ἑ "οὐκ οἶσϑ᾽᾽ ἔφην “ὅτι πάσχουσ᾽ ἡ ψυχὴ τὸ σῶμα συν- 
διατίθησιν; ἐπίνοιαι γὰρ ἀφροδισίων ἐγείρουσιν αἰ- 
δοῖα, καὶ ϑυμοὶ κυνῶν ἐν ταῖς πρὸς τὰ ϑηρία γιγνο- 
μέναις ἁμίλλαις ἀποσβεννύουσι τὰς ὁράσεις πολλάκις 
καὶ τυφλοῦσι" λῦπαι δὲ καὶ φιλαργυρίαι καὶ ξηλο- 16 
τυπίαι τὰ χρώματα τρέπουσι καὶ καταξαίνουσι τὰς 
ἕξειρ' ὧν οὐδενὸς ὁ φϑόνος ἧττον ἐνδύεσθαι τῇ 
ψυχῇ πεφυκὼς ἀναπίμπλησι καὶ τὸ σῶμα πονηρίας, 
ἣν οἱ ξωγράφοι καλῶς ἐπιχειροῦσιν ἀπομιμεῖσϑαι 

Ῥ τὸ τοῦ φϑόνου πρόσωπον ὑπογράφοντερ. ὅταν οὖν 30 
οὕτως ὑπὸ τοῦ φϑονεῖν διατεϑέντες ἀπερείδωσι τὰς 
ὄψεις, αἵ δ᾽ ἔγγιστα τεταγμέναι τῆς ψυχῆς σπάσα- 
σαι τὴν κακίαν ὥσπερ πεφαρμαγμένα βέλη προσ- 
πίπτωσιν, οὐδὲν οἶμαι συμβαίνει παράλογον οὐδ᾽ 
ἄπιστον, εἰ κινοῦσι τοὺς προσορωμένους" καὶ γὰρ 
τὰ δήγματα τῶν κυνῶν χαλεπώτερα γίγνεται μετ᾽ 


8 τὰ δὲ Τυγποῦυδ: τάδε 31 οοἵτ. Χ: διατιϑέντες 
33 Μ: σπάσωπι 98 Τυτποῦυβ: προπίπτωσιν 86 εἰ κι΄ 
νοῦσι Μ: ἐκείνους ὃ 


11ΒΕᾺ Υ͂. 908 


ὀργῆς δακνόντων" καὶ τὰ σπέρματα τῶν ἀνθρώπων 
μᾶλλον ἅπτεσθαί φασιν, ὅταν ἐρῶντες πλησιάξωσι" 
καὶ ὅλως τὰ πάθη τὰ τῆς ψυχῆς ἐπιρρώννυσι καὶ 
ποιεῖ σφοδροτέρας τὰς τοῦ σώματος δυνάμεις. διὸ 
5 καὶ τὸ τῶν λεγομένων προβασκανίων γένος οἴονται 
πρὸς τὸν φϑόνον ὠφελεῖν, ἑλκομένης διὰ τὴν ἀτο- 688 
πίαν τῆς ὄψεως, ὥσϑ᾽ ἧττον ἐπερείδειν τοῖς πάσχου- 
σιν. αὗταί σοι᾽ εἶπον “ὦ Φλῶρε, συμβολαὶ τῆς εὐω- 
χίας ἀπηριϑμήσϑωσαν.᾽ 
τ 4. Καὶ ὁ Σώκλαρος ἂν γ᾽ ἔφη 'πρότερον ἡμεῖς 
αὐτὰ δοκιμάσωμεν" ἔστι γὰρ ὅ τι τοῦ λόγου κατα- 
φαίνεται κίβδηλον. εἰ γὰρ ἃ λέγουσι πολλοὶ περὶ 
τῶν βασκαινομένων ὡς ἀληϑῆ τίθεμεν, οὐκ ἀγνοεῖς 
δήπουθεν ὅτι καὶ φίλους καὶ οἰκείους, ἔνιοι δὲ καὶ 
τὸ πατέρας ἔχειν ὀφθαλμὸν βάσκανον ὑπολαμβάνουσιν, 
ὥστε μὴ δεικνύναι τὰς γυναῖκας αὐτοῖς τὰ παιδία 
μηδὲ πολὺν ἐᾶν χρόνον ὑπὸ τῶν τοιούτων κατα- 
βλέπεσθαι" πῶς οὖν ἔτι δόξει φϑόνου τὸ πάϑος 
εἶναι; τί δ᾽, ὦ πρὸς τοῦ Διός, ἐρεῖς περὶ τῶν ἑαυ- Β 
30 τοὺρ καταβασκαίνειν λεγομένων; καὶ γὰρ τοῦτ᾽ ἀκή- 
κοας᾽ εἰ δὲ μή, πάντως ταῦτ᾽ ἀνέγνωκας 
καλαὶ μέν ποτ᾽ ἔσαν, καλαί, φόβαι Εὐτελίδαο" δωνῷ 
ἀλλ᾽ αὑτὸν βάσκαινεν ἰδὼν ὀλοφώιος ἀνὴρ 
δίνῃ ἐν ποταμῷ" τὸν δ᾽ αὐτίκα νοῦσος ἀεικής.... 
35 ὁ γὰρ Εὐτελίδας λέγεται, καλὸς ἑαυτῷ φανεὶς καὶ 
παϑών τι πρὸς τὴν ὄψιν, ἐκ τούτου νοσῆσαι καὶ 
11 αὐτὰς αὶ 38 καλαὶ φόβαι Ἑταροτῖπε: καὶ φόβαι 


38 αὐτὸν Ἀν αὐτὸν 9 ἰάθαν διοήενει ποταμᾷ ἀεικής] 
Ραποία δᾶ, ΠυθΌπθιτιβ 36 παϑόντι ταοὶ 


204 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


τὴν εὐεξίαν μετὰ τῆς ὥρας ἀποβαλεῖν. ἀλλ᾽ ὅρα 
πῶς ἔχεις εὑρησιλογίας πρὸς τὰς τοιαύτας ἀτοπίας. 

ὦ ὅδ. “Ἄλλως μέν᾽ ἔφην οὐ μάλ᾽ ἱκανῶρ" πίνων 
δ᾽ ὡς δρᾷς ἐκ τῆς τηλικαύτης κύλικος, οὐκ ἀτόλ- 
μως" λέγω δ᾽ ὅτι τὰ μὲν πάϑη πάντα, ταῖς ψυχαῖς 6 
ἐμμείναντα πολὺν χρόνον, ἕξεις ἐνεργάξεται πονη- 
ράς' αὗται δ᾽, ὅταν ἰσχὺν φύσεως λάβωσιν, ὑπὸ 
τῆς τυχούσης κινούμεναι προφάσεως, πολλάκις καὶ 
ἄκοντας ἐπὶ τὰ οἰκεῖα καὶ συνήθη καταφέρουσι πάϑη. 
σκόπει δὲ τοὺς δειλοὺς ὅτι καὶ τὰ σῴξοντα φοβοῦν- τὸ 
ται, καὶ τοὺς ὀργίλους ὅτι καὶ τοῖς φιλτάτοις δυσ- 
κολαίνουσι, καὶ τοὺς ἐρωτικοὺς καὶ ἀκολάστους ὅτι 

Ὁ τελευτῶντες οὐδὲ τῶν ἁγιωτάτων ἀπέχεσθαι δύναν- 
ται σωμάτων. ἡ γὰρ συνήϑεια δεινὴ πρὸς τὸ οἰκεῖον 
ἐξάγειν τὴν διάθεσιν, καὶ τὸν ἀκροσφαλῶς ἔχοντα 
πᾶσι προσπταίειν ἀνάγκη τοῖς ὑποπίπτουσιν' ὥστ᾽ 
οὐκ ἄξιον ϑαυμάξειν τοὺς τὴν φϑονητικὴν καὶ 
βασκαντικὴν ἀπειργασμένους ἐν ἑαυτοῖς ἕξιν, εἰ καὶ 
πρὸς τὰ οἰκεῖα κατὰ τὴν τοῦ πάϑους ἰδιότητα κι- 
νοῦνται" κινούμενοι δ᾽ οὕτως ὃ πεφύκασιν οὐχ ὃ 50 
βούλονται ποιοῦσιν. ὡς γὰρ ἡ σφαῖρα κινεῖσθαι 
σφαιρικῶς καὶ κυλινδρικῶς ὃ κύλινδρος ἀναγκάξε- 
τει κατὰ τὴν τοῦ σχήματος διαφοράν, οὕτω τὸν 
οὕτω φϑονερὸν ἡ διάϑεσις φϑονητικῶς πρὸς ἅπαντα 

Ἐ κινεῖ. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ καταβλέπειν εἰκός ἐστιν 55 
αὐτοὺς τὰ οἰκεῖα καὶ ποϑούμενα μᾶλλον" διὸ καὶ 


ἈΝ γβοισιλογίας ἃ ἔφην ψυϊοοιίσει ἔφης οὐ: 
καὶ ὅ δὲ ὅτι ἰάοχα: διότι, 738 ὁ Ἐ: ἡ 538": οὕτως 
34 οὕτω ἀ6]. Βὶ 


ΠΒΕΒΥ. 20ὅ 


βλάπτουσι μᾶλλον. ὃ δὲ βέλτιστος Εὐτελίδας καὶ 
ὅσοι λέγονται καταβασκαίνειν ἑαυτοὺς οὐκ ἀλόγως 
μοι δοχοῦσι τοῦτο πάσχειν. 'σφαλερὸν γὰρ ἡ ἐπ᾽ 
ἄκρον εὐεξία κατὰ τὸν Ἱπποκράτην, καὶ τὰ σώματα 
δ προελϑόντα μέχρι τῆς ἄκρας ἀκμῆς οὐχ ἔστηκεν, 
ἀλλὰ ῥέπει καὶ ταλαντεύεται πρὸς τοὐναντίον" ὅταν 
οὖν ἐπίδοσιν ἀϑρόαν λάβωσι καὶ βέλτιον ἢ προσ- 
εδόκων ἔχοντας ἑαυτοὺς ἐπιβλέπωσιν, ὥστε ϑαυμά- Ε 
ξειν καὶ κατασκοπεῖν τὸ σῶμα τῆς μεταβολῆς, ἐγγύς 
το εἰσι καταφερόμενοι ταῖς ἕξεσι πρὸς τὸ χεῖρον, ἑαυ- 
τοὺς καταβασκαίνειν. τοῦτο δὲ γίγνεται μᾶλλον 
ἀπὸ τῶν πρὸς ὕδασιν ἤ τισιν ἄλλοις ἐσόπτροις 
ὑφισταμένων ῥευμάτων" ἀναπνεῖ γὰρ ἐπ᾽ αὐτοὺς 
τοὺς ὁρῶντας, ὥσϑ᾽ οἷς ἑτέρους ἔβλαπτον, αὐτοὺς 
τὸ κακοῦσϑαι. τοῦτο δ᾽ ἴσως καὶ περὶ τὰ παιδία γιγνό- 
μενον καταψεύδεται πολλάκις τὴν αἰτίαν τῶν ἐνο- 
φώντων.᾽ 
6. Ἐμοῦ δὲ παυσαμένου, Γάιος ὁ Φλώρου γαμ- 
βρός 'τῶν δὲ Δημοχρίτου᾽ ἔφη “εἰδώλων, ὥσπερ 
30 Αἰγιέων ἢ Μεγαρέων, ἀριϑμὸς οὐδεὶς οὐδὲ λόγος" 
ἅ φησιν ἐκεῖνος ἐξιέναι τοὺς φϑονοῦντας, οὔτ᾽ αἱ- 688 
σϑήσεως ἄμοιρα παντάπασιν οὔϑ᾽ ὁρμῆς, ἀνάπλεά 
τε τῆς ἀπὸ τῶν προϊεμένων μοχϑηρίας καὶ βασκα- 
νίας᾽ μεθ᾽ ἧς ἐμπλασσόμενα καὶ παραμένοντα καὶ 
3 συνοικοῦντα τοῖς βασχαινομένοις ἐπιταράττειν καὶ 
1 καὶ Μ: ὃ καὶ 4 Ἱπποκράτην] ΑΡΒοτ. 8, 1 1 καὶ 
αϊοσδίαθ 10 καταφερόμενοι δὲ καὶ φερόμενοι 11 τοῖδα 
τοῦτο δὲ γίνεται -- -- αὐτοὺς κακοῦσθαι ἱπαπερουῖῃ Βοϑὶ 


εγαλοπρεπῶς (ρ. 306, 8) Ἐ. ΘταβαΒβ 19 Δημοκρίτου] 
ἰαδμ, 1 Ὁ, 868. 868 ὥσπερ ἀίγιέω») ΜαοΊίοΣ, ΣΡ δὶ 


206 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


καχοῦν αὐτῶν τό τε σῶμα καὶ τὴν διάνοιαν; οὕτω 
γὰρ οἶμαί πως τὸν ἄνδρα τῇ δόξῃ, τῇ δὲ λέξει δαι- 
μονίως λέγειν καὶ μεγαλοπρεπῶς. πάνυ μὲν οὖν᾽ 
ἔφην ᾿ἀλλὰ ϑαυμάξω, πῶς ἔλαϑον ὑμᾶς οὐδὲν ἄλλο 
τῶν ῥευμάτων τούτων ἢ τὸ ἔμψυχον ἀφελὼν καὶ 5 

Β προαιρετικόν" ἵνα μή με δόξητε πόρρω νυχτῶν ὑμῖν 
ἐπάγοντα φάσματα καὶ εἴδωλα πεπνυμένα καὶ φρο- 
νοῦντα μορμολύττεσϑαι καὶ διαταράττειν. ἕωϑεν 
οὖν, ἐὰν δοκῇ, περὶ τούτων σκεψώμεϑα.᾽ 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Η. 1ο 


Διὰ τί τὴν μηλέαν 'ἀγλαόκαρπον᾽ ὁ ποιητὴς εἶπεν, Ἐμ- 
πεδοκλῆς δ᾽ ᾿ὑπέρφλοια᾽ τὰ μῆλα. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ 

Ὁ ΠΆΠΠΟΣ. 16 
1. Ἑστιωμένων ἡμῶν ποτ’ ἐν Χαιρωνείᾳ καὶ 
παρατεϑείσης παντοδαπῆς ὀπώρας, ἐπῆλθέ τινι τῶν 
Ὁ κατακειμένων ἀναφϑέγξασϑαι τὸν στίχον ἐκεῖνον 
'συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι᾽ 
καί “ἐλαῖαι τηλεϑόωσαι᾽. ζήτησις οὖν ἦν, διὰ τί 30 
τὰς μηλέας ὃ ποιητής ᾿ἀγλαοκάρπουρ᾽ ἐξαιρέτως προσ- 
εἴπεν. καὶ Τρύφων μὲν ὁ ἰατρὸς ἔλεγε κατὰ τὴν 
9 νυχτῶν Ηογπογάθηυβ: ψυχτῶν οὐσῶν 12 ἴπ Ἰθπι- 


ταρῖθ ΡτῸ ὑπέρφλοια ἀδηῤ ὑπερφυᾶ ταοῖὶ 19 συκέαι Ηο- 
Ἰαθτβ ἢ 116: συκαῖ 


1ΒΕ8 Υ. 201 


πρὸς τὸ δένδρον εἰρῆσϑαι σύγκρισιν, ὅτι μικρὸν᾽ 
ὃν κομιδῇ καὶ τὴν ὄψιν εὐτελὲς καλὸν καὶ μέγαν 
ἐχφέρει τὸν καρπόν. ἄλλος δέ τις ἔφη τὸ καλὸν 
ἐκ πάντων συντεϑὲν μόνῳ τούτῳ τῶν ἀχροδρύων 
ὁρᾶν ὑπάρχον" καὶ γὰρ τὴν ψαῦσιν ἔχει καϑάριον, 
ὥστε μὴ μολύνειν ἀλλ᾽ εὐωδίας ἀναπιμπλάναι τὸν 
ἁπτόμενον, καὶ τὴν γεῦσιν ἡδεῖαν, ὀσφραίνεσϑαί τὲ 
καὶ ἰδεῖν ἐπιτερπέστατόν ἐστι" διὸ καὶ πάσας ὁμοῦ 
τι τὰς αἰσθήσεις προσαγόμενον εἰκότως ἐπαινεῖσθαι. 
1 2. Ταῦτα μὲν οὖν ἔφαμεν ἡμεῖς μετρίως λέγε- Ὁ 
θαι" τοῦ δ᾽ Ἐμπεδοκλέους εἰρηκότος 


οὕνεκεν ὀψίγονοί τε σίδαι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα, 


τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίθετον νοεῖν, ὅτι, τοῦ φϑινο- 
πώρου λήγοντος ἤδη καὶ τῶν καυμάτων μαραινο- 
16 μένων, ἐκπέττουσι τὸν καρπόν" ἀσϑενῆ γὰρ αὐτῶν 
τὴν ὑγρότητα καὶ γλίσχραν οὖσαν οὐκ ἐᾷ λαβεῖν 
σύστασιν ὁ ἥλιος, ἂν μὴ μεταβάλλειν ὃ ἀὴρ ἐπὶ τὸ 
ψυχρότερον ἄρχηται" διὸ καὶ μόνον τοῦτό φησι Θεό- 
φραστος τὸ δένδρον ἐν τῇ σκιᾷ βέλτιον ἐκπέττειν 
39 τὸν καρπὸν καὶ τάχιον. τὰ δὲ μῆλα καθ᾽ ἥντινα 
διάνοιαν ὃ σοφός Ὅπέρφλοια᾽ προσειρήχοι, διαπο- 
φεῖν, καὶ μάλιστα τἀνδρὸς οὐ καλλιγραφίας ἕνεκα Ἐ 
τοῖς εὐπροσωποτάτοις τῶν ἐπιϑέτων, ὥσπερ ἀνϑη- 
φοῖς χρώμασι, τὰ πράγματα γανοῦν εἰωθότος, ἀλλ᾽ 
36 ἕκαστον οὐσίας τινὸς ἢ δυνάμεως δήλωμα ποιοῦν- 
4 συντεθέντων δυΐ συντεθέντα οοἀᾶ. ὅ καϑάριον ΒΕ: 
καθάπερ ἴον 1 ἐπέρρῖοα Κατείθῃυβ. υἱὰ. ΜΈ] ΒΟ. 1 


. 8 τ, 387 18 ἐπίθετον) δἀὰ. ῥάδιον ἔφην (τα! τα ἔφην 
ἀδιον) ἢ 831 δεῖ διαπορεῖν ἢ 23 ": τοῦ ἀνδρὸς 


, 
-Ξέσαι 


208 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


τος, οἷον ᾿ἀμφιβρότην χϑόνα᾽ τὸ τῇ ψυχῇ περικεί- 
μόνον σῶμα, καί ἱνεφεληγερέτην᾽ τὸν ἀέρα καὶ 
ἱπολυαίματον᾽ τὸ ἧπαρ. ᾿ 
8. Εἰπόντος οὖν ἐμοῦ ταῦτα, γραμματικοί τινες 
Ἑ ἔφασαν “ὑπέρφλοια᾽ λελέχϑαι τὰ μῆλα διὰ τὴν ἀκμήν" 
τὸ γὰρ ἄγαν ἀκμάξειν καὶ τεϑηλέναι 'φλοίειν᾽ ὑπὸ 
τῶν ποιητῶν λέγεσϑαι. καὶ τὸν ᾿Αντίμαχον οὕτω πως 
ἱφλοίουσαν ὀπώραις᾽ εἰρηκέναι τὴν τῶν Καδμείων 
πόλιν" ὁμοίως τὸν "ἄρατον ἐπὶ τοῦ Σειρίου λέγοντα 


"καὶ τὰ μὲν ἔρρωσεν, τῶν δὲ φλόον ὥλεσε πάντα᾽, 


τὴν χλωρότητα καὶ τὸ ἄνθος τῶν καρπῶν 'φλόον᾽ 
προσαγορεύειν" εἶναι δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων τινάς, 
οἵ Φλοίῳ Διονύσῳ ϑύουσιν. ἐπεὶ τοίνυν μάλιστα 
τῶν καρπῶν ἡ χλωρότηρ καὶ τὸ τεϑηλέναι τῷ μήλῳ 
παραμένει, “ὑπέρφλοιον᾽ αὐτὸ τὸν φιλόσοφον προσ- 
684 ἀγορεῦσαι. “αμπρίας δ᾽ ὁ πάππος ἡμῶν ἔφη τὴν 
Ῥὑπέρ᾽ φωνὴν οὐ μόνον τἄγαν καὶ τὸ σφοδρὸν δη- 
λοῦν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἔξωϑεν καὶ τὸ ἄνωθεν" οὕτω 
γάρ 'ὑπέρϑυρον᾽ καί 'ὑπερῷον᾽ καλεῖν ἡμᾶς, τὸν δὲ 
ποιητὴν καί ἱχρέ᾽ ὑπέρτερα᾽ τὰ ἔξω τοῦ ἱερείου, 
ὥσπερ “ἔγκατα᾽ τὰ ἐντός. 'ὅρα τοίνυν᾽ ἔφη ἱμὴ πρὸς 
τοῦτο μᾶλλον ὁ Ἐμπεδοκλῆς πεποίηκε τὸ ἐπίϑετον, 
ὅτι, τῶν ἄλλων καρπῶν τὸ ἔξωϑεν ὑπὸ τοῦ φλοιοῦ 
1 τὶ τ 
τῷ αἰ ἘΜῈ ας ἘΎ ΧΟ ᾿. ἾΣ τὸ απ 
δὲ ϑαὶκομαῖυα ὁχ ΑΣαῖ, ῬαΒοὰ Ὑ8. 886: τὸν δὲ 12 Βμεῖ, 
Ἰοθμβίβ: προσαγορεύων 11": τὸ ἄγαν 30 Ηοτι. γ δὅ 


ἀϑθὶτλ 821 ἔγχατα] Ηοτα. Α 116. Ρὶ 64 ρϑβεῖπι 38 τὸ 
Ἕωϑεν] 1. 6. κατὰ τὸ ξαδεν Ῥ 





ΠΒΕΒΥ͂. 209 


περιεχομένων καὶ τὰ καλούμενα λεπύχανα καὶ κε- 
λύφη καὶ ὑμένας καὶ λοβοὺς ἐπιπολῆς ἐχόντων, ὁ 
τοῦ μήλου φλοιὸς ἐντός ἐστι κολλώδης χιτὼν καὶ Β 
λιπαρός, ᾧ προσίσχεται τὸ σπέρμα' τὸ δ᾽ ἐδώδιμον, 

5 ἔξωϑεν αὐτῷ περικείμενον, . εἰκότως 'ἵὑπέρῳλοιον᾽ 
ὠνόμασται. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ Θ. 


Τίς ἡ αἰτία, δὲ ἣν ἡ συκῆ δριμύτατον οὖσα δένδρον 
γλυκύτατον παρέχει τὸν καρπόν. 


1. ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΑΑΜΠΡΙΑΣ Ο ΠΆΠΠΟΣ, ΑΑΛΟΙ. 


1. Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ τῶν σύκων διηπορήϑη, 
τί δήποτε πίων καὶ γλυκὺς οὕτω καρπὸρ ἀπὸ δέν- 
δρου φύεται πικροτάτου" τῆς γὰρ συκῆς καὶ τὸ φύλ- 

᾿δλὸν διὰ τὴν τραχύτητα ϑρῖον ὠνόμασται, καὶ τὸ 
ξύλον ὀπῶδές ἐστιν, ὥστε καόμενον μὲν ἐκδιδόναι Ο 
δριμύτατον καπνὸν κατακαυϑὲν δὲ τὴν ἐκ τῆς τέ- 
φρας κονίαν ῥυπτικωτάτην παρέχειν ὑπὸ δριμύτη- 
τος. ὃ δ᾽ ἐστὶ ϑαυμασιώτατον, ἀνθούντων ἁπάντων 

30 ὅσα βεβλάστηκε καὶ καρπογονεῖ, μόνον ἀνανθές ἐστι 
τὸ τῆς συχῆς φυτόν" εἰ δ᾽, ὥς φασιν, οὐ κεραυ- 
νοῦται, καὶ τοῦτ᾽ ἄν τις ἀναθείη τῇ πικρότητι καὶ 
καχεξίᾳ τοῦ στελέχους" τῶν γὰρ τοιούτων οὐ δο- 
κοῦσιν ἐπιϑιγγάνειν οἱ κεραυνοί, καϑάπερ οὐδὲ τῆς 

8 Τυχηθῦαβ: ὠνομάσθαι 170 ἰἄάοπι: κατακαυϑεῖσαν 
30 "; ἄνανϑερ . 

ῬΙαίατοι ΜΌτδΙβ. ΥῸΙ. 1Υ͂. 1 


210 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


φώκης τοῦ δέρματος οὐδὲ τῆς ὑαίνης. ὑπολαβὼν 
Ὁ οὖν ὁ πρεσβύτης ἔφη, ὅσον ἂν ἐνῇ τῷ φυτῷ γλυ- 
κύτητος, ἅπαν τοῦτο συνθλιβόμενον εἰς τὸν καρπὸν 
εἰκότως δριμὺ ποιεῖν καὶ ἄκρατον τὸ λειπόμενον. 
ὥσπερ γὰρ τὸ ἧπαρ, εἰς ἕνα τόπον τοῦ χολώδους δ 
ἀποκριϑέντος, αὐτὸ γίγνεται γλυκύτατον" οὕτω τὴν 
συκῆν εἰς τὸ σῦχον ἅπαν τὸ λιπαρὸν καὶ νόστιμον 
ἀφιεῖσαν αὐτὴν ἄμοιρον εἶναι γλυκύτητος. "ἐπεί, 
ὅτε γε μετέχεν τινὸς εὐχυμίας τὸ ξύλον, ἐκεῖνο᾽ 
ἔφη 'ποιοῦμαι σημεῖον, ὃ λέγουσιν οἵ κηπουροί" λέ- τὸ 
γουσι δὲ τοῦ πηγάνου τὸ φυόμενον ὑπ᾽ αὐτῇ καὶ 
παραφυτευόμενον ἥδιον εἶναι καὶ τῷ χυμῷ μα- 
λακώτερον, ὡς ἂν ἀπολαῦον τινὸς γλυκύτητος, ἧ 
κατασβέννυται τἄγαν βαρὺ καὶ κατάχορον, εἰ μὴ 
Ἑ νὴ Δία τοὐναντίον ἡ συκῆ περισπῶσα τὴν τροφὴν τ᾽ 
ἐξαιρεῖ τὸ τῆς δριμύτητος. 
3 ὅσον ἂν ἐνῇ « οἵ, 5. Φ2}0. πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ τροῳ 


δριμύ. ῬΒΘΙΙαΒ ἂθ οἵπῃ. ἄοοίτ. ο. 162: πᾶν εἴ τι δριμὺ καὶ 
δύσοδμον ἐν τούτοις ἧἦἡ 4 ΤΌχΠΘΌ 





ποιεῖ 10 Ψυϊοο- 
θἷπδ: ἔφην 18 ἂν ἀποῖαῦον ἰάθτη: ἀψφαπαῦον ᾧἧ Τιοο. 
πῖρα (ἢ 14 δι τὸ ἄγαν 16 Ὀυοδαόπαδ: ἐξαίρει 
τὸ] τι 





ΤΒΕΒ Υ. 211 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ 1. 


Τίνες οἵ περὶ ὅλα καὶ κύαμον" ἐν ᾧ καὶ διὰ τί τὸν ἅλα 
Ἰϑεῖον᾽ ὃ ποιητὴς εἶπεν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
δ᾽ ΦΛΩΡΟΣ, ΑΠΟΛΛΟΦΑΝῊΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΛΔΙΝΟΣ. 


1. Ἐξήτει Φλῶρος, ἑστιωμένων ἡμῶν παρ᾽ αὐτῷ, 
τίνες ἂν εἶεν “οἱ περὶ ἅλα καὶ κύαμον᾽ ἐν τῇ παροι- 
μίᾳ λεγόμενοι. καὶ τοῦτο μὲν ἐκ προχείρου διέλυ- Τὶ 
λυσεν ᾿Δπολλοφάνης ὁ γραμματικός" “οἵ γὰρ οὕτω 

10 συνήϑειρ᾽ ἔφη ἱτῶν φίλων, ὥστε καὶ πρὸς ἅλα δει- 
πνεῖν καὶ κύαμον, ὑπὸ τῆς παροιμέας προβάλλονται» 
τὴν δὲ τῶν ἁλῶν τιμὴν ἀφ᾽ ὅτου γένοιτο διηπο- 
ροῦμεν, Ὁμήρου μὲν ἄντικρυς λέγοντος 

'πάσσε δ᾽ ἁλὸς ϑείοιο"᾽ 

15 Πλάτωνος δέ ἱτῶν ἁλῶν σῶμα κατὰ νόμον ἀνθρώ- 
πῶν ϑεοφιλέστατον᾽ εἶναι φάσκοντος" ἐπέτεινε δὲ 
τὴν ἀπορίαν τὸ τοὺς «Αἰγυπτίους ἱερέας ἁγνεύοντας 
ἀπέχεσθαι τὸ πάμπαν ἁλῶν, ὥστε καὶ τὸν ἄρτον 
ἄναλον προσφέρεσθαι. πῶς γάρ, εἰ ϑεοφιλὲς καὶ 

30 ϑεῖον, ἀφωσιώσαντο; 

2. Φλῶρος μὲν οὖν ἐᾶν ἐκέλευσε τοὺς Αἰγυπτίους, 
Ἑλληνιστὶ δ᾽ αὐτοὺς εἰπεῖν τι πρὸς τὸ ὑποχεέμενον. 68 


3. 11. κύαμον Ὑα]οοθίαθ: κύμινον οἵ, Ρ. 668 18 Ὁμή- 
φο0] 1 51 016 Πλάτωνος] ἴδια, Ρ, θ06, υὐὶ τὸ κατὰ 
λόγον (--: καταλδν) Βοτιρβοτῖτι κατ’ ἀνθρώπων (- κατᾶψῶν) 
δὲ ἀοίπᾶθ νόμον τῶν] τὸ τῶν Μ 16 ϑεοφιλὲς ΡΙαἰὸ 
τθοϊϊῃβὀ 17 ἁγνεύονταί 7]: ἁγνοὺς ὄντας υἱά. ϑγτα. 
30 οι. Β: ἀφωσίωσαν 

145 


212 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΌΜ. 


ἐγὼ δ᾽ ἔφην οὐδὲ τοὺς Αἰγυπτίους μάχεσθαι τοῖς 
Ἕλλησιν" αἵ γὰρ ἁγνεῖαι καὶ παιδοποιίαν καὶ γέ- 
λωτα καὶ οἶνον καὶ πολλὰ τῶν ἄλλως ἀξίων σπου- 
δῆς ἀφαιροῦσι" τοὺς δ᾽ ἅλας τάχα μὲν ὡς ἐπὶ συν- 
ουσίαν ἄγοντας ὑπὸ θερμότητος, ὡς ἔνιοι λέγουσι, κα 
φυλάττονται καθαρεύοντες" εἰκὸς δὲ καὶ ὡς ὄψον 
ἥδιστον παραιτεῖσθαι. κινδυνεύουσι γὰρ οἱ ἅλες 
τῶν ἄλλων ὄψων ὄψον εἶναι καὶ ἥδυσμα" διὸ καὶ 
ἱχάριταρ᾽ ἔνιοι προσαγορεύουσιν αὐτούς, ὅτι τῆς 
τροφῆς τὸ ἀναγκαῖον ἡδὺ ποιοῦσιν. το 
Β 8. ὯΜφ᾽ οὗν᾽ ὁ Φλῶρος ἔφη “διὰ τοῦτο ϑεῖον 
εἰρῆσϑαι τὸν ἅλα φῶμεν; “ἔστι μὲν δή᾽ εἶπον οὐδὲ 
τοῦτ᾽ ἐλάχιστον. οἱ γὰρ ἄνθρωποι τὸ κοινὰ καὶ. 
διήκοντα ταῖς χρείαις ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐκθειάξουσιν. 
ὡς τὸ ὕδωρ, τὸ φῶς, τὰς ὥρας" τὴν δὲ γῆν οὐ μό- 15 
νον ϑεῖον, ἀλλὰ καὶ ϑεὸν ὑπολαμβάνουσιν" ὧν οὐ- 
δενὸς λείπεται χρείᾳ τὸ τῶν ἁλῶν, ϑρίγκωμα τῆς 
τροφῆς γιγνόμενον εἰς τὸ σῶμα καὶ παρέχον εὐαρ- 
μοστίαν αὐτῇ πρὸς τὴν ὄρεξιν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ 
σκόπει, μὴ κἀκεῖνο θεῖον αὐτῷ συμβέβηκεν, ὅτι τῶν 30 
σωμάτων τὰ νεχρὰ διατηροῦν ἄσηπτα καὶ μόνιμα 
Ὁ πολὺν χρόνον ἀντιτάττεται τῷ ϑανάτῳ καὶ οὐκ ἐᾷ 
παντελῶς ἐξολέσϑαι καὶ ἀφανισϑῆναι τὸ ϑνητόν" 
ἀλλ᾽ ὥσπερ ἡ ψυχή, ϑειότατον οὖσα τῶν ἡμετέρων, 
τὰ ξῷα συνέχει καὶ ῥεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν ὄγκον, οὕτως 35 
ἡ τῶν ἁλῶν φύσις τὰ νεκρὰ παραλαμβάνουσα καὶ 
μιμουμένη τὸ τῆς ψυχῆς ἔργον ἀντιλαμβάνεται φε- 





13 δὴ εἶπον Χ: δεῖκνον 


ΒΕΒΥ͂. 218 


φομένων ἐπὶ τὴν φϑορὰν καὶ κρατεῖ καὶ ἵστησιν, 
ἁρμονίαν παρέχουσα καὶ φιλίαν πρὸς ἄλληλα τοῖς 
μέρεσι. διὸ καὶ τῶν Στωικῶν ἔνιοι τὴν ὧν σάρχα 
νεχρὰν γεγονέναι λέγουσι, τῆς ψυχῆς, ὥσπερ ἁλῶν, 
δ παρεσπαρμένης ὑπὲρ τοῦ διαμένειν. ὁρᾷς δ᾽ ὅτι 
καὶ τὸ κεραύνιον πῦρ ἱερὸν ἡγούμεϑα καὶ ϑεῖον, 
ὅτι τὰ σώματα τῶν διοβλήτων ἄσηπτα πρὸς πολὺν 
ἀντέχοντα χρόνον ὁρῶμεν. τί οὖν ϑαυμαστόν, εἰ Ὁ 
καὶ τὸν ἅλα, τὴν αὐτὴν ἔχοντα τῷ ϑείῳ δύναμιν 
1 πυρί, ϑεῖον ὑπέλαβον οἵ παλαιοί; 

4. Σιωπήσαντος δ᾽ ἐμοῦ, Φιλῖνος ὑπολαβών τὸ 
δὲ γόνιμον οὐ δοκεῖ σοι᾽ ἔφη ᾿ϑεῖον εἶναι, εἴπερ 
ἄρχει ὃ ϑεὸς πάντων;᾽ ὁμολογήσαντος δ᾽ ἐμοῦ καὶ 
μήν᾽ ἔφη ἱτὸν ἅλα οὐκ ὀλίγον πρὸς γένεσιν συνερ- 

16 γεῖν οἴονται, καϑάπερ αὐτὸς ἐμνήσϑης τῶν Αἰγυ- 
πτίων" οἵ γοῦν τὰς κύνας φιλοτροφοῦντερ, ὅταν 
ἀργότεραι πρὸς συνουσίαν ὦσιν, ἄλλοις τε βρώμα- 
σιν ἁλμυροῖς καὶ ταριχευτοῖς κρέασι κινοῦσι καὶ 
παροξύνουσι τὸ σπερματικὸν αὐτῶν ἡσυχάξον. τὰ δ᾽ 

30 ἁληγὰ πλοῖα πλῆϑος ἐχφύει μυῶν ἄπλετον, ὡς μὲν Ε 
ἔνιοι λέγουσι, τῶν ϑηλειῶν καὶ δίχα συνουσίας 
κυουσῶν, ὅταν τὸν ἅλα λείχωσιν" εἰκὸς δὲ μᾶλλον 
ἐμποιεῖν τὴν ἁλμυρίδα τοῖς μορίοις ὀδαξησμοὺς καὶ 
συνεξορμᾶν τὰ ξῷα πρὸς τοὺς συνδυασμούρς. διὰ 

36 τοῦτο δ᾽ ἴσως καὶ κάλλος γυναικὸς τὸ μήτ᾽ ἀργὸν 
μήτ᾽ ἀπίθανον, ἀλλὰ μεμιγμένον χάριτι καὶ κινη- 

8 σάρκα νεκρὰν Ῥοθπθιτιβ 601]. Ρ. 6698: σάρκα κρέα 


11. 18 δ᾽ ἐμοῦ 5: δέ μου 18 ἀρχὴ ὁ θεὸς Μ 16 ἐπὶ 
τῶν Αἰγυπτίων ἢ 88 ὁτι. Ὑ]: ὁδαξισμοὺς 


2314 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΜ Γ]ΒΕᾺ Υ. 


Ἑ τικόν, ἁλμυρὸν καὶ δριμὺ καλοῦσιν. οἶμαι δὲ καὶ 
τὴν ᾿Δφροδίτην ἁλιγενῆ τοὺς ποιητὰς προσαγορεύειν 
καὶ μῦϑον ἐπ᾽ αὐτῇ πεπλασμένον ἐξενεγκεῖν, ὡς 
ἀπὸ ϑαλάττης ἐχούσης τὴν γένεσιν, εἰς τὸ τῶν 
ἁλῶν γόνιμον αἰνιττομένους. καὶ γὰρ αὐτὸν τὸν 5 
“Ποσειδῶνα καὶ ὅλως τοὺς πελαγικοὺς ϑεοὺς πολυ- 
τέκνους καὶ πολυγόνους ἀποφαίνουσιν. αὐτῶν δὲ 
τῶν ξῴων οὐδὲν ἂν χερσαῖον ἢ πτηνὸν εἰπεῖν ἔχοις 
οὕτω γόνιμον, ὡς πάντα τὰ ϑαλάττια' πρὸς ὃ καὶ 
πεποίηκεν ὃ ᾿Εμπεδοκλῆς 1ο 


'φῦλον ἄμουσον ἄγουσα πολυσπερέων “"“ 





8 καὶ ὅλως Ὑ: ἀλλὰ καὶ ὅλως 9 τὰ Ἐπιροτίυβ 
10 ᾿Εμπεδοκλῆς] ΜυΠΙΔΟΙ. 1 Ρ. 1 τβ. 38ὃδὀ 11 θπι. ἰάθπι: 
καμασηνῶν 





ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 686 
ΒΙΒΑΙΟΝ ἙΚΤΟΝ. 





ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 


1, Τιμόϑεον τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, 

5 ὡς ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀνα- 
λαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν ᾿Δκαδημείᾳ μουσι- 
κῶς καὶ ἀφελῶς ἱταῖς ἀφλεγμάντοιρ᾽ ὥς φησιν ὃ Β 
Ἴων 'τραπέξαιρ᾽ αἷς ὕπνοι τὲ καϑαροὶ καὶ βραχυό- 
νειροι φαντασίαι, τοῦ σώματος εὐδίαν καὶ γαλή- 

τονὴν ἔχοντος, ἕπονται" μεϑ᾽ ἡμέραν ὁ Τιμόϑεος 
αἰσϑόμενος τῆς διαφορᾶς ἔφη τοὺς παρὰ Πλάτωνι 
δειπνήσαντας καὶ τῇ ὑστεραίᾳ καλῶς γίγνεσθαι. 
μέγα γὰρ ὡς ἀληϑῶς εὐημερίας ἐφόδιον εὐχρασία 
σώματος ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ καὶ παρεστῶτος 

16 ἀνυπόπτως ἐπὶ πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ᾽ ἕτερον οὐκ 
ἔλαττον ὑπῆρχε τοῦτο τοῖς παρὰ Πλάτωνι δειπνή- 
σασιν, ἡ τῶν λαληθέντων παρὰ πότον ἀναθεώρησιςρ" Ο 
αἱ μὲν γὰρ τῶν ποϑέντων ἢ βρωϑέντων ἡδοναὶ τὴν 
ἀνάμνησιν ἀνελεύϑερον ἔχουσι καὶ ἄλλως ἐξίτηλον, 

3) ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ κνῖσαν ἐναπολειπομένην᾽ προ- 
μὰ ὈΡΈΝ σαῆργς, οὐ γκθς, στῇ 
ἐροῆουία Τ᾽ 16 τοῦτο] τρύνον ὙῊ. τὲ αὶ δδ ν᾽ 15. τῶν 


ποθέντων ἢ βρωθέντων Ὀοθμποτυθ: τῶν ποθούντων 
30 Ῥαθρπθστιδ: κρίσσαν 


216 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΓΤΑΙΙΌΜ ΡΕΟΟΕΜΙΌΜ. 


βλημάτων δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων ὑποϑέσεις αὐ- 
τοὺς τοὺς μεμνημένους εὐφραίνουσιν, ἀεὶ πρόσφα- 
τοι παροῦσαι" καὶ τοὺς ἀπολειφϑέντας οὐχ ἧττον 
ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς ἀκούοντας καὶ μετα- 
λαμβάνοντας" ὅπου καὶ νῦν τῶν Σωκρατικῶν συμ- 
ποσίων μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἐστι τοῖς φιλολόγοις, 
ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνοις τοῖς τότε δειπνοῦσι. καίτοι, 

Ὁ εἰ τὰ σωματικὰ τὰς ἡδονὰς παρεῖχεν, ἔδει καὶ Ξε- 
νοφῶντα καὶ Πλάτωνα μὴ τῶν λαληϑέντων ἀλλὰ 
τῶν παρατεϑέντων ἐν Καλλίου καὶ ᾿Δἀγάϑωνος ὄψων 
καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν ἀπολι- 
πεῖν" νῦν δ᾽ ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε, καίπερ ὡς εἰκὸς 
ἐκ παρασκευῆς γενόμενα καὶ δαπάνης, λόγου τινὸς 
ἠξιώθη" τὰ δὲ φιλοσοφηϑέντα μετὰ παιδιᾶς σπου- 
δάξοντες εἰς γραφὴν ἀπετίϑεντο, καὶ κατέλειπον 
παραδείγματα τοῦ μὴ μόνον συνεῖναι διὰ λόγων 

Ἑ ἀλλήλοις παρὰ πότον ἀλλὰ καὶ μεμνῆσϑαι τῶν λα- 
ληϑέντων. 


ἃ ἑστιᾶν ὙΠ: εἰς αἰτίαν Οτὰο γοτθοχατα 9880 υἱὰ, παρέ- 

ουσι τοῖς αὐτοῖς ((. 6. τοῖς παροῦσι) ἑστιᾶν οὐχ ἧττον τοὺς 

ολειφϑέντας ἀκ. καὶ μετα. 18 Β: γινόμενα 14 Μ' 
παιδείας 1ὅ ὅ: κατέλιπον 


15 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ Α. 
Τίς ἡ αἰτία, δ᾽ ἣν οἱ νηστεύοντες διψῶσι μᾶλλον ἢ 


πεινῶσιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ῃ ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, Α440Ι. 


1. Ἕχτον οὖν τοῦτό σοι πέμπω τῶν συμποσια- 
κῶν, ἐν ᾧ πρῶτόν ἐστι τὸ περὶ τοῦ διψῆν μᾶλλον 
ἢ πεινῆν τοὺς νηστεύοντας. ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο 
διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς ἐχνηστεύσαντας" ἡ γὰρ 

10 ἔνδεια τῆς ξηρᾶς τροφῆς ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδό- Ἐ' 
κει καὶ κατὰ φύσιν ἐπιξητεῖν. ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖς 
παροῦσιν, ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν ἢ μόνον ἢ μάλιστα δεῖ- 
ται τροφῆς τὸ ϑερμόν' ὥσπερ ἀμέλει βλέπομεν ἔξω 
μήτ᾽ ἀέρα μήϑ᾽ ὕδωρ μήτε γῆν ἐφιέμενα τοῦ τρέ- 

16 φεσϑαι μηδ᾽ ἀναλίσκοντα τὸ πλησιάξον, ἀλλὰ μόνον 
τὸ πῦρ. ἧ καὶ τὰ νέα βρωτικώτερα τῶν πρεσβυ- 
τέρων ὑπὸ ϑερμότητορ᾽ καὶ τοὐναντίον οἵ γέροντες 
ῥᾷστα νηστείαν φέρουσιν" ἀμβλὺ γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ 
μικρὸν ἤδη τὸ ϑερμόν ἐστιν, ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναί- 

30 μοις τῶν ξῴων, ἃ δὴ καὶ τροφῆς ἥκιστα προσδεῖ- 
ται δι᾽ ἔνδειαν ϑερμότητορ᾽ αὐτόν θ᾽ ἕκαστον αὖ- 681 
τοῦ γυμνάσια καὶ κραυγαὶ καὶ ὅσα τῷ κινεῖν αὔξει 

11. καὶ κατὰ: κατὰ οἵ Ρ. 6686: οἰκεί καὶ κατὰ 
φύσιν 688: τοῦ κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου οὲ Ῥδβεῖπι 


18 ῬΒΟΙΙαΒ ο. 81: ἐξ ὧν 16 μηδ᾽ ": μήτ᾽ 16 ἢ] ἢ ταοὶ 
31 αὑτοῦ 5: αὐτοῦ Οοπίπμρ, οὐπα ἥδιον οὐ προθυμότερον 


218 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


τὸ ϑερμόν, ἥδιον φαγεῖν ποιεῖ καὶ προϑυμότερον" 
τροφὴ δὲ τῷ ϑερμῷ, καθάπερ νομέξω, ὃ πρῶτον 
κατὰ φύσιν, μάλιστα τὸ ὑγρόν ἐστιν, ὡς αἵ τε φλό- 
γες αὐξανόμεναι τῷ ἐλαίῳ δηλοῦσι καὶ τὸ πάντων 
ξηρότατον εἶναι τέφραν" ἐκκέκαυται γὰρ τὸ νοτερόν, 


ἀαοίνέξονα. τὸ δὲ γεῶδες ἔρημον ἰκμάδος λέλειπται" καὶ ὁμοίως 


διέστησι καὶ διαιρεῖ τὰ σώματα τὸ πῦρ τῷ ἐξαιρεῖν 
τὴν κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν οὖν 
νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων τῆς ἐν τῷ σώ- 
ματι τροφῆς ἀποσπᾶται βίᾳ τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ϑερ- 

Β μοῦ τὸ πρῶτον, εἶτ᾽ ἐπ’ αὐτὴν βαδίζει τὴν σύμ- 
φυτὸν λιβάδα τῆς σαρκὸς ἡ πύρωσις διώκουσα τὸ 
νοτερόν' γενομένης οὖν ὥσπερ ἐν πηλῷ ξηρότητος, 
ποτοῦ μᾶλλον τὸ σῶμα δεῖσϑαι πέφυκεν, ἄχρι οὗ 
πιόντων ἀναρρωσϑὲν καὶ ἰσχῦσαν τὸ ϑερμὸν ἐμβρι- 
ϑοῦς τροφῆς ὄρεξιν ἐργάσηται. 


ΠΡΟΒΛΜΗΜΩΑ͂ Β. 
“Πότερον ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ διψῆν ἢ πόρων 
μετασχηματισμός. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΦΙΛΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. “Δεχϑέντων δὲ τούτων, οἵ περὶ Φίλωνα ἰα- 
τροὶ τὴν πρώτην ϑέσιν ἐκίνουν" ἐνδείᾳ γὰρ οὐ γί- 
3 ὃ πρῶτο») πρῶτον Μ δ τὴν τέφραν ΒΞ 6 καὶ 


ὅμως δὲ ἴστησι ταοῖ 1Ἰ οι, Μαανὶρίαν: ἐξαίρειν 12 τὸ 
ψοτερὸν διώκουσα καὶ τὸ δίυγρον ῬΒΘΙΙαΒ 


11ΒΕΒ ΥἹ. 219 


γνεσϑαι τὸ δίψος, ἀλλὰ πόρων τινῶν μετασχημα- Ο 
τισμῷ. τοῦτο μὲν γὰρ οἵ νύκτωρ διψῶντες, ἂν 
ἐπικαταδάρϑωσι, παύονται τοῦ διψῆν μὴ πιόντες" 
τοῦτο δ᾽ οἵ πυρέττοντες, ἐνδόσεως γενομένης ἢ παν- 
δ τάπασι τοῦ πυρετοῦ λωφήσαντος, καὶ ἅμα τοῦ διψῆν 
ἀπαλλάττονται" πολλοῖς δὲ λουσαμένοις καὶ νὴ 4έ᾽ 
ἐμέσασιν ἑτέροις λήγει τὸ δίψος. ὧν ὑπ᾽ οὐδενὸς 
αὔξεται τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ μόνον οἵ πόροι παρέχουσι, 
πάσχοντές τι τῷ μετασχηματίξεσϑαι, τάξιν ἑτέραν 
1ὸ καὶ διάϑεσιν. ἐχδηλότερον δὲ τοῦτο γίγνεται περὶ 
τὴν πεῖναν ἐνδεεῖς γὰρ ἅμα πολλοὶ γίγνονται καὶ 
ἀνόρεκτοι τῶν νοσούντων" ἐνίοις δ᾽ ἐμπιπλαμένοις Ὁ 
οὐδὲ ὃν αἵ ὀρέξεις χαλῶσιν, ἀλλὰ καὶ κατατείνουσι 
καὶ παραμένουσιν. ἤδη δὲ πολλοὶ τῶν ἀποσίτων 
15 ἐλαίαν ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ κάππαριν γευσάμε- 
νοι ταχέως ἀνέλαβον “καὶ παρεστήσαντο τὴν ὄρεξιν. 
ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι πάϑει τινὶ πόρων 
οὐχ ὑπ᾽ ἐνδείας ἐγγίγνεται τὸ πεινῆν ἡμῖν" τὰ γὰρ 
τοιαῦτα βρώματα τὴν μὲν ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστι- 
30 θεμένης τροφῆς, τὸ δὲ πεινῆν ποιοῦσιν" οὕτως αἴ 
τῶν ἐφάλμων βρωμάτων εὐστομίαι καὶ δριμύτητες 
ἐπιστρέφουσαι καὶ πυχνοῦσαι τὸν στόμαχον ἢ πάλιν 
ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι δεκτικήν τινα τροφῆς εὐαρ- 
μοστίαν περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν ὄρεξιν κα- 
5 λοῦμεν. 


1 τινῶν] τινὶ ΒοΘμπθσαβ 8 Ὀαθρπθσυθ: ἐπικαταϑαι 
ϑᾶσι δ καὶ ἅμα] τιδϊτι ἅμα καὶ 8 παρέχουσι πάς πὶ 
φζοντος Ηυϊζέθηυβ: παρασχόντες 19 ἐλάττω 30 τὸ 
δὲ πεινῆν ΤΌσποΡυΒ ποιεῖ ἰᾶθπι 23 ἐπιστύφουσαι ἸαπίυΒ 


220 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΌΜ 


Ἑ 42. Ἐδόκει δή μοι ταῦτα πιϑανῶς μὲν ἐπικεχει- 
ρῆσϑαι, πρὸς δὲ τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσϑαι τῆς φύ- 
σεως τέλος, ἐφ᾽ ὃ πᾶν ἄγει ξῷον ὄρεξις, ἀναπλήρωσιν 
τοῦ ἐνδεοῦς ποθοῦσα καὶ τὸ ἐκλεῖπον ἀεὶ τοῦ οἱ- 
κείου διώκουσα" ἱτὸ γὰρ ᾧ διαφέρει μάλιστα τὸ 5 
ξῷον τοῦ ἀψύχου, τοῦτο μὴ φάναι πρὸς σωτηρίαν 
καὶ διαμονὴν ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα τῶν οἱ- 
κείων τῷ σώματι καὶ δεόντων ἐγγεγενημένον, ἀλλὰ 
πάϑος εἶναι καὶ τροπήν τινα πόρων οἴεσθαι μεγέ- 
ϑεσι καὶ μιχρότησι συμβαίνουσαν, εἰς οὐδέν᾽ ἦν τὸ 

Ε λόγον ἁπλῶς τιϑεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν 
ἐνδείᾳ θερμότητος οἰκείας τὸ σῶμα, μηχέτι δὲ διψῆν 
μηδὲ πεινῆν ὑγρότητος ἐνδείᾳ τῆς κατὰ φύσιν καὶ 
τροφῆς, ἄλογόν ἐστι" τούτου δ᾽ ἀλογώτερον, εἰ κε- 
νώσεως μὲν ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ φύσις, πληρώ- τ. 
σεως δ᾽ οὐ διὰ κένωσιν, ἀλλ᾽ ἑτέρου τινὸς πάϑους 
ἐγγενομένου. καὶ μὴν αἴ γε τοιαῦται περὶ τὰ ξῷα 
χρεῖαι καὶ ἀναπληρώσεις οὐδέν τι τῶν περὶ τὰς 
γεωργίας γιγνομένων διαφέρουσι" πολλὰ γὰρ ὅμοια 
πάσχει καὶ βοηϑεῖται" πρὸς μὲν γὰρ τὰς ξηρότηταρ 20 

688 ἀρδείαις ποτιξόμενα, καὶ ψυχόμενα μετρίως, ὅταν 
φλέγηται" ῥιγοῦντα δ᾽ αὐτὰ ϑάλπειν πειρώμδϑα καὶ 


1 χα. Μαανίρίαδ: ἐγκεχειρῆσθαι 4 καὶ τὸ] αὐτὸ ταοὶ 
ἐλλεῖπον Ἐταροτίυβ Βἰς οὐ ἱπίτα 1 ὄμμα τῶν Ἐ: ὀμμάτων 
Οὗ ν. 1880: καθάπερ φωτὶ τῆς περὶ αὐτὰ τυφλότητος, υϑὶ 
ἰθηϑέλντιβ θεὺ οὐϊθοίἑίσιβ 8 καὶ δεόντων ΜααγὶρίαΒ: καὶ 
ἕη τῶν τι. Ποθβπθτυβ: ἐγγεγενημένων 11 διγοῦν μὲν 
Βλπθομιρίυβ 13 δὲ᾽ Χ 18 τῆς Μ: τῇ 19 ὕμοια] δἀὰ, 
τοῖς ἕῴοις τὰ φυτὰ ἰάδιτα 30 γὰρ] ἀ6]. Βαϊπιδεία 
31 ποτίξομεν καὶ φψύχομεν ΜαὰνὶριυΒ 33 αὐτὰ] αὖ ΒΕ. 
αὕτα 


11ΒΕΒ ΥἹ. 221 


σκέπειν πόλλ᾽ ἄττα περιβάλλοντες" καὶ ὅσα μὴ παρ᾽ 
ἡμᾶς ἐστιν, εὐχόμεϑα τὸν ϑεὸν διδόναι, δρόσους 
μαλακὰς καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι μετρίοις, ὡς ἀεὶ 
τοῦ ἀπολείποντος ἀναπλήρωσιν ἡ φύσις ἔχοι, δια- 
δτηροῦσα τὴν κρᾶσιν. οὕτω γὰρ οἶμαι καὶ τροφὴν 
ὠνομάσϑαι τὸ τηροῦν τὴν φύσιν" τηρεῖται δὲ τοῖς 
μὲν φυτοῖς ἀναισθήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος, ὥς φη- 
σιν Ἐμπεδοκλῆς, ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον᾽ ἡμᾶς 
δ᾽ ἡ ὄρεξις ξητεῖν διδάσκει καὶ διώκειν τὸ ἐκλεῖ- Β 
το πὸν τῆς κράσεως. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν εἰρημένων 
ἕκαστον ἴδωμεν ὡς οὐκ ἀληϑές ἐστι. τὰ μὲν γὰρ 
δὐστομίαν ἔχοντα καὶ δριμύτητα τάχα μὲν οὐκ ὄρε- 
ξιν, ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ τοῖς δεχτικοῖς μέρεσι τῆς 
τροφῆς, οἷον χνησμοὶ κατὰ ϑίξιν ἐνίων ἀμυσσόν- 
τδτῶν" εἰ δὲ καὶ τοῦτο τὸ πάθος ὀρεκτικόν ἐστιν, 
εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν τοιούτων βρωμάτων λεπτυνό- 
μενα διακρίνεσθαι τὰ προὔπόντα, καὶ ποιεῖν μὲν 
ἔνδειαν, οὐ μεταρρυϑμιξομένων δὲ τῶν πόρων ἀλλὰ 
κενουμένων καὶ καϑαιρομένων' τὰ γὰρ ὀξέα καὶ 
39 δριμέα καὶ ἁλμυρὰ ϑρύπτοντα τὴν ὕλην διαφορεῖ 
καὶ σκίδνησιν, ὥστε νεαρὰν ποιεῖν τὴν ὄρεξιν ἐκ- 
ϑλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ χϑιξῶν. τῶν δὲ λουο- 
μένων οὐ μετασχηματιξόμενοι παύουσιν οἵ πόροι τὸ 
δίψος, ἀλλ᾽ ἰκμάδα διὰ τῆς σαρκὸς ἀναλαμβάνοντες Ο 
ΕἾ πόλλ᾽ ἅττα Βοτὶρδὶ οὔτω Ποθμπθσο: πολλοστὰ παρ᾽ 
ἡμιν 2 9] σὺν Ἰᾶοτιν μερί ἴδ, τραϊίτα ὧρ 
ὙΌΟΝ ἔχῃ 8 Ἐμπεδοιλῆε] αι. ἜΠΔΟΒ. 14 κνησ- 
μὸν Ἑταροτῖθβ ἴθ. Μ' 11 Ῥοθβποσαβ: αἶα 


ποντὰ 18 δὲ τῶν Μ: τῶν 20 διαφέρει ταοὶ 
εἰσθλιβομένων 54 διὰ τῆς Ὀοθμποταδ: τῆρ 


222 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΟΜ 


καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς ἀτμίδος. οἵ δ᾽ ἔμετοι 
τἀλλότριον ἐκβάλλοντες ἀπόλαυσιν τῇ φύσει τοῦ 
οἰκείου παρέσχον. οὐ γὰρ ἁπλῶς τοῦ ὑγροῦ τὸ 
δίψος, ἀλλὰ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου" διό, κἂν 
πολὺ παρῇ τὸ ἀλλόφυλον, ἐνδεὴς ὃ ἄνθρωπός ἐστιν" 
ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ φύσιν ὑγροῖς, ὧν ἡ ὄρεξίς 
ἐστι, καὶ οὐ δίδωσιν ἀνάμιξιν οὐδὲ κατάκρασιν, 
ἄχρι ἂν ἐκστῇ καὶ ἀποχωρήσῃ᾽ τότε δ᾽ οἵ πόροι τὸ 
σύμφυλον ἀναλαμβάνουσιν. οἵ δὲ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν 
Ρ εἰς βάϑος ἀπωθοῦσι" καὶ τῶν μέσων φλεγομένων, τὸ 
ἐκεῖ πᾶν ἀποκεχώρηκε καὶ κρατεῖται πεπιεσμένον" 
ὅϑεν ἐμεῖν τε πολλοὺς ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι 
τῶν ἐντὸς ἀναθλιβόντων τὰ ὑγρά, καὶ διψῆν δι᾽ 
ἔνδειαν καὶ ξηρότητα τοῦ λοιποῦ σώματος. ὅταν 
οὖν ἄνεσις γένηται καὶ τὸ ϑερμὸν ἐκ τῶν μέσων ιν 
ἀπίῃ, σκιδνάμενον αὖϑις ὑπονοστεῖ καὶ διιόν, ὡς 
πέφυκε, πάντῃ τὸ νοτερὸν ἅμα τοῖς τε μέσοις ῥᾳ- 
στώνην παρέσχε, καὶ τὴν σάρχα λείαν καὶ ἁπαλὴν 
ἀντὶ τραχείας καὶ αὐχμώδους γενομένην ἐμάλαξε, 
Ἑ πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας ἐπήγαγεν" ὅϑεν ἡ ποιοῦσα 3:0 
διψῆν ἔνδεια λήγει καὶ παύεται, τῆς ὑγρότητος ἀπὸ 
τοῦ βαρυνομένου καὶ δυσαναβλυτοῦντος ἐπὶ τὸν δεό- 
μενον καὶ ποθοῦντα μεϑισταμένης τόπον. ὡς γὰρ 
ἐν κήπῳ, φρέατος ἄφϑονον ὕδωρ ἔχοντος, εἰ μή 
τιρ ἐπαντλοῖ καὶ ἄρδοι τὰ φυτά, διψῆν καὶ ἀτρο- 5. 
8 Ῥοθβπογαι ": τὸ ἀλλότρινν 8 ἁπλῶς τοῦ Μ: ἀπλήστου 
8 Β: ἐφέσταται 18 δίψαν ταοὶ 16 Βαβι ]θθπβῖβ: ὅπο- 
νοστεῖν ἘΤυτπθρυβ: ἴδιον 11 τὸ νοτερὸν ΒαΒΙ]Θθμβῖβ: 


τὸν ἕτερον 39 61. ὈυθΌποτιΒ: δουσαναβλαστοῦντος 
36 τὰ φυτὰ Χ (Ε): αὐτὰ 


1188ᾺῈ Υ͂Ι. 228 


φεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν᾽ οὕτως ἐν σώματι, τῶν ὑγρῶν 
εἰς ἕνα κατασπωμένων τόπον, οὐ ϑαυμαστὸν ἔν- 
δειαν εἶναι περὶ τὰ λοιπὰ καὶ ξηρότητα, μέχρι οὗ 
πάλιν ἐπιρροὴ καὶ διάχυσις γένηται" καϑάπερ καὶ 
5 ἐπὶ τῶν πυρεττόντων, ὅταν ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ 
τῶν ἐγκαταδαρϑανόντων τῷ διψῆν" καὶ γὰρ τούτοις Ε 
ὃ ὕπνος ἐκ μέσων ἐπανάγων τὰ ὑγρὰ καὶ διανέμων 
πάντῃ τοῖς μέρεσιν ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ καὶ ἀναπλή- 
φῶσιν. ὁ γὰρ δὴ λεγόμενος τῶν πόρων μετασχημα- 
τοτισμὸς οὗτος, ᾧ τὸ πεινῆν ἢ τὸ διψῆν ἐγγένηται, 
ποῖός τίς ἐστιν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ περὶ πόρους 
διαφορὰς ἄλλας κατὰ πάϑος ἢ τὸ συμπίπτειν καὶ 
τὸ διίστασϑαι' καὶ συμπίπτοντες μὲν οὔτε ποτὸν 
οὔτε τροφὴν δέχεσθαι δύνανται, διιστάμενοι δὲ κε- 
16 νότητα καὶ χώραν ποιοῦσιν, ἔνδειαν οὖσαν τοῦ κατὰ 
φύσιν καὶ οἰκείου. καὶ γὰρ αἴ στύψεις, ὦ βέλτιστε, 
τῶν βαπτομένων᾽ ἔφην 'τόπων ἔχουσι τὸ δριμὺ καὶ 689 
ῥυπτικόν, ᾧ τῶν περισσῶν ἐχκρινομένων καὶ ἀπο- 
τηκομένων, οἵ πόροι δέχονται μᾶλλον καὶ στέγουσι 
30 δεξάμενοι τὴν βαφὴν ὑπ᾽ ἐνδείας καὶ κενότητος.᾽ 


10 ἐγγεγένηται᾽ 11 περὶ πόρους ": περὶ πόρου ἢ πό- 
ρῶν 123 ἄλλας Ῥοθηθτυβ: ἀλλὰ πάθος ": πλῆθος οἵ, 
Ῥ. 810 11 τόπω»] πόκων";) τὸ] τιῦ 19 Μ: στέρ- 
γουσι 


224 υΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Γ΄". 


Διὰ τί πεινῶντες μέν, ἐὰν πίωσι, παύονται" διψῶντες 
δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΔΟΓΟΥ. 
Ο ἘΣΤΙΑΤΩΡ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΑΛΜΟΙ. 


1. Ῥηϑέντων δὲ τούτων, ὁ ἑστιῶν ἡμᾶς καὶ 
ταῦτ᾽ ἔφη μετρίως λέγεσθαι καὶ πρὸς τὴν ἄλλην 
Β ἀπορίαν, τὰς τῶν πόρων κενώσεις καὶ ἀναπληρώ- 
σεις, ἐν τῷ παραυτίκα " " τοῖς δὲ διψῶσι τοὐύναν- 
τίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψος. 
τοῦτο δὲ τὸ πάϑος οἵ τοὺς πόρους διαφόρους ὑπο- 
τιϑέμενοι ῥᾷστα καὶ πιϑανώτατά μοι δοκοῦσιν, εἰ 
καὶ μὴ τἄλλα μόνοι πιϑανῶς, αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ 
ὄντων πόρων, ἄλλος πόρος ἄλλας συμμετρίας ἔχει" 
ὧν οἵ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν 
τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ᾽ ἰσχνότεροι τὸ μὲν 
ποτὸν παραδέχονται. ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τού- 
τῶν κένωσις, ἡ δ᾽ ἐκείνων τὴν πεῖναν. ὅϑεν, ἐὰν 
4 ἴῃ Ἰοτοτοδέθ ϑοσσ, τοῖς διψῶσι δὲ, ἐὰν φάγ. τὸ δίψος 
ἐπιτείνεται Ἠοτποτάθθθ 1 τὴν 8 ἀναπληρώσεις] 
δὰὰ. ποιεῖν, διὰ τί τοῖς μὲν πεινῶσιν ἐὰν πίωσιν, παύεται 
ἡ πεῖνα ἐν τῷ παραυτίκα κὲ ΜαὰνϊρῖθΒὀ 9 Ἶδο, 3- -ὃ 
1τξ, δάάϊαϊ εχ γὰ τοὐναντίον Ἑπηροτῖαβ: ἐναντίον 
11 δὲ] δὴ Ἵ ἰἴῦ. διαφόρους " ἰν. Τυτηθθυδ: ἐπιτιθέμενοι 
18 τἄλλα ": πολλὰ 14 ἔχει" ὧν Ὀυθθηοτιβ: ἐχόντων 
16 οἵ δὲ στενώτεροι ἢ τὸ μὲν ποτὸν] μόνον τὸ ποτὸν Ὑ. 
Ῥοτί. τὸ ποτὸν μόνον οὐχὶ δὲ καὶ τὸ σιτίον 11 πὰραδέ- 
χονται] δὰ. τὸ δὲ σιτίον οὐ παραδέχονται ΜαᾶνίρίυΒ 
18. ἐὰν ἐμφάγωσιν, οἵ μὲν διψῶντες οὐ βοηϑοῦνται Ῥορμπο- 
ταθ; τρδ]πὶ οἱ μὲν διψῶντες ἐὰν φάγωσιν οὐ βοηϑοῦνται 


118Ε8 ΥἹ. 225 


. 


μὲν φάγωσιν οἵ διψῶντες, οἵ μὲν οὐ βοηϑοῦνται, 
τῶν πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν μὴ 
δεχομένων, ἀλλ᾽ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου διαμενόντων" 
οἵ δὲ πεινῶντες ἐὰν πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ 
5 τοῖς μείξοσι πόροις καὶ ἀναπληροῦντα τὰς κενότη- 
τὰς αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆς πείνης. 

2. Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον ἀληϑὲς ἐφαίνετο, 
τῇ δ᾽ ὑποθέσει τῆς αἰτίας οὐ προσεῖχον. 'χαὶ γὰρ 
εἰ τοῖς πόροις τούτοις᾽ ἔφην, ὧν ἔνιοι περιέχονται 

1ο καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τις τὴν σάρκα, πλαδαρὰν μκύβόδι 
καὶ τρομώδη καὶ σαϑρὰν ποιήσει" τό γε μὴ ταὐτὰ 
τοῦ σώματος μόρια τὸ ποτὸν προσδέχεσϑαι καὶ τὸ 
σιτίον ἀλλ᾽ ὥσπερ ἠϑμοῖς καταρρεῖσϑαι καὶ ἀπο- Ὁ 
κρένεσϑαι, κομιδῇ πλασματῶδες καὶ ἀλλόκοτον. αὕτη 
16 γὰρ ἡ πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις, ϑρύπτουσα τὰ σιτία 
καὶ συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ ϑερμὸν τὸ ἐντὸς καὶ 
τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαις 
τομαῖς καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφήν' ὥστε 
πᾶν μόριον αὐτῆς παντὶ μορίῳ γίγνεσθαι φίλον 
30 καὶ οἰκεῖον, οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοις καὶ 
τρήμασιν ἀλλ᾽ ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. ἄνευ 
δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται τῆς ἀπορίας τὸ μέγιστον" 
οἵ γὰρ ἐμφαγόντες, ἂν μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ Ε 
λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψος" πρὸς 
30 τοῦτο δ᾽ οὐδὲν εἴρηται. σκόπει δὲ καὶ τὰ παρ᾽ 
ἡμῶν᾽ ἔφην “εἰ φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν, 
4 πίωσιν) 11 Βαβιθθηβίβ: ποιήσας Μαϊέτι ἂν ποιή- 


σειξ τό γε μὴ] ἴοτί. τὸ δὲ (ἀυὐ τό τε) μὴ Χ: ταῦτα 
30 ὥσπερ ἀστείοις ταοὶ 


ῬΙπέατοὩ! ΜΌσαΗδ, ΥῈΙ. 1Υ͂. 15 


226 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


πρῶτον μὲν λαμβάνοντες τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ 
διαφϑείρεσϑαι δαπανώμενον, τῷ δ᾽ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν 
βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν καὶ 
ἀναϑυμιάσειςφ" δεύτερον δὲ μὴ νομίξοντες ἔκϑλιψιν 
εἶναι παντάπασι μήτε τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν πεῖναν 
μήτε τῆς ὑγρᾶς τὴν δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ 
ἀρκοῦντος ἔνδειαν" οἷς γὰρ ὅλως ἂν ἐλλίπῃ ϑάτε- 
ρον, οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ᾽ εὐθὺς ἀπο- 
ϑνήσκχουσιν. ὑποκειμένων δὲ τούτων, οὐ χαλεπὸν 
ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ δίψα τοῖς φα- 
γοῦσιν ἐπιτείνεται, τῶν σιτίων τῇ ξηρότητι, εἴ τι 
διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσϑενὲς καὶ 
ὀλίγον ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ προσεξικμα- 
ξόντων' ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ ἄμμον 
τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἕαυ- 
τὴν καὶ ἀφανίξουσαν. τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγ- 
καίως τὸ ποτὸν ἀνίησιν" ἡ γὰρ ὑγρότης τὰ ὑπόντα 
σιτία περισκελῆ καὶ γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέασα, 
690 χυμῶν ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτους 
εἰς τὸ σῶμα καὶ προστίϑησι τοῖς δεομένοις. ὅϑεν 
οὐ κακῶς ὄχημα τῆς τροφῆς τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐξρασίστρα- 
τος προσεῖπε᾽ τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητος ἢ πάϑους ἀργὰ 
καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. 
πολλοὶ δὲ καὶ μὴ πιόντες ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον 
ἐπαύσαντο συντόνως σφόδρα πεινῶντες" ἐνδυομένη 
γὰρ ἔξωϑεν ἡ ὑγφότης εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ τροφι- 
1 ἀπὸ τοῦ ταιοὶ δ τὴν Β 10 τὴν Βαβ]θθηβίβ: 


ἂν, 11 εἴ τι Βὶ 14 ἄμμον ": μᾶλλον 22 πάθουρ] 
πλήθους Ἐὶ 36 συντόμως Ἰάθτῃ, 


30 


118ΕᾺ ΥἹ. 221 


μώτερα τῷ ἐγχαλᾶσϑαι τὰ ἐντός, ὥστε τῆς πείνης 
τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ ϑηριῶδες ἐνδιδόναι καὶ παρ- 
ηγορεῖσϑαι. διὸ καὶ πολὺν ξῶσιν ἔνιοι τῶν ἀπο- 
καρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, 

ὃ ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασϑῇ τὸ τρέφειν καὶ προστί- Β 
ϑεσϑαι τῷ σώματι δυνάμενον. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Ζ΄. 


Διὰ τίν᾽ αἰτίαν τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσϑέν, ἐὰν ἐν 
αὐτῷ τῷ τοῦ φρέατος ἀέρι νυκτερεύσῃ, ψυχρότερον 
1ο γίγνεται. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΦΙΑΛΟΓΟΥ. 
ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΟΙ. 


1, Ψυχροπότῃ ξένῳ τρυφῶντι παρεσκεύασαν οἵ 
ϑεράποντες τοῦ ἐκ φρέατος ὕδωρ ψυχρότερον" ἀρυ- 
16 σάμενοι γὰρ ἀγγείῳ καὶ κρεμάσαντες τὸ ἀγγεῖον ἐν 
τῷ φρέατι τῆς πηγῆς μὴ ἁπτόμενον εἴασαν ἐπινυ- Ο 
κτερεῦσαι, καὶ πρὸς τὸ δεῖπνον ἐχομέξετο τοῦ προσ- 
φάτου ψυχρότερον. ἦν δ᾽ ὁ ξένος φιλόλογος ἐπι- 
δικῶρ, καὶ τοῦτ᾽ ἔφη λαβεῖν ἐκ τῶν ᾿Αριστοτέλους 
30 μετὰ λόγου κείμενον" εἶναι δὲ τοιόνδε τὸν λόγον. 
πᾶν ὕδωρ προθερμανϑὲν ψύχεται μᾶλλον, ὥσπερ 


1 χαλᾶσθαι ῬΕΘΙΊΒ δὅ οὗ] οὐ τι 8 ἴπ Ἰοταταδίο 
φρεατιαῖον Βοτῖρεὶ ῥτῸ φρεατέδιον 14 τοῦ ἐκ Β: ἐκ τοῦ 
16 πηγῆς 1ιϑοτίουβ: γῆξ μὴ ἁπτόμενον ἰᾶθτη: μαλαττό- 
μένον Ὑ6] μαλαπτόμενον Ὁπὰθ παρ τα μὴ μάλ᾽ ἁπτόμενον 
19 ᾿Αριστοτέλους] Εταρτα. 316 

᾿ 165 


228 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 


τὸ τοῖς βασιλεῦσι παρασκευαξόμενον' ὅταν γὰρ 
ἑψηϑῇ μέχρι ξέσεως, περισωρεύουσι τῷ ἀγγείῳ 
χιόνα πολλὴν καὶ γίγνεται ψυχρότερον" ὥσπερ ἀμέ- 
λει καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα λουσαμένων περιψύχε- 
ται μᾶλλον" ἡ γὰρ ὑπὸ τῆς ϑερμότητος ἄνεσις πο- 
λύπορον τὸ σῶμα καὶ μανὸν ἀπειργασμένη πολὺν 
δέχεται τὸν ἔξωϑεν ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν 

Ὁ μεταβολήν" ὅταν οὖν ὑποπλασϑῇ ὑπὸ τῆς πηγῆς τὸ 
ὕδωρ, ἐν τῷ ἀέρι, προϑερμανϑέν, περιψύχεται τα- 
χέως. 

2. Τὸν μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς ἀνδρι- 
κῶς καταμνημονεύσαντα" περὶ δὲ τοῦ λόγου διηπο- 
φοῦμεν. ὁ γὰρ ἀήρ, ἐν ᾧ κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ 
μὲν ψυχρός ἐστι, πῶς ϑερμαίνει τὸ ὕδωρ; εἰ δὲ 
ϑερμός, πῶς περιψύχει πάλιν; ἄλογον γὰρ ὑπὸ ταὐ- 
τοῦ ταὐτὸ πάσχειν τἀναντία, μηδεμιᾶς διαφορᾶς γε- 
ψομένηρ. σιωπῶντος δ᾽ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος, οὐ- 
δὲν ἔφην δεῖν περὶ τοῦ ἀέρος διαπορεῖν' ἡ γὰρ 
αἴσϑησις λέγει ὅτι ψυχρός ἐστι, καὶ μάλιστα τῶν 
ἐν βάϑει φρεάτων᾽ ὥστ᾽ ἀμήχανον ὑπ᾽ ἀέρος ψυχροῦ 

Ἑ ϑερμαίνεσϑαι τὸ ὕδωρ' ἀλλὰ μᾶλλον ὁ ψυχρὸς οὖ- 
τος ἀὴρ τὴν μὲν πηγὴν διὰ πλῆϑος οὐ δύναται 
μεταβάλλειν" ἂν δέ τις ἀφαιρῇ κατ᾽ ὀλίγον, μᾶλλον 
κρατῶν περιψύξει. 

8 τὰ σώματα καὶ ταοὶ 8 ὑποπλασθῇ ὑπὸ τῆς πηγῆς] 
Ξοτί. ἀποσπασθῇ τῆς πηγῆς οἵ. Ῥ. 949 πηγῆς] πληγῆς 
ταὶ 9 ἐν τῷ ἀέρι, προϑερμανϑέν κξ] υἱᾶ. Ῥ. 9499 
13 καταμνημονεύσαντα ΒΕ: καὶ μνημονεύδαντα 16 ": τοῦ 


αὐτοῦ τὶ τὸ 16 ὃ: τὰ ἐναντία 18 ἔφην Ταχπθθυβ: 
ἔφη 19 τῶν] ὁ τῶν αὶ 34 ἐρατῶν ταοὶ 





1 





118ΕἘ8 ΥἹ. 229 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ Ε΄. 


Διὰ τίν᾽ αἰτίαν οἵ ἤάλικες "καὶ αἱ μολιβδίδες ἐμβαλλό- 
μεναι ψυχρότερον τὸ ὕδωρ ποιοῦσιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΜΟΓΟΎ. " 


ε ἘΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΛΟΙ͂. 
ὉΠ, Ὁ Δλλὰ μὴν περὶ τῶν χαλίκων᾽ ἔφην 'ἣ τῶν 
τῶν ῴπὸς ᾿ἀχμόνων, οὃς ἐμβάλλοντες εἰς τὸ ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ 
καὶ στομοῦν δοκοῦσιν, εἰρημένον ᾿Αριστοτέλει μνη- 
μονεύεις.᾽ ᾿αὐτὸ τοῦτ᾽ ἔφη ἱμόνον ἐν προβλήμασιν 
10 εἴρηκε τὸ γιγνόμενον" εἰς δὲ τὴν αἰτίαν ἐπιχειρή- 
σομεν ἡμεῖς" ἔστι γὰρ μάλιστα δυσϑεώρητος.᾽ ἱπάνυ 
μὲν οὖν᾽ ἔφην καὶ ϑαυμάσαιμ᾽ ἂν, εἰ μὴ διαφύγοι 
ὁ λόγος ἡμᾶς" ὅρα δ᾽ ὅμως. πρῶτον οὐ δοκεῖ σοι 
περιψύχεσθαι μὲν ὑπὸ τοῦ ἀέρος τὸ ὕδωρ ἔξω- 
16 ϑὲν ἐμπίπτοντος, ὁ δ᾽ ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν πρὸς τοὺς 691 
λέϑους καὶ τοὺς ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ 
ἐῶσιν αὐτόν, ὥσπερ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ κεραμεᾶ τῶν 
ἀγγείων, διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες 
ἀνακλῶσιν εἰς τὸ ὕδωρ ἀπ’ αὐτῶν, ὥστε δι’ ὅλου 
30 καὶ ἰσχυρὰν γίγνεσϑαι τὴν περίψυξιν. διὸ καὶ χει- 
μῶνος οἷ ποταμοὶ ψυχρότεροι γίγνονται τῆς θαλάτ- 
8 ἢ] ἡ τὸ ἢἣ τῶν ἀκονῶν 8 8 ᾿Αριστοτέλει] 
Ῥταρτα. 818 10 ἐπιχειρήσωμεν 8 11 μάλιστα] ἐν τοῖς 
ἄλιστα ῬΒΕΙΙὰΒ 12 ἔφην Βαβἰ]δοπείθ: ἔφη 18 ὅρα δὲ 
μῶς ὙΓ: ὁρᾶτε ὅλως οὖν οὐὐ 14 Ἐ: προψύχεσθαι 
16 Ἀποπγταῦθ: ἐκπίπτοντος ἴθ. Ἧ᾽: ἰσχύει 16 τοὺς ἄκμο- 
γαρ] τὰς μολιβδίδας ῬΒΘΊ]υ. τὰς ἀκόναν Β 11": ζάλκεα 


κεράμεα τιοῖ 19 ἀνακλῶσιν ΠΟΘΏΠΘΙτΒ οχ ῬΒ6}10: ἀνα- 
λοῦσιν 30 καὶ] ῥτίαβ οπι. ῬΒθ]]ὰ8 γίνεσθαι ἰάθπι: γενέσθαι 


280 ΟὈΔΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


της ἰσχύει γὰρ ἐν αὐτοῖς ὁ ψυχρὸς ἀὴρ ἀνακλώ- 
μενος, ἐν δὲ τῇ ϑαλάττῃ διὰ βάϑος ἐκλύεται πρὸς 
μηδὲν ἀντερείδων. κατ᾽ ἄλλον δὲ τρόπον εἰκός ἐστι 
τὰ λεπτότερα τῶν ὑδάτων περιψύχεσϑαι μᾶλλον 
Β ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ" κρατεῖται γὰρ δι’ ἀσϑένειαν. αἵ 5 
πέοίψρν. δ᾽ ἀκόναι καὶ οἱ χάλικες λεπτύνουσι τὸ ὕδωρ, ὅ τι 
ϑολερὸν καὶ γεῶδες ἀναμέμικται, τοῦτο συνάγοντες 
καὶ κατασπῶντες ἀπ᾽ αὐτοῦ, ὥστε λεπτότερον καὶ 
ἀσϑενέστερον τὸ ὕδωρ γενόμενον μᾶλλον ὑπὸ περι- 
ψύξεως κρατεῖσϑαι. καὶ μὴν ὅ τὸ μόλιβδος τῶν τὸ 
φύσει ψυχρῶν ἐστιν, ὅς γε τριβόμενος ὄξει τὸ ψυ- 
κτικώτατον τῶν ϑανασίμων φαρμάκων ἐξανίησι ψι- 
μύϑιον" οἵ τε χάλικες τῇ πυκνότητι τὸ ψυχρὸν διὰ 
βάϑους ποιοῦσι" πᾶς μὲν γὰρ λίϑος κατεψυγμένης 
Ὁ καὶ πεπιλημένης ὑπὸ χρύουρ γῆς πάγος ἐστί, μᾶλ- 15 
λον δ᾽ ὁ μᾶλλον πεπυκνωμένος' ὥστ᾽ οὐκ ἄτοπον, 
εἰ τὴν ψυχρότητα τοῦ ὕδατος ἀντερείδων συνεπι- 
τείνει καὶ ὃ λίϑος καὶ ὁ μόλιβδος.᾽ 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ ς΄. 
Διὰ τίν᾽ αἰτίαν ἀχύροις καὶ ἱματίοις τὴν χιόνα διαφυ- 50 
λάττουσι. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 
1. Μικρὸν οὖν ὁ ξένος διαλιπών “οἵ ἐρῶντες᾽ 
ἔφη ἱμάλιστα μὲν αὐτοῖς τοῖς παιδικοῖρ, δἰ δὲ μή, 55 


1 Ῥοβθμπθγαβ οχ ῬΒῸ]1ο: ἀναλώμενος ἀἋ μᾶλλον Βεδὶ- 
Ἰοοπδῖβ: μᾶλλον ἢ 18 ": ψιμίϑιον ἴδ. τῇ ῬΒΘΙ]ὰ8 


11ΒΕΒ Υ͂Ι. 281 


περὶ αὐτῶν ἐπιϑυμοῦσι διαλέγεσθαι" τοῦτο πέπονθα 
περὶ τῆς χιόνος. ἐπεὶ γὰρ οὐ πάρεστιν οὐδ᾽ ἔχο- 
μὲν, ἐπιϑυμοίην ἂν μαϑεῖν τίς αἰτία, δι’ ἣν ὑπὸ 
τῶν ϑερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις σπαρ- 

65 γανοῦντες αὐτήν καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνά- Ὁ 
πτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσι. ϑαυ- 
μαστὸν οὖν, εἰ συνεκτικὰ τὰ ϑερμότατα τῶν ψυχρο- 
τάτων ἐστί 

2. 'Κομιδῇ γ᾽ ἔφην “εἴπερ ἀληϑές ἐστιν" οὐκ 

10 ἔχει δ᾽ οὕτως, ἀλλ᾽ αὑτοὺς παραλογιξόμεϑα, ϑερμὸν 
εὐθὺς εἶναι τὸ ϑερμαῖνον ὑπολαμβάνοντερ᾽ καὶ ταῦϑ᾽ 
ὁρῶντες ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι ϑερμαίνειν 
ἐν δ᾽ ἡλίῳ ψύχειν γέγονεν" ὥσπερ ἡ τραγικὴ τρο- 
φὸς ἐκείνη τὰ τῆς Νιόβης τέκνα τιϑηνεῖται 

15 ἱλεπτοσπαϑήτων χλανιδίων ἐρειπίοις 

ϑάλπουσα καὶ ψύχουσα.᾽ 


Γερμανοὶ μὲν οὖν κρύους πρόβλημα ποιοῦνται τὴν 
ἐσθῆτα μόνον, Αἰθίοπες δὲ ϑάλπους μόνον, ἡμεῖς Ε 
δ᾽ ἀμφοῖν. ὥστε τί μᾶλλον, εἰ ϑάλπει, ϑερμὴν 
30 ἤπερ ψυχρὰν ἀπὸ τοῦ περιψύχειν λεκτέον; εἰ δὲ δεῖ 
τῇ αἰσϑήσει τεκμαίρεσθαι, μᾶλλον ἂν ψυχρὰ γένοιτο" 
καὶ γὰρ ὁ χιτὼν ψυχρὸς ἡμῖν προσπίπτει τὸ πρῶ- 
τον ἐνδυσαμένοις καὶ τὰ στρώματα κατακλινεῖσιν" 


1 τοῦτο Βββι]θθπβῖβ: τούτοις οοδᾶ. τούτοις ταὐτὸ ΠοΘὶ- 
πθτιβ, τοῦτ᾽ ἐγὼν 8 ἐπιθυμοίην ἂν ": ἐπιθυμίαν 
10 αὐτοὺς ταοὶ 11 εὐθὺ ἰάθη τὸ ϑερμαῖνον Βαβίθοπ- 
εἶδ: τὸ ϑερμαίνει ΜαΙπι γ᾽ ὃ ϑερμαίνι ὠ 18 γέγονεν 
Ῥαθθηθγαβ: λέγομεν τό Ἦουοι. 889 οἴω. 8: λεπτὸσ 
πάϑη τῶν 30 ἢ περίψυχρον Ὧοι 





ΘτιιΒ 


282 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


εἶτα μέντοι συναλεαίνει τῆς ἀφ᾽ ἡμῶν πιμπλάμενα 
ϑερμασίας, καὶ ἅμα μὲν περιστέλλοντα καὶ κατέ- 
χοντὰα τὸ ϑερμόν, ἅμα δ᾽ ἀπείργοντα τὸ κρύος καὶ 
τὸν ἔξωϑεν ἀέρα τοῦ σώματος. οἵ μὲν οὖν πυρέτ- 
Ἑτοντερ ἢ καυματιξόμενοι συνεχῶς ἀλλάττουσι τὰ 
ἱμάτια τῷ ψυχρὸν εἶναι τὸ ἐπιβαλλόμενον. ἂν δ᾽ 
ἐπιβληϑῇ, παραχρῆμα γίγνεται ϑερμὸν ὑπὸ τοῦ σώ- 
ματορ. ὥσπερ οὖν ἡμᾶς ϑερμαινόμενον ϑερμαίνει 
ϑοίμάτιον, οὕτω τὴν χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύ- 
χει" ψύχεται δ᾽ ὑπ’ αὐτῆς ἀφιείσης πνεῦμα λεπτόν" 
τοῦτο γὰρ συνέχει τὴν πῆξιν αὐτῆς ἐγκατακεκλει- 
σμένον' ἀπελθόντος δὲ τοῦ πνεύματος, ὕδωρ οὖσα 
δεῖ καὶ διατήκεται, καὶ ἀπανθϑεῖ τὸ λευκὸν ὅπερ ἣ 
τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις ἀφρώδης 
γενομένη παρεῖχεν" ἅμα τ᾽ οὖν τὸ ψυχρὸν ἐγκατέ- 
698 χεται περιστεγόμενον τῷ ἱματίῳ, καὶ ὁ ἔξωϑεν ἀὴρ 
ἀπειργόμενος οὐ τέμνει τὸν πάγον οὐδ᾽ ἀνίησιν. 
ἀγνάπτοις δὲ τούτοις πρὸς τοῦτο διὰ τὴν τραχύ- 
τητὰ καὶ ξηρότητα τῆς κροχύδος οὐκ ἐώσης ἐπιπε- 
σεῖν βαρὺ ϑοίμάτιον οὐδὲ συνθϑλῖψαι τὴν χαυνό- 
τητὰ τῆς χιόνος" ὥσπερ καὶ τὸ ἄχυρον διὰ κουφό- 
τητα μαλακῶς περιπίπτον οὐ ϑρύπτει τὸν πάγον, 
ἄλλως δὲ πυκνόν ἐστι καὶ στεγανόν, ὥστε καὶ τὴν 
ϑερμότητα τοῦ ἀέρος ἀπείργειν καὶ τὴν ψυχρότητα 


1 ἀφ᾽ Ῥβοῖϊαβ: ὑφ᾽ ἐμπιπλάμενα ἰάδπι 4 ἔξωϑεν 
Βεηβθίθτιβ: ἔξω ὃ συχνῶς ὈοΘΒποταΒ 6 τῷ] τὸ ταθὶ 
9. 30 ἢ: τὸ ἱμάτιον 10 ΚΒ61108: ἀφείσηρ 11 ἰάθτα: ἐγκα- 
τακείμενον ἀ18 τούτοις] δα. χρῶνται ΨΥ, Βοτὲ. δά. πε- 
φιστέλλουι 38 ὥστε] ὥσπερ τλοὶ τὴν Τιδοπίουθϑ 


1ΒΕΒ ΥἹ. 288 


κωλύειν ἀπιέναι τῆς χιόνος. ὅτι δ᾽ ἡ τοῦ πνεύμα- 
τος διάκρισις ἐμποιεῖ τὴν τῆξιν, ἐμφανές ἐστι τῇ 
αἰσϑήσει' τηκομένη γὰρ ἡ χιὼν πνεῦμα ποιεῖ! ἢ 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ζ'. Β 
ἢ 
: Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηϑεῖν. «"ἡπαήα: 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΝΙ͂ΡΟΣ, ΑΡΙΣΤΙΩΝ. 


1. Νίγρος ὃ πολίτης ἡμῶν ἀπὸ σχολῆς ἀφῖκτο 
συγγεγονὼς ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ χρόνον οὐ πολύν, 
10 ἀλλ᾽ ἐν ὅσῳ τὰ τἀνδρὸς οὐ καταλαμβάνοντες ἀνε- 
πίμπλαντο τῶν ἐπαχϑῶν ἀπ’ αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ 
ἐπιτιμητικὸν καὶ ἐλέγχοντες ἐπὶ παντὶ πράγματι 
τοὺς συνόντας. ἑστιῶντος οὖν ἡμᾶς ᾿Αριστίωνος, 
τήν τ᾽ ἄλλην χορηγίαν ὡς πολυτελῆ καὶ περίεργον 
16 ἐμέμφετο καὶ τὸν οἶνον οὐκ ἔφη δεῖν ἐγχεῖσϑαι 
διηϑημένον, ἀλλ᾽, ὥσπερ Ἡσίοδος ἐκέλευσεν, ἀπὸ Ο 
τοῦ πίθου πίνεσϑαι τὴν σύμφυτον ἔχοντα ῥώμην 
καὶ δύναμιν. “ἡ δὲ τοιαύτη κάϑαρσις αὐτοῦ πρῶ- 
τον μὲν ἐχτέμνει τὰ νεῦρα καὶ τὴν ϑερμότητα κατα- 
30 σβέννυσιν" ἐξανϑεῖ γὰρ καὶ ἀποπνεῖ διερωμένου πολ- 
λάκιρ᾽ ἔπειτα περιεργίαν καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει 
τῶν ωΝ 10 ἦρα τας δν ἀμ ΓΆΤΑ 
ψοντος 11 Βββ)θεπβίβ: μιμουμένου 12 ϑβᾶθτα: λέγον- 
τὸς Ὑ6] ψέγοντος 18 Χ: ἀρίστωνος 15 Τυτηθθυβ: ἐλέγ- 


χεσθαι 16 Ποθμπθταβ: ἠθημένον Ἡσίοδορ] οἵ. ΟὉ 868 
830 Ἰάθπι: διεωρωμένου 


355 


284 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΜ. 


καὶ τρυφὴν εἰς τὸ ἡδὺ καταναλίσκουσα τὸ χρήσιμον. 
ὥσπερ γὰρ τὸ τοὺς ἀλεκτρυόνας ἐκτεμεῖν καὶ τοὺς 
χοίρους, ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ φύσιν τὴν σάρκα ποι- 
οὔντας καὶ ϑήλειαν, οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν ἀνθρώ- 
πων ἀλλὰ διεφϑαρμένων ὑπὸ λιχνείας" οὕτως, εἰ 
δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον λέγειν, ἐξευνουχέζουσι τὸν 
Ὁ ἄκρατον καὶ ἀποϑηλύνουσιν οἵ διηϑοῦντες, οὔτε φο- 
ρεῖν ὑπ’ ἀσϑενείας οὔτε πίνειν τὸν μέτριον δυνά- 
μενοι διὰ τὴν ἀκρασίαν' ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ᾽ ἐστὶν 
αὐτοῖς καὶ μηχάνημα πολυποσίας" ἐξαιροῦσι δὲ τοῦ 
οἴνου τὸ ἐμβριϑές, τὸ λεῖον ἀπολιπόντες, ὥσπερ οἵ 
τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις 
ἀφεψημένον διδόντες" ὅ τι γὰρ στόμωμα τοῦ οἴνου 
καὶ κράτος ἐστί, τοῦτ᾽ ἐν τῷ διυλίξειν ἐξαιροῦσι 
καὶ ἀποχρίνουσι. μέγα δὲ τεκμήριον ἡ διαφϑορὰ 
καὶ τὸ μὴ διαμένειν, ἀλλ᾽ ἐξίστασϑαι καὶ μαραίνε- 
σϑαι, καϑάπερ ἀπὸ ῥίξης κοπέντα τῆς τρυγόρ᾽ οἵ 
δὲ παλαιοὶ καὶ τρύγα τὸν οἶνον ἄντικρυς ἐκάλουν, 
Ἑ ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν τὸν ἄνϑρωπον εἰώϑαμεν 
ἀπὸ τῶν κυριωτάτων ὑποκορίξεσϑαι, καὶ τρυγᾶν λέ- 
γομεν τοὺς δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ 
διατρύγιόν᾽ που Ὅμηρος εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ τὸν οἷ- 
νον ᾿αἴϑοπα᾽ καί “ἐρυϑρόν᾽ εἴωϑε καλεῖν" οὐχ ὡς ᾽άρι- 


2 ἐκτέμνειν) 6 λέγειν} ἔχειν ταοῖ. ἐλέγχειν ΤΌττο- 
ῬὰΒ [Ὁ. Τιοοπίουβ: ἐξονυχίξουσι Ἰ φορεῖν] φρονεῖν ταθὶ. 
βἂὰ. τὸν ἄκρατον ΗΒ ῳ  Β8Β τὸν] τρλ]ῖπὶ αὐτὸν δυτα ΠΟΘΒπθτΟ 
10. 14 ῬθΌποσιδβ: ἐξαίρουσι 11 τὸ λεῖον) τέλειον ταοὶ 
12. ὁτα. ὟἯ᾽: ἀκράτωξι 16 δὲ] οἵα. τοοῖ ἡ διαφθορὰ 
καὶ} τοβ]ίτα οὰπὶ ΗΒ νὴ Δία φϑορᾶς 18 τὸν νέον οἶνον 
Ῥοθμπθσυβ 31 καὶ] ἣν καὶ ἰάθῃΒῃ 223 Ὅμηρος] ὦ 843 


το 


Ι18Ε8 ΥἹ. 280 


στίων ἡμῖν ὠχφιῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ τῆς πολλῆς 
καϑάρσεως παρέχεται. 

2. Καὶ ὃ ᾿Δἀριστίων γελάσας “οὐκ ὠχριῶντ᾽ εἷ- 
πεν (ὦ τᾶν, οὐδ᾽ ἄναιμον, ἀλλὰ μειλίχιον καὶ ἡμε- 
δ ρίδην, ἀπὸ τῆς ὄψεως αὐτῆς πρῶτον. σὺ δ᾽ ἀξιοῖς Ε' 
τοῦ νυκτερινοῦ καὶ μελαναιγίδος ἐμφορεῖσϑαι. καὶ 
ψέγεις τὴν κάϑαρσιν ὥσπερ χολημεσίαν δι’ ἧς τὸ 
βαρὺ καὶ μεϑυστικὸν ἀφιεὶς καὶ νοσῶδες ἐλαφρὸς 
καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἷον Ὅμηρός φησι 

1 πίνειν τοὺς ἥρωας" αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ τὸν ξοφε- 
φόν, ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ λαμπρόν" οὐ γὰρ ἂν ὁ 
λέγων “εὐήνορα᾽ καί 'ἱνώροπα᾽ χαλκόν ᾿αἴϑοπα᾽ προσ- 
ηἡγόρευεν. ὥσπερ οὖν ὁ σοφὸς ᾿άνάχαρσις ἄλλ᾽ ἄττα 
τῶν Ἑλλήνων μεμφόμενος ἐπήνει τῶν ἀνθρακέων 698 

15 ὅτι τὸν καπνὸν ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ κομέ- 
ξουσιν" οὕτως ἡμᾶς ἐφ᾽ ἑτέροις ἂν ψέγοιτε μᾶλλον 
οἵ σοφοὶ ὑμεῖς. εἰ δὲ τοῦ οἴνου τὸ ταρακτικὸν καὶ 
ὀχλῶδες ἐξωθούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες, αὐτὸν δ᾽ 
εὐφραίνοντες οὐ καλλωπίσαντες οὐδ᾽ ὥσπερ σιδή- 

3ο ρου στόμωμα καὶ ἀκμὴν ἀποκόψαντες, ἀλλὰ μᾶλλον 
ὥσπερ ἰὸν ἢ δύπον ἀποκαϑήραντες προσφερόμεϑα, 
τί πλημμελοῦμεν; ὅτι νὴ Δία πλέον ἰσχύει μὴ διη- 
ϑούμενος. καὶ γὰρ ἄνθρωπος, ὦ φίλε, φρενετίξζων 
καὶ μαινόμενος" ἀλλ᾽ ὅταν ἐλλεβόρῳ χρησάμενος ἢ 

36 διαίτῃ καταστῇ, τὸ μὲν σφοδρὸν ἐχεῖνο καὶ σύν- Β 


4 Β: ἀναίμονα 7 δι᾽ ἧς Μ: εἰς 8 ἀφιει ταοὶ 
12 λέγων] φλέγων οοἀᾶ, 14 τῶν ἀνθρακέων Β: τὴν ἀν- 
ϑρακιὰν 19. εὐφραίνοντερ] φαιδρύναντες Ὑ΄. ἐφηδύναν- 
τες} ΥἹὰ. Βγταρθ. 31 ": ἀποκαϑάραντες 


286 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ. 


τονὸν οἴχεται καὶ γέγονεν ἐξίτηλον, ἡ δ᾽ ἀληϑινὴ 
δύναμις καὶ σωφροσύνη παραγίγνεται τῷ σώματι" 
οὕτω δὴ καὶ ἡ κάθαρσις τοῦ οἴνου τὸ πληκτικὸν 
ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν, εἰς πραεῖαν ἕξιν καὶ ὑγιαί- 
νουσὰαν καϑίστησι. περιεργίαν δ᾽ οἶμαι πάμπολυ δια- 5 
φέρειν καϑαριότητος" καὶ γὰρ αἵ γυναῖχες φυκού- 
μεναι καὶ μυριξόμεναι καὶ χρυσὸν φοροῦσαι καὶ 
πορφύραν περίεργοι δοκοῦσι" λουτρὸν δὲ καὶ ἄλειμμα 
καὶ κόμης ϑρύψιν οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ 
τὴν διαφορὰν ὁ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς κοσ- τὸ 
μουμένης Ἥρας 
Ο "ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο 
λύματα πάντα κάϑηρεν, ἀλείψατο δὲ λίπ᾽ ἐλαίῳ 


μέχρι τούτων ἐπιμέλεια καὶ καϑαριότης ἐστίν" ὅταν 
δὲ τὰρ χρυσᾶς περόνας ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκρι- τ6 
βωμένα τέχνῃ ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα τῆς περὶ τὸν 
κεστὸν ἅπτηται γοητείας, περιεργία τὸ χρῆμα καὶ 
λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν. οὐκοῦν καὶ 
τὸν οἶνον οἵ μὲν ἀλόαις χρωτίξοντες ἢ κινναμώμοις 
καὶ κρόκοις ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖκα καλλωπί- 30 
ξουσιν εἰς τὰ συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν" οἱ δ᾽ 
ἀφαιροῦντες τὸ ῥυπαρὸν καὶ ἄχρηστον ἐξ αὐτοῦ ϑὲ- 
ραπεύουσι καὶ καϑαίρουσιν. ἐπεὶ πάντ᾽ ἂν εἴποις 
ταῦτα περιεργίαν, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ οἴκου" τί γὰρ 
Ῥ οὕτω κεκονίαται; τί δ᾽ ἀνέῳγε τοῦ περιέχοντος 35 
ὅϑεν ἂν μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι καϑαρὸν καὶ 


68: καϑαρότητος 9. δύψιν ὈοΘΆΠοιτιβ 12 Ηοτα. 
ἘΞ ιτὸ ἀϑανάτοιο] ἱμερόεντος Ἠοταθτυβ 18 Ἰάθπι: κα- 
ϑῆρεν 14 καϑαριότητος ταοὶ 


11ΒΕᾺ ΥἹ. 281 


τοῦ φωτὸς ἀπολαύοι περιιόντος ἐπὶ τὰς δύσεις; τί 
δὲ τῶν ἐκπωμάτων ἕκαστον ἐκτέτριπται καὶ διέσμη- 
κται πανταχόϑεν ὥστε λάμπειν καὶ περιστίλβειν; ἢ 
τὸ μὲν ἔκπώμ᾽ ἔδει μὴ δύπου μηδὲ μοχϑηρίας ὀδω- 

ὁ δὸς εἶναι, τὸ δ᾽ ἐξ αὐτοῦ πινόμενον εὐρῶτος ἢ κη- 
λίδων ἀναπεπλῆσϑαι; καὶ τί δεῖ τἄλλα λέγειν; ἡ 
γὰρ αὐτοῦ τοῦ πυροῦ διαπόνησις εἰς τὸν ἄρτον 
οὐδὲν ἕτερον ἢ κάθαρσις οὖσα, ϑέασαι μεϑ᾽ ὅσης 
γίγνεται πραγματείαφ᾽ οὐ γὰρ μόνον ὑποσκαφισμοὶ Ἐ 

τὸ καὶ διαττήσεις καὶ ἀποχρίσεις καὶ διακρίσεις εἰσὶ 
τῶν σιτίων καὶ τῶν ἀλλοτρίων, ἀλλ᾽ ἡ τρῖψις ἐχ- 
ϑλίβουσα τοῦ φυράματος τὸ τραχὺ καὶ ἡ πέψις ἐξικ- 
μάξουσα τὸ ὑγρὸν καϑαίρουσι καὶ συστέλλουσι τὴν 
ὕλην εἰς αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί οὖν ἄτοπον, εἰ καὶ 

16 τοῦ οἴνου τὸ τρυγῶδες ὡς κρίμνον ἢ σκύβαλον ἡ 
διήϑησις ἐξαιρεῖ, μήτε δαπάνης τινὸς τῇ καϑάρσει 
μήτ᾽ ἀσχολίας πολλῆς προσούσης; 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ε΄. 
Τίς αἰτία βουλίμου. γενέ μππὶ 


30 ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΜΟΓΟΥ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΣΩΚΛΑΡΟΣ, ΚΛΕΟΜΈΝΗΣ, ΑΛΛΜΟΙ. 
1. Θυσία τις ἔστι πάτριος, ἣν ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ 
τῆς κοινῆς ἑστίας δρᾷ τῶν δ᾽ ἄλλων ἕκαστος ἐπ᾽ 


1 περιόντος πιοὶ 8 τἄλλα ": τὰ ἄλλα Ἰ ΒαδΙθθπείβ: 
διαπνόησις 10 διαττήσεις Βοτὶρδὶ 8. διαττᾶν τηοπθηΐθ 8: 
διαιτήσες ΑΒ: ἀποχρούσες 11 ΤΌτποΡαΒ: ἀλεκτρίων 
18 καὶ καθαίρουσι καὶ τοοὶ 16 ὈυθθΩΘταΒ: ἐξαίρει, 





ἰϑῶν- 


238 ΟΥΛΔΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


οἴχου" καλεῖται δέ ἱβουλίμου ἐξέλασις" καὶ τῶν οἶκε- 
τῶν ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ ϑυρῶν ἐξ- 
ἐλαύνουσιν, ἐπιλέγοντες ᾿ἔξω βούλιμον ἔσω δὲ πλοῦ- 


θθέτον καὶ ὑγίειαν’ ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ, πλείονες 


ἐκοινώνουν τῆς ϑυσίας᾽ κᾷϑ᾽ ὡς ἐποιήσαμεν τὰ 5 
νενομισμένα καὶ πάλιν κατεκλίνημεν, ἐξητεῖτο πρῶ- 
τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος ἔπειτα τῆς φωνῆς, 
ἣν ἐπιλέγουσι τῷ διωκομένῳ, μάλιστα δ᾽ ὑπὲρ τοῦ 
πάϑους καὶ τῶν κατ᾽ αὐτὸ γιγνομένων. τὸ μὲν 
οὖν βούλιμον λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον ἀπο- τὸ 
σημαίνειν, καὶ μάλιστα παρ᾽ ἡμῖν τοῖς Αἰολεῦσιν 
ἀντὶ τοῦ β τῷ π χρωμένοις" οὐ γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ 
πούλιμον, οἷον πολὺν ὄντα λιμόν, ὀνομάζομεν. ἐδό- 
κει δ᾽ ἡ βούβρωστις ἕτερον εἶναι' τὸ δὲ τεκμήριον 
ἐλαμβάνομεν ἐκ τῶν Μητροδώρου Ἰωνικῶν' ἱστορεῖ τὸ 


Β γάρ, ὅτι Σμυρναῖοι τὸ παλαιὸν Αἰολεῖς ὄντες ϑύ- 


ουσι Βουβρώστει ταῦρον μέλανα, καὶ κατακόψαντες 
αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς μὲν ἔοικεν ὁ 
λιμὸς νόσῳ, μάλιστα δ᾽ ὁ βούλιμος, ἐπιγίγνεσϑαι, 
παϑώντος παρὰ φύσιν τοῦ σώματος, εἰκότως ἀντι- »ο 
τάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον ὡς δὲ νόσῳ 
τὴν ὑγίειαν. ὡς δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσϑη μὲν ἐπὶ 
τῶν ἐν νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν τὸν στόμαχον ἐκλυο- 
μένων, ἔϑει δ᾽ ἴσχυκεν ἤδη καὶ κατὰ τῶν ὁπωσοῦν 


8 ἔξω μὲν βούλιμον, ἔσω δὲ πλουθυγίειαν Οοδθέαθ αὐ 
Βοχϑιηθίθσ θχθαῖ. οἵ, Βοιρᾷ. 8 Ρ. 681 10 βούλιμον] λιμὸν 
τοὶ λιμὸν ἨογηοτάθηυθΒ 18 πολὺν ὄντα λιμὸν Βοτϊρδὶ 
θὰ ΒΗ: πολύνον πάλιν 14 βούβρωστις] οἵ. Ἠοη;. 2. ὅ82 

οὐχ ἕτερον Μαὰνϊρίαβ 16 Μητροδώρου] ΜύθΙ]οτ. 8 
Ρ. 306 ἔτ, 14 


118Ε8 Υ͂Ι. 239 


τοῦτο πασχόντων ὄνομα τοῦ πάϑους εἶναι" οὕτως 
ἄρα καὶ τὸ βουλιμιᾶν ἐκεῖθεν ἀρξάμενον ἐνταῦϑα 
διέτεινε. ταῦτα μὲν οὖν ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων 
συνεπλήρουν λόγων. 

6 3. Ἐπειδὴ δ᾽ ἡπτόμεϑα τῆς αἰτίας τοῦ πάϑους,Ο 
πρῶτον μὲν ἠπορήϑη τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν τοὺς 
διὰ χιόνος πολλῆς βαδίζοντας, ὥσπερ καὶ Βροῦτος 
ἐκ Δυρραχίου πρὸς ᾿Δπολλωνίαν ἰὼν ἐκινδύνευσεν 
ὑπὸ τοῦ πάϑους" ἦν δὲ νιφετὸς πολὺς καὶ τῶν τὰ 

10 σιτία κομιξόντων οὐδεὶς ἐξηκολούϑει" λιποϑυμοῦν- 
τὸς οὖν αὐτοῦ καὶ ἀπολιπόντος, ἠναγκάσθησαν οἵ 
στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς τείχεσιν ἄρτον αἱἰ- 
τῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων πολεμίων" καὶ λα- 
βόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο τὸν Βροῦτον" διὸ καὶ 

15 φιλανϑρώπως ἐχρήσατο πᾶσι κύριος τῆς πόλεως γε- Ὁ 
ψνόμενος. πάσχουσι δὲ τοῦτο καὶ ἵπποι καὶ ὄνοι, 
καὶ μάλισϑ᾽ ὅταν ἰσχάδας ἢ μῆλα κομίξωσιν. ὃ δὲ 
ϑαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ ἀνθρώπους μόνον ἀλλὰ 
καὶ κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυ- 

30 σιν ἄρτος" ὥστε, κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἰῶνται 
καὶ βαδίζουσι. 

4 Μ: συνεπλήρου Ταχηθραβ: λέγων. δ ἐπειδὴ δ᾽ 
Βθηβδίδσυβ: ἐπεὶ δὲ δὶ 6 τὸ αἴτιον τοῦ μάλιστα Βὶ 
8 ἰὼν Μεάνίρίυ 10 ": λειποϑυμοῦντος 11 ργὸ ἀπο- 
λιπόντος ἄδι μηδενὸς ἔχοντος --- μηδὲν ἐδώδιμον ἱΡ. Βτυΐ, 
9. 36 12 τοῖς τείχεσι τῶν πολεμίων ἄρτ. αἰτ. παρὰ τῶν 
τειχοφυλάκων ῬοΘΒποταΒ 16. ὄνοι] ἡμίονοι ῬΒΘ]1.8 
1Ἱ ὅταν ἰάοπι: ὅταν ἢ ἢ] καὶ ἰάϑτηῃ 20 ἐμφάγωσιν»] ἐὰν 
φάγωσιν τιοὶ ἰῶνται] εὐθὺς ἴστανται ῬΒΕ]]α8. Εοτί. ἰῶνται 
οχύαχα ϑϑὺ ὃχ ἱστῶνται (ρτο ἵστανται οἵ. Ῥταθίαϊ. Ρ. ΠΥ ΧΧΊΙ). 


Ῥ6 τὸ ϑαᾶθπι Χϑη. Ἐχρθά. 4, δ, 9 ἀϊχίν: ἐπειδὴ δέ τι ἐμφά- 
γοιεν, ἀνέσταντο καὶ ἐπορεύοντο 


240 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


8. Γενομένης δὲ σιωπῆς, ἐγὼ συννοῶν ὅτι τὰ 
τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν ἀργοὺς καὶ 
ἀφυεῖς οἷον ἀναπαύει καὶ ἀναπίμαλησι, τοῖς δὲ φι- 
λοτέμοις καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν ἐνδίδωσιν οἰκείαν 
καὶ τόλμαν ἐπὶ τὸ ζητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν τὴν ἀλή- 5 

Ἑ ϑειαν, ἐμνήσθην τῶν ᾿Αφιστοτελικῶν ἐν οἷς λέγεται, 
ὅτι, πολλῆς περιψύξεως γενομένης ἔξωθεν, ἐκϑερ- 
μαίνεται σφόδρα τὰ ἐντὸς καὶ πολὺ σύντηγμα ποιεῖ" 
τοῦτο δ᾽, ἐὰν μὲν ἐπὶ τὰ σκέλη ῥυῇ, κόπους ἀπερ- 
γάξεται καὶ βαρύτηταρ, ἐὰν δ᾽ ἐπὶ τὰς τῆς κινή- τὸ 
σεως ἀαὶ τῆς ἀναπνοῆς ἀρχάς, ἀψυχίαν ἢ καὶ ἀσϑέ- 
νειαν. ὅπερ οὖν εἰκός, τοῦ λόγου λεχϑέντος, 
ἐπεραίνετο, τῶν μὲν ἐπιφυομένων τῷ δόγματι τῶν 
δ᾽ ὑπερδικούντων. 

4. Σώκλαρος δὲ τὴν ἀρχὴν ἔφη τοῦ λόγου κάλ- τὸ 
λιστα κεῖσϑαι" περιψύχεσϑαι γὰρ ἱκανῶς καὶ πυκ- 
νοῦσϑαι τὰ σώματα τῶν βαδιξόντων διὰ χιόνος" 

Ἐτὸ δὲ σύντηγμα τὴν θερμότητα ποιεῖν καὶ τοῦτο 
καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶ- 
δὲρ εἶναι" μᾶλλον οὖν δοκεῖν αὐτῷ τὴν θερμότητα 5 
συστελλομένην καὶ πλεονάξουσαν ἐντὸς ἀναλίσκειν 
τὴν τροφήν, εἶτ᾽, ἐπιλειπούσης καὶ αὐτῆς, ὥσπερ 
πῦρ ἀπομαραίνεσϑαι" διὸ πεινῶσι σφόδρα καὶ βραχὺ 
παντελῶς ἐμφαγόντες εὐθὺς ἀναλάμπουσι" γίγνεται 


ὃ ᾿Αριστοτελικῶν] οἵ. Ρ. 884, 18 11 ἢ καὶ] ἣ δυὶ 
καὶ αὶ 16 ἵκανῶρ] ἰσχυρῶς ῬΒΘ].Β 22 καὶ] οπι. ῬΒΘΙ]ὰ8. 
38 τὸ πῦρ ἰᾶθι πεινῶσι] αἀᾶ. οἵ τοῦτο παϑόντες 
ῬρΩΙΙαΒ; ἤουίδββο Ρ]αίβτομιβ βοτίρϑοταὺ πειφίΩ ΙΝ οἱ ἂν 
τοῦτο πάθ]Ω ΟΠ 


{1888 Υἱ. 241 


γὰρ ὥσπερ ὑπέκκαυμα τῆς ϑερμότητος τὸ προσφε- 
φόμενον. 

ὅ. Κλεομένης δ᾽ ὁ ἰατρὸς ἄλλως ἔφη τῷ ὀνό- 
ματι τὸν λιμὸν συντετάχϑαι δίχα τοῦ πράγματος, 

5 ὥσπερ τῷ καταπίνειν τὸ πίνειν καὶ τῷ ἀνακύπτειν 69 
τὸ κύπτειν" οὐ γὰρ εἶναι λιμόν, ὥσπερ δοκεῖ, τὴν 
βουλιμίαν, ἀλλὰ πάϑος ἐν τῷ στομάχῳ διὰ συνδρο- 
μὴν ϑερμοῦ λιποψυχίαν ποιοῦν. ὥσπερ οὖν τὰ 
ὀσφραντὰ πρὸς τὰς λιποθυμίας βοηϑεῖν, καὶ τὸν 

τὸ ἄρτον ἀναλαμβάνειν τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι 
τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι (μικρὸν γοῦν παντάπασι λαβόν- 
τες ἀναξωπυροῦσιν), ἀλλ᾽ ὅτι τὸ πνεῦμα καὶ τὴν 
δύναμιν ἀνακαλεῖται καταφερομένην. ὅτι δ᾽ ἔστι 
λιποϑυμέα καὶ οὐ πεῖνα, μηνύει τὸ τῶν ὑποξυγίων" 

16 ἥ τε γὰρ τῶν ἰσχάδων ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν μήλων 
ἔνδειαν μὲν οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν δέ τινα μᾶλλον Β Ζ: 
καὶ νὴ Δί᾽ εἴλιγγον. 7 

θ. Ἡμῖν δὲ καὶ ταῦτα μετρίως ἐδόκει λέγεσθαι, 
καὶ ἀπὸ τῆς ἐναντίας ἀρχῆς δυνατὸν εἶναι, μὴ πύ- 

30 χνῶσιν ἀλλ᾽ ἀραίωσιν ὑποθεμένοις, διασῷσαι τὸ πι- 
ϑανόν" τὸ γὰρ ἀπορρέον πνεῦμα τῆς χιόνος ἐστὶ 

1 Ἰαπῖαδ: ὑπέκλυι 6 τῷ ΒαβϊΙοομδῖθ: τὸ δα τοι 
καὶ τῷ -- τὸ ΤΌτηΘΡαΒ: καὶ τὸ -- τῷ οἵ, ὅγρ. τῷ 
ῬεθΙαΒ 8 ϑερμοῦ ἰάθπι: λιμοῦ λιποψυχίαν ἧ: λειπεοψυίαν 
9 λιποϑυμίας " Βῖο δὲ ἰπῖτα: λειποϑυμέίαξς 10 ἄρτον ἴυτ- 
πθραβ: αὐτὸν τοὺς ΒΑΕἸ]Θοπεῖδ: καὶ τοὺς 11 λαβόντες 
ὙΤ: ἀναλαβόντες ῥὑτορίοτ ἀναξωπυροῦσιν 16 γὰρ Ῥυθῦπο- 
τῶβ ὀ 11 ψὴ Δι᾽ εἴλιγγον Βοτῖρεί οὐτὰ Β: διειλιγμόν οἵ, 
Ββοι. ἀτῖδὶ, Ασβατα, γὰ. 681. ὅταν δὲ περὶ τὴν καρδῶν 
στρόφος γένηται, ἐπαχολονθεῖ σκότος, καὶ τοῦτο τὸ πάϑος 
καλοῦσιν ἔλιγγον κέ, οἵ, οἰϊδτα γ8. 1218. Οδέογαια εἰλιγμός 
ϑαπα εἴλεγγορ δέδια ΒΗΡ᾽ δοπδαπαϊξυτ. 19 καὶ Βὶ 
Ῥιαιατομ Μοσαῖῖα. ΥῸϊ. ΤΥ. 16 


242 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


μὲν οἷον ἀϑὴρ τοῦ πάγου καὶ ψῆγμα λεπτομερέστα- 
τον, ἔχει δέ τι τομὸν καὶ διαιρετικὸν οὐ σαρκὸς 
μόνον ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ χαλκῶν ἀγγείων" ὁρῶ- 
μὲν γὰρ ταῦτα μὴ στέγοντα τὴν χιόνα" πνεομένη 
γὰρ ἀναλίσκεται καὶ τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγ- 
γείου νοτίδος ἀναπίμπλησι λεπτῆς καὶ κρυσταλλοει- 
δοῦς, ἣν ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ τῶν πόρων ἀδή- 
Ολως ἀπερχόμενον᾽ τοῦτο δὴ τοῖς βαδίξουσι διὰ χιόνος 
ὀξὺ καὶ φλογοειδὲς προσπίπτον ἐπικάειν δοκεῖ τὰ 
ἄκρα τῷ τέμνειν καὶ παρελϑεῖν τῇ σαρκί, καϑάπερ 
πῦρ᾽ ὅϑεν ἀραίωσις γίγνεται περὶ τὸ σῶμα πολλὴ 
καὶ δεῖ τὸ ϑερμὸν ἔξω διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ πνεύ- 
ματος, καὶ περὶ τὴν ἐπιφάνειαν σβεννύμενον ἰδρῶτα 
δροσώδη διατμίξει καὶ λεπτόν, ὥστε τήκεσϑαι καὶ 
ἀναλίσκεσθαι τὴν δύναμιν. ἐὰν μὲν οὖν ἡσυχάξῃ 
τιρ, οὐ πολλὴ τοῦ σώματος ἀπέρχεται ϑερμότης" 
ὅταν δὲ τὴν μὲν τροφὴν τοῦ σώματος ἡ κίνησις εἰς 
Ὁ τὸ ϑερμὸν ὀξέως μεταβάλλῃ τὸ δὲ ϑερμὸν ἔξω φέ- 
ρῆται, διακρινομένης τῆς σαρκός, ἀϑρόαν ἀνάγκη 
τῆς δυνάμεως ἐπίλειψιν γενέσϑαι. ὅτι δὲ τὸ ἐκ- 
ψύχεσϑαι οὐ πήγνυσι μόνον ἀλλὰ καὶ τήκει τὰ σώ- 
ματα, δῆλόν ἐστιν ἐν μὲν γὰρ τοῖς μεγάλοις χει- 
μῶσιν ἀκόναι μολίβδου διατηκόμεναι τό τε τῆς 
ἐφιδρώσεως καὶ τὸ πολλοῖς μὴ πεινῶσι συμπίπτειν 


1 ἀθὴρ Ὑ: αἰϑὴὼ 10 παρελθεῖν] βοτ. νἱᾶ, παρει- 
σϑεῖν οἵ. ὙἹ1δ. Βταΐ. ο. 36 ταδὶ ργὸ ποὺ σϑσῦο ϑβὺ διαδύεσθαι 
11 πῦρ' ὅϑεν ": πυρωθὲν (τὸ πῦρ' ὅϑεν Αποηγταυθ) 

15 διὰ Αποπγτηθθ: καὶ 18 καὶ 16 τὴν Ὗ᾽: καὶ τὴν 
38 οἵ, Ατἱδβῦ. ΕἾ. 215 τό τε Ὑ᾽΄: τότε 84 ἐφιδρώσεως 
1,, Ῥἰπδοσῆυβ οχ Υἱῦ. Βγυΐ. ο. 36: ἀφιδρώσεως 


30 


Ι1ΒΕῈ Υ͂Ι. 248 


τὴν βουλιμίασιν ἀραίωσιν κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ 
ῥύσιν ἢ πύκνωσιν τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται δὲ χει- 
μῶνος μέν, ὥσπερ εἴρηται, τῇ λεπτότητι, ἄλλως δὲ 
τοῦ κόπου καὶ τῆς κινήσεως ἀποξυνούσης τὴν ἐν 
ὁ τῷ σώματι ϑερμότητα᾽ λεπτὴ γὰρ γενομένη καὶ κο- 
πιῶσα ῥεῖ πολλὴ καὶ διασπείρεται διὰ τοῦ σώματος, 
τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς ἰσχάδας εἰκὸς ἀποπνεῖν τι τοι- 
οὔτον, ὥστε τῶν ὑποξυγίων τὸ ϑερμὸν ἀπολεπτύ- 
νεῖν καὶ κατακερματίξειν' ἄλλα γὰρ ἄλλοις ὥσπερ 
10 ἀναλαμβάνειν καὶ καταλύεσϑαι πέφυκεν. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ Θ΄. 


Διὰ τί ὃ ποιητὴς ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις 
ἐπιϑέτοις χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ, 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
16 ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΑΛΟΙ. 


1. Ἠπορήϑη ποτὲ καὶ διὰ τί πολλῶν ὑγρῶν ὄν- Ε 
τῶν τὰ μὲν ἄλλα τοῖς ἰδίοις ἐπιϑέτοις ὁ ποιητὴς 
εἰώϑει κοσμεῖν, τὸ γάλα τε λευκὸν καὶ τὸ μέλι χλω- 
φὸν καὶ τὸν οἶνον ἐρυϑρὸν καλῶν, τὸ δ᾽ ἔλαιον 

30 ἀπὸ κοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος μόνον ἐπιεικῶς 
ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰς τοῦτ᾽ ἐλέχϑη, ὅτι ὡς γλυ- 
κύτατόν ἐστι τὸ δι’ ὅλου γλυκύ, καὶ λευκότατον τὸ 
δι’ ὅλου λευκόν" δι’ ὅλου δὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ μη- 

σιν κ᾿ ἀδαδεῖο: : 
μότηοι 5 Ὁ γδο οὐ ἐήταν τὸ ἤσαν Ὁ ἀπὸ Ἦν ὑπὸ 


κοινοῦ τοῦ] τοῦ κοινοῦ! δ[ 11 ὡς Β: καὶ 
τὸ» 


344 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΟΜ 


δὲν ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας φύσεως" οὕτω δὴ καὶ 
τὸ ὑγρὸν μάλιστα ῥητέον, οὗ μηδὲν μέρος ξηρόν 
ἐστι" τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ συμβέβηκε. 

2. Πρῶτον μὲν ἡ λειότης αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα 


696 τῶν μορίων ἐπιδείκνυται" δι’ ὅλου γὰρ αὑτῷ συμ- 5 


παϑεῖ πρὸς τὴν ψαῦσιν. ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει 
καϑαρώτατον ἐνοπτρίσασϑαι" τραχὺ γὰρ οὐδέν ἐστιν 
ὥστε διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ᾽ ἀπὸ παντὸς μέ- 
ρους δι’ ὑγρότητα καὶ σμικρότατον ἀνακλᾷ τὸ φῶς 
ἐπὶ τὴν ὄψιν' ὥσπερ αὖ τοὐναντίον, τὸ γάλα τῶν το 
ὑγρῶν μόνον οὐχ ἐσοπτρίξει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης 
αὐτῷ γεώδους συστάσεως. ἔτι δὲ κινούμενον, ἥκιστα 
ψοφεῖ τῶν ὑγρῶν ὑγρὸν γάρ ἐστι δι’ ὅλου" τῶν 
δ᾽ ἄλλων ἐν τῷ ῥεῖν καὶ φέρεσϑαι τὰ σκληρὰ καὶ 

Β γεώδη μέρη προσκχρούσεις λαμβάνοντα καὶ πληγὰς τ5 
ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ μὴν μόνον ἀκράτητον 
διαμένει καὶ ἄμικτον" ἔστι γὰρ πυχνότατον" οὐ γὰρ 
ἔχει μεταξὺ τῶν ξηρῶν καὶ γεωδῶν ἐν αὐτῷ μερῶν 
κενώματα καὶ πόρουρ, οἷς δέξεται τὸ παρεμπίπτον" 
ἀλλὰ δι’ ὁμοιότητα τῶν μερῶν εὐάρμοστόν ἐστι καὶ 30 
συνεχές ὅταν δ᾽ ἀφρίξῃ τοὔλαιον, οὐ δέχεται τὸ 
πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ συνέχειαν. τοῦτο δ᾽ αἴ- 
τιον καὶ τοῦ τρέφεσθαι τὸ πῦρ ὑπ’ αὐτοῦ" τρέφε- 
ται μὲν γὰρ οὐδενὶ πλὴν ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον 
καυστόν ἐστιν ἐκ γοῦν τῶν ξύλων ὁ μὲν ἀὴρ 55 
ὁ κἂρ οὐ μιρύτατον ἤγα Ὁ {ὲ Ἠϊαδ οοροῖο; ἐσυκενάτιν 
12 συστάσεως] οτα. ταοῖ 18 τῶν δ᾽ Τυχπθῦυβ: τῶν. 


16 ἰάθτη: μέτρα 16 ἰᾶοπι: βραχύτητα 80 ἀλλὰ ἰάθη: 
ἅμα ὁμαλότητα Ἵ ἴθ. 8: ἀνάρμοστον 


11ΒΕᾺ Υ͂Ι. 245 


ἄπεισι καπνὸς γενόμενος, τὸ δὲ γεῶδες ἐχτεφρω- 
ϑὲν ὑπολείπεται"" μόνον δ᾽ ὑπὸ τοῦ πυρὸς τὸ νοτε- 
ρὸν ἀναλοῦται' τούτῳ γὰρ τρέφεσθαι πέφυκεν. 
ὕδωρ μὲν οὖν καὶ οἶνος καὶ τὰ λοιπά, πολλοῦ 

δ μετέχοντα τοῦ ϑολεροῦ καὶ γεώδους, ἐμπίπτοντα 
τὴν φλόγα διασπᾷ καὶ τῇ τραχύτητι καὶ τῷ βάρει 
ϑλίβει καὶ κατασβέννυσι" τὸ δ᾽ ἔλαιον, ὅτι μάλιστα 
εἰλικρινῶς ὑγρόν ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει 
καὶ κρατούμενον ἐχπυροῦται. 

1 8. Μέγιστον δ᾽ αὐτοῦ τῆς ὑγρότητος τεκμήριον 
ἡ ἐπὶ πλεῖστον ἐξ ὀλιγίστου διανομὴ καὶ χύσις" 
οὔτε γὰρ μέλιτος οὔϑ᾽ ὕδατος οὔτ᾽ ἄλλου τινὸς 
ὑγροῦ βραχὺς οὕτως ὀπὸς ἐπίδοσιν λαμβάνει τοι- 
αὐτην, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐπιλείπων καταναλίσκεται διὰ 

15 ξηρότητα. τὸ δ᾽ ἔλαιον, ὅλκιμον πανταχῆ καὶ μαλα- 
κόν, ἄγεται περὶ τὸ σῶμα χριομένοις καὶ συνεπιρ-. 
ρεῖ πορρωτάτω δι’ ὑγρότητα τῶν μερῶν μηκυνομέ- 
νῶν, ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον. ὕδατι μὲν 
γὰρ βρεχϑὲν ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως, ἐλαίου 

30 δὲ κηλῖδας οὐ τῆς τυχούσης ἐστὶ πραγματείας ἐκ- 
καϑῆραι" μάλιστα γὰρ ἐνδύεται τῷ μάλιστα λεπτὸν 
καὶ ὑγρὸν εἶναι. καὶ γὰρ οἶνον κεκραμένον δυσχε- 
φέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς ᾿Αφιστοτέλης 
φησίν, ὅτι λεπτότερός ἐστι καὶ μᾶλλον ἐνδύεται 

36 τοῖς πόροις. 

11 ἡ Μ 18 ὀπὸς] ὄγκος ΨὙΥ 18 τοσαύτην} 14 ἐπι- 
λείπων καταναλίσκεται ": ἐπὶ πλεῖστον καὶ ἀναλίσκεται. 
16 μαλακὸν ὃν ΒΒ 18 μὲν γὰρ Β: μέν γε 80 Τιοοηΐοα:: 


γραμματείας ἴθ. ": ἐκκαθᾶραι 38 Ὀυθθποταβ: ἐξαίρουσι 
᾿Αριστοτέληρ] Ρ. 814, 8ὃ5͵ 34 Μ: λεπτότερον 


σ 


246 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


Ε ΠΡΟΒΔΗΜΑΤ0ῖ0Ι. 


Τίς αἰτία, δι’ ἣν ψαϑυρὰ γίγνεται ταχὺ τὰ ἐκ συκῆς 
κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΑΡΙΣΤΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΑΛΟΙ. 


1. Ὁ ᾿Αφιστίωνος εὐημέρει παρὰ τοῖς δειπνοῦσι 
μάγειρος, ὡς τὰ τ᾽ ἄλλα χαριέντως ὀψοποιήσας καὶ 
τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεϑυμένον ἀλεκτρυόνα παρα- 
ϑεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ χϑιξόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσ- 
φατον. εἰπόντος οὖν τοῦ ᾿Αριστίωνος, ὅτι τοῦτο 
γίγνεται ταχέως, εἰ σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ τῆς συκῆς 

Ε κρεμασϑείη, τὴν αἰτίαν ἐξητοῦμεν. ὅτι μὲν δὴ 
πνεῦμα τῆς συκῆς ἄπεισιν ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, 
ἥ τ᾽ ὄψις ἐκμαρτυρεῖ καὶ τὸ περὶ τῶν ταύρων λε- 
γόμενον, ὡς ἄρα συκῇ προσδεϑεὶς ὁ χαλεπώτατος, 
ἡσυχίαν ἄγει καὶ ψαύσεως ἀνέχεται, καὶ ὅλως ἀφί- 
ησι τὸν ϑυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ 
πλείστην αἰτίαν καὶ δύναμιν ἡ δριμύτης εἶχε' τὸ 
γὰρ φυτὸν ἁπάντων ὀπωδέστατον ὥστε καὶ τὸ σῦ- 
κον αὐτὸ καὶ τὸ ξύλον καὶ τὸ ϑῤῖον ἀναπεπλῆσϑαι" 

697 διὸ καόμενόν τε τῷ καπνῷ δάκνει μάλιστα καὶ 
κατακαυϑέντος ἡ τέφρα δυπτικωτάτην παρέχει κόνιν" 
ταῦτα δὲ πάντα ϑερμότητος. καὶ τὴν πῆξιν ἐμ- 
ἀσφφησιε τς δ κῳ ὁ ὑσοβμοτεα σοὶ ῬΠΩ, 28, 0 
11 ἀπομαραινόμενος ΤαΘΌποταΒ 20 ϑρῖον αἰ υδθβογυθ: 


ἔργον 5 κονίαν Χ ΓΙᾺ θερμότητος] δριμύτητος 5 5 
Ῥοδβαθγαθ καὶ τὴν ᾽Σ τὴνν ον Ἴ δ 





Ἰ 


11ΒΕΒ ΥἹ. 241 


ποιεῖν τῷ γάλακτι τὸν ὀπὸν οἴονταί τινες, οὐ σκα- 
ληνίᾳ σχημάτων περιπλέκοντα καὶ κολλῶντα τὰ μέρη 
τοῦ γάλακτος, ἐκϑλιβομένων ἐπιπολῆς τῶν λείων 
καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ ϑερμότητος ἐκτήκοντα 
δ τοῦ ὑγροῦ τὸ ἀσύστατον καὶ ὑδατῶδες. τεκμήριον 
δὲ καὶ τὸ ἄχρηστον γλυκὺ εἶναι τὸν ὁπόν, ἀλλὰ 
πωμάτων φαυλότατον" οὐ γὰρ τὸ λεῖον ὑπὸ τῶν 
σκαληνῶν, ἀλλὰ τὸ ψυχρὸν ἔστη καὶ ἄπεπτον ὑπὸ 


τῆς ϑερμότητος. καὶ πρὸς τοῦτο συνεργοῦσιν οἵ Β 


10 ἅλες ϑερμοὶ γάρ εἰσι᾿ πρὸς δὲ τὴν λεγομένην πε- 
ριπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι διάλυσιν' δια- 
λύειν γὰρ μάλιστα πεφύκασι. ϑερμὸν οὖν πνεῦμα 
καὶ δριμὺ καὶ τμητικὸν ἀφίησιν ἡ συκῆ" καὶ τοῦτο 
ϑρύπτει καὶ πεπαίνει τὴν σάρκα τοῦ ὄρνιθος. ταὐτὸ 

τὸ δὲ πάσχει καὶ πυρῶν ἐντεϑεὶς σιρῷ καὶ νίτρῳ συν- 
ἡμμένος, ὑπὸ ϑερμότητος. ὅτι δ᾽ ὁ πυρὸς ἔχει τι 
ϑερμόν, τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιϑε- 
μένων εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως ὃ οἶνορ. 


1 οὐ] οὐ μόνον ἢ δ. ΒαδΙΙΘθποῖθ: σκαλληνί 4 Ταὰτ- 
πθρυ8: περιφέρων ὅ καὶ] 86]. Ἵ ὀ ὀΒοτ, Υἱᾶ. τεκμήριον 
δὲ καὶ τὸ οὐ χρηστὸν εἶναι γιυκὺ τὸν ὁπὸν 8": σκαϊλή- 
ψῶν Ῥοδὲ ββαῦ γοσθζω αυαοόήαιο ἰαϊοτοίαϊεεθ Ραΐαι Ὀοθμπὸ. 
τβ ἔστη καὶ] ἔστηκεν Βα 14 Ὀοθῆποτυϑ: τὸ αὐτὸ 

16 ἰδοπιι σωρᾷ΄ 18 σιρὸν Ποοιμιοταα σον, ἴδ. ἐβίσεα- 
ται 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΟΝ ἙΒΔΌΜΟΝ. 





ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1. Χαρίεντος ἀνδρός, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, καὶ 
φιλανθρώπου λόγον ἔχουσι Ῥωμαῖοι διὰ στόματος, 
ὅστις ἦν ὃ. εἰπών, ἐπεὶ μόνος ἐδείπνησε, 'βεβρω- 

Ῥ κέναι, μὴ δεδειπνηκέναι σήμερον" ὡς τοῦ δείπνου 
κοινωνίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐφηδύνουσαν ἀεὶ πο- 
ϑοῦντος. Εὔηνος μὲν γὰρ ἔλεγε τὸ πῦρ ἥδιστον 
εἶναι ἡδυσμάτων, καὶ τὸν ἅλα ᾿ϑεῖον᾽ Ὅμηρος οἵ δὲ 
πολλοί 'χάριταφ᾽ καλοῦσιν, ὅτι ἐπὶ τὰ πλεῖστα μιγνύ- 
μενος εὐάρμοστα τῇ γεύσει καὶ προσφιλῆ ποιεῖ καὶ 
κεχαρισμένα" δείπνου δὲ καὶ τραπέζης ϑειότατον 
ὡς ἀληϑῶς ἥδυσμα φίλος ἐστὶ παρὼν καὶ συνήϑης 
καὶ γνώριμος οὐ τῷ συνεσϑίειν καὶ συμπίνειν, ἀλλ᾽ 
ὅτι λόγου μεταλαμβάνει καὶ μεταδίδωσιν, ἄν γε δὴ 
χρήσιμον ἐνῇ τι καὶ πιϑανὸν καὶ οἰκεῖον τοῖς λεὲ- 
γομένοις" ἐπεὶ τούς γε πολλοὺς αἵ παρ᾽ οἶνον ἀδο- 
λεσχίαι ληροῦντας ἐμβάλλουσι πρὸς τὰ πάϑη καὶ 

Ἐ προσδιαστρέφουσιν. ὅϑεν ἄξιόν ἐστι μηδὲν ἧττον 
λόγους ἢ φίλους δεδοκιμασμένους παραλαμβάνειν 
ἐπὶ τὰ δεῖπνα, τοὐναντίον ἢ “ακεδαιμόνιοι φρο- 


9 Ἐδηνορ] Βοιρξ, 3 ὕ 
᾿ 9 Ῥ. 311 10 ἡδυσμάτων εἶναι ῬΟΘΒ- 
ἔν δα . ΟΊ ο Ὅμηρος] 1 314 11 ὅτι ἐπὶ] ὅτι 
ὸς τὰ αἴσχιστα πάθη ᾿Ὰ πρὸς τὴν μέθην» 


5 


ο 


ΙΒΕΒ ΥἹ]. 249 


νοῦντας καὶ λέγοντας" ἐκεῖνοι μὲν γάρ, ὅταν νέον 
ἢ ξένον εἰς τὸ φιδίτιον παραλάβωσι, τὰς ϑυρίδας 
δείξαντες 'ταύτῃ᾽ φασίν “οὐκ ἐξέρχεται λόγος" ἡμεῖς 
δ᾽ ἑαυτοὺς χρῆσϑαι λόγοις συνεϑίζομεν, ὧν πᾶσίν 

ὁ ἐστι καὶ πρὸς πάντας ἐξαγωγή, διὰ τὰς ὑποϑέσεις 
μηδὲν ἀκόλαστον μηδὲ βλάσφημον μηδὲ κακόηϑες 
ἐχούσας μηδ᾽ ἀνελεύϑερον. ἔξεστι δὲ κρίνειν τοῖς 
παραδείγμασιν, ὧν τὴν ἑβδόμην δεκάδα τουτὶ περι- 
ἔχει τὸ βιβλίον. 


1 ὅταν ": ὅτε 8 Βαβἰθθηβίθ: φιλέστιον 4 Απουγ- 
ταῦθ: συνεϑιξομένων ἿἹ Βαβί]θθμρῖβ: ἔχουσα 


Ε ΠΡΟΒΜΛΗΜΑ “Ἅ΄. Ἂν 


Πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας Πλάτωνι τὸ ποτὸν εἰπόντι διὰ 
τοῦ πνεύμονος ἐξιέναι. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΝΙΚΙΑΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΦΛΩΡΟΣ. 5 


1. Εἰσῆλϑέ τινι τῶν συμποτῶν ὥρᾳ ϑέρους 
τουτὶ τὸ πρόχειρον ἅπασιν ἀναφϑέγξασϑαι 


“τέγγε πλεύμονας οἴνῳ" τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται᾽ 


698 καὶ Νικίας ὃ Νικοπολίτης ἰατρός “οὐδέν᾽ ἔφη 'ϑαυ- 
μαστόν, εἰ ποιητικὸς ἀνὴρ ᾿Αλκαῖος ἠγνόησεν ὃ καὶ τὸ 
Πλάτων ὃ φιλόσοφος. καίτοι τὸν μὲν ᾿Αλκαῖον 
ἁμωσγέπως εὐπορήσειν βοηϑείας, ἀπολαύειν ἰκμά- 
δὸς τὸν πλεύμονα, γειτνιῶντα τῷ στομάχῳ, καὶ διὰ 
τοῦτο τέγγεσϑαι πιϑανόν ἐστιν᾽ ὃ δὲ φιλόσοφος 
οὑτωσὶ σαφῶς᾽ ἔφη ἱγράψας διεξιέναι τὰ ποτὰ διὰ τὸ 
τοῦ πλεύμονος οὐδὲ τοῖς προϑυμοτάτοις ἀμύνειν 
ἐπιχείρησιν ὑπὲρ αὑτοῦ πιϑανὴν ἀπολέλοιπε. τὸ 

Β γὰρ ἀγνόημα μέγα. πρῶτον μέν, ὅτι τῆς ὑγρᾶς 
τροφῆς πρὸς τὴν ξηρὰν ἀναγκαίαν ἐχούσης τὴν ἀνά- 
μιξιν, εἰκός ἐστι ταὐτὸν ἀμφοτέραις ἀγγεῖον ὑπο- νο 
κεῖσϑαι τὸν στόμαχον εἰς τὴν κάτω κοιλίαν ἐκδι- 

8 ΒοΙρξ. 8 Ρ. 168 11 Πλάτων οἵ. Τίπι. Ρ. Τ09. 918 
ἴο, καίτοι τὸ μὲν ᾿Αλκαίου -- εὐπορήσειεν ἂν ἀπαῖητο εὐποφής 


σεν ἂν) - ἀποϊαύειν γὰρ ἐιμάδος Μαοδνϊβῖμα τὸν] τὸ 
προ 12 Β: ἄλλως γέ πως 16 ποτὰ ΤυτπΘρυΒ: πολλὰ 


118Ε8 ΥΠ. 261 


δόντα μαλακὸν καὶ διάβροχον τὸ σιτίον" ἔπειτα, 
τοῦ πλεύμονος λείου καὶ πυκνοῦ παντάπασι γεγο- 
νότος, πῶς τὸ σὺν κυχεῶνι πινόμενον ἄλφιτον διέξ- 
εἰσι καὶ οὐκ ἐνίσχεται; τουτὶ γὰρ Ἐρασίστρατος ὁρ- 
οϑῦς πρὸς αὐτὸν ἠπόρησε. καὶ μὴν ἐπί γε τῶν 
πλείστων τοῦ σώματος μορίων τὸ οὗ ἕνεκα τῷ λόγῳ 
μετιών, καὶ πρὸς ἣν ἕκαστον ἡ φύσις χρείαν πε- Ο 
ποίηκε βουλόμενος, ὥσπερ καὶ προσήκει τῷ φιλο- 
σόφῳ, φρονεῖν, οὐκ εὖ παρίησι τὸ τῆς ἐπιγλωττί- 
τὸ δὸς ἔργον, ἐπὶ τούτῳ τεταγμένον, ὅπως ἐν “τῇ 
καταπόσει τῆς τροφῆς τὴν ἀρτηρίαν πιέξουσα κω- 
λύῃ παρεμπεσεῖν ὁτιοῦν εἰς τὸν πλεύμονα" δεινὰς 
γὰρ ὑπὸ βηχὸς ἴσχει τραχύτητας καὶ χαράξεις, ὅταν 
παρολίσϑῃ, φερομένου τοῦ πνεύματος" ἡ δὲ μέταυ- Ἄφμλ« 
15 λὸς αὕτη κλίσιν ἐπ᾿ ἀμφότερα λαμβάνουσα, φϑεγγο- 
μένων μέν, ἐπιπίπτει τῷ στομάχῳ' σιτουμένων δὲ 
καὶ πινόντων, τῇ ἀρτηρίᾳ, καϑαρὸν τῷ πνεύματι 
τὸν δρόμον φυλάττουσα καὶ τὴν ἀναπνοήν. ἔτι 
τοίνυν᾽ ἔφη 'χαὶ τοὺς ἀτρέμα πίνοντας ἴσμεν τὰς Ὁ 
30 κοιλίας ὑγροτέρας ἴσχοντας τῶν ἄθρουν ἐφελκομέ- 
νῶν τὸ ὑγρόν" ὦϑεῖ γὰρ εὐθὺς εἰ κύστιν ὑπὸ ῥύ- ὥ“Ξ3ς, 
μῆς διεξιόν᾽ ἐκείνως δὲ μᾶλλον ἐνδιατρίβει τοῖς 
σιτίοις καὶ μαλάσσει, ὥστ᾽ ἀναμίγνυσϑαι καὶ παρα- 
μένειν. οὐκ ἂν δὲ ταῦτα συνέβαινε διακρινομένων 
16 εὐθὺς ἐν τῇ καταπόσει τῶν ὑγρῶν ἀλλ᾽ οὐ συμ- 


Ἴ φύσις] κρίσις τοοῖ 9 εὖ παρίησι] εὐπάριστον (εὐπά- 
φιτον) ταϑὶ 10 τεταγμένης Ἐ, 14 Ὀυθῦποτυβ: παρολι- 
σϑῇ 15 Β: αὐτὴ 19 ἴσμεν Μ: ἴσμεν ὅτι 21 ὠϑεῖ] 
ϑεῖ ΜεᾶγὶρίυΒ 32 ἐκείνως Ὑ7: ἐκεῖνο 3δ οὐ Ἰάθπι 


262 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΙΌΜ 


πλεκομένων ἡμῶν ἅμα καὶ συμπαραπεμπόντων τὸ 
σιτίον, οἷον ὀχήματι τῷ ὑγρῷ χρώμενον, ὡς ἔλεγεν 
Ἐρασίστρατος.᾽ 

2. Τοιαῦτα τοῦ Νικίου διεξιόντος, ὃ γραμματι- 

Ἑ κὸς Πρωτογένης ἔφη συνεωρακέναι πρῶτον Ὅμηρον, δ 

ὅτι τῆς μὲν τροφῆς ὁ στόμαχος ἀγγεῖόν ἐστι, τοῦ 
δὲ πνεύματος ὁ βρόγχος, ὃν ἀσφάραγον ἐκάλουν οἵ 
παλαιοί" διὸ καὶ τοὺς μεγαλοφώνους “ἐρισφαράγους᾽ 
ἐπονομάζειν εἰώϑασιν" εἰπὼν οὖν ὅτι τοῦ Ἕχτορος 
ὁ Ἡχιλλεὺς ἤλασε 1 

ἱ'λευκανίην, ἵνα τε ψυχῆς ὥκιστος ὄλεϑρος" 

οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ ἀσφάραγον μελίη τάμε χαλκοβάρεια, 

ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν, 
ὡς τὸν ἀσφάραγον ὄντα φωνῆς ἴδιον ὀχετὸν καὶ 
πνεύματος, τὴν δὲ λευκανίην ὁ " ἐσέθηκα. 15 

8. Γενομένης οὖν ἐπὶ τῷ λόγῳ σιωπῆς, ὁ Φλῶ- 
φος εἶπεν οὕτως ὑφησόμεϑα τοῦ Πλάτωνος ἐρήμην 
ὀφλισκάνοντος;᾽ “οὐχ ἡμεῖς γ᾽ ἔφην ἐγώ" 'προησό- 

Β μεθα γὰρ ἅμα τῷ Πλάτωνι καὶ τὸν Ὅμηρον, ὃς 

τοσοῦτον ἀποδεῖ τοῦ τὸ ὑγρὸν ἀπελαύνειν καὶ ἀπο- 350 
στρέφειν τῆς ἀρτηρίας, ὥστε καὶ τὸ σιτίον ὁμοῦ 
συνεκβαλεῖν ἐνταῦθα. 


δ᾽ ἔφη Τυσιθθυβ 16  φ εἶπεν 11 ουτ. 
Χ 826. 838. 8290 16 Ἰοοῦπι ταυξί]ατα βαρροὺ Ὑ ἰΐα: τὴν δὲ 
λευκανίην τροφῆς ἀγγεῖον λέγει ἐν τούτοις 'νῦν δὴ καὶ σί- 
τοῦ πασάμην καὶ αἴϑοπα οἶνον λευκανίην ἐσέθηκα᾽ 
βοᾶ ἱπ Ηοτα, 2. 642 οβὺ: λαυκανέης καϑέγκα, Βαρρ!ονοσίται: 
τὴν δὲ λευκανίην [λέγει πόρον τροφῆς ὡς ἐν τούτοις “νῦν δὴ 
καὶ σίτου --- λευκανίης] καθέηκα; Ὁπάθ εἰβτπιατὶ Ιδοαπδια, 
11 εἶθ᾽ οὕτως ΒΞ 50 ἀποδεῖ ": ἀποδέει 


118Ε8 ΥΠ]. 208 


'φάρυγος (γάρ φησιν) ἐξέσσυτο οἶνος, 
Ψψωμοί τ᾽ ἀνδρόμεοι" 
χωρὶς εἰ μὴ τὸν Κύκλωπα φήσει τις ὥσπερ ὀφϑαλ- 
μὸν σχεῖν ἕνα καὶ πόρον τροφῆς καὶ φωνῆς τὸν 
αὐτόν ἢ τὸν φάρυγγα φήσει στόμαχον εἰρῆσϑαι 
καὶ μὴ βρόγχον, ὥσπερ ὑπὸ πάντων καὶ πάλαι καὶ 
νῦν ὠνόμασται. ταῦτα δ᾽ οὐκ ἀπορίᾳ μαρτύρων, 
ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς ἀληϑείας ἐπηγαγόμην᾽ ἐπεὶ μάρτυρές 
γε τῷ Πλάτωνι πολλοί τε κἀγαϑοὶ πάρεισιν. Εὖὔ- 699 
το πολιν μὲν γάρ, εἰ βούλει, πάρες ἐν Κόλαξιν εἰ- 
πόντα 
“πίνειν γὰρ ὃ Πρωταγόρας ἐκέλευσ᾽, ἵνα 
πρὸ τοῦ κυνὸς τὸν πλεύμον᾽ ἔκκλυστον φορῇ" 
πάρες δὲ καὶ τὸν κομψὸν ᾿Ερατοσϑένην λέγοντα 
τ καὶ βαϑὺν ἀκρήτῳ πνεύμονα τεγγόμενος"᾽ 
Εὐριπίδης δὲ σαφῶς δήπου λέγων 
“οἶνος περάσας πλευμόνων διαρροάς᾽ 


δῆλός ἐστιν Ἐρασιστράτου βλέπων τι ὀξύτερον᾽ εἶδε 
γὰρ ὅτι σήραγγας ὃ πλεύμων ἔχει καὶ πόροις κατα- 
39 τέτρηται, δι᾿ ὧν τὸ ὑγρὸν διέησιν. οὐ γὰρ τὸ πνεῦμα 
πόρων ἐδεῖτο πρὸς τὴν ἐξαγωγήν, ἀλλ᾽ ἕνεκα τῶν 
ὑγρῶν καὶ τῶν τοῖς ὑγροῖς συμπαρολισϑανόντων 
γέγονεν ἠϑμοειδὴς καὶ πολύπορορ. καὶ οὐδὲν ἧττον, 
1 οι, ε 818 φάρυγγος ταοὶ 4 σχεῖν Β;: ἔχει 
18 Κοοῖς 1 Ρ 207 δὲ αὐτὸν τοί ἴθ. μέϊευσ τοτίραϊ 
εχ ἐκέλευσεν γὰ 18 τοῦ Τυγπθῦυβ (οἴ. Αἴμθῃ. Ρ. 32 ἔ. 


Μδοτοῦ. 1, 16, 39): τὸν 10. ἔκκλυστον Β:: ἔκλυρον 
10 Εὐριπίδης] Ναῦοκ. Ρ. 6 838 ἡϑυμοειδὴς χιοὶ 


204 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΟΜ. 


Β ὦ μακάριε, τῷ πλεύμονι προσῆκόν ἐστιν ἢ τῷ στο- 
μάχῳ συνεχδιδόναι τὸ ἄλφιτον καὶ τὸ κρίμνον" οὐδὲ 
γὰρ ὁ στόμαχος ἡμῶν λεῖος, ὥς τινες, οὐδ᾽ ὀλισϑη- 
φός, ἀλλ᾽ ἔχει τραχύτητας, αἷς εἰκός ἐστι τὰ λεπτὰ 
καὶ μικρὰ περιπίπτοντα καὶ προσισχόμενα διαφεύ- 5 
γειν τὴν κατάποσιν. ἀλλ᾽ οὔτε τοῦτο λέγειν οὔτ᾽ 
ἐκεῖνο καλῶς ἔχον ἐστίν" ἡ γὰρ φύσις οὐκ ἐφικτὸν 
ἔχει τῷ λόγῳ τὸ περὶ τὰς ἐνεργείας εὐμήχανον" οὐδ᾽ 
ἔστι τῶν ὀργάνων αὐτῆς τὴν ἀκρίβειαν οἷς χρῆται 
(λέγω δὲ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ϑερμὸν) ἀξίως διελθεῖν. το 
ἔτι δὴ τῶν μαρτύρων τῷ Πλάτωνι προσκαλοῦμαι 

Ὁ Φιλιστίωνά τε τὸν Λοχρόν, εὖ μάλα παλαιὸν ἄνδρα 
καὶ λαμπρὸν ἀπὸ τῆς τέχνης ὑμῶν γενόμενον; καὶ 
Ἱπποκράτη καὶ 4Διώξιππον τὸν Ἱπποκράτειον" οὗτοι 
γὰρ οὐχ ἑτέραν ὁδόν, ἀλλ᾽ ἣν Πλάτων, ὑφηγοῦν- τὸ 
ται τοῦ πώματος. ἥ γε μὴν πολυτίμητος ἐπιγλωτ- 
τὶς οὐχ ἔλαϑε τὸν Διώξιππον, ἀλλὰ περὶ ταύτην 
φησὶ τὸ ὑγρὸν ἐν τῇ καταπόσει διακρινόμενον εἰς 
τὴν ἀρτηρίαν ἐπιρρεῖν, τὸ δὲ σιτίον εἰς τὸν στόμα- 
χον ἐπικυλινδεῖσϑαι" καὶ τῇ μὲν ἀρτηρίᾳ τῶν ἐδω- τὸ 
δίμων μηδὲν παρεμπίπτειν, τὸν δὲ στόμαχον ἅμα 
τῇ ξηρᾷ τροφῇ καὶ τῆς ὑγρᾶς ἀναμιγνύμενόν τι 

Ὁ μέρος ὑποδέχεσϑαι. πιϑανὸν γάρ ἐστι τὴν μὲν ἐπι- 
γλωττίδα τῆς ἀρτηρίας προκεῖσϑαι διάφραγμα καὶ 
ταμιεῖον, ὅπως ἀτρέμα καὶ κατ᾽ ὀλίγον διηϑῆται τὸ 55 
ποτόν, ἀλλὰ μὴ ταχὺ μηδ᾽ ἄϑρουν ἐπιρρακτὸν ἀπο- 
βιάξηται τὸ πνεῦμα καὶ διαταράττῃ. διὸ τοῖς ὄρνι- 


8 ὥς τινες οἴονται 10 Β: στόματος 88 μὲν Μ: 
μὲν γὰφῤΓ 36 Β: ἐπιρραγκτὸν 


11ΒΕᾺ ΥὙΙΙ. Ὡ2δῦ 


σιν οὐ γέγονεν ἐπιγλωσσὶς οὐδ᾽ ἔστιν" οὐδὲ γὰρ 
σπῶντες οὐδὲ λάπτοντες, ἀλλὰ κάπτοντες καὶ κατ᾽ 
ὀλέγον διιέντες τὸ ποτὸν ἡσυχῆ τὴν ἀρτηρίαν διαί- 
ψουσι καὶ τέγγουσι. μαρτύρων μὲν οὖν ἅλις. ὁ δὲ 
δ λόγος τῷ Πλάτωνι πρῶτον ἐκ τῆς αἰσϑήσεως ἔχει 
τὴν πίστιν. τῆς γὰρ ἀρτηρίας τρωϑείσης, οὐ κατα- 
πίνεται τὸ ὕγφρόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὀχετοῦ διακοπέντος, 
ἐχπίπτον ἔξω καὶ ἀποκρουνίξον δρᾶται, καίπερ ὑγι- 
οὖς καὶ ἀκεραίου τοῦ στομάχου μένοντος. ἔπειτα Ἐ 
0 πάντες ἴσμεν, ὅτι τοῖς περιπλευμονικοῖς πάϑεσι δί- 
ψος ἕπεται περιφλεγέστατον ὑπὸ ξηρότητος ἢ ϑερ- 
μότητος, ἤ τινος ἄλλης αἰτίας ἅμα τῇ φλεγμονῇ 
τὴν ὄρεξιν ἐμποιούσης᾽ ὃ δὲ τούτου μεῖξόν ἐστι 
τεκμήριον, ὅσοις πλεύμων οὐκ ἐμπέφυκε τῶν ξῴων 
15 ἢ σφόδρα μικρὸς ἐμπέφυκε, ταῦτ᾽ οὐ δεῖται ποτοῦ 
τὸ παράπαν οὐδ᾽ ὀρέγεται, διὰ τὸ τῶν μορίων ἑκά- 
στῳ σύμφυτον ὑπάρχειν τὴν πρὸς τοὔργον ἐπιϑυ- Ε 
μίαν' οἷς δ᾽ οὐκ ἔστι μόρια, μηδὲ χρείαν παρεῖναι 
μηδὲ προϑυμίαν τῆς δι’ αὐτῶν ἐνεργείας. ὅλως δὲ 
30 δόξει μάτην ἡ κύστιρ γεγονέναι τοῖς ἔχουσιν" εἰ 
γὰρ ὁ στόμαχος ἅμα τῷ σιτίῳ τὸ ποτὸν ἀναλαμβά- 
νει καὶ τῇ κοιλίᾳ παραδίδωσιν, οὐδὲν ἰδίου πόρου 
δεῖται τὸ περίττωμα τῆς ὑγρᾶς τροφῆς, ἀλλ᾽ εἷς 
ἀρκεῖ καὶ κοινὸς ὥσπερ εὐδιαῖος ἀμφοτέροις εἰς 
36 ταὐτὸ διὰ ταὐτοῦ συνεισκομιξομένοις" νῦν δὲ χωρὶς 
μὲν ἡ κύστις γέγονε, χωρὶς δὲ τὸ ἔντερον" ὅτι τὸ 
2 καὶ Β 8 δ: διέντες 9. ἔπειτα "ἢ: ἐπεὶ 


11 τοῦργον ὈοΘΒπθταδ: τὸ ὑγρν [18 οἷς δ᾽) ὥστε ὙΓ 
19 προϑυμίαν] ἐπιϑυμίαν}) 26 ῬοΘΒπθτιδ: εἰσκομιξομένοις 


256 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΜΌΜ 


μὲν ἐκ τοῦ πλεύμονος βαδίξει, τὸ δ᾽ ἐκ τοῦ στο- 
μάχου, διακρινόμενον εὐθὺς - περὶ τὴν κατάποσιν. 

00 ὅϑεν οὐδ᾽ ἐπιφαίνεται τῷ ὑγρῷ τοῦ ξηροῦ περιτ- 
τώματος οὐδέν, οὔτε χρόᾳ προσεοικὸς οὔτ᾽ ὀσμῇ 
τὸ παράπαν" καίτοι φύσιν εἶχεν ἀναμιγνύμενον ἐν δ 
τῇ κοιλίᾳ καὶ ἀναδευόμενον ἀναπίμπλασϑαι τῶν 
ἐκείνου ποιοτήτων καὶ μὴ καϑαρὸν οὕτως ἀπηϑεῖ- 
σϑαι καὶ ἄχραντον. ἀλλ᾽ οὐδὲ λέϑος ἐν κοιλίᾳ πώποτε 
συνέστη" καίτοι λόγον εἶχε μηδὲν ἧττον ἢ ἐν κύστει 
συνίστασϑαι καὶ πήγνυσθαι τὸ ὑγρόν, εἴπερ εἰς τὸ 
κοιλέαν ἐχώρει διὰ στομάχου πᾶν τὸ πινόμενον. 
ἀλλ᾽ ἔοικεν ὁ μὲν στόμαχος ἐκ τῆς ἀρτηρίας εὐθὺς 

Β ἕλκων τοῦ παροδεύοντος ὑγροῦ τὸ ἱκανὸν καὶ τὸ 
μέτριον ἀποχρῆσθαι πρὸς μάλαξιν καὶ χύλωσιν τῆς 
τροφῆς, διὸ μηδὲν ὑγροῦ περίττωμα ποιεῖν' ὁ δὲ 15 
πλεύμων ὡσπερεὶ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὑγρὸν ἐξ αὐτοῦ 
διανέμων τοῖς δεομένοις τὸ λοιπὸν ἐχκρίνειν εἰς 
τὴν κύστιν. εἰκότα γὰρ μακρῷ ταῦτα μᾶλλον ἐκεί- 
νῶν. τὸ δ᾽ ἀληϑὲς ἴσως ἄληπτον ἔν γε τούτοις, 
καὶ οὐκ ἔδει πρὸς φιλόσοφον δόξῃ τε καὶ δυνάμει 
πρῶτον οὕτως ἀπαυϑαδίσασϑαι περὶ πράγματος ἀδή- 
λου καὶ τοσαύτην ἀντιλογίαν ἔχοντος." 


Ἴ Ἰιβοπΐουθ: ἀπηθῆσθαι 18 ὥσπερ αὶ 38 ": αἰτιο- 
λογίαν - 


11ΒΕῈᾺ ΥΠ. 251 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ͂ Β΄. σ 


Τίς ὃ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλος, καὶ διὰ τί τῶν 


σπερμάτων ἀτι να γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖς 
Ἐϑ" κέρασι τῶν βοῶν. 


. ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΜΟΓΟΥ͂. 


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΑΤΡΟΚΛΕΑΗ͂Σ, ΕΥ̓ΘΎΔΗΜΟΣ, 
ΦΛΩΡΟΣ. 


1, Ἐν ταῖς Πλατωνικαῖς συναναγνώσεσιν ὃ λε- 
γόμενος ἱκερασβόλος᾽ καί 'ἀτεράμων᾽ ξήτησιν ἀεὶ πα- 
10 ρεῖχεν, οὐχ ὅστις εἴη" δῆλον γὰρ ἦν, ὅτι τῶν σπερ- 
μάτων τὰ προσπίπτοντα τοῖς τῶν βοῶν κέρασιν 
ἀτεράμονα τὸν καρπὸν ἐχφύειν νομίξοντες, οὕτω 
τὸν αὐθάδη καὶ σκληρὸν ἄνθρωπον ἐκ μεταφορᾶς 
κερασβόλον καὶ ἀτεράμονα προσηγόρευον" ἀλλὰ περὶ 
16 αὐτῆς διηπορεῖτο τῆς αἰτίας, καϑ᾽ ἣν τοῦτο πάσχει 
τὰ προσπίπτοντα τοῖς κέρασι τῶν βοῶν σπέρματα. 
καὶ πολλάκις ἀπειπάμεϑα τοῖς φίλοις, οὐχ ἥκιστα Ὁ 
Θεοφράστου δεδιττόμενοι τὸν λόγον, ἐν οἷς πολλὰ 
συναγήοχε καὶ ἱστόρηκε τῶν τὴν αἰτίαν ἀνεύρετον 
30 ἡμῖν ἐχόντων οἷός ἐστιν ὁ τῶν ἀλεκτορίδων ὅταν 
τέχωσι περικαρφισμός, ἥ τε καταπίνουσα φώκη τὴν 
πιτύαν ἁλισχομένη, καὶ τὸ κατορυσσόμενον ὑπὸ τῶν 
ἐλάφων κέρας" καὶ τὸ ἠρύγγιον, ὃ μιᾶς αἰγὸς εἰς 
τὸ στόμα λαβούσης, ἅπαν ἐφίσταται τὸ αἰπόλιον" 


8 Πιατωνικαῖς] ἃ Ἰιοβᾳ. Ρ. ϑῦδά ἀναγνώσεσιν Ἐ 
18 Ἐπαροτίπβ: δὲ αἰνικτομένονυ 19 Ὀυθρπθταβ: ἱστόρησεν 
31 καταπτύουσα ὈοΘμποτΒ 38 Μ: πίτυν ἀναλισκομένη 
38 Χ: ἠρύγκιον 

ῬΙπίδσον! Μοόσβηβ. Υ͂ΟΙ. ΙΥ͂. 11 


258 ΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ἐν τούτοις γὰρ καὶ τὰ κερασβόλα τῶν σπερμάτων 
προτίθεται, πρᾶγμα πίστιν ἔχον ὅτι γίγνεται, τὴν 
δ᾽ αἰτίαν ἔχον ἄπορον ἢ παγχάλεπον. ἀλλ᾽ ἔν γε 
Δελφοῖς παρὰ δεῖπνον ἐπέϑεντό τινες ἡμῖν τῶν 
ἑταίρων, ὡς οὐ μόνον ᾿ 

ΒΕ γαστρὸς ἀπὸ πλείης βουλὴν καὶ μῆτιν ἀμείνω᾽ 


γιγνομένην ἀλλὰ καὶ τὰς ξητήσεις πολὺ προϑυμο- 
τέρας καὶ ϑρασυτέρας τὰς ἀποφάνσεις τοῦ οἴνου ποι- 
οὔντος, ἀξιοῦντες εἰπεῖν τι περὶ τοῦ προβλήματος. 
2. Εἶχον μὲν οὖν ἀρνούμενος οὐ φαύλους συν- 
ηγόρους, Εὐθύδημον τὸν συνιερέα καὶ Πατροκλέα 
τὸν γαμβρόν, οὐκ ὀλίγα τοιαῦτα τῶν ἀπὸ γεωργίας 
Ρ καὶ κυνηγίας προφέροντας᾽ οἷον ἐδόκει τὸ περὶ τὴν 
χάλαξαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαξοφυλάκων αἵματι σπά- 
λακος ἢ ῥακίοις γυναικείοις ἀποτρεπομένην᾽ καὶ τὸ 
τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν, ἃ ταῖς ἡμέροις περιαπτόμενα 
συκαῖς ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχει 
καὶ συνεκπεπαίνει" καὶ τὸ τὰς ἐλάφους ἁλμυρὸν 
ἀφιέναι, τοὺς δὲ σῦς γλυκὺ τὸ δάκρυον ἁλισκομέ- 
νους. ᾿ἀλλ᾽ ἐὰν ταῦτ᾽ ἔφη 'ξητῇς᾽ ὁ Εὐθύδημος, 
“αὐτίχα δεήσει σε καὶ περὶ τοῦ σελίνου καὶ περὶ 
τοῦ κυμίνου διδόναι λόγον, ὧν τὸ μὲν ἐν τῷ βλα- 
στάνειν καταπατοῦντες καὶ συντρίβοντες οἴονται βέλ-- 
ἴΟΙ τιον αὐξάνεσθαι, τὸ δ᾽ ἂν καταρώμενοι σπείρωσι 
καὶ λοιδοροῦντες. 
βομι᾽ κ τ, τῶθο δοβοοίθεγεα κιαῖο͵ςἠ 8 ἐδοδῖοιου ἀπο 


φάσεις 11 τρδλῖτι Πατροκλέαν ἃ ποταΐη, Πατροκλέας 
16 ἀποτρεπομένη τλοὶ 94 ἂν ὈΠυθΌΠΘταΒ 


118ΕῈ ΥΠ. 209 


8. Ἐπεὶ δὲ τοῦτο μὲν ὁ Φλῶρος ᾧετο παιδιὰν 
εἶναι καὶ φλύαρον, ἐκείνων δ᾽ οὐκ ἄν τινα τῆς 
αἰτίας ὡς ἀλήπτου προέσϑαι τὴν ξήτησιν" “ἐξεύ- 
ρηκα᾽ ἔφην 'ἱφάρμακον, ᾧ πρὸς τὸν λόγον ἐφ᾽ ἡμᾶς 

δ προσάξεις τουτονί, ἐὰν καὶ σὺ διαλύσῃς ἔνια τῶν 
ἐκκειμένων. δοκεῖ δή μοι ἡ ψυχρότης. τὸ ἀτέραμον 
ἐμποιεῖν τοῖς τε πυροῖς καὶ τοῖς χέδροψι, πιέξουσα 
καὶ πηγνύουσα τὴν ἕξιν ἄχρι σκληρότητος" ἡ δὲ 
ϑερμότης εὐδιάλυτον καὶ μαλακόν. ὅϑεν οὐκ ὁρ- 

1ο ϑῶς οἵ λέγοντες 


“ἔτος φέρει οὔτις ἄρουρα᾽ 


τὰ καϑ’ Ὁμήρου λέγουσι" τὰ γὰρ ἔνϑερμα φύσει 
χωρία, κρᾶσιν εὐμενῆ τοῦ ἀέρος ἐνδιδόντος, ἐκφέ- Β 
ρδι μαλακωτέρους τοὺρ᾽ καρπούς. ὅσα τοίνυν ἐκ 
τὸ τῆς χειρὸς εὐθὺς εἰς τὴν γῆν ἀφιέμενα ἐμπίπτει 
τῶν σπερμάτων, ἐνδυόμενα καὶ λοχευόμενα τῇ κρύ- 
ψει μᾶλλον ἀπολαύει τῆς ἐν τῇ γῇ ϑερμότητος καὶ 
ὑγρότητος" τὰ δὲ προσκρούοντα τοῖς κέρασι τῶν 
βοῶν οὐ τυγχάνει τῆς ᾿ἀρίστης᾽ καϑ’ Ἡσίοδον "εὐθη- 
30 μοσύνης᾽, ἀλλὰ σφαλλόμενα καὶ παρολισϑάνοντα ῥι- 
πτομένοις μᾶλλον ἢ σπειρομένοις προσέοικεν" ὅϑεν 
ἢ φϑείρουσιν αὐτὰ παντάπασιν αἵ ψυχρότητες, ἢ 
δύστηκτα καὶ ἄχυμα καὶ ξυλώδη τοῖς χιτῶσι γυμ- 
3 οὐκ ἂν] οὐ δεῖν ἘτδΚΘ, 8θἃ οἵ, ΤΟΌΘΟΚ. Ῥάγοτρ. δὰ ᾿ 
ΡὨΣγτῖομ. Ῥ. 1δδ 8 Β: ἄληπτον ἴῥὈ. ἐξούφηκας 
4 ἐφ᾽ ἡμδ!ῇ ἡμᾶς Ὑ΄. εὖ ἡμᾶς):  ὠδ τουτονί, ἐὰν ἰάδτα: 
τοῦτον ἵνα Ἰ πυροῖ!] ῥύποις το 11 Ρτογοινίαπι 
νἱὰ ϑεβθ οἵ, Ηοτα, ε 86 18 τὰ καϑ’ Ὅμηρον Τυτπθρυθ 
16 ἐπι. ΠυθΌποττβ οχ ἀφιεμένα γὰ 19 ἹΗσίοδον] ΟἿ 411 


εὐθυμοσύνηρ ταοὶ 
11: 


200 ΟΑΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΜΌΜ 


Ο νοῖς ἐπισκήπτουσαι ποιοῦσιν. δρᾷς γὰρ ὅτι καὶ 
τῶν λίϑων τὰ ἔγγαια καὶ ξῳόφυτα μέρη μαλαχώ- 
τερα τῶν ἐπιπολῆς ἡ ἀλέα φυλάττει" διὸ καὶ κατο- 
ρύττουσιν οἵ τεχνῖται τοὺς ἐργασίμους λίϑους, ὥσπερ 
ἐχπεπαινομένους ὑπὸ τῆς ϑερμότητος" οἱ δ᾽ ὕπαι- 5 
ϑροι καὶ γυμνοὶ διὰ ψῦχος ἀντίτυποι καὶ δυσμετά- 
βλητοι καὶ ἀτεράμονες ἀπαντῶσι τοῖς ἔργοις. τοὺς 
δὲ καρπούς, κἂν ἐπὶ τῆς ἅλω διαμείνωσι πλείω 
χρόνον ὑπαίϑριοι καὶ γυμνοί, μᾶλλον ἀτεράμονας 
γίγνεσθαι λέγουσι τῶν εὐθὺς αἰρομένων. ἐνιαχοῦ τὸ 
δὲ καὶ πνεῦμα λικμωμένοις ἐπιγιγνόμενον ἀτεράμο- 
νας ποιεῖ διὰ τὸ ψῦχος, ὥσπερ ἐν Φιλίπποις τῆς 
“Μακεδονίας ἱστοροῦσι" τοῖς δ᾽ ἀποκχειμένοις βοηϑεῖ 

Ὁ τὸ ἄχυρον. οὐ δεῖ δὲ ϑαυμάξειν ἀκούοντας τῶν 
γεωργῶν, ὅτι καὶ δυεῖν αὐλάκων παραλλήλων ἡ μὲν τὸ 
ἀτεράμονας, ἡ δὲ τεράμονας ἐχφέρει τοὺς καρπούς" 
καὶ ὃ μέγιστόν ἐστι, τοῦ κυάμου τῶν λοβῶν οἵ μὲν 
τοίους οἵ δὲ τοίους, δηλονότι τοῖς μὲν ἧττον τοῖς 
δὲ μᾶλλον ἢ πνεύματος ψυχροῦ προσπεσόντος ἢ 
ὕδατος: 3 

3 ἔγγεια ΒΒ δ ὑπαίθριοιξλ Ἰ ἀτεράμονες “: ἀτε- 
φάμνοις Ἰιοῖ 16 ἡ δὲ τεράμονας " 11 τοὺς κυάμους Ὑ 


19 προσπεσόντος ὈΟΘΗπΘταΒ: πεσόντος ἢ] Ροδβίογίιιβ οσα. 
ταοὶ (ϑοὰ μαρϑὺ Ρ) 


11ΒΕᾺ ΥὙἹΙ]. 261 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Γ΄. 


Διὰ τί τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον, τοῦ δ᾽ ἐλαίου τὸ ἐπάνω, 
τοῦ δὲ μέλιτος τὸ κατώτατον γίγνεται βέλτιον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΛΜΟΓΟΥ͂. 
δ ΑΛΕΞΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΑΛΟΙ. 


1, ᾿Αλεξίων ὁ πενθερὸς κατεγέλα τοῦ Ἡσιόδου 
παραινοῦντος ᾿ἀρχομένου πίϑου καὶ λήγοντος ἐμ- 
φορεῖσϑαι, μεσσόϑι δὲ φείδεσθαι; ὅπου τὸ χρηστό- Β 
τατον οἰνάριον ἔστι. “τίς γάρ᾽ ἔφη “οὐκ οἶδεν, ὅτι 

το τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον γίγνεται βέλτιστον, τοῦ δ᾽ 
ἐλαίου τὸ ἀνωτάτω, τὸ δὲ κατωτάτω τοῦ μέλιτος; 
ὁ δ᾽ ἐᾶν ἐκέλευε τὸν ἐν μέσῳ οἶνον καὶ περιμένειν, 
ἄχρι ἂν μεταβάλῃ πρὸς τὸ χεῖρον, ἀποδεοῦς τοῦ 
πίϑου γενομένου’ ῥηθέντων δὲ τούτων, χαίρειν 

16 ἐάσαντες τὸν Ἡσίοδον ἐπὶ τὸ ξητεῖν τὴν αἰτίαν 
τῆς διαφορᾶς ὥρμησαν. 

2. Ὁ μὲν οὖν τοῦ μέλιτος λόγος οὐ πάνυ πολλὰ 
πράγματα παρέσχεν ἡμῖν, πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν 
ἐπισταμένων, ὅτι τὸ κουφότατον ὑπὸ μανότητος κου- Ε' 

30 φότατόν ἐστι, τὸ δὲ πυχνὸν καὶ συνεχὲς διὰ βάρος 
ὑφίσταται τῷ λοιπῷ" κἂν περιτρέψῃς τὸ ἀγγεῖον, 
αὖϑις ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν προσήκουσαν ἑκάτερον ἀπο- 
λαμβάνει χώραν, τοῦ μὲν κάτω φερομένου τοῦ δ᾽ 
ἐπιπολάξοντος. οὐ μὴν οὐδ᾽ ὁ οἶνος ἀπελείφϑη πι- 

35 ϑανῶν ἐπιχειρημάτων: πρῶτον μὲν γὰρ ἡ δύναμις 


8 Ἡσιόδου] ΟὉ 866 12 οἶνον] ἀ6], ΘοΘΆποταΒ 
15 Β: τῆς αἰτίας τὴν διαφορὰν 


202 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΠΜ 


αὐτοῦ, ϑερμότης οὖσα, πρὸς τὸ μέσον εὐλόγως δο- 
κεῖ συνῆχϑαι μάλιστα, καὶ τοῦτο διατηρεῖν βέλτι- 
στον" ἔπειτα τὸ μὲν κάτω διὰ τὴν τρύγα φαῦλον 
εἶναι, τὸ δ᾽ ἐξ ἐπιπολῆς τοῦ ἀέρος φϑείρεσθαι πλη- 
023 σιάξοντος. ὅτι γὰρ ἐξίστησιν ὁ ἀὴρ τῆς ποιότητος 
τὸν οἶνον ἴσμεν ἐπισφαλέστατον ὄντα" διὸ καὶ κα- 
τορύττουσι τοὺς πίϑους καὶ σκεπάξουσιν, ὅπως ὅτι 
σμικρότατος ἀὴρ αὐτῶν ἐπιψαύῃ. τὸ δὲ μέγιστον, 
οὐ φϑείρει πλῆρες ἀγγεῖον οὕτω ῥᾳδίως οἶνον ὡς 
ἀποδεὲς γενόμενον᾽ πολὺς γὰρ εἰς τὸ κενούμενον 
ἐπεισρέων ὃ ἀὴρ ἐξίστησι μᾶλλον" ἐν δὲ τοῖς μεστοῖς 
ὁ οἶνος αὐτὸς ὑφ᾽ αὑτοῦ συνέχεται, πολὺ τοῦ φϑεί- 
θοντος ἔξωθεν μὴ παραδεχόμενος» 
8. Τὸ δ᾽ ἔλαιον οὐ φαύλην διατριβὴν παρέσχεν. 
ὃ μὲν γάρ τις ἔφη τὸ κάτω τοῦ ἐλαίου γίγνεσθαι 
χεῖρον, ὑπὸ τῆς ἀμόργης ἀναϑολούμενον, οὐ τὸ ἄνω 
Ββέλτιον ὃν ἀλλὰ δοκοῦν, ὅτι πορρωτάτω τοῦ βλά- 
πτοντός ἐστιν. ἄλλος ἠτιᾶτο τὴν πυχνότητα, δι’ ἣν 
ἀμικτότατόν ἐστι καὶ τῶν ἄλλων ὑγρῶν οὐδὲν εἰς 
αὑτὸ δέχεται, πλὴν βίᾳ καὶ ὑπὸ πληγῆς ἀνακοπτό- 
μενον" ὅϑεν οὐδὲ τῷ ἀέρι δίδωσιν ἀνάμιξιν, ἀλλ᾽ 
ἀποστατεῖ διὰ λεπτότητα τῶν μορίων καὶ συνέχειαν, 
ὥσϑ᾽ ἧττον ὑπ’ αὐτοῦ τρέπεσϑαι μὴ κρατοῦντορ. 
ἐδόκει δὲ πρὸς τοῦτον ὑπεναντιοῦσϑαι τὸν λόγον 
᾿Αφιστοτέλης, τετηρηκώς, ὥς φησιν, εὐωδέστερόν τε 
γιγνόμενον καὶ βέλτιον ὅλως τὸ ἐν τοῖς ἀποκενου- 
8 Β: ἐπισφ. ἴσμεν ἐπισφαλέστερον ταὶ 18 ὑπὸ "- 
11 ὃν " 


ἀπὸ 33 ἀποστατεῖν ταὶ 86 ᾿Αριστοτέλης] 
. ἔταρτα. 3384 286 Υῇ: ἀποκειμένοις 


ἹΜΒΕΒ ΥἹΙ. 208 


μένοις ἀγγείοις ἔλαιον" εἶτα τῷ ἀέρι τὴν αἰτίαν 
τῆς βελτιώσεως ἀνατίθησι" πλείων γάρ ἐστι καὶ Ο 
κρατεῖ μᾶλλον εἰς ἀποδεὲς κατερχόμενος τὸ ἀγγεῖον. 
4. 'Μήποτ᾽ οὗν᾽ ἔφην ἐγώ καὶ τοὔλαιον ὁ ἀὴρ 
5 ὠφελεῖ καὶ βλάπτει τὸν οἶνον ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυ- 
νάμεως. οἴνῳ μὲν γὰρ ὠφέλιμον, ἐλαίῳ δ᾽ ἀσύμφο- 
ρον παλαίωσις, ἣν ἑκατέρου προσπίπτων ὃ ἀὴρ ἀφαι- 
φεῖ" τὸ γὰρ ψυχόμενον νεαρὸν διαμένει, τὸ δ᾽ οὐκ 
ἔχον διαπνοὴν ὑπὸ συνεχείας ταχὺ παλαιοῦται καὶ 
10 ἀπογηράσχει" λελέχϑαι πιϑανῶς, ὅτι τοῖς ἐπιπολῆς 
πλησιάξων ὁ ἀὴρ νεαροποιεῖ. διὸ τοῦ μὲν οἴνου τὸ 
ἄνω φαυλότατον τοῦ δ᾽ ἐλαίου βέλτιστον" ἡ γὰρ 
παλαίωσις τῷ μὲν τὴν ἀρίστην τῷ δὲ τὴν κακίστην 
ἐμποιεῖ διάϑεσιν.᾽ 


16 ΠΡΟΒΔΑΗΜΑ Δ΄. Η 
Διὰ τί τοῖς πάλαι Ῥωμαίοις ἔϑος ἦν μήτε τράπεξαν αἶρο- 
μένην περιορᾶν κενὴν μήτε λύχνον σβεννύμενον. 
ΠΡΟΣΏΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 

ΦΛΩΡΟΣ, ΕΥ̓ΣΤΡΟΦΟΣ, ΚΑΙΣΈΡΝΙΟΣ, ΛΕΥΚΙΟΣ. 


3) 1. Φιλάρχαιος ὧν ὁ Φλῶρος οὐκ εἴα κενὴν ἀπαί- 
ρειν τὴν τράπεξαν, ἀλλ᾽ ἀεὶ τῶν ἐδωδίμων ἐπ᾽ αὐτῇ 


8 Β: κατερχόμενον 4 τοὔλαιον ": τὸ ἔλαιον ὅ ἀπὸ 
τοοῦ ἸἸΤασπθῦαβ: ἦν 8 διαμένει] διαφέρει ταϑὶ 
10. λελέχθαι] καὶ λέλεκται Ὑ7. καὶ γὰρ δοκεῖ (γ6] ἐδόκει 
φαπι Β) λεζέχϑαι᾽ το] τοὺς τοὶ. τοὺς τόπους τοὺς» 
18 μὴ τράπεζαν ταοῖὶ 80 φιλάρχαιος ἂν π φῆαρχος 
21 αἰεὶ ταοὶ 


2604 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΓΙΤΑΙΜ 


ὑπέλειπε. ἱκαὶ οὐ τοῦτο μόνον᾽ ἔφη οἶδα τὸν πα- 
τέρα καὶ τὸν πάππον εὖ μάλα παραφυλάττοντας, 
ἀλλὰ μηδὲ λύχνον ἐῶντας ἀποσβεννύναι" καὶ γὰρ 
τοῦτο τοὺς παλαιοὺς Ῥωμαίους ἐξευλαβεῖσϑαι" τοὺς 
δὲ νῦν εὐθὺς ἀποσβεννύναι μετὰ τὸ δεῖπνον, ὅπως 
μὴ μάτην τοὔλαιον ἀναλίσκωσι.’ παρὼν οὖν Εὔ- 
στροφος ᾿Α4ϑηναῖος “εἶτ᾽ ἔφη τί πλέον αὐτοῖς, ἂν 
μὴ τὸ Πολυχάρμου τοῦ ἡμετέρου σοφὸν ἐχμάϑωσιν, 
ὃς πολὺν ἔφη σκεπτόμενος χρόνον, ὅπως οὐ κλέ- 


δ 


Ἑ ψουσι τοὔλαιον οἵ παῖδες, ἐξευρεῖν μόλιρ᾽ εὐθὺς τὸ 


γὰρ ἀποπληροῦν τοὺς λύχνους ἀποσβεσϑέντας, εἶτ᾽ 
ἐπισκοπεῖν τῇ ὑστεραίᾳ πάλιν, εἰ πλήρεις διαμέ- 
νουσι. γελάσας δ᾽ ὃ Φλῶρος ᾿οὐκοῦν᾽ εἶπεν ᾿ἐπεὶ 
τοῦτο τὸ πρόβλημα λέλυται, σκεψώμεθα τὸν λόγον, 


ᾧ τοὺς παλαιοὺς εἰκός" ἐστι καὶ περὶ τοὺς λύχνους τὸ 


᾽ 


καὶ περὶ τὰς τραπέξας οὕτως εὐλαβεῖς γεγονέναι. 
2. Πρότερον οὖν ἐξητεῖτο περὶ τῶν λύχνων" καὶ 

Ρὸ μὲν γαμβρὸς αὐτοῦ Καισέρνιος ᾧετο τῇ πρὸς τὸ 
ἄσβεστον καὶ ἱερὸν πῦρ συγγενείᾳ παντὸς φϑορὰν 


πυρὸς ἀφοσιώσασϑαι τοὺς πρεσβυτέρουρ' δύο γὰρ 30 


εἶναι φϑοράς, ὥσπερ ἀνθρώπου, τὴν μὲν βίαιον 
σβεννυμένου, τὴν δ᾽ ὥσπερ κατὰ φύσιν ἀπομαραι- 
νομένου: τῷ μὲν οὖν ἱερῷ πρὸς ἀμφοτέρας ἀρή- 
γ)γειν, ἀεὶ τρέφοντας καὶ φυλάττονταφ᾽ τὸ δ᾽ ἄλλο 


δι’ αὑτοῦ περιορᾶν μαραινόμενον αὐτοὺς μηδὲ βιά- 55 


ξεσϑαι μηδὲ φϑονεῖν, ὥσπερ ϑρέμματος ἀφαιρου- 
μένους τὸ ξῆν, ἵνα μὴ μάτην τρέφοιτο. 


᾿ς 83 εὖ Χ: οὗ 9": κλέψωσι 18 πλῆρες ταοὶ 94 αἰεὶ 
ἴάοα 86 αὐτοὺς μηδὲ] αὐτοὺς δὲ μὴ} 


11ΒΕΒ Υ͂Π. ᾿ 206 


8. Δεύκιος δ᾽ ὃ τοῦ Φλώρου υἱὸς τἄλλα μὲν 
ἔφη καλῶς λέγεσϑαι, τὸ δ᾽ ἱερὸν πῦρ οὐκ ἄμεινον 
αἱρουμένους ἑτέρου πυρὸς οὐδὲ σεμνότερον οὕτω 
σέβεσϑαι καὶ περιέπειν" ἀλλ᾽ ὥσπερ Αἰγυπτίων ἐνί- τοδ 

δοὺς μὲν τὸ κυνῶν γένος ἅπαν σέβεσϑαι καὶ τιμᾶν, 
ἐνίους δὲ τῶν λύκων ἢ κροκοδείλων, ἕνα μέντοι τρέ- 
φειν τοὺς μὲν κύνα τοὺς δὲ κροκόδειλον τοὺς δὲ 
λύχον' οὐ γὰρ οἷόν τ᾽ ἦν ἅπανταρ' οὕτως ἐνταῦϑα 
τὴν περὶ ἐκεῖνο ϑεραπείαν καὶ φυλακὴν τὸ πῦρ 

το τῆς πρὸς ἅπαν εὐλαβείας εἶναι σύμβολον. οὐδὲν 
γὰρ ἄλλο μᾶλλον ἐμψύχῳ προσέοικεν ἢ πῦρ, κινού- 
μενόν τὸ καὶ τρεφόμενον δι’ αὑτοῦ καὶ τῇ λαμπρό- 
τητι δηλοῦν, ὥσπερ ἡ ψυχή, καὶ σαφηνίξον ἅπαντα" 
μάλιστα δὲ ταῖς σβέσεσιν αὐτοῦ καὶ φϑοραῖς ἐμ- Β 

1 φαίνεται δύναμις οὐκ ἀμοιροῦσα ξωτικῆς ἀρχῆς" 
βοᾷ γὰρ καὶ φϑέγγεται καὶ ἀμύνεται, καϑάπερ ἔμ- 
ψυχον ἀποθϑνῆσκον βίᾳ καὶ φονευόμενον' εἰ μή τι 
σὺ λέγεις᾽ ἔφη πρὸς ἐμὲ βλέψας βέλτιον. 

4. 'Οὐδέν᾽ εἶπον ἐγώ 'τῶν εἰρημένων αἰτιῶμαι" 

30 προσϑείην δ᾽ ἄν, ὅτι καὶ φιλανθρωπίας διδασκα- 
λία τὸ ἔϑος ἐστίν" οὔτε γὰρ τροφὴν ἀφανίξειν ὅσιον 
αὐτοὺς ἄδην ἔχοντας, οὔτε νάματος ἐμφορηϑέντας 
πηγὴν ἀποτυφλοῦν καὶ ἀποχρύπτειν, οὔτε πλοῦ ση- 
μεῖα καὶ ὁδοῦ διαφϑείρειν χρησαμένους, ἀλλ᾽ ἐᾶν 

36 καὶ ἀπολείπειν τὰ χρήσιμα τοῖς δεησομένοις μεϑ᾽ 
ἡμᾶς. ὅϑεν οὐδὲ φῶς λύχνου μὴ δεομένους ἀπολ- 

3. οὐ κάμιφον τοῦ 8 αἰρομένους ἡγορμέρους δ 
4 ἐνίους μὲν] ἐνίοις τι ἀ6 τὸ λύκων Ὅτ. πιθὶ 


9 ἐκεῖνα τοοὶ 12 αὐτοῦ πάθια 16 οϑέγγοταη φϑείρε- 
ται ταὶ 11Ὲεἰ ΤΌταθθυϑ 


266 ΩΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΟΜ 


Ο λύναι διὰ μικρολογίαν καλόν, ἀλλὰ τηρεῖν καὶ ἀπο- 
λείπειν, εἴ τις ἔλϑοι δεόμενος παρόντος ἔτι καὶ λάμ- 
ποντος᾽ καὶ γὰρ ὄψιν, εἰ δυνατὸν ἦν, καὶ ἀκοὴν 
χρῆσαι καλῶς εἶχεν ἑτέρῳ, καὶ νὴ Δία τὴν φρόνη- 
σιν καὶ τὴν ἀνδρείαν, μέλλοντας αὐτοὺς καθεύδειν 5 
καὶ ἡσυχάξειν. ὅρα δέ, εἰ καὶ μελέτης ἕνεκα τοῦ 
εὐχαρίστου τὰς τοιαύτας ἐφιέντες ὑπερβολὰς οὐκ 
ἀτόπως οἵ παλαιοὶ καὶ δρῦς ἐσέβοντο καρποφόρους, 
καὶ συχῆν τινα προσηγόρευσαν ἱερὰν ᾿4ϑηναῖοι καὶ 
μορίαν ἐκκόπτειν ἀπαγορεύουσι" ταῦτα γὰρ οὐ ποιεῖ τὸ 

Ὁ πρὸς δεισιδαιμονίαν ἐπιφόρους, ὡς ἔνιοί φασιν, ἀλλὰ 
προσεϑέξει τὸ εὐχάριστον ἡμῶν καὶ κοινωνικὸν ἐν 
τοῖς ἀναισϑήτοις καὶ ἀψύχοιβ πρὸς ἀλλήλους. ὅϑεν 
ὀρϑῶς μὲν ἩΗσίοδος οὐδ᾽ ΡΞ 

᾿ἀπὸ χυτροπόδων ἀνεπιρρέκτων᾽ 16 
ἐᾷ παρατίϑεσθαι σῖτον ἢ ὄψον, ἀλλ᾽ ἀπαρχὰς τῷ 
πυρὶ καὶ γέρα τῆς διακονίας ἀποδιδόνταρ' εὖ δὲ 
Ῥωμαῖοι χρησάμενοι τοῖς λύχνοις, ἣν ἔδοσαν οὐκ 
ἀφῃφοῦντο τροφήν, ἀλλὰ χρῆσϑαι ξῶντας εἴων καὶ 
λάμποντας.᾽ 30 

ὅ, ᾿Εμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, ὃ Εὔστροφος ἄρ᾽ 
οὗν ἔφη 'τοῦτο καὶ τῷ περὶ τῆς τραπέζης λόγῳ 
πάροδον οἰκείαν δίδωσιν, οἰομένῳ δεῖν ἀεί τι κατα- 

Ελιπεῖν οἰκέταις ἀπὸ δείπνου καὶ παισὶν οἰκετῶν; 
χαίρουσι γὰρ οὐχ οὕτω λαμβάνοντες ὡς μεταλαμ- 15 
βάνοντερ. διὸ καὶ τοὺς Περσῶν βασιλεῖς φασὶν οὐ 


ς ΒΤ: τῷ εὐχαρίστῳ 10: μοραίαν προσαγορεύουσιν ταοὶ 
14 'Ησίοδορ) ΟἹ) 148 11 δὲ": τε 18 δωμαίοις τιοῖ 19 ζῶν- 
τας εἴων Βοζίρβὶ οῦτα ΒΕ: ξῶν 38 Β: οἰομένων καταλείπειν 


1188 ὙΠ. 261 


μόνον φίλοις καὶ ἡγεμόσι καὶ σωματοφύλαξιν ἀπο- 
πέμπειν ἀεὶ μερίδας, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν δούλων καὶ 
τὸ τῶν κυνῶν ἀεὶ δεῖπνον ἐπὶ τῆς ἐκείνων προτί- 
θέσθαι τραπέξης, ὡς ἀνυστὸν ἦν, πάντας οἷς 
ὁ ἐχρῶντο ποιουμένων ὁμοτραπέξζους καὶ ὁμεστίους. 
ἡμεροῦνται γὰρ τῇ τῆς τροφῆς μεταδόσει καὶ τὰ 
σκυϑρωπότατα. τῶν ϑηρίων.᾽ 
6. ᾿Εγὼ δὲ γελάσας "ἐκεῖνον δ᾽᾽ εἶπον “ὦ ἑταῖρε, 
τὸν ἐκ τῆς παροιμίας ᾿ἀποκείμενον ἰχϑύν᾽ διὰ τί οὐχ 
1ὸ ἕλκομεν εἰς μέσον μετὰ τῆς Πυϑαγορικῆς χοίνικος, 
ἐφ᾽ ἧς ἀπηγόρευε καϑῆσϑαι, διδάσκων ἡμᾶς ἀεί τι 
τοῦ παρόντος εἰς τὸ μέλλον ὑπολείπειν καὶ τῆς αὔ- 
ριον ἐν τῇ σήμερον μνημονεύειν; ἡμῖν μὲν οὖν τοῖς 
Βοιωτοῖς τό “λεῖπέ τι καὶ Μήδοιφ᾽ διὰ στόματός 
τό ἐστιν, ἐξ οὗ Μῆδοι τήν τε Φωκίδα καὶ τὰ ἔσχατα 
τῆς Βοιωτίας ἄγοντες καὶ φέροντες ἐπέτρεχον" ἀεὶ 
δὲ καὶ πανταχοῦ δεῖ πρόχειρον εἶναι τό “λεῖπέ τι 
καὶ ξένοις ἐπελϑοῦσιν ὡς ἔγωγε καὶ τοῦ ᾿άχιλ- 
λέως κενὴν ἀεὶ καὶ λιμώδη καταλαμβανομένην αἱ- 
30 τιῶμαι τὴν τράπεξαν᾽ τῶν τε γὰρ περὶ τὸν Αἴαντα 104 
καὶ τὸν Ὀδυσσέα πρέσβεων ἀφικομένων, οὐδὲν ἔχων 
ἕτοιμον ἀναγκάξεται μαγειρεύειν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ 
ὀψοποιεῖν" τόν τε Πρίαμον φιλοφρονεῖσθαι βουλό- 
μένος πάλιν ᾿ἀναΐξας ὄιν ἄργυφον᾽ σφάττει καὶ 


" 


4 ἂν οἰστὸν τοῦ δ": ὁμοεστίους 9 διὰ τί] οἵω. 
ταϑὶ 9. οὗ Πιουΐθοι 2 Ρ. 462 10. ἑλκόμενον Πάθῃ, 
Ἑαδταίμθ οὐχ ἕλκομεν οὖν ἀοϊοίο διὰ τίἡῇἡ 11 ΒαΒΙ]ΘΘπβὶβ: 
διδάσκοντος αυοὰ ἰδτιθι δἃ Πυϑαγόρου (ὁχ Πυϑαγορικῆρ) 
τοΐοστὶ ροίθαου 13 ": ὑπολιπεῖν 30 Αἴαντα] οἵ. Ηοτα. 
1306 38 Πρίαμον] οἵ. τι, Ω 621 


268 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΌΜ 


διαιρεῖ καὶ ὀπτᾷ, πολὺ μέρος περὶ ταῦτ᾽ ἀναλίσκων 
τῆς νυχτόρ. ὁ δ᾽ Εὔμαιος, ἅτε δὴ ϑρέμμα γεγο- 
νὼς σοφοῦ σοφόν, οὐ πράγματ᾽ εἶχε, τοῦ Τηλεμά- 
χου ἐπιφανέντος, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἑστιᾷ καϑίσαντα, πί- 
ναχκὰς κρεῶν παρατιϑείς 
'"ὀπταλέων, ἅ ῥα τῇ προτέρῃ κατέλειπον ἔδοντες.᾽ 

εἰ δὲ τοῦτο δόξει μικρόν, ἐκεῖνό γ᾽’ οὐ μικρόν, τὸ 
συστέλλειν καὶ ἀνέχειν τὴν ὄρεξιν ἔτι παρούσης τῆς 
ἀπολαύσεως" ἧττον γὰρ ἐπιϑυμοῦσι τῶν ἀπόντων 
οἱ ἐθισθέντες ἀπέχεσθαι τῶν παρόντων. 

1. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὃ Δεύκιος ἔφη τῆς μάμμης 
ἀκηκοὼς μνημονεύειν, ὡς ἱερὸν μὲν ἡ τράπεξα, δεῖ 
δὲ τῶν ἱερῶν μηδὲν εἶναι κενόν. “ἐμοὶ δ᾽᾽ εἶπεν 
“ἐδόκει καὶ μίμημα τῆς γῆς ἡ τράπεξ᾽ εἶναι" πρὸς 
γὰρ τῷ τρέφειν ἡμᾶς καὶ στρογγύλη καὶ μόνιμός 
ἐστι καὶ καλῶς ὑπ᾽ ἐνίων “ἑστία᾽ καλεῖται. καϑάπερ 
γὰρ τὴν γῆν ἀεί τι χρήσιμον ἔχειν καὶ φέρειν ἡμῖν 
ἀξιοῦμεν, οὕτως οὐδὲ τὴν τράπεξαν οἰόμεϑα δεῖν 
κενὴν ὁρᾶν καὶ ἀνερμάτιστον ἀπολειπομένην. 


1 δέρει Μ΄ 6 οι. π ὅ0 11ΠῈ αἰεὶ ταοὶ 


1ο 


Ι1ΒΕΒ Υ͂Π. 269 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Ε΄. σ 


Ὅτι δεῖ μάλιστα τὰς διὰ κακομουσίας ἡδονὰς φυλάτ- 
τεσϑαι, καὶ πῶς φυλακτέον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΜΟΓΟΥ. 
δ ΚΑΛΔΙΣΤΡΑΤΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ. 


1. Ἐν Πυϑίοις Καλλίστρατος, τῶν ᾿Αμφικτυό- 
νῶν ὧν ἐπιμελητής, αὐλῳδόν τινα πολίτην καὶ φί- 
λον ὑστερήσαντα τῆς ἀπογραφῆς τοῦ μὲν ἀγῶνος 
εἶρξε κατὰ τὸν νόμον" ἑστιῶν δ᾽ ἡμᾶς παρήγαγεν 

τὸ εἰς τὸ συμπόσιον ἐσθῆτι καὶ στεφάνοις, ὥσπερ ἐν 
ἀγῶνι, μετὰ τοῦ χοροῦ κεκοσμημένον ἐκπρεπῶς. καὶ Ὁ 
νὴ Δία κομψὸν ἦν ἀκρόαμα τὸ πρῶτον᾽ ἔπειτα δια- 
σείσας καὶ διακωδωνίσας τὸ συμπόσιον, ὡς ἡσϑά- 
νετὸ τοὺς πολλοὺς ἐγχεκλικότας καὶ παρέχοντας ὑφ᾽ 
Ὁ ἡδονῆς ὅ τι βούλοιτο χρῆσϑαι, καὶ καταυλεῖν καὶ 
ἀκολασταίνειν, ἀποχαλυψάμενος παντάπασιν, ἐπεδεί- 
ξατο τὴν μουσικὴν παντὸς οἴνου μᾶλλον μεϑύσκχου- 
σαν τοὺς ὅπως ἔτυχε καὶ ἀνέδην αὐτῆς ἐμφορου- 
μένους οὐδὲ γὰρ καταχειμένοις ἔτι βοᾶν ἐξήρκει 
30 καὶ κροτεῖν, ἀλλὰ τελευτῶντες ἀνεπήδων οἵ πολλοί, 
καὶ συνεχινοῦντο κινήσεις ἀνελευϑέρους, πρεπούσας Ἐ 
δὲ τοῖρ κρούμασιν ἐκείνοις καὶ τοῖς μέλεσιν. ἐπεὶ 
δ᾽ ἐπαύσαντο καὶ κατάστασιν αὖϑις ὥσπερ ἐκ μα- 
νίας ὃ πότος ἐλάμβανεν, ἐβούλετο μὲν ὁ Δαμπρίας 
35 εἰπεῖν τι καὶ παρρησιάσασϑαι πρὸς τοὺς νέους" ὁρ- 


ἴ ὧν Ἢ 


210 ΟὈΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΌΜ. 


φωδοῦντι δ᾽ ὅμως αὐτῷ μὴ λίαν ἀηδὴς γένηται καὶ ἡ 


λυπηρός, οὕτως ὁ Καλλίστρατος ὥσπερ ἐνδόσιμον 
παρέσχε τοιαῦτά τινα διαλεχϑείς᾽ 
2. “Αχρασίας μέν᾽ ἔφη “καὶ αὐτὸς ἀπολύω τὰ 
φιλήκοον καὶ φιλοϑέαμον" οὐ μὴν ᾿Αφιστοξένῳ γε 
συμφέφομαι παντάπασι, ταύταις μόναις φάσκοντι 
Ῥ ταῖς ἡδοναῖς τό 'καλῶρ᾽ ἐπιλέγεσθαι. καὶ γὰρ ὄψα 
καλὰ καὶ μύρα καλοῦσι καὶ καλῶς γεγονέναι λέγουσι 
δειπνήσαντες ἡδέως καὶ πολυτελῶς. δοκεῖ δέ μοι 
μηδ᾽ ᾿Αφιστοτέλης αἰτίᾳ δικαίᾳ τὰς περὶ ϑέαν καὶ 
ἀκρόασιν εὐπαϑείας ἀπολύειν ἀκρασίας, ὡς μόνας 
ἀνθρωπικὰς οὔσας᾽ ταῖς δ᾽ ἄλλαις καὶ τὰ ϑηρία 
φύσιν ἔχοντα χρῆσϑαι καὶ κοινωνεῖν. ὁρῶμεν γὰρ 
ὅτι καὶ μουσικῇ πολλὰ κηλεῖται τῶν ἀλόγων, ὥσπερ 
ἔλαφοι σύριγξιν, ἵπποις δὲ μιγνυμέναις ἐπαυλεῖται 
νόμος, ὃν ἱππόϑορον ὀνομάξουσιν' ὁ δὲ Πίνδαρός 
φησι κεχινῆσθαι πρὸς ὠδήν 
ἁλίου δελφῖνος ὑπόκρισιν" 
τοῦ τὸν μὲν ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει 
αὐλῶν ἐκίνησ᾽ ἐρατὸν μέλος. 
ὀρχούμενοι δὲ τοὺς σκῶπας αἱροῦσι, χαίρονταρ τῇ 
ὄψει καὶ μιμητικῶς ἅμα δεῦρο κἀκεῖσε τοὺς ὥμους 
συνδιαφέροντας. οὐδὲν οὖν ὁρῶ τὰς τοιαύτας ἦδο- 
8 ΤΌΣΠοΡυΒ οὗτος ὅ φιλοθεάμον τιοὶ 10 'άριστο- 
τέλης] 1111, 890 Βαᾳ. Ρδεβῃ 18 φύσιν Μ: φασὶν ἰῇ, 
δὶ χρᾶσθαι 16 μιγνυμέναιρ] πα. οἷον ὁμέναιος 6χ ΟΙοπι. 
Ῥ. 195 Ῥοϊ(. ροϊδυβ πιάδοπάμ, διδαῦ ροβὺ νόμος ὑπαυλεῖ- 
ται Οοδοθίυβ 16 Πίνδαρος] Βοτρκ. 1 ΗΝ 408 81 σκῶπας 


: ὦπας αἴρουσι ταοὶ ἴρ, ὁπ, Με χαίροντες -- συν- 
διαφέροντες 


δι 


σ 


118ῈῈ ὙΠ. 2τι 


νὰς ἴδιον ἐχούσας, ἢ ὅτι μόναι τῆς ψυχῆς εἰσιν, 
αἴ δ᾽ ἄλλαι τοῦ σώματος καὶ περὶ τὸ σῶμα κατα- 
λήγουσι" μέλος δὲ καὶ δυϑμὸς καὶ ὄρχησις καὶ ὠδὴ 
παραμειψάμεναι τὴν αἴσϑησιν, ἐν τῷ χαίροντι τῆς 
ὃ ψυχῆς ἀπερείδονται τὸ ἐπιτερπὲς καὶ γαργαλίξον. 
ὅϑεν οὐδεμία τῶν τοιούτων ἡδονῶν ἀπόχρυφός 
ἐστιν οὐδὲ σκότους δεομένη καὶ τῶν τοίχων περι- Β 
ϑεόντων, ὡς οἵ Κυρηναϊκοὶ λέγουσιν. ἀλλὰ καὶ 
στάδια ταύταις καὶ ϑέατρα ποιεῖται" καὶ τὸ μετὰ 
10 πολλῶν ϑεάσασϑαί τι καὶ ἀκοῦσαι ἐπιτερπέστερόν 
ἐστι καὶ σεμνότερον, οὐκ ἀκρασίας δήπου καὶ ἡδυ- 
παϑείας ἀλλ᾽ ἐλευϑερίου διατριβῆς καὶ ἀστείας 
μάρτυρας ἡμῶν ὅτι πλείστους λαμβανόντων. 
8. Ταῦτα τοῦ Καλλιστράτου εἰπόντος, ὁ Δαμ- 
16 πρίας ὁρῶν ἔτι μᾶλλον ἐχείνους τοὺς τῶν. ἀκροαμά- 
τῶν χορηγοὺς ϑρασυνομένους “οὐ τοῦτ᾽ ἔφη 'τὸ 
αἴτιον, ὦ παῖ Δέοντος, ἀλλά μοι δοκοῦσιν οὐκ ὁρ- 
ϑῶς οἱ παλαιοὶ παῖδα 4ήϑης τὸν Διόνυσον (ἔδει 
γὰρ πατέρα) προσαγορεύειν. ὑφ᾽ οὗ καὶ σὺ νῦν 
30 ἀμνημονεῖν ἔοικας, ὅτι τῶν περὶ τὰς ἡδονὰς ἁμαρ- 
τανομένων τὰ μὲν ἀκρασία τὰ δ᾽ ἄγνοια ποιεῖ καὶ 
παρόφασις, ὅπου μὲν γὰρ ἡ βλάβη πρόδηλός ἐστι, 
αὔτ᾽ ἀκρασίᾳ καταβιαξόμενοι᾽ τὸν λογισμὸν ἐξαμαρ- 
τάνουσιν. ὅσα δ᾽ οὐκ εὐθὺς οὐδὲ παραχρῆμα τῆς 
35 ἀκολασίας τὸν μισϑὸν ἐπιτίθησι, ταῦϑ᾽ ὑπ᾽ ἀγνοίας 
τοῦ βλάπτοντος αἱροῦνται καὶ πράττουσι. διὸ τοὺς 
μὲν περὶ ἐδωδὰς καὶ ἀφροδίσια καὶ πότους ἀστο- 


Ω 


1 ἢ Μαἀνὶρίπα 8 οἱ Κυρηναϊκοὶ ΠοδμποταΒ: αἵ γυ- 
γαϊκερυ, 15 ἘῸ ἐλευθέρου νἱὰ ἔγαν 14 Με ὁπιόντοῦ 


212 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΓΜ 


χοῦνταρ, οἷς νόσοι τε πολλαὶ καὶ χρημάτων ὄλεϑροι 
συναχολουϑοῦσι καὶ τὸ κακῶς ἀκούειν, ἀκρατεῖς 
" προσαγορεύομεν" ὡς Θεοδέκτην ἐκεῖνον εἰπόντα 
χαῖρε φίλον φῶρ᾽ ὀφϑαλμιῶντα, τῆς ἐρωμένης 
ἐπιφανείσης" ἢ τὸν ᾿Αβδηρίτην ᾿άνάξαρχον, 
Ὃς ῥὰ καὶ εἰδώς, 
ὡς φάσαν, ἄϑλιος ἔσκε" φύσις δέ μιν ἔμπαλιν ἦγεν 
ἡδονοπλήξ, τῇ πλεῖστοι ὑποτρείουσι σοφιστῶν. 


ὅσαι δὲ τῶν ἡδονῶν τοὺς περὶ γαστέρα καὶ αἰδοῖα 
καὶ γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν ἀντιτεταγμένους αὐταῖς καὶ 
ὅπως οὐχ ἁλώσονται προσέχοντας, ἐκπεριοδεύουσαι 
περὶ τὰ ὄμματα καὶ τὰ ὦτα λανθάνουσιν ἐνῳκισμέ- 
ναι καὶ λοχῶσαι, τούτους ἐκείνων οὐδὲν ἧττον ἐμ- 
παϑεῖς ὄντας καὶ ἀκολάστους ἀκρατεῖς ὁμοίως οὐ 
Ἑ καλοῦμεν" οὐ γὰρ εἰδότες ἀλλὰ δι’ ἀπειρίαν ὑπο- 
φέρονται, καὶ νομίζουσι τῶν ἡδονῶν εἶναι κρείτ- 
τονες, ἂν ἐν ϑεάτροις ἄσιτοι καὶ ἄποτοι διημερεύ- 
σωσιν' ὥσπερ εἰ τῶν κεραμίων μέγα φρονοίη τὸ 
μὴ ἀπὸ τῆς γαστρὸς αἰρόμενον ἢ τοῦ πυϑμένος, ἐκ 
δὲ τῶν ὥτων ῥᾳδίως μεταφερόμενον. ὅϑεν ᾿άρκε- 
σίλαος οὐδὲν ἔφη διαφέρειν τοῖς ὄὕπισϑεν εἶναι κί- 
ναιδοῦ ἢ τοῖς ἔμπροσϑεν. δεῖ δὲ καὶ τὴν ἐν ὄμμασι 
καὶ τὴν ἐν ὠσὶ γαργαλίξουσαν μαλακίαν καὶ ἧδυ- 


ὅ ἢ] οπι. ταοῦῖ 6 οὗ ΜΌΠΔΟΒ. 1 Ρ. 81 1 ἄϑλιορ] λέ- 
ιος ταοῖ ἦγεν] ἧκεν ἤάθτα 8 τῇ] ἣν Ῥ. 446. ὑπότρο- 
μέουσι Ναυοϊκίπθ 10 καὶ ὅπως Μααν!ρἴαδ: ὕπως 11 ἰᾶθτη: 
καὶ προσέχοντας ἴθ. Ἀποησαααει. ἐκπεριοδεῦσαι 18 Ἐ: 
τοὺ 14 κα δ Ἀρὸνς π8 ατεῖς ΒΕ: καὶ ἀ! πρατεῖς 

ὅμως Ὑ οἶτὴν ἂν ἀσ!] τὴν ἕνωσιν 
ταθὶ (ϑοῖθ αὐ τὰ, δ ὭὋ ὠσὶ οθλικοῖτο ὁχ Οἴδτα. 1.1. 





11ΒΕΒ ΥἹΙ. 218 


πάϑειαν φοβεῖσθαι, καὶ μήτε πόλιν ἀνάλωτον νομίέ- 
ξειν τὴν τὰς ἄλλας πύλας βαλανάγραις καὶ μοχλοῖς 
καὶ καταρράκταις ὀχυρὰς ἔχουσαν, ἂν διὰ μιᾶς οἷ Ῥ 
πολέμιοι παρελθόντες ἔνδον εἰσίν. μήϑ᾽ ἑαυτὸν 
5 ἀήττητον ὑφ᾽ ἡδονῆς, εἰ μὴ κατὰ τὸ ᾿Αφροδίσιον 
ἀλλὰ κατὰ τὸ Μουσεῖον ἑάλωκεν ἢ τὸ ϑέατρον" 
ὁμοίως γὰρ ἐγκέκλικε καὶ παρέδωκε ταῖς ἡδοναῖς 
ἄγειν καὶ φέρειν τὴν ψυχήν αἵ δὲ παντὸς ὀψο- 
ποιοῦ καὶ μυρεψοῦ καὶ δριμύτερα καὶ ποικιλώτερα 
το φάρμακα τῶν μελῶν καὶ τῶν ῥυϑμῶν καταχεόμεναι 
τούτοις ἄγουσιν ἡμᾶς καὶ διαφϑείρουσιν, αὑτῶν 
τρόπον τινὰ καταμαρτυροῦντας. 
“τῶνδε γὰρ οὔτε τι μεμπτὸν 
οὔτ᾽ ὧν μεταλλάττον (ὡς Πίνδαρος ἔφη) το6 
15 τῶν ἐπὶ ταῖς τραπέξαις, ὅσσ᾽ ἀγλαὰ χϑὼν 
πόντου τε ῥιπαὶ φέροισιν; ᾿ 
ἄρτι παρακειμένων. ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ὄψον οὐδὲν οὔτε 
σιτίον οὔϑ᾽ ὃ βέλτιστος οὑτοσὶ πινόμενος οἶνος. 
ἐξήγαγεν ὑφ᾽’ ἡδονῆς φωνήν, οἵων ἄρτι τὰ αὐλή- 
30 ματα καὶ τὰ χρούματα τὴν οἰκίαν, εἰ μὴ καὶ τὴν 
πόλιν ἄχασαν, ἐμπέπληκε ϑορύβων καὶ κρότων καὶ 
ἀλαλαγμῶν. διὸ δεῖ μάλιστα ταύτας εὐλαβεῖσϑαι 
τὰς ἡδονάς" ἰσχυρόταται γάρ εἰσιν, ἅτε δὴ μή, κα- 
ϑάπερ αἱ περὶ γεῦσιν καὶ ἁφὴν καὶ ὄσφρησιν, εἰς 
16 τὸ ἄλογον καὶ φυσικὸν ἀποτελευτῶσαι τῆς ψυχῆς, 
8 Β: καταράχταις ἴδ. Βαρϊοοπεῖβ: ἐχούσης ΤΜι 
ἐκκέκλικε: 8 αἵ (]. αὖ δὴ ἡ 18 ΒοΙρξ. 1 Ρ. 464 
14 Ῥπθῦποταθ: οὐ τῶν μεταλλάττων  1ὅ τραπέξαισιν 
Βοτριδαβ ἴθ. Βοροκείαβ: ὡς ἀγλαόζϑων 18 ἰάθτα: φέ- 
φουσιν 19 οἴων] οἷον οοἀὰ. 
Ῥιαίατομ! Μοταηα. ΥΟΙ. ΤΥ. 18 


214 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ. 


Β ἀλλὰ τοῦ κρίνοντος ἁπτόμεναι καὶ τοῦ φρονοῦντορ" 
ἔπειτα ταῖς μὲν ἄλλαις ἡδυπαϑείαις κἂν ὃ λογισμὸς 
ἐλλίπῃ διαμαχόμενος, ἀλλὰ τῶν παϑῶν ἔνια πολ- 
λάκις ἐμποδών ἐστι" καὶ γὰρ ἐν ἰχϑύων ἀγορᾷ μιε- 
χρολογία καϑαιρεῖ δάκτυλον ὀψοφάγου καὶ πολυτε- 
λοῦς ἑταίρας ἀπέστρεψε φιλαργυρία φιλογυνίαν" 
ὥσπερ ἀμέλει παρὰ τῷ Μενάνδρῳ τῶν συμποτῶν 
ἕχαστος ἐπιβουλευόμενος ὑπὸ τοῦ πορνοβοσχοῦ σο- 
βαράν τινα παιδίσκην ἐπάγοντος αὐτοῖς 

κύψας καϑ’ ἑαυτὸν τῶν τραγημάτων ἔφλα᾽ τὸ 


χαλεπὸν γὰρ ὁ δανεισμὸς τῆς ἀκρασίας κόλασμα καὶ 

Οτὸ λῦσαι βαλλάντιον οὐ πάνυ ῥάδιον᾽ ταύταις δὲ 
ταῖς ἐλευϑερίαις λεγομέναις περὶ ὦτα καὶ ὄμματα 
φιλομούσοις καὶ φιλαύλοις μουσομανίαις προῖκα καὶ 
ἀμισϑὶ τῶν ἡδονῶν πάρεστι πολλαχόϑεν ἀρύτεσϑαι τ 
καὶ ἀπολαύειν, ἐν ἀγῶσιν, ἐν ϑεάτροις, ἐν συμπο- 
σίοις, ἑτέρων χορηγούντων' ὅϑεν ἕτοιμον τὸ δια- 

- φϑαρῆναι τοῖς μὴ βοηθοῦντα καὶ παιδαγωγοῦντα 
τὸν λογισμὸν ἔχουσι. 

4. Γενομένης οὖν σιωπῆς “τί οὖν᾽ ἔφη 'ποι- 30 
οὔντὰ τὸν λογισμὸν ἢ τί λέγοντα βοηθεῖν ἀξιοῦμεν; 
οὐ γὰρ ἀμφωτίδας γε περιϑήσει τὰς Ξενοκράτους 
ἡμῖν οὐδ᾽. ἀναστήσει μεταξὺ δειπνοῦντας, ἐὰν αἰσ- 
ϑώμεϑα λύραν ἁρμοξομένην ἢ κινούμενον αὐλόν." 

Ὁ οὐ γὰρ οὖν᾽ εἶπεν ὃ Δαμπρίας᾽ ἀλλ᾽ ὁσάκις ἂν εἰς 35 


ὅ ϑαϊπιαβίαβ: καϑαέρει Ἷ τῶν Β: παρὰ τῶν 
10 Κοοῖ. 8 Ρ. 188Ἢ αὑτὸν Ρ. 1880 18 τηδ]ΐπι ταῖς ἐλευ- 
ϑερίοις νἱᾶ. ϑγτρ. περὶ 16 πάρεστι Μ: γάρ ἐστι 
80 ἔφη ὁ Καλλίστρατος Αταγοΐυβ 


118ῈῈ ΥΠ. 21ῦ 


τὰς Σειρῆνας ἐμπέσωμεν, ἐπικαλεῖσθαι δεῖ τὰς Μού- 
σας καὶ καταφεύγειν εἰς τὸν Ἑλικῶνα τὸν τῶν πα- 
λαιῶν. ἐρῶντι μὲν γὰρ πολυτελοῦς οὐκ ἔστι τὴν 
“Πηνελόπην προσαγαγεῖν οὐδὲ συνοικίσαι τὴν Πάν- 
ϑειαν" ἡδόμενον δὲ μίμοις καὶ μέλεσι καὶ ὠδαῖς 
κακοτέχνοις καὶ κακοζήλοις ἔξεστι μετάγειν ἐπὶ τὸν 
Εὐριπίδην καὶ τὸν Πίνδαρον καὶ τὸν Μένανδρον, 
ποτίμῳ λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοήν᾽ ὥς φησιν ὃ Πλάτων 
"ἀποκλυξζόμενον᾽ ὥσπερ γὰρ οἵ μάγοι τοὺς δαιμο- 
το ιξομένους κελεύουσι τὰ Ἐφέσια γράμματα πρὸς Β 
αὑτοὺς καταλέγειν καὶ ὀνομάξειν, οὕτως ἡμεῖς ἐν 
τοῖς τοιούτοις τερετίσμασι καὶ σκιρτήμασι 
“μανίαις τ᾽ ἀλαλαῖς τ᾽ ὀρινόμενοι 
ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ᾽ 


- 


τὸ τῶν ἱερῶν καὶ σεμνῶν ἐκείνων γραμμάτων ἀναμι- 
μνησκχόμενοι καὶ παραβάλλοντες φδὰς καὶ ποιήματα 
καὶ λόγους κοινοὺς οὐκ ἐχπλαγησόμεϑα παντάπασιν 
ὑπὸ τούτου, οὐδὲ πλαγίους παραδώσομεν ἑαυτοὺς 
ὥσπερ ὑπὸ ῥεύματος λείου φέρεσθαι. 


1 Σειρῆνας 7: εἰρημένας 4 Β: συνοικῆσαι 11": 
αὐτοὺς 18 ΒοΙρβΆ. 1. Ρ. 460 11 κοινοὺς ": κενοὺς νἱᾶ. 
ϑγταθ. 18 τούτου] τοῦ κρότου Μαάγὶβίυθ 


18" 


216 ΟὐΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


107 ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ ς΄. 


Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίξειν καλού- 
μενον πρὸς ἑτέρους ὑφ᾽ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότο, 
καὶ παρὰ τίνας. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. δ 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΚΑΙΣΕΡΝΊΟΣ. 


1. Τὸν Μενέλαον Ὅμηρος πεποίηκεν αὐτόματον 
ἐἑστιῶντι τοὺς ἀριστεῖς τῷ ᾿Δγαμέμνονι παραγιγνό- 
μενον" 

“ἤδεε γὰρ κατὰ ϑυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο τὸ 


καὶ τὴν ἄγνοιαν οὐ περιεῖδεν αὐτοῦ καταφανῆ γε- 
νομένην οὐδ᾽ ἤλεγξε τῷ μὴ ἐλθεῖν ὥσπερ οἵ φιλο- 
μεμφεῖς καὶ δύσκολοι ταῖς τοιαύταις τῶν φίλων 
παροράσεσι καὶ ἀγνοίαις ἐπιτέϑενται, τῷ ἀμελεῖσϑαι 
μᾶλλον ἢ τῷ τιμᾶσϑαι χαίροντες, ὅπως ἐγκαλεῖν τὸ 
ἔχωσιν. τὸ δὲ τῶν ἐπικλήτων ἔϑος, οὺς νῦν σκιὰς 
καλοῦσιν, οὐ κεκλημένους αὐτοὺς ἀλλ᾽ ὑπὸ τῶν 
κεκλημένων ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγομένους, ἐξητεῖτο πό- 
ϑὲν ἔσχε τὴν ἀρχήν" ἐδόκει δ᾽ ἀπὸ Σωκράτους, 
᾿Αφιστόδημον ἀναπείσαντος οὐ κεκλημένον εἰς ᾿4γά- τ. 
Βϑωνος ἱέναι σὺν αὐτῷ, καὶ παϑόντα τι γελοῖον" 
ἔλαϑε γὰρ κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπολειφϑεὶς ὁ ΣΙωχράτηρ, 
ὃ δὲ προεισῆλϑεν, ἀτεχνῶς σκιὰ προβαδίξζουσα σώ- 
ματος ἐξόπισθεν τὸ φῶς ἔχοντος. ὕστερον μέντοι 


10 Βοιω. Β 409 19. Σωκράτους) οἵ. Ρ]αί. . 
Ρ. 11495ᾳ. 84 ": ἐξόπισϑε φἀτου! ὅσων 


Ι1ΒΕᾺῈ ΥἹ. 211 


περὶ τὰς τῶν ξένων ὑποδοχάς, μάλιστα τῶν ἡγεμο- 
νικῶν, ἀναγκαῖον ἐγέγνετο τοῖς ἀγνοοῦσι τοὺς ἑπο- 
μένους καὶ τιμωμένους ἐπὶ τῷ ξένῳ ποιεῖσϑαι τὴν 
κλῆσιν, ἀριϑμὸν δ᾽ ὁρίζειν, ὅπως μὴ πάϑωσιν ὃ 
ἐπαϑεῖν συνέπεσε τῷ δεχομένῳ τὸν βασιλέα Φίλιπ- 
πον ἐπὶ τῆς χώρας" ἧχε γὰρ ἄγων πολλούς, τὸ δὲ 
δεῖπνον οὐ πολλοῖς ἦν παρεσκευασμένον" ἰδὼν οὖν 
ϑορυβούμενον τὸν ξένον περιέπεμπε πρὸς τοὺς φί- 
λους ἀτρέμα, χώραν πλακοῦντι καταλιπεῖν κελεύων" 

10 οἱ δὲ προσδοχῶντες ὑπεφείδοντο τῶν παρακειμένων 
καὶ πᾶσιν οὕτως ἐξήρκεσε τὸ δεῖπνον. 

Ὡ. Ἐμοῦ δὲ ταῦτα πρὸς τοὺς παρόντας ἀδολε- Ο 
σχοῦντος, ἔδοξε Φλώρῳ καὶ σπουδάσαι τι περὶ τῶν 
σχιῶν λεγομένων, διαπορήσαντας εἰ προσήκει τοῖς 

15 καλουμένοις οὕτω βαδίζειν καὶ συνακολουϑεῖν. ὁ μὲν 
οὖν γαμβρὸς αὐτοῦ Καισέρνιος ὅλως ἀπεδοκίμαξε τὸ 
πρᾶγμα. μάλιστα μὲν γὰρ τῷ Ἡσιόδῳ πειϑομένους 
ἔφη «χρῆναι 

“τὸν φιλέοντ᾽ ἐπὶ δαῖτα καλεῖν" 

0 δὲ δὲ μή, γνωρίμους αὐτῶν καὶ ἐπιτηδείους παρα: 
καλεῖν ἐπὶ κοινωνίαν σπονδῆς καὶ τραπέξης καὶ 
λόγων ἐν οἴνῳ γιγνομένων καὶ φιλοφροσύνης. 'νῦν 
δ᾽ ὥσπερ᾽ εἶπεν οἱ τὰ πλοῖα ναυλοῦντες, ὅ τι ἂν Ὁ 
φέρῃ τις, ἐμβάλλεσϑαι παρέχουσιν, οὕτως ἡμεῖς τὰ 

36 συμπόσια παραδόντες ἑτέροις πληροῦν ἀφίεμεν ἐκ 
τῶν προστυχόντων, ἄν τε χαρίεντες ὦσιν, ἄν τε 


16 Καισέννιος Β 11 Ἡσιόδῳ] ΟΡ. 84 34 περι- 
ἔχουσιν τοοὶ 


218 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ 


φαῦλοι. ϑαυμάσαιμι δ᾽ ἄν, εἰ χαρίεις ἀνὴρ ἐπί- 
κλητος ἀφίκοιτο, μᾶλλον δ᾽ ἄκλητος, ὅν γε πολλά- 
κις οὐδὲ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὁ δειπνίξων᾽ εἰ δὲ 
γιγνώσκων καὶ χρώμενος οὐ κέκληκεν, ἔτι γε μᾶλλον 
αἰσχύνη βαδίξειν πρὸς τοῦτον, ὥσπερ ἐξελέγχοντα ὁ 
μετέχειν τῶν ἐκείνου, τρόπον τινὰ βίᾳ καὶ ἄκοντος. 
ἔτι καὶ προτερεῖν ἢ ἀπολείπεσθαι τοῦ κεκληκότος 
Ἑ πρὸς ἕτερον ἔχει τινὰ δυσωπίαν, καὶ οὐκ ἀστεῖόν 

ἐστι μαρτύρων δεόμενον πρὸς τοὺς ὑποδεχομένους 
βαδίζειν, ὡς οὐ κλητὸς ἀλλὰ σκιὰ τοῦ δεῖνος ἐπὶ τὸ 
τὸ δεῖπνον ἥκει' καὶ πάλιν τὸ παρέπεσϑαι καὶ 
παραφυλάττειν ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ἑτέρου καὶ 
ὥραν βραδύνοντος ἢ ταχύνοντος ἀνελεύϑερον εὖ 
μάλα καὶ Γναϑώνειον, εἰ δὴ Γνάϑων γέγονε δει- 
νότατος ἄνϑρωπος τἀλλότρια δειπνεῖν. εἴ γε μὴν τὸ 
οὐκ ἔστιν ὅτε μᾶλλον ἀνθρώποις ἐφιᾶσιν εἰπεῖν 

“ὦ γλῶσσα, μέτριον εἴ τι κομπάσαι ϑέλεις, 

ἔξειπε, 


κἀὶ παρρησία πλείστη μετὰ παιδιᾶς ἀναμέμικται τοῖς 
Β λεγομένοις ἐν οἴνῳ καὶ πραττομένοις" ἐνταῦϑα δὴ 50 
πῶς ἄν τις ἑαυτὸν μεταχειρίσαιτο μὴ γνήσιος ὧν 
μηδ᾽ αὐτόκλητος, ἀλλὰ τρόπον τινὰ νόϑος καὶ πα- 
φεγγεγραμμένος εἰς τὸ συμπόσιον; καὶ γὰρ τὸ χρῆ- 
σϑαι καὶ τὸ μὴ χρῆσϑαι παρρησίᾳ πρὸς τοὺς πα- 
φόντας εὐσυκοφάντητον. οὐ μικρὸν δὲ κακὸν οὐδ᾽ 55 
ἔτι] ἔοι δὲ Β, πϑὰ οἵ, ρ. 6610 9 δεομένων ταοὶ (θᾶ 
τϑοῖθ Ρ) 10 ὡς οὐκ αὐτόκλητος ΗΒ 1ὅ ἀνθρώπων αὶ εἴ 


γε] ἔτι γε ἰᾶθτα, βοἃ ρταθβέβε ταϊραία 16 Ἢ: ἐφίασιν δαξ 
ἐφίησιν 11 Κοοκ. 8 Ρ. 613 Ὑ 18 Οοβοίυβ: ἐξεῖπε 


Τ1ΒΕΒ ΥΙΙ. 219 


ἡ τῶν ὀνομάτων εὐχέρεια καὶ βωμολοχία τοῖς μὴ 
δυσχεραίνουσιν ἀλλ᾽ ὑπομένουσι σκιὰς καλεῖσϑαι 
καὶ ὑπακούειν" προσεϑίξει γὰρ εἰς τὰ ἔργα τῷ αἱ- 
σχρῷ τὸ ῥᾳδίως ὑπὸ τῶν ῥημάτων ἄγεσθαι. διὸ 108 
τ καλῶν μὲν ἑταίρους ἔδωκά ποτε σκιάς" ἰσχυρὰ γὰρ 
ἡ τῆς πόλεως συνήϑεια καὶ δυσπαραίτητορ᾽ αὐτὸς 
δὲ κληϑεὶς ὑφ᾽ ἑτέρου πρὸς ἕτερον ἄχρι γε νῦν ἀν- 
τέχω μὴ ὑπακοῦσαι. 
8. Γενομένης δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἧσυ- 
1ο χέας, ὁ Φλῶρος ἱτοῦτ᾽᾽ ἔφη 'τὸ δεύτερον ἔχει μᾶλ- 
λον ἀπορίαν' τὸ δὲ καλεῖν οὕτως ἀναγκαῖόν ἐστιν 
ἐν ταῖς τῶν ξένων ὑποδοχαῖς, ὥσπερ εἴρηται πρό- 
τερον" οὔτε γὰρ ἄνευ φίλων ἐστὶ δὴ ἐπιεικὲς οὔτε 
γιγνώσχειν οὃς ἔχων ἥκει ῥάδιον. κἀγὼ πρὸς αὐ- 
16 τόν ἱὅρα τοίνυν᾽ ἔφην ἱμὴ οἵ καλεῖν οὕτω δεδωκό- 
τες τοῖς ἑστιῶσι καὶ τὸ πείϑεσϑαι τοῖς καλουμένοις 
καὶ βαδίξειν δεδώκασιν" οὔτε γὰρ διδόναι καλὸν Β 
οὔτ᾽ αἰτεῖν ὃ διδόναι μὴ καϑῆκεν, οὔϑ᾽ ὅλως παρα- 
καλεῖν ἃ μὴ δεῖ παρακαλεῖσϑαι μηδ᾽ ὁμολογεῖν μηδὲ 
30 πράττειν. τὰ μὲν οὖν πρὸς ἡγεμόνας ἢ ξένους οὐκ 
ἔχει κλῆσιν οὐδ᾽ αἵρεσιν, ἀλλὰ δεῖ δέχεσθαι τοὺς 
μετ᾽ αὐτῶν παραγιγνυμένους. ἄλλως δὲ φίλον ἔστι- 
ὥντα φιλικώτερον μέν ἐστι τὸ καλεῖν αὐτόν, ὡς 
οὐκ ἀγνοοῦντα τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ καὶ συνήϑεις 
36 ἢ οἰκείους μείξων γὰρ ἡ τιμὴ καὶ ἡ χάρις, ὡς μὴ 
λανθϑάνοντορ, ὅτι τούτους ἀσπάξεται μάλιστα καὶ 
τούτοις ἥδιστα σύνεστι καὶ χαίρει τιμωμένοις ὁμοίως 


8 τῶν αἰσχρῶν σατι Ἑτηροτῖο 8 τὰ αἰσχρὰν ἀ τὸ δᾳδίως 
τῶν δημάτων ἀνέχεσθαι Β ὀ 11 καλὸν] πα. ὃ αἰτεῖν 


280 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


Ο καὶ παρακαλουμένοις. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἔστιν ὅτε ποιη- 
τέον ἐπ᾿ αὐτῷ, καθάπερ οἵ ϑεῷ ϑύοντες ἅμα συμ- 
βώμοις καὶ συννάοις χοινῶς συνεκεύχονται καὶ καϑ᾽ 
ἕκαστον ἐκείνων μὴ ὀνομάξοντες" οὔτε γὰρ ὄψον 
οὔτ᾽ οἶνος οὔτε μύρον οὕτως ἡδέως διατίϑησιν, ὡς 5 
σύνδειπνορ εὔνους καὶ προσηνής. ἀλλὰ τὸ μὲν ὄψοις 
καὶ πέμμασιν οἵοις ὁ μέλλων ἐστιᾶσϑαι μάλιστα χαί- 
φει, καὶ περὶ οἴνων διαφορᾶς καὶ μύρων ἐρωτᾶν 
καὶ διαπυνθάνεσθαι, φορτικὸν κομιδῇ καὶ νεόπλου- 
τον" ᾧ δὲ πολλοὶ φίλοι καὶ οἰκεῖοι καὶ συνήϑεις το 
εἰσίν, αὐτὸν παρακαλεῖν ἐκείνων, οἷς ἂν ἥδιστα 

Ὁ συγγίγνοιτο καὶ μεϑ’ ὧν εὐφραίνεται παρόντων, 
μάλιστα τούτους ἄγειν οὐκ ἀηδὲς οὐδ᾽ ἄτοπον. 
οὔτε γὰρ τὸ συμαλεῖν οὔτε τὸ συνοικεῖν οὔτε τὸ 
συνδικάξειν, μεϑ’ ὧν οὐ βούλεταί τις, οὕτως ἀηδές, τὸ 
ὡς τὸ συνδειπνεῖν, καὶ τοὐναντίον ἡδύ" κοινωνία 
γάρ ἐστι καὶ σπουδῆς καὶ παιδιᾶς καὶ λόγων καὶ 
πράξεων τὸ συμπόσιον. ὅϑεν οὐ τοὺς τυχόντας 
ἀλλὰ τοὺς προσφιλεῖς εἶναι δεῖ καὶ συνήϑεις ἀλλή- 
λοις, ὡς ἡδέως συνεσομένους. ὄψα μὲν γὰρ οἵ μά- 10 
γειροι σχευάξουσιν ἐκ χυμῶν διαφόρων, αὐστηρὰ 

Ἑ καὶ λιπαρὰ καὶ γλυκέα καὶ δριμέα συγκεραννύντες" 
σύνδειπνον δὲ χρηστὸν οὐκ ἂν γένοιτο καὶ κεχα- 
φρισμένον ἀνθρώπων μὴ ὁμοφύλων μηδ᾽ ὁμοιοπα- 
ϑῶν εἰς ταὐτὸ συμφϑαρέντων. ἐπεὶ δέ, ὥσπερ οἵ 36 


1 καλουμένοις Β 83 καθάπερ Μ: καὶ καϑάπερ σὺν 
βωμοῖς καὶ σὺν ναοῖς το δ ἡδέως Β: ἥδεσθαι Ἰ οἵ- 
οις Β: οἷ ὀἀ18 τορ]έτα συγγίγνηται οὐ εὐφραίνηται. 

16. κοινωνίας ταϑὶ 19 συνεῖναι 30. ὧρ] τοὺς Ἐ, 


Τ1ΒΕᾺ Υ͂ἹΙ. . 381 


“Περιπατητικοὶ λέγουσι, τὸ μὲν πρῶτον φύσει κι- 
νοῦν μὴ κινούμενον δ᾽ εἶναι, τὸ δ᾽ ἔσχατον κινού- 
μενον μηδὲ ἕν δὲ κινοῦν' μεταξὺ δ᾽ ἀμφοῖν τὸ καὶ 
κινοῦν ἕτερα καὶ κινούμενον ὑφ᾽ ἑτέρων' οὕτως᾽ 
5 ἔφην ὃ λόγος, τριῶν ὄντων ὧν ὁ μὲν καλῶν μόνον 
ὁ δὲ καλούμενος, ὁ δὲ καὶ καλῶν καὶ καλούμενός 
ἐστιν, εἴρηται μὲν περὶ τοῦ καλοῦντορ᾽ οὐ χεῖρον 
δ᾽ ἐστὶ καὶ περὶ τῶν ἄλλων᾽ ἔφην “ἅ γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, Β 
διελθεῖν. ὃ μὲν οὖν καλούμενος ὑφ᾽ ἑτέρου καὶ 
το καλῶν ἑτέρους πρῶτον, οἶμαι, τοῦ πλήθους φείδε- 
σϑαι δίκαιός ἐστι, μὴ καϑάπερ ἐκ πολεμίας ὁμοῦ 
πᾶσι τοῖς περὶ αὑτὸν ἐπισιτιξόμενος μηδ᾽, ὥσπερ 
οἵ χώρας καταλαμβάνοντες ἐν τῷ πεττεύειν, ἀεὶ τοῖς 
ἐδίοις φίλοις τοὺς τοῦ καλέσαντος ἐκκρούων καὶ ἀπο- 
16 κρούων ἅπαντας᾽ ὥστε πάσχειν τοὺς δειπνίξοντας, 
ἃ πάσχουσιν οἵ τῇ Ἑχάτῃ καὶ τοῖς ἀποτροπαίοις 109 
ἐχφέροντες τὰ δεῖπνα, μὴ γευομένους αὐτοὺς μηδὲ 
τοὺς οἴκοι, πλὴν καπνοῦ καὶ ϑορύβου μετέχονταρ. 
ἄλλως γὰρ ἡμῖν προσπαίξουσιν οἵ λέγοντες 
30 “Δελφοῖσι ϑύσας αὐτὸς ὀψωνεῖ κρέας" 
ἀληϑῶς δὲ τοῦτο συμβαίνει τοῖς ξένους ἀγνώμονας 
ἢ φίλους δεχομένοις μετὰ σκιῶν πολλῶν ὥσπερ “4ρ- 
πυιῶν διαφοροῦντας τὰ δεῖπνα καὶ προνομεύοντας. 
ἔπειτα δεῖ μὴ μεθ’ ὧν ἔτυχε βαδίζειν πρὸς ἑτέρους 
35 ἐπὶ δεῖπνον, ἀλλὰ μάλιστα μὲν καλεῖν τοὺς τοῦ δει- 
πνίζοντος οἰχείους καὶ συνήϑειρ, πρὸς αὐτὸν ἐκεῖ- 
8. δ᾽ εἶναι] δ᾽ εἰκὸς εἶναι δῶν Β 8 γ᾽ ἐμοὶ ": 


με. Δ ὁμοῦ} ὁμοῦ τιῦ 12 αὑτὸν ": αὐτὸν 50 οὗ, 
ὍοΚ, 8 Ρ. 406Ν 25 ἁρπυίων ταοὶ 


282 ΟΟΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ. 


νον ἁμιλλώμενον καὶ προκαταλαμβάνοντα ταῖς κλή- 
σεσιν᾽ εἰ δὲ μή, τῶν ἰδίων φίλων οὺὃς ἂν καὶ ἤϑε- 
λεν αὐτὸς ἐλέσϑαι ὁ δειπνίξων, ἐπιεικὴς ὧν ἐπιεικεῖς, 

Β καὶ φιλόλογος φιλολόγους ὄντας, ἢ δυνατοὺς δυνά- 
μενος, πάλαι ξητῶν ἁμωσγέπως αὐτοῖς ἐν προσηγο- ὁ 
φίᾳ καὶ κοινωνίᾳ γενέσϑαι. τὸ γὰρ οὕτως ἔχοντι 
παραδοῦναι καὶ παρασχεῖν ὁμιλίας ἀρχὴν καὶ φιλο- 
φροσύνης εὔστοχον ἐπιεικῶς καὶ ἀστεῖον" ὃ δ᾽ ἀσυμ- 
φύλους καὶ ἀσυναρμόστους ἐπάγων, οἷον νηπτικῷ 
πολυπότας, καὶ λιτῷ περὶ δίαιταν ἀκολάστους καὶ 
πολυτελεῖς, ἢ νέῳ πάλιν ποτικῷ καὶ φιλοπαίγμονι 
πρεσβύτας σκυϑρωποὺς ἢ βαρὺ φϑεγγομένους ἐκ 
πώγωνος σοφιστάς, ἄκαιρός ἐστιν ἀηδίᾳ φιλοφρο- 

Ὁ σύνην ἀμειβόμενος. δεῖ γὰρ οὐχ ἧττον ἡδὺν εἶναι 
τῷ δειπνίξοντι τὸν κεκλημένον ἢ τῷ κεχλημένῳ τὸν τὸ 
ὑποδεχόμενον" ἔσται δ᾽ ἡδύς, ἐὰν μὴ μόνον ἑαυτὸν 
ἀλλὰ καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ καὶ δι’ αὑτὸν ἥκοντας ἐπι- 
δεξίους παρέχῃ καὶ προσηνεῖς. ὅ γε μὴν λοιπὸς ἔτι 
τῶν τριῶν οὗτος ὁ καλούμενος ὑφ᾽ ἑτέρου πρὸς 
ἕτερον, τὸ μὲν τῆς σκιᾶς ἀναινόμενος ὄνομα καὶ 50 
δυσχεραίνων, ἀληθῶς σκιὰν δόξει φοβεῖσϑαι, δεῖται 
δὲ πλείστης εὐλαβείας. οὔτε γὰρ τοῖς τυχοῦσιν ἀκο- 
λουϑεῖν ἑτοίμως καλὸν οὔϑ᾽ ὅπως ἔτυχεν. ἀλλὰ 
δεῖ σκοπεῖν πρῶτον τίς ὃ καλῶν ἐστιν. εἰ μὲν γὰρ 

Ρ οὐ σφόδρα συνήϑης, ἀλλ᾽ ἢ τῶν πλουσίων τις ἢ 55 
σατραπικῶν, ὡς ἐπὶ σκηνῆς δορυφορήματος λαμπροῦ 


8 


ὅ ξητῶν Ὑ΄: καὶ ξητῶν 10 ΣΧ: δίαιταν καὶ 11 Ἐ: 
αὐτῷ -- αὐτὸό 38 καλῶν τοὶ ἀλλὰ] οτι. Πάθπι 
80 ἀλλ᾽ ἢ] ἀλλὰ μὴ ταοῖ 


1ΒΕᾺ ὙΠ. 288 


δεόμενος ἢ πάνυ χαρίξεσϑαι τῇ κλήσει πεπεισμένος 
καὶ τιμᾶν, ἐπάγεται, παραιτητέος εὐθύς. εἰ δὲ φί- 
λος καὶ συνήϑης, οὐκ εὐθὺς ὑπακουστέον᾽ ἀλλ᾽ ἐὰν 
δοκῇ δεῖσθαί τινος ἀναγκαίας ὁμιλίας καὶ κοινω- 
δ νίας καιρὸν ἄλλον οὐκ ἐχούσης, ἢ διὰ χρόνου πο- 
ϑὲν ἀφιγμένος ἢ μέλλων ἀπαίρειν φανερὸς ἣ δι᾽ 
εὔνοιαν ἐπιϑυμῶν καὶ ποθῶν συμπεριενεχϑῆναι, 
καὶ μήτε πολλοὺς μήτ᾽ ἀλλοτρίους, ἀλλ᾽ αὑτὸν ἢ 
μετ᾽’ ὀλίγων ἑταίρων ἐπαγόμενος, ἢ μετὰ ταῦτα 
1ὸ πάντα πραγματευόμενος ἀρχήν τινα συνηϑείας καὶ 
φιλίας δι’ αὑτοῦ γενέσϑαι τῷ καλουμένῳ πρὸς τὸν Ε 
καλοῦντα χρηστὸν ὄντα καὶ φιλίας ἄξιον. ἐπεὶ τούς 
γε μοχϑηρούς, ὅσῳ μᾶλλον ἐπιλαμβάνονται καὶ συμ- 
πλέκονται, καϑάπερ βάτους καὶ ἀπαρίνας ὑπερβα- 
τὸ τέον ἐστί κἂν ἐπιεικεῖς οἱ ἄγοντες ὦσι πρὸς ἐπι- 
εἰκῆ δὲ μὴ ἄγωσιν, οὐ δεῖ συνακολουθεῖν οὐδ᾽ 
ὑπομένειν, ὥσπερ διὰ μέλιτος φάρμακον λαμβάνον- 
τας, μοχϑηρὸν διὰ χρηστοῦ φίλον. ἄτοπον δὲ καὶ 
τὸ πρὸς ἀγνῶτα κομιδῇ καὶ ἀσυνήϑη βαδίξειν, ἂν 
3. μή τις ἦ διαφέρων ἀρετῇ, καϑάπερ εἴρηται, καὶ 
τοῦτο φιλίας ποιησόμενος ἀρχὴν καὶ ἀγαπήσων τὸ 
ῥαδίως καὶ ἀφελῶς ἀφικέσϑαι σὺν ἑτέρῳ πρὸς αὐ- 
τόν. καὶ μὴν τῶν συνήϑων πρὸς τούτους μάλιστα 
βαδιστέον ὑφ᾽ ἑτέρου καλούμενον, οἷς ἐφίεται μεϑ᾽ 
35 ἑτέρων καὶ αὐτοῖς βαδίξειν πρὸς ἡμᾶς. Φιλίππῳ 


3 καὶ Μ' 8 ἦ Βεβοθιθῖθι ἢ ἀ14 καὶ ἀπαρίνας 
βοχὶρϑὶ οὔτῃ Ηθτομοτο: καὶ ἀναιρεῖν καὶ γἱᾶ, βγταν. 

11 Μι λαμβάνοντες 91 Β: ἀγάπης. ὧν 34 ἰάθπι: ὑφίε- 
ται 35 Φιλίππῳ] οἵ, Χεπ. ὅγταρ. 1, 18 


284 ὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


μὲν γὰρ ἐδόκει τῷ γελωτοποιῷ τὸ αὐτόκλητον ἐπὶ 
δεῖπνον ἐλθεῖν γελοιότερον εἶναι τοῦ κεκλημένον" 
ἀγαϑοῖς δὲ καὶ φίλοις ἀνδράσι παρὰ φίλους καὶ 
ἀγαθοὺς σεμνότερόν ἐστι καὶ ἥδιον, ἂν μὴ καλέ- 
σασι μηδὲ προσδοχῶσιν ἐν καιρῷ παραγίγνωνται κα 
μετὰ φίλων ἑτέρων, εὐφραίνοντες ἅμα τοὺς δεχο- 

110 μένους καὶ τιμῶντες τοὺς ἀγαγόντας. ἥκιστα δὲ πρὸς 
ἡγεμόνας ἢ πλουσίους ἢ δυνάστας μὴ καλουμένους 
ὑπ᾿ αὐτῶν ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἑτέρων πρέπει βαδίξειν, ἀναι- 
δείας καὶ ἀπειροκαλίας καὶ φιλοτιμίαρ ἀκαίρου δόξαν τὸ 
οὐκ ἄλογον φυλαττομένους. 


Β ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ζ΄. 
Εἰ δεῖ παρὰ πότον αὐλητρίσι χρῆσϑαι. 


ΠΡΟΣΘΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
4ΙΟΓΕΝΊΑΝΟΣ, ΣΟΦΙΣΤῊΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ. 15 


1. Περὶ ἀκροαμάτων ἐν Χαιρωνείᾳ λόγοι παρὰ 
πότον ἐγένοντο 4Διογενιανοῦ τοῦ Περγαμηνοῦ πα- 
φόντορ, καὶ πράγματ᾽ εἴχομεν ἀμυνόμενοι βαϑυπώ- 
γωνα σοφιστὴν ἀπὸ τῆς Στοᾶς, ὃς ἐπήγαγε τὸν 
Πλάτωνα κατηγοροῦντα τῶν αὐλητρίσι χρωμένων 50 
παρ᾽ οἶνον, ἀλλήλοις δὲ συγγίγνεσθαι διὰ λόγου 
μὴ δυναμένων. καίτοι παρὼν ἀπὸ τῆς αὐτῆρ παλαί- 


4 Βαβιοϑθυβῖθ: καλέσωσι 6 τοὺρ] καὶ τι 18 αὖ- 
λητρίδι γὙ6] αὐλιστρίσι ἰάθτο (βθὰ τοῦθ )  ὥζ20 Πλά- 
τῶνα] 5 τρ. Ρ. 1169 


118ῈῈ ΥἹΙ. 28ῦ 


στρας Φίλιππος ὁ Προυσιεὺς ἐᾶν ἐκέλευσε τοὺς παρ᾽ 
᾿ἀγάϑωνι δαιτυμόνας ἐχείνους παντὸς αὐλοῦ καὶ 
πηκτίδων ἐπιτερπέστερα φϑεγγομένους" οὐ γὰρ αὐ- Ο 
λητρίδα, παρόντων ἐκείνων, ἐκπεσεῖν ϑαυμαστὸν ἦν, 
π5ἀλλ᾽ εἰ μὴ καὶ πότου καὶ σίτου λήθη κατελάμβα- 
νεν ὑφ᾽ ἡδονῆς καὶ κηλήσεωρ τὸ συμπόσιον. καί- 
τοι Ξενοφῶν οὐκ ἠσχύνϑη, Σωκράτους καὶ ᾽άντι- 
σϑένους καὶ ἄλλων παρόντων τοιούτων, τὸν γελω- 
τοποιὸν φέρων Φίλιππον, ὥσπερ Ὅμηρος τό 'χρόμυον 
1ὸ ποτῷ ὄψον, ὑποδεῖξαι τοῖς ἀνδράσι. Πλάτων δὲ 
τόν τ᾽ ᾿Αφριστοφάνους λόγον περὶ τοῦ ἔρωτος ὡς κω- 
μῳδίαν ἐμβέβληκεν εἰς τὸ Συμπόσιον, καὶ τελευ- 
τῶν ἔξωϑεν ἀναπετάσας τὴν αὔλειον ἐπάγει δρᾶμα 
τῶν ποικιλωτάτων, μεϑύοντα καὶ κώμῳ χρώμενον 
16 ἐστεφανωμένον ᾿Αλκιβιάδην. εἶϑ᾽ οἵ πρὸς Σωκρά- 
τὴν διαπληχτισμοὶ περὶ ᾿4γάϑωνος καὶ Σωκράτους Ὁ 
ἐγκώμιον, ὦ φίλαι Χάριτες, ἄρά γ᾽ εἰπεῖν ὅσιόν 
ἐστιν, ὅτι, τοῦ ᾿Απόλλωνος ἥκοντος εἰς τὸ συμπό- 
σιον ἡρμοσμένην τὴν λύραν ἔχοντος, ἱκέτευσαν ἂν 
30 οὗ παρόντες ἐπισχεῖν τὸν ϑεόν, ἕως ὁ λόγος συμ- 
περανϑῇ καὶ λάβῃ τέλορ; 'εἶτ᾽ ἐκεῖνοι μὲν οἵ ἄνδρερ᾽ 
ἔφη 'τοσαύτην ἐν τῷ διαλέγεσθαι χάριν ἔχοντες, 
ὅμως ἐχρῶντο τοῖς ἐπεισοδίοις καὶ διεποίκιλλον τὰ 
συμπόσια παιδιαῖς τοιαύταις" ἡμεῖς δὲ μεμιγμένοι 
"6 πολιτικοῖς καὶ ἀγοραίοις ἀνδράσι, πολλοῖς δ᾽, ὅταν 


9 Ὅμηρος] 4 629 κρόμμνον ταοὶ 10 ὑποδεῖξαι] 
ἐπιμῖξαι 11 ᾿ἀριστοφάνουρ οἵ. ΡΙαΥ. ΒγτΩρ. Ὁ. 1868 84, 
18 αὔλιον τοοὶ 11 φίλϑ χάριτος ταοὶ εἰπεῖν Ἐν: εἶπεν 
19 ἂν 


2860 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


οὕτω τύχωμεν, ἰδιώταις καὶ ὑπαγροικοτέροις ἐχβά- 
Ἑ λωμεὲν τὴν τοιαύτην χάριν καὶ διατριβὴν ἐκ τῶν 
συμποσίων ἢ ἀπίωμεν, ὥσπερ τὰς Σειρῆνας ἐπιού- 
σας φεύγοντες; ἀλλὰ Κλειτόμαχος μὲν ὁ ἀϑλητὴς 
ἐξανιστάμενος καὶ ἀπιών, εἴ τις ἐμβάλοι λόγον ἐρω- 
τικόν, ἐθαυμάξετο᾽ φιλόσοφος δ᾽ ἀνὴρ αὐλὸν ἐκ 
συμποσίου φεύγων καὶ ψαλτρίας ἁρμοξομένης ὑπο- 
δεῖσθαι βοῶν ταχὺ καὶ τὸν λυχνοῦχον ἅπτειν οὐ 
καταγέλαστός ἐστι, τὰς ἀβλαβεστάτας ἡδονάς, ὥσπερ 
οἷ κάνϑαροι τὰ μύρα, βδελυττόμενος; εἰ γὰρ ἄλλοτε, 
μάλιστα δήπου παρὰ πότον, προσπαιστέον ἐστὶ τού- 
τοιρ καὶ δοτέον εἰς ταῦτα τῷ ϑεῷ τὴν ψυχήν. ὡς 
τά γ᾽ ἄλλα φίλος ὧν Εὐριπίδης ἐμὲ γοῦν οὐ πέ- 
Ε πεικε, περὶ μουσικῆς νομοϑετῶν, ὡς ἐπὶ τὰ πένϑη 
καὶ τὰς βαρυφροσύνας μετακομιστέας οὔσης" ἐκεῖ τὸ 
μὲν γὰρ ὥσπερ ἰατρὸν ἐφιστάναι δεῖ νοσοῦσιν ἐσπου- 
δακότα καὶ νήφοντα τὸν λόγον, τὰς δὲ τοιαύτας 
ἡδονὰς τῷ Διονύσῳ καταμίξαντας ἐν παιδιᾶς μέρει 
τίϑεσϑαι. χάριεν γάρ τοι τὸ τοῦ “άκωνος, ὃς, 
᾿4ϑήνησι καινῶν ἀγωνιξομένων τραγῳδῶν, ϑεώμε- τὸ 
νος τὰς παρασκευὰς τῶν χορηγῶν καὶ τὰς σπουδὰς 
τῶν διδασκάλων καὶ τὴν ἅμιλλαν οὐκ ἔφη σωφρο- 
νεῖν τὴν πόλιν μετὰ τοσαύτης σπουδῆς παίζουσαν. 
111 τῷ γὰρ ὄντι παίξοντα δεῖ. παίξειν καὶ μήτε δαπά- 
νῆς πολλῆς μήτε τῶν πρὸς ἄλλα χρησίμων καιρῶν 55 
ὠνεῖσϑαι τὸ ῥᾳϑυμεῖν, ἀλλ᾽ ἐν πότῳ καὶ ἀνέσει 


. 


ΕΙ 


6. Τυτπθῦυβ: ἐθαύμαξεν 1Μ: ὑποδεῖται 8. λυχνοῦ- 
χον] λύχνον Οοδοίυθ 10 βδελυττόμενοι τοῦ 18 Εὐρι- 
πίδηρ] οἵ. Μοᾶ, 500 βᾳ. Ποουτα ἐπάϊοανίς Ναποκίυθ 19 ὃς Β' 





Τ1ΒΕῈ ΥΠ. 281 


τῶν τοιούτων ἀπογεύεσθαι καὶ σκοπεῖν ἅμα τερπό- 
μένον, εἴ τι χρήσιμον ἐξ αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν. 


ΠΡΟΒΔΑΗΜΑ͂ Η΄. 
Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 


5 ΠΡΟΣΩΙΙΑ ΤΟΥ ΔΊΑΔΟΓΟΥ. 
4ΦΙΟΓΈΝΙΑΝΟΣ, ΣΟΦΙΣΤΗΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ. 


1. Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη, βουλόμενον αὖϑις ἀν- 
τιλέγειν τὸν σοφιστὴν ἐγὼ διακρουόμενος "ἐκεῖνο Β 
μᾶλλον᾽ ἔφην 'σκέψαιτ᾽ ἄν τις, ὦ Διογενιανέ, πολ- 

10 λῶν ἀκροαμάτων ὄντων ποῖον ἂν μάλιστα γένος εἰς 
πότον ἐναρμόσειξ, καὶ παρακαλῶμεν ἐπικρῖναι του- 
τονὶ τὸν σοφόν" ἀπαϑὴς γὰρ ὧν πρὸς ἅπαντα καὶ 
ἀκήλητος οὐκ ἂν σφαλείη πρὸ τοῦ βελτίονος ἐλέ- 
σϑαι τὸ ἥδιον. ὡς οὖν ὅ τε Διογενιανὸς παρεχώ- 

16 λει καὶ ἡμεῖς, οὐδὲν μελλήσας ἐκεῖνος ἔφη τἄλλα 
μὲν ἐπὶ τὴν ϑυμέλην καὶ τὴν ὀρχήστραν ἐξελαύνειν, 
εἰσάγειν δὲ τὸ νεωστὶ μὲν ἐν Ῥώμῃ παρεισηγμένον 
εἰς τὰ συμπόσια, μήπω δ᾽ ἀναλάμπον ἐν τοῖς πολ- 
λοῖς. “ἴστε γάρ᾽ εἶπεν ὅτι τῶν Πλάτωνος διαλό- Ο 

30 γῶν διηγηματικοί τινές εἰσιν οἵ δὲ δραματικοί" 
τούτων οὖν τῶν δραματικῶν τοὺς ἐλαφροτάτους 
ἐκδιδάσκονται παῖδες, ὥστ᾽ ἀπὸ στόματος λέγειν" 


πρόσεστι δ᾽ ὑπόχρισις πρέπουσα τῷ ἤϑει τῶν ὑπο- 


1 Ιιροπίοθυβ: τερπόμενοι 1": ἐρρέϑη 10 ὄντων " 
ἴθ, ποῖ ἂν ταὶ 12 τὸ Μ 16 ΚΕ: οὐδὲ 


2388 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΌΜ 


κειμένων προσώπων καὶ φωνῆς πλάσμα καὶ σχῆμα 
καὶ διαϑέσεις ἑπόμεναι τοῖς λεγομένοις. ταῦϑ᾽ οἵ 
μὲν αὐστηροὶ καὶ χαρίεντες ἠγάπησαν ὑπερφυῶς, 
οἱ δ᾽ ἄνανδροι καὶ διατεθρυμμένοι τὰ ὦτα δι’ ἀμου- 
σίαν καὶ ἀπειροκαλίαν, οὕς φησιν ᾿Αριστόξενος χο- δ 
λὴν ἐμεῖν, ὅταν ἐναρμονίου ἀκούσωσιν, ἐξέβαλον" 
καὶ οὐ ϑαυμάσαιμ᾽ ἄν, εἰ τὸ πάμπαν ἐκβάλλουσιν" 
ἐπικρατεῖ γὰρ ἡ ϑηλύτης. 
2. Καὶ ὁ Φίλιππος ὁρῶν ὑποδυσχεραίνοντας 
Ῥ ἐνίους 'φείδου᾽ εἶπεν ὦ τᾶν, καὶ παραβάλλου λοι- τὸ 
δορῶν ἡμᾶς" ἡμεῖς γάρ ἐσμὲν οἵ πρῶτοι τοῦ πρά- 
γματος εἰσαγομένου δυσχεράναντες ἐν Ῥώμῃ καὶ 
καϑαψάμενοι τῶν ἀξιούντων Πλάτωνα διαγωγὴν ἐν 
οἴνῳ ποιεῖσϑαι, καὶ τῶν Πλάτωνος διαλόγων ἐπὶ 
τραγήμασι καὶ μύροις ἀκούειν διαπίνοντας" ὅτε, καὶ τ 
“Σαπφοῦς ἀναλεγομένης καὶ τῶν ᾿Αναχρέοντος, ἐγώ 
μοι δοχῶ καταϑέσϑαι τὸ ποτήριον αἰδούμενος. πολλὰ 
δ᾽ εἰπεῖν ἐπιόν μοι δέδια μὴ μετὰ σπουδῆς τινος 
οὐ παιδιᾶς διαλέγεσθαι πρός σε δόξω ὅϑεν, ὡς 
ὁρᾶς, ποτίμῳ λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοήν᾽ κατακλύσαι τ0 
τῷ φίλῳ 4ιογενιανῷ μετὰ τῆς κύλικος δίδωμι. 

8. Δεξάμενος οὖν ὁ Διογενιανός “ἀλλὰ καὶ τού- 
τουρ᾽ ἔφη 'νήφοντας ἀκούω λόγους" ὥσϑ᾽ ὃ οἶνος 
ἡμᾶς ἀδικεῖν οὐκ ἔοικεν οὐδὲ κρατεῖν. δέδια δὴ 

δ ἀριστόξενος] ΜΈΘ]16τ. 2 ῬΡ. 388 6 κατακούσασιν 
οὗ, Ρ. 1929 ἴθ. “: ἐξέβαλλον 10. οἵ, Ατἱβίορῃ. ββη. 
180. 3809 16 Ὑ): διατείνονταρ 16 ἰάθπι: ἀψαδεχομέ- 
νης 18 εἶπεν τιϑὶ ἐπιὸν Οοπᾶοϑ: ἐπιόντα 19 οὐ 
παιδιᾶς διαλέγεσθαι ": οὐ παιδιᾶς λέγεϑθϑαι δόξη ταοὶ 


ποτίμῳ λόγῳ] οἴ. ῬΙαί. Ῥμαθᾶτ. Ρ. 3484 94 ἀδικεῖν Τατ- 
πθραθ: εὐδοκιμεῖν διαὺ εὐδοκεῖν 


11ΒΕΒᾺ ΥΠ. 289 


μὴ καὶ αὐτὸς εὐθύνας ὑπόσχω' καίτοι τὰ πολλὰ 
περικοπτέα τῶν ἀκροαμάτων ἐστί: πρώτην τραγῳ- 
δίαν, ὡς οὐ πάνυ τι συμποτικὸν ἀλλὰ σεμνότερον 
βοῶσαν καὶ σχευωρουμένην πραγμάτων ὑποκρίσεις 
ὁπάϑος ἐχόντων καὶ οἶχτον. ἀποπέμπω δὲ τῆς ὁρ- Β 
χήσεως τὴν Πυλάδειον, ὀγκώδη καὶ παϑητικὴν καὶ 
πολυπρόσωπον οὖσαν᾽ αἰδοῖ δὲ τῶν ἐγκωμίων ἐκεί- 
νῶν, ἃ Σωκράτης περὶ ὀρχήσεως διῆλθε, δέχομαι 
τὴν Βαϑύλλειον αὐτόϑεν πέξαν τοῦ κόρδακος ἅπτο- 
τὸ μένην, Ἠχοῦς ἤ τινος Πανὸς ἢ Σατύρου σὺν Ἔρωτι 
κωμάξοντος ὑπόρχημά τι διατιϑεμένην. τῶν δὲ κω- 
μῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμο- 
στος ἀνθρώποις πίνουσιν" ἥ τε γὰρ ἐν ταῖς λεγο- 
μέναις παραβάσεσιν αὐτῶν σπουδὴ καὶ παρρησία 
15 λίαν ἄκρατός ἐστι καὶ σύντονος, ἥ τε πρὸς τὰ σχώμ- 118 
ματα καὶ βωμολοχίας εὐχέρεια δεινῶς κατάκορος καὶ 
ἀναπεπταμένη καὶ γέμουσα ῥημάτων ἀκόσμων καὶ 
ἀκολάστων ὀνομάτων ἔτι δ᾽ ὥσπερ ἐν τοῖς ἡγεμο- 
νικοῖς δείπνοις ἑχάστῳ παρέστηκε τῶν κατακειμέ- 
νῶν οἰνοχόος, οὕτω δεήσει γραμματικὸν ἑκάστῳ τὸ 
καϑ᾽ ἕκαστον ἐξηγεῖσθαι, τίς ὁ Δαισποδίας παρ᾽ 
Εὐπόλιδι καὶ ὃ Κινησίας παρὰ Πλάτωνι καὶ ὁ 
“Μάμπων παρὰ Κρατίνῳ, καὶ τῶν κωμῳδουμένων 
ἕκαστος᾽ ὥστε γραμματοδιδασκαλεῖον ἡμῖν γενέσϑαι 


1 καὶ γάρ το αὰὶὀ ὀ 8 περικοπτέον;!Ρ πράτην τὴν 
Ηαϊέοεπυβ 8. Σωκράτηρ] οἵ. Χοῃ, βγταρ. 3, 16 11 ὁπόρ- 
μά τι Ὑ οχ Αἰδθπ, Ρ. 306: ὑπορχήματος διατιϑεμένην] 
ζημθεμένην ταθὶ 21 Μ: λαισμοδίας οἴ. ΚοΟΚ. 1 ν. 384 
35 Κινησίας] οἵ. ΡΙαῦ, Θοτρ. Ρ. 6016 838 Μάμπων] τἱᾶ. 
Βυϊά, 5. ν. Αἰμθη. Ρ. 8449 

Ῥιαιατομι Μοταιία, οι. ΤΥ. 19 


290 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΌΜ 


τὸ συμπόσιον ἢ κωφὰ καὶ ἄσημα τὰ σκώμματα 
Β διαφέρεσθαι. περὶ δὲ τῆς νέας κωμῳδίας τί ἂν 
ἀντιλέγοι τις; οὕτω γὰρ ἐγκέκραται τοῖς συμπο- 
σίοις, ὡς μᾶλλον ἂν οἴνου χωρὶς ἢ Μενάνδρου 
διακυβερνῆσαι τὸν πότον. ἥ τε γὰρ λέξις ἡδεῖα 
καὶ πεζὴ κατέσπαρταὶ τῶν πραγμάτων, ὡς μήϑ᾽ 
ὑπὸ νηφόντων καταφρονεῖσθαι μήτ᾽ οἰνωμένους 
ἀνιᾶν" γνωμολογίαι τε χρησταὶ καὶ ἀφελεῖς ὑπορ- 
φέουσαι καὶ τὰ σχληρότατα τῶν ἠθῶν ὥσπερ ἐν 
πυρὶ τῷ οἴνῳ μαλάττουσι καὶ κάματουσι πρὸς τὸ τὸ 
ἐπιεικέστερον" ἥ τε τῆς σπουδῆς πρὸς τὴν παιδιὰν 
ἀνάχρασις ἐπ’ οὐδὲν ἂν πεποιῆσϑαι δόξειεν ἀλλ᾽ 
Ο ἢ πεπωχότων καὶ διακεχυμένων ἡδονὴν ὁμοῦ καὶ 
ὠφέλειαν. ἔχει δὲ καὶ τὰ ἐρωτικὰ παρ᾽ αὐτῷ και- 
ρὸν πεπωκόσιν ἀνθρώποις, καὶ ἀναπαυσομένοις μϑτὰ τ 
μικρὸν ἀπιοῦσι παρὰ τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας" οὔτε 
παιδὸς ἔρως ἄρρενός ἐστιν ἐν τοσούτοις δράμασιν, 
αἵ τε φϑοραὶ τῶν παρϑένων εἰς γάμον ἐπιεικῶς 
καταστρέφουσι' τὰ δὲ πρὸς ἑταίρας, ἂν μὲν ὦσιν 
ἐταμαὶ καὶ ϑρασεῖαι, διακόπτεται σωφρονισμοῖς τισὺν 50 
ἢ μετανοίαις τῶν νέων" ταῖς δὲ χρησταῖς καὶ ἀν- 
τερώσαις ἢ πατήρ τις ἀνευρίσκεται γνήσιος, ἢ χρό- 
νος τις ἐπιμετρεῖται τῷ ἔρωτι, συμπεριφορὰν αἰδοῦς 
ἔχων φιλάνθρωπον. ταῦτα δ᾽ ἀνθρώποις ἄλλο μέν 
τι πράττουσιν ἴσως οὐδεμιᾶς σπουδῆς ἄξιά ἐστιν" κ᾽ 


8 ἂν Ἠοτπογάθηθβ ἂν λέγοι τις Μαάνίρίαβ 8 συγ- 
κέκραται Ὀοδοίπε δ διακυβερνήσαι Ὀυθ᾿ποταθ, Δ} δίας 
βοᾷ εἰμ] ορὺβ οἵ, ᾿ δ460ὴ ΤῈ ποῖ ὠνωμένους οογείβοτο, 
11 θτα. Ἐταρθτῖαβ: ἐπιδικέστατονυ 12 ἄλλη το 16 οὔτε 
γὰρ} 90 ἐταμαὶ Τυχποθαα: ἵκαναὶ 


ΠΒΕᾺΒ ΥἹΙ. 291 


ἐν δὲ τῷ πίνειν οὐ ϑαυμάσαιμ᾽ ἄν, εἰ τὸ τερπνὸν Ὁ 
αὐτῶν καὶ γλαφυρὸν ἅμα καὶ πλάσιν τινὰ καὶ κατα- 
κόσμησιν ἐπιφέρει, συνεξομοιοῦσαν τὰ ἤϑη τοῖς 
ἐπιεικέσι καὶ φιλανθρώποιρ.᾽ 
δ 4. Ὁ μὲν οὖν Διογενιανὸς ἢ παυσάμενος ἢ δια- 
λιπὼν ἐσιώπησεν" ἐπεφυομένου δ᾽ αὐτῷ τοῦ σοφισ- 
τοῦ πάλιν καὶ ῥήσεις τινὰς οἰομένου δεῖν τῶν ᾽4ρι- 
στοφανείων περαίνειν, ὃ Φίλιππος ἐμὲ προσαγορεύσας 
"οὗτος μέν᾽ ἔφη 'τὴν ἐπιθυμίαν ἐμπέπληκε, τὸν 
10 ἥδιστον αὐτῷ Μένανδρον ἐπαινέσας, καὶ τῶν ἄλλων 
οὐδὲν ἔτι φροντίζειν ἔοικε. λείπεται δὲ πολλὰ τῶν Ε 
ἀκροαμάτων ἡμῖν ἀνεξέταστα, περὶ ὧν ἂν ἡδέως 
ἀκούσαιμί σου" τὸν δὲ τῶν ξωδιογλύφων ἀγῶνα 
βφαβεύσομεν αὔριον, ἂν δοκῇ τῷ ξένῳ καὶ 4ιογε- 
16 νιανῷ, νήφοντες. οὐκοῦν ἔφην ἐγώ 'μῖμοί τινες 
εἰσίν, ὧν τοὺς μὲν ὑποθέσεις τοὺς δὲ παίγνια κα- 
λοῦσιν" ἁρμόξειν δ᾽ οὐδέτερον οἶμαι συμποσίῳ γέ- 
νος, τὰρ μὲν ὑποϑέσεις διὰ τὰ μήκη τῶν δραμάτων 
καὶ τὸ δυσχορήγητον" τὰ δὲ παίγνια, πολλῆς γέ- 
30 μοντὰα βωμολοχίας καὶ ἀπερμολογίας, οὐδὲ τοῖς τὰ 
ὑποδήματα κομίζουσι παιδαρίοις, ἄν γε δὴ δεόπο- 
τῶν ἧ σωφρονούντων, ϑεάσασϑαι προσήκει. οἵ δὲ 
πολλοί, καὶ γυναικῶν συγκατακειμένων καὶ παίδων Ῥ 
ἀνήβων, ἐπιδείκνυνται μιμήματα πραγμάτων καὶ λό- 
36 γον, ἃ πάσης μέϑης ταραχωδέστερον τὰς ψυχὰς δια- 


δ᾽ Ἠοτπογάθημβ: διαλεέπων .10. παραινέσας ταρὶ 

16 ὧν] ὡς πιοῖ 11 Β: ἁρμόξει 81 ἄν γε δὴ " 

ἢ γε δὴ οἵ, Ῥ. 6070. 1188. Ῥαβδῖτει 32 ἢ] ἢ τὸ] 
ΤΏΘῚ 


105 


292 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ. 


τίϑησιν. ἀλλ᾽ ἥ γε κιθάρα πάλαι που καὶ καϑ᾽ 
Ὅμηρον ἔτι τοῖς χρόνοις γνωρίμη τῆς δαιτός ἐστι, 
καὶ μαχρὰν οὕτω φιλίαν καὶ συνήθειαν οὐ πρέπει 
διαλύειν, ἀλλὰ δεῖσθαι τῶν κιθαρῳδῶν μόνον, ὅπως 
τὸν πολὺν ϑρῆνον καὶ γόον ἐξαιρῶσι τῶν ὠδῶν, 
εὔφημα καὶ πρέποντα ϑαλιάξουσιν ἀνθρώποις ᾷδον- 
τες. τὸν δ᾽ αὐλὸν οὐδὲ βουλομένοις ἀπώσασϑαι τῆς 
118 τραπέξης ἔστιν. αἵ γὰρ σπονδαὶ ποθοῦσιν αὐτὸν 
ἅμα τῷ στεφάνῳ καὶ συνεπιφϑέγγεται τῷ παιᾶνι τὸ 
ϑεῖον, εἶτ᾽ ἀπελίγανε καὶ διεξῆλθε τῶν ὥτων κατα- 
χεόμενος φωνὴν ἡδεῖαν ἄχρι τῆς ψυχῆς ποιοῦσαν 
γαλήνην" ὥστ᾽, εἴ τι τῶν ἀσηρῶν καὶ πεφροντισμέ- 
νων ὃ ἄκρατος οὐκ ἐξέσεισεν οὐδὲ διέλυσε, τοῦτο 
τῇ χάριτι καὶ πραότητι τοῦ μέλους ὑποκατακλινό- 
μένον ἡσυχάξειν, ἄν γε δὴ καὶ αὐτὸς τὸ μέτριον 
διαφυλάττῃ μὴ παϑαινόμενος μηδ᾽ ἀνασοβῶν καὶ 
παρεξιστὰς βόμβυξι καὶ πολυχορδίαις τὴν διάνοιαν 
Β ὑγρὰν ὑπὸ τῆς μέϑης καὶ ἀκροσφαλῆ γεγενημένην. 
ὡς γὰρ τὰ ϑρέμματα λόγου μὲν οὐ συνίησι διά- 
νοιὰν ἔχοντος, σιγμοῖς δὲ καὶ ποππυσμοῖς ἀμελέσιν 
ἢ σύριγξι καὶ στρόμβοις ἐγείρουσι καὶ κατευνάξουσι 
πάλιν οἵ νέμοντες, οὕτως, ὅσον ἔνεστι τῇ ψυχῇ 
φορβαδικὸν καὶ ἀγελαῖον καὶ ἀξύνετον λόγου καὶ 
ἀνήκοον, μέλεσι καὶ ῥυϑμοῖς ἐπιψάλλοντες καὶ κα- 


1 δαὺ ΙΒ τουϊαπάσπι δὰξ βοϊυτὰ πάλαι ἱπ παλαιά 
φουτῖβ. οἵ, Ὁ. 1189: καὶ τοῖς χρόνοις δὲ σφόδρα παλαιός 
ἐστι δ": ἐξαίρωσπι 18 Ὀυθῦπθτυδ: ἀσήρων 18 τοῦτο 
Ἐ: τοῦτον 14 Ἰάθπι: ὑποκατακλειόμενον 11 βόμβυξι] 
τϑοῦθ μαρϑῦ οἵ. Ῥο]]υο. 4, 8) 30 ἐμμελέσιν Χ 32 πάλιν 
Ἐ: καὶ πάλιν 


10 


11ΒΕΒ ΥΠ. 298 


ταυλοῦντες εὖ τίθενται καὶ καταπραὔνουσιν. οὐ 
μὴν ἀλλ᾽ εἰ δεῖ τό γ᾽ ἐμοὶ φαινόμενον εἰπεῖν, οὔτ᾽ 
ἂν αὐλοῦ ποτε καϑ’ αὑτὸν οὔτε λύρας μέλει χωρὶς 
λόγου καὶ ὠδῆς ἐπιτρέψαιμι τὸ συμπόσιον, ὥσπερ 
5 ῥεύματι φέρεν ὑπολαμβάνοντι" δεῖ γὰρ οὕτως ἐθίζειν 
καὶ σπουδάξοντας καὶ παίξοντας, ὥστε καὶ τὰς ἧδο- Ο 
νὰς ἐκ λόγου λαμβάνειν καὶ τὰς διατριβὰς ἐν λόγῳ 
ποιεῖσϑαι" τὸ δὲ μέλος καὶ τὸν δυϑμὸν ὥσπερ ὄψον 
ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ μὴ καϑ᾽ αὑτὰ προσφέρεσϑαι μηδὲ 
10 λιχνεύειν. ὡς γὰρ ἡδονὴν ἐν οἴνῳ καὶ ὄψῳ τῇ χρείᾳ 
τῆς τροφῆς συνεισιοῦσαν οὐδεὶς ἀπωθεῖται, τὴν δ᾽ 
ἐπὶ τοῖς μύροις οὐκ ἀναγκαίαν καὶ περίεργον οὖσαν 
ὃ Σωκράτης ἐπὶ κόρρης ῥαπίξων ἐξέβαλλεν" οὕτω 
ψαλτηρίου φωνῆς καὶ αὐλοῦ, καϑ᾽ ἑαυτὴν τὰ ὦτα 
1 κοπτούσης, μὴ ὑπακούωμεν᾽ ἂν δ᾽ ἕπηται μετὰ λόγου 
καὶ ὠδῆς ἑστιῶσα καὶ τέρπουσα τὸν ἐν ἡμῖν λόγον, 
εἰσάγωμεν, οἰόμενοι καὶ τὸν Μαρσύαν ἐκεῖνον ὑπὸ 
τοῦ ϑεοῦ κολασϑῆναι, ὅτι φορβειᾷ καὶ αὐλοῖς ἐπι- Ὁ 
στομίσας ἑαυτὸν ἐτόλμησε ψιλῷ μέλει διαγωνίξε- 
30 σϑαι πρὸς ὠδὴν καὶ κιϑάραν. μόνον᾽ ἔφην ἵσκο- 
πῶμεν, ὅπως συμπόταις διὰ λόγου καὶ φιλοσοφίας 
ἀλλήλους εὐφραίνειν δυναμένοις μηδὲν ἐπάξομεν 
τοιοῦτον ϑύραϑεν, ὃ κώλυμα διαγωγῆς μᾶλλον ἢ 
διαγωγή τις ἔσται. οὐ γὰρ μόνον ὅσοι τὴν σωτη- 
35 ρέαν οἴκοι καὶ παρ᾽ αὑτῶν ἔχοντες 
᾿ «; γέ : 
ὁ ἀκαρέεμι ταῖτο. ἐετοίνιαι ν΄. α καὶ παβοντό τὴ 
18 ἐξέβαλλεν] οἵ. Χοη. ϑγαρ. ὁ. 23 16 ποπτούση τηοὶ 


18 φορβαίαι γο] φορβαία τοὶ 10 Μ: μέρει 88 ϑύραϑεν 
ὙΤ: οὐράθεν 84 ἡ δ᾽ ἀγωγὴ τοῦτο " 


294 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΤΑΙΙΌΜ. 


ἄλλην ϑέλουσιν εἰσαγώγιμον λαβεῖν; 
ὡς Εὐριπίδης εἶπεν, ἀβέλτεροί εἰσιν, ἀλλὰ καὶ ὅσοι, 
πολλῆς ἐν αὐτοῖς εὐφροσύνης καὶ ϑυμηδίας παρού- 
σης, ἔξωϑεν ἐπάγειν τὰ τέρποντα φιλοτιμοῦνται. 
Ἑκαὶ γὰρ ἡ τοῦ μεγάλου βασιλέως μεγαλοφροσύνη 
πρὸς ᾿Ανταλκίδαν τὸν Δάκωνα δεινῶς ἀπειρόκαλος 
ἐφάνη καὶ ἀγροῖκος, ὁπηνίκα ῥόδων καὶ κρόκου με- 
μιγμένων στέφανον εἰς μύρον βάψας ἔπεμψεν αὐτῷ, 
τὸ σύμφυτον καὶ ἴδιον καλὸν ἀποσβέσας καὶ καϑυ- 
βρίσας τοῖς ἄνϑεσιν. ὅμοιον οὖν ἐστι τό, συμπο- 
σίου χάριν ἔχοντος ἐν ἑαυτῷ καὶ μοῦσαν ἰδίαν, 
καταυλεῖν καὶ καταψάλλειν ἔξωθεν, ἀφαιρούμενον 
τῷ ἀλλοτρίῳ τὸ οἰκεῖον. μάλιστα γοῦν ἀκροαμά- 
τῶν ἂν εἴη καιρὸς ἐν συμποσίῳ κυμαίνοντι καὶ 
Ἑ κορυσσομένῳ πρὸς ἔριν ἢ φιλονεικίαν" ὥστε λοιδο- 
ρίαν τινὰ κατασβέσαι καὶ ξητήσεως εἰς ἅμιλλαν 
ἀτερπῆ καὶ ἀγῶνα σοφιστικὸν ἐχφερομένης ἐπιλαμ- 
βάνεσϑαι, καὶ ἀγῶνας ἐκκλησιαστικοὺς καὶ ἀγοραί- 
ους ἐπισχεῖν, ἄχρι ἂν αὖϑις ἐξ ἀρχῆς ἀϑόρυβον καὶ 
ἀνήνεμον γένηται τὸ συμπόσιον.᾽ 


1 Ναυοκ. Ρ. 618 Χ: ἐθέλουσιν 2 εἰσιν] 6]. ΠοΘἈ- 
ποτὰ 6 ἀντιαλκίδαν τοοὶ 10 τοῖς ἀνθοῦσι(Ψ) ταδὶ 

14 ἂν "5 1 θῖη. Αποηγιθβ: κρουσσομέδξῳ 18 ἀγῶνας 
Ἐ: πρὸς ἀγῶνας 30 νήνεμον Χ 


11ΒΕΒ ΥΠ. 296 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Θ΄. τι 
“Ὅτι βουλεύεσθαι παρὰ πότον οὐχ ἧττον ἦν Ἑλληνικὸν 
ἢ Περσικόν. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
δ ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ, ΓΛΑΎΚΙΑΣ. 


1. Περὶ ὧν ἔμελλον ἐκκλησιάξειν ᾿4ϑηναῖοι λό- 
γος ἦν παρὰ τὸ δεῖπνον, ἑστιῶντος ἡμᾶς Νικοστρά- 
του" καί τινος εἰπόντος ὡς “Περσικὸν πρᾶγμα ποι- 
οὔμεν, ὦ ἄνδρες, βουλευόμενοι παρ᾽ οἶνον “τί 

1ὸ μᾶλλον᾽ ἔφη ὃ Γλαυκίας ὑπολαβών “ἢ Ἑλληνικόν; 
Ἕλλην μὲν γὰρ ἦν ὁ εἰπών 
γαστρὸς ἀπὸ πλείης βουλὴ καὶ μῆτις ἀμείνων" 
“Ἕλληνες δὲ σὺν ᾿Δγαμέμνονι Τροίαν ἐπολιόρκουν, 
οἷς φαγοῦσι καὶ πιοῦσιν 
16 ὃ γέρων πάμπρωτον ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν, Β 
ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο τῆς κλήσεως καὶ τῶν ἀρίστων εἰση- 
γητὴς τῷ βασιλεῖ γενόμενος, 
“δαίνυ δαῖτα γέρουσι; 
'ἱπολλῶν᾽ γάρ τοι (φησίν) ᾿ἀγρομένων τῷ πείσεαι, 
30 ὅς κεν ἀρίστην βουλὴν βουλεύσῃ. 
διὸ καὶ τὰ πλείστῃ χρησάμενα τῆς Ἑλλάδος εὐνο- 
8 ὧρ] ἀο!. αὶ 10 ἢ Βαρθοιοῖι 19 οἵ, Ρ, 009 


16 Ηοπι. Ἢ 834 ρῶτος ἰᾶθπι. 16 καὶ] ἀ6]. Β' 
18 Ποῃι. 1 10 30 ἘΠ 21 θα. ὙΥ : πλεῖστα 


296 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


μίᾳ γένη καὶ μάλιστα φιλοχωρήσαντα περὶ τοὺς ἀρ- 
χαίους ἐθισμοὺς ἐν οἴνῳ τὰς ἀρχὰς συνεῖχε. τὰ 
γὰρ παρὰ Κρησὶν ᾿Ανδρεῖα καλούμενα, παρὰ δὲ 
Σπαρτιάταις Φιδίτια, βουλευτηρίων ἀπορρήτων καὶ 
συνεδρίων ἀριστοκρατικῶν τάξιν εἶχεν, ὥσπερ οἶμαι υ 
Ὁ καὶ τὸ ἐνθάδε Πρυτανεῖον καὶ Θεσμοϑετεῖον" οὐ 
πόρρω δὲ τούτων ὃ νυχτερινὸς σύλλογος παρὰ Πλά- 
τωνι τῶν ἀρίστων καὶ πολιτικωτάτων ἀνδρῶν ἐστιν, 
ἐφ᾽’ ὃν ἀναπέμπεται τὰ μέγιστα καὶ πλείστης ἄξια 
φροντίδος. οἵ δὲ τῷ Ἑρμῇ ιο 
'πυμάτῳ σπένδοντες, ὅτε μνησαίατο κοίτου,᾽ 
ἄρ᾽ οὐκ εἰς ταὐτὸ συνάγουσι τῷ οἴνῳ τὸν λόγον; 
ὡς γοῦν παρόντι καὶ συνεπισκοποῦντι τῷ φρονιμω- 
τάτῳ ϑεῷ, πρῶτον ἀπαλλαττόμενοι προσεύχονται. 
οἱ δὲ πάμπαν ἀρχαῖοι ὡς οὐδὲ τοῦ Ἑρμοῦ δεόμε- τὸ 
νον τὸν Διόνυσον αὐτὸν Εὐβουλῆ καὶ τὴν νύκτα 
δι᾿ ἐκεῖνον εὐφρόνην’ προσεῖπον. 


Ρ ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ Ι΄. 
Εἰ καλῶς ἐποίουν βουλευόμενοι παρὰ πότον." 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 30 
ΓΛΔΑΎΚΙΗΣ, ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ. 

1. Ταῦτα τοῦ Γλαυκίου διεξελϑόντορ, ἔδοξαν 
ἡμῖν ἐπιεικῶς οἵ ϑορυβώδεις ἐκεῖνοι κατακεκοιμέ- 
σϑαι λόγοι, καὶ ὅπως ἔτι μᾶλλον αὐτῶν ἀμνηστία 

4 Ββεβι!θθῃβίβ: φιλίτια 9 ": ϑεσμοθέσιον ἴ Πλά- 


των!) ἂθ Τιορρ. Ρ. 9688 11 Ποχ. ἡ 188 13 ταὐτὸ ": 
τὸ αὐτὸ 1Ἷ προσεῖπεν τοοὶ 938 ὁτι. 8: κατακεκοιμῆσθαι 


Ι1ΒΕΒ ΥΠ. 291 


γένοιτο, ξήτησιν ἑτέραν ἐπάγων Νικόστρατος ἔφη 
πρότερον οὐ πάνυ μέλειν αὐτῷ Περσικοῦ τοῦ πρά- 
γματος εἶναι δοχοῦντορ᾽ ἐπεὶ δὲ νῦν Ἑλληνικὸν 
εἶναι πεφώραται, δεῖσθαι λόγου βοηϑοῦντος αὐτῷ 
ὁ πρὸς τὴν αὐτόϑεν φαινομένην ἀτοπίαν. “ὅ τε γὰρ 
λογισμός, ὥσπερ ὀφθαλμὸς ἐν ὑγρῷ σάλον ἔχοντι, 
δυσκίνητον ἡμῖν καὶ δύσεργόν ἐστι" τά τε πάθη Ἑ 
πανταχόϑεν ὥσπερ ἑρπετὰ πρὸς ἥλιον σαλευόμενα 
πρὸς τὸν οἶνον καὶ ἀναδυόμενα τὴν γνώμην ἐπι- 
τὸ σφαλῆ ποιεῖ καὶ ἀκατάστατον. ὅϑεν ὥσπερ ἡ 
κλίνη τοῖς πίνουσι τῆς καθέδρας ἀμείνων, ὅτι τὸ 
σῶμα κατέχει καὶ ἀπολύει κινήσεως ἁπάσης, οὕτως 
ἔχειν ἀτρέμα τὴν ψυχὴν ἄριστον᾽ εἰ δὲ μή, δοτέον, 
ὥσπερ παισὶν ἀτρεμεῖν μὴ δυναμένοις, οὐ δόρυ καὶ 
1 ξίφος, ἀλλὰ πλαταγὴν καὶ σφαῖραν, ὥσπερ ὁ ϑεὸρ 
τὸν νάρϑηκα τοῖς μεϑύουσιν ἐνεχείρισε κουφότατον 
βέλος καὶ μαλακώτατον ἀμυντήριον, ὅπως, ἐπεὶ τά- 
χιστα παίουσιν, ἥκιστα βλάπτωσι" δεῖ γὰρ γελοῖα 
τὰ σφάλματα τοῖς μεϑύουσι ποιεῖν, οὐκ οἰκτρὰ καὶ 
30 τραγικὰ καὶ μεγάλας ἀποτεύξεις ἔχοντα. καὶ μήν, 
ὅπερ ἐστὶ μέγιστον ἐν ταῖς περὶ τῶν μεγίστων σκέ- 
ψεσι, τὸν ἐνδεᾶ νοῦ καὶ πραγμάτων ἄπειρον ἔπε- 
σθαι τοῖς φρονοῦσι καὶ τῶν ἐμπείρων ἀκούειν, 
ἀφαιρεῖται τοὺς μεθύοντας ὁ οἶνος᾽ ὥστε καὶ τοὔ- Τ1ὅ 
3όνομαὰ γενέσθαι φησὶν ὃ Πλάτων “ὅτι οἴεσθαι νοῦν 
ἔχειν ποιεῖ τοὺς πίνοντας" οὔτε γὰρ ἐλλόγιμος οὔτε 
4 εἶναι!) ὄν αὶ 11 δυσκυβέρνητον ἰᾶθτα τά τὸ πάθη 
γι τὰ δ᾽ ἐπαχθῆ (τὰ δὲ πάθη Ἐ) 18 Β! ἀπολαύει 
35 τὸν Β: τὸν μὲν 36 Πλάτων] ΟΥαίγ]. Ρ. 40δε 86 λο- 
γισμὸς --- κάλλος --- πλοῦτος ταοῖ 


298 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


καλὸρ οὔτε πλούσιος οὕτως οἴεται, καίπερ οἰόμε- 
νος, εἶναι τῶν πινόντων ἕκαστος, ὡς φρόνιμορ' διὸ 
καὶ πολύφωνος ὃ οἶνός ἐστι καὶ λαλιᾶς ἀκαίρου καὶ 
φρονήματος ἡγεμονικοῦ καταπίμπλησιν, ὡς οὐκ ἀκού- 
εἰν ἀλλ᾽ ἀκούεσθαι μᾶλλον ἡμῖν καὶ ἄγειν οὐχ ἔπε- υ 
σϑαι προσῆκον. ἀλλὰ γάρ᾽ ἔφη 'τὰ μὲν εἰς τοῦτο 
ῥᾳδίως ἄν τις συναγάγοι" δῆλα γάρ ἐστι" τῶν δ᾽ 
ἐναντίων ἀκουστέον, εἴ τις ἢ νέος προσέστηχεν ἢ 
πρεσβύτερος. 

Β 2. Ἐπιβούλως δὴ πάνυ καὶ σοφιστικῶς ὁ ἀδελ- τὸ 
φὸς ἡμῶν “οἴει γὰρ ἄν’ ἔφη “τινὰ τοὺς ἐνδεχομέ- 
νους λόγους εὑρεῖν ἐν τῷ παρόντι καιρῷ πρὸς τὸ 
πρόβλημα; τοῦ δὲ Νικοστράτου πάνυ φήσαντος οἴε- 
σϑαι, τοσούτων φιλολόγων καὶ πολιτικῶν παρόν- 
τῶν, ὑπομειδιάσας ἐκεῖνος “εἶτ᾽ ἔφη περὶ τούτων 1τ5 
μὲν οἴει καὶ σεαυτὸν ἱκανῶς ἂν εἰπεῖν πρὸς ἡμᾶς, 
πρὸς δὲ πραγματικὴν καὶ πολιτικὴν σκέψιν ἀϑέτως 
ἔχειν διὰ τὸν οἶνον; ἢ τοῦϑ᾽ ὅμοιόν ἐστι τῷ νομί" 
ξειν ὅτι ταῖς ὄψεσιν ὁ πίνων γὰρ δ" εὖ μεταβλέ- 
πει, αὖϑις δὲ τοῖς ὠσὶ παρακούει τῶν ἐντυγχα- 10 
νόντων καὶ διαλεγομένων, τῶν δ᾽ ἀδόντων καὶ 

Ο αὐλούντων ἀκριβῶς ἀκούει; ὡς γὰρ ἐνταῦϑα μᾶλ- 
λον εἰκός ἐστι τῶν γλαφυρῶν τὰ χρειώδη τὴν αἵ- 
σϑησιν ἐπιστρέφειν, οὕτω καὶ τὴν διάνοιαν. οὐ 
ϑαυμάσαιμι δ᾽ ἄν, εἴ τι τῶν φιλοσόφων καὶ περιτ- 55 


8 προέστηκεν ΨἹ οὐ 5111 τοβῖθ, υἱᾶ. ϑγιωῶρ, ὀ 19 Ἰκο. 
αὰᾶ. Ῥαθθαθγαθ, βαρρίθο ὁ πίνων ΠΑΡ[ορῶν τὰ μεγάλα, 
τὰ μικρὰ ὁΠΈΡΊευ μεταβλέπει οἵ, Ῥ, 6110: τὰ δὲ -- μεγάλα 
-- ὑπέρευ παρορῶντες 


118Ὲ8 ΥΠ. 299 


τῶν ἐχφύγοι παρ᾽ οἶνον" εἰς δὲ πραγματικὰς σκέ- 
ψεις ἀγομένην, πυχνοῦσϑαι καὶ συνίστασθαι τῷ 
φρονεῖν εἰκός ἐστιν᾿ ὥσπερ ὃ Φίλιππος ἐν Χαιρω- 
νείᾳ πολλὰ ληρῶν ὑπὸ μέϑης καὶ καταγέλαστος ὧν, 
δἅμα τῷ προσπεσεῖν αὐτῷ περὶ σπονδῶν καὶ εἰρή- 
νὴς λόγον, ἔστησε τὸ πρόσωπον καὶ συνήγαγε τὰς 
ὀφρῦς, καὶ τὸ ῥεμβῶδες καὶ ἀκόλαστον ἐκσοβήσας 
εὖ μάλα βεβουλευμένην καὶ νήφουσαν ἔδωκε τοῖς Ὁ 
᾿ἉΑϑηναίοις ἀπόχρισιν. καίτοι τὸ πίνειν τοῦ μεϑύ- 
10 δὲν διαφέρει, καὶ τοὺς μεϑύοντας ὥστε ληρεῖν οἱό- 
μεϑα δεῖν ἀπιόντας καθεύδειν" οἴνῳ δὲ χρωμένους 
ἐπὶ πλέον καὶ διαπίνοντας, ἄλλως νοῦν ἔχοντας ἄν- 
δρας, οὐκ ἄξιον δεδιέναι μὴ σφαλῶσι τῷ λογισμῷ 
καὶ τὴν ἐμπειρίαν ἀποβάλωσιν, ὁρῶντας ὀρχηστάς 
τότε καὶ κιϑαριστὰς οὐδέν τι χεῖρον ἐν συμποσίοις 
ἢ ϑεάτροις πράττοντας. ἡ γὰρ ἐμπειρία παροῦσα 
καὶ τὸ σῶμα ταῖς ἐνεργείαις ὀρθούμενον παρέχει Ε 
καὶ συγκινούμενον ἀσφαλῶς" πολλοῖς δ᾽ ἱταμότητα 
ϑάρσους συνεργὸν ὁ ἄκρατος, οὐ βδελυρὰν οὐδ᾽ 
30 ἄκρατον ἀλλ᾽ εὔχαριν καὶ πιϑανὴν, προστέϑησιν" 
ὥσπερ καὶ τὸν Αἰσχύλον ἱστοροῦσι τὰς τραγῳδίας 
ἐμπίνοντα ποιεῖν, καὶ οὐχ, ὡς Γοργίας εἶπεν, ὃν 
τῶν δραμάτων αὐτοῦ ἱμεστὸν "ἄρεος᾽ εἶναι, 'τοὺς 
ἕπτ᾽ ἐπὶ Θήβας᾽, ἀλλὰ πάντα Διονύσου. 'ϑερμαν- 


1 Τυτηθῦυδ: πάροινον 1 ἰάθτα: φομβᾶδες 14 ὁρῶν- 
τὰς ἸιροπίουΒ 16 ἐν] ἢ τοὶ 19 οὐ ᾿: οὐδὲ 30 ἄχρα- 
τον] ἄκαιρον Ηϊτθο δι βία 223 ὡς Γοργίας] ὡς γοργῶς 
(αὶ γαυριάσας δαῤ δι’ ὀργῆς) Ἠοτποτάθηυβ. Βοτέ. ὥσπερ 
τις (8ο. Ατί! ορμβηθβὴ 28 μεστὸν Β: μέγιστον οἵ. Ατἰδῇ. 
Βδῃ. 1021 Ἄρεος ᾿: ἄρεως γε] ἀραιῶρ 


800 ΟΟΑΕΒΊΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


τικός᾽ γὰρ ὧν κατὰ τὸν Πλάτωνα 'τῆς ψυχῆς μετὰ 
τοῦ σώματος ὃ οἶνοφ᾽ εὔδρομον τὸ σῶμα ποιεῖ καὶ 
πόρους ῥήγνυσι φαντασιῶν ἐφελκομένων μετὰ τοῦ 
ϑαρρεῖν τὸν λόγον" ἔνιοι γὰρ εὑρετικὴν φύσιν ἔχον- 
Ῥτες, ἐν δὲ τῷ νήφειν ἀτολμοτέραν καὶ πεπηγυῖαν, 5 
ὅταν εἰς τὸ πίνειν ἔλθωσιν, ὥσπερ ὁ λιβανωτός, 
ὑπὸ ϑερμότητος ἀναϑυμιῶνται. τὸν δὲ δὴ φόβον 
οὐδενὸς ἧττον ἐμποδὼν ὄντα βουλευομένοις ἐξελαύ- 
νει, καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων παϑῶν ἀφιλότιμα καὶ 
ἀγεννῆ κατασβέννυσι, καὶ τὸ κακόηϑες καὶ τὸ ὕπου- το 
λον ὥσπερ τινὰς διπλόας ἀναπτύσσει τῆς ψυχῆς, 
καὶ παντὸς ἤϑους καὶ πάϑους ποιεῖ καταφάνειαν 
ἐν τοῖς λόγοις" ἔστι δὲ παρρησίας καὶ δι’ αὐτὴν 
116 ἀληϑείας γονιμώτατος. ἧς μὴ παρούσης, οὐδὲν ἐμ- 
πειρίας οὐδ᾽ ἀγχινοίας ὄφελος. ἀλλὰ πολλοὶ τῷ ἐπι- τὸ 
ὄντι χρώμενοι μᾶλλον κατορϑοῦσιν ἢ εἰ κρύπτου- 
σιν ἐπιβούλως καὶ πανούργως τὸ παριστάμενον. 
οὐδὲν οὖν δεῖ δεδιέναι κινοῦντα τὰ πάθη τὸν 
οἶνον" κινεῖ γὰρ οὐ τὰ φαυλότατα, πλὴν ἐν τοῖς 
κακέστοις, ὧν οὐδέποτε νήφει τὸ βουλευόμενον" ἀλλ᾽ τὸ 
ὥσπερ τὰ κουρεῖα Θεόφραστος εἰώϑει καλεῖν ἄοινα 
συμπόσια διὰ τὴν λαλιάν, οὕτως ἄοινος ἀεὶ μέϑη 
καὶ σκυϑρωπὴ ταῖς τῶν ἀπαιδεύτων ἐνοικεῖ ψυχαῖς, 
ἐπιταραττομένη ὑπ᾽ ὀργῆς τινος ἢ δυσμενείας ἢ φι- 
λονεικέας ἢ ἀνελευθερίας. ὧν ὃ οἶνος ἀμβλύνων 55 
Β τὰ πολλὰ μᾶλλον ἢ παροξύνων οὐκ ἄφρονας οὐδ᾽ 
1 Πλάτωνα] Τίπι. Ρ. ὁ0α 14 ἀϊηϑείας -- -- ὄφελορ] 


γρτεὰβ οἰἶθοϊψᾧ Κοοκ. 8 Ρ. ἀπί 16 ἐπιόντι Αποηγταῦβε 
ἔποντι 16 εἰ ΠοΘΗποτιβΒ 34 ἐπιταραττομέναις 


1188 ΥἹΙ. 801 


ἠλιθίους ἀλλ᾽ ἁπλοῦς ποιεῖ καὶ ἀπανούργους, οὐδὲ 
παρορατικοὺς τοῦ συμφέροντος ἀλλὰ τοῦ καλοῦ προ- 
αἱρετικούς. οἵ δὲ τὴν πανουργίαν δεινότητα καὶ 
φρόνησιν ἡγούμενοι τὴν ψευδοδοξίαν καὶ ἀνελευ- 

αϑερίαν, εἰκότως ἀβελτέρους ἀποφαίνουσι τοὺς ἐν 
οἴνῳ λέγοντας ἀφελῶς καὶ ἀδόλως τὸ φαινόμενον. 
τοὐναντίον δ᾽ οἵ παλαιοὶ τὸν ϑεὸν ᾿Ελευϑερᾶ 
καὶ Δύσιον ἐκάλουν καὶ μαντικῆς πολλὴν ἔχειν 
ἡγοῦντο μοῖραν, οὐ διά ἱτὸ βακχεύσιμον καὶ μανιῶ- 

10 δεφ᾽ ὥσπερ Εὐριπίδης εἶπεν, ἀλλ᾽ ὅτι τὸ δουλοπρε- 
πὲς καὶ περιδεὲς καὶ ἄπιστον ἐξαιρῶν καὶ ἀπολύων Ο 
τῆς ψυχῆς ἀληϑείᾳ καὶ παρρησίᾳ χρῆσϑαι πρὸς ἀλ- 
λήλους δίδωσιν.᾽ 


1 Ῥυθρποταδ: ἐλευθέρα 8 ὁπι. Μ: ποῖλῆξ 9 καὶ] 
καὶ τὸ: 10 Εὐριπίδης) ΒδρΟΙ. 3988 11 ὈυθΡποσπδ: 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΟΝ ΟΓΔΟΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. 


1. Οἱ φιλοσοφίαν, ὦ Σόσσιε Σενεχίων, ἐκ τῶν 
συμποσίων ἐκβάλλοντες οὐ ταὐτὸ ποιοῦσι τοῖς τὸ ὁ 
φῶς ἀναιροῦσιν, ἀλλὰ χεῖρον, ὅσῳ λύχνου μὲν ἀρ- 
ϑέντος οἵ μέτριοι καὶ σώφρονες οὐδὲν ἔσονται κα- 
κίους, τὸ αἰδεῖσθαι τοῦ βλέπειν ἀλλήλους μεῖξον 

Ἑ ἔχοντες" ἀμαϑίας δὲ δὴ καὶ ἀμουσίας σὺν οἴνῳ πα- 
φούσης, οὐδ᾽ ὁ τῆς ᾿Αϑηνᾶς χρυσοῦς λύχνος ἐκεῖνος τὸ 
εὔχαριν ἂν πότον καὶ κόσμιον παράσχοι. σιωπῶν-᾿ 
τὰς μὲν γὰρ ἐμπίπλασϑαι μετ᾽ ἀλλήλων κομιδῇ συῶ- 
δὲς καὶ ἴσως ἀδύνατον" ὁ δὲ λόγον μὲν ἀπολιπὼν 
ἐν συμποσίῳ, τὸ δὲ τεταγμένως χρῆσϑαι λόγῳ καὶ 
ὠφελίμως οὐ προσιέμενος, πολὺ γελοιότερός ἐστι τ. 
τοῦ πίνειν μὲν οἰομένου δεῖν καὶ τρώγειν τοὺς δει- 
πνοῦντας, ἄκρατον δὲ τὸν οἶνον αὐτοῖς ἐγχέοντος 
καὶ τοὔψον ἀνήδυντον καὶ ἀκάϑαρτον παρατιϑέντος. 

Ε οὔτε γὰρ ποτὸν οὐδὲν οὔτ᾽ ἐδεστὸν οὕτως ἀηδὲς 
καὶ βλαβερόν ἐστι μὴ ϑεραπευϑὲν ὃν προσήκει τρό- τ 
πον, ὡς λόγος ἀκαίρως καὶ ἀνοήτως ἐν συμποσίῳ 


18 ἀπολείπων 14 τεταγμένον ταθὶ 16 δεῖν] ἀεὶ 
ταϑὶ 11 Β: ἐγχέοντες 19": οὕτω 


11ΒΕΒ, ΥΠΠ. 808 


περιφερόμενος. τὴν γοῦν μέϑην οἵ λοιδοροῦντες 
φιλόσοφοι λήρησιν πάροινον ἀποκαλοῦσι" τὸ δὲ λη- 
φεῖν οὐδέν ἐστιν ἀλλ᾽ ἢ λόγῳ κενῷ χρῆσθαι καὶ 
φλυαρώδει" λαλιᾶς δ᾽ ἀτάκτου καὶ φλυαρίας εἰς 

δ ἄκρατον ἐμπεσούσης, ὕβρις καὶ παροινία τέλος 
ἀμουσότατον καὶ ἀχαριστότατον. οὐ φαύλως οὖν 
καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐν τοῖς ᾿Αγριωνίοις τὸν Διόνυσον 111 
αἱ γυναῖκες ὡς ἀποδεδρακότα ξητοῦσιν᾽ εἶτα παύ- 
ονται καὶ λέγουσιν, ὅτι πρὸς τὰς Μούσας κατα- 

1ὸ πέφευγε καὶ κέκρυπται παρ᾽ ἐκείναιθ" μετ᾽ ὀλίγον 
δέ, τοῦ δείπνου τέλος ἔχοντος, αἰνίγματα καὶ γρί- 
φους ἀλλήλοις προβάλλουσι' τοῦ μυστηρίου διδά- 
ὄχοντος, ὅτι λόγῳ τε δεῖ χρῆσϑαι παρὰ πότον ϑεω- 
ρίαν τινὰ καὶ μοῦσαν ἔχοντι, καὶ λόγου τοιούτου 

16 τῇ μέϑῃ παρόντος, ἀποκρύπτεται τὸ ἄγριον καὶ μα- 
νικόν, ὑπὸ τῶν Μουσῶν εὐμενῶς κατεχόμενον. ἃ τοί- 
νυν ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις πέρυσι καὶ ἀκοῦ- 
σαι καὶ εἰπεῖν συνέτυχεν ἡμῖν, πρῶτα τοῦτο περιέχει Β 
τὸ βιβλίον. ἔστι δὲ τῶν συμαοσιακῶν ὄγδοον. 


ἴ Βυῤίσπμο: ἀγρωνέοις 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ «4΄. 


Περὶ ἡμερῶν ἐν αἷς γεγόνασί τινες τῶν ἐπιφανῶν" ἐν 
ᾧ καὶ περὶ τῆς λεγομένης ἐκ ϑεῶν γενέσεως. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΜΟΓΟΥ. 


4ΙΟΓΕΝΙΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, δ 
ΤΥΝΔΆΡΗΣ. 


1. Τῇ ἕκτῃ τοῦ Θαργηλιῶνος ἱσταμένου τὴν Σω- 
κράτους ἀγαγόντες γενέθλιον, τῇ ἑβδόμῃ τὴν Πλά- 
τωνος ἤγομεν, καὶ τοῦτο πρῶτον λόγους ἡμῖν πα- 
ρεῖχε τῇ συντυχίᾳ πρέποντας, ὧν κατῆρξε “΄ογενιανὸς το 
ὁ Περγαμηνόρ. ἔφη γὰρ οὐ φαύλως εἰπεῖν Ἴωνα 
περὶ τῆς τύχης ὅτι πολλὰ τῆς σοφίας διαφέρουσα 
πλεῖστ᾽ αὐτῇ ὅμοια ποιεῖ" τοῦτο μέντοι μουσικῶς 
ἔοικεν ἀπαυτοματίσαι τὸ μὴ μόνον οὕτω σύνεγγυς, 
ἀλλὰ καὶ πρότερον τῇ δόξῃ γεγονέναι τὸν πρεσβύ- τ 
τερον καὶ καϑηγητήν. ἐμοὶ δὲ πολλὰ λέγειν ἐπήει 
τοῖς παροῦσι τῶν εἰς ταὐτὸ καιροῦ συνδραμόντων" 
οἷον ἦν τὸ περὶ τῆς Εὐριπίδου γενέσεως καὶ τελευ- 
τῆς» γενομένου μὲν ἡμέρᾳ καϑ᾽ ἣν οἱ Ἕλληνες ἐναυ- 
μάχουν ἐν Σαλαμῖνι πρὸς τὸν Μῆδον, ἀποθανόντος 3:0 
δὲ καϑ᾽ ἣν ἐγεννήθη 4ιονύσιος ὁ πρεσβύτερος τῶν 
ἐν Σικελίᾳ τυράννων" ἅμα τῆς τύχης, ὡς Τίμαιος 

11 Ἴωνα] οἵ. ». 816ἃὰ 18 αὐτῇ] ἀοϊθνοτίτι 16 δόξῃ] 


τάξει Μ 40 Μῆδον] δῆμον ταοὶ 21 τῶν ἐν Σικ. τυ- 
φάννων} θχραπρὶξ Οονδέθθοὀ 238 Τίμαιος] ΜΌΘΙΙΘτ. 1 Ρ. 338 


Ι1ΒΕΒ ὙΠ. 805 


ἔφη, τὸν μιμητὴν ἐξαγούσης τῶν τραγικῶν παϑῶν 
καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ἐπεισαγούσης. ἐμνήσθησαν δὲ 
καὶ τῆς ᾿Αλεξάνδρου τοῦ βασιλέως τελευτῆς καὶ τῆς 
Διογένους τοῦ Κυνὸς ἡμέρᾳ μιᾷ γενομένης. καὶ τὸν 
ὁ μὲν "Ἄτταλον ἐν τοῖς ἑαυτοῦ γενεϑλίοις τὸν βασι- Ὁ 
λέα τελευτῆσαι συνεφωνεῖτο᾽ Πομπήιον δὲ Μάγνον 
οἱ μὲν ἐν τοῖς γενεθλίοις ἔφασαν, οἵ δὲ πρὸ μιᾶς 
ἡμέρας τῶν γενεϑλίων ἀποθανεῖν περὶ Αἴγυπτον. 
ἧκε δὲ καὶ Πίνδαρος ἐπὶ μνήμην ἐν Πυϑίοις γενό- 
τὸ μένος πολλῶν καὶ καλῶν ὕμνων τῷ ϑεῷ χορηγός. 
2. Ὁ δὲ Φλῶρος οὐδὲ Καρνεάδην ἀπαξιοῦν ἔφη 
μνήμης ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις, ἄνδρα τῆς 
᾿ἀκαδημείας εὐκλεέστατον ὀργιαστήν᾽ ᾿Απόλλωνος 
γὰρ ἀμφοτέρους ἑορτῇ γενέσϑαι, τὸν μὲν Θαργηλίοις 
16 ᾽΄4ϑήνησι, τὸν δὲ Κάρνεια Κυρηναίων ἀγόντων" ἕβ- 
δόμῃ δ᾽ ἀμφοτέρας ἑορτάζουσι. καὶ τὸν ϑεόν, ὡς 
ταύτῃ γενόμενον, ὑμεῖς᾽ εἶπεν “οἵ προφῆται καὶ ἴε- 
ρεῖς Ἑβδομαγένη καλεῖτε. διὸ τοὺς ᾿Απόλλωνι τὴν ΒΕ 
“Πλάτωνος τέκνωσιν ἀνατιθέντας οὐκ ἂν οἶμαι τινὰ 
30 φάναι καταισχύνειν τὸν ϑεόν, ἐπὶ μείξονα πάϑη καὶ 
νοσήματα τοῦτον ἡμῖν διὰ Σωκράτους ἰατρὸν ὥσπερ 
ἑτέρου Χείρωνος ἀπειργασμένον. ἅμα δὲ τῆς λε- 
γομένης ᾿Δρίστωνι τῷ Πλάτωνος πατρὶ γενέσϑαι 
καϑ᾿ ὕπνον ὄψεως καὶ φωνῆς ἀπαγορευούσης μὴ 
6 συγγενέσθαι τῇ γυναικὶ μηδ᾽ ἅψασθαι δέκα μηνῶν 
ἐμνημόνευσεν. ᾿ 


4 μέα τοὶ μέαι τοῦ 18 θα. Ὀυθθποταδ: ἀκαδημίας 
14 μὲν 5: μὲν γὰρ 16 κάρνια τιοῖ 16 ἀμφοτέρας] αὐὰ. 
τὰς ἑορτὰς Μαανϊρία 32 ἑτέρους τοὶ 

ῬΙαίατοὩ! Μοτβ!β, ΥῈΙ. ΙΥ͂. 20 


806 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΓΑΙΙΟΜ. 


8. Ὑπολαβὼν δὲ Τυνδάρης ὁ Δακεδαιμόνιος 
“ἄξιον μέν ἐστιν᾽ ἔφη ἱπερὶ Πλάτωνος ἄδειν καὶ 
Ρ λέγειν τό 
“οὐδὲ ἐῴκει 
ἀνδρός γε ϑνητοῦ πάις ἔμμεναι ἀλλὰ ϑεοῖο"᾽ 
τοῦ γὰρ ϑείου δέδια μὴ δόξῃ τῷ ἀφϑάρτῳ μάχε- 
σϑαι τὸ γεννῶν οὐχ ἧττον ἢ τὸ γεννώμενον" μετα- 
βολὴ γάφ τις καὶ αὐτὴ καὶ πάϑος' ὥς που καὶ 
᾿Δλέξανδρος ὑπενόησεν, εἰπὼν μάλιστα ϑνητὸν καὶ 
φϑαρτὸν ἐπιγιγνώσκειν ἑαυτὸν ἐν τῷ συγγίγνεσθαι 
γυναικὶ καὶ καϑεύδειν᾽ ὡς τὸν μὲν ὕπνον ἐνδόσει 
γιγνόμενον ὑπ᾽ ἀσϑενείας, γένεσιν δὲ πᾶσαν οἰκείου 
τινὸς εἰς ἕτερον ἔκστασιν καὶ φϑορὰν οὖσαν. ἀνα- 
ΤΙΒ ϑαρρῶ δὲ πάλιν αὐτοῦ Πλάτωνος ἀκούων πατέρα 
καὶ ποιητὴν τοῦ τὸ κόσμου καὶ τῶν ἄλλων γεννη- 
τῶν τὸν ἀγέννητον καὶ ἀίδιον ϑεὸν ὀνομάξοντορ, 
οὐ διὰ σπέρματος δήπου γενομένων, ἄλλῃ δὲ δυνά- 
μει τοῦ ϑεοῦ τῇ ὕλῃ γόνιμον ἀρχήν, ὑφ᾽ ἧς ἔπαϑε 
καὶ μετέβαλεν, ἐντεκόντος. 
᾿λήϑουσι γάρ τοι κἀνέμων διέξοδοι 
ϑήλειαν ὄρνιν, πλὴν ὅταν παρῇ τόκος. 


καὶ οὐδὲν οἴομαι δεινόν, εἰ μὴ πλησιάξων ὁ ϑεὺς 
ὥσπερ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἑτέραις τισὶν ἁφαῖς δι’ ἑτέ- 


3 οὐκ ἔστιν ἢ 4 Ηοχι. ῷ 39 ὄ πάις ἴάθπι: παῖς 

Ω ΝΣ δὲ ὙΠ οατα Αταγο ἀφϑάρτῳ] φϑαρτῷ ταοὶ 
φθορὰν Ἀ: καταφθορὰν 14. Πλάτωνο!] οἵ. Τα. 
᾿ 418 16 τρδ]ΐ γενητῶν τὸν ἀγένητον 11 Τυτπθρυδ: 
γενόμενον 30 Ναυοῖ. Ρ. 386 λήϑουσι [ιδδτύ. Ῥΐορ. 4, 86: 
πλήϑουσι ἴθ, οι. 5: καὶ ἀνέἑμων 838 ἀνθρώποις ταεῖ 


Ι1ΒΕΒ ΥῊΙ. 801 | 


ρῶν καὶ ψαύσεσι τρέπει καὶ ὑποπίμπλησι ϑειοτέρας ᾿ 
γονῆς τὸ ϑνητόν. 'χοὐκ ἐμὸς ὁ μῦϑος᾽ εἶπεν "ἀλλ᾽ 
«Αἰγύπτιοι τόν τ᾽ ᾽άπιν οὕτω λοχεύεσϑαί φασιν ἐπ- Β 
αφῇ τῆς σελήνης" καὶ ὅλως ἄρρενι ϑεῷ πρὸς γυ- 
πναῖκα ϑνητὴν ἀπολείπουσιν ὁμιλίαν" ἀνάπαλιν δ᾽ 
οὐκ ἂν οἴονται ϑνητὸν ἄνδρα ϑηλείᾳ ϑεῷ τόκου 
καὶ κυήσεως ἀρχὴν παρασχεῖν διὰ τὸ τὰς οὐσίας 
τῶν ϑεῶν ἐν ἀέρι καὶ πνεύμασι καί τισι ϑερμότησι 
καὶ ὑγρότησι τίϑεσϑαι.᾽ 


10 ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ Β΄. 


Πῶς Πλάτων ἔλεγε τὸν ϑεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΦΙΟΓΕΝΊΑΝΟΣ, ΤΥΝΔΆΡΗΣ, ΦΑΩΡΟΣ, 
ΑΥ̓ΤΟΒΟΥ͂ΔΛΟΣ. 


16 ΟΊ. Ἐκ δὲ τούτου γενομένης σιωπῆς, πάλιν ὁ 4Διο- Ο 
γενιανὸς ἀρξάμενος ᾿βούλεσϑ᾽᾽ εἶπεν, 'ἐπεὶ λόγοι περὶ 
ϑεῶν γεγόνασιν, ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις αὐὖ- 
τὸν Πλάτωνα κοινωνὸν παραλάβωμεν, ἐπισκεψά-᾿ 
μενοι τίνα λαβὼν γνώμην ἀπεφήνατ᾽ ἀεὶ γεωμετρεῖν 

30 τὸν ϑεόν; εἴ γε δὴ ϑετέον εἶναι τὴν ἀπόφανσιν 
ταύτην Πλάτωνος. ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος ὡς γέ- 
γραπται μὲν ἐν οὐδενὶ σαφῶς τῶν ἐκείνου βιβλίων, 

ῷ κοὐκ ": καὶ οὐκ οἵ. Ναποῖς, Ρ. 11 δ ἀπολιποῦσιν 
τηοὶ. Οεέθσγυπι ἀπολείπειν Ἀ. 1. αὐἀπεϊέέεγα Θϑὺ ἴθι, πιδηῖτα. 


τἀνάπαλιν 1 οὐσίας Ταπίαβ: ϑυσίας 90 ΤΙιϑοπίουΒ: ἀπό- 
φασιν 39 βυβλίων ταοὶ 





305 


808 ΟΥΑΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ 


ἔχει δὲ πίστιν ἱκανὴν καὶ τοῦ Πλατωνικοῦ χαρακτῆ- 
Ὁ ρός ἐστιν᾽ εὐθὺς ὑπολαβὼν ὁ Τυνδάρης “οἴει γάρ᾽ 
εἶπεν, “ὦ Διογενιανέ, τῶν περιττῶν τι καὶ δυσϑεω- 
φήτων αἰνίττεσθαι τὸν λόγον, οὐχ ὅπερ αὐτὸς εἴς 
ρῆχε καὶ γέγραφε πολλάκις, ὑμνῶν γεωμετρίαν, ὡς 
ἀποσπῶσαν ἡμᾶς προσισχομένους τῇ αἰσϑήσει καὶ 
ἀποστρέφουσαν ἐπὶ τὴν νοητὴν καὶ ἀΐδιον φύσιν, 
ἧς ϑέα τέλος ἐστὶ φιλοσοφίας οἷον ἐποπτεία τελε- 
τῆς; ὃ γὰρ ἡδονῆς καὶ ἀλγηδόνος ἧλος, ὃς πρὸρ 
τὸ σῶμα τὴν ψυχὴν προσηλοῖ, μέγιστον κακὸν ἔχειν 
ἔοικε, τὸ τὰ αἰσϑητὰ ποιεῖν ἐναργέστερα τῶν νοη- 
τῶν, καὶ καταβιάξεσθαι πάϑει μᾶλλον ἢ λόγῳ κρί- 
Ἑ νειν τὴν διάνοιαν" ἐθιξομένη γὰρ ὑπὸ τοῦ σφόδρα 
πονεῖν καὶ ἥδεσθαι τῷ περὶ τὰ σώματα πλανητῷ 
καὶ μεταβλητῷ προσέχειν ὡς ὄντι τοῦ ἀληϑῶς ὄν- 
τος τυφλοῦται, καὶ τό ἱμυρίων᾽ ἀντάξιον ᾿ὀμμάτων᾽ 
ὔὌργανον ψυχῆς καὶ φέγγος ἀπόλλυσιν, ᾧ μόνῳ ϑεα- 
τόν ἐστι τὸ ϑεῖον. πᾶσι μὲν οὖν τοῖς καλουμένοις 
μαϑήμασιν, ὥσπερ ἀστραβέσι καὶ λείοις κατόπτροις, 
ἐμφαίνεται τῆς τῶν νοητῶν ἀληϑείας ἴχνη καὶ εἴς 
δωλα" μάλιστα δὲ γεωμετρία κατὰ τὸν Φίλωνα ἀρχὴ 
καὶ μητρόπολις οὖσα τῶν ἄλλων ἐπανάγει καὶ στρέ- 
φει τὴν διάνοιαν, οἷον ἐχκαϑαιρομένην καὶ ἀπολυο- 
μένην ἀτρέμα τῆς αἰσϑήσεως. διὸ καὶ Πλάτων αὐὖ- 
τὸς ἐμέμψατο τοὺς περὶ Εὔδοξον καὶ ᾿Αρχύταν καὶ 
Μέναιχμον εἰς ὀργανικὰς καὶ μηχανικὰς κατασκευὰς 
τὸν τοῦ στερεοῦ διπλασιασμὸν ἀπάγειν ἐπιχειροῦν- 


" 


᾿ 8 Ἀποηγταῦδ: προισχομένους 9 δρ] ὦταοὶ 13 πάϑει Χ: καὶ 
πάθει 18 οἴω. γυϊοοδέαβ: ὀνομάτων τἱὰά. ΡΙαἰ. ἈΘΡ. Ρ. ὅ2 79 


δ 


118ῈῈ ΥἹΙ]. 809 


τας, ὥσπερ πειρωμένους δι’ ἀλόγου δύο μέσας ἀνά- 
λογον, ἧ παρείκοι, λαβεῖν. ἀπόλλυσθαι γὰρ οὕτω 
καὶ διαφϑείρεσϑαι τὸ γεωμετρίας ἀγαϑὸν αὖϑις ἐπὶ 
τὰ αἰσϑητὰ παλινδρομούσης καὶ μὴ φερομένης ἄνω 
ὁ μηδ᾽ ἀντιλαμβανομένης τῶν ἀιδίων καὶ ἀσωμάτων 
δἰκόνων, πρὸς αἷσπερ ὧν ὃ ϑεὸς ἀεὶ ϑεός ἐστι. 
2. Μετὰ δὲ τὸν Τυνδάρην ὁ Φλῶρος, ἑταῖρος 
ὧν αὐτοῦ καὶ προσποιούμενος ἀεὶ μετὰ παιδιᾶς ἐρα- 119 
στὴς εἶναι καὶ φάσχων, ᾿ὥνησας᾽ ἔφη 'τὸν λόγον 
1ὸ οὐ σεαυτοῦ ποιησάμενος ἀλλὰ κοινόν" ἐλέγξαι γὰρ 
ἔδωκας αὐτὸν ἀποδεικνύοντι μὴ ϑεοῖς οὖσαν ἀλλ᾽ 
ἡμῖν ἀναγκαίαν τὴν γεωμετρίαν' οὐ γάρ τί που καὶ 
ϑεὸς δεῖται μαϑήματος οἷον ὀργάνου στρέφοντος 
ἀπὸ τῶν γενητῶν καὶ περιάγοντος ἐπὶ τὰ ὄντα τὴν 
16 διάνοιαν' ἐν αὐτῷ γὰρ ἔστιν ἐκεῖνα καὶ σὺν αὐτῷ 
καὶ περὶ αὐτόν. ἀλλ᾽ ὅρα μή τι σοι προσῆχον ὃ 
Πλάτων καὶ οἰκεῖον αἰνιττόμενος λέληθεν, ἅτε δὴ 
τῷ Σωκράτει τὸν Δυκοῦργον ἀναμιγνὺς οὐχ ἧττον Β 
ἢ τὸν Πυϑαγόραν, ὡς ᾧετο Ζικαίαρχος. ὁ γὰρ 4υ- 
30 κοῦργος οἶσϑα δήπουϑεν ὅτι τὴν ἀριϑμητικὴν ἀνα- 
ἀλογίαν, ὡς δημοκφατικὴν καὶ ὀχλικὴν οὖσαν, ἐξέβα- 
ἦεν ἐκ τῆς Δακεδαίμονος" ἐπεισήγαγε δὲ τὴν γεω- 


μετρικήν, ὀλιγαρχίᾳ σώφρονι καὶ βασιλείᾳ νομίμῃ 
πρέπουσαν" ἡ μὲν γὰρ ἀριϑμῷ τὸ ἴσον ἡ δὲ λόγῳ 

1 ὥσπερ πειρωμένους -- λαβεῖν] ἀε]. 7, Βοἃ Ηοϊπτοτάα, 
οοπὐαμὐ ὙἹΣ, Ματο. ο. 14 δι᾽ ἀλόγου Ἠοϊποτάδ: διαλόγου 
βαὺ διὰ λόγον ἀνὰ λόγον Μάνιβίθαὀ 8 ἣ Ηογποτᾶθ. 
ἀθ8: μὴ ὁ αἴσπερ ": οἷπερ 8 ὧν] ἦν ταοὶ 1: 


ἀποδεικνύονα 16 ἐκεῖνα Ὑυϊοοβίυβ: ἐχκείῳὀ 19 ὡρ 
Οεδδθθβ Δικαίαρχος] ΜυΘ]1οτ. 3 Ρ. 348 ἠ 28 νομίμῳῦ 








810 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ 


τὸ κατ᾽ ἀξίαν ἀπονέμει" καὶ οὐ πάνϑ᾽ ὁμοῦ μίγνυ-. 
σιν, ἀλλ᾽ ἔστι χρηστῶν καὶ πονηρῶν εὔσημος ἐν 
αὐτῇ διάχρισις, οὐ ξυγοῖς οὐδὲ κλήροις ἀρετῆς δὲ 
καὶ κακίας διαφορᾷ τὸ οἰκεῖον ἀεὶ διαλαγχανόντων. 
ταύτην ὁ ϑεὸς ἐπάγει τὴν ἀναλογίαν τοῖς πράγμασι, 5 
Ὁ δίκην καὶ νέμεσιν, ὦ φίλε Τυνδάρη, προσαγορευο- 
μένην καὶ διδάσκουσαν ἡμᾶς τὸ δίκαιον ἴσον, ἀλλὰ 
μὴ τὸ ἴσον δεῖν ποιεῖσθαι δίκαιον" ἣν γὰρ οἵ πολ- 
λοὶ διώχουσιν ἰσότητα, πασῶν ἀδικιῶν οὖσαν μεγί- 
στην, ὃ ϑεὸς ἐξαιρῶν, ὡς ἀνυστόν ἐστι, τὸ κατ᾽ τὸ 
ἀξίαν διαφυλάττει, γεωμετρικῶς τῷ κατὰ λόγον καὶ 
κατὰ νόμον ὁδριξόμενος.᾽ 
8. Ταῦϑ᾽ ἡμεῖς ἐπῃνοῦμεν. ὁ δὲ Τυνδάρης 
φϑονεῖν ἔφασκε καὶ παρεκάλει τὸν Αὐτόβουλον 
ἅψασθαι Φλώρου καὶ κολάσαι τὸν λόγον. ὃ δὲ τὸ 
τοῦτο μὲν ἀπεῖπεν, ἰδίαν δέ τινα δόξαν ἀντιπαρή- 
γαγεν. ἔφη γὰρ οὔτε τὴν ψεμετοίεν ἄλλου τινὸς 
ἢ τῶν περὶ τὰ πέρατα συμπτωμάτων καὶ παϑῶν 
Ῥ εἶναι ϑεωρητικήν, οὔτε τὸν ϑεὺν ἑτέρῳ τινὶ τρόπῳ 
κοσμοποιεῖν ἢ περατοῦντα τὴν ὕλην ἄπειρον οὖσαν, 50 
οὐ μεγέϑει καὶ πλήϑει, διὰ δ᾽ ἀταξίαν καὶ πλημ- 
μέλειαν αὐτῆς τὸ ἀόριστον καὶ ἀπεράτωτον ἄπειρον 
εἰωϑότων καλεῖν τῶν παλαιῶν. καὶ γὰρ ἡ μορφὴ 
καὶ τὸ σχῆμα πέρας ἐστὶ τοῦ μεμορφωμένου καὶ 
ἐσχηματισμένου παντός, ὧν στερήσει καϑ᾽ αὑτὴν 35 


8 αὐτῇ Μ: αὐτῷῦὀ Δ διαφοραὶ τοὶ 10 ὁζα. ΠΘΌη6- 
ταθ: ἐξαίρων (ἐξαίρων γὰ) 11 καὶ τὸ κατὰ νόμον Ὑ 
11 οὔτε τὴν Χ: οὐ τόπον γεωμετρεῖν ταοὶ 322 Ετηροτίαδ: 
ἀπερατώτατον 34 μορφουμένου Βυὺ μορφωμένου τιοὶ 


11ΒΕᾺ ΥΠΙ. 811 


ἄμορφος ἦν καὶ ἀσχημάτιστος" ἀριϑμῶν δὲ καὶ λό- 
γῶν ἐγγενομένων, οἷον δεϑεῖσα καὶ περιληφϑεῖσα 
γραμμαῖς, ἐκ δὲ τῶν γραμμῶν ἐπιπέδοις καὶ βάϑε- Ἑ 
σιν, εἴδη τὰ πρῶτα καὶ διαφορὰς σωμάτων ὥσπερ 
6 ϑεμελίων παρέσχε πρὸς γένεσιν ἀέρος καὶ γῆς ὕδα- 
τός τε καὶ πυρός. ὀκταέδρων γὰρ καὶ εἰκοσαέδρων, 
ἔτι δὲ πυραμίδων καὶ κύβων ἰσότητας ἐν πλευραῖς 
καὶ ὁμοιότητας ἐν γωνίαις καὶ ἁρμονίας ἀνασχεῖν 
ἐξ ὕλης ἀτάκτου καὶ πλανητῆς ἄνευ τοῦ περιορί- 
1 ξοντος καὶ διαρϑροῦντος ἕκαστα γεωμετρικῶς ἄπο- 
ρον ἦν καὶ ἀδύνατον. ὅϑεν, ἀπείρῳ πέρατος ἐγγε- 
νομένου, τὸ πᾶν ἡρμοσμένον καὶ κεκραμένον ἄριστα 
καὶ πεπερασμένον γέγονέ τε καὶ γίγνεται, τῆς μὲν 
“ ὕλης ἀεὶ βιαξομένης εἰς τὸ ἀόριστον ἀναδῦναι καὶ 
1ὸ φευγούσης τὸ γεωμετρεῖσϑαι, τοῦ δὲ λόγου κατα- 
λαμβάνοντος αὐτὴν καὶ περιγράφοντος καὶ διανέ- Ε 
μοντος εἰς ἰδέας καὶ διαφοράς, ἐξ ὧν τὰ φυόμενα 
πάντα τὴν γένεσιν ἔσχε καὶ σύστασιν. 
4. Ἐπὶ τούτοις ῥηϑεῖσιν ἠξίουν κἀμὲ συμβα- 
30 λέσϑαι τι πρὸς τὸν λόγον αὐτοῖς. ἐγὼ δὲ τὰς μὲν 
εἰρημένας δόξας ὡς ἰϑαγενεῖς καὶ ἰδίας αὐτῶν 
ἐκείνων ἐπήνεσα καὶ τὸ εἰκὸς ἔφην ἔχειν ἱκανῶρ" 
Ὅπως δ᾽᾽ εἶπον ᾿ἑαυτῶν μὴ καταφρονῆτε μηδ᾽ ἔξω 
βλέπητε παντάπασιν, ἀχούσατε τὸν μάλιστα παρὰ 
36 τοῖς καϑηγηταῖς ἡμῶν εὐδοκιμοῦντα περὶ τούτου 
λόγον. ἔστι γὰρ ἐν τοῖς γεωμετρικωτάτοις ϑεωρή- 120 


8 βάθεσιν “: βαϑέσιν 11 ἐνγενομένου ταοὶ 18 πε- 
πρασμένον 16] πεπεπρασμένον ᾿ἰάθτι 19 ὁπ. Μ: ἠξώυ 
κἀμὲ 5: καὶ ἐμὲ 


812 ΟΥΑΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ 


μασι, μᾶλλον δὲ προβλήμασι, τὸ δυεῖν εἰδῶν δο- 
ϑέντων ἄλλο τρίτον παραβάλλειν τῷ μὲν ἴσον τῷ 
δ᾽ ὅμοιον' ἐφ᾽ ᾧ καί φασιν ἐξευρεϑέντι ϑῦσαι τὸν 
Πυϑαγόραν. πολὺ γὰρ ἀμέλει γλαφυρώτερον τοῦτο 
καὶ μουσικώτερον ἐκείνου τοῦ ϑεωρήματος, ὃ τὴν 5 
ὑποτείνουσαν ἀπέδειξε ταῖς περὶ τὴν ὀρθὴν ἴσον 
δυναμένην. “εὖ λέγεις᾽ εἶπεν ὁ Διογενιανός ἀλλὰ 
τί τοῦτο πρὸς τὸν λόγον; “εἴσεσθε ῥαδίως εἶπον 
"ἀναμνήσαντες αὑτοὺς τῆς ἐν Τιμαίῳ διαιρέσεως, ἧ 
διεῖλε τριχῇ τὰ πρῶτα, ὑφ᾽ ὧν τὴν γένεσιν ὁ κόσ- 
Β μορ ἔσχεν, ὧν τὸ μὲν ϑεὸν τῷ δικαιοτάτῳ τῶν ὀνο- 
μάτων τὸ δ᾽ ὕλην τὸ δ᾽ ἰδέαν καλοῦμεν. ἡ μὲν 
οὖν ὕλη τῶν ὑποκειμένων ἀτακτότατόν ἐστιν, ἡ δ᾽ 
ἰδέα τῶν παραδειγμάτων κάλλιστον, ὁ δὲ ϑεὸς τῶν 
αἰτίων ἄριστον. ἐβούλετ᾽ οὖν μηδέν, ὡς ἀνυστὸν τὸ 
ἦν, ὑπολιπεῖν ὁριστὸν ἀόριστον, ἀλλὰ κοσμῆσαι 
λόγῳ καὶ μέτρῳ καὶ ἀριϑμῷ τὴν φύσιν" ἕν τι ποιῶν 
ἐκ πάντων ὁμοῦ τῶν ὑποκειμένων, οἷον ἡ ἰδέα καὶ 
ὅσον ἡ ὕλη γενόμενον. διὸ τοῦτο πρόβλημα δοὺς 
αὑτῷ, δυεῖν ὄντων, τρίτον ἐποίησε καὶ ποιεῖ καὶ 30 
φυλάττει διὰ παντὸς τὸ ἴσον τῇ ὕλῃ. καὶ ὅμοιον 
ἰδέᾳ τὸν κόσμον" ἀεὶ γὰρ ὧν διὰ τὴν σύμφυτον 





Ξ 





Ὁ πάϑεσι παντοδαποῖς ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ δημιουρ- 
γοῦ βοηϑεῖται τῷ λόγῳ πρὸς τὸ παράδειγμα τὴν 56 


3 ἄλλο τρίτον; ἀλλότριον τοοῦ ὅ ὃ] ᾧ Ἵ ΖΒ εἴσε- 
σϑαι τοὶ οὺς ἰάθλ, ΤΙ 9) Ῥ 486 8α4. 
10 ὧν Μ' οὗ 16 ὁριστὸν Ὑ΄: ὁριστὸν 18 ἡ Ῥυθῦ- 
ποθ γενομένη ποῖ δοὺς αὐτῷ ᾿μιανιῤδεὴ δοῦσα 
αὐτῷ 531 τὸ] ἀθ]. Μ 


1{18ΕἘ ΥΠΙ]. 818 


οὐσίαν δρίξζαντος᾽ ἧ καὶ κάλλιον τοῦ συμμέτρου τὸ 
περίμετρον τῶν ὄντων.᾽ 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ͂ Γ΄". 
Διὰ τί τῆς ἡμέρας ἠχωδεστέρα ἡ νύξ. 
ἢ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΊΑΔΟΓΟΥ. 


ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΘΡΑΣΎΔΜΟΣ, 
ΑΡΙΣΤΟΔΉΜΟΣ. 


1. Θόρυβός τις, ἑστιωμένων ἡμῶν ᾿4ϑήνησι παρ᾽ 
᾿Δμμωνίῳ, τὴν οἰχίαν περιήχησεν, ἔξωϑεν ἐπιβοωμέ- 
τονῶν τὸν στρατηγόν' ἐστρατήγει δὲ τὸ τρίτον ὃ ᾿άμ- Ὁ 
μώνιος. ἐπεὶ δὲ πέμψας τῶν περὶ αὑτόν τινας 
ἔπαυσε τὴν ταραχήν, καὶ παρέπεμψαν τοὺς ἀνθρώ- 
πους, ἐξητοῦμεν ἡμεῖς, διὰ τί τῶν ἔξωϑεν βοώντων 
συνεξακούουσιν οἵ ἐντός, οἵ δ᾽ ἔξω τῶν ἐντὸς οὐχ 

16 ὁμοίως. καὶ ὁ ᾿Αμμώνιος ἔφη τοῦτο μὲν ὑπ᾽ ᾿᾽άρι- 
στοτέλους λελύσϑαι" τὴν γὰρ φωνὴν τῶν ἔνδον ἔξω 
φερομένην εἰς ἀέρα πολὺν καὶ ἀναπεπταμένον εὐθὺς 
ἐξαμαυροῦσϑαι καὶ διασπείρεσϑαι, τὴν δ᾽ ἔξωϑεν εἴσω 
κατιοῦσαν οὐδὲν τοιοῦτο πάσχειν ἀλλὰ συνέχεσϑαι Ἐ 

30 καὶ διαμένειν εὔσημον" ἐκεῖνο δὲ μᾶλλον λόγου δεῖ- 
σϑαι, τὸ νυκτὸς ἠχωδεστέρας εἶναι τὰς φωνὰς καὶ 
πρὸς τῷ μεγέϑει τὴν τρανότητα καϑαρῶς συνδια- 
φυλάττειν. “ἐμοὶ μὲν οὖν᾽ εἶπεν “οὐ φαύλως ἡ πρό- 


1 ᾧ Αποηγπιαθ: ἢ 11 αὑτὸν ": αὐτὸν 16 ᾿ἄριστο- 
τέλους] Ῥ. 908, 18 Ὁ 


814 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΜΌΜ 


νοιὰ δοκεῖ μεμηχανῆσϑαι τῇ ἀκοῇ σαφήνειαν, ὅτε 
τῆς ὄψεως οὐδὲν ἢ κομιδῇ τι μικρὸν ἔργον ἐστί. 
σχοτεινὸς γὰρ ὧν ὃ ἀὴρ κατ᾽ Ἐμπεδοκλέα 

'ψυχτὸς ἐρημαίης ἀλαώπιδος,᾽ 


ὅσον τῶν ὀμμάτων ἀφαιρεῖται τοῦ προαισϑάνεσϑαι, 
διὰ τῶν ὥτων ἀποδίδωσιν. ἐπεὶ δὲ δεῖ καὶ τὰ δι᾽ 
ἀνάγκης φύσει περαινόμενα τῶν αἰτίων ἀνευρίσκειν, 
καὶ τοῦτο τοῦ φυσικοῦ ἴδιόν ἐστιν, ἡ περὶ τὰς ὑλι- 
κὰρ καὶ ὀργανικὰς ἀρχὰς πραγματεία" τίς ἂν᾽ ἔφη 
Ε 'πρῶτος ὑμῶν εὐπορήσειε λόγου τὸ πιϑανὸν ἔχοντος; 
2. Ἡσυχίας δὲ γενομένης, Βόηϑος ἔφη νέος μὲν 

ὧν ἔτι καὶ σοφιστεύων ἀπὸ γεωμετρίας αἰτήμασι 
χφῆσϑαι καὶ λαμβάνειν ἀναποδείκτους ὑποϑέσεις, 
νυνὶ δὲ χρήσεσϑαί τισι τῶν προαποδεδειγμένων ὑπ’ 
᾿Ἐπικούρου. 'φέρεται τὰ ὄντα ἐν τῷ μὴ ὄντι" πολὺ 
γὰρ κενὸν ἐνδιέσπαρται καὶ μέμικται ταῖς τοῦ ἀέρος 
ἀτόμοις" ὅταν μὲν οὖν ἧ διακεχυμένος καὶ πλάτος 
ἔχων καὶ περιδρομὴν ὑπὸ μανότητος, μικρὰ καὶ 
121 λεπτὰ τὰ μεταξὺ τῶν μορίων κενὰ λείπεται καὶ 
πολλὴν αἵ ἄτομοι κατεσπαρμέναι χώραν ἐπέχουσιν" 
ὅταν δὲ συσταλῇ καὶ πίλησις εἰς ὀλίγον αὐτῶν γέ- 
νήται καὶ συμπέσωσιν ἀποβιασϑεῖσαι πρὸς ἀλλήλας, 


4 6ῃι. Χ: ἀγλαάπιδος οἵ. ΜΌΠΔΟΝ. 1 Ῥ. 1 ν8. 362 

ὃ καὶ τῶν δι’ ἀν. φύσει περαινομένων τὰ αἴτια Ἑταροτῖαθ 
8 τῆς φυσικῆς Ῥοθμποταβ 11 βοηθὸς τωοὶ 15 ἀπὸ] τοῖς 
ἀπὸ 14 Τυτηοραβ: χρήσασθαι 16 ᾿Επικούρου] οἵ. 
ὕεπον. Ῥ. 323 18 μακρά καὶ πλατέα Γ΄. Απίο τὰ ἰπίοτ. 
οἰαῖθθθ πολλὰ Ββαθρίοδίας ὕβθηθγαβ. ΜΙΒῚ συϊσαία Ῥθὴθ μ8- 
Ῥοχθ νἱά, 320 ὕδοποσυθ: κατεσπαρμένην. ἴπ θαπάθτα οοα- 
Ἰθούαχατα 660 αυοᾳυθδ ἱποίάθσατα 


ΠΒΕᾺΒ ΥὙΠ|. 815 


πολλὴν εὐρυχωρίαν ἔξω καὶ διαστάσεις μεγάλας ποι- 
οὔσι" τοῦτο δὲ γίγνεται νυκτὸς ὑπὸ ψυχρότητος" 
ἡ γὰρ ϑερμότης χαλᾷ καὶ διίστησι καὶ λύει τὰς 
πυκνώσεις᾽ διὸ πλείονα τόπον τὰ ξέοντα καὶ μα- 
ὁ λασσόμενα καὶ τηκόμενα τῶν σωμάτων ἐπιλαμβάνει" 
καὶ τοὐναντίον αὖ πάλιν τὰ πηγνύμενα καὶ ψυχό- 
μενα συγχωρεῖ πρὸς ἄλληλα καὶ συνάγεται καὶ ἀπο- 
λείπει κενότητας ἐν τοῖς περιέχουσιν ἀγγείοις καὶ Β 
τόπους, ἐξ ὧν ὑποκεχώρηκεν. ἡ δὲ φωνὴ προσ- 
1ὸ φερομένη καὶ προστυγχάνουσα σώμασι πολλοῖς καὶ 
ἀϑρόοις ἢ τυφλοῦται παντάπασιν, ἢ διαθπάσματα 
λαμβάνει μεγάλα καὶ πολλὰς ἀντικρούσεις καὶ δια- 
τριβάς" ἐν δὲ κενῷ καὶ σωμάτων ἐρήμῳ διαστήματι 
λεῖον δρόμον ἔχουσα καὶ συνεχῆ καὶ ἄπταιστον ἐξι- 
τὸ κνεῖται πρὸρ τὴν ἀκοήν, ὑπὸ τάχους ἅμα τῷ λόγῳ 
διασῴξουσα τὴν σαφήνειαν. ὁρᾷς γὰρ ὅτι καὶ τῶν 
ἀγγείων τὰ κενὰ πληττόμενα, μᾶλλον ὑπακούει ταῖς 
πληγαῖς καὶ τὸν ἦχον ἀποτείνει μακράν, πολλάκις 
δὲ καὶ κύκλῳ περιφερόμενον διαδίδωσι πολύ" τὸ δ᾽ Ο 
30 ἐμπλησϑὲν ἢ στερεοῦ σώματος ἤ τινος ὑγροῦ παν- 
τάπασι γίγνεται κωφὸν καὶ ἄναυδον, ὁδὸν οὐκ ἐχού- 
σης οὐδὲ χώραν ἣ δίεισι τῆς φωνῆς. αὐτῶν δὲ τῶν 
σωμάτων χρυσὸς μὲν καὶ λίϑος ὑπὸ πληρότητος 
ἰσχνόφωνα καὶ δυσηχῆ καὶ ταχὺ κατασβέννυσι τοὺς 
38 φϑόγγους ἐν αὑτοῖς" εὔφωνος δὲ καὶ λάλος ὁ χαλ- 


1 ὁπι. Ἧ : διασπάσεις 8 κενότητας ΒαΒἰ]Θθηβὶβ: καὶ 
κενότηταρ 9 τόπους ΠοΘΒπθτυΒ ΩΟ]]. Ἰΐπ. ὅθ: τόποις 
1 μεγάλα! οἵ, Ῥ. 1218 11 ταῖς ΘοΘΒποστιβ 00]]. Ρ. 996 
19 πολόν τὸ δ᾽ ὕδθηοταβ: τὸ δ᾽ ἀγγεῖον οἵ. Ρ.]. 


816 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


κόρ, ἢ πολύχενος καὶ ὄγκον ἐλαφρὸς καὶ λεπτός, 
οὐ πολλοῖς συντεϑλιμμένος ἐπαλλήλοις σώμασιν, 
ἀλλ᾽ ἄφϑονον ἔχων τὸ τῆς ἐπιεικοῦς καὶ ἀναφοῦς 
μεμιγμένον οὐσίας, ἣ ταῖς τ᾽ ἄλλαις κινήσεσιν εὐ- 
πορίαν δίδωσι τήν τε φωνὴν εὐμενῶς ὑπολαμβά- 
Ὁ νουδσα παραπέμπει, μέχρι ἂν ἁψάμενός τις ὥσπερ 
ἐν ὁδῷ καταλάβῃ καὶ τυφλώσῃ τὸ κενόν" ἐνταῦϑα 
δ᾽ ἔστη καὶ ἀπεπαύσατο τοῦ πρόσω χωρεῖν διὰ τὴν 
ἀντίφραξιν. ταῦτ᾽ ἔφη δοκεῖ μοι τὴν νύκτα ποιεῖν 
ἠχώδη, τὴν δ᾽ ἡμέραν ἧττον ϑερμότητι καὶ διαχύ- τὸ 
σει τοῦ ἀέρος μικρὰ τὰ διαστήματα τῶν ἀτόμων 
ποιοῦσαν" μόνον᾽ ἔφη ἱμηδεὶς ἐνιστάσθϑω πρὸς τὰς 
πρώτας ὑποϑέσεις.᾽ 
8. Κἀγώ, τοῦ ᾿Δμμωνίου κελεύοντος εἰπεῖν τι 
πρὸς αὐτόν αἴ μὲν πρῶταί σου τῶν ὑποϑέσεων᾽ τ5 
ἔφην “ὦ φίλε Βόηϑε, περὶ πολὺ τὸ κενὸν ἔχουσαι 
μενέτωσαν" τῇ δὲ φωνῇ τὸ κενὸν οὐκ ὀρθῶς πρὸς 
Ἑ σωτηρίαν καὶ κίνησιν ὑποτίθεσϑε. σιωπῆς γὰρ 
οἰκεῖον καὶ ἡσυχίας τὸ ἀναφὲς καὶ ἀπαϑὲς καὶ 
ἄπληκτον, ἡ δὲ φωνὴ πληγὴ σώματος διηχοῦς, διη- 10 
χὲς δὲ τὸ συμπαϑὲς αὑτῷ καὶ συμφυὲς εὐκίνητον 
δὲ καὶ κοῦφον καὶ ὁμαλὸν καὶ ὑπήκοον τοῦ δι᾽ εὐ- 


1 παὶ τὸν ὄγκον Ὀθοποῦ 8 ἀλλὰ φϑόνον δαὶ ἀλλὰ 
φϑόγγον τοὶ ἐπιεικοῦς] Ῥθπθ Βαρεὺ 6 ἀναψάμενος ταοὶ 
Ἷ τυφλώσῃ] οἵ. Ῥ. 815 Ππ. 11 θὲ Ρ. 996 τὸ κενόν] β]οββθιωβ, 
Ῥαΐαῦ σξδμοταβ, μβαυὰ σθοΐθ 9 θτα. Χ: ἀντώεραξιν 10 δια- 
χύσει --- μικρὰ βοτῖρβὶ οὑπὶ ΤΒθπθτο (οὔ. Ῥ. 120): διαλύσει --- 
μακρὰ (θυΐιβ ῥτίπβ α ΟδΙἐβῥοταύατη οδὲ ἐπ 74) 16 βοηϑὲ ταρὶ 

περὶ πολὺ] περώτολυ Β. Μαϊῖπι ὑπέρπολνυ 18 ὑποτίϑεσθε] 
οἵ, Βγταῦ. ἈΒῚ τααὶθ ἀθἔθπαϊ ορεϊπιοτασα οοἀὰ, Ἰϑοξίομοιι ὑποτίς 
θεσθαι 32 τοῦ] αὐτοῦ 50. τοῦ πλήττοντος σώματος Ἐ; 
τρα]ΐτη ξαυτοῦ 


118ΕῈ ΥΠ]. 811 


τονίαν καὶ συνέχειαν, οἷός ἐστι παρ᾽ ἡμῖν ὁ ἀήρ. 
καὶ γὰρ ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ ἄφωνα καϑ᾽ ἕαυτά, 
φϑέγγεται δὲ πνεύματος ἐμπεσόντος ἅπαντα καὶ ψό- 
φους καὶ πατάγους ἀναδίδωσι" χαλκῷ δὲ κενοῦ μὲν 
5 οὐδὲν μέτεστιν, ὁμαλῷ δὲ πνεύματι καὶ λείῳ κεκρα- 
μένος εὔπληκτός ἐστι καὶ ἠχώδης. εἰ δὲ δεῖ τῇ 
ὄψει τεκμαίρεσθαι, φαίνεται μᾶλλον ὁ σίδηρος ἔχων 
τι σαϑρὸν καὶ πολύχενον καὶ τενθρηνῶδες" ἔστι δὲ 
κακόφωνος σφόδρα καὶ τῶν μεταλλικῶν κωφότατος. 
1ὸ οὐδὲν οὖν ἔδει τῇ νυχτὶ παρέχειν πράγματα συσ- 
πῶντας αὐτῆς τὸν ἀέρα καὶ συντείνοντας, ἑτέρωϑι 
δ᾽ αὖ χώρας καὶ κενότητας ἀπολείποντας, ὥσπερ 
ἐμποδὼν ὄντα τῇ φωνῇ τὸν ἀέρα καὶ φϑείροντα 
τὴν οὐσίαν, ἧς αὐτὸς οὐσία καὶ σῶμα καὶ δύναμίς 
1 ἐστιν. ἄνευ δὲ τούτων ἔδει δή που τὰς ἀνωμάλους 
νύχταρ, οἷον ὁμιχλώδεις καὶ δυσχειμέρους, ἠχωδε- 
στέρας εἶναι τῶν αἰϑρίων καὶ κεχραμένων ὁμαλῶς, 
διὰ τὸ δεῦρο μὲν συνωθεῖν τὰς ἀτόμους ἐκεῖ δ᾽ 125 
ὅϑεν μεϑίστανται χώραν ἔρημον ἀπολείπειν σωμά- 
30 των᾿ καὶ τὸ δὴ προχειρότατον, ἡμέραν ψυχρὰν ἠχω- 
δεστέραν εἶναι νυχτὸς ἀλεεινῆς καὶ ϑερινῆφ᾽ ὧν 
οὐδέτερον ἀληϑές ἐστι. διὸ τὸν λόγον τοῦτον ἀπο- 
λελοιπὼς ἐπιβάλλω τὸν ᾿Αναξαγόραν, ὑπὸ τοῦ ἡλίου 
λέγοντα κινεῖαϑαι τὸν ἀέρα κίνησιν τρομώδη καὶ 
36 παλμοὺς ἔχουσαν, ὡς δῆλόν ἐστι τοῖς διὰ τοῦ φω- 





ἃ κενοῦ μὲν ΒαδΙθθπαῖδ: κινουμένῳ μὲν 9. μετάλλων 
18 οἴη. Εταροτίαβ: ἀπολιπόνταρ 14 σῶμα Ἐ, 00]]. ». 1220: 
σχῆμα 19 Ἐπιροιῖπδ; ἀπολιπεῖν 22 ἐστι. διὸ] ἐστιν 
δ᾽ τοῦῦ 88 τὸν ᾿Αναξαγόραν] οἵ. Ατἰεὐοῦ, Ρ. 908, 108 


818 ΩΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥ ΑἸΜΠΙΜ. 


τὸς ἀεὶ διάττουσι ΦΣ, μικροῖς καὶ ϑραύσμασιν, 
ἃ δή τινες τίλας καλοῦσιν" ταῦτ᾽ οὖν φησιν ὁ ἀνὴρ 

Β πρὸς τὴν ϑερμότητα σίξζοντα καὶ ψοφοῦντα δι’ ἡμέ- 
ρας δυσηκόους τῷ ψόφῳ τὰς φωνὰς ποιεῖν, νυχτὸς 
δὲ φαίνεσθαι τὸν σάλον αὐτῶν καὶ τὸν ἦχον. 

4. Ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, ᾿Αμμώνιος ἔφη “γε- 
λοῖοι μὲν ἴσως φανούμεϑα, καὶ 4ημόκριτον ἐλέγχειν 
οἰόμενοι καὶ ᾿Αναξαγόραν ἐπανορϑοῦσϑαι ϑέλοντερ" 
οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἀφαιρετέον γε τῶν ᾿Αναξαγόρου σωμά- 
τῶν τὸν σιγμόν' οὔτε γὰρ πιϑανὸς οὔτ᾽ ἀναγκαῖος, 
ἀλλ᾽ ὁ τρόμος ἀρκεῖ τῶν σωμάτων καὶ ἡ κίνησις 
ἐν τῷ φωτὶ κλονουμένων τὰς φωνὰς διασπᾶν καὶ 
διαρρίπτειν πολλάκιρ. ὃ γὰρ ἀήρ, ὥσπερ εἴρηται, 

Οσῶμα τῆς φωνῆς καὶ οὐσίαν ἐμπαρέχων ἑαυτόν, 
ἐὰν μὲν ἦ σταϑερός, εὐθύπορα καὶ λεῖα καὶ συνεχῆ 
τὰ τῶν ψόφων μόρια καὶ κινήματα πόρρωϑεν δια- 
δίδωσι" νηνεμία γὰρ ἠχῶδες καὶ γαλήνη, καὶ τοὐ- 
ναντίον, ὡς Σιμωνίδης φησίν, 

οὐδὲ γὰρ ἐννοσίφυλλος ἀήτα τότ᾽ ὧρτ᾽ ἀνέμων, 

ἅ τις κατεκώλυε κιδναμένα μελιαδέα γᾶρυν 

ἀραρεῖν ἀκοαῖσι βροτῶν.᾽ 


πολλάκις μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ σχῆμα τῆς φωνῆς ὃ τοῦ 
ἀέρος σάλος ἔναρϑρον ἐᾷ πρὸς τὴν αἴσϑησιν ἐξι- 
κνεῖσϑαι καὶ διαμεμορφωμένον, ἀεὶ μέντοι τι τοῦ 


1 5: ϑραύμασιν δ φαίνεσθαι] ἡσυχίαν ἔχειν Ατϊδῖο- 
τοῖον, ὑφίεσθαι Ῥοθμποττιβ. σβέννυσθαι απ μαραίνεσθαι 
18. Σιμωνίδης] ΒοΙρῖ. 8 Ῥ. 403. 50 Ὑ]: σκιδνάμενα γ6] 
σκιδναμένα Ἰοτί. κιδναμέναν Βομποίαονίπιθ 39 μὲν] 
ἀθ]. Β 28 ἔναρϑρος τοὶ 34 αἰεὶ ἤάοτη 


8 


ΠΒΕᾺΒ ΥἹΠ. 819 


πλήϑους φέρει καὶ τοῦ μεγέϑους. ἡ μὲν οὖν νὺξ 
αὐτὴ καϑ᾽ ἑαυτὴν οὐδὲν ἔχει κινητικὸν ἀέρορ᾽ ἡ δ᾽ 
ἡμέρα μέγα, τὸν ἥλιον, ὥσπερ αὐτὸς ὁ ᾿Αναξαγόρας 
εἴρηκεν. 

86. ὅ, Ὑπολαβὼν δὲ Θράσυλλος ὁ ᾿Δμμωνίου υἱός Ὁ 
εἶτ᾽ ἔφη “τί παθόντες, ὦ πρὸς Διός, εἶπας τῶι 
ϑεωρητὰ κινήματα τοῦ ἀέρος οἰόμεϑα δεῖν αἰτᾶ- 
σϑαι, τὸν δ᾽ ἐμφανῆ σάλον᾽ καὶ σπαραγμὸν αὐτοῦ 
παρορῶμεν; ὃ γὰρ δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ 

10 Ζεὺς οὗτος οὐ λανϑάνων οὐδ᾽ ἀτρέμα διακινῶν τὰ 
σμικρότατα τοῦ ἀέρος ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐχφανεὶς ἀνίστησι 
καὶ κινεῖ πάντα πράγματα 

δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ᾽ ἐπὶ ἔργον ἐγείρων" 
οἱ δ᾽ ἕπονται, καϑάπερ ἐκ παλιγγενεσίας “νέα ἐφ᾽ 

16 ἡμέρῃ φρονέοντες᾽ ὥς φησι 4ημόκριτος, οὔτ᾽ ἀφώ- 
νοῖς οὔτ᾽ ἀπράκτοις ἐνεργείαις" ἣ καὶ τὸν ὄρϑρον 
ὁ Ἴβυκος οὐ κακῶς ᾿χλυτόν᾽ προσεῖπεν, ἐν ᾧ κλύ- 
εἰν καὶ ἤδη φϑέγγεσθϑαι συμβέβηκε" τῆς δὲ νυχτὸς 
ἀκύμων τὰ πολλὰ καὶ ἄκλυτος ὧν ὁ ἀήρ, ἀναπαυο- Β 

30 μένων ἁπάντων, εἰκότως τὴν φωνὴν ἄϑραυστον ἀνα- 
πέμπει καὶ ἀκέραιον πρὸς ἡμᾶς. 

0. Παρὼν οὖν ᾿Αριστόδημος ὁ Κύπριος "ἀλλ᾽ 


1 φέρει] ἀφαιρεῖ τοὶ φϑείρει 8 μέγα] μετὰ τιοὶ 
ὁ εἴπατε, τὰ ἀϑεώρητα (τπα]ῖτα τἀϑεώρητα) ΠΡΌ 

9. οὗ, Ατἰδίοῦ. Ρ. 889, 808. 8ᾳᾷᾳ. 10 οὐδ᾽ ": οὔτ᾽ 18 οἷυθ- 
ἄρτι αὖ νἱὰ. ροθίδθ ῥυΐου γϑύβαβ Ἰθρίϊαν ᾿. 1129. οὗ, Ρ. 1649 
Εἰψαι. Μ. Ρ. 438, 1 14 ἐφ’ ἡμέρῃ Βομοίῥαβ: ἐφημέρη 
18. δημόχριτορ) ἩΠΟΊΙΑΟΜ. 1 Ρ. 866 Ξοὰ μου ἐορεἠπηοπίατα σήν 
εὐ 16 ἀταράκτοις) 11 Ἴβυκορ] ΠΝ 8 Ρ. 388 18 καὶ 
ἤδη] καὶ νὴ Δία Ἐπιροτίυβ 88 ὁ Ἧ᾽: πρὸς ἡμᾶς ὁ 





820 ΟὈΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


ὅρα᾽ εἶπεν “ὦ Θράσυλλε, μὴ τοῦτο μὲν αἵ νυχτο- 
μαχίαι καὶ νυχτοπορίαι τῶν μεγάλων στρατοπέδων 
ἐλέγχουσιν, οὐδὲν ἧττον ἠχωδεστέρας ποιοῦσαι τὰς 
φωνάς, καίπερ ἐν ταραχῇ καὶ σάλῳ τοῦ ἀέρος ὄν- 
τος. ἔχει δέ τι καὶ τὸ παρ’ ἡμᾶς αἴτιον" αὐτοὶ 5 
γὰρ ὧν φϑεγγόμεϑθα νύκτωρ τὰ πολλὰ ϑορυβώδη 

Ἑ καὶ μετὰ πάϑους ἐπείγοντος ἐγκελευόμεϑά τισιν ἢ 
διαπυνϑανόμενοι συντόνους ποιούμεϑα τὰς γεγωνή- 
σεις. τὸ γάρ, ἐν ᾧ μάλιστα καιρῷ πεφύκαμεν ἧσυ- 
χίαν ἄγειν, ἐξανιστὰν ἡμᾶς ἐπὶ πράξεις καὶ λόγους το 
οὐ μικρὸν οὐδ᾽ ἀτρεμαῖόν ἐστιν, ἀλλὰ μέγα καὶ με- 
γάλης τινὸς ἀνάγκῃ χρείας ἐπιταχυνόμενον, ὥστε 
καὶ τὰς φωνὰς φέρεσθαι σφοδροτέρας. 


188 ΠΡΟΒΔΛΗΜΑ Δ΄. 

Διὰ τί τῶν ἱερῶν ἀγώνων ἄλλος ἄλλον ἔχει στέφανον, τὸ 
τὸν δὲ φοίνικα πάντερ' ἐν ᾧ καὶ διὰ τί τοὺς μεγάλους 
φοινικοβαλάνους Νικολάους καλοῦσιν. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 

ΣΩΣΠΙΣ, ἩΡΩΔῊΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΠΡΑΞΙΤΈΛΗΣ, 
ΚΑΦΙΣΟΣ. 30 

1. ᾿Ισϑμίων ἀγομένων ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Σώ- 

σπιδος ἀγωνοθεσιῶν τὰς μὲν ἄλλας ἑστιάσεις διε- 

φύγομεν, ἑστιῶντος αὐτοῦ πολλοὺς μὲν ἅμα ξένους, 


8 ἐλέγχωσιν Ὀαθθαθταα τοδὶ Τ ἐγκελευόμενοι Ὑ 
10 6πι. Επωρθγίαβ: ἐξανιστᾶν 16 τηδ]ῖτα τὰς μεγάλας 


1188 ΥἹΠΙ. 821 


πάντας δὲ πολλάκις τοὺς πολίταρ' ἅπαξ δὲ τοὺς 
μάλιστα φίλους καὶ φιλολόγους οἴκοι δεχομένου, 
καὶ αὐτοὶ παρῆμεν. ἀπηρμένων δὲ τῶν πρώτων Β 
τραπεζῶν, ἧκέ τις Ἡρώδῃ τῷ ῥήτορι παρὰ γνωρί- 
ὅ μου νενικηκότος ἐγκωμίῳ φοίνικα καὶ στέφανόν 
τινα τῶν πλεκτῶν κομίξων. ὃ δὲ ταῦτα μὲν δεξιω- 
σάμενος ἀπέπεμψε πάλιν, ἔφη δ᾽ ἀπορεῖν, τί δήποτε 
τῶν ἀγώνων στέφανον ἄλλος ἄλλον ἔχει, τὸν δὲ 
φοίνικα κοινῇ πάντες. “οὐ γὰρ ἐμὲ γοῦν᾽ ἔφη 'πεί- 
το ϑουσιν οἵ τὴν ἰσότητα τῶν φύλλων, οἷον ἀντανι- 
σταμένων ἀεὶ καὶ συνεχτρεχόντων, ἀγῶνι καὶ ἁμίλλῃ 
παραπλήσιόν τι ποιεῖν φάσκοντες, αὐτήν τε τὴν 
ἱψίκην᾽ παρὰ τό ἱμὴ εἴκον᾽ ὠνομάσϑαι" καὶ γὰρ ἄλλα 
πάμπολλα μονονοὺ μέτροις τισὶ καὶ σταϑμοῖς ἀκρφι- Ο 
16 βῶς τὴν τροφὴν διανέμοντα τοῖς ἀντιξύγοις πετά- 
λοις ἰσότητα ϑαυμαστὴν καὶ τάξιν ἀποδίδωσιν" ἔτι 
δ᾽ ἀπιθανώτεροι τούτων εἰσὶν οἵ τὸ κάλλος καὶ τὴν 
εὐφυΐαν ἀγαπῆσαι τοὺς παλαιούς, ὡς Ὅμηρον “ἔρνεϊ 
φοίνικος᾽ ἀπεικάσαντα τὴν ὥραν τῆς Φαιακίδος, 
30 ὑπονοοῦντες. οὐ γὰρ ἀγνοεῖτε δήπουθεν, ὅτι καὶ 
ῥόδοις καὶ λυχνίσιν, ἔνιοι δὲ καὶ μήλοιρ καὶ ῥοιαῖς 
ἔβαλλον ὡς καλοῖς γεραίροντες ἀεὶ τοὺς νικηφόρους. 
ἀλλ᾽ οὐδὲν οὕτως ἐπιφανῶς ἐκπρεπέστερον ἔχει τῶν 
ἄλλων ὁ φοίνιξ, ἅτε μηδὲ καρπὸν. ἐν τῇ Ἑλλάδι φέ- 
Ξόρων ἐδώδιμον ἀλλ᾽ ἀτελῆ καὶ ἄπεπτον. εἰ γάρ, Ὁ 


8 καὶ αὐτοῖς παρ᾽ ἡμῖν τοὶ 9. Χ: ἔφην 14 στάϑμαις 
Β. οὗ Β5γταν. ρ. 490 16 ἔτι δ᾽ ἀπιϑανώτεροι ΠοΘΒπΘτυΒ: 
ἐπεὶ πυθανότεροι, 18 Ὅμηρον] ξ 168 31 λύχνισιν ταοὶ 
ἴθ. τοδῆτι δόαις 38 ἀεὶ] δὴ Ὗ 
ῬΙσίΑσΟδΙ Μοσδηδ. ΥΙ. 1Υ͂. Ξ: 


822 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΊΙΨΑΙΌΜ 


ὥσπερ ἐν Συρίᾳ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ, παρεῖχε τὴν βά- 
λανον, ὄψει τε ϑεαμάτων καὶ γλυκύτητι τραγημά- 
τῶν πάντων ἥδιστον, οὐχ ἂν ἦν ἕτερον αὐτῷ παρα- 
βαλεῖν. ὃ γοῦν βασιλεύς, ὥς φασιν, ἀγαπήσας δια- 
φερόντως τὸν Περιπατητικὸν φιλόσοφον Νικόλαον, 
γλυκὺν ὄντα τῷ ἤϑει ῥαδινὸν δὲ τῷ μήκει τοῦ σώ- 
ματος διάπλεων δὲ τὸ πρόσωπον ἐπιφοινίσσοντος 
ἐφυϑήματος, τὰς μεγίστας καὶ καλλίστας τῶν φοι- 
νικοβαλάνων Νικολάους ὠνόμαξε, καὶ μέχρι νῦν 
οὕτως ὀνομάξονται.᾽ 
2. Ταῦτ᾽ εἰπὼν ὁ Ἡρώδης οὐκ ἀτερπέστερον 
ἐμβάλλειν ἔδοξε τοῦ ξητουμένου τὸ περὶ τοῦ Νικο- 
ἙΕλάου. διὸ καὶ μᾶλλον᾽ ἔφη ὁ Σῶσπις 'προϑυμη- 
τέον, ὡς ἕκαστος αὑτόν τις ἔπεισε, συνεισενεγκεῖν 
εἰς τὸ ξητούμενον. ἐγὼ δ᾽ εἰσφέρω πρῶτος, ὅτι 
δεῖ τὴν τῶν νικηφόρων δόξαν ἄφϑιτον, ὡς ἀνυστόν 
ἐστι, καὶ ἀγήρων διαμένειν" ὁ δὲ φοίνιξ μακρόβιον 
μέν ἐστιν ἐν τοῖς μάλιστα τῶν φυτῶν, ὥς που καὶ 
τὰ Ὀρφικὰ ταῦτα μεμαρτύρηκε 
“ξῶον δ᾽ ἴσον ἀκροκόμοισιν 
φοινίκων ἔρνεσσιν,᾽ 


μόνῳ δ᾽ αὐτῷ σχεδὸν ὑπάρχει τὸ κατὰ πολλῶν ὡς 
ἀληϑῶς λεγόμενον" τί δὲ τοῦτ᾽ ἐστί; τὸ ἐμπεδόφυλ- 


3 γλυκύτητα τοοὶ 8 ΠυθΌποταδ: παραλαβεῖν 13 τὸ Μ 
18 ὁ Σῶσπις Τιϑοπίοασθ 14 10. ὡς ἕκαστος -- συνεισενεγ- 
χεῖν Ὗ᾽: ὡς ἕκαστον αὐτῷ τις συνέπεισεν ἐνεγκεῖν (ἐγκεῖν 
γ͵ὰ) 175: ἀγήρω 19. Ὀρφιχὰ] ΜΟΙΔΟΝ, 1 Ρ. 188 
30. ζῶν δ᾽ ἶσον φοινίκων ἔρνεσιν ἄκφοκ. ΨΙ͂, ΑἸϊδος ΜΌ]]6- 
οαΒ 222 ὡς ἀληθᾶς] οοἸοοαὶ ροϑὲ ὑπάρχει Ἠθτπογᾶθ- 
πᾶβ; τρο]ίαβ φαϊπθοῦ ροδὲ σχεδὸν 


1ο 


ΤΙΒΕῈᾺ ὙΠΙ. 828 


λον εἶναι καὶ ἀείφυλλον᾽ οὔτε γὰρ δάφνην οὔτ᾽ 
ἐλαίαν οὔτε μυρσίνην οὔτ᾽ ἄλλο τι τῶν μὴ φυλ- Κ 
λορροεῖν λεγομένων ὁρῶμεν ἀεὶ ταὐτὰ φύλλα δια- 
τηροῦν, ἀλλὰ τοῖς πρώτοις ἀπορρέουσιν ἑτέρων ἐπι- 
5 βλαστανόντων, ὥσπερ πόλεις, ἕκαστον ἀείξωον δια- 
μένει καὶ ἀμείλικτον" ὃ δὲ φοίνιξ οὐδὲν ἀποβάλλων 
ἀφ᾽ αὑτοῦ τῶν φυομένων, βεβαίως ἀείφυλλός ἐστι" 
καὶ τοῦτο δὴ τὸ κράτος αὐτοῦ μάλιστα τῆς νίκης 
τῷ ἰσχυρῷ συνοικειοῦσι. 
1᾽΄ 8. Παυσαμένου δὲ τοῦ Σώσπιδος, Πρωτογένης 
ὃ γραμματικός, ὀνόματι καλέσας Πραξιτέλην τὸν 
περιηγητήν οὕτω δὴ τούτουρ᾽ ἔφη ἱτοὺς ῥήτορας 134 
ἐάσομεν περαίνειν τὸ οἰκεῖον, ἐξ εἰκότων καὶ πιϑα- 
νῶν ἐπιχειροῦντας᾽ αὐτοὶ δ᾽ ἀφ᾽ ἱστορίας οὐδὲν ἂν 
16 ἔχοιμεν τῷ λόγῳ συμβάλλεσϑαι; καίτοι δοκῶ μοι 
μνημονεύειν ἐν τοῖς ᾿Αττικοῖς ἀνεγνωκὼς ἔναγχος, 
ὅτι πρῶτος ἐν 4ήλῳ Θησεὺς ἀγῶνα ποιῶν ἀπέσπασε 
κλάδον τοῦ ἱεροῦ φοίνικορ᾽ ἧ καὶ σπάδιξ ὠνομάσϑη.᾽ 
4. Καὶ ὃ Πραξιτέλης 'ταῦτ᾽᾽ εἶπεν 'ἄδηλα, καὶ 
30 τοῦ Θησέως αὐτοῦ πυνϑάνεσθϑαι φήσουσιν, ᾧτινι 
λόγῳ φοίνικος, οὐ δάφνης οὐδ᾽ ἐλαίας, κλάδον ἀπέ- 
ὅπασεν ἀγωνοθετῶν. σκόπει δή, μή Πυϑικόν ἐστι 
τὸ νικητήριον, ὡς ᾿Αμφικτύονος" κἀκεῖ πρῶτον ἐπὶ Β 
τιμῇ τοῦ ϑεοῦ δάφνῃ καὶ φοίνικι τοὺς νικῶντας 
36 ἐκόσμησαν, ἅτε δὴ καὶ τῷ ϑεῷ μὴ δάφνας μηδ᾽ 
ὅ πόλις Β ἴθ. οι, Μβάνιρίυβ: ἀεὶ ξῶον 8 ἀμεί- 
λικτον} ἀνέκλειπτον Βα 9 ἄδηλα Ὑ: ἀλὰ 530 πὺν. 
ϑάνεσθαι]) αἀᾷ. δεῖν 7. Μα]ΐπι ροβὲ φήσουσιν 28 ὡς οἱ 
᾿Αμφικτύονες ἐκεῖ πρῶτον ΜαάγϊρίαΒ οὐπι Ατωγοίο ἰδ. ": 
ἀμφικτυόνος 84 δάφνῃ καὶ] ἀο!. Ηθτπθτάθμυϑ 
315 


824 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


ἐλαίας ἀλλὰ φοίνικας ἀνατιϑέντες, ὡς ἐν 4ήλῳ 
Νικίας χορηγήσας ᾿4ϑηναίων καὶ ἐν Δελφοῖς ᾿4ϑη- 
ναῖοι καὶ Κύψελος πρότερον Κορένϑιος" ἐπεὶ καὶ 
φίλαϑλος ἄλλως καὶ φιλόνικος ἡμῖν ὃ ϑεός, αὐτὸς 
ἐν κιϑαρίσει καὶ ὠδῇ καὶ βολαῖς δίσκων, ὡς δ᾽ 
ἔνιοί φασι, καὶ πυγμῇ ἁμιλλώμενος" ἀνθρώποις δὲ 
προσαμύνων ἀγωνιξομένοις, ὡς Ὅμηρος ἐμαρτύρησε, 
τὸν μὲν ᾿Αχιλλέα λέγοντα ποιήσας 
“ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥπερ ἀρίστω, 
πὺξ μάλ᾽ ἀνασχομένω πεπληγέμεν᾽" ᾧ δέ κ᾿ ᾿ἀπόλλων 
δώῃ καμμονίην ...... ᾿ 
Ὁ τῶν δὲ τοξοτῶν τὸν μὲν εὐξάμενον τῷ ϑεῷ κατορ- 
ϑῶσαι καὶ λαβεῖν τὰ πρωτεῖα" τὸν δὲ γαῦρον ἀστο- 
χῆσαι τοῦ σκοποῦ, μὴ εὐξάμενον. καὶ μὴν οὐδ᾽ 
᾿Αϑηναίους εἰκός ἐστιν ᾿Απόλλωνι καϑιερῶσαι͵ τὸ 
γυμνάσιον ἀλόγως καὶ αὐτομάτως. ἀλλὰ παρ᾽ οὗ 
τὴν ὑγίειαν ἔχομεν ϑεοῦ, τοῦτον εὐεξίαν τε διδό- 
ναι καὶ ῥώμην ἐπὶ τοὺς ἀγῶνας ᾧοντο. κούφων 
δὲ καὶ βαρέων ἀγωνισμάτων ὄντων, πύκτῃ μὲν 
᾿Δπόλλωνι Δελφούς, δρομαίῳ δὲ Κρῆτας ἱστοροῦσι 
Ὁ ϑύειν καὶ Δακεδαιμονίους. σκύλων δὲ Πυϑοῖ καὶ 
ἀκροϑινίων καὶ τροπαίων ἀναϑέσεις ἄρ᾽ οὐ συμ- 
μαρτυροῦσιν ὅτι τῆς εἰς τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν δυ- 
νάμεως τῷ ϑεῷ τούτῳ πλεῖστον μέτεστιν; 
ὅ. Ἔτι δ᾽ αὐτοῦ λέγοντος, ὑπολαβὼν Κάφισος 
1 ἀνατιϑέντας ταοῖ « ἄλλως καὶ] ἀλλ᾽ ὡς τοοῖ ὙΓ: φι- 
λόνεικος 8 διαμιλλώμενορ)" 9. ᾧπερ ἀρίστῳ τηοὶ. τἱὰ. Ηοτα. 


ΨΙδθ 10 πυγμάλ᾽ ἀνασχομένῳ ᾿ἰάθτα 11 ράποία δἀᾷ. Παθ- 
ἈΘΤΒ 321 κύλων Ἰἰάομη 22 τρόπων ἰἰΐᾶθϑτα ἄρα ᾿Ἰάθτα 


8 





Ι1ΒΕΒ ὙΠ]. 820 


ὃ Θέωνος υἱός ᾿ἀλλὰ ταῦτά γ᾽’ εἶπεν “οὐχ ἱστορίας 
οὐδὲ περιηγητικῶν ὄὅδωδε βιβλίων, ἀλλ᾽ ἐκ μέσων 
ἀνεσπασμένα τῶν Περιπατητικῶν τόπων εἰς τὸ πι- 
ϑανὸν ἐπικεχείρηται, καὶ προσέτι τραγικῶς μηχανὴν 
ὅ ἄραντες, ὦ φίλοι, δεδίττεσϑε τῷ ϑεῷ τοὺς ἀντιλέ- 
γοντας. ὁ μὲν οὖν ϑεός, ὥσπερ προσήκει, πᾶσιν 
ἴσος ἐστὶ μετ᾽ εὐμενείας" ἡμεῖς δ᾽ ἑπόμενοι Σώ- 
σπιδι (καλῶς γὰρ ὑφηγεῖται) πάλιν .ἐχώμεθα τοῦ Ε 
φοίνικος ἀμφιλαφεῖς τῷ λόγῳ λαβὰς διδόντος. Βα- 
10 βυλώνιοι μὲν γὰρ ὑμνοῦσι καὶ ἄδουσιν ὡς ἑξήκοντα 
καὶ τριαχόσια χρειῶν γένη παρέχον αὐτοῖς τὸ δέν- 
ὅρον" ἡμῖν δὲ τοῖς Ἕλλησιν ἥκιστα μέν ἐστι χρειώ- 
δηρ, ἀϑλητικῆς δὲ φιλοσοφίας καὶ τὸ ἄκαρπον ἂν 
εἴη" κάλλιστος γὰρ ὧν καὶ μέγιστος ὑπ᾽ εὐταξίας οὐ 
1 γόνιμός ἐστι παρ᾽ ἡμῖν, ἀλλὰ τὴν τροφὴν ὥσπερ 
. ἀϑλητοῦ περὶ τὸ σῶμα τῆς εὐταξίας ἀναλισκούσης» 
σμικρὸν αὐτῷ καὶ φαῦλον εἰς σπέρμα περίεστιν. 
ἴδιον δὲ παρὰ ταῦτα πάντα καὶ μηδενὶ συμβεβη- 
κὸς ἑτέρῳ τὸ μέλλον λέγεσθαι" φοίνικος γὰρ ξύλον 
3 ἂν ἄνωϑεν ἐπιϑεὶς βάρη πιέξῃς, οὐ κάτω ϑλιβόμε- 
νον ἐνδίδωσιν, ἀλλὰ κυρτοῦται πρὸς τοὐναντίον 
ὥσπερ ἀνθιστάμενον τῷ βιαζομένῳ. τοῦτο δὴ καὶ Ρ 
περὶ τοὺς ἀϑλητικοὺς ἀγῶνάς ἐστι' τοὺρ μὲν γὰρ 
3. οὐδὲ ": οὔτε ὁδῶ δὲ ταοὶ δ ὦ φῶοι Ῥυθθπθ- 
ταϑ: ὀφείλετε Ἑ: δεδίττεσθθαι 18 ": ἀϑιλητικῆ δὲ φι- 
λοσοφία Ἰϊοτί. ἀϑλητικὴν δυύθια φιλοσοφίαν ταὐλοπια] τα Θ880 
δΕΒἸθίατατα ψίνθπαὶ τρόσθτα 6χ ἸΟΩρῸ ἀξὰ ρτοδδέυτα, αῦο αὐ 
ΦΟΥΡαΒ βιτηΐυβ τβἀδογοης βογέϊογο ψθβοθγθηίος βασιηδ, δίαυθ 
σοϊαρέαξίθυβ γϑπογοὶβ βε86 ϑυβέϊπογθ ἰᾳ θσαπίαν, τϑοὐϊββίτωθ 


τροπαΐν Ποθηποτυβ 14, 16 εὐταξίας] εὐεξίας ΥΥ. εὐαυξίας 
(Ὁ εὐαυξήρ)»} 


826 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ὑπ’ ἀσϑενείας καὶ μαλακίας εἴκοντας αὐτοῖς πιέ- 
ξουσι πάμπτοντες, οἱ δ᾽ ἐρρωμένως ὑπομένοντες 
τὴν ἄσκησιν οὐ μόνον τοῖς σώμασιν ἀλλὰ καὶ τοῖς 
φρονήμασιν ἐπαίρονται καὶ αὐξοῦνται.᾽ 


τ80 ΠΡΟΒΔΑΗΜΑ Ε΄. 


Διὰ τί πρὸ ἡμέρας ἐκ τοῦ Νείλου οἵ πλέοντες 
ὑδρεύονται. 


1. Αἰτίαν τις ἐξήτησε, δι’ ἣν οἱ ναύκληροι τὰς 
ὑδρείας ἐκ τοῦ Νείλου νυκτὸς οὐχ ἡμέρας ποιοῦν- 
ται. καί τισι μὲν ἐδόκουν τὸν ἥλιον δεδιέναι, τῷ 


προϑερμαίνειν τὰ ὑγρὰ μᾶλλον εὔσηπτα ποιοῦντα" 
πᾶν γὰρ τὸ ϑερμανϑὲν καὶ χλιανϑὲν ἀεὶ πρὸς μετα- 


βολὴν ἑτοιμότερόν ἐστι καὶ προπέπονθεν ἀνέσει τῆς. 


ποιότητος" ἡ δὲ ψυχρότης πιέξουσα συνέχειν δοκεῖ 
Β καὶ φυλάττειν ἕχαστον ἐν ᾧ πέφυχεν, οὐχ ἥκιστα 
δὲ τὸ ὕδωρ᾽ ὕδατος γὰρ ἡ ψυχρότης σχετικόν ἐστι 
φύσει" δηλοῦσιν αἴ χιόνες, τὰ κρέα δύσσηπτα τη- 
ροῦσαι πολὺν χρόνον. ἡ δὲ ϑερμότης τά τ᾽ ἄλλα 
καὶ τὸ μέλι τῆς ἰδίας ποιότητος ἐξίστησι" φϑείρε- 
ται γὰρ ἑψηϑέν" ἂν δ᾽ ὠμὸν διαμένῃ καὶ τοῖς ἄλ- 
λοις πρὸς τὸ μὴ φϑείρεσϑαι βοηθεῖ. μεγίστην δὲ 
τῇ αἰτίᾳ πίστιν παρεῖχε τὰ λιμναῖα τῶν ὑδάτων" 
χειμῶνος γὰρ οὐδὲν διαφέροντα τῶν ἄλλων ποϑῆ- 


4 ὑψοῦνται Ἠοτογάθπαβ; τη] πὶ ἀνυψοῦνται βορὰ οἵ. 
" Ἴ960 16 οὐχ ἥκιστα ἥκιστα ταθὶ. μήκισταῦ᾽ 117 τια- 
ἵπι δηλοῦσι δ᾽ 30 δ᾽ ὠμὸν] δὲ μόνον ταοὶ 


15 


30 


ΤΠΙΒΕΒ ΥἹΠ. 821 


ναι, τοῦ ϑέρους γίγνεται πονηρὰ καὶ νοσώδη" διὸ 
χειμῶνι μὲν τῆς νυκτὸς ἀναλογεῖν δοκούσης ϑέρφει 
δὲ τῆς ἡμέρας, μᾶλλον οἴονται διαμένειν ἄτρεπτον 
καὶ ἀπαϑὲς τὸ ὕδωρ, ἂν νυχτὸς λαμβάνηται. τού- Ο 
δ τοις ἐπιεικῶς οὖσι πιϑανοῖς, ἐπανέκυψε λόγος ὥσπερ 
ἀτέχνῳ πίστει ναυτικῇ βεβαιούμενος ἐμπειρίᾳ" νυκτὸς 
γὰρ ἔφασαν λαμβάνειν τὸ ὕδωρ, ἔτι τοῦ ποταμοῦ 
καϑεστῶτος καὶ ἡσυχάξοντος, ἡμέρας δέ, πολλῶν ἀν- 
ϑρώπων ὑδρευομένων καὶ πλεόντων, πολλῶν δὲ ϑη- 
10 ρφίων διαφερομένων, ἀναταραττόμενον γίγνεσθαι 
παχὺ καὶ γεῶδες" τὸ δὲ τοιοῦτον εὔσηπτον εἷναι" 
πάντα γὰρ τὰ μεμιγμένα τῶν ἀμίκτων ἐπισφαλέ- 
στερα πρὸς σῆψίν ἐστι" ποιεῖ γὰρ ἡ μῖξις μάχην, 
ἡ δὲ μάχη μεταβολήν, μεταβολὴ δέ τις ἡ σῆψις. 
1 διὸ τάς τε μίξεις τῶν χρωμάτων οἵ ξωγράφοι φϑο- 
ρὰς ὀνομάξουσι καὶ τὸ βάψαι 'μιῆναι᾽ κέκληκεν ὃ Ὁ 
ποιητής, ἡ δὲ κοινὴ συνήθεια τὸ ἄμικτον καὶ κα- 
ϑαρὸν ἄφϑαρτον καὶ ἀκήρατον. μάλιστα δὲ γῆ μι- 
χϑεῖσα πρὸς ὕδωρ ἐξίστησι καὶ φϑείρει τὸ πότιμον 
30 καὶ οἰκεῖον" ὅϑεν εὔσηπτα μᾶλλόν ἐστι τὰ στάσιμα 
καὶ κοῖλα, πολλῆς ἀναπιμπλάμενα γῆς, τὰ δὲ δέοντα 
φεύγει καὶ διακρούεται τὴν προσφερομένην" καὶ 
καλῶς Ἡσίοδος ἐπήνεσε 
'χρήνης ἀενάου καὶ ἀπορρύτου, ἥ τ᾽ ἀϑόλωτος.᾽ 
35 ὑγιεινὸν γὰρ τὸ ἀδιάφϑορον ἀδιάφϑορον δὲ τὸ ἄμι- 


8 ἀτέχνῳ πίστει Ὑ: ἀτέχνας (δαὶ ἀτενᾶρ πίστιν 
ἴθ. θα, ΜεανιρίαΒ: ναυτικὴν --- ἐ ἔμπει ίαν. 9 Ταγμθρυβ: 
διῆναι οἵ, οτα. 4 141. 38 Ἡσίοδος) ΟὉ τυ 94 κρή- 
νῆς τ᾽ ἰάθτα 


328 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


κτὸον καὶ καϑαρόν. οὐχ ἥκιστα δ᾽ αἴ τῆς γῆς δια- 
φοραὶ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσι" τὰ γὰρ ὀρεινὴν διε- 
ξιόντα γῆν καὶ λιϑώδη στερρότερα τῶν ἑλείων καὶ 

Ἐ πεδινῶν ἐστι" πολλὴν γὰρ οὐκ ἀποσπᾷ γῆν. ὁ δὲ 
Νεῖλος ὑπὸ μαλϑακῆς χώρας περιεχόμενος, μᾶλλον 
δ᾽ ὥσπερ αἷμα σαρκὶ κεχραμένος, γλυχύτητος μὲν 
ἀπολαύει καὶ χυμῶν ἀναπίμπλαται δύναμιν ἐμβριϑῆ 
καὶ τρόφιμον ἐχόντων, συμμιγὴς δὲ φέρεται καὶ 8ο- 
λερός" ἂν δ᾽ ἀναταράττηται, καὶ μᾶλλον" ἡ γὰρ κί- 
νησις ἀναμίγνυσι τῷ ὑγρῷ τὸ γεῶδερ᾽ ὅταν δ᾽ ἠρε- 
μήσῃ, κάτω ῥέπον διὰ βάρος ἄπεισιν. ὅϑεν ὑδρεύ- 
ονται τῆς νυχτός, ἅμα καὶ τὸν ἥλιον προλαμβά- 
νοντερ, ὑφ᾽ οὗ τὸ λεπτότατον καὶ κουφότατον ἀεὶ 
τῶν ὑγρῶν αἰρόμενον διαφϑείρεται. 


Ε ΠΡΟΒΔΗΜΑ ς΄. 
Περὶ τῶν ὀψὲ παραγιγνομένων ἐπὶ τὸ δεῖπνον" ἐν ᾧ 
καὶ πόϑεν ἀκράτισμα καὶ ἄριστον καὶ δεῖπνον 
ὠνομάσϑη. 
ΠΡΟΣΩΠ ΤΟΥ͂ ΖΙΑΔΟΓΟΥ͂. 


ΟἹ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΥἹΟΙ, ΟἹ ΘΕΩΝΟΣ ΥἹΙΟΙ, ΘΕΩ͂Ν, 
ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΣΩΚΛΑΡΟΣ. 


1. Τῶν υἱῶν μου τοὺς νεωτέρους ἐν ϑεάτρῳ 
προσδιατρίψαντας ἀκροάμασι καὶ βράδιον ἐπὶ τὸ 


δ, περιερχόμενος ταϑῖ. 11 κάτω Μ: καὶ τὸ 18 ὑφ᾽ 
ἐφ᾽ 


30 


Τ1ΒΕᾺ ΥΠΙ|. 829 


δεῖπνον ἐλθόντας οἵ Θέωνος υἱοί 'κωλυσιδείπνους᾽ 136 
καὲ 'ξοφοδορπίδας᾽ καὶ τοιαῦτα μετὰ παιδιᾶς ἔσκω- 
πτον" οἱ δ᾽ ἀμυνόμενοι πάλιν ἐκείνους 'τρεχεδείπ- 
νους ἀπεκάλουν. καί τις εἶπε τῶν πρεσβυτέρων 

5 τρεχέδειπνον εἶναι τὸν ὑστερίξοντα τοῦ δείπνου" 
θᾶττον γὰρ ἢ βάδην ἐπειγόμενον, ὅταν βραδύνῃ, 
φαίνεσϑαι. καὶ Γάλβα τοῦ παρὰ Καίσαρι γελωτο- 
ποιοῦ χάριεν ἀπεμνημόνευσεν. ἐκεῖνος γὰρ ᾿ἐπιϑυ- 
μοδείπνους᾽ ἐκάλει τοὺς ὀψὲ παραγιγνομένους ἐπὶ 

10 δεῖπνον" ἀσχολουμένους γὰρ αὐτοὺς ὅμως διὰ τὸ 
φιλόδειπνον οὐκ ἀπολέγεσϑαι τὰς κλήσεις. 

2. Ἐγὼ δ᾽ εἶπον, ὅτι καὶ Πολύχαρμος ἐν ᾿4ϑή- Β 
ναις δημαγωγῶν καὶ τοῦ βίου διδοὺς ἀπολογισμὸν 
ἐν ἐκκλησίᾳ 'ταῦτ᾽᾽ εἶπεν, 'ἄνδρες ᾿Αϑηναῖοι, τἀμά" 

16 καὶ πρὸς τούτοιρ, οὐδέποτε κληϑεὶς ἐπὶ δεῖπνον 
ὕστατος ἀφικόμην. δημοτικὸν γὰρ εὖ μάλα δοκεῖ 
τὸ τοιοῦτο, καὶ τοὐναντίον οἵ ἄνθρωποι τοὺς ὀψὲ 
παραγιγνομένους ἀναγκαξόμενοι περιμένειν, ὡς ἀη- 
δεῖς καὶ ὀλιγαρχικοὺς βαρύνονται. 

Ὁ. 8. Ὁ δὲ Σώκλαρος ὑπερδικῶν τῶν νεανίσκων 
"ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸν Πιττακόν᾽ ἔφη ᾿“ξοφοδορπίδαν ὁ ᾿4λ- 
καῖος ὡς ὀψὲ δειπνοῦντα λέγεται προσειπεῖν, ἀλλ᾽ 
ὡς ἀδόξοις τὰ πολλὰ καὶ φαύλοις ἡδόμενον συμπό- 
ταιφ᾽ τὸ μέντοι πρωίτερον δειπνεῖν ὄνειδος ἦν 

35 πάλαι, καὶ τὸ ἀκράτισμά φασιν οὕτω λέγεσϑαι διὰ Ο 
τὴν ἀκρασίαν. 


1 κωλύουσι δείπνους τοῦ 3 ἴ0.": ξοφοδόρπιδας 1 καὶ 
Γάλβα τοῦ Μαᾶνὶᾳίαθ: καὶ γὰρ βάτου (τ6} βάττου) 14 τἀμά 
Ὕ: τἄλλα 18 ἀναγκάζομεν" οὲ ταοὶ 21 ἄλκιος δοπι 
34 πρωίτερον Β: πρότερον 86 Β: φησὶν 


380 ΟὐΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΜΌΜ 


4. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Θέων “ἥκιστ᾽ εἶπεν εἰ δεῖ 
τοῖς τὸν ἀρχαῖον βίον διαμνημονεύουσι πιστεύειν. 
φασὶ γὰρ ἐκείνου, ἐργατικοὺς ἅμα καὶ σώφρονας 
ὄντας, ἕωϑεν ἐσθίειν ἄρτον ἐν ἀκράτῳ, καὶ μηδὲν 
ἄλλο" διὸ τοῦτο μὲν ἀκράτισμα καλεῖν διὰ τὸν ἄκρα- 
τον, ὄψον δὲ τὸ παρασκευαζόμενον εἰς δεῖπνον αὐ- 
τοῖρ᾽ ὀψὲ γὰρ δειπνεῖν ἀπὸ τῶν πράξεων γενομέ- 
ψνουρ. ἐκ τούτου καὶ τὸ δεῖπνον καὶ τὸ ἄριστον, 
ἀφ᾽ ὅτου λάβοι τοὔνομα, ξήτησιν παρέσχε. καὶ τὸ 
μὲν ἄριστον ἐδόκει τῷ ἀκρατίσματι ταὐτὸν εἶναι, 
μαρτυρεῖ τῷ Ὁμήρῳ λέγοντι τοὺς περὶ τὸν Εὔμαιον 

“ἐντύνοντας ἄριστον ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένῃφι"᾽ 

Ὁ καὶ πιϑανὸν ἐδόκει διὰ τὴν ἑωϑινὴν ὥραν ἄριστον 
ὠνομάσϑαι, καϑάπερ τὸ αὔριον. τὸ δὲ δεῖπνον, ὅτι 
τῶν πόνων διαναπαύει" πράξαντες γάρ τι δειπνοῦ- 
σιν ἢ μεταξὺ πράττοντες. ἔστι δὲ καὶ τοῦτο παρ᾽ 
Ὁμήρου λαβεῖν λέγοντος 

“μος δὲ δρυτόμος περ ἀνὴρ ὡπλίσσατο δεῖπνον. 


εἰ μὴ νὴ Δία τὸ ἄριστον αὐτόϑεν ἀπραγμόνως προσ- 


φερόμενοι καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν τυχόντων, τὸ δὲ " 


δεῖπνον ἤδη παρεσκευασμένον, ἐκεῖνο μὲν ῥᾷστον, 
τοῦτο δ᾽ ὥσπερ διαπεπονημένον ἐκάλεσαν. 
δ. Ὑβριστὴς δ᾽ ὧν καὶ φιλόγελως φύσει ὃ ἀδελ- 


1 εἰ δεῖ Ὑ: ἔδει 11 μάρτυρι τῷ Ὁμ. χρωμένοις λέ- 
γοντι Β. Μίμΐ υἱᾶ, οοττ. μαρτυροῦσι μι ῬΙατ) Ργὸ μαρ- 
τυρεῖ οὗ, Ρ. 18: ἃ 13 Ηοπι. π 3 ντύνοντα γθ] ἐντεί- 
ψοντὰ τοοῖ - 14 αὔριον] βογ. νἱὰ, δόρπον αυοὰ οὐ ορεπαην 
δὲ ἐδπεριιθ φεβροτἐἑμμηι διραϊβοαί, υἱὰ. Βγιαῦ. 18 Ηοχι. 
4 86 31 μὲν] μὲν οἷον" 


ὅδ 





11ΒΕΒ ΥΠΙ. 381 


φὸς ἡμῶν Μαμπρίας ἔφη μυρίῳ τὰ Ῥωμαϊκὰ δεί- 
ἕξειν οἰκειότερα τῶν Ἑλληνικῶν ὀνόματα, τοσαύτης Ἐ 
ἀδείας τῷ φλυαρεῖν δεδομένης. τὸ μὲν γὰρ δεῖπνον 
φασί ἱκοῖνα᾽ διὰ τὴν κοινωνίαν καλεῖσθαι" καϑ᾽ ἕαυ- 

δ τοὺς γὰρ ἠρίστων ἐπιεικῶς οἵ πάλαι Ῥωμαῖοι συν- 
δειπνοῦντες τοῖς φίλοις. τὸ δ᾽ ἄριστον ἐκλήϑη 
ἱπράνδιον᾽ ἀπὸ τῆς ὥρας" ἔνδιον γὰρ τὸ δειλινόν, 
καὶ τὴν μετ᾽ ἄριστον ἀνάπαυσιν ἐνδιάξειν' ἢ πρωι- Τὶ 
νήν τινα σημαίνοντες ἐδωδὴν ἢ τροφήν, ἧ χρῶνται 

10 πρὶν ἐνδεεῖς γενέσϑαι. καὶ μὴν ἵν᾽ ἀφῶ τὰ στρώ- 
ματα᾽ ἔφη 'τὸν οἶνον, τὸ μέλι, τοὔλαιον, τὸ γεύ- 
ὅασϑαι, τὸ προπιεῖν, ἕτερα πάμπολλα τοῖς αὐτοῖς 
ὀνόμασι καταφανῶς χρώμενα' τίς οὐκ ἂν εἴποι ἐπὶ 
κῶμον Ἑλληνικῶς 'κωμισσᾶτον᾽ λέγεσϑαι, καὶ τὸ κε- 

15 ράσαι ἱμισκῆραι᾽ καϑ’ Ὅμηρον, 

“ἡ δ᾽ αὖτ᾽ ἐν κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἔμισγε" 
καί ἱμῆνσαν᾽ μὲν τὴν τράπεξαν ἀπὸ τῆς ἐν μέσῳ 
ϑέσεως, ἱπᾶνεμ᾽ δὲ τὸν ἄρτον ὡς ἀνιέντα τὴν πεῖ- 
ναν᾿ τὸν δὲ στέφανον 'χορῶναν᾽ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς, 

30 ὡς Ὅμηρος τὸ κράνος εἴκασέ που στεφάνῃ" τὸ δέ 781 
ἱκαῖρε᾽ δέρε, καί 'δεντῆς᾽ τοὺς ὀδόντας, καί 'λάβρα᾽ 

8 τῇ] τον γεὶ τὸ πιοὶ 4 κοῖνα] κῆνα τοὶ κῦνα κιοὶ 
δ σπανίως γεὶ ὀλιγάκις συνδειπνοῦντες αὶ ἸἹ πράνδιον] οτα. 
τοοὶ τἰοὶ αυοὰ πρανδὲ ἀδηῤ 7ὰ ΡΟ 9 ἢ] ἢ τοοῖ 18 ἐπὶ βωμὸν 
ἰάρτι 14"; κομίσατον γοὶ κομέσαιτο τε] κωμεσσάτον 
16 Ὅμηρον] κ8ῦ6 16 δ᾽ αὖτ᾽ ἐφ] δὲ τρίτη ἰάθια ἔμισγε] 
ἐκίρνα ἴάθαν 11 μῆνσα»] μηνέα τω ἀπὸ Β΄ 18 πᾶμεμ 
8: πᾶν 30 Ὅμηρος] Η 132 ἘΤυτποῦυθ: στεφάνην ἰὈ. 
τὸ δὲ δέρειν καίδερε ἯΓ; τααϊίτα τὸ δέρειν δὲ] καίδερε αυ8θ 
οοιωτιθπἀδηξαν οἰΐατα 60 αιοᾶ ποταῖπϑ αταθοα δγἐϊοαϊυτα το- 


φαϊταπ! βἰοαν Πυδξϊπα, τουραυπε, οὗ, Ἰέη, 4. 1. 16, 17 οοὐξ. 
81 λαβρατάχια" ἢ τοὶ ἱ. 6. λάβρα τὰ χ(ε)γλη 


882 ΟΥΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΟΜ. 


τὰ χείλη ἀπὸ τοῦ λαμβάνειν τὴν βορὰν δι’ αὐτῶν; 
ἢ καὶ τούτων οὖν ἀκουστέον ἀγελαστὶ λεγομένων, 
ἢ μηδ᾽ ἐκείνοις εὐκόπως οὕτως διὰ τῶν ὀνομάτων 
ὥσπερ τριγχίων τὰ μὲν ἐκκόπτουσι μέρη τὰ δὲ κα- 
ϑαιροῦσι παραδύσεις διδῶμεν.᾽ 5 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ Ζ΄. 
Περὶ συμβόλων Πυϑαγορικῶν, ἐν οἷς παρεκελεύοντο χε- 
λιδόνα οἰκίᾳ μὴ δέχεσϑαι καὶ τὰ στρώματα συνταράττειν 
εὐθὺς ἀναστάντας. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΟΓΟΎΥ. το 
ΣΥΆΛΑΣ, ΛΕΥΚΙ͂ΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΑΙΝΟΣ. 


Β 1. Σύλλας ὃ Καρχηδόνιος εἰς Ῥώμην ἀφικομένῳ 
μοι διὰ χρόνου τὸ ὑποδεκτικόν, ὡς Ῥωμαῖοι κα- 
λοῦσι, καταγγείλας δεῖπνον ἄλλους τε τῶν ἑταίρων 
παρέλαβεν οὐ πολλοὺς καὶ Μοδεράτου τινὰ τοῦ Πυ- τ. 
ϑαγορικοῦ μαϑητήν, ὄνομα Δεύκιον, ἀπὸ Τυρρη- 
νίας. οὗτος οὖν ὁρῶν Φιλῖνον τὸν ἡμέτερον ἐμψύ- 
χῶν ἀπεχόμενον, οἷον εἰκόρ, εἰς τοὺς Πυϑαγόρου 
λόγους προήχϑη" καὶ Τυρρηνὸν ἀπέφηνεν, οὐ πα- 
τρόθϑεν, ὥσπερ ἕτεροί τινες, ἀλλ᾽ αὐτὸν ἐν Τυρρη- 30 

Ὁ νίᾳ καὶ γεγονέναι καὶ τεϑράφϑαι καὶ πεπαιδεῦσϑαι 
τὸν Πυϑαγόραν' ἰσχυριξόμενος οὐχ ἥκιστα τοῖς συμ- 


4 τριγχέων 5: τρινχέων γε] τριχίων Β: καθαιροῦσιγοὶϊ 
καθαιρουσιν δ παρεισδύσεις ἰάθτα ἴδ. ἰᾶθτα: δίδομεν 
12. Συλάας τοὶ Ουλάαρ ταοὶ 891 ": τετράφθαι 


1188} Υ͂ΠΙ. 888 


βόλοις, οἷόν ἐστι καὶ τὸ συνταράττειν ἀναστάντας 
ἐξ εὐνῆς τὰ στρώματα καὶ χύτρας τύπον ἀρϑείσης 
ἐν σποδῷ μὴ ἀπολείπειν ἀλλὰ συγχεῖν, καὶ χελιδό- 


νας οἰκίᾳ μὴ δέχεσθαι μηδὲ φάρον ὑπερβαίνειν μηδὲ 2υ».. 


δ γαμψώνυχον οἴκοι τρέφειν' ταῦτα γὰρ ἔφη τῶν 
“Πυϑαγορικῶν λεγόντων καὶ γραφόντων, μόνους 
ἔργῳ Τυρρηνοὺς ἐξευλαβεῖσϑαι καὶ φυλάττειν. 

2. Δεχϑέντων δὲ τούτων ὑπὸ τοῦ Λευκίου, μά- 
λιστα τὸ τῶν χελιδόνων ἀτοπίαν ἔχειν ἐδόκει, ξῷον 

10 ἀσινὲς καὶ φιλάνϑρωπον εἴργεσϑαι τοῖς γαμψωνύ- 
χοις ὁμοίως, ἀγριωτάτοις οὖσι καὶ φονικωτάτοις" 
καὶ γὰρ ᾧ μόνῳ τινὲς τῶν παλαιῶν ᾧοντο λύειν 
τὸ σύμβολον, ὡς πρὸς τοὺς διαβόλους καὶ ψιϑύρους Ὁ 
τῶν συνήϑων ἠνιγμένον, οὐδ᾽ αὐτὸς ὁ Δεύκιος ἐδο- 

16 κίμαξεν᾽ ψιϑυρισμοῦ μὲν γὰρ ἥκιστα χελιδόνι μέ- 
τεστι, λαλιᾶς δὲ καὶ πολυφωνίας οὐ μᾶλλον ἢ κίτ- 
ταις καὶ πέρδιξι καὶ ἀλεκτορίσιν. 'ἄρ᾽ οὗν᾽ ὁ Σύλλας 
ἔφη διὰ τὸν μῦϑον τὸν περὶ τὴν παιδοφονίαν ἀφο- 
σιοῦνται τὰς χελιδόνας, ἄπωθεν ἡμᾶς πρὸς ἐκεῖνα 

30 τὰ πάϑη διαβάλλοντες, ἐξ ὧν τὸν Τηρέα καὶ τὰς 
γυναῖκας τὰ μὲν δρᾶσαι τὰ δὲ παϑεῖν ἄϑεσμα καὶ 
σχέτλια λέγουσι, καὶ μέχρι νῦν Δαυλίδας ὀνομάξουσι 
τὰς ὄρνιϑας; Γοργίας δ᾽ ὁ σοφιστής, χελιδόνος ἀφεί- Ἐ 
σης ἐπ᾽ αὐτὸν ἀπόπατον, ἀναβλέψας πρὸς αὐτήν 

36 'οὐ καλὰ ταῦτ᾽ εἶπεν “ᾧ Φιλομήλα. ἢ καὶ τοῦτο 


8": ἀπολιπεῖν 4 οἵ, Ατῖδί, ῬΊαρτα, 101 16 δὲ] 
ὁπι. τηθὶ 11 ἄρα οὖν ἰάδτη, 19 ἄπωθεν ": ἄποθεν 
31 τὰ μὲν Χ: τὰς μὲν 33 Δαυλιάδαςι) 38 Γοργίας] οἵ. 
Αὐἰβὲ, Ρ. 1400, 16 Ὁ 


384 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥ ΑΙΠΙΜ 


κενόν ἐστι; τὴν γὰρ ἀηδόνα, ταῖς αὐταῖς τραγῳδίαις 
ἔνοχον οὖσαν, οὐκ ἀπείργουσιν οὐδὲ ξενηλατοῦσιν᾽. 
8. “Ἴσως᾽ ἔφην ἐγώ καὶ ταῦτ᾽ ἔχει λόγον, ὦ 
Σύλλα. σκόπει δὲ μὴ πρῶτον μέν, ᾧ λόγῳ τὸ 
γαμψώνυχον οὐ προσίενται, τούτῳ καὶ ἡ χελιδὼν 
ἀδοξεῖ παρ᾽ αὐτοῖς᾽ σαρκοφάγος γάρ ἐστι καὶ μά- 
Ἑλιστὰ τοὺς τέττιγας, ἱεροὺς καὶ μουσικοὺς ὄντας, 
ἀποκτίννυσι καὶ σιτεῖται" καὶ πρόσγειος αὐτῆς ἣ 
πτῆσίς ἐστι, τὰ μικρὰ καὶ λεπτὰ τῶν ξῴων ἀγρευ- 
οὔσης, ὥς φησιν ᾿Αριστοτέλης" ἔπειτα μόνη τῶν 
ὁμωροφίων ἀσύμβολος ἐνοικεῖ καὶ ἀτελὴς ἐνδιαιτᾶ- 
ται. καίτοι ὃ γε πελαργὸς οὔτε σκέπης μετέχων 
οὔτ᾽ ἀλέας οὔτ᾽ ἀδείας τινὸς ἢ βοηϑείας παρ᾽ ἡμῖν, 
ἐπίβαϑρόν τι γῆς δίδωσι" τὰ γὰρ ἐπίβουλα καὶ πο- 
λέμια τῶν ἀνθρώπων, φρύνους καὶ ὄφεις, ἀναιρεῖ 
περιιών' ἡ δὲ πάντων τυχοῦσα τούτων, ὅταν ἐκ- 
128 ϑρέψῃ καὶ τελειώσῃ τοὺς νεοσσούς, ἄπεισιν ἀχά- 
φιστος γενομένη καὶ ἄπυστος. ὃ δὲ δεινότατόν ἐστι, 
μόνα τῶν συνοίκων μυῖα καὶ χελιδὼν οὐχ ἡμεροῦ- 
ται πρὸς ἄνθρωπον οὐδ᾽ ἀνέχεται ψαῦσιν οὐδ᾽ ὁμι- 
λίαν οὐδὲ κοινωνίαν ἔργου τινὸς ἢ παιδιᾶρ, ἡ μὲν, 
μυῖα φοβουμένη τῷ πάσχειν κακῶς καὶ διασοβεῖ- 
σϑαι πολλάκις, ἡ δὲ χελιδὼν τῷ φύσει μισάνϑρω- 
πος εἶναι καὶ δι’ ἀπιστίαν ἀτιϑάσευτος ἀεὶ καὶ 
ὕποπτορ. εἴπερ οὖν δεῖ τὰ τοιαῦτα μὴ κατ᾽ εὐθυω- 
ρίαν, ἀλλ᾽ ἀνακλάσαντας ὥσπερ ἐμφάσεις ἑτέρων ἐν 
ἑτέροις θεωρεῖν, παράδειγμα τὰς χελιδόνας τοῦ ἀβε- 


1 κενὸν Μ: κοινόν 10 ᾿Αριστοτέλης] Εταρτα. 808 
14 γῆς] στέγης " Ἰϑϑω 


30 


Ι1ΒΕᾺ ΥΠΙ. 880 


βαίου καὶ ἀχαρίστου ϑέμενος οὐκ ἐᾷ τοὺς ἕνεκα 
καιροῦ προσφερομένους καὶ ὑποδυόμένους ποιεῖσθαι 
συνήϑεις ἐπὶ πλέον, ἑστίας καὶ οἴκου καὶ τῶν ἁγιω- Β' 
τάτων μεταδιδόντας.᾽ 
6. 4. Ταῦτ᾽ εἰπὼν ἐγώ μοι δοκῶ ποιῆσαι λόγων 
ἄδειαν" εὐθαρσῶς γὰρ ἤδη τοῖς ἄλλοις συμβόλοις 
προσῆγον, ἠϑικὰς ἐπιεικῶς ποιούμενοι τὰς λύσεις 
αὐτῶν. τῆς μὲν γὰρ χύτρας τὸν τύπον ἔφη Φιλῖ- 
νος ἀφανίζειν αὐτούς, διδάσκοντας ὅτι δεῖ μηδὲν 
1ὸ ὀργῆς ἔνδηλον ἀπολείπειν ἴχνος, ἀλλ᾽ ὅταν ἀναξέ- 
σασα παύσηται καὶ καταστῇ, πᾶσαν ἐξαληλίφϑαι 
μνησικακίαν. ἡ δὲ τῶν στρωμάτων συντάραξις 
ἐνίοις μὲν ἐδόκει μηδὲν ἔχειν ἀποκεκρυμμένον, ἀλλ᾽ 
αὐτόϑεν φαίνεσϑαι τὸ μὴ πρέπον, ἀνδρὶ συγκεκοι- 
16 μημένης γαμετῆς, χώραν ὁρᾶσϑαι καὶ τύπον ὥσπερ Ο 
ἐκμαγεῖον ἀπολειπόμενον. ὃ δὲ Σύλλας μᾶλλον εἴ- 
καξε κοιμήσεως μεϑημερινῆς ἀποτροπὴν εἶναι τὸ 
σύμβολον, ἀναιρουμένης ἕωϑεν εὐθὺς τῆς πρὸς τὸν 
ὕπνον παρασκευῆς" ὡς νυχτὸς ἀναπαύεσθαι δεῖν, 
30 ἡμέρας δὲ πράττειν ἀναστάντας καὶ μὴ περιορᾶν 
οἷον ἴχνος πτώματος οὐδὲν γὰρ ἀνδρὸς ὄφελος κα- 
ϑεύδοντορ, ὥσπερ οὐδὲ τεϑνηκότος. τούτοις δὲ συμ- 
μαρτυρεῖν ἐδόκει καὶ τὸ παρεγγυᾶν τοὺς Πυϑαγο- 
φικοὺς τοῖς ἑταίροις μηδενὸς ἀφαιρεῖν βάρος, συν- 
36 ἐπιτιϑέναι δὲ καὶ συνεπιφορτίξειν, ὡς μηδεμίαν 
σχολὴν μηδὲ ῥᾳστώνην ἀποδεχομένους. μ 


δ δοκῶ] ἐδόκουν καὶ δοκεῖν, ἐποίησα 1 ποιούμε- 
νὸς ταοὶ 10 ἔναυλον Βα ἴὉ. ": ἀπολιπεῖν ἴθ. Ἀποηγταῦβ: 
ἀναξέσαρ 19 δεῖν) ἴῃ Βγτ. οοπίθοθσδτη δέον 31 πτώ- 
ματος ὨοΘΒποσαβ: σώματος 


886 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ΠΡΟΒΗΗΜΑ͂ Η΄. 


Διὰ τί μάλιστα οἵ Πυϑαγορικοὶ ἐμψύχων τοὺς ἰχϑῦς 
παρῃτοῦντο. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑΛΔΟΓΟΥ͂. 
ἘΜΠΕΔΟΚΔΗΣ, ΣΥΑΛΑΣ, ΛΕΥΚΙΟΣ, ΤΥΝΔΆΡΗΣ, 
ΝΈΣΤΩΡ, 

1. Ἐπεὶ δὲ τούτων λεγομένων ὁ Δεύκιος οὔτε 
ψέγων οὔτ᾽ ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ἡσυχίαν ἄγων, σιγῇ δὲ 
καὶ καϑ᾿ ἑαυτὸν ὁρῶν ἤκουεν, ὀνομαστὶ καλέσας 
τὸν Σύλλαν ὁ ᾿Εμπεδοκλῆς "Δεύκιος᾽ εἶπεν “ὁ ἑταῖ- 
ρος εἰ μὲν ἄχϑεται τοῖς λεγομένοις, ὥρα πεπαῦσϑαι 
καὶ ἡμᾶς" εἰ δὲ ταῦτα τῶν ὑπὸ τὴν ἐχεμυϑίαν ἐστίν, 
ἀλλ᾽ ἐκεῖνό γε δοχῶ μήτ᾽ ἄρρητον εἶναι μήτ᾽ ἀνέ- 

Ἑ ἔἕοιστον πρὸς ἑτέρους, ὅτι δὴ μάλιστα τῶν ἰχϑύων 
ἀπείχοντο" καὶ γὰρ ἱστορεῖται τοῦτο περὶ τῶν πα- 
λαιῶν Πυϑαγορικῶν" καὶ τοῦ καϑ᾽ ἡμᾶς ᾿4λεξικρά- 
τους ἐνέτυχον μαθηταῖς, ἄλλα μὲν ἔστιν ὅτε με- 
τρίως προσφερομένοις καὶ νὴ Δία ϑύουσιν, ἰχϑύος 
δὲ μὴ γεύσασθαι τὸ παράπαν ὑπομένουσιν. ἣν δὲ 
Τυνδάρης ὃ Λακεδαιμόνιος αἰτίαν Ἐ ᾿ ἔλεγε δὲ τῆς 
ἐχεμυϑίας τοῦτο γέρας εἶναι, τοὺς ἰχϑῦς καλεῖν ἔλ- 
λοπας, οἷον ἰλλομένην τὴν ὄπα καὶ καϑειργομένην 

18 γε] τε τηϑὶ 14 ὅτι] ὅτε ἰάοτα 11 ἀλλὰ άθτα 

μετρίοις βᾶθται 30 50. βἰρηαν!ν Ὀυθθαθταθ, Βοτὲ. βαρ- 
γιδυᾶστ ἣν δὲ Τ, ὁ Δαν. αἰτίαν [ἔλεγεν οὐκ ἀποδέχομαὴ 
ἐγ δὲ οἵ. Βγαιῦ. 21 τοῦτο] β6. τὸ μὴ γεύεσθαι οίοτὰ 
ξοτέ. βαπὲ ἴτ8, οοχτίροπάδ: τοὺς γὰρ ἰχϑῦς καλεῖν ἕλλοπας --- 
καὶ τὸν ὁμών. ἐμοὶ τὸν παυσάνεμον (μο6 ουπὶ Ηδτσδτ- 


ἄθῃο) πυϑ. παραινεῖν τάδε ' Δόγματα δὲ στέγ᾽ ἔσω φρενὸς 
ἔλλοπος οὔτι (μδθο οὔτα 7) ἔϊασσον᾽ ἐλλοπας] οτα. ταϑὶ 


5 





30 


118ΕῈ ΥἹΠ. 881 


ἔχοντας" καὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ τῷ παυσαμένῳ 
“Πυϑαγορικῶς περαίνειν τά 'δόγματα στέγουσαι φρε- 
νὸς ἀλλ᾽ ὅπερ ἐλάσσω", καὶ ὅλως ϑεῖον ἡγεῖσϑαι 
τὴν σιωπὴν τοὺς ἄνδρας, ἅτε δὴ καὶ τῶν ϑεῶν ἔρ- 
δγοις καὶ πράγμασιν ἄνευ φωνῆς ἐπιδεικνυμένων ἃ 
βούλονται τοῖς ξυνετοῖς.᾽ 
2. Τοῦ δὲ Δευκίου πράως καὶ ἀφελῶς εἰπόντος, 
ὡς ὃ μὲν ἀληϑὴς ἴσως λόγος καὶ νῦν ἀπόϑετος καὶ 
ἀπόρρητος εἴη, τοῦ δὲ πιϑανοῦ καὶ εἰκότος οὐ φϑό- 
τονος ἀποπειρᾶσϑαι' πρῶτος Θέων ὁ γραμματικὸς 
εἶπεν, ὅτι Τυρρηνὸν μὲν ἀποδεῖξαι Πυϑαγόραν 
μέγ᾽ ἔργον εἴη καὶ οὐ ῥάδιον' «Αἰγυπτίων δὲ τοῖς 189 
σοφοῖς συγγενέσϑαι πολὺν χρόνον ὁμολογεῖται ξη- 
λῶσαί τε πολλὰ καὶ δοκιμάσαι μάλιστα τῶν περὶ 
1 τὰς ἱερατικὰς ἁγιστείας, οἷόν ἐστι καὶ τὸ τῶν κυά- 
μων" οὔτε γὰρ σπείρειν οὔτε σιτεῖσθαι κύαμον 
Αἰγυπτίους, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὁρῶντας ἀνέχεσθαί φησιν 
ὁ Ἡρόδοτος. ἰχϑύων δὲ καὶ τοὺς ἱερεῖς ἴσμεν ἔτι 
νῦν ἀπεχομένους᾽ ἁγνεύοντες δὲ καὶ τὸν ἅλα φεύ- 
ϑογουσιν, ὡς μήτ᾽ ὄψον προσφέρεσθαι μήτ᾽ ἄλλο τι 
ἁλσὶ ϑαλαττίοις μεμιγμένον. ἄλλοι μὲν οὖν ἄλλας 
αἰτίας φέρουσιν" ἔστι δ᾽ ἀληθὴς μία, τὸ πρὸς τὴν Β 
ϑάλατταν ἔχϑος, ὡς ἀσύμφυλον ἡμῖν καὶ ἀλλότριον 
μᾶλλον δ᾽ ὅλως πολέμιον τῇ φύσει τοῦ ἀνθρώπου 
35 στοιχεῖον. οὐ γὰρ τρέφεσϑαι τοὺς ϑεοὺς ἀπ᾽ αὐτῆς, 
ὥσπερ οἱ Στωικοὶ τοὺς ἀστέρας ὑπολαμβάνουσιν, 


8 ϑεῖον ΑταγοῖπΒ: ϑεὺν 16 ἀγιστέας τοοῖ 18 Ἡρό- 
δοτορ] 3, δῚ 30 ἄλλο τι ὈυθΌπθταβ 31 ἁλσὶ Ἠρτνγοτ- 
ἄθπαβ: ἅλεσι 

ῬΙαίατοι ΜΌτγαια. ὙῸΪ. 1Υ͂. 3: 


888 ΟὈΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜ υ 


ἀλλὰ τοὐναντίον εἰς ταύτην ἀπόλλυσθαι τὸν πατέρα 
καὶ σωτῆρα τῆς χώρας, ὃν Ὀσίριδος ἀπορροὴν ὀνο- 
μάξουσι. καὶ ϑρηνοῦντες τὸν ἐν τοῖς ἀριστεροῖς 
μέρεσι γεννώμενον ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς φϑειρόμενον, 
αἰνίττονται τὴν τοῦ Νείλου τελευτὴν καὶ φϑορὰν δ 
ἐν τῇ ϑαλάττῃ γιγνομένην. ὅϑεν οὔτε τὸ ὕδωρ πό- 
τιμον αὐτῆς, οὔϑ᾽ ὧν τρέφει τι καὶ γεννᾷ καϑα- 
φὸν ἡγοῦνται καὶ οἰκεῖον, οἷς μήτε πνεύματος κου- 

Ονοῦ μήτε συμφύλου νομῆς μέτεστιν, ἀλλ᾽ ὁ σῴξων 
πάντα τἄλλα καὶ τρέφων ἀήρ, ἐκείνοις ὀλέϑριός τὸ 
ἐστιν, ὡς παρὰ φύσιν καὶ χρείαν γεγονόσι καὶ ξῶ- 
σιν. οὐ δεῖ δὲ ϑαυμάξειν, εἰ τὰ ξῷα διὰ τὴν ϑά- 
λατταν ἀλλότρια καὶ οὐκ ἐπιτήδεια καταμίγνυσϑαι 
εἰς αἷμα καὶ πνεῦμα νομίξουσιν αὑτῶν, οἵ γε μηδὲ 
τοὺς κυβερνήτας ἀξιοῦσι προσαγορεύειν ἀπαντῶν- τ6 
τερ, ὅτι τὸν βίον ἀπὸ ϑαλάττης ἔχουσι. 

8. Ταῦτ᾽ ἐπαινέσας ὃ Σύλλας προσεῖπε περὶ τῶν 
“Πυϑαγορικῶν, ὡς μάλιστα μὲν ἐγεύοντο τῶν ἵερο- 
ϑύτων ἀπαρξάμενοι τοῖς ϑεοῖρ᾽ ἰχϑύων δὲ ϑύσιμος 

Ὁ οὐδεὶς οὐδ᾽ ἱερεύσιμός ἐστιν. ἐγὼ δέ, παυσαμένων 30 
ἐκείνων, «Αἰγυπτίοις μὲν ἔφην ὑπὲρ τῆς ϑαλάττης 
πολλοὺς μαχεῖσϑαι καὶ φιλοσόφους καὶ ἰδιώτας, ἐκ- 
λογιξομένους ὅσοις ἀγαϑοῖς εὐπορώτερον καὶ ἡδίω 
τὸν βίον ἡμῶν πεποίηκεν. ἡ δὲ τῶν Πυϑαγοριχῶν 
πρὸς τὸν ἐχϑῦν ἐκεχειρία διὰ τὸ μὴ σύμφυλον ἄτο- 55 
πορ καὶ γελοία μᾶλλον δ᾽ ἀνήμερος ὅλως καὶ Κυ- 

4 δὲπ ττῆ το 14 εἰρ] πρὸς θοθμποταβ 


1Ἰ οοττ. υἱὰ, προσεπεῖπε 36 γελοία ": γελοῖα γϑὶ γε- 
λοῖαι 


Ι1ΒΕῈ ΥΠΙ. 889 


κλώπειόν τι τοῖς ἄλλοις γέρας νέμουσα τῆς συγγε- 
νείας καὶ τῆς οἰκειότητος, ὀψοποιουμένοις καὶ 
ἀναλισκομένοις ὑπ᾽ αὐτῶν. καίτοι βόλον ἰχϑύων Ἑ 
πρίασϑαί ποτε φασὶ τὸν Πυϑαγόραν, εἶτ᾽ ἀφεῖναι 
απ κελεῦσαι τὴν σαγήνην, οὐχ ὡς ἀλλοφύλων καὶ πο- 
λεμέων ἀμελήσαντα τῶν ἰχϑύων ἀλλ᾽ ὡς ὑπὲρ φί- 
λων καὶ οἰκείων γεγονότων αἰχμαλώτων λύτρα κα- 
ταβαλόντα. “διὸ τοὐναντίον᾽ ἔφην ὑπονοεῖν τῶν 
ἀνδρῶν ἡ ἐπιείκεια καὶ πραότης δίδωσι, μήποτ᾽ 
1ὸ ἄρα μελέτης ἕνεκεν τοῦ δικαίου καὶ συνηϑείας ἐφεί- 
δοντο μάλιστα τῶν ἐναλίων, ὡς τἄλλα μὲν αἰτίαν 
ἁμωσγέπως παρέχοντα τοῦ κακῶς πάσχειν τἀν- 
ϑρώπῳ, τοὺς δ᾽ ἰχϑῦς οὐδὲν ἀδικοῦντας ἡμᾶς, οὐδ᾽ Ἐ 
εἰ πάνυ πεφύκασι δυναμένους. πάρεστι δὲ τῶν τε 
16 λόγων καὶ τῶν ἱερῶν εἰχάξειν τοῖς παλαιοῖς, ὡς οὐ 
μόνον ἐδωδὴν ἀλλὰ καὶ φόνον ξῴου μὴ βλάπτον- 
τὸς ἔργον ἐναγὲς καὶ ἄϑεσμον ἐποιοῦντο᾽ πλήϑει 
δ᾽ ἐπιχεομένῳ καϑειργόμενοι, καὶ χρησμοῦ τινος, 
ὥς φασιν, ἐκ Δελφῶν ἐπικελευσαμένου τοῖς καρ- 
30 ποῖρ ἀρήγειν φϑειρομένοις, ἤρξαντο μὲν καϑιερεύ- 
εἰν" ἔτι δ᾽ ὅμως ταραττόμενοι καὶ δειμαίνοντες “ἔρ- 
δειν᾽ μὲν ἐκάλουν καί 'δέξειν; ὥς τι μέγα δρῶντες 
τὸ ϑύειν ἔμψυχον" ἄχρι δὲ νῦν παραφυλάττουσιν 
ἰσχυρῶς τὸ μὴ σφάττειν, πρὶν ἐπινεῦσαι κατασπεν- 
36 δόμενον. οὕτως εὐλαβεῖς πρὸς ἅπασαν ἀδικίαν ἧσαν. 
καίτοι, ἵνα τἄλλα ἐάσωμεν, εἰ μόνον ἀλεκτορίδων 180 
ἀπείχοντο πάντες ἢ δασυπόδων, οὐκ ἂν ἦν χρόνου 
8 Ὕ: ἀναλισκομένης Ἱ καταβάλλοντα τιοὶ 12 τἀν- 
ϑράπῳ": τῷ ἀνθρώπῳ 530 ἀρήγει ταὶ 32 ῥαΐξειν ᾿ϊάθπι 
32" 


840 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΌΜ 


βραχέος ὑπὸ πλήϑους οὔτε πόλιν οἰκεῖν οὔτε καρ- 
πῶν ὄνασθαι" διὸ τῆς ἀνάγχης ἐπειγούσης τὸ πρῶ- 
τον, ἤδη καὶ δι’ ἡδονὴν ἔργον ἐστὶ παῦσαι τὴν 
σαρκοφαγίαν. τὸ δὲ τῶν ϑαλαττίων γένος οὔτ᾽ 
ἀέρα τὸν αὐτὸν οὔϑ᾽ ὕδωρ ἀναλίσκον ἡμῖν οὐδὲ 
καρποῖς προσιόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἑτέρῳ κόσμῳ περιεχό- 
μενον καὶ χρώμενον ὅροις ἰδίοις, οὺς ὑπερβαίνου- 
σιν αὐτοῖς ἐπίκειται δίκη ὃ ϑάνατος, οὔτε μικρὰν 
οὔτε μεγάλην τῇ γαστρὶ πρόφασιν κατ᾽ αὐτῶν δί- 
Β δωσιν" ἀλλὰ παντὸς ἰχϑύος ἄγρα καὶ σαγηνεία λαι- τὸ 
μαργίας καὶ φιλοψίας περιφανῶς ἔργον ἐστίν, ἐπ᾽ 
οὐδενὶ δικαίῳ ταραττούσης τὰ πελάγη καὶ καταδυο- 
μένης εἰς τὸν βυϑόν. οὔτε γὰρ τρίγλαν ἔστι δή- 
που “ληιβότειραν᾽ οὔτε σκάρον 'ἱετρυγηφάγον᾽ οὔτε κε- 
στρεῖς τινας ἢ λάβρακας 'σπερμολόγους᾽ προσειπεῖν, 
ὡς τὰ χερσαῖα κατηγοροῦντες ὀνομάξομεν᾽ ἀλλ᾽ οὐδ᾽ 
ὅσα γαλῇ καὶ μυίᾳ κατοικιδίῳ μικρολόγως ἐγκαλοῦ- 
μὲν ἔχοι τις ἂν αἰτιάσασθαι τὸν μέγιστον ἰχϑῦν. 
ὅϑεν ἀνείργοντες ἑαυτοὺς οὐ νόμῳ μόνῳ τῆς πρὸς 
ἄνθρωπον ἀδικίας ἀλλὰ καὶ φύσει τῆς πρὸς ἅπαν 90 
τὸ μὴ βλάπτον, ἥκιστα τῶν ὄψων ἐχρῶντο τοῖς 
Ὁ ἐχϑύσιν ἢ τὸ παράπαν οὐκ ἐχρῶντο" καὶ γὰρ ἄνευ 
τῆς ἀδικίας ἀκρασίαν τινὰ καὶ λιχνείαν ἐμφαίνειν 
"ἔοικεν ἣ περὶ ταῦτα πραγματεία πολυτελὴς οὖσα 
καὶ περίεργος. ὅθεν Ὅμηρος οὐ μόνον τοὺς Ἕλλη- 55 
νας ἰχϑύων ἀπεχομένους πεποίηκε παρὰ τὸν Ἑλλήσ- 


ΕἸ 


3. 8: ἐπαγούσης, βθὰ ἴω Ε α ΠΡ, ὁχ Δ]18 Ἡδίοτα ἐβοία 
ϑοὲ ἀ οὔτε Β: οὐ τὸὸ δ οὐδὲ 5: οὔτε 19 τρρ! ται 
μόνον 30 πρὸς ἅπαν τὸ Βαβἰ]ϑοπείδ: πρὸς ἅπαντα 


ΤΙΒΕᾺ ὙΠΙ. 841 


ποντον στρατοπεδεύοντας, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἁβροβίοις Φαί- 
αξιν οὐδὲ τοῖς ἀσώτοις μνηστῆρσιν, ἀμφοτέροις οὖσι 
νησιώταις, ϑαλάττιον παρατέϑεικεν ὄψον" οἵ δ᾽ 
Ὀδυσσέως ἑταῖροι, τοσαύτην πλέοντες ϑάλατταν, 
ποὐδαμοῦ καθῆκαν ἄγχιστρον οὐδὲ πόρκον οὐδὲ δί- 
κτυον, ἀλφίτων παρόντων" 
"ἀλλ᾽ ὅτε δὴ νηὸς ἐξέφϑιτο ἤια πάντα, 


μικρὸν ἔμπροσϑεν ἢ ταῖς τοῦ Ἡλίου βουσὶν ἐπιχει- 
ρεῖν, ἰχϑῦς ἀγρεύοντες, οὐκ ὄψον ἀλλὰ τροφὴν ἀναγ- Ὁ 
10 καίαν ἐποιοῦντο 
ἱγναμπτοῖς ἀγκίστροισιν" ἔτειρε δὲ γαστέρα λιμός; 


ὑπὸ τῆς αὐτῆς ἀνάγκης ἰχϑύσι τε χρωμένων καὶ τὰς 
τοῦ Ἡλίου βοῦς κατεσθιόντων. ὅϑεν οὐ παρ᾽ 4{- 
γυπτίοις μόνον οὐδὲ Σύροις, ἀλλὰ καὶ παρ᾽ Ἕλλησι 
16 γέγονεν ἁγνείας μέρος ἀποχὴ ἰχϑύων, μετὰ τοῦ δι- 
καίου καὶ τὸ περίεργον οἶμαι τῆς βρώσεως ἀποδιο- 
πομπουμένοις.᾽ 
4. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὃ Νέστωρ ἱτῶν δ᾽ ἐμῶν᾽ ἔφη 
πολιτῶν ὥσπερ Μεγαρέων οὐδεὶς λόγος" καίτοι πολ- 
30 λάκις ἀκήχοας ἐμοῦ λέγοντος, ὅτι ἀεὶ οἵ τοῦ Ποσει- 
δῶνος ἱερεῖς, οὺς ἱερομνήμονας καλοῦμεν, ἐχϑῦς οὐκ 
ἐσθίουσιν. ὃ γὰρ ϑεὸς λέγεταί φυτάλμιος. οἵ δ᾽ 
ἀφ᾽’ Ἕλληνος τοῦ παλαιοῦ καὶ πατρογενίῳ Ποσει- Β 


1 οὐδ᾽ οὐδ᾽ αὐτοῖς τοῖς Ἱ Βοπι. μ 829 11 ἰᾶ, 
μ888 1ὅ ἀποχῆ ταεὶ 19 μεγάρων τηθὶ. οἵ. ΤΉΘοοτ. 14, 
ἀ9 οὐ Βομοῖ. 20 ἀεὶ οἵ οἵ ἀὴ ἢ, Βοτί. οἵ ἐν Αἰ ἐπτῆει 
οἵ, Ῥ. 988 5 38 πατρογενίῳ] πατρὶ γενεσίῳ ΠοΘὨποτδ; 
ταλὶῖτα προγενέρ αὐ εἰ Ἰάοτα βίᾳυο προγενεῖ τοὶ προγόνῳ 
(προ τ πατρο) οἵ. Ἠοδγοδὶ εὐγένιος: δὐγενής ὁμόγνιος 6χ 
ὁμογένιος, συγγένειος (Ζεύρ) 


842 ΟὈΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


δῶνι ϑύουσιν, ἐκ τῆς ὑγρᾶς τὸν ἄνθρωπον οὐσίας 
φῦναι δοξάζοντες, ὡς καὶ Σύροι" διὸ καὶ σέβονται 
τὸν ἰχϑῦν, ὡς ὁμογενῆ καὶ σύντροφον, ἐπιεικέστε- 
ρον ᾿Δναξιμάνδρου φιλοσοφοῦντες οὐ γὰρ ἐν τοῖς 
αὐτοῖς ἐκεῖνος ἰχϑῦς καὶ ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ ἐν ἰχϑύ- 5 
σιν ἐγγενέσϑαι τὸ πρῶτον ἀνθρώπους ἀποφαίνεται, 

Ρ χαὶ τραφέντας ὥσπερ οἱ γαλεοὶ καὶ γενομένους 
ἱκανοὺς ἑαυτοῖς βοηϑεῖν ἐκβῆναι τηνικαῦτα καὶ γῆς 
λαβέσϑαι. καθάπερ οὖν τὸ πῦρ τὴν ὕλην, ἐξ ἧς 
ἀνήφϑη, μητέρα καὶ πατέρ᾽ οὖσαν, ἤσϑιεν, ὡς ὃ τὸ 
τὸν Κήυκος γάμον εἰς τὰ Ἡσιόδου παρεμβαλὼν εἴς 
φηκεν' οὕτως ὁ ᾿Δναξίμανδρος τῶν ἀνθρώπων πα- 
τέρα καὶ μητέρα κοινὸν ἀποφήνας τὸν ἰχϑῦν διέ- 
βαλε πρὸς τὴν βρῶσιν. 


181 ΠΡΟΒΑΗΜΑ͂ Θ΄. 16 


Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃς 
αἰτίας. 


ΠΡΟΣΏΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΜΟΓΟΥ͂. 
ΦΙΛΩΝ, ΔΙΟΓΕΝΊΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 
1. Φίλων ὃ ἰατρὸς διεβεβαιοῦτο τὴν καλουμέ- τὸ 


νὴν ἐλεφαντίασιν οὐ πρὸ πολλοῦ πάνυ χρόνου γνώ- 
φίμον γεγονέναι" μηδένα γὰρ τῶν παλαιῶν ἰατρῶν 


3 ΤχηθΡαΒ: δόξαντες Α ᾿ἀναξιμάνδρου] οἵ. ΜΌΠΔΟΙ. 
1». 388 βάῃ. 18 Ἴ γαλεοέ! βοτῖρβὶ οὰπι Ἐπηροτῖο: πα- 
λαιοί 11 Κήνκος γάμον] οἵ. ΚΙΗΚΘΙ. Ρ. 116 ἴθ. τὰ Β8- 
8116θηβίβ: τὰς 


118ΕῈ ὙΠ]. 848 


τοῦ πάϑους τούτου πεποιῆσϑαι λόγον, εἰς ἕτερα 
μικρὰ καὶ γλίσχρα καὶ δυσϑεώρητα τοῖς πολλοῖς ἐν- 
ταϑένταρ. ἐγὼ δὲ καὶ μάρτυν αὐτῷ παρεῖχον ἐκ φι- 
λοσοφίας ᾿4ϑηνόδωρον, ἐν τῷ προτέρῳ τῶν ᾿Ἐπιδη- Β 
5 μίων ἱστοροῦντα πρῶτον ἐν τοῖς κατ᾽ ᾿Δσκληπιάδην 
χρόνοις οὐ μόνον τὴν ἐλεφαντίασιν ἀλλὰ καὶ τὸν 
ὑδροφόβαν ἐκφανῆ γενέσϑαι. ϑαυμάξοντες οὖν οἵ 
παρόντες, εἰ νέα πάϑη τότε πρῶτον ἔσχεν ἐν τῇ 
φύσει γένεσιν καὶ σύστασιν, οὐχ ἧττον ὥοντο ϑαυ- 
10 μάσιον εἶναι τὸ λαϑεῖν τηλικαῦτα συμπτώματα χρό- 
νον τοσοῦτον" ἐρρύησαν δέ πως μᾶλλον οἵ πλείους 
ἐπὶ τὸ δεύτερον ὡς ἀνθρώπινον μᾶλλον᾽ ἥκιστα τὴν 
φύσιν ἔν γε τούτοις φιλόκαινον εἶναι καὶ νέων πρα- 
γμάτων ὥσπερ ἐν πόλει τῷ σώματι δημιουργὸν 
15 ἀξιοῦντες. 

2. Ὁ δὲ Διογενιανὸς ἔφη καὶ τὰ τῆς ψυχῆς 
νοσήματα καὶ πάϑη κοινήν τινα καὶ πάτριον ὁδὸν Ο 
βαδέξειν. “καίτοι παντοδαπὸν μέν᾽ εἶπεν “ἡ μοχ- 
ϑηρία καὶ πολύτολμον, αὐτοκρατὲς δ᾽ ἡ ψυχὴ καὶ 

30 κύριον ὑφ᾽ αὑτῆς, εἰ βούλοιτο, μεταβάλλειν καὶ τρέ- 
πεσϑαι ῥᾳδίως" ἔχει δέ τινα τάξιν τὸ ἄτακτον αὐ- 
τῆς καὶ τὰ μέτρα τηρεῖ τοῖς πάϑεσιν, ὥσπερ ἡ ϑά- 
λαττα ταῖς ὑπερεκχύσεσι, καὶ καινὸν οὐδὲν οὐδὲ 
τοῖς παλαιοῖς ἀνιστόρητον ἐξήνϑηκε κακίας εἶδος" 

36 ἀλλὰ πολλαὶ μὲν ἐπιϑυμιῶν διαφοραί, μυρία δὲ κι- 


1 τοῦτο ταοοὶ 4 τρριῖτι ᾿ΕἘπιδημιῶν οὗτα ρτ. τὰ. γὰ 
9. σύστασιν Β: στάσιν (στᾶσιν Ἑ οτίαπι υὐ γνἱὰ, οχ δέασιν 
“πα σύστασιν 30 ὑφ᾽ αὑτῆς ": ὑπ᾽ αὐτῆξ ἣ βούλοιτον 
οὗ, Ρ. 1689 


844 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


νήματα φόβου καὶ σχήματα" τὰς δὲ λύπης καὶ ἧδο- 
νῆς μορφὰς ἔργον ἐστὶ μὴ ἀπειπεῖν ἐξαρυθμούμενον" 
'οὐ μέν τι νῦν γε κἀχϑές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε 
ξῇ ταῦτα, κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου φάνη" 


Ὁ πόϑεν γε δὴ σώματι νόσημα καινὸν ἢ πάϑος ὀψί- 
γονον, ἰδίαν μὲν ὥσπερ ἣ ψυχὴ κινήσεως -ἀρχὴν οἵ- 
κοϑὲεν οὐκ ἔχοντι, συνημμένῳ δὲ κοιναῖς πρὸς τὴν 
φύσιν αἰτίαις καὶ κεκραμένῳ κρᾶσιν, ἧς καὶ τὸ ἀό- 
ριστον ἐντὸς ὅρων πλανᾶται, καϑάπερ πλοῖον ἐν 
περιδρόμῳ σαλεῦον; οὔτε γὰρ ἀναίτιος νόσου σύ- τὸ 
στασίς ἐστι, τὴν ἐκ μὴ ὄντος παρανόμως ἐπεισά- 
γουσα γένεσιν καὶ δύναμιν τοῖς πράγμασιν" αἰτίαν 
τε καινὴν ἔργον ἐξευρεῖν, μὴ καινὸν ἀέρα καὶ ξένον 
ὕδωρ καὶ τροφὰς ἀγεύστους τοῖς πρότερον ἐξ ἑτέ- 
ρων τινῶν κόσμων ἢ μετακοσμίων ἀποφήναντι δεῦρο τὸ 
νῦν πρῶτον ἐπιρρεούσας. ἐκ τούτων γὰρ νοσοῦμεν 
οἷς καὶ ξῶμεν, ἴδια δὲ σπέρματα νόσων οὐκ ἔστιν' 
ἀλλ᾽ αἱ τούτων μοχϑηρίαι πρὸς ἡμᾶς καὶ αἵ ἡμῶν 
περὶ ταῦτα πλημμέλειαι τὴν φύσιν ἐπιταράττουσιν" 
αἵ δὲ ταραχαὶ διαφορὰς ἀιδίους ἔχουσι πολλάκις 30 
νέοις χρωμένας ὀνόμασι" τὰ γὰρ ὀνόματα τῆς συν- 
ηϑείας ἐστὶ τὰ δὲ πάϑη τῆς φύσεως" ὅϑεν ἐν ἀφω- 
ρισμένοις τούτοις ἐκεῖνα ποικιλλόμενα τὴν ἀπάτην 
πεποίηκεν. ὡς δὲ τοῖς τοῦ λόγου μορίοις καὶ ταῖς 
Ῥ πρὸς ἄλληλα τούτων συντάξεσι καινὸν ἐγγενέσϑαι τ᾽ 


“ 


5 


1 τὰς ": τῆς 8 ΒορΒ. Απέΐρ. 46 4 ἰάθπι: καὶ 
οὐδοὶς -- ἐξότου ἐφάν ὃ κενὸν τοῦ 8 ἄριστον ἡάθιι 
12. καὶ] οἵα. 1ἰᾶθτι; οοστ. υἱὰ, δύναμιν καὶ γένεσιν 18 καὶ 
αἴ 5: καὶ 20 ἐδίους 32 ἐστί ": εἰσί 


Ι1ΒΕῈ ὙΠ]. 8456 


βαρβαρισμὸν ἢ σολοικισμὸν ἐξαίφνης δυνατόν ἐστιν, 
οὕτως αἵ τοῦ σώματος κράσεις ὡρισμένας ἔχουσι 
τὰς ὀλισϑήσεις καὶ παραβάσεις, τρόπον τινὰ τῇ φύ- 
σει καὶ τῶν παρὰ φύσιν ἐμπεριεχομένων. ταύτῃ 
56 γ8ὲ κομψοὶ καὶ οἵ μυϑογράφοι" τὰ γὰρ παντάπασιν 
ἔκφυλα καὶ τεράστια τῶν ξῴων γενέσϑαι λέγουσιν 
ἐν τῇ γιγαντομαχίᾳ, τῆς σελήνης ἐκτρεπομένης καὶ 
τὰς ἀνατολὰς οὐχ ὅϑεν εἴωϑε ποιουμένης" οἵ δὲ 
καινὰ νοσήματα τὴν φύσιν ὥσπερ τέρατα γεννᾶν 
10 ἀξιοῦσι, μήτε πιϑανὴν μήτ᾽ ἀπίθανον αἰτίαν τῆς 188 
ἐξαλλαγῇᾳ πλάσσοντες, ἀλλὰ τὸ ἄγαν καὶ τὸ μᾶλ- 
λον ἐνίων παϑῶν καινότητα καὶ διαφορὰν ἀποφαί- 
νοντερ᾽ οὐκ ὀρθῶς, ὦ μακάριε Φίλων" ἐπίτασις γὰρ 
καὶ αὔξησις μέγεθος ἢ πλῆϑος προστίϑησι, τοῦ δὲ 
16 γένους οὐκ ἐκβιβάξει τὸ ὑποκείμενον" ὥσπερ οὐδὲ 
τὴν ἐλεφαντίασιν οἴομαι σφοδρότητα τῶν ψωρικῶν 
τινος τούτων οὖσαν οὐδὲ τὸν ὑδροφόβαν τῶν στο- 
μαχικῶν ἢ τῶν μελαγχολικῶν. καίτοι τοῦτό γε ϑαυ- 
μαστόν, εἰ μηδ᾽ Ὅμηρος ἀγνοῶν ἐλάνθανεν ὑμᾶς" 
0 τὸν γάρ ἱλυσσητῆρα κύνα᾽ δῆλός ἐστιν ἀπὸ τοῦ πά- Β 
ϑους τούτου προσαγορεύων, ἀφ᾽ οὗ καὶ ἄνθρωποι 
λυσσᾶν λέγονται. 
8. Ταῦτα τοῦ 4Διογενιανοῦ διελϑόντος, ὁ Φίλων 
αὐτός τὲ μέτρια διελέχϑη πρὸς τὸν λόγον αὐτοῦ, 
6 κἀμὲ συνειπεῖν παρεκάλει τοῖς ἀρχαίοις ἰατροῖς, 


1 ἀδύνατον ΜΆ ὀ« ἐμπειρία᾽ ἐχομένων τοὶ ἰδ. καὶ 
ταύτῃ Ἵ δ γε] τεῦ 6 Τατποῦυβ: ἔμφυια 9 καινὰ 
Ἰπρίαϑ: καὶ τὰς 16 οὐχ) οπι, τοοῖὁ 17 τούτων] πα. 
ϑῶν ΒΒ 19 Ὅμηρορ]Ἃ Θ.2990 486 κἀμὲ ": καί μὲ 


846 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝῸΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ. 


ὡς ἀμελείας ἢ ἀγνοίας τῶν᾽ μεγίστων ὀφλισχάνου- 
σιν, εἴ γε μὴ ταῦτα τὰ πάϑη νεώτερα φαίνεται τῆς 
ἐκείνων ἡλικίας. πρῶτον οὖν ὁ 4ιογενιανὸς οὐκ 
ὀρθῶς ἀξιοῦν ἔδοξεν ἡμῖν τὰς ἐπιτάσεις καὶ ἀνέ- 
σεις μὴ ποιεῖν διαφορὰς μηδὲ τοῦ γένους ἐκβιβά- 
ξευν" οὕτω γὰρ οὔτ᾽ ὄξος ὀξίνου φήσομεν διαφέρειν 
οὔτε πικχρότητα στρυφνότητος οὔτε πυρῶν αἴραν 
Ὁ οὔτε μένϑον ἡδυόσμων. καίτοι περιφανῶς ἐκστά- 
σεις αὗται καὶ μεταβολαὶ ποιοτήτων εἰσίν, αἱ μὲν 
ἀνέσεις μαραινομένων αἱ δ᾽ ἐπιτάσεις σφοδρυνομέ- 
νων" ἢ μηδὲ φλόγα πνεύματος λεπτοῦ μηδὲ φλογὸς 
αὐγὴν μηδὲ πάχνην δρόσου μηδὲ χάλαξαν ὄμβρου 
διαφέρειν λέγωμεν, ἀλλ᾽ ἐπιτάσεις εἶναι ταῦτα πάντα 
καὶ σφοδρότητας" ὥρα δὲ καὶ τυφλότητα μηδὲν ἀμ- 
βλνωπίας φάναι διαφέρειν μηδὲ ναυτίας χολέραν, 
ἀλλὰ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον παραλλάττειν. καίτοι 
Ῥ ταῦτα πρὸς λόγον οὐδέν ἐστιν ἂν γὰρ αὐτὴν λέ- 
γωσι δεξάμενοι τὴν ἐπίτασιν καὶ τὴν σφοδρότητα 
νῦν γεγονέναι, πρῶτον, ἐν ποσῷ γιγνομένης τῆς και- 
νότητος οὐκ ἐν ποιῷ, μένει τὸ παράδοξον ὁμοίως" 
ἔπειτα τοῦ Σοφοκλέους ἐπὶ τῶν, ὅτι μὴ πρότερον 
ἦν, ἀπιστουμένων, εἰ γέγονε νῦν, οὐ φαύλως εἰ- 
πόντος 
ἅπαντα τἀγένητα πρῶτον ἦλϑ᾽ ἅπαξ, 
δοκεῖ καὶ λόγον ἔχειν τὸ μὴ δρόμῳ, καϑάπερ ὕσπλη- 


ἃ μὴ Τυχποθυθ: δὴ 16 τῷ] τὸ τοὶ 171 ἐστιν" ἂν] 
ἐστιᾶν ἰᾶθπι λέγουσι ίδοτι 19 ἐν τῷ πόσῳ δᾶοπι 
ἰδ, Βροϊϊοομεῖο, κενότητος ϑὲ Ναυσόηο ρ΄ 818): τὰ γένη 
τοῦ ἦλθ’ Ψαϊοκοπατίαθ: ἦλθεν ποκες 7: ἐδόκει 

τὸ] τοῦ τιοὶ δρόμῳ Ἡ: δρόμου 


θ᾿ 


30 


᾿1ΒΕᾺ ὙΠΙ. 841 


γος μιᾶς πεσούσης, ἐκδραμεῖν τὰ πάϑη πρὸς τὴν 
γένεσιν, ἄλλων δ᾽ ἄλλοις ἀεὶ κατόπιν ἐπιγιγνομέ- 
νῶν, ἕκαστον ἐν χρόνῳ τινὶ λαβεῖν τὴν πρώτην 
γένεσιν. εἰκάσαι δ᾽ ἄν τιφ᾽ ἔφην ἐγώ 'τὰ μὲν ἀπ᾿ Ἑ 
65 ἐνδείας ὅσα τε καῦμα προσπίπτον ἢ ψῦχος ἐμποιεῖ, 
ταῦτα πρῶτον τοῖς σώμασι παραγενέσθαι" πλησμο- 
νὰς δὲ καὶ ϑρύψεις καὶ ἡδυπαϑείας ὕστερον ἐπελ- 
ϑεῖν μετ’ ἀργίας καὶ σχολῆς δι’ ἀφϑονίαν τῶν 
ἀναγκαίων πολὺ περίττωμα ποιούσας καὶ πονηρόν, 
1ὸ ἐν ᾧ ποικίλα νοσημάτων εἴδη παντοδαπάς τε τού- 
τῶν ἐπιπλοκὰς πρὸς ἀλλήλας καὶ μίξεις ἀεί τι νεω- 
τερίξειν. τὸ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν τέτακται καὶ διώ- 
φισται, τάξις γὰρ ἢ τάξεως ἔργον ἡ φύσι" ἡ δ᾽ 
ἀταξία καθάπερ ἡ Πινδαρικὴ ψάμμος ἀρυθμὸν περι- 
16 πέφευγδ, καὶ τὸ παρὰ τὴν φύσιν εὐθὺς ἀόριστον Ἐ 
καὶ ἄπειρόν ἐστιν. ἀληϑεύειν μὲν γὰρ ἁπλῶς ψεύ- 
δεσϑαι δ᾽ ἀπειραχῶς παρέχει τὰ πράγματα" καὶ δυϑ- 
μοὶ καὶ ἁρμονίαι λόγους ἔχουσιν" ἃ δὲ πλημμελοῦ- 
σιν ἄνθρωποι περὶ λύραν καὶ ὠδὴν καὶ ὄρχησιν, 
30 οὐχ ἄν τις περιλάβοι. καίτοι καὶ Φρύνιχος ὁ τῶν 
τραγῳδιῶν ποιητὴς περὶ αὑτοῦ φησιν ὅτι 
σχήματα δ᾽ ὄρχησις τόσα μοι πόρεν, ὅσσ᾽ ἐνὶ πόντῳ 
κύματα ποιεῖται χείματι νὺξ ὀλοή;᾽ 
καὶ Χρύσιππος τὰς ἐκ δέκα μόνων ἀξιωμάτων συμ- 
36 πλοχὰς πλήϑει φησὶν ἑκατὸν μυριάδας ὑπερβάλλειν. 
ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἤλεγξεν Ἵππαρχος, ἀποδείξας ὅτι 


1 ἐκδρομὴν ταοὶ 3 ΨΥ: ἐπιγινόμενον 14 Πινδαρικὴ 
ψάμμος] ἔοτύ. τοβρίοἰδας Βοτρὶς, 8 Ρ. 119 328 Βοτρῖς, ὃ Ρ. δ61 


848 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ. 


τὸ μὲν καταφατικὸν περιέχει συμπεπλεγμένων μυ- 
ριάδας δέκα καὶ πρὸς ταύταις χίλια τεσσαράκοντα 

188 ἐννέα" τὸ δ᾽ ἀποφατικὸν αὐτοῦ μυριάδας τριάκοντα 
μέαν καὶ πρὸς ταύταις ἐνακόσια πεντήχοντα δύο. 
ενοχράτης δὲ τὸν τῶν συλλαβῶν ἀριϑμόν, ὃν τὰ 5 
στοιχεῖα μιγνύμενα πρὸς ἄλληλα παρέχει, μυριάδων 
ἀπέφηνεν εἰκοσάκις καὶ μυριάκις μυρίων. τί δὴ 
θαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτας μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ 
σώματος δυνάμεις ἔχοντος, τοσαύτας δὲ διὰ σίτων 
καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητας ἑκάστοτε, χρω- τὸ 
μένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖς μήτε καιρὸν ἕνα 
μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαις, αἱ πρὸς ἀλλήλας συμ- 

Β πλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυ- 
γνήϑη νοσήματα φέρουσιν, οἷον ὁ Θουκυδίδης ἴστο- 
ρεῖ τὸν ᾿4ϑήνησι λοιμὸν γενέσϑαι, τεκμαιρόμενος τ6 
αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρχοφάγα 
μὴ γεύεσθαι τῶν νεχρῶν; οἵ δὲ περὶ τὴν Ἐρυϑρὰν 
ϑάλασσαν νοσήσαντες, ὡς ᾿4γαϑαρχίδας ἱστόρηκεν, 
ἄλλοις τε συμπτώμασιν ἐχρήσαντο καινοῖς καὶ ἀνι- 
στορήτοις, καὶ δρακόντια μικρὰ τὰς κνήμας διεσϑέ- 
οντὰ καὶ τοὺς βραχίονας ἐξέκυψεν, ἁψαμένων δ᾽ 
αὖϑις ἀνεδύετο καὶ φλεγμονὰς ἀκαρτερήτους ἐνει- 
λούμενα τοῖς μυώδεσι παρεῖχεν" καὶ τοῦτο τὸ πά- 

Ο ϑὸς οὔτε πρότερον οἶδεν οὐδεὶς οὔϑ᾽ ὕστερον ἄλλοις 
ἀλλ᾽ ἐκείνοις γε μόνοις γενόμενον, ὡς ἕτερα πολλά. 35 
καὶ γὰρ ἐν δυσουρίᾳ τις γενόμενος πολὺν χρόνον 


ὅ 


8 αὐτοῦ] αὖ ΒΗ 9. ἔχοντας ταοὶ 14 Θουκυδίδης] 
3, δ0 18 ᾿γαϑαρχίδαρ] οἱ, ΜυθΊ]οτ. ὃ Ρ. 1906 34 τολ!ϊτα 
εἶδεν 36 γε ΤΌτΠΘΡΙΒ: τὸ 


118Ε8 ὙΠ]. 849 


ἐξέδωκε κριθίνην καλάμην γόνατ᾽ ἔχουσαν. καὶ τὸν 
ἡμέτερον ξένον Ἔφηβον ᾿4ϑήνησιν ἴσμεν ἐκβάλλοῦτα 
μετὰ πολλοῦ σπέρματος ϑηρίδιον δασὺ καὶ πολλοῖς 
ποσὶ ταχὺ βαδίζον. τὴν δὲ Τίμωνος ἐν Κιλικίᾳ 
ὁτηϑὴν ᾿Αφιστοτέλης ἱστόρηκε φωλεύειν τοῦ ἔτους 
ἑκάστου δύο μῆνας, μηδενὶ πλὴν μόνῳ τῷ ἀναπνεῖν, 
ὅτι ξῇ, διάδηλον οὖσαν. καὶ μὴν ἔν γε τοῖς Μενω- 
νείοις σημεῖον ἡπατικοῦ πάϑους ἀναγέγραπται τὸ 
τοὺς κατοικιδίους μῦς ἐπιμελῶς παραφυλάττειν καὶ 
10 διώκειν" ὃ νῦν οὐδαμοῦ γιγνόμενον ὁρᾶται. διὸ Ὁ 
μὴ ϑαυμάξωμεν, ἂν γένηταί τι τῶν οὐ πρότερον 
ὄντων, μηδ᾽ εἴ τι τῶν πρότερον ὄντων ὕστερον ἐκ- 
λέλοιπεν᾽ αἰτία γὰρ ἡ τῶν σωμάτων φύσις, ἄλλην 
ἄλλοτε λαμβάνουσα κρᾶσιν. τὸ μὲν οὖν ἀέρὰ και- 
τὸ νὸν ἐπεισάγειν ἢ ξένον ὕδωρ, εἰ μὴ βούλεται 4ιο- 
γενιανός, ἐάσωμεν" καίτοι τούς γε Δημοκριτείους 
ἴσμεν καὶ λέγοντας καὶ γράφοντας, ὅτι καὶ κόσμων 
ἐχτὸς φϑαρέντων καὶ σωμάτων ἀλλοφύλων ἐκ τῆς 
ἀπορροῆς ἐπιρρεόντων, ἐνταῦθα πολλάκις ἀρχαὶ πα- 
30 ρεμπίπτουσι λοιμῶν καὶ παϑῶν οὐ συνήϑων. ἐάσω- 
μὲν δὲ καὶ τὰς φϑορὰς τὰς κατὰ μέρος παρ᾽ ἡμῖν 
ὑπό τε σεισμῶν καὶ αὐχμῶν καὶ ὄμβρων, αἷς καὶ 
τὰ πνεύματα καὶ τὰ νάματα γηγενῆ φύσιν ἔχοντα Ἐ 
συννοσεῖν ἀνάγκη καὶ συμμεταβάλλειν. ἀλλὰ περὶ 
36 τὰ. σιτία καὶ τὰ ὄψα καὶ τὰς ἄλλας διαίτας τοῦ 
δ ᾿Αριστοτέλης] Ἑταρτα. 4ἃΔ ἸἹ Βοϊποβίπβ: μελωνείοις 
κι ελαιαιοι, ῬΊαρτο, δ81δ 13 μηδ᾽ -- ὄντων βυρρϊονῖ! Μ 


ὶ ψυοὰ μτο ἂν δοτίρεῖ οὐ 16 δημοκρίτουρ τοὶ 1 ὅτι 
ΕΞ 19 ἀπορροῆς ": ἀπορίαςξε 51 τὰς κατὰ Ὑ: 


800 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


σώματος ἐξαλλαγήν, ὅση γέγονεν, οὐ παραλειπτέον" 

πολλὰ γὰρ τῶν ἀγεύστων καὶ ἀβρώτων πρότερον 

ἥδιστα νῦν γέγονεν, ὥσπερ οἰνόμελι καὶ μήτρα" 

λέγουσι δὲ μηδ᾽ ἐγκέφαλον ἐσθέειν τοὺς παλαιούς" 

διὸ καὶ Ὅμηρον εἰπεῖν 5 
“τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ," 


τὸν ἐγκέφαλον οὕτω, διὰ τὸ ῥίπτειν καὶ ἀποβάλ- 
Ῥ λειν μυσαττομένους, προσειπόντα᾽ σικύου δὲ πέπο- 
νος καὶ μήλου Μηδικοῦ καὶ πεπέρεως πολλοὺς ἴσμεν 
ἔτι τῶν πρεσβυτέρων γεύσασϑαι μὴ δυναμένους. τὸ 
ὑπό τε δὴ τούτων εἰκός ἐστι ξενοπαϑεῖν τὰ σώ- 
ματα καὶ παραλλάττειν ταῖς κράσεσιν ἡσυχῆ ποιό- 
τητα καὶ περίττωμα ποιούντων ἴδιον, τήν τε τάξιν 
αὖ τῶν ἐδεστῶν καὶ μετακόσμησιν οὐ μικρὰν ἔχειν 
διαφοράν. αἴ γὰρ καλούμεναι ψυχραὶ τράπεξαι πρό- τὸ 
τερον, ὀστρέων, ἐχίνων, ὠμῶν λαχάνων, ὥσπερ ἐλα- 
φρῶν ὃ Πλάτων, ἀπ᾽ οὐρᾶς ἐπὶ στόμα μεταχϑεῖσαι 
Ἰδέ τὴν πρώτην ἀντὶ τῆς ἐσχάτης τάξιν ἔχουσι. μέγα 
δὲ καὶ τὸ τῶν καλουμένων προπωμάτων" οὐδὲ γὰρ 
ὕδωρ οἵ παλαιοὶ πρὶν ἐντραγεῖν ἔπινον" οἵ δὲ νῦν 20 
ἄσιτοι προμεϑυσϑέντες ἅπτονται τῆς τροφῆς δια- 
βρόχῳ τῷ σώματι καὶ ξέοντι, λεπτὰ καὶ τομὰ καὶ 
ὀξέα προσφέροντες ὑπέκκαυμα τῆς ὀρέξεως, εἶθ᾽ οὔ- 


ὃ Ὅμηρον} 1 818 1": οὕτως 18 τὸ ": δὲ 14 αὖ 
τῶν] αὐτῶν τοοὶ 16 ἐχίνων Αποηγτηῦβ: ἔχειν ἑἐλαφρῶν 
ὁ Πλάτων] ἐλαφρῶν ὁπλιτῶν Τυτπθθαβ. Εοτύ. ἐλαφρῶν [ὅπλων 
ἢ φησιν) ὁ Πλάτων οἵ. ἂθ Τιομᾷ. Ρ. θδδὰ 11 μεταταχϑεῖ- 
σαι Ὀοθδπθττβ ρτορ δος 19 ἢ: προπομάτων 82 σώ- 
ματι Βαεἰ]θοπδί: πόματι 


11ΒΕῈ ΥΠ]|. 861 


τῶς ἐμφορούμεγοι τῶν ἄλλων. οὐδενὸς δὲ πρὸς 
μεταβολὴν καὶ τὸ ποιῆσαι νοσημάτων καινῶν γένε- 
σιν ἀσϑενέστερόν ἐστιν ἡ περὶ τὰ λουτρὰ τῆς σαρ- 
κὸς πολυπάϑεια καϑάπερ σιδήρου πυρὶ μαλασσομέ- 
δνῆης καὶ ῥεούσης, εἶτα βαφὴν ὑπὸ ψυχροῦ καὶ στό- 
μωσιν ἀναδεχομένης" 
᾿ἔνϑα μὲν εἰς ᾿Αχέροντα Πυριφλεγέϑων τε ῥέουσι" 


τοῦτο γὰρ ἄν τις εἰπεῖν μοι δοκεῖ τῶν ὀλίγον ἡμῶν Β 
ἔμπροσϑεν γεγονότων, βαλανείου ϑύρας ἀνοιχϑεί- 
1 σης. ἐχεῖνοι γὰρ οὕτως ἀνειμένοις ἐχρῶντο καὶ μαλα- 
κοῖς, ὥστ᾽ ᾿Αλέξανδρος μὲν ὁ βασιλεὺς ἐν τῷ λου- 
τρῶνι πυρέττων ἐκάθευδεν" αἵ δὲ Γαλατῶν γυναῖ- 
κερ εἰς τὰ βαλανεῖα πόλτου χύτρας εἰσφέρουσαι μετὰ 
τῶν παίδων ἤσϑιον ὁμοῦ λουόμεναι. νῦν δὲ λυτ- 
τὸ τῶσιν ἔοικε τὰ βαλανεῖα καὶ ὑλαχτοῦσι καὶ σπα- 
φάττουσιν" ὁ δ᾽ ἑλκόμενος ἀὴρ ἐν αὐτοῖς, ὑγροῦ 
μῖγμα καὶ πυρὸς γεγονώς, οὐδὲν ἐᾷ τοῦ σώματος 
ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ πᾶσαν ἄτομον κλονεῖ καὶ τα- 
ράσσει καὶ μεϑίστησιν ἐξ ἔδρας, ἄχρι οὗ κατασβέ- 
39. σωμὲν αὑτοὺς πεπυρωμένους καὶ ξέοντας. οὐδὲν 
οὖν᾽ ἔφην “ὦ Διογενιανέ, δεῖται ὁ λόγος αἰτιῶν 
ἐπεισοδίων ἔξωϑεν οὐδὲ μετακοσμίων, ἀλλ᾽ αὐτό- 
ϑὲν ἡ περὶ τὴν δίαιταν μεταβολὴ τὰ μὲν συγγεν- 
νᾶν τὰ δ᾽ ἀφανίξειν τῶν νοσημάτων οὐκ ἀδύνατός 
36 ἐστι 


Ω 


ἴ στιν. κ δ18 εἰς ᾿ἀχέροντα] εἰς ἀχέρων τε τοὶ εἰσα-: 
χέρφοντες ταοὶ 18 κύτρας τἰᾶοπι. 80 αὑτοὺς “: αὐτοὺς 
38 ": οὖν γεννᾶν 


802 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ 1΄᾿ 
Διὰ τί τοῖς φϑινοπωρινοῖς ἐνυπνίοις ἥκιστα πιστεύομεν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ. 


ΦΛΩΡΟΣ, ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΟἹ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ͂ 
ΤΙΟΙ, ΦΑΒΩΡΙΝΟΣ. 5 


θ᾽ 1. Προβλήμασιν ᾿Αριστοτέλους φυσικοῖς ἐντυγχά- 
νῶν Φλῶρος εἰς Θερμοπύλας κομισϑεῖσιν αὐτός τε 
πολλῶν ἀποριῶν, ὅπερ εἰώϑασι πάσχειν ἐπιεικῶς αἴ 
φιλόσοφοι φύσεις, ὑπεπίμπλατο καὶ τοῖς ἑταίροις 
μετεδίδου, μαρτυρῶν αὐτῷ τῷ ᾿Αφιστοτέλει λέγοντι τὸ 
τὴν πολυμάϑειαν πολλὰς ἀποριῶν ἀρχὰς ποιεῖν. τὰ 
μὲν οὖν ἄλλα μεϑ᾽ ἡμέραν οὐκ ἄχαριν ἡμῖν ἐν τοῖς 
περιπάτοις διατριβὴν παρέσχε" τὸ δὲ λεγόμενον περὶ 
τῶν ἐνυπνίων, ὡς ἔστιν ἀβέβαια καὶ ψευδῆ μάλιστα 
περὶ τοὺς φυλλοχόους μῆνας, οὐκ οἶδ᾽ ὅπως, ἕτέ- τὸ 
θοιρ λόγοις πραγματευσαμένου τοῦ Φαβωρίνου μετὰ 

Ἑ τὸ δεῖπνον, ἀνέκυψε. τοῖς μὲν οὖν σοῖς ἑταίροις 
ἐμοῖς δ᾽ υἱοῖς ἐδόκει λελυκέναι τὴν ἀπορίαν ᾽άρι- 
στοτέλης᾽ καὶ οὐδὲν ὥοντο δεῖν ζητεῖν οὐδὲ λέγειν 
ἀλλ᾽ ἢ τοὺς καρπούς, ὥσπερ ἐκεῖνος, αἰτιᾶσϑαι. 50 
νέοι γὰρ ὄντες ἔτι καὶ σφριγῶντες πολὺ πνεῦμα 
γεννῶσιν ἐν τῷ σώματι καὶ ταραχῶδες οὐ γὰρ 
τὸν οἶνον εἰκός ἐστι μόνον ξεῖν καὶ ἀγανακτεῖν, 


3. φϑινοπώροις ταϑὶ 10 αὐτῷ] οὕτω Ὀορπθταβ 
11 ἀποριῶν Ἐ, 16 ἑτέρους λόγουρῦ 16 φαβορένου γ6} 
φαβουρίνου τοοὶ 18 ᾽Δριστοτέλης] Ῥταρστα. 34) 38 ξεῖν} 
ξῆν ταοῖ. οἵ. ῬΙαξ, ἀθ Τιορα. Ρ. 118. Ῥβαθάτ. Ρ. 3610 


11ΒΕῈ ΥἹΠ. 88 


οὐδὲ τοὔλαιον ἂν ἧ νεουργὸν ἐν τοῖς λύχνοις ψό- 
φον ἐμποιεῖν, ἀποχυματιξούσης τὸ πνεῦμα τῆς ϑερ- 
μότητος" ἀλλὰ καὶ τὰ σιτία τὰ πρόσφατα καὶ τὴν 
ὀπώραν ἅπασαν ὁρῶμεν ἐντεταμένην καὶ οἰδοῦσαν, Ε 
δ ἄχρι ἂν ἀποπνεύσῃ τὸ φυσῶδες καὶ ἄπεπτον. ὅτι 
δ᾽ ἐστὶ τῶν βρωμάτων ἔνια δυσόνειρα καὶ ταρακ- 
τικὰ τῶν καϑ'’ ὕπνον ὄψεων, μαρτυρίοις ἐχρῶντο 
τοῖς τε κυάμοις καὶ τῇ κεφαλῇ τοῦ πολύποδος, ὧν 
ἀπέχεσθαι κελεύουσι τοὺς δεομένους τῆς διὰ τῶν 
10 ὀνείρων μαντικῆς. 

2. Ὁ δὲ Φαβωρῖνος αὐτὸς τὰ μὲν ἄλλα δαιμο- 
νιώτατος ᾿Αριστοτέλους ἐραστής ἐστι καὶ τῷ Περι- 
πάτῳ νέμει μερίδα τοῦ πιϑανοῦ πλείστην' τότε 
μέντοι λόγον τινὰ τοῦ “ημοχρίτου παλαιὸν ὥσπερ 

16 ἐκ καπνοῦ καθελὼν ἡμαυρωμένον οἷος ἦν ἐκκαϑαί- 
ρειν καὶ διαλαμπρύνειν" ὑποϑέμενος τοῦτο δὴ τοὐ- 18 
πιδήμιον, ὃ φησι “ημόκριτος, “ἐγκαταβυσσοῦσϑαι 
τὰ εἴδωλα διὰ τῶν πόρων εἰς τὰ σώματα καὶ ποιεῖν 
τὰς κατὰ τὸν ὕπνον ὄψεις ἐπαναφερόμενα' φοιτᾶν 

30 δὲ ταῦτα πανταχόϑεν ἀπιόντα καὶ σκευῶν καὶ ἵμα- 
τίων καὶ φυτῶν μάλιστα δὲ ξῴων ὑπὸ σάλου πολ- 
λοῦ καὶ θερμότητος οὐ μόνον ἔχοντα μορφοειδεῖς 
τοῦ σώματος ἐχμεμαγμένας ὁμοιότητας (ὡς ᾿Ἐπίκου- 
ρος οἴεται μέχρι τούτου “ημοχρίτῳ συνεπόμενος, 

36 ἐνταῦϑα δὲ προλιπὼν τὸν λόγον), ἀλλὰ καὶ τῶν 
κατὰ ψυχὴν κινημάτων καὶ βουλευμάτων ἑκάστῳ 


ἡ τοὶ ἢ πιο 4 ": οἰδῶσαν 11 φαβουρῖνος τιοῖ 
11 τ οὗ. Μυ]ΔΟΙ, 1 Ρ. 868 αυἱ Βοο ἐδβυϊταομΐατα. 
παῖ βῖῦ ἱκάστουῦ 
ῬΙπίατομ Μογαῖα, ΥΙ. ΙΥ. 38 


8δ4 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΔΌΜ. 


καὶ ἠθῶν καὶ παϑῶν ἐμφάσεις ἀναλαμβάνοντα συν- 

Β ἐφέλκεσθαι, καὶ προσπίπτοντα μετὰ τούτων ὥσπερ 
ἔμψυχα φράξειν καὶ διαγγέλλειν τοῖς ὑποδεχομένοις 
τὰς τῶν μεϑιέντων αὐτὰ δόξας καὶ διαλογισμοὺς 
καὶ ὁρμάς, ὅταν ἐνάρθρους καὶ ἀσυγχύτους φυλάτ- 
τοντὰ προσμίξῃ τὰς εἰκόνας. τοῦτο δὲ μάλιστα ποιεῖ 
δι’ ἀέρος λείου τῆς φορᾶς αὐτοῖς γιγνομένης ἀκωλύ- 
του καὶ ταχείας. ὃ δὲ φϑινοπωρινός, ἐν ᾧ φυλλο- 
χοεῖ τὰ δένδρα, πολλὴν ἀνωμαλίαν ἔχων καὶ τρα- 
χύτητα, διαστρέφει καὶ παρατρέπει πολλαχῆ τὰ εἴ- 
δωλα καὶ τὸ ἐναργὲς αὐτῶν ἐξίτηλον καὶ ἀσϑενὲς 
ποιεῖ τῇ βραδυτῆτι τῆς πορείας ἀμαυρούμενον, 

Ο ὥσπερ αὖ πάλιν πρὸς ὀργώντων καὶ διακαομένων 
ἐκθρώσκοντα πολλὰ καὶ ταχὺ κομιξόμενα τὰς ἐμ- 
φάσεις νεαρὰς καὶ σημαντικὰς ἀποδίδωσιν. 

8. Εἶτα διαβλέψας πρὸς τοὺς περὶ τὸν Αὐτό- 
βουλον καὶ μειδιάσας "ἀλλ᾽ δρῶ᾽ εἶπεν ὑμᾶς οἵους 
τ᾿ ὄντας ἤδη σκιαμαχεῖν πρὸς τὰ εἴδωλα καὶ δόξῃ 
παλαιᾷ καϑάπερ γραφῇ προσφέροντας ἁφὴν οἴεσθαί 
τι ποιεῖν. καὶ ὁ Αὐτόβουλος 'παῦε ποικίλλων᾽ ἔφη 
ἱπρὸς ἡμᾶς" οὐ γὰρ ἀγνοοῦμεν, ὅτι τὴν ᾿Δριστοτέ- 
λους δόξαν εὐδοκιμῆσαι βουλόμενος ὥσπερ σκιὰν 
αὐτῇ τὴν Δημοχρίτου παραβέβληκας. ἐπ᾽ ἐκείνην 
οὖν τρεψόμεϑα κἀκείνῃ μαχούμεϑα κατηγορούσῃ τῶν 

Ὁ νέων καρπῶν καὶ τῆς φίλης ὀπώρας οὐ προσηκόν- 


8 6χι. Ὑ᾽: διαστέλλειν 8. φυϊλοροεῖ ΠυθὈποταΒ ὁχ ΕἸ 
19 ἀφὴν νοὶ ἀφῆν τιοὶ. βαφὴν Ἐ' 30 ποικίλων ταρὶ 

838 ἐπ᾿ Μαδνιρίαθπ 94 κἀκείνη γοῖ κἀκείνην ταο κα- 
τηγοροῦσι γ6] προσηγορούση ᾿ϊάθτα 


ΠῚ 


30 


11ΒΕΒ, ὙΠ. 8δ5 


τως. τὸ γὰρ ϑέρος αὐτοῖς μαρτυρεῖ καὶ τὸ μετό- 
πῶρον, ὅτε μάλιστα χλωρὰν καὶ φλύουσαν, ὡς ᾿άν- 
τίμαχος ἔφη, τὴν ὀπώραν γεννωμένην ἄρτι προσ- 
φερόμενοι ἧττον ἀπατηλοῖς καὶ ψευδέσιν ἐνυπνίοις 
υ σύνεσμεν" οἵ δὲ φυλλοχόοι μῆνες ἤδη τῷ χειμῶνι 
παρασκηνοῦντες ἐν πέψει τὰ σιτία καὶ τὰ περιόντα 
τῶν ἀκροδρύων ἰσχνὰ καὶ ῥυσὰ καὶ πᾶν ἀφεικότα 
τὸ πληκτικὸν ἐχεῖνο καὶ μανικὸν ἔχουσι. καὶ μὴν Ε 
οἴνου γε τὸν νέον οἵ πρωιαίτατα πένοντες ᾿άνϑε- 
10 στηριῶνι πίνουσι μηνὶ μετὰ χειμῶνα" καὶ τὴν ἡμέ- 
ραν ἐκείνην ἡμεῖς μὲν ᾿4γαϑοῦ Δαίμονος, ᾿4ϑηναῖοι 
δὲ Πιϑοίγια προσαγορεύουσι" γλεύκους δὲ ξέοντος 
ἀεὶ ἀφαιρεῖσϑαι καὶ τοὺς ἐργάτας δεδιότας ὁρῶμεν. 
ἀφέντες οὖν τὸ συκοφαντεῖν τὰ τῶν ϑεῶν δῶρα 
16 μετίωμεν ἑτέραν ὁδόν, ἣν ὑφηγεῖται τοὔνομα τοῦ 
χρόνου καὶ τῶν ὑπηνεμίων καὶ ψευδῶν ὀνείρων. 
φυλλοχόορ γὰρ ὀνομάξεται διὰ ψυχρότητα καὶ ξη- 
ρότητα τηνικαῦτα τῶν φύλλων ἀπορρεόντων" πλὴν 
εἴ τε ϑερμόν ἐστιν ἢ λιπαρὸν ὡς ἐλαῖαι καὶ δάφναι 
30 καὶ φοίνικες ἢ διερὸν ὡς μυρσίνη καὶ κιττός. τού- 
τοις γὰρ ἡ κρᾶσις βοηϑεῖ τοῖς δ᾽ ἄλλοις οὔ" οὐ 
γὰρ παραμένει τὸ ἐχέκολλον καὶ συνεκτικόν, ἢ πυχ- 
νουμένης ψυχρότητι τῆς ἰκμάδος ἢ ξηραινομένης δι’ 


"πῇ 


3. ὁ, Ὑδιοκοπδτῖυβ: φλειοῦσαν γ6] φλοιοῦσαν οἵ. Κίπκοὶ. 
τ. Ῥ. 381] 8 γενομένην ἢ 4 ἧττον ἰάθτι: τοὺς καρποὺς 
ἧττον Β πληκτικὸν Βοτίρβὶ οὰπι Επιρθιῖο: πληκτίζον οἵ. 
Ε 6980 9. γε Ἰάθτα: τε 12 ΤΌχπθρυΒ: πιϑοιγία 
: γλεύκου 18 ἀεὶ ἀφαιρεῖσθαι] ἐμφορεῖσθαι ΤΥ; τοδ!ῖτα 
ἄγαν {τοὶ ἔτι) ἐμφορεῖσθαι εἶ. Ὑρ, Οἷο. 6.19 16 καὶ τῶν] 
τῶν 





38" 


866 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ [1ΒΕᾺ ΥἹΠ. 


ἔνδειαν ἢ δι’ ἀσϑένειαν. ἔστι μὲν οὖν καὶ φυ- 
τοῖς ὑγρότητι ἢ θερμότητι τεϑηλέναι καὶ αὐξάνε- 
σϑαι, μᾶλλον δὲ τοῖς ξῴοις" καὶ τοὐναντίον ἡ ψυ- 
χρότης καὶ ἡ ξηρότης ὀλέθριον. διὸ χαριέντως 
Ὅμηρος εἴωϑε διεροὺς βροτούρ᾽ καλεῖν, καὶ τὸ μὲν 
χαίρειν “ἰαίνεσϑαι;᾽ “ῥιγεδανόν᾽ δὲ καί 'κρυερόν᾽ τὸ 
λυπηρὸν καὶ τὸ φοβερόν. ὃ δ᾽ ἀλίβας καὶ ὃ σκχε- 

186 λετὸρ ἐπὶ τοῖς νεκροῖς λέγονται, λοιδορουμένης τῷ 
ὀνόματι τῆς ξηρότητος. ἔτι τὸ μὲν αἷμα κυριωτά- 
τὴν τῶν ἐν ἡμῖν ἔχον δύναμιν ἅμα καὶ θερμόν ἐστι 
καὶ ὑγρόν, τὸ δὲ γῆρας ἀμφοῖν ἐνδεές. ἔοικε δὲ 
τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος οἷον γῆρας εἶναι τὸ φϑι- 
νόπωρον" οὔπω γὰρ ἥκει τὸ ὑγρόν, οὐκέτι δὲ τὸ 
ϑερμὸν ἔρρωται" δεῖγμα δὲ γεγονὸς ἀτεχνῶς ξηρό- 
τητος ἅμα καὶ ψυχρότητος ἐπισφαλῆ ποιεῖ τὰ σώ- 
ματα πρὸς τὰς νόσους. τοῖς δὴ σώμασι τὰς ψυχὰς 
συμπαθεῖν ἀνάγχη, καὶ μάλιστα παχνουμένου τοῦ 

Β πνεύματος ἀμαυροῦσϑαι τὸ μαντικόν, ὥσπερ κάτο- 
πτρον ὁμίχλης ἀναπιμπλάμενον. οὐδὲν οὖν τρανὸν 
οὐδ᾽ ἔναρϑρον οὐδ᾽ εὔσημον ἐν ταῖς φαντασίαις 
ἀποδίδωσι, μέχρι οὗ παχὺ καὶ ἀλαμπὲρ καὶ συν- 
ἑσταλμένον ἐστίν. 


3 ἢ] καὶ Ταχπθθυβ οὐ Ευδίαἰ εἶπα δὰ όσα. ξ 301 
δ Ὅμηρος] ξ 301. 166. Τ' 886. 1 311 Β8Β λέγονται Ἐυδέμα- 
(ΐμβ (. ἴ): γέγονε ἰρ. τῷ ὀνόματι Ὀοθβποταβ (θχ Εὺ- 
βἰδίμῖο): τὰ ὀνόματα οἵ, ἡ. 815 ἃ 9 κυριώτατον τηθῖ 
18 δὲ] δὴ τοὶ 21 παχὺ Χ: τραχὺ 





ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΔΗΜΑΤΩ͂Ν 
ΒΙΒΑΙΟΝ ἘΝΑ͂ΤΟΝ. 





ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 


1. Τὸ ἔνατον τῶν Συμποσιαχῶν, ὦ Σόσσιε Σε- 
δνεκίων, περιέχει λόγους τοὺς ᾿Αἀϑήνησιν ἐν τοῖς Ὁ 
“Μουσείοις γενομένους καὶ μάλιστα τὴν ἐννεάδα ταῖς 
“Μούσαις προσήκειν. ὁ δ᾽ ἀριϑμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ 
τὴν συνήϑη δεκάδα τῶν ξητημάτων, οὐ ϑαυμαστέον" 
ἔδει γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ τῶν 
ιο Μουσῶν καὶ μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ᾽ ἱερῶν, πλεί- 

ονα καὶ καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. 


6 καὶ] τῷ καὶ ΤΌχπορυΒ. β6ᾶ αὐ νἱὰ. Ὀθπθ 86 Βαρὺ καὶ 
αὖ δὰ αᾳυδοβέϊοποτα ΧΙΥ͂ τοϊθγαίαγ ἱ. 6. καὶ ὅτι μάλιστα ἡ 
ἐννεὰς ταῖς Μ. προσήκει. 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ «“΄. 
Περὶ στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΦΊΑΔΟΓΟΥ. 


ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ἘΡΑΤΩΝ, ΔΙΔΑΣΚΑΔΟΙ, 
ΣΥΝΉΘΕΙΣ ΠΟΛΛΟῚ ΤΟΥ͂ ΑΜΜΩΝΊΟΥ. 5 


1. ᾿Δμμώνιος ᾿Αϑήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλα- 
βὲεν ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν 
καὶ τὰ δητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων ἐφή- 
βων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ 
δεῖπνον ἐκάλεσε. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων φιλο- τὸ 
λόγων συχνοὶ καὶ πάντες ἐπιεικῶς οἵ συνήϑεις. ὃ 
μὲν οὖν ᾿Αχιλλεὺς μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς 
μονομαχήσασι δεῖπνον κατήγγειλε, βουλόμενος ὥς 

Ἐ φασιν εἴ τις ἐν τοῖς ὅπλοις ὀργὴ πρὸς ἀλλήλους 
καὶ χαλεπότης γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι καὶ κατα- 15 
ϑέσϑαι τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως κοινῆς καὶ τραπέξης 
μετασχόνταρ᾽ τῷ δ᾽ ᾿Αμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον" 
ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονει- 
κία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων" 
ἤδη δὲ καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι 50 
καὶ ἄτακτοι. 

2. Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν σαι τὸν Ἐρά- 


Ἶ ἐν Μαανὶρὶαθ ὀ 4Διογενείῳ (86. γυμνασίῳ) ": διογε- 
νίρ 158 ᾿Αχιλλεὺρ] οἵ, Ἠοπι. Ψ' 810 ἴδ ταϊονικίαν γε. 


ΔΒΕΒ ΙΧ. 359 
τῶνα πρὸς τὴν λύραν" ἄσαντος δὲ τὰ πρῶτα τῶν 
οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην ἐρίδων γένος᾽, 
ἐκήνεσεν ὡς τῷ καιρῷ πρεκόντως ἁρμοσάμενον" Ε 
5 ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλε λόγον, ὡς μὴ 
μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην 
ἐχούσηρ. καὶ ὁ μὲν ξαψφῳδὺς εὐθὺς ἦν διὰ στόμα. 
τὸς πᾶσιν, ἐν τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου 
τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόχοτον νομιζο- 
ιο μένου καὶ ἄϑεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐκῶν ἐκεί- 

νων 
“Ζεὺς δ᾽ Ἥρην ἐχάλεσσε χασιγνήτην ἄλοχόν τεῦ 
καὶ ὃ παρὰ Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόϑυμος ὧν ἄδειν 
μετὰ τὸ δεῖπνον, ὥς τε προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν υἱὸν 
"» ἔτε παιδάριον ὄντα, τὸν Φίλιππον, ἐκιβαλὼν εὐθὺς 
“τὸν παῖδά μοι τόνδ᾽ ἀξίως Ἡρακλέους 
ἡμῶν τε ϑρέψαι 
χαὶ ᾿ἀνάξαρχος ὑπ’ ᾿Αλεξώνδρου μήλοις βαλλόμενος 181 
παρὰ δεῖπνον, ἐπαναστὰς καὶ εἰπών 
:- “βεβλήσεταί τις ϑεῶν βροτησίᾳ χερί 
πάντων δ᾽ ἄριστος Κορίνϑιος παῖς αἰχμάλωτος, ὅϑ᾽ 
3. Βοιλοὰ, ΟὉ 11 4 Μ' ἐπήγηκά ἴαπὶ ἐπήνεσά πος 
τὸ παιρῷ προτρέποντος 8 ἀγομένου ἐν τοῖς ες. γάμοις τοεῖ 


9 τομιξομένου καὶ ἄϑεσμον 8: ὁ μὲν οὐκ ἰᾷ ϑεσμὸν ἡπῦτα 
πεϊιϊρεῖ ν ἐχεϊδιαει, Ποτανῖ οσαῖπα Ὁ ομ μέῖοξε δὰ βιδσατι 


12 ἀκρόϑυμος) ἴα Ε ἀ εταεῦπα: μὴ πὶ } ὥν : ἦν 
14 ὥς τε ὡς δὲ 16 Ναποκ Ρ. 915 18 δι 
τος τοὶ 19 βάστα. Ὁ εΥ αὶ, Ὅν. 5τι. 


1δξτὶ. Ἡίορ. 9, 60 321 ἄριστα Β. δ89} ὃς ὅτε 8 


860 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ἡ πόλις ἀπώλετο καὶ Μόμμιος ἐκ τῶν ἐλευϑέρων 
τοὺς ἐπισταμένους γράμματα παῖδας εὐθυσκοπῶν 
ἐκέλευσε γράψαι στίχον, ἔγραψε 

“τρὶς μάκαρες Ζαναοὶ καὶ τετράκις, οἵ τότ᾽ ὄλοντο"᾽ 


καὶ γὰρ παϑεῖν τι τὸν Μόμμιον φασὶ καὶ δακρῦ- 
σαι καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευϑέρους τοὺς τῷ παιδὶ 
προσήκοντας. ἐμνήσθη τε καὶ τῆς Θεοδώρου τοῦ 

Β τραγῳδοῦ γυναικὸς οὐ προσδεξαμένης αὐτὸν ἐν τῷ 
συγκαϑεύδειν, ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος ὄντος" ἐπεὶ ὃὲ 
νικήσας εἰσῆλθε πρὸς αὐτήν, ἀσπασαμένης καὶ εἰ- 
πούσης 

“᾿Δγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί σοι. 

8. Ἐκχ δὲ τούτου πολλὰ καὶ τῶν ἀκαίρων ἐνίοις 
ἐπήει λέγειν, ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ φυλάτ- 
τεσϑαι" οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆς με- 
γάλης ἐπανήκοντι στρατείας τὸν διδάσκαλον τῆς ϑυ- 
γατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα, βιβλίου κομισθέντος 
ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ τοιαύτην ἀρχήν, 

ἤλυθες ἐκ πολέμου" ὡς ὥφελες αὐτόθ᾽ ὀλέσθαι. 


Κασσίῳ δὲ “ογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεσπό- 
Οτου, τὸν υἱὸν ἐπὶ ξένης τεϑνάναι, καὶ τἀληϑὲς ἔχον- 
τος εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ᾽ ἀνελεῖν τὸ ὕποπτον, εἰσελ- 
ϑὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς αὐτὸν ἤδη πρεσβύτερος 


3 εοὐθυσκοπῶν 8: εὐσυσκόπων ΜΙΗϊ εὐθυσκοπῶν ἔτδτ8- 
Ῥοπθῃάυτα γυἱᾶ. απὐθ ἔγραψε οἵ. Βγιαῦ. 4 Ἠοτι. 6 806 
8 ἐλευθέρους] 6]. ὨΟΘΗπθταΒ, πυπὶ ἐλευθέρους ἀφεῖναιν 
Ἵ τὸ καὶ] δὲ καί τις ΜαὰνίρίυΒ. ΝΒ οραα τοῦ Βὶ 
12 Βορᾷῃ. ΕἸθοῦ. 2. 16 Ἐ: στρατιᾶξ: 21 τἀληϑὲς ": τὸ 
ἀληϑὲξ 32 οὐδενὸς " 


10 


ΠΒΕᾺΒ ΙΣ. 861 


'οὐ καταφρονήσεις᾽ ἔφη ᾿Δογγῖνε, λαλιᾶς ἀπίστου 
καὶ κακοήϑους φήμης, ὥσπερ οὐκ εἰδὼς οὐδ᾽ ἀνε- 
γνωχὼςρ τό 
'φήμη δ᾽ οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται; 
εὁ δ᾽ ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιου- 
μένῳ δεῖξιν ἐν τῷ ϑεάτρῳ προτείνας 
“ἔφρρ᾽ ἐκ νήσου ϑᾶσσον, ἐλέγχιστε ξωόντων" 
ἄδηλον εἴτε παίξων ἐφύβρισεν εἴτ᾽ ἄκων ἠστόχησε. 
ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν ϑόρυβον. 


10 ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ Β΄. 0 
Τίς αἰτία, δι’ ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται τῶν στοιχείων. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ἌΜΜΩΝΙΟΣ, ἙΡΜΈΕΙΑΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ. 


1, Ἔϑους δ᾽ ὄντος ἐν τοῖς Μουσείοις κλήρους 
16 περιφέρεσθαι καὶ τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προ- 
τείνειν φιλόλογα ξητήματα, φοβούμενος ὁ ᾿άμμώ- 
νιος μὴ τῶν ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι, 
προσέταξεν ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ 
προτεῖναι καὶ ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ᾽ ἔμπαλιν ἀνα- Ἐ 
30 στρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις. 
2. Προύτεινεν οὖν Ἑρμείας ὃ γεωμέτρης Πρω- 


1 καταφρόνησις τιο 8 οὐ δρᾶν ἐγνωκὼς ἰϊᾶθτω 
4 Ηρβ. ΟὉ τό8 ἀπόλυται ταὶ 6 δείξειν Ἰἰάθτα, 
Ἰ Ήομι. κα 5 21 Ἢ: ὁ 'Ἑρμείας 


862 ΟὈΛΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


τογένει τῷ γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι᾽ 
ἣν τὸ ἄλφα προτάττεται τῶν γραμμάτων ἁπάντων" 
ὃ δὲ τὴν ἐν ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε" τὰ 
μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν 
τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων᾽" ἐν δὲ τούτοις τῶν μὲν 
μακρῶν ὄντων τῶν δὲ βραχέων, τῶν δ᾽ ἀμφότερα 
καὶ διχρόνων λεγομένων, ταῦτ᾽ εἰκότως τῇ δυνάμει 
Ῥ διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην 
ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσϑαι τῶν ἄλλων δυεῖν ὑπο- 
τάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυχός, οἷόν ἐστι τὸ ἄλφα" τὸ 
τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα δεύτερον οὔτε τοῦ υ τατ- 
τόμενον ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ᾽ ὁμοπαϑεῖν ὥστε 
συλλαβὴν μίαν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ᾽ ὥσπερ 
ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί" 
ἐκείνων δὲ ὁποτέρου βούλει προταττόμενον ἀκο- τὸ 
λουϑοῦντι καὶ συμφωνοῦντι χρῆσϑαι καὶ συλλαβὰς 
ὀνομάτων ποιεῖν, ὥσπερ τοῦ “αὔριον᾽ καὶ τοῦ “αὐ- 
λεῖν᾽ καὶ τοῦ "Αἴαντος καὶ τοῦ αἰδεῖσθαι’ καὶ μυ- 
ρίων ἄλλων. διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἵ πένταϑλοι, 
188 περίεστι καὶ νικᾷ, τὰ μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι; 20 
τὰ δ᾽ αὖ φωνάεντα τῷ δίχρονον, ταῦτα δ᾽ αὐτὰ 
τῷ πεφυκέναι καϑηγεῖσϑαι δευτερεύειν δὲ μηδέ- 
ποτε μηδ᾽ ἀκολουϑεῖν. 
8. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πρωτογένους, καλέσας 
ἐμὲ δ᾿ ᾿ἀμμώνιος “οὐδέν᾽ ἔφη 'σὺ τῷ Κάδμῳ βοηϑεῖς 55 
ὁ Βοιώτιος, ὃν φασὶ τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι διὰ 


τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν βοῦν, ὃν οὐ δεύτερον 


4 Ὑ: πρωτεύεε. 16 Αποηγταῦθ: ὁπότερον 31 Τὰτ- 
πθρυθ: ἐν τῷὀ 31 βοῦν ὃν Ἢ: βοῦν 


ΙΔΒΕΒ ΙΧ. 868 


οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον τίϑεσϑαι 
τῶν ἀναγκαίων; “οὐδέν᾽ ἔφην ἐγώ" 'τῷ γὰρ ἐμῷ 
πάππῳ βοηϑεῖν, εἴ τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον 
ἢ τῷ τοῦ Διονύσου. Δαμπρίας γὰρ ὃ ἐμὸς πάπ- Β 
ὅπος ἔλεγε πρώτην φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρϑρων ἐκχ- 
φέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως" τὸ γὰρ ἐν 
τῷ στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ χείλη μάλιστα πλάτ- 
τεσϑαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω 
διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν 
τὸ ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, 
μήτε τὴν γλῶτταν παρακαλοῦντα μήϑ᾽ ὑπομένοντα, 
ἀλλὰ κατὰ χώραν ἀποκειμένης ἐκείνης ἐκπεμπόμενον" 
ἧ καὶ τὰ νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν. ὠὦνο- Ο 
μάσθαι δὲ καὶ τό “ἀίειν᾽ ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσϑάνε- 
τὸ σϑαι καὶ πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τό 'ἄδειν᾽ 
καὶ τό “αὐλεῖν᾽ καὶ τό ᾿ἀλαλάξειν᾽. οἶμαι δὲ καὶ 
τό 'αἴρειν᾽ καὶ τό "ἀνοίγειν οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ 
τῶν χειλῶν ἀνοίξει καὶ ἄρσει, καϑ’ ἣν οὗτος ἐχπί- 
πτει τοῦ στόματος ὃ φϑόγγος, ὠνομάσϑαι. διὸ καὶ 
"τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἑνὸς 
ἅπαντα προσχρῆται τῷ ἄλφα καϑάπερ φωτὶ τῆς 
περὶ αὐτὰ τυφλότητος᾽ τοῦ δὲ πἴ μόνον ἄπεστιν ἡ 
δύναμις αὕτη" τὸ γὰρ φῖ καὶ τὸ χί τὸ μέν ἐστι 
πῖ τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον. 


1 Ἡσίοδος] ΟὉ 406 ΞΕ τε -- μήν μηδὲ -- μηδ᾽ 
ὑπομένον ταοοὶ 18 6χι. Βαβίϊθθηβῖβ: ομάσαι τὰ δ] 
οἴη. πιο ἀΐέειν Τατεσθοιν ἀεὶ εἶναι. 


864 ΟΥΑΚΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ΄. 


Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν ὁ τῶν φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων 
ἀριϑμὸς συντέτακται. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΊΙΑΜΔΟΓΟΥ. 
ἙΡΜΕΙΑΣ, ΠΛΑΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΖΩΠΥΡΙΩΝ. 


1. Πρὸς ταῦτα τοῦ Ἑρμείου φήσαντος ἀμφοτέ- 
Ῥ ρους ἀποδέχεσθαι τοὺς λόγους “τί οὖν᾽ ἔφην οὐ 
καὶ σὺ διῆλϑες ἡμῖν, εἴ τις ἔστι λόγος τοῦ ἀριϑμοῦ 
τῶν στοιχείων, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον δὲ ποι- 
οὔμαι τὸ μὴ κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώ- 
νῶν πρός τ᾽ ἄλληλα καὶ πρὸς τὰ φωνήεντα γεγο- 
νέναι τὸ πλῆϑος, ἀλλὰ κατὰ τὴν πρώτην ἀναλογίαν 
ἀριϑμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ’ ἡμῶν. ἐννέα γὰρ 
ὄντων καὶ ὀχτὼ καὶ ἑπτά, οὕτω τὸν μέσον ἀριϑ- 
μὸν ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσϑαι συμβέβηκε" τῶν δ᾽ 
ἄκρων ὃ μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον ἔχει λόγον, 
ὃν ὁ τῶν Μουσῶν πρὸς τὸν τοῦ ᾿Απόλλωνος" ἡ γὰρ 
ἐννεὰς δήπου ταῖς Μούσαις ἡ δ᾽ ἑβδομὰς τῷ Μου- 
Ἑ σηγέτῃ προσκεκλήρωται" συντεϑέντα δ᾽ ἀλλήλοις δι- 
πλασιάξει τὸν μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ τὰ ἡμίφωνα 
τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως.᾽ 


8 κατὰ ποίαν -- συντέτακται}. ὁπ. τοοῦ δ6 ταῦτα] 
γὰρ τὰ ἰάθτι 1 οὐ Τυτπθδυθ: αὖ 9. γ᾽ ἐμοὶ ": γε μοι 

ἴθ. δοκεῖτε πιο ὀ 11 πρός τὸ πρὸς ἄλληλα καὶ τὰ 
(κατὰ Ε) φωνήεντα τοοῖ 18 ὑφ᾽ Αποπγπιαθ: ἀφ’ 14 καὶ 
ἑπτὰ οὕτω Χ: οὔπω οοἀᾶ. ταὐτῷ 56. μέρει Θταβυβ 001]. Ρ]δέ. 
Τίμα, Ρ. 868. 16 συμβέβηκε" τῶν δ᾽ Χ: συμβεβηκότων δὲ 
11 ὃν 5 19 συντιθέντα ταοῖὶ διπλασιάξειν ταϑὶ 


1 


11ΒΕᾺ ΙΧ. 866 


2. Καὶ ὁ Ἑρμείας “Ἑρμῆς᾽ ἔφη “λέγεται ϑεῶν ἐν 
«Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν" διὸ καὶ τὸ τῶν 
γφαμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον ἷβιν γράφουσιν, ὡς 
Ἑρμεῖ προσήκουσαν, οὐκ ὀρθῶς κατά γε τὴν ἐμὴν 

5 δόξαν, ἀναύδῳ καὶ ἀφϑόγγῳ προεδρίαν ἐν γράμμα- 
σιν ἀποδόντες. Ἑρμεῖ δὲ μάλιστα τῶν ἀριϑμῶν ἡ 
τετρὰς ἀνάχειται" πολλοὶ δὲ καὶ τετράδι μηνὸς ἴστα- 
μένου γενέσϑαι τὸν ϑεὸν ἱστοροῦσι. τὰ δὲ δὴ πρῶτα 
καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον ὀνομασϑέντα τετράκις 

τὸ ἡ τετρὰς γενομένη παρέσχε" καὶ τῶν αὖϑις ἐφευρε- 
ϑέντων δὲ Παλαμήδης τε πρότερος τέτταρα καὶ Σὶ- 
μωνίδης αὖϑις ἄλλα τοσαῦτα προσέϑηκε. καὶ μὴν 
ὅτι πάντων ἀριϑμῶν πρῶτος τέλειος, ἡ μὲν τριὰς 
ὡς ἀρχὴν καὶ μέσον ἔχουσα καὶ τέλος, ἡ δ᾽ ἑξὰς 

16 ὡς ἴση τοῖς αὑτῆς μέρεσι γιγνομένη, δῆλόν ἐστι. 
τούτων τοίνυν ἡ μὲν ἑξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος, ἡ δὲ 
τριὰς ὑπὸ τῆς ὀγδοάδος πολλαπλασιασϑεῖσα, πρώτου 
κύβου πρῶτος τέλειος, τὸ τῶν τεττάρων καὶ εἴκοσι 
παρέσχηκε πλῆϑος.᾽ 

392 8. Ἔτι δ᾽ αὐτοῦ λέγοντος, ὁ γῥαμματιστὴς Ζω- 
πυρίων δῆλος ἦν καταγελῶν καὶ παρεφϑέγγετο" 
παυσαμένου δέ, οὐ κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ 
τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει" μηδενὶ γὰρ λόγῳ συν- 189 
τυχίᾳ δέ τινι καὶ τὸ πλῆϑος τῶν γραμμάτων γεγο- 

36 νέναι τοσοῦτον καὶ τὴν τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, 

1 καὶ ὁ Ἑρμείας Ὑ7: καὶ ϑερμασίς ὠ  Αἀἅ. 6 τορίτπι 
Ἑρμῇ 8 δὲ] τὲ τοῦ 18 ὅτι Μαὰγίρίαδ: ὃ 16. τολ!ετα 
πρῶτοι τέλει! Ἰ14 μέσην τιοῖ 18. ἡ δὲ τριὰς ὑπὸ τῆς 


ὀγδοάδος ΜαὰνὶρίαΒ, 11 πρώτου κύβον ((. 6. ὑπὸ τοῦ πρ. 
κύβου) ": πρῶτον κύβον 19 παρεσχήκασιῦ 


866 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ. 


ἔφη, καὶ τὸ τῆρφ Ἰλιάδος τὸν πρῶτον στίχον τῷ 
τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ πάλιν τῷ 
τελευταίῳ τὸν τελευταῖον ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως 
ἐπηκολουϑηκέναι. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ “δ΄. : 
“Ποτέραν χεῖρα τῆς ᾿Αφροδίτης ἔτρωσεν ὁ Διομήδης. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ἙΡΜΕΙΑΣ, ΖΩΠΎΡΙΩΝ, ΜΑΞΙΜΟΣ. 


1. Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν μὲν ᾿Ερμείαν, βουλόμε- 
νόν τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι, ἀπεκωλύσαμεν" το 
Βὸ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν ἠρώτησεν αὐτὸν ἐκ 
τῶν Ὁμήρου, ποτέραν χεῖρα τρώσειεν τῆς ᾿άφροδί- 
της ὃ Διομήδης. ταχὺ δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερο- 
μένου ποτέρῳ σκέλει χωλὸς ἦν ὁ Φίλιππος, “οὐχ 
ὅμοιον᾽ εἶπεν ὁ Μάξιμος" “οὐδεμίαν γὰρ ὃ 4ημο- τὸ 
σϑένης ἀπολογίαν περὶ τούτου δέδωκε" σὺ δ᾽ ἂν 
ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου τὴν τε- 
τρωμένην χεῖρα φράξει τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὃ ποιη- 
τής ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὃ Ζωπυρίων διηπορῆσϑαι, 
Ὁ καὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντορ, ἠξιοῦμεν ἐπι- 50 
δεικνύναι. 
2. Πρῶτον οὖν᾽ ὁ Μάξιμος ἔφη 'τῶν ἐπῶν οὔ- 
τως ἐχόντων 
ἐἔνϑ᾽ ἐπορεξάμενος μεγαϑύμου Τυδέος υἱὸς 
ἄχρην οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι δουρί, 35 
16 οὐδεμέαν] οὐδὲν ταοὶ 34 Ηοῃῃ. Εὶ 886 


1 


15 


11ΒΕῈΒ ΙΧ. 861 


δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενος 
οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν 
τὴν δεξιὰν εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος" καὶ 
γὰρ εὔλογον ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ μᾶλλον 
τοῦ Αἰνείου φερομένου περιεχομένην ἐκεῖνόν τε τρῶ- 
σαι καὶ τὴν τρωϑεῖσαν προέσϑαι τὸ σῶμα. δεύτε- 
ρον, εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισϑείσης, καὶ τὴν Ὁ 
᾿Αϑηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν 

“ἦ μάλα δή τινα Κύπρις ᾿Αχαιιάδων ἀνιεῖσα 

Τρωσὶν ἅμα σπέσϑαι, τοὺς νῦν ἔχπαγλα φίλησε. 

τῶν τινα καρρέξουσα ᾿Αχαιιάδων βαϑυκόλπων, 

πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.᾽ 
οἶμαι δὲ καὶ σέ᾽ εἶπεν 'ὦ βέλτιστε διδασχάλων, ὅταν 
τινὰ τῶν μαϑητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ 
καταρρέξῃς, μὴ τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ 
τῇ δεξιᾷ. καϑάπερ εἰκός ἐστι καὶ τὴν ᾿Αἀφροδίτην, 
ἐπιδεξιωτάτην ϑεῶν οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσϑαι Ἐ 
τὰς ἡρωίδας. 

1 ὅτι] οὐ ταὶ ἀριστερὰν} οτι, τοὶ 8 μεταδήσεως 

τοῦ 6 δεύτερον δέδ 8 ἀναγελάσαι Ὀυθῦποταβ: ἀναγε- 
λῶσαι 9. Ηοπι. Εὶ 422 ἀχαϊάδων τοὶ ἀχαΐδων ταδὶ 


11 βαϑυκόλπων] εὐπέπλων ἨοτηθτυΒβ 13 κατεμύξατο Πάθια 
16 6πι. 8: καταρέξῃῃ τοῦτον τηοῖ 


868 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΤΨΑΙΌΜ. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ε΄. 
Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ 
τὸν κλῆρον ἐλθεῖν. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΊΑΛΟΓΟΥ. 
ΥΛΑΣ, ΣΩΣΠΙΣ, ΑΜΜΩΝΊΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ. 

1, Ταῦτα τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους ἐποίησε, 
μόνον δὲ τὸν γραμματικὸν Ὕλαν ὃ ῥήτωρ Σῶσπις 
ὁρῶν ἀποσιωπῶντα καὶ βαρυϑυμούμενον (οὐ πάνυ 
γὰρ εὐημέρησεν ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν 

οἴη δ᾽ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο" 
Ρ τὰ λοιπὰ μεῖξον φϑεγγόμενος ἤδη πρὸς ἐκεῖνον 

ἐπέραινεν, 
ἀλλ᾽ ἴθι δεῦρο, ἄναξ, ἵν᾽ ἔπος καὶ μῦϑον ἀκούσῃς 
ἡμέτερον" δάμασον δὲ μένος καὶ ἀτειρέα ϑυμόν" 
ἔτι δ᾽ ἀνώμαλος ὧν ὑπ᾽ ὀργῆς ὁ Ὕλας ἀπεκρίνατο 
σκαιῶς" τὴν μὲν Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν 
λαχοῦσαν ἐν “ἍΔιδου διαμείψασϑαι κατὰ τὸν Πλά- 
τωνὰ φύσιν λέοντος" αὐτῷ δὲ πολλάκις παρίστα- 
ϑαι καὶ τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος 

“ὄνον γενέσθαι κρεῖττον, ἢ τοὺς χείρονας 

ὁρᾶν ἑαυτοῦ ξῶντας ἐπιφανέστερον. 


καὶ ὃ Σῶσπις γελάσας ᾿ἀλλ᾽ ἕως μέλλομεν ἐνδύε- 


8 ἀποσιωπῶν τι 10 Ηοτι, 1 δ48ϑ 11 μεῖξον Χ: 
μεῖξον ἢ 18 ἴθι] ἄγε Ἠοχαοταβ 1 661 14 ἀτειρέα] ἀγής 
Ψψορα ἰάθη 16 ἀνώμαλος ὧν ΘοΘΒπθτιδ: ὁμολογῶν 11 λα- 
λοῦσαι ταοϊ Πλάτωνα] Ἀδρ, Ρ. 520 80 οἵ Κύοκ, ὃ ν΄ δ4 
32 μέλλομεν] δάᾶ, τἱὰ. εἶπεν 


15 


ΜΒΕΒ ΙΧ. 869 


σϑαι τὸ κανϑήλιον, εἴ τι κήδῃ Πλάτωνος, δίδαξον 140 
ἡμᾶς, ᾧτινι λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πε- 
ποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίξουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν 
αἵρεσιν. ἀποσκχορακχίσαντος δὲ τοῦ Ὕλα (χλευάξεσϑαι 
5. γὰρ ᾧετο δυσημερῶν), ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν 
“ί οὖν; εἶπεν ᾿οὐ δευτερεῖα μὲν ὃ Αἴας κάλλους 
καὶ μεγέϑους καὶ ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται ἱμετ᾽ ἀμύ- 
μονα Πηλείωνα", τὰ δ᾽ εἴκοσι δευτέρα δεκάς, ἡ δὲ 
δεκὰς ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς κράτιστος, ὡς ἐν τοῖς ᾿άχαι- 
τὸ οἵς ὁ ᾿Αχιλλεύρ;᾽ γελασάντων δ᾽ ἡμῶν ταῦτα μέν᾽ 
ὁ ᾿Δμμώνιος εἶπεν “ὦ Ααμπρία, κείσϑω σοι πεπαιγ- 
μένα πρὸς Ὕλαν" ἡμῖν δὲ μὴ παίζων ἀλλ’ ἀπὸ 
σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελϑε περὶ 
τῆς αἰτίας. 
τὸ 2. Θορυβηϑεὶς οὖν ὃ “Μαμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ 
πολὺν ἐπισχών, ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν Πλά- 
τωνα προσπαίξειν διὰ τῶν ὀνομάτων ὅπου δὲ μῦ- 
ϑύν τινα τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσϑαι μά- 
λιστα τῷ νῷ. τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ τὴν νοητὴν φύσιν 
30 ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσ- 
μου περιφοράν, ἐνταῦϑα δὲ τὸν αὐτάγγελον τῶν ἐν 
“ιδου Πάμφυλον γένος ᾿Δρμονίου πατρὸς Ἦρα δ᾽ 
αὐτὸν ὀνομάξειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν 
αἵ ψυχαὶ καϑ᾽ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖς 
36 σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται πανταχόϑεν Ο 


- 


᾿ 1 ὙῊ ΜΗ τοοὶ ἀ δὲ " Ἱ οὗ, Ποτι. ὁ δὅ 19 τῷ 
νῷ] τῷ δῷ ΜαλνὶρίαΒ 530 ἅρμα καλεῖν πτηνόν] υἱᾶ. ΡΙαὗ. 
λαοῖς τὶ 466 διὰ τὴν Ὑ᾽: τὴν 21 δὲ] τ Δ. 
μενίου ῬΙαὐο (ΒΘ. Ρ. 614 Ὁ) ερὰ ρταρδέδς 'δῥμονών ἮἨρα 
Ἰάθια: ἦρα 86 συμφέρουσαι ταθὶ 

ῬΙαξατομ! ΜΌΣαΙΙ, Υ. ΙΥ͂. 34 


810 ΟΟΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


εἰς τὸν ἀέρα" κἀκεῖθεν αὖϑις ἐπὶ τὰς δευτέρας γε- 
νέσεις τρέπονται. “τί δὴ κωλύει καὶ τό “εἰκοστόν᾽ 
εἰρῆσθαι πρὸς τὸ μὴ ἀληϑὲς ἀλλ᾽ “εἰκός᾽ τοῦ λόγου 
καὶ πλαττόμενον, ἢ πρὸς τὸν χλῆρον ὡς “εἰκῆ καὶ 
κατὰ τύχην γιγνόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν 
τριῶν αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών, 

Ῥ ὅπη τὸ καϑ᾽ εἱμαρμένην τῷ κατὰ τύχην αὖϑίς τε 
τὸ ἐφ’ ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις ἐπιμέγνυ- 
σϑαι καὶ συμπλέκεσϑαι πέφυκε. νῦν δὲ θαυμαστῶς, 
ἣν ἔχει δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκα- 
στον, ὑποδεδήλωκε, τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν βίων τῷ 
ἐφ᾽ ἡμῖν ἀποδιδούφ᾽ ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ κα- 
κία' τὸ δ᾽ εὖ βιοῦν τοὺς ὀρθῶς ἑλομένους καὶ τἀ- 
ναντία τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων. 
αἵ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώ- 
σεις τὴν τύχην παρεισάγουσι καὶ τροφαῖς καὶ πολι- 
τείαις, ὧν ἕχαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων 
προχαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή, μὴ τῶν κατὰ τύχην 
αἰτίαν ξητεῖν ἄλογόν ἐστιν" ἂν γὰρ ἔν τινι λόγῳ 
φαίνηται γεγονὼς ὃ κλῆρος, οὐκέτι γίγνεται κατὰ 
τύχην οὐδ᾽ αὐτομάτως ἀλλ᾽ ἔχ τινὸς εἱμαρμένης 
καὶ προνοίας. 


ΒΕ 8. Ἔτι δὲ τοῦ Ααμπρίου λέγοντος, ὃ γραμμα- ΄ 


τικὸς ἤδη Μάρκος ἐδόκει τι συλλογίξεσϑαι καὶ δια- 
ριϑμεῖν πρὸς αὑτόν" ἔπειτα παυσαμένου, ἱετῶν Ὁμη- 
ρικῶν᾽ ἔφη ψυχῶν ὅσας ἐν Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, 


8 ΤΌτποραβ: εἰκοστοῦ 4 κλῆρον Ὑ: κνερὸν ὅ κατα- 
ψυχὴν γ6] κατὰ ψυχὴν τοοῦ 10 ἐν ΜαάνίριιΒ 11 τῶν 
ων ὙΓ: τῷ βίῳ 18 Μ: προκαταλαμβάνουσιν 86 ἔφη 
ψυχῶν Ἰᾶθιὰ 


ΜΒΕᾺ ΙΧ. 811: 


ἡ μὲν ᾿Ελπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς ἐν “4ι- 
δου διὰ τὸ μὴ τεϑάφϑαι τὸν νεκρὸν ὥσπερ ἐν με- 
ϑορίοις πλανᾶται" τὴν δὲ Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις 
οὐκ ἄξιον δήπου συγχαταριϑμεῖν, 
δ “ᾧ καὶ τεϑνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια 
οἵῳ πεπνῦσϑαι᾽ 


καὶ διαλέγεσϑαι καὶ ξυνιέναι τῶν ξώντων, πρὶν ἢ 
πιεῖν τοῦ αἵματος. ἂν οὖν ταύτας ὑπεξελόμενος, ὦ 
«᾿αμπρία, τὰς ἄλλας διαριϑμῇς, αὐτὸ συμβαίνει, τὴν 

τὸ Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς ὄψιν ἀφῖχϑαι τοῦ Ὀδυσσέως" 
καὶ πρὸς τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ 
Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον.᾽ 


" 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ ς΄. 


ΤΙ αἰνίττεται ὃ περὶ τῆς ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος μῦϑος" 
τὸ ἐν ᾧ καί, διὰ τί τὴν δευτέραν ᾿Αθηναῖοι τοῦ Βοηδρο- 
μιῶνος ἐξαιροῦσιν. 


ΠΡΟΣΘΏΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ΜΕΝΕΦΥ͂ΔΟΣ, ΥΛΑΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ. 


1. Θορυβησάντων δὲ πάντων, Μενέφυλος ὁ Περι- 141 
»ο πατητικὸς προσαγορεύσας τὸν Ὕλαν 'ὁρᾷς᾽ εἶπεν “ὡς 
οὐκ ἦν τὸ ἐρώτημα χλευασμὸς οὐδ᾽ ὕβριφ" ἀλλ᾽ 
ἀφείς, ὦ μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα καὶ δυσ- 
ώνυμον, ὥς φησι Σοφοκλῆς, γενοῦ μετὰ τοῦ Πο- 
1 ἐν Τιρουίουθ 9. αὐτὸ] οοττυρίαπι; αὖ (αυὲ αὖϑιρ) 


ταὐτὸ 30 ὁρῷς Μ: ὁρᾶτε 38 Σοφοκλῆς] ἴῃ Αἶδο, γ8, 897 
345 


812 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΟΜ 


σειδῶνος, ὃν αὐτὸς εἴωϑας ἱστορεῖν ἡμῖν ἡττώμενον 
πολλάκις, ἐνταῦϑα μὲν ὑπ᾽ ᾿Αϑηνᾶς ἐν Δελφοῖς δ᾽ 
ὑπὸ τοῦ ᾿Δἀπόλλωνος ἐν "άργει δ᾽ ὑπὸ τῆς Ἥρας 
ἐν Αἰγίνῃ δ᾽ ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ δ᾽ ὑπὸ τοῦ 
Διονύσου, πρᾶον δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον ὄντα σ 

Β περὶ τὰς δυσημερίας" ἐνταῦϑα γοῦν καὶ νεὼ κοι- 
νωνεῖ μετὰ τῆς ᾿Αθηνᾶς, ἐν ᾧ καὶ βωμός ἐστι 4ή- 
ϑης ἱδρυμένος. καὶ ὃ Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμε- 
νὸς ᾿ἐκεῖνο δέ σε᾽ εἶπεν “ὦ Μενέφυλε, λέληϑεν, ὅτι 
καὶ τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἐξαι- τὸ 
ροῦμεν οὐ πρὸς τὴν σελήνην, ἀλλ᾽ ὅτι ταύτῃ δο- 
κοῦσιν ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας οἵ ϑεοί᾽ 'πάντα᾽ εἷ- 
πεν ὁ Ααμπρίας ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου γέγονε Πο- 
σειδῶν πολιτικώτερος, εἰ μὴ κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ᾽ 

Ὁ ἧττώ Ἐ» ': 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ Ζ'. 
Τίς αἰτία τῆς εἷς τριάδα διαιρέσεως τῶν μελῶν. 


ΠΡΟΒΔΗΜΑ͂ Η΄. 
Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων. 


ὃ νέω κοινώνει γ6] νέω κοινὸν οἵ καὶ Ἰ Λήθης Μ: 
ἀληθὴς 10 ἐξαιροῦμεν οὐ Ταταοῖσαοι ἐξηρημένον 1ά πράς 
τῶν τοὶ τς 15 ἀ31 ἧττώ 55 ὕρκοιο] μα Ἰθοτί; ἀο Ἰκοῦδα 
υἱᾶ. Ῥχροῖας. ρ. ΧΠΠ; οἵ, Βγτοὶ 


ΜΒΕᾺ ΙΧ. 818 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ Θ΄. 
Τίς αἰτία συμφωνήσεως" ἐν ᾧ καί, διὰ τί, τῶν συμφώ- 


γῶν ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ βαρυτέρου γίγνεται τὸ μέϊος. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ "΄. 
ὁ Διὰ τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης 
ἰσαρίθμων ὄντων, ἡ σελήνη φαίνεται πλεονάκις ἐκλεί- 
πουσὰ τοῦ ἡλίου. 


ΠΡΟΒΛΑΗΜΑ͂ 1“4΄. 
Περὶ τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς μένειν ἡμᾶς, ἀεὶ τῆς οὐσίας 
1 δεούσης. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ 18’. 
Πότερόν ἔστι πιθανώτερον τὸ ἀρτίους εἶναι τοὺς σύμ- 
πάντας ἀστέρας ἢ περιττούρ. 


ἘΠ ὅρκοις δ᾽ ἄνδρας ἐξαπατητέον. καὶ ὁ Γλαυκίας 
15 “ἐγὼ μέν᾽ ἔφη κατὰ Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ τυ- 
ράννου λεγόμενον τὸν λόγον τοῦτον' εἰκὸς δὲ καὶ 
καϑ᾽ ἑτέρων λέγεσθαι" σὺ δὲ πρὸς τί τοῦτ᾽ ἐρωτᾷς; 
ὅτι νὴ Δ᾽ ὁ Σῶσπις ἔφη ἱτοὺς μὲν παῖδας ἀστρα- 


8 ὄντων] οοτσ. υἱὰ, οὐσῶν 


814 ΟὈΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨ ΑΒΜ 


γάλοις ὁρῶ τοὺς δ᾽ ᾿Ακαδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάξον- 
τας οὐδὲν γὰρ οἵ τοιοῦτοι στόμαχοι διαφέρουσι 
τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφό- 
τες ἢ περιττὰ συντείνουσιν. ἐπαναστὰς οὖν ὃ Πρω- 
τογένης καί μὲ καλέσας ἐξ ὀνόματος 'τί παϑόντερ᾽ 
Ὁ εἶπε ἱτοὺς ῥήτορας τούτους τρυφᾶν ἐῶμεν, ἑτέρων 
καταγελῶντας, αὐτοὺς δὲ μηδὲν ἐρωτωμένους μηδὲ 


συμβολὰς λόγων τιϑέντας; εἰ μὴ νὴ Δία φήσουσι ᾿ 


μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς ἐν οἴνῳ κοινωνίας, 4η- 
μοσϑένους ἐπαινέταις καὶ ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς 
ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ μηδέποτε πιόντος οἶνον. “οὐκ 
αἴτιον᾽ ἔφην ἐγώ 'τοῦτο τούτων, ἀλλ᾽ ἡμεῖς οὐδὲν 
αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν" εἰ δὲ μή τι σὺ χρησιμώτερον 
ἔχεις, ἐγώ μοι δοκῶ προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμή- 
ρου ῥητορικῶν ϑέσεων μίαν ἀντινομικήν. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Γ΄. 
Περὶ τοῦ ἐν τῇ τρίτῃ ξαψφῳδίᾳ τῆς Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ 
ξητήματος. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. 

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΓΛΑΥΚΙΑΣ, ΣΏΣΠΙΣ. 
Ἑ 1. “Τίν᾽" ἔφη 'ταύτην; ᾿ἐγώ σοι φράσω᾽ εἶπον 
Ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων' διὸ τὸν νοῦν ἤδη 
προσεχέτωσαν. ὃ γὰρ ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς δήπου 

πεποίηται τὴν πρόκλησιν οὕτωρ᾽ 
1 δρῶν ταοὶ λόγοις ἀρτιάξοντας ὙΠ: λόγους ἁρπάζον- 


τὰς 3. στόμαχοι] λογομάχοι ὈοθαπθταΒ 12 οὐδὲν] τοῦ- 
Ἰΐπι οἵ οὐδὲν 


30 


Ι1ΒΕ8 ΙΧ. 815 


αὐτὰρ ἔμ᾽ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον 
συμβάλετ᾽ ἀμφ᾽ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσϑαι. 
ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται, 
κτήμαϑ᾽ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ᾽ ἀγέσϑω" 


5 καὶ πάλιν ὁ Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ τιϑεὶς εἰς μέ- 
σον πᾶσι τὴν πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὐ- Ε 
τοῖς ὀνόμασι κέχρηται" 

ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας καὶ πάντας ᾿Αχαιοὺς 
τεύχεα κάλ᾽ ἀποϑέσθαι ἐπὶ χϑονὶ πουλυβοτείρῃ, 

10. αὐτὸν δ᾽ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον 
οἴους ἀμφ’ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσϑαι. 
τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαϑ᾽ ἕποιτο.᾽ 

δεξαμένου δὲ τοῦ Μενελάου, ποιοῦνται τὰς συνθή- 
κα ἐνόρκους, ἐξάρχει δ᾽ ᾿άγαμέμνων" 

16. “εἰ μέν κεν Μενέλαον ᾿Αλέξανδρος καταπέφνῃ, 142 
αὐτὸς ἔπειϑ᾽ Ἑλένην ἀγέτω καὶ κτήματα πάντα. 
εἰ δέ κ’ ᾿Δλέξανδρον κτείνῃ ξανϑὸς Μενέλαος, 
χτήμαϑ᾽ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ᾽ ἀγέσϑω.᾽ 

ἐπεὶ τοίνυν ἐνίκησε μὲν οὐκ ἀνεῖλε δ᾽ ὁ Μενέλαος, 

30 μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν ἀξίωσιν ἰσχυρίξονται τοῖς 
τῶν πολεμίων, οἵ μὲν ὡς νενικημένου τοῦ Πάριδος 
ἀπαιτοῦντες, οἱ δ᾽ ὡς μὴ τεϑνηκότος οὐκ ἀποδιδόν- 
τερ. πῶς οὗν᾽ ἔφην 'τὴν δίκην ταύτην ἰϑύντατ᾽ ἂν 
εἴποι τις καὶ διαιτήσειε τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλο- 

35 σόφων οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον ἐστὶ 


1Ηστι. ΓΒ μέσω ταοῖ 8 Ηοχα, Γ88 11 οἵους ἀμφ᾽ 

Ἑλένῃ καὶ «ὐάϊαϊ οχ Ἠοτπιθτο 12 οἵ, Γ' 92 οὐ 98 16 ἐχέτω 

Βοκι. Γ' 382 18 οἵ, Γ' 286 συπὶ 12 38 ἔφην Μ: ἔφη 
ἵν, ἂν "' 34 εἴποι] διείποι ῬοΘμπθταβ τι Μ 


816 ΟΥΔΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΟΜ. 


Β φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούν- 
των. 

2. Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον εἶναι τὸν 
τοῦ προχεχλημένου λόγον, ὥσπερ νόμον" “ἐκεῖνος 
γάρ, ἐφ᾽ οἷς διαγωνιοῦνται, κατήγγειλεν" οἵ δὲ δὲ- 5 
ξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιϑέν- 
τερ. ἡ δὲ πρόκλησις οὐ περὶ φόνου καὶ ϑανάτου 
γέγονεν, ἀλλὰ περὶ νίκης καὶ ἥττης" καὶ μάλα δι- 
καίως. ἔδει γὰρ τὴν γυναῖκα τοῦ κρείττονος εἶναι, 
κρείττων δ᾽ ὁ νικῶν, ἀποϑνήσκειν δὲ πολλάκις συμ- τὸ 
βαίνει κἀγαϑοῖς ὑπὸ κακῶν, ὡς ὕστερον ᾿Αχιλλεὺς 

Ὁ ἀπέϑανεν τοξευϑεὶς ὑπὸ Πάριδορ" καὶ οὐκ ἂν οἶμαι 
φαίημεν ᾿Αχιλλέως ἧτταν γεγονέναι τὸν ϑάνατον 
οὐδὲ νίκην ἀλλ᾽ ἄδικον εὐτυχίαν τοῦ βάλλοντος. 
ἀλλ ὃ Ἕχτωρ ἥττητο καὶ πρὶν ἀποϑνήσχειν, μὴ τ᾽ 
δεξάμενος ἀλλὰ δείσας καὶ φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ 
᾿Δχιλλέωρ' ὁ γὰρ ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν ἧτταν 
ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα 
τὸν ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις ἐξ- 
ἀγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ φησί 30 
Πςς “μακρῇρ ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο" 

τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις 


ἔπειθ᾽ ὁ Ζεὺς τῷ Μενελάῳ τῆς μάχης τὸ βραβεῖον 
ἀπέδωκεν εἰπών 


ΕΠ 


“νίκη μὲν δὴ φαίνετ᾽ ἀρηιφίλου Μενελάου. 


Α ἐκεῖνος Μ: ἐκείνοις ὅ ἰάετα: κατήγγειιαν 11 ":- 
καὶ ἀγαϑοῖξς 18 Ββεϊ]εοπεῖβ: ἀχιλλεὺς ἧττον 19 διὸ] 
δε τρρὶ 21 μακροῖς ἐγχείηισι (ἐγχείησι Ἐ) ταεὶ οἵ. Ἠοπι. 

186 38 τῇ μάχῃ ταοῖ 36 οἵ, Ηοτα. Δ 18 οὐτα Γ 467 


[1ΒΕᾺ ΙΧ. 811 


γελοῖον γάρ, εἰ τὸν μὲν Ποδῆν ἐνίκησε πόρρωϑεν Ὁ 
ἀκοντίσας μὴ προσδοκήσαντα μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ 
δ᾽ ἀπειπαμένου καὶ δραπετεύσαντος καὶ καταδύντος 
εἰς τοὺς κόλπους τῆς γυναικὸς ἐσκυλευμένου ξῶν- 
ὅτος, οὐκ ἄξιος ἦν τὰ νικητήρια φέρεσϑαι, κατὰ τὴν 
αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου κρείττων φανεὶς καὶ περι- 
γενόμενος. 
8. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον μὲν 
ἔν τε δόγμασι καὶ νόμοις ἔν τε συνθήκαις καὶ ὅμο- 
10 λογέαις κυριώτερα τὰ δεύτερα νομέξεσϑαι καὶ βε- 
βαιότερα τῶν πρώτων᾽ 'δεύτεραι δ᾽ ἦσαν αἱ δι᾽ ᾽4γα- 
μέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι ϑάνατον, οὐχὶ 
ἧτταν τοῦ χρατηϑέντος. ἔπειτ᾽ ἐκείνη μὲν λόγοις, 
αὗται δὲ καὶ μεθ᾿ ὅρκων εἴποντο καὶ προσῆσαν 
τ. ἀραὶ τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ Ε 
πάντων ἀποδεχομένων καὶ συνομολογούντων" ὥστε 
ταῦτα γεγονέναι κυρίως ὁμολογίας, ἐκείνας δὲ μό- 
ναςβ προκλήσεις. μαρτυρεῖ δ᾽ ὁ Πρίαμος, μετὰ τὰ 
ὅρκια τοῦ ἀγῶνος ἀπιών, καί, 
30 ἱΖεὺς μέν που τό γε οἷδε καὶ ἀϑάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι, 
ὁπποτέρῳ ϑανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν" 
ἤδει γὰρ ἐπὶ τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας" 
διὸ καὶ μετὰ μικρὸν ὃ Ἕχτωρ φησίν Ρ 
ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίξυγος οὐκ ἐτέλεσσεν" 


36 ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν ὁ ἀγών, καὶ πέρας ἀναμφισβή- 
τητον οὐκ εἶχε μηδετέρου πεσόντος. ὅϑεν ἔμοιγε 


10 δεύτερα Τατπθθυδ: δὺ ὕστερα 11 ταύταρ Ὑ 
20 Ηομι. Γ' 808 834 ἰᾶ. Η 69 


818 ΟὐΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


δοκεῖ μηδ᾽ ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ ξήτημα, ταῖς 
δευτέραις ὁμολογίαις τῶν πρώτων ἐμπεριεχομένων" 
ὁ γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ μὴν ὁ νικήσας ἔκ- 
τεινεν. συνελόντι δ᾽ εἰπεῖν, ᾽Αγαμέμνων οὐκ ἔλυσε 
τὴν τοῦ Ἕκτορος πρόκλησιν ἀλλ᾽ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ 
μετέϑηκεν ἀλλὰ προσέϑηκε τὸ κυριώτατον, ἐν τῷ 
τάδ κτεῖναι τὸ νικῆσαι ϑέμενορ᾽ αὕτη γάρ ἐστι νίκη 
παντελής, αἵ δ᾽ ἄλλαι προφάσεις καὶ ἀντιλογίας 
ἔχουσιν, ὡς ἡ παρὰ Μενελάου μήτε τρώσαντος 
μήτε διώξαντορ. ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς ἀληϑιναῖς ἀν- 
τινομίαις οἵ δικασταὶ τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον 
ἔχοντι προστίϑενται, τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες" 
οὕτως ἐνταῦϑα τὴν ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέ- 
λος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριώ- 
τέραν νομίξειν. ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὃ δο- τ᾽ 
κῶν κρατεῖν, οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ παυσάμε- 
νος, ἀλλὰ πανταχόσε 'φοιτῶν ἀν᾽ ὅμιλον 
“εἴ που ἐσαϑρήσειεν ᾿4λέξανδρον ϑεοειδέα;᾽ 


οι 


Ξ 


Β μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ νίκην, ἐκεί- 
νου διαπεφευγότος᾽ οὐδ᾽ ἠμνημόνει τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ 30 
διειρημένων, 

ἡμέων δ᾽ δπποτέρῳ ϑάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται, 
τεϑναίη, ἄλλοι δὲ διακρινϑεῖτε τάχιστα.᾽ 


διὸ ξητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ τὸν ᾿Αλέξανδρον, 


1 μηδέν τι νομικόν τοὶ 4 συνελόντι Τυταθραδ: ἀλλ᾽ 
ἔχοντι 68. τὸ] τὸν τοοὶ 1 κτεῖναι] κλῖναι ταὶ κλέψαι Πᾶθτα 
18 τέλους ἰάθη, 11 ἀνόμιλον Ἰΐάθτω 18 Ποχι. Γ' 460 
Ὁ ὴν νίκην Θυθυπδταβ 30 οὐδ᾽ Ὑ7: οὖν 31 ὁ. 

᾿ΟΘΒπιοταϑ: εἰρημένων 22 Ἡοτα. Γ' 101 


Ἰ1ΒΕᾺ ΙΧ. 819 


ὅπως ἀποχτείνας συντελέσῃ τὸ τοῦ ἀγῶνος ἔργον" 
μὴ κτείνας δὲ μηδὲ λαβὼν οὐ δικαίως ἀπήτει τὸ 
νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ δεῖ τεκμήρασϑαι 
τοῖς ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος τῷ 41ιὶ καὶ 
Ὁ τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου" 
'Ζεῦ πάτερ, οὔ τις σεῖο ϑεῶν ὀλοώτερος ἄλλος" Ο 
ἡ τ᾽ ἐφάμην τίσασϑαι ᾿4λέξανδρον κακότητος, 
νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος 
ἠίχϑη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ᾽ ἔβαλόν μιν" 
10 αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι τὸ διακόψαι τὸ 
ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ μὴ βά- 
λοι μηδ᾽ ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον. 


ΠΡΟΒΑΗΜΑ 1Δ4΄. 
Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶς. 


15 ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΛΟΓΟΥ͂. 


ἩΡΩΔΉΣ, ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ, ΤΡΥΦΩΝ, 410- 
ΝΎΣΙΟΣ, ΜΕΝΈΦΥΔΟΣ, ΠΑΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Ἐκ τούτου σπονδὰς ἐποιησάμεθα ταῖς Μού- 

σαις, καὶ τῷ Μουσηγέτῃ ᾿Απόλλωνι παιανίσαντες 

30 συνήσαμεν τῷ ᾿Εράτωνι πρὸς τὴν λύραν ἐκ τῶν 
Ἡσιόδου τὰ περὶ τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ Ὁ 

δὲ τὴν ὠδὴν Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ "ἀκούετ᾽ ἔφη ὑμεῖς 

ὅ ὀδυρομένους τιοὶ 8 χείρεσσ᾽ ἐάγη Ἠοτιθτὰβ Γ' 866 


18 Ρτοδιθτηδία δηΐθα οοπεϊπυβέδ ἀϊδβίυηχὶν Ὑ 33 ἀκού- 
εἰν τοθὶ 


380 ΟὐΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΙΟΜ 


οἱ τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντες ἡμῶν, σὺν τοῖς βα- 
σιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί φασιν, οὐκ ἀναλύουσι δή- 
που συλλογισμοὺς οὐδ᾽ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας, 
ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολι- 
τικῶν ἔργα. τῶν δ᾽ ἄλλων ἥ τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμια- 
στικὸν προσάγεται" ᾿χλέα᾽ γὰρ ἐκάλουν τοὺς ἐπαί- 
νους" ἥ τε Πολύμνια τὸ ἱστορικόν' ἔστι γὰρ μνήμη 
πολλῶν" ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πάσας, ὥσπερ ἐν λείῳ, τὰς 
“Μούσας Μνείας καλεῖσϑαι λέγουσιν. ἐγὼ δὲ μετα- 


": ποιοῦμαί τι καὶ τῆς Εὐτέρπηρ᾽ εἴπερ, ὥς φησι Χρύ- 


σιππος, αὐτὴ τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἴληχε 
καὶ κεχαρισμένον. ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον ἢ 
δικανικὸς ὃ ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός᾽ αἵ γὰρ ἕξεις 
ἔχουσι καὶ εὐμενείας καὶ συνηγορίας καὶ ἀπολογίας" 
πλείστῳ δὲ τῷ ἐπαινεῖν χρώμεϑα καὶ τῷ ψέγειν, ἐν 
τούτοις οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυγχάνοντες, ἂν 
τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν ἂν δ᾽ ἀπείρως καὶ ἀτε- 
χνῶς, ἀστοχοῦντερ᾽ τὸ γάρ 


“ὦ πόποι, ὡς ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τίμιός ἐστιν 
ἀνϑρώποιρ᾽ 


3. φασι»} φησιν 86. ἩΗσίοδος Μαανὶρίυβ. οὗ, ΤΒΘορ. 80: 
ἡ γὰρ καὶ βασιλεῦσιν ἅμ᾽ αἰδοίοισιν ὀπηδεὶ ἀναλύουσι]) 
ἀναλογοῦσι τιο 8 μεταλλάττοντας Ὑ᾽: μεγάλα εἰπόντας. 
8 πάσας] πλάσας τι ἈΦἂἜἦν λείῳ] ἕν τέλειον ῬοΘΗποταΒ. 
ΜΙᾺ ἴῃ ταθαύθτι σθαϊν ἐν Ζέῳ, 81118 α]ΐδ, βοᾷ πἰἈ1} οοτίατα. 
10 τῆς Εὐτέρπης] τῆς τερπῆς (δῦ τῇ ΙΔο. 8 τερπὴς Ὑ) τηοὶ 
11 αὕτη Οταῆυθ τὸ Τυχπθραβ: τὶ γ6] τὶ. 12 ἡμιλητεκ] 
ὁμιλητὴν" καὶ ταοὶ 18 αἵ γὰρ λέξεις ἔχουσι (τιλ]τ ἔχουσί, 
τὴ καὶ συμβουλίας καὶ συνηγορίας ὦ 16 οὐ] ὧν ταδὶ 

19 στα. κ 88 . 


20. 


11ΒΕΒ ΙΧ. 381 


ἘΞ δὲ μᾶλλον, ὡς τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον 
ἔχουσι, πειϑὼ καὶ χάριν οἶμαι προσήκειν." 

2. Καὶ ὃ ᾿Δμμώνιος “οὐκ ἄξιον ἔφη σοι νεμε- Ῥ 
σᾶν, ὦ Ἡρώδη, καί 'πλείῃ᾽ χειρὶ τῶν Μουσῶν ἐπι- 

5 δραττομένῳ' κοινὰ γὰρ τὰ φίλων. καὶ διὰ τοῦτο 
πολλὰς ἐγέννησε Μούσας ὁ Ζεύς, ὅπως ἢ πᾶσιν 
ἀρύσασϑαι τῶν καλῶν ἀφϑόνως" οὔτε γὰρ κυνη- 
γίας πάντες οὔτε στρατείας οὔτε ναυτιλίας οὔτε 
βαναυσουργίας, παιδείας δὲ καὶ λόγου δεόμεθα 

τὸ πάντες 

ἑεὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεϑα χϑονός᾽" 

ὅϑεν ᾿4ϑηνᾶν μίαν καὶ "άρτεμιν καὶ Ἥφαιστον ἕνα, 
“Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν. ὅτι δ᾽ ἐννέα καὶ οὐχ 144 

ἐλάττους οὐδὲ πλείους, ἄρ᾽ ἂν ἡμῖν φράσειας; οἶμαι 

τῷ δέ σὲ πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω καὶ πολύ- 

μουσον ὄντα. “τί δὲ τοῦτο σοφόν; εἶπεν ὃ Ἡρώδης" 

πᾶσι γὰρ διὰ στόματός ἐστι καὶ πάσαις ὑμνούμενος 

ὃ τῆς ἐννεάδος ἀριϑμός, ὡς πρῶτος ἀπὸ πρώτου 

περισσοῦ τετράγωνος ὧν καὶ περισσάκις περισσός, 
Ἶο ἅτε δὴ τὴν διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων πε- Β 

ἱ ρισσούς. καὶ ὃ ᾿Δμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς 

ἡ ταυτὶ διεμνημόνευσας" καὶ πρόσϑες αὐτοῖς ἔτι το- 


1 166. ἐπᾶϊοανεν ὙΓ ᾳύδτα ἦρβο βαρρὶοὺ τϑυδίβ οὐ βασι- 
λεῦσι φήτορσι; τιρλῆπα: οὐδενὶ τῶν ἄλλαν (αὶ οὐ βασιλεῦσι) 
δημηγόφο δ ἰααί ποῖιτι ΟΙΣ) τὸ περὶ] τῷ ἀέρι πιοῖ 
3 καὶ πειθὼ Ἵ Ἀἀ καὶ πλείῃ ": καὶ πεῖε βαὺ καὶ παίειν 
οἵ, Ηοτα. ἃ 88 ὅ κοινὰ κε] τἱᾶ. Ρ. θά4ς 11 ΒοΙρξ. 8 
Ρ. 888 τα. 1 ἰδ. ἀννύμεθα τοοῖ 18 ὅτι δ᾽ ἐννέα] “ὁοη- 
ἔβιθπανὶ οαπὶ ρεϊοτίθαβ. Ὑαϊαο μὲϑ ψοσὶὴα ἑπίξίαπα 8ὲ ῬΙΟΌΪΘχΩ. 
ΣΙ 14 ἄρ᾽ ἂν": ἄδα ι8ὸ Μ 531 γοϑῦ ἀνδρικῶς 
αἀᾶ. υἱᾶ, ἔφη 


882 ΦΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΜ 


σοῦτον, τὸν ἀριϑμὸν ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων κύβων 
συνηρμόσϑαι μονάδος καὶ ὀγδοάδος, καὶ καϑ’ ἕτέ- 
ραν αὖ πάλιν σύνϑεσιν ἐκ δυεῖν τριγώνων, τριάδος 
καὶ ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος καὶ τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ τί 
ταῦτα ταῖς Μούσαις μᾶλλον ἢ τοῖς ἄλλοις ϑεοῖς 5 
προσῆκεν, ὅτι Μούσας ἔχομεν «ἐννέα, Δήμητρας δὲ 
καὶ ᾿Αϑηνᾶς καὶ ᾿Αρτέμιδας οὐκ ἔχομεν; οὐ γὰρ 
δήπου καὶ σὲ πείθει τὸ Μούσας γεγονέναι τοσαύ- 

Οταρ, ὅτι τοὔνομα τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ τοσούτων 
γραμμάτων ἐστίν. γελάσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου καὶ τὸ 
σιωπῆς γενομένης, προύτρεπεν ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν ὃ 
᾿Δμμώνιος. 

8. Εἶπεν οὖν ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ἤδεσαν οἵ πα- 
λαιοὶ Μούσας" καὶ τούτου λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμα- 
ϑές ἐστι καὶ ἄγροικον ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις 16 
ἀνδράσιν. αἰτία δ᾽ οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι τὰ μελῳ- 
δούμενα γένη, τὸ διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ 
τὸ ἐναρμόνιον" οὐδ᾽ οἵ τὰ διαστήματα παρέχοντες 
ὅροι, νήτη καὶ μέση καὶ ὑπάτη" καίτοι Δελφοί γε 
τὰς Μούσας οὕτως ὠνόμαζον, οὐκ ὀρθῶς ἑνὶ μαϑή- 90 
ματι, μᾶλλον δὲ μορίῳ μαϑήματος ἑνὸς τοῦ μουσι- 

Ὁ χοῦ, τῷ γ᾽ ἁρμονικῷ, προστιϑέντες. ἁπάσας δ᾽ ὡς 
ἐγὼ νομίξω τὰς διὰ λόγου περαινομένας ἐπιστήμας 
καὶ τέχνας οἵ παλαιοὶ καταμαϑόντες ἐν τρισὶ γένε- 
σιν οὔσαβ, τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ 55 
μαϑηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα καὶ χάριτας 
ϑεῶν ἃς Μούσας ὠνόμαζον. ὕστερον δὲ καὶ καϑ᾽ 


1 κύβων] αἀάϊὰϊ μοῦ πρώτων 30 ἔνὶ ΤιβοπίουβΒ: ἐν 
32 Τυχπθῦαθ: τῷ γὰρ μονικῷ 31 ἃς ΒΑΒΙΘθπβίδ: τὰρ 


Τ1ΒΕᾺ ΙΧ. 888 


Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων, 
διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην 
ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων ὧν ἐν μὲν τῷ 
μαϑηματικῷ τὸ περὶ μουσικήν ἐστι καὶ τὸ περὶ 

5 ἀριϑμητικὴν καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ φι- 
λοσόφῳ τὸ λογικὸν καὶ τὰ ἠθικὸν καὶ τὸ φυσικόν, 
ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγο- Β 
νέναι λέγουσι, δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικόν, ἔσχα- 
τον δὲ τὸ δικανικόν. ὧν μηδὲν ἄϑεον μηδ᾽ ἄμου- 

τοσον εἶναι μηδ᾽ ἄμοιρον ἀρχῆς κρείττονος καὶ 
ἡγεμονίας ἀξιοῦντες, εἰκότως ἰσαρίϑμους τὰς Μού- 
σας οὐκ ἐποίησαν ἀλλ᾽ οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν 
τὰ ἐννέα διαίρεσιν εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας, ὧν 
ἑκάστη πάλιν εἰς μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας" οὕ- 

τότως ἕν μέν ἐστι καὶ κοινὸν ἡ τοῦ λόγου περὶ τὸ 
κύριον ὀρϑότης, νενέμηνται δὲ σύντρεις εἰς τῶν 
τριῶν γενῶν ἕκαστον᾽ εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς ἔκά- 
στη μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ δύναμιν. οὐ ΒΕ 
γὰρ οἶμαι τοὺς ποιηματικοὺς καὶ τοὺς ἀστρολογικοὺς 

30 ἐγκαλεῖν ἡμῖν ὡς παραλείπουσι τὰς τέχνας αὐτῶν, 
εἰδότας οὐδὲν ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ 
ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συννεμομένην.᾽ 

4. Ὡς δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήθη, τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος 
εἰπόντος 'τῇ δ᾽ ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί παϑὼν τὸ Μου- 


1 ἐκκαμπτομένων τῶν δυναμένων τοοὶ 8 ὧν τῷ 
τὸ τῷ (τεὶ τᾶ!) ἐπὶ 4 τὸ εΐαν ΒαβιἸθεπβίβ: τὰ ὅ δι 
ϑμητικὴν} γραμματικὴν ταϑὶ, χιϊδὶ ᾳιοὰ γρ ἴπι ταβΌτα ξοτ. 
τὰ. ῬΥ. πε} πέρας ἰμοῖ 16 εἰς Ῥυθῦποις 
19. τρβ]ῖπὶ τοὺς ποιητικοὺς 32 παραλειπούσας ταθὶ 
28 ": ἐρρέξϑη 84 ἡμετέρᾳ] ἑτέραν αὐ ἑτέρᾳ ταοὶ 


384 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΤΙ͂Μ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΙΜ 


σεῖον ἀποκέκλεικαρ᾽; ὑπολαβὼν Διονύσιος ὁ Μελι- 

τεύς 'πολλούςρ᾽ ἔφη 'συμπαρακαλεῖς ἐπὶ τὴν κατη- 

γορίαν' καὶ γὰρ ἡμεῖς οἵ γεωργοὶ τὴν Θάλειαν οἱ- 
τ4ὖ κειούμεϑα, φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ 
βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ σωτηρίαν ἀπο- 
διδόντες᾽. ᾿ἀλλ᾽ οὐ δίκαια᾽ ἔφην ἐγώ 'ποιεῖτε" καὶ 
γὰρ ὑμῖν ἔστι “ημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος 

“δενδρέων νομὸν πολυγαϑὴς αὐξάνων, 
ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας᾽ 

ὡς Πίνδαρός φησι" καὶ τοὺς ἰατροὺς ᾿4σκληπιὸν 
ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα καὶ ᾿ἡπόλλωνι Παιᾶνι χρω- 
μένους πάντα, Μουσηγέτῃ μηδέν. πάντες γάρ 'ἄν- 
ϑρωποι ϑεῶν χατέουσι᾽ καϑ’ Ὅμηρον, οὐ πάντες δὲ 
πάντων. ἀλλ᾽ ἐκεῖνο ϑαυμάξω, πῶς ἔλαϑε Δαμ- 
πρίαν τὸ λεγόμενον ὑπὸ “ελφῶν. λέγουσι γάρ οὐ 
φθόγγων οὐδὲ χορδῶν ἐπωνύμους γεγονέναι τὰς 
“Μούσας παρ᾽ αὐτοῖς" ἀλλά, τοῦ κόσμου τριχῇ πάντα 
νενεμημένου, πρώτην μὲν εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν 
μερίδα, δευτέραν δὲ τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην 
δὲ τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην' συνηρτῆσϑαι δὲ πάσας 
καὶ συντετάχϑαι κατὰ λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἕκά- 
στης φύλακα Μοῦσαν εἶναι, τῆς μὲν πρώτης ὑπά- 
τὴν τῆς δ᾽ ἐσχάτης νεάτην, μέσην δὲ τὴν μεταξὺ 
συνέχουσαν ἅμα καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν 
ἐστι, τὰ ϑνητὰ τοῖς ϑεοῖς καὶ τὰ περίγεια τοῖς 


[1 


2 Μ: συμπαρακαλεῖ 8 νομὸν ὈυθΌποταΒ: ψόμον οἴ. 
Βοιρκ. 1 Ρ. 483 1: ΕἸ »] τολ]ῖτη δὲ μηδέν 18 χα- 
τέουσι] κατέχουσι ταοὶ οἱ. Ἠοτὰ. γ 48 186 φϑογγῶν ταϑῖ 
34 ἀνυστόν) ἂν ὕστερος ταοὶ 


8 





11ΒΕΒ ΙΧ. 88 


οὐρανίοιρ᾽ ὡς καὶ Πλάτων ἠνίξατο τοῖς τῶν Μοι- Ο 
ρῶν ὀνόμασι τὴν μὲν 'άτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ 
τὴν δὲ Αάχεσιν προσαγορεύσας" ἐπεὶ ταῖς γε τῶν 
ὀχτὼ σφαιρῶν περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ Μούσας ἰσα- 
5 ρίϑμους ἐπέστησεν. 
ὅ. Ὑπολαβὼν δὲ Μενέφυλος ὃ Περιπατητικός 
“τὰ μὲν Δελφῶν᾽ εἶπεν ᾿ἁμωσγέπως μετέχει πιϑα- 
ψνότητος᾽ ὃ δὲ Πλάτων ἄτοπος, ταῖς μὲν ἀιδίοις 
καὶ ϑείαις περιφοραῖς ἀντὶ τῶν Μουσῶν τὰς ΣΕει- 
1ο ρῆνας ἐνιδρύων, οὐ πάνυ φιλανθρώπουρ οὐδὲ χρη- 
στὰς δαίμονας" τὰς δὲ Μούσας ἢ παραλείπων παν- 
τάπασιν ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων 
καὶ καλῶν ϑυγατέρας ᾿Δἀνάγκης. ἄμουσον γὰρ ἡ 
᾿Δνάγκη μουσικὸν δ᾽ ἡ Πειϑώ, καί “Μούσαις φιλο- 
16 δαμοῦσα᾽ πολὺ μᾶλλον οἶμαι τῆς ᾿Εμπεδοκλέους Χά- Ὁ 
φιτος 'στυγέει δύστλητον ἀνάγκην 
6. 'ἱΠάνυ μὲν οὗν᾽ δ᾽ ἀμμώνιος ἔφη 'ἱτὴν ἐν ἡμῖν 
ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον: ἡ δ᾽ ἐν ϑεοῖς 
ἀνάγκη δύστλητος οὐκ ἔστ᾽ οἶμαι δ᾽ οὐδὲ δυσπει- 
30 ϑὴς οὐδὲ βιαία, πλὴν τοῖς κακοῖς, ὥς ἐστι νόμος 
ἐν πόλει τοῖς βελτίστοις τὸ βέλτιστον αὐτῆς, ἀπα- 
ράτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ μὲν ἀδυνάτῳ 
τῷ δ᾽ ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς. αἵ γε μὲν δὴ 
1 Πλάτων] Ηθρ. Ῥ. 6110 8 τὴν δὲ Κλωθὼ] ἱπδοταΐ 
Ῥοφὲ Ἄτροπον ὅ Χ: ἐπέστησαν 1 Οοροίυβ: ἄλλως γέ 
πῶς 9 ϑείαις ": ϑείοις 14 ἄοτί. κἀν Μούσαις ἐμφιλο- 
δαμοῦσα ΨΙ. ἐμφιληδονοῦσα ΜΟΙΙΔΟΒ. 1 Ρ. 63 οὐ ΡΙαἰδτομὶ 
τοσΒθα]ατα εἰὐ 16 ᾿Εμπεδοκλέους) Μι Ὦ. 1 τβ, 399 
19. ἔστ᾽ οἶμαι δ᾽ οὐδὲ " ἔσομαι δὲ οἵ Ῥ. 680ξὲ 90 νόμος, 
μόνος ταθῖ; Βοτ. τἱᾶ. ὁ νόμος 21 αὐτῆς καὶ 32 μὲν 
ἄο]. , 88 μεταβουλῆς τοὶ αἵ'γε μὲν δὴ] ἄγομεν δὲ ταϑῖ 
ῬΙπίασομ Μοσαῆα. ΥῸΙ. 1Υ͂. 36 


886 ΟΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΜ 


Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ λόγον ἡμᾶς τῷ μύϑῳ φο- 
βοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς ἠνίττετο τὴν τῆς μουσι- 
κῆς αὐτῶν δύναμιν οὐκ ἀπάνϑρωπον οὐδ᾽ ὀλέθριον 
Ἑ οὖσαν ἀλλὰ ταῖς ἐντεῦθεν ἀπιούσαις ἐκεῖ ψυχαῖς, 
ὡς ἔοικε, καὶ πλανωμέναις μετὰ τὴν τελευτὴν ἔρωτα 
πρὸς τὰ οὐράνια καὶ ϑεῖα λήθην δὲ τῶν ϑνητῶν 
ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατάδειν ϑελγομένας" αἵ 
δ᾽ ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦϑα 
δὲ πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις οἷον ἠχὼ τῆς μουσικῆς 
ἐκδίνης ἐξικνουμένη διὰ λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀνα- 
μιμνήσκδι τὰς ψυχὰς τῶν τότε᾽ τὰ δ᾽ ὦτα τῶν μὲν 
πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρχί- 
Ῥ νοις ἐμφράγμασι καὶ πάϑεσιν, οὐ κηρίνοις" ἣ δὲ 
δι’ εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν 
ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ πάϑος αὐ- 
τῆς, γλιχομένης καὶ ποϑούσης λῦσαί τε μὴ δυναμέ- 
νὴρ ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἔγωγε παντά- 
πασι συμφέρομαι τούτοις" ἀλλά μοι δοκεῖ Πλάτων 
ὡς ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας τοὺς ἄξονας, σφονδύ- 
λους δὲ τοὺς ἀστέρας, ἐξηλλαγμένως ἐνταῦϑα καὶ 
τὰς Μούσας Σειρῆνας ὀνομάξειν ᾿εἰρούσας᾽ τὰ ϑεῖα 
καὶ λεγούσας ἐν “Διδου, καϑάπερ Σοφοκλέους Ὀδυσ- 
σεὺς φησί ' Σειρῆνας εἰσαφικέσϑαι 
τοουΐοαν, ραν μρσν πη τέ ᾿ φρο δνδτο Ὧι τὰ δ' ἀτω 
τῶν Ἢ μὲν πλείστων ἰήοιο: μὲν πλείστον 18 καὶ πά- 
ϑεσιν] τοῖς πάθεσιν Θταῆθὀ κηρίνοις Ἧ: κηρινοῖς 
ἢ ΒαῤΠδοιοία: οἵ δαὶ ἡ ὀ ἠ14 δι οτν ταρῖς το καὶ τῶν] 
τοδιῖτα τῶν τ δροδοβίβ ἱποϊρίδῦ 10 τὲ] δὲ Μ' 21 Βαεῖ- 


Ἰϑδπβῖβ: ὀνομάξεις καὶ ὀφομάζει εἰρούσας ": ἐφεούσας οἵ. 
Ῥ. 1029: αὗται (80. ΒέτΘὨ68) δ᾽ ἀνιέμεναι τὰ θεῖα εἴρουσι 


ΕῚ 


30 


Ι1ΒΕῈ ΙΧ. 381 


Φόρκου κόρας, ϑροοῦντε τοὺς “Αιδου νόμους. 
“Μοῦσαι δ᾽ εἰσὶν ὀχτὼ καὶ συμπεριπολοῦσι ταῖς ὀχτὼ 146 
σφαίραις, μία δὲ τὸν περὶ γῆν εἴληχε τόπον. αἴ 
μὲν οὖν ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν πλα- 

ὀνωμένων ἄστρων πρὸς τὰ ἀπλανῆ καὶ πρὸς ἄλληλα 
συνέχουσι καὶ διασῴξουσιν ἁρμονίαν" μία δὲ τὸν 
μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης τόπον ἐπισχοποῦσα καὶ περι- 
πολοῦσα, τοῖς ϑνητοῖς, ὅσον αἰσϑάνεσϑαι καὶ δέχε- 
σϑαι πέφυκε, χαρίτων καὶ ῥυϑμοῦ καὶ ἁρμονίας ἐνδί- 
1ο δωσι, διὰ λόγου καὶ δῆς πειϑὼ πολιτικῆς καὶ κοινω- 
νητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυϑουμένην καὶ κη- 
λοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ τὸ πλανώμενον ὥσπερ 
ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς καὶ καϑιστᾶσαν. Β 
ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε 
15 Ζεύς, ἀτύξονται βοὰν 
“Πιερίδων ἀίοντα᾽ 
κατὰ Πίνδαρον. 
Ἵ. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ ᾿Δμμωνίου τὰ τοῦ 
Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώϑει 
40 ταῦτα δεδοξάσϑαι μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι᾽ 
καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν τὸ δο- 


κοῦν ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι 
καὶ Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι τῶν 


4 εἰσὶν} ἔπεισιν ταβαβ 001]. ΡΙδὲ. Εθρ. ΤῸ καὶ] αἵ 
Ῥοθβπθγαθ ἀρ ἱ καϑιστᾶσα οἴ. 
Ρ. 10290 ᾿ ν ὅσσα ἰάοπι: ὅσα 

16 βοᾶν πιοῖ 19 Ξενοφάνους] ΜΆΠΙΔΟΒ. 1 
Ρ. 108 γϑ8. 16 ἐν 





96" 


888 ΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΌΜ 


ϑεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς δυνάμειρ' καὶ ἡμεῖς 
ὁμοίως μὲν τιϑῶμεν ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ οὐρά- 
νιὰ μίαν τῶν Μουσῶν, ἣ Οὐρανία φαίνεται" καὶ 
εἰκὸς ἐκεῖνα μὴ πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως 
Ὁ δεῖσϑαι, μέαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον φύσιν" ὅπου 
δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ δ᾽ ἀμετρίαι καὶ παρα- 
βάσεις, ἐνταῦϑα τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον, ἄλλην ἄλλο 
κακίας καὶ ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορθουμένας. ἐπεὶ 
δὲ τοῦ βίου τὸ μὲν σπουδῇ τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος 
ἐστί, καὶ δεῖται τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ μὲν 
σπουδάξον ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ καὶ 
ἡ Θάλεια, τῆς περὶ ϑεοὺς ἐπιστήμης καὶ ϑέας ἧγε- 
μὼν οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορϑοῦν" 
αἱ δὲ λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ᾽ ἡδονὴν καὶ παι- 
διὰν ὑπ᾽ ἀσθενείας μὴ περιορᾶν ἀνιέμενον ἀκολά- 
Ῥστως καὶ ϑηριωδῶς, ἀλλ᾽ ὀρχήσει καὶ ὠδῇ καὶ χο- 
φείᾳ ῥυϑμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ κε- 
ραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐχδέχεσϑαι 
καὶ παραπέμπειν. ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν 
ἑκάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν 
ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ᾽ ἐπείσακτον δό- 
ξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν λόγον τὸ 
δὲ πάϑος ἔστιν ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας δ᾽ αὖ πάλιν 
τούτων ἑχατέρου διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην δρῶ 
μεγάλης καὶ ϑείας ὡς ἀληϑῶς παιδαγωγίας δεομέ- 


δ αἰτίαν Ταταοῦτια, ἀίδιον Μ 8. ἐπανορϑούμενος ταοὶ 
9. σπουδὴ - παιδιὰ Μ. ταρ]ῖτη σπουδῆς -- παιδιᾶξ 12 Θαλία 
ταϑὶ μἷο οὐ ἑπῖτα 80 βογ, τἱᾶ, δυεῖν ἀπολείποντας πιοὶ 
38 ὅτε] οὔτε το 834 7; διαφορὰν 


- 


11ΒΕῈῈ ΙΧ. 389 


νην. αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ μέν ἐστι πολιτικὸν καὶ 
βασιλικόν, ἐφ’ ᾧ τὴν Καλλιόπην τετάχϑαι φησὶν 
ὁ Ἡσίοδος" τὸ φιλότιμον δ᾽ ἡ Κλειὼ μάλιστα κυ- 
δαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν" ἡ δὲ Πολύμνια 
πτοῦ φιλομαϑοῦς ἐστι καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς" Ε 
διὸ καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυ- 
μάϑειαν καλοῦσιν. Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς ἄν τιρ ἀποδοίη 
τὸ ϑεωρητικὸν τῆς περὶ φύσιν ἀληϑείας, οὔτε καϑα- 
φωτέρας οὔτε καλλίους ἑτέρῳ γένει παραλιπὼν εὐ- 
10 παϑείας καὶ τέρψεις. τῆς δ᾽ ἐπιθυμίας τὸ μὲν περὶ 
ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ 
συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ ϑηριώδουρ᾽ διὸ τοὺς Εὶ 
φιλοφρόνως καὶ ἵλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις ἐν οἴνῳ 
᾿ϑαλιάξειν᾽ λέγομεν, οὐ τοὺς ὑβρίξοντας καὶ παροι- 
1ὸ νοῦνταρ᾽ ταῖς δὲ περὶ συνουσίαν σπουδαῖς ἡ ᾿Ερατὼ 
παροῦσα μετὰ πειϑοῦς λόγον ἐχούσης καὶ καιρὸν 
ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι τὸ μανικὸν τῆς ἡδονῆς 
καὶ οἰστρῶδερ, εἰς φιλίαν καὶ πίστιν οὐχ ὕβριν οὐδ᾽ 
ἀκολασίαν τελευτώσης. οἵδε καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονήν, 
30 εἶδος εἴτε τῷ λόγῳ μᾶλλον εἴτε τῷ πάϑει προσῆ- 
κὸν εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἴ λοιπαὶ δύο, Μελ- 
πομένη καὶ Τερψιχόρη, παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν" 141 


8 Ἡσίοδος] ΤΆΘοβ. 8ὺ 6 Σικυώνιος το Μουσῶν 
Βαβί!θοπεῖθ: οὐσῶν 1 Εεὐτερπῆ ταὶ 12 ΤιθοπίουΒ: ἀφ- 
ϑράπου 18 Ὑ7᾽: συνιόντες διαν συνιόντας 16 ΚαΑΙ’- 
πβϑθοτιθ: σπονδαῖς 16 πειϑοῦς ἯΓ: πειθοῦς ὡς 
11 Ῥαθθπθτιβ: ἐξαίρει. ἴθ. Ἧ᾽: μαλακὸν 18 οὐδ᾽ οἵ 
δὲ ταῦ οἱ δὴ τοῦ 19 οἵδε] τελευταῖον τὸ δι᾽ ὥτων ΥΥ. 
τὸ δὲ δὲ ἅτων Ἐπιροτῖαε. Ἰδοτί, εἰ δὲ [καὶ τὴν δι ἄταν 
εἰδέναι βούλει] καὶ ὀφϑαλμῶν οοἷἶέ, ἡδονῆς ὙΓ 


ς 


890 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ. 


ὥστε τὴν μὲν εὐφροσύνην μὴ κήλησιν εἶναι, τὸ δὲ 
μὴ γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ ΤΕ΄. 


“Ὅτι τρία μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ 
δεῖξις καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ τίνα κοινὰ ποιητικῆς δ 
καὶ ὀρχηστικῆς. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂. 
ἌΜΜΩΝΙΟΣ, ΘΡΑΣΥΒΟΥ͂ΛΟΣ. 


1. Ἐκ τούτου πυραμοῦντος ἐπῆραν τουτ᾽ ἐσπᾶσι 
νικητήριον ὀρχήσεωρ᾽ ἀπεδείχϑη δὲ κριτὴς μετὰ Με- τὸ 
νίσκου τοῦ παιδοτρίβου Παμπρίας ὃ ἀδελφός" ὠρ- 
χήσατο γὰρ πιϑανῶς τὴν πυρρίχην καὶ χειρονομῶν 
ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν τῶν παίδων. 
ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ μουσικώ- 
τερον, δύο τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους ἀνα- τὸ 
σῴξειν τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσϑαι φορὰν 
παρὰ φοράν. ἐπεξήτησεν οὖν ὃ Θρασύβουλος ᾿άμ- 
μωνίου τί βούλεται τοὔνομα τῆς φορᾶς, καὶ παρέσχε 
τῷ ᾿Δμμωνίῳ περὶ τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα 
διελϑεῖν. 30 

2. Ἔφη δὲ τρία εἶναι, τὴν φορὰν καὶ τὸ σχῆμα 
καὶ τὴν δεῖξιν. ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ τὸ κινήσεων καὶ 


1 τὴν μὲν] τὸ μὲνὴ 9 πυραμοῦντερ ἐπήγοντο τοῖς 
παισὶ Ὑ. ΜΑΊέτα πυραμοῦντες ἐπήγοντ᾽ ὄντες μαιοῖ, 15 χει- 
φονόμον ταοὶ 1 τηβ]πὶ παρ᾽ ᾿Δμμωνίου 


118Ὲ8 ΙΧ. 391 


σχέσεων συνέστηκεν, ὡς τὸ μέλος τῶν φϑόγγων καὶ 
τῶν διαστημάτων' ἐνταῦϑα δ᾽ αἴ μοναὶ πέρατα τῶν 
κινήσεών εἰσι. φορὰς μὲν οὖν τὰς κινήσεις ὀνομά- 
ξουσι, σχήματα δὲ σχέσεις καὶ διαϑέσεις, εἰς ἃς φε- 
δ ρόμεναι τελευτῶσιν αἵ κινήσεις, ὅταν ᾿Δπόλλωνος ἢ 
Πανὸς ἤ τινος Βάκχης σχῆμα διαθέντες ἐπὶ τοῦ 
σώματος γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν ἐπιμένωσι. τὸ δὲ 
τρίτον, ἣ δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτι- 
κὸν ἀληθῶς τῶν ὑποχειμένων' ὡς γὰρ οἵ ποιηταὶ 
1ὸ τοῖς κυρίοιρ ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται, τὸν ᾽4χιλ- Ὁ 
λέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν οὐρανὸν 
ὀνομάξοντερ, ὡς ὑπὸ τῶν πολλῶν λέγονται" πρὸς 
δὲ τὰς ἐμφάσεις καὶ τὰς μιμήσεις καὶ ὀνοματοποι- 
ίαιρ χρῶνται καὶ μεταφοραῖς, ἱκελαρύξειν᾽ καί 'καχλά- 
τὸ ξειν᾽ τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ 
βέλη φέρεσϑαι “λιλαιόμενα χροὺς ἄσαι;᾽ καὶ τὴν ἰσόρ- 
ροπον μάχην ᾿ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχειν" πολλὰς 
δὲ καὶ συνθέσεις τῶν ὀνομάτων κατὰ μέλη μιμητι- 
κῶς σχηματίξουσιν, ὡς Εὐριπίδης 
30 'δ' πετόμενος ἱερὸν ἀνὰ Διὸς αἰθέρα γοργοφόνος;᾽ 
καὶ περὶ τοῦ ἵππου Πίνδαρος 
ὅτε παρ᾽ ᾿Δλφεῷ σύτο δέμας 
ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων," 
καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας Ε 


ἃ πέρατα Τυτηθθυδ: πέρα 14 οἵ, Ηοπι. 4 818. ὦ 361. 
10 ἰᾶ, ε 828, 4 δ14. Ο 811. Α 12 καὶ τὴν Μ: τὴν 
11 ὑσμίνη) ἃ]. ἀταῆαε 30 Νβυοῖ. Ρ. 618 10, ὁπ. 
Ναυοκίυθ: πετάμενος 31 Πίνδαρος] ΟἸπαρ. 1,90 535 ἴάθτα: 
ἀλφειΏρ,ῥ᾿ 28 παρεχόμενον ταὶ 24 Ὅμηρος] Ὦ δ08 


892 ΟὈΑΕΒΊΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


Ἕρματα δ᾽ αὖ χαλκῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τὲ 
ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον"" 
οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορ- 
φῆς καὶ ἰδέας, καὶ πάλιν ἡ φορὰ πάϑους τινὸς ἐμ- 
φαντικὸν ἢ πράξεως ἢ δυνάμεως" ταῖς δὲ δείξεσι 
κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα, τὴν γῆν, τὸν 
οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον" ὃ δὴ τάξει μέν τινι 
καὶ ἀριϑμῷ γιγνόμενον ἔοικε τοῖς ἐν ποιητικῇ κυ- 
φίοις ὀνόμασι μετά τινος κόσμου καὶ λειότητος ἐκ- 
φερομένοις, ὡς τὰ τοιαῦτα το 
Ε "καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ᾽ ᾿Αφροδίτην 
“Ἥρην τε χρυσοστέφανον καλήν τε “Ζιώνην" 
καί 
“Ἕλληνος δ᾽ ἐγένοντο ϑεμιστοπόλοι βασιλῆες, 
Δῶρός τε οῦϑός τε καὶ Αἴολος ἱππιοχάρμης" 15 
εἰ δὲ μή, τοῖς ἄγαν πεζοῖς καὶ κακομέτροιρ, ὡς τὰ 
τοιαῦτα 
"ἐγένοντο τοῦ μὲν Ἡρακλῆς τοῦ δ᾽ Ἴφικλος" 
καί 
“τῆς δὲ πατὴρ καὶ ἀνὴρ καὶ παῖς βασιλεῖς, καὶ »0 
[ἀδελφοί, 
148. καὶ πρόγονοι" κλῇξει δ᾽ Ἑλλὰρ Ὀλυμπιάδα. 
αι δο ἤλμοοα. 15 ᾿Σ Ἥβην Ποτίοδυυ, Τὰ μὰ, Ἐπορτι δὲ 
Βαβι ϊθϑηβίβ: ἔλληνες ϑεμιστοπόλου βασιλῆος Τεοίκθβ. 
φιλοπτολέμου βασιλῆος ΚἰπικΘ]υ8 οχ 8080]. τοὲ, 8ὰ ΠΥΘΟρΡΕΓ. 
156 Αἴολος ": αἰόλος 18 Ναυοῖκ, Ρ. 9ιδΠ ἴθ, 6πὶ. ἰάθπα 
(ὁ. β80μοῖ. ΑΒ Π. ᾿' 828): ἔφιτος οἵ, Ρ. 386 οὐ Ἐυᾶοο, 


ὙΊοΙ. (Θὰ. Ε͵ΔΟΆ.) Ρ. 886 19 καὶ Οοροίιβ 80 Ἐρὶ΄" 
Βτδιῶτηα ἂθ ΟἸγτιρίπᾶθ ποῖ ἑηγθηὶ ἐπ ΑὨἐμο]ορὶθ 


“ 


118Ε8 ΙΧ. 898 


τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν 
ταῖς δείξεσιν, ἂν μὴ πιϑανότητα μηδὲ χάριν μετ᾽ 
εὐπρεπείας καὶ ἀφελείας ἔχωσι. καὶ ὅλως ἔφη με- 
ταϑήσειν τὸ Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ξωγραφίας ἐπὶ 
ὁτὴν ὄρχησιν' ποίησιν γὰρ εἶναι τὴν ὄρχησιν σιω- 
πῶσαν, καὶ φϑεγγομένην ὄρχησιν πάλιν τὴν ποίη- 
σιν ὅϑεν εἶπεν οὔτε γραφικῇ μετεῖναι ποιητικῆς 
οὔτε ποιητικῇ γραφικῆς, οὐδὲ χρῶνται τὸ παράπαν 
ἀλλήλαις. ὀρχηστικῇ δὲ καὶ ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα 
10 καὶ μέϑεξις ἀλλήλων ἐστί', καὶ μάλιστα μιμούμεναι 
περὶ τὸ ὑπορχημάτων γένος ἐνεργὸν ἀμφότεραι τὴν Β 
διὰ τῶν σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀπο- 
τελοῦσι. δόξειε δ᾽ ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ μὲν 
ποιήματα τοῖς χρώμασιν ἐοικέναι τὰ δ᾽ ὀρχήματα 
1 ταῖς γραμμαῖς, ὑφ᾽ ὧν δρίξεται τὰ εἴδη. δηλοῖ δ᾽ 
ὃ μάλιστα κατωρϑωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι καὶ 
γεγονέναι πιϑανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι τὴν ἕτέ- 
φαν τῆς ἑτέραφ᾽ τὸ γάρ 
"ἀπέλαστον ἵππον ἢ κύνα 
30. ᾿Δμυκλαίαν ἀγωνίῳ 
ἐλελιξόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος διώκων" 
ἢ τό 


8 μεταϑήσειν Χ: μετάθεσιν ὃ ποίησιν γὰρ εἶναι τὴν 
ὄρχησιν " οἵ. Ῥ. 8465 6 πάλιν ": δὲ πάλιν Ἰ ὅϑεν εἶπεν] 
ὅθεν οὔτε εἰπεῖν ἔστι Ὑ7. Μα]ΐτι ὅϑεν εἰπεῖν οὐκ ἔστιν 

ἴδ, δαὶ, ὙΓ: γραφικὴν εἶναι ποιητικῆς οὔτε ποιητικὴν γρα- 
φῆς 9 ὀρχηστικὴ δὲ καὶ ποιητικὴ ταϑῖ 11 τὸ] τῶν ἐἰάθτο. 
τὸ τῶν) 14 τοῖς χρώμασιν ἐοικέναι τὰ δ᾽ ὀρχήματα ῬοΘΒ- 
Ὡρτὰβ πἰδὶ φυοὰ ΘβῸ ΡΙῸ ταῖς χρώσεσιν Βοτῖρβὶ τοῖς χρώμα-. 
σιν 1ὅ ὀργίζεται ταοῖ 16 δόξας ἐν Μ: δόξειεν 19 οἴ. 
Βοτρῖ. 8 Ρ. 400 πελασγὸν Μοϊποκία 90 ἀγωνίῳ Ἢ : ἀγωνιῶν» 


394 ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜ 


'οἷορ ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον 

πέταται ϑάνατον κεροέσσᾳ τὲ 

εὑρέμεν ματεύων ἐλάφῳ 

τὰν δ᾽ ἐπ᾽ αὐχένι στρέφοισαν ἕτερον κάρα πάντ᾽ 
[ἐπ᾿ οἵἷμον 


Ὁ καὶ τὰ ἑξῆς μονονοὺ λειόϑεν τὴν ἐν ὀρχήσει διά- 
ϑεσιν τὰ ποιήματα καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε καὶ τὼ 
πόδε, μᾶλλον δ᾽ ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνϑοις ἕλκειν 
τὸ σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν, τούτων δὲ λε- 
γομένων καὶ ἀδομένων, ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυναμέ- 
ψοιβ. αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐχ αἰσχύνεται περὶ τὴν 
ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ τὴν ποίησιν ἐγκωμιάξων, 'ὅταν 
δὲ γηρῶσαι νῦν 


ἐλαφρὸν Ὄρχημ᾽ ἀοιδᾷ ποδῶν μιγνύμεν, 
'Κρῆτά μιν καλέοισι τρόπον. 


ἀλλ᾽ οὐδὲν οὕτως τὸ νῦν ἀπολέλαυκε τῆς καχομου- 
σίας ὡς ἡ ὕρχησιρ. διὸ καὶ πέπονθεν ὃ φοβηϑεὶς 
Ἴϊβυκος ἐποίησε 


1 Βειρξ, ἴὉ.. ἀναδώτιον ταοὶ οἷος] βἀὰ. δὲ κύων 
Βοτρίαις ἴθ, ὙΓ: ἀνθεμόεντα παιδίον 2 ἰάθπι: κεράσασα 
εύων Βομποίἀθπίδυδ: μανύων Πθτὶ. κύων Ὑ. εὑρέμεναν 
κύων Ἡθιταβηπῦβ 4 τὰν γ᾽ ἕλ᾽ αὐχένι Βομποίαθνηπαβ; 
πρδ]ῖτι τὰν δ᾽ ξ1᾽ ἐπ᾽ αὐχένι ἰΌ. 6πι. ὙΓ: στρέφοιαν 
ἕτερον] σφέτερον ΒομπείἀὀνίπαΒ {Ὸ, ὁτα, ἰάοτα: πάντα ἔτοι- 
μὸν ὃ τὰ] τὰς τιοίΐ λειόθεν] Ἰοᾳ. τἱὰ. λέγει (-- 1ε) πο- 
θεῖν 195 ὅταν] ὅτ᾽ ἂν τοοῖ ὅπα δὲ γαρῦσαι δύν τ᾽ ἐλα- 
φρὸν ΒομποίάθνηπυΒ, ὅταν λέγῃ" ἹΡῶσαι νῦν ΒΙαβεῖυβΒ 
14 θαι. Βοιρκίιβ: ὄρχημα οἶδα ἰδ, μίγνυμεν οοδᾶ, 
1δ. ὁτα. Οαβαιθουῦθ: κρῆτα μὲν Ὁ. 61. Βομποίαθυπηυδ: 
καλέουσι οἵ, Αἰμθοῃ. Ρ. ἀπ. 18 Ιβυκος] Βοιρῖ. 8 Ῥ. 346 





15 


Ι1ΒΕ8 ΙΧ. 895 


δέδοικα μή τι πὰρ ϑεοῖς 
ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω.᾽ 


καὶ γὰρ αὕτη καὶ πάνδημόν τινα ποιητικὴν προσε- Ὁ 
ταιρισαμένη τῆς δ᾽ οὐρανίας ἐκπεσοῦσ᾽ ἐκείνης, 
στῶν μὲν ἐμπλήχτων καὶ ἀνοήτων κρατεῖ ϑεάτρων, 
ὥσπερ τύραννος ὑπήχοον ἑαυτῇ πεποιημένη μουσι- 
κὴν ὀλίγου δεῖν ἅπασαν, τὴν δὲ παρὰ τοῖς νοῦν 
ἔχουσι καὶ ϑείοις ἀνδράσιν ὡς ἀληϑῶς τιμὴν ἀπο- 
λώλεκε. 

τὸ Ταῦτα σχεδόν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα 
τῶν ἐν τοῖς Μουσείοις τότε παρ᾽ ᾿Αμμωνίῳ τῷ 
ἀγαϑῷ φιλολογηϑέντων. 


1 πὰρ Ῥυοδηογαν: παρὰ θεοὶς Βρηρίόυϑ πὶ δοσαδα- 
ἀγαβ εἷ! 4 ἀμβιακὼν ἰάοτι οχ Ριαί. Ῥμβϑᾶγ. Ὀ. 3430, 
ἀπλάκων το 8 αὕτη καὶ] καὶ αὕτη Ἵ΄. αὕτη Ἑτοροτίυ 
ὄ ἐμπλήνεων “: ἐκπληχτικῶν οἵ, Ῥ. 1898. 386 Ἰ δεῖν ": 
τινὰ ἴθ, ἅπασαν Ἢ: πᾶσ᾽; 8 'θείοις] ἀστείοις Θταβυβ 
18 φιλολογοϑέτων ταοὶ 


ἘΡΩΤΙΚΟΣ. 


1. ΦΔΑΟΥΙΑ͂ΝΟΣ. Ἐν Ἑλικῶνι φής, ὦ Αὐτό- 

Ἑ βουλε, τοὺς περὶ Ἔρωτος λόγους γενέσϑαι, οὃς εἴτα 
γραψάμενος εἴτε καταμνημονεύσας τῷ πολλάκις ἐπ- 
ανερέσϑαι τὸν πατέρα νυνὶ μέλλεις ἡμῖν δεηϑεῖσιν 5 
ἀπαγγέλλειν. 

ΑὙΤΟΒΟΥ͂ΔΟΣ. Ἐν Ἑλικῶνι παρὰ ταῖς Μού- 
σαις, ὦ Φλαουιανέ, τὰ Ἐρωτικὰ Θεσπιέων ἀγόντων" 
ἄγουσι γὰρ ἀγῶνα πενταετηρικόν, ὥσπερ καὶ ταῖς 
“Μούσαις, καὶ τῷ Ἔρωτι φιλοτίμως πάνυ καὶ λαμ- τὸ 
πρῶς. 

ΦΑΛΜΟΥΙΑΝΟΣΙ. Οἶσϑ᾽ οὖν ὃ σοῦ μέλλομεν 
δεῖσθαι πάντες οἵ πρὸς τὴν ἀκρόασιν ἥκοντες; 

149. ΑὙΥ̓ΤΟΒΟΥΖΟΣ. Οὔκ' ἀλλ᾽ εἴσομαι λεγόντων. 

ΦΑΔΟΥΙΑΝΟΣ. ἄφελε τοῦ λόγου τὸ νῦν ἔχον 15 
ἐποποιῶν τὸ λειμῶνας καὶ σκιὰς καὶ ἅμα κιττοῦ τε 
καὶ σμιλάκων διαδρομὰς καὶ ὅσ᾽ ἄλλα τοιούτων τό- 
πῶν ἐπιλαβόμενοι γλίχονται τὸν Πλάτωνος Ἰλισσὸν 
καὶ τὸν ἄγνον ἐκεῖνον καὶ τὴν ἠρέμα προσάντη πόαν 
πεφυκυῖαν προϑυμότερον ἢ κάλλιον ἐπιγράφεσϑαι. 30 

ΑὙΤΤΟΒΟΥ͂ΦΟΣ. Τί δὲ δεῖται τοιούτων, ὦ ἄρι- 
στε Φλαουιανέ, προοιμίων ἡ διήγησις; εὐθὺς ἡ πρό- 


9 πεντετηρικόν 12 ὃ σοῦ Χ: ὅσου 11 ἄλλα] ἐοτῦ. 
ἄλλα οἵ δαὶ ἄλλα τινὶ 18 Πλάτωνος] Ῥμβοᾶν. Ρ. 5808 


ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 891 


φασις, ἐξ ἧς ὡρμήθησαν οἵ λόγοι, χορὸν αἰτεῖ τῷ 
πάϑει καὶ σκηνῆς δεῖται, τά τ᾽ ἄλλα δράματος οὐ- 
δὲν ἐλλείπει" μόνον εὐχώμεϑα τῇ μητρὶ τῶν Μου- 
σῶν ἵλεων παρεῖναι καὶ συνανασῴξειν τὸν μῦϑον. Β 
δ᾽ 2. Ὁ γὰρ πατήρ, ἐπεὶ πάλαι, πρὶν ἡμᾶς γενέ- 
σϑαι, τὴν μητέρα νεωστὶ κεκομισμένος ἐκ τῆς γενό- 
μένης τοῖς γονεῦσιν αὐτῶν διαφορᾶς καὶ στάσεως 
ἀφίκετο τῷ Ἔρωτι ϑύσων, ἐπὶ τὴν ἑορτὴν ἦγε τὴν 
μητέρα" καὶ γὰρ ἦν ἐκείνης ἡ εὐχὴ καὶ ϑυσία. τῶν 
1ὸ δὲ φίλων οἴκοθεν μὲν αὐτῷ παρῆσαν οἵ συνήθεις, 
ἐν δὲ Θεσπιαῖς εὗρε Ζαφναῖον τὸν ᾿Δρχιδάμου καὶ 
“ύσανδρον Δυσάνδρας ἐρῶντα τῆς Σίμωνος καὶ 
μάλιστα τῶν μνωμένων αὐτὴν εὐημεροῦντα, καὶ 
Σώκλαρον ἐκ Τιϑόρας ἥκοντα τὸν ᾿Αριστίωνος" ἦν 
τὸ δὲ καὶ Πρωτογένης ὁ Ταρσεὺς καὶ Ζεύξιππος ὁ 4α- Ο 
κεδαιμόνιος, ξένοι" Βοιωτῶν δ᾽ ὁ πατὴρ ἔφη τῶν 
γνωρίμων τοὺς πλείστους παρεῖναι. δύο μὲν οὖν 
ἢ τρεῖς ἡμέρας κατὰ πόλιν, ὡς ἔοικεν, ἡσυχῆ πως 
φιλοσοφοῦντες ἐν ταῖς παλαίστραις καὶ διὰ τῶν ϑεά- 
Ὁ τρῶν ἀλλήλοις συνῆσαν᾽ ἔπειτα φεύγοντες ἀργαλέον 
ἀγῶνα κιϑαρῳδῶν, ἐντεύξεσι καὶ σπουδαῖς προει- 
λημμένον, ἀνέξευξαν οἵ πλείους ὥσπερ ἐκ πολεμίας 
εἰς τὸν Ἑλικῶνα καὶ κατηυλίσαντο παρὰ ταῖς Μού- 
σαις. ἕωθεν οὖν ἀφίκετο πρὸρ αὐτοὺς ᾿ἀνϑεμίων 
36 καὶ Πεισίας ἄνδρες ἔνδοξοι, Βάκχωνι δὲ τῷ καλῷ 


4 ἴβεων ": ἕλω 11 καὶ Αὐσανδρον (βθὰ ποτηθῃ ρᾶ- 
αἷθ ἀθεϊἀοταίαι) Δυσάνδρας Μαδνὶρίυβ: καὶ λόσανδρον οἵ. 
Ῥ. Ἰδ)ᾶ, Ἰθ2 ΑἜἠἕΨ9ὧ καὶ διὰ τῶν ϑεάτρων ἀλλήλοις συν- 
ἢσα»] τϑοῖθ Ββαροηὺ 34 ἀφίκοντο Μ 


398 ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 


Ὁ λεγομένῳ προσήχοντες καὶ τρόπον τινὰ δι᾽ εὔνοιαν 
ἀμφότεροι τὴν ἐκείνου διαφερόμενοι πρὸς ἀλλήλους. 
ἦν γὰρ ἐν Θεσπιαῖς ἸΙσμηνοδώρα γυνὴ πλούτῳ καὶ 
γένει λαμπρὰ καὶ νὴ Δία τὸν ἄλλον εὔτακτος βίον. 
ἐχήρευσε γὰρ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἄνευ ψόγου, καί- ὅ 
πὲρ οὖσα νέα καὶ ἱκανὴ τὸ εἶδος. τῷ δὲ Βάκχωνι 
φίλης ὄντι καὶ συνήϑους γυναικὸς υἱῷ πράττουσα 
γάμον κόρης κατὰ γένος προσηκούσης ἐκ τοῦ συμ- 
παρεῖναι καὶ διαλέγεσθαι πολλάκις ἔπαϑε πρὸς τὸ 
μειράκιον αὐτή" καὶ λόγους φιλανθρώπους ἀκού- τὸ 
ουσα καὶ λέγουσα περὶ αὐτοῦ καὶ πλῆϑος ὁρῶσα 
γενναίων ἐραστῶν εἰς τὸ ἐρᾶν προήχϑη καὶ διενο- 

Ἑ εἴτο μηδὲν ποιεῖν ἀγεννές, ἀλλὰ γημαμένη φανε- 
φῶς συγκαταζῆν τῷ Βάκχωνι. παραδόξου δὲ τοῦ 
πράγματος αὐτοῦ φανέντος, ἥ γε μήτηρ ὑφεωρᾶτο 
τὸ βάρος τοῦ οἴκου καὶ τὸν ὄγκον ὡς οὐ κατὰ τὸν 
ἐραστήν" τινὲς δὲ καὶ συγκυνηγοὶ τῷ μὴ καϑ’ ἦλι- 
κίαν τῆρ Ἰσμηνοδώρας δεδιττόμενοι τὸν Βάκχωνα 
καὶ σκώπτοντες ἐργωδέστεροι τῶν ἀπὸ σπουδῆς 
ἐνισταμένων ἦσαν ἀνταγωνισταὶ πρὸς τὸν γάμον. 530 
ἠδεῖτο γὰρ ἔφηβος ἔτ᾽ ὧν χήρᾳ συνοικεῖν" οὐ μὴν 

Ρ ἀλλὰ τοὺς ἄλλους ἐάσας παρεχώρησε τῷ Πεισίᾳ καὶ 
τῷ ᾿Ανϑεμίωνι βουλεύσασθαι τὸ συμφέρον, ὧν ὁ 
μὲν ἀνεψιὸς αὐτοῦ ἦν πρεσβύτερος, ὁ δὲ Πεισίας 
αὐστηρότατος τῶν ἐραστῶν' διὸ καὶ πρὸς τὸν γά- 55 
μὸν ἀντέπραττε καὶ καϑήπτετο τοῦ ᾿ἀνϑεμίωνος ὡς 


δι 


δ": ἐχήρωσε 9. ἔπαθέ τι Γ 16 αὐτοῦ] αὐτοῖς Τὶ 
γε δι τὸ 94 ἦν αὐτοῦ δι ἀοϊοπάσπι αὐτοῦν 
πρεσβύτατος Βὶ 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 899 


προϊεμένου τῇ Ἰσμηνοδώρᾳ τὸ μειράκιον. ὁ δ᾽ 
ἐκεῖνον οὐκ ὀρθῶς ἔλεγε ποιεῖν, ἀλλὰ τἄλλα χρη- 
στὸν ὄντα μιμεῖσϑαι τοὺς φαύλους ἐραστὰς οἴκου 
καὶ γάμου καὶ πραγμάτων μεγάλων ἀποστεροῦντα 

πτὸν φίλον, ὅπως ἄϑικτος αὐτῷ καὶ νεαρὸς ἀποδύ- 
οἰτὸ πλεῖστον χρόνον ἐν ταῖς παλαίστραις. 

8. Ἵν’ οὖν μὴ παροξύνοντες ἀλλήλους κατὰ μι- 1ῦ0 
κρὸν εἰς ὀργὴν προαγάγοιεν, ὥσπερ διαιτητὰς ἑλό- 
μενοι καὶ βραβευτὰς τὸν πατέρα καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ 

1 παρεγένοντο᾽ καὶ τῶν ἄλλων φίλων οἷον ἐκ παρα- 
σκευῆς τῷ μὲν ὃ Δαφναῖος παρῆν τῷ δ᾽ ὁ Πρω- 
τογένης᾽ ἀλλ᾽ οὗτος μὲν ἀνέδην ἔλεγε κακῶς τὴν 
Ἰσμηνοδώραν' ὃ δὲ Δαφναῖος “ὦ Ἡράκλεις᾽ ἔφη 
“τί οὐκ ἄν τις προσδοχήσειεν, εἰ καὶ Πρωτογένης 

τ. Ἔρωτι πολεμήσων πάρεστιν ᾧ καὶ παιδιὰ πᾶσα καὶ 
σπουδὴ περὶ [Ἔρωτα καὶ δι’ Ἔρωτος, 

«λήϑη μὲν λόγων λήϑη δὲ πάτρας; Β 
οὐχ ὡς τῷ Δαΐῳ πέντε μόνον ἡμερῶν ἀπέχοντι τῆς 
πατρίδος; βραδὺς γὰρ ὁ ἐκείνου καὶ χερσαῖος Ἔρως, 

30 ὁ δὲ σὸς ἐκ Κιλικίας ᾿4ϑήναξε 

“λαιψηρὰ κυχλώσας πτερά᾽ 


διαπόντιος πέτεται, τοὺς καλοὺς ἐφορῶν καὶ συμ- 
πλανώμενος. ἀμέλει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐγεγόνει τοιαύτη 
τις αἰτία τῷ Πρωτογένει τῆς ἀποδημίας. 


3.5": τὰ ἄλλα δ αὐτῷ ΤΙιροπίουα: αὐτῶΦΓΛ 16 Χ: 
παιδεία 18 καὶ δι' Ἔρωτα οουϊεοὶ ἴῃ ϑγαῦ. 11 Νβυοκ, 
Ῥ. 88) μὲν] δὲ ΒῈ 18 ἴοτί. ἡμερῶν ὁδὸν 19 Ταῦ. 
Ὠθθαδ: ἐκείνων 31 οὗ Ρ. δῖα 22 πέτεται Αἰμθπβοὺβ 
Ρ. 1668: πέταται 


400 ΑΜΑΤΟΒΙΠΒ, 


4. Γενομένου δὲ γέλωτος, ὃ Πρωτογένης “ἐγὼ 
δέ σοι δοκῶ᾽ εἶπεν “Ἔρωτι νῦν πολεμεῖν, οὐχ ὑπὲρ 
Ἔρωτος διαμάχεσθαι πρὸς ἀκολασίαν καὶ ὕβριν αἰἱ- 
σχίστοις πράγμασι καὶ πάϑεσιν εἰς τὰ κάλλιστα καὶ 
σεμνότατα τῶν ὀνομάτων εἰσβιαξομένην;᾽ καὶ ὁ 

Ὁ Δαφναῖος αἴσχιστα δὲ καλεῖρ᾽ ἔφη 'γάμον καὶ σύν- 
οδον ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἧς οὐ γέγονεν οὐδ᾽ 
ἔστιν ἱερωτέρα κατάξευξιρ;᾽ ᾿ἀλλὰ ταῦτα μέν᾽ εἶπεν 
ὃ Πρωτογένης ᾿ἀναγκαῖα πρὸς γένεσιν ὄντα σεμνύ- 
ψνουσιν οὐ φαύλως οἵ νομοϑέται καὶ κατευλογοῦσι 
πρὸς τοὺς πολλούρ᾽ ἀληϑινοῦ δ᾽ Ἔρωτος οὐδ᾽ ὁτι- 
οὖν τῇ γυναικωνίτιδι μέτεστιν, οὐδ᾽ ἐρᾶν ὑμᾶς 
ἔγωγέ φημι τοὺς γυναιξὶ προσπεπονϑότας ἢ παρ- 
ϑένοις, ὥσπερ οὐδὲ μυῖαι γάλακτος οὐδὲ μέλιτται 

Ῥ κηρίων ἐρῶσιν, οὐδὲ σιτευταὶ καὶ μάγειροι φίλα 
φρονοῦσι πιαίνοντες ὑπὸ σκότῳ μόσχους καὶ ὄρνι- 
ας. ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐπὶ σιτίον ἄγει καὶ ὄψον ἡ φύσις 
μετρίως καὶ ἱκανῶς τὴν ὄρεξιν, ἡ δ᾽ ὑπερβολὴ πά- 
ϑὸος ἐνεργασαμένη λαιμαργία τις ἢ φιλοψία καλεῖ- 
ται" οὕτως ἔνεστι τῇ φύσει τὸ δεῖσϑαι τῆς ἀπ᾽ ἀλ- 
λήλων ἡδονῆς γυναῖκας καὶ ἄνδραρ, τὴν δ᾽ ἐπὶ 
τοῦτο κινοῦσαν ὁρμὴν σφοδρότητι καὶ ῥώμῃ γενο- 
μένην πολλὴν καὶ δυσχάϑεχτον οὐ προσηκόντως 
Ἔρωτα καλοῦσιν. Ἔρως γὰρ εὐφυοῦς καὶ νέας ψυ- 
χῆς ἁψάμενος εἰς ἀρετὴν διὰ φιλίας τελευτᾷ" ταῖς 
δὲ πρὸς γυναῖκας ἐπιϑυμίαιβ ταύταις, ἂν ἄριστα 

18 γυναιξί τι Ηοττποσάθπθβὀ 14 ΒΕ: μυὰ 16 φᾶα 


φρονοῦσι “: φιλοφρονοῦσι 19 Χ: φιλοψυχία 35 ῥύμῃ 
Β,, βϑὰ οἵ. Ρ. 441 ἃ 84 οἵ, Ρ]αὐ, βγτιρ. Ρ. 3188. 


ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 401 


πέσωσιν, ἡδονὴν περίεστι καρποῦσϑαι καὶ ἀπόλαυ- Ἑ 
σιν ὥρας καὶ σώματος, ὡς ἐμαρτύρησεν ᾿Αρίστιππος, 
τῷ κατηγοροῦντι Δαΐδος πρὸς αὐτὸν ὡς οὐ φιλού- 
σης ἀποχρινάμενος, ὅτι καὶ τὸν οἶνον οἴεται καὶ 
ὅτὸν ἰχϑὺν μὴ φιλεῖν αὐτόν, ἀλλ᾽ ἡδέως ἑκατέρῳ 
χρῆται" τέλος γὰρ ἐπιθυμίας ἡδονὴ καὶ ἀπόλαυσις. 
Ἔρως δὲ προσδοχίαν φιλίας ἀποβαλὼν οὐκ ἐθέλει 
παραμένειν οὐδὲ ϑεραπεύειν ἐφ’ ὥρᾳ τὸ λυποῦν 
καὶ ἀκμάξον, εἰ καρπὸν ἤϑους οἰκεῖον εἰς φιλίαν 
10 καὶ ἀρετὴν οὐκ ἀποδίδωσιν. ἀκούεις δέ τινος τρα- 
γικοῦ γαμέτου λέγοντος πρὸς τὴν γυναῖκα 
“μισεῖς; ἐγὼ δὲ ῥαδίως μισήσομαι, Ρ 
πρὸς κέρδος ἕλκων τὴν ἐμὴν ἀτιμίαν. 
τούτου γὰρ οὐδέν ἐστιν ἐρωτικώτερος ὃ μὴ διὰ κέρ- 
16 δος ἀλλ᾽ ἀφροδισίων ἕνεκα καὶ συνουσίας ὑπομέ- 
νῶν γυναῖκα μοχϑηρὰν καὶ ἄστοργον᾽ ὥσπερ Στρα- 
τοκλεῖ τῷ ῥήτορι Φιλιππίδης ὃ κωμικὸς ἐπεγγελῶν 
ἐποίησεν 
᾿ἀποστρεφομένης τὴν κορυφὴν φιλεῖς μόλιρ.᾽ 
30 δἰ δ᾽ οὖν καὶ τοῦτο τὸ πάϑος δεῖ καλεῖν Ἔρωτα, 
θῆλυν καὶ νόϑον ὥσπερ εἰς Κυνόσαργες συντε- 
λοῦντα τὴν γυναικωνῖτιν' μᾶλλον δ᾽ ὥσπερ ἀετόν 
τινα λέγουσι γνήσιον καὶ ὀρεινόν, ὃν Ὅμηρος ἱμέ- 161 


, 3. ᾿Αρέίστιππος] οἵ, ΜΌΠΔΟΙ, 3 Ρ. 408. φαΐ Βοο ἐθδέίιηο- 
το ΟἸμΐββο ταυ]έδ 8]18. οοπροβαὶ 8 λυποῦν] ἀνθοῦν Ἐ.. 
λοιπὸν ὙΠΟ ΘἸτδππυθ, αὐχοῦν 15 Ναυοκ. Ρ. 916 
14. ἐρωτικώτερον ΒΕ 1Ὁ ΚΟΟΚ. 8 Ρ.810 Ὡ9[Ὡἐ 1 ϑῆλυν 
δεῖ καλεῖν Β. Μαϊΐίπι καλῶμεν Ἔρωτα ϑῆλυν 88 ὄρειον 
Ἡθτνογάθπυβ Ὅμηρος] ὦ 362 

ῬΙπίατον! Μότδηκ. ΨοΪ. ΙΥ͂. 26 


402 ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 


λανα᾽ καί 'ϑηρευτήν᾽ προσεῖπεν" ἄλλα δὲ γένη νόϑων 
ἐστὶν ἰχϑῦς περὶ ἕλη καὶ ὄρνιϑας ἀργοὺς λαμβα- 
νόντων, ἀπορούμενοι δὲ πολλάκις ἀναφϑέγγονταί τι 
λιμῶδερ καὶ ὀδυρτικόν" οὕτως εἷς Ἔρως ὁ γνήσιος 
ὁ παιδικόᾳ ἐστιν, οὐ ᾿πόϑῳ στίλβων᾽, ὡς ἔφη τὸν 
παρϑένιον ᾿Αναχρέων, οὐδέ ἱμύρων ἀνάπλεως καὶ 
γεγανωμένος", ἀλλὰ λιτὸν αὐτὸν ὄψει καὶ ἄϑρυπτον 
ἐν σχολαῖς φιλοσόφοις ἤ που περὶ γυμνάσια καὶ 
παλαίστρας περὶ ϑήραν νέων ὀξὺ μάλα καὶ γενναῖον 
ἐγκελευόμενον πρὸς ἀρετὴν τοῖς ἀξίοις ἐπιμελείας. 
τὸν δ᾽ ὑγρὸν τοῦτον καὶ οἰκουρὸν ἐν κόλποις δια- 
Β τρίβοντα καὶ κλινιδίοις γυναικῶν ἀεὶ διώκοντα τὰ 
μαλθακὰ καὶ ϑρυπτόμενον ἡδοναῖς ἀνάνδροις καὶ 
ἀφίλοις καὶ ἀνενθουσιάστοις καταβάλλειν ἄξιον, ὡς 
καὶ Σόλων κατέβαλε" δούλοις μὲν γὰρ ἐρᾶν ἀρρένων 
παίδων ἀπεῖπε καὶ ξηραλοιφεῖν, χρῆσϑαι δὲ συνουσίαις 
γυναικῶν οὐκ ἐκώλυσε᾽ καλὸν γὰρ ἡ φιλία καὶ ἀστεῖον, 
ἡ δ᾽ ἡδονὴ κοινὸν κἀνελεύϑερον. ὅϑεν οὐ δούλων 
ἐρᾶν παίδων ἐλευϑθέριόν ἐστιν οὐδ᾽ ἀστεῖον" οὐ συν- 
οὐσίας γὰρ οὗτος ὁ ἔρως, καϑάπερ τῶν γυναικῶν. 
ὅ. Ἔτι δὲ πλείονα λέγειν προϑυμουμένου τοῦ 
Πρωτογένους, ἀντικρούσας ὃ Ζαφναῖος “εὖ γε νὴ 
4 ἔφη 'τοῦ Σόλωνος ἐμνήσϑης καὶ χρηστέον αὐτῷ 
γνώμονι τοῦ ἐρωτικοῦ ἀνδρός, 
Ο ἔσθ᾽ ἥβης ἐρατοῖσιν ἐπ᾽ ἄνϑεσι παιδοφιλήσῃ 
μηρῶν ἱμείρων καὶ γλυκεροῦ στόματος. 


ὁ ᾿ἀνακρέων] Βοτρί. 8 Ρ. 38 ὀ 18": καὶ ἀνελεύθερον 
δ, δοῦλον ΒΕ; 19 οὐ συνουσίας Τιεομίοαβ: οὐσία 
30 τῶΨ»] ὁ τῶν 36 ΒοΙρκ. 3 Ρ. ὅ0 ἔσθ᾽ ὅς ϑ᾽ Βὶ 
36 ἱμείρων] οπι, Β ἘΣ 


το 


15 


30 


35 


ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 408 


πρόσλαβε δὲ τῷ Σόλωνι καὶ τὸν Αἰσχύλον λέ- 
γοντα 
σέβας δὲ μηρῶν ἁγνὸν οὐκ ἐπῃδέσω, 
ὦ δυσχάριστε τῶν πυχνῶν φιλημάτων’ 

5 ἕτεροι μὲν γὰρ καταγελῶσιν αὐτῶν, εἰ καϑάπερ ϑύ- 
τὰς καὶ μάντεις εἰς τὰ μηρία καὶ τὴν ὀσφὺν ἀπο- 
βλέπειν τοὺς ἐραστὰς κελεύουσιν᾽ ἐγὼ δὲ παμμέγε- 
ϑες τοῦτο ποιοῦμαι σημεῖον ὑπὲρ τῶν γυναικῶν" 
εἰ γὰρ ἡ παρὰ φύσιν ὁμιλία πρὸς ἄρρενας οὐκ ἀν- 

το αἱρεῖ τὴν ἐρωτικὴν εὔνοιαν οὐδὲ βλάπτει, πολὺ Ὁ 
μᾶλλον εἰκός ἐστι τὸν γυναικῶν ἢ ἀνδρῶν ἔρωτα 
τῇ φύσει χρώμενον εἰς φιλίαν διὰ χάριτος ἐξικνεῖ- 
σϑαι. χάρις γὰρ οὖν, ὦ Πρωτόγενες, ἡ τοῦ ϑήλεος 
ὕπειξις τῷ ἄρρενι κέκληται πρὸς τῶν παλαιῶν" ὡς 

τ καὶ Πίνδαρος ἔφη τὸν Ἥφαιστον ᾿ἄνευ χαρίτων᾽ 
ἐκ τῆς Ἥρας γενέσϑαι" καὶ τὴν οὔπω γάμων ἔχου- 
σαν ὥραν ἡ Σαπφὼ προσαγορεύουσα φησίν, ὅτι 

'σμίκρα μοι πάις ἔμμεν ἐφαίνεο κἄχαρις᾽. 
ὃ δ᾽ Ἡρακλῆς ὑπό τινος ἐρωτᾶται, 

30 “βίᾳ δ᾽ ἔπραξας χάριτας ἢ πείσας κόρην᾽: 

ἡ δ᾽ ἀπὸ τῶν ἀρρένων ἀκόντων μὲν μετὰ βίας γενο- Β 

μένη καὶ λεηλασίας, ἂν δ᾽ ἑκουσίως, σὺν μαλακίᾳ 

8 Νδυοκ. Ρ. 44 ἁγνὸν] δοοθββίὁ εχ Αἰμθι, Ρ. 6026 

οὐκ ἐπῃδέσω ἰάοτα: οὐ κατηδέσω 4 πυκνῶν ἰᾶθτα: πικρῶν 

11 τὸν Μ: τῶν ἢ] ἢ τὸν Ἠοτποτάθππα 16 Πίνδαρος] 

Ῥγίέμ. 3, 45 18. ὁπ). Βευρκίυβ (8 Ρ. 101): σμικρά μοι παῖ 

ἔβμεναι φαίνεαι 30 Ναῦοκ. ν᾽ 916 δ᾽ ἥπραξας Ἔ: δὲ 
πράξας 41 μὲν μετὰ Ἡ: μετὰ γενομένη Ἰᾶθται λεγο- 


νη 
26" 


404 ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 


καὶ ϑηλύτητι, 'βαίνεσϑαι᾽ κατὰ Πλάτωνα ἱνόμῳ τε- 
τράποδος καὶ παιδοσπορεῖσϑαι᾽ παρὰ φύσιν ἐνδιδόν- 
των, ἄχαρις χάρις παντάπασι καὶ ἀσχήμων καὶ ἀνα- 
φρόδιτος. ὅϑεν, οἶμαι, καὶ ὁ Σόλων ἐκεῖνα μὲν 
ἔγραψε νέος ὧν ἔτι καί 'σπέρματος πολλοῦ μεστός᾽ 
ὡς ὃ Πλάτων φησί: ταυτὶ δὲ πρεσβύτης γενόμενος 
“ἔργα δὲ Κυπρογενοῦς νῦν μοι φίλα καὶ Διονύσου 
καὶ Μουσέων, ἃ τίϑησ᾽ ἀνδράσιν εὐφροσύνας" 
ὥσπερ ἐκ ξάλης καὶ χειμῶνος καὶ τῶν παιδικῶν ἐρώ- 
τῶν ἔν τινι γαλήνῃ τῇ περὶ γάμον καὶ φιλοσοφίαν 
Ε ϑέμενος τὸν βίον. εἰ μὲν οὖν τἀληϑὲς σκοποῦμεν, 
ὦ Πρωτόγενες, ἕν καὶ ταὐτόν ἐστι πρὸς παῖδας καὶ 
γυναῖκας πάϑος τὸ τῶν ᾿Ερώτων" εἰ δὲ βούλοιο φι- 
λονεικῶν διαιρεῖν, οὐ μέτρι᾽ ἂν δόξειε ποιεῖν ὁ παι- 
δικὸς οὗτορ, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὀψὲ γεγονὼς καὶ παρ᾽ ὥραν 
τῷ βίῳ νόϑος καὶ σκότιος ἐξελαύνειν τὸν γνήσιον 
Ἔρωτα καὶ πρεσβύτερον. ἐχϑὲς γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ 
πρῴην μετὰ τὰς ἀποδύσεις καὶ ἀπογυμνώσεις τῶν 
νέων παραδὺς εἰς τὰ γυμνάσια καὶ προσανατριβό- 
μενος ἡσυχῆ καὶ προσεμβαλών, εἶτα κατὰ μικρὸν ἐν 
ταῖς παλαίστραις πτεροφυήσας οὐκέτι καϑεκτός 
108 ἐστιν, ἀλλὰ λοιδορεῖ καὶ προπηλακίξει τὸν γαμή- 
λιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίας τῷ ϑνητῷ 
1 Πλάτωνα] Ῥμαθάᾶτ. Ρ. 3606. 8 χάρις υἀᾶ, Ὑ͵ΊΠΟΚΘΕ]- 
πιβηπυδ 5ρὰ αὐΐο ἄχαρις, 6 ΠΙάτων] ἀδ Τομᾷ. Ρ. 8890 
Ἰ οἵ. Βοιρκ. 2 Ρ. δ 8 τύέθησιν ΒΕ 9 καὶ τῶν παι- 
δικῶν] ἰ. 6. οὕτω καὶ ἐκ τῶν παιδικῶν οἴ, ῬΙὲ. Ε6ρ. Ρ. 491 ἃ 
11 τἀληϑὲς ": τὸ ἀληϑὲς 14 μέτρι᾽ ἂν ": μέτρια 


18 ὁπ. Μ: ἐξελαύνει 19 παραδοὺς ΒῈ 30 προσεγκα- 
λῶν ἴϊάθτα, ἀπο ἕοτέ. προσαικάλλων 


30 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 405 


γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν φύσιν εὐθὺς ἐξανά- 
πτοντὰ διὰ τῶν γενέσεων. οὗτος δ᾽ ἀρνεῖται τὴν 
ἡδονήν" αἰσχύνεται γὰρ καὶ φοβεῖται. δεῖ δέ τινος 
εὐπρεπείας ἁπτομένῳ καλῶν καὶ ὡραίων" πρόφασις 
5 οὖν φιλία καὶ ἀρετή. κονίεται δὲ καὶ ψυχρολουτεῖ 
καὶ τὰς ὀφρῦς αἴρει καὶ φιλοσοφεῖν φησι καὶ σω- 
φρονεῖν ἔξω διὰ τὸν νόμον᾽ εἶτα νύκτωρ καὶ καϑ᾽ 
ἡσυχίαν 
'γλυχεῖ᾽ ὀπώρα φύλακος ἐκλελοιπότος.᾽ 


1ὸ δἐ δ᾽, ὥς φησι Πρωτογένης, οὐκ ἔστιν ἀφροδισίων 
παιδικῶν κοινωνία, πῶς Ἔρως ἔστιν ᾿άφροδίτης μὴ Β 
παρούσης, ἣν εἴληχε ϑεραπεύειν ἐκ ϑεῶν καὶ περι- 
ἕπειν, τιμῆς τε μετέχειν καὶ δυνάμεως ὅσον ἐκείνη 
δίδωσιν; εἰ δ᾽ ἔστι τις Ἔρως χωρὶς ᾿Αφροδίτης, ὥσ- 
1ὸπὲρ μέϑη χωρὶς οἴνου πρὸς σύκινον πῶμα καὶ κρί- 
ϑινον, ἄκαρπον αὐτοῦ καὶ ἀτελὲς τὸ ταραχτικόν 
ἐστι καὶ πλήσμιον καὶ ἁψίκορον.᾽ 
6. “εγομένων τούτων ὁ Πεισίας ἦν δῆλος ἀγα- 
ναχκτῶν καὶ παροξυνόμενος ἐπὶ τὸν Ζαφναῖον" μι- 
39 κρὸν δ᾽ αὐτοῦ καταλιπόντος “ὦ Ηράκλεις᾽ ἔφη 'τῆς 
εὐχερείας καὶ ϑρασύτητος᾽ ἀνθρώπους ὁμολογοῦν- 
τὰς ὥσπερ οἱ κύνες ἐκ τῶν μορίων συνηρτῆσϑαι α 
πρὸς τὸ ϑῆλυ μεοϑιστάναι καὶ μετοικίξειν τὸν ϑεὸν 
ἐκ γυμνασίων καὶ περιπάτων καὶ τῆς ἐν ἡλίῳ κα- 
35 ϑαρᾶς καὶ ἀναπεπταμένης διατριβῆς εἰς ματρυλεῖα 
1 εὐθὺς] αὖϑις Βὶ 9 Νδῦοκ, Ρ. 916. Κοοκ. 8 Ρ. 614 
γιυκεῖα Ἰἰδτὶ 11 ἀκοινωνία ἰάορταῃ 16 προσίκυνον ΒΒ 


ἦν. 5: πόμα 30 διαλιπόντος Ἠοτπογάθπυβ 25 τῶν 
Ῥαθθηθταβ 86 οἵ, ΚοΟΚ. ὃ Ρ. 460 


406 ἈΜΑΤΟΒΙΤΒ. 


καὶ κοπίδας καὶ φάρμακα καὶ μαγεύματα καϑειρ- 

γνύμενον ἀκολάστων γυναικῶν" ἐπεὶ ταῖς γε σώ- 

φροσιν οὔτ᾽ ἐρᾶν οὔτ᾽ ἐρᾶσϑαι δήπου προσῆκόν 

ἐστιν’ ἐνταῦϑα μέντοι καὶ ὁ πατὴρ ἔφη τοῦ Πρω- 

τογένους ἐπιλαβέσϑαι καὶ εἰπεῖν 5 
“τόδ᾽ ἐξοπλίξει τοὔπος ᾿Δργεῖον λεών; 


καὶ νὴ Δία Ζαφναίῳ συνδίκους ἡμᾶς προστίϑησιν 
οὐ μετριάξων ὁ Πεισίας, ἀλλὰ τοῖς γάμοις ἀνέρα- 
στον ἐπάγων καὶ ἄμοιρον ἐνθέου φιλίας κοινωνίαν, 
ἣν τῆς ἐρωτικῆς πειϑοῦς καὶ χάριτος ἀπολιπούσης 
μονονοὺ ξυγοῖς καὶ χαλινοῖς ὑπ᾽ αἰσχύνης καὶ φό- 
βου μάλα μόλις συνεχομένην ὁρῶμεν. καὶ ὃ Πει- 
σίας ἐμοὶ μέν᾽ εἶπεν ᾿ὀλίγον μέλει τοῦ λόγου" Δαφ- 
ναῖον δ᾽ ὁρῶ ταὐτὸν πάσχοντα τῷ χαλκῷ" καὶ γὰρ 
ἐχεῖνος οὐχ οὕτως ὑπὸ τοῦ πυρός, ὡς ὑπὸ τοῦ τ6 
πεπυρωμένου χαλκοῦ καὶ ῥέοντος, ἂν ἐπιχέῃ τις, 
ἀνατήκεται καὶ ῥεῖ συνεξυγραινόμενος" καὶ τοῦτον 
οὐκ ἐνοχλεῖ τὸ Μυσάνδρας κάλλος, ἀλλὰ συνδιακε- 
ἵνῳ καὶ γέμοντι πυρὸς ἤδη πολὺν χρόνον πλη- 
σιάξων καὶ ἁπτόμενος ἀναπίμπλαται" καὶ δῆλός ἐστιν, 50 
εἰ μὴ ταχὺ φύγοι πρὸς ἡμᾶς, συντακησόμενος. ἀλλ᾽ 
ὁρῶ᾽ εἶπε 'ἱγιγνόμενον ὅπερ ἂν μάλιστα σπουδάσειεν 
᾿Αἀνϑεμίων, προσκρούοντα τοῖς δικασταῖς καὶ ἐμαυ- 
τόν, ὥστε παύομαι. καὶ ὁ ᾿Ανϑεμίων ᾿ὥνησας᾽ εἷ- 
πεν ὡς ἔδει γ᾽ ἀπ’ ἀρχῆς λέγειν τι πρὸς τὴν ὑπό- 55 
ϑεσιν; 
5. αμας Ρ. 916 14 δὲὴ δὴ ΒΕ 18 συρδιακεια- 


Ἀομμένῳ Ἰἰάραι τὸ ἤδη Ἀπ ὄνον Ὑ7: χρύνον ὁ 
ααῆαι ἂν μὴ ταῦ ω τούν 


5 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 401 


1. ᾿Δέγω τοίνυν᾽ ὁ Πεισίαβ ἔφη 'προκηρύξας 
ἐμοῦ. γ᾽ ἕνεκα πάσαις γυναιξὶν ἂν ἐραστήν, ὅτι τῆς 
γυναικὸς ὁ πλοῦτός ἐστι φυλακτέος τῷ νεανίσχῳ, 
μὴ συμμίξαντες αὐτὸν ὄγκῳ καὶ βάρει τοσούτῳ λά- 

δϑωμὲν ὥσπερ ἐν χαλκῷ κασσίτερον ἀφανίσαντες. 
μέγα γὰρ ἂν ἐλαφρᾷ καὶ λιτῇ γυναικὶ μειρακίου 
συνελϑόντος εἰς ταὐτὸν ἡ κρᾶσις οἴνου δίκην ἐπι- Ἐ 
κρατήσῃ᾽ ταύτην δ᾽ ὁρῶμεν ἄρχειν καὶ κρατεῖν δο- 
κοῦσαν" οὐ γὰρ ἂν ἀπορρίψασα δόξας καὶ γένη τη- 

1ο λικαῦτα καὶ πλούτους ἐμνᾶτο μειράκιον ἐκ χλαμύδος, 
ἔτι παιδαγωγεῖσϑαι δεόμενον. ὅϑεν οἵ νοῦν ἔχοντες 
αὐτοὶ προΐενται καὶ περικόπτουσιν ὥσπερ ὠκύπτερα 
τῶν γυναικῶν τὰ περιττὰ χρήματα, τρυφὰς ἐμποι- 
οὔντα καὶ χαυνότητας ἀβεβαίους καὶ κενάς, ὑφ᾽ ὧν 

15 ἐπαιρόμεναι πολλάκις ἀποπέτονται" κἂν μένωσι, 'χρυ- Ἰδδ 
σαῖς᾽ ὥσπερ ἐν Αἰθιοπίᾳ 'πέδαις δεδέσϑαι᾽ βέλτιον 
ἢ πλούτῳ γυναικός.᾽ 

8. ἝἙ κεῖνο δ᾽ οὐ λέγεις᾽ ὁ Πρωτογένης εἶπεν 
ὅτι κινδυνεύομεν ἀναστρέφειν ἀτόπως καὶ γελοίως 

39 τὸν Ἡσίοδον, ἂν ἐκείνου λέγοντος 


“μήτε τριηχόντων ἐτέων μάλα πόλλ᾽ ἀπολείπων 





408 ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 


μήτ᾽ ἐπιϑεὶς μάλα πολλά" γάμος δέ τοι ὥριος οὗτος" 

ἡ δὲ γυνὴ τέτορ᾽ ἡβώοι, πέμπτῳ δὲ γαμοῖτο 
σχεδὸν ἡμεῖς ἔτεσι τοσούτοις γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ, 
καϑαπερεὶ φοίνικας ἢ σῦκ᾽ ἐρινεοῖς, ὄμφακα καὶ 

Β ἄωρον ἄνδρα περιάψωμεν. ἐρᾶται γὰρ αὐτοῦ νὴ δ 
“Δία καὶ κάεται" τίς οὖν ὃ κωλύων ἐστὶ κωμάξειν 
ἐπὶ ϑύρας, ἄδειν τὸ παρακλαυσίϑυρον, ἀναδεῖν τὰ 
εἰκόνια, παγκρατιάξειν πρὸς τοὺς ἀντεραστάς; ταῦτα 
γὰρ ἐρωτικά" καὶ καϑείσϑω τὰς ὀφρῦς καὶ παυσά- 
σϑω τρυφῶσα, σχῆμα λαβοῦσα τῶν τοῦ πάϑους οἷ- τὸ 
κείων. εἰ δ᾽ αἰσχύνεται καὶ σωφρονεῖ, κοσμίως 
οἴκοι καϑήσϑω περιμένουσα τοὺς μνωμένους καὶ 
σπουδάζοντας. ἐρᾶν δὲ φάσκουσαν γυναῖκα φυγεῖν 
τις ἂν ἔχοι καὶ βδελυχϑείη, μήτι γὲ λάβοι γάμου 
ποιησάμενος ἀρχὴν τὴν τοιαύτην ἀκρασίαν. 15 
9. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πρωτογένους, 'δρᾷρ᾽ εἷ- 
πεν ὃ πατήρ “ὦ ᾿Ανϑεμίων, ὅτι πάλιν κοινὴν ποι- 
οὔσι τὴν ὑπόϑεσιν καὶ τὸν λόγον ἀναγκαῖον ἡμῖν 
τοῖς οὐκ ἀρνουμένοις οὐδὲ φεύγουσι τοῦ περὶ γά- 
μὸν Ἔρωτος εἶναι χορευταῖς;᾽ 'καὶ ναὶ μὰ ΔΙ᾽ εἷ- το 
πὲν ὁ ᾿Ανϑεμίων: 'ἄμυν᾽ οὖν διὰ πλειόνων νῦν 
αὐτὸς ἐρῶν" ἔτι δὲ τῷ πλούτῳ βοήϑησον, ᾧ μάλιστα 
δεδίττεται Πεισίας ἡμᾶς. “τί δ᾽’ εἶπεν ὃ πατὴρ 


Ω 


8 ἔτεσι Β;: οὗτος 4 θη. Ὑ: καϑάπερ οἵ ἱβ. σῦκα 
ἐρινεοῖς ὄμφα ΚΑ Ξυρρ]ονὶ: σύκα 10 ΒΕ 18 Β οἵ, βγη. 
9. καϑείσϑω τὰς Ὀυθρηθτιθ: καϑὸ αἴσϑηται 10 σχῆμα 
Ἐπιροτίαδ: καὶ σχῆμα 193 κεκαϑήσθω ΒΒ 19 φεύγουσι 
Β: φεύγειν 90 καὶ] ταβ!!τη ναί 231 ἄμυν᾽ οὖν ": ἀμύ- 
ψεὶ Ὡ2 αὐτὸς ἐρῶν" ἔτι δὲ Ἢ: αὐτοὺς ἐρᾶν᾽ εἰ δὲ 
ἰάθτα: βοηϑήσων 


ἈΜΑΤΟΒΠΙΙΒ. 409 


“οὐκ ἂν ἔγκλημα γένοιτο γυναικός, εἰ δι’ ἔρωτα καὶ 
πλοῦτον ἀπορρίψομεν ᾿Ισμηνοδώραν; βαρεῖα γὰρ καὶ 
πλουσία" τί δ᾽ εἰ καλὴ καὶ νέα; τί δ᾽ εἰ γένει σο- 
βαρὰ καὶ ἔνδοξος; αἱ δὲ σώφρονες οὐδὲ αὐστηρὸν 
5 καὶ κατεγνυπωμένον ἐπαχϑὲς ἢ" καὶ δυσκαρτέρη- 
τον ἔχουσι, καὶ ποινὰς καλοῦσιν αὐτὰς καὶ τοῖς ἀν- 
δράσιν ὀργιξομένας, ὅτι σωφρονοῦσιν; ἄρ᾽ οὖν κρά- Ὁ 
τιστον ἐξ ἀγορᾶς γαμεῖν ᾿Αβρότονόν τινα Θρῇσσαν 
. ἢ Βακχίδα Μιλησίαν ἀνέγγυον ἐπαγομένην δι’ ὠνῆς 
τὸ καὶ καταχυσμάτων; ἀλλὰ καὶ ταύταις ἴσμεν οὐκ ὀλί- 
γους αἴσχιστα δουλεύσανταρ. αὐλητρίδες δὲ Σάμιαι 
καὶ ὀρχηστρίδες, ᾿Αφιστονίκα καὶ τύμπανον ἔχουσ᾽ 
Οἰνάνϑη καὶ ᾿4γαϑόκλεια διαδήμασι βασιλέων ἐπέ- 
βησαν. ἡ δὲ Σύρα Σεμίραμις οἰκότριβος μὲν ἦν 
16 βασιλικοῦ ϑεράπαινα παλλακευομένη" Νίνου δὲ τοῦ 
μεγάλου βασιλέως ἐντυχόντος αὐτῇ καὶ στέρξαντος 
οὕτως ἐκράτησε καὶ κατεφρόνησεν, ὥστ᾽ ἀξιῶσαι καὶ 
μίαν ἡμέραν αὐτὴν περιιδεῖν ἐν τῷ ϑρόνῳ καϑεξο- Β 
μένην ἔχουσαν τὸ διάδημα καὶ χρηματίξουσαν. δόν- 
οτος δ᾽ ἐκείνου καὶ κελεύσαντος πάντας ὑπηρετεῖν 
ὥσπερ αὐτῷ καὶ πείϑεσϑαι, μετρίως ἐχρῆτο τοῖς 
πρώτοις ἐπιτάγμασι, πειρωμένη τῶν δορυφόρων" 
ἐπεὶ δ᾽ ἑώρα μηδὲν ἀντιλέγοντας μηδ᾽ ὀκνοῦντας, 


4 καὶ] εἰ Ἐταροτίαβ 8 εἰ -- εἰ Ιιϑοπίουθ: ἡ -- ἡ 

4 οὐδὲ αὐστηρὸν -“- δυσκαρτέρητον] ἴοτί. οὐ τὸ αὐστηρὸν πι- 

χφὸν καὶ κατεγνυπωμένον ἐπαχθὲς δὲ τὸ σεμνὸν καὶ δοσκαφ- 

τέρητον δ ἴθ, ὁτα. Βομποίάθγιβ: κατεγρυπωμένον ἴθ. 180. 
8.Β δ6 ποινὰς Βαβἰϊοοτδίθ: πείνας καὶ] ἀεὶ Ἐτη- 

Ῥοΐαβ 9 ὁτη, ὙΠποκοιτοθπηῦβ: ἔγγοον 10 καταχυσμώ- 

τῶν ἰάθτα: κατεσυμμάτων 18 ἰᾶοτα: ἀγαθοκλία 


410 ἈΜΑΤΟΕΙ͂Β. 


ἐκέλευσε συλλαβεῖν τὸν Νῖνον εἶτα δῆσαι, τέλος δ᾽ 
ἀποκτεῖναι' πραχϑέντων δὲ πάντων, ἐβασίλευσε τῆς 
᾿Ασίας ἐπιφανῶς πολὺν χρόνον. ἡ δὲ Βελεστίχη, 
πρὸς Διός, οὐ βάρβαρον ἐξ ἀγορᾶρ γύναιον, ἧς 
ἱερὰ καὶ ναοὺς ᾿4λεξανδρεῖς ἔχουσιν, ἐπιγράψαντος 5 
δι’ ἔρωτα τοῦ βασιλέως “᾿Αφροδίτης Βελεστίχης᾽; ἡ 
δὲ σύνναος μὲν ἐνταυϑοῖ καὶ συνίερος τοῦ Ἔρωτος, 
ἐν δὲ Δελφοῖς κατάχρυσος ἑστῶσα μετὰ τῶν βασι- 
λέων καὶ βασιλειῶν, ποίᾳ προικὶ τῶν ἐραστῶν ἐκρά- 
τησεν; ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐκεῖνοι δι’ ἀσθένειαν ἑαυτῶν τὸ 
καὶ μαλακίαν ἔλαϑον ἑαυτοὺς γενόμενοι λεία γυ- 
τὐάναικῶν, οὕτω πάλιν ἄδοξοι καὶ πένητερ ἕτεροι 
πλουσίαις γυναιξὶ καὶ λαμπραῖς συνελθόντες οὐ 
διεφϑάρησαν οὐδ᾽ ὑφῆκάν τι τοῦ φρονήματος, ἀλλὰ 
τιμώμενοι καὶ κρατοῦντες μετ᾽ εὐνοίας συγκατεβίω- 15 
σαν. ὃ δὲ συστέλλων τὴν γυναῖκα καὶ συνάγων εἰς 
μικρόν, ὥσπερ δακτύλιον δακτύλων ἰσχνὸς ὧν μὴ 
περιρρυῇ δεδιώς, ὅμοιόρ ἐστι τοῖς ἀποκείρουσι τὰς 
ἵππους εἶτα πρὸς ποταμὸν ἢ λίμνην ἄγουσι: κα- 
ϑορῶσαν γὰρ ἑκάστην τὴν εἰκόνα τῆς ὄψεως ἀκαλλῆ τὸ 
καὶ ἄμορφον, ἀφιέναι τὰ φρυάγματα λέγεται καὶ 
προσδέχεσϑαι τὰς τῶν ὄνων ἐπιβάσεις. πλοῦτον δὲ 
Β γυναικὸς αἱρεῖσϑαι μὲν πρὸ ἀρετῆς ἢ γένους ἀφι- 
λότιμον κἀνελεύϑερον, ἀρετῇ δὲ καὶ γένει προσόντα 


8 ὙΙΠΟΚΘΙταδππαβ: βελεστίη ." ᾿Βελεστίχης ἰδετα: βε 
λεστικῆς 8 δὲ" ἑστῶσα Ὑ: δ᾽ ἑστῶσα 11 ἑαυτοὺς 
ὙΠΟ, Το οἷαβ 180, 6 ΒΕ 8 Β, μι ᾳαυοᾶ 156. ἄδὲ Β ροβὺ 
ἐνόμενοι 11 δακτύλιον δαντύλων ": δακτύλων ἴΌ. 
γαθ8: ἴχνος ὧν οἵ, Υἱέ, Ατίαχ. ο. 1ὅ 830 οὗ Νδυοκ. 
Ῥ. 314. 816 34 Ἐ: καὶ ἀνελεύθερον 


ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 411 


φεύγειν ἀβέλτερον. ὁ μὲν γὰρ ᾿Αντίγονος ὠχυρω- 
μένῳ τὴν Μουνιχίαν τῷ φρουροῦντι γράφων ἐκέ- 
λευε ποιεῖν μὴ μόνον τὸν κλοιὸν ἰσχυρὸν ἀλλὰ καὶ 
τὸν κύνα λεπτόν, ὅπως ὑφαιρῇ τὰς εὐπορίας τῶν 
κ᾽ 4θηναίων" ἀνδρὶ δὲ πλουσίας ἢ καλῆς οὐ προσή- 
κει μηδὲ τὴν γυναῖκα ποιεῖν ἄμορφον ἢ πενιχράν, 
ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἐγκρατείᾳ καὶ φρονήσει καὶ τῷ μηδὲν 
ἐκπεπλῆχϑαι τῶν περὶ ἐκείνην ἴσον παρέχειν καὶ 
ἀδούλωτον, ὥσπερ ἐπὶ ξυγοῦ ῥοπὴν τῷ ἤϑει προσ- 
10 τιϑέντα καὶ βάρος, ὑφ᾽ οὗ κρατεῖται καὶ ἄγεται δι- 
καίως ἅμα καὶ συμφερόντως. καὶ μὴν ἡλικία γὲ 
πρὸς γάμον καὶ ὥρα τὸ τίκτειν ἔχουσα καὶ τὸ γεν- 
νᾶν εὐάρμοστός ἐστιν' ἀκμάξειν δὲ τὴν γυναῖκα 
πυνϑάνομαι, καὶ ἅμα τῷ Πεισίᾳ προσμειδιάσας "οὐ- 
16 δενὸρ γάρ᾽ ἔφη 'τῶν ἀντεραστῶν πρεσβυτέρα οὐδ᾽ 
ἔχει πολιάς, ὥσπερ ἔνιοι τῶν Βάκχωνι προσανα- 
χρωννυμένων. εἰ δ᾽ οὗτοι καϑ᾿ ὥραν ὁμιλοῦσι, 
τί κωλύει κἀκείνην ἐπιμεληϑῆναι τοῦ νεανίσκου 
βέλτιον ἡστινοσοῦν νέας; δύσμικτα γὰρ τὰ νέα καὶ 
30 δυσκέραστα καὶ μόλις ἐν χρόνῳ πολλῷ τὸ φρύαγμα 
καὶ τὴν ὕβριν ἀφίησιν, ἐν ἀρχῇ δὲ κυμαίνει καὶ 
ξυγομαχεῖ καὶ μᾶλλον ἂν Ἔρως ἐγγένηται, καὶ κα- 
ϑάπερ πνεῦμα κυβερνήτου μὴ παρόντος, ἐτάραξε Ὁ 
καὶ συνέχεε τὸν γάμον οὔτ᾽ ἄρχειν δυναμένων οὔτ᾽ 
35 ἄρχεσϑαι βουλομένων. εἰ δ᾽ ἄρχει βρέφους μὲν ἡ 
τίτϑη καὶ παιδὸς ὁ διδάσκαλος ἐφήβου δὲ γυμνα- 
σίαρχος ἐραστὴς δὲ μειρακίου γενομένου δ᾽ ἐν ἡλι- 


Ω 


8.5: μουνυχίαἅν 10 δικαίως ἅμα καὶ ": καὶ ὡς ἅμα 
16 ἔνιαι τῶν Βάκχων ΒῈ ᾿ 


412 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


κίᾳ νόμος καὶ στρατηγὸς οὐδεὶς δ᾽ ἄναρχτος οὐδ᾽ 
αὐτοτελής, τί δεινὸν εἰ γυνὴ νοῦν ἔχουσα πρεσβυ- 
τέρα κυβερνήσει νέου βίον ἀνδρός, ὠφέλιμος μὲν 
οὖσα τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ φιλεῖν καὶ 
προσηνής; τὸ δ᾽ ὅλον’ ἔφη 'χαὶ τὸν Ἡρακλέα Βοι- υ 
Ἑ ὠτοὺς ὄντας ἔδει σέβεσϑαι καὶ μὴ δυσχεραίνειν 
τῷ παρ᾽ ἡλικίαν τοῦ γάμου, γιγνώσκοντας ὅτι κἀ- 
κεῖνος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν ᾿Ιολάῳ συν- 
ᾧκισεν ἑκκαιδεκαέτει τότ᾽ ὄντι τρία καὶ τριάκοντ᾽ 
ἔτη γεγενημένην. ἢ 1ο 
10. Τοιούτων λόγων, ὁ πατὴρ ἔφη, παρόντων 
αὐτοῖς, ἐλϑεῖν τῷ Πεισίᾳ ἑταῖρον ἐκ πόλεως ἵππῳ 
ϑέοντα, πρᾶγμα ϑαυμαστὸν ἀπαγγέλλοντα τετολμη- 
μένον. ἡ γὰρ Ἰσμηνοδώρα, ὡς ἔοικεν, αὐτὸν μὲν 
οὐκ ἀηδῶς ἔχειν οἰομένη τὸν Βάκχωνα πρὸς τὸν τὸ 
γάμον, αἰσχύνεσθαι δὲ τοὺς ἀποτρέποντας, ἔγνω μὴ 
προέσϑαι τὸ μειράκιον. τῶν οὖν φίλων τοὺς μά- 
Β Λιστα τοῖς βίοις νεαροὺς καὶ συνερῶντας αὐτῇ καὶ 
τῶν γυναικῶν τὰς συνήϑεις μεταπεμψαμένη καὶ 
συγκχροτήσασα παρεφύλαττε τὴν ὥραν, ἣν ὁ Βάκχων 30 
ἔϑος εἶχεν ἀπιὼν εἰς παλαίστρας παρὰ τὴν οἰκίαν 
αὐτῆς παρεξιέναι κοσμίως. ὡς οὖν τότε προσῇει 
μετὰ δυεῖν ἢ τριῶν ἑταίρων ἀληλιμμένος, αὐτὴ μὲν 
ἐπὶ τὰς ϑύρας ἀπήντησεν ἡ ᾿Ισμηνοδώρα καὶ τῆς 
χλαμύδος ἔθιγε μόνον, οἱ δὲ φίλοι καλὸν καλῶς ἐν 55 
τῇ χλαμύδι καὶ τῇ διβολίᾳ συναρπάσαντες εἰς τὴν 
οἰκίαν παρήνεγκαν ἀϑρόοι καὶ τὰς ϑύρας εὐθὺς 


19 τῷ "; τοῦ οἵἁ ». 11ὰἃ 30 συγκρατήσασα ΒΕ 


ἈΜΑΤΟΒΙΓΒ. 418 


ἀπέκλεισαν: ἅμα δ᾽ αἱ μὲν γυναῖκες ἔνδον αὐτοῦ 1ὅδ 
τὸ χλαμύδιον ἀφαρπάσασαι περιέβαλον ἱμάτιον νυμ- 
φικόν" οἰκέται δὲ περικύκλῳ δραμόντες ἀνέστεφον 
- ἐλαίᾳ καὶ δάφνῃ τὰς θύρας οὐ μόνον τὰς τῆς Ἰσμη- 
δνοδώρας ἀλλὰ καὶ τὰρ τοῦ Βάκχωνος" ἡ δ᾽ αὐλη- 
τρὶς αὐλοῦσα διεξῆλθε τὸν στενωπόν. τῶν δὲ Θε- 
σπιέων καὶ τῶν ξένων οἵ μὲν ἐγέλων, οἵ δ᾽ ἠγανά- 
κτουν καὶ τοὺς γυμνασιάρχουρ παρώξυνον ἄρχουσι 
γὰρ ἰσχυρῶς τῶν ἐφήβων καὶ προσέχουσι τὸν νοῦν 
1ὸ σφόδρα τοῖς ὑπ᾽ αὐτῶν πραττομένοις. ἦν δὲ λόγος Β 
οὐδεὶς τῶν ἀγωνιξομένων, ἀλλ᾽ ἀφέντες τὸ ϑέατρον 
ἐπὶ τῶν ϑυρῶν τῆς Ἰσμηνοδώρας ἐν λόγοις ἦσαν 
καὶ φιλονεικίαις πρὸς ἀλλήλους. 
11. Ὡς οὖν ὁ τοῦ Πεισίου φίλος ὥσπερ ἐν πο- 
16 λέμῳ προσελάσας τὸν ἵππον αὐτὸ τοῦτο τεταραγμέ- 
Ψνορ εἶπεν, ὅτι Βάκχων᾽ ἥρπακεν Ἰσμηνοδώρα, τὸν 
μὲν Ζεύξιππον ὁ πατὴρ ἔφη γελάσαι καὶ εἰπεῖν, ἅτε 
δὴ καὶ φιλευριπίδην ὄντα, 
πλούτῳ χλιδῶσα ϑνητὰ δ᾽ ὦ γύναι φρονεῖς" 


30 τὸν δὲ Πεισίαν ἀναπηδήσαντα βοᾶν, 'ὦ ϑεοί, τί πέ- 
φας ἔσται τῆς ἀνατρεπούσης τὴν πόλιν ἡμῶν ἐλευ- 
ϑερίας; ἤδη γὰρ εἰς ἀνομίαν τὰ πράγματα διὰ τῆς 
αὐτονομίας βαδίξει" καίτοι γελοῖον ἴσως ἀγανακτεῖν Ο 
περὶ νόμων καὶ δικαίων, ἡ γὰρ φύσις παρανομεῖ- 

35 ται γυναικοχρατουμένη. τί τοιοῦτον ἡ Δῆμνος; ἴω- 
μὲν ἡμεῖς, ἴωμεν᾽ εἶπεν ὅπως καὶ τὸ γυμνάσιον 


8 περικύκλῳ Β.: περὶ κύκλῳ 19 Ναυοῖς, Ρ. 618 
δ᾽ ἃ) δὴ Χ φρόνει Ναυοϊίαβ 88 βαδίξειν ΒΕ 


414 ἈΜΑΤΟΒΙΙΒ. 


ταῖς γυναιξὶ παραδῶμεν καὶ τὸ βουλευτήριον, εἰ 
παντάπασιν ἡ πόλις ἐκνενεύρισται. προάγοντος οὖν 
τοῦ Πεισίου, ὁ μὲν Πρωτογένης οὐκ ἀπελείπετο τὰ 
μὲν συναγανακτῶν τὰ δὲ πραὔνων ἐκεῖνον" ὁ δ᾽ 
᾿ἀνϑεμίων 'νεανικὸν μέν᾽ ἔφη 'τὸ τόλμημα καὶ 4ή- 
μνιον ὡς ἀληθῶς, αὐτοὶ γάρ ἐσμεν, σφόδρ᾽ ἐρώσης 
γυναικός. καὶ ὃ Σώκλαρος ὑπομειδιῶν οἴει γὰρ 
Ὁ ἁρπαγήν ἔφη γεγονέναι καὶ βιασμόν, οὐκ ἀπολό- 
γημα καὶ στρατήγημα τοῦ νεανίσκου νοῦν ἔχοντος, 
ὅτι τὰς τῶν ἐραστῶν ἀγκάλας διαφυγὼν ἐξηυτομό- τὸ 
ληκὲν εἰς χεῖρας καλῆς καὶ πλουσίας γυναικός;᾽ 
“μὴ λέγε ταῦτ᾽ εἶπεν “ὦ Σώκλαρε, μηδ᾽ ὑπονόει 
ἐπὶ Βάκχωνος᾽ ὁ ᾿Ανϑεμίων" καὶ γὰρ εἰ μὴ φύσει 
τὸν τρόπον ἁπλοῦς ἦν καὶ ἀφελής, ἐμέ γ᾽ οὐκ ἂν 
ἀπεκρύψατο, τῶν τ᾽ ἄλλων μεταδιδοὺς ἁπάντων, ἔν τὸ 
τὸ τούτοις ὁρῶν προθυμότατον ὄντα τῆς Ἰσμηνο- 
δώρας βοηϑόν: Ἔρωτι δέ 'ἱμάχεσϑαι χαλεπόν οὐ 
Ἑ 'ϑυμῷ᾽ καϑ’ Ἡράκλειτον" “ὅ, τι γὰρ ἂν ϑελήσῃ, καὶ 
ψυχῆς ὠνεῖται᾽ καὶ χρημάτων καὶ δόξης. ἐπεὶ τί 
κοσμιώτερον ᾿Ισμηνοδώρας ἐν τῇ πόλει; πότε δ᾽ 30 
εἰσῆλθεν ἢ λόγος αἰσχρὸς ἢ πράξεως ὑπόνοια φαύ- 
λης ἔϑιγε τῆς οἰκίαρ; ἀλλ᾽ ἔοικε ϑεία τις ὄντως 
εἰληφέναι τὴν ἄνϑρωπον ἐπίπνοια καὶ κρείττων ἀν- 
ϑρωπίνου λογισμοῦ. 
12. Καὶ ὁ Πεμπτίδης ἐπιγελάσας ᾿ἀμέλει καὶ 1:5 
σώματός τις᾽ ἔφη 'νόσος ἔστιν, ἣν ἱερὰν καλοῦσιν" 
8 6πι. Μ: ἴσμεν 18 ἐπὶ] τρλ!ίπι περὶ δα τι περὶ 


14 γ᾽ οὐκ ἂν] γοῦν ΒΕ. γοῦν οὐχ ἂν ἢ [1ὅ τ᾽ ἄλλων 
ΣΧ: τελῶν 18 ἹΗράκλειτον)] Βγπδίογ. Ὁ. 41 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 41 


οὐδὲν οὖν ἄτοπον, εἰ. καὶ ψυχῆς τὸ μανικώτατον 
πάϑος καὶ μέγιστον ἱερὸν καὶ ϑεῖον ἔνιοι προσαγο- 
φεύουσιν. εἶθ᾽ ὥσπερ ἐν «Αἰγύπτῳ ποτὲ γείτονας 
ἑώρων δύο διαμφισβητοῦντας, ὄφεως προσερπύσαν- Ἐ 
ὅτος εἰς τὴν ὁδόν, ἀμφοτέρων μὲν ἀγαϑὸν δαίμονα 
καλούντων, ἑκατέρου δ᾽ ἔχειν ἀξιοῦντος ὡς ἴδιον" 
οὕτως ὁρῶν ὑμῶν ἄρτι τοὺς μὲν εἰς τὴν ἀνδρωνῖ- 
τιν ἕλκοντας τὸν Ἔρωτα τοὺς δ᾽ εἰς τὴν γυναικω- 
νῖτιν, ὑπερφυὲς καὶ ϑεῖον ἀγαϑόν, οὐκ ἐθαύμαξον, 
10 εἰ τηλικαύτην δύναμιν ἔσχε καὶ τιμὴν τὸ πάϑος, 
οἷς ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ πανταχόϑεν καὶ 
κολούειν, ὑπὸ τούτων αὐξανόμενον καὶ σεμνυνόμε- 
νον. ἄρτι μὲν οὖν ἡσυχίαν ἦγον" ἐν γὰρ ἰδίοις 
μᾶλλον ἢ κοινοῖς ἑώρων τὴν ἀμφισβήτησιν οὖσαν" 
τὸνυνὶ δ᾽ ἀπηλλαγμένος Πεισίου, ἡδέως ἂν ὑμῶν τὅθ 
ἀκούσαιμι πρὸς τί βλέψαντες ἀπεφήναντο τὸν Ἔρωτα 
ϑεὸν οἵ πρῶτοι τοῦτο λέξαντες.᾽ 
18. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πεμπτίδου καὶ τοῦ πα- 
τρὸς ἀρξαμένου τι περὶ τούτων λέγειν, ἕτερος ἧκεν 
30 ἐχ πόλεως, τὸν ᾿Ανϑεμίωνα μεταπεμπομένης τῆς 
ἸΙσμηνοδώρας᾽ ἐπέτεινε γὰρ ἡ ταραχή, καὶ τῶν γυμ- 
νασιάρχων ἦν διαφορά, τοῦ μὲν οἰομένου δεῖν τὸν 
Βάχχωνα ἀπαιτεῖν τοῦ δὲ πολυπραγμονεῖν οὐκ ἐῶν- 
τος. ὃ μὲν οὖν ᾿Ανϑεμίων ἀναστὰς ἐβάδιξεν" ὁ δὲ 
6 πατὴρ τὸν Πεμπτίδην ὀνομαστὶ προσαγορεύσας ἱμε- 
γάλου μοι δοκεῖς ἅπτεσϑαι᾽ εἶπεν 'καὶ παραβόλου 
πράγματος, ὦ Πεμπτίδη, μᾶλλον δ᾽ ὅλως τὰ ἀκίνητα Β 


31 5: γυμνασιαρχῶν 51 τἀκίνηταῦ 


416 ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΠΒ. 


κινεῖν τῆς περὶ ϑεῶν δόξης ἣν ἔχομεν, περὶ ἑκάστου 
λόγον ἀπαιτῶν καὶ ἀπόδειξιν' ἀρκεῖ γὰρ ἡ πάτριος 
καὶ παλαιὰ πίστις, ἧς οὐκ ἔστιν εἰπεῖν οὐδ᾽ ἀνευ- 
φεῖν τεχμήριον ἐναργέστερον 


οὐδ᾽ εἰ δι’ ἄκρας τὸ σοφὸν εὕρηται φρενός, ὁ 


ἀλλ᾽ ἔδρα τις αὕτη καὶ βάσις ὑφεστῶσα κοινὴ πρὸς 
εὐσέβειαν, ἐὰν ἐφ᾽ ἑνὸς ταράττηται καὶ σαλεύηται 
τὸ βέβαιον αὐτῆς καὶ νενομισμένον, ἐπισφαλὴς γί- 
γνεται πᾶσι καὶ ὕποπτος. ἀκούεις δὲ δήπου τὸν 
Ο Εὐριπίδην, ὡς ἐθορυβήϑη ποιησάμενος ἀρχὴν τῆρ τὸ 
“Μελανίππης ἐκείνης, 
“Ζεύς, ὅστις ὁ Ζεύς, οὐ γὰρ οἶδα πλὴν λόγῳ, 


μεταλαβὼν δὲ χορὸν ἄλλον (ἐθάρρει δ᾽ ὡς ἔοικε τῷ 

δράματι γεγραμμένῳ πανηγυρικῶς καὶ περιττῶρ) 

ἤλλαξε τὸν στίχον ὡς νῦν γέγραπται 15 
“Ζεύς, ὡς λέλεκται τῆς ἀληϑείας ὕπο.᾽ 


τί οὖν διαφέρει τὴν περὶ τοῦ Διὸς δόξαν ἢ τῆς 
᾿Αϑηνᾶς ἢ τοῦ Ἔρωτος εἰς ἀμφίβολον τῷ “λόγφ᾽ ϑέ- 
σϑαι ἢ καὶ ἄδηλον; οὐ γὰρ νῦν αἰτεῖ πρῶτον βω- 
μὸν ὃ Ἔρως καὶ ϑυσίαν οὐδ᾽ ἔπηλυς ἔκ τινος βαρ- 50 
βαρικῆς δεισιδαιμονίας, ὥσπερ "άτται τινὲς καὶ 


δ Βατ. Βα. 3093 δι᾽ ἄκρων -- φρενῶν ἰάθια 
18. Ναυοῖ. Ρ, δ10 ὅσεις ὁ Ζεὺς Ἰιοίαιαν (ον. Ὑτοβ. 41) 
18 δὲ χορὸν ϑαυρρίαβ: δι᾽ ἐχϑρὸν δ᾽΄᾽'" .1ἷ τῷ 
δράματι γεγραμμμένῳ πανηγυριχῶς καὶν 'περιττῶς] Ἰοσαϊα 
ΕΥΣΟΟΝ ἰϑυοκκῖτιθ οταῖοι 16 Ναποῖς, Ρ. 611 18 τῷ 
τόν τρρρῖεαῖι δὰ λόγῳ τοτευβ Ἐυτὶρί ἀοὶ (ἴπ, 13) 
ἢ καὶ ἄδηλον] 1. 6. ἢ καὶ εἰς ἄδηλον 


ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 41| 


᾿Αδώνιοι λεγόμενοι, δι’ ἀνδρογύνων καὶ γυναικῶν Ὁ 
παραδύεται κρύφα τιμὰς οὐ προσηκούσας καρπού- 
μένος, ὥστε παρεισγραφῆς δίκην φεύγειν καὶ νο- 
ϑείας τῆς ἐν ϑεοῖρ. ἀλλ᾽ ὅταν ᾿Εμπεδοκλέους ἀκού- 
δ ῃς λέγοντος, ὦ ἑταῖρε, 
"καὶ φιλότης ἐν τοῖσιν ἴση μῆκός τε πλάτος τε, 
τὴν σὺ νόῳ δέρκευ, μηδ᾽ ὄμμασιν ἦσο τεϑηπώς" 
ταῦτ᾽ οἴεσθαι χρὴ λέγεσϑαι περὶ Ἔρωτος" οὐ γάρ 
ἐστιν ὁρατὸς ἀλλὰ δοξαστὸς ἡμῖν ὁ ϑεὸς οὗτος ἐν 
10 τοῖς πάνυ παλαιοῖς" ὧν ἂν περὶ ἑκάστου τεκμήριον 
ἀπαιτῇς, παντὸς ἁπτόμενος ἱεροῦ καὶ παντὶ βωμῷ 
σοφιστικὴν ἐπάγων πεῖραν, οὐδὲν ἀσυκοφάντητον 
οὐδ᾽ ἀβασάνιστον ἀπολείψεις" πόρρω γὰρ οὐκ ἄπειμι 
“τὴν δ᾽ ᾿ἀφροδίτην οὐχ ὁρᾷς ὅση ϑεός;᾽ ΒΕ 
15 ἥδ᾽ ἐστὶν ἡ σπείρουσα καὶ διδοῦσ᾽ ἔρον, 
οὗ πάντες ἐσμὲν οἵ κατὰ χϑόν᾽ ἔκχγονοι.᾽ 


“ξείδωρον᾽ γὰρ αὐτὴν Ἐμπεδοκλῆς “εὔκαρπον δὲ 
Σοφοκλῆς ἐμμελῶς πάνυ καὶ πρεπόντως ὠνόμασαν. 
ἀλλ’ ὅμως τὸ μέγα τοῦτο καὶ ϑαυμαστὸν ᾿ἀφροδί- 
ϑφοτης μὲν ἔργον Ἔρωτος δὲ πάρεργόν ἐστιν ᾿άφρο- 
δίτῃ συμπαρόντος" μὴ συμπαρόντος δὲ κομιδῇ τὸ 
γιγνόμενον ἄξηλον ἀπολείπεται καί 'ἄτιμον κἄφιλον᾽. 
ἀνέραστος γὰρ ὁμιλία καϑάπερ πεῖνα καὶ δίψα πλη- 
σμονὴν ἔχουσα πέρας εἰς οὐδὲν ἐξικνεῖται καλόν" Ἐ 
ὅτι. Βοτρίαδ: ἀδωναῖοι[ἑ 8. κρύφα ΑΙδΐπια: καὶ 
κρύφα μ" ᾿Ἐμκεδοκλέουε] ΜΌΙΙΔΟΝ, 1 Ρ. 8 ἴ σὺ 
Χ: σὺν δέρκευ ΟἸθτηθπβ ΑἸοχ. (ρ. 668 Ροΐϊ 
14. Νβυοκ. ρ. 648 16 Βατ. ΗΙΡΡ. 449. 4δι 18 
κλῆς} Ναυοῖ, Ρ. 810 25 οὗ Αθβοβ. Ομοθρα. 296 
Ῥιαιασο, Μόσαα. ΥΟΙ. ΣΥ͂. 31 





418 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


ἀλλ᾽ ἡ ϑεὸς Ἔρωτι τὸν κόρον ἀφαιροῦσα τῆς ἧδο- 
νῆς φιλότητα ποιεῖ καὶ σύγκρασιν. διὸ Παρμενί- 
δης μὲν ἀποφαίνει τὸν Ἔρωτα τῶν ᾿Αφροδίτης ἔρ- 
γῶν πρεσβύτατον, ἐν τῇ κοσμογονίᾳ γράφων 
πρώτιστον μὲν Ἔρωτα ϑεῶν μητίσατο πάντων. 5 


Ἡσίοδος δὲ φυσικώτερον ἐμοὶ δοκεῖ ποιεῖν Ἔρωτα 
πάντων προγενέστατον, ἵνα πάντα δι’ ἐκεῖνον με- 
τάσχῃ γενέσεως. ἂν οὖν τὸν Ἔρωτα τῶν νενομισ- 
μένων τιμῶν ἐχβάλλωμεν, οὐδ᾽ αἵ τῆς ᾿Αφροδίτης 
τῦϊ κατὰ χώραν μενοῦσιν. οὐδὲ γὰρ τοῦτ᾽ ἔστιν εἰπεῖν, 
ὅτι τῷ μὲν Ἔρωτι λοιδοροῦνταί τινες ἀπέχονται δ᾽ 
ἐκείνης, ἀλλ᾽ ἀπὸ μιᾶς σκηνῆς ἀκούομεν 
Ἔρως γὰρ ἀργὸν κἀπὶ τοιούτοις ἔφυ" 

καὶ πάλιν 

ὦ παῖδες, ἥ τοι Κύπρις οὐ Κύπρις μόνον, 15 

ἀλλ᾽ ἔστι πολλῶν ὀνομάτων ἐπώνυμος. 

ἔστιν μὲν “διδης, ἔστι δ᾽ ἄφϑιτος βία, 

ἔστιν δὲ λύσσα μανιάς" 


ιο. 


ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων ϑεῶν σχεδὸν ἀλοιδόρητος 
οὐδεὶς ἐκπέφευγε τὴν εὐλοιδόρητον ἀμαϑίαν. σκό- 50 
πει δὲ τὸν "άρην καθάπερ ἐν πίνακι χαλκῷ τὴν 


3 Παρμενίδης] ΜΌΘΟΝ. 1 Ρ. 128 γ8. 182 6 Ἡσίοδος] 
ΤΒεορ. 120 τηδηῖτη τὸν Ἔρωτα Ξ9 οὐδ᾽ αἵ ": οὐδὲ 
11 ἀπέχονται δ᾽ ΒομοΙ]οπεῖπβ: ἀλλὰ ἀπέχονται 18 Ναυοῖ. 
Ρ. 466 κἀπὶ Χ: καὶ ἐπὶ 16 Νδυοκ. Ρ. 829 ἢ τοι 
Χύπρις Βιοδαθυε (68, 6): 98 18 [δ αἰτιώνυμος ΒΕ 
18 μανιὰς Ῥοχδοπι: μανίας 80 Μ: ἀλοιδόρητον 


ἈΜΑΤΟΒΙΙΒ. 419. 


ἀντικειμένην ἐκ διαμέτρου τῷ Ἔρωτι χώραν ἔχοντα 
πηλίκας εἴληχε τιμὰς ὑπ᾽ ἀνθρώπων καὶ πάλιν ὅσα 
κακῶς ἀκούει, 
“τυφλὸς γάρ, ὦ γυναῖκες, οὐδ᾽ ὁρῶν "Ἄρης Β 
δ συὸς προσώπῳ πάντα τυρβάξει κακά: 


καί 'μιαιφόνον᾽ Ὅμηρος αὐτὸν καλεῖ καί “ἀλλοπρό- 
σαλλον. ὁ δὲ Χρύσιππος ἐξηγούμενος τοὔνομα τοῦ 
ϑεοῦ κατηγορίαν ποιεῖ καὶ διαβολήν᾽ ἀναιρεῖν γὰρ 
εἶναι τὸν "άρην φησίν, ἀρχὰς διδοὺς τοῖς τὸ μαχη- 
τὸ τικὸν ἐν ἡμῖν καὶ διάφορον καὶ ϑυμοειδὲς "ἄρην 
κεκλῆσϑαι νομίζουσιν. ἕτεροι δ᾽ αὖ φήσουσι τὴν 
᾿Αἀφροδίτην ἐπιθυμίαν εἶναι καὶ τὸν Ἑρμῆν λόγον 
καὶ τέχνας τὰς Μούσας καὶ φρόνησιν τὴν ᾿Αϑηνᾶν. 
δρᾷς δήπου τὸν ὑπολαμβάνοντα βυϑὸν ἡμᾶς ἀϑεό- Ο 
τότητορ, ἂν εἰς πάθη καὶ δυνάμεις καὶ ἀρετὰς δια- 
γφάφωμεν ἕκαστον τῶν ϑεῶν;᾽ 
14. “Ὁρῶ᾽ εἶπεν ὁ Πεμπτίδης “ἀλλ᾽ οὔτε πάϑη 
τοὺς ϑεοὺς ποιεῖν ὅσιον οὔτ᾽ αὖ πάλιν τὰ πάϑη 
ϑεοὺς νομίζειν’ καὶ ὁ πατήρ “τί οὗν᾽ ἔφη 'τὸν 
30 ἤρην, ϑεὸν εἶναι νομίξεις ἢ πάϑος ἡμέτερον; ἀπο- 
κριναμένου δὲ τοῦ Πεμπτίδου ϑεὸν ἡγεῖσϑαι τὸν 
Γάρην κοσμοῦντα τὸ ϑυμοειδὲς ἡμῶν καὶ ἀνδρῶδες; 
ἀνακραγὼν ὁ πατήρ ᾿εἶτ᾽᾽ ἔφη 'τὸ μὲν παϑητικόν, 
1 ὁπι. ΒΕ: ἔχοντε 4 Νϑυοκ. Ρ. 88 ὅ καλὰ Ηὶ ρτδθ- 
ἕοτ ποοοδοί βίου 6 μιαιφόνον] οτα. Ε 81. ὦ 40) ἀλλοπρό. 
σαλλον] ἰᾶθτα ἴδ. 881. 880 8 ἀναιρεῖν] ἔριν δοῃίθοθτᾶτα 
ἴῃ ϑγτῶρ. Ναπο τοδ]ϊπι ἀναίρεσιν ουτὴ Ῥόῥθτθθηΐο οἵ, ΟἸδτα. 
ΑἸοχ. Ρ. 34 οὐ δ6 Ῥοῤξ. Ηοτβος, ΑἸ]οβοτ. ϑὰ. ΜΘΒΪοσ ο. 81 
Ὁδὶ Ἄφης ὁεὲ ὁ πόλεμος παρὰ τὴν ἀρὴν ὠνομασμένος (οἴ. 


ϑὲ ὁ. 69). 
215 


420 ἈΜΑΤΟΕΙΙΒ. 


ὦ Πεμπτίδη, καὶ πολεμικὸν καὶ ἀντίπαλον ϑεὸν ἔχει, 
τὸ δὲ φιλητικὸν καὶ κοινωνικὸν καὶ συνελευστικὸν 
Ὁ ἄϑεόν ἐστι; καὶ κτείνοντας μὲν ἄρα καὶ κτεινομέ- 
νοῦς ἀνθρώπους ὅπλα τε καὶ βέλη καὶ τειχομαχίας 
καὶ λεηλασίας ἔστι τις ἐφορῶν καὶ βραβεύων ϑεὸς 5 
Ἐνυάλιος καὶ Στράτιορ' πάϑους δὲ γάμου καὶ φι- 
λότητος εἰς ὁμοφροσύνην καὶ κοινωνίαν τελευτώ- 
σης οὐδεὶς ϑεῶν μάρτυς οὐδ᾽ ἐπίσκοπος οὐδ᾽ ἡγε- 
μὼν ἢ συνεργὸς ἡμῖν γέγονεν; ἀλλὰ δορκάδας μὲν 
ϑηρεύουσι καὶ λαγωοὺς καὶ ἐλάφους ἀγρότερός τις τὸ 
συνεπιϑωῦσσει καὶ συνεξορμᾷ ϑεός, εὔχονται δ᾽ 
᾿Δφισταίῳ δολοῦντες ὀρύγμασι καὶ βρόχοις λύκους 
καὶ ἄρκτους, 
ὃς πρῶτος ϑήρεσσιν ἅπηξε ποδάγρας" 


ὁ δ᾽ Ἡρακλῆς ἕτερον ϑεὸν παρακαλεῖ μέλλων ἐπὶ τὸ 
τὸν ὄρνιν αἴρεσϑαι τὸ τόξον, ὡς Αἰσχύλος φησίν, 
Ἑ 'ἀγρεὺς δ᾽ ᾿ἀπόλλων ὀρϑὸν ἰϑύνοι βέλος" 


ἀνδρὶ δὲ τὸ κάλλιστον ἐπιχειροῦντι ϑήραμα φιλίαν 
ἑλεῖν οὔτε ϑεὸς οὔτε δαίμων ἀπευϑύνει καὶ συνε- 
φάπτεται τῆς ὁρμῆς; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲ δρυὸς οὐδὲ 50 
μορίας οὐδ᾽ ἣν Ὅμηρος “ἡμερίδα᾽ σεμνύνων προσεῖ- 
πεν ἀκαλλέστερον ἔρνος οὐδὲ φαυλότερον ἡγοῦμαι 
φυτὸν ἄνϑρωπον, ὦ φίλε Ζαφναῖε, βλαστήσεως δρ- 
μὴν ἔχοντα διαφαίνουσαν ὥραν καὶ κάλλος ἅμα σώ- 


ματος καὶ ψυχῆρ᾽ 35 
6 πειθοῦς δὲ "ὦ αὐ γάμον ΒΕ 19. οἵ. ΟΔΙ]ἐπιβοι, ϑὰ. 
Βοδιποὶᾶ. Ρ. 186 ϑοἷς. Ὁ. 6Τ εὐθύνοι ἰᾶθιι 


31 Ὅμηρος] ε 69 ᾿ς ὥραν Ἐ: ὥρα 


ΔΑΜΑΤΌΒΙΌΒ. 421 


16. Καὶ ὁ Δαφναῖος “τίς δ᾽ ἄλλωρ᾽ εἶπεν “ὦ 
πρὸς τῶν ϑεῶν; “οὗτοι νὴ 41 ἔφη 'πάντες᾽ ὁ πα- 
τήρ ᾿οἱ νομίζοντες ἀρότου καὶ σπόρου καὶ φυτείας Β 
ἐπιμέλειαν ϑεοῖς προσήκειν. ἢ γὰρ οὐ νύμφαι τι- 

δνὲρ αὐτοῖς δρυάδες εἰσίν 
“ἰσοδένδρου τέχμαρ αἰῶνος λαχοῖσαι» 
“δενδρέων δὲ νομὸν Διόνυσος πολυγαϑὴς αὐξάνοι, 
ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας᾽ 
κατὰ Πίνδαρον" μειρακίων δ᾽ ἄρα καὶ παίδων ἐν 
1 ὥρᾳ καὶ ἄνθει πλαττομένων καὶ ῥυϑμιξομένων τρο- 
φαὶ καὶ αὐξήσεις οὐδενὶ ϑεῶν ἢ δαιμόνων προσ- 
ἤχουσιν, οὐδ᾽ ἔστιν ᾧ μέλει φυόμενον ἄνθρωπον 
εἰς ἀρετὴν ὀρθὸν ἐλθεῖν καὶ μὴ παρατραπῆναι μηδὲ 18 
κλασϑῆναι τὸ γενναῖον ἐρημέᾳ κηδεμόνος ἢ κακίᾳ 
1 τῶν προστυγχανόντων; ἢ καὶ τὸ λέγειν ταῦτα δει- 
νόν ἐστι καὶ ἀχάριστον, ἀπολαύοντάς γε τοῦ ϑείου 
τοῦ φιλανθρώπου πανταχόσε νενεμημένου καὶ μη- 
δαμοῦ προλείποντος ἐν χρείαις, ὧν ἀναγκαιότερον 
ἔνιαι τὸ τέλος ἢ κάλλιον ἔχουσιν; ὥσπερ εὐθὺς ἡ 
30 περὶ τὴν γένεσιν ἡμῶν οὐκ εὐπρεπὴς οὖσα δι’ αἷἵ- 
ματος καὶ ὠδίνων, ὅμως ἔχει ϑεῖον ἐπίσκοπον Εἰ- 
λείϑυιαν καὶ Δοχείαν" ἦν δέ που μὴ γενέσϑαι κρεῖτ- 

1 ἄλλως ὙΠ: ἄλλος 8 ἰάοια: ἀρότρου 6 οὲ 1 υἱᾶ, 
Βοιρῖ. 1 ΤΡ. 488. νι ΔΊ ἰσοδένδρου Β.: ἴσον δένδρου 
ἴθ. ὁπη. λαχοῦσαι ἸἹ νομὸν Βοθοκμίαβ: τρόπον 

κολυγαθὴς. δὼ Διόνοσος Βοτριίυα ποϊογαθὴς ὍΓ: πολύ τὸ 
φέγγος ὧδ, ϑῃα, ὙΤΙΠΟΚοΙταδπησβ: αὐξάνει 8 ἰάθπι: 
φέγγος ἁγνὸν 15 μέλλει ΒΒ 18 τολ]ίτι μηδ᾽ ἔκκλα- 
σθῆναι (οἷ. Ῥ. 162 6) τοὶ κατακλασθῆναι (οἴ, ἊΣ Ἴοτἢ) 


16 γε Β: τὸ 31 δεῖον) ϑεὰν Ἐ; πιδ]ῖτι θεὸν 32 ": μὴ 
γίνεσθαι 


422 ἈΜΑΤΌΒΙΓΒ. 


τον ἢ γενέσϑαι κακόν, ἁμαρτάνοντα κηδεμόνος ἀγα- 
Β ϑοῦ καὶ φύλακος. οὐ μὴν οὐδὲ νοσοῦντος ἀνθρώπου 
ϑεὸς ἀποστατεῖ τὴν περὶ τοῦτο χρείαν καὶ δύναμιν 
εἰληχώς, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἀποθανόντος" ἔστι δέ τις ἐκεῖ 
κομιστὴρ ἐνθένδε καὶ ἀρωγὸς ἐν τέλει γενομένων κ5 
κατευναστὴς καὶ ψυχοπομπός, ὥσπερ ὃ Ὕπνος, 
"οὐ γάρ μὲ Νὺξ ἔτικτε δεσπότην λύρας, 
οὐ μάντιν οὐδ᾽ ἰατρόν, ἀλλὰ ϑνητὸν ἅμα 
ψυχαῖς» 
καὶ τὰ τοιαῦτα πολλὰς ἔχει δυσχερείας. ἐκείνου δ᾽ τὸ 
οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ἔργον ἱερώτερον οὐδ᾽ ἅμιλλαν ἕτέ- 
ραν οὐδ᾽ ἀγῶνα ϑεῷ πρέπειν μᾶλλον ἐφορᾶν καὶ 
βραβεύειν ἢ τὴν περὶ τοὺς καλοὺς καὶ ὡραίους ἐπι- 
μέλειαν τῶν ἐρώντων καὶ δίωξιν" οὐδὲν γάρ ἐστιν 
αἰσχρὸν οὐδ᾽ ἀναγκαῖον, ἀλλὰ πειϑὼ καὶ χάρις ἐν- τ6 
διδοῦσα ἱπόνον ἡδύν᾽ ὡς ἀληϑῶς 'κάματόν τ᾽ εὐκά- 
ματον᾽ ὑφηγεῖται πρὸς ἀρετὴν καὶ φιλίαν, οὔτ᾽ ἄνευ 
θεοῦ τὸ προσῆκον τέλος λαμβάνουσαν, οὔτ᾽ ἄλλον 
ἔχουσαν ἡγεμόνα καὶ δεσπότην ϑεὸν ἀλλὰ τὸν Μου- 
σῶν καὶ Χαρίτων καὶ ᾿Αφροδίτης ἑταῖρον Ἔρωτα. 50 
'γλυκὺ γὰρ ϑέρος ἀνδρὸς ὑποσπείρων πραπίδων 
[πόϑφ’ 
4 “ἔστιν δέ τις Ἐκεῖ κομιστὴρ κἀπαρωγὸς ἐν τέλει» 
ψθσβῦτα ΑΘΒΟΆΥ] οβθοῖς Θοά, Ἠθττιβπα δ ἀγωγὸς Ὑ 
ἐν] τῶν ἐν Ἐ 8 ὁ Ὕπνος Ἠδυρίϊι8β: οὗτος 8 ἀλλὰ 
θνητὸν ἅμα] ἀλλ’ ἡγήτορα ὙαϊοκοπαιῖπΕ. ἀλλ᾽ ὀνήτορα 
ΒετσρὶκῖαΒ; τρδ!ῖτη ἀλλ᾽ εὐνάτορα οἵ. Ναυοῖ. Ρ. 916 
10 καίτοι ταῦτα Ὑ7 16 τ᾽ εὐκάματον Ῥοτβοῃ οἵἁ . 467. 


θήν. Εατ. Βαρομ. 66 19 ἀλλὰ] τρρῆτι ἀλλ᾽ ἢ 
51 πραπίδεσσι πόθον (λαὶ πόθων) Βοτριίυβ 8 Ρ. ὕϑ1 


Ω 


ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 428 


χατὰ τὸν Μελανιππίδην, τὰ ἥδιστα μίγνυσι τοῖς 
καλλίστοιφ' ἢ πῶς᾽ ἔφη ἱλέγομεν, ὦ Ζεύξιππε;᾽ 
16. Κἀκεῖνος ᾿οὕτως᾽ ἔφη 'ἱνὴ Δία παντὸς μᾶλ- 
λον" ἄτοπον γὰρ ἀμέλει τοὐναντίον. ᾿ἐχεῖνο δ᾽ ὃ 
δ πατήρ "οὐχ ἄτοπον᾽ εἶπεν “εἰ τέσσαρα γένη τῆς φι- 
λίας ἐχούσης, ὥσπερ οἵ παλαιοὶ διώρισαν, τὸ φυσι- Ὁ 
κὸν πρῶτον εἶτα τὸ συγγενικὸν ἐπὶ τούτῳ καὶ τρί- 
τὸν τὸ ἑταιρικὸν καὶ τελευταῖον τὸ ἐρωτικόν, ἔχει 
τούτων ἕκαστον ἐπιστάτην ϑεὸν ἢ φίλιον ἢ ξένιον 
10 ἢ ὁμόγνιον καὶ πατρῷον' μόνον δὲ τὸ ἐρωτικὸν 
ὥσπερ δυσιεροῦν ἀνόσιον καὶ ἀδέσποτον ἀφεῖται, 
καὶ ταῦτα πλείστης ἐπιμελείας καὶ κυβερνήσεως δεό- 
μενον; “ἔχει καὶ ταῦτα᾽ ὃ Ζεύξιππος εἶπεν “οὐ μι- 
κρὰν ἀλογίαν. ᾿ἀλλὰ μήν᾽ ὃ πατὴρ ἔφη τά γε τοῦ 
16 Πλάτωνος ἐπιλάβοιτ᾽ ἂν τοῦ λόγου καὶ παρεξιόν- 
τος. μανία γὰρ ἡ μὲν ἀπὸ σώματος ἐπὶ ψυχὴν ἀν- Ἑ 
ἐσταλμένη δυσκχρασίαις τισὶν ἢ συμμίξεσιν ἢ πνεύ- 
ματος βλαβεροῦ περιφερομένου τραχεῖα καὶ χαλεπὴ 
καὶ νοσώδης" ἑτέρα δ᾽ ἐστὶν οὐκ ἀϑθείαστος οὐδ᾽ 
30 οἰκογενής, ἀλλ᾽ ἔπηλυς ἐπίπνοια καὶ παρατροπὴ τοῦ 
λογιξομένου καὶ φρονοῦντος ἀρχὴν κρείττονος δυ- 
νάμεως ἀρχὴν ἔχουσα καὶ κίνησιν; ἧς τὸ μὲν κοι- 
νὸν ἐνθουσιαστικὸν καλεῖται πάϑος" ὡς γὰρ ἔμπνουν 


Ἴ συγγενικὸν] ξενικὸν Βοτίμ, ΜΈΘΙΙοΣ οὐ Μαάνίρίαβ πο 
ἕαπιοῖι ἐρδῖπ Ρ]αδΣΟΗΙ ἂθ ἈΠῸ τὸ ἐθϑεϊτοοπίατα Ρ. 481 δὰν 
οδαροτῖν ταίτατα οδέ 11 τη. Β: ἄνοσον 18 οὐ μικρὰν 
ἀλογίαν Ῥαθθποιτα: οὐ μὴν ἀλλοτρίαν 14 γε ὙΓ: τὸ 
16 θη. ὙΥΙΠοΚοΙταδππαβ: παρεξιόντα οἵ, ΡΙαέ, ΗΘΡ. Ρ. δ08 5 
11 ονὶοηῖαα ἢ ἀο!. Β 51 ἀρχὴν] καὶ ἀθϊεαᾶαπα Βαΐ οοττ, 
ἀπό τινος τἱὰ. βγταῦ. 


424 ἈΜΑΤΟΒΙΤΒ. 


τὸ πνεύματος πληρωϑὲν ἔμφρον δὲ τὸ φρονήσεως, 

οὕτως ὁ τοιοῦτος σάλος ψυχῆς ἐνθουσιασμὸς ὠνό- 

μασται μετοχῇ καὶ κοινωνίᾳ ϑειοτέρας δυνάμεως" 

ἐνθουσιασμοῦ δὲ τὸ μαντικὸν ἐξ ᾿ἀπόλλωνος ἐπι- 

πνοίας καὶ κατοχῆς, τὸ δὲ βακχεῖον ἐκ Διονύσου, 5 
Ε ᾿χἀπὶ Κυρβάντεσι χορεύσατε᾽ 


φησὶ Σοφοκλῆς" τὰ γὰρ μητρῷα καὶ πανικὰ κοινω- 
νεῖ τοῖς βακχικοῖς ὀργιασμοῖς. ἱτρίτη δ᾽ ἀπὸ Μου- 
σῶν λαβοῦσ᾽ ἁπαλὴν καὶ ἄβατον ψυχήν᾽ τὸ ποιη- 
τικὸν καὶ μουσικὸν ἐξώρμησε καὶ ἀνερρίπισεν. ἡ δ᾽ τὸ 
ἀρειμάνιος αὕτη λεγομένη καὶ πολεμικὴ παντὶ δῆ- 
λον ὅτῳ ϑεῶν ἀνίεται καὶ βακχεύεται 

“ἄχορον ἀκέθαριν δακρυογόνον "άρη 

βοάν τ᾽ ἔνδημον ἐξοπλίξουσα.᾽ 

109 λείπεται δὲ τῆς ἐξαλλαγῆς ἐν ἀνθρώπῳ καὶ παρα- τὸ 
τροπῆρ οὐκ ἀμαυρὸν οὐδ᾽ ἡσυχαῖον, ὦ Δαφναῖε, 
μόριον, ὑπὲρ οὗ βούλομαι τουτονὶ Πεμπτίδην ἐρέ- 
σϑαι "ἢ 
“τίς καλλίκαρπον ϑύρσον ἀνασείει ϑεῶν, 


τὸν φιλητικὸν τοῦτον περὶ παῖδας ἀγαϑοὺς καὶ σώ- 30 
φρονας γυναῖκας ἐνθουσιασμὸν πολὺ δριμύτατον 


2 σάλος] λάλος ΒῈ 6 ΝΑποκ, Ρ. 818 8 τρίτη "ἢ 
ὁχ Ρ]αύ. Ρμϑθάτ, Ρ. 3488 11 ἀριμάνιος ΒΕ αὐτὴ τοὶ 
αὔτη ΒῈ 12 ὅτῳ ὙΥ: ὅτι τῷ ϑεῶν ": θῶ ὀἘῴἌᾷΆ118 ἄχο- 
ρὸν ὙΠΙΠΟΚΟΙΏ. 6χ ΑΘΒΘΒ. ΒΌΡΡΙ. 681: ἄχαριν δ. ἀκέ- 
ϑαριν -- ἐξοπλίξουσα Ῥοτεου 6χ δοᾶδτα: ἀκίϑαριν ἀκ 8- -4ΒΕ 
γονον ἀρ 4 68 τατε (τᾶτε Β) δῆμον ἐξοπλίζουσαν 18 ἶδο. 
3--8Ὲ 8-48 19 Ναυοκ, Ρ. 917 Βαρριουῖν ὙΠΊΠΟΚΟΙ- 
ταϑαιπαβ: τί 4-- ὅ ΒΕ καρπὸν 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΒ. 495 


ὄντα καὶ ϑερμότατον; ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾷς, ὡς ὁ μὲν 
στρατιώτης τὰ ὅπλα ϑεὶς πέπαυται τῆς πολεμικῆς 
μανίας, 
“τοῦ μὲν ἔπειτα 
5. γηϑόσυνοι ϑεράποντες ἀπ᾿ ὥμων τούχε᾽ ἕλοντο; 
καὶ κάθηται τῶν ἄλλων ἀπόλεμος ϑεατής, ταυτὶ δὲ 
τὰ βακχικὰ καὶ κορυβαντικὰ σκιρτήματα τὸν δυϑμὸν Β 
μεταβάλλοντες ἐκ τροχαίου καὶ τὸ μέλος ἐκ Φρυγίου 
πραὔνουσι καὶ καταπαύουσιν, ὡς δ᾽ αὕτως ἡ Πυ- 
1ο ϑία τοῦ τρίποδος ἐκβᾶσα καὶ τοῦ πνεύματος ἐν γα- 
λήνῃ καὶ ἡσυχίᾳ διατελεῖ; τὴν δ᾽ ἐρωτικὴν μανίαν 
τἀνθρώπου καϑαψαμένην ἀληθῶς καὶ διακαύσασαν 
οὐ μοῦσά τις οὐκ ἐπῳδὴ θελκχτήριος οὐ τόπου 
μεταβολὴ καϑίστησιν' ἀλλὰ καὶ παρόντες ἐρῶσι καὶ 
15 ἀπόντες ποθοῦσι καὶ μεϑ᾽ ἡμέραν διώκουσι καὶ νύ- 
κτωῶρ ϑυραυλοῦσι, καὶ νήφοντες καλοῦσι τοὺς κα- 
λοὺς καὶ πένοντες ἔδουσι. καὶ οὐχ ὥς τις εἶπεν αἴ Ο 
ποιητικαὶ φαντασίαι διὰ τὴν ἐνάργειαν ἐγρηγορό- 
τῶν ἐνύπνιά εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον αἵ τῶν ἐρώντων, 
30 διαλεγομένων ὡς πρὸς παρόντας, ἀσπαξομένων, ἐγκα- 
λούντων. ἡ γὰρ ὄψις ἔοικε τὰς μὲν ἄλλας φαντα- 
σίας ἐφ᾽ ὑγροῖς ξωγραφεῖν, ταχὺ μαραινομένας καὶ 
ἀπολειπούσας τὴν διάνοιαν" αἵ δὲ τῶν ἐρωμένων 
εἰκόνες ὑπ’ αὐτῆς οἷον ἐν ἐγκαύμασι γραφόμεναν 
6 διὰ πυρὸς εἴδωλα ταῖς μνήμαις ἐναπολείπουσι κι- 
νούμενα καὶ ξῶντα καὶ φϑεγγόμενα καὶ παραμέ- 
4 Ηοπι. Η 181 6 πολεμούντων τῶν ἄλλων βαρρϊοὐ ΒΕ; 


ταδὶ ῖπι τῶν ἄλλων πολεμούντων 18": τοῦ ἀνθρώπου 
18 Ὑιοίονῖαδ: ἐνέργειαν οἴ, ΒΘΙρΙς, 1 Ὁ. 469 ἔτ. 289 


426 ἈΜΑΤΟΕΙ͂Β. 


γοντα τὸν ἄλλον χρόνον. ὁ μὲν γὰρ Ῥωμαῖος Κά- 
τῶν ἔλεγε τὴν ψυχὴν τοῦ ἐρῶντος ἐνδιαιτᾶσθαι τῇ 
τοῦ ἐρωμένου" "" καὶ τὸ εἶδος καὶ τὸ ἦϑος καὶ ὁ 
Ὁ βίος καὶ αἴ πράξεις, ὑφ᾽’ ὧν ἀγόμενος ταχὺ συναιρεῖ 
πολλὴν ὁδόν, ὥσπερ οἵ Κυνικοὶ λέγουσι 'σύντονον 
ὁμοῦ καὶ σύντομον εὑρηκέναι πορείαν ἐπ᾽’ ἀρετήν" 
καὶ γὰρ ἐπὶ τὴν φιλίαν Ἔ Ἐ χκαϑάπερ ἐπὶ κύματος 
τοῦ πάϑους ἅμα ϑεῷ φερομένη" λέγω δὴ κεφάλαιον, 
ὡς οὔτ᾽ ἀϑείαστον ὃ τῶν ἐρώντων ἐνθουσιασμός 
ἐστιν οὔτ᾽ ἄλλον ἔχει ϑεὸν ἐπιστάτην καὶ ἡνίοχον 
ἢ τοῦτον, ᾧ νῦν ἑορτάζομεν καὶ ϑύομεν. ὅμως δ᾽ 
ἐπεὶ δυνάμει καὶ ὠφελείᾳ μάλιστα ϑεοῦ Ἐ " καϑότι 
καὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαϑῶν δύο ταῦτα, βασιλείαν 
καὶ ἀρετήν, ϑειότατα καὶ νομίξομεν καὶ ὀνομάξο- 
Ἐμεν, ὥρα σκοπεῖν πρότερον, εἴ τινι ϑεῶν ὁ Ἔρως 
ὑφίεται δυνάμεως. καίτοι 
ἱμέγα μὲν σϑένος ἁ Κύπρις ἐκφέρεται νίκας᾽ 
ὥς φησι καὶ Σοφοκλῆς, μεγάλη δ᾽ ἡ τοῦ "άρεος 
ἰσχύς" καὶ τρόπον τινὰ τῶν ἄλλων ϑεῶν νενεμημέ- 
νὴν δίχα τὴν δύναμιν ἐν τούτοις ὁρῶμεν" ἡ μὲν 
γὰρ οἰκειωτικὴ πρὸς τὸ καλὸν ἡ δ᾽ ἀντιτακτικὴ 


8 Ὑ ρτβδθθαμίθ Ἰβοῦπδτι βίρτηδυὶ αυθτθ Θχρθηάδτι 
Ῥαΐο πῦπο ἱπ τιοᾶυτη: τοῦ ἐρωμένου" ἔμοιγε δὲ δοκοῦ- 
σιν ἐνεῖναι τῇ τοῦ ἐρῶντος ψυχῇ τοῦ ἐρωμένου] καὶ τὸ 
εἶδος κ' δ ἴοιι. ὁδόν, καὶ ὥσπερ (Δυὶ ὥσπερ δ᾽) -- 
εὑρίσκεται πορείαν κὲ Ἱδο. 18 ΒΕ, Βοτύ. καὶ γὰρ ἐπὶ 
τὴν φιλίαν [ἡγεῖται καὶ ἀρετὴν ἡ ψυχὴ οὗ Ῥ. 1686] καϑά- 
περ κῇ 12 ἐπεὶ Μ: ἐπὶ 166. 9ΒΕ. Βοτί. ϑεοὺς δια- 
κρένομεν τοὶ διορίξομεν 11 ΟΡ. ΤΎΒΟΗ, 497 [19 Μ: 
ψενεμημένων 


ἈΜΑΤΟΒΙΓΒ. 421 


πρὸς τὸ αἰσχρὸν ἀρχῆθεν ἐγγέγονε ταῖς ψυχαῖς, ὥς 
που καὶ Πλάτων " " τὰ εἴδη. σχοπῶμεν οὖν εὐθύς, 
ὅτι τῆς ᾿Αφροδίτης τοὔργον ἔρωτος ὥνιόν ἐστι δραχ- Ἐ 
μῆς, καὶ οὔτε πόνον οὐδεὶς οὔτε κένδυνον ἀφροδι- 

5 σίων ἕνεκα μὴ ἐρῶν ὑπέμεινδ. καὶ ὅπως ἐνταῦϑα 
μὴ Φρύνην ὀνομάξωμεν, ὦ ἑταῖρε, ἢ Δαῖς τις ἢ 
Γναϑαίνιον 

᾿ἐφέσπερον δαίουσα λαμπτῆρος σέλας᾽ 
ἐκδεχομένη καὶ καλοῦσα παροδεύεται πολλάκιρ" 

1ο "ἐλθὼν δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος᾽ 
σὺν ἔρωτι πολλῷ καὶ πόϑῳ ταὐτὸ τοῦτο τῶν Ταν- 
τάλου λεγομένων ταλάντων καὶ τῆς αὐτοῦ ἀρχῆς 
ἀντάξιον ἐποίησεν. οὕτως ἀσθενὴς καὶ ἁψίκορός 
ἐστιν ἡ τῆς ᾿Αφροδίτης χάρις, Ἔρωτος μὴ ἐπιπνεύ- 

τό σαντος. ἔτι δὲ μᾶλλον κἀκεῖθεν ἂν συνίδοιφ᾽ πολ- 
λοὶ γὰρ ἀφροδισίων ἑτέροις ἐκοινώνησαν, οὐ μόνον 
ἑταίρας ἀλλὰ καὶ γαμετὰς προαγωγεύοντες" ὥσπερ 
καὶ ὁ Ῥωμαῖος ἐκεῖνος, ὦ ἑταῖρε, Γάλβας εἴστία 
“Μαικήναν ὡς ἔοικεν, εἶθ᾽ ὁρῶν διαπληκτιξόμενον 100 

30 ἀπὸ νευμάτων πρὸς τὸ γύναιον, ἀπέκλινεν ἡσυχῆ 
τὴν κεφαλὴν ὡς δὴ καθεύδων" ἐν τούτῳ δὴ τῶν 
οἰκετῶν τινος προσρυέντος ἔξωϑεν τῇ τραπέξῃ καὶ 
τὸν οἶνον ὑφαιρουμένου, διαβλέψας κακόδαιμον’ 
εἶπεν 'οὐκ οἶσθ᾽ ὅτι μόνῳ Μαικήνᾳ καθεύδω; τοῦτο 

5 οεδίο διεῖῖρ τῆς ψυχῆς φαρθῖοι ῬΡ Ἰκοὶ 188. 108 
8.5: τὸ ἔξγον ἄνευ ἔρωτορ Β. Μα ϊπι ἔφ ΤῸΣ μὴ πα- 
τόν ΤΟΣ αἱ σοὶ ν. Ἰόλὰ ὁ ἢ μαῖος ΡΝ 
8 Ναυοῖ, Ρ. 917 δέουσα ΒῈ ιτὸ 


11 σὺν ἔρωτι πολλῷ] σὺν λαίλαπι πολλῇ ἀϊχὶξ Ἠοταθταε 
14 ἐπινεύσαντος ΒῈ ἀ18 οτα, Β: κάββας οἔ, Ρ. 1368 





428 ἈΜΑΤΌΒΙΒ. 


μὲν οὖν ἴσως οὐ δεινόν ἐστιν ἦν γὰρ ὁ Γάλβας 
γελωτοποιός. ἐν δ᾽ "ἄργει Νικόστρατος ἀντεπολι- 
τεύσατο πρὸς Φάυλλον" ἐπιδημήσαντος οὖν Φιλίπ- 
που τοῦ βασιλέως, ἐπίδοξος ἦν διὰ τῆς γυναικὸς ὃ 
Β Φάυλλος ἐκπρεκοῦς οὔσης, εἰ συγγένοιτο τῷ Φι- 5 
λίππῳ, διαπράξασϑαί τινα δυναστείαν αὑτῷ καὶ 
ἀρχήν. αἰσϑομένων δὲ τῶν περὶ Νικόστρατον τοῦτο 
καὶ παρὰ τὰς ϑύρας τῆς οἰκίας περιπατούντων, ὃ 
Φάυλλος ὑποδήσας τὴν γυναῖχα κρηπῖσι καὶ χλα- 
μύδα περιϑεὶς καὶ καυσίαν Μακεδονικήν, ὡς ἕνα τὸ 
τῶν βασιλικῶν νεανίσκων παρεισέπεμψε λαϑοῦσαν. 
ἄρ᾽ οὖν, ἐραστῶν τοσούτων γεγονότων καὶ ὄντων, 
οἶσϑ᾽ ἐπὶ ταῖς τοῦ Διὸς τιμαῖς προαγωγὸν ἐρωμέ- 
νου γενόμενον; ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι" πόϑεν γάρ, ὅπου 
καὶ τοῖς τυράννοις ἀντιλέγων μὲν οὐδεὶς οὔτ᾽ ἀντι- τ5 
πολιτευόμενός ἐστιν, ἀντερῶντες δὲ πολλοὶ καὶ φι- 
λοτιμούμενοι περὶ τῶν καλῶν καὶ ὡραίων; ἀκούετε 
γὰρ ὅτι καὶ ᾿Δριστογείτων ὃ ᾿4ϑηναῖος καὶ ᾿Αντιλέων 
ὃ Μεταποντῖνος καὶ Μελάνιππος ὁ ᾿Ακραγαντῖνος 
οὐ διεφέροντο τοῖς τυράννοις, πάντα τὰ πράγματα το 
λυμαινομένους καὶ παροινοῦντας ὁρῶντες" ἐπεὶ δὲ 
τοὺς ἐρωμένους αὐτῶν ἐπείρων, ὥσπερ ἱεροῖς ἀσύ- 
λοις καὶ ἀϑίκτοις ἀμύνοντες ἠφείδησαν ἑαυτῶν. λέ- 
γεται καὶ ᾿Αλέξανδρος ἐπιστεῖλαι Θεοδώρῳ Πρωτέου 
ἀδελφῷ 'πέμψον μοι τὴν μουσουργὸν δέκα τάλαντα τ᾽ 
λαβών, εἰ μὴ ἐρᾷς αὐτῆς" ἑτέρου δὲ τῶν ἑταίρων 


ω 


1 οὐ] οι. ΒΕ 8 θη, Βὶ μἱο οὐ ἱπέτα: φάϑλον 
ΠῚ Ἀ: ἀκούεται 18 ᾿Αντιλέων ὁ ": ὁ ἀντιλων 834 καὶ] 
αἱ 


ἈΜΑΤΌΒΙΓΒ. 429 


᾿Δντιπατρίδου μετὰ ψαλτρίας ἐπικωμάσαντος, ἡδέως 
διατεθεὶς πρὸς τὴν ἄνθρωπον ἐρέσϑαι τὸν ᾿άντι- 
πατρίδην ᾿οὐ δήπου σὺ τυγχάνεις ἐρῶν ταύτης; 
τοῦ δέ 'καὶ πάνυ᾽ φήσαντος, εἰπών ᾿ἀπόλοιο τοίνυν Ὁ 
δ κακὸς κακῶς᾽ ἀποσχέσϑαι καὶ μὴ ϑιγεῖν τῆς γυ- 
ναικός.᾽ 
11. ᾿Σκχόπει τοίνυν αὖϑις᾽ ἔφη ἱτοῖς ἀρηίοις ἔρ- 
γοις ὅσον Ἔρως περίεστιν, οὐχ ἀργὸς ὥν, ὡς Εὐρι- 
πίδης ἔλεγεν, οὐδ᾽ ἀστράτευτος οὐδ᾽ 
1ὸ “ἐν μαλακαῖσιν ἐννυχεύων παρειαῖς νεανίδων. 


ἀνὴρ γὰρ ὑποπλησϑεὶς Ἔρωτος οὐδὲν "άρεος δεῖται 
μαχόμενος πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν αὑτοῦ ϑεὸν ἔχων 
συνόντα 
πῦρ καὶ ϑάλασσαν καὶ πνοὰς τὰς αἰθέρος 

16 περᾶν ἕτοιμορ᾽ 
ὑπὲρ τοῦ φίλου οὗπερ ἂν κελεύῃ. τῶν μὲν γὰρ 
τοῦ Σοφοκλέους Νιοβιδῶν βαλλομένων καὶ ϑνη- Ε 
σκόντων ἀνακαλεῖταί τις οὐδένα βοηϑὸν ἄλλον οὐδὲ 
σύμμαχον ἢ τὸν ἐραστήν, 

30 ὦ ἘἘ ἀμφ᾽ ἐμοῦ στεῖλαι.᾽ 
Κλεόμαχον δὲ τὸν Φαρσάλιον ἴστε δήπουθεν ἐξ ἧς 
αἰτίας ἐτελεύτησεν ἀγωνιξόμενος. “οὐχ ἡμεῖς γοῦν 
οἵ περὶ Πεμπτίδην ἔφασαν "ἀλλ᾽ ἡδέως ἂν πυϑοί- 


ὅ ϑίγειν ΒῈ 8 Εὐριπίδης] Ναυοϊ. Ρ. 4Δ6Ὃ᾽ ΣἼᾷΆ10 ἐν- 
νφυχεύων Οδηΐοτιβ οχ βόορῃ. Απέϊρ. 184: 4Ὲ 1Β ὧν 
14 Ναυοῖ, Ρ.91 117 Β: νιοβίδωυ. 30 Ναυοῖ,. ῥ. 339 
Ἶδο. 19 Ε 9 Β. Τοπίατ' μ8θ0: ὦ φῶτατ᾽ αἰτῶ σ᾽ ἀμφ᾽ ἐμοὶ 
(ϑαῤ ἀμφ᾽ ἔμ᾽ εὖ) στεῖλαι πέπλον 


480 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


μεϑα. “καὶ γὰρ ἄξιον᾽ ἔφη ὁ πατήρ' “ἧκεν ἐπί- 
κουρος Χαλκιδεῦσι τοῦ Θεσσαλικοῦ, πολέμου πρὸς 
Ἐρετριεῖς ἀκμάξοντος" καὶ τὸ μὲν πεζὸν ἐδόχει τοῖς 
Ε Χαλκιδεῦσιν ἐρρῶσϑαι, τοὺς δ᾽ ἱππέας μέγ᾽ ἔργον 
ἦν ὥσασϑαι τῶν πολεμίων" παρεκάλουν δὴ τὸν Κλεό- 5 
μαχον ἄνδρα λαμπρὸν ὄντα τὴν ψυχὴν οἱ σύμμαχοι 
πρῶτον ἐμβάλλειν εἰς τοὺς ἱππέας. ὁ δ᾽ ἠρώτησε 
παρόντα τὸν ἐρώμενον, εἰ μέλλοι ϑεᾶσϑαι τὸν ἀγῶνα" 
φήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου καὶ φιλοφρόνως αὐτὸν 
ἀσπασαμένου καὶ τὸ κράνος ἐπιϑέντος, ἐπιγαυρω- το 
ϑεὶς ὁ Κλεόμαχος καὶ τοὺς ἀρίστους τῶν Θεσσα- 
λῶν συναγαγὼν περὶ αὑτὸν ἐξήλασε λαμπρῶς καὶ 
προσέπεσε τοῖς πολεμίοις, ὥστε συνταράξαι καὶ τρέ- 
ψασϑαι τὸ ἱππικόν" ἐκ δὲ τούτου καὶ τῶν ὁπλιτῶν 
101 φυγόντων, ἐνίκησαν κατὰ κράτος οἵ Χαλκιδεῖς. τὸν τὸ 
μέντοι Κλεόμαχον ἀποθανεῖν συνέτυχε᾽ τάφον δ᾽ 
αὐτοῦ δεικνύουσιν ἐν ἀγορᾷ Χαλκιδεῖς, ἐφ᾽ οὗ μέ- 
χρι νῦν ὁ μέγας ἐφέστηκε κίων" καὶ τὸ παιδεραστεῖν 
πρότερον ἐν ψόγῳ τιϑέμενοι τότε μᾶλλον ἑτέρων 
ἠγάπησαν καὶ ἐτίμησαν. ᾿Δριστοτέλης δὲ τὸν μὲν 30 
Κλεόμαχον ἄλλως ἀποθανεῖν φησι, κρατήσαντα τῶν 
Ἐρετριέων τῇ μάχῃ" τὸν δ᾽ ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου φι- 
ληϑέντα τῶν ἀπὸ Θράκης Χαλκιδέων γενέσϑαι, πεμ- 
φϑέντα τοῖς ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῦσιν ἐπίκουρον" 
ὅϑεν ἄδεσθαι παρὰ τοῖς Χαλκιδεῦσιν 35 


8 μετὰ τοῦ Θεσσαλικοῦ Ο. Ε΄. Ηθττηθπηθβ. Μα]τη τοῦ 
Θεσσαλ[ικοῦ χαθηγεμὼν ἱππ]ικοῦ, τοῦ πολέμου κὸ 50 ᾽4ρι- 
στοτέλης) Ῥτδρτα. 9ὲ 


ἉΜΑΤΟΒΙΌΒ. 481 


“ὦ παῖδες, οἵ χαρίτων τε καὶ πατέρων λάχετ᾽ ἐσθλῶν, 
μὴ φϑονεῖθϑ᾽ ὥρας ἀγαϑοῖσιν ὁμιλίαν" 

σὺν γὰρ ἀνδρείᾳ καὶ ὁ λυσιμελὴς "Ἔρως 

ἐνὶ Χαλκιδέων ϑάλλει πόλεσιν. 


οἴάντων ἦν ὄνομα τῷ ἐραστῇ τῷ δ᾽ ἐρωμένῳ Φί- 
λιστος, ὡς ἐν τοῖς Αἰτίοις Διονύσιος ὁ ποιητὴς 
ἱστόρησε. παρ᾽ ὑμῖν δ᾽, ὦ Πεμπτίδη, τοῖς Θηβαί- 
οἷς οὐ πανοπλίᾳ ὃ ἐραστὴς ἐδωρεῖτο τὸν ἐρώμενον 
ἐς ἄνδρας ἐγγραφόμενον; ἤλλαξε δὲ καὶ μετέθηκε 

1ο τάξιν τῶν ὁπλιτῶν ἐρωτικὸς ἀνὴρ Παμμένης, Ὅμη- 
ρον ἐπιμεμψάμενος ὡς ἀνέραστον, ὅτι κατὰ φῦλα 
καὶ φρήτρας συνελόχιξε τοὺς ᾿Δχαιούς, οὐκ ἐρώμε- 
νον ἔταττε παρ᾽ ἐραστήν, ἵν᾽ οὕτω γένηται τό 


ἀσπὶς δ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔρειδε κόρυς δὲ κόρυν,᾽ 


16 ὡς μόνον ἀήττητον ὄντα τὸν Ἔρωτα τῶν στρατηγῶν. 
καὶ γὰρ φυλέτας καὶ οἰκείους καὶ νὴ Δία γονεῖς 
καὶ παῖδας ἐγκαταλείπουσιν᾽ ἐραστοῦ δὲ ϑω δὲ καὶ 
ἐρωμένου μέσος οὐδεὶς πώποτε διεξῆλθε πολέμιος 
οὐδὲ διεξήλασεν" ὅπου καὶ μηδὲν δεομένοις ἔπεισιν 

30 ἐπιδεικνύναι τὸ φιλοκίνδυνον κἀφιλόψυχον᾽ ὡς Θή- 


1 αἵ, Βοτρῖκ, 8 Ρ. 618 οὗ] ὅσοι ἰᾶοπι 1άχετ᾽ Μοὶ- 
πρικῖαθ: ἐλάχετο ἃ ἰᾶθτι: φϑονεῖτε ἰδ. ὁμιλεῖν Βοιρκίαβ 
8 ἀνδρία ΒΈ 4 ἐνὶ ": ἐπὶ ὁ Αἰτίοις Χ: ἀντίοι, 
Διονύσιος] οἴ. ϑυϊδαβ:ὀ 710. πιρὶῖπι ἱστόρηκα 9 ἐς ἄν- 
ὅρας ὙΓΙπΟΚοἠτααπηῦδ: ἀνδέτας 10 Ὅμηφον] Β 868 
14. ὈΠέπιβ τϑσῦθ γετβὰβ Βοιωθχίοὶ ἀνέρα δ᾽ ἀνὴρ (Ν᾽ 181) 
βἴπθ 8118 ἰάοτιθθ σαὐζομθ οτζαΐββα διάϊοὶ ταοπαυΐρ ὙΠΟ τα. 
16 ὡς μόνον --- ὄντα τὸν ἔρωτα ": μόνον --- ὄντα οἵ. Ῥτδθ- 
ἤδι. Ρ. ΠΧ 11 ϑὼ δὲ] σῶοςῦ 19 ἔπεισιν Χ 30 κἀ- 
φιλόψυχον βοτῖρεϊ οὔτι θοᾶθπι: καὶ φιλόψυχον 


Β 


σ 


482 ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 


φῶν ὁ Θεσσαλὸς προσβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ τοίχῳ 
τὴν εὐώνυμον καὶ σπασάμενος τὴν μάχαιραν ἀπέ- 
κοψδ τὸν ἀντίχειρα προκαλούμενος τὸν ἀντεραστήν. 
ἕτερος δέ τις ἐν μάχῃ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον, ὡς 
ἔμελλε παίσειν αὐτὸν ὁ πολέμιος, ἐδεήϑη περιμεῖναι 
μικρόν, ὅπως μὴ ὃ ἐρώμενος ἴδῃ κατὰ νώτου τε- 

Ὁ τρωμένον. οὐ μόνον τοίνυν τὰ μαχιμώτατα τῶν 
ἐθνῶν ἐρωτικώτατα, Βοιωτοὶ καὶ Δακεδαιμόνιοι 
καὶ Κρῆτες, ἀλλὰ καὶ τῶν παλαιῶν ὁ Μελέαγρος 
ὃ ᾿ἀχιλλεὺς ὁ ᾿Δριστομένης ὁ Κίμων ὁ Ἐπαμεινών- 
δαρ' καὶ γὰρ οὗτος ἐρωμένους ἔσχεν ᾿Ασώπιχον καὶ 
Καφισόδωρον, ὃς αὐτῷ συναπέϑανεν ἐν Μαντινείᾳ 
καὶ τέϑαπται πλησίον. τὸν δὲ μω Ὁ φοβερώτατον 
γενόμενον τοῖς πολεμίοις καὶ δεινότατον ὁ πρῶτος 
ὑποστὰς καὶ πατάξας Εὔκχναμος ᾿Αμφισσεὺς ἡρωικὰς 
ἔσχε τιμὰς παρὰ Φωκεῦσιν. Ἡρακλέους δὲ τοὺς 
μὲν ἄλλους ἔρωτας ἔργον ἐστὶν εἰπεῖν διὰ πλῆθϑορ᾽ 
Ἰόλαον δὲ νομίξοντες ἐρώμενον αὐτοῦ γεγονέναι 

Ἑ μέχρι νῦν σέβονται καὶ τιμῶσιν, ἔρωτος ὅρχους τὲ 
καὶ πίστεις ἐπὶ τοῦ τάφου παρὰ τῶν ἐρωμένων 
λαμβάνοντες. λέγεται δὲ καὶ τὴν "Ἄλκηστιν ἰατρι- 
κὸς ὧν ἀπεγνωσμένην σῷσαι τῷ ᾿Αδμήτῳ χαριξόμε- 
νος, ἐρῶντι μὲν αὐτῷ τῆς γυναικόρ, ἐρωμένου δ᾽ 
αὐτοῦ γενομένου" καὶ γὰρ τὸν ᾿ἀπόλλωνα μυϑολο- 
γοῦσιν ἐραστὴν γενόμενον 


9 ὅπως μὴ δ 5: δ᾽ οῃῃ Χ, ἤδη τῶν νῦν ἐθ- 
8. οἰ γι ατίαπα ὁ μὰ, δ ἀυἀσαπιρὸν ΒῈ 
δα, Ἐπ φοβν ἐδ οτῦ. τὸν δ᾽ ᾿Ασώπιχον οἵ. ΑἰΆδι. Ρ. θ0δ8 
.- 1’ φοβερώτερον 15. ὁ ᾿Αμφμιοσσεὺρῦ 


ἉΜΑΤΟΒΙΤΒ. 438 


“᾿Αδμήτῳ παραϑητεῦσαι μέγαν εἰς ἐνιαυτόν. 
εὖ δέ πως ἐπὶ μνήμην ἦλϑεν ἡμῖν "άλκηστις. "άρεος 
γὰρ οὐ πάνυ μέτεστι γυναικί, ἡ δ᾽ ἐξ Ἔρωτος κα- 
τοχὴ προάγεταί τι τολμᾶν παρὰ φύσιν καὶ ἀποϑνή- 

δ ὄκειν. εἰ δέ πού τι καὶ μύϑων πρὸς πίστιν ὄφελός 
ἐστι, δηλοῖ τὰ περὶ "άλκηστιν καὶ Πρωτεσίλεων καὶ 
Εὐρυδίκην τὴν Ὀρφέως, ὅτι μόνῳ ϑεῶν ὃ “Διδης 
Ἔρωτι ποιεῖ τὸ προσταττόμενον᾽ καίτοι πρός γε τοὺς 
ἄλλους, ὥς φησι Σοφοκλῆς, ἅπαντας 

τὸ οὔτε τοὐπιεικὲς οὔτε τὴν χάριν . 

οἶδεν, μόνην δ᾽ ἔστερξε τὴν ἁπλῶς δίκην" 


αἰδεῖται δὲ τοὺς ἐρῶντας καὶ μόνοις τούτοις οὐκ 
ἔστιν ἀδάμαστος οὐδ᾽ ἀμείλιχος. ὅϑεν ἀγαϑὸν μέν, 
ὦ ἑταῖρε, τῆς ἐν Ἐλευσῖνι τελετῆς μετασχεῖν" ἐγὼ 
15 δ᾽ ὁρῶ τοῖς Ἔρωτος ὀργιασταῖς καὶ μύσταις ἐν 
“Αιδου βελτίονα μοῖραν οὖσαν, οὔτι τοῖς μύϑοις 168 
πειϑόμενος οὐ μὴν οὐδ᾽ ἀπιστῶν παντάπασιν" εὖ 
γὰρ δὴ λέγουσι, καὶ ϑείᾳ τινὶ τύχῃ ψαύουσι τά- 
ληϑοῦς οἵ λέγοντες ἐξ “Αιδου τοῖς ἐρωτικοῖξ ἄνο- 
30 δὸν εἰς φῶς ὑπάρχειν, ὅπη δὲ καὶ ὅπως ἀγνοοῦσιν, 
ὥσπερ ἀτραποῦ διαμαρτόντες ἣν πρῶτος ἀνθρώπων 
διὰ φιλοσοφίας Πλάτων κατεῖδε. καίτοι λεπταί τι- 
νες ἀπορροαὶ καὶ ἀμυδραὶ τῆς ἀληϑείας ἔνεισι ταῖς 
«Αἰγυπτίων ἐνδιεσπαρμέναι μυϑολογίαις, ἀλλ᾽ ἰχνη- 
1 οἵ, Οἴδια, ΑἸοχ. Ρ. 888 Ῥοϊ(, 4 καὶ] καὶ δὴ καὶ 
ὁ δὲ που Β: ϑήπον 9. Σοφοκλῆς] Ναυοῖς, Ρ. 3086 10 τοῦ. 
πιεικὲς ΟἸδΙαθῃβ ΑἸοχ. (ρ. 494 Ροῤῥ): τὸ ἐπιεικὶς Χ οἶδδ 
11 δ᾽ ἔστερξε Βλἐθομο]α: δὲ στέρξαι 19 τοῦ ἀληθοῦς οἵ Β: 
τοῦθ ΒΕ 108 Ἄιδου] ἄλλου ΒῈ 38 ": ἀπόρροιαι 
ῬΙαίοσοδ! Μοτσαῖ!β, οὶ. ΤΥ. ᾿ 38 


484 ΑΜΑΤΟΒΙΓΒ. 


λάτου δεινοῦ δέονται καὶ μεγάλα μικροῖς ἑλεῖν δυ- 
Β ναμένου. διὸ ταῦτα μὲν ἐῶμεν, μετὰ δὲ τὴν ἰσχὺν 
τοῦ Ἔρωτος οὖσαν τοσαύτην ἤδη τὴν πρὸς ἀνθρώ- 
πους εὐμένειαν καὶ χάριν ἐπισκοπῶμεν, οὐκ εἰ πολλὰ 
τοῖς χρωμένοις ἀγαϑὰ περιποιεῖ (δῆλα γάρ ἐστι 
ταῦτά γε πᾶσιν) ἀλλ᾽ εἰ πλείονα καὶ μείξονα τοὺς 
ἐρῶντας αὐτοὺς ὀνίνησιν᾽ ἐπεί, καίπερ ὧν ἐρωτι- 
κὸς ὁ Εὐριπίδης, τὸ σμικρότατον ἀπεϑαύμασεν 
εἰπών 
Ν ποιητὴν δ᾽ ἄρα 
Ἔρως διδάσκει, κἂν ἄμουσος ἧ τὸ πρίν. 


συνετόν τε γὰρ ποιεῖ, κἂν ῥάθυμορ τὸ πρίν' καὶ 
ἀνδρεῖον, ἧ λέλεκται, τὸν ἄτολμον, ὥσπερ οἵ τὰ 
ξύλα πυρακτοῦντες ἐκ μαλακῶν ἰσχυρὰ ποιοῦσι. 
Ὁ δωρητικὸς δὲ καὶ ἁπλοῦς καὶ μεγαλόφρων γίγνεται 
πᾶς ἐραστής, κἂν γλίσχρος ἧ πρότερον, τῆς μικρο- 
λογέας καὶ φιλαργυρίας δίκην σιδήρου διὰ πυρὸς 
ἀνιεμένης᾽ ὥστε χαίρειν τοῖς ἐρωμένοις διδόντας, 
ὡς παρ᾽ ἑτέρων οὐ χαίρουσιν αὐτοὶ λαμβάνοντες. 
ἴστε γὰρ δήπου, ὡς ᾿άνύτῳ τῷ ᾿Ανϑεμίωνος, ἐρῶντι 
μὲν ᾿Αλκιβιάδου ξένους δ᾽ ἑστιῶντι φιλοτίμως καὶ 
λαμπρῶς, ἐπεκώμασεν ὃ ᾿Αλκιβιάδης καὶ λαβὼν ἀπὸ 
τῆς τραπέζης εἰς ἥμισυ τῶν ἐχπωμάτων ἀπῆλϑεν. 
ἀχϑομένων δὲ τῶν ξένων καὶ λεγόντων “ὑβριστι- 
κῶς σοι κέχρηται καὶ ὑπερηφάνως τὸ μειράκιον, 


4 ἐπισχκοπῶ ΒῈ Ἵ Ατηγούυβ: αὐτοῦ 9 εἰπὼν 
ῬΑ] οἰκοπιδσῖυθ: ἐπεὶ'͵ 10 Ναυοῖ. Ρ. 660 δ᾽ ΥΑΙΟΚΟπατίαβ 
13 πρὶ»] πρᾶγμα ΒῈ 90 τῷ 


δ 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 48 


“φιλανϑρώπως μὲν οὗν᾽ ὁ "νυτος εἶπε' πάντα γὰρ 
ἐξῆν αὐτῷ λαβεῖν, ὁ δὲ κἀμοὶ τοσαῦτα καταλέ- Ὁ. 
λοιπεν." 
18, Ἡσϑεὶς οὖν ὁ Ζεύξιππος ᾿ᾧ Ἡράκλεις᾽ εἷ- 
πεν “ὡς ὀλίγου διελύσατο πρὸς 'ἄνυτον τὴν ἀπὸ 
Σωκράτους καὶ φιλοσοφίας πατρικὴν ἔχϑραν, εἰ 
πρᾶος ἦν οὕτω περὶ ἔρωτα καὶ γενναῖος. “δἷεν᾽ 
εἶπεν ὃ πατήρ' “ἐκ δὲ δυσκόλων καὶ σχυϑρωπῶν 
τοῖς συνοῦσιν οὐ ποιεῖ φιλανθϑρωποτέρους καὶ 
10 ἡδίους; - 
᾿αἰϑομένου γὰρ πυρὸς γεραρώτερον οἷκον ἰδέσϑαι᾽ 
καὶ ἄνθρωπον ὡς ἔοικε φαιδρότερον ὑπὸ τῆς ἐρω- 
τικῆς θερμότητος. ἀλλ᾽ οἵ πολλοὶ παράλογόν τι 
πεπόνϑασιν' ἂν μὲν ἐν οἰκίᾳ νύκτωρ σέλας ἴδωσι, 
16 ϑεῖον ἡγοῦνται καὶ ϑαυμάζουσι' ψυχὴν δὲ μικρὰν ΕΒ 
καὶ ταπεινὴν καὶ ἀγεννῆ ὁρῶντες ἐξαίφνης ὑπο- 
πιμπλαμένην φρονήματος, ἐλευϑερίας, φιλοτιμίας, 
χάριτος, ἀφειδίας, οὐκ ἀναγκάζονται λέγειν ὡς ὃ 
Τηλέμαχος 
" μάλα τις ϑεὸς ἔνδον. 


"ἐκεῖνο δ᾽’ εἶπεν ὁ ΖΔαφναῖος ἱπρὸς Χαρίτων οὐ δαι- 
μόνιον; ὅτι τῶν ἄλλων ὃ ἐρωτικὸς ὀλίγου δεῖν ἁπάν- 


3 ἐξῆν ": ἐνῆν οἵ, ὙἹῦ, ΑἸοΙΌ. ο..18 
ταϑηηῸ8. 11 Ὑοτβὺβ ϑϑὺ Ἠοτηδσίουβ. οἵ, Υξ, Ηδτγοάοίθα 
. 16. οἃ. θβύθσταδησ. ὕθσέδγα. Ηοπι. οὺ Ηδεβ. τγβ. 314 οᾶ, 
ΠΝ οἶκον») πὸ βοσυθαίνῃβ 8. ποιεῖ ροπάθαξ, αυοὰ 
ὙΊΠΟΙ. νοϊποταῦ, γὰρ Ραιέίουϊα ἴπ τ δα αυϊάθτο ἰῃ δὲ 
ταυξαπᾶα ϑϑὲ δὲ δβίρτιατα ἱπίθττοραύϊομίβ ροεὺ ϑερμότητος 
ἐτδῃβρομθπᾶάυπι 30 Ηοχῃ. τ 40 21 εἰπὲ ὦ Δαφναῖε 
Ῥαϊείρίαβ 8θὰ οοττίρ. υἱά, ὃ εἶπεν ὁ Ζαφναῖος 


38" 





486 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


τῶν περιφρονῶν, οὐ μόνον ἑταίρων καὶ οἰκείων, 
ἀλλὰ καὶ νόμων καὶ ἀρχόντων καὶ βασιλέων, φοβού- 
μενος δὲ μηδὲν μηδὲ ϑαυμάξων μηδὲ ϑεραπεύων, 
ἀλλὰ καὶ τόν "αἰχματὰν κεραυνόν᾽ οἷος ὧν ὑπομέ- 
νειν, ἅμα τῷ τὸν καλὸν ἐδεῖν δ 
Ε Ἡπτηξ᾽ ἀλέκτωρ δοῦλον ὡς κλίνας πτερόν, 
καὶ τὸ ϑράσος ἐκκέκλασται καὶ κατακέκοπταί οἵ τὸ 
τῆς ψυχῆς γαῦρον. ἄξιον δὲ Σαπφοῦς παρὰ ταῖς 
“Μούσαις μνημονεῦσαι" τὸν μὲν γὰρ Ἡφαίστου παῖδα 
Ῥωμαῖοι Κᾶκον ἱστοροῦσι πῦρ καὶ φλόγας ἀφιέναι τὸ 
διὰ τοῦ στόματος ἔξω δεούσας" αὕτη δ᾽ ἀληϑῶς 
μεμιγμένα πυρὶ φϑέγγεται καὶ διὰ τῶν μελῶν ἀνα- 
φέρει τὴν ἀπὸ τῆς καρδίας ϑερμότητα “Μούσαις 
εὐφώνοις ἰωμένη τὸν ἔρωτα᾽ κατὰ Φιλόξενον. ἀλλ᾽ 
168 εἴ τι μὴ διὰ Δύσανδρον, ὦ ΖΔαφναῖε, τῶν παλαιῶν τ5 
ἐκλέλησαι παιδικῶν, ἀνάμνησον ἡμᾶς, ἐν οἷς ἡ καλὴ 
Σαπφὼ λέγει τῆς ἐρωμένης ἐπιφανείσης τήν τε 
φωνὴν ἴσχεσθαι καὶ φλέγεσθαι τὸ σῶμα καὶ κατα- 
λαμβάνειν ὠχρότητα καὶ πλάνον αὐτὴν καὶ ἴλιγγον. 
λεχϑέντων οὖν ὑπὸ τοῦ Ζαφναίου τῶν μελῶν ἐκεί- "0 
νων, ὡς ἘΦ’ ὑπολαβὼν ὃ πατήρ 'ταῦτ᾽᾽ εἶπεν 


1 οἰκείων ": οἰκετῶν ἀ Ῥιπᾶατ. Ῥυίμ. 1,6 6 Ναυοῖ. 
Ῥ. 14. 8 σαφῶς ΒΕ 10 Κᾶκον Οορυιπρίαθ: κακὸν 
14. Φιλόξενον) Βοτρᾷ. 8 Ρ. 611 16 διὰ Μαάνίρίυα 
16 παιδικῶν Χ: παιδίων 18 φλέγεσϑαι ἰᾶθτα: φϑέγγεσϑαι 
19 αὐτὴν] αὐτὴ 1Ε 8--48Β 21 156. 109 Ε 48 Β. Ροτί. 
Βαρρθηᾶί βαπῦ τϑσβυα: “ὡς γὰρ εὔιδον βροχέως σε, φώνας ] 
οὐδὲν ἔτ᾽ εἴκει" ] ἀλλὰ καμ μὲν γλῶσσα ἔαγε λέπτον δ᾽ 1 αὔ- 
τικα χρῷ πῦρ ὑπαδεδρόμακεν. ] χλωροτέρα δὲ ποίας | ἔμμι, 
τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης Ἰ φαίνομαι’ ᾳαὶ 5011 ψθτδὺβ δὐ 
Ἰβοῦμιδο τωβρτήξα απ! οὐ δυρτταθηΐο ῬΙΒΘβΎΘΒΒΟ ΡΙβῃθ θοῃ- 
τοηϊαηξ, ΥἹἱᾶ, Βοσρῖς. 8 Ρ. 88 βᾳ. 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 481 


ὦ πρὸς τοῦ Διός, οὐ ϑεοληψία καταφανής; οὗτος 
οὐ δαιμόνιος σάλος τῆς ψυχῆς; τί τοσοῦτον ἡ Πυ- 
ϑία πέπονθεν ἁψαμένη τοῦ τρίποδος; τίνα τῶν ἐν- 
ϑεαξομένων οὕτως ὁ αὐλὸς καὶ τὰ μητρῷα καὶ τὸ 

ετύμπανον ἐξίστησιν; ἡμῖν ταὐτὸ σῶμα πολλοὶ καὶ Β 
ταὐτὸ κάλλος ὁρῶσιν, εἴληπται δ᾽ εἷς ὁ ἐρωτικός" 
διὰ τίν᾽ αἰτίαν; οὐ γὰρ μανϑάνομέν γέ που τοῦ 
Μενάνδρου λέγοντος οὐδὲ συνίεμεν, 

καιρός ἐστιν ἡ νόσος 

1ο ψυχῆς, ὁ πληγεὶς δ᾽ εἴσω δὴ τιτρώσκεται" 
ἀλλ᾽ ὁ ϑεὸς αἴτιος τοῦ μὲν καϑαψάμενος τὸν δ᾽ 
ἐάσας. ὃ τοίνυν ἐν ἀρχῇ καιρὸν εἶχε δηϑῆναι μᾶλ- 
λον, οὐδὲ νῦν ὅτι νῦν ἦλθεν ἐπὶ στόμα᾽ κατ᾽ Αἰ- 
σχύλον, ἄρρητον ἐάσειν μοι δοκῶ" καὶ γάρ ἐστι 

16 παμμέγεθες. ἴσως μὲν γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ τῶν 
ἄλλων ἁπάντων, ὅσα μὴ δι’ αἰσθήσεως ἡμῖν εἰς 
ἔννοιαν ἥκει, τὰ μὲν μύϑῳ τὰ δὲ νόμῳ τὰ δὲ λόγῳ ὁ 

3 οὐ Μ᾿ δ ἡμῷ καὶ μὴν ὙΓ ὅ. δ σι τὸ αὐτὸ 

ἴ τίνα ὙΓ: τὴν 8 ἰάοια: σύνιμν Μενάνδρου] ΚοΟΚ. 8 
Ῥ. 108 10 εἴσω δὴ ϑέοθαθυβ (68, 84): 80. 6 Ε' 1Β. Οοτ- 
τἰραπὲ εἰσβολῇ Βοπεϊοίαβ, εἰς ὃ δεῖ Ὑ]. εἷς ὁδὶ αι, Ἠοτ- 
τοδηηῦβ, ἔνδοθεν ΠοΥν 8, αὖ 81108 οπαϊἐίδιι. Αἀ ἸΙοοῦπι 
βαιιδηάστι ταδχίταθ βάϊαγαῦ Ῥ]αῦ. ρΔΙΒΡΗγβϑὶβ (υἱᾶ, . 
8386, 1): τοῦτο δ᾽ εὐστοχίας ἐστὶ καιροῦ τῷ παϑεῖν ἑτοίμῳ 
(ἴδ ὁρέϊτηθ Ὑ7: ἐμοί γε πῶς δαὺ ἐμοί πως) συνάπτοντος ἐν 
ἀκμῇ τὸ ποιεῖν πεφυκός. Ὁπᾶο οοττ. τἱᾶ. εἰσόδῳ (86. τῆς 
νόσου) ἱ, 6. Βοταο Βιημδίοτίαβ ααὶ ἰοίαα θα, ταΐπαβ ἔμοῖ] 
βοοῖρι δο φυοὰ ἐπ οἷπβ Θηίταστα τροτδο βάϊῥαβ ραίθδ, 60 
ᾳαρὰ βηίπηυβ οἰπθ δὰ ἐθίαπι δταοτὶβ (τὸ ποιεῖν πεφυκόρ) τό- 
οἰρίθπδατα φαταύαα ἀϊοροαίξαξαιθ Θεὺ (παϑεῖν ἕτοιμορ). 8ὶ 
ταθῦτα εἰσόδῳ ποι Ρἰδοθέ, ἐπ Ῥγοταρέα εβὸ Βθηξθίβηυτα εἰσ- 
βολῇ τὐ δοᾶθπι τπιοᾶο ᾳῦο᾽ εἰσόδῳ οχροοίατ. ΟΡίΐο ἀθέων 
18 ὅτι Ναποκίαβ (ρ. 106): ἐπὶ νῦν ὙΠποκοίτοβπηυα: νοῦν 
14 Μ: ἄριστον 11 ἥκει Χ: στήκει. Μα]ΐπι ἐξήκει, 


488 ἈΜΑΤΌΒΙΤΒ. 


πίστιν ἐξ ἀρχῆς ἔσχηκε" τῆς δ᾽ οὖν περὶ ϑεῶν δόξης 
καὶ παντάπασιν ἡγεμόνες καὶ διδάσκαλοι γεγόνασιν 
ἡμῖν οἵ τε ποιηταὶ καὶ οἱ νομοϑέται καὶ τρίτον οἵ 
φιλόσοφοι, τὸ μὲν εἶναι ϑεοὺς ὁμοίως τιϑέμενοι, 
πλήϑους δὲ πέρι καὶ τάξεως αὐτῶν οὐσίας τε καὶ 5 
δυνάμεως μεγάλα διαφερόμενοι πρὸς ἀλλήλους. 
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ οἵ τῶν φιλοσόφων 
“ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι 
πόνων τ᾽ ἄπειροι, βαρυβόαν 
πορϑμὸν πεφευγότες ᾿Αχέροντος 1ο 
ὅϑεν οὐ προσίενται ποιητικὰ Ἔριδας οὐ Διτάς, 
Ὁ οὐ Δεῖμον οὐδὲ Φόβον ἐθέλουσι ϑεοὺς εἶναι καὶ 
παῖδας άρεος ὁμολογεῖν" μάχονται δὲ περὶ πολλῶν 
καὶ τοῖς νομοϑέταις, ὥσπερ Ξενοφάνης Αἰγυπτίους 
ἐκέλευσε τὸν Ὄσιριν, εἰ ϑνητὸν νομίξουσι, μὴ τιμᾶν 15 
. ὡς ϑεόν, εἰ δὲ ϑεὸν ἡγοῦνται μὴ ϑρηνεῖν. αὖϑις 
δὲ ποιηταὶ καὶ νομοϑέται, φιλοσόφων ἰδέας- τινὰς 
καὶ ἀριϑμοὺς μονάδας τε καὶ πνεύματα ϑεοὺς ποι- 
ουμένων, οὔτ᾽ ἀκούειν ὑπομένουσιν οὔτε συνιέναι 
δύνανται. πολλὴν δ᾽ ὅλως ἀνωμαλίαν ἔχουσιν αἷ 50 
δόξαι καὶ διαφοράν. ὥσπερ οὖν ἦσάν ποτε τρεῖς 
στάσεις ᾿άϑήνησι, Παράλων ᾿ΕἘπακρίων Πεδιέων, 
χαλεπῶς ἔχουσαι καὶ διαφερόμεναι πρὸς ἀλλήλας" 
Ἑ ἔπειτα δὲ πάντες ἐν ταὐτῷ γενόμενοι καὶ τὰς ψή- 


1 ἐξαρχῆς ΒΒ 3. καὶ] ἀε]. Β μτροίου προϑουϊεαίοτα 
4 μὲν Β: μὲν οὖν Β8Β οἵ. Βοτρῖ. 1 Ρ. 482 11 ὅϑεν οὐ 
ΒαβἸ]θθιϑίβ: ὅθεν Βοτέ, ἑβτηθα οὐ οτηῖβθο βοσίθ, προΐεται 
οὐ ἀϊβεπρυθπᾶιμα ροϑὺ Ἔριδαρ: 18 καὶ "5͵'ο 32 Χ: ἐπά- 
κρῶν 34 ἔπειτα Μεᾶνίρίαβ: ἐπεὶ 


᾿ ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 4389 


φους λαβόντες ἤνεγκαν πάσας Σόλωνι, καὶ τοῦτον 
εἵλοντο κοινῇ διαλλακτὴν καὶ ἄρχοντα καὶ νομοϑέ- 
την, ὃς ἔδοξε τῆς ἀρετῆς ἔχειν ἀδηρίτως τὸ πρω- 
τεῖον" οὕτως αἷ τρεῖς στάσεις αἱ περὶ ϑεῶν διχο- - 
δ φρονοῦσαι καὶ ψῆφον ἄλλην ἄλλη φέρουσαι καὶ μὴ 
δεχόμεναι ῥᾳδίως τὸν ἐξ ἑτέρας περὶ ἑνὸς βεβαίως 
ὁμογνωμονοῦσι, καὶ κοινῇ τὸν Ἔρωτα συνεγγράφου- 
σιν εἰς ϑεοὺς ποιητῶν οἵ κράτιστοι καὶ νομοϑετῶν 
καὶ φιλοσόφων ᾿ἀϑρόᾳ φωνᾷ μέγ᾽ ἐπαινέοντες᾽ ὥσπερ 
10 ἔφη 'τὸν Πιττακόν᾽ ὃ ᾿Δλκαῖος αἱρεῖσϑαι τοὺς Μυ- 
τιληναίους 'τύραννον᾽. ἡμῖν δὲ βασιλεὺς καὶ ἄρ- Ἐ 
χων καὶ ἁρμοστὴς ὁ Ἔρως ὑφ᾽ ἩΗσιόδου καὶ Πλά- 
τωνος καὶ Σόλωνος ἀπὸ τοῦ Ἑλικῶνος εἰς τὴν ᾿άκα- 
δήμειαν ἐστεφανωμένος κατάγεται καὶ κεκοσμημένος 
1 εἰσελαύνει πολλαῖς συνωρίσι φιλίας καὶ κοινωνίας, 
οὐχ οἵαν Εὐριπίδης φησίν 
"ἀχαλκεύτοισιν ἐξεῦχϑαι πέδαις", 


ψυχρὰν οὗτός γε καὶ βαρεῖαν ἐν χρείᾳ περιβαλὼν 
ὑπ’ αἰσχύνης ἀνάγκην, ἀλλ᾽ ὑποπτέρου φερομένης 
30 ἐπὶ τὰ κάλλιστα τῶν ὄντων καὶ ϑειότατα, περὶ ὧν 
ἑτέροις εἴρηται βέλτιον. 
19. Εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ πατρός, ὁ Σώκλα- 164 


9. Ε: ἀϑρόαι φωναὶ χοᾶ ἐβπιθπ ΕἸΟΒθθτιᾶ 6880 ροὐθεὺ 
τοοὶς ἀόλλεες ἀυδτι ροϑὲ ἐπαινέοντερ (ἐπαίνεντες ΑΒΓΘΠΒ) ἀαὺ 
᾿Αὐλδίοι, Ῥ. 1386, 10. οἴ, Βοτρῖς, 8 Ρ. 168; δυξ ἀόλλεες Βυρ- 
Ῥἰδπάυτα εϑέ, αὐ οἰΐαπι ἀθρόᾳ φωνᾷ ΑἸοπεί εἰπὸ τοτθβ Δ 
᾿Ατίβίοὐο!θ οτοῖββα. Β98 ἀυθια εδὲ 10 ": μιτυληναίους 
18 ": ἀκαδημίαν 11 ἰἰα εοτῖρεϊ 6χ Ῥ. 4828. 6888: ἀχαῖ- 
κευ δῈ ἀχαϊκεύτοις Β οἵ, Ναυοκ. Ρ. 649 19 Ἥ: ὑπὸ 
πτεροῦ Δ30 Β: ϑειότερα ᾿ 


440 ΑΜΑΤΟΕΙΌΒ. ᾿' - 


ρος 'ὁρᾷρ᾽ εἶπεν 'ὅτι δεύτερον ἤδη τοῖς αὐτοῖς πε- 
ριπεσών, οὐκ οἶδ᾽ ὅπως βίᾳ σαυτὸν ἀπάγεις καὶ 
ἀποστρέφεις, οὐ δικαίως χρεωχοπῶν, εἴ γε δεῖ τὸ 
φαινόμενον εἰπεῖν, ἱερὸν ὄντα τὸν λόγον; καὶ γὰρ 
ἄρτι τοῦ Πλάτωνος ἅμα καὶ τῶν Αἰγυπτίων ὥσπερ 
ἄχων ἁψάμενος παρῆλϑερ καὶ νῦν ταὐτὰ ποιεῖς. 
τὰ μὲν οὖν ᾿ἀριξήλως εἰρημένα᾽ Πλάτωνι, μᾶλλον 
δὲ ταῖς ϑεαῖς ταύταις διὰ Πλάτωνος, ὦγαϑέ ἱμηδ᾽ 


ἂν κελεύωμεν εἴπῃς"᾽ ἡ δ᾽ ὑπῃνίξω τὸν Αἰγυπτίων - 


μῦϑον εἰς ταὐτὰ τοῖς Πλατωνικοῖς συμφέρεσθαι 
Β περὶ Ἔρωτος, οὐκ ἔστι σοι μὴ διακαλύψαι μηδὲ 
διαφῆναι πρὸς ἡμᾶς᾽ ἀγαπήσομεν δέ, κἂν μικρὰ 
περὶ μεγάλων ἀκούσωμεν. δεομένων δὲ καὶ τῶν 
ἄλλων ἔφη ὁ πατὴρ ὡς Αἰγύπτιοι δύο μὲν Ἕλλησι 
παραπλησίως Ἔρωτας, τόν τε πάνδημον καὶ τὸν 
οὐράνιον, ἴσασι, τρίτον δὲ νομίζουσιν Ἔρωτα τὸν 
ἥλιον, ᾿Αφροδίτην ἢ" ἔχουσι μάλα σεβάσμιον. “ἡμεῖς 
δὲ πολλὴν μὲν Ἔρωτος ὁμοιότητα πρὸς τὸν ἥλιον, 


2 ὁπα. ὙΥ ΠΟ ΚοἸτηδηπαβ: βίαις αὐτὸν Ε βίαι. Β ἰν. ΒΕ: 
ἀπάγει; καὶ ἀποστραφεὶς Ἰ οἵ. οτα. μ 468 8Β οἵ. ΡΙδὲ. 
Ῥμδοᾶν. Ρ. 28δὰ 10 ταὐτὸ αΒὀΓ ὠ 11 οὐκέτι ΒΕ. οὐκέτι 
ἔστι Ῥῆϊηοικ, 11 180. ἱπβοτυὶ Β Ρτβθθυπίδ δὲ βαρρίθηΐο 
᾿ἀφροδίτην δ᾽ ἔχουσι σελήνην θεῶν μάλιστα σεβ᾿ ΜΑΙῖτα 
Ἀφροδίτην [δὲ τὴν γῆν] ἔχουσι κὲ οἴ. πάποί, πὰ ἔπ, 18 

ἔχουσι] ἄγουσι Τιουθοκίαδ; ρούυϊέ Θἰϊητα λέγουσι, Βρᾶ οἵ. 
, 8668. Ἴσιδος σῶμα γῆν ἔχουσι καὶ νομίζουι 18 τὸν 
ἧλον οὐδεμίαν δ᾽ ᾿ἀφφοδίτης πρὸς " Ῥοβίασδτα ἀοοίχίπητα 
Αεργρέϊαοδτιη ἂἃθ Απποσθ οὐ Ὑϑηθτθ Ὀγουῖδου θχροϑυΐῦ, βάβτῃ. 
Ορϊπίοπθσα (γοτρα δηΐπι ἡμεῖς δὲ πολλὴν μὲν Ἔρωτος κέ. 
ποι βαμὺ Αθργρύ, ἀοοίτϊπατα οομβττηδηξ8 βοὰ θιμθπαβπεϊβ) 
ἂθ μδο ἀοοίεϊηα βυδίαπρίθ, ἐξα αὐ ΑἸποσίβ οῦτα 8016 τηδρτιδτα 
ϑποσῖβ ἔδιθθα οῦτπι Τϑττα πυ]]απὶ βία δα ἀίπθιι δ886 υἱ- 
ἄραι, ΑἸέθτατα βἰ τα Πξυίτιοτα ταα!εῖβ γϑτδίβ ἑπὰθ 8 πῦρ μὲν 


ἈΑΜΑΤΟΒΙΤΒ. 441 


οὐδεμίαν δ᾽ ᾿Αφροδίτης πρὸς τὴν γῆν ὁρῶμεν οὖσαν" 
πῦρ μὲν γὰρ οὐδέτερόν ἐστιν ὥσπερ οἴονταί τινες, 
αὐγὴ δὲ καὶ ϑερμότης γλυκεῖα καὶ γόνιμος, καὶ ἡ 
μὲν ἀπ’ ἐκείνου φερομένη σώματι παρέχει τροφὴν 
5 καὶ φῶς καὶ αὔξησιν, ἡ δ᾽ ἀπὸ τούτου ψυχαῖς. ὡς 
"δ᾽ ἥλιος ἐκ νεφῶν καὶ μεϑ᾽ ὁμίχλην ϑερμότερος, 
οὕτως Ἔρως μετ᾽ ὀργῆς καὶ ζηλοτυπίας ἐρωμένου 
διαλλαγέντος ἡδίων καὶ δριμύτερος" ἔτι δ᾽ ὥσπερ 
ἥλιον ἅπτεσϑαι καὶ σβέννυσθαι δοκοῦσιν ἔνιοι, 
1ο ταὐτὰ καὶ περὶ Ἔρωτος ὡς ϑνητοῦ καὶ ἀβεβαίου 
διανοοῦνται. καὶ μὴν οὔτε σώματος ἀγύμναστος 
ἕξις ἥλιον, οὔτ᾽ Ἔρωτα δύναται φέρειν ἀλύπως 
τρόπος ἀπαιδεύτου ψυχῆς᾽ ἐξίσταται δ᾽ ὁμοίως ἑκά- 
τερον καὶ νοσεῖ, τὴν τοῦ ϑεοῦ δύναμιν οὐ τὴν 
1 αὑτοῦ μεμφόμενον ἀσϑένειαν. πλὴν ἐκείνῃ γε δό- 
ἕξειεν ἂν διαφέρειν, ἧ δείκνυσιν ἥλιος μὲν ἐπὶ γῆς 
τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ τοῖς ὁρῶσιν: Ἔρως δὲ μό- 
νῶν τῶν καλῶν φέγγος ἐστὶ καὶ πρὸς ταῦτα μόνα Ὁ 
τοὺς ἐρῶντας ἀναπείϑει βλέπειν καὶ στρέφεσϑαι, 
30 τῶν δ᾽ ἄλλων πάντων ὑπερορᾶν. γῆν δὲ κατ᾽ οὐ- 


Ω 


γὰρ οὐδέτερόν ἐστιν ἀβᾳυθ ἃ τῶν δ᾽ ἄλλων πάντων ὑπερ- 
ὁρᾶν (φ. 441 1ἴπι..30) οοπῆτταδῦ; αἰέθγατι Ὀσθυῖίον (γῆν δὲ κατ᾽ 
οὐδὲν ἀφροδίτην καλοῦντες ἅπτονταί τινος ὁμοιόεητοξ) τοδαξαξ, 
ἴϊα αὖ ποὰ Τθττατα βθὰ ροϊίυβ Πιαπδτα Ὑ θπθτὶβ βίη τι 6880 
οοπίοπάαύ, Ὁπᾶθ ΘΟΠρῚς ἐοικέναι μὲν οὖν ᾿Αφροδίτῃ σελή- 
ψην ἥλιον δ᾽ ἔρωτι, τῶν ἄλλων ϑεῶν μᾶλλον εἰκός ἐστι 
(φοξίαβ. ἀύδτα 1108 δἰοβ υϑὶυιῦ Τθυσϑια ΘΧχ πυταθτο ἀθογυπα 
ῬΙΟΘΔΒΙΙ6 οδὲ) οἵ, Ρ. 868 ἃ αἱ Τοττάτα [βἷ8 ἀθεϊρτιαύ, 8146. 
8120 8 αὐγὴ Ὑ᾽: αὐ 4ΒῈ 6Β καὶ ἡ ἰάθπι: ὃ μετ᾽ 
ὁμέχην ΒῈ Β ἔτι] ὅτι ΒΞὀῸὀ 9 ἔνιοι] οἴ. ΡΙαὐ. Βδρ. 
. 498 Ὁ. Βγυγαύθγ. Ρ. 18 ἔγ. 8 20 Ηθγπογἄθπυβ: περιορᾶν 
Η γῆν δὲ κατ᾽ οὐδὲν σελήνην δ᾽ Βοτίρεϊ: γῆν δὲ κατ᾽ οὐδὲν 


᾿ 442 ΑΜΑΤΟΕΙΒ. 


δέν, σελήνην δ᾽ ᾿Δφροδίτην καλοῦντες ἅπτονταί τι- 
νοὸς ὁμοιότητος" καὶ γὰρ ϑεία καὶ οὐρανία καὶ μί- 
ξεως χώρα τοῦ ἀϑανάτου πρὺς τὸ ϑνητόν, ἀδρα- 
νὴς δὲ καϑ᾽ ἑαυτὴν καὶ σκοτώδης ἡλίου μὴ προσ- 
λάμποντος, ὥσπερ ᾿Αφροδίτη μὴ παρόντος Ἔρωτος. 5 
ἐοικέναι μὲν οὖν ᾿ἀφροδίτῃ σελήνην ἥλιον δὲ Ἔρωτι 
τῶν ἄλλων ϑεῶν μᾶλλον εἰκός ἐστιν, οὐ μὴν εἶναί 
γὲ παντάπασι τοὺς αὐτούς" οὐ γὰρ ψυχῇ σῶμα ταὐ- 
Ἑτὸν ἀλλ᾽ ἕτερον, ὥσπερ ἥλιον μὲν ὁρατὸν Ἔρωτα 

δὲ νοητόν. εἰ δὲ μὴ δόξει πικρότερον λέγεσϑαι, τὸ 
καὶ τἀναντία φαίη τις ἂν ἥλιον Ἔρωτι ποιεῖν" ἀπο- 
στρέφει γὰρ ἀπὸ τῶν νοητῶν ἐπὶ τὰ αἰσϑητὰ τὴν 
διάνοιαν, χάριτι καὶ λαμπρότητι τῆς ὄψεως γοητεύ- 
ὧν καὶ ἀναπείϑων ἐν ἑαυτῷ καὶ περὶ αὑτὸν αἰτεῖ- 
σϑαι τά τ’ ἄλλα καὶ τὴν ἀλήϑειαν, ἑτέρωϑι δὲ ᾽ν» 
μηδέν" 

'δυσέρωτες δὴ φαινόμεϑ᾽ ὄντες 

τοῦδ᾽, ὅ τι τοῦτο στίλβει κατὰ γῆν᾽ 


ὡς Εὐριπίδης φησί 
δι’ ἀπειροσύνην ἄλλου βιότου 30 


μᾶλλον δὲ λήθην ὧν ὁ Ἔρως ἀνάμνησίς ἐστιν. 
Ε ὥσπερ γὰρ εἰς φῶς πολὺ καὶ λαμπρὸν ἀνεγρομέ- 


ἡ, 8. γῆν δὲ καλοῦντες ἀφροῦ. κατ᾽ οὐδὲν ἅπτονταί τινος 
ὁμοιότητος, σελήνην δ᾽ ᾿Αφροδ. καλοῦντες ἅπτ. τινος ὁμοιός 
τητος. οὗ, Ῥ. 1182} τούτοις δὲ κατ᾽ οὐδὲν τὸ Ὀρφικὸν ἔργον 
ἔοικεν ἃ ϑεία Μ: οἵα 14 αἰτεῖσθαι] κεῖσθαι Ὑ. ἴϑρῦ. 
σϑαι Ἠοτποτάθπυβ, βθὰ τυϊραία ἀθίοπαϊ ροίοδὲ. οἵ. Ρ. 1198 
11 Ευτ. Ἐἰρρ, 196 ἰόντες ΒῈ 18 τοῦδ᾽ ὅ τι τοῦτο στᾶ- 
βει]. θοτύτα ἴσο Ἰδοῦπα 18 Ηἰύ, ΒΕ 


ἈΜΑΤΟΒΙΓΒ. 448 


νῶν ἐξοίχεται πάντα τῆς ψυχῆς τὰ καϑ᾽ ὕπνους 
φανέντα καὶ διαπέφευγεν, οὕτω τῶν γενομένων ἐν- 
ταῦϑα καὶ μεταβαλόντων ἐκπλήττειν ἔοικε τὴν μνή- 
μὴν καὶ φαρμάττειν τὴν διάνοιαν ὃ ἥλιος, ὑφ᾽ ἧδο- 

ὁ νῆς καὶ ϑαύματος ἐκλανθανομένων ἐκείνων. καίτοι 
τό γ᾽ ὕπαρ ὡς ἀληθῶς ἐκεῖ καὶ περὶ ἐκεῖνα τῆς 
ψυχῆς ἐστι, δευρὶ δὲ Ἐ" τῶν ἐνυπνίων ἀσπάξεται 
καὶ τέϑηπε τὸ κάλλιστον ᾿καὶ θειότατον. 


"ἀμφὶ δέ οἵ δολόεντα φιλόφρονα χεῦεν ὄνειρα; 


10 πᾶν ἐνταῦϑα πειϑομένῃ τὸ καλὸν εἶναι καὶ τίμιον, 
ἂν μὴ τύχῃ ϑείου καὶ σώφρονος Ἔρωτος ἰατροῦ 
καὶ σωτῆρος καὶ ἡγεμόνος ὃς διὰ σωμάτων ἀφικό-" 
μενος ἀγωγὸς ἐπὶ τὴν ἀλήϑειαν ἐξ “Διδου καί ἱτὸ 166 
ἀληϑείας πεδίον᾽, οὗ τὸ πολὺ καὶ καθαρὸν καὶ ἀψευ- 

16 δὲς ἵδρυται κάλλος, ἀσπάσασϑαι καὶ συγγενέσϑαι 
διὰ χρόνου ποθοῦντας ἐξαναφέρων καὶ ἀναπέμπων 
εὐμενὴς οἷον ἐν τελετῇ παρέστη μυσταγωγός. ἐν- 
ταῦϑα δὲ πάλιν πεμπομένων αὐτῇ μὲν οὐ πλησιά- 
ξει ψυχῇ καϑ’ ἑαυτήν, ἀλλὰ διὰ σώματος. ὡς δὲ 


3 γεωμέτραι παισὶν οὔπω δυναμένοις ἐφ᾽ ἑαυτῶν τὰ 


νοητὰ μυηϑῆναι τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀπαϑοῦς οὐσίας 


εἴδη πλάττοντες ἁπτὰ καὶ ὁρατὰ μιμήματα σφαιρῶν 


8 μεταβαλλόντων ΒΒ 1 |Ϊ840.9 ΒΕ Βοτί. τὸ ὄναρ ἐν 
ᾧ οἵ. ν. 9άδ)᾽. ΡΙαί, Ῥμαθᾶτ, ρ. 3490 ἀσπάξεται] 80. 
ψυχὴ 9 οἵ, ν. 122 ἃ, ΟἸ τα, δὰ, Ββομποιὰ. Ρ. 7880 χεῦεν. 
80. ὁ ἥλιος 10 θῃι, ὙΠΟ ΚΘΙτιβπηῦβ: πειϑομένη. Τύπρθης 
ἄσπι οὰπι οἵ 18 καὶ ἡγεμόνος ὃς ΒαρρΙοτὶ οαπὶ Απηγοίο: 
98 120 18 οὗ ΡΙαί. Ρμδρᾶν. Ρ. 3480, 3864Ρ [8 δὲ 
ὙΠΟ ΚΟΙτθδππῦθ ἰδ. 6πι. Μ: αὐτὴ -- ψυχὴ πλησιάζει] 
80. Ἔρως 19 ἴν, ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἢν 


444 ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΌΒ. 


Β καὶ κύβων καὶ δωδεκαέδρων προτείναυαιω:. οὕτως 
ἡμῖν ὁ οὐράνιος Ἔρως ἔσοπτρα καλῶν καλά, ϑνητὰ 
μέντοι ϑεῶν παϑητὰ καὶ νοητῶν αἰσϑητὰ μηχανώ- 
μενος ἔν τε σχήμασι καὶ χρώμασι καὶ εἴδεσι νέων 
ὥρᾳ “στίλβοντα δείκνυσι καὶ κινεῖ τὴν μνήμην 5 
ἀτρέμα διὰ τούτων ἀναφλεγομένην τὸ πρῶτον. ὅϑεν 
διὰ σκαιότητος ἔνιοι φίλων καὶ οἰκείων, σβεννύναι 
πειρωμένων βίᾳ καὶ ἀλόγως τὸ πάϑος, οὐδὲν ἀπέ- 
λαυσαν αὐτοῦ χρηστὸν ἀλλ᾽ ἢ καπνοῦ καὶ ταραχῆς 
ἐνέπλησαν ἑαυτοὺς ἢ πρὸς ἡδονὰς σκοτίους καὶ πα- τὸ 

Ο φανόμους ῥυέντες ἀκλεῶς ἐμαράνϑησαν. ὅσοι δὲ σώ- 
φρονι λογισμῷ μετ᾽ αἰδοῦς οἷον ἀτεχνῶς πυρὸς 
ἀφεῖλον τὸ μανικόν, αὐγὴν δὲ καὶ φῶς ἀπέλιπον 
τῇ ψυχῇ μετὰ ϑερμότητος, οὐ σεισμόν, ὥς τις εἶπε, 
κινούσης ἐπὶ σπέρμα καὶ ὄλισϑὸν ἀτόμων ὑπὸ λειό- 16 
τητος καὶ γαργαλισμοῦ ϑλιβομένων, διάχυσιν δὲ 
ϑαυμαστὴν καὶ γόνιμον ὥσπερ ἐν φυτῷ βλαστά- 
νοντι καὶ τρεφομένῳ καὶ πόρους ἀνοίγουσαν εὐπει- 
ϑείας καὶ φιλοφροσύνης, οὐκ ἂν εἴη πολὺς χρόνος, 
ἐν ᾧ τό τε σῶμα τὸ τῶν ἐρωμένων παρελϑόντες 30 
ἔσω φέρονται καὶ ἅπτονται τοῦ ἤϑους, ἐκκαλούμε- 
νοι τὰς ὄψεις καϑορῶσι καὶ συγγίγνονται διὰ λόγων 
τὰ πολλὰ καὶ πράξεων ἀλλήλοις, ἂν περίκομμα τοῦ 


8 Βυρρ]οπάστα νυἱᾶ. ϑεῶν [καὶ ἀπαϑ ὦ») παϑητὰ κέ. 
δ στίλβοντα] οἵ. ῬΙαὐ. Ῥμαοᾶοπ. Ρ. 1108 6 τοπρῶτον ΒΕ 
Ἵ τοδ!έτη ὑπὸ σκαιότητος παὺ διὰ σκαιότητα 10 σκότους ΒΕ 
11 ἀκλεῶς “Μ οὐ οοὰ, Ρ̓ Ὑ᾽: ἀκλινῶξ 14 τιρ] βο. Ἐρὶ- 
ΘυΣαΒ, Τοοῦτα οτα. ΠΒΘΠΘσυΒ 16 ϑῃ. Χ: διάλυσιν 
19 εἴη ": δ ὯΙ ἐκκαλούμενος τί. Οοττ. νἱᾶ. ἐγκλώμε- 
νοι τὲ οἵ. Ῥ. 6118: τὰ ὄμματα -- ἐγκεκλάσϑαι 38 τὰ " 


ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 440 


καλοῦ καὶ εἴδωλον ἐν ταῖς διανοίαις ἔχωσιν" εἰ δὲ Ὁ 
μή, χαίρειν ἐῶσι καὶ τρέπονται πρὸς ἑτέρους ὥσπερ 
αἵ μέλιτται πολλὰ τῶν χλωρῶν καὶ ἀνθηρῶν μέλι 
δ᾽ οὐκ ἐχόντων ἀπολιπόντερ᾽ ὅπου δ᾽ ἂν ἔχωσιν 

5 ἴχνος τι τοῦ ϑείου καὶ ἀπορροὴν καὶ ὁμοιότητα σαί- 
νουσαν, ὑφ᾽ ἡδονῆς καὶ ϑαύματος ἐνθουσιῶντες καὶ 
περισπῶντες, εὐπαϑοῦσι τῇ μνήμῃ καὶ ἀναλάμπουσι 
πρὸς ἐκεῖνο τὸ ἐράσμιον ἀληϑῶς καὶ μακάριον καὶ 
φίλιον ἅπασι καὶ ἀγαπητόν. 

1 20. 'Τὰ μὲν οὖν πολλὰ ποιηταὶ προσπαίξοντες 
ἐοίκασι τῷ ϑεῷ γράφειν περὶ αὐτοῦ καὶ ἄδειν ἐπι- 
κωμάξοντες, ὀλίγα δὲ εἴρηται μετὰ σπουδῆς αὐτοῖς, Ε 
εἴτε κατὰ νοῦν καὶ λογισμὸν εἴτε σὺν ϑεῷ τῆς ἀλη- 
ϑείας ἁψαμένοις" ὧν ἕν ἐστι καὶ τὸ περὶ τῆς γενέ- 

18 σεῶς 

“δεινότατον ϑέων 
τὸν γέννατ᾽ εὐπέδιλλος Ἶρις 
χρυσοχόμᾳ Ζεφύφῳ μίγεισα"" 

“εἰ μή τι καὶ ὑμᾶς ἀναπεπείκασιν οἵ γραμματικοί, 

30 λέγοντες πρὸς τὸ ποικίλον τοῦ πάϑους καὶ τὸ ἀν- 
ϑηρὸν γεγονέναι τὴν εἰκασίαν. καὶ ὁ 4αφναῖος 
'πρὸς τί γάρ᾽ ἔφη ἕτερον; ᾿ἀκούετ᾽᾽ εἶπεν ὁ πατήρ᾽ 
“οὕτω γὰρ βιάξεται τὸ φαινόμενον λέγειν. ἀνάκλα- 
σις δή που τὸ περὶ τὴν ἷρίν ἐστι τῆς ὄψεως πάϑος, 

1. ἔχωσιν) ἕλωσιν το] εὕρωσιν. Δ΄ ταλ!ῖτα εὕρωσιν 
Ἱ περιέποντες Ἐ,, 5θὰ Ἡ. 1. περισπᾶν ἰάθτα θ8ὲ 80 περιέλκειν 
οἰγοιμηγμαφωδ 10. συμπαϑοῦσι Ἐ,, 5Βοὰἃ οἴ, ῬΙαί. 

Ῥμαθάγ. Ρ. 341ἃ 16 Βετρῖκ. 8 Ρ. 1682 1, ὁτα. Ἰάθτα: 


ϑειῶν 1Ἰ τὸν γέννατ᾽ ἰᾶθτα: γείνατο Ὁ. θμι. ΑΒτθα- 
εἶπδ: εὐπέδιλος 18 Ῥοτβοπ: μιχϑεῖσα 


446 ἈΜΑΤΟΒΙΤΒ. 


Ε ὅταν ἡσυχῆ νοτερῷ λείῳ δὲ καὶ μέτριον πάχος ἔχοντι 
προσπεσοῦσα νέφει τοῦ ἡλίου ψαύσῃ κατ᾽ ἀνάκλα- 
σιν, καὶ τὴν περὶ ἐχεῖνον αὐγὴν ὁρῶσα καὶ τὸ φῶς 
δόξαν ἡμῖν ἐνεργάσηται τοῦ φαντάσματος ὡς ἐν τῷ 
νέφει ὄντος. τοῦτο δὴ τὸ ἐρωτυκὸν μηχάνημα καὶ 5 
σόφισμα περὶ τὰς εὐφυεῖς καὶ φιλοκάλους ψυχὰς 
ἀνάκλασιν ποιεῖ τῆς μνήμης ἀπὸ τῶν ἐνταῦϑα φαι- 
νομένων καὶ προσαγορευομένων καλῶν εἰς τὸ ϑεῖον 
καὶ ἐράσμιον καὶ μακάριον ὡς ἀληθῶς ἐκεῖνο καὶ 
ϑαυμάσιον καλόν. ἀλλ᾽ οἱ πολλοὶ μὲν ἐν παισὶ τὸ 
καὶ γυναιξὶν ὥσπερ ἐν κατόπτροις εἴδωλον αὐτοῦ 

166 φανταζόμενον διώκοντες καὶ ψηλαφῶντες οὐδὲν ἧδο- 
νῆς μεμιγμένης λύπῃ δύνανται λαβεῖν βεβαιότερον" 
ἀλλ᾽ οὗτος ἔοικεν ὁ τοῦ Ἰξίονος ἴλιγγος εἶναι καὶ 
πλάνος, ἐν νέφεσι κενὸν ὥσπερ σχιαῖς ϑηρωμένου τ5 
τὸ ποϑούμενον᾽ ὥσπερ οἵ παῖδες προϑυμούμενοι 
τὴν ἶριν ἑλεῖν τοῖν χεροῖν, ἑλκόμενοι πρὸρ τὸ φαι- 
νόμενον. εὐφυοῦς δ᾽ ἐραστοῦ καὶ σώφρονος ἄλλος 
τρόπος" ἐκεῖ γὰρ ἀνακλᾶται πρὸς τὸ ϑεῖον καὶ νοη- 
τὸν καλόν" ὁρατοῦ δὲ σώματος ἐντυχὼν κάλλει καὶ :0 
χρώμενος οἷον ὀργάνῳ τινὶ τῆς μνήμης ἀσπάξεται 
καὶ ἀγαπᾷ, καὶ συνὼν καὶ γεγηϑὼς ἔτι μᾶλλον ἐκ- 
φλέγεται τὴν διάνοιαν᾽ καὶ οὔτε μετὰ σωμάτων 

Β ὄντες ἐνταῦϑα τουτὶ τὸ φῶς ἐπιποθοῦντες κάϑην- 
ται καὶ ϑαυμάξοντες᾽ οὔτ᾽ ἐκεῖ γιγνόμενοι μετὰ τὴν 55 
τελευτήν, δεῦρο πάλιν στρεφόμενοι καὶ δραπετεύ- 


1 πάϑος ΒῈ δ ἐντὸς νέφους ὄντος ΠοεΒποττα 
14 Ἰξίονος ὙΓΙΠΟΚοΙταδαπαθ: πλείονος οἴ. Ρ. 1116 16 6τι, 
᾿ἡφωμένους 11 τοῖν ὈΟΘΒΠΕΓΙΒ: ταῖν οὗ, Ρ. 688 ἃ 
3 ἔτι ποθοῦντες Ἢ 


ἈΜΑΤΟΕΙΌΒ. 441 


οντε ἐν ϑύραις νεογάμων καὶ δωματίοις κυλιν- 
δοῦνται, δυσόνειρα φαντασμάτια φιληδόνων καὶ φι- 
λοσωμάτων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν οὐ δικαίως ἐρω- 
τικῶν προσαγορευομένων. ὁ γὰρ ὡς ἀληϑῶς ἐρω- 
δ τικὸς ἐκεῖ γενόμενος καὶ τοῖς καλοῖς ὁμιλήσας, ἧ 
ϑέμιβ, ἐπτέρωται καὶ κατωργίασται καὶ διατελεῖ 
περὶ τὸν αὑτοῦ ϑεὸν ἄνω χορεύων καὶ συμπερι- 
πολῶν, ἄχρι οὗ πάλιν εἰς τοὺς Σελήνης καὶ ᾿άφρο- 
δίτης λειμῶνα ἐλθὼν καὶ καταδαρϑὼν ἑτέρας ἄρ- 
τὸ χῆται γενέσεως. ἀλλὰ ταῦτα μέν᾽ ἔφη μείζονας Ο 
. ἔχει τῶν παρόντων λόγων ὑποθέσεις. τῷ δ᾽ Ἔρωτι 
καὶ τοῦτο καϑάπερ τοῖς ἄλλοις ϑεοῖς 'ἔνεστιν᾽ ὡς 
Εὐριπίδης φησί ἱτιμωμένῳ χαίρειν ἀνθρώπων ὕπο᾽ 
καὶ τοὐναντίον" εὐμενέστατος γάρ ἐστι τοῖς δεχο- 
1ὸ μένοις ἐμμελῶς αὐτὸν βαρὺς δὲ τοῖς ἀπαυϑαδισα- 
μένοις. οὔτε γὰρ ξένων καὶ ἱκετῶν ἀδικίας ὁ Ξέ- 
νιὸς οὔτε γονέων ἀρὰς ὁ Γενέϑλιος οὕτω διώκει 
καὶ μέτεισι ταχέως ὡς ἐρασταῖς ἀγνωμονηϑεῖσιν ὃ 
Ἔρως ὀξὺς ὑπακούει, τῶν ἀπαιδεύτων καὶ ὑπερη- 
30 φάνων χολαστής. τί γὰρ ἂν λέγοι τις Εὐξύνϑετον Ὁ 
καὶ Δευκομάντιδα τὴν ἐν Κύπρῳ Παρακύπτουσαν 
ἔτι νῦν προσαγοφενομένην; ἀλλὰ τὴν Γοργοῦς ἴσως 
ποινὴν οὐκ ἀκηκόατε τῆς Κρήσσης, παραπλήσια τῇ 
'Παρακυπτούσῃ παθούσης᾽ πλὴν ἐκείνη μὲν ἀπελι- 
6 ϑώθη παρακύψασα τὸν ἐραστὴν ἰδεῖν ἐκκομιξόμενον" 


1 οἵ, ΡΙαῦ. Ῥμδθάοιι. ῥ. 816. ἃ Ἴ αὑτοῦ Ὑ: αὐτὸν 
18 Εὐριπίδηρ] Ἠΐρρο!. 1.8 [δ ὙΙΠΟΚΘΙτΙδππῦβ: ἀπαυ- 
ϑίσαμένοις Ἐ. ἀπαυθαδιαξομένοις Β 18 ὡς ΒαρΙΙΘοπείε: 
καὶ 0 Εὐξύνετον Ἡ 


448 ἈΜΑΤΟΒΙΓΒ. 


τῆς δὲ Γοργοῦς "᾿Ασανδρός τις ἠράσθη, νέος ἐπεει- 
κὴς καὶ γένει λαμπρός, ἐκ δὲ λαμπρῶν εἰς ταπεινὰ 
πράγματα καὶ εὐτελῆ ἀφιγμένος, ὅμως αὑτὸν οὐ- 
δενὸς ἀπηξιοῦτο, ἀλλὰ τὴν Γοργώ, διὰ πλοῦτον ὡς 
ἔοικε περιμάχητον οὖσαν καὶ πολυμνήστευτον, ἤτει ὁ 

Ἐ γυναῖκα συγγενὴς ὥν, πολλοὺς ἔχων καὶ ἀγαϑοὺς 
συνερῶντας αὐτῷ, πάντας δὲ τοὺς περὶ τὴν κόρην 
ἐπιτρόπους καὶ οἰκείους πεπεικὼς ἢ Ἐν 

21. “Ἔτι τοίνυν ἃς λέγουσιν αἰτίας καὶ γενέ- 
σεις Ἔρωτος, ἴδιαι μὲν οὐδετέρου γένους εἰσὶ κοι- τὸ 
ναὶ δ᾽ ἀμφοτέρων" καὶ γὰρ εἴδωλα δήπουθεν ἐν- 
δυόμενα τοῖς ἐρωτικοῖς καὶ διατρέχοντα κινεῖν καὶ 
γαργαλίξειν τὸν ὄγκον εἰς σπέρμα συνολισϑάνοντα 
τοῖς ἄλλοις σχηματισμοῖς οὐ δυνατὸν μὲν ἀπὸ παί- 
δων, ἀδύνατον δ᾽ ἀπὸ γυναικῶν; καὶ τὰς καλὰς ᾿ς 
ταύτας καὶ ἱερὰς ἀναμνήσεις καλοῦμεν ἡμεῖς ἐπὶ 
τὸ ϑεῖον καὶ ἀληϑινὸν καὶ ὀλύμπιον ἐκεῖνο κάλλος, 

Ρ αἷς ψυχὴ πτεροῦται, τί ἂν κωλύοι γίγνεσϑαι μὲν 
ἀπὸ παίδων καὶ ἀπὸ νεανίσκων, γίγνεσϑαι δ᾽ ἀπὸ 
παρϑένων καὶ γυναικῶν, ὅταν ἦϑος ἁγνὸν καὶ κόσ- 30 
μιον ἐν ὥρᾳ καὶ χάριτι μορφῆς διαφανὲς γένηται, 
καϑάπερ' ὄρϑιον ὑπόδημα δείκνυσι ποδὸς εὐφυΐαν, 
ὡς ᾿Αρίστων ἔλεγεν" ὅταν ἐν εἴδεσι καλοῖς καὶ κα- 


8 εὐτελῆ) Β; οἷα Ἰοοο ἴδο. 1 Ε. Βοτέβεβθ εὐτέϊειαν 
δα καὶ εὐτελῆ πράγματα 4 ἀπηξίου βΒαι᾽8 ὁταῦ 
Τ αὑτῷ) 8 Ροβί πεπεικὼς ταδρτιδτα Ἰδουπᾶτα 6886 ΟἸΏΠΘΒ 
εἀϊίοτθθ ταοπυθταηξ; βοᾷ ἐπι ἩΡτΙΒ πὰ]18 ΙΊαθ. 16 καὶ τὰρ] 
φοτε, νἱᾶ, καίτοι τὰς δὺὺ κεὶ τὰὸ 18 ἃς ἀνακαλοῦμενῦ 
18 ἂν κωλύοι ": 1-- κωλύει Ἐ. οὖν κωλύει Β 21 ζοτί, 
γένηται καί, καθάπερ κὲ δὰὺὺ ἔλεγεν" ἢ ὅταν κῇ 











ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 449 


ϑαροῖς σώμασιν ἴχνη λαμπρὰ καὶ κείμενα ψυχῆς 
ὀρϑὰ καὶ ἄϑρυπτα κατίδωσιν οἵ δεινοὶ τῶν τοιού- 
τῶν αἰσθάνεσθαι; οὐ γὰρ ὁ μὲν φιλήδονος ἐρωτη- 
ϑεὶς εἰ 

δ πρὸς ϑῆλυ νεύει μᾶλλον ἢ ἐπὶ τἄρσενα᾽ 


καὶ ἀποκρινάμενος τοῖ 
Ὅπου προσῇ τὸ κάλλος, ἀμφιδέξιος,᾽ 


ἔδοξεν οἰκείως ἀποκρίνασϑαι τῆς ἐπιϑυμίας" ὃ δὲ 
φιλόκαλος καὶ γενναῖος οὐ πρὸς τὸ καλὸν οὐδὲ τὴν 
1ὸ εὐφυΐαν ἀλλὰ μορίων διαφορὰς ποιεῖται τοὺς ἔρω- 
τας. καὶ φίλιππος μὲν ἀνὴρ οὐδὲν ἧττον ἀσπάξε- 
ται τοῦ Ποδάργου τὴν εὐφυΐαν ἤ ᾿Αἴϑην τὴν ᾽4γα- 
μεμνονέην᾽" καὶ ϑηρατικὸς οὐ τοῖς ἄρρεσι χαίρει 
μόνον, ἀλλὰ καὶ Κρήσσας τρέφει καὶ Μακαίνας σκύ- 
16 λακαρ᾽ ὃ δὲ φιλόκαλος καὶ φιλάνθρωπος οὐχ ὁμα- 
λός ἐστιν οὐδ᾽ ὅμοιος ἀμφοτέροις τοῖς γένεσιν, ἀλλ᾽ 
ὥσπερ ἱματίων οἰόμενος εἶναι διαφορὰς ἐρώτων γυ- 
ναικῶν καὶ ἀνδρῶν. καίτοι τήν γ᾽ ὥραν ᾿ἄνϑος Β 
ἀρετῆς᾽ εἶναι λέγουσι, μὴ φάναι δ᾽ ἀνθεῖν τὸ ϑῆλυ 
30 μηδὲ ποιεῖν ἔμφασιν εὐφυΐας πρὸς ἀρετὴν ἄτοπόν 
ἐστι καὶ γὰρ Αἰσχύλος ὀρϑῶς ἐποίησε 
“νέας γυναικὸς οὔ μὲ μὴ λάϑῃ φλέγων 
ὀφϑαλμός, ἥτις ἀνδρὸς ἦ γεγευμένη. 


1 καὶ κείμενα] κείμενα Μ, ἐκκείμενα Β'ὀ 3 ὀρθῆς 
καὶ ἀϑρύπτου αα'ὶ ἸὉ. καὶ ϑρυπτὰ ΒΓ, ἀπᾶο υἱᾶ. ἐοτ. 
ϑρυπτα ὅ. Ἰ Ναυοῖς, ρ. 90ῦ6 ἰΌ. ἰάθτη: τὰ ἄρρενα 
10 411] :, 6. ἀλλὰ πρὸς, 13 ᾿Ποδάργου] οἵ. Ἐοτι. ’ 590 
11 Β: ἐρώντων 19 λέγουσι] 56. Βιοίοῖ, ἢ ῬΙορ. [κοτί. 
Ἵ, 66, 129 38 Ναυοῖ. Ρ. 18 

ῬΙαίατομΙ Μόσαι!8. ΥΙ. ΤΥ͂. 39 


4560 ἈΜΑΤΟΒΙΤΒ. 


ἱπότερον οὖν ἰταμοῦ μὲν ἤϑους καὶ ἀκολάστου καὶ 
διεφϑορότος σημεῖα τοῖς εἴδεσι τῶν γυναικῶν ἐπι- 
τρέχει, κοσμίου δὲ καὶ σώφρονος οὐδὲν ἔπεστι τῇ 
μορφῇ φέγγος; ἢ πολλὰ μὲν ἔπεστι καὶ συνεπιφαί- 
ψεται, κινεῖ δ᾽ οὐδὲν οὐδὲ προσκαλεῖται τὸν ἔρωτα; 5 
οὐδέτερον γὰρ εὔλογον οὐδ᾽ ἀληϑές, ἀλλὰ κοινῶς 
ὥσπερ δέδεικται τοῖς γένεσι πάντων ὑπαρχόντων, 
ὥσπερ κοινοῦ συστάντος τοῦ ἀγῶνος ὦ Δαφναῖε, 
πρὸς ἐκείνους μαχώμεϑα τοὺς λόγους, οὃς ὁ Ζεύ- 
ξιππος ἀρτίως διῆλθεν, ἐπιθυμίᾳ τὸν Ἔρωτα ταὐτὸ το 
ποιῶν ἀκαταστάτῳ καὶ πρὸς τὸ ἀκόλαστον ἐχφε- 
φούσῃ τὴν ψυχήν, οὐκ αὐτὸς οὕτω πεπεισμένος ἀκη- 
κοὼς δὲ πολλάκις ἀνδρῶν δυσκόλων καὶ ἀνεράστων" 
ὧν οἵ μὲν ἄϑλια γύναια προικιδίοις ἐφελκόμενα 
μετὰ χρημάτων εἰς οἰκονομίαν καὶ λογισμοὺς ἐμβάλ- τ. 
λοντες ἀνελευϑέρους, ξυγομαχοῦντες ὁσημέραι διὰ 
Ὁ χειρὸς ἔχουσιν: οἵ δὲ παίδων δεόμενοι μᾶλλον ἢ 
γυναικῶν, ὥσπερ οἷ τέττιγες εἰς σκίλλαν ἤ τι του- 
οὔτο τὴν γονὴν ἀφιᾶσιν, οὕτω διὰ τάχους οἷς ἔτυχε 
σώμασιν ἐναπογεννήσαντες καὶ καρπὸν ἀράμενοι χαί- 50 
φειν ἐῶσιν ἤδη τὸν γάμον, ἢ μένοντος οὐ φροντί- 
ἔουσιν οὐδ᾽ ἀξιοῦσιν ἐρᾶν οὐδ᾽ ἐρᾶσϑαι. στέργεσϑαι 
δὲ καὶ στέργειν ἕνί μοι δοκεῖ γράμματι τοῦ στέγειν 
παραλλάττον εὐθὺς .ἐμφαίνειν τὴν ὑπὸ χρόνου καὶ 
συνηϑείας ἀνάγκῃ μεμιγμένην εὔνοιαν. ᾧ δ᾽ ἂν τ᾽ 
Ἔρως ἐπισκήψῃ τὸ καὶ ἐπιπνεύσῃ, πρῶτον μὲν ἐκ 
Α ἢ Μ 8 κοινοῦ] κ νοῦ Ε. κνοῦ Β τοῦ ἀγῶνος 


δ: ΘῈ 88 οἵ, Ρ. Τό80᾽ 9 ἴδ. 6πι. Ατωγοίαϑ: μαχόμεϑα 
14 ὧν Μ ἐφεϊκόμενοι Β 80τε Ἐ6Ὲ 88Β 





ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΤΒ. 461 


τῆς Πλατωνικῆς πόλεως ἱτὸ ἐμόν᾽ οὐχ ἕξει καί 'τὸ Ἐ 
οὐκ ἐμόν᾽" οὐ γὰρ ἁπλῶς κοινὰ τὰ φίλων’ οὐδὲ 
πάντων ἀλλ᾽ οἱ τοῖς σώμασιν ὁριξόμενοι τὰς ψυχὰς 
βίᾳ συνάγουσι καὶ συντήκουσι, μήτε βουλόμενοι 
5 δύ᾽ εἶναι μήτε νομίξοντες. ἔπειτα σωφροσύνη πρὸς 
ἀλλήλους, ἧς μάλιστα δεῖται γάμος, ἡ μὲν ἔξωϑεν 
καὶ νόμων " Ἔ πλέον ἔχουσα τοῦ ἑκουσίου τὸ βε- 
βιασμένον ὑπ᾽ αἰσχύνης καὶ φόβων, 
ἱπολλῶν χαλινῶν ἔργον οἰάκων θ᾽ ἅμα; 


10 διὰ χειρός ἐστιν ἀεὶ τοῖς συνοῦσιν" Ἔρωτι δ᾽ ἐγκρα- 
τείας τοσοῦτον καὶ κόσμου καὶ πίστεως μέτεστιν, 
ὥστε, κἂν ἀκολάστου ποτὲ ϑίγῃ ψυχῆς, ἀπέστρεψε 
τῶν ἄλλων ἐραστῶν, ἐκκόψας δὲ τὸ ϑράσος καὶ κα- 
τακλάσας τὸ σοβαρὸν καὶ ἀνάγωγον, ἐμβαλὼν αἰδῶ 

16 καὶ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν καὶ σχῆμα περιϑεὶς κόσμιον, 
ἑνὸς ἐπήκοον ἐποίησεν. ἴστε δήπουθεν ἀκοῇ “αΐδα 
τὴν ἀοίδιμον ἐκείνην καὶ πολυήρατον, ὡς ἐπέφλεγε 
πόϑῳ τὴν Ἑλλάδα, μᾶλλον δὲ ταῖς δυσὶν ἦν περι- 
μάχητος ϑαλάσσαις" ἐπεὶ δ᾽ Ἔρως ἔϑιγεν αὐτῆς 


1 Πλατωνικῆς} ΒΘΡ. Ρ. 4620 οὐχ] οτι. ΒῈ 2 οὐδὲ 
πάντων ΨΠΠΟΚοΪτααπησδ: 9- 10Ὲ 11 Β οὗ Ρ. 880: οὐχ 
ἁπλῶς οὐδὲ πάντες. 33. ἁπλῶς -- καὶ πᾶσιν δ οἱ 
Απιγοίπθ: ἢ 4 συνάγ 8 Ηϊὲ. ουσι Ε. Ῥοτί. συνάπτουσι. 
Ωαοὰ οοπίθαὶῥ Ττονίπ συναγείρουσι Βδο ἀθ τὸ ἀἰοὶ πο ροῤοβέ. 
συνάπτειν δὲ συνάγειν Β8006 ὁοηξαπάπηξιτ οἵ, Ῥ. 61. Βί0Ρ. 
ΕΊον. 66, 8 συνάπτουσι τὰς ψυχὰς Ἰ-καὶ νόμῳ ΤΌτΠΘΡυΒ, 

Ἰδο. 4 Ε δ Β. βαρροπάυτα γἱά. κἀκ νόμων οὗ φύσει αυὐ 
καὶ νόμῳ φύσει δ᾽ οὐ οἵ, Ρ. 648. Ρ. δ766: φύσει --- ὑπὸ 
τῶν νόμων (τἱᾶ, Αἀποί). ΡιΙδξ, Ῥτοῖ, Ρ. 8870 φύσει οὐ 
νόμῳ. Θοτᾷ. 4886 φύσει μὲν οὐκ ἔστι καλὰ νόμῳ δέ. Μο- 
ὅθι, βιδά. ραθοῖα, 9 ΝΑΌΝ, Ρ. 816 ἔργων ΒΕ 
14 ἐμβάλλων βᾶοτα 


"ξ 


29» 


452 ἈΜΑΤΟΒΕΙ͂ΌΒ. 


Ἱππολόχου τοῦ Θεσσαλοῦ, τόν ὕδατι χλωρῷ κα- 
ταχλυξόμενον προλιποῦσ᾽ ᾿Αχροκόρινϑον᾽ καὶ ἀπο- 
δρᾶσα τῶν ἄλλων ἐραστῶν κρύφα Ὁ" μέγαν στρα- 
Ἰοδτὸν ᾧχετο κοσμίως" ἐχεῖ δ᾽ αὐτὴν αἱ γυναῖκες 
ὑπὸ φϑόνου καὶ ξήλου διὰ τὸ κάλλος εἰς ἱερὸν 
᾿Δφροδίτης προαγαγοῦσαι κατέλευσαν καὶ διέφϑει- 
ραν ὅϑεν ὡς ἔοικεν ἔτι νῦν τὸ ἱερόν “Ἀφροδίτης 
ἀνδροφόνου᾽ καλοῦσιν. ἴσμεν δὴ καὶ ϑεραπαινίδια 
δεσποτῶν φεύγοντα συνουσίας καὶ βασιλίδων ὑπε- 
ρορῶντας ἰδιώτας, ὅταν Ἔρωτα δεσπότην ἐν ψυχῇ 
κτήσωνται. καϑάπερ γὰρ ἐν Ῥώμῃ φασὶ τοῦ κα- 
λουμένου δικτάτωρος ἀναγορευϑέντος ἀποτίϑεσϑαι 
τὰς ἄλλας ἀρχὰς τοὺς ἔχοντας, οὕτως, οἷς ἂν Ἔρως 
κύριος ἐγγένηται, τῶν ἄλλων δεσποτῶν καὶ ἀρχόν- 
Β των ἐλεύϑεροι καὶ ἄφετοι καϑάπερ ἱερόδουλοι δια- 
τελοῦσιν. ἡ δὲ γενναία γυνὴ πρὸς ἄνδρα νόμιμον 
συγκραϑεῖσα δι’ Ἔρωτος ἄρκτων ἂν ὑπομείνειε καὶ 
δρακόντων περιβολὰς μᾶλλον ἢ ψαῦσιν ἀνδρὸς ἀλλο- 
τρίου καὶ συγκατάκλισιν.᾽ 
22. “᾿ἀφϑονίας δὲ παραδειγμάτων οὔσης πρός γ᾽ 
ὑμᾶς τοὺς ὁμοχόρους τοῦ ϑεοῦ καὶ ϑιασώτας, ὅμως 
τὸ περὶ Κάμμαν οὐκ ἄξιόν ἐστι τὴν Γαλατικὴν πα- 
φελθεῖν. ταύτης γὰρ ἐκπρεπεστάτης τὴν ὄψιν γενο- 
μένης, Σινάτῳ δὲ τῷ τετράρχῃ γαμηϑείσης, Σινό- 
πος Γαλατῶν ἀπέκτεινε τὸν 
180. 18 Ε 208. Εοτί. πολὺν ὅμι- 
δαξ Ὀτονΐαβ καὶ τῶν ἑταιριδίων 


11 καλουμένου] καλοῦ ΒΒ 
"ς 32 Κάμμαν Χ οχ Ρ. 36τε: 


1 


30 


35 


ἈΜΑΤΟΗΙ͂ΌΒ. 408 


Σινᾶτον, ὡς οὔτε βιάσασϑαι δυνάμενος οὔτε πεῖσαι Ο 
τὴν ἄνθρωπον, ἐκείνου ξῶντος. ἦν δὲ τῇ Κάμμῃ 
καταφυγὴ καὶ παραμυϑία τοῦ πάϑους ἱερωσύνη πα- 
τρῷος ᾿Αρτέμιδοφ᾽ καὶ τὰ πολλὰ παρὰ τῇ ϑεῷ διέ- 
δτριβεν, οὐδένα προσιεμένη, μνωμένων πολλῶν βασι- 
λέων καὶ δυναστῶν αὐτήν. τοῦ μέντοι Σινόριγος 
τολμήσαντος ἐντυχεῖν περὶ γάμου, τὴν πεῖραν οὐκ 
ἔφυγεν οὐδ᾽ ἐμέμψατο περὶ τῶν γεγονότων, ὡς δι᾽ 
εὔνοιαν αὐτῆς καὶ πόϑον οὐκ ἄλλῃ τινὶ μοχϑηρίᾳ 
το προαχϑέντος τοῦ Σινόριγος. ἧκεν οὖν πιστεύσας 
ἐκεῖνος καὶ ἤτει τὸν γάμον" ἡ δ᾽ ἀπήντησε καὶ δε- 
ξιωσαμένη καὶ προσαγαγοῦσα τῷ βωμῷ τῆς ϑεᾶς 
ἔσπεισεν ἐκ φιάλης μελίκρατον, ὡς ἔοικε, πεφαρμα- Ὁ 
κωμένον᾽ εἶθ᾽ ὅσον ἥμισυ μέρος αὐτὴ προεχπιοῦσα 
1 παρέδωκε τῷ Γαλάτῃ τὸ λοιπόν' ὡς δ᾽ εἶδεν ἐκπε- 
πωκότα, λαμπρὸν ἀνωλόλυξε καὶ φϑεγξαμένη τοὔ- 
νομα τοῦ τεϑνεῶτος 'ταύτην᾽ εἶπεν "ἐγὼ τὴν ἡμέ- 
ραν; ὦ φίλτατ᾽ ἄνερ, προσμένουσα σοῦ χωρὶς ἔξων 
ἀνιαρῶς" νῦν δὲ κόμισαί μὲ χαίρων" ἠμυνάμην γὰρ 
30 ὑπὲρ σοῦ τὸν κάκιστον ἀνθρώπων, σοὶ μὲν βίου 
τούτῳ δὲ ϑανάτου κοινωνὸς ἡδέως γενομένη ὁ μὲν 
οὖν Σινόριξ ἐν φορείῳ κομιξόμενος μετὰ μικρὸν Β 
ἐτελεύτησεν, ἡ δὲ Κάμμα τὴν ἡμέραν ἐπιβιώσασα 
καὶ τὴν νύκτα λέγεται μάλ᾽ εὐθαρσῶς καὶ ἱλαρῶς 
36 ἀποϑανεῖν.᾽ 
28. ᾿Πολλῶν δὲ τοιούτων γεγονότων καὶ παρ᾽ 


1 Ἐ; σινάτον 3 καμίμη ΒΒ 18 τορ]ϊπι πεφαρμαγ- 
μένον αὐ 6ϑὲ Ρ. 368Ρ 38 καμίμα 


484 ἈΜΑΤΌΒΙΌΒ. 


ἡμῖν καὶ παρὰ τοῖς βαρβάροις, τίς ἂν ἀνάσχοιτο 
τῶν τὴν ᾿ἀφροδίτην λοιδορούντων, ὡς Ἔρωτι προσ- 
ϑεμένη καὶ παροῦσα κωλύει φιλίαν γενέσϑαι; τὴν 
μὲν οὖν πρὸς ἄρρεν᾽ ἄρρενος ὁμιλίαν, μᾶλλον δ᾽ 
ἀκρασίαν καὶ ἐπιπήδησιν, εἴποι τις ἂν ἐννοήσας 5 
Ὅὥβρις τάδ᾽ οὐχὶ Κύπρις ἐξεργάξεται.᾽ 
διὸ τοὺς μὲν ἡδομένους τῷ πάσχειν εἰς τὸ χεέρι- 
στον τιϑέμενοι γένος καχίας οὔτε πίστεως μοῖραν 
Ἑ οὔτ᾽ αἰδοῦς οὔτε φιλίας νέμομεν, ἀλλ᾽ ὡς ἀληϑῶς 
κατὰ τὸν Σοφοκλέα 1ο 
φίλων τοιούτων οἵ μὲν ἐστερημένοι 
χαίρουσιν, οἵ δ᾽ ἔχοντες εὔχονται φυγεῖν.᾽ 


ὅσοι δὲ μὴ κακοὶ πεφυκότες ἐξηπατήϑησαν ἢ κατε- 
βιάσϑησαν ἐνδοῦναι καὶ παρασχεῖν ἑαυτούς, οὐδένα 
μᾶλλον ἀνθρώπων ἢ τοὺς διαϑέντας ὑφορώμενοι 15 
καὶ μισοῦντες διατελοῦσι καὶ πικρῶς ἀμύνονται και- 
φοῦ παραδόντος. ᾿Αρχέλαόν τε γὰρ ἀπέκτεινε Κρα- 
τέας ἐρώμενος γεγονώς, καὶ τὸν Φεραῖον ᾿4λέξαν- 
δρον Πυϑόλαος. Περίανδρος δ᾽ ὃ ᾿Αμβρακιωτῶν 
τύραννος ἠρώτα τὸν ἐρώμενον εἰ μήπω κύει, κἀ- το 
169 κεῖνος παροξυνϑεὶς ἀπέκτεινεν αὐτόν. ἀλλὰ γυναιξί 
γε γαμεταῖς ἀρχαὶ ταῦτα φιλίας, ὥσπερ ἱερῶν με- 
1 ἂν " 4 μὲν οὖν βοτίρεϊ οατα Ὑ: μὲν. Ροδ μὲ 
ϑηΐπι οὖν ἴβοϊ]θ οὐ ἄδοιοο ΕἼ ἀὰϊ ΔΥΥ͂ α . 51. 
1388. ὁ. 3606. 8710. Ἰθ) ἃ. 168. 1110. 6 'Ναυοῖ, Ρ. 911 
οὐχὶ Μοἰπιοκῖαβ: οὐχ ἡ 9 φιλίας ἄδην ΒΒ ποῖ φιλέαν 
10 κατὰ] καὶ ΒΕ 11 ΝΟ. Ρ. 818 15 καὶ χαίρου- 
σιν ΒΞ 11 παραδόντος] παρασχόντος  εοὰ ὁ. ὙΊΣ, 


μεθ. 6. 19 Κρατεύας ΒοβιΘομβῖβ 30 χρδ]ΐτο κύι 
31 ἀλλὰ] ἅμα ΠῚ ΕΗ γε Β: τε Ιμὦ 


«ων, 





ἈΜΑΤΌΒΙΒ. 4δῦ 


γέλων κοινωνήματα. καὶ τὸ τῆς ἡδονῆς μικρόν, ἡ 
δ᾽ ἀπὸ ταύτης ἀναβλαστάνουσα καϑ᾽ ἡμέραν τιμὴ 
καὶ χάρις καὶ ἀγάπησις ἀλλήλων καὶ πίστις οὔτε Ζελ- 
φοὺς ἐλέγχει ληροῦντας, ὅτι τὴν ᾿Αφροδίτην ““Ἄρμα᾽ 
5 καλοῦσιν, οὔϑ᾽ Ὅμηρον ἱφιλότητα᾽ τὴν τοιαύτην προσ- 
ἀγορεύοντα συνουσίαν" τόν τε Σόλωνα μαρτυρεῖ γε- 
γονέναι τῶν γαμικῶν ἐμπειρότατον νομοϑέτην, κε- 
λεύσαντα μὴ ἔλαττον ἢ τρὶς κατὰ μῆνα τῇ γαμετῇ 
πλησιάξειν, οὐχ ἡδονῆς ἕνεκα (πόϑεν;) ἀλλ᾽ ὥσπερ 
10 αἵ πόλεις διὰ χρόνου σπονδὰς ἀνανεοῦνται πρὸς 
ἀλλήλας, οὕτως ἄρα βουλόμενον ἀνανεοῦσϑαι τὸν Β 
γάμον ἐκ τῶν ἑκάστοτε συλλεγομένων ὀχλημάτων 
ἐν τῇ τοιαύτῃ φιλοφροσύνη. ἀλλὰ πολλὰ φαῦλα 
καὶ μανικὰ τῶν γυναικείων ἐρώτων. τί δ᾽ οὐχὶ 
16 πλείονα τῶν παιδικῶν; 


“οἰκειότητος ἐμβλέπων ὠλίσϑανον᾽ 
ἀγένειος ἁπαλὸς καὶ νεανίας καλός, 
ἐμφύντ᾽ ἀποθανεῖν κἀπιγράμματος τυχεῖν.᾽ 


ἀλλ᾽ ὥσπερ τοῦτο παιδομανία, οὕτως ἐκεῖνο γυναι- 
30 κομανία τὸ πάϑος, οὐδέτερον δ᾽ Ἔρως ἐστίν. ἄτο- 
πον οὖν τὸ γυναιξὶν ἀρετῆς φάναι μηδ᾽ ἄλλης με- 


4 Ἄρμα] οἵ. Ηφεγοβ. 8. γ. ϑὺ Ρ. δἴ9θε 11 Β;: βουλό- 
μενοι 18 ὀχλημάτων ": σχημάτων υἱὰ. ϑγιαρ. 14 Μ-ι 
γυναικῶν οἷ, Ρ. 00 16 οὗ, ΚΟΟΚ. 8 Ρ. 461 οἰκειό- 
τητος] βου. τἱὰ, οἰκεῖον ἦϑος οἵ, Ρ. 1606, ἀθ 5βοπίθπεϊβ 
Ρ δ8ῦθ6 18 6πι. Θοἃ. Ηθττπδηπιβ: ἐνφύντα ἴθ. ἰάθια: 
χαὶ ἐπιγράμματοε [9 οὕτως ἐκεῖνο γυναικομανία 660 
αἀάϊαϊ, οΌΥ θχοίἀοτίωρ ἴδ 0119 ἐη!θ]]ορτας 21 μηδ᾽ ἄλλης 
μετεῖναι μηδὲ φιλίας Βαρρίονῖ! Β. Εαυϊάθτι ργὸ μηδ᾽ ἄλλης 
βοχίρβοσίτα μηδαμῇ 


458 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


τεῖναι" τί δὲ δεῖ λέγειν περὶ σωφροσύνης κεὶ 
συνέσεως αὐτῶν, ἔτι δὲ πίστεως καὶ δικαιοσύνη;, 
ὅπου καὶ τὸ ἀνδρεῖον καὶ τὸ ϑαρραλέον καὶ τὸ με- 
Ο γαλόψυχον ἐν πολλαῖς ἐπιφανὲς γέγονε; τὸ δὲ πρὸς 
τἄλλα καλὴν τὴν φύσιν αὐτῶν, ἀλλὰ ψέγοντας εἰς 5 
μόνην φιλίαν ἀνάρμοστον ἀποφαίνειν, παντάκασι 
δεινόν. καὶ γὰρ φιλότεκνοι καὶ φίλανδροι καὶ τὸ 
στερχτικὸν ὅλως ἐν αὐταῖς, ὥσπερ εὐφυὴς χώρα καὶ 
δεκτικὴ φιλίας, οὔτε πειϑοῦς οὔτε χαρίτων ἄμοιρον 
ὑπόκειται. καϑάπερ δὲ λόγῳ ποίησις ἡδύσματα μέλη το 
καὶ μέτρα καὶ δυϑμοὺς ἐφαρμόσασα καὶ τὸ παι- 
δεῦον αὐτοῦ κινητικώτερον ἐποίησε καὶ τὸ βλάπτον 
ἀφυλακτότερον" οὕτως ἡ φύσις γυναικὶ περιϑεῖσα 
Ρ χάριν ὄψεως καὶ φωνῆς πιϑανότητα καὶ μορφῆς 
ἐπαγωγὸν εἶδος, τῇ μὲν ἀκολάστῳ πρὸς ἡδονὴν καὶ τὸ 
ἀπάτην τῇ δὲ σώφρονι πρὸς εὔνοιαν ἀνδρὸς καὶ 
φιλίαν μεγάλα συνήργησεν. ὁ μὲν οὖν Πλάτων 
τὸν Ξενοκράτη, τἄλλα γενναῖον ὄντα καὶ μέγαν 
αὐστηρύτατον δὲ τῷ ἤϑει, παρεκάλει ϑύειν ταῖς Χά- 
ρισι. χρηστῇ δ᾽ ἄν τις γυναικὶ καὶ σώφρονι παραι- 30 
νέσειε τῷ Ἔρωτι ϑύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοιχουρῇ 
τῷ γάμῳ καὶ ἡδὺς ἢ" γυναικείοις, καὶ μὴ πρὸς ἕτέ- 


1 τί δὲ δεῖ λέγειν περὶ ὙΙΊΔΟΚΘἸτοσπησϑ: τώ δεῖ λέγειν: 
περὶ δὲ ΒΕ ὕπιφανῖε] ἐπιφανείαις ΒΒ 1. ": γέν 
γονε δὲ πρὸς τὰ ἀμλια πα 88 οἵ, Βγχιῦ. Ρ]αὐ, ΗΊρρ. παιδί. 
Ῥ. 396. Πετιοϑίῃ, 41, 82 τὴν σὴν ἶν οὐ πρὸς ἡδονὴν 
-Ξ καλὴν ποιῆσαι ἀνε ἢ ἐμλι0 ἡδύσματα] 
Ῥταθάϊοδβξατα θβὺ; οἱ, ᾿ ϑατ ὦ ἯΡΗ 368 81 Β, Βοτί. 
ἵμερον καὶ πόθον ἔργοις (συγγκαταμιγνὺς δι προσομιλῇ χά- 
ρίτας ἔργοις καταμιγνὺς οἵ, Ναῦοῖ, Ρ. 648 








ἈΜΑΤΟΕΙΌΒ. 451 


ραν ἀπορρυεὶς ὃ ἀνὴρ ἀναγκάξηται τὰς ἐκ τῆς κω- 
μῳδίας λέγειν φωνάς 
οἵαν ἀδικῶ γυναῖχ᾽ ὁ δυσδαίμων ἐγώ.᾽ 


τὸ γὰρ ἐρᾶν ἐν γάμῳ τοῦ ἐρᾶσϑαι μεῖξον ἀγαϑόν Ἐ 
5 ἐστι᾽ πολλῶν γὰρ ἁμαρτημάτων ἀπαλλάττει, μᾶλλον 
δὲ πάντων ὅσα διαφϑείρει καὶ λυμαίνεται τὸν γάμον. 
34. “Τὸ δ᾽ ἐμπαϑὲς ἐν ἀρχῇ καὶ δάκνον, ὦ μα- 
κάριε Ζεύξιππε, μὴ φοβηϑῇς ὡς ἕλκος ἢ ὀδαξησμόν" 
καίτοι καὶ μεϑ᾽ ἕλκους ἴσως οὐδὲν ἢ δεινὸν ὥσπερ 
1 τὰ δένδρα συμφυῆ γενέσϑαι πρὸς γυναῖκα χρηστήν. 
ἕλκωσις δὲ καὶ κυήσεως ἀρχή" μῖξις γὰρ οὐκ ἔστι 
τῶν μὴ πρὸς ἄλληλα πεπονϑότων. ταράττει δὲ καὶ 
μαϑήματα παῖδας ἀρχομένους καὶ φιλοσοφία νέους" 

ἀλλ᾽ οὔτε τούτοις ἀεὶ παραμένει τὸ δηκτικὸν οὔτε Ἐ 
16 τοῖς ἐρῶσιν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὑγρῶν πρὸς ἄλληλα συμ- 
πεσόντων ποιεῖν τινα δοκεῖ ξέσιν ἐν ἀρχῇ καὶ τά- 
ραξιν ὁ Ἔρως, εἶτα χρόνῳ καταστήσας καὶ καϑαι- 
φεϑεὶς τὴν βεβαιοτάτην διάϑεσιν παρέσχεν. αὕτη 
γάρ ἐστιν ὡς ἀληϑῶς ἡ δι’ ὅλων λεγομένη κρᾶσις, 
30 ἡ τῶν ἐρώντων ἡ δὲ τῶν ἄλλως συμβιούντων ταῖς 
κατ᾽ ᾿Επίκουρον ἁφαῖς καὶ περιπλοκαῖς ἔοικε, συγ- 
κρούσεις λαμβάνουσα καὶ ἀποπηδήσεις, ἑνότητα δ᾽ 
οὐ ποιοῦσα τοιαύτην, οἵαν Ἔρως ποιεῖ γαμικῆς κοι- 
νωνίας ἐπιλαβόμενος. οὔτε γὰρ ἡδοναὶ μείξονες ἀπ᾽ 


8 Κοοῖς 8 Ρ. 46 ῬΊΌ. γυναῖκα τι 9 οὐδὲν ἦν Μ. 
Τα 5 ταν. οοπίθοθτατα οὐδενὶ δὐ ἀθίπάθ συμφυεῖ, παπο τη] ῖπὶ 
οὐδὲν ἂν εἴη ὀ 12 ἴοτι, τι πεπονθότων 16 ὁρῶσιν ΒΒ 
18 αὐτὴ ἰδοτι 30 61. Β: ἡ τῶν ἐρώτων ἡ δὲ τῶν ἄλλων 
31 ᾿Ἐπίκουρον] οἵ, Ρ. 11130, Τοοαπι πὶ. ὈΒΘΠΘτῸΒ 


468 ἈΜΑΤΟΒΙΌΒ. 


Τῖ0 ἄλλων οὔτε χρεῖαι συνεχέστεραι πρὸς ἄλλους οὔτε 
φιλίας τὸ καλὸν ἑτέρας ἔνδοξον οὕτω καὶ ξηλωτόν, ὡς 
“ὅθ᾽ ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον 
ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : 


καὶ γὰρ ὁ νόμος βοηϑεῖ καὶ γεννήσεως κοινῆς καὶ δ 
τοὺς ϑεοὺς Ἔρωτος ἡ φύσις ἀποδείκνυσι δεομένους. 
οὕτω γάρ “ἐρᾶν μὲν ὄμβρου γαϊαν᾽ οἱ ποιηταὶ λέ- 
γουσι καὶ γῆς οὐρανόν, ἐρᾶν δ᾽ ἡλίου σελήνην οἵ 
φυσικοὶ καὶ συγγίγνεσϑαι καὶ κυεῖσϑαι" καὶ γῆν δ᾽ 
ἀνθρώπων μητέρα καὶ ξῴων καὶ φυτῶν ἁπάντων τὸ 
Β γένεσιν οὐκ ἀναγκαῖον ἀπολέσϑαι ποτὲ καὶ σβεσϑῆ- 
ναι παντάπασιν, ὅταν ὃ δεινὸς Ἔρως ἢ ἵμερος τοῦ 
ϑεοῦ τὴν ὕλην ἀπολίπῃ καὶ παύσηται ποϑοῦσα καὶ 
διώκουσα τὴν ἐκεῖϑεν ἀρχὴν καὶ κίνησιν; ἀλλ᾽ ἵνα 
μὴ μακρὰν ἀποπλανᾶσϑαι δοχῶμεν ἢ κομιδῇ φλυα- τὸ 
ρεῖν, οἶσϑα τοὺς παιδικοὺς ἔρωτας ὡς εἰς ἀβεβαιό- 
τητὰ πολλὰ λέγουσι καὶ σκώπτουσι λέγοντες, ὥσπερ 
ὠὸν αὐτῶν τριχὶ διαιρεῖσϑαι τὴν φιλίαν, αὐτοὺς 
δὲ νομάδων δίκην ἐνεαρίξοντας τοῖς τεϑηλόσι καὶ 
ἀνϑηροῖς εἶθ᾽ ὡς ἐκ γῆς πολεμίας ἀναστρατοπεδεύειν" 50 
ἔτι δὲ φορτικώτερον ὁ σοφιστὴς Βίων τὰς τῶν κα- 
Ολῶν τρίχας ἱΔρμοδίους ἐκάλει καὶ ᾿Δριστογείτονας, 
ὡς ἅμα καλῆς τυραννίδος ἀπαλλαττομένους ὑπ᾽ αὐ- 
8 Ηοπι. ξ 188 ὅ8᾽1 ὅτε ΒΕ Ἰ ΝΑΌΟΚ. Ῥ. 648 
δι ἐρᾶν δὲ ἥλιον σεϊήνηρ 11 γένεσι» αἱ, σαι. Ἐ 801 
12 μέρος ΒΕ 14 κύησιν Μ 1 εἰς 11 0. χαδ]ῖτα. 
ψέγουσι 18 οι. Ν: τριχῆ αἱρεῖσθαι οἵ. Ρ]αί, ϑγταρ. 
Ῥ. 1909 30 εἶθ᾽ ὡς ἐκ γῆς ": εὐθὺς ἐκ τῆς οἵ, ν. ΤΟΒΈ, 


1490 31 ἔτι) ἐπεὶ ΒΕ 38 ὡς ἄι 1, ᾿ Ῥαΐο, 
ὡς ἂν ἁπαλῆς ΕΝ ϑχιαν. Ὁ ὅρα καλῆρ] δον, Ῥα 


ἈΜΑΤΟΒΙΒ. 409 


τῶν τοὺς ἐραστάς. ταῦτα μὲν οὐ δικαίως κατηγο- 
ρεῖται τῶν γνησίων ἐραστῶν" τὰ δ᾽ ὑπ᾽ Εὐριπίδου 
ῥηϑέντ᾽ ἐστὶ κομψά" ἔφη γὰρ ᾿4γάϑωνα τὸν καλὸν 
ἤδη γενειῶντα περιβάλλων καὶ κατασπαξόμενος, ὅτι 
5 τῶν καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον “ἢ ἐκδέχεται μόνον ὁ ἢ 
οὐδὲν πολιῶσα ἀκμάξων καὶ ῥυτίσιν, ἀλλ᾽ ἄχρι τάφων 
καὶ μνημάτων παραμένει" καὶ συξυγίας ὀλίγας ἔστι 
παιδικῶν, μυρίας δὲ γυναικείων ἐρώτων καταριϑμή- 
σασϑαι, πάσης πίστεως κοινωνίαν πιστῶς ἅμα καὶ προ- Ὁ 
1ο ϑύμως συνδιαφερούσας" βούλομαι δ᾽ ἕν τι τῶν καϑ᾽ 
ἡμᾶς ἐπὶ Καίσαρος Οὐεσπασιανοῦ γεγονότων διελϑεῖν.᾽ 
2. “Κιουίλιος γάρ, ὁ τὴν ἐν Γαλατίᾳ κινήσας 
ἀπόστασιν, ἄλλους τε πολλοὺς ὡς εἰκὸς ἔσχε κοινω- 
νοὺς καὶ Σαβῖνον ἄνδρα νέον οὐκ ἀγεννῆ, πλούτῳ 
15 δὲ καὶ δόξῃ ἀνθρώπων πάντων ἐπιφανέστατον. ἁψά- 
μένοι δὲ πραγμάτων μεγάλων ἐσφάλησαν καὶ δίκην 
δώσειν προσδοχῶντες οἵ μὲν αὑτοὺς ἀνήρουν, οἵ δὲ 
φεύγοντες ἡλίσκοντο. τῷ δὲ Σαβίνῳ τὰ μὲν ἄλλα 
πράγματα ῥᾳδίως παρεῖχεν ἐχποδὼν γενέσθαι καὶ Β 
9 καταφυγεῖν εἰς τοὺς βαρβάρους" ἣν δὲ γυναῖκα πα- 
σῶν ἀρίστην ἡγμένος ἦν --- ἐκεῖ μὲν Ἐμπονὴν ἐκά- 
2 ὑπ᾽ ὑπὲρ ΒΕ ὅ 186. ἱπάϊοαν!ν ΒΕ Ῥοεύ μόνον Ιδ0. δ6δὺ ἴῃ 
Β βοῖο 18 Με. ΒΌρρϊθο τῶν καλῶν καὶ τὸ ΜΕΤΌΠΩΡΟΝ 
[καλόν. ἐγὼ δ᾽ ἂν φαίην ὅτι τῶν καλῶν καὶ σωφρόνων γυναν- 
κῶν ὁ ἔρως τὸ ΜΕΤΟΠΩΡΟΝῚ οὖκ ἐνδέχεται μόνον οὗτ᾽ ἐν 
πολιαῖς (μα οὐδὲν γήρᾳ, οὐδὲν πολιαῖρ) ἀπαχμάξων καὶ δυ- 
τίσιν κὲ 6 οὐδὲν πολιαῖς ΒΕΘΙ]ΘΘπβῖθ, οὐδ᾽ ἐν πολιαῖς 88]- 
τιδϑῖαβ 12 Κιουᾶιος (Οἰγ1}8) ὁτα. Μαάνίρίυθ: Κιούλιος 
1δ τῶν ἄλλων πάντων ὙἹ Βοᾶ οἴ, π, 30 πασῶν (86. γυναικῶψ) 
ἀρίστην 30 ἣν": ἦν 21 ἠγμένος ἦν ": ἠγμένος, ἣν ἴϊδ, 
δαΐτη ῬΙαξ, οοπιβέαπιξοτ Ἰοφυΐφας τἱά, βγαρ, ᾿Ἐμπονὴν»] ἘΡ- 
Ῥοπέπδτα Τοίξαβ, Ἐμπονίναν Απιγοῖπε. Σεμόνην ΒαἸπιδδίαΒ 


460 ἈΜΑΤΌΒΙΤΒ. 


λουν, Ἑλληνιστὶ δ᾽ ἄν τις Ἡρωίδα προσαγορεύσειεν" 
- οὔτ᾽ ἀπολιπεῖν δυνατὸς ἦν οὔτε μεϑ᾽ ἑαυτοῦ κο- 
μίξειν. ἔχων οὖν κατ᾽ ἀγρὸν ἀποϑήκας χρημάτων 
ὀρυχτὰς ὑπογείους, ἃς δύο μόνοι τῶν ἀπελευϑέρων 
συνήδεσαν, τοὺς μὲν ἄλλους ἀπήλλαξεν οἰκέτας, ὡς 
μέλλων φαρμάκοις ἀναιρεῖν ἑαυτόν, δύο δὲ πιστοὺς 
παραλαβὼν εἰς τὰ ὑπόγεια κατέβη" πρὸς δὲ τὴν 
Ε γυναῖκα Μαρτιάλιον ἔπεμψεν ἀπελεύϑερον ἀπαγγε- 
λοῦντα τεϑνάναι μὲν ὑπὸ φαρμάκων, συμπεφλέχϑαι 
δὲ μετὰ τοῦ σώματος τὴν ἔπαυλιν: ἐβούλετο γὰρ 
τῷ πένϑει χρῆσϑαι τῆς γυναικὸς ἀληϑινῷ πρὸς 
πίστιν τῆς λεγομένης τελευτῆς. ὃ καὶ συνέβη" δί- 
Ψψασα γάρ, ὅπως ἔτυχε, τὸ σῶμα μετ᾽ οἴκτων καὶ 
ὀλοφυρμῶν ἡμέρας τρεῖς καὶ νύκτας ἄσιτος διεκαρ- 
τέρησε. ταῦτα δ᾽ ὃ Σαβῖνος πυνθανόμενος καὶ φο- 
βηϑείς, μὴ διαφϑείρῃ παντάπασιν ἑαυτήν, ἐκέλευσε 
φράσαι κρύφα τὸν Μαρτιάλιον πρὸς αὐτήν, ὅτι ξῇ 
καὶ κρύπτεται, δεῖται δ᾽ αὐτῆς ὀλίγον ἐμμεῖναι τῷ 
111 πένϑει, καὶ μηδὲ ἢ ὁ πιϑανὴν ἐν τῇ προσποιήσει 
γενέσϑαι. τὰ μὲν οὖν ἄλλα παρὰ τῆς γυναικὸς ἐνα- 
γωνίως συνετραγῳδεῖτο τῇ δόξῃ τοῦ πάϑους" ἐκεῖ- 
νον δ᾽ ἰδεῖν ποϑοῦσα νυχτὸς ὥχετο, καὶ πάλιν ἐπ- 
ανῆλϑεν. ἐκ δὲ τούτου λανθϑάνουσα τοὺς ἄλλους 
ὀλίγον ἀπέδει συξῆν ἐν “Διδου τἀνδρὶ πλέον ἑξῆς 


3. οὔτε] ταύτην οὔτε δυΐ ἣν οὔτε οοττίραηὐ πι8]6 υἱᾶ. 
ὅσταθ. {0 τοδ]πι ἀπολείπειν δ ἢ: συνήδεισαν 11 πένϑει 
ζρῆσθαι Δ: 18 ΒΒ 0. ἰάθια: ἀληϑινῶθ ἠ ἠ 18 οἴκτων 
᾿ ΠΟΙ ΘΙ πδηπαβ (00]]. ᾿. 1166): 6888 19180. 19 Ε 39 Β. 

παρ ρ]οπάυχη σατο ὶ καὶ μηδὲν ὅλως παραλιπεῖν ὥστε ποὺ καὶ 
κῆδὲεν δράματος ἐλλείπειν ὥστε οἵ. ξ. 149. 24": τῷ ἀνδρὶ 
Ὧν Ὑ ποις: πλὴν. Ῥοτῦ, ΡΙαῦ, ἀϊχοταὺ πλεῖν ταῦτ Αὐδίοο 


8 


ἈΜΑΤΟΕΙ͂ΤΒ. 461 


ἑπτὰ μηνῶν" ἐν οἷς κατασκευάσασα τὸν Σαβῖνον 
ἐσθῆτι καὶ κουρᾷ καὶ καταδέσει τῆς κεφαλῆς ἄγνω- 
στον εἰς Ῥώμην ἐκόμισε μεϑ᾽ ἑαυτῆς τινῶν ἐλπίδων 
ἐνδεδομένων. πράξασα δ᾽ οὐδὲν αὖϑις ἐπανῆλϑε, 
5 καὶ τὰ μὲν πολλὰ ἐκείνῳ συνῆν ὑπὸ γῆς, διὰ χρό- 
νοῦ δ᾽ εἰς πόλιν ἐφοίτα ταῖς φίλαις ὁρωμένη καὶ 
οἰκείαις γυναιξί. τὸ δὲ πάντων ἀπιστότατον, ἔλαϑε Β 
κύουσα λουομένη μετὰ τῶν γυναικῶν" τὸ γὰρ φάρ- 
μάκον, ᾧ τὴν κόμην αἱ γυναῖκες ἐναλειφόμεναι ποι- 
το οῦσι χρυσοειδῆ καὶ πυρράν, ἔχει λίπασμα σαρκο- 
ποιὸν ἢ χαυνωτικὸν σαρκός, ὥσϑ᾽ οἷον διάχυσίν 
τινα ἢ διόγκωσιν ἐμποιεῖν." ἀφϑόνῳ δὴ χρωμένη 
τούτῳ πρὸς τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ σώματος, αἰρόμενον 
καὶ ἀναπιμπλάμενον ἀπέκρυπτε τὸν τῆς γαστρὸς 
16 ὄγκον. τὰς δ᾽ ὠδῖνας αὐτὴ καϑ᾽ ἑαυτὴν διήνεγκεν, 
ὥσπερ ἐν φωλεῷ λέαινα καταδῦσα πρὸς τὸν ἄνδρα, 
καὶ τοὺς γενομένους ὑπεϑρέψατο σκύμνους ἄρρενας" 
δύο γὰρ ἔτεκε. τῶν δ᾽ υἱῶν ὁ μὲν ἐν Αἰγύπτῳ Ο 
πεσὼν ἐτελεύτησεν, ὁ δ᾽ ἕτερος ἄρτι καὶ πρῴην 
30 γέγονεν ἐν Δελφοῖς παρ᾽ ἡμῖν ὄνομα Σαβῖνος. ἀπο- 
κτείνει μὲν οὖν αὐτὴν ὁ Καῖσαρ' ἀποκτείνας δὲ δί- 
δωσι δίκην, ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τοῦ γένους παντὸς 
ἄρδην ἀναιρεθέντος. οὐδὲν γὰρ ἤνεγκεν ἡ τόϑ᾽ 
ἡγεμονία σχυϑρωπότερον οὐδὲ μᾶλλον ἑτέραν εἰκὸς 
ὁ ἦν καὶ ϑεοὺς καὶ δαίμονας ὄψιν ἀποστραφῆναι" 
καίτοι τὸν οἶχτον ἐξήρει τῶν ϑεωμένων τὸ ϑαρρα- 


8 ἐλπίδων δκἀὰ. Β, εοὰ δηΐθ τινῶν Ἱ ἀπιστότατο») 
ἄπιστον τούτων ΒΒ 9 ἀναϊλειφύμεναι ἰάθπι 10 0. πυρὰν 
ἰάθα 88 ἤνεγκε τότε ἡγεμονίαν σκυϑρωποτέραν ἢβᾶθπι 


462 ἈΜΑΤΌΒΙΌΒ. 


λέον αὐτῆς καὶ μεγαλήγορον, ᾧ καὶ μάλιστα παρώ- 
ξυνε τὸν Οὐεσπασιανόν, ὡς ἀπέγνω τῆς σωτηρίας 
πρὸς αὐτὸν ἀλλαγὴν κελεύουσα" βεβιωκέναι γὰρ ὑπὸ 
σχότῳ καὶ κατὰ γῆς ἥδιον ἢ βασιλεύειν ἐχείνῳ.᾽ 

Ρ 26. Ἐνταῦϑα μὲν ὁ πατὴρ ἔφη τὸν περὶ Ἔρω- 5 
τὸς αὐτοῖς τελευτῆσαι λόγον, τῶν Θεσπιῶν ἐγγὺς 
οὖσιν" ὀφϑῆναι δὲ προσιόντα 'ϑᾶττον ἢ βάδην᾽ πρὸς 
αὐτοὺς ἕνα τῶν Πεισίου ἑταίρων Διογένη" τοῦ δὲ 
Σωκλάρου πρὸς αὐτὸν ἔτι πόρρωϑεν εἰπόντος “οὐ 
πόλεμόν γ᾽ ὦ Διόγενες, ἀπαγγέλλων᾽, ἐκεῖνον οὐκ τὸ 
εὐφημήσετε᾽ φάναι 'γάμων ὄντων καὶ προάξετε ϑᾶσ- 
σον, ὡς ὑμᾶς τῆς ϑυσίας περιμενούσης;᾽ πάντας 
μὲν οὖν ἡσθῆναι, τὸν δὲ Ζεύξιππον ἐρέσϑαι, εἰ ἔτι 
χαλεπός ἐστι. 'πρῶτορ μὲν οὖν᾽ ἔφη συνεχώρησε 
τῇ Ἰσμηνοδώρᾳ" καὶ νῦν ἑκὼν στέφανον καὶ λευ- τὸ 

Ἑ κὸν ἱμάτιον λαβὼν οἷός ἐστιν ἡγεῖσθαι δι’ ἀγορᾶς 
πρὸς τὸν ϑεόν. ᾿ἀλλ᾽ ἴωμεν, ναὶ μὰ Δία᾽ τὸν πα- 
τέρα εἰπεῖν “ἴωμεν, ὅπως ἐπεγγελάσωμεν τἀνδρὶ 
καὶ τὸν ϑεὸν προσκυνήσωμεν" δῆλος γάρ ἐστι χαί- 
ρων καὶ παρὼν εὐμενὴς τοῖς πραττομένοις.᾽ 30 

4. οὐεσπεσιανὸν ΒῈ 8 πρὸς αὐλὸν ἀπάγειν Ἐταρο- 

τίαθ. προσαιτεῖν ἀλλαγὴν Μαάτίρίσα ἀλλαγὴν] ἀπάγειν ς 


ὑπὸ γῆν δυὺ ἀπάγειν ἢ  ὀὠἀΑ4 Βοτὶρεὶ ἢ βασιλεύειν ἐκείνῳ 1. 6. 
τὸ βεβιωκέναι ὑπὸ σκότῳ ἦν ἥδιον αὐτῇ ἢ ἐκείνῳ τὸ βασι- 
λεύειν. ἸΛΌτὶ ἄδπὺ ἢ βασιλεύων ἐκείνως (ἐκεῖνῶς Β΄ 6 ϑὲ- 
σπιέων ΒῈ 9 οἵἁ [Θαΐβοι. 3 Ρ. 84 10 οἵ, ΡΙαί, ϑγτρ. 
Ρ. 3010 18 ὁχι. Ὑ᾽: ἐρᾶσϑαι ἔτι Ε. ὁρᾶσθαι ὅτι 

Ὦὰ ἔφη (φ. Διογένης) δοτίροϊ ὀυτὶ Ὑ7: ἐν ἡ ἠ συνεχώρησε! 
80. Πεισίας 16 λαβών] οτι. Ε. Βοτέ. λαβὼν οπιῖβδο ὁοτ- 
τὶροπάυτα ἑκὼν ἴπ ἔζων 18": τῷ ἀνδρὶ 





ἘἜΕΡΩΤΙΚΑΙ ΔΙΗΓΉΣΕΙΣ. 


4. 
1. Ἐν “Ἁλιάρτῳ τῆς Βοιωτίας κόρη τις γίνεται 
κάλλει διαπρέπουσα ὄνομα ᾿Αφιστόκλεια' ϑυγάτηρ 
65 δ᾽ ἦν Θεοφάνους. ταύτην μνῶνται Στράτων Ὀρχο- 
μένιος καὶ Καλλισϑένης ᾿Δἁλιάρτιος. πλουσιώτερος 
δ᾽ ἦν Στράτων καὶ μᾶλλόν τι τῆς παρϑένου ἡττη- 
μένος" ἐτύγχανε γὰρ ἰδὼν αὐτὴν ἐν Δεβαδείᾳ λουο- 
μένην ἐπὶ τῇ κρήνῃ τῇ Ἑρκύνῃ" ἔμελλε γὰρ τῷ Διὲ 
10 τῷ βασιλεῖ κανηφορεῖν. ἀλλ᾽ ὁ Καλλισϑένης γε πλέον 112 
ἐφέρετο" ἦν γὰρ καὶ γένει προσήχων τῇ κόρῃ. ἀπο- 
ρῶν δὲ τῷ πράγματι ὃ Θεοφάνης, ἐδεδίει γὰρ τὸν 
Στράτωνα πλούτῳ τε καὶ γένει σχεδὸν ἁπάντων δια- 
φέροντα τῶν Βοιωτῶν, τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ 
1. Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι" καὶ ὁ Στράτων, ἀνεπέπειστο 
γὰρ ὑπὸ τῶν τῆς παρϑένου οἰκετῶν, ὡς πρὸς αὐ- 
τὸν μᾶλλον ἐκείνη ῥέποι, ἠξίου ἐπ᾽ αὐτῇ ποιεῖσϑαι 
τῇ γαμουμένῃ τὴν ἐκλογήν. ὡς δὲ τῆς παιδὸς ὃ 
Θεοφάνης ἐπυνθάνετο ἐν ὄψει πάντων, ἡ δὲ τὸν 
30 Καλλισϑένην προύχρινεν, εὐθὺς μὲν ὃ Στράτων Β 
δῆλος ἦν βαρέως φέρων τὴν ἀτιμίαν: ἡμέρας δὲ 
διαλιπὼν δύο προσῆλθε τῷ Θεοφάνει καὶ τῷ Καλ- 


8 6γι. Ὗ᾽: ἀλιάρτῳ εἰδὶ ἀποᾶ ταΐηΐ πἰ8}} Μϑυΐαβ οχ ὕτρ. 
δποίατιἘ! 10 γε] τιῦ 


464 ἈΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 


λισϑέναι, ἀξιῶν τὴν φιλίαν αὐτῷ πρὸς αὐτοὺς δια- 
φυλάττεσϑαι, εἰ καὶ τοῦ γάμου ἐφθονήϑη ὑπὸ δαι- 
μονίου τινός. οἵ δ᾽ ἐπήνουν τὰ λεγόμενα, ὥστε 
καὶ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν τῶν γάμων παρεκάλουν αὐτόν. 
ὃ δὲ παρεσκευασμένος ἑταίρων ὄχλον, καὶ πλῆϑος υ 
οὐκ ὀλίγον ϑεραπόντων, διεσπαρμένους παρὰ τού- 
τοις καὶ λανθάνοντας, ἕως ἡ κόρη κατὰ τὰ πάτρια 
ἐπὶ τὴν Κισσόεσσαν καλουμένην κρήνην κατῇει ταῖς 

Ο Νύμφαις τὰ προτέλεια ϑύσουσα, τότε δὴ συνδρα- 
μόντες πάντες οἵ λοχῶντες ἐκείνῳ συνελάμβανον τὸ 
αὐτήν. καὶ ὁ Στράτων γ᾽ εἴχετο τῆς παρϑένου" 
ἀντελαμβάνετο δ᾽ ὡς εἰκὸς ὁ Καλλισϑένης ἐν μέρει 
καὶ οἵ σὺν αὐτῷ, ἕως ἔλαϑεν ἡ παῖς ἐν χερσὶ τῶν 
ἀνϑελκόντων διαφϑαρεῖσα. ὃ Καλλισϑένης μὲν οὖν 
παραχρῆμα ἀφανὴς ἐγένετο, εἴτε διαχρησάμενος ἕαυ- τ 
τὸν εἴτε φυγὰς ἀπελϑὼν ἐκ τῆς Βοιωτίας" οὐκ εἶχε 
δ᾽ οὖν τις εἰπεῖν δ, τι καὶ πεπόνϑοι. ὁ δὲ Σερά- 
τῶν φανερῶς ἐπικατέσφαξεν ἑαυτὸν τῇ παρϑένῳ. 


8. 


" 1. Φίδων τις τῶν Πελοποννησίων ἐπιτιϑέμενος 30 
ἀρχῇ, τὴν ᾿Αργείων πόλιν, τὴν πατρίδα τὴν ἑαυτοῦ, 
ἡγεμονεύειν τῶν λοιπῶν βουλόμενος, πρῶτον ἐπε- 
βούλευσε Κορινϑίοις" πέμψας γὰρ ἤτει παρ᾽ αὐτῶν 
νεανίας χιλίους τοὺς ἀκμῇ διαφέροντας καὶ ἀνδρείᾳ" 
οἱ δὲ πέμπουσι τοὺς χιλίους, στρατηγὸν αὐτῶν ἀπο- 95 


δ ὁ δὲ] οαἀᾶ, ἧκε Ὑ οχ Ε. βορὰ αποᾶ οδὲ ἐπ τιδυρίηθ 
οοᾶ, Ε ἧκε οχ τοβίοῃο παρεσκευασμένος ῬατΈοἰ ρὲ ταδὶ Ρθτ- 
ἀϊπθαῦ ΠΌ]1Ὸ βῖρτιο ἀρρατοὺῦ 30 τῶν] τῇ 


΄ ἈΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 466 


δείξαντες 4Δέξανδρον. ἐν νῷ δ᾽ ἔχων ὃ Φίδων ἐπι- 
ϑέσθϑαι τούτοις, ἵν᾽ ἔχοι Κόρινθον ἀτονωτέραν καὶ 
τῇ πόλει χρήσαιτο, προτείχισμα γὰρ τοῦτο ἐπικαι- 
φότατον ἔσεσθαι τῆς ὅλης Πελοποννήσου, τὴν πρᾶ- 
δξιν ἀνέθετο τῶν ἑταίρων τισίν. ἦν δὲ καὶ “Ἵβρων Ἐ 
ἐν αὐτοῖς" οὗτος δὲ ξένος ὧν τοῦ 4Δεξάνδρου ἔφρα- 
σεν αὐτῷ τὴν ἐπιβουλήν. καὶ οὕτως οἵ μὲν Φλιά- 
σιοι πρὸ τῆς ἐπιθέσεως εἰς τὴν Κόρινθον ἐσώϑη- 
σαν, Φίδων δ᾽ ἀνευρεῖν ἐπειρᾶτο τὸν προδόντα καὶ 
10 ἐπιμελῶς ἐξήτει. δείσας δ᾽ ὃ “ἄβρων φεύγει εἰς 
Κόρινϑον, ἀναλαβὼν τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς οἰκέτας, 
ἐν Μελίσσῳ, κώμῃ τινὶ τῆς Κορινθίων χώρας" ἔνϑα 
καὶ παῖδα γεννήσας Μέλισσον προσηγόρευσεν, ἀπὸ 
τοῦ τόπου ϑέμενος τοὔνομα αὐτῷ. τούτου δὴ τοῦ 
15 Μελίσσου υἷὸς ᾿ἀκταίων γίνεται, κάλλιστος καὶ σω- 
φρονέστατος τῶν ὁμηλίκων, οὗ πλεῖστοι μὲν ἐγέ- 
ψοντὸ ἐρασταί, διαφερόντως δ᾽ ᾿Αρχίας, γένους μὲν 
ὧν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν, πλούτῳ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ 
δυνάμει λαμπρότατος Κορινϑίων. ἐπεὶ δὲ πείϑειν Ἐ 
0 οὐκ ἠδύνατο τὸν παῖδα, ἔγνω βιάσασϑαι καὶ συν- 
αρπάσαι τὸ μειράκιον" ἐπεχώμασεν οὖν ἐπὶ τὴν οἱ- 
κίαν τοῦ Μελίσσου, πλῆϑος ἐπαγόμενος καὶ φίλων 
καὶ οἰκετῶν, καὶ ἀπάγειν τὸν παῖδα ἐπειρᾶτο. ἀντι- 
ποιουμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν φίλων, ἐπεκδρα- 
36 μόντων δὲ καὶ τῶν γειτόνων καὶ ἀνθελκόντων, ἀν- 
ϑελκόμενος ὁ ᾿Δκταίων διεφϑάρη" καὶ οἵ μὲν οὕτως 118 
ἀπεχώρουν. Μέλισσος δὲ τὸν νεχρὸν τοῦ παιδὸς 
δ 6πι. Ὑ Ἠἷο οὐ ἱπέγα: ἄβρων Ἰ Φλιάσιοι] χᾷᾶιοι Μ 
ἐσ Ατηγοίο 20 Τιθοπίοῃθ: συναρπάσας 81 οὖν Χ 
ῬΙαίλσοδὶ Μοσαμα. ΥΙ. ΤΥ. 80 


466 ἈΜΑΤΟΒΙ͂ΛΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 


εἰς τὴν ἀγορὰν τῶν Κορινθίων παρακομίσας ἐπε- 
δείκνυε, δίκην ἀπαιτῶν παρὰ τῶν ταῦτα πραξάν- 
των" οἵ δὲ πλέον οὐδὲν ἢ τὸν ἄνδρα ἠλέουν. ἄπρα- 
κτος δ᾽ ἀναχωρήσας παρεφύλασσε τὴν πανήγυριν 
τῶν ᾿Ισϑμίων, ἀναβάς τ᾽ ἐπὶ τὸν τοῦ Ποσειδῶνος 
νεὼν κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν καὶ τὴν τοῦ πατρὸς 
Ἄβφρωνος εὐεργεσίαν ὑπεμίμνησκε, τούς τε ϑεοὺς 
ἐπικαλεσάμενος ῥίπτει ἑαυτὸν κατὰ τῶν πετρῶν. 
μετ᾽ οὐ πολὺ δ᾽ αὐχμὸς καὶ λοιμὸς κατελάμβανε 


Β τὴν πόλιν' καὶ τῶν Κορινϑίων περὶ ἀπαλλαγῆς το 


χρωμένων, ὃ ϑεὸς ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνος 
οὐκ ἀνήσοντος, ἕως ἂν τὸν ᾿Αχταίωνος θάνατον με- 
τέλϑοιεν. ταῦτα πυϑόμενος ᾿Αρχίας, αὐτὸς γὰρ ϑεω- 
φὸς ἦν, εἰς μὲν τὴν Κόρινϑον ἑκὼν οὐκ ἐπανῆλϑε, 


πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε. τὸ 


πατὴρ δὲ γενόμενος ἐνταῦϑα ϑυγατέρων δυεῖν, Ὀρ- 
τυγίας τε καὶ Συραχούσης, ὑπὸ τοῦ Τηλέφου δολο- 
φονεῖται, ὃς ἐγεγόνει μὲν αὐτοῦ παιδικά, νεὼς δ᾽ 
ἀφηγούμενος συνέπλευσεν εἰς Σικελίαν. 


Τ. 3. 


1. ᾿Δνὴρ πένης Σκέδασος τοὔνομα κατῴκει Λεῦ- 
κτρα' ἔστι δὲ κώμιον τῆς τῶν Θεσπιέων χώρας. 
Ὁ τούτῳ ϑυγατέρες γίνονται δύο" ἐκαλοῦντο δ᾽ Ἱππὼ 
καὶ Μιλητία, ἤ, ὥς τινες, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν 


δὲ χρηστὸς ὁ Σχέδασος καὶ τοῖς ξένοις ἐπιτήδειος, 5 


καίπερ οὐ πολλὰ κεκτημένος. ἀφικομένους οὖν πρὸς 
αὐτὸν δύο Σπαρτιάτας νεανίας ὑπεδέξατο προϑύ- 
μωρ' οἵ δὲ τῶν παρϑένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο 


ἈΜΑΤΟΒΙΔΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 4601 


πρὸς τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆς τοῦ Σκεδάσου χρηστότη- 
τος. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ Πυϑώδε ἀπήεσαν" αὕτη γὰρ 
αὐτοῖς προύκειτο ἡ δὸόρ᾽ καὶ τῷ ϑεῷ χρησάμενοι 
περὶ ὧν ἐδέοντο, πάλιν ἐπανήεσαν οἴκαδε, καὶ χω- 
διροῦντες διὰ τῆς Βοιωτίας ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ 
Σκεδάσου οἰκίᾳ. ὃ δ᾽ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖς Ὁ 
«“Δεύκτροις, ἀλλ᾽ αἴ ϑυγατέρες αὐτοῦ ὑπὸ τῆς συνή- 
ϑους ἀγωγῆς τοὺς ξένους ὑπεδέξαντο. οἱ δὲ καταλα- 
βόντες ἐρήμους τὰς κόρας βιάξονται" ὁρῶντες δ᾽ αὐτὰς 
1ὸ καϑ᾽ ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούσας ἀπέκτειναν, 
καὶ ἐμβαλόντες ἔς τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελ- 
ϑὼν δ᾽ ὁ Σκέδασος τὰς μὲν κόρας οὐχ ἑώρα, πάντα 
δὲ τὰ καταλειφϑέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι 
ἠπύρει, ἕως τῆς κυνὸς κνυξωμένης καὶ πολλάκις μὲν 
ὁ προστρεχούσης πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ 
φρέαρ ἐπανιούσης, εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν ϑυ- 
γατέρων τὰ νεχρὰ οὕτως ἀνιμήσατο. πυϑόμενος δὲ 
παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χϑὲς ἡμέρᾳ τοὺς Ἑ 
καὶ πρῴην καταχϑέντας ἐπ᾽ αὐτοὺς Δακεδαιμονίους 
30 εἰσιόντας, συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων, ὅτι καὶ 
πρῴην συνεχῶς ἐπήνουν τὰς κόρας, μακαρίξοντες 
τοὺς γαμήσοντας. ἀπήει εἰς Δακεδαίμονα, τοῖς ἐφό- 
φοις ἐντευξόμενος" γενόμενος δ᾽ ἐν τῇ ᾿Αργολικῇ, 
νυχτὸς καταλαμβανούσης, εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχϑη" 
35 κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ᾿ 
ἐξ Ὡρεοῦ πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος" οὗ στενάξαντος 
καὶ κατὰ “ακεδαιμονίων ἀρὰς ποιουμένου ἀκούσας 
19 ἐπ᾽ αὐτοὺς] παρ᾽ αὐτὸν Ηοτισοτᾶθηυθ; ταρ]ῖτα ἐπ᾿ 
αὐτὸν 38 ἀπήει] κἀὰ. οὖν 81 κατὰ " 
805 


468 ἈΜΑΤΟΒΙΑῈ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 


ὁ Σκχέδασος ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ Δακεδαιμο- 
νίων πεπονϑὼς εἴη. ὃ δὲ διηγεῖτο, ὡς ὑπήχοος μέν 
ἐστι τῆς Σπάρτης, πεμφϑεὶς δ᾽ εἰς Ὠρεὸν ᾿άριστό- 
δημορ ἁρμοστὴς παρὰ “Δακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ 
παρανομέαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. ᾿ἐρασϑεὶς γάρ᾽ ἔφη 
“τοῦ ἐμοῦ παιδός, ἐπειδὴ πείθειν ἀδύνατος ἦν, ἐπ- 
ἐχείρει βιάσασθαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆς παλαί- 
στραφ' κωλύοντος δὲ τοῦ παιδοτρίβου καὶ νεανέ- 
σκων πολλῶν ἐχβοηϑούντων, παραχρῆμα ὁ ᾿Αφιστό- 
δημος ἀπεχώρησε" τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ πληρώσας τριήρη 
συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Ὠρεοῦ διαπλεύσας 
εἰς τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα 
114 δ᾽ αὐτὸν ἀπέσφαξεν. ἐπανελϑὼν δ᾽ εἰς τὴν Ὠρεὸν 
εὐωχεῖτο. 'ἐγὼ δ᾽᾽ ἔφη 'τὸ πραχϑὲν πυϑόμενος καὶ 
τὸ σῶμα κηδεύσας παρεγενόμην εἰς τὴν Σπάρτην 
καὶ τοῖς ἐφόροις ἐνετύγχανον" οἵ δὲ λόγον οὐκ 
ἐποιοῦντο. Σκέδασος δὲ ταῦτα ἀκούων ἀϑύμως διέ- 
κειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ᾽ αὐτοῦ λόγον τινὰ 
ποιήσονται οἵ Σπαρτιᾶται" ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν 
διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ" ὃ δὲ παρεκάλει αὖ- 
τὸν μηδ᾽ ἐντυχεῖν τοῖς ἐφόροις, ἀλλ᾽ ὑποστρέψαντα 
εἰς τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν ϑυγατέρων τὸν τάφον. 
οὐκ ἐπείθετο δ᾽ ὅμως ὁ Σκέδασος, ἀλλ᾽ εἰς τὴν 
Β Σπάρτην ἀφικόμενος τοῖς ἐφόροις ἐντυγχάνει" ὧν 
μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺς βασιλέας ἵεται καὶ ἀπὸ 
τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο. 
μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔθει διὰ μέσης τῆς πόλεως, 


14 ἔφη ": ἔφθην (ἔφην ὕτῦ). 11 δὲ] δὴλ 86 ἕξ- 
ται Ὑ7: ἧτταν 


30 


36 


ἈΜΑΤΟΒΙΑΒ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 469 


ἀνατείνων πρὸς ἥλιον τὼ χεῖρε, αὖϑις δὲ τὴν γῆν 
τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰς ᾿Ερινύας καὶ τέλος αὑτὸν 
τοῦ ξῆν μετέστησεν. ὑστέρῳ γὲ μὴν χρόνῳ δίκας 
ἔδοσαν οἵ Δακεδαιμόνιοι' ἐπειδὴ γὰρ τῶν Ἑλλήνων 
δ ἁπάντων ἦρχον καὶ τὰς πόλεις φρουραῖς κατειλή- 
φεσαν, Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν 
παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Δακεδαιμονίων" τῶν 
δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἵ 
Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ Δεῦχτρα, αἰσιούμενοι τὸ χωρίον, 
10 ὅτι καὶ πρότερον ἐνταῦϑα ἠλευϑερώϑησαν, ὅτε 4μ- 
φικτύων ὑπὸ Σϑθενέλου φυγὰς ἐλαϑεὶς εἰς τὴν Θη- 
βαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρους 
λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασι- 
λέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας. συνέβη δὲ “ακεδαι- 
15 μονίων ἧτταν παντελῆ γενέσϑαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα 
τῶν Σκεδάσου ϑυγατέρων. φασὶ δὲ πρὸ τῆς μά- 
χης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ ϑηβαϊκοῦ 
στρατεύματος, ἐπὶ σημείοις τισὶν οὐ καλοῖς χρινο- Ὁ 
μένοις ϑορυβουμένῳ Σχέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺς 
30 ὕπνουρ, ϑαρρεῖν κελεύοντα" παραγίνεσθαι γὰρ εἰς 
“Μεῦκτρα “ακεδαιμονίους, αὐτῷ τε καὶ ταῖς ϑυγα- 
τράσι δώσοντας δίκας" πρὸ μιᾶς δ᾽ ἡμέρας ἢ συμ- 
βαλεῖν τοῖς Δακεδαιμονίοις, πῶλον ἐκέλευεν ἵππου 
λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρϑένων σφα- 
35 γιάσασϑαι. τὸν δὲ Πελοπίδαν, ἔτι τῶν Δακεδαιμο- 
.-- : ᾿ 
ΒΒ ράπίαοῖο τοῦ δὰ Ζατεδιμονίων τίη," ἴα τοϊοῖν ἀουδ 
10 ᾿ἀμφιτρύων Ηϊοδτᾶτι 0011, ῬβῦΒ. 9, 19, 8ϑ' 11": πεῖο- 


πίδῃ (πελοπίδι τα. γε. Ὅτ. ἱ. 6, πελοπδα) ἀ18 καλοῖς 
Βεγβεῦβ: καλῶς 38 ἵππον ταϑὶ 





410 ἈΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 


νέων στρατευομένων ἐν Τεγέᾳ, εἰς Δεῦχτρα πέμψαι 
τοὺς ἐξετάσοντας περὶ τοῦ τάφου τούτου, καὶ πυ- 
ϑόμενον παρὰ τῶν ἐγχωρίων ϑαρροῦντα τὴν στρα- 
τιὰν ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι. 


4. 5 
Ἑ 41. Φῶκος Βοιώτιος μὲν ἦν τῷ γένει, ἦν γὰρ 
ἐκ Γλίσαντος, πατὴρ δὲ Καλλιρρόης κάλλει τε καὶ 
σωφροσύνῃ διαφερούσης. ταύτην ἐμνηστεύοντο νεα- 
νίαι τριάκοντα εὐδοκιμώτατοι ἐν Βοιωτίᾳ" ὃ δὲ Φῶ- 
κος ἄλλας ἐξ ἄλλων ἀναβολὰς τῶν γάμων ἐποιεῖτο, τ 
φοβούμενος μὴ βιασϑείη, τέλος δὲ λιπαρούντων 
ἐκείνων, ἠξίου ἐπὶ τῷ Πυϑίῳ ποιήσασθαι τὴν αἵ- 
ρεσιν. οἵ δὲ πρὸς τὸν λόγον ἐχαλέπηναν καὶ ὁρμή- 
σαντες ἀπέχτειναν τὸν Φῶχον" ἐν δὲ τῷ ϑορύβῳ 
Ἑὴ κόρη φυγοῦσα ἵετο διὰ τῆς χώρας" ἐδίωκον δ᾽ 16 
αὐτὴν οἵ νεανίαι. ἡ δ᾽ ἐντυχοῦσα γεωργοῖς ἅλω 
συντιϑεῖσι σωτηρίας ἔτυχε παρ᾽ αὐτῶν" ἀπέχρυψαν 
γὰρ αὐτὴν οἵ γεωργοὶ ἐν τῷ σίτῳ. καὶ οὕτω παρῇ- 
ξαν μὲν οἵ διώκοντερ" ἡ δὲ διασωϑεῖσα ἐφύλαξε τὴν 
τῶν Παμβοιωτίων ἑορτήν, καὶ τότε εἰς Κορώνειαν 30 
ἐλθοῦσα ἱκέτις καϑέξεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς Ἰτωνίας 
᾿Αϑηνᾶς καὶ τῶν μνηστήρων τὴν παρανομίαν διη- 
γεῖτο, τό τε ἑκάστου ὄνομα καὶ τὴν πατρίδα σημαί- 
ψουσα. ἠλέουν οὖν οἵ Βοιωτοὶ τὴν παῖδα καὶ τοῖς 
νεανίαις ἠγανάκτουν" οἵ δὲ ταῦτα πυϑόμενοι εἰς 535 


4 ἐξάγειν ταὶ Ἰ 6τα. Χ: χλείσαντος. ΠΙὰο ἄποϊῦ 
ᾳυοᾶ μδ0}ο γοεὺ Ἰορίίυν ἱπ ὕτΌ. ἐγγέσαντι Ῥχο ἐν κλείσαντε 
οοὐθγοσασα. 16 ὁπ. 7: ἵετο 


ἈΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ.. 41| 


Ὀρχομενὸν καταφεύγουσιν. οὐ δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς 
τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν" κώμη Τῖῦ 
δ᾽ ἦν παρὰ τῷ Ἑλικῶνι κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ 
“Κορωνείας οἱ δ᾽ ὑποδέχονται αὐτούς. εἶτα πέμ- 
ὅπουσι Θηβαῖοι ἐξαιτοῦντες τοὺς Φώχου φονεῖς" 
τῶν δ᾽ οὐ διδόντων, ἐστράτευσαν μὲν μετὰ τῶν ἄλ- 
λῶν Βοιωτῶν, στρατηγοῦντος Φοίδου, ὃς τότε τὴν 
ἀρχὴν τῶν Θηβαίων διεῖπε" πολιορκήσαντες δὲ τὴν 
κώμην ὀχυρὰν οὖσαν, δίψει δὲ τῶν ἔνδον κρατη- 
1ο ϑέντων, τοὺς μὲν φονεῖς ληφϑέντας κατέλευσαν, 
τοὺς δ᾽ ἐν τῇ κώμῃ ἐξηνδραποδίσαντο" κατασκάψαν- 
τὲς δὲ τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας διένειμαν τὴν χώραν Β 
Θισβεῦσί τε καὶ Κορωνεῦσι. φασὶ δὲ νυκτός, πρὸ 
τῆς ἁλώσεως τῶν Ἱπποτῶν, φωνὴν ἐκ τοῦ Ἑλικῶ- 
τδνος πολλάκις ἀχουσθῆναι λέγοντός τινος ἱπάρειμι" 
τοὺς δὲ μνηστῆρας τοὺς τριάχοντα τόδε τὸ φώνημα 
γνωρίξειν, ὅτι Φώκου εἴη. ἧ δ᾽ ἡμέρᾳ κατελεύσϑη- 
σαν, τὸ ἐν Γλίσαντι μνῆμα τοῦ γέροντος κρόχῳ 
φασὶ δεῦσαι' Φοίδῳ δέ, τῷ Θηβαίων ἄρχοντι καὶ 
30 στρατηγῷ, ἐκ τῆς μάχης ἐπανιόντι ἀγγελϑῆναι ϑυ- 
γατέρα γεγενημένην, ἣν αἰἱσιούμενον προσαγορεῦσαι 
“Νικοστράτην. 
Ε. 
1. "Ἄλκιππος τὸ μὲν γένος Δακεδαιμόνιος ἦν" 
36 γήμας δὲ Δαμοκρίταν πατὴρ ϑυγατέρων γίνεται δύο" Ο 


10. κατέκαυσαν ταθὶ 18. 5: Θηβεῦσι (Θίσβοισι 
κα βε, αὐ τί, η0.) 18 ἐν Γλίσαντι δ: ἐγγίσαντε 
31 ἣν 


412 ἈΜΑΤΟΒΙΔῈ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 


συμβουλεύων τε τῇ πόλει κράτιστά τὸ καὶ πράττων 
ὅτου δέοιντο Δακεδαιμόνιοι, ἐφθονήϑη ὑπὸ τῶν ἀν- 
τιπολιτευομένων, οἵ τοὺς ἐφόρους ψευδέσι λόγοις 


παραγαγόντες, ὡς τοῦ ᾿Δλκέππου βουλομένου τοὺς 


νόμους καταλῦσαι, φυγῇ περιέβαλον τὸν ἄνδρα. κ 


καὶ ὃ μὲν ὑπεξῆλθε τῆς Σπάρτης, Δαμοκχρίταν δὲ 
τὴν γυναῖκα μετὰ τῶν ϑυγατέρων βουλομένην ἔπε- 
σϑαι τἀνδρὶ ἐκώλυον, ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ 
ἐδήμευσαν, ἵνα μὴ εὐπορῶσι προικὸς αἱ παρϑένοι. 
Ὁ ἐπεὶ δὲ καὶ ὃς ἐμνηστεύοντό τινες τὰς παῖδας διὰ 
τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετήν, ἐκώλυσαν οἵ ἐχϑροὶ διὰ 
ψηφίσματος μνηστεύεσϑαί τινας τὰς κόρας, λέγον- 
τὲς ὡς ἣ μήτηρ αὐτῶν Δαμοκρίτα πολλάκις εὔξατο 
τὰς ϑυγατέρας ταχέως γεννῆσαι παῖδας τιμωροὺς 
τῷ πατρὶ γενησομένους. πανταχόθεν δ᾽ ἡ Ζίαμο- ὁ 
κρίτα περιελαυνομένη ἐτήρησέ τινα πάνδημον ἕορ- 
τήν, ἐν ἧ γυναῖκες ἅμα παρϑένοις καὶ οἰκείοιρ καὶ 
νηπίοις ἑώρταζον, αἵ δὲ τῶν ἐν τέλει καϑ’ ἑξαυτὰς 
ἐν ἀνδρῶνι μεγάλῳ διεπαννύχιξον" ξίφος τε ὑποξω- 
σαμένη καὶ τὰς κόρας λαβοῦσα νυχτὸς ἦλθεν εἰς Ὁ 
Ἑ τὸ ἱερὸν καιρὸν παραφυλάξασα, ἐν ᾧ πᾶσαι τὸ μυ- 
στήριον ἐπετέλουν ἐν τῷ ἀνδρῶνι" καὶ κεκλεισμέ- 
νῶν τῶν εἰσόδων, ξύλα ταῖς ϑύραις πολλὰ προσ- 
νήσασα (ταῦτα δ᾽ ἦν εἰς τὴν τῆς ἑορτῆς ϑυσίαν 
ὑπ᾽ ἐκείνων παρεσκευασμένα), πῦρ ἐνῆκε. συνϑεόν- τ 
τῶν δὲ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν βοήϑειαν, ἡ Δαμοκρίτα 
τὰς ϑυγατέρας ἀπέσφαξε καὶ ἐπ᾽ ἐκείναις ἑαυτήν. 


1: κράτιστά τὉ} τιδ]ῖτα τὰ κράτιστα 





ἈΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΒ. 418 


οὐκ ἔχοντες δ᾽ οἵ Δακεδαιμόνιοι, ὅπη τὸν ϑυμὸν 

ἀπερείσωνται, ἐκτὸς ὅρων ἔρριψαν τῆς τε Ζαμο- 

κρίτας καὶ τῶν ϑυγατέρων τὰ σώματα. ἐφ᾽ ᾧ μη- 

νίσαντος τοῦ ϑεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι Δακεδαιμο- 
5 νίοις σεισμὸν ἐπιγενέσϑαι. 


8 ἀπερείσωνται ": ἀπερείσονται 


5 153 


θυ ΟΟΟΦΙς
Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Plutarchi Chaeronensis Moralia"

See other formats
