Skip to main content

Full text of "Prosopographia imperii Romani saec. 1. 2. 3. Edita consilio et auctoritate Academiae Scientiarum Regiae Borussicae"

See other formats 


7 


■^  (o 


"iss- 


3« 


3 


PROSOPOGEAPHIA 

IMPERII  ROMANI 

SAEC.   I.  II.  III 


EDITA 


CONSILIO  ET  AVCTORITATE 


ACADEMIAE  SCIENTIARVM  RECIAE  BORVSSICAE 


BEROLINI 

APVD  GEORGIVM  REIMERVM 
MDCCCLXXXXVIII 


PROSOPOGRAPHIA 

IMPERII  ROMANI 

SAEC.   I.  II.  III 


PARS  III 


CONSILIO  ET  AVOTORITATE 


ACADEMIAE  SCIENTIARVM  REGIAE  BORVSSICAE 


EDIDERVNT 


PAVLVS  DE  ROHDEN  et  HERMAMVS  DES8AV 


BEROLINI  ^      .  0  l 

APVD   GEORGIVM  REIMERVM  ^y^VK. 

MDCGG^ZXXXVIII  ^  y 


.5 

^5 


PRAEFATIO. 

Tertium  hoc  prosopographiae  volumen  inchoavit  atque  etiam  typis 
mandare  coepit  anno  1892  Paulus  de  Rohden,  sed  correptus  gravi  ac 
diuturno  morbo,  multum  reluctatus,  tandem  coactus  est  volumen  imper- 
fectum  relinquere.  Absolvi  quae  deerant  (inde  a  pag.  145)  mandatu 
ipsius  et  Academiae,  usus  copiis  quas  ille  collegerat. 

Addenda  quarto  volumini  reservavimus. 

Scr.  Berolini 
mense  Mart.  1898.  H.  Dessau. 


PROSOPOGRAPHIA 
IMPERII    ROMANI 

SAEC.  I-III. 


PARS  III. 


P— z. 


Prosopographia  Imp.  Roni.    III. 


3 


1  Decumus  Pacarius  procurator  Corsicae  interfectus  a.  69  Tnc.  h.  2,  10. 

2  Pacatianus  dux  Octaviani  Phrygiam  Pacatianam  subiecisse  dicitur 
MaM.  IX  p.  222  Niehuhr. 

—  TI.  CL(AVDIVS)  MAR PACATIANVS. 

—  CL(AVDIVS)   SOLLEMNIVS   PAC[ATIANVS  ?]. 

—  C.  lulius  Pacatianus. 

—  OVINIVS  PACATIANVS. 

3  PACATVS  legatus  provinciae  Lugdunensis  Pio  'wa^enmiQ  collatwl5,2,4. 
Vnlc  num  idem  sit  C.  Prastina  Pacatus  Messalinus  cos.  ord.  147. 

4  Pacatus  rhetor  Senec.  contr.  X  pr.  10.  11  p.  464  scq. 

—  ARRIVS  PACATVS. 

—  C.  ARRIVS  PACATVS. 

—  Claudius  Pacatus. 

—  SEX.  CORNELIVS  FELIX  PACATVS. 

—  C.  PRASTINA  PACATVS  MESSALINVS. 

5  .  .  PACCEIVS  L.  f.  quaestor  pro  praetore  f.  TiUirtinns  XIV  3603. 

—  VETVRIVS   PACCIANVS. 

G  Paccius  poeta  scripsit  Alcithoen  luv.  sat.  7,  12.   Fortasse  idem  12,  99. 

7  C.  PACCIVS  ....  C.  f.  decemvir  ad  hastam  . .  .  t.  Tarracinensis  X  8260. 

8  PACCIVS  AFRICANVS  senator  temporibus  Neronis  et  Vespasiani  Tac. 
h.  4,  41. 

9  Paccius  Antiochus  (cognomen  hdbent  Scribonius  9?  et  Galenus  13,  284) 
medicus /S^mJ.  97.  156.  220;  Martial.  14,  78,  2;  Galen.  12,  751  seq. 
760.  782;  13,  284.  984,  6cp»aX|xtxo?  Galen.  12,  760,  mortuus  subTiberio 
Scrih.  97.   Biversus  videtur  Paccius  Asclepiades  Galen.  12,  722  Kiihn. 

10  C. PACCIVS  BALBVS,  C. f.,  pr.,  procos.  t.  Teani Sidicini rep. eph.VIII883. 

11  Paccius  Orfitus  primi  pili  honore  perfunctus,  a.  58  a  Corbulone  in 
Armenia  praesidiis  praepositus,  male  pugnans  Tac.  a.  13,  36.  Idem 
videtur  Paccius  primi  pili  centurio  in  exercitu  Paeti  a.  62  Tac.  a.  15,  2. 
Apud  Frontinum  strat.  4,  1,  21  in  corruptela  initia  vcl  initio  non  Paccii 
nomen  latet,  sed  castelU  cuiusdam  (Gnndermann). 

1* 


PACCIVS  4  PACORVS 

—  C.  Laecanius  Bassus  Paccius  Paelignus, 

12  PACCIA  MARCIANA  (sic  tit.,  Marcia  vit.  Sev.)  uxor  Septimii  Severi 
prior  t.  Cirtensis  eph.  VII 439;  vit.  Sev.  3,  2;  li,  4,  a  Severo  tribuno 
plebis  sub  Marco  ducta  c.  a.  176  vit.  Sev.  3,  2. 

—  Aemilius  Pacensis. 

13  PACIDEIA  MARCIA  clarissima  femina,  L.  Pacidei  Carpiani  splendidi 
equitis  Romani  filia  t.  Caiatinus  X  4590. 

—  SEXTIVS  PACONIANVS. 

14  Paconius  iuris  consultus  de  edicto  scripsit  primo  fere  p.  Chr.  saeculo 
Paul.  Big.  37,  12,  3 ;  Ulpian.  Big.  13,  6,  1,  1  (ubi  cod.  Pacunius). 

15  M.  PACONIVS  (pramomen  hahct  Tac.  a.  3,  67)  legatus  C.  Silani  pro- 
consulis  Asiae  a.  22  repetundarum  accusati  Tac.  a.  3,  67,  maiestatis 
reus  sub  Tiberio  Suet.  Tih.  61,  pater  (Q.)  Paconii  Agrippini  a.  CG 
accusati  ut  paterni  in  principes  odii  heredis  Tac.  a.  12,  28,  innocens 
Tiberii  saevitia  concidit  Tac.  a.  16,  29. 

16  Q.  PACONIVS  AGRIPPINVS  (sic  tit.  Crctensis  CIG  2570,  Paconius 
Agrippinus  Tnc.  a.  16,28,  Agrippinus  Arrian.  diss.  epictct.  1,1,28; 
1,  2,  12;  frg.  56)  vias  munivit  Claudio  imperante  tit.  cit.,  quare  pro- 
consul  Crctae  et  Cyrenaicae  videtur  fuisse.  Ut  paterni  in  principes 
odii  heres  ab  Eprio  Marcello  in  senatu  insimulatus  a.  66  Tac.  a. 
16,  28  seq.,  filius  igitur  M.  Paconii  (n.  15).  Italia  depulsus  a.  66 
Tac.  a.  16,  33  cf.  Arrian.  l.  c.  1,  1,  28  seq.,  frg.  56.  Pater  videtur  Pa- 
coniae  Agrippinae  (n.  18),  quae  cum  a  Rhodiis  honorctur,  ihi  exsule 
cum  patre  vixerit.     Philosophus  stoicus  cf.  Arrian.  l.  c. 

17  A.  PACONIVS  SABINVS  consul  sufFectus  cum  A.  Petronio  Lurcone 
a.  58  mense  Augusto  tah.  cer.  Pompei.  118  cf.  123,  Hermes  XII  137 
et  Decembri  act.  Arv.  a.  58  VI 2041,  4. 

18  PACONIA  AGRIPPINA  uxor  L.  Dercii  a  Rhodiorum  populo  honorata 
t.  Rhodius  revue  archeol.  XIII 1866  p.  154.  Filia  vidctur  Q.  Paconii 
Agrippini  (n.  16). 

19  Pacorus,  filius  Vononis  (II),  regis  Parthorum  (a.  51 — 54),  cf.  v.  Gut- 
schmid  Gesch.  Irans  p.  128  seq.  Erravit  igttur  losephus  ant.  20,  3,  3 
eum  Artahani  fdium  appellans.  Frater  Volagasis  (I),  regis  Parthorum 
(a.  52—78)  et  Tiridatis,  Tac.  a.  15,  14;  los.  ant.  20,  3,  3,  a  Volagase 
regnum  Mediae  accipit  c.  a.  54,  los.  ant.  20,  3,  3.  Medorum  rex 
(c.  a.  61—69),  Tac.  a.  15,  2.  14.  31;  h.  1,  40;  los.  hell.  7,  7.  4.  Liberos 
eius  Tiridates  frater  Romam  duxit  c.  a.  66 ,  Dio  63,  1,2,  ab  Alanis 
terram  suam  vastantibus  uxorem  et  paelices  captas  centum  talentis 
redimit  c.  a.  71,  los.  hell.  7,  7,  4.   Stemma  hoc  fuisse  videtur: 

Vonones  (II), 

Volagases  (I),    19  Pacorus,     Tiridates, 

Mithridates  (VI),     Volagases  (II),       20  Pacorus  (II),  Osroes, 

I  ■ ,  I 

S.uiMtincuis  (II).  Exedarcs,     97  ]'artliamasiris,    98  Parthamaspates. 


1'ACQRVS 5 PACTVMEIVS 

20  Pacorus  (II),  rex  Parthorum  inde  a  m.  lunio  a.  78  usque  ad  a.  110, 
testihus  uummis,  qui  tanien  desiml  hini/s  <s7  !>:;:  rf.  Gardner,  Parthian 
coimuje  p.  52;  v.  Gutschmid,  Gesch.  Irans  p.  IH?  sqq.  Munus  accipit 
a  Decebalo,  Plin.  ad  T.  74.  Filius,  ut  videtur,  Volagasis  I,  frater  minor 
Volagasis  II;  pater  Parthamasiris ,  regis  Armeniae,  Dio  68,  17,  2; 
10,  4  et  Exedaris ,  cf.  stemma  antecedens.  Fortasse  is  est,  qui  Ctesi- 
phontem  amplificavit,  Amm.  23,  6,  28. 

21  Pacorus,  quem  Pius  regem  dedit  Lazis  vit.  Pii  9,  6. 

22  Aurclius  Pacorus  (sic  t.  Pomanus  CIG  6559  =  Kaibel  1472,  Pacorus 
alibi)  rex  Armeniae  tit.  cit.,  Asin.  Quadr.  fr.  6  Midler  III 660,  Fronto 
ad  Verum  2,  1  p.  127  Naber.  A  Parthis  rex  factus  a.  161  cf.  v.  Gut- 
schmid  Gesch.  Irans  147,  Mommsm  RG  V407,2.  A  Romanis  regno 
privatus  a.  163  Fronto  l.  c.     Frater  Aurelii  Merithatis  tit. 

23  rACT[VMEIVS  ?  .  .  .Jaedilis  praetor VI 1482. 

24  Q.  AVR(ELIVS)  PACTVM  [EIVS  . . .]  CLEM[ENS]  tribu  Quirina  in  senatu 

inter  praetorios  allectus  ab  imp.  Vespasiano t.  Cirtensis  VIII 7057. 

Ad  eundem  potius  quam  ad  Q.  Pactumeium  Frmitonem  (sic  Borghesi 
VIII 558)  spectat  VIII 7058 :  [. . . .  allectus  ab  i]m[p.  Cae]s.  V[espasia]no 
Aug.  et  Tito  imp(eratore)  Aug(usti)  f(ilio),  sacerdos  fetialis,  praefectus 
aerari  militaris,  co(n)s(ularis)  ex  Afric[a  p]rimus  .... 

25  P.  PACTVMEIVS  CLEMENS.  TituU  Cirtenses  VIII  7059  integer  (1); 
7060  (2),  7061  (3)  mutili.  Praenomen  servavit  t.  1  et  dipl.  36  III p.  879 
cf.  Renier  recueil  33,  Lacour-Gayet  mel.  d'arch.  et  dliist.  1881  p.  85,  5. 
P.  f. ,  tribu  Quirina  t.  1.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  quaestor, 
lesratus  (T.  Prifernii  Paeti)  Rosiani  Gemini  soceri  sui  proconsulis  in 
Achaia,  tribunus.  plebis,  fetialis,  legatus  divi  Hadriani  Athenis  Thespiis 
Plataeis  item  in  Thessalia,  praetor  urbanus,  legatus  divi  Hadriani 
ad  rationes  civitatium  Syriae  putandas ,  legatus  eiusdem  in  Cilicia 
t.  1  cf  t.  2.  Consul  t.  1  suffectus  cum  M.  Vindio  Vero  a.  138  XVI 
k.  lul.  dipl.  Legatus  imperatoris  Antonini  Augusti  in  Cilicia,  legatus 
Rosiani  Gemini  proconsulis  in  Africa  t.  1.  3.  Patronus  quattuor 
coloniarum  Cirtensium  t.  1.  luris  consultus  t.  1.  3,  citatur  Dig.  40, 
7,  21,  1.  Pater  videtur  T.  Pactumei  Magni  (n.  28)  cf.  Borgh.  VII 349 ; 
VIII 389  seq. 

26  Q.  PACTVMEIVS  FRONTO  consul  suffectus  cum  L.  Aelio  Plautio  Lamia 
a.  80  acta  Arv.  a.  80  VI  2059.  Ad  eum  rettidit  Borghesi  VIII  558 
t.  Cirtensem  VIII 7058,  qui  potius  refertur  ad  Pactumeium  Clementem 
(n.  24). 

27  [Pa]ctumeius  Magnus  praefectus  Aegypti  intcr  a.  177 — 180,  scilicet 
Marco  et  Commodo  Augustis,  t.  Aegijpt.  CIG  4704.  Praenomen  fortasse 
ci  fuit  Q.  cf.  t.  Alexandrinum  III 6619:  Pactumei[ae]  Q.  l(ibertae)He. . . 

28  T.  PACTVMEIVS  MAGNVS  (praenomcn  servavcrunt  acta  Arv.  a.  183) 
consul  suffectus  cum  L.  Septimio  Fla[viano?]  a.  183  acta  Arv.,  occisus 
a  Commodo   c.  a.  190  vit.  Comm.  7.  6  (ubi  codd.  Pactuleius  Magnus), 


PACTVMEIA  •  6  PAETINVS 


films  fortasm  P.  Pactumei  Clcmentis  (n.  25)  cf.  Borgh.  VII 349.  Filia 
eius  Pactumeia  Magna  (n.  29)  Big.  28,  5,  92  (nisi  Jioc  loco  dc  prac- 
fecto  Aegypti  n.  27  cogitandum  cst). 

29  Pactumeia  Magna ,  filia  Pactumei  Magni  (ant  n.  28  aut  n.  27)  hcres 
Pactumei  Androsthenis  Paul.  Dig.  28,  5,  92. 

30  Pactumeia  Ver[a . .  ?]  tit.  Cirtcnscm  VIII 7058  posait  considari,  id  videtur 
Pactumeio  Clcmenti  (n.  24). 

31  . .  PACVLA,  L.  fil.,  clarissima  femina,  uxor  M.  Nonii  Arrii  Paulini  Apri 
clarissimi  viri  t.  Brixianus  V  4342  cf.  Borgh.  VI 65. 

32  PacuUa,  uxor  A.  Cotti  VI 1396. 

—  L.  ROSCIVS  AELIANVS  PACVLVS  SALVIVS  IVLIANVS. 

—  L.   ROSCIVS  PACVLVS    PAPIRIVS  AELIANVS. 

33  PACVVIVS  legatus  legionis  sextae  in  Syria  a.  19  Tac.  a.  2,  80.  Syriam 
usu  suam  fecit  Scncc.  cp.  12,  8  (si  hic  idcm  cst).  Praesidis  loco  cum 
a.  19 — 32  Syriam  administrassc  putat  Borghcsi  V  92  seq. 

34  Pacuvius  Hister  luv.  12,  111  sqq. 

35  Sex.  Pacuv[ius]  Restitutus  [procurator]  Augustorum  (duorum)  ad 
f[amil(iam)]  gladiat[or(iam)  per]  Asiam  e[t  adhae]rentes  p[rovin]cias, 
pro[curator  Augustorum]  ad  vicesimam  tr[ans  Pa]dum  t.  Priisae  ad 
Olympum  rcp.  III 6994. 

36  SEX.  PACVVIVS  TAVRVS.  Sex.  Pacuvius  (sic  vcl  Pacuius  lihrij  Taurus 
Plin.  n.  h.  34,  22.  Sex.  Pacuvius,  secundum  alios  Apudius  Dio53,20,  2. 
Sex.  Pacuvius  Macroh.  sat.  1,  12,  35.  Pacuvius  Taurus  Macroh.  2,  4,  4. 
Tribunus  plebis  a.  727  =  27,  Bio  53,  20,  3;  Macroh.  sat.  1,  12,  35. 
Eo  rogante  plebiscitum  factum  est,  ut  mensis  Sextilis  Augustus  appel- 
laretur  Macroh.  sat.  1,  12,  35,  aedilis  plebis  statuam  Sibyllae  restituit 
Plin.  n.  h.  34,  22,  ab  Augusto  congiarium  petivit  Macroh.  sat.  2,  4,  4. 

37  Pacuvia  Liciniana,  cui  rescripsit  Pius  Ulp.  Big.  36,  4,  3,  3. 

38  Paean  Augusti  libertus,  procurator  castrensis,  procurator  voluptatum, 
procurator  Alexandreae  t.  Praencstinus  XIV  2932. 

39  P(a)elignianus,  rescriptum  imperatoris  nostri(Caracallae?)  ad  eum  UIjk 
Big.50,15,3,1.  Fortasse  T.  Flavius  Sallnstius  PacligniauHs  cos.  ord.231. 

—  T.  FLAVIVS   SALLVSTIVS  PAELIGNIANVS. 

—  T.  STA[TIVS  ?  -TILIVS]  IVLIANVS PELIGNIANVS. 

—  lulius  Paelignus. 

—  C.  Laecanius  Bassus  Paccius  Paelignus. 

—  C.  PONTIVS  PAELIGNVS. 

—  AELIA  PAETINA. 

—  MINICIA  PAETINA. 

—  POMPONIA  PAETINA. 

40  P(a)etinus  Neronianus  a  Galba  occisus  Pltd.  Galh.  17. 

—  Q.  ARTICVLEIVS  PAETINVS. 

—  Caecilius  Paetinus. 

—  C.  CILNIVS   PAETINVS. 


PAETVS 7 PALLAS 

41  Paetus  delator  a.  55  Tac.  a.  13,  23. 

42  .  . .  IVS  PAETVS  consul  suffectus  e.  a.  J75  pr.  Non.  lun.  cum  [Mum?]mio 
Sisenna  t.  Velitris  rcp.  X  6587.    Fortassc  Valerius  Paetus  nescio  quis. 

43  Paetus  Valerianus  Galatii  ab  Elagabalo  interfectus  a.  2\9  Dio  79,4,  7. 

—  ARTICVLEIVS  PAETVS. 

—  Q.  ARTICVLEIVS  PAETVS. 

—  L.  AVTRONIVS  PAETVS. 

—  CAECINA  PAETVS. 

—  C.  CAECINA  PAETVS. 

—  CAESENNIVS  PAETVS. 

—  L.  CAESENNIVS   PAETVS. 

—  P.  CLODIVS  THRASEA  PAETVS. 

—  CN.  LABE[RIVS]  PAETVS. 

—  T.  Prifernius  Paetus  Memmius  Apollinaris. 

—  T.   PRIFERNIVS  PAETVS  ROSIANVS  GEMINVS. 

—  Valerius  Paetus. 

—  L.  VALERIVS  PAETVS. 

—  M.  VALERIVS  PAETVS  AQVI[LA  vel.  -LINVS]. 

44  Paezon  spado  Seiani  Plin.  n.  h.  7,  129. 

—  Q.  Remmius  Palaemon. 

—  Salonia  Palestrice. 

45  Palfuerius  latro,  in  Isauria  a  Probo  captus  et  interfectus  vit.Probil6,4. 

46  M.  PALFVRIVS  SVRA  (praenomen  servavit  antpJiora  Tergestina  V8112, 64, 
siquidem  eitfsdem  est)  consularis  filius  sub  Nerone  luctatus  cum  virgine 
Lacedaemonia  in  agone,  inde  a  Vespasiano  senatu  motus  transivit  ad 
stoicam  sectam,  in  qua  cum  praevaleret  et  eloquentia  et  artis  poeticae 
gloria,  abusus  familiaritate  Domitiani  acerbissime  partes  delationis 
exercuit  schol.  luv.  4,  53.  Domitianus  rogatus  est,  ut  eum  restitueret 
pulsum  ob'm  senatu  ac  tunc  de  oratoribus  coronatum  Suet.  Dom.  13. 
Domitiano  interfecto  damnatus  schol.  luv.  l.  c. 

47  Palfurius  Sura  ephemeridas  Gallieni  vitae  composuit  vit.  Gall.  18,  6. 

—  LOLLIVS  PALIKANVS. 

—  PALLA  V.   POLLA. 

48  Palladius  81x0X670?  'EpiioTzole(xri<;  t.  Theb.  Aey.  CIG  4808. 

—  Palladius  v.  P.  Aelius  Dionysius. 

49  Pallas,  Antoniae  Augustae  servus,  epistulam  dominae  de  insidiis 
Seiani  Tiberio  tradit  (a.  31)  los.  ant.  18,  6,  6.  Claudii  libertus  Stiet. 
Claud.  28;  Plin.  8,  6,  12;  Vict.  ep.  4,  9;  lulian.  Caes.  p.  310  B,  sed 
manumissus  videtur  esse  ab  Antonia,  si  quidem  ab  eo  nomen  traxerunt 
M.  Antonius  Pallas  consul  a.  167  ex  posteris  puto  eius,  item  M.  Antonii 
Pallantis  liberti  VI 11965,  XIV  2833  (aut  ipsius  liberti  aut  consulis 
a.  167  cf.  Borghesi  8  p.  309).  Frater  Antonii  Felicis  Tac.  a.  12,  54. 
Claudio  a  rationibus  Suet.  Claud.  28;  Plin.  ep.  8,  6,  7;  Zonar.  11,  9. 
Messalinam  amore  C.  Silii  depellere  studet,  sed  per  ignaviam  desistit 


PALLAS  8  PAMMENES 

a.  48  Tac.  a.  11,  29.     Agrippinam  Claudio  commeridat  a.  48  Tac.  a. 

12,  1  scq.  Adoptioncm  Domitii  festinat  a.  50  Tac.  a.  12,  25.  Agrippinae 
adulter  Tac.  a.  12,  25.  05 ;  14,  2 ;  Dio  61,  3,  2.  Senatus  ei  ornamenta 
praetoria  .decernit  et  sestertium  centies  quinquagies  FJhi.  cp.  7,  29,  2, 
a.  52  Tac.  12,  53,  X  k.  Febr.  Plm.  cp.  8,  0,  13,  cf.  Suct.  Claiid.  28; 
Vict.  cp.  4,  9;  schoJ.  luv.  1,  108  p.  18lJahn.  Claudio  mortuo  aliquamdiu 
potentiam  retinet  Dio  61,  3,  2.  Nero  ei  non  favet  Tac.  a.  13,  2,  sed 
muneribus  demovet  a.  55  Tac.  a.  13,  14.  Eodem  anno  cum  Burro 
accusatus  absolvitur  Tac.  a.  13,  23;  Dio  61,  10,  0.  A  Nerone  veniam 
impetrat  Fclici  fratri  c.  a.  60  Tos.  ant.  20,  8.  '.).  Ab  eodem  imperatore 
propter  divitias  intcrfectus  a.  62  Tac.  a.  14,  65 ;  Dio  62,  14,  3.  Com- 
mcmoratur  practcrca  Flin.  n.  h.  32,  134;  luv.  sat.  1,  108;  Tac.  a.  11,  38; 
Stict.  Vitcll.  2.  Titahis  in  nionumcnto  cius  via  Tihurtiua  iiicisus  rcfcriur 
Flin.  cp.  7,  29,  2;  8,  6,  1. 

50  Pallas,  una  ex  Herodis  Magni  uxoribus,  mater  Phasaeli,  los.  ant. 
17,  1,3;  hell.l,  28,4. 

—  M.  ANTONIVS  PALLAS. 

—  P.  CLAVDIVS  PALLAS  HONORATVS  REPENTINVS. 

—  A.  CORNELIVS  PALMA. 

51  Palmatius  dicitur  fuissc  eques  ditissimus  Valeriani  temporibus  Caesa- 
reae  in  Cappadocia  Hcsych.  Milcs.  fr.  1  Mullcr  IV 145. 

—  lunius  Palmatus. 

52  P.  Palpellius  Clodius  Quirinalis  (sic  tit.  Tcrgcstinus  V533  (1),  P.  Clo[dius] 
Qui[rinalisJ  Fais  suppl.  ad  CIL  V  474  (2),  Clodius  Quirinalis  Tac.  a. 

13,  30)  P.  f.,  tribu  Maecia  t.  1,  procurator  Augusti  t.  1.  2,  pracfectus 
classis  t.  1  Ravennatis,  veneno  damnationem  anteiit  a.  56  Tac.  a.  13, 30. 
P.  Clodius  Quirinalis  t.  Tergestinus  V  540,  fortasse  pater  cius  naturalis, 
ut  coniecit  Mommsen. 

53  SEX.  PALPELLIVS  HISTER  (pracnomcn  in  t.  Folensi  V  35  et  Flin.  n.  h. 
10,  35)  P.  f.,  tribu  Velina  tit.  cit.  Comes  Ti.  Caesari  datus  ab  divo 
Augusto,  tribunus  militum  legionisXIVgemiiiae,  decemvir  stlitibus  iudi- 
candis,  tribunus  plebis,  praetor,  proconsul,  legatus  Ti.  Claudi  Caesaris 
Augusti  tit.  Consul  suffectus  cum  L.  Pedanio  Secundo  a.  43  mense 
Martio  Flin.  n.  h.  10,  35  cf  fast.  fer.  Lat.  VI  2015  =  XIV  2241,  7. 
Pannoniae  praesidebat  a.  50  Tac.  a.  12,  29  (uhi  cod.  P.  atellius  Hister). 

—  Sex.  Pedius  Palpinianus. 

54  Palumbus  gladiator  Suct.  Claud.  21. 

55  Pammenes  novus  declamator  Sen.  contr.  1,  4,  7  p.  103,  28,  exsul,  Chal- 
daeorum  arte  famosus,  annua  pecunia  a  P.  Anteio  ministratur  a.  G() 
Tac.  a.  16,  14. 

56  Paramenes  citharoedus,  ut  videtur,  floruerat  Gai  temporibus,  a  Nerone 
licet  iam  senoctute  confectus  certare  coactus  a.  67  Dio  63,  8,  4. 

57  Pamraenes  tragoedus  Fhilostr.  vit.  soph.  2,  1,  7  p.  238  Hadriam  rcl 
Fii  temporihus. 


PANATHENAIS  9  PANTVLEIVS 

—  PANATHENAIS  V.  MARCIA  CLAVDIA  ALCIA  ATHENAIS  GAVIDIA 
LATIARIS. 

—  Pancharia  v.  Ancharia. 

58  Pancrates  poeta  Alexandrinus  carmen  in  Hadrianum  et  Antinoum 
composuit  Athcn.  16  p.  677 D. 

59  Pancrates  philosophus  cynicus  Fhilostr.  vit.  soph.  1,  ^3,  1  p.  225. 

GO  Pandion,  secundum-  alios  Porus,  rex  Indorum,  Augusto  legatos  misit 

a.  734/20  Strah.  15,  1,  4  p.  080  cf.  1,  78  p.  719. 
1)1  Pandion,  regulus  quidam  Indorum  Plinii  aetate  ¥liri.  u.  h.  6,  105. 
62  Pandion  auriga  Caracallae  Dio  77,  13,  0  V  p.  749. 

—  M.  Latinius  Pandusa. 

—  TI.  LATINIVS  PANDVSA. 

68  Paneros  (aynoD/iitc  ut  videtur)  Cercopithecus ,  fenerator,  a  Nerone 
magnifico  funcre  elatus  Suct.  Ncro  30. 

64  Panniculus  archimimus  Domitiani  Mart.  ep.  2,  72,  4;  3,  86,  3;  5,  61,  12. 

65  Pannonius  Avitus  in  Cilicia  procuravit  (Papiniani  ut  videtur  tempo- 
ribus)  Papin.  Dig.  29,  2,  86. 

66  Pannychis,  concubina  Herodis  Magni,  donatur  ab  eo  Archelao  Ca])pa- 
docum  regi,  los.  hcll.  1,  25,  6. 

—  Pansa  v.  L.  Crassicius. 

—  CORELLIVS  PANSA. 

—  M.  HIRRIVS  FR[ONT]0  NERATIVS  PANSA. 

—  M.  IVVENTIVS  SECVNDVS  RIXO  POSTVMIVS  PANSA  VALERIANVS. 

—  P.  LICINIVS  PANSA. 

—  L.  Lucilius  Pansa  Priscilianus. 

—  C.  Servih'us  Pansa. 

—  C.  Valerius  Pansa. 

—  C.  VIBIVS  PANSA. 

—  M.  VIBIVS  PANSA. 

67  Pantaenis  amica  Canii  Rufi,  poetria  Mart.  7,  69,  7. 

68  Pantagathus  tonsor  Mart.  6,  52,  2. 

69  Panthea,  Smyrnaea  iMcian.  Iniayy.  2,  [5aatX£i  auvoOaa  ih.  10,  ef.  Xeu. 
Cyrop.  6,  1,  45  seq.  Pulchritudo  eias  descrihitur  Luc.  Imagij.  et  pro 
Imagg.  Uxor  L.  Veri  schol.  Li(ciau.  p.  164  Jac.  Eandcm  iutcllcgit 
M.  Aurelius  si?  saux.  8,  37:  Mr^xi  vuv  Trapaxai>r^xai  if^^  Our^pou  (vulg. 
Tou  xuptou,  cod.  Vat.  -o5  xupoui,  Salmasius  xou  Our^pou,  Nauch  Ou7]pou) 
aopoT  IlavOsia  r^  IIspYaixo?; 

—  [C.]  Aufidius  Panthera. 

—  Mallius  Pantolabus. 

70  Pantuleius  eques  Romanus  dives,  mortuus  a.  1 7  Tac.  a.  2,  48. 

71  C.  PANTVLEIVS  GRAPTIACVS.  Tituli:  Philippopol.  III  6121  =  III 
S.  7409  (1);  Fundamis  X  6265  (2);  Ostiensis  XIV  246  (3).  Nomen 
plenum  exhibent  t.  2.  3.    Legatus  pr.  pr.  Thraciae  a,  1 72  1. 1.  Patronus 


PANTVLEIVS  10  PAPIRIVS 

coUegii  cuiusdam  Ostiensis  t.  3.    C.  Pantuleius  C.  f.  lustus  paiter  eius, 
matcr  fortasse  Claudia  T.  f.  Magna  t.  2. 
12  C.  Pantuleius  lustus  C.  f-,  pater  C.  Pantuleii  Graptiaci  (n.  71),  maritus 
fortasse  Claudiae  T.  f.  Magnae  t.  Fundanus  X  6265. 

—  Aemilius  Papinianus. 

—  L.  DOMITIVS  GALLICANVS  PAPINIANVS. 

73  Papinius  tribunus  militum  a  Chaerea  ad  Gaium  trucidandum  im- 
pulsus  los.  ant.  19,  1,  6. 

74  SEX.  PAPINIVS  consulari  familia  ipse  se  interemit  a.  37  Tac.  a.  0,  49. 
FiVms  fortasse  Sex.  Papinii  Allenii  (n.  76). 

75  SEX.  PAPINIVS  patre  consulari  a  Gaio  flagellis  occisus  Senec.  de  ira 
H,  18,  S.  Anicii  Cerealis  (sic)  filius  a  Gaio  tortus  et  interfectus  Zonar. 
11,  6;  Borghesi  3  j?.  234  eum  putat  fiUum  minorem  Sex.  Papinii  Allenii 
(n.  76)  a  Tacito  a.  6,  49  memoratum,  vereor  ut  recte,  assentiente  tamen 
Nipperdeio  ad  Tac.  1.  c. 

76  SEX.  PAPINIVS  ALLENIVS  (cognomen  sic  exhihet  tit.  Patavinus  V  2823, 
Allienus  Chronogr. ,  Gallienus  Prosper,  Emilianus  Hydatius).  Q.  f., 
tribunus  militum  (fortasse  in  Syria,  cf.  Plin.  n.  h.  15,  47;  Borghesi  7 
p.  396  seq.),  quaestor  (fortasse  in  Africa,  cf.  Plin.  I.  c. ;  Borgh.  I.  c), 
legatus  Ti.  Caesaris  Augusti.  tribunus  plebis,  praetor  tit.,  praet. 
peregrinus  a.  27  fasti  Arv.  Legatus  Ti.  Caesaris  Augusti  pr.  pr.  tit. 
Consul  tit.  Plin.  n.  h.  15,  47,  ordinarius  cum  Q.  Plautio  a.  36.  Quin- 
decimvir  sacris  faciundis  tit.    Pater  videtur  Sex.  Papinii  n.  74. 

77  (Papinius  Statius)  poetae  pater;  nomen  nusquam.  Nobili  genere  ortus 
Silv.  5,  3,  116  seq.  carmina  composuit  Silv.  5,  3,  3.  133-208.  Ludis 
Neapolitanis  saepius  palmam  tulit  5,  3,  112.  134.  LXV  annos  natus 
mortuus  c.  a.  80,  5,  3,  253  seq.  Uxor  ei  superstes  5,  3,  240  seq.  263. 
Filius  eum  mortuum  conqueritur  carmine  5, 3  cf.  2, 1,  32seq. ;  3,  2, 39scq. 

78  P.  Papinius  Statius  Neapoli  natus  c.  a.  40 — 45,  Silv.  3,  5,  81.  Postre- 
mis  Domitiani  annis  aetate  iam  provectior  cf.  4,  4,  69  seq. ;  89  seq. ; 
5,  2,  158.  Ex  Claudia  uxoro  natam  habet  3,  5,  54,  filios  non  habet  5,  5, 
79  seq.  Agone  Capitolino  victus  3,  5,  31 ;  5,  3,  225  seq.  cf.  Suet.  Bom.  4. 
Ludis  Neapolitanis  patre  adstante  coronatus  5,  3,  225  seq. ;  2,  2,  6  seq. 
Ludis  Albanis  vicit  3,  5,  28;  4,  5,  22  seq.;  4,  2,  65  seq.;  5,  3,  225  seq. 
Thebais  eius  cf.  Silv.  3,  2,  142  seq.;  3,  5,  36;  1,  5,  8;  Ijwooem.  9  seq.; 

4,  7,  25  seq.  initio  patre  iuvante  scripta  5,  3,  233.  Achilleis  4,  7,  23  seq. ; 

5,  2,  162  seq. ;  vit.  Gord.  3,  3.  Utrumque  carmen  commemorat  4,  4,  94 
seq. ;  5,  5,  36  seq.  Agaven  Paridi  vendit ,  Thebaide  lecta  esurit  luv. 
sat.  7 ,  82-87.  Domitiani  facta  celebraturus  Theh.  1,  17  seq. ;  Ach. 
1,  18  seq.  Praedium  a  Domitiano  ei  videtur  donatum  Silv.  3,  1,  61  seq. 
Praedium  eius  Albanum  5,  3,  37  seq. ;  4,  5,  1  seq.  mortuus  certe  post 
a.  95,  fortasse  c.  a.  96 — 98. 

79  Papirius  centurio,  unus  ex  interfectoribus  Clodii  Macri,  a  Muciano 
Karthaginem  missus,  a  L.  Pisone  proconsule  supplicio  affectus  a.  70 
Tac.  h.  4,  49. 


PAPIRIVS  1 1  PAPIVS 

—  *CASSIVS  PAPIRIVS. 

80  CN.  PAPIRIVS  AELIANVS  (pramomm  habet  t.  Sarmimjetusae  rep.  III 
1446)  legatus  pr.  pr.  Daciae  a.  132 — 133  tit.  cit.  Legatus  pr.  pr.  Bri- 
tanniae  a.  146  (iipl.  75  eph.  Vp.  97=  VII 1117.  Fortasse  idem  est  n.82. 

81  CN.  PAPIRIVS  AELIANVS  consul  ordinarius  cum  L.  Cossonio  Eggio 
Marullo  a.  184  VI 2099;  X51G0;  XIV 172  add.  2394.  3603  alihi. 

82  GN.  PAPIRIVS  AELIANVS  AEMIL[lANVS]  TVSCILLVS  tribu  Galeria, 
quaestor  provinciae  Achaiae,  tribunus  plebis  .  .  .  praetor,  legatus 
Augusti  legionis  XII  .  .  .  t.  Iliherritamis  II  2075.  Fortasse  idem  ae 
n.  80  aut  n.  81. 

—  L.  ROSCIVS   PACVLVS   PAPIRIVS  AELIANVS. 

83  M.  PAPIRIVS  CANDIDVS  clarissimus  vir,  patronus  coloniae  Canusii 
a.  223  alhum  Canus.  IX  338. 

84  C.  PAPIRIVS  CARBO  C.  f.,  tribu  Crustumina,  tribunus  militum,  XXVI 
vir,  quaestor  propr. ;  Antullia  Q.  f.  uxsor  VI 1317  „aetate  liherae  reip. 
imperiive  ineuntis"",  Hemen. 

—  M.  Aurelius  Papirius  Dionysius. 

85  Papirius  Fabianus  philosophus  et  orator  saepius  citatur  a  Seneca 
utroque  et  a  Plinio  maiore;  aliquanto  minor  natu  quam  Seneca  maior 
contr.  II pr.  5  p.  152,  26.  De  lihris  eius  cf.  Sen.  ep.  100 ;  de  eloqueniia 
eius  cf.  Senec.  ep.  11,  4;  40,  12;  52,  U;  58,  6.    Cf  Teuffel'^  §  266,  10. 

8G  Papirius  Fronto  auctor  iuris  CaJlistratus  Biy.  14,  2,  4,  2;  Marcianus 
Big.  15,  1,  40;  30,  114,  7;  responsorum  eius  liber  tertius  CaUistr.  Bi(j. 
50,  16,  220,  1.  Marci  temporihus  eum  adscrihit  Teujfel^  §  369,  9, 
Severi  duhitans  Kruger,  Gesch.  d.  Quellen  u.  Litt.  d.  rom.  Bechts,  Lps. 
1888  p.  203. 

87  Papirius  lustus,  auctor  iuris,  scripsit  constitutionum  libros  XX  index 
Big.  Citantur  lihri  I,  II,  VIII  saepius  in  Big.  Constitutiones  sunt 
annorum  162 — 175.  Scripsit  igitur  Marci  vel  Commodi  temporihus, 
cf  Teu/fel^  §369,  7. 

88  C.  PAPIRIVS  MASSO  C.  f . ,  tribu  Velina,  tribunus  militum,  aedilis 
plebis,  q(uaesitor?)  iud(ex),  cur(ator)  fru(menti)  t.  urh.  VI 1480.  1481 
cf.  Mommsen  Hermes  IV  364,  2.  Uxores  Ofania  C.  f.  Quarta,  Statia 
Q.  f.  Quinta  ih. 

89  [Ti.?  P]apirius  Paulinus  t.  Phrygius  III  S.  7004.  Videtur  fuisse 
magistratus  vel  homo  nohilis. 

90  Papir[ius]  Rufus  ....  procurator  aurariarum  Daciae  t.  Zalatnae  rep., 
male  traditus  III 1311. 

—  M.  Aurelius  Papirius  Socrates. 

—  C.  lulius  Papius. 

91  Papius  Faustus  vir  nobilis  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  1. 

92  M.  PAPIVS  MVTILVS  (pramomen  in  fastis)  M.  f.  N.  n.  fasti  Cap.  I 
p.  442.  Consul  suffectus  cum  Q.  Poppaeo  Q.  f.  Q.  n.  Secundo  a.  9  ex 
k.  lul.  fasti  Cap.  l.  c.  fasti  Antiat.  I  p.  475  —  X  6639.  Bio  56,  10,  3; 


PAPIA  12  PARTIIAMASIRIS 

Isidor.  orig.  5,  15,  1.  Cum  collega  legem  tiilit  Papiam  Poppaeam 
Dio  l.  c;  Isidor.  l.  c.  cf.  Tac.  a.  8,  25.  28;  Suet.  Claud.  19.  23; 
Nero  10;  iurisconsuUos  passim.  In  senatu  sententiam  dicit  a.  1(5 
Tac.  a.  2,  32.    Uxorem  non  habet  Dio  l.  c. 

—  CLAVDIA  PAPIA  NETONIA  INSTEIA  PRAENESTINA. 

—  C.   CERVONIVS  PAPVS. 

—  C.  IVLIVS  PISIBANVS  MAXIMVS  AEMILIVS  PAPVS. 

—  SOSIVS  PAPVS. 

—  M.  CVTIVS  PRISCVS  MESSIVS  RVSTICVS  AEMILIVS  PAPVS  ARRIVS 
PROCVLVS  IVLIVS   CELSVS. 

93  P.  PAQVIVS  SCAEVA.  Titidi:  Histmii  rcp.  IX  2845  seq.  (1) ;  urhaui 
VI 1483  (2);  1484  (3);  tcgidac  Histonii  rep.  IX  6078,  128  (4).  P.  f.  t.  4. 
Scaevae  et  Flaviae  filius,  Consi  et  Didiae  nepos,  Barbi  et  Dirutiae 
pronepos  t.  1.  Quaestor,  decemvir  stlitibus  iudicandis  ex  senatus 
consulto  post  quaesturam,  quattuorvir  capitalis  ex  senatus  consulto 
post  quaesturara  et  decemviratura  stlitium  iudicandarum ,  tribunus 
plebis,  aedilis  curulis  (cf.  Mommscn  Stll.  I^  555,  1),  iudex  quaestionis, 
praetor  aerarii  (itaque  post  a.  731),  proconsule  provinciam  Cyprum 
optinuit,  viarum  cur(ator)  extra  u(rbem)  R(omam)  ex  senatus  consulto 
in  quinqu(ennium),  proconsul  iterum  extra  sortem  auctoritate  Augusti 
Caesaris  et  senatus  consulto  misso  ad  componendum  statum  in  reli- 
quura  provinciae  Cypri,  fetialis,  consobrinus  idemque  vir  Flaviae, 
Consi  filiae,  Scapulae  neptis,  Barbi  proneptis,  simul  cura  ea  conditus 
t.  1  cf.  2.    Stemma  igitur  tcde  (cf.  IX  2846) : 

(Paquius)  Barbus  ^  Dirutia, 
Didia  -_-  (Paquius)  Consus,  (Paquius)  Scapula  ^  Sinnia. 

Flavia  ^  P.  (Paquius)  Scaeva,      C.  (Flavius)  Consus  ^  (Paquia)  Sinnia, 
P.  Paquius  Scaeva  ^^  ^^  Flavia. 

94  Paralius  a  Commodo  interfectus  vit.  Comm.  4,  4. 

95  Paris  pantomiraus  Suet.  Dom.  10 ;  schol.  luv.  6,  87  p.  239,  21  JaJm ; 
origine  Aegyptius  Martialis  11,  13,  3;  a  Doraitia  Domitiani  uxore 
amatus  Suet.  Dom.  3;  Vict.  ep.  11,  11;  ob  adulterium  cum  Domitia  cora- 
missum  media  in  via  interfectus  a.  83  Dio  67,  3,  1  cf.  schol  luv.  1.  c. 
Sepultus  in  via  Flaminia  Martialis  11,  13,  7.  Statius  poeta  ei  vendit 
Agaven  luv.  7,  87.     Idem  fortasse  cst  saltator  Galcn.  12,  454  Kuhn. 

—  Paris  histrio  Veri  v.  Maximinus. 

—  L.  Doraitius  Paris. 

96  Parraces  Parthus  Tac.  a.  12,  14. 

97  Partharaasiris.  Parthamasirus  Fronto  princ.  hisf.  p.  209  Naher.  Flap- 
&0U  Mapaipou  vel  Maaipou  Arrian.  frg.  16  Muller  III  p.  589  ap.  Suid. 
s.  V.  rv/oaic.  TTapOouatpou  vel  TTapOeoaupou  (Arricm.?)  ap.  Suid.  s.  r. 
IlapapaXwv.    napOa}i,a'aipi?  Dio  68,  17,  2.    Sarmatosiris  vit.  Hadr.  5,  4, 


PARTHAMASPATES  13  PASICRATES 

nM  tanicn  intellegendus  Parthamaspates.     Farmatosyrio   vel  farmato 
(sarm.)  syriae  Eutrop.  8,  3. 

Pacori  (II)  (n.  20)  filius,  Exedaris  frater,  quem  Osroes  patruus 
P]xedaris  loco  regem  Armeniae  constituit  diadema  ei  a  Traiano 
petens  a.  11314,  Dio  68,  17,  2  cf.  10,  4.  Traianus  eum  regno  privavit 
a.  114,  Dio  68,  17-20.  Supplex,  tumultu  orto  interfectus  a  Traiano 
Fronto  l.  c.  Tzpihxo?  izapoi^aivtav  xct  au-y^-tstjJ-sva  ixoyz  ttj?  otxrj?  Arrirm. 
frg.  16,  occisus  Eutrop.  8,  3.  Cf.  v.  Gutschniid  Gcsch.  Irans  p.  141  scq. 
stcnima  s.  v.  Pacorus  (n.  19). 

98  Parthamaspates.  riapOsiJLacfTraxrjC  Arrian.  frg.  18  Mtdlcr  III p.  500  ap. 
Mnlal.  XI  p.  273  Bann.  riapi^ajxacjTOtyjc:  Bio  68,  30,  3;  33,  2.  Sar- 
matosirin  {scr.  Parthamasirin,  inteUcgc  Parthamaspatem)  vit.  Hadr.  5,  4. 
Osrois  filius,  Sanatrucii  (II)  s?a'o£>vcpo?,  huic  otacpJ^oveTtat  et  ad  Tra- 
ianum  transit,  qui  Sanatrucio  victo  eum  Persarum  regem  facit  a.  1 1 6/7, 
Arrian.  l.  c. ;  Bio  68,  30,  3 ;  vit.  Hadr.  5,  4.  Parthi  eum  detestati  sunt 
a.  117,  Bio  68,  33,  2;  vit.  Hadr.  5,  4.  Hadrianus  eum  proximis  gentibus 
dedit  regem,  vit.  Hadriani  5,  4,  scilicet  Osrhoenis,  qno7'um  rcgmim 
a.  118 — 123  ohtiniiit  Phratamaspates  vcl  Pharnataspates  certc  idctii, 
cf.  V.  Gutschmid,  Gcsch.  d.  Konigrcichs  Osrhoene  p.  28.40;  Gesch. 
Irans  p.  145  et  stemnia  s.  v.  Pacorus  (n.  10). 

—  Aemilius  Parthenianus. 

09  Parthenius  poeta,  oriundus  e  Bithynia,  Romam  translatus  tempore 
belli  Mithridatici ,  vixit  usque  ad  Tiberii  tempora  Suidas.  Amicus 
Cornelii  Galli,  ad  quem  iibrum  qui  exstat  Tispt  sptoxtxwv  Trai>rj|Aczx(ov 
misit  cf.  praef.  p.  207  MeincJce ,  ancdecta  Alexandrina.  Imitati  eum 
sunt  Vergilius  GeU.  13,  26  cf.  Macrob.  5,  17,  18  et  Tiberius  postea 
imperator  Suct.  Tib.  70.  Be  scriptis  cius  Suidas,  e  recentioribus  Susc- 
mihl,  Gesch.  d.  gr.  Litt.  I  101  seqq. 

100  Parthenius  Tiberii  Caesaris  servus  Pompon.  Big.  28,  5,  42. 

101  Parthenius  Domitiani  cubicularius  Mart.  4,  45,  2;  78,  8;  5,  6,  2; 
8,  28,  16;  Suct.  Bom.  16;  Bio  67,  15,  1;  Vict.  ep.  11,  11,  vates  Mart. 
0,  40,  3;  diem  natalem  Burri  lilii  celebrat  Mart.  4,  45,  2.  Pugionem 
accepit,  Bio  67,  15,  1,  cf  Mommscn  StR.  I^  p.  435  n.  3,  lU  p.  837  n.  1. 
Martialis  eum  rogat,  ut  carmina  sua  imperatori  ofFerat  Mart.5,  6,  2; 
12,  11,  1.  Martiali  togani  misit  Mart.  8,  28,  16;  0,  40,  3.  Martialis 
ei  librum  XI  epigrammatum  misit  11,  1,  3.  In  Domitianum  coniuravit 
a.  96  Suet.  Bom.  16  scq. ;  Bio  67,  15,  1 ;  Vict.  ep.  11,  11.  Stephanum 
raisit  ad  Domitianum  interficiendum  Bio  67, 17,  1  —  Zon.  11, 10.  Inter- 
fector  Domitiani  operam  dedit,  ut  Nerva  imperator  fieret,  Edr.  8,  1 
=  Oros.  7,  11.  Nervam  confirmat,  crudeliter  a  militibus  interficitur 
Vict.  cp.  12,  2.  8.  Praeterea  c&mmemoratnr  TcrtuU.  apol.  34  et  fortnssc 
Iiiv.  12,  44  (sed.  cf.  schol.). 

—    Pasicles  v.  L.  Crassicius. 

102  Pasicrates  Dionis  Chrysostomi  pater  Suid.  s.  v.  At'tt>v;  Phot.  cod.  200. 


PASIDIENVS  14  PASSIENVS 

Prusensis ,   civis  Romanus  Dio  Chrys.  41  p.  103  Dind.     Prusae  urbi 
praefuit  l.  c.  44  p.  114  Bind.  (apnd  fdiuni  patris  nomen  non  affertur). 

103  P.  PASIDIENVS  FIRMVS  proconsul  Bithyniae  sub  Claudio  nummi 
Nicomediae  Mionnet  8.  V  170,  984  seq.,  II 466,  300.  Leake  num.  hell. 
Asia  p.  90. 

104  PASSENIA  PETRONIA  clarissima  femina  tegula  urbana  aetatis  fere 
Commodianae  X  V  419. 

105  C.  Passennus  Paullus  Propertius  Blaesus  (sic  tit.  Asisii  rep.  ap. 
Haupt  opusc.  I  283,  Passienus  vel  Passennius  i^el  Passenius  PauUus 
Plin.)  C.  f.,  tribu  Sergia  tit.  cit.  'Splendidus  eques  Romanus  scribit 
elegos ;  gentilicium  hoc  illi :  est  enim  municeps  Properti  atque  etiam 
inter  maiores  suos  Propertium  numerat'  Plin.  ep.  6,  15,  1.  Valetudine 
mala;  Horatium  imitatur  Plin.  ep.  9,  22. 

106  L.  PASSERIVS  ROMVLVS  legatus  Aug.  (male)  propr.  ei  TrpsopeuxYi? 
xai  avTtaxpaxr^Yoc,  t.  bilinguis  Branchidis  prop)e  Miletum  rep.  III S.  7150 
=  CIG  2870,  scilicet  legatus  Q.  Iidii  Balbi  (aut  consulis  a.  85  aut 
consulis  a.  129)  proconsidis  Asiae. 

107  C.  PASSIENIVS  COSSONIVS  SCIPIO  ORFITVS,  C.  f . ,  tribu  Scaptia, 
clarissimus  vir  augur  publ(icus)  p(opuH)  R(omani)  Quir(itium),  ad- 
lectus  inter  patricios,  praetor  candidatus,  curator  reipublicae  Sutri- 
norura,  quaestor  urbanus,  decemvir  sclitibus  iudicandis,  sevir  equitum 
Romanorum  t.  Grumenti  rep.  X  211. 

108  Passienus  pater  (scilicet  L.  Passicni  Rufi  n.  111),  declamator  insignis 
diem  obiit  a.  745/9  Hierovi.  h.  a.  =  Suet.  frgm.  p.  290  Both.  Temporis 
sui  primus  orator  Senec.  contr.  2,  5, 17.  Saepius  memoratur  in  Senecae 
controversiis. 

—    VIBIVS  PASSIENVS. 

109  C.  PASSIENVS  CRISPVS  (praenomen  in  consulatu,  tit.  Gallicus  Henzen 
5214,  Bio  60,  23, 1;  [C.  CJrispi  Passieni  t.  urb.  bidl.  com.  1889  p.  212; 
Passienus  Crispus  vel  Crispus  Passienus  Plinii,  Seneca,  Suet. ;  Passienus 
Tac,  Quint.,  Hieronym. ;  Crispus  alibi).  Nepos  Passieni  declamatoris 
(n.  108),  fdius  L.  Passieni  Rufi  (n.  111)  cf.  Senec.  epigr.  (!,  9  (-==  Biese 
anthol.  lat.  405  cf.  445).  Borghesi  5  p.  157  seq. ;  Mommsen  ind.  Plin. 
p.  421;  Hieronymus  a.  745.  791  (=  Suet.  frgm.  p.290  Iloth)  eum  decla- 
matoris  fdium  male  putat.  Municeps  Viselliensis  (?),  in  senatu  dicere 
coepit  sub  Tiberio,  plurimas  sponte  causas  apud  centumviros  egit,  pro 
qua  re  in  basilica  lulia  eius  statua  (cf.  Mart.  10,  2,  10  et  Friedldnder 
ad  h.  l.)  posita  est.  Consulatus  duos  gessit  (cf.  Plin.  n.  h.  16,  242. 
Primum  consul  suifectus  a.  incerto;  consul  II  ordinarius  cum  T.  Statilio 
Tauro  a.  44  tit.  cit.  Bio  60,  23,  1;  Fasti  cos.).  Uxores  habuit  duas, 
primam  Domitiam  amitam  Neronis  (cf.  Quint.  6,  1,  50;  6,  3,  74),  deinde 
Agrippinam  matrem  Neronis  (cf.  Plin.  n.  h.  16,  242;  Suet.  Nero  6). 
Possedit  bis  milies  sestertium.  Omnium  principum  gratiam  adpetivit, 
sed  praecipue  C.  Caesaris,   quem  iter  facientem  secutus  est  pedibus. 


PASSIENVS  15  PATERNVS 

Periit  per  fraudem  Agrippinae,  quam  heredem  reliquerat,  schol.  Inr. 
4,  81  =  Suet.  frgm.  p.  290  Jloth.  Fraude  heredis  suae  necatur  Hieron. 
a.  791138  ~  Suet.  frgm.  p.  290  Iloth,  qui  annus  falso  indicatus  est; 
Claudio  regnante  mortuus  Suet.  Nero  6,  inter  a.  44 — 48,  cum  a.  48 
Agrippina  Claudio  nupserit.  Funere  publico  elatus  schol.  luv.  l.  c.  Orator 
Plin.  n.  h.  16,  242;  Quint.  10,  1,  24.  Dicta  eius  faceta  Senec.  hmef. 
1,  15,  5;  Plin.  ep.  7,  (I,  11;  Tac.  a.  6,  20.  ludicia  dc  eo  Senecnc 
ep.  6  nat.  quaest.  4  praef.  6  et  Quintiliani  6,  1,  50 ;  6,  3,  74 ;  10,  1,  24. 

110  Q.  PASSIENVS  LICINVS  consul  sufFectus  a.  149  mense  Nov.  cum 
C,  luHo  Avito  di^yl.  ndl.  nuper  repertum. 

111  L.  PASSIENVS  RVFVS.  Titulus  agri  Siccensis  VIII  S.  16456  (1); 
memoratur  in  titulis  servorum  VI 5572  (2);  IX  6094  (3).  Nnmmus  ap. 
Milller  num.  de  Vanc.  Afrique  suppl.  p.  43  n.  39  a.  L.  Passienus  Rufus 
t.  1  et  in  considatu,  hull.  comun.  X  VI  1888  p.  231.  L.  Pass[ienus] 
Rufus  nummus ,  Passenus  Rufus  t.  3  (Bassienus  Rufus  traditur  t.  2). 
Passienus  Vell.  2,  216,  2.  Consul  ordinarius  cum  C.  Calvisio  Sabino 
750/4  fasti.  Proconsul  Africae  t.  1,  nummus,  imperator  in  ea  appel- 
latus  t.  1,  ornamentis  triumphalibus  ornatus  Vell.,  c.  a.  3  p.  Chr.  cf 
Vell.  Filius  videtur  Passieni  (n.  108),  pater  C.  Passicni  Crispi  (n.  109) 
cf.  Senec.  epiqr.  6,  9.  Borgh.  5  p.  157  sec[.  Mortivis  fortassc  a.  38, 
quo  anno  Hieronymus  fdium  eius  ohiissc  male  dicat.  —  Huius  fortassc 
liberti  VI 6955.  7120.  7257-7280.  23845. 

112  Passienus  Rufus  amicus  Frontonis  ad  am.  1,  8  p.  179  scq.  Nahcr. 

113  Pastor  eques  Romanus,  cuius  filius  a  Gaio  interfectus  est  Scncc. 
dial.  4,  33,  3-6. 

114  Pastor  amicus  Martialis  9,  22,  1,  fortassc  lunius  Pastor,  Plin.  cp. 
1,  18,  3. 

—  AIETIVS  PASTOR. 

—  lunius  Pastor. 

—  A.  IVNIVS  PASTOR  L.  CAESENNIVS  SOSPES. 

—  L.  SEPTIMIA  PATABINIANA  BALBILLA  TYRIA  NEPOTILLA  ODAE- 
NATIANA. 

—  (C?)  VELLEIVS  PATERCVLVS. 

—  L.  VELLEIVS  PATERCVLVS. 

—  Ael(ius)  Paternianus. 

115  PATERNVS  consul  ordinarius  a.  233  cum  Maximo  II.  Fortnssr 
alterum  eius  cognmncn  Agricola  III 5460.  Cf.  etiam  Bramhach  969: 
.  .  .  rno  cos.     Fortasse  idcm  ac  n.  117  ct  118. 

116  PATERNVS  consul  ordinarius  a.  267  cum  Arcesilao.  Fortassr  idciii 
ac  n.  118. 

117  PATERNVS  consul  ordinarius  II  a.  268  cum  Mariniano.  Fmiassc 
idcm  ac  n.  115  et  118.    Cf.  etiam  Aspasius  Paternus  proeos.  Afr.  a.  257. 

118  PATERNVS  praefectus  urbis  a.  264—266,  Chronographus  a.  354. 
Fortasse  idem  ac  n.  116  aut  117. 


PATERNVS  16  PAVLINA 

—  ASPASIVS  PATERNVS. 

—  C.  Cl(audiu8)  Paternus. 

—  Claudius  Paternus  Clementianus. 

—  C.  luHus  Paternus. 

—  .  . .  VS  C.  IVLIVS  ADVRIVS  .  .  .  [PATE]RNVS. 

—  OVINIVS  PATERNVS. 

—  Plinius  Paternus. 

—  TARRVNTENVS  (sive  TARRVTENIVS)  PATERNVS. 

119  Patrobius  Neronis  libertus  Plin.  n.  h.  fir>,  168;  Tac.  h.  1,40;  Dio  63, 
8,  1.  Munera  edidit  Puteolis  a.  66,  Dio  63,  3,  a  Galba  occisus  a.  68, 
Dio  64,  3,  4;  Plut.  Galh.  17  cf.  Tac.  h.  1,  40.  Libertus  eius  caput 
Gralbae  eo  loco,  ubi  iussu  Galbae  animadversum  in  patronum  suum 
fuerat,  abiecit,  Suet.  Galh.  20  cf.  Plut.  Galh.  28.  Commemoratnr  jn-ap- 
tcrea  Tac.  h.  2,  05. 

120  (Domitius?)  Patruinus,  pater  Domitiae  Vettillae  uxoris  L.  Roscii 
Paculi  consulis  designati  (a.  184?)  t.  Vcrccllis  rcp.  V  6657. 

—  MANLIVS  PATRVINVS. 

—  L.  PVBLIVS  CELSVS  PATllVINVS. 

—  C.  SALONIVS  MATIDIVS  PATRVINVS. 

—  M.  STATIVS  PATRVINVS. 

—  Valerius  Patruihus. 

—  P.  VALERIVS  PATRVINVS. 

—  Patuleius  v.  Pantuleius. 

121  ...  L.  F.  PAVLLA,  uxor  C.  Caristanii  Frontonis  legati  Domitiani 
t.  Antiochcnus  Pisidiac,  Papcrs  of  thc  Amrrican  school  II  p.  134  n.l08. 

—  C[LAVDIA]  PAVLA. 

—  IVLIA  CORNELIA  PAVLA  AVG. 

—  Postumia  Paulla. 

—  PAVLLA  AEMILIA. 

—  Postuma  Paulla  Avidia  Procula  Rutilia  Proba. 

—  Paulla  Rutilia. 

122  Paulina  Saturnini  uxor  c.  a.  36  los.  ant.  18,  3,  4. 

123  Paullina  domina  quacdam  VI 0505,  fortassc  Sergia  Paullina  VI0148scg. 

—  Aemilia  Paulina  Asiatica. 

—  CERELLIA  PAVLINA. 

—  DOMITIA  PAVLINA. 

—  IVNIA  PAVLINA. 

—  LOLLIA  PAVLINA. 

—  LVSIA  PAVLLINA. 

—  POMPEIA  PAVLINA. 

-r-  PVPIENIA  SEXTIA  PAV[LINA]  CETHEGILLA. 

—  RVTILIA  PAVLINA. 

—  Sergia  Paullina. 

—  Valeria  Paullina. 


PAYLINA  17  PAVLVS 

—  .  .  .  A  ASINIA  [CLA]VDIA  TIBERIA  .  .  .  ATIA  STATILIA  PAVLLINA 
IVLIANA  PHILIPPA. 

—  SEX.  ANICIVS  FAVSTVS  PAVLINIANVS. 

124  PAVLINVS  consiil  suffectus  a.  inc.  Plin.  ep.  9,  37,  1,  fortasse  Valerius 
Paulinus.  Ad  Paulmum  scripsH  Plin.  ep.  2,  2;  9,  3.  37.  Vide  num 
cogitari  possit  de  M.  Lollio  Paidino  Valerio  Asiatico  Saturnino  cos.  a.  93. 

125  PAVLINVS  clarissimus  vir,  curator  aedium  sacrarum  a.  214  tit.  urhan., 

hidl.  comun.  1884  XII  p.  8  n.  709.  Antecedit  Max ,  quod  fortasse 

ciim  Paulini  nomine  coniungcndum  est.     At   cf.    Mommsen  StR.  II^ 
1051,  3. 

126  PAVLINVS  consul  ordinarius  a.  277  cum  Probo  imperatore  fasti. 

127  Paulinus  xiXibtpj^o?  in  Vespasiani  exercitu  los.  hell.  3,  8,  1  seq.  Idem 
potest  esse  PauHnus  Alexandreae  praefectus  los.  hell.  7,  10,  4,  nisi  hic 
cum  Valerio  Paulino  (Tac.  h.  3,  43)  conferendus  est. 

128  Paulinus  pedibus  celer  Mart.  2,14,  3;  3,  78. 

—  ANICIVS  FAVSTVS  PAVLINVS. 

—  C.  CARISTANIVS  PAVLINVS. 

—  M.  CASSIVS  PAVLLINVS. 

—  M.  CASSIVS  HORTENSIVS  PAVLINVS. 

—  TI.  CLAVDIVS  PAVLINVS. 

—  P.  CLVVIVS  MAXIMVS  PAVLINVS. 

—  SEX.  COCCEIVS  ANICIVS  FAVSTVS  PAVLINVS. 

—  Fabius  Paulinus. 

—  HORTENSIVS  PAVLINVS. 

—  [I]VLIVS  I [IN]STEIVS  PAVLl[NVS]. 

—  lunius  Paulinus. 

—  C.  LICINIVS  TRIO  PAVLINVS. 

—  M.  LOLLIVS  PAVLLINVS  VALERIVS  ASIATICVS  SATVRNINVS. 

—  .  .  .  CVS  MODESTVS  PAVLINVS. 

—  M.  NONIVS  ARRIVS  PAVLINVS. 

—  Ti.  (?)  Papirius  Paulinus. 

—  POMPEIVS  PAVLINVS. 

—  Pompeius  Paulinus. 

—  C.  PONTIVS  PAVLINVS. 

—  C.  SVETONIVS  PAVLINVS. 

—  SEX.  TADIVS  LVSIVS  NEPOS  PAVLLINVS. 

—  VALERIVS  PAVLINVS. 

—  Valerius  Paulinus. 

—  Paull-  V.  Paul-. 

129  PAVLVS  praetorius  sub  Tiberio  Senec.  henef.  3,  26. 

130  Paulus  advocatus  quidam,  cui  Martialis  a.  92  misit  carmen  7,  72. 

131  Paulus  Venetus  centurio  cohortium  praetoriarum  in  Neronem  con- 
iuravit  a.  65  Ta^.  a.  15,  50. 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  2 


PAVLVS  18  PAVSANIAS 


—  L.  AEMILIVS  LEPIDVS  PAVLLVS  =  PAVLLVS  AEMILIVS  LEPIDVS. 

—  L.  AEMILIVS  PAVLLVS. 

—  M.  CENSOR(IVS)  PAVLLVS. 

—  P.  Granius  Paulus. 

—  lulius  PauUus. 

—  lulius  Paulus. 

—  C.  Passennus  Paullus  Propertius  Blaesus. 

—  Sabidiebius  (Sabidienus  ?  Hirschfeld)  Paulus. 

—  SERGIVS  PAVLVS. 

—  L.  SERGIVS  PAVLLVS. 

—  SERVILIVS  PAVLVS. 

—  P.  STATIVS  PAVLLVS  POSTVMIVS  IVNIOR. 

—  VELIVS  PAVLVS. 

—  L.  VETTIVS  PAVLLVS. 

—  PAVLLVS  AEMILIVS  REGILLVS. 

—  PAVLLVS  FABIVS  MAXIMVS. 

—  PAVLLVS  FABIVS  PERSICVS. 

132  Pausanias  periegeta,  composuit  descriptionem  Graeciae  libris  X,  quae 
exstat,  h'brum  I  seorsum  editum  Hadriani  ut  videtur  temporibus  1,  5,  5 
(mter  a.  143 — 165  Gurlitt  Pausanias  p.  1.  58) ;  lihros  II — X  c.  a.  173 — 
177,  scilicet  l.  II— IV  c.  a.  173—174;  1.  V  annis  217  post  coloniam 
Corinthum  deductam  i.  e.  a.  174  (5,  1,  2);  l.  VI— VII  c.  a.  174—175; 
l  VIII  c.  a.  175—176  (8,  43,  6);  l.  IX  c.  a.  176—177;  1.  X  paulo 
postquam  Costoboci  in  Graeciam  invaserunt  (i.  e.  a.  175 — 176)  itaque 
c.  a.  177  (10,  34,  5)  cf.  Seberdey  arch.  epigr.  Mitt.  1890,  13  p.  186—191. 
Versatus  est  in  Lydia,  imprimis  ad  montem  Sipylum  5,  13,  7;  1,  21,  3 ; 

1,  24,  8 ;  5,  27,  5 ;  9,  18,  3  seq. ;  9,  21,  6,  item  in  Syria ,  imprimis  ad 
Orontem  flumen  4,  35,  9;  5,  7,  4;  6,  2,  7;  6,  24,  8;  8,  16,  5;  20,  2; 
23,  5;  29,  3;  33,  3 ,  unde  natum  cum  putant  alii  in  Lydia,  fortasse 
Magnesiae  ad  Sipylum  (cf.  Gurlitt  p.  56  seq),  alii  in  Syria,  fortasse 
Antiochiae  (cf.  Kalkmann,  Pausanias  p.  11,  1).  Vidit  Memnonem 
colossum  1,  42,  3.  Videtur  fuisse  apud  Ammonem  in  Libya  5,  15,  11 ; 
9,  16,  1,  in  Campania  5,  12,  3,  cf  4,  35,  12;  8,  7,  3,  Romae  8,  17,  4; 
9,  21,  1  cf.  5, 12,  6;  8,  46,  4.  5.  Citatur  Aelian.  v.  h.  12,  61.  Eundem 
fuisse  Pausaniam  Syrum  (n.  134)  prohat  KaTkmann,  Pausanias  der 
Perieget,  Brl.  1886  p.  11,  1,  negat  Gurlitt,  iiher  Pausanias,  Grag  1890. 

133  Pausanias  sophistes,  Caesareae  in  Cappadocia  natus,  discipulus  Hero- 
dis  Attici,  Athenis  et  Komae  docebat,  senex  Romae  mortuus,  Philostr. 
vit.  soph.  2,  13  p.  258  seq.     Magister   (Claudii)  Aeliani   llomani  l.  c. 

2,  31,  3  p.  273  et  Aspasii  l.  c.  2,  33,  4  p.  275.  Scripsit  irspl  auvTa^swc 
PipXtov  Iv,  irpopXyjfxaTwv  pipXiov  ?v,  alia  Suidas.  Idem  videtur  esse  Pau- 
sanias  sophistes  is  qui  ex  Syria  quondam  Romam  veniens  a  (Claudio) 
Galeno  curatus  est  Galen.  8  p.  213  Kuhn. 

134  Pausanias  Syrus  {aut  Damascenus  Constantin.  Porphyrog.  ap.  Bindorf 


PAVSANIAS  19  PEDANIVS 

hist.  Gr.  min.  1 154,  aut  Antioclienus  cf.  Christ,  Griech.  Litteratur- 
(jeschichte  ^  1890  p.  577,  5)  historicus ,  cuius  fragmenta  (a  Maldla  et 
Stephano  Byzantino  potissimum  servata)  coUegerunt  Miiller  fr.  hist. 
Graec.  IV  467 — 471  ct  Bindorf  hist.  Graeci  min.  1 154 — 164.  Idem 
fortassc  ac  periegeta  (n.  132). 

135  Pausanias  Lacedaemonius,  historicus,  scripsit  irspi  'EXXirjCTrovTOu ,  Aa- 
xoDVixa,  Xpovtxoc,  irepi  '\[xcpixTu6v(DV ,  irspl  Toiv  iv  Accxojai  sopToiv  Suidas. 

136  Pausanias  lexicographus  Photius  cod.  153. 

137  Pausanias  tacticus  Arrian.  tact.  1,  1.    Aelian.  tact.  1,  2. 

138  PAXAEA  Pomponii  Labeonis  coniunx  venas  resolvit  a.  34  Tac.  a.6,29. 

139  C.  PE  . . .  legatus  pro  pr.  (Moesiae  inferioris)  sub  Gordiano  /// 
S.  7606.  7607. 

140  PEDANIVS  legatus  Augusti  in  Syria  (fortasse  legionis)  c.  a.  74717, 
loseph.  hell.  1,  27,  2  seq. ;  ant.  16,  11,  1-3. 

141  PEDANIVS  COSTA  „ut  adversus  Neronem  ausus  et  Verginii  exsti- 
mulator"  Vitellio  invisus;  ideo  cum  a  Galba  ut  videtur  consul  desti- 
natus  esset,  ab  eo  ad  consulatum  non  admissus  Tac.  h.  2,  71.  Fortasse 
ex  posteris  Costae  legati  M.  Bruti  noti  cx  nummis  (EcMiel  5  p.  269), 
siquidem  recte  hunc  Pedaniae  gentis  fuisse  statuunt. 

142  (PEDANIVS)  FVSCVS,  (L.  lulii  Ursi)  Serviani  nepos,  una  cum  eo 
interfectus  ab  Hadriano  a.  136  Dio  69,  2,  6;  17,  1,  quod  imperium 
speraret  vit.  Hadr.  23,  3,  annos  duodeviginti  natus  Dio  69,  17,  1; 
natus  igitur  a.  118.  Filius  consulis  a.  118  (n.  144)  cf.  Plin.  ep.  6,  26. 
Stemma  hoc  videtur: 

145    Cn.  Pedanius  Salinator  cos.  60, 

143  Pedanius  Fuscus  Salinator  procos.  Asiae  c.  100,     lulius  Servianus, 

I  I. 

144  Cn.  Pedanius  Fuscus  Salinator  cos.  118, -^        (lulia), 

142    (Pedanius)  Fuscus  f  136. 

143  PEDANIVS  FVSCVS  SALINATOR.  Tit.  Ephesius  ap.  Wood  discoveries 
n.  12.  Nummi:  Smyrnac  ap.  EclM  II  p.  558,  Mionnet  III  p.  227 
n.  1271 ,  Borgh.  2  p.  210  seq. ,  Wadd.  fastes  n.  111  p.  168  seq.  (1) ; 
Thyatiris:  Mionnet  IV  p.  157  n.  898,  Wadd.  I.  c.  (2);  Borgh.  I.  c. 
et  Wadd.  I.  c.  (3);  Cyzici:  Wadd.  I.  c,  mus.  Berol.,  minus  hene  Mionnet 
II  p.  538  n.  166,  suppl.  V  p.  317  n.  218—220.  Leake  num.  hell.  suppl 
p.  45,  uhi  pletumque  pro  ^l^ooaxou  cxhihetur  Koucjxou  (4). 

Pedanius  Fuseus  Salinator  tit.,  Fuscus  Salinator  Plin.  ad  T.  87, 
Fuscus  nummi  (in  nummo  1:  ZMupvattov  ACI(ea>v?  cf.  EcTxhel  II  p.  562) 
(DOYCKQ  •  ANeiVaTo)  CTPaT/j^oij  POTcpou,  illud  ACI  Wadd.  resolvit 
aut  ACIvvujj  aut  ACIa'pxou,  ita  iit  etiam  de  Asinio  Fusco  cogitari 
possit).  Proconsul  Asiae  tit.;  nummi,  inter  a.  98 — 102,  cum  Traiano 
aut  nullum  (1)  aut  Germanici  tantum  cognomen  (2 — 4)  additum  sit, 
cf.  Wadd.  I.  c.  Mommsen  ind.  Plin.  p.  421.  Testimonium  dat  prae- 
fecto  cohorti^  Plin.  ad  T.  87,  unde  Mommsen  I.  c.  collegit  praefuisse 


PEDANIVS  20  PEDIVS 

eum  provinciae  cum  exercitu.     Pater  Cn.  Pcdanii  Fiisci  Salinatoris 
cos.  a.  118  cf.  Plin.  ep.  6,  26,  1. 

144  CN.  PEDANIVS  FVSCVS  SALINATOE  (sic  In  consulatu  CIG  17S2; 
Fuscus  Salinator  Plin.),  filius  praeccdentis  cf.  Plin.  ep.  6,  26,  1;  domus 
eius  patricia  ihid.  Plinius  eura  instituit  et  causam  agentem  audit 
ep.  7,  9;  6,  11.  (L.)  lulius  (Ursus)  Servianus  filiam  ei  despondet 
ep.  6,  26.  Filius  (n.  142)  ei  nascitur  a.  118  Bio  69,  17,  1  cf.  2,  6. 
Consul  ordinarius  a.  118  cum  Hadriano  II  fasti. 

145  CN.  PEDANIVS  SALINATOR  consul  sufFectus  a.  60  mense  lulio  cum 
L,  Velleio  Paterculo  III  p.  845  dipl.  2. 

146  L.  PEDANIVS  SECVNDVS  (L.  Pedanius  Plin.,  Pedanius  Secundus 
Tac.)  consul  suffectus  a.  43  raense  Martio  cura  Sex.  Palpellio  Ilistro 
Plin.  n.  h.  10,  35  cf  fast.  fer.  Lat.  VI  2015  =  XIV  2241,  7.  Prae- 
fectus  urbi  a  servo  interfectus  a.  61  Tac.  a.  14,  42.  Affinis  eius  videtur 
L.  Pedanius  L.  f.  Secundus  lulius  Persicus  t.  Barcinonensis  II  4513. 

—  Q.  Asconius  Pedianus. 

147  Q.  PEDIVS  quaestor  urbanus  a.  713/41  VI 358,  fdius  consulis  a.  711/43. 
Fortasse  idem  Pedius  intellegendus  Hor.  sat.  1, 10,  28,  uhi  non  'Pedius 
Poplicola%  sed  'Poplicola  Corvinus'  coniungendum  videtur. 

148  Q.  PEDIVS,  nepos  consulis  a.  711/43,  natura  mutus,  picturam  didicit; 
puer  obiit  PUn.  n.  h.  35,  21. 

149  Sex.  Pedius  (Dig.  4,  8,  32,  20;  9,  2,  33;  31,  1,  5,  9),  auctor  iuris. 
Liber  eius  primus  de  stipulationibus  Paul.  Big.  12,  1,  6;  liber  cius 
vicesimus  quintus  ad  edictum  Paul.  Dig.  37,  1,  6,  2.  Scripsit  post 
Ofilium  et  Massurium  Sabinum  (cf.  Big.  14,  1,  1,  9;  50,  16,  13,  1), 
ante  lulianum  (cf.  Big.  3,  5,  6,  9),  suh  Hadriano  cf.  Teu/fel  LG.^ 
§  298,  6.  Kruger,  Gcsch.  d.  Quellen  u.  Litt.  des  rom.  Pechts  Lps. 
1888  p.  172  seq.    Idem  fortasse  Sex.  Pedius  Hirrutus  (n.  153). 

150  PEDII,  clarissimi  pueri  fistula  plumhea  XI  3741  seq.  (Lorii). 

151  PEDIVS  BLAESVS,  proconsul  Cyrenaicae  repetundarura  accusatus  et 
senatu  raotus  a.  59  Tac.  a.  14,  18  cf.  h.  1,  77.  Pers.  sat.  1,  85  schol. 
(Pedius).    Redditus  ei  senatorius  locus  ab  Othone  a.  69  Tac.  h.  1,  77. 

152  CN.  PEDIVS  CASCVS  consul  suffectus  a.  71  mense  Aprili  cum  Do- 
mitiano  III  p.  850  seq.  dipl.  7.  8;  eph.  II  457  dipl.  60. 

153  SEX.  PEDIVS  HIRRVTVS ,  Sex.  f.,  tribu  Arnensi,  praetor,  pater  con- 
sulis  (n.  154)  VI 1485  =  XIV  3994.  Potest  esse  Sex.  Pedius  auctor 
iuris  (n.  149),  cf.  Borghesi8,  326;  6,  488. 

154  SEX.  PEDIVS  HmRVTVS  LVCILIVS  POLLIO,  Sex.  f.,  tribu  Arnensi, 
praefectus  aerarii  militaris,  legatus  Augusti  iuridicus  [Asturiae]  et 
Callaeciae  VI 1486  =  XIV  3995  (t.  1);  praetor  VI 1485  =  XIV  3094 
(t.  2)  et  t.  1;  consul  t.  1.    Filius  praetoris  (n.  153)  t.  2. 

155  Sex.  Pedius  lustus,  filius  Sex.  Pedii  Sex.  f.  Palpiniani  (n.  157) 
VI  1597;  gener  M.  Aurelii  luliani  VI 1596  =  XIV  2463.  Pedius 
lustus  nominatur  VI  23891. 


PEDIVS  21  PEGASVS 

156  Sex.  Pedius  Lusianus  Hirrutus,  Sex.  f.,  tribu  Aniensi,  praefectus 
Raetis  Vindolicis  vallis  Poeninae  et  levis  armaturae,  quattuorvir  iuri 
dicundo,  praefectus  Gernianici  Caesaris  quinquennalici  iuris  ex  s.  c, 
quinquen(nalis)  iterum  /X  S044  (Inierpromii). 

157  Sex.  Pedius  Palpinianus,  Sex.  f.,  procurator  Augusti,  pater  Pedii 
lusti  (n.  155)  VI 1597.  JVo  Palpiniano  fortasfte  scrihendiim  Tsipimano 
rel  Pal(atina)  P[l]iniano. 

—  PEDIVS  POPLICOLA  r.  Q.  PEDIVS  n.  147. 

158  Pedo  praefectus  equitum  Gerraanici  a,  15  Tac.  a.  1,  60.  Fortasse 
idem  est  Alhinovanus  Pedo. 

159  ...IVS  PEDO  APRONIANVS  (sic  VI  1980,  praeterea  Apronianus), 
consul  ordinarius  a.  191  cum  M.  Valerio  Bradua  Maurico  fasti.  Apro- 
nianus  proconsul  Asiae  interfectus  c.  a.  204/5  Bio  76,  8,  1  cf.  Wad- 
dington  fastes  p.  247  n.  163. 

160  M.  PEDO  VERGILIANVS  (<iic  VI  1984;  M.  Vergilianus  Pedo  VI  43. 
44.  791,  Vergilianus  VI  2404,  praeterea  Pedo),  consul  ordinarius 
a.  115  cum  L.  Vipstano  Messalla  fasti.  Pedo  in  consulatu  mortuus 
a.  115  Dio  68,  25,  1. 

—  Albinovanus  Pedo. 

—  POMPEIVS  PEDO. 

—  M.  POPILIVS  PEDO. 

—  C.  POPILIVS  CARVS  PEDO. 

—  M.  Quintilius  . . .  [a]nus  Pedu[c]aeus. 

161  M.  PEDVCAEVS  PRISCINVS  (Peducaeus  Priscinus  t.  Ephes.;  in  con- 
sulatu  M.  Peducaeus  Priscinus  III  p.  868  dipl.  25,  VI  10243;  Prisci- 
nus  cdihi,  f.  Jittera  adiecta  VIII  S.  14561.  14563  non  intelUgitur), 
consul  ordinarius  a.  110  cum  Ser.  Scipione  Salvidieno  Orfito  fasti. 
Proconsul  Asiae  tit.  Ephesius  CIG  2966  =  Wadd.  147,  c.  a.  127 
cf.  Waddington  fastes  n.  132.    Pater  consulis  a.  141  (n.  163). 

162  PEDVCAEVS  SAENIANVS,  consul  suffectus  a.  89  fortasse  cum  P. 
Sallustio  Blaeso,  acta  Arv.  a.  89  VI  2066  cf.  Henzen  p.  193  et 
p.  CXXII  not. 

163  M.  PEDVCAEVS  STLOGA  PRISCINVS  (Ped.  Priscinus  t.  Ephes.;  in 
consulatu  M.  Peducaeus  S[t]loga  Priscinus  VI  161 ,  M.  Peducaeus 
Stloga  VI 635,  M.  Peducaeus  Priscinus  XIV  400.  Henzen  7170, 
plerumqtie  Stloga),  consul  ordinarius  a.  141  cum  T.  Hoenio  Severo 
(coUegam  Severi  Hydatius  et  Prosper  Silvanum  dicunt,  errore).  Pro- 
consul  Asiae  sub  Pio  t.  Ephesius  ap.  Wobd  discoveries  p.  52  n.  7. 
Filius  consulis  a.  110  (n.  161). 

164  PEGASVS,  filius  trierarchi,  ex  cuius  liburnae  parasemo  nomen  accepit, 
iuris  studio  gloriam  memoriae  meruit;  provinciis  plurimis  praefuit 
schol.  luv.  4,  77.  Consul  suffectus  a.  inc.  cum  Pusione  temporibus 
Vespasiani  Inst.  2,  23,  5;  Gai.  1,  31;  2,  254.    Praefectus  urbi  tempo- 


PELAGIA  22  PEREGKINVS 


ribus  Vespasiani  Pompon.  Big.  1,  2,  2,  53,  schol.  luv.  1.  c.  Pegasianum 
senatus  consultum  scJiol.  luv.  l.  c,  saepius  citatum  ab  auctorihus 
iuris.  Interpres  legum  sanctissimus  temporibus  diris  (i.  e.  Domitiani) 
luv.  d,  77.  Proculo  successit,  Pegaso  Celsus  Fompon.  Big.  1,  2,  2,  53 
cf.  Gai.  3,  64.  Saepius  citatur  a  iuris  auctoribus.  Cf.  Teuffel  LG.^ 
§  316,  1.    Kruger  Quellen  u.  Litt.  d.  rom.  Rechts  p.  156. 

—  IVLIA  PELAGIA. 

—  Valeria  Pelagia. 

165  Pelago,  (Tiberii?)  Augusti  libertus  et  procurator  tit.  Neapolitanus 
CIG  5791.  Spado,  quem  Nero  centurioni  et  manipulo  praeposuerat 
a.  62  Tac.  a.  14,  59.    Fortasse  idem. 

■ —    Q.  Plotius  Maximus  Trebellius  Pelidianus. 

—  PELIGNIANVS  V.  PAELIGNIANVS. 

166  Pelops,  medicus,  Claudii  Galeni  praeceptor  Smyrnae  Galen.  II  217; 
XV 136.  Tertius  eius  liber  xuiv  'iTnroxpaxsrtov  staa-ycD-yixtov  GaJen. 
X  VIII  2,  926.     Saepe  commemoratur  a  Galeno. 

—  POMPEIVS  PENNVS. 

—  Pepaepiris  v.  Grepaepyris. 

—  Peponilla  v.  Epponina. 

—  C.  ANNIVS  PERCENNIANVS. 

167  Percennius,  miles  gregarius,  legiones  Pannonicas  ad  seditionem  in- 
citat  a.  14  p.  Chr.  Tac.  a.  1,  16.  28.  31;  iussu  Drusi  interficitur 
Tac.  a.  1,  29. 

168  L.  Percennius  Lascivus,  qui  et  Monnicus,  eques  Romanus,  filius 
L.  Percennii  Pollionis,  maritus  Sabiniae  Felicitatis  VI 1487  add.  p.  851. 

169  D.  PERCENNIVS  MARCIANVS,  ckrissimus  vir  fistula  plumb.  Romana, 
bull.  comun.  1881  p.  27  n.  465. 

170  L.  PERCENNIVS  POLLIO  vir  clarissimus  VI  1487  cf  n.  168. 

171  D.  PERCENNIVS  RVFINVS,  clarissimus  vir /^s^M^a  aquaria  rep.  in  Es- 
quilino,  bull.  com.  1881  p.  27;  legatus  Aug.  pro  pr.  complurium  ut  videtur 
provinciarum  fragmenta  lapidis  eodem  loco  reperta,  ibid.  p.  26,  recte 
ut  videtur  a  Lancianio  suppleta  (ex  nomine  superest  D.  Per . . .  Ru . . .). 

172  Percennius  Severus,  in  auditorio  Severi  et  Antonini  (a.  198 — 209) 
examinatus  TJlpian.  Big.  4,  4,  18. 

—  Claudia  Peregrina. 

173  Peregrinus,  cognomine  Proteus  Gellius  12,  11,  Ammianus  29,  1,  39; 
Proteus  Philostratus  vit.  soph.  2,  1,  13;  appellari  maluit  Proteus 
iMcianus  de  morte  Peregr.  1.  Philosophus  Cynicus  Lucianus  l.  c.  14, 
Philostratus  l.  c,  Parii  natus  Lucianus  l.  c,  in  Syria  Christianus 
Lucianus  11-14,  ex  Troade  cum  Luciano  in  Graeciam  profectus 
Lucianus  43.  Athenis  docebat  Gellius  12,  11  cf.  8,  3.  Herodem 
Atticum  conviciis  insectatur  Philostratus  l.  c  Roma  expulsus  Lucia- 
nus  18.  Olympia  se  ipse  comburit  iMcianus  l.  c  36  cf.  frg.  1  seqq.  7 
adv.  Ind.  14;  Tertullian.  ad  marfyr.  4;  Ammian.  20,  1,  39  anno  164 


PEREGRINVS  23  PERTINAX 

Wcron.  h.  a.,  vel  poihifi  anno  167  Nissen  BJirm.  Mu.f.  48,  1888  p.  255. 
Nominatur  praeterra  Lvrian.  v.  Demmi.  21. 

—  P.  Aelius  Peregrinus. 

—  Aelius  Peregrinus  Rogatus. 

—  ARMENIVS  PEREGRINVS. 

P.  DELPHIVS  PEREGRINVS  ALEIVS  ALENNIVS  MAXIMVS  CVRTIVS 
VALERIANVS  PROCVLVS  M.  NONIVS  MVCIANVS  V.  M.  NONIVS  MV- 
CIANVS  P.  DELPHIVS  PEREGRINVS. 

—  C.  Gavius  Tertul[lus]  .  .  .  Peregrinus. 

—  (Tigidius)  Perennis. 

—  L.   TVLCIDIVS(?)  PERENNIS. 

174  Pergamus  3Inrni.'^  Aurclin^;  sic  sauTov  8,  .->7.  Jihrrins  fortnssr  L.  Veri, 
cf.  Panthen. 

175  PERPETVVS  praetor  urbanus  VL  816. 

—  Cl(audius)  Perpetuus. 

—  Cl(audius)  Perpetuus  Flavianus  Eutychus. 

—  Q.  EG  .  .  .  PERPETVVS. 

—  ...  [HIEjROCLES  PERPETVVS. 

—  MARIVS  PERPETVVS. 

—  L.  Marius  Perpetuus. 

L.  MARIVS   PERPETVVS. 

—  L.  MARIVS  MAXIMVS  PERPETVVS  AVRELIANVS. 

—  PAVLLVS  FABIVS  PERSICVS. 

176  (Persius)  Flaccus,  poetae  pater,  mortuus  a.  40  vita  Persii. 

\11  A.  Persius  Flaccus  (Aules  sic  Persius  Flaccus  vita;  Persius  Flaccus 
LLieron.  a.  34,  vit.  Alex.  44,  9;  Persius  alihi)  natus  pridie  nonas 
Decembres  a.  34  (cf.  LLieron.  h.  a.)  in  Etruria  Volaterris,  eques  Ro- 
manus,  sanguine  et  affinitate  primi  ordinis  viris  coniunctus.  Pater 
eum  (eius  alii  libri,  C.  Jahn)  Flaccus  pupillum  reliquit  moriens  anno- 
rum  fere  sex  a.  49.  Fulvia  Sisennia  (Sisenna  codd.,  sed  cf.  schol.  6,  6) 
mater  nupsit  postea  Fusio  equiti  Romano  et  eum  quoque  extulit  inter 
paucos  annos.  Studuit  Flaccus  usque  ad  annum  duodecimum  aetatis 
suae  (n.  46)  Volaterris,  inde  Romae  apud  grammaticum  Remmium 
Palaemonem  et  apud  rhetorem  Verginium  Flavum.  Amicus  Annaei 
Cornuti  (cf.  sat.  5,  1  seq),  Caesii  Bassi  (cf.  6,  1  schol) ,  Calpurnii 
Staturae  (Surae  Casnubonus).  Coluit  ut  patrem  Servilium  Nonianum 
(cf,  schol.  2,  1).  Dilectus  a  Paeto  Thrasea.  Scripsit  in  pueritia  prae- 
textam  Vescio  (VesciajBTeri^^,  nescio  quam  BibbecJc)  et  oSonroptxoiv  (sic  Pi- 
thoeus,  opericon  libri)  librum  unum  et  paucos  in  socrum  (sic  Cnsnubonus, 
sororem  libri)  Thraseae  .  .  versus.  Decessit  vitio  stomachi  anno 
aetatis  XXX  (XXIIX  Lteidus)  VIII  kalendas  Decembres  a.  62  (cf. 
Llieron.  h.  n),  vita  Persii  '^de  commentario  Probi  Valeri  sublata^  ed. 
Jahn  post  Persii  snturas  Brl.  1868  p.  85  seq.  Unum  Persii  librmn 
cognoverunt  Quintilianus  (10,  1,  94)  et  Martialis  (4,  29,  7). 

—  P.  HELVIVS  PERTINAX. 


PESCENNIVS  24  PESCENNIVS 

178  Pescennius  Albinus,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  18,  6. 

179  Pescennius  Aurelianus^  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  6. 

180  Pescennius  Festus,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  6. 

181  Pescennius  Festus  scripsit  libros  liistoriaruni  Lactantius  inst.  1,  21. 
Fortasse  idem  qui  praecedit. 

182  Pescennius  lulianus,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  6. 

183  Pescennius  Materianus  (Mater[n]ianus  Hirschfeld) ,  vir  nobilis,  a 
Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  6. 

184  P.  PESCENNIVS  NIGER,  frater  Arvalis  a.  183  et  a.  inc.  Commodi, 
acta  Arv.     Videtur  esse  frater  imperatoris. 

185  C.  PESCENNIVS  NIGER  IVSTVS.  Nummi:  EcMiel  7 p.l52 sqq.  Cohen^ 
3  p.  404  sqq.  v.  Sallets  Ztschr.  f.  Numism.  2,  1875  p.  249  sqq.  Vita 
db  Aelio  Spartiano  scripta;  praeterea  cf.  Dio  74,  6-9  (=  Zonaras 
12,  8);  Herodian.  2,  7,  3-3,  4.  —  C.  Pesc(ennius)  Niger  lustus  nummi; 
Pescennius  Niger  vel  Niger  scriptores. 

'IxaXo?,  li  tinrewv  Dio  74,  6,  1.  Patre  Annio  Fusco,  matre  Lam- 
pridia,  avo  curatore  Aquini  vita  1,  3.  A  Marco  cohortibus  praefectus 
vita  4,  2.  Commodus  ei  tribunatus  duos  dedit  vita  4,  4  multosque 
ducatus  vita  1,  5  cf.  4,  4  vix  recte  cf.  Mommsen  Hermes  25,  237,  2. 
Praefectus  aut  Aegypti  (cf.  Vict.  Caes.  20,  9)  aut  legionis  in  Aegypto 
fuisse  dicitur,  vita  7,  7;  12,  6.  Bellum  gerit  Tzph^;  touc  oir^p  xtjv 
Aax^av  papPapoo?  c.  a.  184  Dio  72,  8,  1,  unde  legatum  Daciae  (cf.  vit. 
Commodi  13,  5)  eum  fuisse  putat  Liebenam  Forschungen  L  p.  144,  cf.  tit. 
Dacicum  LLL  S.  7750:  C.  [Pescenniujs  [Niger]?  leg.  Aug.  pr.  pr.  cos. 
Dac.  III).  In  Galliam  missus  ad  comprehendendos  desertores  c.  a.  186 
vita  3,  4.  Consul  suffectus  c.  a.  189  vita  4,  6.  Herodian.  2,  7,  4. 
Legatus  Aug.  pr.  pr.  provinciae  Syriae  c.  a.  191 — 193,  certe  a.  193 
Dio  74,  6,  1;  73,  13,  5;  14,  3;  Herodian.  2,  7,  4;  vita  1,  5;  2,  1;  vita 
Lulian.  5,  1-2;  Sev.  5,  8;  6,  7  cf  Futrop.  8,  18  (=  Oros.  7,  17). 
Aetatis  provectae,  cum  in  imperium  invasit  vita  5,  1.  Imperator 
factus  a.  193  mrnse  Maio,  Dio  73,  14,  3;  Herod.  2,  8,  6;  vita  2,  1;  vit. 
Lul  5,  2;  Sev.  5,  8;  6,  7;  Alb.  1,  1;  Epit.  19,  2.  Consul  II  nummi 
Cohen  1.  4.  10-12.  16.  35.  70.  76;  p(ater)  p(atriae)  Cohen  15.  Tribus 
proeliis  a  Severi  ducibus  victus,  primum  apud  Cyzicum  Dio  74,  6,  4; 
Herod.  3,  2,  2;  vita  Sev.  8,  16  (ubi  interfectus  esse  male  dicitur  vita 
5,  8;  Sev.  9,  1;  Eutrop.  8,  18  =  Oros.  7,  17;  Vict.  Caes.  20,  9),  deinde 
apud  Nicaeam  Dio  74,  6,  4-6;  Herod.  3,  2,  9-10,  denique  apud  Issum 
Dio  74,  7;  Herod.  3,  4,  1-5;  Ammian.  26,  8,  15.  Haud  procul  ab  An- 
tiochia  in  fuga  interfectus  Dio  74,  8,  3;  Herod.  3,  4,  6;  Ammian  1.  c. 
Haec  omnia  gesta  sunt  uno  anno  194,  quo  anno  Severum  ter  imperatorem 
appellatum  esse  nummi  docent.  Uxor  eius  vidua  et  filii  adulti  (cf.  vita 
5,  2)  in  exsilium  missi,  postea  interfecti  vita  6,1-2;  vit.  Sev.  9,2;  10,1. 

186  PESCENNIVS  PRINCVS  (?)  Clodii  Albini  infantulus  vit.  Clod.  Alb.  7,  5. 

187  Pescennius  Veratianus,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vit.  Sev.  13,  6. 


PESCENNIVS  25  PETRONIVS 

188  PESCENNIVS  VITVLVS   salius  Palatinus  obiit  a.  200  VI  J982.  1983. 

189  Pescennia  Marcellina  (M.  Clodium)  Pupien(i)um  Maximum  filii  loco 
suscepit  et  aluit  vit.  Max.  et  Balh.  5,  7. 

—  Q.  SVLPICIVS  CAMERINVS   PETICVS  (?) 

—  M.  LICINIVS  PETILIVS  AIA  .  .  . 

190  pup(us)  Petillius  Birro  fistula  aquaria  x^rope  Romam  rcp.  Lnnciani 
sill.  aq.  n.  325.    Fortasse  e  gente  nobili. 

191  Q.  PETILLIVS  CERIALIS  CAESIVS  RVFVS  (sie  in  eonsulatu  dipl.  9; 
Q.  Petilius  Cerealis  Bio  65,  18,  1;  Petilius  Cerealis  loseph.  Tac. 
Cerealis  vel  Cerialis  Tac),  legatus  legionis  nonae  a  Britannis  fusus 
a.  61  Tac.  a.  14,  32  seq.  Affinis  Vespasiani  Tac.  h.  3,  59;  Dio  65,  18,  1. 
Inter  duces  Flavianos  adsumptus  a.  69  Tac.  h.  3,  59.  Romam  prae- 
missus  proelio  equestri  victus  a.  69  Tac.  h.  3, 78  seq.  cf.  Dio  65, 18, 3  seq. 
Consul  suffectus  a.  70  los.  hell.  7,  4,  2,  uhi  duo  eius  consulatus  con- 
fundi  videntur.  A  Muciano  dux  contra  Germanos  delectus  a.  70  Tac. 
h.  4,  68.  Domitiano  fidem  suam  temptanti  non  obsecutus  Tac.  h.  4,  86. 
Legatus  Germaniae  inferioris  cf.  Tac.  h.  5, 19.  Germanorum  seditionem 
pacat  a.  70  Tac.  h.  4,  71-79;  5,  14-26;  Dio  66,  3,  3;  los.  hell.  7,  4,  2. 
Legatus  Britanniae  a.  71 — 74  Tac,  Agr.  8  cf.  los.  l.  c. ;  Hiibner  Bh. 
Mus.  XII  p.  50  seq.  Brigantes  aggressus  Tac.  Agr.  17.  Consul 
suffectus  II  a.  74  mense  Maio  cum  T.  Clodio  Eprio  Marcello  II  III 
p.  852  dipl.  9.    Petilius,  fortasse  idem,  Martial  12,  57,  19. 

192  PETILIVS  {cod.  Petitius)  RVFVS,  praetura  functus  a.  28  Tac.  a.  4,  68. 
Pater  videtur  esse  Q.  Petillii  CeriaUs  (n.  191),  avus  Q.  Petillii  Bufi 
(n.  193). 

193  Q.  PETILLIVS  RVFVS,  consul  ordinarius  II  a.  83  cum  Domitiano  IX  fasti. 
Filius  videtur  esse  Petillii  Cerialis  (n.  191),  nepos  PetiUii  Bufi  (n.  192). 

—  AELIA  LICINIA  PETILIA  .  .  . 

—  Petinus  v.  P(a)etinus. 

194  Petrae,  equites  Romani  illustres,  duo  fratres,  a  Suillio  accusati,  quod 
domum  suam  Mnesteris  et  Poppaeae  congressibus  praebuissent,  necati 
a.  47  Tac.  a.  11,  4. 

—  T.  Flavius  Petro. 

—  SER.  CORNELIVS  DOLABELLA  PETRONIANVS. 

—  GALEO  TETTIENVS  PETRONIANVS. 

—  SEX.  LVTATIVS  OPPIANICVS  PETRONIANVS. 

195  (VITELLIVS)  PETRONIANVS,  filius  Vitellii  imperatoris  et  Petroniae, 
captus  altero  oculo,  a  patre  interemptus  Suet.  Vit.  6. 

196  C.  Petronius  (sic  Dio  54,  5,  4;  P.  Petronius  Plin.  n.  h.  6,  181; 
Petronius  alibi) ,  equestris  ordinis  Plin.  l.  c,  praefectus  Aegypti 
a.  730/29  (loseph.)  — 722122  (Dio),  loseph.  ant.  15,  9,  2;  Dio  54,  5,  4; 
Straho  17,  1,  3  p.  788;  PUn.  l.  c  cf.  Mommsen  res  gestae  d.  A.^ 
p.  106;  BG.  V594  (annis  728126—730/24  eum  trihuit  Borghesi  3,  364). 
Duas    expeditiones    suscepit   contra  Candacen,    reginam  Aethiopum 


PETRONIVS  26  PETRONIVS 

Straho  17,  1,  54  j).  820  seq. ,  Bio  I.  c. ;  PUn.  l.  c. ;  Mon.  Ancyr.  5, 18  seq. 
Alexandrinoruin  tumultum  sedat  Straho  17,  1,  43  p.  819.  Herodis 
Magni  amicus  loscph.  1.  c.  Pater  (vel  potius  avus)  videtur  C.  Petronii 
(Umbrini?)  n.  197  et  n.  236  cf.  Borghesi  3,  364.    Cf.  stemma  sub  n.  236. 

197  C.  PET(RONIVS)  consul  suffectus  a.  25  p.  Chr.  mense  Septembri  cum 
M.  Asin(io  Agrippa)  1 766.  Filius  fortasse  (velpotius  ncpos)  C.  Pctronii 
(n.  196)  ct  idcm  ac  C.  Pctronius  Umbrinus  (n.  236)  cf.  Borghcsi  3,  364, 
at  cf.  Mommsen  Hcrmcs  XIII  p.  106,  2,  qui  illmn  tittdum  ad  C.  Pctro- 
nium  Arbitrum  (n.  201)  referri  posse  probat.     Cf.  stemma  sub  n.  236. 

198  P.  PETRONIVS.  Titulus  VI 1976,  8  =  I  p.  465.  Nummi  Smyrnaei: 
Mionnct  III 219,  1224;  VI  330,  1631  seq.  et  in  musco  Bcrol.;  Pcrga- 
meni:  Mionnct  II  594,  541;  V  429,  939  seq.  ct  in  museo  Berol.,  item 
ap.  Waddington  fastcs  n.  76;  Antiocheni:  Mionnet  V  167,  173  et  in 
museo  Bcrol.  P.  f.  tit.,  fortassc  fdius  P.  Pctronii  Turpiliani  (n.  232) 
ct  pater  P.  Pctronii  Turpiliani  (n.  233)  ef.  stcmma  subiectum.  Augur 
cooptatus  a.  7  p.  Chr.  tit.  Consul  suffectus  a.  19  cum  M.  lunio  Silano^ 
unde  lex  lunia  Petronia  Big.  40,  1,  24  cf.  Zumpt  comm.  epigr.  p.  60. 
Romae  versatur  a.  21  et  a.  36  Tac.  a.  3,  49 ;  6,  45.  Proconsul  Asiae 
per  sex  annos  nummi  Smyrn.  et  Pcrgam.,  c.  a.  29 — 35  cf.  Wadd.  l.  c. 
Legatus  Aug.  pr,  pr.  prov.  Syriae  inde  ab  a,  39  Philo  lcg.  ad  Gaium 
p.  576  M.  cf.  Schurer  Gcsch.  des  judischen  Volkcs  ^  I  p.  270  n.  39 
usque  ad  a.  41/42  nummi  Antioch.,  successor  L.  Vitellii  Philo  p.  580; 
loscph.  ant.  18,  8,  2,  decessor  (C.  Vibii)  Marsi  loseph.  ant.  19,  6,  4;  cf. 
ctiam  Philo  p.  584.  594;  Hicron.  a.  38.  Hierosolymis  statuam  Gai 
ponere  iubetur  Philo  p.  576—584;  los.  ant.  18,  8,  2.  8;  beU.  2,  10,  1; 
Hicron.  a.  38 ;  quod  ne  fiat  Gaium  rogat  los.  ant.  18,  8,  5 ;  Philo  p.  583 ; 
Gaius  ei  necem  minatur  los.  bcll.  2,  10,  5.  Magistratus  continuos  gessit 
Philo  p.  584.  Gener  Vitelliae  Tac.  a.  3,  49.  Pater  Petroniae  (n.  241) 
uxoris  A.  Vitellii  imperatoris  Suct.  Vit.  6.  „Vetus  convictor  Claudii, 
homo  Claudiana  lingua  disertus"  Senec.  apocol.  14,  videtur  igitur  mor- 
tuus  esse  sub  Claudio  cf  Borghesi  3,  356  seq. 

2212,    P.  Petronius  Turpilianus  III  vir  monetalis,        Vitellia, 

198    P.  Petronius  P.  f.  cos.  19,  -^ ^  (incerta), 

233    P.  Petronius  Turpilianus  cos.  61,  241     Petronia  ^  A.  Vitellius  imp., 

195    (Vitellius)  Pctronianus. 
—    L.  FVLVIVS  GAVIVS  NVMISIVS  PETRONIVS  AEMILIANVS. 

199  Petronius  Antoninus  filius  M.  Petronii  Surae  (n.  228)  VI  977  cf. 
stcmma  sub  n.  212. 

200  PETRONIVS  ANTONINVS  filius  (M.)  Petronii  (Surae)  Mamertini  (n.226) 
ex  sorore  Commodi  genitus  una  cum  patre  a  Commodo  occisus  vit. 
Comm.  7,  5  cf.  stemma  sub  n.  212. 

201  C.  {aut  T.)  PETRONIVS  ARBITER.  C.  Petronius  Tac.  a.  16,  18  cf 
Motnmsen  Hcrmcs  13  p.  106  n.  2.     T.  Petronius  Plin.  n.  h.  37,  20; 


PETRONIVS  27  PETRONIVS 

Plut.  mor.  p.  60  E  vol.  I  p.  138  Hercher  cf.  Nipperdey  ad  Tac.  a.  W,  17. 
Petronius  Arbiter  codices  satirarum  cf.  Teuffel  LG.^  §  305,  1.  Lact. 
in  Stat.  Theb.  3,  661.  Fulgentius  ap.  Petron.  frgm.  7.  9.  11-13.  25. 
Petronius  vel  Arbiter  alihi.  Proconsul  Bithyniae  et  mox  consul  (suf- 
fectus  a.  inc.  sub  Nerone;  ad  eum  refert  Mommsen  l.  c.  tit.  I  766 
M.  Asin.  C.  Pet.  cf.  supra  n.  197)  Tac.  a.  16,  18.  Consularis  Flin. 
n.  h.  37,  20.  Familiaris  Neronis,  elegantiae  arbiter,  mores  eius  Tac.  a. 
16,  18.  Mori  coactus  a  Nerone  a.  66  Tac.  a.  16,  17-20  cf.  Plin.  l.  c. 
Scripsit  satiras  et  carmina  quaedam^  reliquias  collegit  et  cdidit 
F.  JBiicheler  ed.  mai.  1862,  ed.  min.^  1882  cf.  etiam  Teuffel  LG.^ 
§  305,  6. 

202  Petronius  Aristocrates  {v.  l.  Aristotegrates  vel  Aristotelicus)  philo- 
sophus,  magister  Persii  vita  Persii. 

203  Petronius  Aufidius  Victorinus  iun(ior)  cum  patre  Petronio  Victorino 
c(larissimo)  i(uvene)  (n.  235)  et  matre  Setina  lusta  a.  256  honoratur 
tahula  aenea  Pisaurensi,  notime  degli  scavi  1880  p.  261.  Cf.  Aufidium 
Victorinum  consulem  II  a.  183  Orelli  1176  (Pisauri). 

204  C.  Petronius  Celer.  Tituli  Mauretaniae  Sitifensis :  VIII 8813  (1).  8814  (2). 
Lambaesitanus :  VIII 2728,  59  (epistula  ad  Valerium  Etruscum  legatum 
legionis  III  Aug.  a.  152  data)  (3).  Praenomen  in  t.  1.  2.  Pro- 
curator  Augusti  (scil.  Hadriani)  provinciae  Mauretaniae  Caesariensis 
t.  1.  2  cf.  3. 

205  M.  Petronius  Cremutius,  puer  Arvalibus  ministrans  a.  87,  filius 
(M.  Petronii)  Umbrini  (n.  231)  acta  Arv.  a.  87  VI  2065  II  52.  Cf. 
stemma  suh  n.  236. 

206  PETRONIVS  DIDIVS  SEVERVS  pater  M.  Didii  Severi  luliani  impe- 
ratoris,  Didii  Proculi,  Nummii  Albini;  maritus  Aemiliae  Chirae  vita 
Bid.  lul.  1,  2  cf.  7,  2.  Idem  videtur  esse  Petronius  Severus  vir 
clarissimus  patronus  ut  videtur  sacerdotum  domus  Augustae  c. 
a.  180—184  VI  2010  a  24. 

207  M.  Petronius  Honoratus,  M.  f.,  tribu  Quirina,  procurator  monetae, 
procurator  vicesimae  hereditatium,  procurator  provinciae  Belgicae  et 
duarum  Germaniarum,  procurator  a  rationibus  Augusti  VI 1625  a.  h. 
Praefectus  annonae,  praefectus  Aegypti,  pontifex  minor  VI  1625  b. 
Fuerit  Marco  fere  imperante. 

208  Petronius  lunior,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vita  Severi  13,  6. 
Pater  fortasse  Cn.  Pctronii  Prohati  lunioris  lusti  (n.  223). 

209  A.  PETRONIVS  LVRCO  consul  sufFectus  a.  58  mense  Augusto  et 
Decembri  cum  A.  Paconio  Sabino  tab.  cer.  Pompei.  118  cf.  123;  acta 
Arv.  VI  2041,  4. 

210  M.  PETRONIVS  LVRCO  curator  tabularum  publicarum  a.  46  VI  916. 

211  C.  PETRONIVS  MAGNVS  clarissimus  vir  patronus  coloniae  Canusii 
a.  223  1X338:  alhum  Canus.,  uhinomen  consulto  erasiim  est.  Petronius 


PETRONIVS  28  PETRONIVS 


Magnus  praetor  (mif  hlom  nut  pater  eius)  Tryfonmus  Digest.  23,  4,  30. 
Magnus  quiclam  vir  consularis  a  Maximino  occisus  Herodian.  7,  1,  5 ; 
vit.  Max.  10,  1;  trig.  tyr.  32,  1. 

212  Sex.  Petronius  Mamertinus.  Titnli  Aegijptii:  III  44  (1).  77  (2)  ct 
urhani:  VI  977  (3).  1009  (4).  Bull.  comun.  1885  p.  151  n.  1077  (5), 
p.  153  n.  1078  (6) ,  1880  p.  98  n.  1139  (7).  Praenomen  [Se]x.  t.  1. 
Petronius  Mamertinus  t.  1.  4-7  Fronto;  Mamertinus  t.  2.  3.  Prae- 
fectus  Aegypti  VI  idus-Martias  a,  134  t.  1  cf.  2.  Praefectus  praetorio 
a.  139 — 143  cum  M.  Gavio  Maximo  t.  4 — 7.  In  Jioc  niagistratu  mor- 
tuus  ridetur,  cum  coUega  eius  diu  post  eum  solus  praefecturam  reti- 
nuerit  cf.  vitam  Pii  8,  6.  7.  Filius  M.  Petronii  Surae  (n.  228),  frater 
Antonini  (n.  199)  t.  3.  Pater  videtur  M.  Petronii  Surae  Mamertini 
(n.  229)  et  M.  Petronii  Surae  Septimiani  (n.  230)  cf.  vit.  Comm.  7,  5 
cf.  stemma  suhiectum.  Frontonis  amicus  Fronto  ad  am.  1,  10  p.  180 
Naher. 

228    M,  Petronius  Sura  proc.  Hadr., 

212    Sex.  Petronius  Mamertinus  praef.  praet.,     199    Petronius  Antoninus, 

Commodi  soror  -^  229  M.  Petronius  Sura  Mamertinus     230  M.  Petronius  Sura 

• V '  cos.  a.  182,  Septimianus  cos.  a,  190. 

200   Petronius  Antoninus, 

213  Q.  Petronius  Melior,  Q.  f.,  procurator  annonae,  adiutor  curatoris 
alvei  Tiberis  et  cloacarum,  tit.  Ostiensis  positus  a.  184,  3.  Fehr.,  XIV 
172  cf.  add.     Pater  aut  avus  viri  cognominis  n.  214. 

214  Q.  PETRONIVS  MELIOR.  Tittdi:  VI  1984 ,  48  fasti  sod.  Aug.  (1); 
XI 1595  Florentinus  (2);  XI 3367  (3);  3308  (4)  Tarquinienses.  Nomcn 
integrum  uhique.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  laticl(avius) 
leg(ionis)  pr(imae)  Min(erviae),  sexvir  turm(ae)  pr(imae),  sodalis 
Aug(ustalis)  Claudial(is)  t.  3  cooptatus  a.  230  t.  1  cf.  Dessau  eplt.  ejiigr. 
3  p.  75.  Quaestor,  quaestor  provinciae  Narbonensis,  tribunus  plebis 
kandidatus,  praetor,  legatus  legionis  VIII  Aug(ustae),  curator  Pyr- 
gens^ium)  et  Ceretanor(um),  legatus  legionis  XXX  Ulpiae,  praefectus 
frum(enti)  dandi,  cur(ator)  r(ei)  p(ublicae)  Tarquiniens(ium)  et  Gra- 
viscanor(um)  t.  3  inverso  ordinc.  Vir  co(n)s(ularis)  t.  2.  3.  4.  Maritus 
Domitiae  Melpidis  clarissimae  feminae  t.  4.  Filius  attt  ncpos  viri  cog- 
nominis  n.  213. 

215  Q.  Petronius  Modestus,  C.  f . ,  tribu  Pup(inia),  pr[oc(urator)]  divi 
Nervae  et  imp.  Caes.  Nervae  Traiani  Aug.  Germ.  (a.  98—102)  pro- 
vinciae  Hispaniae  citer(ioris),  Asturiae  et  Callaeciarum ,  flameu  divi 
Claudi  tituU  Tergestini  V  534.  535. 

216  Petronius  Musa  (sic  Galen.  13,  502  Kiihn;  Petronius  ih.  13,  831; 
Musa  ih.  10,  356  seq.;  11,  87.  137;  12,  609.  955  seq.  989.  992;  13,  14. 
263.  463,  distinctus  ah  Antonio  Musa  12,  989)  medicus,  de  medica- 
mentis  scripsit  ih.  13,  502  cf.  II.  cc. 


PETRONIVS  29  PETRONIVS 

217  PETRONIVS  POLIANVS  vir  clarissimus ,  legatus  legionis  XIII  [g(e- 
minae)]  Gord(ianae)  (a.  238  —  244) ,  leg(atus)  Aug(usti)  [pr.  p]r. 
Raet(iae),  i[te]m  Belgicae  tit.  Apulcnsis  III  1017. 

218  C.  PETRONIVS  PONTIVS  NIGRINVS  (sic  II  172,  C.  Pontius  Petro- 
nius  Nigrinus  papers  of  the  american  scJiool  I  p.  50  n.  26,  C.  Pontius 
Nigrinus  Suet.  Tih.  78,  Pontius  Nigrinus  X  6774.  Dio  58,  27,  1  et 
ind.  lib.  59,  ...  ntius  Ni  .  .  .  fasti  Arv.,  praeterea  modo  C.  Pontius 
modo  Nigrinus),  consul  ordinarius  a.  37  cum  Cn.  Acerronio  Proculo. 
Idem  iudice  Borghesio  3  p.  365  P.  Petronius  pater  Pontiae  a  Nerone 
necatus  schol.  luv.  6,  638,  adoptatus  scilicet  a  C.  Petrouio  Umhrino 
(cos.  suff.  a.  25  ?),  at  cf.  Mommsen  Hermes  13  p.  106  n.  2.  Pontiorum 
Nigrini  et  Labionis  dispensator  VI  9338  fortasse  huius  et  fratris. 
Cf  n.  197  ct  236. 

219  Petronius  Priscus,  exsilio  multatus  a.  65  Tac.  a.  15,  71. 

220  Petronius  Priscus,  tribunus  laticlavius  tit.  Noricus  III  5657. 

221  P.  PETRONIVS  PRISCVS  frater  Arvalis  a.  183.  184.  193  acta  Arval. 
VI  2099  II  28;  2115,  1;  2102,  7.  12. 

222  T.  Petronius  Priscus,  T.  f. ,  tribu  Aniensi,  procurator  Augusti  fer- 
rariarum  et  annonae  Ostis  tit.  Ostiensis  eph.  epigr.  7  n.  1212.  Fatcr 
fortasse  Petronii  Prisci  n.  219. 

223  CN.  PETRONIVS  PROBATVS  IVNIOR  IVSTVS  vir  clarissimus  t.  No- 
lanus  X  1254  (1)  et  Numidicus  VIII  8327  (2).  Quattuorvir  viarum 
curandarum,  [cura]tor  reipublicae  Ardcatinorum ,  [quae]stor  [pro- 
vi]nciae  [A]fric[ae],  tribunus  plebis,  praetor  fideic[om]missar(ius), 
legatus  provinciae  Achaiae,  proconsul  provinciae  Cretae,  iegatus 
legionum  duarum  XII[II]  Gemin(ae)  et  VIII  Aug(ustae)  Se[veriana- 
(rum)  Alexandrian(arum)]  (a.  222—235),  t.  1  inverso  ordine.  Legatus 
Aug.  pr.  pr.  praeses  Numidiae  t.  2,  suh  Alexandro  vel  Maximino. 
Filius  fortasse  Petronii  lunioris  n.  208. 

224  L.  PETRONIVS  RVFVS  senator  a.  737/17  mense  Maio,  acta  ludorum 
saecularium  quintorum  v.  51,  cph.  8  p.  229  (==  YI  877  h). 

225  L.  Petronius  Sabinus,  procurator  Augg.  stationis  hereditatium,  item 
provinciae  Narbonensis,  patronus  coloniae  Anconae  IX  5898. 

226  T.  Petronius  Secundus.  Praenomen  in  titulo  Thehano  Aegtjpti  III 37 
=  CIG  4720.  Praefectus  Aegypti  a.  95  mense  Martio  tit.  Prae- 
fectus  praetorio  a.  96  cum  Norbano  Dio  67,  15,  2;  Eutrop.  8,  1;  Oros. 
7,  11.  Domitiani  interfector  Vict.  epit.  12,  8;  eius  opera  Ncrva  im- 
perator  factus  Eutrop.  8,  1;  Oros.  7,  11.  A  militibus  Nerva  invito 
necatus  a.  97  Vict.  epit.  12,  8. 

—    PETRONIVS   SEVERVS  v.  PETRONIVS  DIDIVS  SEVERVS. 

227  L.  PETRONIVS  SEVERVS  NO[VINl]ANVS  sodalis  Augustalis  cooptatus 
a.  161  VI 1984,  25. 

228  M.  Petronius  Sura,  procurator  Hadriani  sciJ.  aquarum  VI  977  (uhi 
est  praenomen),  ftstulae  plumheae  Bomanae  ap.  Lanciani  silloye  aquaria 


PETRONIVS  30  PETRONIVS 


n.  59.  60  =  Bull.  comun.  8,  1880  p.  19  n.  174.  Pater  Mamcrtini  (n.  212) 
ct  Antonini  (n.  199)  VI  977  cf.  stemma  suh  n.  212. 

229  M.  PETRONIVS  SVRA  MAMERTINVS.  TiMus  VI  1488  mutilus  (1). 
Memoratur  VI  21756  (2)  et  una  cum  fratre  M.  Petronio  Sura  Septi- 
miano  VI  23991  (3),  item  in  fstula  aquaria  huU.  comun.  1884  p.  51 
n.  786  (4),  item  in  tegula  XIV  4089,  20  =  XV  2159  (5);  fortasse 
huius  est  tegula  XV  523  (6).  Petronius  Mamertinus  t.  1.  3.  5;  vit. 
Comm.  7,  5,  Sura  Mamcrtinus  t.  2,  Sura  Mamer.  t.  4;  M.  Petronius 
dictus  lihertus  eius  t.  2;  M.  Pet.  Mam.  t.  6;  in  consuJatu  Mamertinus. 
AUectus  inter  quaestorios,  praefectus  aerarii  Saturni,  quindecimvir 
sacris  faciundis  t.  1.  Consul  ordinarius  a.  182  cum  Q.  Tineio  Rufo. 
A  Commodo  occisus  una  cum  filio  Antonino  ex  sorore  Coramodi 
(Cornificia?  cf.  Borgliesi  5  p.  433)  genito  vit.  Comm.  7,  5  cf.  stemma 
suh  n.  212. 

230  M.  PETRONIVS  SVRA  SEPTIMIANVS.  TituJi  VI  1979  (1) ;  1980  (2). 
Memoratur  una  cum  fratre  M.  Petronio  Sura  Mamertino  VI 23991  (3), 
item  in  fistula  aquaria  huJl.  comun.  1884  p.  51  n.  786  (4),  item  in 
tegiiJa  XIV  4089 ,  20  =  XV  2159  (5).  M.  Petronius  Sura  Septi- 
mianus  t.  1,  Petronius  Septimianus  t.  2.  3.  5;  Petronius  Sura  vit. 
Comm.  7,  5;  Sura  Septim.  t.  4;  in  consuJatu  M.  Petronius  Septimianus 
XI  970,  Marcus  Sura  Septimianus  Boissieu  inscr.  dc  Lyon  p.  31, 
Petronius  Septimianus  VI  2004,  praeterea  Septimianus.  Salius  Pala- 
tinus  factus  a.  179  t.  1,  exit  a.  189  consul  factus  t.  2.  Consul  ordi- 
narius  a.  190  cum  Commodo  VI.  Occisus  a  Commodo  una  cum 
fratre  Mamertino  (n.  229)  vit.  Comm.  7,  5  cf.  t.  3.  4.  5  et  stemma  suh 
n.  212. 

231  T.  PETRONIVS  TAVRVS  VOLVSIANVS ,  T.  f.,  tribu  Sabatina,  equo 
publico,  tribunus  cohortis  primae  practoriae  protect.  Augg.  nn.  (cf. 
Mommsen  eph.  epigr.  5  p.  121  sqg.),  praefectus  vigilum  p(erfectissi- 
mus)  v(ir),  praefectus  praetorio  em(inentissimus)  v(ir),  (consul)  ordi- 
narius  (a.  261  cum  Gallieno  IIII  fasti),  v(ir)  co(n)s(ularis),  patronus 
Arretinorum  tit.  Arretinus  XI  1836.  Petronius  Volusianus  praefectus 
urbi  a.  267 — 268  chronographus.  Pater  fortasse  L.  PuhJii  Petronii  Vo- 
lusiani  n.  239. 

232  P.  PETRONIVS  TVRPILIANVS,  triumvir  monctalis  subAugusto  CohenP 
Augustus  476 — 496.  Pater  fortasse  P.  Petronii  P.  f.  (n.  198),  avus 
P.  Petronii  TurpiJiani  (n.  233)  cf.  stemma  suh  n.  198. 

233  P.  PETRONIVS  TVRPILIANVS  (praenomen  ap.  PhJegon.  mir.  20),  consul 
ordinarius  a.  61  cum  L.  Caesennio  Paeto,  eodem  anno  legatus  Britan- 
niae  Tac.  a.  14,  39  cf.  29;  Agr.  16.  Curator  aquarum  a.  63—64 
Frontin.  aq.  102.  Insignia  triumphalia  accepit  a.  65  Tac.  a.  15,  72. 
A  Nerone  cum  exercitu  contra  rebellantes  praemissus  cum  Galba 
consensisse  dicitur  Zon.  11,  13  p.  570  D  ('Petronius').  Ut  dux  Neronis 
inauditus  atque  indefensus  a  Galba  interfectus  a.  68  Tac.  h.  1,  6  cf.  37; 


PETRONIVS  31  PETRVCIDIVS 

Plut.  Galh.  15,  17,  scncx  inermis  Flut.  GaJh.  15.  Filius  fortasse 
P.  Pctronii  P.  f.  (n.  108),  nepos  P.  Petronii  Turpilianl  (n.  2S2)  cf. 
stemma  suh  n.  198. 

234  L.  PETRONIVS  VERVS,  lcgatus  Aug.  pr.  pr.  xcil.  Galatiac,  e(larissi- 
mac)  in(emoriae)  v(ir),  co(n)s(ul)  dcsig(natus).  praescs  t.  Ancijranus 
III  S.  6754  =  252  =  Wadd.  1790.  Bcfunctus  i(/itur,  antequam  con- 
sulatum  iniret  (Mommsen  ad  l.  c). 

235  PETRONIVS  VICTORINVSj  c(larissimus)  i(uvenis),  maritus  Setinac 
lustae,  pater  Petronii  Aufidii  Victorini  iun(ioris)  (n.  203)  Jwnoratus 
a.  256  tahula  aenea  Pisaurcnsi  notizie  degli  scavi  1880  p.  261  (con- 
tulit  Bormann). 

236  C.  PETRONIVS  VMBRINVS  curator  locorum  publicorum  iudicandorum 
ex  s(enatus)  c(onsulto)  VI  1266.  Fortasse  idem  ac  C.  Pct(ronius) 
conml  a.  25  (?)  (n.  197)  et  pater  adoptivus  C.  Petronii  Ponti  Nigrini 
consulis  a.  37  (n.  218)  cf.  Borghesi  3,  364.  Nipperdey  ad  Tac.  a.  6,  45. 
Mommsen  Hermes  13  p.  106,  2.     Stcmma  fortasse  tale  est: 

196    C.  Petronius  praef.  Aeg.  a.  730/24-732/22, 

I 
(Petronius  incertus), 

236   C.  Petronius  Umbrinus  (cos.  a.  25  ?), 
adopt. :  I  

218   C.  Petronius  Pontius  Nigrinus    238   Q.  Petronius  Umb[rinus]  leg.  Galatiae 
cos.  a.  37,  c.  a.  54/55, 

Pontia.  237   M,  Petronius  Umbrinus  cos.  a.  81, 

205  M.  Petronius  Cremutius  puer. 

237  M.  PETRONIVS  VMBRINVS  consul  suffectus  a.  81  mense  Septembri 
et  Octobri  cum  L.  Carminio  Lusitanico  acta  Arv.  VI  2060;  .  .  .  Um- 
brinus  pater  M.  Petronii  Cremutii  (n.  205)  acta  Arv.  VI  2065  II  52. 
Cf.  stemma  suh  n.  236. 

238  Q.  PETRONIVS  VMB[RINVS]  legatus  pr.  pr.  Neronis  scil.  Galatiac  c. 
a.  54155,  tit.  ad  Sagalassum  rep.,  American  journal  of  archacohgg 
1886  p.  129.    Cf  stemma  suh  n.  236. 

239  L.  PVBLIVS  PETRONIVS  VOLVSIANVS,  c(larissimus)  v(ir),  quaest(or), 
sevir,  praet(or),  cons(ul),  patronus  col(oniae)  t.  Puteolanus  X  1706. 
Filius  fortasse  T.  Petronii  Tauri  Volusiani  n.  231. 

240  Petronius  Urbicus  (Pctronius  Urbi  .  .  .  Tac. ,  .  .  .  us  Urbicus  t.), 
procurator  Norici   a.  69  Tac.  h.  1,  70;   t.  Noricus  III  S.  11551. 

241  PETRONIA,  filia  P.  Petronii  P.  f.  (n.  198),  uxor  A.  Vitcllii  impera- 
toris,  mater  (Vitellii?)  Petroniani  (n.  195)  Suct.  Vit.  6.  Uxor  Vitellii, 
dein  (Cn.  Cornelii)  Dolabellae  Tac.  h.  2,  64.    Cf.  stemma  suh  n.  198. 

242  Petronia,  Tettii  uxor  Val.  Max.  7,  7,  3  {v.  l.  caetronia). 
—    PASSENIA  PETRONIA. 

243  M.  PETRVCIDIVS  M.  f.,  legatus  propr.  M.  Lici(nii)  suh  Augusto  fcre, 
tegula  Baetica  II  4967,  1. 


PETRVS  32  PHARASMANES 

244  M,  PETRVS  (Mp.  PsTp-  Wadd.,  A6p.  ITeTp-  Bichter),  legatus  (yjYejjKov) 
Arahiae  a.  278/279  t.  Bostrae  rep.  CIGr.  4649  =  Waddington  1909. 

245  Phaedra,  concubina  Herodis  Magni,  mater  Roxanes  los.  ant.  17,  1,  3; 
hell  1,  28,  4. 

246  Phaedrus,  Augusti  libertus,  fabularum  aesopiarum  libros  quinque 
scripsit,  (jui  exstant,  cf.  titulmn.  Pierio  iugo  natus  3  ^ol.  17 — 23, 
Thrax  ih.  54 — 56.  Scripsit  post  mortem  Augusti  3,  10,  39  Seiano 
ilorente  3  prol.  41.  Nominatur  3  prol.  1.  Martial.  3,  20,  5.  Avianus 
epistul.  ad  Theodos.    Cf.  Teuffel  LG.^  §  284. 

247  MARCVS  PHAEDRVS,  c(larissimus)  v(ir),  consul,  patricius,  allectus 
inter  praetorios,  legatus  VI  1547  tit.  corruptus. 

—   Phago  V.  Fago. 

248  Phaon,  (Augusti)  libertus,  Neronem  Roma  fugientem  ad  suburbanum 
suum  prosequitur  a.  68  Sueton.  Nero  48.  49.  Bio  63,  27,  3.  Vict. 
epit.  5,  7. 

249  Pharasmanes,  Mithridatis  regis  Hiberorum  filius,  patri  in  regno  suc- 

cedit  ante  a.  35  Dio  58,  26,  4  cf.  Tac.  a.  6,  32  Mithridatem  fratrem 

(cf.  Tac.  a.  11,  8;  12,  44;  Dio  58,  26,  4)  natu  minorem  (cf.  Tac.  a. 

12,  46)   bello    contra  Parthos   suscepto   adiuvat   in   occupando  regno 

Armeniae  Tac.  a.  6,  33-35  cf.  losephus  ant.  18,  4,  4,  item  a.  47  in 

eodem   regno   recuperando  Tac.  a.  11,  8.    Filiam  collocat  Mithridati 

Tac.  a.  12,  46.    A.  51  Radamistum  filium  incitat  ad  pellendum  regno 

Armeniae  Mithridatem  Tac.  a.  12.,  44-47;   captum  Mithridatem  cum 

uxore   et   filiis    interfici   iubet   ih.  47.     Radamistum   interficit  'quasi 

proditorem^,  quo  fidem  in  Romanos  testaretur  Tac.  a.  13,  37.    Partem 

aliquam  Armeniae   accipit   a   Nerone  a.  60  Tac.  a.  14,  26.     Decedit 

ante  a.  75,  quo  anno  rex  Hiberiae  fuit  Mithridates  filius  eius  tit.  rei). 

in  Hiheria  ad  flumen  Cyrum,  editus  ad  C.  III  6052.- 

Mithridates 
Hiberorum  rex,  f  ante  a.  35, 


249    Pharasmanes 
Hiberorum  rex,  f  ante  75, 

Zenobia  -^  Radamistus  Mithridates  (filia)    ^     Mithridates 

Armeniorum  rex,    Hiberorum  rex      f  a.  51,     Armeniorum  rex, 
t  ante  a.  68.  c.  a.  75  I  t  a.  51. 

Zenobia  (filii  parvi) 

uxor  Radamisti,  f  ^-  ^1> 

250    Pharasmanes 
Hiberorum  rex  c.  a.  139—140. 

250  Pharasmanes  (Farasmanes  et  Frasmanes  vit.  Hadr.),  Hiberorum  rex, 
Hadriani  invitationem  superbe  neglegit  c.  a.  130  vit.  Hadr.  13,  9, 
cf.  21,  13.  Bellum  Albanorum  movet  c.  a.  135,  a  Vologaeso  apud 
Hadrianum  accusatur  Bio  69,  15,  1-2  (=  Zonar.  11,  24).  Ingentia 
munera  Hadriano  donat  ab  eoque  accipit  vit.  Hadr.  17,  11-12  cf. 
21,  13.    Cum  uxore  et  filio  Romam  profectus  regnum  auctum  recipit 


PHARNATASPATES  33  PIIILIPPVS 

Bio  69,  15,  3  (quod  fragmentum  non  ad  Hadrianum,  sed  ad  Pium  per- 
tinet).  Ad  Pium  Romam  venit  plusque  illi  quam  Hadriano  defert 
vit.  Pii  9,  6. 

—  Pharnataspates  v.  Parthamaspates  (n.  98). 

251  Pharsanzes  rex  Bosporanorum  a.  253/4  —  254/5  nummi,  v.  Sallet 
Ztschr.  f.  Numismatik  9,  1882  p.  154  (antea  legehatur  Phareanses). 

252  Phasaelus,  Herodis  Magni  ex  Pallade  filius  los.  hell.  1,  28,  14;  ant. 

17,  1,  3. 

253  Phasaelus,  filius  Phasaeli,  fratris  Herodis  Magni  (mortui  a.  714/40 
los.  hell.  1, 13 ;  ant.  14, 13),  maritus  Salampsionis,  filiae  Herodis  Magni, 
pater  quinque  liberorum  los.  ant.  18,  5,  4  cf.  hell.  1,  28,  6. 

254  Phecianus   (<I)yjxiavo?  Galen.  16,  484;   Otxiavo?  17,  1,  575;    'Icpixiavos 

18,  2,  654;  'Ecptxiavo?  19,  58),  Claudii  Galeni  praeceptor  Galen.  16,  484, 
Stoicus  Galen.  18,  2,  654  Kuhn,  cf.  J.  MiXller  progr.  acad.  Erlangen 
1874  p.  25. 

255  Pheronactus,  Claudii  libertus,  ab  eo  occisus  Senec.  lud.  13  (codd. 
pheronaotus,  pheronatlus,  pheronatius,  correxit  Bilcheler). 

256  Pheroras,  Herodis  Magni  frater,  ab  eo  tetrarches  Peraeae  constitutus 
a.  734/20  los.  hell.  1,  24,  5;  ant.  15,  10,  3.  Mortuus  a.  749/5  los.  hell. 
1,  29,  4;  ant.  17,  3,  3.     Nominatur  passim  apud  losephum. 

257  Philadelphus,  rex  Paphlagoniae  a.  723/31  Dio  50,  13,  5  (=  Zonar. 
10,  29). 

—  Ptolemaeus  Philadelphus. 

258  Philagrus  Cilix,  sophistes,  inimicus  Herodis  Attici,  Romae  docebat 
Philostrati  vit.  sophist.  2,  8,  cf.  2,  22. 

—  Alexander  Philalethes. 

—  Ulpia  Phile. 

259  Philemon,  grammaticus  Latinus,  magister  Maximi  vit.  Max.  27,  5. 

—  Philenides  v.  Philonides. 

260  Philefus,  puer  delicatus  Flavii  Ursi,  cuius  mortem  carmine  celebrat 
Statius  Silv.  2,  6  (nomen  v.  81.  103). 

261  Philetus  Phaedrus  5,  10,  10. 

262  Philinus,  Plutarchi  amicus  quaest.  conviv.  1,  6;  2,  4;  4,  1;  5,  10;  8,  7; 
de  Pythiae  oraculis  (p.  394  C);  de  sollertia  animal.  23  (p.  976  B). 

—  T.  FL(AVIVS)  PHILINVS. 

—  Aelia  Caecilia  Philippa. 

—  T.  FLAVIVS  SECVNDVS  PHILIPPIANVS. 

—  T.  FL(AVIVS)  VICTORINVS  PHILIPPIANVS. 

263  Philippus  tetrarches  Gaulanitidis,  Trachonitidis,  Batanaeae  a.  750/4 — 
33/34  p.  Chr.  nummi  ap.  Eclihel  III  490  seq.  Mionnet  V  566  seq. 
n.  77—81.  Madden  coins  of  the  Jews  1881  p.  123—127  cf.  Schiirer 
Gesch.  d.  jild.  VolJies^  p.  357  n.  10.  —  Nicol.  Damasc.  frg.  5.   Straho 

16,  2,  46  p.  765.    Philo  in  Flaccum  p.  521.    loseph.  hell.  2,  6,  3;  ant. 

17,  8,  1;  18,  4,  6  alihi.     Herodis  Magni  ex  Cleopatra  filius  loseph. 

Prosopographia  Imp.  £om.    lU.  o 


PHILIPPVS  34  PIIILO 


bell.  1,  28,  4;  ant.  17,  1,  3  alihi;  maritus  Salomes  Herodiadis  filiae 
loseph.  ant  18,  5,  4.  Caesaream  (Pliili])pl)  et  luliadem  condit  loseph. 
hell.  2,  9,  1;  ant.  18,  2,  1.  Mortuus  vicesirao  Tiberii  anno  loseph. 
ant.  18,  4,  6  i.  e.  33/34  p.  Chr.  cf.  Schiirer  l  c.  p.  357  n.  11. 

264  Philippus,  lacimi  filius,  dux  Agrippae  II  loseph.  vita  11;  35  seq.;  74; 
hell.  2,  20,  1;  2,  17,  5;  3,  7,  21;  4,  1,  10;  ant.  17,  2,  3. 

265  Philippus,  medicus,  haud  ita  multo  ante  Galenum  GaJen.  7,  347;  530; 
315;  685-694;  701;  9,  176;  247;  10,  495;  706;  722;  13, 14;  88;  105; 
304;  502;  642;  16,  684;  17,  1,  640;  12,  735;  19,  16.  Fortassc  idem 
est  Philippus  Macedo  Galen.  14,  149  Kilhn,  et  is ,  qui  nominatur  a 
luvenale  13,  125. 

266  Philippus  Prusensis,  philosophus  Stoicus,  aequalis  Plutarchi  quaest. 
conviv.  7,  7. 

267  Philippus  6  aoYYpa^peu? ,  aequalis  Plutarchi  de  oraculorum  defectu 
(p.  418  A). 

268  Philippus,  Macedo,  pater  Antigoni  Kaihel  inscr.  Gr.  Sicil.  Ital.  888 
=  CIGr.  5822  (Suessae) ;  Dio  77,  8,  2.  Eosdem  viros  his  locis  nomi- 
nari  vidit  H.  Dessau. 

269  Philippus,  nutritor  Severi  Alexandri  vit.  Alex.  13,  4. 

270  .  .  .  Itius  Philippus,  praefectus  vigilum  a.  241   VI  1092. 

—  Aurelius  Philippus. 

—  C.  IVLIVS  PHILIPPVS. 

—  C.  lulius  Philippus. 

—  IMP.  CAES.  M.  IVLIVS  PHILIPPVS  AVGVSTVS. 

—  IMP.  CAES.  M.  IVLIVS  SEVERVS  PHILIPPVS  AVGVSTVS. 

—  L.  MARCIVS  PHILIPPVS. 

—  NONIVS  PHILIPPVS. 

271  Philiscus  Thessalus,  sophistes,  Athenis  per  septem  annos  cathedram 
obtinuit  Antonini  (Caracallae)  temporibus,  mortuus  est  sex  et  septua- 
ginta  annos  natus  Philostrati  vit.  sophist.  2,  30  cf.  2,  11,  1. 

272  Philistio  mimographus  Hieronymus  chron.  a.  Ahr.  2023;  Ammianus 
30,  4,  21;  Hesychius  frg.  7,  70;  Suidas  s.  v. 

273  Philo  ludaeus  Alexandrinus  philosophus  leg.  ad  Gai.  p.  574  M. 
loseph.  ant.  18,  8,  1.  Euseh.  chron.  a.  35;  hist.  eccl.  2,  4,  2.  Hieron. 
vir.  ill.  11.  Photius  cod.  105.  Suid.  s.  v.  OiXwv;  de  genere  sacer- 
dotum  Hieron.  l.  c,  Photius  l.  c.  Alexandri  alabarchae  frater  los. 
ant.  18,  8,  1  vel  potius  patruus  cf.  Zeller  Philosophie  der  Griechen 
3,  2^  p.  339,  3.  Uxor  eius  Philo  frgm.  p.  673  n.  123  duhiae  fidei 
cf.  Zeller  l.  c.  Hierosolyma  profectus,  ut  ibi  sacrificaret  de  prov.  2 
§  107.  Legationem  ad  Gaium  Augustum  suscepit  a.  39/40  leg.  ad 
Gai.  p.  572  sqq.  los.  ant.  18,  8,  1.  Euseh.  chron.  a.  40;  hist.  eccl. 
2,  5,  1.  Oros.  7,  5,  quo  tempore  8i'  fiXixtav  ceteris  legatis  praestabat 
leg.  ad  Gai.  p.  572,  itaque  natus  fuerit  c.  a.  20 — 10  a.  Chr.  Iterum 
sub  Claudio  Romam  venisse  ibique  cum  Petro   coUocutus  esse   male 


PHILO  35  PHILOTIMVS 

perhihetur  Euseb.  h.  e.  2, 17,  1.  Hieron.  l.  c.  Phot.  l.  c.  Suid.  l.  c. 
Penrmlta  scripta  reliquit  theologica  et  philosophica  cf.  Zeller,  Philo- 
sophie  der  Griechen  3,  2^  p.  338 — il8.  Schurer,  Gesch.  d.  jiidischeti 
Volkes  im  ZeitaUer  Jesu  Christi  1886  p.831sqq.  Wendland,  neu  entdecMe 
Fragmente  Philos  1891. 

274  PHILO  proconsiil  Asiae  (?)  teste  nunimo  Smyrnaeo  Mionnet  S.  VI 
335,  1603  ex  Vaillanti  o^^ere  sumpto  (eiTt  OtXtovo?  2[i.up.). 

275  Philo  Hyampolitanus,  medicus  Plut.  quaest.  conviv.  4,  1;  6,  2;  8,  9; 
idemque  ut  videtur  ih.  2,  7. 

276  Philo  Tarsensis,  medicus  Galen.  11,  114;  13,  267;  8,  84;  10,  53.818; 
13,  202.  269;  cf.  18,  1,  257  Kiihn;  Aristides  25,  495. 

277  Philo,  cui  Lucianus  librum  'quomodo  historia  conscribenda  sit'  dedi- 
cavit  c.  1  saepius ;  cf.  etiam  sympos.  1  sqq.  48. 

—  Herennius  Philo. 

278  Philocomraodus,  puer  delicatus  Commodi  Herodian.  1,  17,  3. 

279  Philomelus,  homo  dives  et  senex  Martial.  3,  31,  6;  3,  93,  22;  4,  5,  10. 

280  Philonides,  Catinensis,  queni  audivit  Paccius  Antiochus  Tiberio 
regnante  mortuus  Scrih.  Larg.  97  (v.  l.  Philenides).  Siculus,  cuius 
Hber  duodevicesimus  itepl  xr^  taxpixY)?  laudatur  Galen.  8,  748  Kiihn. 
Commemoratur  Galen.  13,  978. 

—  FIR  .  .  .  PHILOPAPPVS. 

—  C.  IVLIVS  ANTIOCHVS  EPIPHANES  PHILOPAPPVS. 

281  Philopator  (I),  Cilicum  rex,  Tarcondimoti  (1)  filius,  regno  privatus 
a.  723/31  Dio  51,  2,  2.  Cf.  nummos  KcJchel  III  83.  Mimnet  III 
p.  661  n.  639  seq. 

282  Philopator  (II),  Cilicum  rex,  defunctus  a.  1 7  p.  Chr.  Tac.  a.  2,  42. 
Lihertus  quidam  paatXeto?  OtXoTraxopo?,  tit.  Anazarhis  Ciliciae,  Jounial 
of  heUcnic  studies  1890  p.  242  n.  11. 

283  Philopator  Pergamenus,  Stoicus,  magister  Claudii  Galeni  Galen.  5,  41 
Kilhn  =  1,  31  seq.  Marquardt. 

284  Philositus,  vilicus  quidam  Senecae  philosophi  Seneca  ep.  12,  3. 

285  Philostratus  Aegyptius,  philosophus  et  sophistes,  Cleopatrae  aetate 
Philostr.  vit.  sophist.  1,  5;  Plut.  Anton.  80;  Cato  57. 

286  Philostratus  Lemnius  sophistes,  amicus  Flavii  Philostrati  Philostr. 
vit.  soph.  2,  27, '3.  30.  31,  2.  33,  2-4.  Nerviani  filius,  nepos  ex  fratre 
itemque  gener  (Flavii)  Philostrati  Suidas,  qui  tamen  eum  cum  n.  287 
confundere  videtur. 

287  Philostratus  iunior,  nepos  ex  iilia  Flavii  Philostrati  Philostr.  iun. 
imag.  prooem. 

—  Flavius  Philostratus. 

—  L.  Fla(vius)  Philostratus. 

288  Philotas,  Galeni  amicus,  versibus  medicamenta  descripsit  GaJen. 
12,  838  cf.  12,  752;  13,  542.  745  KiXhn. 

289  Philotimus  Augusti  [libertus]  a  ration(ibus)  VI  8416. 


PHILVMENIANVS  3G  PHRAATES 


290  Philumenianus  (Filuminian-  codex) :  ei  rescripserunt  Severus  et  Cara- 
calla  fragm.  Vat.  234;  fortasse  pracfectus  annonac  (Hirschfeld  VG.  1 
2).  135  n.  2),  'ccd  ficri  potcst  ut  fucrit  pistor  Osticnsis  (Dcssau). 

291  (P.  Aelius)  Phlegon,  Trallianus  Suid.  s.  v.  <i>\i'(iiiv.  Phot.  hihl.  cod.  07 
p.  83^.  Hadriani  Caesaris  libertus  vit.  Sev.  20,  1 ;  vit.  Saturn.  7,  6. 
Phot.  l.  c;  Suid.  l.  c.  (qui  malc  etiam  dc  Augusto  cogitat).  Euseh. 
chron.  Ip.265  Schocne  (uhi  pcrperam :  libertini  Kaisaris),  unde  P.  Aelio 
nomen  ei  fuisse  nccesse  est,  sicut  ipsius  Phlcgontis  lihertus  Helius  (i.  e. 
Aelius)  Maurus  nominatur  vit.  Scv.  20,  1.  Phlegontis  libri  Hadriani 
esse  dicuntur  vit.  Hadr.  16,  1.  Epistula  Hadriani  ex  libris  eius  affcrtur 
vit.  Saturn.  7,  6  seq.  Exstant  eius  lihri  Trspl  &au[xaara>v  et  Trspl  {laxpo- 
Ptwv,  practerea  fragmcnta  ex  lihris  XVI  'OXu{jL7rta'owv  (Suid.;  Stcph. 
ByB. ;  Syncell.  p.  614,  12  —  Euseh.  chron.  a.  2048  =  Hieron.  a.  2047) 
vel  XpovtxSv  (Stcph.  Byz.  s.  v.  Kp£[x7]^  vel  'OXufATrtovtxuiv  xal  XpovixSv 
atjvaYojYrj?  (Phot.  cod.  97),  usque  ad  ol.  229  (qua  Hadrianus  mortuus 
est)  Suid.  et  Euseh.  l.  c.  Fragmenta  collegit  Midlcr  fr.  hist.  Gracc.  III 
p.  602—624. 

292  Phoebe,  liberta  luliae  Augusti  filiae,  suspendio  vitam  finivit  Stiet. 
Aug.  65.    Bio  55,  10,  16. 

—  T.  FLAVIVS  PHOEBIANVS. 

293  Phoebus  libertus,  Vespasianum  increpuit  a,  65  Tac.  a.  16,  5.  Postea 
veniam  Vespasiani  imperatoris  imploravit  a.  70  Bio  66,  11,  2.  Idcm 
videtur  Ti.  Claudius  Aug.  1.  Phoebus  VI  15207  cf  15204—15206. 
Alius  quidam  Phoebus  ap.  luv.  sat.  7,  233  schol. 

—  Agrius  Phoebus. 

294  Phoenix  Thessalus,  sophistes,  Philagri  discipulus  Philostrati  vit. 
sophist.  2,  22. 

—  P.  Caesius  Phosphorus. 

295  Phraataces  (sic  losephus;  ^paxaxirj?  Bio;  paatXsu?  paaiXewv  '\paa'xYj? 
euspYsxrj?  Stxaio?  iTrtcpavTj?  cptXsXXrjV,  omisso  ex  more  nomine  proprio, 
nummi  ap.  Gardner,  Parthian  coinage  p.  45  scq.),  filius  Phraatis  (IV) 
et  Thermusae  (Theae  Uraniae  Musae  nummi  l.  c),  patre  interempto 
regnum  Parthorum  capessivit  los.  ant.  18,  2,  4,  c  a.  75212  a.  Chr., 
cuius  anni  mcnse  Maio  primum  in  nummis  apparcnt.  Cum  Gaio  Cae- 
sare  pacem  iniit  a.  1  p.  Chr.  Bio  55,  10  a,  4  cf.  VcU.  2,  101.  Mater 
(Thea  Urania  Musa)  inde  ab  a.  2  p.  Chr.  cum  eo  in  nummis  (l.  c) 
nominatur,  ut  ci  nupsisse  vidcatur  cf.  v.  Gutschmid,  Gcschichte  Irans 
p.  118.  Seditione  facta  regnum  vitamque  amisit  los.  ant.  18,  2,  4 
cf.  Tac  a.  2,  2  c.  &.  4  p.  Chr.  cf.  nummos  l.  c  Eundcm  cssc  Phratem 
regis  Phratis  [filium],  qui  supplex  ad  Augustum  confugit  (mon.  Ancyr. 
5,  54)  ait  V.  Gutschmid  l.  c.  p.  117  seq.,  negat  Mommsen  r.  g.  d.  A:^ 
p.  137  eum  conferens  cum  Phraate  Phraatis  (IV)  fdio  n.  297. 

296  Phraates  (sic  scriptores;  Phrates  mon.  Anc;  [BaatXsb?  paatXswv  'Apaa'- 
X7JS  euepYsxr^s  Sixaio?  eTrtcpavTj?  cptXeXXyjv,  omisso  cx  more  nomine  proprio. 


PHRAATES  37  PHRAATES 

nummi  ap.  Gardner ,   Parthmn  coinage  p.  42  fiqq.)  (IV),  Orodis  filius 

secundus  monum.  Ancyr.  6,  4.     lustin.  42,  4,  16;  Vell.  2,  91,  1;  Plut. 

Crass.  33;  Anton.  37;  bio49,  23,  3.  Rex  Parthorum  a.  717/37,  fratrum, 

quorum  triginta  habuit,  plerosque  interfecit  Dio  49,  29,  3-4.    Regno 

pulsus  a  Tiridate  (II)  a.  722/32  (Gardner)  aut  727'27  (v.  Gutschmid), 

insequenti   anno   in  regnum  restitutus  nummi  l.  c.  et  ap.  Mionnet  V 

p.  656 — 663;  lustin.  42,  5,  4-5.    Signa  capta  Augusto  remisit  a.  734/20 

monum.  Ancyr.  5,  40  (cf.  Mommsen  r.  g.  d.  A.^  p.  124  sqq.,  uhi  omnes 

loci  collati  sunt).    Straho  16,  1,  28  p.  748;  Liv.  ep.  141;  Vell.  2,  91, 1; 

lustin.  42,  5,  9  seq. ;  Suet.  Aug.  21 ;  Bio  54,  8,  1  alihi  cf.  etiam  nmnmos 

(„signis  receptis"  similiter)  ap.  Eckhel  6,  100,  Cohen  Aug.  n.  298  alios 

multos.    Iterum  regno  jmvattis  c.  a.  742112 — 744/10  a  Mithridate  (IV) 

cf.  loseph.  ant.  16,  8,  4;  v.  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  116.     Quattuor 

fih*os,  Vononem  (vetustissimum  Tac.  a.  2,  1),  Seraspadanem  et  Rhoda- 

spem  (cf.  VI 1799),  Phraatem  (cf.  Tac.  a.  6,  31;  Bio  58,  26,  2;  Petr. 

Patr.  fr.  2)   totidemque   nepotes ,   in   his  Meherdatem  (Tac.  a.  11,  10) 

et  fortasse  Tiridatem   (Tac.  a.  6,  37)   ad  Augustum   obsides   Romam 

raisit  mon.  Ancyr.  6,  3;  Straho  16,  1,  28  p.  748  cf.  6,  4,  2  p.  288; 

lustin.  42,  5,  12;   Vell.  2,  94,  4;  Tac.  a.  2,  1;  los.  ant.  18,  2,  4;  Suet. 

Aug.  21,  43  c.  a.  745/9  cf.  Mommsen  r.  g.  d.  A.^  p.  124  not. ;  141  seq. ; 

V.  Gutschmid  l.  c.  p.  116.     Pater   ex  Thermusa   (Thea  Urania  Musa 

nummi)   Phraatacis,    a    quo    interfectus    est  losephus   ant.  18,  2,  4 

c.  a.  752/2  nummi.     Stemma  eius  tale  fuit: 

Phraates  (III)  f  c.  a.  57  a.  Chr. 

Orodes  f  a.  37  a.  Chr.  Mithridates  (III) 

Pacorus  f  a.  38  a.  Chr,         Phraates  (IV)  f  c.  a.  2  a.  Chr.  triginta  alii  filii 

Vonones  Seraspadanes         Rhodaspes         Phraates  Phraataces 

I  t  a.  35  p.  Chr.,       f  c,  a.  4  p.  Chr. 

Meherdates. 

297  Phraates,  Phraatis  (IV)  regis  Parthorum  filius,  a  patre  cum  tribus 
fratribus  obses  Romam  missus  c.  a.  745/9  Strabo  16,  1,  28  p.  748; 
Dio  58,  26,  2;  Petr.  Patr.  fr.  2  cf.  monum.  Ancyr.  6,  3;  Mommsen 
r.  g.  d.  A.^  p.  141  locosque  ibi  allatos.  A  Tiberio  rex  Parthis  datus 
in  itinere  apud  Syriam  morbo  absumptus  est  a.  35  Tac.  a.  6,  31  seq.; 
Bio  58,  26,  2.  Eundem  csse  Phratem  regis  Phratis  [filium],  qui  supplex 
ad  Augustum  confugit  (mon.  Ancyr.  5,  54)  ait  Mommsen  r.  g.  d.  A.^ 
p.  137  eum  conferens  cum  filio  Phraatis  (IV)  natu  minimo  eo,  qui  a 
Tiridate  c.  a.  724/30  raptus  et  Romam  ductus,  ab  Augusto  Phraati 
remissus  est  (lustin.  42,  5,  6-9;  Bio  51,  18,  3),  negat  v.  Gutschmid 
Gcsch.  Irans  p.  117  seq.  eum  conferens  cum  Phraatace  (n.  295). 

298  Phraates,  praefectus  Parthus  a.  36  Tac.  a.  6,  42  seq. 

299  Phraates  rex  Osrhoenorum  VI 1797  titulo  sic  concepto:  D(is)  m(anibus) 
Abgar  P(h)raate8  filius  rex  principis  Orrh(o)enoru(m)  Hodda  coniugi 
benemerenti  fec(it),    aut  ita  fere  intelligendo:  Abgari   Phraatis   filio 


PHRATAMASPATES 38 PIAYONIYS 

regi  (vel  principi)  Osrhoenorum  Hodda  uxor  fecit  (cf.  Mommseni  adn.) 
aut  ita  fere:  Abgar  (XI)  Phraates  rex  (a.  242-244),  lilius  (Ma'  nu  IX) 
principis  Osrhoenorum ,  Hoddae  uxori  fecit  (cf.  v.  Gutschmid  Gesch. 
d.  Konigreichs  Osrhoene  p.  45  seq.). 

—  Phratamaspates  v.  Parthamaspates  (n.  98). 

300  Phyllis  nutrix  Domitiani  Suet.  JDom.  17;  Dio  67,  18,  2. 

—  LATIN(IVS)  PI . . .  vel  PL  . . . 

301  M.  Pi . . .  us ,  procurator  Sardiniae  sub  ....  mio  Aug.  eph.  8,  792. 

—  ATTIA  PIA. 

—  Betitia  Pia. 

—  Fulvia  Pia. 

—  ARRIA  PIARIA  {sic  Bormann  pro  PLARIA)  VERA  PRISCILLA. 

302  M.  PIAVONIVS  VICTORINVS.  Nmmni:  Eclihel  7  p.  450—453;  Cohen  6^ 
p.  68 — 84  n.  1 — 139.  Tituli:  Trevir  Bramhach  776  ante  imperium 
adeptum  positus  (1) ;  Gallici  collecti  apud  Decomhe,  Bezier  et  Esperan- 
dieu,  les  milliaires  de  Bennes:  p.  47  n.  7  (2);  p.  48  n.  8  (3);  n.  9  (4); 
n.  10  (5) ;  p.  49  n.  1  (6) ;  n.  2  (7) ;  p.  50  n.  3  (8) ;  n.  5  (9) ;  Britannici 
VII 1160  (10) ;  eph.  epigr.  7,  1097  (11).  M.  Piavonius  Victorinus 
nummi  et  tituli  (Piaon-  t.  1,  Piavvon-  t.  3  itemque  nummi  ap.  Cohen 
33 — 35,  Pi.  vel  Piav.  nummi  plerique ;  non  Piavonium,  sed  Pium  Avonium 
eum  appellatum  esse  non  recte  conicitur  revue  epigr.  du  midi  de  la 
France  1890  p.  28) ;  Victorinus  scriptores. 

Victoriae  (vel  Vitruviae  trig.  tyr.)  filius  Victor  Caes.  33, 14 ;  trig.  tyr. 
5, 3;  6,  3;  24, 1.  Tribunus  pret[orian]orum  1. 1  cf.  Mommsen  et  Huhner, 
Bonner  Jahrhucher  1866  p.  7.  A  (M.  Cassianio  Latinio)  Postumo  in 
participatum  imperii  vocatus  esse  dicitur  trig.  tyr.  6,  1,  vit.  Gall. 
7,  1,  cf.  Mommsen  BG.  5  p.  150  not.  Postumo,  (Corn.  Ulp.)  Lae- 
liano,  (M.  Aur.)  Mario  occisis  imperator  Galliarum  (c.  a.  266) 
Eutrop.  9,  9 ;  Victor  Caes.  33,  12,  cf.  nummos ;  epit.  34,  3  {perperam : 
Claudio  imperante);  trig.  tyr.  5,  3;  6,  3;  6,  6.  Plene  appellattir: 
imp(erator)  Caes(ar)  Mar[cus]  Piavonius  Victorinus  p(ius)  f(elix)  in- 
v(ictus)  Aug(ustus),  p(ontifex)  m(aximus),  trib(unicia)  p(otestate), 
co(n)s(ul),  p(ater)  p(atriae)  t.  9.  Imperavit  biennium  Vict.  Caes.33, 12; 
Eutrop.  9,  9 ;  tr.  pot.  II  nummus  ap.  Cohen  95,  tr.  pot.  III  ih.  96.  Oc- 
cisus  Coloniae  Agrippinae  dolo  actuarii  cuiusdam  c.  a.  268  Victor  l.  c. ; 
Eutrop.  l.  c;  trig.  tyr.  6,  3;  7,  1.  Belli  peritus,  libidinis  nimiae 
Eutrop.  l.  c;  Victor  l.  c;  trig.  tyr.  6,  4.  Pater  Victorini  iunioris 
(n.  303),  trig.  tyr.  6,  3;  7,  1.  Epitaphium  eius  et  filii  trig.  tyr.  7,  2, 
testimonium  de  eo  ex  lulio  Hateriano  ih.  6,  6,  utrumque  ficticium. 

303  (PIAVONIVS)  VICTORINVS,  filius  eius  qui  praecedit,  puerulus  patre 
interfecto  Caesar  appellatus  ac  statim  occisus  trig.  tyr.  6,  3.  7.  Num- 
mum  cum  inscriptione  .  .  .  ctorinus  A.  et  capite  iuveniU  ad  eum  refert 
Cohen  6^  p.  85,  in  alio  nummo  p.  84  caput  ems  una  cmn  capite 
patris  repraesentari  putat. 


PICA  39  PINARIVS 

304  PICA  CAERIANVS,  legatus  Aug.  pr.  pr.  Arabiae,  interfectus  ab  Ela- 
gabalo  a.  119  Bio  79,  3,  4:  nsixav  Katpiavov,  Hirschfeld  Veriv.  Gesch. 
p.  305:  neixav  Kai[xiX]tavov  ex  posteris  eum  esse  iudicans  Q.  Caicili 
Cisiaci  Septici  Picae  Caiciliani  V  3036.  Male  autem  I.  Klein  Rh.  Mus. 
33,  1878  p.  129  seq.  cum  confert  cum  P.  Numicio  PicaCaesiano  VI 3835. 

—  Q.  Caicilius  Cisiacus  Septicius  Pica  Caicilianus. 

—  P.  NVMICIVS  PICA  CAESIANVS. 

—  C.  MAESIVS  PICATIANVS. 

—  M.  HERENNIVS  PICENS. 

—  ANTONIA  PICENTINA. 

—  Plotius  Pidancus? 

305  Pieporus  rex  Costobocorum  (Coisst-  tit.)  VI  1801.  Uxor  Zia  Tiati 
filia,  Daca  ib. 

—  C.  Betitius  Pietas. 

—  Pontius  Pilatus. 

—  C.  SCOEDIVS  NATTA  PINARIANVS. 

306  CN.  PINARIVS  AEMILIVS  CICATRICVLA  POMPEIVS  LONGINVS  (sic 
dipl.l9;  Cn.  Pinarius  Aemilius  Cicatricula  dipl.  rep.  a.  1891)  consul 
suffectus  mense  Decembri  cum  Sex.  Marcio  Prisco  dipl.  mutilum  rep. 
Roniae  a.  1891  (monumenti  inediti  puhhlicati  pcr  cura  delV  Ac.  dei 
Lincei  I  p.  431),  fortasse  a.  79  (Mommscn).  Legatus  Aug.  propr. 
Pannoniae  a.  98  mense  Februario  III  p.  862  dipl.  19. 

307  Pinarius  Apollinaris  a  Tiberio  missus  ad  ordinandas  controversias 
inter  Comenses  et  Bergaleos  V  5050  (edictum  Claudii). 

308  CN.  PINARIVS  CORNELIVS  CLEMENS.  Titidus  Ilispellas  praecipuos 
honores  eius  cnumerans  XI  5271  (1);  praeterea  posuit  in  Alpihus 
Graiis  terminum  XII  113  (2);    memoratur   in   miliario    Germanico 

.  Bramhach  1955,  melius  ap.  Zangemeister ,  Westdeutsche  Zeitschr.  3 
p.  247  (3)  et  in  diplomate  militari  9,  III  p.  852  (4).  Nmnen  integrum, 
t.  2.  4;  Cn.  Pinarius  Cor  ...  t.  1;  Cn.  Cor[nelius  Clemen]s  t.  3. 
L.  f. ,  tribu  Papiria  t.  1.  Consul  suffectus  a.  inc.  Curator  aedium 
sacrarum  locorumque  publicorum  t.  1  (c.  a.  66 — 68  cf.  I  Klein  Rh. 
Mus.  36,  1881  p.  636).  Legatus  Aug.  propr.  exercitus  Germanici 
superioris  t.  1.  2.  3.  4,  a.  74  t.  2.  4  mense  Maio  t.  4.  Terminos  posuit 
inter  Viennenses  et  Ceutronas^.  2.  Triumphalibus  ornamentis  hono- 
ratus  ob  res  in  Grermania  prospere  gestas  t.  1. 

309  Pinarius  Natta,  Seiani  cliens  a.  25  Tac.a.  4,  34.  Dictum  eius 
quoddam  Senec.  cp.  122,  11.  Fortasse  pater  C.  Scoedii  Nattae  Pina- 
riani  consulis  a.  83  cf.  Borghesi  5,  311.  Natta  quidam  luvenal. 
8,  95  seq.  L.  Pinarius  L.  f.  Natta  pater  et  filius  in  tit.  Aquileiae 
rep.  Pais  suppl.  ad  CIL.  V  275  cf  X  1129. 

310  L.  PINARIVS  RVSCVS,  L.  f.,  tribu  Pupinia,  tribunus  militum,  quaestor 
VI 1489.  Ex  posteris  videtur  M.  Pinarii  Ruscae  Cicero  de  orat. 
2,  261;  Livius  40, 18,  2.    Cf.  infra  n.  314. 


PINARIYS 40 PISO 

311  PINARIVS  SCARPVS.  Praenomen  L.  non  est  nisi  in  nummo  suspecto 
Eckhel  5,  272,  neque  a  Bahelon  monnaies  de  la  rejpublique  Romaine 
2  p.  306  seq.  neque  a  Cohen  1  ^  Augustus  n.  497 —  500  allato.  In 
omnibus  dliis  cognomen  solum  est  Scarpus  addito  imp(erator).  Pinarius 
Scarpus  Dio  51,  5,  6.  Legatus  Antonii  Cyrenaicae  praefectus  post 
proelium  Actiacum  ad  Augustum  transiit  Dio  51,  5,  6;  9,  1  cf.  Plut. 
Anton.  69;  Oros.  6,  19,  15.  Nummorum  altera  pars  est  M.  Antonii 
a.  723/31,  altera  Caesaris  Augusti  a.  724130—727127.  Cum  iam  in 
iUis  imperator  dicatur,  non  meruit  hoc  nomen  sub  Augusto,  id  quod 
affirmare  videtur  Mommsen  r.  g.  d.  A.^  p.  171. 

312  CN.  PINARIVS  .  .  .  SEVERVS,  Cn.  f.,  salius  Col[linus,  quaestor  can- 
didatus]  imp.  Caesaris  Nervae  Traiani  Aug. ,  [praetor] ,  consul  (suf- 
fectus  a.  inc),  augur ,  rex  sa[crorum]  t.  Tiburtinus  XIV  3604.  Cf. 
fragmentum  acephalum  XIV  4246. 

313  Pinarius  Valens  praefectus  praetorio  a.  238  vita  Max.  et  Balh. 
4,4;  5,5. 

314  Pinaria  L.  f.  Metili  (uxor)  VI  1489.  Filia  vel  soror  L.  Pinarii 
L.  f.  Rusci  (n.  310)  ibidem  nominati. 

—  AVRELIVS  VICTOR  PINIVS  (?). 

315  Pinnes  (Bio)  vel  Pinnetes  (Velleius)  dux  Pannoniorum  rebellantium 
a.  6—8  p.  Chr.  Velleius  2,  110,  4;  114,  4;  Dio  55,  34,  4.  Cf  Ilivvav 
quendam  in  tit.  Thracico  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  p.  12  n.  15. 

316  C.  Pinnius  lustus  pouXeuxTj?  ^[xaatptavo?,  vofxtxbc  auYxa^aSpo?  M.  Ulpii 
Arabiani  proconsulis  Africae,  vixit  annos  XXXVII  t.  Siccensis  VIII 
8.  15876  =  1640. 

317  Pipa  (Victor)  vel  Pipara  (vita  Gallieni),  filia  Attali  Vict.  Caes.  33,  6, 
regis  Marcomanorum  epit.  33,  1  cf.  vit.  Gallieni  21,  3,  Gallieni  con- 
cubina  II.  cc. 

—  Caetronius  Pisanus. 

—  C.  CASSIVS  INTERAMNANVS  PISIBANVS  PRISCVS. 

—  C.  IVLIVS  PISIBANVS  MAXIMVS  AEMILIVS  PAPVS. 

—  C.  IVLIVS  PISIBANVS. 

—  C.  MATIVS  {vel  MATTIVS)  SABINIVS  cet.  MARTIALIS  PISIBANVS 
LEPIDVS. 

318  Pisitheus,  medicus  Faustinae  iunioris  vita  Avid.  Cass.  10,  8  in  epistula 
ficticia. 

319  Piso  ab  Augusto  laudatus  ob  domum  bene  aedificatam  Plutarch. 
regum  et  imp.  apophthegm.  extr.  p.  208  A. 

320  Piso,  cui  librum  de  fato  dedicat  Plutarchus  p.  568  C. 

321  Piso,  ad  quem  rescripserunt  Marcus  et  Commodus  Callistr.  Dig. 
29,  5,  2.  Cf.  etiam  senatus  consultum  Pisonianum  Paul.  Dig.  29,  5,  8. 

322  Piso  Galeni  amicus,  cuius  puerum  ille  curat  GaJen.  14,  210.  212  seq. 
294  Kuhn. 


PISO  41  PIVS 

323  (CALPVRNIVS  ?)  PISO ,  Frugi  dictus,  imperator  cognomento  Thes- 
salicus  vHa  trig.  tyr.  21,  1;  GaUien.  2,  3-4;  ex  illa  Pisonum  familia 
ducere  originem  dicebatur,  cui  Cicero  se  sociaverat  trig.  tyr.  21,  1; 
nobilissimae  tunc  et  consularis  familiae  vir  trig.  tyr.  19,  2.  A  (Fulvio) 
Macriano  missus  ad  Valentem  proconsulem  Achaiae  occidendum 
trig.  tyr.  19,  2;  Gallien.  2,  2.  In  Thessalia  interfectus  a.  2GI  vit. 
Gallien.  2,  3.  Honores  ei  decreti  a  senatu  trig.  tyr.  21,  3-7.  Vitam 
cum  imperii  usurpatione  posuit  vita  Pesc.  Nigri  9,  2  (((yrtasse  iclem). 
Omnino  fictus  esse  videtur. 

—  CALPVRNIVS  PISO. 

—  L.  CALPVRNIVS  PISO  AVGVR. 

—  C.  CALPVRNIVS  PISO  CRASSVS  FRVGI  LICINIANVS. 

—  CALPVRNIVS  PISO  FRVGI. 

—  L.  CALPVRNIVS  PISO  FRVGI  LICINIANVS. 

—  CL(AVDIVS)  PISO. 

—  Domitius  Piso. 

—  lulius  Piso. 

—  A.  IVLIVS  POMPILIVS  PISO  cet.  LAEVILLVS  BERENICIANVS. 

—  ROCIVS  PISO. 

324  Pisonianus  ex  Probi  disciplina  militari  vita  Prohi  22,  3. 

—  Q.  E.  G.  L.  L.  TARRONIVS  PISONINVS. 

325  PISTORIVS  RVGIANVS,  vir  clarissimus,  legatus  legionis  XIII  G(e- 
minae)  Gord(ianae)  a.  238 — 244,  tit.  Bacicus  III  1125. 

326  Pistus,  Augusti  libertus,  ab  epistulis  VI  8605. 

327  Pitholaus  (IlEidoXao?),  Commodi  praeceptor  et  cubicularius  (xoixtovtxr^?), 
Galeni  amicus  Galen.  14,  650 — 664  Kuhn. 

328  L.  Pituanius,  mathematicus  quidam  sive  magus,  saxo  deiectus  a.  16 
Tac.  a.  2,  32. 

329  D.  PIVS  (?  fortasse  VLPIVS?)  CASSIVS  legatus  Aug.  pr.  pr.  praeses 
provinciae  Syriae  Phoenices  a.  213  tit.  apud  HeliopoUm  rep.  III 202. 

—  IMP.  CAES.  T.  AELIVS  HADRIANVS  ANTONINVS  AVGVSTVS  PIVS. 

—  Aemilius  Pius. 

—  L.  APRONVIS  PIVS. 

—  AVRELIVS  PIVS. 

—  C.  BETITIVS  PIVS. 

—  C.  Betitius  Pius. 

—  L.  Cestius  Pius. 

—  P.  COELIVS  BALBINVS  VIBVLLIVS  PIVS. 

—  FLAVIVS  PIVS. 

—  FVLVIVS  PIVS. 

—  Fulvius  Pius. 

—  L.  IVLIVS  APRONIVS  MAENIVS  PIVS. 

—  L.  IVLIVS  APRONIVS  MAENIVS  PIVS  SALAMALLIANVS. 


PIVS  42  PLANCIVS 

—  NOVIVS(?)  SEVERVS  PIVS. 

—  C.  Valerius  Pius  Vegetus. 

—  Vibius  Coniinianus  Valerius  Pius. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  cd.  L.  VIBVLLIVS  PIVS  AVGVSTANVS  cet. 
SOSIVS  PRISCVS. 

—  Q.  ROSCIVS  COELIVS  cet.  VIBVLLVS  (sic)  PIVS  IVLIVS  cet.  POM- 
PEIVS  FALCO. 

—  M.  Ulpius  Pius. 

—  C.  PIVS  ESVVIVS  TETRICVS  V.  ESVVIVS. 

—  LATIN(IVS)  VI  .  .  .  vel  Vh.  .  . 

330  . .  PLA . .  ?  ....  sub  Nerone  proconsul  ut  videtur  Asiae ,  tit.  inter 
Tralles  et  Nysam  repertus  CIG  II  p.  1124  n.  2942(1:  [Im  dvi}uTr]aTo[u  ? 
Tl]o[TrXt]ou  (ve?  [A]o[uxt]ou?)  OAA -lAOKAnOTANI- NIOT  (?)  (Ka[X]- 
■jrou[p]vi[a]vou  ?   0.  Hirschfeld). 

—  CORNELIA  PLACIDA. 

—  MVLVIA  PLACIDA. 

—  IVLIVS  PLACIDIANVS. 

331  Placidus,  praefeetus  quidam  loscph.  hell.  3,  7,  84;  3,  4,  1;  S,  6,  1; 
3,  7,  3;  4,  1,  8;  4,  7,  4-6;  vit.  43.  74.    Cf.  lulius  Placidus. 

—  T.  Annaeus  Placidus. 

—  lulius  Placidus. 

—  IVNIVS  P[L]AC[ID]VS. 

—  C.  MEMMIVS   CAECILIANVS  PLACIDVS. 

—  C.  Voconius  Placidus. 

—  Plaetorius  v.  Platorius. 

—  CELSVS  PLANCIANVS. 

332  P[LAN]CILLA  Xa}XTrpoTa'x7j  (=  clarissima  femina?)  t.  Smyrnaeus,  Le 
Bas  1524  =  CIG  3149. 

333  Plancina,  genere  regio,  Numidarum  prima  mulierum  rarmen  sepul- 
crale  Siccense  VIII  S.  16159. 

—  CORNELIA  CETHEGILLA  AEMILIA  PLANCINA. 

—  MVNATIA  PLANCINA. 

334  M.  PLANCIVS  VARVS.  Nummi  Bithyniae:  Claudiopolis:  Mionnet 
S.  V  p.  18  n.  91  seq.  (1);  Heracleae:  Mionnet  II  p.  440  n.  163,  S.  V 
p.  57  n.  288  (2);  Nicaeae:  Mionnet  II  p.  451  n.  215,  S.  V  p.  83 
n.  418—420  (3) ;  421  seq. ,  IV  p.  223  n.  240  (falso  Apameae  attri- 
butus)  (4);  Nicomediae:  Mionnet  II  p.  467  n.  310,  S.  V p.  172, 1001— 
1004.  1007.  1013  (5);  1005—1006  (6);  1014  (7);  Prusiae  ad  Hypium: 
Mionnet  II  p.  488  n.  420,  S.  V  p.  236  n.  1391.  1392.  1394  (8);  1393  (9). 
Nummi  Fhrygiae:  Apamcae:  Mionnct  IV  p.  233  n.  241,  S.  VII  p.  511 
n.  156,  Wiener  Zeitschr.  f.  Num.  II  p.  309;  Waddmgton  fastes  p.  151 
n.  99  (10).  Marcus  Plancius  Varus  n.  1-6.  8.  9;  Plancius  Varus 
n.  7.  10.  Tac.  Praetura  functus  Cornelium  Dolabellam  falso  accusat. 
a.  69  Tac.  h.  2,  63.   Proconsul  (Bithyniae)  sub  Vespasiano  n.  1-6..  8.  9, 


PLANCIVS  43  PLATORIVS 

c.  a.  70.  Consul  suffedus  c.  a.  71.  Proconsul  (Asiae)  sub  Vespasicano 
n.  10 f  c.  a.  78/79  cf.  Waddington  fastes  n.  99.  Fortasse  ab  eo  genitus 
C.  lulius  Pl.  Anicius  {scr.  Plancius  ?)  Varus  Cornutus  XIV  2925 
{cf.2925a:  C.  lulius  Plaut...?).  Vide  num  ad  cum  referendum  sH 
SC  Plancianum  Bigest.  25,  3,  1  pr.;  25,  3,  1,  10;  25,  3,  3,  1  (aliud: 
JDigest.  35,  2,  59). 

—  C.  IVLIVS  PLANCIVS  VARVS  CORNVTVS. 

335  Plancus,  artifex  blandiendi  ante  Villeium  (?  Vitellium  0.  Hirschfeld 
cf.  Tac.  a.  6,  32;  Suet.  Vit.  2)  maximus  Sen.  nat.  quaest.  4  praef.  5  seq. 

—  L.  MVNATIVS  PLANCVS. 

—  lulius  Planta. 

—  Pompeius  Planta. 

—  M.  ACILIVS  PRISCVS  EGRILIVS  PLARIANVS. 

—  L.  ARRIVS  PLARIANVS  AVFIDIVS  TVRBO. 

—  A.  Egrilius  Plarianus. 

—  Q.  EGRILIVS  PLARIANVS. 

—  A.  LARCIVS  LEPIDVS  PLARIANVS. 

—  .  .  LARCIVS  LEPIDVS  [EGRILIVS?]  PLARIANVS. 

—  P.  VIGELLIVS  RAIVS  PLARIVS  SATVRNINVS  ATILIVS  BRADVANVS 
CAVCIDIVS  TERTVLLVS. 

—  ARRIA  PLARIA  {Bormann  correxit:  PIARIA)  VERA  PRISCILLA. 

—  TI.  PLATILIVS  AELIANVS  V.  TI.  PLAVTIVS  SILVANVS  AELIANVS. 

—  SVLPICIA  PLATORINA. 

—  C.  SVLPICIVS  PLATORINVS. 

336  Platorius  (Pletorius  cod.)  miles,  cui  Alexander  imp.  rescripsit  Digest. 
49,  13,  1. 

337  A.  PLATORIVS  NEPOS  APONIVS  ITALICVS  MANILIANVS  C.  LICINIVS 
POLLIO.  Tituli:  Aquileiae  V  877  (1);  Britannici  VII  660— 663  (2); 
1195  ==  III  p.  873  dipl.  30  (3).  Nomen  integrum  t.  1;  A.  Platorius 
Nepos  t.  2  et  in  consulatu,  acta  Arv.  a.  119  VI 2078  II 64;  Platorius 
Nepos  t.  3;  Pletorius  Nepos  codiccs  vit.  Hadr.  4,  2 ;  23,  4;  Nepos  vit. 
Hadr.  15,2.  A.  f. ,  Sergia  tribu  t.  1.  Triumvir  capitalis,  tribunus 
plebis  (fortasse  idem  est  Pollio  trib.  pleb.  a.  109  VI  452  cf.  Ashacli 
lihein.  Jahrh.  1882,  72  ]}.  18),  praetor,  tribunus  militum  legionis  XXII 
primigen.  p.  f.,  quaestor  provinciae  Macedoniae  candidatus  divi  Traiani 
(cf.  adnot.  Mommseni),  curator  viarum  Cassiae  Clodiae  Ciminiae  Novae 
Traianae,  legatus  legionis  I  adiutricis,  legatus  propractore  provinciae 
Thraciae,  consul  (suffectus  mensibus  Martio  et  Aprile  a.  119  cum 
Hadriano  Aug.  III  acta  Arv.  a.  119  1 V  2078  II  64),  legatus  propr. 
provinciae  Germaniae  inferioris,  augur,  patronus  Aquileiae  t.  1. 
Legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae  Britanniae  a.  124  t.  1-3.  Hadrianus 
eum  primum  amicissimum,  deinde  hostis  loco  habuit  vit.  Hadr.  15,  2 
cf.  4,  2;  23,  4.  Fortasse  eius  sunt  tegulae  XV  1363  (Plaetor.  Nepo. 
a.  123),  1364  (Pl.  Nep.  a.  123),  1365  seq.  (Pl.  Nep.  a.  134).    Fortasse 


PLATORIVS  44  PLAVTIVS 


etiam  ad  hunc  Nepotem  scripsH  Plinius  ep.  4,  26.     Pater  videtur 
A.  Platorii  Nepotis  Calpurniani. 

338  A.  PLATORIVS  NEPOS  CALPVRNIANVS  curator  alvei  Tiberis  et 
riparum  et  cloacarum  urbis  a.  161  tit.  urhani:  VI  1241;  notizie  d. 
scavi  1890  p.  355  —  hull.  cormm.  1890  p.  827  (uhi  praenomen  sup- 
plendum).  Rescriptum  Antonini  Pii  ad  Platorium  Nepotem  frgm. 
Vat.  228.    Filius  videtur  praecedmtis. 

—  C.  FVLVIVS  PLAVTIANVS. 

—  QVINTILLVS  PLAVTIANVS  vide  M.  PLAVTIVS  QVINTILLVS. 

—  FVLVIA  PLAVTILLA. 

—  SERGIA  PLAVTILLA. 

339  Plautillus,  socer  Clodii  Albini  vit.  Clod.  Alh.  10,  6. 

340  Plautini  (Plauti[a]ni  0.  Hirschfeld)  lavacrum  vit.  Elag.  8,  6. 

341  . .  PLAVT(IVS)  praetor  peregrinus  a.  2  p.  Chr.  fasti  Arv.  Henzcn 
p.  CCXLII.    PoUst  idem  esse  ac  n.  343. 

342  Plautius,  auctor  iuris  Vespasiani  fere  temporibus,  ad  cuius  libros 
notas  scripserunt  Neratius,  lavolenus,  Pomponius,  Paulus  Digest. 
20, 4, 13 ;  34,  2,  8 ;  35,  1,  43  dlihi,  cf.  Kruger,  Gesch.  d.  Quellen  u.  Litt. 
d.  rom.  Rechts  158  seq.     Tmffel  LG^  §  316,  5. 

343  A.  PLAVTIVS  proconsul  Cypri  sub  Augusto,  nummi:  Mionnet  III 
671,  2  =  S.  VII 304,  2;  VI 568,  184;  S.  VII  804,  3  =  Cohen  imp.  I^ 
p.  174  n.  24;  Cohen  P  p.  163  n.  784  seq.  A.  Plautius  nescio  quis 
IX  2835;  VI  9989.    Potest  idem  esse  ac  n.  341.  . 

344  A.  PLAVTIVS  consul  sufFectus  a.  29  mense  lulio  (1767  cf.  IV 1555, 
uhi  est  A.  Plotio)  et  Octobri  (1768)  cum  L.  Nonio  Asprenate  1 767  scq.; 
IV 1555;  X1233;  fasti  Arv.  a.  29;  cf  X897:  A.  Plautio  A.  [f.?J... 
Legatus  Ti.  Claudii  Caesaris  Aug.  Germ.  t.  Tergestinus  V  698 ,  itor 
que  aut  provinciae  Dalmatiae  (sic  Mommsen  in  adn.)  aut  Pannoniae, 
fortasse  a.  41 — 48.  Legatus  Aug.  pro  pr.  Britanniae  consularis  a.  43 
Tac.  Agr.  14;  Suet.  Vesp.  4  cf.  Dio  60,  19,  1.  Res  ab  eo  in  Britannia 
gestae  Dio  60,  19-21 ;  Eutrop.  7,  13.  De  Britannia  triumphavit  a.  47 
Dio  60,  30,  2;  Eutrop.  7,  13,  vel  potius  ovavit  Tac.  a.  18,  32;  Suet. 
Claud.  24.  De  Pomponia  Graecina  uxore  cognovit  a.  57  Tac.  a.  13, 82. 
Patruus  Plautii  Laterani  Tac.  a.  11,  36  nomine  non  addito.  Fortasse 
fdius  praecedentis  cf.  X  897.     Cf.  stemma  suh  n.  861. 

345  A.  PLAVTIVS  iuvenis  Neroni  affinitate  aut  propinquitate  coniunctus, 
sed  ab  eo  interfectus  Suet.  Nero  35.    Cf.  stemma  suh  n.  861. 

346  Q.  PLAVTIVS  consul  ordinarius  a.  36  cum  Sex.  -  Papinio  Allenio 
(n.  76).    Potest  esse  filius  A.  Plautii  (n.  348). 

—  PLAVTIVS  AELIANVS  v.  infra  n.  847,  363,  supra  L.  AELIVS  PLAVTIVS 
LAMIA  AELIANVS. 

347  PLAVTIVS  [AELIVS?  LAJMIA  SILVANVS  [AELIANVS]  L.  [f.],  III  vir 
a.  a.  a.  f.  f.,  V[Ivir  eq.  Romajnorum  tu[rmae . .  . ,  salio  C]ollino,  a[b, 


PLAYTIVS  45  PLAVTIVS 

actis  ?   imp.  Caes.  Hadjriani  [Aug ] ,   t  Umhriae  XI  5171  c.  adn. 

Bormanni.  [Idem  videtur  Lamia  Silanus  gener  per  maiorem  filiam 
(Aureliam  Fadillam)  Antonini  Pii  vita  Pii  1,  7,  crrore  codicum  dictus 
Silanus  pro  Silvano.  H.  Bessau].  Fortasse  nepos  Ij.  Aelii  Plautii 
lamiae  AeJiani  cos.  80,  fdius  I.  laniiae  Aelinni  cos.  116. 

348  L.  PLAVTIVS  AQVILINVS  consul  ordinHrius  a.  162  cura  Q.  lunio 
Rustico  II.  Plauti  Aquilini  (certc  ciusdem)  stmt  tegidae  urhanae  XV 
1368:  (a.  159),  1369  (a.  164),  1370  et  tit.  Aquileiensis  V  1462  (Viola 
Plauti  Aquilini). 

349  Plautius  Caesianus,  procurator  Augusti  (Norici)  III 5177  (Celeiae). 

350  PLAVTIVS  CAESIANVS  (legatus)  Daciae  inferioris  a.  129  III  j).  876 
dipl.  33. 

351  Ti.  Plautius  Felix  Ferruntianus,  Ti.  f.,  tribu  Papiria,  procurator  ad 
solaminia  et  horrea  VIII  619  (Mactari  in  prov.  Byzacena). 

352  D.  PLAVTIVS  FELIX  IVLIANVS  proconsul  (Cypri),  pater  Plautiae 
Elpidis  tit.  in  templo  Vcneris  Paphiae  rep. ,  Journal  of  Jicll.  studies 
9,  2,  1888  p.  249,  104  cf  p.  248,  97;  praenomen:  p.  253,  114. 

353  L.  Plautius  Ita[lus],  procurator  Augusti  VIII  S.  12428  (Afric. 
procons.). 

—    PLAVTIVS  LAMIA  v.  L.  AELIVS  PLAVTIVS  LAMIA  AELIANVS  ct  n.347. 

354  PLAVTIVS  LATERANVS  adulter  Messalinae  Tac.  a.  11,  36  cf  30; 
13,  11;  quare  senatu  motus  a.  48  (cf  Tac.  a.  11,  36)  a  Nerone  resti- 
tuitur  a.  55  Tac.  a.  13,  11.  Consul  designatus  in  Neronem  coniuravit 
a.  65  Tac.  a.  15,  49;  53;  quare  statim  interfectus  a.  65  Tac.  a.  15,  60; 
Lateranorum  aedes  iussu  Neronis  publicatae  luv.  10,  15-18.  Patruus 
eius  (A.  Plautius)  Tac.  a.  11,  36.  Liberi  eius  Tac.  a.  15,  60.  Nomi- 
natur  (Aaxspavo?)  Arrian.  diss.  epictet.  1,  1,  19.    Cf.  stemma  suh  n.  361. 

355  P.  PLAVTIVS  PVLCHER  triumphalis  filius  (scil.  M.  Plautii  M.  f.  A.  n. 
Silvani  n.  361),  III  vir  a.  a.  a.  f.  f. ,  quaestor  Tib.  Caesaris  Augusti 
V  consulis  (a.  31;  quare  natus  c.  a.  p.  C.  6),  tribunus  plebis,  praetor 
ad  aerarium,  comes  Drusi  filii  Germanici  (antc  a.  31,  quo  anno  Drusus 
iam  custodiae  traditus  crat  cf.  Tac.  a.  6,  23),  avunculus  Drusi  Ti. 
Claudii  Caesaris  Augusti  filii  (frater  igitur  Plautiae  Urgulanillae  cf 
Suet.  Claud.  26  seq.)  et  ab  eo  censore  (a.  48  cf  Tac.  a.  11,  25)  inter 
patricios  lectus,  curator  viarum  sternendarum  a  vicinis  lectus  ex 
auctoritate  Ti.  Claudii  Caesaris  Augusti  Germanici,  proconsul  pro- 
vinciae  Siciliae,  augur,  (maritus)  Vibiae  Marsi  f.  t.  Tihurtinus  XIV 
3607.  Mortuus  ante  a.  54,  cum  Claudius  nondum  divus  appelletur.  Cf 
stemma  suh  n.  361. 

356  PLAVTIVS  QVINTILLVS  consul  ordinarius  a.  159  cum  M.  Statio  M.  f. 
Prisco  Licinio  Italico  fasti. 

357  (PLAVTIVS)  QVINTILLVS,  cui  Pseudo-lMcianus  lihrum  Macrohim-um 
c.  a.  21213  conscriptum  (cf.  cap.  7;  Hirschfeld  Hermes  24,  1888  p.  159) 
dedicavit,  cap.  1;  29.   Filius  fortasse  eius  qui  sequitur. 


PLAVTIVS  46  PLAVTIVS 

358  M.  PLAVTIVS  QVINTILLVS  consul  ordinarius  a.  177  cum  Commodo 
Augusto,  cf.  XIV  328.  Consularis  augur  in  senatu  sententiam  fert 
a.  193  vit.  Did.  lul.  0,  6,  uhi  codiccs  exliihent  phaustius  quantillus. 
Eundem  csse  Quintillum  Plautianum  (scr.  Plautium)  occisum  a  Severo 
c.  a.  203  Bio  76,  7,  3  scq. ,  coniecit  0.  Hirschfeld  Hermes  24 ,  1889 
2>.  160.  Filius  videtur  consulis  a.  159  (n.  356),  imter  eius  qui  praecedit. 

359  Plautius  Rufus  in  Augustum  coniuravit  Suet.  Aug.  19.  Videtur  idem 
esse  qui  sequitur. 

360  C.  PLAVTIVS  RVFVS.  Tituli  Auximates:  IX  5834  (1);  6384  (2). 
C.  f.  t.  1.  Praetor  bis  t.  2.  Legatus  pro  [pr.]  Siciliae  t.  1.  Videtur 
idem  esse  C.  Plotius  Rufus  (n.  392)  et  Plautius  Rufus,  qui  praecedit; 
cf.  Borghesi  2,  21;  Klein  Verivaltungsheamten  1  p.  137  seq.  Fortasse 
etiam  idem  est  Publius  (scr.  Plautius  ?  Klein  l.  c.)  Rufus  Dio  55,  27,  2. 

361  M.  PLAVTIVS  SILVANVS  cos.  a.  752/2.  Tituli  Tihurtini  XIV  3605  (1); 
3606  (2);  Lydius  fortasse  ad  eum  referendus,  huU.  de  corr.  hell.  11, 
1887  p.  445  scq.  (3).  Nummi  Pergameni:  Mionnet  II  593,  535;  S.  V 
428,  929  scq.;  Waddington  fastes  n.  64,  1  cf.  revue  num.  1887  p.  118,  1; 
mus.  Berol.  M.  Plautius  Silvanus  t.  2  et  in  consulatu  VI 448;  VIII S. 
14392;  Dio  ind.  l.  55.  Plautius  Silvanus  Vell.  2,  112,  4.  Silvanus 
alihi.  M.  f.  t.  1;  2;  Dio  ind.  l.  55.  A.  n.  t.  1.  2.  Consul  ordinarius 
a.  752/2  cum  Augusto  XIU  cf  t.  2;  VI 448;  VIII  S.  14392;  X890; 
5162;  XII 5681,  5;  Vell.  2,  112,  4.  Proconsul  Asiae  sub  Augusto 
t.  3;  nummi,  prohahiliter  a.  415  p.  Chr.  cf.  Waddington  l.  c.  Mommsen 
r.  g.  d.  A^  p.  170.  Ex  transmarinis  provinciis  auxilia  adduxit  contra 
Pannonios  rebellantes  c.  a.  6  p.  Chr.  Vell.  2,  112,  4;  Breucos  vicit 
a.  8  Dio  55,  34,  6;  Dalmatas  domuit  a.  9  Dio  56,  12,  2;  huic  senatus 
triumphalia  ornamenta  decrevit  ob  res  in  Illyrico  bene  gestas  t.  1;  2 
(cf  XIV  3607);  Suet.  Tih.  20;  CJaud.  26;  Dio  56,  17,  2.  Septemvir 
epulonum  t.  1;  2.  Uxor  eius  Lartia  Cn.  f.  t.  2  cf.  1.  Liberi:  1)  M.  Plau- 
tius  Silvanus  (n.  362)  Tac.  a.  4,  22  (ut  videiur) ;  2)  A.  Plautius  M.  f. 
Urgulanius  t.  2;  3)  P.  Plautius  Pulcher  XIV  3607  (n.  355);  4)  Plautia 
Urgulanilla  Suet.  Claud.  26  (n.  368),  cf.  stemma  prohahile  suhiectum. 
Mortuus  ante  a.  14  cf.  Dessau  ad  tit.  1.  De  Plautiorum  sepulchro 
prope  Tihur  sito  cf.  XIV  3605—3608  cum  Dessaui  adnotationihus. 

A.  Plautius  (praet.  a.  703/51), 
(A.  Plautius)  (M.  Plautius)  ^  Urgulania, 

341  =  343?  A.Plautius(praet. 755/2?),    361  M.  Plautius  Silvanus  w  Lartia  Cn.  f. 

. ^N_ ^  cog_  752/2  triumphalis   | 

344  A.  Plautius    (346  Q.  ?)  Plautius  f  ante  a.  14, 

cos.  29,  (cos.  36?), 

" 

354  Plautius  Lateranus  cos.  des.  65,  f  a.  65. 


362  M.  Plautius        364  A.  Plautius      355  P.  Plautius  368  Plautia  Urgula- 
Silvanus                 Urgulanius                 Pulcher  nilla,  uxor 

praet.  24,  f  ante  a.  14.  quaest.  a.  31  Claudii 

t  a.  24.  I  ?  I 

345  A.  Plautius.  Drusus. 


PLAVTIVS  47  PLAVTIVS 

362  M.  PLAVTIVS  SILVANVS  practor  urbanus  a.  24  fasii  Arv.  p.  CCXLIV 
Hcnzcn;  Tac.  a.  4,  22.  Maritus  primum  (Fabiac)  Numantinae,  deinde 
Aproniae,  qua  interfecta  reus  ab  Urgiilania  avia  (cf.  stemma  antcce- 
dens)  monitus  mortem  sibi  conscivit  a.  24  Tac.  a.  4,  22.  Iclcm  potcst 
cssc  Silvani  (n.  361)  lilius  Claudio  aflinis  Suct.  Claud.  4  (uhi  cditiones 
male  Silani)  cf.  Mommsen  cph.  epigr.  1  p.  07. 

363  TI.  PLAVTIVS  SILVANVS  AELIANVS  consul  a.  45 ;  II  a.  74.  Tituli 
Tihurtlnus  XIV  3008  (1);  Trallianus  Lc  Bas-Waddingtm  000  a  (2). 
Ti.  Plautiiis  Silvanus  Aelianus  t.  1;  2;  Plautius  Aelianus  Tac.  h.  4,  53. 
In  consuJatu:  Ti.  Platilius  (sic)  Aelianus  X  825;  Ti.  Plau(tius)  cph.  3 
p.  204;  Aelianus  1774.  M.  f.,  tribu  Aniensi  t.  1.  Filium  eum  fuisse 
31.  Plautii  Silrani  (n.  301)  ncgat  Dcssau  ad  t.  1,  „(piod  consul  anni 
75212  fuit  pleheius ,  hunc  Silvanum  Aelianum  patricium  fuisse  colligi 
potcst  inde  quod  post  quaesturam  praetor  factus  est  omisso  gradu 
acdilitatis  ct  trihunatus'' .  Neccssitudine  tamcn  eum  ciim  consuJe  a.  75212 
coniunctum  fuisse  inde  apparet,  quod  in  eius  sepuJcro  (cf.  XIV  3005) 
scpuUus  est.  Triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo,  quaestor 
Ti.  Caesaris,  legatus  legionis  quintae  in  Germania,  praetor  urbanus 
(c.  a.  42),  legatus  et  comes  Claudii  Caesaris  in  Britannia  (a.  43 — 44), 
consul  (sufFectus  a.  45  cum  T.  Statilio  Tauro  Corvino  cf.  supra), 
proconsul  Asiae  (sub  Nerone  t.  2,  c.  a.  50  cf.  Waddington  fastes  n.  85), 
lcgatus  propraetore  Moesiae  (inde  ah  a.  57,  ut  vidctur,  cf.  IJessau  ad 
t.  1),  in  qua  plura  quam  centum  millia  ex  numero  Transdanuviorum 
ad  praestanda  tributa  cum  coniugibus  ac  liberis  et  principibus  aut 
regibus  suis  transduxit,  motum  orientem  Sarmatarum  compressit, 
quamvis  parte(m)  magna(m)  exercitus  ad  expeditionem  in  Armeniam 
misisset  (c.  a.  02  cf.  Tac.  a.  15,  0).  Ignotos  ante  aut  infensos  populo 
Komano  reges  signa  Romana  adoraturos  in  ripam,  quam  tuebatur, 
perduxit.  Regibus  Bastarnarum  et  Rhoxolanorum  lilios,  Dacorum 
fratrura  (scr.  fratrem  veJ  fratres)  captos  aut  hostibus  ereptos  remisit ; 
ab  aliquis  eorum  opsides  accepit;  per  quem  (scr.  quae  veJ  quas  res) 
pacem  provinciae  et  confirmavit  et  protulit  (sciJ.  fines);  Scytharum 
quoque  regem  (scr.  rege)  a  Cherronensi,  quae  est  ultra  Borustenen, 
opsidione  summoto.  Primus  ex  ea  provincia  magno  tritici  modo 
annonam  populi  Romani  adlevavit  t.  1.  Romae  versatur  a.  70  XI 
kalendas  lulias  Tac.  h.  4,  53.  Pontifex  t.  1;  Tac.  h.  4,  53.  Sodalis 
Augustalis  t.  1.  Hunc  legatum  in  Hispaniam  (inter  a.  70 — 73)  ad 
praefecturam  urbis  remissum  (a.  73)  senatus  in  praefectura  trium- 
phalibus  ornamentis  honoravit  auctore  imp.  Caesare  Augusto  Ves- 
pasiano  verbis  exoratione  eius,  q(uae)  i(nfra)  s(cripta)  s(unt) :  „Moesiae 
ita  praefuit,  ut  non  debuerit  in  me  differri  honor  triumphalium  cius 
ornamentorum,  nisi  quod  latior  ei  contigit  mora  titulus  praefecto  urbis." 
Hunc  in  eadem  praefectura  urbis  imp.  Caesar  Augustus  Vespasianus 
iterum  consulem   (a.  74  cum  Tito  Caesare  Augusti   filio   HI,   idibus 


PLAVTIVS 48 PLINIVS 

lanuariis  I  774)  fecit  t.  1.  Mortuus  non  post  a.  79,  cum  Vespasianus 
nondum  appeUetur  divus;  sepultus  in  Plautiorum  monumcnto  Tihur- 
tino  XIV  3605—3608. 

364  A.  PLAVTIVS  VRGVLANIVS,  M.  f.,  vixit  annos  IX  t.  Tiburtinus  XIV 
3606.  Filius  M.  Plautii  Silvani  (n.  361)  et  Lartiae  Cn.  f.,  qui  in 
eodem  tit.  nominantur.  Mortims  ante  patrem,  itaque  ante  a.  14  p.  Clir. 
cf.  n.  361.  Sepultus  in  Plautiorum  monumento  Tihurtino  XIV  3605 — 
3608,  cf.  Bessau  ad  hos  tit. 

—  L.  AELIVS  PLAVTIVS  LAMIA  AELIANVS. 

—  L.  CAELIVS  PLAVTIVS  CATVLLINVS. 

—  (Fulvius)  Plautius. 

—  Q.  LOLLIANVS  PLAVTIVS  AVITVS. 

365  PLAVTIA  ELPIS  tilia  D.  Plautii  Felicis  luliani  (n.  352)  t.  Cijprius, 
Journal  of  Jiell.  studies  9,  2,  1888  p.  249,  104. 

—  Plautia  Hypsaea  v.  Plotia  Hypsaea. 

366  PLAVTIA  QVINCTILIA  A.  f.,  (uxor)  P.  Helvidii  Prisci  t.  Praenestinus 
XIV  2845  cf.  Mancini,  atti  delV  acad.  arch.  di  Napoli  11,  1884 
p.  59—152. 

367  PLAVTIA  SERVILIA  clarissima  femina  Lanciani  silloge  aquaria  n.  48. 
Filia  fortasse  Q.  Servilii  Pudentis  et  Ceioniae  Plautiae  cf.  VIII  S. 
14852.    Cf.  etiam  infra  n.  399. 

368  PLAVTIA  VRGVLANILLA  filia  M.  Plautii  Silvani  triumphalis  (n.  361), 
uxor  Claudii  postea  imperatoris,  ex  quo  Drusum  et  Claudiam  peperit ; 
mox  divortium  fecit  Suet.  Claud.  26  seq. 

—  AVIDIA  PLAVTIA. 

—  CEIONIA  PLAVTIA. 

—  LOLLIANA  PLAVTIA  SESTIA  SERVILLA. 

369  Plautus,  philosophus  Stoicus  Quintilian.  10,  1,  124;  2,  14,  2;  3,  6,  23 
cf.  8,  3,  33,  uhi  pro  Sergio  Flavio  scrihendum  videtur  Scrgio  Plauto, 
cf.  Sergius  Plautus  et  Teuffel  LG^  §  266,  9. 

—  RVBELLIVS  PLAVTVS. 

—  Saevius  Plautus. 

—  L.  SERGIVS  PLAVTVS. 

370  C.   PLINIVS   CAECILIVS   SECVNDVS.      Tituli:  Comenses  V  5262  (1) 
5263  (2) ;  5264  (fragmentum  exigumn) ;  Vercellensis  5667  (3) ;  Comenses 
5279  patri   Plinii  positus    (4);   Pais   supplementum    ad  V  745   (5) 
HispeTlas  XI  5272  (=  VI 1552)   aceplialus  a  Bormanno   (archaeol. 
epigraph.  Mittheilungen  aus  Oesterreich  15,  1892  p.  37  sqq.)  ad  Plinium 
rclatus,  cf.  Mommsen  eph.  epigr.  7  p.  444  seq.  (6).     Fortasse  dcnique 
idem  est  .  .  .     Secundus  is,  qui  in  testamento  Dasumii  VI 10229,  17 
nominatur  cf.  ep.  7,  20,  6.     Be  vita  Plin.  cf  Mommsen,  Hermes  3, 
1869  p.  31-139,  traduit  par  C.  Morel  (hibliotheque  de  Vecole  des  hautes 
dtudes  15,  1873) ;  Hardy,  C.  Plinii  Caecilii  Secundi  episttdae  ad  Tra- 
ianum,  1889  p.  16-29. 


PLINIVS  49  PLINIVS 

P.  Caecilius  Secundus  t.  4,  post  adoptionem:  C.  Plinius  Caecilius 
Secundus  t.  1-3;  5  hic  illic  supjalendi.  C.  Plinius  vel  C.  Secundus 
(Sidonius  Apollinaris)  vel  Plinius  Secundus  vel  Plinius  vel  Secundus 
scriptores.     L.  f.  t.  1-4,  tribu  Oufentina  t.  1-3. 

Novocomensis  Eusebius-Hieronymus  chron.  a.  Ahr.  2126  cf.  titulos 
Comenses;  Plin.  ep.  4,  30,  1;  7,  32,  1;  1,  3, 1;  6,  24, 5;  4,  30,  2;  6, 24, 2; 
7,11,5.  Natus  inter  24/8  61  et  24/8  62,  cum  IX  kal.  Sept.  a.  79 
annum  duodevicesimum  egerit  Flin.  ep.  6,  16,  4;  6,  20,  5.  Pater  eius 
L.  Caecilius  L.  f.  Cilo  t.  4,  vel  L.  Ca[eciliu]s  C.  f.  Ouf.  Secundus 
t.  5  cum  adnotatione  Mommseni;  cf.  ep.  1,  8,  5.  Mater  erat  superstes 
a.  79  ep.  6,  16,  4.  21;  6,  20,  4. 12  cf  4,  19,  7;  7,  11,  3.  Frater  . .  Cae- 
cilius  L.  f.  Valens  t.  4.  Tutor  Verginius  Rufus  ep.  2,  1,  8.  Avunculus 
et  per  adoptionem  pater  C.  Plinius  Secundus  (n.  373)  ep.  5,  8,  5  cf 
3,  5,  1;  6,  16;  6,  20.  Magistri  (M.  Fabius)  Quintilianus  ep.  2,  14,  10; 
6,  6,  3  et  Nicetes  Sacerdos  ep.  6,  6,  3.  Quattuordecim  annos  natus 
Graecam  tragoediam  scripsit  ep.  7,  4,  2.  Paene  adhuc  puer  patronus 
Tiferni  Tiberini  ep.  4,  1,  4.  Anno  79  cum  matre  Miseni  versatus 
ep.  6, 16;  6,  20.  Undevicesimo  anno  (80)  in  foro  dicere  coepit  ep.5,  8, 8. 
Decemvir  stlitibus  iudicandis  t.  1.  3.  Tribunus  militum  legionis  III 
Gallicae  t.  1.  3  in  Syria  ep.  3,  11,  5;  1,  10,  2;  ad  Traianum  87,  1; 
cf  ep.  7,  4,  3;  7,  16,  1;  7,  31,  2;  8,  14,  7,  ubi  Euphratem  et  Artemi- 
dorum  philosophos  coluit  ep.  1,  10,  2;  3,  11,  5.  Sevir  equitum  Roma- 
norum  t.  1.  3.  Quaestor  imperatoris  c.  a.  89/90  1. 1.  (3) ;  ep.  7,  16,  2, 
cf.  Mommsen  Hermes  3  p.  86,  apud  Morel  p.  35  sqq.  Tribunus  plebis 
a.  92  (ut  videtur)  t.  6;  ep.  1,  23,  2;  7,  16,  2;  paneg.  95.  In  tribunatu 
causis  agendis  abstinuit  ep.  1,  23,  2.  Baebium  Massam  accusavit  a.  93 
ep.  3,  4,  4;  6,  29,  8;  7,  33,  4  cf  Tac.  Agr.  45.  Inter  tribunatum  et 
praeturam  Caesar  annum  ei  remisit  ep.  7,  16,  2.  Praetor  a.  93  (ut 
videtur)  t.  6;  ep.  3,  11,  2;  7,  11,  4;  7,  16,  2;  paneg.  95,  quo  tempore 
philosophi  urbe  expulsi  et  Senecio,  Rusticus,  Helvidius  interfecti  sunt 
ep.  3,  11,  2  seq.  cf.  Tac.  Agr.  45.  A  Domitiano  „cursu  quodam  pro- 
vectus,  antequam  profiteretur  odium  bonorum,  postquam  professus  est, 
substiti"  paneg.  95.  Praefectus  aerarii  militaris  c.  a.  95-97,  t.l.  3. 
Domitiano  imperante  duo  matrimonia  neque  liberos  habuit  ad  T.  2. 
Alteram  uxorem,  cuius  vitricus  erat  Vettius  Proculus  ep.  9,  13,  13, 
mater  ut  videtur  Pompeia  Celerina  ep.  1,  4;  1,  18,  3;  3,  19,  8;  6,  10,  1; 
ad  T.  51,  amisit  a.  96/97  ep.  9, 13,  4.  Publicium  Certum  in  senatu 
accusavit  a.  96/97  ep.  9,  13.  Praefectus  aerarii  Saturni  a.  98  mense 
lanuario  (cf  paneg.  91)  —  c.  a.  100/101  1. 1.  3;  ad  T.  3;  8,  3;  ep.  3,  4, 2; 
5,  14,  5;  paneg.  91  seq.  lure  trium  liberorum  donatus  a  Traiano 
c.  a.  98  ad  T.  2.  Marium  Priscum  accusavit  a.  99/100  ep.  2,  11; 
2,  29,  9;  ad  T.  3.  „Nobis  praefectis  aerario  consulatum  ante  quam 
successorem  d(;disti"  pdneg.  92.  Consul  suffectus  a.  100  mense  Sep- 
tembri  (paneg.  92)  cum  C.  lulio  Cornuto  Tertullo  t.  2.  3;  ep.  3,  13,  1; 

Prosopographia  Iiap.  Kom,    III.  4 


PLINIVS  50  PLINIVS 

5,  18,  1;  4,  8,  5;  4,  17,  3;  5,  14,  5;  6,  6,  2;  6,  27,  2;  ad  T.  26, 1; 
paneg.  1;  91-95.  Pro  consulatu  Traiano  gratias  egit  oratione  in 
senatu  habita,  quae  exstat  vocaturque  panegyricus  cf.  ep.  3,  13;  3,  18. 
Caecilium  Classicum  accusavit  aut  a.  101  (Mommsen)  aut  a.  99  (Peter 
et  AsbacJi)  ep.  3,  4;  3,  9;  6,  29,  8.  Tertiam  uxorem  duxit  (c.  a.  102— 
105?)  Calpurniam,  cuius  avus  erat  Calpurnius  Fabatus  ep.  4,  1;  8,  10, 
amita  Calpurnia  Hispulla  ep.  4,  19;  8,  11;  scripsit  ad  eam  ep.  6,  4; 

6,  7;  7,  5;  cf.  praeterea  5,  14,  8;  8,  19;  9,  36,  4;  ad  T.  120;  121;  sed 
ne  ex  ea  quidem  liberos  tulit  ep.  4,  13,  5;  8,  10;  8,  11.  Augur  factus 
c.  a.  103—104,  t.  1-3;  ep.  4,  8;  ad  T.  13.  Flamen  divi  Titi  Augusti 
t.  3.  Pro  lulio  Basso  dixit  c.  a.  103—104(9)  ep.  4,  9,  4;  6,  29,  9. 
Curator  alvei  Tiberis  et  riparum  et  cloacarum  urbis  c.  a.  105 — 107, 
t.  1-3  cf  5.  6;  ep.  5,  14,  1.  Pro  Vareno  Rufo  dixit  c.  a.  106/107, 
ep.  5,  20;  6,  29,  9;  7,  6;  7,  10.  'Legatus  propraetore  provinciae  Ponti 
et  Bithyniae  c.  a.  111—113,  t.  1;  6  cf  ad  T.  15—18;  32;  Etiseh.- 
Hieron.  chron.  a.  Ahr.  2124;  supplentur  autem  tituli  1  et  6  aliter  a 
Mommseno  (eph.  epigr.  7  p.  444  seq),  aliter  a  Bormanno  (arch.  epigr. 
Mitth.  15  p.  42);  ab  illo  ita:  legat(us)  propr(aetore)  provinciae  Pon[ti 
et  Bithyniae]  consulari  potestat(e)  cet.  (t.  1)  et:  ex  s(enatus)  c(on- 
sulto)  pro[co(n)s(ulis)  loco  ?  in  provincia  Ponto]  et  Bithynia  cet. 
(t.  6);  a  Bormanno  ita:  legat(us)  propr(aetore)  provinciae  Pon[ti  et 
Bithyniae  projconsulari  potestat(e)  cet.  (t.  1)  et:  ex  s(enatus)  c(on- 
sulto)  pro[consulari  potestate  in  provincia  Ponto]  et  Bithynia  cet. 
(t.  6).  Mortuus  c.  a.  113 — 114,  cum  Traianus  in  t.  1  post  Plinii 
mortem  posito  neque  optimus  neque  Parthicus  appellari  videatur, 
cf  Mommsen  Hermes  3  p.  99.  —  Praeter  panegyricum  (cf.  supra) 
exstant  ex  Plinii  scriptis  epistularum  libri  novem  et  epistularum  ad 
Traianum  liber.  Scriptos  esse  epistularum  lihros  Mommsen  (Hermes  3 
p,  31  sqq.)  statuit:  I  c.  a.  97,  II  c.  a.  100,  III  a.  101—102,  IV  a.  105, 
V  a.  106,  VI  a.  106—107,  VII  a.  107,  VIII— IX  c.  a.  109;  contra 
Ashach  (Bhein.  Museum  36,  1881  p.  38—49):  I—III  c.  a.  97—104, 
IV  c.  a.  103 — 106,  V — /X  c.  a.  106 — 109 ;  praeterea  cf.  de  hac  re 
Stohhe  Philologus  30,  1870  p.  347-393;  C.  Peter  Philologus  32,  1872 
p.  698 — 710.  De  Plinii  carminihus  cf.  praesertim  ep.  7,  4;  4,  14;  5,  3; 
de  eius  orationihus  imprimis  ep.  6,  29.  Cf  Teuffel  GBL^  §  340.  Com- 
memoratur  Martidl.  10,  19,  3;  Tertullian.  apologet.  2;  Eusehius  hist. 
eccl.  3,  34;  alihi.    Stemma  tale  fuit: 

(Plinius)  Calpurnius  Fabatus 

373    C.  Plinius  Secundus;  (Plinia)  _  L.  Caecilius  Cilo    (Calpurnius);  Calpurnia 
t  a.  79 I I  Hispulla 

Caecilius  Valens;     370   C.  Plinius  Caeciliiis  ^  Calpurnia 
Secundus,  cos.  a.  100. 

371  (C.  Plinius)  Hermes,  Plinii  libertus  ep.  7,  11, 1. 

372  Plinius   Paternus,    Plinii   minoris   amicus,    ad  quem  misit  Plinius 
ep.  1,  21;  item  Paterno  inscriptae  ep.  4, 14;  8,  16;  9,  27. 


PLINIVS          51 PLINIYS. 

373  C.  Plinius  Secundus.  Praenomen  a/pud  Tacitum.  Titulum  in  insula 
Arado  repertum  CIG  III  p.  1178  n.  4536  f,  uhi  ex  nomine  exstat 
.  .  .  Tvtov  Ilsxouv  .  .  .,  Plinio  attrihuit  Mommsen,  Hermes  19,  1884 
p.  644 — 648,  vide  num  recte,  cf.  0.  Hirschfcld,  Bomische  Mittheilungen 
des  archaeolog.  Instituts  2,  1887  p.  152.  Neque  magis  placet,  quod 
Hirschfeld  l.  c.  coniecit  Secundum  L.  Plinii  militis  cuiusdam  libertum, 
qui  in  titido  Moesiae  inferioris  III  S.  7452  ante  a.  6  p.  Chr.  posito 
nominatur,  fortasse  patrem  Plinii  fuisse.  Novocomensis  ''vita  Plinii 
ex  catalogo  virorum  illustrium  Tranquilli"  apud  Meifferscheid,  Suetonii 
reliquiae  p.  92;  quod  Plinius  ipse  n.  h.  praef.  1  CatuUum  (Veronen- 
sem)  conterraneum  suum  vocat,  ad  terram,  non  ad  urhem  spectare 
videtur,  cf.  Mommsen,  Hermes  3,  1869  p.  61  seq.  Natus  inter  24/8  23 
et  24/8  24,  cum  IX  kal.  Sept.  a.  79  annum  sextum  et  quinquagesimum 
egerit  Plin.  ep.  6,  16,  4;  3,  5,  7.  Puer  Bomam  venisse  videtur ,  cum 
ihi  viderit  Servilium  Nonianum  consulem  (a.  35)  Plin.  n.  h.  37,  81 
cf.  28,  29;  24,  43;  item  Sex.  Papinium  consulem  (a.  36)  n.  h.  15,  47. 
Inter  a.  37 — 41  cenae  a  Pomponio  Secundo  Gaio  Caesari  datae  inter- 
fuisse  videtur  n.  h.  14,  56  cf.  13,  83;  ep.  3,  5,  3.  Ostiae  adfuit,  cum 
Claudius  portum  ibi  aedificavit  n.  h.  9,  14  seq.  Equestribus  militiis 
industrie  functus  vita  Suetoniana,  in  his  praefectura  coliortis  I  Thra- 
cum ,  siquidem  titulus  Aradius  ad  eum  pertinet ,  et  praefectura  alae 
Plin.  ep.  3,  5,  3  (cf.  tit.).  In  Germania  militavit  ep.  3,  5,  4  cf.  n.  h. 
22,  8,  fortasse  in  Germania  inferiore,  cum  apud  Chaucos  fuerit  n.  h, 
16,  2  (quare  Cn.  Domitio  Corhulone  duce  a.  47  militasse  videtur  cf. 
Tac.  a.  11,  18)  et  probabiliter  apud  Ubios  n.  h.  17,  47  et  ad  Rheni  ostia 
n.  h.  12,  98.  Sed  fuit  etiam  'circa  Danuvii  exortum^  n.  h.  31,  25. 
Anno  52  ad  lacum  Fucinum  adfuit  n.  h.  33,  63;  36,  124;  cf.  Tac.  a. 
12,  56.  Anno  59  pridie  kalendas  Maias  in  Campania  fuisse  (n.  h. 
2,  180)  videtur  Detlefseno,  index  p.  83.  Extremis  Neronis  annis  gram- 
maticis  studiis  se  dedit  ep.  3,  5,  5  et  Romae  moratus  esse  videtur 
cf.  locos  a  Detlefseno  in  indice  p.  83  allatos.  Procurationes  splendi- 
dissimas  et  continuas  (itaque  vix  ante  a.  68)  summa  integritate  ad- 
ministravit  vita,  in  his  Hispaniensem  Plin.  ep.  3,  5,  17  et  fortasse 
Narhonensem  c.  a.  70  cf.  n.  h.  14,  43;  2,  150,  et  Belgicam  c.  a.  74 
cf  n.  h.  18,  183;  7,  76,  et  Africanam  cf.  n.  h.  7,  36;  17,  41;  25,  123. 
Contra  si  titulum  Aradium  ad  eum  referas,  fuit  dvTe7ctTpo[i:o<;  Ttpepiojo 
'looXtou  \X[e]$[dv8pou  iTz]dpyoo  [t]ou  'Iou8ai[xou  aTpaTou  (cf.  castrense 
contubernium  cum  Tito  n.  h.  praef.  3),  eTTtT]poTro?  2up[tac,  eirapxo?  iv 
A^7U7CT]q)  XeYeoivos  e[fxoaTfj?  SeuTepac]  (supplementa  sunt  Mommseni). 
Praefectus  classis  praetoriae  Misenensis  a.  79  Plin.  ep.  6,  16,  4;  vita. 
Periit  Vesuvii  montis  eruptione  facta  (vita;  Plin.  ep.  6,  16.  20)  a.  79 
(cf.  lyio  66,  21)  IX  kal.  Sept.  hora  fere  septima  Plin.  ep.  6,  16.  4, 
aetatis  anno  sexto  et  quinquagesimo  ep.  3,  5,  7. 

4* 


PLINIVS  52  PLOTINVS. 

Avunculus  C.  Plinii  Caecilii  Secundi  (n.  370)  idemque  per  ad- 
optionem  pater  Plin.  ep.  5,  8,  5.  Familiaris  Vespasiani  ep.  3,  5,  9  et 
Titi  n.  h.  praef.  5;  J20.  Mores  eius  Plin.  ep.  3,  5.  Index  librorum 
eius  ad  temporis  ordinem  digestus  Plin.  ep.  3,  5:  De  iaculatione 
equestri  unus  ep.  3,  5,  3;  n.  h.  8,  162;  de  vita  Pomponii  Secundi  duo 
ep.  3,  5, 3  cf.  n.  h.  13,  83;  14,  56;  bellorum  Germaniae  viginti  ep.  3,  5,  4; 
vita;  Tac.  a.  1,  69;  Sueton.  Gai.  8;  Symmachus  epist.  4, 18,  6;  studiosi 
treS;  in  sex  volumina  propter  amplitudinem  divisi  ep.  3,  5,  5;  Gellius 
9,  16,  1;  Quintilianus  3,  1,  21;  11,  3,  143.  148;  dubii  sermonis  octo 
ep.  3,  5,  5,  vel  'libelli  quos  de  grammatica  edidit'  n.  h.  praef.  28.  A  fine 
Aufidii  Bassi  triginta  unus  ep.  3,  5,  6 ;  n.  h.  praef.  20  cf.  n.  h.  2, 199 ; 
232;  Tac.  a.  13,  20;  15,  53;  h.  3,  28;  Plin.  ep.  5,  8,  5.  Naturae  histo- 
riarum  triginta  septem  ep.  3,  5,  6;  vita  cf.  n.  h.  praef.  Isqq.,  quos 
Tito  sexies  consuli  (a.  77)  dedicavit  n.  h.  praef.  1  sqq.,  11  sqq.  Frag- 
menta  historica  collegit  Peter ,  historicorum  Romanorum  fragmenta 
p.  308 — 311.  De  Solino  Plinii  epitomatore  cf.  Mommsen,  Solinus 
praef.  p.  VIII sqq.    De  medicina  Plinii  cf.  Teuffel  LG^  §  411. 

374  C.  Plinius  Valerianus  medicus,  qui  vixit  annos  XXTT  menses  VI 
dies  V  t.  Comensis  V  5317.  Vix  is,  suh  cuius  nomine  feruntur  de  re 
medica  lihri  V  cf.  Teuffel  LG^  §  411. 

375  C.  Plinius  Zosimus  tit.  urhanus  Kaihel  inscr.  Gr.  1946;  fortasse 
idem  est  (C.  Plinius)  Zosimus  Plinii  minoris  libertus  Plin.  ep.  5,  19. 

376  Plinia  Chreste  tit.  ap.  Citta  di  Castello  rep.  in  CIL  vol.  XI  edendus. 
Fortasse  liherta  Plinii  minoris,  cf.  Bormann  archaeologisch-epigra- 
phische  Mittheilungen  aus  Oesterreich  15,  1892  p.  39  not.  10. 

—  *C.  Pli . . .  vius  Cepere  . .  (?)  (Hirschfeld  VG  I p.  312)  est  C.  Petronius 
Celer  (VIII  8813  seq.),  quem  vide. 

—  Annius  Plocamus. 

377  Plotiana  luventium  Celsum  per  epistulam  consuluit  Celsus  Digest. 
29,  7,  18. 

378  Plotilla,  cuius  est  tegula  Praenestina  saeculi  fere  primi  XIV  4091, 59 
=  XV  2341. 

—  BETITIA  PLOTINA. 

—  DESTICIA  PLOTINA. 

■—    MARCIA  TARRIA  PLOTINA. 

—  POMPEIA  PLOTINA  AVGVSTA. 
~    SALLVSTIA  PLOTINA. 

379  Plotinus,  philosophus  Neoplatonicus ,  natus  Lycopoli  in  Aegypto 
schol.  in  Aristotelem  IV  p.  18  a  44  BecJcer;  Suidas  s.  v.  WKmxXvoq, 
a.  203/204,  cum  et  a.  242  annum  undequadragesimum  ageret  et  a.  244 
annos  quadraginta  et  a.  269/270  sex  et  sexaginta  annos  natus  esset 
Porphyrii  vita  Plotini  2.  3.  Duodetricesimum  annum  agens  (i.  e.  a.  231) 
philosophiae  studio  se  dedidit  Porphijr.  1.  c.  3.  Discipuhis  Ammonii 
Saccae  Vorphyr.  l  c.  3;  Ammianus  22, 16, 16;  Suidas  v.  riXwxrvo?,  apud 


PL0TINY8  53  PLOTIVS 

quem  undecim  annos  (a.  231—242)  Al,exandriae  moratus  est  Porphyr. 
l.  c.  3.  Annum  undequadragesimum  agens  cum  Gordiano  Persis 
bellum  inferente  (a.  242)  in  Mesopotamiam  profectus  est,  ut  Persarum 
Indorumque  philosophiam  cognosceret,  sed  Gordiano  interfecto  (a.  244) 
vix  Antiochiam  fugiens  servatus  et  quadraginta  annos  natus  Eomam 
profectus  est  Porphyr.  l  c.  3.  Romae  docebat  et  cum  decem  annos 
(a.  244—254)  nihil  scripsisset  (Porphyr.  l.  c.  3  seq.),  LIV  libros  scripsit 
in  sex  Enneades  divisos  (Suidas  v.  nXojxrvo?),  quae  exstant.  Disci- 
puli  Plotini  erant  Porphyrius,  Amelius,  Eustochius,  alii  Porphyr. 
l.  c.  7  cf.  Suid.  s.  V.  WkoixXvoi;  et  'lajxpXtxoc  Gallienus  eiusque  uxor 
Salonina  Plotinum  audiebant  et  honorabant  Porphyr.  l.  c.  12.  Plato- 
nopoHm  quandam  in  Campania  condere  a  Gallieni  ministris  prohibitus 
est  Porphyr.  1.  c.  12.  Mortuus  est  in  Campania  anno  secundo  Claudii, 
i.  e.  a.  269/270,  sex  et  sexaginta  annos  natus  Porphyr.  l.  c.  2.  De  vita, 
scriptis,  philosophia  Plotini  cf.  Steinhart,  Pauhjs  BealencyclopJaedie  5 
p.  1753 — 1772;  ZeUer,  Philosophie  der  Griechm  III,  2^  p.  466  sqq. 

—  C.  SABVCIVS  MAIOR  PLOTINVS  FAVSTINVS. 

380  L.  PLOTIVS  p[roconsul]  (Cypri)  sub  Tito  a.  79/80  tit.  Cyprius  III 
S.  6732. 

381  Plotius  Crispinus,  philosophiae  studiosus  et  poeta  Porphyr.  et  Acro 
ad  Hor.  sat.  1,  X,  120.  Crispini  (v.  l.  Chrisippi)  nescio  cuius  balnea 
Persius  5,  126. 

382  Plotius  Firmus,  praefectus  vigilum  usque  ad  a.  69,  tum  praefectus 
praetorio  sub  Othone  Tac.  h.  1,  46  cf.  1,  82;  2,  46.  49;  Plutarch. 
Otho  18  (ubi  pro  noXXiwvo?  scribendum  videtur  IlXtoxiou  cf.  Hirschfeld 
VG  p.  221  seq.  n.  17).  Pater  fortasse  C.  Tulli  Capitonis  Pomponiani 
Plotii  Firmi. 

—  C.  TVLLIVS  CAPITO  POMPONIANVS  PLOTIVS  FIRMVS. 

383  PLOTIVS  GALLVS  CELSIANVS  sodalis  Augustalis  cooptatus  a.  153 
VI  1984.  Ad  Plotium  Celsianum  eundem  ut  videtur  rescripsit  Pius 
Digest.  5,  1,  2,  3. 

384  PLOTIVS  GRYPVS  maioris  gradus  iuvenis,  ad  quem  scripsit  a.  95 
Statius  silv.  4,  9  cf.  prooem.  27-30.  Fortasse  fdius  consulis  a.  88 
(n.  385).  Praepositum  copiarum  Augusti  eum  fuisse  coUegit  Hirschfeld 
(VG  I  101  seq.  not.  2)  e  Statii  (silv.  4,  9,  17-19)  verhis  his:  Te  Ger- 
manicus  arbitrum  sequenti  annonae  dedit  omniumque  late  praefecit 
stationibus  viarum,  assentiente  nunc  Mommseno  StB  II 2^  1031,  2. 

385  L.  PLOTIVS  GRYPVS  (praenomen  in  consulatu  hull.  comun.  15,  1887, 
188  n.  1923;  Plotius  Griphus  Tac.)  a  Vespasiano  in  senatorium  ordi- 
nem  adscitus  ac  legioni  praepositus  a.  69  Tac.  h.  3,  52 ;  praetor  a.  70 
Tac.  h.  4,  39  seq.  Consul  suffectus  mense  Aprili  et  Octobri  a.  88  cum 
L.  Minic(io  Rufo)  acta  Arv.  VI  2065  b  65;  hull.  comun.  l  <:.  Pater 
fortasse  praecedentis  (n.  384). 


PLOTltS  54  PLOTIVS 

386  PLOTIVS  IVLIANVS  legatua  Augusti  (legionis  V  Macedonicae)  c.  a.  184 
tit.  Troesmide  rep.  III  6178. 

387  Plotius  Macrinus,  ad  eum  scripsit  Persius  sat.  2,  1  cf.  scJiol. 

388  Q.  Plotius  Maximus  Trebellius  Pelidianus,  tribu  Collina,  equo  publico, 
procurator  Augusti,  promagister  XX  hereditatium,  praefectus  vehicu- 
lorum  tit.  Auximi  rep.  IX  5835  seq. 

389  Plotius  Pidancus  {scr.  Plancus?)  tit.  Numidicus  VIII  8338  sic  con- 
ceptus:  memoriae  Ploti  Pidanci  procurationis  qui  vicsit  ann  .  .  .  ubi 
adnot.:   y^fortasse  fuit  procurator  rationis  nescio  cuius^. 

390  PLOTIVS  PLANCVS  praetorius  Forphyrio  ad  Horatii  sat.  2,  2,  50; 
cum  ibidem  de  Rufo  praetorio  hoc  epigramma  afferatur:  Ciconiarum 
Rufus  iste  conditor,  hic  e  (sic  Meyer  cum  codice  Monacensi;  hic  est 
alii  libri;  licet  Kiessling)  duobus  elegantior  Plancis  ctc,  Meyer  de 
'Plotio  Planco  Rufo'  quodam  cogitat. 

391  P.  PLOTIVS  ROMANVS  quattuorvir  viarum  curandarum,  tribunus 
militum  legionum  I  Minerviae  et  II  adiutricis,  sevir  equitum  Roma- 
norum  turmae  II,  quaestor  kandidatus,  tribunus  plebis,  praetor 
urbanus,  cur(ator)  Verc(ellensium),  cur(ator)  viae  Labic(anae),  iur(idi- 
cus)  per  Aem(iliam)  Lig(uriam)  (itaque  non  ante  Marcum  Aurelium), 
leg(atus)  Aug(usti)  cens(ibus)  acc(ipiendis)  Ilisp(aniae)  cit(erioris), 
praefectus  aerarii  Saturni,  legatus  Augusti  pro  pr.  provinciae 
Arabiae  item  Galatiae,  sodalis  Aug(ustalis)  Cl(audialis),  consul  (suf- 
fectus  a.  inc.)  t.  urbanus  VI  332  inverso  ordine.  Ante  Alexandrum, 
qui  quaestoribus  canditatis  concesserit,  ut  post  quaesturam  statim  prae- 
turam  capesserent  cf.  Bm^geshi  5,  395.  Aetati  Commodianae  adsignavit 
Wilmanns  ad  n.  1197. 

392  C.  PLOTIVS  RVFVS  triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo  sub 
Augusto  nummi  ap.  Cohen  I^  Aug.  n.  501-504  cf.  380  seq.  Fortasse 
idem  ac  C.  Plautius  C.  f.  Rufus  (n.  360). 

393  A.  PLOTIVS  SABINVS  C.  f.,  tribu  Pollia,  decemvir  stlitibus  iudicandis, 
tribunus  laticlavius  legionis  I  Minerviae  p.  f.,  quaestor  urbanus,  sevir 
equitum  Romanorum,  aedilis  curulis,  sodalis  Titialis,  praetor;  habens 
salutationem  secundam  imp.  Antonini  Augusti  Pii;  Formiis  periit 
tit.  in  via  Tiburtina  rep.  notizie  degli  scavi  1890  p.  36  ■=  bull.  comun. 
1890  p.  103  =  bull.  inst.  arch.  1890  p.  300,  ubi  honores  inverso  ordine 
enumerantur. 

394  Plotius  Tucca  (sic  Donati  vit.  Verg.  37;  Plotius  Tuceta  schol.  Pers. 
sat.  2,  42;  Plotius  Hor.  sat.  1,  10,  81;  Tucca  alibi),  Vergilii  amicus 
schol.  Pers.  l.  c;  Verg.  catal.  1,  1;  Valer.  Prob.  vit.  Verg.;  anthol. 
Lat.  653,  3.  Cum  Vario  et  Vergilio  occurrit  Horatio  Brundisium  pro- 
ficiscenti  Sinuessae  Hor.  sat.  1,  10,  81.  Cum  L.  Vario  Aeneidem  edidit 
Donat.  vit.  Verg.  41  (59),  Reifferscheid  p.  63—65;  Servius  ad  Verg. 
Aen.  procem.;  Hieron.  chron.  a.  Abr.  2000  cf.  Serv.  ad  Aen.  2,  566; 
4,436;  5,871;  7,464. 


PLOTIVS  55  PLVTARCHVS 

395  L.  PLOTIVS  VICINAS  proconsul  (Cretae  et  Cyrenaicae)  a.  750/1  = 
4/3  a.  Chr.  tit.  Gortynae  rep.,  musco  Ital.  di  ant.  class.  1890  p.  704. 
Cf.  IX  935  (Arpi):  L.  Plotius  Vicinai  1.  Seleucus. 

—  SEX.  PV[L]FENNIVS  SALVTARIS  cet.  PLOTIVS  CILO. 

—  SALVIVS  NEN[IVS]  cet.  CN.  PLO[TIVS]  MAXIMINVS  cet. 

396  PLOTIA  AGRIPPINA  senatorii  ordinis,  uxor  ut  videtur  Aurelii  Sancti, 
aetate  Septimii  Severi,  tit.  Phrygius  Le  Bas  -  Waddington  1708  —  CIG 
3882  f  add. 

397  Plotia  Hieria,  amica  L.  Varii  Donat.  vit.  Verg.  9  (20)  ajpud  Reiffer- 
scheid,  Suetonii  reliquiae  p.  57  cf.  Wolfflin  Philologus  24,  1866  p.  154. 

398  Plotia  Hypsaea  deridetur  Hor.  sat.  1,  2,  91  cum  schol.  Porphyrionis. 
Fortasse  e  posteris  Plautiorum  Hypsaeorum  aetatis  liherae  reipuhlicae. 

399  Plotia  (Servilia)  Isaurica,  cuius  sunt  figlinae  Caeponianae  saeculo 
ferc  secimdo  ineunte  XV 52 — 68  et  figlinae  Mulionis  XV 339.  Plotiae 
Isauricae  etiam  Serviliae  nomen  fuisse  colligitur  ex  tit.  urhano  VI 
25544:  Servilius  Sigerus  [P]lotiae  Isauricae  lib.  Cf.  etiam  supra  n.  367. 

400  Plutarchus.  Tituli:  Belphicus  CIG  1713  (1);  Chaeronenses  I.Gr.  sept. 
I  3422  (2) ;  3425  =  CIG  1627  (3) ;  duo  priores  prohabiUter,  tertius 
certo  ad  eum  referendi  sunt.  Si  primus  ad  eum  pertinet,  nomen  ei 
fuit  Mestrius  Plutarchus,  quod  confirmatur  titulo  Chaeronensi  I.Gr. 
sept.  I  3423;  perspexit  hoc  primus  Keilius.  Nomen  Mestrii  accepit 
sine  duhio  a  Mestrio  Floro  amico  (cf.  infra).  Chaeronensis  Euseh.- 
Hieron.  chron.  a.  Ahr.  2135  =  1191120  p.  Chr. ;  Suidas  v.  IlXouxapxo? ; 
luliani  orat.  6  p.200B;  Plut.  Sulla  16  fin.;  Cimon  1;  alibi.  Natus 
c.  a.  46 — 48  p.  Chr.,  nam  a.  66  p.  Chr.,  cum  Nero  in  Graeciam  veniret, 
Athenis  litteris  studebat  Ammonio  philosopho  magistro  Plut.  de  Ei 
apud  Delphos  1  p.  385  B,  et  vioz  appellatur  ih.  17  p.  391 E.  Ammonium 
magistrum  suum  vocat  etiam  Themist.  32;  quomodo  adulator  ab  amico 
internoscatur  31  p.  70  E;  quaestiones  convivales  3,  1,  2  p.  646  A.  Ipse 
Neronem  suis  temporibus  regnasse  dicit  Anton.  87  (icp'  ■Jjji.tov) ;  T.  Fla- 
mininus  12  (xad' -^{xa?).  Proavus  Piutarchi  Nicarchus  Anton.  68;  avus 
Lamprias  Anton.  28;  quaest.  conviv.  1,  5,  1  p.  622E;  4,  4,  4  p.  669  C; 
5,  5,  2  p.  678  E;  5,  8,  3  p.  684  A;  5,  9  p.  684  B;  9,  2,  3  p.  738  A;  pater 
(Autobulus?  Muhl  Plutarchische  Studien  1885  p.  24;  Nicarchus? 
Corsinium  secutus  Cheneviere  De  Plutachi  familiaribus  1886  p.  22.  24 
Plutarchus?  Diels  et  Wilamowits)  quaest.  conv.  1,  2,  2  p.  615  E 
2,  8,  1  p.  641 F;  3,  7,  1  p.  655  E;  3,  8,  1  p.  656  C;  3,  9,  2  p.  657 E 
praecepta  rei  puhlicae  gerendae  20  p.  816  D;  fratres  Lamprias  quaest. 
conv.  8,  6,  5  p.  726  D;  1,  8,  3  p.  626  A;  2,  2,  1  p.  635  A;  9,  15,  1 
p.  747  B;  de  Ei  ap.  Delphos  3  p.  385  D;  alibi,  et  Timon  de  fraterno 
amore  16  p.  487 E;  quaest.  conv.  1,  2,  1  p.  615  C;  2,  5  p.  639;  de  sera 
numinis  vindicta  1  p.  548  B;  alibi. 

Plutarchus   adulescens   legatus   ad  proconsul6m  (AchaJae)  missus 
praecepta  reipublicae  gerendae  20  p.  816  D.   Vespasiano  sene  (c.  a.  78 


PLVTARCHVS  56  PLVTARCHVS 


p.  Chr.)  Romae  fuit  de  sollcrtia  animalium  19  p.  974  A  (si  quidem  hic 
ipse  inteJligendus).  Coram  (L.  lunio)  Rustico  Romae  declamabat  de 
curiositate  15  p.  522  E.  Una  cum  Mestrio  Floro  Betriacum  visit 
Otho  14;  item  Brixillum  vidit  Otho  18;  item  Ravennam  Marius  2. 
Inter  incendium  Capitolii  a.  79  eiusque  restitutionem  a.  82  Athenis 
fuit;  inter  a.  82  et  96  iterum  Romam  venisse  videtur  Poplicola  15. 
Certe  plus  semel  in  Italia  fuit,  ubi  tamen  ei  otium  non  erat  -^ujxva- 
Cso&at  TOpl  TTjV  T(ojxalx7jV  SiaXsxTOV  utt?)  XP^^"^^  iroXiTtxuiv  xal  twv  ota 
«ptXoao^piav  TrXT^ataCovTtov,  ita  ut  6^|^e  ttots  xai  iroppcD  tt^?  YjXixia?  linguam 
Latinam  disceret  Demosthmes  2.  Romae  se  fuisse  significat  etiam 
quaest.  conv.  prooem.  p.  612  E;  8,  7,  1  p.  727B;  Numa  8  fn.; 
T.  Flaminin.  1;  de  curiositate  10  p.  520  C.  Alexandriae  quoque  ver- 
satus  est  quaest.  conv.  5,  5,  1  p.  678  C  et  in  comj)luribus  Graeciae 
oppidis,  velut  Tanagrae  consolatio  ad  uxorem  1  p.  608  B  et  Delphis, 
ubi  sacerdos  erat  quaest.  conv.  7,  2,  2  p.  700  E  cf.  7,  2,  1  p.  700  D 
alibi  et  tit.  1;  imprimis  Athenis  quaest.  conv.  1,  1,  1  p.  612  F;  9  procem. 
p.  736  D;  DemostJi.  31,  ubi  in  civitatem  receptus  Leontidi  tribui  ad- 
scriptus  est  quaest.  conv.  1,  10,  1  p.  628  A.  Plerumque  tamen  habi- 
tabat  in  urbe  patria  Demosth.  2,  ubi  etiam  apj(o)V  sTrtuvu^xo?  fuit  quaest. 
conv.  2,  10,  1  p.  642  F;  6,  8,  1  p.  694  A.  Commemorat  seditionem 
(L.)  Antonii  (Saturnini)  a.  87  vel  88  factam  Aemilius  Baulus  25;  item 
supplicium  (L.  lunii)  Rustici  c.  a.  93  p.  Chr.  de  curiositate  15  p.522E; 
item  Domitiani  interitum  a.  96  Numa  19;  PoplicoJa  15;  de  curiositate 
15  p.  522  E;  amatorius  25  p.  771  C;  item  castra  hiberna  Caesaris 
(Traiani  a.  98199?)  ad  Istrum  posita  de  primo  frigido  12  p.  949  E. 
Vitam  Galbae  scripsisse  videtur  ante  mortem  Verginii  Rufi  (f  a.  97) 
cf.  Galha  10  fin.  Vitam  SuUae  scripsit  aj^sSov  It(ov  oiaxoattov  (XTrb  tt^? 
jj,ax>]?  ixeivrj?  (apud  Orchomenum  a.  669  u.  c.  =  85  a.  Chr.)  oia-^e-^o- 
v(5t(ov,  itaque  haud  ita  multo  ante  a.  115  p.  Chr.,  Sulla  21.  Fe-fovfb?  ^Tri 
T(ov  Tpatavou  tou  Kat'aapo?  }(p6v(ov  xat  £Tt  TrpoaJ^ev.  [xsTaSou?  os  auTto  Tpatavb? 
TTj?  T(ov  UTTOtT^ov  d^iaq  irpoaeTa^s  [XTjSeva  T(ov  xaTa  tyjv  'iXXuptSa  dpyovxmv 
Tzctpk^  T^?  auTou  Yv^ofXTj?  Ti  SiaTrpotTTeaOai  Suidas  v.  nXouTapj^o?,  vix  recte. 
'ETriTpoTreuetv  'EXXaSo?  bnh  tou  auToxpctTopo?  {scil.  'ASptavou)  xaTeaTa&rj 
Ifrjpaios  Euseh.-Syncell.  p.  659,  13,  itaque  procurator  Achaiae  fuisse 
videtur  c.  a.  117-120.  Insignis  habetur  a.  119/120  p.  Chr.  Euseh.- 
Hieron.  chron.  a.  Ahr.  2135  (item  iam  a.  68  p.  Chr.,  a.  Ahr.  2084). 
Paulo  post  mortuus  esse  videtur. 

Uxor  Plutarchi  Timoxena  consolatio  ad  uxorem  2  p.  608  D 
cf.  coniugdlia  praecepta  48  p.  145  A.  Ex  ea  tulit  quattuor  filios  (cf. 
etiam  quaest.  conv.  8,  6,  1  p.  725  F)  et  post  eos  filiam  consolatio  ad 
uxorem  2  p.  608  C.  Nomina  liberorum :  Soclarus  de  audiendis  poetis  1 
p.  15  A,  adulescentulus  mortuus  consolatio  ad  uxorem  5  p.  609  D; 
Autobulus,  cuius  nuptiis  Sosius  Senecio  interfuit  quaest.  conv.  4,  3,  1 
p.  666  D  cf  8,  2, 3p.  719  C;  8, 10,  3  p.  735  C  alihi;  Plutarchus  (n.  401); 


PLVTARCHVS  57  POLEMO 

Chaeron  immature  mortuus  consolatio  ad  uxorem  5  p.  609  D ;  Timoxena 
bimula  mortua  consolatio  ad  uxorem  9  p.  6111).  Sextus  Chaeronensis 
Plutarchi  (ex  fratre  ?  cf.  «iSsXcpioou?  Suidas  s.  v.  2ebo?)  nepos  Apuleius 
metamorph.  1,  2;  vit.  Marci  3,  2;  Eutrop.  8,  12.  Ex  Plutarchi  posteris 
quintus  et  sextus  appellabatur  Sex.  Claudius  Autobulus  tit.  3;  item 
ex  eius  posteris  videtur  esse  L.  M[es]trius  Autobulus  in  tit.  Chaeronensi 

1.  Gr.  sept.  I  3423  et  Plutarchus  quidam  in  tit.  Nicaeensi  CIG  1080. 
Inter  amicos  Plutarchi  ncnninandi  sunt:  1)  (Q.)  Sosius  Senecio  (consul 
a.  99  et  107),  ad  quem  misit  Plutarchus  vitas  parallelas  complures 
(cf.  Theseus  1;  Bemosthenes  1.  31;  Bio  1),  librum  de  profectibus  in 
virtute  (p.  75  B),  quaestiones  convivales  (cf.  procemia);  2)  Mestrius 
Florus  consularis  Otho  14;  quaest.  conv.  1,  9,  1  p.  626  E;  7,  4,  1 
p.  702  D;  5,  7, 1  p.  680  C  saepius;  3)  (Minicius?)  Fundanus,  ad  quem 
misit  Plutarchus  libellum  de  cohibenda  ira  p.  452  sqq. ;  cf.  de  tran- 
quiUitate  1  p.  464  F;  4)  Paccius,  ad  quem  misit  libellum  de  tran- 
quillitate  animi  p.  464  E;  5)  Nigrinus  et  Quintus  fratres,  ad  quos 
libellum  misit  de  fraterno  araore  p.  478 B,  ad  Quintum  etiam  libellum 
de  sera  numinis  vindicta  p.  548  sqq. ;  cf.  etiam  Quietum  quaest.  conv. 

2,  1,  5  p.  632 A  (=  L.  Quintum?  Macroh.  7,3,  15);  6)  Philinus  de 
Pythiae  oraculis  p.  394  sqq. ;  quaest.  conv.  1,  6  p.  623  B  saepius  cf.  tit.  2. 
Be  his  et  ceteris  Plutarchi  amicis  cf.  Patzig,  Quaestiones  Plutarcheae 
Brl.  Biss.  1876;  A.  Chenevi^re,  Be  Plutarchi  familiarihus  Paris  1886; 
J.  Muhl,  Plutarchische  Studien  Progr.  Augshurg  1885  p.  32 — 90. 
Be  vita,  scriptis,  philosophia  Plutarchi  cf.  B.  Volhnann,  Lehen, 
Schriften  u.  Philosophie  des  Plutarch  1869;  E.  Zeller,  Philosophie 
der  Griechen  III,  2^  1881  p.  160—202;  W.  Christ,  Gesch.  d.  griech. 
Litt^  1890  p.  546—557. 

401  Plutarchus,  praecedentis  filius,  frater  Autobuli,  quibus  pater  libelium 
raisit  de  aniraae  procreatione  in  Platonis  Tiraaeo  (p.  1012  A). 

402  Plutio,  rhetor  Graecus  Sen.  suas.  1,  11 ;  Bio  Chrysostomus  18  p.  283 
Bindorf;  Hieron.  chron.  a.  Ahr.  1984  =  722123  a.  u.  =  32131  a.  Chr. 

—  C.  FISIVS  PO  .  .  . 

—  C.  SICINIVS  CLARVS  PO  .  .  . 

—  Poblic  .  .  .  vide  Public  ... 

403  Poenius  Postumus  praefectus  castrorum  secundae  legionis  (Augustae), 
cum  iussa  ducis  abnuisset,  se  ipse  gladio  transegit  a.  61  Tac.  a.  14,  37. 

404  Polaenus  (vulg.  Polyaenus)  ab  Hadriano  ad  raortem  voluntariam 
coactus  vit.  Hadr.  15,  4.  ", 

—  TI.  IVLIVS  CELSVS  POLEMAEANVS. 

405  Polemo(I).  Tituli:  Smyrnaeus  filio  eius  positus,  eph.  epigr.  1  p.  270  (1); 
Cysicenus  in  honorem  fbliae  eius  positus ,  Monatsherichte  der  Berliner 
AJtademie  1874  p.  16  (2).  Vix  ad  eum  pertinet  Cymaeus  CIG  3524, 
cum  „rex"  desit  (B).  Nummi:  E  Ponticis  unus  tantum  certus,  v.  Sallet, 
Beitrage  zur  Geschichte  und  Numismatik  der  Konige  des  Jhsporus 


POLEMO  58  POLEMO 

und  Fontus  1866  p.  60  seq.;  Waddingtm,  revue  numismatique  1866 
p.  422  (1) ;  ceteri  duhii,  v.  Sallet  l.  c.  p.  60  sqq. ;  Bosporani  annorum 
74617 — 76112,  in  quibus  pro  regis  nomine  monogramma  est,  antea  ei 
trihuti  (cf.  v.  Sallet  l.  c.  p.  62  sqq.),  ei  abiudicantur  a  Waddingtonio  l.  c. 
p.  423;  Olbenses  M.  Antonii  Polemonis  domini  Olbae  (Waddington 
l.  c.  p.  429  seq.)  ad  eum  non  pertinent,  cf.  Mommsen  epJi.  epigr.  1 
p.  275  n.  2.  BaaiXsd)?  noXe[i.«)VO?  Euaepou?  n.  1.  Polemo  rex  vel 
Polemo  alibi.  Zenonis  rhetoris  Laodiceni  filius  Strabo  12,  8,  16  p.  578, 
cf.  tit.  3,  si  huc  pertinet.  Ab  Antonio  rex  factus  partis  Ciliciae 
a.  715/39  Appianus  b.  c.  5,  75  8t(i  xa?  dvSpa-yaOia?  Strabo  l.  c.  Iconium 
possidebat  Strabo  12,  6,  1  p.  568 ;  quare  Mommsen  eph.  epigr.  1  p.  274 
Jjycaoniam  cum  urbe  Iconio  eum  ab  Antonio  accepisse  censet.  Ponti 
rex,  a  Phraate  Parthorum  rege  captus  (Plut.  Anton.  38)  et  accepta 
pecunia  dimissus  a.  718/36  Dio  49,  25,  4.  Legatus  de  pace  a  Medorum 
rege  ad  Antonium  missus  a.  719/35,  ab  Antonio  Armeniam  minorem 
quasi  praemium  accepit  a.  721/33  Dio  49,  33, 1.  2;  49,  44, 3  cf.  Zonaras 
10,  27.  Socius  Antonii  a.  723/31  Plut.  Ant.  61.  Ponti  rex,  amicus 
et  socius  populi  Romani  a.  728/26  Dio  53,  25,  1.  Ab  Agrippa  missus 
Bosporanos  vicit  et  Dynamin  Bospori  reginam  in  matrimonium  duxit 
a.  740/14  Dio  54,  24,  5-6.  Ab  Augusto  rex  (scilicet  Ponti  et  Bospori) 
constitutus  Strabo  12,  8,  16  p.  578  cf  11,  2,  3  p.  493;  11,2,  11  p.  495. 
Tanaim  urbem  diruit  Strabo  11,  2,  3  p.  493  cf  11,  2,  11  p.  495. 
Colchim  obtinebat  Strabo  11,  2,  18  p.  499.  Altera  eius  uxor  Pytho- 
doris  Pythodori  Tralliani  et  Antoniae  triumviri  filiae  filia  c.  a.  742/12 
ducta  Strabo  12,  3,  29  p.  555  seq.  cf  tit.  1.  2;  Mommsen  eph.  epigr.  1 
p.  271  seq.  E  tribus  liberis  eius  filius  alter  privatus  mansit  Strabo 
12,  3,  29  p.  555  seq.,  alter  Zeno  appellatus  tit.  1 ;  Tac.  a.  2,  56,  filia 
Antonia  Tryphaena  tit.  2.  Ab  Aspurgianis  barbaris,  quibus  bellum 
intulerat,  captus  et  occisus  est  Strabo  11,  2,  11  p.  495;  12,  3,  29  p.  556 
c.  a.  746/7  =  8/7  a.  Chr.,  cum  hoc  anno  nummi  Bosporani  alius  ut 
videtur  regis  cudi  coepti  sint,  cf.  supra.  Successit  ei  in  regno  Pytho- 
doris  uxor  Strabo  12,  3,  29  p.  559  seq.  Stemma  tale  fuit,  cf.  Mommsen 
eph.  epigr.  2  p.  263;  Latyschev,  inscriptiones  antiquae  orae  septen- 
trionalis  Ponti  JEuxini  II 1890  p.  XLV: 

Mithradates  Eupator  M.  Antonius 

Pharnaces  Zeno  rhetor  Pythodorus  ^  Antonia 

Asander  ^  Dynamis  w  Polemo(I)  Eusebes  ^  Pythodoris  Philometor  ^  Archelaus 
t  c.  a.  746  =  8.      |  superstes  a.  21.  f  a.  17. 


Aspurgus 


privatus,     Zeno,    Antonia  Tryphaena  w  Cotys  Ehoemetalcis 
t  a.  35.  '  1  filius 

Rhoemetalces     Polemo  (11),      Cotys 
uxor  Berenice 

M.  Antonius  Polemo. 


POLEMO 59 POLLA 

406  Polemo  (II).  Tituli:  Cyzicmus,  Monatsberichte  der  Berliner  AJcademie 
1874  p.  16  seq.  (1) ;  Bosporanus,  Latyschev  inscriptiones  antiquae  orae 
septentrionalis  Ponti  JEuxini  II  n.  400  (2).  Nummi  Pontici  multi: 
V.  Sallet,  Beitrdge  zur  Gesch.  u.  Numismatih  der  Konige  des  Bosporus 
u.  Pontus  1866  p.  71  sqq.,  Waddington  revue  numismatique  1866  p.  425, 
Giel  Beitrage  zur  Numismatik  Sudrusslands  1886  p.  18;  Olbensis: 
Waddington  l.  c.  p.  436.  Polemo  rex  plerumque ;  paoiXsuovxos  paatXlw; 
[noX£[X(ovo?]  cpiXo-yspfia^vi^xoiji  xal  cpiXoTcaxpiSoi;  Ixou?  TqXx  (=  41  p.  Chr.) 
tit.  2.  Cotyis  et  (Antoniae)  Tryphaenae  filius,  Rhoemetalcis  et  Cotyis 
frater  tit.  1.  Errat  igitur  Dio  59,  12,  2  Polemonis  filium  eum  dicens; 
debebat  dicere  Polemonis  ex  filia  nepotem  cf.  stemma  antecedens. 
Regnum  (Ponti  et  Bospori)  a  maioribus  quondam  obtentum  a  Gaio 
accepit  a.  38  tit.  1  et  nummi,  qui  annos  3 — 23  regni  eius  indicant  ita, 
ut  annus  17  et  Claudii  et  Neronis  imperio  (cf.  Giel  l.  c.)  i.  e.  anno  54 
p.  Chr.  respondeat;  cf.  Dio  59, 12, 2;  loseph.  ant.  19,  8, 1.  In  quibusdam 
nummis  una  cum  matre  Tryphaena  nominatur  cf.  v.  Sallet  l.  c.  p.  76  seq. 
Pro  Bosporo  Ciliciae  partem  (i.  e.  dominationem  Olbensem?)  accepit 
a.  41  Dio  60,  8,  2  cf.  loseph.  a.  20,  7,  3.  In  matrimonium  duxit  Bere- 
nicen  Agrippae  Magni  filiam,  quae  mox  eum  deseruit  c.  a.  53.  loseph. 
ant.  20,  7,  3.  Nero  partem  Armeniae  ei  donavit  a.  60  Tac.  a.  14,  26 ; 
mox  Pontum  Polemoniacum  in  provinciae  formam  redegit  Suet. 
Nero  18;  Tac.  hist.  3,  47;  Eutr.  7,  14;  Vict.  Caes.  5,  2;  epist.  5,  4;  vita 
Aureliani  21,  11.  Hoc  factum  esse  a.  63  ex  aera  Neocaesareae,  Trape- 
mntis,  Zelae  urbium  collegit  EcJchel  2  p.  356-359.  Betinuisse  videtur 
Polemo  dominationcm  Olbensem,  si  quidem  huc  pertinet  nummus  in- 
scriptus  (cf.  Wadd.  l.  c.  p.  436) :  IloXeixtovo?  pacfiXecuc,  ^'  . . . .  tov  Aa- 
Xaastov  xal  Ksvvataiv.  Mortuus  ut  videtur  ante  a.  69  cf.  Tac.  hist.  3, 47seq. 
Libertus  eius  Anicetus  Tac.  hist.  3,  47.  Polemonis  regis  (huius?)  epi- 
grammata:  Anthol.  Pal.  9,  746.  11,  38,  fortasse  etiam  5,  68.  Exposteris 
eius  videntur  fuisse  M.  Antonius  Polemo  dominus  Olbae  et  Antonius 
Polemo  sophistes. 

—  Antonius  Polemo. 

—  M.  Antonius  Polemo. 

—  PETRONIVS  POLIANVS. 

—  Polio  vide  Pollio. 

407  Polla,  uxor  Pollii  Felicis  (n.  419)  Statius  silv.  2,  2,  10;  3, 1,  87.  159. 
179;  4,  8, 14. 

408  POLLA  AN[TONIA?],  uxor  Q.  Fabricii  (fortasse  consulis  a.  752 
=  2a.  Chr.)  CIA  III 867. 

409  (Vipsania?)  Polla,  M.  Vipsanii  Agrippae  soror,  porticum  a  fratre 
coeptam  aedificabat  a.  747  =  7  a.  Chr.  Dio  55,  8,  4. 

—  Acerronia  Polla. 

—  ARGENTARIA  POLLA. 

— •    FABATIA  POLLA  FABIA  DOMITIA  GELLIOLA. 


POLLA  60  POLLIO 

—  SEXTIA  ASINIA  POLLA. 

—  SOSSIA  POLLA. 

—  Valeria  Polla. 

—  Vespasia  PoUa. 

.  —    [POLLjA  TEIDIA. 

410  A.  POLLENIVS  sive  POLLIENVS  AVSPEX.  Ada  Arvalia  a.  inc.  Com- 
modi  VI 2101  (1) ;  acta  ludorum  saecularium  septimorum  a.  204,  eph. 
epigr.  8  p.  282  seq.  (2).  Nummi  Nicopolitani  Moesiae  inferioris, 
Mionnet  S.  II  p.  119  n.  307  seq.,  Catalogue  Welzl.  n.  1348  et  in  museo 
Berolinensi  cf.  Zeitschr.  f.  Numismatih  11  p.  44,  Borghesi  2  p.  232  sqq. 
Polleni  Auspicis  t.  1 ;  [Polljienus  Auspex  et  Pollienus  ...  t.  2;  A.  FIoX. 
Auairsxo?  vel  A.  UoXk.  Aua.  nummi;  "AoTra^  Bio  76,  9,  3.  Magister 
fratrum  Arvalium  imperante  Commodo  /.  1.  Legatus  Moesiae  in- 
ferioris  sub  Severo  c.  a.  196  nummi.  Quindecimvir  sacris  faciundis 
a.  204  t.  2.  Patruus  Pollenii  Sebenni  (n.  411) ,  vir  facetissimus  Dio 
76,  9,  3 — 4.  Ex  posteris  eius  fucrit  Ti.  lulius  Pollienus  Auspex 
VIII  2743. 

411  POLLENIVS  SEBENNVS  (legatus)  Norici  c.  a.200,  accusantibus  Noricis 
damnatus   esset,   nisi  Aspax  (w.  410)  patruus  eum  servasset  Dio  76, 

9,  2 — ^5.  Vix  ad  eum  pertinet  tit.  luvavensis  III  5537:  Pollieno 
Aemiliano. 

—  L.  MVSSIDIVS  POLLIANVS. 

—  TI.  IVLIVS  POLLIENVS  AVSPEX. 

412  POLLIO  consul  suffectus  mense  Septerabri  aetate  Tiberii  cum 
(C.  Rubellio?)  Blando  VI  14221.    Num  C.  Annius  Pollio? 

413  POLLIO  tribunus  plebis  a.  109  VI  452.  Num  A.  Platorius  Nepos 
cet.  C.  Licinius  PoUio  (n.  337)? 

414  POLLIO  (proconsul)  Bithyniae,  ab  Elagabalo  Germaniae  praefectus 
a.  218  Dio  79,  3,  1.  Num  C\.  Aelius  Pollio  leg(atus)  Aug.  pr.  pr. 
G(ermaniae)  s(uperioris)  Brambach  CIBh.  982? 

415  Pollio  citharoedus  Mart.  4,  61,  9;  luv.  6,  387  schol.;  7,  176  („Polio"). 
Alius  intellegendus  videtur  Mart.  3,  20, 18.  12,  12;  luv.  11,  43. 

416  Pollio,  grammaticus  Latinus,  quo  Marcus  est  usus  vit.  Marci  2,  3 
(ubi  libri  Polono).  Horatii  ut  videtur  commentator,  mortuus  c.  a.  143, 
Marcus  apud  Frontonem  p.  17.  34  Naber  (ubi  cod.:  Polio)  cf.  vit.  Pii 

10,  5.  A  nonnuUis  idem  habetur  Pollio,  Vergilii  commentator  Sei'v. 
Aen.  6,  554,  qui  tamen  Asinius  Pollio  dicitur  Serv.  Aen.  2,  7;  11,  183; 
potest  etiam  cogitari  de  Valerio  PoUione;  cf.  Teuffel  GBL^  §357,  4. 

417  PoUio,  ad  quem  Marcus  et  Verus  rescripserunt  Papinian.  Bigest. 
48,5,39,6. 

—  Pollio  Plut.  Otho  18,  vide  Plotius  Firmus  (n.  382). 

—  ALBIVS  PVLLAIENVS  POLLIO. 

—  ANNIVS  POLLIO. 

—  C.  ANNIVS  POLLIO. 


POLLIO  61  POLLIVS 

—  ANTIVS  POLLIO. 

—  Asinius  PoUio. 

—  C.  ASINIVS  POLLIO. 

—  ASINIVS  POLLIO  VERRVCOSVS. 

—  Caelius  Pollio. 

—  Claudius  Pollio. 

—  Ti.  Claudius  PoUio. 

—  CL(AVDIVS)  AELIVS  POLLIO. 

—  L.  CL(AVDIVS)  POLLIO  IVLIVS  IVLIANVS  GALLICANVS. 

—  CLODIVS  POLLIO. 

—  Crepereius  Pollio. 

—  Domitius  Pollio. 

—  L.  FABIVS  POLLIO. 

—  FL(AVIVS)  POLLIO  FLAVIANVS. 

—  L.  FVFIDIVS  POLLIO. 

—  T.  FVNDANIVS  VITRASIVS  POLLIO. 

—  Q.  GAVIVS  STAT[I]VS  HELVIVS  POLLIO. 

—  M.  HERENNIVS   POLLIO. 

—  C.  lAVOLENVS  CALVINVS  cet.  CORNELIVS  POLLIO  SQVILLA  cet.  VERVS. 

—  lulius  PoUio. 

—  L.  MEMMIVS  POLLIO. 

—  L.  MINDIVS  POLLIO. 

—  SEX.  PEDIVS  HIRRVTVS  LVCILIVS  POLLIO  (n.  154). 

—  L.  PERCENNIVS  POLLIO  (n.  170). 

—  A.  PLATORIVS  NEPOS  cet.  C.  LICINIVS  POLLIO  (n.  337). 

—  T.  POMPONIVS  PROCVLVS  VITRASIVS  POLLIO. 

—  CN.  PVLLIVS  POLLIO. 

—  Romilius  Pollio. 

—  Rufrius  PoUio. 

—  C.  SVLPICIVS  POLLIO. 

—  (P.?)  VEDIVS  POLLIO. 

—  P.  Vedius  PoUio. 

—  Vespasius  PoUio. 

—  Vitrasius  PoUio. 

—  (L.?)  Vitruvius  PoUio. 

418  PoUitta  impura  femina,  luv.  sat.  2,  68  (multae  w.  II.), 

—  ANTISTLA.  POLLITTA. 

—  FVFIDIA  POLLITTA. 

—  RVTILIA  POLLITTA. 

—  C.  CAERELLIVS  POLLITTIANVS. 

—  C.  CAERELLIVS  FVFIDIVS  ANNIVS  RAVVS  POLLITTIANVS. 

419  PoUius  FeUx  (cognomen  silv.  2,  2  et  3,  1  in  titulo),  amicus  P.  Papinii 
Statii,  ad  quem  poeta  silvarum  Ubrum  tertiura  misit  (cf.  ir>ooinuum) 
et  cuius  viUamSurrentinam  carmine  silv.  2,  2,  item  Herculem  Surren- 


POLLIVS  62  POLYBIVS 

tinum  in  litore  PoUii  consecratum  carmine  silv.  3, 1  celebravit  cf.  pro- 
cemium  2  et  3.  Uxor  eius  Polla  (n.  407).  Gener  eius  lulius  Mene- 
crates  silv.  4,  8,  10  sqq. ;  4  prooem.  Filius  eius  signifcatur  silv.  4,  8,  12. 
Versus  faciebat  cf.  silv.  2,  2,  112  sqq. ;  3,  1,  67.  Fortasse  pater  eius 
cognominis  nominatur  in  titulo  prope  Neapolim  reperto  eph.  VIII 337 
anni  65  p.  Chr.  cf.  Mommsen,  Hermes  18,  1883  p.  159. 

420  Q.  Pollius  Valerianus,  bibliopola  Martialis  Mart.  1,  113,  5. 

—  PoUux  vide  Polydeuces. 

—  lulius  Pollux. 

421  Polus,  libertus  Augusti,  mori  coactus  Suet.  Aug.  67. 

422  POLVS  TERENTIANVS,  consularis  trium  Daciarum  a.  193  III  1374 
t.  Dacicus.  Rescriptum  Severi  et  Caracallae  (a.  198 — 209)  ad  eum 
fragm.  Vatic.  200. 

423  Polyaenus,  legatus  Bithynorum  in  causa  Vareni  Rufi  Plin.  ep.  7,  6; 
7, 10.    Ex  posteris  videtur  esse  Claudii  Polyaeni,  Plin.  ad  Trai.  70. 

424  Polyaenus,  Macedo  strateg.  praef.  lihri  1  et  4;  Suidas;  rhetor  Suidas. 
Causidicus  Romae  vivebat  strateg.  praef.  lihri  2  et  8.  Bello  Parthico 
imminente  a.  161  cum  aetate  iara  provectior  militare  non  posset  praef. 
Jihri  1,  strategematon  libros  octo  ad  Marcum  et  Verum  imperatores 
raisit  (cf.  praefationes)  atque  libros  sex  edidit,  antequam  Verus  in 
orientem  proficisceretur  (a.  162)  praef.  lihri  1,  5,  6,  reliquos  paullo 
post ,  bello  nondum  finito  praef.  lihri  8.  Bellum  Parthicum  uberius 
describere  ei  est  in  animo  praef.  lihri  6.  Scripsit  etiam  itspl  9rjP(ov 
et  Taxxtx^L  pipXta  y'  Suidas  et  uTrlp  (xou  xoivou)  t<ov  MaxsSovtov  Stohaei 
florileg.  43,  53.  55  MdneJce  II  p.  90 ;  cf.  J.  Melber,  Polyaeni  stratege- 
maton  lihri  octo  1887  praef.  p.  Vsqq. 

—  Claudius  Polyaenus. 

425  Polyarchus  medicus  Galen.  13  p.  184  sqq.  220.  981  Kuhn. 

—  C.  VLPIVS  MARCELLVS  [PjOLYBIANVS. 

426  (C.  lulius)  Polybius,  Caesaris  l(ibertus)  VI 20252;  cf.  IV 147.  258; 
Augusti  libertus,  testaraentum  eius  partim  scripsit  ^Swe^.  Aug.  101;  idem 
recitavit  a.  14  p.  Chr.  Xiphilinus-Dio  56,  32,  1. 

427  Polybius,  Claudii  libertus  Seneca  lud.  13;  Suet.  Claud.  28;  Dio 
60,  29,  3;  (Victor)  epit.  4,  8.  Claudio  a  studiis  Suet.  Claud.  28  cf. 
Seneca  consol.  ad  Polyh.  5,  2  et  a,  libellis  Seneca  consol.  ad  Polyh.  6,  5, 
cf.  Friedlander  Sittengesch.  J"  p.  108.  178.  Ad  eum  scripsit  Seneca 
exsul  librum  (dialogorum  undecimum)  de  consolatione  fratre  eius 
mortuo.  Habuit  complures  fratres  consol.  3,  5.  5,  4.  6,  3.  9,  7.  12,  1, 
uxorem  filiumque  consol.  12,  1.  Homerum  in  linguam  Latinam,  in 
Graecam  Vergilium  videtur  transtulisse  consol.  8,  2.  11,  5.  A  Messa- 
lina,  quacum  stupri  commercium  habebat,  interfectus  c.  a.  47  Dio 
60,  31,  2  cf.  Seneca  lud.  13.  Vix  idem  Polyhius  auctor  Plinio  n.  h, 
1,  31.  31, 131.    Ti.  Claudius  Polybianus  VI 12402, 


POLYCARrVS  63  POMPEIANVS 

—  Claudius  Polycarpus. 

428  Polycharmus,  abavus  ut  videtur  Ti.  Claudii  Attici  Herodis  CIA  III 
647.  1007  cf.  Dittenberger  Hermes  13  p.  86  sqq. 

429  Polycharmus ,  orator  Athem^ensis,  aequalis  Plutarchi  Plut.  quaest. 
conviv.  8,  6,  2  p.  726  B;  7,  4,  1  p.  7021). 

430  Polyclitus,  Neronis  libertus,  in  Britanniam  missus  a.  61,  ut  dis- 
cordiam  inter  Suetonium  Paulinum  legatum  et  lulium  Classicianum 
procuratorem  componeret  Tac.  a.  14,  39.  In  urbe  raptabat  a.  67 
Dio  63,  12,  3  cf.  Tac.  h.  1,  37.  2,  95.  A  Galba  occisus  a.  68  Plut. 
Galba  17.    Nominatur  praeterea  Plin.  ep.  6,  31,  9. 

431  Polycrates  Sicyonius,  Plutarchi  amicus,  ad  quem  misit  vitam  Arati 
(c.  1),  pater  Polycratis  et  Pythoclis  Arat.  1.  Nominatur  etiam  quaest. 
conviv.  4,  4,  2  p.  667 F;  4,  5,  1  p.  669  F. 

432  Polydeuces,  (Gaii  vel  Claudii)  servus,  Claudium  capitis  accusat  Gaio 
imperante  los.  ant.  lud.  19,  1,  2. 

433  Polydeuces  statuarius  Palatinas  domos  Caesaris  signis  replevit, 
Plin.  n.  Ji.  36,  38. 

434  Polydeuces,  sophistes  Naucratites,  a  Commodo  cathedram  Athenien- 
sem  accepit  Philostrati  vit.  sophist.  2,  12  cf.  2,  14.  24.  Fortasse  idem 
est  rhetor,  Luciani  rhetor.  praec.  24  schol.  Idem  potest  esse  lulius 
Polydeuces,  qui  onomasticon  composuit  Suidas  s.  v.  IIoXoSeuxTji;. 

435  Polyphemus  servus  Severi  Martial.  7,  38,  1. 

—  Pompedius  loseph.  ant.  lud.  19,  1,  5,  vide  Pomponius  n.  516. 

—  LABERIA  POMPEIANA. 

436  Pompeianus  Neroni  canenti  praeludit  Plin.  n.  h.  37,  19. 

437  POMPEIANVS  consul  ordinarius  a.  209  cum  Avito  fasti.  Fortasse 
Claudius  Pompeianus,  filius  consulis  II  a.  173.  Idem  fortasse  Pom- 
peianus  quaestor  Commodo  imperante  Maldl.  12  p.  287  Bonn.  (nisi 
fictus  est). 

438  POMPEIANVS  consul  ordinarius  a.  241  cum  Gordiano  Augusto  II  fasti. 
Fortasse  Claudius  Pompeianus,  filius  consulis  a.  209.  Pompeianus  is 
qui  nominatur  Zon.  12,  17  fictus  videtur  ex  Clodio  Pupienio  Maximo. 

439  Pompeianus  dux  cognomento  Francus  adversus  Zenobiam  apud 
Antiochiam  dimicavit  Hieron.  chron.  a.  Abr.  2289  =  2711272  p.  Chr. 

—  CLAVDIVS  POMPEIANVS. 

—  TI.  CLAVDIVS  POMPEIANVS. 

—  CLAVDIVS  POMPEIANVS  QVINTIANVS. 

—  CLODIVS  POMPEIANVS. 

—  Praecilius  Pompeianus. 

—  Q.  Saenius  Pompeianus. 

—  SEX.  VETVLENVS  CIVICA  POMPEIANVS, 


POMPEIVS  64  POMPEIVS 

440  Pompeius,  eques  Romanus,  cecidit  a.  32  coiiiurationis  crimine  Tac.  a. 
6,14.  Idem  potest  esse  is,  cui  Tiberius  in  senatu  vincula  minatus 
est  Suet.  Tih.  57,  nisi  de  Pompeio  Macro  (n.  473)  cogitandum. 

441  Pompeius,  tribunatu  exutus  a.  65  Tac.  a.  13,  71. 

442  Pompeius  delator  luven.  4,  110;  fortasse  Cn.  Pompeius  Ferox  Lici- 
nianus  (n.  461). 

443  . .  POMPEIVS  augur,  frater  Arvalis  cooptatus  in  locum  Cn.  [Pompei 
(n.  447)?]  mense  Decembri  a.  14  p.  Chr.  acta  Arv.  VI 2023,  20.  Idem 

videtur  Cn augur ,  frater  Arvalis  a.  20  p.  Chr.  acta  Arv.,  eph. 

epigr.  8  p.  318  seq.,  ita  ut  et  illi  praenomen  fuerit  Gnaeo,  cf.  Mommsen 
eph.  epigr.  8  p.  305  seq. 

444  CN.  POMPEIVS  Q.  f ,  consul  suffectus  kalendis  Octobribus  a.  723 
=  31  a.  Chr.  fasti  Venusini  (IX  422)  et  Amiternini  (IX  4191).  „Filius 
Q.  Pompei  Rufi  tribuni  plebis  a.  702  =  52,  pronepos  Sullae"  Momm- 
sen  eph.  4  p.  193.    Idem  videtur  ac  n.  445-447. 

445  CN.  POMPEIVS  Q,  f.,  magister  fratrum  Arvalium  anno  ut  videtur 
734  =  20  a.  Chr. ,  acta  Arv.  eph.  epigr.  8  p.  316  seq.  cf.  E.  Hula, 
archaeolog.  -  epigraph.  Mittheilungen  aus  Oesterreich  15,  1892  p.  27; 
Hensen  hoc  fragmenium  adscripserat  anno  28  p.  Chr.,  cf.  Mommsen 
eph.  epigr.  8  p.  305  seq.    Idem  videtur  ac  n.  444,  446,  447. 

446  CN.  POMPEIVS  quindecimvir  sacris  faciundis  a.  737  =  17  a.  Chr. 
acta  ludorum  saecularium  quintorum  eph.  epigr.  8  p.  233.  Idem  videtur 
ac  n.  444,  445,  447. 

447  CN.  POMPEIVS  Q.  f.,  frater  Arvalis  mense  Maio  a.  14  p.  Chr.  acta 
Arv.  VI 2023,  13.  Idem  videtur  ac  n.  444 — 446.  Num  idem  sit  Cn.  .  .  . 
is,  in  cuius  locum  X  VIII  Jc.  lan.  a.  14  p.  Chr.  Pompeius  augur  (n.  443) 
cooptatus  est  (acta  Arv.  VI  2023,  19),  non  Uquet,  cf.  Mommsen  eph. 
epigr.  8  p.  305  seq.  Neque  vero  verisimile  est  consulem  anni  731  =  23 
a.  Chr.  ultra  annum  14  p.  Chr.  vitam  degisse. 

448  Cn.  Pompeius  nescio  quis  VI 761.  XII 5063.  Item  ad  Cn.  Pompeium 
nescio  quem  epistulam  scripsit  Dionysius  Halicarnassius. 

449  SEX.  POM[PEIVS  CN.  F.]  consul  tituli  Ahellani  X 1200  a  Borghesio  5 
p.  109  sqq.  128  sqq.  hahetur  consul  suffectus  anni  749  =  5  a.  Chr.  is, 

qui  in  fastis  minorihus  X  CIL  I  p.  473  una  littera  S significatur. 

At  cum  supplementa  illius  tituli  Pratillius  finxisse  videatur  (cf.  ad  tit.), 
cogitari  potest  etiam  de  Sex.  Pompeio  Sex.  f.  (n.  450). 

450  SEX.  POMPEIVS  Sex.  f.  Dio  ind.  l.  56.  Proconsulem  Macedoniae 
fuisse  eum  c.  a.  8  p.  Chr.  colUgunt  ex  Ovidii  verhis  (ex  Ponto  4,  5,  34) 
scrihentis  Pompeium  fugienti  sibi  barbariae  tutas  exhibuisse  vias  Bi- 
stoniumque  ensem  prohibuisse.  Possunt  tamen  haec  ad  praedia  spec- 
tare,  quae  Pompeius  in  Macedonia  possidehat  (ex  Ponto  4,  15,  15). 
Neque  magis  proconsulatus  Achaiae  coUigi  potest  e  titulo  Attico  CIA 
III 592:  [2]s;tov  no}j.Tr[r|i]ov  [dv^]uTraTov,  qui  titulm  ad  Asiae  pro- 
consulatum  pcrtincrc  potest.     Consul    a.   14   p.  Chr.   ordinarius   cum 


POMPEIVS  C5  POMPEIVS 

Sex.  Appuleio  fasti.  Eodem  anno  xh  axiko^  ItcXt^Y^  ^^^  ^^  >  ^^'  -^* 
l^o-^YsvYj?  Augusti  Dio  56,  29,  5  cf.  Borghesi  5  p.  137—141.  Germanico 
Caesare  familiaritcr  usus  Ovidius  ex  Ponto  4,  5,  25  sqq. ,  Pisonis 
patronus  esse  noluit  a.  20  Tac.  a.  3,  11.  M.  Lepidum  vehementer  in- 
cusat  a.  21  Tac.  a.  3,  32;  quem  cum  etiam  inopem  compellaverit,  ipse 
satis  magnas  opes  habuisse  putandus  est,  atque  significat  Ovidius  (ex 
Ponto  4,  15,  15  scq. ;  4,  5,  9  seq.)  Pompeium  praedia  habuisse  in  Sicilia, 
Macedonia,  Campania  atque  domum  in  urbe  prope  forum  Augustum. 
Item  Seneca  de  tranquillitate  animi  11,  10:  num  quid  divitior  Pompeio, 
uhi  Muretus  pro  Pompeio  male  scripsit  Ptolemaeo.  Quare  erravisse 
videtur  Tacitus  a.  3,  72  scrihcns  neminem  e  Pompei  familia  restaurando 
theatro  suffecisse  (a.  22)  manente  tamen  nomine  Pompei.  Proconsul 
Asiae  fuisse  videtur  c.  a.  27 — 30  p.  Chr.  (cf.  Waddington  fastes  n.  75), 
cum  Valerius  Maximus  cum  Pompeio  patrono  et  amico  (cf.  4,  7  cxt.  2) 
Asiani  petiverit  (2,  6,8).  A  Gaio  Caesare,  cognato  suo,  fame  necatus, 
ut  ipse  heres  exsisteret,  et  publico  funere  clatus  Scneca  de  tranquilUtate 
animi  11,  10.  Quattuor  epistulas  ad  eum  misit  Ovidius  ex  Ponto 
4,  1.  4.  5.  15.  —  Ad  eum  referri  potest  tit.  Ahellanus  X  1200:  Sex. 
Pom[peio  . . .]  cos.  cf.  n.  449. 

451  M.  Pompeius  A....,  ex  pueris  senatorum  filiis  Arvalibus  ministran- 
tibus  a.  118  acta  Arv.  VI  2078  I  53. 

452  POMPEIVS  AELIANVS  iuvenis  quaestorius,  cui  Italia  et  Hispania,  in 
qua  ortus  erat,  interdictum  est  a.  61  Tac.  a.  14,  41. 

453  POMPEIVS  APPIVS  FAVSTINVS  v(ir)  c(larissimus)  pr(aetor)  urban(us) 
VI  314  d.  Cf.  Pompeium  Faustinum  praefectum  urbi  a.  300  chrono- 
graphus  p.  60  Mommsen  (1891)  et  Pompeium  Faustinum  Severianum 
(n.  460). 

454  Pompeius  Auctus,  iuris  consultus  Martialis  7,  51,  3  cf.  7,  52,  1; 
9,  21,  3;  12, 13;  cf  Friedlander  S.G.I^  p.  332. 

455  Q.  POMPEIVS  BALBVS  claris[simus  vir  procos.  pr]ovinciae  Siciliae  . . . 
VIII  954,  quem  titulum  propter  scripturae  formam  secundo  p.  Chr. 
saeculo  assignavit  Wilmanns. 

456  Q.  P0MPE[IVS]  BASSIANVS  Q.  f.,  tribu  Horatia,  inter  testes  senatus 
consulti  de  Cyzicenis  a.  138/140  III  S.  7060  t.  Cyzicenus. 

—  L.  POMPEIVS  CATELLIVS  CELER  v.  n.  501. 

457  POMPEIVS  COLLEGA  (nomen  gentilicium  Plin.  ep.  2,  11,  20)  consul 
ordinarius  a.  93  cum  Prisco  vel  Priscino  fasti.  Consularis  in  causa 
Marii  Prisci  sententiam  dicit  a.  100  Plin.  ep.  2,  11,  20.  22.  Filius  ut 
videtur  eius  qui  sequitur. 

458  CN.  POMPEIVS  COLLEGA.  Tituli:  III 306  add.  p.975  =  Wadd.  III 
1814  h,  inArmenia  minore  rep.  (1);  III 6817  Antiochiae  Pisidiae  rep.(2). 
Nummi:  Mionnet  IV  377, 17  Ancyranus  (1);  374,  2  Galaticus  (2);  in 
coUectione  Imhoof-Blumer  (3).  Cn.  Pompeius  Collega  t.2;  Cn.  Pompeius 
Co[llega]  t.  1;  Cn.  P.  Collega  n.  1;  [C]n.  Pompeius  [Coll]ega  n.  3; 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  ■' 


POMPEIVS  66  POMPEIVS 

Cn.  Collega  loseph.  bell.  lud.  7,  3,  4.  Po.  n.  2.  Legatus  (legionis  ut 
videtur  vice  praesidis)  seditionem  Antiochenam  compressit  a.  70  los. 
l.  c.  Legatus  Vespasiani  propr.  provinciae  Galatiae  a.  75  ante  kal.  lul. 
t.  1;  n.  1  cf.  t.  2;  n.  2.  3.    Pater  ut  videtur  eius  qui  praecedit. 

—    Q.  ROSCIVS  COELIVS  MVRENA  etc.  POMPEIVS  FALCO. 

459  Q.  POMPEIVS  FALCO  SOSIVS  PRISCVS.  Tituli:  VI  1490  (1).  1491 
=  XIV  2803  (2).  C(larissimus)  v(ir),  pronepos  Q.  Pompei  (Senecionis) 
Sosii  Prisci  (n.  492)  t.  1.  Quaestor  k[andidatu8]  imp.  M.  Aureli[i 
Antonini]  Pii  Felic^is]  (Caracdllae  vel  potius  Elagahali)  t.  2.  Praetor 
designatus  t.  1.  Pontifex  t.  1.  2.  Salius  t.  2.  Stemma  hoc  fuerit 
(cf  tit.  Cirtensem  VIII 7066): 

Sex.  lulius  Frontinus  cos.  a.  98.  100 


Q.  Sosius  Senecio  >_.  (lulia) 
cos.  a.  99.  107        | 

Q.  Roscius  cet  Pompeius  ^  Sossia  Polla,  Sossia  Frontina. 
Falco  cos.  c.  a.  109.       1 


492    Q.  Pompeius  Senecio  cet  Sosius  Priscus,  nat.  a.  118,  cos.  a.  169,  f  a.  180. 

Q.  Sosius  Falco  cos.  a.  193.    Sosia  Falconilla. 

I 
(incertus) 

459    Q.  Pompeius  Falco  Sosius  Priscus 
praet.  c.  a.  220—225. 

460  POMPEIVS  FAVSTINVS  SEVERIANVS  c(larissimus)  v(ir),  co(n)s(ularis), 
maritus  Maeviae  VIII 1438  cf  VIII  S.  12558.  14741.  Cf  Pompeium 
Appium  Faustinum  (n.  453). 

461  CN.  POMPEIVS  FEROX  LICINLiNVS  consul  suffectus  a.  inc.  idib. 
Octobr.  cum  C.  Pomponio  Rufo  VI 468.  Fortasse  idem  est  Pompeius 
delator  luven.  4,  110  et  Licinius  delator  Apollinaris  Sidonius  ep.  5,  7, 
cf,  Borghesi  5  p.  524  sqq.,  qui  etiam  ad  eum  refert  fragmentum  Vero- 
nense  (CIL  V  3349) :  .  .  .  .  cinianus  cos. 

462  Sex.  Pompeius  Festus  scripsit  de  verborum  significatione  libros 
XX,  quorum  pars  magna  exstat.  Citatur  Macroh.  sat.  3,  3,  10; 
3,  5,  7  cf  3,  8,  10  (lulius  Festus).  Cf  leuffel  Gesch.  d.  rom.  Litt.^ 
§  261,  5.  „Liber  Festi  Pompeii  ad  Arcorium  (scr.  Artorium?)  Rufum" 
in  catalogo  Cluniacensi,  Manitius  Hermes  XXVII 1892  p.  319. 

463  Pompeius  Flaccus,  eques  Romanus,  qui  cum  L.  Vitellio  in  Syria 
militabat  c.  a.  35—37  Plin.  n.  h.  15,  91  cf  83. 

464  Pompeius  Grosphus,  eques  Romanus  Siciliensis,  ad  quem  Horatius 
misit  carmen  2,  16  cf  schol.  Iccio  commendatus  ab  Horatio  epist. 
1,  12,  22. 

465  Cn.  Pompeius  Homullus  Aelius  Gracilis  Cassianus  Longinus,  Sex.  f., 
tribu  Quirina,  procurator  Augusti  provinciae  Britanniae,  procurator 
Augusti  provinciarum  duarum  Lugdunensis  et  Aquitanicae,  procurator 
Augusti  a  rationibus  VI 1626  (suh  Commodo?    Wilmanns  adn.  1274). 


POMPEIVS  67  POMPEIYS 


466  Pompeius  lulianus,  Syriae  provinciae  princeps,  socer  Euphratis 
philosophi  Plin.  ep.  1,  10,  8. 

—  Pompeius  lunior  vide  Pompeius  Macer  lunior  (n.  473). 

—  L.    FVLVIVS  .  .  .    C.    BRVTTIVS    PRAESENS    cet    POMPEIVS    L 

VALENS  cet.  AQVILIVS  VEIENTO. 

467  Pompeius  Lenaeus,  libertus  Cn.  Pompei  Magni,  grammaticus  Plin. 
n.  h.  25,  5-7;  citatur  Plin.  n.  h.  ind.  l.  14.  15.  20-27;  15,  127; 
24,  67;  25,  63. 

468  Pompeius  Longinus,  tribunus  praetorianorum ,  Galbae  amicus,  a 
militibus  exarmatus  a.  69  ineunte  Tac.  h.  1,  31.  Fortasse  pater  eius 
qui  sequitur. 

469  CN.  POMPEIVS  LONGINVS  (legatus  Aug.  pr.  pr.  prov.)  ludaeae 
a.  86  mense  Maio  dipl.  14  III  p.  857.  Consul  suffectus  a.  90  mense 
Octobri  cum  Albio  Pullaieno  Pollione  dipl.  79  eph.  5  p.  652.  Fortasse 
fdius  eius  qui  praecedit. 

—  Cn.  Pompeius  HomuUus  cei(.'Longinus  (n.  465). 

—  CN.  PINARIVS  AEMILIVS  CICATRICVLA  POMPEIVS  LONGINVS  (n.306). 

470  (C?)  POMPEIVS  LONGVS  GALLVS  consul  ordinarius  a.  49  cum 
Q.  Veranio  fa^ti.  Praenomen  dubium  est:  C.  //  1438;  Tac.  a.  12,  5; 
Solinus  1,  29;  A.  fasti  Antiates  I  p.  327  =  X  6638;  Cn.  Phlegon 
mir.  22  frg.  51  MiUler  FHG  III  p.  622.  Pompeius  Longus  Frontin. 
aq.  102.    Integrum  nomen  nusquam. 

471  POMPEIVS  MACER  pronepos  ^Theophanis  Mytilenaei,  filius  equitis 
Romani  illustris  (n.  473),  frater  Pompeiae  Macrinae  (n.  506)  Tac.  ann. 
6,  18  (nomine  non  addito).  Praetor  a.  15  p.  Chr.  Tac.  ann.  1,  72. 
Ipse  sibi  una  cum  patre  mortem  conscivit  a.  33  p.  Chr. ,  cum  dam- 
natio  sororis  instaret  Tac.  ann.  6,  18.  Avus  fortasse  M.  Pompei  Macrini 
Theophanis  (n.  476).     Stemma  tdle  fuerit: 

Theophanes  Mytilenaeus 

472    M.(?)  Pompeius  Macer 

473    Pompeius  Macer  lunior  eq.  R.  f  a.  33      Laco 

471    Pompeius  Macer  506    Pompeia  Macrina  w  Argolicus 

praet.  a.  15,  f  a.  33 

476  M.  Pompeius  Macrinus  Theophanes 


475  M.  Pompeius  Macrinus    503   Pompeia  Agrippinilla  -^  M.  Gavius  Squilla 
Neos  Theophanes  1  Gallicanus  cos.  a.  127. 

474   M.  Pompeius  Macrinus  Comelia  Cethegilla. 

cos.  a.  164. 

472  M.(?)  Pompeius  Macer  (M.  Pompeius  Strabo  13,  2,  3  p.  618,  uU 
tamen  Maxpov  pro  Mapxov  corrigunt;  Pompeius  Macer  Suet.  Caes.  56; 
Macer  alihi),  Theophanis  Mytilenaei  filius  Strabo  l.  c,  ubi  tamen 
utu)v6v  pro  uiov  corrigunt.  Augustus  ordinandas  bibliothecas  ei  dele- 
gavit  Suet.  Caes,  56,    Procurator  provinciae  Asiae  ab  Augusto  factus 

5* 


POMPEIVS  68  POMPEIVS 

Strdbo  l.  c.  Idem  videtur  esse  Macer,  quo  duce  Ovidius  (ex  Ponto 
2, 10,  21  seq.)  non  solum  Asiae  urbes  perspexit,  id  quod  ad  Asiae  pro- 
curationem  pertinere  verisimile.  est,  sed  etiam  Siciliam  vidit,  id  quod 
procurationem  Siciliae  indicare  videtur,  quas  procurationes  post  a.  734 
=  20  a.  Chr.  collocandas  ex  Ovidii  vita  collegit  Klein ,  Venvdltungs- 
heamten  1  p.  180  seq.  Ovidii  uxoris  (tertiae)  cognatus  fuisse  videtur 
ex  Ponto  2,  10,  10.  Scripsit  et  Antehomerica  (Ovid.  amorcs  2,  18,  1) 
et  Posthomerica  (ex  Ponto  2,  10,  13),  itaque  Iliacus  dicitur  (ex  Ponto 
4,  16,  6).  Ovidius  ex  tetrastichon  Macri  carmine  librum  in  malos 
poetas  composuit  Quint.  6,  3,  96.  ludicium  de  eo  Quintiliani  10,  1,  87. 
Post  Macrum  Vergilius  Quintilian.  12,  11,  27;  10,  1,  56  (nisi  his  locis 
Aemilius  Macer  intellegendus).  Ilo^nnfjrou  Motxpoo  {vel  Motpxou)  aut 
huius  aut  filii  (n.  473)  fragmentum  tragoediae  (Medeae?)  exstat  in 
Stobaei  florilegio  78,  7.  Neque  liquet,  utrum  hic  an  filius  (n.  473) 
c.  a.  19  p.  Chr.  inter  primos  Tiberii  amicos  fuerit  (Straho  l.  c),  cf. 
Hillscher,  Jahrh.  f.  class.  Philol.  Suppl.  18,  1891  p.  427. 

473  Pompeius  Macer  lunior  (IIofxTryjrou,  ot  8^  Motpxot>  [scr.  Motxpoo?]  vem- 
Tspoti  Anthol.  Pal.  9,  28;  Xlo^Tzrfon  vewTepoti  Anthol.  Pal.  7,  219),  Theo- 
phanis  Mytilenaei  nepos,  pater  Pompei  Macri  (n.  471)  et  Pompeiae 
Macrinae  (n.  506),  illustris  eques  Romanus  Tac.  ann.  6,  18  (nomine 
non  addito).  Huius  videntur  esse  epigrammata  Anthol.  Pal.  7,  219 ; 
9,  28,  cf.  Hillscher,  Jahrh.  f.  class.  Philologie  Suppl.  18,  1891  p.  427 sqq. 
Ipse  sibi  mortem  conscivit  a.  33  p.  Chr.  Tac.  ann.  -6,  18.  Ad  eum  potest 
pertinere  Suet.  Tih.  57  cf.  supra  n.  440.  Male  autem  ad  eum  rettulit 
Hillscher  l.  c.  titulum  Mytilenaeum  Pompei  Macrini  Neou  Theophanis 
(n.  475). 

474  M.  POMPEIVS  MACRINVS  consul  ordinarius  a.  164  cum  P.  luventio 
Celso  fasti.     Nepos  fortasse  vel  filius  eius  qui  sequitur. 

475  [M.  PjOMPEIVS  MACEI[NV]S  NEOS  THEOPHANES  quattuorvir,  quaestor 
propraetore  Ponti  et  Bithyniae  (itaque  ante  a.  135  cf.  Dio  69,  14,  4), 
tribunus  plebis,  praetor  urbanus,  curator  viae  [Lati]nae,  legatus  (aut 
legionis  aut  provinciae  praetoriae)  .  .  .  tit.  Mytilenaeus  ap.  Cichorium, 
Sitmngsherichte  der  Berliner  Akademie  1889  p.  373,  qui  male  ad  eum 
rettulit  titulum  in  Trachonitide  repertum  CIG  4566  =  CIL  III 125 
Theophanis  legati  non  Galatiae  (id  quod  Liehenam  finxit),  sed  Arahiae, 
tertio  saeculo  adscrihendi.  Filius  fortasse  eius  qui  sequitur,  avus  vel 
pater  eius  qui  praecedit.  Aut  ipse  aut  fdius  eius  incertus  potest  fuisse 
ille  Macrinus  ■fjYe[i.(bv  h  2!{xupvT{]  i.  e.  proconsul  Asiae  anno  LIII  aetatis 
Aelii  Aristides  i.  e.  c.  a.  170  Aristides  1  p.  415  Dindorf  in  suh- 
scriptione  orationis  19  Eleusiniae  in  codice  Laurentiano  LX  3,  de  quo 
loco  monuit  0.  Ruhensohn,  Die  Mysterienheiligtumer  in  Eleusis  und 
Samothrahe  1892  p.  210.  Contra  W.  Schmid,  Rhein.  Museum  48, 
1893  p.  78  Aristidis  aetatem  aliter  computans  pro  Macrino  cmiecit 
(P.  lulium  Geminium)  Marcianum  eumque  anno  182 — 183  attrihuit. 


POMPEIVS  69  i>OMPEIVS 


476  M.  Pompeius  Macrinus  Theophanes,  pater  Pompeiae  Agrippinillae 
(n.  503) j  socer  M.  Gavii  Squillae  GalHcani  (cos.  a.  127),  avus  Cor- 
neliae  Cethegillae  titulus  Lesbiacus ,  eph.  epigr.  2  p.  6  et  19  n.  23. 
Nepos  fortasse  vel  pronepos  Pompei  Macri  praetoris  a.  15  (n.  471), 
pater  eius  qui  praecedit,  cf.  stemma  sub  n.  471. 

477  CN.  POMPEIVS  MAGNVS.  Tituli:  cippus  urhanus,  bull.  comun.  1885 
p.  102  n.  1025  =  buU.  d.  instit.  1885  p.  9  (1) ;  acta  Arv.  c.  a.  43-48, 
VI  2032  (2).  Cn.  Pom[peius]  Magnus  t.  1 ;  Cn.  Pompeius  Magnus 
Suet.  Claud.  27;  Gai.  35;  Bio  60,  5,  7;  Cn.  Pompeius  Suet.  Claud.  29; 
Magnus  Pompeius  t.  2;  Seneca  lud.  11,  5;  Magnus  Seneca  lud.  11,  2; 
Tac.  hist.  1,  48;  Bio  60,  21,  5.  Crassi  filius,  tribu  Menenia  t.  1.  Filius 
(M.  Licinii)  Crassi  Frugi  (cos.  a.  27)  et  Scriboniae  Seneca  lud.  11,  5. 
Frater  (L.  Calpurnii)  Pisonis  (Frugi  Liciniani)  Tac.  hist.  1,  48, 
aliorumque,  de  quibus  cf.  Mommsen  eph.  epigr.  1  p.  147.  Be  nominibus, 
quae  „non  a  paterna  stirpe,  sed  a  materna  traxit,  ut  reviresceret  quodam- 
modo  in  eo"  cf.  Mommsen  l.  c.  et  romische  Forschungen  1  p.  36  seq. 
n.  60.  Gaius  eum  propter  Magni  cognomen  paene  occidit,  sed  cum 
ei  ut  puero  pepercisset,  Magnum  eum  appellari  vetuit  Bio  60,  5,  8-9 ; 
Suet.  Gai.  35.  Claudius  hoc  cognomen  ei  reddidit  Bio  60,  5,  9  et 
Antoniam  filiam  ei  collocavit  a.  41  Suet.  Claud.  27;  Bio  60,  5,  7;  21,  5; 
Seneca  lud.  11,  5  cf.  tit.  1.  Vigintivir  c.  a.41,  praefectus  urbi  feriarum 
Latinarum  c.  a.  42  Bio  60,  5,  8.  Claudius  ei  permisit,  ut  quinque 
annis  prius  magistratus  peteret  Bio  60,  5,  8  eumque  a.  43  ex  Britannia 
Romam  praemisit  ad  victoriam  nuntiandam  Bio  60,  21,  5.  Quaestor 
c.  a.  44  (natus  enim  videtur  c.  a.  24),  pontifex  tit.  1.  Frater  Arvalis 
c.  a.  44 — 46  tit.  2.  A  Claudio  interfectus  (ante  a.  47,  cum  Tacitus  eius 
mortem  non  memoret)  Bio  60,  31,  7;  Seneca  lud.  11,  2.  5;  Suet.  Claud. 
27.  29;  Tac.  hist.  1,  48.  —  Pompeia  Magni  cuiusdam  liberta  VI 23971. 

478  ..  .  HISPANVS  [PjOMPEIVS  MARCEL[LVS  VMBjONIVS  SILO ,  L.  f., 
tribu  Galeria  tit.  Saguntinus  II 3839.  Aut  idem  aut  certe  necessi- 
tudine  cum  eo  coniunctus  est  Umbonius  Silo  (sic  scribendum  pro  Silione) 
proconsul  Baeticae  a.  44,  senatu  motus  a  Claudio  Bio  60,  24,  5-6. 

—    SER.  CORNELIVS  DOLABELLA  METILIANVS  POMPEIVS  MARCELLVS. 

479  POMPEIVS  PAVLINVS  (. . .  eius  Paulin  . .  tit.)  Arelatensis  equitis  Ro- 
mani  (n.  480)  filius  paternaque  gente  pellitus  (?),  apud  exercitum  fero- 
cissimis  gentibus  (Germanis)  oppositus  Plin.  n.  h.  33,  143.  Legatus 
Germaniae  superioris  a.  56  tit.  Germanicus ,  notizie  degli  scavi  1887 
p.  221  cf.  Mommsen  Korrespondenzbl.  d.  westdeutsch.  Zeitschr.  7, 1888 
p.  58.  Exercitui  Germanico  praeest  a.  58  Tac.  ann.  13,  53.  Consularis 
(consul  fuit  a.  inc.  ante  a.  56)  a  Nerone  vectigalibus  publicis  prac- 
positus  a.  62  Tac.  ann.  15,  18.  Pater  vel  potius  frater  uxoris  Senecae 
(n.  508)  videtur  fuisse. 

480  (Pompeius  Paulinus),  Arelatensls  eques  Romanus,  patev  Pompei 
Paulini  (n.  479)  Plin.  n.  h.  33,  143.    Ad  Paulinum  eundem  ut  videtur 


POMPEIVS  70  POMPEIVS 


scripsit  Seneca  libellum  de  brevitate  vitae  (1,  1),  unde  (c.  18)  efficitur 
eum  praefectum  annonae  fuisse  c.  a.  49,  cf.  0.  Hirschfeld,  Philologus 
1870  p.  95  seq.  Avus  vel  potius  pater  Pompeiae  Paulinae  uxoris 
Senecae  (n.  508)  videtur  fuisse.  L.  Pompeius  Paullinus  nescio  quis  in 
tit.  Mauretaniae,  melanges  d'archeologie  et  d'histoire  1890  p.  544  n.  112. 

481  POMPEIVS  PEDO  consularis,  Claudii  amicus,  ab  eo  interfectus  Seneca 
lud.  13,  5;  14,  2. 

482  POMPEIVS  PENNVS  consularis,  cui  Gaius  vitam  dedit  Seneca  de 
heneficiis  2, 12, 1. 

483  Pompeius  Planta  ( .  .  .  oo  nXotvTa  tit.),  procurator  (Lyciae  et  Pam- 
phyliae)  Vespasiano  imperante  tit.  in  Pisidia  rep.  Le  Bas-Wadding- 
ton  1225.  Praefectus  Aegypti  a.  98,  Traiani  amicus  Plin.  ad  Trai. 
7.  10.  Scripsit  de  VitelHi  bello  cum  Othone  gesto  schol.  luv.  2,  99. 
Maximus  et  pro  se  et  in  Plantam  libros  composuit,  quos  Plantae 
morte  audita  ut  ederet,  monuit  Plinius  ep:^9,  1. 

484  Pompeius  Proc(u)lus  epistrategus  (Thebaidis)  a.  103  tit.  Copti  rep., 
revue  archeologique  1883  II  p.  176.    Fortasse  idem  qui  sequitur. 

485  Cn.  Pompeius  [P]roculus,  [prjocurator  Ponti  et  [Bitjhyniae  VI 1627. 
Fortasse  idem  qui  praecedit. 

486  T.  Pomp(e)ius  [PJroculus,  (procurator)  pro  leg(ato)  (Sardiniae)  a.  13 
p.  Chr.  miliarius  Sardus,  eph.  epigr.  8,  742. 

487  Pompeius  Propinquus,  procurator  Belgicae,  a  militibus  interfectus 
a.  69  ineunte  Tac.  hist.  1,  58  cf.  1,  12. 

488  Pompeius  Quintianus,  Coloni  amicus,  mortuus  Plin.  ep.  9,  9.  Ex 
eius  posteris  potest  fuisse  Claudius  Pompeianus  Quintianus. 

—  Rufus,  Pompei  filius(?),  Seneca  lud.  13,  5  vide  Pompilium  Rufum 
(n.  510). 

489  POMPEIVS  KVSONIANVS  consul  (suffectus  a.  inc),  tit-  Gahinus 
XIV  2790.  Quindecimvir  sacris  faciundis  a.  204  acta  ludorum  saecu- 
larium  septimorum  eph.  epigr.  8  p.  282.  284.  286.  290;  tit.  cit.  Cf. 
lulium  Pompeium  Rusonianura. 

—  IVLIVS  POMPEIVS  RVSONIANVS. 

490  Pompeius  Sabinus,  medicamentum  eius  (L.  Fulvio)  Aburnio  Valenti 
praeparatum  Gdlen  13,  1022.  1027  Kuhn. 

491  Pompeius  Saturninus,  homo  litteratus,  a  Plinio  laudatus  et  Erucio 
Claro  commendatus  Plin.  ep.  1,  16.  Scripsit  ad  eum  Plinius  ep.  1,  8; 
5,  21  (uhi  codex  Ashhurnhamensis :  Pompeio  Saturnino).  Alius,  ut 
videtur,  Saturninus  Plin.  ep.  5,  7;  7,  7.  8.  15;  9,  38.    Vix  idem  est 

p  . . .  Saturni . .  consul   suffectus  a.  103  VI  2018,   id  quod  con- 

iecit  Ashach  analecta  hist.  et  epigr.  lat.  p.  29. 

492  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  SEX.  IVLIVS 
FRONTINVS  SILIVS  DECIANVS  C.  IVLIVS  EVRYCLES  HERCVLANEVS 
L.  VIBVLLIVS  PIVS  AVGVSTANVS  ALPINVS  BELLICIVS  SOLLERS 
IVLIVS  APER   DVCENIVS    PROCVLVS    RVTILIANVS    RVFINVS    SILIVS 


POMPEIVS  tl  POMPEIVS 

VALENS  VALERIVS  NIGER  CL.  FVSCVS  SAXA  AMYNTIANVS  (trad. 
VRYNTIANVS,  sed.  cf.  Voconium  Saxam  Amyntianum)  SOSIVS  PRISCVS. 
Tituli:  Tiburtinus  XIV  3609  (1);  Volturni  rep.  X  3724  (2);  Tarra- 
cinae  rep.  X  6322  (3);  Cirtensis  VIII  7066  (4);  urbanus  VI 1490  (5). 
Nomen  integrum,  tit.  1;  Q.  Pompeius  Senecio  Sosius  Priscus  t.  2.  3 
(in  t.  3  [Seneci]o  supplendum);  Q.  Pompeius  Sosius  Priscus  t.  4.  5. 
Q.  f.  t.  1-3;  tribu  Quirina  t.  1-3.  5.  Natus  est  a.  118  p.  Chr.  cf.  tit.  5. 
Filius  Q.  (Roscii  Coelii)  cet.  Pompei  Falconis  t.  4.  Triumvir  mone- 
talis  aere  argento  auro  flando  feriundo  t.  2  cf.  1.  Quaestor  candi- 
datus  Augustorum  t.  1,  quaestor  Augusti  t.  2,  itaque  a.  161,  ut  videtur. 
Praetor  t.  1.  2.  Legatus  pr.  pr.  Asiae  t.  1.  2.  Praefectus  feriarum 
Latinarum  t.  1.  2.  Consul  ordinarius  a.  169  cum  P.  Coelio  ApoUi- 
nare  t.  1.  2.  4 ;  fasti.  Proconsul  Asiae  sortitus  t.  1,  c.  a.  179  cf.  Wad- 
dington  n.  156.  Praefectus  alimentorum  1. 1.  Pontifex,  sodalis  Hadria- 
nalis,  sodalis  Antoninianus  t.  1.  2,  Verianus  t.  1;  salius  ColHnus  t.  1-3. 
Mortuus  (Bruttio)  Praesente  cos.  II  (a.  180),  aetate  LXII  annorum 
t.  5.  Pater  Sosiae  Falconillae  t.  4;  proavus  Q.  Pompei  Falconis  Sosii 
Prisci  (n.  459),  domus  suae  conditor  t.  5.     Cf.  stemma  sub  n.  459. 

493  [Pojmpeius  Sev[erus],  procurator  Asiae  a.  127  epistula  Hadriani  ad 
Stratoniceam-Hadrianopolim  data,  bulletin  de  correspondance  hell^ique 
11,  1887  p.  110. 

494  Pompeius  Silo  rhetor,  aequalis  M.  Porcii  Latronis  Seneca  contr.  3 
praef.  11 ;  7,  8,  10 ;  9,  5,  10  alibi.  Ex  posteris  eius  potest  esse  M.  Lar- 
cius  Magnus  Pompeius  Silo  consul  a.  82. 

—  M.  LARCIVS  MAGNVS  POMPEIVS  SILO. 

495  M.  POMPEIVS  SILVANVS.  Tituli:  Dalmaticus  III  S.  9938  (1);  Tri- 
politanus  VIII  8.  11006  (2);  Pompeianus  IV  2560  (3).  M.  Pompeius 
Silvanus  t.  1;  ...  Silvanus  t.  2;  Pompeius  Silvanus  alibi.  Consul 
suffectus  a.  45  mense  lunio  cum  Rufo  loseph.  ant.  lud.  20,  1,  2; 
consul  t.  2.  Proconsul  Africae,  ex  qua  provincia  reus  absolutus  est 
a.  58  Tac.  ann.  13,  52  (ubi  cod.  Pomponium  Silvanum);  proconsu 
t.  2.  [Quindecimvjir  8(acris)  [f(aciundis)]  t.  2.  Legatus  Aug.  pr.  pr. 
Dalmatiae  a.  69—70  1. 1;  Tac.  hist.  2,  86;  3,  50.  Curae  pecuniae  in 
urbe  praepositus  a.  70  Tac.  hist.  4,  47.  Curator  aquarum  a.  71 — 73 
Frontin.  aq.  102.  Consul  suflfectus  II  c.  a.  74  cum  Tampio  Fla- 
viano  t.  3. 

—  Q.  POMPEIVS  SOSIVS  PRISCVS  v.  n.  492. 

496  Pompeius  Trogus  (sic  lustin.  praef.  1;  38,  3, 11;  Plin.  n.  h.  ind.  auct. 
l.  7-18.31;  Pompeius  Orosius;  Trogus  alibi)  maiores  suos  a  Vocon- 
tiis  originem  ducere,  avum  suum  Trogum  Pompeium  Sertoriano  bello 
civitatera  a  Cn.  Pompeio  percepisse  dixit  (itaque  praenomen  ei  fuent 
Gnaeo),  patrem  sub  Gaio  Caesare  militasse  epistularumque  et  lega- 
tionum  simul  et  anuli  curam  habuisse  lustin.  43,  5,  11-12.  Graecas 
et  totius  historias  orbis  Latino  sermone  composuit,  quattuor  et  quadra- 


POMPEIYS          72 POMPEIA 

ginta  volumina  edidit  lustin.  praef.  1.  4.  Mortuus  post  a.  734  =-  20 
a.  Chr.  cum  signa  tum  a  Parthis  reddita  referat  lustin.  42,  5,  11. 
Citatur  vel  cmnmemoratur  Plin.  n.  h.  7,  33;  10,  101;  11,  129.  274-276 
(de  animalibus) ;  17,  58;  vita  Aureliani  2,  1;  Probi  2,  7;  Oros.  1, 8, 10; 

4,  6;  7,  27.  34;  alibi. 

497  Pompeius  Valens,  cuius  servus  in  Hadriani  rescripto  nominatur 
Bigest.  48, 18,  1,  22.  * 

498  Pompeius  Varus,  sodalis  Horatii  Hor.  carm.  2,  7  schol. 

499  A.  POMPEIVS  VOPISCVS  legatus  Thraciae  sub  Pio  nummi  Bizyes: 
Mionnet  S.  2,  233,  164  seq.;  Hadrianqpolis:  l.  c.  303,  615;  Brit.  Mus. 
p.  116,  3;  Pautaliae:  Mionnet  1,  398,  233;  2,  367,  973-976;  Brit.  Mus. 
p.  141,  2;  Philippopolis:  Mionnet  1,  416,  343;  S.  2,  447,  1443  seq.; 
Leake  Eurojpa  S.  p.  141;  Plotinopolis :  Mionnet  1,  420,  362;  S.  2,  480, 
1637.  Praenomen  in  nummis  Hadrianojpolitanis,  nomen  gentile  in  Pauta- 
liotis,  uhi  non  y{\z.  M.  riofAir.,  sed  TjYSfx.  no|XTT.  legendum  esse  monuit  Pick. 

500  L.  POMPEIVS  VOPISCVS  consul  suifectus  kalendis  Martiis  a.  69  cum 
L.  Verginio  Rufo  H  acta  Arv.   VI  2051;    Tac.   hist.  1,  77  cf.  III 

5.  7006—7008. 

501  L.  POMPEIVS  VOPISCVS  C.  ARRVNTIVS  CATELLIVS  CELER  (sic  acta 
Arv.  a.  81;  omisso  C.  a.  80.  81.  91;  L.  Pompeius  Catellius  Celer  a.  90; 
L.  Arruntius  Catellius  Celer  a.  90;  C.  Arruntius  Catellius  Celer 
II S.  5264;  X  8038  in  consulatu;  ....  C,  Arruntiu  . . .  acta  Arv.  a.  75) 
consul  sufFectus  c.  a.  72  mense  Octobri  cum  M.  Arruntio  Aquila  X8038, 
cf.  Hcnzen  acta  Arv.  p.  195.  Frater  Arvalis  a.  75.  80.  81.  90.  91. 
a.  inc.  Domitiani,  actaArv.  VI 2054.  2059.  2060.  2067.  2068.  2070.  2071. 
Legatus  Aug.  propr.  Lusitaniae  a.  77/78  II  S.  5264. 

502  Pompeius  Urbicus,  eques  Romanus  illustris,  ut  adulter  Messalinae 
Claudii  iussu  necatus  a.  48  Tac.  ann.  11,  35. 

503  Pompeia  Agrippinilla,  filia  M.  Pompei  Macrini  Theophanis  (n.  476), 
uxor  M.  Gavii  Squillae  Gallicani  (cos.  a.  127),  mater  Corneliae  Cethe- 
gillae  tit.  Lesbiacus  eph.  epigr.  2  p.  6  et  19  n.  23,  cf.  stemma  sub  n.  471. 

504  Pompeia  Celerina,  Plinii  socrus,  ad  quam  scripsit  epist.  1,  4,  uxor 
fortasse  Vettii  Proculi  vitrici  secundae  Plinii  uxoris  ep.  9,  13,  13. 
Cf  de  ea  ep.  1,  4;  1,  18,  3;  3,  19,  8;  6,  10,  1  ad  Trai.  51. 

505  Pompeia  Faustina ,  cui  divi  fratres  rescripserunt  Bigest.  35,  3,  3,  3. 

506  Pompeia  Macrina,  proneptis  Theophanis  Mytilenaei,  filia  equitis 
Romani  illustris  (n.  473),  soror  Pompei  Macri  praetoris  a.  15  p.  Chr. 
(n.  471),  uxor  Argolici,  nurus  Laconis  e  primoribus  Achaeorum,  in 
quam  exsilium  statuitur  a.  33  p.  Chr.  Tac.  ann.  6,  18  cf.  stemma 
sub  n.  471. 

507  Pompeia  Marulli[na]  nom.  in  tit.  Nemausensi  XII 3169  legati  cuius- 
dam  Nervae  et  Traiani. 

508  Pompeia  Paulina,  filia  Pompei  Paulini  legati  Germaniae  (n.  479)  vel 
potius  praefecti  annonae  (n.  480),   uxor   Senecae  Tac.   ann.  15,  60; 


POMPEIA  73  POMPONIANVS 

Seneca  ep.  104,  1.  2.  5;  Dio  62,  25,  1.  Una  cum  marito  venas  ex- 
solvit  a.  65,  sed  Neronis  iussu  mori  prohibita,  paucos  annos  marito 
superstes  Tac.  ann.  15,  63  seq.  cf.  Dio  62,  25. 

509  FOMPEIA  PLOTINA.  Tituli:  Epistulac  eius  ad  Hadrianum  altera, 
alta-a  ad  Epicureos  Athenicnses  a.  121  scriptae,  Athenis  repertac 
a.  1890,  'EcpTjjjLspk  dp;(aioXoYixVj  1890  p.  143  seq.,  cf.  JDiels,  Archiv  fur 
Gesch.  d.  Philosophie  1891  p.  486  sqq.  (1);  XI1333  (2);  1X5894  (3); 
XIV  2161  (4);  divae  Plotinae:  V  4387  (5),  4485  (6),  7617  (7),  VI 
966  (8),  VIII  993  (9),  XI  407  (10);  tegulae  eius:  X  8043,  4;  XII 
5678,  1;  XV 441  seq.,  691-703.  Nummi:  Eckhel  6 p.465  sqq.;  Cohm2^ 
p.  96-99.  246. 

Pompeia  Plotina  (Victoris)  epitome  42,  21;  Plotina  alibi.  Con- 
iunx  Traiani  imperatoris  tittdi,  nummi,  scriptores.  Palatium  intrat 
a.  91)  Dio  68,  5,  5.  Augustae  nomen  recusat  a.  100  Plinius  panegyr.  84. 
Nominatur  Augusta  a.  \Qbt.2 ;  accepit  igitur  hoc nomen inter  a.  100-105. 
Traiani  gloriam  auxit  (Vict.)  epit.  42,  21.  Hadriano  favit  vit.  Hadr. 
2,  10;  4,  1.  4.  Opera  eius  Hadrianus  imperator  factus  Dio  69,  1,  2; 
69,  10,  3;  vit.  Hadr.  4,  10;  Eutrop.  8,  6;  Vict.  Caes.  13,  12.  Reliquias 
Traiani  Romam  detulit  vit.  Hadr.  5,  9.  In  vivis  fuit  etiam  a.  121,  1. 1. 
Mortua  a.  122,  ut  videtur,  quo  anno  Hadrianus  e  Britannia  in  Galliam 
reversus  in  eius  honorem  basilicam  apud  Nemausum  extruxit  vit. 
Hadr.  12,  2.  Etiam  templum  mortuae  ei  aediticavit  et  carmina  in 
eam  composuit  Hadrianus  Dio  69,  10,  3.  Consecrata  Cohen  ^  2  p.  97 
n.  8  cf.  p.  246;  tit.  5-7.  —  Virtutes  eius  laudantur  Dio  68,  5,  5;  Plin. 
paneg.  83.  Litteras  accipit  a  (C.  Licinio  Voconio)  Romano  Plin.  ep. 
9,  28.  Ipsius  litterae,  t.  1.  Spuria  videtur  esse  epistula  Hadriani  ad 
matrem  apud  Dositheum,  divi  Hadriani  sententiae  et  epistolae  §  15, 
Boching  corpus  iuris  anteiustiniani  p.  211. 

—  L.  IVLIVS  POMPILIVS  BETVLENVS  APRONLiNVS. 

—  A.  IVLIVS  POMPILIVS  PISO  T.  VIBIVS  [VARVS]  LAEVILLVS  BERE- 
NICIANVS. 

510  Pompilius  Rufus  praefectus  a  Claudio  interfectus  Seneca  lud.  13,  uhi 
codices  Rufius  (Roufius  Sangall.)  Pomfilius,  lihri  deteriores  Pompeii 
filius,  Bilcheler  Rufus  Pompilius.  Cum  Rufrio  Pollione  praefecto  prae- 
torio  eum  confert  Hirschfeld  VG  1  p.  220  n.  8. 

—  T.  Pompius  Proculus  v.  T.  Pompeius  Proculus  (n.  486). 

511  Pomponianus,  hospes  Plinii  maioris  Stabiis  a.  79  Plin.  epist.  6,  16, 
11—14. 

512  ..  .  POMPONIANVS  II[nvir  viar.  cur.  vel  simile  quid  .  .  .],  tribunus 
plebis,  praetor  XI  4357  (Ameriae). 

513  POMPONIANVS?  vel  potiusVOMP{OmN^)  MAGIANVS?  (legitur  IlONl- 
MAnANOr,  Dessau  conieeit:  nONQ.  MAriANOT),  legatus  Aug.  pr.  pr. 
provinciae  Thraciae  tit.  Philippopoli  rep.  Archaeologisch-epigraphische 
Mittheilungen  aus  Oesterreich  1886  p.  206. 


POMPONIANVS  74  POMPONIVS 


514  .  .  .  [POjMPONIANVS    SECVNDVS    P.    CEST IVS    PRISCVS    DV- 

CENIVS  PROC[VLVS  leg.  imp.  Ca]es.  Nervae  Traiani  Aug.  legioTi[ , 

sevir  eq.  R.]  turmae  VI,  tribunus  railitum  legionis  XXI  ra[pacis...] 
V  7447  (Vdlentiae).  Filius  potest  esse  C.  JDucenii  Proculi  consulis 
a.  87;  necessitudine  quadam  coniunctus  cum  . .  Quintio  C.  f.  [Pajlatina 
Cestiano  JDucenio  Proculo  X  5821. 

—  Fabius  Pomponianus. 

—  P.  FL(AVIVS)  PVDENS  POMPONIANVS. 

—  M.  RVBRENVS  VIRIVS  PRISCVS  POMPONIANVS  MAGIANVS  PROCVLVS. 

—  C.  TVLLIVS  CAPITO  POMPONIANVS  PLOTIVS  FIRMVS. 

515  Pomponius,  cliens  Seiani  humili  loco  natus,  ut  videtur,  Tac.  a.  6,  8. 

516  POMPONIVS  (sic  Bio;  Pompedius  vel  Pompeius  losepJius)  senator, 
maiestatis  accusatus,  sed  cum  Quintilia  amica  nihil  confessa  esset,  a 
Gaio  absolutus  a.  40  Dio  59,  26,  4 ;  losephus  ant.  lud.  19,  1,  5. 

517  (POMPONIVS)  vir  praetorius,  fihus  Sex.  Pomponii  (n.  520)  Plin.  n.  h. 
22,  120  cf.  20,  215. 

518  POMPONIVS  legatus  Pannoniae  inferioris  inter  a.  216  et  247?  Eph. 
epigr.  4  p.  508  dipl.  72. 

519  C.  POMPONIVS  consul  suffectus  a.  65  mense  Augusto  cum  C.  Anicio 
Ceriale  IV  2551. 

—  Q.  POMPONIVS  Bio  59,  6,  2,  vide  n.  563. 

520  Sex.  Pomponius,  princeps  Hispaniae  citerioris,  pater  (Pomponii) 
n.  517,  Plin.  n.  h.  22,  120  cf.  20,  215. 

521  Sex.  Pomponius ,  auctor  iuris  celeberrimus ,  scripsit  Hadriano  im- 
perante  (cf.  Digest.  1,  2,  2,  49)  librum  singularem  enchiridii  Digest. 
1,  2,  2;  cf.  50,  16,  239;  item  Antonino  Pio  mortuo  epistularum  librum 
sextum  Digest.  50,  12,  14.  Cum  igitur  epistularum  librum  septimum, 
ubi  scriptum  est  (Digest.  40,  5,  20):  „ego  discendi  cupiditate,  quam 
solam  vivendi  rationem  optimam  in  octavum  et  septuagesimum  annum 
aetatis  duxi"  etc,  et  ipsum  post  a.  161  composuisse  videatur,  natus  sit 
post  a.  84  p.  Chr.  De  permultis  eius  scriptis  cf.  KriXger,  Geschichte 
der  Quellen  u.  Litteratur  d.  rom.  Bechts  p.  173—177;  Teuffel,  Gesch. 
d.  rom.  Litteratur  ^  §  350,  6 — 9. 

522  T.  POMPONIVS  AN[TI]STIANVS  consul  suifectus  a.  121  cum  L.  Pom- 
ponio  Silvano  acta  Arv.  VI  2080,  59. 

523  M.  Pomponius  Bassulus,  M.  f.,  M.  n.,  M.  pron.,  M.  abn.,  tribu 
Cornelia,  maritus  Can(triae)  P.  f.  Long(inae)  tit.  Aeclanensis  IX  1164. 
Pater  ut  videtur  eius  qui  sequitur. 

524  M.  Pomp(onius)  Bassulus  Longinianus,  tribu  Cornelia,  eques  Ro- 
manus  L(aurens)  L(avinas),  avunculus  (Eggii?)  Ambibuli  iunioris 
tit.  Aeclanensis  IX  1165.  Filius  ut  videtur  eius  qui  praecedit,  cf. 
stemma  1.  c.  propositum  a  Mommseno. 

525  POMPONIVS  BASSVS  ab  Elagabalo  interfectus  c.  a.  219,  maritus 
(Anniae  Faustinae),  quae  erat  dTz^-^ovoq  Claudii  Severi  et  Marci  Anto- 


POMPONIVS  75  POMPONIVS 

nini  et  mox  ab  Elagabalo  in  matrimonium  ducta  est  Bio  79,  5, 1.  4. 
Idem  videtur  esse  Pomponius,  Bassi  pater,  legatus  Moesiae  ante 
a.  217  Dio  78,  21,  2,  itemque  Bassus  consul  ordinarius  a.  211  cum 
Gentiano  fasti.   Potest  esse  fdius  C.  Pomponii  Bassi  Terentiani  n.  531. 

526  (POMPONIVS)  BASSVS,  filius  Pomponii  (n.  525),  ^  xr^?  Mocji'ac  ap^avxt 
uTreafTpaTrjYixsi,  a  Macrino  a.  217  in  insulam  relegatus  Bio  78,  21,  2. 
Pater  potest  esse  eius  qui  sequitur. 

527  POMPONIVS  BASSVS  princeps  senatus  imperante  Claudio  Gothico 
208— 270  (Victor)  epitmne  34,  3.  Ad  eum  pertinere  videtur  tit.  urhanus 
bilinguis  VI  3836  =  Kaihel  IGI  1076:   no}nr((ovi'({))   Baaa[(p  .  .]   to5 

7SV0U?  Xafi.[Tcp(oTa'Tou)  . . .  uizajxi^  ok £Tra'[px({)]  T(o[jl73?  Trpo{i.a7(t'aTp(i)) 

7r[ovTt(p(ixt)J  iTavop^ioi-fi)  Tzdar^c.  'kaX^ia?)  xoix(taT^)paatX(tx(j))  . .  y%.  cf. 
Mommsm  eph.  epigr.  1  p.  139.  Itaque  idem  fuerit  Bassus  consul 
ordinarius  aut  a.  258  cum  Tusco  aut  a.  259  cum  Aemiliano ,  consul 
ordinarius  II  a.  271  cum  Aureliano  fasti.  Uxor  eius  Pomp(onia) 
[G]ra[t]id[ia]  tit.  cit.  Filius  potest  esse  eius  qui  praecedit. 

528  Pomponius  Bassus,  Galeni  amicus,  stoicus  Galen.  12,  780  seq.; 
19,  8.  10;  13,  60.  1017  seq.  1083  Kiihn.    Fortasse  idem  ac  n.  531. 

529  L.  [PO]MPONIVS  BASSVS  consul  sufFectus  a.  118  acta  Arv.  VI 
2078  h  22.  —  L.  Pompon[ius  .  .  .  proconsul?]  Gal(liae)  Narbo- 
[nensis  .  .  .j  tit.  urhanus,  de  Rossi  Monia  sotterranea  2  p.  281. 

530  T.  POMPONIVS  BASSVS.  Tituli:  VI  1492  (1);  miliarii  Cappadociae 
et  Galatiae:  III  309,  a.  98/99  (2);  III  6896  (Amasiae  in  Ponto  Ga- 
latico),  a.  97  (3);  III 6897,  a.  98i99  (4);  III  6899,  a.  97198  (5);  tit. 
Parii  in  Mysia  rep. :  III  377  cf.  Mommsen  Hermes  3  p.  125  (6) ; 
tahula  alimentaria  Veleiae  XI  1147  pag.  III 13.  53  (7).  Ad  eundem 
videtur  pertinere  tit.  Ephesius  Mitteilungen  d.  archaeol.  Instit.  zu  Athen 
1885  p.  401  =  Bull.  de  corr.  hell.  1886  p.  95  seq.  (8).  —  Nummi 
Caesareae  Cappadociae:  Mionnet  4,  411, 30;  412,  33  (1);  34  (2);  35  (3) ; 
S.  7,  665,  35-37  et  in  museo  Berol.  (4) ;  Mionnet  4,  413,  45  (5) ;  S.  7, 
669,  57  (6);  58.  Ancyrae:  Mionnet  4,  377,  18. 19  cf  Muret,  Mel.  de 
num.  3  p.  331  et  in  museo  Berol.  (7).  Galatiae:  Mionnet  4,  375,  3  — 
376,  14;  S.  7,  632,  4-5;  6  (8);  7-9;  Muret  l.  c.  p.  329;  mus.  Berol.; 
cf.  de  his  nummis  Pick,  Wiener  numismat.  Ztschr.  23,  1892  p.74  n.  105. 
T.  Pomponius  Bassus  t.  1.  2  (supplendus) ;  n.  1.  2.  4.  7;  Pomponius 
Bassus  plerumque;  Bassus  t.  6  et  pauci  nummi.  Legatus  M.  Ulpii 
Traiani  proconsulis  Asiae  sub  Tito  a.  79/80  t.  8.  Legatus  Aug.  pr.  pr. 
Galatiae  et  Cappadociae  a.  95/96  — 100/101  t.  2-5;  nummi;  minus 
certi  sunt  nummi  annum  94195  (n.  1)  vel  tempus  anno  102  posterius 
indicantes  (n.  8,  uhi  esse  dicitur:  Traianus  Da[cicus]).  Cura  rei  ali- 
mentariae  ei  a  Traiano  demandata  c.  a.  101,  t.  1.  7.  Magistratus 
amplissimos  gessit,  exercitus  rexit  totumque  se  reipublicae,  qu  i:udiu 
decebat,  obtulit;  otiosus  senescit  Plin.  ep.  4,  23  ad  eum  scripta. 


POMPONIVS  76  POMPONIVS 


531  C.  POMPONIVS  BASSVS  TERENTIANVS  procoiisul  Lyciae  et  Pam- 
phyliae  fortasse  suh  Commodo ,  qui  dicatur  Aug.  pius  felix,  non  ut 
posteriores  pius  felix  Aug.  tit  Lycius,  Benndorf  Reisen  in  Lycien 
p.  71  n.  50.  Potest  esse  pater  Pomponii  Bassi  n.  525.  Fortasse  idem 
ac  n.  528. 

532  C.  POMPONIVS  CAMERINVS  consul  ordinarius  a.  138  cum  T.  lunio 
Nigro  VIII  S.  11451;  fasti. 

533  P.  POMPONIVS  CORNELIANVS  c(larissimus)  i(uvenis)  V  3106  (Vicetiae). 
Vide  num  idem  sit  qui  sequitur. 

534  P.  POMPONIVS  CORNELIANVS  consularis,  curator  rerum  publicarum 
(V  3254),  maritus  luliae  Magiae ,  pater  luliani  (n.  544)  et  Magiani 
(n.  549)  tit.  Veronenses  V  3318.  3243.  3254.  Vide  num  idem  sit  qui 
praecedit. 

535  Pomponius  Cornelius  Lollianus  Hedianus,  Aaidpyriz  xai  prjXwp,  uTraxi- 
xaiv  au^^YjsvT^?  tit.  Smyrnaeus  CIG  3191 ;  fuit  igitur  affinis  Hedii  Rufi 
Lolliani  Gentiani  (Dessau). 

536  L.  POMPONIVS  DEXTER  CELERINVS  c(larissimus)  v(ir)  consul  (so- 
dalis)  Aurelianus  Antoninianus  VIII 1222  tit.  Africanus. 

537  POMPONIVS  [EjRVCIVS  {Japis  Erucc-  pro  Eruc-)  TRIARIVS  filius 
C.  Erucii  Clari  tit.  Berytius  III  175  et  Pomponiae  Triariae  n.  584. 

538  L.  POMPONIVS  FLACCVS  (sic  in  consulatu;  male  fasti  Lunenses  XI 
1356  =  I  p.  476 ;  L.  Pontio  Flacco ;  Pomponius  Flaccus  plerumque ; 
Flaccus  Ovidius  ct  losephus),  L.  f.  Dio  ind.  l.  57.  Legatus  legionis 
in  Moesia,  fortasse  legatus  provinciae  Moesiae  ipsius  sub  auspiciis 
Poppaei  Sabini  fuit  c.  a.  15  Ovid.  ex  Ponto  4,  9,  75  sqq.  cf.  Tac.  a. 
2,  66 ;  1,  80 ;  Hemen  acta  Arv.  p.  195 ;  v.  BomassewsM  Rhein.  Museum 
45,  1890  p.  1  sqq.  Adest  in  senatu  a.  16  Tac.  a.  2,  32.  Consul  ordi- 
narius  a.  17  cum  C.  Caelio  Rufo  fasti,  cf.  Ovid.  ex  P.  4,  9,  58-60. 
Legatus  pr.  pr.  Moesiae  a.  18  vel  a.  19  Tac.  a.  2,  66,  iterum  sub 
Poppaeo  Sahino,  cf.  v.  BomaszewsM  l.  c.  Rhescuporidem  cepit  Tac.  a. 
2,  66;  Vell.  2,  129.  Legatus  Aug.  pr.  pr.  Syriae  succedens  Aelio 
Lamiae  a.  32 — 33  nummi  Antiocheni,  Mionnet  5,  167,  171  seq.  et  in 
museo  Berol.,  exhihentes  annum  82  aerae  Caesariensis  =  a.  33—34 
p.  Chr.;  Tac.  a.  6,  27;  Suet.  Tib.  42;  loseph.  ant.  18,  6,  2  seq.;  cf. 
Borghesi  5,  85  sqq.;  Zumpt  comm.  epigr.  2  p.  129  sqq.;  Schilrer  Gesch. 
d.  judischen  Volkes  1  p.  268  seq.  In  hoc  magistratu  defunctus  fine 
anni  33  Tac.  a.  6,  27,  nisi  forte  de  a.  35  recte  cogitavH  Keim  ap. 
Schurer  l.  c.  Frater  Pomponii  Graecini  (n.  540)  Ovid.  ex.  P.  4,  9,  58  sqq. 
Scripsit  ad  euni  Ovidius  amicus  ex  Ponto  1,  10. 

539  [PjOMPONIVS  GRAECINVS  C.  [f.]  (ut  videtur;  exstat  enim  in  lapide  C), 
[p]raefe[c]tus  ur[bi  feriarum  Latinarum],  [X]vir  stlit.  .  . .  [p]raefect. . .  . 
tit.  Iguvinus  in  CIL  XI  edendus.    Vide  num  idem  sit  is  qui  sequitur. 

540  C.  aut  P.(?)  POMPONIVS  GRAECINVS.  In  consulatu:  C.  Pompeius 
Graecina  male  fasti  Antiates  I  p.  475  =  X  6639 ;  P.  Pompo  .  . . 


POMPONIVS  77  POMPONIVS 

VI 10399.  Alibi:  Graecinus  (.  .  .  Graecin  .  .  acta  Arv.  a.  21,  VI 
2023  h  26).  L.  f.,  siquidem  Dio  ind.  l.  57  fratrem  eius  L.  Pomponium 
Flaccum  (n.  538)  recte  L.  f.  appellavit;  quare  vix  idem  est  qui  prae- 
cedit  (n.  539).  Consul  sufFectus  a.  16  mense  Maio  cum  T.  Statilio 
Tauro  ordinario  VI  10399,  deinde  cum  C.  Vibio  Libone  vcl  potius 
C.  Vihio  Rufo(?),  fasti  Antiates;  consuli  ei  gratulatur  Ovidius  ex 
Fonto  4,  9.  Frater  Arvalis  cooptatus  ut  videtur  a.  21  acta  Arv.  Frater 
L.  Pomponii  Flacci  (n.  538)  Ovid.  ex  Ponto  4,  9,  58  sqq.  cf.  1,  10,  37. 
Mater,  uxor,  fratres  Graecini  salvi  sint  precatur  Ovidius  ex  Ponto 
2,  6, 15  seq.  Filia  eius  potest  esse  Pomponia  Graecina  (n.  579).  Scripsit 
ad  eum  Ovidius  amicus  amores  2,  10 ;  ex  Ponto  1,  6;  2,  6 ;  4,  9. 

541  L.  POMPONIVS  GRATVS  L.  f . ,  tribu  Lemonia,  vir  clarissimus,  bis 
consul,  [cu]r(ator)  op(erum)  [publ(icorum)]  et  aedi[um  sacr(arum)] 
VI 1493  t.  a  Mommseno  emendatus. 

542  C.  Pomponius  Hylas,  procurator  Augusti  fistula  plumhea  Romac  rcp., 
Lanciani  silloge  aquaria  n.  73  cf.  72. 

543  POMPONIVS  IVLIANVS  legatus  Augustorum  (duorum)  pr.  pr.  pro- 
vinciae  Syriae  vel  potius  Arahiae  a.  236  tit.  Kefr  cl  Laha  in  confiniis 
Syriae  et  Arahiae  rep.  Le  Bas -Waddington  3,  2399  =  CIG  4585 
add.  p.  1187.  Idem  videtur  Pompon(ius)  lulianus  R.  (?)  legatus  c.  a.  244 
tit.  Alhanus  VI  793  =  XIV  2258. 

544  (POMPONIVS)  IVLIANVS  filius  P.  Pomponii  Corneliani  (n.  534)  et 
luHae  Magiae  tit.  Veronenses  V  3318.  3243.  Fortasse  idem  qui  praecedit. 

545  .  .  P]omponius  L . .  murianus,  Cai  filius,  tribu  Papiria,  egregius  vir, 
functus  adv[oca]tione  fisci  Hispaniaru[m,  A]lpium,  patrimoni  trac- 
t[u8  . . .]  Karthaginis  et  a  com[mentar]iis  [pra]efector(um)  praetori[o 
et  pro]curator  ducenarius  Au[g(usti)  nost]ri  dio[e]ceseo8  [H]a[dru]me- 
[t]in[ae .  .  .]  tit.  Suffetulae  in  provincia  Byzacena  rep.  VIII  S.  11341. 

546  POMPONIVS  LABEO  legatus  Moesiae  praetorius  per  octo  annos 
(a.  25—33)  Tac.  a.  4,  47;  6,  29;  Bio  58,  24,  3.  Repetundarum  accu- 
satus,  una  cum  Paxaea  uxore  sponte  mortuus  est  a.  34  Tac.  a.  6,  29; 
Bio  58,  24,  3. 

547  L.  POMP[ONIVS  ?]  LIBERALIS  consularis  trium  Daciarum  c.  a.  198—209 
t.  Apulensis  III 1174. 

—  C.  EGGIVS  AMBIBVLVS  POM[PONIVS  LON]GINVS  CASSLINVS  L.  MAE- 
CIVS  POS[TVMVS]. 

548  M.  POMPONIVS  MAECIVS  PROBVS  clarissimus  puer,  filius  M.  Maecii 
Probi  et  Pomponiae  Arviae  tit.  Tarraconensis  II  4124. 

549  (POMPONIVS)  MAGIANVS  filius  P.  Pomponii  Corneliani  (n.  534)  et 
luliae  Magiae  tit.  Veronenses  V  3318.  3243.  Vide  num  idem  sit  Pom- 
p(onius)  Magianus  (?)  supra  n.  513.  Ex  eius  posteris  potcst  esse  M..Pai- 
brenus  Virius  Priscus  Pomponianus  Magianus  Proculus  (X  5058). 

550  C.  POMPONIVS  MAGNVS  legatus  Augustorum  (scilicet  Caracallae  et 
Getae  a.  211112,  cum  alterum  g  in  rasura  sit)  pr.  pr.  clarissimus  vir 


POMPONIVS  78  POMPONIVS 

praeses   (Numidiae),    maritus    Aeliae   Prosperae    tit.   Lambaesitanus 
VIII  2748. 

551  M.  Pomponius  Marcellus,  grammaticus  Latinus  Tiberio  imperante 
Suet.  gramm.  22;  Bio  57,  17,  2. 

552  Q.  POMPONIVS  MARCELLVS  consul  sufFectus  a.  121  mense  Aprili 
ada  Arv.  VI  2080,  56. 

553  Q.  POMPONIVS  MATERNVS  consul  (suffectus  a.  inc.)  raense  lunio  cum 
M.  lunio  Mettio  Rufo  tit.  urhanus  Dessau  inscr.  Lat.  1622  (uhi  nomen 
integrum) ;  tegulae  X  V  69.  989.  1409.  Memoratur  in  fistula  plumhea 
Baiis  rep.  Eph.  epigr.  8,  378  (Q.  Pomponi  Matern.). 

554  Pomponius  Mela,  Tingenterae  in  Baetica  natus  Mela  2,  96,  scripsit 
de  chorographia  libros  tres  qui  exstant,  anno  aut  41  aut  44,  cum 
Mela  3,  49  aut  Gai  aut  Claudii  de  Britamiia  triumphum  significet. 
Auctor  Plinii  n.  h.  l.  8-6.  8. 12. 18.  21.  22.  Citatur  lordan.  Getica  3, 16. 

555  Q.  POMPONIVS  MVSA.  Tituli  Veliterni  X  6568  (1) ;  6584(2).  Tegulae 
urhanae  XV 1375  (3).  Tit.  sepulcralis  urhanus  VI 7945  (4).  Q.  Pom- 
ponius  Musa  in  consulatu  dipl.  42  III  p.  884;  Q.  Ponponi  Musses 
(sic)  t.  3;  Q.  Pompo[nius]  Musa  i^.  4;  Q.  Pom.  Musa  t.  1;  [PJomponius 
Musa  t.  2.  Consul  suffectus  inter  a.  145 — 160  mense  Decembri  cum 
L.  Cassio  luvenale  dipl.  42.  43  III  p.  884  seq.  cf.  t.  1.  Praedia  eius 
suburbana  t.  3.    Ad  familiam  eius  pertinere  potest  X  5689. 

556  Pomponius  Numida  (nomen  gentile  servavit  Porphyrio),  amicus  (Aelii) 
Lamiae,  ex  Hesperia  (Hispania  sive  Mauretania?)  rediit  Horatii  carm. 
1,  36  schol. 

557  Pomponius  Porphyrio  commentarios  in  Q.  Horatium  Flaccum  scripsit 
tertio  vel  quarto  saeculo,  cf.  Teuffel  Bom.  Litteraturgesch.^  §  374,  3. 

558  T.  POMPONIVS  PROCVLVS  VITRASIVS  POLLIO  consul  II  a.  176. 
Tituli:  Legionensis  II  S.  5679  (1) ;  urhanus  VI 1540,  uhi  nomen  ex- 
cidit  (2);  Odessitani:  III 762  (3),  revue  archeol.  35  p.  115  (4),  archaeol. 
epigraph.  Mittheilungen  1886  p.  184  (5);  Moesiacus  III  S.  7420  = 
6125  (6) ;  Nemausensis  XII  3168  (7);  ah  uxore  eius  ad  aquas  Gri- 
selicas  positus  XII  361  (8) ;  a  filia  prope  Cales  positus  X  4635  (9). 
Idem  Vitrasius  Polio  intellegi  potest  VI  2010  a  19  (10) ;  tegula  urhana 
XV  520  inscripta  ex  pr.  Fundaniae  Faustinae  et  Vitrasi  Pollio(nis) 
aut  ad  ipsum  et  uxorem  eius  aut  ad  fdium  eius  T.  Fundanium 
Vitrasium  PoUionem  eiusque  matrem  referenda  est  (11). —  T.  Pomponius 
Proculus  Vitrasius  Pollio  t.  1.  T.  Vitrasius  Pollio  t.  3.  4.  6-8  cf  9. 
Vitrasius  Pollio  Digcst.  27,  1,  15,  17  cf  t.  5.  Pollio  Aristides  26 
p.  529  seq.  Honores  inverso  ordine  exhihet  t.  2.  [Triumvir  monetal]is 
aere  argento  auro  flando  feriundo,  quaestor  (scilicet  imperatoris  t.  8), 

"  •  praetor  (item  t.  8),  [praefectus  alimento  ?]rum  t.  2.  Legatus  Galliae 
Lugdunensis  sub  Hadriano  c.  a.  136—137  Modcstin.  Digest.  27, 1, 15, 17, 
Consul  suffectus  c.  a.  138—140  t.  1.  9  cf  Waddington  fastes  n.  142. 
Legatus  Aug.  pr.  pr.  provinciae  Hispaniae  citerioris  t.  1  cf.  7.   Legatus 


POMPONIVS  79  POMPONIVS 

Augusti  pr.  pr.  provinciae  Moesiae  inferioris  t.  1.  3-6  sub  Pio  t.  3. 

Proconsul  provinciae  Asiae  t.  1.  8;  Aristides  26  p.  529  seq.,  c.  a.  152 

cf.  Waddington  memoires  de  Vacademie  26, 1,  1867  p.  230  seq. ;  fastes 

n.  142.     Sodalis  Antoninianus  (post  a.  161)  t.  2.     Pontifex  t.  1.  8.  9. 

Comes    [M.    Antonini    et    L.    Ver]i    Augustorum    expeditio[nis  .  .  . 

Germjanicae   (a.  167 — 169),   item   comes    [M.  Antonini  et  Comjmodi 

Augustorum  expedit[ionis  Germanicae  Sarjmaticae  (a.  169 — 175),  bis 

donis    m[ilitaribus    donatus,    corjonis    muralibu[s    11,    vallaribus    II, 

aureis  II],  has[tis  puris  IIII,  vexillis  IIII]  t.  2.    Consul  II  ordinarius 

a.  176  cum  M.  Flavio  Apro  II  cf.  t.  8.    [Affinis  Aug]ustorum  t.  2  (snp- 

plevit  Hirschfeld).  Maritus  A[nniae  Fundaniae  Fausti]nae  (cf  1. 1.  8. 11), 

imp.  Caesaris  M.  [Antonini  Aug.  et  div]ae  Faustinae  Piae  pa[truelis, 

cognatae  Commodi  (Hirschfeld)']  Aug.  [Huic  senatu]s  auctoribus  im- 

[peratoribus  Antonino  et]  Commodo  Augustis  G[ermanicis  Sarmati]cis 

statuas   duas,    u[nam   habitu   milita]ri  in  foro  divi  Trai[ani,  alteram 

habi]tu    civili   in   prona[o   aedis   divi   Pii   pon]endas   cen[suit]    (inter 

a.  176 — 180)  t.  2.  Patronus  ordinis  sacerdotum  domus  Augustae  primis 

Commodi  annis  advixisse  videtur  1. 10.   Pater  [Vitras]iae  T.  f.  Faus[tinae] 

t.  9,  et  fortasse   T.  Fundanii  Vitrasii   PoUionis  (VI  1978).     Stemma 

igitur  tale  fuerit: 

M.  Annius  Verus 


Pivis  ^  Faustina    Annius  Verus        M.  Annius  Libo  -^  (Fundania  ?) 


Faustina  ^  M.  Aurelius  Annia  Fundania  w  T.  Pomponius  Proculus 

minor  imp.  Faustina  |  Vitrasius  PoUio 

« '  , ^ 

Commodus  imp.  T.  Fundanius  Vitrasius    Vitrasia  Faustina. 

Pollio 

—    C.  IVLIVS  POMPONIVS  PVDENS  SEVERIANVS. 

559  POMPONIVS  RVFVS  consularis  c.  a.  101  Plin.  ep.  3,  9,  33;  agit  contra 
lulium  Bassum  c.  a.  103 — 104  Plin.  ep.  4,  9,  3.  Utrum  idem  sit  n.  560 
an  n.  561,  non  liquet. 

560  C.  POMPONIVS  RVFVS  consul  suffectus  idibus  Octobribus  a.  inc.  cum 
Cn.  Pompeio  Feroce  Liciniano  VI  468.  Vide  num  idem  sit  qui 
praecedit. 

561  Q.  POMPONIVS  RVFVS.  Biplomata  militaria:  16  III  p.  859  (1); 
20  III  p.  863  (2) ;  archaeologisch  -  epigraphische  Mittheilungen  aus 
Oesterreich  11,  1887  p.  25  (3).  Tit.  Lepti  magna  rep.  VIII 13  cf.  add. 
p.  979  (4).  Q.  Pomponius  Rufus  t.  1-4.  P.  [f.]  t.  4;  neque  igitur 
pater  eius  fuisse  potest  Q.  Pomponius  Q.  f.  Col.  Rufus  praefectus 
alae  a.  64  dipl.  3  III  p.  846.  Legatus  Aug.  propr.  provinciae  Dal- 
matiae  1. 1.  4,  a.  93  mense  lulio  t.  1.  Legatus  Aug.  propr.  provinciae 
Moesiae  t.  1.  4  inferioris  a.  99  mense  Augusto  t.  2.  3.  Consul  suf- 
fectus  a.  inc,  pontifex,  so[dalis ]  t.  4.     Vide  num  idem  sit  n.  559. 

562  P.  POMPONIVS  SECVNDIANVS  legatus  Augusti  propraetore  (pro- 
vinciae  Galatiae)  tit.  Ancyranus  CIG  4035. 


POMPONIVS  80  POMPONIVS 

563  P.  . . .  IVS  POMPONIVS  SECVNDVS.  Tituli  prope  Vindonissam  rep. 
XIII  5200  (1);  5201  (2),  . . .  io  Pomponio  S  . . .  t  1;  ...  undo  t  2. 
In  consulatu:  P.  Po[mpon]io  Secudo  (sic)  fasti  Antiates  X  6638; 
P.  Pompo  ...VI  10399  =  XI  3806.  —  Publius  Pomponius  Tac.  a. 
11,  13;  L.  Pomponius  errore  Tac.  a.  12,  27 \  Quintus  Pomponius 
Dio  59,  6,  2  cum  fratre  ut  videtur  emn  confundens;  Pomponius 
Secundus  plerumque;  Pomponius  Plinius  n.  h.  7,39;  80;  Quintilianus 
8,  3,  31.  Reus  propter  Aelii  Galli  araicitiam  a.  31  adversam  fortunam 
aequus  toleral  Tac.  a.  5,  8  cf.  6,  18.  Per  septem  annos  (a.  31  —37) 
post  consulatum  (aperto  errore;  fortasse  post  quaesturam?)  domi 
quasi  in  carcere  vexatus,  a  Gaio  liberatur  a,  37  Dio  59,  6,  2.  Consul 
suffectus  a.  44  fasti.  At  Borghesi  5  p.  97 — 106  Dionem  (59,  6,  2) 
secutus  iudicat  hunc  P.  Pomponium  Secundum  poetam  consulem  fuisse 
a.  23 ,  eum  contra,  qui  a  44  fasces  gesserit,  illius  fbliuni  hahcndum 
esse.  Consularis  Plin.  n.  h.  7,  80;  Tac.  a.  11,  13.  Legatus  Augusti 
pro  pr.  provinciae  Germaniae  (superioris)  a.  50  (Tac.J  et  a.  bl  ut 
videtur  (t.  1)  t.  1.  2.  Tac.  a.  12,  27.  Ob  res  contra  Chattos  bene 
gestas  ornamenta  triumphalia  ei  decreta  sunt  Tac.  a.  12,  28.  Poeta 
Plin.n. h.  7, 80,  tragoediarum  scriptor  Quint.  10, 1,  98;  Plin.  ep.  7, 17, 11; 
Tac.  a.  11,  13.  Carminum  gloria  praecellit  Tac.  a.  12,  28.  Multa 
morum  elegantia  et  ingenio  inlustri  Tac.  a.  5,  8.  Domitio  Afro  vel 
dignitate  vitae  vel  perpetuitate  famae  par  Tac.  dial.  13.  Frater 
Q.  Pomponii  Secundi  (n.  564)  Tac.  a.  5,  8;  6,  18.  Maritus  Vistiliae 
Plin.  n.  h.  7,  39  (si  quidem  hic  Pomponius  intellegendus).  Amicus 
Plinii  maioris,  qui  „de  vita  Pomponii  Secundi"  libros  duos  scripsit 
Pliti.  n.  h.  14,  56;  Plin.  ep.  3,  5,  3.  Memoratur  Plin.  n.  h.  13,  83; 
Quintil.  8,  3,  31.  De  tragoediis  eius  cf.  Teuffel  Bom.  Litteraturgesch.^ 
.  §  284,  7. 
\/564  Q.  POMPONIVS  SECVNDVS  (sic  in  consulatu;  Q.  Pomponius  Tac.  a. 
6,  18;  13,  43;  loseph.  ant.  lud.  19,  4,  5,  uhi  codices:  Pompeius;  Pom- 
ponius  Secundus  loseph.  hell.  2,  11,  1;  Dio  59,  29,  5)  periculis 
P.  Pomponii  Secundi  (n.  563)  fratris  medetur  a.  31 — 37  Tac.  a.  5,8; 
6,  18.  Consul  suffectus  a.  41  idibus  Mais  cum  Cn.  Sentio  Saturnino 
fasti  (VI  20141),  pedes  Gai  osculatur  Dio  59,  29,  5.  Gaio  trucidato 
liberam  rempublicam  restituere  studet  loseph.  heU.  2,  11,  1,  a  militibus 
necatus  esset,  nisi  Claudius  eos  retinuisset  loseph.  ant.  19,  4,  5. 
P.  Suillio  (Rufo)  accusante  ad  necessitatem  belli  civilis  detrusus  Tac.  a. 
13,  43.     Nomen  eius  erasum  in  fastis  feriarum  Latinarum  VI  2015. 

565  POMPONIVS  SILVANVS  proconsul  Africae  ante  a.  58  Tac.  13,  52,  uhi 
corrigunt  Pompeium  Silvanum  (n.  495). 

566  L.  POMPONIVS  SILVANVS  consul  sufFectus  a.  121  cum  T.  Pomponio 
An[ti]stiano  (n.  522)  acta  Arv.  VI  2080,  59. 

567  C.  Pomponius  Turpilianus,  procurator  ad  oleum  in  Galbae  (horreis  ?) 
Ostiae  portus  utriusque  XIV 20,  c.  a.  175  cf.  Wilmanns  exempla  n.  1263. 


POMPONIVS  81  POMPVSIANVS 

568  *[Q.  P0MP?]0N[IVS  ..  T]VSC[VS]?  [decemvir  stlitib]u8  iudica[ndi8 
. . .  p]raefectus  frumeuti  [dandi  . . .]  VI  1557;  nomen  supplevit  Henzen 
ex  tit.  Cordubensi  II  2301:  Pomponiae  Q.  f.  Tusca[e]. 

569  T.  Pomponius  Victor,  procurator  Augustorum  scilicet  Marci  et  Veri? 
cf.  Hirschfeld  VG.  1  p.  26  n.  2  (Alpium  Graiarum?),  carmen  dicavit 
Silvano  XII  103  Aximae  in  Alpihus  Graiis  rep. 

570  POMPONIVS  VICTORIANVS  praefectus  urbi  a.  282  chronographus  a.  354. 

571  M.  Pomponius  Vitellianus,  tribus  militiis  perfunctus,  procurator 
Augusti  ad  curam  gentium,  praefectus  classis  Germanicae  VIII 9327 
(Caesareae  Mauretaniae). 

572  [P]OMPON[IA]  uxor  (M.)  Metilii  Rufi  proconsulis  (Achaiae)  CIA 
III  874. 

573  (Pomponia),  T.  Pomponii  Attici  filia,  M.  Vipsanii  Agrippae  uxor,  a 
Cicerone  appellatur  Caecilia  (ad  Attic.  6,  2,  10)  vel  Attica  (ad  Attic. 
12, 1, 1;  13,  15.  17;  16, 11,  8)  vel  Atticula  (ad  Attic.  6,  5,  4) ;  Pomponiae 
nomen  vulgo  ei  trihutum  apud  antiquos  non  reperitur.  V.  Caecilia 
Attica. 

574  POMPONIA  ARRIA  clarissima  femina,  coniunx  M.  Maecii  Probi,  mater 
M.  Pomponii  Maecii  Probi  (n.  548)  tit.  Tarraconensis  II  4124. 

575  POMPONIA  BASSILA,  Q.  f.,  tegulae  urhanae  XV  1376— 1378  niedii 
fere  saeculi  secundi,  cf.  adnot.  Dresselii. 

576  POMPONIA  FIDICVLA,  clarissima  femina  VI  1461. 

577  Pomponia  Galla  exheredato  filio  Asudio  Curiano  heredem  reliquit 
Plinium  Plin.  ep.  5,  1,  1. 

578  [P]OMPONIA  GERMANILLA  clarissima  femina,  coniunx  Cl(audii) 
Claudiani  tit.  Numidicus  VIII  7977. 

579  POMPONIA  GRAECINA,  insignis  femina,  superstitionis  externae  rea, 
ab  A.  Plautio  (n.  344)  marito  insons  pronuntiatur  a.  57.  Longa  huic 
Pomponiae  aetas  et  continua  tristitia  fuit ;  nam  post  luliam  Drusi  filiam 
dolo  Messalinae  interfectam  per  quadraginta  annos  (a.  44 — 84)  cultu 
lugubri  egit  Tac.  a.  13,  32.  Potest  esse  flia  Pomponii  Graecini  (n.  540). 
De  superstitione  eius  cf  Friedldnder  Sittengesch.  l^  p.  503  seq. 

580  POMP(ONIA)  GRATIDIA  (legitur  Kpa[T]i8[ta]),  uxor  Pomponii  Bassi 
(n.  527)  VI  3836  =  Kaihel  IGI  1076. 

581  LVCIA  POMPONIA  MELITIN[a]  xpaxfcjxrj  STraxixT^  tit.  Hierocaesarcensis, 
Eph.  epigr.  4  p.  223,  tertii  ut  videtur  saeculi,  cf.  commentarium 
Mommseni. 

582  POMPONIA  PAETINA  uxor  Tercntii  Gentiani  c.  a.  215  VI  2144. 

583  POMPONIA  RVFINA  virgo  Vestalis  viva  sepulta  ab  Antonino  Severi 
f.  Dio  77,  16,  3. 

584  POMPONIA  TRIARIA  uxor  C.  Erucii  Clari  consulis  (a.  170),  filia 
lunii  Rufini  proconsulis  Asiae  tit.  JEphesius  Waddington  ad  n.  1842  a. 
Mater  Pomponii  Erucii  Triarii  n.  537. 

—    METTIVS  POMPVSIANVS  cf.  n.  586. 

Proaopographia  Imp.  Rom.    III.  O 


POMPVSIDIVS 82 PONTIVS 

585  C.  POMPVSIDIVS  FABIVS  FRATERNVS  decemvir  stlitibus  iudicandis, 
sevir  equitum  Romanorum  VI  1494. 

586  L.  POMPVSIVS  METTIVS  (VI  1495)  vel  METTIVS  POMPVSIANVS 
(scriptores)  praefectus  aerarii  Saturni  annos  quattuor  c.  a.  76—80, 
VI 1495.  A  Vespasiano  consul  factus  Suet.  Vesp.  14 ;  Vict.  epit.  9,  14. 
A  Domitiano  in  Corsicam  insulam  relegatus  ac  interemptus  c.  a.  91 
Bio  67, 12,  3;  Suet.  Dom.  10. 

—  P.  METILIVS  SECVNDVS  PON  .  .  . 

—  P.  FV PONTIANVS. 

—  Ti.  lulius  Optatus  Pontianus. 

—  SERGIVS  OCTAVIVS  LAENAS  PONTIANVS. 

—  TI.  PONTIVS  PROCVLVS  PONTIANVS. 

—  Sicinius  Pontianus. 

—  L.  TVTILIVS  LVPERCVS  PONTIANVS. 

—  L.  TVTILIVS  PONTIANVS  GENTIANVS. 

587  Ponticus,  poeta  epicus,  amicus  Propertii  (1,  7;  1,  9)  et  Ovidii  (trist. 
4, 10,  47  cf.  ex  Ponto  4,  16,  21). 

588  Ponticus,  provinciam  recturus  luvenal.  8,  87-89  cf.  v.  1.  75.  179. 

—  Valerius  Ponticus. 

589  C.  PONTILIVS  FREGELLANVS  consul,  cui  ^aXvono  Salonitani  posuerunt 
titulum  III  S.  8715.  Parentela  coniunctus  fuerit  cum  Pontio  Fregel- 
lano  a.  37  senatu  moto  Tac.  a.  6,  48,  uhi  nomen  corruptum  videtur. 

590  Pontius,  fortasse  magistratus,  cui  Severus  et  Antoninus  rescripserunt 
Marcian.  Digest.  48,  4,  5. 

591  Pontius  Allifan(us)  (sic  Plin.  ep.  5,  14  in  cod.  Asliburnhamensi ; 
Pontius  alihi) ,  in  Campania  versatus,  amicus  Plinii,  qui  ad  eum 
scripsit  ep.  5,  14;  6,  28;  7,  4. 

592  L.  PONTIVS  BASSVS  clarissimus  vir,  patronus  coloniae  Canusii  a.  223 
album  Canusii  IX  338. 

—  M.  SOSIVS  LAELIANVS  PONTIVS  FALCO. 

593  C.  PONTIVS  FAVSTINVS  GRANIANVS  praetor  VI  453. 

594  PONTIVS  FREGELLANVS  minister  stuprorum  Albucillae,  senatu  motus 
a.  37  Tac.  a.  6,  48.    Fortasse  scribendum  Pontilius  cf.  supra  n.  589. 

595  Pontius  Labio  {scr.  Labeo),  fortasse  frater  C.  Petronii  Pontii  Nigrini 
(n.  218)  VI  9338. 

596  Pontius  Laelianus ,  amicus  Dasumii  VI 10229,  20.  Fortasse  pater 
eius  qui  sequitur. 

597  PONTIVS  LAELIANVS  (legatus)  Pannoniae  superioris  a.  148  mense 
Octobri  diploma  militare  nuper  repertum  n.  LX.  Fortasse  fdius  eius 
qui  praecedit,  idem  qui  sequitur,  pater  eius  qui  n.  600  recensetur. 

598  M.  PONTIVS  LAELIANVS  consul  suffectus  a.  inc.  post  a.  143  cum 
Q.  Mustio  Prisco  VI  24162.  Idem  videtur  esse  qui  praecedit ,  consul 
igitur  c.  a.  147.    Vide  num  idem  sit  qui  sequitur. 


PONTIYS 83 PONTIVS 

599  M.  PONTIVS  [L]AELIANVS  [c(larissimus)]  v(ir),  pater  Pont(ii)  Lae- 
liani  (=  n.  000  ut  videtur)  leg(ati  aut  atus?)  Aug(usti)  pr(o)  pr(ae- 
tore)  (Moesiae  inferioris)  III  6182  =  774  (Troesmis).  Patrem,  non 
filium  legatum  Moesiae  fuisse  censet  DomaszewsU  Rhein.  Mtts.  45, 
1890  p.  206. 

600  M.  PONTIVS  LAELIANVS  LARCIVS  SABINVS  (Laelianus  Pontius 
Fronto  ad  Verum  2,  1  p.  128  Naber)  M.  f.,  tribu  Pupinia  (honores 
minores  desunt  in  tit.  mutilo),  comes  divi  Veri  Aug.  donatus  donis 
militaribus  bello  Armeniaco  et  Parthico  (a.  162 — 166)  ab  imp.  Anto- 
nino  Aug.  et  a  divo  Vero  Aug.,  consul  (ordinarius  a.  163  cum 
A.  lunio  Pastore  L.  Caesennio  Sospite  fasti),  pontifex,  sodalis  Anto- 
ninianus  Verianus,  fetialis,  legatus  Aug.  pr.  pr.  Pannoniae  inferioris 

•  c.  a.  170  (cf.  Domas^cwsJii,  Rhein.  Mus.  45,  1890  p.  206,  qui  tamen 
numerum^  donorum  militarium  in  titulo  suppJetum  male  adhihuit)  (cf. 
etiam  III 3747,  uhi  fortasse  Laelianus  lcgendum  est),  legatus  Aug.  pr. 
pr.  prov.  Pannoniae  superioris  c.  a.  173,  legatus  Aug.  pr.  pr.  prov. 
Syrlae  c.  a.  176  (cf.  Fronto  l.  c),  tit.  urhanus  VI 1497,  uhi  honores 
inverso  ordine  enumerantur.  Vir  gravis  et  vetcris  disciplinae  Fronto  l.  c. 
Idem  videtur  Pont(ius)  Laelianus  filius  M.  Pontii  Laeliani  (n.  599) 
III  6182  =  774.  Si  filius,  non  pater  legatus  Moesiae  inferioris  fuit 
(cf.  n.  599),  hunc  magistratum  c.  a.  179  gessisse  potest.  Aut  idem 
aut  frater  eius  (sic  Borghesi  6  p.  303)  aut  patruus  fuisse  potest 
M.  Pontius  Sahinus  (n.  613).    Tertium  si  pmiimus,  stemma  tale  fuerit: 

596    Pontius  Laelianus 

. 

597 — 599    M.  Pontius  Laelianus  613    M.  Pontius  Sabinus 

cos.  c.  a.  147 

600    M.  Pontius  Laelianus  Larcius  Sabinus 
cos.  a,  163. 

601  Pontius  Lucrianus,  cui  Severus  rescripsit  Ulpian.  Digest.  23,  3,  40 ; 
fortasse  magistratus. 

602  Pontius  Marcellus,  trium  liberorum  pater,  a  tutela  se  excusavit; 
litterae  Marci  et  Lucii  ad  eum  Frgm.  Vaticana  247. 

603  L.  PONTIVS  MAVRICVS  clarissimus  vir,  patronus  coloniae  Canusii 
a.  223  alhum  Canusii  IX  338. 

604  L.  PONTIVS  NI[GRINVS?]  praetor  (aerarii)  a.  20  p.  Chr.  Mitthd- 
lungen  dcs  archaeol.  Instituts,  rom.  Ahtheilung  6,  1891  p.  159. 

—    C.  PETRONIVS  PONTIVS  NIGRINVS. 

605  C.  PONTIVS  PAELIGNVS.  Tituli:  Brixianus  V  4348  (1);  urhani: 
VI  1266  (2);  hull.  comunale  14,  1886  p.  277  n.  1^73  (3).  C.  Pontius 
Paelignus  (Pelignus  t.  2)  t.  1-3.  C.  [f.]  t.  1.  Quaestor  t.  1.  Curator 
locorum  publicorum  t.  1-3,  iterum  t.  1.  Aedilis  curulis,  legatus  pro 
pr.  iterum  ex  senatus  consulto  et  ex  auctoritate  Ti.  Caesaris  t.  1. 

606  C.  PONTIVS  PAVLINVS  consul  tit.  Sulmonensk  IX  3079.  Idem  potest 
esse  Pontius  Paulinus  senator  sub  Severo  Ulpian.  Digest.  24, 1,  3, 1. 

6* 


PONTIVS  84  PONTIVS 

£x  posteris   eius   potest    esse   Meropius    Pontius    Anicius    Paulinus, 
episcopus  Nolanus  (a.  409 — 431). 

607  Pontius  Pilatus  (sic  Tacitus,  losephus,  alii;  Pilatus  passim),  pro- 
curator  provinciae  Judaeae  Tiberio  imperante  Philo  legatio  ad  Gaiuni 
p.  589  seq.;  Tac.  a.  15,  44;  loseph.  ant.  lud.  18,  2,  2;  18,  6,  5;  hell. 
lud.  2,  9,  2;  alibi.  Aexa  exscfiv  8taTpt'|»a<;  eirl  'louSatas  ek  Ttt)jx7]v  T^iret'- 
Yexo  (scilicet  reus  a  Vitellio  legato  Syriae  Romam  missus),  irplv  Be  r; 
T-(j  TtojxTjj  Trpoac/etv  a^Tov  (pi>avei  Tipepto?  \i.z'zacsxdq  (a.  d.  XVII  Jcal. 
Apr.  a.  37)  loseph.  ant.  lud.  18,  4,  2;  itaque  a.  26 — 36  ludaeae  prae- 
fuit.  De  rehus  ah  eo  in  ludaea  gestis  cf.  loseph.  ant.  lud.  18,  3, 1-2 ; 
18,  4, 1-2;  hell.  lud.  2,  9,  2-4;  Philo  leg.  ad  Gaium  p.  589  seq,  De 
morihus  eius  Philo  leg.  ad  Gaium  p.  590.  Varias  de  exitu  eius  fahulas 
congesserunt  Schurcr  Gesch.  d.  jud.  Volkes  im  Zeitalter  Jesu  Christi  I^ 
p.  412  seq.  not.  139 ;  G.  A.  Muller,  Pontius  Pilatus ,  Stuttgart  1888 
p.  48  sqq.,  quem  conferas  etiam  de  Claudia  Procula  uxore  ut  traditur 
Pilati  p.  5  sqq. 

608  TIB.  PONTIVS  PONTIANVS.  Tituli  Pannoniae  inferioris:  III 3481  (1); 
3707  (2).  Tib.  Pontius  Pontianus  t.  1;  Pontius  Pontianus  t.  2.  Tri- 
bunus  laticlavius  legionis  II  adiutricis  piae  fidelis  t.  1.  Legatus  Aug. 
pro  pr.  (Pannoniae  inferioris)  t.  2,  suh  Caracalla  (a.  211 — 217)  vel 
Elagahalo  (a.  218 — 222),  cum  legio  II  adiutrix  p.  f.  appelletur  Antoni- 
niana.    Filius  eius  potest  esse  n.  610. 

609  Pontius  Proculus,  cui  divus  Pius  rescripsit  Ulpian.  Digest.  48,  2,  7,  3. 
Proconsul  provinciae  alieuius,  ut  videtur. 

610  PONTIVS  PROCVLVS  PONTIANVS  (Pontius  Proculus  Mittheilungen  des 
Jc.  archaeol.  Instituts,  Athenische  Ahtheilung ,  1891  p.  270;  Pontius 
Pontianus  VI  816;  [Projculus  Pontian[us]  VI 2009,  24;  Proculus  vel 
Pontianus  alihi)  consul  ordinarius  a.  238  cum  Fulvio  Pio  fasti.  Pater 
eius  potest  esse  n.  608.  Vix  idem  est  Proc(u)lus  rhetor  CIG  III 6779 
=  Kaihel  epigr.  590  =  Kaihel  inscr.  Graec.  Ital.  2469,  uhi  cf. 

611  PONTIVS  RABELLIANVS  vir  clarissimus,  patronus  ut  videtur  ordinis 
sacerdotum  domus  Augustae  VI  2010. 

612  C.  PONTIVS  RVFVS  C.  f.,  tribu  Scaptia,  quaestor,  aedilis  plebis, 
(maritus)  Galeriae  VI  1498. 

613  M.PONTIVS  SABINVS.  Nummi  Philippopolitani:  Mionnet  1,416,342(1); 
LeaJce,  numism.  hell.  Eur.  p.  92  (2) ;  Hadrianopolitani:  Mionnet  1,  385, 
142  (3) ;  S.  2,  303,  614  (4).  Tria  nomina  exhihent  nummi  1.  2.  4,  in 
tertio  dicitur  esse  praenomen  T.,  sed  pro  HF.  T.  PicJc  corrigendum  censet 
HrEjX(«v.  Legatus  igitur  (Thraciae)  Pio  imperante  nummi.  Idem  ut 
videtur  est  M.  Pontius  Sabinus  XV 2187.  Aut  idem  aut  frater  eius  (sic 
Borghesi  6  p.  303)  aut  fratris  filius  potest  esse  M.  Pontius  Laelianus 
Larcius  Sahinus  (n.  600);  si  idem,  Thraciam  c.  a.  160  administravit. 

614  T.  Pontius  Sabinus,  T.  f.,  tribu  Palatina,  praefectus  cohortis  cet, 
donis  donatus  expeditione  Parthica  a  divo  Traiano  cet.,   praepositus 


PONTIVS  85  POPILIVS 

vexillationibus  milliaris  tribus  expeditione  Britannica  (sub  Hadriano) 
cet.,  procurator  provinciae  Narbonensis;  maritus  Valeriae  L.  f.  Pro- 
culae  X  5839  (Ferentini). 

615  PONTIVS  VERVS  vir  clarissimus,  patronus  ut  videtur  sacerdotum 
domus  Augustae  VI  2010.    Fortasse  idem  est  n.  617. 

616  A.  PONTIVS  VERVS  proconsul  (Macedoniae),  (maritus)  Manliae  Pontiae 
Lucullae  Africanae  tit.  Maccdonicus  CIG  II 1999  b,  add.  p.  993. 

617  L.  PONTIVS  VERVS  vir  clarissimus,  pati'onus  coloniae  Canusii  a.  223 
cdbum  Canusii  IX  338.    Cf.  n.  615. 

618  C.  PONTIVS  [VLjPIVS  VERVS  .  .  .  NIANVS  VIC[T0]R  signo  P0TA[MIVS] 
clarissimus  puer,  C,  Ponti  Victoris  Veriani  viri  egregii  flaminis  per- 
petui  filius  tit.  Thamugadensis  VIII  2400. 

619  Pontia,  filios  suos  duos  veneno  necavit  luvenal.  6,  638;  Martial. 
2,  34,  6 ;  4,  43,  5;  6,  75,  3.  P.  Petroni  {num  C.  Petroni  Ponti  Nigrini 
supra  n.  218?  cf.  Borghesi  3  p.  365)  filia,  defuncto  Drymione  marito 
filios  occidit,  tum  incisis  venis  saltans  exstincta  est  schol.  luvenal.  6,  638. 

—    MANLIA  PONTIA  LVCVLLA  AFRICANA. 

620  Pontia  Postumia,  stupro  cognita,  ab  Octavio  Sagitta  interfecta  a.  58 
Tac.  h.  4,  44;  a.  13,  44. 

621  Popilius(?)  Artemisius,  a  (C.  Licinio  Voconio)  Romano  commen- 
datus  PHnio  epist.  9,  28,  2,  ubi  Popilium  non  exhibet  nisi  editio  Aldina, 
pupillum  codex  Dresdensis. 

622  L.  POPILLIVS  BALBVS  legatus  Tib.  Claudii  Caesaris  Aug.  Germ. 
(a.  41 — 54)  (provinciae  Syriae  ?),  tit.  Berytius  in  Aegyptum  translatus 
CIG  4697  b  =  4529,  add.  p.  1175. 

623  C.  POPILIVS  CARVS  PEDO.  TituU:  Tiburtinus  XIV  3610  (1);  urbanus 
VI 855  (2) ;  Ephesii  duo  ap.  Waddington  fastes  n.  147  (3.  4) ;  Helvetius 
XIII  5090,  quod  fragmentum  acephdlum  ad  eum  spectare  coniecit 
Mommsen  (5).  Nummus  Laodicenus,  Imhoof  mon.  Gr.  p.  408 ,  135. 
C.  Popilius  Carus  Pedo  t.  1;  ..irtXXio?  Kapo?  TleSd) . .  t.  3;  Popilius 
Pedo  t.  2;  Uom.  IleSwv  nummus;  rioTrtXX . . .  t.  4.  C.  f.,  tribu  Quirina 
t.  1.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  laticlavius  leg.  III  Cyre- 
neicae  donatus  donis  militaribus  a  divo  Hadriano  ob  ludaicam  ex- 
peditionem  (a.  132 — 135),  quaestor  divi  Hadriani  Aug.,  tribunus  plebis, 
praetor,  in  omnibus  honoribus  candidatus  imperatoris,  legatus  legio- 
nis  X  Fretensis,  a  cuius  cura  se  excusavit,  curator  viarum  Aureliae 
veteris  et  novae,  Corneliae  et  Triumphalis  t.  1  inverso  ordine.  Consul 
(t.  1)  suffectus  c.  a.  148,  ut  videtur  Waddingtonio  fastes  n.  147.  Prae- 
fectus  aerarii  Saturni,  curator  operum  publicorum  (a.  150  mense 
Septembri  t.  2),  legatus  imp.  Caesaris  Antonini  Aug.  Pii  pro  pr. 
Germaniae  superioris  (cf.  t.  5)  et  exercitus  Jn  ea  tendentis  t.  1.  Pro- 
consul  Asiae  t.  3-4  et  nummus,  sub  Pio  t.  4  et  sub  Marco  nummus, 
itaque  a.  161,  cf.  Waddington  1.  c.    Septemvir  epulonum  t.  1.  5.   Sodalis 


POPILIVS  86  POPPAEA 

Hadrianalis  1. 1.  Patronus  et  curator  Tiburtinorum,  qui  in  eius  honorem 
posuerunt  t.  1. 

624  Popilius  Laenas,  rlietor  suh  Tiherio  ut  videtur,  Quintilian.  11,  3,  183; 
3,  1,  21;  10,  7,  32.  M.  Popillius  M.  f.  Laenas  nescio  quis  XIV  2620; 
item  Popillius  Laenas  VI  14758. 

625  M.  POPILIVS  PEDO  salius  Palatinus  vita  functus  VI 1977  in  frag- 
mento  fastorum  sal.  Pal. 

626  Popillia  Rectina,  L.  f. ,  uxor  C.  Licinii  Marini  Voconii  Romani, 
vixit  annos  XVIII  tit.  Saguntinus  II  3866. 

—  Popillius  vide  Popilius. 

—  Poplic —  vide  Public — . 

627  C.  POPPAEVS  SABINVS.  Tituli  Samius  (1)  et  Belphicus  (2),  uterque 
apud  Waddington  fastes  n.  68.  C.  Poppaeus  Sabinus  tit.  1  et  in  con- 
sulatu;  Poppaeus  Sabinus  vel  Sabinus  alihi.  Q.  f.  Q.  n.  fasti 
Capitolini;  Q.  f.  Dio  ind.  l.  56.  Consul  ordinarius  a.  9  p.  Chr. 
cum  Q.  Sulpicio  Q.  f.  Q.  n.  Camerino  fasti.  Legatus  Aug.  pr. 
pr.  provinciae  Moesiae  (utriusque)  per  quattuor  ac  viginti  annos 
(a.  12—35)  Tac.  a.  1,  80;  6,  39;  Dio  58,  25,  4.  Additae  sunt  a.  15 
Achaia  et  Macedonia  Tac.  a.  1,  80;  5,  10;  Dio  58,  25,  4.  Ob  res 
contra  Thraces  bene  gestas  triumphi  insignia  ei  decreta  sunt  a.  26 
Tac.  a.  4,  46-52;  cf.  a.  6,  39;  13,  45.  Fine  anni  35  vita  decessit  Tac.a. 
6,  39;  Dio  58,  25,  4.  Modicus  originis,  amicus  principum  Tac.  a.  6,  39. 
Frater  Q.  Poppaei  Secundi  (n.  628).  Pater  Poppaeae  Sabinae  (n.  629). 
Socer  T.  Ollii,  avus  maternus  Poppaeae  Sabinae  Tac.  a.  13,  45,  cf. 
stemma  adiectum.  A  Samiis  honoratus  tit.  1.  Patronus  Delphiorum  t.  2. 
C.  Poppaei  Sabini  nescio  cuius  tegulae  ineuntis  fere  saeculi  secundi 
XIV  4091,  67  ^  XV  2349.     Popp(aei)  Sabini  servus  X  8058. 

(Q.  Poppaeus  Q.  f.) 

627    C  Poppaeus  Sabinus  628    Q.  Poppaeus  Secundus 

cos.  ord.  a.  9;   f  a.  35  cos.  suff.  a.  9. 

T.  Ollius  w   629   Poppaea  Sabina 
t  a.  31  t  a.  47 

630    Poppaea  Sabina  w  Nero  Augustus 

Claudia  Augusta. 

628  Q.  POPPAEVS  SECVNDVS,  Q.  f.  Q.  n.  fasti  Capitolini  I  p.  442.  Consul 
suffectus  cum  M.  Papio  M.  f.  N.  n.  Mutilo  a.  9  p.  Chr.  ex  k.  lul. 
fasti.  Cum  collega  legem  tulit  Papiam  Poppaeam  Dio  56,  10,  3 ;  alibi. 
Frater  C.  Poppaei  Sabini  (n.  627).  Neque  uxorem  neque  liberos  habet 
Dio  l.  c.  Idem  videtur  esse  Poppaeus  proconsul  Asiae  sub  Tiberio 
memoratus  in  nummis  Fcrgamenis  Mionnet  2  p.  595  n.  544,  melius 
apud  Waddington  fastes  n.  68  (in  museo  Berolinensi  et  in  collectione 
Imhoof). 

629  POPPAEA  SABINA  (Sabina  Poppaea  Tac.  a.  13,  43,  Poppaea  11,  2.  4), 
filia  C.  Poppaei  Sabini  (n.  627),   uxor  T.  Ollii  mortui  a.  31,   mater 


POPPAEA  87  PORCELLVS 

Poppaeae  Sabinae  (n.  630),  mulier  pulcherrima  Tac.  a.  13,  45  (ubi 
nomen  eius  non  enuntiatur).  Alter  maritus  eius  (P.  Cornelius  Len- 
tulus)  Scipio  Tac.  a.  11,  2.  4.  Valerius  Asiaticus  adulter  eius  fuisse 
credebatur  Tac.  a.  11,  1.  2,  item  Mnester  11,  4.  Terrore  carceris  ad 
voluntariam  mortem  pulsa  a.  47  Tac.  a.  11,  2;  13,  43. 
630  POPPAEA  SABINA.  Tituli:  Lunensis  ipsi  post  mortem  a.  66  positus 
XI 1331  (1);  Pompeiani:  notizie  degli  scavi  1879  p.  22  —  Dessau 
inscr.  Lat.  234  (2)  et  IV  1545  cf.  add.  (3),  fortasse  etiam  IV  1499 ; 
1744;  3038  a;  259;  2413  i.  Memoratur  in  actis  Arvalium  mense 
lanuario  a.  63  VI  2043,  22  (4)  et  in  titulis  servorum  vel  libertorum 
VI  8946;  X  1906;  6787;  XI 5609;  5610.  Poppaea  Sabina  aut  eadem 
aut  n.  629 :  XI 5418 ;  VI 16001.  Nummi  peregrini :  EchJiel  6  p.  286  seq. ; 
Cohen  l^  p.  314  seq.  (1);  Alexandrini:  Mionnet  6  p.  73  n.  249-253; 
Catalogue  of  Greek  coins,  Alexandria  p.  16  n.  122-125  (2) ;  nummus 
divae  Poppaeae  Augustae  et  Claudiae  Neronis  filiae  EcMiel  6  p.  287; 
Cohen  l^  p.  315  (3). 

Poppaea  Sabina  Tac.  h.  1,  13;  Sueton.  Nero  35;  Otho  3;  Sabina 
Poppaea  Tac.  a.  13,  45 ;  ( Victoris)  epitome  5,  5 ;  Poppaea  Augusta  tituli 
(Poppea  t.3)  et  nummi;  Sabina  Dio;  Foi^T^a,ea.  plerumque.  Filia  T.  Ollii 
mortui  a.  31  (itaque  non  post  a.  32  nata)  et  Poppaeae  Sabinae  (n.  629) 
Tac.  a.  13,  45.  Primum  uxor  Rufrii  Crispini  Tac.  a.  13,  45 ;  15,  71 ; 
Plutarch.  Galba  19;  Suet.  Nero  35,  ex  quo  filium  cognominem 
genuit  Tac.  a.  13,  45;  Suet.  Nero  35.     Deinde  uxor  Othonis  Tac.  a. 

13,  45  seq. ;  14,  1;  h.  1,  13;  Plut.  Galba  19;  Suet.  Otho  3;  Bio  61, 11,  2. 
Pellex  Neronis  a.  58  Tac.  a.  13,  46;  14,  60.  Persuadet  Neroni,  ut 
interficiat  matrem  a.  59  Tac.  a.  14,  1;  Dio  61,  12,  1;  item  uxorem 
Octaviam  a.  62  Tac.  a.  14,  60  seq.  Denique  uxor  Neronis  a.  62  Tac.  a. 

14,  59-65;  Suet.  Nero  35;  Dio  62, 13;  tituli  et  nummi.  Antii  filiam 
peperit  Claudiam  Augustam  a.  63  Tac.  a.  15,  23;  Suet.  Nero  35; 
nummus  3,  ante  XII  kal.  Februar.  t.  4,  unde  cognomen  Augustae 
accepit  Tac.  a.  15,  23;  tituli  et  nummi.  Amica  Cleopatrae,  uxoris 
Gessii  Fiori  loseph.  ant.  lud.  20, 11,  1.  Mortua  est  a.  65,  gravida  a 
marito  calcis  ictu  afflicta  Tac.  a.  16,  6;  Sueton.  Nero35;  Dio  62,27,4. 
Divini  honores  ei  decreti  sunt  Tac.  a.  16,  21seq.;  tit.  1;  numm.  3. 
Otho  statuas  eius  per  senatus  consultum  reposuit  a.  69  Tac.  h.  1,  78. 
De  moribus  Poppaeae  cf  Tac.  a.  13,  45;  16,  7;  Plin.  n.  h.  11,238; 
28,  183;  Dio  62,  28,  1;  luvenal.  6,  462  schol.  Nominatur  praeterea 
Plin.  n.  h.  12,  83;  33, 140;  37,  50;  Tac.  a.  15,  61;  71;  h.  1,  22;  Dio 
63,  9,  5;  (Vict.)  epit.  5,  5;  loseph.  vit.  3;  ant.  lud.  20,  9, 11. 

631  L.  Porcatius  Faustinus,  L.  f.,  quattuorvir,  maritus  Isteiae  Marcianae, 
pater  Porcatiorum  Lucinae,  Marciani  et  Proculi,  vixit  annos  XLV 
tit.  Atinas  X  401.  Idem  videtur  Por[c]a[ti]u8  Faustinus,  cui  rescripsit 
Caracalla  cum  patre  (a.  198—209)  Fragm.  Vatic.  238. 

632  Porcellus  grammaticus  Seneca  suasor.  2,  13. 


tORCIVS S8 PORCIV^ 

633  Porcius,  Nasidieni  parasita  Horat.  serm.  2,  8,  23. 

634  M.  Porcius  Aper,  M.  f. ,  tribu  Aniensi,  procurator  Augusti  ab  ali- 
mentis  tit.  Tarraconensis  II  4238. 

635  M.  PORCIVS  CATO  (sic  CIA.  III 871 ;  Frontinus ;  Porcius  Cato  Tacitus) 
praetura  functus  Titium  Sabinum  a.  28  accusat  cupidine  consulatus 
Tac.  a.  4,  68.  Consul  suffectus  anno  incerto.  Curator  aquarum  a.  38 
per  mensem  Frontin.  aq.  102,  quare  hoc  anno  exitum  habuerit  cf. 
Tac.  a.  4,  71  cum  adnotatione  Nipperdeii.  Porcia  eius  filia,  Gellii 
Rutilii  Lupi  consobrina  (dvs^j^tct)  honoratur  titulo  Attico  III  871  (nisi 
de  alio  Catone  cogitandum  est).  M.  Porcius  M.  f.  .  .  . ,  fortasse  idem, 
honoratur  tit.  CIA  III  651. 

636  T.  Porcius  Cornelianus,  Porcii  Aeliani  filius,  tribu  Quirina,  pro- 
curator  privatae  per  Flaminiam,  Aemiliam,  Liguriam,  procurator  et 
praeses  [Alpium]  maritimarum  tit.  Massiliensis  CIG  6771  =  Kaibel 
lai  2433. 

637  Porcius  Festus,  procurator  provinciae  ludaeae  c.  a.  60 — 62  loseph. 
ant.  lud.  20,  8,  9;  hell.  lud.  2,  14,  1;  in  magistratu  decessit  loseph. 
ant.  20,  9, 1  cf.  bell.  6,  5,  3.  —  Cf.  Schurer,  Gesch.  d.  judischen  VolJces 
im  Zeitalter  Jesu  Christi  1,  1890  p.  483-488. 

638  M.  Porcius  Latro  (pracnomen  apud  Suet.  rhet.  8;  Ilieronym.  chron. 
a.  Abr.  2013  —  a.  4 — 3  a.  Chr.),  Hispanus  (Cordubensis  ?)  Seneca 
controv.  1  pr.  16 ;  9  pr.  3,  rhetor  Latinus  Hieron.  l.  c. ;  Seneca  rhetor 
passim  cf.  indicem  p.  549  scq.  Kiessling.;  Quintil.  9,  2,  91;  10,  5, 18, 
condiscipulus  et  amicissimus  Senecae  rhetoris  controv.  1  praef.  13-24, 
ubi  mores  eius  describuntur ;  propinquus  Porcii  Rustici  Seneca  contr.  9 
pr.  3.  Ovidius  Naso  Latronis  admirator  Seneca  contr.  2,2,8  =  exc.2,2. 
Praetcrea  cf.  Plin.  n.  h.  20,  160.  Taedio  duplicis  quartanae  semet 
ipsum  interfecit  a.  4 — 3  a.  Chr.  Hieron.  l.  c. 

639  PORCIVS  MARCELLVS  legatus  (Thraciae)  sub  Antonino  Pio,  nummus 
Perinthiorum,  Catalogue  of  Greck  coins,  Thrace  p.  150  n.  22. 

640  P.  PORCIVS  OPTATVS  FLAMMA.  Tituli  Cirtenses:  fdii  VIII 7062  (1), 
filiae  VIII  7063  (2);  fragmentum  VIII  7064  (3).  [P.]  Porci  Optati 
Flamma[e]  t.  1;  P.  Porci  Optati  t.  2;  Porci  Optati  t.  3.  Clarissimus 
vir  t.  1.  2.  Sacerdotio  Flaviali  Titiali  iudicio  L.  Septimii  Severi 
Augusti  exornatus,  legatus  ab  amplissimo  senatu  ad  eundem  dominum 
imperatorem  in  Grermaniam  et  ad  Antoninum  Caesarem  imperatorem 
destinatum  (a.  197)  in  Pannoniam  missus,  quaestor  provinciae  Baeticae, 
inter  tribunicios  adlectus,  praetor,  pater  P.  Porcii  Optati  Flammae 
(n.  641)  t.  1.  Pater  Porciae  Maximae  Optatae  (n.  649)  t.  2.  [Legatus 
pro]  pr.  provinciae  R[aetiae  ?  Benier]  t.  3,  siquidem  ad  hunc  pertinet. 

641  P.  PORCIVS  OPTATVS  FLAMMA  clarissimus  puer,  filius  eius  qui 
praecedit,  tit.  Cirtensis  VIII  7062. 

642  Porcius  Potitus,  procurator  (aquarum)  sub  Antonino  Pio  fistula 
plumbea  Romae  rep.,  Lanciani  silloge  aq.  142. 


t»ORClVS  89  PORVS 

643  C.  PORCIVS  PRISCVS  LONGINVS.  Titulus  Tihurtinus  XIV  3611  (1) 
et  acta  Arvalium  a.  224  VI 2107,  8  (2) ;  15  (3) ;  a.  225  VI 2107,  21  (4) ; 
a.  231  VI 2108,  12  (5).  C.  Porcius  Priscus  Longinus  t.  1;  C.  Porc. 
Priscus  t.  2.  3;  C.  Porc  ...  t.  5;  L.  (sic)  Porci  Prisci  t.  4.  C.  f.,  tribu 
Quirina  t.  1.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  allectus  inter  quaestorios, 
ab  actis  senatus,  aedilis  curulis,  allectus  inter  praetorios,  proconsul 
Lyciae  Pamphyliae,  consul,  frater  Arvalis  t.  1.  Magister  fratrum 
Arvalium  a.  224—231  t.  2-5. 

644  Porcius  Rusticus,  propinquus  M.  Porcii  Latronis  (n.  638)  Seneca 
controv.  9  praef.  3. 

645  Porcius  Septiminus,  procurator  Raetiae  a.  69,  fidus  erga  Vitellium 
Tac.  h.  3,  5. 

646  M.  Porcius  Verus,  procurator  Augusti  (Norici)  tit.  Noricus  III 5317. 

647  Q.  Porcius  Vetustinus,  Q.  fil. ,  tribu  Quirina,  Cantaber  luliobriga 
tit.  Tarraconensis  II  4240.  Porcius  Vetustinus  prociirator  ut  videtur 
Mauretaniae,  epistula  ad  Novium  Crispinum  legatum  Numidiae  Lam- 

baesi  reperta  VIII 2728 III  cf.  Wilmanns  exempla  785 us  Vetustinus 

Iu[liobriga?J  fortasse  idem,  tit.  Sitifensis  VIII  8465. 

648  PORCIA,  M.  Porcii  Catonis  (n.  635)  filia,  GelHi  Rutilii  Lupi  con- 
sobrina  (av£'jiic3t)  honoratur  titulo  Attico  CIA  III  871.  Porcia  M.  f., 
nescio  quae,  VI  9909. 

649  PORCIA  M[AX]IMA  OPTATA  clarissima  puella,  filia  P.  Porci  Optati 
(n.  640)  tit.  Cirtensis  VIII  7063. 

650  Porius,  essedarius  Sueton.  Gai.  35. 

651  Porphyrio,  auriga  Martial.  13,  78. 

652  Porphyrio,  medicus  Aristides  27  p.  537.  540. 

—  Pomponius  Porphyrio. 

653  Porphyrius,  philosophus  Neoplatonicus,  voce  vernacula  Malchus  i.  e, 
rex,  filius  Malchi  Porphyrius  vita  Plotini  17,  Tyrius  ihidem  7.  20. 
Natus  est  a.  232—233,  cum  decimo  Gallieni  anno  (262—263),  tri- 
cesimo  aetatis  suae,  Romam  venerit  ihid.  4.  Per  sex  annos  (262 — 268) 
Romae  Plotino  praeceptore  et  aniico  est  usus  ihid.  5.  7.  Quinto 
decimo  Gallieni  anno  (267 — 268)  Plotino  auctore  in  Siciliam  se  con- 
tulit,  ubi  primo  et  altero  Claudii  anno  (268—270)  versabatur;  Plotino 
igitur  morienti  (a.  269—270)  non  adfuit  ihid.  2.  6.  11.  Diutius  ihi 
fuisse  videtur  cf.  Euseh.  hist.  eccl.  6,  19,  2.  Maritus  Marcellae  Por- 
phyrius  ad  Marcellam  1-6.  Duodeseptuagesimum  aetatis  suae  annum 
ipse  memorat  vita  Plotini  23;  itaque  mortuus  est  post  a.  301.  Ilapa- 
xetva?  io)<;  AioxXr^navou  Suidas.  ^atvexai  acpix6[X£V0?  ek  T^^ipac  paOu,  h  Ttofixj 
8£  U-^z-zai  [x£TaXXa?at  t6v  ptov  Eunapius  vita  sophist.  p.  7  Boiss.  Ex 
scriptis  eius ,  quae  Suidas  pleraque  enumerat ,  exstant  nonnulla.  Cf. 
Augustinum  de  civitate  dei  passim,  Euseh.  hist.  eccl.  6,  19,  alios;  ex 
recentiorihus  Zeller,  Philosophie  der  Chriechm  3,  2^  p.  636-677. 

—  Porus  vide  Pandion. 


POSIDES  90  POSTVMIVS 


654  Posides  (sic  Suet;  luvenalis;  Possidius  Vict.  epit.),  Claudii  libertus 
Sueton.  Claud.  28;  Plin.  n.  h.  31,  5;  spado  Suet.  l.  c.  (=  Victoris  epi- 
tonie  4,  8) ;  luvenal.  14,  91.  Britannico  triumpho  hasta  pura  donatus 
a  Claudio  Suet.  l.  c.  (==  Vict.  epit.  4,  8;  scJiol.  luv.  14,  91  cf.  Seneca 
lud.  13,  5).  Aquae  Posidianae  in  Baiano  Plin.  l.  c.  —  Diversus  est 
M.  lulius  Aug.  1.  Posides  VI  20216 ,  Philippi  potius  quam  luliae 
libertus. 

655  Posidippus  medicus  vita  Marci  15,  6. 

—  Sex.  lulius  Possessor. 

656  .  .  POST.  .  .  .,    tribu   Papiria,    quaestor  pro[v ],    tribunus  plebis, 

praetor,  le[gatus  legionis  .  .  .]  et  XV  Apollinaris,  [curator  viarum] 
Flaminiae  et  Ti[burtinae]  utriusque  [.  .  . ,  pra]efectu8  ur[bi  .  .  . ,  pro]- 
consul  prov.  .  .  .  tit.  Praenestinus  XIV  2933.  Eundem  Waddington 
fastes  n.  115  coniecit  esseJFahium  Postuminum  proconsulem  Asiae  sub 
Traiano;  v.  Fabius  Postuminus. 

—  Q.  Valerius  Postimius  Romulus. 

—  Anicia  Postuma. 

—  MARCIA  POSTVMA  MESSENIA  LVCILLA  AEMILIA, 

—  Q.  ANNIVS  ANNIANVS   POSTVMIANVS. 

—  Ceionius  Postumianus. 

—  C.  IVNIVS  FAVSTINVS  POSTVMIANVS. 

657  POSTVMINVS  proconsul  Asiae  sub  Traiano  tit.  Aezanitanus  Lehas 
III  841  et  nummus  Thyatirenorum  apud  Waddington  fastes  n.  115. 
Videtur  esse  Fabius  Postuminus,  quem  cf. 

—  FABIVS  POSTVMINVS. 

658  .  .  Postumius  Acilianus,  A.  f'.,  tribu  Papiria,  procurator  provinciae 
Achaiae,  procurator  .  .  .  tit.  Cordubensis  II  2213.  Postumia  M.  f. 
Aciliana  II  2060. 

659  Q.  POSTVMIVS  CAI . .  .  (Cal . . .  ?  Cae  . . .  ?)  frater  Arvalis  a.  66  acta 
Arval.  VI  2044  I  3,  gh  5,  II  2. 

660  M.  POSTVMIVS  FESTVS.  TituU:  VI 1416  (1);  1418  (2);  Lanciani 
silloge  aquaria  68  (3),  si  quidem  ad  eundem  pertinet.  M.  Postumius 
Festus  t.  2.  3;  Postumius  Festus  Fronto  ad  amicos  2,  10  p.  200  Naber; 
Festus  Postumius  Gellius  19,  13,  1.  4;  .  .  tumium  Fest . .  t.  1.     Patria 

■  eius  civitas  haud  procul  a  Cirta  sita  Fronto  l.  c.  Amicus  Frontonis 
Fronto  l.  c. ;  Gellius  l.  c. ;  quare  consul  fuerit  c.  a.  143,  cf.  Waddington 
fastes  n.  146.  Proconsul  Asiae  destinatus,  septemvir,  flamen  t.  1. 
Patronus  Cirtensium  Fronto  l.  c.  Orator  utraque  facundia  maximus 
t.  1  cf.  t.  2;  Fronto  l.  c.  Colloquitur  cura  grammaticis  Gellius  l.  c. 
(Maritus)  Paullae  t.  3.  Proavus  T.  Flavii  Postumii  Vari  consulis 
(a.  inc.)  t.  1  et  T.  Flavii  Postumii  Titiani  consuHs  (a.  301)  t.  2. 

—  P.  STATIVS  PAVLLVS  POSTVMIVS  IVNIOR. 

661  P.  Postumius  Marianus  Postumiae  P.  f.  Paullae  (n.  669)  (fortasse 
fdiae  suae  vel  sorori?)  dedicavit  titulum  Brixianum  V  4351.    Idem 


POSTVMIVS  91  POSTVMVS 


fortasse  titnlum  (Brixianum  V  4192)  posuit  P.  Postumio  P.  fil.  Fab. 
Fuscino  filio,  a.  198—209. 

662  Postumius  Marinus,  medicus  Plinius  ad  Trai.  11. 

—  M.  IVVENTIVS    SECVNDVS   RIXA    POSTVMIVS   PANSA  VALERIANVS. 

663  PO[S]TVMIVS  QV[I]ETVS,  vir  clarissiraus,  coniugi  karissime  (sic) 
titulmn  posuit  urbanum ,  Bullettino  di  archeologia  cristiana  4,  1866 
p.  36,  ubi  de  Bossi  eum  confert  cum  Quieto  consule  a.  272. 

664  C.  Postumius  Saturninus  Flavianus  signo  Vindicius,  egregius  vir, 
procurator  centenarius  regionis  Hadrimetinae.  functus  etiam  partibus 
ducenari  ex  sacro  praecepto  in  eadem  regione  tituli  gemelli  VIII 
S.  11174;  11175  (in  provincia  Byzacena  reperti). 

665  Postumius  Severus,  vir  nobilis,  a  Severo  occisus  vita  Scveri  13,  2. 

666  POSTVMIVS  SVAGRVS  praefectus  urbi  a.  275  Chronographus  a.  354 
p.  66  ed.  Mommsen  1891. 

667  POSTVMIVS  SVLPICIVS  praetorius,  adiutor  Messallae  Corvini  curatoris 
aquarum  a.  743  =  11  a.  Chr.    Frontinus  aq.  99. 

668  Postumius  Terentianus  sive  Florentianus,  ad  quem  Dionysius  sive 
Longinus  misit  librum  iTspl  3^}^ou?.  Eundem  esse  T.  Vibium  Postumium 
Terentianum  memoratum  in  fistula  urbana  ap.  Lanciani,  silloge  aquaria 
n.  270  seq.  coniecit  Dessau,  sed  dubitans. 

—  Accaus  Postumius. 

—  T.  FL(AVIVS)  POSTVMIVS  VARVS. 

—  T.  Vibius  Postumius  (vel  Postumus)  Terentia[nus]. 

669  POSTVMIA  PAVLLA,  P.  f.,  (uxor)  M.  luventii  Secundi  consulis  (a.  inc), 
tituli  Brixiani  V  4349 — 4354. 

670  Postumia  Paulla  Avidia  Procula  Rutilia  Proba,  sacerdos  div[a]i 
August(ae)  tit.  Brixianus  V  4458. 

671  POSTVMIA  VARIA  clarissima  femina  tit.  Urbinas  in  XI  edendus. 

—  Pontia  Postumia. 

672  Postumus,  vixorQal\siePropertius4,12.  iVMm  C.  Propertius  Postumus? 

673  Postumus,  ad  quem  misit  Horatius  carmen  2,  14. 

674  Postumus,  ad  quem  misit  luvenalis  sat.  6. 

—  POST(VMVS)  MIMISIVS  SARDVS  v.  MIMISIVS. 

—  Q.  ANTISTIVS  ADVENTVS  POSTVMVS  AQVILINVS. 

—  Ceionius  Postumus. 

—  M.  Clodius  Postumus. 

—  C.  EGGIVS  AMBIBVLVS  POM[PONIVS  LON]GINVS  CASSIANVS  L.  MAE- 
CIVS  POS[TVMVS]. 

—  M.  EGNATIVS  POSTVMVS. 

—  M.  FLAVIVS  POSTVMVS. 

—  lulius  Postumus. 

—  C.  lulius  Postumus. 

—  L.  MAECIVS  POSTVMVS. 

—  Poenius  Postumus. 


POSTVMVS  92  PRAECELLIVS 

—  C.  PROPE^ITIVS  POSTVMVS. 

—  C.  VIBIVS  POSTVMVS. 

—  P0TA[MIVS]  vide  supra  n.  618. 

675  Potamo.  TMi  Mytilenaei:  CIG  II  2182  (1);  Eph.  epigr.  2  p.  11 
n.  VII  (2);  BuUetin  de  correspondance  Jiellenique  4,  1880  p.  426 
n.  4  (3);  Newton,  ancient  GreeJc  inscriptions  II  1883  n.  CCXI 
(=  Archaeolog.  Zeitung  1854  p.  516)  (4) ;  n.  CCXII  (5) ;  Athenische 
Mittheilungen  d.  archaeol.  Instituts  13,  1888  p.  64  n.  14  (6),  n.  15  (7), 
p.  66  n.  18  (8),  p.  67  n.  20  (9) ;  Sitmngsherichte  der  Berliner  AJca- 
demie  1889  p.  962  (10),  p.  972  (11),  p.  979  (12),  cf.  Cichorius,  Bom 
und  Mytilene  1888  p.  62 — 64.  —  Jl.oTd\i(av  (filius)  AsapoivaxTOc  (xou 
cpiXoaocpou  tit.  2)  tituli  hic  illic  supplendi;  Suidas  v.  IIoTafAwv  (=  Hesych. 
Miles.,  Miiller  FHG  4  p.  174  n.  55)  et  Asap^uva^.  Mytilenaeus  tituli; 
Straho  13,  2,  3  p.  617;  Suidas  II.  cc;  cf.  Seneca  suasor.  2,  15  p.  19; 
PlutarcJi.  Alexandr.  61.  Rhetor  clarus  Seneca  l.  c;  Lucian.  Macroh.  23 ; 
Suidas  II.  cc  Princeps  legationum  a  Mytilenaeis  ad  Caesarem  et  ad 
Augustum  missarum  tit.  10-12,  annis  709  et  729,  Mommsen,  Sitzungs- 
herichte  der  Berliner  Akademie  1889  p.  980;  c  a.  725,  Cichorius  l.  c 
Romae  disputavit  cum  Theodoro  Gadareno  et  Antipatro  Suidas  v.  0s6- 
Stopoc  'EaocptOTsuasv  h  T(6|x-(j  iiii  Kat'aapo?  Tipspiou  Suidas  v.  IIoTafAwv. 
Mortuus  fuerit  quo  tempore  Seneca  scripsit  suasorias  (c  a.  39  p.  Chr), 
cf.  „fuit"  et  „viguit"  (l.  c).  Decessit  nonaginta  annos  natus  Lucian. 
l.  c  —  IlposSpta  eius  t.  1 ;  vo[xo{>sTy]?  t.  2 ;  susp-ysTVj?  xal  (JtoTTjp  xal  xTtaTyj? 
T^?  Tr(5Xsa)s  t.  4.  5.  8.  A  funere  filii  in  scholam  se  contulit  et  declamavit 
Seneca  l.  c  "Eypa-^s  irspt  'AXs$av8poo  tou  MaxsSovo?  (cf.  Plut.  l.  c), 
Opou?  2Iajxtu)V,  BpouTou  iY^wjxiov,  Kat'aapo?  ^Y^wjxtov,  IIspl  TsXstot)  pT^Topo? 
Suidas  V.  TEoTaixtov. 

676  Potamo,  medicamentum  eius  Galen.  13,  473  Kiihn. 

—  Q.  HERENNIVS   POTENS. 

—  SERVEA  NOVELLA  RVFINA  POTITIANA. 

—  L.   SERVAEVS  AMICVS   POTITIANVS. 

677  Potitus,  qui  scripsit  xyjTrouptxat'  Plin.  n.  h.  ind.  l.  19.  Num  Valerius 
Messalla  Potitus  consul  a.  722  vel  725?  cf.  Betlefsen  index  Plinii 
p.  107. 

678  Potitus  „doctus"  Martialis  10,  70. 

—  P.  Afranius  Potitus. 

—  D.  CVTIVS  BALBINVS  M.   CORNELIVS  POTITVS  cet.  ROMVLVS. 

—  Porcius  Potitus. 

—  Sentius  Potitus. 

—  M.  VALERIVS  MESSALLA  POTITVS. 

—  VET(VRIVS)  PVBLILIVS  POTITVS. 

679  C.  PRAECELLIVS  AVGVRINVS  VETTIVS  FESTVS  CRISPINIANVS  VIBIVS 
VERVS  CASSIANVS  C.  f.,  tribu  Papiria,  clarissimus  iuvenis,  triumvir 
capitalis,  tribunus  legionis  VII  Geminae  t.  Parentinus  V  331. 


PKAECILIVS  93  PRASVTAGVS 

680  Praecilius  Pompeianus,  ad  quem  scripsit  Fronto  ad  amicos  1,  15 
et  16  p.  184  seq.  cf.  p.  172  Naber. 

681  PRAECILIA  SEVERIANA  clarissima  femina,  uxor  M.  Sempronii  Pro- 
culi  Faustiniani  viri  clarissimi,  mater  Maconiae  Severianae  VI 1,  3834. 

—  CLAVDIA  PAPIA  NETORIA  INSTEIA  PRAENESTINA. 

—  Lartidia  Praenestina. 

—  Q.  CANVSIVS  PRAENESTINVS. 

682  Praesens,  ad  quem  scripsit  Plinius  epistulam  7,  3. 

683  [PR]AESENSIconsul  (suffectus  a.  inc.)  cum  Torquato  tit.  Britannicus 

VII  422. 

—  BRVTTIVS  PRAESENS. 

—  C.  BRVTTIVS  PRAESENS. 

—  L.  BRVTTIVS  PRAESENS. 

—  Gargonius  [PJraesens. 

—  L.  Pupius  Praesens. 

—  CORNELLA  PRAETEXTATA. 

—  (LICINIA)  PRAETEXTATA. 

—  Sulpicia  Praetextata. 

—  C.  ASINIVS  PRAETEXTATVS. 

684  PRASTINA  . . .  frater  Arvalis  a.  inc.  Alexandri  acta  Arv.  VI 2110,  10. 
Potest  esse  idem  qui  sequitur. 

685  PRAST(INA)  MESSALLINVS  legatus  Moesiae  inferioris  sub  Philippis 
(a.  244 — 249)  nummi  Marcianopolitani:  Mionnet  S.  II  p.  114  n.  347, 
in  collectione  Imhoofiana  et  in  museo  Berolinensi.  Potest  esse  idem 
qui  praecedit. 

686  C.  PRASTINA  PACATVS  MESSALLINVS  cos.  ord.  a.  147.  Tituli  Lam- 
baesitani  VIII 2535  cf.  add.  p.  954  (1);  2536  =  S.  18044  (2);  miliarius 
VIII 10230  (3);  tit.   Numidicus   VIII  S.  17723  (4);   Thamugadenses 

VIII  S.  17851  (5);  17893  (6);  Tomitanus  III  S.  7529  (7);  Puteolanus 
X  2888  (8);  Tusculanus  XIV  2588  (9).  —  C.  Prastina  Messallinus 
t.  2.  7  et  in  consulatu  IX  4957;  item  supplendi  sunt  t.  1.  4.  5.  6. 
..allinus  etiam  in  consulatu  IX  1573;  XIV 280;  Prastina  Messalinus 
(ufia  littera  1)  nonnisi  in  tit.  3.  C.  Prastina  Pacatus  t.  8.  9  et  in  con- 
sulatu  X  V960.  —  Legatus  Augusti  pro  praetore  (legionis  III.  Augustae 
t.  2.  5)  (Numidiae)  a.  144-146  t.  1  (a.  144).  2  (a.  146).  3  (a.  145). 
4  (a.  146).  5.  6.  Consul  designatus  (a.  146)  t.  4.  Consul  ordinarius 
a.  147  cum  L.  Annio  Largo  fasti,  cf.  tit.  9.  Legatus  Aug.  pr.  pr. 
(Moesiae  inferioris)  t.  7.  Celerina  uxor  ut  videtur ,  t.  8.  Prastinia 
Pacata  filia  ut  videtur,  VIII S.  17898.  —  Vide  num  idem  sit  Pacatus 
legatus  provinciae  Lugdunensis  sub  Pio  collatio  15,  2,  4. 

687  PRASTINIA  PACATA  C.  filia  tit.  Thamugadensis  VIII S.  17898.  Filia 
ut  videtur  eius  qui  praecedit. 

688  Prasutagus,  rex  Icenorum,  maritus  Boudiccae,  Neronem  duasque 
filias  heredes  scripserat  a.  61   Tac.  a.  14,  31. 


PRAXAGORAS  94 PRIFERNIVS 

689  Praxagoras,  Atheniensis,  Herodis  Attici  in  re  publica  gerenda  ad- 
versarius  Philostr.  vit.  soph.  2,  1,  11  p.  241.  Ael(ius)  Praxagoras 
CIA  III  907.    Cf.  CIA  III  1283  et  Dittenherger  ad  CIA  III  676. 

690  [T.?]  Prifernius  Paetus  Memmius  Apollinaris.  Tituli:  Beatinus  IX 
4753  (1);  Celeias  III  5179  (2).  Nomen  integrum  t.  1,  ubi  Mommsen: 
,,'T.  Prifernio' ^nores,  quod  praenomen,  licet  filius  P.  f.  dicatur,  potest 
retineri,  si  sumas  patrem  P.  Memmium  Apollinarem  post  natum  filium 
et  emancipatum  a  T.  Prifernio  quodam  adoptatum  esse,  patrem  autem 
ei  adscribi  naturdlem.^  Memmi  ApoU.  t.  2.  P.  f.,  tribu  Quirina 
t.  1.  Donis  donatus  expeditione  Dacica  {a.  102  ut  videtur,  cum  absit 
secunda)  ab  imp.  Traiano  hasta  pura,  vexillo,  corona  murali,  pro- 
curator  provinciae  Siciliae  (cf.  Klein  VB  I  p.  184),  procurator  pro- 
vinciae  Lusitaniae,  procurator  vicesimae  hereditatium,  procurator  pro- 
vinciae  Thraciae  t.  1.  Procurator  Augusti  provinciae  Noricae  t.  1.  2, 
Traiano  adhuc  vivo.  Pater  P.  Memmii  P.  f.  Quirina  Apollinaris  t.  1. 
Adoptavit  Borghesii  (8  p.  389  sqq.)  quidem  sententia  T.  Prifernium 
Sex.  f.  Paetum  Bosianum  Geminum  (n.  691),  quod  vide  num  prohari 
possit. 

691  T.  PRIFERNIVS  PAETVS  ROSIANVS  GEMINVS  pater.  Tituli  Ostienscs, 
XIV  246  (1).  250  (2).  Nomen  integrum  t.  1.  2.  Rosianus  Geminus 
Plin.  ad  Trai.  26.  Geminus  {var,  lect.  Geminius)  Plin.  ep.  alihi.  Sex. 
fil.  1. 1.  2.  Trihu  Quirina  cf.  fdium  (n.  692).  Filius  naturalis  videtur 
Sex.  Bosii  Gemini  cuiusdam,  adoptatus  Borghesii  (8  p.  392)  quidem 
sententia  ah  eo  qui  praecedit  (n.  690).  Quaestor  C.  Plinii  Secundi 
consub's  a.  100  Plin.  ad  Trai.  26.  Ihidem  cum  dicatur  ex  commilitio 
Traiano  notus,  videtur  trihunus  militum  interfuisse  hellis  Dacicis,  cf. 
Plin.  ind.  Mommsen  p.  423.  Lugduni  in  Gallia  moratur  (c.  a.  109 — 111) : 
Plin.  ep.  9,  11,  2.  Honores  in  urbe  gessit;  Traianus  dignitatem  eius 
exornet  rogat  Plinius  ad  Trai.  26.  Patronus  collegii  cuiusdam 
Ostiensis  a.  140  t.  1  et  alius  collegii  a.  152  t.  2.  Ad  eundem  scripsisse 
videtur  Plinius  ep.  7,  1.  24;  8,  5.  22;  9,  11.  30.    Pater  eius  qui  sequitur. 

692  T.  PRIFERNIVS  PAETVS  ROSIANVS  GEMINVS  filius.  Tituli  Ostimses: 
XIV  246  (1);  247  (2);  urhanus  VI 1499  (3);  Pisanus  XI 1431  (4); 
Cirtenses:  VIII  7059  integer  (5).  7060  (6),  7061  (7)  mutili;  tegula 
prope  Cliterniam  rep.  IX  6078,  16  (8);  fistulae  plumheae  in  agro 
Alhano  rep.  XIV  2434  (9).  Nomen  integrum  t.  1.  2;  . .  nio  . .  iano 
Gemino  t.  3;  T.  Priferni  Paeti  t.  9;  [T.]  Prif.  Paet.  t.  8;  Prif.  Paeti 
t.  4;  Rosianus  Geminus  t.  5;  Bigest.  48,  5,  6,  2;  Rosian[i . .]  t.  7; 
Ro  . .  #.  6.  Geminus  Bigest.  48,  6,  6.  T.  f.  1. 1.  2.  4.  Tribu  Quirina  t.  2. 
F(ilius)  additur  in  tit.  1,  scilicet  eius  qui  praecedit ,  cum  is  in  eodem 
titulo  nominetur.  Proconsul  Achaiae  t.  5,  c.  a.  131  propter  P.  Pactu- 
mei  Clementis  legati  sui  cursum  honorum  cf.  supra  n.  25.  Consul 
t.  4.  8,  suffectus  c.  a.  133.  Hadrianus  ad  eum  rescripsit  Bigest.  48,  5,  6,  2 
(uhi  vix  pater  intellegendus).     Patronus   coUegii  cuiusdam   Ostiensis 


PKIMA  95  PRISCIANVS 

a.  140  t.  1  et  alius  collegii  a.  139  aut  140  aut  145,  t.  2.  Proconsul 
Africae  t.  3.  5  cf.  7,  c.  a.  145,  certe  suh  Pio  cf.  t.  5.  Pius  ad  eum 
proconsulem  scripsit  Digest.  48,  6,  6.  Socer  P.  Pactumei  Clementis 
(n.  25)  t.  5-7.  Itcm  socer  videtur  essc  lulii  Lucani,  cuius  filius  L.  lulius 
Larcius  Sabinus  nepos  Prif.  Paeti  dicatur,  t.  4. 

693  Prima,  uxor  Maximi,  mater  Clodii  Pupieni  Maximi  imperatoris  vit. 
Max.  et  BaTb.  5, 1. 

—  Furia  Prima. 

—  L.  Valerius  Primanus. 

—  M.  Ulpius  Primianus. 

—  Antonia  Primigenia. 

694  . . .  tus  Primu[lus ,  procura  ?]tor  Neronis  C[aes.  Aug.]  tit.  inter 
Augustum  et  lacum  Lemannum  rep.  XII  2520  add.  p.  830. 

695  ...  PRIMVS  frater  Arvalis  a.  155  acta  Arvalium  VI  2086,  24.  50. 

696  . . .  PRIMVS,  M.  £,  tribu  Galeria,  decemvir  stlitibus  iudicandis,  tri- 
bunus  legionis  VII  Geminae  Felicis  Hispaniae  citerioris,  quaestor 
urbanus,  aedilis  curulis,  praetor,  curator  viae  Aureliae,  proconsul 
Lyciae  Pamph[y]liae,  consul  (suffectus  a.  inc.)  tit.  Compsae  rep. 
IX  973. 

697  M.  PRIMVS  proconsul  Macedoniae  Odrysis  bellum  intulit,  quare  accu- 
satus  et  sicut  videtur  damnatus  c.  a.  732  =  22  a.  Chr.  Dio  54,  3,  2-4. 

—  P.  ALFIVS  PRIMVS. 

—  M.  ANTONIVS  PRIMVS. 

—  M.  ANTONIVS  [PRIM]VS  PR  .  .  .  VS. 

—  L.  Arrius  Primus. 

—  M.  NVMMIVS  VMBRIVS  PRIMVS  SENECIO  ALBINVS. 

—  VMBRIVS  PRIMVS. 

698  Princeps,  grammaticus  quidam  Suetonio  adulescentulo  Suet.  gramm.  4. 

—  PESCENNIVS  PRINCVS(?). 

699  C.  [P?]RIS...  legatus  pro  praetore  (?)  tit.  lAjcius  CIG  III  add. 
p.  1144  n.  4304  h. 

700  .  .  .  us  Pris[cus?],  praefectus  Mesopotamiae  CIG  III  4602  seq. 
(Palaestina). 

701  PRISC(VS?)  consul  (suffectus  a.  inc.)  cum  Clem(ente?)  III  S.  8184. 

702  PRISCA  filia  T.  Caunii  Prisci  tit.  Lamhaesitani  VIII  2583.  2588. 

—  ANTONIA  PRISCA. 

—  FLAVIA  PRISCA. 

—  FVLVLi  PRISCA. 

—  MEMMfA  PRISCA. 

—  MVTILIA  PRISCA. 

703  Priscianus,  coniurationis  reus,  morte  voluntaria  periit  sub  Pio  vit. 
Pii  7,  4. 

—  Ti.  Claudius  Priscianus. 


PRISCIANVS  96  PRISCVS 

—  M.  MESSIVS  RVSTICVS  cd.  ROMVLVS  PRISCIANVS  AFER  PROCVLVS. 

—  M.  Messius  Rusticus  cet.  Romulus  Priscianus  Titus  Proculus. 

—  VALERIVS  PRISCIANVS. 

—  Priscilianus  v.  Priscillianus. 

704  . .  PRJiSCILLA  C.  f.  aut  c(larissima)  f(emina),  uxor  viri  praetorii 
tit.  Antias  X  8292. 

705  Priscilla ,  uxor  T.  Flavii  Abascanti  (cf.  suh  hoc),  quam  raortuam 
laudat  Statius  silv.  5,  1  cf.  pro(Bni.  6.  11.  Antistia  Priscilla  in  tit. 
falso  VI  5,  3060*. 

—  ARRIA  PLARIA  VERA  PRISCILLA. 

—  Caesia  Priscilla. 

■ —    Helvidia  Priscilla. 

—  LARCIA  PRISCILLA. 

706  L.  PRISCILLIANVS  delator  a  Caracalla  inter  praetorios  adlectus  et 
Achaiae  praefectus,  a  senatu  damnatus  et  in  insulam  missus  a.  217 
Dio  78,  21,  3-5. 

—  C.  LVCILIVS  PRISCILIANVS. 

—  L.  Lucilius  Pansa  Priscilianus. 

707  PRISCINVS  vel  PRISCVS  consul  ordinarius  a.  93  cum  Porapeio  Collega 
(n.  457)  fasti.  Potest  ad  eum  spectare  VI 1500:  [PJriscino  cos.,  nisi 
referas  ad  M.  Peducaeum  Priscinum  cos.  a.  110  vel  M.  Peducaeum 
Stlogam  Priscinum  cos.  a.  141. 

—  M.  PEDVCAEVS  PRISCINVS. 

—  M.  PEDVCAEVS  STLOGA  PRISCINVS. 

708  .  . .  PRISCVS  consul  suffectus  mense  Septembre  a.  87  acta  Arval.  VI 
2065  b  54.  Cogitari  imtest  de  Mario  Prisco  (Henzen)  vel  de  Helvidio 
Prisco  (Mommscn). 

709  PRISCVS  vel  PRISCINVS  consul  ordinarius  a.  93  cum  Pompeio  Col- 
lega  fasti. 

710  [. . .  PjRISCVS  [legatus  Aug.  Galjliae  Belgi[cae],  [praeto]r  candidatus 
Au[g. ;  tribunus  plebis,  quaestor]  candidatus  Aug.  tr[ibunus  militura, 
decemvir]  stlitibus  iudi[candis]  tit.  Puteolanus  X  1705. 

711  [. . .  P]RISCVS  septemvir  epulonum,  [legatus?  ....]ntae?  Armenlae 
bis  Syriae;  Longina  uxor  eius  tit.  Peltuini  rep.  IX  3426. 

712  Priscus,  praefectus  castrorum  legionis  sextae,  a  ludaeis  necatus 
loseph.  hell.  lud.  2,  19,  7. 

713  Priscus,  procurator  Caesaris  Scaevola  Digest.  26,  8,  21. 

714  Priscus  uterque  Ovid.  ex  Ponto  4,  16,  10;  poetae  ignoti,  nisi  alter 
pro  Clutorio  Priseo  hahendus  est. 

7 1 5  Priscus,  de  optimo  convivio  scripsit  Martialis  9,  77,  1. 

716  Priscus.  Scripsit  ad  Priscum  nescio  quem  vel  quot  Martialis  6,  18; 
7,  46;  8,  12;  10,  3.    Cf.  Terentium  Priscum. 

717  Priscus,  Nicaeensis,  raaehinas  Byzantiis  et  postea  Severo  Atra  op- 
pugnanti  exstruxit  Dio  74,  11,  2;  75,  11, 1, 


PRISCVS  97  PRISCVS 

718  Priscus  centurio  loseph.  hell.  lud.  6,  2,  10. 

719  Priscus  gladiator  Martidlis  spect.  29,  1. 

720  Priscus  Hor.  sat.  2,  7,  8  sqq. ;  nomen  fietum  ut  videtur. 

721  [. . .  PRjlSCVS  vel  [. .  VOPjlSCVS  proconsul  (Africae)  tit.  in  Afrira 
proconsidari  rep.  VIII  S.  16322.     Num  P.  Valerhis  Prlfsrus]? 

722  [.  . .  Pr]iscus(?),  s[ubp]raefectus  vigil[um],  magister  u  lib[ellis, 
m]agister  a  cen[sibus]  VI  1628. 

723  L.  PRISCVS  (praenomen  habet  Victor  Caesar.  29,  2.  S)  praeses  Mace- 
doniae  Victor  l.  c,  diix  Philippopolitanorum  a  Gotliis  obsessorum 
lordanes  Getica  18,  103,  litteras  accepit  a  Decio  imperatore  de  de- 
fensione  Dexippus  ap.  Midler  FHG  III  p.  676  sqq.  Philippopoli  ex- 
pugnata  cum  Gothis  foedus  iniit  lordanes  l.  c.  Iraperator  factus,  a 
senatu  hostis  iudicatus,  mox  caesus  Victor  l.  c.  Cf.  Polemii  Silvii 
laterc.  ap.  Mommscn  chron.  min.  I  p.  521;  Syncell.  1  p.  705. 

724  .  .  .  VS  PRISCVS  patronus  collegii  cuiusdam  Ostiensis  Pii  temporibus 
XIV  249  tit.  Ostiensis. 

725  ...  RIVS[. . .  P]RISCVS  .  . .  LIVS  FESTVS  [aedilis]  plebis  cer(ialis), 
[quajestor  urbanus  tit.  Lahicanus  XIV  2768. 

—  Ancharius  Priscus. 

—  Attius  Priscus. 

—  CAERELLIVS  PRISCVS. 

—  T.  Caesonius  Priscus. 

—  M.  CALVIVS  PRISCVS. 

—  TITVS   CAMPANIVS   PRISCVS  MAXIMIANVS. 

—  C.  CASSIVS  INTERAMNANVS  PISIP.ANVS  PRISCVS. 

—  T.  CAVNIVS  PRISCVS. 

—  TI.  CL(AVDIVS)  ME  .  .  .   [P]RISC[VS]   RVF[lNVS]   IVN(IOR). 

—  Clutorius  Priscus. 

—  CORNELIVS  PRISCVS. 

—  M.  CVTIVS  PRISCVS  MESSIVS  RVSTICVS  ret.  IVLIVS   CELSVS. 

—  T.  DIDIVS  PRISCVS. 

—  C.  ETRILIVS  REGILLVS  LABERIVS  PRISCVS. 

—  FABIVS  PRISCVS. 

—  M.  FADIVS  PRISCVS. 

—  Fulcinius  Priscus. 

—  HELVIDIVS  PRISCVS. 

—  C.  Helvidius  Priscus. 

—  P.  Helvidius  Priscus. 

—  HERIVS  PRISCVS. 

—  lAVOLENVS  PRISCVS. 

—  lulius  Priscus. 

—  IVNIVS  PRISCVS. 

—  A.   LARCIVS  PRISCVS. 

—  LICINIVS  PRISCVS. 

Prosopographia  Inip.  Rom.    III.  ' 


PRISCVS  08  PilOBA 

—  C.  Lutoriiis  Prisciis  r.  Cliitorius  Priscus. 

—  SEX.  MARCIVS  PRISCVS. 

—  MARIVS  PRISCVS. 

—  Q.  MVNATIVS  PRISCVS. 

—  Q.  MVSTIVS  PRISCVS. 

—  L.   NERATIVS  PRISCVS. 

—  L.  NERATIVS  PR[ISCVS?]. 

—  C.  NERATIVS  FVFIDIVS  PRISCVS. 

—  Novius  Priscus. 

—  C.  NOVIVS  PRISCVS. 

—  D.  NOVIVS  PRISCVS. 

—  .  .  .  OCTAVIVS  PRISCVS. 

—  C.  OCTAVIVS  TIDIVS  TOSSIANVS  L.  lAVOLENVS  PRISCVS. 

—  Pctronius  Priscus. 

—  P.  PETRONIVS  PRISCVS. 

—  T.  Petronius  Priscus. 

—  Q.  POMPEIVS  FALCO  SOSIVS  PRISCVS. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  cet.  SOSIVS  PRISCVS. 

—  [POJMPONIANVS  SECVNDVS  P.  CEST[IVS]  .  . .  IVS  PRISCVS  DV(;KNIVS 
PROC[VLVS]. 

—  C.  PORCIVS  PRISCVS  LONGINVS. 

—  M.  RVBRENVS  VIRIVS  PRISCVS  POMPONIANVS  MAGIANVS  PKOCVLVS. 

—  SAEVINVS  PRISCVS. 

—  M.  STATIVS  PRISCVS  LICINIVS   ITALICVS. 

—  Stilonius  Priscus. 

—  SVLPICIVS  PRISCVS. 

—  M.  TARQVITIVS  PRISCVS. 

—  Terentius  Priscus. 

—  M.  TREBATIVS  PRISCVS. 

—  Tyrannius  Priscus. 

—  L.  VAL(ERIVS)  HELVIDIVS  PRISCVS   [PO]BLICOLA. 
~  L.  VALERIVS  MESSALLA  TIIRASIA  PRISCVS. 

—  .  .  CATVS  P.  VALERIVS  PRI[SCVS  ?]. 

—  Q.  VIRIVS  EGNATIVS   SVLPICIVS  PRISCVS. 

—  L.   VETINA  PRISCVS. 

—  Vettius  Priscus. 

726  ...  PRIVATIANVS  vir  clarissimus,  legatus  (proconsulis  Africae)  tit. 
m  Africa  proconsulari  rep.  VIII 1582. 

—  M.  Caecilius  Privatus. 

—  CORNELIA  PRIVIGNA. 

—  . .  .  LVC . .  .  PRO  .  . . 
~  ANICIA  PROBA. 

—  Postumia  PauUa  Avidia  Procula  Rutilia  Proba. 

—  VALERU  PROBA. 


PHOBATVS  0i9  PllOCVLA 


—  Probatus  vit.  Claudii  Goth.  11,  2  vide  Probus  infra  n.  730. 

—  CN.  PETRONIVS  PROBATVS  IVNIOR  IVSTVS. 

727  PROBVS  gener  Septimii  Severi,  statim  consul  factus,  praefecturam 
urbis  recusavit  vita  Scvcri  8,  1-2.     Fortasse  idcm  qui  sequitur. 

728  PROBVS  in  bello  Parthico  tertiae  exercitus  parti  a  Severo  prae- 
positus  Dio  75,  3,  2.     Fortasse  idcm  cst  anteccdens. 

729  PROBVS  consul  ordinarius  a.  228  cum  Modesto  II  fasti. 

730  Probus  (Probatus  vita  Claudii)  xc(br,pat  xwv  xatotTOviiaTaiv  x/iv  %d\rxz- 
xav  £x  pastXsu)?  xcLy^zk  Pabnyrenos  cx  Aegypto  eiecit  et  vicit,  deinde 
insidiis  Timagenis  captus  se  ipse  interfecit  Zosimus  1,  44;  Zonaras 
12,  27;  vita  Claudii  11,  2. 

—  ANICIVS  PROBVS. 

—  Aurelius  Probus. 

—  IMP.  CAES.  M.  AVRELIVS  PROBVS  AVGVSTVS. 

—  Baebius  Probus. 

—  FALC0NIV8  PROBVS. 

—  T.  HATERIVS  NEPOS  ATINAS  PROBVS  PVBLICIVS  MATENIANVS. 

—  M.  MAECIVS  PROBVS. 

—  M.  POMPONIVS  MAECIVS  PROBVS. 

—  C.  Publicius  Antonius  Probus. 

—  M.  Valerius  Probus. 

—  M.  Ulp(ius)  Probus. 

731  Procilius  Crispinus,  proc(urator  trium)  Aug(ustorum)  itaque  a.209-211, 
tit.  Carthaginimsis  VIII  S.  12593. 

—  BOIONIA  PROCILLA. 

—  IVLIA  PROCILLA. 

—  Neratia  Procilla. 

—  SERVENIA    CORNVTA    CORNELIA    CALPVRNIA    VALERIA    SECVNDA 
COTIA(?)  PROCILLA  .  .  .  LVCVLLA. 

—  Procl-  vide  Procul-. 

732  PROCVLA  clarissima  femina,  filia  C.  Rufii  Festi  procuratoris  tit. 
Volsinicnsis  XI  2698. 

733  PROCVLA  (uxor)  Triari  Ma[terni]  c(larissimi)  v(irl)  II  2415. 

734  Procula  nescio  quae  vel  quot,  luvcncdis  2,  08;  3,  203;  Ulpian.  Dic/cst. 
32, 11,  19;  Papin.  Bigcst.  22,  3,  20;  35,  1,  101. 

—  Claudia  Procula. 

—  Cocceia  Bassula  Numisia  ProcuLa. 

—  CORNELIA  PROCVLA. 

—  FVLVIA  PROCVLA. 

—  [G]AVIA  PROCVLA. 

—  HELVIA  PROCVLA. 

—  IVLIA  PROCVLA. 

—  LICINIA  PROCVLA. 

—  Munatia  Procula. 


PROCVIJl  100  PROCVLVR 


—  Postumia  PnuUa  Avidia  Procula  Kutilia  Proba. 

—  Serrana  Procula. 

—  Ulpia  Procula. 

—  TI.  CLAVDIVS  PROCVLEIANVS. 

—  C.  Vibius  Gallus  Proculeianus. 

735  Proculeius  luvenalifi  1,  40.    Nomen  fortasse  fichwi. 

736  C.  Proculeius  (rFpoxXr^to?  PlutarcJms;  praenomen  apucl  Plinium,  Taci- 
tum,  Dionem),  eques  Romanus  Tac.  a.  4,  40;  Dio  /77,  77,  4,  Augusti 

.  amicus  FUn.  n.  h.  36,  183;  Plnt.  Anton.  77;  Tac.  a.  4,  40;  Dio  54,  3,  5; 
comes  eius  in  bello  Siculo  a.  718  =  36  Plin.  n.  h.  7,  148  et  in  bello 
Alexandrino  a.  724  —  30  Plut.  Anton.  78  seq. ;  Bio  51,  11,  4.  Fratcr 
(Licinii  Varronis)  Murenae  et  (Terentiae)  uxoris  Maecenatis  Dio 
54,  3,  5;  item  frater  Scipionis  (corrigunt  Caepionis)  Porphyrio  ad  Hor. 
carm.  2,  2,  5,  vide  num  rccte;  „notus  in  fratres  animi  paterni"  Hor.  l.c. 
Augustus  ei  tiliam  suam  collocare  meditatus  est  Tac.  a.  4,  40.  Filius 
Proculeii  commemoratur  Quintil.  9,  3,  68.  In  stomachi  dolore  gypso 
poto  mortem  sibi  conscivit  Plin.  n.  h.  36,  183.  Libertus  eius  ut  videtur 
VI  1815,  ubi  cf.  adnot.  Praeterea  eum  commcmorant:  Quintilianus 
6,  3,  79;  luvenalis  7,  94;  Bio  53,  24,  2. 

Idem  hdbetur  C.  Proculeius  L.  f.  iii  nummis  Corcyrae  vel  potius 
CephaUeniac  cusis,  Bahelon,  Monnaies  de  la  republique  2  p.  388; 
Catalogw.  of  the  Greeh  coins  in  the  British  museum,  Peloponnesus 
p.  83  n.  65-68  cf.  p.  XLII;  cf.  Biedermann,  die  Insel  KephaUenia  im 
Altertum  1887 p.  41;  Gardthausen,  Augustus  u.  scine  Zeit  2,  lp.228,  3. 

ISl  T.  Procul[eius]  Irenaeus  [procurator]  Caesaris  tit.  Limoges  rep.  Bull. 
epigr.  de  la  Gaide  1882  p.  9,  1. 

-—    EGNATIVS  PROC(V)LIANVS. 

—  L.  IVNIVS  RVFINVS  PROCVLIANVS. 

—  IVLIA  PROCVLINA. 

738  PROCVLVS  proconsul  Hispaniae  (Baeticae)  tit.  prope  Asisiuin  rcj>. 
XI  5172.     Nuni  M.  Eppuleius  Proculus  Ti.  Caepio  Hispo  ? 

739  PROCVLVS,  Agrippinae  imperator  factus,  a  Probo  oppressus  Eutrop. 
9,  17;  (Victoris)  epitome  37,  2;  vita  Prohi  18,  5.  „Patria  Albingauni 
fuere,  positi  in  Alpibus  maritimis;  domi  nobilis,  sed  maioribus  latro- 
cinantibus;  ipse  quoque  latrociniis  adsuetus ;  huic  uxor  nomine  Samso, 
antea  Vituriga  nominata;  filius  Herennianus"  vita  Firmi  Saturnini 
Proculi  et  Bonosi  Vopisco  tributa  12,  1-5  cf.  1,  4;  viia  Prohi  24,  7. 

740  Proculus,  poeta  elegiacus  Ovidius  cx  Ponto  4,  16,  32. 

741  Proculus,  non  levis  auctor  iuris  Bigest.  37,  14,  17,  aetate  Neronis 
plurimum  potuit,  appellatique  sunt  (sectatores  eius)  Proculiani  Pom- 
ponius  Bigest.  1,  2,  2,  52.  Scripsit  epistularum  libros  undecim  vel 
plures  Bigest.  18,  1,  69;  19,  5,  12;  23,  4,  17;  male  index  Bigest. ; 
libros  VIH;  itein,  ex  posterioribus  Labeonis  libros  tres  vel  plures 
Bigcst.  33,  6,  16.     Citai\ir  pwisini  apud  iuris  (uuiores,     Vix  nonan  ( i 


PROCVLVS  101  PROCVLVS 

fuit  Scmpronius  Prociihis,  nam  D/f/cst.  31,  47 pro  Scmpronius  Proculus 
Ncpoti  scrilcndmn  vidciur  Sempronius  Nepos  Proculo  cf.  Kruytr, 
Gcsch.  dcr  Qudlcn  u.  Littcratur  d.  roni.  liccJits  p.  153  scq.  not.  44. 

742  Proculus,  „homo  ingenio  ad  cetera  remisso  et  dehcato,  sed  in  scn- 
tcntiis  dicundis  ad  puniendum  paulo  vehementior  et  infestior"  Fronto 
p.  108  Naher.  Fortasse  idem  est  Eutychius  Procuhis  Siccensis  gram- 
maticus  Latinus,  quem  Marcus  ad  proconsulatum  provexit  vit.  Marc. 
2,  3.  5.     Vide  num  idem  sit  qui  sequitur. 

743  Proc(u)lus  rlietor,  ({ui  h  auTor?  uTrotxot?  xXso?  iXa^e,  maritus  Rulinac, 
qiiae  epigramma  ci  posuit  Aquis  Sextiis  (vcl  alihi)  (CIG  III  077 !i 
=    Kaihel  epigr.  590  —)  Kaihel  IGI  2469  uhi  cf.  adnotationcm. 

lAAi  Proculus,  cui  divi  fratres  rescripserunt  Ul^^ianus  Digesta  40, 12,  2/ . 
Fortasse  praetor  tutclaris.  Vide  num  idem  esse  possit  L.  Stcrtiuiu.'^ 
Quintilianus  cct.  Q.  Cornehus  cet.  Senecio  Proculus. 

745  Proculus  grammaticus,  doctissimus  sui  temporis  vir,  de  Acgypto 
quaedam  scripsit  vita  trig.  tijr.  22,  14.  Fortasse  idem  qui  scripsit 
}(prjaTO[ia^rav  •{paiiii.rxxiv.r^v  Photius  hihl.  p.  318  sqq.  cod.  239.  Potcst 
etiam  idcm  esse  cjui  scquitur. 

746  Proc(u)lus  sophistes ,  Naucratita,  Athenis  docebat,  magister  Flavii 
Philostrati  maioris;  adulescens  fuit  Hadriano  regnantc,  vitam  provexit 
usque  ad  nonaginta  annos  Philostrati  vit.  sophist.  2,  21.  Fortastc 
idem  (jui  antecedit. 

747  Proculus  christianus,  qui  Torpacion  cognominabatur ,  Septimium 
Severum  per  oleum  ahquando  curaverat  Tcrtidlianus  ad  Scapiduni  4. 

748  ...  VS  PROC(VLVS)  praetor  aerarii  a.  10  GIL  I  1  cd.  2  p.  74. 

749  ...VS  PROCV[LVS]  consul  a.  inc.  VI 2018. 

750/51  [Pro?]culus  sive  [Si?]culus,  iuris  consultus,  amicus  Dasumii  VI 
10229,  27. 

—  CN.  ACERRONIVS  PROCVLVS. 

—  (A)esius  Proculus. 

—  ALFIVS  PROCVLVS. 

—  .  .  VS  AMYNTIANVS  PROCVLVS. 

—  L.  ANNEIVS  DOMITIVS  PROCVLVS. 

—  T.  AQVILLIVS  PROCVLVS. 

--  CN.  ARRIVS  CORNELIVS  PROCVLVS. 

—  C.  Artorius  Proculus. 

—  AVRELIVS  PROCVLVS. 

—  Barbius  Proculus. 

—  Caecilius  Proculus. 

—  M.  CAELIVS  FLAVVS  PROCVLVS. 

—  L.  CALPVRNIVS  PROCVLVS. 

—  l'.  CALPVRNIVS  PROCVLVS. 

—  P.  [CA]LPVRNIVS  [PRO]C[VLVS?]  CORNELIANVS. 

—  Cervonius  Proculus. 


PROCVLVS  102  PROCVLVS 

—  CESTIVS  PROCVLVS. 

—  Claudius  Proculus.  ' 

—  L.  CLAVDIVS  PROCVLVS  CORNELIANVS. 

—  TI.   CLAVDIVS  SEVERVS  PROCVLVS. 

—  Cocceius  Proculus. 

—  T    COMINIVS  PROCVLVS. 

—  Considius  Proculus. 

—  COR(NELIVS)  PROC(VLVS). 

—  P.  CORNELIVS  PROCVLVS. 

—  Q.   CORNELIVS   SENECIO  PROCVLVS. 

—  L.  CREPEREIVS  PROCVLVS. 

—  C.  CVRTIVS  [PROCVLVS?]. 

—  M.  CVRTIVS  PRISCVS  cet  ARRIVS  PROCVLVS  IVLIVS  CELSVS. 

—  DIDIVS  PROCVLVS. 

—  Drusius  Proculus. 

~  C.  DVCENIVS  PROCVLVS. 

—  EGNATIVS  PROC(V)LVS. 

—  A.  EGNATIVS  PROCVLVS. 

—  Q.  EGNATIVS  PROCVLVS. 

—  ENNIVS  PROCVLVS. 

—  M.  EPPVLEIVS  PROCVLVS  TI.  CAEPIO  HISPO. 

—  Esius  Proculus  (Suet,  Gai.  35)  vide  (A)esius  Proculus. 

—  EVTYCHIVS  PROCVLVS. 

—  Flavius  Proculus. 

—  .  .  .  L.  FVLVIVS  C.  BRVTTIVS  PRAESENS  cet.  CORNELIVS  PROCVLVS 
.  .  .  AQVILIVS  VEIENTO. 

—  Q.  FVLVIVS  GILLO  BITTIVS  PROCVLVS. 

—  Q.  Gavius  Fulvius  Proculus. 

—  lulius  Proculus. 

—  C.  IVLIVS  PROCVLVS. 

—  M.  IVVENTIVS  SVRVS  PROCVLVS. 

—  .  .  LABERIVS  IV  .  .  .  [CjOCCEIVS  LEPIDVS  PROC[VLVS]. 

—  Licinius  Proculus. 

—  Q.  LICINIVS   SILVANVS  GRANIANVS   QVADRONIVS  PROCVLVS. 

—  LVCIANVS  PROC(V)LVS. 

—  C.  LVXILIVS   SABINVS  EGNATIVS   PROCVLVS. 

—  M.   MESSIVS  RVSTICVS  cet.  PRISCIANVS  AFER  PROCVLVS. 

—  M.  Messius  Rusticus  cet.  Priscianus  Titus(V)  Proculus. 

—  L.  NERATIVS  PROCVLVS. 

—  C.  NONIVS  PROCVLVS. 

—  L.   OVINIVS   CVRIVS  PROCVLVS  MODIANVS  AFRICANVS. 

—  Pompeius  Proc(u)lus. 

—  Cn.  Pompeius  [P]roculus. 

—  T.  Pomp(e)ius  [P]roculus. 


PROCVLVS  103  riiorERTivs 


—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  Cli.  DVCENIVS  PROCVLVS 
RVTILIANVS  cct  SOSIVS  PRISCVS. 

—  .  .  .    [P]OMPONIANVS  SECVNDVS  P.  CEST.  .  .  .  IVS  PRISCVS  DVCENIVS 
PROC[VLVS]. 

—  Pontius  Procuhis. 

—  PONTIVS  PROCVLVS  PONTIANVS. 

—  .  .  Quintus  Cestianus  Ducenius  Proculus. 

—  M.  RVBRENVS  VIRIVS  PRISCVS  POMPONLANVS  MAGIANVS  PRO.CVLVS. 

—  SAEVINIVS  PROCVLVS. 

—  M.  SALVIDENVS  PROC(V)LVS. 

—  SCRIBONIVS  PROCVLVS. 

—  L.  SEMPRONIVS  PROCVLVS. 

—  M.   SEMPRONIVS  PROCVLVS  FAVSTINIANVS. 

—  C.  SERTORIVS   [P]ROC(V)LVS. 

—  Silius  Proculus. 

—  SIMONIVS  PROCVLVS  IVLIANVS. 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  cd.  Q.  CORNELIVS  cct.  SENECIO 
PROCVLVS. 

—  SVBATIANVS  PROCVLVS. 

—  Titius  Proculus. 

—  L.  Titius  Proculus. 

—  8p.  Turranius  Proculus  Gellianus. 

—  M.  Tuticius  Proculus. 

—  Valerius  Proculus. 

—  L.  Valerius  Proculus. 

—  T.  Valerius  Proculus. 

—  C.  VARIVS  IVLIVS  PROCVLVS. 

—  VETTIVS  PROCVLVS  V.  Q.  FVLVIVS  GILLO  BITTIVS  PROCVLVS. 

—  Vitellius  Proculus. 

—  Uipius  Proculus. 

—  Q.  VMBRICIVS  PROCVLVS. 

—  L.  VOLVSEIVS  PROCVLVS. 

—  Volusius  Proculus. 

—  Lollius  Professus. 

—  Sex.  Caesius  Propertianus. 

752  Sex.  Propertius.  Pracnomcn  m  Donati  vita  Vcrgilii  45.  Patria  eius 
Umbria  Prop.  1,  22,  9;  5,  1,  64  scq.  121;  Stat.  silv.  1,  2,  253,  proba- 
biliter  Asisium  cf.  Prop.  5,  1, 125,  ubi  titulus  C.  Passenni  Pauli  ]^ro- 
pertii  Blaesi  XI  5405  rcpcrtiis  cst,  qui  municcps  Propcrtii  et  cx  c/tis 
postcris  crat,  Plin.  cp.  6,  15,  1.  Itaquc  tribiis  Propcrtio  fucrit  Scrtjia 
cf.  tit.  cit.;  neque  igitur  propinquus  cius  fuissc  vidctur  C.  Propertius 
Postumus,  qui  fucrit  tribu  Fabia,  VI  1501.  Propertius  TibuUo,  Pro- 
pertio  Ovidius  successit  Ovid.  trist.  4,  10,  53;  2,  465;  itaquc  natus 
fucrit  c.  a.  700154— 712i42,  fortassc  a.  708/40,  cf.  Marx  de  S.  Pro- 


PROPERTIVS  104  PROTOGENES 


pertii  vita  ct  lihrurum  ordine  tcni^jorihuyquc  J)iss.  I/ips.  IbSd  p.  2i)  seq. 
CyntJriam  amarc  cocpU  c.  a.  724180;  discidium  cum  ca  fccit  c.  a.  726128; 
dimisit  cam  c.  a.  732122  secundum  ratiocinationem  Marxii  l.  c.  Inter 
amicos  Macccnatis  receptus  Frop.  2,  1;  4,  9,  Esquiliis  habitabat 
Prop.  4,  28,  24.  Amicus  Oviclii  trist.  4,  10,  45  et  (Volcacii)  Tulli 
Prop.  1,  1;  1,6;  1,  14;  1,  22;  4,  22.  Cornelium  Gallum  modo 
mortuum  (a.  728/26)  3,  32,  01,  Cornclium  Scipionem  consulem 
(a.  738/16)  commemorat  5,  11,  05.  Paido  pwst  liunc  annum ,  ncquc 
vcro  ante  a.  740114  mortuus  csse  vidctur ,  cf.  Marx  l.  c.  p.  78  scq. 
Commcmorant  eum  practcrca  Ovidius  ars  amat.  3,  333;  rcmcd.  am.  764; 
Quintilianus  10,  1,  03;  Martialis  S,  73,  5;  14,  189,  1;  luvcnalis  6,  7; 
Plin.  ep.  6,  15,  1;  9,  22,  1;  Apidcius  apol.  10;  Sidonius  Apollinaris 
earm.  1,  260,  alii,  cf.  locos  a  Marxio  l.  c.  p.  6  colJcctos.  De  vita  ct 
scriptis  eius  cf.  Marx  l.  c;  Tcuffcl^  §246;  Schanz  apud  J.  Mullcr, 
Handh.  8,  2  p.  117—127. 

753  PROPERTIVS  CELER  praetoriuS;  ob  paupertatcm  decies  sestertium 
accepit  a  Tiberio  a.  15  Tac.  a.  1,  75. 

754  C.  PROPERTIVS  POSTVMVS  Q.  f . ,  T.  n. ,  (tribu)  Fab(ia),  triumvir 
cap(italis)  et  insequenti  anno  pro  triumvir(o),  q^uaestor),  pr(aetor) 
desig(natus)  ex  s(enatus)  c(onsulto)  viar(um)  cur(ator),  pr(aetor)  ex 
s(enatus)  c(onsulto)  pro  aed(ilibus)  cur(ulibus)  ius  dixit,  proco(n)- 
s(ule)  VI  1501  actatis  Augusti,  cf  3Iommscn  Hcrmcs  4,  1870  p.  370 ; 
Staatsrccht  I^  p.  676 ,  1.  4 ;  II^  p.  669  scq.  not.  5.  Vidc  num  idcm 
esse  possit  Postumusj  maritus  Aebae  Gallae,  qui  Augustum  contra 
Parthos  profiiciscentem  (a.  788  =  21)  secutus  cst  Propcrtius  4,  12. 

—  C.  Passennus  PauUus  Propertius  Blaesus  (XI  5405). 

755  PROPINQVVS  consul  suffectus  (a.  126)  cum  (C.  P^ggio)  Ambibulo 
(ordinario)  XV  127.  375.  1228''. 

—  AVRELIVS  PROPINQVVS. 

—  Fulvius  Propinquus. 

—  Pompeius  Propinquus. 

—  T.  RVTILIVS  PROPINQVVS. 

—  L.   STATIVS  PROSPER  IVLIANVS. 

—  AELIA  PROSPERA. 

756  Protas,  rhetor,  Galeni  aequab*s  et  civis  {i(jitur  Pergamenus)  Gcdcn. 
6,  598  Kuhn.  Divcrsus  cst  Protas  Pekisiota,  cuius  medicamentum 
describitur  Galcn.  13,  388  Kilhn. 

—  Peregrinus  Proteus. 

—  C.  ASIN(IVS)  PROTIMVS   QVADRATVS. 

757  Protogenes,  libertus  ut  videtur  Gai,  Scribonio  Proc(u)lo  in  senatu 
interitum  paravit  a.  40  Dio  59,  26,  1-2  cf.  Suctonium  Gaius  28.  A 
Claudio  interfectus  a.  41  Dio  60,  4,  4.  Idem  intellegcndus  esse  videtur 
apud  luvenalem  8,  120. 


PROTOGENES  1Q5  PTOLEMAEVS 


758  Protogcnes,  Tarsensis,  grammaticus ,  aeqiialis  Plutarchi  PhttarcJms 
de  sera  nummis  vmdicia  22  p.  563  C;  quaest.  conviv.  7,  1,  2;  8,  4,  o; 

0,  2,  2;  0,  12;  amatorius  2  p.  749. 

759  Protogcnes,  auriga,  socius  Elagabali  vita  Elagabali  6,  3. 

—  M.  Aurelius,  Proximus. 

—  Statius  Proximus. 

7G0/'61  Ptolemaeus,  frater  Nicolai  Damasceni  Suid.  v.  'AvxrTraTpo?  -=  Miiller 
FHG3  p.348,  uhi  cf.  adnot.;  loseph.  heU.  2,  2,  3;  ant.  17,  0,  4.  Herodi 
Magno  amicus  loseph.  II.  cc.     Fortasse  idem  qui  sequitur. 

7<)2  Ptolemaeus,  Herodis  Magni  procurator  et  amicus  loseph.  hell.  1,  24,1; 

1,  33,  8;  2,  2,  1;  2,  4,  3;  ant.  16,  7,  2  seq.;  16,  8,  5;  16,  10,  5.  7; 
17,  8,  2 ;  17,  9,  3.    Fortasse  idem  qui  praecedit. 

7G3  Ptolemaeus,  Heraclidis  filius,  epistrategus  Thebaidis  a.  737  —  17 
tit.  Aegyptius  CIG  4933  add. 

764  Ptolemaeus,  rex  Mauretaniae  a.  23—40  p.  Chr.  Tihdi  ipsi  positi: 
CIA  III 655  =  CIG  360  (1) ;  Le  Bas  III 1250  =  CIG  4269  h  (2);  VIII 
8927(3);  VIII 9257  (4);  VIII  9342  (5);  Eph.  ep.  5,  978  (6);  lihertis 
ciuspositi:  VIII 9351  (7);  VI 20409  (8);  Eph.  ep.  5,  1014  (9);  1017(10); 
1018  (11);  fragmentum  exiguum  Eph.  ep.  5,  1013.  Nummi:  Eclihel  4 
p.  159—161;  Mimnet  6  p.  605  sqq.  n.  57—94;  S.  IX  p.  219  sqq. 
n.  27 — 40;  MidJer ,  numismatique  de  Vancienne  Afrique  3  p.  125  sqq. 
Aiireum  unicum  anni  X  VII  illustravit  Mommsen,  Sitmngsher.  d.  Brl. 
Almd.  1883  p.  1145  sqq.  BaaiXsd)?  IlToXefxaiou  Ixyovo?  tit.  1.  M.  Antonii 
vX  Cleopatrae  ex  Selene  (cel  Cleopatra  Bio  51,  15,  6)  filia  nepos  Suet. 
Gai.  26;  Straho  17,  3,  7  p.  828.     Filius   lubae   regis  (Mauretaniac) 

-  tit.  1-5;  Straho  17  p.  828.  831.  840;  Plin.  n.  h.  5,  16;  Tac.  a.  4,  23; 
Suet.  Gai.  26;  Bio  59,  25,  1.  Gai  Caesaris  consobrinus  Suet.  Gai.  26. 
Rcx  dictus  iam  Augusto  regnante,  patre  igitur  vivo,  nummi  Carthagine 
Nova  ut  videtur  cusi ,  Miiller  l.  c.  n.  204 — 207,  cf.  Mommsen  l.  c. 
p.  1146,  2.  Rex  Mauretaniae  Plin.  n.  h.  5,  11;  13,  93;  Seneca  de  tran- 
quiUitate  animi  11,  12 ;  Tac.  a.  4,  24.  26  cf.  titulos  et  nummos.  Cum 
patre  in  nummis  paucis,  Mtdler  l.  c.  p.  125  n.  109  sqq.  Patri  in 
imperio  successit  Straho  17  p.  828.  831.  840,  a.  22 — 23  p.  Chr.,  cum 
in  nummis  anni  regni  eius  numerentur  X  VIII  et  rex  mortuus  sit  a.  40 
p.  Chr.,  cf.  Mommsen  l.  c.  Cum  Romanos  contra  Tacfarinatem  iuvisset, 
a  scnatu  rex  et  socius  atque  amicus  appellatus  est  a.  24  Tac.  a. 
4,  24.  26.  A  Gaio  arcessitus  et  honorifice  exceptus  Suet.  Gai.  35, 
tum  interemptus  est  a.  40  p.  Chr.  Bio  59,  25,  1 ;  Seneca  de  tranquilli- 
tate  11, 12;  Plin.  n.  h.  5,  11;  Suet.  Gai.  26.  35.  Quod  apud  Senecam 
de  iranquiUitate  11,  10  pro  Pompeio  Muretus  coniecit  Ptolemaeo,  cf. 
supra  n.  450. 

765  Ptolemaeus,  Agrippae  minoris  et  Bereniees  procurator  losephus  heU. 
lud.  2,  21,  3;  vita  26. 

766  Ptolemaeus  (Tacitus,  Plutarchus)  vel  Seleucus  (Suetonius,  confundens 


PTOLEMAEVS  106  PVBLICIVS 


cum  nimirum  cum  ScJtuco  mtiihemaiico  in,p.  Vespasiani,  Tac.  h.  2,  76 
[0.  H.]),  mathematicus,  qui  Othonem  ad  imperium  capcsscndum  in- 
citavit  Tac.  h.  1,  22]  Plut.  Galb.  23;  Suet.  Otho  4.  6;  cf.  luvcnalcm 
5,  557  sqq. 

767  Ptolemaeus,  Naucratita,  sophistes,  Herodis  Attici  auditor,  sencx  in 
Aegypto  mortuus  Fhilostratus  vitae  sophist.  2,  15;  2,  26,  5. 

768  PtolemaeuSj  amicus  Galeni,  cuius  medicamenta  describuntur  Galen. 
12,  789.  584;  18,  101.  849.  853  Kuhn. 

760  Ptoleraaeus  Caesario,  filius  Cleopatrae  et,  sicut  iingebatur,  C.  Cae- 
^aris,  rex  Aegypti  dictus  a.  7 1 2  =  42,  rex  regum  a.  720  =  34,  inter- 
fectus  a.  724  =  30  Bio  47,  31,  5;  49,  41,  1;  50,  1,  5;  51,  15,  5; 
Plut.  Antmt.  81  seq. 

770  Ptolemaeus  Philadelphus,  M.  Antonii  et  Cleopatrae  lilius,  regnum 
accepit  a.  720  =  34,  ab  Augusto  a.  724  =  30  servatus  Livius  pcr.  132; 
Dio  49,  32,  4;  49,  41,  3;  51,  15,  (J ;  Plut.  Anton.  54  cf.  87.  Postea 
uon  iam  memoratur.  De  aetaie  ciiis  cf.  Gardthausen,  Augustus  u.  seine 
Zeit  2,  1  p.  170  seq. 

—  Claudius  Ptolemaeus. 

—  Herennius  Ptolemaeus. 

—  P.  Herennius  Ptolemaeus. 

—  L.  Agrius  Publeius(?)  Bassus. 

771  PVBLIA  MA[MER]  TI[NA  supplevit  0.  II.]  .  .  S  .  .  CIA  .  . .  8SA  cLarissima 
femina  Lanciani  silloge  aq.  69. 

—  PVBLIA  PRISCA  (Dio  58,  4,  6)  vidc  MVTILIA  PRISCA. 

—  PVBLIA  VALERIA  COMASIA  V.  suh  VALERIA. 

772  PVBLIANA  uxor  Arrii  consularis  (uttoctou)  Kaihel  IGI  1960  (=- 
epigr.  674  =  CIG  6275).  Non  diversa  videtur  ab  Oscia  Modcsta  Cor- 
nelia  Publiana  cf.  Dessau  Hermes  28,  1893,  157  seq. 

—  OSCIA  MODESTA  CORNELIA  PVBLIANA. 

773  Publicius  admodum  senex  Septiciam  uxorem  duxit  aetatc  Augusti, 
VaJerius  Maximus  7,  7,  4. 

774  Publicius  libertus  quidam  Pompeio  Magno  similis  Plin.  n.  h.  7,  53. 
n^  Publicius,  auctor  iuris  Digesta  31,  50,  2;  35,  1,  51,  1;  38,  17,  2,  8. 

Diversus  videtur   esse  a  Publicio  (scrihendum  vidctur  Publioj  Gellio, 
qui  fuit  Ciceronis  temporihus,  Pomponius  Digesta  1,  2,  2,  44  cf.  Kriujer 
Gesch.  d.  Qiicllen  u.  Litt.  d.  rom.  liechts  p.  66  not.  59.  64. 
176  C.  Publicius  Ant)nius  Probus,    procurator  Augustorum    (provinciac 
Daciae  Porolissensis,  ut  videtur)  tit.  Napocae  rep.  III  856. 

—  L.  PVBLICIVS    CELSVS  vide  L.  PVBLILIVS  CELSVS. 

777  PVBLICIVS  CERTVS  praetorius  a.  93  (cf  Tac.  Agr.  45;  Mommsm 
ind.  Plin.p.  423),  praefectus  aerarii  a.  06/97  a  Plinio  accusatus,  pauh) 
post  raorbo  implicitus  deccssit  Plin.  ep.  9,  13. 

11%  Public(i)us  Florianus  (publicum  lihri  optimi,  publium  vaJgo,  publi- 
cium  Mommsen);  tribunus  praetorianorum  a.  193  vita  Didii  luliani  2,  4. 


PVBLICIVS  107  PVBLILIVS 

—  Publicius  Gcllius  vidc  Publicius  n.  775. 

779  C.  PVBLICIVS  (Pobl-  ada  Arv.)  MARCELLVS  consul  sufFectus  a.  120 
mense  Maio  cum  T.  Rutilio  Propinquo  ada  Arv.  VI  2080.  Idcm 
viddnr  Publicius  Marcellus,  qui  8ia  ttjv  xivr^cjiv  x\v  'louSaixTjV  [xsxa- 
p£i3rjX£i  a.Tih  Supiac,  itaque  legatus  Syriae  fuit  c.  a.  132 — 135  tit.  An- 
cyrani  CIG  III  4033  (=^-  Wadd.  III  728  =  Arch.  epigr.  Mitth.  0 
p.  118  n.  75)  d  4034.  Hadrianus  Publicio  Marcello  rescripsit  Difjest. 
1,  5,  18.  Pro  Polaenum  et  Marcellum  in  vita  Hadriani  15,  4  Publi- 
cium  Marcellum  coniccit  Zmnpt  comm.  epigr.  2,  1854  p.  16. 

780  [PV]BLI[CIVS  ?]  TVLLVS  proconsul  Asiae  sub  Traiano  c.  a.  103—114, 
nummus  Sardianm  Mionnd  IV  p.  125  n.  709  ~  Waddington  fastcs 
n.  116.  Legchatur  BAl^tou  TOTAAOT;  scd  vcstigia  litttrac  T  antc  BAI 
(sicut  diam  legi  potest  pro  BAI)  agnovit  Waddington,  ita  iit  sit  atd 
Fuhlicius  aut  Puhlilius  Tullus. 

—  T.  HATEKIVS  NEPOS  ATINAS  PROBVS  PVBLICIVS  MATENIANVS. 

—  Q.  Marcius  Turbo  Fronto  Publicius  Severus. 

781  [P]OBLICIA  BASSILLA  TORQVATA ,  L.  f.,  clarissima  femina  tit.  Cir- 
tcnsis  VIII  7065. 

—  FLAVIA  PVBLICIA. 

—  GELLIVS  PVBLICOLA. 

—  L.  GELLIVS  PVBLICOLA, 

—  L.   VALERIVS  POPLICOLA  BALBINVS  MAXIMVS. 

-      L.   VAL(ERIVS)  HELVIDIVS  PRISCVS  [PV]I3LIC0LA. 
M.  VALERIVS  MESSALLA  PVBLICOLA  CORVINVS. 

—  C.  VIPSTANVS  POPLICOLA. 

—  L.  VIPSTANVS  POPLICOLA. 

—  L.  VIPSTANVS  PVBLICOLA  MESSALLA. 

782  L.  PVBLILIVS  CELSVS  (sic  XI 3614;  L.  Publicius  Celsus  tcgula  XIV 
4080,  6—  XV 2157  mglegcntcr  ut  videtur  scripta;  Celsus  alihi)  con- 
sul  suffectus  a.  inc,  consul  orclinarius  II  a.  113  cum  C.  Clodio  Cris- 
pino  (Crispo  teg.  cit.)  fasti.  Statuam  eius  posuit  Traianus  c.  a.  113 — 114, 
Bio  68,  16,  2.  Inimicus  Hadriani  privati  vita  Hadr.  4,  3.  Cum  con- 
iurationem  cum  (A.  Cornelio)  Palma,  (C.  Avidio)  Nigrino  et  Lusio 
Quicto  iniisset,  Hadriano  invito,  ut  ipse  dicebat,  Bais  occisus  est 
a.  118  Bio  69,  2,  5;  vita  Hadr.  7,  1-2;  cf.  4,  3.  Vidc  num  ad  eiim 
rcfcrcndi  sint  tituli  V  7153  (. . .  o  Cam.  Celso  . .),  IX  688  (L.  Publio 
Celso  Patruino),  IX  686  (L.  P.  D.  Patruinus),  cf.  Borghcsi  5  p.  13. 

783  PVBLILIVS  IVSTVS  clarissimus  puer,  nepos  Petronii  Ius[ti]  tit.  Nu- 
midicus  VIII  4233. 

784  Publilius  Memorialis,  procurator  Vespasiani  (Corsicae)  c.  a.  72 — 74, 
X  8038  cf  Khin  VB  1  p.  259  scq. 

785  Publilius  Sabinus,  praefectus  praetorio  Vitellii  a,  69  Tac.  hist.  2,  92 
(uhi  cod.  P.) ;  3,  36  (uhi  cod.  Plubilium).    . 

—  [PV]BLI[LIVS?]  TVLLVS  W?e  [PV]BLI[CIVS?]  TYLLYS. 


PYBLILIA  108  PVDENS 

78G  PVBLILIA  CAECILIANA  clarissima  puella  VIII  423H. 
ISI  PVBLILIA  KVMIS[IANA?]  clarissima  puclla  VIII  4^83. 

788  PVBLIVS  proconsul  (Asiac)?  iit.  Smyrnmus  CIG II 3188  (mihi  duhius). 

789  Publius,  amicus  Martialis  tp.  1,  100;  2,  57,  3;  7,  72,  7;  7,  87,  3; 
10,  98,  11. 

790  Publius,  magister  Galeni,  cuius  medicamenta  describuntur  Galcn.  13 
p.  852.  533.  842  cf.  p.  281  Ki\lm. 

791  L.  PVBLIVS  CELSYS  PATRYINVS  consularis  vir,  curator  reipublicae 
(Herdoniae)  IX  688.  Confertur  cum  L.  Publilio  Celso  supra  n.  782, 
et  cum  L.  P(ublilio  ?)  D Patruino  viro  clarissimo  IX  686. 

—  L.  PVBLIVS  PETRONIVS  YOLVSIANYS  v.  supra  n.  239. 

792  Pude(n)s,  eques  alarius  loscpJi.  hell.  6,  2,  10. 

793  Pudens,  procurator  ut  videtur  Faustinac  minoris,  littcras  eius  curabat, 
quas  litteras  Marcus  Faustina  mortua  deleri  iussit  a.  176  Dio  71,  29, 1. 
Fortasse  ille  procurator  Faustinae,  cuius  filiam  Marcus  concubinam 
sibi  adscivit  post  a.  176,  vita  Marci  29,  10. 

794  Aulus  Pudens  (sic  Mart.  7,  97,  3  cf.  6,  58,  1.  6;  alihi  aut  Aulus  aut 
Pudens),  ex  Umbria  oriundus  3Iart.  7,  97;  13,  69,  centurio  primi- 
pilaris  Mart.  5,  48,  3  cf.  1,  31,  3,  maritus  Claudiae  Peregrinac  3Iart. 

4,  13,  1,  amicus  Martialis  1,  31;  4,  13.  29;  5,  28.  48;  6,  54.  58.  78; 
7,  11.  14.  97;  8,  63;  9,  81;  11,  38;  12,  51;  13,  69;  cf  FriedUmder 
ad  1,  31. 

795  ...TILIVS  PVDEN[S?]  legatus  Aug.  pr.  pr.  provinciac  Thraciae 
Arch.  epigr.  Mitth.  1886  p.  241,  tit.  Sardicac  rep. 

796  [Pu]dens,  vir  egregius,  procurator  Marci  et  Veri,  praescs  (Maurctaniae 
Caesariensis)  a,  167,  duo  exempJa  eiusdem  tituli  Mauretanici  Eph.  ep. 

5,  955.  1302. 

—  L.  ARRIVS  PVDENS. 

—  P.  Attius  Pudens  Rutinus  Celsianus. 

—  Sex.  Baius  Pudens. 

—  Q.  Caec(ilius)  Pudens. 

—  A.  Carminius  Pudens  siyno  [I]thacius. 

—  P.  FL(AYIVS)  PVDENS  POMPONIANVS. 

—  C.  IVLIVS  PYDENS. 

—  C.  IVLIVS  POMPONIVS  PVDENS   SEYERIANYS. 

—  LABIENVS  PVDENS  CAECILIANVS. 

—  Maevius  Pudens. 

—  C.  MARIYS  PYDENS  CORNELIANVS. 

—  C.  Octavius  Pudens  Caesius  Honoratus. 

—  Q.  SERVILIYS  PVDENS. 

—  Sicinius  Pudens. 

—  A.  TERENTIVS  PVDE(N)S. 

—  OLVS  TERENTIVS  PVDENS  VTTEDIANVS. 

—  VALERIVS  PVDENS. 


PVDENTIANVS  109  PVPIENIVS 


797  Pudentianus,  Epicureus  Galcn.  19  p.  4S  Kiihn. 

—  M.  ANTONIVS  MARTIALIS   PVDENTIANVS. 

—  Aemilia  Pudentilla. 

798  Pulcher,  geometres  sub  Tiberio  PMegon  frg.  43,  MiilJrr  FHG  P, 
p.  G21. 

—  Claudius  Pulcher. 

—  P.   CLAVDIVS  PVLCIIER. 

—  M.  TINEIVS  OVINIVS   CASTVS  PVLCHER. 

—  CLAVDIA  PVLCHRA. 

799  SEX.  PV[L]FENNIVS  SALVTARIS  M.  LVCCIVS  VALERIVS  SEVERVS 
PLOTIVS  CILO  M.  f ,  tribu  Teretina,  quattuorvir  v^iarum  cui\andarum, 
quaestor  pro  pr.  prov.  Achaiae,  patronus  coloniae  (Venafri)  X  4864. 

—  Pulio  vidc  Pusio  infra  n.  808. 

800  L.  PVLLAIENVS  GARGILIVS  ANTIQVVS  (sic.  tit.;  TapYiXioc  Avxtxo? 
sivc  AvTsixo?  nummi)  decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  laticlavius 
legionis  III  Gallicae,  quaestor  candidatus  Augusti,  tribunus  plebis, 
praetor,  curator  viae  Clodiae  Cassiae  Ciminiae  trium  Traianarum, 
legatus  legionis  I  Minerviae  tit.  Pcrinthius  III  S.  7394.  Legatus 
Augustorum  (Marci  et  Veri)  propr.  provinciae  Thraciae  tit.  cit.; 
nummi  urbium  Thracicarum  Pautaliac,  Pcrinthi,  Phihjypopolis,  Ploti- 
nopolis  capita  cxhihentcs  cum  Pii  tum  Marci  ct  Veri.  Consul  de- 
signatus  tit.  Patcr  eius  videtur  esse  Gargilius  Antiquus  proconsuJ 
(Asiae)  sub  Hadriano. 

—  ALBIVS  PVLLAIENVS  POLLIO. 

801  PV  LLAIENA  CAELIANA,  clarissima  feraina,  (uxor)  Q.  Marcii  Victoris 
Felicis  Maximilliani  tit.  Apulcnsis  III 1118. 

802  CN.  1'VLLIVS  POLLIO  feti[alis,  decemvir]  stlitib(us)  iud(icandis)  ex 
s(enatus)  c(onsulto) ,  tr(ibunus)  pl(ebis) ,  prae[tor] ,  . . .  proco(n)s(ul) 
[pr]ovinciae  Narb(onensis),  [legatus  imp.  Caes.]  Augus[ti  i]n  Gallia 
Comat[a  itemque]  in  Aquita[nia],  Athena[s  ivit  ab  imp.  Caes.]  August[o] 
legatus  in  [Achaiam] ,  (duum)vir  quinquenna[lis  . . .]  tit.  Foro  Clodii 
rep.,  Dcssau  inscr.  Lat.  916;  Mommscn  Eph.  ep.  7,  446  supplcvit  ct 
commentario  illustravit. 

—  VELIA  PVMIDIA  MAXIMILLA. 

—  L.  Vibrius  Punicus. 

—  M.  VLPIVS  PVPES  MAXIMVS. 

803  [PVPIEN]IVS?  c(larissimus)  p(uer)  VI  1087  b,  filius  ut  videtur  (M. 
Clodii)  Pupieni  Maximi  c.  v.  cos.  II  in  eiusdcm  tituli  fragmentis  n  ct 
c  nominati  cf.  add.  p.  844,  probabilitcr  cius  qui  a.  238  rcgnavit;  ita- 
quc  fortasse  idcm  est  T.  Clodius  M.  f.  Pupienus  Pulcher  M[aximus] 
XIV  3593,  qui  et  ipsc  impcratoris  filius  habctur. 

804  M.  PVPIENIVS  AFRICANVS  (praenomcn  VI  2001;  nomcn  gentile 
VI  2009;  cognomcn  alihi)  consul  ordinarius  a.  236  cum  Maximino 
imp.  f(i<ti. 


PVPIENIVS  110  PYLADES 


—  IMP.  CAES.  M.   CLODIVS  PVPIEN(I)VS  MAXIMVS  AVGVSTVS. 

—  T.  CLODIVS  PVPIEN(I)VS  PVLCHER  M[AXIMVS]. 

—  M.  VLPIVS  PVPIENIVS  SILVANVS  signo  GENNADIVS. 

80.J  PVPIENIA  SEXTIA  PAV[LINA]  CETHEGILLA.  Tiiuli:  VI  W87a  (1); 
XI  1740  Volaterris  rep.  (2) ;  fragmentum  urhanum  Bull.  eomnn.  1881 
j).  29  ad  n.  467  (3).  Ad  eandem  perlinere  videntur  tit.  urhamts 
VI  26529  (4)  et  fstula  plumhea  urhana  ap.  Lanciani  silloye  aq. 
n.  517  (5).  Pupie[nia]  Sext[ia]  Pau[lina]  Cetheg[illa]  tit.  1 ;  [Pupieni]a 
Sex(tia)  [Cetliegill]a  Pau[lina]  tit.  3;  Pupienia  Cethegilla  tit.  2;  Sextia 
Cethcgilla  tit:4;  Sextia  Cetegi[lla]  tit.  5.  C(larissima)  p(uella)  tit.  1.  2. 
Filia  (M.  Clodii)  Pupieni  Maximi  c.  v.  cos.  II  tit.  1  a  et  c  cf.  add. 
p.  844,  scilicet  eius  qui  a.  238  regnavit,  cf.  Borghesi  5  p.  495. 

806  L.  Pupius  Praesens,  L.  f. ,  tribu  Sabatina,  procurator  Augusti  ad 
ripas  Tiberis  (irpo?  o[)(]&ai?  Tipspswc),  procurator  Claudii  et  Neronis 
(itaque  a.  54)  provinciae  Galatiae  tit.  Iconii  rep.  CIG  3991  add. 
L  Pupius  Praesens  procurator  Neronis  tit.  ap.  Sagalassum  rep., 
American  journal  of  archaeology  1886  p.  129. 

807  PVSIO  consul  suffectus  a.  inc.  cum  Pegaso  temporibus  Vespasiani 
Inst.  2,  23,  5;  Gai.  1,  31;  2,  254. 

808  Pusio  (Pulio  55,  34,  2),  eques  Gallus  Dio  56,  11,  2;  55,  34,  2. 

809  Pusio  homo  procerus  aetate  Augusti  Plin.  n.  h.  7,  75  =  Solin.  1,  88. 

—  L.  CORNELIVS  PVSIO. 

810  Puteolanus,  auctor  iuris;  liber  eius  primus  assessoriorum  UlpianuJi 
Digest.  2,  14,  12. 

811  Pylades  (I)  Cilix  Suetonius  (apud  Hieronymum)  ed.  Roth  p.  301, 
pantomimus  et  saltator  Augusti  aetate  Seneca  exc.  controv.  3  praef.  10 ; 
Seneca  nat.  quaesf.  7,  32,  3;  Suet.  l.  c;  Macrohius  sat.  2,  7,  12-19; 
Zosimus  1,  6,  1.  Cum  veteres  ipsi  canerent  et  saltarent,  primus  Romae 
chorum  et  fistulam  sibi  praecinere  fecit  c.  a.  732/22  Suet.  l.  c.  Augustus 
eum  urbe  atque  Italia  summovit  Suet.  Aug.  45;  Dio  54,  17,  4;  mox 
eum  reduxit  c.  a.  736/18  Dio  54,  17,  4,  Pylades  i-Koiriaz  Travrjuptv  xiva 
uTzzp^ripioi;  a>v  c.  a.  752/2  Dio  55,  10,  11;  ou  esxiv  xal  cuY-fpaixtxa  Trspl 
op/Vjaso)?  Athenaeus  1,  37.  Controversia  eius  cum  Bathyllo  ct  dictum 
coram  Augusto  Dio  54,  17,  5.  Hylas  discipulus  eiu.s  Macroh.  sat. 
2,  7,  12.  Stat  per  successores  Pyladis  et  Bathylli  domus  Seneea 
nat.  qu.  7,  32,  3.  De  arte  eius  cf.  Athen.  1,  37  seq. ;  Plut.  quaest.  eonv. 
7,  8,  3;  Macroh.  sat.  2,  7, 12-19.  Gf.  Friedlander  Sittengesch.  2^^  p.461. 
Idem  potest  esse  qui  sequitur. 

812  Pylades  (I?),  Pompeis  pantomimum  exhihuit,  tit.  Pompeianus  X  1074  d. 
Fortasse  idem  qui  antecedit. 

813  Pylades  (II),  unus  ex  saltatoribus,  a  Traiano  adamatus  Dio  68,  10,  2. 
Fortasse  idem  qui  sequitur,  cf.  Mommsen  ad  V  7753;  Friedlander 
Sittengesch.  2^  p.  625. 


PYLADES  1 1 1  PYTHODORIS 

814  P.  Aelius  Pylades  (11 V),  Aug.  lib.  (itaque  ab  Hudriano  manumissm), 
p<antomimus  liieronica,  magister  L.  Aurelii  Augg.  lib.  Pyladis  (III) 
V7753  cf.  Fronto  p.  115  Nahcr.    Cf.  n.  813  d  815. 

815  L.  Aurelius  Pylades  (III),  antca  Theoci^itus.  TMi:  V  7753  (1); 
V  5889  (2) ;  Eph.  cp.  8,  369  Puteolanus  (3),  cf  Mommscni  commcn- 
tarium,  Uom.  Mitth.  d.  arch.  Instituts  3,  1888  p.  79-83.  L.  Aurelius 
Aug.  (Veri)  lib.  Pylades  t.3;  L.  Aurelius  Augg.  (Marci  et  Veri)  lib. 
Pylades  t.  1;  Theocritus  Augg.  lib.  Pylades  t.  2;  Pylades  cdihi.  Dis- 
cipulus  P.  Aelii  Pyladis  (II'?)  t.  1.  Pantomimus  (cf.  t.  2)  temporis 
sui  primus,  liieronica  (cf.  t.  1)  coronatus  IIII,  patronus  parasitorum 
Apollinis,  sacerdos  synhodi,  honoratus  Puteolis  d.  d.  ornamentis 
decurionalibus  et  duumviralibus.  augur,  ob  amorem  erga  patriam  et 
eximiam  liberalitatem  in  edendo  muncre  gladiatorum  suh  Commodo 
hmioraius  titulo  3.  Commcmorant  eum  Fronto  p.  115  Nahcr  ct  Ga- 
lcnus  14  p.  632-635  Kuhn.  Fortasse  idem  qui  scciuitur,  cf.  Mommsen 
ad  tit.  1;  Friedlandcr  Sittengcsch.  6^  p.  625. 

816  Pylades  (III?),  saltator,  quem  Didius  lulianus  ad  ludendum  adhibuit 
a.  193  Dio  73,  13,  1.     Cf.  n.  815. 

817  [P]ylaemenes,  Amyntae  regis  filius  tit.  Ancyranus  CIG  4039. 

818  Pyrallianus,  familiaris  Aristidis  26  p.  519  Dindorf 

819  Pyrallis,  a  Gaio  Caesare  prostituta  Stiet.  Gai.  36. 

820  Pyrallus  Fronto  ad  am.  1,  18  p.  186  Nahcr.  Num  Paralius  rita 
Commodi  4,  4? 

821  Pyramus,  medicamentum  eius  Galcv,.  12,  777  Kuhn. 

822  Pyrrha,  meretrix  Horatius  carm.  1,  5. 
—    Chiudius  Pyrrhicus. 

823  Pyrrhiis,  praeeeptor  certaminis  gymnici  Scneca  dc  ira  2,  14.  3, 

824  Pyrrhus,  ad  quem  scripsit  Horatius  carmcn  3,  20. 

825  Pyrros  (sic  cod.  Voss.)  de  machinationibus  scripsit  Vitruvius  7,  14. 

826  Pythagoras  libertus,  cui  Nero  nupsit  a.  64  Tac.a.15,37;  Bio62,28,3; 
63,  13,  2;  63,  22,  4;  Martialis  11,  6,  10. 

827  Pythias,  aucilla  Octaviae  Bio  62,  13,  3-4;  Tac.  a.  14,  60  (uhi  nomen 
non  additur). 

828  Pythicus,  medicamentum  composuit  Gcden.  12  p.  889  Kiihn. 

829  Pythio,  medicamentum  eius  Galen.  13  p.  536  Kiihn. 

830  Pythius,  medicamentum  eius  Galcn.  12  p.  879  Kuhn. 

831  Pytho  Nisibensis,  modo  mortuus  Plutarch.  dc  sera  numinifi  vindicta21 
p.  563 A. 

832  Pytho,  adulescens  Macedo,  a  Demonacte  derisus  Lucian.  vit. 
Dcmon.  15. 

833  Pythocles,  filius  Polycratis  Sicyonii,  amici  Plutarchi  vita  Arati  1. 
831  Pythodoris  Philometor.     TiUdi:  CIA  III  547  (1);  Eph.  ep.  2  p.  256 

in  Bizyae  ruinis  rcp.   (2);   Smyrnaeus  filio   eius  positus  Eph.  cp.  1 
p.  2i0  (3);  Cyziccnus  in  hmorcm  fdiae  iius  positus,  Mmiatshcrichie 


PYTHODORVS  112  QVADEATYS 

dcr  Berlincr  Akademie  1874  p.  16  (4).  Nummi:  i\  SaUet,  Beitrage 
mr  Geschichte  und  Numismatili  dcr  Konigc  dcs  Bosporus  und  Pontus 
1866  X).  69 ;  Waddington,  revue  numismatique  1866  p.  424 ;  (ricl,  Bci- 
trdgc  mr  Numismatili  Siidrusslands  1886  ]).  12.  liK  Pythodoris  Philo- 
metor  tit.  1.  3.  4;  Pythodoris  alibi.  Filia  Pythodori  TraUiani  (n.  835) 
Strabo  12,  3,  29  p.  555;  14,  1,  42  p.  649  et  Antoniae  (triumviri  fiHae) 
iit.  3  cf.  Mommsen  Eph.  ep.  1  p.  271  seq.  Uxor  Polemonis  (I)  regis 
tit.  3.  4;  Strabo  12,  3,  29  p.  556,  cui  e.  a.  742112  nupsit,  cf.  Mmnmsen 
Eph.  cp.  1  p.  271  scq.  E  tribus  liberis  eius  filius  alter  privatus  mansit 
Straho  12,  3,  29  p.  556,  alter  Zeno  appellatus,  cui  tit.  3  positus  est, 
cf.  Tac.  a.  2,  56,  filia  Antonia  Tryphaena,  cui  tit.  4  positus.  Marito 
raortuo,  quocum  aliquamdiu  una  regnaverat,  successit  in  regno  Ponti 
c.  a.  746/8,  Strabo  12,  3,  29  p.  556.  Regina  tituli ;  nummi  sub  Augusti 
ct  Tibcrio  cusi;  de  annis  eorum  cf.  Giel  l.  c.  Quae  regiones  ad  eius 
regnum  pertinebant,  enumerat  Strabo  11,  2,  18  p.  499;  12,  3,  31  p.557; 
12,  3,  37  p.  559  seq.  Archelao  (regi  Cappadociae)  nupsit  eique  (a.  1 7 
p.  Chr.)  superstes  fuit  Strabo  12,  3,  29  p.  556.  Regnavit  etiam,  quo 
tempore  (c.  a.  19 — 22)  Strabo  librum  14  scripsit  p.  649.  In  Thracia 
(apud  filiam  nepotesque)  versata  est  c.  a.  21  p.  Chr.  tit.  2  cf  Tac.  a. 
3,  38;  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  256.  Fuvtj  awcpptov  xal  8uv«tyj  7:pora-aa- 
Oai  7:pa7[i.a'x(ov  Strabo  12,  3,  29  p.  555.     Cf.  stcmma  sub  PoJcmonc  (I). 

835  Pythodorus,  Nysaeus,  deinde  Trallianus,  Pompei  (Magni)  amicus, 
divitissimus,  pater  Pythodoridis  reginae  Ponti  (n.  834),  Strabo  14, 1,  42 
p.649;  12,  3,  29  p.  555.  Nupsit  ei  Antonia  triumviri  fiJia,  cf.  Mommscn 
Eph.  epigr.  1  p.  270  scq.  Idem  fortassc  intellegcndus  apud  Senccam 
eontrov.  2,  4,  8:  „Latro  pro  Pythodoro  Messalae  orationem  recitavit." 

836  Pythodorus  statuarius,  item  alter  cognominis  Plin.  n.  h.  36,  38. 

837  Pythodorus,  Marci  aetate  Bigest.  5,  3,  25,  16. 

838  Pythodorus,  cuius  filius  Antoninus  cum  Aristide  colloqui  visus  est 
Aristid.  orat.  23  p.  453  Bindorf. 

—    M.  Aurelius  Pythodorus. 


Q 

—  Hostius  Quadra. 

—  T.  FLAVIVS  IVLIANIVS  QVADRATIANVS. 

—  L.  NAEVIVS  QVADRATIANVS. 

—  VLPIVS  QVIRINIVS   QVADRATIANVS. 

—  CALPVRNIA  QVADRATILLA. 

—  VMMIDIA  QVADRATILLA. 

1  QVADRATVS  (Koopaxttov  Philostratus),  6  UTraxo?,  tov  «I^apmpivou  TpoTTOv 
GocpiaTstjmv  Philostr.  vit.  sophist.  2,  6.    Proconsul  Asiae,  rhetor  amicus 


QYADRATVS  113  QVADRONIVS 

Aristidis  Aristid.  1  p.  116.  451.  521.  523.  531  JDmdorf  (sine  dubio  idem). 
Waddington  fastes  n.  144  eum  confert  cum  Statio  Quadrato  cos.  a.  142 
et  proconstdaium  Asiae  attribuit  a.  154/55;  Schmid  Ehein.  Museum 
48,  1893  p,  79  seq.  eum  confert  cum  A.  Arillio  Urinatio  Quadrato 
cos.  a.  156  et  proconstdatum  Asiae  attribuit  a.  105166. 

2  QVADRATVS  coniiirationem  cum  Lucilla  in  Commodum  iniit,  qua 
patefacta  occisus  est  (c.  a.  182)  JDio  72,  4,  6;  vita  Commodi  4,  1-4; 
Herodianus  1,  8,  4-8.  Marcia  eius  concubina  fuerat  Dio  72,  4,  6. 
Fortasse  idem  est  M.  Um(m)idius  (sic  scribendum  videtur  pro  Mummio) 
Quadratus  consobrinus  Commodi  et  Lucillae  vita  Marci  7,  4. 

3  Quadratus,  discipulus  apostolorum,  librum  pro  Christiana  religione 
Hadriano  dedit  Eusebius  hist.  eccl.  4,  3;  Hieronymus  vir.  ill.  201 
chron.  a.  Abr.  2140.  2142;  Orosius  7,  13;  Photius  cod.  162  p.  106  a 
BecTicr. 

4  Quadratus,  medicamentum  eius  Galenus  13  p.  1034  Kuhn. 

5  . . .  TIVS  QVADRATVS  legatus  Aug.  pr.  pr.  (Lusitaniae)  II 189  cf  S. 
p.  810.     Cogitabant  de  C.  Antio  lulio  Quadrato,  non  recte. 

6  [.  .  .  QV]ADRATVS  MAESIANVS  CELSVS  decemvir  [stlitibus  iudican- 
dis  . .  .]  tribunus  militum  pro  legato,  quaestor  urbanus  . . .  tit.  Suessa- 
nus  X  4749. 

—  C.  ANTIVS  A.  IVLIVS  QVADRATVS. 

—  C.  ASIN(IVS)  PROTIMVS   QVADRATVS. 

—  ASmiVS  QVADRATVS. 

—  C.  ASINIVS  QVADRATVS. 

—  AVILLIVS  QVADRATVS. 

—  A.  AVILLIVS  VRINATIVS  QVADRATVS. 

—  Calpurnius  Quadratus. 

—  A.  IVLIVS  QVADRATVS. 

—  P.  MANILIVS  VOPISCVS   cet.  IVLIVS  QVADRATVS  BASSVS. 

—  Satellius  Quadratus. 

—  Seius  Quadratus. 

—  C.   SENTIVS  SEVERVS  QVADRATVS. 

—  L.(?)  STATIVS  QVADRATVS. 

—  M.  VALERIVS   QVADRATVS. 

—  L.  VERATIVS  QVADRATVS. 

—  Q.  VIL[LIVS?]  T1TIA[NVS]  QVADRA[TVS]. 

—  C.  VMMIDIVS  DVRMIVS  QVADRATVS. 

—  C.  VMMIDIVS   QVADRATVS. 

—  M.  VMMIDIVS   QVADRATVS. 

—  Volumnius  Quadratus. 

—  L.  QVADRONIVS  MINICIVS  NATALIS  VERVS  vide  L.  MINICIVS  NATA- 
LIS  QVADRONIVS  VERVS. 

—  T.  IVLIVS  MAXIMVS  cet.  A.  QVADR0N[IVS]  L.  SERVILIVS  VATIA  'cet. 

Proaopographia  Imp.  Rom.    III.  8 


QVADRONIVS  114  QVINTIANVS 

—  Q.  LICINIVS  SILVANVS  GRANIANVS   QVADRONIVS  PROCVLVS. 

—  L.  MINICIVS  NATALIS  QVADRONIVS  VERVS. 

—  OFANIA  QVARTA. 

—  Annia  Quartilla. 

—  DANACIA  QVARTILLA  AVRELIANA. 

7  .  .  QVARTI[NVS]  consul  suffectus  a.  130  cum  [.  .  Ca]ssio  Agri[ppa?] 
ada  Arv.  VI  2083.     Fortasse  idem  qui  sequitur. 

8  ..  QVARTINVS  fortasse  trihu  [A]ni(ensi),  a.  138  scribendo  adfuit 
senatus  consulto  de  nundinis  saltus  Beg.  VIII  S.  11451  —  270. 
Fortasse  idem  qui  antecedit. 

9  QVARTINVS  (Herodianus)  vel  TITVS  (vita  trig.  tyr.;  ticus  vita  Maxi- 
mini)  consularis  (?)  et  amicus  Alexandri,  invitus  a  sagittariis  Osrhoenis 
contra  Maximinum  imperator  factus,  mox  interfectus  Herodianus  7,  1, 
9-10  =  vita  Maximini  11,  2-4.  Maritus  Calpurniae  vita  eitis  (triy. 
tyr.  32,  5)  plerumque  ficta  ut  videtur. 

—  TI.  CLAVDIVS   QVARTINVS. 

—  C.  LABERIVS   QVARTINVS. 

—  CONSIVS  QVARTVS. 

—  Marcius  Quartus. 

—  Sernius  Quartus. 

—  STERTINIVS  QVARTVS. 

10  QVIETVS  (Kur^To?  Plutarchus,  L.  Quintus  male  Macrohius,  qui  Plut- 
archum  exscripsit)  praeses  (dvOuTcato?)  provinciae  alicuius  Domitiani 
temporibus,  amicus  Plutarchi  Plut.  quaest.  conv.  2,  1,  5  p.  632 A; 
Macrob.  sat.  7,  3,  15.  Ad  Quietum  {cod.  Kuvie,  scr.  KuYjTe)  eundem 
ut  videtur  misit  Phitarchus  Hbellum  de  sera  numinis  ymdicta  p.  548  sqq., 
item  ad  Nigrinum  et  Quietum  {cod.  KuvTe,  scr.  Kur^Te)  fratres  dispu- 
tationem  de  fraterno  amore  p.  478  B.  Videtur  inteUegendus  esse 
T.  Avidius  Quietus,  legatus  Britanniae  a.  98,  proconsul  Asiae 
a.  125/126,  frater  C.  Avidii  Nigrini,  cf.  Patzig ,  Quaestiones  Plut- 
archeae  1876  p.  48  —  51. 

11  QVIETVS  (Quetus  III  1661;  Kuivto?  fasti  Graeci)  consul  ordinarius 
a.  272  cum  Veldumniano  fasti.    Cf.  Postumium  Quieiuni. 

—  AVIDIVS  QVIETVS. 

—  T.  AVIDIVS   QVIETVS. 

—  T.  AVRELIVS  QVIETVS. 

—  Cluvidienus  Quietus. 

—  IMP.  CAES.  T.  FVLVIVS  IVNIVS  QVIETVS  AVG. 

—  LVSIVS  QVIETVS. 

—  POSTVMIVS  QVIETVS. 

—  VENIDIVS  QVIETVS. 

—  Quinct-  vide  Quint-. 

12  Quintianus,  amicus  Martiah's  1,  52,  1;  5,  18,  10.  Cogitari  poiest  de 
Pompeio  Quintiano,  Plin.  ep.  9,  9. 


QVINTIANVS  115  QVINTILIVS 

—  AFRANIVS  QVINTIANVS. 

—  TI.  ALLIENIVS  SICINIVS  QVINTIANVS. 

—  Appius  Quintianus. 

—  T.  CAESERNIVS  STATIVS  QVINCTIVS  MACEDO  QVINCTIANVS. 

—  L.  TI.   CLAVDIVS  AVRELIVS   QVINTIANVS. 

—  CLAVDIVS  POMPEIANVS  QVINTIANVS. 

—  IVLIVS  QVINTIANVS. 

—  M.   LICINIVS   QVINTIANVS  AEMILIANVS. 

—  Numisius  Quintianus. 

—  Pompeius  Quintianus. 

—  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  LARCIVS   QVINTIANVS. 

—  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  TVSCENIVS  QVINTIANVS. 

13  QVINTILIANVS  (KuvtiXiav-  nummi)  legatus  consularis  (TIl  vel  TIIA 
=  u-itaxixo?  nummi)  Moesiae  inferioris  sub  Antonino  Severi  f.  (a.  212 
— 217)  nummi  Marcianopolitani.  Neque  nomen  gentile  Cl(audius) 
neque  praenomen  L(ucius)  certa  sunt,  cum  illud  non  sit  nisi  in  nummis 
duhiis  et  pro  TIl.  A.  semper  legendum  sit  TIIA.,  cf.  Pick,  Wiener 
numism.  Zeitschr.  J23,  1892  p.  M  seq. 

14  Quintilianus,  maritus  Tutiliae,  cum  eius  filia  Tutili  neptis  sit,  amicus 
Plinii  Flin.  ep.  6,  32. 

15  Quintilianus,  aequalis  Galeni  Galen.  14  p.  651  Kuhn. 

16  Quintilianus,  cui  Severus  et  Antoninus  rescripserunt  a.  208  cod.  lust. 
7,  45,  1.  Idem  videtur  ac  C.  lulius  Quintilianus,  praefectus  vigilum 
a.  210  ri  1057—1059. 

17  ..  TONIVS  QVINTILIANVS  (sic  Frontinus ;  . . .  nio  Quinctiliano  acta 
Arv.)  consul  suffectus  secundo  semestri  a.  38  cum  Ser.  Asinio  Celere 
Frontinus  aq.  102;  acia  Arvalium  a.  38  VI  2028  d  18;  cf.  Mommsen 
ad  CIL  IX  3017.  Nipperdey  (ad  Frontinum)  et  Henzen  (ad  acta 
Arv.)  de  . .  Nonio  Quinctiliano  cogitant.  Idem  potest  esse  Quintilianus 
tribunus  plebis  a.  32  Tac.  a.  6,  12,  cf.  Henzen  acta  Arv.  p.  192. 

—  Q.  Ac ....  Quinctil[ianus]. 

—  Tib.  Cl(audius)  Quintilianus. 

—  M.  COCVLNIVS  QVINTILLIANVS. 

—  M.  Fabius  Quintilianus. 

—  C.  lulius  Quintilianus. 

—  .  .  .  NONIVS  QVINCTILIANVS. 

—  L.  NONIVS  QVINTILIANVS. 

—  SEX.  NONIVS  QVINCTILIANVS. 

—-  V.  OCTA(VIVS)  LVTATIVS  QVINTILIANVS. 

—  L.  STERTINIVS   QVINTILIANVS  cet.  SENECIO  PROCVLVS. 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  cet.  CLODIVS  NVMMVS. 

18  [QVINCT?]ILIVS    C.  f.    VI  1564,  ubi  est:  ..  [adlecto  in  amplissimum] 
ordinem  inter  praetorios  iudici[o  ,  ab  epist]ulis  Latinis,  procura- 

8* 


QVINTILIVS  116  QVINTILIVS 

tori  summarum  ratio[num,  .  . .  procuratori  prov.  AJsiae,  iuridico 
Alexandreae,  ab  epistulis  [Latinis  adiutori?,  procuratori  prov.]  Macc- 
doniae,  ab  coramentariis  Cornelii  Re[pentini  pr.  pr.].  Fii  et  Marci 
temporibus. 
19  SEX.  QVINTILIVS  CONDIANVS.  Fistula  plumhea  prope  Bomam  rep. 
ap.  Lanciani  silloge  aq.  n.  194,  uhi  est:  „11  Quintiliorum  Condiani 
et  Maximi."  Sex.  Quintilius  Condianus  (II  1332)  vel  Condianus 
(VIII  S.  14583;  XV  1144;  alihi)  in  consulatu.  Sextus  Condiciani 
(Condiani  Casauhonus)  filius  male  vita  Commodi  4,  9 ;  dehehat  esse: 
Sextus  Condianus  (Q  20)  Maximi  (Q  24)  filius  cf.  Dio  72,  6,  1.  Alihi 
cum  Maximo  fratre  (Q  24)  coniungitur ;  dicuntur  igitur  Quintilii  apud 
scriptores  semelque  in  consuJatu  fXIV  246).  Sexti  filius,  tribu  Aniensi 
cf  titulum  fratris  XIV  2609. 

Quintiliorum  familia  Alexandria  Troade  oriunda  Philostratus  vita 

sophist.  2,  1,  11  cf  III  284  =  Wadd.  1037.    Filius  aut  nepos  Sex. 

Quinctilii  Valerii  Maxinii  (Q23).  Frater  Sex.  Quinctilii  Valerii  Maximi 

(Q  24)  cf  fist.  cit.;  II 1332;  I)io  72,  5,  3  scq.     Fratres  concordia  clari 

(Ammianus  28,  4,  21)  ouos  ev  iaX<;  dpy^cd;  hieyaipiadr^aav,  sed  r^pyov  Ojxou 

Dio  72,  5,  4.    "A[i.cpco   xr^?    'EXXa3o?   r^pyiTr^v   JPhilostratus  vit.  sophist. 

2,  1, 11  cf  10,  ita,  ut  videtur,  ut  altcr  proconsid,   altcr  eius   legatus 

esset;  revera  Maximus  legatus  provinciae  Achaiae  fuit  c.  a.  148 — 150, 

certe  ante  consulatum  a.  151,  XIV  2609 ;  itaque  Condianus   tum  pro- 

consul  Achaiae  fuisse  videtur;  neque  ohstat  temporuni  ratio;  nam  fieri 

potest,  ut  ea,  quae  Philostratus  l.  c.  narrat,  non  uno  anno  gesta  sint, 

sed  interiecto  temporis  quodam  spatio,  quod  indicatur  rerhis  \iex  ixstvr^v 

Ifap  xTjv  i^vXr^aiav  e.  q.  s.     Res  igitur  ita  se  hahere  videtur:  Quintilii 

c.  a.  148—150  Achaiae  praeerant.     Tum  discordia  inter  eos  et  Hcro- 

dem  orta.     Ex  hoc  tempore  Herodi  in  re  puhlica  Athenicnsi  gcrcnda 

adversarii  nonnulli  cxstiterunt ,   quos  vigmti  fere  annis  posf  Herodes 

senex    apud   Marcum    Sirmii   morantem    c.    a.   169 — 170   reos   fceit. 

Henique  quod  Herodes   de  Quintiliis  ah  Augusto  ddectis  ad  Marcum 

facete  dixit  (Philostr.  vit.  soph.  2,  1, 11  init.)  id  non  cohaeret  cum  Quin- 

tiliorum  magistratu,  potest  tamen  eodem  fere  tempore  (c.  a.  148 — 150) 

ah  Herode  magistro  ad  Marcum  Caesarem  dictum  esse.  Consul   ordi- 

narius   a.  151    cum  irAire   fasti.     Divi   fratres   (a.  161—169)  eis  re- 

scripserunt  Ulpianus  Bigesta  38,  2,  16,  3.  Marcum  in  orientem  comi- 

tati   cum   eo   Smyrnae   versantur   a.  176  Philostr.  vit.  soph.  2,  9,  2. 

Bellum  Sarmaticum  non  possunt  conficere  a.  177—178  Bio  71,  33,  1; 

guare  Pannoniae  praesedisse  videntur,  cf  Waddington  fastes  n.  149. 

A   Commodo   una  cum  utrius   filio   (Q  22)   interfecti  sunt  c.  a.  182, 

Dio  72,  5,  3-4;   72,  7,  2;  vita  Cmtimodi  4,  9.     Scripserunt   Graece 

librum   de  agricultura   saepius    laudatum  in  Geoponicis  et  alihi,   cf 

Teuffel^  §  354,  2.     Condianus   Maximi    (Q  22),   Maximus   Condiani 


QVINTILIVS  117  QVINTILIVS 

(Q  20)  pater  fuisse  mdetur,  cf.  Dio  72,  6,  1;  aliter  vita  Commodi  4,  9 

cf  supra.     Stemma  igitur  tale: 

23    Sex.  Quinctilius  Valerius  Maximus 
quaestor  Ponti  et  Bithyniae  c.  a.  98. 


24   Sex.  Quintilius  Valerius  Maximus  19   Sex.  Quintilius  Condianus 

cos.  a.  151;  f  e.  a.  182.  cos.  a.  151:  f  c.  a.  182. 

I  I 

20   Sex.  Quintilius  Condianus  22   .  .  Quintilius  Maximus 

cos.  a.  180;  f  post  a.  182.  cos.  a.  172;  f  c.  a.  182. 

20  SEX.  QVINTILIVS  CONDIANVS  consul  ordinarius  a.  180  cum  L.  Fulvio 
.  .  Bruttio  Praesente  cet.  Aquilio  Veientone  II  fasti.  Sextus  (Quin- 
tilius)  Condianus  (Sex.  Quintilii  Valerii)  Maximi  (Q  24)  fiHus,  in 
Syria  versatus  c.  a.  182,  quo  tempore  domus  Quintiliorum  a  Com- 
modo  exstincta  est,  callide  mortem  efi^ugere  conatus  est;  Commodo 
mortuo  falsus  quidam  Sextus  exstitit,  quem  fraudis  convicit  Pertinax 
Bio  72,  6  seq.,  cf.  vita  Commodi  4,9,  uhi  male  Sextus  Condiciani 
(Condiani  Casaubonus)  filius  dicitur,  cf.  Q  19.  Nomen  huius  consulis 
erasum  est  in  titulo  Bovillensi  XIV  2393  =  VI 1991. 

21  Quintilius  Marcellus,  in  consiiio  Severi  Alexandri  vita  Alexandri  68, 1. 

22  .  .  QVINTILIVS  MAXIMVS  ([.  .  Q]uinti[i]io  . . .  VI  1978;  Maximo  alihi 
in  consulatu)  consul  ordinarius  a.  172  cum  Ser.  (Calpurnio)  Scipione 
Orfito  fasti.  Videtur  esse  is  qui  cum  patre  et  patruo  a  Commodo 
interfectus  est  c.  a.  182,  Dio  72,  5,  4,  filius  fortasse  Sex.  Quintilii 
Condiani  (Q  19),  uhi  cf. 

23  SEX.  QVINCTILIVS  VALERIVS  MAXIMVS  (sic  tit.  Alexandriae  Troadis 
III  384  =  Waddington  1037;  Maximus  Plinius,  Epictetus)  Sex.  f., 
tribu  Aniensi  tit.  cit.  Alexandria  Troade  oriundus  cf.  Philostratus 
vit.  soph.  2,  1,  11;  tit.  cit.  Pontifex,  duumvir,  patronus  coloniae 
(Alexandriae  Troadis),  lato  clavo  exornatus  a  divo  Aug.  Nerva  tit. 
Quaestor  Ponti  et  Bithyniae  c.  a.  98,  tlt. ;  Plinius  ep.  8,  24,  8.  Tri- 
bunus  plebis,  praetor  Plinius  l.  c.  Legatus  Augusti  missus  in  Achaiam 
ad  ordinandum  statum  civitatium  liberarum  Plin.  ep.  8,  24,  2;  Epictet. 
diss.  3,  7  (8iop&(oT)]?  xoiv  IXsu&eptov  TroXecuv).  Amicus  Plinii  ep.  8,  24. 
Pater  vel  avus  Quintiliorum  fratrum  (Q  19  et  24)  cf.  Waddington  ad 
1037;  fastes  n.  149;  Mommsen  ad  III  6103. 

24  SEX.  QVINTILIVS  VALERIVS  MAXIMVS  cos.  a.  151.  Tituli:  Tuscu- 
lanus  XIV  2609  (1);  Aezaniticus  CIG  3831  a  8  add.  =  Waddington 
992  (2);  fistula  plumhea  prope  Bomam  rep.,  Lanciani  silloge  aq. 
n.  194  (3).  Sex.  Quintilius  Valerius  Maximus  tit.  1;  Sex.  Quintilius 
Maximus  (II  1332)  vel  Maximus  in  consulatu;  Quintilius  Maximus 
tit.  2.  3;  Dio.  Sex.  f.,  tribu  Aniensi  tit.  1.  Quattuorvir  viarura 
curandarum,  tribunus  militum  legionis  I  Italicae  et  XIII  Geminae, 
quaestor  provinciae  Achaiae,  tribunus  plebis,  praetor  tit.  1.  Legatus 
provinciae  Achaiae  c.  a.  148—150,  certe  ante  consdatum  a.  151,  tit.  1, 


QVINTILIVS  118  QVINTILIVS 

cf.  fratrem  (Q  19).  Consul  ordinarius  a.  151  cum  fratre  fasti.  Pro- 
consul  (Asiae)  tit.  2,  c.  a.  165,  cf.  Waddmgton,  fastes  n.  149.  Fortasse 
praeses  Pannoniae  c.  a.  177—178,  cf.  Bio  71,  33,  1;  Wadd.  l.  c. 
A  Commodo  interfectus  c.  a.  182,  Bio  72,  5,  3-4 ;  vita  Commodi  4,  9. 
Pater  Sexti  Condiani  (Q  20)  JDio  72,  6,  1,  qui  tamen  Condiciani  (sic) 
filius  male  dicitur  vita  Commodi  4,  9.  Quae  de  Quintiliis  fratrihus 
traduntur,  vide  sub  fratre  eius  Sex.  Quintilio  Condiano  (Q  19). 

25  Quintilius  Varus,  Cremonensis  Porphyrio  ad  Hor.  art.  poet.  438; 
Hieron.  a.  730131  =  24123  a.  Chr.  Quintilius  Varus  Porph.  l.  c; 
Serv.  ad  Verg.  Buc.  5,  20.  Quintilius  Horat.  carm.  1,  24,  5.  12;  ars 
poet.  438;  Val.  Proh.  vit.  Verg.  Reiff.  p.  53.  KavxiXif..  et  KoivxiXi.. 
Philodemus,  VH^  I  f  92  col.  11,  4  et  VH^  VII  f  196  fr.  12,  5  ap. 
A.  Korte,  Rh.  Mus.  1890  p.  172  sqq.  Varus  Hor.  carm.  1,  18,  1 
(siquidem  est  idem).  Bonat.  vit.  Verg.  79  p.  68  Reiff. ;  Serv.  Buc.  6,  13. 
Eques  Romanus  Porph.  l.  c.  cognatus  Vergilii  Serv.  Buc.  5,  20 ; 
amicus  Vergilii  Porphyr.  l.  c;  Hor.  carm.  1,  24;  Val.  Proh.  l.  c. 
sectam  Epicuream  didicerant  tam  Vergilius  quam  Varus  docente 
Sirone,  Serv.  Buc  6,  13,  cf.  Bonat.  l.  c  amicus  Philodemi  Epicurei 
(vel  discipulus),  Philodem.  l.  c.  familiaris  Horatii,  Hieron.  l.  c ;  Hor. 
carm.  1,  18.  24  ars  poet.  438,  moritur  a.  730/31  =  24/23  a.  Chr., 
Hieron.  l.  c  cf.  Hor.  carm.  1,  24;  Serv.  Buc  5,  20.  Artis  poeticae 
peritus  Hor.  ars  poet.  438  sqq.  poeta  ipse  non  nominatur  nisi  ab 
Acrone  ad  Hor.  art.  poet.  438. 

26  QVINTILIVS  VARVS  (Varum  Quintilium  Tacitus ;  Varus  Quintius  [sic] 
Seneca)  filius  P.  Quinctilii  Vari  (Q  27),  c  a.  9  p.  Chr.  vel  postea 
apud  Cestium  declamavit,  Germanici  gener  ut  praetextatus  Seneca 
controv.  1,  3,  10.  Natus  igitur  non  ante  a.  748/6,  itaque  diversus  ah 
eo  fUio  P.  Quinctilii  Vari,  qui  cum  patre  in  Syria  versatus  ah  eo 
partem  exercitus  ducendam  accepit  a.  75014,  losephus  ant.  lud.  17,  10,  9. 
Quod  dicitur  a  Seneca  l.  c.  Germanici  gener,  lulia  Livilla  ei  sponsa 
fuisse  videtur.  Claudiae  Pulchrae  filius,  Caesari  propinquus,  a  Domitio 
Afro  accusatur  a.  27  p.  Chr.  Tac  a.  4,  66.    Cf  stemma  suh  Q  27. 

27  P.  QVINCTILIVS  VARVS.  Tituli:  urhanus  VI  386  (1);  Atheniensis  ad 
radices  arcis  rep.  CIA  III 584  a,  add.  (2);  Pergamenus,  Jahrhuch  der 
konigl.  preussischen  Kunstsammlungen  3,  1882  p.  85  (3).  Nummi: 
Achullae,  Mionnet  VI  578,  1.  2;  Borghesi  1  p.  306;  MUller  numis- 
matique  de  Vancienne  Afrique  2,  1861  p.  44,  7.  8 ;  Waddington  revue 
numismatique  1867,  122  seq.  (1) ;  Hadrumeti,  Muller  l.  c.  p.  52,  26 ; 
Borghesi  1  p.  307,  2;  in  museo  Berolinensi  (2);  Antiochiae,  Mionnet 
V 156,  74  (3);  75  =  LeaJce  numismata  Hellenica  1854  Asiatic  Greece 
p.  15  (4) ;  76  =  LeaTce  l.  c  et  in  museo  Berol.  (5) ;  Beryti  ut  videtur, 
V.  Sallets  numismat.  Zeitschr.  11,  1884  p.  187  et  in  museo  Berol.  (6). 
Quae  de  vita  et  morihus  Vari  tradita  sunt,  composui:  Festschrift  zur 
Einweihung  d.  Progymnasialgehdudes  zu  Steglits  1890  p.  37—44. 


QVINTILIVS 119 QVINTILIVS 

P.  Quinctilius  Varus  t  3  (rioTrXtov  KotvxttXiov  Ouap  ..)\n.l  (P.  Quinc- 
tili  Vari);  n.  6  (P.  QuinctUus  Vurus  sic)-^  in  consulatu  (VI  9290). 
P.  Quintilius  Varus  t.  2  (. .  lov  KtiivTt^Xiov  Ou..);  n.  2  (P.  Quintili. 
Varus);  m  consulatu  (VI 850;  IX  2197).  Quintilius  Varus  vel  Varus 
scriptores.  . . .  Varus  1. 1;  Varus  n.  3-5.  Sexti  filius  t.  1.  3  et  in  con- 
sulatu  (Dio  ind.  l.  54),  scilicet  Sex.  Quintilii  Vari  quaestoris  a.  705/49 
Caesar  b.  c.  1,  23;  2,  28,  mortui  a.  712/42  Velleius  2,  71.  Nepos  ut 
videtur  Sex.  Quintilii  Vari  practoris  a.  G97/57  Cicero  post  reditum  in 
senatu  8,  proconsulis  Hispaniae  ulterioris  a.  698/56  Cicero  ad  fam. 
10,  32,  cf.  Borghesi  1  p.  310.  Natus  c.  a.  704150— 708' 46 ,  uxorem 
duxit  nescio  quam  c.  a.  729125—731123,  ex  qua  fUum  tulit  eum,  cui 
a.  750/4  partem  exerciius  ducendam  tradidit,  losephus  ant.  Iud.l7, 10,  9; 
Claudiam  Pulchram  enim  intcllegi  vetat  Tacitus  a.  4,  52,  cf.  Fesi- 
schrift  l.  c.  p.  37,  1.  2.  Potest  fuisse  in  Achaia  quaestor  c.  a.  732122, 
in  Asia  legatus  proconsulis  c.  a.  739115,  cum  ei  et  Athenis  et  Pergami 
tituli  (2  et  3)  positi  sint ,  cf.  Ulrichs  pergamenische  Inschriften  p.  6. 
Consul  ordinarius  a.  741/13  cum  Tiberio,  qui  postea  imperavit, 
fasti,  cf.  Dio  57,  20,  2.  [Pontifex?]  co(n)s(ul)  [ludos  votivos  pr]o 
reditu  [imp,  Caesaris  div]i  f.  Augusti  [lovi  optimo  ra]aximo  fecit 
[cum  Ti.  Claudio  Ner]one  conlega  [ex  s(enatus)]  c(onsulto)  a.  741/13 
tit.  1.  Prima  ut  videtur  uxore  amissa  vel  dimissa  alteram  uxorem 
duxit  Claudiam  Pulchram  c.  a.  74717,  Tac.  a.  4,  52.  66,  ex  qua  filium 
tulit  Quintilium  Varum  (Q  26),  Tac.  a.  4,  66,  natum  non  ante 
a.  74816,  cf.  Senec.  controv.  1,  3,  10.  Proconsul  Africae  n.  1.  2, 
a.  74717— 748/6  potius  quam  a.  751/3-752/2,  cf  Festschrift  l.  c. 
p.  38,  2;  Borghesi  1  p.  309  seq.;  Zippel,  Losung  der  Jconsularischen 
Proconsuln  1883  p.  10.  Legatus  Aug.  pr.  pr.  provinciae  Syriae 
a.  748/6 — 750/4  n.  3-5,  qui  annos  25-27  aeris  Actiacae  exhibent;  cf. 
Nicolaus  Damascenus  fr.  5  Muller  FHG  3  p.  352;  Velleius  2,  117,  2; 
losephus  ant.  lud.  17,  5,  2sqq.,  17,  10,  1;  bell.  1,  31,  5  sqq.;  Tac.  h.  5,  9. 
Herode  Magno  mortuo  vere  a.  750/4  Archelao  successori  favens  ad 
ludaeos  cohibendos  legionem  Hiersolymis  reliquit,  tum  a  Sabino  pro- 
curatore  auxilio  arcessitus  cum  duabus  legionibus  in  ludaeam  pro- 
fectus  seditionem  ludaeorum  pacavit  aestate  a.  750/4,  losephus  ant. 
17,  9,  3—17,  10,  10;  bell.  2,  2,  2—2,  5,  3,  cf  bell.  1  prooem.  7;  cmtra 
Apion.  1,  7;  Tac.  h.  5,  9.  Philippo  Archelai  fratri  favit  loseph.  ant. 
17,  11,  1;  bell.  2,  6,  1.  Quamdiu  Syriae  praefuerit,  non  liquet;  tamen 
a.  751/3  —  752/2  P.  Sulpicius  Quirinius  primum  Syriam  obtinuisse 
videtur,  cf.  Mommsen  res  gestae  divi  Augusti^  p.  161  sqq.  Legatus 
Aug.  pr.  pr.  Germaniae  c.  a.  6 — 9  p.  Chr.  Dio  56,  18,  3;  (Vict.)  epit. 
1,  15,  scilicct  successor  C.  Sentii  Saturnini,  qui  a.  6  p.  Chr.  adhuc 
Germaniam  obtinens  insignia  triumphalia  accepit,  Dio  55,  28,  6. 
Anno  9  p.  Chr.  Varum  interiisse  iam  constat,  cf  Mommsen  Bom. 
Gesch.  5  p.  4Sy  1.    Mediam  iugressus  Germaniam  (icpo;  x6v  OuiaoupT^ov 


QVINTILIVS  120  QVINTILIVS 

Dio  56,  18,  5)  iurisdictionibus  agendoque  pro  tribunali  ordine  trahebat 

aestiva  Velleius  2,  117,  4.     Ab  Arminio  coniuratione   facta   in  itinere 

inclusus  silvis,  paludibus,  insidiis   oppressus    est   Velleius  2,  119,  2; 

Bio  56,  19-21.    Legiones  tres  (XVII,  XVIII,  XIX)  totidemque  alae 

et  sex  cohortes  trucidatae  sunt  Velleius  2,  117,  1.     Duci    (vulnerato 

Tac.  a.  1,  61)  plus  ad  moriendum  quam  ad  pugnandum  animi  fuit: 

quippe  paterni  avitique  exempli  successor  se   ipse  transfixit  Velleius 

2,  119,  3;  Bio  56,  21,  5;    Tac.  a.  1,  61.     Vari   corpus   semiustum 

laceratum    (cf.    Tac.   a.   1,   71);    caput   eius   abscisum    latumque   ad 

Maroboduum   et   ab  eo  missum  ad  Caesarem  gentilicii  tumuli  sepul- 

tura  honoratum   est   Velleius  2,  119,  5.    De  clade  Variana   cf.  prae- 

\      terea:   Manilius  1,  898-902;   Strabo   7,   1,   4  p.  291  seq.;    Velleius 

2,  117-120;  Seneca  contr.  1,  3,  10;  Seneca  ep.  47,  10;  PUnius  n.  h. 

7,  150;  Frontinus  strateg.  3,  15,  4;  4,  7,  8;    Tacitus  Germ.  37;  ann. 

1,  10.  57.  60-62;  2,  7.  15.  25;  12,  28;  Suetonius  Aug.  23.  49;  Tih. 

17  seq.;  Gai.  3.  31;  Florus  2,  30;  Bio  56,  18-22;  Zonaras  10,  37.    De 

loco  cladis  Varianae  (Teutoburgiensi  saltu  Tac.  a.  1,  60)  cf.  imprimis: 

Mommsen,  OrtlichJceit  der  Varusschlacht  1885  (Barenau) ;  Zangemeister, 

Westdeutsche  Zeitsch.  6,  1887  p.  234  sqq.  (Barenau);  Knoke,  die  Kriegs- 

mge  des  GermamJcus  1887,  Nachtrag  1889  (Ihurg) ;  Hofer,  die  Varus- 

schlacht  1888   (Betmold);   v.  Stamford,    das  Schlachtfeld  im    Teuto- 

hurger  Walde  1892  (Betmold);    E.  Meyer ,   Untersuchungen  iXher  die 

Sehlacht  im  Teutohurger  Wdlde  1893  p.  214  (Betmold).    De  die  cladis 

Varianae  cf.  imprimis:  Mommsen,  Rom.  Gesch.  5  p.  43  n.  1  (Sept.  vel 

Oct) ;  Zangemeister  l.  c.  (2.  August) ;  0.  Hirschfeld,  Hermes  25,  1890 

p.  362;  E.  Meyer,   Untersuchungen  l.  c.  p.  55  (Aug).     Varus  Quin- 

tilius   inlustri   magis   quam   nobili    ortus   familia,    vir   ingenio    mitis, 

moribus  quietus,  ut  corpore,  ita  animo  immobilior,  otio  magis  castro- 

rum  quam  bellicae   adsuetus  militiae  Velleius  2,  117,  2.     Avunculus 

L.  (Nonii)  Asprenatis  Velleius  2,  120,  3;  itaque  sororem  (Quintiliam) 

hahuit.     Nominatur  praeterea  Tac.  a.  1,  3.  43.  55.  58.  65.  71 ;  2,  45 ; 

Ji.  4, 17;  Bio  57,  20,  2.     Stemma  hoc  fere  statuendum,  cf.  Borghesi  1 

p.  310  seq.  414  seq. : 

C.'Octavius 


Augustus,  Octavia  ^  C.  Marcellus    App.  Claudius  Pulcher  Sex.  Quinctilius  Varus 

I  I  cos.  a.  716/38  praet.  a.  697/57 

II  I  I 

lulia         Marcella  maior   ^   M.  Valerius  Messalla  Bar-  Sex.  Quinctilius  Varus 
I                                            j             batus  Appianus  quaest.  a.  705/49 

cos.a.  742/12  1 

Ger-    ^  Agrippina  Claudia  Pulchra  w  27  P.  Quinctilius  Varus,  28  (Quinctii"ia)^^  L.  Noniu 

mamcus  |  i  cos.  a.  741/13  j  Asprenas 

lulia  Livilla  26  Quintilius  Varus.  L.  Nonius  Asprenas 

cos.  a.  6  p.  Chr. 


QVINTILIA  121  QVINTIVS 

28  (QVINCTILIA)  soror  P.  Quinctilii  Vari  (Q  27),  uxor  L.  Nonii  Aspre- 
natis,  mater  L.  Nonii  Asprenatis  consulis  a.  6  p.  Chr.,  cf.  Velleius 
2,  120,  3. 

29  Quintilia,  miraa  formosissima ,  amica  Pomponii  (Bio)  vel  Pompedii 
(loseph.),  a  Gaio  donata  a.  40  Dio  59,  26,  4;  losephus  ant.  lud.  19, 1,  5. 

—  PLAVTIA  QVINCTILIA. 

30  Quintilla,  amica  Numitoris  luvenalis  7,  75  (nomina  ficta). 

31  QVINTILLVS  PLAVTIANVS  (Plautius  coniecit  Hirschfeld)  vir  clarissi- 
mus,  in  senectutis  initio  a  Severo  interfectus  c.  a.  203  Dio  76,  7,  3  seq. 
JEundem  esse  M.  Plautium  Quintillum  consulem  a.  177  vidit  0.  Hirsch- 
feld  Hermes  24,  1889  p.  160. 

—  IMP.  CAES.  M.  AVR(ELIVS)  CL(AVDIVS)  QVINTILLVS  AVGVSTVS. 

—  PLAVTIVS  QVINTILLVS. 

—  (PLAVTIVS)  QVINTILLVS  (Lucianus  Macroh.  1.  29). 

—  M.  PLAVTIVS  QVINTILLVS. 

—  AGEDIA  QVINTINA. 

—  DIDIA  QVINTINA. 

32  C.  QVINTIVS  ATTICVS  (sic  Bio;  Quintius  Atticus  Tacitus)  consul 
suffectus  anno  60  exeunte  cum  Cn.  Caecilio  Simplice  Bio  65,  17,  1 
cf.  Tac.  hist.  3,  73.  Edicta  in  populum  pro  Vespasiano  magnifica, 
probrosa  adversus  Vitellium  iecit,  Capitolio  incenso  a  Vitellianis 
captus  Tac.  h.  3,  73-75;  Bio  65,  17.  Cum  se  reum  incensi  Capitolii 
obtulisset,  a  Vitellio  servatus  est  Tac.  h.  3,  75. 

33  (M.  QVINTIVS)  ATTICVS  legatus  legionis  quartae  Scythicae  tit.  Latinus 
nuper  in  Asia  descriptus  ah  Hillero  von  Gaertringen;  (praenomen  ct 
gentilicium  addita  ex  nomine  liberti  M.  Quintii  Biadumeni). 

34  Quintius  Certus,  eques  Romanus,  interfectus  a.  69  Tac.  h.  2,  16. 

35  . . .  Quintius  Cestianus  Ducenius  Proculus ,  C.  f. ,  tribu  Palatina  tit. 
Ferentini  rep.  X  5821.     Videtur  esse  affinis  Buceniorum  Proculorum. 

36  (QVINCTIVS)  CINCINNATVS,  cui  Gaius  vetus  familiae  insigne,  crinem, 
ademit  Suetonius  Gai.  35. 

37  T.  QVINCTIVS  CRISPINVS  SVLPICIANVS.  Nummi:  Cohen  l^  Augustus 
n.  505—510;  Bahelon  2  Quinctia  p.  395—397  n.  7—14.  T.  Quinctius 
Crispin.  Sulpic.  (n.  510;  n.  7.  8),  T.  Crispinus  Sulpicianus  (n.  506. 
507;  n.  10.  12),  T.  Quinctius  Crispinus  (n.  508.  509;  n.  9.  13),  T.  Cri- 
spinus  (n.  505;  n.  11.  14)  nummi;  T.  Quintius  Crispinus  Frontinus 
aq.  129;  Quintius  Crispinus  Velleiu^  2,  100,  5.  In  consulatu:  T.  Quinc- 
tius  Crispinus  VI  457;  Bio  ind.  l.  55  (var.  Tu);  Tiro?  KpKJirivoc 
Bio  55,  1,  1;  L.  Quintius  Cassiodorus.  T.  f.  nummus  n.  506  — 
n.  10;  Bio  ind.  l.  55.  Triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo 
c.  a.  734/20,  nummi.  Consul  ordinarius  a.  745/9  cum  Nerone  Claudio 
Druso  fasti.  Consul  pridie  kalendas  lulias  legem  de  aquaeductibus 
tulit  Frontinus  aq.  129.  Adulter  luliae,  ab  Augusto  punitus  c.  a.  7521 2 y 


QVINTIVS  122 QVINTVS 

Velleius  2,  100,  5.  Pater  adoptivus  eius  qui  sequitur,  nt  imtiit  Motmnsen 
JEph.  ep.  3  p.  12  fin. 

38  T.  QVINCTIVS  CRISPINVS  VALERIANVS.  Tituli :  VI  1266  (1);  acta 
Arvalium  a.  14.  20.  21.  27,  VI  2023.  2024.  Eph.  ep.  8  p.  318  (2). 
T.  Quinctius  Crispinus  Valerianus  t.  1;  plus  minus  supplenclum  in  t.  2. 
In  consulatu:  T.  Quinctius  Crispinus  Valerianus  VI 1385;  T.  Quinc- 
tius  [Crispi]nus  Val[erianus]  fasti  Gapitolini,  Eph.  ep.  3  p.ll;  T.  Quintio 
Valer.  et  T.  Quintio  Cris.  X  2039  a;  P.  Qui .  . .  errore  ut  videtur  fasti 
Gabini  XIV  2801.  T.  f.,  T.  n.  fasti  Capitolini;  fdius  igitur  adoptivus 
eius  gui  praecedit  hahetur  a  Mommseno  Eph.  ep.  3  p.  12  extr.  Praetor 
a.  752/2  Bio  55,  10,  11,  uhi  pro  Kurvco;  KpiaTrTvo?  scrihendum  videtur 
KuivTio?  Kpiairivo^  Consul  sufFectus  a.  755/2  cum  P.  Cornelio  Lentulo 
Scipione  fasti.  Curator  locorura  publicorum  iudicandorum  suh  Tiherio, 
tit.  1.     Frater  Arvalis  a.  14.  20.  21.  27,  magister  a.  21  tit.  2. 

—  L.  BRVTTIVS  QVINCTIVS  CRISPINVS. 

39  Quinctius  Hirpinus,  amicus  Horatii,  qui  ad  eum  scripsit  carm.  2,  11,  2 
(Hirpine  Quincti)  et  epist.  1,  16,  1  (Quincti). 

40  ..  Quintius  Hispan[us  ...],  Q.  f. ,  Q.  n. ,  Q.  pron.,  Q.  abn. ,  tribu 
Galeria,  procurator  Baetis,  diffuse  a  principibus  honoratus  tit.  Ohul- 
cone  in  JBaetica  rep.  II  2129. 

41  P.  Quintius  Scapula,  subito  mortuus,  cum  apud  Aquilium  Gallum 
cenaret  Plinius  n.  h.  7,  183.    Fortasse  liherae  reipuhlicae  temporihus. 

42  (C.  QVINCTIVS)  TROGVS  pontifex  tit.  Puteolanus  X  1726. 

—  T.   CAESERNIVS   STATIVS  QVINCTIVS  MACEDO   QVINCTIANVS. 

—  T.  CAESERNIVS  STATIVS  QVINTIVS  STAT[IA]NVS  MEMMIVS  MA- 
CRINVS. 

43  QVINTIA  GALLA,  P.  f . ,  mater  C.  Annii  Lepidi  Marcelli  triumviri 
kapitalis  tit.  Corduhensis  II  S.  5522. 

44  Quinta,  lilia  (Rubrii?)  Barbari  VI  9245. 

—  SAB(INIA)  QVINTA. 

—  STATIA  QVINTA. 

45  Quintus,  praestantissimus  sui  temporis  medicus,  urbe  eiectus,  tam- 
quam  aegrotantes  interimeret  Galenus  14  p.  602  Kiihn.  Discipulus 
Marini  15  p.  136,  praeceptor  Satyri  2  p.  217;  2  p.  224;  16  p.  524, 
Lyci  2p.  470;  5  p.  704;  17,  2  p.  562;  18,  2  p.  1000;  19  p.  22,  Numi- 
siani  2  p.  217  seq.,  Antigenis  14  p.  613,  Pheciani  18,  2  p.  654.  Disci- 
puli  Quinti  magistri  erant  Claudii  Galeni  2  p.  660.  NuUum  librum 
conscripsit  15  p.  68.  136.  Mortuus  paulo  ante  quam  Satyrus  Galenum 
Pergami  anatomiam  doceret  Galen.  2  p.  224  Kiihn.  Praeterea  cf. 
Galen.  6  p.  228;  10  p.  467;  12  p.  15.  385;  14  p.  69  sqq.;  16  p.  751; 
17,  1  p.  6.  24  seq.  99.  502.  506.  515.  575;  17,  2  p.  151.  302.  562; 
19  p.  22.  57  seq.  cf.  Galeni  scripta  minora  vol.  2,  rec.  J.  MiXller  1891. 

—  QVINTVS  V.  IMP.  caes.  t.  fvlvivs  ivnivs  qvietvs  avg. 

—  QVINTVS  amicus  Plutarclii  cf.  QVIETVS  (Q  10). 


QVINTVS  123  RABIRIA 

—  L.  QVINTVS  Macroh.  7,  3,  15,  cf.  QVIETVS  (Q  10). 

—  L.  CAESONIVS  QVINTVS  RVFINVS  MANLIVS  BASSVS. 

—  IMP.  CAES.  C.  MESSIVS  QVINTVS  TRAIANVS  DECIVS  AVG. 

—  C.  VALENS  HOSTILIANVS  MESSIVS  QVINTVS  CAESAR. 

—  C.  CALPETANVS  RANTIVS  QVIRINALIS  VALERIVS  FESTVS. 

—  P.  Clodius  Quirinalis. 

—  P.  Palpellius  Clodius  Quirinalis. 

—  L.  SESTIVS  QVIRINALIS. 

46  M.  Quirinius  ab  Athemensihus  hmoratus,  CIA  III  599. 

—  Aurelius  Quirinius. 

—  P.  SVLPICIVS  QVIRINIVS. 

—  VLPIVS   QVIRINIVS  QVADRATIANVS. 

47  Quirinus,  Nicomediensis ,  sophistes,  fisci  advocatus  in  Asia  ab  im- 
peratore  (Commodo?  Severo?)  constitutus  Philostratus  vit.  sophist. 
2,  29  jp.  271  seq. 

—  QVIRINVS  V.  P.  SVLPICIVS  QVIRINIVS. 

—  L.  SESTIVS  QVIRIN[VS?]  v.  L.  SESTIVS  QVIRINALIS. 


R 

—  PONTIVS  RABELLIANVS. 

1  Rabelus  (Rab'  el  enim,  non  Dab'  el  legendum  esse  censent  Euting  et 
von  Gutschmid),  rex  Nabataeorum  inde  ab  a.  71  p.  Chr.  tit.  D^mer 
rep.,  Sachau  Zeitchr.  d.  deutsch.  morgenland.  Gesellsch.  38  p.  535  sqq^ 
cf.  Euting  Nahataeische  Inschriften  aus  Arahien  p.  86  certo  ad  a.  95 
p.  Chr.  tit.  Salchat  rep.,  De  Vogue  Syrie  centrale  Inscr.  semitiques  1 
p.  112  n.  7,  fortasse  ad  a.  106  p.  Chr.,  cf.  Schurer  Gesch.  d.  jiidischen 
VolJces  1  p.  620  seq.  Mater  eius  Suqailat,  uxor  Gamilat  nummi  apud 
De  Vogue  Bevue  numismatique  13,  1868  p.  167  n.  10 — 13  Pl.  5  n.  8 — 13; 
De  Saulcy  Annuaire  de  numismatique  4,  1873  p.  19 — 21  n.  25 — 33. 
Praeterea  cf.  Euting  Nahat.  Inschr.  p.  68 — 70  n.  27 — 28  et  von  Gut- 
schmid  apud  Euting  l.  c.  p.  86  seq. 

1*  Rabirius  poeta  Ovidius  ex  Ponto  4,  16,  5;  Velleius  2,  36,  3;  Seneca  de 
henejiciis  6,  3,  1;  Quintilianus  10,  1,  90.  Pauca  fragmenta  collegit 
Baehrens,  fragmcnta  poetarum  Bomanorum  p.  356.  Trihuitur  ei  a 
nonnuUis  carmen  papyri  Herculanensis  de  Augusti  hello  Aegyptiaco 
apud  Baehrens,  poetae  latini  minores  1  p.  212 — 220;  Biese,  antho- 
logia  latina  1,  2  p.  3—5  n.  482.    Cf.  Teuffel^  §  252,  9. 

2  Rabirius  medicus,  auctor  Plinii  n.  h.  1,  28;  28,  74. 

3  Rabirius  architectus  Domitiani  Martialis  7,  56,  1;  10,  71,  3. 

4  Rabiria,  fortasse  uxor  Cossi  [Cornelii  Lentuli?]  fragm.  Erythracum, 
Le  Bas-Waddington  III  48. 


KACHIAS  124  RAGONIVS 

5  Rachias  legatus  a  rege  Taprobanes  Claudio  principe  Romam  missus 
Flinius  n.  h.  6,  85-88  =  Solinus  53,  10  {ubi  lihri:  t(h)racia). 

6  Radamistus,  Pharasmanis  Hiberorum  regis  filius,  Mithridatem  patruum 
et  socerum  Armeniorum  regno  privat  et  occidit,  tum  ipse  a  Parthis 
eiectus  Armeniam  recuperat,  mox  iterum  eiectus  ad  patrem  fugit 
amissa  Zenobia  uxore  a.  51  Tac.  a.  12,  44-51  cf.  13,  6.  A  patre  quasi 
proditor  interfectus  inter  a.  54 — 58,  Tac.  a.  13,  37  cf.  13,  6.  Cf.  stemma 
s.  V.  Pharasmanes  (P  249). 

7  Ra[e?]cius  Constans  (sic  Hirschfcid  Verivaltungsgesch.  p.  312;  Totxio? 
Kwvaxa?  Dio),  praeses  Sardiniae,  cum  (Fulvii)  Plautiani  statuas  ever- 
tisset,  a  Severo  punitus,  uno  fere  anno  ante  Plautiani  mortem  Dio 
75, 16,  2-4.  Praefuit  igitur  Sardiniae  c.  a.  204,  cum  Plautianus  in- 
eunte  a.  205  (cf.  Bormann  Bull.  delV  Instit.  1867  p.  217  seq. ;  Eph. 
ep.  8  p.  295)  mortuus  sit.    Cf.  Klein,  Verwaltungsheamten  1  p.  269. 

8  C.  RAECIVS  RVFVS  clarissimus  vir  a.  173  tit.  Arhae  rep.  III 3116. 

9  M.  RAECIVS  TAVRVS  frater  Arvalis  a.  inc.  Neronis  et  a.  69  acta 
Arvdlium  VI  2045.  2051.  Idem  videtur  Raecius  Taurus  vir  prae- 
torius  a.  49  Phlegon  mir.  frg.  51  ap.  Milller  fragm.  hist.  Gr.  3  p.  622. 

10  Ragonius  Celer,  epistrategus  sub  Vitrasio  Pollione  praefecto  Aegypti 
anno  quarto  Tiberii  tit.  Aegyptiacus  CIGr  4963. 

11  RAGONIVS  CELSVS(?),  epistula  Severi  ad  eum  „Gallias  regentem" 
vita  Pescenii  Nigri  3,  9.     Epistula  ficticia  videtur. 

12  Ragonius  Clarus(?),  „praefectus  IUyrici  et  Galliarum",  ad  quem 
Valerianus  scripsit  vita  trig.  tyr.  18,  5.     Epistula  ficticia  videtur. 

13  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  LARCIVS  QVINTIANVS.  Tittdi  urhani:  VI 
1502  (1) ;  VI 1503  (2) ;  Opitergini:  V1968  cf.  add.  p.  1066  (3) ;  V1969  (4) ; 
Tarvisinus:  V  2112  (5) ;  memoratur  in  titulo  filii  VI 1505  (6);  aut  idem 
aut  fdius  intellegendus  in  tiiulo  Opitergino  V  1971  (7).  L.  Ragonius 
Urinatius  Larcius  Quintianus  t.  1.  2.  3.  5.  6.  ...  ianus  t.  4.  L.  Ra- 
gonius  Quintianus  t.  7.  L.  f.,  tribu  Papinia  t.  1.  2.  3.  5.  Honores 
inverso  ordine  exhihentur  in  tit.  1.  2.  5:  Sevir,  quaestor  pr.  pr.  pro- 
vinciae  Africae,  aedilis  plebis,  praetor,  praefectus  frumenti  dandi, 
iuridicus  per  Apuliam,  proconsul  provinciae  Sardiniae,  legatus 
legionis  XIIII  geminae  (cf.  tit.  3)  donis  militaribus  donatus  ab  imp. 
Commodo  Antonino  Aug. ,  sodalis  Hadrianalis  (cf.  tit.  4),  consul  (cf. 
tit.  6)  suffectus  a.  inc.  suh  Commodo ,  tit.  1.  2.  5.  Cf.  Klein,  Ver- 
waltungsheamten  1  p.  266.     Pater  eius  qui  sequitur  tit.  6. 

14  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  TVSCENIVS  QVINTIANVS.  Tituli  urhani: 
VI 1504  (1);  VI 1505  (2);  Opiterginus:  V1970  (3);  Asolanus:  V2089  (4). 
Ad  eundem  fortasse  referendum  fragmcntum  VI 1506  (5).  Be  titulo 
V  1971  cf.  patrem  (n.  13).  L.  Ragonius  Urinatius  Tuscenius  Quin- 
tianus  t.  1-4  (in  tit.  3  certo  supplendum);  ..  Tuscenlus  t.  5.  L.  fil. 
t.  1.  3.  4;  L.  Ragoni  Urinati  Larci  Quintiani  cos.  (R  13)  tilius  t.  2. 


RAIVS  125  RASPAEAGANVS 

Tribu  Papinia  t.  1-4.    Clarissimus  iuvenis  t.  4  cf.  3.    Consul,  flamen 
t.  5,  siqmdcm  ad  hunc  liertinet.    Cf.  etiam  Borghesi  3  p.  441. 

—  P.  VIGELLIVS  RAIVS  PLARIVS  cet.  CAVCIDIVS  TERTVLLVS. 

15  Ramis,  filia  Ucromeri  principis  Chattorum,  uxor  Sesithaci,  in  Ger- 
manici  triumpho  ducta  a.  17,  Straho  7,  1,  4  p.  292. 

16  Q.  Rammius  Martialis  praefectus  (vigilum)  a.  111  et  a.  113  VI  221. 
222.  Rammius  Martialis  praefectiis  Aegypti  a,  118  mense  Aprili 
tit.  Aegijptiaci  CIG  4713.  4713  f.  Q.  Rammii  Martialis  serva  quae- 
dam  JX  5665. 

17  L.  RANIVS  OPTATVS  signo  ACONTIANVS.  Tituli:  urhanus  VI 1507  (1); 
Nemausensis  XII  3170  (2).  . . .  no  Acontiano  L.  Ranio  Optato  t.l; 
L.  Ranius  Optatus  t.  2.  Honores  in  utroque  titulo  inverso  ordine 
exhihentur.  Decem[vir  stlitibus  iudicandis]  t.  2.  Quaestor  provinciae 
Siciliae,  tribunus  plebis,  praetor,  legatus  provinciae  Asiae  (leg.  dioe- 
ceseos  . .  .  t.  2),  curator  rei  publicae  Urbinatis  Mataurensis  (Uruina- 
tium  Matauresiu[m]  t.  1),  curator  viae  Salariae,  legatus  Augusti  (et 
add.  t.  1)  iuridicus  Asturiae  et  Calaeciae  (non  post  a.  216'17,  cf.  KJcin 
Vcrwaltungsheamten  1  p.  172),  proconsul  provinciae  Narbonensis  (prae- 
ses  integerrimus  add.  t.  2),  consul  (suffectus  a.  inc.)  t.  1.  2.  Consula- 
tum  Borghesi  4  p.  133  (cf.  8  p.  326)  temporihus  Severi  Alexandri 
trihuerat,  vix  recte,  cf.  Klein  l.  c.  Curator  reipublicae  Nolanorum, 
curator  reipublicae  Mediolanensium  t.  1.  Ex  eius  postcris  videtur 
esse  Rania  Flavia  luliana  Optata  (R  19). 

18  Q.  RANIVS  TERENTIVS  HONORATIANVS  FESTVS,  clarissimae  mcmoriae 
vir,  quaestor  provinciae  Siciliae,  aedilis  curulis  (itaque  ut  videtur  ante 
Severum  Alexandrum,  cf  Klein  l.  c),  praetor  tutelaris  (itaque  post  Mar- 
cum),  praefectus  aerarii  railitaris,  legatus  Lyciae  Pamphyliae,  legatus 
legionis  II  Adiutricis,  proconsul  Lyciae  Pamphyliae  tit.  Suasae  rep., 
nunc  Urhini,  Muratori  517,  4  =  Klein  Verwaltungsheamten  1  p.  171, 
edendus  in  corporis  vol.  XI;  cf.  Borghesi  5  p.  388;  Klein  l.  c.  Paren- 
tela  quadam  coniunctus  cum  Rania  Flavia  luliana  Optata  (R  19)  et 
lulia  Flavia  cet.  Honoratiana  Optata  (VIII  S.  11536). 

19  RANIA  FLAVIA  IVLIANA  OPTATA  clarissima  femina,  mater  Flaviorum 
Flaviani,  Optatae,  Flavianillae  tit.  Carthaginiensis  VIII S.  12545.  Ex 
posteris  ut  videtur  L.  Ranii  Optati  (R  17);  uxor,  ut  putat  Bessau, 
FJavii  PoJJionis  FJaviani  (VIII  S.  11536),  cf  stemma  suh  FJavia 
Optata  (F  284). 

—  C.  CALPETANVS  RANTIVS  QVIRINALIS  VALERIVS  FESTVS. 

—  C.   CALPETANVS  RANTIVS   SEDATVS    METRONIVS. 

20  Raptus  (TaTTTO?),  dux  Astingorum  Dio  71,  12,  1,  c.  a.  17415,  cf.  Heher- 
deij,  Archaeol.-epigraph.  MitteiJungen  1890,  13  p.  186—191. 

21  G.  Rasinius  Silo,  procurator  Augusti  (Norici)  tit.  CeJeias  III  5165. 

—  P.  Aelius  Rasparaganus. 


RAVS  126  REGVLVS 

22  Raus  (Taos),  dux  Astingorum  Bio  71,  12,  1,  c.  a.  174.15,  cf.  Heherdey, 
Archaeol.-ejpigraph.  Mitteilungen  13,  1890  p.  186 — 191. 

—  ANNEIVS  RAVS. 

—  L.  ANNIVS  RAVVS. 

—  C.  CAERELLIVS  FVFIDIVS  ANNIVS  RAVVS  POLLITTIANVS. 

23  RE  . . .  amicus  Dasumii  VI  10229,  23. 

—  M.  ARRIVS  RE 

24  M.  REBILVS  APRONIANVS  consul  ordinarius  a.  117  cum  Q.  Aquilio 
Nigro  fasti:  M.  Rebulo  Aproniano  XV  25;  .  .  Rebilo  Aproniano 
XIV 3577  =  4235;  .  . .  bilo  Apro  . . .  acta  Arvalium  VI 2076.  Apro- 
niano  VI 1884;  IX  6078,  10;  alihi.  „Fortasse  ex  gente  Caninia'^ 
Henzen  acta  Arv.  p.  196. 

—  C.   CANINIVS  REBILVS. 

—  Nonius  Receptus, 

—  RECIANVS  (vit.  Carac.  6,  7)  v.  AELIVS  DECIVS  TRICCIANVS. 

25  Rectina,  uxor  Tasci,  amica  Plinii  maioris,  quam  ille  in  eruptione 
montis  Vcsuvii  discrimini  conatur  eripere  Plin.  ep.  6,  16,  8.  9. 

—  Popillia  Rectina. 

—  Aemilius  Rectus. 

—  L.  Aemilius  Rectus. 

—  C.  Cl[a]udius  Rectus. 

—  Q.  Caecilius  Redditus. 

—  IMP.   C(AES.)  P.   C  .  .  .  REGALIANVS  AVG.  V.  sub  C  . .  . 

-  APPIA  ANNIA  REGILLA  ATILIA  CAVCIDIA  TERTVLLA. 

—  CLAVDIA  REGILLA. 

26  Regillus,  praefectus  praetorio,  collega  luliani,  successor  Cleandri 
a.  189,  postea  punitus  vita  Commodi  7,  4. 

—  PAVLLVS  AEMILIVS  REGILLVS  V.  suh  Aemilius. 

—  L.  CLAVDIVS  VIBVLLIVS  REGILLVS  HERODES. 

—  C.  ETRILIVS  REGILLVS   LABERIVS  PRISCVS. 

27  REGINA,  £$  uTraxwv,  uiraTrj,  uTraxtxT^  tit.  rep.  in  templo  Veneris  Paphiae, 
Journal  of  hellenic  stiidies  IX  2,  1888  p.  246,  86;  253,  113. 

28  Reginia  Maxima,  uxor  P.  Vibii  Mariani,  mater  Vibiae  Mariae  Maxi- 
mae  VI 1636. 

—  CALPVRNIVS  REGINIANVS. 

—  A.  CALPVRNIVS  REGINIANVS. 

—  C.  ANTISTIVS  REGINVS. 

—  M.  SEDATIVS  SEVERVS  IVLIVS  REGINVS. 

—  L.  SINICIVS  REGINVS. 

—  C.  Sentius  Regub'anu8. 

29  Regulus  (Tr^yXou  Flut.)  pancratiasta,  sub  Tito  subito  mortuus  Flu- 
tarchus  de  tuenda  sanitate  5  p.  124  C. 

30  Regulus  quidam,  a  Nerva  moriente  increpitus  (Victoris)  epitome  12,  10. 
Fortasse  M.  Aquilius  Eegulus  (Dessau). 


REGVLVS  127  REMMIVS 

31  Regulus  praeses  (Mauretaniae  Caesariensis)  tit.  in  Mauretania  Caes. 
rep.,  Eph.  ep.  V 1051. 

32  . . .  S  REG(VLVS)  per(egrinus  praetor)  a.  752  =  2  a.  Chr.  fasti  Arva- 
lium  I  ed.  2  p.  70. 

33  ...S  REGVLVS  {sic  est  in  lapide;  antea  legehatur  Acisculus)  consul 
sufFectus  kalendis  Augustis  a.  18  post  Chr.  fasti  Antiatcs  X  6639  = 
I  cd.  2  p.  72.    Fortasse  Mcmmius  Begulus'^ 

—  Aemilius  Reguius. 

—  [AQVILLIVS]  REGVLVS.^ 

—  Aquilius  Reguhis. 

—  [Aquillius]  Regulus. 

—  M.  AQVILLIVS  REGVLVS. 

—  Q.   ARTICVLEIVS  REGVLVS. 

—  M.  Aureh'us  Regulus. 

—  LICINIVS  REGVLVS. 

—  LIVINEIVS  REGVLVS. 

—  L.   LIVINEIVS  REGVLVS. 

—  C.  MEMMIVS  REGVLVS. 

—  P.  MEMMIVS  REGVLVS. 

—  M.  METILIVS  AQVILLIVS  REGVLVS  NEPOS  VOLVSIVS  TORQVATVS 
FRONTO. 

—  ROSIVS  REGVLVS. 

34  Remmius  evocatus  Vononem  interfieit  a.  19  Tac.  a.  2,68.  Fortasse 
eundem  esse  C.  R[e]mmium  P.  f.  Rufum  in  tit.  Patavino  V  2837  con- 
iecit  H.  JDcssau  ad  Inscr.  Lat.  2022. 

35  Q.  Remmius  Palaemon,  Vicetinus  (cf.  Hicronymus  chron.  a.  Abr.  2064 
=  48  p.  Chr.J,  mulieris  verna,  primo,  ut  ferunt,  textrinum,  deinde 
herilem  filium  dum  comitatur  in  scholam,  litteras  didicit.  Postea 
manumissus  docuit  Romae  ac  principem  locum  inter  grammaticos 
tenuit,  quamquam  infamis  omnibus  vitiis,  palamque  et  Tiberio  et 
mox  CLaudio  praedicantibus  nemini  minus  institutionem  puerorum 
vcl  iuvenum  committendam  Suetonius  gramm.  23.  Grammatica  arte 
et  agris  colendis  celeber  Plin.  n.  h.  14,  49-51;  Suetonius  l.  c.  Magister 
Persii  vita  Persii  et  QuintiHani  schol.  luvenalis  6,  452.  Inimicus 
M.  Antonii  Liberalis  Hieronymus  l.  c.  Nota  vanitate  Plinius  n.  h. 
14,  50,  arrogantia,  luxuria,  libidinibus  Suetonius  l.  c.  Sed  capiebat 
homines  cum  memoria  rerum  tum  facilitate  sermonis;  necnon  etiara 
poemata  faciebat  ex  tempore.  Scripsit  vero  variis  nec  vulgaribus 
metris  (cf.  Martialis  2,  86,  11)  Suetonius  l.  c.  Artem  eius  (cf.  luve- 
nalis  6,  453)  exscripsit  Charisius,  differentias  sermonum  (siquidem  hae 
ad  eum  referendae  sunt)  Suetonius  (ut  fertur)  cf.  Sueton.  ed.  Both 
p.  306  sqq.  cf.  p.  XCV.  Cf.  Teuffel  Litteraturgcsch.^  §  282,  3;  Mar- 
schdll,  de  Q.  Ilemmii  Palaemonis  libris  gramm.  1887.  Commemoratur 
praeterea  Columella  3,  3,  3;   Quintilianus  1,  4,  20;  luvenalis  7,  215. 


KEPENTINYS  128  RHASCVPORIS 

—  Calpurnius  Repentinus. 

—  P.  CLAVDIVS  PALLAS  HONORATVS  REPENTINVS. 

—  Cornelius  Repentinus. 

36  T.  RESIVS  T.  f.,  tribu  Aemilia,  legatus  propraetore  tit.  Mevaniae  In 
Umhria  rep.  XI  5029. 

37  . .  .  RESPE[CTVS]  tribu  Tromentina,  clarissimus  iuvenis  tit.  Salmi- 
tanus  III  1988. 

—  FLAVIVS  RESPECTVS. 

—  Faltonius  Restitutianus. 

88  Restitutus,  causidicuS;  cuius  diem  natalem,  kal.  Oct.,  celebrat  3Iartialis 
10,  87.  Fortasse  idem  ac  Restitutus  Plin.  ep.  6,  17  et  Claudius  Resti- 
tutus,  Plin.  ep.  3,  9,  16. 

—  T.  Aelius  Restitutus. 

—  CLAVDIVS  RESTITVTVS. 

—  M.  Claudius  Restitutus. 

—  Sex.  Pacuv[ius]  Restitutus. 

39  Reverendus,  spado,  ut  videtur,  Gordiani  tertii,  in  episttda  Gordiani 
ad  Timesitheum  data  fortasse  ficticia,  vita  Gordiani  25,  3. 

—  Rlia-,  Rhe-,  Rho-  v.  etiam  sub  Ra-,  Re-,  Ro-. 

40  Rhaiscuporis  (sic  tit.  et  nummi)  rex  (Thraciae),  pater  Cotyis  regis, 
uh  Atheniensihus  honoratus,  CIA  III  553  =  CIG  I  359;  Eclihel  2 
p.  59;  Mionnet  1  p.  449  n.  151 — 153.  Augusto  antiquior  esse  videtur 
Mommseno  Eph.  ep.  2  p.  253;  cf.  Bittenhergcr  ad  CIA  III  552. 
Fortasse  idem  ac  TaaxouTroXtc  frater  Rasci  Appian.  b.  c.  4,  136. 

41  Rhascuporis  (I)  (rex  Thraciae),  Cotyis  filius;  patruus  (dstos)  et  tutor 
(^irtxpoTio?)  eius  erat  Rhoemetalces  (B,  50)  a.  738  u.  c.  =  16  a.  Chr. ; 
a  Vologaese  Besso  victus  et  interfectus  est  a.  743  ti.  c.  =  11  a.  Chr.; 
Dio  54,  20,  3  (uhi  nomen  non  additur);  54,  34,  5  (TaaxuTropi?).  Ad  eum 
rettulit  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  253  titulum  Atheniensem  CIA  III 552, 
uhi  TaaxouTTopi?  rex,  filius  Cotyis  appellatur ;  sed  de  aetate  huius  tituli 
duhitat  Bittenherger  ad  CIA  III  552.  Stemma  hoc  esse  videtur 
Mommseno  Eph.  ep.  2  p.  262  seq.,  cf.  supra  p.  58. 

Cotys 

Sadala       -^      Polemocratia 
t  a.  712  =  42  I 

Cotys  50   Rhoemetalces  (I)  42    Rhascuporis  (IIj 

t  aiite  a   738  =16       t  ante  a.  12  p.  Chr.  t  a-  19  p.  Chr. 

41   Rhascuporis  (I)  Cotys  ^  Antonia  Tryphaena.    51  Rhoemetalces  (II) 

t  a.  743  =  11  tantea.  19  rex  a.  19-26 

p.  Chr. 


52    Rhoemetalces  (III)  Polemo  (II)  Cotys 

rex  a.  37-46  rex  a.  37—63  rex  a.  37. 

42  Rhascuporis    (II)    rex    Thraciae    (Rhascupolis    Velleius,    Rhascypolis 
Suetonius,  TaaxuTropi?  Dio,  Rhescuporis  Tacitus),  frater  Rhoemetalcis 


RHESCVPORIS  129  RHESCVPORIS 

(R  50)  Dio  55,  30,  6;  Tac.  a.  2,  64,  quocum  Romanos  in  bello  Pan- 
nonico  adiuvit  a.  6  p.  Chr.  Dio  55,  30,  6.  Fratre  defuncto  (c.  a.  12 
p.  Chr.)  Augustus  partem  Thraciae  ei,  partem  Cotyi  filio  fratris  pcr- 
misit  Tac.  a.  2,  64.  Tiberio  regnante  Cotye  capto  et  interfecto  totum 
regnum  occupavit,  quo  facto  a  Pomponio  Flacco  astu  captus,  in  senatu 
damnatus,  Alexandriae  interfectus  est  a,  19  p.  Chr.  Tac.  a.  2,  65-67 ; 
3,  38;  Vell.  2,  129,  1;  Suet.  Tih.  37.  Successit  ei  rex  partis  Thraciae 
Rhoemetalces  (R  51)  filius  Tac.  a.  2,  67.  Cf.  Mommsen  Eph.  ep.  2 
p.  255  et  stemma  antecedens.  —  Idem  fortasse  inteJlegendus  in  frag- 
mento  Thracico  ap.  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  p.  32  n.  63:  . .  Trjtjxou- 
ir^pso)?  oiov  . . 

43  Rh(escupori8  ?)  rex  Bospori  a.  310 — 334  aerae  Bosporanae  (=  13/14  — 
37/38  p.  Chr.)  nummi:  Koehne  musee  Kotschouhey  2  p.  202 — 207; 
BuratscMov  catalogus  nummorum  colon.  Gr.  Ponti  Euxini  p.  241 — 245, 
tah.  26  n.  72 — 88;  Giel  Meine  JBeitrdge  mr  antiken  Numismatik  Sud- 
russlands  p.  29  sgq. ;  cf.  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  258  n.  1.  Fortasse 
idem  est  atque  Aspurgus,  qui  certe  a.  313  aer.  Bosp.  (=  16117 p.  Chr) 
regnavit;  nomen  enim  incertum  est,  cum  non  perscriptum  sit,  sed  con- 
tineatur  in  monogrammate  ^p  .    Cf.  Latyschev  itiscriptiones  antiquae 

orae  septentrionalis  Ponti  Euxini  2  p.  XLI  seq. 

44  (Ti.  lulius)  Rhescuporis  (I)  rex  Bospori.  Nummd:  Koehne  musee 
Kotschouhey  2  p>.  229 — 237;  Buratschkov  catal.  numm.  p.  195  seq. 
205.  252—255  n.  125—142  tah.  27  n.  116—132.  Memoratur  in  titulis 
Bosporanis  Jjatyschev  inscr.  orae  septentrionalis  Ponti  Euxini  2,  52 
(=  CIG  II  2114hh  add.  p.  1105)  (1);  355  (2);  itemque  in  titulis  filii 
Latyschev  2,  38  (3);  39  (4);  358  (5).  BaoiXsu?  Ttpspto?  'louXto?  Tyjaxou- 
•jTopts  cptXoxataap  xat  cptXoptojxaio?  suosp-i^?  tit.  1.  2;  Tipspto?  'louXiOi;  ^aat- 
Xeu?  Tyjcjxouiropi?  nummi  complures;  paaiXeto?  Tr^axouiroptSo?  nummi 
alii;  tit.  4.  5  cf.  3.  Regnavisse  eum  certe  a.  374 — 388  aerae  Bospo- 
ranae  (—  77/78 — 91192  p.  Chr.)  docent  nummi.  Fortasse  annus  371 
aer.  Bosp.  (=^  74175  p.  Chr.)  indicatur  in  uno  nummo  (Koehne  p.  230 
n.  3  cf.  Latyschev  p.  XLVI  not.  4),  item  annus  71  p.  Chr.  in  tit.  2; 
cmnque  tituhis  2  Vespasiano  positus  sit,  hic  imperator  ei  regnum 
Bospori  iam  a.  69/70  donavisse  videtur  cf.  Latyschev  p.  XLVI.  Pater 
Ti.  lulii  Sauromatis  (I)  tit.  3-5. 

45  (Ti.  lulius)  Rhescuporis  (II)  rex  Bospori  a.  508—525  aerae  Bospo- 
ranae  (=  211/12—228/29  p.  Chr.)  nummi:  Koehne  musee  Kotschouhey 
2  p.  299—313 ;  BuratschJcov  catalogus  nummorwn  coh  Gr.  Ponti  Euxini 
p.  201.  209.  278—283  n.  269-299,  tah.  31  seq.  n.  255—285.  In  eius 
honorem  positi  sunt  tituli  Panticapaei  rep.  ap.  Latyschev  inscr.  orae 
septentrionalis  Ponti  Euxini  2  n.  41,  42,  43;  memoratur  in  titulis  Panti- 
capaci  rep.  l.  c.  48,  Tanaiticis  l.  c.  430,  431,  431  his,  449,  450,  denique 
in  titulis  filii  Cotyis  Tanaiticis  l.  c.  432,  453.    T6v  d(p'  *HpaxXe'ot)?  xat 

Frosopographia  Imp.  Eom.    III.  o 


RHESCVPORIS  130  RHOEMETALCES 

EuixoXttou  toS  UoaeihGiVoq  xat  dTtb  TrpoYovtov  ^aaikiiov  paaiXsa  Ttpipiov 
'louXtov  'Pr^axouTioptv  ulhv  }i,SYa'Xou  paatXlto?  2aupo[jLa'T:ou  <:ptXoxat'aapa  xat 
(ptXopa»|jiatov  suaspTj,  dpyizpia  zSiV  Sspaataiv  8ta  Ptotj  tit.  41;  Tipsptov 
'louXtov  'PTjaxouTcoptv  paatXsa  BoaTropou  xat  toiv  irspt^  sOvoiv  xov  cpiXo- 
p(o[xatov  xat  'ftXsXXrjVa  t/t.  42;  Ttpipto?  'louXios  'PTjaxouTropt?  cptXoxataap 
xal  cptXopa>[iato?  suasprj?  tit.  43,  449,  450 ;  Ttpspto?  ['louXto?]  TrjaxouTropi^ 
tit.  48;  TriaxouTCoptc  mmmi ;  tit.  430,  431,  431  lis,  432,  453.  Filius 
(Ti  lulii)  Sauromatis  (II)  tit.  41,  43,  430,  431,  431  his;  pater  Ti.  lulii 
Cotyis  tii.  432,  453.  Annos  exhihent  tituli:  41  a.  512  aer.  Bosp. 
(=  215/16  p.  Chr.),  42  et  430  a.  517  (=  220/21),  43  a.  520  (=  223/24), 
48  a.  522  (=  225/26).  Cf.  de  eo  Latyschev  inscr.  orae  septentr.  Ponti 
Euxini  2  p.  XLIX. 

46  Rhescuporis  (III)  rex  Bospori  a.  530 — 31  aerae  Bosporanae  (=  233/34 — 
234,35  p.  Chr.)  nummi:  Koehne  musee  Kotschoubey  2  p.  322—325; 
Buratschjiov  catal.  numm.  p.  202.  210.  285  sec^.  n.  308—315,  tab.  32 
n.  296 — 303,  in  quihus  est  BaatXsw?  Tr^axouTroptSo?.  Eundem  esse  eum 
qui  sequitur  negat  Latyschev  inscr.  orae  septentrionalis  Ponti  Euxini 
2  p.  Tj  seq. 

47  (Ti.  lulius)  Khescuporis  (IV)  rex  Bospori  a.  536 — 558  aerae  Bospo- 
ranae  (=  239/40  —  261/62  p.  Chr.)  nummi:  Koehne  musee  Kotschou- 
hey  2  p.  332 — 342,  cjui  cundem  esse  putat  eiim  qui  sequitur;  sed  dis- 
iungendos  eos  esse  censet  Oreschnil-ov  apud  Latyschev  inscr.  orae  septen- 
trionalis  Ponti  Euxini  2  p.  L  seq.,  nam  Jnde  ah  a.  559  regis  imagi- 
nem  nummis  incusam  longe  aliam  esse  quam  antea  et  nummos  ipsos 
meliores  esse  eis  qui  Rhescuporidi  III  attribuantur ;  cuius  imagines 
item  differre  ah  imaginibus  Rhescuporidis  IV"-.  Tituli  ad  eum  perti- 
nent  tres  Panticapaei  rep.  ap.  Latyschev  l.  c.  n.  44 — 46,  quorum  primus 
annum  indicat  547  aer.  Bosp.  (=  250/51  p.  Chr.).  Ttps'pio?  'louXto? 
TrjaxouTOpt?  ^tXoxataap  xat  'ftXop(o(xato?  suaspV]?  tituli;  TifjaxouTropiSo? 
sive  TrjaxoTOptSo?  nummi. 

48  Rhescuporis  (V)  rex  Bospori  a.  559—72  aerae  Bosporanae  (=  262/63— 
275/76  p.  Chr.)  nummi  cf.  eum  qui  praecedit. 

49  Rhodaspes  (sic  titulus;  KepoaTraSyj?  vel  Kspo7:a'aoyj?  codiccs  Strahmiis), 
Phraatis  (IV)  Arsacis  regis  Parthorum  filius  tit.  urhanus  VT  1799; 
Straho  16,  1,  28  p.  748,  a  patre  una  cum  tribus  fratribus  obses  ad 
Augustum  Romam  missus  c.  a.  745  =  9  a.  Chr.,  Straho  l.  c,  cf 
ceteros  locos  et  stemma  sub  Phraate  (IV)  (P  296).  Romae  mortuus 
esse  videtur,  cum  tit.  sepulcralis  ihi  repertus  sit. 

50  Rhoemetalces  (I)  rex  Thraciae.  Nummi:  EchheJ  2  p.  58;  Mionnet  1 
p.  447  seq.  n.  137—148.  S.  2  p.  555  seq.  n.  38-42.  Rhoemetalces 
nummi,  Tacitus,  Florus;  Rhomoetalces  VeUeius;  TufxyjTa^Xxrj?  Dio. 
Patruus  (deio?)  et  tutor  (iTrtTpoTro?)  Rhascuporidis  (R  41)  a.  738  u.  c. 
=  16  a.  Chr.,  a  Vologaese  Besso  fugatus  a.  743  u.  c.  =  11  a.  Chr. 
Bio  54,  20,  3;  54,  34,  5.   A  L.  Pisone  restitutus,  Rhascuporidi  mortuo 


RHOEMETALCES  131  RHOEMETALCES 

a.  743  =  11  rex  Thraciae  successisse  videtur,  cf.  Dio  54,  34;  Florus 
2,  27  (parum  accuratc  narrans);  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  254.  Eex 
Thraciae  certe  a.  6  p.  Chr.  (Velleius)  una  cum  Rhascuporide  (M  42) 
fratre  (cf.  Tac.  a.  2,  64)  in  bello  Pannonico  Romanos  adiuvit  Dio 
55,  30  cf,  Vell.  2,  112,  4.  Ad  eum  (aut  ad  Cotyem  filium?)  referenda 
esse  videntur,  quae  Ovidius  ex  Ponto  1,  8,  16  sqq.  4,  7,  21  sqq.  de  Aegiso 
urhe  a  Getis  recuperata  narrat.  Obiit  imperante  Augusto  Tac.  a. 
2,  64,  ante  a.  12  p.  Chr. ,  quo  anno  Oviditis  epistulam  ex  Ponto  2,  U 
scripsisse  videtur ,  cf.  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  254.  Pater  Cotyis 
Tac.  a.  2,  64,  cf.  Ovid.  ex  P.  2,  9,  uhi  nomen  tacetur.  Marte  ferox 
et  vinci  nescius  armis,  ingenuas  artes  didicit  et  carmina  composuit 
Ovid.  cx  P.  2,  9,  45-51.  59.  —  Aut  ad  hunc  aut  ad  cognominem  (R  51) 
pertinent  tituli  urhanus  VI  20718:  lulia  Tyndaris  C.  lulii  regis 
Rhoemetalcaes  l(iberta)  et  Amphipolitanus  CIG  II  2009:  <I)t>^6x£i[xo? 
PacJiXsoj?  'Poifxr^xaXxa  ooSXoc.  —  Diversus  est  Tu[xeTaXxy]?  apud  Plu- 
tarchum  Romulus  17 \  apophthegmata  Augusti  2  p.  207  A,  cf.  Mommsen 
Eph.  ep.  2  p.  253. 

51  Rhoemetalces  (II)  rex  Thraciae.  Titulus  Bizye  rep.  Eph.  ep.  2  p.  256, 
positus  67rkp  XTf  Tot|xrjTaXxou  xai  TIu&oSwpioo?  aajTYjpta?.  Rhoemetalces, 
Rhascuporidis  (11  42)  filius,  rex  partis  Thraciae  a.  19  p.  Chr.  Tac.  a. 
2,  67;  3,  38;  4,  5;  a  Coelaletis  aliisque  Philippopoli  obsessus,  a  Ro- 
manis  liberatus  a.  21  Tac.  a.  3,  38  seq.  cf.  titulum;  Romanis  auxilia 
misit  a.  26  Tac.  a.  4,  47.  Postea  non  commemoratur,  sed  cum  Rhoeme- 
talccs  (III),  qui  sequitur  (R  52),  a.  37/38  v(sa»)T(epo?)  vocetur  (CIA 
III  1284;  item  supplendum  CIA  III  1077)  itaque  ah  altero  distin- 
guatur,  ille  etiamtum  superstes  fuisse  videtur,  cf.  Neuhauer  Hermes  10, 
1876  p.  145—152;  at  cf  Mommsen  Eph.  ep.  2  p.  256. 

52  Rhoemetalces  (III)  rex  Thraciae.  Tituli:  Cyzicenus,  Monatsherichte 
der  Berliner  AJcademie  1874  p.  16  scq.  (1);  Attici:  CIA  III  1077 
=  CIG  265  (2),  CIA  III 1284  (3);  Maroneae  rep.:  Bulletin  dc  cor- 
respondance  hellenique  8  p.  52  n.  7  (4).  Praeterea  fortasse  ad  eum 
pertinet  CIA  III 114  (5).  Nummi:  EcJchcl  2  p.  59  seq.;  Mionnet  1 
p,  450  n.  155;  S.  1  p.  557  n.  45.  TotfxrjTa^Xxy]?  tit.  1-4;  Tot[ji7jTaXxa? 
nummi;  TotjxaTaXxa?  tit.  5;  Tu}xr^Ta'Xxrj?  Dio  59,  12,  2;  Tu[xeTdXxy]s 
{var.  Tu[xatT-)  Syncellus  p.  631  ed.  Bonn.  Tacent  nomen  Straho  et 
Tacitus.  N(e(6)T(spo?)  tit.  3  et  supplendum  in  tit.  2;  cf.  R  51.  Filius 
Cotyis  tit.  1.  4;  nummi  et  (Antoniae)  Tryphaenae  natu  maximus 
tit.  1.  Rex  partis  Thraciae  a.  19  p.  Chr.  Straho  12  p.  556;  Tac.  a. 
2,  67;  3,  38;  4,  5,  infans  etiamtum  tutore  Trebelleno  Rufo  Tac.  a. 
2,  67;  3,  38.  Una  cum  fratribus  Polemone  (II)  et  Cotye  in  Italia 
educatus  cum  Gaio  eo  qui  postea  regnavit  tit.  1.  A  Gaio  iraperatore 
regnam  paternum  accepit  a.  37/38  tit.  1;  Dio  59,  12,  2  eodemque 
anno  archon  Athenis  fuit  tit.  2.  3;  cf.  Neuhauer  Hermes  10,  1876 
p.  145—152,  Ab  uxore  interfectus  a.  46  Syncellus  p.  631  ed.  Bonn. ; 


RHOEMETALCES  132  ROMANIVS 

cf.  Euseh.  chron.  a.  46  p.  Chr.     Praeterea  cf.  Mommsen  Eph.  ep.  2 
p.  256  seq. 

53  (Ti.  lulius)  Rhoemetalces  rex  Bospori  a.  428 — 450  aerae  Bosporanae 
(=  131/32 — 153/54  p.  Chr.)  nummi:  Koehne  timsee  Kotschoubey  2 
p.  261—  267;  Buratschkov  catalogus  nummorum  col.  Gr.  Ponti  Euxini 
p.  198.  207.  262—264  n.  190-201,  tab.  29  n.  179—190.  Tituli:  Laty- 
schev  inscr.  orae  septentrionalis  Ponti  Euxini  vol.  2  n.  33  (=  CIG 
II 2108  f)  Panticapaei  rep.  (1);  ihid.  n.  353  ap.  Phanagoriam  rep.  (2); 
ibid.  n.  437  Tanaiticus  (3);  ihid.  vol.  1  n.  199  Chersonesitanus  (4); 
praeterea  memoratur  in  titulis  Sauromatae  filii  Tanaiticis  ibid.  vol.  2 
n.  427  (5);  428  (=  CIG  II  add.  n.  2132  d  p.  1009)  (6).  Tipspio?  To6- 
Xio?  paatXeu?  'Poi}i,7]TaXx7]s  (ptXoxataap  xal  <ptXop(6|xato?  t\i(is.^rfi  tit.  2;  item 
supplendum  in  tit.  1.  3;  [ASYa?  paatXsus  'Potp.r|TaXxr^?  tit.  5,  6;  'PoifAr)- 
TotXxa?  tit.  4 ;  ^aaikioig  'Pot(xy]Ta'Xxou  nummi.  Rimethalcen  vita  Pii  9,  8. 
Ah  Hadriano  rex  constitutus,  cum  eum  xh\  iStov  xTtcJTr^v  nominet  a.  430 
aer.  Bosp.  (=  1 33/34  p.  Chr.)  tit.  1.  Begnasse  eum  a.  428—450  aer. 
Bosp.  (=  13T32— 153154  p.  Chr.)  docent  nummi.  Anno  448  aer.  Bosp. 
C=  151152  p.  Chr.)  posuit  titulum  2.  Antoninus  Pius  negotio  inter 
eum  et  curatorem  (scr.  Eupatorem  ?  vide  E  87)  audito  eum  in  regnum 
Bosporanum  remisit  vita  Pii  9,  8.  Pater  (Ti.  lulii)  Sauromatae  (II) 
tit.  5.  6.  Cf.  de  eo  Latyschev  l.  c.  vol.  2  p.  XLVIII.  —  Non  liquet, 
num  ad  eum  pertineat  tit.  Aegyptiacus  CIG  4814  b  add. :  £70)  Tot[xr|- 
TotXxa?  sI8ov. 

—  M.  luventius  Rixa. 

—  M.  IVVENTIVS  SECVNDVS  RIXA  POSTVMIVS  PANSA  VALERIANVS. 

—  TITVCCIVS  ROBVRRVS. 

54  Robustus,  splendidus  eques  Romanus  Plinius  epist.  6,  25. 

55  ROCIVS  PISO  salius  Palatinus  factus  a.  186,  exit  flamen  factus  a.  188 
ri  1980,  3.  6. 

—  C.  IVLIVS  VOLVSENNA  ROGATIANVS. 

—  AEMILIA  ROGATILLA. 

—  P.  Aelius  Peregrinus  Rogatus. 

—  L.  CREPEREIVS  ROGATVS  signo  SECVNDINVS. 

—  L.  Domitius  Rogatus. 

56  Roles  (TtoXrj?),  Getarum  quorundam  rex,  a  Caesare  amicus  socius- 
que  dictus  a.  725  u.  c.  =  29  a.  Chr.  Dio  51,  24,  6-7;  26,  1. 

—  Aelia  Romana. 

—  SEMPRONIA  ROMANA. 

57/58  Romanius  Hispo  (Hispo  Romanius  /Sewem;  Romanus  Hispo  Tacitus 
et  lihri  quidam,  Senecae;  Hispo  Quintilianus),  rhetor,  qui  asperiorcm 
dicendi  viam  sequeretur  Seneca  contr.  9,  3,  11;  sententias  colores 
divisiones  eius  saepius  affert  Seneca  contr.  1,  2,  16;  1,  6,  9;  1,  7,  12; 
2,  2,  7;  2,  3,  18.  21;  2,  4,  9;  2,  5,  21;  2,  6,  13;  7,  2,  13;  7,  4,  4; 
7,  6,  21;  7,  7,  12.  14;  7,  8,  11;  9,  1,  11.  15;  9,  3, 11;  10,  1, 13;  10,  4,  6; 


ROMANVS  133  ROSCIVS 


10,  5,  19  unamque  sententiam  Quintilianus  6,  3,  100.     Delator  a.  15 
p.  Chr.  Tac.  a.  1,  74. 

59  Romanus  delator  a.  62  p.  Chr.  Tac.  a.  14,  65.  Lihertus  ut  videtiir 
Augusti,  cf.  Ti.  Claudius  Romanus  fasti  Antiates  X  6638  C  3,  2. 

—  AELIVS  ROMANVS. 

—  Fabius  Romanus. 

—  F(LAVIVS)  VAL(ERIVS)  THEOPOMPVS  ROMANVS. 

—  C.  lulius  Romanus. 

—  C.  LICINIVS  MARINVS   VOCONIVS  ROMANVS. 

—  M.  Mevius  Romanus. 

—  P.  PLOTIVS  ROMANVS. 

—  VALERIVS  ROMANVS. 

—  Vergilius  Romanus. 

60  Romatius  Firmus,  municeps  et  condiscipulus  Plinii  minoris,  qui  ei 
equestrem  censum  implevit;  scripsit  ad  euni  Plin.  epist.  1,  19;  4,  29. 

61  Romilius  Marcellus,  centurio  legionis  duoetvicesimae  (primigeniae), 
a  Vitellio  occisus  a.  69  Tac.  hist.  1,  56.  59. 

62  Romilius  Pollio,  senex  sub  Augusto  Plin.  n.  h.  22,  114. 

63  Romulus,  mercator  Viennae  Martidlis  13,  107. 

—  T.  ATTICVS   STRABO  ROMVLVS. 

—  D.  CVTIVS  BALBINVS  cet.  L.  ATTIVS  IVNIANVS  ROMVLVS. 

—  L.  IVLIVS  ROMVLVS. 

—  M.  IVLIVS  ROMVLVS. 

—  M.  MESSIVS  RVSTICVS  cet.  CVTIVS  ROMVLVS  PRISCIANVS  ARRIVS 
PROCVLVS. 

—  M.  Messius  Rusticus  cet.  Aelius  Romulus  Priscianus  Titus  (?)  Proculus. 

—  L.   PASSERIVS  ROMVLVS. 

—  Q.  Valerius  Postimius  Romulus. 

—  M.  Valerius   Romulus  Timotheus  V[e]nul[e]ianus  V[e]nuleius    Gallus. 

64  L.  ROSCIVS  AELIANVS  (sic  VI1978  et  X 1784)  salius  Palatinus  exit 
flamen  factus  a.  170  VI 1978.  Consul  ordinarius  a.  187  cum  L.  Bruttio 
Quinctio  Crispino  fasti  (X  1784;  alibi).  Potest  idem  esse  R  66;  ex 
posteris  fortasse  eius  qui  sequitur;  pater  aut  avus  considis  a.  223  (R  73). 

—  L.  ROSCIVS  AELIANVS  cos.  223  vide  infra  R  73. 

65  L.  ROSCIVS  AELIANVS  MAECIVS  CELER  (L.  Roscius  Aelianus  VI 451 
in  consulatu),  M.  f. ,  tribu  Quirina,  tribunus  militum  legionis  IX 
Hispanae,  vexillariorum  eiusdem  ductor  in  expeditione  Germanica  (in 
Chattos  c.  a.  83 — 84),  donatus  ab  imp.  (Bomitiano)  Aug.  militaribus 
donis,  decemvir  stlitibus  iudicandis,  quaestor  Augusti,  tribunus  plebis, 
praetor,  consul  (suffectus  mense  Decembri  a.  100  cum  Ti.  Claudio 
Sacerdote  luliano  VI  451),  proconsul  provinciae  Africae  (c.  a.  117/18 
cf.  Tissot  fastes  de  VAfrique  p.  82  sqq.)  tit.  Tiburtinus  XIV  3612,  uhi 
honores  inverso  ordine  exhibentur. 

66  L.   ROSCIVS    AELIANVS    PACVLVS    SALVIVS    IVLIANVS    iilius   Vibiae 


ROSCIVS  134  ROSCIVS 

L.  f.  Salviae  Variae,  frater  Nummiorum  Albiiii  et  Variae  tit.  Brixianus 
V  4353.    Potest  idem  esse  R  64;  cf.  Borghesi  6  p.  49  sqq. 

67  M.  ROSCIVS  COELIVS  (sic  acta  Arvalium  a.81;  Roscius  Caelius  Tacitus) 
legatus  legionis  vicesimae,  inimicus  Trebellii  Maximi  praesidis  Bri- 
tanniae  a.  09  Tac.  h.  1,  60  cf.  Tac.  Agr.  7.  Consul  sufFectus  a.  81 
mense  Martio  cum  C.  lulio  luvenale  acta  Arvalium  a.  81. 

68  Q.  ROSCIVS  COELIVS  MVRENA  SILIVS  DECIANVS  VIBVLL(I)VS  PIVS 
IVLIVS  EVRYCLES  HERC(V)LANVS  POMPEIVS  FALCO.  Tituli:  X  6321 
prope  Tarracinam  rep.  (1);  Tomitani:  III  8.7537  (2);  7433  (3);  Moua. 
xal  pt^X.  xr^?  £ua7y.  (Jj^oXtj?  Saupv.  V  1884185  p.  43  (4) ;  Tropaeensis 
Moesiae  infcrioris  III 8.  12470  (5) ;  hilinguis  in  Cilicia  rep.,  Journal 
of  hell.  studies  1890  p.  253  n.  28  (=  JDessau  inscr.  Lat.  1036)  (6) ; 
8amius  III  8.  7163  {7);  Ephesius  CIG  2963 c  (8);    Tusculanus  XIV 

_  2692  (9);  Cirtensis  nepti  positus  VIII  7066  (10).  Q.  Roscius  Coelius 
Murena  Silius  Decianus  Vibullus  (sic)  Pius  lulius  Eurycles  Herclanus 
Pompeius  Falco  tit.  1;  Q.  Roscius  Murena  Coelius  Po[mpeius]  Falco 
tit.  2;  [Q.  Rjoscius  Murena  Coelius  Pom[pe]ius  Falco  tit.  5;  Q.  Roscius 
Coelius  Po[mp]eius  Falco  tit.  6;  Q.  Roscius  Murena  Coel[i]us  Falco 
tit.  4;  Q.  Pompeius  Falco  tit.  3.  9.  10;  Pompeius  Falco  tit.  7.  8  {[U\o\i- 
Tvr^iovi  <I>aXx(ov[os] ,  6  (IIojjLTrsiov  <I)a'Xxova),  Plinius ,  Fronto;  Pomponius 
Falco  perperam  Digest.  28,  3,  6,  7.    Sex.  f.,  tribu  Quirina  tit.  1  et  6. 

Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  militum  (designatus  a.  97, 
Plin.  ep.  1,  23)  legionis  X  F[retensis],  quaestor,  tribunus  plebis,  prae- 
tor  inter  cives  et  peregrinos  tit.  6  honores  recto  ordine  recensens. 
Legatus  Augusti  legionis  V  Macedonicae  tit.  1  et  6,  [in  bello  Dacico 
(a.  101—103)  donis  militari]bus  donatus  tit.  1.  Legatus  Augusti  pr. 
pr.  provinciae  Lyciae  et  Pamphyliae  tit.  1  et  6.  Legatus  Aug.  pr. 
pr.  provinciae  [ludaeae  e]t  legionis  X  Fretensis  tit.  1,  vel  legatus 
Augusti  legionis  X  Fretensis  et  legatus  pr,  pr.  provinciae  ludaeae 
consularis  tit.  6,  uhi  quod  additur  consularis  errore  scriptum  videtur 
pro  cos. ;  ludaeae  praefuerit  c.  a.  107—109,  cf.  Plin.  ep.  7,  22;  Wad- 
dington  fastes  n.  133.  Consul  (suffectus  c.  a.  109)  tit.  1  et  10,  cf. 
Ashach ,  Bonner  Jahrhiicher  72 ,  1882  p.  14.  32  sqq.  Quindecimvir 
sacris  faciundis,  curator  viae  Traianae  tit.  1  et  6.  Legatus  pr.  pr. 
imp.  Caes.  Nervae  Traiani  Aug.  Germanici  Dacici  provinciae  Moesiae 
inferioris  tit.  1-6  a.  116  tit.  5,  a.  117  tit.  2.  4.  Legatus  pr.  pr.  imp. 
Caes.  Traiani  Hadriani  Aug.  provinciae  Britanniae  tit.  1  honores  in- 
verso  ordine  exhihens.  Proconsul  provinciae  Asiae  t.  1.  7.  8,  c.  a.  128 
secundum  Waddington  fastes  n.  133.  Marcus  Caesar  cum  (Antonino 
Pio)  patre  in  agrum  eius  devertit  c.  a.  140  Marcus  ad  Frontonem  2,  11 
p.  35  Naher.  —  8cripsit  ad  eum  Plinius  epistidas  1,  23;  4,  27;  7,  22; 
9,  15.  Epistula  Hadriani  ad  eum  Bigesta  28,  3,  6,  7.  —  Sossiae 
Pollae  uxori  (mortuae)  proconsul  Asiae  (c.  a.  128)  titulum  7  pomit. 
Pater  Q.  Pompei  (Senecionis  Roscii  Murenae  Coelii  Sex.  lulii  Fron- 


ROSCIVS  135  RV 

tiiii  Silii  Deciani  C.  lulii  Euryclis  Herculanei  L.  Vibullii  Pii  Augustani 
Alpini  Bellicii  Sollertis  lulii  Apri  Ducenii  Proculi  Rutiliani  Rufini  Silii 
Valentis  Valerii  Nigri  Cl.  Fusci  Saxae  Amyntiani)  Sosii  Prisci  (P  492), 
avus  Sosiae  Falconillae  tit.  10,  cf.  stemma  sub  P  459.  Propter  nomina 
parentela  quadam  coniunctus  fuisse  videtur  cum  M.  lioscio  Coelio 
(B  67),  Silio  JDeciano  (Lanciani  sillogc  aq.  n.  145),  P.  Coelio  Balbino 
Vibnllio  Pio  (cos.  137),  C.  lulio  Eurycle  Herc(u)lano  (J 199),  denique 
cum  llosciis  Murenis,  qui  sequuntur. 

69  M.  ROSCIVS  LVPVS  MVRENA  tribu  Quirina,  filius  M.  Murenae  (B  71), 
nepos  M.  Murenae  (B  70),  septemvir  epulonum,  tribunus  legionis  VII 
Claudiae,  praefectus  legionis  IV  Flaviae,  quaestor  pro  praetore  pro- 
vinciae  Cretae  et  Cyrenes,  maritus  nescio  cuius,  quae  fuit  neptis  Volum- 
niae  Caledae  tit.  Gortynae  rep.  Bevue  archeologique  1890  p.  443  n.  135. 

70  M.  (ROSCIVS)  MVRENA  proconsul  Bithyniae,  pater  eius  qui  sequitur, 
avus  eius  qui  antecedit  tit.  Gortynae  rep.,  revue  archeologique  1890 
p.  443  n.  135. 

71  M.  (ROSCIVS)  MVRENA  praetorius,  filius  eius  qui  praecedit,  pater 
Lupi  Murenae  (B  69)  tit.  Gortynae  rep.,  revue  archeologique  1890 
p.  443  n.  135. 

—  Q.POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  cef.  SOSIVS  PRISCVS. 

—  P.  ARADIVS  ROSCIVS  RVFINVS  SATVRNINVS  TIBERIANVS. 

72  L.  ROSCIVS  PACVLVS  consul  designatus,  maritus  Domitiae  Vettillae 
tit.  Vercellensis  V  6657.  Paculus  (maritus)  Vettillae  tit.  Emeritanus 
II  468.    Cf.  B  64,  66,  73. 

73  L.  ROSCIVS  PACVLVS  PAPIRIVS  AELIANVS  consul  a.  223.  Titidi: 
Brixianus  V  4241  (1) ;  urbanus  VI  22249  (2).  L.  Roscius  Aelianus 
Paculus  tit.2;  Roscius  Paculus  Aelianus  tit.  1.  In  consulatu:  [L.  R]oscius 
Pacul[us]  Papirius  Aeli[anus]  XI 5178;  L.  Roscius  Aelianus  IX  338, 
Ros  . . .  VI  2835,  Aelianus  plerumque.  Consul  ordinarius  a.  223  cum 
L.  Mario  Maximo  Perpetuo  Aureliano  II  fasti,  cf.  tit.  1.  (Roscia) 
Bassa  soror  aut  uxor  eius  eorumque  filii  tit.  1.  Fortasse  filius  aut 
nepos  consulis  a.  187  (B  64)  cf.  B  66. 

74  (ROSCIA)  BASSA  soror  aut  uxor  eius  qui  praecedit,  tit.  Brixianus  V4241. 

—  [ARADIA]  ROS[CIA]  . . .  CALPVRNIA  PVRGILIA. 

—  T.  PRIFERNIVS  PAETVS  ROSIANVS  GEMINVS. 

75  ROSIVS  REGVLVS  pridie  kalendas  Novembres  a.  69  consulatmn  iniit 
eiuravitque  Tac.  h.  3,  37. 

76  M.  Rossius  {"fortasse  Ros[c]ius'  Schmidt)  Vitulus,  procurator  ducenarius 
quattuor  publicorum  provinciae  Africae  c.  a.  198 — 209  VIII  S.  14454. 

77  Rotundus,  servus  Drusillae,  deinde  Claudii,  dispensator  Hispaniae 
citerioris  Plin.  n.  h.  33,  145  cf.  Dessau  ad  Inscr.  Lat.  1655. 

78  Roxane,  Herodis  Magni  et  Pliaedrae  filia  losephus  beJl.  lud.  1,  28,  4; 
1,  29,  1;  2,  6,  3;  ant.  lud.  17,  1,  3. 

—  IMP.  M.  F  .  . .  RV lOTAPIANVS  v.  sub  F  1. 


RVBELLIVS  136  RVBELLIVS 

79  RVBELLIVS  BLANDVS,  quem  luvenalis  (8,  39-70)  reprehendit,  alto 
Drusorum  stemmate  et  sanguine  luli  (8,  40.  42),  itaque  ex  posteris 
Blandi  (R  82)  et  luliae. 

80  (Rubellius)  Blandus,  eques  Romanus  Seneca  controv.  2  xwaef.  5; 
Tac.  a.  6,  27  (ubi  nomen  non  ponitur),  Tiburs,  avus  Rubellii  Blandi 
(B  82)  Tac.  l.  c.  Rhetor  Romae  docens,  cuius  sententias  multas 
afFert  Seneca  rhetor,  cf.  locos  in  indice  p.  533  Kiessling.  Cf.  Bor- 
gliesi  4  p.  486.  Num  idem  Rubellius  Blandus  historicus  Serv.  Georg. 
1,  103?  —  Stemma  hoc  est: 

80       (Rubellius)  Blandus        Tiberius 
T    A  f  f  ^^    ^'  I^^ibellius  Blandus         Drusus 

Vetus  82    C.  Rubellius  Blandus    —    lulia 


Antistia  ^  85  Rubellius     83  (Rubellius)    86  Rubellia  ^  Octavius 
Pollitta     I  Plautus  Drusus  Bassa      |     Laenas 

liberi.  (Octavius  Laenas) 

Sergius  Octavius 
Laenas  Pontianus. 

81  C.  RVBELLIVS  BLANDVS  triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo 
suh  Augusto ,  Echhel  5  p.  205;  Cohen  l^  p.  138  n.  511;  Babelon  2 
p.  100  n.  353,  p.  404  n.  1. 

82  C.  RVBELLIVS  BLANDVS.  Tituli:  Tihurtini  ah  co  positi  XIV  3555  (1). 
3556  (2).  3576  (3);  Tusculanus  ftliae  eius  ptositus  XIV 2610  (4);  memo- 
ratur  in  urhano  VI 16057  (5).  In  consulatu  nominatur  solus  IV 1552  (6), 
cum  collega  VI 14221  (7).  Rubellius  Blandus  t.  3.  6;  Tacitus;  ([Ru- 
bjellius)  [Bla]ndus  t.  4;  C.  Blandus  t.  2;  Blandus  t.  1.  5.  7.  C.  f.  t.  3. 
Filim  ut  videtur  eius  qui  praecedit  (B  81).  Nepos  equitis  Tiburtis 
(BSO)  Tac.  a.  6,  27.  Origine  Tiburtinus  Tac.  a.  6,  27;  14,  22;  cf 
t.  1-3.  [Quaestor]  divi  Augusti  (itaque  ante  a.  1.4  p.  Chr),  tribunus 
plebis  t.  3;  praetor  1. 1.  3 ;  consul  t.  3.  6.  7,  mense  Septembri  t.  6.  7, 
cum  (C.  Annio?)  Pollione  t.  7,  anno  incerto  ante  a.  21  p.  Chr.,  cf. 
Waddington  ad  Borghesi  8  p.  819  not.  4  et  Hemen  ad  tit.  7.  In  senatu 
sententiam  dicit  a.  20  Tac.  a.  3,  23.  Consularis  a.  21  Tac.  a.  3,  51. 
Proconsul  t.  2.  3;  pontifex  t.  3.  lulia  Drusi  filia,  quondam  Neronis 
uxor,  ei  nupsit  a.  33  Tac.  a.  6,  27;  quare  factus  est  progener  Tiberii 
Caesaris  Tac.  a.  6,  45  (a.  36).  Pater  Rubellii  Plauti  (B  85)  cf  Tac.  a. 
14,  22,  Drusi  (B  83)  t.  5,  [Rub]elliae  Bassae  t.  4;  cf  stemma  ante- 
cedens. 

83  (RVBELLIVS?)  DRVSVS  Blandi  (B  82)  filius  VI  16057. 

84  L.  RVBELLIVS  GEMINVS  consul  ordinarius  a.  29  cum  C.  Fufio  Ge- 
mino  fasti.  L.  Ru[be]lliu[s]  Geminus  c[os.]  titulum  posuit  in  monte 
Alhano  VI 2022  =  XIV  2227.  Nominatur  in  consulatu:  L.  Rubellius 
Geminus  VI  10293;  L.  Ru[belHus]  Geminus  V  5832;  L.  Rubell(ius) 
[Geminus]  fasti  Arvalium  a.  29  I  ed.  2  p.  71;  Rubellius  Geminus 
Tac.  a.  5, 1;  Tertullianus  adv.  Iudaeos8  extr.;  C.  Rubellius  male  Cassio- 


RVBELLIVS  137  RVBRIVS 

dortis.  Ad  eum  speciare  potest  VI 9908:  L.  Ru[bellii?]  Gemini  structor; 
ad  eius  famiUam  VI  25503:  L.  Rubellius  T.  f.  Geminus  Caesianus 
(puer). 

85  RVBELLIVS  PLAVTVS  (sic  Tacitus  saepius ;  Plautus  Tac,  Plut.,  Dio) 
origine  Tiburs  Tac.  a.  14,  22,  nepos  Drusi  Tac.  a.  14,  57,  per  mater- 
nam  originem  (mater  ex  lulia  familia  Tac.  a.  14,  22)  pari  ac  Nero 
gradu  a  divo  Augusto  Tac.  a.  13,  19;  fdius  igitur  C.  Rubellii  Blandi 
(II  82)  et  luliae,  cf.  Tac.  a.  6,  27  et  stemma  suh  R  80.  Accusatus 
a.  55,  quasi  res  novas  moliretur,  ad  praesens  silentio  transmissus 
Tac.  a.  13,  19-22.  Nerone  iubente  a.  60  cum  Antistia  (Pollitta, 
L.  Veteris  fiHa  Tac.  a.  16,  10)  uxore  in  Asiam  concessit,  ubi  ei  aviti 
agri  erant  Tac.  a.  14,  22.  57.  In  Asia  interfectus  a.  62  Tac,  a.  14, 
57-59 ;  Dio  62,  14,  1 ;  Phitarchus  de  amicorum  multitudine  7  p.  96  C. 
Praedia  eius  Octavia  accepit  Tac.  a.  14,  60.  Uxor  eum  atrociter  luxit 
Tac.  a.  16,  10.  Liberos  habuit  Tac.  a.  14,  59.  Amicus  Bareae  Sorani 
Tac.  a.  16,  23.  30.  32.  Stoicos  sectatus  Tac.  a.  14,  57.  59.  Mores  eius 
Tac.  a.  14,  22.    Memoratur  Tac.  h.  1,  14. 

86  RVBELLIA  BASSA  Blandi  (R  82)  filia,  (uxor)  Octavii  Laenatis,  avia 
Sergii  Octavii  Laenatis  Pontiani  tit.  Tusculanus  XIV  2610  ([Rubjel- 
liae  [Blajndi  f.  Bassae).  Rubelliae  Bassae  in  fstulis  urbanis,  Lanciani 
silloge  aq.  n.  159  a.  b. 

87  Rubrenus  Lappa,  poeta  tragicus,  scripsit  Atreum  luvenalis  7,  72. 

88  M.  RVBRENVS  VIRIVS  PRISCVS  POMPONIANVS  MAGIANVS  PROCVLVS 
consul,  proconsul  Africae,  curator  coloniae  Minturnensium ,  curator 
coloniae  Formianorum,  praetor  candidatus,  quaestor  candidatus,  decem- 
vir  (stlitibus  iudicandis),  salius  Collinus,  civis  et  patronus  (Atinatium), 
(maritus)  luniae  Arriae  Rufinae  tit.  Atinas  X  5058.  Potest  esse  ex 
posteris  (Pomponii)  Magiani  (P  549). 

89  Rubrius,  cques  Romanus,  maiestatis  accusatus  et  absolutus  a.  15 
Tac.  a.  1,  73. 

90  Rubrius  medicus  Plinius  n.  h.  29,  7. 

91  Rubrius  histrio  Plin.  n.  h.  7,  55  =  Solinus  1,  81. 

92  P.  Rubrius  Barbarus.  Tituli:  Alexandrinus  bilinguis  III S.  6588  (1); 
Casinas  X  5169  (2);  Philis  rep.  Bullettino  delV  inst.  1866  p.  51  (3). 
P.  Rubrius  Barbarus  tit.  2.  3;  Barbarus  tit.  1.  M.  f.,  tribu  Maecia 
tit.  2.  Praefectus  Aegypti  anno  XVIII  Augusti  (741/42  =  13/12) 
tit.  1.  3.  Ad  eius  familiam  pertinebat  Quinta  Barbari  filia,  cuius 
nutrix  erat  Rubria  Ichmas  VI  9245. 

93  Rubrius  Fabatus,  cui,  tamquam  ad  Parthos  fugeret,  custodes  additi 
sunt  a.  33,  incolumis  mansit  Tac.  a.  6,  14. 

94  RVBRIVS  GALLVS  dux  Neronis  a.  68  eum  deserit  Dio  63,  27,  1.  Dux 
Othonis  a.  69  Tac.  h.  2,  51.  Minister  sermonum  Flavii  Sabini  a.  69 
Tac.  h.  2,  99.  In  Moesiam  a  Vespasiano  missus  (legatus  igitur  Moesiae) 
Sarmatas  fugat  a.  70  losephus  bell.  lud.  7,  4,  3.     Idem  videtur  Bor- 


RVBRIVS  138  RVFINIANVS 

ghesio  5  p.  325.  621  seq.  „Rubrius  offensae  veteris  reus  atque  tacen- 
dae"  luvenalis  4,  105,  qui  „Titi  filiam  in  pueritia  corruperat"  Schol. 
ad  luv.  l.  c.     Pater  ut  videtur  eius  qui  sequitur. 

95  RVBRIVS  GALLVS  consul  suffectus  anno  incerto  (a.  98  ?  Ashach  Bhein. 
Jahrh.  72,  1882  p.  26  sqq.;  a.  101?  Borghesi  p.  325.  521  seq.;  a.  103 
vel  paullo  postea  Mommsen  Hermes  3  p.  45)  sub  Traiano  cum  (M.  Eppu- 
leio  Proculo)  Caepione  (traditur  Caelio)  Hispone  Big.  40,  5,  26,  7.  Ad 
eum  pertinere  potest  senatus  consuUum  Muhrianum  saepius  citatum  in 
Digestis  (26,  4,  3  alihi);  neque  vero  lex  Buhria  in  tahula  Veleiati 
XI  1146.     Filius  ut  videtur  eius  qui  praecedit. 

96  T.  RVBRIVS  NEPOS  (collega  sive  adiutor)  A.  Didii  Galli  curatoris 
aquarum  VI 1248  (a.  38 — 49  p.  Chr.,  Frontin.  aq.  102).  Idem  fortasse 
nominatur  in  titulo  servi  VI  9245. 

97  RVBRIA  virgo  Vestalis,  cui  Nero  vim  intuHt  Sueton.  Nero  28. 

—  Ruff-  V.  Ruf-. 

98  Rufilla,  concubina  Augusti  Sueton.  Aug.  69. 

—  AEM(ILIA)  RVFILLA. 

—  Annia  RufiUa. 

—  lulia  RufiUa  Augurina. 

—  TERENTIA  RVFILLA. 

—  VITELLIA  RVFILLA. 

99  Rufillus  pastillos  olet  Hor.  sat.  1,  2,  27;  1,  4,  92. 

100  Rufina  ingenua,  a  Cocceio  Cassiano  clarissimo  viro  dilecta  Papi- 
nianus  Digesta  34,  9,  16,  1. 

—  ANNIA  RVFINA. 

—  ATILIA  RVFINA. 

—  Claudia  Rufina. 

—  Gavia  Fabia  Rufina. 

—  IVNLA.  ARRIA  RVFINA. 

—  LVSIA  GALERIA  RVFINA. 

—  MACRINIA  RVFINA. 

—  MARIA  RVFINA. 

—  Metilia  Rufina. 

— -    NAEVIA  ANTONIA  RVFINA. 

—  NERATIA  ANTEIA  RVFINA  NAEVIA  DECIANA. 

—  POMPONIA  RVFINA. 

—  SERVEA  NOVELLA  RVFINA  POTITIANA. 

—  TEIA  RVFINA. 

101  RVFINIANVS  6  ex  Ooixata?,  dvTjp  UTraxo?,  KaX^^taxu)  YT^jxa?  tyjv  'AxTa^Xou 
(filii  Polemonis  sophistae),  pater  Hermocratis  sopliistae  PhiJostratus 
vitae  sophistarum  2,  25,  2.  Rufiniani  incerti  est  fistula  urhana,  Lan- 
ciani  silloge  aq.  n.  575.  Ille  potest  esse  L.  Caesonius  Lucillus  Macer 
Rufinianus  (XIV  3900). 

—  L.  CAESONIVS  LVCILLVS  MACER  RVFINIANVS. 


KVFINIANVS  139  RVFINVS 


—  C.  CAESONIVS  MACER  RVFINIANVS. 

102  Rufinus,  dux  GalHarum  a.  68—69,  Tac.  h.  2,  94. 

103  Rufinus,  filius  Apollonii  Naucratitae  sophistae  PhiloairatuR  vitac 
sophistarum  2,  29. 

104  Rufinus,  ad  quem  scripsit  Plinius  epistulam  8,  18.  Potest  esse  Fadius 
vel  Trehonius  Rufmus. 

105  Rufinus,  amicus  Sedati  viri  praetorii  Aristid.  or.  26  p.  515.  Pergami 
habitans  p.  526,  mortuus  p.  510.  Medio  secundo  saeculo  floruit.  Cf. 
etiam  h  c.  p.  514.  532  seq.  Waddington,  memoires  de  Vacad4mie  des 
inscr.  ct  belles-lettres  XXVI,  1,  1867  p.  257  seq.  fortasse  eum  patrem 
fuisse  dicit  Claudii  Bufni  sophistae  in  nummis  Smyrnaeis  sub  Severo 
nominati. 

106  Rufinus,  Cyprius,  peripateticus,  claudus,  a  Demonacte  irrisus  Lucian. 
vit.  Demon.  54. 

107  RVFINVS  vir  clarissimus,  tribunus  laticlavius  mortuus  a.  222  Cod. 
lust.  6,  21,  4. 

108  RVFINVS,  postquam  (Septimium)  Odenathum  interemit  (c.  a.  251), 
ab  eius  filio  (Septimio)  Odenatho  accusatus  apud  Gallienum  (vel 
potius  Trehonianum  Gallum?),  Dio  contin.  s.  v.  Odenathi  duop.224 
Dind.,  cf.  Wadd.  ad  n.  2600,  qui  eum  legatum  putat  pravinciae  Syriae 
Phoenices,  ad  quam  Palmyra  pertinehat.  Potest  vero  etiam  cogitari 
de  provincia  Arahia ,  cum  in  tit.  Palmyreno  Wadd.  2600  Septimius 
Haeranes  Odenathi  (maioris)  fdius  a.  251  honoretur  a  milite  legimis 
III  Cyrenaicae  Bostrenae.  Tum  conferri  potest  hic  Mufinus  cum  Coc- 
(ceio  ?)  Rufi[no]  legato  Arahiae  in  tit.  Adraae  rep.  Wadd.  2070  e. 

109  L.  RVFINVS  XIV  2866.  VI 191.  Imhoof  mon.  gr.  p.  222  n.  56.  Vide 
L.  Liv  . . . 

110  Rufinus  Lib(eralis  ?) ,  pro[c(urator)]  provinciae  Mauretaniae  Tingi- 
tanae  a.  196  tit.  Bavennas  XI  8. 

111/112  ...OSIVS  RVFINVS.  Tituli  Thracici:  Graeci:  CIG  3708  semel 
saec.  XVI  descriptus ,  errore  inter  Cyeicenos  editus  (1);  Archaeolog.- 
epigraph.  Mittheilungen  aus  Oesterreich  14,  1891  p.  156  (2) ;  Latini: 
Archaeolog.-epigraph.  Mitth.  15,  1892  p.  95  n.  16  =  III  S.  12339  (3); 
III  S.  12338  (4).  De  praenomine  et  yentilicio  non  constat;  'ATipcoaioc 
t.  2;  A...T:(oaiOs  t.  1;  L.  P..si(us)  t.  3,  sed  idem  ad  aliud  eiusdem 
auctoris  apographum  Sp.  . . .  si(us) ;  periit  gentilicium  in  t.  4.  Legatus 
pro  praetore  Thraciae  t.  1-4,   sub  Macrino  t.  3,  sub  Elagabalo  f.  1. 

—  Aemilius  Rufinus. 

—  [AN]NIVS  RV[FIN]VS. 

—  Annius  Rufinus. 

—  Antistius  Rufinus. 

—  ANTIVS  RVFINVS. 

—  M.  ANTONIVS  RVFINVS. 

—  APPVLEIVS  RVFINVS. 


RVFINVS  140  RVFINVS 

—  Q.  ARADIVS  RVFINVS. 

—  P.  ARADIVS  ROSCIVS  RVFINVS  SATVRNINVS  TIBP]RIANVS. 

—  C.  ATILIVS   [L.   CVSPI]VS  IVLIANVS  CL(AVDIVS)  RVFINVS. 

—  [M.]  At[t]anius  [Ru]finus. 

—  P.  ATTIVS  PVDENS  RVFINVS  CELSIANVS. 

—  ATTIVS  RVFINVS. 

—  ATVLENVS  RVFINVS. 

—  CAECILIVS  RVFINVS. 

—  M.   CAECILIVS  RVFINVS. 

—  Q.   CAECILIVS  RVFINVS. 

—  M.   CAECILIVS  RVFINVS  MARIANVS. 

—  Caelius  Rufinus. 

—  L.  CAESONIVS  QVINTVS  RVFINVS  MANLIVS  BASSVS. 

—  TI.   CL(AVDIVS)  ME [P]RISC[VS]   RVF[INVS]  IVN(lOR). 

—  Ti.  Claudius  Rufinus. 

—  Q.  CLODIVS  RVFINVS. 

—  COC(CEIVS)  RVFI[NVS]. 

—  C.  CVRTIVS  RVFINVS. 

—  L.  CVSPIVS  RVFINVS. 

—  C.  FAB(IVS)  RVFINVS  LVCILLVS. 

—  Fadius  Rufinus. 

—  D.  FONTEIVS  FRONTINIANVS  L.   STERTINIVS  RVFINVS. 

—  T.  Geni[i]nius  Rufinus. 

—  Herennius  Rufinus. 

—  L.  IVLIVS  RVFINVS. 

—  IVNIVS  RVFINVS. 

—  A.  IVNIVS  RVFINVS. 

—  C.  lunius  Rufinus. 

—  L.  IVNIVS  RVFINVS  PROCVLIANVS. 

—  M.  IVNIVS  RVFINVS  SABINIANVS. 

—  M    CN.  LICINIVS  RVFINVS. 

—  L.  LIV  .  .  .  RVFINVS  V.  L.  LIV  .  .  . 

—  Cn.  Marcius  Rustius  Rufinus. 

—  M.  MARIVS  TITIVS  RVFlNVS. 

—  Memmius  Rufinus. 

—  D.  PERCENNIVS  RVFINVS. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  cei.  RVTILIANVS  RVFINVS  SILIVS  cet.  SOSIVS 
PRISCVS. 

—  C.  SALVIVS  DOMITIVS  RVFINVS. 

—  M.   SEDATIVS  SEVERIANVS  IVLIVS  RVFINVS. 

—  Statius  Rufinus. 

—  Trebonius  Rufinus. 

—  A.  TRIARIVS  RVFINVS. 

—  C.  Vesedius  Rufinus. 


RVFINVS  141  RVFfllVS 

—  C.  VIBIVS  RVFINVS. 

—  Vinicius  Rufinus. 

—  T.  VINIVS  RVFINVS. 

—  Vivennius  Rufinus. 

113  L.  Rufius  Clarus  Gallus  patronus  collegii  ciimsdam  Ostiensis,  frag- 
mentum  Ostiense  XIV  248. 

114  C.  Rufius  Festus,  C.  f. ,  tribu  Pom(ptina),  procurator  provinciae 
Dalmatiae  et  Histriae,  pater  C.  Rufii  Festi  Laelii  Firmi  (M  115)  et 
Rufiae  Proculae  (li  120)  tit.  Volsiniensis  XI  2698. 

115  C.  RVFIVS  FESTVS  LAELIVS  FIRMVS  clarissimus  vir,  filius  C.  Rufii 
Festi  (R  114)  tit.  Volsiniensis  XI  2698. 

116  Rufinus  Pomfilius  Seneca  lud.  13,  vide  Pompilius  Rufus  (P  510)  et 
Rufrius  Pollio  (R  123). 

117  RVFIVS  VOLVSIANVS  vir  clarissimus,  iterum  corrector  (Italiae? 
Campaniae?)  a.  282—283  tit.  Puteolanus  X  1655,  cf.  X  304*,  Klehs 
Ehein.  Museum  XLVII  1892  p.  14  not.  Idem  videtur  C.  Caeionius 
Rufius  Volusianus  v.  c,  corr.  Italiae  per  annos  octo  ctc.  VI  1140. 
1707,  aetate  Constantini. 

118  RVFIA  AQVILINA  c(larissima)  f(emina)?  aut  C.  f(iHa)  tit.  Genavae 
rep.  XII  2599. 

119  RVFFIA  MARCELLA  clarissima  femina,  uxor  Sabiniani  tit.  Caralihus 
rep.  X  7586. 

120  RVFIA  PROCVLA,  C.  f.,  clarissima  femina,  filia  C.  Rufii  Festi  (R  114) 
t.  Volsiniensis  XI  2698. 

121  RVFRIVS  CPISPINVS  (sic  Tac.  a.  13,  45;  15,  71  Rufius  Crispinus  cod. 
Tac.  a.  12,  42,  Rufus  Crispinus  16,  17;  Crispinus  Tac.  a.  11,  1.  4;  Plut. 
Galha  13),  eques  Romanus  Tac.  a.  16,  17;  Suet.  Nero  35  (uhi  nomen 
non  ponitur)  dignitate  senatoria  Tac.  a.  16,  17,  praefectus  praetorio 
a.  47  insignia  praetoria  accepit  Tac.  a.  11,  1.  4,  postea  consularibus 
insignibus  donatus  Tac.  a.  16,  17.  Maritus  Poppaeae  Sabinae  (P  630) 
Tac.  a.  13,  45 ;  15,  71 ;  Plut.  Galha  19  cf.  Suet.  Nero  35,  ex  qua  filium 
tulit  Tac.  a.  13,  45  cognominem  (R  122)  cf.  Suet.  Nero  35.  Una  cum 
Lusio  Geta  collega  Agrippinae  opera  praefectura  praetorio  demotus 
a.  51  Tac.  a.  12,  42,  ob  crimen  coniurationis  in  Sardiniam  exactus  a.  65 
Tac.  a.  15,  71;  16,  17,  accepto  iussae  mortis  nuntio  semet  interfecit 
a.  66  Tac.  a.  16,  17. 

122  RVFRIVS  CRISPINVS  (Rufius  Crispinus  lihri),  filius  Poppaeae  Sabinac 
(P  630)  et  cius  qui  praecedit  (cf.  Tac.  a.  13,  45),  privignus  Neronis, 
adhuc  impuber  a  Nerone  interfectus  Suet.  Nero  35. 

123  Rufrius  Pollio  (sic  Dio,  UtaXioiV  losephus),  praefectus  praetorio  a 
Claudio  a.  41  factus  losephus  antiq.  lud.  19,  4,  5  statuam  et  sedem 
in  senatu,  quotiens  Claudium  comitaretur,  a.  44  accepit  Dio  60,  23,  2. 
Fortasse  idem  est  Rufius  Pomfilius  praefectus  a  Claudio  interfectus 
Seneca  lud.  13,  cf.  Hirschfeld  VG  1  p.  220  n.  8. 


RVFRIVS  142  RVFVS 

124  RVFRIVS  SVLPICIANVS  leg-(atus)  leg(ioilis)  XIII  G(eminae)  Anto- 
(ninianae)  itaque  a.  211 — 222,  tit.  Bacicus  III  1129. 

—  CALPVRNIA  RVFRIA  AEMILIA  DOMITIA  SEVERA. 

—  RVFRIA  OVINIA  CORNELIANA. 

125  RVFVS  praetorius  Porphyrio  ad  Horatii  sat.  2,  2,  50.  Meyer  cogiiat 
cle  Plotio  Planco  Rufo  (cf.  supra  P  390),  Kiessling  de  Sempronio  Rufo. 

126  RVFVS  consul  suffectus  a.  45  mense  lunio  cum  M.  Pompeio  Silvano 
(F  495)  losephus  antiq.  Ind.  20,  1,  2.  I)c  Curtio  Rufo  cogitat  Klein 
fasti  consulares  ad  a.  45. 

127  RVFVS,  dvyjp  Giraxoc,  xob?  2[jLupvatou?  sXo^^icsxzoz,  STriTpairek  xa  KsXxixa 
CTpaToireoa  (uTOp  "AkTzeiq  xe  xat  'Pr^vov)  ad  Nervam  imperatorem 
(a.  96 — 98)  scripsit  Philostratus  vitae  sophistarum  1,  19,  2.  Videtur 
igitur  fuisse  legatus  Germaniae  superioris  a.  96 — 97. 

128  Rufus,  cum  quaedam  in  Augustum  dixisset,  veniam  impetravit 
Seneca  de  hcneficiis  3,  27. 

129  Rufus,  praefectus  exercitus  ludaici  a.  750  u.  c.  =  4  a.  Chr.,  losephus 
bell  lud.  2,  3,  4;  2,  5,  2;  ant.  lud.  17,  10,  3.  9. 

130  Rufus,  poeta  melicus  Ovidius  ex  Ponto  4,  16,  28;  de  Titio  Rufo 
cogitat  Beifferscheid  cf.  Tcuifel  RLG^  §  254,  3. 

131  Rufus,  avunculus  uxoris  Ovidii  (tertiae)  Ovidius  cx  Ponto  2,  11, 15seq.; 
praedium  possidet  Fundanum  l.  c.  28.  Fortasse  Tampius  c^uidam 
Rufus  cf.  tit.  Fundanum  X  6225. 

132  Rufus  miles  Romanus  losephus  hell.  lud.  VII  6,  4. 

133  Rufus,  a  Domitiano  relegatus,  amicus  Nervae  et  Apollonii  Tyancnsis 
Philost.  Ap.  Ty.  7,  8,  3;  8,  7,  36. 

134  Rufus,  Caesoniae  maritus,  amicus  Martialis  9,  39,  3. 

135  Rufus,  Semproniae  ut  videtur  maritus,  poeta  et  causidicus,  mortuus 
(ante  a.  101)  Martialis  12,  52. 

136  Rufus,  familiaris  filii  Calpurnii  Fabati,  prosoceri  Plinii  epist.  6,  30,  5. 
Ad  Sempronium  Rufum  pertinere  videntur  Plin.  epist.  7,  25;  9,  38. 

137  Rufus,  rhetor,  Cicero  Allobrox  dictus  luvenalis  7,  213. 

138  Rufus,  Perinthius,  sophistes,  discipulus  Herodis  Attici  Philostratus 
vitae  sophistarum  2,  17. 

139  Rufus,  Ephesius,  medicus  haud  multo  ante  Galenum  scripsit  Tcept 
^zkaiyokioiz  Galenus  5  p.  105,  &epaiTeuTtx(i?  pi'pXot>?,  irept  poTavSv  versibus 
hexameti-is  Galenus  11  p.  796;  12  p.  425;  cf.  16  p.  196;  19  p.  57  seq.; 
13  p.  92;  14  p.  7;  16  p.  474.  636.  735;  17,  1  p.  849.  956.  993;  17,  2 
p.  29.  30.  93.  113;  19  p.  699.  703.  710  seq.  718  seq.  Kiihn. 

140  ...  RVFVS  praetorius  III  S.  7372  (Samothrace) . 

141  ...VS  RVFVS  L.  f.,  pro[consul]  (Ponti  et  Bithyniae  ut  videtur) 
VI  1508  =  CIG  5894  -=  Kaibel  IGI 1077.  Echhel  2  p.  402  cogi- 
tavit  de  C.  Cadio  Rufo. 

142  . .  .  us  Rufus,  T.  f.,  tribu  Ter(etina),  praefectus  classis  tit.  Vena- 
franus  X  4867. 


RVFVS  148  RVFVS 

143  ...  IVS  RVFVS  proconsul  Asiae  sub  Domitiano  nummus  Ephesius 
apud  Waddmgton  fastes  des  prov.  asiat.  n.  108.  Cogitari  potest  dc 
T.  Atilio  Rufo,  C.  Furio  Rufo,  M.  Maecio  Rufo,  Q.  Petillio  Rufo 
(P  193). 

144  ...  LIVS  RVFVS  pr(aetor  aerarii)  a.  15  p.  Chr.  VI  1496.  Videtur 
esse  C.  Caelius  Rufus  consul  a.  17. 

145  Publius  Rufus,  auctor  tumultus  cuiusdam  in  Augustum  orti  essc 
dicebatur  a.  748  u.  c.  =  6  a.  Chr.  Dio  55,  27,  2.  Cum  idem  essc 
videatur  Plautius  Rufus,  qui  in  Augustum  coniuravit  (Suet.  Aug.  19), 
pro  IIouTrXroo  apud  Dioneni  nXauxtou  scribendum  videtur  Kleinio  Vcr- 
Kaltungshcamten  1  p.  139 ;  cf.  supra  P  359.  360. 

146  L...L...  [RjVFVS  consul  suffectus  mense  Decembri  a  119  cum 
C.  Herenn[i]o  .[Dol]a[b]ella  acta  Arvdlium  a.  119  VI  2080.  Cogitari 
potcst  de  L.  Acilio  Rufo. 

147  C.  RVFVS  GEMINIVS  Bio  58,  4,  6,  vide  C.  Fufius  Geminus. 

—  L.  ACILIVS  RVFVS. 

—  M'.  ACILIVS  RVFVS. 

—  Aelius  Rufus  lanuarius. 

—  Aemilius  Rufus. 

—  Annius  Rufus. 

—  Antonius  Rufus. 

—  C.  Antonius  Rufus. 

—  ASINIVS  RVFVS. 

—  C.  ASINIVS  RVFVS. 

—  L.  Asinius  Ruf[us?] 

—  T.  ATILIVS  RVFVS. 

—  T.  ATILIVS  RVFVS  TITIANVS. 

—  Aufidienus  Rufus. 

—  M.  Bassaeus  Rufus. 

—  C.  CADIVS  RVFVS. 

—  C.  CAELIVS  RVFVS. 

—  C.  CALPETANVS  STATIVS  RVFVS. 

—  M.  CALPVRNIVS  RVFVS. 

—  C.  Calvisius  Rufus. 

—  Camonius  Rufus. 

—  Caninius  Rufus. 

—  Canius  Rufus. 

—  Claudius  Rufus. 

—  L.  CLODIVS  RVFVS. 

—  P.  Clodius  Rufus  Latro. 

—  CLVVIVS  RVFVS. 

—  Q.  CORELLIVS  RVFVS. 

—  CVRTIVS  RVFVS. 

—  Q.  Curtius  Rufus. 


RVFVS  144  RVFVS 

—  [DESTICIVS    IV]BA    ...  [MA]CER  ...   [R]VFVS    . .  .  TILIVS    . . .  AVIVS. 

—  Domitius  Rufus. 

—  M.  EGNATIVS  RVFVS. 

—  L.  Faenius  Rufus. 

—  T.  FL(AVIVS)  NOVIVS  RVFVS. 

—  C.  Furius  Rufus. 

—  L.  HEDIVS  RVFVS  LOLLIANVS  AVITVS. 

—  Q.  HEDIVS  RVFVS  LOLLIANVS  GENTIANVS. 

—  M.  Helvius  Rufus. 

—  M.  HERENNIVS  RVFVS. 

—  Hostilius  Rufus. 

—  INSTANTIVS  RVFVS. 

—  ITI . .  .  RVFVS. 

—  lulius  Rufus. 

—  L.  IVLIVS  RVFVS. 

—  M.  IVNIVS  METTIVS  RVFVS. 

—  P.  luventius  Rufus. 

—  L.  Laetorius  Annaeus  Rufus. 

—  LVCILIVS  RVFVS. 

—  C.  Lucretius  Rufus. 

—  M.  MAECILIVS  RVFVS. 

—  M.  MAECIVS  RVFVS. 

—  L.  Maesius  Rufus. 

—  P.  Magnius  Rufus  Magonianus. 

—  P.  (?)...  ONIVS  MAMILIANVS  RVFVS  ANTISTIANVS  FVNISVLAN[VS] 
VETTONIANVS  vide  MAMILIANVS. 

—  C.  MARIVS  MARCELLVS  OCTAVIVS  P.  CLVVIVS  RVFVS. 

—  L.  Memmius  Rufus  (vel  Rufinus). 

—  L.  MESCINIVS  RVFVS. 

—  METILIVS  RVFVS. 

—  Metilius  Rufus. 

—  Mettius  Rufus. 

—  M.  METTIVS  RVFVS. 

—  A.  MINICIVS  RVFVS. 

—  L.  MINICIVS  RVFVS. 

—  C.  Musonius  Rufus. 

—  Nasidienus  Rufus. 

—  NVMISIVS  RVFVS. 

—  C.  OBELLIVS  RV[FVS]. 

—  Octavius  Rufus. 

—  M.  ORFIVS  RVFVS. 

—  Papir[iu8]  Rufus. 

—  Passienus  Rufus. 

—  L.  PASSIENVS  RVFVS. 


RVFVS  146  RVGIANVS 

—  Q.  PETILLIVS   CERIALIS  CAESIVS  RVFVS. 

—  PETILIVS  RVFVS. 

—  Q.  PETILLIVS  RVFVS. 

—  L.  PETRONIVS  RVFVS. 

—  Plautius  Rufus. 

—  V.  PLAVTIVS  RVFVS. 

—  C.  PLOTIVS  RVFVS. 

—  Pompilius  Rufus. 

—  POMPONIVS  RVFVS. 

—  C.  POMPONIVS  RVFVS. 

—  Q.  POMPONIVS  RVFVS. 

—  C.  PONTIVS  RVFVS. 

—  C.  RAECIVS  RVFVS. 

—  Safronius  Rufus. 

—  M.  Sallustius  Rufus  Titilianus. 

—  L.  SALVIDIENVS  RVFVS  SALVIANVS. 

—  SATRIVS  RVFVS. 

—  SCRIBONIVS  RVFVS. 

—  Sempronius  Rufus. 

—  M.  Stertinius  Rufus. 

—  M.  STLACCIVS  ALBINVS  TREBELLIVS  SALLVSTIVS  RVFVS. 

—  P.  SVILLIVS  RVFVS. 

—  Sulpicius  Rufus. 

—  L.  Tampius  Rufus. 

—  L.  TARIVS  RVFVS. 

—  Terentius  Rufus. 

—  P.  TETTIVS  RVFVS  TONTIANVS. 

—  TINEIVS  RVFVS. 

—  Q.  TINEIVS  RVFVS. 

—  TITIVS  RVFVS. 

—  T.  TREBELLENVS  RVFVS. 

—  C.  VALGIVS  RVFVS. 

—  VARENVS  RVFVS. 

—  L.  Varius  Rufus. 

—  Vedius  Rufus. 

—  Velius  Rufus.  ' 

—  D.  VELIVS  RVFVS  (IVLIANVS?). 

—  C.  VELLIVS  (VELIVS?)  RVFVS. 

—  Q.  VENIDIVS  RVF(VS)  MARIVS  MAXIM(VS)  L.  (?)  CALVINIANVS. 

—  L.  VERGINIVS  RVFVS. 

—  Vibius  Rufus. 

—  C.  VIBIVS  RVFVS. 

—  Vitruvius  Rufus. 

—  PISTORIVS  RVGIANVS. 

Prosopographia  Imp.  Eom.    III.  10 


RVPILIVS  146  RVSTICVS 

148  L.  RVPILIVS  APPIAN[VS]  septemvir  epu[lonum]  t.  Brixianus  V  4352. 

149  L.  RVPILIVS  AV . . .  (legatus)  Sexti  Laterani  proconsulis  (Africae) 
a.  176  p.  Chr.  t.  Madaritmms  VIII  S.  11799. 

150  RVPILIVS  BONVS  consularis,  pater  Rupiliae  Faustinae,  proavus  Marci 
vita  Marci  1,  4. 

151  D.  RVPILIVS  SEVERVS  (tria  nomina  extant  in  inscriptionihus  XIX  d, 
XX  d,  cf.p.  114.  115)  legatus  Lyciae  et  Pamphyliae  a.  151  inscriptiones 
mausolei  Opramoae  Bhodiapolitani ,  ap.  Pctersen  et  Luschan  Beiscn 
in  LyJcien  p.  109  seq.,  cf.  Loeivy  ih.  p.  124.  Fortasse  non  diversus 
. .  .  TiXio?  (scr.  [*Poo7r]iXio?)  I,eor^po<;  in  t.  Lycio  Bull.  de  corr.  hell.  10, 
1886  p.  48  (uhi  primi  editorcs  cogitaverant  de  L.  Catilio  Severo); 
cf.  Loewy  l.  c.  p.  124  not.  5. 

152  RVPILIA  FAVSTINA  filia  Rupilii  Boni  (B  150),  avia  paterna  Marci 
(uxor  M.  Annii  Veri)  vita  Marci  1,  4.  Eius  erant  fglinae  Quintianae 
c.  a.  125,  XV 456  seq.,  uhi  est  Rup.  Faust.  et  Rupilia  Fausti. 

—  Ruscius  V.  Rustius. 

—  L.  PINARIVS  RVSCVS. 

153  Ruso,  propter  comitatem  praedicatur  Martial.  5,  28,  4. 

—  ABVDIVS  RVSO. 

—  P.  CALVISIVS  RVSO. 

—  Cremutius  Ruso. 

—  Octavius  Ruso. 

154  RVSONIANVS  (sic  Klehs;  iraditur  'PoucJtviavo? ;  Rufinianus  Wcster- 
mann;  unde  est  iam  supra  n.  101),  dvr)p  uTraxo?,  Phocaea  oriundus, 
maritus  Callistus,  pater  Hermocratis  sophistae  Philostrat.  vit.  soph. 
2,  25,  2. 

—  IVLIVS  POMPEIVS  RVSONIANVS. 

—  POMPEIVS  RVSONIANVS. 

—  Succonia  Rustica. 

—  Q.  Agrius  Rusticianus. 

155  RVSTICVS  (cognomen  certum  videtur;  M.  Corvius  Rufus  Garrucci) 
consul  sufi".  mense  Sept.  a.  inc.  (ante  a.  79)  t.  in  pariete  scariphatus 
Pompeiis  IV  1554. 

156  Rusticus,  praeses  provinciae  alicuius  (-JiYeixovsus) ,  maritus  Atiniae 
tit.  urhanus  CIG  6281  =  Kaihel  IGI 1487  =  epigr.  644. 

157  Rusticus,  ad  quem  scripsit  Plinius  epistulam  9,  29.  Fortasse  Fabius 
Rusticus  (supra  F  52,  uhi  vide). 

158  Rusticus,  ex  cuius  bonis  partes  caducae  fisco  petebantur  imperante 
Hadriano  Digesta  30,  20,  6. 

159  Rusticus  medicus,  Galenus  13  p.  309.  507  Kuhn. 

—  Antistius  Rusticus. 

—  L.  Aur(elius)  Rusticus. 

—  M.  CVTIVS  PRISCVS  MESSIVS  RVSTICVS  AEMILIVS  PAPVS  cct. 

—  Fabius  Rusticus. 


RVSTICVS  147  RVTILIVS 

—  L.  FVLVIVS   RVSTICVS  AEMILIANVS. 

—  L.  Fulvius  Rusticus  Vet[tius]  Secundus. 

—  (Q.  ?)  IVNIVS  ARVLENVS  RVSTICVS. 

—  IVNIVS  RVSTICVS. 

—  Q.  IVNIVS  RVSTICVS. 

—  L.  MESSIVS  RVSTICVS. 

—  M.  MESSIVS  RVSTICVS  AEMILIVS  AFER  cet 

—  M.  MESSIVS  RVSTICVS  AEMILIVS  VERVS  cet 

—  C.  NOVIVS  RVSTICVS  VENVL(EIVS)  APRONIANVS. 

—  L.  OVINIVS  RVSTICVS  CORNELIANVS. 

—  Porcius  Rusticus. 

—  L,  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  Q.  CORNELIVS 
RVSTICVS  APRONIVS  SENECIO  PROCVLVS. 

160  Q.  RVSTIVS  M.  f.  (patrem  memorat  t  Antias)  triumvir  monetalis 
a.  735  vel  paullo  post  nummi  ap.  Echhel  5  p.  289  —  Babelon  monnaies 
de  la  rep.  rmn.  2  p.  78  n.  232  seq.,  p.  412  n.  2  seq.  (cf.  Mommsen  mon. 
Ancijr.  ecl.  2  p.  46).  Duovir  Antii  t.  Antias  X  6680  cf.  add.  p.  989 
(ad  Antium  spectant  etiam  Fortunae  Antiates  in  nummis  eius  ex- 
pressae). 

161/2  RVSTIVS  CAEPIO  (pro  Rust-  traditur  Rusc-)  testamento  caverat, 
ut  senatoribus  quotannis  curiam  ingredientibus  certam  summam  prae- 
staret  heres:  quod  irritum  fecit  Domitianus  Suet.  Dom.  9. 

163  T.  RVSTIVS  CAEPI(O)  videtur  memorari  in  fastis  magistrorum  vici 
alicuius,  VI 2222.    Fortasse  consul  suff.  a.  p.  Chr.  173  cf.  Henzen  l.  c. 

164  T.  RVSTIVS  NVMMIVS  GALLVS  consul  sufFectus  sub  Tiberio  cum 
Q.  Marcio  Barea  VI  244,  a.  p.  Chr.  18,  si  recte  huc  rettulit  Borghesius 
versiculum  extremum  fastorum  Antiatium  (CIL.  I^  p.  72  =  X  6639), 
sed  cf.  suh  Q.  Marcio  Barea. 

—  Cn.  Marcius  Rustius  Rufinus. 

165  RVTILIANVS  praeses  nescio  cuius  provinciae  (consularis  provinciae, 
consularis  Lyciae  codices;  consularis  Ciliciae  Haloander,  quod  verum 
putat  Mommsen  Zeitschr.  d.  Savignystiftung  f.  Bechtsg.  12,  1892,  p.  150) 
a.  215  mense  Aprili  cod.  lustin.  9,  43,  1.  Diversus  puto  a  Dextro 
Butiliano  (supra  D  56)  legato  Ciliciae,  quippe  aliquanto  recentior. 

—  L.  ANNIVS  ITALICVS  RVTILIANVS. 

—  .  . .  CIVS  DEXTER  AVGVS[TANVS  ALPIN]VS  BELLICIVS  SOLLERS 
METILIVS VS  RVTILIANVS. 

—  Messalla  Rutilianus. 

—  P.  MVMMIVS  SISENNA  RVTILIANVS. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  cet  RVTILIANVS 
RVFINVS  cet.  SOSIVS  PRISCVS. 

166  RVTILIVS  CRISPINVS,  praepositus  vexillationibus  Palmyrae  degentibus 
(Ti-yr^aaijLevos  xal  xat?  imhf^iir^adaaiq  our^SiXXaTtoatv),  tempore  quo  Severus 
Alexander  in  Oriente  degebat  t.  Palmyrenus  hilinguis  CIG  III 4483 

10* 


RVTILIVS  148  RVTILIVS 

=  Waddington  n.  2598  =  de  Vogue  inscr.  semit.  de  la  Syrie  n.  15. 
Legatus  Aug.  pr.  pr.  Thraciae,  item  sub  Severo  Alexandro  miliarius 
Thracicus  Graecus  archaeol.  epigraph.  Mittheilungen  15,  1892  p.  109 
n.  65.  Crispino  (fortasse  eidem)  rescripsit  Alexander  a.  229  cod. 
lust.  5,  62,  10  cf.  KalopothaJces  de  Thracia  1893  p.  58.  —  Opus  doliaro 
ex  praedis  Rutilii  Crispini  (nescio  num  huius)  XV  2192. 
1G7  C.  RVTILIVS  GALLICVS.  Tituli:  Taurinenses  V  6988  (1).  6989  (2). 
6990  (3);  memoratur  in  alho  sodalium  Augustalium  VI 1984  (4)  et  in 
termino  Africano  comptes  rendus  de  Vacademie  des  inscr.  1894  p.  46  (5). 
Extat  de  eo  carmen  Statii  silv.  1,  4  scriptum  paullo  post  ludos  saecu- 
lares  Bomitiani  (v.  17  seq.) ,  qui  fuerunt  anno  88.  Cf.  Stohhe  apud 
Friedlandcr  Sittengeschichte  3^  p.  404-409;  Nohl  apud  Friedldndcr 
Sittengesch.  3^  p.  453-456;  0.  Hirschfeld  apud  eundem  3^  p.  483;  Fried- 
lander  ipse  in  Progr.  Konigsherg  1880,  Sittengesch.  3^  p.  479-484; 
Borghesi  ceuvres  9  p.  272-274. 

C.  Rutilius  Gallicus  t.  1.  2,  [C.]  Rutilius  G[alli]cus  t.  4,  Rutilius 
Gallicus  t.  3,  Statius  silv.  1  procem.  et  in  inscriptione  carminis  1,  4,  Ru- 
tiliu[8  G]allicus  t.  5,  Gallicus  luvenalis  13,  157.  (VaJentis  cognomen 
ei  inditum  olim  propter  locum  proosmii  Statii  in  editionihus  Heinsiana 
antiquiorihus  non  recte  editum).  Origine  ut  videtur  Taurinensis  Stat.  1, 
4,  58-60  cf.  tit.  1-3.  Natus  circa  a.  p.  Chr.  28  (quippe  sexagesimum 
annum  vix  egressus,  cum  Statius  scripsit  silv.  1,  4,  53).  Causas  agit 
Stat.  1,  4,  71.  Stipendia  meruit  in  Galatia,  tum  per  novem  annos 
in  Pamphylia,  in  Pannonia,  in  Armenia  Stat.  1,  4,  77-79.  In  Ar- 
menia  fortasse  fuit  suh  Corhulone  c.  a.  58-59  p.  Chr. ;  de  legatione 
Cappadociae  non  potest  cogitari  propter  ordinem  honorum  in  carmine 
servatum.  Primi  honores  ignorantur.  Praetor  urbanus  Stat.  1,  4,  80 
(id  enim  videtur  significari  verhis  gemini  fasces  cf.  Hirschfeld  ap.  Momm- 
senStaatsr.  l^p.  384,  2).  Legatus  Asiae  per  duos  annos  Stat.  1,  4,  80seq. 
('iterata  iura  Asiae';  non  recte  proconsulatum  Asiae  his  verhis  significari 
putaverunt  nonnulli).  Exinde  consul  Statius  v.  82  ('revocant  fasti 
maiorque  curulis'),  cf.  t.  5  (primis  annis  Vespasiani  puto).  Deinde 
missus  in  Africam;  ex  qua  provincia  magnam  pecuniam  redegit  et 
Romam  misit  Statius  v.  83  seq.  (legatum  censihus  accipiendis  fuisse 
prohahiliter  coniecit  Mommsen  ad  t.  1-3).  Legatus  consularis  (id  enim 
indicatur  consulis  vocahulo  in  t.  5)  Vespasiani  in  Africa  fines  provinciae 
veteris  et  novae  derigit  t,  5  (quod  a  Mommseni  coniectura  non  ahhorret). 
Eo  tempore  puto  vel  paullo  post  uxor  eius  honorata  a  Leptitanis  t.  3. 
Postea  missus  in  Germaniam  feliciter  ibi  res  gerit,  Veledam  capit 
Stat.  ih.  89.  90  (ante  mortem  Vespasiani,  Tac.  Germ.  8),  lcgatus  ut 
puto  Germaniae  inferioris.  Pontifex  t.  5.  Sodalis  Augustalis  inde  ab 
anno  68  t.  4.  Praefectus  urbi  luvenalis  13, 157  (male  haec  intellexit 
scholiasta,  agi  putans  de  praefecto  vigilum) ,  factus  a  Domitiano, 
tempore  bcUi  Dacici  ('Dacis  pereuntibus'),  i.  e.  inter  annos  86  et  89 


RVTILIVS  149  RVTILIVS 

Stat.  l.  c.  V.  90.  91  (propter  verha  Siatii  non  recte  a  quibusdam 
mutata  a  nonnuUis  hahitus  est  legatus  Moesiae,  cf.  Borghesi  opp.  9 
p.  273),  praefectus  urbi  anno  88  ih.  v.  9  seq.  Consul  iterum  (suf- 
fectus)  t.  1.  2  (fortasse  fuit  consul  designatus  iterum,  quo  tempore 
Statius  scripsit,  eoque  spectant  verha  Statii  v.  82.  83:  fasti  maiorque 
curulis,  nec  promissa  semel  [Borghesi,  HirschfeldJ,  ut  consul  iterum 
suffectm  fuerit  anno  fere  89).  E  gravi  morbo  convalescit ;  quo  tem- 
pore  eum  celebravit  Statius  carmine  silv.  1,  d  cf.prooem.  Mortuus  erat 
a.  92,  quo  anno  in  eius  locum  alius  sodalis  Augustalis  cooptatus  est 
t.  4 ;  de  mortuo  verba  facit  Statius  silv.  I  prooem.  Uxor  Minicia 
Paetina  t.  3.  Fortasse  filius  eius  C.  Rutilius  Gallicus  (is  qui  sequitur), 
fdia  Rutilia  Paulina  C.  f.  (infra  n.  186). 

168  C.  RVTILIVS  GALLICVS  C.  f.,  tribu  Pal.,  ob  merita  patris  (fortasse 
eius  qui  praecedit)  honoratus  ab  Augustalibus  Corfinii  /X  3181. 

169  C.  RVTILIVS  GA[LL]VS  (potius  quam  GA[LLIC]VS):  nominatur  anno 
53  vel  54  una  cum  Vipstano  Gallo  in  t.  Pannonico  III  4591,  fortassc 
ut  consul  suffectus  cum  hoc  Gallo;  iidem  consules  suffecti  citantur,  ut 
putat  Hirschfeld,  in  tessera  gladiatoria,  in  qua  est  id.  Oct.  M.  Vipst. 
C.  Ru  . .  (Hirschfcld  Wiener  Studien  3,  1881  p.  270  seq.;  aliter  olim, 
nondum  cognita  tessera,  senserat  Borghesius). 

170  Rutilius  Lupus  {trad.  Luppus),  proconsul  ut  videtur,  certe  praeses 
provinciae  ad  quem  rescripserunt  Marcus  et  Lucius  (a.  161 — 169) 
Ulpianus  de  officio  proconsulis,  Dig.  50,  4,  6. 

171  [G]ELL1VS  RVTILIVS  LVPVS  ([r]eUto?  'PoxiXio?  [A^outtos  t.  606,  [rjihoz 
To[tiXi]o<;  Ao!J7r[o?]  t.  808).  Proconsul  (Achaiae)  t.  Atheniensis  CIA 
III  606.     Consobrinus  Porciae  M.  Porci  Catonis  filiae  CIA  III  808. 

172  M.  RVTILIVS  LVPVS  tribunus  militum  legionis  XXII,  quaestor,  tri- 
bunus  plebis,  legatus  Augusti  legionis  XIII  Geminae  tit.  Pannonicus 
III  S.  10893. 

173  M.  Rutilius  Lupus  (tria  nomina  cxtant  CIG  4948;  AouTto?  papyrus 
Berolinensis,  AouTnro?  Eusehius),  praefectus  Aegypti  anno  duodevicesimo 
Traiani  (i.  e.  a.  115)  Euseh.  h.  eccl.  4,  2,  item  a.  116  mense  Apr. 
CIG  4948  cf.  Schweinfurth  in  Petermanni  Mitth.  1875  p.  393,  item 
a.  117  mense  lanuario  papyrus  Berolinensis,  Aegypt.  Urkunden  aus 
d.  Konigl.  Museen  I  n.  114.  ludaei  sub  eo  in  Aegypto  seditionem 
movent  Eusehius  l.  c.  —  Idem  Lupus  videtur  memorari  in  fragniento 
papyri  perohscuro  Parisiis  adservato,  ap.  Wilchen  Herm.  27,  1892 
p.  466  et  Beinach  revue  des  etudes  juives  27,  1893  p.  72.  Eiusdcm 
praefecti  nomen  fortasse  supplendum  in  t.  Aegyptiaco  CIG  4843.  Cf. 
praeterea  suh  Ti.  lulio  Lupo  (supra  I  263).  Potest  esse  pater  eius 
qui  praecedit,  item  is  qui  sequitur. 

174  M.  Rutilius  Lupus,  dominus  figlinarum  urbanarum  certe  ab  a.  110 
usque  ad  a.  123  tegulae  urhanae  XV  18-32.  344seq.348,  fortassc 
mortuus  a.  123,  cum  hoc  anno  figlinae  Brutianae  alius  hotninis  factae 


RVTILIVS  150  RVTILIA 

sint,  cf.  Dressel  ib.  p.  17.  —  M.  Rutilius  Lupus,  Beneventanus  ut 
videtur  t.  Beneventanus  Notme  1894  p,  388;  Rutilius  Lupus,  possessor 
in  agro  Beneventano  IX  1455,  2,  4.  3,  2.  29.  36.  44. 

175  P.  RVTILIVS  LVPVS  inter  heredes  C.  Cestii  loco  secundo  VI  1375. 
Fortasse  films  P.  Butiln  Lupi  tribuni  plebis  anno  698,  praetoris 
a.  705,  qui  anno  706  AcJiaiam  iussu  Pompei  ohtinehat  (Cic.  ad  fam. 
1, 1,  3.  1,  2,  2,  ad  Att.  8,  12^  4,  Caes.  h.  c.  1,  24.  3,  55). 

176  P.  Rutilius  Lupus  (sic  codices  opuscuU  de  fguris,  Rutilius  Lupus 
Quintilianus  9,  2,  101,  praeterea  Rutilius),  qui  scripsit  de  figuris  sen- 
tentiarum  et  verborum,  extat  opusculum  eius  generis,  ex  Graeco 
Gorgiae  cuiusdara  versum  Bhetores  Latini  ed.  Halm  p.  3-21 ;  cf.  Quin- 
tilian.  9,  2,  101  seq.;  9,  3,  36.  84.  91-93.  99.  Scripsit  ante  Celsum 
Quintil.  9,  2,  102,  suh  Augusto  ut  videtur  vel  Tiherio,  cf.  BuTinJcen 
praef.  ad  Butilium. 

177  P.  Rutilius  Lupus:  eius  liberti  VI  9696.  25649.  25650.  25661. 

178  Rutilius  Maximus,  auctor  iuris  tertio  fere  saeculo,  scripsit  librum 
singularem  ad  legem  Falcidiam  Digesta  30,  125;  index  auct,  37;  cf. 
praeterea  Fragm.  Vatic.  113  (Maximus).  Cf.  Kriiger  Gesch.  d.  Quellen 
u.  Litt.  d.  rom.  Bechts  p.  226. 

179  T.  RVTILIVS  PROPINQVVS  consul  suflfectus  mense  Maio  a,  120  cum 
C.  Poblicio  Marcello  acta  Arvalium  VI  2080. 

180  Rutilius  Severus,  temporibus  divorum  fratrum,  uxori  Domitiae,  quae 
ab  eo  diverterat,  custos  ut  apponeretur  postulavit  Digesta  25,  4,  1. 
Fortasse  homo  nohilis. 

181  T.  RVTILIVS  VARVS  tribunus  militum  legfonis  V  Macedonicae,  prae- 
fectus  alae  Bosporanorum ,  quaestor  divi  Vespasiani,  aedilis  curulis, 
comes  imperatoris  tit.  Nolanus  X 1258.  Incertum  num  eiusdem  familiae 
M.  KX.  'PoTsiXio?  Ouapo?  sTrapj^o?  iTZTzioiV  eiXyjs  a  KoXwvaiv  in  tit.  Per- 
gensi  Le  Bas-Wadd.  1373,  melius  Bull.  de  corresp.  hellenique  10, 
1886  p.  159. 

182  Rutilia,  vilici  Caesaris  uxor,  mulier  formosissima,  Alexandri  Abonu- 
tichensis  pseudoprophetae  amica  Lacian.  Alex.  39. 

183  Paulla  Rutilia  Q.  f.,  (uxor)  M.  luni  lunci  Maioris   VI  3837  a. 

184  RVTILIA  PAVLINA  C.  f.  (soror  C.  Butilii  Gallici  supra  n.  168,  ut 
apparet  collatis  titulis  IX  3181  et  3182),  ob  merita  patris  (supra  n.  167, 
ut  videtur)  et  ipsius  honorata  a  seviris  Augustalibus  Corfinii  IX  3182. 

185  Rutilia  Polla,  emit  lacum  Sabat[i]n[u]m  Angularium  (Etruriae  suh- 
urhanae)  Proculus  Dig.  18,  1,  69. 

186  RVTILIA  POLLITTA  Q.  f.,  clarissima  femina  t.  iirhanus,  hullett. 
comunale  14,  1886  p.  88  n.  1119. 

—    Postumia  Paulla  Avidia  Procula  Rutilia  Proba. 


151  SABINA 


S 

1  P.  S G ,  co[gnatus]  Septimii  Severi,  avunculus  Caracallae 

t.  Ancomtanus  1X5899.  Fratcr  videtur  fwisse  luliae  Domnae,  praetcrca 
ignotus.  Beliquiae  nominis  ducunt  ad  P.  Septimium  Getam,  sed  is 
frater  fuit  Severi,  CaracaJlae  non  avunculus  scd  patruus. 

P SA DVS   P.    CESTI[VS] [VM]BRIVS   DEXTER  .  .  . 

DVCENIVS    C.  f.,    tribu  Fabia,    proconsul   provinciae    tit. 

Patavinus  V  2824.  Neccssitudine  vidctur  coniunctus  cum  [Pojmponiano 
Sccundo  P.  CcstfioJ Prisco  Bucenio  Proculo  (P  514). 

2  SAB MODESTVS  legatus  (uTraxuo?)  pro  pr.  Moesiae  inferioris  sub 

Gordiano,  non  ante  a.  241  nummi  Nicopolitanorum  ap.  Mionnct  I 
p.  360,  42,  suppl.  II p.  177,  697  seq.,  mus.  Brit.  cat.  p.  52-53  n.  74-80, 
mus.  Berol.  Beschr.  I  p.  87,  Pich  Wiener  numismat.  Zeitschr.  23,  1892 
p.  54,  in  his  nonnulli  (Mionnet  suppl.  II  p.  182,  724.  727)  cum  figuris 
Gordiani  et  mulieris,  Tranquillinae  ut  videtur,  manus  iungentium 
(successor  ut  vidctur  Tullii  Menophili,  cf.  Borghesi  opp.  2  p.  231  not.  1, 
PicTi  l.  c.  p.  40). 

3  SAB QVINTA  C.  f.,  Mustii  Augurini  uxor  tegulac  agri  Patavini 

V  8110,  288.  Cf.  supra  suh  T.  Mustio  Hostilio  Fahricio  Mcdulla 
Augurino. 

—  M.  FLAVIVS  SABARRVS  VET[TIVS]  SEVERVS. 

—  Sabas  vit.  Claud.  Goth.  11,  1.    V.  Septimius  Zabdas. 

—  Sabernius  Valens  v.  L.  Fulvius  Aburnius  Valens. 

4  Sabidienus  Paulus  (pro  Sabidien-  traditur  Sabidiebi-;  de  Sahidio 
PolUone  qui  sequitur  cogitavit  Kiessling),  rhetor  Seneca  contr.  7,  2 
(17),  14. 

—  L.  Sabidienus  Sabinus  v.  L.  Sibidienus  Sabinus. 

5  Sabidius  Pollio  {pro  SaptS-  traditur  2apip-) :  is  epistulas  quae  circum- 
ferebantur  Euripidis  et  Arati  finxisse  dicebatur  vita  Arati,  ap.  Wcstcr- 
mann  Vitarum  scriptores  Graeci  minores  p.  56.  Cf.  Wilamotvitz  Nach- 
richten  von  der  Ges.  d.  Wiss.  m  Gottingen  1894  p.  198  not.  4. 

5*  P.  Sabidius  Pollio  pr.  u.  fistula  plumhea  prope  Stahias  rep.,  semel 
(saec.  X  VIII)  descripta ,  X  774.  Litteris  pr.  u.  significari  pracfec- 
turam  urhanam  num  recte  conieccrint  editorcs  operum  Borghesii  9 
p.  386,  ego  nescio;  potcst  cogitari  etiam  de  praetore  urhano.  Fortassc 
idem  vel  certe  ex  eadem  stirpc  P.  Subidius  (sic)  Pollio  aedilis  Nolae 
a.  p.  Chr.  30  X  1233. 

G  Sabidius  Severus  {pro  Sabid-  traditur  Safid-),  ab  Apuleio  inductus 
verba  faciens  (una  cum  T.  lulio  Pcrseo,  supra  I  304)  in  dialogo 
quodam  Apuleius  florid.  4,  18. 

7  Sabina,  Atestina:  ei  per  Clementem  (maritum  ut  vidctur)  carmina 
sua  Martialis  mittit  Martialis  10,  93. 


SABINA  152  SABINILLA 


8  Sabina,  Plinium  et  Statium  Sabinum  heredes  reliquit  Flm.  ep.  4,  10,  1. 

—  Arria  Sabina. 

—  Besia  Sabina. 

—  CALPVRNIA  SABINA. 

—  FLAVIA  SABINA. 

—  Larcia  Sabina. 

—  POPPAEA  SABINA. 

—  SENTIA  SABINA. 

—  VIBIA  AVRELIA   SABINA. 

—  (VIBIA)  SABINA  AVGVSTA. 

—  [V]OLCINIA  SABINA. 

—  Antonia  Tertulla  Valeria  Asinia  Sabiniana. 

9  SABINIANVS  (paullo  post  mortcm  M.  Aurelii)  Dacorum  extra  pro- 
vinciam  Romanam  degentium  duodecim  milia  subegit,  sedes  iis  in 
provincia  Dacia  poUicitus  Dio  72,  3  (exc.  de  leg.).  Vidctur  fuisse 
legatus  pro  pr.  Daciae  initio  impcrii  Commodi;  ut  autcm  coniccit 
H.  Miiller  Corrcspondemhlatt  des  Vcreins  f.  sichenlmrg.  Landeshmde 
1881  p.  95,  non  diversus  C.  Vettius  Sahinianus  legatus  pro  praetore 
Pannoniae  superioris  (III 4426)  cf.   suh  hoc. 

10  .  . .  IVS  SABINIANVS  salius  Palatinus  factus  a.  199  VI  1982. 

1 1  Sabinianus,  amicus  Plinii  ad  quem  hic  scripsit  ep.  9,  21.  24. 

12  Sabinianus:  eius  filius  sub  Severo  hostis  publicus  declaratus,  bona 
fisco  vindicata  cod.  lust.  6,  4,  1  (a.  210).  Plane  incertum  num  idem 
intellegendus  sit  frgm.  Vat.  29. 

13  Sabinianus  (2apiav6?  Zosimi  vulgata,  sed  non  codex  optimus  Vaticanus), 
a.  240  Carthagine  dux  factionis  contra  Gordianum  (imperator  con- 
stitutus  a  Carthaginiensibus  Zosimus),  oppressus  per  praesidem  Maure- 
taniae  vit.  Grordiani  23,  4;  Zosimus  1, 17. 

14  Sabinianus,  Rufiae  Marcellae  clarissimae  feminae  maritus  t.  Calari- 
tanus  X  7586. 

—  AMINN(IVS)  SABINIANVS. 

—  ASINIVS  SABINIANVS. 

—  M.  ASINIVS   SABINIANVS. 

—  Aur(elius)  Sabinianus. 

—  P.   BALSAMIVS  SABINIANVS. 

—  L.  Faesellius  Sabinianus. 

—  M.  IVNIVS  RVFINVS  SABINIANVS. 

—  Q.  Lusius  Sabinianus. 

—  C.   VETTIVS  GRATVS  ATTICVS  SABINUNVS. 

—  C.  VETTIVS  GRATVS  SABINIANVS. 

—  C.  VETTIVS   SABINIANVS. 

—  *APPIA  VETVRIA  AIRVLA  COECIVA  SABINILLA. 

—  CLAVDIA  SABINILLA. 


SABINILLVS  153  SABINVS 

15  SABINILLVS  {loL^Xvoq  fasti  Graeci  dlteri)  consul  ord.  a.  2G6  cum 
Gallieno  septimum  fasti.    Auditor  Plotini  Porphyrius  vit.  Plotini  1,  7. 

—  C.  Furius  Sabinius  Aquila  Timesitheus. 

16  Sabinius  Dignus :  eius  servi  in  t.  urhano  BuU.  comunale  1886  p.  153 
n.  1184.    Fortasse  homo  nohilis. 

—  C.  MATIVS  (vel  MATTIVS)  SABINIVS  SVLLINVS  VATINIANVS  cet. 

17  SABINIA  CELSINA  clarissima  femina,  Naeviae  Marcianae  iilia,  Geminii 
Modesti  uxor  t.  Cirtensis  VIII  7054,  cf.  stemma  ibi  adicctum. 

18  Sabinia  Felicitas,  L.  Percennii  Lascivi  uxor  VI 1487. 

—  FVRIA  SABINIA  TRANQVILLINA  AVGVSTA. 

19  SABI[NVS]  legatus  Norici  ut  videtur  Severi  et  Caracallae  Augustorum 
(a.  198-209)  t.  luvavensis  III 5727  mutilus  et  semel  tantum  descriptus. 

20  SABINVS  consularis  vir,  ('ad  quem  libros  Ulpianus  scripsit'  additur, 
male)  ab  Elagabalo  occidi  iussus,  sed  errore  centurionis  servatus  vit. 
Elag.  16.     Cf.  supra  sub  Fabio  Sabino  (F  54). 

21  SABINVS  consularis  vir  (sic  vit.  Gord.  13,  ixsxa  Trpacet?  TioXXa?  uTraxtxa?: 
Herod.),  a.  238  praefectus  urbis,  tumultu  orto,  fuste  percussus  occi- 
ditur  Herodian.  7,  7,  4,  vit.  Maximin.  15,  vit.  Gordian.  13,  9  (aj,no  238 
praefectum  urbi  Bomae  occisum  esse  tradit  etiam  Victor  Caes.  26,  5). 

22  SABINVS  consul  iterum  (iterationis  nota  et  alibi  omittitur  et  in  later- 
culis  consulum  paene  omnibus ,  adest  III  3474.  4337.  VI 2131,  in  t. 
Graeco  Thracico  arch.  ep.  Mitth.  17  p.  220  n.  124 ,  in  fastis  Graecis 
codicis  laurentiani  alteris,  item  aliquoties  in  cod.  lust)  a.  240  cum 
Venusto  fasti.    Fortasse  Vettius  Sabinus,  cf.  infra  sub  hoc. 

23  Sabinus,  poeta  temporibus  Augusti,  Ovidii  amicus  Ovid.  am.  2,  18,  27, 
ex  P.  4, 16,  16  (cf.  Teuffel  Lit.  252,  4).  —  Plane  incertum  num  idem. 
Sabinus,  amicus  Torquati  Horat  ep.  1,  5,  27. 

24  Sabinus,  rerum  Caesaris  in  Syria  procurator  (Kataapo?  iTrtxpoTro?  xoiv 
Iv  2uptai  TrpaY[xaT(ov  loseph.  ant.  17,  9,  3,  6  xr^?  Supta?  iTrtxpoTros  loseph. 
bell.  2,  2,  2),  audita  Herodis  morte  Hierosolyma  contendit  ad  pecu- 
niam  regiam  occupandam  loseph.  ant.  17,  9,  3,  bell.  2,  2,  2 ;  sub  quo 
praetextu  ludaeos  graviter  vexavit  loseph.  ant.  17,  10,  1,  bell.  2,  3,  1. 
Archelaum  per  litteras  apud  Caesarem  accusat  loseph.  ant.  17,  9,  4.  5, 
bell.  2,  2,  4.  Hierosolymis  obsidetur  a  ludaeis  seditiosis  loseph,  ant. 
17,  10,  2.  3,  bell.  2,  3.  Liberatus  a  Quinctilio  Varo  Syriae  praeside, 
declinato  Vari  conspectu  Hierosolymis  excedit  loseph.  ant.  17,  10,  9, 
bell.  2,  5,  2. 

25  Sabinus,  gladiator,  a  Gaio  tribunus  Germanorum  corporis  custodum 
factus  loseph.  ant.  19,  1,  5  (cf.  Suet.  Cal.  55,  Friedldnder  Sitteng.  2^ 
p.  333  not.  8),  Dio  60,  28  (errore  a  nonnullis  praeses  Galliae  habitus). 
Sub  Claudio  cum  depugnare  coactus  periclitaretur,  a  Messalina,  inter 
cuius  adulteros  fuit,  servatus  Dio  l.  c. 

26  Sabinus,  miles  in  exercitu  Titi,  cohorte  aliqua  (xaiv  Iv  xaT?  a:r£tpai? 
<jxpax£uo[jL£vcov) ,   origine    Syrus,    murum    Hierosolymorum    una    cum 


SABINVS ^ 154  SABINVS 

paucis  ascendit;  cum  lapsus  esset,  a  ludaeis  interficitur  loseph.  hell. 

6,  1,  6. 

27  Sabinus,  amicus  Plinii,  ad  quem  hic  scripsit  ep.  6,  18.  9,  2.  9,  18 
(incertum  an  idem  Statius  Sahinus,  ad  quem  ep.  4,  1).  Origine  Fir- 
manus,  Plinium  rogavit,  ut  Firmanorum  causam  aliquam  susciperet 
Plin.  ep.  6,  18.    In  castris  occupatus  ep.  9,  2,  4. 

28  Sabinus,  medicus  Galenus  V p.  119.  XV p.  25.  167.  XVII p.  507. 
XVIII  p.  255.  XIX  p.  57  ed.  Kuehn.  Incertum  num  idem  Pompeius 
Sdbinus  (supra  P  490). 

29  . . .  VIVS   TVS   SABINVS   M.   f. ,    decemvir    stlitibus    iudicandis, 

tribunus   militum  legionis  (nescio  cuius),   quaestor  Augusti,   tribunus 

plebis,  praetor,   legatus ,    praefectus  aerarii  militaris  XI  5645 

(t.  rep.  Matilicae  in  Umhria). 

30  Sabinus,   praefectus  Aegypti   sub  Decio   Eusehius  h.  eccl.  6,  40,  2. 

7,  11,  18.     Cf.  supra  suh  Aurelio  Appio  Sahino. 

31  Sabinus  Fabianus,  auctor  Plinio  Plin.  h.  n.  1,  18  (intellegi  Papirium 
Fahianum,  vitio  codicum  dictum  Sahinum,  coniecit  Detlefsen). 

32  SABINVS  IVLIANVS  (sic  epit.  et  lo.  Ant. ,  praeterea  lulianus)  Cari 
morte  cognita ,  imperium  invasit ;  a  Carino  in  campis  Veronensibus 
pulsus  et  occisus  Vict.  Caes.  39,  10.  11,  epit.  38,  6  cet.  Cf.  supra  suh 
M.  Aurelio  luliano  Augusto. 

33  Sabinus  Tiro  (Sabinius  codices  nonnulU  19,  177,  fortasse  recte)  librum 
xr^TTooptxaiv  Maecenati  dicavit  Plin.  n.  h.  19,  177  cf.  in  indice  aucto- 
rum  1,  19. 

—  Aelius  Sabinus. 

—  ALFIDIVS  SABINVS. 

—  M.  ANNIVS  SABINVS  LIBO. 

—  APPIVS  SABINVS. 

—  L.  Appius  Sabinus. 

—  L.  ARRIVS  ATILIVS  SABINVS. 

—  CN.  ARVLENVS  CAELIVS  SABINVS. 

—  Asellius  Sabinus.  « 

—  T.  ATILIVS   SABINVS. 

—  Aurelius  Appius  Sabinus. 

—  P.  Besius  Betuinianus  C.  Marius  Memmius  Sabinus. 

—  C.  CAERELLIVS  SABINVS. 

—  CALAVIVS   SABINVS. 

—  Calpurnius  Sabinus. 

—  C.  CALVISIVS  SABINVS. 

—  Cassius  Sabinus. 

—  P.  CATIVS  SABINVS. 

—  Clodius  Sabinus. 

—  T.  Cornasidius  Sabinus. 

—  Cornelius  Sabinus. 


SABINVS  155  SABINVS 

—  Domitius  Sabinus. 

—  L.  Egnatuleius  Sabinus. 

—  Pabius  Sabinus. 

—  T.  Fannius  Sabinus. 

—  Flavius  Sabinus. 

—  FLAVIVS  SABINVS. 

—  T.  FLAVIVS  SABINVS. 

—  FVLVIVS  SABINVS. 

—  .  .  .  NIVS  GALLVS  VECILIVS  cet.  NVMISIVS  [S]ABINVS. 

—  Gavius  Sabinus. 

—  L.  IVLIVS  LARCIVS  SABINVS. 

—  lulius  Sabinus. 

—  luventius  Sabinus. 

—  L.  LICINIVS   SABINVS. 

—  Q.  Lisinius  Sabinus. 

—  C.  LVXILIVS  SABINVS  EGNATIVS  PROCVLVS. 

—  L.  MANTENNIVS  SABINVS. 

—  L.  Mantennius  Sabinus. 

—  Masurius  Sabinus. 

—  P.  METILIVS  SABINVS  NEPOS. 

—  C.  Nymphidius  Sabinus. 

—  OBVLTRONIVS  SABINVS. 

—  C.  OCTAVIVS  APPIVS  SVETRIVS  SABINVS. 

—  OCTAVIVS  SABINVS. 

—  C.  OPPIVS  SABINVS. 

—  C.  OPPIVS  SABINVS  IVLIVS  NEPOS  M'.  VIBIVS  SOLLEMNIS  SEVERVS. 

—  Ostorius  Sabinus. 

—  A.  PACONIVS  SABINVS. 

—  L.  Petronius  Sabinus. 

—  A.  PLOTIVS  SABINVS. 

—  Pompeius  Sabinus. 

—  M.  PONTIVS  LAELIANVS  LARCIVS  SABINVS. 

—  M.  PONTIVS  SABINVS. 

—  T.  Pontius  Sabinus. 

—  C.  POPPAEVS  SABINVS. 

—  Publilius  Sabinus. 

—  SENNIVS  SABINVS. 

—  T.  SEPTIMIVS  SABINVS. 

—  L.  Sibidienus  Sabinus. 

—  Statius  Sabinus. 

—  Titius  Sabinus. 

—  L.  Titurius  Sabinus. 

—  C.  Valerius  Sabinus. 

—  VETTIVS  SABINVS. 


SABVCIVS  156  SAENIVS 

34  C.  SABVCIVS  MAIOK  CAECILIANVS  C.  f.,  tribu  Quir.  5    tribunus 

plebis  (priora  in  lapide  non  extant),  praetor  candidatus,  curator  viae 
Salariae  et  alimentorum,  iuridicus  per  Flaminiam  et  Umbriam,  legatus 
iuridicus  provinciae  Britanniae,  praefectus  aerarii  militaris,  legatus 
Augusti  pro  pr.  provinciae  Belgicae,  proconsul  provinciae  Achaiae 
VI 1509.  Consul  ih.,  consularis  memoriae  vir  (post  mortem)  VIlolO.  — 
Idem  fortasse  C.  Sab . . . . ,  memoratus  ut  consul  suffectus  in  frag- 
mento  actorum  fratrum  Arvalium  pertinente  ut  videtur  ad  annum  186, 
certe  ad  tempora  Commodi,  VI 2100^  11  =  Hmzen  act.  Arv.  p.  CXCI. 
Sodalis  Augustalis  VI  1509.  —  Avus  C.  Sabucii  Maioris  Plotini 
Faustini  VI  1510. 

35  C.  SABVCIVS  MAIOR  (MAIOB  lapis)  PLOTINVS  FAVSTINVS  clarissimus 
iuvenis,  C.  Sabucii  Maioris  Caeciliani  (eius  qui  praecedit)  nepos 
VI 1510. 

36  Saburanus  (videtur  scrihendum  Suburanus)  praefectus  praetorio  Traiani 
Vict.  Caes.  13,  9.  Cf.  0.  Hirschfeld  Verw.  p.  224  et  supra  sub  Sex. 
Attio  Suhurano. 

37  Sabus  (Sapu)?  Dio,  Id^oq  Zon.  ct  vulg.  ap.  Strah.,  la^dz  nonnulli 
codices  Strahonis  [Sapo)?  Xylander],  laiiihq  Xiphilinus)  rex  Ararenes, 
regionis  Arabiae,  per  quam  Aelius  Gallus  (a.  u.  c.  730)  exercitum  duxit 
Straho  16,  4,  24  p.  781,  rex  Arabiae  Felicis  Bio  53,  29  (Zon.  10,  33). 

38  [SAJCERDOS  proconsul  Achaiae  temporibus  Hadriani  t.  Gythii  rep. 
ap.  Lehas-Foucart  n.  234^.  Fortasse  Claudius  aliquis  Sacerdos,  filius 
Ti.  Claudii  Sacerdotis  luliani  consulis  a.  100,  aut  Tineius  Sacerdos, 
pater  Q.  Tineii  Sacerdotis  consulis  a.  158  (Foucart). 

—  CARSIDIVS  SACERDOS. 

—  TI.  CLAVDIVS   SACERDOS  IVLIANVS. 

—  lulius  Sacerdos. 

—  Q.  TINEIVS  SACERDOS. 

—  Q.  TINEIVS  SACERDOS  CLEMENS. 
. —  Claudia  Sacrata. 

38*  Sacria  lucunda,  mater  M.  Veserii  lucundiani  procuratoris  t.  Cam- 
panus  X  3865. 

—  lulius  Sacrovir. 

—  P.  CORNELIVS  SAECVLARIS. 

39  Saenianus  (modo  sic,  modo  Senian-  codices)  rhetor,  vituperatus  a  Seneca 
contr.  5,  2.  7,  5  (20),  10.  9,  2  (25),  28  laudatus  (?)  ab  eodem  suas.  2, 18. 

—  PEDVCAEVS  SAENIANVS. 

40  L.  SAENIVS  L.  f.  (praenomen  servaverunt  fasti  Venusini ,  praenomen 
patris  Amiternini)  consul  suff.  a.  724  ex  kalendis  Nov.  fasti  Venusini 
et  Amiternini  (CIL.  I  ed.  2  p.  61.  66).  Lege  Saenia  (sic  Lipsius,  senia 
cod.)  (ah  hoc  nimirum  lata)  patriciorum  numerum  auxit  Augustus 
Tac.  a.  11,  25  (anno  725,  cf  mon.  Ancyr.  2,  1,  Dio  52,  42,  5).  Filius 
fortasse  L.  Saenii  senatoris  a.  691,  Sall.  Cat.  30,  —  Plerumque  hic 


SAENIVS  157  SALIANVS 


crcditur   Balbinus   proscriptus   a  triumviris,   qui    cum  veniam  impc- 
trasset,  consul  fuit  circa  tempus  pugnae  Actiacae  App.  h.  c.  4,  50. 

41  M.  SAENIVS  DONATVS  (pramomen  extat  VI  210?  v.  20.  2108  v.  10) 
frater  Arvalis,  adfuit  in  collegio  a.  219  et  saepius  sub  Alexandro 
(a.  224.  231,  a.  inc.)  act.  Arv.  (VI  2067.  2107-2110). 

42  Q.  Saenius  Pompeianus,  Q.  f.,  tribu  Fabia,  conductor  quattuor  publi- 
corum  Africae  t.  sepulcralis  eius  VI  8588  (publicum  Africae  redemit 
Fronto).  Eo  tempore  saepius  rem  familiarem  Frontonis  adiuvit,  antea 
ab  eo  saepius  defensus;  eumque,  cum  ratio  eius  ab  imperatore  trac- 
tanda  esset,  commendat  Antonino  Pio,  per  Marcum  Caesarem,  Fronto 
fj).  ad  M.  Cacs.  5,  34  p.  86  ed.  Naber.  Uxor:  Fuficia  Clymena 
VI  8588. 

—  TI.  CLAVDIVS  SAETHIDA  CAELIANVS. 

—  TI.  CLAVDIVS  SAETHIDA  CETHEGVS  FRONTINVS. 

43  SAEVINIVS  PROCVLVS  tribunus  laticlavius,  curator  rcipublicac  Tha- 
mugadensis  in  Numidia  VIII  2437.  VIII  S.  17871.  Quindecimvir 
sacris  faciundis  acta  saecularia  anni  204  (eph.  ep.  8  p.  293). 

44  SAEVIN(I)VS  PROCVLVS  (cognomen  non  certum,  traditur  Saevino  pro- 
qvse;  Saevinus  Friscus Ilitter,  Pomptinus  vulgo)  repetundarum  damnatus 
sub  Claudio  vel  Nerone;  a.  69  senatorius  ei  locus  redditus  ab  Otlione 
Tac.  h.  1,  77. 

45  Saevius  Plautus  (pro  Saevius  ^^Zengwe  codices  Sevius)  corrupti  filii  rcus, 
semet  in  iudicio  interficit  Hieronymus  chron.  ad  a.  2040  =  23  p.  Chr. 

46  Safronius  Rufus  (sic  4,  71,  Safronius  11,  103):  ad  eum  data  epi- 
grammata  Martialis  4,  71.  11,  103. 

47  C.  SAGVRVS  PRISCVS,  C.  f.,  tribu  Clu.,  praefectus  fabrum  et  equestribus 
militiis  functus  (non  ante  Traianum) ;  deinde  quaestor,  tribunus  plebis, 
praetor  designatus  t.  in  Umbria  rep.  XI  5959. 

—  Claudius  Sagitta. 

—  OCTAVIVS  SAGITTA. 

—  Otacilius  Sagitta. 

48  Salabus,  a.  p.  Chr.  42  Maurorum  rebenium  dux  Dio  60,  9. 

—  L.  IVL(IVS)  APRONIVS  MAENIVS  PIVS  SALAMALLIANVS. 
--  L.  IVLIA  APRONIA  MAENIA  SALAMALLIAS. 

49  Salampsio,  Herodis  magni  ex  Mariamme  filia,  nupsit  consobrino  suo 
Phasaelo  Phasaeli  filio,  cui  peperit  liberos  quinque  loscph.  ant.  18,  5,  4 
(cf.  hell.  1,  28,  5,  uhi  nomen  non  ponitur). 

—  Cassius  Salanus. 

50  Saleius  Bassus,  poeta,  amicus  lulii  Secundi  Tac.  didl.  5.  Pauper 
luvenalis  7,  80.  A  Vcspasiano  sestertium  quingentis  milibus  donatus 
Tac.  l.  c.  Memoratur  ih.  20.  De  ingenio  eius  Quint.  10,  1,  90  (videtur 
auctor  fuisse  carminis  heroici). 

51  Salianus,  a.  37  a  Gaio  Antiochiam  missus,  cum  ea  terrae  motu  graviter 
adflicta  esset  Mdlalas  X  p.  243  ed.  Bonn.    Duhiae  fidei  narratio. 


SALIENVS  158  SALLVSTIVS 

52  SALTENVS  OLEMENS  a.  65  in  senatu  in  lunium  Gallionem  Senecae 
fratris  morte  pavidum  inveliitur  Tac.  a.  15,  73, 

52"^  Salinatoria  Augustina,  Cn.  Marcii  Rustii  Rufini  praefecti  vigilum 
uxor  IX  1582.  1583. 

—  PEDANIVS  FVSCVS  SALINATOR. 

—  CN.  PEDANIVS  FVSCVS  SALINATOR. 

—  CN.  PEDANIVS  SALINATOR. 

—  CN.  SERTORIVS  BROCCHVS  AQVILIVS  AGRICOLA  PEDANIVS  SALINATOR 
IVLIVS  SERVIANVS. 

53  C.  SALL  . .  .  (Sall[ustius]  ?)  consul  suffectus  a.  p.  Chr.  27  cum  P.  Le . . . 
fasti  fratr.  Arvalium,  ap.  Henzcn  act.  Arv.  p.  CCXL  V,  CIL.  I  ed.  2 
p.  71. 

54  SALLIVS  ANTONINVS  clarissimus  vir,  curator  (6  Xa^xTrpoTaTO?  Xo-^iaxifi) 
Nicaeensium  in  Bithynia  a.  269  CIG.  3747.  3748. 

55  C.  SALLIVS  ARI8TAENETVS  clarissimus  vir;  decemvir  stlitibus  iudi- 
candis,  quaestor  designatus  et  eodem  anno  ad  aedilitatem  promotus, 
praetor  candidatus  tutelarius ;  curator  viarum  Aureliae  Corneliae  trium- 
phalis;  iuridicus  per  Picenum  et  Apuliam;  Romae  statuis  honoratus 
a  civitatibus  Piceni  Asculo  et  Ancona  t.  urhani  VI  1511.  1512. 
Septemvir  epulonum;  sodalis  Augustalis  ih.  Orator  maximus  ih.  (cf. 
infra).  —  Idem  ut  videtur  F.  2aXX.  'AptoiTaivETo?  ap)((ov  nummi  Byzantio- 
rum  cum  imaginihus  Septimii  Severi,  luliae  Domnae,  Caracallae, 
Getae  Caesaris,  ap.  EcJchel  2,  29,  Mionnet  I  379,  111.  381,  119; 
suppl.  II  254,  299  cet.,  fuit  igitur  arcJion  Byzantii  inter  annos  198  ct 
209 ;  nec  diversus  puto  Aristaenetus  Byzantius ,  orator  clarus  (pV^Twp 
£u86xt}jLOc ;  cf.  orator  maximus  in  titulis  urhanis  supra  laudatis)  Philo- 
stratus  vit.  soph.  2,  11.    Cf.  quae  cxposui  Herm.  25,  1890  p.  158  seq. 

56  . .  .  Sallustianus,  equo  publico, procurator  Aug.  ad  vices[imam] 

t.   Campanus  X  3874   mutilus    (fieri  potest,   ut  procuratoris 

vocahulum  coniungendum  sit  cum  alio  noniine  quod  interiit). 

bl  .  . .  sius  (vel  . . .  dius)  Sallus[tius]  (vel  Sallus[tianus])  .  .  .  [magis]ter 
epistularum  (non  ante  tertium  p.  Chr.  saec),  adlectus  ....  (reliqua 
incerta,  ludaeae  mentio  non  prohahilis  in  t.  eius  aetatis,  qua  Syriam 
Palaestinam  dicehant)  fragmentum  rep.  Thihursici  in  Africa,  VIII  S. 
15270. 

58  SALLVSTIVS  tyrannus  sub  Elagabalo  Polem.  Silv.  laterc.  (cJiron.  min. 
I  p.  521  Momms.)  Cum  ex  reliquis  tyrannis  eo  loco  enumeratis  certe 
unus  dlterve  spectet  ad  imperium  Alexandri,  hic  Mommseno  (ad  Polem. 
l.  c.)  creditur  idem  ac  Macrinus  socer  Alexandri,  quem  ah  Alexandro 
Caesarem  factum,  deinde  detecta  factione  interemptum  csse  narratur 
vit.  Alex.  49  cf.  Zon.  12,  15,  pater  scilicet  Seiae  Herenniae  Sallustiae 
Barhiae  Orhianae,  pleno  nomine  dictus  Sallustius  Macrinus.  Cf.  supra 
sub  Macrino  (M  22). 


SALLVSTIV8  159  SALLVSTIVS 

59  Q.  Sallustius :  eius  liberti,  VI  8173-8210.  Homo  si  non  nohilis,  certe 
dives. 

60  r.  SALLVSTIVS  BLAESVS  frater  Arvalis,  memoratus  in  actis  an- 
norum  77?  (VI  2055)  78  (quo  anno  fuit  magister  sufFectus  fratrum 
Arvalium  VI  2059)  80.  81.  86.  87.  89.  90  (quo  anno  fuit  magister 
iterum)  91  et  praeterea  anni  incerti  sub  Domitiano  act.  Arv.  —  Fortasse, 
ut  coniecit  Hensen  act.  Arv.  p.  CXXII  not.  1,  hic  Blaesus  memoratus 
ut  consul  (suffectus)  cum  Safcjniano  collcga  in  t.  musei  Florentim,  ap. 
Gori  inscr.  Etr.  1  p.  75,  213  [=^  Mur.  433,  2]  et  ButschTic  ant.  Bild- 
tverJce  in  Oberitalien  III  p.  165,  327,  consul  igitur  suffectus  anno  89, 
quo  Saenianum  constdem  fuisse  acta  Arvalium^  docent  (cf.  supra  suh 
Peducaco  Saeniano). 

61  C.  Sallustius  Crispus  (praenomen  indicant  tituli  lihertorum  servorumve 
V  6821.  VI 5882,  quorum  hic  sane  suspectus;  ceterum  non  potuit  alio 
praenomine  uti  ac  pater  adoptivus),  equestri  ortus  loco,  C.  Sallustii 
Crispi,  rerum  scriptoris,  sororis  nepos  et  ab  eo  in  nomen  adsumptus 
Tac.  a.  3,  30.  Augusti  primum  adversarius  Seneca  de  clem.  1,  10,  1, 
deinde  amicus  id.;  Plin.  h.  n.  34,  3.  Quamquam  prompto  ad  honores 
aditu,  mansit  eques  Romanus,  Maecenatem  aemulatus  Tac.  l.  c.  Multos 
triumphalium  consulariumque  potentia  anteibat  ih.  Incolumi  Maece- 
nate  proximus,  post  praecipuus,  cui  secreta  imperatorum  inniterentur 
ih.  A.  p.  Chr.  14  scripsit  ad  tribunum  custodiae  Agrippae  Postumi 
praepositura,  ut  eum  interficeret  Tac.  a.  1,  6  cf.  3,  30.  A.  p.  Chr.  16 
iussu  Tiberii  Agrippam  falsum  comprehendit  ih.  2,  40.  Aetate  pro- 
vecta  in  amicitia  principis  speciem  magis  quam  vim  tenuit  ih.  3,  30. 
Mortuus  est  a.  p.  Chr.  21  ih.  Ad  eum  data  carmina  Horatii  carm.  2,  2 
et  Crinagorae  anth.  Pal.  16,  40  (Buhensohn  Crinagorae  Mytilenaei 
epigrammata  p.  100  n.  XLVIII).  De  moribus  eius  T(ic.  l.  c.  Liberali- 
tatem  eius  celebrat  Crinagoras  l.  c.  Romae  habitavit  prope  'Tres 
Fortunas'  Crinagoras  l.  c.  (qui  locus  fuit  prope  portam  Collinam, 
Vitruv.  3,  2,  2  cf.  Zangemeister  Rerm.  2  p.  469),  scilicet  in  hortis 
Sallustianis,  extructis  a  patre  adoptivo  eius,  cuius  hereditate  ad  ipsum 
pervenisse  putandi  sunt,  sitis  et  ipsis  non  longe  a  porta  Collina  {cf. 
Beclicr  Top.  p.  583.  585).  Aerifodinae  eius  in  Ceutronum  Alpino 
tractu,  unde  venit  aes  Sallustianum  per  aliquod  tempus  celebratum 
Plin.  h.  n.  34,  3.  —  Huius  puto  C.  Sallustii  Crispi  servus  in  t.  VI 5882 
scd  suspecto;  liherti  lihertae:  Sallustia  Crispi  1.  Helpis  VI  25792*^, 
C.  Sallustius  Crispi  1.  Eras[t]us  aliique  in  t.  suhalpino  V  6821.  Plane 
incertum  num  hic  Sallustius  Horat.  sat.  1,  2,  48. 

62  Sallustius  Fulvianus  (?) :  "■Sallustius  noster,  nunc  Fulvianus'  iussu 
Veri  exemplaria  litterarum  a  ducibus  belli  Parthici  ad  Verum 
scriptarum,  item  picturas  quasdam,  Frontoni  tradidit  Verus  imp.  ap. 
Frontonem  ep.  ad  Verum  2,  3  (p.  131  Naher).  Cf.  supra  sub  Fulviano 
(F  351). 


SALLVSTIVS  160  SALLVSTIA 

—  (T.)  DESTICIVS  SALLVSTIVS  IVBA. 

G3  SALLVSTIVS  LVCVLLVS  legatus  jiro  pr.  Britanniae  sub  Domitiano 
(post  a.  85);  interfectus  a  Domitiano,  quod  lanceas  novae  formae 
appellari  Luculleas  passus  esset  Suet.  Dom.  10  (cf.  eph.  7,  1185* 
tit.  fals.). 

64  Q.  SALLVSTIVS  MACR[IN]IANVS,  Q.  Sallustii  Macriniani  procuratoris 
filius,  clarissimus  vir  t.  Caesariensis  VIII  9371.  Commilito  dictus  a 
praefecto  alae  ib. 

65  Q.  SALLVSTIVS  MACR[INI]ANVS  clarissimus  puer,  filius  eius  qui  prae- 
cedit  t.  Caesariensis  VIII  9371. 

66  Q.  Sallustius  Mac[ri]nianus,  procurator  trium  Augustorum  (i.  e.  sul> 
finem  regni  Severi)  utriusque  provinciae  Mauretaniae,  pater  et  avus 
eorum  qui  praecedunt  t.  Caesariensis  VIII  9371. 

—  T.  FLAVIVS  SALLVSTIVS  PAELIGNIANVS. 

—  SALLVSTIVS  PAELINIANVS  v.  T.  Flavius  Sallustius  Paelignianus. 

—  M.  STLACCIVS  ALBINVS  TREBELLIVS  SALLVSTIVS  RVFVS. 

67  M.  Sallustius  Rufus  Titilianus  (alterum  cognomen  fortasse  corruptum; 
cogitavi  de  T.  Atilio  Rufo  Titiano,  X  6688)  fistula  plumbea  urhana, 
Bull.  comm.  1886  p.  104  n.  1162.    Fortasse  homo  nohilis. 

68  Sallustius  Saturninus,  procurator  Augustorum  (Severi  et  Antonini) 
t.  suhurhanus  Notizie  1888  p.  228  positus  Genio  saccariorum  salario- 
rum  totius  urhis. 

69  P.  Sallustius  Sempronius  Victor.  Tituli:  Cous  CIG.  2509  (1);  Maure- 
taniae  VIII 8828  (2).  10438  (3);  Eph.  ep.  5,  1316  (4).  1317  (5).  Nomen 
plene  exhihent  1. 1.  4;  Sal.  Semp.  Victor  t.  2,  Sa[l]lustius  Victor  t.  3. 
Praefectus  vehiculorum;  procurator  et  praeses  provinciae  Sardiniae 
ad  ducena  sestertia  (tjy^M''"^  xal  oouxr^vapio?  2apoovta?);  paci  tuendae 
praepositus  per  universam  oram  maritimam  cum  iure  gladii  {xr^z  iv:i 
iraaav  {)aXaoaav  YjYr^acz}j.Evo?  eipT^vrj?  [jlsx'  l^ouata?  ai5T^pot>);  procurator 
Augusti  ducenarius  Ponti  et  Bithyniae  t.  1.  Procurator  Mauretaniae 
Caesariensis  t.  2-5,  sub  Alexandro  t.  2,  sub  Maximino  t.  4.  —  Hic 
potius  quam  Q.  Sallustius  Macrinianus  Sallustius  procurator  VIII 
S.  20246. 

—  GNAEA  SEIA  HERENNIA  SALLVSTIA  BARBIA  ORBIANA  AVG. 

70  (Sallustia)  Calvina:  eius  lihertus  C.  Sallustius  Calvinae  1.  Utilis 
VI  23601.     Nomen  indicat  feminam  nohilem. 

—  L.  BAEBIA  SALLVSTIA  CRESCENTILLA. 

71  SALLVSTIA  FRONTINA  clarissima  femina  VI  17543. 

72  Sallustia  Lucan[a] :  eius  servi  VI 9331.  Videtur  fuisse  nohilis  femina, 
fortasse  parentela  coniuncta  cum  Sallustio  Lucullo  legato  Britanniae 
suh  Domitiano. 

73  SALLVSTIA  PLOTINA  clarissima  femina,  T.  Desticii  lubae  uxor  V7473 
cf.  supra  suh  T.  Besticio  luha  (D  47). 


SALOME  161  SALONIVS 

74  Salome,  regis  Herodis  soror  Strabo  16,  2,  46  p.  765,  nupta  losepho 
patruo  ipsius  et  Herodis  loseph.  ant,  15,  3,  9,  hell.  1,  22,  4,  postea, 
cum  hunc  Herodes  sustulisset,  Costobaro  Idumaeo  loseph.  ant.  15,  7,  9, 
bell.  1,  24,  6.  Cum  hoc  discidium  fecit  loseph.  ant.  15,  7,  10.  Matri- 
monium  Syllaei  Arabis  frustra  expetit  loseph.  ant.  16,  7,  6.  16,  10,  5. 
17,  1,  1.  17,  5,  7;  bell.  1,  24,  6.  1,  28,  6.  Invita  collocatur  ab  Herode 
Alexae  loseph.  ant.  17,  1,  1,  bell.  1,  28,  6.  Herodem  incitat  in  Mariam- 
men  uxorem  loseph.  ant.  15,  3,  9.  15,  7,  3.  4,  bell.  1,  22,  3.  5,  postea 
in  Mariammae  filios,  quamvis  alteri  eorum,  Aristobulo,  filia  ipsius 
nupta  esset  loseph.  ant.  16,  7,  2  seq.,  bell.  1,  24,  3.  1,  27,  1.  Alias 
quoque  discordiarum  in  domo  Herodis  concitatrix  loseph.  ant.  17,  2,  4, 
bell.  1,  29,  1.  Ab  Antipatro  fictae  litterae,  quae  Herodem  ei  infensam 
redderent  loseph.  ant.  17,  5,  7,  bell.  1,  32,  6.  Testamento  Herodis 
praeter  pecuniam  urbes  quaedam  regni  ei  relictae  loseph.  ant.  17,  8,  1 
cf.  17,  6,  1,  hell.  1,  32,  7  (paullo  aliter  bell.  2,  6,  3).  Mortuo  Herode 
Romam  navigat;  contentione  de  successione  regni  orta,  adversaria 
Archelai  loseph.  ant.  17,  9,  3.  4,  bell.  2,  2,  1.  3.  Quae  Herodes  ei 
legaverat,  confirmata  et  aucta  ab  Augusto  loseph.  ant.  17,  11,  5,  bell. 
2,  6,  3  cf.  Straho  16  p.  765.  Moritur  M.  Ambivio  procuratore  ludaeae 
(i.  e.  a.  p.  Chr.  10),  herede  instituta  Livia  Caesaris  Augusti  loseph. 
ant.  18,  2,  2.  Filius  Antipater  loseph.  ant.  17,  9,  5.  18,  5,  4,  bell.  2,  2,  5. 
Filia  (ex  Costobaro  loseph.  ant.  18,  5,  4)  Berenice  Strabo  16,  2,  46 
p.  765;  loseph.  ant.  17,  1,  2.  18,  5,  4,  bell.  1,  28,  1. 

75  Salome,  Herodis  Magni  ex  Helpide  filia  loseph.  hell.  1,  28,  4,  ant. 
17,  1,  3.  Memoratur  (nomine  non  posito)  ant.  17 ^  2,  4.  17, 11,  5,  hell. 
1,  29,  1.  2,  6,  3. 

76  Salome,  Herodis,  unius  ex  Herodis  Magni  filiis  (supra  H  108),  et 
Herodiadis  (H  116)  fib*a,  nupsit  Philippo  tetrarchae  (supra  P  263) 
et  hoc  defuncto  (a.  p.  Chr.  33/4)  Aristobulo  (supra  A  864)  Herodis 
Chalcidis  regis  filio,  cui  peperit  Herodem,  Agrippara,  Aristobulum 
loseph.  ant.  18, 5,  4.  Nummus  eius  et  mariti,  inscriptus  ^a.ai\itoz  'Apisxo- 
pouXou,  paaiXiGi(37]?  2aX(o(i.Y3S,  ap.  Imhoof -  Blumer  PortraitMpfe  auf 
ant.  Munzen  tab.  VI  21.  22  cf.  p.  44. 

77  SALONINA  Caecinae  Alieni  (supra  G  71)  uxor  Tac.  h.  2,  20  (nomine 
non  posito  memoratur  Plut.  Oth.  6). 

—  CORNELIA  SALONINA  AVG. 

78  Saloninus,  (Terentii)  Prisci  amicus,  in  Hispania  mortuus  Martial.  6, 18. 

—  ASINIVS  SALONINVS. 

—  P.  LICINIVS  CORNELIVS  SALONINVS  CAESAR. 

—  SALONINVS  GALLIENVS  vit.  Gallien.  19.  V.  suh  P.  Licinio  Cornelio 
Valeriano  Caesare  (supra  L  124).  • 

79  M.  SALONIVS  LONGINVS  MARCELLVS  clarissimus  vir;  quaestor  candi- 
datus,  legatus  provinciae  Africae,  tribunus  plebis,  legatus  pro  praet. 

Frosopographia  Imp.  Bom.    III.  H 


SALONIVS  162  SALVIDENVS 


provinciae  Moesiae,  praefectus  aerarii  Saturni,  patronus  Terventinatura 

t.  Terventinus-IX  2592  (pravis  litteris  scriptus  et  erroribus  fabrilihus 
refertus). 

80  Q.  SA[L]ONIVS  [LOjNGVS  (nomen  non  certum,  cf.  Wilmanns  ad  VIII 
l.  c.)  Q.  f.,  tribu  [Q]ui(rina)  vel  Ou[f(entina)],  a.  138  scribendo  adfuit 
senatus  consulto  de  nundinis  saltus  Beguensis  VIII 2/0  =  VIII 
S.  11451. 

81  C.  SALONIVS  MATIDIVS  PATKVINVS  {sic  semel  in  actis  Arv.,  plerum- 
que  C,  Matidius  Patruinus)  frater  Arvalis,  magister  collegii  a.  78 
atque  eo  ipso  anno  defunctus  ante  kal.  Martias,  quo  die  alius  in  eius 
locum  suffectus  est  act.  Arv.  Fortasse  idem  Manlius  Patruinus 
{tradiiur  patruitus  vel  patrumitus),  senator,  anno  70  pulsatus  in 
colonia  Senensi  Tac.  h.  4,  45  {ut  scrihendum  sit  Matid-  pro  Manl-) ; 
item  fortasse  non  diversus  (ut  coniecit  Bhoden)  Ma  . . . .  us  (praeterca 
ex  nomine  nihil  legi  potuit),  a  Claudio  censore  adlectus  in  senatum 
et  inter  tribunicios  relatus  ab  eodem,  adscitus  in  numerum  saliorum 
(haec  non  certa),  a  Salonia  matre  Vicetiae  sepultus  t.  Vicetinus  V  3117 

(vix  huc  pertinet  M.  Saloniu[s] V  2088).    Patrem  fuisse  Matidiae 

Augustac  (supra  M  277),  maritum  Ulpiae  Marcianae  sororis  Traiani, 
coniecit  Marinius  Arv.  p.  158,  cf.  Borghesi  opp.  3  p.  241  (accedit 
quod  Matidia  Vicetinis  nescio  quas  liheralitates  reliquit,  cf.  supra  suh 
Matidia,  ex  quo  municipio  videtur  fuisse  Saloniae  ille  fdius). 

82  SALONIA  mater  hominis  a  Claudio  in  senatum  adlecti  (fortasse  eius 
qui  praecedit,  cf.  suh  eo)  t.  Vicetinus  V  3117. 

83  Salonia  Palestrice,  M.  Ulpii  Hermiae,  procuratoris  aurariarum,  uxor 
t.  Bacicus  III 1312. 

84  Salvianus,  'beneficio  principis  urbicam  procurationem  adeptus',  sub 
Severo  Ulpian.  Big.  4,  4,  11,  2.    Cf.  Salvius  Salvianus. 

—  ANTONIVS  FRONTO  SALVIANVS. 

—  C.  Aurel(iu8)  Salvianus. 

—  C.  Caecilius  Salvianus. 

—  Calpurnius  Salvianus. 

—  Sal(vius?)  Salvianus. 

—  L.  SALVIDIENVS  RVFVS  SALVIANVS. 

—  SALVIDEN-  V.   SALVIDIEN-. 

85  M.  Salvidienus  (praenomen  perscriptum  in  codicihus)  de  oratione, 
quam  habuit  Saturninus,  qui  sub  Probo  rebellavit,  cum  purpura 
vestiretur,  citatur  vit.  Firmi  Saturnini  cet.  10,  4.  Inter  rcrum  scriptores 
hahetur  ap.  Peterum  hist.  Rom.  fragm.  p.  363. 

86  M.  SALVIDENVS  ASPRENAS  (de  cognomine  cf.  infra)  proconsul  Bithy- 
niae  sub  Vespasiano  nummi  Bithyniae  et  urhium  Bithynicarum  cum 
capite  etnominihus  Vespasiani  (Mionnet  suppl.  V83,  423.  424;  Numism.. 
chronicle  13,  1873  p.25;  Brit.  Mus.  catal.  Pontus  Paphlag.  cet.p.  104, 2), 


SAI+VIDIENVS  163  SALVIDIENVS 

Titi  Caesaris  (Num.  chronicle  5, 1843  p.  192;  Brit.  Mus.  l.  c.p.  122, 1), 
Domitiani  Caesaris  (nummus  ab  Imhoofio  indicatus)  inscripti  iTzX  M.  2aX- 
ouiSt^vou  'AairpTQva  av&uiraxou  (sic  in  nummo  JBithyniac  musei  Parisiensis 
legit  PicJc,  idemque,  sed  litteris  Tzpri  cx  'AaTrpT^va  vocabulo  contignatis,  plenc 
extat  in  nummo  musei  Britannici  catal.  p.  122, 1  cf.  Head  hist.  numm. 
p.  438,  itemque  AaTrpr^v.  in  duobus  nummis  museorumltalicorum  aBorghesio 
lectum  esse  adfrmat  Cavedonius  ann.  inst.  1861  p.  141;  plermngue  hoc 
nomen  male  vel  imperfecte  exceptum  vel  expressum:  Aanrr^v.  num.  chron. 
13,  1873,  Aaivv.  ib.  5,  1843,  cet.;  non  recte  ex  lectione  unius  nummi 
Sestiniana  Al'  ^  IPMIANA  Asprenatiani  cognomen  effedt  Borghesius 
ap.  Cavedonium  l.  c).  (In  nummo  musei  Britannici  p.  122,  1  ad  Titi 
caput  dicitur  adscriptum  esse  auxoxpa.  Ttxo?  Kataap  l'sPa[a]T6?  non  recte, 
ut  testatur  PicJc,  qui  ectypum  vidit:  est  l'spa[a.  u]i6?).  Cf.  praeterea 
sub  M.  Salvideno  Proculo.  —  Aut  ad  hunc,  aut  ad  Proculum  (n.  89) 
pertinet  nummus  inter  Palaestinenses  editus  a  de  Saulcy  numismatique 
de  la  Terre  Sainte  [1874]  p.  80,  cf.  Sallet  Zeitschr.  f.  Num.  1,  1874 
p.  391  not.  1.. 

87  SALVIDIENVS  ORFITVS  (sic  Suet.,  Orfitus  Tac.)  a  Nerone  interfectus 
Suet.  Ner.  37;  cf.  Tac.  h.  4,  42.  Videtur  esse  Ser.  Cornelius  Orfitus 
consul  ord.  a.  51,  vide  sub  Ser.  Cornelio  (Scipione)  Salvidieno  Orftto. 

88  SALVIDIENVS  ORFITVS  (sic  Suet.;  Orfiti  solum  nomen  ponit  Philostr), 
consularis ,  a  Domitiano  primum  relegatus ,  deinde  interfectus  Suet. 
Bom.  10;  cf.  Philostratus  vit.  Apoll.  7,  8.  33;  8,  7,  10.  Videtur  esse 
filius  eius  qui  praecedit,  pater  Ser.  Sdlvidieni  Orfti  consulis  a.  110,  avus 
Ser.  Comelii  Scipionis  Salvidieni  Orfti  consulis  a.  149,  cf.  sub  his. 

—  SER.  CORNELIVS  SCIPIO  SALVIDIENVS  ORFITVS. 

89  M.  SALVIDENVS  PROCVLVS  proconsul  Bithyniae  sub  Vespasiano  WMwm* 
Bithyniae  vel  urbium  Bithynicarum  cum  capite  et  nominibus  Titi  Caesaris 
(mus.  Berol.)  et  Domitiani  Caesaris  (mus.  Mediol.  ap.  Mionnet  suppl. 
V2,  5  =  174, 1011)  inscripti  iizi  M.  2aXouiov^vou  np6xXou  dvbuiz.  (Eodem 
pertinent,  sed  male  lecti  sunt  nummus  ap.  Mionnet  II 467,  311  =  suppl. 
V  84,  425  inscriptus  ut  dicitur  lirl  M.  SouXTrtxtou  Ilp^xXou  dv&uiraxou,  et 
alter  suppl.  V 2,  4  inscriptus  ut  dicitur  im  M.  M...  DpoxXou  dvOu- 
Tidxou  ;  in  quibus  etiam  Titum  1'sp.  dici,  pro  2epaaxou  ui6c,  refertur).  — 
Eundem  esse  M.  Salvidenum  Asprenatem  (n.  86),  qui  duobus  cogno- 
minibus  usus  sit,  coniecit  Cavedonius  ann.  inst.  arch.  1861  p.  141. 

90/1  L.  SALVIDIENVS  RVFVS  SALVIANVS  (sic  dipl.  mil.  a.  52,  L.  Sal- 
vidienus  Salvianus  Rufus  dipl.  mil.  a.  60)  consul  suff.  a.  52  mense 
Dec.  cum  Fausto  Cornelio  Sulla  Felice  dipl.  mil.  (III  p.  844).  Legatus 
Illyrici  (intellege  Pannoniam,  Momms.  CIL.  III  p.  279  fin.)  a.  60 
dipl.  mil.  (III  p.  845).  Fortasse  ex  posteris  Q.  Salvidieni  Bufi,  qui 
a.  u.  c.  714  insidias  struxisse  Caesari  dictus,  a  senatu  damnatus  est 
(Liv.  127,  Dio  48,  33  cet.). 

11* 


SALVIDIENA  164  SALVIVS 


92  Salvidiena  Ruf(a)  Q.  f. :  ad  sepulcrum  familiae  eius  pertinebat  VI 25810. 
Videtur  fuisse  femina  nohilis,  ex  stirpe  Q.  Salvidieni  Bufi  (cf.  sub  eo 
qui  praecedit). 

93  M.  SALLV(V)IVS  praetor  aerarii  cum  L.  Calpurnio  Pisone  VI 1265. 
Praetor  videtur  fuisse  temporibus  Augusti,  post  a.  731,  quo  institu- 
tum  ut  praetores  aerario  pracessent  (Dio  53,  32). 

94  SALVIVS  legatus  Aquitaniae  sub  Hadriano  Big.  48,  3,  12.  Fuisse 
Salvium  lulianum  (infra  n.  102)  coniecit  Borghesius  opp.  7  p.  530. 

95  SALVIVS,  Pergami  degebat  valetudinis  curandae  causa  eodem  temporc 
quo  Aristides  (ixuYxavs  TcpoaeSpsutov  xtp  {^scj)  xax'  Ixstvov  xov  /povov) ; 
consul  (6  vuv  uTraxo?)  quo  tempore  Aristides  scribebat  orationes  sacras 
Aristides  ?sp«)v  X^yo?  p'  (or.  XXIV,  t.  1  p.  467  Dind.).  Borghesio 
(opp.  7  p.  530)  creditur  Salvius  lulianus  consul  a.  148,  rectius  Wadding- 
tonio  m^m.  de  Vacad.  des  inscr.  26,  1,  1867  p.  251  (cf.  not.  3  ad  Bor- 
ghesii  opp.  l.  c)  Salvius  lulianus  consul  a.  175. 

96  Salvius :  ei  rescripsit  divus  Pius  cdd.  lust.  6,  54,  1.  Planc  incertum, 
num  is  qui  praecedit. 

97  P.  Salvius  Aper,  praetorianis  praepositus  a.  752  una  cum  Q.  Ostorio 
Scapula  Bio  55,  10. 

98  Salvius  Aristo,  (Salvium)  lulianum  consuluit  Big.  37,  5,  6.  Salvii 
nomen  delendum  esse  (et  significari  Titium  Aristonem),  putat  Mommsen 
Zeitschr.  f.  Rechtsgesch.  9,  1870  p.  87  not.  13. 

99  SALVIVS  CAKVS  proconsul  Cretae  sub  Hadriano  Dig.  48,  16,  14. 

100  L.  SALVIVS  CARVS  (Karus  lapis)  anno  170  desiit  esse  salius  Pala- 
tinus,  flamen  factus  VI  1978. 

101  C.  SALVIVS  DOMITIVS  RVFINVS  (Gai  praenomen  perscr.  in  lapide) 
clarissimus  puer  t.  rep.  prope  urbem,  Comptes  rendus  de  Vacad.  des 
inscr.  1888  p.  171. 

102  SALVIVS  IVLIANVS  (Salvius  lulianus  Marcus  et  Verus  impp.  Dig. 
37,  14,  17,  Pomponius  Dig.  1,  2,  2,  53,  Eutrop.  8, 17,  cod.  lust.  1, 17, 10. 
3,  83,  15.  4,  5,  10,  1,  plerumque  lulianus;  Didius  Salvius  lulianus 
Victor  Caes.  19,  sed  confundens  iuris  consultum  cum  imperatore). 

lurisconsultus  vit.  Did.  lul.  1,  1,  'summus  auctor  iuris  scientiae' 
cod.  lust.  3,  33,  15,  similiter  cod.  lust.  6,  61,  5,  'sub  divo  Hadriano  per- 
petuum  composuit  edictum'  Eutrop.  8,  17  (inde  Hieronymus  chron.  ad 
a.  Abr.  2147),  'primus  edictum,  quod  varie  inconditeque  a  praetoribus 
promebatur,  in  ordinem  composuit'  Victor  Caes.  19,  '^praetorii  edicti 
ordinator'  cod.  lust.  4,  5,  10,  1,  'edicti  perpetui  subtilissimus  conditor' 
lustinian.  const.  Tanta  18;  Hadrianus  cum  praetorum  annuas  leges 
in  parvo  libello  componeret,  usus  est  in  ea  re  opera  luliani  viri 
egregii  (x^v  xpaxiaxov  'louXiav^v  7rp6?  xoGxo  TzcnpaXa^tuv)  lustinian.  const. 
AsStoxE  18.  —  Discipulus  lavoleni  (C.  Octavii  Tidii  Tossiani  L.  lavo- 
leni  Prisci  leg.  Germaniae  a.  90)  ipse  Dig.  40,  2,  5,  cf.  Pomponius 
Dig.  1,  2,  2,  53.    Scripta  eius   adhibita  in   Digestis   lustiniani  Dig. 


SALVIVS  165  SALVIVS 

ind.  Flor.  et  passim,  in  his  Digeston  libri  XC,  quorum  librum  sex- 
tum  videtur  scripsisse  ante  annum  129  (secundum  ea  quae  ex  verbis 
huius  libri  servatis  Dig.  5,  S,  20,  4.  5,  8,  33,  1,  collatione  instituta  cum 
senatus  consulto  luventiano  facto  anno  129,  coUegit  Fitting  uber  d. 
Alter  der  Schriften  romischer  Juristen  p.  4,  probante  Mommseno 
Zeitschr.  f.  Rechtsgesch.  9,  1870  p.  89),  etiam  vicesimum  septimum 
sub  Hadriano  Dig.  38,  2,  22,  sexagesimum  quartum  scripsit  imperante 
Pio  Dig.  4,  2,  18.  JReliquias  scriptorum  eius  collegit  Lenel  pdling.  iur. 
civ.  I  p.  317  seq.  —  In  consilio  Hadriani  vit.  Hadr.  18,  1.  (Inter  iuris 
peritos  adhibitos  a  Pio  enumeratur  vit.  Pii  12, 1  Salvius  aliquis,  sed  minime 
certum  num  hic,  cf.  infra  sub  Salvio  Valente).  Amicus  imperatorum 
Marci  et  Veri  ipsi  Dig.  37,  14,  17,  ubi  verba  fieri  de  defuncto  apparet, 
neque  necesse  est  statuere,  eum  advixisse  usque  ad  horum  imperium, 
cf.  Mommsen  l.  c.  p.  88  not.  15.  ('IouXiav6?  voixoMttj?  floruit  Romae 
sub  Marco  et  Vero  Syncellus  p.  666  Bonn.;  'louXtav^?  vo[xodsx-/;c  occisus 
a  Commodo  ib.  p.  668,  uhi  apparet  confundi  iuris  consultum  cum 
Salvio  luliano  infra  n.  104).  —  Clarissimus  vir  Marcus  et  Verus  Dig. 
37,  14,  17.  Praetor  ipse  Dig.  40,  2,  5.  (Fortasse  idem,  ut  coniecit 
Borghesius  opp.  7,  530,  Salvius  legatus  Aquitaniae  sub  Hadriano 
Dig.  48,  3,  12.  In  Aegypto  dliquamdiu  fuisse  lulianum  ex  ipsius  verbis 
Dig.  46,  3,  36  videtur  colligi  posse).  —  Consul  ipse  Dig.  40,  2,  5  (apleris- 
que  idem  putatur  P.  Salvius  lulianus  consul  ord.  a.  148,  id  quod 
negavit  Mmnmsen  Zeitschr.  f.  Rechtsgesch.  9,  1870  p.  88  not.  15,  qui 
putat  verba  illa  luliani  scripta  esse  Hadriani  temporibus,  l.  c.  p.  89; 
et  sane  mirum  esset,  lulianum,  iam  mediis  Hadriani  temporibus  floren- 
tem,  anno  demum  148  ad  consulatum  pervenisse).  —  Bis  consul  et  prae- 
fectus  urbi  vit.  Did.  lul.  1  (huius  praefecturae  praeterea  nulla  mentio: 
Borghesius  tamen  non  diversum  putavit  Publium  praefectum  urbis,  a 
quo  de  Felicitate  christiana  quaestionem  habitam  esse  narratur  in 
huius  actis ;  et  cum  sibi  persuasisset,  id  accidisse  anno  162,  cf.  supra 
sub  Q.  lunio  Rustico,  eo  anno  Salvium  lulianum  praefectum  urbis  fuisse 
statuit,  post  Q.  Lollium  Urbicum,  ante  Q.  lunium  Rusticum,  cf.  Bor- 
ghesi  opp.  7  p.  531,  9  p.  305 ;  eodem  fere  tempore  lulianum  consulem 
iterum  suffectum  fuisse  statuit).  —  Avus  Didii  luliani  imperatoris  Eutrop. 
8,  17,  proavus  vit.  Did.  lul.  1  (illud  verum  putat  Borghesius  opp.  7 
p.  532,  scilicet  Salvium  lulianum  patrem  fuisse  Aemiliae  Clarae, 
matris  Didii  luliani;  et  sane,  si  Salvius  lulianus  praefectus  urbi  fuit 
a.  162,  non  potuit  esse  proavus  Didii  luliani  nati  anno  133;  utrum- 
que  fictum  putat  0.  Hirschfeld,  cf.  supra  sub  M.  Didio  Severo  luliano). 
Confunditur  cum  Didio  luliano,  Vict.  Caes.  19.  Monumentum  eius 
(sc.  proavi  Didii  luliani)  via  Labicana  milliario  quinto  vit.  Did.  lul. 
8,  10.  —  Ficticius  est  t.  a  Mediolanensibus  Salvio  luliano,  utpote  civi 
suo,  dicatus,  V714*.  —  Non  ad  hunc  sed  ad  alium  lulianum  iurecon- 
sultum  multo  recentiorem  spectat  epigramma  Theaeteti  scholastici  anth. 
Planud.  (anth.  Pal.  ed.  Diibner  II  p.  608  n.  32*)- 


SALVIVS  166  SALVIVS 

103  P.  SALVIVS  IVLIANVS  consul  ord.  a.  148  (Salvius  lulianus  VI 855; 
in  consulatu  P.  Sal  . .  . .  VI  375,  Salvius  lulianus  XI  6481,  Sal. 
XV  733,  plerumque  lulianus)  cum  C.  Bellicio  Torquato  fasti.  Curator 
operum  publicorum  a.  150  cum  Popillio  Pedone  VI 855.  Non  diversum 
a  Salvio  luliano  iuris  auctore  putaverunt  plerique,  in  his  Borghesius 
(ut  postea  fuerit  consul  iterum  et  praefectus  urbi) ;  diversum,  scilicet 
filium  eius,  Mommsen  (Zeitschr.  f  Rechtsg.  9,  1870  p.  87  not.  13). 
Praeterea  hunc  esse  lulianum  proconsulem  Asiae,  quem  Pergami  vidit 
Aristides  aegrotans  (Arist.  tspoiv  Xoy-  8',  or.  XX  VI  t.  1  p.  532  Dind), 
eum  autem  proconsulem  fuisse  inter  annos  157  et  162,  statuit  W.  Schmid 
mus.  Rhen.  48,  1893  p.  78  cf.  p.  69.  81  (Waddington  cogitaverat  de 
Claudio  luliano). 

104  P.  SAIjVIVS  IVLIANVS  (filius  ut  videtur  eius  cui  praecedit)  consul 
ord,  a.  175  (Salvius  lulianus  vit.  Comm.  3,  'louXtav^?  6  1'aXouto?  Dio 
72,  5,  Salvius  vit.  Did.  lul.  2,  1,  lulianus  vit.  Comm.  4,  8,  Syncell. ; 
in  consulatu  P.  Salvius  lulianus  X  7457-;  t.  urbanus  Bull.  com.  1885 
p.  95;  plerumque  lulianus)  cum  P.  Calpurnio  Pisone  fasti.  (Idem, 
iudice  Waddingtonio,  Salvius  consul  memoratus  ah  Aristide  or.  XXIV, 
1  p.  467  Dindorf,  cf.  supra  suh  Salvio)  Anno  180  magnis  exer- 
citibus  praeerat  Dio  72,  5,  vit.  Comm.  3.  (Legatum  Germaniae  in- 
ferioris  eum  fuisse  ex  t.  quodam  Rhenano,  in  quo  mentio  fit  Salvii 
luliani,  collegit  Borghesius,  cf.  infra.)  Commiodus,  cum  filium  eius 
ad  impudicitiam  frustra  temptasset,  ipsi  tetendit  insidias  vit.  Comm.  3, 
insimulatum  coniurationis  interfecit  Dio  l.  c,  vit.  Comm.  4,  8,  Syn- 
cellus  p.  668  (ubi  errore  dicitur  'louXtavb?  vofioOsTr^?) ;  cf.  vit.  Did. 
lul.  2,  1.  Filius  eius  memoratur  vit.  Comm.  3,  2.  4,  8.  Fortasse 
hic  Salvius  lulianus,  cuius  amicus  Q.  Aelius  Egrilius  Euaretus  philo- 
sophus  sepultus  prope  Bonnam  t.  Rhenanus  ap.  Brambach  449  (ut 
coniecit  Borghesius  opp.  7  p.  532,  qui  praeterea  ex  eodem  t.  coUegit, 
Salvium  lulianum  praefuisse  Germaniae  inferiori) ;  nec  diversus  fortasse 
(ut  coniecit  TiUemont  M.  Aurele  c.  XXXIII)  lulianus  consul  sub 
M.  Aurelio,  cuius  alumnus  fuit  Damophilus  sophista  Suidas  v.  Aa\i6- 
«ptXo?.  Incertum  qua  parentela  cum  his  Salviis  lulianis  coniunctus 
L,  Roscius  Aelianus  Paculus  Salvius  lulianus,  frater  Nummiorum 
Variae  et  Albini,  filius  Vibiae  Salviae  Variae  V  4353.  Vix  ad  hos 
Salvios  lulianos  pertinet  Salvius  lulianus  apxiepsb?  xat  iizi  xuiv  ispfiiv 
totius  Aegypti  anno  185  papyrus  Berolinensis,  UrJc.  n.  82  cf.  Krebs 
Philolog.  1894  p.  5810. 

—    L.  ROSCIVS  AELIANVS  PACVLVS  SALVIVS  IVLIANVS. 

105  C.  SALVIVS  LIBERALIS  NONIVS  BASSVS  (sic  passim  in  act.  Arv., 
P.  Salvius  cet.  aliquoties  in  actis  anni  101,  errore  ut  videtur,  semel 
in  actis  anni  87  C.  Nonius  Bassus  Salvius  Liberalis ;  . . .  ius  Liberalis 
[Nonius]  Bassus  1X5533,  C.  Salvius  Liberalis  7X5554,  item  aliquoties  in 
actisArv.  anni  87;  Salvius  Liberalis  Suet.  Plin).  Tituli:  Urbisalviensis 


SALVIVS  107  SALVIVS 

IH  5533  (1);  memoratur  in  t.  uxoris  Urbisalviensi  IX  5534  (2),  et 
fortasse  in  fragmento  IX  5535  (3).  C.  f.  t.  1.  Incertum  num  paren- 
tela  coniunctus  cum  L.  Flavio  Silva  Nonio  Basso  consule  a.  81. 
Tribu  Vel.  t.  1.  Causas  agit  sub  Vespasiano;  quomodo  reum  ali- 
quem  divitem  libere  defenderit  Suet.  Vesp.  13.  Allectus  ab  imp. 
Vespasiano  et  Tito  inter  tribunicios ;  ab  iisdem  allectus  inter  praetorios 
t.  1.  Frater  Arvab's  ih.,  cooptatus  in  collegium  a.  78  kal.  Mart.  act. 
Arv.  Legatus  legionis  quintae  Macedonicae  t.  1,  fortasse  anno  80,  cum 
non  memoretur  in  actis  Arv.  eius  anni  (Borghesi  opp.  3  p.  182).  Legatus 
Augustorum  [iuridi]c(us)  Britanniae  t.  1  (iuridici  vocahulum  recte  sup- 
plevit  Gsell  mel.  (Varch.  et  d'hist.  8,  1888  p.  69 ;  significari  iuridicum, 
non  rectorem  provinciae,  monuit  etiam  Domaszewshi  mus.  Hhen.  46, 
1891  p.  601;  Augusti  fortasse  intelleguniur  Titus  et  Domitianus,  quam- 
vis  paucis  post  Titi  mortem  diehus  Romae  fuisse  Salvium  constat  ex 
actis  Arv. ;  Domitianum  et  Nervam  intellexit  Domaszewsld  l.  c,  Nervam 
et  Traianum  Borghesius  opp.  3  p.  188,  sed  cogitans  de  legatione  con- 
sulari  Britanniae).  Adest  inter  fratres  Arvales  anno  81  d.  30  Sept.  1 
Oct.j  86,  87,  item  anno  incerto  Domitiani  ih.;  promagister  a.  87  ih. 
Proconsul  provinciae  Macedoniae  ih.  Consul  t.  1.  2,  suh  Domitiano 
ut  videtur,  cf.  Waddington  fastes  n.  112 ;  anno  96,  Borghesi  3  p.  193. 
Accusatus  sub  Domitiano  Plin.  ep.  3,  9,  33  (et  damnatus;  nam  id 
quoque  ex  Plinii  verhis  colligi  vidit  Borghesius  opp.  3  p.  179;  oh  hanc 
fortasse  causam  non  cmnparet  inier  fratres  Arvales  a.  89.  90.  91). 
A.  100  defendit  Marium  Priscum  Plin.  ep.  2,  11,  7;  paullo  post  in 
senatu  agit  ih.  3,  9,  36.  Anno  101  adest  inter  fratres  Arvales  act.  Arv. 
Sorte  proconsul  Asiae  factus  se  excusavit  ib.  Quinquennalis  quater 
Urbesalvia;  patronus  eiusdem  coloniae  ib.  —  Eloquentia  eius  praedi- 
catur  Plin.  ep.  2,  11,  17.  3,  9,  36.  —  Uxor  Vitellia  Rufilla;  filius 
C.  Salvius  Vitellianus  t.  2. 

1 06  Salvius  Marcianus :  ei  di vus  Pius  rescripsit  Dig.  48, 19,  9,  16.  Praeses 
provinciae  ut  videtur. 

—    SALVIVS    NEN[IVS]    L.    (H)AIVS    CAMP[ANI]ANVS    cet.,   v.   suh    Nen- 
(supra  N  30). 

107  L.  SALVIVS  OTHO  (L.  Otho  Suet.  Oth.  1,  Salvius  Otho  Suet.  Galh.  6, 

Otho  act.  Arv.)  M.  Salvii  Othonis  (n.  108)  filius,  matre  nobilissima; 

tam  carus  tamque  similis  facie  Tiberio  principi,  ut  plerique  pro- 
creatum  ex  eo  crederent  Suet.  Oth.  1.  Post  minores  honores  urbanos 
Suet.  l.  c. ,  consul  suff.  a.  33  Suet.  Gdlh.  6  (consularis  Tac.  h.  2,  50 
cf.  ann.  13,  12).  Frater  Arvalis,  a.  39  flamen  et  pro  magistro  act.  Arv. 
(ed.  Henzen  p.  XLVIII  et  p.  196;  cf  Eph.  ep.  8  p.  323).  Proconsul 
Africae  Suet.  Oth.  1.  'Extraordinaria  imperia  severissime  administra- 
vit'  ih.  'In  Illyrico  milites  quosdam,  quod  motu  Camilli  (a.  42)  ex 
paenitentia  praepositos  suos,  quasi  defectionis  adversus  Claudium 
auctores,  occiderant,    capite   punivit,   quamvis  ob  id  ipsum  promotos 


SALVIVS 168 SALVIVS 

in  ampliorem  gradum  a  Claudio  sciret'  Suet.  l.  c.  (legatum  Illyrici 
fuisse  Othonem  nequaquam  certum  est).  Insidias  ab  equite  quodam 
Romano  Claudio  structas  detexit  Suet.  ih.  (fortasse  a.  43,  cf.  Dio 
60,  18).  Ideo  a  senatu  honoratus  statua  in  Palatio  posita  ih.  A 
Claudio  adlectus  inter  patricios  (a.  48),  et  amplissime  coUaudatus  ih. 
Uxor:  Albia  Terentia;  filii:  L.  Titianus  (n.  111),  M.  Otho  (n.  109); 
filia,  desponsa  quondam,  cum  nondum  nubilis  esset,  Druso  Germanici 
filio  ib. 

108  M.  SALVIVS  OTHO  ortus  e  municipio  Ferentio  Suet.  Oth.  1,  Tac. 
h.  2,  50  (de  loco  cf.  Bormann  CIL.  XI  p.  454),  'familia  vetere  et 
honorata,  atque  ex  principibus  Etruriae'  Suet.  l.  c,  patre  equite 
Romano,  matre  humili,  incertum  an  ingenua  ih.,  per  gratiam  Liviae 
Augustae,  in  cuius  domo  creverat,  senator  est  factus  ib.  Triumvir 
monetalis  paullo  post  a.  742  nummi  aenei  ap.  Bahelon  monnaies  de 
la  r4p.  rom.  II  p.  415,  cf.  supra  suh  P.  Lurio  Agrippa  et  M.  Mae- 
cilio  Tullo.  Ad  praeturam  usque  pervenit  Suet.  Oth.  1,  cf.  Tac.  h.  2,  50. 
Uxorem  habuit  nobilem  Suet.  l.  c.  Pater  L.  Salvii  Othonis  (n.  107), 
avus  Othonis  imperatoris  ih. 

109  M.  SALVIVS  OTHO  =  IMP.  M.  OTHO  CAESAK  AVG.  L.  Salvii  Othonis 

(supra  n.  107)  ex  Albia  Terentia  filius  minor  Suet.  Oth.  1  ('maternum 

genus    impar   nec  tamen  indecorum"  Tac.  h.  2,  50;  '^materno  genere 

nobilior  quam  paterno'  Eutrop.  7,  17,  non  recte),   L.  Salvii   Othonis 

Titiani  frater,  M.  Salvii  Othonis  (eius  qui  praecedit)  nepos  Suet.  l.  c. ; 

cf.  Tac.   l.  c.    Natus   anno  32   Suet.  2.  11,   cf  Tac.  h.  2,  49,   Plut. 

Oth.  18,  Dio  64,  15,  d.  IIII  kal.  Mai.  Suet.  2,  cf  Dio  l.  c.    'A  prima 

adulescentia  prodigus  ac  procax'  Suet.  2;  Tac.  h.  1,  13;  Plut.  Galb.l9; 

corpus  eius  molle  et  effeminatum  Suet.  12  cf.  luvenal.  2,  99  seq.,  Mart. 

6,  32,  2.     In  famiharitatem  Neronis  pervenit  Suet.  l.  c,  Dio  61,  11; 

ei  omnium  consiliorum  secretorumque  particeps  Suet.3;  Tac  a.  13,  12; 

'gratus Neroni  aemulatione  luxus'  Tac.h.1,13;  Plut.  Galh.  19.  Quaestor 

Suet.  3.    Frater  Arvalis,  adfuit  in  coUegio  a,  57  act.  Arv,  (praeterea 

memoratur  in  fragmento  incerto  ad  Neronis  tempora  spectante,   ed. 

Hensen  p.  LXXXVJ;  videtur  magisterio  functus  esse  circa  haec  tem- 

pora,  cum  in  actis  anni  69  dicatur  magister  iterum).    In  matrimonium 

duxit  Poppaeam  Sabinam,  Rufrio  Crispino  nuptam,  iam  tunc  Neronis 

amicam,  quo  facilius  ea  Nero  frueretur  Tac.  h.  1,  13,  Suet.  3,  Plut. 

Galb.  19,  Dio  61,  11  (paullo  aliter  Tac.  a.  13,  45).     'Suspectum  in 

eadem  Poppaea'  (Tac  h.  l.  c)  Nero  eum  seposuit  in  Lusitaniam  lega- 

tionis  specie  Tac.  l.  c,   Suet.  l.  c,   Plut.   Galh.  20   (nisi  Seneca  pro 

eo  intercessisset,  graviora  in  eum  statuisset  Nero  Plut.  Galb.  19.  20). 

Legatus  Lusitaniae  per  annos  decem  (59 — 68)  Suet.  l.  c;  provinciam 

egregie  administravit  Suet.  l.  c,  Tac  l.  c,  Plut.  Galh.  20.   A.  68,  cum 

Galba  a  Nerone  deficeret,   statim  in  partes  eius  transgressus  est  ih. 

Galbam   Romam   comitatur   Plut.  l.  c,    Tac  l.  c     Frustra  sperat  a 


SALVIVS  169  SALVIVS 

Galba  se  adoptatum  iri  Suet.  5,  Tac.  h.  1,  13,  Plut.  Galb.  21,  Bio 
64,  5  (Zonar.  11,  14),  Victor  Caes.  6.  Ad  res  novas  inflammatus  a 
Ptolemaeo  (Seleuco  Suet.  4)  mathematico,  Galbae  insidias  struxit; 
interfecto  Galba  imperator  appellatus  a  militibus  et  a  senatu  XVIII 
kal.  Febr.  a.  69  Tac.  h.  1,  21-47,  Suet.  Galb.  19,  Oth.  5  seq.,  Plut. 
GaTb.  23-28;  Bio  64,  5  (Zonar.  11,  14),  cf.  Victor  Caes.  6,  epit.  6; 
Eutrop.  7,  16.  Imp.  M.  Otho  Caesar  Aug.  vel  imp.  Otho  Caesar  Aug, 
nummi  ap.  EcJchel  6  p.  301,  Cohen  ed.  2  I  p.  352  seq. ;  act.  Arv.  anni  69, 
Nero  a  plebe  appellatus,  non  recusavit  Suet.  Oth.  7,  Plut.  Oth.  3. 
Tac.  h.  1,  78;  in  diplomatum  quorundam  praescriptionibus  Nero 
appellari  voluit  Plut.  Oth.  l.  c.  e  Cluvio  Rufo;  cf.  Suet.  l.  c.  (Neronis 
sibi  nomen  statim  indidit  Bio  64,  8).  Statiliam  MessalHnam  Neronis 
uxorem  sibi  destinavit  Suet.  10.  Consul  creatur  d.  VII  kal.  Febr. 
act.  Arv.  Consul  cum  fratre  L.  Salvio  Othone  Titiano  (iterum)  usque 
in  kal.  Martias  Tac.  h.  1,  77;  act.  Arv.  (cf  X  7852).  Magister  iterum 
fratrum  Arvalium  act.  Arv.  Cum  exercitus  eius  ab  exercitu  Vitelliano 
Bedriaci  victus  esset,  ipse  Brixelli  se  interemit  loseph.  bell.  4,  9,  9, 
Martial.  6,  32,  Suet.  11,  Plut.  16.  17,  Tac.  h.  2,  46  seq.,  Dio  64,  11  seq. 
(Zonar.  11,  15),  chronographus  a.  354  (chron.  min.  ed.  Momms.  I 
p.  146),  Eutrop.  7,  17,  Victor  Caes.  7,  epit.  7,  schol.  ad  luv.  2,  106, 
nonagesimo  et  quinto  imperii  die  Suet.  11,  Eutrop.  7,  17,  cum  impera- 
visset  menses  tres  dies  II  loseph.  4,  9,  9,  menses  III  Plut.  18,  Victor 
epit.  7,  dies  nonaginta  Dio  64,  15,  chronographus  anni  354,  dies  octo- 
ginta  quinque  Victor  Caes.  7.  Sepulcrum  eius  Brixelli  Tac.  h.  2,  49, 
Plut.  Oth.  18.  —  Huius  ut  videtur  nondum  imperatoris  servus  actor 
M.  Salvi  Othonis  VI  9114. 

110  L.  SALVIVS  OTHO  COCCEIANVS  (L.  Salvius  Otho  Cocce[ianus] 
VI  2002,  Salvius  Cocceianus  Tac.  h.  2,  48,  Suet.  Bom.  10,  Koxxvjio? 
Plut.  Otho  16).  Othonis  imperatoris  fratris  filius  Tac.  h.  2,  48,  Plut. 
Galb.  16,  Suet.  Bom.  10,  (filius  scilicet  L.  Salvii  Othonis  Titiani,  con- 
sulis  anno  52),  a.  69  adhuc  'prima  iuventa'  Tac.  l.  c,  cf.  Plut.  l.  c. 
A.  63  cooptatus  in  collegium  aliquod  sacerdotale  VI 2002.  Quomodo 
Otho,  mori  destinatus,  a.  69  eum  cohortatus  sit  Tac.  l.  c,  Plut.  l.  c, 
Suet.  Oth.  10  (memoratur  etiam  Tac  h.  1,  75).  Interfectus  a  Domitiano, 
quod  Othonis  imperatoris  patrui  sui  diem  natalem  celebraverat  Suet. 
Bom.  10. 

111  L.  SALVIVS  OTHO  TITIANVS.  Sic  act.  Arv.  passim,  Salvius  Titianus 
Tac  h.  1,  90.  2,  60,  Agr.  6,  L.  Titianus  Suet.  Oth.  1,  alibi  Titianus ; 
in  consulatu  anni  52  L.  Salvius  Otho  amphora  Pompeiana  Eph.  ep. 
1,  176,  L.  Salvius  apocha  Pompeiana  ap.  de  Petram  n.  35  (nam  hic 
potius  significatur  quam  L.  Salvius  Otho  consul  suff.  a.  33),  Salvius  Otho 
Tac  a.  12,  52,  Titianus  Frontin.  aq.  13,  alibi  Otho  (Cato  fasti  Hydat.). 

L.  Salvii  Othonis   (n.  107)   ex  Albia  Terentia  filius,    M.  Othone 
maior  Suet.  Oth.  1.     Consul   ord.   a.  52   cum  Fausto  Cornelio  Sulla 


SALVIVS  170  SAMACHOS 


Felice  fasti.  Frater  Arvalis  certe  inde  ab  anno  57  act.  Arv. ;  adfuit 
in  coliegio  a.  57—00.  63,  promagister  collegii  a.  57,  magister  a.  58 
ib.  Proconsul  Asiae  Tac.  Agr.  6  (quaestorem  habuit  Cn.  lulium  Agri- 
colam  ih,,  ex  iis  quae  traduntur  de  vita  Agricolae  videtur  colligi  posse 
proconsulem  eum  fuisse  a.  6314,  cf.  Waddington  fastes  des  prov.  asiat. 
n.  91),  proconsul  'in  omnem  aviditatem  pronus'  Tac.  ib.  Rursus 
Romae  inter  Arvales  a.  66  (item  anno  incerto  Neronis),  item  a.  69 ; 
promagister  coUegii  a.  69  act.  Arv.  Cum  frater  imperator  appellatus 
esset,  consul  II  cum  eo  usque  ad  kal.  Mart.  a.  69  Tac.  h.  1,  77; 
a£t.  Arv.  Epistula  Vitellii  ad  eum  ib.  1,  75.  Otho  ad  bellum  profectus 
ei  curam  urbis  mandavit  ih.  1,  90,  sed  mox  accitum  bello  praeposuit 
ib.  2,  23;  cf.  ib.  2,  33.  39.  40.  44;  Plut.  Oth.  7.  8.  Victo  Othone  ipse 
nuUum  discrimen  adiit,  'pietate  et  ignavia  excusatus^  Tac.  h.  2,  60. 

112  Sal(vius?)  Salvianus,  vir  egregius,  subpraefectus  vigilum  VI  1226. 
Biversus  puto  a  Salviano  procuratore  temporibus  Severi  (supra  n.  84), 
quippe  dliquanto  recentior. 

113  .  .  [SJALVIVS    SATRIAN[V]S MINICIVS decemvir    stlitibus 

iudicandis,  quaestor  (?), tiveri  (haec  quo  pertineant  ignoratur), 

curator  Ocriculanorum, curator  Bleranorum  . . .  t.  Bononiensis 

vel  potius  Mutinensis  XI  833.  Parentcla  coniunctum  fuisse  cum 
L.  Minucio  Basilo  qui  fuit  inter  occisores  Caesaris,  qui  ante  adoptio- 
nem  fuit  M.  Satrius  (Cic.  de  off.  3,  18,  74),  coniecit  0.  Hirschfeld. 

1 14  [S]alvius  Severus,  honoratus  a  Philadelphiensibus  Lydiae  CIG.  3423. 
Fortasse  magistratus  Momanus. 

115  SALVIVS  TVSCVS  quindecimvir  ut  videtur  sacrorum  anno  204  act. 
lud.  saec,  II 12  (Eph.  ep.  8  p.  283  cf.  p.  291).  Fortasse  hic  L.  Cor- 
nelius  Salvius  Tuscus  salius  Palatinus  factus  a.  181  VI  1979. 

116  SALVIVS  VALENS  praeses  provinciae,  ad  quem  divus  Pius  rescripsit 
Dig.  48,  2,  7,  2.  Salvius  Valens ,  inter  iuris  peritos  quibus  usus  est 
Pius  vit.  Pii  12,  1  (ubi  de  Fulvio  Aburnio  Valente  cogitavit  Mommsen 
Zeitschr.  f.  Rechtsgesch.  9,  1870  p.  90,  21,  Salvium  a  Valente  distinxit 
Peter,  eogitans  de  Salvio  luliano). 

117  C.  SALVIVS  VITELLIANVS  C.  Salvii  Liberalis  Nonii  Bassi  (supra 
n.  105)  et  Vitelliae  RufiUae  filius  IX  5534. 

—  Vibia  Salvia  Varia. 

—  L.  Cominius  Vipsanius  Salutaris. 

—  Marcius  Salutaris, 

—  Sex.  Pu[l]fennius  Salutaris  M.  Luecius  Valerius  Severus  Plotius  Cilo. 

—  C.  Vibius  Salutaris. 

118  Samachos  (2ap,ax<6?;  in  optimo  codice  extat  lajxaxto..;  alibi  Sajxaxo?) 
Abennerigi,  regis  Characenorum,  filia,  in  matrimonium  ducta  ab  Izate, 
Monobazi  regis  Adiabenum  filio,  postea  rege  Adiabenum  losephus  ant. 
20,  2,  1. 


SAMIVS  171  SAMPSIGERAMVS 

119  Samius  insignis  eques  Romanus,  "^quadringentis  nummorum  milibus 
Suillio  datis  et  cognita  praevaricatione',  in  domo  ipsius  Suillii  ferro 
incubuit  a,  47,   Tac.  a.  11,  5. 

120  Samius  Priscus  (fortasse  Sammius),  quo  medicamento  usus  sit  ad 
calculosos  Galenus  Tzzpl  euTroptaxaiv  lib.  II  (XIV  p.  474  ed.  Kuehn). 

121  L.  Sammius  Ae[m]ilianu8,  L.  f.,  tribu  Vol.,  equo  publico,  allectus 
in  quinque  de[cu]rias  lupercus;  praefectus  cohortis  II  Hispanae 
Vasconum  civium  Romanorum;  flamen  provinciae  Narbonensis  t. 
Nemausensis  XII  3183  cf.  add.  p.  836. 

122  Sammonicus  Serenus  (Sammonicus  Serenus  vit.  Carac.  4,  4,  Macroh., 
Serenus  non  Septimius  sed  Sammonicus  Sidon.  Ap.  14,  Serenus  Sam- 
monicus  vit.  Gordian. ,  Serv.  ad  georg.  1,  102,  Sammonicus  Arnoh., 
Serv.  ad  georg.  1,  30,  Serenus  Sammonius  vit.  Get.  5,  6,  Serenus  am- 
monicus  vit.  Alex.  30) ;  'cuius  libri  plurimi  ad  doctrinam  extant'  vit. 
Carac.  4,  4,  'vir  saeculo  suo  doctus',  temporibus  Severi,  'qui  osten- 
debat  duritiam  morum'  Macroh.  sat.  3,  16,  6.  Verba  ex  libro  eius, 
quem  dedit  'ad  principem  suum',  citat  Macroh.  sat.  3,  16,  6  seq.,  17,  4 
(sed  ex  quihus  apparet,  ad  complures  principes  lihrum  datum  esse); 
verba  ex  libro  quinto  rerum  reconditarum  eius  id.  3,  9,  6;  praeterea 
scripta  eius  citajitArnoh.  adv.  g.  6,  7;  Servius  ad  georg.  1,  30.  102.  Ab 
Augustis  convivio  adhibitus  ipse  ap.  Macroh.  3,  16,  7.  Libros  eius, 
quos  ad  Antoninum  (Caracallam)  scripsit,  familiarissimos  habuit  Geta 
vit.  Getae  5,  6.  Occisus  a  Caracalla  vit.  Carac.  4,  4.  Eius  libri,  qui 
censebantur  ad  sexaginta  et  duo  millia,  a  filio  relicti  Gordiano  minori 
vit.  Gord.  18,  2. 

123  (Q.)  Serenus  Sammonicus,  amicissimus  Gordiani  senioris,  praeceptor 
Gordiani  iunioris,  cui  moriens  omnes  libros  patris  sui  qui  censebantur 
ad  sexaginta  et  duo  millia  reliquit  vit.  Gord.  18,  2.  Hunc  ut  videtur 
noverat  et  dilexerat  Severus  Alexander  vit.Alex.  30,2.  Voeta,  ih.  Eius- 
dem  putatur  esse  Q.uinti  Sereni  liber  medicinalis  (sive  quo  dlio  nomine 
fuit ,  cf.  Manitius  mus.  Rhen.  1895  p.  641)  qui  extat ,  ap.  Baehrens 
poet.  Lat.  min.  3,  101  seq. 

124  Sampsigeramus,  Emesenorum  rex  (ex  posteris  sine  duhio  Sampsicerami 
memorati  a  Strahone  16  p.  753):  eius  filialotape  nupsit  Aristobulo  (supra 
A  863),  Aristobuli  filio,  Herodis  magni  nepoti,  Agrippae  fratri  loseph. 
ant.  18,  5,  4.  Ab  Agrippa  rege  una  cum  aliis  regibus  hospitio  ex- 
ceptus  ih.  19,  8, 1.  —  Ex  huius  fortasse  stirpe  C.  lulius  Sam(p)sigeramus, 
6  xat  2stXa?,  C.  lulii  Alexionis  filius,  tribu  Fabia,  qui  sepulcrum  sibi 
fecit  Emesae  a.  p.  Chr.  78/79  t.  Emesenus  Lehas  3,  2567.  Alius 
Sam(p)sigeramu8  a.  p.  Chr.  182/3,  fortasse  magistratu  aliquo  fungens 
in  t.  eiusdem  regionis  Lehas  3,  2564.  De  nomine  Sampsigerami  cf. 
de  Vogue  ad  t.  Palmyrenum  inscr.  semit.,  Syrie  centrale  n.  75. 

125  Sampsigeramus,  sacerdos  Veneris  Emesae,  cum  manu  collecta  Sapori 
restitit  Malalas  lih.  XII  p.  296  ed.  Bonn. 


SAMSO  172  SANQVmiVS 

126  Samso,  Proculi  tyranni  'uxor  virago^  antea  dicta  Vituriga  vit.  Firm. 
Saturnin.  Procul.  12,  3. 

127  Sanatruces,  rex  Armeniorum:  eius  virtutes  praedicantur  Suidas  s.  v. 
Neque  ex  quo  scriptore  haec  hausta  sint  a  Suida  apparet,  neque  ad 
quae  tempora  spectent.  Begem  Armeniae  huius  nominis  (Sanadrug)  novit 
Moses  Chorenensis  hist.  Arm.  II  c.  84  seq.,  successorem  Ahgari,  saeculo 
p.  Chr.  primo  (vers.  Langlois  p.  98  seq.). 

128  Sanatrucius  (Savatpouxio?)  filius  Meherdatis,  regis  Persarum-,  cum 
pater  bellum  cum  Romanis  gerens  occidisset,  Sanatrucius  ei  in  regno 
successit,  sed  a  Traiano  victus  et  occisus  est,  inque  locum  eius  rex 
Persarum  constitutus  consobrinus  eius  Parthamaspates,  Osrhois  regis 
Armeniorum  filius  Malalas  lih.  XI  p.  270.  274  Bonn.  Bubiae  fidei 
narratio,  quamvis  citetur  Arrianus  ('Apsiavo?),  cf.  supra  sub  Meherdate 
(M  332)  et  sub  Osrhoe. 

129  Sanatruces  (Savaxpouxou) ,  pater  Vologaesis  Bio  75,  9  exc.  de  leg. 
Vulgo  creditur  pater  Vologaesis  regis  Parthorum  temporibus  Severi,  a 
nonnuUis  pater  Vologaesis  alicuius,  quem  regem  Armeniae  fuisse  circa 
eadem  tempora  indicat  Moses  Chorenensis  II  c.  65  (vers.  Langlois 
p.  113);  sed  verba  Bionis  pertinere  ad  tempora  Traiani  vel  Hadriani 
observavit  Boissevain  Herm.  25  p.  330  seq.,  qui  statuit  hunc  Sanatru- 
cium  non  diversum  fuisse  ah  eo  qui  praecedit.    Cf.  infra  sub  Vologaese. 

130  Sancta  (Sancia  traditur,  correxit  Hirschfeld),  soror  Considii  Proculi, 
una  cum  hoc  a.  33  maiestatis  accusata  a  Q.  Pomponio;  ei  aqua  et 
igni  interdictum  Tac.  a.  6,  18. 

—  Ateius  Sanctus. 

—  AVRELIVS  SANCTVS. 

—  Claudius  Sanctus. 

—  IVLIVS  SANCTVS. 

—  Minicius  Sanctus. 

—  C.  V(ALERIVS)  V(ALERIANVS)  SANCTVS. 

131  Sandario  (acc.  Sandariorem  codex  Palatinus ,  sed  mutatum  in  San- 
darionem  fortasse  manu  prima)  ab  Aureliano  in  praesidio  positus 
Palmyrae,  cum  sexcentis  sagittariis  occisus  a  Palmyrenis  vit. 
Awrelian.  31. 

132  Sannius  {traditur^am.\x.B)  mimus,  Paris  cognominatus  codex  Leidensis 
Plinii  in  margine  ad  h.  n.  7,  55  (de  quo  loco  cf.  Betlefsen  mus.  Bhen.  18, 
1863  p.  231,  ann.  philol.  1867 p.  72).  Incertum  num  L.  Bomitius  Paris 
(B  135)  clarus  temporibus  Neronis. 

133  Sanquinius  (Sangunnius  codex),  accusator  L.  Arruntii,  ob  eam  rem 
punitus  (ante  a.  32)  Tac.  a.  6,  7. 

134  M.  SANQVINIVS  Q.  f.  (patris  nomen  in  nummis  aeneis  tantum),  trium- 
vir  aere  argento  auro  flando  feriundo  sub  Augusto  nummi  aurei 
argentei  aenei  ap.  EcJchel  5,  299.  300,  Babelon  monnaies  de  la  r4p. 
Tomaine  II  p.  416  seq.  n.  1-6,  pauUo  post  ludos  saeculares  anni  737 


SANQVINIVS  173  SAPOR 

nummi  ap.  Eckhel  l.  c.  et  Bahelon  n.  1.  2  (nummus  ap.  Babelon  n.  6, 
nuper  illatus  in  museum  Parisiense,  in  cuius  antica  Augustus  dicitur 
pontifex  maximus,  genuinus  omnino,  ut  mihi  adfirmat  Babelon,  hybri- 
dus  sit  necesse  est). 

135  Q.  SANQVINIVS  Q.  f.,  tribu  Stel.,  quaestor,  tribunus  plebis,  praetor, 
proconsul  t.  suburbanus  I  640  =  VI 1323.  Aut  frater  eius  qui  prae- 
cedit  (natu  maior,  cum  retinuerit  praenomen  paternum),  aut,  id  quod 
voluit  Borghesius  opp.  1,  244,  pater. 

136  Q.  SANQVINIVS  MAXIMVS  (Sanquinius  Maximus  Tac.  a.  6,  4,  la- 
ootnoq  Ma';i|xo?  Dio  59,  13,  Sanquinius  Tac.  a.  11,  18;  in  consulatu 
Q.  [SJanquinius  X  905,  ubi  praenomen  nuper  demum  lecium  est). 
Filium  fuisse  M.  Sanquinii  (supra  n.  134),  nepotem  eius  qui  praecedit, 
coniecit  Borghesius.  Consul  (suff.)  X  905,  ante  a.  32  Tac.  a.  6,  4; 
fortasse,  ut  coniecit  Henzen,  hic  [M]axiin(us)  consul  suif.  a.  23  fasti 
frat.  Arv.  (CIL.  I  ed.  2  p.  71),  (Borghesi  opp.  3  p.  326  coniecerat  eum 
consulem  fuisse  anno  26).  Verba  facit  in  senatu  a.  32  Tac.  a.  6,  4. 
A.  39  praefectus  urbi  Bio  59,  13.  Consul  iterum  suff.  a.  39  ex  kal. 
Februariis  Bio  l.  c.  Legatus  pro  pr.  Germaniae  inferioris,  in  qua 
legatione  decessit  paulo  ante  a.  47  Tac.  a.  11,  18. 

137  Saoterus  (semel  sauter-,  bis  soater  traditur  vit.  Comm.),  Nicomediensis 
Bio  72,  12,  Commodi  cubicularius  «'&.,  eiusdem  subactor  vit.  Conim. 
3,  6,  multum  potuit  apud  Commodum  Bio  l.  c;  eius  gratia  Nico- 
mediensibus  a  senatu  concessum  ut  agonem  instituerent  Dio  l.  c. 
Commodus  triumphans  (a.  180)  iu  curru  eum  post  se  locavit  vit. 
Comm.  3,  6.  Eius  TiaiStxa  Theocritus  pantomimus  Bio  77,  21  (exc. 
Vales).  Cum  populus  Romanus  potentiam  eius  ferre  non  posset, 
praefecti  praetorio  clam  eum  occiderunt  vit.  Comm.  4,  5  (occisus  a 
Cleandro  Bio  l.  c).  Non  plane  certum  num  idem  Aelius  Saoterus, 
inter  sacerdotes  domus  Augustae  Palatinae  clarissimos  viros  recen- 
situs  VI  2010  a  29  (id  quod  coniecit  Borghesius  opp.  3  p.  23) ;  cf. 
supra  A  172. 

—  AELIVS  SAOTERVS. 

—  C.  APPIVS  EVNOMIVS  SAPIDIANVS. 

—  CLAVDIVS  SAPILIANVS. 

138  Sapor  (sic  de  mort.  persec  5,  vit.  Val.  4,  4,  Victor  Caes.  32,  item  de 
alio  Sapore  saepius  Ammianus;  2aTU(6p>3?  Graeci;  de  nomine  Persico 
cf.  NoeldeJce  p.  7  not.  3)  Artaxaris  ( Artaxerxis)  regis  filius  CIG.  4676 ; 
Syncellus  p.  681  ed.  Bonn.,  et  successor  Zos.  1,  18,  Agathias  4,  24. 
Nomen  et  appellationcs  quibus  utebatur  Graece  versa  in  titulo  CIG. 
4676.  Regnavit  annos  unum  et  triginta  Agathias  4,  24;  Syncellus 
p.  678.  680  ed.  Bonn.  (regnum  eius  duravisse  computatum  est  ab 
a.  p.  Chr.  241  ad  a.  272,  testibus  tabulis  regum  Persarum,  ex  quarum 
una  pendet  Agathias  l.  c,  cf.  Noeldehe  p.  42.  412-416).  De  nummis 
eius  cf.  Longperier  essai  sur  les  medailles  des  Sassanides  [Paris.  1840] 


SAPPHINIVS  174  SARMENTVS 

p.  13  seq.;  Numismatic  chronicle  15,  1853  p.  181.  —  Infeliciter  bellum 
gerit  cum  Gordiano  vit.  Gord.  26.  27,  Zosim.  1,  18,  Zonar.  12,  18, 
Syncellusp.681,  Ammian.  23,  5,  17.  Pacem  facit  cum  Philippo  Zosim. 
1,  19,  Syncellus  p.  683,  Zonar.  12,  19,  Cedrenus  I  p.  451  ed.  Bonn. 
Cum  bellum  renovasset  temporibus  Valeriani  Petrus  Patricius  fr.  9 
(IV  p.  187  MuU.),  Zosim.  1,  36,  Valerianum  in  Mesopotamia  vivum 
in  potestatem  suam  redegit  Lactant.  de  mort.  pers.  5,  Zonar.  12,  23, 
Eutrop.  9,  7,  Victor  Caes.  32  epit.  32,  Ruf.  Festus  23,  Agathias  4,  23, 
SynceUus  p.  715  ed.  Bonn.,  Cedrenus  I  p.  454  Bonn.  Macrianum 
(Maxpiv-  traditur)  invitavit,  ut  ad  Valerianum  se  conferret  excerpt. 
post  Bionem  (cf.  supra  suh  M.  Fulvio  Macriano).  Antiochia  ei  a 
Mariade  (cf.  sub  hoc)  prodita  Malalas  lih.  XII  p.  296  Bonn.;  trig. 
tyr.  2,  3.  (Cum  tractaret  cum  Sampsigeramo  sacerdote  Emeseno, 
a  iaculatore  quodam  lapide  percussus  et  statim  exanimatus  Maldlas 
l.  c).  Etiam  Caesarea  Cappadociae  potitur  Zonar.  12,  23;  SynceUus 
p.  716,  item  Tarso  SynceUus  l.  c.  cf.  Agathias  4,  24.  Detrimenta 
ei  infert  Callistus;  ideo  in  regnum  suum  se  recipit  SynceUus  l.  c, 
Zonar.  l.  c ;  cf.  Petrus  Patricius  fr.  11.  Odaenathi  legatos  superbe 
tractat  Petrus  Patricius  fr.  10.  Victus  ab  Odaenatho  trig.  tyr.  15,  4. 
30,  6,  vit.  GaUien.  10,  Zosim.  1, 39,  Zonar.  12,  23.  Persarum  narrationes 
de  heUo  Saporis  cum  Romanis  vide  ap.  NoeldeJce  Tahari  p.  32  cum  notis. 

139  Sapphinius  (sic  heU.  1,  14,  3  optimus  codex,  alii  2aT:<p7jvios,  2a(pyjvios; 
SaTnrivo?,  SaK-irtva?  scribitur  in  codicihus  ant.  14,  14,  3,  1'aTrtvvio?,  2a- 
TTtvio?,  Sain^vio?  ih.  16,  8,  5),  Herodis  amicus,  a.  u.  c.  714  comitatur 
eum  Romam  loseph.  ant.  14,  14,  3,  heU.  1,  14,  3.  Ab  Alexandro,  eius 
filio,  insimulatur  loseph.  ant.  16,  8,  5. 

140  Sardius  Lupus,  'doctus  et  facundus  vir%  Frontonis  discipulus;  Sardii 
Saturnini  filius  Fronto  ad  am.  1,  9.  10.  20  p.  180.  187  Naher. 

141  Sardius  Saturninus,  Caelio  Optato  et  Petronio  Mamertino  commen- 
datus  a  Frontone;  pater  Sardii  Lupi  qui  praecedit  Fronto  ep.  ad 
am.  1,  9.  10  p.  180  Naher;  eum  de  morte  alterius  filii  consolatur  Fronto 
ih.  1,  20  p.  187  Naher  (alia  epistula  Frmtonis  ad  eum  periit,  ad  am. 
1  ind.,  p.  172  Naber). 

142  Sardus,  amicus  Plinii,  librum  scripsit,  in  quo  nonnuUa  de  Plinio 
Plin.  ep.  9,  31. 

—  C.  Claudius  Sardus. 

—  POST(VMVS)  MIMISIVS  SARDVS. 

143  SARIOLENVS  VOCVLA  'crebris  apud  Neronem  delationibus  famosus', 
eadem  apud  Vitellium  molitus  erat;  a.  70  curia  ut  excederet  coactus 
Tac  h.  4,  41. 

\  44  Sarmentus,  scurra  Maecenatis  Hor.  sat.  1,  5,  52,  et  Caesaris  Augusti 
Plut.  Ant.  59,  luv.  5,  3.  Natione  Tuscus,  e  domo  M.  Favonii,  in- 
certum  libertus  an  servus ;  a  Maecenate,  ad  quem  sectio  bonorum 
Favoni  pertinuerat,  libertas  ei  concessa;  postremo  'eo  fiduciae  venit, 


SASS ...  175  SATTIVS 

ut  pro  equite  Romano  ageret  decuriamque  quaestoriam  compararet' 
schol.  Im.  l.  c.  Dictum  eius  Quint.  6,  3,  58.  (Sarmentus  seu  P.  Blessius 
ap.  Quintilianum  l.  c.  duo  codices  optimi,  seu  P.  Blessus  codices  recen- 
tiores;  quid  suhsit,  ignoretur). 

—  IVLIVS  SAS... 

—  Q.  TILLIVS  SASSIVS. 

145  Satellius  Quadratus,  stultorum  divitum,  in  his  Calvisii  Sabini  (consulis 
ut  videtur  a.  p.  Chr.  26),  'adrosor^  adrisor,  derisor'  Seneca  ep.  27,  7.  8. 

146  *AN.  SATR....  SAL  . . .  tribu  Lem.,  decemvir  stlitibus  i[udicandis] ; 
tribunus  legionis  vicesimae  Valeriae  [victricis],  quaestor  urbanus, 
quaestor  provinciae  .  . . ,  tribunus  plebis  designatus  t.  Suasae  in 
Umhria  rep.  XI  6165  (ad  duo  apographa  non  optima  ut  videtur). 

—  .  .  [S]ALVIVS   SATRIAN[VS[ MINICIVS 

1 47  Q.  Satrienus  Pollio :  eius  servi  VI23548.  Homo  certe  dives,  fortasse  nohilis. 

148  L.  Satrius  Abascantus,  libertus:  ei  ius  Quiritium  a  Traiano  petit 
Plinius  ep.  ad  Trai.  11. 

149  T.  SATRIVS  DECIANVS  curator  tabulariorum  publicorum  (cf.  Momm- 
sen  Staatsr.  II^  p.  558  not.  3)  una  cum  C.  Calpetano  Rantio  Sedato 
et  M.  Petronio  Lurcone,  a.  46  VI 916  =  31201. 

150  SATRIVS  RVFVS  causarum  patronus;  apud  centumviros  causam  ali- 
quam  una  cum  Plinio  contra  M.  Aquilium  Regulum  defendit  Plin. 
ep.  1,  5,  11.  A.  97  in  senatu  sententiam  dicit  ih.  9,  13,  17.  Fortasse 
hic  Sat . . . . ,  amicus  Dasumii  VI 10229  v.  22. 

151  Satrius  Secundus,  cliens  Seiani  Seneca  dial.  6,  22,  4,  Tac.  a.  4,  34. 
6,8,  a.  25  Cremutium  Cordum  accusavit  Tac.  a.4,34;  Seneca  l,  c. 
Index  coniurationis  (Seiani)  Tac.  a.  0,  47.  Eius  uxor  aliquando  Albu- 
cilla,  famosa  multorum  amoribus  Tac.  l.  c.  —  Vix  huc  pertinent  puto 
Q.  Satrius  Secundus  IX  2125;  C.  Satrius  Secundus  IX  3091.  3092. 

152  ..  [S]ATRIVS    SEP TVS    Q.  f . ,    tribu   Hor. ;    quattuorvir   viarum 

curandarum,  tribunus  militum  legionis  secundae  Adiutricis  Piae  fidelis  •, 
donis  militaribus  donatus  bello  Suebico  item  Sarmatico  (sub  Domitiano 
ut  videtur,  a.  p.  Chr.  90,  cf.  Momms.  Herm.  3  p.  115);  optio  tribu- 
norum  legionura  quinque  (de  hoc  munere  praeterea  non  memorato  cf. 
Mommsen  ad  t) ,  quaestor  pro  praetore  provinciae  Cretae  et  Cyre- 
narum,  tribunus  plebis,  praetor;  patronus  municipii  Potentinorum  in 
Lucania  X  135. 

153  L.  Satrius  Silvinus,  p.  s.  r.  (quas  litteras  Mommsenus  duhitans  legit 
procurator  summarum  rationum,  sed  non  constat  num  recte^  cf.  Hirsch- 
feld  Veriv.  1  p.  34  not)  t.  Tcrgestinus  V536  «.  Uxor  Caesidia  Amabib's  ih. 

154  M,  SATRIVS  VALENS  praetor  urbanus  a.  p.  C.  19  fasH  fratr.  Arval. 

155  SATRIA  L.  f.,  uxor  lunci  (M.  lunii  lunci  supra  1 498)  VI  3837\ 

—  EGNATIVS  SATTIANVS. 

156  SATTIVS  CRESCENS  vir  clarissimus,  curator  rei  publicae  Beneven- 
tanorum  IX  1588.    Facile  Diocletiano  recentior. 


SATVRIVS  176  SATVRNINVS 


157  Saturius  (sic  pars  codicum,  sed  in  optimis  est  Satur),  decurio  cubi- 
culariorum,  inter  interfectores  Domitiani  Suet.  Dom.  17.  Cf.  infra  sub 
Sigero. 

158  Saturius  Firmus,  gener  Asinii  Rufi,   Plinio  carus  Flin.  ep.  4,  15,  3. 

—  AEL(IA)  SATVRNINA. 

—  ANTONIA  SATVRNINA. 

—  FVLVIA  SATVRNINA. 

159  SATVRNINVS  vir  nobilis^  maritus  Paulinae,  quae  et  ipsa  claris 
natalibus;  Tiberio  defert  scelus  in  Paulinam  a  Decio  Mundo  com- 
missum  loseph.  ant.  18,  3,  4.  (Saturninus  maritus  Fulviae,  Tiberio 
defert  fraudem  contra  Fulviam  a  ludaeis  quibusdam  coramissam 
ib.  18,  3,  5.  Probahile  est ,  altero  loco  Saturnini  nomen  errore  posi- 
tum  esse.)   Fortasse  unus  ex  Sentiis  Saturninis  infra  n.  294.  295.  297. 

160 SATVRNI[NVS]   (ex  gentilicio  P  tantum  littera   enotata  est) 

consul  suffectus  (cum  Mamiliano  quodam  ut  videtur,  supra  M  92) 
temporibus  Traiani  fasti  fer.  Lat.  (fortasse  anno  103,  cf.  supra  l.  c). 
Vix  idem  Pompeius  Saturninus  amicus  Plinii  (supra  P  491). 

161 SATVRNINVS   (gentilicium  in  t.   erasum)   Cn.  f.,   quaestor, 

tribunus  plebis,  praetor  . . .  t.  Saepinas  IX  2460. 

162  SATVRNINVS  'optimus  ducum  Gallieni  temporis,  sed  Valeriano 
dilectus";  'cum  dissolutionem  Gallieni  ferre  non  posset  ... .,  ab  exer- 
citibus  sumpsit  imperium' ;  a  militibus  'quod  esset  gravior  et  severior', 
occisus  trig.  tyr.  23.  Diversus  a  Saturnino  qui  Probi  temporibus  fuit 
vit.  Firm.  Saturn.  cet.  11,  1.    Memoratur  vit.  Gallien.  9,  1. 

163  SATVRNINVS  consul  ord.  a.  264  cum  Gallieno  sextum  fasti. 

164  SATVRNINVS  vir  clarissimus  rescriptum  Aureliani  cod.  lust.  5,  72,  2. 

165  SATVRNINVS  vir  clarissimus  Eph.  ep.  8,  839. 

166  SATVRNINVS  origine  Maurus  Zosim.  1,  66,  Zonar.  12,  29,  origine 
Gallus  vit.  Firmi  Saturnini  cet.  7,  Probo  imperatori  valde  necessarius 
Zosim.  l.  c,  Zonar.  l.  c,  et  ab  eo  Syriae  praepositus  Zosim.  l.  c 
(Aurelianus  ei  limitis  orientalis  ducatum  dedit  vit.  Sat.  7,  2).  (De 
vita  eius  anteriore,  vit.  Saturn.  10,  4.  9,  5.)  Magister  exercitus,  novam 
civitatem  Antiochiae  orsus  condere  Hieronymus  chron.  ad  a.  2297; 
Syncellus  p.  723  (sub  anno  sexto  Probi).  Imperium  in  Oriente  usur- 
pare  conatus,  sed  a  Probo  oppressus  Eutrop.  9,  17,  Victor  Caes.  37,  3, 
epit.  37,  2,  Oros.  7,  24,  3,  a  militibus  occisus  Zonar.  l.  c,  antequam 
Probus  exercitum  contra  eum  duceret,  a  militibus  Orientis  occisus 
Zosim.  l.  c,  Apameae  a  suis  occisus  Syncell.  l.  c,  Apameae  occisus 
Hieronym.  l.  c ;  in  castro  quodam  ab  is,  quos  Probus  miserat,  invito 
Probo  iugulatus  vit.  Saturn.  11,  3  (a  Probo  'variis  proeliorum  gene- 
ribus'  superatus  vit.  Probi  18,  4).  Memoratur  Polem.  Silv.  laterc 
(chron.  min.  ed.  Momms.  I  p.  522).  —  Huius  ut  videtur  nummus  aureus, 
qui  nuper  prodiit,  cum  capite  imperatoris  et  inscriptione :  imp.  C  lul. 
Saturninus  Aug.  (vente  Serrure  29  Oct.  1895;  vidi  ectypum). 


SATVRNINVS  177  SATVRNINVS 

167 Saturninus  memoratur  in  t.  Smyrnaeo  CIG.  3210,  fortasse  ut 

proconsul  Asiae. 

168  Saturninus,  inter  duces  belli  Parthici  L.  Veri  Lucian.  quom.  Mst. 
conscr.  21. 

169  Saturninus,  centurio  (tribunus  praetorianorum,  origine  Syrus  Herod. 
3,  11,  4.  8),  Severo  indicat,  a  Plautiano  imperatum  sibi,  ut  ipsum 
Severum  et  Caracallam  occideret  Herodian.  3,  11.  12;  a  Caraoalla 
instigatus,  Plautianum  falso  coniurationis  indicio  pervertit  Dio  76,  3 
(interfecisset  Severum,  nisi  auxilio  venissetCaracalla-4mwmw.<29, 1, 17). 
Honoribus  affectus ;  postea  a  Caracalla  mori  adactus  Dio  76,  6. 

170  [Sajturninus,  in  rebus  gestis  a.  217  memoratur  Hio  78,  19,  5  (locus 
nimium  mutilus,  quam  ut  intellegi  possit), 

171  Saturninus  amicus  Plinii,  ad  quem  is  scripsit  ep.  7,  7.  15;  9,  38,  et 
quem  commendavit  Prisco  ih.  7,  8. 15.  Fortasse  idem  Pompeius  Satur- 
ninus,  ad  quem  scripsit  Plinius  ep.  1,  8.  5,  21  et  de  quo  scripsit  ep. 
1, 16  (cf.  supra  sub  hoc). 

172  Saturninus,  Comensis,  qui  heredes  reliquit  Plinium  et  Calvisium 
Rufum  Plin.  ep.  5,  7.  Diversus  ah  eo  qui  praecedit  (nempe  defunctus 
cum  scriptae  sunt  ep.  5,  21.  7,  7  cet). 

173  Saturninus  (2aTopvtX-  traditur)  vir  (piXoxaXo?  xal  <piXap}(aio? :  ei  dedi- 
cavit  Plutarchus  libellum  adv.  Coloten  (Moral.  p.  1107  ed.  Xyl.,  VI 
p.  422  ed.  Bernardakis). 

174 VIVS  (vel VVS)  SATVRNINVS  HONORATIANVS  tribunus  1  ati- 

clavius  legionis?]  t.  Lambaesitanus  VIII  2741. 

—  M.  ACCENNA  SATVRNINVS. 

—  Aelius  Saturninus. 

—  Aemilius  Saturninus. 

—  M.  AEMILIVS  SATVRNINVS. 

—  M.  AEMILIVS  MACER  SATVRNINVS. 

—  Agrius  Saturninus. 

—  L.  ALBINIVS  SATVRNINVS. 

—  M.  ANNAEVS  SATVRNINVS  CLODLA.NVS  AELIANVS. 

—  L.  ANTONIVS  SATVRNINVS. 

—  APONIVS  SATVRNINVS. 

—  M.  APONIVS  SATVRNINVS. 

—  Q.  Appaeus  Saturninus  luventianus. 

—  L.(?)  ARADIVS  ROSCIVS  RVFINVS  SATVRNINVS  TIBERIANVS. 

—  M.  AVRELIVS  SATVRNINVS. 

—  *AVVLVIVS  SATVRNINVS. 

—  Claudius  Saturninus. 

—  TI.  CLAVDIVS  SATVRNINVS. 

—  CLODIVS  SATVRNINVS. 

—  T.  CLODIVS  SATVRNINVS. 

—  Q.  Decius  Saturninus. 

Prosopographia  Imp.  Rom.    III.  12 


SATVRNINVS  178  SAVLVS 


—  T.  FL(AVIVS)  VMBRIVS  ANTISTIVS    SATVRNINVS    FORTVNATIANVS. 

—  Fullonius  Saturninus. 

—  Furius  Saturninus. 

—  P.  FVRIVS   SATVRNINVS. 

—  TI.  HATERIVS  SATVRNINVS. 

—  IVLIVS  SATVRNINVS. 

—  C.  IVLIVS  SATVRNINVS. 

—  T.  lulius  Saturninus. 

—  Q.   *EVTETIVS  LVSIVS   SATVRNINVS. 

—  P.  MARTIVS  SERGIVS  SATVRNINVS. 

—  L.  NOVIVS  CRISPINVS  MARTIALIS  SATVRNINVS. 

—  P.  NOVIVS  SATVRNINVS  MARTIALIS  MARCELLVS. 

—  Pompeius  Saturninus. 

—  C.  Postumius  Saturninus  Flavianus  signo  Vindicius. 

—  Sallustius  Saturninus. 

—  Sardius  Saturninus. 

—  C.  SENTIVS  SATVRNINVS. 

—  CN.  SENTIVS   SATVRNINVS. 

—  L.   SENTIVS   SATVRNINVS. 

—  Venuleius  Saturninus. 

—  P.  VIGELLIVS  RAIVS  PLARIVS  SATVRNINVS  ATILIVS  BRADVANVS 
CAVCIDIVS  TERTVLLVS. 

—  Vitellius  Saturninus. 

—  P.  VITELLIVS  SATVR[NI]NVS. 

—  Ulpius  Saturninus. 

—  M.  VLPIVS  SENECIO  SATVRNINVS. 

—  L.  VOLVSIVS  SATVRNINVS. 

—  Q.  VOLVSIVS  SATVRNINVS. 

175  Satyr[i]o  (SaTupfova  traditur),  M.  Aurelio  ut  videtur  notus  memoratur 
M.  Ant.  ek  sauTOv  10,  31. 

176  Saufeius  Trogus  (Saufelus  Trogus  traditur  ap.  Tac;  Trogus  Seneca, 
uhi  noli  coniungere  Trogi  nomen  cum  eo  quod  praecedit  M.  Helvii), 
conscius  scelerum  Messallinae  occisus  a.  48  Tac.  a.  11,  35;  Seneca 
apoc.  13. 

177  Saufeia,  mulier  impudica  luvendl.  6,  320.  9,  117;  simiUter  idem  nomen 
ap.  Martial.  3,  72. 

178  Saulus,  ludaeus,  e  genere  regio,  per  affinitatem  Agrippae  regis 
gratiosus :  is  una  cum  Costobaro  (fratre  hell.  2,  20,  1),  temporibus 
(Lucceii)  Albini  procuratoris ,  stipatoribus  se  circumdedit,  quibus 
humiliores  vexavit  loseph.  ant.  20,  9,  4.  A.  66  a  primoribus  Hiero- 
solymitanorum  legatus  destinatus  ad  regem  Agrippam  id.  bell.  2,  17,  4 
cf.  6;  idem  post  Cestii  ab  urbe  discessum  una  cum  Costobaro  aliis- 
que  ad  Romanos  transfugit;  a  Cestio  Neroni  in  Achaiam  missus 
ib.  2,  20,  1. 


SAVROMATES  179  SAXA 

179  Ti.  lulius  Sauromates,  rex  Bospori  ab  anno  aer.  Bosp.  390—420 
(93/4  — 123/4  p.  Chr.)  nunimi  ap.  Koehnc  musee  Kotschouhey  II 
p.  237  seq.,  Buratschhov  catal.  numm.  p.  255  n.  143  seq.  tah.  XXVIII 
n.  133  seq.;  tituli  ap.  Latyschcv  inscr.  Ponti  Euxini  II  n.  38.  39;  prae- 
terea  huius  Sauromatae  videniur  esse  tituli  ap.  Latyschev  l.  c.  40  (=  CIL. 
III 738)  352.  358.  401,  item  n.  36  in  quo  regis  nomen  plane  periit.  Regis 
Rhescuporidis  (supra  R  44)  fih'us  tituli  l.  c.  n.  38.  39.  358.  OtXo- 
xataap  xal  <ptXopto|i,aio?,  euaspv;?  n.  38.  39;  amicus  imperatoris  populi- 
que  Romani  n.  40.  Epistulas  misit  ad  Traianum,  item  legatum,  qui 
Plinium  tunc  legatum  Bithyniae  Nicaeae  convenit  Plin.  cp.  ad  Trai. 
63.  64.  67.  Huic  primo  intcr  reges  Bospori  Sauromatae  nomen  vidctur 
fuisse  (non  rcctc  priores  nummorum  descriptores  in  nummis  cusis 
aetate  Augusti  Sauromatae  nomen  legere  sihi  visi  sunt,  cf.  Koehne 
mus.  Kotschouhey  II  p.  195  seq).  De  ipso  nomine  Sauromatis  cf. 
Mommsen  hist.  Bom.  V  p.  288  not.  1. 

180  Ti.  lulius  Sauromates,  rex  Bospori  certe  ab  anno  aer.  Bosp.  471 
(174/5  p.  Chr.)  usque  ad  a.  507  (210/1  p.  Chr.)  nummi  ap.  Koehne 
musee  Kotschouhcy  II  p.  272  seq.,  Buratschkov  catal.  numm.  p.  267 
n.  217  scq.  tah.  XXIX  n.  203  scq. ;  tituli  ap.  Latyschev  inscr.  Ponti 
Euxini  II  n.  34.  427.  428 ;  praeterea  huius  Sauromatae  videntur  essc 
tituli  ap.  Latyschev  l.  c.  n.  57.  357;  itcm  huius  ut  videtur  regis  res 
gcstac  praedicantur  titulo  Tanaitico  acephalo  anni  p.  Chr.  193,  CIG. 
2132^  p.  1009  et  ap.  Latyschev  l.  c.  n.  423.  (Tt{3£pio?  'louXtoc  Saupo- 
[idxr^i;  tituli  l.  c.  n.  34.  357.  427;  nummis  ^aaikioi^  l'aupo[xaTOu  tantum 
inscriptmn  est).  Regis  magni  Rhoemetalcae  (supra  R  53)  filius  titidi 
l.  c.  n.  427.  428.  Pater  regis  Rhescuporidis  (regis  Bospori  inde  ah 
anno  21112,  supra  R  45)  tituli  ap.  Latyschev  n.  41.  43.  430.  431.  43P'^ 

181  Sauromates,  rex  Bospori  annis  aerae  Bospor.  526 — 529  (p.  Chr. 
229/30 — 232/3)  nummi  ap.  Koehne  musee  Kotschouhey  2  p.  320  seq.; 
Buratschkov  catal.  numm.  p.  285  n.  308  seq.  tah.  XXXII  n.  296  seq. 
Cum  per  annos  aer.  Bosp.  524—530  (p.  Chr.  22718 — 23314)  nummi 
praeheant  etiam  regis  Cotyis  nomen,  statuendum  est  suh  Sauromate 
partem  tantum  regni  Bosporani  fuisse  (Latyschev  inscr.  Ponti  Euxini 
II  p.  L).  Hunc  Sauromatcn  memorari  in  t.  ap.  Latyschev  l.  c.  n.  54 
=  Grcck  inscriptions  in  thc  British  Museum  n.  CLXXX  proptcr  scriptu- 
ram  coniccit  Newton  (GreeJc  inscr.  l.  c). 

182  Sauromates,  rex  Bospori  a.  572  aenae  Bosporanae  (=275/7o  p.  Chr.) 
nummi  aenei,  Koehne  musee  Kotschouhey  II  p.  342;  Oreschnikov  cat. 
antiq.  Uvarovii  p.  117.  Praeterea  ignotus.  Cum  eodem  anno  incipiant 
nummi  regis  Tiranis,  statuendum  est  eo  anno  Tiranem  Sauromatae  suc- 
cessisse  aut  regnum  cum  eo  divisisse  (Latyschev  inscr.  Ponti  Euxini  II 
p.  LII). 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  SEX.  IVLIVS 
FRONTINVS    cet.   CL.  FVSCVS  SAXA  [AMJYNTIANVS  SOSIVS  PRISCVS. 

12* 


SAXA  180  SCAPVLA 

—  Q.  VOCONIVS  SAXA  AMYNTIANVS. 

—  Q.  VOCONIVS  SAXA  FIDVS. 

—  *Q.  PINNIVS  VALERIANVS  SAXIVS  (cf.  infra  sub  C.  Servilio  Septi- 
diano  Firmo). 

1 83  SCANTIA  virgo  Vestalis,  in  eius  locum  alia  suffecta  anno  23  Tac.  a.  4, 16. 

—  MANLIA  SCANTILLA. 

184  Scaeva:  ad  eum  dedit  Horatius  ep.  1,  17.  Cf.  supra  sub  Lollio 
Scaeva.  —  Alius  Scaeva,  veneficus  Horat.  sat.  2,  1,  53. 

185  Scaeva  (Sxsuai;),  Batonis,  Dalmatarum  ducis,  filius,  a.  p.  Chr.  9  a 
patre  ad  Tiberium  missus  Dio  56,  16. 

186  Scaeva,  gladiator,  quocum  Commodus  pugnare  noluit  Victor  Caes. 
17,  5-6. 

—  Didius  Scaeva. 

—  Lollius  Scaeva. 

—  Q.  PAQVIVS  SCAEVA. 

—  FLAVIVS  SCAEVINVS. 

187 us  Scaevola  praefectus  (vigilum)  t.  Ostiensis  eph.  ep.  7,  1215. 

—  Q.  Cervidius  Scaevola. 

—  C.  (MVCIVS)  SCAEVOLA. 

188  Scaevus  Memor  (sic  scJiol.  luv.,  Scaevus  Sergius  Gr.  Lat.  4,  537,  17, 
Memor  Martidl.,  Sidon.)  poeta  tragicus  temporibus  Domitiani,  frater 
Turni  scriptoris  satirarum  Martial.  11,  9. 10 ;  schol.  ad  luv.  sat.  1,  20. 
Coronatus  agone  Capitolino  Martial.  11,  9,  1.  SScaevus  in  tragoedia' 
citatur  Sergii  expl.  in  Donat.  (Gramm.  Lat.  ed.  Keil  4  p.  537,  17). 
Memoratur  Sidonius  Apoll.  carm.  9,  263. 

189  *[S]CAPVLA  proconsul  Asiae  sub  Traiano  nummus  ap.  Waddington 
fastes  des  prov.  asiat.  n.  121.  Nomen  videtur  male  lectum;  cf.  supra 
sub  M.  Ocl...  Pla... 

190  SCAPVL[A]  ....  legatus  duorum  Augustorum  provinciae  Dalmatiae 
t.  Scardonitanus  III  2809.  Fortasse  Scapula  Tertullus  infra  n.  192, 
ut  legatus  fuerit  Marci  et  Commodi. 

191  *SCAPV[LA]  PRISCVS  consul  cum  [Ti]ne(i)o  Clemente  III  S.  12802. 
Videtur  Scapula  consul  a.  195,  errore  dictus  Priscus  pro  Tertullo; 
error  videtur  ortus  ex  confusione  cum  consule  anni  sequentis  qui  fuit 
Thrasea  Priscus. 

192  SCAPVLA  TERTVLLVS  praeses  ut  videtur  provinciae,  cui  Marcus  et 
Commodus  (a.  177 — 180)  rescripserunt  Dig.  1,  18,  14  (idem  fortasse 
Scapula,  supra  n.  190).  Diversusputo  ab  eo  qui  sequitur,  consule  a.  195, 
proconsule  sub  Caracdlla,  scilicet  pater  eius  Qiunc  esse  TertuUum  con- 
sulem  cum  Maximo,  memoratum  ab  Ulpiano  Dig.  48,  5  [29],  5,  con- 
iecit  Borghesius  opp.  6  p.  247;  cf.  infra  sub  TertuUo). 

193  SCAPVLA  TERTVLLVS  consul  ord.  a.  195  cum  Tineio  Clemente  fasti 
(Scapula  TertuUus  XIV  169,  Scap,  Tert[ul]lus  III  4407,  praeterea 
Tertullus;   sine   causa   olim   a  nonnullis  dictus  Q.  Flavius  Scapula 


SCAPVLA  181  SCIPIO 

TertuUus).  —  Ab  hoc  vix  diversus  Scapula  proconsul  Africae,  ad 
quem  Tertullianus  dedit  libellum  ad  Scapulam  (in  ipso  libro  nomen 
Scapulae  non  reperitur),  sub  Caracalla  ad  Scap.  c.  4  (fortasse  anno 
21213,  ut  coniecit  Schmidt  mus.  Rhen.  46,  1891  p.  86  seq.,  item  ad 
CIL.  VIII S.  11999,  prqpterea  quod  narrat  Tertullianus,  cum  Scapula 
conventum  Uticae  ageret,  solis  lumen  paene  extinctum  esse,  qua  re  signi- 
ficari  defectionem  solis  quae  fuit  d.  14  Aug.  212  putat  Schmidtius). 

—  T.  Flavius  Scapula. 

—  C.  IVLIVS  SCAPVLA. 

—  M.  OSTORIVS  SCAPVLA. 

—  P.  OSTORIVS  SCAPVLA. 

—  Q.  Ostorius  Scapula. 

—  P.  Quintius  Scapula. 

—  PINARIVS  SCARPVS. 

194  SCATO.  Nummi  Cyrenenses  ap.  Muller  num.  de  Vanc.  Afr.  I  p.  166 
n.  430-433.  Proconsul  (procos.  nummus  ap.  Muller  433,  pr.  432; 
nullum  dignitatis  vocabulum  additur  430.  431)  Cretae  et  Cyrenarum 
sub  Augusto,  vivo  "M.  Agrippa  (ut  ex  nummo  433  apparet),  id  est 
non  post  a.  742  nummi.  Ex  gente  Vettia  vel  ex  gente  Magulnia 
eum  fuisse  Borghesius,  qui  primus  Scatonis  nomen  in  nummis  illis 
recte  legit,  coniecit  opp.  7  p.  472,  cf.  2  p.  403.  —  Incertum  num  ab 
hoc  appellati  horti  Scatoniani  VI  6281., 

—  D.  TERENTIVS  SCAVRIANVS. 

195  Scaurinus  (scarin-  traditur),  Scaurini  filius,  gramraaticus,  'doctor 
celeberrimus',  quem  Romae  audivit  Severus  Alexander  adulescens 
vit.  Alex.  3,  3.    Cf.  infra  sub  Terentio  Scaurino. 

—  (Terentius)  Scaurinus. 

196 SCAVRVS  praetor  proconsule  fragmentum  Setiae  rep.,  X  6462. 

Facile  unus  ex  Aemiliis  Scauris  qui  fuerunt  libera  republica. 

—  MAMERCVS  AEMILIVS  SCAVRVS. 

—  M.  (AEMILIVS)  SCAVRVS. 

—  Atilius  Scaurus. 

—  Maximus  Scaurus. 

—  Terentius  Scaurus. 

—  Q.  Terentius  Scaurus. 

107  Scenobarbus  (2xev6papoo?  traditur;  vera  nominis  forma  in  titulis  Baci- 
cis  Pannonicisve  III 1265.  4372,  item  in  tabella  cerata  III  p.  950) 
Dalmata  aut  Pannonius,  a.  p.  Chr.  8  transiturum  se  ad  Romanos 
M'.  Ennio,  qui  Sisciae  stationem  agebat.  pollicitus  Dio  55,  33. 

198  Scipio,  C.  Proculeii  (P  736)  frater  Porphyrio  ad  Hor.  carm.  2,  2,  5. 
Cf.  supra  sub  Fannio  Caepione  (F  86)  fin. 

199  Scipio,  praefectus  cohortis,  in  Mauretania  occisus  a.  69  Tac.  h.  2,  59. 

—  Cethegus  Scipio. 


SCIPIO  182  SCRIBONIANVS 


200  P.  SCIPIO  OEESTINVS  (sk  perscriptum,  in  uno  latere,  P.  Scipio  in 
alio  latere  dlterius  ex  terminis ;  idem  videtur  fuisse  in  altero  termino) : 
termini  duo  Telesini  IX  2219.    Nohilem  hominem  fuisse  ostendit  nomen. 

200*  SCIPIO  ORFITVS  pater  Calpurnii  Pisonis  CIAtt.  III  620.  Fortasse 
Calpurnius  Scipio  Orfitus,  nec  diversus  a  consule  ordinario  anni  172, 
cf.  supra  suh  Ser.  Cdlpurnio  Scipione  Orfito  (A  262  fin.). 

200^  SER.  SCIPIO  ORFITVS  (sic  dipl.  mil.  anni  178 ,  praeterea  Orfitus) 
consul  ord.  anno  178  cum  D-  Velio  Rufo  dipl.  7nil.  (III  S.  p.  1993). 
Aut  Ser.  Calpurnius  Scipio  Orfitus  (supra  A  262)  aut  Ser.  Cornelius 
Scipio  Orfitus  (supra  A  1180). 

—  SER.  CALPVRNIVS  SCIPIO  ORFITVS. 

—  (CORNELIVS)  SCIPIO. 

—  P.  CORNELIVS  LENTVLVS  SCIPIO. 

—  P.  CORNELIVS  SCIPIO. 

—  P.  CORNELIVS  SCIPIO  ASIATICVS. 

—  .  .  CORNELIVS  SCIPIO  ORFITVS. 

—  L.  CORNELIVS  SCIPIO  ORFITVS. 

—  SER.  (CORNELIVS)  SCIPIO  ORFITVS. 

—  SER.  (CORNELIVS)  SCIPIO  SALVIDIENVS  ORFITVS. 

—  SER,  CORNELIVS  SCIPIO   SALVIDIENVS  ORFITVS. 

—  C.  PASSIENIVS  COSSONIVS  SCIPIO  ORFITVS. 

—  VETTIVS  SCIPIO  ORFITVS. 

201  C.  SCOEDIVS  NATTA  PINARIANVS.  Oriundus  ut  videtur  a  Pinario 
Natta  Seiani  cliente  (cf.  supra  P  309).  Consul  cum  T.  Tettieno 
Sereno  (suff.)  mense  lul.  a.  inc.  VI  163  (t.  a  Ligorio  solo  servatus, 
sed  genuinus),  temporihus  Flaviorum,  ut  colligitur  ex  iis  quae  dliunde  de 
Tettieno  Sereno  scinius;  sed  anno  p.  Chr.  83  sine  idonea  causa  hos 
consules  trihuit  Borghesius,   cf.  infra  suh  T.  Tettieno  Sereno. 

202  Scopelianus,  Clazomenius,  sophista  Philostratus  vit.  soph.  1,  21, 
Nicetae  discipulus  ih.  1,  21,  3,  Smyrnae  docet  ih.  1,  21,  3.  5.  1,  25,  5. 
Legationes  plurimas  pro  Smyrnaeis  suscepit  ad  imperatorem  ib.  1,  21, 
6.  8.  1,  25,  6,  unam  pro  universa  Asia  de  vitibus  colendis  ih.  1,  21,  6. 
Athenis  devertit  apud  Atticum,  Herodis  Attici  patrem  ih.  1,  21,  7 
cf.  2,  1,  14.  Inter  admiratores  eius  Apollonius  Tyanensis  ih.  1,  21,  8. 
Epistula  ApoUonii  ad  eum  Philostr.  vit.  Apollon.  1,  24. 

—  AELIVS   SCORPIANVS. 

203  Scorpus  (Flavius  Scorpus  VI 10048,  19),  agitator  celeberrimus  Mar- 
tialis  4,  67,  5.  5,  25,  10.  10,  50.  10,  53.  10,  74,  5  seq.  11,  1,  16. 
Mortem  eius  (defuncti  anno  aetatis  XXVII  Mart.  10,  53,  3)  plangit 
Martialis  10,  50.  53.  Numerus  victoriarum  eius  VI 10048,  19.  Nomen 
eius  positum  VI 8628  v.  11.    Cf  Friedlander  Sitteng.  II^  p.  328.  515. 

204 SCRIBONIANVS  consul,   augur,  fetialis  t.  urhanus  Eph.  ep. 

4,  830.    Incertum  num  unus  ex  Scrihonianis  praetcrea  notis;  fortasse 
L.  Arruntius  Scrihonianus  (supra  A492),  vel  Crassus  Scrihonianus  (L 132). 


SCRIBONIANVS  183  SCRIBONIVS 

205  SCRIBONIANVS  CAMERINVS :  (anno  p.  Chr.  69)  servus  quidam  nomine 
Geta,  Scribonianum  se  Camerinum  esse  dicebat;  Neronianorum  tem- 
porum  metu  in  Histria  latuisse,  'quod  illic  clientelae  et  agri  veterum 
Crassorum,  ac  nominis  favor  manebat';  iamque  populum  et  militum 
nonnullos  concitabat;  donec  ad  Vitellium  perductus  et  occisus  est 
Tac.  h.  2,  72.  Apparet  Scrihonianum  Camerinum  fuisse  e  Crassis  qui 
floruerunt  tempore  Claudii  et  Neronis;  filium  eum  fuisse  crediderim 
M.  Licinii  Crassi  Frugi  consulis  a.  64  (supra  L  131)  et  Sulpiciae 
Praetextatae  (Camerinus  Sulpiciorum  cognomen  est),  occiso  patre  inter 
annos  66  et  68  aut  ipsum  quoque  occisum  aut  extorrem  (itaque  ad- 
dendus  stemmati  quod  proposuimus  supra  L  130). 

—  L.  ARRVNTIVS  CAMILLVS  SCRIBONIANVS  sive  FVRIVS  CAMILLVS 
SCRIBONLA.NVS. 

—  L.  [AJRRVNTIVS  SCRIBONIANVS. 

—  FVRIVS  SCRIBONIANVS. 

—  (LICINIVS)  CRASSVS  SCRIBONIANVS. 

206  Scribonius ,  contra  Asandrum  regem  Bospori  rebellavit  lAician. 
macroh.  c.  17;  Asandro  mortuo,  e  stirpe  Mithridatis  Eupatoris  se 
forens,  Bospori  regno  potitus  est  et  Djnamin  reginam,  Asandri 
uxorem,  in  matrimonium  sibi  iunxlt;  paullo  post,  cura  Agrippa  contra 
eum  mitteret  Polemonem,  a  Bosporanis  occisus  (a.  u.  c.  740)  Bio  54,  24, 

207  Scribonius  Aphrodisius,  grammaticus;  'Orbilii  servus  ac  discipulus, 
mox  a  Scribonia  Libonis  fiiia,  quae  prior  Augusti  uxor  fuerat. 
redemptus  et  manumissus,  docuit  quo  Verrius  tempore,  cuius  etiam 
libris  de  orthographia  rescripsit'  Suet,  Gramm.  19. 

208  Scribonius  Laetus,  amicus  Apuleii,  cuius  pueros  ille  sub  fictis 
norainibus  Charini  et  Critiae  versibus  celebravit  Apulei.  apol.  8.  9 
(II p.  398  ed.  Oud). 

209  Scribonius  Largus  (duo  nomina  fuerunt  sine  duhio  in  codice  ex  quo 
lihellus  editus  est,  et  extant  passim  ap.  Galenum,  qui  raro  Scrihonii 
vel  Largi  tantum  nomine  utitur)  medicus,  qui  scripsit  libellum  de  com- 
positionibus  medicaraentorum  qui  extat  (nescio  utrum  ex  Jioc  lihello 
an  aliunde  noverit  Galenus  medicamenta  Scrihonii  Largi  quae  citat 
in  lihris  de  compositione  medicamentorum  sec.  locos  lih.  3.  4.  7.  9,  de 
comp.  medic.  sec.  genera  lih.  4.  5.  6,  Galeni  opp.  ed.  Kuchn  XII 
p.  683.  738.  764  [cf  Scrib.  Larg.  c.  27].  774,  XIII  p.  51.  67.  98. 
99.  280  fcf  Scrih.  Larg.  c.  122] .  284.  314.  737.  828.  930.  938), 
rogatus  a  C.  lulio  Callisto  liberto  Caesaris  ipse  in  praefatione  lihelli 
(p.  5  ed.  Helmreich),  cui  etiara  dedicavit  libellum  ih.  cf  151.  271  fln. 
Scripsit  post  Claudii  e  Britannia  reditum,  i.  e.  post  a.  43  c.  163,  viva 
et  florente  Messallina,  i.  e.  ante  mens.  Oct.  48  c.  60;  scripsit  autem 
libellum  peregre  constitutus  praef  fin.  (p.  6  Helmr.).  lam  antea  (alia) 
scripta  medicinalia  eius  Caesari  (Claudio)  tradiderat  Callistus  praef. 
l.  c.  Claudium  comitatus  erat  in  Britanniam  c.  163.    Discipulus  Apuleii 


SCRIBONIVS  184  SCRIBONIVS 

Celsi  c.  94.  171  et  Tryphonis  c.  175,  condiscipulus  (Vettii)  Valentis 
c.  94.  Ipsum  quoque,  ut  Apuleium  Celsum,  e  Sicilia  oriundum  fuisse 
coniecit  Buecheler  mus.  Rhen.  37, 1882  p.  321  (propter  mentiones  Siciliae 
vel  rerum  Sicularum,  c.  29.  30.  97.  163). 

210  L.  SCRIBONIVS  LIBO,  L.  f.  JDio  ind.  l.  49,  familiaris  Pompeii  a.  u.  c.  698 
dc.  ep.  ad  fam.  1, 1,  3.  Socer  Sex.  Pompeii  (nati  anno  680)  Appian.  b.  c. 
5,  52.  73.  139,  Dio  48,  16  (pater  igitur  Scrihoniae  alicuius,  quae  tamen 
ipsa  numquam  memoratur;  videtur  defuncta  esse  ante  annum  718,  cum  non 
memoretur  in  fuga  Sex.  Pompeii,  Dio  49,  11;  praeterea  Liho  videtur 
fuisse  pater  eius  qui  sequitur).  Bello  civili  exorto  Pompeii  partes  secutus 
Cic.  ad  Att.  7,  12,  2.  8,  llB,  2.  9,  11,  4,  Caes.  h.  c.  1,  26,  a.  705  et  706 
navibus  Pompeianorum  praeest  in  mari  Hadriatico  Bio  41,  40;  Caes. 
h.  c.  3,  5.  15.  18;  Plut.  Ant.  7;  Bio  41,  48  cet.  A.  710  mense  lul. 
Ciceronem  et  Brutum  certiores  facit,  quid  Sex.  Pompeius  agat  Cic. 
ad  Att.  16,  4.  A.  714  luliam,  M.  Antonii  matrem,  una  cum  aliis  a  Sex. 
Pompeio  ad  M.  Antonium  deducit  App.  h.  c.  5,  52.  Eodem  anno  per 
amicos  Scriboniam  sororem  Caesari  nuptum  dat  App.  h.  c.  5,  53,  Bio 
48,  16  (cf.  suh  Scrihonia).  A.  715  internuntius  inter  Sex.  Pompeium  et 
M.  Antonium;  Miseni  intererat  cum  ageretur  de  pace  Appian.  h.  c. 
5,  69.  71.  Consul  designatur  Appian.  h.  c.  5,  73.  A.  718  Sex.  Pompeium 
in  Asiam  secutus,  postremo  Sex.  Pompeii  rebus  desperatis  Antonio  se 
■permittit  Appian.  h.  c.  5, 139.  Consul  a.  720  ord.  cum  M.  Antonio  iterum 
Bio  49,  38,  item  ind.  l.  49 ;  fasti,  et  cum  M.  Antonius  ipsis  kal.  lanuariis 
abdicasset,  cum  L.  Sempronio  Atratino  Bio  49,  38 ;  fasti.  Postea  non 
memoratur,  nec  constat  num  supervixerit  pugnae  Actiacae.  Hunc  tamen 
esse  Lihonem  memoratum  inter  fratres  Arvales  i^  fragmento  actorum, 
quod  ad  annum  733  spectare  voluit,  coniecit  Hula  arch.  ep.  Mitth.  aus 
Oesterreich  1892  p.  27  (cf.  Mommsen  eph.  8  p.  304,  Huelsen  ih.  p.  318). 
Fortasse  hic  et  pater,  vel  (ut  coniecit  Mommsen  ad  CIL.  1 1224)  hic 
et  jilius  L.  Scribonii  Libones  pater  et  filius,  patroni  Caudinorum,  qui 
eis  turres  restituerunt  IX  2171-2173,  et  quorum  alter  basilicam  eis 
dedit  IX  2174.  Item  fortasse  huius  (vel  filii)  Libonis  ancilla  VI 4651.  — 
Vix  hic  Libo,  cuius  ludis  Valerius  Ostiensis  architectus  primus  thea- 
trum  Romae  texit  Plin.  h.  n.  36,  102.  —  Plane  incertum  num  hic 
Libo,  cuius  annalem  in  manibus  habuit  Cicero  anno  709  Cic.  ad  Att. 
13,  30,  3.  32,  3.  44;  sed  fortasse  hic  Libo  quem  auctorem  certae  ali- 
cuius  rei  a.  708  gestae  citat  Appian.  h.  c.  3,  77.  Cf.  Peter  hist.  Rom. 
reliq.  p.  CCCLXIV,  hist.  Rom.  fragm.  p.  198;  Teuffel  Litt.  172,  6. 

211  L.  (SCRIBONIVS  LIBO)  pater  eius  qui  sequitur  Bio  ind.  l.  57.  Videtur 
fuisse  filius  eius  qui  praecedit. 

212  L.  SCRIBONIVS  LIBO  cos.  a.  16.  —  . .  [Sjcribonius  Lib[o]  XIV 2502; 
in  consulatu  L.  Scribonius  Libo  VI 10237,  Bio  ind.  l.  57,  [S]cribonius 
\:\\ioXV4610,  alihi  L.  Libo,  L.  Scribonius,  Libo.  —  L.  f.  Bio  ind.  l.  57 
(nepos  ut  videtur  consulis  a.  u.  c.  720).    Consul  t.  agri  Tusculani  XIV 


SCRIBONIVS  185  SCRIBONIVS 

2502,  ord.  a.  16  cum  Sisenna  Statilio  Tauro  fasti.  Septemvir  epulonum 
XIV  2502.  Hic  videtur  esse  frater  Scribonii  Libonis  Drusi  (infra 
n.  214),  guem  memorat  Tac.  a.  2,  29.  —  Fortasse  huius  L.  Scribonii 
Libonis  liberti  VI  26023.  26029. 

213  L.  SCRIBONIV[S  LIBO],  quinque  curatorum  riparum  et  alvei  Tiberis 
sub  Claudio  postremus  Bull.  comun.  1887  p.  306. 

214  M.  SCRIBONIVS  LIBO  DRVSVS  (Libo  Drusus  e  familia  Scriboniorum 
Tac.  a.2,  27  cf.32  'ne  quis  Scribonius  cognomentum  Drusi  adsumeret'; 
Drusus  Libo  Vell.  2,  130,  Seneca  ep.  70,  10,  M.  Libo  fasti  Amiternini; 
L.  Scribonius  Libo  Suet.  Tib.  25,  Dio  57,  15,  qui  videntur  in  prae- 
nomine  errasse,  si  vere  eius  frater  fuit  L.  Scribonius  Libo  consul  a.  16). 
JBorghesio  (opp.  5  p.  302)  iudice  filius  M.  Livii  Drusi  Libonis  consulis 
a.  739 ;  quod  recte  reiecit  Mommsenus  (eph.  ep.  1  p.  146  not.  1),  cum  tam 
ipse  quam  qui  fratres  eius  videntur  fuisse  L.  Scribonius  Libo  et  Scri- 
bonia,  non  Livii  fuerint  sed  Scribonii.  Immo  filius  est  L.  Scribonii 
Libonis  alicuius,  nepos  L.  Scribonii  Libonis  consulis  a.  u.  c.  720. 
Sane  cognomen  Drusi  unde  acceperit  non  constat  (Mommsen  l.  c.  con- 
iecit  eum  heredem  esse  institutum  a  consule  anni  739  et  propterea 
eius  dlterum  cognomen  adscivisse).  Amita  ei  Scribonia  Tac.  a.  2,  27, 
Seneca  ep.  70,  10,  nempe  amita  magna,  soror  avi;  consobrini  Caesares 
Tae.  l.  c,  intellege  Neronem  et  Drusum  Caesares,  qui,  utpote  oriundi 
a  Scribonia  amita  eius,  potuerunt  dici  eius  consobrini.  —  Propinquus 
eius  P.  (Sulpicius)  Quirinius  Tac.  a.  2,  80.  —  Proavus  ei  Pompeius 
Tac.  a.  2,  27;  pronepos  Cn.  Pompeii  fuit  sine  dubio  per  matrem,  quae 
putanda  est  fuisse  Sex.  Pompeii  filia,  ea  ipsa  puto  quam  memorant 
Appian.  b.  c.  5,  73,  Dio  49,  11,  nata  ex  Scribonia  L.  Scrihonii  Libonis 
consulis  a.  720  filia;  pater  igitur  in  matrimonium  duxerat  sororis  filiam. 

L.  Scribonius  Libo 


Cn,  Pompeius  Magnus      L.  Scribonius  Libo  (n.  210)       Scribonia  w  imp.  Caesar 

Augustus 


cos.  a.  u.  c.  720 


Sex.  Pompeius  w  [Scribonia]  i  lulia 

I  i  I 

Pompeia  w  L.  [Scribonius  Libo]  (n.211)  Agrippina  w  Ger- 

mani- 


L.  Scribonius  Libo    M.  Scribonius  Libo    Scribonia  w  M.  Licinius  Crassus 
(n.  212)  Drusus  (n.  214)  (n.  221)     1  Frugi 

l  Nero  Caesar, 

Cn.  Pompeius  Magnus  et  fratrex  eius.       Drusus  Caesar. 

'Adulescens  tam  stolidus  quam  nobilis'  Seneca  ep.  70, 10  cf.  Tac.  a. 
2,  30.  Pontifex  Suet.  Tib.  25.  A.  p.  Chr.  15  a  falso  quodam  amico 
ad  cogitationem  rerum  novarum  inlectus,  idque  Tiberio  proditum; 
qui  nihilominus  eum  praetorem  fecit  in  a.  16  Tac.  a.  2,  27.  28,  interira 
cavere  tantum  eum  contentus  Suet.  Tib.  25.    A.  16  a  Fulcinio  Trione 


SCRIBONIVS  180  SCRIBONIA 

apud  consules  accusatus,  quasi  nefaria  consilia  inierit  in  Tiberium 
aliosque  principes  civitatis;  res  in  senatu  acta,  quo  ipse  aeger,  vel 
simulato  morbo,  lectica  delatus,  deinde  fratri  innisus  venerat;  cum- 
que  res  demonstrata  esse  videretur,  mortem  sibi  conscivit  d.  13  Sept. 
Tac.  a.  2,  28-32,  Bio  57,  17,  8uet.  Tih.  25,  Seneca  ep.  70,  10,  fasti 
Amiternini  ad  d.  13  Sept.,  Vell.  2,  129.  130,  dissuadente  amita  Scri- 
bonia  Seneca  l.  c.  Decreta  senatus  in  memoriam  eius  Tac.  a.  2,  31 
(commemoratur  coniuratio  Lihonis  etiam  Tac.  a.  4,  29.  31.  6,  10). 

215  SCRIBONIVS  PROCVLVS  senator,  sub  Gaio  in  curia  discerptus  Bio 
59,  26  (Zon.  11,  6);  cf.  Suet.  Gai.  28,  uhi  idem  factum  narratur,  sed 
nomine  senatoris  non  posito. 

216 [SCRjIBONIVS    PROCVLVS    [curator    aedium    sacjrarum    et 

operum  [publicorum]  t.  Luncnsis  XI  1340. 

217  SCRIBONIVS  PROCVLVS  (cognomen  hahet  solus  Bio),  frater  Scribonii 
Rufi  Bio  63,  17,  cum  quo  insigni  concordia  vixit  Tac.  h.  4,  41,  Bio 
l.  c.  Anno  58  una  cum  fratre  componendis  Puteolanorum  seditioni- 
bus  delectus  Tac.  a.  13,  48.  (Consul  suff.  a.  inc).  Alteram  Germaniam 
per  multum  tempus  rexit,  eodem  tempore  quo  frater  alteram  Bio  l.  c. 
(Ut  inferiorem  Germaniam  a  Proculo,  superiorem  a  JRufo  rectam  non- 
nulli  nuper  statuerent,  nulla  erat  causa.)  A.  67  a  Nerone  in  Graeciam 
cum  fratre  evocatus,  cum  aspectu  eius  prohiberentur  et  contumeliis 
afficerentur,  una  cum  fratre  venas  exsolvit  Bio  l.  c.  Monstraverat 
eos  Neroni  ad  exitium  Paccius  Africanus  Tac.  h.  4,  41. 

218  L.  Scribonius  Ravus  Cassianus:  eius  servus  a  conservis  sepultus 
Carthagine  in  sepulcreto  familiae  domus  Augustae  Carthaginiensi 
YIII  S.  12833.    Fortasse  homo  nohilis. 

219  SCRIBONIVS  RVFVS  (cognomen  hahet  solus  Bio)  frater  Scribonii 
Proculi  (natu  maior  ut  puto,  quippe  quem  Bio  priore  loco  nominet), 
a.  58  una  cum  eo  componendis  Puteolanorum  seditionibus  delectus, 
(consul  suff.  a.  inc),  legatus  alterius  Germaniae  eodem  tempore  quo 
frater  alteram  regebat,  a.  67  una  cum  fratre  a  Nerone  in  Graeciam 
arcessitus  mortem  sibi  conscivit  Bio  63,  17,  Tac.  a.  13,  48,  h.  4,  41 
(cf.  suh  fraire). 

220  SCRIBONIA  Caesaris.  Memoratur  in  titulis  urhanis  Roem.  Mitth. 
1891  p.  137  et  melius  ih.  1893  p.  325  (1) ;  VI  7467(2).  26032  (3).  26033  (4). 

L.  Scribonii  Libonis,  soceri  Sex.  Pompeii,  soror  Bio  48, 16  (Zonar. 
10,  21),  Appian.  h.  c.  3,  53  (Luci  igitur  fdia,  ut  hic  L.  filius),  matre 
Sentia  t.  1,  amita  Libonis  Drusi  praetoris  a.  p.  Chr.  16  Seneca  ep. 
70,  10,  Tac.  a.  2,  27  (nempe  amita  maior,  cf.  stemma  propositum  ad 
n.  214).  Ante  annum  714  uxor  duorum  consularium  Suet.  Aug.  62, 
ex  altero  eorum  etiam  mater  ih.  Mater  Cornelii  Marcell(i)  vel  Mar- 
cell(ini)  t.  4,  unde  nuptam  eam  fuisse  Cn.  Cornelio  Lentulo  Marcellino 
consuli  anno  698  collegit  Borghesius  opp.  5  p.  140.  Mater  Corneliae, 
uxoris  PauUi  Aemilii  Lepidi  censoris  a.  732  Propert.  4  (5),  11,  31.  55, 


SCRIBONIA  187  SCVTARIVS 

quae  Cornelia  genus  paternum  ducebat  ab  expugnatore  Carthaginis 
et  Numantiae  ih.  v.  30.  38,  et  quae  defuncta  est  fratre  consule 
ib.  V.  66.  Frater  hic  plerumque  putatur  P.  Cornelius  Scipio  P.  f. 
consul  ord.  anno  738,  patrem  eius  et  Corneliae  Biondius  atti  delV 
accademia  romana  di  arcJieologia  VI  p.  319  seq.,  quem.  sequitur  Bor- 
ghesius  opp.  4,  70.  5,  289,  statuit  fuisse  Cornelium  (Scij)ionem?)  con- 
sulem  suffectum  anno  716  (fasti  Biond-,  CIL.  I  p.  467,  ed.  2  p.  65) ; 
ut  hic  fuerit  is  ex  prioribus  maritis  Scrihoniae,  ex  quo  illa  ante 
annum  714  mater  facta  est.  Sed  ohstat,  quod  Cornelius  hic,  si  Scri- 
honiam  ante  annum  714  matrem  reddidit,  tunc  nondum  fuit  consuJaris, 
sed  consularis  dliquot  demum  annis  postea  factus  cst  quam  Scrihonia 
ah  eo  divertisset,  Suetonius  autem  tradit,  ante  annum  714  Scrihoniam 
consularihus  nuptam  ex  uno  eorum  matrem  factam  esse;  praeterea, 
nisi  erravit  Suetonius,  Cornelia  putanda  est  genita  esse  eodem  patre 
quo  Cornelius  Marcellinus.  Fortasse  utriusque  pater  fuit  Cn.  Cornelius 
Lentulus  Marcellinus ,  qui  potest  inter  maiores  numerasse  Scipiones 
Africanos  vel  certe  a  poeta  laudatore  potuit  dici  genus  ducere  a 
Scipionihus  (Lentulos  etiam  in  sepulcrum  Scipionum  se  intrusisse 
monuit  Mommsen).  —  Anno  714  in  matrimonium  eam  accepit  Caesar 
Appian.  h.  c.  5,  53,  Bio  48,  16  (Zonaras  10,  21),  Suet.  Aug.  62; 
cf  Tac.  a.  2,  27,  Suet.  de  gramm.  19.  Scribonia  Caesaris  t.  1-4. 
Ex  Caesare  mater  luliae  a,  715  Bio  48,  34  cf.  55,  10,  Suet. 
Aug.  63,  et  statim  ab  eo  dimissa  Bio  l.  c,  Suet.  Aug.  62.  69,  Vict. 
epit.  26,  'ob  morum  perversitatem%  ut  ipse  prodidit  Suet.  Aug.  62, 
vel  'quod  nimiam  potentiam  Liviae  liberius  tulisset"  ih.  69.  Anno  752 
luliam  filiam  comitata  in  exilium  Vell.  2,  100,  Bio  55,  10,  'voluntaria 
exilii  permansit  comes'  Vell.  l.  c.  (videtur  igitur  filiae  adsedisse  usque 
ad  cius  mortem,  quae  evenit  anno  767  =  p.  Chr.  14).  Druso  Liboni 
suasit,  ne  sibi  mortem  acceleraret  (a.  769  =  p.  Chr.  16)  Seneca  ep. 
70,  10  ('^gravis  femina'  ih.;  vix  dlia  intellegitur).  —  Aphrodisium 
grammaticum,  Orbilii  servum,  a  domino  redemit  et  manumisit  Suet. 
de  gramm.  19  (cf.  supra  suh  Scrihonio  Aphrodisio). 

221  SCRIBONIA  Crassi  uxor,  Pisonis  Liciniani  mater  Tac.  h.  1,  14  cf. 
Plut  Galh.  23  (uhi  traditur  xp/^xttovo?  pro  Sxpipwvra?).  Uxor  scilicet 
M.  Licinii  Crassi  Frugi  consulis  a.  p.  Chr.  27  (supra  L  130),  mater 
L.  Calpurnii  Pisonis  Liciniani  et  reliquorum  eius  filiorum  (cf.  stemma 
pro  positum  supra  suh  M.  Licinio  Crasso  Frugi).  Horum  uni  cum 
parentes  nomen  imposuerint  Cn.  Pompeii  Magni,  videtur  Scrihonia 
fuisse  ex  posteris  huius,  soror  videlicet  M.  Scrihonii  Lihonis  Brusi 
(supra  n.  214),  quem  pronepotem  Pompeii  fuisse  testatur  Tac. 

—  AEMILIA  CORNELIA  SCRIBONIA  MAXIMA. 

—  C.  lAVOLENVS  CALVINVS  cet.  Q.  VVLCACIVS  SCVPPIDIVS  VERVS. 

222  Scutarius,  evocatus  Augusti  (cf.  Mommsen  eph.  ep.  5  p.  144  not.  2), 
cui,  cum  iniuriarum  postularetur,  Augustus  ipse  afFuit  Suet.  Aug.  56. 


SCYLLA  188  SECVNDVS 

223  Scylla,  ancilla  Severi  (cf.  supra  suh  Polyphemo)  Martidl.  7,  38. 

—  POLLENIVS  SEBENNVS. 

224  C.  SECIVS  CAMPANVS  consul  a.  86  mense  lan.  (suffectus  sine  dubio 
Domitiano  consuli  duodecimum),  item  mense  Febr.  cum  Ser.  Cor- 
nelio  Dolabella  Petroniano  ad.  Arv.;  dipl.  mil.  (III  p.  856). 

225  Secunda,  Maximo  (Claudio  Maximo  marito  sine  duhio  suo)  super- 
vixit  Marc.  Ant.  ef?  sauxov  8,  25. 

—  CLAVDIA  MARIA  MAXIMA  MARTIA  SECVNDA. 

—  SERVENIA  CORNVTA  CORNELIA  CALPVRNIA  VALERIA  SECVNDA 
COTIA(?)  PROCILLA  ...  LVCVLLA. 

—  P.  POMPONIVS  SECVNDIANVS. 

226  Secundilla,  mulier  procerissima ,  aetate  Augusti:  eius  et  Pusionis 
corpora  miraculi  gratia  in  conditorio  hortorum  Sallustianorum  ad- 
servata  Flin.  h.  n.  7,  75  (Solin.  1,  88). 

—  EGNATIA  SECVNDILLA. 

227  SECVNDINVS  (quod  praecedit  Cens.,  fortasse  gentilicium  fuit)  vir 
clarissimus  in  termino  agri  Caralitani  eph.  ep.  8,  719  (fortasse  acvi 
posterioris). 

—  P.  AELIVS  SECVNDINVS. 

—  M.  AVRELIVS  SECVNDINVS. 

—  P.  Aurelius  Secundinus. 

—  L.  Cammius  Secundi[nus]. 

—  T.  CATIVS  CATVLLINVS  SEST[l]VS  SECVNDINVS. 

—  Ti.  Claudius  Secundinus  L.  Statius  Macedo. 

—  L.  CREPEREIVS  ROGATVS  signo  SECVNDINVS. 

—  DECIM(IVS)  SECVNDINVS. 

—  Mummius  Secundinus. 

228  SECVN(DVS)  proconsul  Asiae  sub  Traiano  nummus  Attaitarum  in 
Phrygia  ap.  Mionnet  IV  240,  275;  Waddington  fastes  des  prov.  asiat. 
n.  110.  Sine  idonea  causa  putatur  fuisse  (Waddington  l.  c. ;  similiter 
iam  JBorghesius  in  epistula  data  ad  Scstinium  anno  1824,  opp.  6  p.  251) 
pater  P.  Metilii  Secundi  legati  Numidiae  anno  123  (supra  M  391), 
nec  diversus  a  P.  Met . . .  consule  suffecto  anno  91  (M  381). 

229  ...TIVS  SECVNDVS  [pro]cos.  (Sardiniae)  a.  70  miliarius  Sardus 
X  8005. 

229*  . . .  inius  Secun[dus],  equestribus  militiis  functus,  vice  lulii  Alexandri 
praefecti  exercitus  ludaici,  procurator  Syriae  t.  Aradius  CIGr.  4536  f. 
(vol.  III  p.  1178).  Fortasse,  ut  coniecit  Mommsen  (sed  duhitat  Hirsch- 
feld  Roem.  Mitth.  1887  p.  152),  C.  Plinius  Secundus ,  cf.  supra  suh 
eo  (P  373). 

230  Secundus,  Lucensis  libertus,  bibliopola,  apud  quem,  'limina  post 
Pacis  Palladiumque  forum'  Martialis  epigramraatum  libri  in  mem- 
branis  scripti  venum  prostabant  Martial.  1,  2. 


SECVNDVS  189  SEDATIVS 

—  T.  Appalius  Alfinus  Secundus. 

—  L.  Arrius  Secundus. 

—  Atanius  Secundus. 

—  C.  C  . . .  .  SECVNDVS. 

—  Caecilius  Secundus. 

—  L.  C[aeciliu]s  Sccundus. 

—  Carrinas  Secundus.v 

—  P.  CASSIVS  SECVNDVS. 

—  COMINIVS  SECVNDVS. 

—  DIDIVS  SECVNDVS. 

—  T.  FLAVIVS   SECVNDVS   PHILIPPIANVS. 

—  L.  Fulvius  Rusticus  Vet[tius]  Secundus. 

—  A.  GABINIVS  SECVNDVS. 

—  P.  GABINIVS  SECVNDVS. 

—  M.  HERENNIVS  SECVNDVS. 

—  IVLIVS  SECVNDVS. 

—  lulius  Secundus. 

—  Q.  IVLIVS  SECVNDVS. 

—  M.  IVVENTIVS  SECVNDVS. 

—  M.  IVVENTIVS  SECVNDVS  RIXA  POSTVMIVS  PANSA  VALERIANVS. 

—  C.  Lepidius  Secundus. 

—  MARIVS  SECVNDVS. 

—  C.  Metilius  Secundus. 

—  P.  METILIVS  SECVNDVS  PON 

—  L.  PEDANIVS  SECVNDVS. 

—  T.  Petronius  Secundus. 

—  C.  PLINIVS  CAECILIVS  SECVNDVS. 

—  C.  Plinius  Secundus. 

—  . .  .  [POM]PONIANVS  SECVNDVS  P.  CEST  . .  .  IVS  PRISCVS  cet 

—  P.  .  .  .  IVS  POMPONIVS  SECVNDVS. 

—  Q.  POMPONIVS  SECVNDVS. 

—  Q.  POPPAEVS  SECVNDVS. 

—  Satrius  Secundus. 

—  T.  SEXTIVS M.  VIBIVS  *OVE SECVNDVS  LVC VESTINVS. 

—  STATILIVS  SECVNDVS. 

—  L.  Tuccius  Secundus. 

—  Vibius  Secundus. 

—  Vitruvius  Secundus. 

—  Usienus  Secundus. 

231  M.  SEDATIVS  SEVERIANVS  IVLIVS  RVFINVS.  Memoratur  in  titulis 
Bacicis  III 1562  (1).  1575  (2),  Hispano  II 2008  cf.  suppl  p.  878  (S), 
Ostiensibus  XIV 246  (4).  247  (5).  248  (6).  250  (7),  item  in  tubo  plumheo 
urbano,  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  508  (8).  M.  Sedatius  Severianus 
lulius  Rufinus  t.  5, [Sever]ianus  [lulius  Ru]finus  t.  6,  M.  Se- 


SEDATIVS  190  SEGESTES 

datius  Severianus  t.  2.  4.  7,  item  t.  3  (nisi  quod  praenomen  non 
plene  extat),  [Se]dati(us)  Severianus  t.  8,  Severianus  t.  1.  C.  f. 
t.  4.  5.  ?.  Tribu  Quir.  t,  5.  6.  Temporibus  Antonini  Pii  patronus 
complurium  collegiorum  Ostiensium  t.  4-7  (a.  140  t.  4,  a.  152  t.  7). 
Legatus  Augusti  (pro  pr.  provinciae  Daciae)  t.  2  cf.  t.  1.  (Anno  153 
legatum  Baciae  fuisse  collegit  Borghesius  opp.  3  p.  473  ex  titulo  III 
83*,  sed  falso  aut  certe  gravissime  interpolato,  quem  praeterea  non 
Severianus,  sed  M.  Sorrianus  traditur  dedicasse ,  quod  nomen  ex 
Severiani  nomine  corruptum  esse  statuit  Borghesius.)  Consul  (suff. 
a.  inc;  anno  153  vel  paidlo  postca,  Borghesius  l.  c.  proptcr  titulum 
falsum  modo  citatum)  t.  1,  cum  P.  Septlmio  Apro  t.  3. 

232  M.  SEDATIVS  SEVERVS  IVLIVS  REGINVS  M.  filius  (sine  dubio  eius 
qui  praecedit),  tribu  Quir. ;  patronus  eorundem  collegiorum  Ostiensium 
quorum  pater  XIV  246.  247.  248.  250. 

233  C.  Sedatius  Velleius  Priscus  Macrinus,  Palmyrae  statua  honoratus 
ab  homine  privato  t.  Palmyrenus  CIGr.  4494  =  Papers  of  the  Ameri- 
can  school  at  Athens  III  p.  443  n.  642.  Vix  idem,  sed  tamen  eiusdem 
familiae  (ut  coniecit  Waddington  ad  Lebas  3,  584),  Vclleius  Macrinus 
legatus  Pithyniae  sub  Claudio  Gothico  (cf.  sub  hoc). 

234  SEDATVS,  antea  Theophilus,  origine  Nicaeensis  (Nuasuij  ^ns^.^.5(?6), 
senator  Romanus  (p.  477),  praetorius  (p.  506),  valetudinis  curandae 
causa  Pergami  degebat  eodem  tempore  quo  Aristides  Aristides  or. 
XXIV.  XXVI  (t.  1  p.  477.  506.  515  ed.  Bindorf).  Be  M.  Sedatio 
Severiano  (supra  n.  231)  cogitaverunt  nonnulli  (Borghesi  opp.  8  p.  473), 
vix  recte.  In  titulo  Laodiceae  ad  Lycum  rep.  CIG.  3937,  qui  hono- 
ratur  Seda[t]ius  The[o]philus ,  eum  eiusdem  familiae  esse  coniecit 
Waddington  mem.  de  Vacad.  des  inscr.  26,  1  (1867)  p.  257. 

235  M.  Sedatus  (Mapxs  Si^SaTs  traditur,  casu  quinto):  ad  eum  dedit 
Plutarchus  librum  inscriptum  quomodo  adulescens  poetas  audire 
debeat  Plut.  moral.  p.  14  B  ed.  Xyl.,  I  p.  33  ed.  Bernardalcis.  Filius 
eius  Cleander  ib.  p.  15  A. 

—    C.  GALPETANVS  RANTIVS  SEDATVS. 

236  Segestes  (ap.  Strabonem  altero  loco  traditur  Ai-^iaTr^^),  nobilis  Che- 
ruscus,  a  divo  Augusto  civitate  donatus  Tac.  a.  1,  58.  Inimicus 
Arminii,  qui  filiam  eius  (Thusneldam)  rapuerat  Tac.  a.  1,  55. 
A.  p.  Chr.  9  coniurationem  Arminii  Varo  indicavit,  sed  frustra  Vell. 
2,  118;  Florus  2,  30;  Tac.  a.  1,  55.  58.  Occiso  Varo  et  ipse  'con- 
sensu  gentis  in  bellum  tractus' ;  manserunt  tamen  inimicitiae  cum 
Arminio  Tac.  a.  1,  55.  58.  A.  p.  Chr.  15  a  factione  adversariorum 
circumsessus ,  auxilium  petivit  a  Germanico;  qui  exercitu  admoto 
eum  cum  magna  propinquorum  et  clientium  manu  obsidione  exemit 
et  sedem  ei  in  ripa  Romana  promisit  Tac.  a.  1,  55-59.  A.  p.  Chr.  17 
Romae  spectavit  triumphum,    quem   de   propinquis  eius   Germanicus 


SEGIMERVS  191  '  SEIVS 

egit  Strabo  7  p.  292.   Pater  Segimundi  Tac.  a.  1,  57;  Strabo  7  p.  291, 
et  Thusneldae  Strabo  l.  c. 

237  Segimerus  (Sigimer-  traditur  ap.  Vellei.),  princeps  inter  Germanos, 
pater  Arminii  Vell.  2,  118.  Aut  hic  aut  is  qui  sequitur  Segimerus 
(Z/ji[iepo?),  a.  p.  Chr.  9  una  cum  Arminio  princeps  coniurationis 
contra  Varum  initae  Dio  56,  19. 

238  Segimerus  (x^qifiyjp-  traditur  ap.  Strabonem),  dux  Cheruscorum,  frater 
Segestis  a.  p.  Chr.  15  in  deditionem  acceptus  una  cum  filio  Tac.  a. 
1,  71.  Filius  eius  Sesithacus  ductus  in  triumpho  Germanici  a.  17 
Strabo  7  p.  292. 

239  Segimundus  (sic  Tac,  SeixtYOuvxo?  codices  Strabonis)  Segestis  filius, 
nobilis  Cheruscus  Strabo  7,  1,  4  p.  291 ;  Tac.  a.  1,  57;  sacerdos  apud 
aram  Ubiorum,  a.  p.  Chr.  9  relicto  sacerdotio  ad  rebelles  se  con- 
tulit  Tac.  a.  1,  57.  A.  15  patris  mandata  pertulit  ad  Germanicum; 
a  quo  benigne  exceptus ,  cum  praesidio  Gallicam  in  ripam  missus 
est  Tac.  l.  c.  Segestes  pro  eo  deprecatur  Tac.  a.  1,  58.  Ductus 
in  triumpho  Gerraanici  a.  17  Strabo  7,  1,  4  p.  291. 

—  L.  AELIVS  SEIANVS. 

—  M.  Naevius  Seianus. 

240  L.  SEIVS  proconsul  (Siciliae)  nummi  Panormitani  qui  reperiuntur  et 
alibi  et  in  museis  Berolinensi  (cf.  Borghesi  opp.  8,  396)  et  Britan- 
nico  Greeh  coins  in  the  Brit.  mus.,  Sicil.,  p.  128,  13),  item  ap.  Im- 
hoof-Blumer  (Klein  Verwaliungsbeamte  I  p.  93).  Idem  putatur  a  non- 
nullis  (cf.  Borghesi  l.  c;  Klein  l.  c)  L.  Seius  Tubero  consul  suff. 
a.  p.  Chr.  18,  nescio  num  recte. 

241  C.  SEIVS  CALPVRNIVS  QVADRATVS  SITTIANVS  M.  f.,  tribu  Quir.; 
triumvir  capitalis,  quaestor  provinciae  Africae,  tribunus  plebis, 
praetor  peregrinus;  proconsul  provinciae  Narbonensis  t.  agri  sub- 
urbani  XIV  2831.  Biversus  a  Seio  Quadrato  (infra  n.  244),  sed  fortasse 
ex  posteris  eius. 

242  SEIVS  CARVS  Fusciani,  praefecti  quondam  urbis  (eius  qui  sequitur) 
nepos,  ab  Elagabalo  anno  219  in  Palatio  occisus,  quod  militum  in 
Albano  monte  tendentium  nonnullos  concitasset  Bio  79,  4.  Ad  hunc 
pertinere  puto  fistulam  aquariam  in  urbe  repertam,  Bull.  comunale  1888 
p.  397:  [Sejiorum  Cari  et  Fuscinillae;  nam  Carum  eum  fuisse  illum 
nepotem  Fusciani  indicat  cognomen  Fuscinillae,  sororis  puto  eius. 

243  SEIVS  FVSCIANVS  (sic  vit.  Marci  3,  8,  nomcn  gcntilicium  firmat 
Dio  79,  4,  praeterea  Fuscianus;  item  in  cowsw?a^M  Fuscianus).  Sena- 
torii  ordinis;  condiscipulus  Marci  vit.  Marci  3,  8.  (Consul  suff.  a. 
inc).  Praefectus  urbi  Bio  79,  4,  Tertullian.  ad  nat.  1,  16,  vit.  Pert. 
4,  3,  Hippolytus  refutat.  haeres.  9,  12  p.  452.  454  BuncJcer,  sub  Com- 
modo,  Victore  episcopo  lirbis  Romae  Hippolytus  l.  c  Severus  in 
praefectura  vit.  Pert.  4,  3.     Consul    iterum   ordinarius   a.    188   cum 


SEIVS  192  SEIVS 

M.  Servilio  Silano  fasti.    Successit  ei  in  praefectura  P.  Helvius  Per- 
tinax  vit.  Pert.  l.  c. 

244  Seius  Quadratus,  propter  amicitiam  Seiani  damnatus  a.  32  Tac.  a. 
6,  7.  Non  fuit  senator,  sed  Jiumilioris  loci  Jiomo,  cuius  originem  sihi 
non  compertam  esse  ait  Tac.  l.  c. 

245  Seius  Saturninus  (gentilicium  non  plane  certum,  cum  codex  Floren- 
tinus  bis  exhiheat  Sieius,  semel  Seeius),  archigubernus  ex  classe 
Britannica:  de  eius  testamento  lis  exorta  lavolenus  lihro  undecimo 
epistularum  (Dig.  36,  1,  48  [46]). 

246  L.  Seius  Strabo  (praenomen  ex  VI  9535;  Seius  Strabo  V  4716  et 
ap.  Tac,  Strabp  Dio;  Velleius  nomen  non  posuit),  origine  Vulsiniensis 
Tac.  a.  4,  23  cf.  6,  8.  Princeps  equestris  ordinis  Vellei.  2,  127.  (Ab 
Augusto  praetorianis  praepositus) ;  a.  p.  Chr.  14  praefectus  praetorio 
solus  Tac.  a.  1,  17;  eodem  anno  ei  collega  datus  filius  L.  Aelius 
Seianus  ih.  1,  24.  6,  8;  Bio  57,  19.  Praefectus'  Aegypti  Bio  l.  c. 
(Successorem  fuisse  Seium  in  praefectura  Aemilii  Recti,  hunc  autem 
praefectum  Aegypti  fuisse  ah  a.  p.  Chr.  1  ad  a.  17,  scilicet  non  diver- 
sum  ah  avunculo  Senecae  quem  is  tradidit  Aegypto  praefuisse  per 
sedecim  annos,  ut  Seius  Straho  Aegyptum  ohtinuerit  anno  17,  statuit 
Borghesius  opp.  4  p.  441,  sed  omnino  de  coniectura  incerta;  nesciit 
Borghesius,  cum  illa  statuit,  anno  p.  Chr.  101 11  praefectum  Aegypti 
fuisse  C.  lulium  Aquilam.)  Moritur  in  praefectura,  herede  Ti.  Caesare 
Plin.  h.  n.  36,  197  (ubi  Seii  nomen,  in  codicibus  corruptum,  prohahili 
coniectura  restituit  0.  Hirschfeld  Herm.  8,  473).  Uxorem  habebat  e 
vetere  et  clarissima  familia  Vell.  l.  c,  scilicet  sororem  Q.  lunii  Blaesi 
consuUs  a.  p.  Chr.  10.  Pater  L.  Aelii  Seiani  Tac.  a.  4,  1,  Bio  57, 19, 
et  aliorum  filiorum  consularium  Vell.  (fortasse  L.  Seii  Tuheronis, 
infra  n.  248,  sed  vix-  M.  Seii  Verani,  ut  voluit  Borghesi  opp.  4 
p.  445  seq.,  cf.  infra  suh  hoc).  —  Servi  eius  V  4716.  VI  9535. 

247  SEIVS  SVPERSTES  curator  ut  videtur  operum  locorumque  publi- 
corum,  una  cum  Fabio  Magno  (supra  F  34)  VI 1585  *  v.  41. 

248  L.  SEIVS  TVBERO  (tria  nomina  extant  in  fastis  Antiat.  et  XI 3196; 
Seius  Tuhero  Tac.)  legatus  Germanici  in  Germania  a.  p.  Chr.  16 
Tac.  a.  2,  20.  Consul  a.  p.  Chr.  18  cum  Germanico,  sufFectus  Ti. 
Caesari  kal.  Febr.  ut  videtur  fasti  Antiates  (CIL.  I  ed.  2  p.  72), 
fasti  fratr.  Arv.  (ib.  p.  70),  cf.  XI  3196.  A.  24  defecto  corpore, 
a  Vibio  Sereno  accusatur  Tiberii  insidias  struxisse,  sed  statim  e  reis 
exemptus,  quippe  ex  intima  Tiberii  amicitia  Tac  a.  4,  29. 

249  M.  SEIVS  VERANVS  consul  (suff.)  cum  Lusio  Saturnino  t.  Saloni- 
tanus  III  2028  =  III  S.  8753  semel  tantum  et  male  descriptus. 
Consul  fuit  temporihus  Gaii  vel  Claudii,  certe  nm  ante  a.  35  p.  Chr., 
ut  apparet  ex  mentione  P.  Memmii  Reguli  legati.  Vix  igitur  hic 
(quod  coniecit  Borghesius  opp.  4  p.  446)  unus  ex  fratribus  Seiani,  quos 
iam  ante  a.  31  consulatu  functos  memorat  Velleius  2,  127. 


SEIA  193  SELEVCVS 

250  [SE]IA  FVSCINILLA,  soror  ut  videtur  [Sejii  Cari  fistula  plumhea 
Bomae  reperta,  Bull.  comunale  1888  p.  397,  cf.  suh  Seio  Caro. 

251  Seia  Gactula,  M.  f.,  Naevii  Censiti  uxor,  Naeviae  Naevillae  clarissi- 
mae  feminae  mater  tituli  Cirtenses  VIII  7054-7056. 

252  GNAEA  SEIA  HERENNIA  SALLVSTIA  BARBIA  ORBIANA  AVGVSTA. 
Sic  tituli,  nisi  quod  pro  Gnaeae  praenomine,  recte  scripto  in  t.  Valen- 
tino,  in  t.  Caesariensi  est  [G]nea,  in  t.  Thihilitano  dicitur  esse  Cnea^ 
Fv.  1'et.  *E]p£.  l'aXX.  Bapp.  'OpPiavYj  l'sp.  nummi  Alexandrini,  Fv.  2.  'Ep. 
IlaXX.  Bapp.  'OpPiava  nummus  Sidetum  ap.  Mionnet  III  p.  482,  208, 
Fv.  l's.  2aX.  Ba[pPia  'Op]ptavrj  2s.  dlius  nummus  Sidetum  ap.  Fried- 
Idnder  act.  acad.  Berol.  1879,  335,  in  aliis  nummis,  ap.  Mionnet 
II  p.  484,  405.  III  p.  328,  150,  suppl.  V  p.  139,  804.  231,  1365  seq. 
VI  p.  300,  1387,  eadem  fere  nomina  minus  plene  lecta  sunt  aut  minus 
plene  extant.  Sall.  Barbia  Orbiana  Aug.  nummi  Momani,  2aXX.  Bap^ta 
'Op^tava  Hs^.  nummi  Alexandrini  ipsi  et  marito  communes,  Bap^ta 
'OpPtavTj  l'sp.  nummus  Ephesiorum  ap.  Mionnet  III  p.  115,  404,  supph 
VI  p.  179,  657. 

Tituli:  Valentinus  Hispaniae  II  3734,  Caesariensis  Mauretaniae 
VIII  9355,  Thihilitanus  Numidiae  comptes  rendus  de  VAcad.  d'IIipp. 
1893  p.  V  (nohis  descripsit  Gsell).  Nummi  ap.  Eclihel  7  p.  284-286, 
Cohen  4^  p.  478  seq.,  p.  486  seq.  Fortasse  e  maiorihus  eius  Herennius 
Orhianus  frater  Arvalis  temporihus  Antonini  Pii  (cf  suh  hoc,  supra 
H  81).  Coniux  Augusti  nostri  t.  Valentinus,  t.  Caesariensis ,  coniux 
domini  nostri  M.  Aure[lii]  ....  t.  Thihilitanus.  Scveri  Alexandri  uxorem 
fuisse  ostendunt  nummi  nonnulli,  in  quihus  cum  eo  repraesentatur  (Coh  n 
l.  c.  p.  478) ,  item  tituli  duo  Caesarienses  inter  se  collati  VIII  9354. 
9355.  Fortasse  haec  uxor  Alexandri,  quam  instigante  Mamaea  in 
Africam  relegatam  esse  narrant  Herodian.  6,  1, 10  et  Zonaras  12, 15, 
quamquam  huic  Augustae  vocahulum  denegatum  csse  narrat  Zonaras. 
Cf.  supra  suh  Macrino  M  22.  Anno  quinto  et  sexto  mariti  (29  Aug. 
2251227)  eam  Augustae  locum  occupavisse  ostendunt  nummi  Alexan- 
drini,  cf.  v.  Sallet  die  Daten  d.  alexandr.  KaisermiXnzen  p.  54  (annus 
quintus  est  etiam  in  nummo  Caesariensium  Cappadociae  ap.  Mionnet 
IV  p.  435,  302) ;  etiam  titulus  Caesariensis  VIII  9355  videtur  positus 
esse  a.  227.  Nomen  eius  erasum  (sed  legitur)  in  t.  Thihilitano;  itcm 
nomen  eius  videtur  fuisse  (nunc  plane  erasum)  in  t.  Puteolano  X  1654. 

—  Flavia  Seia  Isaurica. 

—  Cleopatra  Selene  v.  Cleopatra. 

—  [F]L(AVIA)  VITELLIA  SEL[E]VCIANA. 

253  SELEVCVS,  tyrannus  sub  Elagabalo  Polem.  Silvius  laterc.  (ap. 
Momms.  chron.  min.  I  p.  521).  Cf.  supra  suh  L.  lulio  Aurelio  Sul- 
picio  Antonino  (1 125)  fin. 

254  Seleucus,  grammaticus  Graecus,  convictor  Tiberii,  ab  eo  ad  mortem 
compulsus  Suet.  Tih.  56. 

Frosopographia  Imp.  Bom.    III.  13 


SELEVCVS  194  SEMPRONIVS 

254*  Seleucus,  mathematicus,  qui  Othonem  ad  rcs  novas  incitavit  Suet. 
Otho  4.  6.  V(re  Ptolemaeus  (Tac.  h.  1,  22,  PJut.  Galb.  23),  cf.  supra 
sub  Ptolemaeo  (P  766). 

255  Seleucus,  mathematicus,  cuius  consilio  utebatur  Vespasianus  imperator 
Tac.  h.  2,  78. 

256  Seleucus,  pantomimus  fortasse  luvenal.  10,  211. 

—  Claudius  Seleucus. 

—  M.  FL(AVIVS)  VITELLIVS  SELEVCVS. 

—  IVL(IVS)  ANTONIVS  SELEVGVS. 

257  Semno,  dux  Longionum  (sic  traditur)^  gentis  Germanicac,  cum  lih'o 
a  Probo  captus  et  pace  facta  diraissus,  Zosim.  1,  67. 

—  SEMONIVS  IVLIANVS  V.  Simonius  lulianus. 

—  L.  Arruntius  Sempronianus  Asclepiades. 

—  IMP.CAES.M.  ANTONIVS  GORDIANVS  SEMPRONIANVS  AFRICANVS  AVG. 

258  P.  Semprouius  Aelius  Lycinus.  Tituli  Ancyrani  III 244  (1).  III  S. 
6756  (2).  6757  (3);  Dacicus  III  S.  7659  (4).  P.  Semp.  Ael.  Lyci- 
nus  t.  2,  P.  Ael.  Senipro[ni]us  Lycinus  t.  3,  Ael.  Lycinus  t.  1.  4. 
Oriundus  ut  videtur  Ancyra  (cf.  Momms.  ad  t.  2).  Omnibus  equestribus 
militiis  functus  t.  2.  3.  Procurator  vicesimae  hereditatium  per  pro- 
vincias  Galliam  Narbonensem  et  Aquitanicam  t.  2.  3.  Procurator 
provinciae  Daciae  Porolis(s)ensis  t.  2.  3  (procurator  Augustorum 
duorum  t.  4,  qui  t.  positus  est  in  Dacia  pro  salute  cius).  Procurator 
ducenarius  Alexandriae  ^Siou  X6'(Oo  t.3  cf.  t.  2.  Procurator  Augustorum 
duorum  provinciae  Syriae  Palaestinae  t.  2.  Vir  egregius  t.  1.  'Imp. 
Caesari  M.  Aurellio  Antonino  invicto  Augusto  pio  felici'  statuam 
dicavit  Ancyrae  t.  1  (Caracdllae  aut  Elagahalo ;  unde  seguitur  plcris- 
quc  muncrihus  illum  functum  esse  suh  Severo  et  Caracalla). 

259  Sempronius  Aquila,  ab  epistulis  Graecis  Augusti  t.  Ancyranus  Bull. 
de  corr.  hell.  7,  1883  p.  20,  arch.  epigr.  Mitth.  aus  Oestr.  9,  1885  p.  123. 
Filia  Sempronia  Romana  ih. 

260  L.  SEMPRONIVS  ATRATINVS.  Nummi,  ap.  EcJchel  6  p.  56,  Bahelon 
monnaies  de  la  rep.  romaine  II  p.  434  seq.  n.  14-18.  Tria  nomina 
exhihent  fasti  triumph.  Cap.  (pacne  plenc  etiam  fasti  augurum),  item 
Dio  49,  39.  L.  Atratinus  nummi,  Atratinus  Cic,  loseph.,  Hieronym. 
L.  f.  fasti  triumph.  Cap.,  fasti  augurum  (memorat  patrem,  nominc 
nmi  posito ,  Cic.  pro  Caelio  1,  1.  31,  76),  L.  n.  fasti  triumph.  Cap. 
Adulescens  accusat  M.  Caelium  (a.  698)  Cic.  pro  Cael.  1,  2.  3,  7  seq. 
7,  15,  septemdecim  annos  natus  Hieronymus  chron  ad  a.  1996  (natus 
igitur  anno  681).  Augur  nummi,  cooptatus  in  collegium  anno  714  fasti 
sacerdotales  (CIL.  I  ed.  2  p.  60).  Verba  facit  in  senatu  pro  Herode 
ludaeo  loscph.  hell  1,  14,  4.  Praefectus  classis  (M.  Antonii)  nummi  ap. 
Bahelon  n.  15-18,  cusi  inter  annos  716  et  720,  cusi  autem  putantur  in 
Sicilia  (solus  nummus  ap.  Babelon  n.  14  antiquior  est  anno  715,  et  in  eo 
nondum  dicitur  praefectus  classis).    Circa  eadem  fortasse  tempora  et  in 


SEMPRONIVS  195  SEMPRONIVS 

honorem  cius  cusus  nummus  Laccdaemoniorum  (EcTihel  2,  283,  Mionnet 
suppl.  IV  221,  9,  Imhoof-Blumer  monnaies  grecques  [1883]  p.  172,  85; 
mus.  Bcrol.)  cum  inscriptione  'xAxpaxrvoc  et  capite,  quod  potest  esse  eius 
(cf.  Imhoof-  Blumer  l.  c).  Consul  designatus  nummi  ap.  Babelon 
n.  17.  18  (sine  duhio  anno  715  inter  reliquos,  quihus,  ])<^ce  Miseni 
facta,  constdatus  destinatus  est,  cf.  Borghesi  opp.  2,  417).  Consul 
a.  720  cum  L.  Scribonio  Libone  fasti,  a  M.  Antonio  consule  ord. 
sibi  sufFectus  ipsis  kal.  Lanuariis  Dio  49,  39  cf.  App.  h.  c.  5,  73. 
Proconsul  (Africae)  fasti  triumph.  Cap.  Triumphat  ex  Africa  d  12 
Oct,  7-^3  fasti  triumph.  Cap.  (CIL.  I  ed.  2  p.  50);  cf.  tah.  triumph. 
Barher.  (ih.  p.  77).  Morborum  taedio  in  balneo  sua  voluntate  ex- 
animatus,  heredem  reliquit  Augustum  Hieronymus  ad  a.  1996.  — 
Adulescens  disertus  (a.  6P8)  Cic.  pro  Cael.  7, 15.  Clarus  inter  oratores 
Hicronymus  l.  c.  —  Huius  ut  videtur  lihertus  L.  Sempronius  Lethaeus 
Atratini  1.  VI 6835;  item  huius  ut  videtur  L.  Sempronius  Atratini  1. 
Polyclitus,  Thyatiris  scribae  publlci  (Ypa[jL[xaT£«>s)  munere  functus  Bull. 
de  corr.  hell.  1886  p.  401.  —  Incertum  num  hic  Atratinus  maritus 
Anniae  VI  11748.  Fortasse  ah  hoc  oriundus  Atratinus  consul  ord. 
a.  89.     Cf.  praeterea  suh  Sempronia  Atratina. 

261  L.  SEMPRONIVS  C CELSVS    [SERV]ILIVS  FABIANVS  L.  £,  tribu 

Quir.  (pater  et  trihus  non  statim  post  Sempronii  sed  post  id  quod 
scquehatur  nomen  collocata  in  t) ,  pr[oconsul]  provinciae  Baeticae, 
iuridicus  per  Apuliam  et  Calabriam VI  151314. 

262  Sempronius  Caelianus,  egregius  iuvenis,  duos  servos  repertos  inter 
tirones  misit  ad  Plinium  legatum  Bithyniae  (tribunus  militum  vel 
praefectus  ut  videtur)  Plin.  ad  Trai.  29.  30. 

263  [Sem]pronius  Cresce[n]s  (gentilicium  potest  etiam  fuisse  [A]pronius) 
nominatur  in  testamento  Dasumii  VI  10229  v.  21. 

264  Sempronius  Densus  ("IvSpicJo?  pro  Atjvso?  Flut.),  centurio  praetoriae 
cohortis,  pro  Pisone  se  percussoribus  opposuit  Tac.  h.  1,  43  (Galbam 
contra  percussores  dcfendens  occisus  est  Plut.  Galh.  26,  Dio  64,  6). 

265  SEMPRONIVS  GRACCHVS  'familia  nobili,  sollers  ingenio  et  prave 
facundus'  Tac.  a.  1,  53.  Fortasse  hic  Gracchus  poeta  tragicus  Ovidius 
ex  P.  4,  16,  31,  Priscianus  Ip.  206.  269  Hertz  (supra  G  127).  Inccrtum 
num  hic  Ti.  Sempronius  Gracchus  triumvir  monctalis  suh  Augusto 
(infra  n.  267).  Adulter  luliae  tam  vivo  M.  Agrippa  quam  postea 
cum  Tiberii  uxor  esset  Tac.  a.  1,  53,  Vell.  2,  100;  ab  eo  compositae 
credebantur  litterae  quas  lulia  patri  Augusto  cum  insectatione  Tiberii 
scripserat  Tac.  1,  53.  A.  753  in  insulam  Cercinam  relegatus  Tac.  l.  c. 
cf.  Vell.  2,  100  (fuisse  cum  trihunum  plehis  anno  752,  scilicet  cum 
intcr  adulteros  luliae  quem  exacto  demum  trihunatus  anno  damnatum 
esse  narrat  Dio  55,  10,  coniecit  Nipperdey).  Comes  ei  in  exilio 
C.  Gracchus  filius  infans  Tac.  a.  4,  13.  A.  767  (=  p.  Chr.  14)  iussu 
Tiberii  occisus  Tac.  a.  1,  53.     Uxor  Alliaria  Tac.  l.  c. 

13* 


SEMPRONIVS  196  SEMPRONIVS 

266  C.  Sempronius  Gracchus,  eius  qui  praecedit  filius,  infans  patrem 
Cercinam  comitatus,  ibique  aduitus  'inter  extorres  et  liberalium 
artium  nescios',  deinde  mercaturam  faciendo  per  Africam  et  Siciliam 
vitam  sustentabat;  a.  p.  Chr.  23  accusatus,  quod  Tacfarinatem  fru- 
mento  iuvisset,  sed  absolutus  Tac.  a.  4, 13.  —  Vix  hic  Gracchus  praetor 
a.  3  5  Tac.  a.  6,  16  (supra  G  122);  potius  hic  C.  Gracchus  qui  a.  35 
Granium  Marcianum  senatorem  maiestatis  postulavit  Tac.  a.  6,  38. 

267  TI.  SEMPRONIVS  GRACCHVS  (Graccus  scribitur  in  nummis)  triumvir 
monetalis  sub  Augusto  (paullo  post  a.  739  ut  videtur,  cf.  Mommsen 
hist.  rei  numm.  p.  744  not.  15)  nummi  aenei  ap.  EcTihel  5,  304,  Babelon 
monnaies  de  la  rep.  rom.  II p.  436  n.  20.  21.  Fortasse  idem  Serapronius 
Gracchus  adulter  luliae,  relegatus  a.  753  (supra  n.  265).  Filius  potest 
fuisse  Ti.  Sempronii  Gracchi  quattuorviri  monetalis  eodemque  tempore 
quaestoris  designati,  cuius  extant  nummi  aurei  et  argentei  (ap.  Babelon 
l.  c.  p.  432  seq.  n.  10-13),  cusi  ut  videtur  circa  a.  716-718  (Momms. 
hist.  rei  numm.  p.  742). 

268  TI.  SEMPRONIVS  GRACCHVS  (Graccus  dicitur  fuisse  in  t.)  T[i.]  f.  (?) 
V[et.]  (?),  salius  Collinus  (hoc  solum  certum,  quantquam  salii  et  Collini 
vocdbulo  in  apographo  transposita),  decemvi[r  stlitibus  iudicandis]  (?), 
q(uaestor),  lega[tus],  [comes]  L.  Caes(aris)  Augusti  [filii]  (?)  t.  urbanus 
VI 1515  semel,  et  neglegentissime  quidem,  descriptus.  Fortasse  idem 
qui  praecedit.  —  Cf.  praeterea  supra  sub  Gracchis  (G  122-128). 

269  M.  Sempronius  Liberalis  (Sempronius  Liberalis  pap.  Lat.,  item  pap. 

Gr.  n.  26,  [Ma]pxo? tp..a?X?..?  pap.  Gr.  n.  372)  praefectus 

Aegypti  certe  a  d.  29  Aug.  154  (pap.  Gr.  n.  372)  ad  annum  156  (pap. 
Lat)  papyrus  Aegyptiaca  Latine  scripta,  eph.  ep.  7  p.  458  cf.  p.  461; 
papyri  Graece  scriptae,  Urh  aus  den  7c.  Museen  m  Berlin  I  n.  26. 
II  n.  372. 

—    P.  AEL(IVS)  SEMPRONIVS  METROPHANES. 

270  Postumus   Sempronius   P ,   una   cum   Metih'a  Rufina   (M  396) 

memoratus  VI  26151  (fragmentum   epistylii).     Fortasse  homo  nobilis. 

271  L.  SEMPRONIVS  PROCVLVS  clarissimus  vir  Lanciani  syll.  aq.  n.  334. 
(Proculum  iuris  auctorem  Sempronium  fuisse  olim  credebatur  propter 
scripturam  traditam  Dig.  31,  47,  sed  corruptam,  d  ita  etiam  suppletum 
est  a  Rudorffi.o  in  testamento  Basumii  VI 10229  v.  29,  sed  vix  recte, 
cf.  supra  sub  Proculis,  P  741.  750). 

212,  M.  SEMPRONIVS  PROCVLVS  FAVSTINIANVS  vir  clarissimus,  maritus 
Praeciliae  Severianae  clarissimae  feminae,  pater  Maconiae  Severianae 
VI 3834  (saeculo  p.  Chr.  quarto  titulum  adiudicat  Lanciani  bull.  com. 
1883  p.  229). 

278  Sempronius  Rufus  (gentilicium  singuli  tantum  codices  ep.  4,  22.  5,  9 
servaverunt),  amicus  Plinii,  ad  quem  is  dedit  ep.  4,  22.  5,  9,  fortasse 
etiam  ep.  7,  25  (ubi  cognomen  tantum  traditur).  Fortasse  idem  Rufus, 
amicus  Plinii,  cuius  librum  laudat  ille  ep.  9,  39. 


SEMPRONIVS  197  SENECIO 

274  Sempronius  Rufus,  origine  Hispanus  ("Iprjp),  spado,  veneficus  et 
praestigiator  («papjxaxsu?  xat  70/^?),  a  Severo  in  insulara  relegatus,  sub 
Caracalla  multum  potuit  Dio  77,  17. 

275  L.  Sempronius  Ruf[us]  fstula  plumhea  Romae  rep.,  ap.  Lanciani 
syll.  aq.  n.  574  =  Notizie  degli  scavi  1880  p.  128. 

276  Sempronius  Senecio,  eques  Romanus,  accusatur  apud  Traianum  Flin. 
ep.  6,  31,  8.  11. 

277  Sempronius  Tucca:  eum  adloquitur  Martial.  7,  41. 

—  P.  Sallustius  Sempronius  Victor. 

278  C.  Sempronius  Urbanus,  procurator  Augusti  tituli  Dacici  III 1298. 
III  S.  7918. 

279  Sempronia,  Rufi  cuiusdam  uxor,  quae  a  nescio  quo  rapta,  ad  mari- 
tum  rediit;  Rufo  superstes  Martialis  12,  52. 

280  SEMPRONIA  ATRATINA.  Tituli  Attici,  CIAtt.  III  866  (1);  Herm. 
30,  1895  p.  630  (2);  Eleusinius,  'Ecprj[i,.  6.^X'  ^^^^  P-  ^IO  n.  26  (3). 
Cognomen  habet  t.  2,  SsfxTrpwvta  nude  t.  3,  levKpmyia.  t.  1.  L.  f.  1. 1.  3, 
[Atrajtini  filia  t.  2,  soror  ut  puto  L.  Sempronii  Atratini  consulis  a.  720 
(supra  n.  260).  L.  Gellii  Publicolae  (consulis  a.  u.  c.  718,  supra  G  79), 
uxor  1. 1. 3  (etiam  in  t.  2V  littera  ex  cognomine  mariti  superesse  videtur). 
Statuam  eius  Athenis  in  arce  restituit  Claudius  t.  2. 

281  SEMPRONIA  ATRATINA:  eius  libertus  L.  Sempronius  Atratinae  1. 
Faustus  VI 6834,  Z^&er^a  Sempronia  Peloris  Atratinae  opstetrix  VI 6832. 
Aut  eadem  quae  praecedit,  soror  L  Sempronii  Atratini  (supra  n.  290), 
aut  filia  eius  (una  cum  illis  titulis  rep.  est  titulus  liberti  huius  VI 6835). 

282  SEMPRONIA  ROMANA,  Sempronii  Aquilae  (supra  n.  259)  filia,  tribuni 
plebis,  praetoris  designati  (nomen  periit)  uxor  t.  Ancyranus  Bull.  de 
corr.  hell.  7  p.  20  =  Arch.  ep.  Mitth.  aus  Oesterr.  9  p.  123. 

—  FABIVS  SENATOR. 

283  . . . .  S  SENECA ,  legatus  ut  videtur  pro  pr.  Lyciae  et  Pamphyliac 
temporibus  Hadriani:  eius  epistula  inter  alias  incisa  in  mausoleo 
Opramoae  Rhodiapolitano  Heisen  in  Lykien  p.  106  VII"^,  cf.  Loewy 
ib.  p.  133. 

284  Seneca,  rhetor,  ideo  quod  grandia  omnia  conquisivit,  vocatus  Seneca 
Grandio ;  vituperatus  ab  Annaeo  Seneca  suas.  2,  17. 

—  (L.  ?)  Annaeus  Seneca. 

—  L.  ANNAEVS  SENECA. 

—  M.  Calpurnius  Seneca  Fabius  Turpio  Sentinatianus. 

—  Cn.  Coelius  Seneca. 

—  Alfenus  Senecio. 
-f-  L.  Alfenus  Senecio. 

—  L.  ALFENIVS  SENECIO. 

—  Claudius  Senecio. 

—  COELIVS  SENECIO. 

—  Cornelius  Senecio. 


SENECIO  198  SENTIVS 

—  Q.  CORNELIVS  SENECIO  ANNIANVS. 

—  Q.  CORNELIVS  SENECIO  PROCVLVS. 

—  HERENNIVS  SENECIO. 

—  C.  Iu[l(ius)]  Senecio. 

—  L.  Lollius  Senecio. 

—  M.  Lollius  Senecio. 

—  SENECIO  MEMMIVS  AFER  V.  suh  Memm-. 

—  L.  MEMMIVS  TVSCILLVS  SENECIO. 

—  M.  NVMMIVS  SENECIO  ALBINVS. 

—  M.  NVMMIVS  VMBRIVS  SENECIO  ALBINVS. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  SEX.  IVLIVS 
FRONTINVS  cet  SOSIVS  PRISCVS. 

—  Sempronius  Senecio. 

—  Q.  SOSIVS  (sive  SOSSIVS)  SENECIO. 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  Q.  CORNELIVS 
RVSTICVS  APRONIVS  SENECIO  PROCVLVS. 

—  M.  VALERIVS   SENECIO. 

—  M.  VLPIVS  SENECIO  SATVRNINVS. 

—  Cornelius  Senex. 

—  lulius  Senex. 

—  Senianus  v.  Saeiiianus. 

—  Ti.  Cla(udius)  Senill(us?). 

285  SENNIVS  SABINVS  (nonten  gentilicium  fortasse  corruptum,  quamquam 
bis  sic  scriptum)  proconsul,  ut  videtur,  certe  praeses  provinciae 
TJlpianus  lihro  VIII  de  offccio  proconsulis,  Big.  48,  18,  1  pr.  et  5. 

—  M.  Calpurnius  Seneca  Fabius  Turpio  Sentinatianus. 

286  Sentius,  ut  amicus  Vespasiani  adhuc  privati  memoratus  una  cum 
Tlirasea  et  Sorano;  sub  Nerone  ut  videtur  iudicio  circumventus 
Tac.  h.  4,  7. 

287  Sentius,  centurio,  bello  Parthico  Traiani  legatus  ad  Mebarsapem 
regem  Adiabenes  missus,  et  ab  eo  in  vincula  coniectus,  adpropin- 
quantibus  Romanis  Adenystra  castellum  eis  aperuit  Dio  68,  22  (exc. 
de  leg.). 

288  CN.  SENTIVS :  per  hunc  et  A.  Plautium  Glaudius  Britanniam  devicit 
Eutrop.  7,  13.  Videtur  intellegi  Cn.  Sentius  Saturninus  cos.  a.  41, 
suh  quo  cf. 

289  C.  SENTIVS  ABVRNIANVS  unus  ex  pueris  senatorum  filiis  qui  fratribus 
Arvalibus  a.  120  ministrabant  act.  Arv. 

290  Sentius  Augurinus  (sic  ep.  4,  27,  Augurinus  ep.  9,  8),  carminum 
scriptor;  recitantem  eum  audivit  Plinius  Plin.  ep.  4,  27.  Origine 
Veronensis  ut  videtur  ih.  4,  27,  4.  Familiaris  (Vestricii)  Spurinnae 
et  (Arrii)  Antonini  'gravissimorum  senum',  ipse  adulescens  ih.  4^ 
27,  5.  6.  Ad  eundeni  scripsit  Pliniiis  ep.  9,  8.  Cf.  praeterea  supra 
suh  Q.  Gellio  Sentio  Augurino. 


SENTIVS  199  SENTIVS 

—    Q.  GELLIVS  SENTIVS  AVGVKINVS. 

291  SEX.  SENTIVS  CAECILIANVS.  Titulus  Amiterninus  IX  4194  (1). 
Memoratur  in  milliario  Africano  VIII 10165  (2)  et  in  termino  item 
Africano,  Comptes  rendus  de  VAcad.  des  inscr.  1894  p.  46  (3).  [S]ex. 
Sentius  (deinde  hiatus  traditur,  vix  recte)  Caecilianus  t.  2.  Se[nt]ius 
Caecil[ia]nus  t.  3,  ....  ntius  Caecilianus  t.  1.  Sex.  f.  t.  1  (praenomen 
hoc  patris  prohat,  in  t.  1  non  dlium  intellegi). 

Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  militura  legionis  VIII 
Augustae,  [quaestor  pro  pr]aet.  (vel  [quaestor  prov.  B]aet.,  utrumque 
supplementum  proposuit  Mommsen),  aedilis  plebis  t.  1.    Praetor  t.  1.  3. 

[Leg.  p]r.  pr.  prov t.  1.      [Cur.  a]lvei  Tiberis  et  riparum  t.  1. 

L[eg.  l]eg.  XV  ApolHnaris  t.  1.  Legatus  Augusti  (Vespasiani ,  ut 
ex  vestigiis  nominis  in  lapide  relictis  coniecit  Hirschfeld  act.  acad. 
Berol.  1889  p.  431  not.  92)  pro  pr.    (exercitus  Africani  ut  videtur) 

t.  2;   g.   (fortasse  [leg.  Aug.  leg.  III  Au]g.)  t.  1  (supplementum 

proposuit  Cagnat  Varmee  d'Afrique  p.  287).  Legatus  praetorius  (vel 
fortasse  in  ipsa  praetura  legatus,  sed  illud  potius  significatur  praetoris 
vocahulo  adiecto  in  t.  3)  imp.  Vespasiani  in  Africa,  una  cum  Rutilio 
Gallico  legato  consulari  fines  provinciae  Africae  veteris  et  novae 
derigit  t.  3  (potest  hoc  munere  functus  esse  ut  legatus  exercitus  Afri- 
cani).  Legatus  pro  pr.  utriusque  Mauretaniae  t.  1  (nescimus  quam 
oh  causam  Mauretaniae  procuratorihus  ademptae,  per  aliquod  tempus 
legato  traditae  sint).  Consul  t.  1.  Uxoris  nomen  fuit,  sed  periit, 
in  t.  1. 

292  Sentius  Potitus:  rescriptum  divorum  fratrum  ad  eum  Paulus  lihro 
singulari  de  officio  praetoris  tutelaris,  fr.  Vat.  245. 

293  C.  SENTIVS  SATVRNINVS  cos.  a.  735.  Tria  nomina  exhihent  Vell. 
2,  92,  fasti  Capitolini  in  notitia  de  ludis  saecularihus  (CIL.  I  ed.  2 
p.  29),  fasti  Colotiani  suh  a.  735  (ih.  p.  64) ;  rdio<;  livxioq  Bio  54,  10. 
55,  28,  C.  Sentius  vel  Sentius  act.  lud.  saec,  Sentius  Saturninus  Vell. 
2,  77.  105;  cognomine  tantum  utuntur  losephus  et  Appianus. 

C.  f.  fasti  Cap.,  Dio  ind.  l.  54,  C.  n.  fasti  Cap.  Vix  oriundus  a 
L.  Sentio  C.  f.  triumviro  monetali  temporihus  Sullanis,  Mommsen 
rom.  Mimzw.  p.  579  n.  207,  sed  ex  eadem  fortasse  domo  (quam  domum 
Atina  oriundam  fuisse  statuit  Borghesius  opp.  2,  276  collatis  Cicerone 
pro  Planc.  8,  19  et  inscriptione  urhana  VI 2722) ;  plane  incertum  num 
parentela  coniunctus  cum  Sentia  matre  Scrihoniae  Caesaris.  Ad  Sex. 
Pompeium  confugit  (tempore  ut  videtur  proscriptionis)  Vell.  2,  77. 
A.  714  iussu  Pompeii  luliam  matrem  M.  Antonii  ad  filium  deducit 
Appian.  h.  c.  5,  52.  Pace  Miseni  facta  rei  publicae  restituitur  VeJl. 
2,  77.  Consul  ord.  a.  735,  primum  solus  Vell.  2,  92,  cum  alter  locus 
Augusto  absenti  servaretur  Bio  54,  10,  deinde  cum  Q.  Lucretio 
Vespillone  Dio  l.  c;  fasti.  In  consulatu  'cuilibet  veterum  consiilum 
gloriae  comparandus'  VeU.  2,  92  cf.  105.   Quindecimvir  sacris  faciuu- 


SENTIVS  200  SENTIVS 

dis,  memoratur  a.  737  in  actis  ludorum  saecularium  Eph.  ep.  8  p.  241; 
magister  quindecimvirum  fasti  Cap.  Proconsul  ut  videtur  Africae 
(ut  coniecit  Borghesius  opp.  8  p.  495),  novae  coloniae  Karthagini 
'sollemnia  enarravit'  Tertullianus  de  pallio  1.  (Cum  L.  Domitius 
Ahenoharhus,  consul  a.  738,  proconsul  Africae  fuerit  a.  742,  hunc  anno 
74011  proconsulem  Africae  fuisse  coniecit  Tissot  fastes  p.  40).  Legatus 
provinciae  Syriae  losephus  ant.  16,  9,  1.  2.  16,  10,  8.  17,  1,  1.  17,  2,  1. 
17,  3,  2,  hell.  1,  29,  3  eo  tempore  quo  Herodes  Alexandrum  et  Aristo- 
bulum  filios  interfecit,  i.  e.  circa  a.  747  loseph.  ant.  16,  11,  3.  17,  1, 1, 
hell.  1,  27,  2.  3.  1,  28,  1.  Censum  egit  in  ludaea  TertuUian.  adv. 
Marcionem  4,  19.  Legatus  olim  Augusti,  a.  p.  Chr.  4  (=  a.  u.  c.  757) 
Ti.  Caesaris  in  Germania  VeU.  2,  105  (consulem  anni  735  intellegendum 
esse  diserte  ait  Vell.);  res  gestae  eius  in  Germania  a.  4 — 6  Vell.  2, 
105.  109.  110;  ob  eas  ornamentis  triumphalibus  ornatus  Dio  55,  28. 
Mortuum  esse  ante  Augustum  ex  silmtio  Taciti  colligi  potest.  Pater 
trium  filiorum  losephus  ant.  16,  11,  3,  hell.  1,  27,  3  (v.  infra  n.  294. 
295.  297).     Frater  eius  memoratur  losephus  ant.  17,  1,  1. 

294  C.  SENTIVS  SATVRNINVS  cos.  a.  p.  Chr.  4  (sic  plene  in  consulatu 
XI 1421  V.  52,  item  Dio  ind.  lih.  55,  paene  plene  fasti  Cap.,  fasti 
Arv.;  C.  Sentius  fasti  Gahini,  Jcal.  Amiterninum,  alihi,  Saturninus 
chronographus  anni  354).  C.  f.  Dio  ind.  Filius  sine  duhio  eius  qui 
praecedit,  natu  maximus,  frater  eius  qui  sequitur.  Patris,  legati  pro- 
vinciae  Syriae,  comes  (xpscjpsufi^?  loseph.  ant.),  circa  a.  747  una  cum 
duobus  fratribus  interest  consilio  habito  de  regis  Herodis  filiis  loseph. 
ant.  16,  11,  3,  hell.  1,  27,  3.  Consul  ord.  a.  p.  Chr.  4  cum  Sex.  Aelio 
Cato  fasti(ah  his  consulihus  rogata  lex  Aelia  Sentia,  Gai.  inst.  1, 13seq., 
Dig.  40,  9,  cet.).  —  Huius  ut  videtur  lihertus  C.  Sentius  Saturnin(i)  1. 
295.  297).     Primus  VI  6124. 

295  CN.  SENTIVS  SATVRNINVS  cos.  a.  p.  Chr.  4.     Cn.    Sentius    Tac.  a. 

2,  74.  3,  7,    Sentius  ih.  2,  76  seq., Saturninus  III  S.  6703;  in 

consulatu  Cn.  Sentius  Saturninus  fasti  Cap. ,  VI  1263.  1264 ,  Cn. 
Sentius  fasti  fratr.  Arv.,  Cn.  Se . . .  fasti  Gahini.  C.  f.,  C.  n.  fasti 
Cap.  ffilius  sine  duhio  C.  Sentii  Saturnini  consulis  a.  735).  Hic  quoque 
videtur  unus  e  trihus  C.  Sentii  Saturnini  fdiis,  quos  a  patre  consilio 
de  Herodis  filiis  adhihitos  esse  narrat  loseph.  ant.  16, 11,  3,  hell  1,  27,  3. 
Consul  suff,  a.  p.  Chr.  4  ex  kal.  lul.  cum  C.  Clodio  Licino  fasti 
(cf.  supra).  Comes  Germanici  in  Syria;  hoc  defuncto  a.  p.  Chr.  19 
administrationem  provinciae  Syriae  suscepit,  Pisonem  reppub't  Tac.  a. 
2,  74-81  cf.  3,  7.  Legatus  Tiberii  in  Syria  etiam  a.  p.  Chr.  21  (vel 
etiam  postea)  III S.  6703  (videtur  a  Tiherio  successor  datus  esse  Pisoni, 
cf.  Mommsen  ad  III  S.  l.  c).  Huius  ut  videtur  Cn.  Sentii  Saturnini 
servus  VI  6125;  ancilla  Erato  Cn.  Senti  Bull.  com.  1880  p.  61,  292. 

296  CN.  SENTIVS  SATVRNINVS  cos.  a.  p.  Chr.  4L  Tria  nomina  ex- 
hihent  loseph.  ant.  19,  2,  1,  t.  urhanus  Notisie  1890  p.  214,  item  in 


SENTIVS  201  SEPTICIA 

consulatu  fasti  fer.  Lat.,  Dio  ind.  l.  59,  VI  20141.  —  Cn.  f.  Dio  ind. 

l.  59.     Filius  sine  dubio  eius  qui  praecedit.     Fortasse  hic   inus 

praetor  urbanus  a.  p.  Chr.  37  fasti  fratr.  Arv.  (sed  potest  etiam  cogi- 
tari  de  C.  Suetonio  Paullino ,  Henzen  act.  Arv.  p.  198).  Consul  ord. 
a.  p.  Chr.  41  cum  C.  Caesare  Augusto  quartum  fasti,  deinde  cum 
Q.  Pomponio  Secundo  loseph.  bell.  2,  11,  1;  lo.  Antiochenus  fr.  84 
(Muller  fr.  h.  Gr.  IV p. 572);  VI 20141.  Interfecto  Gaio,  auctor  libertatis 
recuperandae  loseph.  ant.  19,  2,  1-3  cf.  bell.  2,  11,  1;  lo.  Antioch. 
fr.  84  Muller  (ex  Bione).  Per  Cn.  Sentium  et  A.  Plautium  Claudius 
Britanniam  devincit  Eutrop.  7,  13 ;  videtur  fuisse  inter  primarios  comites 
Claudii  expeditione  Britannica,  cf.  Hubner  Herm.  16,  519.  Ex  auctori- 
tate  Claudii  nescio  quod  opus  reficiendum  curat  Notizie  1890  p.  214. 

297  L.  SENTIVS  SATVRNINVS  :  eius  servus  vestificus  VI  9979.  Videtur 
fuisse  nobilis  homo ,  ex  domo  eorum  qui  praecedunt ,  fortasse  teriius 
filiorum  C.  Sentii  Saturnini  consulis  a.  735. 

298  C.  SENTIVS  SEVERVS  QVADRATVS  clarissimus  vir,  amicus  et  comes 
Augusti  t.  Mediolanensis  V  5811. 

299  SENTIA  SABINA  (Savina  lapis),  marito,  '^oratori  sui  temporis  primo' 
(nomen  periit)  titulum  posuit   t.  urbanus  ineditus  (v.  CIL.  VI  add.). 

—  [S]ATRIVS  SEP  .  .  .  TVS. 

300  Septicius,  amicus  Torquati  (supra  M 122)  Horat.  epist.  1,  5,  26. 

301  Septicius,  a  quo  argentum  Septicianum  Martial.  4,  88,  3.  8,  71,  6 
cf  Friedldnder  ad  4,  88,  3. 

302  C.  Septicius  Clarus  (Septicius  Clarus  vit.  Hadr.,  Blin.  ep.  1,  15, 
Septicius  Plin.  ep.  1,  1.  7,  28.  8,  1,  2eTCTi'}xio?  Lydus ;  C.  Septicius  Plin. 
ep.  2,  9,  4;  praenomen  firmat  t.  Ostiensis  XIV 1594).  Ad  eum  dedit 
Plinius  ep.  1,  1.  15.  7,  28.  8,  1;  eius  hortatu  Plinius  epistulas  suas 
coUegit  et  edidit  Plin.  ep.  1,  1.  —  Ab  Hadriano  praefectus  praetorio 
factus  in  locum  (Sulpicii)  Similis,  una  cum  Q.  Marcio  Turbone 
vit.  Hadr.  9,  5.  Ei  cum  esset  praefectus  praetorio  Suetonius  Tran- 
quillus  vitas  Caesarum  dedicavit  Lydus  de  mag.  2,  6  p.  171  ed.  Bonn. 
Cum  apud  Sabinam  uxorem  Hadriani  familiarius  se  egisset,  prae- 
fectura  ei  ablata  vit.  Hadr.  11,  3  (factum  id  esse  cum  Hadrianus  in 
Britannia  degeret,  videtur  colligi  posse  ex  vit.  l.  c,  cf.  Tillemont  2,  238, 
videtur  autem  Hadrianus  in  Britannia  degisse  a.  121,  Tillemont  l.  c, 
vel  122,  Diirr  Beisen  des  Hadrian  p.  36).  Ab  Hadriano  primum  ad 
summos  honores  evectus,  postremo  hostis  loco  habitus  vit.  Hadr. 
15,  2.  Avunculus  Erucii  Clari  Plin.  ep.  2,  9,  4.  Huius  sine  dubio 
Septici  Clari  servus  (cum  filio  C.  Septicio)  XIV  1594  (Ostiae). 

—  Q.  Caicilius  Cisiacus  Septicius  Pica  Caecilianus. 

303  Septicia,  mater  Trachalorum  Ariminensium ,  irata  filiis  secundas 
nuptias  cum  Publicio  quodam  admodum  sene  contraxit,  testamento 
etiam  utrumque  filium  praeteriit,  quam  rem  Augustus,  aditus  a  filiis, 
correxit  Vdl.  Max.  7,  7,  4. 


SEPTIDIANVS  202  SEPTIMIVS 


—  C.  SERVILIVS  *SEPTIDIANVS  FIRMVS. 

—  M.  PETRONIVS   SVRA  SEPTIMIANVS. 

—  L.  FABIVS    CILO   SEPTIMINVS  CATINIVS  ACILIANVS  cet. 

—  L.  LICINIVS   SEPTIMINVS. 

—  Porcius  Septiminus. 

304  Septiminus  (sic  vit.  Alex.  17,  2,  Septimius  48,  7),  scripsit  vitam 
Severi  Alexandri  vit.  Alex.  17,  2.  48,  7. 

305  SEPTIMIVS  ('F]iriTi[j.tos  traditur  ap.  Zosimum,  Septiminus  codices 
epitomae  teste  Opitsio  act.  soc.  Lips.  2  p.  251),  Aureliani  tompore  apud 
Dalmatas  imperator  eiFectus,  mox  a  suis  obtruncatur  Vict.  cpit.  35,  S; 
sub  Aureliano,  cum  novas  res  moliretur,  statim  oppressus  Zosim.  1,  49. 

306  Septimius,  amicus  (et  commilito  PorpJiyr.)  Horatii,  eques  Romanus 
PorpJiyr.  ad  carm.  2,  6,  ad  quem  Horatius  dedit  carm.  2,  6.  Eundem 
ut  videtur  commendat  Ti.  Neroni  ep.  1,  9.  (Vix  idem,  quamquam 
id  perhihent  scholia  Cruquiana,  Titius  comes  Ti.  Neronis  Hor.  ep. 
1,  3,  9).  Nec  diversus  Septimius  tam  Horatio  quam  Augusto  notus, 
memoratus  in  epistula  Augusti  ad  Horatium  Suet.  vit.  Horat.  (p.  45 
ed.  Beifferscheid). 

307  Septimius,  centurio  in  exercitu  Germaniae  inferioris,  a.  p.  Chr.  14 
a  militibus  seditiosis  occisus  Tac.  a,  1,  32. 

308  Septimius,  miles  ut  videtur,  a.  69  una  cum  Nymphidio  castra  prae- 
toria  ingressus  eum  contra  ictus  defendit  Plut.  Galh.  14. 

309  Septimius:  libros  observationum  ab  eo  editos  citat  Quintilianus 
4,  1, 19.   Cf.  Teuffel  Lit.  §  315,  5. 

310  Septimius  vit.  Sev.  Alex.  48,  7.     V.  Septiminus. 

311  (SEPTIMIVS)  AFER  (an  APER?  cf  infra  suh  Septimio  Apro),  frater 
patruelis  Caracallae,  ab  eo  occisus  post  mortem  Getac  vit.  Carac.  3,  6. 

312  L.  Sep(timiu8)  Agathonicus,  vir  egregius  t.  suhurhanus,  ap.  Toma- 
settium  hull.  com.  1895  p.  161. 

313  L.  Sep(timius)  Agrippinus,  eius  qui  praecedit  filius  t.  suhurhanus, 
ap.  Tomasettium  l.  c. 

314  Sept(imius)  Aistomodius  (de  Aistomodii  nomine  cf.  Th.  v.  Griehen- 
herger  Beitrdge  mr  Gesch.  der  deutschen  Sprache  u.  Litteratur  18, 
1894  p.  393),  rex  Gerra(anorum)  (i.  e.  regulus  gentis  alicuius  Ger- 
manicae,  a  Severo  civitate  donatus),  Carnunti  a  fratribus  Septimio 
Philippo  et  Septimio  Heliodoro  sepultus  t.  Carnuntinus  LII  4453. 

—  D.   CLODIVS   SEPTIMIVS  ALBINVS   CAESAR. 

315  [Sep]timius  Amandus,  [vir]  perfectissimus ,  rationalis  t.  Aquileiensis 
V  858.     Fortasse  suh  Diocletiano  demum  vixit. 

316  SEPTIMIVS  ANTIPATER  clarissimus  vir,  patronus  ordinis  sacerdotum 
domus  Augustae  (temporibus  ut  videtur  Commodi)  VI 2010.  Eundem 
essfi  Antipatrum  sophistam,  magistrum  Caracallae  et  Getae,  Septimio 
Severo  ah  epistidis,  posfea  intrr  senatores  adlectum  ct  Bithyniae  prae- 


SEPTIMIVS  203  SEPTIMIVS 

fectum,  de  quo  Philostratus  vit.  sopJi.  2,  24,  cf.  suh  Antipatro  (sujara 
A  583),  coniecit  Borgliesius  opp.  3,  23. 

317  L.  Sep(timius)  Antonius  Agath[o]nicus,  vir  perfectissimus ,  a  rat. 
h  . . . .  {vix  a  rat.  h[ereditiatium] ;  ceterum  non  certum  num  haec  ad 
hunc  spectent,  quippe  quae  in  t.  non  statim  nomen  eius  sequantur,  sed 
post  nepotis  demum  vocahulum  adiecta  sint)\  pater  L.  Septimii  Aga- 
thonici  viri  egregii  t.  suhurhanus,  Bull.  comun.  1895  p.  161  (cf.  suh  fllio). 

318  (SEPTIMIVS)  APER  patruus  magnus  (ex  emendatione  prohahili  Mad- 
vigii)  Septimii  Severi,  consularis  vita  Severi  1,  2.  Idem  videtur  qui 
sequitur. 

319  P.  SEPTVMIVS  APER  consul  suffectus  cum  M.  Sedatio  Severiano 
II  2008  (temporihus  Antonini  Pii,  cf.  suh  collega).  Idem  videtur  qui 
praecedit. 

—  L.  FLAV(IVS)  SEPTIMIVS  APER  OCTAVIANVS. 

—  Septiraius  Apsaeus.     V.  supra  suh  Apsaeo  (A  791). 

320  SEPTIMIVS  ARABIANVS  (sic  altero  loco,  Arabinus  altero),  'famosus 
crimine  furtorum  et  sub  Heliogabalo  iam  liberatus^  cum  ad  Alexan- 
drum  venisset  salutatum,  hic  graviter  in  eum  exarsit  vit.  Alex.  17,  3. 

—  Tyrius  Septimius  Azizus. 

321  (SEPTIMIVS)  BASSIANVS  =  M.  AVRELIVS  ANTONINVS  CAESAR 
=  IMP.  CAES.  M.  AVRELIVS  (SEVERVS)  ANTONINVS  AVGVSTVS, 
qui  et  CARACALLA.  L.  Septimii  Severi  filius  maior  Herod.  3,  10,  5, 
vit.  Sever.  10,  3,  vit.  Get.  1,  4,  ex  lulia  Domna  Dio  78,  24,  Oppian. 
cyneg.  1,  4  (ex  priore  matrimonio  vit.  Sev.  20,  2  cf.  vit.  Carac.  10,  1, 
vit.  Get.  7,  3,  Vict.  Caes.  21,  Eutrop.  8,  20,  Oros.  7,  18,  2,  male), 
Bassianus  dictus  ex  nomine  avi  materni  Vict.  epit.  21,  natus  Lugduni 
Vict.  epit.  21  cf.  vit.  Sever.  3,  8.  9,  d.  4  Apr.  Dio  78,  6  (quod  confir- 
matur  papyro  Aegyptiaca  Uerm.  20, 1885  p.  438  cf  Wilcken  ih.  p.  473, 
item  titulo  Ostiensi  XIV  119  cf.  Hirschfeld  Wiener  Studien  f.  class. 
Phil.  1884  p.  120  not.;  d.  6  Apr.  vit.  Carac.  6,  6),  anno  186  (quippe 
annum  decimum  tertium  agens,  cum  particeps  imperii  paterni  dice- 
retur  vit.  Sev.  16,  3,  vit.  Biad.  6,  8;  annum  188  indicat  Bio  78,  6 
[Zonar.  12,  12],  sed  cf.  Wirth  quaest.  Severian.  [diss.  Bonn.  1888] 
p.  19,  annum  174  vit.  Carac.  9,  1,  Eutrop.  8,  20,  omnino  male). 

A  patre,  cum  iret  contra  Clodium  Albinum  (a.  196),  in  itinere 
apud  Viminacium  'adposito  Aurelii  Antonini  nomine'  Caesar  appel- 
latus  vit.  Sev.  10,  3  (a  patre  pro  Bassiano  Antoninus  appellatus,  ut 
Marci  nomen  ferret  Herod.  3,  10,  5;  Victor  Caes.  20;  Antonini  nomen 
ei  a  senatu  impositum  ex  voluntate  patris  Eutrop.  8,  19).  lussu  Severi 
Caesar  a  senatu  appellatus  'decretis  imperatoriis  insignibus'  vit.  Sev. 
14,  3.  Bassiani  nomen  deinde,  dum  vivit,  numquam  de  eo  usurpatum, 
nisi  in  nummo  Ceretapensium  in  Phrygia  (Lohheke  Zeitschr.  f.  Num. 
17,  1890  p.  20),  in  quo  est  aux.  Kai.  M.  Ai».  'Av.  Baaatavos,  mortuo  co 
resuscitatum,  Bio  78,  9.    Ad  celehrationem  diei,  quo  Bassianus  Caesar 


SEPTIMIVS  204  SEPTIMIVS 

et  Antoninus  dictus  est,  verba  lacera  papyri  cuiusdam  Aegyptiacae 
pertinere  coniecit  Wilchen  Herm.  20  p.  455.  —  M.  Aurelius  Antoninus 
Caesar  tituli,  in  Ms  X  3341  anni  196;  gratulatio  Aezanitarum  in 
Phrygia,  cum  nuntium  accepissent,  imperatoris  Severi  fiUum  Mapxov 
AupT^Xiov  'AvTcovstvov  kT:i^oi.ivBiv  d^ab^^  '^'^X'(i  '^^^  "^"^/^  ^97?^  ^XTrtStov  xal 
TSTa'xSat  }jL[eTa]  tou  TcaTpo?,  et  responsum  Severi,  trihunicia  potestate 
tertium  (i.  e.  ante  finem  anni  195),  ap.  Lehas  -  Waddington  874  (uhi  aut 
error  commissus  in  numero  trihuniciae  potestatis  Severi  —  et  ita 
videtur  esse,  cum  etiam  imperatoriae  acclamaiionis  numerus  ad  annum 
196  ducat  —  aut  statuendum  iam  ante  finem  anni  195  Bassianmu 
Antoninum  appellatum  et  ad  spem  imperii  admotum  esse).  —  Imperator 
destinatus  VIII 5699  (a.  197).  5700  (a.  197).  6048.  6994.  7062.  VIII S. 
17870.  18256.  IX  4880.  X  5174;  nummi  ap.  Eckhel  7,  200,  Cohcn 
ed.  2  IV p.  147  n.  53.  54,  imperator  designatus  VIII S.  14394.  (Caesar 
destinatus  VI 1984  (a.  197),  VII  210,  errore  crcdo  descriptorum,  qui 
omiserunt  imp.). 

Bello  Parthico  (a.  198)  particeps  imperii  dictus  vit.  Sev.  16,  3, 
vit.  Get,  5,  3,  a  militibus  vit.  Sev.  l.  c.  Imp.  Caes.  M.  Aurelius 
Antoninus  Augustus  tituli  (post  mortem  patris  Severus  Antoninus 
vel  M.  Aurelius  Severus  Antoninus  tituli  urhanus  unus  VI  1063, 
Italicus  IX  3608 ,  provinciales  multi,  potissitnum  Africani,  sed  etAegyptii 
CIG.  4989  cet.,  Boeotii  Inscr.  Gr.  sept.  I  2239.  2250,  Asiatici  CIG. 
3484.  3485,  item  nummi  Alexandrini  cusi  anno  21213,  ap.  Mionnet 
VI  p.  356,  Feuardent  p.  169,  item  papyri  Aegyptiacae).  Trihuniciam 
potestatem  eius  coepisse  a.  198  colligHur  ex  titulis  ei  et  patri  com- 
munihus,  ut  VI  1033.  1035.  1259  dipl.  mil.  III  p.  890,  aliis;  patri 
aequiperatur  iam  in  titulo  scripto  mense  Mai.  198,  VIII  2465.  — 
Togam  virilem  sumpsit  in  Syria,  simul  consul  designatur ;  consulatum 
statim  iniit  in  Syria  vit.  Sev.  16,  8.  Consul  ord.  a.  l02  cum  patre 
tertium  fasti.  Eodem  anno  uxorem  duxit  Fulviam  Plautillam  Dio 
76,  1,  vit.  Sev.  14,  8,  Herod.  3,  10,  5.  7.  Archiereus  Byzantiorum  nummi 
ap.  Mionnet  I  p.  380  n.  118,  suppl.  II  p.  254  seq.  n.  298.  304.  312. 
340.  343  (maritus  iam  Plautillae  I  j).  380,  118.  suppl.  II  p.  360.  343), 
quibus  interventu  suo  iura  vetusta  restituerat  vit.  1,  7  (cf.  Herm.  25, 
1890  p.  159  not.  2,  Pick  Wiener  num.  Zeitschr.  27  p.  52).  —  Consul  11  ord. 
a.  205  cum  P.  Septimio  Geta  fratre  fasti.  —  Consul  III  ord.  a.  208  cum 
fratre  liQrum  fasti.  —  Post  mortem  patris  imperator  cum  fratreD^o  77, 1, 
Herod.  3, 15,  post  huius  caedem  (cf.  sub  fratre)  imperator  solus  Eutrop. 
8,  20.  Consul  IIII  ord.  a.  213  cum  D.  Caelio  Balbino  iterum  fasti. 
Occisus  a.  217  cum  iter  faceret  Edessa  Carras  Dio  78,5,  vit.  Carac.  6,  6, 
Vict.  epit.  21,  Oros.  7, 18,  2,  Syncell.  p.  672,  Hieronym.  chrm.  ad  a. 
2233,  prope  Carras  Herod.  4,  13,  excessit  inter  Edessam  et  Carras 
chronographus  anni  354  (ap.  Momms.  chron.  min.  I  p.  147),  apud 
Edessam  Eutrop.  8,  20,  d.  S  Apr.  Dio  78,  5  (d.  6  Apr.  vit.  Carac.  6,  6). 


SEPTIMIVS  205  SEPTIMIVS 

Post  mortem  ab  aliis  dictus  nomine  priore  Bassianus  Dio  78,  9, 
ab  aliis  nomine  gladiatoris  cuiusdam  Tarautas  Dio  78,  9  cf.  10.  13.  17. 
18.  21.  23.  27.  28  [Taras  Zonar.  12,  13],  ab  aliis  a  vestimento  quod 
populo  dederat  (quo  usus  erat  Bio  78,  3)  Caracallus  (sic  vit.  Sev., 
vit.  Carac,  Dio)  vel  Caracalla  vit.  Sev.  21,  11,  vit.  Carac.  9,  9,  Dio 
78,  9  [Zonar.  12,  13],  Vict.  Caes.  21,  epit.  21,  Hieronym.  cJiron.  ad 
a.  2229  (Caracalla  Eutrop.  8,  20,  Vict.  Caes.  21,  epit  21.  23,  Hieronym. 
chron.  ad  a.  2229.  2235,  Oros.  7,  18). 
—  C.  IVLIVS  SEPT(IMIVS)  CASTINVS. 

322  L.  SEPTIMIVS  FLA consul  sufF.  a.  183  cum  T.  Pactumeio  Magno 

act.  Arv. 

323  Septimius  Flaccus,  cum  exercitu  a  Garama  profectus,  post  iter  trium 
mensium  ad  Acthiopes  pervenit  Marinus  ap.  Ptolem.  geogr.  1,  8,  4.  6. 

324  Q.  Septimius  Florens  Tertullianus  (Tertullianus  ipse  de  se,  de  hapt. 
c.  20  fin.,  Septimius  TertuUianus  ipse  de  virgin.  vel.  fin.  et  Lactantius 
inst.  5,  1,  23,  Hieronymus  ep.  64,  23  ad  Fahiolam,  commentar.  in 
Ahdiam  proplietam  prolog.;  quattuor  nomina  in  codicihus  operum  eius 
sed  recentiorihus  tantum,  in  antiquiorihus,  tcste  Wissowa,  solum  Ter- 
tulliani  nomen  est,  nisi  quod  in  apologetici  codice  Parisiaco  1623 
saec.  X  suhscriptum  est  Quinti  TertnUiani).  Afer  Hieronymus  de  vir. 
ill.  53,  chron.  ad  a.  2224,  Carthaginiensis  Optatus  de  schism.  Don.  1,  9, 
Hieronymus  de  vir.  ill.  l.  c.  (Afra  origo  passim  ex  scriptis  eius  apparet, 
Carthaginiensis  fortas.se  indicatur  apolog.  c.  9).  Centurionis  proconsu- 
laris  filius  Hieron.  vir.  ill.  l.  c.  (sed  vide  ne  hoc  fluxerit  ex  male  intellecto 
loco  apologetici  c.  9).  Vir  legum  Romanarum  peritus  (tou?  'Pw^iaicov 
v6[xou?  r^xptPcuxoj?  dvrip),  xd  xs  dXXa  £v8o;o?,  xal  xuiv  |i.dXiaTa  IttI  'Ptt>[i.Tf]? 
Xa]xiTpaiv  Euseh.  hist.  eccles.  2,  2,  4.  Fortasse  igitur  non  diversus  Ter- 
tullianus  iuris  auctor,  recentior  Pomponio  Dig.  29,  2,  30,  6,  antiquior 
Ulpiano,  in  cuius  libris  ad  Sabinum  citatur  Dig.  28,  5,  3,  2.  29,  2,  30,  6. 
38, 17, 2, 44,  qui  scripsit  quaestionum  libros  octo  Dig.  ind.  Flor.  etl,  3, 27. 
41,  2,  28  cf.  29,  2,  30,  6,  item  de  castrensi  peculio  librum  singularem 
Dig.  ind.  Flor.  et  29,  1,  23.  33.  49, 17,  4;  cod.  lust.  5,  70,  7, 1"  (locus 
Dig.  49,  17,  4  non  video  cur  non  scriptus  esse  possit  suh  M.  Aurelio 
vel  suh  Commodo ;  nam  sinc  causa  ut  puto  statuit  Fitting  das  castrense 
Peculium  [Hal.  1871]  p.  36,  a  Severo  demum  institutum  esse  ut  peculio 
castrensi  cederent  ea  quae  euntihus  in  militiam  a  parentihus  donata 
essent). 

Presbyter,  et  pauUo  post  presbyter  ecclesiae  Hier.  de  vir.  ill.  l.  c. 
'Sub  Severo  principe  et  Antonino  Caracalla  maxime  floruit,  multa- 
que  scripsit  volumina'  ih.  Libros  ad  nationes  scripsit  post  victoriam 
Severi  de  Clodio  Albino  (Febr.  197),  sed  non  multo  post  adnat,  1,  17, 
eodem  fere  tempore  apologeticum  adversus  gentes  apol.  c.  35  (hello 
Parthico  commoto  ut  puto  vel  certe  imminente,  ib.  c.  37;  vindemiae 
mentio  c.  36  non  ad  anni  tempus  spectat),  librorum  adversus  Marcionera 


SEPTIMIVS  206  SEPTIMIVS 


qui  extant  primum  a.  207  adv.  Marc.  1,  15,  librum  de  pallio  tribus 
Augustis  imperantibus,  i.  e.  a.  208 — 211  de  pallio  2,  adversus  Scapulam 
post  raortera  Severi  ad  Scap.  c.  4  (fortassc,  ut  coniecit  Schmidt,  anno 
21213,  cf.  supra  suh  Scapula  TcrtuUo);  librum  de  pudicitia  constat 
scriptum  esse  postquam  Callistus  urbis  Bomae  episcopus  in  disciplina 
ecclcsiastica  quaedam  novavit,  i.  e.  non  ante  annum  217,  de  pudic.  1 
(cf.  Hippolyt.  haer.  ref.  9,  12  p.  458  ed.  DuncJcer).  Etiam  aliorum 
scriptorum  Tertulliani  tempora  deflnire  studuerunt  multi,  in  his  Nol- 
dechcn  die  Abfassungs.zeit  der  Schriften  Tertullians  (ap.  Gebhardt  et  Har- 
nacJc  Texte  u.  Untersuchungcn  V2,  1888).  'Fertur  vixisse  ad  decrepitam 
aetatera'  Hier.  de  vir.  ill.  l.  c.  De  scriptis  Tertulliani  tam  extantibus 
guam  deperditis  cf.  HarnacJv  Gesch.  der  dltchr.  Lit.  I  p.  667  seq.,  „  Ter- 
tullian  in  d.  Litt.  d.  alt.  Kirche",  act.  acad.  Berol.  1895  p.  541  seq.  — 
TertuUiani  scripta  lectitavit  Cyprianus  Hieron.  l.  c.  (cf.  HarnacJc  act. 
acad.  l.  c.  p.  562),  citat  primus  Lactantius  inst.  5,  1,  23.  5,  4,  3. 
325  L.  SEPTIMIVS  GETA  =  L.  vel  P.  SEPTIMIVS  GETA  CAESAR  =  IMP. 
CAES.  P.  SEPTIMIVS  GETA  AVGVSTVS.  L.  Scptimii  Severi  et  luliae 
Domnae  filius  minor  vit.  Sever.  16,  4.  20,  2,  vit.  Get.  1,  5.  3,  1,  Dio 
77,  2,  natus  Roraae  vit.  Sever.  4,  2  (Mediolani  vit.  Get.  3,  1),  anno  1 80 
(quippe  qui  vixerit  annos  XXII  raenses  novem)  Dio  77,  2  (Zonar. 
12,  12),  'Severo  et  Vitellio  consulibus'  vit.  Get.  3,  1,  d.  27  Mai.  ib. 
Geta  dictus  vel  ab  avo  paterno  vit.  Get.  2,  1,  Victor  Caes.  20,  32  vel 
a  patruo  vit.  l.  c.  —  Geta  scriptores;  L.  Septimius  Geta  nummi  in 
urbe  cusi  non  multi,  antiquiores  omnes  anno  205  (Cohen  ed.  2  t.  4 
p.  258  n.  43-49,  p.  273  n.  187. 188.  192-194),  praeterea  L.  praenomen 
agnitum  est  in  titulis  III 218.  III S.  10616.  VI 227.  VIII 9828.  10337. 
10362  anno  205  utique  antiquioribus,  dicitur  lectum  esse  arch.  ep.  Mitth. 
10,  1896  p.  243,  item  ib.  8,  1884  p.  29.  30,  sed  vix  recte  cf  III  S. 
7603.  7604;  P.  Septimius  Qeta,  nummi  plerique,  item  papyri,  item  tituli 
non  pauci,  in  his  X  1585.  XIV 1982,  ClAtt.  III  633,  Bull.  inst.  arch. 
1884  p.  11  nulla  rasura  temptati.  (Praenomina  L.  P.  coniuncta  di- 
cuntur  esse  vel  fuisse  in  t.  Dacico  III  1174,  sed  vix  recte,  ut  obser- 
vavit  editor  l.  c,  item  in  nummis  quibusdam  Neocaesareae  Ponti  ap. 
EcJchel  7,  235,  sed  in  simili  nummo  ap.  Mionnet  II  p.  353  n.  1126, 
non  A.  n.  2fKx.  lectum  est,  sed  d.  U.  Iztzx.,  in  alio  simili  ib.  n.  1127 
n.  A.  SsTTT. ;  in  nummo  Gytheatium,  quem  ex  Pellerinio  citat  EcMiel  l.  c, 
omnino  non  fuit  Aou.  IT.  rsxa?,  sed  Aou.  Hett.  Fsxa?,  ut  Mionnet  II p.  227 
n.  86.  87,  suppl.  IV p.  233  n.  71-75,  Brit.  Mus.cat.  Peloponn.  p.  134).  — 
Severus  Geta  t.  Africani  VIII  S.  14395.  14457.  14793  (in  papyris 
Berol.  n.  45.  63.  216  primum  lectum  est  IIoTrXio?  2sirTi}xioc:  FsTa?  Katsap 
Zsour^poc,  sed  sccundis  curis  Kaioap  ^lspaoTo?,  cf.  UrJc.  aus  d.  Jc.  Mus.  I 
Add.  p.  354.  355.  358).  —  De  Antonini  cognomine  v.  infra. 

Post  Parthicum  bellum,  Bassiano  fratre  participe  imperii  appellato, 
ipse  Caesaris   nomen   accepit  vit.  Get.  5,  3;  vit.  Sev.   16,  4   (eodem 


SEPTIMIVS  207  SEPTIMIVS 


tempore  etiam  Antoninus  appellatus  ib..,  'ut  quidara  tradunt'  vit.  Get. 
5,  3,  'ut  plerique  in  litteras  tradunt'  vit.  Sev.  16,  4,  cf.  vit.  Sev.  10,  5, 
vit.  Get.  1,  6;  indc  Geta  Antoninus  vel  Antoninus  Geta  vit.  Get.  1,  1. 
2,  2  et  praeterea  in  inscriptionc  et  suhscriptionc  cf.  vit.  Macrin.  3,  4, 
Antonini  ipse  et  frater  vit.  Sev.  23,  3,  vit.  Carac.  8,  3,  vit.  Gct.  1,  6; 
rcctius  Getam  multi  Antoninum  negant  dictum  vit.  Diad.  6,  9).  — 
L.  (inde  ab  anno  205  P.,  cf.  supra)  Septimius  Geta  Caesar  nummi,  tituli. 

Togam  virilem  sumpsit  (eodem  ut  videtur  anno  quo  frater  uxorem 
duxit,  i.  e.  a.  202)  vit.  Sev.  14,  8.  Consul  ord.  a.  205  cum  fratre 
iterum  fasti.    Consul  iterum  ord.  a.  208  cum  fratre  tertium  fasti. 

Imp.  P,  Septimius  Geta  Aug.  XIV 1982,  imp.  Caes.  P.  Septimius 
Geta  Pius  Augustus  Bramhach  1432,  imp.  Caesar  P.  Septimius  Geta, 
tr.  p.  II  V  4317,  imp.  Caes.  P.  Septimius  Geta  Pius  Aug.  tr.  p.  vel 
tr.  p.  II  vcl  III  vcl  IIII  nummi  ap.  EcMiel  7,  230  seq.  Getam,  qui 
caesus  csse  videtur  ineuntc  anno  212,  cf.  infra,  patri  et  fratri  aequi- 
peratum  essc  anno  p.  Chr.  209  vel  fortasse  mense  Dcc.  a.  208,  apparct 
ex  nummis  qui  doccnt  ah  eo  quartum  annum  trihuniciae  potestatis  in- 
choatum  tantum  esse,  extant  enim  nummi  cum  trihunicia  potestate 
eius  quarta  pauci  (Cohen  cd.  2  IV p.  275  n.  204,  p.  276  n.  212),  cum 
quinta  nulli,  cum  tertia  multi  (Cohen  l.  c.  p.  258  n.  50-259  n.  62, 
p.  269  n.  149-270  n.  155,  p.  274  n.  197-203);  cf  Eclihel  8,  427. 
Certe  per  partem  anni  208  trihunicia  potcstatc  nondum  eum  praeditum 
fuisse  ostendit  diploma  militis  eo  anno  datum  a  solis  Severo  et  Anto- 
nino  (III  p.  890  =  V  4055),  item  VIII  S.  17727.  Augustus,  Caesar 
Augustus  dicitur  ctiam  ante  annum  208  in  titulis  provincialihus 
III S.  7604.  VIII  6.  9035  cet.,  item  in  papyris  Aegyptiacis  UrMnden 
aus  den  honigl.  Museen  m  Berlin  n.  45  (cf.  add.).  63  (cf.  add).  216 
(cf.  add).  220.  345.  382,  sed  ita  ut  patre  et  fratre  inferiorem  fuisse 
adpareat.  Etiam  mense  lan.  209  non  plene  aequiperatur  cum  patre 
et  fratre  in  papyro  Aegyptiaca  UrJcunden  aus  den  Jconigl.  Museen 
m  Berlin  n.  2.  Decretum  Atheniensium,  cum  nuntiatum  esset  Getam 
a  Severo  et  Caracalla  adsumptum  esse  [-Kphq  xyjv  xr^?]  autoxpatopo? 
dpyr^q  laTjYopiav,  CIAtt.  10  (decretum  factum  mensis  Posideonis  die 
ut  videtur  tricesimo,  qui  dies,  si  fides  Plutarcho  Caes.  37,  incidit 
in  mensem  lanuarium,  quo  sane  potest  Athenas  pervenisse  nuntius  de 
trihunicia  potestate  d.  10  .  mensis  Dec.  qui  praecedehat  a  Geta  ad- 
sumpta;  ceterum  diem  prytaniae  et  diem  mensis  huic  decreto  prae- 
scriptos  quadrare  tantum  in  annum  Atheniensem  2091210,  non  in 
annum  2081209,  contendit  Ad.  Schmidt  Handh.  d.  gr.  Chronologie p.742). 
A  patre  moriente  (d.  4.  Febr.  211)  pari  imperio  cum  fratre  relictus 
vit.  Sev.  20,  1  cf.  23,  6,  vit.  Carac.  2,  7,  Getae  6,  1,  a  patre  successor 
imperii  una  cum  fratre  relictus  Eutrop.  8,  19,  Zosim.  1,  9.  A  fratre, 
qui  ei  insidias  tetenderat  iam  Saturnalibus  (a.  211)  Dio  77,  2,  occisus 
in  Palatio  ib.,  vit.  Carac.  2,  4,  Herodian.  4,  4,   Zosim.  1,  9,   hostis 


SEPTIMIVS  208  SEPTIMIVS 

publicus  iudicatus  confestim  periit  Eutrop.  8,  19  (a.  212,  mense  Fcbr., 
si  vere  novem  menses  vixit  ultra  vicesimum  dlterum  annum,  Dio  l.  c., 
et  si  vere  natalis  eius  fuit  d,  27  Mai.,  cf.  supra;  fortasse  d.  19  Fehr., 
quo  die  pro  salute  Caracallae  in  Aegypto  sacrifcatum  esse  docet  papyrus 
ap.  Wilclcen  Herm.  20  p.  434  cf.  p.  465).  Imperavit  menses  X  d.  XII 
chronogr.  a.  354,  ap.  Momms.  chron.  min.  I  p.  147,  quod  ducit  ad  d. 
16  Bec.  a.  211. 

326  P.  SEPTIMIVS  GETA.  Tituli,  Cretensis  CIG.  2591  (1);  Bacici  III 
905  (2).  III  S.  7794  (3);  Siccensis  VIII S.  15856  (4).  Tria  nomina  in 
t.  1-4,  item  in  mentione  consulatus  VI 220  (Septimius  Geta  VIII 2655, 
item  in  fastis  Graecis,  Sept.  Geta  III 5802,  praeterea  Geta  [vel  Zeta]). 

Frater  imp.  L.  Septimii  Severi  Dio  76,  2;  vit.  Severi  8,  10.  10,  3. 
14, 10;  cf.  t.  3.  4.  Quaestor  pro  pr.  provinciae  Cretae  et  Cyrenarum  1. 1. 
Consul  suff.  a.  inc.  Provinciam  (Daciam  ut  videtur,  quam  certe  rexit 
a.  195,  cf.  infra)  regebat  a.  193,  cum  frater  ad  imperium  evectus  est; 
ei  occurrit  Romam  relinquenti,  maiora  sperans,  sed  in  provinciam  redire 
iussus  est  vit.  Sever.  8,  10.  Legatus  pro  pr.  trium  Daciarum  t.  2.  3 
(iam  anno  193  ut  videtur,  cf.  supra),  a.  195  t.  2.  Ut  eum  a  spe 
imperii,  quam  conceperat,  summoveret,  Severus  filium  suum  maiorem 
Caesarem  appellavit  vit.  Sev.  10,  3.  Consul  iterum  t.  4,  ord.  a.  203  cum 
C.  Fulvio  Plautiano  fasti.  Moriens  fratri  indicat  Plautiani  scelera 
Dio  76,  2.  A  fratre  elatus  (funere  publico  ?)  vit.  Sever.  14,  10,  statua 
in  foro  honoratus  Dio  l.  c.  Errore  nomen  erasum  vel  rasura  temptatum 
(anno  scilicet  212),  in  mentionibus  consulatus  III 5802.  VI 220.  VIII 
2557.  XIV  328.     (Vix  ad  hunc  pertinet  t.  Anconitanus  IX  5899.) 

327  P.  Septimius  Geta  fistula  plumbea  rep.  adviam  Cassiam,  XVII mill. 
ab  urbe,  V  mil,l.  a  Veiis,  XI  3816.  Fortasse  is  qui  praeccdit;  sed 
potest  cogitari  etiam  de  alio  antiquiore  eiusdem  nominis  ex  eadem 
familia,  praesertim  cum  Septimius  Severus  ex  eadem  familia  praedium 
habuerit  in  agro  Veiente  (infra  n.  345) 

328  P.  Septimius  Geta,  L.  f.  (tria  nomina  et  praenomen  patris  ex  t.  Cir- 
tensi;  Geta  vit.  Sever.  1,  2  cf.  vit.  Get.  2,  1,  Victor  Caes.  20,  32), 
pater  L.  Septimii  Severi  Augusti  imperatoris  t.  Cirtensis  VIII  S. 
19493;  vita  Severi  1,  2  (item  pater  P.  Septimii  Getae  eius  qui  prae- 
cedit,  cf.  sub  hoc).  'De  eius  vita  et  moribus  in  vita  Severi  Marius 
Maximus  primo  septenario  satis  copiose  rettulit'  vit.  Getae  2,  1. 
Maritus  Fulviae  Piae  vit.  Severi  1,  2.  Mortuus  in  Africa,  Severo 
filio  quaestore  vit.  Severi  2,  3. 

329  SEPTIMIVS  HAERANES  (Atpav/;?),  Odaenathi  filius,  6  XafjLTrpoxaxo?  30^- 
xXr^Ttxo?,  princeps  Palmyrenorum  (£$a[p5(o?  HaXfxujpr^vSv  Graece,  'caput 
Palmyrae'  Syriace),  statua  honoratus  Palmyrae  a  milite  quodam 
legionis  tertiae  Cyrenaicae,  a.  251  mense  Oct.  t.  Palmyrenus  ap. 
Waddington  n.  2600  cum  versione  Syriaca  ap.  de  Vogue  n.  22  (cum 
add.  p.  153).  Filium  fuisse  putat  Waddington  Septimii  Odaenathi  infra 


SEPTIMIVS  209  SEPTIMIVS 

n.  338  (Odamathi  senioris),  fratrem  maiorem  Odaenathi  mariti  Zenohiae; 
contra  Mommsenus  Boem.  Gesch.  V  p.  427  not.  3  statuit  eum  fuisse 
patrem  Odaenathi  iunioris. 

330  Septimius  HeracHtus,  praefectus  Aegypti  (6  XaixTrpoxaxo?  7jy£[x(ov) 
anno  215  papyrus  Aegyptiaca  ap.  Wilcken  Herm.  20,  1885  p.  436 
cf.  p.  469  [=  aeg.  Urlc.  aus  d.  Jc.  Mus.  n.  362  p.  VII].  Cf.  supra 
sub  Heraclito  (H  62). 

—    Antonius  Septimius  Heraclitus. 

331  Septimius  Honoratus  (nomen  rcstitutum  quattuor  apographorum  ope) 
procurator  Augustorum  duorum  et  Caesaris  (Severi,  Caracallae,  Getae) 
XII  2491  (in  Sahaudia). 

332  L.  Septimius  Leon[t]icus  (traditur  Leoniicus),  egregius  vtr,  procurator 
Sardiniae  sub  Claudio  Gothico  miliarius  Sardus  eph.  ep.  8,  745  — 
Noiizie  degli  scavi  1891  p.  213. 

333  (L.  Septimius)  Macer  (praenomcn  ex  t.  Cirtemi  fdii  VIII S.  19493), 
L.  Septimii  Severi  imperatoris  avus  maternus  (immo  paternus;  nam 
dlterum  avum  Septimii  Severi,  Fulvium  Pium,  quem  paternum  fuisse 
traditur,  cx  nomine  ipsim  apparet  fuisse  maternum,  patrem  Fulviae  Piae, 

matris  Septimii  Severi;  pater  igitur  P.  Septimii  Getae)  vit.  Severi  1,  2. 

334  Septimius  Macro,  epistrategus  (Thebaidos)  a.  151  t.  extans  in  Oasi 
Theharum  CIG.  4955,  correxit  Schweinfurth  in  Petermanni  geogr. 
Mittheilungen  1875  p.  392. 

335  L.  SEPTIMIVS  MANNVS  clarissimus  vir,  (statua)  honoratus  a  concilio 
provinciae  Hispaniae  citerioris  t.  Tarraconensis  II  4127.  Fortasse 
oriundus  ex  regia  stirpe  Osrhoenorum,  cf.  supra  M  128  fin. 

336  . .  [S]ept(imius)  Maria[nus],  L.  f.,  procurator  ut  videtur  complurium 
provinciarum  aliisque  muneribus  equestribus  functus  {post  alia  fortasse 
[proc.  vice  le]g.  pro  pr.  Pont.)  fragmentum  tituli  urbani  VI  1630 
perexiguum. 

337  Septimius  Ni[g]rinus  (Nicr-  eph.  8,  796,  Necr-  ib.  775),  vir  egregius 
(sic  775,  vir  perfoctissimus  796),  procurator  Sardiniae  sub  Aureliano 
miliarii  Sardi  eph.  ep.  8,  775.  796. 

338  SEPTIMIVS  ODAENATHVS  6  Xa[i.7:poxaTO?  auvxXrjxixoc,  Haeranis  f., 
Vaballathi  nepos,  Nasori  pronepos,  sepulcrum  sibi  fecit  Palmyrae  et 
filiis  et  nepotibus  t.  Palmyrcnus  CIG.  4507  =  Waddington  n.  2621 
(cum  vrrsione  Syriaca  ap.  de  VogiXe  n.  21).  ludice  Waddingtonio  (ad 
n.  2600)  pater  Odaenathi  qui  sequitur  (nam  eum  flium  Odaenathi 
fuisse  videtur  tradi  in  excerptis  post  Dionem,  cf.  infra);  nec  diversus 
Odaenathus  pater  Septimii  Haeranis,  principis  Palmyrenorum  anno  251 
(supra  n.  329).  Occisus  a  Rufino  quodam  exc.  post  Dionem  (Dio  ed. 
Dind.  5  p.  224).  —  Pcgulum  quendam  Arahum  eiusdem  vel  similis 
nominis,  quem  auctores  nescio  qui  Arahes  tradunt  fuisse  amicum,  et 
socium  populi  Romani ,  item  partium  quarundam  Syriae  et  Meso- 
potamiae  dominum  (cf.   Caussin   de  Perceval  essai  sur  Vhistoire  des 

Frosopographia  Imp.  Bom.    III.  14 


SEPTIMIVS  210  SEPTIMIVS 

Arabes  avant  Vislamisme  2,  190  seq.),  fuerunt  qui  non  diversum  puta 
verint  ab  hoc  Septimio  Odaenatho  vcl  ah  cius  filio,  scd  vix  recte, 
cf.  de  VogM  Syrie  centrale  p.  35  ct  Waddington  ad  inscr.  2308,  qui 
ad  regulum  illum  refcrri  posse  putat  inscriptioncm  sepuJcri  in  Aurani- 
tidc  cxtantis:  'OSaivaxo?  /Vvvt^Xou  xr^v  axT^Xr^v  Xajx  paxTQ  x-;^  auxoO  -^ma.ixi 
(il).  n.  2320;  de  VogiXe  p.  89),  nescio  quam  recte. 
339  SEPTIMIVS  ODAENATHVS.  Tittdi  Palmyrcni:  Graecus  ap.  Wadding- 
ton  2602  cum  vcrsione  Syriaca  (Aramaeica)  ap.  de  Vogiie  n.  23,  positus 
mense  Apr.  258  (1);  Syriaee  tantum  scriptus,  ap.  de  Vogu^  n.  28,  positus 
ei  post  mortem  mense  Aug.  271  (2). 

'OSaivaOo?  cognomen  scriptum  est  in  t.  Palmyrenis  ap.  Waddington 
2600.  2621  spectantibus  ad  eiusdem  familiae  homines  (in  ipsius  t.  1 
cognomen  extat  Syriace  tantum),  item  in  eodice  Vaticano  Zosimi  uno 
loco  {altero  'OSavaiOo?),  idemque  cx  codicibus  sine  dubio  editur  ap. 
Libanium  ep.  925.  998,  cf.  praeterca  infra  sub  Septimia  Pataviniana 
Balbilla  Odaenathiana ;  'OSeva&o?  Graeci  codices  plerique  {^Qoivoiho^ 
editur  ap.  Syncellum  et  Zonaram),  '08ova'&rj?  Procop.  bell.  Pers.  2,  5, 
Odenatus  codices  Latini  paenc  constanter  (Odinatus  codex  unicus 
Polemii  Silvii) ;  "F^va&o?  Malalas.  —  Gentilieium  innotuit  ex  t.  1.  2. 

Palmyrenus,  cuius  iam  maiores  ab  imperatoribus  honoribus  affecti 
erant  Zosim.  1,  39.  Odaenathi  filius  excerpta  post  Dionem,  ap.  Miiller 
fr.  hist.  Gr.  4  p.  195,  7  —  Dio  ed.  Dindorf  5  p.  224,  nam  vix  dubium 
quin  hic  intellegendus  sit  Odaenathus  iunior,  qui  interfectorem  patris, 
Odaenathi  senioris,  Bufinum  quendam,  coram  Gallieno  accusasse  nar- 
ratur  exc.  l.  c.  (ita  iam  Borghesius  opp.  3,  253),  quamquam  in  hac 
narratione  sunt  quae  offcndunt  (Waddington  ad  n.  2600  coniccit  crra- 
tum  esse  in  nomine  imperatoris ,  nam  Odaenathi  patrem  iam  ante 
Gallieni  impcrium  videri  occisum,  et  pro  Gallieno  inteJlegendum  Tre- 
bonianum  GaJJum).  Patrem  hunc  Odaenathum  Waddington  (ad  n.  2600) 
putat  Septimium  Odacnathum  qui  praecedit;  eundem  autem  fuisse  Odae- 
nathum  patrem  Septimii  Hacranis  principis  PaJmyrenorum  anno  251 
(supra  n.  329),  ut  Odaenathus  iunior  Haerani  fratri  maiori  in  princi- 
patu  PaJmyrae  successerit  post  id  tempus.  AJitcr  Mommsenus  (RG.  V 
p.  427  not.  1),  qui  Septimium  Haeranem  Odaenathi  patrem  putat.  — 
Decurio  Palmyrenus  Buf.  Festus  23,  Hieronymus  ad  a.  Abr.  2282. 
'0  Xa[x[Trpoxaxo?  uTraxixJo?  (suppJemcntum  certum  ex  versione  Syriaca) 
t.  1  (mcnsc  Aug.  258).  —  Rex  Saracenorum  (paatXsu?  Sapaxrjvoiv  ^ap- 
papa)v)  MaJaJas  J.  XII  p.  297.  298  ed.  Bonn. 

Persis,  qui  capto  Valeriano  in  provincias  Romanas  inruperant, 
'collecta  Syrorum  agrestium  manu'  restitit  Buf.  Festus  J.  c.  cf.  Hierony- 
mus  J.  c,  Orosius  7,  22, 12;  Persas  e  terra  Romana  redeuntes  in  regione 
Euphratensi  aggressus,  multos  ex  iis  cecidit  SynceJJus  p.  716 ;  Zonaras 
12,  23 ;  cf.  MaJaJas  J.  XII  p.  297  Bonn.  Saporis  thesauros  et  con- 
cubinas  cepit  vit.  VaJeriani  4;   eius   atque  Ballistae  timore  Sapor  in 


SEPTIMIVS  211  SEPTIMIVS 

regnum  suum  ocius  se  recepit  vit.  Valeriani  l,  c.  Ob  has  res  bene  gestas 
axpax/iYO?  xr^z  4(6«?  a  Gallieno  appellatus  Synccllus  p.  716;  Zonar. 
12,  28  (idcm  itcrum  narratur  a  Zonara  12,  24  post  victoriam  de  Quieto) ; 
vere  videtur  appellatus  esse  in  Orientc  aTpaxrjY^^TaifjLatcov,  cf.infra.  lussu 
Gallieni  Zonar.  12,  24,  'quasi  Gallieni  partes  vindicaret'  trig.  tyr.  14, 
contra  Quietum  et  Ballistam  profectus  vit.  Gallien.  3,  1,  Zonar.  12,  24, 
eos  Hemesae  obsedit  cxc.  post  Dioncm  (Dio  ed.  Dindorf  5  p.  225) ; 
Zonaras  l.  c,  et  Ballistam  interfecit  Zonar.;  Quietus  ab  Hemesenis 
occisus  vit.  Gallien.  3,  Zonar.  l.  c.  (utrumque  interfecit  trig.  tyr. 
14,  1;  Quieto  occiso  Ballistae  veniam  dedit  trig.  tyr.  15,  4.  18,  1 
cf.  vit.  Gallien.  3).  'Totius  prope  igitur  Orientis  factus  est  imperator^ 
vit.  Gallien.  3,  3.  'Odaenathus  rex  Palmyrenorum  obtinuit  totius 
orientis  imperium*  vit.  Gallien.  10,  1;  cf.  ih.  1,  1;  trig.  tyr.  15,  1. 
'Inter  haec,  quasi  Gallieni  partes  ageret,  cuncta  eidem  nuntiare 
ex  veritate  faciebat'  vit.  Gallien.  3,  5.  Adsumpto  nomine  regali  cura 
uxore  et  filiis  contra  Persas  profectus  trig.  tyr.  15,  2,  statim  bellum 
Persis  indixit  vit.  Gallieni  10,  2  (sub  anno  264).  Nisibim  et  Carrhas 
occupavit  vit.  Gallien.  10,  3  cf.  12,  1,  trig.  tyr.  15,  3  (Nisibim  vi  cepit 
et  diruit  Zos.  1,  39),  Mesopotamiam  recepit  Eutrop.  9,  10  (inde  Oros. 
7,  22,  12),  trig.  tyr.  15,  3  cf.  vit.  Gallien.  12,  1.  Ctesiphontem  usque 
penetravit  vit.  Gallien.  10,  6.  12,  1,  trig.  tyr.  15,  4.  30,  6,  Eutrop. 
9,  10,  Buf.  Festus  23,  Hicronymus  l.  c,  Oros.  l.  c,  bis  Ctesiphontem 
usque  processit  Zosim.  1,  39;  Ctesiphontem  obsidione  ad  deditionem 
coegit  (iroXtopxta  Tr"apa(3T7]Cfa'}x£vo<;)  Syncellus  p.  716  ed.  Bonn.  Captos 
satrapas  Gallieno  misit  vit.  Gallien.  10,  4.  Memorantur  res  gestae 
Odaenathi  contra  Persas  Lihanius  ep.  925,  Procop.  hcll.  Pers.  2,  5, 
Agath.  4,  24.  (Dona  Sapori  misit  et  h*tteras  excusatorias ;  quae  a 
Sapore  repudiantur  Petrus  Patric  fr.  10,  ap.  Mullcr  fr.  h.  Graec. 
IV  p.  187).  Post  reditum  de  Perside  cum  ipso  filius  eius  Herodes 
imperator  appellatus  trig.  tyr.  15,  5.  A.  265  Gallienus  certior  factus 
de  rebus  ab  Odaenatho  gestis ,  participato  imperio  Augustum  eum 
vocavit  eiusque  monetam,  qua  Persas  captos  traheret,  cudi  iussit  vit. 
Gallien.  12,  1.  Sed  neque  tales  nummi  extant  neque  ulli  alii  cum 
nomine  Odaenathi  (cf.  SaUet  die  Filrsten  von  Palmyra  p.  8),  unde  apparet 
Odaenathum  ah  Augusti  et  honorihus  et  vocahulo  abstinuissc  Vere 
videtur  appellari  voluisse  paotXsu?,  auToxpctTwp ,  aTpaTrjY^?  'Pwfiaifuv, 
quihus  appellationibus  post  mortem  eius  filius  qnem  parvulum  rcliquit 
usus  est  (cf  infra  sub  Septimio  Vahallatho).  Post  mortcm  a  suis 
appellatus  'rex  regum'  t.  2.  —  Occisus  ab  aho  quodam  Odae- 
natho  Synccll.  p.  717 ,  occisus  inter  epulas  a  fratris  (vel  sororis) 
filio  Zonar.  12,  24,  qui  et  ipse  mox  interfectus  Syncelt,  Zonar.; 
periit  Emesae  per  insidias,  cum  diem  festum  aliquem  ageret  Zosim. 
1,  39;  interemptus  insidiis  consobrini  sui  vit.  Gallien.  13,  1,  a  con- 
sobrino   suo  Maeonio  trig.  tyr.  15,  5.  17  (Mommsenus  B.  G.  V  p.  436 

U* 


SEPTIMIVS  212  SEPTIMIVS 

not.  2  hunc  putat  Odaenathum  seniorem,  quem  a  Bufino  quodam 
occisum  esse  narrant  excerpta  post  Dionem).  —  A  GalHeno  bello 
superatus  et  occisus  Malalas  l.  XII  p.  298  Bonn.  —  Occisus  videtur 
inter  29  Aug.  266  et  28  Aug.  267,  si  quidcm  eius  filius  ah  eo  tempore 
annos  potestatis  numerahat  (cf.  infra  sub  Septimio  Vahallatho).  Uxor : 
Zenobia  (v.  infra  suh  Septimia  Zenohia).  Filii,  ex  priore  uxore 
Herodes  trig.  tyr.  15,  2.  16.  17,  qui  cum  ipso  interemptus  est  trig. 
tyr.  15,  5,  vit.  Gallieni  13,  1  (cum  Odacnatho  maiorem  ftliorum  eius 
interemptum  esse  narrat  etiam  Zonaras  12,  24),  ex  Zenobia  Heren- 
nianus  et  Timolaus  trig.  tyr.  15,  2.  17,  2.  24,  4.  30,  2,  quos  parvulos 
reliquit  vit.  Gallieni  13,  2,  trig.  tyr.  27.  28:  eorum  nomine  Zenobia 
imperium  tfenuit  trig.  tyr.  27.  30,  2;  verum  vit.  Aurelian.  38  narratur 
non  Herenniani  et  Timolai,  sed  Vahallathi  filii  sui  noniine  imperium 
gestum  esse  a  Zenohia,  idque  confrmatur  nummis  ct  inscriptionihus 
(cf.  infra  suh  Septimio  Vahallatho),  ut  duhitari  possit,  num  Hcren- 
nianus  ct  Timolaus  umquam  extiterint.  Memoratur  Polem.  Silv.  latcrc. 
imp.  (ap.  3Iomms.  chr.  min.  I  p.  521).  Ex  posteris  eius  Eusebius, 
quem  Anatolio  commendavit  Libanius  ep.  925;  ab  hoc  Eusebio  'Ooai- 
vaOov  xbv  Xoyov,  Ao^c^ivou  ok  6  Xoyoc,  petivit  Libanius  ep.  998  (videtur 
igitur  Longimis  panegyricum  scripsisse  in  Odaenathum). 

340  T.  SEPTVMIVS  SABINVS  (sic  VI 26258,  ..  Septumius  [S]abinus  ML 
com.,  T.  Septimius  Sabinus  Plin.),  aedilis  curulis  t.  urbanus  Bull. 
comundle  1885  p.  100  n.  1018;  alius  t.  urhanus,  quem  memorat  Plinius 
h.  n.  34,  93.  Eiusdem  ut  vidctur  servi  et  liberti,  VI  26258.  Videtur 
vixisse  circa  tempora  Augusti,  vix  postea. 

341  Septimius  Serenus  (sic  Marius  Victorinus  Gr.  Lat.  ed.  Keil  6  p.  122,  5, 
Septimius  Terentianus  Maurus  v.  1891  et  alihi,  scd  tamen  oratione 
procedente  v.  1991  Serenus ;  practerea  Serenus),  qui  scripsit  opuscula 
ruralia  (opuscula  Terentianus  v.  1891,  item  Nonius  passim ,  'ruris 
opuscula'  Terentianus  v.  1975,  ruralia  Nonius  p.  212,  23),  citatu.s  a 
Terentiano  Mauro,  Servio,  Nonio,  aliis.  Peliquias  composuit  Baehrens 
fragm.  poet.  Rom.  p.  384  seq.  Scripsit  paullo  ante  Terentianum 
Maurum  Terentian.  Maur.  v.  1891  cf.  1973. 

342  (SEPTIMIVS)  SEVERVS,  patruus  magnus  (sic  cx  emendatione  prohahili 
Madvigii)  L.  Septimii  Severi  qui  imperavit,  consularis  vit.  Severi  1,  2. 
Fortasse  idem  qui  sequitur. 

343  SEPTIMIVS  SEVERVS  adfinis  Septimii  Severi  qui  imperavit,  bis 
iam  consularis,  cum  huic  latum  clavum  impetraret  a  Marco  vit.  Sev. 
1,  5.  Fortasse  hic  ....  Severus  (gentilicium  periit)  consul  suffectus 
cum  L.  lulio  Severo  mense  Dec.  a.  155  act.  Arv. 

344  (SEPTIMIVS)  SEVERVS  Caracallae  patruelis  (avs'];i60,  ab  eo  occisus 
post  mortem  Gretae  Herodian.  4,  6,  3.     Cf.  supra  suh  Septimio  Afro. 

345  Septimius  Severus,  amicus  Statii,  ad  quem  hic  dedit  carmen  silv. 
4,  5.    Eques  Romanus  silv.  4,  praef.  cf.  4,  5,  42.   Natus  Lepti  (magna) 


SEPTIMIVS  213  SEPTIMIVS 

in  Africa  silv.  4,  5,  29,  sed  puer  in  Italiam  translatus  ih.  v.  3?  seq. 
Condiscipulus  (Vitorii)  Marcelli  silv.  4  praef.  Causas  agit  silv.  4,  5,  49 
cf.  3.  Villas  habet  in  agro  Veiente  v.  55  (hanc  a  patre  ut  videtur 
acceptam),  item  Curibus,  item  in  agro  Hernico  v.  56.  Plane  incertum 
num  hic  Severus,  amicus  Martialis,  qui  ipse  carmina  faciebat  Martidl. 
11,  67  (cf.  infra  sub  Severo).  Fortasse  hic  C.  Septimius  Severus, 
C.  f.,  tribu  Pup.,  patronus  municipii  XIV  3004  (Praeneste). 
346  L.  SEPTIMIVS  SEVERVS  =  IMP.  CAESAR  L.  SEPTIMIVS  SEVERVS 
PERTINAX  AVGVSTVS.  Natus  Lepti  vit.  Sev.  1,  2,  Eutrop.  8,  18,  Vietor 
Caes.  20,  19  epit.  20,  8  (originem  Leptitanam  videtur  signifbcare  etiam 
Philostratus  vit.  soph.  2,  20,  2,  locus  tamen  fortasse  corruptus;  Afer 
Herodian.  2,  9,  2,  Euf  Festus  21)j  patre  P.  Septimio  Geta  VIII  S. 
10493,  vit.  1,  2,  matre  Fulvia  Pia  vit.  l.  c,  anno  146  vit.  1,  3  (annum  145 
indicat  Bio  76,  17  [Zonar.  12,  10],  item  Victor  epit.  20,  annum  122 
vit.  Sever.  22,  1,  vit.  Pescenn.  Nigri  5,  1,  cf.  Eutrop.  8,  19:  decessit 
admodum  senex),  d.  III  idus  Apr.  Dio  76,  17;  papyrus  ap.  WilcJcen 
Herm,.  20,  1885  p.  439  cf.  p.  473;  fasti  Philocaliani  et  Silviani  (CIL. 
I  ed.  2  p.  255.  262.  263  cf  p.  301);  cf  Bio  78,  11.  17  \  qui  dies  con- 
firmaiur  titulis  sub  imperio  eius  eo  ipso  die  dedicatis  XI 1322.  XIV 
168.  169,  ut  observavit  Hirschfeld  Wiener  Studien  f.  class.  Phil.  1884 
p.  120  (VI  idus  Apr.  vit.  1,  3,  minus  recte).  —  Octavo  decimo  anno 
publice  declamavit  vit.  1,  5.  Postea  studiorum  causa  Romam  venit. 
latum  clavum  a  divo  Marco  petit  et  accepit,  favente  sibi  Septimio 
Severo  adfini  suo,  bis  iam  consulari  vit.  1,  5. 

Advocatus  fisci  Eutrop.  8,  18,  Vict.  Caes.  20,  30,  vit.  Carac.  8,  3, 
vit.  Get.  2,  4,  factus  a  M.  Aurelio  Vict.  l.  c,  ab  Antonino  Pio  vit. 
G(:t.  l.  c  Sub  (Q.  Cervidio)  Scaevola  professus  cum  (Aemilio) 
Papiniano,  qui  ei  in  advocatione  fisci  successit  vit.  Carac  l.  c  (de  quo 
loco  cf  Mommsen  Herm.  25,  288).  'Primo  litteris,  deinde  imbutus 
foro'  Vict.  Caes.  20.  Post  advocationem  fisci  tribunus  militaris 
Eutrop.  l.  c  (sed  tribunatum  omissum  esse  a  Severo  narrat  vita  2,  3, 
cf  infra).  Tota  haec  narratio  de  advocatione  fisci  Severi  suspecta, 
quippe  ignota  ei  scriptori,  qui  iuventutem  Severi  accurate  enarravit  vit. 
Sever.  1  seq. 

'luventam  plenam  furorum ,  nonnumquam  et  criminum  habuit ; 
adulterii  causam  dixit  absolutusque  est  a  luliano  proconsule'  vit.  2,  1 
(videtur  significari  lulianus  aliquis  proconsul  Africae,  in  qua  pro- 
vincia  Severus  adulescentiam  egisse  putandus  est;  non  recte  autem 
additur  vit.  l.  c  ad  luliani  nomen  'cui  et  in  proconsulatu  successit 
et  in  consulatu  collega  fuit  et  in  imperio  item  successit' ;  nam  Hidius 
lulianus,  cui  Severus  in  imperio  successit,  proconsul  Africae  fuit  multo 
postea,  neque  ei  successit  Severus  in  proconsulaiu  neque  huius  neque 
ullius  luliani  collega  fuit  in  consulatu;  ipse  Didius  lulianus  Perti- 
nacis  collega  fuerat  in  consulatu  et  successor  in  proconsulatu ,   quod 


SEPTIMIVS  214  SEPTIMIVS 


falso  translatum  in  Septimium  Severum  et  Didium  lulianum).  Hirsch- 
feld  Wiener  Studien  6,  1884  p.  123  coniecit  Severum  ahsolutum  esse 
a  Didio  luliano  praetore. 

'Quaesturam  diligenter  egit  omisso  tribunatu  [omnis  sortibus 
natu  traditur;  emendavit  Hirschfeld  Herm.  3,  230\  militari'  vit.  2,  3 
(tribunus  militaris  Eutrop.  8,  18,  sed  cf.  supra).  Post  quaesturam 
sorte  Baeticam  accepit  atque  inde  Africam  petit,  ut  mortuo  patre 
rem  domesticam  componeret;  sed  dum  in  Africa  est,  pro  Baetica  ei 
Sardinia  attributa  est,  quod  Baeticam  Mauri  populabantur';  quaestor 
igitur  provinciae  Sardiniae  vit.  2,  3-5  (de  duplici  quaestura  cf. 
Mommsen  Staatsr.  II^  p.  259  not.  2).  Legatus  proconsulis  Africae 
vit.  2,  5.  Tribunus  plebis  candidatus  imp.  M.  Aurelii  vit.  3,  1.  — 
Uxorem  duxit  Pacciam  Marcianam  vit.  3,  2  cf.  VIII S.  19494.  Ex  hac 
ut  videtur  uxore  pater  duarum  filiarum,  quas  princeps  factus  Probo 
et  Aetio  (sed  cf.  Hirschfeld  Herm.  25,  276  not.  1)  collocavit  vit.  8,  1.  — 
Praetor  designatus  a  Marco  non  in  candida,  sed  in  competitorum 
grege,  anno  aetatis  XXXII  (a.  178)  vit.  3,  3.  In  ipsa  praetura  in 
Hispaniam  missus  (legatus  iuridicus?),  ludos  absens  edidit  vit.  3,  4.  5. 
Legatus  legionis  IIII  Scythicae  vit.  3,  6  (circa  Massiliam  ih.,  circa 
Samosatam  coniecit  Hirschfeld,  cf.  t.  Samosatens.  III  6048,  it.  Ant. 
p.  186,  uhi  leg.  IIII  scrihendum).  "^Post  hoc  Athenas  petit  studiorum 
sacrorumque  causa  et  operum  ac  vetustatum'  vit.  3,  7.  Legatus  pro 
pr.  provinciae  Lugdunensis  vit.  3,  8;  vit.  Pescennii  Nigri  3,  3;  Hio 
74,  3.  Amissa  Marciana  uxore  luHam  Domnam  uxorem  petiit  e  Syria 
et  accepit  interventu  amicorum  (in  Gdllia  ut  videtur);  ex  qua  statim 
pater  factus  est  (Bassiani,  qui  natus  est  Lugduni  a.  186  ut  videtur, 
cf.  suh  Septimio  Bassiano)  vit.  3,  9  (legatus  Lugdunensis  videtur  igitur 
fuisse  circa  a.  185 — 187).  A  Gallis  dilectus  vit.  4,  1.  ('Dein  Pannonias 
proconsulari  imperio  rexit'  vit.  4,  2  male).  "^Post  hoc  Siciliam  pro- 
consularem  sorte  meruit'  vit.  l.  c.  'Suscepitque  Romae  alterum  iilium' 
(a.  189,  cf.  suh  L.  Septimio  Geta)  vita  l.  c.  'In  Sicilia,  quasi  de 
imperio  vel  vates  vel  Chaldaeos  consuluisset,  reus  factus,  sed  a  prae- 
fectis  praetorio,  quibus  audiendus  datas  fuerat,  absolutus'  vit.  4,  3. 
Consul  designatus  a  Commodo  'inter  plurimos'  vit.  4,  4;  unus  e 
viginti  quinque  consulibus,  quos  in  unum  annum  Cleander  fecit  Hio 
72,  12;  consul  cum  Apuleio  {scr.  Atuleno)  Rufino  vit.  4,  4  (anno  189, 
vix  postea,  si  vere  hoc  anno  Cleander  occisus  est).  Incertum  an  hic 
Severus  suh  quo  consule  natus  Geta,  mense  Mai.  189,  vit.  Getae  3; 
nam  non  solum  collega  huius  dicitur  fuisse  Vitellius,  quod  nomen  cor- 
ruptum  potest  esse  ex  Atuleno  vel  Apuleio,  sed  etiam  si  Severo  fUius 
natus  esset  in  consulatu,  scriptor,  cui  narrationem  de  vita  Severi 
nondum  principis  dehemus,  puto  id  annotasset. 

'Post  consulatum  anno  ferme  fuit  otiosus'  vit.  4,  4.  'Dein  (Q.  Aemilio) 
Laeto  suffragante  exercitui  Germano  praeponitur'  vit.  l.  c.  (non  Ger- 


SEPTIMIVS  215  SEPTIMIVS 

maniae  sed  Pannoniae  praepositum  esse  Severutn  ex  mentione  Carnunti 
apparet  in  ipsa  vita  paullo  post  5,  1).  Legatus  (Pannoniae  Bio  73, 14, 
legatus  Pannoniae  utriusque  Herod.  2,  9,  2  (Pannonias  rexit  vit.  4,  2, 
ante  proconsulatum  Siciliae,  cf.  supra).  (Legatus  Syriae  Victor  Caes.  19 
cf.  vit.  Did.  lul.  5,  2,  errore).  Vere  videtur  fuisse  superioris  tantum 
Pannoniae[  legatus,  cum  tres  tantum  legiones  habuerit  (Dio  73,  14,  3) 
cf.  Fuchs  Geschichte  des  Kaisers  L.  Septimius  Severus  (Wien  1884) 
p.  8  seq. 

'Ubi  auditum  est  Commodum  occisum,  lulianum  autem  cum  odio 
cunctorum  imperare',  imperator  consalutatus  a  militibus  vit.  5,  1, 
Dio  73,  14,  Herod.  2,  9,  apud  Carnuntum  vit.  l.  c.  (recte,  ut  ostendunt 
nummi,  cf.  I>omaszewski  d.  Fahnen  im  rom.  Heere  p.  48  not.  1  extr.), 
"■'m  Pannoniae  Savaria'  Victor  epit.  19  (in  Syria  vit.  Did.  lul.  5,  1,  vit. 
CJod.  Alb.  1,  1),  mense  April.  vel  Mai,,  non  idibus  Augustis,  ut  legitur 
vit.  5,  1.  Pertinacem  se  vocari  iussit  vit.  7,  9 ;  Herod.  2,  10 ;  cf.  Vict. 
Caes.  20.  Imp.  Caes.  L.  Septimius  Severus  Pertinax  Augustus  tituli, 
nummi.  Consul  II  ord.  a.  104  cum  D.  Clodio  Septimio  Albino  Caesare  II 
fasti.  Divo  Marco  se  in  adoptionem  dedit  vit.  10,  6;  Dio  75,  7.  76,  9 
(id  evenisse  antc  finem  anni  195  ostendunt  nummi  ap.  Echhel  7,  173; 
cf.  CIG.  2878)  Eodem  tempore  Pius  appellatus  tituli  (in  his  X  7272. 
CIG.  2878.  4563,  fortasse  etiam  Lebas  3,  874  scripti  anie  fincm  anni  195 ; 
de  nummis  ef.  EcMiel  7,  192).  Consul  III  ord.  a.  202  cum  M.  Aurelio 
Antonino  Aug.  filio  fasti.  Decessit  anno  211  (anno  imperii  duo- 
devicesimo  vit.  19, 1,  Dio  76, 17,  chronographus  anni  354,  cet.)  d.  4  Febr. 
Dio  76,  15,  Eboraci  in  Britannia  vit.  19,  1,  Vict.  Caes.  20,  27,  Eutrop. 
8,  19.  —  Vitam  suam  scripsit  vit.  3,  2.  18,  5,  Vict.  Caes.  20,  22  cet. 
cf.  Peter  hist,  Rom.  fragm.  p.  329. 
347  I(VLIVS)  A(VRELIVS)  SEPTIMIVS  VABALLATHVS  ATHENODORVS. 
Tituli:  milliarius  in  Syria  rep.  III S.  6728  (1);  Graecus,  prope  Byblum 
rep.,  CIG.  4503^  p.  1174  et  ap.  Waddington  ad  n.  2611,  de  cuius  lectione 
cf.  praeterea  Wilcken  num.  Zeitschr.  15,  1887  p.  333  (2).  Nummi  tam 
Latini  Antiochiae  ut  videtur  cusi  (Cohcn  ed.  2  t.  VI  p.  22617),  quam 
Graeci  Alexandrini  (Mionnet  VI  p.  480,  suppl.  IX  p.  132,  617,  GreeJc 
coins  in  the  British  Museum,  Alexandria  p.  309  scq ) ;  cf.  v.  Sallet  die 
Fursten  von  Palmyra  p.  15  seq.  Memoratur  in  papyro  Aegyptiaca 
Graece  scripta,  ap.  Wilcken  num.  Zeitschr.  15,  1887  p.  331. 

SeTTTifxw?  OuapaXXaOo?  'At^rjvootopoc  papyrus,  'I.  A.  1,  OuaPaXXa&o? 
A^Tjv.  nummi  Alexandrini  ii  qui  in  parte  aversa  caput  Aureliani  habent 
(pro  'L  A.  2.  raro  1.  A.,  ut  in  nummo  musei  Britannici  n.  2390;  tribus 
litteris  I.  A.  1'.  significari  nomina  lulii,  Aurelii,  Septimii,  etiam  alibi 
Palmyrae  coniungi  solita,  vidit  Sallet),  Ouapa'XXa&o?  'A{>r^vo.  nummi 
Alexandrini  cum  solo  illius  capite,  'A&r^voowpo?  nummi  Alexandrini 
qui  illius  et  Aureliani  capita  in  eadem  parte  coniuncta  exhibent, 
, . .  [At]henodo[r]us  t.  1,  Vabalathus  nummi  Latini  qui  in  parte  aversa 


SEPTIMIVS  216  SEPTIMIVS 

Aureliani  caput  exhihent,  Vhabalathus  nummi  Latini  cum  solo  illius 
capite;  Babalatus  traditur  vit.  Aurelian.  38,  Bala  codex  unicus  Polemii 
Silvii. 

Filius  Zenobiae  (et  Odaenathi  sine  duhio,  quamquam  id  non  tra- 
ditur)  t.  2;  vit.  Aurelian.  38;  Polem.  Silvius.  Eius  nomine  (pueri 
videlicet)  Zenobia  imperium  tenuit  vit.  Aurel.  l.  c.  Puerum  eum  fuisse 
etiam  ex  nummis  apparet.  Vahallathum  in  patris  locum  nomine  tenus 
successisse  inter  29  Aug.  266  et  28  Aug.  267  docent  papyrus  (ap^ 
WilcJcen  l.  c)  et  nummi  Alexandrini,  ex  quihus  apparet  Aegyptiis 
annum  Vahallathi  quartum  item  fuisse  Aureliani  primum  (-29  Aug. 
270),  annum  eius  quintum  item  Aureliani  secundum  (27011). 

A^pellatur  autem  6  dr^xTyjxo?  auxoxpdTwp  t.  2  (uhi  nihil  videtur  prae- 
cessisse,  cf.  Wilcken  l.  c),  6  Xa^i-poxaTOs  paaiXsu?  auToxpdTwp  ctTpaTrjYo? 
Tai[iai'a)v  papyrus,  6.  a.  a.  T.  vel  u.  auT.  a.  To).  nummi  Alexandrini, 
V.  c.  r.  im.  d.  R.  nummi  Latini  qui  praeterea  Aureliani  Augusti 
caput  exhihent  (illud  legendum  esse  6-aTix6?  auToxpdTtop  aTpaTvjYo?  T«)- 
liaiuiv,  hoc  vir  clarissimus  rex  imperator  dux  Romanorum  invenerunt 
Mommsen  et  Sallet,  confirmavit  papyrus;  regis  vocahulum,  quod  sane 
a  nummis  Alexandrinis  ahest,  conflrmatur  inde  quod  in  nummis  tam 
Alexandrinis  quam  Latinis  caput  Vahallathi  non  solum  laureatum  est 
sed  etiam  diadematum,  cf.  v.  Sallet  Wiener  num.  Zeitschr.  2,  1870 
p.  34);  Augusti  vocahulum  VahaUatho  etiam  d.  20  Fehr.  271  a  suis 
nondum  inditum  fuisse,  sed  Aureliano  reservatum,  ostendit  papyrus. 

Paullo  postea  imp.  C.  Vhabalathus  Aug.  -nummi  Latini,  auT.  K. 
OuapdXXaOos  ^&yjvo.  2s^.  nummi  Alexandrini,  hi  cusi  ante  d.  29  Aug. 
271;  itaque  inter  d.  20  Fehr.  et  29  Aug.  271  Vahallathus  a  suis 
Augustus  dici  coeptus  est.  Imperium  eius  in  Aegypto  non  multum 
duravisse  ultra  d.  29  Aug.  271  inde  apparet  quod  nummi  Alexandrini 
cusi  anno  eius  scxto  non  extant.  —  Capta  matre  et  ipse  videtur  in 
potestatem  Aureliani  pervenisse,  si  quidem  hic  Zenohiae  filius,  quem 
in  Europam  ductum  esse  narrat  Zosimus  1,  59. 

348  Septimius  Varianus,  magistratus  aliquis,  fortasse  praeses  provinciae, 
anno  215  rescriptum  Caracallae,  vet.  cuiusd.  iurec.  consultatio  9,  8  = 
cod.  Gregor.  1,  11,  1. 

349  C.  Septimius  Vegetus,  praefectus  Aegypti  a.  86  dipl.  mil.  (III p.  856). 
—    L.  lunius  Septimius  Verus  Hermogenes. 

350  Septimius  Vorodes.  Tituli  Palmyreni:  Waddington  n.  2606  (cum 
versione  Syriaca  ap.  Vogue  w.  25)  (1).  2606"  (2).  2607  (cum  versione 
Syriaca  ap.  Vogiie  n.  24)  (3).  2608  (4).  2609  (Syriace  ap.  Vogile  27)  (5). 
2610  (=  Vogile  n.  26)  (6).  —  IzTLXiiiio^;  OuopoiSr^?  plene  vel  paene  plene 
extat  in  t.  1.  5.  6,  cognomen  periit  in  t.  2.  3.  4  (sed  in  t.  3  firmatur 
versione  Syriaca,  quae  est  integra).  Procurator  Augusti  ducenarius 
(6  xpdTiaTO?  iTTiTpoTTO?  l'spaaTou  Souxr^vdpio?)  t.  1-6,  xal  dpYaTtsTr^?  t.  4-6, 
(dp-^a-eTr^?  vocahulum  incertae  significationis ,   de  VogiXe  ad  t.  6),  [8t]- 


SEPTIMIVS  217  SEPTIMIA 

xeoSoTTj?  xr^?  \i.ri'z[poy.o'Kw]vz(a.^y  ....  xal  ^vajx-poi?  axpaTr^YTjaas,  xal  dyopa- 
vo[i.r](3a?  ty;?  auTr^?  |x7jTpoxoX«)vsia?  f.  ^  (ubi  praeterea  meritaeius  celehran- 
tur),  statuis  honoratus  Palmyrae  a  senatu  populoque  Palmyreno  t.  1.  2, 
a  privatis  t.  3-6,  mense  Dec.  a.  262  t.  3,  a.  263  mense  Apr.  t.  1, 
a.  265  Apr.  t.  4,  a.  267  Apr.  t.  5.  6.  Vix  recte  a  nonnullis  putatur 
idem  esse  Herodes,  fiUus  Odaenathi,  quem  memorat  hiographus  Gallieni 
et  triginta  tyrannorum  (supra  H114),  cf.  Momms.  B.  G.  Vp.  434  not.  1. 

351  Septimius  Zabbaeus,  6  lv&a'os  aTpaTYjXaTr^?  (sic  Graece,  "^dux  exercitus 
Palmyrae'  Syriace)  sub  Zenobia  (collega  minor  eius  qui  scquitur,  cum 
quo  eosdem  titulos  posuit),  mense  Aug.  271  t.  Palmyrenus,  Waddington 
n.  2611  cum  versione  Syriaca  (Aramaeica)  ap.  Vogue  n.  29;  similis  t., 
qui  Syriace  tantum  extat,  ap.  Vogue  n.  28. 

352  Septimius  Zabdas  (sic  tituli;  Za'poac;  Zosimus ,  Zaba(s)  vit.  Aurel. 
25,  4,  idemque  reponendum  25,  2,  ubi  Zenobiam  traditur  pro  Zabam ; 
Saba(s)  vit.  Claud.  11;  intellegitur  sine  dubio  idem,  non  is  qui  prae- 
cedit)  6  [xsya?  aTpar/jXocTr^?  (sic  Graece,  'magnus  dux  exercitus'  Syriace) 
sub  Zenobia,  mense  Aug.  271  t.  Palmyrenus,  Waddington  n.  2611, 
cum  versione  Syriaca  ap.  Vogiie  n.  29;  similis  t.,  qui  Syriace  tantum 
extat,  ap.  VogiXe  n.  28.  A  Zenobia  missus  contra  Aegyptios  Zosim. 
1,  44,  vit.  Claud.  11.  Victus  cum  Zenobia  vit.  Aurel.  25,  una  cum  ea 
fugam  capessit  Zos.  1,  51. 

—  Fl(avius)  Septimius  Zosimus. 

353  Septi[mia]  ....  M  . . .  a  (cognomen  ut  videtur,  quod  recte  legi  nondum 
potuit),  uxor  Sex.  Baii  Pudentis  procuratoris  Mauretaniae  t.  Curensis 
IX  4964. 

—  FL(AVIA)  NERATIA  SEPTIM(.IA)  OCTAVILLA. 

354  L.  SEPTIMIA  PATAVINIANA  (Patab-  lapis)  BALBILLA  TYRIA  NEPO- 
TILLA  ODAENATHIANA  clarissima  puella  t.  urbanus  VI 1516.  Mulier 
sine  dubio  ex  nobili  stirpe  Syriaca,  a  Septimio  Severo  civitate  donata; 
Septimiae  et  Odaenathianae  nomina  admonent  Septimii  Odaenathi  supra 
n.  339;  Tyriorum  gentilicium  praeterea  reperitur  in  Tyrio  Septimio 
JiZizo,  qui  floruit  temporibus  Gallieni.  —  Praeterea  aut  eadem  mulier, 
aut  propinquae  eius,    memorantur  in  fragmento  prope  Carthaginem 

rep.  VIII  981,  in  quo  supersunt:   [He]renni(a)e  Clea (?)  deinde 

....  ucchi  Patav  . . . ,  deinde  Septimiae  Odo[nathianae]. 

355  SEPTIMIA  ZENOBIA.  Tituli:  Palmyrenus,  Waddington  n.  2611  cum 
versione  Syriaca  ap.  de  Vogiie  n.  29  (1);  prope  Palmyram  rep.,  Wadding- 
ton  n.  2628  (2);  prope  Byblum  rep.,  CIG.  4503^  p.  1174  cf  WUcJcen 
Zeitschr.  f.  Num.  15,  1887  p.  333  (3).  Nummi,  Alexandrini  tantum 
(Mionnet  VI  p.  482,  Greeli  coins  in  the  British  Museum,  Alexandria 
p.  311  n.  2398-2401),  cf.  v.  Sallet  die  Fiirsten  von  Palmyra  p.  56  seq. 

Zenobia  passim,  Bathzabbai  versio  Syriaca  tituli  1  (non  Bathze- 
binah;  veram  lectionem  invenit  Mordtmann,  cf.  NoeldeJce  Zeitschr.  d. 
deutsch.  morgenl.  Gesellsch.  24,  96,  de  Vogil^  in  addendis  p.  153) ;  genti- 


SEPTIMIA 


218  SEPTIMIA 


licium  innotuit  ex  titulis  nummisque.  Filiam  fuisse  lulii  Aurelii  Zenobii, 
qui  floruit  Palmyrae  temporibus  Severi  Alexandri  et  Gordiani  (Wad- 
dington  n.  2598),  cum  ipsius  filius  lulius  Aurelius  Septimius  Vaballathus 
appellatus  sit,  probabiliter  coniecit  Sallet  l.  c.  p.  31. 

Uxor  Odaenathi  altera  trig,  tyr.  16,  1,  mater  ex  eo  Herenniani 
et  Timolai  ib.  17,  2.  30,  2.  De  vita  eius  privata  trig.  tyr.  30,  12  seq. 
Maritum  contra  Persas  comitata  trig.  tyr.  15,  2;  eius  erat  quod  Odae- 
nathus  Persas  vicerat  ib.  30,  6.  Defuncto  marito  regimen  Orientis 
(xTjV  apxr^v  TY)?  ewa?  Syncell.)  suscepit  vit.  Gallien.  13,  2,  Eutrop.  9,  13, 
Buf.  Festus  24,  Hieronymus  cJiron.  ad  a.  2289,  Zosimus  1,  39,  Syn- 
cellus  p.  717  ed.  JBonn.,  nomine  filiorum  vit.  Aureliani  22,  1,  nomine 
filiorum  Herenniani  et  Timolai  trig.  tyr.  27.  30,  2,  non  horum  sed 
Vaballathi  fih"i  nomine  vit.  Aurelian.  38,  1  (hoc  verum  esse  docent 
nummi,  cf.  sub  Septimio  Vaballatho).  Mater  Vaballathi  t.  3  (etiam 
in  t.  2  nomen  filii  fuit,  sedperiit).  Regina  Palmyrenorum  Zonar.  12,  27 
(regina  Osrhoenorum  Photius  bibl.  cod.  265  p.  492  ed.  BeJcJc,  minus 
accurate;  regina  Saracenorum  Malalas  l.  XII  p.  297.  300  ed.Bonn.; 
a  Persis,  qui  Komanos  vicerant,  Syriae  et  Phoenice  pracposita  Theo- 
doretus  et  Nicephorus  Callistus,  cf.  infra,  male).  Regina  Orientis  ipsa 
de  se  in  epistula  vit.  Aurelian.  27,  sed  fcticia.  —  2er,Ti\i.'.a  Zr^vopta  rj 
Xa[A7rpoxa'Trj  ^aaihaaa  t.  1.  2  (t.  1  incisus  Palmyrae  mense  Aug.  271, 
cum  alibi  iam  dudum  diceretur  Augusta).  2B.r.Ti\i.ia  Zrjvopta  l,B^acsziq  t.  3 
(scriptus  ante  Augusti  nomen  Vaballatho  inditum,  eo  tempore  quo 
Palmyrenis  adhuc  Claudius  vel  Aurelianus  erant  Augusti;  de  quo 
usu  nominis  Augustae  cf.  Momms.  R.  G.  V  p.  437  not.  1),  item  numnii 
Alexandrini,  cusi  omnes  anno  (Vaballathi)  quinto,  i.  e.  inter  29  Aug. 
270  et  271. 

Longino  philosopho  'usa  esse  dicitur  magistro  ad  Graecas  litteras' 
vit.  Aurelian.  30,  3  (cf.  supra  sub  Longino).  —  Favit  Paulo  Samosateusi 
haeretico  Athanasius  hist.  Arianor.  ad  monachos  c.  71  (Migne  Patrol. 
Graec.  XXV  777),  qui  addit  ipsam  ludaeam  fuisse,  cf.  Theodoreius 
haereticar.  fabular.  comp.  2,  81  (Migne  LXXXIII  393),  Nicephorus 
Callistus  hist.  eccl.  6,  27  (Migne  CXLV  1181)  (ad  ludaeorum  mores 
a  Graecorum  superstitione  conversa  Photius  bibl.  cod.  265  p.  492"^ 
ed.  BeMer;  Paulus  Samosatensis  "^Zenobiam  quandam  reginam  in 
Oriente  tunc  temporis  docuit  iudaizare'  Philastrius  de  haeresibus 
c.  64).  —  Oppidum  sui  nominis  condidit  ad  Euphraten  Procop.  bell. 
Pers.  2,  5. 

Aegyptum  sibi  subicit  Zosim.  1,  44,  Syncellus  p.  721,  Zonar.  12,  27 
(Arabiam  sibi  subicit  Malalas  l.  XII  p.  299),  per  ducem  Zabdam 
Zosim.  l.  c.  (Claudio  imperante,  cf.  vit.  Claud.  11).  Nummi  nomine 
eius  cusi  Alexandriae  anno  Vaballathl  quinto  (Aug.  27011).  Hanc  esse 
reginam  una  cum  rege,  sed  ante  eum,  priore  loco,  memoratam  in 
t.  Aegyptiaco  III  S.  6583 ,    ita   ut   rex   inteUegendus   sit   filius  eius 


SEPTIMIA  219  SEPTVMVLEIA 

Vahallathus,  coniecit  Mommsen  Zeitschr.  f.  Num.  5,  1878  p.  229  seq. 
cf.  ad  III  S.  l.  c.  Imperium  eius  in  Aegypto  non  multum  videtur 
duravisse  ultra  d.  29  Aug.  271,  cf.  sub  Vahallatho.  (Eius  amicus  et 
socius  Firmus  tyrannus  vit.  Firm.  3,  1  cf.  5,  1). 

Victa  ab  Aureliano  Zonar.  12,  27,  primum  apud  Antiocliiam  vit. 
Aurelian.  25,  1,  Zosim.  1,  50,  brevi  certamine  vit.  Aurel.  l.  c.  (apud 
Immas  haud  procul  ab  Antiochia  Ruf.  Festus  24,  Hieronymus  chr. 
s.  a.  2289,  Syncellus  p.  721  ed.  Bonn. ;  haud  longe  ab  Antiochia  sine 
gravi  proelio  capta  Eutrop.  9,  13  minus  accurate ;  magis  proelii  terrore 
quam  proelio  in  potestatem  redacta  Oros.  7,  23,  4),  deinde  apud  He- 
mesam  vit.  Aurelian.  25,  2;  Zosim.  1,  52.  53  (cf.  Mommsen  B.  G. 
V  p.  440  not.  1;  NoldeJce  Zeitschr.  der  deutschen  morgenl.  Gesellsch. 
39,  1885  p.  339).  Aurelianus  eam  ad  deditionem  hortatur  vit.  Aurelian. 
26,  6;  continuator  Dionis  (Dio  ed.  Bindorf  V p.  229).  Cum  ad  Persas 
fugeret,  capta  et  ad  Aurelianum  deducta  t^^Y.  Aurelian.  28,  Zosim.  1,  55, 
qui  vitam  ei  concessit  vit.  Aurel.  30,  Zosim.  1,  56.  In  triumpho  ducta 
ab  Aureliano  Romae  trig.  tyr.  30,  3.  30,  24,  vit.  Aurel.  30,  2.  32,  4. 
33.  34,  Eutrop.  9,  13,  Ruf.  Festus  24,  Hieron.  ad  a.  2290.  Viro  sena- 
torio  cuidam  in  matrimonium  collocata  Syncell.  p.  721,  Zonar.  12,  27. 
'Fertur  vixisse  cum  liberis  matronae  iam  more  Romanae  data  sibi 
possessione  in  Tiburti,  quae  hodieque  Zenobia[e]  dicitur'  trig.  tyr. 
30,  27.  'In  urbe  summo  honore  consenuit'  Hieronym.  ad  a.  2290. 
'Posteros  qui  adhuc  manent  Romae  re\iqu\V  Eutrop.  9,13  cf.Hieronym. 
l.  c.  (In  itinere  defuncta  Zosim.  1,  59,  item  Zonar.  l.  c,  post  aliam 
narrationem,  de  qua  supra;  filias  eius  Aurelianus  nobilibus  Romanis 
collocavit,  unam  ipse  uxorem  duxit  Zonar.  l.  c).  (Ab  Aureliano  per 
tres  dies  Antiochenis  ostentata;  deinde  Romae  in  triumpho  ducta, 
postremo  occisa  Malalas  l.  XII  p.  300  ed.  Bonn.).  Parens  eius 
Achilleus,  cui  post  eam  captam  Palmyreni  imperium  paraverunt  vit. 
Aurelian.  31,  2.  Memoratur  Ammian.  Marcell.  28,  4,  9.  —  Arahum 
recentiorum  narrationes  quasdam  ad  Zenohiam  pertinere  fuerunt  qui 
sibi  persuaserint,  cf.  Caussin  de  Perceval  essai  sur  Vhistoire  des  Arahes 
avant  Vislamisme  2,  30.  198. 

356  Q.  Septueius  Valens,  pro(curator)  ferr(ariarum)  t.  Noricus  III  4809 
{in  eodem  t.  memoratur  Q.  Septueius  Clemens  conductor  ferrariarum). 

357  Septuma,  Secundin[i]  (videtur  mariti  nomen) ,  matertera  testatoris 
(Dasumii)  testamentum  VI  10229  v.  79  cf.  83.  85. 

—    Septumi-  v.  Septimi-. 

358  Septumuleia,  mater  lunii  luvenalis  vita  luvenalis,  quam  e  codice 
Barheriniano  saec.  XV  scripto  ed.  Dilrr  das  Lehen  luvenals  (Progr. 
des  Gymnasiums  in  Ulm  1888  p.  12).  Incertae  fidei  narratio ;  cf.  Fried- 
Idnder  in  editione  luvenalis  p.  15. 

359  Septumuleia,  soror  luvenalis,  uxor  Fuscini  vita  quaedam  luvenalis 
(cf.  suh  ea  quae  praecedit). 


SEPVLLIVS  220  SERENVS 


360  Sepullius  Bassus,  rhetor  Smeca  contr.  7, 1,  16.  23.  7,  2,  1.  7,  5,  3.  8. 
7,  6,  12.  7,  7,  17.  Incertum  num  aliqua  parentela  coniunctus  cum 
P.  SepulUo  Macro,  qui  nominatur  in  denariis  aetatis  Caesarianae 
(Eclhel  5,  306). 

—  M.  AVRELIVS  SERANVS. 

—  T,  SVLPICIVS  SERANVS. 

361  Serapamraon,  legioni  quartae  praepositus  a  Gordiano  vit.  Gord.  25,  2 
(epist.  ftctic). 

362  Serapias,  Alexandrina  mulier,  quinque  liberos  uno  fetu  enixa;  ad 
divum  Hadrianum  perducta"  6rams  lihro  primo  fideicommissorum  (Dig. 
34,  5,  7). 

363  Serapio,  philosophus,  auditus  a  Lucilio,  'cum  istuc  (intellege  in 
Siciliam)  adplicuisset'  Seneca  ep.  40,  2.  Incertum  num  idem.  2apairt(ov 
0x0)1x6?  'Ispo-oXtx/j?  Steph.  Byz.  s.  v.  'lepaTCoXi?. 

364  Serapio,  amicus  Plutarchi,  ad  quem  dedit  librum  de  EI  apud  Delphos 
ih.  c.  1  (p.  384'^).  Poeta,  Athenis  habitans  Plut.  de  Pythiae  orac. 
p.  396",  quaest.  conv.  1,  W,  1  p.  628^". 

365  Serapio,  magus  Aegyptius,  Caracallae  paullo  ante  finem  vitae  mortem 
praedixit;  ob  hoc  leoni  obiectus,  cum  ab  hoc  non  laederetur,  tamen 
occisus  Dio  78,  4. 

366  Serapio,  rhetor,  quo  in  patria  usus  est  Severus  Alexander  vit. 
Alex.  3,  3. 

367  *Seras  (2spa?-;  nomen  fortasse  corruptum),  philosophus,  delator  sub 
Domitiano,  sub  Nerva  capitis  damnatus  Dio  68,  1. 

368  Seraspadanes  (sic  t.urhanus;  l^apaTraSTj?  veZ  SapaaTraor^?  codices  Stra- 
honis),  Phraatis  Arsacis  regis  regum  filius,  Parthus  t.  urhanus  VI 1799; 
Strabo  16,  1,  28  p.  748,  a  patre  una  cum  tribus  fratribus  obses  traditus 
Titio  legato  Syriae  (circa  annum  745,  cf.  Mommsen  mon.  Ancyr. 
ed.  2  p.  141)  Straho  l.  c.  (cf.  etiam  supra  suh  Phraate,  P  296).  Bomae 
defunctum  esse  colligi  potest  inde,  quod  t.  citatus,  sepulcralis  sine  duhio, 
ibi  repertus  est. 

—  VARINIA  SERENA. 

—  Aelius  Serenianus. 

—  LICINIVS  SERENIANVS. 
M.  lulius  Serenius  (?). 

—  Amulius  Serenus. 

—  Annaeus  Serenus. 

—  T.  Fl(avius)  Serenus. 

—  Lollius  Serenus. 

—  Sammonicus  Serenus. 

—  Q.  Sammonicus  Serenus. 

—  Septimius  Serenus. 

—  T.  TETTIENVS  SERENVS. 

—  C.  Valerius  Serenus. 


SERENVS  221  SERGIVS 

—  VIBIVS  SERENVS. 

—  Volumnius  Serenus. 

—  C.  TREBIVS  SERGIANVS. 

369  Sergius  (Sergiolus  v.  105  uTroxopiaxtXfo?)  gladiator,  ab  Eppia  nobili 
femina  amatus  luvenal.  6,  105.  112. 

370  Sergius  quidam  citatur  Fronto  ad  M.  Antoninwn  de  orationihus 
p.  156  Naher;  Apuleius  qui  dicitur  de  dogm.  Plat.  III  p.  265  Oud. 
(p.  229  Hild.).    Cf.  infra  suh  L.  Sergio  Plauto. 

371  M.  SERGIVS  consul  cum  Silano  quodam  mense  Dec.  anni  incerti, 
exeunte  ut  videtur  saec.  p.  Chr.  secundo  t.  Africanus,  M41.  d^arch. 
et  d'hist.  publies  par  Vec.  frangaise  de  Rome  XII,  1892  p.  42.  Fortasse 
alter  ex  consulihus  ordinariis  anni  189,  qui  Duilius  [Dulius]  Silanus 
creditur  a  nonnuUis. 

372  L.  SERGIVS  ARRIANVS  (inter  Sergii  et  Arriani  nomina  interpositum 
KX . . .  vel  Ka  . . . ,  fortasse  ex  altero  cognomine  relictum),  senator  (auv- 
xX-/)Ttx6?),  tribunus ,  frater  Sergiae  Demetriae  t.  PapMus,  joumal  of 
hell.  stud.  9,  1888  p.  241  n.  56^. 

—  Sergius  Flavus  Quintil.  8,  3,  33.     V.  suh  L.  Sergio  Plauto. 

373  SERGIVS  IVLIANVS :  ei  rescripserunt  Severus  et  Caracalla  Modestinus 
lihro  primo  excusationum  (Dig.  26,  7,  31).    Fortasse  praetor  tutelaris. 

374  Sergius  Lustralis,  inter  nobiles  viros  a  Septimio  Severo  occisos  vit. 
Sever.  13,  2. 

375  Sergius  Paullus,  auctor  adhibitus  a  Plinio  h.  n.  1,  18  (item  fortasse 
1,  2,  uhi  plerique  codices  Sergius  Plato,  unus  Sergius  Plautus). 
Cf.  infra  suh  L.  Sergio  Plauto. 

376  L.  SERGIVS  PAVLLVS  (sic  t.  urhanus ,  Sergius  Paulus  act.  apost), 
curator  riparum  et  alvei  Tiberis  sub  Claudio  cippus  urhanus  BuU. 
comunale  1887  p.  306  (cippum  positum  esse  non  dnte  censuram  Claudii, 
i.  e.  non  ante  a.  47,  coniecit  Gattius  l.  c.  p.  313,  sed  nescio  num  recte). 
Proconsul  Cypri  eo  tempore  quo  Paulus  apostolus  eo  venit  (scilicet 
inter  annos  45  et  50,  ut  coUigi  potest  ex  eis  quae  praeterea  de  Pauli 
vita  et  itinerihus  scimus) ;  ludaeum  aliquem  magum  apud  se  habebat ; 
cum  miraculum  quoddam  a  Paulo  editum  vidisset,  'credidit'  act.  apost. 
13,  6  seq.  (Ah  hac  re  Pauli  nomen  apostolum  sihi  indidisse,  nam  antea 
fuerat  Saulus,  coniecit  Hieronymus  commentar.  in  epist.  ad  Philemonem 
[Miqne  7,  640] ,  cf.  de  vir.  iU.  5).  Non  ita  certum,  an  hic  Paulus 
[pro]consul  Cypri  (tSv  IttI  nauXou  . . .  oirciToo  lapis),  in  t.  Solensi  Cypri 
ap.  Cesnolam  Cypr.  (1877)  p.  424  n.  29. 

377  L.  SERGIVS  PAVLLVS  (tria  nomina  in  priore  consulatu  VI  253,  in 
dltero  VIII  6979.  IX  3950.  XIV  2793;  Sergius  Paulus  VI 1803, 
Galenus;  SepouiXio?  vel  Sspout^vXto?  riauXo?  codices  Eusehii).  —  Incertum 
utrum  hic  an  alius  Serg,  Paul.,  cuius  praedia  memorantur  in  teguh's 
factis   a.  134   XV  516  (potest   cogitari   etiam    de    Sergia   PauUina). 


SERGIVS  222  SERGIA 

Consul  suff.  mense  Sept.  a.  inc.  cum  (Nonio)  Torquato  Asprenate 
VI  253  (mh  Hadriano  aut  Antonino  Pio;  illud  praefcrt  Henzen  ad 
VI 253,  sed  propter  causam  valde  inccrtam).  Proconsul  Asiae  Melito 
ap.  Eusebium  hist.  eccl.  4,  26,  3  (uhi  sane  Servilius  Paulus  pro  Sergio 
dicitur,  cf.  supra).  Consulem  circa  annum  150,  proconsulem  circa 
a.  164-166  eum  fuisse  coniecit  Waddington  fastes  n.  148.  Consul 
iterum  ord.  a.  168  cum  L.  Venuleio  Aproniano  II  fasti.  Praefectus 
urbi  t.  urhanus  VI  1803;  Galenus  Trepl  dvaxofiixojv  l^ytipriaeuiv  lih.  I, 
Trp6?  'EirtY£VT]v  c.  2  (Galenus  ed.  KueJin  2  p.  218,  14  p.  612).  PauJlo 
ante  alterum  consulatum  urbis  praefectum  eum  factum  esse  probabiJe 
est;  successor  videtur  fuisse  in  praefectura  Q.  lunii  Rustici.  Vir 
philosophiae  studiosus;  interest  dissectionibus  a  Galeno  explicatis 
GaJen.  J.  c.  —  Eius  alumnus  Chrysippus  quidam,  cuius  alumna  Sergia 
Syntyche  VI  1803.  Omnino  incertum  an  huius  fdia  Sergia  Paullina 
L.  f.  VI 9148  cet.  cf.  infra  suh  Sergia  PaulJina  (ad  hanc  PauJJinam, 
non  ad  Sergium  PauJJum  videtur  spectare  VI 10260,  ubi  traditur  Sergi. 
PauUi.).     Cf  Borghesi  opp.  8  p.  506.  9  p.  310. 

378  L.  SERGIVS  PLAVTVS.  Regis  f.,  tribu  Arn.;  quaestor,  salius  Pala- 
tinus  t.  Ursonensis  Baeticae  II 1406.  Fortasse,  ut  coniecit  DetJefsen 
uber  einige  QueJlenschriftstelJer  des  PJinius  (progr.  GJucJcstadt.  1881 
p.  5),  hic  Sergius  Plautus  (Plautus  plerumque,  Sergius  Flavius  traditur 
8,  3,  33,  sed  sine  dubio  idem  inteJJegitur),  qui  scripsit  de  Stoicorum 
ut  videtur  doctrina ,  citatus  a  Quintilian.  2,  14,  2.  3,  6,  23.  8,  3,  33. 
10,  1,  124;  item  hic  Sergius  Plautus  (sic  in  uno  codice  1,  2,  item  in 
uno  1,  18,  in  pJerisque  Sergius  Plato  1,  2,  Sergius  Paullus  1,  18) 
auctor  adhibitus  a  Plinio  h.  n.  1,  2.  18;  nec  diversus  fortasse  Sergius, 
qui  citatur  Fronto  ad  M.  Antmiinum  de  orationibus  p.  156  Naber; 
ApuJeius  qui  dicitur  de  dogm.  PJat.  III  p.  265  Oud.  (p.  229  HiJd). 

379  Sergius  Saturninus:  una  cum  Ofillio  Macedone  et  Martio  Vero  in 
fistuJa  plumhea  ap.  Lancianium  syJJ.  aq.  n.  504  (cf  supra  sub  P.  Martio 
Vero  fin).  Fortasse  non  diversus  P.  Martius  Sergius  Saturninus,  sub 
quo  cf. 

—    P.  MARTIVS  SERGIVS  SATVRNINVS. 

380  SERG(IVS)  TITIANVS  legatus  Moesiae  inferioris  sub  Elagabalo  nummi 
MarcianopoJitarum  cum  capitibus  veJ  EJagahaJi  soJius  (Mionnet  S.  II 
96,  249  seq. ,  Brit.  mus.  cat.  Thrace  etc.  p.  35  n.  51-53,  mus.  Berol. 
cat.  numm.  I  p.  64,  41.  42;  male  CaracaJJae  caput  esse  dicitur  ap. 
LeaJce  num.  hell.  SuppJ.  p.  132)  vel  EJagabaJi  et  Maesae  (Mionnet 
S.  II 101,  278  seq). 

381  SERGIA  DEMETRIA  L.  Sergii  Arriani  elarissimi  viri  soror  t.  Paphius, 
journal  'of  hell.  stud.  9,  1888  p.  241  n.  56^. 

382  Sergia  Paula  (inter  Sergiae  et  PauJae  vocabuJa  videtur  periisse 
patris  nomen),  memoratur  in  t.  Ostiensi  XIV  174.  Fortasse  non 
diversa  ab  ea  quae  sequitur,  minus  accurate  PauJa  dicta  pro  PauJJina. 


SERGIA  223  SERTORIVS 


383  SERGIA  PAVLLINA  L.  f.  (patris  nomen  est  VI 9149.  10261):  coUegium 
(servile)  quod  erat  in  domo  eius  VI 9148.  9149.  10261.  10262  cf.  10264; 
collegium  familiae  eius  VI 10263  cf.  10260.  Filiam  fuisse  L.  Sergii 
Paulli  consulis  iterum  a.  168  coniecit  Borghcsius  opp.  8,  506;  sedpotest 
fuissc  etiam  soror  vel  amita  eius.  —  Incertum  an  hacc  Serg.  Paul., 
cuius  praedia  meraorantur  in  tegula  anni  134  XV  516.  Item  incertum 
an  haec  Paullina  cuius  servus  VI  9505. 

384  SERGIA  PLAVTILLA  Laenatis  filia  (C.  Octavii  Laenatis,  ut  videtur, 
cf.  supra  0  29),  mater  imp.  Nervae  Caesaris  Aug.  t.  urhanus  Orell. 
777  ==  Dessau  inscr.  sel.  281. 

385  Serius  Augurinus  6  xpaxtaTo?,  filius  Aeliae  Caeciliae  Philippae  t.  sub- 
urbanus,  Inscr.  Gr.  Sicil.  Ital.  1346.  lis  qui  sequuntur  posteriorem  iudicat 
Borghesius  opp.  6  p.  300 ;  cf.  etiam  supra  sub  Aelia  Caecilia  Philippa. 

386  C.  SERIVS  AVGVRINVS  consul  ordinarius  a.  132  cum  C.  Trebio 
Sergiano   fasti  (tria  nomina   VI 10299.    X  6485.  Dessau  inscr.   sel. 

n.  2181; us  Serius  Auguri[nus]  videtur  esse  XI 3221,  ut  alterum 

gentilicium  ei  fuerit).     Pater  videtur  eius  qui  sequitur. 

387  C.  SERIVS  AVGVRINVS  consul  ord.  a.  15C  cum  M.  Ceionio  Silvano 
fasti  (tria  nomina  VI 222,  Seppio?  AuYOupstvo?  t.  Cyanensis  Lyciae  ap. 
Kalinliam  Eranos  Vindob.  p.  84,  praeterea  Augurinus^.  Proconsul 
Africae  a.  170  cod.  lust.  3,  31,  1.     Pater  videtur  eius  qui  sequitur. 

388  CN.  SERIVS  OPPIANICVS  AVGVRINV[S]  salius  Palatinus  factus  a.  181 
VI 1979. 

389  SERNIVS  QVARTVS  (nomen  gentilicium  vix  sanum ;  fortasse  Stertinius 
Quartus,  cf.  infra),  proconsul  ut  videtur,  certe  praeses  provinciae  sub 
Traiano  Ulpianus  libro  octavo  de  officio  proconsulis,  Dig.  48, 18, 1, 11. 

390  Serrana  Procula  (Sarran-  pro  Serran-  unus  e  codicibus),  Patavina, 
mater  P.  Acilii,  socrus  Minicii  Macrini,  avia  Minucii  Aciliani  Plin. 
ep.  1,  14,  6. 

391  Serranus ,  amicus  Senecae  carmen  ^Senecae  ut  videtur  attribuendum 
(Baehrens  Poetae  Lat.  min.  IV  p.  72). 

392  Serranus  (Sarranus  pars  codicum  ap.  luv. ,  ferranus  vel  farranus 
traditur  ap.  Quint.),  poeta  epicus  Quint.  10,  1,  89.  Pauper  luvenal. 
7,  80.  Immature  defunctus  Quintil.  l.  c.  (cur  diversum  hunc  putcmus 
a  Serrano  paupere  poeta  luvenalis,  nulla  causa). 

—  Atilius  Serranus. 

—  (NONIVS)  ASPRENAS  CALPVRNIVS  SER[R]ANVS. 

—  Betutia  Sertoriana. 

393  Sertorius,  maritus  Bibulae  luvenalis  6,  142. 

394  C.  SERTORIVS  BROC[CH]VS  (Bp6xX-  lectum  est  in  nummo  pro  Bpoxy-) 
proconsul  nescio  cuius  provinciae  sub  Claudio  nummus  (Pergamo  non 
recte  attributus)  ap.  Mionnet  II  596  n.  549. 

395  CN.  SERTO[RIVS]  BROCCH[VS]  AQVILIVS  AGRICOLA  PED[AN]1VS 
FV[SCVS]    SALINAT[OR]    IVLIVS    SERVIANVS,    C.  f.   t.  Docleas  Dal- 


SERTORIVS  224  SERVENIVS 

matiae  III  S.  13826.  Oriundm  puto  ob  eo  qui  praeccdit;  praeterea 
inter  maiores  hahuisse  videtur  L.  lulium  Ursum  Servianum  et  huius 
gencrum  Cn.  Pedanium  Fuscum  Salinatorcm  (consulcm  a.  118),  a  quibus 
partem  nominum  mutuatus  est. 

396  Sertorius  Clemens :  medicina  qua  utebatur  Galcnus  ed.  Kuehn  XIII 
p.  1037. 

—  Naevius  Sertorius  Macro. 

397  SERTORIVS  SEVERVS  vir  praetorius,  heres  institutus  a  Pomponia 
Galla  una  cum  Plinio  aliisque,  temporibus  Domitiani  Plin.  ep.  5,  1. 

398  Q.  SERVAEVS  praetura  functus,  comes  Germanici  in  Oriente  Tac.  a. 
6,  7.  Conimagenen  in  provinciae  formam  redigit  ih.  2,  56  (cf.  Mar- 
quardt  Staatsverw.  I^  p.  399).  A.  20  subscribit  contra  Pisonem  ih.  3, 13. 
Una  cum  aliis  accusatoribus  Pisonis  sacerdotio  exornatus  ib.  3,  19. 
A.  32  ob  amicitiam  Seiani  damnatus  ih.  6,  7. 

399  L.  SERVAEVS  AMICVS  POTITIANVS  vir  clarissimus,  nepos  Fl(aviae) 
Statianillae  t.  Sufetulensis  VIII 236  =  VIII S.  11335.  Frater  fortasse 
Servaeae  Flaviae  Statianillae  Valerianae,  cf.  infra. 

400  C.  SERVAEVS  FVSCVS  CORNELIANVS  qu[aestor]  (praeturae  mentio  num 
exciderit,  incertum),  legatus  Aug.  provinciae  Gal[liae  A]q[u]it[an]ic[ae] 
(vel  Gal[atiae],  quod  praefert  Mommsen  ad  t)  t.  Gigthcnsis  VIII  S. 
11028.  Parentela  sine  duhio  cum  hoc  coniuncti  Q.  Servaeus  L.  f. 
Quir.  Fuscus ,  L.  Servaeus  Q.  f.  Quir.  Firmus ,  . .  Servaeus  Q.  f. 
Honoratus  statuis  honorati  a  Gigthensibus,  hic  etiam  omnibus  honoribus 
Gigthi  in  patria  sua  functus  VIII  S.  11040.  11039.  11034. 

401  Q.  SERVAEVS  INNOCENS  (tria  nomina  VI 9285  et  in  actis  Arvalium; 
Servaeus  Innocens  VI  9351)  consul  suff.  mense  Apr.  a.  101  una 
cum  M.  Maecio  Celere  act.  Arv.  Fiusdem  ut  videtur  servi  et  liherti 
VI  9285.  9351. 

402  SERV(A)EA  F[L(AVIA)]  STATIANILLA  VALERIANA  {pro  FL  in  lapide 
dicitur  esse  FI)  clarissima  puella  t  Sufetulensis  VIII  234  =  VIII S. 
11337.    Cf.  suh  ea  quae  sequitur. 

403  SERV(A)EA  NOVELLA  RVFINA  POTITIANA  (Servea  tam  huius  nomen 
scrihitur  quam  eius  qui  praecedit,  sed  lihertorum  nomen  in  iisdem 
tituUs  Servae-),  clarissima  femina  t.  Sufetulensis  VIII 233  —  VIII S. 
11336.  Aut  soror  eius  quae  praecedit  aut  mater;  praeterea  ut  puto 
soror  L.  Servaei  Amici  Potitiani,  neptis  Flaviae  Statianillae  clarissi- 
mae  memoriae  feminae. 

—  Agrius  Servatus. 

—  SALVIVS  NEN[IVS]  L.  (H)AIVS  CAMP[ANI]ANVS  CN.  PLO[TIVS]  MAXI- 
MINVS  T.  (H)OENIVS   SEVER[VS]   SERVEIENVS  V[RSVS]. 

404  L.  SERVENIVS  CORNVTVS.  Tituli:  Acmonienses  Phnjgiae,  ap.  Bamsay 
journal  of  hellenic  studies  4,  1883  p.  415  n.  29  (1),  Lehas  Waddington 
750  (2),  ih.  751  =  Bamsay  american  joumal  of  archaeology  1,  1885 
p.  146  (3),  Sterrett  ih.  p.  147  (4),  Lehas-  Waddington  756  (5)  (2-5  frustula 


SERVENIA  225  SERVILIVS 

titulorum  Jiuius  hominis  esse  agnovit  Hamsay  american  journal  l.  c.); 
Apollonicnsis  Pisidiae,  ap.  Sterrett  papers  of  the  american  school  at 
Athens  3,  1888  p.  368  n.  353  (6). 

[Ao6xi]os  SspouT^vto?  KopvouTo?  t.  1,  [Ajeuxio?  2spouT^vioi;  ....  xo?  t.  6, 

xot . . .  superesse  dicitur  t.  2.  —  L.  f.  (Ao[uxtou  uio?])  1. 1.  —  Tribu 

Aemilia  (,  . . .  tXta  t.  1,  ...  }j,iXta  t.  2)  t.  1.  2. 

Oriundus  sine  dubio  Acmonia ;  filius  fortasse  Servenii  Capitonis,  qui 
ut  archon  una  cum  lulia  Severa  (coniuge  puto)  memoratur  in  nummis 
Acmoniensium  cusis  suh  Nerone  (Mionnet  IV p.  198  n.  21  seq.,  suppl.  VII 
p.  484,  cf.  CIG.  3858).  Decemvir  stlitibus  iudicandis  (8e[xavopo?  Itt]! 
xSiV  xXrjpovotitxtuv  8ixa[aTrjpt(ov])  t.  1  (similiter  t.  3).  Quaestor  provinciae 
Cypri  t.  1  cf.  t.  3.  Aedilis  ib.  Praetor  ib.  Legatus  pro  pr.  provinciae 
Asiae  proconsule  M.  Aponio  Saturnino  t.  1  (temporibus  Flavianis, 
cf.  sub  M.  Aponio  Saturnino). 

405  SERVENIA    CORNVTA    CORNELIA    CALPVRNIA    VALERIA    SECVNDA 

COTIAC?)  PROCILLA LVCVLLA.    Tituli:  Acmoniensis  Phrygiae, 

Lebas-Waddington  752  (1);  Ancyranus,  ap.  Domas^cwsTci  arch.  ep. 
Mitth.  aus  Oesterreich  .9,  1885  p.  129  (2).  [l's]poi)-/)vta  Kopvooxa  t.  1, 
}l[s]pou7]vra  Ko[pv]o!JTa  Kopv/j>aa  KaXTcou[p]v[ta]  Ooakz[p(\a  2sxouv8a  Ko[Tia 
llp6]xt[X]Xa  ....  [Aouxo5X]Xa  t.  2  (Koxta,  IlpoxtXXa,  Aot)[x]o5XXa  in  lapide 
lcgit  Ancyranus  quidam,  particulas  tantum  harum  vocum  in  imagine 
photographica  lapidis  agnovit  DomaszewsTci).  Oriunda  a  regibus 
(Galatiae)  t.  2.  Uxor  P.  Calpurnii  (Proculi)  Corneliani  clarissimi 
viri  ib. 

—  L.  IVLIVS  VRSVS  SERVIANVS. 

—  CN.  SERTO[RIVS]  BROCCH[VS]  cet.  IVLIVS  SERVIANVS. 

406  SERVILIANVS  clarissimus  vir,  amicus  Herodis  Atiici,  Athenis  dcgens 
Gellius  1,  2,  1. 

—  CAECI(LIVS)  SERVILIANVS. 

—  C.  FVLVIVS  LVPVS  SERVILIANVS. 

—  T.  IVLIVS  MAXIMVS  MA BROCCHVS  SERVILIANVS  A.  QVADRO- 

N[IVS]  L.  SERVILIVS  VATIA  CASSIVS  CAM 

407  SERVILIVS  consul,  diu  vixit  Suidas  s.  v.  Mapxo?  'ATrtxto?.  Fortasse 
M.  Servilius  consid  a.  p.  Chr.  3,  cf.  infra  sub  M.  Scrvilio  Noniano 
(n.  419)  sub  fin. 

408  Servilius,  una  cum  Cornelio  quodam  a.  32  Mamercum  Aemilium 
Scaurum  maiestatis  accusavit;  mox  ipse,  quod  pecuniam  accepisset 
ut  accusatione  desisteret,  interdicto  aqua  et  igni  in  insulam  demotus 

.  Tac.  a.  6,  29.  30.  Fortasse,  ut  coniecit  Nipperdey,  huic  cognomen  erat 
Tusco,  cum  Seneca  suas.  2,  22  Tuscum  accusatorem  Mamerci  memoret, 
cf.  infra  sub  Tusco. 

409  Servilius,  auctor  iuris  ut  videtur  Terentius  Clemens  ad  legem  luliam 
et  Papiam  lib.  IX  (Dig.  37,  14,  10). 

410  P.  SERVILIVS  praetor  a.  729,  ludos  magnilice  edit  Dio  53,  27,  6. 

Prosopographia  Imp.  Eoin.    III.  15 


SERVILIVS  226  SERVILIVS 

411  P.  Servilius  Balatro  (praenomen  cxtat  ap.  Acronem  qui  dicitur  in 
Hor.  serm.  2,  3,  166),  scurra  Maecenatis,  particeps  cenae  Nasidieni 
Hor.  sat.  2,  8,  21.  33.  40.  64.  83.  'Multa  in  Augustum  amare  nec 
sine  ioco  dixif  Ps.-Acro  ad  Hor.  sat.  3,  3,  166  (memoratur  etiam 
Ps.-Acr.  ad  sat.  1,  2,  2). 

412  P.  SERVILIVS  CALVVS,  proconsul  Bithyniae  triennio  minus  ante  quara 
Plinius  provinciae  praeficeretur  Plin.  ad  Trai.  56.  57. 

413  Servilius  Democrates  (gentilicium  est  h.  n.  25,  87,  praeterea  Demo- 
crates),  clarus  inter  medicos,  paullo  ante  Plinii  aetatem  Plin.  h.  n. 
25,  87.  Quomodo  Considiam  M.  Servilii  consularis  filiam  curaverit 
ib.  24,  43.  De  herba  quadam  a  se  inventa  exponit  carmine  edito 
ib.  25,  87.  Adhibitus  a  Plinio  in  historiae  naturalis  1.  XXIX  ib.  1,  29. 

414  L.  SERVILIVS  DOMITIVS  VALERIVS  FRONTO  LVCIANVS,  clarissimus 
iuvenis  t.  agri  Veronensis  V  3902.  Filius  fortasse  L.  Servilii  luliani, 
cf.  sub  hoc. 

—  L.  SEMPRONIVS   C CELSVS   [SERVIJLIVS  FABIANVS. 

415  M.  SERVILIVS  FABIANVS  MAXIMVS.  Tituli:  urbanus  VI  1517  (1); 
Aquileienses  V  868  (2).  869  (3).  870  (4),  CIG.  6752  =  Inscr.  Gr.  Sicil. 
Ital.  2343  (5);  Moesici  III  S.  12385  (6).  12514  (7).  M.  Servilius 
Fabianus  Maximus  t.  1.  7,  M.  Servilius  Pabianus  t.  6,  [M.]  Servilius 
Fabianus  dipl.  mil.  anni  158,  ^spoui^Xio?  Oaptavo?  t.  5,  Fabianus  t.  2-4. 

Q.  f.  t.  1.  Tribu  Hor.  ib.  Quattuorvir  viarum  curandarum,  tri- 
bunus  militum  legionis  I  Minerviae,  quaestor  urbanus,  ab  actis  senatus, 
aedilis  curulis,  praetor,  legatus  provinciae  Asiae,  curator  viae  Valeriae, 
legatus  legionis  III  Gallicae,  praefectus  aerarii  Saturni  t.  1.  Consul 
t.  1,  suffectus  cum  Q.  Allio  Basso  mense  lul.  158  dipl.  mil.  (III  S. 
p.  1989).  Consularis  t.  5.  Fetialis  t.  1.  Curator  aedium  sacrarum  ib. 
Legatus  Augustorum  propr.  provinciarum  Mysiae  superioris  item  in- 
ferioris  t.  1;  legatus  pro  pr.  provinciae  Moesiae  inferioris  sub  Marco 
et  Vero  t.  6.  7,  anno  162  t.  7.  Eius  amicus  et  medicus  Aquileiae 
sepultus  t.  5;  ipse  servis  et  libertis  Aquileiae  titulos  posuit  t.  2-4. 

—  TI.  CLAVDIVS  SERVILIVS  GEMINVS. 

416  L.  Servilius  Iub'anus,  vir  egregius,  L.  Servilii  Domitii  Valerii  Fron- 
tonis  Luciani  pater  fortasse  (pat.  potest  etiam  intellegi  de  patrono 
eius  qui  titulum  posuit),  certe  adfinis  t.  agri  Veronensis  V  3902. 

417  C.  Servilius  Macer:  eius  servus  tabuhirius  t.  agri  Calamensis  VIII 
5361  =  VIII  S.  17468.    Videtur  fuisse  homo  nobilis  vel  certe  dives. 

418  . .  SERVILIVS  MARSVS  C.  f.,  clarissimus  iuvenis,  patronus  coloniae 
(Salerni)  X  524. 

419  M.  SERVILIVS  (NONIANVS?)  consul  a.  3.  —  M.  Servilius  Tac.  a.  2,  48. 
3,  22;  in  consulatu  M.  Serviliu[s]  (potest  cognomen  periisse,  sed  vix 
periit,  ut  indicat  chronographus  anni  354)  fasti  Cap.,  M.  Servilius 
fasti  Gabini,  fasti  Arval.,  Dio  ind.  l.  55,  Cassiod.,  Val.  Max.  1,  8,  11, 
tessera  gladiatoria  mus.  Bhen.  19,  1864  p.  460,  t.  amphorae  urbanae 


SERVILIVS  227  SERVILIVS 

XV  4571,  t.  Pompeiani  X  893  et  eph.  8,  316,  Servilius  chronographus 
a.  354;  Serviiius  Nonnianus  (sic  alter  ex  codicibus,  in  altero  fuit  Mon- 
manus)  fasti  Hydat.,  SspoXio?  vel  l'epouto6Xio?  N6fjt[jLto?  JEjpiphanius  adv. 
haer.  2,51  t.IIp.487  cf  III  p.  730  ed.  Dindorf 

M.  lil.  Dio  ind.  l.  55.  Pater  videtur  fuisse  eius  qui  sequitur;  Nonii 
igitur  senatoris  ab  Antonio  proscripti  aut  gener,  aut  si  vere  hdbuit 
cognonien  Noniani,  filius,  adoptatus  a  M.  Servilio  quodam.  Nobilis 
Tac.  a.  2,  48.  Consul  ord.  a.  p.  Chr.  3  cum  L.  Aelio  Lamia  fasti 
(consularis  Tac.  a.  3,  22).  A  Pantuleio  divite  equite  Romano  heres 
instltutus  priore  testamento;  quod  cum  irritum  factum  esset,  nihilo 
minus  hereditas  ad  eum  delata  ex  liberalitate  Tiberii,  a.  17  Tac.  a. 
2,  48.  A.  20  testimonium  dicit  in  Aemiliam  Lepidam  ib.  3,  22.  — 
Incertum  num  hic  Servilius  consul,  qui  vixit  annis  nonaginta,  pauUo 
ante  Asconii  Pediani  aetatem  (nam  huius  videtur  esse  narratio)  Suidas 
s.  V.  'ATTtxioi;  Motpxo?,  cf.  Hirzel  mus.  Rhen.  43,  1888  p.  315. 

420  M.  SERVILIVS  NONIANVS  consul  a.  35.  Tria  nomina  habet  Plinius 
h.  n.  28,  29,  M.  Servilius  Plin.  h.  n.  24,  43,  Tac.  a.  14,  19,  Servilius 
Nonianus  Plin.  h.  n.  37,  81,  Tac.  dial.  23,  vit.  Persii,  Quint.,  Nonianus 
Plin.  ep.  1,  13,  3.  In  consulatu  M.  Servilius  Plin.  h.  n.  10,  124,  Tac.  a. 
0, 31,  Dio  58, 25,  Nonianus  chronographus  a.  354,  Nonnianus  fasti  Hydat. 

Filius  M.  Servilii  consulis  a.  p.  Chr.  3.  Nepos  Nonii  senatoris 
ab  Antonio  proscripti,  pronepos  Nonii  Strumae  Plin.  h.  n.  37,  81. 
Consul  Plin.  l.  c,  ord,  a.  p.  Chr.  35  cum  C.  Cestio  Gallo  fasti  (con- 
sularis  Plin.  h.  n.  24,  43).  Historicus  Quint.  inst.  10,  1,  102,  Tac.  dial. 
23,  ann.  14,  19.  Eum  audiit  Quintilianus  Quint.  l.  c.  Recitationi  eius 
supervenit  Claudius  Caesar  Plin.  ep.  1,  13,  3  (ex  quo  loco  noli  colligere, 
carmina  a  Noniano  recitata  esse).     ludicium  de   historia  eius  Quint. 

1.  c.  Hic  fortasse  vir  consularis,  qui  annalibus  suis  factum  quoddam 
Tiberii,  cui  ipse  interfuerit,  inseruit  Suet.  Tib.  61.  (Incertum  an 
hic,  quod  coniecit  Buecheler  mus.  Rhen.  42,  1887  p.  473,  Servilius 
ex  quo  verbum  aliquod  citavit  Flavius  Pomponianus  grammaticus 
Charisius  lib.  I  p.  145,  29  Keil).  Etiam  vitae  elegantia  clarus  Tac.  a. 
14,  19.  'Princeps  civitatis'  Plin.  h.  n.  28,  29.  Defunctus  a.  59  Tac.  l.  c. 
Filia  Considia  Plin.  h.  n.  24,  43  (propter  hoc  nomen  fliae  inditum 
possis  conicere  Servilium  Nonianum  inter  maiores  numerasse  Considios 
Nonianos  aetatis  Ciceronianae,  Cic.  ad  fam.  16,  12  cet.;  nummus  ap. 
Momms.  Mimzwesen  p.636  n.  281).  Persius  eum  ut  patreni  coluit  «;^Ya 
Persii  (Suet.  ed.  Reifferscheid  p,  73).  (Hic  fortasse  Servilius,  in  cuius 
domo  'didicerat'  Plotius  Macrinus  Persii  amicus  schol.  ad  Pers.  sat. 

2,  1)     Quomodo  a  lippitudine  sibi  caverit  Plin.  h.  n.  28,  29. 

421  Servilius  Pansa,  nulla  evidente  causa  obiit,  cum  staret  in  foro  in 
Publium  fratrem  innixus  Plin.  n.  h.  7,  182.  Inccrium  quo  tempore 
vixerit;  item  incertum  an  huius  libertus  C.  Servilius  Pansae  1.  Tychius 

in  t.  Parentino  V  340. 

15* 


SERVILIVS  228  SERVILIVS 

422  SERVILIVS  PAVLVS  proconsul  Asiae  Melito  ap.  Eusebiuni  hist.  eccl. 
4,  26.  Videtur  pro  Servilio  legendum  esse  Sergius  PauJlus,  cf.  sub 
L.  Sergio  Paullo  (supra  n.  377).  Vix  hucpertinet  M.  Serviliiis  Tutilius 
Paulus,  qui  pro  colonia  Troadensium  legationem  suscepit  anno  132 
III  S.  7282. 

423  Q.  SERVILIVS  PVDENS  (praenomen  ex  tegulis)  legatus  (nescimus  cuius 
provinciae,  certe  non  Bithyniae)  Plinium  convenit  Nicomediae  mense 
Dec.  (anni  111)  Plin.  ad  Trai.  25.  Praedia  eius  raemorantur  in  tegulis 
urbanis  factis  a.  123  XV 346.  1429,  a.  124  XV 349,  a.  125  XV 350, 
a.  127  XV 1430-1432,  a.  128  XV 1433.  1434,  a.  \2^  XV 1435,  a.  130 
XV 136,  a.  131  XV 1437,  a.  133  XV 1438,  a.  139  XV 1440. 

424  Q.  SERVILIVS  PVDENS.  Tituli,  Africani  omnes:  VIII  5354  (1). 
VIII S.  12291  (2).  14852  (3).  Tria  nomina  exhibent  t.  1-3,  item  in  con- 
sulatu  VI 165.  XIV 4148,  papyrus  Latina  musei  Britannici  Archaeolog. 
Londin.  54,  1895  p.  433  (pacne  plene  t.  Africanus  mel.  d'archeolog. 
et  d'hist.  1892  p.  23,  Serbilius  Pudens  ann.  inst.  arch.  1870  p.  194 
n.  291,  . . .  vilius  Pudens  VI  360). 

Q.  f.  t.  1  (fblius  videtur  eius  qui  praecedit).  Tribu  Hor.  t.  1. 
Tribunus  militum  legionis  quartae  Scythicae,  quaestor  provinciae 
Siciliae,  tribunus  plebis,  praetor,  praefectus  frumenti  dandi,  iuridicus 
Aemiliae  et  Flaminiae  t.  1.  Proconsul  Cretae  et  Cyrenarum  ib., 
proconsul  t.  2  (quamquam  in  hoc  t.  fortasse  de  proconsulatu  Africae 
cogitari  poterit ;  ceterum  non  hic  Pudens proconsul  Africae  quem  memorat 
TertuTlianus  ad  Scapulam  4,  cf.  infra  sub  Valerio  Pudente).  Consul 
ord.  a.  166  cum  L.  Fufidio  Pollione  fasti.  Maritus  Ceioniae  Plautiae 
(sororis  Veri  imperatoris)  t.  3.  Pater  Q.  Servilii  Pudentis  (eius  qui 
sequitur)  t.  2.     Patronus  Calamensium  t.  1. 

425  Q.  SERVILIVS  PVDENS,  eius  qui  praecedit  filius;  patronus  Bisicensium 
in  Africa  VIII  S.  12291. 

426  C.  SERVILIVS  *SEPTIDIANVS  FIRMVS  (Septidianus  XIV  3470,  deficit 
XIV  3469),  pleno  nomine  ut  puto  C.  Servilius  Septidianus  Firmus 
M.  Martius  Torquatus  Q.  Pinnius  Valerianus  Saxius  Marius  (Marsus 
3469)  Calestrius  Maximus  Horatius  Macer  (sic  t.3470,  in  t.3469  traditur 
C.  Servilius  Firmus  M.  Torquatu.  Valeri.  Marsus  sive  Maximus),  septem- 
vir  epulonum  (traditur  Vllviri ;  id  si  verum  est,  habemus  hic  quinque 
epulones,  Servilium,  Martium,  Pinnium,  Marium,  Horatium)  t.  agri  Sabini 
XIV  3470  semel  ab  ignoto  auctore  descriptus;  eadem  notnina  fuisse 
videntur  in  t.  XIV  3469  item  semel  descripto  ab  auctore  parum  perito. 

427  SERVILIVS  SILANVS  'optimus  et  facundissimus  vir%  oriundus  Hippone 
Regio :  eum  ut  patronum  sibi  crearent  Cirtensibus  suasit  Fronto  ep. 
ad  am.  lib.  II  (p.  200  ed.  Naber).  Senatorii  ordinis  eum  fuisse  ex 
Frontone  colligi  potest.     Videtur  esse  unus  ex  eis  qui  sequuntur. 

428  M.  SERVILIVS  SILANVS  {sic  VI 1980,  practerea  Silanus)  consul  iterum 
(iterationis  nota  est  III  4150.   VII 340 ,   item  in  fastis  Graecis  ap. 


SEKVILIVS  229  SESTIVS 

Momms.  chron,  min.  vol.  3,  376,  ahest  a  reliquis  consulum  latercuUs, 
item  a  t.  VI 1980  aliisque)  ordinarius  a.  188  cum  Seio  Fusciano  iterum 
consule  fasti  (consul  primum  videtur  fuisse  suffectus  a.  inc.  sub  M. 
Aurelio).  Idem  ut  videtur  M.  Servilius  Silanus  in  fistula  plumhea 
urbana  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  326.  Incertum  qua  parentela  con- 
iunctus  cum  eo  qui  sequitur  (vix  frater  eius,  si  vere  fuit  consul  iterum 
a.  188).  Aut  hic  aut  is  qui  sequitur  Servilius  Silanus  occisus  a  Com- 
inodo  vit.  Comm.  7,  5. 

429  Q.  SEKVILIVS  SILANVS  (sic  VI  1980,  XIV  460,  praeterea  Silanus) 
consul  ordinarius  a.  189  cum  alio  Silano  fasti  (de  collega.  cf.  suh 
Dulio  Silano,  item  suh  M.  Sergio). 

429*  M.  Servilius  Sulpicius  Victo[r]  Crispus  Considianus,  Q.  f.,  tribu  Ani. 
t.  Carthagine  nova  rep.  II 3438.  '■Hominem  nohilem  fuisse,  fortasse  sena- 
toris  alicuius  filium  immature  defunctum,  nomina  indicanP  Huehner  ad  t. 

430  SERVILIVS  VATIA  praetorius  dives,  in  villa  sua  prope  Baias  sita 
consenuit  Tiberii  temporibus  Seneca  ep.55.  Certe  ex  posteris  P.  Servilii 
Vatiae  Isaurici  consulis  a.  706  et  a.  713.  —  Vix  hic,  quippe  aliquanto 
antiquior,  C.  Servilius  Vatia,  statua  honoratus  Olympiae  t.  Olympiae 
rep.,  arch.  Zeitung  36,  1878  p.  37  n.  113  (~  Inschriften  von  Olympia 
pBerol.  1896]  n.  329)  cum  notis  Dittenhergeri. 

—  TI.  IVLIVS  MAXIMVS  MA BKOCCHVS  SEKVILIANVS  A.  QVADKO- 

N[IVS]  L.   SEKVILIVS  VATIA  CASSIVS   CAM 

431  SEKVILIA,  M.  Lepidi  iuvenis  (supra  A  247)  uxor,  occiso  marito 
mortem  sibi  conscivit  Velleius  2,  88,  3. 

432  SEKVILIA  Bareae  Sorani  filia,  uxor  Annii  Pollionis  a.  65  in  exilium 
pulsi  Tac.  a.  16,  30.  Cum  pater  eius  maiestatis  reus  esset,  ipsi  obiectum 
quod  data  grandi  pecunia  magos  consuluisset ;  datum  ei  liberum  mortis 
arbitrium  ib.  c.  30-33. 

433  Servilia,  adultera  luvenal.  10,  319. 

—  AEDIA  SEKVILIA. 

—  PLAVTIA  SEKVILIA. 

—  Plotia  (Servilia)  Isaurica. 

—  LOLLIANA  PLAVTIA  SESTIA  SEKVILLA. 

434  Sesithacus  (nomen  non  ponit  Tac. ;  SsatJ^axo?  Straho,  Seatdayxoc:  con- 
iecit  Miillenhof,  le-^iba.^^xoz  Biese  mus.  Bhen.  39,  1884  p.  467,  quod 
prohare  videtur  Much  Zeitschr.  f.  Beutsches  Alterth.  35,  1891  p.  361), 
tilius  Segimeri  Cheruscorum  ducis,  dicebatur  Quintilii  Vari  corpori 
inlusisse;  a.  15  una  cum  patre  in  deditionem  acceptus  a  Germanico 
Tac.  a.  1,  71.  A.  17  ductus  in  triumpho  Germanici  Straho  7,  1,  4 
p.  292.   Uxor  eius  Ramis,  Ucromeri,  Chattorum  ducis,  filia  Strabo  l.  c. 

435  Sestius  Gallus  (Sestius  Gallius  traditur;  Cestius  Gallus  coniecit  Both), 
libidinosus  ac  prodigus  senex,  ab  Augusto  ignominia  notatus,  a 
Tiberio  in  senatu  increpitus ;  qui  nihilo  minus  paucis  post  diebus  ei 
cenara  condixit  Suet.  Tih.  42. 


SESTIVS  230  SEVERA 

436  L.  SESTIVS  QVIRINVS  {vel  QVIRINALIS).  L.  Sestius  nummi,  Dio  53,  32, 
item  Aouxioc:  ^T^axto?  t  Pergamenus  ap.  FrdnJcel  n.  406  (si  huius  est), 
item  in  consulatu  fasti  Colotiani  CIL.  I^  p.  64  (L.  Se[s]tius  fragmen- 
tum  senatus  consulti  ib.  j?.  75,  L.  S  . . . .  fragmentum  fastorum  ib.  p.  68), 
Publius  Sestius  Porphyrio  ad  Hor.  carm.  1,  4  (rioTrXto?  Appian.  b.  c. 
4,  51,  sed  incertum  an  hic,  cf.  infra),  Sestms  Horat.  carm.  1,  4,  14, 
Sestius  Quirinus  codices  quidam  Horatiani  in  inscriptione  carminis 
1,  4  (""qui  et  Festus  dictus  est'  addunt  nonnulli) ;  in  fastis  Capitolinis 

sub  a.  731  ex  nomine  eius  superest Quirin  ....  (CIL.  I^  p.  28; 

antea  legerant  Vibi  [n.],  quod  monitus  a  Kiesslingio  correxit  Hemen) ; 
L.  Sestius  Quirinalis  tegulae  nonnullac  urbanae  vel  suburbanae,  CIL. 
XV 1445,  Notizie  1891  p.  31  {in  una  pro  Sesti  est  Sexti),  quas  ad 
eundem  spectare  coniecit  Mommsen  (ex  alio  Sestii  cognomine  fortasse 
supersunt,  ut  iudicat  Dressel,  litterae  Alb.  vel  Al.  in  his  tegulis  inter 
Sestii  et  Quirinalis  nomina  interposita;  mater  Sestii  fuit  Albania, 
cf.  infra). 

P.  f.  fasti  Colotiani.  Videtur  fuisse  flius  P.  Sestii  a  Cicerone 
defensi,  qui  quaestor  fuit  a.  691,  tribunus  pl.  a.  697.  Hic  igitur 
L.  Sestius,  P.  Sestii  filius  Cic.  ad  fam.  13,  8,  Albania  natus  ib.  cf.  pro 
Sestio  3,  6  (ubi  nomen  soceri  semel  scribitur  Albin(us),  semel  Albanus), 
anno  698  adhuc  praetextatus  pro  Sestio  l.  c.  et  4,  10.  69,  144,  'optimus 
adulescens''  Cic.  in  epistula  scripta  a.  709,  ad  fam.  13,  8.  Bruti  partes 
secutus,  omnium  bellorum  eius  particeps  fuit  Dio  53,  32  (Sestius 
memoratus  a  Cicerone  ad  Att.  15,  17,  2.  15,  27,  1.  16,  4,  4  potius  pater 
eius).  Pro  quaestore  Bruti  nummi  ap.  Cohen  I^  Brutus  n.  10-13. 
Bruti  memoriam  etiam  sub  Augusto  coluit,  imagines  eius  domi  habuit 
Dio  l.  c.  (Fortasse  hic  L.  Sestius  quaestor,  statua  honoratus  a  Per- 
gamenis  t.  Pergamenus  ap.  Frdnhel  Inschr.  v.  Perg.  n.  406  cf.  n.  407 ; 
item  hic  quaestor  Bruti,  qui  a.  711  eum  relinquere  noluit  et  ideo  pro- 
scriptus  est,  postea  restitutus  in  amicitiam  Caesaris  pervenit,  eique  quon- 
dam  Bruti  imagines  exhibuit,  App.  b.  c.  4,  51,  quamquam  IIottXio?  dictus 
ab  Appiano).  Augustus  cum  a.  731  consulatu  se  abdicaret,  L.  Sestium 
sibi  suffecit  Dio  l.  c;  fasti  Capitolini  dliique  (cf.  supra).  Consularis 
Porphyrio  ad  Hor.  carm.  1,  4.  Ad  eum  dedit  Horatius  carm.  1,  4 
(cf  V.  14). 

—  T.  CATIVS  CATVLLINVS  SEST[IVS]  SECVNDINVS. 

—  LOLLIANA  PLAVTIA  SESTIA  SERVILLA. 

437  SETINA  IVSTA,  clarissima  femina.  Petronii  Victorini  clarissimi 
iuvenis  uxor  XJ  6335  (tabula  patronatus  Pisaurensis  anni  256). 

—  AEMILIA  SEVERA. 

—  APPIA  SEVERA. 

—  Aurelia  Severa. 

—  CALPVRNIA  RVFRIA  AEMILIA  DOMITIA  SEVERA. 

—  CLAVDIA  CANIN[I]A  SEVERA. 


SEVERA  231  SEVERINA 

—  CVSPIDIA  SEVERA. 

—  IVLIA  AQVILIA  SEVERA  AVGVSTA. 

—  lulia  Severa. 

—  MARCIA  OTACILIA  SEVERA  AVGVSTA. 

—  Vibia  Severa  Claudiana. 

437*  SEVERIANA :  ei  Alexander  clarissimatum  confirmat  cod.  lust.  12,  1,  1. 

—  MACONIA  SEVERIANA. 

—  PRAECILIA  SEVERIANA. 

438  SEVERIANVS,  legatus  Cappadociae  ut  videtur  (consularis  vir  Fronto), 
a  Parthis  in  Armenia  npud  Elegiam  victus  et  cum  omni  exercitu 
occisus,  a.  161  Fronto  prmc.  hist.  p.  208  ed.  Naher,  Bio  71,  2,  Lucian. 
Alex.  27,  quom.  hist.  21.  25.  26.  Origine  Gallus  (6  i^U^toq  sxstvoc;  KsXxos) 
Lucian.  Alex.  l.  c.  Putabatur  non  diversus  a  P.  Aelio  Severiano  Maximo 
legato  Arabiae,  sed  falso,  cum  iam  constet  hunc  legatum  fuisse  Arahiae 
sub  Septimio  Severo  repertis  titulis  III  S.  13612  (=  14172).  14174. 
Fortasse  hic  M.  Sedatius  Severianus  lulius  Bufinus  (supra  n.  231). 

439  SEVERIANVS  proconsul  Africae  inter  annos  161 — 169;  filius  eius  Hono- 
rinus,  legatus  patris  Apuleius  flor.  2,  9  p.  38-40  Oud.  (tempus  col- 
ligitur  ex  mentione  Caesarum,  nempe  duorum).  A  Carolo  Tissot  vocatur 
M.  lunius  Rufinus  Severianus,  nescio  cur,  et  idem  putatur  Severianus 
a  Parthis  occisus  a.  161.  Alii  (cf.  Pallu  de  Lessert  fastes  des  provinces 
africaines  1  p.  209  seq.)  cogitaverunt  de  M.  Sedatio  Severiano  lulio 
Rufino  (supra  n.  231). 

440  SEVERIANVS,  imperatoris  Philippi  affinis  (xr^osc-r^?),  frater  ut  videtur 
uxoris  eius  Marciae  Otaciliae  Severae,  exercitibus  Moesiae  et  Mace- 
doniae  ab  eo  praepositus  Zosimus  1,  19. 

441  Severianus  Maximus,  procurator  ut  videtur  familiae  gladiatoriae 
Caesaris,  sub  Coramodo  VI  632  cum  adnotatione  Henzeni. 

—  P.  AELIVS   SEVERIANVS  MAXIMVS. 

—  Aemilius  Severianus. 

—  M.  A(NTONIVS?)  I.  SEVERIANVS. 

—  M.  ANTONIVS  SEVERIANVS. 

—  AVFIDIVS   SEVERIANVS. 

—  P.  CAECILIVS  ALLENIVS  FAVSTVS  MAXIMVS   SEVERIANVS. 

—  Cl(audius)  Severianus. 

—  Q.  Corvinius  Severianus. 

—  Flavius  Severianus. 

—  C.  IVL(IVS)  POMPONIVS  PVDENS  SEVERIANVS. 

—  P.  IVVENTIVS  CELSVS  F.   AVFIDIVS  [H]OENIVS  SEVERIANVS. 

—  POMPEIVS  FAVSTINVS  SEVERIANVS. 

—  M.  SEDATIVS  SEVERIANVS  IVLIVS  RVFINVS. 

442  Severina:  ad  eam  datus  Hippolyti  presbyteri  liber  inscriptus  Trpo- 
TpeTTTixo?  catalogus  operum  Hippolyti  statuae  eius  incisus,  CIG.8613A 
16.  17  =  HarnacJc  Gesch.  d.  altchristl.  Litt.  I  p.  607.    Potest  fuisse 


SEVERINA  232        SEVERVS 

mulier  nobilis  Romana;  minus  recte  imperatoris  alicuius  coniugem 
eam  fuisse  coniecerunt  nonnulli,  quippe  statuentes  librum  illum  Hippo- 
lyti  non  diversum  fuisse  ah  epistula  quam  idem  dedisse  narratur  Ttp^? 
paaiXiSa  xtva  (Theodoretus  dial.  III,  ap.  Migne  Patr.  Gr.  LXXXIII 
p.  284) ;  cf.  post  dlios  Hamack  l.  c.  p.  609.  621. 

—  CAMPIA  SEVERINA. 

—  Cornelia  Severina. 

—  VLPIA  SEVERINA  AVGVSTA. 

443  *Cr Severinus,  praefectus  fortasse  vigilum  (ut  coniecit  Hirsch- 

feld  Verw.  p.  148,  quamquam  in  reliquis  titulis  vigilum  huius  generis 
praefecti  non  nominantur)  a.  225  VI  3001. 

—  P.  Aelius  Severinus. 

—  Q.  lulius  Severinus. 

—  L.  MVMMIVS  NIGER  QVINTVS  VALERIVS  VEGETVS  SEVERINVS  CAV- 
CIDIVS  TERTVLLVS. 

444  SEVERVS  (Catius  Severus  puto,  aut  Silius  Severus),  Ti.  Catii  Silii 
Italici  filius  minor,  immature  defunctus  Martial.  9,  86 ;  Plin.  ep.  3,  7,  2 
(qui  nomen  non  ponit). 

445  SEVERVS,  consularis,  pontifex;  pater  Ummidii  Quadrati;  statua  et 
carmine  honoratus  ab  Hadriano  in  templo  Dianae  Ephesi  Kaihel  ep. 
Graec.  ^.888^^  p.536  —  GreeJc  inscr.  in  the  Brit.  Museum  n.  DXXXIX 
(vol.  III  p.  188).  Esse  L.  Catilium  Severum ,  qui  consul  fuit  iterum 
a.  120,  coniecit  Mommsen  ap.  Kaihel  l.  c. 

446  SEVERVS  proconsul  Asiae  Aristides  or.  XXVI (vol.  Ip.  523  ed.  Bind), 
imperatore  eiusque  filio  summam  stationem  regentibus  (i.  e.  Antonino 
Pio  imperatore,  M.  Aurelio  Caesare)  ib.  p.  524,  cum  Aristides  esset 
annorum  XXXV  vetus  scholion  ad  Aristides  or.  II  (ed.  Bindorf 
vol.  I  p.  12  not. ,  cf.  B.  Keil  Herm.  25  p.  315) ;  successor  PoUionis 
(T.  Pomponii  Proculi  Vitrasii  Pollionis)  ib.  p.  529;  secutus  eum  est 
in  proconsulatu  amicus  quidam  Aristidis  ib.  p.  523  (cf.  infra  sub 
L:  Statio  Quadrato).  Oriundus  ex  Phrygia  superiore  ib.  p.  505. 
Cf.  supra  sub  Ti  lulio  Severo  (I  375)  sub  fbn. 

447  SEVERVS,  praeses  Bithyniae  a.  183  chron.  Pasch.  p.  491  ed.  Bonn. 

448  SEVERVS,  leg.  Aug.  pro  pr.  ut  videtur  Arabiae  III 6028.  Cf.  supra 
sub  Erucio  Severo  (Valerii  Severi  nomen  in  ectypo  legere  sibi  visus 
est  Zangemeister  Mitth.  des  deutschen  Palaestina-Vereins  1896  p.  49). 

449 NVS  SEVERVS  . . .  consularis  t.  Sinopensis  III 240  =  III S.  6981 

semel  descriptus. 

450  Severus,  Vologaeso  Sanatrucii  filio  indutias  concessit  Bio  75,  9,  6 
exc.  de  leg.  Vulgo  putatur  intellegi  imperator  Septimius  Severus;  sed 
verba  Bionis  pertinere  ad  tempora  Traiani  vel  Hadriani  docuit  Boisse- 
vain  Herm.  25  p.  330,  qui  putat  intellegendum  esse  ducem  aliquem 
Traiani  bello  Parthico. 


SEVERVS  233  SEVERVS 

451  Severus,  amicus  Plinii,  ad  quem  hic  dedit  ep.  9,  22.  Fortasse  C.  Vet- 
tennius  Severus,  ad  quem  consulem  designatum  Plmii  ep.  6,  27.  Sed 
potest  etiam  fuisse  alius  ex  Severis  amicis  Plinii  (Annius,  Catilius, 
Vihius). 

452  Severus,  architectus,  cuius  opera  Nero  usus  est  in  domo  aurea  et 
alibi  Tac.  a.  15,  42. 

453  Severus:  huius  nominis  hominem  vel  homines  adloquitur  Martialis 
2,  6.  5, 11.  5,  80.  6,  8.  7,  34.  7,  49.  7,  79.  8,  61.  11,  57.  Severus,  ingentis 
staturae  servos  habebat,  Polyphemum  et  Scyllam  appellatos  ib.  7,  38. 

454  Severus,  memoratur  Marc.  Antonini  st?  lauxov  10,  31. 

455  Severus :  'per  quendam  Severum  clarissimum  militem^  (clarissimum 
iuvenem  coniecit  Mommsen)  reus  factus  M.  Didius  lulianus  coniura- 
tionis  contra  Commodum  vit.  Did.  lul.  2,  1. 

455*  *SEVERVS  HOSTILIANVS  quidam  post  Gordiani  mortem  imperator 
Romae  creatus,  paullo  post  decessit  ex  morbo  Zonaras  12,  18. 

—  ACILIVS  SEVERVS. 

—  T.  AELIVS  NAEVIVS  ANTONIVS  SEVERVS. 

—  AEMILIVS   SEVERVS   CANTABRINVS. 

—  AETRIVS  SEVERVS. 

—  Alledius  Severus. 

—  ANNIDIVS  SEVERVS. 

—  ANNIVS  SEVERVS. 

—  Annius  Severus. 

—  SEX.  [APPIVS]  SEVERVS. 

—  Arellius  [Sejverus. 

—    ARRIANVS  APER  VETVRIVS  [SEJVERVS. 

—  ARRIANVS  SEVERVS. 

—  ATILIVS   SEVERVS. 

—  Avidius  Severus. 

—  IMP.  CAES.  M.  AVRELIVS  SEVERVS  ALEXANDER  AVG. 

—  A.  CAECINA  SEVERVS. 

—  T.  Caesernius  Concessus  Severus. 

—  Cassius  Severus. 

—  CATILIVS  SEVERVS. 

—  CN.  CATILIVS  SEVERVS. 

—  L.   CATILIVS  SEVERVS. 

—  L.   CATTIVS   SEVERVS. 

—  CESTIVS  SEVERVS. 

—  Cetrius  Severus. 

—  CINCIVS  SEVERVS. 

—  CLAVDIVS  SEVERVS. 

—  Claudius  Severus. 

—  CN.   CLAVDIVS   SEVERVS. 

—  CN.  CLAVDIVS   SEVERVS  ARABIANVS. 


SEVERVS  234  SEVERVS 

—  TI.  CLAVDIVS  SEVERVS  PROCVLVS. 

—  Curtius  Severus. 

—  CVSPIDIVS  FLAMINIVS   SEVERVS. 

—  CVSPIDI[VS]  SEVER[VS]. 

—  T.  Desticius  Severus. 

—  M.  DIDIVS  SEVERVS  IVLLA.NVS. 

—  [ER]VCIVS  SEVERVS. 

—  L.  FABIVS  SEVERVS. 

—  M.  FLAVIVS   SABARRVS  VET[TIVS]   SEVERVS. 

—  L.  GABO  ARVNCVLEIVS  P.  ACILIVS  SEVERVS. 

—  L.  GELLIVS  SEVERVS. 

—  HERENNIVS  SEVERVS. 

—  T.  HOENIVS  SEVERVS. 

—  M.  IVLIVS  SEVERVS  PHILIPPVS   CAESAR,  postea  AVGVSTVS. 

—  C.  IVLIVS  SEVERVS. 

—  L.  IVLIVS  SEVERVS. 

—  SEX.    IVLIVS    SEVERVS    sive    SEX.    MINICIVS    FAVSTINVS    IVLIVS 
SEVERVS. 

—  TI.  (P.?)  [IVLIVS?]  SEVERVS. 

—  IVNIVS  SEVERVS. 

—  T.  IVNIVS  SEVERVS. 

—  [M.  IVVEN]TIVS  [SECVN]DVS  RIXA  [POSTVMIVS?  PAN]SA  VALERIA- 
NVS SEVERVS. 

—  M.  LVSIVS  SEVERVS. 

—  P.    MANILIVS    VOPISCVS     VICINILLIANVS     L.    ELVFRIVS     SEVERVS 
IVL[IVS]   QVADRATVS  BASSVS. 

—  L.  Manlius  Severus. 

—  L.  MANTENNIVS  SEVERVS. 

—  Q.  Marcius  Turbo  Fronto  Pubiicius  Severus. 

—  SALVIVS  NEN[IVS]  L.  (H)AIVS  CAMP[ANI]ANVS  CN.  PL0[TIVS]  MAXI- 
MINVS  T.  [H]OENIVS   SEVER[VS]   SERVEIEN[VS]  V[RSVS]. 

—  NOVIVS(?)   SEVERVS  PIVS. 

—  C.  OPPIVS  SABINVS  IVLIVS  NEPOS  M.'  VIBIVS  SOLLEMNIS  SEVERVS. 

—  Percennius  Severus. 

—  PETRONIVS  DIDIVS  SEVERVS. 

—  L.  PETRONIVS  SEVERVS  NO[VINl]ANVS. 

—  CN.  PINARIVS  .  .  .   SEVERVS. 

—  [Po]mpeius  Sev[erus]. 

—  Postumius  Severus. 

—  SEX.   PV[L]FENNIVS    SALVTARIS    M.    LVCCIVS  VALERIVS    SEVERVS 
PLOTIVS  CILO. 

—  D.  RVPILIVS  SEVERVS. 

—  Rutilius  Severus. 

—  [S]alvius  Severus. 


SEVERVS  235  SEXTIVS 

—  M.  SEDATIVS  SEVERVS  IVLIVS  REGINVS. 

—  C.   SENTIVS  SEVERVS  QVADRATVS, 

—  SEPTIMIVS  SEVERVS. 

—  Septimius  Severus. 

—  IMP.   CAESAR  L.   SEPTIMIVS   SEVERVS  AVGVSTVS. 

—  SERTORIVS  SEVERVS. 

—  T.  Statilius  Maximus  Se[ve]r[us]. 

—  T.  Statilius  Maximus  Severus  Hadrianus. 

—  T.  STATILIVS  SEVERVS. 

—  Ti.  Statilius  Severus. 

—  GAL(EO)  TETTIENVS   SEVERVS. 

—  TI.  TVTINIVS  SEVERVS. 

—  C.   VALERIVS  SEVERVS. 

—  L.  VERVLANVS   SEVERVS. 

—  C.  VETTENIVS  SEVERVS. 

—  Vibius  Severus. 

—  C.  VLPIVS  AELIANVS   SEVERVS. 

456  M.  SEXTILIVS  Q.  f.,  triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo ; 
duovir  (Antii)  bis  t.  Antiatinus  X  6661.     Uxor  Fabia  P.  f.  ih. 

457  Sextilius  Antaeus  {sic  1,  28,  praeterea  Antaeus),  inter  auctores  ex- 
ternos  quos  adhibuit  de  arboribus  et  de  re  medica  enumeratus  a 
Plinio  h.  n.  1,  12. 13.  28;  citatur  ib.  28,  7. 

458  Sextilius  *Ena  (cognomen  corruptum),  Cordubensis,  poeta  raediocris, 
Ciceronis  mortem  deflevit  carmine  quod  recitavit  in  domo  Messalae 
Corvini,  praesente  Asinio  Pollione  Seneca  suas.  6,  27. 

459  Sextilius  Felix,  a.  69  missus  a  ducibus  Flavnanorum  ripam  Aeni 
fluminis,  quod  Raetos  Noricosque  interfluit,  cum  ala  Auriana  et  octo 
cohortibus  et  iuventute  Noricorum  occupavit  Tac.  h.  3,  5  (fortasse 
procurator  Norici).  A.  70  una  cum  cohortibus  auxiliariis  per  Raetiam 
inrupit  in  Gallias  quae  rebellaverant  ib.  4,  70. 

460  SEXTILIA  (nomen  ap.  Tac.  h.  2,  64  et  Suet.  Vit.  3),  uxor  L.  Vitellii 
ter  consulis,  mater  A.  Vitellii,  quem  peperit  a.  p.  Chr.  15,  et  L.  Vitellii 
Suet.  Vit.  3.  Probatissima,  nec  ignobilis  femina  ib.;  femina  antiqui 
moris  Tac.  h.  2,  64  cf.  3,  67.  Filium  appellatum  imperatorem  pro 
afflicto  statim  lamentata  est  Suet.  l.  c.  Otho  eius  curam  habuit  Plut. 
Oth.  5.  16.  Victor  Vitellius  Romam  ingressus  Augustae  nomine  eam 
honoravit  Tac.  h.  2,  89.    Exeunte  a.  69  raoritur  fessa  aetate  ib.  3,  67, 

461  Sextius,  Q.  Sextii  philosophi  (infra  n.  474)  filius,  et  ipse  philosophus 
Seneca  nat.  quaest.  7,  32,  2;  Quint.  inst.  10,  1,  124;  Claudianus 
Mamertus  de  statu  animae  2,  8.  Fortasse  hic  Sextius  Niger,  qui 
Graece  de  medicina  scripsit,  cf.  infra  sub  Q.  Sextio  Nigro. 

462  L.  SEXT[IVS] praetor  peregrinus  a.  p.  Chr.  26  fasti  fratr.  Arv. 

(CIL  I  ed.  2  p.  71).    Cf.  infra  sub  Sextio  Paconiano. 


SEXTIVS  236  SEXTIVS 

463  T.  SEXTIVS  .  .  .    M.  VIBIVS  *OVE SECVNDVS  LVC VES- 

TINVS.  T.  urhanus  mutilus  (fortasse  singulorum  versuum  multo  plus 
dimidia- parte  periit)  circiter  quinquies  descriptus  saeculis  superiorihus, 
VI 1518. 

T.  Sextius M.  Vibius  Ove  ....  (Ove vel  Ovei vel 

Ovel ....  vel  Ouf ....  descriptores ,  scd  unus ,  isque  reliquis  fortasse 
accuratior,  C.  Ve  . . . .)  Secundus  Luc  ....  (sic  unus  auctor,  plerique 
Luo  . . . .)  Vestinus  t.  urhanus.  T.  f.,  et  postea  Africani  con[sularis  viri] 
iilius  (nisi  forte  plura  inter  Africani  con ....  et  filius  perierunt)  ih. 
Oriundus  igitur  a  T.  Sextiis  Africanis  consulihus  anno  59  et  "anno  112 ; 
sed  etiam  T.  Sextium  Magium  Lateranum  consulem  a.  94  inter  maiores 
eius  fuisse  coUigitur  ex  nomine  filii.  (Tribu)  Vol.  (sic  unus  vel  alter 
ex  descriptorihus,  Vo  . . . ,  V  . . .  alii;  Vot.  quoque  dicitur  exceptum  esse) 
t.  urhanus.  [Quaestor]  provinciae  Afr[icae]  ih.  Praetor  in  con[silio  imp.] 
Caesaris  L.  Aur[elii  Veri  Aug.]  (cf.  Momms.  Staatsr.  II^  p.  949  not.  3 

=-  II^  p.  989  n.  3).    Iu[ricHcus]  ....(?)   (iu unus  tantum  e  de- 

scriptorihus,  reliqui  JI . . .  vel  YT  . .  . .).  Salius  [Palatinus  vel  CoUinus ; 
sodalis]  Hadrianalis.     Pater  T.  Sextii  Magi t.  urhanus. 

464  T.  SEXTIVS  AFRICANVS  (Sextius  Africanus  Tac;  tria  nomina 
saepius  in  act.  Arv.,  item  in  tahula  cerata  Pompeiana).  Claris 
natalibus  Tac.  a.  13,  19.  14,  46;  oriundus  scilicet  a  T.  Sextio  quem 
propter  res  in  Africa  a.  712  et  insequentihus  gestas  (Dio  48,  21  seq., 
Appian.  h.  c.  4,  52  seq.  5,  26)  imperatorem  appellatum  esse  constat 
ex  t.  Formiano  X  6104,  et  qui  Africani  nomen  ad  posteros  transmisisse 
videtur;  pater  et  avus  ignorantur.  —  luniam  Silanam  uxorem  ducere 
Yoluerat,  sed  deterruit  eum  Agrippina  Tac.  a.  13,  19.  Frater  Arvalis ; 
adest  in  collegio  sub  Claudio  post  a.  50,  deinde  a  57,  58,  59,  60,  63, 
66  act.  A.rv.  Consul  suff.  a.  59  cum  M.  Ostorio  Scapula  act.  Arv.; 
tahula  cerata  Pompeiana  ap.  de  Petram  n.  119.  A.  61  censum  per 
Gallias  egit  una  cum  Q.  Volusio  (Saturnino)  et  Trebellio  Maximo 
Tac.  a.  14,  46.  —  Consules  ex  hac  domo  fuerunt:  T.  Sextius  Africanus, 
anno59;  T.  Sextius  Magius  Lateranus,  anno  94;  T.  Sextius  Africanus, 
anno  112;  T.  Sextius  Lateranus ,  anno  154;  T.  Sextius  Lateranus, 
anno  197. 

465  T.  SEXTIVS  AFRICANVS  (nepos  puto  eius  qui  praecedit)  consul  ord. 
a.  112  cum  Traiano  sextum  fasti  (tria  nomina  hahet  Phlegon  fr.  54 
Muell. ;  T.  Sextius  VI  542 ;  praeterea  Africanus).  Hic  videtur  Afri- 
canus  con[sularis  vir] ,  T.  Sextii  M.  Vibii  Secundi  Vestini  (n.  463) 
sodalis  Hadrianalis,  consiliarii  L.  Veri,  pater  vel  avus  VI  1518. 

465*  T.  Sextius  Alexander,  frater  C.  Sextii  Martialis  procuratoris  t.  Mac- 
taritanus  VIII  S.  11813. 

466  P.  Sextius  Calvinus,  statua  honoratus  Thespiis  Inscr.  Graec.  sept. 
I  1850.  Videtur  vixisse  extremis  liherae  reip.  iemporihus,  aut  primis 
imperatorum  (Bittenherger  l.  c.).     Oriundus  sine  duhio  a  C.  Sextio 


SEXTIVS  237  SEXTIVS 

Calvino  consule  a.  u.  c.  630,  et  huius  ftlio  C.  Sextio  Calvino,  qui  vixit 
temporibus  Sullanis  (Cic.  Brut.  34,  130  cf.  de  orat.  2,  60,  246.  61,  249). 

467  (SEXTIVS)  CORNELIANVS  T.  Sextii  Veriani  filiuS;  clarissimus  vir 
cons(ul)  t.  in  regione  Clusina  rep.  XI  2600. 

468  T.  SEXTIVS  LATERANVS  cos.  a.  154  (Sextius  Lateranus  VIII  S. 
11799;  in  consulatu  tribus  nominibus  CIG.  5888  =  Inscr.  Gr.  Sicil. 
Ital.  1052,  Sestilius  Lateranus  vit.  Veri  3,  3,  praeterea  Lateranus). 
Nepos  fortassc  T.  Sextii  Magii  Laterani  (infra  n.  472)  consulis  a.  94. 
Consul  ordinarius  a.  154  cum  L.  Aelio  Aurelio  Commodo  fasti  cf. 
vit.  VcriS,  3.  Proconsul  Africae  a.  170  t.  Mactaritanus  VIII S.  11799.  — 
Fortasse  huius  T.  Sextii  Laterani  vilicus  VI 9987.  Non  huius  (ut  antea 
putabatur)  Athe[nio]  .  .  .  .  nii  Laterani  libertus  et  procurator  in  t. 
anni  156,  IX  3375.  —  Pater  eius  qui  sequitur. 

469  T.  SEXTIVS  LATERANVS  cos.  a.  197  (tria  nomina  inconsulatu  VIII 8937, 
Wilm.  122,  plerumque  Lateranus).  Filius  sine  dubio  eius  qui  prac- 
ccdit.  Dux  Severi  expeditione  Mesopotamica  a.  195  Dio  75,  2. 
Consul  ordinarius  a.  197  cum  C.  Cuspio  Rufino  fasti.  (Propter 
titulum  Mactaritanum  Fph.  ep.  5,  277  =  VIII  S.  11799  creditus  est 
a  nonnullis  fuisse  proconsul  Africae  anno  204;  sed  is  titulus  pertinet 
ad  eum  qui  praecedit).  Hic  potius  quam  is  qui  praecedit,  vel  quam 
T.  Sextius  Magius  Lateranus  consul  a.  94,  Sex(tius)  Lateranus,  una 
cum  Aquilio  Orfito  heres  Claudiae  Bacchidis  clarissimae  feminae 
VI 1378  cum  nota  Henzeni.    Amicus  Septimii  Severi  et  ab  eo  ditatus, 

'aedibus    quoque    quae    dicuntur   Laterani'    Vict.  epit.  20,  6. 

(Aedes  Laterani  in  monte  Caelio  memorantur  etiam  vit.  Marci  1,  7 
cf.  1,  5,  domum  iuxta  eas  habuit  M.  Annius  Verus  avus  M.  Aurelii 
ib.  1,  7,  sed  ubi  fortasse  significantur  aedes  olim  Plautii  Laterani, 
supra  P  354).  Fortasse  huius  fistula  rep.  Bomae  in  monte  Caelio  prope 
basilicam  Lateranensem  inscripta  Sextii  Laterani,  huius  et  fratris 
praeterea  ignoti  altera  fistula  ibidem  reperta,  inscripta  Sextiorum  Tor- 
quati  et  Laterani  Lanciani  syll.  aq.  n.  14.  15  =  Stevmson  ann.  inst. 
nrch.  1877  p.  363  (hanc  Stevenson  l.  c.  p.  364  iudicat  inscriptam  tem- 
poribus  Septimii  Severi,  illam  fortasse  antiquiorem  esse). 

470  P.    SEXTIVS   LIPPINVS   TARQVITIANVS.      T.   urbanus   VI  1524   (1), 

Samoihracius  III  717  (2).     Nomen  plenum  servavit   t.  2,    ius 

[T]arquitianus  t.  1.  P.  f.  t.  1.  Tribu  Ser.  t.  1.  Propinquus  sine 
dubio  Sextii   Tarquitiani,   infra  n.  477.     [Decemvir   stlit.]   iud.    t.  1. 

Quaestor  Macedoniae  t.  2,  quaestor  pro  pr t.  1,  a.  p.  Chr.  14 

t.  2.     [Legatus?]  Caesaris  Augusti  t.  1. 

47 1  T.  SEXTIVS  MAGI[VS],  . . . .  T.  Sextii  M.  Vibii  Ove  ....  Secundi  Luc  .... 
Vestini  (supra  n.  463)  filius  VI  1518.  Pater  cum  praetor  fuerit  sub 
divis  fratribus,  de  ipsius  quoque  tempore  constat.  Ex  posteris  fuisse 
T.  Sextii  Magii  Laterani  qui  sequitur  probabile  est.  Praeterea  etiam 
Sextios  Africanos  fuisse  inter  maiores  eius  constat,  cf.  sub  patre  eius. 


SEXTIVS  238  SEXTIVS 

472  T.  SEXTIVS  MAGIVS  LATERANVS  (sic  VI 25527 ;  T.  S VI 1988 

=  XIV  2392,  Lateranus  plerumque;  in  nonnullis  fastorum  laterculis 
errore  Clemens).  Oriundus  videtur  a  T.  Scxtio  Africano  consule  a.  59 
(supra  n.  464),  vel  certe  ex  eadem  domo,  cum  alius  T.  Sextius  Magius, 
is  qui  praecedit,  Africanos  inter  maiores  hahuerit.  Consul  ord.  a.  94 
cum  L.  Nonio  Torquato  Asprenate  fasti.  Huius  ut  videtur  T.  Sexti 
Mag[i  L]atera[ni]  (traditur  Magnaterae)  nutrix  Sextia  Thais  VI 26539. 
Fortasse  hic  Lateranus  homo  nobilis,  consulatu  functus,  quem  memorat 
luven.  8, 146  seq.  (cf.  supra  L  75).  ,Praeterca  ad  huius  Magii  Laterani 
domum  videtur  pertinere  T.  Sextius  Magianus,  Tibure  honoribus  functus, 
cui  sepulcrum  fecerunt  T.  Sextius  Laterani  lib.  Eutuchus  et  Sextia 
Graphe  XIV  3680.  Incertum  utrum  huius  an  consulis  a.  154  (supra 
n.  468)  servus  Martialis  T.  Sexti  Laterani  vilicus  VI  9987. 

473  C.  Sextius  Martialis,  C.  f,  tribu  Papiria,  tribunus  militum  legio- 
nis  I[ni]  Scythicae,  procurator  Aug.  ab  actis  urbis,  p[roc.]  Aug. 
inter  mancipes  quadragesimae  Galiiarum  et  negotiantes,  procurator 
Macedoniae;  frater  T.  Sextii  Alexandri  t.  Mactaritanus  VIII S.  11813 
~  eph.  ep.  5,  1175. 

A14t  Q.  Sextius  Niger  (de  cognomine  v.  infra).  Q.  Sextius  (praenomen 
habent  Seneca  ep.  64,  2,  Suet.  gramm.  18),  'ita  natus  ut  rempublicam 
deberet  capessere,  latum  clavum  divo  lulio  dante'  (natus  igitur  circa 
a.  u.  c.  690)  'non  recepit'  Seneca  ep.  98,  13,  'honores  reppub't'  ih. 
cf.  Plut.  de  profect.  virtut.  sent.  (Mor.  p.  77^.  Philosophus  Suet. 
gramm.  18,  'e  Romanis  sapientiae  adsectatoribus'  Plin.  h.  n.  18,  274, 
'vir  acer,  Graecis  verbis,  Romanis  moribus  philosophans'  Seneca 
ep.  59,  7,  'vir  magnus  et,  licet  neget,  Stoicus'  ih.  64,  2.  'Nova  et 
Romani  roboris'  secta  eius  Seneca  nat.  quaest.  7,  32,  2.  Animalibus 
abstinebat  Sineca  ep.  108,  17.  Athenis  degit  ibique  olei  caritatem 
praevidit  Plin.  h.  n.  18,  274.  Dicta  vel  scripta  eius  laudat  Seneca 
cp.  59,  7.  64,  2-5.  73,  12.  15,  dial.  4,  36,  1.  5,  36,  1;  praeterea 
Claudianus  Mamertus  de  statu  animae  2,  8.  Eum  audiit  (Papirius) 
Fabianus  Seneca  rhetor  controv.  II  praef.  4.  Ad  sectam  eius 
transiit  L.  Crassicius  grammaticus  Sueton.  gramm.  18.  Praeterea 
sectam  eius  secutus  Sextius  filius  Seneca  nat.  quaest.  7,  32,  2  (inde 
ipse  dictus  Sextius  pater  Seneca  ep.  64,  2.  98,  13;  Claudian.  Mamert. 
de  staiu  onimae  2y  8;  memoratur  una  cum  filio  Quintil.  inst.  10, 1,  124; 
Claudian.  Mamert.  l.  c). 

Aut  hic  aut  filius  eius  (non  hic  sed  fdius,  iudice  Wellmanno, 
cf.  infra):  Sextius  Niger  (sic  Plinius  plerumque,  Sextius  Plin.  h.  n. 
16,  51.  20,  129.  28,  120.  131.  29,  76.  32,  26,  Nqsp  Dioscorides,  Ntypo? 
Gdlen.  et  Erotianus),  qui  Graece  scripsit  de  medicina  Plin.  h.  n.  1,  12. 
13.  33.  34  (de  medicamentis  Dioscorides  de  mater.  nied.  lih.  I  praef, 
Galenus  XIV  p.  7  ed.  Kuhn,  irspl  uXr^?  Erotianus  s.  v.  Xstpiov),  dili- 
gentissimus  medicinae   Plin.  h.  n.  32,  26.     Ah   auctore   huius   lihri 


SEXTIVS  239  SEXTIVS 

opusculuni  aliquod  luhae  regis  adhibitum  esse  statuit  Wellmann  Herm. 
24,  534 ;  inde  colligi  auciorem  librl  fuisse  Scxtium  filium,  non  patrem, 
ib.  p.  546.  Vituperatur  a  Dioscoride  l.  c.  p.  3  ed.  Sprengel  (nihilo 
minus  ab  eo  adhibitus,  cf.  Wellmann  Herm.  24,  547).  Inter  auctores 
adhibitos  a  Plin.  h.  n.  lih.  XII-XVI.  XX~XXX.  XXXII-XXXIV; 
PJin.  h.  n.  passim  (cf.  Deilefsen  ind.  p.  96).  Memoratur  Galen.  XI 
p.  797  (cf  Wellmann  Herm.  24,  545).  XIV  p.  7.  XIX  p.  64  (cf.  Well- 
inann  ib.  547  not.  1).  Amicus  lulii  Bassi  medici  Caelius  Aurel.  acut. 
III 16  cf.  Wellmann  Herm.  24,  546. 

475  (L.  ?)  SEXTIVS  PACONIANVS  (praenomen  ex  fastis  fratr.  Arv.),  prae- 
torius  Tac.  a.  6,  3;  fortasse  hic  L.  Sext[ius]  praetor  peregrinus  a.  2G 
fasti  fratr.  Arv.  (CIL.  I  ed.  2  p.  71).  A  Seiano  delectus,  cuius  ope 
dolus  C.  Caesari  pararetur;  a.  32  a  Tiberio  per  epistulas  apud  sena- 
tuni  incusatus,  et  capite  damnatus,  nisi  indicium  professus  esset 
Tac.  l.  c;  accusat  Latinium  Latiarem  ib.  6,  4.  A.  35  in  carcere 
stranguhitus  ob  carmina  illic  in  Tiberium  factitata  ib.  6,  39.  Huius 
Paconiani  (sed  ne  nomen  quidem  certum ;  traditur  ut  est  illud  Paconia 
non)  esse  versus  quos  citat  Diomedes  art.  gramm.  lib.  II  p.  494  ed. 
Keil  coniecit  Haupt  Herm.  Ip.  42.  —  Eundem  memorari  in  t.  VI 10213 
sub  nomine  Baculi,  quippe  oriundum  a  P.  Sextio  Baculo  Caesaris  pri- 
mipilo  (beU.  Gall.  2,  25.  3,  5.  6,  38)  et  ipsum  Baculum  cognominatum, 
coniecit  Hirschfeld  ad  t. 

—    L.  Sextius  Quirinalis  v.  L.  Sestius  Quirinalis. 

47G  Sextius  Sulla  {sic  Plut.  Rom.  15,  praeterea  Sulla),  Carthaginiensis 
Plut.  Rom.  15,  q.  conv.  8,  7  cf.  de  facie  in  ore  Lunae  (p.  942^), 
amicus  Plutarchi  q.  conv.  2,  3.  3,  3.  8,  7  (p.  636^.  650 -K  727 ^),  de 
facie  in  ore  Lunae  (p.  920  \  929^-.  940  ^\  942^.  945^).  Romae  degens 
de  ira  cohibcnda  (p.  453^),  q.  conv.  8,  7  (p.  727^),  antiquitatis  peritus 
liom.  15;  amicus  etiam  Minicii  Fundani  (consulis  a.  107),  cum  quo 
verba  faciens  inducitur  in  dialogo  de  ira  cohibenda  (p.  452  seq). 

477  ...  [SEX]TIVS  [T]ARQVITIANVS  (traditur  . .  .  atius  pro  ...  xtius), 
P.  f.  (adoptatus  fortusse  a  Tarquitio  Rufo,  qui  in  eodem  t.  priore 
loco  memoratur),  (tribu)  S[er.]  (sed  potest  fuisse  etiam  alterum  cogno- 
men  incipiens  ab  S),  [q.]  urb.,  praef.  frum.  dandi  ex  s.  c.  t.  suhurbanus 
semel  descriptus  XIV  4005.  Diversus  a  P.  Sextio  Lippino  Tarquitiano, 
P.  f,  tribu  Ser.,  supra  n.  470,  sed  sine  dubio  propinquus,  fortasse 
frater  eius. 

478  SEXTIVS  TORQVATVS,  Sextii  Laterani  alicuius  (foriasse  consulis 
a.  197)  frater  maior  ut  videtur  fistula  plumhea  rep.  Bomae  prope 
hasilicam  Lateranensem,  ap.  Lancianium  syll  aq.  n.  15  =  Stevenson 
ann.  inst.  arch.  1877  p.  363,  cf.  supra  sub  T.  Sextio  Laterano. 

479  T.  Sextius  Verianus,  pater  Corneliani,  clarissimi  viri,  consulis 
XI  2600. 


SEXTIVS  240  SEXTVS 

480  Sextius  Verus:  ei  imperatores  Antoninus  et  Verus  rescripserunt 
mensuras  et  pretia  vinorum  esse  in  contrahentium  potestate  Papirius 
lustus  lib.  I  constitutionum  (Dig.  18,  1,  71). 

481  SEXTIA  uxor  Mamerci  Aemilii  Scauri,  a.  34  una  cum  marito  mortem 
sibi  conscivit  Tac.  a.  6,  29. 

482  SEXTIA  socrus  L.  Antistii  Veteris  (consulis  a.  p.  Chr.  55),  a.  65  una 
cum  genero  et  nepte  venas  exsolvit  Tac.  a.  15,  10.  11. 

483  SEXTIA  ASmiA  POLLA  T.  f.,  M.  Noni  Arri  Muciani  (consulis  a.  201, 
supra  M  91)  uxor  t.  Brixianus  V  4355. 

484  Sextia  Cethegilla  VI 26529 ;  Lanciani  sijll.  aq.  n.  517.  Fortassc  non 
diversa  Pupienia  Sextia  Paulina  Cethegilla  (supra  P  805),  suh  qua  cf. 

485  SEXTIA  IVLIANA  Q.  f.,  clarissima  femina,  Q.  Lucanii  Valeriani  viri 
clarissimi  uxor  t.  Brixiani  V  4356.  4357. 

486  Sextia  Nerula,  L  f,,  uxor  L.  Bovii  Celeris  procuratoris,  mater 
Lucillae  X  1685.  1686  (Neapoli). 

—    PVPIENIA  SEXTIA  PAV[LINA]  CETHEGILLA. 

486*  Sextus,  philosophus  Pythagoricus,  qui  floruit  temporibus  Augusti 
Eusehius  cJiron.  s.  a.Ahr.  2017 =p.  Chr.  1  (vers.  Arm.,  Hieron.,  Syncell. 
p.  599).  Extant  Sexti  cuiusdam  sententiae,  memoratae  iam  ah  Origcne 
contra  Celsum  8,  30,  comm.  in  Matth.  15,  3,  Sexto  Pijthagoreo  attrihuii 
ah  IIieronymo'(in  lerem.  lih.  4  ad  c.  22,  24),  quas  Latine  vertit  Bufinus 
Aquileiensis  (qui  attrihuit  eas  Sixto  episcopo  Bomano,  ap.  Orellium 
opuscul.  Graecor.  sententiosa  I p.  248),  Graece  primus  cdidit  Ant.  Elter 
ind.  schol.  Bonn.  hih.  189112.  Cf.  Harnack  Gesch.  d.  altchristlichen 
Litteratur  p.  766  seq. 

487  Sextus,  'Palatinae  cultor  facundus  Minervae',  Domitiano  fortasse  a 
studiis  (cf.  Friedlander  Sitteng.  1°,  96);  eum  rogat  Martialis,  ut  epi- 
grammata  sua  collocet  in  bibliotheca  (Palatina  ?)  Martial.  5,  5.  Sexti 
nomine  praeterea  utitur  Martialis  5,  38  et  alihi  passim  (cf.  potissimum 
3,  11,  6);  item  luvendl.  2,  21. 

488  Sextus,  Chaeronensis  vit.  Marci  3,  2,  Eutrop.  8,  12  (uhi  Sexti  nomen 
omissum  est  in  codicihus),  Suidas  s.  v.  (Boeotius  Bio  71,  1  =  Zon. 
12,  2,  Philostratus  vit.  soph.  2,  1,  9),  Plutarchi  ex  fratre  liHus  (aosXcpi- 
oou?)  Suidas  (Plutarchi  nepos  Apul.  m.  etam.  I  in.  p.  11  Oud.,  vit.  Marc. 
l.  c,  Eutrop),  philosophus  Apul.  l.  c,  Dio  l.  c,  Philostratus  l.  c,  vit. 
Veri  2,  5,  Suidas,  Stoicus  vit.  Marci  l.  c.  (tjV  Ss  x9;c:  riupptovsiou  «^0)- 
YVjc  Suidas,  confundcns  hunc  cum  Sexto  empirico),  magister  M.  Aurelii 
vit.  Marci  l.  c ,  Eutrop.  l.  c ,  qui  eum  audiit  etiamtum  imperator 
Dio  71,  1,  Zon.  12,  2,  Philostr.  vit.  soph.  2,  1,  9,  magister  etiam  Veri 
vit.  Veri  2,  5.  Quid  ab  eo  didicerit  Marcus  M.  Aurel.  ek  koiUTrjv  1,  9 
(traditur  Seax-  pro  afe^x-).  Apud  M.  Aureliura  tanto  in  honore  fuit, 
ojcrxs  xal  auvotxaCsiv  auKp  Suidas.  Quid  dixerit  Herodi  Attico  filiam 
immodice  lugenti  Philostr.  vit.  soph.  2,  1,  10.  Memoratur  (una  cum 
Musonio)  Himerius  or.  XXIII  c  21   (inter  maiores  filii  sui,   quem 


SEXTVS  241  SlCmiVS 

immature  defunctum  plangit,  fuisse  tam  Sextum  quam  Musonium 
videtur  indicare  Himerius;  unde  Sextum  uxorem  duxisse  e  familia 
Musonii  coniecit  Wilamowits  ind.  lect.  Gotting.  1889  p.  23).  —  Diversus 
ah  hoc  Sextus,  empiricus  qui  dicitur  (scilicet  medicus),  cuius  extant  Oup- 
ptovetcov  uTTOTOTrtycfswv  lihri  III,  item  Tzph^;  [jia&rjaaTixou?  (sive  qno  alio 
nomine  fucrunt)  lihri  X  vel  potius  XI;  cf.  E.  Pappenheim  de  Sexti 
empirici  lihrorum  numero  et  ordine;  id.  Lehensverhaltnisse  des  Sextus 
Empiricus  (Progr.  des  Kollnischen  Gymnasiums,  Berol.  1874.  1875). 

489  Sextus,  iuris  auctor  Gaius  inst.  2,  218;  Ulpian.  Big.  29,  5,  1,  27. 
30,  32.  Intellegendus  videtur  aut  Sex.  Pedius  ^supra  P 149),  aut.  Sex. 
Caecilius  Africanus  (supra  C  15),  cf.  Mommsen  Zeitschr.  f.  Bechtsgesch. 
7,  1868  p.  479,  aut,  si  sumimus  in  verhis  Ulpiani  Dig.  30,  32  inesse 
errorem,  Sex.  Pomponius  (P  521). 

—    ...  INIVS  SEXTVS  FLORENTINVS  cf  suh  Florentino  (supra  F  300). 

490  L.  Sibidienus  Sabinus  (Sabidien- ^ro  Sibidien-  olim  edehatur),  L.  f., 
tribu  Ouf.,  tribunus  militum,  procurator  provinciae  Africae  t.  Attidias 
Umhriae  XI 5673;  ad  eundem  pertinent  tituli  fracti  Tuficenses  Umhriae 
XI  5689.  5703.  5706-5708.    Pater  L.  Sibidieni  Scaevae  XI  5707. 

491  Sicinius  Aemilianus,  frater  Sicinii  Amici,  scilicet  patruus  Siciniorum 
Pontiani  et  Pudentis  privignorum  Apuleii  Apul.  apol.  e.  2.  28.  98, 
frater  item  Sicinii  Clari  c.  70,  Zarath  oriundus  c.  24  cf  c.  23,  crebris 
propinquorum  mortibus  ditatus  ideoque  Charon  dictus  c.  23,  Charon 
et  Mezentius  dictus  c.  56.  Avunculi  sui  testamentum  ut  falsum 
impugnavit  apud  LoUium  Urbicum  praefectum  urbis,  sed  frustra 
c.  2.  3.  lam  senior  c.  1.  36,  iratus  quod  mortuo  fratre  Sicinio  Amico 
uxor  eius  Apuleio  nupserat  c.  28,  instigatus  etiam  ab  Herennio 
Rufino  c.  74,  Apuleium  artium  magicarum  accusavit  nomine  Sicinii 
Pudentis  pueri  apud  Claudium  Maximum  proconsulem  c.  2.  28.  45 
et  passim. 

492  Sicinius  Amicus,  prior  maritus  Aemiliae  Pudentillae,  uxoris  Apuleii, 
pater  Siciniorum  Pontiani  et  Pudentis;  obiit  superstite  patre,  in 
cuius  potestate  filios  pupillos  reliquit  Apul.  apol.  c.  68. 

493  Sicinius  Clarus,  frater  Siciniorum  Amici  Apul.  c.  68,  et  Aemiliani 
ih.  c.  70;  cum  eo,  defuncto  Amico  marito,  Aemilia  Pudentilla  iussu 
soceri  tabulas  nuptiales  fecit,  sed  nuptias  elusit,  donec  socer  fato 
concessit  ih.  c.  68;  homo  rusticanus  et  decrepitus  senex  ih.  c.  70. 

494  Q.  SICINIVS  CLARVS  PO T.  Thracicus,  ap.  Dumont  inscr.  de  la 

Thrace  n.  110°'  (ex  Deville  Annuaire  de  la  societe  pour  Vencourage- 
ment  des  etudes  grecques  en  France  1873  p.  97).  Nummi  urhium 
Thracicarum,  apud  Mionnet  suppl.  II  383,  1076.  391.  1124-1126. 
511,  1808-1810.  517,  1848;  Brit.  Mus.  cat.  Thracep.  178,  11.  180,  23; 

Mus.  Berol.  Beschr.  Ip.  200, 14;  alihi.  —  K.  [2]txtvio?  KXapo?  rTo t.; 

2ixtvio?  {vel  Sixtvvio?  vel  Zixiv,  vel  2txi.  vel  2tx.)  KXapo?  nummi  (Zixiv. 

Prosopographia  Imp.  Rom.    III.  16 


SICINIVS        242      SIGERYS 

Toucpo?  Mionnet  511, 1810.  517, 1848,  sine  dubio  male).  —  Diversus  ah 
eo  qui  praecedit,  sed  fortasse  ab  eo  oriundus. 

Legatus  pro  pr.  Thraciae  circa  a.  202.  203  t.;  nummi  (tempus 
colligitur  inde  quod  in  parte  nummorum,  ap.  Mionnet  391,  1124-1126. 
517,  1848,  item  Brit.  Mus.  180,  23,  est  caput  Flautillae,  atque  etiam 
in  t.  praeter  Severum  Antoninumque  Augustos  et  luliam  Augustam  et 
Getam  Caesarem  memorata  videtur  fuisse  PlautilJa). 

495  M.  Sicinius  Philodamus,  puer  egregius  VI 1631. 

496  Sicinius  Pontianus,  Sicinii  Amici  et  Aemiliae  Pudentillae  filius  maior, 
mortuo  patre  sub  tutela  avi  pupillus  relictus,  testamento  avi  heres 
institutus  cum  fratre  minore  (Pudente)  et  huius  tutor  Apul.  apol.  c.  68. 
luvenis  disertus  ib.  c.  98.  Splendidissimus  eques  (Romanus)  ib.  c.  62. 
Athenis  moratur  ibique  in  amicitiam  Apuleii  pervenit  ib.  c.  72.  Postea 
Romae  degebat  c.  69.  70.  Roma  Oeam  profectus  nuptias  matris  et 
Apuleii  conciliavit  ib.  c.  71.  72.  73.  Uxorem  ducit  filiam  Herennii 
Rufini,  exinde  inimicus  Apuleii  c.  74  seq.,  sed  postea  cum  eo  recon- 
ciliatur  c.  94.  96.  Carthaginem  defert  litteras  Apuleii  ad  Lollianum 
Avitum  proconsulem  c.  94.  Paullo  post  obiit  c.  28.  96.  98.  99.  Huius 
necis  causa  Apuleius  fuisse  dicebatur  c.  1.  2  cf.  c.  53.  Memoratur 
ib.  c.  55.  70  seq.  81.  91.  97. 

497  Sicinius  Pudens,  eius  qui  praecedit  frater  Apul.  apol.  68.  Togam 
virilem  sumpsit  eo  die  quo  frater  uxorem  duxit  ib.  c.  88  cf.  c.  73; 
cuius  rei  causa  mater  eius  nuptias  cum  Apuleio  distulerat  ib.  Eius 
nomine  Sicinius  Aemilianus  patruus  Apuleiura  artis  magicae  accusavit 
ib.  c.  2.  28.  45  (memoratur  ib.  c.  41.  91.  98.  99.  100). 

—  TI.  ALLIENVS  SICINIVS  QVINTIANVS. 

498  Siculus  Flaccus  (traditur,  casu  secundo,  Saeculi  Flacci,  ut  possis  cogi- 
'    tare  etiam  de  Segulio),   qui   scripsit   de   condicionibus  agrorum  quae 

extant  Scriptores  gromatici  ed.  Lachmann  1,  134  seq.      Scripsit   ali- 
quanto  post  Domitianum  ib.  p.  163,  13. 

—  M.  METIL[IVS]   SICVLVS. 

499  Sido,  una  cum  Vangione  fratre  Vannium  avunculum  regno  Sueborum 
pellit,  a.  50  Tac.  a.  12,  29.  30.  A.  69  a  ducibus  Flavianis  in  partes 
adsumptus  Tac.  h.  3,  5.  In  proelio  Cremonensi  pugnat  contra  Vitel- 
lianos  ib.  c.  21. 

500  Sigerus  (li^ripo^  Dio,  Zon.;  Sigerius  trad.  ap.  Mart.  et  Tertull.; 
Satur  vel  Saturius  codices  Suetonii;  sed  videtur  idem  significari),  cubi- 
cularius  Domitiani  Dio  67,  15  (Zon.  11,  19),  decurio  cubiculariorum 
Suet.  Dom.  17  (una  cum  Parthenio  cubiculario  Domitiani  nominatur 
Martial.  4,  78,  8).  Particeps  coniurationis  in  Domitianum  Dio  l.  c, 
Domitianum  confodit  Suet.  l.  c;  ut  interfector  imperatoris  alicuius 
memoratur  Tertullian.  apol.  35.  Huius  fortasse  dliquando  servus, 
postea  imperatoris  Epaphroditus  SouXo?  ^(s^iy/ipiavo?  CIG.  4713.  4713  f. 

Cf.  Friedldnder  Sitteng.  I^  p.  116  not.  2.  —   Plane  diversus  ab  hoc 


SIGIMERVS  243  SILIVS 

Fl(aviiis)    Sigerus   (sic),   gladiator,    sepultus   Caesareae   Mauretaniae 
VIII  S.  21100  C=  10983). 
500'*  Sigimerus,  pater  Arminii  VcUeius  2,  118,  2.     V.  sub  Segimero. 

—  IVNIA  SILANA. 

501  SILANVS  consul  cum  M.  Sergio  raense  Dec.  anni  incerti,  exeunte 
ut  videtur  saec.  p.  Chr.  altero  t.  Africanus,  Mel.  cfarch.  et  cfhist. 
puhlies  par  Vecole  fr.  de  Bome  XII,  1892  p.  42. 

502  . .  SILANVS  . .  .  IVSTVS  AN  .  . .  Cn.  Lepidi  f., sevir  equitum 

Romanorum,  [quaestor]  urbanus,  tribunus  plebis,  [praetor,  proconsul] 
sortito  provinciae  Hispaniae  [ulterioris]  t.  Saguntinus  II  3838.  Non 
videtur  pertinuisse  ad  lunios  Silanos,  cf.  Borghesi  opp.  5,  230. 

—  [Q.  CAECILIVS  METELLVS  CR]ETICVS  IVNIVS  SILANVS. 

—  Q.  CAECILIVS  METELLVS  CRETICVS  SILANVS. 

—  *DVLIVS  SILANVS. 

—  C.  IVLIVS  SILANVS. 

—  IVNIVS  SILANVS. 

—  C.  AP.  IVNIVS  SILANVS. 

—  M.  AP.  IVNIVS  SILANVS. 

—  C.  IVNIVS  SILANVS. 

—  D.  (lunius)  Silanus. 

—  L.  IVNIXS-SILANVS. 

—  M.^IVNIVS  SILANVS. 

—  D.  (IVNIVS)  SILANVS  GAETVLICVS. 

—  M.  IVNIVS  SILANVS  LVTATIVS  CATVLIVS. 

—  D.  IVNIVS  SILANVS  TORQVATVS. 

—  L.  IVNIVS  SILANVS  TORQVATVS. 

—  M.  IVNIVS  SILANVS  TORQVATVS. 

—  M.  SERVILIVS  SILANVS. 

—  Q.  SERVILIVS  SILANVS. 

503  Silas  (l'iXa?);  Babylonius,  cum  apud  Agrippam  regem  militasset, 
a.  66  ludaeis  rebellibus  se  adiunxit  et  contra  Romanos  pugnavit 
loseph.  hell.  2,  19,  2. 

—  A.  LICINIVS  NERVA  SILIANVS. 

—  T.  STATILIVS  SILIANVS. 

—  VMBONIVS  SILIO  v.  Umbonius  Silo. 

504  Silius,  scriptor  satirarum  temporibus  luvenalis  Prohus  Vallae  ad 
luv.  1,  20.    Cf.  infra  suh  Silio  Proculo. 

505  C.  SILIVS,  filius  C.  Silii  qui  periit  sub  Tiberio  (coiisulis  a.  p.  Chr.  13 
infra  n.  507)  Dio  60,  31  (Zon.  11, 10)  cf  Tac.  a.  11, 35.  'Gentis  patriciae' 
luven.  10,  332.  In  matrimonio  habet  luniam  Silanam,  quam  dimisit 
instigante  Messallina,  quo  ipsa  liberius  amore  eius  frueretur  Tac.  a. 
11,  12.  13, 19.  A.  47  consul  designatus  verba  facit  in  senatu,  altercatur 
cum  P.  Suillio  Tac.  a.  11,  5.  6.  A.  48  Messallina  ei  nupsit  (adhuc  consuli 
designato  Tac.  a.  11,  27,  cf.  Bio  60,  31)  nuptiasque  celebravit  Tac.  a. 

16* 


SILIVS  244  SILIVS 

11,  26,  Suet.  Cl.  26.  20,  luv.  10,  330  seq.  (uhi  nomen  non  ponitur)  cum 
sclioliis,  Bio  60,  81  (Zon.  11,  10),  apparatus  imperii  in  domum  eius 
transfert  Tac.  a.  11,  12.  35,  Dio  l.  c.  Quod  ubi  nuntiatum  est  Claudio, 
simul  Silio  imperium  adquiri  Tac.  11,  30,  Suet.  Cl.  36,  comprehensus 
Silius  Tac.  11,  32,  et  occisus  in  castris  praetoriis  ib.  c.  35  (mense  Oct. 
a.  48  Tac.  a.  11,  32),  adhuc  consul  designatus  Seneca  apoc.  13.  Orbus 
Tac.  a.  11,  26.    Memoratur  ih.  11,  36,  12,  65. 

506  P.  SILIVS  cos.  suff.  a.  756  =  p.  Chr.  3:  Silius  nummi;  P.  Silius  Vell. 
2,  101,  item  in  consulatu  (cognomine  videtur  ahstinuisse).  —  P.  f.,  fasti 
Cap.,  fasti  fratr.  Arv.;  F.  [n.]  fasti  Cap.  (videtur  igitur  fuisse  filius P.  Silii 
consulis  a.  734  et  guidem  natu  maximus,  quippe  qui  retinuerit  prae- 
nomen  paternum,  frater  A.  Licinii  Nervae  Siliani  consulis  a.  p.  Chr.  7 
et  C.  Silii  A.  Caecinae  Largi  considis  a.  p.  Chr.  13).  Triumvir  monc- 
talis  una  cum  Q.  Aelio  Lamia  et  Annio  nummi  aenci  ap.  Eckhel  5, 314, 
Bahclon  monnaies  de  la  r4p.  romaine  II  p.  461  cf.  Mommsen  rom. 
Mimzw.  p.  744  not.  15.  Exercitui  praeerat  in  Thracia  vel  Macedonia 
paullo  ante  a.  754  (p.  Chr.  1);  sub  eo  tribunus  militavit  Velleius 
Paterculus  Vell.  2,  101.  Consul  suff.  a.  p.  Chr.  3  ex  k.  lul.  una 
cum  L.  Volusio  Saturnino  fasti  Capit.,  fasti  Gahini  (CIL.  I  ed.  2 
p.  68),  fastri  fratr.  Arv.  (ih.  p.  70);  X  824.  XV  4571.  Aut  huius 
aut  consulis  a.  p.  Chr.  28  accensus  P.  Sili  consulis  X  3877. 

507  C.  SILIVS  A.  CAECINA  LARGVS  cos.  a.  p.  Chr.  13.  C.  Silius  vcl 
Silius  Tac,  Silius  Vell.,  Bio;  in  consulatu  C.  Silius  VI  9050.  10051, 
Suet.  Aug.  101,  Bio  56,  28,  Cassiod.,  C.  Si(lius)  tessera  gladiatoria 
I  760,  Silius  fasti  Praen.  ad  8  lan.  (nam  hic  videtur  significari), 
Sil.  XV  4565,  Silanus  chronogr.  a.  354,  fasti  Hydat.,  Silus  VI 7479; 
C.   Silius   A.    Caecina  Largus    fasti  Antiates  (CIL.  I  cd.  2  p.  72), 

r.  2tXio?  Kaixtva  Aapio?  Bio  ind.  l.  56,  C.  Silius  C[a]e fasti  Cap. 

(apparet  hic  quoque  fuisse  Caecinae  Largi  nomina,  sed  postea  suh- 
lata  esse ;  id  non  propter  memoriae  damnationem  factum,  nam  C.  Silii 
nomina  illaesa  manserunt,  sed  fortasse  propterea  quod  Silio  in  Caecinae 
Largi  nomina  non  plenum  ius  fuit,  cf.  Mommsen  CIL.  I  ed.  2  p.  39 
not.  1).  —  P.  f.,  P.  n.  fasti  Cap.  (C.  f.  Bio  ind.  l.  56).  Videtur  fuisse 
filius  P.  Silii  consulis  a.  734,  ah  A.  Caecina  autem  Largo  aliquo  fortassc 
heres  institutus  ct  iussus  nomen  ferre  (Borghesi  ann.  inst.  1855  p.  16 
=  opp.  8,  524).  Amicus  Germanici;  uxor  Sosia  Galla  Agrippinae 
cara  Tac.  a.  4,  18.  Consul  ord.  a.  p.  Chr.  13  cum  L.  Munatio  Planco 
fasti.  Legatus  exercitus  Germaniae  superioris  ab  a.  14  ad  a.  21 
Tac.  a.  i,  31.  3,  42.  4,  18.  A.  14  exercitus  eius  quietus  mansit 
Tac.  a.  1,  31.  4,  18.  A.  15  decreta  ei  ornamenta  triumphalia  ob  res 
cum  Germanico  gestas  Tac.  a.  1,  72.  4,  18.  Res  ab  eo  contra  Ger- 
manos  gestae  a.  16  Tac.  a.  2,  6.  7.  ,:5.  A.  21  tumultum  Gallorum 
reprimit  Tac.  a.  3,  42-46.  4,  18.  Victoriam  per  avaritiam  foedat 
ib.  4,  18.    A.  24  instigante  Seiano  repetundarum  accusatus  a  ViselHo 


SILIVS  245  SILIVS 

Varrone  consule,  ('sed  cuncta  quaestione  maiestatis  exercita'),  im- 
minentcra  damnationem  voluntario  fine  praevertit  Tac.  a.  4,  18.  19 
cf.  Vell.  2,  ISO,  Dio  60,  31  (Zon.  11,  10).  Effigies  eius  senatus  con- 
sulto  abolita  Tac.  a.  11,  35  (sed  noli  credere,  propter  memoriae  eius 
damnationem  partem  nominis  eius  in  fastis  Capitolinis  esse  erasdm, 
cf.  supra).  Uxor  Sosia  in  exilium  pulsa  Tac.  a.  4,  20.  Pater 
C,  Silii  occisi  a.  48  Dio  60,  31  cf.  Tac.  a.  11,  35  (liberi  memorantur 
Tac.  a.  4,  20). 

—  C.  MEVIVS  SILIVS  CRESCENS  FORTVNATIANVS. 

508  Silius  Decianus,  procurator  ut  videtur  aquarum  sub  Traiano  fistula 
urhana  ap.  Lancianium  syJl.  aq.  n.  145.  Aliqua  parentela  videtur 
coniunctus  cum  Q.  Roscio  Pompeio  Falcone  (R  68),  consule  temporihus 
Traiani,  et  cum  huius  filio  Q.  Pompeio  Senecione  Sosio  Prisco  (P  492), 
consule  a.  169,  quippe  qui  et  ipsi  Silii  Deciani  appellari  voluerint. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  SEX.  IVLIVS  FRONTINVS 
SILIVS  DECIANVS  cet.  SOSIVS  PRISCVS. 

—  Q.  ROSCIVS  COELIVS  MVRENA  SILIVS  DECIANVS  VIBVLL[l]VS  PIVS 
IVLIVS  EVRYCLES  HERCLANVS  POMPEIVS  FALCO. 

509  SILIVS  ITALICVS:  eius  servus  XIV 2653  (Tusculi).  Aut  Ti.  Catius 
Silius  Italicus  (C  474)  consul  a.  68,  aut  filius  eius  maior,  frater 
Severi  (supra  n.  444),  consul  sufF.  vivo  patre,  id  est  ante  a.  101 
Plin.  ep.  3,  7,  2  cf.  Martial.  8,  66. 

—  TI.  CATIVS  SILIVS  ITALICVS. 

510  SILIVS  MESSAL(L)A  libere  sententiam  dicere  in  senatu  solitus;  ab 
Elagabalo  primum  in  Syriam  arcessitus,  postea  (a.  219)  auctore  Ela- 
gabalo  a  senatu  damnatus  Dio  79,  5.  Diversus  a  Messalla  consule 
a.  214  (quippe  qui  fuerit  L.  Valerius),  potest  fuisse  is  qui  sequitur  aut 
flius  eius. 

51 1  M.  SILIVS  MESSALLA  (praenomen  ex  t.  urhano)  consul  t.  urhanus  VI308, 
consul  (suff.)  a.  193  (mense  Mai.  et  lun.  ut  videtur)  Dio  73,  17. 

511*  SILIVS  NERVA  consul  ord.  a.  65  Tac.  a.  15,  48.  Plerumque  dictus 
A.  Licinius  Nerva  Silianus  (v.  supra  L  154). 

512  P.  SILIVS  NERVA  cos.  ord.  a.  734.  Tiiuli:  Hispanus  II  3414  (1); 
Dalmaticus  III  2973  cf  10017  (2).  V.  Silius  t.  1.  2,  Vell.  2,  90.  116 
(pater  Sili  pro  P.  Sili  traditur  ib.  2,  83),  Dio  54,  20,  item  plerumque  in 
consulatu,  0.  SstX.  Nspoua?  Dio  ind.  l.  54,  Nerva  chronogr.  a  354,  fasii 
Hydat.  P.  f.  t.  2;  Dio  ind.  l.  54.  Gener  Coponii  viri  praetorii 
Vell.  2,  83.  Consul  ord.  a.  734  cum  M.  Appuleio  fasti.  Legatus 
pro  pr.  Hispaniae  (citerioris)  t.  1;  Vell.  2,  90,  post  C.  Antistium 
(Veterem)  Vell.  l.  c.  Proconsul  Illyrici  t.  2,  a.  788  Dio  54,  20,  vicit 
Pannonios,  praeterea  Alpinas  gentes  Dio  l.  c.  —  Hic  ut  videtur 
Silius  {olim  edebatur  Silvius)  pater,  cum  quo  se  cenatum  esse  et 
alea  lusisse  ait  Augustus  in  epistula  ad  Tiberium  Suet.  Aug.  71.  — 
Pater  A.  Licinii  Nervae  Siliani  (consulis  a.  p.  Chr.  7,  supra  L  153) 


SILIVS  246 SILO 

Velt  2,  116;  praeterea  pater  P.  Silii  consulis  suffecti  a.  p.  Chr.  3 
et  G.  Silii  A.  Caecinae  Largi  consulis  a.  p.  Chr.  13.    Stemma  videtur 

fuisse  hoc 

P.  Siiius  Nerva  {n.  512) 
cos.  a.  734 


P.  Silius  (n.  506)  A.  Licinius  Nerva    C.  Silius  A.  Caecina  ^  Sosia  Galla 
cos.  a.  756  =  p.  Chr.  3  Silianus  Largus  (n.  507) 

I  cos.  a.  p.  C.  7  cos.  a.  p.  C.  13 

P.  Silius  Nerva  {n.  513)  | 

cos.  a.  28  ? 


I  C.  Silius  (w.  505)      et  alii 

A.  Licinius  Nerva  Silianus  cos.  des.  a.  47/48        liheri 

qui  et  Silius  Nerva 
cos.  a.  65 

513  P.  SILIVS  NERVA  consul  ord.  a.  p.  Chr.  28  cum  C.  Ap.  lunio  Silano 
fasti  (tria  nomina  X 1196  et  in  amphora  Puteolana  Notizie  d.  scavi  1892 
p.  479,  P.  Silius  Plin.  h.  n.  8, 145,  Cassiod.,  Silius  Nerva  Tac.  a.  4,  68, 
Nerva  chronogr.  a.  354,  fasti  Hydat.).  Nepos  sine  duhio  eius  qui  prae- 
cedit,  fdius  ut  videtur  P.  Silii  consulis  suff.  a.  p.  Chr.  3  (minus  recte 
ut  puto  hunc  supra  L  154 ,  patrem  conieci  A.  Licinii  Nervae  Siliani 
consulis  a.  6516,  fUium  A.  Licinii  Nervae  consulis  a.  7).  —  Aut  huius 
aut  consulis  a.  p.  Chr.  3  accensus  P.  Sili  consulis  X  3877. 

514  Silius  Procuius  (Silii  nomen  servavit  solus  codex  Riccardianus  in 
indice),  amicus  Plinii,  carmina  scripsit,  quae  Plinii  iudicio  submisit 
Plin.  ep.  3,  15.  Be  Silio  scriptore  satirarum  (supra  n.  504)  cogi- 
taverunt  nonnulli. 

515  SILIVS  TERTVLLVS  curator  coloniae  Uticensium  VIII1183  (titulus, 
iudice  Wilmannsio,  scriptus  exeunte  saeculo  tertio  vel  quarto). 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  cet.  SILIVS 
VALENS  cet.  SOSIVS  PRISGVS. 

516  SILIA  senatoris  uxor,  Petronio  Arbitro  perquam  familiaris ;  a  Nerone 
'ad  omnem  libidinem  adscita';  a.  66  post  mortem  Petronii  in  exilium 
pulsa  Tac.  a.  16,  20. 

517  LVCIA  SILIA  T  . . . .  clarissima  femina  et  consularis,  uxor  ....  VI 1519. 

518  SILO  proconsul  (Cretae  et  Cyrenarum)  sub  Vespasiano  nummi,  quos 
in  Creta  cusos  periti  iudicant,  cum  capite  Vespasiani,  inscripti  IvX 
av^oTraxoo  2tXa)vos  (ap.  Mionnet  suppl.  IV  345 ,  313.  316,  Leake 
numism.  hell.  suppl.  p.  173,  GreeJc  coins  in  the  Brit.  Mus.:  Crete  p.  3 
n.  13,  alihi;  si  vere  in  nummo  ap.  Mionnet  VI  683 ,  477  caput  est 
Othonis,  proconsul  fuit  a.  69 ;  omnino  male  in  duohus  nummis  evanidis 
non  Vespasiani  sed  Agrippae  caput  sihi  agnoscere  visus  est  EcJchel 
syll.  I  num.  thesauri  Caesarei  p.  78). 

—  Afranius  Silo. 

—  Antonius  Silo. 

—  Arruntius  Silo. 


SILO  247  SILVIVS 

—  Gavius  Silo. 

—  .  . .  HISPANVS  [P]OMPEIVS  MARCEL[LVS  VMB]ONIVS  SILO. 

—  M.  LARCIVS  MAGNVS  POMPEIVS   SILO. 

—  Pompeius  Silo. 

—  Gr.  Rasinius  Silo. 

—  VMBONIVS  SILO. 

—  P.  F(LAVIVS?)  SILVA. 

—  L.  FLAVIVS   SILVA  NONIVS  BASSVS. 

519  Silvanus  (sic  vulgo,  ZtXouto?  codex  unus,  HiXoutvo?  alms,  quod  fortasse 
praeferendum),  M.  Aurelio  notus;  eum  memorat  M.  Aurel.  sk  sauxov 
10, 31.  Diversus  Silvanus  philosophus,  quem  menwrat  Suidas  s.  v.  StXpavo?. 

520  Silvanus  (Albanus  Zonar.),  a  Gallieno  rector  datus  filio,  una  cum 
lioc  a  Postumo  Coloniae  Agrippinae  interfectus  Zosim.  1,  38;  Zonar. 
12,  24.    Cf.  supra  sub  Alhano. 

—  C.  Caecilius  Silvanus. 

—  Caesennius  Silvanus. 

—  C.  Ce(ionius?)  Si(lvanus?). 

—  M.  CEIONIVS  SILVANVS. 

—  C.  Gavius  Silvanus. 

—  C.  lulius  Silvanus  Melanio. 

—  P.  Licinius  Silvanus. 

—  Q.  Licinius  Silvanus  Granianus. 

—  Q.  LICINIVS  SILVANVS  GRANIANVS  QVADRONIVS  PROCVLVS. 

—  M.  PLAVTIVS   SILVANVS. 

—  TI.  PLAVTIVS  SILVANVS  AELIANVS. 

—  M.  POMPEIVS  SILVANVS. 

—  L.  POMPONIVS   SILVANVS. 

—  M.  VLPIVS  PVPIENIVS  SILVANVS  signo  GENNADIVS. 

—  Ulpius  Silvianus. 

521  Silvinus,  rhetor,  ab  Elagabalo  magister  Caesaris  (Severi  Alexandri) 
factus,  postea  occisus  vit.  Elag.  16,  4. 

522  P.  Silvinus  (praenomen  plerumque  perscriptum ;  raro  Silvinus  nude): 
ei  duodecim  libros  de  re  rustica  dedicavit  L.  lunius  Moderatus  Colu- 
raella  Col.  de  r.  r.,  initio  singulorum  librorum  et  praeterea  1,  1,  15; 
2,  2,1;  3,  7, 1.  8, 1.  9,  6;  4,  3, 2.  5;  4,  4, 1;  5, 1,  4;  9, 16,  2;  10  v.  1.  433; 
12fm.  Praedium  eius  in  agro  C(a)eretano  ih.  3,  9,  6  cf.  3,  3,  3  (noli  cogi- 
tare  cum  nonnullis  de  Cere  oppido  aliquo  Baeticae,  cf.  ad  CIL.  II 986). 

—  L.  Satrius  Silvinus. 

—  Appius  Silvius  lunius  Silvinus. 

—  T.  Clementius  Silvius. 

523  Silvius  Candidus,  pater  sedecim  liberorum,  rescripto  Pertinacis  a 
muneribus  municipalibus  liberatur  Callistratus  Dig.  50,  6,  6  (5),  2. 

524  Appius  Silvius  lunius  Silvinus  fistula  plumhea  urhana,  ap.  Lancia- 
nium  syll.  aq.  n.  99. 


SILVS  248  SIMONIVS 

—  Q.  HERENNIVS  SILVIVS  MAXIMVS. 

—  C.  Albucius  Silus. 

—  Domitius  Silus. 

—  C.  Sulpicius  Similis. 

—  C.  Titius  Similis. 

525  Simo,  regis  Herodis  servus  loseph.,  post  mortem  Herodis  diadema 
sibi  imposuit  in  Peraea  loseph.  hell.  2,  4,  2,  ant.  17,  10,  6,  Tac.  h.  5,  9 ; 
a  Grato  praefecto  Herodis  victus  et  in  fuga  occisus  loseph.  l.  c,  a 
Quintilio  Varo  Syriam  obtinente  punitus  Tac.  l.  c. 

526  Simo,  Giorae  filius  (6  xou  riwpa  Kiiuiv  loseph.  hell.  2,  19,  2.  2,  22,  2. 

4,  9,  3.  5,  1,  3.  6,  2,  2.  7,  2,  2.  7,  5,  6.  7,  8,  1,  6  BapYiopa?  Dio  66,  7 
Simonis  nomine  non  posito ;  ap.  Tac.  h.  5,  12  verha  'quem  et  Bargioram 
vocabant'  errore  adscripta  ad  lohannis  nomen,  cf.  supra  sub  lohanne), 
Gerasenus  loseph.  hell.  4,  9,  3,  a.  66  exercitum  Cestii  Galli  lacessit 
ih.  2,  19,  2.  Manu  collecta  latrocinia  exercet  ih.  2,  22,  2.  4,  9,  3  seq. 
Ab  Hierosolymitanis  in  urbem  admissus,  a.  69  ih.  4,  9,  11.  12.  5,  4,  3. 
Facinora  ab  eo  Hierosolymis  edita  ih.  5,  10,  4.  5,  13,  1.  2.  6,  2,  2  cf. 
7,  8,  1.  'Proelia  dolus  incendia'  inter  eum  et  lohannem  Giscalenum 
loseph.  hell.  5, 1,  3  seq.,  5,  6,  1  seq.,  Tac.  h.  5,  12.  Bello  intestino  omisso 
Tac.  l.  c,   urbem  pertinaciter  defendit  contra  Romanos  loseph.  hell. 

5,  6,  4.  5,  7,  3.  5, 10, 1.  5,  11,  2.  5.  6, 1,  7.  6,  2,  6.  6,  7,  1.  6,  8,  2.  Capta 
urbe  in  potestatem  Romanorum  pervenit;  reservatus  in  triumphum 
Titi  ih.  6,  9,  4.  7,  2,  2.  7,  5,  3;  tum  interficitur  ih.  7,  5,  6;  Dio  66,  7. 

527  Simo,  princeps  ludaeorum  nummi  ap.  Madden  coins  of  the  Jews 
(1881)  233  seq.    Cf.  supra  suh  Barchocheha  (B  45). 

528  Simonides  qui  et  Agrippa,  Flavii  losephi  filius  natu  minimus  los. 
vit.  76,  natus  anno  Vespasiani  nono  (a.  7718)  ih.  c  1.  Diversus  puto 
M.  Fl(avius)  Agrippa  pontifex  et  duoviralis  Caesareae  III  S.  12082. 

529  D.  SIMONIVS  PROCVLVS  IVLIANVS.  Tituli:  urhanus  VI  1520  (1), 
Dacicus  III 1573  (2).  Memoratur  in  t.  Thracico  arch.  ep.  Mitth.  15, 
1892  p.  92  n.  3  (3),  in  inscriptione  modii  Medicei,  ap.  Gori  inscr.  Etr. 
t.  3  tah.  I  p.  2  —  Orell.  4347  (4),  in  fistula  plumhea  urhana  Notizie 
degli  scavi  1887  p.  109  (5). 

D.  Simonius  lulianus  t.  4 ,  . .  [Sjimonius  Proculus  lulianus  t.  1, 
Simonius  lulianus  t.  2,  Semonius  lulianus  in  t.  5  legit  Gattius,  2i- 
[xa)vio[?  'louXtjavo?  t.  3.  —  Clarissimus  vir  t.  1.  4.  5,  vir  clarissimus 
t.  2.  [lurjidicus  per  Transpadum  t.  1  (aliorum  honorum  mentio  in 
eodem  t.  videtur  periisse).  Praeses  provinciae  Thraciae  inter  annos 
235  et  238  (si  quidem  superest  in  t.  mentio  Maximi  Caesaris)  t.  3. 
(Consul  suffectus  a.  inc).  Praeses  trium  Daciarum  t.  1.  2,  Syriae 
Coeles  t.  1.  Praefectus  urbi  t.  4.  5,  ante  annum  254,  cum  non  memo- 
retur  in  laterculo  praefectorum  urhis,  qui  incipit  ah  hoc  anno,  ut 
monuit  Borghesius  opp.  5  p.  403,  sed  vix  suh  Gordiano,  quod  coniecit 
Borghcsius  3  p.  483.  5,  404,  cum  putaret  in  t.  4  memorari  Augu^ium 


SIMPLEX  249  SOCLARVS 


aliguem  eundemque  nohilissimum  Caesarem,  et  ita  significari  Gordia- 
num  (inter  Augusti  et  Caesaris  vocdbula  erasum  aliquid  esse  rettulerunt 
qui  nujoer  t.  4  examinaverunt,  erasum  puto  est  nomen  Caesaris).  Domum 
videtur  habuisse  Romae  ihi  uhi  miper  fuit  villa  Ludovisia,  cum-  eo  loco 
reperta  sit  fistula  cum  t.  5. 

—  CN.  CAECILIVS  SIMPLEX. 

—  TI.  IVLIVS  CANDIDVS  CAECILIVS  SIMPLEX. 

—  L.  IVLIVS  MARINVS  CAECILIVS  SIMPLEX. 

530  L.  SINICIVS  REGINVS  praetor,  tribunus  plebi,  quaestor  provinciae 
Macedoniae  VI  1521. 

531  Sinnaces,  nobib's  Parthus  Tac.  a.  6,  31,  Abdagaesis  filius  ih.  c,  36, 
praecipuus  auctor  Parthis  fuit,  ut  regem  a  Tiberio  postularent  c.  31.  32 
Ab  Artabano  deficit  c.  36;  Tiridati,  quem  Tiberius  miserat,  adiungi- 
tur  c.  37. 

532  Sinnius  Capito,  grammaticus,  quem  passim  citat  Festus;  liber  eius 
de  syllabis  Pompeius  in  Bonatum  (Gramm.  Lat.  ed.  Keil  V  p.  110), 
epistula  eius  ad  Clodium  Tuscum  Gell.  5,  20,  epistula  ad  Pacuvium 
(Antistium)  Labeonem  (Labeonis  iuris  consulti  patrem)  ih.  5,  21,  10 
(unde  de  aetate  eius  fere  constat).  Scripsit  etiam  de  antiquitatibus 
Hieronymus  in  Gen.  3  p.  319  Vall.,  'libros  spectaculorum'  Lactant. 
inst.  6,  20,  35.  Reliquias  congessit  M.  Hertz  Sinnius  Capito  (Berol. 
1844).    Cf.  Teuffel  Lit.  §  260. 

533  Sirpicus  (de  nomine  cf.  Nipperdey  ad  Tac.  l.  c),  centurio  exercitus 
Pannonici  a.  14  Tac.  1,  23. 

534  Sisenna,  homo  maledicus  Horat.  sat.  1,  7,  8  cum  schol. 

535  Sisenna,  centurio,  a.  69  dextras,  concordiae  insignia,  Syriaci  exer- 
citus  nomine  ad  praetorianos  ferebat  Tac.  h.  2,  8. 

536  ....  MIVS  SISENNA  consul  suffectus  mense  lun.  nescio  cuius  anni 
cum  Paeto  aliquo  X  6587.  Fortasse  Mummius  Siscnna ,  cf.  supra 
M  518.  519. 

—  L.  CORNELIVS  SISENNA. 

—  P.  MVMMIVS  SISENNA. 

—  P.  MVMMIVS  SISENNA  RVTILIANVS. 

—  SISENNA  STATILIVS  TAVRVS. 

—  Fulvia  Sisennia. 

537  Sitalces,  Thrax,  obses  datus  divo  Augusto ;  soror  eius  lulia  Phyllis. 
VI  26608. 

538  Sitas,  Dentheletarum  rex,  caecus;  ei  M.  Crassus  a.  725  auxilium  tulit 
contra  Bastarnas  Dio  51,  23.  25. 

—  C.  SEIVS  CALPVRNIVS  QVADRATVS  SITTIANVS. 

—  Soaem-  v.  Sohaem-. 

539  Soclarus,  Plutarchi  filius  Flut.  de  aud.poet.  (p.  15  A  Xyl),  adulescen- 
tuhis  ut  videtur  obiit  consol.  ad  uxor.  (p.  609  A).  Alius  Soclarus 
memoratur  quaest.  conv.  2,  6.  3  cet. 


SOFONIVS  250  SOFONIVS 


540  C.  (?)  Sofonius  Tigellinus.  TiysXXivo?  6  Swfovto?:  Bio  59,  23,  TtYEXXTvo? 
Saxppovio?  Dio  62, 13,  Ofonius  Tigillinus  Tac.  a.  14,  51,  Ophonius  Tigil- 
linus  Tac.  h.  1,  72,  C.  Fulcinius  (sic  cod.  Pith.,  Fulanius  Sangallensis) 
Tigillinus  schol.  ad  luv.  1,  55,  M.  Ophonius  Tigillinus  Bomitius  Cdlde- 
rinus  ad  luv.  1,  158  (cf.  infra);  Tigellinus  luv.  1,  155,  Tac.  a.  15,  37, 
Tigellanus,  sed  correctum  in  TigeUin-  codex  Taciti  a.  14,  48.,  TiysXXiv- 
loseph.  hell.  4,  9,  2  codices  plerique,  TiYsXatv-  unus  alterve,  Tigillinus 
scrihitur  plerumque  ap.  Tac,  item  Suet.  Galh.  15,  Martial.  3,  20,  16, 
item  in  codice  Montepessulano  colloquii  scholastici  (cf.  infra),  TiYiXXtvo? 
Philostrati  optimi  codices  plerisque  certe  locis. 

'Obscuris  parentibus,  foeda  pueritia'  Tac.  h.  1,  72.  'Patre  Agr[i- 
g]entino  Scyllaceum  relegato ;  iuvenis  egens  verum  admodum  pulcher' 
schol.  luven.  1,  155.  In  concubinatu  (contubernio  Buecheler)  M.  Vinicio 
et  [Cn.]  Domiti[o],  maritis  Agrippinae  et  [Iul]iae,  sororum  C.  Caesaris, 
'atque  in  utri[us]que  uxoribus  suspectus;  ob  hoc  urbe  summotus'  ih.; 
relegatus  propter  adulterium  Agrippinae  (a,  39)  Bio  59,  23.  Deinde 
'piscatoriam  [pistoriam  coni.  Mommsen]  in  Achaia  [machinam  codd.] 
exercuit,  quoad  accepta  hereditate  reditum  sub  condicione  impetravit, 
ut  con[spec]tu  Claudii  abstineret'  schol.  l.  c.  (Hereditates  accepit  trium 
patruorum,  quos  omnes  veneno  sustulerat  et  quibus  testamenta  sub- 
diderat  Bomitius  Calderinus  ex  Prohi,  ut  vult,  lihello  ad  verha 
luvenalis  1, 158  'qui  dedit  ergo  tribus  patruis  aconita' ;  quihus  verhis 
fortasse  re  vera  significatur  qui  paullo  ante  memoratur  Tigellinus). 
'Quare  saltibus  in  Apuh'a  et  Calabria  comparatis  cum  studiose  equos 
aleret  quadrigarios,  amicitiam  Neronis  nactus  primus  illum  ad  studium 
circensium  movit'  schol.  ad  luv.  1,  155.  'Vetere  impudicitia  atque 
infamia'  Neroni  commendatus  Tac.  a.  14,  51.  Praefectus  vigilum 
Tac.  h.  1,  72.  Cossutiano  Capitoni  genero,  repetundarum  damnato, 
restitutionem  impetrat  Tac.  a.  14,  48.  A.  62  mortuo  Burro,  prae- 
fectus  praetorii  factus  una  cum  L.  Faenio  Rufo  Tac.  a.  14,  51  cf.  h. 
1,  72;  Bio  62,  13  exc.  Val.;  Philostratus  vit.  Apollon.  4,  42  seq. 
cf.  5,  35.  7,  4.  Neronem  in  scelera  incitat  Tac.  a.  14,  57;  Plut. 
Galh.  17;  Philostratus  vit.  Apollon.  4,  44.  Crudelitas  eius  luven.  1, 155, 
Tac.  h.  1,  72  cf  a.  14,  60.  15,  58,_  61.  16,  20,  Bio  62,  13.  27;  avaritia 
eius  Tac.  h.  1,  72  cf.  Bio  62f28.  63,  21,  Tac.  a.  16,  14. 17;  luxuria 
eius  Tac.  a.  15,  37.  16, 18,  Bio  62,  15.  Etiam  senex  impudicus  Tac.  h. 
1,  72  cf.  Plut.  Oth.  2.  Balneum  Tigellini  Mart.  3,  20,  16;  colloquium 
scholasticum,  quod  ex  codice  Montepessulano  saec.  IX  primus  edidit 
Haupt  opp.  2,  447  (nuper  Goetz  Corpus  glossar.  Lat.  3,  657).  A.  64 
post  incendium,  quod  magnam  partem  urbis  delevit,  ignis  denuo 
prorupit  in  praediis  Tigellini  Aemilianis  Tac.  a.  15,  40.  —  Crimi- 
natur  Faeniura  Rufum  collegam  ih.  15,  50.  —  A.  65  coniuratione 
Pisonis  detecta  triumphah'bus  ornamentis  honoratus;  praeter  trium- 
phalem  in  foro  statuam  etiam  in  Palatio  effigies  eius  a  Nerone  statuta 


SOAEMIAS  251  SOHAEMVS 

Tac.  a.  15,  72.  Praefectus  praetorio  cura  Nymphidio  Sabino  Plut. 
Gdlh.  2.  Eis  Nero  cuncta  permittit  loscjph.  bell.  4,  9,  2  cf.  Plut.  Galb. 
13.  23.  29.  Neronem  in  Graeciam  comitatur  Dio  63,  12.  Anno  68 
'Neronis  desertor  ac  proditor'  Tac.  h.  1,  72;  Plut.  Galh.  17.  A  Nym- 
phidio  coactus  praefectura  se  abdicare  ih.  c.  8.  Post  adventum  Galbae 
pertinacissime  a  populo  ad  supplicium  flagitatus  Plut.  Galb.  17,  Tac.  h. 

1,  72,  Suet.  Galb.  15,  Dio  64,  3,  sed  servatus  T.  Vinii  potentia,  qui 
dictitabat,  servatam  ab  eo  filiam  Tac.  l.  c. ;  ea  filia  despondetur 
Tigellino  Plut.  l.  c.  Aegrotat  Plut.  Oth.  2  cf.  Galb.  17.  Ab  Othone 
rerum  potito  mors  ei  indicta;  quo  nuntio  apud  aquas  Sinuessanas 
accepto  novacula  fauces  secuit  Plut.  Oth.  2,  Tac.  h.  1,  72.  Gener 
eius  Cossutianus  Capito  Tac.  a.  14,  48.  16, 17.  Ex  intimis  eius  Maevius 
Pudens  Tac.  h.  1,  24.    (Nomen  eius  non  recte  positum  Plut.  Galb.  19.) 

—    IVLIA   SOAEMIAS  BASSIANA  AVGVSTA. 

541  SOHAEMVS  (traditur  'lcJoatfAO?,  unde  non  recte  supraI43;  de  nomme 
cf.  suh  eo  qui  sequitur),  temporibus  Valeriani  vir  consularis:  eius 
uxorem  Aetheriam  Caesareae  Cappadociae  rapuit  Palmatius  Hesychius 
Milesius  hist.  fr.  1  (Muller  fr.  h.  Graec.  IV p.  145).  Narratio  suspecta. 

542  Sohaemus  {sic  scrihitur  in  codicihus  Taciti  et  Frontonis,  I,6ai\iog  vel 
26£[JL0?  Graeci  codices  plerique,  2uai[jL0?  Suidas  s.  v.  Mcxpxio?),  Arabs, 
regis  Aretae  amicus  quem  Syllaeus  Petrae  sustulit  loseph.  ant.  17,  3,  2, 
bell.  1,  29,  3. 

543  Sohaemus,  Ituraeus,  ab  Herode  cum  post  pugnam  Actiacam  ad 
Caesarem  properaret,  custos  Mariammae  datus  loseph.  ant.  15,  6,  5. 
Mariamme  ei  txspiSapxiav  ab  Herode  impetrat  ib.  15,  7,  3.  Ab  Herode 
interfectus,  cum  comperisset  secreta  sua  mandata  ab  eo  Mariammae 
esse  prodita  ib.  15,  7,  1.  4  (idem  narratur  de  losepho  patruo  Herodis, 
ib.  15,  3,  6.  9). 

544  Sohaemus  (ex  stirpe  puto  eius  qui  praecedit),  rex  Ituraeorum  factus 
a  Gaio  a.  39  Bio  59,  12.  Defunctus  sub  Claudio ;  Ituraei  provinciae 
Syriae  additi  Tac.  a.  12,  23  (sub  anno  49).  —  Idem  videtur  Sohaemus, 
6  TTspl  t6v  Aipavov  xexpapxoiv,  cuius  nepos  (lyYOvo?  codices  plerique, 
sxYovo;  codex  Mediceus)  fuit  Varus  (sive  Noarus,  cf.  sub  Noaro) 
praefectus   regis  Agrippae  iunioris  loseph.  vit.  11. 

545  Sohaemus ,  frater  Azizi ,  regis  Hemesenorum ,  primo  Neronis  anno 
fratri  suecedit  loseph.  ant.  20,  8,  4  (a.  54  a  Nerone  regionem  Sophe- 
nen  cum  insignibus  regiis  accipit  Tac.  a.  13,  7),  Hemesae  rex  loseph. 
hell.  7,  7,  1.    A.  69  inter  primos  Flavianis  partibus  adiungitur  Tac.  h. 

2,  81.    Romanos  auxiliis  iuvat  contra  ludaeos  loseph.  hell.  2,  18,  9, 

3,  4,  2,  Tac.  h.  5,  1,  et  contra  reges  Commagenes  (a.  72)  loseph.  bell. 
7,  7,  1.  Fortasse  fdius  eius  qui  praecedit ;  certe  propinquus  eius  Noarus 
(qui  illius  fuit  syyovo?)  loseph.  hell.  2,  18,  6. 

546  Sohaemus,  rex  Armeniae.  Ex  stirpe  eorum  qui  praecedunt  fuisse 
coniecit  Mommsen  Roem.  Gesch.    V  p.  407  not.  2  (rex  regia  stirpe, 


SOHAEMVS  252  SORNATIVS 


Achaemenida  et  Arsacida,  itemque  senator  Romanus,  item  consul, 
postea  rex  Armeniae  maioris  lamhlichus  Bahylonius  ap.  Photium 
bibl.  cod.  94  p.  75^  ed.  JBekker,  ipsius  aequalis  ut  vult,  sed  fortasse 
ludens).  A  Vero  rex  Armeniae  impositus  Fronto  ep.  ad  Vcrum  p.  127 
Naher,  iussu  Martii  Veri  a  Thucydide  quodam  in  Armeniam  deductus 
Suidas  s.  v.  Mapxio?  ex  Dione  (inde  quod  ■x.oLxa.-^a-^zXv  vocahulo  usus  est 
Dio,  nonnulli  collegerunt,  cum  etiam  antea  fuisse  Armeniae  regem,  a.l62 
autem  a  Parthis  expulsum,  cf.  Boissevain  Herm.  25  p.  338,  negat  Mommsen 
Boem.  Gesch.  V  p.  407  not.  2),  anno  1G4  nummi  apud  EcJfhel  7,  91  (in 
quihus  nomen  eius  non  ponitur,  legitur  tantum  rex  Armeniis  datus). 

—  C.  LIEVRIVS  TRANQVILLIVS  TOCIVS  S0[AE]MVS. 

—  C.  lulius  Solinus. 

—  C.  OPPIVS  SABINVS  IVLIVS  NEPOS  M'.  VIBIVS  SOLLEMNIS  SEVERVS. 

—  C[L(AVDIVS)   SOLLEMNIVS?]  MARINVS. 

—  CL(AVDIVS)   SOLLEMNIVS  PAC[ATIANVS  ?]. 

—  L.  BELLICIVS  SOLLERS. 

—    CIVS  DEXTER  AVGVS[TANVS  ALPIN]VS  BELLICIVS  SOLLERS  cet. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  cet.  BELLICIVS  SOLLERS  cet.  SOSIVS 
PRISCVS. 

547  . .  [SOLLIVS] ,  [curator  vi]a[rum  Clodiae  Anniae]  Cassiae  Cimi- 

niae,  [leg.  leg.  VII]  Gem.  Felicis,  praefectus  aerari  militaris,  consul; 
frater  M.  Sollii  Attici  t.  acephalus  agri  Piceni  IX  5155. 

548  M.  SOLLIVS  ATTICVS  frater  eius  qui  praecedit  IX  5155. 

—  IVLIVS  SOLON. 

549  Soranus,  Ephesius,  medicus  Galenus  XIV  684  ed.  Kuhn,  Suidas, 
'methodicae  medicinae  instructissimus  auctor'  Tertullian.  de  anima  6, 
Alexandriae  et  Romae  medicinam  professus  est  temporibus  Traiani 
et  Hadriani  Suidas  s.  v.  Discipulus  eius  Attalus  aequalis  Galeni 
Galen.  X  910.  Scripta  eius  complura  ad  medicinam  spectantia 
enumerat  Suidas,  sed  tribuens  ea  Sorano  iuniori,  duhitatur  num  recte, 
alia  citat  Galenus  XII  493  et  alihi,  denique  feruntur  nonnulla  suh 
eius  nomine  (Trepl  Y^^vaixsitov  Tznbtav  ed.  Ermerins,  Trai.  ad  BJi.  1869, 
item  V.  Bose,  Lips.  1882;  Tiepl  a/^|xsiwv  xaxaYfjLaxcov,  item  ^ioz  'iTnro- 
xpaxou?,  ap.  Ideler  physici  et  medici  Graeci  minores  I  p.  248  seq.). 
Ex  eius  scriptis  in  Latinum  sermonem  versi  Caelii  Aureliani  celerum 
et  tardarum  passionum  libri  Cael.  Aurel.  acut.  2,  1.  28,  chron.  2,  7; 
cf.  Teuffel  463,  1.  Memoratur  Cyprian.  ep.  69,  13;  Augustin.  contra 
lulian.  Pelag.  5,  14,  51,  retractat.  2,  62.  Praeterea  scripsit  de  anima 
libros  quattuor  quos  adhibuit  Tertullianus  de  anim.  c.  6  cf.  8.  14. 
15.  25.  44;  cf.  Biels  doxogr.  p.  206  seq. 

—  BAREA  SORANVS. 

550  Sornatius,  auctor  adhibitus  a  Plinio  ad  libros  XXXI  et  XXXII, 
quibus  continentur  medicinae  ex  aquatilibus  Plin.  h.  n.  1,  31.  32, 
citatur  32,  68.    Incertum  quo  tempore  vixerit. 


SOSANDRIS  253  SOSIVS 


551  . .  [SOjRNATIVS,  C.  vcl  P.  [f.]  (sed  potest  etiam  fuisse  cognomen  a  G 
vel  P  littcra  incipiens),  legatus  (Trpsa^psun^?],  provinciac  Asiae  ut  videtur), 
honoratus  a  Pergamenis  t.  Pergamenus  ap.  FranJccl  Inschr.  v,  Fcrg. 
n.  431.  —  Inccrtum  an  Jiic  C.  Sornatius  C.  f.  IX  6080,  21. 

—  MEMMIA   SOSANDRIS. 

—  ANTISTIVS  SOSIANVS. 

—  C.  MACRINIVS  SOSSIANVS. 

552  Sosibius,  Brittannici  educator  Tac.  a.  11,  1;  ei  a.  47  sestertium 
decies  decreta  a  senatu  ib.  c.  4.  Ab  Agrippina  interfectus,  tamquam 
Neroni  insidias  faceret  Dio  60,  32  (Zonar.  11,  10). 

553  SOSIPATRA  Ti.  Claudii  Hermae  (supra  G  709)  clarissimi  viri  lilia, 
Ti,  Claudii  Dracontis  clarissimi  viri  soror  t.  EpJiesius  GreeJc  inscriptions 
in  tJie  BritisJi  Muscum  III  p.  200  n.  DLXII. 

554  SOSIVS  salius  Palatinus  usque  ad  a.  189  VI  1980  (cf.  infra  suh 
M.  Sosio  Laeliano  Pontio  Falcone). 

555  Sosii,  fratres  (sic  PorpJiyr.  ad  ep.  1,  20,  2),  bibliopolae  celeberrimi 
tempore  Horatii  Horat.  epist.  1,  20,  2,  de  arte  poet.  345  cum  Por- 
phyrionc. 

556  C.  SOSIVS  {vcl  SOSSIVS).  Nummi  acnei,  Zacynthi  omncs  cusi,  ap. 
Bahelon  monnaies  dc  la  rep.  rom.  II  p.  463  n.  1-4  =  Percy  Gardner 
numismatic  chroniclc  1885  p.  104. 

C.  Sosius  nummi,  t.  agri  Sahini  IX  4855,  fasti  triumphales  Capi- 
tolini  (CIL.  I  ed.  2  p.  50),  act.  lud.  saec.  v.  150,  item  in  consulatu 
anni  722  fasti  Venusini  aliique  fasti  minores  (CIL.  I  cd.  2  p.  66.  68), 
item  Cic,  Nep.  Att.  23,  3,  Tac.  h.  5,  9,  Suet.  Aug.  16.  C.  Sossius  fasti 
triumphales  Barheriniani  (CIL.  I  ed.  2  p.  76),  item  in  consulatu  fasti 
Cuprenses  (CIL.  I  ed.  2  p.  62),  Dio  ind.  l.  50,  Cassiod.,  Faio?  Soaaioc 
Dio  in  contextu,  Soaaio?  loscpJius,  Appiani  h.  c.  5,  73  ccrte  codices 
plerique;  C.  Sunius  traditur  ap.  Senecam,  KotXio?  ap.  Plutarchum.  — 
C.  f.  fasti  Cap.,  Dio  ind.,  T.  n.  fasti  Cap.  (C.  n.  Dio  ind.).  —  Quaestor 
M'.  Lepidi  (consulis  a.  688)  Cic.  ad  Att.  8,  6,  1,  praetor  a.  705,  non 
secutus  est  Pompeium,  ut  hic  expectaverat ,  sed  Romae  ius  dixit 
ih.  8,  6,  1.  9,  1,  2  (Jiunc  praetorem  et  consulem  anni  722  eundcm 
essc,  non  plane  certum  est,  cf.  infra).  A.  715  consul  designatur  cum 
(Cn.  Domitio)  Ahenobarbo  Appian.  h.  c.  5,  73.  Consul  designatus 
nummi  ap.  Bahelon  n.  3.  Quindecimvir  sacris  faciundis  act.  lud.  sacc. 
anni  737  (eodem  videtur  spectare  tripus  in  nummo  ap.  Bahelon  n.  3, 
ut  monuit  Wissowa  eph.  ep.  8  p.  241).  M.  Antonium  secutus  (quaestor, 
scilicet  M.  Antonii  nummi  cum  capite  M.  Antonii  ap.  Bahelon  n.  1, 
sed  tunc  divcrsus  fuerit  necesse  est  a  praetore  anni  705;  fortasse  Q. 
littera  in  nummis  illis  aliud  signifcatur),  a.  716  ab  Antonio  Syriae 
(et  Ciliciae  Dio)  praeponitur;  simul  ei  bellum  contra  ludaeos  man- 
datum  loseph.  ant.  14,  15,  9,  hell.  1,  17,  2;  Dio  49,  22.  (Proconsul 
fasti  triumph.  Capit;  'Avxwviou  aTpaxYiYoc  Plut.  Ant.  34;  etiam  Livius 


SOSIVS  254  SOSIVS 

epit.  128  ait  ludaeos  ah  Antotiii  legatis  suhactos  esse).  Res  feliciter 
gerit  in  Syria  Flut.  Ant.  34  {uhi  pro  l'6aio?  traditur  KotXio?)^  Aradios 
expugnat  Bio  49,  22.  (Ah  eo  ut  videtur  tunc  temporis  Seleucia  ab- 
latus  Apollo  dictus  Sosianus  Plin.  h.  n.  13,  53.  36,  28).  Hierosolyma 
una  cum  Herode  obsidet  et  expugnat  a.  717  loseph.  ant.  14,  16,  1  seq., 
15,  1,  1,  hell.  1,  18,  2  seq.,  Dio  l.  c,  Africanus  ap.  Syncellum  p.  579,  22. 
582, 13  ed.  Bonn.,  cf.  loseph.  hell.  5,  9,  4.  6,  10,  1,  Seneca  suas.  2,  21, 
Tac.  h.  5,  9.  Triumphat  ex  ludaea  d.  3  Sept.  720  fasti  triumph. 
Cap.  et  Barh.  (CII.  I  ed.  2  p.  50.  76);  'triumphalis'  IX  4855. 
Imperator  nummi  ap.  Bahelon  n.  2.  Consul  nummi  ih.  n.  4,  ordinarius 
a.  722  cum  Cn.  Domitio  Ahenobarbo  fasti.  Ipsis  kal.  lanuariis  in 
senatu  graviter  in  Caesarem  invectus,  paullo  post  clam  se  confert  ad 
Antonium  Bio  50,  2  cf.  Suet.  Aug.  16.  A.  723  paullo  ante  pugnam 
Actiacam  conflixit  cum  parte  classis  Caesarianae,  sed  victus  est  Bio 
50,  14  (et  periit  ih.,  aperto  errore,  cf.  infra).  Pugna  Actiaca  parti 
navium  Antonianarum  praeerat  VeU.  2,  85  cf.  Plut.  Ant.  65  {uhi  tra- 
ditur  KoiXio?).  Post  pugnam  cum  per  aliquod  tempus  latuisset,  postea 
comprehensus  est  Bio  51,  2,  sed  a  Caesare  incolumis  dimissus  Vell. 
2,  85,  Bio  51,  2.  56,  38  (non  igitur  periit  ante  pugnam).  Superstes 
fuit  a.  737,  quo  anno  interfuit  sacris  saecularibus  act.  lud.  saec. 
V.  150  (eph.  ep.  8  p.  233) ;  nisi  alius  C.  Sosius  significatur  (filius  eius 
praeterea  ignotus).  —  Pronepos  eius  L.  Nonius  Quintilianus  IX  4855. 

557  Q.  SOSIVS   FALCO   (26acio?  (DXaxo?  Bio  72,  22,   Falco  vit.  Pert.  et 
Bio  73,  8;  in  consulatu  Q.  Sosius  Falco  II 4125.  X  4760,  Q.  Sossius 

VI  1173",  Falco  plerumque,  Flacco  fasti  Hydat.,  <I)Xczxo?  chron. 

Pasch.,  OXaxxo?  fasti  Graeci). 

Genere  et  opibus  excellens  Bio  78,  2.  Videtur  fuisse  frater  Sosiae 
FalconilJae,  filius  Q.  Pompeii  Sosii  Prisci  consulis  a.  169.  Cf.  stemma 
propositum  supra  suh  Q.  Pompeio  Falcone  Sosio  Prisco.  —  Consul 
ord.  a.  193  cum  C.  lulio  Erucio  Claro  fasti.  De  occidendo  eo  et  col- 
lega  cogitaverat  Commodus  Bio  72,  22.  Verba  eius  in  senatu  contra 
Pertinacem  vit.  Pert.  5.  Insidias  parat  Pertinaci  vit.  Pert.  10,  1. 
Imperium  ei  contulerunt  praetoriani  Bio  73,  8  (Zonar.  12,  6)  ('multi 
nescisse  dicebant  Falconem  imperium  sibi  parari'  vit.  Pert.  10,  6). 
Pertinax  ei  pepercit  vit.  Pert.  10,  4,  impunitatem  eius  a  senatu  petiit 
ih.;  Bio  l.  c.  (Zonar.  l.  c).  'In  rebus  suis  secure  vixit  et  herede 
filio  perit'  vit.  Pert.  10,  5.  —  Avus  ut  videtur  Q.  Pompeii  Falconis 
Sosii  Prisci,  quaestoris  suh  Caracalla  vel  Elagahalo  (P  459). 

558  M.  SOSIVS  LAELIANVS  PONTIVS  FALCO  (sic  v.  12,  Pontius  Falco 
V.  17),  salius  Palatinus  factus  a.  170  VI 1978  v.  12;  desiit  esse  salius 
Palatinus  anno  insequenti  ih.  v.  17.  Biversus  Sosius  qui  desiit  esse 
salius  Palatinus  a.  180  VI  1980  v.  10.  Incertum  qua  parentela  con- 
iunctus  cum  M.  Pontiis  Laelianis  (supra  P  598-600)  et  Q.  Sosio 
Falcone  qui  praecedit. 


SOSIVS  255  SOSIVS 

559  SOSIVS  PAPVS  senator,  cuius  amicitia  utebatur  Hadrianus  nondum 
imperator  vit.  Hadr.  4,  2.    Possis  cogitarc  excidisse  quacdam  ct  intcllcgi 

Sosium  Senecioncm  (infra  n.  560)  et  ncscio  quem  Papum. 

—  Q.  POMPEIVS  FALCO   SOSIVS  PRISCVS. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  SEX.  IVLIVS 
FRONTINVS  cet SOSIVS  PRISCVS. 

560  Q.  SOSIVS  (vel  SOSSIVS)  SENECIO.  Memoratur  in  t.  fdiae  quem  ed. 
Mommsen  ad  III S.  12260  (1),  in  t.  proncptis  Cirtensi  VIII 7066  (2), 
in  testamento  Dasumii  VI 10229  v.  127  (3).  —  Q.  Sosius  Senecio 
t.  2,  Sosius  Senecio  ap.  Plinium  ep.  1,  13,  4,  4  singuli  certe  codices 
(plerique  Sosius  tantum),  Socjaio?  Isvsxiwv  t.  1,  Plut.  Thes.  1,  Bio  1, 
quaest.  conv.  1,  1.  2,  1.  3,  1.  4,  1.  4,  3.  5,  1.  6,  1.  7,  1.  8,  1.  9,  1.  9,  15, 
quomodo  quis  suos  in  virt.  sent.  prof.  in.,  [Sojsius  Senecio  t.  3,  Zoaatoc 
Plut.  Demosth.  1.  31,  Dio  68, 16.  In  consulatu plerumquc  Senecio;  Sossius 
Senecio  bull.  com.  1886  p.  97  (inscriptio  pondcris,  quam  memorat 
Borghesius  opp.  1,  507,  fcticia  est,  ut  mdicat  Dressel;  cf.  C.  X  1488*). 

Trihunum  militum  legionis  XXI  Rapacis  eum  fuisse  anno  84  con- 
iecit  Bergh  ann.  Rhen.  58,  1876  p.  144  ex  titulo  rep.  Friedherg  ap. 
Bramhach  n.  1416,  sed  in  quo  neque  Sosii  Senecionis  mentio  videtur 
fuisse,  verum  Sosii  Severi,  neque  trihunus  hic  fuit,  sed  potius  cen- 
turio.  —  Consul  ord.  a.  99  cum  A.  Cornelio  Palma  fasti.  Tribu- 
natum  ab  eo  petit  amico  cuidam  Plinius;  praeerat  igitur  provinciae 
exercitumque  regebat  Plin.  ep.  4,  4  (epistula  scripta  circa  a.  102-105). 
Consul  II  t.  1.  2  (consul  IIII  fastorum  quidam  latcrculi,  ap.  Momms. 
chron.  min.  I  p.  285,  Prosper,  male),  ord.  a.  107  cum  L.  Licinio 
Sura  III  fasti.  Traianus  statuam  ei  posuit  Dio  68,  16  (sed  a  Reimaro 
intellegitur  Sosius  Papus  is  qui  praecedit).  —  Amicus  Plinii,  qui  ad 
eum  dedit  ep.  1,  3.  4,  4.  Amicus  Dasumii  t.  3.  —  Ei  Plutarchus 
dedicavit  vitas  parallelas  complures  Plut.  Thes.  1,  Demosth.  1.  31, 
Dio  1,  item  quaestiones  convivales  q.  conv.  1,  1  cet.,  item  libellum 
de  profect.  in  virtute  Plut.  moral.  p.  75  B.  Interest  nuptiis  Autobuli 
Plutarchi  lilii  q.  conv.  4,  3  (p.  666),  ex  quo  loco  praeterca  videtur 
colligi  posse ,  eum  tunc  domicilium  hahuisse  Chaeroneae  (Trapcbv  sx 
Xaipcuvsias  6  ^oaaio?  2evsxio>v).  Athenis  commoratur  ih.  1,  1.  —  Gener 
Sex.  lulii  Frontini  ter  consulis  t.  1.  2.  Pater  Sosiae  Pollae,  uxoris 
(Q.  Roscii)  Pompeii  Falconis  t.  1;  avus  Q.  Pompeii  Sosii  Prisci, 
proavus  Sosiae  Falconillae  t.  2.  Cf.  stemma  propositum  supra  suh 
Q.  Pompcio  Falconc  Sosio  Prisco  (P  459). 

561  SOSIA  FALCONILLA  Q.  Pompeii  Sosii  Prisci  (P  492)  consulis  (a.  169) 
iilia,  Q.  (Rosci)  Pompeii  Falconis  (R  68)  consulis  neptis,  Q.  Sosii 
Senecionis  consulis  iterum  (a.  107)  proneptis,  Sex.  lulii  Frontini 
(1216)  cos.  III  (a.  100)  abneptis  t.  Cirtensis  VIII 7066.  Soror  videtur 
fuisse  Q.  Sosii  Falconis  consulis  a.  193  (supra  n.  557).  Cf.  stemma 
propositum  suh  Q.  Pompeio  Falcone  Sosio  Prisco  (P  459). 


SOSIA  256  .  SOTIO 

562  Sosia  Frontina:  eius  servi,  VI 17461.  Nomen  indicat  fuisse  eam 
filiam  Q.  Sosii  Senecionis,  neptcm  Sex.  lulii  Frontini. 

563  SOSIA  GALLA  uxor  C.  Silii  (Caecinae  Largi,  consulis  a.  p.  Chr.  13) 
Tac.  a.  4,  19.  Agrippinae  percara  ih.  et  c.  52.  A.  p.  Chr.  24  una 
cum  marito  accusata,  et  cum  hic  manus  sibi  intulisset,  in  exilium 
pulsa  iJ).  4,  19.  20  cf.  c.  52. 

564  SOSIA  IVNCINA  Q.  Antoni  Isaurici  (A  671)  legati  Aug.  uxor  t.  Ebura- 
eensis  VII  233. 

565  SOSSIA  MAXIMA  virgo  Vestalis  VI  2148. 

566  SOSSIA  POLLA.  Tituli:  Samius  III S.  7163  (1)  et  Graecus  Apameae 
ad  Maeandrum  rep. ,  quem  descripsit  Ramsay,  ed.  Mommscn  III  S. 
12260.  (Q.)  Sossii  Senecionis  (supra  n.  560),  bis  consulis  filia,  (Sex.) 
lulii  Frontini  ter  consulis  neptis  t.  2.  (Q.  Roscii)  Pompeii  Falconis, 
proconsulis  Asiae,  uxor  t.  1.  2.  Cf.  stemma  propositum  supra  sub 
Q.  Pompeio  Falcone  Sosio  Prisco  (P  459).  'Hptot'?  appellatur  in  t.  2; 
nec  tamen  inde  collegerim,  eam  tunc  defunctam,  fuisse. 

567  ....  SOSP[E]S  (non  So[ller]s,  dc  quo  cogitaverat  Borghesius),  P.  f., 
tribu  Stei.;  triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo,  tribunus 
logionis  XXII  (errore  XXIII)  Primigeniae,  quaestor  Cretae  et  Cyre- 
narum,  aedib*s  curulis,  praetor,  curator  coloni[a]r.  et  municipior. 
(nescio  quorum);  legatus  legionis  XIII  Geminae,  donatus  donis  mili- 
taribus  expeditione  Suebica  et  Sarmatica  (anno  90  ut  videtur,  cf. 
Mommsen  Herm.  3  p.  115)  coronis  tribus  hastis  puris  tribus  vexillis 
tribus;  legatus  Augusti  pro  pr.  provinciae  Galatiae  regionumque 
tinitimarum  (Pisidiae  Phrygiae  Lucaoniae  Isauriae  Paphlagoniae  Ponti 
Galatici  Ponti  Polemoniani  Armeniae);  fetialh  t.  Antiochenus  Pisidiae 
III S.  6818.  —  Incertum  an  ex  huius  stirpe  A.  lunius  Pastor  L.  Cae- 
sennius  Sospes  consul  a.  163. 

—  A.  IVNIVS  PASTOK  L.  CAESENNIVS  SOSPES. 

—  Sossianus  v.  Sosianus. 

—  Sossius,  Sossia  v.  Sosius,  Sosia. 

568  Sostratus,  sacerdos  Veneris  Paphiae,  Tito  futura  aperit,  initio 
anni  69  Tac.  h.  2,  4. 

569  Sostratus,  poeta  luvenal.  10,  178  (fortasse  Augusto  multo  antiquior). 

570  Soteridas,  medicus  imperatoris  Marci  vit.  Avid.  Cassii  10,  8  (epist. 
fictic). 

—  Ancharia(?)  Soteris. 

571  SEX.  SOTIDIVS  STRABO  LIBVSCID(IVS)  (Libuscidiorum  nomen  prae- 
terea  invenitur  in  titulis  quibusdam  Canusinis  et  Bhodiis,  cf.  Hillcr 
v.  Gdrtringen  inscr.  Rhod.  p.  8),  Sex.  f.,  curator  ripafum  et  alvei 
Tiberis  (sub  Tiberio  ut  videtur)  VI  1237. 

572  Sotio,  philosophus  (stoicus  Hieronym.  chron.),  praeceptor  Senecae 
Seneca  ep.  49,  2.  108,  17  seq.,  cf  Lactant.  inst.  6,  24,  14,  Hieronymus 
de  vir.  ill.  c.  12,   Alexandrinus  Hieronymus  chron.  ad  a.  Abr.  2029 


SPADAGAS  257  SPORVS 

(p.  Chr.  13),  Syncellus  p.  602  (ubi  traditur  IVtiwv).  Fragmenta  lihri 
eius  de  ira  servavit  Stohaeus,  cf.  Nietzsche  mus.  Bhen.  23,  1868  p.  639, 
Diels  doxograph.  p.  256.  —  Be  alio  Sotione  philosopho,  multo  anti- 
quiore,  cf.  Diels  l.  c.  p.  147. 

573  Spadagas  (ETtaM-^aq  eodex  unicus  Arriani,  STrsSaYa?  codex  Anonymi), 
rex  Sanigum  (in  ora  Ponti  Euxini)  constitutus  ab  Hadriano  Arrianus 
peripl.  Ponti  Eux.  c.  15  (inde  ut  videtur  Anonym.  peripl.  c.  10,  ap. 
Mueller  fr.  hist.  Gr.  V,  1  p.  178). 

574  Sparsus,  amicus  Martialis,  possessor  domus  Petilianae  Martial.  12,  57. 
Fortasse  non  diversus  lulius  Sparsus  amicus  Plinii,  ut  coniecit  Fried- 
Idnder  Sittengesch.  III ^  p.  448. 

—  Fulvius  Sparsus. 

—  lulius  Sparsus. 

—  C.  LVSIVS  SPARSVS. 

—  C.  lulius  Spartiacus. 

575  Spatale,  meretrix:  actiones  pro  ea  Vibii  Crispi,  contra  eam  Galerii 
Trachali  citat  Quintil.  inst.  8,  5,  17.  19. 

—  Aelius  Spectatus. 

—  C.  ARRIVS  SPEDIVS  ACTIANVS. 

576  Spendophorus ,  puer  formosus,  dominum  comitatus  in  Africam 
Martialis  ep.  9,  56  cf.  10,  83,  7. 

Vll  Speratis  (delator  iit  videtur  suh  Commodo ;'nomen  fortasse  corruptum): 
eius  supplicium  postulat  senatus  a  Pertinace  vit.  Comm.  18,  10  (ac- 
clamationes  ex  Mario  Maximo  transcriptae). 

578  Spicius  Antigonus  (sie  Big.,  Antigona  traditur  cod.  lust.;  nomen 
gentilicium  videtur  eorruptum,  S[ul]picius  coni.  Hirschfeld) :  ei  rescripsit 
Severus  de  servis  contra  dominos  non  torquendis  deque  indiciis  eorum 
admittendis  TJlpianus  de  officio  proconsulis  (Big.  48,  18,  1,  16),  cod. 
lust.  9,  41, 1,  a.  196  cod.  lust.  Praeses  provinciae,  vel  certe  iudex  aliguis. 

579  Spiculus,  gladiator  (myrmillo  Suet.),  a  Nerone  ditatus  Snet.  Ner.  30. 
Eum  sub  finem  vitae  requisivit  Nero,  ut  eius  manu  periret  ih.  c.  47. 
Eum  post  mortem  Neronis  plebs  irata  occidit  Plut.  Gdlh.  8.  —  Hic 
puto  Spiculus  decurio  corporis  custodum  Neronis  VI  8803;  idem 
Ti.  Claudius  Spiculus  in  fistula  Antii  rep.,  X  6690. 

580  C.  SPLATTIVS  praetor  urbanus  a.  29  p.  Chr.  fasti  fratr.  Arval. 
(GIL.  I  ed.  2  p.  71). 

581  Sporaces,  Anthemusiae  regulus,  Traianum  cum  Parthis  bellum  geren- 
tem  convenire  recusat  Bio  68,  21  (exc.  Urs). 

582  Sporus,  puer,  quem  Nero  in  muliebrem  naturani  transfigiu^are 
conatus  pro  uxore  habuit  Suet.  Ner.  28.  29  (inde  Victor  epit.  5,  7,  item 
nomine  non  posito  Vict.  Caes.  5,  15),  Dio  62,  28  (Zon.  11,  12),  63,  22; 
eum  in  Graeciam  secum  duxit  Nero  Suet.  28,  Dio  63,  12,  ibique  eae 
nuptiae  celebratae  Dio  63,  13,  Sabinae  nomen  ei  inditum  propter 
similitudinem  Poppaeae  Sabinae  Dio  62,  28.  63, 12. 13  cf.  Plut.  Galh.  9. 

Frosopographia  Imp.  Bom.    lU.  17 


SPVRINNA  258  STATILIVS 

Memoratur  Suet.  Ner.  46.  Neronem  fugientem  comitatur  Suet.  Ner. 
48.  49  (inde  Victor  Cacs.  5,  15,  epit.  5,  7),  Dio  63,  27  (Zon.  11,  18). 
Post  mortem  Neronis  Nymphidius  Sabinus  eo  utebatur  Plut.  Galh.  9, 
deinde  Otho  Dio  64,  8.  lussus  a  Vitellio,  sub  persona  puellae  raptae 
in  scaenam  prodire,  sua  manu  mori  maluit  Dio  65,  10. 

—  VESTRICIVS  SPVRINNA. 

—  Glyco  Spyridion. 

—  M.  GAVIVS  SQVILLA  GALLICANVS. 

—  C.  lAVOLENVS  CALVINVS  GEMINIVS  CAPITO  CORNELIVS  POLLIO 
SQVILLA  Q.   VVLCACIVS   SCVPPIDIVS   VERVS. 

—  L.  CALPVRNIVS  SQVILLIVS. 

583  Spurius  Maximus,  egregius  vir:  herede^  eius  fistula  plumbca  Romae 
rep.,  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  139.  Fortasse  idem  L.  Spurius 
Maximus  tribunus  cohortis  quartae  vigilum  sub  Severo  VI  643. 

584  Staberius,  dives,  heredes  summam  patrimonii  sui  sepulcro  incidere 
iussit  Horat.  sat.  2,  3,  84  seq.  cum  Porphyrione. 

585  Stachemphax  (Sxa/efxcpa^  codex  unicus  Arriani,  nxayz]x'ii\aq  codcx 
Anonymi),  Zilchorum  (sive  Zicchorum)  populi  Pontici  rex  ab  Hadriano 
constitutus  Arrianus  (sive  a  quo  alio  haec  pars  peripli  adiecta)  peripl. 
Ponti  Euxini  c.  27;  Anonymi  pcripl.  c.  15,  ap.  MiieUer  fr.  h.  Gr.  V,  1 
p.  180.    Cf.  Brandis  mus.  Rhen.  51,  1806  p.  110.  120. 

586  Staius,  tribunus  (cohortis  praetoriae),  a.  24  tumultum  quendam 
servilem  iussu  Tiberii  oppressit  Tac.  a.  4,  27. 

—  TI.  CLAVDIVS  STASITHEMIS. 

—  FL(AVIA)   STATIANILLA. 

—  SERVA(E)A  F[L(AVIA)]   STATIANILLA  VALERIANA. 

587  Statianus,  vir  egregius,  amicus  Frontonis  Fronto  ad  am.  1,  5  p.  17718 
Naher.    Filius  eius  Faustinianus  ih. 

—  Caesernius  Statianus. 

—  T.  CAESERNIVS  STATIVS  QVINTIVS  STATIANVS  MEMMIVS  MACRINVS. 

—  C.  Calvisius  Statianus. 

—  MANLIVS   STATIANVS. 

588  Statilius:  Germanici  Caesaris  epistula  ad  eum  de  computatione  vecti- 
galium  in  Syria  t.  Palmyrenus  Herm.  19,  1884  p.  503  (IVa  42)  cf.  p.  532. 
Videtur  fuisse  procurator  Caesaris  in  Syria  anno  p.  Chr.  18  vel  19. 

589  Q.  STATILIVS  tribunus  plebis  designatus,  ab  Augusto  cum  senatum 
higeret  (a.  725/6)  tribunatu  prohibitus  Dio  52,  42. 

590  STATILIVS  BARBARVS  clarissimus  vir:  eius  servus  IX  3053  (in 
Paelignis).     Fortasse  idem  qui  sequitur. 

591  T.STATILIVS  BARBARVS.  T.  urhanus  VI  1522  (1);  memoratur  in 
titulis  Thracicis,  ap.  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  n.  72",  qucm  servavit 
Cyriacus  (2),  arch.  ep.  Mitth.  15,  1892  p.  104  n.  42  (3),  ih.  18,  1895 
p.  118  n.  35  (4).  Nummi  urhium  Thracicarum,  cusi  Anchiali,  Bizyae, 
Hadrianopoli,   Pautaliae,  Philippopoli,  Serdicac,  Augustae  Traianae, 


STATILIVS  259  STATILIVS 

Traianopoli,  ap.  Mionnet  suppl  II  219,  81.  82.  234,  171.  375,  1023. 
1024.  462,  1533.  1534.  466,  1566.  485,  1661.  1662.  507,  1785.  508, 
1786-1789.  510,  1801. 1803;  Brit.  Mus.  cat.  Thrace  p.  164,  28.  171,  2. 
177,  3.  4;  Mus.  Berol.,  Beschr.  d.  Mimzen  I  p.  132,  6.  139,  5.  225,  30; 
alihi.    Cf.  Borghesi  opp.  3,  263  seq. 

IxaTtXto?  vel  2xaxetXio?  Ba'pPapo?  t.  2.  3, xsiXto?  Ba'pPapos  t.  4, 

Barbarus  t.  1;  in  nummis  plerumque  est  r^^.  (vel  -Pjys.  vel  ^ep-.) 

^x.  vel  2xa.  vel  Sxax.  vel  2xaxi.  vel  Ixaxet.  (sic  in  nummo  Serdicae, 
ap.  Mionnet  485,  1662)  vel  2[xa]xtXt'ou  (sic  in  nummo  Pautaliae  ap. 
Mionnet  &75,  1023)  BapPa'pou,  plene  T.  l'xa.  BapPapou  in  nummo  Philip- 
popolitanorum  ap.  Imhoofium  (7,76.  Ttp.  BapPa'pou  in  nummis  Philip- 
popolitanorum  ap.  Mionnet  462,  1533.  1534.  466,  1566  male  lectum  est, 
teste  Imhoofio,  pro  rj.  l-a.  BapPa'pou ;  similiter  sine  duhio  male  lectum 
est,  y)Y£.  T.  Ba'ppapo?  Mionnct  508,  1786,   A.  Etxei.  Ba'pPapou  Mionnet 

485, 1661,  Ail.  Bap Mionnet  375, 1024).  Pro  %efx.  Hxaxei.  BapPapou 

in  nummo  Serdicensi  supra  laudato  legendum  esse  tjys.  M.  2xaxei. 
Bappa'pou  coniecit  Borghesius  opp.  3,  271,  minus  recte  ut  iam  constat. 

Sevir  equitum  Romanorum,  decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus 
laticlavius  [legionis]  .  .  .  . ,  [quaestor]  provineiae  Africae ,  [tribunus 
plebis  vel  aedilis,  praetor]  t.  1.  [Donatus  donis  militaribus  b]ello 
Parthico  Mesopotamico  t.  1  (priore  expeditione  Mesopotamica  Severi, 
circa  a.  195).  Legatus  provinciae  Thraciae  t.  1.  2.  3;  nummi,  sub 
Severo  t.  3,  nummi,  Severo  Augusto  et  Caracalla  Caesare  (a.  196-198) 
t.  2;  legatus  Augustorum  duorum  (ita  dici  potuit  Caracalla  etiamtum 
Cacsare)  t.  1.  Consul  designatus,  cum  esset  legatus  Thraciae  t.  3.  4. 
Consul  t.  1.  Legatus  Augustorum  duorum  provinciae  Germaniae 
superioris  t.  1  (inter  Germaniae  et  Thraciae  legationes  mentio  muneris 
dlicuius  periit  in  t.  1).  —  Uxor :  [M]arciana  (supra  A  836)  clarissima 
femina  t.  1. 

592  Statilius  Capella,  eques  Romanus  Sabratensis  ex  Africa:  eius  deli- 
cata  aliquando  fuerat  Flavia  Domitilla,  uxor  Vespasiani  Suet.  Vesp.  3. 

593  [STAT]ILIVS  CASSIVS  TAVRINVS,  frater  Arvalis,  magister  factus  a.  155 
act.  Arv.  (VI 2086  v.  39)  (genti  Statiliae  eum  adscripsit  Hemen  propter 
cognomen  Taurini). 

—    Valerius  Statilius  Castus. 

594  STATILIVS  CORFVLENVS,  senator,  Clodio  Albino  eiusque  fratri 
honores  decrevit  vit.  Clod.  Alb.  12,  11. 

595  TAVRVS  STATILIVS  CORVINVS  (=  T.  STATILIVS  TAVRVS  CORVINVS  ?) 
cos.  a.  45.  Taurus  Statilius  Corvinus  act.  Arv.  (plene  nomina  ex- 
tant  VI  2027  et  saepius  in  actis  anni  38;  Statilius  [Corvinus]  frag- 
mentum  actorum  eph.  ep.  8  p.  326,  8),  item  paene  plene  III  S.  6983; 
Statilius  Corvinus  Suet.  Cl.  13.  In  consulatu:  Taurus  Statilius  Cor- 
vinus  Notizie  1887  p.  210.,  Taurus  Statilius  X  825,  ZxaxtXto?  Kopoutvo? 
Bio  60,  45,  [T.]  Cor.  tessera  gladiatoria  XIV 4126,  Corvinus  XV 4612 

17* 


STATILIVS  260  STATILIVS 

(nam  hic  videtur  significari,  cf.  Dressel  ad  t.),  chronogr.  a.  364,  Cor- 
binus  fasti  Hydat.,  Cornelius  dlii  quidani  fastorum  latercuU;  Tixos  ^xa- 
TiXio?  Taupos  6  Koupprvo?  l7:ix^&£i?  Pldeg.  mir.  fr.  35  MuU.  (III p.  619). 
Messallae  oratoris  nepos  Suet.  Cl.  13;  filius  videtur  T.  Statilii 
Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  11,  natus  ex  M.  Valerii  Messallae  Corvini 
oratoris,  consulis  a.  u.  c.  723,  filia,  frater  minor  T.  Statilii  Tauri  con- 
sulis  a.  44,  cf.  stemma  propositum  infra  (p.  264)  suh  T.  Statilio  Tauro.  — 
Frater  Arvalis  act.  Arv. ,  adest  in  collegio  a.  35  VI  2025,  magister 
anno  inc.  sub  Tiberio  VI  2027,  promagister  a.  38  VI  2028,  adest 
in  collegio  a.  39  eph.  ep.  8  p.  322,  a.  40  ih.  p.  324,  item  sub  Claudio 
annis  incertis  VI  2032.  2033.  2035  (=  eph.  ep.  8  p.  326,  8).  Quin- 
decimvir  sacris  faciundis  (si  quidem  libertus  eius  fuit  calator  quin- 
decimvirum)  VI 3878  =  6244.  Consul  ord.  a.  45  cum  M.  Vinicio  iterum 
fasti,  deinde  cum  Ti.  Plautio  Silvano  Aeliano  X  825 ;  XIV  4126  (ab 
eo  consule  praefectus  fabrum  factus  C.  lulius  Aquila  III  S.  6983). 
Conspiravit  in  Claudium  una  cum  Asinio  Gallo  Suet.  Cl.  13  (a.  46 
ut  videtur,  cf.  Dio  60,  27).  Huius  sine  duhio  Corvini  lihertus  T.  Sta- 
tilius  appellatus ,  VI  3878  =  6244 ,  liherta  Statilia  VI  6559,  servi 
VI 6273.  6417.  6473.  6595  (tituli  reperti  in  monumento  urhano  Stati- 
liorum,  vel  prope  id);  item  huius  ut  videtur  Cor(vini)  vest(iarius) 
T.  Statilius  T.  1.  Hilarus  VI  6373;  praeterea  huius  fortasse  (non 
T.  Statilii  Tauri  cos.  a.  44)  Tauri  Statilii  servus  VI  6604. 

596  Statilius  [Cjritonianus  (SxaxetXio?  Xpixwviavo?  traditur  in  t.  Perinthio, 
Ixa ....  Tptxtovtavo?  in  t.  Laodicensi),  procurator  (6  xpaxiaxo?  dirixpoTTO?) 
Augusti  (in  Thracia)  t.  Perinthius,  qucm  servavit  Cyriacus  cod.  Vat. 
5250  f.  6.  7,  ed.  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  p.  37  n.  72^.  Uxor  eius 
Larcia  t.  Laodicensis  hull.  de  corr.  hell.  11,  1887  p.  352. 

596*  Statilius  Flaccus  (SxaxuXXio?  <I)Xaxxo?) :  eius  epigrammata  Graeca 
anth.  Pal.  5,  5.  6,  196.  7,  290.  9,  45  cet. 

597  Statilius  Homullus,  T.  Statilii  Optati  (infra  n.  606)  filius  maior 
t.  suhurhanus  (v.  suh  patre). 

598  T.  STATILIVS  IVLIVS  SEVERVS,  legatus  pro  pr.  Moesiae  inferioris 
anno  159  ///  S.  12513  (miliarius  ad  oram  Ponti  Euxini  rep.).  Cf.  supra 
suh  L.  lulio  Statilio  Severo  (I  382). 

599  Statilius  Maximus,  idiologus  Aegypti:  eius  meminit  Aegyptius  qui- 
dam,  cum  sepulcra  regia  Thebarum  visitaret;  aequalis  Philopappi 
regis  (supra  I  99) ,  cuius  simul  Aegyptius  ille  meminit  (vixit  igitur 
circa  tempora  Traiani)  CIG.  4815"  et  melius  ap.  Wescher  comptes 
rendus  de  Vacad.  des  inscr.  n.  s.  7,  1871  p.  291.    Cf.  infra  n.  603. 

600  Statilius  Maximus,  epistrategus  (septem  nomorum)  sub  Antonino  Pio, 
non  ante  annum  149  papyrus  Berol.,   Urk.  aus  den  Jcgl.  Mus.  n.  340. 

601  Statilius  Maximus  (sic  Charisius  p.  194,  11.  196,  4.  209,  4.  217,  3. 
218,  6.  240,  1,  alihi  Maximus),  scripsit  de  singularibus  apud  Cicero- 
nem  Charisius  lih.  II  p.  194,  11.  218,  6  cf  196,  4.  209,  4.   212,  6. 


STATILIVS  261  STATILIVS 

313,  13.  214,  17.  217,  3.  8.  219,  24.  25  ed.  Keil,  item  simile  ut  videtur 
opus  cle  Catone  ih.  p.  202,  11.  215,  22.  217,  14.  220,  16.  240,  1. 
Emendavit  orationem  Ciceronis  contra  legem  agrariam  codices  qui- 
dam  Ciceroniani  (cf.  supra  suh  Laecaniano). 

602  T.  STATILIVS  MAXIMVS  consul  ord.  a.  144.  T.  Pannonicus  III  S. 
10336  =  Eph.  ep.  4,  425  (1);  tnemoratur  in  t.  urhano  VI  1008  (2). 

Statilius  M....  t.  2, Maximus  t.  1;  in  consulatu  T.  Statil[ius 

Mjaximus  XIV  490,  prarterea  Maximus.  —  T.  Statilium  Maximum 
Severum  Hadrianum  (infra  n.  604),  qui  memoratur  in  tegulis  urhanis 
certe  ah  anno  124  ad  a.  138,  eundem  iudicavit  de  Mossi,  diversum 
putat  Mommsen  (ad  t.  1) ,  propterea  quod  in  t.  1  post  Maximi 
cognomen  nullum  aliud  sequitur. 

Quattuor[vir  viarum  curandarum],  tribunus  legionis  quartae 
Scythicae,  donis  militaribus  a  divo  Traiano  donatus,  quaestor 
urbanus,  ab  actis  senatus,  tribunus  plebis,  praetor,  curator  viae 
Aureliae,  legatus  legionis  primae  Adiutricis  t.  1.  luridicus  pro  pr. 
utriusque  Pannoniae  (anno  136  vel  137,  suh  L.  Aelio  Caesare,  utram- 
que  Pannoniam  proconsidari  imperio  regente,  ut  vidit  Hirschfeld)  1. 1. 
Consul  t.  1,  ord.  a.  144  cum  L.  Lolliano  Avito  fasti.  Sodalis 
Augustalis  t.  1.  Curator  aedium  sacrarum  t.  1  =  curator  operum 
publicorum  t.  2,  a,  146,  cum  eodem  Lolliano  Avito  t.  2. 

603  T.  Statilius  Maximus  Se[ve]r(us),  Memnonem  audiit  d.  18  Febr.  136 
///  46.  Idem  ut  videtur  Maximus  Statilius  (Statilii  nomen  non  om- 
nino  certum),  et  paullo  post  Maximus  '^vates^  qui  cum  Memnonem 
audisset,  statuae  eius  versus  inscripsit  III 47  (—  Buechelcr  carm. 
(pigr.  n.  227);  nec  diversus  fortasse,  ut  coniecit  Buecheler  mus.  Bhen. 
38,  1883,  p.  132,  Maximus,  qui  cum  pyramidas  vidisset,  uni  earum 
carmen  inscripsit  quod  servavit  schol.  ad  Clementis  Alex.  protrept. 
4,  49  (prolatum  a  Buechelero  l.  c. ;  Preger  inscr.  Graecae  metricae  ex 
script.  coll.  n.  222).  Fortasse  idem  Statilius  Maximus  idiologus 
Aegypti  (supra  n.  599) ;  nec  diversus  fortasse  (sed  res  plane  incerta) 
Statilius  Maximus  grammaticus  (supra  n.  601).  —  Vix  ad  hos  pertinet 
Statib'us  Maximus  ///  S.  6689  (Beryti). 

604  T.  Statilius  Maximus  Severus  Hadrianus.  Quinque  nomina,  sic:  T.  Stat. 
Max.  Severus  Hadr.  (in  tegula  anni  125)  XV 1452,  T.  S.  M.  S.  Hadr. 
(anno  126)  XV 39,  T.  Statil.  Max.  Sev.  Hadr.  (anno  incerto)  XV 41; 
hrevius  Statilius  Severus  vel  Stat.  Sev.  (in  tegulis  anni  123)  XV 286. 
1451,  Statil.  Sever.  [H]adrian.  vel  Stat.  Severus  Hadrian[us]  (anno  124) 
XV 38.  287,  Stat.  Maxim.  Severus  (anno  127)  XV 40,  T.  S.  M.  Severus 
(in  tegulis  anni  124  vel  etiam  posteriorihus)  X  V  1453-1455 ,  T.  Sta- 
tilius  Maximus  Severus  (in  tegula  anni  incerti)  XV 292,  Statil.  Max. 
(in  tegula  anni  134)  XV  288,  T.  S.  M.  (in  tegula  eiusdem  anni) 
XV 289,  Stati.  Max.  (in  tegula  anni  138)  XV 1456,  practerea  T.  Stat. 
Maxim.   (XV  290.  1457)  vel  Statilius   Maximus  vel  Statil.  Max.  vel 


STATILIVS  262  STATILIVS 

similiter  in  tegulis  annorum  incertorum,  T.  Satil.  (sic),  Maximus 
XV 299;  nude  Hadrianus  in  tegulis  annorum  incertorum  XV 291.  295. 
296,  [Hjadrianus  Severus  XV  294.  Non  unum  eundemgue  sed  com- 
plures  homines  signifbcari  non  est  prohahile.  Incertum  qua  parentela 
coniunctus  cum  Statiliis  Maximis  qui  praecedunt. 

Dominus  figlinarum  urbanarum,  Brutianarum  certe  ab  a.  124  ad 
a.  127,  Macedonianarum  certe  ab  a.  123  ad  a.  134,  aliarum  tegulae 
urhanae  XV  38-41.  286-300.  1451-1459,  etiam  anno  138  XV  1456 
cf.  JDressel  ih.  p.  17.  87. 

605  Statilius  Optatus,  eius  qui  sequitur  filius  minor  t.  suhurhanus  (v.  suh 
patre). 

606  T.  Statilius  Optatus,  praefectus  cohortis  primae  Lucensium,  tribunus 
legionis  VI  Ferratae,  tribunus  legionis  VI  Victricis,  praefectus  alae 
Afrorum;  procurator  Aug.  ad  census  Brit[t.]  (=  Brittanniae),  pro- 
curator  Aug.  ad  cens[us]  Gallorum,  procurator  Aug.  ferrariarum, 
procurator  Aug.  ad  patrimonium,  procurator  Aug.  hereditatium, 
flamen  C[erialis]  vel  C[armentalis] ;  p[raef.  et]  proc.  Aug.  A[lpium] 
(supplevi)  t.  suhurhanus,  rep.  loco  dicto  Roma  Vecchia,  quem  ed.  To- 
massetti  h.dl.  comunale  1893 p.  84,  qui  litteras  esse  ait  aetatis  Claudii. 

607  STATILIVS  SECVNDVS  legatus  (provinciae,  ut  videtur),  cui  Hadrianus 
rescripsit  Callistratus  lihro  quinto  de  cognitionihus  (Dig.  48,  3,  12). 

608  STATILIVS  SEV frater  Arvalis  (a.  221  ut  videtur)  fragmentum 

actorum  ad  a.  221  relatum  ah  Henzen,  VI  2106  a  3. 

—    L.  IV[L]IVS  STATILIVS  SEVERVS. 

609  STATILIVS  SEVERVS:  ei  Traianus  rescripsit,  consultus  ab  eo  de 
testamento  militis  cuiusdam  Florentinus  lih.  X  inst.  (Big.  29,  1,  24). 
Praeses  provinciae  ut  videtur.  —  Incertum  qua  parentela  coniunctus 
cum  Statiliis  Maximis  Severis  supra  n.  603.  604.  Fortasse  (ut  coniecit 
Borghesius  opp.  3,  280)  pater,  vel  potius  avus  eius  qui  sequitur. 

610  T.  STATILIVS  SEVERVS  (sic  VI 1978,  praeterea  Severus),  consul 
ordinarius  a.  171  cum  L.  Alfidio  Herenniano  fasti. 

611  Ti.  Statilius  Severus:  eius  praefectus  (cf.  Momms.  Staatsr.  IF^ 
p.  828  not.  5)  Capuae  vel  Calibus  X  3910.    Homo  nohilis  sine  duhio. 

612  T.  STATILIVS  SILIANVS  (tria  nomina  VI 2086, 3. 10. 29. 2105,  4),  frater 
Arvalis,  proflamen  a.  213,  flamen  factus  in  annum  insequentem,  adest 
in  coUegio  etiam  a.  218.  220.  221   acta  Arv.  (VI  2086.  2104-2106). 

613  SISENNA  STATILIVS  TAVRVS  (=  T.  STATILIVS  SISENNA  TAVRVS?) 
cos.  a.  16.  In  consulatu  Sisenna  Statilius  Taurus  fasti  Antiates 
(CIL.  I  ed.  2  p.  72),  Tac.  a.  2,  1  (uhi  tamen  Tauri  nomen  delevit 
Nipperdey),  Sisenna  Statilius  fasti  Lunenses  (CIL.  l.  c.  p.  73),  Cassiod., 
Sisenna  Statili(us)  VI  10051,  Sisen[na  Stati]lius  XV  4610,  Sisenna 
Taurus  VI  10237,  iTaxCkioq  Taupo?  Bio  57,  15,  Statilius  et  Taurus 
(tamquam  duo  essent,  nomine  alterius  consulis  omisso)  coll.  leg.  Mos. 
et  Bom.  8,  7,  1,  Taurus  VI 7479,  chronogr.,  fasti  Hydat;  T.  iTa^ihoq 


STATILIVS  263  STATILIVS 

Siasvva?  Taupo?  solus  JDionis  ind.  l.  57.  —  In  titulis  libertorum  et  servorum 
Sisenna  [Stjatilius  Taurus  (sed  fortasse  inter  Sisennae  et  Statilii 
vocabula  plura  perierunt)  V  332,  Sisenn[a  Statilius]  Taurus  X/  669, 
Sisenna  Statilius  VI  6358 ,  Sisenna  Taurus  V i09.  875,  Sisenna  VI 
6217.  6312.  6328.  6543  (nisi  in  t.  6217  intellegitur  L.  Sisenna  aliquis, 
scilicet  L.  Cornelius  Sisenna).  Praeterea  Heiaevva^?)  [SxaxiXios]  Taupo? 
t.  Thespiensis  Inscr.  Graec.  sept.  I  1854,  Statilius  Sisenna  Vell.  2,  14. 
Titi  praenomen  ei  trihuit  solus  ind.  Dionis  (liberti  Titi  prae- 
nomine  utebantur  V  409.  VI  6543).  T.  f.  Bionis  ind.  l.  57.  Nepos 
videtur  T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  717.  728,  fdius  fortasse  Tauri 
triumviri  monetalis  a.  742,  frater  minor  T.  Statilii  Tauri  consulis 
a.  p.  Chr.  11,  natum  autem  esse  ex  Cornelia  aliqua  Sisennae  filia, 
fortasse  filia  eius  qui  memoratur  Dio  54,  27,  ostendit  praenomen 
(Borghesi  opp.  2,  325).  Cf.  stemma  propositum  infra  p.  264.  —  Consul 
ord.  a.  p.  Chr.  16  cum  L.  Scribonio  Libone  fasti.  Pontifex  V 332.  878. 
Domum  habet  in  Palatio  quondam  Ciceronis  Vell.  2,  14.  Memoratur 
in  titulis  libertorum  servorumque  repertis  Romae  in  monumento  in  quo 
Statiliorum  Taurorum  libcrti  et  servi  mortui  condi  solebant  ab  Augusti 
temporibus  usque  ad  Claudium  VI 6217.  6312.  6328.  6358.  6543  (nisi  in 
horum  uno  alterove  intelligendus  est  fdius  is  qui  sequitur),  praeterea  in 
Histricis  V332.  409,  Aquileiensi  V878.  —  Uxor :  Cornelia  t.  Thespiensis 
Inscr.  Graec.  sept.  I  1854  (vel  fortasse  filia,  si  statuere  licet,  {^uYaxspa 
omissum  esse  more  Graeco,  cf.  infra  n.  623  Statilia  Cornelia). 

614  SISKNNA  (STATILIVS  TAVRVS),  filius  ut  videtur  eius  qui  praecedit 
(cf.  Mommsen  CIL.  VI  p.  995,  6):  huius  scilicet  Sisennae  f(ilii)  con- 
histeus  (servulus  defunctus  annorum  quattuor)  VI  6324,  item  huius  ut 
videtur  Sisennae  strator  paternus  VI  6352.  Praeterea  hic ,  iudice 
Mommseno,  Sisenna  [aug]ur,  cuius  liberta  VI  6570  (nam  consul  anni 
p.  Chr.  16  fuit  pontifex).  Videtur  defunctus  essc  adulescens,  sacer- 
dotio  ornatus  ad  honorcs  non  pervenisse. 

615  T.  STATILIVS  TAVRVS  cos.  a.  717.  728.  Tituli:  Vulceianus  Lucaniae 
X  409  (1);  Ilicitanus  Hispaniae  II  3556  (2). 

T.  f.  t.  1;  fasti  triumph.  Cap.  Homo  novus  Vell.  2,  127  (notan- 
dum,  avum  non  memorari  in  fastis  Capitolinis);  nihilominus  eo  ad- 
iutore    usus    est  Augustus,    proxime  a  M.  Agrippa  ib.     Consiil  sufF. 

a.  717  fasti  Biondiani  (CIL.  I  ed.  2  p.  65),  cum  M.  Agrippa  IV  2437. 
(A.  718)  dux  Caesaris  bello  Siciliensi  contra  Sex.  Pompeium  Appian. 

b.  c.  5,  97-99.  103.  105.  109.  118;  Oros.  6,  18,  21.  32;  per  eum,  de- 
iecto  Lepido ,  Africam  Caesar  recepit  Dio  49,  14  (fortasse  tunc  pri- 
mum  appellatus  imperator,  cf.  infra).  Circa  haec  puto  tempora 
'moenia  Karthagini  imposuit'  Tertullian.  de  paJlio  1  {uhi  tastil-  tra- 
ditur  pro  statil-).  Proconsul  triumphavit  ex  Africa  d.  30  lun.  720 
acta  triumph.  Cap.  et.  Barb.  (triumphalis  Suet.  Ner.  35).  Eodem 
anno  bellum  gessit  cum  Dalmatis  Appian.  III.  27,  Dio  49,  38  (fortassc 


STATILIVS  264  STATILIVS 


tunc  appellatus  imperator  iterum,  cf.  infra).  A.  723  apud  Actium 
copiis  pedestribus  Caesaris  praeest  Vell.  2,  85,  Plut.  Ant.  65,  Dio  50, 13 
(Zmar.  10,  29).  A.  724  amphitheatrum  in  campo  Martio  extruxit  et 
dedicavit  Dio  51,  28;  Suet.  Aug.  29;  cf.  Tac.  a.  3,  72;  propterea  ei 
tributum  a  populo  ut  quotannis  unum  e  praetoribus  facere  ei  Hceret 
Dio  l.  c.  (Memoratur  amphitheatrum  Tauri  Suet.  Cal.  18,  Dio  59,  10, 
significatur  Strah.  5  p.  236;  cf  VI  6226-6228.)  A.  725  Cantabros 
et  Vaccaeos  et  Astures  vicit  Dio  51,  20.  Imperator  ter  t.  1.  2.  Consul 
iterum  t.  1.  2,  ordinarius  a.  728  cum  Augusto  octavum  fasti  (bis 
consul  Suet.  Ner.  35).  Augur  t.  1.  Curio  maximus  t.  1  (complura 
sacerdotia  eius  significat  Velleius  2,  127).  A.  738  cum  Augustus  in 
Galliam  proficisceretur,  curam  urbis  et  Italiae  Tauro  commisit  Dio 
54,  19,  "potestatem  (praefecturae  urbanae),  quamquam  provecta  aetate, 
egregie  toleravit'  Tac.  a.  6,  11;  cf.  Mommsen  Staatsr.  II^  p.  1060 
not.  1.  Fortasse  hic  Statilius  Taurus ,  ad  quem  rescriptum  Caesaris 
citatur  Dig.  8,  3,  35.  —  Huius  ut  videtur  T.  Statilii  Tauri  praefectus 
quinquennalis  Dyrrhachii  III  605  (videtur  igitur  Dyrrhachii  honore 
duoviratus  usus  esse;  cf.  Momms.  Staatsr.  II^  p.  828  not.  5).  —  Incertum 
utrum  huic  an  consuli  a.  p.  Chr.  11  an  denique  consuli  a.  44  posiius 
titulus  Megarensis  Inscr.  Graec.  sept.  I  86.  —  Pater  videtur  Tauri 
eius  qui  sequitur,  avus  T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  11  (si  consulis 
a.  11,  ut  puto,  libertus  fuit  T.  Statilius  Dasius  Tauri  1,  ad  vestem  avi 
VI 6372,  hic  fuit  avus  ille).  Abavus  Statiliae  Messallinae  Suet.  Ner.  35. 
Stemma  videtur  fuisse  hoc: 

T.  Statilius  Taurus  (n.  615) 

cos.  a.  717.  728 

I 

M.  Valerius  Messalla  T.  (Statilius)  Taurus  (n.  616)  w  Cornelia  (n.  623) 

Corvinus  1 

i  ! , 

(Valeria  Messallina)  ^  T.  Statilius  Taurus  (n.  617)     Sisenna  Statilius  Taurus  {n.  613) 
I  cos.  a.  p.  Chr.  11  cos.  a.  p.  Clir.  16 


T.  Statilius  Taurus  Statilius  Sisenna  (Statilius      Statilia  Cornelia 

Taurus(w.ffi8)        Corvinus  (w.  595)  Taurus)  («.  6:Z4)  {n.  623) 

cos.  a.  44  cos.  a.  45 

Statilia  Messallina 
(w.  625) 

616  T.  (STATILIVS)  TAVRVS  (^Taurus  nummi;  de  Titi  praenomine  constat, 
si  vere  fuit  pater  eius  qui  sequitur  et  Sisennae  Statilii  Tauri,  supra 
n.  613;  nam  his  Titum  patrem  adtrihuit  index  Dionis),  triumvir  aere 
argento  auro  flando  feriundo,  una  cum  Pulchro  et  Regulo  circa  a.  742 
nummi  aenei  ap.  Eckhcl  5,  316,  Bahelon  monnaies  de  la  rep.  romaine  II 
p.  469.  Videtur  fuisse  filius  eius  qui  praecedit  (sic  Borghesi  opp.  2,  325, 
quem.  sequitur  Mommsen  CIL.  VI p.  492;  aliter  Borghesi  l.  c.  5,  127), 
pater  T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  11  et  Sisennae  Statilii 
Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  15,  gener  autem  L.  Cornelii  Sisennae.  Ad 
summos  honores  non  videtur  pervenisse. 


STATILIVS  265  STATILIVS 

617  T.  STATILIVS  TAVRVS  cos.  a.  p.  Chr.  11  (tria  nomina  in  fastis 
Antiatihus,  CIL.  I  ed.  2  p.  72,  IX  1456,  XII  4333,  XIV  2302,  I)io 
ind.  l.  56;  Ixaxiho?  TaGpos  Dio  56,  25,  T.  Statilius  Cassiod.,  T.  Stat. 
tessera  gladiatoria  I  759,  Tauriis  Big.  29,  5,  13,  chronogr.  anni  354, 
fasti  Hydat).  T.  f.  Bio  ind.  l.  56.  Nepos  sine  dubio  T.  Statilii 
Tauri  consulis  a.  717.  728,  frater  ut  videtur  Sisennae  Statilii  Tauri 
consulis  a.  p.  Chr.  16  (et  ipse  fortasse  natus  Cornelia) ,  fdius 
fortasse  Tauri  triumviri  monetalis ,  eius  qui  praecedit.  Consul  orcl. 
a.  p.  Chr.  11  cum  M.'  Aemilio  Lepido,  ex  kal.  lul.  cum  L.  Cassio 
Longino  fasti.  Pater  videtur  fuisse  T.  Statilii  Tauri  consuUs  a.  44 
et  Tauri  Statilii  Corvini  consulis  a.  45,  gener  M.  Valerii  Messallae 
Corvini.  Cf.  stemma  propositum  supra  sub  n.  615.  Aut  huius  aut  fdii 
soror  (uterina  sine  diihio)  Vedusia  VI  6214  (cf.  infra  sub  Vedusia). 
Fortasse  huic  positus  t.  Megarensis  Inscr.  Graec.  sept.  1 86.  Hic  videtur 
T.  Statilius  Taurus  pater,  cuius  liberti  et  servi  VI 6213,  Taurus  pater, 
cuius  servus  VI 6256  (pater  dictus  ut  distingueretur  a  fdio  consule  a.  44, 
cuius  liberti  et  servi  plurimi  in  eodem  monumento  sepulti  sunt;  quamquam 
potest  etiam  cogitari  de  consule  anni  44,  pater  dictus,  ut  distingueretur 
a  filio  praeterea  ignoto).  De  aliis  Taurorum  lihertis  et  servis  qui  vel 
eius  fuisse  possunt  vel  filii,  cf.  sub  filio.  —  Sed  huius  sine  dubio 
liherti  T.  Statilius  Tauri  1.  Festus  aliique  duo  in  t.  Thehis  dedicato 
a.  p.  Chr.  14,  III  S.  7301. 

618  T.  STATILIVS  TAVRVS  cos.  a.  44.  In  consulatu  T.  Statilius  Taurus 
VI  10399;  X  6638^^;  t.  Gallicus  ap.  Henzen  5214.  Ttxos  IxaxtXto?  Bio 
60,  23,  Taurus  chronogr.  anni  354  reliquique  fastorum  laterculi.  — 
Statilius  Taurus  Tac.  a.  12,  59.  14,  46.  —  Frater  videtur  Tauri  Statilii 
Corvini  consulis  a.  45,  filius  T.  StatUii  Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  11, 
ipse  quoque,  ut  frater,  nepos  M.  Valerii  Messallae  Corvini. 

Consul  ord.  a.  44  cum  C.  Passieno  Crispo  iterura ,  deinde  cum 
P.  Pomponio  Secundo  fa^ti.  Proconsul  Africae  (a.  52/3  vel  paullo 
ante)  Tac.  a.  12,  59.  A.  53  instigante  Agrippina,  quae  hortis  eius 
inhiabat,  accusatus  a  Tarquitio  Prisco  qui  legatus  eius  fuerat,  repe- 
tundarum  et  artium  magicarum,  ante  sententiam  sponte  mortem 
sumpsit  Tac.  l.  c.  cf.  14,  46.  Aut  huius  aut  patris  consuUs  a.  11, 
vel  potius  partim  huius  partim  patris,  T.  Statilii  Tauri  servi  VI 6243. 
6603,  T.  Statilii  servus  VI  6493 ,  Tauri  servi  VI  6221.  6303.  6307. 
6308.  6342.  6378.  6390.  6402.  6437.  9922,  Bull.  comun.  1880  p.  53 
n.  269;  ah  hoc  aut  a  patre  manumissi  T.  Statilii,  Tauri  liberti  V  457. 
VI  6214.  6301.  6372  (Uhertus  ad  vestem  avi).  6528.  6550.  6632.  6645. 
9287.  9412-9415.  26758.  26760,  Statiliae  Tauri  libertae  V457.  VI 6558. 
26784,  T.  Statili  liberta  VI  6466,  Tauri  liberti  VI  6288.  6467;  sed 
possunt  inesse  in  his  etiam  Tauri  Statilii  Corvini  Uherti  servique 
(ccrte  huius  esse  videtur  Tauri  Statilii  servus  VI 6604).  —  Aut  hic  aut 
fdiiis  eius  praeterea  ignotus  Taurus  adulescens  (sic  VI 6257)  vel  Taurus 


STATILIVS  266  STATILIA 

filius,  cuius  servi  VI  6229.  6257.  6382.  Film  huius  ut  puto  Statilia 
Messallina  (cf.  infra  sub  hac). 

619  T.  STATILIVS  TAVRVS  T.  f . ,  inter  patronos  ordinis  senatorii  col- 
legii  cuiusdam  Ostiensis  XIV  246,  anno  140  vel  paullo  post  (cf.  quae 
adnotata  sunt  ad  XIV  246  p.  44.  482)  ih.  Descendere  ah  eis  qui  prae- 
cedunt  putat  Mommsen  CIL.  VI  p.  995,  3.  —  Vix  ad  hos  nohilcs 
Statilios  Tauros  pertinent  Titus  Statilius  Taurus  praefectus  fabruni, 
praefectus  cohortium  primae  Augustae  Ituraeorum  et  sextae  Tlira- 
cum,  tribunus  legionis  XXII  Primigeniae  piae  fidelis  Bramhach  1099 
(Mogontiaci) ;  Statilius  Taurus  centurio  legionis  II  Traianae  fortis, 
curator  cohortis  primae  Flaviae  Cilicum,  sub  Antonino  Pio  III  6025 
(Syene). 

620  Statilia  (Sattilia  Plinii,  Sattia  vel  similiter  Senecae  codices),  ex  nobili 
domo  femina,  Claudio  principe  Plin.,  vixit  annos  nonaginta  novem 
Seneca  ep,  77,  20,  Plin.  h.  n.  7,  158;  aetatem  monumento  suo  inscribi 
iussit  Plin.  l.  c.  Sororem  fuisse  vel  filiam  T.  Statilii  Tauri  consulis 
a.  717.  728  coniccit  Fahia  revue  de  phil.  1895  p.  220. 

621  Statilia  maior:  eius  ancilla  VI  6325  (in  monumenio  Statiliorum). 

622  Statilia  minor  (fortasse  soror  eius  quae  praecedit):  eius  pedisequa 
VI 9775,  alia  ancilla,  filii  (eius?)  nutrix  (cf.  Felix  Statiliae  f.  VI 6454) 
VI  6323  (in  monumento  Statiliorum).  Aut  huius  aut  eius  quac  prae- 
cedit  aut  tertiae  alicuius  praeterea  ignotae  Statiliae  dispensator  VI 6272, 
Statiliae  pedisequa  VI  6336,  Statiliae  sarcinatrix  VI  6351,  Statib*ae 
paedagogus  {nomine  T.  Statilius  Zabda)  VI 6330,  Statiliaes  paedagoga 
(nomine  [Stjatilia  T.  1.  Tyran(n)is)  VI  6331. 

623  (STATILIA)  CORNELIA ;  huius  ut  videtur  Corneliaes  servi   VI  6322. 
'   6371,  Corneliaes  liberta  VI  6424,  Statilius  Phileros  Corneliaes  cubi- 

cularius  VI  6264  (tituli  rep.  in  monumento  Statiliorum).  —  Eadem 
fortasse  Kopv/jXta  Seiaevva  [StaxiXtou]  Taupou  (scilicet  ^ri-^dxr^p,  quod 
omissum  esse  potest)  statua  honorata  Thespiis  Inscr.  Graec.  sept.  I 
1854  (ut  filia  fuerit  Sisennae  Statilii  Tauri  consulis  a.  16;  pro  sorore 
eius,  nondum  cognito  t.  Thespiensi,  hahuit  Momms.  CIL.  VI  p.  995,  7) ; 
nisi  forte  in  t.  Thespiensi  uxoris  vocahulum  supplendum  est  more 
Latino,  ut  Cornelia  uxor  fuerit  Sisennae  Tauri,  cf.  supra  n.  613  fin. 

624  Statilia  Maxima:  eius  horti  memorantur  anno  136  VI 10242.  Videtur 
fuisse  femina  nohilis. 

625  STATILIA  MESSALLINA  uxor  Neronis  tertia,  Tauri  bis  consulis  ac 
triumphalis  (T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  717.  728)  abneptis  Suet. 
Ner.  35.  Filiam  fuisse  Tauri  Statilii  Corvini  (n.  595)  consulis  a.  45 
posuit  Borghesius  opp.  5,  529.  8,  137,  propterea  puto  quod  hic  dicitur 
Messallae  oratoris  nepos  (Suet.  Cl.  13),  et  inde  in  filia  cognomen 
Messdllinae  explicatur;  sed  etiam  frater  Corvini,  T.  Statilius  Taurus 
(n.  618)  consul  a.  44  Messallae  oratoris  nepos  fuisse  putandus  est; 
fuit  autcm  omnino  non  Corvini  flia,  sed  Tauri,  si  vere  haec  Statilia 


STATILIA  267  STATILIA 

Tauri  f.  Messalina  VI  9842,  Messallina  Tauri  f.  VI  6327,  MessaHn[a] 
Tauri  [f.]  VI 9191  (tituli  servormn),  Messalina  Tauri  f.  ftstula  plmnhea 
Bull.  comun.  1883  p.  230  n.  650  (nam  consulis  a.  45  fiJia  sme  duhio 
appellata  esset  Corvini  filia;  ad  sororem  aliquam  consulmn  a.  44  et  45 
praeterea  ignotam  titulos  VI 9842  et  falsmn  VI 3295  *  =  Grut.  995,  6 
rettulit  JBorghesius  8,  137). 

Post  tria  matrimonia  diverso  exitu  soluta  schol.  luv.  (cf.  infra), 
nupsit  Attico  Vestino  (supra  1 410)  Tac.  a.  15,  68  cf.  Suet.  Ner.  35. 
Inter  adulteros  eius  Nero  Tac.  l.  c,  qui,  ut  ea  potiretur,  a.  65  mari- 
tum  eius  in  ipso  consulatu  trucidavit  Suet.  l.  c,  cf.  supra  suh  Attico 
Vestino.  Deinde  nupsit  Neroni  ('post  quattuor  matriraonia  diverso 
exitu  soluta'  schol.  ad  luv.  6,  434)  Suet.  l.  c;  schol.  luv.  (non  ipso 
anno  65,  quoniam  Tacitus  in  lihris  superstitihus  de  eo  matrimonio 
tacet,  cf.  Henzen  act.  Arv.  p.  LXXX  not. ;  sed  antequam  proconsulatu 
Asiae  ahiret  Jf.'  Acilius  Aviola,  qui  proconsul  Asiae  fuerat  viva  etiam- 
tum  Poppaea,  id  est  a.  65,  reperitur  enim  Aviolae  proconsulis  nomen 
in  nummis  Ephesiis  tam  Poppaeae  quam  Messallinae;  videtur  igitur 
matrimonimn  celehratum  esse  priore  semenstri  anni  66;  cf.  Henzen 
act.  Arv.  p.  172).  Messallina  Neronis  in  titulis  s<rvorum  et  lihertorum 
VI 6596.  6619  (cf  6620,  uhi  Neronis  nomen  non  additur).  6625.  26915. 
Memoratur  MessaUina  in  fragmento  actorum  fratrum  Arvalium  quod 
videtur  adtrihucndum  esse  anno  66  {VI  2044 '^  v.  8:  [lunoni]  Messal- 
linae  vacc.)  —  Nepwv,  MeacjaXiv[a]  nmnmus  Ephesiorum  ap.  EcMel  6, 288, 
sed  quem  vidit  solus  Sestinius ;  Hxax.  MeaaaX ....  nummus  Thyatin- 
norum  ap.  Cohen  I  ed.  2  p.  316,  MeaaaXtva  nummus  Ephesiorum  quem 
expriorihus  repetiverunt  Echhel  6,  287,  Borghesi  2,  135,  Waddington 
fastes  n.  93,  5  (in  quo  hanc  signiftcari  certum  est  ex  mentione  Aviolae 
proconsulis),  MeaaaXtva  2e(5.  nummus  Ephesiorum,  quem  vidit  Wad- 
dington  fastes  n.  93,  4.  —  ©eot  Sepaatyj  videtur  dicta  esse  in  t.  Boeotio 
inciso  suh  fmem  anni  67  Inscr.  Graec  sept.  I  2713  v.  52,  si  vere  ihi 
est,  ut  videtur  esse,  excisum  nomen  Messallinae,  cf  Holleaux  hull.  de 
corr.  hell.  12,  1888  p.  515  et  Bittenherger  Inscr.  Gr.  l.  c  —  A.  69 
Otho  eam  matrimonio  suo  destinavitj  idem  moriens  ei  reliquias  suas 
commendavit  Suet.  Oth.  10.  Etiam  postea  'opibus  et  forma  et  in- 
genio  plurimum  viguit'  schol.  luv.  6,  434.  'Consectata  est  usum  elo- 
quentiae  usque  ad  studium  declamandi'  ih.  (uhi  narratur  eam  signi- 
ficari  a  luvenale  6,  434  seq)  —  Latinus  mimus,  conscius  adulterii 
Messalinae,  uxoris  Neronis  schol.  luv.  1,  35  (uhi  et  dlia  turhata  sunt 
et  haec  Messalina  confunditur  cum  Vdleria  Messallina  Claudii,  cf.  suh 
Latino). 
626  Statilia  Messalina,  Catulli  filia,  vixit  mensibus  duobus  et  diebus  X 
VI  26789.  Filiam  fuisse  coniecit  Borghesius  opp.  5,  528.  8, 138  non 
Statilii  alicuius  Catulli,  Statilios  enim  CatuUos  plane  ignotos  esse,  sed 
Valerii  Catulli,  quem  Gaio  imperatori  aequdlem  fere  fuisse  docet  Suet. 


STATILIA  268  STATIVS 

Cal.  36,  et  Statiliae  Messallinae,  quam,  apud  scriptores  non  memoratam, 
Borghesius  statuit  fuisse  sororem  Tauri  Statilii  Corvini  consulis  a.  45, 
fdiam  1\  Statilii  Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  11,  natam  Valeria  MessaJ- 
lina,  M.  Messallae  filia;  filium  praeterea  Valerii  Catulli  et  StatUiae 
huius  Messdllinae  fuisse  L.  Valerium  Catullum  Messallinum  consulem, 
a.  p.  Chr.  73.  Mes  plane  incerta.  JReperitur  Statilius  aliquis  CatuUus 
VI  6467  sed  lihcrtinus,  Tauri  liherius,  qui  tamen,  potens  in  domo 
patronorum  (cf.  VI  6315),  fdiae  parvulae  nohile  cognomen  Messallinae 
imponere  potuit. 

626*  Statilia  Neratia,  sanctissimae  memoriae  [femina]  t.  urhanus ,  ap. 
Stevenson  ann.  inst.  arch.  1877  p.  360.  Virginem  Vestalem  fuisse 
coniecit  de  Hossi  ap.  Stevenson  l.  c.  not.  2,  referens  ad  eam  quae 
Graece  leguntur  in  parte  aversa  tahulae  (Inscr.  Sicil.  Ital.  n.  1086), 
sed  duhito  num  recte. 

626^  Statilia  Paterna,  T.  £,  uxor  T.  lulii  Pisonis  viri  egregii  t.  urhanus 
Eph.  ep.  4,  840. 

—  ...lA  ASINIA  [CLAJVDIA  cet.  STATILIA  PAVLLINA  IVLIANA  cet. 

—  Titia  Statilia  Valeria  Agrippiana  Fadilla. 

—  Annaeus  Statius. 

—  CAESERNIVS  STATIVS 

—  P.  Papinius  Statius. 

627  C.  STATIVS  CAPITO  ARRIA[NVS]  (sic  acta  anni  117,  praetextati  voca- 
hulum  noli  ad  nomen  pueri  referre;  Statiu[s]  Capito  acta  anni  118),  ex 
pueris  senatorum  filiis  qui  Arvalibus  ministrabant  a.  117.  118  act.  Arv. 
(VI 2076,  15.  2078  153).  —  Fortasse  idem,  vel  pater  eius,  C.  Statius 
Capito,  dominus  figlinarum  XIV  4089,  9.  11  =  XV  2197.  2200. 

628  C.  STATIVS  CERIALIS  ex  pueris  senatorum  filiis,  qui  Arvalibus 
ministrabant  anno  120  acta  Arv.  (VI  2080,  32). 

629  Statius  Domitius,  a.  65,  coniuratione  in  Neronem  detecta,  tribunatu 
exutus  Tac.  a.  15,  71. 

—  Q.  GAVIVS  STAT[IV]S  HELVIVS  POLLIO. 

630  P.  STA[TIVS]  IVLIANVS  . .  .  P(A)ELIGNIANVS  vir  clarissimus  t.  Brixia- 
nus  V4358. 

631  STATIVS  LONGINVS  legatus  pro  pr.  Moesiae  inferioris  sub  Macrino 
nummi  Nicopolitanorum  ad  Istrum  cum  capitihus  Macrini  vel  Dia- 
dumeni  (Mionnet  suppl.  II p.  152,  562  seq.,  p.  162,  613  seq.,  mus.  Berol. 
Beschr.  d.  Mumen  I  p.  81  n.  49  seq.,  p.  93  n.  57  seq.,  alihi),  inscripti 
uir,  2t.  vel  2xa.  vel  Ixaxt.  vel  Hxaxtou  (sic  plene  Mionnet  n.  613.  616. 
617.  621.  623.  627;  Brit.  Mus.  catal.  p.  49,  55)  AovYtvou  (6::.  A.  2xa. 
Aovytvou  ap.  Mionnet  p.  154,  573.  156,  583  vide  ne  male  lectum  sit  pro 
uTca.  2xa.  Aovyivou;  omnino  male  lectum  utz.  Aup.  Aovyivou  ap.  Mionnet 
p.  152,  564.  154,  572).    Fortasse  idem  qui  sequitur. 

632  M.  STATIVS  LONGINVS  clarissimus  vir,  patronus  Canusinorum  a.  223 
IX  338  V.  8. 


STATIVS  269  STATIVS 

633  M.  STATIVS  LONGINVS  IVN(IOR)  (filkts  puto  cms  qui  praecedit)  cLa- 
rissimus  vir,  patronus  Canusinorum  a.  223  IX  338  v.  31. 

—    Ti.  Claudius  Secundinus  L.  Statius  Macedo. 

634  Statius  Murcus  (sic  Tac. ,  cognomen  solum  habet  Plut. ;  fortasse 
Staius  Murcus,  ciiius  nominis  virum  novimus  aetatis  Caesarianae,  cf. 
Momms.  ad  CIL.  IX  3080),  speculator,  missus  ab  Othone  Pisonem 
Licinianum  trucidavit  Tac.  h.  i,  43;  Plut.  Galh.  27. 

635  M.  STATIVS  PATRVINVS  clarissimus  vir,  patronus  Canusinorum 
a.  223  IX  338  v.  30. 

636  P.  STATIVS  PAVLLVS  POSTVMIVS  IVNIOR  P.  f.,  tribu  Fab.  (origine 
sine  dubio  Brixianus;  parentela  ut  videtur  coniunctus  cum  Postumia 
Paulla,  uxore  M.  luventii  Secundi  consulis),  Xvir  stlitibus  iudicandis, 
tribunus  militum  legionis  VII  Geminae  Felicis,  sevir  equitum  Ro- 
manorum,  quaestor  proviiiciae  Africae,  tribunus  plebis,  praetor, 
legatus  pro  pr.  Ponti  et  Bitliyniae,  proconsul  provinciae  Baeticae 
tituli  Brixiani  vel  agri  Brixiani  V  4129.  4359  cf.  4337.  8882. 

637  M.  STATIVS  PRISCVS  LICINIVS  ITALICVS.  Tituli:  urhanus  ei  positus 
VI  1523  (1);  ipse  posuit  Bacicos  III  940  (2).  1299  (3).  1416  (4). 
III  S.  7882  (5).  Metnoratur  in  t.  Dacico  III 1061  (6),  Troesmensi 
III S.  7505  (7),  Ostiensi  XIV  249(8),  denique  in  dipl  mil  III  p.  882(0), 
III  S.  p.  1989  (10).  —  , .  .  us  Priscus  [L]icinius  Italicus  t.  1,  M. 
Statius  (Statilius  traditur  t.  5)  Priscus  t.  2-6,  Statius  Priscus  t.  8-10, 
vit.  Marci  9,  vit.  Veri  7,  St[atius  Pri]scus  t.  7,  Priscus  Lucian., 
Suidas.    In  consulatu  Statius  Priscus  IX  5823,  praeterea  Priscus. 

M.  f  t.  1.  Tribu  Claudia  t.  1.  Praefectus  cohortis  quartae 
Lingonum,  tribunus  militum  legionum  I  Adiutricis,  X  Geminae, 
III  [IIII  traditur]  GalHcae,  praefectus  equitum  alae  primae  praetoriae 
civium  Romanorum;  vexillo  donatus  a  divo  Hadriano  expeditione 
ludaica  t.  1.  Procurator  Augusti  vicesimae  hereditatium  provinciarum 
Narbonensis  et  Aquitanicae  ib.  (usque  ad  id  tempus  equestris  ordinis). 
Quacstor,  tribunus  plebis,  praetor  inter  cives  ct  peregrinos  t.  1. 
Sodalis  Titialis  Flavialis  ib.  Legatus  legionis  XIIII  Geminae  Martiae 
Victricis  ib.  Legatus  legionis  XIII  Geminae  ib.  Legatus  pro  pr.  imp. 
Antonini  Aug.  Pii  prov.  Daciae  1. 1-5.  9  (item  ut  legatus  provinciae 
Baciae ,  non  ut  legatus  legionis  XIII  Geminae  videtur  memorari  in 
t.  6),  anno  158  t.  10.  Consul  designatus  t.  6.  Consul  t.  1,  ordinarius 
a.  159  cum  Plautio  Quintillo  fasti.  Curator  alvei  Tiberis  et  cloacarum 
urbis  t.  1.  Legatus  Aug[g].  pro  pr.  provinciae  Moesiae  superioris  t.  1. 
Legatus  Aug[g].  pro  pr.  provinciac  Brittanniae  t.  1.  (Biversus  [licet 
aliter  senscrit  Borghesius  opp.  3  p.  249]  Priscus,  qui  in  Britannia 
imperator  a  militibus  salutatus  recusavit  excerpta  de  sent.,  ex  Bione 
sine  duhio,  Bio  ed.  Bindorf  V  p.  208;  ad  Commodi  cnim,  non  ad  Pii 
vel  Marci  tempora  haec  narratio  pertinet;  praeterea  Priscus  hic  dicitur 
uTTOcjTpaT/^YO?,  quo  vocabulo  legatos  lcgionum  appellare  solet  Bio).  Legatus 


STATIVS  270  STATIVS 

Augustorum  pro  pr.  provinciae  Cappadociae  t.  1.  Dux  Veri  bello 
Partliico  vit.  Veri  7,  Lucian.  quom.  hist.  conscr.  sit  20,  res  prospere 
gerit  in  Arraenia  vii.  Marci  9,  vit.  Veri  7,  Artaxata  cepit  vit.  Marc. 
l.  c.  (anno  ut  videtur  163,  quo  Vero  Armeniaci  nomen  dclatum  est, 
quae  res  cum  expugnatione  Artaxatorum  coniungitur  vit.  Marc.  1.  c). 
KatvTjv  TToXiv  Armeniae  praesidio  firmavit  Suidas  s.  v.  Mapxio,;  (cf. 
Momms.  R.  G.  V  p.  407  not.  1).  Veteranus  aliquis  expeditione 
Orientali  sub  eo  functus  t.  7.  Post  eum  Martius  Verus  Sohaemum 
regem  Armeniis  imposuit  (anno  164,  cf.  siib  Sohaemo)  Suidas  1.  c; 
videtur  igitur  Martius  Verus  ei  in  legatione  Cappadociae  successisse. 
Patronus  corporis  alicuius  Ostiensis  t.  8. 

638  L.  STATIVS  PROSPER  IVLIANVS  L.  l,  tribu  Stellat.,  clarissimus 
[vir],  Xvir  stlitibus  iudicandis,  sevir  turmae  secundae;  patronus 
coloniae  (Praenestinae)  t.  Praenestinus  XIV  2937. 

639  Statius  Proximus  (sic  c.  50,  Statius  Proxumus  c  71,  Statius  c.  60), 
tribunus  cohortis  praetoriae,  a.  65  in  Neronem  coniuravit  Tac  a.  15,  50. 
Nihilominus  Plautium  Lateranum,  et  ipsum  e  coniuratis,  iussu  Nero- 
nis  occidit  ih.  c  60.  'Veniam ,  quam  ab  imperatore  acceperat,  vani- 
tatc  exitus  corrupit^  ih.  c  71. 

640  L.  STATIVS  QVADRATVS.  In  consulatu  L.  Statius  Quadratus  VI 160. 
XIV  67,  L.  St.  qnadr.  XV 1065,  Lucius  Quadratus  XF8(>i,  Statius 
CodYa,t\is  III S.  12495,  aZ«6«  Quadratus  (KouXSpaxo?  fasti  Graeci  Thconis, 
Torquatus  Prosper).  In  proconsulatu  Sxaxio?  KwSpaxo?  CIG.  3410, 
Statius  Quadratus  versio  Latina  martyrii  S.  Polycarpi  c  21,  Ixpaxto? 
Kopaxo?  codices  Graeci  eiusdem  martyrii  (cf.  Lightfoot  the  apostolic 
fathcrs  part.  II  t.  3  ed.  2  p.  400),  Taxtoc  KoSpaxo?  chron.  Pasch. 

Consul  ord.  a.  142  cum  L.  Cuspio  Rufino  fasti.  Proconsul  Asiae 
CIG.  3410,  proconsul  Asiae  eo  tempore  quo  Polycarpus  passus  est 
epistula  Smyrnaeorum  de  martyrio  Polycarpi,  ap.  Dressel  Patrum 
apostol.  opera  p.  391  scq.,  item  ap.  Lightfoot  the  apostolic  fathers  II 
(S.  Ignatius,  S.  Polycarp)  p.  984  seq.  ed.  1885  =  II  t.  3  p.  363  seq. 
ed._  1889.  Proconsul  fuit  fortasse  anno  15415,  ad  quem  annum  ducit 
id  quod  in  martyrio  Polycarpi  legitur,  Pohjcarpum  passum  esse  [xr^v^? 
Eav9ixo!j  Seuxspa  i(3xa{jLSvou ,  7rp6  ercxa  xaXavooiv  Mapxiwv  (=  23  Febr., 
nam  sic  omnino  scribendum,  non  Mattov),  aa[3[5a'xii)  [xsYaKo{>;  dies  enim 
23  Febr.  anno  155  incidit  in  diem  Saturni;  cf.  Waddington  mem.  de 
Vacad.  des  inscr.  26,  1,  1867  p.  237,  Vix  fuit  proconsul  sub  divis 
fratribus,  quorum  temporibus  Polycarpi  martyrium  adscrihunt  Eusebius 
chron.  Armen.  sub  a.  2182  =  Hieronymus  sub  a.  2183,  chron.  Pasch. 
aliiquc,  quos  secutus  Massonus  aliique  Polycarpum  passum  esse  sta- 
tuerunt  anno  166,  qui  annus  et  ipse  d.  23  Febr.  hahuit  diem  Saturni; 
nam  Statium  Quadratum  XXIII  annis  demum  postquam  consul  fuit 
proconsulcm  factum  esse  non  est  probahile;  praeterea  etiam  alia 
quae  de  Polycarpi  vita  scimus  magis  annum  155  commendant  quam 


STATIVS  271  STEIVS 

annum  166^  cf.  Harnach  Chronologie  der  altchristlichen  Litteratur 
p.  342  seq..  —  Fortasse  idem  (id  quod  pro  certo  posuit  Waddington 
mSm.  de  Vacad.  des  inscr.  26,  1,  1807  p.  234,  fastes  des  prov.  asiatiques 
§  144)  Quadratus  proconsul  Asiae,  quem  memorat  Aristides  or.  XXIII. 
XXVI ed.  Bind.  I p.  451.  521,  idem  rhetor  p.  521  (eundem  signifeari 
putat  Waddington  ah  Aristide  l.  c.  p.  523,  uhi  narratur  amicum  ali- 
quem  Aristidis  proconsulem  Asiae  fuisse  anno  post  Severum,  cum 
Severum  autem  proconsulem  fuisse  anno  153/4  sibi  persuasisset,  cf. 
supra  suh  Ti.  lulio  Severo,  etiam  hac  de  causa  Quadrati  pro- 
considaium.  trihuit  anno  15415).  —  Duhium  num  idem  (quod  putat 
Waddington)  Quadratio  (Koopaxitov)  consul  idemque  rhetor,  imitator 
Favorini,  quem  memorat  PhiJostratus  vit.  soph.  2,  6.  —  Plane  in- 
certum  num  hic  . .  .  tius  Quadratus  legatus  pro  pr.  Lusitaniae  II  189 
cf.  II  S.  p.  810.  —  Huc  non  pertinent  SxaTio?  KoBpaxo?  6  xpaxicjxo? 
v£(ox6po?  Sarapidis  t.  urhanus  vel  Portuensis  Inscr.  Gr.  Sicil.  Ital.  1030, 
iVou.  lixaxio?  KoSpaxo?  (sic  1112,  2x.  Koopaxo?  486),  Atheniensis  CIAtt. 
III  486.  1112.  1300  (cf  Bittenherger  ad  t.  486). 

—  T.  CAESERNIVS  STATIVS  QVINCTIVS  MACEDO  QVINCTIANVS. 

—  T.  CAESERNIVS  STATIVS  QVINTIVS  STATIANVS  MEMMIVS  MACRINVS. 

641  Statius  Rufinus,  in  triennium  a  praefecto  urbis  relegatus  sub  divis 
fratribus  Ulpianus  lihro  tertio  de  officio  consulis  (Dig.  50,  12,  8). 

—  C.  CALPETANVS  STATIVS  RVFVS. 

642  Statius  Sabinus  (gentilicium  servavit  codex  Riccardianus  in  in- 
scriptione  epistulae),  a  Sabina  nescio  qua  (supra  n.  8)  heres  institutus 
una  cum  Plinio  Plin.  ep.  4,  10  (incertum  an  idem  Sahinus,  ad  quem 
Plin.  ep.  6,  18.  9,  2.  18;  cf  supra  n.  27). 

643  Statius  Valens,  vitam  Traiani  scripsit  vit.  Alex.  48,  6. 

644  L.  Statius  Ursulus,  Tolosensis,  rhetor,  docuit  in  Gallia  (temporibus 
Neronis)  Suet.  de  gramm.  et  rhet.  ind.  (Suet.  ed.  Peifferscheid  p.  99), 
et  ex  Suetonio  Hieromjmus  chron.  suh  a.  Ahr.  2073  (p.  Chr.  57). 

645  STAT(IA)  AGRIPPINA,  Modii  lusti  legati  coniunx  t.  Lamhaesitanus 
VIII  2746. 

646  STATIA  QVINTA  Q.  f . ,  C.  Papirii  Massonis  (supra  P  88)  uxor 
VI  1481. 

647  Statorius  Victor,  Cordubensis,  rhetor  Seneca  suas.  2,  18. 

648  Statoria  Marcella,  mater  ut  videtur  Miniciae  Marcellae  (supra 
M  447,  cum  cuius  titido  sepulcrali  ipsius  t.  sepulcralis  invcntus  est), 
uxor  C.  Minicii  Fundani  VI  16632. 

—  Calpurnius  Statura. 

—  L.  VETTIVS   STATVRA. 

649  L.  STEI[VS]    ,    tribu   Hor.;    [tribunus  militum?]    legionis  VIIII 

Hispanae ;  [legatus]  ad  census  [accipiendos  pro]vinciae  (deinde 

memoratur  divus  Traianus) ;  consul  (pars  tantum  honorum  superest  in 
t,  mutilo)  t.  Calamensis  Numidiae  VIII  5355. 


STEIVS  272  STERTINIVS 

650  L.  STEIVS  AEMILIANVS  (TjUcH  praenomen  jjerscrqdum),  vir  clarissi- 
mus,  maritus  Anniae  Alexandriae  t.  uroanus  semel  descriptus  VI 1341. 

—  Arruntius  Stella. 

—  L.  ARRVNTIVS  STELLA. 

—  Q.  OCTAVIVS  FORTVNATVS  ERVCIANVS  STELLA  STRATONIANVS. 

651  Stephanio,  histrio,  qui  primus  togatus  {scr.  togatas,  cf.  Teuffel  Litt. 
17,  4)  saltare  instituit  Plin.  h.  n.  7,  159  (togatarius  Suet.),  ab  Augusto, 
quod  matrona  aliqua  in  puerilem  habitum  circumtonsa  ei  ministrasset, 
virgis  caesus  et  relegatus  Suet.  Aug.  45.  Saltavit  ludis  saecularibus 
utrisque  Augusti  (a.  u.  c.  737)  et  Claudii  (a.  800  =  p.  Chr.  47) ; 
postea  quoque  diu  vixit  Plin.  l.  c. 

65P  Stephanus,  Caesaris  servus:  eius  supellectilem,  cum  iter  faceret  in 
ludaea,  diripuerunt  latrones;  quam  rem  graviter  persecutus  est 
(Ventidius)  Cumanus  procurator  loseph.  ant.  20,  5,  4,  hell.  2,  12,  2. 

652  Stephanus:  eius  balnea  in  urbe,  prope  domum  Martialis  (in  Quiri- 
nali)  Martialis  11,  52,  4.  14,  60. 

653  Stephanus,  libertus  Dio  67,  15  (Zon.  11,  19),  Domitillae  procurator 
Suei.  Dom.  17,  cum  interceptarum  pecuniarum  reus  esset  Suet.,  con- 
iuratis  in  Domitianum  operam  suam  obtulit  ib.,  in  Domitianum  con- 
iuravit  Dio  67,  15,  primusque  eum  vulneravit  Suet.  l.  c.  (inde  Vict.  11), 
Dio  67,  17.  18  (Zon.  11 ,  19),  Domitianum  interfecit  Polem.  Silv. 
(ap.  Momnis.  chron.  min.  I  p.  520),  Zosim.  1,  6.  Ipse  quoque  statim 
interfectus  Dio  67,  17  (Zon.  l.  c). 

—  L.  Aurel[ius]  Step[hanus  ?]. 

654  Stertinius,  philosophus  Stoicus  Horat.  sat.  2,  3,  33.  296;  ep.  1,  12,  20, 
qui  CXX  libros  Stoicorum  Latine  scripsit  Pseudo-Acro  ad  ep.  1,  12,  20 
(om.  Porphyr). 

655  Stertinius,  qui  scripsit  de  arte  rhetorica  Quintil.  inst.  3,  1,  21. 

656  Stertinius  (STepvixio?  cod.  Vat.),  memoratur  una  cum  Lusio  Lupo 
(supra  L  324,  ubi  cf)  a  M.  Antonin.  etc  lauxov  12,  27;  Baiis  degcbat  ih. 

657  L.  Stertinius  (sic  a.  1,  60,  praeterea  Stertinius)  bello,  quod  Ger- 
manicus  cum  Germanis  gessit  (a.  15.  16),  dux  equitum  et  levis  arma- 
turae  Tac.  a.  1,  60.  71.  2,  8.  10.  11.  17.  22.  Repperit  aquilam  legionis 
undevicesimae  cum  Varo  amissam  ib.  1,  60.  Segimerum  in  deditionem 
accipit  ib.  1,  71.    Ampsivarios  (Agrivarios  codex)  subicit  ib.  2,  22. 

658  Q.  Stertinius,  medicus  principum,  contentus  ab  eis  quingena  millia 
annua  accipere,  cum  sescena  ei  e  quaestu  urbis  fuissent  Plin.  h.  n. 
29,  7.  Frater  eius  medicus  Claudii  (sine  dubio  C.  Stertinius  Xeno- 
phon,  infra  n.  667);  una  cum  hoc  Neapolim  exornavit;  reliquit  una 
cum  fratre  sestertium  ter  centies  Plin.  29,  8. 

659  L.  STERTINIVS  AVITVS  (sic  XIV  245 ,  Stertinius  Martialis  lih.  9 
praef,  Avitus  idem  alibi,  ....  ius  Avitus  di^^l.  mil.).  Clarissiraus  vir 
Martialis  ep.  9  praef.  Consul  sufF.  k.  Mai.  a.  92  cum  Ti.  lulio  Ceiso 
Polemaeano  XIV  245;  dipl.  mil.  III  p.  858.    Amicus  Martialis  Mart. 


STERTINIVS  273  STERTINIVS 

12,  24,  9,  quem  hic  adloquitur  epigr.  1,  16.  6,  84.  10,  96.  102.  12,  75. 
Imaginem  Martialis  in  bibliotheca  sua  posuit  subscripto  epigrammate 
Martial.  lib.  9  praef.     Ipse  quoque  'vates  sublimi  pectore'  ib. 

—  M.  Aurel(ius)  Stertinius  Carpus. 

660  Stertinius  Maximus,  in  Vailium  Syriacum,  qui  comes  eius  fuerat 
(in  provincia  ut  videtur);  testimonium  dixit  Seneca  contr.  2,  1,  36 
(p.  171,  20.  232,  3  ed.  Kiessling).    Fortasse  idem  qui  sequitur. 

661  C.  STERTINIVS  MAXIMVS  (Maxum-  tit:),  M.  f.,  Xvir  stlitibus  iudi- 
candis,  quaestor,  tribunus  plebis,  praetor,  praefectus  aerari  militaris  . . . 
t.  Hastensis  V  7557.    Cf.  sub  eo  qui  praecedit. 

662  STERTINIVS  QVARTVS  (iTspxivto?  Kouap  . . .  t.  Stratonicensis,  cf.  infra; 
Sernius  Quartus  Dig.  48,  18,  1,  11,  ubi  nomen  Sernii  ex  Stertinio  cor- 
ruptum  esse  monuit  Hirschfeld),  praeses  provinciae  alicuius  vel  certe 
magistratus  sub  Traiano  Ulpianus  libro  octavo  de  officio  proconsulis 
(Dig.  48,  18,  1,  11).  Consul  suff.  a.  inc.  sub  fnem  regni  Traiani.  Pro- 
consul  Asiae  mense  Mart.  127  (anno  igitur  126/7)  BuU.  de  corr.  Jiell. 
11,  1887  p.  111  (epistula  Hadriani  ad  Stratonicenses  Lydiae).  Fortasse 
huius  Stertini  Quarti  servi  XIV  2654  (Tusculi). 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  Q.  CORNELIVS 
RVSTICVS  APRONIVS  SENECIO  PROCVLVS  =  (Q.)  CORNELIVS  PRO- 
CVLVS.     V.  supra  inter  Cornelios  (C  1163). 

663  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  C.  CVRIATIVS 
MATERNVS  CLODIVS  NVMMVS.  (L.  Stertinius  Quin[tilianus]  Acilius 
Strabo  C.  Curiat[ius  Ma]ternus  Clodius  Nummus  X  1486,  [L.  Ster]- 
tinius  Quintilianus  [Cur]iatius  Maternus  [Clo]dius  Nummus  Acilius 
. . .  Strabo  III  429).  C.  Clodi  Nummi,  quaestoris  provinciae  Asiae, 
fiHus  t.  Ephesius  III  429  (C.  f.  X  1486).  Tribu  Maecia  (fortasse 
origine  Neapolitanus)  t.  Neapolitanus  X  1486. 

—  D.  FONTEIVS  FRONTINIANVS  L.  STERTINIVS  RVFINVS. 

664  M.  STERTINIVS  RVFVS  filius  (scilicet  eius  qui  sequitur),  in  consilio 
L.  Holvii  Agrippae  proconsulis  Sardiniae  a.  69  X  7852  v.  24.  Videtur 
fuisse  senatorii  ordinis  cum  in  numero  eorum  qui  in  consilio  fuerunt 
praecedat patrem,  statim  subsequatur  legatumpro  praetore  et  quaestorem. 

665  M.  Stertinius  Rufus,  pater  eius  qui  praecedit,  et  ipse  in  consilio 
proconsuHs  Sardiniae  a.  69  X  7852  v.  25. 

666  C.  Stertinius  Xenophon.  Tituli  Coi,  ap.  Paton  inscriptions  of  Cos 
(Oxford  1891)  n.  46.  84.  85.  86.  87.  88.  89.  90  (CIG.  6844).  91.  92. 
93.  345.  Memoratur  in  titulis  propinquorum  Coo  ap.  Paton  l.  c.  n.  94 
(ex  Rayet  Annuaire  de  la  societe  des  etudes  grecques  1875  p.  272)  et 
Calymnio,  ap.  Dubois  bull.  de  corr.  hell.  5,  1881  p.  472;  in  t.  ser- 
vorum  urbano  VI  8905.  Fistula  plumbea  urbana,  Bull.  comunale  14, 
1886  p.  104  n.  1163.  —  Nummus  Cous,  cf.  infra.  Cf.  Bubois  buTl. 
de  corr.  helUnique  5,  1881  p.  468  seq.;  Mommsen  Rdm.  Gesch.  V 
p.  333  not.  3. 

Frosopographis  Imp.  Rom.    III.  18 


STERTINIVS  274  STILONIVS 


C.  Stertinius  Xenophon  VI 8905,  Fato?  ^Tspxivio?  Hevocpaiv  tituli 
Coi  (plene  Paton  n.  84.  90.  93.  94,  paene  plene  n.  85.  86.  87.  89.  92; 
cognomen  tantum  superest  n.  46.  345),  t.  Cahjmnius ;  . .  Stertinius 
Xenophon  fistula  plumbea  urhana,  Bull.  eomunale  1886  p.  104  n.  1163; 
Xenophon  Tac,  nummus.  Heracliti  filius  tituli  Coi,  t.  Calymnius. 
Tribu  Cornelia  tituli  Coi  ap.  Paton  n.  93.  345,  t.  Calymnius.  Cous 
Tac.  a.  12,  61  cf.  Paton  n.  84  seq.,  vetusta  Asclepiadarum  familia  Tac. 
Medicus  Claudii  Tac.  a.  12,  61.  67  (medicus  Augusti  VI  8905,  laxpo? 
Tipspiou  KXauoiou  Karcfapoc  t.  Cdlymnius,  6  apj(taxpos  xaiv  {>£«)v  ^spacrTajv 
Paton  n.  345).  (Incertum  an  hic  Xenophon  Cous,  medicus,  queni 
memorat  Diogenes  Lacrt.  2,  6,  16,  59;  vix  hic  Xenophon  medicus, 
quem  laudant  Galenus  XIV  p.  700  ed.  KUhn;  Caelius  Aurelian.  morh. 
chron.  2,  13).  Sestertia  quingena  milHa  annua  accepit  a  Claudio 
Plin,  h.  n.  29,  8  (nam  hic  sine  duhio  intellegitur  medicus  Claudii, 
frater  Q.  Stertinii,  quamquam  ipsius  nomen  non  ponitur).  Tribunus 
militum;  praefectus  fabrum;  donis  militaribus  donatus  triumpho 
Britannico  corona  aurea,  hasta  pura  Paton  n.  345.  'Eirt  twv  'EXX-/ivt- 
xaiv  dT:oxptp,a'Ta)v  ih.  (cf.  Momms.  E.  G.  V  p.  333  not.  2,  Friedldnder 
Sitteng.  I^  p.  183  not.  3).  A.  53  precibus  eius  motus  Claudius  Cois 
immunitatem  tribuit  Tac.  a.  12,  61.  Dicebatur  a.  54  Claudio  vene- 
num  dedisse  ih.  c.  67.  —  Domum  possidebat  Romae  in  monte  Caeb'o 
Bull.  comunale  14,  1886  p.  104  n.  1163.  Honores  ei  a  civibus  tributi 
Paton  n.  84  seq.  345.  Nummus  in  honorem  eius  pereussus  a  civibus 
Eclihel  2,  599,  Bull.  de  corr.  hell.  l.  c.  p.  468.  Frater  Q.  Stertinii, 
qui  et  ipse  fuerat  medicus  principum  Plin.  h.  n.  29,  7.  8  (uhi  nomen 
eius  non  ponitur,  cf.  supra).  Una  cum  fratre  Neapolim  operibus  ex- 
ornavit  Plin.  l.  c.  Reliquit  una  cum  fratre  sestertium  ter  centies  ih. 
Alius  frater  eius  Ti.  Claudius  Cleonymus  Paton  n.  94;  patruus  vel 
avunculus  eius  Ti.  Claudius,  Xenophontis  filius,  Philinus  t.  Calym- 
nius,  ap.  Buhois  hull.  de  corr.  hell.  5,  1881  p.  472  (his  duohus  videtur 
civitatem  impetravisse  a  Claudio). 

667  Stertinia  Cocceia  Bassula  Venecia  Aeliana  (sie  t.  Attidias,  Stertinia 
Bassula  tegulae  XV  2203-2205,  Stertinia  Bassulla  XV  2202,  Stert. 
Bassull.  XV 2201),  L.  f.,  (Q.  Camurii)  Numisii  lunioris  sodalis  Titii 
mater  fortasse,  Q.  Cornelii  Flacci  Norici  Numisii  ....  uxor  t.  Attidias 
XI 5672.    Domina  praediorum  suburbanorum  ^e^wZae  XF^,2(?i-<2^^5. 

—   Acilius  Sthenelus. 

668  Stilio,  philosophus,  quem  in  patria  audivit  Severus  Alexander  adu- 
lescens  vit.  Alex.  3,  3. 

669  L.  Stilo,  inter  viros  nobiles  sine  causae  dictione  a  Septimio  Severo 
occisos  vit.  Sever.  13,  5. 

670  Stilonius  Priscus  (sic  codices  antiquiores,  Stillonius,  Tillonius,  Chil- 
lonius  Priscus  codices  recentiores  et  editiones  priscae),  tribunus  cohortis 


STLACCIVS  275  STRABO 

in  Baetica  Caecilio  Classico  proconsule,  et  ipse  accusatus  a  Plinio  et 
Lucceio  Albino;  Italia  ei  in  biennium  interdictum  Plin.  ep.  3,  9,  18. 

671  M.  STLACCIVS  ALBINVS  TREBELLIVS  SALLVSTIVS  RVFVS,  inter 
patronos  ordinis  senatorii  collegii  cuiusdani  Ostiensis  a.  140  XIV  M6. 

672  Stlaccia:  eius' servus  dispensator  VI  9364.  Fortasse  femina  nohilis 
vel  certe  dives. 

—  M.  PEDVCAEVS  STLOGA  PRISCINVS. 

—  C.   (LICINIVS)  CALVVS  STOLO. 

—  C.  (LICINIVS)  STOLO. 

—  P.  LICINIVS  STOLO. 

—  MESCINIVS  STRA  .  .  .  (?). 

673  Strabo ,  Amasensis  ipse  geogr.  12,  3,  15.  39  p.  457.  561,  Stephanus 
Byz.  s.  v.  'A[xaa£ia,  Suidas  s.  v.  Srpaptov  et  FIoXuPio?  (6  KairTraSoS 
loseph.  ant.  13,  10,  4.  14,  3,  1.  14,  8,  3.  15, 1,  2,  c.  Ap.  2,  7).  Paterna 
stirps  ignota ;  de  gente  matris  ipse  10,  4,  10  p.  477.  12,  3,  33  p.  557 
cf.  11,  2,  18  p.  499.  Natum  esse  Strahonem  anno  u.  c.  693  suhtiliter 
collegit  Niese  Herm.  13,  1878  p.  38  seq.,  mus.  Bhen.  38,  1883  p.  567  seq. 
ex  eis  quae  ipse  partim  paullo  ante  sua  tempora  ([xtxpov  irp^  tjIxwv), 
partim  suis  temporihus  (xaft'  T/fJ-^c?)  in  Paphlagonia  et  Galatia  accidisse 
narrat  geogr.  12,  3,  41  p.  562  et  12,  5,  1  p.  567.  —  Scripsit  ()Tzo\ivr^- 
fxaxoiv  bxopixtov  (sic  ipse  geogr.  1  p.  13,  11  p.  515,  Plut.  Imc.  28)  libros 
quadraginta  septem  ipsegeogr.  11  p. 515  cf.  Suidas  s.v.  UoXo^ioi;,  quibus 
et  de  rebus  Alexandri  Magni    egit   ipse  geogr.  2  p.  70,  inde   autem 

/a  libro  quinto  Polybiura  continuavit  11  p.  515;  Suidas  s.  v.  lloXuPio?, 
quos  libros  adhibuerunt  losephus  et  Plutarchus  (fragmenta  coUegerunt 
C.  MiXller  fragm.  hist.  Graec.  III  p.  490  seq.,  et  nuper  P.  Otto  Leipsiger 
Studien  z.  class.  Philol.  vol.  XI,  1889  Suppilem.) ;  praeterea  Yetwypacptxaiv 
libros  XVII  qui  extant;  horum  librum  quartum  scripsit  tertio  et  tri- 
cesimo  anno,  postquam  Tiberius  et  Drusus  gentes  Alpinas  devicerunt, 
i.  e.  a.  p.  Chr.  18/9  (cf  Niese  Herm.  13  p.  34)  4,  6,  9  p.  206,  librum 
sextum  ante  mortem  Germanici  (mense  Oct.  19)  6  p.  288  fin.^  librum 
autem  decimum  septimum  paullo  post  mortem  lubae  regis,  quae  videtur 
evenisse  a.  23  17,  3,  7  p.  828;  scripsit  autem  Romae  13, 1, 19  p.  590  cet., 
cf.  Niese  Herm.  13  p.  36.  Vidit  P.  Servilium  Isauriae  devictorem 
(defunctum  a.  710)  12,  6,  2  p.  568.  Cognovit  Cn.  Pisonem  (consulem 
a.  747,  supra  C  230)  2,  5,  33  p.  130.  Familiaris  Aelii  Galli  2,  5,  12 
p.  118,  quem  praefectum  Aegypti  comitatus  est  in  provinciam  Syenen 
usque  ih.;  17  p.  804.  806.  808.  816.  818  (iter  suum  Aegyptiacum 
memorat  etiam  11  p.  518).  De  aliis  itineribus  Strabonis  cf.  Niese 
Herm.  13  p.  41  seq.  Ipsi  quoque  Augusto  notus  Macroh.  sat.  2,  4,  19 
(alium  Strahonem  significari  non  crediderim). 

674  STRABO  AEMILIANVS  (sic  act.  Arv.  et  Apuleius,  sed  hic  procedente 
oratione  Aemilianus  Strabo)  consul  sufFectus  mense  Mart.  a.  156  cum 
A.  Avillio  Urinatio  Quadrato  act.  Arv.     *Vir  consularis,  brevi  votis 

18* 


STRABO  276  SVBATIANVS 


omnium  futurus  proconsuP  Apulei.  florid.  3,  16  (sed  pervenisse  eum 
ad  proconsulatum  Africae  ex  verbis  Apuleii  colluji  non  potest).  Clarus 
non  solum  natalibus  sed  etiam  doctrina  ('praenobilior  proprio  ingenio 
quam  patricio  —  sic  traditur  —  consulatu')  Apul.  Condiscipulus 
Apulei  eiusque  amicus,  statuam  eius  pollicitus  est  se  de  suo  Cartha- 
gine  positurum,  eique  statuae  celebrem  locum  ab  ordine  Cartha- 
giniensi  postulavit  Apul. 

—  L.  ACILIVS  STRABO. 

—  T.  ATTICVS  STRABO  ROMVLVS. 

—  C.  CAECILIVS  STRABO. 

—  CN.  FLA[V]IVS  STRAB(O). 

—  Q.  IVLIVS   STRABO  TERTVLLVS  FIRMIDIANVS. 

—  SEX.  SOTIDIVS  STRABO  LIBVSCID(IVS). 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  Q.  CORNELIVS 
RVSTICVS  APRONIVS  SENECIO  PROCVLVS. 

—  L.  STERTINIVS  QVINTILIANVS  ACILIVS  STRABO  C.  CVRIATIVS 
MATERNVS  CLODIVS  NVMMVS. 

—  TERENTIVS  STRABO  ERVCIVS  HOMVLLVS. 

675  Stratocles,  comoediarum  actor,  aetate  Quintiliani  Quint.  inst.  or. 
11,  3,  178;  luvenal.  sat.  3,  99. 

—  Q.  OCTAVIVS  FORTVNATVS  ERVCIANVS  STELLA  STRATONIANVS. 

676  *Stratonabias  Fronto  ad  am.  1,  18  p.  186  Naber.  Nomen  videtur 
corruptum. 

677  Stratonice,  Epigoni  filia,  Chrysippi  uxor:  ei  a  Traiano  civitatem 
impetrat  Plinius  ep.  ad  Trai.  11. 

—  CL(AVDIVS)  STRATONICVS. 

—  M.  FVFIVS  STRIGO. 

678  Studiosus,  Threx  in  ludo  C.  Caesaris  Flin.  n.  h.  11,  245. 

679  *Studius  (sic  optimus  codex  Bambergensis,  idque  recepit  Detlefsen^ 
S.  Tadius  Urlichs;  Ludius  vidgata),  pictor,  aetate  divi  Augusti,  primus 
instituit  amoenissimam  parietum  picturam,  de  qua  exponit  Plinius 
h.  n.  35,  116. 

—  POSTVMIVS  SVAGRVS. 

680  L.  SVANIVS  VICTOR  VITELLIANVS  clarissimus  vir  et  consularis  vir, 
curator  et  patronus  Calamensium  in  Numidia  t.  Calamensis  VIII 5356. 

681  Subatianus  Aquila  {sic  t.  Aegyptius,  IIouPaxTiavo?  'AxuXa»; papyrus,  AxuXa? 
Fusebius),  praefectus  Aegypti  t.  Aegyptius  III  75;  papyrus  Graece 
scripta,  Aeg.  Urk.  aus  d.  Mus.  m  Berlin  II  n.  484  (de  qua  falsa 
referuntur  III  S.  6630);  Euseb.  hist.  eccl.  6,  3,  3,  Severo  et  Anto- 
nino  Augustis,  Geta  Caesare  t.  Aegyptius,  anno  decimo  Severi 
(201/2)  papyrus,  post  Laetum  Euseb.  l.  c.  cf.  6,  2,  2  (successor  sine 
dubio  Maecii  Laeti,  qui  et  ipse  praefectus  fuerat  Aegypti  anno  decimo 
Severi,  Euseb.  6,  2,  2). 


SVBATIANVS  277  SVELLIVS 

682  SVBATIANVS  PROCVLVS  legatus  Nuraidiae  a.  208  VIII 4323  cf.  VIII 
S.  18528. 

—  Suberinus  Tlin.  ep.  6,  33,  6.   Cf.  supra  sub  Attio  Suburano  (A  1134). 

683  Sex.  Subrius  Dexter  {praenomen  exiat  X  8023),  tribunus  cohortis 
praetoriae  a.  69,  missus  a  Galba  in  castra  ad  retinendam  fidem 
militum  Tac.  h.  1,  31.  A.  74  procurator  et  praefectus  Sardiniae 
milliarii  Sardi  X  8023.  8024.    F&rtasse  frater  eius  qui  sequitur. 

684  Subrius  Flavus  {sic  Tac.  15,  58.  67,  Subrius  Flaus  15,  50,  Subrius 
P^lavius  15,  49.  65,  2ouPto?  <I)Xapio?  Dio),  tribunus  cohortis  praetoriae, 
a.  65  ardentissimus  auctor  coniurationis  Pisonianae  Tac.  a.  15,  49. 
50.  58,  Dio  62,  24.  Destinavisse  dicitur,  ut  post  occisum  Neronem 
Piso  quoque  interficeretur  Tac.  a.  15,  65.  Constanter  mortem  obiit 
Tac.  c.  67;  Dio  l.  c. 

—  (Attius)  Suburanus. 

—  M.  Attius  Suburanus. 

—  SEX.  ATTIVS  SVBVRANVS. 

685  Successianus  (Souxsastavo?),  sub  Valeriano  praefectus  praesidii  Ro- 
mani  Pityunte,  Scythas  inrumpentes  fortiter  reppulit  Zosim.  1,  32. 
Paullo  postea  a  Valeriano  in  Syriam  arcessitus  et  praefectus  prae- 
torio  factus  ih. 

—  Helvius  Successus. 

686  Succonia  Rustica,  M.  Calpurnii  Senecae  Fabii  Turpionis  Sentinatiani, 
praefecti  classis,  uxor  t.  Hispanus  II 1267  (incertum  an  genuinus). 

687  T.  Suedius  Clemens  (praenomen  servavit  t.  Pompeianus),  primipilaris, 
a.  69  unus  ex  ducibus  expeditionis  quam  contra  provinciam  Narbo- 
nensem  paravit  Otho  Tac.  h.  1,  87.  2,  12.  Sub  Vespasiano  tribunus 
(cohortis  praetoriae  puto),  ex  auctoritate  imperatoris  rei  publicae 
Pompeiaiiorum  loca  publica  a  privatis  possessa  restituit  t.  Pompeianus 
X  1018.  A.  79  praefectus  castrorum  (legionis  in  Aegypto  tendentis), 
audit  Memnonem  mense  Nov.  III  33. 

688  Suel(l)ius  (Suelius  tradiiur),  adversarius  (P.  Galerii)  Trachali  (con- 
suJis  a.  68)  in  nescio  qua  causa  et  ab  hoc  irrisus  Quint.  inst.  6,  3,  78. 
Fuerunt  qui  cogitarent  de  P.  Suillio  Bufo  infra  n.  700,  fortasse  recte. 

689  CN.  SVELLIVS  FLACCVS  (Cn.  Suellius  Fl t.  Thevestinus,   Flac- 

cus  Zonar.),  iegatus  Aug.  pro  pr.  (exercitus  Africani)  t.  Thevestinus 
VIII 1839  cf  VIII S.  16499,  legatus  Numidiae  sub  Domitiano,  Nasa- 
mones  delevit  Zonaras  11,  19.  Legatus  fuit  anno  85  vel  86,  si  recte 
Eusebius  chron.  victoriam  de  Nasamonihus  trihuit  anno  Abr.  2101 
(vers.  Arm.)  vel  2102  (Hieronym.). 

690  SVELLIVS  MARCIANVS  {sic  t.  urbanus,  HousXX.  vel  SousX.,  plerumque 
2oo.  Mapxiavo?  nummi  cf.  infra;  looX.  Mapxtavo?  dicitur  lectum  esse 
Mionnet  suppl.  II  p.  309  n.  653,  sine  dubio  male)  legatus  pro  pr.  {i(^.) 
Thraciae  sub  Commodo  nummi  Hadrianopolitani  ap.  Mionnet  I  p.  386 
n.  146.  147,  suppl.  II p.  309  n.  651-653,  Brit.  Mus.  cat.  Thrac.  p.  117,  8 


SVETONIVS  278  SVETONIVS 


cf.  p.  XII  (uhi  gentilicium  est  SousXX.),  Mus.  Berol.  cat.  numm.  I 
p.  107,  7;  nummi  Philippopolitani  Brit.  Mus.  l.  c.  p.  163,  17,  Mus. 
Berol.  Beschr.  d.  Miimen  I  p.  228,  20.  21  (2oueX.).  Curator  aedium 
sacrarum  et  operum  locorumque  publicorum  a.  192  t.  urhanus  VI 3702 
meliusque  ih.  30967  cf.  Huelsen  Eom.  Mitfh.  1895  p.  5. 

691  Suetonius  Laetus,  tribunus  angusticlavius  legionis  tertiae  decimae 
(Geminae),  interfuit  a.  69  bello  quod  inter  Othonianos  et  Vitellianos 
gestum  est;  pater  C.  Suetonii  Tranquilli  Suet.  Oth.  10. 

692  [C]N.  [S]VELLIVS  RVFVS  proconsul  ut  videtur  (quamquam  magistratus 
vocdbulum  ahest)  Cretae  t.  Cretensis  Museo  Italiano  di  antichitd  classica 
3, 1890  p.  669  (. .  N  vel  rNrOTF^AyVIOT  POl^OOT  legit  Halhherr,  cor- 
rexit  sic  ut  supra,  recte  ut  puto,  quamquam  eiiam  de  Velleio  vel  Vclio 
Rufo  dliquo  cogitari  potest).  Plane  incertum  num  huc  pertineat  (de 
quo  monuit  Halhherr)  [S]uellius  Rufus  XIV  424. 

693  Suetonius  Optatianus  {sic  codex  Palatinus ,  non  Optationus),  vitam 
imperatoris  Taciti  scripsit  Vopiscus  vit.  Tac.  11,  7. 

694  C.  SVETONIVS  PAVLINVS  (Suetonius  Paulinus  rerum  scriptores;  in 
consulatu  anni  66  C.  Suetonius  Paulinus  XJ  5.95,  C.  Suetoni[us  Pa]ul- 

linus  Pais  417,  C.  Suetonius VI  8639  =  X  6637,  C.  Suetonius 

Tac.  a.  16,  14,  Suetonius  Paulinus  Frontin.  aq.  102,  Bio  63,  1,  Pau- 
linus  fasti  Hydat.  (Paulus  chronogr.  a.  354,  Apuleius  alii  nonnulli 
fastorum  laterculi). 

A.  42  legatus  praetorius  cum  Mauris  bellum  gessit,  usque  ad 
Atlantem  penetravit  Bio  60,  4,  transgressus  quoque  Atlantem  aliquot 
milium  spatio  Plin.  h.  n.  5,  14  (Solin.  24,  15);  de  hac  expeditione 
ipse  quaedam  scriptis  mandavit,  quae  adhibuit  Plinius  h.  n.  l.  c. 
cf.  1,  5.  Paulo  post  videtur  fuisse  consul  suffectus  (ipso  anno  42,  ut 
coniecitBorghesius  opp.5,325);  vetustissimus  consularium  (consiliarium 
cod.)  fuit  a.  69  Tac.  h.  2,  37.  A.  59  legatus  pro  pr.  Britanniae, 
successor  Veranii  Tac.  Agr.  14,  ann.  14,  29,  biennio  prosperas  res 
habuit  Tac.  Agr.  l.  c,  a.  61  seditionem  Britannorum  expertus  est, 
quam  aegre  domuit  Tac.  Agr.  14-16  cf  c.  5.  18,  ann.  14,  29-39, 
Dio  62,  7-12,  cf.  Tac.  h.  2,  37;  eodem  anno  revocatus  (annum  62 
praefert  Huehner  mus.  Rhen.  12,  49,  sine  causa  ut  puto) ;  successit  ei 
Petronius  Turpilianus  Tac.  a.  14,  39.  Consul  (iterum)  ord.  a.  6Q 
cum  C.  Luccio  Telesino  fasti  {iterum  consulem  eum  tunc  fuisse  neque 
in  consulum  laterculis  neque  in  ulla  alia  consulatus  mentione  adno- 
tatur;  adeo  ut  possis  conicere,  consulem  anni  66  diversum  fuisse  a 
legato  Britanniae,  scilicet  filium  eius).  A.  69  bello  civili  dux  Otho- 
nianorum  Tac.  h.  1,  87.  90.  2,  23-26.  32.  33.  37.  39.  40.  44,  Plut. 
Oth.  5.  7.  8.  11.  13.  Quomodo  apud  Vitellium  se  excusaverit  Tac.  h. 
2,  60.  —  'Nemo  illa  tempestate  militaris  rei  callidior  habebatur' 
Tac.  h.  2,  31  cf  37,  ann.  14,  29. 

695  C.  Suetonius  Tranquillus  (tria  nomina  extant  in  codicibus  Caesarum 


SVETONIVS  279  SVILLIVS 

et  opusculi  de  granmaticis  et  rhetorihus;  praeterea  Suetonius  Tran- 
quillus  vel  Suetonius  vel  Tranquillus),  Suetonii  Laeti,  tribuni  angusti- 
clavii  a.  69,  filius  ipse  Oth.  10  {avum  ipse  memorat  Gai.  19),  adulescens 
temporibus  Domitiani  ipse  Ner.  57,  Dom.  12.  Contubernalis  PHnii 
Plin.  ep.  1,  24,  1,  ad  Trai.  94,  cuius  extant  ad  eum  epistulae  1,  18.  3,  8. 
5,  10.  9,  34.  Scholasticus  Plin.  ep.  1,  24,  4  (YpajxfxaTix?)?  Twfxato? 
Suidas  s.  v.  TpocYxoXXo?).  Causam  aliquam  acturus  est,  quam  differen- 
dam  sibi  putat,  somnio  perterritus,  eaque  de  re  Plinium  consulit 
ib.  1,  18.  Agrum  vicinum  urbi  empturus  est  ih.  1,  24.  Tribunatum 
ei  impetrat  Plinius  a  Neratio  Marcello,  postea  ab  eo  rogatus  eundem 
in  Caesennium  Silvanum  propinquum  eius  transfert  %b.  3,  8.  Scripta 
sua  ut  edat,  hortatur  eum  Plinius  ep.  5,  10.  Ipse  Plinius  eum  con- 
sulit  de  recitationibus  carminum  suorum  ep.  9,  34.  Cum  'parum 
felix  matrimonium  expertus''  esset,  ius  trium  liberorum  ei  a  Traiano 
impetrat  Plinius  (iam  legatus  Bithyniae)  Plin.  ep.  ad  Trai.  94.  95. 
Hadriano  ab  epistulis,  eodem  tempore  quo  Septicius  Clarus  prae- 
fectus  praetorio  vit.  Hadr.  11,  3.  Ei  dedicat  vitas  Caesarum  Lydus 
de  mag.  2,  6  p.  171  ed.  JBonn.  Principi  (Hadriano)  imaginem  quen- 
dam  puerilem  Augusti  a  se  inventam  dono  dat  ipse,  Aug.  7.  Quod 
apud  Sabinara  uxorem  Hadriani  familiarius  se  egerat,  Hadrianus  ei 
successorem  dedit,  eodem  tempore  quo  Septicio  Claro  (i,  e.  anno 
121  vel  122)  vit.  Hadr.  11,  3  (cf.  supra  sub  C.  Septicio  Claro).  — 
Ut  vivus  memoratur  'Tranquillus  noster^  Fronto  ep.  ad  Verwn 
lih.  I  fin.  p.  118.  119  Naher  (quae  epistula  videtur  scripta  anno  161 
vel  162,  cf.  Mommsen  Herm.  8,  213;  ceterum  hunc  TranquiJlum  signi- 
frcari  non  ita  certum  est).  —  Scripta  eius  enumerat  Suidas  s.  v.  TpocYxuXXo?, 
citant  Fronto  ad  am.  1,  13  p.  182  Naher,  Gellius  9,  7,  3,  Tcrtullianus 
de  anima  44,  de  spectac.  c.  5,  Censorinus  20,  2,  deinde  alii  multi; 
cxtant  Caesarum  vitae  paene  integrae,  virorum  illustrium  capita  non- 
nulla,  ex  aliis  denique  excerpta  quaedam  vel  enotata  (cf.  C.  L.  Roth 
in  editione  Suetonii  p.  275  seq. ;  Reifferscheid  C.  Suetonii  TranquiUi 
reliquiae,  Lips.  1860;  Schans  Herm.  vol.  30,  1895  p.  401  seq). 

696  Suetrii  (fratres  ut  videtur  ex  domo  nohili):  [duorjum  Suaetriorum 
fistula  plumhea  urhana  (semel  saec.  XVII  descripta)  ap.  Lancianium 
syll.  aq.  n.  176. 

—    C.  OCTAVIVS  APPIVS   SVETRIVS  SABINVS. 

697  SVFENA(S)  VERVS  (Sou^pVjva  OuTjpo?  lectum  est  altero  loco,  2oucpa . . . 
Ou[T^]po?  altero)  legatus  propr.  Lyciae  et  Pamphyliae  sub  Hadriano 
(non  post  annum  132/3)  inscriptiones  mausolei  Opramoae  Bhodiapoli- 
tani  Beisen  in  Lykien  p.  88.  105.  106  V^  VP  cf  Loewy  ih.  p.  126.  133. 

698  SVILLIVS  CAESONINVS  conscius  flagitiorum  Messallinae;  ei  tamen 
a  Claudio  mors  remissa  a.  48  propter  vitia  ('tamquam  in  illo  foe- 
dissimo   conventu   passus   muliebria')  Tac.  a.  11,  36.     Videtur  fuisse 


SVILLIVS  280  SVILLIVS 

unus  ex  filiis  P.  Suillii  Rufi  (infra  n.  700),  quibus  impudicitiam 
eius  generis  ohiectam  esse  testatur  Tac.  a.  11,  2,  et  cognomen  traxisse 
a  Milonia  Caesonia  sorore  uterina  patris,  vel  certe  ah  eodem  ex 
maiorihus  a  quo  Milonia  Caesoniae  cognomen  hahuit;  et  fortasse 
non  vitiis  tantum  protecius  est  anno  48,  sed  etiam  gratia  qua  pater 
floruit  apud  Claudium. 

699  M.  SVILLIVS  NEBVLLINVS.  In  consulatu  M.  Suillius  Nerullinus 
(Nerulinus  X  6637,  Neruillinus  px^^^s  descriptorum  XII 2234)  X  6637 
(=  VI 8639).  6638.  XII 2234,  M.  Suillius  Tac.  a.  12,  25,  Silius  fasti 
Vind.  ap.  Momms.  cJiron.  min.  I  p.  282,  Nervilianus  chronogr.  a.354, 
Prosper,  Nervinianus  fasti  Hydat.  —  Nerullinus  Tac.  a.  13,  43, 
M.  2outXXto?  NspouXtvo?  nummus  Smyrnaeorum. 

P.  Suillii  Rufi  (eius  qui  sequitur)  filius  Tac.  a.  13,  43.  NeruUini 
cognomen  ei  a  patre  impositum  esse  in  honorcm  Neronis  Germanici  fdii 
coniecit  Nipperdey  ad  Tac.  a.  12,  25.  Consul  ord.  a.  50  cum  C.  An- 
tistio  Vetere  fasti.  A.  p.  Ctir.  58  cum  pater  eius  damnatus  esset,  ipse 
quoque  repetundarum  postulatus  est;  sed  intercessit  Nero  ^tamquam 
satis  expleta  ultione'  Tac.  a.  13,  43.  Proconsul  Asiae  sub  Vespasiano 
(prohihitus  scilicet  a  Nerone  sortiri  provinciam)  nummus  Smyrnaeorum, 
quem,  editum  a  Vaillant  num.  famil.  Mom.  2  p.  440  et  in  thesauro 
MoreUii  1  p.  401  (inde  Echhel  2,  556;  Mionnet  suppl.  VI 535,  1661), 
postea  nemo  vidit,  sed  qucm.  incorruptum  putat  Waddington  fastes  des 
prov.  asiat.  n.  95  (duhitat  tamen  Pichius).  —  (In  nummo  Antiocheno 
Vespasiani,  quem  edidit  Echhel  syll.  I  numm.  vet.  anecd.  thesaur. 
Caesar.  p.  78,  inde  Mionnet  suppl.  VIII  133,  52,  inscriptum  2oo. 
NEPOTA.,  ^'ossw  conicere  significari  Suillium  Nerullinum;  sed  videntur 
litterae  illae  alia  ratione  explicandae  esse,  cf.  EcJchel  l.  c.) 

700  P.  SVILLIVS  RVFVS.  TTottXio?  [2;]outX[Xi]o?  (traditur  0TIAM02)  T  . . 
t.  Samius  ap.  Stamatiadem  2a[Ataxa  vol.  I  (Athen.  1862)  app.  n.  36, 
IloTCXto?  'lo6Xto[?]  Toucpo?  traditur  in  alio  t.  Samio,  ih.  n.  66;  P.  Suillius 
Tac.  a.  4,  31.  13,  42,  Suillius  Ovid.  ex  P.  4,  8,  1.  89  item  Tac.  passim, 
Suillius  Rufus  Plin.  h.  n.  7,  39. 

Natus  Vistilia,  matre  Corbulonis  et  Caesoniae  Grai  principis  PJin. 
h.  n.  7,  39.  Uxorem  duxit  privignam  Ovidii  Ovid.  ex  P.  4,  8,  11  seq. 
Quaestor  Germanici  Caesaris  Tac.  a.  4,  31.  13,  42  (cf.  Momms.  Staatsr. 
II^  p.  568  not.  3).  Eum  rogat  Ovidius  exul,  ut  apud  Germanicum 
pro  se  intercedat  Ovid.  ex  P.  4,  8,  23  seq.  85  seq.  A.  24  'convictus, 
pecuniam  ob  rem  iudicandam  cepisse^  cum  Italia  pelleretur,  urgente 
Tiberio  in  insulam  amovetur  Tac.  a.  4,  31.  Postea  (suh  Gaio  scilicet) 
ex  exilio  regreditur  ih.  Consul  Plin.  h.  n.  7,  39  (suffectus  suh  Gaio 
aut  primis  annis  Claudii)'.,  fortasse  hic  P.  Suillius  Rufus  consul 
VI  24729,  Suillius  Rufus  (Velleus  Rufus  Big.)  consul  cum  Ostorio 
Scapula  (suh  Claudio,  ante  a.  47)  lustinian.  inst.  3,  8,  3,  Big.  38,  4,  1 
(cf  supra  suh  P.  Ostorio  Scapula).    Sub  Claudio,  cuius  amicitia  'diu 


SVI.CIVS  281  SVLPICIVS 

prospere,  numquam  bene  usus'  est  Tac.  a.  4,  31,  'continuus  et  saevus 
accusandis  reis'  ih.  11,  5.  Ab  eo  Q.  Pomponius  ad  necessitatem  belli 
civilis  detrusus  Tac.  a.  13,  43,  lulia  Drusi  filia,  et  Poppaea  Sabina 
ad  mortem  actae  ib.  cf.  11,  1.  2,  circumventi  Cornelius  Lupus,  Lusius 
Saturninus  ih.  13,  43,  Valerius  Saturninus  11,  1.  2.  13,  43,  praeterea 
equites  Romani  multi  opera  eius  damnati  11,  4.  5.  13,  43.  Venalis 
Tac.  a.  4,  31.  13,  42  cf.  11,  5.  A.  47  altercatur  in  senatu  cum  C.  Silio, 
qui  poena  eos  afiiciendos  censuerat,  qui  ob  causam  orandam  pecuniam 
donumve  acciperent  Tac.  a.  11,  6.  Proconsul  Asiae  Tac  13,  43;  tituli 
Samii  ap.  Stamatiadem  (cf.  supra)  n.  36.  66  (anno  circiter  52  vel  53, 
ut  putat  Waddington  fastes  n.  83,  qui  praeterea  monuit  in  nummis 
Hierapolitanorum  Phrygiae  cusis  Claudii  extremis  annis  reperiri 
M.  Suillium  Antiochum,  quem  nomen  accepisse  a  filio  eius  M.  Suillio 
Nerullino  veri  simile  sit).  Post  mortem  Claudii  'non  quantum  inimici 
cuperent,  demissus',  instigante-  Seneca  a.  58,  cum  iam  extremae 
senectutis  esset,  primo  repetundarum  et  peculatus,  deinde,  hac  re 
omissa,  propter  crimina  urbana  sub  Claudio  perpetrata,  accusatus, 
relegatur  in  insulas  Baleares,  adempta  bonorum  parte  Tac.  a.  13,  42.  43. 
Non  fractus  animo,  ferebatur  exilium  copiosa  et  molli  vita  toleravisse 
ih.  c.  43.  Filii:  Suillius  Nerullinus  ih.,  item  fortasse  SuiUius  Caeso- 
ninus  (praeterea  filii  eius  memorantur  etiam  Tac.  a.  11,  2,  neptis 
ih.  13,  43). 

701  Sulcius,  delator  Horat.  sat.  1,  4,  65  cum  schol. 

702  SVLLA  praeses  Cappadociae,  ab  Elagabalo  occisus  Bio  79,  4.    Idem 
videtur  M.  Munatius  Sulla  Cerialis,  suh  quo  cf. 

703  Sulla,  mathematicus,  Gaio  necem  praedixit  Suct.  Cal.  57. 

—  FAVSTVS  CORNELIVS  SVLLA. 

—  L.  CORNELIVS  SVLLA. 

—  FAVSTVS  CORNELIVS  SVLLA  FELIX. 

—  L.  CORNELIVS  SVLLA  FELIX. 

—  M.  MVNATIVS  SVLLA  CERIALIS. 

—  Sextius  SuUa. 

—  L.  Aemilius  SuUectinus. 

—  C.  MATIVS  {vel  MATTIVS)  SABINIVS  SVLLINVS  VATINIANVS  cet. 

—  CL(AVDIVS)  SVLPICIANVS. 

—  Claudius  Sulpicianus. 

—  T,  FLAVIVS  SVLPICIANVS. 

—  L.  Flavius  Sulpicianus  Dorio. 

—  L.  FLAVIVS  SVLPICIANVS  DORIO  POLYMNIS. 

—  SEX.  FVRNIVS  SVLPICIANVS. 

—  T.  QVINCTIVS  CRISPINVS  SVLPICIANVS. 

—  RVFRIVS  SVLPICIANVS. 

704  SVLPICIVS  consularis  vir,  pater  Memmiae,  uxoris  Alexandri  Severi, 
Catuli  gener  ut  videtur  vit.  Alex.  20,  3.  Cf.  supra  suh  Memmia  (M  348). 


SVLPICIVS  282  SVLPICIVS 

705  Sulpicius,   familiaris  Claudii  adulescentis  Suet  Claud.  4.     Fortasse 

idem  Sulpicius  Flavus,  cf.  infra. 
700  . .  SVLPICIV[S] ,  q.,  aedi[l.,  leg.  Ti.  Cljaudi  Caesaris  Aug.  [Ger- 

majnici  ex  s  .  . . .  t.  urbanus  VI  8751  —  31282  valde  mutilus. 

-  POSTVMIVS  SVLPICIVS. 

707  C.  Sulpicius  ApoUinaris  {sic  vel  potius  G.  Sulpicius  Apollinaris 
codex  antiquissimus  Terentii;  Sulpicius  Apollinaris  Gellius,  vit.  Pert.; 
Sulpicius  periochae  Vergilianac,  item  vita  VergilH,  item  scJiol.  Veron.  ad 
Verg.  9,  369).  Carthaginiensis  periochae  Vergilianae;  vit.  Vergilii  ap. 
Reifferscheid  Suet.  p.  63.  Grammaticus,  quem  Romae  audivit  Gellius 
adulescens  Gell.  7,  6, 12.  13, 18,  3.  18,  4, 1.  20,  6.  1.  Praeceptor  quoque 
Helvii  Pertinacis  vit.  Pertinac.  1, 4  (post  eum  ipse  Pertinax  grammaticen 
professus  est  ih.).  Dicta  eius  refert  Gellius  4,  17,  11.  7,  6,  12.  11,  15,  8. 

12,  13.  13,  20.  16,  5,  5.  18,  4.  19,  13,  3.  20,  6.  Aderat  Gellius,  cum 
fabularetur  stans  in  foribus  Palatii  una  cum  Cornelio  Frontone  et 
Postumio  Festo  GeU.  19,  13,  1,  cum  responderet  (Sex.)  Erucio  Claro 
praefecto  urbi  ib.  7,  6,  12,   qui    etiam  per  litteras  eum  consuluit  ib. 

13,  8,  2.  Reprehendit  Caesellium  Vindicem  Gell.  2,  16,  8  seq.  'In 
quadam  epistula  scriptum  reliquit'  ib.  15,  5,  3.  Vergilium  adnotavit 
schoJ.  Veron.  ad  Verg.  Aen.  9,  369.  Ab  eo  compositae  periochae  fabu- 
larum  Terentianarum  quae  extant  Terent.  ed.  Umpfenbach  p.  3.  89. 
185  cet.  Hic  ut  videtur  Sulpicius  Carthaginiensis,  cuius  extant  hexa- 
sticha,  i.  e.  periochae  senum  versuum  Aeneidis  ap.  Riese  Anthol. 
Lat.  n.  673  ~  Baehrens  Poet.  Lat.  min.  4  p.  169,  item  versus  de  Vario 
et  Tucca  Suet.  ed.  JReiffcrscheid  p.  63  {Servio  Varo  trihuti  ib.  p.  54). 
Cf.  C.  R.  Opits  Leipz.  Studien  zur  class.  Philologie  6,  1883  p.  195  seq. 

708  SVLPICIVS  ARRENIANVS,  legatus  legionis  sub  Basso  Pomponii  filio, 
praeside  Moesiae,  et  hunc  detulit  et  alios  quosdam,  temporibus  Cara- 
callae;  ideo  a.  217  in  insulam  relegatus  Dio  78,  21.  Aut  idem 
qui  sequitur,  scilicet  restitutus  ah  Elagabalo,  aut  xmter  eius. 

709  C.  SVLPICIVS  ARRENIANVS  clarissimus  vir,  patronus  Canusinorum 
anno  223  IX  338. 

710  Sulpicius  Asper,  centurio  praetorianus,  a.  65  in  Neronem  coniuravit 
Tac.  a.  15,  49.  50,  Dio  62,  24.  Detecta  coniuratione  fortiter  mortem 
obiit  Tac.  c.  68;  Bio  l.  c. 

—  L.  Tutilius  Lupercus  Sulpicius  Avitus. 

711  M.  Sulpicius  Bassus,  amicus  L.  Nonii  Asprenatis  septemviri  epulonum 
(fortasse  consulis  a.  p.  Chr.  6,  supra  N  93)  VI  2156. 

712  Q.  SVLPICIVS  CAMERINVS  {tria  nomina  extant  in  fastis  Capitolinis 
et  alibi)  Q.  f.,  Q.  n.  fasti  Cap.  {patris  nmnen  ponit  etiam  Dio  ind.  1.  56), 
consul  ord.  a.  p.  Chr.  9  cum  C.  Poppaeo  Sabino  fasti.  —  Incertum  num 
hic  Caraerinus,  poeta  epicus,  quem  memorat  Ovidius  ex  P.  4,  16,  19. 

713  Q.  SVLPICIVS  CAMERINVS  (PYTHICVS?).  In  consulatu  Q.  Sulpicius 
Camerinus  V  5050.  —  Camerinus  Plinius,   Sulpicius  Camerinus  act. 


SVLPICIVS  283  SVLPICIVS 

Arv.,  Dio  63,  18,  qui  praeterea  Pythici  cognomcn  ei  tribuit,  certe  ei 
et  filio  eius  obiectum  esse  narrat,  quod  Fythici  inde  a  maioribus  appellati 
non  desierint  hac  appellatione  uti;  ct  memorat  Pythici  cognomen  eiiam 
Quintilianus  inst.  i,  6,  31;  Mommsen  tamen  ind.  Plin.  non  Pythici 
sed  Petici  cognomen  ei  fuisse  coniecit,  petitmn  scilicet  a  C.  Sulpicio 
Petico  dictatore  a.  396  et  quinquies  consule. 

Filim  puto  eius  qui  praecedit.  Consul  sufF.  mense  Mart.  a.  46 
eum  M.  lunio  Silano  V  5050  {Camerinum  et  Nonianum  ut  consules 
ordinarios  anno  35  recenset  chronographus  anni  354,  pro  Gallo  et 
Noniano,  scilicet  C.  Cestio  et  M.  Servilio,  nescio  quo  errore).  Pro- 
coiisul  Africae  (anno  ut  videtur  5617,  certe  non  postea,  cum  inde  a 
mens.  Oct.  a.  57  adfuerit  Bomae  inter  fratres  Arvales)  Tac.  a.  13,  52. 
Repetundarum  inde  accusatus,  et  absolutus  anno  58  Tac.  l.  c.  Frater 
Arvalis,  memoratur  in  actis  a.  57.  58.  59.  60.  63;  magister  fratrum 
Arvalium  a.  60  act.  Arv.  A.  67  maiestatis  ut  videtur  a  M.  Aquilio 
Regulo  accusatus  una  cum  filio,  una  cum  hoc  periit  Bio  63,  17.  18 
cf.  Plin.  ep.  1,  5,  3.  Camerinos  nobiles  memorat  luvenal.  7,  90  cf.  8,  38, 
de  hac  gente  puto  cogitans. 

714  Sulp[ic]ius  Canus  (Sulpius  Canus  traditur),  inter  viros  nobiles  sine 
causae  dictione  occisos  a  Septimio  Severo  vit.  Scv.  13,  7. 

715  Ser.  Sulp(icius)  Claudianus,  Apollini  sacrum  fecit  VI  30.  Plane 
incertum,  num  homo  nobilis. 

716  Sulpicius  Cornelianus,  vir  litterarum  studiosus,  Frontonis  familiaris 
a  Frontone  amicis  commendatur  Fronto  ad  am.  1,  1.  2  p.  173.  174 
Naber.  Propediem  causam  aliquara  dicturus  erat  ad  am.  1,  1.  — 
Fortasse  hic  {ut  coniccit  Maius ,  cf.  Friedlander  Sitteng.  I^  p.  189) 
Cornelianus,  ab  epistulis  Graecis  Augustorum,  cui  Phrynichus  IxXoyyjv 
prj[xaT«)v  xal  ovotxaTcuv  'ATTixoiv  dedicavit  Phrynichus  p.  1.  225.  379.  418 
ed.  LobecJc  (cf.  supra  sub  Corneliano,  C  1053). 

1\1  SVLPICIVS  CRASSVS  proconsul  Asiae  occisus  a  Commodo  vit. 
Comm.  7,  7. 

718  Sulpicius  Flavus,  Claudium,  qui  postea  imperavit,  adulescentem  ad- 
iuvit  in  historia  scribenda  Suet.  Claud.  c.  41.    Cf.  supra  n.  705. 

719  Sulpicius  Florus,  e  Britannicis  cohortibus,  a  Galba  civitate  donatus, 
a.  69  iussu  Othonis  Pisonem  Licinianum  trucidavit  Tac.  h.  1,  43. 

720  C.  SVLPICIVS  GALBA  (C.  Galba  videtur  scribendum  ap.  Plin.,  ubi 
C.  Calba,  Caecilius  Galba,  C.  Caelius  Galba  traditur;  praeterea  de 
praenomine  inde  constat  quod  fdius  eius ,  Ser.  Sulpicius  Gdlba  cos. 
a.  749,  in  fastis  Lucerinis  dicitur  C.  f.,  cf.  infra  n.  722;  Galba  Oros., 
VdV^OLZ  2oi)XTrtxio?  Plut),  pronepos  Ser.  Galbae  oratoris,  avus  Ser. 
Galbae  imperatoris,  praetura  functus  Suet.  Galb.  3.  Edidit  historiara 
'multiplicem  nec  incuriosam'^  ib.  Ea  citatur  a  luba  ap.  Plut.  Boni.  17 ; 
Oros.  5,  23,  6,  memoratur  ut  videtur  Plin.  h.  n.  1,  36.  Cf.  Peter  hist. 
Bom.  fragm.  p.  237. 


SVLPICIVS  284  SVLPICIVS 

721  C.  SVLPICIVS  GALBA  cos.  a,  p.  Chr.  22.  Tria  nomina  hahet  Plin. 
h.  n.  33,  22,  C.  Galba  Tac.  a.  6,  40,  Gaius  Suet.  Galb.  3.  In  con- 
sulatu  C.  Sulpicius  Galba  VI  562,  SouXttixio?  raXouot?  Dio  ind.  57, 
C.  Sul.  Galb.  fasti  Lwienses  {XI 1356),  C.  Sulpicius  Tac.  a.  3,  52,  Sul- 
picius  VI 10051, . . . .  us  Galba  fasti  Arv.  {CIL.  led.  2  p.  70),  alihi  Galba. 
Ser.  Galbae  imperatoris  frater  maior,  ut  hic  Mummia  Achaica 
natus  Suet.  GaTb.  3.  Consul  ord.  a.  22  cum  D.  Haterio  Agrippa 
fasti.  A.  23  verba  facit  in  senatu  Plin.  h.  n.  33,  22.  Postea  attritis 
facultatibus  urbe  cessit  Suet.  Galb.  3.  A.  36  a  Tiberio  prohibitus 
sortiri  anno  suo  proconsulatum,  mortem  sibi  conscivit  Tac.  a.  6,  40; 
Suet.  l.  c.  —  Fortasse  filiae  eius  Sulpiciae  GaJbillae,  cf.  infra  n.  742. 

122  SER.  SVLPICIVS  GALBA  {nomen  non  ponit  Suet.;  Galba  Macrob., 
. .  [Sjulpicius  Galba  fasti  Lucerini;  de  praenomine  cmstaret,  si  certum 
esset,  huius  fdiam  esse  Sulpiciam,  de  qua  infra;  ceterum  vix  licet  dubi- 
tare  de  praenomine,  cum  fdius  eius,  Galba  imperator,  dicatur  fuisse 
e  familia  Serviorum,  Tac.  h.  2,  48,  Plut.  Galb.  3). 

C.  f,  fasti  Lucerini.  Pater  Ser.  Galbae  imperatoris,  consul  Suet. 
Galb.  3,  consul  suff.  a.  749  cura  S[ex,  Pompeio]  fasti  Lucerini  (IX 
786  —  I^  p.  69)  V.  4  {quem  locum  ad  hunc  Galbam  spectare  vidit 
Borghesius  opp.  5  p.  142;  idem  consulatus,  iudice  Borghesio,  memoratur 

VI  9319,   ubi  haec  extanf Augustis  [Sul]picio  Galba  cos.). 

Eloquentia  clarus  Macrob.  sat.  2,  4,  8,  modicae  in  dicendo  facultatis 
Suet.  l.  c.  Causas  actitavit  Suet.  l.  c. ;  Macrob.  sat.  2,  4,  8.  2,  6,  4. 
Dictum  de  eo  M.  Lollii  Macrob.  sat.  2,  6,  3;  quid  ei  responderit 
Augustus  ib.  2,  4,  8,  quid  Orbilius  ib.  2,  6,  4.  (Fortasse  hic  Galba 
cuius  iocos  refert  Quintil.  6,  5,  27.  62.  64.  66.  80.  90).  Brevi  corpore, 
atque  etiam  gibber  Suet.  l.  c,  cf.  Macrob.  sat.  2,  4,  8.  2,  6.  3.  4.  — 
Uxores  habuit  Mummiam  Achaicam,  (Q.)  Catuli  neptem,  L.  Mummii 
qui  Corinthum  excidit  proneptem ;  deinde  Liviam  Oeellinam  Suet.  l.  c. 
Ex  Mummia  Achaica  pater  Gaii  (eius  qui  praecedit)  et  Servii  (eius 
qui  sequitur)  ib.  —  Fortasse  hic  Ser.  Sulpicius  Galba  (Ser.  Galba 
VI 27005,  2spP[to?]  20X91x10?  rdl^a^  CIAtt.  III 870,  [li^]^ioz  ^oX^cptxio? 
raX]pa?  ib.  869),  cuius  filia  memoratur  VI 27005  CIAtt.  III 869.  870, 
cf.  infra  sub  Sulpicia.  —  Vix  hic,  sed  potius  antiquior  aliquis  (quamvis 
aliter  senserit  Borghesius  opp.  5,  146)  Galba  (Ser.  Galba  iuris  consultus 
Porphyr.)  qui  negabat  adulteros  castrari  licere  Horat.  sat.  1,  2,  46. 

723  SER.  SVLPICIVS  GALBA  =  SER.  GALBA  IMP.  CAESAR  AVGVSTVS. 
Tituli  ipsi  dedicati:  Hispanus  II 2779  (1);  Salonitanus  III S.  8702  (2). 
Diplomata  militaria  ab  eo  data  III  p.  847.  848.  III  S.  p.  1958  (3). 
Memoratur  in  edicto  praefecti  Aegypti  CIG.  4957  (4),  in  t.  Coptitano 
ap.  FUnders  Petrie  Koptos  p.  26  (5),  et  practerea  VI 471  (6).  8680  (7), 
in  epistula  Vespasiani  X  8038  v.  17  (8). 

Ser.  Sulpicius  Galba  passim  {Servii  praenomen  perscribunt  Tac.  h. 
1, 1  ct  alibi,  Suet.  Galb.  3.  4,  Dio  63,  23,  alii;  Sergius  Sulpicius  Galba 


SVLPICIVS  285  SVLPICIVS 

t.  2) ;  sed  per  maiorem  partem  vitae  dicehatur  L.  Sulpicius,  per  ali- 
quam  partcm  etiam  L.  Livius,  cf.  infra.  Ser.  Sulpicii  Galbae,  eius  qui 
praecedit,  et  Mummiae  Achaicae  filius  Suet.  Galb.  3,  Q.  Catuli  pro- 
nepos  Suet.  c.  2  cf.  c.  3,  Plut.  Galb.  3,  natus  d.  24  Dec.  Suet.  c.  4 
(ad  d.  23  Dec.  ducit  Zonaras,  cf.  infra),  a.  749,  quippe  qui  vixerit 
annos  LXXII  Bio  64,  6,  annos  LXXII  dies  XXIII  (scr.  XXII?) 
Zonar.  11,  14  fln. ,  perierit  tertio  et  septuagesimo  aetatis  anno  Suct. 
c.  23,  Vict.  epit.  6,  4  cf.  Tac.  h.  1,  49  (imperator  factus  annorum 
LXXIII  Plut.  Galb.  8,  Eutrop.  7,  16  cf.  Suet.  Ner.  40),  occisus  autem 
sit  a.  822  =  p.  Chr.  69  d.  15  lan.  Tac.  h.  1,  27  seq.  cf.  infra;  sed  con- 
sules  anni  751  ponit  Suet.  c.  4 ;  et  fieri  potest,  ut  fama  Galbae  aliquot 
annos  addiderit.  Natus  in  villa  colli  superposita,  prope  Terracinam 
sinistrorsum  Fundos  petentibus  Suet.  c.  4,  scilicet  in  villa  quam  pater 
eius  a  maioribus  acceperat,  teste  titulo  ipso  illo  loco  reperto  X  6323, 
cf.  Mommsen  ad  I  576  (Fundis  agere  solebat  ctiam  senior  Sueton. 
c.  8).  —  Adoptatus  a  noverca  sua  (Livia  Ocellina)  Sueton.  c.  4, 
Livii  nomen  et  Ocellae  cognomen  assumpsit  mutato  praenomine; 
nam  Lucium  mox  pro  Servio  usque  ad  tempus  imperii  usurpavit  ib. ; 
et  vere  dicitur  L.  Sulp.  in  mentionibus  consulatus  I  770.  771  (tess. 
gladiat. ;  Ser.  Sulpicius  Galba  in  fastis  Nolanis  X 1233  sub  ann.  33, 
scd  qui  videntur  posteriore  tempore  perscripti),  atque  etiam  imperator 
in  Aegypto  saltem  dicebatur  Aouxio?  Atpio?  Sspaaxi?  iSouXTrtxio?  raXpa(?) 
atJTOxpatwp  CIG.  4957,  Aoux.  Atp.  IouXtz.  TaXpa^?)  Kata.  Iz^  au.  in 
parte  nummorum  Alexandrinorum ,  Mionnet  VI  p.  7415  n.  245-260 
(nec  tamen  constanter,  ut  ostendit  t.  5) ;  (Galba  Libolus  fasti  Hydatiani 
sub  anno  33,  fortasse  pro  Galba  Livio).  Cf.  praeterea  supra  sub 
L.  Livio  Ocella. 

Imperium  ei  praedixisse  feruntur  Augustus  Suet.  c.  4  et  Tiberius 
loseph.  ant.  18,  6,  9,  Tac.  a.  6,  20,  Bio  57,  19.  64,  1;  cf  Suet.  c.  4. 
Togam  virilem  sumpsit  kal.  lan.  a.  767  (p.  Chr.  14)  Dio  56,  29. 
Uxorem  duxit  (Aemiliam)  Lepidam  (A  296)  Suet.  c.  5;  a  qua  ab- 
ducere  eum  studuit  Agrippina,  sed  frustra  ib.  Amissa  Lepida,  duo- 
busque  ex  ea  filiis,  remansit  in  caelibatu  ib.  Observavit  ante  omnes 
Liviam  Caesaris  Augusti,  eiusque  gratia  plurimum  valuit  Suet.  c.  5 
(Liviae  xaxA  yevo?  TrpotJTjxwv  Plut.  Galb.  3  cf.  c.  14,  et  ob  eam  rem 
Aiptas  'Ka^a(syo(iQrf  UTiato?  ix  na>.aTtou  7rpor^X{>£  Plut.  c.  3  errore  ut 
vidctur;  nam  Livia  defuncta  est  ante  consulatum  Galbae).  Defunctae 
eius  testamento  (a.  782  =  p.  Chr.  29)  paene  ditatus;  sed  circum- 
scriptus  a  Tiberio  iSuet.  l.  c.  Honores  iniit  ante  legitimum  tempus 
Suet.  c.  6.  Praetor,  cum  ludos  Florales  ederet,  novum  spcctaculi 
genus,  elephantos  funambulos,  exhibuit  Suet.  l.  c.  Legatus  pro  pr. 
Aquitaniae,  cui  anno  fere  {784i5  =j).  Chr.  31/2?)  praefuit  ib.  Consul 
ord.  a.  786  =  p.  Chr.  83  cum  L.  Cornelio  Sulla  Felice  fasti,  per 
sex  menses   fasces   habuit  Suet.   l.  c.    Legatus   pro   pr.   (Germaniae 


SVLPIGIVS  286  SVLPICIVS 

superioris),  a  Gaio  substitutus  [in  locum  Gaetujlici  {Cn.  Cornelii 
LentuU  Gaetulici,  occisi  a.  39)  Suet.  l.  c,  barbaros,  qui  iam  in  Galliam 
usque  proruperant,  coercuit  ib.;  legatus  etiam  a.  41  Suet.  c.  7,  eo 
ipso  anno  Chattos  {nam  sic  traditur)  vicit  Dio  60,  8;  militari  laude 
apud  Germanias  floruit  Tac.  h.  1,  49,  Plut.  Galb.  3.  Comes  Claudii 
expeditione  Britannica  Suet.  c.  7.  Proconsul  Africae  Tac.  h.  1,  49, 
Plut.  Galb.  3,  Suet.  c.  7,  extra  sortem  electus  ad  ordinandam  pro- 
vinciam  Suet.  l.  c,  per  biennium  ib.  Ob  res  in  Germania  et  in 
Africa  gestas  ornatus  ornamentis  triumphalibus  Suet.  c  8.  Quin- 
decimvir  sacris  faciundis-,  sodalis  Titius;  sodalis  Augustalis  ib. 
Legatus  pro  pr.  provinciae  Hispaniae  Tarraconensis  ib.,  Tac  h.  1,  49, 
Plut.  Galb.  3,  Dio  03,  23,  per  octo  annos,  i.  e.  inde  ab  a.  60  Suet. 

c.  9.  A.  68  acceptis  litteris  C.  lulii  Vindicis  conatibus  eius  accessit; 
imperator  a  militibus  salutatus  Suet.  c  9.  10,  Plut.  c  4.  5,  Dio  63,  23, 
legatura  senatus  populique  Romani  se  professus  est  ^et.  c  10,  Plut. 
c  5.  Hostis  a  senatu  iudicatus  Plut.  l.  c  Acceptis  nuntiis,  Neronem 
occisum ,  cunctosque  in  verba  sua  iurasse ,  Caesaris  appellationem 
recepit  Suet.  c  11  cf.  Plut.  c  7.  Ser.  Galba  imp.  Caes.  Aug.  diplo- 
mata  eius,  item  nummi  plerigue  (item  Hspouio?  raXpaf?)  auxoxpaxtop 
Kaiaap  Sspaaxo?  t.  5).  Iter  eius  ex  Hispania  Romam  Tac  h.  1,  6, 
Suet.  c  12,  Plut.  c  11.  15.  Consul  II  ord.  a.  69  cum  T.  Vinio 
fasti.  Adoptavit  L.  Calpurnium  Pisonem  Frugi  Licinianum  Tac  h. 
1,  14  seq.,  Suet.  c  17  cet.   {cf.   supra  sub  Pisone ,  C  250).     Occisus 

d.  15  lan.  69  Tac  h.  1,  27-41,  Plut.  Galb.  24-27,  Suet.  Galb.  19, 
Oth.  6,  Dio  64,  6.  Sepultus  in  hortis  suis  ad  viam  Aureliam  Suet. 
c  20.  Lihcrti  eius  VI  8699.  8707.  26955.  26959.  Imperatoris  Titi 
servus  Galbianus  VI  8819. 

—  SER.  SVLPICIVS  GALBA  CAESAR.  Cf.  supra  sub  L.  Calpurnio  Pisone 
Frugi  Liciniano  {C  250). 

724  (SVLPICIVS)  GALVS  {gentilicium  non  traditur;  sed  videtur  oriundus 
fuisse  a  C.  Sulpiciis  Gdlis  qui  co^isules  fucrunt  a.  511.  588;  cf.  Momm- 
sen  rom.  Forsch.  I  p.  119  not.  2),  triumvir  monetalis  sub  Augusto  una 
cum  Apronio,  Sisenna,  Voluso  Valerio  Messalla,  a.  742  vel  non  multo 
postea  nummi  aenei  ap.  Fchhel  5,  141 ;  Babelon,  monnaies  de  la  rep. 
romaine  I  p.  210.  432.  II  p.  99.  523;  cf.  Mommsen,  Bom.  Miinzw. 
p.  744  not.  15. 

72b  Sulpicius  Iu[Ha]nus,  procurator  imp.  Antonini  Pii  provinciae  Asiae 
(vel  certe  in  Asia),  inter  annos  140 — 144  t.  Ephesius,  ap.  Waddington 
mem.  de  Vacad.  des  inscr.  26,  2  p.  253  =  GrceJc  inscr.  in  the  Brit. 
Museum  III  p.  154  n.  CCCCLXXXIX. 

—  TI.   CL(AVDIVS)   SVLPICIVS  IVLIANVS. 

726  Sulpicius  Longus,    causarum  actor,    homo   foedissimus;   quid  ei  in 

iudicio  liberali  responderit  Domitius  Afer  Quintilian.  6,  3,  32. 
121  ..  [SJVLPICIVS   LVCRETIVS    BARBA    consul   suff.    mense   lunio    una 


SVLPICIVS  287  SVLPICIVS 


cura  Senecione  Memmio  Afro  fasti  fer.  Lat.  (CIL.  I  ed.  2  p.  59), 
temporibus  Traiani,  fortasse  anno  102,  cf.  supra  sub  Senecione  Memmio 
Afro  (M  337). 
727*  Q.  Sulpicius  Maximus,  Q.  Sulpicii  Eugram(m)i  et  Liciniae  lanuariae 
lilius,  tribu  Claudia^  puerulus  a.  94  Romae  agone  Capitolino  inter 
Graecos  poetas  professus  favorem  iudicum  meruit*,  vixit  annos  XI 
menses  V  dies  XII ;  eius  versus  extemporales  Graeci  in  cippo  scpul- 
crali  incisi  Kaibel  epigr.  Gr.  n.  618  —  Inscr.  Graec.  Sicil.  Ital.  2012. 

728  C.  SVLPICIVS  PLATORINVS  triumvir  monetalis  sub  Augusto,  anno 
73G  vel  pauUo  post  nummi  aurei  et  argentei,  ap.  EcTchel  5,  317, 
Babelon  monnaies  de  la  rep.  romaine  II  p.  476  (tempus  efficitur  inde 
quod  in  uno  ex  nummis  repraesentantur  Augustus  et  Agrippa  sedentes 
in  subsellio  tribunorum,  scilicet  tribunicia  potestate  nuper  praediti,  ut 
vidit  Cavedonius  ann.  inst.  1850  p.  186,  ap.  BorgJiesium  opp.  1,  121 
not.  1,  cf.  Mommsen  Staatsr.  I^  p.  390  not.  1).  —  Aut  ad  huius,  aut 
ad  eius  qui  sequitur,  familiam  pertinet  t.  columbarii  suburbani  VI 
1822"  =-  5722. 

729  C.  SVLPICIVS  PLATORINVS,  M.  f.,  tribu  Vot.,  sevir  (equitum  Ro- 
manorum),  decemvir  stlitibus  iudicandis  t.  primarius  sepulcri  rep. 
Romae  ad  Tiberim,  Notizie  degli  scavi  1880  p.  129  =  Bull.  comun. 
1880  p.  136  n.  385.  Nepotem  eius  qui  praeccdit  putat  Lancianius 
Notizie  l.  c.  p.  130,  cf.  praeterea  infra  sub  Sulpicia  Flatorina.  — 
Ad  alium  Sulpicium  Platorinum  rettulit  Lancianius  titulum  quendam 
acephalum  in  eodem  sepulcro  repertum,  ex  quo  supersunt  haec:  Xvir 
stl,  iud.,  tr.  mil.,  q.,  tr.  pl.,  pr.,  leg.  Ti.  Caesaris  Augusti  et  C.  Caesaris 
Augusti*,  Crispina  Caepionis  f. ,  uxor  (Notizie  cit.  p.  136  ~  Bull. 
p.  137  n.  389),  sed  vix  recte,  ut  iam  constat  nuper  alio  fragmento 
eiusdem  tituli  in  lucem  edito  (Bamabei  Notizie  1896  p.  468),  ex  quo 
videtur  colligi  posse,  maritum  Crispinae  non  Sidpicium  fuisse  sed 
Septicium  (cf.  in  Addend.). 

730  C.  SVLPICIVS  POLLIO  frater  Arvalis,  adfuit  in  collegio  a.  213.  214. 
218,  promagister  collegii  214  acta  Arv.  (VI  2086,  10.  12.  2103",  10. 
2103\  6.  9.  2104",  9.  2104'',  28).  Potest  esse  Pollio  is,  qui  cum 
Bithyniam  Elagabalo  subiecisset,  Germaniae  praepositus  est,  Dio  79,  3 
(Henzen). 

731  SVLPICIVS  PRISCVS  clarissiraus  vir,  curator  aquarum  sub  Antonino 
(Caracalla  vel  Elagabalo)  fistula  plumbea  urbana  ap.  Lancianium 
syll.  aq.  n.  113. 

—  Q.  VI[R]IVS  EGNATIVS  SVLPICIVS  PRISCVS. 

—  Q.  VIRIVS  LARCIVS  SVLPICIVS  1 RISCVS. 

732  P.  SVLPICIVS  QVIRINIVS.  Titulus  acephalus  Tiburtinus,  de  quo  egit 
Mommsen  comm.  ad  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  161  seq.,  coniectura  ad  eum 
relatus,  XIV 3613  (1) ;  memoratur  in  t.  Venetiis  reperto  III S.  6687  (2). 
Falsus  videtur  VI  5,  3478*.  —    P.  Sulpitius  Quirinius  traditur  t.  2, 


SVLPICIVS  288  SVLPICIVS 

P.  Quirinius  Tac.  a.  2, 30.  3,  22.  23,  Sulpicius  Quirin(ius)  et  mox  Qui- 
rinius  Tac.  a.  3, 48.  Kup^vto?  Lucae  codex  optimus  (cf.  Momms.  l.  c.p.  175), 
Hieronymus,  losephus,  lustinus,  Eusehius  hist.  eccl.,  Qu[i]rinius  Flori 
codex  optimus  (teste  Momms.  l.  c.  p.  170),  Quirinus  Ilieronym.  lordan.  In 
consulatu  P.  Sulpicius  Quirinius  VIII  68,  U.  l'ouX7tixto?  Kupivto?  Dio 
ind.  l.  54,  ..Ipicius  Quirin.  X3804,  P.  Sulpicius  mon.  Anc.2,  28,  Dio 
54,  28,  alii;  Quirinius  fasti  Praenest.  ad  28  Apr.  ([Quirjinius  ih.  ad  6 
Mart.),  Kuptvto?  chrpn.  Pasch.,  Quirinus  chronogr.  a.  354,  fasti  Hydat. 
P,  f.  Dio  ind.  l.  54.  —  'Nihil  ad  veterem  et  patriciam  Sulpicio- 
rum  familiam  Quirinius  pertinuit,  ortus  apud  municipium  Lanuvium' 
Tac.  a.  3,  48  (obscurissima  domus  ih.  3,  23),  'sed  impiger  militiae  et 
acribus  ministeriis'  (viam  sibi  ad  honores  patefecit,  sub  Augusto) 
ib.  3,  48  cf.  loseph.  ant.  18,  1,  1.  Marmaridas  et  Garamantes  subegit 
Florus  2,  31  (inde  lordanes  Rom.  248),  fortasse  cum  esset  proconsid 
Cretae  et  Cyrenarum,  ut  coniecit  Mommsen  comm.  ad  mon.  Ancyr. 
ed.  2  p.  170.  171.  Consul  Tac.  a.  3,  48  (consuiaris  Suet.  Tih.  47; 
loseph.  ant.  17,  13,  5.  18,  1,  1),  ord.  a.  742  cum  M.  Valerio  Messalla 
Barbato  Appiano,  deinde  cum  C.  Valgio  Rufo  fasti.  Post  consulatum 
castella  Homonadensium  per  [super  coniecit  Mommsen^  Ciliciam  ex- 
pugnavit  Tac.  l.  c,  Homonadenses  in  Cilicia,  qui  interfecerant  Amyri- 
tam  regem,  domuit  Strabo  12,  6,  3  p.  569,  legatus  sine  dubio  pro  pr. 
Syriae,  ad  quam  Cilicia  tum  pertinebat;  priorem  hanc  legationem 
Syriacam  Quirinii  Mommsen  l.  c.  p.  173  statuit  fuisse  circa  a.  751.  752. 
Ob  res  illas  in  Cilicia  gestas  ornamenta  triuraphalia  ei  decreta  Tac. 
l.  c;  'qua  [Homonadensium  gente,  ut  videtur  supplendum  essej  redacta 
in  pot[estatem  divi]  Augusti  populique  Romani  senatu[s  dis  immor- 
talibus]  supplicationes  binas  ob  res  prosp[ere  ab  eo  gestas,  et]  ipsi 
ornamenta  triumphalia  decrevit'  t.  1.  Pro  consule  Asiam  provinciam 
obtinuit  t.  1,  a.  753  aut  inter  a.  755  et  758,  fortasse  a.  75516,  ut  putat 
Mommsen  l.  c  p.  175.  Datus  rector  C.  Caesari  Armeniam  obtinenti 
Tac.  l.  c.  Tiberium  quoque  Rhodi  degentem  coluerat  ib.  A.  759 
(p.  Chr.  6),  cum  destituto  Archelao  (annum  habet  Bio  55,  27)  ludaea 
cum  provincia  Syria  contribueretur,  Quirinius  missus  in  Syriam  qui 
et  ius  diceret  (oixaioSoxrj?  tou  IJ^voo?)  losephus  ant.  18,  1,  1  (cf  Lucas 
ev.  2,  2:  TjYeiJ.ovsuovToc  xrf  l'upta?  Kt)p-/)vtoi))  —  le[g.  Aug.]  C[a]esaris 
Syriae  t.  2,  [legatus  pr.  pr.]  divi  Augusti  iterum  Syriara  et  Ph[oeni- 
cen  optinuit]  t.  1  — ,  et  censura  ageret  los.  ant.  17,  13,  5.  18,  1,  1; 
ccnsus  actus  ab  eo  anno  post  pugnam  Actiacam  tricesimo  septimo, 
i.  e.  a.  759/700  loseph.  ant.  18,  2,  1;  censum  a  Quirinio  in  ludaea 
actura  meraorant  praeterea  loseph.  ant.  20,  5,  2,  bell.  2,  17,  8.  20,  5,  2 
et  Lucas  ev.  2,  2  seq.  (qui  tradit  censum  eum  actum  esse  per  univcrsum 
orbem  terrarum,  coniungitque  eum  cum  natalibus  lesu)  et  ex  Luca 
lustinus  apol.  1,  34,  dial.  cum  Tryph.  78  (qui  illo  loco  Quirinium 
minus  recte  appellat  imxpor^ov),   ex  losepho  et  Luca  Eusebius   hist. 


SVLPICIVS  289  SVLPICIVS 

eccl.  1,  5,  chron.  s.  a.  2015  (vers.  Arm.,  Hieronym.  s.  a.  2016,  Syncell. 
p.  598),  exinde  alii.  'lussu  Quirini  censum  Aparaenae  civitatis  (m 
Syria)  egit'  Q.  Aemilius  Secundus  praefectus  cohortis  t.  1;  idem 
'missu  Quirini  adversus  Ituraeos  in  Libano  monte'  pugnavit  ib. 

Uxorem  habuit  (Aemiliam)  Lepidam  Tac.  a.  3,  22,  Suet.  Tib.  49, 
aliquando  destinatam  L.  Caesari  Tac.  a.  3,  23  (videtur  igitur  eam 
duxisse  non  ante  annum  755,  quo  L.  Caesar  defunctus  est),  quam 
deiiide  dimisit  Tac.  a.  3,  22,  Suet.  l.  c,  et  quam  postea,  anno  p.  Chr.  20 
(u.  c.  773)  Tac.  (post  vigesimum  annum  Suet.,  minus  accurate,  si 
vere  eam  duxit  non  ante  a.  755),  detulit  supposuisse  partum  Tac. 
l.  c,  item  veneni  in  se  comparati  Suet.  l.  c.  cf.  Tac.  3,  23.  —  Pro- 
pinquus  M.  Drusi  Libonis,  qui  ei  a.  p,  Chr.  16  supremas  ad  Tiberium 
preces  mandavit  Tac.  a.  2,  30.  —  Orbus,  dives  Tac.  a.  3,  22,  Suet. 
Tib.  49.  'Sordida  et  praepotens  senecta'  eius  Tac.  3,  48.  Moritur 
a.  21,  et  publico  funere  elatus  Tac.  l.  c.  Sepultus  videtur  esse  prope 
Tibur,  t.  1. 

733  Sulpicius  Rufus,  ludi  procurator,  ut  conscius  flagitiorum  Messallinae 
interfectus  a.  48  Tac.  a.  11,  35. 

734  T.  SVLPICIVS  SERANVS  (praenomen  perscriptum  in  t.)  clarissimus  vir 
t.  urbanus,  Roem.  Mitth.  1888  p.  97  =  VI  31769. 

735  C.  Sulpicius  Similis.  Memoratur  in  titulis  Aegyptiacis  III 24  =  CIG. 
4713"  (1).  CIG.  4714,  melius  ap.  Lepsium  DenJcmaler  aus  Aegypten 
Abth.  VI  (vol.  XII)  fol.  75  n.  24  (2).  Aut  idem  aut,  quod  magis 
crediderim,  alius  eiusdem  nominis  memoratur  VI  31865  (=  Borghesi 
opp.  3,  236  =  Huebner  ex.  scr.  328)  (3).  Fortasse  ad  eum  pertinet 
VI  259  (4). 

Similis  Bio,  vit.  Hadr.,  t.  4,  Sulpicius  Similis  t.  3,  fragm.  Vat.  233; 
rotio?  1'ouXTrixios  Itfito?  t.  2,  Sulpicius  Simius  1. 1,  2r|x}iio?  papyrus  nunc 
Berolinensis  (Urh.  aus  d.  Jconigl.  Museen  n.  140  v.  10),  ubi  hunc  signi- 
ficari  vidit  Paulus  Meyer.  Apparet  cognomen  Latinum  a  scribis 
Aegyptiacis  sermoni  Graeco  adaptatum  esse  (minus  recte  ut  puto 
W.  Schwarz  Jahrb.  f.  class.  Phil.  1895  p.  640  diversum  putat  Simium 
a  Simile).  —  lam  cum  centurio  militaret,  a  Traiano  in  honore  habitus 
(a  Traiano  intro  vocatus  ante  praefectos  praetorio)  Bio  69,  19  (exc.  de 
virt.,  Xiph.,  Zonar.  11,  24);  exc.  de  sententiis ,  Bio  ed.  Bindorf  V 
p.  203.  Praefectus  annonae :  rescriptum  Traiani  ad  eum  de  immunitate 
pistorum  citat  Ulpianus  de  officio  praetoris  tutelaris  (fr.  Vat.  233). 
Praefectus  Aegypti  anno  Traiani  duodecimo  (108/9)  t.  1.  2;  ad  eum 
(praefectum  Aegypti  sine  dubio)  data  epistula  Traiani  papyrus  Bero- 
linensis  (cf.  supra).  Praefectus  praetorio  Bio  l.  c. ,  sub  Traiano, 
collega  Caelii  Attiani;  successor  ei  ab  Hadriano  datus  Septicius 
Clarus  vit.  Hadr.  9,  3-5  (invitus  praefecturam  accepit  et  libens  de- 
posuit  Bio ;  praefectus  praetorio  factus  ab  Hadriano  exc.  Salm).  Ruri 
postea  degit  annos  septem,  donec  mortuus  est  Bio  l.  c.  (Zonar.  l.  c). 

Prosopographia  Imp.  Rom.    III.  19 


SVLPICIVS  290  SVLPICIA 


Quid  monumento  inscribi  iusserit  Dio  l.  c.  (Zon.  l.  c);  exc.  de  sent. 
l.  c.  p.  204:,  exc.  Salmasiana  inter  fragmenta  loannis  Antiocheni  ap. 
MilUer  fr.  hist.  Gracc.  IV  p.  581  n.  114,  Cedrenus  I  p.  438  ed.  Bonn., 
alii  (quot  annos  vixerit,  non  rettulit  Dio ;  recte  enim  piou?  \i.kv  exTj  tosa, 
Crjaac  8^  sxyj  lirxa'  exc.  de  virt.  Xiph.  Zon. ;  minus  recte  piou?  Ityj  irevx-i^- 
xovta  cxc.  de  sent.,  exc.  Salm. ;  Ityj  ot:',  quod  in  lihris  quibusdam  Cedreni 
repperiri  rettulit  Leunclavius,  ex  et-/)  toaa  corruptum  iudicat  Boisse- 
vain);  cf.  schol.  ad.  Pers.  sat.  2,  1,  ubi  eadem  inscriptio  refertur,  scd 
sine  Similis  mentione.  —  Genio  Similis  (fortasse  huius) ;  dedicatus  t.  4. 

736  SEX.  SVLPICIVS  TERTVLLVS  (sic  X  7845.  XIV  2410;  plerumque 
nude  Tertullus;  TuUus  fasti  Hydat.),  consul  ord.  a.  158  cum  Q.  Tineio 
Sacerdote  fasti. 

737  Sulpicius  Trio :  eius  liberta  in  t.  Tusculano  XIV  2737.  Videndum 
num  fuerit  homo  nohilis. 

738  SVLPICIA,  Ser.  Sulpicii  Galbae  filia,  statuis  honorata  ab  Atheniensibus 
CIA.  III  869.  870,  Eiusdem  liberta  VI  27005.  Sororem  fuisse  Ser. 
Galhae  imperatoris,  filiam  Ser.  Sulpicii  Galhae  consulis  a.  749  con- 
iecit  Borghesius  opp.  5  p.  147. 

739  Sulpicia,  Servi  filia  (sic  Tibull.  III 16  [IV 10],  4):  de  eius  et  Cerinthi 
amore  carmina  cnm  Tibullianis  tradita,  Tihull.  III  8  (IV  2)  seq. 
(partem  carminum  ab  ipsa  Sulpicia  compositam  esse  statuit  0.  Gruppe 
roemische  Elegie  1,  1838  p.  49,  quem  sequuntur  plerique).  Ad  Messalam 
(M.  Valerium  Messalam  Corvinum  ut  videtur,  fortasse  avunculum  suum, 
cf.  infra)  verba  facit,  vel  verba  faciens  inducitur  Tih.  III 14  (IV  8)  5. 
Filiam  fuisse  Valeriae  Messalarum  sororis,  quam  amisso  Servio  viro 
non  amplius  nupsisse  tradit  Hieronymus  adv.  lovinianum  1,  46,  et 
Ser.  Sulpicii  Bufi,  quem  adulescentem  memorat  Cicero  pro  Muren.  26,  54 
et  alihi,  coniecit  Haupt  Herm.  5,  34  ~  opusc.  3,  503. 

740  Sulpicia,  uxor  Caleni,  in  quorum  felix  coniugium  scripsit  Martialis 
epigr.  10,  38  cf.  10,  35.  21;  Apoll.  Sidonius  carm.  9,  262.  Carmina 
eius  parum  pudica  Martial.  10,  35;  Sidonius  l.  c;  versus  ex  eis 
affertur  schol.  ad.  luv.  sat.  6,  537  (Prob.  Vallae).  Extat  suh  Sulpiciae 
nomine  carmen,  quo  haec  inducitur  querens  de  temporihus  Domitiani 
(ap.  Buecheler  in  editione  Persii  et  luvenalis  app.,  Baehrens  poet.  Lat. 
min.  V  p.  93  seq.),  sed  quod  videtur  multo  postea  demum  conscriptum 
esse;  cf.  Teuffel  Litt.  323,  7. 

741  SVLP(ICIA)  DRYANTILLA  AVGVSTA  nummi  in  Pannonia  reperti,  ap. 
EcJchel  7,  463,  Cohen  ed.  2  t.  6  p.  11,  Th.  Bhode  arch.  ep.  Mitth.  16, 
1893  p.  236  seq  tab.  IV  =  Wiener  numism.  Zeitschr.  25  (1894)  p.  421  seq. 
tah.  V.  —  Coniux  videtur  fuisse  imperatoris  Begaliani  (supra  C  2),  cf. 
EcJchel  l.  c;  Bhode  arch.  ep.  Mitth.  l.  c  p.241,  num.  Zeitschr.  p.  426. 

742  SVLPICIA  GALBILLA,  C.  f. :  a  duahus  feminis  huius  nominis,  sororihus 
ut  videtur,  positus  t.  urhanus  VI  9754.  Sine  duhio  feminae  nohiles; 
fortasse  filiae  C.  Sulpicii  Galbae  consulis  a.  22. 


SVLPICIA  291  SVRDINIA 

743  SVLPICIA  PLATORINA  C.  f.,  Cornelii  Prisci  uxor  t.  primarius  sepulcri 
extructi  trans  Tiberim  a  C.  Sulpicio  Flatorino,  M  filio,  decemviro  stlitibus 
iudicandis  (supra  n.  729),  Notizie  degli  scavi  1880  p.  129  =  BuU.  comun. 
1880  p.  136  n.  385.  Filiam  fuisse  huius  Platorini,  ut  is  sepulcrum 
aedifcaverit  sibi  et  filiae,  possis  conicere ;  sed  recte  monuit  Lancianius 
{Notizie  p.  130)  Platorinum  videri  defunctum  esse  adulescentem ,  con- 
iecitque  intellegi  consobrinam  eius  aliquam.  —  Ad  eandem  Sulpiciam 
Platorinam  refert  Lancianius  titulum  urnae  in  eodem  sepulcro  repertae, 

ex  quo  supersunt  haec :  Su rinae  {Notizie  p.  132  =  Bull.  com. 

p.  137  n.  390). 

744  SVLPICIA  PRAETEXTATA  C.  f.  (patris  praenomen  ex  fistula  plumbea), 
uxor  (M.  Licinii)  Crassi  (consulis  a.  64 ,  occisi  inter  annos  66  et  68) 
Tac.  h.  4,  42;  ftstula  plumbea  urbana,  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  518. 
A.  70  parata  necem  mariti  ulcisci  Tac.  1.  c;  quattuor  eorum  liberi 
Tac.  l.  c.  (inter  quos  videtur  fuisse  Praetextata,  supra  L  189 ;  fortasse 
filius  eorum  etiam  Scribonianus  Camerinus,  supra  n.  205). 

745  Sulpicia  Triaria,  C.  f. ,  fistula  plumbea  Bomae  rep.,  Notizie  degli 
scavi  1887  p.  177.    Nomen  videtur  indicare  feminam  nobilem. 

—  C.  lulius  Super. 

—  Valerius  Super. 

—  Mamilius  Superstes. 

—  SEIVS  SVPERSTES. 

746  SVRA  proconsul  Siciliae:  eius  piscator  quidam  mirum  in  modum 
similis  Plin.  h.  n.  7,  55  (inde  Solin.  1,  83)  (eundem  praetorem  sive 
proconsulem  nomine  non  posito  memorat  Val.  Max.  9,  14  ext.  3). 
Videtur  vixisse  temporibus  Augusti  vel  Tiberii,  cf.  Klein,  die  Ver- 
waltungsbeamten  I  p.  103. 

—  ACCIVS  SVRA. 

—  Aemilius  Sura. 

—  M.  IVLIVS  SVRA  MAGNVS  ATTALIANVS. 

—  L.  LICINIVS  SVRA. 

—  Mamilius  Sura. 

—  Manlius  Sura. 

—  Q.  MARCIVS  BAREA  SVRA. 

—  Q.  MVTILL[IVS]  SVRA  ACCIANVS  NEPOS. 

—  Palfurius  Sura. 

—  M.  PALFVRIVS  SVRA. 

—  M.  Petronius  Sura. 

—  M.  PETRONIVS  SVRA  MAMERTINVS. 

—  M.  PETRONIVS  SVRA  SEPTIMIANVS. 

747  SVRDINIVS  GALLVS  cum  Carthaginem  domicilium  transtulisset, 
ordinis  senatorii  exuendi  causa,  a  Claudio  in  urbem  revocatus  est 
(a.  47)  Bio  60,  29  (Zonar.  11,  9). 

748  SVRDIN[IA]    clarissima  femina  t.  Vagensis  Africae  VIII 1228 

cf.  VIII  S.  14387.  19* 


SVRDINVS  292  SYLLAEVS 


749  Surdinus,  'ingeniosus  adulescens',  declamabat  apud  Cestium  Pium; 
ab  eo  Graecae  fabulae  eleganter  in  sermonem  Latinum  conversae 
sunt  Seneca  suas.  7,  12.  Quid  dixerit  Votieno  Montano  id.  controv. 
7,  6  {21),  12.  Fortasse  L.  Naevius  Surdinus  consul  suffectus  a.  30 
(supra  N  12). 

—  M.  CAMILLIVS  SVRD 

—  L.  NAEVIVS  SVRDINVS. 

750  Surena  (apx^j?  touxo  uapa  rispaai?  ovojxa  Zosim.  3,  15),  Parthus,  a.  36 
Tiridaten  a  Romanis  in  regnum  Parthiae  missum  Ctesiphonte,  'multis 
coram  et  adprobantibus',  'insigni  regio^  evinxit'  Tac.  a.  6,  42  (id  ius 
fuisse  generi  Surenarum  narrat  Plut.  Crass.  21).  Alii  Surenae  ('pote- 
statis  secundae  post  regem'  Ammian.  30,  2,  5)  Liv.  per.  106,  Plut.  Crass. 
21  seq.,  Bio  40,  16,  Oros.  6, 13,  3  cet.;  Ammian.  24,  2,  4  seq.,  Zosim. 
3, 15  seq. ;  Menander  Prot.  fr.  11.  36  ap.  Miiller  fr.  h.  Gr.  93.  IV p.  211. 
238  cet. 

—  M.  IVVENTIVS  SVRVS  PROCVLVS. 

—  MEVIVS  SVRVS. 

751  Susagus:  ab  eo  Callidromus  Laberii  Maximi  (L  4)  servus  in  Moesia 
(fortasse  cum  dominus  Moesiam  regeret)  captus;  is  servus  deinde  a 
Decebalo  muneri  missus  regi  Parthorum  Plin.  ep.  ad  Trai.  74. 
Fortasse  dux  Decehdli,  vel  rex  nationis  cuiusdam  Moesiam  infestantis 
(Mo.  ind.  Plin.).  —  Sugasis  {sic,  non  Susag-)  nomen  reperitur  in  t. 
Alpino  V  4927. 

—  POSTVMIVS  SYAGRVS. 

752  Syllaeus,  Arabs,  regis  Obodae  procurator  (Obodae  regis  Arabum 
iTrixpouo?  loseph.  bell.  1,  24,  6,  6  xoiv  Napaxatwv  iTzixpmzoz  Strabo  16 
p.  780,  6  StotxTj-cr^?  sc.  regis  Arabum  Nicolaus  Bam.,  qui  nomen  non 
ponit) ;  ei  rex  Obodas  cuncta  commisit  Straho  16  p.  781,  loseph.  ant. 
16,  7,  6  cf  16,  9,  1.  Aetate  floridus  loseph.  ant.  16,  7,  6.  A.  729/730 
comes  expeditionis,  quam  C.  Aelius  Gallus  duxit  in  Arabiam  Felicem 
Strabo  16  p.  780  seq. ,  quae  eius  culpa  ac  proditione  infelix  evasit 
Strabo  l.  c,  17  p.  819  (sed  cf.  Mommsen  Roem.  Gesch.  V  p.  608  not.  2). 
Ab  Herode  Salomen  sororem  in  matrimonium  petit,  sed  non  obtinet 
loseph.  ant.  16,  7,  6  cf.  16,  10,  5.  17,  1, 1.  17,  5,  7,  bell.  1, 24,  6.  1,  27, 1. 
1,  28,  6.  Exinde  inimicus  Herodis;  latrones,  quos  regno  eiecerat 
Herodes,  recipit  loseph.  ant.  16,  9,  1  seq.  Ipse  Romam  profectus 
ib.  16,  9,  2,  Augustum  incitat  in  Herodem  ib.  16,  9,  3.  Interea  mortuo 
Oboda  regnum  Arabiae  sibi  ipse  quaerit  ib.  16,  9,  4.  lussu  Herodis 
Nicolaus  Damascenus  Romam  profectus  iram  Caesaris  vertit  in  Syl- 
laeum  ib.  16,  10,  8.  Ab  Augusto  capitis  damnatur,  sed  domum  remit- 
titur,  ut  prius  aes  alienum  solveret  ib.  16,  10,  9 ;  cf.  Nicolaus  Damas- 
cenus  l.  c.  Cum  id  non  fecisset,  tamen  Romam  redit;  ibi  eadem  quae 
antea  ab  Nicolao,  iam  ei  obiecta  ab  Antipatro  Herodis  filio  loseph. 
ant.  17,  3,  2,  bell.  1,  29,  3  cf.  1,  31,  2;  alia  crimina  eius  nuntiata  ab 


SYMMACHVS  293  TADIVS 

Areta  Obodae  successore  loseph.  ant.  l.  c,  bell.  1,  29,  3  (interfectus  ab 
eo  Sohaemus  ant.  l.  c,  bell.  l.  c.  Fabatus  Caesaris  Sioixr^xT^?  e  medio 
sublatus  ant.  l.  c.  cf.  bell.  l.  c;  etiam  Pherorae  Herodis  fratri  raortis 
causa  extitisse  dicebatur  ant.  17,  4,  1,  bell.  1,  30,  1).  Propter  scelera 
supplicio  affectus  ab  Augusto  Nicol.  Damasc.  exc  de  ins.  (fragm.  hist. 
Graec.  III  p.  851,  5  ed.  Muller) ;  Strabo  16  p.  782. 

753  Sjmmachus,  medicus  Martidl.  5,  9,  2.  6,  70,  6.  7,  18,  10. 

—  AVRELIVS  SYMPHORVS. 

—  Cocceius  lulianus  Synesius. 

—  M.  Annius  Syriacus.     V.  Add. 

—  Vallius  Syriacus. 

754  Syrus :  rescriptum  Severi  Alexandri  ad  eum,  a.  222  cod.  lust.  3,  42, 2. 
9,  2,  2.  9,  35, 1.    Videtur  fuisse  magistratus  aliquis. 


T 

1  Tacfarinas,  Numida,  in  castris  Romanis  auxiliaria  stipendia  raeritus, 
postea  cum  signa  Roraana  deseruisset,  latronum  dux,  postremo  popu- 
lares  ad  defectionera  concitavit  Tac.  a.  2,  52;  dux  Musulamiorum  ib. 
A.  p.  Chr.  17  fusus  a  Furio  Camillo  proconsule  ib.,  bellum  renovat 
a.  20  ib.  3,  20,  in  deserta  pellitur  ab  Apronio  Caesiano  3,  21  (cf. 
CIL.  X  7257),  redit  in  provinciara  3,  32,  legatos  mittit  ad  Tiberium 
sedera  sibi  atque  exercitui  suo  postulans  3,  73.  Victus  a  lunio  Blaeso 
proconsule  ib.  c.  74,  frater  eius  capitur  ib.  Accusati  coraplures  e 
Romanis,  taraquara  fruraento  eum  iuvissent  ib.  4,  13.  Anno  deraura 
24  a  Cornelio  Dolabella  apud  Auziam  acie  victus,  ipse  pugnans 
occiditur  ih.  4,  23-26;  cf.  Victor  Caes.  2,  3. 

—  lul(ius)  Tacitianus. 

—  A.  CAECINA  TACITVS. 

—  IMP.  CAESAR  M.  CLAVDIVS  TACITVS  AVGVSTVS. 

—  Cornelius  Tacitus. 

—  P.  CORNELIVS  TACITVS. 

—  M.  HERENNIVS  FAVSTVS   [TI.]  IVLIVS  CLEMENS  TADIVS  FLACCVS. 

2  SEX.  TADIVS  LVSIVS  NEPOS  PAVLLINVS.  T.  agri  Aequicolani  vel 
Sabini  IX  4119  (1) ;  memoratur  in  Macedonico  III  S.  7316  (2).  Sex. 
Tadius  Lusius  Nepos  Paullinus  t.  1,  Tadius  Nepos  t.  2.  Sex.  f., 
tribu  Vol.  t.  1.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  railitum 
legionis  quartae  Flaviae  fidelis,  quaestor  provinciae  Ponti  et  Bithyniae, 
aedilis  curulis,  praetor  candidatus  t.  1.  Legatus  pro  pr.  provinciae 
Macedoniae  t.  1.  2.  Legatus  pro  pr.  provinciae  Asiae  t.  1.  Prae- 
fectus  fruraenti  dandi  t.  1.  Legatus  pro  pr.  provinciae  Africae  t.  1. 
Proconsul  provinciae   Cretae  Cyrenarum  t.  1.     Octovir  iterum  quin- 


TADIVS  294  TANAIS 

quennalis  (Trebulae?)  t.  1.  Uxor  Mulvia  Placida  t  1.  2.  Sepultus 
in  agro  Sabino  vel  Aequiculano  t.  1. 

—  C.  FVFIVS  IVNIVS  TADIVS  MEFITANVS. 

3  Talarius,  comes  pueri  Gai  a.  p.  Chr.  14  Suet.  Gai.  8. 

4  Talius  Geminus  (nomen  gentilicium  iure  suspectum),  a.  62  Fabricium 
Veientonem   accusavit  Tac.  a.  14,  50.     Cf.  infra  suh  Tullio  Gemino. 

—  CN.  BAEBIVS  TAMPILVS  VALA  NVMONIANVS. 

5  L.  TAMPIVS  FLAVIANVS.  Fragmentum  t.  Fundis  reperti,  quod  ad 
hunc  rettulit  Mommsen,  X  6625.  —  Tria  nomina  act.  Arv.  anni  69; 
Tampius  Flavianus  IV  2560,  Frontin.  aq.  102,  Tac.  h.  3,  4,  T.  Ampius 
Flavianus  ib.  3,  10,  Titus  Amplius  Fabianus  ih.  2,  86,  Flavianus  Plin., 

Tac.  h.  3,  11.  5,  26,  ...  [F]lavi superat  in  t.  Fundano,  sed  in  ftne 

eiusdem  extat  nomen  L.  Tampii  Bufi. 

Consul  t.  Fundanus,  suff.  a.  inc.  (fortasse  circa  annum  46  quo 
collega  eius  in  altero  consulatu ,  Pompeius  Silvanus ,  consul  primum 
fuerat).    Proconsul  Africae  Plin.  h.  n.  9,  26  (=  Solin.  12,  8),  procos. 

p[rov.] t.  Fundanus,  suh  Claudio  vel  Nerone ;  non   multum   ante 

quam  scripsit  Plinius  ('intra  hos  annos')  Plin.  (eius  legatus  videtur 
fuisse  Octavius  Avitus,  de  quo  a  Plin.  ep.  9,  33,  9  eadem  res  narratur 
quae  de  Flaviano  proconsule  Plin.  h.  n.  l.  c).  lam  senex  Tac.  h.  2,  86. 
3,  4,  legatus  consularis  pro  pr.  Pannoniae  ih.  (a  Nerone  puto  vel  Galha 
factus),  [leg.  Au]g.  pro  pr.  Pann[oni]arum  (?)  t.  Fundanus.  ^Coeptante 
legionum  motu  profugus'  Pannoniam  reliquerat,  in  Italiam  se  con- 
tulerat  Tac.  h.  3,  4.  A.  69  d.  26  Febr.  cooptatus  inter  frater  Arvales 
in  locum  Galbae  act.  Arv.  Reversus  in  Pannoniam  legati  nomen  resumpsit 
cupidine  rerum  novarum  Tac.  h.  3,  4.  Militibus  suis,  Vespasiani  partes 
secutis,  suspectus,  utpote  propinquusVitellii  Tac.  h.  3,  4. 10;  ad  exitium 
ab  eis  expostulatus ,  aegre  ab  Antonio  Primo  protegitur;  deinde 
Vespasiani  litteris  discrimini  eximitur  ih.  3,  10.  11.  Ob  res  in  Pan- 
nonia  gestas  ('opsidibus  a  Tran[sdanuvianis  acceptis,  lim]itibus  omni- 
bus  ex[ploratis,  hostibus  ad  vectig]alia  praestanda  [adactis]',  supplevit 
Momms.)  triumphalibus  ornamentis  honoratus  t.  Fundanus.  (Ah  eo, 
ut  coniecit  Henzen  ann.  inst.  1855  p.  28  nomen  accepit  ala  prima 
Pannoniorum  Tampiana,  quae  memoratur  in  diplomate  militari  in 
Britannia  reperto,  III  p.  864,  item  III  4466.  5531.  5632).  Curator 
aquarum  ab  a.  73  ad  a.  74  Frontin.  aq.  102.  Consul  suff.  (II)  cum 
Pompeio  Silvano  II  amphora  Pompeiana  IV  2560  (anno  74  vel  non 
multo  postea).  —  Dives  Tac.  h.  2,  86.     Memoratur  Tac.  h.  5,  26. 

6  L.  Tampius  Rufus,  propinquus  ut  videtur  eius  qui  praecedit  (quippe 
in  eodem  t.  memoratus)  t.  Fundanus  X  6225.  Bufus  dliquis,  amicus 
Ovidii  (supra  B  131),  Fundanus  fuit,  ut  monuit  Mommsen. 

7  Tanais,  'ut  quidam  aiunt  Maecenatis  libertus,  ut  nonnulli  L.  Munatii 
Planci ;  spado'  Porphyr.  ad  Horat.  sat.  1, 1,  105  cum  ipso  Horatio. 


TANDASIS  295  TARIVS 


8  Tandasis  (sic  traditur;  pro  TavBaatSo?  Casaubonus  coniecit  "AvSptovo?, 
cf.  vit.  Marc.  2,  2),  Marci  magister  Marc.  Aurel.  1,  6. 

9  Tannonius  Pudens,  causidicus,    egit  pro  Sicinio  Aemiliano  adversus 
Apuleium  artis  magicae  accu&atvim.  Apulei.  apol.  c.  4  cf.  13. 17.  30.  33.  46. 

—  C.  APPVLEIVS  TAPPO. 

—  T.  TITIVS  TAPPO. 

10  Tarautas  (Taras  Zonar.),  gladiator,  homo  turpissimus;  eius  nomine 
Caracalla  post  mortera  appellari  solitus  Dio  78,  9  (Zonar.  12,  13) 
cf.  78,  10.  11.  13.  15.  17.  18.  20.  21.  26.  27.  28.  31.  32.  36;   79,  3. 

11  Tarbus  (sic  traditur),  regulus  nescio  cuius  gentis  barbaricae,  in  Daciam 
venit  argentum  postulaturus  Bio  71,  11  (exc.  de  leg). 

12  Tarcondimotus  (Tapxov8yj[xo<;  P?M^.  Ant.61),  Tarcondimoti,  reguli  Ciliciae 
(defuncti  a.  723,  Bio  50,  14)  filius  Dio  54,  9,  Philopatoris  frater  Bio 
51,  2.  7;  ei  regnum  paternum  paene  totum  restituit  Augustus  a.  734 
Dio  54,  9.  Ad  domum  hanc  regiam  pertinent  tituli  quos  Hieropoli  in 
Cilicia  reppererunt  Hcherdey  et  Wilhelm  (Beisen  in  KiliMen  [DenJcschr. 
der  haiserl.  AJcad.  d.  Wiss.,  Wien,  phil.-hist.  Cl.  44,  1896  VI]  p.  28 
n.  63-66).    Pater  videtur  Philopatoris  defuncti  a.  p.  Chr.  17  (P  282). 

13  TARIVS  GRATIANVS  praetura  functus,  a.  p.  Chr.  36  lege  maiestatis 
extremum  ad  supplicium  damnatus  Tac.  a.  6,  38.  Filius  fortasse 
eius  qui  sequitur  (Nipperdey). 

1 4  L.  TARIVS  RVFVS.  L.  Tarius  Rufus  Plin.  (item  V  8112,  78),  Tarius 
Rufus  Frontin. ,  Aouxio?  Tappto?  Dio  50,  14,  Tarius  Seneca;  in  con- 
sulatu  L.  Tarius  fasti  JBiondiani,  L.  Ta . . . .  fasti  Colotiani. 

Infima  natalium  humilitate,  consulatum  militari  industria  meritus 
(sub  Augusto)  Plin.  h.  n.  18,  37.  A.  723  apud  Actium  parti  navium 
Caesarianarum  praeest  Dio  50,  14  (omnino  diversus  L.  Rufus,  Dio 
47,  31).  Consul  suflF.  a.  u.  c.  738  fasti  Biondiani  et  Colotiani  (CIL. 
I^  p.  64.  65).  Ingentes  divitias  (cf  Seneca  de  clem.  1,  15,  4)  liberalitate 
divi  Augusti  congestas  exhausit  agris  in  Piceno  coemptis  et  quam 
optime  cultis  Plin.  l.  c.  Filium  adulescentulum ,  in  parricidio  de- 
prehensum,  de  consilii  sententia,  cuius  particeps  fuerat  Caesar 
Augustus,  relegavit  Massiliam  Seneca  de  clem.  1,  15.  —  Curator 
aquarum  ab  a.  u.  c.  776  (p.  Chr.  23)  ad  777  (p.  Chr.  24)  Frontinus 
aq.  102  (nisi  hic  est  diversus  a  consule  anni  738,  scilicet  filius  eius).  — 
Fortasse  huius  L.  Tari  Rufi  amphora  musei  Estensis  V  8112,  78.  — 
Diversus  puto  L.  Tarius  Rufus  XII  1872;  nec  magis  huc  pertinent 
Tarii  III  2877.  2878  (quamquam  oh  hos  titulos  origine  Dalmatinum 
fuisse  Tarium  Bufum  statuit  Borghesius  opp.  7,  205). 

15  TARIVS  TITIANVS  (Tatt-  pro  Tapi-  primus  editor,  male),  proconsul 
Asiae  sub  Severo  et  Caracalla  Augustis  (fortasse  anno  202  vel  203, 
nam  praeter  Getae  nomen  etiam  Plautillae  videtur  fuisse  in  t)  t.  cx- 
tans  in  Phrygia  loco  dicto  larisli,  ubi  fuit  Tacina,  CIG.  3956^, 
tnelius  ap.  Bamsay  et  Smith  Joumdl  of  hell.  studies  1887  p.  231. 


TARPA  296  TARRVTENIVS 

—  Sp.  Maecius  Tarpa. 

—  L.  COELIVS  TARPHINVS  (?). 

—  P.   SEXTIVS  LIPPINVS  TARQVITIANVS. 

16  Q.  TARQVITIVS  CATV[L]VS  legatus  Aug,  (legimis  puto)  t  Cdlmiae 
Agrippinae  rep.,  Bramiach  331. 

17  Tarquitius  Crescens,  centurio  in  exercitu  Armeniaco  sub  Caesennio 
Paeto  a.  62  Tac.  a.  15,  11. 

18  M.  TARQVITIVS  CRISPVS  FRONTO  (Tarquin-  pro  Tarquit-  alterum 
apographum),  c.  [i.]  (c.  1.  alterum  apographum),  triumvir  capitalis 
t.  Sutrinus  XI  3253  bis  ut  videtur  descriptus. 

19  Tarquitius  Priscus  {sic  Macrob.  sat.  3,  20,  3,  praeterea  Tarquitius) 
qui  de  Etrusca  disciplina  scripsit  JPlin.  h.  n.  2,  1.  11  cf.  Ammian. 
Marc.  25,  2,  7;  Lydus  de  ost.  2;  liber  eius  transcriptus  ex  ostentario 
Tusco  Macrob.  sat.  3,  7,  2  cf.  3,  20,  3;  Tarquitius  'de  illustribus  viris 
disserens'' iactowif.  inst.  1, 10.  Aetas  incerta;  fortasse  Augusto  antiquior. 
Cf.  Teuffel  Litt.  §  158,  2.  Ad  hunc  rettulit  Bormann  t.  fractum  Tar- 
quiniis  rep.  XI  3370,  ubi  ex  nomine  extat  . . .  itius  M.  [f.] ,  postea 
memoratur  Priscus,  cf.  Bormann  arch.  ep.  Mitth.  aus  Oesterr.  11, 
1887  p.  96. 

20  M.  TARQVITIVS  PRISCVS  (tria  nomina  in  nummis;  Tarquitius  Priscus 
vel  Tarquitius  Tac). 

Legatus  provinciae  Africae  Statilio  Tauro  proconsule  Tac.  a.  12, 59; 
quem  repetundarum  accusavit  ib.  cf.  14,  46;  sed  ipse  quoque  curia 
exactus  ib.  12,  59  (ceterum  mox  restitutum  eum  esse  apparet).  Pro- 
consul  Bithyniae  imperante  Nerone  nummi  Nicaeni,  ap.  JEcJchel  II 402, 
Mionnet  Suppl.  V  82,  414-416,  Brit.  Mus.  catal.  Pontus  Bithynia  cet. 
p.  154  n.  15,  paullo  ante  61  Tac.  a.  14,  46;  quo  anno  repetundarum 
accusatus  et  damnatus  ib.  —  Plane  incertum  num  ad  hunc  vel  ad 
aliquem  ex  eis  qui  praecedunt  pertineat  tegula  Praenestina  M.  Tar- 
qui[ti]  XV  2355. 

21  . .  [TJarquitius  Rufus ,  pater  ut  videtur  Sextii  Tarquitiani  (supra 
n.  477)  XIV  4005  cf  sub  filio. 

—  MARCIA  TARRIA  PLOTINA. 

—  APPIVS  CLAVDIVS  TARRONIVS  DEXTER. 

22  Q.  [T]ARRONIVS  FELIX  DEXTER,  Q.  f.,  tribu  Fab.,  clarissimus  vir; 
aedilis  curulis  designatus  t.  Allifanus  IX  2339. 

23  *Q.  E.  G.  L.  L.  TARRONIVS  PISONINVS,  clarissimus  vir,  nobili  genere 
natus,  Grraecis  ac  Latinis  litteris  eruditus;  filius  Q.  E.  G.  Perpetui 
viri  clarissimi ;  vixit  annos  XVIII,  menses  X,  dies  XXII  t.  AUifanus 
semel  tantum  descriptus  IX  2340. 

— NIVS  TINEIVS  TARRVT(ENIVS) ATTICVS. 

24  Tarrutenius  vel  Tarrutenus  Paternus.  naaxepvo?  TappouT^vio?:  et  deindc 
iIa'xspvoc:  Dio  72,  5  (exc.  Peiresc),  Tarruten(ius)  Paternus  vit.  Comm. 
4,  1,  Tarruntenus  Paternus  Dig.,  Tappouxio?  liaxepvo?  Dio  71,  12,  prae- 


TARVTENIA  297  TATTIVS 

terea  Paternus.  —  Alii  Tarrutenii:  Tarrutenius  Maximilianus  VI 1767, 
P.  Tarruten(ius)  Cogitatus  V  8116,  55,  Taruteni(u8)  lanuarius  III  S. 
10910,  P.  Tarrutenius  Proculus  III  3565;  P.  Taruttienus  Pa . . . , 
Taruttien[a] . , .  VI  27118. 

M.  Aurelio  ab  epistuHs  Latinis ;  imperatorem  comitatus  ad  bellum 
Germanicum,  circa  a.  171  (cf.  DomaszewsM  ap.  Petersen  die  Marcus- 
Saule  p.  113)  missus  ad  Cotinos,  ut  una  cum  eis  adversus  Marco- 
manos  bellum  gereret,  decipitur  ab  eis  Dio  71,  12  (exc.  de  leg.). 
A.  179  cum  magna  manu  missus  adversus  barbaros,  eos  vicit,  ob 
quam  rem  M.  Aurelius  imperator  decimum  appellatus  Dio  71,  33 
(iam  tunc  videtur  fuisse  praefectus  praetorio).  Praefectus  praetorio 
sub  Commodo  Dio  72,  5.  9,  vit.  Comm.  4,  1.  14,  8  (iam  a.  180  vit. 
Comm.  14,  8);  collega  Perennis  Dio  72,  10.  Conscius  coniurationis 
Quadrati  et  Lucillae  in  Commodum,  item  auctor  caedis  Saoteri  vit. 
Comm.  4,  1.  7.  Instigante  Tigidio  per  laticlavi  honorem  a  praefectura 
summotus  vit.  Comm.4,  7,  inter  consulares  allectusDio  72, 5;  a  Perenne 
collega  subversus  Dio  72,  10.  Post  paucos  dies  vit.  Comm.  4,  8,  in- 
simulatus  coniurationis ;  obiectum  ei,  ideo  filiam  eius  promissam  filio 
Salvii  luliani,  ut  in  lulianum  transferretur  imperium  5  interfectus  vit. 
Comm.  l.  c;  Dio  72,  5.  Scripsit  militarium  sive  de  re  militari  libros 
quattuor  Dig.  ind.  Flor.  et  49,  16,  7.  50,  6,  7  (6)  cf  49,  16,  12,  1. 
(Paternus  ^v  TrpwriQ  Taxxixoiv  Lydus.  de  mag.  1,  9;  '^diligentissimus 
iuris  militaris  adsertor'  Veget.  r.  m.  1,  8).  Cf.  M.  Schanz  Herm.  16, 
1881  p.  137  seq. 

25  Tarutenia  (sic)  Paulina :  Fortunae  eius  dicatus  t.  regionis  Praenestinae, 
quem  ed.  Tomassetti  hullettino  comunale  1892  p.  355.  Fortasse  femina 
nohilis. 

26  Tarsa,  Thrax,  inter  duces  rebellionis  a.  26  Tac.  a.  4,  50. 

27  *Tascus  (sic  codex  antiquissimus,  Cascus  recentiores),  maritus  Rectinae 
alicuius,  quae  a.  79  villam  sub  Vesuvio  possidebat  PUn.  ep.  6,  16,  8. 
Nomen  omnino  corruptum ;  de  Basso,  scilicet  Caesio  Basso,  cogitaverunt 
nonnulli,  cf.  supra  sub  Caesio  Basso  (C  149). 

—  TATIVS  TITIANVS  V.  Tarius  Tatianus. 

28  C.  Tattius  Maximus.  Memoratur  in  titulis  urbanis  VI 222  (1),  Bull. 
cmnunale  1885  p.  151  =  VI 31150  (2),  Bull.  l.  c.p.l53  =  VI 31151  (3), 
VI  31152  =  Dessau  inscr.  sel.  2183  (4),  fortasse  etiam  VI  31147  = 
Dessau  l.  c.  2182  (5).  Praeterea  fortasse  huius  tegulae  in  Paelignis  rep., 
IX  3303  (6).  C.  Tattius  Maximus  t.  1,  C.  Tati(us)  Max(imus)  t.  6, 
Tattius  Maximus  t.  3.  4  (T.  Attius  Maximus  editum  est  t.  2),  Tatius 
Maximus  vit.  Pii  8,  7 ;  Alerius  Maximus  t.  5. 

Tribunus  equitum  singularium  a.  142  t.  2,  a.  143  t.  3,  a.  145  t.  4, 
fortasse  iam  anno  139,  si  statuere  licet  in  t.  5  errore  Aleri-  incisum 
esse  pro  Tatti-.  A.  156  praefectus  vigilum  t.  1.  Praefectus  prae- 
torio,  successor  M.  Gavii  Maximi,  anno  158  ut  videtur  vit.  Pii  8,  7. 


TAYRILLA      298  TEBANVS 

—  Claudia  Taurilla. 

20  TAVRINVS  Alexandro  imperante  Augustus  effectus  ob  timorem  ipse 
se  Euphrate  fluvio  abiecit  Victor  epit  24  \  Taurinus,  tyrannus  (sub 
Elagabalo)  Polem.  Silvius  laterc.  (ap.  Mommsen  cliron.  min.  I  p.  521). 
Cf.  supra  suh  L.  lulio  Aurelio  Sulpicio  Uranio  Antonino  (1125)  suh  fin. 

—  Bl[a]esius  Taurinus. 

—  EGNATIVS  TAVRINVS. 

—  Modestus  Taurinus. 

—  [STATJILIVS  CASSIVS  TAVRINVS. 

30  ...  DIVS  TAVRVS  tribunus  laticlavius  legionis  tertiae  Augustae  (ante 
Gordianum)  t.  Lamhaesitanus  VIII  2774. 

31  . .  .  ODONIVS  TAVRVS  clarissimus  vir  fistula  aquaria,  quam  ed.  Lan- 
cianius  Notizie  degli  scavi  1880  p.  128,  syll.  aq.  n.  493.  593,  nohis 
descripsit  Dressel. 

32  . . .  cianus  Tau[rus],  centurio  qui  Macrinum  interfecit  Dio  78,  40  (locus 
mutilus). 

—  Ant(onius)  Taurus. 

—  Calvisius  Taurus. 

—  IVL(IVS)  TAVRVS. 

—  SEX.  PACVVIVS  TAVRVS. 

—  T.  PETRONIVS  TAVRVS  VOLVSIANVS. 

—  M.  RAECIVS  TAVRVS. 

—  SISENNA  STATILIVS  TAVRVS  (=  T.  STATILIVS  SISENNA  TAVRVS  ?). 

—  T.   STATILIVS  TAVRVS. 

—  T.  STATILIVS  TAVRVS  CORVINVS  v.  TAVRVS    STATILIVS  CORVINVS. 

—  [VALERIVS]  TAVRVS  ASIATICVS. 

—  Taurus  Canin[ius]  v.  Canin-. 

—  TAVRVS  STATILIVS  CORVINVS  v.  Statil-. 

33  Tausius,  unus  e  Tungris  (ex  equitihus  singularihus  imperatoris  opinor), 
a.  193  inter  milites  seditiosos  de  castris  in  Palatium  profectos,  primus 
Pertinacem  hasta  adortus  est  vit.  Pert.  11,  9. 

—  C.  BELLICVS  NATALIS  TEBANIANVS. 

—  C.  BELLICIVS  {sive  BELLICVS)  TORQVATVS  TEBANIANVS. 

34  P.  TEBANVS  P.  f ,  decemvir  sth'tibus  iudicandis  t.  agri  Sahini  IX  4518 
(incertum  numplene  descriptus;  fteri  potest  ut  cognomcn  aliaque  perie- 
rint).    Fortasse  idem  qui  sequitur. 

35  P.  TEBANVS  GAVIDIVS  LATIARIS  P.  f.,  tribu  Quir.,  (decemvir  stb'tibus 
iudicandis  IX  4518,  si  vere  hic  non  diversus),  quaestor  divi  Claudii, 
tribunus  plebis,  praetor,  per  omnes  honores  candidatus  Augustorum 
t.  fortasse  ad  agrum  Sahinum  potius  quam  ad  Aveiam  Vestinorum 
pertinens  IX  3602.  Fortasse  non  diversus  db  eo  qui  praecedit.  Ali- 
qua  parentela  coniunctus  cum  Marcia  Claudia  Alcia  Athenaide  Gavidia 
Latiaria,  Herodis  Attici  et  Regillae  filia,  ut  ostendunt  Gavidii  ct 
Latiaris  nomina. 


TEBENS  299  TERENTIANVS 

—  CL(AVDIVS)  TEBENS. 

36  *Q.  Tedius,  homo  luxuriosus  sub  Augusto  Tac.  a.  1,  10  (traditur 
que  tedii ,  vix  recte  Q.  Tedn  praeterea  ignoti  nomen  introduxit  Bro- 
tierius,  cf.  Nipperdey  ad  Tac.  l.  c.  et  Hirschfeld  Herm.  24  p.  104). 

37  TEDIVS  AFER  cum  esset  consul  designatus,  Augusti  minis  territus, 
mortem  sibi  conscivit  Suet.  Aug.  27  (temporihus  triumviratus  ut 
videtur).  Hunc  esse  Uttiedium  Afrum,  augurem,  consulem  designatum, 
memoratum  in  t.  agro  Tihurtini  XIV  3615,  coniecit  Borghesius  opp.  8 
p.  8,  cf.  infra  suh  Uttiedio  Afro. 

38  SEX.  TEDIVS  (sive  TEIDIVS)  VALERIVS  CATVLLVS  (Sex.  Tedius 
Val[o]r[ius]  Cat[ul]lus  XIV  2466,  uhi  non  rccte  antea  edehatur  Sex. 
Tedius  Catullinus;  Sex.  Teidius  Catull.  fasti  Nolani,  Sex.  Teidi[us] 
fasti  Arval.,  ....  [C]atul...  fasti  Vallenses),  consul  suff.  a.  31  ex 
d.  VII  id.  Mai  usque  ad  kal.  lun.,  una  cum  Fausto  Cornelio  SuUa 
fasti  Nolani  (X  1233),  fasti  fratr.  Arv.  (CIL.  I  ed.  2  p.  71),  fasti 
Vallenses  (ib.  p.  240);  XIV  2466.  Fortasse  non  diversus  ..  Valerius 
Catull(us)  co[s.]  XIV  2095,  cf.  infra  suh  Valeriis  Catullis. 

39  [Poll]a  (?)  Teidia,  Sex.  f. ,  uxor  Licini  cuiusdam  VI  21363.  Filiam 
esse  eius  qui  praecedit  coniecit  Borghesius  opp.  5,  336;  mihi  videtur 
t.  paullo  antiquior  esse. 

40  TEIA  RVFINA  virgo  Vestalis    VI  27132".  27133.  27134. 

—  TI.  CL(AVDIVS)  AVRE(LIVS)  TELEMACHVS. 

—  TI.  CLAVDIVS  TELEMACHVS. 

—  C.  Licinius  Telemachus. 

41  Telephus,  mulieris  servus  nomenclator,  in  Augustum  coniuravit  Suet. 
Aug.  19. 

42  Telephus  (talephus  traditur  vit.  Veri),  Pergamenus  Aelian.  nat.  anim. 
10,  42,  Suid.  s.  V.  TVjXscpo?,  grammaticus  Galen.  6,  333.  379  Kuhn, 
vit.  Veri  2,  5,  Suid.  l.  c.  Eum  audiit  Verus  imperator  vit.  Veri  2,  5. 
Citatur  Aelian.  l.  c.  Corpore  imbecillo;  nihilominus  vitam  ad  cen- 
tesimum  paene  annum  protraxit  Galenus  de  sanitate  tuenda  lib.  V 
(vol.  6  p.  333.  379  Kuhn).    Scripta  eius  enumerat  Suidas  s.  v. 

—  LVCCIA  TELESINA. 

—  C.  LVCCIVS  TELESINVS. 

—  Faenius  Telesphorus. 

43  TEN[A]GONIA  CLAVDIA  clarissima  femina  t.  Veronae  extans  V  3345 
(nomen  gentilicium  redire  videtur  in  t.  in  Anaunis  reperto  ap.  Pais 
n.  715:  Q.  Tenagino  Maximus). 

44  Terentianus,  amicus  ut  videtur  Martialis,  Syenen  regebat  circa  a,  85 
(praefectus  cohortis  ut  videtur)  Martial.  1,  86,  7. 

45  Terentianus,  cuius  extat  liber  (sive  tres  libri  fuerunt)  de  litteris  syl- 
labis  metris  (Grammat.  Lat.  ed.  Keil  6,  325  seq) :  Maurus  ipse  v.  1971, 
Augmtinus  de  utilitate  credendi  c.  7,  17  (VIII 77  ed.  Migne),  de  civ.  dei 
6,  2.     Scripta    eius   adhibuit  Diomedes  p.  498,  6.  503,  16.  19  Keil, 


TERENTIANVS  300  TERENTIVS 

citant  Augustinus  de  civ.  dei  6,  2;  Mar.  Victor.  art.  gramm.  (Gramm. 
ed.  Keil  6  p.  83,  27) ;  Servius  ad  Aen.  8,  96  (de  his  duohus  locis  cf. 
Keil  G.  L.  6  p.  322).  Scripsit  iam  senior  v.  51.  Filius  Bassinus, 
gener  Novatus  ipse  v.  283.  —  De  tempore  quo  vixerit  cf.  Keil  Gramm. 
Lat.  6p.  323;  G.  Schultz  Herm.  22,  275  seq.,  Teuffel  Litt.  ed.  5  §  373'^. 

—  POLVS  TERENTIANVS. 

—  C.  POMPONIVS  BASSVS  TERENTIANVS. 

—  Postumius  Terentianus. 

—  C.  VALERIVS  TERENTIANVS. 

—  T.  Vibius  Postum(i)us  Terentia[nus]. 

—  Vulcacius  Terentianus. 

40  Terentilla,  concubina  Augusti  Suet.  Aug.  69. 

47  Terentius,  evocatus,  a  nonnullis  interfector  Galbae  creditus  Tac.  h. 
1,  41,  Plut.  Galh.  27. 

48  M.  Terentius,  eques  Romanus,  a.  32  ob  amicitiam  Seiani  accusatus, 
ita  libere  se  defendit,  ut  absolveretur  Tac.  a.  6,  8.  9,  Dio  58,  19. 

49  TERENTIVS  AFRICANVS  (M[ap]xi[a]v6?  editio  prior,  minus  recte)  legatus 
pro  pr.  (6  SiaoyjfxoxaTO?  TjYSfji^uv)  provinciae  Lyciae  et  Pamphyliae 
t.  Sagalassi  in  Pisidda  rep.,  Bull.  de  corr.  helUn.  1883  p.  268,  melius 
ih.  1887  p.  222. 

50  Terentius  Alexander,  epistrategus  Thebaidis  anno  1 1)3/4  CIG.  483P 
(add.  p.  1215). 

51  L.  TERENTIVS  AQVILA  GRATTIANVS  quaestor  provinciae  Africae 
t.  Hadrumetinus  VIII  60  =  VIII  S.  11139. 

52  Terentius  Clemens,  auctor  iuris,  scripsit  ad  legem  luliam  et  Papiam 
(ad  leges  ind.  Flor.)  libros  XX  Dig.  ind.  Flor.,  adhibitos  in  Digestis 
(locos  composuit  Lenel  paling.  iuris  civ.  1,  335  seq) ,  certe  usque 
ad  duodevicesimum  Dig.  7,  7,  5.  40,  S,  1.  Non  antiquior  (Salvio) 
luliano,  quem  citat  Dig.  7,  7,  5.  28,  5,  72  et  alihi  cf.  Fitting  p.  16; 
('lulianus  noster'  Dig.  28,  6,  6)  et  cuius  Digestorum  librum  LXIV 
(Dig.  28,  5,  42.  38,  5,  9.  40,  9,  5)  adhibuit  Dig.  40,  9,  24.  31,  unde 
coUegit  Fitting  Alter  d.  rom.  Juristen  l.  c,  scripsisse  eum  sub  finem 
imperii  Pii,  certe  post  annum  148. 

53  Q.  TERENTIVS  CVLLEO.  Fx  posteris  sine  duhio  Q.  Terentii  Oulleonis, 
qui  a  Carthaginiensihus  hello  Punico  secundo  captus  et  a  Scipione 
reductus  (Liv.  30,  43,  11  cet),  praetor  fuit  anno  567  (Liv.  38,  42  cet). 
Filius  fortasse  Culleonis,  amici  Ciceronis  et  Pompeii  (Plut.  Pomp.  49, 
Cic.  ad  Att.  3,  15,  5.  8,  12,  5,  cf.  ad  Q.  fr.  2,  2,  1),  qui  vulgo  putatur 
idem  ac  Q.  Terentius  pontifex  minor  anno  696  (Cic.  de  harusp.  resp. 
6, 12),  vel  eius  Oulleonis,  qui  anno  711  iussus  a  Lepido  Alpes  claudere 
Antonio  transitum  dedit  (App.  h.  c.  3,  83),  deinde  ah  Antonio  rursus 
ad  Lepidum  discessit  (Cic.  ad  fam.  10,  34,  2);  nam  hunc  esse  ipsum 
amicum  Ciceronis  et  Pompeii  non  credo  Borghesio  opp.  2,  209.  — 
Tria  nomina  in  nummo. 


TERENTIVS  301  TERENTIVS 

Proconsul  Siciliae  sub  Augusto  nummus  Lilybitanus,  quem  primus 
plene  legit  Borghesius  opp.  2,  208,  deinde  BouthowsM  dictionnaire  de 
numism.  n.  2624,  item  Imhoof-Blumer,  cf.  Klein  Verualtungsbeamte 
1,  95  (minus  plene  Eekhel  5,  323  et  alii);  sed  quod  proconsulem 
fuisse  non  ante  a.  733  statuit  Borghesi  l.  c.  p.  209,  quod  eo  anno 
colonia  facta  sit  Lilybaeum  neque  antea  nummus  ille  cusus  esse  possit, 
id  minus  recte  statutum  esse  videtur,  cf  CIL.  X  p.  742).  —  Fortasse 
hic  Cullio  (sic) ,  cuius  servus  sepultus  in  monumento  Marcellae 
VI 4455.  Uxor  eius  Albia  VI  4483  (fortasse  pater  ex  hac  Albiae 
Terentiae,  uxoris  L.  Salvii  Othonis  consulis  a.  33,  Suet.  Oth.  1). 

54  Q.  TERENTIVS  CVLLEO  (sic  II S.  5792,  item  fast.  fer.  Lat. ;  in  nummo 
cognomen  tantum).  Filius  ut  videtur  eius  qui  praecedit.  Legatus  pro  pr. 
Ciliciae  (?)  sub  Tiberio  nummus  ap.  Vaillant  numism.  imp.  Gracc.  (1698) 
p.  7  (inde  Eckhel  3,  323,  Mionnet  suppl.  VII 154,  20),  item  ap.  Morellum 
thesaur.  p.  414  fam.  Terentia  fig.  E,  inscriptus  ItX  KouXsfiivoc  (sic 
Vaillant,  KouXXsoivo?  Morell.)  AJyeaitov  St^jjl.,  Aegis  Ciliciae  tributus  a 
Vaillant,  probante  EcJchelio.  —  Consul  suffectus  mense  Mai.  a.  40 
fasti  fer.  Lat.  (CIL.  I  ed.  2  p.  58),  cum  C  Laecanio  Basso  II S.  5792. 
Huius  puto  fistidae  aquariae  in  urbe  repertae,  inscriptae  Q.  Terentii 
CuUeonis  BuU.  comunale  1883  p.  321. 

55  TERENTIVS  GENTIANVS  (sic  t.  urbanus,  . .  .  r^xiavo?  t.  Arabicus;  in 
consulatu  Gentianus) ,  vir  clarissimus  t.  urbanus  VI  2144.  Frater 
Terentiae  Flavulae  virginis  Vestalis  (suh  Severo  et  Caracalla)  maxi- 
mae  t.  urbanus;  frater  item  sine  dubio  Q.  LolUani  Plautii  Aviti,  qui 
et  ipse  frater  fuerat  Terentiae  FlavuJae;  patruus  Lolliani  Gentiani 
t.  urbanus.  Filium  fuisse  crediderim  Q.  Hedii  Bufi  Lolliani  Gentiani, 
qui  floruit  sub  Commodo  et  Severo,  pronepotem  D.  Terentii  Gentiani 
qui  sequitur,  cf  stemma  propositum  supra  sub  L.  Lolliano  Avito 
(vol.  II  p.  294).  Flamen  Dialis  t.  urbanus.  Praetor  tutelaris  ib. 
Legatus  pro  pr.  Arabiae  a.  209  t.  Arabicus  ap.  Waddington  n.  2460 
(ubi  hunc  intellegi  coniecit  Hirschfeld  ap.  Bohden  de  Palaest.  et 
Arabia  p.  52).  Consul  ord.  a.  211  cum  (Pomponio)  Basso  fasti  (nam 
alium  Gentianum  intellegi  vix  crediderim,  praesertim  cum  frater  eius 
Q.  Lollianus  Plautius  Avitus  vix  diversus  sit  ab  Avito  consule  ord. 
a.  209).     Uxor  Pomponia  Paetina  t.  urbanu^. 

56  D.  TERENTIVS  GENTIANVS.  Tituli:  Dacicus  III 1463  (1);  Aegyptiacus, 
carmi  n  incisum  inpyramidum  una,  III 21  =  III S.  6625  (2).  —  Terentius 
Gentianus  vit.  Hadr.,  Ulpianus,  . . .  rentius  Gentianus  t.  1,  Decimus 
Centiannus  traditur  t.  2. 

Fortasse,  ut  coniecit  Mommscn  ad  t.  2,  fdius  D.  Terentii  Scau- 
riani,  certe  ex  eius  gente.  Tribunus  militum,  quaestor,  tribunus  plebis, 
praetor  t.  1.  Legatus  Aug.  t.  1  (fortasse  legionis).  Comes  trium- 
phorum  Traiani  t.  2  (videtur  igitur  Jegionem  duxisse  bello  Dacico). 
Consul  t.  1.  2.     Pontifex  t.  1.  2.     Cens(itor)  provinciae  Macedoniae 


TERENTIVS  302  TERENTIVS 


t.  1  (censor  t.  J2),  4ntra  sex  lustra'  i.  e.  nondum  triginta  annos  natus 
t.  2.  Patronus  coloniae  Sarmizegetusae  in  Dacia  t.  1.  (Legatmn  pro- 
vinciae  Daciae  eum  fuisse  neguaguam  coUigi  potcst  ex  t.  1.  2.  Non 
ad  hunc  Terentium pertinet  t.  Dacicus  III 1128).  Ei  rescripsit  Hadrianus 
a  119  Ulpianus  lihro  IX  de  officio  proconsulis  (coU.  Jeg.  Mos.  Rom. 
13,  3,  1).  Hadrianus  (iam  senior)  eum  in  summa  detestatione  habuit, 
praesertim  cum  a  senatu  eum  diligi  videret  vit.  Hadr.  23,  5. 

57  L.  TERENTIVS  HOMVLLVS  IVNIOR  L.  f. ,  legatus  legionis  leg.  VH 
Geminae  Felicis  t.  Legionensis  II  5084  (scriptus  ut  putat  Huebner 
l.  c,  medio  fere  secundo  saeculo).  Fortasse,  ut  coniecit  Mommsen 
eph.  5  p.  615  =  III  S.  p.  1962,  filius  Terentii  Strahonis  Erucii  Ho- 
muUi  consulis  a.  83,  certe  parentela  cum  eo  coniunctus,  item  cum 
Terentio  luniore  infra  n.  58. 

—  Q.  RANIVS  TERENTIVS  HONORATIANVS  FESTVS. 

58  C.  Terentius  lunior  {sic  XI  1947,  Terentius  lunior  Plin.  ep.  7,  25, 
lunior  ib.  8,  15,  item  9,  12,  uhi  sane  optimus  codex  lunius),  equestri- 
bus  militiis  functus  Plin.  ep.  7,  25,  2.  Procurator  provinciae  Nar- 
bonensis  ih.  Deinde  in  agros  suos  se  recepit  ih.  (Huius  puto 
C.  Terenti  lunioris  fundus  aliquis  memoratur  XI  1947,  qui  fundus 
videtur  pertinuisse  ad  territorium  Perusinum).  Diligens  agricola  Plin. 
ep.  1.  c.  cf.  8,  15,  idem  homo  eruditissimus  ep.  7,  25,  3  seq.  Plinium 
apud  se  hospitio  recepit  ih.  Ad  eum  scripsit  Plinius  ep.  8,  15.  9,  12, 
libros  ei  mittit  8,  15,  monet  ne  filium  severius  habeat  9,  12,  2. 
Incertum  gua  parentela  coniunctus  cum  L.  Terentio  Homullo  luniore. 

59  Terentius  Lentinus,  eques  Pomanus,  una  cum  aliis  Domitio  Balbo 
testamentum  falsum  subdidit ;  a.  61  lege  Cornelia  damnatus  Tac.  a.  14, 40. 

60  Terentius  Maximus,  Asianus,  imperante  Tito  Neronem  se  esse  menti- 
tus,  multos  in  Asia  sibi  conciliavit,  plures  ad  Euphratem  lo.  Anti- 
ochenus  fr.  103  ap.  MuUer  h.  Gr.  fr.  IV  p.  578  (exc.  de  ins)  =  Zonar. 
11,  18,  postremo  ad  Parthos  se  contulit  lo.  Antiochenus ,  ad  Arta- 
banum  Parthorura  principem  (ap/r^Y^^v)  confugit,  qui  odio  Titi  Romam 
deducere  eum  parabat  Zonaras,  mox  periit  lo.  Antiochenus.  Ad 
eandem  ut  videtur  rem  respicitur  Orac.  SihyUin.  4,  119  seq.  137. 

61  Terentius  Maximus,  procurator  ut  videtur  Domitiani  in  Bithynia 
Plin.  ep.  ad  Trai.  58. 

62  Terentius  Priscus  (duo  nomina  Martial.  8,  45.  12,  4,  praeterea  Priscus), 
amicus  et  fautor  Martialis  Martial.  8,  45.  12,  4,  conterraneus  Martialis 
ih.  12,  62,  7  cf.  infra.  Redit  Romam  ex  Sicilia  8,  45,  1.  In  patriam 
reversus  Martialis  tradit  ei,  et  ipsi  in  Hispaniam  reverso,  epigramma- 
tum  h*brum  duodecimum  Martial.  12  praef.  cf.  12,  1,  3;  12,  4;  12,  62. 
Hic  videtur  Priseus  quem  adloquitur  Martialis  6,  18.  7,  46,  fortasse 
etiam  8,  12.  10,  3,  6:  liber  eius,  quo  disputavit,  'quod  optimum  sit 
convivium'  ih.  9,  77.    Fortasse  idem  qui  sequitur. 


TERENTIVS  303  TERENTIVS 

63  Terentius  Priscus,  cui  dedicavit  Plutarchus  libellum  de  oraculorum 
defectu  Flut.  mor.  p.  409. 

64  A.  TERENTIVS  PVDE(N)S  sodalis  Augustalis  cooptatus  a.  229 ;  in  eius 
locum  alius  factus  a.  230  VI 1984. 

65  A.  TERENTIVS  PVDENS  VTTEDIANVS  (pramomen  perscr.  Olus),  legatus 
Augg.  legionis  XIII  Gcminae,  legatus  Augg.  pro  praet.  [prjovinciae 
R(a)etiae  t.  Dacicus  III  993. 

66  Terentius  Rufus,  a.  70  dux  exercitus  a  Tito  Hierosolymis  relictus 
losephus  bell.  7,  2,  2. 

67  Q.  Terentius  Rufus,  pater  Terentiae  Rufillae  virginis  Vestalis  VI 2135. 

68  D.  TERENTIVS  SCAVRIANVS.  Tituli  Bacici  III  1081  (1).  1443  (2); 
memoratur  in  diplomate  militari  III  p.  868  (3).  Tria  nomina  t.  3, 
Scaurianus  t.  1.  2.  Legatus  pro  pr.  Daciae  a.  110  t.  3  (sub  Traiano 
t.  2;  in  t.  1  nihil  adscrihitur  ad  Scauriani  nomen). 

69  (Terentius)  Scaurinus,  grammaticus  Latinus,  Scauri,  qui  grammaticus 
Hadriani  fuerat  (Q.  Terentii  Scauri,  eius  qui  sequitur)  filius,  auditus 
a  Vero  vit.  Veri  2,  5.  Pater  Scaurini,  quem  audivit  Severus  Alexander 
vit.  Alex.  3,  3. 

70  (Terentius)  Scaurinus,  Scaurini  filius,  grammaticus,  'doctor  celeberri- 
mus^,  Romae  auditus  a  Severo  Alexandro  vit.  Alcx.  3,  3. 

71  Q.  Terentius  Scaurus  {tria  nomina  exhihet  Charisius  p.  202, 28.  210, 21, 
Terentius  Scaurus  Gellius,  item  Plinii  codex  Riccardianus  in  indice, 
praeterea  Scaurus).  'Hadriani  grammaticus'  vit.  Veri  2,  5  cf.  Charisius 
lih.  II  p.  209,  12  seq. ,  'divi  Hadriani  temporibus  grammaticus  vel 
nobilissimus'  Gellius  11,  15,  3.  Eius  iudicio  iam  circa  a.  105  Plinius 
orationem  aliquam  suam  submisit  Flin.  ep.  5, 11  (nam  alium  Terentium 
Scaurum  inteUcgi  non  crediderim).  Ut  nobilis  grammaticus  memoratur 
Arnob.  1,  59;  Auson.  epist.  18  v.  27,  opusc.  3,  20.  Scripta  eius  citant 
Gellius  l.  c,  Porphyrio  ad  Hor.  sat.  2,  5,  92,  Charisius,  Diomedes, 
dlii,  extat  parficula  VZe  orthographia'  de  operihus  eius  suhlata,  Gramm. 
Lat.  ed.  Keil  7  p.  11  seq.  Cf.  Teuffel  Litt.  §  352,  1.  2.  —  Pater 
Scaurini  grammatici  vit.  Veri  2,  5. 

72  TERENTIVS  STRABO  ERVCIVS  HOMVLLVS  consul  suff.  mense  lunio 
a.  83  cum  Tettio  luliano  dipl  mil.  (III  S.  p.  1962).  Cf.  supra  sub 
L.  Terentio  Homullo  luniore. 

73  TERENTIVS  TVLLIVS  GEMINVS  consul  suff.  mense  Dec.  a.  inc.  cum 
M.  lunio  Silano  (supra  I  555)  t.  urbanus  ap.  Marinium  Arv.  p.  72. 
Cf.  infra  sub  Tullio  Gemino. 

74  A.  TERENTIVS  VARRO  MVRENA  (raro  Licinius  Murena,  L.  Murena) 

consul  a.  731.    A.  T [Varjro  Murena  fasti  Capitolini  sub  a.  731, 

A.  Terentius  Varr.  Murena  XIV  2109  (quem  titulum  sane  ab  hoc  ab- 
iudicavit  Borghesius  opp.  7,  488,  antiquiorem  iudicans  Augusto;  sed 
tamen  etiam  primis  Augusti  annis  tituli  ita  scribebantur),  TsplvTto? 
Ouappwv  Strabo  4  p.  206,   Bio  53,  25,  Varro   Murena   t.  suburhanus 


TERENTIVS  304  TERENTIVS 

VI 1324,  Suet.  Aug.  19,  Tih.  8,  Varro  Tac.  a.  1,  10,  Murena  Horat 
sat.  1,  5,  38,  carm.  3,  19,  11,  Straho  14  p.  670,  Vell.  2,  93,  Seneca  dial. 
10,  4,  5,  de  clem.  1,  9,  6,  Suet.  Aug.  56.  66,  Porphyrio  ad  Ror.  carm. 
2,  2,  5;  L.  Murena  Vell.  2,  91,  Licinius  Murena  (et  postea  Murena) 
Dio  54,  3,  Licinius  Horat.  carm.  2,  10. 

A.  f.  XIV  2109.  De  origine  eius  non  plane  constat.  Ex  maiorihus 
eius  videntur  fuisse:  A.  Terentius  Varro  A.  f.  (sic  tituli,  Terentius 
Varro  Ps.-Ascon.,  Varro  schol.  Gronov.,  Pseudoacro,  Verres  Porphyr.), 
legatus  (in  provincia  Asia)  t.  Rhodius  positus  inter  annos  672  et  680 
Inscr.  Gr.  insul.  maris  Aegaei  I  n.  48,  t.  in  Caria  rep.  ap.  Lehas- 
Waddington  320,  [P]ollae  Terentiae  filius  ih.,  repetundarum  accusatus 
ex  Asia  et  defensus  ab  Hortensio  consobrino  Ps.  Ascon.  ad  divin.  in 
Caecil.  7,  24,  p.  109  Orell,  schol.  Gronov.  ad  Verr.  act.  I  6,  17  p.  398 
Orcll.,  schol.  ad  Hor.  sat.  2,  1,  49;  A.  Varro  Cic.  ad  fam.  16,  2,  6, 
Caes.  h.  c.  3,  19,  Varro  Murena  Cic.  ad  fam.  13,  22,  amicus  Ciceronis 
Cic.  l.  c,  a.  706  in  exercitu  Pompeii  Caes.  l.  c,  fortasse  ille  avus  eius, 
hic  pater ;  ille,  natus  Licinio  Murena  aliquo  (fortasse  L.  Licinio  Murena, 
qui  ex  praetura  a.  673  triumphavit  de  Mithridate;  cf.  Mommsen 
Sitmngsher.  der  l>erl.  AJcademie  1892  p.  849)  et  Polla  Terentia,  videtur 
adoptatus  ah  A.  Terentio  Varrone  aliquo,  scilicet  avo  materno  vel 
avunculo. 

Frater  Proculeii  Bio  54,  3,  Porphyrio  ad  Hor.  carm.  2,  2,  5, 
frater  item  (Terentiae)  uxoris  Maecenatis  Dio  l.  c.  A.  717  Maece- 
natem  comitesque  eius  Formiis  hospitio  excipit  Horat.  sat.  1,  5,  38 
(si  hic  Murena  intelJegitur).  Aedilis  curulis  cum  L.  Trebellio  VI 1324 
(nisi  forte  hic  tituJus  est  Varronis  Murenae  patris  et  L.  TreheJJii 
quem  aediJem  memorat  Cicero  Phil.  6,  4,  11).  A.  729  Salassos 
subegit  Dio  53,  25,  Straho  4  p.  206;  eo  ipso  loco,  ubi  castra 
habuerat,  Augusta  Praetoria  condita  Straho  J.  c  Consul  ordinarius 
a.  731  cum  Augusto  undecimum  consule  fasti  CapitoJini  (in  rcJi- 
quis  fastis  consuJatus  tacetur ,  cf.  infra).  Augur  Horat.  carm. 
3,  19,  11.  Patronus  Ptolemaeensium  ex  Cyrenaica  XIV  2109  (quem 
t.  tamen  Borghesius  refert  ad  patrem,  cf.  supra).  Cum  M.  Primo 
(P  697)  adesset,  intempestive  in  Augustum  invectus  est  Dio  54,  3 
(suh  a.  732,  minus  recte,  cf.  infra).  Passim  nimia  dicendi  libertate 
usus  Dio  J.  c.  Creditus  cum  Fannio  Caepione  in  Augustum  con- 
iuravisse,  in  fuga  comprehensus  et  paullo  post  occisus  est  Dio  J.  c 
(item  suh  a.  732).  [In  mag.  mort.]  est;  in  eius  locum  (consul)  factus 
[Cn.  Calpurn]ius  Piso  fasti  Cap.  In  ipso  consuJatu  a.  731  Murenam 
coniuratione  detecta  esse  occisum  ostendit  id,  quod  in  reJiquis  fastorum 
JatercuJis  consuJatus  eius  pJane  suppressus  est,  et  pro  coJJega  Augusti 
procedit  consuJ  suffectus  Cn.  Piso.  Memorant  coniurationem  Murenae 
Straho  14  p.  670,  VeJJei.  2,  91.  93,  Seneca  dial  10,  4,  5  de  cJem.  1,  4,  6, 
Tac.  a.  1,  10,  Suet.  Aug.  19.  56.  66,  Tih.  8.   Ad  hunc  Licinium  creditur 


TERENTIA  305  TERENTIA 

datum  carmen  Horat.  2,  10.  —  Vix  hic  Varro  qui  obtinebat  Syriam 
aliquanto  ante  a.  734  loseph.  ant.  15,  10,  1,  bell.  1,  20,  4;  cf.  infra  suh 
Varrone. 

75  TERENTIA  uxor  M.  Tulli  Ciceronis  oratoris.  Cf.  Drumann  Gesch. 
Rmis  VI  p.  685  sqq.  Videtur  nupsisse  Ciceroni  a.  674  vel  675  vel 
etiam  antea  (Drumann  p.  685),  discessit  ab  eo  a.  708  (ib.  p.  691). 
Postea  nupsit  Sallustio  Ciceronis  inimico,  tertio  Messalae  Corvino 
Hieroyiymus  adv.  lovinian.  1,  48,  quod  vix  credi  potest,  cf.  Drumann 
p.  693,  item  infra  sub  M.  Valerio  Messalla  Corvino  (quae  Vibio  Rufo, 
qui  floruit  temporibus  Tiberii,  dicitur  nupsisse  Ciceronis  uxor  a  Dione 
57,  15,  certe  non  haec  fuit,  potest  fuisse  altera  Ciceronis  uxor  Publilia). 
Vixit  annos  CIII  Val.  Max.  8,  13,  6,  Plin.  n.  h.  7,  158.  Liberti 
fortasse  eius  memorantur  VI 27261,  cf.  infra  sub  filio  eius  M.  Tullio 
Cicerone. 

76  Terentia,  uxor  C.  Maecenatis  Seneca  didl.  1,  3,  11,  Suet.  Aug.  66, 
Dio  54,  19,  Dig.  24,  1,  64  (concubina  Maecenatis  schol.  ad  Hor.  epod. 
3,  21  male),  soror  Murenae  Dio  54,  3  (ubi  nomen  non  ponitur).  Morositas 
eius ;  ab  ea  'cotidiana  repudia'  patiebatur  Maecenas  Seneca  dial.  1,  3, 10 
(cf.  praeterea  supra  sub  Maecenate).  Terentiam  (hanc  ut  videtur)  in- 
tellegendam  esse  apud  Horatium  carm.  2,  12,  13  sub  nomine  Licymniae 
traditur  in  scholiis  quae  dicuntur  Acronis  ad  Hor.  sat.  1,  2,  64, 
cf.  Kiessling  ad  carm.  2,  12.  Ei  secretum  de  comperta  Murenae 
coniuratione  (a.  731)  prodidit  Maecenas  Suet.  l.  c.  Augustus  cum  ea 
consuetudinem  habuisse  dicebatur  (cf.  Dio  55,  7);  quos  rumores  ut 
vitaret  a.  738  Augustus  urbem  reliquisse  putabatur  Dio  54,  19. 

77  Terentia,  Domitii  (uxor):  eius  libertus  A.  Terentius  Heracleo  VI 5886. 
Fortasse  femina  nobilis,  filia  A.  Terentii  alicuius. 

78  TERENTIA CA  clarissima  femina  t.  Concordiensis  V  8672. 

79  TERENTIA  CLAVDIANA  P.  f.,  clarissima  femina  VI 1525. 

80  TERENTIA  FLAVOLA.  TituU  urbani:  VI  2130  (1).  2144  (2),  bull. 
comunale  1883  p.  216  n.  614  (3),  ib.  n.  615  (4).  Memoratur  in  actis 
ludorum  saecularium  anni  204,  eph.  ep.  8  p.  287  (5).  Terentia  Fla- 
vola  (F[la]vola  t.  5,  Flavula  t.  2)  t.  1-5,  virgo  Vestalis  maxiraa  t.  1-4, 
anno  215  t.  1  (anno  204  nondum  maxima  sed  maximae  ut  videtur 
proxima  t.  5,  cf.  eph.  ep.  8  p.  267  not.  2).  Soror  Terentii  Gentiani 
t.  2,  item  Q.  Lolliani  Plautii  Aviti  t.  3.  Cf.  stemma  propositum  supra 
sub  L.  Lolliano  Avito  (vol.  II  p.  294). 

81  Terentia  Hispulla,  Cn.  f.  (fortasse,  ut  coniecit  Dittenberger,  ex  stirpe 
P.  Terentii  Hisponis,  equitis  Romani,  quem  memorat  Cic.  ad  fam. 
13,  65,  1,  ad  Att.  11,  10),  mater  L.  Valerii  Catulli,  statua  honorata 
una  cum  filio  a  populo  Atheniensi  CIAtt.  III  619^  (p.  498);  quem 
titulum  incisum  iudicat  Dittenberger  (propter  Aoux-,  non  Aeux-  scriptum) 
versus  ftnem  saeculi  p.  Chr.  primi. 

82  Terentia  Marcella:  eius  dispensator  VI 9340.    Fortasse  femina  nobilis. 

Prosopographia  Iiup.  Kom.    111.  20 


TERENTIA  306  TERTVLLIANVS 

83  Terentia  Rufilla,  Q,  Terentii  Rufi  et  Caeniae  Verissimae  filia  VI 2135, 
virgo  Vestalis  a.  257  (vel  adeo  iam  a.  255,  vel  a.  254)  VI  2135; 
virgo  Vestalis  maxima  VI 2141-2143,  a.  300  VI 2141,  a.  301  VI 2143. 

—  ALBIA  TERENTIA. 

—  lulius  Teres. 

—  VM TEREVENTINVS. 

83*  Tergilla,  auctor  adhibitus  a  Plinio  in  libris  quibus  de  arboribus  egit 
Flin.  h.  n.  1,  14.  15;  de  vinolentia  M.  Ciceronis  (consulis  a.  724)  egit 
ih.  14,  147. 

84  Terpnus,  citharoedus  clarus  temporibus  Neronis  Suet.  Ner.  20,  Bio 
63,  8,  Philostrat.  vit.  Apollon.  5,  7.  Productus  etiam  a  Vespasiano 
Suet.  Vesp.  19. 

—  TERRINIVS  GALLVS  Suet.  Aug.  63.     Vide  suh  Cerrinio  Gallo. 

—  IVNIA  TERTLA.  sive  TERTVLLA. 

—  VOLASENNIA  TERTIA. 

—  C.  Maesius  Tertius. 

85  Tertulla,  concubina  Augusti  Suet.  Aug.   69. 

86  Tertulla,  Afri  (fortasse  Cn.  Domitii  Afri,  supra  D  106)  uxor:  eius 
dispensator  VI  9330. 

87  Tertulla,  avia  paterna  Vespasiani  (uxor  T.  Flavii  Petronis  Reatini), 
quae  Vespasianum  educavit  in  praediis  Cosanis  Suet.  Vesp.  2. 

88  Tertulla:  ei  Ptolemaeus  Hephaestio  libros  novae  historiae  dedicavit 
Photius  hihl.  cod.  90  (p.  196  BeJcker). 

—  APPIA  ANNIA  REGILLA  ATILIA  CAVCIDIA  TERTVLLA. 

—  Antonia  TertuUa  Valeria  Asinia  Sabiniana. 

—  ARRECINA  TERTVLLA. 

—  DECIA  TERTVLLA. 

—  Flavia  Tertulla. 

—  HYDRIA  TERTVLLA. 

—  IVLIA  TERTVLLA. 

—  IVNIA  TERTIA  sive  TERTVLLA. 

—  Trebicia  Tertulla. 

89  TERTVLLIANVS  legatus  pro  pr.  provinciae  Moesiae  inferioris  sub 
Gordiano,  non  ante  a.  241  nummi  Marcianopolitanorum ,  alii  cum 
Gordiani  (Mionnet  1359,  35,  suppl.  II  109,  323.  324;  Brit.  Mus.  cat. 
Thrace  etc.  p.  38,  80,  Mus.  Berol.  Beschr,  I  p.  68  n.  62),  alii  cum 
Gordiani  et  Tranquillinae  imaginihus  (Mionnet  suppl.  II 113,  343  seq.  • 
Brit.  Mus.  p.  40,  90.  91,  Mus.  Berol.  p.  70  n.  72-76,  alihi),  inscripti 
biz.  TspxuXXiavou  (TeptouXXiavoS  nummus  ap.  Imhoofium  adservatus).  — 
De  M.  Ulpio  Tertulliano  Aquila  cogitaverunt  nonnulli,  cf.  infra 
suh  hoc. 

90  TertuIIianus ,  iuris  auctor  Dig.  ind.  Flor.  et  dlihi.  Cf.  supra  suh 
Q.  Septimio  Florente  Tertulliano. 

—  Q.  Septimius  Florens  Tertullianus. 


TERTVLLIANVS  307  TESTA 

—  M.  VLPIVS  TERTVLLIANVS  AQVILA. 

—  Metilia  TertuUina. 

—  P.  Me[tiHus]  Tertullinus. 

—  P.  METILIVS  TERTVLLINVS  VENNONIANVS. 

—  VVLCACIVS  TERTVLLINVS. 

91  TERTVLLVS,  a  quo  senatus  consultum  Tertullianum,  quo  statutum, 
ut  hereditas  liberorum  ad  matrem  perveniret  lust.  inst.  3,  3,  Dig. 
38,  17,  Ulpian.  fr.  26,  8,  Paulus  sent.  4,  9  praescr.,  ad  quod  Paulus 
[jLOV(5pipXov  scripsit  Dig.  ind.  Flor.,  factum  temporibus  divi  Hadriani 
lust.  inst.  l.  c.    Fortasse  consul  suffectus  sub  Hadriano. 

92  TERTVLLVS  consul  (sufF.  a.  inc.)  cum  Maximo:  ad  hos  consules 
rescriptum  quoddam  de  computando  spatio  sex  mensium  lege  lulia 
de  adulteriis  praefinito  citat  Ulpianus  Dig.  48,  5,  30  (29),  5.  Tertullum 
Borghesius  opp.  6,  247  coniecit  esse  Scapulam  Tertullum,  ad  quem 
Marcus  et  Commodus  rescripserunt  (Dig.  1,  18,  14),  cf.  supra  sub 
Scapula  Tertullo  (S.  192). 

92*  TERTVLLVS  consul  nota  marmorarii,  Ann.  inst.  arch.  1870  p.  199, 
325  =  Notizie  degli  scavi  1893  p.  118.  Potest  cogitari  de  Sex.  Sul- 
picio  Tertullo  cos.  a.  158,  vel  de  Scapula  Tertullo  a.  195  \  vel  rectius 
fortasse  de  Tertullo  consule  a.  410. 

93  TERTVLLVS,  adulter  Faustinae,  deprehensus  cum  pranderet  cum  ea  a 
M.  Aurelio,  nihilominus  ab  eo  honoribus  ornatus  vit.  Marci  29,  1  seq. 

94  *[TER]TVLLVS  (nomen  incertum;  traditur  lulius)  vir  clarissimus 
t.  Africanus  semel  descriptus  VIII  993. 

—  Ti.  Cl(audius)  Vibianus  Tertullus. 
~  Q.  FLAVIVS  TERTVLLVS. 

—  C.  Gavius  Tertul[lus] Peregrinus. 

—  INSTEIVS  TERTVLLVS. 

—  L.  INSTEIVS  TERTVLLVS. 

—  M.  IVLIVS  AQVILLIVS  TERTVLLVS. 

—  C.  IVLIVS  CORNVTVS  TERTVLLVS. 

—  C.  IVLIVS  LEPIDVS  TERTVLLVS. 

—  Q.  IVLIVS  STRABO  TERTVLLVS  FIRMIDIANVS. 

—  L.  MVMMIVS  NIGER  QVINTVS  VALERIVS  VEGETVS  SEVERINVS  CAV- 
CIDIVS  TERTVLLVS. 

—  L.  NAEVIVS  FLAVIVS  IVLIANVS  TERTVLLVS  AQVILINVS. 

—  C.  OVINIVS  TERTVLLVS. 

—  SCAPVLA  TERTVLLVS. 

—  SILIVS  TERTVLLVS. 

—  SEX.  SVLPICIVS  TERTVLLVS. 

—  P.  VIGELLIVS  RAIVS  PLARIVS  SATVRNINVS  ATILIVS  BRADVANVS 
CAVCIDIVS  TERTVLLVS. 

—  Modius  Terventinus. 

—  C.  Trebatius  Testa. 

20* 


TETRICVS  308  TETTIVS 


—  IMP.  CAES.  C.  PIVS  ESVVIVS  TETRICVS. 

—  C.  PIVS  ESVVIVS  TETRICVS   CAESAR. 

95  Tetrinius,  latro,  postulatus  a  populo  (ad  bestias  ut  videtur),  sub  Gaio 
Suet  Cal.  30. 

9C  GALEO  TETTIENVS  PETRONIANVS  consul  suff.  mense  Dec.  a.  76  cum 
M.  Fulvio  Gillone  dipl.  mil.  Huius  fortasse  mater  (ut  coniecit  Hirsch- 
feld)  [Pet]ronia  C.  f.  [Gjaleonis  (sc.  uxor)  t.  Asisinas  XI 5511.  Fortasse 
fdius  eius,  certe  ex  eadem  domo,  Galeo  Tettienus  Severus,  cf.  infra.  — 
Liberti  ex  hac  domo  Galeones  Te[ttie]nii  Eutychianus  signo  Daemoni 
et  Modestus  si[gn]o  Eupori  VI  18850;  Gal.  Tettienus  Pardalas  et 
Tettiena  Galene  XI  5372  (Asisii). 

97  T.  TETTIENVS  SERENVS  (tria  nomina  VI 163),  legatus  Augusti  (pro- 
vinciae  ut  videtur  Lugdunensis)  sub  finem  imperii  Vespasiani  (Vespas. 
X  cos.  t.,  aperto  errore)  t.  prope  Genavam  rep.  XII  2602.  Consul 
suff.  cum  C.  Scoedio  Natta  Pinariano  mense  lul.  a.  inc.  VI  163 
(anno  83  hps  consules  trihuit  Borghesius  opp.  5,  311,  sine  idonea  causa, 
cf.  Mommsen  ad  III S.  p.  1962  not.  4 ;  ex  XII  2602  hoc  solum  colligi 
potest,  anno  83  vel  ante  annum  83  Tettieno  in  legatione  successisse 
Cornelium  Gallicanum;  ceterum  videtur  consul  fuisse  ante  Gallicanum, 
qui  fasces  tenuit  mense  Sept.  84).  Sodalis  Augustalis  cooptatus  a.  02 
VI  2984;  in  eius  locum  alius  cooptatus  a.  115  ib.  —  Fortasse  huius 
lihertus  T.  Tettienus  Felix,  kalator  pontificum  et  flaminum  a.  101 
VI  2184  V.  6  (ut  Serenus  etiam  pontifex  fuerit) ;  item  (nisi  potius  est 
idem)  T.  Tcttienus  Felix,  Augustalis,  scriba  librarius  aedilium  cura- 
lium,  viator  aedilium  plebis,  accensus  consuli  X  531  (Salerni). 

98  GAL(EO)  TETTIENVS  SEVERVS  maritus  Anniae  Quartillae,  gener  Appii 
Annii  Marsi  t.  Perusinus  XI 1940.  Cf.  supra  suh  Galeone  Tettieno 
Petroniano. 

99  C.  Tettius,  Petronia  (Caetronia  epitome  Paridis)  natus,  infans  a  patre 
exhereditatus,  decreto  Augusti  paterna  bona  obtinuit  Valer.  Maximus 
7,  7,  3.  Possis  suspicari  non  Tettium  sed  Tettienum  dictum  fuisse 
filium  Petroniae,  propter  Tettienum  Petronianum,  supra  n.  96. 

100  C.  Tettius  Africanus.    Tituli:  Asisinas  XI  5382  (1).    Memoratur  III 

35  (2).     C.  Tettius  Africanus  t.  2,   Africanus  t.  1.     C.  f.  t.  1. 

Tribu  Ouf.  t.  1.  Praef.  vigilum  ib.  Praefectus  annonae  ih.  Prae- 
fectus  Aegypti  (Ayg.  pro  Aeg.  t.  2)  t.  1.  2,  d.  12  Febr.  a.  82,  quo 
uxor  eius  Funisulana  Vettulla  Memnonem  audiit  t.  2. 

101  Tettius  Caballus,  scurra  ut  videtur  Martidl.  1,  41,  17.  20. 

102  TETTIVS  IVLIANVS  (sic  dipl.  mil,  item  Tac,  nisi  quod  Titus  lulianus 
scriptum  est  Tac.  h.  4,  39,  lulianus  et  Titius  1,  79).  A.  69  legatus 
legionis  septimae  Claudiae  in  Moesia  Tac.  h.  1,  79.  2,  85.  Auctore 
Othone  consularibus  ornamentis  donatus  ob  res  contra  Sarmatas  bene 
gestas  Tac.  h.  1,  79.  Cum  exercitus  Moesiae  in  Vespasiani  partes 
transisset,  Aponius  Saturninus,  Moesiae  rector,  'ob  simultates,  quibus 


TETTIVS  309  THEAGENES 

causam  partium  praetendebat',  misit  centurionem,  ut  eum  interficeret; 
sed  lulianus  periculum  evasit  et  Moesia  excessit,  suscepitque  iter 
ad  Vespasianum,  quod  tamen  per  varias  moras  traxit  Tac.  h.  2,  85. 
Praetura  quam  acceperat  in  a.  70,  kal.  lan.  ei  a  senatu  ablata,  quod 
legionem  in  partes  Vespasiani  transgredientem  deseruisset  Tac.  h. 
4,  39;  eadem  mox  ei  reddita,  postquam  compertum,  ad  Vespasianum 
eum  confugisse  ih.  c.  40.  A.  83  mense  lun.  consul  suffectus  cum 
Terentio  Strabone  Erucio  HomuUo  dipl.  mil.  III S.  p.  1962.  —  Hunc 
esse  lulianiim  (I  53),  qui  Bacos  vicit  suh  Domitiano  (Bio  67,  10) 
eundem  autem  fratrem  Etruscae,  virum  consularem,  cui  (imperante 
Domitiano)  victoriam  de  Dacis  ohtigisse  narrat,  nomine  non  posito, 
Statius  silv.  3,  3,  115  seq.,  coniecit  Gsell  melanges  de  Vecole  fr.  de 
Bome  8,  1888  p.  78  (Tettium  aliquem  Etruscum  reperiri  IX  1455,  2,  23, 
eumque  videri  fuisse  ex  eadem  domo). 

103  L.  TETTIVS  NONIVS  CAECILIVS  LYSIAS  clarissimus  puer,  immature 
defunctus  t.  urhanus  ap.  Fahrettium  382,  207. 

104  P.  TETTIVS  RVFVS  TONTIANVS  P.  f.,  quaestor  tribunus  plebis,  praetor; 
titulis  honoratus  Atinae  ab  Atinatibus  urbanis  X  5060,  item  a  legione 
vicesima  X.  5059  (primis  ut  videtur  Augusti  temporihus).  —  Eiusdem  ut 
videtur  P.  Tetti  Tontiani  disp.  VI  9319  (qui  t.  positus  est  anno  749). 

105  Tettia  Materna,  uxor  L.  luHi  Longini  procuratoris  Aug.  (Corsicae?) 
t.  Aleriensis  X  8036. 

—    VETVRIA  GRATILLA  THAIS. 

106  Thalamus  puer,  tonsor  Neronis  Martial.  8,  52,  2  (vix  hic  Thala- 
mus  Caesaris  VI  11931). 

107  Thallus,  Caesaris  alicuius  natales  celebrat,  avi  vestigiis  insistere  eum 
ait  Anth.  Pal.  6,  235  (Caesar  videtur  signifcari  Germanicus,  ct  carmen 
scriptum  esse  inter  annos  p.  Chr.  4-14;  Gaii  vel  Lucii  lulia  natorum 
Augustus  dici  dehuerit  pater^  non  avus).  Fortasse  idem  Antonius 
Thallus  (civitatem  scilicet  nactus  per  Antoniam  Germanici  matrem, 
cf.  Jacohs  Anth.  Gr.  XIII  p.  956),  cuius  carmen  de  puella  quadam 
immature  de f unctsi  Anth.  Pal.  7,  188;  Thallus  Milesius  ih.  6,  91.  7,  373. 
9,  220;  plangit  adulescentes  duos  Mileto  oriundos,  in  Italiam  ad 
agonem  aliquem  profectos  ibique  defunctos  7,  373. 

108  Thallus,  Augusti  servus  a  manu,  quod  epistulam  prodidit,  supplicio 
affectus  Suet.  Aug.  67. 

109  Thalhis  L.  Avillii  Plantae  servus  VI  621,  agitator  ih.,  anno  90  ih., 
factionis  russatae  VI 10048,  14,  inter  cclebres  agitatores  temporis  sui 
3Iartial.  4,  67,  5.     Cf.  Friedlander  Sitteng.  2^  p.  513  seq. 

110  Theagenes,  philosophus  Cynicus,  Patris  oriundus  Lucian.  de  morte 
Peregrin.  c.  36,  Romae  declamare  solebat  in  gymnasio  Traiani  Galcnus 
bepoLTzBux.  [AsdoSou  13,  15  (X  p.  909  Kuehn).  Admirator  Peregrini, 
cui  adstitit  cum  is  sua  sponte  obiret  Olympiae,  et  cuius  laudes 
populo  exposuit  Lucian.  de  morte  Pcregr.  c.  3.  5.  7.  14.  21.  24.  25. 


THEMISO  310 THEO 

30.  31.  Obiit  Romae  ex  tumore  quodam,  male  curatus  ab  Attalo 
medico  methodico,  frustra  Galeno  meliora  suadente  Galen.  l.  c. 
p.  909-915.  Nec  servus  neque  uxor  ei  erat  (vel  certe  aderat  cum 
moreretur)  Galen.  p.915.  (Propter  amicam  quandam  Megaris  oriundam 
se  interfecit  Lucian.  xaxaTrX.  Tj  xupavvo?  c.  6,  odiose;  vix  alius  intel- 
legitur).  —  Alius  Theagenes,  quem  audiit  Herodes  Atticus  Philo- 
stratus  vit.  soph.  2,  1,  14. 

111  Themiso,  ex  Laodicea  Syriae  Galen.  XIV  p.  684,  medicus,  auditor 
Asclepiadis  Plin.  h.  n.  29,  6,  Galen.  l.  c,  cuius  placita  procedente  vita 
mutavit  Plin.  l.  c.  cf.  Sen.  ep.  95,  9,  primus  auctor  sectae  methodicae 
Galenus  dspaTrsuxtxr^?  [xe{>68ou  1,  4.  7.  9;  4,  4  (X  p.  35.  52.  76.  268  ed. 
Kuhn),  £i(3aYa)Y>]  ^  ^axpo?  c.  4  (XIV p.  684  ed.  Kuhn).  Summus  (medi- 
cinae)  auctor  Plin.  h.  n.  14,  114.  'Archiater  illius  temporis'  schol.  ad 
luv.  10,  221.  Auctor  Plinii  Plin.  h.  n.  1,  11. 14.  15.  Citatur  ib.  14,  114. 
25,  58.  Memoratur  Seneca  ep.  95,  9 ;  nomen  eius  positum  luven.  10,  221. 
Cf.  praeterea  Galen.  ed.  Kiihn  VII  p.  307.  IX  p.  476.  XI  p.  783. 
XII  p.  782.  XIII p.  40. 158.  162.  1009.  XVIII 1  p.  256.  271.  XIX 
p.  711.  Magnus  archiater  scripsit  Trspl  xwv  l9£upyj}i.£v«>v  [iSTa  xoix; 
0£|xtc5wvo?  /povou?  Galen.  ■mpl  8ta<popa?  (S(pu'^\i.(ji)v  (VIII  p.  640.  641 
Kuhn).  Cf.  praeterea  infra  sub  Thessalo.  —  Eiusdem  nominis  servus 
Apulei  medicinae  non  ignarus  Apul.  apol.  c.  33.  40  (dlius  Themiso 
medicus  ib.  c.  48). 

112  Theo,  maritus  Thermutis,  cuius  liberto  Harpocrate  iatralipte  usus 
est  Plinius  Plin.  ep.  ad  Trai.  5. 

1 1 3  Theo,  amicus  Plutarchi  Plut.  q.  conv.  1,  4  p.  620^,  de  EI  apud  Del- 
phos  p.  386^,  nonposse  suaviter  vivi  ^)- 1086^  seq.,  grammaticus  q.  conv. 
1,  9.  8,  8  p.  626^  seq.  728^\  de  facie  in  orbe  Lunae  p.' 923'']  cf.  de 
Pythiae  oraculis  p.  395  seq.  In  convivio  apud  Mestrium  Florum 
q.  conv.l,  9.  Filii  eius  q.  conv.  6,  4.  6,  6  p.  724^.  726^,  soror  eiiis  consol. 
ad  uxorem  p.  610".  Non  diversus  putatur  Theo  Smyrnaeus,  cuius  extat 
liber  de  rebus  mathematicis  ad  legendum  Platonem  utilibus  (ed.  Hiller 
Lips.  1878,  Bupuis  Paris.  1892)  et  ad  quem  pertinet  CIG.  3198  (quam- 
quam  illum  Aegyptium  fuisse  videtur  colligi  posse  ex  Plut.  de  facie  orbe 
p.  939"),  cf.  Giese  dc  Theone  grammatico  (Monast.  1867  p.  6  seq.). 
Diversi  Theo  grammaticus,  cui  successit  Apio  in  cathedra  ut  videtur 
Alexandrina  (Suidas  s.  v.  'Airtfov),  cuius  reliquias  congessit  Giese  l.  c, 
cf.  praeterea  sub  eo  qui  sequitur;  Aelius  Theo,  cuius  extant  pro- 
gymnasmata  (ap.  Spengel  Rhet.  Graec  II  p.  57  seq.). 

114  Theo,  rhetor  Quintil.  3,  6,  48.  Fortasse  Theo  Alexandrinus,  qui  teste 
Suida  s.  V.  scripsit  irspt  xeyymv  pr^xoptxoiv,  cf.  Giese  de  Theone  gram- 
matico  p.  5  (nisi  potius  est  unus  eorum  qui  praeccdunt). 

—  M.  AELIVS  AVRELIVS  THEO. 

—  Luttienus  Theon. 

—  Ulpius  Theo. 


THEOCLIA  311  THEODOTVS 

115  TheocHa,  Severi  Alexandri  soror,  quam  is  Maximino  iuniori  in 
matrimonium  dare  cogitabat  vit.  Maximin.  29,  1.  2  (suspect). 

116  Theoclius,  'Caesareanorum  temporum  scriptor',  quid  de  Aureliano 
nondum  imperium  adepto  rettulerit  vit.  Aurcl.  6,  4. 

117  Theocritus,  Caesaris  servus,  aliquando  (Aelii)  Saoteri  TcaiSixa;  panto- 
mimus,  a  quo  saltare  Caracalla  didicit;  Romae  explosus  Lugduni 
placuit;  apud  Caracallam  tantum  potuit  ut  nihil  prae  eo  essent  prae- 
fecti  praetorio  Dio  77,  21  (Xiph.  supplctus  cx  cxc.  Val.).  A  Caracalla 
cura  expeditionis  Armeniacae  ei  commissa  (axpaxiapj^yj?  xal  eTiap/o? 
£Y£vsTo  exc.  Val.;  cf.  Mommsen  ad  III  S.  6809  fin.),  qua  occasione 
multa  turbavit,  Flavium  Titianum,  procuratorem  Alexandriae,  interfici 
iussit;  ab  Armeniis  tugatus  Dio  l.  c.  Divcrsus  videtur  Aurelius  Theo- 
critus,  de  quo  v.  infra  sub  Titaniano. 

118  Theodorus,  Tarsensis,  in  cuius  locum  Areum  procuratorem  (SioixifjT-i^v) 
in  Sicilia  constituit  Augustus  Plut.  apophtheg.  p.  207 B. 

119  Theodorus,  rhetor,  Gadareus  Straho  16,  2,  29  p.  759,  Quintil.  2, 15,  21. 
3,  1,  17,  Suet.  Tih.  57,  Thco  progymnasm.  12,  2,  Suidas  s.  v.  (origine 
servili  Suidas),  sed  Rhodium  se  dici  maluit  Quintil.  3,  1,  17.  Nobi- 
lissimus  artis  rhetoricae  praeceptor  Hieronymus  chron.  ad  a.  Ahr.  1984 
(a.  u.  c.  721).  Praeceptor  Tiberii  Suet.  Tib.  57,  Suidas,  cf.  Scneca 
suas.  3,  7,  etiamtum  pueri  Suet.  l.  c.  Romae  disputavit  una  cum 
Potamone  et  Antipatro  Suidas  (ubi  quae  adhaerent,  aliena  sunt);  eam 
disputationem  habitam  esse  anno  725  vel  726  coniecit  Cichorius  Bom 
u.  Mytilene p.62.  63.  Eum  studiose  audisse  Rhodi,  cum  in  eam  insulam 
se  recepisset  (a.  u.  c.  748 — 757),  dicebatur  Ti.  Caesar  Quintil.  3,  1,  17. 
Scripsit  non  pauca  Quintil.  3,  1,  18.  'Ars  Theodori'  luvenal.  7,  177; 
memoratur  Seneca  contr.2, 1,36;  Dio  Chrysost.  or.  XVIII (Kepl  Xo-you 
aaxr^aeo)?)  p.  480  BeisJce ,  II  p.  254  ed.  de  Arnim.  Citatur  Quintil. 
2,  15,  21.  3,  6,  2;  36;  51.  3,  11,  3.  4,  1,  23.  5,  13,  59;  Fronto  p.  46. 
159  ed.  Naher;  Longin.  Trepl  G^iouc  3,  5,  Theo  progymnasm.  l.  c, 
Anonym.  xlxv^j  pr^TopixVj  ap.  Spengel  rhet.  Graec.  I  p.  434,  25  (=  I  2 
ed.  2  p.  361,  1)  cet.  Discipulus  eius  Hermagoras  Quintil.  3,  1,  18.  Ab 
eo  'Theodorei'  Quintil.  3,  1,  18  cf  2,  11,  2.  3,  3,  8.  4,  2,  32,  Sencca 
suas.  3,  7;  Theodori  schola  Quintil.  3, 11,  26,  rj  OsoSwpeio?  afpsai?  Straho 
13,  4,  3  p.  625.  Cf.  C.  W.  Piderit  dc  Apollodoro  Pergameno  et  Theo- 
doro  Gadarensi  rhetorihus  [Marh.  1842]. 

—    M.  VLPIVS  OFELLIVS  THEODORVS. 

120  Theodotus,  dux  Gallieni,  Aemilianum  apud  Aegyptum  conflictu 
habito  cepit  vit.  Gallien.  4,  2,  trig.  tyr.  22,  8.  26,  4  (vit.  Gallien.  4,  4 
neque  Theodoti  neque  Theodori  nomen  extat).  Frater  eius  Camsi- 
soleus  natione  Aegyptius  trig.  tyr.  26,  4.  Gallienus  cum  Theodoto 
vellet  imperium  proconsulare  decernere,  a  sacerdotibus  est  prohibitus, 
qui  dixerunt,  fasces  consulares  ingredi  Alexandriam  non  licere  trig. 
tyr.  22, 10.  —  Fortasse  hic  Theodotus,  inter  eos  qui  Memorem,  rebus 


THEODOTVS  312  THERMVSA 

novis  studentem,  interfecerant  temporibus  GalHeni  continuator  Dionis 
(exc.  Vat.,  Dio  ed.  JDindorf  V  p.  220). 

121  Theodotus,  puer  ut  videtur  delicatus,  cuius  amore  captus  M.  Aurelius 
adulescens,  nihilominus  eum  non  tetigit  (memoratur  una  cum  Bene- 
dicta)  M.  Anton.  zlq  lauxov  1,  17. 

—  lulius  Theodotus. 

122  Theogenes,  mathematicus,  quem  Octavius  puer  Apolloniae  consuluit 
Suet.  Aug.  94. 

123  THEONIS,  Ti.  Claudii  Hermiae  (supra  C  709)  clarissimi  viri  filia, 
Ti.  Claudii  Dracontis  clarissimi  viri  soror  t.  Ephesius  Greek  in- 
scriptions  in  the  British  Museum  III  p.  200  n.  BLXII. 

124  Theophanes,  Bithynus,  dux  factionis  eius,  quae  (a.  103  vel  104) 
lulium  Bassum  proconsulem  reum  fecit;  ipse  praesens  coram  senatu 
accusationem  peregit  Plin.  ep.  4,  9,  3.  5.  14.  20. 

125  Theophanes,  leg.  p.  p.  (sic  restituit  Mommsen,  in  plerisque  apographis 
est  leg.  IP,  in  uno  leg.  IG,  in  uno  leg.  PB)  t.  Zoravae  in  Trachoni- 
tide  rep.  III  125  p.  970  =  CIG.  4566  =  Waddington  n.  2487.  Vere 
legatus  si  fuit  (ut  putat  Mommsen),  legatus  fuit  provinciae  Ardbiae, 
ut  demonstrat  mentio  legionis  tertiae  Cyrenaicae  in  eodem  t.,  non  ante 
Septimium  Severum,  qui  regionem  illam  Arahiae  videtur  attribuisSe. 
Omnino  diversus  M.  Pompeius  Macrinus  vso?  Theophanes,  cf.  supra 
suh  hoc  (P  475). 

—  [M.  PJOMPEIVS  MACRI[NV]S  NEOS  THEOPHANES. 

—  M.  Pompeius  Macrinus  Theophanes. 

126  Theophila,  femina  quae  Graeca  doctrina  excellebat,  'promissa'  Cassio 
(Rufo)  Martial.  7,  69.    Num  recte  putetur  uxor  Cassii,  nescio. 

127  THEOPHILVS,  qui  postea  Sedatus  Aristides  or.  XXVI  (t.  1  p.  506 
Dindorf).     Vide  supra  sub  Sedato. 

128  Theophilus,  Athenis  ab  Areopago  falsi  damnatus,  contra  preces 
Cn.  Pisonis  Tac.  a.  2,  55. 

129  Theophilus,  Aug.  1.,  procurator  (in  Lycaonia)  Bull.  de  corresp.  hellen. 
1886  p.  502. 

—  F(LAVIVS)  VAL(ERIVS)  THEOPOMPVS  ROMANVS. 

130  Theopropus,  Rhodius,  vicit  Olympiae;  pater  senatorum  t.  Olympiacus 
Kaibel  ep.  Gr.  934;  cf.  miler  v.  Gartringcn  ad  inscr.  Bhodi  n.  959, 
item  supra  sub  Ti.  Claudio la  Theopropo  (C  826). 

—  TI.  CLAVDIVS LA  THEOPROPVS. 

—  MINVCIVS  THERMVS. 

—  Minucius  Thermus. 

131  Thermusa,  ancilla  Italica  formosissima,  a  lulio  Caesare  (sic  loseph., 
debuit  nominare  Augustum)  Phraati  dono  missa,  Phraatis  primum  pae- 
lex,  deinde  uxor,  Phraatacis  mater,  marito  persuasit,  ut  filios  ex 
iustis  uxoribus  susceptos  Romam  mitteret;  deinde  una  cum  filio 
Phraati  insidias   struit  loseph.  ant.  18,  2,  4.     Videtur  una  cum  fdio 


THERMVTIS  313  THORIVS 

regnavisse,  si  quidem  haec  Mcl  Oupavta  Mouaa  pacJtXiaaa,  quae  una  cum 
rege  Parthico  (cuius  nomen  solito  more  non  enuntiatur)  apparet  in 
nummis  cusis  annis  Sel.  313-315  (=p.  Chr.1-4),  ap.  Longperier  chrono- 
logie  des  Arsacides  p.  75,  Gardner  Parthian  coinage  p,  45.  46  cf.  p.  10 
(primus  nummum  huius  generis  recte  legit  et  huc  rettulit  Viscontius) 
(Musae  nomen  ei  inditum  coniecit  Hirschfeld  a  similitudine  prioris 
nominis).  Dicebatur  cum  filio  consuetudinem  habuisse  loseph.  l.  c. 
Filio  nupsisse  more  harbarorum  putat  v.  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  118. 

131*  Thermutis,  Theonis  (uxor),  Aegyptia,  patrona  Harpocratis,  quo 
iatralipta  usus  est  Plinius  Plin.  ep.  ad  Trai.  5. 

131^  Thessalicus  (nomen  videtur  esse,  non  origo  significari),  Marcelli 
Aesernini  (C  741)  libertus ,  sed  qui  potentiae  causa  libertis  Caesaris 
se  adoptaverat,  spado,  praedives;  temporibus  Claudii  platanorum 
quoddam  genus  in  Italiam  transtulit  Plin.  h.  n.  12,  12. 

132  Thessalus,  Trallianus  Gdlen.  XIV  p.  684,  medicus,  princeps  sectae 
methodicae  Galen.  Tz^hq  BpaaupouXov  Trepl  aptaT/;c  aCpsaso)?  c.  26  (Ip.l76 
Kiihn),  postThemisonem  sectam  methodicam  ^iahWiYiiGalen.XIV p.684 
cf.Xp.35.  52.  76,  principatu  Neronis  Plin.  h.  n.  29,  9.  'Cuncta  placita 

^  delevit,  rabie  quadam  in  omnis  aevi  medicos  peroravit'  Plin.  l.  c. 
cf.  Galen.  dspaTreuxixri?  [xs&oSou  1,  2  (X  p.  7  seq.  ed.  Kuhn).  Epistula 
eius  ad  Neronem  ih.  Divites  Romae  adulatus  est  ih.  1,  1  (X  p.  5). 
Professus  sex  mensibus  medicinam  se  docturum  multos  discipulos 
nactus  est  ih.  Acriter  in  eum  invehitur  Galenus  OEpaireux.  {jls&ooou 
2,  6.  3,  2.  3,  4.  3,  7.  4,  4.  5,  1.  5,  10.  5,  15  (X  p.  124.  162  seq.  194. 
208.  250  seq.  305.  348  seq.  379)  cet.;  'oE  d[xe&o8oi  eeaadXetoi^  ih.  3,  7. 
5,  3.  5,  15  (p.  204.  319.  381),  commentar.  in  Hippocr.  irept  StatxTj? 
h^imv  voayj(jLdx(ov  4,  17  (XV p.  763),  adv.  lulianum  c.  5  (XVIII  1 
p.  271  ed.  KiXhn).  Memoratur  Galen.  Trpo?  ©paaupouXov  Tcept  dptaxr^? 
atpeaew?  c.  39  (I  p.  205),  Trept  xpiaetuv  1,  4  (IX  p.  558),  Trept  auv&eaeto? 
cpapfxdxwv  x(ov  xaxd  yevTj  1,  4  (XIII  p.  375.  391  seq.),  Tuept  xpdaew?  x. 
huv.  x5iv.  dTrXoiv  cpapfidxwv  3,  9.  5,  13.25  (XI  p.  559.  749.  782.  783), 
adv.  Mianum  c.  1.  3.  5.  8  (XVIII 1  p.  247  seq.  256.  269  seq.  288  seq.). 
Sepultus  ad  viam  Appiam;  monumento  suo  iatronicen  se  inscripsit 
Plin.  h.  n.  29,  9. 

133  Thestylus,  puer  formosus,  celebratus  carminibus  Voconii  Victoris 
Martial.  7,  29,  1  cf.  8,  63,  1. 

—  Vibia  Thisbe. 

—  C.  THORANIVS  v.  C.  Toranius. 

134  THORIVS  FLACCVS.  Oriundus  Lanuvio,  unde  et  alios  Thorios  oriundos 
fuisse  constat  (cf.  CIL.  XIV p.  192),  cum  Nicomedienses  in  nummo  (ap. 
Echhel  2,  400  =  Mionnet  suppl.  V 168,  977,  melius  ap.  Fiorelli  catal. 
mus.  Neap.  numm.  Graec.  p.  167  n.  7821)  in  eius  honorem  insculpserint 
lunonem  Lanuvinam.  —  Proconsul  Bithyniae  sub  Augusto  nummi 
Nicomediensis  ap.  Mionnet  II  466,  303  (item  Brit.  Mus.  catal.  Pontus 


THOTHORSES  314  THRASYLLVS 

Faphlag.  Bith.  p.  179, 5),  Nicaenus  ap.  Mionnet  II 450,  211  cum  Augusti 
capite,  inscripti  ille  sirl  dvOuTraxou  6a>pt'ou  <I>Aaxxr)u,  hic  i-m.  dv&U7:axo(u) 
0a)pto(u)  (etiam  in  alio  nummo  Nicmnediensi,  qui  loco  capitis  Augusti 
lunonem  exhibet,  cf.  supra,  non  extat  nisi  ItcI  dv&uTra'xoti  Owpiou). 
Nummum  Nicomediensem  qui  caput  Augusti  exhihet  cusum  esse  circa 
annum  726  coniecit  Cavedonius  ann.  inst.  arch.  1850  p.  198,  collato 
nummo  Augusti  Latine  inscripto  cuso  anno  726  ap.  Cohen  1  ed.  2  p.  298 
n.  218,  quem  et  ipsum  Nicomediae  cusum  esse  coniecit  (in  utroque 
nummo  est  Pax  dea);  ut  Thorius  Flaccus  proconsul  fucrit  circa 
annum  726 ;  sed  res  incerta  est.  —  Fortasse  huius  Flacci  Thori 
pistor  VI  9732. 

135  Thothorses,  rex  Bospori  ab  anno  aer.  Bosp.  575-604  (278/9—307/8 
p.  Chr.),  successor  Tiranis  (infra  n.  174)  nummi  ap.  Koehne  musee 
Kotschoubey  II  p.  357  seq.,  Oreschnihov  catal.  numm.  Uvarovii  p.  118, 
inscripti  paaiXsw?  0o&6paou  vel  ©o&topaou.  Cf.  Latyschev  inscr.  Ponti 
Eux.  II  praef.  p.  LIL 

135*  Thrasea,  chirurgus  Scribonius  Largus  204.  208. 

—  P.  CLODIVS  THRASEA  PAETVS. 

—  L.  VALERIVS  MESSALLA  THRASEA  PRISCVS. 

136  Thrasybulus,  mathematicus ,  amicissimus  Severi  Alexandri  vit. 
Alex.  62,  2. 

—  Eunia  Thrasylla. 

137  Thrasyllus,  mathematicus  Suet.  Tib.  14,  Gai.  19,  cuius  consilio  ute- 
batur  Tiberius  et  ante  principatum  et  princeps  Dio  55,  11.  57,  15. 
Eum  ut  sapientiae  professorem  contubernio  admoverat  Tiberius  Suet. 
Tib.  14  ('multarum  artium  scientiam  professus  postremo  se  dcdit 
Platonicae  sectae,  ac  deinde  mathesi,  qua  praecipue  viguit  apud 
Tiberium'  schol  luv.  6,  576).  Ab  eo  Rhodi  (a.  u.  c.  748—755)  Chal- 
daeorum  artem  didicit  Tiberius  Tac.  a.  6,  20  cf.  Dio  55,  11.  Quo- 
modo  Tiberius,  peritiam  eius  experiri  volens,  eum  Rhodi  in  mare 
praecipitare  voluerit  Tac.  a.  6,  21,  Suet.  Tib.  14,  Bio  55,  11  (Zonar. 
10,  36),  schol.  luv.  6,  576  (quem  dolum  cum  praesensit,  fugit  schol. 
luv.  minus  accurate).  A  Tiberio  inter  intimos  amicos  receptus  Tac.  a. 
6,  21,  familiariter  vixit  cum  Tiberio  schol.  luv.  l.  c.  Ut  amicus 
Tiberii  memoratur  lulian.  ep.  ad  Themistium  p.  265C;  Themist.  or. 
V.  XI p.  76.  173  ed.  Dindorf  (Caesaris  Augusti  comes  ib.  VIII  p.  129, 
minus  accurate).  A.  p.  Chr.  14  in  convivio  Augusti  ut  Tiberii  comes 
Suet.  Aug.  98.  Tiberio  spem  longioris  vitae  fecit  Suet.  Tib.  62,  Dio 
58,  27.  Vaticinium  eius  de  Gaio  Suet.  Gai.  19.  Defunctus  a.  36 
Dio  58,  27.  Memoratur  luven.  6,  576.  —  Fortasse  hic  (ut  coniecit 
Hirschfeld),  nempe  civitatem  adeptus  per  Tiberium  ante  huius  adoptio- 
nem,  Ti.  Claudius  Thrasyllus,  cuius  libertus  III S.  7107  (Smyrnae).  — 
Filius  eius  Neronis  imperium  (Agrippinae  ut  videtur)  praedixit  Tac.  a. 
6,  22  cf.  14,  9.  —  Scripta  quaedam  reliquit,  per  quae  famam  suam 


THVCYDIDES  315  TIBERIANVS 


vindicavit  lulian.  l.  c.  Ut  scriptor  de  mathematica  et  musica  memo- 
ratur  Porphyr.  vit.  Flotin.  c.  30,  et  alihi.  De  aliis  scriptis  Thrasylli, 
sed  nescio  num  huius,  cf.  Muller  fr.  hist.  Graec.  III  p.  501  seq. 

—  lulius  Threptus. 

138  Thucydides,  a  Martio  Vero  iussus  Sohaemum  deducere  in  Armeniam 
Suidas  s.  V.  Mapxto?  ex  Dione.  Nomen  mirum;  expectaveris  nomen 
vere  Romanum. 

139  Thumelicus  (sic  Straho;  nomen  non  posuit  Tac;  egit  de  nomine 
Much  Zeitschr.  f.  deutsches  Alterthum  35,  1891  p.  368),  Arminii  et 
Thusneldae  filius,  in  captivitate  natus  a.  15  Tac.  a.  1,  58.  Triennis 
(re  vera  tertium  annum  modo  ingressus)  ductus  in  triumpho  Germanici 
(a.  17)  Straho  7,  1,  4  p.  292.  Educatus  Ravennae  Tac.  l.  c.  'Quo 
mox  ludibrio  conflictatus  sit',  memoraturum  se  promittit  Tacitus  l.  c. 
(Defunctus  inter  a.  29  et  31,  aut  inter  a.  37  et  47,  guorum  temporum 
non  hahemus  narrationem  Taciti);  defunctus  erat,  cum  anno  47  gens 
Cheruscorum  regem  a  Claudio  peteret  Tac.  a.  11,  16. 

—  (VIBIVS)  VISCVS  THVRINVS. 

—  Q.  OCTAVIVS  VOLVSIVS  THVSCEN[IVS]  .  .  . 

140  Thymele,  mima  Martial.  1,  4,  5,  luvenal.  1,  36.  6,  66.  8,  197. 

141  Thusnelda  (9ouavlX5a  Strah.;  nomen  non  ponit  Tac;  cf.  de  nomine 
Much  Zeitschr.  f.  deutsches  Alterthum  35,  1891  p.  367),  Arminii  uxor 
Strabo  7,  1,  4  p.  292,  Segimundi  soror  (Segestis  filia)  ih.;  eam  antea 
alii  pactam  Arminius  rapuerat  Tac  a.  1,  55.  A.  15  a  patre  Romanis 
tradita  ih.  c  57.  Gravida  eo  tempore  ih.;  magnus  animus  eius  ih. 
Virilis  sexus  stirpem  edidit  (Thumelicum)  ih.  c  58.  Ducta  in  triumpho 
Germanici  Straho  l.  c. 

—  *Thyncanius  vit.  Gord.  14.  7.     V.  Tynchanius. 

141*  Thyrsus,  Caesaris  libertus,  a.  724  cum  secretis  mandatis  ad  Cleo- 
patram  missus  Dio  51,  89. 

—  L.  MARIVS  VEGETINVS  LVCANVS  TIBERENVS. 

—  .  .  .  lA  ASINIA  [CLA]VDIA  TIBERIA  .  .  .  ATIA  STATILIA  PAVLLINA 
IVLIANA  PHILIPPA. 

142  TIBERIANVS  praeses  Palaestinae  primae  (7jY£{xovsua>v  xou  Trpujtou 
IlaXataTivtov  l&vou?)  sub  Traiano  lo.  Antiochenus  fr.  111  ap.  Mull. 
fr.  h.  Gr.  IV p.  580  (exc.  de  virt.)  =  Suidas  s.  v.  Tpaiavrk;  Malalas 
l.  XI  p.  273  ed.  Bonn.,  Traianum  consuluit  de  poenis  Christianorum 
lo.  Ant.,  eo  tempore  quo  Traianus  Antiochiae  degens  bellum  contra 
Parthos  parabat,  i.  e.  a.  114  Malalas  l.  c;  epistula  eius  (ficticia)  ad 
Traianum  de  Christianis  ih.  Incertum  num  vere  fuerit  legatus  ludaeae ; 
Palaestina  prima  aevo  demum  lahente  constituta. 

143  Lucius  Tiberianus  (Lucii  nomen  fortasse  corruptum):  rescriptum 
divorum  fratrum  ad  eum  Ulpianus  lihro  octavo  de  officio  proconsulis 
(Dig.  48,  18,  1,  3). 

—  L.(?)  ARADIVS  ROSCIVS  RVFINVS  SATVRNINVS  TIBERIANVS. 


TIBERIANVS  316  TIGIDIVS 

—  M.  Aur(elius)  Tiberianus. 

—  AVTRONIVS  TIBERIANVS. 

—  C.  IVNIVS  TIBERIANVS. 

144  *TIBERIVS  (nomen  corruptum),  proconsul  Africae,  sacerdotes  Saturni 
qui  infantes  immolaverant  supplicio  affecit  TertulUan.  apol.  c.  9.  Pro- 
consul  fuit  fortasse  non  multo  ante  Tertulliani  tempora,  cum  famam 
eius  rei  usque  ad  sua  tempora  duravisse  significet  Tertullianus. 

—  Albius  Tibullus. 

—  C.  OCTAVIVS  TIDIVS  TOSSIANVS  L.  lAVOLENVS  PRISCVS. 

—  C.  *Sofonius  Tigellinus  (v.  etiam  Addend.). 

145  Tigellius  Hermogenes  (Tigellius  sat.  1,  10,  90,  Hermogenes  Tigellius 
1,  d,  72.  1,  10,  80,  praeterea  Hermogenes),  cantor  atquc  modulator 
Horat.  sat.  1,  3,  29.  1,  9,  25,  irrisus  ab  Horatio  ib.  1, 4, 72. 1, 10, 18. 90.  — 
Diversus  TigelHus  Sardus,  et  ipse  cantor,  quem  memorant  Cic.  ad  fam. 
7,  24,  Calvus  ap.  Porphyr.  in  Horat.  sat.  1,  3,  4  (nihilominus  confusus 
cum  illo  a  Porphyrione,  cf.  Kiessling  ad  Hor.  l.  c). 

146  Tigidiu3(?)  Perennis.  —  Ihpivvioq  Graeci,  Perennis  vit.  Comm.  5  seq., 
vit.  Pert.  3;  Tigidius  vit.  Comm.  4,  7,  ubi  idem  videtur  significari, 
cf.  infra.  In  t.  Lusitano  II 258  cf.  p.  693,  qui  non  ad  hunc  spectat, 
sed  fortasse  ad  fdium  eius  aut  ad  alium  eiusdem  familiae,  Pesendius 
auctor  suspectae  fidei  legit  Cestius  Acidius  Perennis,  aliu^  auctor 
L.  Tulcidius  Perennis. 

Ex  Italia  oriundus  Herod.  1,  8,  1,  vir  militaris  ih.  Praefectus 
praetorio  cum  (Tarrutenio)  Paterno,  quo  tempore  M.  Aurelius  de- 
functus  est  vit.  Comm.  14,  8  (praefectus  praetorio  factus  a  Comraodo 
Herod.  l.  c,  minus  accurate).  Collega  (Tarrutenii)  Paterni  (in  prae- 
fectura)  Dio  72,  10.  Paternum  subvertit  per  ambitionem  ih.  (Insti- 
gante  Tigidio  Paternus  a  praefecturae  adrainistratione  summotus  vit. 
Comm.  4,  7,  uhi  Tigidii  nomine  hunc  significari  coniecit  0.  Hirschfeld 
Verw.  p.  228).  Praefectus  praetorio  post  Paternum  Dio  72,  9,  praefectus 
praetorio  solus  Herod.  1,  9,  10.  Sumraa  potentia  eius ;  imperii  curas  ei 
permisit  Coramodus  Dio  72,  9. 10  (Zonar.  12,  4),  Herodian.  1,  8,  2,  vit. 
Comm.  5.  Virtutes  eius ;  incorruptus  adversus  pecuniam  Dio  72,  10 
(aliter  vit.  Comm.  5,  6.  13,  Herod.  1,  8,  2.  8).  Inimicus  Pertinaci, 
quem  iussit  in  Liguriam  secedere  (a.  182);  cui  post  triennium,  occiso 
Perenne  (a.  185,  cf.  infra),  Commodus  satisfecit  vit.  Pertin.  3,  3  seq. 
Victorino  (C.  Aufidio  Victorino,  supra  A  1160)  pepercit  Bio  72,  11.  — 
Inquirit  in  Apollonium  christianum  Euseh.  h.  eccl.  5,  21  cx  actis  mar- 
tyrii;  acta  martyrii  ApoUonii  quae  extant  Armeniace  (uhi  Terentius 
dicitur  pro  Percnne),  cf.  HamacJc  Sitzungsher.  der  herl.  Ahad.  1893 
p.  728,  Mommsen  ih.  1894  p.  497  seq.  —  Filios  suos  adulescentes  ad 
regimen  legionum  Illyrici  promovet  Herod.  1,  9,  1.  4  (imperium  sibi 
paraturus  ih.).  Res  in  Sarmatia  per  alios  duces  bene  gestas  in  filium 
suum  Perennis  referebat  vit.  Comm.  6,  1.    Huius  fortasse  filii  nomen 


TIGRANES  317  TIGRANES 

(ut  coniecit  Borghesius)  erasum  in  titulis  ad  Danuvium  non  longe  ab 
Aquinco  positis  a.  185  III  3385.  III  S.  10312,  ut  legatus  Pannoniae 
inferioris  fuerit  anno  185  (etiam  rasuram  in  t.  Carnuntino  III S.  11157 
huc  rettulit  Hirschfeldius).  Ad  altertim  e  filiis  fortasse  spectat  t,  Lusi- 
tanus  II  258,  cf.  supra.  Irati  ei  milites  exercitus  Britannici  Romam 
profecti  ad  exitium  eum  a  Commodo  expostulaverunt,  quasi  imperium 
filio  pararet  Dio  72,  9  (Zonar.  12,  4)  cf  72,  13,  1,  vit.  Comm.  6,  2; 
''liostis  appellatus  lacerandusque  militibus  est  deditus'  vit.  Comm.  l.  c, 
Dio  l.  c.  (paullo  aliter  mortem  Perennis  narrat  Herod.  1,  9,  8),  anno  185, 
siquidem  occiso  Perenne  Commodus  appellatus  est  Felix  vit.  8,  1 
(de  Felicis  cognmnine  a  Commodo  a.  185  adsumpto  cf.  EcMiel  7,  135 ; 
anno  186  caedem  Perennis  tribuit  Tillemont  propter  agonem  Capito- 
linum  ab  Herod.  1,  9,  2  memoratum).  Cum  eo  uxor  et  soror  et  duo  filii 
perierunt  Dio  l.  c.  (unius  tantum  filii  caedem  memorat  vit.  Comm.  6,  4; 
filius  eius  falsis  litteris  illectus,  ut  relicta  provincia  in  Italiam  proficis- 
ceretur,  ibique  interfectus  Herod.  1,  9,  9).  Successit  ei  in  potentia 
Cleander  Dio  72,  12,  vit.  Comm.  6,   in  praefectura  Niger  ib.  6,  6. 

147  Tigranes,  rex  Armeniae  (II):  Artavasdis  regis  (Armeniae)  filius, 
Tigranis  regis  nepos  mon.  Ancxjr.  5,  26,  loseph.  bell.  15,  4,  3,  Artaxis 
sive  Artaxiae  (supra  A  961)  frater  minor  loseph.  l.  c.  cf  Dio  54,  9. 
Una  cum  patre  et  fratribus  a  M.  Antonio  in  Aegyptum  missus  loseph. 

1.  c.  Capta  Alexandria  ab  Augusto  Artaxi  fratri  (iam  regi  Armeniae) 
quamvis  petenti  non  remissus  Dio  51,  16  (ubi  nomen  non  ponitur). 
Romae  degit  Dio  54,  9.  A.  734  arcessitus  ab  Armeniis  Dio  l.  c,  et, 
cum  interfectus  esset  Artaxes,  in  regnum  deductus  a  Ti.  Nerone 
mon.  Ancyr.  5,  27,  Tac.  a.  2,  3,  Dio  l.  c,  loseph.  l.  c,  Suet.  Tib.  9, 
Vell.  2,  94  (ubi  errore  Artavasdes  ponitur  pro  Tigrane)  cf.  122  (ubi 
nullum  regis  nomen  ponitur).  Baaikiioq  iiz-^dkoo  TiYpavou  <ptX£XXyjv[o?] 
nummus  ap.  Langlois  num.  de  VArmenie  p.  37.  Non  diu  regnavit 
Tac  a.  2,  3,  defunctus  certe  ante  annum  748  Zonar.  10,  35  cf.  Dio 
55,  9.  Regnum  reliquit  filio  filiaeque  'sociatis  more  externo  in  matri- 
monium  regnumque'  Tac  l.  c  (cf.  sub  co  qui  sequitur). 

148  Tigranes,  rex  Armeniae  (III).  Hic  videtur  filius  eius  qui  praecedit, 
quem  una  cum  sorore  eademque  uxore  patri  successisse  narrat  Tac  a. 

2,  3.  Rex  Armeniae  una  cum  sorore  Erato  nummi  ap.  Langlois  num. 
de  VArmenie  p.  39  inscripti  ^acsilshQ  ^aaikioiv  TiYpavrjS  (vel  ^aaikehq 
[x£Ya?  vso?  TiYpavr^?),  'Epata>  paaiXso)?  Tifpavoo?  dSsXcpT].  Videtur  insti- 
tutus  esse  a  factione  Parthica,  Mommsen  ad  mon.  Ancyr.^  p.  113. 
Artavasde  (scilicet  eo  quem  Romani  contra  eum  regem  fecerant,  supra 
A  956)  defuncto,  legatos  ad  Augustum  misit,  cum  antea  id  facere 
noluisset,  regnum  scilicit  ab  eo  petens;  Augustus  iussit  eum  bono 
animo  esse  et  in  Syriam  ad  C.  Caesarem  venire  Dio  exc  de  leg.  (ed. 
Dind.  5  p.  237).  Periit  bello  contra  quosdam  barbaros  commisso 
(a.  754  vel  paullo  ante)  Dio  55,  lO^. 


TIGRANES  318  TIGRANES 

149  Tigranes,  rex  Arraeniae  (IV).    Alexandri,  Herodis  filii,  et  Glaphyrae, 
Archelai  regis  Cappadocum  filiae,   fiHus;   frater  (incertum  maior  an 
minor)  Alexandri  loseph.  hell.  1,  28,  1,  ant.  18,  5,  4  cf.  17,  1,  2.    Cf. 
stemma  prqpositum  sub  eo  qui  sequitur.    Nomen  Tigranis  ei  impositum 
indicat  aviam  eius  praeterea  ignotam,  Glaphyrae  matrem,  Archelai 
uxorem,  fuisse  ex  domo  regia  Armeniorum  (Mommsen  ad  mon.  Acyr. 
ed.  2  p.  116) ;  'ex  regio  genere  Armeniorum  oriundus'  Augustus  mon. 
Ancyr.  5,  31.    Post  caedem  patris,  aut  huic  aut  fratri  ab  Herode  avo 
desponsa  Pherorae  filia;  quod  tamen  raox  irritum  factum  loseph.  hell. 
1,  28,  2.  5,  ant.  17,  1,  2.    Post  caedem  Artavasdis  (supra  A  957)  ab 
Augusto  rex  Armeniis  datus  mow.  Ancyr.  l.  c. ;  rex  Arraeniae  loseph. 
ant.  18,  5,  4,  cf.  hell.  2,  11,  6   (uhi  de  magna  Armcnia  agi  diserte 
dicitur),  'Armenia  quondara  potitus'  Tac.  a.  6,  40.    Rex  Armeniae  fuit 
extremis  temporihus  Augusti;  videtur  autem  regnum  per  hreve  tantum 
tempus  tenuisse,  cum  mentionem  eius  non  faciat  Tac.  a.  2,  4  in  conspectu 
regum,  Armeniae,  pulsus  videlicet  a  factione  Parthica  (Momms.  l.  c). 
A.  36  Romae  maiestatis  ut  videtur  accusatus,    ad   mortem  actus  est 
Tac.  a.  6,  40,  loseph.  ant.  18,  5,  4  {uhi  minus  accurdte  dicitur  paotXeuwv 
Ap[jL£vta?).  NuUbs  liberos  reliquit  loseph.  l.  c.  Patruus  eius  qui  sequitur. — 
Aut  huius  aut  eius  qui  sequitur  liherta  luHa  Tigranis  regis  [1.]  (pro 
1.  traditur  f. ;  correxit  Mommsen)  Aramia  XI  3080. 
150  Tigranes,   rex  Armeniae  (V).     Alexandri   filius,   Alexandri,   regis 
Herodis  filii,    et  Archelai  Cappadocum  regis  filiae  (Glaphyra)  nepos 
loseph.  ant.  18,  5,  4.      'Cappadocum    ex    nobilitate,    regis    Archelai 
nepos'  (scr.  pronepos)  Tac.  a.  14,  26.    Cf.  stemma  infra  propositum. 
Obses  Romae  per  multos  annos  Tac.  l.  c.  et  15, 1.   A.  60  a  Nerone 
rex  Armeniis   datus  Tac.  a.  14,  26,  losephus  l.  c.  cf.  hell.  2,  11,  6, 
Adiabenen  vastat;  deinde   ipse  Tigranocertis  a  Parthis  et  Adiabenis 
obsidetur,  sed  hostes^  propulsat  Tac.  a.  15,  1-5,   Dio  62,  20.     Mox 
rumor  extitit  occulte  pactum  inter  Parthos  et  Romanos,  ut  Tigranes 
Armenia  abscederet,  Tac.  a.  15, 6  (re  vera  paullo  pqst  Tigranem  Armenia 
excessisse patet  inde  quod  postea  non  memoratur).  Pater  Alexandri,  quem 
Vespasianus  regionis  alicuius  Ciliciae  regulum  constituit  loseph.  ant. 
18,  5,  4.  —  Stemma  fuit  hoc: 

Herodes    -^    Mariamme         Archelaus       w    regis  Armeniorum  fJia(^) 
rex  ludaeae  1  rex  Cappadociae  1 

Alexander  {A  361)         ^ .         Glaphyra  {G  109) 


Tigranes  (T  149)      Alexander 


Tigranes  {T  150) 

Alexander  (A  368) 

C.  lulius  Agrippa  (/  87). 


TILLIVS  319  TIMAGENES 

151  *Tigranes,  rex  Armeniae  temporibus  Antonini  Pii  et  M.  Aurelii 
Moses  Chorenensis  II  c.  64  (cf.  Mommsen  R.  Gesch.  V  p.  407  not.  1), 
qui  non  solum  nullum  Tigranem  ex  eis  qui  praecedunt  novit ,  sed  ne 
Tiridatem  quidem  (infra  n.  177),  nec  Sohaemum  (supra  S  546),  quem 
vere  circa  illa  tempora  regem  Armeniae  fuisse  scimus. 

152  TILLIVS,  ante  annum  710  senatu  eiectus,  postea  latum  clavum 
resumpsit  tribunusque  (scil.  plehis;  cf.  Nipperdey  opusc.  p.  483)  factus 
est  Horat.  sat.  1,  6,  24  cum  Porphyrione,  item  praetor  Hor.  l.  c.  v.  107. 
Idem  putatur  fratcr  L.  Tillii  Cimhri,  pro  quo  hic  Caesarem  id.  Mart. 
a.  710  rogavit,  ut  narrat  Plut.  Caes.  66. 

153  Q.  TILLIVS  SASSIVS  (praenomen  saepius  in  act.  Arv.)  frater  Arvalis, 
certe  inde  ab  anno  63,  fortasse  iam  antea  (cf.  Henzm  act.  Arv. 
p.  LXXXVII),  magister  coUegii  anno  63,  vice  flaminis  fungebatur 
a.  87,  iterum  magister  factus  in  annum  88;  in  locum  eius  (defuncti) 
alius  frater  Arvalis  cooptatus  exeunte  anno  91  act.  Arv.  Contro- 
versiam  habebat  cum  Histoniensibus,  quam  diremit  arbiter  ex  com- 
promisso  sumptus  C.  Helvidius  Priscus  IX  2827. 

154  Tillorobus  (nomen  redit  VI  15295;  codices  Lucianei  variant  inter 
TiXXopop-,  TtXXopop-,  TiXXtPop-,),  latro :  eius  vitam  scripsit  Arrianus 
Lucian.  Alex.  2. 

155  Tim  . . .  (nominis  reliquias  legit  solus  Chishullus),  Britannorum  rex, 
qui  ad  Augustum  confugit  mon.  Ancyr.  6,  2  cf.  Momms.  comm.  ad 
mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  139.  140. 

156  Timagenes,  Alexandrinus  ((i>?  Se  xivs?,  AI-^otztioi;),  regii  nummularii 
(dpYupafxoipou)  filius,  a  Gabinio  (a.  699)  captivus  Romam  ductus 
Suidas  s.  v.  TtfiaYevyj?.  Diu  servus;  aliquando  cocus,  deinde  lecti- 
carius  Seneca  contr.  10,  5,  22.  Emptus  a  Fausto  Sullae  tilio  et 
manumissus  Suidas.  Rhetoricam  docuit  (laocptctxsuasv)  Romae,  tem- 
poribus  Pompeii  et  Caesaris  Augusti,  una  cum  Caecilio  ih.  In  ami- 
citiam  Augusti  pervenit  Seneca  contr.  l.  c.  Asinius  Pollio  aliquando 
ei  iratus ;  in  gratiam  eos  reduxit  ipse  Augustus  Seneca  de  ira  3,  23, 8. 
Schola  eiectus  est  propter  h'nguam  procacem  Suidas  l.  c.  (in  schola 
ei  successit  Pollio  Trallianus  Suidas  s.  v.  llwXtwv,  cf.  supra  suh  C.  Asinio 
Pollione  fin.,  vol.  I  p.  167).  'Disertus  homo  et  dicax,  a  quo  multa 
improbe,  sed  venuste  dicta'  Seneca  contr.  10,  5,  22;  Plut.  de  adul.  c.  27 
(p.  68 B)  cf.  Horat.  ep.  1,  19,  15;  Plut.  quaest.  conv.  2,  1  (p.  634  E). 
'^Felicitati  urbis  inimicus'  Seneca  ep.  91,  13.  Cum  in  Augustum  et  in 
uxorem  eius  quaedam  dixisset,  Augustus  ei  domo  sua  interdixit 
Seneca  de  ira  3,  23,  4  cf.  Seneca  contr.  10,  5,  22,  Plut.  de  adul.  c.  27. 
In  contumeliam  Augusti  'historias  rerum  ab  illo  gestarum  combussit' 
Seneca  contr.  l.  c,  Seneca  de  ira  3,  23,  6.  'Consenuit  in  contubernio 
Asinii  Pollionis"  Seneca  de  ira  3,  23,  5  seq. ;  in  agro  Tusculano  (sc.  in 
villa  Pollionis)  degit  Suidas.  Decessit  in  Albano  (Aapa'v<p  traditur) 
Suidas  l.  c.  cf.  s.  v.  a<fr^vmb&k.  —  Historiarum  scriptor  Seneca  de  ira 


TIMAGENES  320  TIMOXEFA 

3,  23,  4;  Quintil.  10,  1,  75.  Scripta  eius  citant  Strabo  losephus  Quin- 
tilianus  alii:  cf.  Miiller  fragm.  hist  Gr.  III  p.  321  seq. ;  Hirschfeld 
Sitmngsher.  AJcad.  Berlin.  1894  p.  334  seq.  Hunc  significari  a  Livio,  cum 
invehitur  in  Graecos  auctores,  Alexandri  Magni  atque  etiam  Parthorum 
gloriae  contra  Bomanum  nomen  faventes  (Liv.  9,  18,  6  seq.),  coniecit 
Schwabe  de  Livio  et  Timagene  (Stuttgart.  1834).  —  Timagenis  (sed 
duhito  num  huius)  vitam  scripsit  Euagoras  Lindius  Suidas  s.  v.  EuaYopa?. 

157  Timagenes,  Aegyptius,  qui  Palmyrenis  Aegyptum  subiecit  Zosim. 
1,  44.  Eo  et  Saba  (Septimio  Zahda,  supra  S  352)  diicibus  Palmyreni 
contra  Aegyptios  bellum  sumpserunt;  eius  insidiis  dux  Aegyptiorum 
Probatus  interemptus  vit.  Claud.  11,  1.  2.  Cf.  Mommsen  hist.  Bom.  V 
p.  437,  qui  duos  eiusdem  nominis  videtur  statuere. 

—  Claudius  Timarchus, 

—  C.  Furius  Sabinius  Aquila  Timesitheus. 

158  Timidius,  qui  Pompedium  (T  516)  amicum  a.  40  detulit  loseph. 
ant.  19,  1,  5  cf.  Dio  59,  26  (ubi  nomen  accusatoris  non  ponitur). 

159  Timo,  maritus  Arrionillae,  a  Plinio  defensae  Plin.  ep.  1,  5,  5. 

IGO  Timo,  frater  Plutarchi  Plut.  de  frat.  amore  p.  487^,  quaest.  conv. 
1,  2,  1.  2,  5  p.  615.  639,  de  sera  numinis  vindicta  p.  548^  cet.  Non 
diversum  ab  eo  qui  praecedit  coniecerunt  quidam ;  quod  refutavit  Wila- 
mawitz  ind.  lect.  Gotting.  1889  p.  28  not.  2. 

161  Timocrates,  ex  Heraclea  Ponti  oriundus  Philostratus  vit.  soph.  1,  25,  5, 
Suidas  s.  v.  UoXi\i.uiv,  cf.  Lucian.  Demon.  3,  Alex.  c.  57,  rhetor  et 
philosophus ;  'non  minus  sapientiae  quam  eloquentiae  gloria  inclutus" 
Fronto  ad  Verum  1,  1  p.  115  Naber;  cf.  Lucian.  Demonax  3.  Primum 
medicinae  studuerat  (icpiXoaocoei  hh  xax'  ap/a?  xou?  faxptxou?  xaiv  Xoycuv) 
Philostratus  l.  c.  (incertum  tamen  num  hic  Timocrates,  cuius  medica- 
menta  memorat  Galenus  XII 843.  887  ed.  Kiihn).  Discipulus  Musonii 
Fronto  l.  c.  Auditor  Euphratis  Tyrii  Philostratus  l.  c.  Ipsum  Smyrnae 
audiit  Polemo  sophista  Philostratus  vit.  soph.  1,  25,  5.  9 ;  Suidas  l.  c. ; 
item  eum  audiit  Demonax  Lucian.  Dem.  c.  3.  Sectatores  eius  in 
Ponto  provincia  adiutores  habuit  Lucianus,  cum  Alexandrum  Abonu- 
tichensem  accusare  institueret  Lucian.  Alex.  c.  57.  (Diversus,  scilicet 
multo  antiquior,  Timocrates  quem,  memorat  iMcian.  de  saltat.  c.  69). 

162  Timolaus,  filius  Odaenathi  et  Zenobiae,  parvulus  a  patre  una  cum 
Herenniano  fratre  (maiore  ut  videtur)  relictus  vit.  Gallien.  13,  2,  trig. 
tyr.  15,  2.  17.  27.  28.  30,  2.  Ardor  eius  ad  'studia  Romana'  trig. 
tyr.  28.  Eius  et  fratris  nomine  Zenobia  imperavit  trig.  tyr.  27.  30,  2; 
id  ipsum  negatur  vit.  Aurel.  38,  1  (et  recte  quidem,  cf.  supra  sub 
Septimia  Zenohia).   In  triumpho  ductus  ab  Aureliano  trig.  tyr.  24,  4. 

—  M.  Valerius  Romulus  Timotheus  V[e]nul[e]ianus  V[e]nuleius  Gallus. 

163  Timoxena  (eiusdem  nominis  ac  filia,  Plut.  p.  608 '^),  uxor  Plutarchi, 
ad  quam  huius  libellus  TrapafiuOyjxix^?  Ttphq  ttjv  iSiav  Yuvatxa  Plut.  Mor. 
p.  608  seq.,  mater  quattuor  filiorum  et  Timoxenae  eius  qui  sequitur 


TIMOXENA  321  TINEIVS 

Plut.  p.  608".  Ab  hac  (vel  potius  a  Flutarcho  suh  eius  nomine,  cf. 
Wilamowitz  ind.  lect.  Gotting.  1889  p.  27)  ad  Aristyllam  quandam 
datus  liber  Trepl  cpiXoxoa.aia?  Plut.  coniug.  praecept.  c.  48  p.  145  ^. 

164  Timoxena  (nomen  est  Plut.  611'^),  eius  quae  praecedit  et  Plutarchi 
filia,  qua  bimula  defuncta  Plut.  p.  610^,  pater  ad  matrem  dedit  li- 
bellum  consolatorium  qui  extat  PJut.  Mor.  p.  608  seq. 

165  TINEIVS  CLEMENS  (sic  XIV 169,  Tineius  Clem.  III  4407,  [Ti]neus 
Clemens  III  S.  12802,  praeterea  Clemens),  consul  ord.  a.  195  cum 
Scapula  TertuUo  fasti.  Diversus  putandus  est  fuisse  Q.  Tineius  Sacer- 
dos  salius  Palatinus  a.  170,  idemque  ut  videtur  consul  iterum  a.  219, 
cum  neque  huic  umquam  Clementis ,  neque  illi  Sacerdotis  cognomen 
tribuatur  (Borghesi  opp.  8,  190). 

166  TINEIVS  LONGVS  praefectus  equitum;  in  praefectura  lato  clavo 
exornatus  et  q(uaestor)  d(esignatus)  VII 504,  cum  consularis  Britan- 
niae  esset  Ulpius  Marcellus  ib.  (de  tempore  cf.  sub  Ulpio  Marcello). 

167  M.  TINEIVS  OVINIVS  CASTVS  PVLCHER  L.  f.,  tribu  Arn. ;  clarissimus 
vir,  quaestor  urbanus,  praetor  candidatus,  consul,  pontifex  maior 
t.  Tiburtinus  XIV  3614. 

168  TINEIVS  RVFVS.  Too(poq  Euseb.  hist.  eccl;  Ttvvtos  Toucpo?  Syncellus, 
Tinius  Rufus  Hieronym.  chron.,  item  sine  dubio  comm.  in  Daniel. 
(ubi  editur  Tim-  pro  Tini-);  in  vcrsione  chronici  Eusebiani  Armeniaca 
gentilicium  dicitur  esse  Ticinius ;  Titus  Annius  Rufus  Hieronym.  comm. 
in  Zach.  —  Quae  ex  scriptis  ludaicis  referuntur,  partim  et  ipsa  ducunt 
ad  Tinnium  Rufum  (cf.  Schiirer  Gesch.  des  jiidischen  Volhs  I^  p.  575 
not.  99),  sed  plerisque  Jocis  dicitur  Turanus  Rufus,  quod  alii  pro 
tyranno  Pufo  acceperunt,  alii  pro  Turannio  Rufo  (unde  hoc  nomen 
apud  Hieronymum  in  Zachar.  reposuit  Vallarsius).  —  Tineium  Rufum 
dictum  fuisse  collegit  Borghesius  opp.  4, 107  tam  ex  nummis  Bizyensium, 
de  quorum  lectione  vide  infra,  quam  ex  nominc  eius  qui  ^equitur. 

Legatus  pro  pr.  Thraciae  sub  Hadriano  nummi  Bisyensium  in 
Thracia,  in  quorum  uno  (quem  possidet  Lischine)  B.  Pich  nuper  legit 
diTi  Ttvs.  *Po6cpou  •jTpsapsyxou  xal  dv.  xoti  1'.  (in  eiusdem  nummi  exempUs 
antea  notis  duobus,  quorum  alterum  Neapoli  adservatum  edidit  FioreJli 
cat.  n.  6342,  alterum,  editum  a  liauch  Berliner  BJatter  filr  Miim- 
hunde  5, 1870  p.  13,  nunc  possidet  Loebbccke,  non  superest  nisi  Irt  Ttv 
cum  e  dimidiata,  quod  maJe  im  Tt[xa)  . . .  Jegit  Bauch),  in  aJio  nummo 
nunc  musei  Parisiensis  im  Tiv,  'Po6'f  ou  irp  . . . .  Jegi  refert  PicJc,  in  aJiis 
denique  est  EIIEITEI  'Pou<pou  Trpea.  xat  dvxt.  xou  lepaa.  (quod  ad  Tineium 
Bufum  primus  rettulit  Marinius  Arv.  p.  655.  664  not.  101,  nos  supra 
I  45"^  minus  recte  ut  iam  constat ,  cum  Pickio  Wien.  num.  Zeitschr. 
23,  1891  p.  31,  rettulimus  ad  Itium  veJ  Iteium  Bufum).  —  (Consul 
suff.  a.  inc).  — 

ludaeam  regebat,  cum  ludaei  sub  Hadriano  rebellarent  Euseb.  h. 
eccJ.  4,  6, 1,  item  chron.  ad  annum  Hadriani  16,  p.  Chr.  132/3  (vers.  Arm., 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  21 


TINEIVS  322  TINEIVS 

Sieronym.),  Syncellus  p.  660 ;  multa  milHa  ludaeorum  cum  coniugibus 
et  liberis  interfecit,  oppida  eorum  delevit  Euseh.  h.  eccl. ;  eo  magistro 
exercitus  pugnante  Hadrianus  ludaeos  rebelles  superavit  Hieron.  comm. 
in  Daniel.  cap.  9  (5,  695  Vall.,  5,  577  Migne) ;  ab  eo  capta  urbs  Bether, 
aratum  templum  in  ignominiam  gentis  oppressae  Hieronym.  in  Zachar. 
proph.  c.  8,  V.  18.  19  (6,  852  Vall.,  6,  1547  Migne)  (similia,  praeterea 
fabulae  nonnullae,  referuntur  ex  scriptis  ludaicis.,  cf.  Levy  neuhehr. 
Worterh.  II  117\  149".  3J28\  item  Schurer  Gesch.  d.  jud.  Vollts  I  ed.  2 
p.  577  not.  107).  Bomitorem  seditionis  ludaicae  praecipuum  eum  fuisse 
ex  his  videtur  colligi  posse;  nec  tamen  certum,  num  finem  imposuerit 
seditioni,  quae  finem  hahuisse  dicitur  anno  Hadriani  18  =  p.  Chr.  13415 
(Euseh.  h.  eccl.  4,  6,  3,  chron.  ad  a.  Ahr.  2150)  et  successerit  lulio 
Severo,  an  hic  illi  (hoc  praeferunt  Khoden  de  Palaestina  prov.  p.  42, 
Schurer  I^  p.  544.  576,  illud  Mommsen  ad  JBorghesii  opp.  4,  108  not). 

169  Q.  TINEIVS  RVFVS  (sic  VI  1978,  K.  Tstveio?  Pou^o?  Inscr.  Gr.  Sictl. 

Ital.  1007,   Tineius  Rufus  VI  1979 ;  Koivio?  I xoucpos  refertur  ex 

t.  Sidensi,  de  quo  infra).  Salius  Palatinus  factus  a.  170  VI 1978, 
desiit  esse  salius  Palatinus  a.  1 78  (vel  paullo  ante)  VI 1979.  Fratrem 
fuisse  Q.  Tineii  Sacerdotis  (eius  qiii  sequitur),  qui  et  ipse  sdlius  Pala- 
tinus  factus  est  anno  170,  fdium  Q.  Tineii  Sacerdotis  consulis  anno  158 
(infra  n.  172)  coniecit  Borghesi  opp.  8,  189,  qui  ad  eum  rettulit  t. 
mutilum  Sidac  in  Pamphylia  repertum,  semel  tantum  descriptum, 
CIG.  4351:  K6iv[x]ov  I....  ['PJou^pov,  Tra^xpixtov] (?),  7rovxi'rptxa,  Kotvxou 
[Ttvstou]  2ax£p[8u)xo?,  6Tra]xtxo5,  tt  . .  . ,  irovxtcptx^oi;  uiov] ;  pontificem  factum 
esse  putat  JBorghesius  anno  178,  cum  exiret  e  coUegio  saliorum.  Me- 
moratur  (sub  Commodo)  in  t.  urhano  Inscr.  Graec.  Itdl.  Sicil.  n.  1007 
(consulem  eum  fiiisse  ex  hoc  t.  nequaquam  colligi  potest).  Sed  tamen 
fortasse  hic  Rufus  consul  ord.  a.  182  cum  (Petronio)  Maraertino 
fasti.  —  Aut  hic  aut  is  qui  praecedit  Q.  Tineius  Rufus  qui  ApolHni 
Cumano  sacrum  fecit  X  3683. 

170  Q.  TINEIVS    SACERDOS    (sic   fasti  saliorum;   [KJotvxo?  Tivs[to?] 

t.  2.,  Ttveioc  2ax£p8(o?  t.  1,  Ttv£[t]o?  ^ax£p8[«)]?  t.  3)  salius  Palatinus 
factus  anno  1 70  (una  cum  Q.  Tineio  Rufo,  fratre  ut  videtur)  VI 1978. 
(Consul  suff.  a.  inc.  suh  Commodo;  diversus  Tineius  Clemens  consul 
ord.  a.  195,  cf.  supra  suh  hoc).  Proconsul  Asiae  tituli  Ephesii,  ap. 
Waddington  fastes  des  prov.  asiat.  n.  164,  quorum  alterum  descripsit 
etiam  C.  Curtius  Herm.  7  p.  29,  alterum  praeterea  non  repperi  editum 
(1.  2);  t.  Phrygius  CIG.  3882  g  p.  1100  (3),  sub  Septimio  Severo  t.  3, 
antequam  Ephesiis  permitteretur,  ut  xpk  vsojxopot  appellarentur  t.  1 
(proconsulem  fuisse  anno  ante  aut  post  Pedonem  Apronianum  putat 
Waddington  fastes  n.  164). 

471  Q.  TINEIVS  SACERDOS  consul  II  (iterationis  notam  om.  Dio)  ord. 
a.  219  cum  Elagabalo  II  fasti  (K.  Ttva  2ax£p8co?  Dio  ind.  l.  79, 
Q.  Tineius  ....  VI  865,  Tineius  Sacerdos  //  742,  VI 31162  =  Bull 


TINEIVS  323  TIRIDATES 

comunale  1886,  132,  fistula  plumhea  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  114, 
praeterea  Sacerdos).  Non  diversum  ah  eo  qui  praecedit  putat  Borghesius 
opp.  8,  190,  qui  ponit  eum  salium  factum  esse  annos  natum  X  vel  XII, 
ut  ad  alterum  consulatum  pervenerit  annos  natus  circiter  sexaginta. 
Hic  ut  videtur  Q.  [Tjineius  [S]acerdos  clarissimae  memoriae  [vir],  ad 
cuius  horrea  pertinebat  t.  urhanus  ex  schedis  Barherinis  editus  a 
Prellero  Reg.  p.  104,  cf.  Mommsen  ad  Bruns  fontes  iuris  ed.  6  p.  329. 

172  Q.  TINEIVS  SACERDOS  CLEMENS  consul  ord.  a.  158  cum  Sex. 
Sulpicio  Tertullo  fasti  (Q.  Tineius  Sacerdos  X  7845,  Q.  Tinei[us 
Sacer]dos  XIV  2410,  plerumque  Sacerdos^  Clemens  soli  fasti  Graeci 
Theonis,  unde  duo  cognomina  Sacerdotis  et  CJementis  huic  Tineio 
fuisse  collegit  Marinius  Arv.  p.  655,  tueturque  hanc  coniecturam 
fstula  Praenestina,  cf.  infra).  Pontifex  ([6TraT]tx6? ,  Ti[axptxio??], 
TTovxfcpi^)  t.  Sidensis  CIG.  4351,  in  quo  ex  nomine  ipsius  extat  Kotvxo? 
....  2axsp[8] . .  .).  Fortasse  hic  K.  Ti.  Sacerdos  Klm.  fistula  Prae- 
nestina  XIV  3038.  Filium  fuisse  putat  Borghesius  opp.  8,  189 
Tineii  Mufi  legati  suh  Hadriano  (n.  168),  patrem  Q.  Tineii  Rufi  et 
Q.  Tineii  Sacerdotis  saliorum  Palatinorum  inde  ah  anno  170  (n.  169. 
170),  fortasse  etiam  Tineii  Clementis  consulis  anno  195,  eundemque 
memorari  putat  in  t.  Sidensi  CIG.  4351,  quem  vide  suh  Q.  Tineio  Rufo. 

173  ....  NIVS  TINEIVS  TARRVT(ENIVS)  ....  ATTICVS  clarissimae  memoriae 
vir;  praetor  tutelarius;  quindecimvir  sacris  faciuiidis;  vixit  annos 
XXVIII  t.  agri  Tihurtini  XIV  3517.     Uxor a  Maxima  ih. 

174  Ti.  lulius  Tiranes,  rex  Bospori  ab  anno  aer.  Bosp.  572,  quo  suc- 
cessit  Sauromatae  (cf  supra  suh  Sauromate,  S  182),  usque  ad  a.  575 
(275/6  —  278/9  p.  Clir.)  nummi  ap.  Koehne  musee  Kotschouhey  II 
p.  354  seq. ,  Oreschnikov  catal.  antiq.  Uvarovii  p.  117 ;  t.  Panticapaei 
rep.,  ap.  Latyschev  inscr.  Ponti  Euxini  II  n.  29  (PaatXeuovTo?  ^aaikim^ 
Tipsptou  'louXtou  Tstpavou  cptXoxataapo?  xat  i^t[Xo]p(o[xatou  sucrepou?  t.  Panti- 
capaeensis;  in  nummis  est  paatXso)?  Teipavou).  Uxor  ut  videtur:  Aelia 
regina  t.  Panticapaeensis. 

—    M.  VLPIVS  FL(AVIVS)  TISAMENVS. 

175  Tiridates  {sic  Latini,  item  TipiMx r,q  Dionis  codex  vetustus  Vaticanus 
78,  21,  item  exc.  Urs.  Vales.  Vat. ;  I^stpiSaxy^?  versio  Graeca  monumenti 
Ancyrani,  item  Dionis  codex  Venetus,  Tr^ptSa^xrj?  Xiph),  Parthus  (Tiri- 
dates  quidam  lustin.,  Dio,  vix  igitur  ex  stirpe  Arsacidarum) :  eum  pulso 

.  Phraate  Parthi  regem  sibi  constituerunt  lustinus  42,  5,  6  (cf.  Trogus 
prol.  42) ;  Dio  51, 18.  Circa  tempus  pugnae  Actiacae  vel  paullo  ante 
hoc  factum  esse  ostendit  Dio  l.  c.  Ah  eo  cusos  esse  nummos  regis 
alicuius  Parthici,  qui  aliam  ac  Phraatis  faciem  exhihent,  cusi  autem 
sunt  ann.  Sel.  280  mens.  Dystr.  Artem.  Daes.  (u.  c.  722  Mart.-Iun), 
suspicatur  Percy  Gardner  Parthian  coinage  p.  44.  45.  Minime  securus 
in  regno  Horat.  carm.  1,  26,  5  (qui  de  hoc  Parthorum  hello  civili 
videtur  cogitasse  etiam  carm.  3,  8,  19,  cf.  Momms.  mon.  Ancyr.  ed.  2 

21* 


TIRIDATES  324  TIRIDATES 


p.  135).  Pulsus  a  Phraate  in  Syriam  confugit;  Caesar  ut  moraretur 
in  Syria  ei  permisit  Dio  l.  c.  (sub  a.  724).  Ex  Syria  ut  videtur,  scilicet 
iam  regno  pulsus  (cpu-j-a?),  incursionem  fecit  in  regnum  Phraatis,  quam 
memorat  Isidorus  Characenus  axa&fJLOt  riapfttxot  c.  1  (ap.  Muller  Geogr. 
Grarc.  min.  I  p.  248  cf.  prol.  p.  LXXXII).  Fortasse  tunc  temjporis 
iterum  in  regnum  admissus  est,  si  vere  (id  quod  posuit  Gutschmid 
Geschichte  Irans  p.  103  not.  2)  eius  est  nummus  cusus  mense  Daesio 
anni  Sel.  285  (u.  c.  727)  ap.  Percy  Gardner  l.  c.  p.  44 ;  sed  cf.  Momms. 
mon.  Ancyr.  p.  136  not.  1.  (Bis  expulsum  esse  Tiridatem  iam  Vaillant 
Arsacid.  imp.  p.  170  seq.  statuerat)  Supplex  confugit  ad  Augustum 
mon.  Ancyr.  5,  54,  in  Hispania  bellum  gerentem,  i.  e.  a.  728  vel  729 
lustin.  42,  5,  6,  cum  magna  amicorum  manu  ib.  (in  his  Ariobarzanes 
Medus  Dio  55,  10"^;  sed  cf.  Momms.  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  114),  filium 
Phraatis  minimum  secum  ferens  lustin.  l.  c,  Dio  51,  18.  53,  33  (qui  id 
narraverat  sub  a.  724,  cf.  supra),  quem  neglegentius  custoditum  rapuerat 
lustin.  l.  c.  (factum  id  esse  incursione  ca,  quam  memorat  Isidorus  loco 
supra  citato,  coniecit  Momms.  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  137;  de  ipso  fdio, 
quem  secum  tulit  Tiridates,  cf.  Momms.  l.  c.  et  supra  P  297).  A.  731 
Phraates  Tiridatem  dedi  sibi  per  legatos  postulavit,  cum  ipse  Tiri- 
dates  in  regnum  restitui  desideraret  lustin.  42,  5,  7.  8;  Dio  53,  33. 
Utrumque  negavit  Augustus,  sed  Tiridati,  quoad  manere  apud 
Romanos  vellet,  sumptum  praeberi  iussit  lustin.  l.  c.  cf.  Dio  l.  c.  — 
Non  ab  hoc,  sed  ab  alio  quodam  nobili  Partho  eiusdem  nominis  qui 
item  ad  Romanos  circa  haec  ipsa  tempora  transfugit,  prognatus 
C.  lul.  Th[i]rida[t]is  f.,  dec(urio)  ala(e)  Partho(rum)  III  S.  8746. 

176  Tiridates,  ex  regia  Parthorum  stirpe  Dio  58,  26  (inde  Petrus  Patric. 
fr.  2,  ap.  Midler  fr.  hist.  Gr.  IV p.  184)  cf  Tac.  a.  6,  37,  Pliraatis 
regis  nepos  Tac.  a.  6,  37  (scilicet  unus  ex  nepotihus  quos  una  cum 
filiis  Phraates  Romam  miserat),  Romae  educatus  ('altor  Caesar') 
Tac.  l.  c.  A.  35  a  Tiberio  post  mortem  Phraatis  iunioris  (P  297) 
Parthis  rex  datus  Tac.  a.  6,  32,  Dio  l.  c.,  a  Vitellio  ad  ripam 
Euphratis  perductus  Tac.  c.  37.  Rebus  primum  prospere  gestis, 
paullo  post  ab  Artabano  pulsus  in  Syriam  remeavit  Tac.  c.  41-44, 
Dio  l.  c.  (Petrus  Patr.  l.  c). 

177  Tiridates,  Armeniae  rex,  Arsacida  Dio  63,  5.  Vologaesis,  regis 
Parthorum,  et  Pacori  frater  loseph.  ant.  20,  3,  4,  Tac.  a.  12,  50.  13,  34. 
15,  2. 14.  31,  Dio  63,  5  (Vononis  igitur  ftlius,  Tac.  a.  12,  14).  A  Volo- 
gaese  in  regnum  Armeniae  deductus,  sub  finem  imperii  Claudiani 
Tac.  a.  12,  50,  loseph.  ant.  l.  c,  saepius  regno  pulsus  et  rursus  resti- 
tutus  Tac.  a.  12,  50.  51.  13,  6.  7.  Bellum  feliciter  a  Corbulone  contra 
eum  super  Armenia  gestum  (a.  58  et  inseq.)  Tac  a.  13,  34.  37-41. 
14,  26,  Dio  62,  19  cf  Plin.  h.  n.  7,  129,  Ampel.  39,  4.  Regno  pro- 
fugus  degit  apud  Vologaesem,  a  quo  coram  proceribus  diademate 
ornatur  Tac  a.  15,  1.  2.     Post   victoriam   Parthorum   de  Caesennio 


TIRIDATES  325  TIRIDATES 

Paeto  regnum  Armeniae  se  a  Nerone  accepturum  promittit  Tac.  a. 
15,  24  cf.  25,  Dio  62,  21.  22.  Corbulonem  Rhandeae  convenit,  dia- 
dema  apud  statuam  Neronis  deponit  Tac.  a.  15,  28  seq.,  Dio  62,  23, 
liliam  obsidem  dedit  Tac.  a.  15,  30  ('a  Corbulone  victus  et  restitutus^ 
Ampel.  39,  4).  A.  66  una  cum  uxore  et  liberis  magnoque  comitatu 
Dio  63,  1,  terrestri  itinere  Plin.  h.  n.  30,  16  cf.  Dio  63,  2.  7,  in 
Italiam  profectus,  cum  Neronem  Neapoli  convenisset  Dio  63,  2,  deinde 
Romae  ab  eo  magnifice  exceptus,  diadema  manu  eius  recepit  Suet. 
Ner.  13,  Dio  63,  4  seq.  cf.  Plin.  h.  n.  30,  16  (ubi  errore  Mitridatis 
nomen  positum  pro  Tiridate),  33,  54,  Tac.  a.  16,  23;  sumptus  in- 
gentes  in  eum  facti  Suet.  Ner.  30,  Dio  63,  1;  'provinciis  gravis' 
Plin.  h.  n.  30,  16.  'Magus^;  magos  secum  adduxerat,  magicis  cenis 
Neronem  initiavit  Plin.  l.  c.  (sacerdotium  quoddam  eius  memorat 
Tac.  a.  15,  24).  —  Ab  hoc  ut  videtur  appellati  equi  Tiridatis  regis 
Armeniorum,  Romae  qui  visebantur  regione  urbis  dicta  via  lata 
Notitia  urhis  reg.  VII  (cf.  Preller  Meg.  p.  139).  —  Domum  reversus 
Artaxata  urbem  restituit  et  Neronea  appellavit  Dio  63,  7.  Contra 
Alanos  Armeniam  inrumpentes  cum  pugnam  commisisset,  paullum 
aberat  quin  vivus  caperetur  loseph.  bell.  7,  7,  4. 

178  Tiridates,  satrapa,  in  Armenia  turbas  concitavit,  regem  Heniochorum 
trucidavit,  contra  Verum  (Martium  Verum  legatum  Cappadociae,  supra 
M  261)  gladium  strinxit;  nihilo  minus  a  M.  Aurelio  non  interfectus, 
sed  relegatus  tantum  in  Britanniam  Dio  71,  14  (exc.  Vdl). 

179  Tiridates,  a  Romanis  cum  Antiocho  quodam  philosopho  Cynico  ad 
Parthos  transfugit  Dio  77,  19.  Esse  fratrem  Vologaesis,  quem  comitem 
Septimio  Severo  expeditione  Parthica  fuisse  tradit  Dio  75,  9,  statuit 
VaiHant  Arsacidar.  imper.  (1725)  p.  357,  fortasse  recte  (secuti  sunt 
multi,  in  his  v.  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  152.  154);  Mommseno 
(Roem.  Gesch.  V  p.  418)  non  diversus  est  ab  eo  qui  sequitur.  —  Ut 
redderetur  a  Vologaese  rege  Parthorum  primura  frustra  postulavit 
Caracalla  Dio  77,  19,  deinde  obtinuit  ib.  77,  21. 

180  Tiridates :  ei  regnum  Armeniae  confirmat  Macrinus,  matrem,  quam 
Caracalla  per  undecim  menses  in  vinculis  retinuerat,  remittit  Dio 
78,  27.  Filius  fortasse  fuit  regis  Armeniorum,  quem  teste  Dione 
77,  12  Caracalla  dolo  evocaverat  et  vinctum  retinuerat  (quem  Volo- 
gaesem  fuisse  memoratum  a  Dione  75,  9  putant  nonnulli).  Partem 
Cappadociae,  quam  pater  possederat,  recuperaturum  se  sperat,  item 
stipendium  annuum  a  Romanis  Dio  78,  27. 

181  Tiridates,  rex  Armeniae,  Galli  et  Volusiani  temporibus  a  Persis 
regno  eiectus  (certe  post  eius  fugam  Persae  Armeniam  tenuerunt); 
liberi  eius  Persis  accesserunt  Zonar.  12,  21.  Aliter  Armenii  scriptores, 
qui  narrant,  interfecto  per  dolum  Osrhoe  sive  Chosroe  Armeniae 
rege,  Armeniam  a  Persis  esse  possessam,  Chosrois  fiUum  parvulum 


TIKO  326  TITIANVS 


Tiridatem  ad  Bomanos  delatum  ibique  educatum,  post  multa  egregia 
facta  recuperasse  regnum  paternum,  deinde  cum  omni populo  ad  Christi 
fidem  conversum  (Agathangelus  qui  dicitur,  ap.  Langlois  collection  des 
hist.  de  VArmenie  I  p.  121  seq. ;  Moses  Chorenensis  II  c.  73.  74.  76. 
78.  79.  82,  qui  Tiridatcm  regem'  factum  esse  statuit  anno  Biocletiani 
tertio,  c.  82;  Tiridatem  primum  regem  Christianum  Armeniae  novit 
etiam  Sosomenus  h.  eccl.  2,  8).  Narrationem  Zonarac  et  Armeniorum 
conciliare  studet  v.  Gutschmid  Zeitschr.  d,  deutschen  morgenl.  Gesellsch. 
31,  1877  p.  48. 

182  TIRO  legatus  (legionis ,  vel  etiam  provinciae)  t.  ex  Dacia  (vel  forte 
ex  Moesia  inferiore)  oriundus  III  S.  8048. 

—  Aemilius  Tiro. 

—  APINIVS  TIRO. 

—  CALESTRIVS  TIRO. 

—  lulius  Tiro. 

—  C.  IVLIVS  TIRO  GAETVLICVS. 

—  Sabinus  Tiro. 

—  M.  Tullius  Tiro. 

183  L.  Tit....:  (Titulenus  supplet  Henzen  propterea  quod  id  nomen 
reperitur  in  alio  t.  Fanestri  XI  6238),  [proc.]  Aug.  Raetiae  e[t  Vin- 
deliciae]  (supplevit  Henzen)  t.  Fanestris  XI  6221  =  Bull.  delV  Inst. 
1860  p.  198. 

184  ...  lius  Titanianus  (fortasse  A[ti]lius  Titanianus,  cf.  Nicole  p.  230) 
6  xpaxiaxo?:  eius  familia  ab  Aurelio  Theocrito  commendatur  strategis 
nomi  Arsinoitici,  mense  lun.  158  (vel  fortasse  a.  212,  si  sub  nomine 
xou  dTjTT-^TOu  auToxpocTopo?  'AvT(ov£tvou  £1)08^05?  inteUcgendus  cst  Caracalla) 
papyrus,  quam  ed.  Nicole  revue  archeol.  21,  1893  p.  228.  Filium 
fuisse  Atilii  Titiani,  suh  Antonino  Pio  imperatore  a  senatu  damnati 
(vit.  Pii  7,  3),  coniecit  editor  l.  c.  p.  231,  vix  recte. 

■ —    Valerius  Titanianus. 

185  TITEDIVS  LABEO  (sic  Plinii  optimus  codex  Bamberg.,  Titid-  codex 
Taciti)  praetor ;  proconsul  provinciae  Narbonensis  Plin.  h.  n.  35,  20. 
A.  19  uxor  eius  Vistilia  proptcr  impudicitiam  relegata;  ipsique  ob- 
iectum,  quod  omisisset  in  eam  agere  lege  lulia  de  adulteriis  Tac.  a. 
2,  85.  Picturae  studebat  Plin.  l.  c.  Admodum  senex  defunctus 
paullo  ante  Plinii  tempora  ih. 

—  FLAVIA  TITIANA. 

—  MAESIA  FABIA  TITIANA. 

—  MAESIA  TITIANA. 

186  TITIANVS  consul  ord.  a.  245  cum  imp.  Caes.  M.  lulio  Philippo 
Aug.  fasti. 

186*  Titianus,  quem  "^ut  conscium  tjrannidis^  Hadrianus  'et  argui  passus 
est  et  proscribi'  vit.  Hadr.  15,  6.  Fortasse  T.  Atilius  Bufus  Titianus 
consul  ord.  a.  127;  cf.  praeterea  suh  Atilio  Titiano. 


TITIANVS  327  TITINIVS 

187  Titianus,  inter  duces  belli  Parthici  L.  Veri  Lucian.  quom.  hist. 
conscrib.  21, 

1 88  Titianus ;  epistula  divi  Pii  ad  eum  Modestinus  libro  undecimo  pan- 
dectarum  (Dig.  50,  4,  11).    Fortasse  praeses  provincia£. 

189  Titianus:  eius  bona  publicata,  temporibus  Antonini  (nescio  cuius) 
Modestinus  libro  singulari  de  manumissionibus  (Dig.  40,  5, 12). 

189*  Titianus,  praeceptor  Maximini  iunioris  vit.  Maximin.  27,  5.  Videtur 
esse  lulius  Titianus,  cf.  supra  I  395. 

—  T.  ATILIVS  RVFVS  TITIANVS. 

—  ATILIVS  TITIANVS. 

—  AVRELIVS  TITIAN[VS]. 

—  C.  BVLTIVS  GEMINIVS  TITIANVS. 

—  TL  CL(AVDIVS)  FLAVIANVS  TITIANVS  Q.  VILIVS  PROCVLVS  cet. 

—  C.  CL(AVDIVS)  TITIANVS. 

—  Cornelius  Titianus. 

—  Q.  FABIVS  CAESILIVS  TITIANVS. 

—  FLAVIVS  TITIANVS. 

—  Flavius  Titianus. 

—  T.  FL(AVIVS)  TITIANVS. 

—  T.  Flavius  Titianus. 

—  lulius  Titianus. 

—  Lollianus  Titianus. 

—  C.  MAESIVS  AQVILLIVS  FABIVS  TITIANVS. 

—  MAESIVS  FABIVS  TITIANVS. 

—  C.  MAESIVS  TITIANVS. 

—  L.  SALVIVS  OTHO  TITIANVS. 

—  SERGIVS  TITIANVS. 

—  TARIVS  TITIANVS. 

—  TVRR.  TITIANVS. 

—  Q.  VIL[LIVS?]  TITIA[NVS]  QVADRA[TVS]. 

—  TITIDIVS  LABEO  v.  Titedius  Labeo. 

—  M.  Sallustius  Rufus  Titilianus. 

—  (yu.  Octavius  Titinius  Capito. 

190  L.  Titinius  Clodianus.  Tituli  OuicuUtani  Numidiae,  VIII  8328 
cf.  p.  968  bipertitus ,  alterum  fragmentum  coniectura  tantum  ad  eum 
relatum  (1).  8329  (2).  L.  Titinius  Clodianus  t.  2,  L.  Titinius  C . . . . 
t.  1.     Procurator  ludi  magni,    procurator   quadragesimae  Galiiarura, 

[procurator] Numid.  (fortasse  partes  praesidis  agens  per  Numidiam, 

si  fides  apographo   cuidam  parum   accurate  facto)  t.  1  (sed  in  frag- 
mento  separato,  ut  fieri  possit,  haec  munera  ad  alium  quendam  spectare). 

Proc.  s ,  [proc.  provinciae]  Bithyniae ,    praeses   et   proc.  [pro- 

vinciae]  Alpium  maritimarum,  a  commentariis  pra[efectorum  praetorio] 
t.  1.    Egregius  vir,  procurator  Augustorum  duorum  (quorum  alterius 


TITINIVS  328  TITIVS 

memoria  postea  damnata  est,  Caracallae  igitur  ct  Gctac)  t.  2. 
Uxor  Claudia  Salvia,  fiHi  L.  Titinius  Maximus  Clodianus,  Titinia 
Clodia  t.  2. 

191  L.  Titinius  Glaucus  Lucretianus  (quattuor  nomina  tam  XI 1331  quam 
XV 2207),  L.  f.,  tribu  Gal.  (origine  scilicet  Lunensis) ;  sevir  equitum 
Romanorum,  curio,  praefectus  fabrum  consulis;  tribunus  miHtum 
legionis  XXII  Primigeniae,  praefectus  pro  legato  insularum  Baliarum 
(a.  65),  tribunus  militum  legionis  VI  Victricis;  Lunae  flamen  Romae 
et  Augusti,  duovir  quarto,  patronus  coloniae  t.Lunensis  duplexXI1331. 
Eius  nomcn  in  tegulis  duabus,  quarum  altera  ccrte  rcp.  ad  marc  in- 
ferum,  Lorii,  XV 2207. 

192  L.  Titinius  Maximus  Clodianus,  L.  Titinii  Clodiani  (n.  190)  filius 
VIII  8329. 

193  Titinia  Clodia,  L.  Titinii  Clodiani  (n.  190)  filia  VIII  8329. 

194  Titinia  Mansueta,  stolata  femina,  uxor  Ulpii  Valerii  Aureliani  viri 
egregii,  centenarii  t.  Tomitanus  III  6155. 

195  Titius,  poeta,  amicus  Horatii,  Tiberium  comitatus  in  Asiam  (a.  734) 
Horat.  epist.  1,  3,  9  seq.  (Male  confusus  cum  Septimio  amico  Horatii, 
cf.  supra  subSeptimio,  S  306;  practerca  cf.  supra  sub  Bufo,  II  130). 
Fortasse  non  diversus  Titius,  amicus  Tibulli  Tibull.  1,  4,  73  (cf.  Hucbner 
Herm.  14  p.  309). 

196  M.  TITIVS.  Tituli:  Mytilenensis  III 8.  7160  (1);  Auximas  1X5853  (2); 
Eleusinius  'E^pyjji,.  dpxatoX.  1895  p.  113  n.  29  (3).  —  M.  Titius  t.  1.  2, 
fasti  Amiternini  et  Venusini,  Bio  48,  30.  49,  18.  50,  13,  [Mapjxoc:  Tixio? 
t.  3,  practcrea  Titius  (Ttxoc:  codiccs  loseph.  ant.  16,  8,  6  non  omnes). 
Cognomen  Bdlbini  ei  fuisse,  scilicet  hunc  csse  Balbinum  consulcm 
memoratum  ab  Appiano  b.  c.  4,  50  (cf.  supra  sub  L.  Sacnio,  S  40  fm) 
coniecit  Kloevckorn  de  proscriptionib.  a.  43  factis  (diss.  Bcgim.  1891) 
p.  97,  dubito  num  rectc. 

L.  f.  t.  1.  2.  3,  fasti  Amit.  Avunculus  eius  (L.  Munatius)  Plancus 
(natus  igitur  Munatia)  VcU.  2,  83.  Cum  pater,  qui  e  proscriptis  erat, 
apud  Sex.  Pompeium  degeret,  ipse  proprio  Marte,  coacta  classe  domi- 
nationem  sibi  quaerebat,  sed  a  Mena  Sex.  Pompeii  liberto  circa 
Narbonem   captus   est;    Pompeius   autem   eum    servavit,   a.  714  Dio 

48,  30,  App.  b.  c.  5,  142.    A  Pompeio  transit  ad  M.  Antonium  Bio 

49,  18.  (Incertum  utrum  hic  an  pater  Titius,  pace  Miseni  facta  rei- 
publicae  restitutus  Vcll.  2,  77).  Quaestor  M.  Antonii  bello  Parthico 
(a.  718)  Blut.  ant.  42.  Reversus  e  bello  Parthico  ab  Antonio  mittitur 
contra  Sex.  Pompeium  in  Asiam  Appian.  b.  c.  5,  134.  136.  139  seq., 
Dio  49,  18  (Zonar.  10,  25);  cum  in  potestatem  eius  venisset  Pompeius, 
eum  interfecit  anno  719  Bio  49,  18  cf.  48,  30,  Appian.  b.  c.  5,  144, 
Vell.  2,  79  (cf.  Strab.  3  p.  141,  ubi  nomen  Titii  non  ponitur) ;  qua  re 
summum  odium  contraxit   Vell.  l.  c.     Proconsul   t.  1  (potest  fieri  ut 


TITIVS  329  TITIVS 

Asiam  provinciam  rexerit,  successor  C.  Furnii,  cf.  Waddington  fastes 
n.  48).  Praefectus  classis  t.  1.  Consul  designatus  1. 1  (fortasse  consid 
designatus  iam  inde  ah  a.  715,  cf.  Dio  48,  35).  Circa  haec  tempora 
statuis  honoratus  Mytilenis  t.  1,  et  Eleusine  t.  3.  Anno  722  (de  anno 
constat  ex  Dione)  Antonium  relinquit,  transit  ad  Caesarera  Vell.  2,  83, 
Plut.  Ant.  58  {uhi  minus  accurate  dicitur  uTcaxtxo?)  Dio  50,  3.  Consul 
suff,  a.  723  fasti  Venusini  et  Amiternini,  ex  kal.  Maiis  ad  kal.  Oct. 
fasti  Venusini  cf.  hemerolog.  Amiternin.  d.  2  Sept. ;  c[os.]  t.  2.  Apud 
Actium  paullo  ante  ultimum  certamen  contra  Antonii  equitatum  feli- 
citer  pugnat  Dio  50,  13  (Zonar.  iO,  29).  Romae  ludos  edit  in  theatro 
Pompeii  Vell.  2,  79.  Pontifex  t.  2.  —  Legatus  Caesaris  Syriae 
Straho  16,  1,  28  p.  748,  loseph.  ant.  16,  8,  6,  quattuor  Phraatis  regis 
liberos  obsides  accepit  Straho  l.  c;  inimicus  Archelai  Cappadocum 
regis,  sed  ab  Herode  ei  r econciMatnr  loseph.  l.  c.  (ex  his  legatum 
etim  fuisse  circa  a.  746  coUegit  Mommsen  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  141). 

—  L.  EPIDIVS  TITIVS  AQVILINVS. 

197  Titius  Aristo.     Plerumque  Aristo;   Titi  Aristonis   codices  Plinii  ep. 

I,  22,  1,  Titio  Aristoni  Plinii  codex  Riccardianus  in  indice  ad  ep.  5,  3, 
Titioni  alius  codex  ih.  in  praescriptione  (Aristonio  pro  Aristoni  Plin. 
ep.  8,  14  qui  solus  extat  codex  paullo  antiquior).  —  Salvius  Aristo 
Dig.  37,  5,  6,  aut  alius  est  (Momms.  Zeitschr.  f.  Bechtsgesch.  7,  1868 
p.  474  not.  1)  aut  Salvii  nomen  delendum  (Momms.  ih.  9,  1870  p.  87 
not.  13). 

In  senatu  eum  non  fuisse  ex  Plin.  ep.  8,  14  videtur  mihi  colligi 
posse.  —  Peritissimus  privati  iuris  et  publici  Plin.  ep.  1,  22,  2. 
8,  14,  1.  11.  Audivit  Cassium  (C.  Cassium  Longinum,  qui  vixit  usque 
ad  tempora  Vespasiani)  Dig.  4,  8,  40.  In  consilio  Traiani  una  cum 
Neratio  Prisco  Dig.  37, 12, 5.  Epistula  Neratii  ad  eum  Dig.  19,  2, 19,  2 ; 
ipsius  ad  Neratium  ih.  20,  3,  3.  40,  4,  46.  Respondit  Celso  Dig.  2,  14, 
7,  2.  Saepe  memoratur  a  iuris  auctoribus  fr.  Vat.  83.  88. 199;  Dig. 
passim.  De  scriptis  eius  exposuit  Mommsen  Zeitschrift  f.  Rechts- 
geschichte  7, 1868  p.  474  seq.  Reliquias  composuit  Lenel  paling.  1,  60  scq. 
•^Liber   Aristonis   iuris   consulti,     haud   quaquam   indocti   viri'    Gell. 

II,  18, 16.  'Aristo  in  decretis  Frontianis'  Dig.  29,  2,  99  (cf.  Momms. 
l.  c.  p.  475  not.  5).  —  Amicus  Plinii  ep.  1,  22,  8,  qui  ad  eum  dedit 
ep.  5,  3.  8,  14.  Pertinax  valetudo  eius,  qua  adductus  de  vita  sponte 
finienda  cogitavit  Plin.  ep.  1,  22,  1.  8  (epistula  scripta  circa  a.  97). 
Sed  supervixit  Afranio  Dextro  consuli  (id  est  post  annum  105)  Plin. 
ep.  8,  14,  12.    Uxor  et  filia  memorantur  ih.  1,  22,  9. 

198  TITIVS  HOMVLLVS  (plerumque  Homullus;  gentilicium  in  duohus 
tantum  codicihus  antiquiorihus  Plin.  ep.  4,  9,  15,  fortasse  insiticium 
est),  defendit  Iuh*um  Bassum  et  Varenum  Rufum  ex  Bithynia  accu- 
satos  Plin.  ep.  4,  9,  15.  5,  20,  6.    In  senatu  sententiara  dicit  ih.  6, 19, 3. 

—  CN.  DOMITIVS  AFER  TITIVS  MARCELLVS  CVRVIVS  LVCANVS. 


TITIVS  330  TITVCIVS 

199  Titius  Maximus,  qui  Carpathium  quendam  stulte  aliquid  interrogavit 
Quintilian.  6,  3,  71. 

200  Titius  Proculus,  eques  Romanus,  a  Silio  custos  Messalinae  datus, 
a.  48  occisus  Tac.  a.  11,  35.  —  Alius  eiusdem  nominis,  sed  non  huc 
pertinens,  III  3968". 

—    M.  MARIVS  TITIVS  RVFINVS. 

201  TITIVS  RVFVS  (senator  ut  videtur),  a.  39  accusatus  quod  dixisset, 
senatum  alia  sentire  alia  dicere,  se  ipse  interemit  Dio  59,  18. 

202  Titius  Sabinus  (cognomen  solum  ponit  Dio),  illustris  eques  Romanus 
Tac.  a.  4,  68  (avTjp  xoiv  TrpwTwv  Iv  T(o}j.rj  Bio  58,  1,  minus  accurate) 
amicus  Germanici  Tac.  a.  4, 18.  68,  nec  post  mortem  eius  'omiserat  con- 
iugem  liberosque  percolere'  c.  68  cf.  Plin.  h.  8,  145,  invisus  Seiano, 
quiiam  a.  24  de  opprimendo  eo  cogitaverat  Tac.  a.  4,  18.  19.  A  Latinio 
Latiare  inlectus,  ut  convicia  in  Tiberium  iaceret,  kal.  lan.  a.  28 
epistula  Tiberii  incusatus  statimque  in  carcerem  tractus  et  interfectus 
est  Tac.  a.  4,  68-70  cf.  6,  4,  Dio  58,  1  (Zonar.  11,  2).  In  servitia  quo- 
que  eius  animadversum  Flin.  h.  n.  8,  145. 

203  C.  Titius  Similis,  C.  f.,  tribu  Cl.,  Agrippinensis ;  centurio  legionis 
X....,  centurio  frumentariorum ,  princeps  peregrinorum,  primipilus 
legionis  III  Augustae  Piae  vindicis  (non  ante  Septimium  Severum,  ut 
indicant  haec  legionis  cognomenta),  praepositus  vexillationum  e[xpedi- 
tionis  pe]r  Asiam  Lyciam  Pamphyliam  Phrygiam;  procurator  pro- 
vinciae  M[y]siae  inferioris,  'eiusdem  provinciae  ius  gladii'  (sic  traditur) ; 
procurator  provinciae  Lusitaniae  et  Vettoniae  et  curator  reipublicae 
Emeritanorum  t.  Emeritanus  II  484  semel  descriptus. 

204  T.  TITIVS  TAPPO  T.  Titii  Poppaleni  et  Gessiae  filius,  tribu  Ser.; 
vigintisexvir  t.  Nomentanus  XIV  3945.  Aetatis  circiter  Augusti, 
cf  XIV  l  c. 

205  Titia  Quartilla,  domina  praedii  suburbana  ut  videtur  a.  123  tegulae 
XV 1477.  1478. 

206  Titia  Rufa,  soror  T.  Titii  Tapponis  XIV  3945. 

207  Titia  Statilia  Valeria  Agrippiana  Fadilla,  M.  Valerii  RuUiani  Agrippae 
procuratoris  filia  t.  Bithynicus,  Lehas  3,  1179  et  denuo  Mitth.  des 
arch.  Inst.  m  Athen  1887  p.  179,  9. 

208  M.  TITTIVS  FRVGI  (M.  Tittius  potius  quam  Tillius  Frugi  act.  Arv., 
TiTou  OpuYtou  loseph.)  legatus  legionis  decimae  quintae  (Apollinaris) ; 
a.  70  interest  consilio  ducum  convocato  a  Tito  Hierosolyma  obsi- 
dente  loseph.  hell.  6,  4,  3.  (Fortassc  ad  hunc  spectahat  t.  mutilus 
Carthaginiensis  syllogae  meae  988  =  VIII  S.  12536,  quem  tamen  ad 
Sex.  Vettulenum  Cerealem,  legatum  legionis  quintae,  referre  mavult 
Schmidt,  cf.  infra  suh  Sex.  Vettuleno).  Consul  suff.  mense  Dec. 
a.  80  cum  T.  Vinicio  luliano  act.  Arv. 

209  TITVCIVS  ROBVRRVS  (an  Reburrus?)  praefectus  urbi  a.  283  laterculus 
praefect.  urh.,  ap.  Chronographum  a.  354  (Momms.  chron.  min.  I  p.  66). 


TITVRIVS  331  TORQVATVS 

210  L.  Titurius  Sabiims,  Vib(i)  f.,  Arn.  VI  27539;  L.  Titurius  Sabinus 

VI  27988;  T.  Titurius  Sabinus  VI  27540.  Vidcntur  fuisse  homines 
de  plebe;  sed  memoraoi  propter  Titurios  Sabinos  nobiles  temporum 
liberae  rei  publicae  (nummi  ap.  EcMiel  5,  325,  Momms.  Bom.  Munzw. 
p  584  n.  214;  Caes.  b.  Gall.  2,  5.  3,  17  cet.)  —  In  tegulis  Histricis 
V  8110,  96  dicitur  lectum  esse  P.  Ituri  (non  Tituri)  Sabi. 

21 1  TITVS  teraporibus  Maximini  imperator  factus  a  sagittariis  Osdroenis, 
et  paullo  post  occisus  vit.  Maximin.  11  cf.  trig.  tyr.  32.  Cf.  supra 
sub  Quartino. 

—  Valerius  Titus. 

—  C.  LIEVRIVS  TRANQVILLIVS  TOCIVS  S0[AE]MVS. 

212  Togodumnus  (ToYoSoufivo?),  CunobelHni  filius,  Britannus,  ab  A.  Plautio 
victus  a.  43 ;  mox  periit  Bio  60,  19.  21. 

213  TOGONIVS  GALLVS  senator,  a.  32  censuit  ut  senatores  ferro  accincti 
principem  protegerent  quotiens  curiam  intraret  Tac.  a.  6,  2. 

—  P.  TETTIVS  RVFVS  TONTIANVS. 

214  Toranius,  amicus  Martialis  Martial.  5,  78,  2.  9  praef. 

215  Toranius  Flaccus  (Toranius  Plin.,  Thoranius  Suet.,  Toronius  Flaccus 
Macrob.),  mango,  Antonii  et  Augusti  temporibus  Plin.  h.  n.  7,  56 
(inde  Solin.  1,  84),  Suet.  Aug.  69,  Macrob.  sat.  2,  4,  28. 

216  C.  TORANIVS  (0opavto?  traditur;  sed  C.  Toranius,  non  Thoran- 
appeUabatur  teste  titulo  optimae  aetatis  CIL.  I^  p.  199  n.  XXIX,  tutor 
Augusti,  a  quo  fortasse  huius  pater  fuerat  manumissus),  tribunus  plebis 
anno  729,  patrem  libertinum  in  theatrum  induxit  et  in  subsellio  tribu- 
nicio  collocavit  Dio  53,  27. 

217  Q.  Torius  CuUeo,  Q.  f.,  procurator  Aug.  provinciae  Baeticae  t.  Castulo- 
nensis  II 3270  semel  descriptus. 

218  TORQVATA  Q.  Volusii  ('^.  Volusii  Saturnini  consulis  a.  56)  uxor:  eius 
ancillae  VI 7297  (t.  rep.  ut  videtur  in  monumento  familiae  Volusiorum). 
Huius  ut  videtur  (vel  patris  eius  ceteroquin  ignoti,  vel  matris)  ali- 
quando  servi:  Spendo  Torquatian(us)  VI  7303,  Spurinnia  Nice  Tor- 
quatiana  VI  7290  =  27557  (tituli  in  eodem  monumento  reperti,  ille 
positus  a.  p.  Chr.  58).  Mater  videtur  Volusiae  Torquatae,  cf.  infra 
sub  hac. 

—  GAVIDIA  TORQVATA. 

—  IVNIA  TORQVATA. 

—  LICINIA  CORNELIA  VOLVSIA  TORQVATA. 

—  METILIA  TORQVATA. 

—  [PjOBLICIA  BASSILLA  TORQVATA. 

—  VOLVSIA  TORQVATA. 

219  *TORQVATVS  (solas  Tor . . .  Utteras  certas  esse  ait  Huebner,  ne  has 
quidem  pro  certis  habet  Bruce),  consul  (suff.  a.  inc.)  cum  [Pr]aesente 

VII  422  =  Bruce  lapid.  septentr.  p.  376  n.  728  (t.  rep.  in  Britannia 
non  longe  a  vallo  Hadriani). 


TOKQVATVS  332  TRAVSIVS 

—  C.  BELLICVS  CALPVRNIVS  [TjORQVATVS. 

—  C.  BELLICIVS  TORQVATVS. 

—  C.  BELLICIVS  {sive  BELLICVS)  TORQVATVS  TEBANIANVS. 

—  D.  IVNIVS  SILANVS  TORQVATVS. 

—  L.  IVNIVS   SILANVS  TORQVATVS. 

—  M.  IVNIVS  SILANVS  TORQVATVS. 

—  LVCCEIVS  TORQVATVS. 

—  Manlius  Torquatus. 

—  M.  METILIVS  AQVILLIVS  REGVLVS  NEPOS  VOLVSIVS  TORQVATVS 
FRONTO. 

—  (C?  NONIVS)  ASPRENAS  CALPVRNIVS  TORQVATVS. 

—  (NONIVS)   TORQVATVS  ASPRENAS. 

—  L.  NONIVS  TORQVATVS  ASPRENAS. 

—  TORQVATVS  NOVELLIVS  ATTICVS. 

—  SEXTIVS  TORQVATVS. 

—  VOLVSIVS  TORQVATVS. 

—  C.  OCTAVIVS  TIDIVS  TOSSIANVS  L.  lAVOLENVS  PRISCVS. 

220  TOXOTIVS  senator,  maritus  luniae  Fadillae,  proneptis  Antonini, 
'eiusdem  familiae  senator',  periit  post  praeturam;  eius  poemata  ex- 
tabant  vit.  Maximin.  27,  6.  Narratio  suspecta,  cf.  quae  exposui  Herm. 
vol.  2i  p.  351. 

221 TRACHALVS,    (tribu)    [An]i.  (?),     [quaestor],    tribunus    plebis, 

praetor,  consul,  septemvir  epulonum;  proconsul  provinciae  Africae; 
patronus  (Mediolanensium?)  t.  Mediolani  rep.  V  5812.  Fortasse  idem 
P.  Gdlerius  Trachalus  consul  ord.  a.  68. 

222  Trachali,  Ariminenses ;  eorum  mater  Septicia  in  contumeliam  eorum 
secundas  nuptias  contraxit,  temporibus  Augusti  Val.  Max.  7,  7,  4 
(cf.  supra  suh  Septiciq).  Ariminenses  cognomento  Trachalos  memorat 
Festus  (Paul.  p.  367). 

—  P.  GALERIVS  TRACHALVS. 

—  IMP.  CAES.  C.  MESSIVS  QVINTVS  TRAIANVS  DECIVS  AVG. 

—  M.  VLPIVS  TRAIANVS. 

—  M.  VLPIVS  TRAIANVS  =  IMP.   CAESAR  NERVA  TRAIANVS  AVG. 

—  FVRIA  SABINIA  TRANQVILLINA  AVG. 

—  C.  LIEVRIVS  TRANQVILLIVS  TOCIVS  SO[AE]MVS. 

—  Q.   GAVIVS  FVLVIVS  TRANQVILLVS. 

—  C.  Suetonius  Tranquillus. 

223  Sex.  Traulus  Montanus  (Sex.  Traulus  Senec,  Traulus  Montanus  Tac), 
eques  Romanus,  'modesta  iuventa,  sed  corpore  insigni':  eum  Messallina 
ultro  accivit  et  post  unam  noctem  dimisit;  ob  eam  causam  occisus 
a.  48  Tac  a.  11,  36;  occisus  a  Claudio  iussu  Narcissi  Senec  apoc  13. 

224  Trausius  (Trausii  complures  reperiuntur  VI  27568  seq.;  Travius 
Porph.),  ex  divite  ut  videtur  egens  (^pauper  sed  luxuriosus'  Porph.), 
Horat.  sat.  2,  2,  99  cum  Porphyrione. 


TREBATIVS  ^333  TREBATIA 

225  TREBATIVS  CLARVS  clarissimus  vir,  defunctus  aliquanto  ante  annum 
183  ri  8420. 

226  TREBATIVS  MARINVS :  rescriptum  ad  eum  de  alendis  liberis  Ulpianus 
lihro  secundo  de  officio  consulis  (Dig.  25,  3,  5,  11).  Videtur  fuisse 
magistratus,  fortasse  consul. 

227  M.  TREBATIVS  PRISCVS,  consul  suff.  mense  lun.  a.  108  cum  P.  Aelio 
Hadriano  fasti  feriarum  Latinarum  (CIL.  I  ed.  2  p.  59) ;  cf.  VI 10229 
V.  124. 

228  C.  Trebatius  Testa.  (C.  Trebatius  vel  Trebatius  passim,  Testa  Cic. 
ad  fam.  7,  13,  1.  7,  21.  7,  22.  Vix  idem ,  quod  coniecerunt  nonnulli, 
Thalna  Cic.  ad  Att.  16,  6,  1). 

Eques  Roraanus  Porphyrio  ad  Hor.  sat.  2,  1,  1.  Veliae  in  Lucania 
possessiones  habebat  paternas  Cic.  ad  fam.  7,  20,  1  cf.  top.  1,  5  (Velia 
urbs  eius  amantissima  Cic.  ad  fam.  7,  19.  20)  \  fortasse  inde  oriundus. 
A.  700  ad  Caesarem  in  Galliam  se  contulit,  lucri  causa  Cic.  ad  fam. 
7,  17,  1,  proficiscens  a  Cicerone  commendatur  Caesari  Cic.  ad  fam. 
7,  5,  item  Q.  fratri  ad  Q.  fr.  2,  12  [14],  3.  'Tribunatus  commoda'  a 
Caesare  ei  oblata  (primum)  contempsit  ad  fam.  7,  8,  1.  Mansit  in 
Gallia  etiam  a.  701  ih.  7, 11, 1.  Epistulae  in  Galliam  ad  eum  a  Cicerone 
missae  ih.  7,  6-18.  Ineunte  anno  705  internuntius  inter  Caesarem 
et  Ciceronem  Cic.  ad  Att.  7,  17,  3.  9,  12,  1.  9,  15,  6.  9,  17,  1.  A.  710 
Caesarem  sedentem  pro  aede  Veneris  Genetricis  admonuisse  dicebatur^ 
ut  senatui  assurgeret  Suet.  Caes.  78.  Post  mortem  Caesaris  apud 
Ciceronem  in  Tusculano  Cic.  ad  fam.  11,  27,  1,  top.  1,  1.  Circa  hoc 
tempus  topica  ei  conscripsit  Cicero  ad  fam.  7,  19,  1,  top.  l.  c.  Epistulae 
Ciceronis  ad  eum  datae  a.  710  ad  fam.  7,  19  seq.  —  Ad  eum  dedit 
Horatius  sat.  2,  1.  —  luris  peritus  Cic.  ad  fam.  7,  5,  3;  6,  2;  10,  1; 
11,  2;  12,  2;  19  cet.,  Horat.  sat.  2,  1,  80  seq.  Discipulus  Cornelii 
Maximi  Dig.  1,  2,  2,  45  cf.  Cic.  ad  fam.  7,  8,  2.  7,  17,  3.  Eius  dis- 
cipulus  Antistius  Labeo  Big.  1,  2,  2,  47.  Consilio  eius  usi  sunt  Caesar 
Cic.  ad  fam.  7,  11,  2 ;  13,  1,  et  Augustus  lust.  inst.  2,  25  pr.  Quid  de 
divortio  inter  Terentiam  et  Maecenatem  responderit  Laheo  apud  lavo- 
lenum  (Dig.  24,  1,  64).  'Aliquot  libros  de  iure  civili  composuit  et  de 
religionibus  novem'  Porphyr.  ad  Hor.  sat.  2, 1, 1.  Libros  de  religionibus 
citant  Gellius  Macrohius  alii  (librum  decimum  Macrob.  sat.  3,  3,  5). 
Trebatii  complures  libri  extant,  'sed  minus  frequentatur'  Pomponius 
Dig.  1,  2,  2,  45.  Fragmenta  lihrorum  de  religionihus  composuit  HuschJ:e 
iurisprud.  anteiust.  p.  100  seq.,  quae  ad  ius  civile  pertinent  Lenel  paling. 
iur.  civ.  II  p.  343  seq.  —  Etiam  inter  poetas  locum  obtinuit(?)  Por- 
phyrionis  ad  Hor.  sat.  2, 1,  1  codices  deteriores  (inter  poetas  deest  in 
optimo  codice,  videturque  insiticium). 

229  Tr[e]batia  Marcellina  flstula  plumhea  urhana,  ap.  Lancianium  syll. 
aq.  n.  486.     Nomen  videtur  indicare  feminam  nohilem. 


TREBELLENVS  334  TREBELLIVS 

230  T.  TREBELLENVS  RVFVS  (sic  tituli  Concordienses,  Trebellenus  Rufus 
Tac.  a.  2,  67,  Trebellienus  Rufus  il.  3,  38.  6,  39),  L.  f.,  tribu  Claudia 
(origine  ut  videtur  Concordiensis) ;  qtiaestor,  tribunus  plebis,  legatus 
imperatoris  Caesaris  Augusti  (hoc  munus  in  altero  t.  ante  tribunatum 
plehis,  in  altero  post  trihunatum  coUocatur)  tituli  Concordienses  V 1878; 
Notizie  degli  scavi  1886  p.  108  (=  syll.  meae  n.  931.  93P).  Praetor 
Tac.  a.  2,  67.  A.  18  tutor  datus  liberis  Cotyis  regis  Thraciae,  atque 
etiam  a.  23  regnum  eis  administrabat  ih.  3,  38.  A.  35  maiestatis 
accusatus  sua  manu  cecidit  ib.;  6,  39. 

231  TREBELLIANVS  (sic  Eutrop.  et  trig.  tyr.  his,  Tribellianus  trig.  tyr. 
uno  loco)  imperator  appellatus  temporibus  Gallieni  trig.  tyr.  26  cf. 
Eutrop.  9,  8,  in  Isauria;  per  Gallieni  ducem  Camsisoleum  victus  et 
occisus  trig.  tgr.  l.  c. 

232  ..    [Tr]ebell[ius]    ,    [proc.]    Aug.    (Alpium   Graiarum)   XII  lU 

(supplevit  Allmer). 

233  L.  TREBELLIVS  aedilis  curulis  cum  (A.  Terentio)  Varrone  Murena 
VI 1324  (paullo  ante  annum  729,  cf.  supra  suh  A.  Terentio  Varrone 
Murena ;  nisi  forte  intelleguntur  Varro  Murena  pater,  et  L.  Trehellius 
quem  aedilem  memorat  Cic.  Phil.  6,  4,  11). 

234  M.  TREBELLIVS  legatus  (legionis  sine  dubio),  a.  36  missus  a  L.  Vitellio 
praeside  Syriae  cum  quattuor  milibus  legionariorum  et  delectis  auxiliis, 
gentem  Clitarum  ad  deditionem  coegit  Tac.  a.  6,  41.  Fortasse  (ut  con- 
iccit  Nipperdey)  pater  M.  TrcbeUii  Maximi  (infra  n.  239). 

235  M.  Trebellius,  araicus  Columellae,  ab  eo  requisivit,  ut  praeter  prae- 
cepta  rei  rusticae  etiam  commetiendorum  agrorum  rationem  traderet 
Colum.  5,  1,  2. 

236  P.  TREBELL[IVS]  praetor  urbanus  a.  p.  Chr.  30  fasti  fratr.  Arv. 
(CIL.  I  ed.  2  p.  71). 

237  Q.  TREB[ELL]IVS  CATVLVS  (Treb[ell]ius  potius  quam  Treb[at]iu8 
suppleverunt  editores  propter  spatium),  (tribu)  [T]er.,  quaestor  pro- 
vinciae  Narbonensis,  tribunus  plebis,  legatus  divi  Claudii  legionis 
XVI  (reliqua  perierunt)  t.  urhanus  VI  31771  =  Bull,  comundle  1880 
2h  172  cf.  tab.  XII.  XIII  ftg.  1. 

238  Trebellius  Marinus,  procurator  (aquarum,  cf.  Hirschfeld  Veriv.  1 
p.  168)  sub  Hadriano  fistula  aquaria  Romae  rep.,  ap.  Lancianium 
syll.  aq.  n.  23. 

230  M.  TREBELLIVS  MAXIMVS.  Plerumque  Trebellius  Maximus ;  M.  Tre- 
belius  amphora  picta  Pompeiana  quam  edidit  Sogliano  di  due  epigrafi 
anforarie  pompejane  (Bendiconti  delV  Accad.  di  Archeol.  di  Napoli 
1891  p.  52).  In  tahula  cerata  Pompeiana,  ap.  de  Petram  n.  22^  lectum 
erat  L.  Annaeo  L.  Pollione  cos. ,  unde  Trehellio  praenomen  Lucii  et 
alterum  cognomen  Pollionis  addiderant,  sed  L.  Pollionis  nomen  male 
lectum  esse  rettulerunt  qui  nuper  tabulam  viderunt,  cf.  de  Petra  ap. 
Soglianum  l.  c,  item  infra  in  Add.  suh  Palfurio. 


TREBICIA  335  TREBIVS 

Homo  novus  (vel  certe  non  priscae  nobilitatis)  Tac.  a.  14,  46. 
Anno  41  Cn.  Sentio  Saturnino  consuli  in  senatu  verba  facienti  anulum 
detraxit  loseph.  ant.  19,  2,  3.  Consul  (suff.)  cum  L.  Annaeo  Seneca 
amphora  picta  Pompeiana,  de  qiia  cf.  supra,  Gaius  2, 253,  Dig.  36, 1, 1, 
lustin.  inst.  2,  23,  4,  mense  Aug.  Big.  l.  c,  temporibus  Neronianis  Big. 
l.  c,  lust.  l.  c  Consulem  fuisse  a.  56  statuit  de  Petra  tav.  cerat. 
p.  21 ,  cf.  Mommsen  Herm.  vol.  12  p.  128,  propterea  quod  anni  57. 
58.  59.  60  alios  suffectos  hahuere  mense  Augusto,  anno  autem  61 
Trehellius  Maximus  iam  videtur  fuisse  consularis;  possis  cogitare 
etiam  de  anno  55.  (Ab  eo  appellatum  senatus  consultum  Trebel- 
lianum  Dig.  36,  1  cet.).  A.  61  censum  per  Gallias  egit  una  cum 
Q.  Volusio  (Saturnino)  (consule  a.  56)  et  Sextio  Africano  (consule 
a.  59)  Tac  a.  14,  46.  Legatus  pro  pr.  Britanniae,  successor 
(P.)  Petronii  Turpiliani  Tac  Agr.  16  (anno  ut  videtur  63,  cf.  supra 
sub  P.  Petronio  Turpiliano).  Segniter  provinciam  administrat  ib. 
Exercitui  per  avaritiam  ac  sordes  contemptus  invisusque  Tac  h. 
1,  60.  Discordia  inter  eum  et  Roscium  Caelium  legatum  vicesimae 
legionis ;  anno  69  usque  ad  seditionem  ventum  Tac  l.  c,  cf.  Agr.  16. 
Coactus  provinciam  relinquere,  ad  Vitellium  se  contulit  Tac  l.  c  In 
eius  locum  a  Vitellio  Vettius  Bolanus  missus  in  Britanniam  Tac.  l.  c, 
Agr.  16.    Frater  Arvalis;  a.  72  magister  coUegii  act.  Arv. 

—  Q.  Plotius  Maximus  Trebellius  Pelidianus. 

—  M.  STLACCIVS  ALBINVS  TREBELLIVS  SALLVSTIVS  RVFVS. 

—  M.  VALERIVS  TREBICIVS  DECIANVS. 

240  Trebicia  Tertulla:  eius  figlinae  XV 524,  cf.  525  (tegulae  urbanae, 
quas  temporibus  Hadriani  tribuit  Dressel).     Fortasse  femina  nobilis. 

241  L.  TREBIVS  GERMANVS  (sic  VI 10241,  Trebius  Germanus  Maecianus) 
consul  suff.  cum  C.  Calpurnio  Flacco  fsupra  C  214)  mense  Dec. 
(a.  inc.)  VI 10241  (non  ante  tempora  Flaviorum,  ut  ex  nomine  T.  Flavii 
Artemidori  apparet).  Legatus  (provinciae  ab'cuiu8)  Maecianus  de 
iudiciis  publicis  (Dig.  29,  5,  14).  Temporibus  Hadriani  attribuit 
Borghesius  opp.  3  p.  386,  probabiliter.  —  Diversus,  neque  huc  pertinet, 
Trebius  Germanus  tribunus  equitum  singularium  a.  197  VI  224. 

242  TREBIVS  MAXIMVS  (nomen  duobus  locis  plene  lectum  est),  legatus 
pro  pr.  Lyciae  et  Pamphyliae,  sub  Hadriano  (non  post  annum  127/8) 
inscriptiones  mausolei  Opramoae  Phodiapolitani  Reisen  in  Lykien 
p.  83.  84.  85.  103.  104  11«.  III\  111«  cf  Loewy  ib.  p.  126.  133. 

243  Trebius  Niger,  auctor  Plinio  de  aquatilium  natura  similibusque 
Plin.  h.  n.  9,  80.  89  seq.,  10,  40.  32,  15  cf  1,  8.  9.  32.  Comes  L.  LucuUi 
proconsulis  Baeticae  Plin.  9,  89.  Hic  plerumque  creditur  L.  Licinius 
Lucullus  consul  a.  u.  c  603,  qui  in  ipso  consulatu  Hispaniam  obtinuit 
(Liv.  48,  App.  Hisp.  49  seq.,  cf.  Dio  fr.  76  Dindorf),  recte  ut  puto 
(quamquam  Plinius  Baeticae  vocabulo  ita  minus  accurate  usus  est); 
Borghcsius  tamen  in  epistula  quam  memorat  Henzen  ad  CIL.  VI 1442, 


TREBIVS  336  TRIARIVS 

coniecit  Trehium  Nigrum  comitem  fuisse  L.  Licinii  alicuius  qui  pro- 
consul  Hispaniae  uUerioris  videtur  fuisse  sub  Augusto  vel  potius  sub 
Tiberio  (cf.  supra  L  115). 

244  C.  TREBIVS  SERGIANVS  consul  ordinarius  a.  132  cum  C.  Serio 
Augurino  fasti  (tria  nomina  VL 10299.  X6485.  Bessau  inscr.  sel.  2181). 
Trebio  Sergiano  rescripsit  Hadrianus  Ulpian.  libro  quarto  decimo  ad 
edictum  (L)ig.  5,  3,  5,  1). 

—  Trebonianus  Phit.  Galb.  15.     V.  sub  Trebonio  Garutiano. 

—  IMP.  CAES.   C.  VIBIVS  TREBONIANVS  GALLVS  AVG. 

—  APPIVS  ANNIVS  TREBONIVS  GALLVS. 

245  Trebonius  Garutianus,  procurator  (sic  Tac,  Tpsptoviavo?  iraditur  ap. 
Plut.),  iussu  Galbae  Clodium  Macrum  in  Africa  interfecit  Tac.  Ji.  1,  7, 
Plut.  Galb.  15.  Videtur  res  familiares  principis  in  Africa  tractasse, 
non  rexisse  provinciam  Mauretaniam  Caesariensem  (quod  coniecerat 
Mommsen  CLL.  VLLL  p.  XX),  cum  hanc  per  haec  tempora  rexerit 
Lucceius  Albinus;  ac  vix  cogitandum  de  procuratore  Mauretaniae  Tin- 
gitanae  (cum  Pallu  de  Lessert  bull.  des  antiquit^s  africaines  1885  p.  158). 

246  L.  Trebonius  Oricula  (=  Auricula),  Philis  fuit  a.  752  una  cum 
C.  Numonio  Vala  LLL  74. 

—  [TRE]B0N[IVS  PROJCVLVS  METTIVS  MODESTVS  V.  Mettius  Modestus. 

247  Trebonius  Rufinus,  duovir  Viennae,  gymnicum  agonem,  qui  ex  cuius- 
dam  testamento  ibi  celebrabatur,  sustulerat;  qua  re  accusatus  apud 
Traianum  Plin.  ep.  4,  22. 

248  CN.  TREMELIVS  (Cn.  Trera act.  Arv. ,   Cn.  Tremelius  videtur 

intellcgendum  esse  in  t.  Pompeiano).  Fortasse  oriundus  a  Cn.  Tremelio 
Scrofa  amico  Varronis  (de  re  r.  1,  2,  9  cet.)  et  Ciceronis  (ad  Att. 
5,  4,  2  cet).  Consul  suff,  a.  21  mense  Mai.  lul.  cum  Mam.  Aemilio 
Scauro  act.  Arv.  (VL  2023^  v.  16-18,  quod  actorum  fragmentum, 
anno  21  coniectura  attributum  a  Borghesio  ann.  inst.  1855  p.  8,  revera 
huius  esse  anni  demonstrat  fragmentum  nuper  repertum  Eph.  ep.  8 
p.  318) ;  t.  Pompeianus  graphio  exaratu^  LV 1553. 

249  Triarius,  rhetor,  irrisus  ab  Asinio  Pollione  Seneca  contr.  2,  3,  19. 
Passim  citatur  a  Seneca,  cf.  ind.  Kiesslingi  p.  554. 

250  Triarius  (sic  antiquissimus  codex,  Traianus  recentiores),  cum  Ph'nio 
egit,  ut  causam  aliquam  ad  se  pertinentem  susciperet  Plin.  ep.  6,  23. 

—  POMPONIVS  [E]RVCIVS  TRIARIVS. 

251  TRIARIVS  MA[TERNVS]  (Ma[gnus]  supplcvit  Huebner),  clarissimus  vir, 
legatus  iuridicus  (Asturiae  et  Callaeciae)  t.  Bracaraugustanus  LL  2415. 
Procula  uxor  ib. 

252  TRIARIVS  MATERNVS  LASCIVIVS  senator  nobilis,  anno  193  d.  3  lan., 
cum  milites  imperatorem  eum  contra  Pertinacem  facere  vellent,  aegre 
86  iis  subtraxit  vit.  Pert.  6,  4. 


TRIARIVS  337  TRYPHO 

253  A.  TRIARIVS  RVFINVS   (A.  Tr VI  864,  Triarius VI  1984, 

. .  [T]riarius VI  31128,  praeterea  Rufinus)  consul  ord.  a.  210 

cum  M'.  Acilio  Faustino  fasti. 

254  TRIARIA,  L.  Vitellii  uxor  Tac.  hist.  2,  63.  64.  3,  77.   Licentia  eius  ih. 

—  POMPONIA  TRIARIA. 

—  Sulpicia  Triaria. 

—  AELIVS  DECIVS  TRICCIANVS. 

255  Tricho  (nomen  vix  sanum),  eques  Romanus,  cum  filium  suum  flagellis 
occidisset,  populi  saevientis  manibus  Augusti  auctoritate  ereptus 
Seneca  de  clem.  1,  15,  1. 

—  L.  (C?)  FVLCINIVS  TRIO. 

—  C.  LICINIVS  TRIO  PAVLINVS. 

—  Sulpicius  Trio. 

256  *Tristionias,  Assarionem  occidit  Claudius  Seneca  apoc.  11  (vocahula 
sine  duhio  corrupta;  tris  homines  assarios  coniecit  Buecheler  cf. 
Mommsen  eph.  ep.  1  p.  147  not.  2  et  p.  227,  ut  intellegantur  qui  prae- 
cedunt  Crassus,  Magnus,  Scrihonia). 

257  M.  Tritius  Florens,  pater  M.  Marii  Florentini,  avus  senatoris  t.  Lug- 
dunensis,  ap.  Boissieu  inscr.  de  Lyon  p.  492  —  CIL.  XIII 1683. 

258  Triumphus,  gladiator  temporibus  Tiberii  Seneca  didl.  1,  4,  4.  Alius 
eiusdem  nominis  Martial.  spect.  20,  cf.  Friedldnder  ad  l.  c. 

—  Pompeius  Trogus. 

—  (C.  QVINCTIVS)  TROGVS. 

—  Saufeius  Trogus. 

259  TROPAIOPHORVS,  ex  provincia  Pannonia,  in  amplissimum  ordinem 
adsumptus,  una  ut  videtur  cum  fratre  (cuius  nomen  periit),  qui  postea 
legatus  Thraciae  factus  esse  videtur  t.  PerintJiius  III  731  —  III S. 
7395  quem  servavit  Cyriacus.  Fortasse  idem  Tpoiraiocpopo?,  quem  una 
cum  Alciphrone  nescio  quo  meraorat  Marc.  Aurel.  10,  31. 

260  Trophimus  (plene  P.  Aelius  Trophimus,  ut  intellegitur  ex  nomine 
liberti),  procurator  provinciae  Cretae  sub  Hadriano  t.  Ostiensis  XIV51. 

261  Trosius  Aper,  grammaticus,  quo  usus  est  M.  Aurelius  adulescens 
vit.  Marci  2,  3. 

262  Troxoboris  (sic  priore  loco  traditur)  vel  Troxoborus  (sic  altero),  dux 
rebellionis  Clitarum  in  Cilicia  Trachea,  a.  52  a  rege  Antiocho  oppressus 
Tac.  a.  12,  55. 

263  Truttedius  Clemens,  tribunus  cohortis.  secundae  vigilum  VI  2968. 
Procurator  Asturiae  et  Callaeciae  II 2643.   Uxor  Marrinia  Procula  ih. 

—  Antonia  Tryphaena. 

264  Trypho,  medicus,  praeceptor  Scribonii  Largi  Scrib.  Larg.  c.  175. 
Fortasse  hic  Trypho  6  dpj^aios,  cuius  medicamenta  refert  Galenus 
XIII 745  ed.  Kuehn;  Trypho  Gortyniata,  cuius  medicamenta  id.  XIII 
p.  246.  253.     De   athletarum   arte   scripsit  Galen.   V  p.  898.    Certe 

Prosopographia  Imp.  Rom.    III.  22 


TRYPHO  338  TVLLIVS 

diversus  a  praeceptore  Scrihonii  Largi  Trypho  medicus,  quem  memorat 
Plutarchus  quaest.  conv.  3,  1.  3,  2.  5,  8.  9, 14  (p.  646K  648^.  683^.  744''). 

265  Trypho,  bibliopola  Quintil.  inst.  praef. ;  Martial.  4,  72,  2.  13,  3,  4. 

—  lulius  Trypho. 

—  Claudius  Tryphoninus. 

—  Q.  AELIVS  TVBERO. 

—  L.  SEIVS  TVBERO. 

—  PLOTIVS  TVCCA. 

—  Sempronius  Tucca. 

266  TVCCIVS  CERIALIS  (sic  unus  certe  ex  antiquiorihus  codicihus,  Tuctius 
Cerealis,  Ductius  Cerialis  alii),  consularis  (consul  suff.  temporihus  ut 
videtur  Flaviorum),  sententiam  fert  in  senatu  a.  99  Plin.  ep.  2,  11,  9. 

267  L.  Tuccius  Secundus,  L.  f. ,  tribu  Pom.  •,  comes  M.  Valerii  Itali 
legati  Augusti  (prov.  Galatiae?)  t.  Ancyranus  III  253  cf.  III  S. 
p.  1234. 

—  C.  ASINIVS  TVCVRL^NVS. 

268  L.  TVLCIDIVS(?)  PERENNIS  (sic  alter  ex  descriptorihus ,  Cestius 
Acidius  Perennis  alter),  legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae  Lusitaniae 
t.  prope  Olisiponem  rep.  II 258  p.  693.  Fortasse  alter  ex  fliis  (Tigidii?) 
Perennis  praefecti  praet.  Commodi,  cf.  supra  suh  Tigidio  Perenne. 

269  Tullianus:  rescriptum  imperatoris  Antonini  ad  eum  citat  TJlpianus 
lihro  septimo  decimo  ad  edictum  (Dig.  8,  4,  2). 

270  Tullius  Balbus:  rescriptum  divi  Pii  ad  eum  citat  Marcianus  lihro 
quarto  regularum  (Dig.  22,  1,  32). 

270*  Tullius  Bassus,  medicus  Caelius  Aurel.  acut.  III 16.  lulius  potius 
quam  TuUius;  cf.  Wellmann  Herrn.  24,  546. 

271  C.  TVLLIVS  CAPITO  POMPONIANVS  PLOTIVS  FIRMVS  consul  suff. 
mense  Sept.  a.  84  cum  C.  Cornelio  Gallicano  dipl.  mil.  (III S.  p.  1963). 

272  M.  TVLLIVS  CICERO  (Cicero  passim ,  M.  Tullius  fasti  Venusini, 
. .  [T]ullius  Cicero  Amiternini;  M.  Tullius  filius  Ciceronis  Seneca  suas. 
7,  13).  Falsi  tituli  huic  a  Grossio  trihuti,  X  702*.  704*.  705 '^,  qui 
multis  fraudi  fuere.  De  nummo  quodam  Magnetum  ad  Sipylum  cf.  infra. 

Ciceronis  ex  Terentia  filius,  natus  L.  lulio  Caesare  C.  Marcio 
Figulo  consulibus  Cic.  ad  Att.  1,  2  (consules  sunt  anni  u.  c.  690;  sed 
intellegi  consules  designatos,  Ciceronemque  natum  esse  a.  689  statuunt 
inde  a  Bosio,  propterea  quod  causa  Catilinae,  quam  memorat  Cic.  l.  c, 
acta  esse  videtur  anno  689,  et  quod  anno  690  Atticus  iam  Bomam 
rediisse  videtur,  cf.  Nep.  Attic.  4).  Parvulus  commemoratur  a  patre  in 
Cat.  4,  2,  3.  4,  11,  23  et  saepius  in  epistulis.  Sors  eius  defletur  a  patre 
in  exilium  proficiscente  ad  fam.  14,  1,  1  cet.  A.  703  patrem  in  Ciliciam 
comitatur  ad  Att.  5,  9,  3.  Cum  Deiotaro  in  regnum  eius  missus  ih.  5, 
17,  3;  18,  4;  20,  9.  A.  704  cum  patre  in  Italiam  redit  ih.  6,  7,  2;  8,  5; 
ad  fam.  14, 5, 1 ;  16, 1  al.  A.  705  exeunte  mense  Martio  togam  virilem 
sumpsit  Arpini  ad  Att.  9,  6,  1 ;  17,  1 ;  19,  1.    Una  cum  patre  ad  Pom- 


TVLLIVS  339  TVLLIVS 

peium  se  confert  ad  fam.  14,  7,  3.  Bello  civili  Pompeius  eum  alae 
alteri  (vocabulum  aut  corruptum  aut  insiticium)  praefecit  de  offic. 
2,  13,  45.  A.  707  pater  Brundisii  commorans  in  animo  habuit  eum 
Caesari  obviam  mittere,  sed  destitit  ad  Att.  11,  17,  1;  18,  1,  ad  fam. 
14,  11;  15.  A.  708  aedilis  Arpini  cum  Q.  fratre  patruele  et  M.  Caesio 
ad  fam.  13,  11,  3.  Circa  haec  ut  videtur  tempora  (cf.  Drumann  6,  293) 
a  patre  verba  faciens  inducitur  in  dialogo  de  partitione  oratoria 
Cic.  part.  or.  1,  1  seq.  A.  709  in  animo  habuit  ad  Caesarem  in 
Hispaniam  se  conferre  ad  Att.  12,  7,  1.  Athenas  se  confert  studiorum 
causa  ad  Att.  12,  27,  2;  32,  2,  ad  fam.  16,  21,  de  off.  1,  1,  1  al.  Ad 
eum  Athenis  morantem  pater  dedit  libros  de  officiis  de  off.  1,  1,  1 
cf.  ad  Att.  15,  13,  6;  16,  11,  4.  Exeunte  a.  710  vel  ineunte  a.  711 
relictis  Athenis  Brutum  secutus  est  PJut.  Cic.  45,  Brut.  24,  Appian.  h.  c. 
4,  51  (a  patre  missus  in  Graeciam  ad  Brutum  App.  4,  20  cf.  51,  minus 
accurate).  Brutus  eius  opera  bello  civili  saepe  usus  est  Cic.  Phil. 
10,  6,  13,  ad  fam.  12,  14,  8,  ep.  ad  Brut.  1,  4,  6;  6,  1,  Plut.  Brut.  26, 
Cic.  45,  App.  h.  c.  4,  51.  Ut  in  collegium  pontificum  absens  cooptetur, 
pater  desiderat  Cic.  ep.  ad  Brut.  1,  5,  3.  Proscriptus  a  triumviris 
Appian.  h.  c.  4, 19.  20.  Post  pugnam  Philippensem  primum  ad  Cassium 
Parmensem  se  contulit,  deinde  ad  Sex.  Pompeium  in  Siciliam  App. 
h.  c.  5,  2;  4,  51.  Postea  (post  pacem  Miseni  factam,  vel  etiam  antea)  a 
Caesare,  ut  de  patris  nece  se  purgaret,  in  gratiam  receptus,  et  in  col- 
legium  aliquod  sacerdotale  cooptatus  App.  h.  c.  4,  51,  nec  multo  postea 
consul  factus  ih.,  consul  factus  ob  memoriam  patris  Sen.  henef.  4,  30,  2. 
Consul  suff.  a.  724  fasti  Amiternini  (CIL.  I  ed.  2  p.  61),  fasti  Venu- 
sini  (ih.  p.  66),  idibus  Septembribus  Plin.  h.  n.  22,  13,  ex  id.  Sept.  ad 
kal.  Nov.  fasti  Venusini,  collega  Caesare  (IIII  consule)  Plut.  Cic.  49. 
Eo  consule  nuntius  de  interitu  Antonii  Romam  adlatus  est  Dio  51,  19 ; 
consul  litteras  Caesaris  de  clade  Antonii  apud  Actium  (potius  de  interitu 
Antonii)  pro  rostris  recitavit  App.  h.  c.  4,  51;  eo  consule  senatus 
Antonii  memoriam  damnavit  Plut.  Cic.  49.  Proconsul  Asiae  Seneca 
suas.  7, 13.  Fortasse  huc  pertinet  nummus  Magnetum  a  Sipylo,  de  quo 
egerunt  EcJchel  5,  327  seq.  (qui  duhitahat  an  antiquus  esset),  Borghesius 
opp.  1,  p.  170  seq.,  Waddington  revue  numism.  1867 p.  116  seq.  cf.  etiam 
Bernoulli  Roem.  Ihonographie  I  p.  134,  in  quo  Mapxo?  TuX>.to?  Kuspcov 
adscriptum  est  ad  imaginem ,  quam  ipsius  esse  coniecit  Waddington, 
Augusti  putavit  Borghesius,  Ciceronis  oratoris  imaginem  esse  puta- 
verunt  multi  (huc  etiam  Mommsen  Herm.  3,  269  inclinat).  Proconsulem 
fuisse  pauTlo  post  annum  724  putat  Waddington  fastes  des  provinces 
asiatiques  n.  53.  (Nummi  TrimenotJiyrensium  in  Mysia,  in  quihus 
legitur  inX  M.  TuXXwu ,  ap.  Mionnet  IV  148,  838  meliusque  suppl.  V 
p.  459  n.  1259.  1261,  non  huc  pertinent,  quippe  multo  posteriores, 
cf.  JEcJchel  3,  120).  Legatus  Syriae  Appian.  h.  c.  4,  51  (de  tempore  non 
constat,  cf.  Mommsen  mon.  Ancyr.   ed.  2  p.  165).     Homo   ebriosus 

22* 


TYLLIVS  340  TVLLIVS 

Seneca  suas.  7,  13,  Plin.  h.  n.  14,  147  cf.  Dio  46,  18;  temulentus 
M.  Agrippae  scyplium  impegisse  dicitur  Plin.  l.  c.  'Nihil  ex  paterno 
ingenio  habuit  praeter  urbanitatem'  Seneca  l.  c.  —  Alius  M.  TuUius 
Cicero,  M.  f.,  tribu  Maecia,  eques  Romanus,  patronus  coloniae  Paesta- 
norum,  curator  complurium  aliarum  civitatum  Lucaniae  X  482.  483. 

273  TuUius  Crispinus,  praefectus  praetorio  factus  a  Didio  luliano  suf- 
fragiis  praetorianorum  una  cum  Flavio  Geniale  vit.  Did.  lul.  3,  1. 
Mittitur  contra  Severum  ib.  6,  4;  7,  4.  6.     Occiditur  ih.  8,  1. 

274  Tullius  Geminus  (Tali-  traditur  pro  Tulli-),  a.  62  Fabricium  Veien- 
tonem  accusavit  Tac.  a.  14,  50.  ludice  Borghesio  opp.  5,  222  idem 
Terentius  TuUius  Geminus  consul  suff.  cum  M.  lunio  Silano,  cf.  supra 
suh  Terentio  Tullio  Gemino. 

275  Tullius  Geminus  (TuXXiou  rsjxivou  anth.  Pal.  9,  707,  app.  Plan.  205, 
rctijjLivou  anth.  Pal.  9,  414 ,  praeterea  retxivou ;  TuXXiou  ^a^rivou  anth. 
Pal.  9,  410,  sed  Planud.  Fsfxivou) :  eius  epigrammata  anth.  Pal.  6,  260. 
7j  73.  9,  288.  414.  707.  740,  app.  Planud.  30.  103.  205.  Eundem  esse 
qui  praecedit  putat  0.  Jahn  mus.  Bhen.  9,  1854  p.  626,  quem  secutus 
est  Nipperdey  ad  Tac. 

—    TERENTIVS  TVLLIVS   GEMINVS. 

276  Tullius  lustus:  epistula  imp.  Nervae  ad  eum,  qua  epistulis  Domi- 
tiani  standum  esse  statuitur  Plin.  ad  Trai.  58,  10.  Certe  magistratus 
aliquis,  proconsul  puto  aut  procurator  Pithyniae. 

211  (M.)  Tullius  Laurea,  Ciceronis  libertus:  carmen  eius  in  aquas  calidas 
quae  non  multum  post  obitum  Ciceronis  eruperunt  in  villa  olim 
Ciceronis,  iam  Antistii  Veteris  (consulis  a.  u.  c.  724  ut  videtur)  Plin. 
h.  n.  31,  7  seq.  Epigrammata  eius  Graeca  anth.  Pal.  7,  17.  294.  12,  24. 

278  Tullius  Marcellinus,  adulescens  Luciho  et  Senecae  notus,  morbo 
correptus  inedia  vitam  finivit  Seneca  ep.  77,  5-10. 

279  Q.  TVLLIVS  MAXIMVS  legatus  Aug.  legionis  VII  Geminae  Felicis 
t.  Legionensis  II  2660  (cum  carmine  adscripto,  =  Puecheler  carm. 
epigr.  n.  1526 ;  cf.  Huehner  ex.  scriptur.  epigr.  n.  1138).  Ex  Africa 
oriundus  ('Tullius  e  Libya')  carmen.  Non  diversum  puto  ah  eo  qui 
sequitur ,  quamquam  Huehner  scripturam  tituli  Legionensis  aetati 
Traiani  vel  Hadriani  adtrihuit. 

280  Q.  TVLLIVS  MAXIMVS.  K.  TouX.  Ma;t|xos  nummus  Pautaliensis  musei 
Vindohonensis  quem  post  EcJchelium  2,  38  ed.  Piclc  num.  Zeitschrift 
Wien  23,  1891  p.  63,  TotiX.  vel  TouXXto?  Ma^tjxo?  nummi  reliqui  (in 
multis  ex  his   cum  praecedat  vjYsix.  ,   minus  recte  ut  iam   constat  M. 

' "  littera  a  nonnuUis  pro  praenomine  Maximi  hahita  est).  Legatus 
pro  pr.  Thraciae  sub  M,  Aurelio  et  Vero  (161 — 168)  nummi  urhium 
Thracicarum,  cusi  Hadrianopoli  (Mionnet  suppl.  II  304,  620),  Pau- 
taliae  (Mionnet  suppl.  II  368,  977.  979-982.  372,  1005.  1006,  Mus. 
Berol.  Beschr.  der  Munzen  I  p.  198,  1,  alihi),  Augustae  Traianae 
(Mionnet  I  p.  423  n.375,  suppl.  II  506,  1778.  1779,   Mus.  Berol.  I 


TVLLIVS  341  TVLLIVS 

p.  238,  2.  5),  TrmanopoU  (Mionnd  I  p.  423  n.  379,  suppl.  II 506,  1777), 
aut  3Iarci  aut  Veri  caput  exhihentes  (male  sine  duhio  in  nummo  ap. 
Mionnet  suppl.  II  368,  977  dicitur  esse  caput  Pii;  legatus  Thraciae 
tempore  mortis  Antonini  Pii  fuit  L.  Pullaienus  Gargilius  Antiquus). 
Legaium  Thraciae  fuisse  etiam  post  mortem  Veri  coniecit  PicJc  num. 
Zeitschr.  23,  1891  p.  63  not.  81,  sed  plane  incerta  de  causa. 

281  TVLLIVS  MENOPHILVS  (TouXXio?  Mtjvo^iXo?  exc.  de  leg.,  Myjvo^piXo? 
nummi,  Herod.,  Menofilius  vit.  Maximin.,  MelofiHus  traditur  vit.  Max. 
et  Balb.).   Cf.     Borghesi  opp.  2,  227  seq. 

Consul  (suff.  a.  inc.)  ante  annum  238  Herod.  8,  2,  6,  vit.  Maximin.  21, 
vit.  Maximin.  et  Balhin.  12.  A.  238  missus  a  senatu  Aquileiam  una 
cum  Crispino  contra  Maximinum  fortiter  defendit  Herod.  l.  c,  vit. 
Maxim.  21.  22,  vit.  Maxim.  et  Balh.  l.  c.  (fortasse  unus  ex  viginti 
viris  consularihus  reipuhlicae  curandae).  Legatus  consularis  (uir.) 
Moesiae  inferioris,  sub  Gordiano,  ante  a.  241  nummi  Marcianopoli- 
tanorum  ap.  Mionnet  I  p.  359,  36,  suppl,  II  p.  109,  320  seg.,  p.  111, 
332  seq.,  Mus.  Berol.  Beschr.  d.  Munsen  I  p.  68  n.  63-71  (tempus 
inde  rectc  colligitur  quod  Tranquillina  iji  nummis  non  comparet,  sed 
ubi  uxoris  caput  cxpcctavcris,  constanter  adest  Serapis;  cf.  Borghesi 
opp.  2  p.  231  not.  1,  Pich  num.  Zeitschr.  Wien  23,  1891  p.  50),  dux 
Moesiae  Petrus  Patricius  exc.  de  leg.  (MiXller  fr.  hist.  Graec.  IV 
p.  186,  8),  provinciam  per  tres  annos  obtinuit  ih.  Legatus  igitur 
Moesiae  inferioris  fuit  ab  a.  238  ad  a.  241.  Quomodo  legatos  Car- 
porum  tractaverit  Petrus  Pctr.  l.  c. 

282  M,  TuUius  Tiro  (tria  nomina  posuit  Hieronymus,  Tullius  Tiro  Plin. 
h.  n.  1,  2,  Gell.  6,  3,  54.  13,  9, 1,  schol.  Boh.,  Tiro  TuUius  Gell.  4, 10,  6. 
6,  3,  8.  54.  12,  3,  3;  plerumque  Tiro),  Ciceronis  libertus,  manuraissus 
a.  70 1  Cic.  ad  fam.  16,  16  (si  recte  eo  anno  hanc  epistulam  scriptam  esse 
statuit  Koerner  in  editione  Mendelssohnii).  Adulescens  etiamtum  a.  704 
Cic.  ad  Att.  6,  7, 2.  Patronum  comitatus  est  in  Ciliciani  adAtt.  6, 7, 2  cet.; 
rediens  morbp  correptus  Patris  substitit  convalescendi  causa  ad  fam. 
16,  1  cet.  'In  Puteolano  praedio  usque  ad  centesimum  annum  con- 
senescit'  Hieronymus  ad  a.  Ahr.  2013  (=  a.  u.  c.  750);  sed  vix  illo 
anno  morttms,  cum  a.  704  fuerit  adtdescens.  "^Ab  ineunte  aetate 
liberaliter  institutus' ;  eo  'adminiculatore  et  quasi  administro  in  stu- 
diis  litterarum  Cicero  usus  est'  Gellius  6,  3,  8,  cf.  ib.  13,  9,  1;  Cic. 
ad  fam.  16,  4,  3.  16,  17,  1,  ad  Att.  7,  5,  2.  Epistulas  Ciceronis  etiam- 
tum  vivo  patrono  colligere  coepit  Cic.  ad  Att.  16,  5,  5  cf.  ad  fam. 
16,  17,  1.  Commentarios  patroni  edidit  Quintil.  10,  7,  30  (cf.  Teuffel 
180,  3).  Libri  Ciceronis  emendate  ut  legereiitur  curavit  Gell.  1,  7,  1. 
13,  21,  6.  15,  6,  2;  suhscriptio  codicum  quorundam,  ap.  Jahn  Ber.  d. 
sachs.  Gesellsch.  d.  W.  1851  p.  329,  Kiessling  coniectan.  I  (ind.  schol. 
Gryphisivald.  1883)  p.  6.  De  vita  patroni  scripsit  libros  minimura 
quattuor  Ascon.  in  Mil.  p.  43  Kiessl. ;  Plut.  Cic.  41.  49;  Tac.  dial.  17; 


TVLLIVS  342  TVLLIVS 

cf.  Gell.  4,  10,  6  (nisi  haec  ex  alio  lihro  Tironis  sumjata  sunt).  Ab  eo 
editi  putabantur  libri  tres  iocorum  Ciceronis  Quintil.  6,  3,  5,  schol. 
Boh.  in  Sest.  64,  135  p.  309  Orell. ,  cf.  Macrob.  sat.  2,  1,  12.  Ipse 
complures  libros  de  usu  atque  ratione  linguae  Latinae,  item  de  variis 
atque  promiscis  quaestionibus  composuit,  in  his  TravSsxTa?  Gellius 
13,  9;  'Tiro  in  pandecte'  citatur  Charis.  1,  207  ed.  Keil,  praeterea 
liber  huius  generis  Gell.  12,  3,  3,  epistulae  eius  de  quaestionibus 
grammaticis  ih.  6,  3,  10.  10,  1,  7.  Adhibitus  a  Plinio  Tlin.  h.  n.  1,  2. 
Notas  scribendi  primus  commentus  est  Hieronymus  ad  a.  2013,  Isidor. 
orig.  1,  21  (Suet.  ed.  Beifferscheid  p.  135).  Cf.  Teuffel  §  190,  4.  5. 
—    L.  DASVMIVS  TVLLIVS  TVSCVS. 

283  TVLLIVS  VARRO.  T.  Viterhii  extans,  acephalus,  sed  quem  huius  esse 
ostendit  nomen  filii  in  fine  perscriptum,  XI 3004  =  syll.  meae  1002  (1) ; 
memoratur  in  t.  Tarquiniensi  filii  XI  3364  (2).  —  Varro  t.  2  (in 
t.  1  nomen  periit).  Decemvir  stlitibus  iudicandis ,  tribunus  militum 
legionis  VIII  bis  Augustae  (de  cognomine  his  Augustae  cf.  Bormann 
ad  t.  1),  quaestor  provinciae  Cretae  et  Cyrenarum,  aedilis  plebis, 
praetor,  legatus  divi  Vespasiani  legionis  XIII  Geminae,  proconsul 
provinciae  Macedoniae  t.  1.  Fater  P.  Tullii  Varronis  (eius  qui 
sequitur)  t.  1.  2. 

284  P.  TVLLIVS  VARRO.  T.  Tarquiniensis  ipsi  positus  XI 3364  (1).  Ipse 
posuit  patri  t.  Viterhii  extantem  XI  3004  (2).  Memoratur  in  Tar- 
quiniensi  XI  3366  (3).  P.  Tullius  Varro  t.  1.  2  (cognomen  aut  periit 
aut  omissum  fuit  t.  3).  Varronis  (eius  qui  praecedit)  filius  t.  1.  Tribu 
Stel.  t.  1.  Decemvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  militum  legionis 
XVI  Flaviae,  quaestor  urbanus,  aedilis  Cerialis,  praetor,  legatus 
legionum  XII  Fulminatae  et  VI  Victricis  piae  fidelis,  proconsul  pro- 
vinciae  Baeticae  ulterioris  Hispaniae,  praefectus  aerarii  Saturni  t.  1. 
Consul  t.  1.  3.  Augur  t.  1.  3.  Curator  alvei  Tiberis  et  riparum  et 
cloacarum  urbis  t.  1.  Legatus  Aug.  pro  pr.  Moesiae  superioris  t.  1. 
Proconsul  provinciae  Africae  t.  1.  Praetor  Etruriae;  quinquennalis 
Tarquiniis  1. 1.  Thermas  Tarquiniis  testamento  fieri  iussit  t.  3.  Hic 
ut  videtur  Tullius  [Vjarro,  memoratus  in  testamento  facto  anno  108, 
Dasumii  ut  videtur  VI 10229  v.  22.  Praeterea  huius  sine  duhio  fiJius 
L.  Dasumius  Tullius  Tuscus  P.  f.,  tribu  Stel.  (adoptatus,  ut  nomen 
ostendit,  a  L.  Dasumio  aliquo),  quaestor  non  ante  a.  138  t.  Tar- 
quiniensis  XI  3365  (t.  una  cum  illius  t.  1  rep. ,  et  ah  eodem  homine 
positus),  hrevius  dictus  L.  Tullius  Tuscus  III  4117  (cf.  supra  D  10). 
L.  Basumius,  cui  fblium  in  adoptionem  dederat,  potest  esse  is  ipse,  in 
cuius  testamento  facto  anno  108  memoratur,  cf.  Mommsen  CIL.  VI 
p.  1349.  —  Denique  fortasse  non  diversus  is  qui  sequitur. 

285  P.  Tullius  Varro,  possessor  fundorum  complurium  in  agro  Viter- 
biensi  XI  3003.     Aequalis  L.  Mummii  'Nigri  Q.  Vdlerii  Vegeti  con- 


TVLLIVS  343  TVRNVS 

sularis,   qui  in  eodem  t  memoratur.     Non  plane  certum,   num  idem 
qui  praecedit. 

—  M.  DASVMIVS  TVLLIVS  VARRO. 

—  L.  ANNIVS  TVLLVS. 

—  BAEBIVS  TVLLVS. 

—  P.  CALVISIVS  TVLLVS. 

—  CN.  DOMITIVS TVLLVS. 

—  M.  MAECILIVS  TVLLVS. 

—  [PV]BLI[CIVS?]  TVLLVS. 

—  (Volcacius)  Tullus. 

—  L.  VOLCACIVS  TVLLVS. 

—  L.  ARRIVS  PLARIANVS  AVFIDIVS  TVRBO. 

—  T.  FLAVIVS  LONGINVS  Q.  MARCIVS  TVRBO. 

—  C.  GALLONIVS  [Q.  MARCIVS?]  TVRBO. 

—  Q.  Marcius  Turbo  Fronto  Publicius  Severus. 

—  L.  VALERIVS  TVRBO. 

—  M.  VALERIVS  TVRBO  IVN(IOR). 

—  L.  AQVILLIVS  FLORVS  TVRCIANVS  GALLVS. 

286  L.  TVRCIVS  FAESASIVS  APRONIANVS  (^C  t.,  L.  T.  Faesas.  Apro- 
nianus  in  una  certe  tegula  lectum  est)  cos!^  (=  consularis)^  maritus 
Aemiliae  Callistae  clarissimae  feminae  t.  ab  Aufidenatibus  Samnii 
positus  IX  2801.  Eiusdem  nomen  in  tegulis  in  eadem  regione  repertis 
IX  6078,  165.  E  maioribus  sine  dubio  L.  Turcii  Aproniani,  qui 
fuit  praefectus  urbi  a.  339,  et  fdii  huius  L.  Turcii  Aproniani  prae- 
fecti  urbi  a.  363  (cf.  syll.  meae  n.  1229). 

287  TVRCIA  MARCELLA  clarissima  femina,  consularis  viri  filia,  coniux 
Tussi  De  ....  (mariti  nomcn  fortasse  corruptum)  t.  Campanus  X  3862. 

288  Turdus,  inter  comites  Occii  Flammae  proconsulis  Cretae,  infamis 
et  invisus  Seneca  contr.  9,  4,  20. 

289  Turesis,  Thrax,  inter  duces  rebellionis  a.  26  Tac.  a.  4,  50. 

290  TVRIA  (sic  optimi  codices  Valerii,  Tyria  Paridis  epitome) ,  uxor 
Q.  Lucretii  (Q.  iMcretii  Vespillonis  consulis  a.  u.  c.  735),  maritum 
proscriptum  anno  711  cum  magno  periculo  suo  servavit  Val.  Maxim. 
6,  ?,  2  (eadem  res  narratur,  sed  nomen  Turiae  non  ponitur,  Appian. 
b.  c.  4,  44).  In  eius  ut  videtur  tumulo  a  marito  insculptum  elogium, 
cuius  fragmenta  composuit  Mommsen  Abh.  d.  AJcad.  d.  Wiss.  m  Berlin 
1863  p.  459  seq.,  CIL.  VI  1527.  Nondum  nupta,  mortem  parentum, 
a  servis  ut  videtur  occisorum,  fortiter  vindicavit  elogium  I  v.  3  seq. 
Deccssit  post  matrimonium  XXXXI  annorum  ib.  v.  27  seq.  Soror 
eius  nupta  C.  Cluvio  ib.  I  v.  16.  47,  II  v.  9. 

—  Verconius  Turinus. 

291  Turnus,  satirarum  scriptor  Martial.  7,  97,  8.  11,  10;  Butil.  Namatian. 
1,  604,  Sidon.  Apoll.  carm.  9,  266,  lo.  Lydus  de  mag.  1,  41.  Scaevi 
Memoris   poetae    tragici   frater   Martial.  11,  10;   Probus  Vallae   ad 


TVRPILIANVS  344  TVRRANIVS 

luvenal.  1,  20.  'Hic  libertini  generis  ad  honores  ambitione  provectus 
est;  potens  in  aula  Vespasianorum  Titi  et  Domitiani'  Prohus  Vallae 
l.  c,  uhi  perhihetur  hunc  significari  a  luvenale  1,  20.  Versus  eius 
referuntur  schol.  luv.  1,  71. 

—  P.  PETRONIVS  TVRPILIANVS. 

—  C.  Pomponius  Turpilianus. 

292  Turpilius  {sic  optimus  codex,  plerique  Turpillus),  eques  Romanus, 
e  Venetia,  laeva  raanu  pinxit  temporibus  Plinii,  operaque  eius 
Veronae  extabant  Plin.  h.  n.  35,  20.  Complures  Turpilii  memorantur 
in  t.  Veronensi  V  3432,  qui  fortasse  ad  huius  gentem  pertinehant. 

293  L.  TVRPILIVS  DEXTER  consul  suff.  a.  inc.  mense  Dec.  cum  M.  Maecio 
Rufo  XIV  3543  (temporihus  Flaviorum,  cf.  supra  suh  M.  Maecio  Rufo). 

—  M.  Calpurnius  Seneca  Fabius  Turpio  Sentinatianus 

294  TVRR TITIANVS   vir   clarissimus   fistula  plumhea   agri   Viter- 

hiensis  semel  descripta,  XI  3015. 

295  Turranius,  poeta  tragicus  tempore  Ovidii  Ovid.  ex  P.  4,  16,  29. 

296  Turranius,  praefectus  Aegypti  sub  Augusto,  anno  eius  decimo  quinto 
(ab  u.  c.  738/9)  vel  vicesimo  (743/4)  vel  vicesimo  tertio  (746/7)  (nam 
hos  numeros  apographa  admittunt)  t.  Aegyptius  GIG.  4923  =  Kaihel 
ep.  Gr.  978. 

297  C.  Turranius  (sic  Tac.  a.  1,  7,  Turranius  ih.  11,  31,  Tyrannius  Senecae 
cod.  Med.),  praefectus  annonae  a.  p.  Chr.  14  (=  a.  u.  c.  767)  Tac.  a.  1,  7. 
Cum  a  C.  Caesare  vacationem  procurationis  (videtur  significari praefec- 
tura  annonae)  ultro  accepisset  nonagenarius  senex,  ut  exanimem  se 
lugeri  iussit,  donec  'labor  illi  suus  restitutus  est'  Seneca  didl.  10,  20,  3. 
Praefectus  annonae  etiam  a.  801  =  p.  Chr.  48  Tac.  a.  11,  31.  Circiter 
centum  annos  igitur  natus  tunc  fuerit  necesse  est.  Sed  fortasse  nona- 
ginta  tantum  annos  attigit,  et  Seneca  minus  accurate  de  eo  tamquam 
nonagenario  etiam  antea  verha  fecit.  Utut  est,  fieri  potest  ut  sit  idem 
qui praecedit,praefectus  Aegypti  mediisAugusti  temporihus.  Cf.  O.Hirsch- 
feld  Philol.  29,  1870  p.  27.  —  Plane  incertnm  num  ah  hoc  appellata 
Turraniana  pira  Plin.  h.  n.  15,  54.    Item  incertum  an  is  qui  sequitur. 

298  Turranius  Gracih*s,  natus  prope  fretum  Gaditanum  Plin.  h.  n.  3,  3, 
auctor  adhibitus  a  Plinio  de  rebus  Hispanicis  Plin.  h.  n.  3,  3.  9,  11. 
18,  75  cf.  1,  3.  9.  11.    Incertum  quo  tcmpore  vixerit,  cf.  Teuffel  132,  6. 

299  Turranius  Priscus  (Tupavvto?  traditur),  praefectus  exercitus  {?axpa- 
TOTzeMpyj^q)  a.  66,  a  Gessio  Floro  corruptus  Cestio  Gallo  suasit,  ut 
Hierosolymis  abscederet  loseph.  hell.  2,  19,  4.  Vix  idem  Priscus  prae- 
fectus  castrorum  {Qxpoixdpyrf)  legionis  sextae,  in  discessu  a  ludaeis 
occisus  ih.  2,  19,  7. 

300  Sp.    Turranius    Proculus    Gellianus.      Tituli:   Lavinas   XIV  4176 

mutilus  (1);  Pompeianus  X  797  (2).     Nomen  integrum   t.  2,    

Proculus superest  t.  1.    L.  f.,  Sp.  n.,  L.  pronepos  t.  2.    Tribu 

Fab.  t.  1.  2.    Praefectus  fabrum  bis  t.  2.    Praefectus  curatorum  alvei 


TVRRINVS  345  TVSCVS 

Tiberis  t.  2  (de  munere  cf.  Mommsen  Staatsr.  II^  p.  1050  not.  2). 
Praefectus  cohortis  Gaetulorum  t.  2  (una  ex  praefecturis  memorata 
erat  etiam  t.  1).  Tribunus  militum  legionis  decimae  t.  2.  In  urbe 
Lavinio  non  solum  praefectus  iure  dicunclo,  sed  etiam  pater  patratus 
populi  Laurentis  foederis  cum  populo  Romano  (quotannis)  percutiendi 
causa,  multisque  aliis  sacerdotiis  ornatus  t.  2  (minus  plene  1. 1).  Lavinii 
sacra  fecit  anno  36  vel  37  t.  1.  Pompeiis  ei  statua  collocata  inter 
annos  47  et  54  t.  2  (tempus  definit  litteratura  Claudiana). 

—  Clodius  Turrinus. 

301  Turullius  Cerialis,  ordines  in  Germania  duxerat,  a.  69  primipilaris 
in  exercitu  Othonis,  cum  paucis  classicis  abeunti  a  Placentia  Caecinae 
se  tradidit  Tac.  h.  2,  22. 

302  Tuscenius  Felix,  primipilus  iterum,  ex  auctoritate  imp.  Antonini 
Pii  sententiam  dixit  inter  Ardeatinos  et  nescio  quem  populum  vel 
privatum  liher  col.  q.  d.,  Scriptores  gramatici  I  p.  251  ed.  Lachmann, 
cf  CIL.  X  p.  676. 

—  Q.  OCTAVIVS  VOLVSIVS  THVSCEN[IVS] 

—  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  TVSCENIVS  QVINTIANVS. 

303  Tuscianus,  iuris  consultus,  qui  (una  cum  Aburnio  Valente  et  Salvio 
luliano)  successit  lavoleno  Prisco  Dig.  1,  2,  2,  53.    Praeterea  ignotus. 

304  Tuscilius  Nominatus  (sic  IX  5746  et  Plin.  ep.  5,  13,  1  itemque  5,  4,  1 
certe  in  parte  codicem;  Tusculius  vel  Tuscillus  Nominatus  alii  codices 
l.  c),  causarum  actor,  quod  causam  Vicetinorura,  quam  susceperat, 
pecunia  accepta  deseruisset,  coram  senatu  accusatus  et  absolutus, 
a.  105  Plin.  ep.  5,  4.  5, 13.  Eius  hereditatem  (scilicct  heredem  instituerat 
Traianum)  Traianus  rei  publicae  Ricinensium  concessit  IX  5746. 

—  L.  MEMMIVS  TVSCILLVS  SENECIO. 

—  GN.  PAPIRIVS  AELIANVS  AEMIL[IANVS]  TVSCILLVS. 

305  *TVSCIVS  FVSCIANVS  legatus  Numidiae  Dig.  37,  5,  7.  Nomcn  cor- 
ruptum;  intellegitur  L.  Matuccius  Fuscinus,  cf.  supra  suh  hoc. 

306  Tuscus,  poeta,  Ovidii  aequalis,  'qui  Phyllide  sua  nomen'  nactus  erat 
Ovid.  ex  P.  4,  16,  20.     Cf  Teuffel  252,  8. 

307  Tuscus,  historicus,  fatuus,  iudice  Scneca  suas.  2,  22;  4iomo  quara 
improbi  animi  tam  infelicis  ingeni'  ih.  Mamercum  (Aemiliuni)  Scaurum 
maiestatis  reum  fecit  ih.  Videtur  aut  Cornelius  Tuscus  aut  Servilius 
Tuscus  dictus  fuisse,  cf  Tac.  a.  6,  29  et  supra  suh  Servilio. 

308  Tuscus  novarum  rerum  suspectus  sub  Macrino  vit.  Diadum.  9,  1 
(epist.  fictic). 

—  Caecina  Tuscus. 

—  Clodius  Tuscus. 

—  L.  DASVMIVS  (TVSCVS?). 

—  L.  DASVMIVS  TVLLIVS  TVSCVS. 

—  Fabricius  Tuscus. 

—  *MEMMIVS  TVSCVS. 


TVSCVS  346  TVTILIVS 

—  M.  NVM[MIVS]  .  . .  ATTIDI[VS]   . .  .  TVSCVS. 

—  M.  NVMMIVS  TVSCVS. 

—  *  [Q.  P0MP]0N[IVS]  . .  .  [T]VSC[VS]. 

—  M.  Maenius  Agrippa  L.  Tusidius  Carapester. 

309  Cn.  Tussanius  P[roculu8]  (cognomen  supplevi  ex  t.  eius  qui  sequitur; 
sed  potest  fuisse  P.  [f.]),  [iuris]  consul[tu8]  (potest  cogitari  etiam  de 
consule)  t.  prope  Ostiam  rep.  VI 1534  =  XIV 175  cf.  add.  p.  481. 

310  Postumus  Tussanius  Proculus,  Cn.  f.,  tribu  Ani.,  q(uaestor)  t.  urnae, 
originis  ut  videtur  urhanae,  VI  27843.  Quaestorem  collegii  alicuius 
fuisse  coniecit  Huelsen. 

311  Tussanius  Aristo,  egregius  vir,  procurator  (tractus  Carthaginiensis 
ut  videtur)  sub  Commodo  VIII 10570.  III  v.  11  cf.  Mommsen  Herm. 
15,  397. 

—  Valeria  Tussania. 

312  *TVSSIVS  DE (sic  alterum  exemplum,  Tussibi . .  alterum;  fortasse 

nomen  corruptum),  maritus  Turciae  Marcellae,  clarissimae  feminae 
t.  Campanus  X  3862  his  (fortasse  ne  his  quidem)  descriptus. 

813  Tuticanius  Capito,  praefectus  classis  Ravennatis  a.  152  dipl.  mil. 
(III  S.  p.  1987). 

314  TVTICANVS,  amicus  Ovidii  inde  a  tenera  aetate  Ovid.  ex  P.  4,  12, 
20  seq.,  ad  quem  hic  dedit  ex  P.  4,  12.  4,  14.  Honoribus  ex  ordine 
functus  ih.  4,  12,  40  (vix  dlii  honores  intelleguntur  ac  senatorii).  Ipse 
quoque  poeta;  'Maeonium  Phaeacida  vertit'  ih.  4,  12,  27  cf.  4,  16,  27. 
Cf  Teuffel  252,  2. 

—  GEMINIVS  TVTICIVS  AEMILIANVS. 

315  M.  Tuticius  Proculus,  procurator  Augusti  (in  Africa)  t.  Siccensis 
VIII 1625. 

316  Tutilius  (Utilius,  Rutilius  plerique  codices  Martialis),  socer  Quin- 
tiliani   Plin.  ep.  6,  32,  1;    ipse   scripsit    de    arte    rhetorica    Quintil. 

3,  1,  21  cf  Martial.  5,  56,  6. 

31 7  Tutilius  Lupercus,  Tutilii  Pontiani  (n.  320)  aut  frater  minor  aut  filius 
II  550. 

318  L.  TVTILIVS   LVPERCVS  PONTIANVS    (sic  plene  t.  urhanus  eph.  ep. 

4,  774,  Lupercus  chronographus  a.  354,  ....  ercus  XI 3899,  Pontianus 
plerumgue,  Porapeianus  fasti  Vind.  priores  cum  Prospero).  Consul  ord. 
a.  135  cura  P.  Calpurnio  Atiliano  fasti. 

319  L.  Tutilius  Lupercus  Sulpicius  Avitus  t.  Faliscus  XI 3102  Paren- 
tela  sine  duhio  coniunctus  cum  eo  gui  praecedit. 

320  Tutilius  Pontianus :  eius  et  Tutilii  Luperci  servus  II  550.  Frater 
maior  vel  pater  videtur  fuisse  Tutilii  Lupcrci.  Fortasse  non  diversus 
ab  eo  qui  sequitur.  —  Tutilii  Pontiani  signaculum  ad  ostia  Padi  ut 
videtur  rep.,   V  8116,  57. 

321  L.  TVTILIVS  PONTIANVS  GENTIANVS  (sic  act.  Arv.,  Utilius  vit.  Marc, 
correxit  Klein  mus.  Bhen.  35,  1880  p.  637),  adulter  Faustinae,  nihilo- 


TVTILIA  347  VAGELLIVS 

minus  a  M.  Aurelio  honoribus   exornatus  vit.  Marc.  29,  1.     Consul 
suff.  mense  Febr.  a.  183  act.  Arv. 
321*  Tutilia  Proc(u)la,  L.  f.  fistulae  urbanae  guas  vidit  Dressel;  cf.  Bull. 
comunale  1890  p.  179.     Fortasse  femina  nohilis. 

322  Ti.  Tutinius  Senti(us)  Satrinus,  dominus  figlinarum  urbanarum 
tenipore  Hadriani  tegulae  XV 103-105.  107-109,  cf.  Dressel  l.  c. 
p.  25.  Filium  vel  certe  propinquum  eius  fuisse  qui  sequitur  coniecit 
Marinius  Arv.  p.  307. 

323  TI.  TVTINIVS  SEVERVS  frater  Arvalis,  magister  collegii  a.  inc. 
temporibus  Domitiani  fragmentum  actorum ,  ap.  Henzen  p.  CXXX  V 
(Dom.  C). 

—  lulius  Tutor. 

—  C.  VELLAEVS  TVTOR. 

324  Tynchanius  (sic  Salmasius,  Thyncanius  traditur),  stipator  Maximini 
vit.  Gord.  14,  7  (epist). 

325  Tyrannio  iunior,  grammaticus,  discipulus  Tyrannionis  senioris  Suidas- 
s.  V.  (discipulus  scilicet  Tyrannionis  eius,  quem  praeter  Suidam  l.  c. 
memorant  Cicero  Strabo  12  p.  518,  13  p.  609  aliique).  Ex  Phoenicia 
oriundus,  captivus  factus  bello  Antonii  et  Caesaris,  emptus  a  Dymante 
Caesaris  libertOj  ab  hoc  dono  datus  Terentiae  Ciceronis,  ab  hac  manu- 
missus,  docuit  Romae  Suidas  s.  v.  Scripta  eius  enumerat  Suidas  l.  c, 
citant  Eustathius  aliique. 

326  Tyrius  Septimius  Azizus,  vir  perfectissimus ,  curator  reipublicae 
Faliscorum  temporibus  Grallieni  XI  3089.  3091.  3092.  Oriimdus  ex 
Syria,  ut  praeter  Anzi  cognomen  ostendit  Tyrium  gentilicium,  cf.  supra 
sub  L.  Septimia  Pataviniana  Tyria  Nepotilla  Odaenathiana. 

—  L.  SEPTIMIA  PATAVINIANA  BALBILLA  TYRIA  NEPOTILLA  ODAE- 
NATHIANA. 


Y(U) 

1  C.  VA rex   sacrorum,    augur   VI 2123.     Uxor    Manlia    Fadilla 

ib.  cf.  2124. 

—  [AJurelius  Va  . . . 

—  I(VLIVS)  A(VRELIVS)  SEPTIMIVS  VABALLATHVS  ATHENODORVS. 

2  Vagellius  declamator,  homo  stultus  ut  videtur  (cor  eius  'mulinum') 
luvenal.  16,  23  (Mutinensis  codices  aliquot,  item  scholia,  ex  inter- 
polatione).  Idem  ut  videtur,  item  ut  homo  stupidus  (statua  eius 
tam  a  sensu  aliena  quam  effigies  deorum)  memoratur  ib.  13,  119. 

3  L.  VAGELLIVS  consul  suff.  cum  Cn.  Hosidio  Geta  exeunte  anno  44 
vel  45  vel  46  X  1401  cf.  Momms.  ib.  p.  159  not.  1.    Eiusdem  ut 


VALA  348  VALENS 

videtur  nomen  in  fistula  aquaria  Bomae  rep.,  ap.  Lancianium  syll.  ag. 
n.  12.  Idem  ut  puto  Vagellius  (sic  codices  plerique),  amicus  Senecae, 
poeta  Seneca  nat.  guaest.  6,  2,  9.  Cf.  BaeJirens  fr.  poet.  Bom.  p.  362 
(vix  hic  Vallegius  —  sic  traditur  —  cuius  versus  citat  Donatus  app. 
ad  vit.  Terentii  Suetonianam,  ap.  Beifferscheid  Suet.  p.  35 ;  cf.  Tcuffel 
147,  2). 

—  CN.  BAEBIVS  TAMPILVS  VALA  NVMONIANVS. 

—  C.  NVMONIVS  VALA. 
—^  Q.  Numonius  Vala. 

4  *  P.  Val.,  praeses  provinciae  Sardiniae  miliarius  Sardus  eph.  ep.  8,  762. 

5 VALENS  praetor  (aerarii)  a.  p.  Chr.  15  fasti  scriharum  quaesto- 

riorum,  CIL.  I  ed.  2  p.  74. 

6  VALENS  avunculus  magnus  —  'alii  tantum  avunculum  dicunt'  —  eius 
Valentis,  qui  sub  Gallieno  imperavit  (eius  gui  seguitur),  imperator 
appellatus  in  Illyrico  et  post  paucos  dies  occisus  vit.  trig.  tyr.  20 
cf.  31,  8. 

7  VALENS,  temporibus  Valeriani  et  Gallieni  apud  Macedonas  imperator 
appellatus  Vict.  ep.  32,  4.  'Proconsulatum  Achaiae  dato  a  Gallieno 
tunc  honore  gubernabaf  trig.  tyr.  19,  1  cf.  vit.  GaTlien.  2,  2.  Ad 
eum  opprimendum  Macrianus  misit  Pisonem ;  quo  comperto  surapsit 
imperium  vit.  Gall.  2,  2.  3,  trig.  tyr.  19,  2.  3.  21,  1,  missis  militibus 
Pisonem  interfecit  vit  Gallien.  2,  4,  trig.  tyr.  21,  3;  ipse  mox  a  suis 
militibus  interemptus  trig.  tyr.  19,  3.  21,  3.  Valens,  cognomento 
Thessalicus  (tbesanicus  cod.  Vat.;  Thessalonicus  vulgo)  inter  eos  qui 
Gallieni  temporibus  imperium  invaserunt  Ammian.  Marc.  21,  16,  10. 
(Non  Valens  sed  Piso  Thessalicus  appellatus  trig.  tyr.  21,  1  cf.  vit. 
Gallien.  2,  4).  Nullus  fuit,  aut  certe  hoc  posterior  imp.  C.  Q.  Valens 
Aelianus  Aug.  nummus  iam  musei  Vindohoncnsis,  ap.  Eclhel  7,  450, 
Cohcn  ed.  2  VI  p.  67,  suspectae  lectionis. 

8  C.  VALENS  HOSTILIANVS  MESSIVS  QVINTVS.  Nomina  plene  per- 
scripta  extant  in  t.  urhano  VI  1102,  in  Valentino  Ilispaniae  II 3736, 
in  Ceramensi  Cariae  Journal  of  hcll.  stud.  11,  1890  p.  127  cf.  syll. 
meae  n.  520  adn.  ('OanXXiavo?  t.  Ceramcnsis),  plcne  fuerunt  II  4957. 
III  3746.  VIII  10051.  XI  3088,  item  in  papyro  nunc  Vindohonensi, 
Corpus  pap.  Baineri  I  n.  XXXVII;  C.  Valens  Hostil.  Mes.  Quintus 
nummi  plerigue ,  ap.  EcJchcl  7,  357,  Cohen  ed.  2  vol.  VI  p.  225  seg. 
(C.  Oval.  Ostil.  Mes.  Covintus  nummi  dlii  non  pauci ,  Graecissantes, 
Q.  Val.  Hostil.  traditur  II  4958)  •,  Messii  Decius  et  Quintus  miliarii 
Baetiae  III  5988.  5989  de  ipso  et  fratre;  Quintus  nummus  coloniae 
Aeliae  Capitolinae,  ap.  Cohen  V^  p.  223;  Hostilianus  Victor  Caes., 
'louOTiXiavo?;  Cedrenus,  Hostilianus  Perpenna  Victor  epit.,  ^eu^po? 
'OaxiXiavo?  Zonaras;  de  Gallo  Hostiliano  Eutropii  v.  infra. 

Filius   imperatoris  Caesaris  C.  Messii  Quinti  Traiani  Decii  Aug. 
t.  Ceramensis   (item  fdius  Becii  dictus  fuit  sine  duhio  XI  3088,   uhi 


VALENS  349  VALENS 

periit  tantum  filii  vocahulum ,  ef  VI  1102 ,  uhi  filii  vocabulum  extat, 
patris  nomen  periit).  Frater  sine  duhio  minor  Q.  Hcrennii  Etrusci 
Messii  Dccii ,  cum  quo  coniungitur,  sed  ita  ut  iJle  constanter  prae- 
cedat  II  4957.  4958.  III  3746.  5988.  5989.  VIII  10051.  XI  8088, 
item  in  papyro  Vindohonensi,  nafus  et  ipse  puto  Herennia  Cupressenia 
Etruscilla;  nam  hic  videtur  alter  ex  adulescentibus,  quorum  imagines 
coniunguntur  cum  imaginihus  Decii  et  Etruscillae  in  nunimis  Dccii  ap. 
Cohen  V^  p.  206,  Decii  et  Etruscillae  ib.  p.  207,  Etruscillae  solius  ih. 
p.  21415  n.  1.  2.  —  Caesar,  nobilissimus  Caesar  nummi,  tituli.  Caesar 
Augustus  III 5988.  5989,  6  {^socpiXeaTaxo?  Kaiaap  (nomen)  SePaaTO? 
t.  Ceramensis  (cf.  supra),  abusu  solito ,  sed  ita  ut  patre  inferiorem 
fuisse  eum  appareat.  Tribunicia  potestate  II  (adhuc  Caesar)  VI 1102. 
Imp.  Cae.  C.  Val.  Hos.  vel  Host.  Mes.  Quintus  Aug.  nummi  ap.  Echhel 
7,  353,  Cohen  n.  7.  8.  22.  29  cet.,  imp.  C.  Mes.  Quintus  Aug.  nummus 
unus  ap.  EcTihel  l.  c,  Cohcn  n.  58.  (A.  251)  post  mortem  patris  (ct 
fratris)  adoptatus  a  (C.  Vibio  Treboniano)  Gallo  Augusto  Zosim.  1,  25 
(qui  nomen  non  ponit,  sed  aperte  hunc  signifcat,  cum  verha  facit  de 
eo  ex  Decii  filiis  qui  patri  supervixerit) .  Post  mortem  Decii  et 
Etrusci  una  cum  Gallo  Hostib*anus  imperator  creatus  Victor  Caes.  29 
(qui  videtur  ignoravisse  eum  filium  Decii  fuisse);  post  mortem  Decii 
filiique  Gallus  Hostilianus  et  Galli  filius  Volusianus  imperatores 
creati  Eutrop.  9,  5  (tamquam  unus  fuisset  Gallus  Hostilianus);  Galli 
et  Volusiani  temporibus  Hostilianus  Perperna  a  senatu  imperator 
creatus  Victor  epit.  30.  (Philippi  temporibus  imperator  creatus  Zonar. 
12,  18,  imperator  fuit  inter  Gordianum  et  Philippum  Cedrenus  I 
p.  451  Bonn.).  Non  multo  post  pestilentia  consumptus  est  Victor  Caes., 
epit.;  morbo  correptus  venis  incisis  sanguinis  emittendi  causa  periit 
Zonar.,  Cedrenus;  Galli  dolo  sublatus  Zosim.  1,  25  (imperavit  annos  II 
Cedrenus).  Videntur  igitur  Hostiliano  aliquantum  temporis  etiam  sub 
Gallo  et  Volusiano  vel  Caesaris  vel  etiam  Augusti  honores  mansisse 
(in  titulis  tamen,  et  extant  non  pauci  Gallo  et  Volusiano  communes, 
numquam  cum  his  vel  altero  vel  amhohus  coniungitur) ,  donec  fato 
fungeretur ;  apud  scriptores  autem  memoriam  eius  a  patris  memoria 
separatam  vagari  coepisse  non  ita  mirum. 
—  P.  Aelius  Valens. 

—  L.  Caninius  Valens. 

—  Donatius  Valens. 

—  FABIVS  VALENS. 

—  Fabius  Valens. 

—  FLAVIVS  VALENS. 

—  L.  FVLVIVS  ABVRNIVS  VALENS. 

—  IVLIVS  VALENS. 

—  luiius  Valens. 

—  C.  lul(ius)  Valens. 


VALENS  350  VALERIANVS 

—  T.  MANLIVS  VALENS. 

—  Pinarius  Valens. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  cet.  SILIVS  VALENS 
VALERIVS  NIGER  CL.  FVSCVS  SAXA  AMYNTIANVS  SOSIVS  PRISCVS. 

—  Pompeius  Valens. 

—  SALVIVS  VALENS. 

—  M.  SATRIVS  VALENS. 

—  Q.  Septueius  Valens. 

—  Statius  Valens. 

—  Valerius  Valens. 

—  Vettius  Valens. 

—  M.  VETTIVS  VALENS. 

—  M.  Vettius  Valens. 

9  Valentilla,  uxor  Calpurnii  Marcelli  xou  xpaTtaxou,  propinqua  elarissi- 
morum  virorum  t.  Pisidicus,  Papers  of  the  American  School  at  Athens 
II  p.  186  n.  189. 

—  Aufidia  Cornelia  Valentilla. 

—  IVLIA  VALENTILLA. 

—  M.  AVR(ELIVS)  VALENTINIANVS. 

10  Valentinus,  dux  ut  videtur  vel  praeses  sub  Gallieno  exc.  Vat.  de 
sent.  post  Dionem  (Bio  ed.  Dindorf  V  p.  220). 

—  lulius  Valentinus. 

—  MARIANA  VALERIANA. 

—  NVMIDI[A] OPENDA  VALERIANA. 

—  SERV(A)EA  F[L(AVIA)]   STATIANILLA  VALERIANA. 

11  VALERIANVS,  anno  194  dux  copiarum  Septimii  Severi  cum  (Cor- 
nelio)  Anullino,  pugna  apud  Issum  commissa  missus  ab  Anullino 
cum   equitatu   terga  Nigrinianorum  invadit  Bio  74,  7.     Hic  fortasse 

[VA]LERIANVS NINVS  legatus  ut  videtur  Galatiae  a.  197  III 243. 

Cf.  praeterea  supra  suh  M.  Fahio  Magno  Valeriano. 

12  Valerianus,  decurio  in  exercitu  Vespasiani,  Tiberiadem  missus  cum 
equitibus  quinquaginta  procursione  oppidanorum  fugatur  loseph.  bell. 
3,  9,  7. 

13  Valerianus,  amicus  Frontonis  Fronto  ad  am.  1,  18  p.  186  Naher. 
Idem  fortasse  Valerianus  Clitianus  Fronto  ad  am.  lih.  II  ind.  p.  189 
Naher. 

14  Valerianus,  qui  cum  Pertinace  grammaticen  docuerat,  ab  eodem 
imperatore  ad  caenam  saepius  adhibitus,  ut  fabulas  litteratas  haberet 
vit.  Pert.  12,  7.  —  Homo  de  plehe  videtur  Valerianus  cui  respondit 
Ulpianus  Dig.  46,  5,  10. 

15  Valerianus,  auctor  citatus  a  PHnio  Plin.  h.  n.  3,  108  cf.  1,  3.  Cf.  supra 
suh  Cornelio  Valeriano.  Apud  Arnohium  6,  7  Valeriano,  ut  traditur, 
dudum  substitutus  est  Valerius  Antias. 

—  P.  Alfius  Alennius  Maximus  Curtius  Valerianus. 


VALERIANVS  351  VALERIVS 

—  Cornelius  Valerianus. 

—  Q.  DECIVS  VALERIANVS. 

—  M.  DOMITIVS  VALERIANVS. 

—  M.  FABIVS  MAGNVS  VALERIANVS. 

—  FLAVIVS  VALERIANVS. 

—  M.  lALLIVS  BASSVS  FABIVS  VALERIANVS. 

—  lulius  Valerianue. 

—  M.  IVVENTIVS  SECVNDVS  RIXA  POSTVMIVS  PANSA  VALERIANVS. 

—  [M.  IVVENJTIVS  [SECVN]DVS  RIXA  cet.  VALERIANVS SEVERVS. 

—  P.  LICINIVS  CORNELIVS  (vel  CORNELIVS  LICINIVS)  VALERIANVS 
CAESAR. 

—  (LICINIVS)  VALERIANVS. 

—  IMP.  CAESAR  P.  LICINIVS  VALERIANVS  AVGVSTVS. 

—  Q.  LVCANIVS  VALERIANVS. 

—  MARIVS  VALERIANVS. 

—  Paetus  Valerianus. 

—  C.  Plinius  Valerianus. 

—  Q.  PoUius  Valerianus. 

—  T.  QVINCTIVS  CRISPINVS  VALERIANVS. 

16  Valerius,  miles,  tribunus  cohortis  praetoriae  factus  loco  lulii  Crispi 
cuius  dictum  aliquod  Septimio  Severo  detulerat  Dio  75,  10. 

17  D.  VALER[IVS]  ....  inter  pueros  senatorum  filios  qui  Arvalibus  mini- 
straverunt  a.  105  act.  Arv.  (VI  2075  I  v.  49).  Fortasse  ex  posteris 
Valerii  Asiatici  (infra  n.  25). 

18  L.  Valerius   ,    praefectus   cohortis  Ituraeorum,   tribunus  . .  . .  ; 

praefectus   classis    [Flaviae]   Moesicae;   procurator  Aug.    p[rov.  Dal- 
matiae?]  t.  Salonitanus  III  S.  8716. 

19  P.  VALER[IVS] sodalis  Augustalis  VI  1988  =  XIV  2392  v.  4. 

Cf.  infra  sub  P.  Valerio  Patruino. 

20  *Q.  Valer(ius),  procurator  Mauretaniae  Caesariensis  sub  Maximino 
miliarius  non  bene  ut  videtur  descriptus,  Eph.  ep.  7,  676. 

—  M.  Aur(elius)  Valerius. 

21  VALERIVS  ACISCVLVS :  cum  eo  (cum  ualeri  ac  situlo  colono  optimus 
codex)  tribuno  plebis  adulterium  in  aede  Veneris  theatri  Pompeiani 
Catia  quaedam  (Horat.  sat.  1,  2,  95)  fecit  Porphyrio  ad  Horat.  l.  c. 
Fortasse  L.  Valerius  Acisculus  memoratus  in  nummis  aetatis  Cae- 
sarianae.  —  [Valerius  A]cisculus  qui  putabatur  consul  suffectus  fuisse 
a.  p.  Chr.  18,  nullus  fuit;  cf.  supra  sub  Begulo  (B  33). 

22  VALERIVS  AGRICOLA  c(larissimus)  v(ir),  q.  d.  (=quaestor  designatus?), 
(defunctus  antequam  quaesturam  iniret)  t.  urbanus  quem  servavit  Me- 
teJlus  cod.  Vat.  6038  f.  24. 

23  Valerius  Alexander,  vir  egregius,  subpraefectus  vigilum  (sub  Gor- 
diano,  non  ante  annum  241)  t.  Ostiensis  eph.  ep.  7,  1211. 


VALEKIVS  352  VALERIVS 

24  Valerius  Antonius,  a  Frontone  commendatus  ut  videtur  L.  Vero:  is 
ut  libellum  sibi  det  vult  Verus,  cui  libello  rescripturum  se  ostendit 
Verus  ap.  Frontonem  ep.  ad  Verum  1,  2  p.  116  Naber. 

25  D.(?)  VALERIVS  ASIATICVS.  Valerius  Asiaticus  Seneca,  losephus, 
Tac,  Dio,  Asiaticus  fastorum  laterculi  sub  anno  46.  De  praenomine 
constat,  si  vere  eius  nepos  M.  Lollius  D.  f.  D.  n.  Paullinus  Valerius 
Asiaticus  (cf.  supra  suh  hoc),  eiusque  pronepos  [Valerius]  . . .  D.  pro- 
nepos  Taurus  Asiaticus  (cf.  infra  suh  Valerio  Tauro  Asiatico). 

Viennae  genitus  Tac.  a.  11,  1  (hic  videtur  consularis  e  colonia 
Viennensi  oriundus,  in  cuius  memoriam  anno  48 ,  scilicet  anno  postea 
quam  hunc  damnatum  esse  constat,  invectus  est  Claudius,  cf.  infra). 
Trihum  putandus  est  hahuisse  Viennensium,  Voltiniam ;  Voltinia  trihu 
fuerunt  qui  ex  posteris  eius  fuisse  videntur  M.  Lollius  Paullinus  Valerius 
Asiaticus  et  Valerius  Taurus  Asiaticus.  —  Amicus  L.  Vitellii,  una 
cum  quo  Antoniam  Augustam  coluerat  Tac.  a.  11,  3.  Varia  eius  Mn 
rem  publicam  officia'  ih.  Consul  suff.  a.  inc.  ante  a.  41,  fortasse  sub 
Tiberio  (scilicet  consularis  sub  C.  Caesare  Seneca  dial.  2,  18,  2, 
consularis  a.  41  loseph.  ant.  19,  1,  20,  Dio  59,  80).  ('Ante  in  domum 
consulatum  intulit,  quam  colonia  sua  solidum  civitatis  Romanae  beni- 
ficium  consecuta  est'  Claudius  or.  Lugd.,  de  hoc  ut  videtur,  ef.  infra). 
C.  Caesari  in  primis  amicis  Seneca  l.  c;  qui  nihilominus  consuetu- 
dinem  cum  uxore  eius  habebat,  et  praeterea  in  ipsum  contumehosus 
fuit  ih.;  ea  res  inter  alias  C.  Caesarem  exitio  dedit  ih.  2,  18,  1. 
Praecipuus  auctor  interficiendi  C.  Caesaris  fuisse  credebatur  Tac. 
a.  11,  1.  Erat  cum  C.  Caesare  quo  die  occisus  est  losephus 
ant.  19,  1,  4.  Post  mortem  C.  Caesaris  progressus  in  contionem 
(ad  milites  Bio)  'gloriam  facinoris  ultro  petivit'  Tac.  l.  c,  loseph. 
19,  1,  20,  Dio  59,  30  (Zon.  11,  7).  Quin  ipse  imperium  adfectaret, 
obstitit  ei  Annius  Vinicianus  (Mivouxiavo?)  loseph.  ant.  19,  4,  3.  'Ad- 
versus  Brittanniam  militia'  eius  (videtur  Claudium  eo  comitatus  esse) 
Tac  a.  11,  3.  Consul  II  (iterationis  notam  om.  fasti  Hydat.  aliique) 
ord.  a.  46  cum  M.  lunio  Silano  Dio  60,  27,  fasti,  ante  tempus  ab- 
dicavit,  quo  invidiam  minueret  Dio  l.  c  (ante  idus  Martias  V  5050)] 
consul  II  Seneca  nat.  quaest.  2,  26,  6,  Tac  a.  11,  1.  A.  47  instigante 
Messallina  a  Suillio  et  Sosibio  accusatur  apud  Claudium  una  cum 
Poppaea  Sabina,  cuius  adulter  credebatur ;  missis  militibus  Baiis,  ubi 
repertus  est,  in  urbem  vinclis  inditis  raptus  Tac  a.  11,  1;  ab  accu- 
satoribus  maxime  ei  obiectum,  quod  milites  pecunia  et  stupro  cor- 
ruperit  Tac  a.  11,  2,  Dio  60,  29.  Cum  Claudius  liberum  mortis 
arbitrium  ei  permisisset,  venas  exsolvit  Tac  a.  11,  3,  Dio  l.  c  A.  48 
in  memoriam  eius  in  senatu  invehitur  Claudius  nomine  eius  non 
posito  ('ut  dirum  nomen  latronis  taceam')  or.  Claud.  Lugdunensis 
II 15  seq.  Divitiae  eius  5  possessor  hortorum  Lucullianorum ;  quae 
res  maxime  exitio  ei  fuerant  Tac  a.  11,  1,  Dio  60,  27.  31.   Vir  ferox 


VALERIVS  353  VALERIVS 

Seneca  dial.  7,  18,  2,  Tac  a.  11,  2.  Exercitationibus  athleticis  ad- 
sueverat  Tac.  a.  11,  3  ('palaestricum  prodigium'  Claudius  l.  c).  — 
Fortasse  ah  hoc  appellati  sc^enici  Asiaticiani  Viennae  XII 1929.  — 
Frater  eius  memoratur  (nomine  non  posito)  or.  Claud.  Lugd. ;  senatu 
(post  mortem  eius)  eiectus  ib.  —  Pater  videtur  eius  qui  sequitur,  avus 
M.  Lollii  Paullini  Valerii  Asiatici  Saturnini. 

26  D.(?)  VALERIVS  ASIATICVS.  Valerius  Asiaticus  Tac  h.  1,  59.  4,  4; 
D.  Aurelius  Asiaticus  apographum  t.  urhani  VI 1528  quem  ad  hunc 
rettulit  Marinius,  cf.  infra. 

Filius  videtur  eius  qui  praecedit.  A.  69  legatus  provinciae  Belgicae, 
in  primis  Vitellii  partibus  accessit  Tac.  h.  1,  59.  Mox  a  Vitellio  gener 
adscitus  ih.  Consul  designatus  ih.  4,  4.  Exeunte  a.  69  occiso  ViteUio, 
ut  consul  designatus  honores  decernit  ducibus  Flavianis  ih.  Defunctus 
esse  videtur  antequam  consulatum  iniret,  si  recte  titulum  VI  1528 
Romae  semd  saec  XV  descriptum:  dis  manibus  D.  Aurelii  Asiatici 
consulis  designati  ad  eum  rettulit  Marinius  Arv.  p.  345  not.  74 
(scilicet  ut  Aureli  errore  lectum  sit  pro  Valeri,  quod  sane  fieri  potuit). 
JBrevi  post  mortuum  esse  indicat  etiam  id  quod  Vespasianus  Vitellii 
filiam  (eandem  puto  quae  huic  nupserat  vel  certe  desponsa  fuerat) 
dotavit  et  marito  collocavit  Suet.  Vesp.  14  (nam  alia  ftlia  Vitellio 
non  videtur  fuisse,  cf.  infra  suh  Vitellio).  —  Huius  ut  videtur  lihertus 
D.  Valerius  Asiatici  libertus  Sisses(?)  sevir  in  colonia  Equestrium 
Novioduni  XIII 5012  =-  Inscr.  Helv.  121.  —  Pater  puto  M.  Lollii 
Paullini  Valerii  Asiatici  Saturnini,  consulis  a.  93  iterumque  a.  125, 
avus  Valerii  Tauri  Asiatici  infra  n.  139. 

27  Q.  Valerius  Asiaticus:  eius  servus  sacrum  fecit  in  agro  Albensi  vel 
Hastensi  V  7592.     Fortasse  homo  nohilis. 

—  M.  LOLLIVS  PAVLLIXVS  VALERIVS  ASIATICVS  SATVRNINVS. 

28  C.  Valerius  *Astraeus  (Astraeus  Orell.;  Aestreus,  Aestiaeus  duae 
antiquae  editiones,  a  quihus  reliquae  pendent),  Valerii  Paulini  libertus : 
ei  ius  Quiritium  a  Traiano  impetrat  Plinius  Plin.  ad  Trai.  ep.  104.  105. 

—  Ulp(ius)  Valerius  Aurelianus. 

29  C.  Valerius  *Axer  (Axer  primus  editor,  Aper  is  qui  post  eum  solus 
codicem  vidit):  ei  similiter  ut  Valerio  Astraeo  (n.  28)  ius  Quiritium 
impetrat  Plinius  Plin.  ep.  ad  Trai.  104.  105. 

30  VALERIVS  BASSIANVS  consularis,  occisus  a  Commodo  vit.  Comm.  7,  6. 

31  M.  VALERIVS  BRADVA  MAVRICVS.  T  Alhingaunensis  Liguriae, 
V  7783  (1) ;  memoratur  in  urhanis  VI 1342  (2).  1541  (3).  9836  (4). 
Fistula  rep.  in  Aventino,  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  177  (5). 
M.  Valerius  Bradua  Mauricus  t.  1.  2.  5,  Val.  Bradua  Mauricus  t.  4, 

Bradua   Mauricus   Lig.   26,  10,  1,  4,   Mauricus    t.  3 ,   Bradua 

Big.  1,  21,  4.  In  consulatu  M.  Valerius  Bradua  VI 1980,  plerumque 
Bradua.  —  Clarissimus  vir  t.  4.  5  (clarissimae  memoriae  vir  t.  1). 
Consul  t.  1.  3,  ordinarius  a.  191  cum  Pedone  Aproniano  fasti.    Ponti- 

Prosopograpbia  Imp.  Kom.    III.  23 


VALERIVS  354  VALERIVS 


fex  t  1.  2.  3.  Sodalis  Hadrianalis  t.  1.  Curator  operum  publicorum 
ib.  Curator  aquarum  sacrae  urbis  et  Miniciae  ib.  Censitor  provinciae 
Aquitanicae  ih.  Proconsul  provinciae  Africae  ib.;  Dig.  1,  21,  4. 
26,  10,  1,  4,  Severo  et  Caracalla  imperantibus  Dig.  l.  c.  —  Adfinis 
M.  Antonii  Antii  Lupi,  occisi  a  Commodo,  sepulcrum  eius  perfecit 
t.  2.  Praeterea  nescio  quod  monumentum  in  urbe  (in  quo  partes 
fuerunt  etiam  Q.  Virii  Larcii  Sulpicii)  perfecit  t.  3.  Domum  videtur 
habuisse  in  Aventino  t.  5.  Albingauni  balneum  inchoavit,  quod  post 
mortem  eius  perfectum  Albingaunensibus  adsignavit  Q.  Virius  Egnatius 
Sulpicius  Priscus  t.  1.  —  Libertus  et  procurator  eius  t.  4. 

32  VALERIVS  CAPITO  praetura  (traditur  praefectura)  functus,  ab  Agrip- 
pina  in  exilium  actus,  post  huius  caedem  a.  59  restitutus  a  Nerone 
Tac.  a.  14,  12. 

33  VALERIVS  CATVLLINVS  (sic  vit.  Sev.,  in  vita  Did.  lul.  scriptor  codicis 
Palatini  posuit  CatoHnus  idque  mutavit  in  Catulinus),  a.  193  a  Didio 
luliano  successor  missus  Septimio  Severo  (scilicet  ut  eius  loco  Pan- 
noniam  superiorem  regeret)  vit.  Did.  lul.  5,  7.  Occisus  a  Septimio 
Severo  vit.  Sev.  13,  7. 

34  Valerius  Catullinus,  procurator  Aug.  (in  Dacia)  t.  Na^jocensis  III 857. 
Fortasse  (ut  coniecit  Bhoden)  huius  est  tegula  Sarmizegetusae  rep.  III 
S.  8075,  5,  in  qua  est:  C.  V.  C  pr.  Au. 

35  VALERIVS  CATVLLVS  consulari  familia  iuvenis,  Gaium  Caesarem 
stupratum  a  se  adfirmavit  Suet.  Cal.  36.    Fortasse  is  qui  sequitur. 

36  [VALERIVS]  CATVLLVS  pontifex,  filius  ut  videtur  eius  qui  sequitur 
(certe  in  eodem  t.  post  eum  nominatus)  XIV  2095. 

37 VALERIVS    CATVLL(VS)    L.    f.   (L.   f.    collocatum   ante    Valerii 

nomen,  ut  alterum  gentilicium  praecessisse  appareat),  consul,  qui  divo 
Aug.  Lanuvii  titulum  posuit  XIV  2095.  Pater  ut  videtur  eius  qui 
praecedit.  Fortasse  non  diversus  Sex.  Tedius  Valerius  Catullus  consul 
suff.  a.  31  (cf.  supra  sub  hoc);  natum  eum  possis  conicere  L.  Valerio 
Catullo  eo  qui  sequitur,  adoptatum  a  Sex.  Tedio  aliquo. 

38  L.  VALERIVS  CATVLLVS  triumvir  monetalis  mediis  fere  Augusti 
temporibus  (cf.  Mommsen  hist.  numm.  p.  744  not.  15)  nummus  aeneus 
ap.  EcTdiel  5,  333,  Babelon  monnaies  de  la  rep.  rom.  II  p.  524. 

39  L.  Valerius  Catullus,  L.  f.,  statua  honoratus  una  cum  matre  Terentia 
Hispulla  a  populo  Atheniensi  CIAtt.  III  619^  (p.  498).  Diversus  ab 
eo  qui  praecedit,  si  recte  Dittenberger  titulum  Atheniensem  "vix  multis 
annis  ante  finem  primi  p.  Chr.  saeculi^  (propter  Aoux-,  non  Asux- 
scripturam)  iudicat. 

—  SEX.  TEDIVS  VALERIVS  CATVLLVS. 

40  [VALERIV]S  CATVLLVS  MES[SALINV]S  inter  pueros  senatorum  filios, 
qui  Arvalibus  ministrabant  anno  105  act.  Arv.  (VI  2075  I  v.  49). 
Fortasse  nepos  eius  qui  sequitur. 


VALERIVS  355  VALERIVS 

41  L.  VALERIVS  CATVLLVS  MESSALLINVS.  Catullus  Messalinus  Plin.  ep. 
4,  22,  5,   CatuUus   luv.  4,  113,    Victor  epit.  12,  5,    Messalinus    Tac. 

Agr.  45;  in  consulatu  L.  Valerius  Catullus  M V7239,  Valerius 

Messalinus  Frontin.  aq.  102,  Messalinus  chronogr.  a.  354,  fasti  HycJat. 

Filium  fuisse  Valerii  Catulli  supra  n.  35  et  Statiliae  Messallinae, 
sororis  Tauri  Statilii  Corvini  consulis  a.  45,  coniecit  Borghesius ;  sed 
rcs  plane  incerta,  cf.  supra  suh  Statilia  Messallina  (S  626).  Consul 
ord.  a.  73  cum  Domitiano  Caesare  II  fasti.  (Proconsul  Africae 
scholia  ad  luv.  4,  113,  quae  ex  schedis  Borghesii  citat  Tissot  fastes 
de  VAfr.  p.  125,  dummodo  antiqua).  Imperante  Domitiano  'calum- 
niator  praecij.uus'  Victor  epit.  12,  5,  'mortifer'  luvenal.  4,  113:  eius 
opera  multi  boni  viri  perversi  Plin.  ep.  4,  22,  5;  "^sanguinariae 
sententiae'  eius  in  consilio  Domitiani  Blin.  ep.  4,  22,  6;  cf  Tac. 
Agr.  45 ;  luv.  4, 113  seq.  Luminibus  orbatus  Plin.  ep.  4,  22,  5 ;  luvenal. 
4,  114  seq.  In  vivis  a.  93  Tac.  Agr.  45,  sed  mortuus  erat  a.  97  vel  98 
Plin.  ep.  4,  22,  6  (inde  pendet  Victor  epit.  12,  5). 

42  P.  (M.?)  VALERIVS  COMAZON  EVTYCHIANVS.  Euxuxiavo?  Dio  integer 
(vel  certe  Dionis  integri  codex  Vatic.)  78,  31  (quo  loco  bibliopega  . . .  v6? 
tantum  reliquit).  32,  KtojxaCtov  ib.  78,  39.  79,  3.  4,  neque  additur  unum 
rundemque  esse,  Euxuxtavo?  6  xal  K(o|xaC«>v  Dio  a  Xiphilino  breviatus  79, 4 
(p.  347  ed.  B.  Stephan.),  fortasse  ex  codice  Dionis  magis  pleno  quam 
Vaticanus  (sed  dubitat  qui  de  loco  Xiphilini  monuit  Boissevain),  KtojAa'- 
Ctov  Dio  (Xiph.)  79,  21  (ex  Xiph.  pendet  Zonar.  12,  13.  14).  In  consu- 
latu :  Comazon  VI 2003.  3068  Brambach  1138,  item  fastorum  laterculi, 
P.  Valerius  Comazon  XIV  2809  (lapis  integer  et  certae  lectionis), 
M.  [Val.]  Comazon  VI  866  (lapis  mutilus  et  bis  tantum  saeculis 
prioribus  descriptus),  AoXXouaXt  K(ojjLa'Ca)V  Dio  ind.  l.  79  (ut  testatur 
Boissevain  Mnemos.  nov.  ser.  13,  1885  p.  320,  qui  putat  AoXXotiaXt  ortum 
esse  ex  M.  OuaX.).  P.  praenomen  tuetur  Publia  Valeria  Comasia, 
fdia  eius  ut  videtur,  cf.  infra  n.  156  (utrumque  praenomen  ei  fuisse 
suspicatur  Boissevain). 

Libertus  e  domo  Caesaris  (xSv  Kaiaapstcov  xt?)  Dio  a  Xiphilino 
breviatus  78,  31  p.  344  Steph.  (ex  hoc  Zonar.  12,  13)  nescio  an  errore 
excerptoris  (certe  non  ipsius  Augusti  libertum  eum  fuisse  ostendit  genti- 
licium).  In  ludicris  et  palaestris  placuerat  (sv  xs  dftupixaat  xal  iv  YU|Ava- 
atot?  dpi(S(X(;)  ib.  (in  Dione  idem  suppletur,  sed  incertum  num  recte,  nam 

in  codice  Vat.  haec  tantum  relicta  esse  iv xat  sv  ^u . . . .  neque  spatium 

superesse  vocabulo  dpecja?  testatur  Boissevain).  Mimus  et  scurra,  id- 
eoque  (Ix  xs  {xt|A(ov  xal  -j-sXtotoitottas)  Comazon  appellatus  Dio  79,  4. 
Pantomimus  qui  Romae  in  theatro  saltaverat  Herodianus  5,  7,  6, 
similiter  vit.  Elag.  12,  1  (neque  hic  neque  illic  nomen  ponitur,  sed 
videtur  significari  Comazon).  Famam  de  histrionica  ab  eo  factitata 
ex  nomine  Comazontis  ortam  esse  coniecit  Hirschfeld  Verw.  p.  234.  — 
Militaverat  in  Thracia ;  a  Claudio  Attalo  legato  (temporibus  Commodi, 

23* 


VALERIVS  356  VALERIVS 

cf.  supra  sub  Claudio  Attalo)  propter  maleficium  quoddam  in  classiarios 
translatus  Dio  79,  3.  Neque  procuratione  neque  praefectura  uUa 
functus  erat  nisi  legionis  Dio  79,  4.  A.  218  in  Syria  (praefcctus 
legionis  fortasse,  cf.  supra),  primarius  auctor  extitit  motus  militaris, 
quo  deiecto  Macrino  imperium  ad  Elagabalum  translatum  est;  hic 
Soaemiadis  filium,  Caracalla  genitum  dictitans,  ad  milites  produxit 
Dio  78,  31  (locus  mutilus  suppletus  ex  Xiph. ;  ex  hoc  Zonar.  12,  13) ; 
cf.  Dio  78,  32.  39.  Ab  Elagabalo  victore  praefectus  praetorio  factus 
Dio  79,  4  (Zonar.  13,  14);  cf.  Herod.  5,  7,  6,  vit.  Elagah.  12,  1  uhi 
nomen  non  ponitur,  sed  hic  videtur  significari  histrio  ah  Elagahalo 
praefectus  praetorio  factus.  Ornamentis  consularibus  ornatus  Dio  l.  c. 
Consul  Dio  l.  c,  (consul  II  VI  866.  XIV  2809  propter  ornamenta, 
consularia)  ord.  a.  220  cum  M.  Aurelio  Antonino  Aug.  (Elagabalo)  III 
fasti.  Praefectus  urbi,  nec  semel  tantum  sed  bis  ac  tertio,  quod  nemini 
alii  evenerat  Dio  79,  4  (cod.  Vat. ;  Xiphilinus,  ex  quo  Zonaras,  locum 
corrupit  omissis  verhis  xai  iTroXiap^^r^asv),  praefectus  urbi  saepius  factus 
in  locum  aliorum,  postremo  a.  222,  occiso  Elagabalo,  in  locum  Fulvii 
Dio  (Xiph:)  79,  21.  —  Filia  puto  eius:  Publia  Valeria  Comasia  cla- 
rissima  femina  (cf.  infra);  ex  posteris  eius  Valerius  Coma[z]on,  con- 
sularis  aedium  sacrarum  a.  299  t.  urhanus  CIG.  6002  =  Inscr.  Gr. 
Sicil.  Ital  1026. 

43  Valerius  Cordus,  eum  Severus  Alexander  in  prima  pueritia  littera- 
torem  habuit  vit.  Alex.  3,  2. 

44  VAL(ERIVS)  CRESCENS  FVLVIANVS  legatus  jjro  pr.  Britanniae  III 
p.  Chr.  saec.  (fortasse,  ut  putat  Huebner,  imperante  Caracalla  vel 
Alexandro,  nam  videtur  in  t.  superesse  mentio  matris  Augusti)  VII 222. 

45  Valerius  Crescentia(nus),  eques  Romanus  equo  publico,  frater  Valerii 
Materni  clarissimi  iuvenis  V  5729. 

46  Valerius  Datus  (cognomen  solum  ponit  Dio),  praefectus  Aegypti  anno 
215/6.  216/7  papyri  nunc  JBerolinenses,  Urlc.  aus  d.  h.  Mus.  m  Berlin, 
I  n.  159.  266,  II  n.  614.    Interficitur  a  Macrino  Dio  78,  15. 

47  C.  Valerius  Dionysius,  Valerii  Paulini  libertus:  ei  ius  Quiritium  a 
Traiano  impetrat  Plinius  Plin.  ep.  ad  Trai.  104.  105. 

48  M.  VALERIVS  ETRVSCVS.  Tituli  Lamhaesitani  VIII 2543  (1).  2613  (2). 
2728  (3),  Thamugadmses  VIII S.  17854  (4).  17855  (5);  viae  cuiusdam 
Numidicae,  Eph.  ep.  7,  645  (6).  —  Tria  nomina  extant  t.  1.  5.  Legatus 
pro  pr.  (exercitus  Africani)  t.  1-6,  a.  152  t.  1.  4. 

49  VALERIVS  FABIANVS  ^capessendis  honoribus  destinatus%  Domitio 
Balbo  praetorio,  propinquo  suo,  testamentum  subdidit;  quod  apud 
patres  convictum;  Fabianus  lege  Cornelia  damnatus,  a.  61  Tac.  a. 
14,  40. 

50  VALERIVS  FESTVS  legatus  provinciae  Africae  proconsule  Cornelio 
AnuUino,  a.  193  VIII 1170. 

—  C.  CALPETANVS  RANTIVS  QVIRINALIS  VALERIVS  FESTVS. 


VALERIVS  357  VALERIVS 

—  Baebius  Valerius  Firmus. 

51  Valerius  Flaccinus,  adulescens  nobilis,  parens  Valeriani  imperatoris, 
a  Probo  tunc  tribuno  e  Quadorum  manu  liberatus  vita  Probi  5,  2. 

52  C.  VALERIVS  FLAC(CVS)  IVLIVS  VRSVS  tegulae  urbanae  XV  522 
(quas  aetatis  Hadrianae  esse  iudicat  Dressel).  Nomen  indicat  hominem 
nobilem.    Cf.  supra  sub  L.  lulio  Urso  Valerio  Flacco. 

53  C.  VALERIVS  FLACCVS  SETINVS  BALBVS  (sic  codex  Vaticanus  in  sub- 
scriptione  lib.  V,  G.  Valerius  Flaccus  Balbus  Setinus  ib.  lib.  II, 
G.  Valerius  Flaccus  Setinus  ib.  lib.  IV.  VL  VIL  VIII;  cf.  Thilo 
prol.  p.  III.  Setini  vocabulo  originem  ex  Setia  significari  coniecerunt 
nonnulli,  cf.  Thilo  ib.  p.  IV).  Scripsit  Argonautica,  de  quibus  ex- 
tant  libri  octo  (reliqui  periisse  putandi  sunt),  ediditque  imperante 
Tito,  Vespasiano  iam  in  sidera  recepto  1,  16  (cf.  1,  11:  sancte  pater; 
minus  recte  haec  vivo  Vespasiano  scripta  plerique  statuerunt)  (eruptio- 
nem  Vesuvi  montis  memorat  3,  209.  4,  507).  Quindecimvir  sacris 
faciundis  1,  5  (sic  recte  verba  de  cortina  Cymaeae  vatis,  quae  sibi 
domi  staret,  acceperunt  interpretes).  Inter  poetas  honorifice  memorat, 
nuper  mortuum  eum  esse  dolet  Quintilian.  10,  1,  90  (immature  eum 
defunctum  esse  videtur  ex  Quintiliani  verbis  colligi  posse).  (Etiam  a 
Statio  silv.  2,  7,  77  huius  Argonautica  significari  putant  plerique) 

—  L.  IVLIVS  VRSVS  VALERIVS  FLAC(CVS). 

54  C.  Valerius  Florinus,  L.  f.,  tribu  Quir. ;  praefectus  cohortis  secundae 
Thracum  Syriacae,  tribunus  militum  legionis  VII  Claudiae;  frater 
(L.  Valerii)  Proculi  (praefecti  annonae  et  Aegypti,  cf.  infra)  t.  Prae- 
nestinus  XIV  2957. 

55  (Valerius)  Fronto,  pater  M.  Valerii  Martialis  poetae,  maritus  Flac- 
cillae  Martidlis  5,  34,  1. 

—  L.  SERVILIVS  DOMITIVS  VALERIVS  FRONTO  LVCIANVS. 

56  C.  Valerius  Fuscus,  tribu  Quirina,  procurator  vicesimae  per  com- 
plures  provincias,  procurator  ad  annonam  Ostiae  t.  urbanus  semel 
descriptus  VI  1633. 

57  C.  VALERIVS  GALLIANVS  HONORATIANVS  vir  clarissimus,  curator 
rei  publicae  Karthaginis,  anno  ut  videtur  283  (recte  enim  Garo 
titulum  positum  fuisse  videtur  statuisse  Mommsen) ,  certe  saec.  III 
vergente  VIII  S.  12522;  filius  Valerii  Rogatiani,  nepos  Valerii 
Galliani  VIII  S.  11935. 

58  Valerius  Gratus,  procurator  ludaeae  sub  Tiberio  per  undecim  aimos 
(id  est  ut  videtur  ab  a.  p.  Chr.  15  ad  a.  26,  cf.  sub  Pontio  Pilato), 
successor  Annii  Rufi ;  ipsi  successit  Pontius  Pilatus  loseph.  18,  2,  2 
(inde  Euseb.  h.  eccl.  1,  10);  cf  18,  6,  5. 

59  L.  VAL(ERIVS)  HELVIDIVS  PRISCVS  [P]OBLICOLA  clarissimus  vir, 
quindecimvir  sacris  faciundis,  allectus  inter  quaestorios,  sevir  eq. 
Rom.  turmae  primae, VI 1530  cf.  p.  852. 

60  [Vajlerius  Hermes,  amicus  ut  videtur  Dasumii  VI  10229  v.  26. 


VALERIVS  358  VALERISV 

61  M.  VALERIVS  HOMVLLVS.  Sic  act.  Arv.,  itemX3863;  Valerius  Ho- 
mullus  vit.  Marci  6,  9,  Omullus  vit.  Ant.  Pii  11,  8  (tertio  loco  in  optimo 
codice  mutatum  in  Omullius),  Homulius  vit.  Alex.  65,  5.  In  consulatu 
M.  Valerius  Homulus  XIV  250,  plerumque  Homullus  (quod  in  fastorum 
laterculis  plerisque  corruptum,  Humillius  in  fastis  Hydat.,  in  aliis  aliter; 
C.  Omollus  Verianus  falsus  titulus  VI  1960*  =  Orell.  4443).  (Vix 
hic,  sed  fortasse  pater  eius  Homullus  familiaris  Traiani  vit.  Alex.  65,  5.) 

Consul  ord.  a.  152  cum  M'.  Acilio  Glabrione  fasti  (cos.  t.  Cam- 
panus  X  3863;  vix  alius  signiftcatur).  Frater  Arvalis,  memoratur  in 
actis  a.  145  Eph.  ep.  8  p.  322  v.  22,  et  a.  155  VI 2086,  7.  Patronus 
coloniae  Capuae  X  3863.  —  loca  eius  patienter  tulit  Antoninus  Pius 
vit.  Pii  11,  8.  Antoninum  Pium  in  M.  Aurelium  frustra  temptavit 
incitare  vit.  Marci  6,  9. 

62  M.  VALERIVS  ITALVS  legatus  Aug.  (Galatiae  ut  videtur) :  comes  eius 
Ancyrae  sepultus  t.  Ancyranus  III  253. 

—  M.  Valerius  lulianus  Agrippa  v.  M.  Valerius  Rullianus  Agrippa. 

63  M.  VALERIVS  IVNIANVS  frater  Arvalis,  memoratur  in  fragmento 
actorum  quod  videtur  pertinere  ad  ultima  tempora  Traiani  Eph.  ep. 

8  p.  330,  13  cum  adnotatione  {ubi  extat us  lunianus) ,   deinde 

a.  119  VI  2079,  promagister  a.  122  VI  2081. 

64  M.  VALERIVS  IVNIANVS  (plene  in  actis  a.  145.  155;  in  actis  cetero- 
rum  annorum  duorum  praenomen  deest).  Fortasse  filius  eius  qui  prae- 
cedit;  eundem  esse  vix  credi  potest.  Frater  Arvalis,  memoratur  in 
actis  a.  145  Eph.  ep.  8  p.  332  v.  29,  a.  155  VI  2086,  a.  inc.  sub  Pio 
VI 2087,  denique  anno  incerto  inter  169  et  176  Eph.  ep.  8  p.  336,  17. 

65  P.  VALERIVS  LAEVINVS  (Laevinus,  Valeri  genus  Horat.\  Publius 
Valerius  Porph.),  homo  nobilissimus,  sed  nullius  pretii  Horat.  sat. 
1,  6,  12;  "^adeo  foedis  et  proiectis  in  omnem  turpitudinem  moribus 
vixit,  ut  provehi  non  potuerit  ultra  quaestoriam  dignitatem'  Porphyr. 
ad  Hor.  l.  c.  Huius  puto  indignitate  motus,  vel  contra  hunc  verda 
faciens  Messalla  (Corvinus)  orator  (consul  a.  723),  'prohibuit  inseri 
genti  suae  Laevinorum  alienam  imaginem'  Plin.  h.  n.  35,  8. 

66  Valerius  Largus ,  amicus  et  contubernalis  Cornelii  Galli ,  praefecti 
Aegypti,  accusator  eius  extitit  (a.  728)  Dio  53,  23.  24.  Vix  hic 
Largus  poeta  epicus,  cf.  supra  suh  Largo  (L  66). 

67  VALERIVS  LICINIANVS  praetorius,  inter  eloquentissimos  causarum 
actores  habebatur;  a  Domitiano  adactus  ut  incestum  cum  Cornelia 
virgine  Vestali  maxima  fateretur,  bonis  publicatis  in  exilium  pellitur ; 
inde  clementia  Nervae  in  Siciliam  translatus,  rhetoricen  ibi  profitetur 
Plin.  ep.  4,  11. 

68  Valerius  Ligur,  vir  equestris  ordinis,  cui  permissum,  ut  cum  Augusto 
senatum  ingrederetur  ibique  sederet  Bio  60,  23.  Fortasse  unus  e 
praefectis  praetorii  Augusti.    Cf.  praeterea  infra  sub  Vario  Ligure. 


VALERIVS  359  VALERIVS 

69  M.  VALERIVS  LONGINVS  vir  [clarissimus]  (v.  g.  pro  v.  c.  ex  altero 
t.  exceperunt  descriptores;  in  altero  videtiir  v.  c.  defuisse),  legatus 
legionis  XIII  Geminae  Severianac  (i.  e.  imperante  Severo  Alexandro) 
tituli  Apulenses  III 1019.  1020. 

70  Q.  VALERIVS  LVPERCVS  IVLIVS  FRONTINVS  tribu  Volt.  (origine 
Viennensis) ;  quaestor  urbanus,  tribunus  plebis,  praetor  designatus 
tituli  Viennenses  XII  1859.  1860. 

71  Q.  Valerius  Macedo,  C.  fil.,  tribu  Volt.  (origine  Viennensis),  variis 
honoribus  Viennae  functus;  'huic  divus  Hadrianus  latum  clavum 
cum  quaestura  optulit  et  petentis  excusationem  accepit'  XII 1783. 

72 LIVS  VALERIVS    MACEDO   curator   alvei   Tiberis   et   riparum   et 

cloacarum  urbis  a.  198  t.  urhanus  Bull.  comun.  1880  p.  139  n.  381 
(=  VI  31555).     PJene  Oflius  Vdlerius  Macedo,  cf.  in  Addendis. 

—  Q.  FABIVS  BARBARVS  VALERIVS  MAGNVS  IVLIANVS. 

73  Valerius  Marcellinus ,  imperatorum  ut  videtur  vitas  scripsit  more 
Suetoniano  vit.  Max.  et  Balh.  4.  5. 

74  L.  Valerius  MarcelHnus,  ad  iisci  advocationes  promotus  suffragiis 
L.  Gabonis  Arunculeii  P,  Acilii  Severi  clarissimi  viri  avunculi  sui 
t.  Brixianus  V  4332. 

75  VALERIVS  MARIANVS  (MARINVS?)  praetorius :  eius  celerrima  navi- 
gatio  Puteolis  in  Aegyptum  Plin.  h.  n.  19,  3,  XV  annis  post  (Claudium) 
Balbillum  (Aegypto  praefeetum  a.  55,  ita  ut  in  Aegyptum  profectus 
esse  videatur  a.  70,  ad  Vespasianum  fortasse;  sed  lectio  loci  Pliniani 
non  ita  certa)  ih.     Videtur  idem  qui  sequitur. 

76  P.  VALERIVS  MARINVS  (sic  act.  Arv.,  Valerius  Marinus  Tac),  frater 
Arvalis,  memoratur  in  actis  anni  69  act.  Arv.  Consul  designatus  a 
Galba  (in  partem  aliquam  anni  69)  Tac.  h.  2,  71;  sed  a  Vitellio 
consulatus  eius  dilatus  ih.     Cf.  suh  eo  qui  praecedit. 

77  M.  Valerius  Martialis  (tria  nomina  in  codicihus  epigrammatum  eius; 
Valerius  Martialis  ipse  in  praefationihus  lih.  II.  VIII.  XII  epigram- 
matum ,  item  Plin.  ep.  3,  21,  1 ;  Marcus  ipse  de  se  1,  55,  1.  3,  5,  10. 
5,  29,  2;  63,  1.  6,  47,  G.  8,  76,  1.  10,  73,  8.  Medio  aevo  dictus  Martialis 
coquus,  imprimis  a  lohanne  Sarisheriensi,  Vincentio  Bellovacensi,  item 
in  codicihus  quihusdam  recentihus,  cf.  Schneidewin  ed.  a.  1842  p.  21. 
683,  Friedldnder  in  editione  Martialis  p.  3  not.,  de  origine  eius  appel- 
lationis  Schneidewin  l.  c.  p.  736.  —  M.  Valerius  lulius  Martialis  codex 
aliquis  saeculi  XV  exeuntis  uno  loco,  cf.  Friedlander  p.  141). 

Oriundus  Bilbili  municipio  Hispaniae  Tarraconensis  ipse  1,  61,  12. 
10,  103,  1.  12,  18,  9,  patre  Frontone,  matre  Flaccilla  5,  34,  1.  Natus 
kalendis  Martiis  9,  52,  3.  10,  24,  1.  12,  60,  inter  annos  38  et  41,  si 
quidem  carmen  10,  24,  quo  natalem  suum  quinquagesimum  septimum 
memorat,  scriptum  est ,  ut  reliqua  huius  lihri  epigrammata,  non  ante 
a.  95,  nec  post  annum  98.    Relicta  patria  Romam  se  contulit  c.  a.  64, 


VALERIVS  360  VALERIVS 

si  quidem  rediturum  se  in  patriam  post  annos  triginta  quattuor  nuntiat 
in  libro  epigrammatum  decimo  edito  a.  98  (cf.  infra)  10,  103,  7; 
104,  10  cf.  12,  31,  7.  Senecam  (defunctum  a.  65)  vidit  etiamtum 
florentem  4,  40,  2.     Tribunus  3,  95,  9.     Eques  (Romanus)  5,  13,  2. 

9,  49,  4.  12,  26,  2  cf.  3,  95,  10.  'Caesar  uterque'  (Vespasianus  puto  et 
Titus)  eum  laudavit  eique  praemia  tribuit  3,  95,  5.  lus  trium  libe- 
rorum  ei  dedit  Caesar  2,  91.  92,  'Caesar  uterque'  3,  95,  5.  9,  97,  5 
(cf.  Mommsen  Staatsr.  II^  p.  888  not.  4).  Romae  habitat  in  Quiri- 
nali  1,  108.  3;  117,  6.  5,  22,  3.  6,  27,  1.  10,  58,  10.  11,  1,  9  cf  Huelsen 
mus.  Bhen.  49,  1894  p.  397  ("^scalis  tribus,  sed  altis'  1,  117,  7;  postea 
domum  suam  memorat  9,  18,  2;  97,  8).  Praedium  habet  in  agro 
Nomentano  2,  38,  1.  6,  43,  3.  7,  93,  5.  9,  60,  6.  10,  94,  3.  12,  57,  1. 
13, 119,  1  (cf.  CIL.  XIVp.  441.  447). 

Carmina  pangere  coepit  adulescens  1,  113,  1.  Extant  epigrammata 
quae  fecit  a.  80  cum  Titi  amphitheatrum  dedicaretur  lih.  spectacu- 
lorum  qui  dicitur  1,  7.  2,  5  cet.  Imperante  Domitiano  edidit  xenion 
et  apophoreton  libellos  singulares,  Domitiano  iam  Germanico  appellato 
xm.  4,  apoph.  170,  deinde  epigrammatum  libellos  a  primo  ad  nonum: 
et  primum  quidem  Domitiano  iam  censuram  gerente  (quam  gerere 
coepit  a.  85)  1,  4,  7,  librum  quartum  circa  id  tempus  quo  Domitianus 
ludos  saeculares  edidit  (a.  88)  4,  1,  7,  librum  sextum  post  mortem 
et  consecrationem  luliae  (quae  consecrata  est  a.  90  vel  91)  6,  3,  6 
cf.  praeterea  Friedldnder  in  ed.  Martidlis  p.  53  seq.  Undecimum  epi- 
grammatum  librum  edidit  mense  Dec.  96,  scilicet  Nerva  iam  principe 
11,  2,  6,   iamque   tertium   consulatum   inituro  11,  4,  5,   Saturnalibus 

11,  2,  5,  vivo  adhuc  Parthenio  11,  1,  3;  librum  decimum  qualem 
nos  habemus  (priore  editione  revocata  10,  2,  2),  anno  98,  scilicet  cum 
adventus  Traiani  e  Germania  expectaretur  10,  6.  7,  (Sex.  lulio) 
Frontino  (consule  iterum  mens.  Febr.  a.  98)  alterum  consulatum 
adepto  10,  48,  20.    Eodem  tempore  rediturum  se  in  patriam  nuntiat 

10,  78,  9;  92,  15;  96,  3;  103,  11;  104,  13.  Secedentem  viatico  pro- 
sequitur  Plinius  Plin.  ep.  3,  21,  1.  Reversus  in  patriam  domum  et 
praedium  dono  accipit  a  Marcella  quadam  12,  31.  Post  silentium  trium 
annorum  (anno  igitur  101)  edit  epigrammatum  librum  duodecimum 
12  praef,  (L.  Arruntio)  Stella  iam  consule  vel  certe  consulatum  iriituro 

12,  3,  10  seq.  Mortem  eius  plangit  Plinius  ep.  3,  21  (quae  epistula 
vix  scripta  est  post  annum  104;  scriptam  esse  anno  101,  ut  alias  eius 
Uhri,  atque  eo  ipso  anno  decessisse  Martialem  statuit  Mommsen 
Herm.  3,  43).  De  fama  quam  nactus  erat  ipse  1,  1.  3,  95,  7.  5,  13,  3. 
6,  82,  4.  7,  88.  8,  3;  61,  3.  9,  84,  5.  11,  3.  Eum  Vergilium  suum 
dictum  esse  ab  L.  Aelio  Caesare,  narratur  vit.  Ael.  5,  9.  Citatur  vit. 
Sev.  Alex.  38,  2.    Memoratur  Sidon.  Apoll.  carm.  9,  267. 

78  VAL(ERIVS)  MATERNVS  clarissimus  iuvenis;   frater  Valerii  Crescen- 
tiani,  equitis  equo  publico  V  5729. 


VALEKIVS  361  VALEKIVS 

79  M.  VALERIVS  MAXIMIANVS.  Tituli:  Dacicus  Apulmsis  1111122(1), 
Numidici  VIII  2621  (2).  2698  cf.  ad  18247  (3).  2749  (4).  2777  (5). 
4212  (6).  4234  (7).  4600  (8).  VIII  S.  18247  (9).  —  Nomina  plene 
exhihent  t.  1.  2.  6.  7.  8.  M.  Valerli  Maximiani,  quinquennalis,  sacer- 
dotalis  filius;  pontifex  coloniae  Poetovionensium  (nisi  hoc  quoque 
spectat  ad  patreni)  t.  8.  Legatus  Aug.  (legionis  puto,  non  provinciae 
Daciae,  quia  propraetoris  vocabulum  non  additur)  t.  1.  Legatus  Aug. 
legionis  tertiae  Augustae  pro  pr.  t.  2.  4.  6.  8  cf.  t.  3.  9,  praeses  t.  4.  8, 
sub  Commodo  t.  3.  6  (uhi  v.  1  ab  initio  fuisse  putandum  est  Commodi 
nomen,  sed  non  divi,  id  erasum  a.  193,  rursus  tempore  interiecto  resti- 
tutum).  9.  Consul  designatus  t.  8.  Consul  t.  2.  4.  7.  —  Maximiani 
(huius  ut  tndetur)  clarissimi  viri  ads[ess]or  aliquis  t.  5.  —  Uxor: 
Ulpia  Aristonice  t.  2.  7. 

80  M.  Valerius  Maximianus,  pater  eius  qui  praecedit  VIII  4600. 

81  VALERIVS  MAXIMVS  praefectus  urbi  a.  255  laterculus  praefectorum 
urbis,  ap.  Chronographum  anni  354  (Momms.  chron.  min.  I  p.  65). 

82  Valerius  Maximus,  modica  fortuna  ipse  4,  4,  11,  Sex.  Pompeium 
(consulem  a.  p.  Chr.  14)  comitatur  in  Asiam  2,  6,  8,  eundem  ut  ami- 
cum  et  patronum  suum  celebrat  4,  7  ext.  2.  Scripsit  factorum  et 
dictorum  memorabilium  libros  novem  (decem  lulius  Paris  in  prae- 
fatione  epitomae  quam  fecit)  qui  extant:  horum  sextum  edidit  viva 
Livia  (i.  e.  non  post  annum  29)  6,  1  init.,  nonum  post  caedem 
Seiani  (Oct.  31)  9,  11  jin.  Memorat  Valerium  Maximum  Plinius 
inter  auctores  adhibitos  h.  n.  1,  7.  33;  citant  Plutarch.  Marcell.  30, 
Brut.  53;  Gellius  12,  7,  8. 

83  Valerius  Maximus,  trierarchus  ex  classe  Britannica,  heres  institutus 
a  Seio  Saturnino  Dig.  36,  1,  48  [46].    Cf.  supra  sub  Seio  Saturnino. 

84  L.  VALERIVS  MAXIMVS  consul  (consul  II  cod.  lust.  saepius,  cf.  Krueger 
app.  ad  cod.  lust.p.  10,  item  fasti  quidam  ap.  Momms.  chron.  min.  Ip.289) 
ord.  a.  256  cum  M.  Acilio  Glabrione  fasti  (tria  nomina  XI  6335). 

—  L.  FVLVIVS C.  BRVTTIVS  PRAESENS  MIN  .  .  .  VALERIVS  MAXI- 

MVS  cet. 

—  SEX.  QVINCTILIVS  VALERIVS  MAXIMVS. 

85  VALERIVS  MESSALA  fistula  plumbea  in  agro  Albano  sivc  Tusculano 
rcp.,  XV  2435.     Fortasse  unus  ex  iis  qui  sequuntur. 

86  L.  VALERIVS  MESSALLA  cos.  ord.  a.  214  cura  C.  Octavio  Appio 
Suetrio  Sabino  fasti  {tria  nomina  VI  31338'^  =  Bull.  comunale  1884 
p.  8  n.  709;  plerumque  Messalla;  praeterea  Apollinaris  cognomcn  ei 
fuisse  coniecit  Dressel,  ad  hunc  et  coUegam  referens  quae  leguntur 
picta  in  amphora  montis  Testacei  XV  4097:  Sabino  et  Apoll[inare 
cos.]).  —  Fortasse  ab  hoc  oriundus  Valerius  Messala  qui  praefectus 
praetorio  et  praefectus  urbi  fuit  imperante  Honorio,  cf.  ad  VI  1775. 

87  M.  (VALERIVS)  MESSALLA  consul  (a.  701)  cura  Cn.  Domitio  (Calvino); 
augur  per  annos  quinc^uaginta  et  ^uinque  Macrob.  satum.  1,  9,  14. 


VALERIVS  362  VALERIVS 


Mortuus  igitur  sinc  duhio  inipcrantc  dcmmn  Augusto.  Dc  vita  cius 
cf.  Borghesi  opp.  1,  404  scq.,  qui  eum  consohrinum  vcl  fratrcm  putavit 
M.  Valerii  Messallae  Nigri  eonsulis  a.  693.  —  In  libro  quodam  egit 
de  lano  Macroh.  l.  c.  Hie  videtur  M.  Messalla  augur,  cuius  libros 
de  auspiciis  citat  GeJlius  13,  15,  3  ef.  13,  14,  5;  16,  1,  Messala  senex, 
cuius  libros  de  faniiliis  citat  Plinius  li.  n.  34,  137.  35,  8  cf.  1,  35 
(idem  videtur  Messala  Rufus  Plin.  h.  n.  1,  7.  34.  7,  173).  Cf.  Teuffel 
Lit.  199,  2. 

88  (M.  VALERIVS)  MESSALLA  BARBATVS.  Barbatus  Messala  Suct. ;  prae- 
terea  nonicn  non  ponitur;  praenomen  colligitur  ex  t.  lihcrti  VI  4493, 
si  vere  is  huius  lihertus  fuit,  cf.  infra.  Consobrinus  Claudii  Suet. 
Claud.  26.  Filius  sine  duhio  eius  qui  scquitur,  M.  Valerii  Messallae 
Barhati  consulis  a.  742,  natus  ut  vidctur  Marcellarum,  sororum  An- 
toniae,  matris  Claudii,  una  (nam  alia  ratione  vix  potuit  esse  eonsohrinus 
Claudii,  ef  Borghesi  opp.  1,  415),  et  quidem  Marcclla  minore.  In 
sepulero  enim ,  quod  teste  titulo  VI  4421  Marcellae  minoris  lihertus 
dedicavit  (circa  annum  p.  Chr.  10,  ef.  VI  4418),  et  in  quod  plurimi 
Marcellarum  liherti  et  servi  inlati  sunt,  conditi  etiam  Messallac  servi 
servae  TI 4446.  4475  (hic  cum  Claudia  aliqua).  4635.  4699,  Messallae 
liberti  libertae  VI 4480.  4493.  4703.  4707  (in  his  eerte  unus  M.  Valerius 
VI  4493),  quorum  patronum  dominumve  apparet  fuisse  M.  Valerium 
Messalam  aliquem  propinquum  Marcellae  minoris,  prohahile  est  fuisse 
Valerium  Messallam  Barhatum,  quem  Claudii  eonsohrinum  fuisse  testa- 
iur,  Marcellac  fdium  indieat  Suet.  (matris  igitur  eius  aliquando  ancilla 
Valeria  Nama  Messallaes  liberta  Marcelliana  VI 4501).  Patrem  eius, 
Marcellae  maritum,  in  his  titulis  significari  non  credidcrim,  proptcrea 
quod  hic  defunctus  est  anno  742,  multo  antea  quam  monumentum  iUud 
institutum  esse  vidctur. 

Pater  Valeriae  Messallinae,  uxoris  Claudii  Suet.  I.  c.  Maritus 
igitur  pcr  aliquod  tempus  Bomitiae  Lcpidae.  Defunctus  puto  ante 
imperium  Claudii,  certe  ante  mortem  Messallinae  (in  vivis  enim  si 
tunc  fuisset,  memoraretur  a  rcrum  seriptorihus). 

80  M.  VALERIVS  MESSALLA  BARBATVS  APPIANVS  consul  a.  742.  — 
M.  Valerius  fasti  Colotiani,  fasti  Biondiani,  Dio  54,  28,  *  Yepouaiapioc 
(sic  Boissevain ,  qui  putat  confusionem  ortam  esse  ex  nomine  Vari 
eonsulis  quod  praecedit)  MstJcfaXo?  'ApPaxo?  Dio  ind.  I.  54,  M.  Messala 

Cassiod.,  Messala  chronogr.  a.  354,  fasti  Hydai.,  chron.  Pasch. ; 

Appian.  fasti  Capit.  —  M.  f.  fasti  Colotiani,  Dio  ind.  I.  54.  Natum 
esse  cum  coniceit  Borghesius  (opp.  1,  416)  Appio  Claudio  Pulchro  conside 
a.  716,  adoptatum  (ih.  1,  414)  a  M.  Valerio  Mcssalla  augure  consulc 
a.  701.    Barhati  cognominis  origo  inccrta. 

Consul  ord.  a.  742  cum  P.  Sulpicio  Quirinio  fasti  (cf.  supra). 
In  [magistratu  mortuus  est]  fasti  Capitolini.  —  Non  hic  Barhatus 
Messalla,  pater  Valeriae  Messallinac  Claudii,   quae   a.  p,  Chr.  41 


VALERIVS  363  VALERIVS 

(u.  c.  794)  pepcrit  Britannicum,  i.  e.  anno  quinquagesimo  altero  post 
mortem  eius,  sed  pater  eius,  avus  Messallinae.  Cum  filius  eius  fuerit 
consobrinus  Claiidii  (cf.  sub  eo  qui  praecedit),  ipse  in  matrimonio 
videtur  hahuisse  Claudiam  Marcellam  sororem  Antoniae  matris  Claudii. 
Praeter  filium  etiam  fdiam  ei  fuisse,  Claudiam  Pulchram  sohrinam 
Agrippinae  (Tac.  a.  4,  25),  quae  nomina  avi  paterni  resuscitaverit^ 
coniecit  Borghesius.  —  Stemma  potest  fuisse  hoc: 

Ap.  Cl.  Pulcher     C.  Claudius  Marcellus   ^     Octavia   ^  M,  Antonius 
cos.  a.  716  I  I 

M.  Valerius  Messalla  Barbatus  Appianus  ._   Claudia  Marcella    Antonia  <-^  Drusus 
cos.  a.  742 


(M.  Valerius)  Messala  Barbatus  ^  Lepida    Claudia  Pulchra     Germanicus     Claudius 

I  I 

Valeria  Messallina  Agrippina 

90  M.  VALERIVS  MESSALLA  CORVINVS  orator.    M.  Valerius  Messalla  Cor- 

vinus  VI 1375,  fasti  triumph.  Cap.  ( inus  superest  in  elogio  quod 

eius  videtur  fuisse  nomenque  plenum  habuisse,  CIL.  I  ed.  2  p.  201  n.  XL), 
M.  Val.  Messal[la]  fasti  triumph.  Barherin.,  Mapxoc  OuaXspto?  MeaadkoL<; 
Dio  47, 11,  M.  Messalla  Corvinus  VI 29789,  Mapxo?  MzaadilazDio47,24, 
M.  Messala  Liv.  per.  122,  Charisius  p.  104,  18  Keil,  alii,  Valerius 
Messala  Suet.  Aug.  58,  MssoaXa?  OuaXepto?  Bio  49, 16.  38.  50, 10,  Messala 
Corvinus  et  deinde  Messala  Frontin.  aq.  99.  102,  Messalla  et  postea 
Corvinus  Vell.  2,  71,  item  Tac.  dial.,  Messala  Corvinus  Cicero  ad  Brut. 
1, 12,  Seneca  suas.  1,  7.  6,  27,  contr.  3  praef.  14 ;  Seneca  apoc.  10,  2 ; 
Plin.  h.  n.  1,  9.  7,  90;  Tac.  a.  4,  34.  6,  11,  Suet.  gramm.  4,  Solin.  1,  110, 
Plut.  Brut.  45,  Appian.  Illyr.  18,  h.  c.  4, 136,  Hieronymus  chron.  ad  a. 
1958.  1992.  2027,  adv.  I&vinian.  1,  48  (Messala  Corvinus  orator  Plin. 
h.  n.  7,  90,  meronym.  ad  a.  1958.  2027),  Messala  orator  Plin.  h.  n.  1,  35, 
10,  52.  33,  50.  35,  8.  21 ,  Suet.  Claud.  13,  Corvinus  Messalla  or[ator] 
breviarium  vitae  Tibulli  quod  extat  in  codicihus  Tihullianis  (cf.  HiTler 
Herm.  18,  1883  p.  351),  Corvinus  H(yrat.  carm.  3,  21,  7,  Vell.  2,  36, 
Plin.  h.  n.  1,  33,  orator  Corvinus  Tac.  a.  18,  34,  Messala  Cic.  ad  Att. 
12,  32.  15,  17,  2,  ad  Brut.  1,  15,  Horat.  art.  poet.  371,  Tibull,  Quintil. 
constanter,  Tac.  a.  3,  34.  11,  6.  7,  Dio  53,  27,  dlii.  —  In  consulatu 
M.  Valer.  Messal.  Corvin.  fasti  Amiternini  (CIL.  I  ed.  2  p.  61), 
M.  OuaXipto?  M£(j(3aXXa[?]  Kopoutvio?  Dio  ind.  lib.  50,  M.  OuaXspto?  Ko- 
pouTvo?  Me(JG(a'Xa?  ib.  lih.  51 ,  M.  Valerius  fasti  Venusini,  M.  Mess[a]la 
Cassiod.,  Messala  Corvinus  Vellei.  2,  84,  Messala  chronogr.  ann.  354, 
[M.]  Corvinus  fasti  Cuprenses  (CIL.  I  ed.  2  p.  62),  Corbilius  fasti 
Hydat.,  chron.  Pasch.  —  Puhlicolae  nomine  neque  ipse  usus  est  neque 
de  eo  puto  alius  quisquam;  nam  quod  in  carmine  catdl.  Vergil.  11,  40 
Roma  dicitur  dedisse  praeraia  Messalis  maxima  Publicolis,  de  nomine 
eius  quem  adloquitur  poeta  (si  modo  fuit  Messalla  Corvinus)  nihil 
sequitur;  apud  Horatium  autem  (sat.  1, 10,  28),  ubi  nonnulli  Pohlicolam 


VALERIVS  364  VALERIVS 

Corvhmm  sibi  reperisse  visi  siint,  aut  tres  homines  significantur,  Pedius, 
Publicola,  Corvinus  (sic  Nipperdey  opusc.  p.  495,  qui  sine  causa,  scilicet 
propter  male  lectum  titulum.  Atticum  CIAtt.  III  866,  retractavit  quae 
dixit  ib.  p.  450),  aut  duo,  Pedius  Publicola  et  Corvinus. 

M.  f.,  fasti  triumph.  Cap.,  Bio  ind.  I.  50,  M.  n.  fasti  triumph.,  Cap., 
fragmentum  elogii  CIL.  I  ed.  2  p.  201  n.  XL.  Filium  esse  statuit 
Borghesius  opp.  1,  407  M.  Valerii  Messallae  consulis  a.  693,  censoris 
a.  699/700  cum  P.  Servilio  Isaurico,  de  cuius  vita  ad  elogium  eius 
nuper  repertum  egit  Mommsen  eph.  ep.  H  p.  2  seq.;  id  quod  cm- 
firmatur  ea  re  quod  iuxta  elogium  consulis  anni  698  supersunt 
litterae  . .  .  inus,  relictae  ut  videtur  ex  Corvini  nomine.  Oriundus  sine 
dubio  a  M.  Valerio  Maximo  Messalla  consule  a,  491,  item  ex  posteris 
M.  Valerii  Corvi  sive  Corvini,  consulis  sexies  ab  a.  406  ad  a.  455 
(eam  originem  filio  eius  Cottae  Messalino  diserte  adscribit  schol.  ad 
Pers.  2,  72).  Videtur  autem  haec  Valeriorum  stirps  deducta  esse  non 
a  P.  Valerio  Publicola  cos.  a.  245,  sed  ab  eius  fratre  Valerio  Maximo, 
cuius  extat  elogium  (CIL.  I  ed.  2  p.  191)  cf.  stemma  Valeriorwn  ad- 
iectum  ad  F.  Muenzeri  dissertationem  Berol.  de  gente  Valeria  (1891) 
et  videtur  abstinuisse  Publicolae  cognomine  (cf.  supra).  'Laevinorum 
alienam  imaginem  genti  suae  inseri  prohibuit'  Plin.  h.  n.  35,  8.  Nobili- 
tatem  suam  in  dicendo  praeferebat  Quintil.  10,  1,  113.  Frater  (L.) 
Gellii  Poblicolae  Liv.  per.  122,  Dio  47,  24  (frater  Pedii  Poblicolae 
Ps.-Acro  ad  Horat.,  sat.  1,  10,  25)  \  Polla  (ITaXXa  traditur)  natus 
Dio  l.  c.  Fortasse  hunc  fratrem  memorat  Horat.  sat.  1,  10,  85  (certum 
esset  hunc  significari,  si  constaret  eundem  signifcari  ib.  v.  2.  28 
Publicolae  nomine ;  ceterum  nullum  alium  fratrem  Messallae  fuisse  ex 
Horatio  non  recte  coUegit  Nipperdey  opusc.  p.  495).  Praeterea  fratrem 
eius  fuisse  coniecit  Borghesius  opp.  1,  412  M.  Valerium  Messallam 
Potitum  consulem  a.  722  vel  725,  cf.  infra  (n.  94)  suh  hoc.  Quamquam 
mirum,  in  celeberrimi  hominis  memoria  nunquam  fratris  eodem  patre  geniti 
dtsertam  mentionem  fieri.  Hos  esse  Messallas,  quorum  sororem  Valeriam 
mortuo  Servio  marito  amplius  nubere  noluisse  refert  Hieronymus  adv. 
lovinianum  1,  48,  coniecit  Haupt  Herm.  5,  33  =  opp.  3,  502.  Aliqua 
parentela  coniunctus  cum  Q.  Pedio  consule  a.  711  (avia  nepotis  Pedii 
ex  eius  familia  fuerat)  Plin.  h.  n.  35,  21. 

Natalem  eius  adscripsit  Hieronymus  chron.  ad  a.  Abr.  1958 
(a.  u.  c.  695)  vel,  si  codicem  Petavianum  sequimur,  ad  a.  1959 
(u.  c.  696),  omnino  maJe;  nam  Messalla  natus  a.  695  nec  causas  agere 
potuit  vivo  Ciccrone  neque  a.  712  in  castris  Bruti  et  Cassii  proximus 
esse  a  ducibus  (cf.  infra).  Videtur  natus  esse  circa  a.  690  (ut  statuit 
Borghesius  opp.  1,  410  seq).  —  Patrem  amiserit  necesse  est  ante  a.  708, 
cum  is  inter  mortuos  memoretur  Cic.  Brut.  70,  246.  Athenas  se  con- 
fert  a.  709  (studiorum  causa)  Cic.  ad  Att.  12,  32,  redit  a.  710 
ib.  15,  17,  2  (absens  idibus  Martiis  a.  710  edictum  triumvirorum,  ap. 


VALEEIVS  365  VALERIVS 

Appian.  h.  c.  4,  38).  A.  711  proscriptus  Appian.  h.  c.  4,  38.  5,  113, 
Dio  49,  16,  ab  Antonio  Dio  47,  11.  Ad  Brutum  confugit  App.  l.  c. 
4,  38,  ad  Brutum  et  Cassium  ih.  5,  113  (sed  iam  ante  proscriptionem 
Messallam  se  contulisse  ad  Brutum  legiiur  ap.  Cic.  ep.  ad  Brut.  1, 12. 15), 
neque  ab  iis  discessit  quamvis  mox  e  numero  proscriptorum  exemptus 
ih.4,38.  Cassio  maxime  adhaesit  D«o  47,  ^4 ;  cf.  Plut.  Brut.  40 ;  Cassium 
imperatorem  suum  praedicabat  Tac.  a.  4,  34.  Brutus  et  Cassius  ei 
fratrem  (Gellium  Publicolam)  condonaverunt  Liv.  per.  122;  cf.  Dio 
47,  24.  In  castris  Bruti  Cassiique  proximus  a  ducibus  Vell.  2,  71 
cf.  Plut.  Brut.  45.  Pugna  Philippensi  dextrum  cornu  cum  validissima 
legionum  occupare  iussus  Plut.  Brut.  40,  pulsi^  hostibus  una  cum 
Bruto  castra  Caesaris  cepit  ih.  41.  47.  Defunctis  Cassio  et  Bruto 
cum  essent  qui  ducem  eum  poscerent,  maluit  transire  ad  victores 
Vell.  2,  71,  Appian.  h.  c.  4,  38.  136,  5,  113,  Plut.  Brut.  53.  Est  cum 
Antonio  Appian.  h.  c.  4,  38,  donec  Cleopatrae  pertaesus  transiret  ad 
Caesarem  ih.  cf.  Plin.  h.  n.  33,  50.  Caesar  opera  eius  utitur  a.  718 
bello  Siciliensi  contra  Sex.  Pompeium  App.  h.  c.  5,  102.  103.  105. 
109.  110.  112.  113.  Inter  augures  supra  numerum  cooptatus  Dio 
49,  16.  (Fortasse  Jiuius  lihertus  M.  Valerius  Messallae  1.  Philarg., 
viat.  augur.  Noti^ie  1887  p.  240  =  Bull.  com.  1887  p.  257  n.  1477). 
Incertum  an  etiam  frater  Arvalis,  scilicet  an  hic  [M]essalla  Corvinus 
memoratus  in  fragmento  actorum  Eph.  ep.  8  p.  316  v.  11 ,  quod  ad 
annum  734  spcctare  coniecit  Hula  (Henzenus  cogitaverat  de  alio 
Messalla  et  de  tempore  multo  posteriore,  cf.  Eph,  l.  c.  p.  319).  Res 
ab  eo  fortiter  gestae  contra  lapudas  et  Pannonios  (Tihull.)  4, 1, 108  seg. 
(videtur  comes  fuisse  Caesaris  expeditione  Illyrica  a.  719).  Salassos 
vicit  Appian.  Illyr.  17,  Dio  49,  38  cf.  Straho  4  p.  205,  a.  720  Dio 
(a  Messalla  postea  demum,  cum  Galliam  regeret,  Salassos  victos  esse 
coniecit  Ganter  die  Provinzalverwaltung  der  Triumvirn  [diss.  Strashurg. 
1892]  p.  69.  70;  et  vere  victo  demum  Antonio  Messallam  contra 
Sdlassos  missum  esse  videtur  indicare  Appianus  l.  c).  Circa  haec 
tempora,  fortasse  a.  721  vel  722,  scripsisse  putandus  est  contra 
Antonii  litteras  Charisius  lih.  I  p.  129,  7  ed.  Keil  (cf.  Dio  50,  2), 
scripsisse  vel  egisse  de  Antonii  statuis  ih.  p.  104,  18;  item  fortasse, 
similiterque  contra  Antonium,  'de  vectigalium  Asiae  constitutione' 
ih.  p.  146,  34  (ex  simili  scripto  potest  hausisse  Plin.  h.  n.  33,  50).  — 
Consul  ord.  a.  723  cum  Caesare  III  fasti  cf.  Tac.  a.  13,  34,  creatus 
in  locum  Antonii  qui  hostis  declaratus  erat  App.  h.  c.  4,  38,  Dio 
47,  11.  50,  10.  —  Domum  Antonii  Palatinam  accipit  una  cum 
M.  Agrippa  Dio  53,  27.  'Inter  Antonium  et  Augustum  bellorum 
praemiis  refertus'  Tac.  a.  11,  7.  —  Apud  Actium  classi  (parti  classis) 
Caesarianae  praeest  App.  h.  c.  4,  38 ;  cf.  Plut.  Brut.  53.  Ghidiatores 
quosdam,  qui  Antonio  auxilio  venerant  quibusque  Syriae  praeses 
permiserat   (a.    724)   ut  prope   Antiochiam  sedes   figerent,    falsis   ut 


VALERIVS  366  VALERIVS 

videtur  promissionibus  decepit  Dio  51,  7.  Videtur  comitatus  vel  suh- 
secutus  esse  Caesarem  in  Asiam,  item  in  Aegyptum;  si  quidem  cum 
eo  Tibullus  adiit  Ciliciam,  Syriam,  Aegyptum,  vel  certe  Messalla  has 
terras  adiit  victor,  Tihull.  1,  7,  13  seq.  —  Missus  contra  Gallos  rebelles 
Appian.  h.  c.  4,  38  (extemplo  a  pugna  Actiaca  in  Galliam  missum 
esse  Messallam  nequaquam  tradit  Appian.  l.  c).  Vicit  Aquitanos 
Tihull.  1,  7,  3  seq.,  2, 1,  33,  vita  Tihulli  (Iniuria  nonnullos  torsit  quod 
haec  victoria  de  Aquitanis  incidere  videtur  in  id  tempus  per  quod 
lanus  Quirinus  clausus  erat,  a.  725-727).  Triumphavit  ex  GalHa 
fasti  triumph.  Cap.  et  Barh.  (CIL.  I  ed.  2  p.  50.  77),  Appian.  h.  c. 
4,  38,  Tih.  1,  7,  8.  2,  1,  33,  proconsul  fasti  Cap.,  d.  25  Sept.  727  ih. 
(Tunc  temporis  ut  videtur)  viam  Latinam  munivit  Tihull.  1,  7,  57  seq. 
A.  728  (certe  ad  hunc  annum  rem  videtur  adscripsisse  Hieronymus) 
'primus  praefectus  urbi  factus,  sexto  die  magistratu  se  abdicavit, 
incivilem  potestatem  esse  contestans'  Hieronymus  ad  a.  Ahr.  1991 
(ad  a.  1992  cod.  Bongarsianus) ;  similiter  Tac.  a.  6,  11  (cf.  Mommsen 
Staatsr.  II  ed.  3  p.  1059  not.  3).  A.  729  pro  parte  domus  Palatinae  in- 
cendio  consiimptae  pecuniam  accipit  ab  Augusto  Dio  53,  27.  A.  743 
primus  curator  aquarum  Frontin.  aq.  99.  —  Per  eum  (a.  752)  senatus 
Augustum  patrem  patriae  nominavit  Suet.  Aug.  58.  —  Be  anno  quo 
mortuus  sit  diu  duhitatum  est.  Ante  biennium  quam  moreretur  ita 
meraoriam  ac  sensum  amisit,  ut  vix  pauca  verba  coniungeret  (proprii 
nominis  oblivione  captus  Plin.  h.  n.  7,  90;  Solin.  1,  110),  et  ad  ex- 
tremum  ulcere  sibi  circa  sacram  spinam  nato  inedia  se  confecit 
Hieronymus  ad  a.  2027  (ad  a.  2028  codd.  Oxon.  FreJier.  Petav). 
Corvinus  in  medium  usque  principatum  Augusti  duravit  Tac.  dial.  17, 
omnino  male,  nam  medio  demum  fere  principatu  Augusti  (quem  ah 
anno  711  inchoat  Tacitus  l.  c)  Corvinus  curam  aquarum  suscepit,  et 
postea  demum  Augustum  patrem  patriae  appellavit  (cf.  supra)  (verha 
Taciti  emendare  sihi  sumpserunt  Borghesius  opp.  1,  408  et  Nipperdey). 
In  vivis  videtur  fuisse,  cum  Ovidius  in  exilium  mitteretur,  siquidem  tunc 
(ut  recte  ohservavit  F.  Marx  Wiener  Studien  1897  p.  151)  Ovidium 
non  infitiatus  amicum  Ovid.  ex  P.  1,  7,  28  (alio  tempore  nulla  causa 
erat  cur  amicitiam  Ovidii  in^tiaretu/r).  In  cura  aquarum  a.  766 
(p.  Chr.  13)  successit  ei  Ateius  Capito  Frontin.  aq.  102,  ut  eum  hoc 
ipso  anno  decessisse  putes;  accedit  quod  Hieronymus  de  morho  quo 
hiennio  ante  mortem  captus  est  (cf.  supra)  adscripsisse  videtur  ad  a 
Ahr.  2027  (p.  Chr.  11).  Mortem  eius  planxit  Ovidius,  neniam  quae 
in  funere  eius  caneretur  composuit  Ovid.  ex  P.  1,  7,  29.  30  (adfuisse 
funeri  Ovidium,  Messallam  igitur  mortuum  esse  antequam  Ovidius 
in  exilium  iret,  ex  verhis  Ovidii  multi  collegerunt,  atque  etiam  Nipperdey 
opusc.  p.  291 ;  sed  verha  illa  etiam  de  ahsente  Ovidio  accipi  posse  recte 
videtur  statuisse  F.  Marx  l.  c).  —  Decessit  anno  aetatis  LXXII 
Hieronymus,  constans  sibi,  si  quidem  codices  eius  natalem  Messallae 


VALERIVS  367  VALERIVS 

referunt  ad  a.  1958  vel  1959,  de  morbo  duorum  annorum  eius  ad 
a.  2027  vel  2028 ;  attamen  anno  aetatis  LXXXII  habet  antiquissimus 
qui  extat  codex  Hieronymi  Oxoniensis  (testatur  Haverfield),  LXXVII 
Leidensis  Freherianus  descriptus  ex  codice  summae  antiquitatis ;  vere 
autem  decessit  anno  septuagesimo  septimo,  si  natus  est,  ut  supra 
statuimus,  a.  u.  c.  690,  mortuus  a.  p.  Chr.  13  (u.  c.  766).  —  'Mar- 
mora  Messalae'  Martial.  10,  2,  9,  ^Messalae  saxa'  idem  8,  3,  5,  mauso- 
leum  ut  videtur  eius  significans. 

Uxor  eius  Terentia,  quae  antea  Ciceronis,  deinde  Sallustii  fuerat 
uxor  Hieronymus  adv.  lovinianum ,  quod  vix  credi  potest,  cf.  supra 
sub  Terentia,  aequalis  enim  erat  Messalla  filio  Terentiae  et  Ciceronis, 
videturque  fgmentum  scholasticum.  —  Immo  huius potiusMessaWae (uxor) 
Calpurnia  terminus  VI 29782  (cf.  29789,  qui  terminus  ad  M.  Messallae 
Corvini  possessionem  aliquam  pertinens  illi  videtur  fuisse  similis  et 
una  cum  eo  fuisse  repertus,  certe  eodem  tempore  prodiit) ;  et  fortasse 
hac  ex  uxore  genuit  M.  Aurelium  Cottam  Maximum,  cuius  matrem 
a  Numa  oriundam  fuisse  ait  Ovidius  ex  P.  3,  2,  106,  Calpurnii  autem 
a  Numa  putabantur  oriundi  (Paulus  Fest.  p.  46  cf  Horat  ep.  ad 
Pis.  292);  quam  tamen  matrem  propter  Ovid.  ex  P.  4,  16,  43, 
Aureliam  Cottae  filiam  fuisse  posuit  Borghesius  opp.  1,  413.  5,  529. 
Filii:  Valerius  Messalinus  Tac.  a.  3,  34,  Messalinus  Tibull. 
2,  5,  119.  120,  Vellei.  2,  112,  scilicet  M.  Valerius  Messalla  Messal- 
linus  consul  a.  751,  et  Messalinus  Cotta  Plin.  h.  n.  10,  52  cf.  Vellei. 
2,  112;  qui  si  vere  est  ut  esse  videtur  M.  Aurelius  Cotta  Maximus 
sive  Messallinus  cos.  a.  773,  eum  iam  senior  genuisse  videtur.  Nepos 
(per  filiam,  cf  infra  n.  160)  (Taurus)  Statilius  Corvinus  Sueton. 
Claud.  13.  Pronepos  Valerius  Messala  consul  a.  58  Tac.  a.  13,  34.  — 
Huius  ut  videtur  liberti  M.  Valerius  Corvi[ni  1.  L]orico  III 577  p.  989 
(Corcyrae),  M.  Valerius  Corvini  I.  lon  VI  28045;  item  huius  puto 
M.  Valerius  Messallae  1.  Philarg.  viat.  augur.  Notizie  1887  p.  240 
=  Bull.  comunale  1887  p.  257  (cf.  supra);  incertum  an  huius  libertus 
M.  Valerius  Messallae  1.  Spinther  VI  281W,  huius  servus  Cladus 
Messalla(e)  vilicus  supra  hortos  VI  9472.  (Non  huius  sed  Valerii 
Messallae  Barbati  videntur  fuisse  Messallae  liberti  servique  sepulti  in 
monumento  Marcellae,  cf  supra  n.  88).  —  Heres  C.  Cestii  VI  1375. 
Orator  temporum  suorum  una  cum  Asinio  PoUione  clarissimus 
.  Vellei.  2,  36,  Columell.  I  praef.  30,  Quint.  10, 1, 113.  12, 11,  28,  Tac.  a. 
11,  6,  dial.  12,  17.  Agere  coepit  Cicerone  arcem  eloquentiae  tenente 
Quint.  12,  11,  28.  Aufidiam  quandam  defendit  contra  Ser.  Sulpicium 
(defunctum  a.  711)  Quint.  10,  1,  22  (cf  ib.  4,  2,  106.  6,  1,  20,  Festus 
p.  153^)  (sed  errorem  ibi  subesse  et  confundi  a  Quintiliano  Messallam 
patrem  cos.  a.  693  et  filium  suspicatus  est  Mommsen  eph.  ep.  3  p.  3). 
Eosdem  defendit  quos  (Asinius)  Pollio  Quint.  10,  1,  24.  Eloquentia 
eius   praedicatur   iam   a  Cicerone   ep.  ad  Brut.  1,  15,  1,   celebratur 


VALERIVS  368  VALERIVS 

Eorat.  sat.  1,  10,  29,  de  art.  poet.  371,  Ovid.  trist.  4,  4,  5.  31,  ex  P. 
2,  2,  53.  2,  3,  75.  3,  5,  7,  Seneca  apoc.  10,  2.  ludicia  de  genere  ora- 
tionum  eius  Quintil.  10, 1, 113  cf.  12, 10, 11,  Tac.  didl.  18.  21.  Graecas 
orationes  in  Latinum  ab  eo  versas  memorat  Quintil.  10,  5,  2.  Multum 
ad  posteros  gloriae  tradidit  Quintil.  12,  11,  28.  —  Videtur  reliquisse 
etiam  ad  historiam  sui  temporis  pertinentes  commentarios,  quos 
citant  Plut.  Brut.  40.  42.  45,  Suet.  Aug.  74  cf.  Plin.  h.  n.  33,  50.  — 
Praeterea  scripsit  non  pauca  ad  rem  grammaticam  pertinentia :  ^quos- 
dam  totos  libellos  non  verbis  modo  singulis  sed  etiam  litteris  dedit' 
Quint.  1,  7,  35;  cf.  ih.  1,  5,  15.  1,  7,  23.  9,  4,  38.  Grammaticos  littera- 
tores  vocitatos  esse  'in  quadam  epistula  ostendit'  Suct.  de  gramni.  4. 
•^Exactissimi  ingenii  in  omnes  studiorum  partes,  Latini  utique  ser- 
monis  observator  diligentissimus'  Seneca  controv.  2,  4,  8;  cf.  Acro  ad 
Hor.  sat.  1, 10, 25.  Versus  quoque  fecit  parum  severos  ut  videtur  Plin.  ep. 
5,  3,  5  (eadem  carmina  memorari  putant  catal.  Vergil.  11,  13  seq.). 

Fautor  Ovidii ;  eum  ad  edenda  carmina  impub*t  Ovid.  ex  P.  1,  7,  27. 
2,  3,  77  cf.  Trist.  4,  4,  29  seq.  Famib'aris  eius  Tibullus,  quem  secum 
duxit  in  expeditionibus  TihuU.  1,  3,  56.  1,  7,  9  seq.  et  quem  bello  Aqui- 
tanico  donis  militaribus  donavit  vita  Tihulli.  Ad  eum  datum  carmen 
inter  TibuUiana  receptum  'panegyricus  Messallae^  Tih.  4,  1;  item  ad 
eum  carmina  Tibulli  1,  3.  1,  7  (praeterea  datum  ad  eum  creditur 
carmen  catal.  Vergil.  11).  Domum  praebet  recitationi  Sextilii  cuiusdam 
poetae  Seneca  suas.  6,  27.  Verba  faciens  inducitur  a  Maecenate  in 
symposio,  cui  etiam  Vergih*us  et  Horatius  interfuerunt  Servius  ad  Aen. 
8,  310  (nomen  Messalae  corruptum,  restituit  Daniel).  Memoratur  Seneca 
suas.  3,  6,  contr.  2,  4,  10.  3  praef.  14.  Puerum  quendam  natura  mutum 
propinquitate  sibi  coniunctum  picturam  docendum  censuit  Plin.  h.  n. 
35, 21.  Sibyllae  statuas  duas  in  rostris  positas  restituit  Plin.  h.n.  34, 22. — 
Incertum  quis  M.  Valerius  Messala  CIA.  III  57i"  p.  498. 
91  M.  VALERIVS  MESSALLA  CORVINVS  cos.  a.  p.  Chr.  58.  Quattuor 
nomina  saepius  in  actis  Arvalium;  Valerius  Messala  Tac.  In  consu- 
latu  M.  Valerius  M[essalla]  et  dlio  loco  [M.  Valerius]  Messalla  tah. 
cerata  Pompeiana  ap.  de  Petram  n.  122,  M.  Messalla  Corvinus  alia 
tah.,  ih.  n.  121,  Messala  Corvinus  fasti  Hydat.,  M.  Messalla  tahula 
cerata  ap.  de  Petram  n.  117,  Messala  chronogr.  a.  354.  Oratoris  Cor- 
vini  pronepos  Tac.  a.  13,  34.  Nepos  videtur  fuisse  M.  Valerii  Messallae 
Messallini  consulis  a.  u.  c.  751,  filius  M.  Valerii  Messallae  cmsulis 
a.  p.  Chr.  20.  Frater  Arvalis,  adfuit  in  collegio  a.  inc.  inter  a.  50  et  54 
VI 2034  V.  2  (nam  vix  alius  . . .  [M]essalla  significatur),  deinde  a.  57, 
58,  59  act.  Arv.  VI 2039-2042.  Consul  designatus  VI  2039.  Consul 
ord.  a.  58  cum  Nerone  Caesare  III  fasti,  deinde  cum  C.  Fonteio 
(Agrippa)  tah.  cerata  n.  122.  Pauper  sine  culpa ;  Nero  ei  sestertium 
L  milia  annua  constituit  Tac.  l.  c.  (hunc  vel  progeniem  eius  signi- 
ficari  a  luvenale  1,  107  coniecit  Borghesius  opp.  5,  531). 


VALERIVS  369  VALERIVS 

92  M.  VALERIVS  MESSALLA  (MESSALLINVS  ?)  cos.  a.  p.  Chr.  20  (in  consu- 
Intu  M.  Valerius  VI 10051  =  CIL.  I  ed.  2  p.  73,  Tac.  a.  3,  2,  Cassiod., 
M.  Valerius  Messalla  fasti  Ostienses  XIV  244,  M.  OuaXspio?  Me(jaaXa<; 
Dio  ind.  l.  57,  M.  Valerius  Messal[la]  fasti  scriharum  quacstoriorum 
CIL.  I  ed.  2  p.  74,  Messalla  coll.  leg.  Mos.  8,  7,  2,  Big.  1,  16,  4,  2.  48, 

2,  12,  3,  fasti  Hydat.,  Epiphan.  t.  I  p.  445  D.,  M fasti  Lunenses, 

M.  Valerius  Messalinus  soli  fasti  Arv.  CIL.  I  ed.  2  p.  70).  —  M.  f. 
Dio  ind.     Filius  scilicet  eius  qui  sequitur,  consulis  a.  u.  c.  751. 

Consul  ord.  a.  p.  Clir.  20  cum  M.  Aurelio  Cotta  fasti.  Vix  hic  Valerius 
Messalinus  sed  pater  consul  a.  751,  qui  sententiam  dixit  inter  primores 
senatus  ipso  anno  20,  Tac.  a.  3,  18.  Incertum  utrum  hic  an  patcr 
Messal[l] . . .  memoratus  in  fragmento  actorum  Arvalium,  quod  spectat 
ad  annum  p.  Chr.  21  (cf.  sub  eo  qui  sequitur).  —  Pater  videtur 
M.   Valerii  Messallae  Corvini  consulis  a.  58,  eius  qui  praecedit. 

93  M.  VALERIVS  MESSALLA  MESSALLINVS  (CORVINVS?)  cos.  a.  751. 
Messala  Valerius  Tac.  a.  1,  8,  ValeriuS  Messalinus  Tac.  a.  3,  18.  34, 
Dio  55,  29,  M[ess]alla  Messallinus  act.  lud.  saec.  anni  737,  Messalla 
Ciris  V.  54  (nam  hic  videtur  significari),  Messalinus  Tibull.  2,  5,  17.  115, 
Ovid.  ex  P.  1,  7, 1.  67.  2,  2,  3.  87,  Vell.  2, 112,  Dio  55,  30.  In  consulatu 
M.  Valerius  Messala  Suet.  Galb.  4,  M.  MessaWsi  IV 2450,  mon.  Ancyr. 

3,  29,  M.  Messula  Cassiod.,  M.  Mess  . . .  VI 10395  =  I^  p.  69,  M.  Mes. 
/  748,  Messalinus  chron.  a.  354,  fasti  Hydat. ;  M.  OuaXspto?  MscfsaXa?  •?) 
Meaaakivoq  Dio  ind.  lib.  55,  ..'.  [Me]ssalla  Messal[linus]  t.  urbanus  ab  ipso 
et  collega  positus  Notisie  1890  p.  214  =  VI 31772;  Corvinus  Messala 
VI 10243.  Antiquissima  igitur  monumenta,  acta  ludorum  saecularium 
et  t.  ab  ipso  consule  positus,  docent,  eum  inde  ab  adulescentia  Mes- 
sallae  et  Messallini  cognominibus  simul  usum  esse;  Corvini  cognomen 
qui  addit  t.  VI  10243 ,  parvae  auctoritatis  est,  quippe  multo  postea 
demum  (a.  110)  perscriptus  (cf.  Henzen  ad  t)  et  in  quo  non  huius 
tantum  consulis  nomen  minus  accurate  scriptum  sit  (cf.  supra  sub 
L.  Flavio  Silva  Nonio  Basso).  —  Messallae  Corvini  oratoris  (M.  Valerii 
Messallae  Corvini  consulis  a.  723)  filius  Tibull.  2,  5,  20,  Vell.  2,  112, 
Tac.  a.  3,  34  cf  Ovid.  ex  P.  1,  7,  27  seq.,  2,  2,  53  (M.  f.  Dio  ind.  l.  55). 
Frater  Cottae,  cui  (moriens)  cognomen  suum  reliquit  Vcll.  2,  112. 
scilicet  frater  M.  Aurelii  Cottae  Maximi  sive  Messallini  consulis 
a.  p.  Chr.  20  (supra  C 1236).  Amantissimus  fratris  Ovid.  ex  P.  1,  7, 31 
cf.  2,  2,  101  (ut  frater  Cottae  Maximi  memoratur  nomine  non  posito 
ib.  1,  9,  29.  2,  3,  80). 

Inter  quindecimviros  sacris  faciundis  cooptatus  ante  a.  735  (quo 
mortuus  est  Tibullus)  Tib.  2,  5,  1.  17;  qua  occasione  eum  celebravit 
Tibullus  2,  5  (praeterea  memorat  eum  nomine  non  posito  Tibullus 
1,  7,  55).  Adest  inter  quindecimviros  sacris  saecularibus  anni  737 
act.  lud.  saec.  v.  152  (Eph.  ep.  8  p.  233),  postremo  loco  enumeratus 
(quippe   adulescentulus)   ib.   (cf  Eph.  ep.  l.  c.  p.  243).     Num  frater 

Prosopographia  Imp.  Eom.    III.  24 


VALERIVS  370  YALERIVS 


Arvalis  quoque  fmrit,  incertum;  incertum  enim  num  hic  sit  [M]essalla 
Corvinus  memoratus  in  fragmento   actorum  quod  fortasse  spectat  ad 

annum  734  (Eph.  ep.  8  p.  316),   Messal[l] memoratus   in  frag- 

mento  quod  spectat  ad  a.  774  =  p.  Chr.  21  (VI  2023^  v.  12).  — 
(Henzenus  hull.  Inst.  1882  p.  202,  qui  prius  fragmentum  rettulerot  ad 
a.  p.  Chr.  21,  cogitaverat  de  flio  eius  M.  Valerio  Messalla  consule 
a.  p.  Chr.  20,  quem  tamen  Corvinum  appellatum  praeterea  non  reperi- 
mus,  aut  de  alio  flio  eius  praeterea  ignoto).  —  Consul  ord.  a,  751 
cum  L.  Cornelio  Lentulo  fasti.  IUyrico  praepositus  Vell.  2,  112 
cf.  Tac,  a.  3,  34,  Dalmatiae  et  Pannoniae  apj^wv  Bio  55,  29,  a.  759 
=  p.  Chr.  6  una  cum  Tiberio  contra  Maroboduum  profectus  Dio  l.  c, 
audita  rebellione  lUyrici  a  Tiberio  remissus ,  varia  fortuna  cum 
Batone  Dalmata  conflixit  Dio  55,  30,  cum  semiplena  legione  vicesima 
circumdatus  hostili  exercitu  amplius  viginti  milia  hostium  fugavit 
Vellei.  2,  112  (ctiam  apud  Vellei.  2,  125,  5  Messalini  nomen  fuisse,  sed 
excidisse  statuit  Haasius).  Cum  Tiberio  moratur  Sisciae  Dio  55,  30. 
Ob  res  in  Illyrico  bene  gestas  triumphalibus  ornamentis  honoratus 
Vell.  2,  112.  Comitatus  est  triumphum  Tiberii  Illyricum  Ovid.  ex  P. 
2,  2,  83.  A.  p.  Chr,  14  censuit  renovandum  quotannis  sacramentum 
in  nomen  Tiberii  Tac.  1,  8.  Etiam  anno  20  sententiam  in  senatu 
dicit  Tac.  a.  3,  18,  item  anno  21  ib.  3,  34.  Paullo  postea  defunctum 
esse  putat  Henzen  ann.  inst.  arch.  1865  p.  8.  'Inerat  imago  paternae 
facundiae'  Tac.  3,  34 ;  Ovid.  ex  P.  2,  2,  53.  Uxor  et  liberi  memorantur 
Tac.  l.  c.  — •  Ad  eum  adulescentem  a  nescio  quo  datum  carmen  Ciris 
Cir.  V.  36  seq.  54  (nam  vix  alius  est  Messalla),  item  ad  eum  Ovidii 
epistulae  ex  P.  1,  7.  2,  2,  item  ut  videtur  Trist.  4,  4. 
94  M.  VALERIVS  MESSALLA  POTITVS  consul  suff.  a.  722  (725?).  In 
consulatu  anni  722  M,  Valerius  fasti  Venusini  et  fasti  quidam  urhani 
(cf.  infra),  M.  Messal.  fasti  Cuprenses.  —  OuaXepto?  noxixo?  Dio  51,  21 ; 
Meaaa'Xa?  lloxtToc  t.  Magnesiae  rep.,  Messala  Po[t]itus  (Politus  unus  e 
codicihus,  Pontus  plerique)  Plin.  h.  n.  14,  69,  Potitus  Messalla  act.  lud. 
saec,  item  VI  9700.  —  Mapxo?  OuaXspioi?  Msaaa'Xa<:  t.  Pergamenus  (sed 
non  plane  certum  num  huius).  —  M,  f.  (nam  flius  eius  L.  Vdlerius  Messala 
Volesus,  infran.96,  M.nepos  fuit).  Frater  putatur  M.  Valerii  Messallae 
Corvini  consulis  a.  723.  Id  si  ita  est,  et  si  vere  fuit  consul  a.  722,  maior 
Corvino  fuerit  necesse  est ;  unde  etiam  magis  mirum  (cf.  supra  p.  364) 
par  hoc  fratrum  numquam  memorari.  Consul  suff.  a.  722  fasti  Cuprenses 
(CIL.  I  ed.  2  p>-  G^)j  ff^sti  Venusini  (ih.  p.  66),  fasti  quidam  urhani 
(ih.  p.  68),  ex  kal.  Nov.  fasti  Venus.,  idemque  indicant  Cuprenses. 
Consul  suff.  a.  725,  suffectus  in  locum  Sex.  Appulei,  fasces  habebat 
cum  Caesar  Romam  rediret  Dio  51,  21  (uhi  errorem  suhesse,  sanc 
mirum,  recte  videtur  statuisse  Borghesius  opp.  1,  412,  cwn  fasti  Venu- 
sini  nullum  consulem  suffectum  esse  anno  725  doceant;  alioquin  possis 
coniccre,  anno  722  consulem  suffectum  fuisse  M.  Valerium  Messallam, 


VALERIVS  371  VALERIVS 

anno  725  alium  Valerium  Messallam  Potitum).  Proconsul  Asiae 
t.  Magnesiae  ad  Sipylum  rep.,  ap.  Lehas-Waddington  1660"'.  Cf.  Wad- 
dington  fastes  des  prov.  asiat.  n.  52.  Fortasse  hic  M.  Valerius  Mes- 
salla  (sed  nullum  honoris  vocahulum  additur),  statua  honoratus  a 
Pergamenis  t.  Pergamenus  ap.  Franhel  Inschr.  v.  Perg.  n.  417.  Quin- 
decimvir  sacris  faciundis-,  aderat  sacris  saecularibus  a.  737  act.  lud. 
saec.  —  Vina  quaedam  prope  Grumentum  Lucaniae  nascentia  Messalae 
Potiti  salute  illustrata  (videtur  cum  in  morbum  incidisset  post  huius 
vini  usum  convaluisse)  Plin.  h.  n.  14,  69.  Alia  vina  circa  Messanam 
genita  ab  eo  ut  videtur  Potitiana  (Potulana  traditur;  correxit  Det- 
lefsen)  dicta  ih.  14,  66.  Fortasse  hic  Potitus  (sic  pars  codicum,  alii 
Pitius),    cuius  xrjTTOuptxa  adhibuit  Plinius  libro  XIX  Plin.  h.  n.  1,  19. 

Huius  ut  videtur  servus  Tyreinnus  nomenclat.  Potiti  Messallae  VI 9700 

Pater  L,  Valerii  Messallae  Volesi  (infra  n.  96),  cf.  suh  hoc. 

95  L.  VALERIVS  MESSALLA  THRASEA  PRISCVS.  Sic  plene  (nisi  quod 
Thrasia  scrihitur  pro  Thrasea)  in  mentione  consulatus  X  1786,  Thrasia 
Priscus  XIV  71,  Priscus  pleraeque  mentiones  consulatus  (KpiofTroc 
fasti  Theonis,  Crispinus  cons.  vet.  Icti  1  =  cod.  Gregor.  2,  2,  1).  — 
Thrasea  Priscus  X  8059,  29,  ©paO£a(?)  nptaxo?  Dio,  Thrasia  Prisc. 
fistula  aquaria  (cf.  infra).  Vir,  nulli  vel  genere  vel  animo  secundus 
Dio  77,  5  (exc.  Val.).  Fortasse  oriundus  (ut  coniecit  Borghesius  opp. 
6,  410)  ah  Helvidio  Prisco  huiusque  socero  Thrasea  Paeto,  cf.  supra 
suh  Helvidio  Prisco  (H  37)  ftn.  Consul  ord.  a.  196  cum  C.  Domitio 
Dextro  fasti.  Cos,  (=  consularis,  sc.  aquarum?)  Severo  et  Caracalla 
Augustis,  Getae  Caesare,  clarissimus  vir  fistula,  urhana  ut  videtur, 
Bull.  comunal.  1888  p.  180.  Interfectus  a  Caracalla  Dio  l.  c.  Eius 
servus  actor  signaculum  Neapoli  adservatum  X  8059,  29.  (Messalam 
proconsulem  Asiae  memoratum  in  t.  Milesio  Revue  de  philologie  19 
p.  131  hunc  putat  editor,  sed  cf.  suh  eo  qui  sequitur.) 

96  VOLVSVS  VALERIVS  MESSALLA=  L.VALERIVS  MESSALLA  VOLESVS. 
Volusus  Valer.  Messal.  pars  nummorum  (ap.  Eckhel  5,  333,  Bahelon 
monnaies  de  la  rep.  rom.  II  p.  522  n.  24-26),  Volesus  Messala  Tac.  a. 
3,  68,  Volesus  Seneca  dial.,  item  ut  videtur  Seneca  contr.  (uhi  Volesuel 
traditur  pro  Volesum),  Messalla  nummi  ap.  EcJchel  5,  334,  Bahelon 
l.  c.  n.  217-32.  In  consulatu  L.  Valerius  Messalla  Volesus  fasti  Cap., 
A.  OuaXspto?  MsacfaXa?  Oua'Xai(3o?  Dio  ind.  l.  55,  L.  Valerius  Volesus 
VI  851.  10294,  L.  Valerius  Cassiod.,  OuaXlpto?  MsaaaXa?  Dio  55,  22, 
Valerius  fasti  Hydat.,  Volesus  chronogr.  a.  354.  Potiti  (M.  Valerii 
Messallae  Potiti  consulis  a.  722  vel  725)  filius  fasti  Cap.,  Dio  ind. 
l.  55,  M.  n.  fasti  Cap.  Triumvir  aere  argento  auro  flando  feriundo 
nummi,  sub  Augusto,  non  ante  annum  742  (sed  vix  multo  postea, 
cf.  Mommsen  Roem.  Mtmsiv.  p.  744  not.  15)  nummi  ap.  Bahelon 
n.  24.  25,  una  cum  Apronio,  Galo,  Sisenna  nummi  ap.  EcJchel  5,  334, 
Bahelon  n.  27-32.    Consul  ord.  a.  p.  Chr.  5  cum  Cn.  Cornelio  Cinna 

24* 


VALERIVS  372  VALERIVS 


Magno  fasti.  Proconsul  Asiae  sub  Augusto  Smeca  dial.  4,  5,  5, 
Tac.  a.  3,  68  (circa  a.  p.  Chr.  11  vel  12,  Waddington  fastes  n.  67). 
(De  nummo  quodam,  in  quo  mdle  lectum  erat  OuaXspio?  dv&uraxo?  ct 
quem  ad  hunc  rettulerat  Borghesius,  cf.  Waddington  l.  c).  Crudelitas 
eius  in  proconsulatu  Seneca  l.  c.  Repetundarum  ut  videtur  accusatus: 
libelli  divi  Augusti  de  eo  (ad  senatum),  factumque  in  eum  senatus 
consultum  Tac.  l.  c;  condomnatur  causam  agente  Furio  Saturnino 
Seneca  contr.  7,  6,  22.  —  Yix  hic,  sed  aliquanto  recentior,  ut  et 
alia  ostendium  et  Claudiorum  nomen,  nee  tamen  aetatis  Severianae, 
ut  putavit  primus  editor,  Messalla  6  YsvofjLsvo?  ttj?  'Aata?  dv^uTrato? 
t.  Milesius  Revue  de  philologie  1895  p.  131.  (Incertum  quis  Messa[lla] 
memoratur  in  t.  Tralliano  ap.  Sterrett  papers  of  the  American  school 
at  Athens  II  p.  337  n.  395  v.  7.) 

97  VALERIVS   NASO    (sic  Tac,   ale . . . .   Naso   est   in  t.    Veronensi; 

M.  Valerius  Naso  M.  f.  tituli  Veronensis  primus  editor,  sed  incertum 
num  ex  lapide).  Tribu  Pub.  t.  Veronensis  V  3341.  (Origine  sine 
duhio  Veronensis;  Vdlerii  Nasones  Veronenses  sunt  etiam  in  titulis 
Veronae  repertis,  Notizie  1893  p.  7).  Quattuorvir  viarum  curandarum 
t.  Veronensis.  Flamen  Augustalis  primus  Veronae  creatus  ib.  Praetor 
ante  a.  26  Tac  4,  56.  A.  26  sorte  lectus  qui  supra  numerum  legatus 
esset  M',  Lepido  proconsuli  Asiae  Tac  l.  c 

98  Valerius   Nepos:   de   eius   testamento   agebatur    coram    M.   Aurelio 
imperatore  a.  166  Marcellus  lih.  XXIX  digestorum  (Dig.  28,  4,  3). 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  cet.  VALERIVS  NIGER  cet. 
SOSIVS  PRISCVS. 

99  Valerius  Paetus,  praefectus  classis  praetoriae  Misenensis  a.  145 
dipl.  mil.  (III  p.  880). 

100  L.  VALERIVS  PAETVS  sodalis  Augustalis  Claudialis,  magister  col- 
legii  a.  213  VI  1987  =  XIV  2391. 

101  M.  VALERIVS  PAETVS  AQVI[LA]  (vel  AQVI[LINVS])  cooptatus  in  col- 
legium  aliquod  sacerdotale  e  maioribus  aut  a.  204  aut  a.  212  VI 2003. 

102  C.  Valerius  Pansa,  C.  f.,  tribu  Claudia;  primipilus  bis,  tribunus 
cohortis  VIIII  praetoriae,  procurator  Aug.  provinciae  Britanniae; 
Novariae  flamen  divorum  Vespasiani  Traiani  Hadriani  V  6513.  Uxor 
Albucia  Candida  ih.  cf.  6514. 

103  Valerius  Patruinus  (sic  Dig.  naxptotvo?  [non  nexpfovtoc;]  exc.  de  sent., 
Patrous  traditur  vit.  Carac),  procurator,  temporibus  Papiniani  PauJus 
lihro  tertio  decretorum,  Dig.  49,  14,  50.  Occisus  a  Caracalla  eodem 
tempore  quo  Papinianus  (a.  212)  vit.  Carac  4,  2,  accusatus  a  prae- 
torianis  una  cum  Papiniano  et  ab  eis  occisus  permittente  Caracalla 
exc  de  sent.,  Dio  ed.  Dindorf  V  p.  212  (videtur  igitur  postremo  fuissc 
praefectus  praetorio,  fortasse  tertius  collega  Papiniani  et  Maecii  Laeti; 
cf  0.  Hirschfeld  Herm.  24,  1889  p.  159  not.  2). 


VALEKIVS  373  VALERIVS 

104  P.  VALERIVS  PATRVINVS  Gonsul  suff.  a.  82  mense  lul.  (fortasse  cum 
L.  Antonio  Saturnino)  IX  5420.  Hic  videtur  P.  Vale[rius]  . .  . . , 
cooptatus  a.  91  (an  Vespasiano  imperante?)  inter  sodales  Augustales 
VI  1988  =  XIV  2392.      Praeterea   huius    fortasse    liberta  Valeria 

Patruini  1.  Tyche  m(ater?)  P.  Valerii  Severi  V  6454  (Ticini). 

105  Valerius  Paulinus,  oriundus  Foro  luli  Tac.  h.  3,  43.  Tribunus 
cohortis  praetoriae  ib.  A.  69  procurator  (Galliae  Narbonensis),  pro- 
vinciales  in  verba  Vespasiani,  cuius  etiamtum  privati  fuerat  amicus, 
adigit;  Fabium  Valentem,  qui  Galliam  Narbonensem  ingredi  para- 
verat,  missis  Liburnicis  apud  Stoechadas  Massiliensium  insulas 
oppressit  Tac.  l.  c.  Hic  ut  videtur  PauHnus,  praefectus  Aegypti 
successor  Ti.  lulii  Lupi,  imperante  Vespasiano  loseph.  bell.  7,  10,  4.  — 
Pater  vel  avus  C.  Valerii  Paulini  consulis  a.  107. 

106  Valerius  PauHnus  medicus,  Galenus  XIII  p.  1025.  1026.  1027. 

107  VALERIVS  PAVLINVS,  in  causa  lulii  Bassi  sententiam  dicit  in  senatu 
a.  103  vel  104  Plin.  ep.  4,  9,  20.  21.  Rccte  videtur  statuisse  Mommsen 
(ind.  Plin),  eum  tunc  temporis  fuisse  consularem;  diversus  igitur  ab 
eo  qui  sequitur,  qui  anno  demum  107  consul  factus  est.  Item  fortasse 
hic  potius  quam  is  qui  sequitur  (0.)  Valerius  Paulinus  (praenomen 
colligitur  ex  libertorum  praenominibus),  qui,  'exccpto  Paulino'  (hoc 
vix  sanum)  ius  Latinoruni  suorum  Plinio  (testamento)  reliquit  PZm. 
ep.  ad  Trai.  104;  ex  quibus  tres  Traianus  Plinii  rogatu  cives  Romanos 
fecit  ib.  105. 

108  C.  VALERIVS  PAVLLINVS  (C.  Valerius  Paullinus  dipl.  mil.,  Valerius 
Paulinus  Plinii  codex  Florentinus  in  inscriptione  ep.  4,  16,  codex 
Ashburnhamianus  ep.  5,  19;  praeterea  Paulinus  [Paulinus  Nepos 
codices  quidam  ib.  2,  2,  mera  confusione  cum  eo  cui  inscripta  ep.  2,  3]). 
Amicus  Plinii  ad  quem  hic  dedit  epistulas  ep.  2,  2.  4, 16.  5, 19.  9,  3. 
9,  37.  Praedia  possidet  Foro  luli  ib.  5,  19  (oriundus  igitur  sine  dubio 
a  Valerio  Paulino  amico  Vespasiani,  origine  Foroiuliensi,  cf.  supra). 
Plinius  apud  eum  se  excusat,  quod  non  statim  ipsis  kalendis,  quibus 
consulatum  initurus  erat,  eum  visurus  sit  Plin.  ep.  9,  37.  Consul 
suff.  mense  Nov.  a.  107  cum  L.  lulio  Longino  dipl.  mil.  (III  S. 
p.  1973). 

109  C.  Valerius  Paulinus  fistula  plumbea  (sive  fistulae  fuerunt)  in  agro 
Albano  sive  Tusculano  rep.  XIV  2435  =  Lanciani  syll.  aq.  n.  351.  357. 

110  C.  Valerius  Pius  Vegetus,  qui  vixit  annos  XL  (?)mens.  V  dieb.  XV; 
tilius  Valeriae  Pelagiae  t.  urbanus  Bull.  comun.  1886  p.  227  n.  1264. 
Fortasse  aliqua  parentela  coniunctus  cum  Q.  Valerio  Vegeto  (infra  n.  150). 

111  Valerius  Ponticus,  in  exib*um  pulsus  a.  61,  'quod  reos,  ne  apud 
praefectum  urbis  arguerentur,  ad  praetorem  detulisset,  interim  specie 
legum,  mox  praevaricando,  ultionem  elusurus'   Tac.  a.  14,  41. 

112  Q.  Val(erius)  Postimius  Romulus,  Q.  f.,  equo  publico;  procurator 
ad  bona  damnatorum,  procurator  ad  alimenta,  consih*arius  Augustorum 


VALERIVS  374  VALERIVS 

duorum  (Severi  et  Caracallae  puto,  cf.  Hirschfeld  Verw.  p.  121  not  2) 
VI  1634.     Filius  Q.  Postimius  Romulus  ib. 

113  L.  Valerius  Primanus,  rhetor,  de  quo  post  Q.  Curtium  Rufum,  ante 
Verginium  Flavum  (ut  floruisse  eum  appareat  teniporihus  Claudianis) 
egerat  Suetonius  de  gramm.  et  rhet.  (teste  indice,  p.  99  ed.  Beiff., 
p.  272  Roth). 

114/15  VALERIVS  PRISCIANVS  praetor  urbanus  temporibus  divorum 
fratrum   Ulpianus  Dig.  25,  4,  1. 

116 CATVS   ([PAJCATVS?)    P.  VALERIVS  PRI[SCVS]   clarissimus  vir, 

proconsul  Africae  sub  Hadriano  t.  Capsitanus  VIII 98.  Fortasse  idem, 
ut  coniecit  Villefosse,  [Pjriscus  (sed  lapis  etiam  admittit  [Vojpiscus) 
proconsul  Africae  memoratus  VIII  S.  16322. 

117  M.  Valerius  Probus  {sic  codices  Suetoniani  in  ipso  opusculo  de  gramm. 
et  rhet.,  Valerius  Probus  iidem  codices  in  indice,  Gellius  plerumque, 
Caper  ap.  Charisium  Ip.  118, 1,  Macroh.  sat.  5,  22,  9,  plerumque  Probus), 
grammaticus  inlustris  Gell.  1, 15, 18  cf.  Ausonius  opusc.  3,  20,  professor. 
16,  12.  21,  7  (vir  perfectissimus  Macroh.  sat.  5,  22,  9,  non  dignitatem 
puto  viri  significans,  sed  doctrinam  laudans).  Antiquior  Suetonio  qui 
de  eo  egit  de  gramm.  et  rhet.  c.  24,  sed  recentissimus  corum,  de  quihus 
egit  Suetonius,  recentior  Q.  Remmio  JPdlaemone,  qui  floruit  temporibus 
Tiherii  et  Claudii.  Probus  grammaticus  Romae  agnoscitur  Hieronymus 
(quipendet  ex  Suetonio)  chron.  ad  a.  Ahr.  2072  =  p.  Chr.  56.  Berytius 
Sueton.  de  gramm.  c.  24,  Ausonius  opusc.  3,  20.  Diu  centuriatum 
petiit,  donec  taedio  ad  studia  se  contulit  Suet.  l.  c.  Quomodo  gram- 
maticam  exercuerit  ih.  'Doctus  homo  et  in  legendis  pensitandisque 
veteribus  scriptis  bene  callidus'  Gcll.  9,  9,  12.  'Non  tam  discipulos 
quam  sectatores  aliquot  habuit;  numquam  enini  ita  docuit,  ut  magistri 
personam  sustineret'  Suet.  Indociles  prope  inclementer  dimittere 
solebat  Gell.  13,  21,  9.  Probura,  scilicct  aestimatorem  severum,  time- 
bant  poetae  etiamtum  tempore  Martialis  Martial.  3,  2,  12  (qui  liher 
editus  est  circa  a.  87  vcl  88).  (Apud  Martialem  et  Gellium  alium 
Prohum  signifcari  coniecit  Steup  de  Prohis  grammatis  p.  68,  recte 
negaverunt  Teuffel  Studien  u.  CharaJcteristiken  ed.  2  p.  568,  Vahlen 
ind.  lect.  Berol.  hih.  187718).  Familiares  (discipulos  Gell.  9,  9,  12) 
Probi  novit  Gellius,  et  ab  iis  accepit  quae  Probus  disputaverat  Gell. 
1,  15,  18.  3,  1,  5.  6,  7,  3.  9,  9,  12.  13,  21,  1.  Edidit  pauca  tantum  'et 
exigua  de  quibusdam  minutis  quaestiunculis ;  reliquit  autem  non 
mediocrem  silvam  observationum  sermonis  antiqui'  Suet.  'Probi 
multos  admodum  commentationum  libros'  sibi  adquisitos  esse  ad- 
firmat  Gell.  15,  30,  5,  qui  commentarium  eius  de  occulta  litterarum 
significatione  in  epistularum  C.  Caesaris  scriptura  citat  17,  9,  5, 
epistulam  Probi  ad  Marcellum  4,  7,  annotationes  quasdam  eius 
meraorat  6,  9,  11.  Praeterea  citant  Probura  Charisius  Diomedes 
Servius  Macrohius  sat.  5,  22,  9  Priscianus  alii.    Extat  fragmentum 


VALERIVS  375  VALERIVS 

de  litteris  singularihus  inscriptum  '^Vdlerii  Prohi  de  iuris  notarum^ 
(Gramm.  Lat.  ed.  Keil  IV  p.  271  seq.),  quod  e  Prohi  commentationum 
aliqua  suhlatum  putat  Mommscn  (l.  c.  p.  267),  extant  lihclli  lihellorum- 
que  fragmenta  ad  artem  grammaticam  pertinentia  inscripta  "de  catho- 
licis  Prohi\  '^Prohi  instituta  artium\  '■diffcrentiae  Prohi  Valerii\ 
'  Valerii  Prohi  de  nomine^  (Gramm.  Lat.  IV  p.  1  seq.  45  seq.  199  seq. 
205  seq.),  quae  ex  parte  certe  derivata  esse  ex  Prohi  Berytii  scriptis 
putat  Kcil  l.  c.  p.  XXVI  seq.  cf.  I  p.  LIII;  extat  'Valerii  Prohi  in 
JBucolica  et  Georgica  Vergilii  commentariolus^  (sic  cod.  Paris),  quem 
ed.  Kcil  a.  1848,  quem,  quamquam  ex  aliis  fontihus  interpolatum, 
tamen  non  plane  alienum  csse  a  Proho  Berytio  statuit  BihhecJc  proleg. 
ad  Vergilii  opera  p.  163;  extat  Persii  vita  "de  commentario  Prohi 
Valerii  suhlatci'  (Jahn  in  ed.  Persii  a.  1843  p.  233  seq.  cf.  praef. 
p.  CL,  Beifferschcid  Suct.  reliq.  p.  72  seq.  cf.  p.  394);  denique  ex  Prohi 
grammatici  in  luvenalem  commcntariis  scholia  in  luvenalem  edidit 
G.  Valla,  scd  cos  crrore  Vallae  Proho  attrihutos  esse  putat  Jahn 
praef.  in  Persium  (cd.  a.  1843)  p.  GL  VII.  Fuerunt  qui  haec  ad  recen- 
tiorcm  aliqucm  Prohum  rettulcrint,  qui  vixisse  putatur  saec.  p.  Chr.  I V. 
Fortasse  Prohi  nomen  aetate  lahcnte  praescriptum  lihellis  grammaticis 
a  Proho  alienis.  Cf.  Teuffel  Lit.  c.  300,  7  (ed.  5),  piraeterea  Froehde 
Jahrh.  f.  class.  Phil.  suppl  XVIII 1891  p.  611,  XIX  1893  p.  159  seq. 

118  Valerius  Proculus  (sic  Donat.,  Vrocuhis  Proh),  frater  uterinus  Vergilii 
(sic  I)onat.,  fratcr  minor  Proh),  heres  ab  eo  ex  dimidia  parte  relictus 
Donati  quae  putatur  vita  Vcrgilii  (Suct.  reliquiac  p.  63  ed.  Beifferscheid), 
similiter  Prohi  qui  dicitur  commentar.  ad  Vergilii  huc.  et  georg. 
(ih.  p.  53). 

119  L.  Valerius  Proculus.  T.  Malacitanus  II 1970  non  hene  descriptus  (1). 
Memoratur  in  t.  urhano  VI 1002  (2),  in  Malacitano  uxoris  II 1971  (3), 
in  Praenestino  fratris  XIV  2957  (4).  Papyrus  Aegyptiaca  nunc  Bero- 
linensis,  Urh.  aus  d.  h.  Mus.  I  n.  288. 

L.  Valerius    Proculus   t.  1.  2,    Proculus  t.  4,    . . .  .  xXo?  papyrus. 
L.  f.  t.  1   cf  t.  4.     Tribu   Quir.   t.  1   cf.  t.  4.      Praefectus   cohortis 

quartae  Thracum  Syriacae,  tribunus  legionis  VII  Claudiae, , 

praefectus  classis  Alexandrinae  et  potamophylaciae ,  procurator  Aug. 

Alpium  raaritimarura ,   delectator  Aug.  prov ,  [proc.]   provinciae 

veteris  (sic  apographum  antiquissimum  et  plcnissimum;  in  alio  apo- 
grapho  ftde  digno  cst  ulteris;  fortasse:  ulterioris)  Hispaniae  Baeticae, 
proc.  provinc.  Ca[pp.  Paflajg.  Gal.  (Cartag.  Gal.  tradHur,  emendavit 
Momms),  proc.  provinciae  Asiae,  proc.  provinciarura  trium  [Galliar.] 
t.  1.  Praefectus  annonae  a.  144  t.  2.  Praefectus  Aegypti  t.  3;  papyrus, 
sub  Antonino  Pio  papyrus.  Successorem  fuisse  M.  Pctronii  Honorati, 
ipsi  successisse  L.  Munatium  Felicem  prohahiliter  censet  P.  Meyer 
Herm.  32  p.  222.  Patronus  rei  p.  Malacitanorura  t.  1.  Uxor :  Valeria 
Lucilla  t.  3.    Frater :  C.  Valerius  Florinus  t.  4. 


VALERIVS  376  VALERIVS 

120  T.  V[a]lerius  Proculus  (Tixo?  Ou[a.]kipio<;  ripoxXo?),  Drusi  Caesaris 
(ppovTiax-^?  (quid  signifbcetur,  ohscurum,  res  privatas  Drusi  ab  eo 
curatas  esse  possis  conicere)  piratas  in  Hellesponto  dicitur  sustulisse 
(xaOsXwv  tA  Iv  'EXX-/)a7r6vTq)  XTfjSTVjpia)  CIG.  3612  t.  Ilii  rep.,  nunc 
Cantabrigiae,  quem  descripsit  Clarke.  Fortasse  ad  eundem  Proculum 
pertinet  fragmentum  tituli  eodem  loco  reperti  perexiguum  CIG.  3630. 

121  L.  VALERIVS  PVBLICOLA  BALBINVS  MAXIMVS.  Tituli  urbani  VI 
1531  (1).   1532  (2).     L.  Valerius  Poplico[la]   Balbinus  Maximus  t.  1, 

Balbinus  Maximus  t.  2.    L.  f.  t.  1.    Tribu  Cl(audia)  t.  1.    Sevir 

equitum  Romanorum  t.  1.  2.  III vir  capitalis  t.  2.  Quaestor  kandi- 
datus  t.  1.  2  (inter  vigintiviratum  et  quaesturam  interponit  t.  2,  inter 
seviratum  et  quaesturam  1. 1,  honores  complures  sine  dubio  posteriores). 
Praetor  kandidatus  tutelaris  t.  1.  2.  Legatus  provinciae  Asiae  t.  1.  2. 
Curator  reipublicae  Laurentium  Lavinatium,  item  cognoscens  ad 
sacras  appellationes  t.  1.  2.  Consul  ordinarius  t.  1.  2.  Fortasse  hic 
L.  Valerius  Maximus  consul  ord.  a.  256  cum  M.  Acilio  Glabrione 
XI 6355 ;  sed  pari  iure  potest  fuisse  unus  cx  Maximis  consulihus  a.  232. 
233.  234.  253.  Quindecimvir  sacris  faciundis  t.  1.  2.  Curator  aquarum 
et  Miniciae  t.  2.  Praefectus  alimentorum  viae  Flaminiae  t.  2.  —  In- 
certum  an  hic  Valerius  Maximus  praefectus  urbi  a.  255  laterculus  praef. 
urb.,  ap.  Clironographum  anni  354  (Momms.  I  chron.  min.  p.  65).  — 
Be  recentioribus  quihusdam  Valeriis  Puhlicolis  vide  ad  VI  1776. 

122  C.  VALERIVS  PVDENS.  Tituli :  Bhenanus,  ap.  Bramhach  n.  6"-  (1) ; 
Aquincenses  III  S.  10396  (2).  10399  (3).  10438  (4);  Africanus  VIII 
S.  11999  (5). 

C.  Val.  Pudens  t.  3.  4,  C.  Val.  Pudes  t.  2,  Valerius  Pudens 
t.  5,  Val.  Pudens  t.  1,  Pudens  Tertullian.  Clarissimus  vir  t.  5.  (Consul 
suff.  a.  inc).  Legatus  pro  pr.  Germaniae  inferioris  inter  a.  196 — 198 
t.  1.  Legatus  pro  pr,  Pannoniae  inferioris  t.  2-4.  Proconsul  Africae 
t.  5  (circa  annum  212,  ut  apparet  inde,  quod  qui  in  t.  5  memoratur 
Opstorius  quidam  Saturninus,  anno  212  posuit  VIII  S.  12006),  ante 
Scapulam  Tertullianus  ad  Scap.  4  (quem  cmn  Schmidtius  statuerit 
proconsulem  fuisse  a.  212/3,  cf.  supra  sub  Scapula  TertuUo,  Valerium 
Pudentem  proconsulem  fuisse  coniecit  anno  21112  vel  anno  210/1). 

123  L.  Valerius  Pudens  L.  f.,  cum  esset  annorum  XIII,  Romae  certamine 
sacro  lovis  Capitolini  lustro  sexto  (a.  106)  inter  poetas  Latinos  coro- 
natus ;  ab  imperatore  Antonino  Pio  curator  reipublicae  Aeserninorum 
datus  t.  Histoniensis  IX  2860. 

124  M.VALERIVSQVADRATVS.  Tituli:  suburhanus  VI 1533  =  XIV 3996(1); 
Mactaritanus  Africae,  VIII S.  11811  (2).  —  M.  f.  t.  1.  Tribu  Quirina 
1. 1  cf.  t.  2  (oriundus  ut  videtur  Mactari,  cf.  t.  2).  Decemvir  stlitibus 
iudicandis  t.  1.  2.  Tribunus  laticlavius  legionis  III  Augustae  t.  1.  2. 
Sevir  equitum  Romanorum  t.  1.  Quaestor  Augusti  t.  1.  2.  Tribunus 
plebis  candidatus  t.  1,    Praetor  t.  1.    Septemvir  epulonum  t.  1. 


VALERIVS  377  VALERIVS 

125  VALERIVS  ROMANVS  vjr  clarissimus,  curator  rei  publicae  Siccensium 
t  Siccensis  VIII  S.  15881.  Fortasse  initio  demum  quarti  p.  Chr. 
saeculi  vixit. 

126  M.  Valerius  Romulus  Timotheus  V[e]nul[e]ianus  (Vinuilian-  ex.  I, 
Vinuian-  ex.  II)  V[e]nuleius  (W\mx\Q\-  traditur)  Gallus,  a  parentibus 
ut  videtur  sepulcro  conditus  II 1924  t.  Baesippone  in  Baetica  his 
descriptus.  Illustris  stirpis  videri  fuisse  recte  ohservavit  Huehner. 
Fortasse  parenfela  coniunctus  cum  Valerio  Timotheo  infra  n.  141. 

127  M.  Valerius  Rullianus  Agrippa  (prius  cognomen  'louXiavo?  excepit 
Mordtmann),  a  militiis,  ex  procuyatore  («7:6  axpaTsuov  iTcjrtxtov  xat 
iTriTpoTroiv ;  fortasse  scr.  iTrtTpoirov)  •,  pater  Titiae  Statiliae  Valeriae 
Agrippianae  Fadillae  t.  Prusiade  ad  Hypium  rep.,  Lehas  3,  1179,  quem 
praeterea  descripsit  (nam  non  videtur  diversus  esse)  Mordtmann  athen. 
Mitth.  1887  p.  179. 

1 28  Valerius  Sabinus,  pater  Valeriae  Probae  V  722  (cf.  infra  suh  Valeria 
Proha). 

129  C.  Valerius  Sabinus  (sic  t.  Ticinensis,  Val.  Sabinus  t.  Placentinus), 
vir  perfectissimus,  rationalis  ^.  Ticinensis  V  6421  (rationalis  vocahtdum 
non  incisum  sed  pictum  tantum),  a(gens)  v(ices)  rat(ionalis)  t.  Placen- 
tinus  XI 1214  (uhi  [p.]  v.  rat.  corrigit  Bormann),  temporibus  Aureliani 
t.  Placentinus. 

130  M.  VALERIVS  SENECIO.  Tituli  Numidiae,  VIII  2494  (1).  2619  (2)- 
2750  (3).  2751  (4).  Clarissimus  vir  t.  1.  Legatus  Aug.  pro  pr. 
(legionis  tertiae  Augustfie)  t.  1-4,  sub  Caracalla  t.  1.  2.  Consul 
t.  4.     Praeses  provinciae  Germaniae  inferioris  t.  4  cf.  t.  3. 

131  C.  Valerius  Serenus,  curator(?)  classis  Alexandrinae  (6  l7ut[i.s^T7jc 
TTavTo?  To5  'AXecavSpetvou  aT6>.ou) ,  Claudio  luliano  praefecto  annonae 
(i.  e.  circa  annum  201  p.  Chr.)  t.  Portuensis  CIG.  5973  =  Inscr. 
Gr.  Sicil.  Ital.  917.  Neocorus  Sarapidis  (in  Portu  Ostiensi)  ih.  Ad 
eundem  neocorum  pertinent  tituli  Portuenses  Inscr.  Gr.  Sicil.  Ital. 
919-921. 

132  VALERIVS  (?)  SEVERVS  (Valerii  nomen  in  ectypo  legere  sihi  visus  est 
Zangemeistcr  nec  tamen  certum  id  esse  affirmavit)  legatus  pro  pr. 
Arabiae  inter  a.  177—180  III  S.  14149^  =  Mittheil.  u.  Nachrichten 
des  deutschen  Palaestina-Vercins  1896  p.  49  (~  III  6027.  6028; 
quem  titulum  minus  recte  ut  iam  videtur,  antea  rettulimus  ad  Erucium 
Severum). 

133  Valerius  Severus,  auctor  iuris  lulianus  lihro  tertio  digcstorum  (Dig. 
3,  5,  29  [30]),  Ulpianus  ad  edictum  lih.  V.  VIII.  LXX  (Big.  2,  2,  4,  3. 
3,  3,  8  pr.  43,  20,  1,  21).     Fortasse  idem  qui  sequitur. 

134  C.  VALERIVS  SEVERVS  (sic  dipl.  mil. ;  praetereaValerms  Severus). 
Proconsul  Achaiae  pauUo  ante  a.  118  mens.  Oct.  (ante  Clodium 
Granianura,  post  Cassium  Maximum)  t.  Phocicus  CIG.  1732.  Consul 
suff.   a.  124  mense   ut  videtur   Sept.  cum  C.  lulio  Galio   dipl.  mil. 


VALERIVS  378  VALERIVS 

(III  p.  873).  Legatus  pro  pr.  Lyciae  et  Pamphyliae  sub  Hadriano 
(non  post  annum  130/1)  t.  mausolei  Opramoae  Bhodiajpolitani  Beisen 
in  Lykien  p.  85.  105,  IV  9  cf.  Loewy  ib.  p.  133. 

135  L.  Valerius  Severus,  dominus  figlinarum  Domitianarum  tegulae 
XV  151-153  quas  Dressel  saeculo  II  ineunti  trihuit. 

—  SEX.  PV[L]FENNIVS  SALVTARIS  M.  LVCCIVS  VALERIVS  SEVERVS  cet. 

136  P.  Valerius  Silo  Clodius  Lucret(ius)  Secundus,  honoratus  a  plebe 
urbana  Vercellis  t.  Vercellensis  V  6659. 

137  Valerius  Statilius  Castus,  6  xpaxtato?  a(j[i,[j,a)(o?  taiv  Sspaatoiv,  prae- 
positus  vexillationum  (7rpanr6a«to<?  ^i^ikaxnovmv),  dicitur  paci  providisse 
terra  marique  (Trpovor^aafxsvoc;  tr^?  sfpT^vrj?  xata  OaXaaaav  xai  xata  yriv), 
per  Lyciam  puto;  Oenoandae  in  Lycia  degit,  cum  adferretur  imago 
Valeriani  iunioris  Augusti  (a.  253  ut  videtur)  t.  Oenoandensis  L/yciae, 
Bull.  de  corr.  hell.  1886  p.  227. 

138  Val(erius)  Super  vir  egregius,  procurator  argentariarum  sub  Macrino 
atque  etiam  a.  220  tituli  Ddlmatici  III S.  12733  (melius  quam  8363). 
12734  (=  arch.  ep.  Mitth.  16  p.  140.  132). 

139  [VALERIVS]  TAVRVS  ASIATICVS  (. .  .  Taup  .  .  .  'Aatattx(i)  Stamatiadrs, 
Tavup  . . .  editum  est  Berliner  Monatsber.),  Valerii  Asiatici  (M.  Lollii 
Paullini  Valerii  Asiatici,  consulis  iterum  a.  125)  filius,  D.  (Valerii 
Asiatici  puto,  supra  n.  25)  pronepos  t.  Samius,  Berl.  Monatsher.  1862 
p.  76,  melius  ap.  Stamatiadem  l'a}xiaxa  vol.  I  app.  n.  62  (cf.  Wadding- 
ton  fastes  n.  127). 

140  C.  VALERIVS  TERENTIANVS,  C.  f.,  c(larissimus)  [i(uvenis)];  [Xvir] 
stlitibus  iudicandis ,  i . . .  .  t.  Salonitanus  III  1989.  Mater  Crispi- 
nilla  ih. 

—  FL(AVIVS)  VAL(ERIVS)  THEOPOMPVS  ROMANVS. 

141  Val(erius)  Timotheus,  vir  egregius  t.  urbanus  VI  31844. 

142  Valerius  Titanianus,  praefectus  vigilum,  eminentissimus  vir  (e.  m.  v. 
traditur)  a.  217  t.  Ostiensis  eph.  ep.  7  n.  1209. 

143  Valerius  Titus,  subpraefectus  (vigilum)  VI  3909. 

144  M.  VALERIVS  TREBICIVS  DECIANVS  (sic  plerumque  est  fuitve  in  actis; 

Trebicius  Decianus  acta  anni  120  VI  2080  v.  44,  Treb acta 

anni  117,  VI  2076  v.  22)  frater  Arvalis,  memoratur  in  actis  annorum 
101.  105.  117.  118.  120,  magister  collegii  a.  105.  120  acta  Arv.  VI 
2074-2076.  2078.  2080,  item  p.864.  Ab  eodem  videtur  in  luco  Arvalium 
positus  t.  mutilus,  quem  ediderunt  Hemen  act.  Arv.  p.  XXII,  Huelsen 
eph.  ep.  8  p.  346. 

145  L.  VALERIVS  TVRBO  clarissimus  vir,  patronus  Canusinorum  a.  223 
IX  338  V.  27. 

146  M.  VALERIVS  TVRBO  IVN(IOR)  (fdius  puto  eius  qui  praecedit),  clarissi- 
mus  vir,  patronus  Canusinorum  a.  223  IX  338  v.  32. 

147  Valerius  Valens,  vir  perfectissimus;  praefectus  classis  Misenensis 
imperante  Gordiano  t.  Misenensis  X  3336  (=  Kaibel  epigr.  Gr.  838). 


VALERIVS  379  VALERIA 

Inter  annos  241  et  244  praefectus  vigilum,  vices  agens  praefectorum 
praetorio  t.  Ostiensis  Eph.  7,  1211. 

148  C.  V(ALERIVS?)  V(ALERIANVS?)  SANCTVS  quaestor  provinciae  Baeti- 
cae,  pater  Iul(ii?)  Sancti  t.  rep.  Tarhes  in  Aquitania,  XIII  395. 

149  Valerius  Varus,  cura  pecuniam  deberet  Atilio  Crescenti,  amico  Plinii, 
mortuus  est  herede  Maximo  Plin.  ep.  6,  8,  4. 

150  Q.  VALERIVS  VEGETVS.  Tituli  Iliberritani  matris  II 2074  (1)  uxoris 
2077  (2),  frustulum  male  descriptum  2076  (3).  Fistula  plumhea  in 
Quirinali  reperta,  apud  Lancianum  syll.  aq.  n.  101  (4).  Q.  Valerius 
Vegetus  t.  4,  item  act.  Arv.,  Valerius  Vegetus  t.  1.  2,  Caio  Veg. 
lectum  esse  dicitur  t.  3.    Consul  t.  1.  2,  sufF.  a.  91  mense  Nov.  cum 

P.  Met act.  Arv.   Mater :  Cornelia  Severina  t.  1.    Uxor :  Etrilia 

Afra  t.  2.  Domum  possidet  in  Quirinali  t.  4;  cf.  Huelsen  mus.  Rhen. 
49  p.  397  not.  2.  Ex  maiorihus,  fortasse  avus,  L.  Mummii  Nigri  Quinti 
Valerii  Vegeti  Severini  Caucidii  Tertulli.  Cf.  praeterea  suh  G.  Valerio 
Pio  Vegeto. 

—  L.  MVMMIVS  NIGER  QVINTVS  VALERIVS  VEGETVS  SEVERINVS  cet. 

151  Valerius  Venustus  v(ir)  p(erfectissimus),  p(raeses)  p(rovinciae)  R(ae- 
tiae)  III 5862.  Videtur  vixisse  vergente  saeculo  p.  Chr.  tertio  vel  in- 
eunte  quarto. 

152  VALERIVS  VERVS  (praeses  provinciae  ut  videtur)  cui  Hadrianus 
rescripsit  CalUstratus  lihro  quarto  de  cognitionihus  Dig.  22,  5,  3,  2. 

153  VALERIA  Messalarum  soror  amisso  Servio  viro  nulli  volebat  nubere 
Hieronym.  adv.  lovinianum  1,  46.  Sororem  fuisse  M.  Valerii  Messallae 
Corvini  et  M.  Valerii  Messallae  Potiti,  uxorem  Ser.  Sulpicii  Rufi, 
coniecit  Haupt,  cf.  supra  suh  Sulpicia  (S  739),  item  suh  M.  Valerio 
Messalla  Corvino. 

154  Valeria,  virgo  Vestalis  (Jspa  irapi^svoc),  ab  Atheniensibus  statua  hono- 
rata  CIAtt.  III  876  (quem  t.  saeculo  p.  Chr.  primo  adtrihuit  Ditten- 
herger). 

—  Ulpia  Aurelia  Valeria. 

—  Titia  Statilia  Valeria  Agrippiana  Fadilla. 

—  Antonia  Tertulla  Valeria  Asinia  Sabiniana. 

155  Valeria  Brocchilla:  eius  servus  dispensator  VI  9346.  Fortasse 
femina  nohilis. 

156  PVBLIA  VALERIA  COMASIA  clarissima  femina  fistulae  plumheac 
variis  locis  in  urhe  repertae,  in  Esquilino  una,  complures  in  Aventino, 
ap.  Lancianum  syll.  aq.  n.  51.  174.  Filia  vidctur  fuisse  P.  Valerii 
Comazontis  praefecti  praetorio  et  consulis  a.  220. 

157  Vaieria  Cominiana,  mater  ut  videtur  Vibii  Cominiani  Valerii  Pii, 
socrus  Domitiae  Domitianae  clarissimae  feminae  V  5228. 

158  Valeria  Lucilla,  uxor  L.  Valerii  Proculi  (supra  n.  119),  praefecti 
Aegypti  //  1971. 


VALERIA  380  VALERIA 

159  [VAL]ERIAMAR[CIA]HOSTILIA  CRISPINA  MOECIA  CORNELIA  C.  Bruttii 
Praesentis,  proconsulis,  uxor  (mater  Bruttiae  Crispinae,  uxoris  Com- 
modi)  t.  Capsitanus  VIII 110. 

160  (VALERIA  MESSALINA):  eo  nomine  BorgJiesius  opp.  5,  529  statuit 
fuisse  M.  Valerii  Messallae  Corvini  filiam,  ex  qua  natus  Statilius  Cor- 
vinus  Messallae  oratoris  nepos  Suet.  Claud.  13.  TJxor  videtur  fuisse 
T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  p.  Chr.  11,  mater  non  solum  Tauri  Statilii 
Corvini  consulis  a.  45,  sed  etiam  T.  Statilii  Tauri  consulis  a.  44,  avia 
Statiliae  MessaTlinae  uxoris  Neronis,  cf.  stemma  propositutn  supra 
p.  264.  Haec,  iudice  Borghesio  opp.  5,  529  not.  1,  8,  137;  Messalin[a] 
Tauri  VI 9191  (nisi  potius  fuit  Messalin[a]  Tauri  [f,],  scilicet  neptis  eius 
Statilia  Mcssalina;  item  fortasse  Statiliae  potius  quam  Valeriae  Messal- 
linae  servi  qui  in  sepulcro  Statiliorum  sepulti  sunt:  Felix  Messalinae 
lanipend,  VI  6300,  Logas  Messallin,  pedis,  VI  6335). 

161  VALERIA  MESSALINA  Claudii.  Valeria  Messallina  Suet.  Claud.  26, 
Bio  60,  8,  schol.  ad  luv.  6,  434,  nummus  Corinthiorum  ap.  Cohen  I 
ed.  2  p.  268,  item,  t.  servorum  VI  4426.  4474  (si  ad  hanc  pertinent, 
cf.  infra) ;  practerca  Messallina,  —  Filia  Barbati  Messallae  Suet. 
Cl.  26,  id  est  non  M.  Valerii  Messallae  Barhati  in  constdatu  a.  742 
defuncti  (nam  quae  de  filiae  vita  et  maleficiis  usque  ad  a.  801  accepimus, 
non  quadrant  in  sexagenariam),  sed  filii  eius  praeterea  ignoti  (supra 
n.  88),  et  Lepidae  Tac.  a.  11,  37.  Soror  Fausti  Cornelii  Sullae 
Zonar.  11,  9  (nescio  num  rccte,  cf.  supra  suh  Fausto  Cornelio  Sulla). 
Avia  paterna  eius  videtur  fuissc  Marcella  minor;  ideo  fortasse  huius 
Valeriae  Messallinae ,  nondum  nuptae  puto ,  servi  ki  sepulti  in  monu- 
mento  quod  Marcellae  minoris  lihertus  dedicavcrat:  Idaeus  Valeriae 
Messallin.  supra  argentum  VI 4426,  Eupor.  Valer.  Messallinae  (Valer. 
erasum  cf.  infra)  VI  4474,  Philocratc(s)  Messallinae  paed(agogus) 
VI  4459,  [S]alvius  Messallinae  VI  4468.  (Non  longe  ah  illo  monu- 
mento  sejjulta  Valeria  Messalinac  Augusti  1.  Caenis  VI  5537).  In- 
certum'  an  haec  Valeria  Messallina,  cuius  delicium  L.  Valerius  Threptus 
VI 28132  (offendit  praenomen  Threpti,  cum  pater  Messallinae  fuerit  M,). 
Plane  incertum  num  huius  Messallinae  servi  lihertique  VI 19754.  XIV 
2751.  2813,  item  num  hacc  memorata  fucrit  XIV  2008. 

Claudii  uxor  tertia  (videtur  ei  nupsisse  imperante  Gaio)  Suet.  l.  c. 
cf.  loseph.  ant.  20,  8,  1,  hcll.  2,  12,  8,  mater  ex  eo  Octaviae  Suet. 
Cl.  27,  Tac.  a.  11,  32.  34,  loseph.  ant.  20,  8,  1,  et  Britannici  Suet.  l.  c, 
Tac.  l.  c.,  loseph.  ant.  l.  c.,  hell.  2,  12,  8,  luvenal.  6,  124,  schol.  ad  luv. 
6,  116.  124.  434  (hunc  vidctur  peperisse  anno  41,  cf.  supra  Ti.  Claudio 
Caesare  Britannico).  Nato  filio  cum  Augustae  vocabulo  eam  hono- 
rare  vellent,  vetuit  Claudius  Bio  60,  12  (Zonar.  11,  8).  Nihilo  minus 
MeoaaXetva  Sepasx^  nummus  Nicaeensium  ap.  Cohen  I  ed.  2  p.  268, 
MeaoaX,  ^e^.  nummus  Trallianus  ap.  Mionnet  Suppl.  VII p.  468  n.  700 
(ex  Vaillant)  (reete  Messalleina  Augusti  nummus  fortasse  Corinthi  cusus. 


VALERIA  381  VALERIA 

nuper  tllatus  in  museum  Britanmcum ,  de  quo  cf.  infra,  Messallina 
Augusti  t.  lihertae  VI 5537).  Messalina  dei  nostri  Caesaris  Scribonius 
Largus  c.  60.  Hepraesentatur  una  cum  Claudio  et  Britannico  in 
nummo  Tralliano  (cf.  supra),  una  cum  Britannico  Antonio  Octavia  in 
nummo  nuper  illato  in  museum  Britannicum,  Corinthi  ut  videtur  cuso, 
ap.  WarwicJc  Wroth  numism.  chron.  1894  p.  4.  Incertum  utrum  haec 
an  alia  Messalina  (Statilia  Messalina  Neronis)  statua  honorata  Bhodi, 
Hiller  inscript.  Bhod.  n.  806^. 

A.  43  irposSpra  (locus  ut  videtur  inter  virgines  Vestales),  qua 
Livia  quondam  usa  erat,  item  ut  carpento  uteretur,  ei  tributum  Dio 
60,  22.  (A.  44)  triumplmm  mariti  Britannicum  carpento  comitata 
est  Suet.  Cl.  17.  Mariti  ignavia  abutitur  ad  maleficia  patranda  Dio 
60,  8.  14.  15.  17  (Zon.  11,  9),  Tac.  a.  13,  43,  cf  Suet.  Cl.  29.  Eius 
opera  subversae  luliae  duae,  Germanici  Caesaris  filia  Dio  60,  8  cf.  27, 
et  Drusi  Caesaris  f.  Dio  60,  18,  Tac.  a.  13,  32;  item  vitricus  ipsius 
C.  Appius  lunius  Silanus  Dio  60,  14,  Suet.  Claud.  37,  Catonius  lustus 
praefectus  praetorio  Dio  60,  18,  Valerius  Asiaticus  Tac.  a.  11,  1  seq., 
M,  Vinicius  Dio  60,  27  (Zonar.  11,  9),  Poppaea  Sabina  Tac.  a.  11,  2 ; 
item  Polybius  Claudii  libertus  Dio  60,  31.  Insidias  struxisse  ferebatur 
Domitio  Agrippinae  filio  Suet.  Ner.  6.  L.  Vitellius  ei  adulatur  Suet. 
Vit.  2.  Impudicitia  eius  Plin.  h.  n.  10,  172,  luvenal.  6,  115  seq.,  Dio 
60,  14.  18.  31,  Victor  Caes.  4,  epit.  4.  Inter  adulteros  eius  Plautius 
Lateranus  Tac.  a.  11,  30.  36.  13,  11,  Vettius  Valens  Plin.  h.  29,  8, 
Tac.  a.  11,  30.  31.  35,  Sabinus  gladiator  Dio  60,  28,  Polybius  Claudii 
libertus  Dio  60,  31,  Mnesterem  pantomimum  ad  stuprum  coegit  Tac. 
a.  13,  36,  Dio  60,  22  (Zon.  11,  9).  28.  A.  47  exarsit  in  C.  Silium 
Tac.  a.  11,  12  cf.  13,  19;  a.  48  nuptias  cum  eo  celebravit  Tac.  a. 
11,  26  seq.,  Suet.  Claud.  26.  29,  Dio  60,  31  cf  luvenal.  10,  324  seq. 
Quod  cum  Narcissus  Claudio  detulisset  Tac.  a.  11,  29.  12,  65,  Dio 
60,  31  (Zon.  11,  10),  frustra  maritum  exorare  conatur  Tac.  a.  11,  32.  34 ; 
sed  mors  ei  indicta :  reperta  in  hortis  Lucullianis  a  tribuno  iugulatur 
Tac.  a.  11,  37.  38,  Dio  60,  31  (Zon.  11,  10),  Seneca  apoc.  11,  Suet. 
Claud.  26.  36.  39;  Victor  Caes.  4,  schol.  ad  luv.  2,  29,  loseph.  ant. 
20,  8,  1.  Memoria  eius  senatus  consulto  damnata  Tac.  a.  11,  38. 
Nomen  eius  erasum  VI 918  (vix  hanc  oh  causam  in  t.  servili  VI 4474 
Valeriae  nomen  erasum,  cum  MessaUinae  integrum  relictum  sit).  — 
Quo  dentifricio  usa  sit  Scrih.  Largus  c.  60.  Memoratur  Seneca  nat. 
quaest.  4  praef.  15  (uhi  pro  Messallina  traditur  Messala),  apoc.  13, 
Tac.  a.  12,  1.  7.  9.  42,  Dio  62,  6,  luliam  Caes.  p.  310K  Cum  (Statilia) 
Messallina  Neronis  confunditur  schol.  luvenal.  1,  35. 

1C2  Valeria  Paullina,   C.  f.  fistula  plumhea  suhurhana  ap.  Lancianium 
.'iyll.  aq.  n.  327.    Fortasse  femina  nohilis. 

lo3  Valeria  Pelagia,  mater  C.  Valerii  Pii  Vegeti  t.  urhanus  Bull.  comu- 
nale  1886  p.  227  n.  1264.    Cf  suh  C.  Valerio  Pio  Vegeto. 


VALERIA  382  VALLIVS 

164  Valeria  Polla:  eius  servi  (actores,  dispensator)  VI  9125.  9127  (nam 
vix  alia  Polla  significatur).  9349  (eandem  esse  Paulam  Valeriam  sive 
Pollam,  uxorem  D.  Bruti,  guae  memoratur  Cic.  ep.  ad  fam.  8,  7,  2. 11,  8, 1, 
olim  coniecerat  Hmzen,  minus  recte  ut  puto  quippe  quae  sit  multo 
antiquior).  Sed  eadem  fortasse  Valeria  PoUa  domina  figlinarum 
tegulae  urbanae  X  V  235,  quas  Dressel  factas  putat  aetate  Hadriani. 

165  Valeria  Proba,  *clarissima  femina  (l5m(^«Ywr  caia  illa  fi^ia,  quod  mdle 
solutum  ex  cl.  f.  coniecit  Mommsen)  t.  in  Histria  ut  videtur  rep., 
semel,  et  male  quidem  descriptus,  V  722. 

166  Valeria  Secunda  (BaXXspta  2exouv8a),  curata  ab  Andromacho  medico 
Galenus  Trspl  auvOeoiEto?  cpap|x.  t«)V  xaxa  -i-evt]  4,  5  (XIII p.  707  ed.  Kuehn). 
Fortasse  femina  nohilis  vel  certe  dives. 

—    SEKVENIA  CORNVTA  CORNELIA  CALPVRNIA  VALERIA  SECVNDA  cet. 

167  Valeria  Tussania,  P.  [f.]  (sed  possunt  plura  periisse  inter  Valeriae 
et  Tussaniae  vocahula),  Cn.  Tussani  P[roculi  ?]  heres  ut  videtur  t.  prope 
Ostiam  rep.  VI 1534  =  XIV 175  cf.  add.  p.  481.  Cf.  supra  sub  Cn. 
Tussanio  Proculo. 

168  Valeria  Urbica,  M.  f . ,  domina  figlinarum  tegulae  XV  1488  quas 
aetati  Hadriani  attrihuit  Dressel. 

169  C.  VALGIVS  RVFVS.  C.  Valgius  Plin.,  Quint.  3,  1,  18,  Valgius  Rufus 
Gell.,  Valgius  plerumque.  In  consulatu  C.  Valgius  Kufus  VI  21158, 
C.  Valgius  mon.  Ancyr.  2,  28,  fasti  Colotiani,  VIII 68,  X  3804,  C.  V. 

VI  17130,  Valgius  fasti  Praenestini  ad  6  Mart.  28  Apr. ; Ruf. 

superest  in  fastis  Capitolinis.  — 

C.  f.  fasti  Colotiani  (CIL.  I  ed.  2  p.  64).  Consul  a.  742  cum 
C.  Sulpicio  Quirinio,  suffectus  in  locura  M.  Valerii  Messallae  Barbati 
fasti  Capitolini,  cf.  praeterea  supra  (consularis  Porphyr.  ad  Hor. 
carm.  2,  9).  Vir  'eruditione  spectatus'  Plin.  h.  n.  25,  4.  ludicium 
eius  magni  fecit  Horatius  sat.  1,  10,  82;  ad  eum  dedit  Horatius  carm. 
2,  9.  Poeta:  ingenium  eius  celebratur  ("^propior  non  alter  Homero') 
[TihuU.J  4,  1, 180.  Scripsit  elegias  schol.  Veron.  ad  Verg.  huc.  7,  22 
(p.  74  Keil)  al.  Valgius  in  elegis  Serv.  ad  Aen.  11,  457.  Valgius  in 
epigrammate  ( —  tis  L.  Muller)  Charis.  lih.  I  p.  108,  7  Kdl.  Frag- 
menta  carminum  composuit  Baehrens  fragm.  poet.  Rom.  p.  342.  — 
Apollodori  Pergameni  rhetoris,  cuius  discipulus  fuerat,  praecepta 
Latine  tradidit  Quintil.  3,  1,  18.  3,  5,  17  cf.  5,  10,  4.  Idem  edidit 
libros  argumenti  graramatici  inscriptos  de  rebus  per  epistulara 
quaesitis  Gellius  12,  3,  1;  Charis.  I  p.  108,  27.  135,  23  cf.  102,  10. 
143,  25;  Diomed.  p.  387,  6  Keil.  Denique  de  herbarura  natura  reli- 
quit  imperfectum  volumen  ad  divum  Augustura  Plin.  h.  n.  25,  4,  ad- 
hibitum  a  Plinio  ad  libros  XX— XXVII  Plin.  h.  n.  1,  20-27.  Cf. 
Tmffel  Lit.  §  241. 

170  C.  VaMius  Maximianus  (sic  1. 1,  Q.  Vallius  Maxumianus  t.  2).    Tituli 


VALLIVS  383  VARDANES 

in  Baetica  rep.  II 1120  (1),  2015  (2).  Procurator  provinciarum  Mace- 
doniae,  Lusitaniae,  Mauretaniae  Tingitanae  t.l;  procurator  Augustorum 
duorum  (sc.  Mauretaniae  Tingitanae),  egregius  vir  t.  2.  'Provinciam 
Baeticam  caesis  hostibus  paci  pristinae  restituit'  t.  1;  municipium 
(Singiliense  in  Baetica)  'diutina  obsidione  et  bello  Maurorum'  liberavit 
t.  2.  Videtur  Tingitanani  rexisse  et  in  Hispaniam  traiecisse  temporibus 
Marci,  cum  Mauri  Hispanias  vastarent  (vit.  Marci  21). 

171  Vallius  Syriacus  (cognomen  solum  ponit  Bio),  homo  disertus  Seneca 
contr.  2,  1,  34.  9,  4,  18  cf.  Dio  58,  3,  7.  Praeceptorem  habuerat  Theo- 
dorum  Seneca  contr.  2,  1,  36.  Causarum  actor  ib.  2,  1,  34.  9,  4,  18. 
Declamat  ib.  1,  1,  11.  1,  1,  21.  2,  6,  13.  7,  6, 11  (rhetor  ib.  9,  4,  18). 
Comes  Stertinii  Maximi,  per  annos  duodecim  (quindecim  exc),  qui 
eum  postea  vel  accusavit  vel  testimonium  in  eum  dixit  Seneca  contr. 
2,  1,  36  (—  exc.  contr.  2, 1).  Occisus  a.  30,  quod  Tiberius  eum  amicum 
Asinii  Galli  scripserat  Bio  58,  3. 

172  Vangius,  una  cum  Sidone  fratre  Vannium  avunculum  regno  Sue- 
borum  pellit,  a.  50  Tac.  12,  29.  30. 

173  Vannius,  e  gente  Quadorum,  a  Druso  Caesare  rex  datus  Suebis 
Tac.  a.  2,  63.  12,  29.  Regnum  Vannianum  'Flin.  h.  n.  4,  81  (cf.  Mommsen 
hist.  Mom.  V  p.  196  not.  1).  Nomen  Vannii  in  nummis  compluribus 
Sillein  ad  fl.  Waag  repertis  legere  sibi  visus  est  Neudech  Wien.  num. 
Zeitschr.  12,  1880  p.  114,  sed  male,  ut  testatur  v.  Sallet.  Divitiae 
eius  Tac.  a.  12,  29.  A.  50  regno  pulsus  et  in  provinciam  Romanam 
receptus  Tac.  a.  12,  29.  30. 

—    MVMMIA  VARA. 

1 74  Vararanes :  tres  reges  huius  nominis,  inter  Saporis  fdium  Hormisdam 
et  Narsem  recensuerunt  tabulae  regum  Persarum,  e  quibus  pendent 
Agathias  4,  24  et  Syncellus  p.  678  Bonn.  Videntur  regnavisse  ab 
a.  272  ad  a.  292,  cf.  Noldehe  Gesch.  d.  Perser  mr  Zeit  der  Sasaniden 
p.  46  seq.  414  seq. 

175  Vardanes,  Artabani  regis  Parthorum  filius  loseph.  ant.  20,  3,  4 
(cf.  patris  sui  defectores  Tac.  11,  8  ubi  item  intellegitur  Artabanus), 
frater  Gotarzis  loseph.  l.  c,  Tac  a.  11,  9,  patri  in  regno  succedit 
loseph.  l.  c  Accitus  a  Parthis  contra  Gotarzem,  hunc  regno  deturbat 
Tac  a.  11,  8.  9.  Regnum  amissum  recuperavit  Philostratus  vit.  Apoll. 
1,  21  cf.  28.  Igitur  nisi  erravit  losephus,  statuendum  est,  Vardanem 
post  mortem  Artabani  per  breve  tempus  regnum  tenuisse,  deinde  Gotar- 
zem  rcgnum  occupavisse,  hunc  rursus  a  Vardane  pulsum:  et  extat 
nummus  regis  alicuius  Parthici  cusus  mense  Gorpiaeo  ann.  Sel.  351 
="^  Sept.  a.  40  (mus.  Berol.,  cf  Percy  Gardner  Parthian  coinage 
p.  4819)  aliique  eiusdem  regis  inde  a  mens.  lul.  42,  quos  Vardanis  esse 
putant,  alii  ab  his  diversi  cusi  a.  41  qui  Gotarzis  esse  videntur.  Pacem 
facit  cum  Gotarze  Tac  11,  9;  rursus  bellum  cum  eo  gerit  ib.  c  10. 
Seleuciam  recuperat  ib.  c  9  (Ctesiphontem  'instituit'  Ammian.  Marc. 


VARDANES  384  VARISIDIVS 

23,  6,  23  minus  recte  ut  videtur;  potest  Ctesi/phontem  auxisse  vel 
privilegiis  ditasse).  Aliae  res  ab  eo  gestae  Tac.  a.  11,  10.  A  suis 
interfectus  loseph.  l.  c,  Tac.  l.  c,  'primam  intra  iuventam,  sed  clari- 
tudinc  paucos  inter  senes  regum'  Tac  (faraam  rerum  gestarum  tangit 
etiam  Philostratus  l.  c).  Successit  ei  Gotarzes  Tac.  l.  c,  loseph.  l.  c. 
Videtur  occisus  a.  45,  si  quidem  usque  ad  hunc  annum  procedunt 
nummi  eius.  —  Frater  eius  Megabates  Philostr.  l.  c  1,  31.  Filius 
eius  aemulus  exoritur  Vologaeso  circa  a.  54  Tac  a.  13,  7  (ex  lectione 
tradita).    Cf.  sub  eo  qui  sequitur. 

176  *VardaneSj  Vologaesis  filius:  circa  a.  54  'exortus  aemulus  Vologaesi 
(-eso  cod.)  filius  Vardanes'  (traditur  Vardanis)  Tac  a.  13,  7.  Fortasse 
standum  est  lectione  tradita,  et  statuendum  ftlium  dliquem  Vardanis 
eius  qui  praecedit  Vologaesi  temporihus  regnum  adfectasse.  Utut  est, 
ad  eum  videntur  referendi  nummi  regis  alicuius  Parthici  capite  ad- 
modum  iuvenili,  cusi  per  annos  55  ad  58,  ap.  Percy  Gardner  Parthian 
coinage  p.  51  (quod  in  uno  eorum  inscriptum  esse  dicitur  BNANO, 
vix  recte  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  130  legit  paoiXeo)?  Navou,  Nanis 
nomen  ei  fuisse  coniciens). 

—  L.  CESTIVS  GALLVS  VARENIANVS  LVTATIVS  AEM[l]LIANVS. 

—  CL(AVDIA)  VARENILLA. 

—  CL(AVDIVS)  VARENVS. 

177  VARENVS  RVFVS  (Rufus  Varenus  PZm.  ep.  5,  20, 1,  praetereaYaren\i&), 
proconsul  Bithyniae  Plin.  ep.  5,  20,  1,  tum  cum  Dio  haberet  orationem 
quae  inscribitur  TroXtxix^?  h  ixxX/^cta  Dio  or.  XLVIII  (vol.  II  p.  138 
ed.  Dindorf).  Prusensibus  permisit  lxxX-/iCiiaafat,  quod  antea  nimirum 
vetitum  fuerat  Dio  l.  c.  Bithyni,  cum  accusarent  lulium  Bassum, 
eum  'advocatum  et  postularant  et  acceperant'  Plin.  ep.  5,  20,  1  (in 
ipsa  tamen  actione  contra  lulium  Bassum  non  memoratur).  Paullo 
post  (circa  annum  105  ut  videtur)  ab  ipsis  Bithynis  accusatus ;  defen- 
ditur  a  Plinio  Plin.  ep.  5,  20.  6,  5;  13;  29,  11.  Bithyni  accusationem 
omittunt  Plin.  ep.  7,  6;  Traianus  provinciae  voluntatem  explorare 
statuit  ib.  7,  10. 

—  Septimius  Varianus. 

—  APPVLEIA  VARILLA. 

178  Varillus,  infamis  luvenal.  2,  22. 

179  VARINIA  FLACCINA  clarissima  femina;  C.  Varinii  Fidi  flaminalis 
provinciae  Baeticae  filia  t.  in  Baetica  rep.  Eph.  8  p.  385  n.  89  (melius 
quam  II  983),  Licinii  Sereniani  viri  clarissimi  (supra  L  166)  uxor, 
Variniae  Serenae  mater  //  1024. 

180  VARINIA  SERENA,  eius  quae  praecedit  et  Licinii  Sereniani  clarissimi 
viri  filia  t.  in  Baetiea  rep.  II  1024. 

181  Varisidius  Nepos,  filius  sororis  C.  Calvisii  (Rufi):  ei  tribunatum 
semestrem  a  Sosio  Senecione  petit  Plinius  ep.  4,  4. 


VARIVS  385  VARIVS 

182  *VARIVS  senator  a  Gaio  imperatore  una  cum  Pontoo(?)  missus 
Antiochiam  ut  urbem  refoveret;  is  ibi  balneum  t6  XsYOfxevov  Ouaptov 
aedilicavit  Malalas  lih.  X  p.  2M  ed.  Bonn.  Dubiae  fidei  narratio 
(vel  adeo  plane  ficticia).  , 

183  L.  VARIVS  AMBIBVLVS  (sic  X  4390,  L.  Varius  Ambibolus  VI 9201, 
Varius  Ambibulus  IX  3056,  Ambibulus  X  3864),  consul  X  3864. 
Eius  liberti  servique  VI 9201.  1X3056.  X  3864.  4390. 

184  (VARIVS)  AVITVS,  Varii  Marcelli  et  luliae  Soaemiadis  filius  Dio 
78,  30.     V.  M.  Aurelius  Antoninus  Elagabalus  (supra  vol.  I  p.  194). 

185  T.  Varius  Clemens.  Tituli:  Celeiae  in  Norico  rep.,  III  5211  (1). 
5212  (2).  5213  (3).  5214  (4).  5215  (5).  5216  (6).  Memoratur  in  Lam- 
haesitano  VIII 2728  (7).  T.  Varius  Clemens  t.  1-3.  5,  Varius  Clemens 
et  alio  loco  Clemens  t.  7  (nomen  periit  t.  4.  6).  T.  f.  t.  1.  Cl(audia) 
Celeia  t.  1.  Praefectus  cohortis  11  Gallorum  Macedonicae  t.  1.  2.  4.  5. 
Tribunus  legionis  XXX  Ulpiae  Victricis  t.  1.  2.  4.  5.  Praefectus  equi- 
tum  alae  II  Pannoniorum  1. 1.  2.  5.  Praefectus  auxiliorum  in  Maure- 
taniam  Tingitanam  ex  Hispania  missorum  t.  2.  5  cf.  t.  4,  praefectus 
auxiliariorum  tempore  expeditionis  in  Tingitaniam  missorum  1. 1  (signi- 
jicatur  tumultus  Maurorum  temporibus  Pii  oppressus,  vit.  Pii  c.  5,  Pausan. 
8,  43,  3).  Praefectus  equitum  alae  Brittanicae  milHariae  t.  1.  2.  5  cf.  4. 
Procurator  Aug.  provinciae  Ciliciae  t.  1.  2.  5.  Procurator  Aug.  pro- 
vinciae  Lusitaniae  t.  1.  2.  5.  Procurator  Aug.  provinciae  Mauretaniae 
Caesariensis  1. 1.  2.  5.  7  cf.  t.  3.  6,  circa  a.  1 52  t.  7  (ut  apparet  ex 
mentione  Valerii  Etrusci  legati).  Procurator  Aug.  provinciae  Raetiae 
t.  1.  2.  5  cf.  t.  3.  Procurator  provinciarum  Belgicae,  Germaniae 
superioris,  Germaniae  inferioris  t.  2,  procurator  provinciarum  Belgicae 
et  utriusque  Germaniae  t.  5;  cf.  t.  3.  4;  praeses  dictus  a  Treveris  t.  5. 
Ab  epistulis  Augustorum  (Marci  et  Veri)  t.  5. 

186  Varius  Crispinus  (sic  Tac,  cognomen  solum  ponit  Plut.),  tribunus 
cohortis  praetoriae,  a.  69  tumultu  militari  occisus  Tac.  h.  1,  80, 
Plut.  Oth.  3. 

187  Q.  VARIVS  GEMINVS.  Tituli  Superaequi  in  Paelignis  rep.,  IX  3305  (1), 
3306  (2).  Tria  nomina  t.  1.  2,  Varius  Geminus  alihi.  Q.  f.  t.  1.  2. 
Tribu  Ser.  t.  1.  Paelignus  t.  2.  Primus  omnium  Paelignorum  senator 
factus  t.  2.  Decemvir  stlitibus  iudicandis  t.  2.  Praefectus  frumenti 
dandi  t.  2.  Quaesitor  iudex  t.  2  (cf.  Mommsen  Staatsr.  IP  p.  586 
not.  2).  Quaestor  t.  1.  2.  Tribunus  plebis  t.  2.  Praetor  t.  2.  Pro- 
consul  t.  2.  Legatus  divi  Augusti  iterum  t.  2.  Curator  aedium 
sacrarum  monumentorumque  publicorum  tuendorum  t.  2  (vix  ante 
reliquos  honorcs ,  quo  sane  ducere  posset  locus  quo  hoc  munus  in  t. 
collocatum  est).  —  Sublimis  orator  JSieronymus  adv.  lovinian.  1,  28. 
Caesari  eleganter  blanditur  Seneca  exc.  contr.  6,  8  (diversum  fuisse 
hunc  a  legato  Augusti  parum  prohahile  est).    Dictum  eius  in  P.  Vini- 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  25 


VARIVS  386  VARIVS 

cium  Seneca  ep.  40,  9.  AHud  dictum  eius  Hieronymus  l.  c.  Cassius 
Severus  eum  admiratur  Seneca  suas.  6,  11.  Declamat  Seneca  suas. 
6, 11  seq.,  exc.  contr.  4,  8,  contr.  7, 1,  18  et  alibi,  cf.  ind.  Kiesslingii 
p.  555. 

188  C.  VARIVS  IVL(IVS)  PROCVLVS  C.  f.,  tribu  Pom. ;  praetor  t.  urnae 
ex  alahastro  Londinii  asservatae   VI 1535. 

1 89  Varius  Ligur :  propter  adulterium  cum  eo  commissum  Aquilia  quae- 
dam  damnata  a.  25  Tac.  a.  4,  42.  A.  34  pecuniam  dedisse  dice- 
batur  accusatoribus  Mamerci  Scauri,  ut  accusationem  omitterent 
ih.  6,  30.  Fortasse  filius  Valerii,  ut  traditur,  Liguris,  qui  videtur 
fuissc  praefcctus  praetorio  suh  Augusto,  cf.  supra  suh  Valerio  Ligure. 
Item  fortasse  hic  P.  Varius  P.  f.  Aem.  Ligus  filius,  qui  Albae  Pom- 
peiae  statuam  posuit  Ti.  Caesari  Drusi  filio,  Tiberii  nepoti   V  7598. 

190  Varius  Lucullus  (Varro  Lucullus  scr.  Mommsen;  M.  Terentius  Varro 
Lucullus  frater  fuerat  L.  Licinii  ImcuIU,  consul  a.  u.  c.  681  cum 
C.  Cassio  Longino),  iuris  consultus  ut  videtur,  cuius  sententiam  attulit 
Aristo  apud  Fomponium   lihro  tertio  ad  Sahinum,  Dig.  41,  1,  19. 

191  VARIVS  MACRINVS  adfinis  Severi  Alexandri,  per  quem  imperante 
Alexandro  res  feiiciter  gestae  sunt  in  Illyrico  vit.  Alex.  58,  1.  Possis 
cogitare  de  Macrino,  qui  socer  Alexandri  fuisse  dicitur,  ih.  49,  8,  sed 
cf.  supra  suh  Sallustio. 

192  SEX.  VARIVS  MARCELLVS.  Titulus  Veliternus,  hilinguis  X  6569  (1). 
Memoratur  in  fistula  plumhea  urhana  Bull.  comundle  1888  p.  180  (2). 
Tria  nomina  t.  1,  Varius  Marcellus  t.  2,  Dio  {^i^axoq  t.  Vasionensis 
XII 1277,  quem  ad  hunc  rettulit  Renierus,  sed  iniuria,  ut  iudicat 
Hirschfeld).  Apamea  Syriae  oriundus  Bio  78,  30.  Procurator 
aquarum  centenarius  t.  1,  procurator  aquarum  t.  2  (inter  annos 
198  et  209,  scilicet  imperantihus  Severo  et  Caracalla,  Geta  etiamtum 
Caesare,  t.  2);  procurator  provinciae  Britanniae  ducenarius  t.  1; 
procurator  rationis  privatae  trecenarius  t.  1  (variis  procurationibus 
functus  Dio  l.  c).  Vice  praefectorum  praetorio  et  urbi  functus  t.  1. 
In  senatum  adlectus  Dio;  clarissimus  vir  t.  1.  Praefectus  aerarii 
militaris  t.  1.  Legatus  legionis  III  Augustae,  praeses  provinciae 
Numidiae  t.  1.  Maritus  luliae  Soaemiadis  Bassianae  t.  1;  Dio  l.  c. 
Pater  complurium  liberorum  t.  1 ,  pater  Aviti  (Elagabali)  Dio  l.  c. 
Defunctus  ante  annum  218  Dio  (id  quod  etiam  ex  t.  1  colligitur). 

193  . .  [VJARIVS  RVFVS  (Varii  nomen  suppleverunt  editores;  sero  vidi 
etiam  de  Tario  Bufo  posse  cogitari)  proconsul  Cypri  t.  Paphius, 
Journal  of  hell.  studies  9,  1888  p.  239. 

194  L.  Varius  Rufus  (L.  Varius  cognomento  Rufus  scholion,  quod  ex  codice 
quodam  Parisino  ed.  Schneidewin  mus.  Bhen.  1,  1842  p.  IW  cf.  2p.  638, 
L.  Varius  Porph.  ad  Hor.  carm.  1,  6,  1,  Macroh.  sat.  2,  4,  2,  itemque 
ut  videtur  Quint.  6,  3,  78,  uhi  L.  Vareus  optimus  cod.,  alihi  Varius, 
Varus  Verg.  huc.  9.  35  plerique  codices,  item  paneg.  in  Pis.  239),  poeta 


VARIVS  387  VARIA 

epicus  Horat.  saf.  1,  10,  44  cf.  carm.  1,  6,  1,  item  tragicus  Porphyr.  ad 
H(yr.  carm.  1,  6, 1,  Macr.  sat.  2,  4,  2,  Mart.  8,  18,  7,  paneg.  in  Pis.  238 
(incertum  an  hic  Varus,  quem  memorat  Ovid.  ex  P.  4, 16, 31  cf.  infra  n.  202, 
certe  hic  Varus  tragoediarum  scriptor  Serv.  ad  huc.  3,  20).  Thyesten 
tragoediam  post  Actiacam  victoriam  Augusto  ludis  eius  in  scaena  edidit; 
pro  qua  fabula  sestertium  deciens  accepit  scholion  Paris.  (memorant 
Thyestem  eius  Quint.  3, 8, 45. 10, 1, 98,  Tac.  dial.  12,  Philargyr.  ad  Vergil. 
ecl.  8,  10.  Thyestes  non  eius  sed  Vergilii  Donat.  praef.  ad  Verg.  huc.  81 
[ap.  Hagen  Jahn's  Jahrh.  Suppl.  4,  741]  cf.  Serv.  ad  buc.  3,  20,  non  eius, 
sed  Cassii  Parmensis  Porphyr.  ad  Hor.  ep.  1,  4,  3,  uhi  dicitur  Q.  Varius, 
et  narratur  iussu  Augusti  Gassium  Parmensem  Athenis  interfecisse, 
fortasse  confusus  cum  alio  nescio  guo  Varo  vel  Vario).  Carminis  de 
morte  (Caesaris)  versiculos  nonnullos  servavit  Macrohius  6,  1,  39  al. 
(cf.  Baehrens  fragm.  poet.  Lat.  p.  337),  ex  panegyrico  Augusti  versus 
Horat.  ep.  1,  16,  27  testihus  schoUis.  Etiam  elegiorum  auctor  Porphyr. 
ad  Horat.  1,  6,  1.  —  Familiaris  Maecenatis  Horat.  sat.  1,  6,  55, 
paneg.  in  Pis.  238,  Martial.  8,  56,  21.  12,  4,  1.  k.  1\1  iter  Maece- 
natis  Brundisinum  comitatur  Sinuessa  Canusium  usque  Hor.  sat. 
1,  5,  40.  93.  Una  cum  Maecenate  cenat  apud  Nasidienum  ih.  2,  8, 
21.  63.  Amicus  Horatii  ih.  1,  9,  23.  Horatium  Maecenati  commen- 
davit  ih.  1,  6,  55.  Augusto  quoque  dilectus  Horat.  ep.  2,  1,  247 
cf.  Macroh.  2,  4,  2.  Augustus  muneribus  eum  affecit  Horat.  l.  c. 
(Caesaris  amicus  Quint.  6,  3,  78,  si  idem  est).  Vergilius  carmina  eius 
admiratur  Verg.  huc.  9,  35,  iudicium  eius  magni  facit  Horatius  sat. 
1,  10,  81;  cf  art.  poet.  55.  Vergilii  contubernalis  Porphyr.  ad  Hor. 
carm.  1,  6,  1  cf.  Hieronymus  ad  a.  2000.  Amica  eius  Plotia  Hieria, 
cum  qua  etiam  Vergilius  consuetudinem  habuisse  dicebatur  Donat. 
vit.  Vergil.  (Sueton.  ed  Beifferscheid  p.  57)  cf.  schol.  Bern.  ad  ecl. 
6,  17.  Inter  heredes  Vergilii  Vergilii  vita  Donato  adscripta  (Sueton. 
ed.  Beiff.  p.  63).  Ei  et  Plotio  Tuccae  Vergilius  moriens  (a.  735) 
scripta  sua  legavit  (ih.  p.  64  Beiff.).  Aeneida  edidit  una  cum  Tucca, 
auctore  Augusto,  contra  ipsius  Vergilii  vohmtatem  ih.;  cf.  Serv.  in 
Aen.  procem.,  item  ad  2,  566.  4,  436.  5,  871.  7,  464;  Hieronymus  ad 
a.  Ahr.  2000.  Quaedam  de  Vergilii  ingenio  moribusque  memoriae 
tradidit  Quintil.  10,  3.  8  (cf  Gell.  17, 10,  2).—  Epicureus  Quint.  6,  3,  78. 
Hunc  esse  Varium,  quem  adloquitur  Philodemus  Epicureus  in  frag- 
mento  quodam  lihri  irepl  xoXaxetac,  item  in  fragmento  lihi  Trepl  (piXap- 
fuptas  comecii  A.  Koerte  mus.  Bhen.  45,  1890  p.  172  seq. 

—  VARIA,   avia  Elagabali  et  Severi  Alexandri  vit.  Elagah.  10,  1  cet. 
Cf.  supra  suh  lulia  Maesa. 

—  NVMMIA  VARIA. 

—  POSTVMIA  VARIA. 

—  Vibia  Salvia  Varia. 

25* 


VARRO  388  VARVS 

195  VARRO  legatus  Syriae  (6  Yiysfiwv  t^?  2upta?)  aliquot  annis  ante  a.  734 
loseph.  bell.  1,  21,  4,  ant.  15,  10,  1.  Cf.  Mommsen  comm.  ad  mon. 
Ancyr.  ed.  2  p.  65.  Fortasse  non  fuit  legatus  consularis  provinciae, 
sed  vice  M.  Agrippae  provinciam  administravit ,  cf.  Mommsen  l.  c. 
De  A.  Terentio  Varrone  Murena  consule  a.  731  eodemque  anno  de- 
functo  non  videtur  posse  cogitari. 

196  Varro,  carminibus  varii  generis  pangendis  deditus,  cui  sua  ipsius 
carmina  misit  Martialis  5,  30. 

—  CINGONIVS  VARRO. 

—  M.  DASVMIVS  TVLLIVS  VARRO. 

—  A.  TERENTIVS  VARRO  MVRENA. 

—  TVLLIVS  VARRO. 

—  P.  TVLLIVS  VARRO. 

—  C.  VISELLIVS  VARRO. 

—  L.  VISELLIVS  VARRO. 

197  VARRONILLA  virgo  Vestalis,  incesti  damnata,  cui  liberum  mortis 
arbitrium  permisit  Domitianus  Suet.  Dom.  8. 

198  VARVS  consul,  colloquitur  cum  Herode  Attico  Philostratus  vit.  soph. 
1,  25,  7  (fortasse  ad  eundem  Varum  epistula  Herodis  Attici  citatur 
PhiJostr.  l.  c).  Diversi  Varus  sophista  Pergensis,  discipulus  Quadra- 
tionis  consulis  Philostr.  l.  c.  2,  6;  Varus  sophista,  Laodicehsis  ih.  2,  28; 
Varus  quidam  adulescens  irrisus  a  Polemone  ib.  1,  25,  9. 

199  Varus,  eques  Romanus ;  comes  M.  Vinicii  (consulis  a.  p.  Chr.  30), 
homo  improbae  linguae  Seneca  ep.  122,  12.  13. 

200  Varus,  centurio,  in  Aegypto  defunctus  Martial.  10,  26. 

201  Varus:  praefecturam  aliquando  ab  eo  administratam  Claudius  regno 
Agrippae  minoris  addidit  (circa  a.  53)  loseph.  bull.  2,  12,  8.  Diversus, 
sed  fortasse  filius  eius  Varus,  sive  Noarus ,  ex  genere  Sohaemi  regis, 
qui  anno  66  Agrippae  regnum   administrabat ,   cf.  supra  sub  Noaro. 

202  Varus,  poeta  tragicus  Ovid.  ex  P.  4,  16,  31.  Incertum  an  Varo  sub- 
stituendus  Varius,  intellegendusque  L.  Varius  Rufus,  cum  Ovidius  de 
paullo  recentiore  poeta  cogitare  videatur. 

—  Alfenus  Varus. 

—  P.  ALFENVS  VARVS. 

—  Arrius  Varus. 

—  TI.  CLODIVS  VIBIVS  VARVS. 

—  T.  FL(AVIVS)  POSTVMIVS  VARVS. 

—  C.  IVLIVS  LVPVS  T.  VIBIVS  VARVS  LAEVILLVS. 

—  C.  IVLIVS  PLANCIVS  VARVS  CORNVTVS. 

—  A.  IVLIVS  POMPILIVS  PISO  T.  VIBIVS  [VARVS]  LAEVILLVS. 

—  LVRIVS  VARVS. 

—  M.  PLANCIVS  VARVS. 

—  Pompeius  Varus. 


VARVS  389  VEDIVS 

—  Quintilius  Varus. 

—  QVINTILIVS  VARVS. 

—  P.  QVINCTILIVS  VARVS. 

—  T.  RVTILIVS  VARVS. 

—  Valerius  Varus. 

—  C.  Vibius  Varus. 

—  T.  VIBIVS  VARVS. 

204  Vasaces,  praefectus  equitatus  Parthorum,  a  Vologaese  a.  62  missus 
ad  Caesennium  Paetum  Tac.  a.  15,  14. 

205  C.  Vaternius  Calpurnius  Lucretianus,  procurator  Aug. ;  pater  Vaterniae 
Calpurniae  Ser[en]ae  t.  agri  Viceiini  semel  descriptus  V  3118. 

206  Vaternia  Calpurnia  Ser[en]a  (Sermia  traditur;  correxit  Mommsen), 
filia  C.  Vaternii  Calpurnii  Lucretiani,  parvula  defuncta  V  3118. 

—  t.  IVLIVS  MAXIMVS  MA BROCCHVS  SERVILIANVS  A.  QVADRO- 

N[IVS]  L.  SERVILIVS  VATIA  cet. 

—  SERVILIVS  VATIA. 

—  C.  MATIVS  {vel  MATTIVS)  SABINIVS  SVLLINVS  VATINIANVS  cet. 

207  *VATINIVS  (Ouaxtvioi?  Hudson,  BaTipios,  Ba&upio?  codices)  vir^prae- 
torius,  a.  41  conscius  coniurationis  in  Gaium  loseph.  ant.  19,  1,  13. 

208  Vatinius,  sutrinae  tabernae  alumnus  Tac.  a.  15,  34  (sutor  Martial. 
14,  96  cf.  luvendl.  5,  46),  Benevento  oriundus  luven.  5,  46  (nam  hic 
intellegitur)  cf.  Tac.  l.  c,  corpore  detorto  Tac.  (naso  ingenti  Martial. 
14,  96  cf.  luven.  5,  47),  scurra  Neronis,  qui  'optimi  cuiusque  crimi- 
natione  eo  usque  valuit,  ut  gratia  pecunia  vi  nocendi  etiam  malos 
praemineret'  Tac.  l.  c.  Dictum  aliquod  scurrile  eius  refert  Dio 
63,  15  (uhi  Ouaxfovi-  traditur).  Avaritia  eius  Tac.  h.  1,  37.  A.  64 
gladiatorium  munus  edidit  Beneventi  (in  patria),  praesente  Nerone 
Tac.  a.  15,  34.  Potentiam  eius,  'studiorum  quoque  sacra  profanan- 
tem',  fregit  (tragoedia  ut  videtur  recitata)  Curiatius  Maternus  Tac. 
dial.  11  (ubi  vaticinii  traditur  pro  Vatinii).  Ab  eo  calicum  quoddam 
genus  Vatinii  appellati  luvenal.  1,  46.  47,  Martial.  10,  3,  4.  14,  96. 

—  T.  I.  VCLATIVS  SEVERVS  v.  T.  lu(lius)  Clatius  Severus. 

209  Ucromerus  (Ouxpojxtp-  traditur),  princeps  Chattorum,  pater  Ramidis, 
uxoris  Sesithaci  Cherusci  Straho  7,  1,  4  p.  292.  Fortasse  idem 
Actumerus  princeps  Chattorum,  socer  Flavi  Cherusci,  cf.  supra  sub 
Actumero. 

—  ..  .  NIVS  GALLVS  VECILIVS  CRISPINVS  MANSVANIVS  cet. 

—  Caesonius  Vectilianus. 

210  Q.    VE IV[S]TVS    vel   Q.    VEI . . .    V[E]TVS    cos.    (=    consularis) 

(intellege  Germaniae  superioris)  a.  225  t.  prope  Reidelberg  rep.,  quem 
ed.  Zangemeister  Korrespondenzhl.  der  Westd.  Zeitschr.  1889  p.  84 
cf  ib.  p.  120,  Westd.  Zeitschr.  1892  p.  316.    Cf  etiam  infra  n.  364. 

211  VEDIVS  ANTONINVS  vir  ordinis  senatorii  (suyxXtjtix^?)  ,  filius  M. 
Cl(audii)    P.   Vedii   Antonini   Phaedri    Sabiniani    ao-^xkrjXiMo ,    nepos 


VEDIVS  390  VEDIVS 

M.  Cl(audii)  P,  Vedii  Antonini  Sabini  dpxizpioi^  xr^?  Aaia?  t.  Ephesius 
apud  C.  Curtium  Herm.  7,  1873  p.  32  n.  4,  item  Mouasiov  xal  pipX.  xr^s 
sSaYY*  afX°^%  "^'  ^'  ^^^^  P-  ^^^-  Fortasse  idem  Vedius  [A]n[t]oninus 
6  xpaxtSTO?,  nepos  P.  Vedii  Antonini  P.  f . ,  tribu  Quir.  t.  Ephesius, 
Herm.  l.  c.  p.  32  n.  3  (descr.  Gonzenbach).  Diversus,  fortasse  avus  eius 
supra  memoratus,  P.  Vedius  An[ton]inus,  scriba  publicus  (Ypa[j,[xaTeua)v) 
Ephesi  inter  annos  140  et  145  GreeJc  inscr.  in  the  Brit.  Mus.  III 
p.  154  n.  489;  P.  Vedius  Antoninus,  Asiarcha,  '^pa\iii.a'zs6(ov  Ephesi 
Wood  disc.  at  Eph.,  inscr.  from  the  great  theatre  n.  3,  de  quo  Anto- 
ninus  Pius  epistulas  complures  dedit  ad  Ephesios  GreeJc  inscr.  l.  c. 
p.  156  seq.  n.  491-493,  quique  statuam  posuit  L.  Commodo  imperatoris 
filio  (a.  138 — 161)  ib.  p.  168  n.  505:  merita  eius  de  Ephesiis;  Ephesum 
exornat  ib.  n.  491.  492;  alter  conditor  Ephesi  (6  xitaxTj?  xr^?  'E^eaiwv 
TroXeo)?)  Herm.  l.  c.  p.  31  n.  2.  —  Incertum  quis  P.  Vedius  Papianus 

•  (fortasse  vocabulum  non  recte  exceptum)  6  xpaxiaTO?,  qui  heredem  reli- 
quit  Dianam  Ephesiorum  Wood  disc.  at  Ephesus,  inscr.  from  the  city 
and  suburbs  (qui  t.  edidit  litteris  minusculis  et  sine  versuum  dis- 
tinctione). 

—    ...  FL(AVIVS)  VEDIVS  ANTONINVS. 

212  VEDIVS  AQVILA  legatus  legionis  tertiae  decimae  Geminae  a.  69 
Tac.  h.  2,  44.  3,  7. 

213  P.  Vedius  Pollio,  Tituli:  Beneventanus  IX  1556  (1);  Atheniensis 
CIAtt.  III 579  (2);  Iliensis,  Schliemann  Troja  (1884)  p.  256  %.  VII  (3). 
P.  Veidius  Pollio  1. 1  (item  Oui^iSios  non  Oui^Sios  nummi  dequibus  cf.  infra; 
Veidianus  servus  aliquando  eius  BuU.  comun.  1886  p.  368  n.  1397). 
IloTrXio?  Oui^8io?  llwXXtwv  t.  2.  3,  Vedius  PoUio  Seneca  Plin.  h.  n.  9,  77, 
Tac.  a.  1, 10,  Ou>j8io?  Umliiov  Dio  54,  23,  Polio  Vedius  Flin.  h.  n.  9, 167; 
gentilicium  tantum  ponit  Tac.  a.  12,  60.  Libertini  filius  (lc  aTreXeu&eptov 
lYe-yovsi)  Dio  54,  23.  P.  f.  t.  1.  2  (Valde  similis  huius,  sed  tamen  vix 
hic  P.  Vcdius,  'magnus  nebulo'  quem  Cicero  in  Asia  vidit  a.  704 
Cic.  ad.  Att.  6,  1,  25).  Eqties  Romanus  Plin.  h.  n.  9,  77,  Bio  l.  c. 
cf.  Tac.  a.  12,  60.  Amicus  Augusti  Plin.  l.  c.  cf.  Tac.  a.  1,  10. 
Potentia  eius  Tac.  a.  12,  60.  Divitiae  eius  Bio  l.  c.  Augustus  apud 
eum  cenat  Seneca  de  ira  3,  40,  2,  Bio  l.  c.  Luxus  eius,  propter  quem 
ipse  Augustus  (utpote  amicus  eius)  male  audiebat  Tac.  a.  1,  10. 
Muraenis,  quas  ingentes  in  piscinis  alebat  Seneca  de  ira  3,  40,  2,  de 
clem.  1,  18,  Bio  l.  c.  cf.  Plin.  h.  n.  9,  167,  servos,  quibus  irascebatur, 
devorandos  obiciebat  Seneca  l.  c,  Plin.  h.  n.  9,  77  (ex  hoc  puto  Ter- 
tullian.  de  pallio  5),  Bio  l.  c.  (Zonar.  10,  34).  Beneventi  Caesareum 
aedificavit  'imp.  Caesari  Augusto  et  coloniae  Beneventanae'  t.  1. 
Statua  honoratus  a  populo  Atheniensi  Athenis  in  arce  t.  2,  item  a 
senatu  populoque  Iliensi  t.  3.  Non  diversus  puto  Vedius  Pollio,  cuius 
constitutio  memoratur  in  t.  Ephesio  III  S.  7124  (potest  constitutionem, 
quae  videtur  pertinuisse  ad  administrationem  rei  publicae  Ephesiorum, 


VEDIVS  .391  VEIANIVS 

dedisse  Ephesiis  auctore  Augusto  post  pugnam  Actiacam).  Item  hic 
puto  OuT^iSios  vel  ntoXXtwv  ('OtjuSio?  Waddington  errore  typographi 
puto,  Our^iSio?  riwXXitov  uummus  tantum  unus  Goltzianus,  sed  fortasse 
genuinus),  cuius  nomen  in  nummis  nescio  quorum  Caesarensium 
(Cacsarenses  Bithyniae  esse  statuit  Echhel,  Trallenses  jmtant  pleriquej 
adscriptum  ad  imaginem,  quam  Augusti  putant  Echhel  itemque,  sed 
haesitans  Waddington,  ipsius*  Pollionis  putat  v.  Sallet,  ap.  Eckhel 
2,409,  Mionnet  II 419,  57,  suppl.  VII  466,  691.  467,  694,  Wadding- 
ton  revue  num.  1867  p.  121,  v.  Sallet  Zeitschr.  f.  Num.  3,  1876,  tah.  II 
fig.  7  cf.  ih.  4,  1877  p.  198.  Defunctus  a.  739  Bio  l.  c.  Augusto  et 
alia  reliquit  ih.,  et  villam  cui  nomen  Pausilypon,  haud  procul  Neapoli 
sitam  ih.;  Plin.  h.  n.  9,  167.  Augustus  domum  eius  diruit,  ne  qua 
memoria  eius  in  urbe  extaret  Dio  l.  c.  Servi  aliquando  eius,  postea 
Augusti,  dicti  Vediani  (w?  Veidiani)  VI 10377.  10395  (=Ied.2p.69. 
XIII  V.  30),  Bull.  com.  1886  p.  368  n.  1397,  liberti  Augusti  dicti 
Vediani  VI  1963.  8893  (nescio  an  item  eius  aliquando  servus  Anteros 
hypaul.  Vedianus  in  t.  Caesariensi  Mauretaniae  VIII  S.  21098). 
Ipsius  ut  videtur  lihertus:  [Vejdius  Pollioni[s  lib.]  III  599  (prope 
Pellam  Macedoniae).  Plane  incertum  utrum  ah  hoc  an  a  P.  Vcdio 
Antonino  an  ah  alio  quodam  ignoto  nomen  et  civitatem  hahuerint 
P.  Vedii,  Ephesi  III  437.  440.  442,  CIG.  3006. 

214  Vedius  Rufus,  ex  servis  oriundus  equestrem  dignitatem  usurpavit 
'usque  ad  tribunatum  militum',  in  quem  Horatius  scripsit  epodon 
carmen  quartum  codices  quidam  Horatiani  ad  Hor.  epod.  4.  Non 
satis  certae  fidei  narratio,  cf.  Kiessling  ad  Horat.  l.  c.  (de  Vedio 
Pollione  eo  qui  praecedit,  cogitavit  Ritter,  male). 

215  VEDVSIA,  Tauri  soror:  eius  liherta  Vedusia  Tauri  sororis  1.  Auge, 
uxor  T.  Statilii,  Tauri  1.,  Diodoti  VI 6214;  eiusdem  fortasse  lihertus 
rocio?  Oue8o'ja[ioc]  in  eodem  monumento  sepultus  F/ 6^^5  (praeterea 
Vedusiorum  nomen  reperiri  vidttur  XI  3991).  Soror  videtur  fuisse, 
uterina  omnino  (cf.  Mommsen  CIL.  VI  p.  995,  8),  nam  ex  codem 
patre  si  fuisset,  liherta  eius  diceretur  Statilia,  aut  T.  Statilii  Tauri 
consulis  a.  p.  Chr.  11  aut  filii  eius  consulis  a.  p.  Chr.  44. 

—  L.  MARIVS  VEGETINVS  LVCANVS  TIBERENVS. 

—  L.  MARIVS  VEGETINVS  MARCIANVS  MINICIANVS  MYRTILIANVS. 

216  Vegetus,  Senecae  amicus  carmen  Senecae  ut  videtur  attrihuendum 
(Baehrens  Poetae  Lat.  min.  IV  p.  72). 

—  L.  MVMMIVS  NIGER  QVINTVS  VALERIVS  VEGETVS  SEVERINVS  cet, 

—  C.  Septimius  Vegetus. 

—  C.  Valerius  Pius  Vegetus. 

—  Q.  VALERIVS  VEGETVS. 

—  L.  lulius  Veh[il]ius  Gr[atus]  lulianus. 

—  Q.  VEI . .  V[E]TVS  V.  Q.  Ve Iu[s]tus  (n.  210). 

217  Veianius,  nobilis  gladiator  temporibus  Horatii  vel  pauUo  ante  Hor. 


VEIANIYS  392  VELIVS 


e;pist  1,  1,  4.  —  Veianiolus  adscriptum  ad  imaginem  gladiatoris  in 
lucerna  (quam  aetate  Augusti  factam  putat  Dressel),  XV  6M7  (=^  Bull. 
inst.  arch.  1874  p.  146). 

218  Veianius  Niger ,  tribunus  (cohortis  praetoriae) :  ei  Nero  poenam 
Subrii  Flavi  mandavit  Tac.  a.  15,  67. 

—  A.  DIDIVS  GALLVS  FABRICIVS  VEIENTO. 

219  VELDVMNIANVS  consul  ord.  a.  272  cum  Quieto  fasti,  cf.  supra  suh 
lunio  Veldumniano. 

—  IVNIVS  VELDVMNIANVS. 

—  Vibius  Veldumnianus. 

—  IMP.  CAESAR  C.  VIBIVS  AFINIVS  GALLVS  VELDVMNIANVS  VOLV- 
SIANVS  AVG. 

220  Veleda  (Velaeda  Tac.  plerumque,  BlXifjSa  Dionis  exc.  codices,  Veld- 
traditur  Stat.  silv.  1,  4,  90),  virgo  nationis  Bructerae,  late  imperitans 
Tac.  h.  4,  61,  "Aivl  apud  plerosque  numinis  loco  habita'  Tac.  Germ.  8, 
'prosperas  Germanis  res  et  excidium  legionum  (a.  69)  praedixerat' 
Tac.  h.  4,  61.  Nobiles  captivi  dono  ei  missi  Tac.  l.  c. ,  item  navis 
praetoria  quae  in  Rheno  capta  erat  Tac.  h.  5,  22.  Petillius  Cerialis 
nuntios  ad  eam  mittit  Tac.  h.  5,  24.  Capta  a  Rutilio  Gallico  Stat.  l.  c. 
Post  eam  similis  auctoritatis  (OsiaCouaa)  Ganna  virgo  Dio  67,  5. 

221  Velenus,  rex  Cadusiorum;  eius  epistula  ad  Saporem  regem  Persarum 
de  capto  Valeriano  vit.  Vdler.  2  (fictic). 

222  Velius  Celer,  grammaticus  ut  videtur,  qui  Hadriano  imperatori  per 
epistulam  interroganti  respondit  Priscianus  I  p.  547  ed.  Hertz. 

223  Velius  Cerialis  (gentilicium  om.,  Cereal-  pro  Cerial-  plerique  codices), 
amicus  Plinii,  ad  quem  scripsit  Plin.  ep.  4,  21.  Fortasse  idem  Cerialis, 
ad  quem  scripsit  ep.  2,  19. 

224  VELIVS  CORNIFICIVS  GORDIANVS  consul  (sufF.)  mense  Sept.  a.  275 
vit.  Tac.  3  (in  actis  senatus  suspectis). 

225  VELIVS  FIDYS,  pontifex,  luventio  Celso  promagistro  pontilicum 
Arrium  Alphium  quendam  commendat,  a.  155    VI  2120. 

226  Velius  Longus  (Longi  nomen  ipse  in  exemplo  posuit  de  orth.  p.  60,  12 
ed.  Keil),  grammaticus,  Gellio  (non  multum  ut  videtur)  superior  Gellius 
18,  9,  4.  Scripta  eius  citant  Gellius  l.  c,  Gharisius,  Macrohius  sat. 
3,  6,  6,  alii;  cf.  Keil  Gramm.  Lat.  VII  p.  46  seq.,  Teuffel  Litt.  343,  2. 
Extat  lihellus  de  orthographia,  ap.  Keil  l.  c.  VII  p.  46  seq. 

227  YELIVS  PAVLVS  proconsul  Bithyniae  sub  Domitiano  Plin.  ad  Trai. 
58,  3.  60.  Idem  ut  videtur  Velius,  Domitianum  comitatus  in  bellum 
Sarmaticum  Martial.  9,  31.  Plane  incertum  num  hic  Paulus  quem  ad- 
loquitur  Martialis  5,  4.  6,  12.  7,  72,  cf.  Friedldnder  ind.  in  Mart.  s.  v. 

228  Velius  Rufus  senex  (ita  puto  dictus,  ut  distingueretur  a  iuniore  ali- 
quo  eiusdem  nominis,  fortasse  eo  qui  sequitur):  ad  eum  Fronto  dedit 
epistulam  ad  am.  1,  11  (p.  181  cf.  p.  172  Naher).  'Homo  vehemens, 
et  cum  doctrina,    tum  multo  magis  natura  validus'  Fronto  l.  c.  — 


VELIVS  393  VELLEIVS 

Idem  fortasse  Velius  Rufus,  quem  inter  homines  fortunae  vicissitudinem 
ut  videtur  expertos  una  cum  Fabio  CatulHno,  Lusio  Lupo,  Stertinio 
memorat  M.  Antonin.  dq  iautov  12^  27.  (In  t.  Cretensi  ap.  Halbherr 
Mus.  Ital.  di  antichita  classica  3,  1890  p.  669  non  C.  Vellium  vel 
Velium,  sed  Cn.  Suellium  Rufum  memorari  recte  puto  posuit  editor, 
cf.  supra  S  692.) 

229  D.  VELIVS  RVFVS  (IVLIANVS?)  consul  ord.  a.  178  cura  Ser.  Scipione 
Orfito  (C 1280)  fasti.  —  Velius  Rufus  vit.  Comm. ;  in  consulatu  D.  Velius 
Rufus  dipl.  mil.  (III  S.  p.  1993)  v.  23,  Rufus  plerumgue;  lulianus 
VI 2382^,  quod  videtur  alterum  cognomen  Rufi  fuisse,  nisi  forte 
quadratarius  erravit  et  Orfiti  collegae  falso  nomen  alterius  ex  con- 
suUbus  anno  175  dedit.  —  Filius  fortasse  eius  qui  praecedit.  Inter- 
fectus  a  Commodo  circa  a,  183  vit.  Comm.  4,  10. 

230  VELIA  PVMIDIA  MAXIMILLA  clarissima  femina,  uxor  Aurelii  Pro- 
pinqui  viri  clarissimi  sarcophagus  Nepesinus  VI 1536  =  XI  3204. 

231  P.  VELLAEVS,  a.  21  exercitum  Thraciae  proximum  regebat  Tac.  a. 
3,  39.  Videtur  fuisse  legatus  praetorius  provinciae  Moesiae,  cf  Nipper- 
dey  ad  Tac.  a.  3,  39.  4,  47;  Domasmvshi  mus.  Rhen.  45,  1890  p.  3. 

232  VELL(A)EVS  TVTOR  {traditur  Velleus)  consul  cum  Marco  Silano 
Ulpianus  Big.  16,  1,  2,  1;  eis  consulibus  senatus  consultum  (senatus 
consultum  Velleianum  Big.  16, 1, 1  cet.,  cod.  lust.  4,  29,  Belleianum  Dig. 
ind.Flor.)  factum,  ne  feminae  pro  aliis  intercederent,  non  ante  Claudium 
Ulpian.  Dig.  l.  c.  Videntur  igitur  intellegi  non  L.  lunius  Silanus  et 
C.  Vellaeus  Tutor  consules  a.  circiter  27  (id  quod  voluit  Borghesius 
opp,  5,  205,  corruptum  iudicans  Silani  praenomen,  et  praeterea  neglegens 
mentionem  Claudii  quam  facit  Ulpianus),  sed  M.  lunius  Silanus  (1553) 
consul  a.  46  per  integrum  annum  et  Vellaeus  Tutor  aliquis  praeterea 
ignotus  collega  eius  per  partem  anni,  successor  puto  Q.  Sulpicii  Came- 
rini;  cf.  Mommsen  Herm.  4,  105  not.  2.  Ab  eisdem  puto  consulibus 
lata  lex  lunia  Vellaea  (sic  Gai.  inst.  2,  134  =  Big.  28,  3,  13,  lunia 
Velleia  lust.  inst.  2,  13,  2,  Vellaea  Big.  28,  2,  29.  28,  3,  3.  28,  6,  2, 
cod.  lust.  3,  28,  34),  qua  institutum  ut  postumos  vel  heredes  instituere 
vel  exheredare  liceret  Gai  inst.  l.  c,  cet.  —  Filium  putat  Nipperdey 
(ad  Tac.  a.  3,  39)  aut  eius  qui  praecedit  aut  eius  qui  sequitur. 

233  C.  VELLAEVS  TVTOR  consul  suff.  cum  L.  lunio  Silano  (supra  1548) 
flamine  Martiali  circa  a.  27  (anno  26  ut  puto,  cf.  supra  sub  L.  lunio 
Silano)  mense  Dec.  V  4921.  4922  (fortasse  ab  his  consulibus  lata  lex 
lunia  VelJaea,  de  gua  cf.  sub  eo  qui  praecedit;  ceterum  nulla  causa 
cur  hanc  legem  non  ab  iisdem  consulibus  latam  putemus  a  quibus 
factum  senatus  consultum),  —  Aut  huius  aut  eius  qui  praecedit  libertus 
(ut  coniecit  Nipperdey)  C.  Vellaeus  C.  lib.  Ursio,  pater  Tutorinae 
IX  351  (Canusii). 

—    MAGIVS  CELER  VELLEIANVS. 

234  VELLEIVS  BLAESVS   locuples   consularis,   mortuus  sub  Domitiano; 


VELLEIVS  394  VELLEIVS 

eius  hereditatera  captaverat  Aquilius  Regulus  Flin.  ep.  2,  20,  7.  8.  — 
Fortasse  hic  Blaesus.  amicus  Atedii  Melioris  (supra  B  113). 
234*^  C.  Velleius  Cannutianus  fistula  plumbea  Cajmae  rep.,  X  3937=  8184. 

235  VELLEIVS  MACRINVS  legatus  consularis  (6  Xa{nrp6TaT0?  uiraxixo?, 
Trpecjp.  xat  «xvxtcJTpaTTj-co?  tou  2ep.)  Bithyniae  a.  269  tituli  Nicaeni  CIG. 
374!7.  374.8.    Cf.  supra  suh  C.  Scdatio  Velleio  Prisco  Macrino. 

236  Velleius  Maximus,  procurator  ad  dioecesin  Alexandriae  (6  xpctTtaTO? 
oiotxyjTT^i?)  a.  248  papyrus,  aeg.  UrJc.  aus  d.  Jc.  Mus.  zu  Berlin  fasc.  I 
n.  8  cf.  VierecJc  Herm.  27  p.  526. 

237  C.  VELLEIVS  PATERCVLVS.  —  C.  Velleius  Paterculus  editio.princeps, 
cx  codice  sine  duhio  unico  Murbacensi  (in  apographo  codicis  Amer- 
bachiano  praenomen  omittitur) ,  item  t.  Africanus  VIII 10311 ,  sed 
fortasse  non  huius;  M.  Velleius  Paterculus  Priscian.  lib.  VI,  I  p.  248 
Hertz;  Paterculus  schol.  Lucan.  8,  663.  9,  178.  —  Oriundus  a  Decio 
Magio  Campanorum  principe,  et  ab  huius  nepote  Minatio  Magio 
Aeclanensi,  qui  bello  sociali  Romanorum  partes  adiuvit  ipse  2,  16,  2. 
Nepos  C.  Vellei,  praefecti  fabrum  Cn.  Pompei  Marcique  Bruti  ac 
Ti.  Nerqnis  (mariti  Liviae);  qui  a.  713  cum  Ti,  Neronem  Campania 
excedentem  sequi  non  posset,  se  ipse  gladio  transfixit  J2,  76,  1.  Capua 
oriundum  se  esse  significat  1,  7  cf.  2,  81.  (Alii  C.  Velleii  Capuae  X  3924. 
3937).  Patruus  eius  Capito,  vir  ordinis  senatorii,  a.  711  M.  Agrippae 
subscripsit  in  C.  Cassium  2,  69,  5.  Pater  eius  praefectus  equitum  in 
Germania  2,  105,  3.  Frater  eius  Magius  Celer  Velleianus  2,  115,  1. 
Ipse  tribunus  militum,  primo  in  Thracia  Macedoniaque  sub  legatis 
P.  Vinicio  et  P.  Silio,  'mox  Achaia  Asiaque  et  omnibus  ad  Orien- 
tem  visis  provinciis  et  ore  atque  utroque  maris  Pontici  latere',  ad- 
fuit  (a.  754  =  p.  Chr.  1),  cum  C.  Caesar  cum  rege  Parthorum  in 
insula  amnis  Euphratis  congrederetur  2,  101.  Post  tribunatum  prae- 
fectus  equitum,  Ti.  Caesarem  comitatur  in  Germaniam  a.  757  2,  104, 
successor  officii  patris  sui  ib.,  ac  deinde  per  annos  continuos  novem 
(sic  ed.  princ. ,  VIII  apogr.  Amerb.)  sub  Tiberio  stipendia  fecit  ib. 
Quaestor  designatus  2,  111,  rebellione  Pannoniorum  exorta  (a.  759) 
partem  exercitus  duxit  ad  Tiberium  ib.  Quaestor  (a.  760)  ib.,  eodem- 
que  tempore,  remissa  sorte  provinciae,  legatus  Augusti,  rursus  mitti- 
tur  ad  Tiberium  ib.;  cf.  2,  104,  3.  A  Tiberio  hibernis  praefectus 
2,  113,  3.  Donis  militaribus  donatus  triumphum  Tiberii  comitatur 
2,  121,  4.  A.  14  inter  candidatos  Caesaris,  praetor  designatur 
c.  124,  4  (praetor  igitur  a.  15).  Postea,  certe  usque  ad  a.  30,  teste 
ipsius  silentio,  neque  ullo  officio  a  Tiberio  principe  neque  sacerdotio 
honoratus.  Historiae  scribendae  operam  dedit:  'iustis  voluminibus' 
et  initia  belli  civilis  2,  48,  6,  et  Tiberii  res  gestas  explicare  in  animo 
habet  2,  96,  3.  99,  2.  103,  3.  114,  4.  119,  1.  Scripsit  compendium 
historiae  Romanae  voluminibus  duobus,  dedicavitque  M.  Vinicio 
consuli   (a.  p.  Chr.  30)   1,   13,  5  cet.  (ante  consulatum  Seiani  opus 


VELLEIVS  395  VENIDIVS 

editum  esse  a^pparet  ex  2,  127.  128).  —  Vix  hic  (quod  coniecit  Lipsius) 
Villeius  (sic  traditur),  artifex  in  adulando,  Senecae  temporibus  vel 
pauUo  ante  Seneca  nat.  q.  4  praef.  5,  cf.  infra  suh  L.  Vitellio. 

238  C.  VELLEIVS  PATERCVLVS  legatus  Aug.  legionis  III  Augustae 
miliarius  Africanus  VIII  10311.  Legatum  fuisse  statuit  Mommsen 
(ad  t.)  post  annum  37  p.  Chr.,  quo  anno  Gaius  Caesar  legionem 
tertiam  Augustam  cum  parte  provinciae  proconsuli  ademit,  nam  antea 
in  miliariis  Africanis  non  legati,  sed  proconsuUs  nomen  inscriptum 
esse  putandum  est  (Benierius  cogitaverat  de  tempore  anteriore,  cum  ad 
legaii  vocahulum  non  adiectum  sit  pro  praetore).  Vix  intellegitur  is 
qui  praecedit,  qui  praetor  fuit  viginti  duobus  annis  ante  a.  37,  praeterea 
post  praeturam  certe  usque  ad  annum  30  nullo  honore  functus  cst. 

239  L.  VELLEIVS  PATEKCVLVS  consul  sufFectus  a.  p.  Chr.  60  dipl.  mil. 
(III  p.  845),  cum  Cn.  Pedanio  Salinatore  dipl.  mil. ,  amphora  Pom- 
peiana  Notizie  degli  scavi  1895  p.  213,  tessera  gladiatoria  CIL.  I 
p.  201  n.  776^,  mense  lul.  dipl.  mil.,  kal.  Aug.  tessera,  deinde  ut 
videtur  cum  Vopisco  quodam  Seneca  nat.  quaest.  7,  28,  2  (tria  nomina 
exhihet  dipl.  mil.,  [L.]  Vellei[us]  amphora,  Paterculus  Senec,  Paterc. 
tesscra).    Fortasse  fdius  C.  Velleii  Paterculi  praetoris  a.  15. 

—  C.  Sedatius  Velleius  Priscus  Macrinus. 

240  VELLE(I)VS  RVFVS  consul  cum  Octavio  Scapula  Dig.  38,  4,  1. 
Suillius  potius  Rufus,  cf.  supra  suh  P.  Suillio  Rufo  (S  700). 

241  Vellocatus,  a  Cartimandua,  regina  Brigantum,  in  locum  Venutii, 
cuius  armiger  fuerat,  in  matrimoniiim  regnumque  receptus  a,  69 
Tac.  h.  3,  45. 

—  Claudius  Venacus. 

—  ACCIA  HEVRESIS  VENANTIVM. 

242  Venator,  Plinii  iunioris  amicus  Plin.  ep.  9,  20. 

243  Venerianus:  eo  duce  Gothi  navali  bello  superati,  temporibus  Gallieni 
vit.  Gall.  13,  7. 

—  Paulus  Venetus. 

244  VENIDIVS  QVIETVS  praetor  tutelarius  ut  videtur  temporibus  Severi, 
successor  Aetrii  Severi  UJpianus  lihro  undecimo  ad  edictum  (Dig. 
d,  4,  11,  2). 

245  Q.  VENIDIVS  RVFVS  MARIVS  MAXIM(VS)  L.  CALVINIANVS.  Tituli: 
in  Germania  inferiore  rep.,  Bramhach  2  (1).  7  (2).  516  (3).  MUiarii 
prope  Sidonem  rep.  III 205  (4),  prope  Palmyram  rcp.  III  S.  6723  (5). 
6725  (6).  Memoratur  in  actis  ludorum  saecularium  Severianorum  fr. 
II  V.  10  cf  fr.  VIII a  v.  1,  Eph.  ep.  8  p.  282.  290.  Q.  Venidius  Ruf. 
Mariu[s]  Maxim.  L.  Calvinianu[s]  in  t.  3  legit  Bramhach,  con- 
firmavitquc  Zangemeister,  nisi  quod  L.  alterum  praenomen  non  agnovit; 
Q.  Venidius  Rufus  t.  4,  Q.  Venidius  lluf ...  t.  2,  . .  [V]enidius  Ru  . . 
t.  1 ,  Venidius  Rufus  act.  saec. ,  Dig.  50,  6,  3 ;  Venti  . .  fius  Rufus 
lectum  est  t.  5,  Ventidius  Rupus  t.  6. 


VENNONIANVS  396  VENVLEIVS 

Legatus  legionis  primae  Minerviae  t.  3.  Legatus  Aug.  {sic  potius 
quam  Aagg.)  provinciae  Ciliciae  t.  3  (recognovit  Zangemeister)\  Ulpianus 
libro  quarto  de  officio  proconsulis  Big.  50,  6,  3  [2,  1].  (Consul.  suff. 
a.  inc).  Legatus  Augustorum  duorum  pro  pr.  praeses  provinciae  Syriae 
Phoenices  (sic  t.  4)  a.  198  t.  4.  5.  6.  Quindecimvir  sacris  faciundis; 
a.  204  Romae  adfuit  sacris  saecularibus  act.  lud.  saec.  fr.  II  v.  10. 
Eodem  tempore  curator  alvei  Tiberis  ih.  cf.  fr.  Vllla  v.  1.  Legatus 
provinciae  Germaniae  inferioris  (ita  sine  dubio  intellegendum,  quam- 
quam  legati  vocabulum  deest)  t.  1.  2  (etiam  in  t.  3  Germanicae  lega- 
tionis  mentionem  repperisse  sibi  visus  erat  Branbach,  sed  minus  recte, 
ut  putat  Zangemeister),  anno  205  t.  1  (imperantibus  Severo  et  Cara- 
calla  t.  2). 
—    P.  METILIVS  TERTVLLINVS  VENNONIANVS. 

246  T.  Vennonius  Aebutianus,  T.  f.,  tribu  Stell. ;  eques  Romanus,  patro- 
nus  coloniae  Taurinensis  {pro  Taur.  taditur  Laur.)  t.  suburbanus 
VI 1635  :=  XI 3940.  Uxor  eius  Munia  Celerina,  filii  Vennonii  Pius 
et  Celer  XI  3940.  3941.  De  Aebutiano  praefecto  praetorii  Commodi 
cogitavit  Hirschfeld  Verw.  p.  228. 

247  Vennonius  Celer,  filius  eius  qui  praecedit  XI  3941. 

248  Vennonius  Pius,  frater  eius  qui  praecedit  XI  3941. 

249  Ventidius,  homo  lautus  luvenal.  11,  22. 

250  Ventidius  Cumanus  (Ventidius et  deinde  Cumanus  Taciti  codex, 

losephus  cognomen  tantum  posuit). 

Procurator  ludaeae,  Ti.  (lulio)  Alexandro  successit  loseph.  bell. 
2,  12, 1,  ant.  20,  5,  2,  anno  Claudii  octavo  (p.  Chr.  48)  ant.  l.  c.  (pars 
tantum  provinciae  ipsi  parebat,  reliqua  pars  Felici  Tac.  a.  12,  54; 
cf.  Hohden  de  Palaestina  prov.  p.  35).  Quae  ludaeis,  eo  provinciam 
regente,  acciderint  loseph.  hell.  2,  12,  1  seq. ,  ant.  20,  5,  3.  4  (inde 
Eusehius  chron.  vers.  Arm.  ad  a.  2062,  Hieronym.  chron.  ad  a.  2064, 
Orosius  7,  6,  14,  Syncellus  p.  630).  Sub  eo  ludaei  et  Samaritani  ad 
arma  venerunt,  non  sine  culpa  ipsius  loseph.  hell.  2,  12,  3  seq.,  ant. 
20,  6  (inde  Zonar.  6,  15);  Tac.  a.  12,  54.  Ab  Ummidio  Quadrato 
Syriae  praeside,  cui  Claudius  ius  statuendi  etiam  de  procuratoribus 
dederat,  damnatus,  a.  52  Tac.  l.  c;  a  Quadrato  Romam  missus, 
a  Claudio  poena  exilii  afi^ectus  est  losephus  hell.  2,  12,  6.  7,  ant. 
20,  6,  2.  3. 

251  Venuleius,  cui  Martialis  per  Rufum  quendam  libellos  suos  com- 
meudat  Martial.  4,  82.  Fortasse  L.  Venuleius  Montanus  Apronianus, 
cf.  infra. 

252  L.  VENVLEIVS  APRONLVNVS  consul  ord.  a.  123  cum  Q.  Articuleio 
Paetino  fasti  (tria  nomina  plene  VI 154,  L.  Venuleius  Apron.  XV 478, 
Ven.  Apro.  XV  848,  praeterea  cognomen  tantum).  Idem  videtur  Apro- 
nianus  ('A7rpoviav<5(;)  proconsul  Asiae  sub  Antonino  Pio  nummus  Smyr- 
naeus  quem  ed.  Waddington  fastes  n.  136  (=  Mionnet  III  230,  1292, 


VENVLEIVS  397  VENVLEIVS 

suppl.  VI  342, 1701,  cf.  Mionnet  III 231, 1293,  suppl.  VI  342,  1702), 
quem  nummum  a.  138  cusum  esse  putat  Waddington  l.  c.  propterea  quod 
Ti.  ArXio?  '4vTa>vsivo?,  non  'A8ptav6?  'Avxtovsivo?   appellatur  imperator; 
ita  ut  Apromanus  proconsul  fuerit  a.  13819. 
—    C.  NOVIVS  KVSTICVS  VENVL(EIVS)  APRONIANVS. 

253  L.  VENVLEIVS  APRONIANVS  OCTAVIVS  . . .  consul  iterum  ord.  a.  168. 
Tituli  Pisani  XI 1432  (1).  1433  (2)  mutili  amho,  hic  etiam  acephalus.  — 
In  consulatu  anni  168  L.  Venuleius  Apronianus  VI  859.  VIII  6979. 
IX  3950.  XIV  2793,  praeterea  cognomen  tantum.  In  t.  1,  quem  huius 
esse  demonstrat  consulatus  iteratus  (cf.  infra)  superest  Apronianus 
Octavius  (deinde  potest  aliud  nomen  periisse),  plane  periit  nomen  in 
t.  2  (quem  ad  hunc  rettulit  Bormann  propter  munera  ex  parte  eadem 
guae  in  t.  1,  item  propter  VenufleiaeJ  nomen  titulo  primario  subiectum). 

Fortasse  fdius  L.  Venuleii  Aproniani  eius  qui  praecedit.  Origine 
Pisanus  t.  1.  [Illvir  a.  a.]  a.  f.  f.  t.  1.  Praef.  urb.  feriar.  [Latinar.] 
t.  1.  [Au]g(ur)  t.  2.  Q(uaestor)  t.  2.  [Tribunus  plebis  vel  aedilis]. 
[Pr]aet(or)  t.  1.  Legatus  legionis  primae  Italicae  t.  1  cf.  t.  2.  Consul 
(suff.  a.  inc).  Legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae  Hispaniae  citerioris 
t.  1  cf.  t.  2  (ante  alterum  consulatum  puto,  quamquam  1. 1  etiam  -con- 
trarium  admittit).  Consul  II  1. 1,  consul  II  ord.  a.  168  cum  L.  Sergio 
Paullo  II  fasti.  Sodalis  Hadrianalis  t.  2,  sodalis  Antoninianus  Verianus 
t.  1.  —  Praetor  Etruriae  V  (=  quinquies?)  Pisis  t.  1.  Thermas  Pisis 
extruxit  t.  2.  Venu[leia  filia?]  t.  2.  —  Ad  hunc  et  patrem  eius  vel 
potius  fratrem  maiorem  videtur  pertinere  fstula  rep.  in  agro  Lucensi 
inscripta  L.  L.  Venuleior.  Mont.  et  Apron.  XI 1433^.  Item  fortasse 
frater  maior  et  hic  L.  Venuleius  ....  et  L.  Venuleius  ....  Apro- 
n[ianus],  qui  Bonae  [deae?]  sacrum  ut  videtur  fecerunt  cum  uxoribus 
XI 1735  (in  agro  ut  videtur  Pisano).  Uxor  eius  Celerina  ib.  Stemma 
potest  fuisse  hoc: 

L.  Venuleius  Montanus  Apronianus 
cos.  a.  92 

L.  Venuleius  Apronianus 
cos.  a.  123 

^ I 

Laetilia  w L.  Venuleius  Montanus    L.  Venuleius  Apronianus  Octavius ....-^  Celerina. 

cos.  II  a.  168. 

254  L.  Venuleius  Mont(anus),  frater  ut  videtur  maior  L.  Venuleii  Apro- 
niani  fistula  rep.  in  agro  Lucensi  XI 1433"^.  Idem  fortasse  L.  Venu- 
leius ,  raaritus  Laetiliae  XI  1735.     Cf.  sub  eo  qui  praecedit. 

255  L.  VENVLEIVS  MONTANVS  APRONIANVS  consul  suff.  a.  92.  Quattuor 
nomina  in  actis  Arv.  a.  89  (VI  2066),  itemque  L.  Venuleius  Monta- 

[nus] act.  Arv.  a.  91  (VI  2068  II  34),    Montanus  Apro- 

nianu[s], [Mo]ntanus  Apronianus  a^t.  Arv.  annorum  inc.  (VI 2071 

II  12,  2070  V.  10) ;  L.  Venuleius   Apronianus   act.  Arv.   a.  80.  86. 
87.  90  (L.  \n(m  A.,   ut  errore  impressum  est]  Vennuleius  Apronanus 


VENVLEIVS  398  VEEA 

VI  2059  V.  28  ef.  Huelscn  Bull.   comun.  1894  p.  313).    In  consulatu 

L.   Venuleius   A XIV  245,   L.  Venu act.  Arv.   (VI  2068 

II 36),  . .  [Vejnuleius VI 3737.   Frater  Arvalis  •,  magister  collegii 

a.  80,  adest  in  collegio  a.  86.  87.  89.  90.  91  (aliisque  VI  2069  v.  6. 
2070.  2071\  flamen  factus  a.  90  act.  Arv.  (Perperam  Waddington 
fastes  n.  136  distinguit  L.  Venuleium  Apronianum  fratrem  Arvalem 
a.  80.  86.  87.  90,  consulem  a.  92,  et  L.  Venuleium  Montanum  Apronia- 
num  fratrem  Arvalem  a.  89.  91).  Consul  suff.  a.  92  ex  idib.  lan. 
ad  k.  Mai.  cum  Q.  Volusio  Saturnino  fasti  Ostienses  (XIV  245), 
act.  Arv.,  cf.  VI 3737.  Fortasse  pater  L.  Venuleii  Aproniani  consulis 
a.  123.  Hic  fortasse  Venuleius,  cui  Martialis  libellos  suos  per  Rufura 
quendam  commendavit  Martial.  4,  82. 

256  Venuleius  Saturninus  (sic  Big.  1, 16, 11;  42, 8, 11;  47, 15, 5;  48,  2, 12. 
3, 5, 9.  4,  6.  8,  6.  11,  4.  6.  13,  9.  19,  15;  49,  3.  2,  Venuleius  Big.  passim, 
Saturninus  Big.  40,  14,  2),  auctor  iuris,  cuius  scripta  adhibita  in 
Digestis  Big.  ind.  Flor.  et  in  contextu  passim.  (In  indice  Bigestorum 
inter  libros  eius  numeratur  liher  singularis  de  poenis  paganorum, 
qui  Big.  48,  19,  16  tribuitur  Claudio  Saturnino).  Incertum  an  hic 
Quintus  Saturninus,  cuius  libros  ad  edictum  (non  adhibitos  in  Bigestis) 
citat  Ulpianus  Big.  34,  2,  19,  7,  quemque  idem  praeterea  citat  Big. 
12,  2,  13,  5,  Saturninus  Big.  1,  9,  1,  1  (Saturninus,  quem  citant  idem 
Big.  47,  14,  1,  4.  47,  18,  1  pr.,  et  Modestinus  Big.  48,  3,  14,  7,  vix 
diversus  est  a  Venuleio).  Unum  eundemque  esse  Q.  Claudium  Venu- 
leium  Satuminum  putat  Lenel,  qui  reliquias  composuit  Paling.  iur. 
civ.  II  1207  seq. 

257  VENV[LEIA]  . . .  . ,  filia  ut  videtur  L.  Venuleii  Aproniani  consulis 
iterum  a.  168  (sic  Bormann  supplevit;  sed  potest  in  t.  fuisse  etiam 
cum  Venu[leiis],  deinde  secuta  esse  filiorum  complurium  cognomina) 
t.  Pisanus  XI 1433. 

—  FLAVIA  VENVSTA. 

258 VS  VENVSTVS  legatus   Aug.  pro  pr.  exercitus  Africani  a.  166 

VIII 4195.  Consul  designatus  ih.  Videtur  igitur  consul  fuisse  a.  166 
vel  167.  (Possis  conicerc,  cum  per  partem  certe  anni  166  ewercitus 
Africanus  fuerit  sub  P.  Caelio  Optato,  y^mstum  non  diversum  fuisse 
ab  Optato,  scilicet  dictum  P.  Caelium  Optamm  Venustum). 

259  VENVSTVS  consul  ord.  a.  240  cum  Sabino  II  fasti. 

260  Venustus,  ad  quem  scripsit  Gallienus  epistulam,  ut  Claudius  placa- 
retur  vit.  Gallien.  17  (fictic.). 

261  Venustus,  Augustorum  lib.,  procurator  (aquarum  ut  videtur)  tempori- 
bus  Septimii  Severi  fistula  aquaria  Ostiensis  XIV  1981. 

—  Valerius  Venustus. 

262  Venutius  (sic  Tac.  ann. ,  Venusius  traditur  Tac.  h.) ,  e  Brigantum 
civitate,  'post  captum  Caratacum  praecipuus  scientia  rei  militaris' 
inter  Britannos,  maritus  Cartimanduae  reginae,  primum  fidus  Romanis, 


VERA  399  VERAVIVS 

postea   cum   Cartimandua  Vellocatum    in    matrimonium    regnumque 
recepisset,  auctor  seditionum  Tac.  a.  12,  40,  h.  3,  45. 

263  VERA  T.  Caunii  Prisci  legati  pro  pr.  Africae  uxor  VIII  2588 
cf.  2583. 

—  ARRIA  PLARIA  VERA  PRISCILLA. 

—  Veturia  Vera. 

—  MARC(IVS)  VERACILIVS  VERVS. 

264  Veranius  (Veratius  vel  Veracius  traditur  Macrob.  sat.  3,  6,  14)  qui 
scripsit  pontilicalium  quaestionum  libros  Macrob.  sat.  3,  5,  6  (quorum 
unnm  ut  videtur  de  supplicationibus  ib.  3,  6,  14;  de  verbis  ponti- 
iicalibus  ib.  3,  20, 2)  aliaque  liuius  generis  Festus  p.  289  alibi.  Fortasse 
Augusto  antiquior,  certe  non  recentior.  Cf.  Teuffel  lAt.  199,  4.  Fun- 
dem  esse  Veranium  Flaccum  infra  n.  267  coniecit  0.  Hirschfeld  Wicner 
Studien  3, 1881  p.  110  (qui  ctiam  apud  Macrobium  sat.  1, 15,  21  Veranii 
Flacci  nomen  reponendum  esse  censet),  de  eo  qui  sequitur  cogitavit 
Huebner  eph.  ep.  2  p.  73. 

265  Q.  VERANIVS  Germanicum  comitatur  in  Orientem  Tac.  a.  3,  10. 
Eum  a.  18  Cappadoces,  in  formam  provinciae  redacti,  legatum 
accepere  ib.  2,  56  (non  diu  videtur  mansisse  in  Cappadocia,  quam 
deinde  a  procuratoribus  rectam  esse  scimus).  Defuncto  Germanico 
Pisonem  accusat  ib.  2,  74.  3,  10.  13.  Damnato  Pisone  sacerdotio 
exornatus  ib.  3,  19. 

266  Q.  VERANIVS  consul  ord.  a.  49.  Tituli  urbanus  VI  31723  =  Bull. 
dclV  Inst.  1885  p.  10  (1),  Lycii,  Sidymensis,  Reisen  im  sUdwestUchen 
Kleinasien  I  p.  62  (2),  Cibyraticus  ib.  IJ  p.  189  n.  251  (3).  Q.  Vera- 
nius  t.  1,  K6[iv]to?  Our^p[avt]o?  t.  3,  K6[ivto?  Oyifjpav^ios  t.  2,  Veranius 
Tac.  a.  14,  29,  Agr.  14,  Our^tpavio?,  Oupcxvto?  loseph.  ant.  19, 3,  4  codices; 
in  consulatu  Q.  Veranius  plerumque  (sine  causa  a  nonnullis  dictus 
Q.  Veranius  Nepos).  —  Vix  is  qui  praecedit,  vix  enim  is  qui  a.  18 
Cappadociam  regendam  suscepit ,  quamvis  adolescens  fuerit,  quadra- 
ginta  annis  postea  missus  est  in  Britanniam  provinciam  longinquam 
et  bellicosam.  A.  41  tribunus  plebis,  Claudio  mandata  senatus  per- 
fert  loseph.  ant.  19,  3,  4.  —  Legatus  pro  pr.  Lyciae,  sub  Claudio 
t.  2.  3  (fortasse  primus  post  Lyciam  provinciam  factam,  cf.  Hirsch- 
feld  ad  t.  2).  Ab  eo  ut  videtur  appellati  (ipsi  vel  patres  eorum  civi- 
tatem  per  eum  nacti)  multi  Veranii  et  Q.  Veranii  in  Lycia,  cf.  Reisen 
im  sUdwestl.  Kleinasien  I  p.  65  n.  35,  p.  93  n.  80,  II  p.  190  Xlla, 
p.  114  XVIII d,  p.  186  n.  242  =  Waddington  n.  1213,  Serta  Har- 
teliana  p.  1,  CIG.  4224^).  Item  ad  hunc  videtur  pertinere  nummus 
Cibyraticus,  quem  edidit  Loebbecke  Zeitschrift  fur  Numismatik  15, 
1887  p.  51.  —  Consul  t.  1,  ord.  a.  49  cum  Pompeio  Longo  Gallo 
fasti.  Legatus  pro  pr.  Britanniae,  successor  Didii  Tac.  a.  14,  29, 
Agr.  14;  'modicis  excursibus  Siluras  populatus,  quin  ultra  bellum 
proferret,  morte  prohibitus  est'  Tac.  a.  14,  29,  'intra  annum  extinctus' 


VERANIVS  400  VERGILIVS 


Tac.  Agr.  14;  successit  ei  Suetonius  Paullinus  ih.  Videtur  Britanniae 
praepositus  esse  a.  5819,  cum  successor  eius  Britanniam  rexerit  per 
tres  annos  usque  ad  a.  61.  —  Augur  t.  1,  —  Pater  Veraniae  Geminae 
Pisonis  t.  1. 
2C7  Veranius  Flaccus,  scriptor,  qui  priscis  vel  reconditis  verbis  usus 
esse  videtur  Suet.  Aug.  86.     Cf.  supra  sub  Veranio  (n.  264). 

268  VERANIA  GEMINA  (sic  t.  urhanus,  Verania  Tac.  Plin.,  Oupaviou  vel 
Ouxpavtou  pro  Ou-/ipavta  traditur  vel  certe  olim  edehatur  ap.  Plut.), 
Q.  Verani  consulis,  auguris  (supra  n.  266)  filia  t.  urhanus,  L.  Calpurnii 
Pisonis  Frugi  Liciniani  (eius  quem  Galba  adoptavit  Plin.)  uxor 
t.  urhanus  VI  31723  =  Bessau  inscr.  sel.  240,  Tac.  h.  1,  47,  Plut. 
Galh.  28,  Plin.  ep.  2,  20,  1.  A.  69  mariti  occisi  caput  composuit 
Tac.  l.  c,  PUit.  l.  c.  Aegrotae  eius  hereditatem  captabat  Aquilius 
Regulus  Plin.  l.  c.     Sepulta  una  cum  marito  t.  urhanus. 

—  M.  SEIVS  VERANVS. 

—  Pescennius  Veratianus. 

269  L.  VERATIVS  QVADRATVS  (sic  act.  Arv.  passim,  semel  praenomen 
T.  pro  L.,  VI  2059,  5),  frater  Arvalis  certe  inde  ab  anno  77,  pro- 
magister  a.  78  et  a.  86,  flamen  nominatus  a.  78  et  a.  89,  adest  in 
collegio  praeterea  a.  incerto  Vespasiani,  a.  80.  81,  87.  90,  item  a. 
incerto  Domitiani,  magister  iterum  a.  91  act.  Arv.  (Collega  Plotii 
Grypi  in  consulatu  mense  Apr.  88,  qui  memoratur  act.  Arv.  VI 2065'' 
V.  65,  non  hic  videtur  fuisse  sed  L.  Minucius  Rufus). 

270  Verax,  sorore  Civilis  genitus,  a.  70  castra  Romana  adortus  funditur 
Tac.  h.  5,  20,  21. 

—  C.  lulius  Vercondaridubnus. 

271  Verconius  Turinus  (sic  c.  35,  Turinus  saepius  c.  36,  sme?  Turrinus ; 
Thrurinus  traditur  c.  67),  a  Severo  Alexandro,  quod  fumum  vendi- 
disset,  fumo  necatus  vit.  Alex.  35.  36.  67. 

—  Aur(elius)  Verecundus. 

272  M.  VERG proconsul  (Cypri),  imperante  Augusto  nummus  Cyprius, 

quem  possedit  Borghesius  (cf.  opp.  2,  22).     Titulum  Vergilii  alicuius 
de  plehe  VI  9531  minus  recte  huc  rettulit  Borghesius  (opp.  l.  c). 

273 VERGILIA[NVS] [X]vir   stlitibus   iudicandis  ....  frag- 

mentum  Velitris  semel  descriptum  X  6570. 

—  Caecilius  Virgilianus. 

—  IVNCVS  VERGILIANVS. 

—  M.  PEDO  VERGILIANVS. 

—  Atilius  Vergilio. 

274  Vergilius,  ad  quem  Horatius  dedit  carmen  4,  12.  'luvenum  nobilium 
cliens'  ih.  v.  15.  Lucri  studiosus  v.  25.  Omnino  diversus  a  Vergilio 
poeta,  tam  defuncto  cum  Horatius  quartum  carminum  Jihrum  ederet 
(negotiator  schol.  Acr.;  sed  Porphyrio  videtur  cogitavisse  de  poeta). 
Ad  eundem,  non  ad  poetam  nonnulli  putant  datum  Horatii  carmen  1,  3 


VERGILIVS  401  VERGILIVS 

(cf.  RihbecJc  de  vit.  et  scriptis  Vergilii,  in  ed.  Verg.  minore,  p.  XXVIII 
not.  3  fin.). 

275  Vergilius,  tragoedus,  temporibus  Neronis:  eius  servus  Glyco  tra- 
goedus  schol.  Pith.  ad  Pers.  sat.  5,  9. 

276  Cn.  Vergilius  Capito  (Cn.  Vergil[ius]  Capito  t.  1,  rvato?  Ou[epYt]Xioc 
KaTTtTwv  t.  2),  praefectus  Aegypti  III 6024  (1);  CIGr.  4956  (2),  a.  47/8 
t.  1  (successor  ut  videtur  C.  lulii  Postumi),  kal.  Febr.  a.  49  t.  2.  JSuius 
ut  videtur  Vergilii  {sine  causa  editur  Verginii)  Capitonis  servus,  a.  69 
Tarracinam  a  Flavianis  occupatam  L.  Vitellio  prodidit;  a  Vitellio 
anulis  donatus,  interfecto  Vitellio  cruci  affixus  est  Tac.  h.  3,  77.  4,  3. 

277  (Vergilius)  Flaccus,  frater  Maronis  Bonaius  vit.  Verg.  (Suet.  ed. 
Reifferscheid  p.  58). 

278  M.  Vergilius  Gallus  Lusius,  M.  f.  (fortasse,  antequam  a  M.  Vergilio 
adoptaretur,  dictus  A.  Lusius  Gallus,  ut  filius,  cf.  infra,  nomen  patris 
antiguum  retinuerit),  tribu  Ter.  (origine  Venafranus);  primipilus 
legionis  XI,  praefectus  cohortis  Ubiorum,  donatus  donis  militaribus 
a  divo  Augusto  et  a  Ti.  Caesare  Augusto,  praefectus  fabrum  ter, 
tribunus  militum  cohortis  primae  [praetoriae  inserendum  putat 
Mommsen],  idio[lo]gus  ad  Aegyptum  5  Venafri  duovir  iterum  et  ponti- 
fex  t.  Venafranus  X  4862.  Filia:  Lusia  M.  f.  Paullina;  gener:  Sex. 
Vettulenus  Cerialis  ib.  Filius  (vix  privignus)  A.  Lusius  A.  f.  Ter. 
Gallus  ib. 

—    P.  Fulcinius  Vergilius  Marcellus  (v.  add). 

279  P.  Vergilius  Maro.  Vita  praefixa  commentario  Donati  ad  Vergilii 
bucolica,  quam  post  Danielem  ed.  Reifferscheid  Suet.  reliq.  p.  54  seq., 
item  Hagen  Jahrb.  f.  class.  Phil.  Suppl.  IV  p.  734  seq. ;  eadem  fere 
vita  in  versus  redacta  a  Phoca  grammatico  ap.  Reiff.  l.  c.  p.  68  seq. 
Praeterea  de  vita  Vergilii  praefatus  est  Probus  qui  dicitur  commen- 
tario  in  Vergilii  bucolica  et  georgica,  ed.  Keil  p.  1  seq.,  quae  repetivit 
Reifferscheid  l.  c.  p.  52  seq.,  item  Servius  commentario  ad  Aeneidem. 
Denique  breviarium  quoddam  vitae  Vergilii  ex  codicibus  potissimum 
Bernensibus  post  C.  W.  Milllerum  ediderunt  Reifferscheid  l.  c.  p.  52/3 
not.  et  Hagen  l.  c.  p.  745  (vit.  Bemensis).  Mantuanus  ipse  georg. 
3,  10  seq.  Ovid.  am.  3,  15,  7,  Martial.  1,  61,  2,  alii,  natus  prope  Man- 
tuam  in  pago  qui  dicitur  Andes  Donatus  p.  54  Reiff.,  Probus  p.  52, 
Hieronymus  ad  a.  Abr.  1947,  id.  Octobr.  a.  684  Donatus,  Probus, 
Hieron. ;  Phleg.  01.  ap.  Photium  cod.  97  (fr.  12  ap.  MiXller  fr.  h.  Gr. 
III  p.  606) ;  diem  natalem  firmat  Martial.  12,  67,  3  (ad  diem  prae- 
cedentem  adscripsit  Polemius  Silvius  in  fastis).  De  parentibus  eius 
Donat.  l.  c,  Probus  l.  c.  Initia  aetatis  Cremonae  egit  Donatus  p.  55  R. 
(Cremonae  studiis  eruditur  Hieronymus  ad  a.  1959).  Togam  virilem 
sumpsit  a.  699  Donatus  l.  c.  Sumpta  toga  Mediolanum  transgreditur 
et  paullo  post  in  urbem  Donatus  l.  c. ;  Hieronym.  ad  a.  1963.  Ut  primum 
se  contulit  Romam,    studuit   apud  Epidium   oratorem   cum  Caesare 

Prosopographia  Imp.  Rom.    III.  26 


VERGILIVS  402  VERGILIVS 


Augusto  (nato  a.  691)  vit.  Bernensis,  vix  recte.  '^Suiiiinis  eloquentiae 
doctoribus'  vacavit  Probus  l.  c.  'Inter  cetera  studia  medicinae  quo- 
que  ac  maxime  mathematicae  operam  dedit'  Donatus  p.  58.  In  philo- 
sophia  magister  eius  Siro  Epicureus  Serv.  ad  Aen.  6,  264;  Phocas 
V.  60.  Egit  et  causam  apud  iuclices  unam  omnino  nec  amplius  quam 
semel  Donat.  p.  58.  Poeticam  puer  adhuc  auspicatus  est  Ponat.  1.  c. 
De  'carminibus  quae  adulescens  (ante  bucolica)  scripserit  Donat.  ih. 
Incidit  in  belli  civilis  tempora,  quod  Augustus  adversus  Antonium 
gessit,  primumque  post  Mutinense  bellum  veteranis  ...  (exciderunt 
guaedam)  Probus  p.  53.  In  distributione  agrorum ,  qui  post  Philip- 
pensem  victoriam  veteranis  triumvirorum  trans  Padum  dividebantur 
Donat.  p.  59  (ortis  bellis  civilibus  inter  Antonium  et  Augustum,  cum 
Augustus  victor  eorum  agros  qui  pro  Antonio  senserant  militibus 
daret  Servius  praef.  ad  Aen.  p.  2  =  Ps.  -  Serv.  ad  buc.  9,  28 ;  cum 
omnibus  Mantuanis  agri  auferrentur,  quod  Antonianis  partibus  favissent 
vit.  Bernensis),  indemnem  eum  praestiterunt  Asinius  Pollio,  Alfenus 
Varus,  Cornelius  Gallus  Donat.  l.  c. ;  restitutus  beneficio  Alfeni  Vari, 
Asinii  Pollionis,  Cornelii  Galli  Probus  p.  53.  (Indemnem  se  reman- 
sisse  in  distributione  agrorum  significat  ipse  ecl.  1,  sed  frustra  pro- 
tectionem  potentiorum  se  implorasse  indicat  ecl.  9).  Adversus  veterani 
cuiusdam  violentiam,  a  qua  in  altercatione  litis  paene  occisus  est, 
Maecenas  ei  opem  tulit  Donat.  l.  c.  (discrimen  vitae  se  adiisse  signifcat 
ipse  ecl.  9, 16;  plura  de  ea  re  Donatus  praef.  ad  buc.  p.  743  ed.  Hagen 
Servius  ad  buc.  p.  2  ed.  TMlo,  et  ad  ecl.  9, 1).  Maxime  ut  Pollionem, 
Varum,  Gallum  celebraret,  scripsit  bucolica  Donat.  p.  59  (Pollioneni 
celebrat  ecl.  4,  3.  11  seq.,  8,  6  seq.,  Varum  6,  7  seq.  9,  26).  Scripsit 
(vel  potius  scribere  coepit)  bucolica  annos  XXVIII  natus,  i.  e.  a.  712 
Probus  p.  53  et  comm.  ad  buc.  p.  7  Keil,  ubi  citatur  Asconius  Pedianus ; 
Serv.  prooem.  ad  buc.  p.  3  ed.  Thilo  (eclogam  quartam  Pollione  consule 
vel  certe  consulatum  inituro,  i.  e.  a.  714  vel  a.  713  exeunte  buc. 
4,  3. 11. 12,  octavam  post  victoriam,  ante  triumphum  Pollionis  de  Dal- 
matis,  i.  e.  a.  715  ib.  8,  6.  14),  perfecit  triennio  Donat.  p.  60.  Deinde 
scripsit  georgica  (cum  Caesar  in  Oriente  moraretur  i.  e.  a.  724 
georg.  2,  170.  4,  561,  Neapoli  constitutus  4,  564),  quae  perfecit  annis 
septem  Donat.  p.  60,  Servius  praef  ad  Aen.  p.  2  Thilo,  dedicavitque 
Maecenati  georg.  1,  2.  4,  2  cf.  Donatus  p.  59 ;  eadem  legit  Augusto 
reverso  post  Actiacam  victoriam  et  Atellae  commoranti  (a.  725) 
Donat.  p.  61.  Laudes  Cornelii  Galli,  quas  quarto  georgicon  libro 
inseruerat,  delevit  iussu  Augusti  Serv.  ad  ecl.  10,  1,  georg.  4,  1  (sed 
dubitat  Klebs).  Novissime  Aeneida  inchoavit  Donat.  p.  59,  scripsit- 
que  annis  undecim  (a.  724 — 735)  Servius  praef.  ad  Aen.  p.  2,  Donat. 
p.  60;  eam  nondum  editam  celebrat  Propert.  2, 34,  61  cf.  Donat.  p.  61- 
Eius  aliqua  particula  ut  sibi  mitteretur,  Augustus  absens  expeditione 
Cantabrica  (a.  729)  frustra  ut  videtur  oravit  ib.  p.  61;  cf.  Macr.  sat. 


VERGILIVS  403  VERGINIVS 

1,  M,  11.  Postea  (defuncto  Marcello,  i.  e.  post  a.  731)  Augusto  et 
Octaviae  recitavit  libros  secundum  quartum  sextum  Donat.  p.  62.  A.  735 
iter  ingressus  in  Graeciam  Asiamque,  cum  Athenis  Augusto  occur- 
risset,  destinavit  una  cum  eo  redire,  sed  rediens  decessit  ex  morbo 
Brundisii  d.  21  Sept.  Donat.  p.  62.  63;  cf.  Prohus  p.  53;  Hieronymus 
ad  a.  Ahr.  1999.  Quos  heredes  instituerit  Donat.  p.  63  cf.  Prohus  l.  c. 
Possedit  prope  centies  sestertium  ex  liberalitatibus  amicorum  Donat. 
p.  5?  (ab  Augusto  usque  ad  sestertium  centies  honestatus  est  Prohus 
p.  53).  Domum  habuit  Romae  Esquiliis  iuxta  hortos  Maecenatianos 
Donat.  p.  57.  Sepultus  prope  Neapolim  Donat.  p.  63,  Prohus  p.  53, 
Hieronymus  l.  c,  Plin.  ep.  3,  7,  8.  Dignitate  eques  Romanus  vit. 
Bernensis.  Cf.  Bihheckii  de  vita  et  scriptis  P.  Vergilii  Maronis  narratio 
(in  editione  Vergilii  minore,  Lips.  1889). 

280  A.  VERGILIVS   MAXIMVS   (tria  nomina  extant  III  S.  6919,  An 

Maximus  traditur  12196),  legatus  Cappadociae  sub  Gallo  et  Volusiano 
miliarii  Cappadocici  III  S.  6919.  12196. 

281  Vergilius  Romanus,  scriptor  mimiamborum  et  comoediarum,  quem 
recitantem  audivit  Plinius  Plin.  ep.  6,  21. 

282  (Vergilius)  Silo,  frater  Maronis,  in  pueritia  defunctus  Donatus  vit. 
Verg.  (Suet.  ed.  Beifferscheid  p.  58). 

—    Verginius  Capito  v.  Cn.  Vergilius  Capito. 

283  Verginius  Flavus  (sic  vit.  Persii,  Suet.,  Verginius Tac,  Flavus 

Verginius  Quint.  11,  3, 126,  Flavus  Quint.  7,  4,  40,  praeterea  Verginius), 
rhetor  ('studia  iuvenum  eloquentia  fovebat'  Tac  a.  15,  71):,  de  eo 
egerat  Suetonius  de  rhet. ,  teste  indice  (Suet.  ed.  Beifferscheid  p.  99). 
Apud  eum  studuit  Persius  Romae  ab  anno  aetatis  suae  XII  ad  XVI 
(p.  Chr.  46 — 50)  vita  Persii  de  commentario  Prohi  suhlata  (ap.  Beiffer- 
scheid  Suet.  p.  73).  Scripsit  de  arte  rhetorica  Quint.  5,  1,  21,  in  usum 
scholae  tantum  ih.  7,  4,  40;  cf.  ih.  3,  6,  45.  4,  1,  23.  7,  4,  24.  Dictum 
eius  in  quendam  suum  antisophisten  ih.  11,  3,  126.  —  A.  65,  detecta 
coniuratione  Pisoniana,  in  exilium  pulsus  Tac  a.  15,  71. 

284  L.  VERGINIVS  RVFVS.  T.  rep.  in  regione  dicta  Brianza  inter  Medio- 
lanium  et  lacum  Larium  V  5702.  L.  Verginius  Rufus  V  5702,  itetn  in 
mentionihus  consulatus  primi  VI 397  (L.  Verginius  Notizie  1891  p.  265) 
et  alterius  act.  Arv.  a.  69,  praeterea  Verginius  vel  Verginius  Rufus 
vel  Rufus. 

Oriundus  ex  municipib  finitimo  Comensi  Plin.  ep.  2, 1,  8  (foriasse 
Mediolanio,  cum  t.  supra  laudatus,  positus  a  servo  eius,  rep.  sitpari  fere 
intervallo  inter  Mediolanium  et  Comum ;  et  reperiuntur  Mediolanii  com- 
plures  L.  Verginii,  V  5899.  6120;  cf.  praeterea  V  6118).  Equestri 
familia  Tac  h.  1,  52.  Natus  a.  p.  Chr.  14/5  (quippe  mortuus  a.  97 
tres  et  octoginta  annos  natus)  Plin.  ep.  2,  1,  4.  Consul  ord.  a.  63 
cum  C.  Memmio  Regulo  fasti.  Legatus  Germaniae  (superioris)  Plut. 
Galh.  6,  Dio  63,  24  (superioris  provinciae  legatum  eum  fuisse  et  ex 

26* 


VEKGINIVS  404  VERGINIV 

aliis  rehus  colUgitur,  et  inde  quod  successor  eitis  Hordeonius  Flaccus 

superiorem  provinciam  rexit).    Cum  Vindex  a  Nerone  deficeret,  contra 

eum  cum  exercitu  (universo  Germaniae  superioris  Tac.  h.  1,  53,  cum 

auxiliis  Belgarum  ib.  4,  17)  profectus,  nihilo  minus  tractat  cum  eo, 

atque  etiam  secreto  colloquitur  Dio  63,  24;  sed  ipso  invito  exercitus 

eius  Vindicis  copias  caedit  Flut.  Galb.  6,  Bio  l.  c. ;  cf.  Tac.  h.  4,  69 ; 

Plut.  Galb.  10.  18.   Deinde  cum  Vindex  mortem  sibi  conscivisset  Fhd. 

Galb.  6,  Dio  l.  c,  imperium  oblatum  sibi  a  militibus  Dio  63,  25  cf. 

Tac.  h.  1,  8,   Plut.  l.  c.    (etiam  lllyricae  legiones    eum   legationibus 

adiere  Tac.  h.  1,  9),  abnuit  Dio  l.  c;  cf.  Tac  h.  2,  68  (dubitaverat 

tamen  an   reciperet  Tac  h.  1,  8.  52).     Circa  haec  tempora  a  servo 

eius  pro  salute  et  victoria  eius  positus   t.  supra  laudatus.    Pedanius 

Costa  eum  (ad  res  novas)  extimulat  Tac  h.  2,  71.    Monitus  a  Galba 

Plut.   l.    c,    senatui    populoque    Romano    se    permittit  Dio  63,  25, 

senatui  electionem  imperatoris  servat  Plut.  Galb.  10  (a  Nerone  defecit 

Dio  63,  27;  Galbae  se  adiunxit  Zonar.  11,  14).     'Imperium  adseruit 

non  sibi  sed  patriae'  ipse  in  inscriptione  quam  monumento  destinaverat, 

ap.  Plin.  ep.  6, 10,  4.  9, 19, 1;  Dio  68,  2.  Morte  Neronis  nuntiata  iterum 

ei  oblatum  imperium  Plut.  Galb.  10  cf.  Dio  64,  4.    Tandem  praeeunte 

Fabio  Valente  exercitum   in  verba  Galbae  adegit  Plut.  Galb,  10  cf. 

Tac  h.  1,  53.    Revocatus  a  Galba  specie  amicitiae  Tac  h.  1,  8;  suc- 

cessor   ei  missus   Hordeonius  Flaccus  Plut.  Galb.  10.  18.    In  nullo 

insigni  honore  apud  Galbam  Plut.  Galb.  10.  22,  Dio  64,  4  exc  Val. 

A  Fabio  Valente  infamatur  apud  Galbam  Tac  h.  3,  62  cf.  1,  52  (reus 

Tac  h.  1,  8).   Galbae  suspiciones  evasit  Plin.  ep.  2, 1,  2.  Otho  consulem 

eum  designat  Tac  h.  1,  77,  Plut.  Oth.  1.    Consul  II  suff.  a.  69  ex  kal. 

Martiis  cum  L.  Pompeio  Vopisco  act.  Arv.,  cf.  Tac  l.  c ;  III S.  7006- 

7008.  Othonem  comitatur  ad  bellum  Tac  h.  2, 49.  Post  pugnam  Bedria- 

censem  milites  exitium  ei  minitantur  ib.,  mortuo  Othone  ut  imperium 

reciperet  eum  orant  ib.  2,  51,  Plut.  Oth.  18;  cum  a  Vitellio  ad  epulas 

adhiberetur  Ticini,   milites   irrumpentes   mortem  eius  postulaverunt, 

aegreque  cohibiti  Tac  h.  2,  68.     'Caesares   quibus   suspectus   atque 

etiam   invisus  virtutibus  fuerat   evasit'  Plin.  ep.  2,  1,  3.   —   Tutor 

Plinii  ac  fautor  ?&,  2,  1,  8;  ad  eius  honores  ex  secessibus  accucurrit, 

cum  iam  pridem  eiusmodi  officiis  renuntiasset  ib.  —  Nerva  coilegam 

in  consulatu  eum   sibi  destinavit  Dio  68,  2.    Consul  III  ord.  a.  97 

cum  Nerva  III  fasti.     In   consulatu  gratias   acturus  principi  cecidit 

et  coxa  fracta  incidit  in  valetudinem  Plin.  ep.  2,  1,  5,  non  ita  brevem, 

ex  qua  defunctus  est  ib.  2, 1,  4  (ante  Nervam  defunctum  mense  lan. 

a.  98,  ut  post  dubitationes  Asbachii  stabilivit  Klebs  mus.  Bhen.  44,  275, 

ante  finem  igitur  anni  97,  quia  cum  ipso  mense  lan.  anni  98  pugnat 

laudatio  Cornelii  Taciti  consulis,  cf.  infra),  annos  natus  tres  et  octo- 

ginta  2,  1,  4;  'triginta  annis  gloriae  suae  supervixit'  ib.  2,  1,  1.    In 

ultima  valetudine  a  quinqueviratu  sumptuum  publicorum  minuendorum 


VERGINIVS  405  VERVLANVS 

per  Plinium  se  excusavit  ib.  2,  1,  9.  Publico  funere  elatus  ib.  2, 1, 1 
laudatusque  a  Cornelio  Tacito  consule  ib.  2,  1,  6.  Filios  nuUos  reliquit 
Plin.  ep.  2,  1,  9.  —  Monumentum  eius  in  villa  quae  eius  fuerat  Alsiensi, 
cum  inscripto  epigrammate  ipsius  Plin.  ep.  6, 10.  9,  19;  Dio  68,  2.  — 
Carmina  fecit  Plin.  ep.  5,  3,  5.  -^  Memoratur  luvenal.  8,  221. 

—  Celer  Verianus. 

—  T,  Sextius  Verianus. 

—  CAECILIA  VERISSIMA. 

—  M.  Atilius  Vernus. 

285 VERRES   consul  (sufF.)   temporibus  Hadriani  (cum  A.  Larcio 

Macedone  ut  videtur)  frustulum  actorum  fratrum  Arvalium  semel 
descriptum  VI  2081  g,  ab  Hmzeno  probaliter  coniunctum  cum  aliis 
fragmentis  VI 2081  quae  sine  idonea  causa  anno  122  tribuit  (cf.  supra 
sub  A.  Larcio  Macedone).  —  Vix  huc  pertinet  Verr VI 16736. 

286  Verritus,  dux  Frisiorum,  una  cum  Malorige  Romam  profectus,  ad 
agros  quosdam  impetrandos,  a  Nerone  civitate  donatur  Tac.  a.  13,  54 
(cf.  supra  sub  Mdlorige). 

—  M.  Ulpius  Verna. 

287  M.  Verrius  Flaccus  (praenomen  exhibent  codices  Suetoniani  in  indice 
libelli  de  grammaticis,  item  Hieronymus  ad  a.  2024;  praeterea  Verrius 
Flaccus  vel  Verrius),  grammaticus,  de  quo  egit  Suetonius  de  gramm. 
c.  17  (insignis  habetur  Hieronymus  ad  a.  2024  ==  u.  c.  761),  Liber- 
tinus  Suet.  (diversus  igitur  M.  Verrius  Flaccus  M.  f.,  tribu  Fal., 
sepultus  in  agro  Neapolitano  X  3086**  cf.  3734).  Docendi  maxime 
genere  inclaruit  Suet.  l.  c.  Aemulus  eius  L.  Crassicius  Suet.  de  gramm. 
c.  18.  Ab  Augusto  nepotibus  eius  (natis  a.  734.  737)  praeceptor 
electus  transiit  in  Palatium  cum  tota  schola,  verum  ut  ne  quem 
amplius  posthac  discipulum  reciperet  Suet.  c.  17.  Centena  sestertia 
annua  accepit  (ab  Augusto)  ib.  Decessit  aetatis  exactae  sub  Tiberio 
ib.  Fastos  a  se  ordinatos  Praeneste  marmoreo  parieti  incisos  publi- 
cavit  ib.  (videtur  id  fecisse  ante  annum  763,  certe  vivo  Augusto,  sed 
addidisse  quaedam  sub  Tiberio,  cf.  CIL.  I  ed.  2  p.  206,  11).  Praeneste 
fortasse  ideo  elegit,  quod  senior  in  secessu  Praenestino  degere  solebat; 
Praeneste  oriundum  fuisse  coniecit  Hirschfeld  Herm.  9,  105.  Fastorum 
horum  reliquias  vid.  CIL.  I  ed.  2  p.  231.  Eodem  loco  statua  ei  posita 
Suet.  l.  c.  Scripsit  multa,  in  his  libros  de  verborum  significatione, 
quos  in  epitomen  redegit  Pompeius  Festus.  De  reliquorum  Verrii 
librorum  reliquiis  egit  0.  Mueller  praef.  ad  Festum  p.  XIII  seq. 
Libris  eius  de  orthographia  rescripsit  Scribonius  Aphrodisius,  non 
sine  insectatione  studiorum  morumque  eius  Suet.  c.  19. 

—  ASINIVS  POLLIO  VERRVCOSVS. 

288  L.  VERVLANVS  SE VERVS  (^Wa  wowma  VI 10055,  Verulanus  Severus 
Tac.  a.  15,  3,  Verulanus  ib.  14,  26),  legatus  legionis  iu  Armenia  sub 
Corbulone  a.  60.  62  Tac.  a.  14,  26.  15,  3.    Consul  suff.  mense  Aug. 


VERVLANA  406  VERVS 

.  a.  inc.  (sed  ante  a.  69,  quo  collega  eius  iam  fuit  consularis)  cum  Appio 
Annio  Gallo  VI  10055. 

289  Verulana  Gratilla  (Gratilla  Flin.  ep.  5,  1,  8,  Gratilla  vel  Gratillia 
ib.  3,  11,  3;  Verulana  Gratilia  codex  Taciti)  insignis  femina,  a.  69 
una  cum  Flavianis  obsidium  subiit  in  Capitolio,  nullos  propinquos 
secuta  Tac.  h.  3,  69.  Relegata  sub  Domitiano  Plin.  ep.  3,  11,  3 
cf.  5,  1,  8,  una  ut  videtur  cum  (lunio  Aruleno)  Rustico  ib.  5,  1,  8. 
Fortasse  uxor  Rustici,  cf.  supra  sub  lunio  Aruleno  Rustico. 

290 ISIVS  VERVS  P.  f.,  (tribu)  Fa[l.]  (velFa[b.];  vix  alterum  cogno- 

men),  trib.  mil.  leg.  X1[II]  (vel  XI[1II]  Geminae ,  [qu]ae8tor  .... 
t.  musei  Neapolitani  X  1708. 

291 S  VERVS  M.  f.,  tribu  Gal.  adest  scribendo  senatus  consulto  de 

Cyzicenis  sub  Antonino  Pio  Eph.  ep.  3  p.  156  =  III  S.  7060.  Videtur 
fuisse  ex  M.  Aurelii  Caesaris  (M.  Annii  Veri)  gente,  cf.  Mommsen  ad  t. 

292  ...S  VERVS,  ex  centurione  senator  factus;  legatus  legionis  tertiae 
Gallicae  in  Syria  anno  219  imperium  affectans  occiditur  Dio  79,  7. 

293  Verus,  conductor  praedii  alicuius,  ad  quem  Plinius  dedit  ep.  6,  3. 

—  T.  Abudius  Verus. 

—  L.  ALE(IVS?)  V[E]R(VS). 

—  ANNIVS  VERVS. 
~  M.  ANNIVS  VERVS. 

—  Sex.  Annius  Verus. 

—  Atilius  Verus. 

—  Aurelius  Verus. 

—  IMP.  CAESAR  L.  AVRELIVS  VERVS  AVG.  =  L.  CEIONIVS  COM- 
MODVS. 

—  Cloatius  Verus. 

—  Cocceius  Verus. 

—  DVCENIVS  VERVS. 

—  C.  lAVOLENVS  CALVINVS  GEMINIVS  CAPITO  CORNELIVS  POLLIO 
SQVILLA  Q.  VVLCACIVS  SCVPPIDIVS  VERVS. 

—  IVL(IVS)  VERVS. 

—  CN.  IVLIVS  VERVS. 

—  IMP.  CAES.  C.  IVLIVS  VERVS  MAXIMINVS  AVG. 

—  C.  IVLIVS  VERVS  MAXIMVS  CAESAR. 

—  L.  lunius  Septimius  Verus  Hermogenes. 

—  MARC(IVS)  VERACILIVS  VERVS. 

—  P.  MARTIVS  VERVS. 

• —   M.  Messius  Rusticus  Aemilius  Verus  Aelius  Romulus  Priscianus  cet. 

—  L.  MINICIVS  NATALIS  QVADRONIVS  VERVS. 

—  C.  MOCCONIVS  VERVS. 

—  L.  PETRONIVS  VERVS. 

—  A.  PONTIVS  VERVS. 

—  L.  PONTIVS  VERVS. 


VERVS  407  VESPRONIVS 

—  C.  PONTIVS  [VL]PIVS  VERVS  . . .  NIANVS  VIC[TO]R. 

—  M.  Porcius  Verus. 

—  C.    PRAECELLIVS     AVGVRINVS     VETTIVS     FESTVS     CRISPINIANVS 
VIBIVS  VERVS  CASSIANVS. 

—  Sextius  Verus. 

—  SVFENA(S)  VERVS. 

—  VALERIVS  VERVS. 

—  M.  VINDIVS  VERVS. 

294  Vescularius  Flaccus  (Vescularius  Atticus  6,  10  errore  calami),  eques 
Romanus,  ex  intimis  amicis  Tiberii,  comes  eius  Rhodi  et  Capreis,  a.  16 
internuntius  insidiarum  Libonis ;  nihilo  minus  a.  32  iussu  Tiberii  ad 
mortem  actus  Tac.  a.  2,  28.  6,  10. 

295  C.  Vesedius  Rufinus,  signo  Nebul(i)us  (?),  vir  perfectissimus ,  *ad- 
vocatus  fisci  summae  rei,  iudicio  sacro  promotus'  tituli  Beneventani 
IX  1682.  1683.    Fortasse  saec.  p.  Chr.  IV  demwm  vixit. 

—  T.  Cornasidius  Vesennius  Clemens. 

296  M.  Veserius  lucundianus,  M.  fil.,  tribu  Pal.,  procurator  alimentorum 
viae  Flaminiae  t.  Campanus  X  3865. 

297  C.  VESNIVS  VINDEX  C.  f.,  tribu  Stel. ;  Urvino  (Mataurensi)  oriundus, 
ibique  aedilis  et  pontifex;  quattuorvir  viarum  curandarum,  tribunus 
militum  legionis  nonae  Augustae,  quae  legio  eo  militante,  '^cum  liberata 
esset  NovaC?)  obsidione',  Pia  Fidelis  Constans  Commoda  cognominata 
est;  quaestor  designatus  sub  Commodo  t.  Urvinas  (semel  ut  videtur 
descriptus)  XI  6053. 

—  (FLAVIVS)  VESPASIANVS. 

—  T.  FLAVIVS  VESPASIANVS  =  IMP.  CAESAR  VESPASIANVS  AVGVSTVS. 

—  T.  FLAVIVS  VESPASIANVS  =  IMP.  T.  VESPASIANVS  AVGVSTVS. 

298  VESPASIVS  ,   filius  eius  qui  sequitur,   avunculus  imperatoris 

Vespasiani,  senator  praetoriae  dignitatis  Suet.  Vesp.  1. 

299  Vespasius  Pollio,  origine  Nursinus ;  tribunus  militum  ter,  praefectus 
castrorum ;  pater  eius  quae  sequitur,  socer  Flavii  Sabini,  avus  mater- 
nus  Flavii  Vespasiani  Suet.  Vesp.  1. 

800  Vespasia  Polla,  filia  eius  qui  praecedit,  uxor  Flavii  Sabini,  cui 
peperit  puellam  quae  non  perennavit,  Flavium  Sabinum,  item  (a.  p. 
Chr.  5)  Flavium  Vespasianum  Suet.  Vesp.  1.  5.  Vespasianum  quam- 
vis  renitentem  ad  honores  capessendos  compulit  ib.  c.  2.  —  Haec, 
ut  coniecit  Bormann  arch.  ep.  Mitth.  aus  Oestr.  15,  1892  p.  35,  PoUa, 
a  qua  C.  Caesari  Augusto  (a.  37 — 41)  positus  t.  Spoletii  rep.  XI  4778 
(inter  Nursiam  et  Spoletium  extare  Vespasiorum  monumenta  complura 
refert  Sueton.  Vesp.  1). 

—  Q.  LVCRETIVS  VESPILLO. 

301  L.  VESPRONIVS  CANDIDVS.    T.  Lamhaesitanus  VIII  2752  (1);  Apu- 

lensis  III 1092  (2).  L.  Vespron[ius]  Can[didus]  t.  1,  Vespronius  [Can]- 

didus  t.  2,  Vespronius  Candidus  scripiores.   (Tribu)  [Saba]tina,  (domo) 


VESTALIS  408  VESTINVS 

[Manjtua  t.  1  (sttpplementa  Wilmannsii,  sed  non  certa;  nota  tituli 
fracti  unum  tantum  apographum  extare).  Co[s.  desig. ,  leg.  Aug. 
pro  pr.  leg.  III  Aug.]  1. 1  (supplevit  Wilmanns).  Consularis  vit.  Did. 
lul.  5,  6.  Co(n)s(ularis)  Daciarum  sub  Commodo,  inter  annos  183 
et  185  t.  2  (tempus  definivit  Borghesius  opp.  8  p.  475,  inde  quod  Com- 
modus  Pius  appellatur,  non  appellatur  Felix).  Proconsul  Africae 
Tertull.  ad  Scap.  4  (proconsulem  fuisse  suh  finem  imperii  Commodiani 
statuerunt  Tissot  fastes  p.  127  et  J.  Schmidt  mus.  Rhen.  46,  1891  p.  94, 
nam  suh  Severo  vix  fieri  potuisse  ut  ei  provincia  permitteretur  quippe 
adversario  imperatoris,  cf.  quae  sequuntur).  Militibus  invisus  ob  durum 
et  sordidum  imperium  vit.  Did.  lul.  l.  c;  cf.  Dio  78,  17  exc.  Vdl.  A.  193 
inter  legatos  missos  a  senatu  ad  milites,  qui  suaderent,  ut  Severus 
repudiaretur  vit.  Did.  lul.  l.  c.  A  militibus  paene  occisus  Dio  l.  c. 
802  Vestalis,  Donni,  regis  Alpini,  filius  vel  nepos  vel  certe  ex  eius 
stirpe  ("^progenies  alti  fortissima  Do[n]ni  Ovid.  v.  29,  'Alpinis  iuvenis 
regibus  orte'  ih.  v.  6),  primus  pilus  Ovid.  ex  P.  4,  7,  15.  49,  fortiter 
pugnat,  duce  Vitellio,  contra  barbaros,  qui  Aegison  oppidum  (non 
longe  ab  ostiis  Danuvii  situm)  ceperant  et  diruperant  ih.  v.  21-54 
(cf.  ex  P.  1,  8,  15),  vulneratus  quoque  in  ea  pugna  ih.  v.  39  cf.  v.  13. 
Postea  missus  in  oram  Ponti  ('Euxinas  ad  undas'),  ut  iura  redderet 
ih.  V.  1.  2.     Tunc  ad  eum  dedit  Ovidius  ex  P.  4,  7. 

—  C.  CLODIVS  VESTALIS. 

—  Fabius  Vestalis. 

303  *Vestilius:  fortasse  ah  hoc  appellatae  aedes  Vestilianae  in  monte 
Caelio  (vit.  Comm.,  Notit.),  in  quibus  occisus  est  Commodus:  aedes 
Vectilianae  vit.  Comm.  16,  vit.  Pert.  5,  domus  Victiliana  chronographus 
anni  354  ap.  Momms.  chron.  min.  I  p.  147,  Victiliana  Notit.  urh. 
reg.  II,  domus  Vestiliani  Hieronymus  chron.  ad  a.  2208,  unde  Oros. 
7,  16,  4,  palatium  Bestiliani  refertur  ex  Eusehii  versione  Armeniaca; 
oIy.((x  Beaxiavou  cjuyysvouc  auxou,  sc.  Commodi,  xal  'AxxaXiav^?  t^i;  uTra- 
Ttacfr^?  chron.  Paschal.  p.  492  ed.  Bonn. 

—  SEX.  VESTILIVS  v.  Sex.  Vistilius. 

—  ATTIA  CERVIDIA  VESTINA. 

—  lulia  Vestina. 

304  Vestinus,  nobili  origine  ('^par  magnis  Vestinus  avis')  Statius  silv. 
4,  6,  95,  de  cuius  morte  immatura  Martial.  4,  73  cf.  Stat.  4,  6,  94. 
Moribundus  opes  inter  amicos  distribuit  Martial.  l.  c.  Memoriam  eius 
coluit  Novius  Vindex  Stat.  l.  c.     Cf.  Friedlander  Sitteng.  III ^,  458. 

305  Vestinus,  auctor  Plinii  in  libris  hist.  nat.  XXI.  XXII,  quibus  egit 
de  floribus  et  herbis  Plin.  h.  n.  1,  21  cf.  22. 

—  L.  lulius  Vestinus. 

—  M.  [IVLIVS]  VESTINVS  ATTICVS. 

—  M.  IVN[IVS]  (?)  VESTINVS  MALLO ROMANVS. 

—  T.  SEXTIVS  .  .  .  M.  VIBIVS  *OVE SECVNDVS VESTINVS. 


VESTORIVS  409  VESTRICIVS 

306  Vestorius,  Puteolanus,  a  quo  caeruleum  (pigmenti  quoddam  genus) 
appellatum  Vestorianum  Vitruv.  7, 11, 1 ;  PUn.  n.  h.  33, 162.  Parentela 
sine  duhio  coniunctus  cum  Vestorio  Puteolano  familiari  Attici  et  Cice- 
ronis  (Cic.  ad  fam.  6, 11,  2,  ad  Att.  19,  50,  2),  nisi  est  is  ipse. 

307  (VESTRICIVS)  COTTIVS  Vestrieii  Spurinnae  et  Cottiae  filius,  adu- 
lescens  optimae  indolis,  defunctus  cum  pater  abesset,  statua  publice 
honoratus  Plin.  ep.  2,  7,  3  seq.  Plinius  laudationem  eius  composuit 
ih.  3,  10. 

308  VESTRICIVS  SPVRINNA.  Natus  circa  a.  24,  siguidem  LXXVII 
annos  natus ,  cum  Plinius  scriheret  ep.  3,  2,  10,  quae  epistula  vix 
multo  ante  vel  post  a.  101  scripta  est,  quo  anno  complures  aliae  eius- 
dem  lihri.  A.  69  iussu  Othonis  una  cum  Annio  Gallo  urbanas  copias 
educit  contra  Vitellianos  Tac.  h.  2,  11  cf.  Plut.  Oth.  5.  Cum  tribus 
cohortibus  praetoriis  paucisque  aliis  militibus  Placentiam  fortiter 
defendit  Tac.  h.  2,  18  seq.  23,  Plut.  Oth.  6,  7.  Ab  Othone  revocatus 
ToAi.  h,  2,  36.  —  (Consul  suff.  a.  inc).  'Quoad  honestum  fuit  (i.  e. 
antequam  Domitianus  ad  peius  vergeret),  obiit  officia,  gessit  magistra- 
tus,  provincias  rexit'  Plin.  ep.  3,  1,  12.  Legatus  Germaniae  inferioris 
ut  videtur,  Bructerum  regem  vi  et  armis  induxit  in  regnum  Plin. 
ep.  2,  7,  2  (eandem  rem  significari  a  Tacito  Germ.  33  putat  Mommsen 
Herm.  3,  39,  qui  ib.  p.  40  statuit  Spurinnae  legationem  Germaniae 
ohtigisse  anno  97,  quo  anno  triumphalis  statua  ei  decreta  esse  videtur, 
cf.  infra;  sed  homini  tres  et  septuaginta  annos  nato  provinciam  helli- 
cosissimam  creditam  esse  non  est  prohahile).  Romae  degit  exeunte 
anno  96  vel  ineunte  97  Plin.  ep.  1,  5,  8.  9.  Non  multo  post  ut 
videtur  Roma  absens  (rei  puhlicae  causa  sine  duhio;  potest  fuisse 
inter  legatos  qui  a.  97  Traiano  in  Germaniam  nuntium  adoptionis 
attulerunt)  Cottium  filium  (eum  qui  praecedit)  amisit,  cui  in  solacium 
patris  (a  senatu)  honor  statuae  habitus  Plin.  ep.  2,  7,  3.  Ipsi  ob  res 
(olim,  cf.  supra)  in  Germania  gestas  triumphalis  statua  decreta, 
auctore  principe  (Nerva  vel  Traiano,  inter  annos  97  et  100)  Plin.  ep. 
2,  7,  1  (non  raro  praemia  huius  generis  post  mutationem  demum  tempo- 
rum  trihuta).  Anno  97  statuam  decretam  esse  Spurinnae  putat 
Mommsen  Herm.  l.  c,  qui  praeterea  coniecit  l.  c.  p.  40  not.  2  eum 
paullo  post  iterum  consulem  factum  esse,  anno  100  tertio  consulem, 
scilicet  hunc  esse  alterum  ex  duohus  illis  viris,  quos,  altero  consulatu 
suh  Nerva  functos,  Traianus  tertio  consules  fecit  suique  tertii  consu- 
latus  (a.  100)  collegas,  ut  testatur  Plinius  paneg.  60.  61  (ohlocuti  sunt 
Ashach  mus.  Bhen.  36,  43,  Klehs  ih.  44,  274  not.  1).  —  Uxor  Cottia 
Plin.  ep.  3,  10  praescr.  cf.  3,  1,  5.  Filius  Cottius  (is  qui  praecedit).  — 
Amicus  Plinii:  per  eum  Aquilius  Regulus  cum  Plinio  voluit  recon- 
ciliari  Plin.  ep.  1,  5,  8.  9.  Eum,  in  secessu  ut  videtur  degentem,  annos 
natum  septuaginta  septem ,  invisit  Plinius  Plin.  ep.  3,  1  cf.  3, 10,  1. 
Quomodo  senectutem  toleraverit  3,  1,  4  seq.    Ei  mittit  Plinius  quae  de 


VfiTILIVS  410  VETTIVS 

Cottio  filio  eius  composuerat  3,  10.  Ei  scribit  Plinius  de  recitatione 
Calpurnii  Pisonis  ih.  5,  17.  Contubernalis  et  fortasse  adfinis  eius 
Pompeius  Falco  Plin.  ep.  4,  27,  5.  Carmina  lyrica  utraque  lingua 
composuit  il).  3,  1,  7.  (Vestricii,  sive  ut  in  codice  fuisse  perhihebatur 
Vesprucii  Spurinnae  versus  de  contemptu  saeculi,  quos  Barthius  primus 
edidit,  nuper  Baehrens  Poet.  Lat.  min.  V  p.  408  seq.,  novicii  esse 
videntur,  cf.  Teuffel  Lit.  323,  5). 

—  C.  FABIVS  FABIANVS  VETILIVS  LVCILIANVS. 

809  Vetina  Italicensis  (It.  cognomen  potius  quam  originis  designatio),  cui 
divi  fratres  scripserunt  Callistratus  lihro  quinto  de  cognitionibus, 
Big.  48,  19,  27  pr.     Incertum  quis  fuerit. 

310  VETINA  MAMERTINVS  quindecimvir  sacris  faciundis  a.  204  act. 
lud.  saec.  (Eph.  ep.  8  p.  283.  290.  291  cf.  294). 

311  L.  VETINA  PRISCVS,  legatus  (proconsulis  Asiae  puto)  t.  Ephesius 
III 430.  Comes  eius :  L.  Cavius  Vescennianus,  tribu  Sab.  (Volaterris 
puto  oriundus,  unde  fortasse  et  ipse  erat)  ih.  Maritus  Didiae  Quin- 
tinae  t.  Volaterranus  XI  1773. 

312  Vetrasinus  quidam,  famae  detestandae,  honorem  petiturus  sub 
M.  Aurelio;  eius  audacter  dictum  patienter  Marcus  tulit  vit.  Marci 
12,  3. 

313  C.  VETTENNIVS  SEVERVS  (Vettenni-  scrihitur  etiam  VI 626.  XIV 3045), 
consul  suff.  una  cum  C.  Minicio  Fundano  a.  107  dipl.  mil.  (III  p.  867), 
mense  lun.  dipl.  mil.,  item  mense  Aug.  VI 630;  fasti  feriarum  Latinarum 
(CIL.  I  ed.  2  p.  59).  Hic  (ut  coniecit  Mommsen  Herm.  3  p.  50)  videtur 
Severus,  ad  quem  consulem  designatum  scripsit  Plinius  ep.  6,  27  nec 
diversus  fortasse  Severus,  ad  quem  ep.  9,  22  (cf.  supra  8  451). 

314  Vettenia  Sabinilla  virgo  Vestalis,  P.  Aelii  Dionysii  perfectissimi  viri, 
rationalis,  filia  VI 1587.   Fortasse  Biocletiani  demipn  temporihus  vixit. 

315  Vettidius  (eo  ducunt  codices,  qui  variant  inter  Vectid-,  Victid-,  Vetid-, 
Ventid-5  in  uno  ex  antiquissimis  et  optimis  Vettidis  est  pro  Vettidi; 
nomsn  sic  scriptum  reperitur  in  t.  agri  Sahini  IX  4351,  item  VI 28649. 
28650),  dives  Curibus,  sed  avarus  Pers.  sat.  4,  25. 

316  Q.  VETTIDIVS  BASSVS,  procurator  Thraciae  a.  88  t.  Perinthius, 
quem  servavit  Cyriacus  (cod.  Vat.  5250,  item  cod.  Ashhurnh.),  edid. 
Borghesi  opp.  3,  274  et  Bumont  inscr.  de  la  Thrace  n.  72^^  cf.  Momm- 
sen  eph.  ep.  3  p.  326  n.  8. 

317  VETTILLA  uxor  L.  Neratii  Marcelli  t.  Saepinas  IX  2456. 

—  DOMITIA  VETTILLA. 

318  Vettius,  rhetor  luvenal.  7,  150. 

319  Vettius,  homo  impius,  in  quem  dictum  Augusti  Macroh.  sat.  2,  4, 10. 

320  Vettius  Aper  {pro  uetti-  traditur  uecti-),  tribunus  (cohortis  praetoriae) 
a.  193  vid.  Bid.  lul.  2,  4. 

321  C.  VETTIVS  AQVILINVS  clarissimus  vir,  patronus  ordinis  sacerdotura 
domus  Augustae  (temporibus  Commodi)  VI  2010. 


VETTIVS  411  VETTIVS 

322  C.  VETTIVS  ATTICVS  SABINIANVS  consul  ord.  a.  p.  Chr.  242  cum 
C.  Asinio  Praetextato  fasti  (C.  Vettius  Atticus  VI  2133.  IX  3429, 
EusTTios  —  scr.  Ouircio?  —  'A-xixo?  t.  Amorginus  JBull.  de  carr.  hell.  1891 
p.  587,  Atticus  plerumque;  Sabinianus  VIII 5509,  sed  idem  sine  duhio 
intellegitur,  cum  alius  Praetextatus  consul  ordinarius  non  sit  notus, 
cf.  Borghesi  opp.  8,  565).  Idem,  ut  coniecit  Wilmanns,  C.  Vettius 
Gratus  Atticus  Sabinianus  clarissimus  puer  VIII  823  (infra  n.  329). 
Cf.  praeterea  stemma  adiectum  ad  n.  328. 

323  M.(?)  VETTIVS  BOLANVS  (Vettius  Bolanus  Tac. ,  Vectius  Bolanus 
traditur  ap.  Stat.  silv.  in  inscriptione  carminis  5,  2,  Bolanus  Stat. 
5,  2,  37seq.,  nummi;  praenomen  ex  t.  urbano  VI 65  et  ex  tessera  gladia- 
toria,  sed  incertum  num  ad  hunc  pertinentibus,  cf.  infra). 

Legatus  legionis  in  Armenia  sub  Corbulone  a.  62  Tac.  a.  15,  3 
cf.  Stat.  silv.  5,  2,  32  seq.  141.    Consul  Stat.  v.  167  (suffectus,  certe 

ante  a.  69).     Fortasse  hic  M.  Vettius  consul  cum  M.  Ar mense 

Dec.  a.  inc,  tessera  gladiatoria  CIL.  I  776  (fortasse  iidem  consules 
fuerunt  in  actis  Arvalihus  VI  2044,  2  v.  20,  uhi  M.  Arruntii  nomen 
tantum  extat,  qui  actorum  locus  videtur  spectare  ad  a.  66,  ut  consul 
fuerit  anno  66;  sine  idonea  causa  anno  67  consulatum  eius  trihuerat 
Waddington  fastes  n.  97).  A.  69  a  Vitellio  missus  legatus  pro  pr. 
in  Britanniam,  successor  Trebellii  Maximi  Tac.  h.  2,  64.  97,  Agr. 
8.  16;  Stat.  l.  c.  v.  54  seq.  Militibus  carus,  sed  imbellis  adversus 
hostem  Tac.  Agr.  l.  c.  Successit  ^  ei  Petillius  Cerialis  Tac.  l.  c.  (a.  71 
ut  videtur  cf.  loseph.  bell.  7,  4,  2;  Huhzer  mus.  Bhen.  12  p.  50.  52). 
Proconsul  Asiae  Statius  v.  57,  nummi  Smyrnaeorum  ap.  Mionnet 
III  223  seq.  n.  1248.  1249.  1253  seq.,  suppl.  VI  334,  1658.  336,  1668. 
1669,  Brit.  Mus.  cat.  lonia  p.  272,  294-300,  alihi,  imperante  Vespa- 
siano  nummi  (nummi  ap.  Mionnet  suppl.  VI 336,  1666.  337,  1674  sine 
duhio  male  lecti  sunt,  cf.  Waddington  fastes  l.  c).  Patricius  ut  videtur 
(a  Vespasiano  fortasse  inter  patricios  adlectus),  certe  filius  eius  Crispi- 
nus  patricius  Stat.  l.  c.  v.  28.  Decessit,  filios  duos  parvulos  relinquens 
Stat.  l.  c.  V.  64  seq.  —  Huius  ut  videtur  Vettii  Bolani  dies  natalis 
ni  fallor  (■f/[i.lpa  iopxaaifjio?)  ut  quotannis  celebraretur  Vettius  Philo 
aliquis  decurionibus  Deuriopi  in  Macedonia  summam  reliquit  a.  95 
vel  96  t.  prope  Monastir  rep.,  Hellen.  philol.  syll.  5,  1870  Const.  p.  2. 
Aut  hic  aut  is  qui  sequitur  M.  Vettius  Bolanus,  dominus  insulae  Trans- 
tiberinae,  cuius  iussu  sacrarium  Bonae  deae  refectum  VI  65.  67; 
M.  Vettius  Bolanus  signaculum  aereum  Matriti  adservatum  II  S. 
6259,  19. 

324  M.  VETTIVS  BOLANVS  consul  ord.  a.  111  cum  G.  Calpurnio  Pisone 
fasti  (tria  nomina  VI 222.  XII 1840;  luli&nus  fasti  Hydat.).  Videtur 
filius  eius  qui  praecedit,  frater  eius  qui  sequitur  quem  memorat  Stat. 
silv.  5,  2,  65.  75.  126. 

325  (VETTIVS)  CmSPINVS  Vettii  Bolani  (n.  323)  filius :  eius  laudes  com- 


VETTIVS  412  VETTIVS 

posuit  Statius  silv.  5,  2.  Una  cum  fratre  gemello  ('aequaevo'  v.  75) 
pupillus  a  patre  relictus,  antequam  togam  virilem  sumeret  v.  64-67. 
Mater  venenum  ei  paravit;  quod  facinus  ultus  est  Domitianus  v.  77-97. 
Patricius  v.  28.  Poeticae  studet  v.  71  cf.  v.  79.  Adulescentulus  amicum 
aliquem  defendit  v.  99  seq.  Eum  cum  esset  annos  XVI  natus  v.  12, 
tribunum  militum  fecit  Domitianus  v.  174  cf.  v.  127  seq.  Amicus 
eius  Optatus  v.  152.  (Diversus  videtur  Crispinus  consul  ord.  a.  113, 
quipjae  non  Vettius  sed  C.  Clodius  Crispinus). 

326  L.  Vettius  Felix,  amicus  M.  Acilii  Prisci  Egrilii  Plariani  XIV 
155.  156. 

—    C.  PRAECELLIVS  AVGVRINVS  VETTIVS   FESTVS  CRISPINIANVS  cet. 

327  L.  Vettius  Florentinus,  vir  perfectissimus,  'ex  pracsidibus'  t.  Arre- 
tinus  XI 1839.    Fortasse  vixit  post  Diocletianum  demum. 

328  VETTIVS  GRATVS  consul  ord.  a.  250  cum  imp.  Caesare  C.  Messio 
Quinto  Traiano  Decio  Aug.  II  fasti.  (Gratus  plerumque;  . . .  ttius 
Gratus  BuU.  comun.  1886  p.  370  =  VI 31849,  AsXxio?,  Deltius,  Vicius, 
Vicius,  Vitius,  Vigetus  Gratus  codices  actorum  S.  Pionii,  apud  Lightfoot 
apostolic  fathers  part.  II  vol.  1  p.  697,  unde  Vettii  nomen  restituit 
Klein).  JSuius  familiae  consules  ordinarios  hahuerunt  etiam  anni  221 
et  242.    Stemma  potest  fuisse  hoc: 

C.  Vettius  Sabinianus s  {n.  339) 

legatus  Pannoniae  paullo  post  a.  180 

C.  Vettius  Gratus  Sabinianus  (n.  331) 
consul  ord.  a.  221 

^ . I 

C.  Vettius  [Gratus]  Atticus  Sabinianus  {n.  322)      [C.]  Vettius  Gratus  (w.  328) 
consul  ord.  a.  242  consul  ord.  a.  250. 

329  C.  VETTIVS  GRATVS  ATTICVS  SABINIANVS  clarissimus  puer,  filius 
C.  Vetti  G[rati  Sa]biniani  clarissimi  viri,  tribuni  militum  legionis  VII 
Claudiae,  quaestoris  candidati ;  nepos  C.  Vetti  Sabiniani  . . .  tis,  cla- 
rissimae  memoriae  viri,  proconsulis  t.  Africanus  VIII  823  cf.  suppl. 
12346  —  Bull.  du  comite  arch.  1893  p.  208.  Fortasse,  ut  coniecit 
Wilmanns,  C.  Vettius  Atticus  Sdbinianus  consul  a.  242,  ftlius  C.  Vettii 
Grati  Sabiniani  consulis  ord.  a.  221 ;  pari  tamen  iure  possis  conicere 
ipsum  fuisse  consuUm  a.  221. 

330  C.  VETTIVS  G[RATVS  SA]BINIANVS  clarissimus  vir,  tribunus  militum 
legionis  septimae  Claudiae,  quaestor  [kandidajtus ;  pater  eius  qui  prae- 
cedit  t.  Africanus  VIII  823.  Si  is  qui  praecedit  fuit  consul  ord. 
a.  242,  hic  videtur  fuisse  consul  ord.  a.  221,  non  diversus  igitur  ah 
eo  qui  sequitur. 

331  C.  VETTIVS  GRATVS  SABINIANVS  consul  ord.  a.  221.  T.  urhanus 
(vel  suhurhanus),  mutilus ,  VI 1529  ad  eum  relatus  a  Borghesio  opp. 
3,  426.  —  . .  Gratus  Sabinianus  t.  urbanus;  in  consulatu  V.  B[z]rz. 
l  paxo?  la^iav.  Dio  ind.  l.  79  (recognovit  Boissevain  cf.  Mnemosyn.  nm. 


VETTIVS  413  VETTIVS 

ser.  13,  1885  p.  3J21^  mimis  recte  Valerii  nomen  in  codice  Vaticano 
Dionis  invenire  sibi  visus  tst  Borghesius  opp.  3,  426);  C.  Vettius 
Gratiis  dipl.  mil.  anni  221,  III S.  p.  1967;  Ooi-z[x]io^  rpaxo?  t.  Laodi- 
censis  Lebas  -Waddington  1839  expl.  p.  437,  V^olioz  1'apiviavo?  Syn- 
cellus  p.  400  ed.  Bonn.;  Gratus  plerumque;  Sabinianus  VIII  7966, 
XIII 1732  =  Boissieu  inscript.  de  Lyon  p.  64,  fasti  Theonis. 

[Vioc]urus  (?)  (supplementum  Borghesii  non  certum  sed  probabile, 
cf.  Mommsen  Staatsr.  II^  p.  603  not.  4),  sevir  equitum  Romanorum 
turraae  III,  [quaestor],  praetor  kandidatus  tutelarius,  curator  Fla- 
miniae  et  alimentorum  t.  urbanus.  [Consul  or]dinarius  ib.,  consul 
ordinarius  a.  221  cum  M.  Flavio  Vitellio  Seleuco  fasti. 

332  M.  Vettius  Latro,  procurator  Mauretaniae  Caesariensis  anno  128 
VIII  8369. 

—   L.  VETTIVS  IVVENIS  V.  L.  Vitennius  luvenis. 

333  M.  Vettius  Marcellus  (sic  t.  Teatinus,  Vettius  vel  Vectius  Marcellus 
codices  Plinii),  e  primis  equestris  ordinis  Plin.  h.  n.,  17,  245,  eques 
Romanus  ib.  2,  199,  procurator  Augustorum  t.  Teate  Marrucinorum 
extans  IX  3019;  res  Neronis  procurabat  Plin.  2,  199.  Ostentum 
in  praediis  eius  in  agro  Marrucino  factum  anno  Neronis  supremo 
(a.  68)  Plin.  2,  199.  17,  245.     Uxor:  Helvidia  Priscilla  t.  Teatinus, 

334  M.  VETTIVS  NIGER  proconsul  Asiae  sub  Nerone  (ante  a.  63,  quod 
reliqui  temporis  Neroniani  proconsules  noti  sunt,  cf.  Waddington) 
nummi  Apameae  in  Phrygia  cusi,  ap.  Mionnet  IV  195,  1.  232,  239 
suppl.  VII 511,  153 ;  Waddington  fastes  n.  87.  Fortasse  hic  M.  Vettius 
consul  cum  M.  Ar . ,  .  mense  Dec.  a.  inc.  tessera  gladiatoria  CIL. 
I  776,  sed  cf.  supra  sub  M.  Vettio  Bolano. 

335  L.  VETTIVS  PAVLLVS  consul  sufF.  cum  T.  lunio  Montano  a.  81 
d.  Mai.  1,  lun.  29  act.  Arv.;  VI 328.  (Non  huc  pertinent  luv.  7,  143; 
Martialis  8,  33.  10,  10). 

336  Vettius  Priscus  (Bettius  Priscus  codices,  Bittius  Priscus  editio  Aldina, 
ex  vetere  codice  sine  dubio ;  ceterum  alterum  utrum  verum  esse  puto), 
apud  centumviros  causam  ut  videtur  acturus,  a  Calpurnio  Fabato 
commendatur  Plinio  Plin.  ep.  6,  12,  2. 

337  *VETTIVS  PROC(V)LVS  consul  cum  lulio  Lupo  t.  falsus  Ligorianus 
Grut.  1071,  4  =-  VI*  616.  Cf  supra  sub  Q.  Fulvio  Gillone  Bittio 
Proculo.    Eiusdem  nominis  vir  clarissimus  aetate  labente,  X  6892. 

338  Vettius  Rufinus,  tribunus  cohortis  sextae  praetoriae,  nescio  quos 
agros  terminavit  in  regione  Asculana,  anno  141  Scr.  Gromatici  ed. 
Lachmann  p.  244.  252. 

339  C.  VETTIVS  SABINIANVS S(?).    (C  Vettii  Saciniani  ex  t.  Car- 

nuntino  excepit  Mommsen,  sed  de  tertia  cognominis  littera  dubitans, 

C.   Vetti    Sabinian[i]    tis    lectum   in  t.  Africano ,   ubi  vix  recte 

Schmidtius  supplevit  [pronepo]tis).     Legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae 
Pannoniae  superioris  t.  Camuntinus  III  4426.    (Fortasse  ut  coniecit 


VETTIVS  414  VETTIVS 

H.  Muller,  cf.  supra  suh  Sdbiniano,  hic  Sabinianus,  qui  [paullo  post 
M.  Aurelii  mortem  ut  videturj  Dacorum  extra  provinciam  Romanam 
degentium  duodecim  millia  pacavit,  sedes  eis  in  provincia  Dacia 
poUicitus  Dio  72,  3  (exc.  de  leg.).  Proconsul  (Africae)  t.  Africanus 
VIII  823  cf.  VIII  S.  12346  =  Bidl.  du  comite  arch.  1893  p.  208, 
clarissimae  memoriae  vir  ib.  (proconsulem  fuisse  anno  19011  statuit 
Tissot  fastes  p.  128,  sine  causa).  Pater  C.  Vettii  Grati  Sabiniani, 
avus  C.  Vettii  Grati  Attici  Sabiniani  ib.  (Titulos  Africanum  et 
Carnuntinum  ad  eundem  hominem  pertinere,  non  certum,  at  prohdbile 
cst.)  —  Biversus,  negue  huc  pertinet  C.  Vettius  Sabinianus  praefectus 
cohortis  secundae  Commagenorum  III  S.  7854  (~-  1619). 

340  YETTIVS  SABINVS  (Vectius  Sabinus  traditur  2,  1,  Sabinus  ib.  4,  4) 
'ex  familia  Ulpiorum',  Maximum  et  Balbinum  Augustos  creandos  esse 
censuit  a.  238  vit.  Max.  et  Balh.  2.  Mox  praefectus  urbi  factus  ib.  4,  4. 
Fortasse  hic  (ut  coniecit  Mommsen  eph.  cp.  1  p.  136  not.  2)  Sabinus 
consul  iterum  cum  Venusto  a.  240  fasti  (cf.  supra  sub  Sabino). 

341  VETTIVS  SCIPIO  ORFITVS  clarissimus  vir,  patronus  sacerdotum 
domus  Augustae  (temporibus  Commodi)    VI  2010. 

—  L.  Fulvius  Rusticus  Vet[tius]  Secundus. 

—  M.  FLAVIVS  SABARRVS  VET[TIVS]  SEVERVS. 

342  L.  VETTIVS  STATVRA  L.  f . ,  tribu  Stel.  (origine  scilicet  Urbinas), 
[X]vir  stlitibus  iudicandis,  tribunus  militum  legionis  II  Augustae, 
quaestor  provinciae  Narbonensis,  tribunus  plebis,  praetor;  quinquen- 
nalis  et  patronus  municipii  (Urbinatium)  t.  Urhinas  XI  6054  semel 
descriptus  saec.  XV. 

343  Vettius  Valens  (sic  Seneca  Plin.  Tac,  Valens  Scrib.  Larg.,  Cael. 
Aur),  medicus  clarus  Blin.  h.  n.  29,  8,  praeceptor  Apuleii  Celsi  ot 
Scribonii  Largi  Scribonius  Largus  c.  94;  novam  instituit  sectam 
PUn.  h.  n.  29,  8.  (Nescio  num  hic  Valens  physicus  libro  III  curatio- 
num  qui  citatur  Cad.  Aurelian.  acut.  3,  1).  Etiam  disertus  Flin.  l.  c. 
Eques  Romanus  Seneca  apoc.  13;  Tac.  a.  11,  35.  Inter  adulteros 
Messallinae  Plin.  h.  n.  29,  8.  20;  Tac.  a.  11,  30.  35.  Lascivia  eius 
Tac.  a.  11,  31.  Detectis  sceleribus  Messallinae  occisus  a.  48  Tac.  a. 
11,  35;  Seneca  apoc.  13.  Incertum  qua  parentela  coniunctus  cum 
Vettiis  Valentibus  Ariminensibus  qui  sequuntur,  quorum  unus  (n.  345) 
eo  tempore  quo  hic  summa  gratia  apud  coniugem  Augusti  floruit, 
meruit  in  praetorio  et  mox  ad  ducendos  ordines  promotus  est.  — 
Nullo  modo  cum  his  videtur  coniunctus  Vettius  Valens  Antiochenus, 
qui  scripsit  ctvOoXoYttov  libros  argumenti  astrologici  qui  extant  sed  in- 
editi,  quique  floruit  Hadriano  et  Antonino  Pio  imperantibus ,  de  quo 
nuper  egit  E.  liiess  Nechepsonis  et  Petosiridis  fragmenta  magica 
(diss.  Bonn.  1890)  p.  15  seq. 

344  M.  VETTIVS  VALENS  M.  f . ,  tribu  An.  (Ariminensis) ;  quaestor  pro- 
vinciae  Macedoniae,  *quae8tor  {aut  reponendum  aut  inserendum  trih.) 


VETTIVS  415  VETTVLENVS 

plebis,  sevir  equitum  Romanorum,  praetor,  legatus  provinciae  Narbo- 
nensis,  [iuridicus]  provinciae  Britanniae  t.  Ariminemis  semel  dcscriptus 
XI  383. 

345  M.  Vettius  Valens,  M.  f.,  tribu  Ani.  (Ariminensis  sine  duhio),  miles 
gregalis  cohortis  praetoriae,  donis  militaribus  donatus  bello  Britannico 
(scilicet  Claudium  eo  comitatus  anno  43),  per  varios  militares  honores 
(centuria  cohortis  secundae  praetoriac  quam  rexit  memoratur  XI 6059) 
evectus  usque  ad  tribunatus  cohortis  tertiae  praetoriae  et  legionis 
quartaedecimae  Geminae  Martiae  Victricis;  a.  66  procurator  Aug. 
provinciae  Lusitaniae ;  patronus  coloniae  (Ariminensis)  t.  Ariminensis 
semel  descriptus  XI 395.  Patrem  esse  M.  Vettii  Valentis,  qui  summis 
honoribus  Arimini  functus  est  sub  Traiano  (XI  421),  avum  eius  qui 
praecedit,  coniecit  Toninius  (cf.  ad  XI  l.  c). 

346  C.  VETTIA  GRATA  clarissima  puella,  quae  vixit  paullo  plus  annis 
duobus  t.  Amalfiae  rep.  X  648  p.  1005.  Sine  dubio  ex  gente  Vettiorum 
Gratorum  supra  n.  328  seq. 

347  VETTONIANVS  consul  (mff.  a.  inc)  cum  Corellio  XIV  4276.  Fortasse 
L.  Funisulanus  Vettonianus  legatus  Fannoniae  anno  84,  collega  Corellius 
Rufus  legatus  Germaniae  superioris  a.  82. 

348  [V]ETT0[NI]ANVS  (periit  nomen  quod  praecedit;  quod  paullo  ante 
superest . .  fnrwv  Loewy  p.  124  coniecit  superesse  ex  Fomponii  gentilicio, 
cogitans  de  Fomponio  Mamiliano  Antistiano  Funisulano  Vettoniano, 
cf.  supra  vol.  I  p.  84,  II  p.  326  n.  93,  confirmavitque  Heherdey  qui 
excepit  .  .  o|jltc«)v  .  .  .).  —  Legatus  pro  pr.  prov.  Lyciae  et  Pamphyliae, 
sub  Hadriano  (non  post  annum  129/130)  epistula  incisa  mausoleo 
Opramoae  Rhodiapolitani,  Reisen  in  LyJcien  p.  83.  103  IV^  cf.  Loewy 
ih.  p.  124.  133;  Heberdey  Opramoas  p.  13. 

—  L.  FVNISVLANVS  VETTONIANVS. 

—  T.  (?)  .  .  .  PONIVS  MAMILIANVS  RVFVS  ANTISTIANVS  FVNISVLANV[S] 
VETTONIANVS. 

349  Vetulenus  Aegialus  (sic  Flin.,  cognomen  solum  ponit  Seneca),  liber- 
tinus,  temporibus  Senecae  ruris  Liternini,  quod  olim  Scipionis  fuerat, 
possessor,  diligentissimus  agi-i  cultor  atque  per  eam  rem  famam 
adeptus  Seneca  ep.  86,  14.  21;  Flin.  h.  n.  14,  49. 

350  [V]ETVLENVS  [A]PR0NIANVS  legatus  legionis  [II  Adiutricis]  t.  Aquin- 
censis  III  S.  10395. 

351  SEX.  VETTVLENVS  CERIALIS.  Sex.  Vettuienus  Cerialis  X  4862, 
KepeaXto?  OutvXia.v6^  traditur  loseph.  hell.  7,  6,  1,  2s$to?  Kepea>.ios 
ih.  6,  4,  3  itemque  sic  vel  Sexaxos  KepsaXto?  ib.  3,  7,  34  bonorum  codi- 
cum  pars,  cum  alii  non  minus  honi  2exaxo?  KaXouaptoc  haheant,  Kepea- 
Xio?  ih.  3,  7,  32.  4,  9,  9.  6,  2,  5.  vit.  75.  In  t.  Fontico  (cf.  infra)  super- 
sunt  ex  praenomine  litterarum  2EH  vestigia  et  cognomen.  —  Maritus 
Lusiae  Paullinae,  gener  M.  Vergilii  Galli  Lusii,  equestribus  militiis 
functi  sub  Augus^o  et  Ti.  Caesare  X  4862.    Bello  ludaico  a.  67.  70 


VETTVLENVS  416  VETTVLENA 

praefuit  legioni  quintae  (Macedonicae)  loseph.  hell.  3,  7,  32  (sTrapxo? 
a)v  Tou  TrijjLTTTOU  TCtyixaTOc).  6,  4,  3  (zh  TrsfiTCTOv  aytov  TocYjia);  raemoratur 
ih.  3,  7,  34  (sed  cf.  infra).  4,  9,  9.  6,  2,  5  vit.  75.  Videtur  fuisse  legatu^ 
legionis;  y}k{a.pyoc,  3,  7,  34  aut  errore  appellatur,  cum  id  vocabulum 
pertineat  ad  eum  qui  paullo  post  memoratur  Placidum  —  sic  Mommsen 
eph.  ep.  4  p.  499  — ,  aut  alius  intellegitur,  praesertim  cum  pars  codi- 
cum  (cf.  supra)  hoc  loco  aliud  nomen  haheat.  Devictis  ludaeis  tradit 
exercitum  Lucilio  Basso  loseph.  hell.  7,  6,  1.  Fortasse  hic  (nomen 
periit)  a  T.  Caesare  triumphaturo  donis  militaribus  duplicibus  donatus 
VIII  S.  12536  (sed  cf.  supra  suh  M.  Tittio  Frugi).  Legatus  pro 
pr.  imp.  Vespasiani  (provinciae  Moesiae  inferioris)  t.  Heracleae 
Chersonesi  rep.,  ap.  Latyschev  inscr.  Ponti  Euxini  I  n.  197  (quem 
huius  esse  iam  consentiunt  Latyschev  l.  c.  et  Mommsen  III S.  p.  1961 
propter  Sexti  praenomen,  cum  antea  Mommsen  Eph.  ep.  4  p.  499  rettu- 
lisset  ad  eum  qui  sequitur).  Potest  pater  esse  eius  qui  sequitur,  si 
sumimus  eum  tarde  ad  honores  pervenisse. 

352  C.  VETTVLENVS  CIVICA  CERIALIS  {sic  dipl.  mil.,  Civica  Cerealis 
Suet.,  Civica  Tac).  Consul  suffectus  puto  pauUo  ante  annum  77,  scilicet 
paullo  ante  Agricolam,  cf.  infra  de  proconsulatu.  Legatus  pro  pr. 
provinciae  Moesiae  (inferioris)  a.  82  dipl.  mil.  (III S.  p.  1960).  (Titulum 
Ponticum,  de  quo  cf.  suh  eo  praecedit,  non  huius  esse  Cerialis  ostendit 
praenomen.  Attamen  valde  mirum  est,  duohus  consanguineis  provinciam 
cum  exercitu  tam  hrevi  vel  etiam  nullo  intervallo  creditam  esse).  Pro- 
consul  Asiae  Tac.  Agr.  42,  Suet.  Bom.  10,  paullo  ante  quam  Agri- 
colae  de  proconsulatu  sortiendum  erat  Tac.  l.  c.  (i.  e.  circa  annum  S8, 
cf.  Waddington  fastes  n.  104).  Occisus  a  Domitiano  in  ipso  pro- 
consulatu  Tac.  l.  c,  Suet.  l.  c.    Potest  avus  esse  eius  qui  sequitur. 

353  SEX.  VETTVLENVS  (vel  VETVLENVS  vel  VETVLENIVS)  CIVICA  POM- 
PEIANVS  (Sex.  Vettulenus  Civica  Pompeianus  XIV  2112,  Sex.  Vetu- 
lenus  Civica  Pompeianus  VI  975,  [Sejxtus  Vetu[lenus  Civica  P]om- 
peianus  III  720,  [S]ex.  Vetul[e]nius  Civi[ca]  Pompeianus  XIV  2852, 
Sex.  Civica  Pompeianus  VI  31144  =  Notizie  1886  p.  20,  Civica 
Pompeianus  VI  10242,  Civica  XV 1056,  Pompeianus  XV  1058, 
chronographus  a.  354,  fasti  Hydat.  cet).  Consul  ord.  a.  136  cum 
L.  Ceionio  Commodo  fasti. 

354  VETTVLENVS  QVADRATVS  q(uaestor)  t.  Siculus  X  7245.  Uxor 
Pituania  C.  f.  ih. 

355  T.  VE[TT]VLENVS  QVADRATVS  (pro  Vettulenus  in  codicihus  est 
Veibulenus  vel  Velbulenus,  sed  Vettulenus  vel  Vetulenus  adscriptum ; 
praeterea  Vettulen-  firmatur  nomine  filiae),  P.  f.,  Qui.,  pr.,  procos. 
tr.  pl.  t.  urhanus  semel  saec.  XV descriptus,  VI 31773  =  Bull  comu- 
nale  1893  p.  184.     Vettulena  Polla  filia  ih. 

356  VETTVLENA  POLLA  (Vetul-  alter  ex  duohus  codicihus  in  quihus  t. 
legitur),  filia  eius  qui  praecedit  t.  urhanus  (cf.  suh  eo  qui  praecedit). 


VETTVLENA  417  VETVSTINVS 

357  Vettulena  Quadratilla,  T.  f.  VI  28729.  Sine  duhio  ex  stirpe  eorwm 
qui  praecedunt. 

—  Funisulana  VettuUa. 

—  VETVKIVS  VETVRIANVS. 

358  Veturius  (sic  Tac,  'Ixoupio?  Plut.,  fortasse  recte),  optio  speculatorum, 
unus  eorum,  per  quos  Otho  a.  69  praetorianos  contra  Galbam  in- 
citavit  Tac.  h.  1,  25,  Plut.  Galh.  24. 

359  Titus  Veturius,  eum  Severus  Alexander  in  prima  pueritia  magistrum 
habuit  vit.  Alex.  3,  2. 

360  Q.  Veturius  Callistratus,  vir  egregius,  suffragio  Campiae  Severinae 
virginis  Vestalis  maximae  (circa  annum  240)  factus  procurator  ratio- 
num  summarum  privatarum  bibliothecarum  Augusti  (de  hoc  officio 
cf.  Mommsen  ad  t.)  t.  urhanus  VI  2182. 

361  Veturius  Macrinus :  ad  eum  a.  193  Septimius  Severus  dedit  litteras, 
ut  esset  praefectus  praetorio,  inde  ut  videtur  Didius  lulianus  eum 
tertium  praefectum  praetorio  fecit  vit.  Did.  lul.  7,  5. 

362  VETVRIVS  PACCIANVS  clarissimus  vir  (<juvxXyjTix(5?),  statua  honoratus 
Epidauri  'E<pr^{i,epk  dpxaioX.  1883  p.  89  n.  27. 

363  VET(VRIVS)  PVBLILIVS  POTITVS  clarissimus  vir  {eapectaveris  clarissi- 
mus  puer),  qui  vixit  paullo  plus  annis  XIII  t.  sarcophagi,  qui  pleheiam 
indolem  prae  se  fert  et  videtur  esse  christianus  VI 1537  cf.  add. 
p.  3142. 

364  VETVRIVS  VETVRLA.NVS.  Tituli  Lamhaesitani  VIII 2614  (1).  2634  (2). 
Vir  clarissimus  t.  1.  2.  Legatus  trium  Augustorum  (Valeriani  Gallieni 
Valeriani)  pro  pr.  provinciae  Numidiae  (anno  253,  ut  colligitur  ex  v.  9, 
collata  n.  2482)  t.  2.  Fortasse  ah  eodem  positus  t.  Lamhaesitanus  VIII 
S.  18245  (male  descriptus).    Cf.  etiam  supra  n.  210. 

—    ARRIANVS  APER  VETVRIVS  [S]EVERVS. 

—  *APPIA  VETVRIA  AIRVLA  COECIVA  SABINILLA. 

364*  Veturia  Astilia,  femina  ut  videtur  dives  temporibus  Severi:  servi 
eius  coll.  leg.  Mos.  et  Bom.  12,  7,  6. 

365  VETVRIA  GRATILLA  THAIS  clarissima  femina  IX  5415. 

365*  (Veturia)  Sabina :  eius  lihertus  L.  Veturius  Sabinae  lib.  Abascantus 
VI  28731.    Videndum  num  fuerit  femina  nohilis. 

366  Veturia  Vera  ftstula  plumhea,  originis  ut  videtwr  urhanae,  ap.  Lan- 
cianium  syll.  aq.  n.  519.    Fortasse  femina  nohilis. 

—  Antistius  Vetus. 

—  ANTISTIVS  VETVS. 

—  C.  ANTISTIVS  VETVS. 

—  L.  ANTISTIVS  VETVS. 

—  CAL.  VET(VS?). 

—  SEX.  CARMINIVS  VETVS. 

—  Q.  VEI .  . .  V[E]TVS  (v.  supra  n.  210). 

—  Q.  Porcius  Vetustinus. 

Frosopographia  Imp.  Bom.    III.  27 


VEZINAS  418  VIBIVS 

367  Vezinas,  Dacus,  post  Decebalum  primo  apud  suos  loco,  ab  luliano 
Domitiani  duce  apud  Tapas  victus  Dio  67,  10. 

—  lulius  Viator. 

368  Vibennius  Rufinus  (Vivenn-  cod.),  praefectus  alae,  a.  69  praesidium 
agebat  Atriae  Tac.  h.  3,  12. 

369  *PP.  ELLVS  VIBIANVS  (nomen  mdle  exceptum)  [leg.]  pr.  pr.  (pro- 
vinciae  Cappadociae  ut  puto ,  nam  ad  eam  videtur  locus  pertinuisse; 
post  nomen  traditur  pr.  pr.  vinc.  ro.  pont.,  uhi  vere  vocahulum  Ponti 
subesse  vix  crediderim)  sub  Maximino  t.  semel  saec.  XVI  descriptus 
inter  Halym  et  Amasiam  III  308.  Fortasse  eiusdem  legati  nomen 
erasum  III  S.  6952. 

370  Vibianus  (Vivianus  paenc  constanter,  Bibianus  Dig.  19,  5,  17  cod. 
Flor.),  auctor  iuris  Collat.  leg.  Mos.  12,  7,  8,  Dig.  6,  4,  35,  9  et  alihi 
(fragmenta  composuit  Lenel  palingen.  iuris  Bom.  II 1225  seq.). 

—  Ti.  Cl(audius)  Vibianus  Tertullus. 

—  SEX.  COCCEIVS  VIBIANVS. 

371  P.  Vibidius  Atticus,  procurator  vicesimae  libertatis,  sacrum  fecit 
Minervae  in  agro  Placentino  XI 1308. 

372  VIBIDIVS  VIRRO  (Varro  traditur,  correxit  Dittenherger  eph.  ep.  1 
p.  109),  inter  eos  quos  senatu  movit  aut  sponte  cedere  passus  est 
Tiberius  a.  p.  Chr.  17  Tac.  a.  2,  48.     Fortasse  idem  qui  sequitur. 

373  Sex.  Vibidius  Virro  (tria  nomina  extant  CIA.  III  603,  cognomen 
tantum  875),  statua  honoratus  ab  Atheniensibus  CIA.  III 603.  Pater 
virginis  Vestalis  (eius  quae  sequitur)  ih.  875.  —    Fx   eius  gente  vel 

etiam  is  ipse  Sex Virro   (gentilicium  excidit  in   codice),   L.  f., 

qui  a.  745  pro  tribu  Sergia  primus  scivit  Frontin.  aq.  129. 

374  Vibidia,  Sex.  Vibidii  Virronis  (eius  qui  praecedit)  [filia]  CIAtt.  III 875 
(uhi  cognomen  patris  tantum  extat;  praenomen  patris  firmat  titulus 
liherti  VI  28768),  virgo  Vestalis  VI 28768;  CIAtt.  875,  statua  hono- 
rata  ab  Atheniensibus  CIAtt.  l.  c;  a.  48  virgo  Vestalis  maxima 
Tac.  a.  11,  32  cf.  34. 

375  Vibilius,  Hermundurorum  rex;  eo  auctore  non  multo  post  a.  18 
Catualda  regno  Sueborum  pulsus  Tac.  a.  2,  63,  item  circa  a.  50 
Vannius  ih.  12,  29. 

375*  Vibius  Aiacianus,  dominus  praediorum  suburbanorum  ut  videtur 
tegulae  XV 1503.  1504  (quas  temporihus  Hadriani  factas putat  Bressel). 

376  IMP.  CAES.  C.  VIBIVS  AFINIVS  GALLVS  VELDVMNIANVS  VOLVSIA- 
NVS  AVG.  Tituli  ipsi  positi:  urhanus  VI 1105,  Comensis,  ap.  Dessau 
inscr.  sel.  524,  Spoletinus  XI 4780,  Picenus  IX  5431,  Noricus  III 4741, 
Dalmaticus  III  8.  12729,  Hispanus  II  4787,  Voluhilitanus  Maure- 
taniae  Bull.  du  Comit4  1891  p.  139  n.  5 ;  praeterea  multi  ipsi  et  patri 
communes,  vide  suh  patre. 

Volusianus  scriptores  (BouXouaiavo?  Graeci  nonnulli,  cf.  Muller  fr. 
hist.  Gr.  IV  p.  598  fr.  150  not.),   item  nummi  nonnulli  ipsi  et  patri 


VIBIVS  419  VIBIVS 

communes  (ap.  EcJchel  7,  367,  Cohcn  ed.  2  t.  5  p.  262  seq.),  praeterea 
tituli  fastique  in  indicandis  consulatibus  a  252.  253;  C.  Vib.  vel 
Vibius  Volusianus  nummi  plerique;  plene  C.  Vibius  Afinius  Gallus 
Veldumnianus  Volusianus  t.  Comensis  (cf.  supra),  t.  Spoletinus,  item 
paene  plene  t.  urbanus ,  eademque  nomina  sed  modo  tempore  truncata 
modo  a  quadratario  corrupta  alibi  passim  (L.  pro  C.  miliarius 
Sardus  Eph.  8,  773,  Gaius  perscr.  III  S.  10624;  Vivi-  pro  Vibi- 
milliarii  Bacicus  III  S.  8061,  Cappadocici  III S.  6919.  12196,  Bibi- 
pro  Vibi-  miliarius  Sardus;  Gallus  om.  VIII 10320,  Afinius  Gallus 
om.  III  S.  6919.  12196;  Velduminian-  pro  Veldumnian-  III S.  6919, 
Ve[l]dominian-  III S.  8061,  Veldumian-  II 4787,   VIII  10148.  10252. 

10422,  Eph.  ep.  7,  622,  Bull.  du  comite  1891  p.  139,  papyrus  Aegyptiaca 
Samml.  Erzherz.  Bainer  II.  III 1887  p.  27,  Valdumian-  VIII 10323. 

10423,  Voldumian-  VIII  10213.  10383,  Mel.  d'arch.  1894  p.  523, 
Voldummian-  VIII 10320,  Veldumin-  III 4741,  Veldumi-  VIII 10249; 
Volussian-  miliarii  Africani  permulti;  L.  ante  Volusian-  in  miliario 
Bacico  III S.  8061  minus  recte  legit  Torma).  —  C.  V.  Af.  Gal.  Vend. 
(sic)  Volusianus  nummi  non  multi ,  in  Oriente  ut  videtur  cusi,  ap. 
Eckhel  7,  368.  369,  Cohen  ed.  2  t.  5  p.  267  seq.  n.  5.  52.  56.  61  cet., 
r.  I.  'A<p.  FaX.  BeX8.  BoXoatav.  nummus  Nicomediensis  ap.  Mionnet 
II  478,  368,  r.  Ou.  'A(p.  FaKko^;  Oue.  OuoXouatavos  nummus  Anazarbi 
ap.  Mionnet  suppl.  VII  79,  122,  F.  Oui.  'Acpe.  FaX.  OuoXoatavoc:  vel  Ouo- 
Xoaatav6?  nummi  Tarsenses  ap.  Mionnet  III 654,  602,  Imhoof  Zeitschr. 
f.  Num.  3,  1876  p.  341,  F.  'A(p.  FaX.  B.  BoXouatavo?  nummi  Alexan- 
drini  ap.  Mionnet  VI  442,  3192  seq.,  Feuardent  coll.  Bemetrio  II 
p.  228,  Brit.  Mus.  Alexandr.  p.  275,  T.  'Acpiv.  TaX.  OuevS.  (sic)  Ouo- 
Xooaaiav6q  nummi  Antiocheni,  ap.  Eckhel  7,  369,  Mionnet  V  214,513. 
suppl.  VIII  139,  84.  —  Afinius  Volusianus  (Voluss-  vel  Volss-) 
reliquis  omissis  miliarii  Africani  Bull.  du  comite  1889  p.  267,  Mel. 
d'arch.  1894  p.  416;  C.  Volusianus  dicitur  esse  in  miliario  Britannico 
Eph.  ep.  7,  1105;  Vib.  Asini.  Volussia.  nummi  Coelensium  Chersonesi 
Thracicae,  ap.  Cohen  t.  5  p.  281  n.  148.  149;  C.  Vib.  Afen.  Volussianus 
nummi  Antiochensium  in  Pisidia,  ib.  p.  282  n.  161.  163.  —  Trebonii  vel 
Treboniani  nomen  Volusiano  tribuunt  nummi  Neapolis  Samariae  ap. 
Mionnet  V  511,  142.  143,  suppl.  VIII  353,  94-96  (sic:  T.  Outp.  Tpep. 
vel  Tptp.  OuoXoucttavo?)  et  t.  Balmaticus  III  S.  12729  (sic:  G.  Vibius 
Traebon.  Veldum.  Volusianus). 

Filius  imp.  Caesaris  C.  Vibii  Treboniani  Galli  (uxorisque  huius 
Afiniae  Geminae  cf.  XI  1927,  a  qua  Afinii  nomen,  nepos  ut  videtur 
Vibii  Veldumniani,  a  quo  Veldumniani  cognomen  traxit)  Victor  Caes.  30, 
epit.  30,  Eutrop.  9,  5,  Zosim.  1,  24  (a  nonnullis  scriptoribus  Gallum 
dici  Volusianum  tamquam  unus  esset,  ab  aliis  distingui  Volusianum 
a  Gallo  tamquam  huius  fdium  narrat  Zonar.  12,  21)  (filius  Decii 
Syncellus  p.  705.  715  errore).     Caesar  appellatus   (a.  251)   a  patre 

27* 


VIBIVS  420  VIBIVS 

Zonar.  12,  21,  a  senatu  Vict.  Caes.  30.  Caesar  nummi  ap.  Echhel 
7,  367,  Cohen  ed.  2  t.  5  p.  269  seq.  n.  31.  47.  73.  76.  98-100.  103. 111. 
123.  141.  A  patre  collega  imperii  adsumptus  Zosim.  1,  24,  cum 
patre  imperator  factus  JEutrop.  9,  5  cf.  Vict.  epit.  30.  Collega  patris 
in  imperio  (imp.  Caesar  et  Augustus)  nummi,  tituli.  Consul  ord. 
a.  252  cum  patre  II  fasti.  Tr.  p.  II,  cos.  t.  Comensis,  t.  Voluhili- 
tanus,  t.  Hispani  II  4787.  4859;  nummus  ap.  EcTihel  7,  367,  Cohen 
p.  265  n.  8.  Consul  II  ord.  a.  253  cum  Maximo  fasti.  Trib.  potest.  IIII 
(cf.  sub  patre,  infra  p.  427),  cos.  II  t.  urbanus;  nummi  ap.  EcJchel 
7,  368,  Cohen  p.  275  n.  91-97,  (tr.  pot.  cos.  II  II 4859).  Occisus  una 
cum  patre  Victor  Caes.  31,  epit.  31,  Eutrop.  9,  5,  Zosim.  1,  28,  Zonar. 
12,  21.  —  Nomen  erasum  XIV  42.  —  Divus  Volusianus  XI  4999. 

377  M'.  VIBIVS  BALBINVS  M'.  f.,  tribu  Vel.;  tribunus  militura,  prae- 
fectus  fabrum,  praefectus  equitum;  quaestor,  aedilis  plebis,  praetor 
aerarii,  legatus  divi  Aug.  et  Ti.  Caesaris  Aug.  (anno  igitur  p.  Chr.  14), 
proconsul  provinciae  Narbonensis  t.  Treiae  in  Piceno  rep.  IX  5645. 

377*  Vibius  Celer,  procurator  Augusti  (Arabiae  ut  videtur),  legato  pro- 
vinciae  C.  Allio  Fusciano  t.  Gerasenus  III 118  quem  plene  nuper 
demum  legit  Bomaszewshius  (cf.  CIL.  III  suppl.  add.  postr.). 

378  Vibius  Cominianus  Valerius  Pius,  maritus  Domitiae  Domitianae 
clarissimae  feminae  V  5228. 

379  Q.  VIBIVS  CRISPVS.  Tria  nomina  CIAtt.  III  619,  item  in  fistulis 
plumheis  (cf.  infra);  praeterea  praenomen  confirmatur  titulo  liberti 
IX  4881.  Vibius  Crispus  Plin.  h.  n.  Tac.  Quint.  Suet.  Dio  (de  Frontin. 
cf.  infra;  Bipio?  KpicjTro?  lo.  Ant.,  Suidas),  Crispus  Statius,  Martial., 
luv.  —  Errore  in  scholiis  ad  luv.  4,  81  ad  eum  relata  quae  pertinent 
ad  Passienum  Crispum,  ut  monuit  Lipsius. 

Vercellis  oriundus  Tac.  dial.  8  (municeps  Viseliiensis  schol.  cod. 
Pith.  et  Sang.  ad  luv.  4,  81,  Placentinus  Valla  ex  scholiis  quae  Prohi 
putavit,  verum  hoc  scholiorum  loco  non  de  Vihio  sed  de  C.  Passieno  Crispo 
agi  dudum  perspectum  est).  Fortasse  ad  eum  pertinuit  fragmentum  Ver- 
cellense  V  6660,  uhi  extat  [hojnorib.  . .  Vibi ....  Lihertae  eius  sepultae 
Vercellis  V  6711,  in  finitimo  agro  Novariensi  V  6590.  Humili  loco  natus 
Tac.  dial.  8.  Natus  ante  a.  13,  si  quidem  octogesimum  annum  excessit  et 
mortuus  est  ante  a.  93,  cf.  infra.  Inde  ab  ineunte  aetate  foro  se  dedit 
Tac.  l.  c. ;  cuius  rei  maximos  fructus  cepit  Tac.  dial.  8. 13  cf.  h.  2,  10. 
Accusationes  factitat  imperante  Nerone  Tac.  h.  2,  10  cf.  4,  41.  42. 
Anno  60  evicit,  ut  frater  eius  Vibius  Secundus  repetundarum 
damnatus  Italia  tantum  relegaretur  Tac.  a.  14,  28.  Consul  suffectus 
videtur  fuisse  sub  Nerone ;  quem  consulatum  anno  61  trihuit  Borghesius 
opp.  4, 538  propter  proconsulatus  tempus  quod  statuit,  cf.  infra.  Curator 
aquarum  factus  a.  68  Frontin.  aq.  102  (traditur  Albius  Crispus). 
A.  69  Annium  Faustum,  delatorem  fratris  sui,  ad  cognitionem  senatus 
vocat  Tac.  h.  2,  10.     A  Vitellio  ad  convivia  adhibitus  Dio  65,  2.    In- 


VIBIVS  421  VIBIVS 

eunte  anno  70  conviciis  laceratus  In  senatu  Tac.  h.  4,  41-43.  Anno  71 
desiit  esse  curator  aquarum  Frontin.  l.  c.  Proconsul  Africae  Plin. 
h.  n.  19,  4  (protinus  a  cura  aquarum  eum  proconsulem  factum  esse, 
proconsulem  igitur  fuisse  a.  7112,  coniecit  Borghesius  opp.  5,  434). 
Praecipuum  locum  tenuit  in  amicitia  Vespasiani  Tac.  dial.  8,  item 
Domitiani  luven.  4,  81  seq.  Consul  (iterum  et)  tertio  Statius  de  hello 
Germanico,  quem  locum  ex  scholiis  luvenalianis  desumptum  servavit 
Valla  ad  luv.  4,  94,  ex  Valla  protulit  primus  Jahn  mus.  Bhen.  9,  627. 
Videtur  consul  iterum  et  tertium  fuisse  suffectus  suh  Vespasiano  vel 
Domitiano,  ante  a.  83,  siquidem  carmen  Statii  pertinuit  ad  hellum 
Germanicum  anni  83/4,  fortasse  consul  tertium  ipso  anno  83,  cf. 
Mommsen  Korrespondenzhlatt  der  Westd.  Zeitschr.  12,  1893  p.  125. 
Mite  ingenium  eius,  mores  iucundi  Statius  l.  c,  luven.  4,  81  cf.  Tac.  h. 
4,  43  (sed  mores  eius  reprehenduntiir  Tac.  diaJ.  8;  'inter  claros  magis 
quam  inter  bonos'  Tac.  h.  2,  10).  Etiam  in  dicendo  'compositus 
et  iucundus  et  delectationi  natus'  Quintil.  10,  1,  119  cf.  5,  18,  48. 
12, 10, 11.  Facete  dicta  eius  Quint.  5,  13,  48.  8,  5,  15,  de  conviviis 
Vitellii  Dio  65,  2  {Xiph. ;  cf.  praeterea  exc.  Vat. ,  Bio  ed.  Dindorf 
V  p.  199;  lo.  Antioch.  fr.  97  Muller;  Suidas  s.  v.  BixeXXto?),  de 
Domitiano  Sueton.  Domit.  3.  Oratio  eius  pro  Spatale  (adversus 
Galerium  Trachalum)  Quint.  8,  5,  17  cf.  19.  Trivatis  causis  quam 
publicis  melior'  Quint.  10,  1,  119.  —  Octogesimum  annum  excessit 
luvenal.  4,  92.  Defunctus  cum  Quintilianus  edidit  oratorias  insti- 
tutiones  (circa  a.  93)  Quint.  or.  10,  1,  119.  Divitiae  eius  Tac.  dial.  8 
cf.  h.  2,  10;  Martial.  4,  54,  7  (nam  vix  alius  Crispus  intellegitur). 
Liberalitas  eius  Martial.  12,  36,  9.  Hic  ut  videtur  Q.  Vibius  Crispus 
t.  rep.  in  suhurbano  Athenimsi  CIA.  III  619.  Eius  nomine  in- 
scriptae  fistulae  aquariae  rep.  ut  videtur  in  urhe  Roma,  ap.  Lancia- 
nium  syll.  aq.  n.  590.  591.  Huius  et  fratris  (L.  Vihii  Secundi,  cf.  infra) 
servus  Fiorus  Vibiorum  Crispi  et  Sec[undi]  VIII  S.  21195  (Caesareae 
Mauretaniae),  item  fortasse  Victor  Vibiorum  servus  VIII 5866  (Sigus). 
Liberti  et  libertae  eius  V6590.  6711.  IX  4881. 

—  Q.  VIBIVS  EGNATIVS  SVLPICIVS  PRISCVS  v.  Q.  Virius  Egnatius  cet. 

—  M.  ACILIVS  VIBIVS  FAVSTINVS. 

380  L.  Vibius  Fortunatus,  haruspex  Augusti,  magister  a  studiis,  pro- 
curator  ducenarius  stationis  hereditatium  t.  agri  Falemi  X  4721. 

381  Vibius  Fronto,  praefectus  equitum  in  Cilicia;  ab  eo  Vonones  rex, 
qui  fugerat,  in  ripa  fluminis  Pyrami  adprehensus  et  in  vincula 
coniectus  Tac.  a.  2,  68. 

382  Vibius  Gallus,  rhetor,  cuius  declamationes  memorat  Seneca  contr. 
2,  1,  25  et  alihi  passim  (cf.  Kiessling  ind.  p.  556).  —  Non  huc  per- 
tinet  Sex.  Vibius  Gallus,  praefectus  castrorum  legionis  decimae 
tertiae  Geminae  III  S.  6984. 


VIBIVS  422  VIBIVS 

383  C.  Vibius  Gallus  Proculeianus,  C.  f.,  L.  n.,  tribu  Tro.  (scilicet  Peru- 
sinus),  honoribus  Perusiae  functus,  iudex  de  quinque  decuriis :  ei  statua 
posita  a.  205  a  Vibio  Veldumniano  nepote  t.  Perusinus  XI 1926.  Pro- 
ams  videtur  fuisse  C.  Vihii  Trehoniani  Galli  Augusti,  ahavus  C.  Vihii 
Afinii  Galli  Veldumniani  Volusiani  Augusti,  cf.  infra  suh  G.  Vihio 
Treboniano  Gallo  et  Vihio  Veldumniano,  item  stemma  adiectum  ad 
XI 1926. 

384  A.  VIBIVS  HABITVS,  C.  f.,  C.  n.  fasti  Cap.,  consul  suff.  a.  p.  Chr.  8 
ex  k.  lul.  cum  L.  Apronio  fasti  Cap. ;  VI 21383.  Idem  ut  puto  (AuXo? 
Btpio?  Aptxo?),  frater  C.  Vibii  Postumi  (consulis  ut  videtur  a.  p.  Chr.  5), 
statua  honoratus  Tei  Lehas  3,  103  (melius  quam  CIG.  3084). 

385  M.  VIBIVS  LIBERALIS  consul  suff.  a.  166  mens.  Mart.  Apr.  cum 
P.  Martio  Vero  dipl  mil.  (III 8.  p.  1991);  t.  Perusinus  XI 1924.  — 
Multo  antiquior  M.  Vibius  Liberalis  X  8047,  19  (Pompeiis). 

386  C.  VIBIVS  LIBO  consul  suff.  a.  p.  Chr.  16  cum  C.  Pompeio  Grae- 
cina  (rectius  Pomponio  Graecino)  fasti  Antiates  CIL.  I  ed.  2  p.  72 
—  X  6639.  Videtur  Lihonis  cognomen  errore  ad  hunc  Vihium  trans- 
latum,  e  versu  superiore,  uhi  addi  dehuit  L.  Scrihonii  nomini,  et  signi- 
ficari  C.  Vihius  Bufus,  cf.  infra  n.  396. 

387  P.  Vibius  Marianus,  P.  f. ,  Dertona  oriundus,  post  varias  militias 
equestres  procurator  et  praeses  provinciae  Sardiniae,  egregiae 
memoriae  vir;  maritus  Reginiae  Maximae;  pater  Vibiae  Mariae 
Maximae  clarissimae  feminae;  conditus  prope  Romam  ad  miliarium 
quintum  viae  Cassiae  VI  1636. 

388  C.  VIBIVS  MARSVS.  Tituli:  Africanus  VIII 10568  (1);  memoratur 
in  Tihurtino  XIV  3607  (2).  Nummi  Uticensium,  ap.  Mueller  Numism. 
de  Vancienne  Afrique  II  p.  160.  161  n.  355-373.  —  Tria  nomina  in 
nummis  et  in  fastis  Antiatihus ,  item  t.  1;  Mapao?  loseph.,  Vibius 
Marsus  Tac,  cf.  t.  2. 

Consul  suff.  a.  p.  Chr.  1 7  cum  L.  Voluseio  Proculo  fasti  Antiates 
(CIL.  I  ed.  2  p.  72),  fasti  fratr.  Arv.  (ih.  p.  70).  Legatus  Germanici 
in  Oriente,  a.  19  defuncto  eo  regimen  Syriae  ambit,  sed  cedit 
Sentio  Saturnino  quippe  seniori  Tac.  a.  2,  74.  Romam  redit  cum 
Agrippina  ih.  c.  79.  A.  26  sententiam  dicit  in  senatu  ih.  4,  56.  Pro- 
consul  Africae  t.  1,  nummi,  per  annos  tres  t.  1,  nummi  ap.  Mueller 
n.  359  seq.  368  seq.  (secundus  annus  memoraiur  in  nummis  n.  355  seq.), 
^.  ab  a.  27  ad  a.  30  t.  1.  A.  37  maiestatis  accusatus ,  periculum  evasit 
)rte  Tiberii  Tac.  a.  6,  47.  48.  Legatus  provinciae  Syriae  Tac.  a. 
11^0,  successor  P.  Petronii  (circa  a.  42)  loseph.  ant.  19,  6,  4.  In- 
imicilda  inter  eura  et  Agrippam  regem  ih.  19,  7,  2;  8,  1;  9,  2.  20,  t,  1. 
Paullo>^ost  mortem  Agrippae  (certe  ante  annum  4718,  cf.  supra  suh 
C.  Cassio  Longino)  revocatus  a  Claudio,  inque  locum  eius  missus 
Cassius  Longinus  loseph.  20,  1,  1.  —  Maritus  ut  videtur  Laeliae, 
pater  Vibiae,  socer  P.  Plautii  Pulchri  t.  2.  —  Studiis  illustris  Tac.  a. 


VIBIVS  423  VIBIVS 

6,  47  (huius  Marsi,  non  JDomitii  Amazonida  tangi  a  Martiale  4,  29,  8 
putat  Nipperdey  ad  Tac.  l.  c.). 

389  C.  Vibius  Maximus  (sic  dipl.  mil.  et  III 38,  Vibius  Maximus  Martial., 
Plinii  cod.  Ashburnh.  ad  ep.  3,  2  in  indice,  Viuius  Maximus  traditur 
ap.  Statium  silv.  4,  7  inscr.,  Maximus  Vinius  Stat.  silv.  4  praef., 
utroque  loco  Maximus  lunius  vulgata,  correxit  Nohl  Herm.  12,  517). 

Amicus  Statii,  qui  eius  iudicio  Thebaida  suam  antequam 
ederetur  commisit  Stat.  silv.  4,  7,  25,  et  qui  epistulam  ad  eum  de 
editione  Thebaidos  publicavit  silv.  4  praef.  Praefectus  alae  in  Syria 
ih.  4,  7,  46  seq.  (videtur  dlam  rexisse  ante  cohortem).  A.  93  praefectus 
cohortis  III  Alpinorum  in  Dalmatia  dipl.  mil.  (III p.  859).  Ad  eum  in 
Dalmatia  degentem  Statius  dedit  carmen  silv.  4,  7  cf.  praef.  et  v.  14. 
Ad  eum  in  urbe  degentem  a.  9t)  Martialis  dedit  epigramma  11,  106. 
(Fortasse  hic  Maximus,  ad  quem  Martialis  1,  7;  omnino  diversus,  is 
ad  quem  Martial.  1,  69.  2,  18  cet.)  Ab  eo  circa  a.  101  Plinius 
petit,  ut  dignitati  Maturi  Arriani  aliquid  adstruat  'quod  sit  splendi- 
dum  nec  moiestum'  Plin.  ep.  3, 2  (fortasse  iam  tunc  in  Aegyptum  destina- 
tus  crat;  successor  potest  fuisse  in  Aegypto  Pompeii  Plantae).  A.  104 
(mense  Febr.)  praefectus  Aegypti  ///  38.  Fortasse  hic  Maximus 
praefectus  Aegypti  pap.  nunc  Berolinensis,  Urh.  n.  329.  Successit  ei 
aut  a.  104  aut  a.  105  C.  Minicius  Italus,  cf.  sub  hoc.  —  Gener  (potius 
quam  filius)  viri  qui  Domitiani  bello  Sarmatico  comes  fuerat  Stat. 
silv.  4,  7,  50.  Filius  eius  parvulus  Stat.  silv.  4,  7,  29  seq.  Eloquentia 
eius  Stat.  silv.  4  praef.  Historiam  scripsit  vel  certe  scribere  aggressus 
est  ib.  4,  7,  54  seq. 

390  C.  VIBIVS  MAXIMVS  EGRILIANVS,  C.  f.,  laticlavius,  vixit  annis 
XXVIIII  mens.  XI  VI 1538. 

391  VIBIVS  PASSIENVS  (pro  uibi-  traditur  uiui-)  proconsul  Africae 
temporibus  Gallieni,  auctor  Afris  Celsum  imperatorem  appellandi 
trig.  tyr.  29,  1. 

392  C.  VIBIVS  POSTVMVS.  Tria  nomina  t.  Larinas  IX  730,  t.  Samius 
(cf.  infra),  t.  Teius  Lebas  3,  103,  item  r[ato?  Oujipio?  rioaxojxo? 
t.  Magnesiae  rep.  ath.  Mitth.  1894  p.  25;  Vibius  [quib.  ius  pro  que 
uibius  apographum  Amerbachianum ,  quibus  iulius  editio  princeps] 
Postumus  Velleius.,  Iloaxoufiio?  Dio.  In  consulatu  C.  Vibius  Postumus 
(Postim-  fasti  Cap.)  fasti  Cap.;  VI  813.  XII  2574,  C.  Vib.  /  750. 
751.  —  C.  f.  fasti  Cap.,  t.  Larinas,  C.  n.  fasti  Cap. 

Praetor,  proconsul  t.  Larinas  IX  730.  Consul  sufF.  a.  758  = 
p.  Chr.  5  ex  kal.  lul.  cum  C.  Ateio  Capitone  fasti  Cap.,  cf.  praeterea 
supra.  Vir  consularis  Vell.  2,  116.  Praepositus  Dalmatiae  ib.,  ultimam 
bello  Dahnatico  manum  imposuit,  a.  p.  Chr.  9  Dio  56,  15  cf.  Vell.  l.  c, 
Florus  2,  25.  Ornamentis  triumphalibus  ornatus  Vell.  l.  c.  Proconsul 
Asiae  per  triennium  t.  Samius  JBull.  de  corr.  hellen.  1884  p.  467,  ab  anno 
fere  13  ad  a.  16,  ut  recte  videntur  statuisse  Biehl  et  Holleaux  l.  c.  (Pro- 


VIBIVS  424  VIBIVS 

consulem  Asiae  huius  nominis  invenisse  sihi  visus  est  Waddington  ad 
Lehas  3,  103  in  nummis  Laodicenorum  Phrygiae,  ap.  Mionnet  VI 319, 
719.  720  cusis  imperante  Nerone ,  et  Agrippina  florente,  inscriptis 
VaCoo  riooTOfjLou  AaoSixecov,  ut  Postumus  Asiam  rexerit  inter  annos  54 
et  59,  sed  dubito  num  recte,  cum  neque  i-nl  neque  dv&uTraTou  vocabulum 
ad  Postumi  nomen  adiectum  sit ;  et  omisit  ipse  Waddingtonius  in  fastis 
proconsulum  Asiae.)  Fratres  eius  A.  Vibius  Habitus  (consul  suff. 
a.  p.  Chr.  8)  et  Q.  Modius  (hic  sine  dubio  uterinus),  propter  eius  ut 
videtur  merita  statuis  honorati  ille  Tei  Lebas  3,  103,  hic  Magnesiae 
ad  Maeandrum  athen.  Mitth.  1894  p.  25. 

393  T.  Vibius  Postumus  {vel  -ius)  Terentia[nus]  fistula  plumhea  urhana,  ap. 
Lancianium  syll.  aqu.  n.  270. 271.    Cf.  supra  suh  Postumio  Terentiano. 

394  Vibius  Rufinus,  cuius  scripta  adhibuit  Plinius  in  historiae  naturalis 
libris  de  arboribus  floribus  herbis  Plin.  h.  n.  1,  14.  15.  19.  21.  22. 
Fortasse  idem  qui  sequitur.  —  Plane  incertum  num  huc  pertineat 
Rufinus,  qui  Ovidium  relegatum  epistula  solatus  est  Ovid.  ex  P. 
1,  3,  8.  93,  et  cui  hic  misit  carmen  quod  scripserat  de  triumpho 
Tiberii  ih.  3,  4,  3  seq. 

395  C.  VIBIVS  RVFINVS.  Tituli:  Moguntiacensis,  ap.  Klein  mus.  Bhen. 
1880  p.  154  (1) ;  prope  Cremonam  rep.,  Notisie  degli  scavi  1887  p.  209 
=  inscr.  sel.  2283  (2). 

C.  f.  VL  1539  (filium  eius  qui  sequitur  putat  Mommsen  Kor- 
respondembl.  d.  Westdeutsch.  Zeitschr.  7,  1888  p.  58  not.  2).  Consul 
suff.  cum  M.  Cocceio  Nerva  VI 1539.  9005,  mense  Aug.  VL  9005,  post 
a.  p.  Chr.  14  ih.  (ante  a.  24,  si  vere  collega  eius  fuit  avus  imperatoris 
Nervae,  v.  supra  A  972;  Mommsenus  Korrespondenzbl.  d.  Westd. 
Zeitschr.  7,  1888  p.  58  collegam  putat  patrem  imperatoris,  et  Nervam 
et  Rufinum  consules  fuisse  paullo  ante  annum  43).  Legatus  pro  pr. 
Germaniae  superioris,  a.  43  t.  1,  a.  45  t.  2. 

396  C.  VIBIVS  RVFVS  {sic  VL 1237, praetereaYihius  Rufus),  C.  f.  VL 1237, 
et  sella  Caesaris  dictatoris  quam  habebat  gloriabatur,  et  quod  Ciceronis 
quondam  uxore  uteretur,  quasi  ita  orator  futurus  Dio  57, 15  (de  Terentia 
non  cogitari  posse  vidit  Drumannus  6,  693.  696,  putavit  cogitari  posse 
de  PubliUa).  Hic  videtur  Vibius  Rufus,  cuius  declamationes  passim 
citat  Seneca  contr.  1, 1, 12.  1,  2,  21.  23  cet.  (cf.  index  Kiesslingi  p.  556; 
sordide  dixit  1,  2,  21.  23.  9,  2,  25,  vituperatus  a  Cestio  Pio  9,  6,  13, 
laudatus  ab  Asinio  Pollione  9,  2,  25).  Consul  Dio  l.  c.  Consul  videtur 
fuisse  suffectus  a.  p.  Chr.  16,  ad  quem  annum  et  memorat  consulatum 
eius  Dio,  et  C.  Vibium  aliguem,  Libonem  quidem  dictum,  sed  errore  ut 
videtur,  consulem  suffectum  cum  C.  Pompeio  Graecina  hahent  fasti 
Antiates  (CLL.  L  ed.  2  p.  72),  cf.  supra  sub  C.  Vihio  Libone.  Curator 
riparum  et  alvei  Tiberis ,  primus  in  collegio  cippi  urhani  VL  1237. 
31544  (positi  ut  videtur  ante  a.  24,  cf.  CLL.  VL  p.  266).  —  Vix  huc 
pertinent  Vibii  Rufi  Tusculani,  XLV  2590  cf.  2556  seq. 


VIBrVS  425  VIBIVS 

397  C.  Vibius  Salutaris.  Ipse  posuit  EpJiesi  III  6065  =  GreeTc  inscr. 
in  the  Brit.  Museum  III  n.  BXCIV  p.  217  (1).  Ad  eum  pertinet 
t.  Ephesius,  quem  ed.  et  tractavit  Hichs  GreeJc  inscriptions  l.  c. 
n.  CCCCLXXXXI  p.  117  seq.  (2).  Frustulum  Ephesi  rep.  III  S. 
7119  (3).  —  . .  [Vjibius  Salutaris  t.  1  v.  3,  T.  Oud^w^  ....  ib.  v.  12, 
raio?  Ouetpio?  SaXouTapio?  t.  2  v.  227.  322,  Ouetpio?  2aXouxa'pto?  ib. 
V.  310,  Outpt^o?  2aX]ouTa'pto?  ib.  v.  14,  SaXouxapto?  v.  203  et  alibi.  — 
C.  f.  t.  1.  2  V.  227.  322.  Tribu  Ouf.  ('QcpevTetva  t.  2  v.  227,  Outo- 
«evxefva  ib.  v.  322,  Vof.  1. 1.  3)  t.  1.  2.  3.  Eques  Roraanus  (dvYjp  ^TrTOxf^? 
Ta'[$t]o?  Yevet)  t.  2  v.  14.  Promagistro  portuum  provinciae  Siciliae, 
item  promagistro  frumenti  mancipalis  t.  1.  Praefectus  cohortis 
Asturum  et  Callaecorum,  tribunus  mil.  legionis  XXII  Primigeniae 
ih.  Subprocurator  provinciae  Mauretaniae  Tingitanae,  item  provinciae 
Belgicae  ib.  (plerisque  his  muneribus  functus  esse  putandus  est  sub 
Domitiano).  Civis  et  senator  Ephesi  t.  2  v.  17.  Dona  quae  dedit 
Ephesiis  et  Dianae  Ephesiorum  t.  1.  2,  anno  104  t.  2  v.  318. 

398  L.  Vibius  Secundus  (praenomen  ex  VIII  9508,  cf.  infra),  frater 
Q.  Vibii  Crispi,  eques  Romanus;  procurator  Mauretaniae,  exeunte 
a.  60  repetundarum  accusatus  et  Italia  pulsus  Tac.  a.  14,  28.  Accu- 
sator  eius  damnatus  a.  69  Tac.  h.  2,  10.  Videtur  igitur  restitutus 
esse  a  Galba.  Huius  et  fratris  sermis  Caesareae  Mauretaniae  sepultus 
Florus  Vibiorum  Crispi  et  Sec[undi]  VIII S.  21195,  item  huius  servus 
ibidem  sepultus  Philo  L.  Vibi  Secundi  vern.  VIII  9508.  Videtur 
igitur  in  provincia  quam  rexerat  domum  vel  certe  servitia  habuisse.  — 
Vix  Jiuc  pertinet  C.  Vibius  Secundus  Wilmanns  2096  (in  agro  Nar- 
niensi) ;  alius  eiusdem  nominis  X  826  (Pompeiis). 

—    T.  SEXTIVS  . . .  M.  VIBIVS  *OVE SECVNDVS  LVC VESTINVS. 

399  (C?)  VIBIVS  SERENVS.  (Vibius  Serenus  Tac.  a.  4,  13.  28,  C.  Livius 
et  postea  Livius  traditur  Tac.  a.  2,  30),  a.  16  Drusum  Libonem 
accusavit  Tac.  a.  2,  30.  Ob  hanc  rem  nullum  praemium  sibi  conti- 
gisse  conqueritur  missis  ad  Tiberium  litteris  ib.  4,  29.  Proconsul 
Hispaniae  citerioris  (anno  ut  videtur  21/2) ;  inde  (a.  23)  de  vi  publica 
damnatus,  ob  atrocitatem  morum  in  insulam  Amorgum  deportatur 
ib.  4,  13.  A.  24  defertur  a  filio  insidias  struxisse  Tiberio,  in  Galliam 
misisse  concitores  belli ;  cum  capitis  damnaretur,  intercessit  Tiberius ; 
ita  Amorgum  reportatur  ib.  4,  28-30. 

400  (N.?)  VIBIVS  SERENVS  (praenomen  ex  t.  urbano,  cf.  infra),  filius 
eius  qui  praecedit,  a.  24  patrem  accusavit  Tac.  a.  4,  28  (cf.  sub  eo 
qui  praecedit) ,  a.  25  fictis  criminibus  Fonteium  Capitonem  pro- 
consulem  Africae  petivit  ib.  c.  38.  Fortasse  huius  N.  Vibi  Sereni 
tonsor  t.  urbanus  VI  9938. 

401  Vibius  Severus  (sic  codex  olim  Riccardianus  in  indice  ad  ep.  4,  28, 
Vivius  Severus  idem  ad  3,  18,  lubius  Severus  cod.  Flor.  ep.  4,  28 
praescr.,    Curius  Severus    idem  3,  18;    in  reliquis   Plinii  codicibus 


VIBIVS  42^  VIBIVS 

cognomen  tantum),  amicus  Plinii,  ad  quem  dedit  ep.  3, 18.  4,  28.  Muni- 
ceps  Corneli  Nepotis  et  Titi  Cati  (Insuber  igitur,  fortasse  Mediolano 
oriundus)  4,  28.  Studia  amat  et  studiosos  4,  28,  2  cf.  3,  18,  11. 
Fortasse  ab  hoc  partem  nominum  traxit  C.  Oppius  Sabinus  lulius 
Nepos  M'.  Vibius  Sollemnis  Severus  consul  sub  Hadriano  IX  5833 
(cf.  0  78).    Incertum  num  parentela  cum  eo  coniunctus  is  qui  sequitur. 

402  Vibius  Severus,  cognatus  Domitiae  Domitianae  clarissimae  feminae, 
frater  Vibii  Cominiani  Valerii  Pii  V  5228. 

—    C.  OPPIVS  SABINVS  IVLIVS  NEPOS  M'.  VIBIVS  SOLLEMNIS  SEVERVS. 

403  IMP.  CAES.  C.  VIBIVS  TREBONIANVS  GALLVS  AVG.  Tituli:  Peru- 
sinus  XI 1927  privati ;  imperatoris  urbanus  VI 1103,  Albensis  1X3916, 
Perusinus  XI  1928 ,  Balmatici  III  3122.  III  S.  12728 ,  Pannonicus 
III 4270,  Aegyptiacus  vernacula  Aegyptiorum  lingua  conscriptus,  quem 
memorat  Hess  Zeitschr.  filr  agypt.  Sprache  26,  1888  p.  69 ;  ipsius  et 
filii  urbanus  VI  1104,  Ostiensis  XIV  42,  Britannici  VII  949.  949", 
Pannonicus  III  S.  10624,  Asiaticus  CIG.  3181.  Miliarii  eius  et  filii 
nomine  inscripti:  Sardus  Eph.  ep.  8,  773,  Subdlpinus  V  8075,  Hel- 
vetici  XII  5518.  5538,  Hispanus  II 4859,  Britannici  VII  1148.  1182, 
Eph.  ep,  7,  1105,  Noricus  III  5729,  Pannonici  III  S.  11330.  11344, 
Bacicus  III S.  8061,  Cappadocici  III  S.  6919.  12182.  12196,  Africani 
VIII 10046  aliique  permulti  (cf.  ind.  p.  1050,  praeterea  Eph.  ep.  5, 1093. 
7,  622.  628,  Bull.  arch.  du  comite  des  travaux  hist.  1889  p.  267,  1893 
p.  187,  Mel.  d'arch.  et  d'hist.  de  Vec.  fr.  de  Bome  1894  p.  416.  523.  575). 

Vibius  Gallus  XI  1927  (t.  ad  privatum  adhuc  pertinens),  item 
Victor  epit.  30,  Gallus  scriptores  plerique,  item  tituli  nummique  non- 
nulli  (in  his  nummi  ipsi  et  fUio  communes,  ap.  Ecl'hel  7,  356,  Cohen 
ed.  2  t.  5  p.  265  n.  8),  item  mentiones  consulatus  anni  252;  Gallus 
Hostilianus  Eutrop.  9,  5,  Oros.  7,  21  (a  nonnullis  scriptoribus  Gallo 
tribui  etiam  Volusiani  nomen  narrat  Zonaras  12,  21,  cf.  sub  C.  Vibio 
Afinio  Volusiano;  faio?  TdWoz  chron.  Pasch.  p.  505);  plene  C.  Vibius 
Trebonianus  Gallus  tituli  plerique,  item  papyrus  Aegyptiaca  nunc  Vindo- 
bonensis  Samml.  Erzh.  Rainer  II.  III 1887  p.  27,  item  sic  vel  C.  Vib. 
Treb.  Gallus  nummi  plerique  (L.  Vib.  Treb.  Gallus  nummi  nonnulU 
Bamasceni  ap.  Cohen  t.  5  p.  257  n.  168.  175,  C.  Vibius  Gallus  Eph. 
ep.  7,  1105,  C.  Vib.  Galius  nummus  Apameae  Bithyniae  ap.  Cohen  l.  c. 
p.  255  n.  49,  C.  Trebon.  Gallus  alius  ib.  n.  150,  C.  Trebonius  Gallus 
alius  Greeh  coins  in  the  Brit.  Mus.  Pontus  Paphl.  Bithyn.  cet.  p.  115 
n.  41;  C.  Vibius  Trebonius  Gallus  VIII 10249.  10422.  10423;  Tra- 
bonian-  scriptum  est  III  S.  8061). 

Oriundus  sine  dubio  Perusia,  ubi  uxori  eius  adhuc  privati  dedi- 
catus  est  t.  XI 1927,  et  ubi  patris  quoqus  memoria  extat,  cf.  infra  (ab 
eo  ut  videtur  Perusia  appellata  colonia  Vibia  Augusta  XI 1930).  Filius 
videtur  Vibii  Veldumniani,  qui  anno  205  Perusiae  statuam  dedicavit  avo 
(XI 1926),  quippe  cum  Veldumniani  nomen  in  ipsius  fdio  redeat,  pro- 


VIBIVS  427  VIBIVS 

nepos  C.  Vibii  GalU  Proculeiani  (ib.).  'Creatus  in  insula  Meninge  quae 
nunc  Girba  dicitur'  Vict.  epit.  31,  quod  sive  ad  locum  quo  genitus  sive 
ad  eum  quo  imperator  creatus  est  referas,  falsum  esse  videtur.  Natus 
a.  circiter  207,  quippe  *anno  aetatis  septimo  circiter  et  quadragesimo 
caesus'  a.  253  Vict.  epit.  31  (natus  a.  191  chr.  Pasch.  p.  505).  Clarissimus 
vir  XI 1927,  ordinis  senatorii  Zonar.  12,  20.  Consul  (suff.  a.  inc.) 
Syncellus  p.  705  {rA\ax  ysv6[jl£vo?  uTraxo?)  (consulatum  anni  252  plerique 

,  testes  secundum  perhibent).  Imperante  Decio  legatus  ut  videtur  Moesiae 
('dux'  et  paullo  post  "dvcs.  limitis'  Jordanes)  Gothos,  qui  in  Moesiam 
inruperant,  a  Novarum  obsidione  removit  Jordanes  Get.  18,  101. 
A  Decio  iubetur  barbaros  transitu  (Danuvii)  arcere  Zosim.  1,  23, 
Zonar.  12,  20  cf  Jordan.  18,  102.  Eius  proditione  factum  ut  Decius 
dimicans  cum  Gothis  periret  Zosim.  l.  c. ,  Zonar.  l.  c. ,  Cedrenus  I 
p.  453  Bonn.  Mortuo  Decio  imperator  factus  Eutrop.  9,  5,  cum  filio 
Eutrop.,  (filium  Caesarem  appellavit  Zonar.  12,  21,  filium  collegam 

■  imperii  adsumpsit  Zosim.  1,  24),  ab  exercitu  imperator  creatus  cum 
Volusiano  Syncell.  p.  705,  a  senatu  imperator  appellatus  Vict.  Caes.  30. 
Tr.  pot.,  cos.  nummus  ap.  Eckhel  7,  354,  Cohen  p.  248  n.  91  ex  Ban- 
durio.  Consul  II  a.  252  ord.  cum  Volusiano  filio  fasti.  Tr.  p.  II, 
cos.  II IX  3916;  nummi  ap.  EcJchel  7,  356,  Cohen  p.  249  n.  97  (tr.  p., 
cos.  II  II 4859.  III S.  11344.  XII 5538;  nummus  ap.  Echhel  7,  355, 
Cohen  p.  265  n.8;  tr.  p.  II,  cos.  III  4270;  tr.  p.  II,  cos.  des.  ... 
XI  1928).  Tr.  p.  III,  cos.  II  nummi  ap.  Echhel  7,  356  (neque  ipsi 
neque  recentioribus  nummorum  descriptoribus  visi).  Tr.  p.  IIII,  cos.  II 
VI  1104;  nummi  ap.  Echhel  7,  356,  Cohen  p.  248  n.  92-96  (propter 
hunc  titulum  hosque  nummos  Echhelius  7,  363  imperium  Galli  extendere 
studuit  in  annum  254 ;  sed  post  repertum  titulum  Africanum  VIII 2482 
dubitari  iam  non  potest,  quin  Gallus  vivere  desierit  dliquanto  ante 
mensem  Oct.  a.  253;  cf.  quae  exposui  ad  inscr.  sel.  525).  Nummi 
Alexandrini  tam  ipsius  quam  fiUi  ex  tertio  tantum  eorum  anno  super- 
esse  videntur,  cf.  Sdllet  alex.  Kaisermunzen  p.  68  (unum  tamen  ipsius 
cx  anno  secundo,  inter  muUos  ex  anno  tertio ,  habet  Feuardent 
coU.  Bemetrio  II  p.  228  n.  2935).  Profectus  contra  Aemilianum, 
qui  in  Moesia  imperator  appellatus  Italiam  invaserat,  occiditur  a 
suis  Victor  Caes.  31,  epit.  31,  Eutrop.  9,  5,  Oros.  7,  21,  Zosimus 
1,  28 ,  lo.  Antioch.  fr.  150  (ap.  MiXUer  fr.  hist.  Gr.  IV  p.  598), 
Zonar.  12,  21,  apud  Interamnam  Victor  Caes.  l.  c,  epit.  l.  c,  Eutrop. 
l.  c,  in  foro  Flaminio  chronogr.  anni  354,  Euseb.  ad  a.  Abr.  2272, 
SynceU.  p.  706  (utrumque  respicit  Hieronymus  chron.  ad  a.  2270)  (ab 
uxore  occisus  per  quietem  Cedrenus  I  p.453  Bonn.;  idem  de  Mario 
imperatore  narraverat  Malalas,  cf.  Herm.  6  p.  368),  non  conpleto 
biennio  iraperii  Euseb.  h.  eccl.  7,  10,  Eutrop.  9,  5  cf.  Victor  Caes.  31, 
lordan.  Get.  19,  106,  postquam  imperavit  menses  XVIII  Dexippus 
ap.  SynceUum  p.706  (ubi  additur,.ab  aliis  duos,  ab  aliis  tres  annos 


viBrvs  428  VIBIVS 

ei  tribui)  (annum  I  menses  IV  Niceph.  Call.  Ti.  eccl.  5,  33),  annos  II 
mens.  IV  Hieronym.  chron. ,  annos  II  mens.  IV  dies  IX  chronogr. 
anni  354  (ap.  Mommsen  chron.  min.  I  p.  148),  annos  II  mens.  VI 
Eusehius  chron.,  annos  II  mcns.  VIII  Zonar.,  Cedrenus,  non  completo 
triennio  loannes  Antioch.,  annos  III  chron.  Pasch.  p.  505.  Nomen 
erasum  XIV  42.  Uxor :  Afinia  Gemina  Bacbiana  XI  1927  (defuncta 
sine  dfuibio  vel  repudiata,  antequam  imperator  crearetur).  Filius: 
C.  Vibius  Afinius  Gallus  VelHumnianus  Volusianus  (supra  n.  376). 

404  C.  Vibius  Varus  (pater  vocabulum  fortasse  adiectum  ad  distinguendum 
eum  a  iuniore  aliquo  eiusdem  nominis;  sed  potest  etiam  significari 
Caesium  Macrinum  fuisse  filium  eius),  alicubi  in  Histria  fana  Fortu- 
nae  et  Histriae  inchoavit  quae  postea  Q.  Caesius  Macrinus  perfecit 
V  308.  309.  Fortasse  ex  gente  quattuorviri  monetalis  a.  716  (Eckhel 
5,  341  cf.  Mommsen  Gesch.  d.  rom.  MiJmzw.  p.  741).  —  Incertum 
utrum  huc  pertineant  T.  Vibius  Varus,  C.  f.  X  8148  p,  1006  =  Eph. 
ep.  8,  314,  Q.  Vibius  Varus,  C.  f.  XII 5756;  (Vibius)  Varus  XII 5233; 
L  Vibius  Varus  ....fianus,  L.  f.,  tribu  Rom.  Bull.  de  corr.  hellen. 
1887  p.  93. 

405  T.  VIBIVS  VARVS.  T.  Vivius  Varus  V4324,  Vibius  Varus  Dig.  22, 5, 3, 1. 
In  consulatu  T.  Vibius  Varus  X  5864.  VI 31142  =  Annali  1885  p.  244, 
item  dipl.  mil.,  T.  Vibius  Barus  VI 162  (certe  sic  unus  alterve  ex  de- 
scriptoribus),  Vibius  Varus  IX  1617,  item  papyrus  Lat.  eph.  ep.  7, 
p.  458,  plerumque  Varus.  Legatus  provinciae  Ciliciae  imperante 
Hadriano  Dig.  22,  5,  3,  1.  Consul  ord.  a.  134  cum  L.  lulio  Urso 
Serviano  III  fasti,  deinde  cum  T.  Haterio  Nepote  dipl.  mil.  (III 
p.  877).  Consularis  t.  Brixianus  V  4324.  Sororis  eius  filia  Baebia 
Nigrina  ib.  Incertum  qua  parentela  coniunctus  cum  Ti.  Clodio  Vibio 
Varo  consule  a.  160. 

—  TI.  CLODIVS  VIBIVS  VARVS. 

—  C.  IVLIVS  LVPVS   T.  VIBIVS  VARVS  LAEVILLVS. 

—  A.  IVLIVS  POMPILIVS  PISO  T.  VIBIVS  [VARVS]  LAEVILLVS. 

406  Vibius  Veldumnianus,  avo  C.  Vibio  Gallo  Proculeiano  statuam 
dedicavit  Perusiae,  ob  cuius  dedicationem  decurionibus  et  plebei 
Perusinis  sportulas  divisit,  a.  205  XI 1926.  Sine  dubio  ex  eius  gente 
Vibius  Gallus  imperator  huiusque  filius  Vibius  Afinius  Gallus  Vel- 
dumnianus  Volusianus;  videtur  fuisse  illius  pater,  huius  avus. 

—  C.  PRAECELLIVS  AVGVRINVS  VETTIVS  FESTVS  CRISPINIANVS  VIBIVS 
VERVS  CASSIANVS. 

407  Vibius  Viscus,  eques  Romanus,  amicus  Augusti,  pater  eius  qui 
sequitur  schol.  ad  Horat.  sat.  1,  10,  82  (cf.  sub  eo  qui  sequitur). 

408'(VIBIVS)  VISCVS  THVRINVS  (Viscus  Thurinus  Hor.  sat.  2,  8,  20, 
Viscus  ib.  1,  9,  22.  1,  10,  82;  gentilicium  ex  schol.  Horat.  et  ex 
V4201,  cf.  infra),  amicus  Maecenatis  Horat.  sat.  1,  9,  22,  cum  quo 
cenat  apud    Nasidienum   ib.  2,  8,  20.     Memoratur    una   cum   fratre 


VIBIA  429  VIBIA 

('Viscorum  uterque')  ib.  1,  10,  82  (Visci  duo  fratres  fuerunt  schol.). 
Pater  eorum  Vibius  Viscus  quamvis  divitiis  et  amicitia  Augusti  clarus 
esset,  in  equestri  tamen  ordine  perduravit,  cum  filios  suos  senatores 
fecisset  scholion  (sine  duhio  antiquum)  ad  Hor.  sat.  1, 10,  82.  TJnius 
ex  his  libertus  L.  Vibius  Visci  1.  Nymphodotus,  qui  a.  u.  c.  746 
Brixiae  titulum  dedicavit  V4201.  Fortasse  huc  pertinet  etiam  C.  Vibius 
C.  f.  Pol.  Viscus  XI  6155  (Forosempronii). 

409  VIBIA  Marsi  filia  (i.  e.  C.  Vibii  Marsi,  supra  n.  388),  Laelia  nata  •, 
uxor  P.  Plautii  Pulchri  quaestoris  a.  31  t.  Tiburtinus  XIV  3607. 

410  VIBIA  (uiuia  Taciti  codex  Mediceus,  lunia,  Vinia  deteriores,  quorum 
alterum  utrum  potest  verum  esse;  nomen  non  ponit  Plin.),  uxor 
L.  Arruntii  Camilli  Scriboniani,  mater  Furii  Scriboniani  Tac.  a. 
12,  52.  In  eius  gremio  maritus  eius,  cum  arma  contra  Claudium 
in  Dalmatia  movisset  sed  mox  fugere  coactus  esset,  occisus  (a.  42) 
Plin.  ep.  3,  16,  9.  Indicium  profitetur  apud  Claudium  (contra  parti- 
cipes  rebeliionis)  ib.  Relegata  Tac.  l.  c.  Huius  casus  impatiens, 
a.  52  rursus  accusata  ib. 

411  VIBIA  AVRELIA  SABINA.  Tituli:  Eleusinius  'Ecpr^fj,.  dpxaioX.  1894 
p.  212  n.  38  (1);  VI 1020  (2).  VIII  5327  (3).  5328  (4);  fortasse  ad 
eam  pertinuit  t.  Ephesius  CIG.  2964  (5).  Memoratur  II  133  (6). 
X  4763  (7).  Vibia  Aurelia  (Aurell-  t.  4)  Sabina  t.  2.  3.  4,  Aurelia 
Vibia  Sabina  t.  6,  Sabina  t.  1.  5.  7.  Divi  Antonini  fiHa  t.  1,  divi 
Marci  (et  Faustinae)  filia  t.  2.  3.  4.  Haec  fortasse  filia  trium 
annorum  quam  Marcus  secum  habuit  Sirmii  agens  Philostratus  vit. 
soph.  2,  1,  11  (non  anno  168,  ut  putat  Clinton  propter  mentionem 
L.  Veri,  sed  vix  vivi,  sed  aliquanto  postea,  cf.  Borghesi  opp.  3,  246). 
Nupsisse  Claudio  Severo  coniecit  Borghesius  opp.  3,  247,  sed  retrac- 
tavit  ib.  5,  434.  Augusti  (Commodi,  vel  Severi,  postquam  hic  in 
adoptionem  M.  Aurelio  se  dedit)  soror  t.  7,  Severi  soror  t.  3.  4. 
Severo  supervixit  t.  4.  M.  Aurelii  fdia,  a  Caracalla  occisa  (Herodian. 
4,  6,  3),  non  haec  est,  sed  Cornificia  (C  1231).  Fortasse  ex  eius 
domo  L.  Septimius  Vibius  Trophimas  Augg.  lib.  VI 26261.  Non 
huc  pertinet  Vibia  Sabina  VI  28888. 

412/13  VIBIA  MARIA  MAXIMA  clarissima  femina,  P.  Vibii  Mariani  et 
Reginiae  Maximae  filia  VI  1636. 

414  (VIBIA)  SABINA  Hadriani  =  SABINA  AVGVSTA.  Neptis  per  sororem 
Traiani  vit.  Hadr.  2,  10,  Traiani  dSeX^iS^  Dio  69,  1.  Vere  fuit 
Marcianae,  sororis  Traiani,  neptis,  Matidiae  senioris  fdia,  ut  apparet 
ex  III  5807.  III  S.  7123.  X  4744.  4745,  ubi  Matidia  iunior  eius 
dicitur  soror,  Matidiae  Augustae  filia,  Marcianae  Augu^tae  neptis. 
Matidiae  Aug.  filia  t.  Fphesius  CIG.  2965  (ubi  sane  ipsius  nomen 
periit).  Nata  videtur  esse  ex  L.  Vibio  aliquo,  dicta  igitur  Vibia 
Sabina,  si  quidem  liberti  eius  dicebantur  L.  Vibii,  cf.  infra; 
praeterea  ab  hac  ut  videtur  Augusta  Aurelia  Sabina  M.  Aurelii  filia 


VIBIA  430  VIBIA 

(supra  n.  411)  videtur  traxisse  Vihiae  nomen  (gentilicium  fortasse  fuit 
VIII 799  cf  12266,  sed periit).  —  Sabina  vit.  Hadr.  1,  2.  11,  3.  23,  9, 
Victor  epit.  14,  Dosith.  (apud  reliquos  scriptores  nomen  non  occurrit), 
nummi,  tituli.  —  (luliam  dictam  fuisse  olim  putaverunt  decepti 
nummis  Goltzianis,  cf.  EcJchel  6,  520.) 

Nupsit  Hadriano  (nondum  quaestorio  ut  videtur)  vit.  Hadr.  2,  10 
cf.  Dio  69,  1.  Cum  Septicius  Clarus  praefectus  praetorio  et  Suetonius 
Tranquillus  ab  epistulis  apud  eam  famib*arius  se  egissent  (anno  ut 
videtur  121  vel  122,  cf.  supra  suh  C.  Septicio  Glaro),  dimissurus  eam 
erat  Hadrianus,  'ut  morosam  et  asperam,  ut  ipse  dicebat,  si  privatus 
fuisset'  vit.  Hadr.  11,  3;  cf.  Vict.  epit.  14.  Augusta  appellata  eodem 
tempore  quo  Hadrianus  pater  patriae  JEuseh.  chron.  (Arm.  ad  a.  2141 
—  p.  Chr.  125,  Hieronym.  ad  a.  2144  =  p.  Chr.  128,  quod  videtur  verum 
esse,  chron.  Pasch.  ad  a.  126,  Oros.  7,  13,  3;  Syncellus  p.  659).  Nummi 
Alexandrini  eius  incipiunt  anno  Hadriani  XIII  (12819),  cf.  Sallet  Daten 
d.  alex.  Kaisermunzm  p.  30.  Huius  Augustae,  ut  prohahiliter  coniecit 
Borghesius,  lihertus  L,  Vibius  Aug.  lib.  Florus,  pater  Vibiorum  Sabiniani 
Matidiani  Matidianae  aliorum  VI 28804  (ut  Florus  hic  liheris  cognomina 
indiderit  a patronis).  Item  ex  eius  domo  fortasse  L.  Vibius  Charixenus, 
Callistiani  Aug.  lib.  Sabiniani  alumnus  VI  28789.  —  A.  130  maritum 
comitatur  in  Aegyptum  Kaihel  epigr.  Gr.  n.  988.  992.  Memorat  eam 
maritus  in  laudatione  socrus  XIV  3579  v.  5,  et  in  epistula  ad  Plotinam 
Hadrian.  sentent.  et  epistolae  15  (ap.  Boeching  Bosithei  interpret.  p.  19 
=  corp.  iur.  anteiust.p.  212).  —  Decessit  'non  sine  fabula  veneni  dati  ab 
^%  Hadriano'  vit.  Hadr.  -^i^  9  ('dum  prope  servilibus  iniuriis  afficitur, 
ad  mortem  voluntariam  compulsa'  Victor  epit.  14),  anno  ut  videtur 
136  (scilicet  quo  tempore  Hadrianus  Servianum  interfecit  et  Ceionium 
Commodum  adoptavit)  vit.  l.  c.  Nummi  Alexandrini  eius  non  ultra 
Hadriani  annum  XX  (13516)  procedunt,  cf.  Sallet  l.  c.  (supervixisse 
adoptioni  L.  Ceionii  Commodi,  qui  videtur  adoptatus  esse  anno  136 
exeunte,  num  colligi  possit  ex  VIII  799,  mihi  duhium).  Consecrata 
a  marito  VI  984  cum  adnotatione  Mommseni.  Diva  Sabina  VI  984. 
VIII  8929.   VIII  S.  17847  cet. 

415  Vibia  Salvia  Varia,  L.  f.,  mater  Nummii  Albini  et  Nummiae  Variae 
et  L.  Roscii  Aeliani  Paculi  Salvii  luliani  (uxor  igitur  Nummii  ali- 
cuius,  deinde  Roscii  Aeliani)  V  4353.  Brixiae  titulos  dedicavit 
Postumiae  Paullae  luventii  Secundi  consulis  uxori  V  4353.  4354. 

416  VIBIA  SE  . . . ,  clarissima  femina,  mater  L.  Annii  TulH  clarissimi 
pueri,  Longi  uxor  t.  Arelatensis  XII  5804. 

417  Vibia  Severa  Claudiana,  privigna  Domitiae  Domitianae  clarissimae 
feminae,  filia  Vibii  Cominiani  Valerii  Pii  V  5228. 

418  Vibia  Thisbe,  uxor  M.  Ulpii  Vernae  Aug.  lib.  ab  epistulis  Latinis 
XI 1434. 


VIBRIVS  431  VIBVLLIA 

419  L.  Vibrius  Punicus  (Vihrii  nomen  aliquoties  repertwm  in  hac  regione), 
A.  [f.],  (tribu)  Vo[l.],  praef.  equitum,  primus  pilus,  tribunus  militum ; 
praef.  Corsicae  t.  in  AUohrogihus  rep.  XII  2455.  Pater  C.  Vibri 
Punici  *M.  Octaviani  (hoc  non  certum)  ih. 

420  Vibulenus,  miles  gregarius  in  exercitu  Pannonico,  auctor  seditionis 
a.  14,  mox  iussu  Drusi  interfectus  Tac.  a.  1,  22.  28.  29. 

421  Vibulenus  Agrippa  (sic  Tac.)  vel  Vibullius  (OuiouiXto?  codd.)  Agrippa 
(sic  Dio,  quod  fortasse  praeferendum,  ut  ex  maiorihus  fuerit  Vihulliae 
Alciae  Agrippinae  infra  n.  425)  eques  Romanus,  maiestatis  ut  videtur 
accusatus  in  ipsa  curia  venenum  hausit,  a.  36  (sic  Tac,  suh  a.  33 
rem  refert  Dio)  Tac.  a.  6,  40;  Dio  58,  21. 

422  VIBVLLIVS,  praetor  a.  p.  Chr.  56  Tac.  a.  13,  28. 

423  L.  Vibullius  Hipparchus ,  maritus  Appiae  Anniae  AtiHae  Regillae 
Elpinices  Agrippinae  Atriae  Pollae  (supra  A  545),  gener  Ti.  Claudii 
Attici  Herodis  t.  Atticus  CIA.  III 1333  (uhi  recte  sine  duhio  Ditten- 
herger  ind.  lect.  Hal.  189213  p.  XV  ante  eius  nomen  yuvT^  vocahulum 
supplevit).  Statua  eius  Olympiae  in  exhedra  Herodis  arch.  Zeitung 
1877  p.  104  n.  76  =  Dittenherger  u.  Purgold  Inschr.  v.  Olympia 
n.  627.  —  Diversus  videtur,  scilicet  aliquanto  antiquior  L.  Vibullius 
Hipparchus,  archon  eponymus  Athenis  CIA.  III  662.  1105  (vix  eius 
mentio  ih.  811)  (de  aetate  qua  vixerit  cf.  Dittenherger  ad  CIA.  III 1104). 

—  P.  COELIVS  BALBINVS  VIBVLLIVS  PIVS. 

—  Q.  ROSCIVS  COELIVS  MVRENA  SILIVS  DECIANVS  VIBVLL(I)VS  PIVS 
IVLIVS  EVRYCLES  HERC(V)LANVS  POMPEIVS  FALCO. 

—  Q.  POMPEIVS  SENECIO  ROSCIVS  MVRENA  COELIVS  SEX.  IVLIVS 
FRONTINVS  SILIVS  DECIANVS  C.  IVLIVS  EVRYCLES  HERCVLANEVS 
L.  VIBVLLIVS  PIVS  cet. 

424  VibuUius  Polydeucion  (IloXuSsiJxr/?  scriptores;  gentilicium,  quod  videtur 
hahuisse  a  matre  Herodis  VihuUia  Alcia,  colligitur  ex  CIA.  III  810. 
811.  816),  alumnus  Herodis  Attici,  quem  hic  immature  defunctum 
immodice  luxit  Lucian.  Demon.  24.  33,  Philostrat  vit.  soph.  2,  1,  10 
et  quamplurimis  statuis  honoravit  Philostrat.  l.  c,  CIAtt.  III 
810-816.  1418. 

—  L.  CLAVDIVS  VIBVLLIVS  REGILLVS  HERODES. 

425  VIBVLLIA  ALCIA  AGRIPPI[NA]  (secundum  cognomen  hahet  solus  t.  Olym- 
pius),  Rufi(?)  filia  (duYaT7][p  T]o[u]cpo[u])  t.  Olympius,  ex  divite  domo 
Philostr.  vit.  soph.  2,  1,  2  (qui  nomen  non  ponit),  Ti.  Claudii  Attici 
Herodis  (C  654)  uxor  tituli  Athenienses  CIAit.  III 3.  674,  t.  JEleusinius 
'Ecp.  dpxaioX.  1894  p.  207,  t.  Olympius  ap.  Dittenherger  et  Purgold 
Inschriften  von  Olympia  n.  621  (melius  quam  arch.  Zeitung  1877 
p.  102),  t.  in  insula  Cea  rep.  CIG.  2731,  mater  Ti.  Claudii  Attici 
Herodis  (C  655)  t.  Olympius,  t.  Eleusinius,  et  Ti.  Claudii  Attici 
Herodiani  t.  Ceius.  Eadem  Alcia  (potius  quam  Marcia  Claudia 
Alcia  Athenais  neptis  eius)  videtur  memorari  CIAtt.  III  815.  816. 


VIBVLLIA  432  VICTORIA 

426  (Vibullia)  Athenais,  Hipparchi  (L.  VibuUii  Hipparchi,  supra  n.  423) 
filia,  una  cum  patre  statua  Olympiae  honorata  t.  Olympiae  rep.  arch. 
Zeitung  1877  p.  105  n.  77  -—  JDittenherger  u.  Purgold  Inschriften  von 
Olympia  n.  628  (cf.  Dittenberger  ad  n.  627). 

—  VICERIVS  ALARIANVS  V.  A.  Vicirius  Martialis. 

—  L.  PLOTIVS  VICINAS. 

—  P.  MANILIVS  VOPISCVS  VICINILLIANVS  L.  ELVFRIVS  SEVERVS  cet. 

427  M.  VICIRIV[S] vir  clarissimus  t.  Campanus  X  3845. 

—  M.  AR[RIVS]  PV[DENS?]  VICIRIVS. 

428  A.  VICIRIVS  MARTIALIS  (A.  Vicirius  Mart . .  .  tegula,  . .  icirius 
Martialis  fasti  fer.  Lat.,  Vicerius  Alarianus  II  2344  t.  Hispanus 
non  hene  descriptus)  consul  sufF.  temporibus  Traiani  cum  L.  Maecio 
Postumo  II  2344;  fasti  fer.  Lat.  (CIL.  I  ed.  2  p.  59).  Cf.  supra 
suh  L.  Maecio  Postumo.  Huius  ut  videtur  nomen  in  tegulis  urhanis 
vel  suhurhanis  XV 1514. 

429  Viciria  Archais,  A.  f.,  mater  (M.  Nonii)  Balbi  t.  Herculanensis 
X  1440. 

—  P.  Aemilius  Victor. 

—  AVRELIVS  VICTOR. 

—  Aur(eb'us)  Vict(or). 

—  Claudius  Victor. 

—  L.  EGNATIVS  VICTOR  LOLLIANVS. 

—  T.  Flav(ius)  Victor. 

—  Sex.  lulius  [Vict]or(?). 

—  L.  lulius  Victor  Modianus. 

—  Q,  Marcius  Victor. 

—  Q.  MARCIVS  VICTOR  FELIX  MAXIMILLIANVS. 

—  P.  MARCIVS  VICTOR  MAXIMILLIANVS. 

—  T,  Pomponius  Victor. 

—  C.  PONTIVS  [VL]PIVS  VERVS  . . .  NIANVS  VIC[TO]R  signo  POTA[MIVS]. 

—  P.  Sallustius  Sempronius  Victor. 

—  M.  Servilius  Sulpicius  Victo[r]  Crispus  Considianus. 

—  Statorius  Victor. 

—  L.  SVANIVS  VICTOR  VITELLIANVS. 

—  Vitalius  Victor. 

—  M.  Ulpius  Victor. 

—  Voconius  Victor. 

—  L.  Vomanius  Victo[r], 

430  VICTORIA  (sic  Victor  Caes.,  trig.  tyr.  7,  1.  25,  1.  30,  23.  31,  2, 
•^Victoria  sive  Vitruvia'  trig.  tyr.  24,  'Vitruvia  sive  Victoria'  ih.  5,  3. 
6,  3.  31,  1,  Vitruria  traditur  vit.  Claud.  4,  4).  Mater  Victorini  (imp. 
Caesaris  M.  Piavonii  Victorini)  Victor  Caes.  33,  14,  trig.  tyr.  5,  3. 
6,  3.  7,  1.  24,  1.  31,  2.  Victorinum  nepotem  Caesarem  appellavit 
ih.  6,  3.  7,  1.     Occiso   Victorino    filio,    primum   in  Marium  contulit 


VICTORIANVS  433  VIGELLIVS 

imperium  trig.  tyr.  5,  3  (hoc  omnino  fdlso),  deinde  in  Tetricum 
Vict.  Caes.  33,  14,  trig.  tyr.  5,  3.  24,  1.  31,  2.  Mater  castrorum 
appellata  trig.  tyr.  5,  3.  6,  3.  25, 1.  31,  2,  item  Augusta  5,  3.  'Con- 
sortium  regni'  eius  optavit  Zenobia  ih.  30,  23;  cf.  vit.  Claud.  4,  4. 
'Cusi  sunt  eius  nummi  aerei  aurei  et  argentei  quorum  hodieque 
forma  extat  apud  Treviros'  trig.  tyr.  31,  3.  (Tales  nummi  non  extant; 
de  nummis  quibusdam  falso  ad  eam  relatis,  in  quibus  vel  est  Victoria 
Aug.  vel  dicitur  esse  Victorina  Aug.,  cf  EcTihel  7,  454;  Cohen  t.  5 
p.  75,  ed.  2  p.  86).  'Tetrico  imperante,  ut  plerique  loquuntur,  occisa, 
ut  alii  adserunt  fatali  necessitate  consumpta'  ib.  31,  4.  'Victoriana 
vita'  vit.  Claud.  1,  2. 

431  *VICTORIANVS  CENSITVS  legatus  exercitus  Africani  circiter  a.  198 
VIII  2466.  Nomen  corruptum,  videtur  fuisse  Q.  Anicii  Fausti, 
cf  Schmidt  VIII  S.  17954. 

—  POMPONIVS  VICTORIANVS. 

—  Caesonia  Victorina. 

—  DOMITIA  VICTORINA. 

432  Victorinus,  genere  Maurus:  liuius  ope  Probus  praesidem  Britanniae, 
qui  res  novas  temptaverat,  sustulit  Zosim.  1,  66,  Zonar.  12,  29. 

—  [Ae]milius  Victorinus. 

—  C.  *AVCID[IVS]  VICTORINVS. 

—  C.  AVFIDIVS  VICTORINVS. 

—  C.  CLODIVS  FABRICIVS  NVMISIVS  VICTORINVS. 

—  T.  FL(AVIVS)  VICTORINVS  PHILIPPIANVS. 

—  .  .  .  FO[R]TVNATVS  VICTORINVS. 

—  Furius  Victorinus. 

—  L.  IVNIVS  VICTORINVS  [F]L(AVIVS)  CAELIANVS. 

—  Numisius  Victorinus. 

—  Petronius  Aufidius  Victorinus. 

—  PETRONIVS  VICTORINVS. 

—  M.  PIAVONIVS  VICTORINVS. 

—  (PIAVONIVS)  VICTORINVS. 

433  M.  Vigellius :  eius  liberti  libertaeque  VI  7845  seq.  Videtur  fuisse 
homo  si  non  nobilis,  at  certe  dives. 

434  P.  VIGELLIVS  RAIVS  PLARIVS  SATVRNINVS  ATILIVS  BRADVANVS 
CAVCIDIVS  TERTVLLVS.  Sic  plene  t.  Troesmitanus  (sine  causa 
C.  Aucidius  dicitur;  interpunctionem  post  C  litteram  nemo  enotavit); 
Vigellius  (sic  vel  iugellius  codd.)  Saturninus  Tertull.,  Saturninus 
acta  martyrum.  —  Atilii  Braduani  Caucidii  Tertulli  nomina 
parentelam  indicant  cum  uxore  Herodis  Attici  Appia  Annia  Regilla 
Atilia  Caucidia  Tertulla  (A  557)  et  cum  eius  fratre  Appio  Annio 
Atilio  Bradua  (A  475)  consule  a.  160,  item  cum  L.  Mummio  Nigro 
Q.  Valerio  Vegeto  Caucidio  Tertullo  (M  515). 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  28 


VILIVS  434  VINDIVS 

Legatus  Aug.  (legionis  fortasse  quintae  Macedonicae,  non  provinciae 
Moesiae,  cum  pro  pr.  non  sit  additum)  t.  Troesmitanus  III  6183 
(=  775).  (Consul  suff.,  circa  a.  1 67).  Proconsul  Africae  acta  martyrum 
Scillitanorum ,  ap.  Usener  ind.  schol.  Bonn.  1881  aest.,  a.  180  mense 
lul.,  Christianos  quosdam  capitis  damnavit  ih.,  'primus  hic  (Carthagine) 
gladium  in  nos  (Christianos)  egit ;  lumina  amisit'  Tertull.  ad  Scapul.  3 
(errore  per  tres  annos  proconsulem  eum  fuisse  statuit  Tissot). 

435  Q.  VIL[IVS]  TITIA[NVS]  QVADKA[TVS]  Illlvir  vi[ar.  cur.,  trib.]  la[ti]cl. 

[le]g ,    [q.,  leg.  prov.]  Ach(aiae)  t.  CorintJiius  III  537  (mutilus  et 

semel  tantum  descriptus).   Parentela  videtur  coniunctus  cum  Ti.  Claudio 
Flaviano  Titiano  Q.  Vilio  Froculo  (C  696). 

—  TI.    CL(AVDIVS)  FLAVIANVS  TITIANVS  Q.  VILIVS  PROCVLVS  cet. 

436  VILIA  PROCVLA  (OuiXia  [ri]p6xXa),  Ti.  Claudii  Flaviani  Titiani  Q.  Vilii 
Proculi  L.  Marcii  Celeris  M.  Calpurnii  Longi,  proconsulis  Cypri 
(C  696),  filia  t.  Patareus  Lyciae,  quem  ed.  Kalinka  Eranos  Vindoh. 
(1893)  p.  93  not.  2.  Nescio  an  eadem  Vilia  Procula,  Q.  Vilii  Proculi 
filia  (OusiXta  Ko.  OusiXi'ou  Ttxiavotjl  ^uyaxTjp  IlpoxXa),  Patarensis,  quae 
a.  147  Patarensibus  proscaenium  dedicavit  CIC  4283  (cf.  etiam 
CIG.  4248). 

437  Villeius  (sic  traditur),  artifex  in  adulando,  Senecae  temporibus  vel 
paullo  ante  Senec.  nat.  qu.  4  pr.  5  (de  Velleio  Paterculo  cogitaverunt 
nonnulli,  de  L.  Vitellio  alii). 

438  L.  Villius  Atilianus,  C.  f.,  tribu  Tromen.,  equestribus  militiis  functus ; 
procurator  Aug.  X  6090  (temporihus  Hadriani). 

439  *Vimius  {sic  cod.  Bodl.,  unius  cod.  Brux.;  ap.  losephum  ant.  19,  3,  1 
idem  ut  videtur  homo  appellatur  Gratus),  Epiro  oriundus,  centurio 
cohortis  praetoriae,  a.  41  Claudium  e  latebris  protraxit  et  imperatorem 
appellavit  Victor  Caes.  3,  15. 

440  T.  VIN inter  pueros  senatorum  filios,  qui  Arvalibus  ministraverunt 

a.  105  act.  Arv.  (VI  2075  v.  50). 

—  M.   CL(AVDIVS)  MACRINIVS  VINDEX  HERMOGENIANVS. 

—  Q.  Decius  Vindex. 

—  C.  IVLIVS  VINDEX. 

—  M.  MACRINIVS  AVITVS  CATONIVS  VINDEX. 

—  M.  Macrin[i]us  Vindex. 

—  Novius  Vindex. 

—  C.  OCTAVIVS  VINDEX, 

—  C.  VESNIVS  VINDEX. 

—  C.  Postumius  Saturninus  Flavianus  signo  Vindicius. 

441  M.  VINDIVS  VERVS  (sic  dipl.  mil.,  Vindius  Verus  vit.  Pii,  praeterea 
Vindius),  consul  suff.  a.  138  mense  lun.  cum  [P.]  Pactumeio  Clemente 
dipl.  mil.  (III  p.  879).  luris  peritus,  quo  usus  est  imperator  Pius 
vit.  Pii  12,  1.  Scripta  eius  citant  vel  opiniones  referunt  Maecianus 
(Dig.  35,  2,  32,  4),   Paulus  (Big.  2,   9,  2),   Ulpianus  (fr.   Vat.  77; 


VINICIANVS  435  VINICIVS 

Dig.  2,  14,  7,  18.  5,  1,  5).    '^Vindius  noster'  Maecianus  l.  c.    lulianum 
consulit  fr.  Vat.  77.    Cf.  Lenel  Paling.  iuris  Bom.  II 1223. 

442  Vinicianus  {vcl  Vinicius),  auctor  coniurationis  Vinicianae  in  Neronem, 
quam  Pisoniana  posteriorem  Beneventi  conflatam  et  detectam  esse 
(a.  66  vel  67)  narrat  Suet.  Ner.  36.  Quis  fuerit,  ignotum;  de  Annio 
Viniciano  cogitavit  Nipperdey  ad  Tac.  a.  15,  28,  cf,  supra  sub  Annio 
Viniciano.  Mentionem  coniurationis  in  actis  Arv.  a.  66  repperisse  sihi 
visus  est  Henzen,  cf.  act.  Arv.  p.  115. 

—  ANNIVS  VINICIANVS. 

—  L.  ANNIVS  VINICIANVS. 

443  L.  VINICIVS,  L.  f.  (fUius  videtur  fuisse  L.  Vinici  vel  Vinuci,  qui  et 
ipse  triumvir  monetalis  fuit  circa  a.  696,  cf.  Momms.  rom.  Milnzw. 
p.  646  n.  299,  consul  suff.  a.  721  testibus  fastis  Venusinis,  t.  Bene- 
ventano  IX  1554,   tessera  CIL.  I  740;   cf.  Borghesi  opp.  2  p.  314). 

Triumvir  monetalis  Augusto  tribunicia  pot.  VII  et  VIII  (737/9) 
nummi  ap.  EcJchel  6,  105.  106,  Babelon  monnaies  de  la  rep.  romaine 
II  p.  552  seq.  Idem  fortasse  L.  Vinicius  (traditur  Vicinius)  'clarus 
decorusque  iuvenis',  cui  Augustus  obiecit,  ''quod  filiam  suam  Baias 
salutatum  venisset^  Suet.  Aug.  64 ;  L.  Vinicius,  Vinici  frater  (sic  videtur 
tradi;  ex  antiquissimis  codicibus  tamen  alter  Vinci  fater,  alter  Nmici 
ficem ;  pater  vel  [L.]  Vinici  pater  proposuit  Nipperdey  ad  Tac.  a.  3,  11, 
ut  diversus  fuerit  a  nostro,  scilicet  pater  eius),  "^quo  nemo  in  agendis 
causis  praesentius  habuit  ingenium';  de  ea  re  dictum  divi  Augusti 
Seneca  contr.  2,  5  (13),  19.  20.  Idem  [L.  Vini]cius,  L.  f.,  M.  n.,  consul 
sufi^.  a.  749  fasti  iMcerini  (CIL.  I  ed.  2  p.  69),  si  recte  eius  nomen 
hoc  loco  supplevit  Borghesius  opp.  5  p.  126. 

444  M.  VINICIVS  vel  VINVCIVS  cos.  a.  735.  M.  Vinicius  Vell.  2,  104, 
Marcus  Vinicius  ib.  2^  96,  Dio,  Vinnius  Florus  (Duennius  Jordan.)'^ 
in  consulatu  Motpxo?  OtJtvouxto?  mon.  Ancyr.  Gr.  3, 11.  6,  11  (Lat.  nomen 

periit).,  M.  Vinucius  fasti  Colotiani  (CIL.  I  ed.  2  p.  64),  M.  Vi 

fasti  Biondiani  (ib.  p.  65),  M.  Vinic.  XF  4590. 

Calibus  oriundus  Tac.  a.  6,  15  (certe  nepoti  hanc  originem  ad 
scribens),  patre  equite  Romano  Tac.  l.  c. ;  P.  f.  fasti  Colotiani.  Fortasse 
hic  M,  Vinicius  P.  f. ,  post  mortem  honoratus  a  municipibus  suis 
X  1818  (t.  musei  Neapolitani,  sed  qui  Cdlibus  asportatus  esse  potest). 
A.  729  Germanorum  (KeXxoiv)  quosdam,  qui  Romanos  negotiatores 
interfecerant ,  punivit  Dio  53,  26  (intellegi  incolas  vallis  Poeninae, 
et  rem  accidisse  anno  demum  739,  suspicatur  Zippel  rom.  Herrschaft 
in  Illyrien  p.  252,  vix  recte).  Consul  suff.  a.  735  fasti  Colotiani 
et  Biondiani,  cum  Q.  Lucretio  (Vispillone)  mon.  Ancyr.  Consularis 
(coss.  traditur)  Vell.  2,  96;  cf.  Tac.  a.  6,  15.  Ab  Augusto  missus 
ad  Pannonios  domandos  Florus  2,  24  (inde  lordanes  Rom.  243), 
bellum  gessit  in  Pannonia  VeJl.  2,  96.  Deinde  missus  in  Germaniam, 
ubi    bellum    conflatum    a.    754    feliciter    gessit,    nec    tamen    finivit 

28* 


VINICIVS  436  VINICIVS 

ih.  2,  104.  Ob  res  in  Germania  gestas  decreta  ei  ornamenta  trium- 
phalia  'cum  speciosissima  inscriptione  operum'  ih.  Hic  puto  Vinicius, 
cum  quo  et  Silio  (S  512)  se  cenatum  esse  et  alea  lusisse  senior 
Augustus  ait  in  epistula  ad  Tiberium  Suet.  Aug.  71.  Avus  M.  Vinicii 
consulis  a.  p.  Chr.  30  (pater  scilicet  P.  Vinicii  consulis  a.  p.  Chr.  2) 
Vell.  2,  96.  104. 
445  M.  VINICIVS  consul  a.  30.  45.  M.  Vinicius  Vellei.,  Tac.,  Seneca  (item 
sic  plerumque  vel  nude  Vinicius  in  consulatihus ,  Minucius  catal. 
episc.  Rom.  ap.  Momms.  chr.  min.  I  p.  73,  Licinius  collationis  leg. 
Mos.  et  Rom.  8,  7,  1  codex  antiquissimus),  Ouivixio?  Dio  60,  27, 
Bincius  (pel  Ma.  Bincius)  traditur  schol.  luv.,  Mapxo?  Mivooxtavo? 
loseph.  ant.  19,  1,  4,  Ma'pxo<?  videtur  appellari  ih.  19,  4,  3,  sed  loco 
corrupto  et  fortasse  lacunoso. 

P.  Vinicii  consulis  a.  755  filius,  M.  Vinicii  consulis  a.  735  nepos 

Vellei.  2,  96.  101.  103.   104;    cf.  Tac.  a.  6,  15.     Consul   ord.   a.  30 

cum   L.    Cassio   Longino   fasti.     Ad    eum    consulem    dedit  Velleius 

Paterculus  compendium  historiae  quod  extat   Vell.  1,  8,  1.  4;  12,  5. 

13, 5.  2,  7,  3;  49,  1;  65,  2;  101,  3.  103,  1.  113, 1.  130,  4.   A.  33  uxorem 

duxit   luliam   (Livillam)    Germanici   filiam    Tac.    a.  6,  15   cf.   6,  45, 

loseph.  ant.  19,  1,  14;  4,  3  (sed  utroque  loco  nomen  eius  corruptum) 

Dio  60,  27,   schol.  luv.  1,  155  (etiam  in  t.  sepulcrdli  luliae  VI  891 

Vinicii  mariti  nomen  supplevit  Mommsen).    Erat  cum  C.  Caesare  quo 

die  occisus  est  loseph.  ant.  19,  1,  14.    Occiso  Gaio  imperii  capessendi 

cupidus   retinetur   a   consulibus   ih.  19,  4,  3.     Consul   II   a.  45  ord, 

cum  Tauro  Statilio  Corvino  fasti.     A  Messallina  veneno  interceptus 

a.  46  Dio  60,  27  (Zonar.  11,  9).    Publico  funere  elatus  Dio  l.  c.   Hic 

fortasse  . .  o?   OuJvtxioc;  n[oirXiou    ut6?(?)],   qui   titulum   Deli   dedicavit 

Bull.  de  corr.  hellenique  3,  1879  p.  157  (certe  huius  aetati  litteraturam 

tituli  convenire  iudicat  Homolle).  —  'Mitis  ingenio  et  comptae  facundiae' 

Tac.  a.  6,  15.    Quietus  Dio  l.  c.    Memoratur  (comes  eius  Varus  nescio 

quis)  Seneca  ep.  122,  12. 

446  P.  VINICIVS  cos.  a.  755  (p.  Chr.  2).  Ad  eum  videntur  pertinere  t.  Man- 

galiae  in  Moesia  inferiore  ad  Pmitum  Euxinum  rep.,  Arch.  ep.  Mitth.  aus 

Oesterr.  19,  1896  p.  108  (1),  rep.  in  insula  Andro.  Waddington  fastes 

des  prov.  asiat.  n.  65  (2).     P.  Vinicius   t.  1.  2,   Vell.  2,  103,   Seneca 

contr.  1,  2,  3.  7,  6,  11,  Seneca  ep.  40,  9  (punicius  traditur  Seneca  contr. 

1,  4,  11,  p.  unicus  ih.  10,  4,  25),  Vinicius  Seneca  contr.  7,  5,  11.  12 

(Vinicus  7,  5,  11  antiquissimi  codices,  Vitinius  7,  5,  12  unus  ex  anti- 

quissimis),  fulnicius  traditur  Tac.  a.  3,  11.    In  consulatu  P.  Vinicius 

X  884,  fasti  Cap.,  Dio  55,  W,  TI.  Ouivtxioc  t)  Mtvouxio?  Dio  ind.  l.  55 

(P.  Vinucius  fasti  quidam  urhani  CIL.  I  ed.  2  p.  69,  sed  in  additamento 

ficticio),  C.  Vinicius  Cassiod.,  Vinicius  chronogr.,  Vindicius  fasti  Hydat. 

M.  f.  (scilicet  M.  Vinicii  consulis  a.  735),   P.  n.  fasti  Cap.  (M.  f. 

Dio  ind.).     Exercitui  praeest  in  Thracia  vel  Macedonia  paullo  ante 


viNicivs  437  .  vmivs 

a.  754  (p.  Chr.  1);  sub  eo  tribunus  militavit  Velleius  Paterculus 
Vell.  2,  101.  Tunc  ut  videtur  ei  positus  t.  1,  ubi  appellatur  vocdbulo 
novo  [uJiraxaY^c.  Consul  ord.  a.  755  cum  P.  Alfeno  Varo  fasti.  Proconsul 
(Asiae  sine  duhio)  t.  2  (post  M.  Plautium  Silvanum  ut  videtur,  ante 
L.  Valerium  Messdlam  Volesum,  cf.  Waddington  fastes  n.  65).  Homo 
disertus,  quamvis  nimis  lente  pronuntiaret  Seneca  ep.  40,  9.  Accu- 
savit  Votienum  Montanum  Seneca  contr.  7,  5  '(20),  12  (vix  alius 
Vinicius  intellegitur ;  ceterum  nan  eam  accusationem  significari,  ex  qua 
Votienus  a.  25  damnatus  est,  monuit  Nipperdey  ad  Tac.  a.  4,  42). 
A.  p.  Chr.  20  patronum  eum  voluit  Piso,  sed  ille  se  excusavit 
Tac.  a.  3,  11  (hunc  intellegi  prohahile  est,  cf.  Nipperdey  ad  Tac). 
Declamare  solebat  Seneca  contr.  1,  2,  3.  1,  4, 11.  7,  6, 11.  'Exactissimi 
ingenii  vir,  qui  nec  dicere  res  ineptas  nec  ferre  poterat'  ih.  7,  5,  11. 
'Summus  amator  Ovidii',  cuius  carraina  ab  oratore  memoria  tenenda 
esse  aiebat'  ih.  10,  4,  25.  —  Pater  M.  Vinicii  consulis  a.  p.  Chr.  30 
VeTl.  2,  101.  103  (praeterea  videtur  fuisse  pater  filiae,  ex  qua  natus 
Annius  Vinicianus,  cf.  supra  suh  C.  Annio  Pollione  et  L.  Annio 
Viniciano). 

447  T,  VINICIVS  IVLIANVS  consul  suff.  mense  Dec.  a.  80  cum  M.  Tittio 
Frugi  act.  Arv. 

448  Vinicius  Rufinus  (pro  Vinic-  traditur  Vinc-),  eques  Romanus,  una 
cum  aliis  Domitio  Balbo  testamentum  falsum  subdidit;  a.  61  lege 
Cornelia  damnatus   Tac.  a.  14,  40. 

—   Vinius  Maximus  v.  C.  Vibius  Maximus. 

449  T.  Vinius  Philopoemen  (tria  nomina  Suet.,  cognomen  et  patroni  duo 
nomina  hahet  JDio;  'louvio?  <I)t>.75|X(ov  App),  a.  711  T.  Vinium  patronum 
proscriptum  celavit  Suet.  Aug.  27,  App.  h.  c.  4,  44,  Dio  47,  7,  4, 
postea  ab  Augusto  equestri  dignitate  honoratus  Suet.  l.  c,   Dio  l.  c. 

450  T.  VINIVS  (RVFINVS  ?).  Titus  Vinius  Tac.  h.  'l,  1  et  alihi  (Titus 
lunius  codices  deteriores),  T.  lunius  Suet.  (certe  Vit.  7),  Ttxo?  'Optvio? 
vel  'Opivto?  libri  apud  Plutarchum  Galh.  c.  4,  o  Ttxoc  vel  ou  Tixos 
ih.  c.  7,  'Optvto?  vel  'Optvvto?  Ttxo?  ih.  c.  10,  'Optvio?  vel  'Oprwto?  ih. 
c.  11  seq.,  Vinnius  Victor  epit.  In  consulatu  T.  Vinius  VI  1986 
(=  XIV  2389).  2051  v.  1  (act.  Arv).  8639  (=  X  6637)  quibus  omnibus 
locis  potest  cognomen  adfuisse,  item  VI 155,  T.  lunius  X  5405,  Vinius 
chronogr.,  Titus  Rufinus  fasti  Hydat.  cum  chr.  Pasch.  (Rufini  cognomen 
fortasse  tuetur  T.  Vinius  Rufus  octovir  Araiterni  teraporibus  Augusti 
IX  4182,  qui  potest  fuisse  ex  eadem  stirpe). 

Natus  a.  21/2  Tac.  h.  1,  48.  'Pater  e  praetoria  famllia,  avus 
maternus  e  proscriptis'  ib.  (possis  conicere  non  maternum  sed  paternum 
avum  fuisse  e  proscriptis,  cf.  supra  n.  449).  Tribunus  militum  inter 
a.  87  et  41,  cura  uxore  C.  Calvisii  Sabini  legati  consularis  in  ipsis 
principiis  castrorura  stuprum  fecisse  dicebatur  Tac.  l.  c. ;  Plut.  Galb.  12. 
Ob  hanc  rem  vinctus,  sed  post  mortera  C.  Caesaris  dimissus  Tac.  l.  c. 


VINIA  438  VIOLENTILLA 

Plut  l.  c.  Praetor  Tac.  l.  c.  Legatus  legionis  ib.  Servili  probro 
respersus,  tamquam  in  convivio  Claudii  scyphum  aureum  (argenteum 
Flut.)  furatus  Tac.  l.  c,  Plut.  l.  c.  Proconsul  Galliae  Narbonensis 
Tac.  l.  c.  Legatus  Galbae  in  Hispania  Suet.  Galb.  14,  6  xo5  c-cpa- 
TitoTtxoS  xayfiaxos  rjsfjLcov  Plut.  Galb.  d  cf.  7  (duabus  legionihm  eiim 
praefuisse  coniecit  Bomaszewshi  mus.  Rhen.  45,  1890  p.  7).  Galbae 
suasit,  ut  Vindicis  conatus  adiuvaret  Plut.  Galb.  4.  Post  nuntium 
de  morte  Neronis  a  Galba  honoribus  affectus  ib.  c.  7.  Eius  potissi- 
mum  arbitrio  Galba  principatum  adeptus  regebatur  Tac.  h.  1,  6.  12.  13, 
Suet.  Galh.  14  (inde  Victor  epit.  6),  Plut.  Galb.  10.  11.  13.  16.  17. 
20.  29.  Consul  designatus  ib.  c.  21.  Hic  Galbae  suasisse  dicebatur, 
ut  A.  Vitellium,  amicum  sibi  per  commune  factionis  Venetae  studium, 
in  Germaniam  mitteret  Suet.  Vit.  7.  Tigellinum  servavit  Tac.  h.  1,  72, 
Plut.  Galb.  17.  Othonem  a  Galba  adoptari  voluit  Plat.  Galh.  21 
cf.  c.  20,  Tac.  h.  1,  13  (Piso  ei  infensus  Tac.  h.  1,  34),  nuptias  filiae 
pactus  Plut.  Galh.  21;  cf.  Tac.  1,  44.  Avaritia  et  licentia  eius  Ta^.  h. 
1,  37,  Plut.  Galh.  12.  17.  18.  Consul  ord.  a.  69  cum  Ser.  Galba  H 
Tac.  h.  1,  1.  11.  13;  fasti.  Adfuit  cum  Piso  adoptaretur  Tac.  h.  1,  14, 
Plut.  Galb.  23.  Conscius  dicebatur  coniurationis  Othonis  Tac.  h.  1,  39, 
Plut.  Galh.  27.  Exorta  coniuratione  Galbam  in  Palatio  retinere  studet 
Tae.  h.  1,  32.  33,  Plut.  Galh.  26.  Postea  progressus  cum  Galba, 
occiditur  ante  aedem  divi  luhi  Tac.  h.  1,  42,  Plut.  Galb.  27.  Corpus 
eius  Crispina  filia  (infra  n.  451)  sepulturae  tradidit  Tac.  h.  1,  47,  Plut. 
Galh.  28.  Testamentum  eius  'magnitudine  opum  inritum'  Tac.  h. 
1,  48.  —  Fortasse  huius  T.  Vini  atriensis  VI  9199. 

451  (VINIA)  CRISPINA  (Crispina  Tac.  h.  1,  47,  praeterea  nomen  non 
ponitur).  Eam  temporibus  Neronis  periclitantem  (fortasse  marito 
accusatq)  servaverat  Tigellinus  Tac.  h.  1,  72.  A.  68  vidua  ib.  1,  13, 
Plut.  Galb.  17;  rumore  vulgi  Otho  maritus  ei  destinabatur  Tac.  l.  c. 
(nuptias  eius  patri  promisit  Otho  Plut.  Galb.  21).  Dona  a  Tigellino 
in  eam  conlata,  cum  patris  eius  potentia  apud  Galbam  servatus  esset 
Plut.  Galb.  17.  Patris,  interfecti  a.  69,  corpus  sepulturae  tradidit 
Tac.  h.  1,  47,  Plut.  Galb.  28. 

452  Vinnius  Asina  (hoc  cognomen  paternum  ei  fuisse,  scilicet  acceptum 
a  patre,  ait  Horat.  v.  8;  Vinnius  Asellus  codices  complures  Horatiani 
in  inscriptione  epistulae;  Vinnius  Fronto  scholia  male  Acroni  trihuta, 
Caninius  Vinnius  Fronto  hoium  scholiorum  cditiones  antiquae):  per 
eum  Horatius  carmina  sua  misit  Augusto  Hor.  ep.  1,  13. 

453  Vinnius  Valens,  centurio  in  praetorio  divi  Augusti,  homo  eximiis 
corporis  viribus;  miranda  eius  facta  insculpta  monumento  eius  Plin. 
h.  n.  7,  82. 

454  VIOLENTILLA  (nomen  est  Stat.  v.  25,  item  in  inscriptione  carminis; 
lanthis  appellatur  a  Martiale,  Asteris  a  Stella  ipso  in  carminihus, 
Stat.  V.  197.198):  in  eius  et(L.  Arruntii)  Stellae  nuptias  Statius  scripsit 


VIOLENTILLA  439  VIPSANIVS 

epithalamium  quod  extat  Stat.  silv.  1,  2  cf.  1  praef.,  Martialis  epi- 
gramma  Mart.  6,  21.  Antea  alii  nupta  Stat.  silv.  1,  2,  138.  168. 
Columbam  eius  carmine  celebravit  Stella  Stat.  v.  102,  Martial. 
7,  14,  5  cf  1,  7.     Memoratur  Martial.  7,  15,  1;  12,  8,  12. 

455  . .  [V]IOLENTILL(A)  clarissima  femina  fragmentum  urbanum  Notizie 
degli  schvi  1888  p.  435  —  Bull.  comunale  1888  p.  311. 

—    MARL^  AVRMi(l^>M(^eLAVKEL(lANA))  VIOLENTILLA. 

456  M.  Vipsa[niu8],  f^tula  aqkaria  Romae  rep.,  ap.  Lancianium  syll.  aq. 
n.  511. 

457  M.  VIPSANIVS  AGRIPPA.  Triq,  nomina  Nep.  vit.  Attici  12,  1,  Dio 
48,  20,  ind.  l.  48.  53,  Censorinus  21,  8,  'Vipsanius  Agrippa  fuerat, 
[at]  Vipsani  nomen  quasi  argumentum  paternae  humilitatis  sustulerat 
et  M.  Agrippa  dicebatur'  Seneca  contr.  2,  4,  13  (gentilicium  etiam  ex 
titulis  lihertinorum  VI  5731.  8871.  18269  apparet),  M.  Agrippa  vel 
Agrippa  passim. 

Humili  origine  Seneca  contr.  2, 4, 13  (cf.  supra),  Seneca  henef.  3, 32,  4 
cf  Vell.  2,  96. 127,  Tac.  a.  1, 3,  Suet.  Cal.  23.  —  L.  f.  tituli  II 474.  V2813, 
VI  896.  IX  3150.  4677.  4779.  X  4831.  XI  2105.  XII  3153,  CIAtt. 
III 575.  576,  Inscr.  Gr.  sept.  1 349,  item  nummi  aenei,  ap.  Echhel  6, 165. 
Cohen  I  ed.  2  p.  175  seq.;  item  Dio  ind.  l.  48.  53.  Natus  a.  691/2,  quippe 
annum  quinquagesimum  primum  agens,  cum  moreretur  (a.  742)  Plin. 
h.  n.  7,  46.  De  genitura  eius  Plin.  h.  n.  7,  45.  Amicus  Octavii  adules- 
centis,  qui  fratri  eius  Pompeianas  partes  secuto  veniam  a  Caesare 
impetravit  Nicolaus  Bamasc.  fr.  99,  7  (III  p.  430  fr.  hist.  ed.  MiXller) 
(eadem  res  videtur  tangi  Senec.  ep.  94,  46).  Octavium  comitatur  Apol- 
loniara  Suet.  Aug.  95  cf  Vell.  2,  59;  eidem  veteranos  in  Campania 
ambienti  comes  Nicolaus  Damasc.  fr.  99,  31  (III  p.  455  MUller). 
A.  711  accusavit  C.  Cassium  lege  Pedia  Vellei.  2,  69;  Plut.  Brut.  27. 
Pro  proscripto  quodam  intercedit  apud  Caesarem  Appian.  h.  c.  4,  49. 
Bello  Perusino  adiutor  Caesaris  ih.  5,  31.  32.  33.  35.  50.  A.  714.; 
praetor  urbanus  Dio  48,  20.  Eodem  anno  ei  belhna^  contra  Sex. 
Pompeium  commisit  Caesar  Dio  l.  c.  Sipuntum  ab  Antonianis  pos- 
sessum  capit  Dio  48,  28,  Appian.  h.  c.  5,  57.  58.  Tractat  cum  Antonio 
Livius  lih.  CXXVII (fr.  50  HertB)  apiid  scholiastas  in  Horat.  1, 5,  27. 29. 
Missus  contra  Gallos  rebelles  Dio  48,  49,  Aquitanos  vicit  Appian. 
h.  c.  5,  92,  Eutrop.  7,  5,  Rhenum  traiecit  Dio  l.  c,  Ubios  Rheniim 
transgressos  in  fidem  recepit  Straho  4,  3,  4  p.  194 ,  Tac.  a.  12,  27. 
Imperator  IX  262.  2200,  CIG.-1878  (nisi  forte  postea  demum  hoc 
vocahulo  uti  coepit).  Triumphare  noluit  Dio  l.  c.  Consul  designatus 
nummi  aurei  et  argentei,  Eckhel6, 164  (ex  Morcllio).  Consul  ord.  a.  717 
cum  L.  Caninio  Grallo  Dio  48,  49;  fasti.  Caesarem  comitatur  Tarentum 
Plut.  Ant.  35.  Uxorem  duxit  Pomponiam  Atticl  filiam  Nep.  Attic.  12, 
quas  nuptias  conciliavit  M.  Antoniiis  Nep.  l.  c.  (anno  ut  puto  717; 
filia   ex  his  nuptiis  nata  mater  facta  esse  videtur  a.  739).     Classera 


VIPSANIVS  440  VIPSANIVS 


parat  contra  Sex.  Pompeium  Vellei.  3,  79,  Dio  48,  49,  portum  apud 
Baias  aedificat  Dio  48,  50.  51,  Strdbo  5,  4,  6  p.  245;  cf.  Philarg.  ad 
Verg.  2,  162.  Bellum  navale  gerit  contra  Sex.  Pompeium  Liv.  per.  129, 
Vell.  2,  79,  Appian.  h.  c.  5,  101.  102.  105  seq.  115  seq.,  Suet.  Aug.  16, 
Dio  49, 1-10  (Zonar.  10, 24)  cf.  50, 19,  Oros.  6, 18,  25  seq.,  de  vir.  ill.  84, 
Serv.  ad  Aen.  6,  612,  Ps.-Serv.  adAen.  8,  682,  schol.  Luc.  1,  43.  6,  421. 

7,  871.   Bello  confecto  corona  navali  sive  rostrata  donatur  Vergil.  Aen. 

8,  684,  Ovid.  ars  am.  3,  392,  nummi  aenei  ap.  JEcJchel  6, 165,  Cohen  I  ed.2 
p.  175  seq.  (in  nummis  argenteis  et  aureis  ap.  Echhel  l.  c.  p.  164.  165, 
Cohen  l.  c.  p.  177,  1.  2,  p.  178,  6  corona  non  rostris  contexta,  sed  muralis 
est  rostris  exornata) ;  Livius  per.  129,  Vell.  2, 81,  Seneca  de  henef.  3, 32, 4, 
Plin.  h.  n.  16,  7.  8,  Dio  49,  14.  Dalmaticum  bellum  gerit  Dio  49,  38; 
cf.  Appian.  III.  20.  A.  721  aedilis  curulis  Frontin.  de  aq.  9.  98, 
Dio  49,  43,  Plin.  h.  n.  36, 104. 121 ;  t.  urhanus,  inscr.  sel.  128.  Bello 
Actiaco  dux  classis  Caesarianae  Vell.  2,  84,  85,  Plut.  Ant.  65.  66, 
Dio  50,  11.  13.  14.  31  (Zonar.  10,  29),  Oros.  6,  19,  6;  cf  Verg.  Aen. 
8,  682,  Straho  8,  4,  3  p.  359,  Panegyr.  6,  13  (fortasse  huc  pertinet 
fragmenturn  Atheniense  III  6101).  Post  victoriam  Romam  missus 
Dio  51,  3,  Caesarem  quoque  ad  reditum  hortatur  Plut.  Ant.  73. 
A.  725  a  Caesare  reduce  caeruleo  vexillo  donatus  Dio  51,  21  cf.  Suet.  ^ 
Aug.  25  (qui  minus  recte  ut  videtur  rem  refert  ad  hellum  Siculum). 
Partem  domus  Antonii  Palatinae  accipit  Dio  53,  27.  Caesar  cum 
60  deliberat  de  re  publica  constituenda  Dio  52,  1  seq.  (Zonar.  10,  32) 
(sed  hanc  Agrippae  suasoriam  a  Dione  excogitatam  esse  apparet). 
A.  726  consul  II  ord.  cum  Caesare  sextum  fasti.  Censum  populi 
egit  cum  Caesare  mon.  Ancyr.  2,  2  cf.  Dio  52,  42  (qui  censum,  nempe 
initium  census,  refert  ad  annum  725),  senatum  legit  Suet.  Aug.  35, 
censoria  potestate  fasti  Venusini  IX  422,  lustrum  fecit  mon.  Ancyr. ; 
fasti  Venusini  (cf.  Momms.  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  37).  Circa  hoc  ut 
videtur  tempus  (certe  suh  a.  726  rem  narrat  Dio)  uxorem  duxit 
Claudiam  Marcellam,  Octaviae  sororis  Augusti  filiam  Plut.  Ant.  87, 
Dio  53,  1  (Zonar.  10, 32,  uhi  errore  Marcellae  suhstituitur  ipsa  Octavia) 
cf.  54,  6,  Suet.  Aug.  63,  ex  qua  liberos  habuit  Suet.  l.  c.  A.  727 
consul  III  cum  Augusto  VII  fasti  (cos.  tertium  II 474.  III 494. 
VI 896.  1X4677.  4779,  CIAtt.  III 575,  Inscr.  Gr.  sept.  1349,  nummi 
ap.  EcJchel  6,  165,  Vellei.  2,  90.  127,  Frontin.  aq.  10,  Ps.-Serv.  ad 
Aen.  8,  682  cf.  Tac.  a.  1,  3).  Sacerdos  complurium  collegiorum 
Vellei.  2,  127.  Quindecimvir  sacris  faciundis  acta  saecularia;  mon. 
Ancyr.  4,  36;  IX  262;  Dio  54,  19.  A.  729  loco  Augusti  aegroti 
nuptiis  Marcelli  et  luliae  praesidet  Dio  53,  27.  Cum  domus  eius 
conflagravisset ,  una  cum  Augusto  habitavit  ih.  A.  731  Augustus 
aegrotans  ei  anulum  tradidit  Dio  53,  30.  31  (Zonar.  10,  33).  Missus 
ab  Augusto  in  Syriam  Dio  53,  32,  ut  transmarinas  provincias  loco 
Augusti  regeret  loseph.  ant.  15,  10,  2,  propter  simultates  cum  Mar- 


VIPSANIVS  441  VIP6ANIVS 

cello  Mytilenen  secedit  Bio  53,  32,  Suet.  Aug.  66  Tih.  10,  Vellei. 
2,  93,  Tac.  a.  14,  53.  55,  Plin.  h.  n.  7,  149,  loseph.  l.  c.  (Mytilenis  ut 
XTtaTyj?  urbis  celebratus  CIG.  2176).  A.  733  arcessitus  ab  Augusto 
in  Siciliam,  Romam  mittitur,  cogiturque  dimissa  Marcella  luliam 
ducere  uxorem  Bio  54,  6,(Zonar.  10,  34),  Suet.  Aug.  63,  Plut. 
Anton.  87,  Vell  2,  93  cf.  Tac.  a.  1,  3.  4-,  40,  h.  1,  15.  (Maritus 
luliae  t.  Delius  huU.  de  corr.  hell.  2,  1878  p.  399,  Paphius  journal  of 
hellen.  studies  9,  1888  p.  243.  Imagines  eius  et  luliae  in  nummo 
JEphesio,  ap.  Mionnet  suppl.  VI 126,  322  [ex  Sestinio];  statuis  honorati 
ipse  et  lulia  Sesti  hull.  de  corr.  hell.  4  p.  517.)  Curam  urbis  ei 
committit  Augustus  Dio  54,  6.  11.  A.  785  turbas  in  Gallia  exortas 
sedavit,  in  Hispania  Cantabros  domuit  Dio  54, 11;  Horat.  ep.  1, 12,  26; 
cf.  Vell.  2,  90 ;  Florus  2,  33  (qui  rem  referre  videtur  ad  a.  728  vel  729). 
Triumphum  recusat  Dio  l.  c.  A.  736  tribuniciam  potestatem  accipit 
iu  quinquennium  Dio  54,  12;  cf.  Vell.  2,  90,  Tac.  a.  3,  56  (tribunus 
plebi  quietissimus  Ps.-Serv.  ad  Verg.  Aen.  8,  682).  Tribunicia  potestate 
acta  lud.  saec.  v.  53;  III  494.  IX  3150.  3913,  trib.  pot.  III  II  474 
(huc  pertinent  etiam  nummi  cusi  a  C.  Sulpicio  Platorino,  cf.  supra 
S  728).  A.  737  una  cum  Augusto  ludos  saeculares  quintos  edidit 
act.  lud.  saec;  mon.  Ancyr.  4,  36;  Censorinus  17,  11.  (A.  738)  iterum 
mittitur  in  transmarinas  provincias  Dio  54,  19,  loseph.  ant.  16,  2,  1. 
ludaeam  adit  (a.  739)  loseph.  16,  2,  1;  Philo  leg.  ad  Gaium  c.  87 
(II  p.  589  Mangey).  Berytum  duas  legiones  deducit  Straho  16,  2, 19 
p.  756  (cf.  Euseh.  chron.  ad  a.  2001  vel  2003).  A.  740  turbas  in 
Bosporo  Cimmerio  exortas  Sinopen  progressus  pacat  loseph.  ant. 
16,  2,  2,  Dio  54,  24,  Euseh.  chron.  (Hieronym.  ad  a.  2003,  Armen. 
ad  a.  2002),  Oros.  6,  21,  8.  Triumphum  recusat  Dio  l.  c.  Iliensibus, 
quod  luliae  uxori  eius  periculum  in  itinere  adeunti  non  subvenissent, 
multam  infligit  Nicol.  Damasc.  fr.  3  (fr.  hist.  III  p.  350  Miiller); 
cf.  loseph.  ant.  16,  2,  2.  ludaeis  privilegia  confirmat  loseph.  ant. 
16,  2,  3-5;  16,  6,  4.  5.  Romam  redit  a.  741  Dio  54,  28,  cum  Asiam 
per  decem  annos  rexisset  loseph.  ant.  16,  5,  5  (decem  annos  computari 
apparet  a  profectione  Mytilenas,  cf  Mommsen  mon.  Ancyr.  ed.2p.  163). 
A.  741  tribuniciam  potestatem  in  alterum  quinquennium  accipit  Dio 
54,  28  ([trib.  potestajte  VI  XIV  2230,  si  vere  Agrippae  est),  item 
imperium  quoquo  adiisset  maius  quam  ii  qui  provincias  obtinerent 
Dio  l.  c.  (id  ius  non  tum  primum  ei  decretum  esse  putat  Mommsen 
Staatsr.  IP  p.  1151  not.  5,  1157  not.  3).  In  Pannoniam  proficiscitur 
hieme  a.  741/2  Dio  l.  c.  cf.  Vellei.  2,  96,  mox  redit  Dio  l.  c.  — 
Supremis  suis  annis  conflictatus  gravi  morbo  pedum  Plin.  h.  n.  23,  58 
cf.  7,  45.  —  A.  742  in  Campania  decessit  ex  morbo,  pauiio  post 
(^uinquatrus  (exeunte  mens.  Mart.)  Dio  54,  28  (Zonar.  10,  34).  Oasa 
inlata  mausoleo  Augusti  Dio  l.  c;  consol.  ad  Liviam  v.  67.  Ludi 
giadiatorii  in  honorem  memoriae  eius  editi  a.  747  Dio  55,  8. 


VIPSANIVS  442  VIPSANIVS 

Ex  Poraponia  pater  Vipsaniae  Agrippinae  (infra  n.  462),  ex  Mar- 
cella  complurium  liberorum  (qui  praeterea  non  memorantur)  Suet. 
Aug.  63,  ex  lulia  C.  Caesaris  (I  n.  142),  L.  Caesaris  (I  n.  148), 
luliae  (I  n.  421).,  Agrippinae  (infra  n.  463),  Agrippae  Caesaris 
(I  n.  139).     Heredera  reliquit  Augustum  Dio  54,  29. 

Amicus  Augusti  praecipuus  Val.  Max.  4,  7,  6,  Seneca  henef.  6,  32, 
2-4,  ep.  94,  46,  loseph.  ant.  15,  10,  3;  cf  M.  Anton.  zk  saux,  8,  31. 
Augusto  semper  se  submittebat  Vell.  2,  79,  PUn.  h.  n.  7,  46,  Dio  49,  4. 
53,  23.  54,  29.  Saepius,  ut  ipse  Augustus,  insidiis  petitus  Dio  54,  15 
(Zonar.  10,  34). 

Servi  eius  VI 3731.  8871;  liberti  VI 18269.  —  Chersonesum  Thraci- 
cam  possedit  Dio  54,  29.  —  Procurator  eius  in  Sicilia  Iccius  Horat. 
ep.  1,  12. 

Opera  publica  ab  eo  in  urbe  extructa  VI  896  (t.  Panthei),  Bull. 
comun.  1887  p.  306  (cum  mentione  pontis  Agrippae,  cf.  Huelsen  Bdm. 
Mitth.  1889  p.  285);  Horat.  ep.  1,  6,  26;  Strabo  5,  3,  8  p.  235,  13,  1,  19 
p.  590;  Seneca  de  henef.  3,  32,  4;  Plin.  h.  n.  16,  201.  31,  41.  42.  34, 
13.  62.  35,26.  36,  38.  102.  104.  121.  189;  Frmtin.  de  aq.  9.  10.  98 
cf  25.  99.  104.  116:  Tac.  a.  15,  37.  39;  Suet.  Aug.  29  fin.  42;  Bio 
49,  43.  53,  23.  27.  54,  11.  29.  55,  8.  66,  24;  Notit.  urh.  reg.  VII  VIII 
IX,  item  add.  Tiberim  derivavit  Porph.  ad  Hor.  art.  poet.  67.  Vias 
Galliae  munivit  Straho  4,  6,  11  p.  208.  Orbera  terrarum  urbi  spectan- 
dura  propositurus  erat  in  porticu  (Vipsania)  Plin.  h.  n.  3,  17.  Auctor 
Plinii  in  enarratione  orbis  terrarura  Plin.  h.  n.  3-6.  FAiam  a  Strahone 
Agrippae  xtopoYpacptav  adhihitam  esse putant plerique;  cf.  Biese  Geograph. 
Lat.  min.  p.  VII  seq.,  p.  1  seq. 

Ad  eum  dedit  Horatius  carm.  1,  6.  Eum  significasse  credebatur 
Vergilius  Aen.  1,  292  cf.  Serv.  l.  c.  —  Vix  hic  (quod  post  alios  putavit 
Bihheck  prol.  ad  Verg.  p.  100)  M.  Vipsanius  (uipranius  traditur),  quem 
Vergilii  ut  videtur  obtrectatorem  memoraX  Donatus  vit.  Verg.  (Suet.  p.  65 
Beiffersch.,  item  ap.  Hagen  Jahn's  Jahrh.  suppl.  4  p.  740).  —  Scripsit 
de  vita  sua  Philargyr.  in  Verg.  georg.  2,  162  cf.  Plin.  h.  n.  7,  148 
(Peter  hist.  Bom.  fragm.  p.  261).  Oratio  eius  de  tabulis  omnibus 
signisque  publicandis  Plin.  h.  n.  35,  26  (fortasse  huc  spectat  etiam 
aedilitatis  suae  commemoratio  quam  citat  Plin.  h.  n.  36,  121).  Reum 
aliquem  defendit  Seneca  contr.  2,  4, 13.  Vir  rusticitati  propior  quam 
deliciis  Plin.  h.  n.  35,  26.  —  Ab  eo  appellatum  Athenis  theatrum  in 
in  Ceramico  Philostr.  vit.  soph.  2,  5,  3;  8,  2. 
458  Vipsanius  Atticus,  rhetor,  Apollodori  (Pergameni)  discipulus  {traditur 
Att-  Vipsani  Apollodori  discip-)  Seneca  contr.  2,  5  (13),  11.  Male  a 
nonnullis  putatu^  est  vel  pater  vel  flius  M.  Agrippae;  alii  Dionysium 
Pergamenum  cognomine  Atticum,  quem  memorat  Straho  3  p.  625, 
intellexerunt ,  id  quoque  sine  causa;  cf.  Piderit  de  Apollodoro  Per- 
gameno  (Marh.  1842)  p.  16  seq.  —  Eius  nominis  homo  X  7101  (Catinae). 


VIPSANIVS  443  VIPSANIA 

459  Vipsanius  Laenas,  procurator  Sardiniae,  a.  56  damnatus  ob  eara 
provinciam  avare  habitam  Tac.  a.  13,  30. 

460  Vipsanius  Marcellinus:  eius  servus  X  12  (Regii  lulii).  Fortasse 
vir  nobilis. 

461  Vipsanius  Philargyrus  (sic  omnino  scribendum  coniungendumque ; 
fortasse  fuit  Agrippae  libertus),  notas  scribendi  a  Tirone  inventas 
ampliavit  Isidorus  orig.  1,  22  ex  Suetonio,  cf.  Sueton.  ed.  Beiffer- 
scheid  p.  136;  codex  Cassellanus  notarum  Tironianarum  ap.  Schmitz 
symb.  phil.  Bonn.  p.  532  (ubi  distinguitur  Philargyrus  a  Vipsanio). 

—    L.  Cominius  Vipsanius  Salutaris. 

462  VIPSANIA  AGRIPPINA.  T.  Laude  Pompeia  rep.  V  6359  (1);  fortasse 
ad  eam  pertinuit  t.  mutilus  Telesinus  IX  2201  (2);  memoratur  in 
t.  urbano  VI 9901"'  (3).  Vipsania  Tac.  a.  1,  12.  3,  19  (praeterea  genti- 
licium  ftrmat  t.  3),  Agrippina  t.  1.  3,  Suet.  Tib.  7.  M.  Agrippae  filia, 
Fomponii  Attici  neptis  Nep.  Att.  19,  Suet.  Tib.  7,  Dio  54,  31.  Vix 
annicula  desponsa  Ti.  Claudio  Neroni  privigno  Caesaris  Nepos  l.  c, 
cui  postea  nupsit  Vell.  2,  96,  Tac.  a.  1,  12,  Suet.  l.  c,  Dio  l.  c,  peperit- 
que  filium  Drusum  (anno  739,  vel  certe  inter  a.  7391742,  cf.  sub  JDruso 
Caesare)  Suet.  l.  c ;  mater  Drusi  Caesaris  t.  1 ;  Tac  a.  3,  19  cf.  2,  43. 
Rursus  gravidam  a.  742  Tiberius  coactus  est  eam  dimittere,  ut 
luliam  duceret  Suet.  l.  c,  Dio  l.  c  Postea  nupsit  C.  Asinio  Gallo 
(consuli  a.  746)  Tac  a.  1,  12,  Dio  57,  2  (huius  mariti  nomen  erat 
etiam  in  t.  1,  sed  erasum),  ex  quo  matrimonio  nati  sunt  Ser.  Asinius 
Celer  (cf  t.  3),  Asinius  Gallus  (Dio  60,  27),  Asivius  Saloninus  (Tac  a. 
5,  75),  V.  supra  A  1012.  1014.  1039,  sed  etiam  reliqui  ut  puto  filii 
C.  Asinii  Galli,  v.  supra  A 1017.  Eius  libertus  M.  Vipsanius  Agrippinae 
1.  Thales  conlactani(us)  Celeris,  Galli  fili  t.  3.  Defuncta  a.  p.  Chr. 
20  (u.  c.  773)  Tac  a.  3,  19. 

463  (VIPSANIA)  AGRIPPINA  GERMANICI.  Tituli  vivae  ei  positi:  Aeser- 
ninus  IX  2635  (1),  Veleias  XI 1167  (2),  Delphieus  Ath.  Mitth.  5, 
1880  p.  197  (3),  Melius  Journal  of  hell.  stud.  17,  1897  p.  17  (4),  Samius 
Ath.  Mitth.  14,  1889  p.  102  (5),  Lesbii  Bull.  de  corr.  hell.  4,  1880 
p.  432  n.  17.  18  (6.  7),  Sinopensis  Bull.  de  corr.  hell.  13,  1889  p.  302  (8). 
Memoratur  in  t.  filii  Lesbio  CIG.  3528  =  Eph.  ep.  2  p.9  (9).  T.  sepul- 
cralis  VI 886  (10).  Praeterea  mortuae  ei  positus  t.  Hispanus  II 3379  (11); 
Peloponnesius  CIG.  1301  (12);  item  memoratur  post  mortem  XIV 
2794  (13).  Nummi  mortuae  eius  nomine  cusi,  Echhel  6,  212  seq., 
Cohen  I  ed.  2  p.  231  seq. 

Gentilicium  nusquam  ponitur.  M.  Agrippae  et  luliae  filia  Suet. 
Aug.  64,  Cal.  7,  Dio  57,  5  (Zon.  11,  1)  cf  Tac  1,  41;  (M.  Agrippae 
filia  t.  3.  9.  10,  M.  f.  t.  1.  5,  pars  nummorum;  Augusti  neptis  t.  10.  12, 
Tac  a.  1,  33.  2,  71  cf  1,  40.  3,  4.  4,  34,  Suet.  Cal.  8),  sorore  luHa 
minor  Suet.  Aug.  64.  Nata  videtur  post  annum  737,  quo  L.  Caesar, 
et  ante  a.  742,  quo  mortuo  patre  Agrippa  Caesar  natus  est  (cf.  Mommsen 


VIPSANIA  444  VIPSTANVS 

Herm.  13,  p.  246;  de  die  natali  cf.  Henzen  act.  Arv.  p.  XLIX  not.  1). 
Nupsit  Germanico  Caesari  Tac.  a.  1, 33  cet.,  Suet.  Cal.  7,  anno  ut  videtur 
p.  Chr.  5,  cf.  sub  Germanico  Caesare,  cui  novem  liberos  peperit 
Plin.  h.  n.  7,  57,  Suet.  Cal.  7.  Maritum  in  Germania  morantem  con- 
sequitur  a.  14  Suet.  Cal.  8.     Una  cum  marito  in  Germania  Tac.  a. 

1,  40.  69,  Dio  57,  5;  eundem  comitatur  in  Orientem  Tac.  a.  2,  54. 
Intrepidam  se  praebet  in  Germania  Tac.  a.  1,  40.  69.  Filiorum 
unum  peperit  Tibure,  alium  Antii,  filias  duas  in  Germania  Suet. 
Cal.  8  (cf.  Mommsen  Herm.  13,  252  seq.),  tertiam  in  insula  Lesbo  Tac.  a. 

2,  54;  exinde  puto  a  Lesbiis  dicta  Oea  AfoXk  'AYpiTnrTva  nummi  Mytile- 
nmses  ap.  Echhel  6,  214,  Mionnet  IIIp.49, 122,  suppl.  VI p.  65,  89.  90, 
OsA  klokk  xapTTOcpopo?  AYpiTnrrva  CIG.  3328  =  Eph.  2  p.  9  (CIG.  2183 
fortasse  intellegitur  Agrippina  iunior,  cf.  Eph.  ep.  II  p.  8).  Mariti  de- 
functi  cineres  e  Syria  in  Italiam  deportat  Tac.  a.  2,  75.  3,  1.  Odium 
eius  in  Tiberium,  et  invicem,  a  Seiano  auctum  Tac.  a.  1,  69.  3,  4.  4, 12. 
39.  52.  54,  Suet.  Tib.  53  cf  Vell.  2,  130.  A.  29  Tiberius  eam  apud 
senatum  criminatur  Tac.  a.  5,  3.  5,  Suet.  Tib.  53.  Pandateriam  relegatur 
Suet.  l.  c.  A.  33  vitam  inedia  finivit  Tac.  a.  6, 25,  Suet.  l.  c,  Dio  58,  22. 
Cineres  eius  a.  37  a  Gaio  filio  Romam  translati  et  in  mausoleo 
Augusti  conditi  Suet.  Cal.  15,  Dio  59,  3  cf  t.  10.  Mater  C.  Caesaris 
Augusti  Germanici  nummi;  t.  10.  11;  Plin.  h.  n.  7,  45,  Suet.  Cal.  7  cet. 

—    COMINIA  VIPSANIA  DlGNITAS. 

464  (VIPSANIA)  POLLA  (Polla  Dio;  Plinius  nomen  non  ponit),  soror 
M.  Agrippae  Plin.  h.  n.  3,  17,  Dio  55,  8.  Porticum,  quae  orbem 
terrarum  spectandam  complecteretur,  inchoavit  ex  destinatione  et 
commentariis  fratris  Plin.  l.  c,  nondum  perfecerat  a.  748  Dio  l.  c, 
perfecit  Augustus  Plin.  l.  c  Memoratur  porticus  Vipsania  Plin. 
6,  139;  Martial  1,  108.  4,  18;  Tac  Jk^,  31;  Plut.  Galb.  25. 

465  C.  VIPSTANVS  APRONIANVS  (sic  passim  in  actis  Arvdlium,  semel 
C.  Vipstanius  Apronianus  VI  2042  v.  15;  Vipsani  Aproniani  Tac  h. 
1,  75;  in  consulatu  C.  Vipstanus  Aprjonianus  act.  Arv.,  F.  Ouei({;Tav6? 
Airptoviavo?  X  1504,  C.  Vipstanus,  C.  Vips.  tabula  ccrata  Pompeiana  ap. 
de  Petram  n.  124  =  Zangemeister  n.  147,  Vipstanus  Plin.  h.  n.  7,  84, 
Gaius  Vipsanus  Tac  a.  14,  1,  Vipianius  vel  Vipianus  Plin.  h.  n.  2,  180 
codices,  Ai^ronia,nus  chronographus,  fasti  Hydat.).  —  Frater  Arvalis  certe 
inde  ab  a.  57,  magister  eo  ipso  anno  act.  Arv.  Consul  ord.  a.  59 
cum  C.  Fonteio  Capitone  fasti.  Hic  ut  videtur  C.  Vipstanus  Apro- 
n[ianus]  (consul  ut  videtur)  1X4898.  Proconsul  Africae  a.  69  (68/9) 
Tac.  h.  1,  76.  A.  86  d.  27  Febr.  in  locum  eius  (defuncti)  alius  frater 
Arvalis  cooptatus  act.  Arv.  —  Huius  fortasse  Vipstani  Aproniani 
1.   VI  29015. 

466  VIPSTANVS  GALLVS  mortuus  in  praetura  a.  17  Tac  a.  2,  51. 

467  M.  VIPSTANVS  GALLVS  (M.  Vipst.  tessera  glad.,  Cla.  vel  La.  vel 
L.  Vipstanus  Gallus  legerunt  III 4591).  Filius  fortasse  eius  qui 
praecedit.     Consul   sufF.  cum  C.  Rutilio  Gallico  vel  Gallo  ///  4591, 


VIPSTANVS  445  VIPSTANVS 

tessera  gladiatoria  quam  ed.  Hirschfeld  Wiener  Stud.  3,  1881  p.  271 
a.  53  vel  54  III  4591.    Cf.  supra  suh  C.  Rutilio  Gallo  (R  169). 

468  VIPSTANVS  MESSALLA  (Viptanus  M.  traditur  Tac.  h.  4,  42,  Vipsa- 
nus  M.  ih.  3,  18.  25,  Vipsanius  M.  ih.  3,  9,  Vibanius  vel  Libanius  M. 
dial.  14 ;  alihi  cognomen  tantum ;  gentilicium  ap.  Tac.  restituit  Rupertus). 
Claris  maioribus  Tac.  h.  5,  9  (a  Messalla  Corvino  oratore  oriundum 
fuisse,  inde  quod  Tac.  didl.  27  oratores  antiqui  dicuntur  maiores  eius, 
nequaquam  collegerim).  Fortasse  filius  L.  Vipstani  Puhlicolae  consulis 
a.  48,  frater  C.  Vipstani  Puhlicolae  sacerdotis  facti  a.  63  (infra 
n.  470).  Frater  (uterinus)  Aquilii  Reguli  Tac.  h.  4,  42.  Natus 
post  a.  45,  scilicet  a.  70  nondum  senatoria  aetate  Tac.  l.  c.  A.  69 
tribunus  railitum  in  exercitu  Moesiae,  bello  Vitelliano  praeest  legioni 
septimae  Claudiae  auxiliisque  Tac.  h.  3,  9.  11.  18.  De  hoc  bello 
quaedam  memoriae  mandavit  ih.  3,  25.  28.  A.  70  Regulum  fratrem 
coram  senatu  defendit  ih.  4,  42.  Eloquentia  eius  Tac.  h.  4,  42, 
didl.  15.  A  Tacito  in  dialogo  de  oratoribus  inducitur  veteres  oratores 
laudans  Tac.  dial.  14  seq.  25  seq. 

469  L.  VIPSTANVS  {vel  VIPSTANIVS)  MESSALLA  (Ousitpxav?»?  Msa^aaXa?] 
t.  Atheniensis;  in  consulatu  L.  Vipstanius  Messalla  VI 43.  44,  L.  Vipsta- 
nus  Messala  VI 543,  [L.]  Vipstanus  Messalla  VI  1984,  L.  Vipstanius 
Mes8[alla]  VI  791,  praeterea  cognomen  tantum.  Filius  videtur  eius 
qui  praecedit.  Consul  ord.  a.  115  cuni  M.  Pedone  Vergiliano  fasti. 
Consularis  (uTraxtxo?)  t.  Atheniensis  CIAtt.  III  621  (=  eph.  ep.  1 
p.  250  uhi  restituit  Dittenherger).  Pater  L.  Vipstani  (Publicolae) 
Messallae  (infra  n.  472)  ih. 

470  C.  VIPSTANVS  POPLICOLA  a.  63  cooptatus  in  collegium  aliquod 
sacerdotale  e  maioribus  VI 2002.    Fortasse  fiUus  eius  qui  sequitur. 

471  L.  VIPSTANVS  PVBLICOLA  consul  ord.  a.  48  cum  A.  Vitellio  fasti. 
(L.  Vipsana  Tac.  a.  11,  23,  [L.]  Vistanus  III S.  12321,  [L.]  Vipstanus 
Poplicola  VI 8639  =  X  6637,  Publicola  chronogr.  a.  354  fasti  Bydat.  cet. ; 
Vipsanius  Tac.  a.  11,  25).  Memoratur  in  consulatu  Tac.  a.  11,  25. 
Fortasse  pater  tam  C.  Vipstani  Puhlicolae  eius  qui  praecedit,  quam 
Vipstani  Messallae  trihuni  militum  a.  69  (n.  468),  avus  L.  Vipstani 
Messallae  consulis  a.  115,  proavus  L.  Vipstani  Puhlicolae  Messallae 
eius  qui  sequitur. 

472  L.  VIPSTANVS  PVBLICOLA  MESSALLA  (sic  XIV  2795,  L.  Vipstanius 
Pobl[icola]  Messala  ih.  4245),  L.  f.  (filius  scilicet  L.  Vipstani  MessaUae 
consulis  a.  115),  (tribu)  Claudia  (Cl.  XIV  2795,  [C]l.  4245)  t.  Tihur- 
tinus  XIV 4245,  Gahinus  ih.  2795.  n[Ivir  a.  a.  a.  f.  f.?]  XIV 4245. 
[Sa]lius  Co[llinus]  ih.  Quattuorvir  quinquennalis  Gabiis  a.  140  XIV 
2795.  Hic  videtur  L.  Vi[pstanus]  Messal[a],  Vipstani  Mes[salae]  con- 
sularis  filius,  statua  honoratus  a  senatu  populoque  Atheniensi  CIAtt. 
III  621. 


VIRBIANA  446  VmiVS 

472*  Virbiana,  inter  CX  matronas,  quae  ludis  saecularibus  a.  204  lunoni 
sacrificaverunt ;  Flavii  Drusiani  (cf.  supra  F  177)  uxor  act.  lud.  saec. 
eph.  ep.  8  p.  288. 

473  Virdius  Gemellinus,  procurator  Traiani  in  Bithynia,  cum  Plinius 
provinciam  regeret  (a.  111/3)  Flin.  ad  Trai.  27.  28.  84.  Filius 
eius  qui  sequitur. 

474  Virdius  Geminus,  'spectatae  militiae'  vir,  a.  69  iussu  Vespasiani 
tumultum  in  Ponto  ortum  compressit  Tac.  h.  3,  48. 

—  Caecilius  Virgilianus. 

475  P.  VIRIASIVS  NASO  (sic  cippi  urbani,  Viriasius  Naso  t.  Cretensis), 
tribunus  plebis  eodemque  tempore  curator  locorum  publicorum  iudi- 
candorum  cum  P.  Nonio  Asprenate,  qui  consul  fuerat  a.  p.  Chr.  6. 
aliisque  cippi  urbani  ¥11267 "'■^-  31573  (—  Bull.  comunale  1885  p.  97). 
Proconsul  provinciae  Cretae  per  tres  annos  sub  finem  imperii  Tiberii 
(certe  post  a.  31)  t.  Gortynius  III  S.  12036  (=  inscr.  sel.  158). 

—  ATTIA  VIRIOLA. 

476  L.  VIRIVS  AGRICOLA  {sic  VI  1984;  dipl.  mil.,  III  p.  893,  alibi 
Agricola),  consul  ord.  a.  230  cum  Sex.  Catio  Clementino  Priscil- 
liano  fasti. 

477  Q.  VIRIVS  EGNATIVS  SVLPICIVS  PRISCVS.  Q.  Vi[r]ius  (Vieius 
traditur)  Egnatius  Sulpicius  Priscus  t.  Albingaunensis  V  7783,  Virius 
Sulpicius  Priscus  X  8059,  134.  Clarissimus  vir  ib.  Consularis,  pontifex 
et  flamen  divi  Severi,  curator  aquarum  sacrae  urbis  et  Miniciae, 
eodemque  tempore  praefectus  alimentorum;  amicus  ut  videtur 
M.  Valerii  Braduae  Maurici  consulis  (a.  191),  post  cuius  raortem 
balneum,  quod  ille  inchoaverat,  Albingaunensibus  adsignavit  t.  Albin- 
gaunensis.     Dispensatoris  eius  signaculum  X  8059,  134. 

478  Q.  VIRIVS  LARCIVS  SVLPICIVS,  pr(aetor)  (nisi  forte  fuit  Pr[iscus], 
quamquam  deesse  nihil  traditur;  potest  fieri  ut  is  qui  solus  hanc 
partem  tituli  vidit  lacunam  male  celaverit),  quindecimvir  sacris 
faciundis  VI  1541.  Ad  opus  aliquod  ab  eo  extructum  M.  Valerius 
Bradua  Mauricus  consul  (a.  191)  aliquid  videtur  addidisse  ib.  Pater 
fortasse  eius  qui  praecedit. 

479  VIRIVS  LVPVS  (sic  tituli,  item  Big.  [Virius  Luppus  codicis  Floren- 
tini  manus  prima],  AoSnoc  Xiph.,  AouTito?  exc.  de  leg.),  dux  Severi 
contra  Albinum,  ab  eo  victus  (exeunte  a.  196  vel  ineunte  a.  197)  Bio 
75,  6  (Virium  Lupum  intellegi  non  certum  sed  probabile  est).  Legatus 
pro  pr.  Britanniae  VII  210.  ^3,  Ulpianus  libro  sexto  ad  Sabinum 
(Big.  28,  6,  2,  4),  cf.  Bio  75,  5,  a.  197  VII  210,  quia  Severus  eo 
tempore  bello  finitimo  (zd^  Trapotxq)  TroXe^jioj)  occupatus  erat  (agitur, 
ut  vidit  Hirschfeld,  de  reliquiis  factionis  Albinianae,  anno  demum  198 
oppressis,  cf.  Hirschfeld  hist.  Zeitschr.  43,  1897  p.483  not.  3;  Trapoixu) 
in  riap&ixq)  mutari  iussit  Huebner  mus.  Bhen.  12,  67,  retinet  Boissevain 


VIRIVS  447  VISELLIVS 

collato  Herod.  7,  235),  coactus  est  pacem  emere  a  Maeatibus  Dio 
75,  5  exc.  de  leg.  (fragmentum  sedis  non  certae);  praeses  Britanniae 
sub  Caracalla  (intellege  imperantihus  Severo  et  Caracalla)  Ulpian  l.  c. 

480  VIRIVS  LVPVS  (sic  latcrculus  praefectorum ;  . . .  us  Lupus  t.  urhanus; 
in  consulatu  Lupus)  Oriundus  videtur  db  eo  qui  praecedit.  Clarissimae 
memoriae  vir  t.  urhanus  VI  31775  C=  inscr.  sel.  1210).  Praeses 
Syriae  Coeles  et  Arabiae  ih.  [ludex]  sacrarum  cognitionum  [per 
Aegyptum]  et  Orientem  ih.  Consul  ord.  a.  278  cum  Probo  Aug.  III 
fasti.  Praefectus  urbi  t.  urhanus,  praef.  urbi  a.  278 — 280  laterculus 
praef.  urhis  ap.  chronogr.  anni  354  (Momms.  chron.  min.  I  p.  66). 
Pontifex  dei  Solis  t.  urhanus. 

481  L.  VIRIVS  LVPVS  IVLIANVS  sevir  equitum  Romanorum,  Illvir  capi- 
talis,  legatus  (proconsulis)  provinciae  Lyciae  Pamphyliae,  allectus 
inter  quaestorios,  praetor;  salius  Collinus  t.  urhanus  VI 31774  (=Bull. 
com.  1892  p.  365). 

482  VIRIVS  MARCARIANVS  vir  clarissimus,  deam  Cybeben  pecunia  sua 
posuit  t.  urhanus  VI 513.    Fortasse  quarto  demump.  Chr.  saeculo  vixit. 

483  VIRIVS  ORFITVS  (gentilicium  exhihet  laterculus  praefectorum),  consul 
ord.  a.  270  cum  Flavio  Antiochiano  II  fasti.  Praefectus  urbi  a.  273.  274 
laterculus  praefectorum  urhis  ap.  chronographum  anni  354  (Momms. 
chron.  min.  I  p.  66)  (eius  nomen  supplendum  VI 1112). 

—  M.  RVBRENVS  VIRIVS  PRISCVS  POMPONIANVS  MAGIANVS  PROCVLVS. 

484  Virro,  homo  luxuriosus  et  superbus,  cuius  cena  irridetur  luvenal. 
5,  39  seq.  cf  99  seq.  149.  156.     Idem  fortasse  memoratur  ih.  9,  35. 

—  VIBIDIVS  VIRRO. 

—  Sex.  Vibidius  Virro. 

—  MACRINVS  VISCVS. 

—  Vibius  Viscus. 

—  (VIBIVS)  VISCVS  THVRINVS. 

485  Visellius,  nescio  quis:  eius  socer  irridetur  Horat.  sat.  1,  1,  105. 

486  Visellius,  qui  scripsit  de  tiguris  Quintil.  9,  3,  89  cf.  9,  2,  101.  107. 
Cf  Teuffel  Lit.  276,  10. 

487  C.  VISELLIVS  VARRO  (tria  nomina  fast.  Cap.,  item  Antiat.,  VI 765; 
Visellius  Varro  Tac.  a.  3,  41,  Visellius  c.  42,  Varro  c.  43).  C.  f., 
C.  n.  fa^ti  Cap.  Fortasse  nepos  C.  Visellii  Varronis,  quem  consohrinum 
suum  memorat  Cicero  Brut.  76,  264  (ah  eodem  fortasse  lata  lex  Visellia, 
CIL.  I  59S).  Consul  cum  Germanico  Caesare  a.  p.  Chr.  12  suflF.  ex 
kal.  luliis  fasti  Cap.,  fasti  Antiat.,  fasti  Arv.;  VI  765.  852.  27526. 
Legatus  pro  pr,  Germaniae  inferioris  a.  21  Tac.  a.  3,  41  seq.  Invalidus 
senecta  ih.  c.43.  Bellum  adversus  Sacrovirum  C.  Silio  legato  Germaniae 
superioris  concessit  ih.  Inimicitiae  inter  eum  et  C.  Silium  ib.  4,  19. 
Pater  eius  qui  sequitur. 

488  L.  VISELLIVS  VARRO  consul  a.  24  (tria  nomina  VI 1237,  item  in 
mentione  consulatus  ap.  Frontin.  aq.  102,  praenomen  etiam  I  765. 


VISTILIVS  448  VITELLIVS 

VI10051;  in  indice  Dionis  l.  57  traditur  KriKooaiXXioi;  Ouctptov,  fuisse 
K.  ri  A.  OutaeXXio?  Ouapptov  coniecit  Boissevain),  filius  eius  qui  praecedit 
Tac.  a.  4,  19  (C.  f.  VI 1237,  L.  f.  Bio  ind.  l.  57,  male).  Curator 
riparum  et  alvei  Tiberis,  una  cum  C.  Vibio  Rufo  consule  ut  videtur 
a.  16,  aliisque  tribus,  postremo  loco  enumeratus  VI  1237.  Consui 
ord.  a.  24  cum  Ser.  Cornelio  Cethego  fasti.  In  ipso  consulatu 
C.  Silium  (S  507),  '^paternas  in  imicitias  obtendens%  accusavit  Tac.  a. 
4,  19.  Ab  hoc  consule  ut  videtur  (cf.  Mommsen  Staatsr.  III  p.  424 
not.  3,  786  not.  3)  lata  lex  Visellia  de  iure  Quiritium  Latinorum,  qui 
inter  vigiles  militaverant  TJlpian.  fr.  3,  5,  et  de  poenis  libertinorum, 
qui  ingenuorum  honores  usurpabant  cod.  lust.  9,  21;  9,  31,  1. 

489  SEX.  VISTILIVS  (Vestil-  codex  Taciti  altero  loco),  praetorius;  eum 
Druso  fratri  percarum  Tiberius  in  cohortem  suam  transtulerat;  cum 
a.  p.  Chr.  32  Tiberium  ofFendisset,  senex  mortem  sibi  conscivit 
Tac.  a.  6,  9.  Fortasse  ex  huius  fdmilia  Sex.  Vistilius  Sex.  1.  Felix 
VI  29051,  Sex.  Vistilius  Sex.  1.  Zeno  VI  29052,  Sex.  Vistilius 
*Lylysus  X  628,  Sex.  Vestilius  D....  XIV  1751. 

490  VISTILIA,  praetoria  familia  genita  (fortasse  fUia  eius  qui  praecedit), 
Titedio  Labeoni  nupta,  cum  a.  p.  Chr.  19  lenocinium  apud  aediles 
professa  esset,  in  insulam  Seriphon  ablegata  Tac.  a.  2,  85. 

491  VISTILIA  (in  nonnuUis  codicihus  Vestilia),  'Gliti  ac  postea  Pomponi 
atque  Orfiti  clarissimorum  civium  coniunx  ex  his  quattuor  partus 
enixa,  septimo  semper  mense,  genuit  Suillium  Rufum  undecimo, 
Corbulonem  septimo,  postea  Caesoniam  Gai  principis  coniugem  octavo' 
Plin.  h.  n.  7,  39.  Sex  igitur  maritis  nupserat,  septies  mater  facta 
est.     Fortasse  soror  eius  quae  praecedit. 

492  Vitalianus,  praefectus  praetorio  Maximini :  eum  Gordianus  misso  ex 
Africa  quaestore  provinciae  cum  militibus  per  dolum  sustulit  (a.  238) 
Herod.  7,  6,  4  seq.;  8,  6;  vit.  Gord.  10. 

—  Fl[avius]  V[i]talinu8. 

—  M.  Aelius  Vitalis. 

—  M.  Aure(lius)  Vitalis. 

493/4  Vitalius  Victor,  inter  nobiles  viros  a  Septimio  Severo  occisos  vit. 
Sev.  13,  1. 

—  M.  Antonius  Vitellianus. 

—  M.  Pomponius  Vitellianus. 

—  C.  SALVIVS  VITELLIANVS. 

—  L.  SVANIVS  VICTOR  VITELLIANVS. 

495  VITELLIVS  consul  (suff.)  cum  Severo  mense  Mai.  (anno  ut  videtur 
189,  nempe  cum  natus  est  Geta,  qui  vixisse  dicitur  annos  XXII 
menses  IX,  et  mortuus  est  certe  non  ante  mens.  Bec.  a.  211,  cf.  supra 
suh  L.  Septimio  Geta)  vit.  Get.  3,  1.  Nomen  fortasse  corruptum  ex 
Apuleii  vel  Atuleni  (JRufini)  nomine,  qui  consul  fuit  cum  L.  Septimio 
Severo;  cf.  supra  p.  214. 


VITELLIVS  449  VITELLIVS 

496  Vitellius,  auctor  iuris :  'ad  Vitellium'  libros  scripserunt  et  (Masurius) 
Sabinus,  quos  adhibuerunt  Ulpianus  (Big.  32,  45.  33,  7,  8.  33,  7, 12,  15. 
33,  9,  3.  34,  2,  19,  17)  et  Tryphoninus  (Dig.  34,  9,  22),  et  Paulus  ind. 
Big.  Flor.,  Big.  7,  1,  1;  50  cet.  32,  46;  78.  33,  7,  14;  18  cet.  'Cassius 
apud  Vitellium  notat'  Ulpian.  (Big.  33,  7,  12,  27).  Cf.  Lenel  paling. 
iuris  civ.  I  1301  seq.  II 189  seq.  1223.  Aequalis  fere  videtur  fuisse 
Ldbeonis,  cf.  Kruger  Gesch.  der  Quellen  u.  Litteratur  d.  rom.  Bechts 
p.  146.  Plane  incertum  num  idem  P.  Vitellius  procurator  Augusti 
(infra  n.  503). 

497  A.  VITELLIVS  P.  Vitellii  procuratoris  Augusti  filius  Suet.  Vit.  2. 
Aut  huic  aut  L.  Vitellio  a.  p.  Chr.  31  P.  ViteUius  frater,  coniurationis 
cum  Seiano  accusatus,  in  custodiam  datus  Suet.  l.  c,  Tac.  a.  5,  8. 
Consul  suffectus  a.  p.  Chr.  32  ex  k.  lul.  fasti  Nolani  (X  1233); 
fasti  fratr.  Arv.  (CIL.  I  ed.  2  p.  71),  cum  Cn.  Domitio  Ahenobarbo 
Suet.  l.  c.  Obiit  in  consulatu  Suet.  Praelautus,  famosusque  magni- 
ficentia  cenarum  ib.  Fortasse  huius  A.  Vitellii  cellarius  VI 9248.  — 
Nescimus  quorum  (et  quot)  ex  his  Vitelliis  Vitelliorum  familia  et 
liberti,  ad  quorum  sepulcrum  pertinuit  VI  9321. 

498  A.  VITELLIVS  A.  f.,  legatus  pro  pr.  Ti.  Caesaris  Augusti  t.  urbanus 
VI 879.  Biversus  videtur  ab  eo  qui  praecedit,  propter  praenomen  patris 
(flium  eius  qui  praecedit  fuisse  coniecit  Mommsen  ad  VI 879,  quamquam 
mirum  sit,  A.  Vitellio  consuli  a.  32  fuisse  filium  ita  adultum,  ut  ante 
a.  37  legati  pro  praetore  munere  fungi  potuerit) ;  nisi  forte  idem  est 
qui  praecedit ,  apud  Suetonium  autem  error  in  praenomine  Vitellii 
procuratoris  Augusti,  cf.  infra  n.  503. 

499  A.  VITELLIVS  imperator  ([A.]  Viteilius  scribitur  in  t.  Samothracico 
III  S.  12321;  "^QXo?  Ouix.  nummi  Alexandrini,  cf.  infra).  L.  Vitellii 
(n.  500)  et  Sextiliae  filius  Suet.  Vit.  3,  Luceria  (Nuceria?  cf  Suet.  2) 
oriundus  Tac.  h.  3,  86,  natus  a.  15  Suet.  3  (idem  indicant  Bio  Xiph. 
65,  22,  Zonar.  11,  16,  eoque  ducit  etiam  annus  consulatus;  annum  12 
indicant  ipse  Suet.  18,  Tac.  h.  3,  86,  Eutrop.  7,  18,  Victor  Caes.  8 
epit.  8),  VIII  kal.  Oct.  (24  Sept.)  vel  ut  quidam  VII  id.  Sept.  (7  Sept.) 
Suet.  (diem  24  Sept.  indicat  etiam  Zonar.  11,  16  narrans  vixisse  eum 
LXXXIX  dies  supra  LIV  annos).  Pueritiam  primamque  adulescentiam 
Capreis  egit  inter  Tiberiana  scorta  Suet.  3  cf.  Bio  64,  4.  Gai  per 
aurigandi,  Claudio  per  aleae  studium  familiaris  Suet.  4  (Venetae 
factionis  cupidus  Suet.  7,  14  cf.  Bio  65,  5).  Etiam  Neroni  acceptus 
Suet.  4.  Consul  ord.  a.  48  cum  L.  Vipstano  Poblicola  fasti;  cf.  Suet.  3. 
Sacerdotiis  amplissimis  auctus  Suet.  5,  Tac.  h.  3, 86.  (Quindecimvir  sacris 
faciundis  nummi  ap.  EcTchel  6,  316,  Cohen  ed.  2  t.  I  p.  365  n.  110  seq. 
Sed  his  nummis  non  certum  est  significari  sacerdotium  ante  imperium 
susceptum).  Frater  Arvalis;  adest  in  collegio  a.  57.  58.  59  (mense 
Dec. ,  sed  aberat  a,  58  mens.  Nov.  Dec.  et  per  maiorem  partem 
anni  59)    atque   etiam  mense  lan.  60   act.  Arv.     Proconsul  Africae 

Prosopographia  Imp.  Bom.    III.  29 


VITELLIVS  450  VITELLIVS 

(a.  6011  ut  videtur)  Suet.  Vit.  5,  Tac.  h.  1,  70.  2,  97,  insequentique 
anno  (61^>2)  legatus  fratris  proconsulis  Africae  Suet.  (nam  antea  et 
postea  videtur  fuisse  Romae).  Egregie  provinciam  administravit  Suet. 
l.  c.,  Tac.  h.  2,  97.  A.  (32  in  senatu  Tac.  a.  14,  49,  item  ut  videtur 
iam  mense  lan.  inter  fratres  Arvales  (act.  Arv.  VI  2046  cf.  Henzen 
act.  Arv.  p.  LXXXVII),  certe  a.  63  VI 2043,  item  anno  66  VI 2044 
(nisi  hic  frater  signiftcatur).  Curator  operum  publicorum  Suet.  5. 
A  Galba  missus  in  Germaniam  inferiorem  legatus  pro  pr.,  aliquanto 
post  caedem  Fonteii  Capitonis  Tac.  h.  1,  9,  Suet.  7  cf.  Bio  64,  4, 
Plut.  Galb.  22.  Provinciara  intravit  kal.  Dec.  a.  68  Tac.  h.  1,  52 
cf.  Suet.  8.  Imperator  appellatus  a  legionibus  Germanicis  III  non. 
lan.  a.  69  Tac.  h.  1,  59,  Plut.  Galh.  22.  Cognomen  Germanici 
recepit  Plut.  GaTb.  22,  Suet.  8.  Vitellius  Germanicus  Suet.  14. 
A.  ViteHius  imp.  Germanicus  vel  Germanicus  imp.  nummi  ap.  EcJchel 
6,  309.  Devicto  Othone  Romae  agnitus ;  ob  diem  imperii  eius,  'quod 
XIII  k.  Mai.  statut.  est',  sacrificatum  k.  Mai.  act.  Arv.  (VI  2051 
V.  85).  Praemisit  in  urbem  edictum,  quo  vocabulum  Augusti  differret, 
Caesaris  non  reciperet  Tac.  h.  2,  62  cf.  Suet.  8,  Plut.  Galh.  22.  Romam 
ingreditur  Tac.  h.  2,  89.  Imp.  III.  act.  Arv.  a.  69  d.  29  Mai.  3  lun. 
(VI205P  V.  6.  16).  Aug.  act.  Arv.  3  lun.  (VI 205P  v.  12).  A.  ViteUius 
Aug.  imp.  German.  vel  Germ.  imp.  Aug.  nummi  ([A.  Vitellius  Ger]- 
manicus  imp.  Au[g].  XIV  2496 '^,  sed  supplementum  non  certum).  ""^QXo? 
Outt.  Kaia.  2sp.  r£p[x,  atJT.  nummi  Alexandrini,  ap.  Mionnet  VI  p.  78 
et  dlihi  (Caesaris  nomen  nondum  perspecta  eius  voluntate  ei  additum 
putat  EcMiel  6,  310).  Pontificatum  maximum  suscepit  d.  XV  kal. 
Aug.  (18  lul.)  Tac.  h.  2,  91,  Suet.  11.  Comitia  in  decem  annos 
ordinavit  (cf.  Tac.  h.  3,  55)  seque  perpetuum  consulem  Suet.  11. 
A.  Vitellius  L.  f.  imperator ,  cos.  perp.  VI  929 ;  [im]p.  A.  VitelHus 
c[os.  perp.]  X  8016.  Sub  finem  imperii  'Caesarem  se  dici  voluit, 
superstitione  nominis'  Tac.  h.  3,  58.  Luxuria  eius  Tac.  h.  2,  62  cet., 
Plut.  Oth.  9  (de  solo  victu  cogitabat  Suet.  7).  Romae  occisus  loseph. 
hell.  4,  11,4,  post  d.  18  Dec.  Tac.  h.  3,  67,  tertio  die  mensis  Apellaei 
loseph.,  i.  e.  d.  20  Dec,  si  recte  significari  mensem  ApelJaeum  Tyriorum 
statuit  Norisius  cf.  Ideler  chron.  I  436,  Niese  Herm.  28  p.  203,  cum 
imperasset  (a  d.  19  Apr.?)  menses  VIII  dies  V  (ad  d.  24  Bec?) 
loseph.,  menses  VIII  dies  XI  chronographus  anni  354  (chron.  min.  I 
p.  146),  menses  VIII  d.  I  Eutrop.  7,  18,  menses  VIII  d.  XXVII 
Tertullian.  adv.  lud.  8,  cum  imperasset  (inde  a  d.  3  lan.)  annum  unum 
diebus  X  deficientibus  Dio  Xiph.  65,  22  Zonar.  11,  16,  cum  vixisset 
(a  d.  24  Sept.)  a  LIV  d.  LXXXIX  Zonar.  l.  c  (quod  ad  diem  22 
Dec.  ducere  videtur).  Nomen  erasum  in  actis  fratrum  Arvalium  (semel 
in  actis  anni  57,  passim  in  actis  a.  69). 

Uxores:    Petronia   (P  241),    ex    qua   filium    habuit   Petronianum 
(infra  n.  509),  qua  dimissa  (cf.  Tac.  h.  2,  64)  duxit  Galeriam  Fun- 


VITELLIVS  451  VITELLIVS 

danam  (G  18),  ex  qua  utriusque  sexus  liberos  (infra  n.  507.  514) 
tulit  Suet,  6  ("liberi  irap.  Germ.  vel  Germ.  Aug.'  nummi  ap.  Gohen 
ed.  2  t.  I  p.  366  cum  imaginibus  utriusque). 

Ab  eo  edulium  quaedam  genera  Vitelliana  appellata  D«o  65,  3.  Plane 
incertum  num  huc  pertineat  coronarius  Vitellianus  VI 9282.  Incertum 
a  quo  (vix  ah  hoc)  appellati  Vitelliani  (libelli)  Martial.  2,  6,  6.  14,  8;  9. 
500  L.  VITELLIVS.  Imago  eius  in  nummis  fUii  (cf.  infra).  Nomen  eius 
fuit  VI 919,  sed  periit.  —  P.  Vitellii  procuratoris  Augusti  filius  ^et. 
Vit.  2.  Adulescens  observat  Antoniam  Augustam  Tac.  a.  11,  3. 
Consul  ord.  a.  34  cum  Paullo  Fabio  Persico  fasti.  Frater  Arvalis, 
fortasse  iam  sub  Tiberio  ante  a.  29  VI  2026  v.  6  —  Henzen  act. 
Arv.  p.  XXXVIII  (sed  res  incerta),  certe  sub  Claudio  VI 2032.  2035 
=  Eph.  ep.  8  p.  326.  Legatus  pro  pr.  Syriae  a.  35  Suet.  Vit.  2, 
Tac.  a.  6,  32,  'cunctis  quae  apud  Orientem  parabantur'  praefectus 
Tac.  Parthos  Armenia  abscedere  cogit  Tac.  a.  6,  36,  loseph.  ant. 
18,  4,  4.  Tiridatem  in  regnum  Parthiae  inducit  Tac.  a.  6,  37.  A.  37 
Artabanum  ad  colloquium  suum  et  ad  veneranda  signa  Romana 
adegit  loseph.  ant.  18,  4,  5,  Suet.  Vit.  2  cf.  Gai.  4,  Dio  59,  27  (vivo 
Tiberio  id  factum  esse  testatur  losephus,  iam  Gaio  imperante  Suet. 
Gai.  4  et  Dio;  cf  Mommsen  Rom.  Gesch.  V  p.  378).  Per  M.  Tre- 
bellium  legatum  Clitas  subiecit  Tac.  a.  6,  41.  Pontium  Pilatum 
ludaeae  procuratorem  Romam  mittit  loseph.  ant.  18,  4,  2.  ludaeis 
beneficia  tribuit  ih.  15,  11,  4.  18,  4,  3.  20,  1,  2.  Bellum  parat  contra 
Aretam  regem  Arabiae  ib.  18,  5,  1.  3.  Hierosolymis  nuntium  accipit 
de  morte  Tiberii  Philo  leg.  ad  Gaium  c.  32  p.  580  M. ,  loseph.  ant. 
18,  5,  3.    (Eundem  sine  dubio  praesidem  Syriae  —  guamquam  Ooxikk- 

traditur  pro  OuixsXX significat  Maldlas  lib.  IX  fin.  p.  226  Bonn., 

sed  mdle  traditur  eum  Syriae  praefuisse  anno  ante  quam  Christus 
nasceretur,  considesque  adscribuntur  qui  fuerunt  anno  30)  A  Gaio 
revocatus  e  Syria  Dio  59,  27.  Successit  ei  Petronius  Philo  l.  c, 
loseph.  ant.  18,  8,  2.  Ficorum  quaedam  genera,  item  pistacia  e  Syria 
in  Italiam  transtulit  Plin.  h.  n.  15,  83.  91.  Iram  Gaii  turpi  adulatione 
mitigavit  Dio  59,  27,  Suet.  Vit.  2.  'Regendis  provinciis  prisca  virtute 
egit;  regressus  formidine  C.  Caesaris,  familiaritate  Claudii  turpe  in 
servitium  mutatur'  Tac.  a.  6,  32.  Amicus  Claudii  loseph.  ant.  20,  1,  2. 
Messalinae,  item  libertis  Claudii  adulatur  Suet.  Vit.  2.  A.  43  consul  II 
cum  Claudio  tertium  fasti.  Curam  imperii  ei  commisit  Claudius  cum 
in  Britanniam  proficisceretur  Suet.  Vit.  2,  Dio  60,  21.  A.  47  consul  III 
cum  Claudio  quartum  fasti  cf  Suet.  Vit.  2  (consul  ter  nummi  cf  infra, 
Tac.  a.  14,  56,  h.  1,  9.  52.  3,  66,  Plut.  Galb.  22,  Suet.  Vit.  7,  Eutrop. 
7,  18,  Victor  epit.  8,  1).  (Eodem  anno)  censor  cum  Claudio  Plin.  h.  n. 
15,  83,  Suet.  Vit.  2.  Censor  nummi,  cusi  sub  imperio  filii,  ap.  EcJcJiel 
6,  313,  Cohen  Ied.2p.  360  n.  54.  55,  p.  367  n.  1.  2.  Censor  etiam  a.  48 
Tac.  a.  12,  4  (censor  II  nummus  ap.  EcJchel  l.  c,  Cohen  l.  c  p.  360  n.  53) 

29* 


VITELLIVS  452  VITELLIVS 

(censura  memoratur  etiam  Tac.  h.  1,  9.  52.  3,  66,  Plut.  Galb.  22,  Suet. 
Vit.  7).  Claritudo  eius  Tac.  h.  3,  86.  Claudio  in  consilio,  cum  de  Valerio 
Asiatico  pronuntiaret  Tac.  11,  2.  3  cf.  Dio  60,  29.  A.  48  cum  Messallinae 
flagitia  patefierent,  inscitiam  simulat  Tac.a.  11,33-35.  Mox  in  gratiam 
Agrippinae  L.  lunium  Silanum  senatu  movet  Tac.  a.  12,  4,  a.  49 
senatoribus  auctor,  ut  matrimonium  Claudii  et  Agrippinae  expostu- 
larent  ih.  c.  5  seq.  cf.  c.  9,  Zonar.  11,  10;  'praecipuus  propugnator 
Agrippinae'  Tac.  a.  12,  42.  A.  51,  aetate  extrema,  a  lunio  Lupo 
maiestatis  accusatus;  sed  accusatori  aqua  et  igni  interdictum  ib. 
Decessit  paralysi  altero  die  quam  correptus  est;  defunctum  senatus 
publico  funere  honoravit,  item  statua  pro  rostris  cum  hac  inscriptione 
'pietatis  immobilis  erga  principem'  Suet.  Vit.  3  (videtur  igitur  defunctus 
esse  ante  Claudium).  Maritus  Sextiliae  (S  460)  Suet.  l.  c.  Libertinae 
cuiusdam  amore  perinfamis  Suet.  Vit.  2.  Pater  A.  Vitellii,  L.  Vitellii 
Suet.  Vit.  3  cet.    Fortasse  huius  L.  Vitelli  disp.  VI  9332. 

501  L.  VITELLIVS  A.  Vitellii  imperatoris  frater  Tac.  h.  1,  88  cet.,  Plut. 
Oth.  5  (minorem  fuisse  inde  colligi  potest  quod  cum  uno  eodemque  anno 
consules  fuerint,  ille  ordinarius  fuit,  cf.  suh  A.  Vitellio,  hic  suffectus> 
cf.  infra,  et  quod  hic  fratri  etiam  in  proconsulatu  Africae  successit). 
L.  Vitellii  (eius  qui  praecedit)  et  Sextiliae  filius  Suet.  Vit.  3  cf.  Tac.  h. 
3,  64.     Uxorera   duxit  luniam    Calvinam  Augusti   abneptem  Tac.  a. 

12,  4  (L.  Vitellii.  non  A.  VitellH  uxorem  fuisse  Calvinam  apparet 
collato  Suet.  Vit.  6),  sed  mox  repudiavit  ib.  Consul  eodem  anno  quo 
frater  (a.  48) ;  minor  maiori  in  sex  menses  successit  Suet.  Vit.  3.  Frater 
Arvalis  act.  Arv.  (certe  anno  69,  cf.  infra;  in  actis  anni  66  incertum 
utrum  eius  an  fratris  nomen  fuerit;  in  actis  a.  63  nomen  eius  pro- 
hahiliter  supplevit  Henzen  act.  Arv.  p.  LXXIX).  Proconsul  Africae, 
successor  fratris  Suet.  Vit.  5  (anno  ut  videtur  6112,  cf.  suh  fratre). 
A.  69  adest  Romae  inter  fratres  Arvales  mens.  lan.  Febr.  Mart. 
act.  Arv.  lussu  Othonis  cum  eo  proficiscitur  ad  bellum  Tac.  h.  1,  88, 
Plut.  Oth.  5.  Interest  consilio  senatorum  Bononiae  habito  post 
pugnam  Bedriacensem  Tac.  h.  2,  54.  Fratri  victori  in  Galliam 
occurrit  ih.  2,  63,  eidem  (Romae)  cenam  adventiciam  exhibet  Suet. 
Vit.  13  cf.  Eidrop.  7,  18.  Primus  in  senatu  sententiam  dicit  in  Cae- 
cinam  Tac.  h.  3,  37.  lunium  Blaesum  pervertit  ih.  3,  38.  Frater, 
cum  contra  Flavianos  proficisceretur,  curam  urbis  ei  commisit  ih.  3,  55. 
Mox  missus  contra  rebelles  in  Campaniam  ib.  3,  58;  Dio  65,  16,  Tarra- 
cinam  expugnat  Tac.  h.  3,  76.  77,  Bio  l.  c.  Capta  a  Flavianis  Roma, 
fidei  victorum  se  permittit,  interficiturque  Tac.  h.  4,  2,  Bio  65,  22 
cf.  Suet.  Vit.  18.  'Par  vitiis  fratris,  sed  vigilantior'  Tac.  h.  4,  2 
cf.  3,  77.  Uxor  (post  Calvinam,  cf.  supra)  Triaria  Tac.  h.  2,  63.  64. 
3,  77.     Nrnnen  erasum  in  actis  Arv.  anni  69. 

502  P.  VITELLIVS  P.  Vitellii  procuratoris  Augusti  filius  Suet.  Vit.  2. 
Fortasse  hic  Vitellius  qui  Aegison  oppidum  regis  Thraciae  a  barbaris 


VITELLIVS  453  VITELLIVS 

occupatum  Danuvio  devectus  recuperavit  Ovid.  ex  P.  4,  7,  27  (potest 
id  factum  esse  tempore  rebellionis  Fannonicae  Balmaticae,  quo  tempore 
reges  Thraciae  a  parte  Romanorum  steterunt,  a.  p.  Chr.  6-8,  ccrte 
factum  est  circa  haec  tempora;  potest  Vitellius  legionem  duxisse  in 
exercitu  Tiherii).  Praetor  (ante  annum  p.  Chr.  14,  cum  proconsul 
fuerit  a.  18119  vel  etiam  antea)  Suet.  l.  c.  Germanici  comes  Suet.,  in 
Germania,  iussu  eius  a.  15  legiones  duas  terrestri  itinere  reducit 
Tac.  a.  1,  70,  a.  16  censum  Galliarum  egit  ih.  2,  6.  Proconsul 
Bithyniae  (non  post  a.  18/19)  nummi  Nicomedienses  cum  imagine  Ger- 
manici,  ap.  Mionnet  II 466,  304  cf.  VII  p.  81,  suppl.  V  p.  170  n.  982 
(item  in  mus.  JBerol).  Adfuit  Antiochiae,  cum  Germanicus  moreretur 
(mense  Oct.  19)  Tac.  a.  2,  74.  Pisonem  reum  facit  caedis  Germanici 
Tac.  a.  2,  74.  3,  10.  13.  17,  Suet.  l.  c.  (oratio  eius  in  Pisonem  Plin. 
h.  n.  11,  187  cf.  Tac.  a.  3,  13).  Damnato  Pisone  sacerdotio  exornatus 
Tac.  a.  3,  19.  Praefectus  aerarii  militaris  Tac.  a.  5,  8.  Occiso  Seiano 
accusatur  ut  conscius  coniurationis  Suet.  l.  c. ;  dicebatur  'claustra 
aerarii  et  militarem  pecuniam  rebus  novis  obtulisse'  Tac.  l.  c;  in 
custodiam  fratri  datus  Suet.  (frater  vas  ei  extitit  Tac),  scalpro  librario 
venas  sibi  incidit,  sed  obligari  se  passus  in  eadem  custodia  morbo 
(aegritudine  animi  Tac.)  vitam  tinivit  Suet.  l.  c,  similiter  Tac  l.  c. 
Uxor  Acutia  Tac.  a.  6,  47.  —  Fortasse  huius  P.  Vitelli  tabularius 
VI  9925. 

503  P.  Vitellius  (fortasse  error  in  praenomine,  fuitque  Aulus,  non  Pubb'us ; 
nam  non  solum  filio  natu  maximo  Auli,  tertio  demum  Puhlii  nomen 
imposuit,  sed  praeterea  A.  Vitellius  A.  f.  vix  diversus  est  ah  eius 
fdio,  V.  supra  n.  498),  eques  Romanus,  domo  Nuceria,  rerum  Augusti 
procurator  Suet.  Vit.  2.  Originem  pudendam  ei  (vel  uni  ex  filiis)  ob- 
iecit  Cassius  Severus  ih.     Pater  A.,  Q.,  P.,  L.  Vitelliorum  ih. 

504  Q.  VITELLIVS  senator,  ludis  qui  edebantur  in  dedicatione  aedis 
divi  luli,  depugnavit  a.  725  Bio  51,  22.  Fortasse  frater  eius  qui 
praecedit. 

505  Q.  VITELLIVS ,  P.  Vitellii  procuratoris  Augusti  filius  Suet,-  Vit.  2, 
quaestor  divi  Augusti  Suet.  Vit.  1  (nam  de  alio  Q.  Vitellio  cogitandi 
nulla  causa).  [Propter  eius  luxum  ipse  Augustus  (utpote  amicus  eius) 
vituperatus  Tac  a.  1,  10  (modo  recte  que  tedii  quod  traditur  in 
Q.  Vitellii  mutandum  esse  coniecit  Hirschfeld  Herm.  24,  104)].  Inter 
eos,  quos  prodigos  et  ob  flagitia  egentes  Tiberius  senatu  movit  aut 
sponte  cedere  passus  est,  a.  17  Tac  a.  2,  48  (uhi  que  vitellus  codex), 
Suet.  Vit.  2.  —  Fortasse  huius  Q.  Vitellii  uxor  Bassa,  filiolus  is  qui 
sequitur  VI  359. 

506  Q.  Vitellius,  Q.  f. ;  pro  eo  Bassa  mater  lunoni  Lucinae  votum  solvit 
VI  359. 

507  (VITELLIVS)  GERMANICVS  (Germanici  cognojnen  habet  Tac.  h.  2,  59. 
3,  66;  praeterea  nomen  non  ponitur),  A.  Vitellii  (n.  499)  ex  Galeria 


VITELLIVS  454  VITLA. 

Fundana  filius  Suet.  Vit.  6,  titubantia  oris  prope  mutus  et  elinguis  «*&., 
parvolus  a.  69  Tac.  h.  2,  59.  3,  67.  Romae  a  patre  relictus,  nihil  mali 
perpessus  est  sub  Othone  Tac.  h.  1,  75.  2,  47.  48,  Plut.  Oth.  16.  Post 
victoriam  Vitellianorum ,  Lugdunum  accitus  Grermanicus  a  patre 
appellatur  'cunctisque  fortunae  principalis  insignibus'  ornatur  Tac.  h. 

2,  59.  Imago  eius  et  sororis  in  nummis  (adscriptum  liberi  imp.  German. 
vel  imp.  German.  Aug.)  Echhel  6,  315,  Cohen  ed.  2  1. 1  p.  366.  Memo- 
ratur  Tac.  h.  3,  66.  67.  A.  70  interfectus  iussu  Muciani  ih.  4,  80 ;  Suet. 
Vit.  18  (interfectus  una  cum  patruo  Dio  65,  22). 

508  Vitellius  Honoratus,  Afer,  dictus  a  Mario  Prisco  proconsule  inno- 
centium  poenas  emisse,  morte  opportuna  cognitioni  senatus  subtractus 
Flin.  ep.  2, 11,  8.  9. 

509  (VITELLIVS)  PETRONIANVS  A.  Vitellii  (n.  499)  ex  Petronia  filius, 
altero  oculo  captus,  a  patre  ut  credebatur  veneno  sublatus  Suet.  Vit.  6. 

510  Vitellius  Proculus  (flpoxXou  OutxeXXtoo  vel  OuixsXiou  optimi  codd.), 
centurio  in  exercitu  Syriaco,  legato  P.  Petronio  loseph.  ant.  19,  6,  3. 

511  Vitellius  Saturninus,  praefectus  legionis,  a.  69  tumultu  militari  in 
urbe  exorto  vulneratus  Tac.  h.  1,  82.    Fortasse  pater  eius  qui  sequitur. 

512  P.  VITELLIVS  SATVRNINVS  frater  Arvalis  a.  122  act.  Arv. 

—  M.  FL(AVIVS)  VITELLIVS  SELEVCVS. 

513  VITELLIA   socrus  P.  Petronii   (consulis  suflF.  a.  p.  Chr.  19)  Tac.  a. 

3,  49  (mater  ni  fallor  Plautiae,  VI 6866).  Potest  fuisse  soror  Vitellii 
procuratoris  Augusti  (supra  n.  503). 

514  (VITELLIA),  A.  Vitellii  ex  Galeria  Fundana  filia  Suet.  Vit.  6. 
Repraesentatur  cum  fratre  in  nummis  patris,  cf.  sub  fratre  (n.  507). 
A.  69  ei  maritus  datus  vel  potius  destinatus  Valerius  Asiaticus 
(supra  n.  26)  Tac.  h.  1,  59.  Eam  ipsam  ut  videtur  Vitellii  filiam 
Vespasianus  dotavit  et  maritavit  Suet.  Vesp.  14. 

—  ANTONIA  VITELLIA. 

515  VITELLIA  RVFILLA  C.  f.,  C.  Salvi  Liberalis  Nonii  Bassi  uxor, 
C.  Salvii  Vitelliani  mater-,  flarainica  Salutis  Urbisalviae  1X5534. 

—  [F]L(AVIA)  VITELLIA  SEL[E]VCIANA. 

516  L.  VITENNIVS  IVVENIS  (Outxsvviou  'loupeviou  in  t.  2  legit  BomaszewsMus, 
A.  OusxTtou  'loupsv?  dicitur  lectum  esse  in  t.  1),  legatus  (uTTaxeutov) 
provinciae  Thraciae  (nomen  provinciae  est  in  t.  1)  saeculo  ut  videtur 
tertio  (sub  imperatore  aliquo  damnatae  memoriae)  t.  prope  Philip- 
popolim  rep.  ap.  Dumont  inscriptions  de  la  Thrace  n.  60  [—  melanges 
d'arch.  p.  345]  (1);  t.  Polihraste  prope  Tirnovam  extans,  arch.  ep. 
Mitth.  10,  1886  p.  243  n.  10  (2)  (qui  t. ,  intra  fines  Moesiae  extans, 
fortasse  ex  Thracia  eo  adlatus  est,  ut  censet  Homollius  ap.  Dumont 
mdlang.  p.  365;  nam  luvenem  et  Thraciae  et  Moesiae  legatum  fuisse 
parum  prohabile  est). 

517  VITIA  (nomen  redit  VI 29095),  mater  (C.)  Fufii  Gemini  (consulis 
a.  29),  occisa  a.  82,  quod  filii  necem  flevisset  Tac.  a.  6,  10. 


VITORIVS  «455  VITRASIVS 

518  C.  VITORIVS  HOSIDIVS  GETA  (sic  plene  passim  in  actis  Arv.  a.  120; 
Geta  Quint,  Stat),  parvolus  filius  Vitorii  Marcelli  (eius  qui  sequitur) 
Stat.  silv.  4,  4,  62  (a.  95),  Quintilian.  inst.  1  pr.  6.  Frater  Arvalis, 
cooptatus  anno  118,  magister  fratrum  a.  120  act.  Arv.  (vix  hic 
memoratur  in  fragmento  actorum  quod  spectat  ad  actatem  M.  Aurclii, 
VI 2091  V.7  =  Henzen  act.  Arv.p.  CLXXVI).  FAus  lihertus  Hosidius 
Achilleus  kalator  fratrum  Arvalium  act.  Arv.  anni  120  v.  58.  61. 
Fortasse  eius  servus  Apolau(stus)  G.  V.  H.  G.  (Gaii  Vitorii  Hosidii 
Getae)  tegulae  Histonii  rep.,  IX  6078,  35. 

519  VITORIVS  MARCELLVS  (Marcellus  Quint.  prooem.  ad  Tryph.,  Stat. 
silv.  4  praef.,  4,  4,  9.  78.  99;  Victorius  Marcellus  traditur  Stat.  silv. 
4,  4  inscr.,  Marcellus  Victorius  Quintiliani  codices  recentiores,  M.  vel 
Marcus  Vitorius  Quintiliani  codex  optimus  Amhrosianus  Ipr.  6;  4pr.  1; 
12,  11,  31).  Nomcn  ex  nomine  filii  restituit  Mommsen  Herm.  13,  428; 
cf.  etiam  Nohl  Herm.  12,  517.  Teate  Marrucinorum  oriundus  Stat. 
silv.  4,  4,  85.  Condiscipulus  Septimii  Severi  Stat.  silv.  4  praef. 
Causarum  actor  Stat.  v.  39  seq.  Fascibus  ornatus  ib.  v.  59  (videtur 
intellegi  praetura,  cf.  Mommsen  Herm.  13,  429).  Eodem  tempore 
curator  viae  Latinae  factus  a  Domitiano  ib.  v.  60.  Mox  fore,  ut 
^Ausonias  cohortes'  in  provincia  aliqua  regat  (scilicet  legioni  eum 
praepositum  iri,  cf.  Mommsen  l.  c.)  auguratur  Statius  ib.  v.  61  seq. 
Uxorem  duxit  ex  domo  triumphali  ib.  v.  73.  75  (fdiam  ut  videtur 
Hosidii  Getae  dlicuius,  ut  testantur  nomina  fdii).  Filius  parvolus 
Geta  (C.  Vitorius  Hosidius  Geta,  is  qui  praecedit)  Stat.  v.  72,  Quint. 
1  pr.  6.  Ei  dedicaverunt  Quintilianus  institutionis  oratoriae  libros 
duodecim  Quint.  procem. ;  1  pr.  6 ;  4  pr.  1 ;  6  pr.  1 ;  12,  11,  31 ,  item 
a.  95  Statius  silvarum  librum  quartum  Stat.  silv.  4  praef. 

520  Vitrasius  Aequus  (Calibus  sine  dubio  oriundus;  alii  Vitrasii  Caleni 
swnt  X  4635.  4636.  4643) :  eius  uxori  Betutiae  Sertorianae  Thabraceni 
ex  Africa  titulum  posuerunt  Calibus  Fph.  ep.  8,  532  (fortasse  pro- 
consul  Africae  fuerat).     Aut  idem  qui  sequitur,  aut  ex  eius  gente. 

521  L.  VITRASIVS  AEQV[VS]  (AEQVI[TAS]  Henzen ,  AEQVC  .  . .  exceperat 
Marinius  Arv.  tab.  XX  VI  cf.  p.  323 ;  Aequitatis  vocabulum ,  com- 
mendatum  a  Marinio,  reperitur  quidem  ut  agnomen  libertinorum  VI 282. 
10003,  sed  pro  cognomine  pueri  ordinis  senatorii  non  admittendum),  ex 
pueris  senatorum  liliis,  qui  Arvalibus  ministrabant  a.  117  act.  Arv. 
(VI 2016  V.  15). 

521*  L.  Vi[t]rasius  Ennius  {vel  ...ennius)  Aequus,  patri  titulum  posuit 
Capuae  (vel  forte  Calibus)  X  4414.    Fx  stirpe  corum  qui  praecedunt. 

522  L.  VITRASIVS  FLAMININVS  (Pos.,  quod  ante  Flaminini  nomen  legisse 
sibi  visus  est  Mazochius,  potest  pars  fuisse  alterius  cognominis),  L.  f., 
consul,  proconsul  provinciae  Africae,  leg.  [p]r.  pr.  Italiae  Trans- 
padanae  et  provinciae  Moesiae  superioris  et  exercitus  provinciae 
Dalmatiae  (haec  si  recte  excepta  sunt,  munere  functus  ille  est  extra- 


VITRASIVS  456  VITRVVIVS 

ordinario),  curator  alvei  Tiberis  riparum  cloacarum  urbis 

(hoc  ordine  in  t,  id  est  fortasse  nuUo)  t.  Capuanus  X  3870  semel 
descriptus  ah  auctore  plerumque  satis  accurato,  sed  qui  hunc  titulum 
lectu  sihi  difficiletn  fuisse  '■propter  characteres  iam  fugientes^  ipse 
fatetur;  et  fieri  potest  ut  multa  male  excepta  sint  (cf.  Domaszewsld 
Eranos  Vindoh.  p.  63  not.  4). 

523  Vitrasius  Pollio  (Ou/jTpaa-  scrihitur),  praefectus  Aegypti  mortuus 
a.  p.  Chr.  32;  ei  successit  Hiberus  Dio  58,  19.  (Iniuria  propter 
CIG.  4953  non  recte  expletum  eum  praefectum  Aegypti  fuisse  iam 
a.  p.  Chr.  17  statuerant,  cf.  suh  eo  qui  sequitur).  Hic  fortasse,  vel 
is  qui  sequitur,  . .  [Vitrjasius  [P]ollio,  C.  f.,  praefectus  equitum,  [pro- 
cujrator  . . .  [Augujsti  Gallia[rum  Aquitjaniae  et  [Narbonenjsis  t.  Cam- 
panus  X  3871. 

524  C.  Vitrasius  Pollio.  Tituli  Aegyptiaci;  Syenensis,  c.  r.  de  VAcad. 
des  inscriptions  1896  p.  39  (1),  et  incerto  loco  Aegypti  rep.  ClCr.  4963 
cf.  Froehner  musee  du  Louvre,  inscr.  grecques  [1865]  p.  219  n.  118  (2). 

C.  Vitrasius  Pollio  t.  1,  Ouixpaaio?  ritoXitov  t.  2.,  Vitrasius  Pollio 
Plinii  codices  plerique  (Vitriar-  cod.  Bamh.).  Praefectus  Aegypti 
anno  C.  Caesaris  tertio  mense  Apr.  (Apr.  39)  t.  1,  anno  quarto 
(39/40)  t.  2  (uhi  non  recte  Tiherii  nomen  suppleverat  Letronnius; 
nomen  erasum  esse,  hrevius  quam  Tiherii  et  quod  a  G  littera  in- 
cipiehat,  testatur  Froehner),  atque  etiam  sub  Claudio  (procurator,  qui 
Claudio  Caesari  lapidem  porphyritem  ex  Aegypto  advexit)  Plin.  h.  n. 
36,  57.  Ah  his  Vitrasiis  PolUonihus  ordinis  equestris  videntur  originem 
duxisse  T.  Pomponius  Proculus  Vitrasius  Pollio  consul  iterum  a.  176 
eiusque  filius  T.  Fundanius  Vitrasius  Pollio. 

—  T.  FVNDANIVS  VITRASIVS  POLLIO. 

—  T.  POMPONIVS  PROCVLVS  VITRASIVS  POLLIO. 

525  VITRASIA  FAVSTINA  interfecta  a  Commodo  (circa  a.  183)  vit.  Comm. 
4,  10.  Filiam  fuisse  T.  Pomponii  Proculi  Vitrasii  Faustini  consulis 
iterum  a.  176  et  Anniae  Faustinae  eius,  nomina  indicant.  Haec  igitur 
[Vitrasjia  T.  f.  Faus[tina],  [PJolionis  consulis,  pontificis  [filia],  quae 
prope  Cales  Matri  magnae  aedem  fecit  X  4635. 

526  Vitruvius  Pollio  (Vitruvius  Polio  epitome  a  M.  Cetio  Faventino  ut 
videtur  facta,  ipso  initio,  Vitruvius  codices  operis  ipsius,  item  Plin. 
Frontin.  Serv.  Sidonius),  architectus,  Caesari  dictatori  notus  ipse  de 
arch.  1  pr.  1  p.  1  ed.  Itose  (oppugnationem  castelli  alicuius  Alpini  a 
Caesare  factam  memorat  2,  9,  15  p.  59,  oppugnationem  Massiliae 
10,  22,  10  p.  283,  fortasse  testis  oculatus.  Numidam  aliquem  qui 
cum  Caesare  dictatore  militaverat,  hospitio  apud  se  recepit  8,  4,  25 
p.  203).  Postea  Augusto  adhaesit,  cui  praesto  fuit  'ad  apparationem 
ballistarum  et  scorpionum  reliquorumque  tormentorum  refectionem' 
et  a  quo  commoda  accepit  (ut  iam  'ad  exitum  vitae  non  haberet 
inopiae    timorem'),    insuper    ei    a    sorore    (Octavia)    commendatus 


VITRVVIVS  457  VITVRIGA 

1  pr.  2  p.  2.  Coloniae  Iuliae  Fanestri  basilicam  'conlocavit  curavit- 
que  faciendam'  5,  1,  6  p.  106.  lam  senior  2  pr.  4  p.  32,  scripsit  ad 
Augustum  de  architectura  libros  qui  extant  1  pr.  1  p.  1,  2  pr.  4  p.  32, 
3  pr.  3  p.64,  4  pr.  1  p.  83,  5  pr.  1  p.  103,  6  pr.  5  p.  133,  7  pr.  10 
p.  158,  9,  3,  18  p.  218,  post  Augusti  vocabulum  Caesari  inditum 
5,  1,  7  p.  107  (sed  non  multo  postea  puto ,  antequam  id  vocabulum 
plane  in  usum  cotidianum  ahiret,  cum  ad  ipsum  Augustum  verha 
faciens  imperatoris  et  Caesaris  tantum  vocahulis  per  totum  lihrum 
utatur;  oh  eam  causam  ante  medium  lan.  727  Vitruvii  opm  editum 
essc  statuit  Lachmann  M.  Schriften  2  p.  164;  id  si  ita  est,  locus  ille 
5, 1,  7 postea  additus  sit  necesse  est),  item  (ut  putant)  post  annum  738, 
quo  templura  Quirini  a,  705  exustum  Augustus  a  fundamentis  resti- 
tutum  dedicavit  (Dio  54,  19),  nam  memorat  eam  aedem  3,  1  (2),  7 
p.  70;  7,  9,  4  p.  179,  ante  annum  741,  quo  theatrum  Marcelli  dedi- 
catum  est  (Beckcr  topogr.  p.  678),  cum  unum  tantum  theatrum  lapi- 
deum  noverit  ipse  3,  2,  2  p.  71.  Memorant  Vitruvium  architectum 
Frontinus  de  aq.  25,  Sidonim  Apoll.  epist.  4,  3,  5.  8,  6,  10.  Libros 
de  architectura  adhibuit  Plinius  cf.  h.  n.  1,  16,  35.  36,  citat  etiam 
Servius  ad  Aen.  6,  43.  Plane  incertum  num  huius  lihertus  et  dis- 
cipulus  L.  Vitruvius  L.  1.  Cerdo  architectus,  qui  Veronae  Gaviis 
quibusdam  arcum  extruxit  V 3464.  Fortasse  eiusdem  nominis  et  artis 
(sed  potest  fuisse  archiguhernus),  sed  omnino  diversus  Vitruvius  . . . .  io 
arch.  X  3393. 

527  Vitruvius  Rufus,  architectus  (Betrubi  et  postea  Bertubi  Bufi  archi- 
tectonis  codex  Arcerianus) :  eius  et  Epaphroditi  cuiusdam  nomen 
praescriptum  opusculo  geometrico,  quod  post  Schottum  ed.  Cantor  die 
rom.  Agrimensoren  p.  207  seq.  cf.  p.  115,  nuperrime  (ex  codice  Mona- 
censi)  Mortet  (cf.  Wochenschr.  f.  class.  Phil.  14  Jul.  1897;  Curtze 
Berl.  phil.  Wochenschr.  1897  p.  648).    Quando  vixerit  incertum. 

528  Vitruvius  Secundus,  imp.  Commodo  ab  epistulis,  familiarissimus 
(Tarrutenii)  Paterni,  una  cum  hoc  a  Commodo  occisus  vit.  Comm.  4, 8. 

—  VITRVVIA  V.  Victoria. 

529  VITRVVIA  MAXIMA,  L.  f.,  M.  Coculnii  Quintiliani,  lato  clavo  exornati 
a  Septimio  Severo,  uxor  t.  Cirtensis  VIII  S.  19508. 

—  Mummia  Vitula. 

530  VITVLASIVS  LAETINIANVS  legatus  legionis  II  Augustae  inter 
a.  253—259  VII 107. 

531  SEX.  VITVLASIVS  NEPOS  (tria  nomina  IX  3587  et  in  fistula  aquaria, 
. . .  tulasius  Nep . .  act.  Arv.).  Consul  ut  videtur  suff.  a.  78  mense 
Apr.  act.  Arv.  (VI  2056  v.  36,  legit  et  explevit  Huelsen  eph.  ep.  8 
p.  328).  Eius  nomen  fistula  aquaria  urhana  (vel  suhurhana),  ap. 
Lancianium  syll.  aq.  n.  592.    Eius  servi  IX  3587  (in  agro  Vestino). 

532  Vituriga:  ita  primum  dicta  Samso  Proculi  tyranni  uxor  vit.  Firm. 
Saturnin.  Procul.  12,  3. 


VITVLVS  458  VLPIVS 

—  PESCENNIVS  VITVLVS. 

—  M.  Rossius  (Ro8[c]ius?)  Vitulus. 

—  [Q.]  Voconius  Vitulus. 

—  Vivennius  Rufinus  v.  Vibennius  Rufinus. 

—  Vivianus  v.  Vibianus. 

533  Ulb(ius)  Gaianus  (Ulb.  Gaianus  titulus  uterque,  ...?  rdia.v6[;]papyrus) 
praefectus  veliiculorum  tituli  duo  gemelli  Mediolani  et  Viruni  in  Norico 
reperti  V  5797.  III  4802  (videtur  praefectus  vehiculorum  in  capitibus 
duobus  viae  trans  Alpes  ducentis  similes  aras  statuisse).  Idem  (ut 
coniecit  P.  Meyer  Herm.  32,  1897  p.  226  not.  2)  iuridicus  Alexandriae 
a.  167  papyrus  nunc  Berolinensis,  aeg.  UrJc.  n.  240. 

—  AELIVS  VLPIANVS. 

—  Ti.  Claudius  Zeno  Ulpianus. 

—  Cn.  Domitius  Annius  Ulpianus. 

—  (Domitius?)  Ulpianus. 

—  Domitius  Ulpianus. 

—  T.  FL(AVIVS)  ARISTVS  VLPIANVS. 

—  FL(AVIVS).  VLPIANVS. 

534  VLPIVS  ....  sodalis  Augustalis  ut  videtur  a.  184  VI  1994  = 
XIV  2395. 

535  Ulpius,  amicus  ut  videtur  Frontonis  Fronto  ad  am.  1,  24  p.  188 
Naber. 

536  Ulpius ,  praefectus  cohortis  VII  Breucorum,  praep(ositus)  vexil- 

la(tionibus)  auxiliar(iorum)  Pann(oniae)  infer(ioris),  tribunus  militum 
legionis  II  Parthicae;  procurator  ad  bona  Plautiani;  procurator  stationis 
privatae  per  Tusciam  et  Picenum,  praepositus  legionis  VII  Geminae 
(nisi  Jioc  quoque  munere  fortasse  functu^  est  ante  quam  procurator 
feret) ;  subpraefectus  annonae ;  procurator  Aug.  . . .  provinciae  Daciae 
Apulensis,  agens  vices  praesidis,  item  procurator  provinciae  Poro- 
lissensis  (a.  ut  videtur  211,  quo  titulwm  positum  esse  ex  vestigiis 
vocabuli  Getic-  post  nomina  legionum  relictis  collegit  Mommsen) 
t.  Dacicus  III  1464  cf.  III  S.  p.  1407. 

536*  M.  VLPIVS (proconsul  ut  videtur  Achaiae)  t.  Thisbaeus,  Inscr. 

Graec.  sept.  1 2226  cf.  p.  748  (sub  finem  alterius,  vel  III  p.  Chr.  saec). 

—  FL(AVIVS)  VLP(IVS)   A IVS. 

537  T.  Ulpius  Aelianus  Antoninus,  Bithyniarcha  et  Pontarcha,  curator 
reipublicae  Cianorum  in  Bithynia;  pater  eius  qui  sequitur  t.  Prusiade 
ad  Hypium  rep.  Lebas  3,  1178. 

538  T.  Ulpius  Aelianus  Papianus,  filius  eius  qui  praecedit  et  ipse 
Bithyniarcha  et  Pontarcha,  a  clarissimis  viris  et  consularibus  oriundus 
t.  Prusiade  rep.  (v.  sub  patre). 

539  C.  VLPIVS  AELIANVS  SEVERVS  clarissimus  puer,  frater  C.  Ulpii 
MarcelH  Polybiani  clarissimi  iuvenis  VI  1542  =  31676. 


VLPIVS  459  VLPIVS 

540  M.  VLPIVS  ARABIANVS.  TituU:  Amastrianus  CIG.  4151  vol.  III 
p.  116.  1113  (1);  memoratur  in  Siccensi  Africae  VIII  S.  15876  ~ 
VIII 1640  (2).  Ad  eum  pertinet  fistula  plumbea  urbana,  Bull.  com. 
1883  p.  234  =  1888  p.  117  (3). 

Tria  nomina  t.  2.  3  (errore  in  t.  2  aliquando  editum  erat  P.  prae- 
nomen).  Amastri  videtur  oriundus,  cum  et  1. 1  ei  positus  sit  Amastri,  et 
assessor  in  Africa  ei  ftierit  Amastrianus  quidam,  t.  2.  Clarissimus  vir ; 
consularis  (6  XajxpoTaxo?  67raTtx(5?)  t.  1.  Legatus  Aug.  pro  pr.  Syriae 
Palaestinae  t.  1  (non  post  annum  196,  quo  t.  1  positus  esse  videtur). 
Amastri  statua  honoratus  ab  Aelio  Aurelio  Marciano  quodam,  anno  ut 
videtur  196  (si  recte  numerus  $a'  exceptus  est;  nam  annos  Amastri 
numeratos  esse  ab  a.  ante  Chr.  64  constare  videtur,  cf.  G.  Hirschfeld 
Sitmngsber.  d.  berl.  Akad.  1888  p.  876;  Imhoof-Blumer  griech.  Munzen 
1890  p.  62  [586]).  Proconsul  Africae  t.  2  (fortasse  post  positum  titulum 
Amastrianum,  cum  in  eo  proconsulatus  non  memoratur).  Minus  recte 
Tissot  fastes  de  VAfriquep.  174  Renierum  secutus  proconsulatum  Arabiani 
collocavit  versus  annum  146.    Domum  possedit  in  urbe  Roma  t.  3. 

541  M.  VLPIVS  ASTIVS  frater  Arvalis,  adest  in  collegio  a.  183  act.  Arv. 
(VI  2099).  Praetor  eodem  anno  ib. 

542  M.  VLPIVS  BOETHVS  unus  ex  pueris  senatorum  fib*8  qui  Arvalibus 
ministrabant  a.  183  act.  Arv.  (VI  2099;  in  fragmento  ad  annum  186 
spectante,  VI  2100 '^  v.  17,  eundem  fuisse  nominatum  coniecit  Hensen). 

543  M.  VLPIVS  CALLIPPIANVS,  quondam  consularis  (6  xp.  Ysvofxevo?  uTiaTi- 
x6?) :  ex  eius  testamento  agon  Callippianeus  Sagalassi  celebratus 
CIG.  4369. 

—    M.  Ul(pius)  Car(minius)  Claudianus  v.  supra  sub  Carminiis  (C  365). 

544  [Uljpius  Celer  vel  Celerianus  (.  . .  pi  Celer  . . .  extat  in  t.),  praefectus 
vehiculorum  anno  ut  videtur  226  VI  31369  (=  Bull.  comunale  1884 
p.  9  n.  710).  Fortasse  idem  . . .  [Cjelerianus  praefectus  vehiculorum 
VI  31370  (=  Notizie  1884  p.  308). 

545  M.  Ulpius  Chresimus,  Aug.  lib.,  procurator  metallorura  a.  118  tituli 
Aegyptiaci  CIG.  4713.  4713  f 

546  VLP(IVS)  COR(NELIVS)  LAELIANVS.  Imp.  C.  Ulp.  Cor.  Laelianus 
nummus  aeneus  ap.  Cohen  ed.  2  vol.  VI  p.  66  n.  6,  imp.  C.  Laelianus 
p.  f.  Aug.  nummi  complures  ap.  Cohen.  l.  c,  Erman  Zeitschrift  f. 
Numism.  7,  330,  Laelianus  Victor  Caes. ,  L.  Aelianus  pars  codicum 
Eutropii  cum  versione  Paeanii,  Aelianus  Victor  epit.,  Aemilianus 
Oros.  7,  22,  11,  Lollianus  Eutropii  codex  Gothanus  (cum  versione 
Capitonis  et  lohanne  Antiocheno),  item  vit.  Gallien.  21,  trig.  tyr.,  vit. 
Claud.  7,  cf.  Mommsen  R.  Gesch.  V  p.  150  not.  et  quae  ego  exposui 
Herm.  24  p.  373. 

Contra  Postumum  rebellavit  Vietor  Caes.  33,  Eutrop.  9,  9  (inde 
Oros.  7,  22,  11;  loh.  Antiochenus  exc.  de  ins.,  ap.  Muller  fragm. 
hist.  Gr.   IV  p.  598    n.  152),    adiuvantibus    Moguntiacensibus    ib., 


VLPIVS  460  VLPIVS 

apud  Moguntiacum  dominatum  invasit  Victor  epit.  32.  Imperatorem 
appellatum  esse  etiam  nummi  ostendunt.  A  Postumo  victus  Victor 
Gaes.  l.  c.  (idem  indicat  Eutropius).  Factum  id  esse  paullo  ante 
finem  ipsius  Postumi  inde  colligi  potest  quod  Postumus  caesus  est  a 
militibus  iratis  quod  Moguntiacum  diripiendum  iis  tradere  noluisset, 
Victor  Caes.  l.  c,  Eutrop.  l.  c.  —  Eius  rebellione  Postumus  interemptus 
trig.  tyr.  3,  7.  5,  1;  in  locum  Postumi  subrogatus  sumpsit  imperium 
ib.  4,  1.  Contra  eum  Gallienus  pugnavit  vit.  Gallien.  21,  5.  'Non- 
nihilum  reipublicae  profuit'  trig.  tyr.  5,  4.  Interfectus  a  suis  militibus 
ib.,  a  Victorino  ib.  5,  3  cf.  6,  3.  8,  1.  —  Memoratur  trig.  tyr.  31,  2,  vit. 
Claud.  7,  4. 

547  VLPIVS  CRINITVS  se  de  Traiani  genere  referebat  mt.  Aurel.  10,  2 
(etiam  ipse  Traianus  \]\p\us  Crinitus  Traianus  apellatur  Eutrop.  8,  2). 
Valerianus  eum'  Caesaris  loco  habere  instituerat'  vit.  Aurel.  l.  e.  Consul 
designatus  a  Valeriano  cum  Aureliano  'in  locum  Gallieni  et  Valeriani' 
(a.  257?)  'a  die  undecimo  kal.  luniarum"  vit.  Aurel.  11,  8  (ficta  ut 
videtur  narratio,  cf.  supra  sub  L  Domitio  Aureliano).  Dux  Illyri- 
ciani  limitis  et  Thracici  ib.  13,  1.  Consularis  ib.  14,  7.  Aurelianum 
adoptavit  ib.  10-14.  38,  2.  Ter  consul  ib.  38,  2.  Epistula  Aureliani 
ad  eum  (Ulpio  patri)  ib.  38,  3.     Suspecta  omnia. 

—   VLPIVS  CRINITVS  TRAIANVS  v.  infra  sub  M.  Ulpio  Traiano. 

548  M.  Ulpius  Damas  Catullinus,  curator  (lTri}j,eXyjXi^?)  ab  Hadriano  datus 
Trapezopolitanis  t.  Trapezopoli  rep.  (communicavit  Bamsay). 

549  M.  Ulpius  Eros,  Aug.  1.,  ab  epistulis  Graecis  VI  8607. 

550  M.  VLPIVS  EVBIOTVS  LEVRVS  (quattuor  nomina  CIA.  III  687, 
Mapxo?  OuXtt.  vel  OuXTrto?  E-jpioto?  ib.  687".  688.  690,  Eu^ioxo^  685.  686), 
clarissimus  vir,  consularis  (6  XafxTTpoTaxo?  uT:aTix6?)  tituli  Athenienses 
CIAtt.  III  687.  687"  (p.  500).  688.  690.  Atheniensis,  pago  Gargettius 
ib.  687.  Athenis  archon  eponymus  ib.  687.  687".  688.  689  cf  690.  Be 
tempore  cf.  Dittenberger  ad  n.  687".  Liberalitates  eius  adversus 
Athenienses  ib.  687.  Ulpii  Leuri  et  Flaviae  Habroeae  filius  ib.  685. 
686.  Pater  M.  Ulpii  Flavii  Tisameni  et  M.  Ulpii  Pupenii  (?)  Maximi 
ib.  688-690. 

551  M.  Ulpius  Eurycles  vel  M.  Ulpius  Apuleius  (sic  CIG.  3833  'ATcitouXr^toc 
ib.  2741,  plerumque  om.)  Eurycles ,  logista  Aphrodisiensium  in  Caria 
tituli  Aphrodisienses  CIG.  2740  v.  9,  BuU.  de  corr.  hell.  9,  1885  p.  72, 
temporibus  Coramodi  CIG.  2741.  Aezanis  oriundus  CIG.  3831-3834 
=  Lebas-Waddington  868.  869.  867.  866.  Athenis  degit  CIG.  3831, 
statua  honoratus  ab  Atheniensibus  ib. ,  a  communi  quoque  Graeciae 
(Panhellenibus)  honoribus  affectus  ib.  3832-3834,  circa  annum  157 
3834.     ^Apyizpshz  Asiae  designatus  II  temporibus  Commodi  ib.  2741. 

552  M.  VLPIVS  FLAVIVS  TISAMENVS  (M.  Ou>.Trto?  (DX.  [T£t]aa[[x]ev6c 
CIA.  689,  Tstaa}iev6?  688),  filius  M.  Ulpii  Eubioti  Leuri  clarissimi 
viri  CIA.  III  688.  689,  6  xpanaTo?  689. 


VLPIVS  461  VLPIVS 

553  VLPIVS  HADKIANVS  (Adrian-  cod.)  praetor  ut  videtur,  cui  divus 
Pius  rescripsit  Ulpianus  lih.  XXXX  ad  edictum  (Big.  37,  7,  1  pr.). 
Eundem  esse  Cassium  Hadrianum,  eundemque  Olaudium  Hadrianum, 
quibus  item.  divus  Pius  rescripsisse  dicitur  (Dig.  36,  1,  32  [31] ,  1; 
37,  10,  3,  1)  coniecit  Mommsen  (ad  Big.  36,  1,  32). 

554  M.  Ulpius  Hermias,  Aug.  lib.,  procurator  aurariarum,  raaritus 
Saloniae  Palestrices  t.  Dacicus  III 1312. 

555  Ulpius  lulianus  (utrumque  nomen  Bio  78,  4.  15,  praeterea  cognomen 
solum),  sub  Caracalla  princeps  ut  videtur  peregrinorum  (hoc  potius 
significari  verhis  xoiv  dYYeXtacpopwv  7jYOU|xevo?  quam  centurionem 
frumeutariorum  putat  Mommsen)  Bio  78,  15.  A.  217  a  censibus 
(T(i?  Ti[jL7Ja£tc  iY^£}(£ipi(3[x£vo?),  Macrinum  certiorem  facit  periculi  im- 
minentis  Bio  78,  4.  A  Macrino  praefectus  praetorio  factus  una  cum 
luliano  Nestore  Bio  78,  15;  praefectus  praetorio  Macrini  ib.  78,  35, 
Herod.  5,  4,  3,  vit.  Macrin.  10.  A.  218  milites  qui  a  Macrino  de- 
sciverant  frustra  oppugnat;  relictus  a  suis  occiditur;  caput  eius 
Macrino  missum  Bio  78,  31-34,  Herod.  5,  4,  3.  4,  vit.  Macrini  l.  c. 
Non  recte  enumeratur  inter  praefectos  Aegypti  CIG.  vol.  III  p.  313, 
cf  Meyer  Herm.  1897  p.  232. 

556  Ulpius  Marcellus  (sic  vit.  Pii,  praeterea  Marcellus).  luris  peritus, 
quo  usus  est  Antoninus  Pius  vit.  Pii  12.  Etiam  in  consilio  M.  Aurelii, 
a.  106  Big.  28,  4,  3:  Scripsit  non  pauca,  in  his  Digestorum  libros 
XXXI  Big.  ind.  Flor.,  quos  edidit  (certe  inde  a  Hbro  tertio  Big. 
4,  1,  7)  post  mortem  Pii,  librum  vicesimum  nonum  non  multo  post 
annum  166  Big.  28,  4,  3  (noli  putare  bellum  Germaniciim  significari 
Big.  35,  1,  48).  Et  horum  et  reliquorum  librorum  fragmenta  com- 
posuit  Lenel  paling.  iuris  civ.  I  590  seq.  Potest  esse  idem  qui  sequitur, 
vel  pater  eius.  (Plane  incertum  num  hic  Ulpius  amicus  Frontonis, 
Front.  ad  am.  1,  24  p.  188  Naber). 

557  L.  VLPIVS  MARCELLVS.  Tituli:  Pannonicus  III  3307  =  III  S. 
10285  (1),  Britannici  VII 504  (2j,  Athenaeum  5  Mai.  1897  p.  653  (3). 
L.  Ulpius  Marcellus  t.  1,  Ulp.  Marcellus  t.  2.  3,  MdpxeXXo?  OuXmo? 
Bio  72,  8.  (Consul  suff.  a.  inc).  (Vix  hic  Marcellus  consul  cum 
Gallo  circiter  ann.  1491153 ,  supra  M  141).  Legatus  Aug.  pro  pr. 
Pannoniae  inferioris  t.  1.  Legatus  consularis  (leg,  Aug.  pr.  pr.  t.  3, 
cos.  t.  2)  Britanniae  t.  2.  3  imperatorum  duorum  (Marci  et  Commodi 
ut  puto)  t.  2,  legatus  Aug.  (Commodi)  t.  3,  a  Commodo  missus  contra 
barbaros,  qui  in  Britanniam  irruperant,  vicit  eos  (anno  ut  videtur  184, 
quo  Commodus  Britannicus  appellari  coeptus  cst,  cf.  Echhel  7,  111. 112) 
Bio  72,  8.  Abstinentia  et  reliquae  virtutes  eius  Bio  l.  c.  (Xiph., 
exc.  Val.,  Suidas  s.  v.  MdpxeXXoc).    Commodus  ei  pepercit  ib. 

558  C.  VLPIVS  MARCELLVS  POLYBIANVS  clarissimus  iuvenis,  frater 
C.  Ulpii  Aeliani  Severi  clarissimi  pueri  VI  1542  =  31676. 


VLPIVS  462  VLPIVS 

559  M.  VLPIVS  MAXIMVS  clarissimus  vir;  praeses  Numidiae  temporibus 
Severi  Alexandri  tituli  Lambaesitani  VIII  2753  VIII  S.  18274. 

560  M.  VLP(IVS)  OFELLIVS  THEODORVS  (quattuor  nomina  plene  lecta 
sunt  6918.  6930.  12191),  legatus  pro  pr.  Cappadociae  imperante  Ela- 
gabalo  miliarii  Cappadocici  III  S.  6903  =  12163.  6912.  6918.  6930. 
6931.  12174.  12190K  12191. 

561  M.  Ulp(ius)  Primianus  (tria  nomina  III 51),  praefectus  Aegypti  anno 
tertio  Septimii  Severi  (194/95)  CIG.  4863,  item  mense  Febr.  a.  196 
III  51. 

562  M.  Ulp(ius)  Probus,  Augustorum  duorum  lib.,  procurator  provinciae 
Pannoniae  superioris  et  Africae  regionis  Thevestinae  t.  Ostiensis 
XIV  176. 

563  VLPIVS  PROCVLVS  magistratus  ut  videtur,  fortasse  praetor  tutelarius, 
cui  imperator  noster  (Caracalla)  rescripsit  Ulpianus  lih.  XXXVI 
ad  edictum  (Big.  27,  3,  1,  15). 

564  M.  VLPIVS  PVPEN(IVS?)  MAXIMVS  (M.  OuXtt.  Wmizr^.  Macijxov  extat 
CIA.  690,  [M]a[p.?]  OuX.  no[6]iajv.  Mcx$et[j.ov  691,  secundum  cognomm 
tantum  688)^  fiiius  M.  Ulpii  Eubioti  Leuri  clarissimi  viri,  collega  patris 
in  archon-tatu  CIAtt.  III  688.  690.  691. 

565  M.  VLPIVS  PVPIENIVS  SILVANVS  signo  GENNADIVS  vir  clarissimus, 
civis  idemque  patronus  Surrentinorum,  orator  t.  Surrentinus  X  682. 
Fortasse  post  Diocletianum  demum  vixit. 

566  VLPIVS  QVIRINIVS  QVADRATIANVS  clarissimus  vir  (auyxXrjTixo?), 
adlectus  inter  tribunicios,  praetor  renuntiatus  (?),  praetorius  creatus 
legatus  pro  pr.  Cretae  et  Africae  (aTpax-/jY?)?  dvap[p]r,&£t<?,  OTpaTTjYW^? 
dTroSsix&st?  TipsciPsuTTj?  xal  dvTtCTpaTTj^YO?  Kpi^Tr^?  xat  Atpua?  —  fortasse 
significatur,  praetorem  designatum  eum  esse,  et  statim,  ut  praetura 
functum,  nominatum  esse  legatum  provinciae ;  nisi  potius  scriptor  tituli 
aliquid  turhavit;  praeterea  possis  conicere  Atpua?  vocahulum  errore 
positum  esse  pro  Kupi^vT]?)  t.  in  Pisidia  rep.,  Bull.  de  corr.  hellen. 
16,  1892  p.  438. 

567  Ulpius  Saturninus,  praefectus  annonae  imperantibus  Antonino  et 
Vero  (a.  161—169)  t.  Hispalensis  II  1180  v.  9. 

568  M.  VLPIVS  SENECIO  SATVRNINVS.  Tituli,  Graeci  omnes,  Thracici  duo, 
Perinthi  rep.  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  n.  64  ex  Aristarchis  Hellen.phil. 
syll.  2  p.  65  (1),  Stard  Zagora  rep.,  arch.  ep.  Mitth.  aus  Oestr.  15, 1892 
p.  102  (2) ;  Cyzicenus  ut  videtur,  quem  servavit  Cyriacus  cod.  Vat.  5250, 
ed.  Dumont  inscr.  de  la  Thrace  n.  64<*  =  mel.  d'arch.  p.  378  (3). 

M.  OuXrto?  2[£]v£xta)v  2aT[oup]veTvo?  t.  1,  M.  OuXirto?  [IIe^vsxicuv  2a- 
TOupvTvo?  t.  3,  M.  0[uXTrtoc]  Ssvsxitov  SaToupvsivo?  t.  2.  Legatus  pro  pr. 
provinciae  Thraciae  t.  1.  2  (praeses  t.  3,  cuius  provinciae  non  additur, 
potest  intellegi  Thracia). 

569  VLPIVS  SILANVS,  senator  aetate  Aureliani  vit.  Aurel.  19,  3. 


VLPIVS  463  VLPIVS 

570  Ulpius  Silvianus  (de  littera  S  quae  nomen  suhsequi  dicehatur,  ipse 
editor  duhitavit),  praefectus  praetorio  (6  l$oxt«taTO<;  uTcapxo?  xoij  JepoS 
itpaiT(opi[ou]  t.  Termessius,  ap.  LanckoronsJci  Stadte  Pamphyliens  u. 
Pisidiens  II  p.  210  n.  107.    Fortasse  post  Diocletianum  demum  vixit. 

571  VLPIVS  SOTER  quindecimvir  sacris  faciundis  a.  205  act.  lud.  saec. 
fr.  II 10.  24,  III  58  cf.  VIII a  2  (eph.  ep.  8  p.  282.  283.  286.  290). 
Eodem  anno  consul  designatus  ib. 

572  M.  VLPIVS  TERTVLLIANVS  AQVILA  consularis  vir  (6  xpanOTO^  uTrati- 
x6?),  curator  Attalensium  in  Pisidia  t.  Balhuriensis  Pisidiae  quem  ed. 
Henzen  ann.  inst.  1852  p.  178  et  ex  hoc  Waddington  n.  1224.  Potest 
esse,  ut  coniecit  Henzen ,  Tertullianus  legatus  Moesiae  inter  a.  241  et 
244  (supra  T  89). 

573  Ulpius  Theo  (inter  UJpii  et  Theonis  fortasse  aliquid  periit),  pro- 
curator  fortasse  Augusti  (ante  nomen  agnoscitur  to5  IsPaa^Tou])  frag- 
mentum  Sidae  in  Pamphylia  descriptum  CIG.  4348. 

574  M.  VLPIVS  TRAIANVS.  Tituli:  Ephesius  Ath.  Mitth.  10, 1885  p.  401  (1) ; 
Smyrnaeus  ut  videtur  CIG.  3146  (2) ;  Laodicensis  ih.  3935  (3) ;  in  insula 
Myndo  rep.,  ap.  Paton  hulletin  de  corresp.  hellen.  12,  1888  p.  281  (4) 
similisque  in  insula  Co  descriptus,  sed  qui  videtur  esse  Myndius, 
ap.  Rayet  Annuaire  de  VAssociation  pour  Vencouragement  des  etudes 
grecques  1875  p.  2f76  n.  4,  cf.  Paton  inscriptions  of  Cos  p.  126  (5); 
Africanus  VIII  8316  (6).  Nummi:  Antiochenus  ap.  Echhel  3,  282 
=  Leahe  numism.  hell.  Asiat.  p.  16,  item  ap.  Waddington  fastes  n.  100, 
item  in  mus.  Berol.;  urhani  imperante  fblio  cusi,  ap.  EcJchel  6,  433. 

Tria  nomina  t.  1.  3.  4.  5.  6,  OuXttio?  Tpaiavo?  t.  2,  Traianus  nummi, 
losepJi.,  Plinius  paneg.  89,   Victor  epit.  13. 

Origine  Italicensis  ex  Hispania,  'familia  antiqua  magis  quam  clara', 
in  qua  primus  consul  fuit  Eutrop.  8,  2.  Legatus  legionis  decimae 
Fretensis  bello  ludaico  a.  67  loseph.  hell.  3,  7,  31  cf.  3,  9,  3;  10,  3, 
item  a.  68  ih.  4,  8,  1  (anno  70  legionem  alii  traditam  fuisse  ostendit 
loseph.  J.  c.  6,  4,  3).  Consul  PJin.  paneg.  9.  58,  Eutrop.  8,  2  (suff'. 
a.  68,  ut  putat  Stohhe  prohante  Henzeno  eph.  ep.  1  p.  188  not.  2, 
anno  70  veJ  71,  ut  putat  Waddington  fastes  n.  100).  Patricius  (ad- 
lectus  sine  dubio  a  Vespasiano)  PJin.  paneg,  9.  Legatus  pro  pr.  Syriae 
a.  76/7  (annol25  aerae  nempe  Caesarianae)  nummus  Antiochenus.  Orna- 
mentis  triumphalibus  ornatus  ('triumphalis)  PJin.paneg.  9. 16.  58,  ob  res 
ut  videtur  contra  Parthos  bene  gestas  (vel  propter  Parthos  cohibitos) 
ih.  14,  merito  filii  tunc  tribuni  ih.  14.  89,  adulatorie.  Proconsul  Asiae 
t.  1.  2.  3,  a.  79  (70/80)  t.  3.  Tunc  temporis  ut  videtur  (quamquam 
proconsulatus  non  memoratur)  pro  salute  eius  et  uxoris  et  liberorum 
a  Graecis  quibusdam  dedicati  tituJi  4.  5.  Mortuus  ante  annum  100 
(immo  ante  adoptionem  Traiani)  PJin.  paneg.  89.  Uxor  et  Hberi 
memorantur  t.  4.  5.    Pater  imperatoris  Traiani  nummi,  t.  6,  item  sine 


VLPIVS  464  VLPIVS 

dubio  Marcianae  (infra  n.  584).  Divus  nummi,  nondum  consecratus 
a.  100  Plin.  l.  c,  ne  anno  112  quidem  t.  6. 
575  M.  VLPIVS  TRAIANVS  =  IMP.  CAESAR  NERVA  TRAIANVS  AVGVSTVS. 
Ulpius  Traianus  vit.  Hadr.  1,  4,  vit.  Aurel.  14, 6,  Victor  Caes.  13,  epit.  13, 
Tpatav6c  6  OuXtcio?  Dio  (Xiph.)  67,  12.  'Ulpius  ab  avo  dictus,  Traianus 
a  Traio  paterni  generis  auctore,  vel  de  nomine  Traiani  patris  sic 
appellatus'  Vict.  epit.  13.  M.  praenomen  est  VI 1988,  item  ap.  Dionem 
68,  3  (Zonar.  11,  20),  Sidonium  Apoll.  8,  10,  3,  confirmatur  titulis 
lihertorum.  —  Ulpius  Crinitus  Traianus  Eutrop.  8,  2,  Ulpius  a  patre 
dictus,  Crinitus  a  re  (8tA  xrjv  Trspt  xhz  xr^?  xscpaX^?  auxoij  xpiyoiz  cjttou^v) 

10.  Lydus  de  mens.  4,  18  (temporibus  Valeriani  '^de  Traiani  genere 
se  referebat'  Ulpius  Crinitus  vit.  Aurel.  10).  Italica  Hispaniae 
oriundus  Appian.  'ip>]p.  38,  Vict.  Caes.  13,  natus  Italicae  in  Hispania 
Eutrop.  8,  2  (Hispanus  Dio  68,  4,  Zonar.  11,  21,  Pacatus  paneg.  in 
Theod.  4,  Claudian.  laus  Serenae  56;  Theodosius  imperator  ab  eo 
originem  trahebat  [quippe  et  ipse  Hispanus]  Victor  epit.  48  cf.  The- 
mistius  or.  XVI  p.  250,  XIX  p.  279  Dindorf,  Claudian.  de  quarto 
consul.  Honorii  v.  19,  de  sexto  consul.  v.  334).  —  Ex  urbe  Tudertina 
Victor  epit.  13,  nescio  quo  errore.  —  Filius  M.  Ulpii  Traiani  qui  prae- 
cedit.  —  Consobrinus  Aelii  Hadriani,  patris  imperatoris  vit.  Hadr.l,  2. 
Natus  d.  XIV  k.  Oct.  (18  Sept.)  Philocalus  (CIL.  I  ed.  2  p.  255.  272), 
eodem  die  quo  Domitianus  occisus  est,  i.  e.  d.  18  Sept.  Plin.  paneg.92, 
cf.  Plin.  ep.  ad  Trai.  17,  2,  anno  53,  si  quidem  obiit  a.  117  aetatis  anno 
sexagesimo  tertio  mense  nono  die  quarto  Eutrop.  8,  5  (vixit  annos  sexa- 
ginta  quattuor  Victor  epit.  13),  vel  anno  56,  si  vere  annum  quadra- 
gesimum  alterum  agebat,  cum  imperator  factus  est  Dio  68,  6,  Zonar. 

11,  21.  Patrem  (legatum  Syriae,  circa  a.  7617,  cf.  suh  patre)  in  pro- 
vinciam  comitatur  Plin,  paneg.  14;  tribunus  militum  disiunctissimas 
terras  adiit  ih.  15,  'per  stipendia  decem  mores  gentium,  regionum  situs, 
opportunitates  locorum  cognovit'  ih.  Praetor  certe  ante  a.  87  vit. 
Hadr.  1,  4.  Legatus  ut  videtur  legionis,  iussu  Domitiani  ex  Hispania 
legiones  (cf.  Boissevain  de  re  mil.  Hisp.  p.  68)  summa  celeritate 
trans  Pyrenaeum  Alpesque  duxit  ad  bellum  Germanicum  Plin. 
paneg.  14  (helJum  id  signiflcari  quod  L.  Antonius  Saturninus  contra 
Domitianum  movit  coniecit  Mommsen  Herm.  3  p.  118).  Consul  ord. 
a.  91  cum  M'.  Acilio  Glabrione  fasti;  cf.  Dio  67,  12.  Legatus  pro 
pr.  Germaniae  (superioris)  Plin.  paneg.  9,  Dio  68,  3  (superiori  pro- 
vinciae  eum  praefuisse  tunc  certe  cum  adoptaretur,  colligi  potest  ex 
vit.  Hadr.  2,  5,  cf.  Henzen  ann.  inst.  1862  p.  146).  A  Nerva  (ex- 
eunte  anno  96  vel  a.  97),  non  Domitiani  ultimis  temporihus,  Traianum 
in  Germaniam  missum  esse  recte  collegerunt  ex  Plin.  paneg.  5.  9. 
44.  94  (Mommsen  Herm.  3  p.  40  not.  2;  Dierauer  ap.  Budinger  Unter- 
suchungen  zur  rom.  Kaisergesch.  I  p.  17  not.).  Absens  filius  declaratus 
a  Nerva  (cura  quo  nulla  ei  necessitudo  fuerat  Plin.  paneg.  7;  Nervae 


VLPIVS  465  VLPIVS 

insinuatus,  cum  suburbanum  suum  ei  dono  obtulisset  lo.  Lydus  de 
mens.  4,  18),  in  Capitolio  FUn.  paneg.  8.  9,  Bio  68,  3  cf.  vit.  Aurelian. 
14,  6,  Eutrop.  8,  1,  Victor.  Caes.  13,  epit.  12,  sociusque  imperii  ad- 
sumptus  Flin.  l.  c,  Dio  l.  c,  epit.  l.  c,  tribus  mensibus  ante  Nervae 
obitum,  i.  e.  mense  Oct.  a.  97  epit.  l.  c,  'simul  filius  simul  Caesar 
et  mox  imperator  et  consors  tribuniciae  potestatis,  et  omnia  pariter  et 
statim  factus'  Plin.  paneg.  8.  (Nummi  Traiani  Caesaris  necdum  Augusti 
non  extant,  cf.  EcJchel  6,  412).  Studio  (L.  Licinii)  Surae  imperator 
factus  Victor  epit.  13.  Consul  II  a.  98  cum  imp.  Nerva  Augusto  IIII 
fasti.  'Imperator  apud  Agrippinam  in  Gallis  factus  est'  Eutrop.  8,  2, 
inde  Oros.  7, 12,  2,  Victor  epit.  13  cf.  Sidon.  Apoll.  carm.  ?,  115  (scilicet 
Agrippinae  nuntium  accepit,  ut  putat  Henzen  ann.  inst.  arch.  1862 
p.  146,  de  morte  Nervae,  quae  accidit  d.  27  vel  25  lan.  98).  Consul  III 
a.  100  cum  Sex.  lulio  Frontino  III,  consul  IIII  a.  101  cum  Q.  Arti- 
culeio  Paeto,  consul  V  a.  103  cum  M'.  Laberio  Maximo  II,  consul  VI 
a.  112  cum  T.  Sextio  Africano  fasti.  Defunctus  Selinunte  in 
Cilicia  Dio  68,  33  (Zonar.  11,  22),  Eusebius  ap.  Syncellum  p.  657, 
chronograph.  anni  354,  chron.  Pasch.  p.  473  (cf.  praeterea  VI 1884; 
CIG.  4423),  apud  Seleuciam  Isauriae  Eutrop.  8,  5  (inde  Oros.  7,  12,  8; 
utrumque  ponunt  et  Hieronymus  chron.  ad  a.  2132  et  SynceUus  l.  c), 
a.  117,  paullo  ante  d.  11  Aug. ,  quo  die  de  morte  eius  Antiochiae 
palam  factum  est  vit.  Hadr.  4,  7  (usque  ad  eundem  diem  imperium 
eius  extendit  Dio  68,  33,  cum  dicit  eum  imperasse  solum,  scilicet  a 
27  lan.  98,  annos  XIX  menses  VI  d.  XV;  eos  ipsos  numeros  habet 
etiam  Eutrop.  8,  5;  obiit  aetatis  anno  sexagesimo  tertio  mense  nono 
die  quarto  Eutrop.  l.  c,  quod  ad  diem  22  lun.  ducit),  d.  9  lul.  chrono- 
graphus  anni  354  ap.  Momms.  chron.  min.  I  p.  146  (imperii  spatium 
ei  adtributum  l.  c  ducit  ad  diem  mortis  23  lun.),  quod  tuetur  Usener 
ap.  Momms.  l.  c  III  p.  442  not.  6.  —  Uxor:  Pompeia  Plotina  Victor 
epit.  42  cet.  (supra  P  509).     Liberis  caruit  Plin.  paneg.  94. 

576  Ulp(ius)  Valerius  Aurelianus,  vir  egregius,  centenarius,  maritus 
Titiniae  Mansuetae,  socer  (potius  quam  pater)  Aurelii  Herculani  viri 
egregii,  ducenarii,  avus  Ulpiae  Aureliae  Valeriae  t.  Tomitanus  III 6155. 

hll  M.  Ulpius  Verna,  Aug.  lib.,  ab  epistulis  Latinis  t.  Pisanus  XI 1434. 
Uxor  Vibia  Thisbe  ib. 

—    C.  PONTIVS  [VL]PIVS  VERVS  . . .  NIANVS  VIC[TOR]  signo  POTA[MIVS]. 

578  Ulpius  Victor ,  procurator  Aug.  Norici  tituli  Celeienses  III  5161. 
5169,  anno  153  dipl.  mil.  (III  S.  p.  1988)  (paullo  ante  annum  158 
tituli  III  5161.  5162  inter  se  collati). 

579  M.  Ulpius  Victor,  vir  egregius  (v.  e.  X  7946,  praeterea  e.  v.),  pro- 
curator  Aug.  provinciae  Sardiniae  X  7946.  7996.  7999.  8009.  8027, 
imperante  Philippo  (anno  ut  videtur  244,  propterea  quod  neque  consul 
dicitur  Philippus,  neque  Philippi  filii  mentio  fit)  X  7996.  7999. 
8009.  8027. 

Frosopographia  Imp.  Bom.    III.  30 


VLPIVS  466  VLPIA 

580  Ulp(ius)  Ulpianus,  dominus  figlinarum  suburbanarum  tegulae  XV 
504-509  (a.  125.  126.  129.  133). 

581  VLPIA  ARISTONICE  M.  f.  (praenomen  patris  in  t.4234),  uxor  M.  Valerii 
Maximiani  legati  Augusti  tituli  Numidici  VIII  2621.  4234. 

582  Ulpia  Aurelia  Valeria,  "^virgo  dextrata%  filia  Aureli  Herculani  viri 
egregii,  ducenari,  neptis  Ulpii  Valerii  Aureliani  viri  egregii,  cente- 
narii,  et  Titiniae  Mansuetae,  stolatao  feminae,  vixit  annis  III  mensibus 
VIIII  d.  XVII  t.  Tomitanus  III  6155. 

583  VLPIA  GORDIANA  ex  genere  Traiani  imperatoris,  uxor  Maecii  Marulli, 
mater  Gordiani  senioris  vit.  Gord.  2,  2. 

584  (VLPIA)  MARCIANA.  TituU:  II  2340  =  II  S.  5545.  IX  5894. 
XI 1333.  CIG.  3958.  Memoratur  in  titulis  Matidiae  neptis  III  S. 
7123.  X  4744.  4745,  in  t.  liberri  X  106.  Nummi  ap.  Echhel  6,  468  seq., 
Cohen  ed.  2  t.  2  p.  100.  Marciana  nummi,  item  tituli  plerique  (Marcia 
traditur  II 2340,  est  CIG.  3958  cf.  Bamsay  cities  and  Mshoprics  of 
Phrygia  I  2  p.  457),  Marcia  lordanes  Get.  16,  93  (reliqui  scriptores 
nomen  non  ponunt).  Soror  Traiani  tituli,  nummi.  Mater  Matidiae 
nummus  (ap.  EcMiel  6,  468,  Cohen  l.  c.  n.  1.  2);  tituli  III  S.  7123. 
X  4  744.  4745.  Nuptam  fuisse  C.  Salonio  Matidio  Fatruino  fratri 
Arvali,  defuncto  a.  78,  propter  nomen  fUiae  coniecit  Marinius  Arv. 
p.  158.  Augustae  cognomen  'oblatum  sibi  a  senatu  deprecata  est, 
quamdiu  Traianus  patris  patriae  appellationem  recusasset  Plin. 
paneg.  84,  sed  tunc  quoque  (a.  99)  recusavit  (hoc  excidit  ap.  Plin.), 
ut  ne  anno  100  quidem  diceretur  Augusta  Plin.  l.  c.  Augusta  dicta 
ante  finem  anni  105  XI  1333.  Mortua  et  consecrata  ante  finein 
anni  115  IX  5894.  Diva  Augusta  Marciana  nummi,  diva  Marciana 
Aug.  tituli  neptis  Matidiae.  Sacerdos  divae  Marcianae  feraina 
Sassinae  in  Umbria  XI 6520  (=  Grut.  322,  3).  —  Ab  ea  Marciano- 
polis  civitas  Moesiae  nomen  accepit  Dexippus  exc.  de  strateg.  (Miiller 
fr.  hist.  Gr.  III p.  675),  Ammian.  Marc.  27,  4,  12,  lordan.  Get.  16,  93. 

585  Ulpia  Phile,  uxor  Aurelii  Larichi  xou  xpaxiaxou  t.  Lycius  CIG.  4278 
=  Lehas -Waddington  1258. 

586  VLPIA  SEVERINA  AVGVSTA.  Tituli:  III 472.  V  29.  3330.  1X2327, 
Semtensis  Africae  Bull.  archeol.  du  comite  des  travaux  hist.  1893 
p.  222  (item  XI  2099  acephalus).  Nummi  ap.  EclM  7,  487,  Cohen 
ed.  2  t.  VI  p.  208  seq.  —  Ulpia  Severina  tituli  (Pia  additur  in  t.  Sem- 
tensi,  fortasse  ut  dlterum  cognomen),  item  nummi  Alexandrini  (in  reliquis 
nummis  est  cognomen  tantum).  Filiam  fuisse  TJlpii  Criniti  (supra  n.  547) 
coniecit  EcJchel.  Coniux  L.  Domitii  Aureliani  Augusti  V29. 3330. 1X2327, 
BuTl.  archeol.  l.  l.,  cf.  nummus  communis  ei  et  Aureliano,  ap.  EcJchel 
7,487,  Cohened.2  t.  VI p.  208.  Angnsta  III 472.  V29.  3330. 1X2327; 
nummi.  Nummi  Alexandrini  ex  sexto  et  septimo  tantum  Aureliani 
anno  supersunt  cf.  Sallet  Baten  der  alexandr.  Kaisermumen  p.  81; 
unde  sexto  tantum  imperii  Aureliani  anno  honores  Augustae  ei  conti- 


VMBER  467  VMBRINVS 

gisse  possis  conicere.  Supervixisse  Aureliano  coniecit  EcJchel  propter 
nummos  ex  septimo  anno  mariti,  quo  maritum  iam  mortuum  fuisse 
putahat,  non  recte  ut  iam  constat,  cf.  Sallet  l.  c.  p.  82. 

587  VM ....  TEREVENTINVS  (Oufx.  Tspspsvttvoo  est  in  nummis,  nominis 
gentilicii  primis  litteris  OT  contignatis.  Cognomen  sine  dubio  ductum  ah 
oppido  Samnii  Tervento  sive  Terevento,  cf.  CIL.IXp.241.  Fortasse  ali- 
qua  parentela  coniunctus  cum  Modio  Terventino  praefecto  vehiculorum 
a.214).  Legatus^YjY.^provinciaeMoesiae  inferioris  imperanteAlexandro, 
ante  mortem  Maesae,  initio  igitur  imperii  eius  nummi  Marcianapoli- 
tanorum  cum  capitibus  vel  solius  Severi  Alexandri  (Mionnet  suppl.  II 
p.  103  n.  288  seq. ,  Mus.  Berol.  cat.  numm.  I  p.  65  n.  47,  alibi)  vel 
Alexandri  et  Maesae  (Mionnet  l.  c.  p.  107  n.  309  seq.)  vel  Alexandri 
et  Mamaeae  (ib.  p.  108  n.  318.  319)  (errore  sine  dubio  ap.  Mionnet 
l.  c.  p.  98  n.  263  dicuntur  capita  esse  Elagabdli  et  Soaemiadis, 
ib.  p.  80  n.  152  dicitur  caput  Caracallae).  Cf.  etiam  supra  sub 
Ti.  lulio  Festo  (I  204)  fin.  Legatum  fuisse  non  consularem  sed 
praeto^^^um  coniecit  PicJc  Wiener  numism.  Zeitschr.  23  p.  33  propterea 
quod  7jif(s[i.u)v),  non  uTr(aTix6?)  dicitur  in  nummis. 

588  Umber,  poeta  malus  Martial.  7,  90,  3  (idem  nomen  ap.  Martial. 
7,  53.  12,  81). 

589  M.  VMBILIVS  MAXIMINVS  (sic  XIV  251 ,  M.  Umbilius  Max.  177), 
patronus  corporis  lenunculariorum  Ostiensium  a.  192,  ordinis  senatorii 
Xir  251;  nominatur  ib.  177. 

590  VMBONIVS  SILO  (2ik(<ov  traditur),  proconsul  Baeticae,  a.  44  arcessi- 
tus  (e  provincia),  quod  non  satis  frumenti  in  Mauretaniam  ad  ex- 
peditionem  misisset,  et  senatu  motus  Dio  60,  24.  Ab  hoc  fortasse 
oriundus  . . .  Hispanus  [PJompeius  Marcel[lu8  Umb]onius  Silo  t.  Sagun- 
tinus  II  3839. 

591  Umbricius,  anJicus  luvenalis,  urbis  pertaesus  Cumas  secedit  luvenal. 
3,  21  seq.  cf  3,  1.  2.  321. 

592  Umbricius  Melior  (sic  Plin.  1,  10.  11,  praeterea  gentHicium  tantum), 
haruspicum  peritissimus  aevo  Plinii  Plin.  h.  n.  10,  19.  A.  69  Galbae 
imminentem  perniciem  praedixit  Tac.  h.  1,  27,  Plut.  Galb.  24.  Scripsit 
de  Etrusca  disciplina  Plin.  1,  10.  11  cf.  10,  19. 

593  Q.  VMBRICIVS  PROCVLVS  legatus  Aug.  provinciae  Hispaniae  citerioris, 
clarissimus  vir  t.  Tarraconcnsis  II  4128. 

594  Umbricia  (sic  Dig.,  Umbra  collat)  ab  Hadriano  in  quinquennium 
relegata,  quod  ex  levissimis  causis  ancillas  atrocissime  tractasset 
Ulpianus  libro  octavo  de  officio  proconsulis  (Dig.  1,  6,  2.  Collat.  3,  3,  4). 

595  Umbricia  Bassa,  T.  Aelii  Antipatri  proc.  Augg.  coniunx  t.  Sentinas 
XI  5738  (=  Orell.  1891). 

—  G.  PETRONIVS  VMBRINVS. 

—  M.  PETRONIVS  VMBRINVS. 

—  Q.  PETRONIVS  VMB[RINVS]. 

30* 


VMBRIVS  468  VMMIDIVS 

—  T.  FL(AVIVS)  VMBRIVS  ANTISTIVS  SATVRNINVS  FORTVNATIANVS 
signo  Hydatius. 

—    SA DVS   P.  CESTI[VS] [VMJBRIVS  DEXTER  .  .  . 

DVCENIVS 

596  VMBRIVS  PRIMVS  proconsul  provinciae  alicuius,  tempore  Papiniani, 
defunctus  ut  videtur  antequam  rediret:  domum  per  fideicommissum 
reliquerat  Claudio  Hieronymiano  clarissimo  viro  Ulpianus  lihro  XX 
ad  Sahinum  (Dig.  33,  7,  12,  40).  Diversus  puto  sed  parentela  cum 
eo  coniunctus  M.  Nummius  Umhrius  Primus  Senecio  Alhinus,  qui 
consul  ordinarius  fuit  anno  206.  —  His  antiquior  Umbrius  Primus, 
possessor  in  pertica  Ligurum  temporibus  Traiani  IX  1455  col.  7,  78. 
3,  47.  68.  Alius  M.  Umbrius  Primus  consul  sufF.  a.  289  X  3698.  4631. 
(Alii  Umbri  Primi  sed  ignohiles  IX  1211.  1968.  2038.) 

597  Umbrius  Primus,  grammaticus  Charisius  lih.  II  (p.  190.  192  Keil.). 

—  M.  NVMMIVS  VMBRIVS  PRIMVS  SENECIO  ALBINVS. 

598  Umbria  Albina,  C.  f.  (praenomen  patris  in  ftstula)  fistula  aquaria 
Pomae  rep.,  Notizie  degli  scavi  1895  p.  206;  tegulae  Aufidenae  in 
Samnio  rep.,  IX  6078,  176.  Femina  sine  duhio  dives,  fortasse  paren- 
tela  coniuncta  cum  M.  Nummio  Umhrio  Alhino,  de  quo  cf.  ad  n.  596. 

599  Ummidius  quidam,  avarus,  a  liberta  occisus  Horat.  sat.  1,  1,  95. 

600  C.  VMMIDIVS  DVRMIVS  QVADRATVS.  Tituli  Casinates  X  5182 
integer  (1),  5180.  5181  fragmenta  minuta  (2.  3).  Memoratur  in  fastis 
scriharum  quaestoriorum  CIL.  I  ed.  2  p.  74  (4)  et  in  t.  Lusitanico 
II  172  (5).  —  C.  Ummidius  Durmius  Quadratus  t.  1.  5,  C.  Um- 
midius  Quadr[atus]  t.  4,  Ummidius  Quadratus  et  oratione  procedente 
Quadratus  vel  etiam  Ummidius  Tac.  (apud  quem  pro  Ummid-  semel 
ann.  12,  45  traditur  tummid-,  praeterea  umid-),  similiter  loseph.  (nisi 
quod  in  huius  codicihus  pro  ou[ji}xt8-  plerumque  est  vou}ai8-  vel  vou{i,|j,io-) ; 
KouaSpaxo?  nummi  Antiocheni. 

C.  f.  1. 1.  Tribu  Ter,  (origine  nempe  Casinas)  1. 1.  Oriundus  fortasse 
ah  Ummidio  (Immid-  traditur)  Casinate,  quem  memorat  Varro  de  r.  r. 
3,  3,  9.    Ex  eius  domo  liherti  Ummidii  Casinates  X  5299.  5304. 

Honores  plene  enumerat,  sed  sine  ordine,  t.  1.  Decemvir  stlitibus 
iudicandis  t.  1  cf.  t.  3.  Quaestor  divi  Augusti  et  Ti.  Caesaris  Augusti 
(a.  igitur  14)  t.  1  cf.  t.  2.  Aedilis  curulis  t.  1.  Praetor  aerarii  t.  1.  4, 
a.  18  t.  4.  Curator  tabularum  publicarum  t.  1  cf  t.  2.  3.  Praefectus 
frumenti  dandi  ex  s.  c.  t.  1.  Proconsul  provinciae  Cypri  t.  1.  (Ah 
hoc  et  nomina  et  trihum  mutuati  sunt  Cyprii  C.  Ummidius  Pantauchus 
Teretina,  eiusque  filius  C.  Ummidius  Quadratus  qui  et  Pantauchianus 
Teretina  t.  Paphius  ap.  Waddington  n.  2801  =  CIG.  2637;  iidem  ut 
videtur  homines,  vel  certe  eorum  propinqui,  in  alio  titulo  Paphio  dicti 
pater  C.  Ummidius  Quadratus,  filius  C.  Ummidius  Pantauchus 
Quadratianus  Journal  of  hell.  studies  9,  1888  p.  237  n.  41.)  Legatus 
Ti.  Caesaris  Aug.  provinciae  Lusitaniae  t.  1,  atque  etiam  post  mortem 


VMMIDIVS  469  VMMIDIVS 

Tiberii  a.  37  mense  Mai.  t.  5.  Consul  t.  1  (suff.  a.  inc).  Quindecim- 
vir  sacris  faciundis  t.  1.  Legatus  Claudii  in  Illyrico  t.  1  cf.  t.  2. 
Legatus  eiusdem  in  Syria  t.  1  cf.  t.  J2,  legatus  Syriae  certe  ab  a.  51 
Tac.  a.  12,  45.  48.  A.  52  turbas  in  ludaea  exortas  sedavit  loseph. 
hell.  2,  12,  5.  6,  ant.  20,  6,  2  (inde  Zonar.  6,  15);  Tac.  a.  12,  54, 
Ventidium  Cumanum  procuratorem  vel  ipse  damnat  Tac.  l.  c,  vel 
Romam  misit  loseph.  l.  c.  Legatus  Syriae  etiam  imperante  Nerone 
t.  1 ,  copias  partiri  iubetur  cum  Corbulone  Tac.  a.  13,  8.  Discordiae 
inter  eum  et  Corbulonem  (a.  55)  ib.  13,  9.  [A.  55  (exeunte)  Syria 
P.  Anteio  destinata,  sed  is  in  urbe  retentus  est  ib.  13,  22.]  Legatus 
Syriae  annis  (aerae  nempe  Caesarianae)  104,  i.  e.  p.  Chr.  55/6,  et  105, 
i.  e.  p.  Chr.  56/7,  nummi  Antiocheni  ap.  EcMiel  3,  280,  Mionnet 
V  159,  101-103.  167,  76,  LeaJce  numism.  hell.  Asiatic.  p.  16 ,  item 
mus.  Berol.  (similes  nummos  cum  annis  106.  107.  108,  i.  e.  p.  Chr. 
57-60,  quos  edidit  Echhel  l.  c,  ex  quo  repetiit  Mionnet  l.  c.  n.  104-106, 
neque  ipse  EcJchelius  vidit  neque  posteriores  nummorum  descriptores 
videntur  vidisse).  Moritur  in  provincia  (fortas.se  ante  annum  60,  sub 
quo  mortem  eius  memorat  Tac)  Tac  a  14,  26.  —  Filii  videntur: 
C.  Ummidius  Quadratus  (infra  n.  602),  Ummidia  Quadratilla  (n.  606). 
Incertum  utrum  huius  an  unius  ex  eis  quae  sequuntur  servus  Hilario 
[U]mm.  Quadrati  X  5248  (Casini);  Ubertus  Menand[er]  C.  Ummid[i] 
Quadrati  1.  V  1297  (Aquileiae) ;  item  incertum  an  huius  pro  salute 
positus  in  Veronensi  t.  V  3283. 
601  VMMIDIVS  QVADRATVS.  Tegulae  urbanae  XV  731.  Idem  videtur 
memorari  in  t.  Ephesio,  quem  accurate  ed.  HicJcs  Greek  inscr.  in  the 
British  Museum  III  p.  188,  de  quo  egit  etiam  Mommsen  ap.  Kaibel 
epigr.  Gr.  n.  888"^  p.  536.  —  Umidius  Quadratus  vel  Umi.  Quadr. 
tegulae,   Du[j,(At8io?  Ko  . .  .  et  postea  Koopaxo?  t.  Ephesius. 

Maritus  Anniae  Faustinae  tegulae.  Uxor  est,  ut  vidit  Borghesius 
opp.  3  p.  244,  Annia  Cornifica  Faustina  (A  546),  soror  minor  M.  Aurelii, 
nata  igitur  post  annum  121  (sororem  M.  Aurelii  Mummio  vel  potius 
Ummidio  Quadrato  nuptam  fuisse  colligi  potest  ex  vit.  Marci  7,  4). 
Fortasse  igitur  hic  Ummidius  Quadratus  (Ou[x{Ar8io?  Ko[8paTO?]  v.  3 
et  postea  in  carmine  xXsivo?  Koopaxo?),  cuius  patri  nomine  Severo 
posita  est  ab  Hadriano  in  templo  Dianae  Ephesio  statua  cum  epi- 
graramate  (i\.8piav^?  Mouaatai  [jLsXfov  avi^r^^t  Ssou/jpov)  et  qui  ipse 
regias  nuptias  contraxerat  (tp  paatXsiov  'Apjxoviyj  &aXa[j.ov  Tn^^ax'  Itt'  zu-^ol- 
}j.tT[j)  t.  Ephesius  (ut  regiis  nuptiis  significetur  matrimonium  cum  sorore 
M.  Annii  Veri,  quem  Hadrianus  paullo  ante  mortem  nepotem  sibi 
adoptaverat,  si  vere  titulus  positus  est  vivo  Hadriano ;  ceterum  cum  is 
cui  statua  posita  est  pater  Ummidii  Quadrati  appelletur  xrj8s[(3Trj?] 
toi[v]  {>sioT[aT(i)v  auTo]xpaT[6p(ov],  nam  sic  videtur  supplendum,  fortasse 
titulus  positus  est  post  mortem  demum  Hadrioni,  neque  ab  imperatore 
huius  nominis,  sed  ab  alio  quodam  Hadrianq).  —  Filium   crederem 


VMMIDIVS  470  VMMIDIA 

C.   TJmmidii  Quadrati  consulis  anno  118 ,  nisi  patri  eius  nomen  pri- 
marium  Severi  fuisse  t.  Ephesius  indicaret. 

602  C.  VMMIDIVS  QVADRA[TVS]  cooptatus  in  coUegium  aliquod  sacer- 
dotale  a.  63  VI  2002.  Filius  fortasse  C.  Ummidii  Durmii  Quadrati 
praetoris  anno  18. 

603  C.  VMMIDIVS  QVADRATVS  (Quadratus  Flinius  vel  certe  Plinii  codices 
plerumque,  Ummidius  vel  Nummidius  Quadratus  Plinii  codices  ep.  6, 11.,  1, 
Umidius  Quadratus  vit.  Hadrian.  15,  7;  in  consulatu  C.  Ummidius 
Quadra[tus]  act.  Arv.). 

Ummidiae  Quadratillae  nepos  Plin.  ep.  7,  24.  Pater  et  mater 
ignorantur.  Natus  fere  circa  annum  84,  siquidem  epistula  Plinii  7,  24, 
qua  significatur  ei  quartum  et  vicesimum  aetatis  annum  nondum  vel 
vixdum  expletum  esse,  scripta  est  circa  annum  107  (ut  putat  Mommsen 
Herm.  3,  50).  A.  97  in  senatu  per  aetatem  esse  non  potuit  Plin.  ep. 
9,  13,  1.  Adulescentiam  egit  in  contubernio  aviae  Plin.  ep.  7,  24,  3, 
quae  eum  ex  besse  heredem  fecit  ib.  2.  luvenis  egregiae  indolis  Plin. 
ep.  6,  11.  7,  24.  Uxorem  duxit  nondum  XXIIII  annos  natus  (ex  ea 
non  statim  pater  factus)  Plin.  ep.  7,  24,  3.  Causas  agere  incipit 
ib.  6,  11,  1.  7,  24,  9.  Plinium  consulit  quas  causas  recipere  deberet 
ib.  6,  29,  3.  Libros  Plinii  studiose  legit  ib.  9,  13,  1.  —  Consul  suff. 
a.  118  mense  Mai.  cum  imp.  Hadriano  II  act.  Arv.  Amicus  Hadriani, 
qui  postea  nihilominus  eum  graviter  insecutus  est  vit.  Hadr.  15,  7. 

604  M.  VMMIDIVS  QVADRATVS  (Mummius  Quadratus  traditur  vit.  M. 
Aur.  7,  4;  in  consulatu  M.  Ummidius  Quadratus  X  6706,  M.  Umidius 
Quadratus  traditur  II  S.  5232,  Umidius  Quadratus  papyrus  Latina 
musei  Britannici,  ap.  Grenfell  et  Hunt  Greek  papyri  ser.  II  p.  158, 
Quadratus  alibi),  sororis  M.  Aurelii  lilius  vit.  Marci  7,  4  (scilicet 
natus  ex  nuptiis  Anniae  Cornificiae  Faustinae  et  Ummidii  Quadrati 
supra  n.  601,  quae  si  vere  factae  sunt  anno  ut  conieci  138,  filius 
propinquus  imperatorum  potuit  anno  167  ad  consulatum  provehi). 
Consul  ord.  a.  167  cum  L.  Aurelio  Vero  Augusto  lU  fasti.  Fortasse 
aut  hic  aut  filius  eius  Quadratus  (adulescens  nobilis  Herod.),  qui 
cum  Lucilla  in  Commodum  coniuravit  et  mox  occisus  est  (circa 
a.  182)  vit.  Comm,  4;  Bio  72,  4;  Herod.  1,  8,  4. 

605  FAVSTINA  VMMIDIA  CORNIFICIA  {rectius  sine  dubio  VMMIDIA  CORNI- 
FICIA  FAVSTINA).  Id  nomen  feminae  nobilis  agnovit  Ramsay  cities 
and  bishoprics  of  Phrygia  I,  1  (1895)  p.  287  in  titulo  reperto  in  vico 
quodam  Phrygiae,  in  cuius  principio  haec  legisse  sibi  visus  erat  Sterrett 
papers  of  the  American  school  of  Athens  II  p.  66  n.  52:  xXrjpovofxtov 
OauaxeivTj  . . . .  ?  Ou.  <l>auax£iv/)?  Ou^iixyjXiac  Kopvo^pixta?.  Praedia  fuisse 
Ummidiae  in  parte  illa  Phrygiae  ex  t.  colligi  potest.  —  Filiam  fuisse 
Ummidii  Quadrati  et  Anniae  Cornificiae  Faustinae,  sororis  M.  Aurelii, 
ipsum  nomen  satis  clare  indicat. 


VMMIDIA  471  VOCONIVS 

606  VMMIDIA  QVADRATILLA.  Titulus  Casinas  X  5183  (1).  Fistula 
plumbea  musei  Kircheriani,  ap.  Lancianium  syll.  n.  166  (2).  Memo- 
ratur  in  t.  servorum  urbano  VI  28526  (3).  Ummidia  Quadratilla 
1. 1.  3,  itemque  sine  dubio  Plin.  cp.  7,  24  (pro  Ummid-  inter  numid-, 
ommid-,  commid-,  valmid-  variant  codices,  quorum  nullus  bonus, 
editionesque  antiquae),  Umidia  Quadratil[l]a  t.  2.  C.  f.  t.  1.  2.  Filia 
videtur  C.  Ummidii  Quadrati  praetoris  anno  18  (supra  n.  600),  nata 
autem  circa  a.  27 — 30,  si  quidem  epistula  Plinii,  qua  mors  eius  paene 
octogenariae  (cf.  infra)  nuntiatur,  videtur  scripta  circa  a.  107.  Maritus 
ignoratur.  Delicata  femina,  certe  in  senectute,  'habebat  pantomimos 
fovebatque  effusius  quam  principi  feminaeconvenifPZm.  ep.  7,24,3seq. 
Casinatibus  (unde  pater  erat  oriundus)  amphitheatrum  et  templum  sua 
pecuniafecit  t.  1.  Domum  aliquando  C.  Cassii  (Longini)  possedit  Plin. 
ep.  7,  24,  8.  Decessit  pauUo  minus  octogesimo  aetatis  anno  7,  24,  1, 
heredes  reliquit  C.  Ummidium  Quadratum  nepotera,  et  neptem 
(cuius  nomen  ignoratur)  7,  24,  2. 

607  Unicus,  consanguineus  Martialis,  carmina  faciebat,  ut  et  frater  eius 
Martial.  12,  44. 

608  Voconius,  amicus  Hadriani,  poeta,  in  cuius  tumulo  Hadrianus  inscribi 
voluit,  lascivum  versu,  mente  pudicum  eum  fuisse  Apulei.  apol.  11. 
Possis  cogitare  de  Voconio  Victorc  (infra  n.  613),  cuius  amicitia  sane 
Hadrianus  adulescens  frui  potuit. 

609  C.  Voconius  Placidus,  C.  f.,  tribu  Gal.,  Sagunti  honoribus  functus, 
pater  C.  Licinii  Marini  Voconii  Romani,  amici  Plinii  t.  Saguntinus 
II  3865. 

—    C.  LICINIVS  MARINVS  VOCONIVS  ROMANVS. 

610  Q.  Voconius  Pollio,  dominus  villae  in  agro  Albano  XIV  2436.  4226 
cf.  2427.    Eiusdem  servus  signaculum  in  Bruttiis  rep.  X  8059,  441. 

611  Q.  VOCONIVS  SAXA  AMYNTIANVS,  fiHus  eius  qui  sequitur  t.  Phaseli 
in  Lycia  rep.,  bull.  de  corr.  hell.  XIV,  1890  p.  643. 

612  Q.  VOCONIVS  SAXA  FIDVS.  T.  Phaseli  in  Lycia  rep.,  ipsi  et  filio 
positus,  BuTl.  de  corr.  hell.  1890  p.  643  (1).  Memoratur  in  t.  Cyanensi 
Lyciae,  ap.  Borghesium  opp.  8,  276,  item  ap.  Kalinham  Eran.  Vindob. 
(1893)  p.  83  (2),  in  inscriptione  mausolei  Opramoae  Bhodiapolitano 
Reisen  in  Ijykien  p.  108.  109.  112.  113,  item  ap.  Heberdnj  Opramoas 
p.  31.  34.  43.  47  (3),  in  t.  Comameno  Pisidiae  III  S.  6885  (4),  in 
Gigthensi  Africae  VIII  S.  11029  (5). 

Q.  Voconius  Saxa  Fidus  t.  1.  4,  Kuivto?  Juoxtovio?  2a$a(?)  t.  3  bis 
p.  43.  47  Heberdey  (Ouoxtovio?  2a'?as  ib.  p.  31  Heberdey,   Juoxtovto?  2.. . 

ib.  p.  34),  Voconius  Saxa  Big.  48,  18,  1,  27,   itcm  t.  2,   [S]axa 

Fidus  t.  5.  Fortasse  oriundus  a  Q.  Voconio  Saxa,  qui  a.  u.  c.  585 
legem  tulit  de  mulierum  hereditatibus,  quamquam  hic  fuit  ex  municipio 
Aricino  (cf.  CIL.  XIV  p.  203),  quod  in  Horatia  tribu  cciifiebatur, 
ipse  cmtew,  tribum   videtur  habuisse  diversam.     Tribu   . . . .  lia   t.  1. 


VOCONIVS  472  VOCONIVS 

Tribunus  laticlavius  legionis  III  Cyrenaicae  et  praeterea  alterius 
legionis  (cuius  nomen  periit)  ih.  Quaestor  pro  pr.  provinciae  Mace- 
doniae,  tribunus  plebis,  praetor  ih.  Curator  viae  Valeriae  Tiburtinae, 
(simul)  et  aliis  locis  dilectum  habuit  (lm[xeXYjTyj?  65ou  3uaXspta?  T[ei]- 
PouptetvTjs  xal  §v  xot?  aXXot?  totcoi?  OTpaxoXoYT^ctac)  t.  1  (cf.  Mommsen 
eph.  ep.  8,  158  a,  item  Staatsr.  II^  p.  1090  ftot.  2).  Legatus  Aug. 
legionis  IIII  Scythicae  t.  1.     Proconsul  Ponti  et  Bithyniae  ih. 

Legatus  Aug.  pro  pr.  Lyciae  et  Pamphyliae  t.  1.  3.  4  cf.  t.  2, 
ab  anno  certe  144  ad  annum  minime  147  t.  2.  3  (scilicet  memo- 
ratur  ut  legatus  sacerdote  provinciae  eponymo  lulio  Tlepolemo 
t.  2,  i.  e.  a.  147,  si  recte  statuerunt  honores  Opramoae  ordine  non 
interrupto  enarrari  in  t.  3,  neque  ullum  annum  intermissum  esse  a 
Lyciis,  quin  honores  Opramoae  decreverint,  inter  lulium  enim  Tlepo- 
lemum  et  Veranium  Tlepolemum,  quem  anno  149  sacerdotem  provinciae 
fuisse  discimus  ex  t.  2  recte  intellecto,  t.  3  unum  tantum  eponynum  inter- 
ponit;  fuit  autem  legatus  etiam  ante  lulium  Tlepolemum,  eponymum, 
tertio  ut  videtur  anno  ante  eum,  anno  igitur  145,  ut  apparet  ex  t.  3 
col.  X  VII  p.  47  seq.  ed.  Heherd. ,  atque  etiam  antea ,  sacerdote  pro- 
vinciae  Claudio  Antimacho,  anno  ut  videtur  144.  Quin  etiam  anno  142 
Voconium  legatum  fuisse  sihi  persuasit  Heherdey,  cum  nomen  eius 
praeeunte  Loewyo  suppleverit  in  t.  3  col.  Xllle.  f  p.  40,  qui  locus 
sane  spectat  ad  a.  142,  uhi  tamen  praenomen  tantum  legati  extat, 
potestque  etiam  cogitari  de  alio  praeside,  fortasse  de  lunio  Paeto, 
quem  circa  haec  tempora  Lyciae  praefuisse  t.  Cyanensis  editus  in  Sertis 
Hartelianis  p.  1  docet.  Ad  eundem  annum  142  initium  administrationis 
Voconii  rettulerat  Loewy  Ueisen  in  LyJcien  p.  131.  133,  propterea 
quod  Claudium  Antimachum,  quo  sacerdote  provinciam  iam  fuisse  suh 
Voconio  certum  est  ex  t.  3  col.  Xg.  h  p.  31  Heherd.,  successisse  putavit 
in  sacerdotio  lulio  Heliodoro,  quem  ineunte  anno  141  sacerdotem  fuisse 
ex  t.  3  colligi  potest;  et  sane  epistulam  quandam  acceptam  a  Lyciis 
sacerdote  lulio  Heliodoro  excipit  in  t.  3  p.  31  Heherd.  epistula  accepta 
sacerdote  Claudio  Antimacho ;  sed  fortasse,  ut  putat  Heherdey  p.  66, 
haec  epistula  non  suo  loco  relata  est  in  t.  3,  sed  in  spatio  quod  vacuum 
erat,  in  fine  parietis  mausolei  occidentalis,  incisa.  —  Anno  149  Voconio 
successerat  D.  Rupilius  Severus,  suh  hoc  enim  provinciam  fuisse  sacer- 
dote  Veranio  Tlepolemo  apparet  ex  t.  3  p.  49  Heherd.,  Veranium  autem 
Tlepolemum  a.  149  fuisse  sacerdotem  scimus  ex  t.  2,  cf.  supra.  Consul 
designatus  t.  1  (suh  finem  puto  administrationis  Lyciae;  consul  igitur 
fuit  suffectus  circa  a.  148  vel  149). 

Proconsul   Africae   t.  5.     Rescriptum   divorum   fratrum   ad   eum 

(proconsulem  Africac  puto,  ut  proconsul  fuerit  inter  annos  161  et  169) 

Ulpianus  Dig.  48,  18,  1,  27.    Pater  Q.  Voconii  Saxae  Amyntiani  t.  1. 

013  Voconius  Victor  (utrumque  nomen   7,  29,  cognomen  solum  11,  78), 

amicus  Martialis,  ipse  poeta  Martial.  7,  29,  4.  5 :  eius  deliciae  Thestjlus 


YOCONIYS  473 VOLCACIYS 

(cf.  8,  63)  puer  7,  29,  1  (cf.  11,  78,  2),  quem  etiam  carminibus  videtur 
celebravisse  ih.  7,  29,  2.  Uxorem  ducere  vult  11,  78.  Eiusdem  nominis 
aliquis,  sed  vix  huc  pertinens,  IX  323. 

614  [Q.]  Voconius  Vitulus  (pro  Q.  praenomine  traditur  0.),  (miles?) 
legionis  XXII  Primigeniae  piae  fidelis,  temporibus  Pii  ut  videtur 
t.  Bhenanus  semel  tantum  descriptus,  ap.  Brambach.  n.  1540.  Recepi 
propter  nomen  nohile ;  Q.  Voconius  Vitulus  quattuorvir  monetalis  fuerat 
circa  a.  716—718  (EcTchel  5,  344  cf.  Momms.  hist.  rei  num.  p.  742). 

—  P.  FL(AVIVS)  PVDENS  POMPONIANVS  signo  Vocontius. 

—  G.  DILLIVS  VOCVLA. 

—  SARIOLENVS  YOCVLA. 

615  Volaginius,  miles  gregarius,  qui  a.  42  (L.  Arruntium  Camillum) 
Scribonianum  interfecit,  ob  eam  rem  'ad  summa  militiae  proVectus' 
Tac.  h.  2,  75. 

616  (C.)  VOLASENNA  (praenomen  ex  vasculo,  v.  infra)  proconsul  Asiae 
inter  annos  62  et  65  (anno  6213  ut  putat  Waddington,  propterea  quod 
reliquorum  annorum  huius  temporis  proconsules  alios  novimus)  nummus 
Ancyranorum  Phrygiae  cum  capitihus  Neronis  et  Foppaeae  Augustae 
ap.  Mionnet  IV  220,  153  =  Waddington  fastes  n.  90;  alius  nummus 
eorundem  Ancyranorum  temporis  indicatione  destitutus,  ap.  Mionnet 
VII  supplem.  503,  104  (item  ap.  Imhoof).  Consul  suffectus  fuerit 
necesse  est  circa  annum  53  vel  54.  Fortasse  huius  C.  Volasennae 
nomen  in  vasculo  Emporiis  rep. ,  II  S.  6257,  217.  Praeterea  huius 
fortasse  libertus  C.  Volasenna  C.  L  Herm...  alhum  Herculanense 
X  1403  a  16.  (Pompeiis  in  aditu  domus  alicuius  scariphatum  nomen 
Volasena  IV  3102). 

617  VOLASENNLA.  TERTIA  C.  f.,  (M.  Nonii)  Balbi  (praetoris  temporibus 
ut  videtur  Augusti)  uxor,  Herculanei  statuis  honorata  X  1435.  1436. 
1437.  Origine  ut  puto  Herculanensis  (nam  maritus  eius  Nucerinus 
fuit).  Ex  gente  videtur  eius  quae  praecedit.  Aut  huius,  aut  alterius 
mulieris  ex  eadem  gente,  liherti  C.  Vola[s]enna  3.  \.  Thales,  C.  Vola- 
senna  ).  L  Vi . . .  album  Herculanense  X  1403,  g  3,  36,  a  2,  21. 

618  Vulcacius  (Vulcati-  traditur  vel  editur)  grammaticus,  scripsit  com- 
mentarios  in  Ciceronis  orationes  Hieronymus  contra  Rufinum  1,  16 
(2,  472  Vallars.,  2,  428  Migne). 

619  Vulcacius  Araricus  (Vulgaci-  cod.),  eques  Romanus,  particeps  con- 
iurationis  Pisonianae  Tac.  a.  15,  50. 

620  C.  VOLCACIVS  GVRGES  (C.  Volcatius  Gurgus  trdditur),  senator, 
nulla  evidente  causa  obiit  Plin.  h.  n.  7,  181. 

621  Volcacius  Moschus  (Vulcatius  Moschus  Tac.  cod.  Med.,  Moschus 
Horat.  cum  Porph.,  moscus  vel  noscus  Senecae  contr.  2,  5,  13  codices, 
noscus  vel  uoscus  ih.  7,  3,  8,  Oscus  traditur  ib.  2,  3,  4.10  praef  10. 


VYLCACIVS  474  VOLCACIVS 

10,  1,  3;  2,  17;  3,  1;  6,  1,  Oscius  suas.  1,  2,  Roscius  contr. 
10, 1, 12).  —  Pergamenus  Porphyr.  ad  Hor.  ep.  1,  4,  9.  Civem  factum 
esse  per  L.  Volcacium  Tullum  consulem  a.  721  suspicatur  Kiessling 
Serm.  26  p.  634.  Rhetor  Seneca,  Porphyr.  l.  c,  Apollodor[e]us  Seneca 
contr.  2,  5,  13,  quem  memorat  Seneca  suas.  1,  2  contr.  2,  3,  4  et 
alibi  (cf.  supra).  Veneficii  reus,  defensus  ab  Asinio  Pollione  Seneca 
contr.  2,  5,  13,  Porphyr.  l.  c,  et  a  Torquato  Horatii  amico  Horat.  ep. 
5,  1,  9  (anno  fortasse  734,  quo  tempore  Horatii  epistula  scripta  esse 
videtur,  cf.  Kiessling  l.  c).  Damnatus,  docuit  Massiliae  Seneca  l.  c, 
cf.  contr.  10  praef.  10.  Exul  in  Massilienses  receptus  Tac  a.  4,  43. 
Heredem  fecit  rempublicam  Massiliensium,  quam  hereditatem  ut 
obtinerent  Massilienses  senatum  adierunt  a.  p.  Chr.  25  Tac  l.  c 
Cf.  Hirschfeld  Gdll.  Stud.  I  p.  13  not.  2. 
—  C.  lAVOLENVS  CALVINVS  cet.  Q.  VVLCACIVS  (Vulkac-  lapis)  SCVP- 
PIDIVS  YERVS. 

622  Vulcacius  Terentianus  (Vulcati-  cod.),  scripsit  historiam  sui  temporis, 
i.  e.  Gordianorum  vit.  Gord.  21,  5  (suspect.). 

623  VOLCACIVS  TERTVLLINVS  vel  TVLLINVS  (Vulcacius  TertuUinus 
Tac  hist.,  Volcaciuts  Tullinus  Tac  ann.  cod.).  Eundem  esse  certum 
videtur.  Oriundus  fortasse  a  L.  Volcacio  Tullo  consule  a.  a.  c.  688 
vel  ah  eiusdem  nominis  consule  a.  721.  Senator,  a.  65  accusatus 
quasi  conscius  maleficiorum  luniae  Lepidae,  damnationem  evasit 
Tac  a.  16,  8.  A.  69  exeunte  tribunus  plebis  intercessit  senatus 
consulto,  quo  impensis  aerarii  modus  statueretur,  imperatori  eam 
rem  reservans  Tac.  h.  4,  9. 

624  (VOLCACIVS)  TVLLVS  (gentilicium  ex  nomine  patrui.,  cf.  infra). 
Amicus  Propertii,  quem  adloquitur  carminibus  libri  primi  primo  et 
ultimo,  et  cui  ita  carminum  librum  primum  quodammodo  dedicavit 
(cf.  Rothstein  praef.  ad  Propertium  p.  XI)  Propert.  1,  1,  9;  22,  1, 
et  ad  quem  dedit  praeterea  1,  6.  1,  14  (v.  20).  4,  22.  Patruus  eius 
consulatu  functus  1,  6,  19  (patruus  hic  videtur  L.  Volcacius  Tullus 
consul  a.  721).  Stipendia  meruit  1,  6,  22.  In  Asiam  proficiscitur 
1,  6,  1.  14.  31,  iiira  sociis  daturus  ih.  v.  20  (legatus  puto  proconsulis ; 
fortasse  idem  indicatur  verhis  v.  34:  et  accepti  pars  eris  imperii). 
Diu  (certe  per  plures  annos  4,  22,  1)  raoratur  in  Asia;  ad  reditum 
eum  hortatur  Propertius  4,  22. 

625  L.  VOLCACIVS  TVLLVS,  L.  f.  Dio  ind.  l.  49  (f%lius  fortasse  L.  Vol- 
cacii  Tulli  consulis  a.  688)  consul  ord.  a.  722  cuni  Caesare  II  fasti 
(A.  OuoXxaxio?  TotiXXo?  Bio  ind.  l.  49,  L.  Volcacius  fasti  Venusini, 
L.  Vulcatius  Cassiod.,  Frontin.  de  aq.  9,  BoXpaxio?  TuXXo?  traditur 
Appian.  lUyr.  28,  AotSxioc  TouXXo?  Bio  49,  43,  Tullus  chronogr. 
a.  354,  Paulus  fasti  Hydat.),  deinde  cum  L.  Autronio  Paeto  fasti 
Venusini  (CIL.  I  ed.  2  p.  66);  Appian.  Illyr.  28;  amphora  Cartha- 
giniensis,    hull.   arch.   du   comit4  des   trav.  hist.  1894  p.  94.     Hic  ut 


WLCACIA  475  VOLOGASES 

videtur  patruus  Tulli  qui  praecedit,  consul  Propert.  1,  6,  19.  —  Buius 
ut  videtur  lihertus  L.  Volcacius  Tulli  1.  Hospes  VI  6671. 

—  GEMINIA  VVLCAGIA. 

626 RIANVS  VO[LCmiVS]   ANICVS  praefectus  cohortis  I  Sygam- 

brorum ;  quaestor  provinciae  Asiae,  aedilis,  praetor  t.  urbanus  VI 1543. 
Pater  Volciniae  Sabinae  ib. 

627  [V]OLCINIA  SABINA  filia  eius  qui  praecedit  VI  1543. 

—  L.  VALERIVS  MESSALLA  VOLESVS. 

—  M.  Aur(elius)  Volo. 

628  Vologaeses  (BouXoYaiaTj?  codices),  Thrax  Bessus,  sacerdos  Liberi, 
a.  743  populares  ad  rebellionem  incitavit,  Rhascuporidem  regem 
interfecit,  Rhoemetalcen  fugavit,  usque  in  Chersonesum  penetravit 
Dio  54,  34. 

629  Vologases  (OuoXoYaayj?  loseph.  ant.  20,  4,  2,  Julo^da-qq  ib.  20,  3,  4) 
vel  Vologaeses  (sic  Tac.  a.  15,  7,  Vologeses  Tac.  a.  12,  14.  44  et 
plerumque  in  ann. ,  60X07507]?  loseph.  bell.  codices)  vel  Vologaesus 
(sic  Tac.  Ji.  1,  40,  JuoXo^aiao?  Bio  Xiph.  plerumque,  OuoXoYaiaao? 
id.  66,  11,  Vologesus  Plin.  h.  n.  6,  122,  Tac.  a.  13,  7.  13,  37  semel, 
h.  4,  51,  Suet.  Ner.  57  Dom.  2,  60X67200?  vel  BoXoyeaao?  Stephani 
Bymntii  codices  s.  v.  BoXoYsaia?),  In  nummis  huius  regis  nomen 
non  enuntiatur,  in  regum  sequentium  nummis  plerumque  scribitur 
'OXayaaou,  interdum  'OXo-^d^srjo  vel  'OXaYataou,  cf.  infra  n.  635.  636 
(BrAa-^daoo  in  nummis  ap.  Vaillant  Arsac.  p.  292.  364.  366,  ex  quo 
pendet  Eckhel  3,  356.  358,  male  lectum  vel  suppletum  esse  videtur).  — 

Oppidum  ab  eo  conditum  in  titulis  Palmyrenis  modo  'OXo-yeaias 
appellatur  (Waddington  2599)  modo  ^^\o'(aaid<;  (ib.  2589),  ap.  Stepha- 
num  Byz.  BoXoysaia'?  vel  BoXoysaaia'?,  ap.  Ptol.  5,  20,  6  OuoX-ysoia. 

Vononis,  Medorum  ac  deinde  Parthorum  regis  filius  Tac.  a.  12, 14, 
niaterna  origine  ex  paelice  Graeca  ib.  12,  44  (Vologaesis  maternam 
originem  tangi  a  Plut.  Crass.  32  putat  v.  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  129 
not.  1).  Pacori  et  Tiridatis  frater  loseph.  ant.  20,  3,  4,  Tac.  a.  15,  2. 14, 
Dio  63,  5,  hoc  certe  maior  Tac.  a.  15,  2  (etiam  Gotarzis  frater  loseph.). 
Successit  Vononi  Tac.  a.  12,  14  (Gotarzi  loseph.),  concessu  fratrum 
regnum  adeptus  Tac.  a.  12,  44.  'Medos  Pacorus  ante  ceperat'  Tac.  a. 
15,  2  (scilicet  cum  Vonones  rex  Parthorum  factus  est);  Vologaeses 
Pacoro  Mediam  commisit  loseph.  l.  c.  "^Genti  Parthorum  Vologaeses 
imperitabat'  Tac.  a.  12,  44  ad  a.  51.  Recte  igitur  ut  videtur  Long- 
perier  mem.  sur  la  chronologie  des  Arsacides  p.  103  seq.  et  Percy  Gardner 
Parthian  coinage  p.  50.  51  ei  attribuunt  nummos  regis  Parthici  cusos 
ab  a.  Sel.  362  mens.  Gorp.  (Aug.  51)  ad  a.  365  mens.  Hyperb.  (Sept.  54), 
(quos  tamen  alii  patris  eius  Vononis  esse  putant,  cf.  infra  sub  Vonone 
n.  671).  Nummi  cusi  per  annos  55  ad  58,  caput  admodum  iuvenile 
exhibentes,  videntur  esse  adversarii  eius  (de  quo  infra,  cf.  supra  n.  176) ; 
sine  dubio  autem  eius  sunt  nummi  cusi  per  annos  60  ad  68,  quamquam 


VOLOGASES  476  VOLOGASES 

Longperier  l.  c.  p.  112  seq.  hos  propter  differentiam  quandam  vultus 
ad  alium  regem  rettulit  (huc  inclinat  etiam  Gardner  p.  52) ,  statuens 
duos  eiusdem  nominis  reges  fuisse  temporibus  Neronianis,  quod 
propter  silentium  scriptorum  vix  credi  potest. 

Tiridatem  fratrem  regem  Armeniae  constituit  loseph.  l.  c,  Tac.  a. 
12,  50.  Abscedit  Armenia  quoniam  exortus  ei  aemulus  filius  Vardanis 
Tac.  a.  13,  7  (suh  a.  54).  Nobilissimos  ex  farailia  Arsacidarum  obsides 
tradit  Romanis  ib.  c.  9  cf.  c.  37.  Izati  regi  Adiabenum  bellum  infert, 
mox  omittit  revocatus  incursione  Daharum  et  Sacarum  loseph.  ant. 
20,  4,  2  (certe  ante  annum  62,  quo  Imti  iam  successerat  Monobams). 
Tiridatem  in  recuperando  Armeniae  regno  adiuvat  Tac.  a.  13,  34.  37, 
defectione  tamen  Hyrcanorum  retinetur  Tac.  a.  13,  37.  14,  25.  15,  1. 
Cunctator  ingenio  Tac.  a.  15,  1;  'vetus  et  penitus  infixum'  ei  erat 
arma  Romana  vitare  ib.  c.  5.  Tiridatem  coram  proceribus  diade- 
mate  ornat  et  in  regnum  Armeniae  immittit  Tac.  a  15,  2;  ipse  Syriae 
ingruebat  Tac.  a.  15,  3,  Dio  60,  20.  Monitus  a  Corbulone  legatos 
mittit  Romam  Tac.  a.  15,  5.  7,  Dio  62,  20.  Quibus  re  infecta 
reversis,  bellum  contra  Romanos  propalam  sumpsit  Tac.  a.  c.  7; 
Armeniam  ingressus  Caesennium  Paetum  obsidione  ad  pactionem 
coegit,  ut  Romani  Armenia  exirent  Tac.  a.  15,  10  seq.,  Dio  62,  21. 
Domum  reversus  cum  Corbulone  per  nuntios  tractat  Tac.  a.  15,  17, 
Dio  62,  22.  Iterum  legatos  mittit  ad  Neronem  ineunte  anno  63 
Tac.  a.  15,  24.  25,  Dio  62,  22.  Cum  Corbulone  Armeniam  ingresso 
tractat,  pactumque  ut  Tiridates  insigne  regium  apud  effigiem  Caesaris 
poneret  nec  nisi  manu  Neronis  reciperet  Tac.  a.  15,  27.  28,  Dio 
62,  23  (ipse  cum  Corbulone  congreditur  obsidesque  ei  dedit  Dio  l.  c  ). 
Tiridates  eum  convenit  Ecbatanis  Tac.  a.  15,  31.  A.  66  liberos  mittit 
Romam  una  cum  Tiridate  Dio  63,  1;  ipse  ut  Romam  veniret,  saepe 
invitatus  a  Nerone  sed  frustra  ib.  c.  7.  Exeunte  a.  69  vel  ineunte 
a.  70  Vespasiano  quadraginta  millia  sagittariorum  offert  Suet,  Vesp.  6, 
Tac.  h.  4,  51.  Monitu  Vespasiani  Tac.  l.  c,  legatos  raittit  ad  senatum 
de  instauranda  societate,  oravitque  etiam  ut  Neronis  memoria  cole- 
retur  Suet.  Ner.  57.  Tito  post  victoriam  ludaicam  coronam  auream 
mittit  loseph.  bell.  7,  5,  2.  A.  72  Epiphanem  regis  Antiochi  filium, 
e  Coramagene  pulsum  apud  se  recipit  loseph.  bell.  7,  7,  2.  3.  A 
Romanis  auxilia  adversus  Alanos  postulat,  ducemque  alterum  ex 
Vespasiani  liberis,  sed  non  obtinet  Suet.  Dom.  2  cf.  Dio  65,  15  (ubi 
Vologaesis  nomen  non  ponitur).  Litteris  ad  Vespasianum  datis,  nuUum 
ei  honoris  vocabulum  dedit  Dio  66,  11  (Xiph.;  exc  Vat.  5  p.  202 
Dind).  Beilo  Vict.  Caes.,  metu  solo  epit.,  in  pacem  coactus  a  Ves- 
pasiano  Vict.  Caes.  9,  10,  epit.  9,  12.  Oppidum  condidit  Vologeso- 
certam  in  vicino  Babylonis  Plin.  h.  n.  6,  122,  Vologesiada  ad  Euphra- 
tem  Steph.  Byz.  s.  v.  BoXoYectia?.  Nomen  eius  positum  Tac  h.  1,  40. 
Defunctus  sit  necesse  est  ante  mens.  lun.  a.  78,  quoniam  ex  hoc 
tempore  aliorum  regum  Parthicorum  vultus  in  nummis  apparent. 


VOLOGAESES  477  '  VOLOGAESVS 

630  Vologaeses  ('OXaYaa-  nummi;  praeterea  non  memoratur),  rex  Par- 
thorum  a.  78.  79  nummi,  ap.  Percy  Gardner  Parthian  coinage  p.  56, 
inscripti  ^aaikioii;  paaiXstov  'Apaa'xou  'OXaYa'aou  5ixaiou  lTri<pavouc  cpiXlXXrjvo? 
cusi  per  spatium  ann.  Sel.  389  mens.  Baes.  ad  a.  390  mens.  intercal. 
(lun.  78  ad  autumnum  79  p.  Chr.).    Cf.  sub  eo  qui  sequitur. 

63 1  Vologaeses  ('OXaYaa-  nummi;  praeterea  non  videtur  commemorari, 
cf.  tamen  infra  n.  633),  rex  Parthoruni  temporibus  Hadriani  nummi, 
ap.  EcJchel  3,  375,  Gardner  Parthian  coinage  p.  56,  qui  procedunt 
ah  a.  Sel.  431  (p.  Chr.  1191120)  ad  a.  450  mens.  Apell.  (Dec.  138), 
—  nummus  similis  cusus  a.  460  non  satis  certis  testihus  nititv/r, 
cf.  Longperier  p.  118  not.  2,  Gardner  p.  57  —  similes  nummorum 
eius  qui  praecedit  atque  eodem  modo  inscriptae;  cumque  etiam  vultus 
regis  idem  sit,  unum  eundemque  esse  statuunt  Longperier  chronol. 
des  Arsac.  p.  118  seq.,  Gardner  Parthian  coinage  p.  57,  ei  sane  ah 
a.  79  ad  a.  119  parvam  tantum  regni  partem  ohoedisse  eumque  plus 
octoginta  vel,  si  numero  460  fides  est  (cf.  supra),  plus  nonaginta 
annis  vixisse  (eidem  regi  nummos  aeneos  attrihuunt  nullo  regis  nomine 
inscriptos  cusos  per  annos  423  ad  439,  propter  similitudinem  vultus). 
Cf.  Gutschmid  Gesch.  Irans  p.  137.  146. 

632  Vologaesus,  Sanatrucii  filius,  in  aciem  processit  contra  Severum 
(nescio  quem),  sed  antequam  ad  manus  veniretur,  indutias  petivit  et 
impetravit^  ei  pax  et  insuper  pars  Armeniae  concessa  Dio  75,  9,  6 
exc.  de  leg.  (fragmentum  inserendum  historiae  Traiani  vel  Had/riani 
inter  a.  115 — 135,  cf.  Boissevain  Herm.  25,  330  seq.,  item  supra 
S  129,  ah  editorihus  insertum  historiae  helli  Parthici  a  Septimio 
Severo  gesti).  Vulgo  creditur  Vologaesus  rex  Parthorum  temporihus 
Septimii  Severi,  a  Vaillaiit  Arsac.  p.  370.  403  rex  Armeniae,  quem  a 
Caracalla  dolo  evocatum  esse  narrat  Dio  77,  12  nomine  non  posito. 
Fortasse  is  qui  sequitur. 

633  Vologaesus,  Alanos  (sic  traditur,  cf.  Boissevain  Herm.  25,  337),  qui 
Mediam  depopulati,  Armeniam  quoque  et  Cappadociam  attigerant, 
donis  pellexit  ut  desisterent,  sub  Hadriano  anno  135  vel  paullo  post 
Dio  69,  15  (Xiph.,  item  exc.  de  leg.,  cf.  Boissevain  Herm.  25,  331; 
ex  Xiph.  Zonar.  11,  24,  uhi  tamen  Vologaesis  nomen  non  ponitur). 
Pharasmanem  (regem  Hiberorum)  per  legatos  apud  Hadrianum  accu- 
savit  Dio  l.  c.  (exc.  de  leg.).  Plerumque  putatur  rex  Parthorum  eius 
nominis  qui  fuit  Hadriani  temporihus  (supra  n.  631);  sed  recte 
fortasse  Armeniae  regem  eum  fuisse  statuit  (jrutschmid  Geschichte 
Irans  p.  147. 

634  Vologaesus,  non  ei,  sed  Sohaemo  regnum  Armeniae  dedit  L.  Verus 
Fronto  ep.  ad  Verum  p.  127  Nah.  Fortasse  is  quem  factio  Parthica 
regem  volehat.  Moses  Chorenensis  Vologaesum  regetn  Armeniae  nullum 
novit,   novit  ex  Bardesane,  ut  ait,  regem  Armeniae  Valarsem  quod 


VOLOGAESVS '  478  VOLOGAESVS 

idem  nomen  esse  videtur  (cf.  Langlois  coll.  des  hist.  de  VArm.  I  p.  66 
not.  1),  Tigranis  (cf.  supra  T 151)  filium:  eum  regnasse  refert  viginti 
annis,  ab  anno  tricesimo  altero  Valarsis  regis  Persarum  usgue  ad 
tertium  Artahani,  successisse  ei  filium  Chosroem,  patrem  sancti  Tiri- 
datis  (Mos.  Choren.  II  c.  65.  66),  cf.  Mommsen  B.  Gesch.  V  p.  407 
not.  1. 
635  Vologaesus  ,  rex  Parthoruin  temporibus  Antonini  Pii  et  M.  Aurelii 
(Vologaesus  Hieronymi  cod.  Berol.  aliique,  OuoX^Yaiao?  Dio,  BoXoYatao? 
Photius,  OuoXoyscjo?,  OuoXoYsaao?  codices  Luciani ,  BoXoYatao?,  BoXo- 
Yaioao?,  BoXoYsaao?  codices  Aristidis,  BoXo-yaiao?,  BoXsyaiao?  Constan- 
tini  Manass.  v.  2224,  ^oX^Ysaao?  Syncell.  p.  664,  15,  BoXoysa-  Galen., 
Vologesus  Frontonis  margo,  Vologesus  vel  -essus  codices  Orosii,  Volo- 
gessus  vit.  Marci  8,  6).  Huius  esse  videntur  ex  nummis  inscriptis 
(in  nullo  tamen  nummo  inscriptio  plena  superesse  videtur)  ^aaiXsu)? 
PaaiXso>v  'Apaaxou  '0XaYa'a6u  ('OXaYaia^oo]  in  nummo  anni  152  ex- 
euntis  legit  Longerier  p.  148,  'OXo-^daoo  legitur  in  nonnullis  cusis  post 
annum  182)  Sixatoo  iTricpa^vou?  cpiXlXXrjVo?  ei  qui  procedunt  ah  a.  Sel. 
480  mens..  Dio  (Nov.  148)  ad  a.  502  (p.  Chr.  19011),  diversam 
faciem  regis  exhihentes  db  antiquiorihus,  cf.  Percy  Gardner  Parthian 
coinage  p.  57.  58  (qui  tamen  ipse  fatetur  etiam  per  hoc  spatium  in 
drachmis  vultum  regis  paullo  aliter  formatum  esse  atque  in  tetra- 
drachmis);  ut  regnaverit  ah  anno  minimum  148  usque  ad  a.  190. 

Bellum  contra  Romanos  paravit  sub  Pio  (sed  destitit)  vit.  Marci 
8,  6  (Antoninus  Pius  Parthorum  regem  ab  Armeniorum  expugnatione 
solis  litteris  reppulit  vit.  Pii  9,  6,  uhi  nomen  eius  non  poniiur).  Ari- 
stides  Smyrnaeus  in  somnio  sibi  visus  est  videre  Vologaesum  cum 
Antonino  seniore  imperatore  congredi  et  pacem  cum  eo  ferire  Ari- 
stides  or.  XXIII  (ed.  Bindorf  I  p.  545) ;  male  ex  hoc  Aristidis 
somnio  Waddington  mSmoires  de  Vacademie  des  inscr.  26,  1,  1867 
p.  260  collegit  Pium  a.  155  cum  Vologaeso  esse  congressum.  Defuncto 
Pio  bellum  intulit  Romanis  vit.  Marci  8,  6,  Bio  71,  2,  Lucian. 
quom.  hist.  conscr.  14.  Romanorum  fines  invasit  Eusehius  chron. 
ad  a.  2179  (vers.  Arm. ,  Hieronym. ,  Syncellus  p.  664).  Armeniam 
Cappadociam  Syriamque  vastavit  Oros.  7, 15,  2,  in  Armenia  legionem 
Romanam  cum  Severiano  legato  delevit  Bio  71,  2  (cf.  supra  suh 
Severiano).  Inciirsionem  Vologaesi  in  provincias  Romanas  memorat 
etiam  Moses  Chorenensis  II  c.  64,  addens  eum  inde  ex  hoc  tempore 
appellatum  esse  Berosum,  cum  contra  Graece  appeUaretur  Vologaesus ; 
quomodo  a  Persis  (Parthis)  appelletur  (vel  appellatus  sit)  se  nescire; 
eundem  tamen  ut  videtur  procedente  oratione  appellat  Valarsem.  Victus 
ductu  L.  Veri  lamhlichus  Bahylonius  ap.  Photium  hihl.  cod.  94  p.  75 
BeJcJcer,  Bio  70,  2.  71,  2,  Vict.  Caes.  16,  4,  Const.  Manass.  v.  2222  seq. ; 
cf.  Galenus  XIV  p.  647  Kuehn.  Regia  eius  Ctesiphonte  deleta  ab 
Avidio  Cassio  Bio  71,  2.  Memoratur  Lucian.  quom.  hist.  conscr.  19.  31. 


VOLOGAESVS  479  VOLVMNIVS 

'Panegyricus  Volog(a)e8i'    adscriptum  in  margine   codicis  Frontonis 
p.  205  ed.  Naher,  ipsa  verba  legi  non  potucrunt. 

636  Vologaesus  (DuoXoYaiao?  Dio  Xiph.,  BoXoYaiao?  exc,  JoXtYiaao?  Syn- 
cellus),  Parthorum  rex  temporibus  Septimii  Severi  Dio  75,  9,  3. 
Nummi  huius  ut  videtur ,  scilicet  novam  faciem  regiam  exhibentes, 
cusi  per  annos  191  ad  2081209,  ap.  Percy  Gardner  Parthian  coinage 
p.  58  ('OXaYaa-  nomen  in  tetradrachmo  anni  19718  legit  Longperier 
chron.  des  Arsac.  p.  153,  ['0]XoYai[a]-  videtur  cxtare  in  tetradrachmo 
musei  JBerolinensis ;  in  drachmis  Vologaesi  regis  nomen  legitur  scriptura 
Parthorum  patria). 

Pescennio  Nigro  auxilia  promittit  vel  mittit  Herod.  3,  1,  2  (uhi 
nomen  eius  non  ponitur),  cf.  Syncellus  p.  670,  7  (Dio  75,  9,  6  exc. 
de  leg.  non  ad  hunc  spectat,  cf.  supra  n.  632).  Severus  bellum  ei 
infert  Dio  75,  9,  3.  Frater  eius  a  partibus  Severi  stabat,  Severum- 
que  comitabatur  hac  ipsa  expeditione  Dio  75,  9,  3  (frater  hic 
plerumque  putatur  Tiridates,  supra  T  179).  Appropinquante  Severo 
recedit  Dio  75,  9,  4,  fugatus  a  Severo  Syncellus  p.  670.  671  (perperam 
Herodianus  3,  9,  10  Artahanum  tunc  regem  Parthorum  fuisse  ait). 
Defuncto  eo,  liberi  eius  (Artahanus  ut  videtur  et  Vologaesus  is  qui 
sequitur)  de  regno  certabant  Dio  77,  12  exc.  Val. 

637  Vologaesus  (BoXoyatao?  Xiph.;  in  tetradrachmis  quae  huius  videntur 
esse,  scilicet  cusis  a.  209/10.  21213.  21718,  'OXaya^aou  nominis  reliquiae 
lectae  sunt,  cf.  Echhel  3,  540,  Visconti  iconogr.  gr.  3,  130,  Long- 
pirier  chronol.  des  Arsacides  p.  155  tab.  XVIII),  rex  Parthorum 
temporibus  Caracallae  Dio  77, 19  cf  c.  21.  Defuncto  patre  Vologaeso 
(eo  qui  praecedit)  cum  fratre  de  regno  certat  Dio  77,  12  (uhi  sane 
neque  ipsius  neque  fratris  nomen  ponitur ,  sed  videntur  intellegi 
hic  et  Artahanus).  Caracallae  Tiridatem  et  Antiochum  quendam 
(A  n.  582),  qui  ad  eum  transfugerant,  expostulanti  (a.  216)  satisfacere 
noluit  Dio  77,  19,  sed  cum  Caracalhi  bellum  ei  inferret,  perterritus 
tradidit  eos  ib.  c.  21.  Paullo  post  videtur  maiore  regni  parte  pulsus 
esse,  nam  anno  217  non  contra  eum,  sed  contra  Artahanum  regcm 
Parthorum  exercitum  duxit  Caracalla,  item  ad  Artabanum  a.  218 
Macrinus  misit  fdium;  sed  pars  regni  videtur  ei  mansisse,  testihus 
nummis,  qui  extare  dicuntur  annorum  20819  ad  22112,  atque  unus 
etiam  cusus  a.  227^8,  ut  diutius  se  tenuerit  contra  Artaxerxem  et 
Persas,  quam  Artabanus  (Percy  Gardner  Parthian  coinage  p.  58.  59). 

638  VOLTEIA  CORNIFICIA,  uxor  L.  Matuccii  Fuscini  legati  Numidiae 
t.  Lamhaesitanus  VIII  2630. 

639  Volumnius,  Komam  missus  ab  Herode  una  cum  Oljmpo  amico 
Herodis,  Caesari  litteras  Herodis  tradit  de  maleliciis  Alexandri  et 
Aristobuli  loseph.  hell.  1,  27,  1,  ant.  16,  10,  7.  9.  Volumnius  6  axpato- 
7cs8a'pxr^?   hell.  l.  c.  (fortasse  praefectus  copiarum  ipsius  Herodis;  de 


YpLVMNIVS  480  VOLVSENVS 

praefecto  castrorum  Romano  vix  licet  cogitare).  Diversus  omnino 
db  eo  qui  sequitur  (possis  conicere  in  nomirte  eius  errorem  subesse  apud 
losephum). 

640  Volumnius,  Syriae  procurator  (6  iTrtxpoTro?),  Saturnino  (C.  Sentio 
Saturnino)  legato  (provinciae)  loseph.  hell.  1,  27,  2  (minus  accurate 
dicitur  una  cum  Satumino  Syriae  praefuisse,  loseph.  ant.  16,  9,  1, 
ipse  et  Satuminus  ol  Kaiaapo?  f^-y^l^ove?  ib.  l.  c,  o?  t^?  2upi'a?  fjsfxovs? 
ib.  16,  10,  8).  Is  una  cum  Saturnino  permisit  Herodi,  ut  vim  Arabum 
vi  repelleret  loseph.  ant.  16,  9,  1.  2;  10,  8.  Circa  a.  747  in  consilio 
habito  de  Herodis  regis   filiis,   primus  atrocis  sententiae  auctor  bell. 

1,  27,  2.  3,  ant.  16,  11,  3. 

641  L.  VOLVMNIVS  HORATIANVS  sodalis  Augustalis,  praetor  urbanus 
t.  Pyrgensis  XI  3711. 

642  Volumnius  Quadratus,  adulescens,  ut  videtur,  qui  scripta  quaedam 
8ua  Frontonis  iudicio  commisit:   ad  eum  Frontonis  epistulae  ad  am. 

2,  1.  2.  3  p.  190.  191  Naber.  Fortasse  filius  vel  nepos  eius  qui 
sequitur. 

643  Volumnius  Serenus,  Concordiensis ;  Concordiae  primum  scriba, 
deinde  decurio ;  postea  relegatus  ut  videtur  (nescimus  quam  ob 
causam)  in  quinquennium ,  quod  spatium  deinde  in  triennium  vel 
adeo  biennium  artatum  est  (p.  194.  198);  cum  post  exilium  rursus 
locum  in  curia  usurparet,  delatus  est  quasi  in  curiam  irrumperet, 
senex  plus  septuaginta  annos  natus  (p.  197):  eius  causam  apud 
Arrium  Antonium  (iuridicum  regionis  Transpadanae)  agit  Fronto 
epistula  longiore  Fronto  ad  am.  2,  7  p.  192—198  Naber.  Pater  et 
avus  equitum  Romanorum,  avus  senatoris  ib.  p.  195. 

644  Volumnia  Caleda,  mater  viri  alicuius  (nomen  periit),  qui  fuit  quin- 
quefascalis  Raetiae,  quindecimvir  sacris  faciundis;  neptem  eius 
matrimonio  sibi  iunxerat  M.  Roscius  Lupus  Murena  septemvir 
epulonum ,  quaestor  provinciae  Cretae  et  Cyrenarura  tituli  Gortynii 
Graece  scripti,  Museo  italiano  di  antichita  class.  3  p.  702.  704. 

645  VOLVMNIA  MODES[TA],  uxor  ut  videtur  M.  Aurelii  alicuius  clarissimi 
viri  (A  1194)  t.  Cirtensis  VIII  7033. 

646  L.  VOLVSEIVS  PROGVLVS,  (sic  fasti  Antiates;  [L.  V]olunseius  fasti 
fr.  Arv),  consul  suff.  a.  p.  Chr.  17  cum  C.  Vibio  Marso  fasti  fratr. 
Arv.  (CIL.  I  ed.  2  p.  70)  et  Antiates  (ih.  p.  72). 

—    C.  IVLIVS  VOLVSENNA  ROGATIANVS. 

647  L.  VOLVSENVS  CATVLVS  (sic  tituli,  Volusenus  Catulus  Quint),  inter 
quinque  curatores  locorum  publicorum  iudicandorum,  quorum  primus 
fuit  L.  Nonius  Asprenas  (consul  a.  p.  Chr.  6),  quartus  cippi  urbani 
VI 1267 a.  1267  h.  31573  (=  Bull.  comunale  1885  p.  97  n.  1010)  vel 
tertius  cippus  VI  31574  (=  Bull.  comunale  1886  p.  277  n.  1273).     In 


VOLYSENVS  481  VOLVSIVS 

nescio  qua  caiisa  defensus  a  Domitio  Afro,  Passieno  Crispo,  D.  Laelio 
(Balbo)  Quint.  1,  10,  24.     Videtur  esse  idem  qui  sequitur. 

648  L.  VOLVSENVS  CATVLVS  filius  (f.  in  titulo  ad  nomen  adiectum, 
ut  distingueretur  a  patre  eiusdem  nominis ;  sed  vix  fdius  eius  qui  prae- 
cedit,  immo  potius  idem),  curator  riparum  et  alvei  Tiberis,  secundus 
in  collegio,  in  quo  primus  fuit  L.  Caninius  Gallus  (consul  ut  videtur 
a.  752)  VI  31543  (=  BuUett.  comunale  1889  p.  165). 

649  L.  Volusenus  Clemens,  L.  f.,  tribu  Clu. ;  tribunus  militum,  praefectus 
equitum,  praefectus  tironum  Galliae  Narbonensis;  nescio  quid  (in 
t.  nonnulla  non  perscripta,  spatio  vacuo  relicto)  accepit  missus  a  divo 
Augusto ;  a  Ti.  Caesare  missus  in  Aegyptum  ad  iurisdictionem,  ante- 
quam  eo  perveniret  (id  videtur  signiftcari)  decessit  (in)  provincia 
Aquitania  t.  Sestinas  XI  6011  (=  Dessau  inscr.  sel.  2691).  Una 
cum  fratribus  C.  Voluseno  Curione  et  T.  Voluseno  Macedone  aquam 
Sestinum  adducendum  curavit  XI  6016. 

650  C.  Volusenus  Curio,  frater  eius  qui  praecedit  t.  Sestinas  XI  6016. 
Cf.  sub  eo  qui  praecedit. 

651  T.  Volusenus  Macedo,  frater  eorum  qui  praecedunt  XI 6016.  Uxor: 
Anteia  Procula  XJ  6019. 

—  Sex.  Caecilius  Crescens  Volusianus. 

—  T.  PETRONIVS  TAVRVS  VOLVSIANVS. 

—  L.  PVBLIVS  PETRONIVS  VOLVSLA.NVS. 

—  RVFIVS  VOLVSIANVS. 

—  IMP.  CAES.  C.  VIBIVS  AFINIVS  GALLVS  Cet.  VOLVSL^NVS  AVG. 

652  C.  Volusius,  miles  legionis  tertiae  (Gallicae),  a.  69  pugna  Cremo- 
nensi  primus  castra  Vitellianorum  irrupit  Tac.  h.  3,  29. 

653  [V]olussius  Aemilian[us],  [pr]oc.  Aug.  Bullett.  comunale  1890  p.  106 
(glans  plumbea  rep.  in  Tiberi). 

654  Volusius  Bithynicus  (Bythin-  pro  Bithyn-  cod.  Pithoean.;  Bolusus 
scholia),  amicus  ut  videtur  luvenalis,  ad  quem  dedit  satiram  luv. 
15, 1  seq.  Nomen  indicare  videtur  hominem  nobilem  (Bithynici  nomine 
utitur  Martialis  2,  26.  6,  50,  5.   9,  9.  12,  78). 

655  Q.  VOLVSIVS  FLACCVS  CORNELIANVS,  consul  ord.  a.  174  cum 
L.  Aurelio  Gallo  fasti  (Q.  Volusius  Flaccus  t.  Foroclodiensis  Notizie 
degli  scavi  1889  p.  8,  Flaccus  Cornelianus  t.  Puteolanus  CIG.  5853, 
Cornelianus  amphoramontisTestaceiXV4362,  fortasse  etiamXV 4363; 
praeterea  Flaccus). 

656  Volusius  lulianus,  amicus  Dasumii,  qui  eius  meminit  in  testamento 
scripto  a.  108  VI  10229  v.  16. 

657  L.  Volusius  Maecianus  (tria  nomina  vit.  Marci3,  6,  XIV 250,  Volusius 
Maecianus  Big.  14,  2,  9.  37,  14, 17,  vit.  Pii  12, 1,  praeterea  Maecianus), 
auctor  iuris:  eius  libri  de  fideicommissis,  scripti  imperante  Pio  Big. 
40,  5,  42,  item  libri  de  iudiciis  publicis  adhibiti  in  Digestis  lustiniani 

Prosopographia  Imp.  Kom.    III.  31 


VOLVSIVS  482  VOLVSIVS 

Dig.  ind.  Flor.  et  alihi  (locos  composuit  Lenel  paling.  iur.  civ.  1 575  seq.). 
Item  scripsit,  imperante  Pio  ut  videtur,  de  lege  Rhodia  Dig.  14,  2,  9 ; 
et  extat  paene  integer  libellus  eius  de  distributione  (assis)  ad  Caesarem 
(M.  Aurelium  Caesarem),  ap.  Mommsen  AhJi.  der  sachs.  Gesellsch.  d. 
Wiss.  III  (cl.  phil.  hist.  II)  1857  p.  281  seq.  Amicus  vel  discipulus 
Salvii  luliani  ('luHanus  noster')  Dig.  35,  1,  86;  amicus  Vindii  (Veri) 
Dig.  35,  2,  32.  Eum  audiit  Marcus  Caesar  cum  iuri  studeret  vit. 
Marci  3,  6;  cf.  Maecian.  distr.  init.;  Fronto  ad  M.  Caes.  4,  2  p.  61 
Naher  (uhi  Marcus  festinationem  epistulae  excusat,  'quia  Maecianus 
urgebat');  Marc.  Antonin.  ek  kaoi6v  1,  6  (uhi  Mapxiav-  traditur).  Eo 
iuris  perito  usi  sunt  et  Antoninus  Pius  vit.  Pii  12,  1,  et  fratres 
imperatores  Dig.  34,  14,  17.  'Amicus  noster'  appellatus  a  fratribus 
imperatoribus  ih.  —  Anno  152  inter  patronos  lenunculariorum 
Ostiensiimi,  post  senatores  primus  XIV  250.  —  Fortasse  hic  [Vo- 
l]usius  Maecianus  praefectus  Aegypti  papyrus  nunc  Berol.,  Aeg.  UrJc. 
n.  613  V.  9  (praefectwm  fuisse  circa  a.  150  putat  A.  Stein  arch.  ep. 
Mitth.  aus  Oestr.  19,  1896  p.  153  not.  19,  Herm.  32  p.  664;  cf.  Mitteis 
Herm.  l.  c,  p.  651).  Minus  certum  an  hic  (quod  voluerunt  multi,  iure 
duhitat  Stein  l.  c.)  Maecianus,  cui  ab  Avidio  Cassio,  rebellione  a.  175, 
Alexandria  commissa  erat,  et  qui  interfecto  Cassio  ab  exercitu  occisus 
est  vit.  Marci  25,  4,  vit.  Avid.  Cass.  7,  4  (filius  Cassii  vit.  Marc.  l.  c, 
errore  ut  videtur). 

658  Volusius  Proculus,  nauarchus  classis  Misenensis,  a.  59  inter  ministros 
caedis  Agrippinae,  a.  65  coniurationem  Pisonianam,  de  qua  ex  Epi- 
chari  audiverat,  prodidit  Neroni  Tac.  a.  15,  51.  57. 

659  VOLVSIVS  SATVRNINVS:  eiu^  nomen  in  fistula  aquaria  urhana  (ad 
montem  Testaceum  rep),  ap.  Lancianium  syll.  aq.  n.  185,  item  in  alia 
fistula  urhana  vel  suhurhana,  ih.  n.  432  (hanc  vidit  solus  Bianchinius; 
una  repertae  sunt  fistulae  vel  fistulae  unius  partes  Appii  Annii  Marsi, 
cf.  supra  A  511,  nomine  inscriptae,  unde  non  recte  a  quihusdam 
Volusii  Saturnini  et  Annii  Marsi  nomina  coniuncta  sunt).  Fortasse 
u/nus  eorum  qui  sequuntur,  certe  ex  eadem  domo. 

660  L.  VOLVSIVS  SATVKNINVS  consul  a.  742.  Ipse  ponendum  curavit 
Cinguli  in  Piceno  titulum  mutilum  IX  5680  (1);  praeterea  ad  eum 
videtur  referendus  t.  Thracicus ,  sed  fortasse  ex  Asia  oriundns,  III 
727  (2).  Nummi  oppidorum  Africanorum,  Achullae,  ap.  Muller 
numism.  de  VAfrique  II  p.  44  n.  9.  10  cf.  III p.  193.  IV p.  41,  Hadru- 
meti  ih.  II  p.  52  n.  27.  28,  Gergis  ih.  II  p.  35.  Nummus  Antiocherms, 
ap.  Mionnet  V  156,  77  (item  in  mus.  Berol). 

L.  V[ol]u8[i]u8  Sa[t]urninu8  t.  2,  L.  Volusius  Satur  ...  1. 1,  L.  Vo- 
lusius  Satur.  nummi  Achullitani,  item  sic  vel  Saturn.  Hadrumetani, 
Zaxopvtvo?  36oXo.  nummus  Antiochenus,  L.  Volusius  nummi  Gergitani, 

item  Tac.  a.  3,  30.    In  consulatu  L.  Volusius  Sa fasti  Cuprenses, 

Saturninus  fasti  Hydat. 


VOLVSIVS  483  VOLVSIVS 

Familia  vetere  neque  tamen  praeturam  egressa  Tac.  a.  3,  30. 
Q.  f.  1. 1.  Filius  putatur  (Borghesi  o]pp.  3,  314)  Q.  Volusii  eius  quem 
a.  704  Cicero  proconsul  Ciliciae  misit  in  Cyprum  ad  ius  dicendum  (Cic. 
ad  Att.  5,  21,  6;  idem  fortasse  Cn.  Volusius,  ib.  5, 11,  4,  praenomine 
scilicet  corruptq)  et  qui  videtur  memorari  etiam  ad  fam.  5,  10,  2  (in- 
certum  an  idem  Volusius  Cic.  ad  fam.  5,  20,  3)  quique  gener  fuit 
Tiberii  alicuius  (ad  Att.  5,  21,  6).  Natus  vix  post  annum  696,  cum 
filium  sustulerit  anno  716  (cf.  infra).  Consul  t.  2,  Tac,  suff.  a.  742 
ex  k.  Aug.  fasti  Cuprenses  (consulatus  hic  suffectus  memoratur  etiam 
in  fastis  Hydatianis),  cf.  GIL.  I  ed.  2  p.  39.  [Septemvir  epu]lon(um) 
t.  2.  Censoria  potestate  legendis  equitum  decuriis  functus  Tac.  (inde 
ut  videtur  L.  Volusius  Urbanus,  libertus  sine  duhio  eius,  dictus  nomen- 
clator  censorius  VI  1968  =  Dessau  inscr.  sel.  1953),  alius  lihertus 
eius  [L.]  Volusius  El[ainus],  dicitur  apparuisse  —  id  vocahulum  videtur 
supplendum  —  censori  VI 1967  =  7366  =  Dessau  inscr.  sel.  1954, 
denique  alius  fuit  sacerdos  Geni  L.  n.  cens[oris?]  VI 1833"',  uhi  sane 
censoris  vocahulum  minus  accurate  adhihitum).  —  Proconsul  Africae 
nummi  (fortasse  a.  748/9,  cum  P.  Quinctilius  Varus  consul  a.  741 
proconsul  Africae  fuerit  anno  747/8).-  A.  ut  videtur  750/1  (vel  certe 
inter  a.  750  et  760)  statuam  vel  donarium  aliquod  ponendum  curavit 
Cinguli  in  Piceno  t.  1.  Legatus  Syriae  a.  35  aerae  nempe  Actiacae, 
i.  e.  a.  757/8  (p.  Chr.  4/5)  nummus  Antiochenus.  Decessit  a,  p.  Chr.  20 
Tac.  a.  3,  30.  'Opum,  quis  domus  illa  in  inmensum  viguit,  primus 
adcumulator'  Tac.  a.  3,  30.  Pater  L.  Volusii  Saturnini  (eius  qui 
sequitur),  nati  a.  7 1 6  (cf.  suh  eo  qui  sequitur),  fortasse  ex  Nonia  Polla 
(cf.  ih.),  item  ut  videtur  iiliae,  ex  qua  nata  Lollia  PauUina  Tac.  a- 
12,  22  (nisi  haec  mater  Lolliae  fuit  privigna  eius).  Pater  ad  eius 
nomen  adiectum  in  t.  1,  scilicet  ut  a  filio  cognomine  distingueretur. 
Item  hic  ut  videtur  L.  pater  vel  L.  Volusius  Saturninus  p(ater)  dictus 
in  titulis  servorum  et  lihertorum  VI  7374.  9653  (plerique  L.  Volusii 
Satumini  servi  non  huius  videntur  fuisse,  sed  recentioris  alicuius, 
scilicet  filii  eius,  cf.  suh  filio). 
661  L.  VOLVSIVS  SATVRNINVS  consul  a.  p.  Chr.  3.  Tituli  Dalmatici 
III  2975  (1);  2974  Venetiis  extans  sed  oriundus  ut  videtur  ex  Dalr 
matia  (2) ;  denique  ad  hunc  videtur  referendus  t.  acephalus  III 2976  (3). 
Memoratur  in  t.  Ddlmatico  III S.  9972  (4)  et  in  terminis  Dalmaticis 
III 2882  (5).  III S.  8472  (6).  9832  (7).  9833  (8).  12794  (9).  Praeterea 
idem  nisi  fallor  memoratur  in  t.  matris  Pergameno  ap.  Franhel  Inschr. 
von  Pergamon  n.  427  (10),  in  t.  ancillae  uxoris  VI  7387  (11),  in  tuho 
plumheo  spectante  ad  uxorem  Bull.  comunale  1887  p.  182  (12). 

L.  Volusius  Saturninus  Plin.  h.  n.  7,  62.  156,  item  plene  vel  paene 
plene  t.  1.  4.  5.  6  ([L.  V^olusius  Satur[ni]nus  t.  7,  [L.]  Volus[iu8 
Satu]rninus  t.  8,  A[eux.  OuoXou]cfios  2aTopvtv[os]  t.  10),   Volusius  Satur- 

ninus  t.  12;  Plin.  h.  n.  11,  223,  L.  Volusius t.  2,  !>.  Volus . . . 

31* 


VOLVSIVS  484  VOLVSIVS 

t  9,  L.  Volusius  Columella  1,  7,  Tac.  a.  12,  22.  13,  30,  L.  [Volu]sius 
t.  11,  Volusius  Tac.  a.  14,  56.  In  consulatu  L.  Volusius  Saturnin. 
XV  4571,  L.  Volusius  Saturn.  X  824,  L.  Volusius  [Saturnijn.  fa^ti 
Cap.,  L.  Volusius  fasti  fratr.  Arv.,  L.  Volu[sius]  fasti  Gdbini. 

L.  f.,  Q.  [n.]  fasti  Cap.  Filius  sine  dubio  eius  qui  praecedit  (ex 
Nonia  Polla  t.  10).  Natus  a.  u.  c.  716,  scilicet  defunctus  a.  809 
=  p.  Chr.  56  post  'tres  et  nonaginta  annos  spatium  vivendi'  Tac.  a. 
13,  30  ('^nonagesimura  excessit  annum'  etiam  Plinius  h.  n.  11,  223). 
Consul  t.  1.  2,  Flin.  h.  n.  7,  156,  sufF.  a.  756  =  p.  Chr.  3  ex  kal.  lul. 
cum  P.  Silio  fasti  Cap.,  fasti  Gahini,  fasti  fratr.  Arv.  cf.  X  824. 
XV  4571  (vetus  consularis  Columell.  1,  7,  3).  Augur  t.  1.  2.  Sodalis 
Augustalis  t.  1  cf.  t.  2.  Sodalis  Titius  t.  1.  2.  Proconsul  Asiae  t.  10 
(hic  puto,  quamquam  ex  gentilicio  nomine  solae  -aioc  litterae  extant; 
litterae  p&  post  multum  spatium  vacuum  in  eodem  lapide  incisae  vix 
annum  centesimum  nmum  aerae  qualiscumque  significant).  Legatus  divi 
Augusti  (nescio  uhi)  1. 1.  Legatus  pro  pr.  Dalmatiae  t.  9,  imperantibus 
Tiberio  t.  1.  2.  4,  et  Gaio  t.  5.  6.  7.  8  cf.  t.  3,  revocatus  a  Gaio 
(scilicet  ex  III S.  9864^*  apparet  iam  vivo  Gaio  Ddlmatiae  praepositum 
esse  L.  Arruntium  Camillum  Scrihonianum).  Praefectus  urbi  Plin. 
h.  n.  7,  62.  11,  223;  t.  3  (successisse  videtur  Q.  Sanquinio  Maximo, 
quem  anno  39  praefectum  urhis,  postea  legatum  Germaniae  inferioris 
fuisse  scimus;  Sanquinium  a.  42  missum  esse  in  Germaniam  eoque 
ipso  anno  ei  in  praefectura  successisse  Volusium  Borghesius  opp.  3,  326 
non  satis  certis  ex  causis  effecit).  Mansit  praefectus  usque  ad  finem 
vitae  suae  Plin.  h.  n.  7,  62.  Superstes  omnium  quos  in  consulatu 
sententiam  rogaverat  Plin.  h.  n.  7,  156.  'Inoffensa  ei  tot  imperatorum 
amicitia  (malitia  traditur)  fuit'  Tac.  a.  13,  30.  Decessit  a.  56  Tac.  a. 
13,  30.  Mores  eius  laudantur  ih.  Divitiae  eius  bonisartibus  quaesitae 
Tac.  a.  13,  30.  14,  56;  Columella  1,  7,  3. 

Uxor  (sed  vix  primaj  Cornelia  Scipionum  gentis  Plin.  h.  n.  7,  62, 
ex  qua  genuit  post  LXII  annum  (i.  e.  a.  p.  Chr.  25)  Volusium  Satur- 
ninum  consulem  (Q.  Vdlusium  consulem  a.  56  infra  n.  664)  Plin.  l.  c. 
Alius  filius,  hoc  maior,  videtur  L.  Volusius  Saturninus,  L.  f ,  pontifex 
(is  qui  sequitur)  VJ7393;  filia  fortasse  Volusia  Cornelia  (infra  n.  667). 
Huius  ut  videtur  Cornelia  uxor  Cornelia  L.  [Volu]si  VI 7387  in  t.  an- 
cillae;  Cornelia  L.  f. ,  Volusi  Saturnini  p.  (i.  e.  puto  patris,  idque 
adiectum  ut  distingueretur  a  L.  Volusio  Saturnino  filio;  vel  fortasse 
praefecti,  ut  putat  Dressel,  qui  nihil  deesse  post  p.  litteram  adfirmat) 
t.  12  (fistula  plumhea).  Diversa  igitur  ut  videtur  Licinia  Cornelia 
M.  f.  Volusia  Torquata,  L.  Volusi  cos.,  auguris  t.  sepulcralis  VI 31726 
=  Bull.  inst.  arch.  1885  p.  25  (alterius  igitur  L.  Volusii  consulis, 
auguris,  haec  uxor,  cf.  infra  n.  666;  nisi  eo  confugimus,  ut  statuamus, 
in  t.  sepulcrali  Corneliam  omnihus  nominihus  appellatam  Marci  fdiam 
dici,  scUicet  adoptivam,  adoptatam,  ut  putat  Stevenson  hull.  l.  c.  p.  27, 


VOLVSIVS  485  VOLVSIVS 

a  M.  Licinio  Crasso,  in  fistula  plumbea  solo  primario  nomine  ajopellari 
et  Luci  filiam,  genitam  a  L.  Cornelio  aliguo  Scipione).  —  Sorore  eius 
genita  Lollia  Paullina  Tac.  a.  12,  22. 

L.  Volusii  Saturnini  servi  VI 7 290.  7294.  7300.  7305.  7307.  7364. 
7386.  9325.  22811  cf.  29519,  Bull.  comunale  1891  p.  142,  L.  Volusi 
(Voluss-  7288)  servi  VI  7286.  7287.  7288.  7298  (paene  omnes  sepulti 
ad  viam  Appiam  in  monumento  familiae  Volusiorum),  plerique  sine 
duhio  huius  servi,  non  patris.  Item  hic  Lucius  noster  (Lucius  n.  7389, 
plerumque  L.  n.)  VI  7368.  7370.  7380.  7389.  7394  (tituli  reperti  in 
eodem  monumento  Volusiorum);  item  hic  ut  videtur  a  quo  nomen 
traxerunt  non  omnes  sed  tamen  plerique  L.  Volusii  libertini  in  eodem 
monumento  sepulti,  VI  7292.  7309.  7318  cet.  —  Fortasse  huius 
L.  Volusi  Saturnini  nomen  pictum  in  amphora  in  urbe  ad  Castra 
praetoria  rep.  XV  4646  (L.  Saturnini  in  amphora  eodem  loco  rep. 
XV 4559,  L.  Volusi  Saturni.  ib,  4784).  Vix  hunc  significat  t.  pictus 
Pompeianus  Notizie  degli  scavi  1887,  454.  —  Non  huc  pertinent 
L.  Volusii  vel  Volussii  Saturnini  Africani  VI  29539.  VIII  4575. 
VIII  S.  11778  (=  617). 

662  L.  VOLVSIVS  SATVKNINVS  L.  f.,  pontifex  VI  7393  (nutrix  eius 
Volusia  Stratonice,  mater  L.  Volusii  Zosimi;  hic  Volusius  Zosimus 
dictus  collactius  L.  Volusii  patrui  [patryi  scriptum]  ib.).  ludice  Bor- 
ghesio  opp.  8  p.  230  fdius  L.  Volusii  Saturnini  consulis  a.  756  praeterea 
ignotus,  maior  Q.  Volusio  Saturnino,  natus  ante  a.  26  p.  Chr.,  neque 
ex  Comelia  ut  puto  sed  ex  priore  uxore.  Hic  ut  videtur  L.  filius 
dictus  in  titulo  servi  L.  Volusii  (scilicet  patris)  VI 7288;  ipsiu^  autem 
servus  in  eodem  t.  cum  dicatur  qui  fuit  L.  fili,  videtur  obiisse  ante 
patrem  nonagenarium  (idem  L.  Volusius  patruus  dictus  in  titulo  col- 
lactanei  VI  7393,  cf.  supra,  scilicet  post  mortem  tam  ipsius  quam 
fratris,  cum  domus  et  familia  Volusiorum  pervenisset  ad  frdtris  filium 
L.  Volusium  Saturninum  consulem  a.  87). 

663  L.  VOLVSIVS  SATVRNINVS  consul  ord.  a.  87  cum  Domitiano  XIII 
fasti,  deinde  cum  C  Calpurnio  act.  Arv.  (tria  nomina  in  act.  Arv). 
Filium  fuisse  coniecit  Borghesius  opp.  8  p.  229  Q.  Volusii  Satumini 
consulis  a.  56,  fratrem  maiorem  Q.  Volusii  Saturnini  consulis  a.  92, 
patrem  Volusii  Torquati  L.  f.  (eum  et  fratrem  intellegi  in  clausula 
tituli  VI  7375  permis[su]  L.  et  Q.  nostri,  quod  Mommsenus  pertinere 
putat  ad  L.  Volusium  consulem  a.  3  et  Q.  Volusium  consulem  a.  56). 

664  Q.  VOLVSIVS  SATVRNINVS  cos.  a.  56.  Tria  nomina  in  actis  Arvalium 
et  saepius  in  consulatu  (X  1574;  tab.  cerat.  Pompeian.;  t.  Moguntia- 
censis  ap.  Bessau  inscr.  sel.  2491;  Phlegon  mir.  fr.  57  ap.  Muller 
fr.  hist.  Gr.  III  p.  623),  Volusius  Saturninus  Plin.  h.  n.  7,  62,  Q.  Vo- 
lusius  Tac.  a.  14,  46  et  in  consulatu  ib.  13,  25,  item  X  1401  (Satur- 
ninus  aliae  mentiones  consulatus). 

Filius  L.  Volusii  Saturnini  praefecti  urbis(w.  661)  etCorneliae,  genitus 
post  LXII  patris  annum  (i.  e.  a.  p.  Chr.  25)  Tac.  h.  n.  7,  62.    Hic  et 


VOLVSIVS  486  VOLVSrVS 

pater,  iudice  Mommseno  ad  Borghesii  opp.  3,  333,  CIL.  VI  p.  1043,  4, 
L.  et  Quintus  noster  (sic  perscriptum),  quorum  permissu  Volusii  alicuius 
libertini  filio  sepulcrum  factum  VI 7375,  scilicet  ut  fblius  emancipatus 
factus  sit  patri  consors  in  re  familiari,  atque  eius  loco  rem  familiarem 
administraverit ,  nam  aliter  explicari  non  posse  quod  Quintus  solus 
noster  appdlatus  sit  a  liberto  (JBorghesius  opp.  8,  229  cogitaverat  de 
L.  et  Q.  Volusiis  Satuminis  consulibus  a.  87  et  92,  fratribus  ut  voluit). 
Tribu  Velina  eum  fuisse,  inde  quod  liberti  eius  ut  videtur  nepos  ea 
tribu  fuit,  VI  7376.  7377,  num  colligi  possit,  non  definio. 

Consul  Plin.  l.  c,  ord.  a.  5H  cum  P.  Cornelio  Scipione  fasti. 
A.  (51  censum  per  Gallias  egit  una  cum  Sextio  Africano  et  Trebellio 
Maximo  Tac.  a.  14,  46.  Frater  Arvalis,  adfuit  in  collegio  a.  63  (non 
memoratur  in  actis  annorum  57-60)  act.  Arv.  Huius  ut  videtur 
Q.  Volusii  (uxor)  Torquata  VI  7297  (ancillae  eius  contuhernalis 
Spendo,  ib.;  idem  Spendo  Torquatianus  in  t.,  quem  posuit  anno  58, 
VI  7303;  cf  praeterea  supra  sub  Torquata).  Pater  sine  dubio  eius 
qui  sequitur,  fortasse  etiam  ut  coniecit  Borghesius,  pater  L.  Volusii 
Saturnini  consulis  a.  87,  avus  Volusii  Torquati. 

Huius  ui  videtur  Q.  Volusii  Saturnini  servus  VI  7289.  Item  hic 
Q.  n.  (=  Quintus  noster)  VI  7299.  7367.  7369.  7372  (tituli  servorum 
reperti  in  monumento  familae  Volusiorum  ad  viam  Appiam),  Q.  n., 
a  quo  locus  datus  in  monumento  familiae  Volusiorum  VI 7376,  Q.  n., 
cuius  permissu  sepulcrum  factum  L.  Volusii  Saturnini  (patris  eius) 
ancillae  VI  22811.  Ab  hoc  ut  videtur  nomen  traxerunt  Q.  Volusius 
Alcimus  VI  7304,  aliique  Q.  Volusii  in  eodem  monumento  sepulti, 
VI  7316  cet.  cf.  VI  p.  1043,  4  (potius  flius  eius  Q.  n.,  cuius  servus, 
maritus  Volusiae  alicuius  VI  9326;  incertum  uter  Q.  n.,  cuius  servi, 
mariti  Volusiarum  VI  9423.  9424 ;  incertum  quis  Q.  Volusius ,  cuius 
servus  VI  9621).  Nescio  an  ab  hoc  Volusio  consule  factum  senatus  con- 
sultum  Volusianum,  ut  lege  lulia  de  vi  privata  tenerentur  qui  inprobe 
coiissent  in  alienam  litem  Modestinus  libro  octavo  regularum  (Dig.48,7,6). 
665  Q.  VOLVSIVS  SATVRNINVS  consul  a.  92  ord.  cum  Domitiano  XVI 
fasti,  ex  id.  lanuariis  cum  L.  Venuleio  Aproniano  fasti  Ostienscs 
(XIV  245),  a£t.  Arv.  (tria  nomina  act.  Arv.;  VI 525.  1984).  Filius 
sine  dubio  eius  qui.  praeccdit  (fortasse,  ut  coniecit  Borghesius,  frater 
minor  L.  Volusii  consulis  anno  87).  Fortasse  hic  Volusius  Saturninus' 
frater  Arvalis  a.  119  act.  Arv.  Minus  probabiliter  Borghesius  opp. 
8,  230,  Volusii  Saturnini  nomina  coniunxit  cum  eis  quae  praecedunt 
Valerii  luniani,  putaoitque  unum  fratrem  Arvalem  signifcari  appel- 
latum  M.  Valerium  lunianum  Volusium  Saturninum.  —  Huius  ut 
videtur  Quinti  dispensator,  qui  coniugem  Volusiam  Primam  sepulcro 
intulit  a.  89  VI  9326.  —  Incertum  quis  ex  Volusiis  Saturninis  con- 
sulibus  [Voljusius  Saturninus  consularis,  ex  cuius  domo  [L.  V]olusius 
L.  f.  Celer  [qui]  et  Ancharius  XIV  178. 


VOLVSIVS  487  VOLVSIA 

—    Q.  OCTAVIVS  VOLVSIVS  THVSCEN[IVS] 

666  (L.)  VOLVSIVS  TORQVATVS  (de  praenomine  cf.  infra),  Luci  f.  (eius 
quondam  dispensator  M.  Licinius  Eutychus,  maritus  Volusiae  Olympia- 
dis)  VI  9327.  Videtur  fuisse ,  ut  putant  Borghesius  opp.  8  p.  22  et 
Mommsen  CIL.  VI  p.  1043,  ex  posteris  Q.  Volusii  Satumini  consulis 
a.  56  et  Torquatae,  fortasse  (cum  non  Quinti  filius  fuerit,  sed  Lucii)  nepos 
eius,  filius  L.  Volusii  Saturnini  consulis  a.  87.  Nomen  quo  dispensator 
eius  post  manumissionem  appellatus  est  (cf.  supra),  indicat  eum  paren- 
tela  coniunctum  fuisse  cum  Marcis  Liciniis;  fortasse  igitur  huius 
Volusii  uxor  Licinia  Cornelia  M.  f.  Volusia  Torquata,  L.  Volusi  cos., 
auguris  VI  31726  —  Bull.  inst.  arch.  1885  p.  25,  ut  ipse  fuerit  L. 
praenomine,  consul  (sufiF.  a.  inc.  temporibus  Traiani),  augur  ih.  Uxor 
potest  fuisse  consobrina  eius,  cf.  stemma  infra  propositum.  (Steven- 
sonius  tamen  coniecit  Bull.  l.  c.  p.  26  Liciniam  Corneliam  esse  Cor- 
neliam  L.  Volusii  consulis  a.  756,  auguris,  et  horum  filium  fuisse 
Volusium  Torquatum).  Sane  fatendum,  titulum  Liciniae  Corneliae, 
qui  sic  ad  tempora  Traiani  detruditur ,  aliquanto  antiquiorem  videri 
quod  maritus  duobus  tantum  nominibus  appellatur. 
Stemma  potest  excogitari  hoc: 

Q.  Volusius 

L.  Volusius  Saturninus  -^  Nonia  Polla 
cos.  a.  742  (w.  660)       1 


L.  Volusius  Saturninus  ^  Cornelia  (Volusia?)  ^  M.  Lollius 


cos.  a.  756  =  p.  Chr.  3, 

natus  a.  717,  mortuus 

a.  p.  Chr.  56  {n.  661) 


L.f. 


Lollia  Faullina 


L  Volusius  Satuminus    Volusia  Comelia    Q.  Volusius  Saturninus  -w  Torquata 
pontifex  (n.  662)  («.  667)  cos.  a.  56  (n.  664)         j 

L.  Volusius  Satuminus    Q.  Volusius  Saturninus    Volusia  Torquata  ^  (M.  Li- 
cos.  a.  87  {n.  663)  cos.  a.  92  [n.  665)  {n.  668)  \    cinius) 

I  '  I         , 

(L.)  Volusius  Torquatus  <_-  Licinia  Comelia  Volusia  Licinia  Comelia 

cos.  a.  inc.  {n.  666)  Torquata  M.  f.  Volusia  Torquata. 

—  M.  METILIVS  AQVILLIVS  REGVLVS  NEPOS  VOLVSIVS  TORQVATVS 
FRONTO. 

667  VOLVSIA  CORNELIA  vel  CORNELIA  VOLVSIA  (sic  VI 7296,  Volussia 
Cornelia  videtur  dici  7308):  eius  ancilla  sepulta  in  monumento  familiae 
Volusiorum,  VI  7296;  alia  ut  videtur  eiusdem  ancilla  (Volussiae 
Cheone  Corneliae,  ubi  sane  nomen  ancillae  mire  interpositum  est  inter 
nomina  dominae)  VI  7308.  Filia  videtur  fuisse  L.  Volusi  Satumini 
cmsulis  a.  756  =  3  et  Corneliae,  Q.  Volusio  Saturnino  natu  maior, 
nata  igitur  ante  a.  25. 

668  VOLVSIA  TORQVATA:  eius  servus  VI 17442  (1).  Eadem  ut  videtur 
Torquata,    cuius    nutrix  Volussia    Felicla  VI  29950.     Eandem  esse 


VOLVSIA  488  VOLVSVS 

Liciniam  Corneliam  M.  f.  Volusiam  Torquatam  L.  Volusii  consulis, 
auguris,  uxorem  vix  recte  coniecit  Stevenson  Bull.  delV  Inst.  1885  p.  28; 
potius  fuit  ut  coniecit  Mommsen  CIL.  VI p.  1043,  ex  posteris  Q.  Volusii 
Saturnini  consulis  a.  56  et  uxoris  eius  Torquatae,  fortasse  filia  eius; 
ipsius  filia  potest  fuisse  Licinia  Cornelia  Volusia  Torquata,  cf.  stemma 
adiectum  ad  n.  666. 

—  LICINIA  CORNELLA.  VOLVSIA  TORQVATA. 

—  VOLVSVS  VALERIVS  MESSALLA  =  L.  VALERIVS  MESSALLA  VOLESVS. 

669  L,  Vomanius  Victo[r],  procurator  Aug.,  praeses  Alpium  Cottiarum 
t.  Segusionensis  V  7251. 

670  Vonones  ('Ovwvtj?  est  in  nummis;  Bovtovr^?  Strdbonis  et  losephi  codices), 
Phraatis  regis  Parthorum  filius  natu  maximus  (Tac.  a.  2,  2),  una  cum 
tribus  fratribus  obses  Romanis  datus  Strabo  16,  1,  28  p.  748  cf.  6,  4,  2 
p.  288 ;  loseph.  ant.  18,  2,  4 ;  Tac.  a.  2,  1,  item  ut  videtur  cum  Meher- 
date  filio  (certe  hic  quoque  obses  apud  Romanos  fuerat,  Tac.  a. 
11,  10;  et  nepotes  quoque  a  Phraate  ohsides  datos  esse  narrant 
Augustus  mon.  Ancyr.  6,  4,  Strdbo  l.  c,  lustin.  42,  5,  12)  (circa 
annum  745,  cf.  Mommsen  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  141).  A  Parthis  post 
mortem  Phraatis,  Phraatacis,  Orodis  arcessitus  et  rex  constitutus 
Augustus  mon.  Ancyr.  Graec.  17,  14;  loseph.  l.  c;  Tac.  a.  2,  1.  2. 
Bex  Parthorum  factus  est  inter  a.  p.  Chr.  6,  cuius  autumno  cusus  est 
nummus  Orodis  ut  videtur,  certe  non  huius  (cf.  sub  Orode),  et  annum 
p.  Chr.  9,  cum  ipsius  nummus  extet  cusus  anno  Sel.  320  (p.  Chr.  819) 
praeter  solitam  inscriptionem  paaiXetoc  paaiXetov  'Apaaxou  ebspfixoo 
Sixatou  Im^avoS?  <piXilXr^vo<;  hahens  inscriptum  ad  caput  regis  paatXsuc 
^aaikiuiv  'Ov(6v7]?  (Percy  Gardner  p.  46,  cf.  Mommsen  mon.  Ancyr. 
ed.  2  p.  143).  Cum  contra  eum  Artabanus  e  Media  in  regnum  ac- 
ciretur,  primum  quidem  vicit  Artabanum  loseph.  l.  c,  Tac  a.  2,  3; 
nummi  inscripti  paatXeu?  'OvtovTj?  veixi^aa?  'Apxapavov,  ap.  Percy  Gardner 
Parthian  coinage  p.  47,  sed  pauUo  post  vincitur  et  regno  exturbatur 
loseph.  l.  c,  Tac.  l.  c  Factum  id  esse  videtur  a.  p.  Chr.  11,  cum 
nummus  eius  extet  cusus  autumno  a.  11,  atque  eo  ipso  anno  in- 
cipiant  nummi  qui  videntur  esse  Artahani  (cf.  supra  sub  Artabano  • 
item  Mommsen  mon.  Ancyr.  ed.  2  p.  144).  Armeniam  vacuam  tunc 
occupat  loseph.  l.  .c,  Tac  a.  2,  3.  4.  Legatos  Romam  mittit  (ut 
regnum  Armeniae  a  Romanis  sibi  confirmaretur),  sed  Tiberius  id  ei 
negavit  loseph.  l.  c  Cum  Artabanus  bellum  ei  minitaretur,  tradidit 
se  (Caecilio)  Cretico  Silano,  Syriae  legato,  a  quo  custodia  circum- 
datur,  'manente  luxu  et  regio  nomine'  loseph.  l.  c,  Tac.  a.  2,  4. 
^Pulsus  a  suis  quasi  in  fidem  populi  Romani  cum  ingenti  gaza  An- 
tiochiam  se  recepit"  Suet.  Tih.  49.  Pisoni,  successori  Silani,  gratissi- 
mus  'ob  plurima  officia  et  dona  quibus  Plancinam  devinxerat'  Tac.  a. 
2,  58.  Proceres  Parthorum  Armeniorumve  nuntiis  ad  res  novas 
instigat  ib.    A.  18  rogatu  Artabani  Pompeiopolim  Ciliciae  remotus  ih. 


VONOKES  489  VOTIENVS 


A.  19  cum  efFugere  ad  Armenios  temptavisset,  in  ripa  Pyrami  amnis 
adprehensus  et  a  Remmio  evocato  occisus  est  Tac.  a.  J2,  68;  cf.  Suet. 
Tib.  49.  Gazam  ab  eo  in  Syria  Ciliciaque  relictam  Artabanus  a.  35 
reposcit  Tac.  a.  6,  31.  —  Filius  eius  Meherdates  Tac.  a.  12,  10 
cf.  11,  10. 

671  Vonones  (Arscacida),  Medorum  rex ;  mortuo  Gotarze  (anno  ut  videtur 
51  mense  lun.)  a  Parthis  rex  constitutus  (Medorum  regnum  traditum 
Pacoro  Tac.  a.  15,  ^);  post  breve  et  inglorium  imperium  defunctus 
Tac.  a.  12,  14.  Videtur  per  paucos  tantum  menses  regnum  tenuisse, 
cum  ipso  anno  51  mense  Aug.  incipiant  nummi  qui  Vologaesis  esse 
videntur  (cf.  supra  sub  Vologaese),  quos  tamen  v.  Gutschmid  Gesch. 
Irans  p.  128  huic  ipsi  Vononi  trihuit,  propterea  puto  quod  nummi 
certi  Vologaesis,  cusi  per  annos  60  ad  68,  alium  vultum  regium  ex- 
hibent,   cf.  supra  sut  Vologaese;  ut  Vonones  regnaverit  ah   anno  51 

•     ad  a.  54.    Pater  Vologaesis  Tac.  a.  12,  14  (item  Pacori  et  Tiridatis, 
V.  supra  suh  Vologaese). 

672  VOPISCVS  consul  (suff.)  cum  Paterculo  (L.  Velleio  Paterculo,  supra 
n.  239)  a.  p.  Chr.  60  (scilicet  cum  cometes  appareret,  quem  anno  60 
apparuisse  tradit  Tac.  a.  14,  22),  exeunte  ut  videtur  anno  (cum  mense 
lul.  et  kal.  Aug.  Paterculi  collega  fuerit  Cn.  Pedanius  Salinatar) 
Seneca  nat.  quaest.  7,  28,  2.  Pompeium  Vopiscum  appellatum  esse 
statuit  Borghesius  opp.  4,  394.  537;  de  Manilio  aliquo  Vopisco,  quem 
avum  volunt  fuisse  P.  Manilii  Vopisci  consulis  anni  114  cogitaverunt 
alii  (Friedlander  Sitteng.  3-^  p.  457). 

—  P.  Manilius  Vopiscus. 

—  P.  MANILIVS  VOPISCVS  VICINILLIANVS  L.  ELVFRIVS  SEVERVS  cet. 

—  A.  POMPEIVS  VOPISCVS. 

—  L.  POMPEIVS  VOPISCVS. 

—  L.  POMPEIVS  VOPISCVS  C.  ARRVNTIVS  CATELLIVS  CELER. 

—  Septimius  Vorodes. 

673  Votienus,  Narbonensis,  vir  'doctus*  (orator  puto  vel  poeta),  quem 
cum  honore  nominat  Martial.  8,  72,  5.  Oriundus  sine  dubio  ah  eo 
qui  sequitur  (nisi  forte  hunc  ipsum  signifcat  Martialis). 

674  Votienus  Montanus,  Narbonensis  Hieronymus ,  orator  id.,  celebris 
ingenii  vir  Tac.  a.  4,  42,  'homo  rarissimi  etiamsi  non  emendatissimi 
ingenii'  Seneca  contr.  9,  5,  15.  Tirocinium  posuit  pro  Numisia  Galla 
apud  centumviros  Seneca  l.  c.  A  Scauro  Ovidius  inter  oratores 
appellatus  ih.  9,  5,  17.  Amicus  Marcii  Marcelli  ih.  9,  6,  18  cf.  9,  5, 14. 
Saepius  eum  memorat  Seneca  contr.  9  pr.  1,  9,  1,  3  cet.  Eum  accu- 
savit  apud  Caesarem  Vinicius,  a  colonia  Narbonensi  (ah  ipsius  patria) 
rogatus  Seneca  contr.  7,  5,  12.  'Adeo  toto  animo  scholasticus  erat', 
ut  Vinicii  actione  se  delectatum  esse  fateretur  ih.  (apparet  non  hanc 
esse  accusationem  ex  quo  maiestatis  poenis  adfectus  est,  quae  non  apud 
Caesarem  sed  coram  senatu  peracta  est).    A.  24  accusatus  'ob  con- 


VRANIVS  490  VRBIVS 

tumelias  fn  Caesarem  dictas',  coram  senatu  convictus ,  "^maiestatis 
poenis  adfectus  est'  Tac.  a.  4,  42,  relegatus  in  Baleares  insulas,  ubi 
non  multo  post  moritur  Hieronymus  chron.  ad  a.  Ahr.  2043  (p.  Chr.  27). 

—  Urania  regina  v.  Thermusa. 

675  VRANIVS,  tyrannus  sub  Elagabalo  Polem.  Silv.,  sub  Alexandro 
Zosim.  1,  12;  Syncellus  p.  674.  675.  Cf.  supra  suh  L.  lulio  Aurelio 
Sulpicio  Uranio  Antonino  (1 125). 

—  LVCIA  LICINIA  VRBANA. 

676  VRBANVS  consul  ord.  a.  234  cura  (M.  Clodio  Pupienio  ?)  Maximo  II 
fasti  (Oupavo?  fasti  Theonis,  Ouppiavo?  Heracliani).  Cf.  supra  suh 
Agricola  Urhano. 

Q71  Urbanus,  sub  Aureliano  novarum  rerum  suspectus  et  continuo 
oppressus  Zosim.  1,  49. 

—  AGRICOLA(?)  VRBANVS. 

—  [An]toniu8  Urbanus. 

—  C.  Sempronius  Urbanus. 

—  MAGNIA  VRBICA  AVGVSTA. 

—  Valeria  Urbica. 

678  Urbicus,  histrio  luvenal.  6,  71. 

679  Urbicus,  ad  eum  datum  Martial.  7,  51  (idem  nomen  ih.  11,  55; 
Cosconia  uxor  11,  55,  5). 

680  Urbicus,  infans,  Bassi  cuiusdam  deliciae  (potius  quara  filius),  de- 
functus  anno  aetatis  tertio,  in  cuius  sepulcrum  Martialis  versus 
scripsit  Martial.  7,  96. 

681  Urbicus,  fortasse  magistratus,  memoratur  Dosith.  divi  Hadriani 
sent.  et  epist.  10. 

—  Q.  Axilius  Urbicus. 

—  Lollius  Urbicus. 

—  M.  LOLLIVS  VRBICVS. 

—  Petronius  Urbicus. 

—  Pompeius  Urbicus. 

682  Urbinia  (sic  traditur  Quint.  7,  2,  5,  sicque  etiam  Quint.  4,  1,  11  cod. 
Bern.,  Urbina  ih.  cod.  Amhros.,  et  ita  traditur  Quint.  7,  2,  4,  item 
ita  vel  Urvia  vel  Uriva  Tac.  dial.  codices,  Urbiniana  traditur  Quint. 
7,  2,  26),  Clusinii  alicuius  ut  videtur,  ex  Marrucinis  (Quint.  7,  2,  26) 
uxor:  eius  hereditatem  cum  mediis  divi  Augusti  temporibus  (Tac. 
dial.)  peteret  aliquis,  qui  se  Clusinium  Figulum  filium  eius  esse 
dicebat,  heredes  defendit  apud  centumviros  (Tac.)  Asinius  Pollio 
compluribus  orationibus,  quas  citant  Quint.  4,  1,  11.  7,  2,  4.  5.  26, 
Tac.  didl.  38,  partes  adversarii  gerente  Labieno  Quint.  4,  1,  11  (lis 
Urbiniana  Quint.  7,  2,  26). 

683  Urbius  Maximus  (gentilicium  fortasse  corruptum) ,  raagistratus  ut 
videtur  (fortasse  praetor):  epistula  divorum  fratrum  ad  eum  Ulpianus 
lihro  sexto  disputatiormm  (Dig.  40,  1,  4  pr.). 


VRGVLANIA  491  VSIENVS 

684  VRGVLANIA,  P.  f.  (praenomen  patris  apparet  ex  praenomine  liberti 
ipsim,  cf.  infra),  amica  Liviae  potentissima  Tac.  a.  2,  34.  4,  22.  In 
ius  vocata  a  L.  Pisone  a.  16,  non  obtemperavit  Tac.  a.  2,  34  cf.  4,  21. 
Nepos  eius  M.  Plautius  Silvanus  praetor  a.  24,  quem,  cum  eo  ipso 
anno  accusaretur  uxorem  interfecisse ,  monuit  pugione  misso,  ut 
raortem  sponte  sumeret  Tac.  a.  4,  22.  Mater  fuit  aut  socrus 
M.  Plautii  Silvani  consulis  a.  752;  cf.  stemma  propositum  supra 
p.  46  (libertus  eius  ut  videtur  conditus  una  cum  Plautiis  libertinis, 
VI  29587).  Nomen  ab  ea  traxerunt  tam  A.  Plautius  Urgulanius  filius 
M.  Plautii  Silvani  consulis  a.  752,  quam  Plautia  Urgulanilla,  filia 
eiusdem.  Servus  eius  Simo  Urgulaniae,  libertus  P.  Urgulanius  3.  1. 
Helico  ri  29586. 

—  PLAVTIA  VRGVLANILLA.  " :,. 

—  A.  PLAVTIVS  VRGVLANIVS. 

—  A.  AVILLIVS  VRINATIVS  QVADRATVS. 

—  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  LARCIVS  QVINTIANVS. 

—  L.  RAGONIVS  VRINATIVS  TVSCENIVS  QVINTIANVS. 

685  Urseius  Ferox  (sic  vel  Urseius  plerumque;  Ferox  Dig.  39,  3,  11,  2), 
auctor  iuris,  ad  cuius  opus  aliquod  (Salvius)  lulianus  scripsit  libros 
quattuor  'ad  Urseiura'  Dig.  ind.  Flor. ;  Dig.  3,  5,  47  cet.  Fragmenta 
horum  librorum  composuit  Lenel  paling.  iur.  civ.  I  p.  490  seq.,  ipsius 
Ursei  librorum  mentiones  ib.  II  p.  1201.  Scripsit  post  (Masurium) 
Sabinum  collat.  12,  7,  9;  Dig.  24,  3,  59,  post  Proculura  Dig.  9,  2,  27, 1. 
39,  3,  11,  2  (maiorem  fuisse  Cassio  colligi  potest  ex  Dig.  44,  5,  1, 10, 
sed  videtur  error  in  verbis  inesse;  'Cassius  apud  Urseium^  Dig.  7,4, 10,5. 
Vixisse  temporibus  Traiani  coniecit  Ferrinius  archivio  giuridico  37, 
1886  p.  331). 

686  Ursidius,  ^moechorum  notissimus'  luvenal.  6,  38.  42. 

687  Ursinianus,  dux  ex  disciplina  Probi  Vopiscus  vit.  Probi  22,  3. 

—  L.  Statius  Ursulus. 

688  VRSVS :  eo  auctore  Domitianus  Domitiara  uxorem  non  interfecit,  sed 
repudiavit  tantum  Dio  67,  3.  Rogatu  luliae  consul  factus  a  Domitiano 
ib.  67,  4  (anno  84  consulem  fuisse  sine  causa  ut  videtur  statuitur). 
Patrem  fuisse  Flavii  Ursi  (F  273)  coniecit  Teuffel  Lit.  326,  10. 

—  Cornelius  Ursus. 

—  Flavius  Ursus. 

—  L.  IVLIVS  VRSVS  SERVIANVS. 

—  L.  IVLIVS  VRSVS  VALERIVS  FLAC(CVS). 

—  SALVIVS  NEN[IVS]  L.  (H)AIVS  CAMP[ANI]ANVS  cet.  T.  (H)OENIVS 
SEVERVS  SERVEIENVS  V[RSVS]. 

689  Usienus  (sic  5166)  vel  Usenus  (sic  5162)  Secundus  procurator  Aug. 
(Norici)  tituli  Celeiates  (a  beneficiariis  eius  positi)  III  5162.  5166, 
a.  158  5166. 


VTILIVS  492  ZALACES 

690  Utilius  (fortasse  Tutilius),  adulter  Faustinae,  nihilo  minus  a  Marco 
honoribus  affectus  vit.  Marci  29,  1. 

—  A.  TERENTIVS  PVDENS  VTTEDIANVS. 

691  VTTEDIVS  MARCELLVS  legatus  provinciae  Africae  proconsule  Ser. 
Cornelio  Orfito  (supra  C  1184),  anno  163/4  (cf.  sujora  l.  c.)  t.  Oeensis 
Tripolitanus  VIII 24  cf  p.  921,   VIII  S.  10999. 

692  VTTIEDIVS  AFER  (Uttied-  pro  Uttiedi-  alterum  apograpM  unici 
exemplum),  L.  f.,  augur,  consul  designatus;  patronus  Carthaginiensiura 
t.  agri  Tiburtini  XIV  3615.  De  Tedio  aliquo ,  ut  traditur,  Afro 
mortuo  cum  consul  designatus  esset  temporibus  Augusti  cogitavit 
JBorghesius,  cf.  supra  sub  Tedio  Afro;  sed  hic  titulus  videtur  ali- 
quanto  recentior  fuisse. 

—  Vulcac-  V.  Volcac-. 

X 

—  Ti.  lulius  Xanthus. 

1  Xenarchus,  philosophus  peripateticus ,  Seleucia  Ciliciae  oriundus, 
vixit  Alexandriae  et  Athenis  et  postremum  Romae,  ubi  in  Arei  et 
in  Caesaris  Augusti  amicitiam  pervenit;  Strabo  quoque  eum  audivit 
Strabo  14,  5,  4  p.  670. 

2  Xeno,  convictor  Tiberii,  cum  Tiberium  verbo  quodam  offendisset, 
ab  eo  Cinariam  relegatus  Suet.  Tib.  56.  (Plane  incertum  num  hic 
Xenon,  qui  Italicon  libros  scripsisse  dicitur,  Macrob.  sat.  1,  9,  3, 
cf  Miiller  fr.  hist.  Gr.  4,  368). 

3  Xenophon  quidam,  memoratur  Marc.  Antonin.  sk  lauxrJv  10,  31. 

4  Xenophon,  familiaris  ut  videtur  Luciani,  cum  quo  solo  Lucianus 
Abonutichos  devertit  Lucian.  Alex.  56. 

—  CL(AVDIVS)  XENOPHON. 

—  T.  Cl(audiu8)  Xenophon. 

—  C.  Stertinius  Xenophon. 

5  Xerxes,  Persarum  rex,  a  Severo  Alexandro  victus  Victor  Caes..  24, 
Eutrop.  8,  23  (inde  Hieronymus  ad  a.  Abr.  2239;  Oros.  7,  18,  7), 
Ruf  Festus  22.     V.  Artaxerxes  (A  960). 

—  AELIVS  XIPHIDIVS. 


Z 

—  Septimius  Zabbaeus. 

—  Septimius  Zabdas. 

1  Zalaces,  Armenius,  obses  Romanis  datus;  inde  impudicitiam  domum 
reportavit,  tribuno  cuidam  (fortasse  bello  Armeniaco  temporibus 
Neronis)  sese  indulsisse  narrabatur  luvenal.  2,  164  seq. 


ZAMARIS  493  ZENODOJIVS 

2  Zamaris,  ludaeus,  ex  Babylone,  cum  quingentis  sagittariis  Euphratem 
transgressus,  cum  degeret  Antiochiae  apud  (L.  Volusium)  Saturninum 
praesidem  Syriae,  ab  Herode  sedes  accepit  in  Batanaea,  ut  eam 
regionem  contra  Trachonitarum  latrocinia  tueretur;  posteri  quoque 
eius  eodem  loco  et  statu  permanserunt  loseph.  ant.  17,  2,  1  seq. 

3  Zanticus,  lazygum  regulus,  a  M.  Aurelio  pacem  petivit  Dio  71,  16 
(exc.  de  leg.). 

4  Zarmarus  (sic  Dio,  Zotjxapxo?  Xiph.)  vel  Zarmanochegas  (sic  Strabonis 
codices  plerique ;  de  nomine  cf.  Lassen  indische  AUerthumskunde  3,  60 ; 
Za'p|xavo?  XT^yav  cum  codice  aliquo  deteriore  Corats,  ut  XT^yav  sit  digni- 
tatis  vocabulum),  Indus,  a.  734  coram  Augusto  et  Atheniensibus  se 
concremavit  Straho  15,  1,  73  p.  720,  ex  Nicolao  Damasceno,  cf.  15, 1,  4 
p.  686;  Bio  54,  9. 

5  Zeno,  Polemonis,  regis  Pontici,  filius  (minor),  a.  18  Armeniae  rex 
constitutus  et  Artaxias  appellatus  Tac.  a.  2,  56.     V.  supra  Artaxias. 

—  [An]tonius  Zeno. 

—  M.  ANTONIVS  ZENO. 

—  AVR(ELIVS)  ZENO  lANVARIVS. 

—  Ti.  Claudius  Zeno  Ulpianus. 

6  Zenobia,  Radamisti  Hiberi  uxor  (eademque  ut  videtur  Mithridatis 
Armeniae  regis  filia  Tac.  a.  12,  46),  a  marito,  cura  regno  Armeniae 
excederet,  vulnerata  ac  pro  mortua  relicta,  deducta  ad  Tiridatem 
Armeniae  regem  et  regio  cultu  habita  Tac.  a.  12,  51. 

—  SEPTIMIA  ZENOBIA. 

7  Zenobius,  sophista,  docuit  Romae  temporibus  Hadriani;  inter  alia 
scripsit  YSve&Xtaxov  in  Hadrianura;  Sallustium  Graece  vertit  Suidas 
s.  V.  Zr^voPio?. 

8  Zenodorus  tetrarcha.  Nummi  ap.  Eckhel  3,  496,  Head  hist.  num. 
p.  663,  cf.  Waddington  apud  Benan  memoires  de  VAcademie  des 
inscr.  26,  2  (1870)  p.  63. 

Lysaniae  (quem  Ituraeorum  tetrarcham  sustulerant  Antonius  et 
Cleopatra  a.  718  Dio  49,  32,  loseph.  ant.  15,  4,  1)  successor  iure 
conductionis  (d[xs[xia&a)To  x^v  oTxov  xou  Auaavtou  loseph.  ant. ,  6  t6v 
Auaaviou  }jL£[xi(j&(o|xivoc  oTxov  bell.)  loseph.  ant  15,  10,  1,  beU.  1,  20,  4. 
Lysaniae  filium  fuisse  Zenodorum  coniecit  Renan  mSmoires  de  VAca- 
dSmie  des  inscr.  l.  c.  p.  79,  propter  titulum  fractum  Heliopolitanum, 
ap.  Waddington  n.  1880,  in  quo  sane  extant  verba  Z-irjvoBtopq)  Aucj[avtou 
T]sTpa'pxou  xal  Aua[avtcf];  sed  fortasse  haec  ad  recentiorem  aliquem 
Lysaniam  (cf.  Luc.  3,  1)  spectant.  losephus  certe  Zenodorum  fdium 
Lysaniae  fuisse  nesciit,  nec  magis  ut  videtur  compertum  habuit  Bio 
(54,  9  Z73v68a)p(5?  Tt?);  potest  fuisse  ex  eadem  domo.  Tetrarcha  item 
pontifex  (TSTpotpxvj?  xal  dpxtepsu?)  nummi  cusi  ut  putat  Waddington 
annis  Seleuc.  280,  282,  item  a.  287  (sed  in  his  ducenarius  numerus 
deficit),  i.  e.  a.  u.  c.  72112.  72314.  727/8,  cum  capite  Augusti  omnes, 


ZENODORVS  494  ZYRAXES 

hi  etiam  inscripti  vs.  Kai.  (vio^  Katcfap  ?) ;  ceterum  ante  pugnam  Actia- 
cam  Zenodori  nummos  Augusti  capite  signatos  esse  vix  credi  potest. 
E  Trachonitide  latrones  immittebat  regioni  Damascenae  Strabo  16, 2, 20 
p.  756,  loseph.  ant.  15,  10,  1,  bell.  1,  20,  4,  quare  Trachonitis  ei  ablata 
et  postea  (sic  bell.)  cum  Batanaea  et  Auranitide  Herodi  attributa 
los^h.  l.  c.  Auranitidem,  quae  pars  praefecturae  eius  (tt^s  iTrapxia?) 
fuerat,  properat  Arabibus  vendere  quinquaginta  talentis,  quamvis  ea 
donatione  Caesaris  contineretur  loseph.  ant.  15, 10,  2.  Herodem  Romae 
accusat  (ante  a.  731 ,  quo  Agrippa  Mytilenen  venit),  sed  frustra 
ib.  Cum  Augustus  in  Syriam  venisset  (a.  734),  Gadarenos  ut  Herodem 
accusarent  incitat  ib.  15,  10,  3.  Paullo  post  moritur  Antiochiae; 
unde  etiam  quae  eius  fuerat  regio  inter  Trachonitidem  et  Galilaeam 
Herodi  attributa  (etiamtum  praesente  Caesare  in  Syria)  ant.  l.  c, 
bell.  l.  c;  tetrarchiam  eius  Herodi  Caesar  permisit  Dio  54,  9.  Pars 
quaedam  dicionis  eius  (fxipTj  tivii  -zou  Zt^vwvoc  0^x00  x^  Trspl  'Ia|jiviav  bell., 
}j.epos  Ti  0^X00  To5  Zr^voStopoo  Xsyofilvoo  ant.)  post  mortem  Herodis,  cum 
Batanaea  et  Trachonitide ,  Philippo  filio  Herodis  cessit  los^h.  ant. 
17,  11,  4,  b.ell.  2,  6,  3. 
9  Zenodorus,  statuarius,  in  civitate  GalHae  Arvernis  simulacrum  Mer- 
curii  fecit  per  annos  decem,  sestertium  quadringentis  milibus  (CCCC 
traditur;  cf.  Hirschfeld  Sitzungsber.  der  Akad.  d.  Wiss.  Berlin,  1897 
p.  1112)  manipretii;  deinde  Romam  accitus  a  Nerone,  colossura  ibi 
fecit,  post  mortem  Neronis  Soli  dicatum  Plin.  h.  n.  34,  45  seq. 

—  ANTISTIVS  ZOILLVS. 

—  Tib.  Cl(audius)  Zoilus. 

10  Zorsines,  Siracorum  rex,  cum  per  aliquod  tempus  Mithridatem  regno 
Bosporano  pulsum  contra  Romanos  adiuvisset,  victus  a  Romanis 
obsides  dedit,  circa  a.  49  Tac  a.  12,  15.  17.  19. 

1 1  Zosimio,  procurator  Syriae :  epistula  Valeriani  ad  eum  vit.  Claud.  14 
(ftctic). 

12  Zosimus,  a  rationibus  sigillum  aeneum  in  museo  Kircheriano  ad- 
servatum  (de  Ruggiero  cat.  mus.  Kirch.  p.  132  n.  482,  vidit  Dressel). 

—  C.  Plinius  Zosimus. 

—  Aurelius  Zoticus. 

13  Zyraxes,  Getarum  quorundam  regulus,  quorum  oppidum  Genucla 
ad  Istrum  situm  M.  Crassus  a.  725  cepit  Dio  51,  26. 


1 N  C  E  R  T I. 


1 (ex  nomine  quae  supersunt  litterae  fractae,  sius,  oius,  otus, 

stus    legi  possunt),   [cos. ,   XV]vir   s.   f. ;    [legatus    pro]    pr.    Augusti 

Caesaris  [in  Illyrico]  [t]rans  flumen  Danivium  [exercitum  duxit 

vel  barbaros  fugavit],  Bastarnas,  Cotinos,  Anartios  [vicit?]  {supersunt 

haec  . . . .  ra    et  Basternarum  extra cavitque ,  Cotinos s 

et  Anartio[s]  . . . .)  (ad  aliud  munus ,  quo  iussu  Augusti  functus  est, 
videtur  pertinere  ....  August . . . .)  fragmentum  in  agro  Tusculano 
rep.,  quod  edidit  Tomasetti  Bull.  comunale  1895  p.  159  cf.  p.  280. 
Fortasse  hic  Aouxio?  Faio?  (sic  traditur,  nomen  omnino  corruptum), 
qui  Rhoemetalcae  ut  videtur  opem  ferens  Sarmatas  ultra  Danuvium 
reppulit,  circa  a.  788  Dio  54,  20  (M.  Licinius  Crassus  proconsul  fuit, 
non  legatus  Augusti,  cum  in  Illyrico  res  gereret). 

2 viacure   (litterae ,   fortasse  non  recte  exceptae ,  possunt 

fuisse  pars  nominis,  vel  etiam  superfuisse  ex  [III[vir]  via[r].  cur.), 
[q  ,  tr.  p]l.,  pr..  leg.  [pro  pr.  ?  imp.  C]aesaris  Augusti  [i]ter.,  per  com- 
mendation(em)  Ti.  Caesaris  Augusti  ab  senatu  cos.  dest.  (cf.  Mommsen 
Staatsr.  II^  p.  923  not.  1) ;  patronus  (AUifanorum  ut  videtur)  frag- 
mentum  Allifanum  IX  2342  =  inscr.  sel.  944  semel  tantum  (praeter 
frustulum  quod  extat)  saec.  XVI  descriptum. 

3 quaestor ,    tribunus   plebis ,   legatus   Aliidii   Sabini    pro- 

consulis  Siciliae,  praetorius,  legatus  [M.']  Lepidi  proconsulis  Asiae 
(a.  26);  patronus  Rusguniensium  in  Mauretania  t.  Busguniensis 
VIII  9247. 

4 Xvir   stlitibus   iudicandis ,   tribunus   militum ,    quaestor, 

tribunus  plebis,  praetor,  legatus  Ti.  Caesaris  Augusti  et  C.  Caesaris 
Augusti;  maritus  Crispinae,  Caepionis  filiae  t.  urbanus,  ap.  Bama- 
beium  Notizie  degli  scavi  1896  p.  468.   Fortasse  Q.  Septicius  appella- 


INCERTI  496 

batur,  si  quidem  is,  qui  in  eodem  t.  sequitur  M.  Septicius  Q.  f.  C.  n., 
fuit,  ut  esse  videtur,  filius  eius. 

5 ,  [quaestor  prov.  Cretae  et  Cyrenjarum ,  trib.  pl. ,    [pr., 

cos. ,    XVvir  sjacr.    fac. ,    sodalis  [Augustalis] , ,  leg.  Caesarum 

[provinciae?  Djalmatiae  et  exercitus  [lllyrici,  procos.]  provinc.  Asiae 
t.  Epidaurius  III  S.  7267.  Be  P.  Memmio  Begulo  (supra  M  343), 
quem  tribus  sacerdotiis  ornatum  fuisse  iam  constat  ex  t.  Delphico 
bull.  de  corr.  hellenique  1896  p.  710,  cogitavit  Mommsen,  quamquam, 
ut  ipse  monuitj  hunc  non  Dalmatiae  sed  Moesiae  praefuisse  in- 
dicat  Dio. 

6 (ciu id  . . .  litterae  fortasse  supersunt  ex  nomine), 

rex  sacrorum,  flamen  [Dialis  vel  Martialis  vel  Quirinalis],  patric(ius) 

—  vel  [adscitus  inter]  patric(ios)  — ,   leg.  Caesaris   pro    [pr.]    , 

[comes  divi]  Claudi  in  Britannia,  ad ,  [leg.  p]ro  pr.  in  Hiberia 

ad  sel (fortasse  ad  se[dandas  turbasj  similiterve ;  videtur  missus 

esse  a  Claudio  vel  a  Nerone  in  Hiberiam  ad  turbas  in  hoc  regno 
ortas  componendas,  cf.  Tac.  a.  13,  37;  non  recte  de  Hispania  cogi- 
taverunt  nonnuUi,  cf.  Hubner  CIL.  II S.  p.  LXXXVI);  [huic  senatus] 
ornamenta  triumph[alia  decrevit]  t.  Histoniensis  semel  descriptus  IX 
28i7  =  inscr.  sel.  971. 

7 tr.  mil.   leg.   X ,   Xvir   [stlit.]  iudican.,  q.  [cand.] 

Neronis  Ca[esaris]  Augu8[ti]  t.  urbanus  VI  1572. 

8 (GAI  litterae  incertum  an  supersint  ex  nomine),  p[raefectus 

urbi  feriarum  Latinarum?,  quaestor?  provinc]iae  Siciliae,  [tr.  pl.,  pr.], 

legatus  leg.  VI  Fe[rratae], ,  [leg.  ?  imp.  Vespas]iani  et  Titi  i[n  ?] 

(supplementa  incerta  omnia  propterea  quod  non  constat  de  ordine 

quo  honores  enumerati  erant  in  t.)  fragmentum  Tiburtinum  XIV  3617. 

9 legatus  imp.  T.  Caesaris  Augusti  (Trps^apsuxr;?  auTox]paxopo? 

TtT[ou  Kaicrapo?  2s]pa(3To5)  legionis  IIII  Scythicae,  [legatus]  Vespasia[ni] 
(vel  potius  [imp.  T.  V]espasia[ni]  Aug. ;  vel  etiam  [imperatoris  Caesaris 
V]espasia[ni    f.    Domitiani]    Aug. ,    quamquam   spatium   vix   sufficere 

videtur;   superest  tantum  . .  ssTraata aaxoS)  Cap[padociae  Ga- 

latiae]  Ponti  [Pisidiae  Lycao]niae,  Paphlagoniae,  [Armeniae]  minoris 
fragmentum  Sardense,  quod  descripsit  et  ed.  Schmidt  athen.  Mitth. 
1881  p.  148. 

10 adlectus   inter  patricios   a  Vespasiano   et   Tito,  legatus 

pro  pr.  provinciae  Belgicae ;  [consul  ?]  *,  missus  a  divo  Nerva  ad  agros 
dividendos,  . .  .  [comes]  imp.  Traiani  [dum]  exercitus  suos  circumit 
(a.  98?)  t.  urban.  VI 1548  =  inscr.  sel.  1019. 

11 quattuorvir  viarum  curandarum,  tribunus  militum  legio- 

nis  I   Italicae,    quaestor  pro  pr.   provinciae ,   triburius   plebis, 

praetor,  legatus  Nervae  et  Traiani ,  legatus  imp.  Traiani  ...... 

donatus  [coronis  HII],  hastis  puris  IIU,  v[exillis  IIII], t.  Nemau- 

sensis  XII  3169. 


497  INCERTI 

12 ,   tribunus  plebis,    [praetor,    legatus]    imperatoris 

Nervae  Traiani  Aug.  Germanici ;  [sodalis]  Augustalis ;  patronus 

quattuor  coloniarum  Cirtensium  t.  Cirtensis  VIII  7069. 

13 ,   legatus    imp.    Nervae   legionis    XVI  Flaviae  Firmae, 

legatus  imp.  Traiani  legionis  VI  Ferratae  [Firmae  traditur],  sodalis 
Flavialis,  praetor  aerarii  militaris,  legatus  imp.  Traiani  provinciae 
Lugdunensis ;  consul  (inter  annos  102 — 116);  legatus  imp.  Traiani 
ad  census  accipiendos;  patronus  coloniae  Helvetiorum  Aventici 
t.  Aventicensis,  ap.  Mommsen  inscr.  Helv.  175  =  inscr,  sel.  1020. 

14 ,    decemvir  stlitibus  iudicandis ,   tribunus  legionis  XXII 

Primigeniae  piae  fidelis,  sevir  equitum  Romanorum,  quaestor,  ad 
acta  senatus,  tribunus  plebis  candidatus  imp.  Traiani,  praetor  candi- 
datus  eiusdem,  legatus  legionis  I  Minerviae,  legatus  Aug.  pro  pr. 
provinciarum  Galatiae  Phrygiae  Pisidiae  Lycaoniae,  item  ad  census 

Paphlagoniae , ;   quindecimvir  sacris  faciundis  (iam  ante 

tribunatum  plebis)  t.  AntiocJiensis  Pisidiae  III  S.  6819  =  inscr. 
sel.  1039. 

15 ,  curator  viae  Latinae,  legatus  legionis  sextae  Victricis, 

legatus  pro  pr.  imp.  Traiani  provinciae  Ciliciae,  proconsul  Siciliae; 
consul;  sodalis  Augustalis,  quindecimvir  sacris  faciundis;  proconsul 
Africae  t.  Tegeae  rep.  Bull.  de  corr.  hell^.  3  p.  272  (positus  a.  116 
vel  117). 

16 ,    tribunus  plebis ,   praetor   (ex  axpaTrjYou  vocahulo  duae 

primae  litterae  agnoscuntur) ,  curator  viarum  ([iiri[j.e]X7jT73?  68a>v), 
legatus   legionum   XVI   Flaviae  Firmae  et  VI  Ferratae,   praefectus 

aerarii  militaris   (sTra[pxov   a?paptoo]   —  EriAETOHA traditur  — 

CTpaTwuxtxou),  legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae  Lyciae  et  Pamphyliae 
t.  Tloensis  CIG.  4240  (semel  descriptus).  Legatus  legionum  XVI 
Flaviae  Firmae  et  sextae  Ferratae  fuit  etiam  n.  13  sed  db  hoc  diversus. 
Ceterum  hic  quoque  certe  non  post  tempora  Pii  vixit,  cum  inde  a 
M.  Aurelio  Lyciam  rexerint  proconsules. 

17 ,  [legatus  legionis] ae  ( la?)  Victricis ,  legatus 

Aug.  pro  pr.  provinciarum  Galatiae  Pisidiae  Paphlagoniae,  proconsul 
Ponti  et  Bithyniae  t.  Apolloniae  in  Pisidia  rep.  ap.  Sterrett  papers 
of  the  American  school  at  Athens  III  p.  367  n.  532.  Temporibus 
Antonini  Pii  proconsulem  Ponti  et  Bithyniae  fuisse  propter  causam 
non  satis  certam  statuit  Brandis  Herm.  1896  p.  165. 

18 ,  tribunus  mil.  legionis  III  Aug.,  quaestor,  aedilis  plebis, 

praetor,  proconsul  Ponti  et  Bithyniae,  praefectus  frumenti  dandi, 
legatus  legionis  VI  Ferratae,  legatus  Augustorum  (sic  perscr.,  cf.  infra) 
pro  pr.  provinciae  Galatiae,  item  provinciae  Ciliciae  t.  Ancyranus 
III  254.     Augustos  Brandis  Herm.  1896  p.  166  putat  Marcum  et 

[      Prosopograplua  Imp.  Bom.    III.  ^ 


INCERTI  498 

Verum;  sed  potest  cogitari  de  imperatore  et  successore  eius,  praesertim 
cum  non  Augg.  scriptum,  sed  Augustorum  vocdbulum  perscriptum  sit. 

19 ,    triumvir  a.  a.  a.  f.  f. ,   tribunus   laticlavius   legionis  X 

Fretensis,  quaestor  Aug.,  tribunus  plebis,  praetor,  legatus  legionis 
XXX  Ulpiae,  praefectus  aerarii  Saturni;  [consul];  legatus  Aug.  pro 
pr.  provinciae  Germaniae  inferioris,  legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae 

Brittaniae,  legatus  Aug.  pro  pr.  provinciae  Syriae t.  Aequensis 

Dalmatiae  III  2732  =  inscr.  sel.  1057.  Videtur  vixisse  ante  divos 
fratres  (Hadriani  vel  Pii  temporihus)  ,  cum  inter  tot  munera  nuUa 
Augustorum  duorum  ftat  mentio. 

20 ,    [leg.   Aug.    pr.    pr.    ad  census]   accipiendos  [provinciae 

Ge]rm.  infer.,  leg.  Aug.  pr.  pr.  [provin]c.  Hisp^aniae);  XVvir  sacris 
faciundis;  patronus  municipii  Latobicorum  in  Pannonia  superiore 
t.  Neviodunensis  Pannoniae  III  S.  10804.  Eundem  esse  n.  21  con- 
iecit  Hirschfeld. 

21 ,   [legatus   Aug.   pro  pr.    Gerjmaniae   inferioris    (praeses 

dictus  a  centurionibus  legionis  I  Minerviae),  item  Hispaniae  citerioris 
t.  Bhenanus,  ap.  Brambach  453. 

22 ,    [lato   clavo   exornatus   a]    divo   Pio ,    q.    pr.   [pr.]   per 

provinciam  Pontum  et  Bithjniam,  aedilis  Cerialis,  praetor  designatus; 
decurio  Philippis  et  alicubi  in  provincia  Thracia;  frater  lulii  Teris 
t.  Philippensis  III  8.  7339. 

23 ,    inivir   viarum  curandarum ,  tribunus  militum  legionis 

VI  Victricis,  cum  qua  ex  Germania  in  Brittanniam  transiit,  quaestor 
provinciae  Narbonensis,  ab  actis  senatus,  tribunus  plebis  candidatus 
imp.  Hadriani,  praetor ;  curator  civitatis  Arausionis  provinciae  Galliae 
Narbonensis;  legatus  legionis  I  Minerviae;  comes  imp.  M.  Aurelii  Anto- 
nini  et  L.  Veri  bello  Germanico,  comes  etiam  M.  Aurelii  post  mortem 
L.  Veri  (deinde  defunctus,  nec  tamen  bello  videtur  cecidisse);  ei  senatus 
auctore  M.  Aurelio  statuam  poni  habitu  civili  in  foro  divi  Traiani 
pecunia  publica  censuit  t.  urbanus  VI  1549  —  inscr.  sel.  1100. 

24 ,  origine  Beneventanus ;  Xvir  stlitibus  iudicandis,  tribunus 

laticlavius  legionis  V  Macedonicae,  adlectus  inter  quaestorios  a  divo 
Commodo   et   inter   patricios,    legatus   provinciae  Africae   dioeceseos 

Hipponiensis ,    praetor    candidatus;    XVvir    sacris    faciundis;    

t.  Beneventanus  IX  1592  =  inscr.  sel.  1126. 

25 ,    [adlectus   inter  quaestorios  a  div]o  Com[modo ,   aedilis 

C]erealis,  pr[aetor  per]egrinus,  ad[lectu8  ab  imp]p.  Caess.  L.  Sep- 
ti[mi]o    [Sev]ero  Pio  Pertinaci   e[t  M.  Au]relio  Anto[nino  Augg.  ad 

c]uram  civi[tatis]  (?) t.  in  Africa  proconsulari  loco  dicto  Senchir 

UdeJca  rep.,  VIII  S.  15496. 

26 ,  [adlectus  inter  patr]icio8  a  divo  Pertinace,  Illvir  a.  a.  a. 

f.  f.,  sodalis  Hadrianalis,  flamen  Commodianus  t.  urbanus  VI  1577 
=  m9cr.  sel.  1137. 


499  mCERTI 

27 (fortasse  aoSio  litterae  ex  principio  ut  videtur  inscriptionis 

relictae  ad  nomen  pertinuerunt,  ut  fuerit  lasdius),  quattuorvir  viarum 
curandarum  (pi6[x]oupo?],  quaestor  (xuai3Tu)p),  quaestor  (xafxta?)  Lyciae 
et  Pamphyliae,  tribunus  plebis,  praetor;  logista  Troadensium;  curator 
viarum  Labicanae  et  Latinae;  iuridicus  Apuliae  Calabriae  Lucaniae 
(non  ante  M.  Aurelium);  iuridicus  Hispaniae  (2[Tuavta?])  dioeceseos 
Tarraconensis  (reliqua  ita  mutila  ut  non  intellegantur) ;  maritus  Luciae 
Pomponiae  Melitinae  t.  Hierocaesariensis ,  quem  tractavit  Mommsen 
eph.  ep.  4  p.  223. 

28 ANVS  clarissimus  vir ;  sevir  turmae  equitum  Romanorum, 

triumvir  a.  a.  a.  f.  f.,  allectus  in  patricias  familias,  quaestor,  praetor 
urbanus  candidatus ,  legatus  Numidiae ;  consul  (nisi  forte  post  prae- 
fecturam  demum  alimentorum  consul  factus  est),  quindecimvir  sacris 
faciundis,  X[II]vir  urbis  Romae ;  [p]r(aefectus)  alimentorum;  curator 
aquarum  et  Miniciae  et  alvei  Tiberis  t.  Sufetulcnsis  Africae  VIII S. 
11338.    Saec.  p.  Chr.  III. 

29 R VS,  clarissimus  vir ;  [quaesto^r  pr.  pr.  [provinciae] 

Siciliae,  [trib.  pleb.  vel  aedil.,  p]raetor ;  [curator]  r.  p.  Hadr(ianorum) 
vel  Hadr(umetinorum),  [leg.  pro  p]r.  provinc. .  . . ,  [iurid.]  per  Flamin. 

[et] ;  [l]eg.  Augusti ,  [cur.  re]ip.  Traian ,  pro[cos. 

pro]vinc.  Gall(iae)  [Narbon.],   leg.  Augus[ti   ad  cens]u8   accipi[endos 

per]    provinc ,   leg.   Aug.    [pro   pr.]   leg.  HI  Aug et 

(quid  perierit,  incertum),  cos.  de[s].  t.  Lamhaesitanus  VIII 2754 

cf  VIII  S.  18129. 

30 ,    Xvir    stlitibus    iudicandis ,    quaestor ,    tribunus    plebis, 

curator  locorum  publicorum,  praetor,  praefectus  frumenti  dandi 
ex  s.  c,  legatus  Caesarum  provinciae  Lusitaniae;  consul;  Xvir  sacris 
faciundis;  proconsul  proviuciae  Africae;  t.  urbanus  semel  descriptus 
VI  1544. 

31  . . . .  IVS   (oYSi   litterae   num  pertineant   ad  nomen,  incertum), 

decemvir  stlitibus  iudicandis  (8sxa  [dvSpwv  xoiv  km  toT?  ?]  'Kpd'^\Lat.ai 
[SixaCo[i.e]voi?),    tribunus   laticlavius  in  nescio  qua  legione  ()(E[tXtapxov 

itX]a[T]ua/^IiOv ?),  quaestor  pro  pr.  (V)  provinciae (Tafitav  [xal 

dvTiaTpdTyjY^ov  [?]   i-apxe[ta?]   ),    iegatus   pro   pr.  provinciae  Mace- 

doniae  ([irp^eap.  xat  [dvTiaTp.  ^Trap]x£t.  Max£[5ovta?]),  tribunus  plebis 
([oT^|xap/]ov  S^fiou  [P(i)[iai(ov]),  legatus  pro  pr.  provinciarum  (?)  Pon[ti 
et  Bithyniae?]  ([Trpe^ap.  xat  dvTt[aTpdTrjov  lirapx^eioiv  ri($v[Tou] —  traditur 
Ilovo  —  [xat  BeiOuvta?]),  praetor  ([aTp[aT[r^Y.]  —  traditur  . . .  axT.,  vix 
recte  Franzius  proposuit  [<}■/) <:pta[x]aT[t]  —  8t^}jlou  'P[a)}jLaia>v]),  proconsul 
Macedoniae  t.  Laodiceae  Combustae  in  Lycaonia  rep.,  mutilus  et  semel 
tantum  descriptus,  CIG.  3990. 

32 ,    Xvir  stlit.   iud.,    [sodal.    Augus]tal.(?),    [q.,  tr.  pl.  vel 

aed.],  leg.  pro  pr.  prov.  Sicil[iae],  [p]r.  t.  urbanus  VI  1554. 

32* 


mCERTI  500 

33 ,  III[vir]  a.  [a.  a.  f.  f.],    [quaestor]  Galliae  Narbonensis, 

,  leg.  Hisp[aniae]  (intellege  Baeticae),  [leg]atus  Achaiae  t.  urbanus 

VI  31801  (=  Notisie  degli  Scavi  1891  p.  286). 

34 IVS VS  L.  f.,  tribu  Pom.  (origine  Arretinus) ;  Xvir  stlitibus 

iudicandis,  Illvir  a.  a.  a.  f.  f.,  Illlvir  viarum  curandarum^  tribunus 
militum  (legionis  nulla  mentio;  quod  indicium  melioris  aetatis),  quaestor 
et  legatus  provinciaeAchaiae,  tribunus  plebis,  praetor;  salius  Palatinus 
(ante  hon^reJf  collocatum  in  t.;  sed  quo  tempore  salius  factus  est, 
patricius  f^  .nt  necesse  est,  nondum  autem  fuit  patricius ,  cum  tribu- 
natum  plebis  gessit;  itaque  post  tribunatum  demum  inter  patricios 
adlectus  et  salius  factus  esse  videtur)  t.  Arretinus  XI  183/  semel 
descriptus. 

35 NI[A]NVS,    sevir  equitum   Romanorum  ([ap$]av[T]a  hzTzimv), 

,  electus  ad  nescio  quid  {v.  4  a?pe[d]evTi),  quaestor  {v.  3  Ta[xis6- 

aavTt),  [legatus?  in]  Pannonia  {v.2  ...  [lI]avvovtai)  fragmentum  Neapoli- 
tanum  semel  descriptum,  Inscr.  Gr.  Sicil.  Ital.  751. 

36 ,    [legatus   le]g.   X    Gem. ,    praef.  aer.    S[aturni], 

[cos.,  V]II  vir  epuL, t.  (vix  recte  [pon]t.  suppleverunt) ;  legatus 

pro  pr.  provinciae  Dalmatiae;  curator  alvei  Tiberis  et  cloacarum 
urbis;  curator  Neapolitanorum ;  curator  Puteolanorum,  (a  quo  d"''  ere 
se)  excusavit  t.  urbanus  VI 1545  cf.  p.  3146. 

37 ,  filius  Volumniae  Caledae  (V  644) ; ,  praefectus 

frumenti  dandi  ([lut  tou]  aei[T]o{i.sTpiou  Tuiv  T(o|i,aia)v  xaybek),  quin- 
decimvir  sacris  faciundis ;  [curator]  ....  rianorum  in  Italia ;  [legatus 

pro  pr.  ?]  Africae ;  proconsul ;  quinquefascalis  Raetiae  ([TcsJvTct- 

papSos  TatTta?)  t.  Gortynius,  Museo  ital.  di  antich.  class.  3  p.  704. 

38 , praetor,  [leg.  leg.  V]II  Cl.  [p.]  f.,  [quin]que[f]a8C. 

reg[ni  Norici]  {vel  reg[ionis  Transpadanae]),  ....  sodalis  Anto[ninia- 
nus],    [c]urat.   aed.   sa[crar.   et  operum  publicorum],  ....  [leg.  Aug. 

pr.  pr ,    i]tem   Germ[aniae]    fragmentum  urbanum  semel 

descriptum  VI 1546  cf.  p.  3142. 

39 ,    Xvir    [stl]itibus   iudican[dis] ,    trib.   [la]ticl.    [leg.]    ... 

[F]laviae,  [quaestor]  candidat,  trib.  pleb.  ca[ndi]dat.,  [pr]aetor  [can- 
dida]t.,  [le]g.  leg.  X  Gemin[ae] t.  Antiatinus  X  8292. 

40 VS  clarissimus  vir ;    [sevir  equitum]  Romanorum ,  [tr.  mil., 

adlectus  inter]  quaestorios,  curi[o],  ...  [tr.  pleb. ?]  cand.,  Vllvir 
[epulon.],  [pr.  ka]nd.,  leg.  prov.  . . . ,  [leg.  pro  pr.]  . . .  [i]nf[eriori8] 
fragmcntum  urbanum  VI  3845  et  accuratius  VI 31814. 

41 ,  qu[aestor],  [c]urio,  [tn  pl.  vel  aed.],  prae[t.],  [cur.  viae 

Tibujrtinae,   [leg.]  leg.  X  Gemin[ae],   leg.  Au[gg.] ,    [proc]os. 

Cypri,  [cos.] ,    curator  alvei  [Tiberis] ,  leg.  Augg.  [provinciae 

inferio]r.  (?),  proco[s.  provinciae  Afri]c.  (?)  fragmentum  Suessulanum 
X  3761. 


501  mCERTI 

42 ,    legatus    provinciae    Narbonensis ,    legatus   legionis    V 

Macedonicae ,    proconsul  provinciae  Siciliae,  praefectus  aerarii  mili- 

taris,  consul  t  Tudertinus  XI  4647  (=  Murat.  763,  7). 
43 ,  legatus  pro  pr.  provinciae  Macedoniae,   proconsul  pro- 

vinciae  Narbonensis ;  agonotheta  Neapoli  t.  Neapolitanus  ap.  Kaihel 

Inscr.  Gr.  Sicil.  Ital.  750. 
44 ,    sevir   equitum  Romanorum,  Xvir  stHtibus  iudicandis; 

salius    Paiatinus;  Vllvir   epulonum;    tribunus  militnm  .legionis  IIII 

Scythicae  item  V  Macedonicae  [Pi]ae  (?),  quaestor  ca     idatus,  praetor 

candidatus  .....  t.  urbanus  VI 1553. 
45 ,  sevir  [eq.  Rom.,  Illvir]  a.  a.  a.  f.  f.,  [trib.  mil.]  leg.  VI 

Victr. ,   [quaest.]   candid.  Aug. ,    [trib.   pleb.  vel  aedil.] ,   praet. 

candid fragmentum    urbanum   VI  31780   (=  Bull.  comunale 

1889  p.  43). 
46 ,    patricius ;    salius  Collinus ;    Xvir    stlitibus    iudicandis, 

quaestor ,  praetor  candidatus ;   iudex  (vel  forte  iu[r]idicu8)  . . . 

t.  urbanus  VI  1559. 
47  . . . .  VS A,  C.  f.,  tribu  Stel.  (origine  fortasse  Tarquiniensis), 

[leg.]    leg.    XV   Apollinar. ,    ....     [cur.    viarum    Clodiae]    Ciminiae 
iiCassiae;    quattuorvir    iure   dicundo   ter   quinquennalis   (Tarquiniis?) 

t.  agri  Viterbiensis  XI  3008. 
48 VS ,  C.  f.,  tribu  Pom.  (origine  Arretinus) ;  [trib.  mili]t.  (?) 

leg.   VIIII    [Hispanae] ,    ...   q.   pro   pr. ,    tr.   pleb t.  Arretinus 

XI 1838. 
49  ...ANVS,    ...    [quaestor   provin]c.    Afric. ,    ...    [praetor]    peregrin., 

[iegatus  pr]ovinciae  Asiae  t.  Cirtensis  VIII  S.  19505. 

50 ILIVS C.  f.,  ab  commentariis  Cornelii  Re[pentini  praefecti 

praetorio]  (temporibus  Antonini  Pii),  [procurator  prov.]  Macedoniae, 
ab  epistulis    [M.  Aurelii  Caesaris?    (sic  supplevit  Hirschfeld  Verw.  I 

p.  34  not.  1)],  iuridicus  Alexandreae,  [procurator  prov.  A^siae, , 

procurator  rationum  summarum,  [ab  epist]ulis  Latinis;  [adlectus  in 
amplissimum]  ordinem  inter  praetorios  iudici[o  ....  imp.  Antonini 
Pii?]  t.  urbanus  VI 1564. 

51 ATVS ,   a  studiis,  leg.  leg ,  [c]o8.,  comes  (imperar 

toris?),  amicus  [fidisjsimus,  praef.  ann. ,  [pontife]x  minor,  praef. 
praet.  [imp.  Caes.  M.]  Aurelli  [Antonini  Pi]i  Felicis  Aug.  [pontificis] 
maximi,  sacerdotis  amplissimi  (Elagabali)  t.  urbanus  mutilus  VI 3839 
=  inscr.  sel.  1329. 

52 ,   procurator  nescio  quarum  provinciarum ,  [praepositus] 

vexillationum  in  dia (nm  intellegitur,  fortasse  litterae  non  recte 

exceptae),   [item  a  divo]  Gordiano  leg.  I ,    [item  v]exill(ariorum) 

class(is)  pr(aetoriae) ,  procurator  complurium  provinciarum,  in 

his    Macedoniae,    ubique    vice    praesidis;    iu[ridicu8    Alexandreae], 


INCKRTI  502 

vice  praef.  Aegypti;  praefectus  Mesopotamiae ;  praefectus  praetorio 
t.  urhanus  VI 1638  =  inscr.  sel.  1331.  Cf.  supra  sub  lulio  Frisco 
(I  329). 

53 ,   advocatus  fisci ;   tribunus   legionis  XI  Claudiae ,  prae- 

fectuB  alae  A^sturum],  praefectus  vehiculationis  Pannoniae  utriusque 
et  Moesiae  superioris  et  Norici,  procurator  et  praeses  Alpium  Cottia- 

rum  et  maritimarum,- ,  comes  ut  videtur  (sed  vocabulum  inter- 

cidit,  potestque  fuisse  aliud  simile)  Plautiani  (nomen  erasum,  S(d  hic 
sine  dubio  adfinis  Augustorum  nOstrorum)  t.  Ephesius  III  6075 
cf  p.  1285  =  inscr.  sel.  1366. 


Pierer'8ehe  Uofbuchdruekerei  Stephan  Geibe)  &  Co.  iu  AUenburg. 

o 


BINOING  seci. 


PLEASE  DO  NOT  REMOVE 
CARDS  OR  SLIPS  FROM  THIS  POCKET 

UNIVERSITY  OF  TORONTO  LIBRARY 


DG       Prosopographia  imperii 
203         Romani  saec.  I.II.  m, 

•5 
P7 
V.3 


V. 


(-1