Verzeichniss der im Jahre 1832 im östlichen Theile des Altai-Gebirges gesammelten Pflanzen. Ein Supplement zur Flora Altaica

ee
we.)

Ati

DON

hr

If

\
AR

trat
1

*

?
{

Du

Me

N

*
Y

ubh

HH Ra
hoh

af
IR

i

ni

1

1a

10
h

Ink

1

Ha

Aa

in
Kl

+
Kater

Det

H

a
|

l

u
N

JUL)

ins
BEE:
ESEEIEIER

h

EHER,
EEE

HE Ki

Mi

1209

ROHR

Krleeteteteh Ten

“.

'
EOKSEIEATIE IE
..r

HIER)

lateral

2

te
HIHI
vr

aihtaen
HRaEE Hi

N DONNA

en

H aa
i HR Ir

Pier
DR

RR
} Ki
i f

Bil H
" ii

Hi

KOLIROER
art
Her

CH

v
“N HF ANIE RAR

iR I

Y
I
fi Hi

H

*

if
KERPEN
ne
fr
Bi
h

’
IHR

nun

{RIH A} Kann HN
IRLREN ECHTE
N DEE

Ei

Kir

eaab AL N)

DR

’
EN

HRRIBRUN ‚

“

}
Pla !
let

ee
a

KILIEIEIEIT
en

+

’

.

u
DEnNE)
N

ehrt,

LE j
Wetarele ande

Of}
.. Holgte

Dr

aleltin
Hl

ht
KUsaulen

rt,

Kr Di

tt,

Bar

BOOODRADDDET

...

EHER)
DOCH)

KBEACH

AL

BRRUITIEN:
RAN AIRUENR

vente

.
EMI

CREME

.s wre
TEN Tehlaı DEM
ee

vrerene
DEM ENEILNCRLACNEHE MELDE BE MCHL NEM

ERnee

PREDEREIEHEN HEHE MA)

rer

KBCHEACRENE A

wo...

DONNA

..
Para

era

DICH IT NFIDIN

ee
0

OR .
Yrytsteieiseintaintehe ... er
DEREN DREH IHR BILDER DLICK MN
‘

vr
PIEHORIEHEIENE
inne

PDCHCHIEIEI IT AFAE
ERLDCHEAEIONRLITREIEAERRALIE NN
KBRRA DR HL B BEN IC DER DEAN

ee
DEWICH

ratsTelanır ren

NETTE TITTEN,

EBD
DOREEN
DON

ver DC
KASERNE

KA)
ee
AIEMX Hr

E

x

VERZEICHNISS wohne

DER

ım JAHRE 1852, IM ÖSTLICHEN THeEıLeE

DES ALTAI - GEBIRGES GESAMMELTEN PFLANZEN.

EIN
SUPPLEMENT ZUR FLORA ALTAICA
An, Bunec

(Gelesen den 6. Februar 1855.)

a

In Auftrage der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften besuchte ich
im Sommer des Jahres 1832, nach eigner Wahl, den östlichen Theil des
‚Altaigebirges, und namentlich das Gebirge am rechten Ufer des Flusses Tschuja
zum zweitenmal, indem mir wohl bewust war, dass diese an eigenthümlichen
Pflanzenformen so überreiche Gegend bei meinem ersten Besuche bei Weiten
nicht erschöpft war, eben so wenig wie sie es auch jetzt nicht ist. Obgleich
ich die Reise dorthin erst in der Mitte des Juni antreten konnte, so dass ich
erst am 2ten Juli an der Tschuja selbst ankam, und das, in jenem Sommer,
schon in den letzten Tagen des Juli, höchst ungünstige Wetter alles weitere

\ Botanisiren im Hochgebirge unmöglich machte, und mich zur Rückreise zwang, —
- so gelang es mir dennoch, nicht nur weiter vorzudringen, als auf meiner ersten
‘ Reise, sondern auch viele höhere Alpen zu besteigen, die ich früher nicht
betreten hatte, und die meisten bis zur Spitze zu erklimmen, was mir damals
nur bei wenigen gelang.

Aus dem von der Akademie bekannt gemachten kurzen Bericht, den ich
@gleich nach meiner Rückkehr, von Barnaul aus, abstattete, hat man gesehen,
"dass ich nicht nur die Quellen der Tschuja erreichte, sondern auch noch über
— die Grenze, an den Quellen des Baschkaus und Tschulyschman vorüber, bis
= zur Spitze des hohen Altyn-tu vordrang. So belehrend jedoch für mich in

> geographischer Hinsicht dieser weitere Ausflug auch seyn mochte, so befriedigte
MHem des Suv, etrang. T. II. 68

524 BUNGE

mich doch die Ausbeute an Pflanzen auf diesen wilden und hohen Alpen nicht
und das nähere, obgleich weit niedrigere Gebirge am rechten Tschujaufer in deren
nilerem Laufe, blieb nach wie vor die reichste Fundgrube botanischer Schätze.

Hier hatte ich das Glück, noch eine bedeutende Anzahl theils ganz
unbekannter, theils wenigstens für die Flora des Altaı neuer Pflanzen zu sammeln,
unter denen sich besenders mehrere an das arctische Amerika erinnernde Cru-
ciferen, der schöne Trollius llacinus, die niedliche Sibbaldia teirandra u. dgl. m.
auszeichnen.

Wenn aber die Gesammtzahl der Species, die ich sammelte (in Allem
nur 366), und deren Aufzählung ich hier gebe, gering erscheint, so liegt die
Entschuldigung dafür darin, dass ich zum Sammeln nur den einen Juli-Monat
benutzen konnte, und zweitens, dass ich fast nur das Seltenste und der Gegend
Eigenthümliche nahm, und so die Quantität durch die Qualität zu ersetzen suchte.

Da dieses Verzeichniss ein kleines Supplement zur Flora altaica bilden soll,
so bin ich bei der Aufzählung ganz bei derselben Reihenfolge geblieben, die
entweder ganz neuen, oder doch für die Flora altaica neuen Arten sind mit
einem * bezeichnet, und alle ganz neuen umständlich beschrieben. Bei vielen
andern Arten habe ich mir erlaubt, Anmerkungen zur Flora altaica hinzuzufügen,
entweder wenn ich bessere Exemplare der Pflanze fand, und dadurch die
Beschreibungen zu ergänzen im Stande war, oder wenn ich ein Versehen
berichtigen zu müssen glaubte. Bei manchen Gattungen habe ich der allgemeinen
Uebersicht wegen auch einiger nicht in den Bereich der Flor gehörenden Arten
erwähnt, wie z. B. bei Dracocephalum, Pedicularis, ete., dann aber diese Arten
nicht mit der fortlaufenden Nummer gezeichnet.

Es bleibt mir nun noch zu bemerken übrig, dass Herr Akademiker,
Staatsrath und Ritter v. Trinius die ausgezeichnete Güte hatte, die Bearbeitung
der Gramineen, die ich mitbrachte, zu übernehmen, wofür es mir erlaubt sey,
ihm hiermit öffentlich meinen aufrichtigsten Dank abzustatten. Der besonderen

Gewogenheit des Herrn Directors des Kaiserlichen botanischen Gartens,

Flora altaica supplementum. 525

Staatsraths v. Fischer verdanke ich es, dass ich durch Ansicht des Stephan’schen
Herbariums, über einige Arten dieses trefflichen Botanikers Gewissheit erhielt.
So hoffe ich denn, dass meine kleine Arbeit, deren Beendigung dftch
viele störende Einflüsse bedeutend verzögert worden ist, nicht ganz ohne Interesse
für den Botaniker seyn wird, der sich mit der Flor des Altai bekannt zu machen

wünscht, und dadurch möge denn auch ihr Erscheinen gerechtfertigt seyn.

ENUMERATIO PLANTARUM

ANNO 1852 IN PARTE ORIENTALI JUGI. ALTAICI
CGCOLLECTARUM

1. Salicornia foliata. Pall. — Fl. alt. 1. p. 4.
2. Veronica densiflora. Led. Fl. alt. 1. p. 34.
5. Veronica macrostemon. Bge. Fl. alt. 1. p. 35.

Descriptioni addatur: corollae laete azureae laeiniis quatuor inaequa-
libus, summa maxima lato-obovata , conniventibus in florem campanula-
tum ventricosum ; antherae caeruleae, polline albo.

4

Veronica biloba. Linn. — Fl. alt. 1. p. 40.

Planta nostra a caucasica differt habitu macriori, quod a loco natalı
pendere videtur, quum haec in alpıbus ad nives, illa vero in locis sic-
cis reperitur.

5. Valeriana petrophila. Bge. Fl. alt. 1. p. 54.

Initio Juli mensis florentem legimus plantam. Racemi coarctato-sub-
capitati. Flores albi, rarius colore violaceo suffusi , fragrantes. Corol-
lae tubus lacinias quingue subaequales obtusas subsuperans, faux te-
nuissime pubescens. Filamenta tria exserta imbum aequantia.

6. Iris flavissima. Pall. — Fl. alt. 1. p. 59.
65*

526

“a

8
* 9,

10.
11.
*42,

13.

BUNGE

Tris Pallasii. Fisch. ex Schult, syst. veg. add. Mant. I. et III. p. 372.
(124.) n. 82. a.

Observavi hanc speciem, in Mongholia frequentissimam , in deserto
edito Tschujae haud procul a finibus Mongboliae ; defloratam vero non
collegi. Nostra Iris oxypelala Enum. bor. chin. hujus varietas videtur.
Eriophorum Chamissonis C. A. M. fl. alt. 1. p. 70.

Eriophorum Chamissonis. C. A. M.? varıetas, culmo valde elongato,, ses-
quipedali, laxo. Pauca specimina deflorata , antheris jam lapsıs in palu-
dosis sylvaticis ad fluvium Mön collegi Julio mense. Forsan species dis-
lincta, attamen e speciminibus paucis incompletis aegre definienda.
Stipa sibirica. Lam. — Fl. alt. 1. p. 82.

Stipa orientalis. Trın. — Fl. alt. 1. p- 83.

Slipa juncea Linn.? R. et Sch. syst. veg. Il. p. 532.

Huic ex toto simillima.. Gramen (nimis j.venile) tamen differre vi-
detur: glumis perianthio quadrilineali et seriatim pubescente dimidio
longioribus ; arista glumis minus longiori ; antheris nudis ?

In apricıs montium juxta deserium edıtum Tschujae. Julio mense, %.

Avena sempervirens. Vill. — Fl. alt. 1. p. 89. variet. selacea.

14. Avena pratensis. L. — Fl. alt. 1. p. 90.

* HD

16.
re
#18.

Avena versicolor. Vill. — R. et Sch. syst. veg. I. p. 675.
Crescit in alpıbus kuraicıs ad Tschujam.
Trisetum flavescens. P. de B. — Fl. alt. 1. p. 91.
Trisetum airoides. R. et Sch. — Fl. alt. 1. p. 92.
Aira altaica. Tr. nov. Sp.
A. glumis perianthiis subintegris acuminato-aciculatis brevioribus ; fo-
fs brevissimis angustissimis. Tr.

Hab. in sterilissimis salsuginosis deserti edits Tschujae.. Julio
mense. OÖ.

19
20
*21.

22

* 25;

#24.

Flora altaica supplementum. 927

Plantula sesquipollicaris — digitalis, sımplex vel bası florifero-ramulosa.
Glumae floseulis dimidio breviores, inaequales; Callus nudus; Rhachis spi-
culae sub lente obsolete pilosula; Semen adnatum, caeterum generis. —
Spieulae interdum triflorae Tr.

Hierochloa borealis R. et Sch. — Fl. alt. 1. p. 92.
Hierochloa alpina. R. et Sch. — Fl. alt. 1. p. 92.
Poa alpina L.? R. et Sch. syst. veg. II. p. 540.

Plantam juvenilem collegimus in summa alpe Altyn-tau. Julio mense,
Poa alpina L. var. bulbosa. — P. bulbosa L. — Fl. alt 1. p. 98.

Poa attenuata Trin. nov. sp.

P. paniculae contractiusculae radiis 2—3 angulato -filiformibus, asperis,
inferne non longe nudis; spiculis sub-5-floris, brevipedicellatis; Perianthüis
obsolete nervosis, lanceolatis, attenuato acutis, ad carinam nervosque mar-
ginales villosulis, basi (parum) contortiplicatis; Ligulis productis; radice
fibrosa. Tr.

Hab. in montosis ad fontem fluvii Jelö. Julio mense. &.

Semipedalis, culmo strictiusculo, glaucescente; folia brevia, stricta, per
angusta, subinvoluta. Panicula bipollicaris et ultra, Spiculae e glauco-
viridi et amethystino variae.

Poa sudetica Haenke? R. et Sch. syst. veg. II. p. 555.

Hab. in summis alpivus ad Tschujam. Julio mense fl. 2.

Panieula, praeterguam quod radii plerumque fere a bası flores ferunt,
cum spiculis prorsus ut in Poa sudelica. Ligulae paulo tamen productio-
res, vaginae angustiores, compressae quidem, sed non ancıpites dicendae.

Radıx repens?

* 25, Poa urssulensis Tr. nov. sp»

P. paniculae contractiusculae radiis subternis, subangulato-filiformibus,
asperis, inferne nudis; Spiculis trifloris, pedicello (paulo) longioribus;

Perianthüis distincte nervosis, lineari-elliptico-lanceolatis, obtusiusculis, ad

25.

50.

BUNGE

carinam nervosque marginales villosulis, basi parce et brevi-contortiplicato-
lanatis; Ligulis, excepta suprema, brevissimis; Radice fıbrosa.

Hab. in montosis versus fontes fluvii. Urssul; sub finem Julii mensis,
Prodit e definitione summa affınitas cum P. triviali, a qua vero praeter
habitum alienum, differt potissimum flosculis plus minus obtusis et spiculis
majoribus.

Poa altaica Trin, Fl. alt. 1. p. 97.
Poa tristis Trin. nov. sp.

P. paniculae racemiformi -contraetae radıis subbinis, 'angulatis, asperis,
inferne nudis (paucifloris) ; Spieulis subtrifloris, pedicello parum longioribus;
Perianthiis satis distinete nervosis, ovato-vel elliptico-lanceolatis, acutius-
culis, ad carinam nervosque pubescendo-villosulis, basi brevi et subparce
contortuplicato-lanatis; Ligulis produetis; Radice fibrosa. Tr.

Hab. in summis alpibus Kuraieis ad Tschujam; Fl. sub finem Juli. 2.
Palmaris vel paulo longior. Folia compressa vel plana, strictiuseula, sursum
sensim longiora, saturate viridia. DPanicula lineari-angustata, plus minus
bipollicaris, purpurascendo-atra. Glumae acutissimae, aequales, flosculis
paulo vel tertiam partem breviores. "Tr.

Poa nemoralis Linn. — Fl. alt. i. p. 99. var. montana, Gaud,
Colpodium altaicum Tr. Fl, alt. 1. p. 100.

K.oeleria cristata Pers. — Fl. alt. 1. p. 103.

Festuca ovina Linn. — Fl. alt. 1. p: 107.

. Festuca nigrescens Lam. — Fl. alt. 1. p. 108,

Festuca altaica Trin. Fl. alt, 1. p. 109.
Bromus pinnatus Linn. — Fl. alt. 1. p. 112. var. humilior.
Triticum pubescens Trin. nov. sp.
T. caducei linearis spieulis (subquinquefloris) plus minus approximatisz
Glumis lanceolatis, subaequalibus, acutis, distincte 3— 5 nervibus; Flos-

eulis subulatis, distinetiuscule nervosis, pubescentibus; Radice fibrosa,

Flora altaica supplementum. 529

Hab. in montosis ad fluvium Tscharysch; Augusto mense lectum.
Sesquipedale. Folia angusta, plana, fasciculorum saepe involuta, tenuis-

sima. Caduceus spithamaeus, lucidulus. Subulae flosculis paulo breviores.

36

Triticum caninum Schreb. var. Gmelini. Tr. Fl. alt. 1. p- 118.

Accedit ad varielatem quam Bromum strigosum dixit ill. M. a. Bieb.

*37. Tritium Bungeanum Tr. nov. sp.

Tr. Caducei linearis spiculis (2—4 floris) remotiuscule alternis, glu-
mis lanceolatis, paulo inaequalibus, acuminatis, distincte 5 -nervibus:
Flosculis perbrevi- pugionatis, distinete nervosis, glabris; Radice fibrosa.

Hab. in rupestribus ad Tschujam. Julio mense lectum.

Bipedale et ultra, gracile. Folia angustissima, plana, breviuscula et
strietiuscula, Caduceus circiter tripollicaris, angustus, lucidus, spiculis
teretiusculis.

38. Elymus junceus Fisch. — Fl. alt 1. p. 119.

*39. Elymus junceus Fisch. Varietas spieulis paulo magis turgidis et glaucıs,
involucellis hirtis. Oceurrit ad Tschujam, similibus locis c. praeced.
40. Patrinia intermedia Vahl. DC, prod. IV. p. 624.
Patr. rupestris Fl. alt. 1. p. 150. exclusis synonymis, excepto Fischeri.
41. Patrinia sibirica Juss. — Fl. alt 1. p. 131.
42. Galium Aparine Linn. — Fl. alt. 1. p. 133.
43. Galium coriaceum Bge. Fl. alt. 1. p. 136.

Cum speeimina quae definitioni hujus speciei inserviebant, valde in-
completa fuerint, nunc repertis melioribus, definitio et descriptio in Fl.
alt. 1. c. datae sequentibus supplendae erunt.

G. foliis coriaceis, inferioribus quaternis ovali-oblongis; summis oppo-
sitis ovalibus cauleque retrorsum scaberrimis, pedunculis axillaribus ter-
minalibusque 2-——6-floris, corallae laciniis aculis extus papulosis, fructu

pedicellis breviori, setis rectiusculis hispido.

530

44.
45.
* 46.

41.
48.
* 49.

50.

BUNGE

Caulis ramosissimus, erectus, strictus, inferne pubescenti-scaber, superne
scaberrimus, tetragonus, striatus. Corollae sulphureae laciniis acutis,
extus papuloso-scabris. Fructus setae crassiuseulae, vix ineurvae neque
uncinatae, praeserlim ad basın et ad latera exteriora copiosae, demum
rariores, fere squamaeformes.

Galium boreale Linn. — Fl. alt. 1. p. 136. var. laxiflora. Ad Katunjam.
Asperula paniculata Bge. Fl. alt. 1. p. 140.
Plantago pusilla Bge. nov. spec.

Pl. foliis linearibus, planiuseulis, obtusis, superne glabris, a bası ad
medium scapoque folia subaequante squamuloso-pubescentibus, spica
abbreviata, arcta, pauciflora, bracteis calycem aequantibus ovatis, corollae
laciniis erecto- conniventibus, capsulis hexaspermis,

Hab. in salsis siecis deserti editi Tschujae. Julio mense. ©.

Omnium minima. Habitu proxime accedit ad varietatem pygmaeam
Pl. tenuiflorae, quam commemorat ill. M. a. Bieberstein in Fl. taur.
cauc. 1. p. 110.; sed diversa singulari pubescentia e squamis elongatis
piliformibus sat densis constante, foliisque scapos aequantibus. Differt
praeterea bracteis latissimis brevioribus, folıis planiusculis nec canaliculatis,
spica brevissima pauciflora.

Sanguisorba alpina Bge. Fl. alt 1. p. 142.
Hypecoum erectum Linn. — Fl. alt. 1. p. 154..
Craniospermum subvillosum Lehm. Asper. II. p. 357. n. 249.

Raram hanc plantam, hucusque solummodo ad littora lacus Baikal
lectam, reperimus in apricis subalpinis ad rivulum Tobagosch in Tschu-
jam influentem. Julio mense 2.

Eritrichium rupestre. — Myosotis rupesiris Pall. — Fl. alt. 1. p. 190.
var. latifolia,

Diagnosis M. rupestris in fl. alt. ]. c. caryopsium marginem .edentu-

»] Die . on . . . .
Jum dicit, quod verosimiliter in caryopsibus omnino maturis observaba-

Flora altaica supplementum. 531

tur, in quibus margo dentieulatus, facile deciduus, plerumque deest;
caryopses vero immaturae semper margine denticulato, denticulis erectis
subramosis instructae sunt. Varietas nostra, quam in locis umbrosis
rupium ad rıvulum Saldshar legi, caule laxo, foliis in petiolum longum
attenualis, apicem versus dilatatis, viridibus accedit ad M. (Eritrichium)

obovatam Led. pedicellorum brevitate distinctam.

51. Erürichium villosum. — Myosotis villosa. Led. Fl. alt. 1. p: 191.

52. Echinospermum intermedium Led. Fl. alt. 1. p. 199.

55. Primula cortusoides Linn. — Fl. alt. 1. p. 208.

54. Primula nivalis Pall. — Fl. alt. 1. p. 210.

Synonymis addatur: Pr. algida Adams ex R. et Sch. syst. veg. IV. p. 145.
n. 30. fide specim. caucas. — Pr. speciosa Gmel. jun., fide speeim. her-
barıı academici in provincia Ghilanensi a Gmelino lectorum,

Plantae distinctissimae, speciosae ; specimina caucasica, altaica, daurica et
arctica omnino inter se conveniunt. Folia (etiam in planta altaica !) infıma
saepe flavicanti-farinosa. Limbi laciniae semper oblongae, plerumque
integerrimae, rarissime leviter emarginatae, nec unquam obcordatae vel
profunde bifidae, ut singulari errore dixerunt WVilldenow, Lehmann,
Schultes, 1. c.

55. Primula auriculata Lam. — Fl. alt.1. p. 211.

Pr. corollis fauce glandulosis, foliis utrinque nudis, oblongo-spathulatis,
argutissime denticulatis; umbella coarctata, multiflora, subfarinosa, involucri
foliolis basi connatis subauriculatis, demum reflexis, pedicellos subaequantibus.

a. caucasica: foliis elongatis, in basın latam longam decurrentibus, sub
anthesi scapum dimidium aequantibus, umbella laxiore.

Pr. longifolia MB. Fl._taur. cauc. 1. p. 139. excepto synonymo

Gmelini, nec Tournefortii (ut vult cl. Led. 1. c. in adnot.) ex autopsia

herbarii Tournefortiani ab ill. MB. allegato.
Haec in Caucaso oceurrit.
Mem. des Sav, etrang, Zr, II: 69

56.

BUNGE

ß. sibirica: foliis scapo multo brevioribus, basi in petiolum attenuatis, um-
bella densiore.

Pr. auriculata Fl. alt. 1. p. 211. exceptis speciminibus in insulis
Tschujae, quae ad Pr. longiscapam spectant. —

Primula foliis crenatıs glabris limbo florum plano. Var. Il. foliis
utrinque viridibus admodum serratis. Gmel. Fl. sib. IV. p. 83. n. 29,
neque fig. 2. nec 3. tab. 44. (nec 54.)

y. exscapa. Fl. alt. 1. p. 212.

Planta caucasica nimis affınis sibiricae, nec rite specie distingui potest;
nam et in nostra folia demum elongantur, praesertim in speciminibus alpinis
et umbella aetate provectiore laxior fit, ita, ut pedicelli non raro involueri
foliola superent. Speciminibus, quae diagnosi in Fl. alt. I. c. inserviebant,
intermixta erant alıa Pr. longiscapae, varietatis humilis, vix florentia, unde
in diagnosi: „folis (rarius subintegerrimis)‘; denticuli vero creberrimi
acutissimi nunquam desunt in nostra specie, illamque ab omnibus affınibus
vel primo intuitu distinguunt, Icones Gmelinianae, quas citat ill. MB. l.c.
non ad nostram: speciem spectant, neque enim ad varietatem III. ab ipso
Gmelino citantur, nec folia habent „admodum serrata“. — Gmelini var. 1.
fig. 3. est Pr. farinosae varietas leviter discrepans, cujus specimina, ad
ipsam Angaram lecta, ecoram habemus, omnino cum icone convenientia,
quod et affırmatur verbis Gmelini: „folus infra veluti farina adspersis‘“,
Eadem ex causa iconem hanc ad Pr. dahuricam Fisch. male eitat Lehmann
monographus; nam Pr. dahurica, habitu huic quamvis simillima, folıa
habet omnino nuda. Fig. 2. sine dubio pertinet ad Pr. longiscapam,
quamvis humilius refert specimen plantae, quam ipse Gmelinus dicit
„erectiorem ®,

Primula longiscapa Led. Fl. alt. 1. p. 212.

Synonymis addatur: Pr. altaica Lehm. R. et Sch. syst. veg. IV. p. 142.

n. 22. — Primula n. 29. var. II. Gmel. Fl. sıb. IV. p. 83.

Flora altaica supplementum. 533

Pr. exaltata Lehm. est planta solo humido enata procerior; Prim,
altaica vero, eadem planta demissior, umbella laxiuscula; diagnosis vero
et deseriptio Lehmannianae pessimae. — Pr. daurica Fisch., huie proxima,
differt umbellae radıis elongatıs, involueri foliolis brevioribus, foliis obscure
viridibus, evidenter dentieulatis et toto habitu teneriori.

Primula sibirica Jacqg. — Fl. alt. 1. p. 213.
Haud diversa videtur a Pr. finmarchica,
Androsace dasyphylla Bge. Fl. alt. 1. p. 218.
Convolvulus Ammanni Desv. — Kl. alt. 1. p. 226. -
Polemonium pulchellum Bge, — Fl. alt 1. p. 233.

. Campanula rotundi/oliaL. - Fl. alt. 1. p. 238.
. Lonicera microphylla Willd. hbr. — Fl. alt. 1. p. 248.

Duae species, jam primo intuitu bene distinctae in Fl. alt. 1. e. sub hoc
nomine conjunetae sunt, altera e regionibus nuperrime a me perlustratis,
altera e ditione Kirghisorum; haec ut var. « robustior, illa ut 8 gracllior:
tamen haud bene disjunctis speciminibus, adductis nempe nonnullis ramulıs
gracilibus plantae soongaricae ad var. %, quae ad conjungendam utramque
speciem induxerunt. — De hoc dubium nullum, nec ita facıle sine autopsia
herbarii Wildenowiani confırmandum utra harum specierum ad plantam
Willdenowianam ducenda sit? Diagnosis (Willd. ex Schult. syst. veg. p. V.
p- 258.) melius convenit cum planta orientaliori , ei descriptio nisi petiolos
semipollicares (?) et folia tomentösa posceret, haud disereparet. Attamen
synonymon Sieversianum et folia in deseriplione „utringue tenuiter villosa,
tomentosa,“ plantam soongarıcam indieare videniur. Neutra in Sibiria
orientali nuper reperta, Nonne igitur utraque species ‚sub eodem nomine in
herbario Willdenowiano asservatur, e quibus altera, orientalior, diagnosi
inservisset, alterius in descriptione menlionem fecisset div. Willdenowius.
Nobis spegies hae hoe modo distinguendae:

L. micrephylla Willd, (e diagnosi.) 1. c.

69*

63.
64.

BUNGE

L. caule erecto ramosissimo, foliis ellipticis utrinque acutis, subtus
glaueis, utrinque tenuissime pubescentibus, pedunculis folium subaequanti-
bus erectis, corollis bası gibbosis, baccıs ultra medium concretis didymis,
(tulvis).

L. microphylla. WVilld. Mss. ex Schult. syst. veg. p. V. p. 258. excl.
syn. et partim descript. — L. microphylla var. ß gracilior. Led. Fl. alt. 1.
p. 249. excl. specim. soongar. — L. microph. DC. prodr. IV. p. 336.

Haec est nostra, in rupestribus a fluvio Kan orientem versus usque ad
Tschujdm crescens. Fl. Majo, Junie. +.

Lonicera Sieversiana. Bge.

L. caule erecto ramosissimo, foliis confertis suborbieulatis, utrinque
rotundatis villosis subtus pallidis, pedunculis folio brevioribus nutantibus,
eorollis basi gibbosis (rarıus gibbo evanido), baccis connatis globosis
biumbilicatis (aurantiaco - miniatis).

L. alpigena Siev. teste Willd. 1. c.?

L. microphylla a robustior Led. Fl. all. p. 249.

Hanc in regionibus ad fluvium Irtysch erescentem facile colligere potuit
ce]. Sievers, et nuper ibi legit cl. Dr. C. A. Meyer.

Lonicera hispida Pall. — Fl. alt. 1. p. 251.
Claylonia arclica Adams act. mosq. 5. p. 94. ex DC. prodr. Ill. p. 361.
n. 6. — Cl. acutifolia (Pall?) — Fl. alt. 1. p. 253.

Cl. Joanniana R. et Sch. syst. veg. V. p. 434. nro. 4.!

Specimina arctica a cel. Redowsky collecta, quae coram habemus,
inflorescentia et florum structura omnino conveniunt cum altaicıs et bai-
calensibus, quamvis statura sint multo minore, foliisqgue caulınis ovalis,
bası latioribus, longius acutatis paulo recedant. Racemi in utraque planta
ebracteati, secundi; in nostra foliıa sunt vel omnino obtusa, vel saepıus
acuta, acumine brevissimo, crassa, in viva planta enervia, in exsiccata

nervis tenuibus instructa. Petala sunt vel integerrima vel retusa vel

Flora altaica supplementum. 335

profundius emarginata; colore variant, primo florendi tempore extus rosea,
venis intensioribus picta, intus albida, fundo citrina, provectiore aelate
evadunt alba, nec non saepe, colore citrino a fundo altius adscendente,
omnino flavicanlia. An Cl, acutifolia Pall. ex Willd. Mss. in Koem. et
Sch. syst. veg. V. p. 436; Spreng. syst. veg. 1. p. 791. n. 4. DC.
prodr. II. p. 361. n. 10. huc spectet, nec ne, decidant autoplae,; nam
hoc neque ex verbis Willdenowi: „foliis nervosis aculis, petalis emargı-
natis“ 1. c., quae a planta nostra non aliena, neque ex diagnosi Spren-
geliana 1. c. quae „folia radicalia petiolata, caulına sessilia, corymbum (?)
pauciflorum terminalem, petala insignia (?)‘* dicit, nee denique ex adno-
tatione Stevenii, (DC. prodr. ]. c.) „radicem fusiformem ramis crebris
lateraliter stipatam, caules 3 — A-palmares“ (?nonne tres vel quatuor,
palmares?) postulante, patet.

65. Fiola dissecta Led. Fl. alt. 1. p. 255.

66. Fiola pinnata L. — Fl. alt. 1. p. 256.

67. Fiola altaica Pall. — Fl. alt. 1. p. 263.

*68. Ribes graveolens Bunge nov. sp.

R. ramis dense resinosis; foliis cordatis trilobis: lobis abbreviatis lato-
ovatis auctiusculis, inaequaliter dentatis, supra glabris, subtus nıveo tomen-
tosis resinoso-punctatis, racemis erectis, calycis turbinati lacinuis oblongis
erectis, petalis unguiculatis subreniformibus; baccıs ovato globosis resinosis.

Hab. in lapidosis asperis summarum alpıum ad Tschujam; floret Julio
mense. h.

Valde fragrans. Frutex 1 — 2-pedalis, erectus, ramosus, cortice
cinereo, ramorum juniorum albido, punctis vel globulis resinosis brunneis
dense obsito, simulque pubescenti. Stipulae gemmarum magnae, ovatae,
obtusae, brunneae, resinoso-punclatae, saepe apice rudimento folii auctae.
Folia parva, demum excrescentia coriacea, petiolata: petiolo pubescente,

pilis plumosis paucis ad basin intermixtis, basi cordata, triloba; lobis

336

a

70

7.
12.
73
74

.

.

BUNGE

abbreviatis, lato-ovatis, acute inaequaliter dentatis, supra intensewiridibus
rugosis glabris resinoso-guttalis, subtus dense niveo-tomentosis, guttulis
aureis resinosis ereberrimis, Racemi laterales et terminales erecti, folium
vix aequantes, dense resinosi, pauciflori. Bracteae subulatae pedicello bre-
viores. Calyx albidus, turbinatus, limbi erecti laciniae latae, oblongae,
obtusae. Petala unguiculata, subreniformia, apice rotundata, minuta, calyce
multoties breviora. Stylus profunde bifidus, glaber. Baccae majusculae,
ovato-globosae, resinoso-guttulatae, pruinosae, maturae albidae. — Huiec
proximum, vel potius ejus varietas glabrata est A. suareolens Turcz.
Mss. foliis utrinque viridibus glabris distinetum, Affıne R, resinoso, sed
diversum foliis bası cordatis baccisque glabris nec hirsutis.

Ribes procumbens Pall. Ross. I. p. 55. t. 65. DC. prodr. I. p. 480,
n. 27. — Rib. inerme etc. Gmel, sıb. Il. p. 175. n. 8. — Amm, ruth.
p- 197. n. 275.

Hab. in sylvaticis muscosis ad fontes rivulorum Jebagan et Jölo }.
Floret Junio mense, sub finem Juli fructus maturat.

Ribes triste Pall. Nov. act. acad. petr. X. p. 378. — DC. prodr. III,
p- 481. n. 32.
R. atropurpureum C. A. Meyer Fl. alt. 1. p. 268.
Thesium rupesire Led. Fl. alt. 1. p. 277.
Thesium rumosum Hayne (?) — Fl. alt. 1. p. 275.
Genliana algida Pall. — Fl. alt. 1. p. 281. nro. 2,
Genliana seplemfida Pall. — Fl. alt. 1. p. 281. nro. 3.

Liceat hie commemorare speciem hujus generis novam, quam plurimis
abhinc annis accepimus simul cum aliis plantis in regionibus metallofodi-
narum Nertschinskiensium lectis, quae est:

Genliana scabra Dge.
G. Corollis campanulatis quinquefidis terminalibus sessilibus subinvo-

lucratis; laeiniis acutis, intereedentibus integris minutis, foliis ovatis dis-

Flora altaica supplementum. 337

coloribus margine serrulato - scabris connato - vaginantibus subtrinerviis,
caule erecto superne hispido-scabro.

Hab. prope Nertschinsk. 2,

Proxima G. seplemfidae secundum habitum, differt laciniis interceden-
ubus minutis integris aculis, rarıus obsolete denticulatis; ab hac caete-
risque fere omnibus caule hispidulo-scabro! Radix perennis. Caulis

erectus, sirietus, pede humilior, simplex, subtetragonus, pilis brevissimis

‚ erassiusculis rigidis, praeserlim apicem versus, hispido - scaber. — Folia

75.
76.
77.
78.
79.
80.
S1.

infima abortientia in vaginas breves connata, paulo supra ovato -oblonga,
obtusa, superiora ovata acutiuscula, summa majora ovato-acuminata, om-
nia bası connato-vaginantia, internodia aequantia, supra intense, snbtus
pallide viridia, margine carlilagineo serrulato-scabra, evidentius quam in
G. septemfida, subfloralium paria duo approximata, bası (more foliolorum »
involucraium in nonnullis Primulis,) auriculata, aurieularum carına
hispida, scabra. Flores in apice eaulis sessiles, foliis involucrati 4 — 5,
magnitudine et colore Gent. septemfidae, speciosi. Calyx membranaceus,
brevis, truncatus, 5-dentatus, ‚dentibus inaequalibus, Iineari-oblongis, obtu-
siusculis, margine serrulato-scabris. Corolla pollice longior, quinquefida,
laciniis ovatis acutis brevioribus latioribusque quam in G. septemfida,
intercedentibus lacinulis quinque multo brevioribus aculis integris vel
rarius subdentatis; intus punctata. Filamenta basi dilatata. Germen
pedicellatum. Semina oblonga, utrinque attenuata, membranaceo involuta.
Genliana angulosa MB. — Fl. alt. 1. p. 283.

Gentiana altaica Pall. & albiflora. — Fl. alt. 1. p. 283.
Gentiana nutans Bge. Fl. alt. 4. p. 284.

Gentiana aquatica L. — Fl. alt. 1. p. 286.

Gentiana glacialis Will. — Fl. alt. i. p. 288.

Swerlia obtusa. Led. Fl. alt. 1. p. 290.

Fachipleurum alpinum Led. F}. alt. t. p. 297.

338

82.

83.

* 84.

BUNGE 2

Cl. Reichenb. Fl. germ. excurs. p. 472. hujus synonymon dicit Gayam
pyrenaicam Gaud. ex DC. prodr. IV. p. 163; attamen in nostra invo-
lucri foliola plerumque 7 et plura, non raro trifida, neque herba glauca,
nec mericarpiorum costae exasperatae, sed laevissimae. Nonne igitur
potius P. simpler Rchb. |. c. (Gaya simplex Gaud. ]. c.) cum nostra
planta jungenda erit, quum non nisi caule aphyllo differt, qualem etiam
in nostra observavimus planta?

Stenocoelium alhamanthoides Led. Fl. alt. 1. p. 298.

Synonymon Biebersteinii vix jure huc relatum videtur, ob „costas
tuberculatas, quae im nostra planta exquisite muricatae ut et val-
leculae.

Peucedanum dubium Led. Fl. alt. 1. p. 310.

Specimina nunc florentia et foliigera legimus, e quibus elucere videtur
plantam hanc a P. gracili Led. |. c. p. 308. neutiquam differre; Folia
paulo sunt rigidiora, quod a soli indole pendere videtur; forma vero
omnino eadem ; fructus nullo modo distinguendus.

Peucedanum Hystriv Bunge nov. sp.

P. radice multicauli petiolis persistentibus induratis vestita, caulıbus
rigıdis strictis simplicibus striatis uni- bifoliatis, foliis bipinnato-partitis,
segmentis abbreviatis tripartitis, lacinulis inciso-dentatis acutis, involucri
involucellique polyphylli foliolis emarcidis subulatis.

Hab. in asperis lapidosis alpis Ijık-tau ad rivulum Tobogosch, in
Tschujam influentem, sitae; floret Julio mense; fructum maturum non
vidimus. %.

Radix crassa, lignosa, inter lapides occulta, multicaulis. Caules bası
foliorum emarcidorum petiolis superstitibus rigidis induratis undique
obtecti, simplices, stricti, rigidi, ad summum pedales, plerumque 4 pedem
alti, basi uno, saepius binis foliis vestiti, superne nudi. Foliorum petioli

basi late vaginantes, vaginis margine membranaceis seriatis, canaliculati,

[e 2)
or

56.

87
88.

89
90.

9

“92

Alem.

Flora altaica supplementum. 539g

1— 11 pollices longi, lamina circamscriptione oblongo-lanceolata, pin-
nata, pinnis oppositis, 4 — 5-jugis, distantibus, circumscriptione ovatis,
abbreviatis, pinnatifidis, segmentis trifidis, laciniis linearibus aculis glabris.
Umbella terminalis, semper solitaria. Involucrum universale polyphyllum,
foliolis subulatis, rarius lanceolatis, margine membranaceis, deeiduis. Radii
12 — 20, breves, ad summum dimidium pollicem longi, aequales, firmi.
Umbellulae coaretatäe, involucelli foliolis lineari-subulatis, membranaceis,
radiolos superantibus. Flores albi. Calyeis margo obsolete 5-dentatus.
Petala ovata, apice longe acuminato-inflexo. Carpella ovato-orbiculata,
erassiuscula, jugis tenuibus. Valleculae bivitiatae (?). Commissura bivit-
tata, viltis latis.

Althamantha crinita Led. Fl. alt. 1. p. 326.

Athamanta monstrosa Willd. Ms. ex Schult. syst. veg. 27. p. 495.
Athamantha compacta Led. Fl. alt. 1. p. 327. — Libanotis Stephaniana
DC. prodr. IV. p. 151. nro. 7.

Nomen antigurus Willdenowianum servandum, si rite sub genere
Athamantae militat species nostra.
Cnidium anomalum Led. Fl. alt. 1. p. 350. var.
Anabasis brevifolia Meyer Fl. alt. 1. p. 377.
Chenopodium frutescens Meyer. Fl. alt. 1. p. 408.
Kochia prostrata Schrad. — Fl. alt. 1. p. 412.
Sibbaldia adpressa Bunge Fl. alt. 1. p. 428.

Flores saepius polygyni, receptaculum villosum.
Sibbaldia telrandra Bunge nov. sp.

S. dense caespitosa, foliis ternatis, foliolis obovatis lateralibus bi-medio
tridentatis sericeo villosis, florıbus subgeminis dioieis tetrandris tetragynis,
petalis quatuor obovato-oblongis calycem quadrifidum quadribracteolatum

excedentibus.

des Say, etrang, T. Ik 709

BUNGE

Plantam pulchellam legimus in cacumine summarum alpium ad fluvium
Tschuja simul cum Draba algıda, Oxygraphi glaciali, Saxifraga oppositi-
folia, et Platypetalo involucrato; floret Julio mense. %. (%#?)

Dense caespitosa, caespitibus rupibus adpressis, totis sericeis, pallide
virentibus, quasi velutinis. Caules prostrati, basi foliis stipulisque annorum
praeteritorum fuscis dense obtecti, lignosi, ramosissimi. Stipulae amplexi-
caules, magnae, juniores fulvae, bası connatae, apice late ovatae, acutae,
parce sericeo -villosae. Petioli folio breviores; folıa ternata, foliolis obova-
tis, medio apice tridentato, lateralibus profunde bidentatis, omnibus ses-
silibus , sericeo-villosis. Flores in ramis terminales bini, foliis bracteae-
formibus quisque suffulti, nempe inferiori foliolo simplici integerrimo
cum stipulis binis, superiore solis stipulis, deficiente foliolo; dioicı.
& Calyx quadrifidus, quadribracteolatus, lacıniis ovatis acutiusculis, bra-
cteolis lineari- oblongis angustioribus brevioribus. Petala quatuor, obovata,
laete flava, calycem excedentia. Stamina quatuor, calyeinis laciniis
opposita et inserta circa receptaculum carnosum quadrilobum, lobis ro-
tundatis, medio impressum, pilis paucis instructum. Pistillorum vesligium
nullum. — 9 Calyx et corolla ut in floribus masculis, sed paulo minores,
Stamina quatuor aborliva, antheris parvis castratis. Pistlli quatuor, ova-
rs substipitatis, annulo carnoso receptaculi immersis, apice violaceis.
Styli 4. laterales, recti. Stigmata capıtata. Caryopses laeves, glabrae.

An genere distinguenda, ob flores divicos, numerum quaternarium
et stigmata capitata? Si non, character genericus Sibbaldiae sie erit
complendus :

Calyx planiusculus 4 — 5 fidus, 4— 5 bracteolatus. Petala quatuor
vel quinque. Stamina 4, 5, 10. Styli laterales simplices reeti,
vel apice incurvi, 4, 5, 15. Stigmata simplicia vel capıtata. Ca-
ryopses quatuor, 5, 15, glabrae. Receptaculum pilosiusculum.

Flores hermaphroditi vel abortu dioici.

Flora altaica supplementum. 541

93. Chamaerhodos allaica Bge. Fl. alt. 1. p. 429.

Planta Sibiriae orientalis et Mongholiae parum abludit, caespitibus
nunguam ita densis, folüs non glandulosis, caulıbus magis elongatis;
specie autem non differt. Ad. hane pertinent Synonyma Gmelini et Stel-
leri (nec Ammannı) de quibus Ledeb. 1. c. 1. p. 431. in adnotatione.

94. Chamaerhodos erecta Bge. Fl. alt. 1. p. 450. re

95. Chamaerhodos sabulosa Bge. Fl. alt. 1. p. 451.

96. Stalice congesia Led. Fl. alt. 1. p. 437.

97. Allium_strictum Schrad. — Fl. alt. II. p. 6.

98. Allium Schoenoprasum L. ß. alpinum. Fl. alt. I. Du.
*99, Allium Schoenoprasum L. d. pumilum Bge.

Mediante Allio (folioso DC.) Schoenopraso y. folioso, haec var. facile
jangitur Allio Schoenopraso «&. a quo differt habitu multo humiliore,
bulbo fere ovato subsolitario, folis caulınis solitariis binisve, teretibus,
carnosis, vix fistulosis, florıbus minoribus, petalis brevioribus obtusiuseulis,
staminibusque parum longioribus ratione petalorum; tamen specie non
distinguendum,

Hab. in salsuginosis deserti editi Tschujae, floret Julio mense, &

100. Allum Pallasii Mur. — Fl. alt. I. p. 19.
101. Oxyria reniformis Hook. — Fl. alt. II. p. 56.
* 102. Luzula parviflora Desv. ex DC. Flore fr. Suppl. p. 305. n. 1826.

Hab in subalpinis ad Fl. Tschuja; Julio mense lecta.

103. Epilobium latifolium L. — Fl. alt. II. p. 68.
104. Passerina racemosa. Wieckstr. — Fl. alt. IL. p. 72.

105. Tragopyrum pungens. MB. — Fl. alt. DI. p. 76.,

106. Rheum Rhaponticum L. — Fl. alt II. p. 90.

107. Thermopsis lanceolata RBr. — Fl. alt. II. p. 112.
* 108. Pyrola uniflora L. — Fl. alt. I), p. 98.

70*

542 BUNGE

Speciem hanc in flora altaica ]. c. receptam ex aucloritate cel, Patrini
prope Barnaul nullibi visam, rarissımam reperimus ın laricetis ad rivu-
lum Mön in Tschujam influentem, Julio mense; neque vix credendum
illam in pinetis pr. Barnaul oceurrere posse, quippe qui nunquam udi,
semperque sabulosi sunt.

109. Pyrola secunda L. — Fl. alt. II. p. 98.
110. Pyrola rotundifolia L. — Fl. alt. II. p. 99.

Hujus varietates duas insignes, (an species?) distinguimus.

o. vulgaris: foliis petiolum aequantibus ellipticis, lacinüis calyeinis lanceo-
latis acuminatıs, antheris croceis, flore albo; haec omnino cum planta
europaea conveniunt, minime vero:

ß. purpurea: foliis petolo brevioribus orbiculatis, lacınuıs calycınis oblongis
obtusiusculis, antheris purpureis, flore rubente majori.

Utraque varietas in sylvaticis ad Tschujam occurrit.

111. Zygophyllum pterocarpum Bge. Fl. alt DH. p. 103.
112. Zygophyllum Melongena Bge. Fl. alt. I. p. 104.
113. Chrysosplenium nudicaule Bge. Fl. alt. II. p. 114.

Öccurrit etiam, praeter locum in Fl. alt. ]. c. indicatum, ubi nunc spe-

cimina vegetiora semipedalia collegimus, in alpibus aigulacensibus.
* 114. Sarifraga melaleuca Fisch. — Fl. alt II. p. 119.

Hanc speciem, quam prius in alpibus altaicıs non reperimus, nunc fre-
quentem legi in summa alpe ad fontes fluvı Tschuja, ad ipsum terminum
ıbı ad designandos fines positum, nec non, rariorem quidem, in alpibus
curaicıs; Julio mense florentem. 4.

115. Sarifraga faagellaris W. — Fl. alt. II. p. 120.
Varietatem gracilem, elongatam, paucifloram in subalpinis Sailughem legi.

116. Sarifraga Hirculus L. — Fl. alt. U. p. 121.

Flora allaıca supplementum. 343

Specimina in summis alpibus ad Tschujam sımul cum $. oppositifolia
lecta, humilia, ad unguem congruunt cum aliis e regione arctica boreali-
americana.

117. Sazifraga cernua L. — Fl. alt. I. p. 122.
* 118. Sarifraga oppositifolia L. DC. prodr. IV. p. 17. n. 1.

Hab. ad nives aeternas in summis alpibus ad fluvium Tschuja, nec
non in summa alpe Altyn-tau extra fines Imperiv rossici; floret Julio
mense, Nullatenus a planta europaea distinguenda.

119. Gypsophila Gmelini Bge. Fl. alt. II. p. 128.
120. Heterochroa pelraca Bge. Fl. alt. I. p. 131.

Detecta nunc altera specie haec talibus definienda erit:

H. glanduloso - pubescens; caulibus prostratis laxis, folis oblongo-
. liniarıbus, florıbus terminalibus subsolitariis, seminibus verrucosis
opacis.

Huc spectat Arenaria caerulescens Rudolph. ex Herb. acad. petrop.
Legimus nune in rupestribus sylvaticis ad fluvium Kurai. Julio mense,

* 121. Heterochroa desertorum Bge. nov. sp.
H. glanduloso-pubescens; caulibus erectis rigidis, foliis lineari subu-
! latis earinatis, floribus paniculatis, seminibus striatis. nitidulis.

Hab. in rupestribus deserti editi ad fluvium Tschuja extensi ; floret
Julio mense. %. Omnino 'eandem legi in locis similibus Mongholiae
mediae.

Radix crassiuscula, lignescens, multiceps. Caules plures, bası ramosi,
erecli, strieti, rigidi, bipollicares, glanduloso- pubescentes. Folia oppo-
sita, bası connata, sessilia, lineari subulata, nervo medio subtus promi-
nente carinata, acuta, viscıdo-pubescentia. Flores minores quam in H.
pelraea, paniculati, panicula pauciflora areta. Calyx campanulatus, ultra
medium quinquefidus, -laciniis subaequalibus, obtusis, margine membra-

naceis, Petala quinque cum staminibus annulo glanduloso inserta, ungui-

544 BUNGE

culata, unguibus bası breviter canalieulatis flavidis, limbo obovato erectius-
culo, extus intense purpureo-siriata, intus alba, calycem excedentia.
Stamina decem, omnia corolla breviora, quinque sepalis opposita longiora,
filamentis subulatis albis. Antherae albae. Styli duo stigmatibus clavatis.
Capsula calycem excedens quadrivalvis, seminibus paueis, ovulis pluribus
abortivis. Semina nitidula, nigra, rugis interruptis planıs striata.
Observ. Genus a cel. Fenzl Darst. d. Alsın. p. 13. ad Alsineas
relatum, medium quasi inter has et Sileneas, melius forsan Sileneis con-

sociandum.

122. Silene graminifolia Otth. (non Fl. alt.) DC. prodr. 1. p. 368.

Silene stylosa Bge. Fl. alt. U. p. 144. sie definiatur:

S. floribus in racemo glabro oppositis, erectis, calycıbus campanulato-
ventrieosis glaberrimis 10-striatis, petalorum unguibus dense ‚longeque
ciliatis, fauce coronata, limbo bipartito reflexo, foliis linearıbus acutis
basi ciliatis, caulibus ereetis strietis glabris subviscidulis oligophyllis.

Proxime huie affınes sunt duae species sequentes sie definiendae:
Silene jenisea Steph. mss. herb. acad. petrop.

S. floribus in racemo glabro oppositis ereetis, calycibus campanulato
ventricosis glabris 10-striatis, petalorum unguibus glaberrimis , fauce coro-
nata, limbo bifido patente, foliis linearibus erassiusculis acutis bası cilia-
ts, caulibus erectis glaberrimis laevibus foliosis.

Habitu praecedenti simillima, facile unguibus laevibus glabris distin-
guitur. Huc spectant: Silene jeniseensis FF illd. Enum. p. 473. n. 7.

Silene viscaginoides Otth. DC. prodr. 1. p. 368. excl. synon. Hornem,
(quod ad il. fataricam spectat), h. hafa. suppl. 4. p. 49.

$il. baicalensis Trcz. mss. cum varr. S. intermedia Trez. $. parviflor a

Trez. S, setifolia Trez. mss.

* 123. Silene tenuis PP illd. Enum. p. 474. n. 13.

Flora allaica supplementum. 545

S. floribus in racemo glutinoso subsimplici oppositis ternisve erectis,
calycibus campanulatis glabris decemstriatis, petalorum unguibus dilatatis
ciliatis, fauce nudiuscula, limbi bipartiti laciniis angusto-linearibus rectis,
foliis linearıbus longe attenuatis serrulato ciliolatis, caule erecto folioso.

Hue spectat: Cueubalus dauricus Pall. ex herb. acad, petr. Silene bup-
leuroides Schang. mss. ex hb. mus. acad. petrop.

Speeimina daurieis in herbario academico petropolitano asservatis omnino
similia collegi in rıpa lapidosa fluvıı Katunja, loco Korketschu dicto, ad tra-
jectum,, sub finem Julii mensis florentia. 2,

(Juoad characteres magis adhuc $. graminifoliae affınis quam S. jenisea,
sed habitu diversissima, floribus multo minoribus, calyeibus basi attenuatıs,
denique fauce nuda distineta. — Longe alıa species est:

124. Silene turgida Bieb. herb. mss. ex herb. acad. petrop.
quae S. graminifolia Fl. alt. II. p. 143. (excl. synon. Otth. ex DC. prodr.)
Cucubalus saxifragus Schang. herb.; Silene altaica Otth.! ex DC. prodr. 1. _
p. 374. n. 88. Cucubalus fruticulosus Gmel.? syst. 2. p. 713. sic definienda:
$. florıbus pauecis solitariis vel subpaniculatis, calycibus demum ereclis
campanulato - turgidis glanduloso - pilosiusculis decemstriatis, petalorum
unguibus apice latissimis glabris staminibusque basi villosis, fauce coronata,
limbo bifido reflexo, foliis linearibus acutissimis glabriusculis, caulibus
caespitosis ascendentibus, radıce crassa lıgnosa multicipite.

Minime confundenda est species diversissima: sSilene altaica Pers. —
Fl. alt. II. p. 149. (excl. synon. DC. prodr.) Cucubalus fruticulosus Pall.
itin. 2. app. no. 110. tab. T. *, Silene dianthi,olia Otth. in DC. prodr. 1.
p- 373. no. 69.

125. Silene repens Patr. — Fl. alt. Il. p. 150.
Varietas macilenta, floribus paucioribus, calycibus magis elongatis, foliis

angustioribus; in lapidosis ad flavios Kan et Tscharysch lecta, valde accedit

ad S. supinam MB.

546 BUNGE

126. Arenaria nardifolic Led. « et 8. Fl. alt. II. p. 106. ’

Proxime affınis A. Zychnideae, nec facile ab illa verbis distinguenda;
sed primo aspectu omnino differt: caule humiliore, plerumque glaberrimo,
floribus majoribus, praesertim vero sepalis multo latioribus obtusioribus ,
nervo medio crasso, marginibus membranaceis latis, saepe atro- violaceo-
coloratis. Huc referenda A. colorata Trez. ms.

427. Arenaria arctica Stev. — Fl. alt. I. p. 127. no. 10.

Hujus speciei, quamvis salde variabilis, distinetissimae tamen foliis cauli-
nis binis oppositis oblongis, sepalis oblongis obtusis, seminibusque omnino
laevibus, sequentes observavimus varielates:

a. grandiflora: florıbus magnis, petalis obovato-oblongis, caulibus magis

elongatis. A. allaica Fisch.? ex DC, prodr. 1. p. 404. no. 37.

ß. vulgaris: DC. prodr. 1. p. 404. n. 57. Schlecht. et Cham, Linn. 1.
p. 54. no. 5. — Ar. öryoides Fisch.? A. serpens Fisch.?

y. sajanensis: floribus minutissimis, petalis sepalis brevioribus linearibus;
Ar. sajanensis W. herb. ex DC. prodr. 1. p. 408. n. 75. — Aren.
occulla Fisch. ex DC. prodr. 1. p. 408. no. 71. 8. — Spergula steno-
petala 'Ücz. mss.

ö. lapponica: vix a praecedente diversa. Stellaria bifiora Linn ex DC.

prodr. 1. p. 598. no. 33. Aren. scandinavica Spr.syst. veg. 2. p. 402.
no, 97.

Var. «. nunc legimus in summis alpıbus ad fluvium Aigulack: var. ß.
est arclicarum regionum incola; y. frequens in omnibus alpibus Sibiriae
meridionalis, d. e Lapponia habemus specimina vix a planta altaica var. y.
diversa.

128. Arenaria costata Bge. Fl. alt. U. p. 170. no. 9.
129. Arenaria Helmii Fisch. — Fl. alt. II. p. 169. no. 8.

130. ,Möhringia lateriflora Fenzl 1. .c. tab, ad p. 18. — Fl. alt, Il. p. 173. sub
Arenaria.

Florae altaicae supplementum. . 547

151. Stellaria dichotoma L. (St. Pallasiana Ser.) — Fl. alt. I. p- 153.

.

Frustra characteres constantes quaesivi, qui sufficerent, ut specie di-
stinguerentur varietates hujus plantae secundum locum natalem valde
polymorphae, Prae caeleris sequentes formas habitu diversas enumerabi-
mus, quibus omnibus pubescentia eadem:

a. cordijolia: foliis cordato-ova.is, caulibus dichotomo-ramosissimis, sepalis

lanceolatis petala subaequantibus, pedunculis demum elongatıs.

St. dicholoma Linn. sp. 603. ex DC. prodr. 1. p. 397.
ovala: fulis ovatis, caulibus dichotomo-ramosissimis, sepalis lanceola-
tis corolla brevioribus, peduneulis demum elongatis. $1. Pallasiana
Ser. — Fl. alt. I. p. 155. no. 3. — St. dichotoma Vez. mss,
lanceoluta: foliis lancevlatis, caule dichotomo-ramoso diffuso, sepalis
lanceolatis corollam aequantibus, pedunculis demum elongatis,
1. Pallasiana 'Turez. mss.
oblonga: foliis oblongis acutis, caule dichotomo ramosissimo coaretato,
sepalis lanceolatis eorolla brevioribns, peduneulis abbreviatis.
St. Stephaniana Willd. ex DC. prodr. 1. p. 399. no. 40.
rigida: foliis oblongis rigidis mueronatis, eaule parum ramoso, sepa-

lis ovatis corolla duplo brevioribus, pedunculis folium aequantibus.

Var. «@. quae forsan eadem cum sequente, nobis non visa, ex diag-

nosi manca Seringeana |. c. constituta; . in collibus aprieis montium
altaicorum, nec in regionibus orientalioribus rara; z. in Sibiria ulte-
riore, nee non in Mongholiae desertis occurrit, d in Mongholiae
rupestribus invenimus; &. denique in collibus arenosis ad Tschujam

superiorem a nonis Jecta.

132. Siellaria peduncularis Bge. El. alt IT. p. 157. no. 8.

4

Huc forsan speclant: Stellaria Fischeriana Ser. ex DC. prodr. 1.

P- 398. no. 37. — SI. daurica Wiilld. herb. ex descriptione Schlecht.
et Cham. in Linnaea 1. p. 49. St. Edwardsii, forma altera Schlecht. et

Hrm. des Suv. etrang. T. Il. Al

548

133.
154.

* 155.

156.

BUNGE

Cham. 1. c. (vera tamen St, Edwarsü RBr. abunde diversa). — Ejusdem
plantae asservatur specimen e Sıbiria orientalı sub nomine $/. peduncularis
Sieveni in herbario acad. petrop. — Planta valle varıans haud facile
a S/. scapigera distinguenda, et forsan cum illa conjungenda.

Stellaria imbricala Bge. Fl. alt. Il. p. 159. no. 41.

Siellaria brachypetala Bge.

Hujus speciei duas varietales nunc observavimus:

a. procumbens. — St. brachypetala Fl alt. II. p. 161.

ß. erecta: caulibus erectis foliisque strietis diversa, caeterum florum et

bractearum structura insignis omnino eadem; oceurrit paulo altius
ad fuvium Tschuja in locıs -subsalsis. i
Stellaria irrigua Bge nov. sp. (Larbrea).

St. glabra, caule humili simpliei, folis ovato-oblongis basi attenuatis
sessilibus obtusis, peduneulis terminalibus subumbellatis fliformibus de-
mum elongatis 'reflexis, petalis minutissimis bifidis, sepalis ovato-lanceo-
latis margine membranaceis acutiusculis,

Legi hanc plantulam pusillam in muscosis humidis scaturiginum in
summis alpibus ad fluvium Tschuja, Julio mense florentem. 2? ©?

Affinis Larbreae uliginosae (Stellariae Alsini); sed differt statura mi-
nuta, floribus subumbellatis, pedunculis tenuissimis filiformibus, petalis
vix conspicuis subabortivis, sepalis latioribus. Tota vix pollicaris.
‚Adenonema Bge.

Char. gener. Calyx quinquesepalus. Petala quinque, bipartita, lobis diva-
ricatis, calyce breviora. Stamina 10 perigyna; filamenta 5, alterna
sepalis opposita, bası incrassata, biglandulosa. Stigmata tria. Cap-
sula ad basin usque quinquevalvis, unilocularis, monosperma, Semen
solitarıum, magnum, crispo-rugulosum. Stellariae spec. Fl. alt. I.
p- 160. — Arenariae sp. Fisch, ex DC. prodr. — Cherleriae spec.

Turcz. mss.

Florae altaicae supplementum. 349

Obsere. Genus bene distinetum videtur, slaminum structura ad Are-
narias graminifollas (Zremogone Fenzl. 1. c.) .accedens, petalis et capsula
differens. A Stellaria et Cherleria distinguitur capsula ‚quinquevalvi mo-
nosperma.

Nomen a structura staminum desumptum.

Adenonema pelraeum Bge.

a. alpinım. — Slellaria pelraca Bge: Fl. alt. I. p. 160. no. 12, —
St. borealis MB. ex herb. acad. petr. — St. exigua. Steph. herb.
ß. Cherleriae. — Arenaria Cherleriae Fisch. «. unillora DC. prodr. 1.

p- 409. — Cherleria sedoides Turcz, Mss.

y. fasciculata. — Arenaria Cherleriae ß. fasciculata Fisch. DC. |. c. —
Cherleria sedoides Turez. ß. vegela Turcz, Mss.

Vär «. tantum in regione altaica oceurrit. Var. ß. distineta floribus
“panlo minoribus, foliis eximie carinatis linearı ‚subulatis apice incurvis,
caule dense pubescente; y. habitu cmnino alienum, caule, elongato, foliis
spathulato-Jinearibus in axillis fascieulätis, floribus subumbellatis. Hae
duae postremae varietates Sibiriam orientalem incolunt neque alpes ad-
scendunt. An.omnes specie. distinguendae?

137. Cerastium lithöspermifolium Kisch.! ex autopsia herbarii (non Fl. alt. 1.)
C, pauciflorum El. alt... 'p. 176. excl. synon., (quae ad Ger. pilosum
Led., C. Ledebourianum Ser. in DC. prodr. 1. p. 420. no. 53.)

138. Ceraslium falcatum Bge.

Stellaria falcata Ser.! ex DC. prodr. 1. p. 398. no. 26.

Cerastium. lithospermifolium: El. alt. Il. p. 479. excl. synon. DC. Spr.
Fisch.

139. Lychnis tristis Bge. Fl. alt. U. p. 184.

Species haec facile distinguenda, si respicis eos tantum characteres
in hac Lychnidum categoria valde polymorpha, qui neque a solo et loco
natali pendent, uti altitudo caulis, pubescentia parca vel uberior, florum

gar

550

BUNGE

numerus et magnitudo, foliorum latitudo, neque ab aetate plantae, ut
petalorum longitudo ratione calycis vel positio floris erecti vel nutantis,
Characteres specificos constantes praebent prae caeteris semina, tum
pubescentiae indoles, peialorum forma, thecapodium; quibus respectis
sequentes distinguimus species et varietates:

1. Lychnis tristis Bge. |. c.

L. caule glanduloso-nigricanti-pubescente, foliis lanceolato - oblongis
ciliatis caeterum glabris, florıbus solitarıs 1—4 nutantibus demum erec-
tis, calycibus inflatis, petalorum unguibus obecordatis, limbo bifido; lobis
rotundatis, thecapodio dense pubescente, seminibus immarginatis tuber-
culato-muricatis,

a. uniflora; in alpinis totius Sibiriae meridionalis. Z. uniflora Led. Mem.
Acad. Petrop. V. p. 537.
ß. pluriflra in summis alpibus altaicis.

Differt a subsequente L. apefala seminibus immarginatis, a pauciflora
seminibus majoribus magis asperis, pube nigricanti glandulosa, articulata,
folis utrinque glabris ciliatis, ihecapodio pubescente.

2. Lychnis apetala L. — Fl. alt. U. p. 186.

L. caule glanduloso -nigricanti-pubescente, foliis lanceolato-linearibus
pubescentibus, floribus solitariss 1—4 nutantibns demum ereclis, calyci-
bus ovatis, petalorum unguibus sublinearibus, limbi bipartiti lobis elon-
gatis, thecapodio parce piloso, seminibus late membranaceo-marginatis
rugosis. —

a. vulgaris, seminibus subangulatis. In regionibus. arcticis et alpinis
Europae, nec non in alpıibus Sıbiriae meridionalıs.

ß. macrosperma, seminibus multo majoribus reniformi-orbiculatis rugis
applanatis interruptis radiatim dispositis striatis. In regionibus arc-

tieis, insula Koriaginsk.

Florae altaicae supplementum. 591

y. leiosperma, seminibus reniformibus obsolete rugosis sublaevibus. In
Asia arctica.
Öd. multiflora, caule elongato multifloro.. Ex Amer. bor. vidimus.

Ad hanc speciem spectare videntur omnes formae a cl. Selecht. et
Cham. in Linnaea 1826. p. 1. p. 43 et 44. enumeratae; quum vero
neglecti sunt characteres qui nobis ad discernendas species inserviant,
iis locum certum assignare nequimus. Hujus etiam loci Z. parviflora
Turez. Mss.! Z. brachypetala Horn. hort. haffn. suppl. 51.?

3. Lychnis pauciflora Led. Mem. Acad. petr. V. p. 537.

L. caule foliisque ex toto cano-pubescentibus, floribus solitariis 1 4
nutantibus demum erectis, calycibus ovatis, petalorum unguibus apice
dilatatis, limbi bifidi lobis rotundatis, thecapodio glaberrimo, seminibus
minutissimis granulatis.

L. apelala Turez. Mss. In Sıbiria baicalensi.

Omnium harum specierum et varietatum flores ante et sub anthesi
nutant, deflorati eriguntur. Varietas 8. Schlecht. et Cham. I. «, ob gla-
britiem diversa videtur, et quoad characleres spermicos inquirenda.
Sedum algidum Led. Fl. alt. II. p. 194.

Sedum quadrifdum Pall. — Fl. alt. II. p. 196.

. Cotoneaster uniflora Bge: Fl. alt. II. p. 220.

Spiraea alpina Pall. flor. ross. 1. p. 82. t. 20.

Hab, in alpıbus ad Tschujam; Julio mense florens. +.
Potentilla Salessovii Steph. — Fl. alt. I. p. 233.
Fotentilla biflora W. herb. — Fl. alt II. p. 236.

Legimus hanc speciem in summis alpibus Kuraicis ad Tschujam , Julio
mense florentem (%). — Species haec, quamvis habitu a P. fruclicosa
diversissima, tamen huic proxime affınis, folia enim in utraque eodem
modo ternati-secta; foliolis lateralibus bipartitis, terminalibus 3—5-fdis;

floris et caryopsium structura simillima. Specimina nostra magis conve-

552

146.

BuNnGE

niunt cum planta arelica, quam cum speciminibus alpıum baicalensium,
quae habitu proceriore, foliorum ‘segmentis latioribus planiusculis non-
nihil differunt. In hae, ut in omnibus speciebus fruticosis, praecipue in
P. Salessowii, ‚caryopses apiee lateraliter comatae; an igitur. genere (Mi-
cropogon) ‚disunguendae?

Potentilla. strigosa «Pall. — Fl. alt. I. p. 237.

Ab hac non dilfert specie Pot. conferia nostra in Fl. alt. II. p. 240.
ut specimina docent intermedia, | Specimen in itinere cel. Parry lectum,
quod in herb. acad, ‚peir. asservatür (P. pulchella R. Br. verm. Schr. 1.
pı 340. sine (diagn.) praeter caulem procumbentem huie magis, quam
P. sericeae affıne, quasi transitum facit ad. hanc ulteriorem; ita ut
Potentillae viscosa, pensylwanica, sirigosa , con/erla, approximata, sericea,
dasyphylla, songarica, mullifida,, verticillaris, medıantibus varietatibus nec
non innumeris a cel. Lelimann, in hae_ re facillimo, sie dielis speciebus
novis americanis, seriem ‚elficiant‘. haud interruptam, nullos certos ad
distinguendas‘ ‚singulas species ' fines praebentem; quod quamvis iis qui
sineula tantum specimina examinaverint paradoxum videbitur, nihilominus
tamen verum est. Plurimi: characteres, in. discernendis generis. hujus
polymorphi speciebus, ad: varictates in infinitum ‚pronis usitatissimi, nihil
fere valent. Occurrit'nempe ‚persaepe eadem species caule erecto, ascen-
dente, decumbente, imo prostrato. Foliola forma et numero sine ullis
limitibus variant; nec. raro eliam in und .eodemque specimine dentata,
incisa vel pinnatifida sunt. ; Nec minus stipulae, “quarum formae plures
superstruuntur species, fallacia sunt fulera. Jam nihil dieam de pubes-
cenlia. parciore vel densiore; nam quis est qui nesciat, hoc plerumque
a ‚soli indole pendere, nec copiam tantum, sed etiam naturam pubis
variare secundum: Jocum plantae natalem :+ ita, ut specimen hic enatum
gläbrum, alıbi pubescens, adpresso-pilosum,, patenti-pilosum, sericeum

villosum - vel tomentosum, foliis concoloribus et discoloribus evadat.

Florae altaicae supplementum. 353

Quis, quaeso, est, qui hoc non observasset in vulgatissima Potentillarum
specie: P. .Anserina? Ne plura ecommemoremus, anle oculos habemus
specimina P. niveae in alpibus altaicis lecta. Specimina in rupıbus sum-
morum cacuminum äd nives aelernas enata, fere repunt, foliola habent
minuta, profunde incisa, supra villositate densa sericea, subtus tomento
niveo dense obducta. In locıs subalpinis legimus specimina quae caules
habent firmos, erectos, vix basi declinatos, pube parta patente vestitos;
foliola sunt magna, obtuse dentata, supra viridia, parce pubescentia, tomenti
nivei in pagina foliolorum inferiore vestigium vix ullum. En certe species
duae bene distinctae! Sed ab alpis cacumine usque ad regionem sylvestrem
quot passus tot formae intermediae. Nulla vero specierum series, aut,
ut rectius dicam, nulla species tam mirando ludit modo, quam Pofentilla
multifida' cum affınibus. Diligenter observatis in loco natali innumeris
formis Potentillarum foliis pinnatisectis praeditarum, quas pröfert Sıbiria
meridionalis; collatis speciminibus europaeis, et inspeclis in ditissimo
herbario amic. Preseottii fere omnibus nuperrime in America böreali
detectis speciebus, nunc persuasum habemus species hujus categoriae ab
auctoribus, inter quos cel. Lehmann excellit, constitutas, maxima ex
parte factitias esse. Respiciant hoc ü, qui ad singulum specimen in
herbario asservatum saepe mancum et male exsiccatum describunt plantas,
- novisque botanieos inundant nominibus. In discernendis Potentillis ma-
joris momenti sunt calycis bracteolarumque forma et caryopsium indoles,
nec spernendus petalorum color; (nam forma eorum eliam variat et petala
ovata facile mutantur in retusa et obcordata; sed et haec caute circum-
specteque adhibenda sunt. Quibus respectis eleganlissimum hocce genus
omnino denuo elaborandum, a speciebus factitiis purgandum, simulque
summus labor in eo ponendus erit, ut specierum numerus”ad minimum

@, . . F . . = . Io
redigatur, varietatum vero ultimi fines serupulose indigitentor,

\

554

141.
148.

149.

BUNGE

Observ. Iislem ex causıs Potentillam astragalifoliam nostram Fl. alt. I.
p- 246., quamvis habitu a P. bifurca diversissimam, nunc, lectis specimini-
bus intermediis, pro distineta-specie agnoscere nequimus.

Potentilla sericea L. — Fl. alt. II. p. 242.
Potentillu dasyphylla Bge. Fl. alt. II. p. 243.

Icon P. sericeae Lehm. monogr. T. VI. potius ad hanc (quam nunc etiam
pro varielate praecedentis habemus) quam ad veram P. sericeam L. pertinere
videtur; hujus varietatem foliolis latioribus brevioribus supra viridibus
subglabris, subtus niveis, caulibus laxis paueilloris, in summis alpibus ad
Tschujam legimus.

Potentilla multifida F}. alt. I. p. 245.; de hac supra,

150. Potentilla altaica Bge. Fl. alt. UI. p. 242.

* 15j,

* 452,

155.

154.
155.

Potentilla fragiformis Willd. herb.? ex Spr. syst, veg. II. p. 540. n. 74.

Specimina nostra minus villosa legimus in subalpinis, haud procul a
fontibus fluvii Tschuja, Julio mense. 2. An P., niveae varietas?

Potentilla croceae alfıns.

Invenimus in rupestribus subalpinis ad Tschujam mediam pauca speci-
mina vix florentia Julio mense, hujus plantae, quae verosimilius propriam
constituit speciem. _Noluimus tamen adaugere specie incerta numerum arte
Jam nimis magnum. Plantae nostrae caules ex una radice plures, firmi, valıdi,
erecli, fere pedales, atropurpurei, glanduloso-pilosi. Folia radicalia longe
petiolata, quinata, foliolis obovato-cuneatis, rotundato- inciso -dentatis; cau-
lina similia ternata Stipulae latae ovato -lanceolatae integerrimae, uti tota
planta pilosae. Pedunculi villosi, pilis glandulosis brevibus purpureis inter-
mixtis. Calycis laciniae et bracteolae subaequales, ovatae, obtusiusculae,
Petala erocea, rubro-suffusa, obeordata, calycem excedentia. Carpella . ...?
Potentilla nivea L. — Fl. alt. II. p. 260. —

Aconitum Anthora L. — F). alt. U. p. 280. "
Avonilum anihoroideum Beichenb. — Fl. alt. II. p. 281.

156.
157.

158.
“15%

Mem.

Florae altaicae supplementum. 555

Aconitum napellus Beichenb. — Fl. alt. II. p. 283.
Delphinium laxiflorum DC. — Fl. alt. II. p. 290.

ß. alpinum Bge. humilius, semipedale vel paulo majus. totum pubescens,
foliorum lobis obtusiusculis, petalis nectariisque nigris, tomento ovariorum
flavescente.

Legimus in subalpinis et alpinis ad Tschujam ; floret Julio mense 2.
Aquilegia glandulosa Fisch. — Fl. alt. I. p. 216.

Trollius lilacinus Bge.

Tr. sepalis 15—20 patulis persistentibus, petalis subdecem basi gib-
bis nectariferis spathulatis, staminibus petala, stylis stamina excedentibus
germine longioribus rectis.

Hab. in summis alpibus Sailughem, Kuraicis aliisqne ad fluvium
Tschuja jacentibus ad scaturigines prope nives aeternas; floret Julio
mense 2.

Species colore florum pallide Iilacino ab omnibus hucusque notis omnino
distinctissima, pulcherrima. Radix praemorsa, fibris longis erassiusculis
fuscis aucta, Caulis erectus, strictus, firmus, 2—4 pollicaris, violascens,
basi petiolis foliorum radicalıum dilatatis vaginatus. Folia radicalia pri-
maria saepe abortiva, petiolis dilatatis membranaceis caulis basin vaginan-
tibus apice folii rudimento instructis; caetera palmati-quinquepartita,
lobis abbreviatis obovatis acute inciso dentalis, supra intense viridia sub-
tus pallidiora, uti tota planta glabra, caulina pauca, breviter lato-petio-
lata, summum subsessile, caeterum caulinis conformia. Flos terminalis
solitarius, magnitudine Trollu europaci , pallide Iilacınus, demum: marces-
cens lividus. Sepala 15 — 20, exteriora ovata, interiora ovato-oblonga,
subdenticulata , extus medio intensius lilacina, margine diluto, intus pal-
lidiora, persistentia,‘demum sordide cinerea. - Petala ‘subdecem, sepalis
triplo breviora, spathulato-oblonga, 2—3 lineas longa, lineam lata, bası

brevissime tubulosa, nectarifera, extus gibba , unilabiata, limbo oblongo
des Say, eirang, T, II. 12

556

160

161.
162
163.
164.
165.

166.
*46%

#168.

BUNGE

apice rotundato, bası. virescentia, apice flavida. Stamina generis, petalis
longiora. Ovaria plurima, compressa, ancipitia, marginibus scabriuscula,
oblonga, lineam lata, 3 lineas longa, stylo terminata recto, sesquilineari
stamina excedente. Stigma laterale, sulco longitudinali, apice bilobum.
Cyamia demum exerescentia (matura non vidimus) polysperma, ovulis
uniseriatis horizontalibus.

Trollius asiaticus L. — Fl. alt. IL, p. 301.

Tr. altaicus C. A. M. Enum. cauc. casp. p. 200, (Tr. caucasicus Fl.
alt IL p. 301.) in itinere nuper peracto nobis haud obvius fuit, crescit
enim in locis demissioribus regionum occidentalium tantum, et praecocior
est; noster vero, praesertim varietas ejus parviflora, summas alpes ascendit
et Julio mense adhuc florens occurrit.

Ranunculus longicaulis C. A. M. Fl. alt. II. p. 308.
Ranunculus natans C. A. M. Fl. alt. II, p. 315.
Ranunculus radicans C. A. M. Fl. alt. II. p. 316.
Ranunculus lasiocarpus C. A. M. Fl. alt. DI. p. 328.
Ranunculus lanuginosus L. ß. — Fl. alt. II. p. 330.

Ovaria margine exteriore pilis paucis longis demum evanidis instructa.
Gynophorum glaberrimum.

Ranunculus amoenus Led. Fl. alt. II. p. 320.
Ranunculus aquatilis L. «. heterophyllus DC. prodr. 1. p. 26.

Crescit in lacubus subalpinis versus fontes fluvii Tschuja; floret Julio
mense %. Vix jure conjunguntur hic cum varietatibus folüis capillaceo-
multifidis praeditis; ut jam ex eo elucere videtur, quod in tota regione
altaica, praeter locum hie indicatum, semper R. aquatilis capillaceus
tantum occurrit, ne uno 'quidem specimine alterius intermixto.
Ozygraphis Bunge. 0

Character generis: Aestivatio imbricata. Calyx quinquesepalus persi-

stens. Petala 135 (ad 15.) oblongo-lIinearia, supra basin intus callo

Florae altaicae supplementum. 557

transversali instructa. Stamina numerosa, omnia fertilia. Antherae- rima
laterali dehiscentes. Gynophorum hemisphaericum. Ovaria plurima uni-
ovulata. Stylus apicalis, .anceps, subulatus, rectus, apice stigmatosus. Car-
pella plurima, membranacea, a dorso compressa, utrinque uninervia. Semen
erectum, albuminosum, planum, gynophoro parallelum. Embryo in fructu
inferus, radıcula receptaculum spectante.

Genus omnino distinctum a Ranunculo et Ficaria, quibus proximum
calyce persistente, petalorum numero et forma, stigmate apicalı nec late-
rali, carpellis tenuissime membranaceis, a dorso, neque a latere compressis,
utrinque uninervüs, sicuti semen gynophoro parallelis, nec contrarüs;
denique habitus omnino alienus, monente ill. De Candolle Psychro-
philam referens.

Ozygraphis glacialis Bge.

Ficaria glacialis Fisch. ex DC. prodr. 1. p. 44.

Ranunculus camischaticus DC, syst. veg. 4. p. 302.? non repugnante
el. Fischero.

Hab. in summis alpibus Kuraieis ad Tschujam, ad nives deliquescen-
tes, floret Julio mense. %.

Planta pusilla glaberrima. Radix fasciculata e fibris erassis longis
fuscıs. Folia omnia radicalia petiolata, petiolo basi dilatato membranaceo,
suborbiculata, ovata vel ovato-oblonga, integerrima vel apice grosse et
obtuse tridentata. Scapus nudus, uniflorus, 1—11 pollices altus, folia
adaequans vel parum longior. Flos pulchellus, patens, in diametro pollicem
dimidium metiens. Sepala quinque, bası lata adnata, persistentia nec de-
mum marcescentia, ovata, apice rotundata, 14 lineas longa, linea latiora,
demum aucta, viridia. Petala utplurimum tredecim, rarius quindecim,
unguiculata, lamina lineari-oblonga, obtusiuscula, intus supra unguiculum
callo transversali bigibboso instructa, defieientibus et squamula nectarifera
ei fuveola, extus fuscescenti flava, intus aurea, ad medium fere a basi

72*

358

BUNGE

pellucida. Stamina numerosa, antherarum loculis rima longitudinali late-
rali dehiscentibus, flava. Ovaria et carpella generis, stylus demum
atroviolaceus, carpello immaturo paulo brevior. Fructum maturum non

vidimus.

169. Callianthemum rutaefolium C. A. M. Fl. alt. II. p. 356.
170. Adonis apennina L. — Fl. alt. I. p. 341.
171. Adonis villosa Led. Fl. alt. II. p. 340.

Hujus varietas insignis oceurrit in planitiebus salsis prope metallofodi-
nam Loktewsk, foliorum segmentis elongatis, multo latioribus, subinteger-
rimis, flore multo minore, et toto habita distineta; altamen pro specie
peculiari haberi nequit, videtur enim eadem species autumno iterum

florens. ;

172. Thalictrum petaloideum L. — Fl. alt. II. p. 345,

173. Thalicrum alpinum L. — Fl. alt. II. p. 347.

174. Thalictrum acutilobum DC. — Fl. alt. II. p- 349.

175. Pulsatilla albana Stev. fl. coeruleo C. A. M, Fl. alt. I. p. 370.

Varietas nostra a ‚planta caucasica differt non tantum sepalorum colore,
sed eiam foliis involucralibus laciniatis,, quae in vera P. albana (certe in
speciminibus, quae praesto habemus) vel integerrima vel profunde bifida
sunt; glandulas pedicellatas, quas adesse negat ill. De Candolle (syst. nat,

veg. 1. p. 545.) in ulraque varietate observavımus.

176. Pulsatilla vulgaris Mill. — Fl. alt. D. p. 370.
177. Pulsatilla Bungeana C. A. M. Fl. alt. Il. p- 371.
178. Dracocephalum altaiense Laxm. — Fl. alt. II. p. 384. excl. synon.

Hiltebr.
D. foliis radicalibus longe petiolatis cordato-elliptieis erebro crenatis,
caulinis superioribus sessilibus, floralibus inciso-dentatis lato-obovatis

calycem excedentibus, verticillis confertis subcapitatis, calycis lacinia

Florae altaicae supplementum. 559

suprema caeleris aequilatis duplo latiori oblonga, corollis calyce triplo

majoribus, galea intus fauceque barbatis.

Synonymon cel. Hiltebrand in flora altaica allatum nullo modo ad
hanc, sed ad subsequentem speciem Dr. imberbe perlinere, ex icone et
deseriptione patet. Diagnosin mutavimus ut melius distinguatur ab affı-
nibus Dr. fragili et imberbi, Species haec quamvis bene distincla, nec
non in herbariis sat vulgaris, tamen pluries confusa cum Dr. grandiflora
Linn. nobis omnino ignoto, ut videtur in herbariis rarissimo, et valde
obscuro. Quoad diagnosin et descriptionem Linnaeanam et Willdeno-
vianam (ex Willd. spec. pl. Il. p. 154. n. 11.) Dr. grandiflorum
differt a tribus speciebus hie recensitis, Dr. nempe allaiensi Laxm. fra-
gili Trez. et imberbi Bge., radice annua (?) vel bienni, foliis profunde
et obtuse serratis, ovatis ovalibusve, floralibus integerrimis, bracteis lan-
ceolatis integerrimis, parvis, calycis labio superiori elliptico, rotundato-
obtuso, mucronato. Synonymon ab ill. Willd. citatum Kniph. cent. 9.
n. 32. sine dubio ad Dr. nutans L. spectat. De synonymo Gmel. sib. II.
p- 233. n. 56. jam in flora altaica locuti sumus. Dr. grandiflorum Steph.
herb. videtur species omnino distincta, nova, bracteis setaceo-dentatis cau-
leque folioso diversa. Denique Dr. grandiflorum Hiltebr. monogr. Drac.
p. 23. n. 12. ex icone sine dubio spectat ad:

Dracocephalum fragile Turcz. Mss.

Dr. foliis radicalibus petiolatis oblongo-elliptieis remote obtuse den-
tatis, bracteis lato oblongis obtusis cum mucrone integerrimis exteriorio-
bus calycem superantibus, verticillis spicatis, calycis lacinia suprema
obovato-oblonga caeteris aequilatis triplo latiori aristata, corollis calyce
duplo longioribus imberbibus.

Hab. ad lacum Kossoghol ad fines Mongholiae, ubi a cl. Turezanınow
detectum. Praeter signa indicata, corollis albis, bracteis latissimis pallidis

distinctissima,

560

BUNGE

* 179. Dracocephalum imberbe Bge.

Dr. foliis radıcalibus longissime petiolatis cordato -subreniformibus in-
eiso grosse erenatis, caulinis summis breviter petiolatis suborbieulatis, flora-
libus euneatis dentatis calyce brevioribus, vertieillis paucifloris terminalibus$
subcapitatis, calyeis lacıniis 3 superioribus subaequilatis, corollis calyce
duplo longioribus imberbibus,

Dr. altaiense Hiltebr. monogr. Dr. p. 23. n. 13. tab, XIIL!

Hab. in summis alpıbus ad fluyiıum Tschuja rarius; floret Julio mense 2.

Affine Dr.altaiensi, et verbis haud facıle distinguendum, quamyis primo
intuitu diversissimum; foliis latitudine longitudinem aequantibus vel supe-
rantibus, profunde cordatis, fere reniformibus, corollisque duplo minoribus
intensius nec laete caeruleis, imberbibus, praeter alia sıgna indicata distin-
cum. Radix perennis, crassa, lignosa, atrofusca, multiceps. Caulis simplex,
erectus, 4—6 pollicaris, paucifolius, pubeseens. Folia radicalia longe petio-
lata, petiolis bi-tripollicaribus, profunde reniformi-cordata, vix pollicem
longa, lineas 8—10 lata, inciso grosse crenata, crenis utrinque 4 — 8 latis
rotundatis aequalibus; supra glabra, subtus tenuissime pubescentia. Cauli-
norum similium par minus ad basin caulis longiuseule petiolatum, petiolis
bası vaginanti-dilatatis, alterum versus apicem majus, brevius petiolatum,
ierium sub florum vertieillis breviter petiolatum, Verticilli subsexflori in
apice caulis subcapitati. Folia floralia vel bracteae majores lato obovato-
cuneatae, acute dentatae, minores vel bracteae verae cuneatae incisae, inci-
suris setaceo-acuminatis, basi atroviolaceae. Calyx quinque lineas longus,
obscure bilabiatus, laciniis labii superioris media vix latiore lanceolatis, acu-
minatis, labiı inferioris paulo angustioribus. Corolla 10 — 12 lineas longa,

caerulea, fauce ampla imberbi; genitalia inclusa.

180. Dracocephalum discolor Bge. w

Dr. foliis ovato - cordatis, intiso - pinnatihidis, subtus niveo-tomentosis,

bracteis cuneatis, calycem aequantibus, aristato-pinnatifidis, calyeis lacinia

Florae altaicae supplementum. 561

suprema quinquenervia, obcordata, aristata, caeteris quintuplo latiori, co-
rollae calyce sesquilongioris galea abbreviata, recta, stylo incluso,

Dr. origanoides Bge. in Fl, alt, II. p. 383. exclus. omn. syn. praeter
Led. ic. pl. Fl. ross. ill. t. 128.

Hab. in aprieis schistosis montium ad fluvium Tscharysch superiorem,
Kan, Kerlyk etc.; floret Majo Junioque. #.

Differt a Dr. palmato, pinnalo, origanoide et botryoide calycis lacinia
suprema latissima truncata aristata quinquenervia, foliisque subtus niveo-
tomentosis.

Radıx lignosa, dura, apice ramosa. Caules caespitosi, ramosi, ascendentes,
tetragoni, canescentes. Folia petiolata, petiolis folium aequantibus cilıatis,
ovato-cordata, basi cuneata, pinnati-partita, laciniis utringue 3—4 oblongo-
linearibus, rotundato-obtusis, supra nervosa, viridia, subpubescentia, subtus
niveo-tomentosa, subfloralia in petiolum cuneato-attenuata, summa sessilia,
caeterum similia, Bracteae cuneatae, apice palmato subquinquefidae, laciniis
acuminatis setaceo-aristatis ciliatis, calycem aequantes. Calycis laciniae:
media labii superioris lato-obcordato-iruncata, caeteris quintuplo latior,
apice medio in aristam exeunte, laterales et labii inferioris inter se subae-
- «quilatae, breviores lineares, aristatae, omnes parce et breviter ciliolatae, sub-
coloratae, subinde virides. Corolla calyce sesquilongior, fauce exserta, tubo
incluso, galea recta abbreviata, labio inferiori galeam superante. Stylus
inclusus.

Huic proximum, sed floribus magnıs facıle distinguendum, est:

Dracophalum palmatum Steph. ex Willd. sp. pl. III. p. 151. n. 6.

Dr. foliis ovato - cordatis inciso-pinnatifidis subtus hirsutis, bracteis
lineari-cuneatis apice trifidis calyce multo-brevioribus , calycıs lacinia su-
prema trinervia obovata cuspidata caeteris plus triplo latiori, corollae caly-

cem triplo superanlis galea falcata stylo exserto,

562

181.

*182.

BUNGE

Dr. palmatum Biltebr. 1. ec. p. 25. n. 14.

Dr. pinnati var Pall. Fl. ross. Il. sine descr. tab. XI. fig. superior.

Hab. in Sibiriae orientalioris frigidis, v. gr. pr. Ischiga, Ochotsk, etc. #.
Dracocephalum pinnatum L. — Fl. alt U. p. 383.

Dr. foliis cordato-suborbiculatis inciso-crenatis utrinque pubescentibus,
bracteis cuneato-oblongis calycem superantibus apice pinnatifido-incisis;
laciniis arıstatis, 'calyeis lacinia suprema oblonga aristata caeteris aequilatis
subduplo latiori, corollae calyce sesquilongioris galea recta abbreviata, stylo
exserto. |

c.. altaicum, minus, laxum, foliis florıbusque minoribus.
ß. baicalense, vegetius, foliis multo majoribus et habitu distinctum vide-
tur, sed calycis forma omnino eadem.

Hab. «. in lapidosis alpium ad Tschujam, £. in insula Olchon Baicalis,
floret Julio mense. %.

Differt a Dr. palmato et discolore calycis lacinia suprema multo angu-
stiore, ab origanoide lacinia calycis suprema subito nec sensim sensimque
attenuata, lacinüis caeteris subaequilatis omnibusque aristatis, corolla breviore,
bracteis multo minoribus, verticillis in spicam elongatam dispositis, pube
parciore et breviore; «@ dolryoide pubescentia, foliis inciso crenatis nec pin-
natifidis, longius petiolatis, bracteis majoribus coloratis, calycis tubo breviori,
lacinia suprema apice acuta nec subrotundata aristata, styloque exserto.
Dracocephalum origanoides Steph.! ex Willd. sp. pl. III. p. 151. n. 5,,
non Fl. alt. ’

Dr. foliis suborbiculatis crenato-lobatis villosis, bracteis lato -obovatis
flore duplo longioribus apıce profunde incisis; lobo medio latissimo obtuso,
lateralibus acutis, calycıs lacinia suprema ovata acuta, lateralibus paulo infe-
rioribus duplo latiori, corollae calyce duplo longioris galea subinflexa, stylo
exserto,

Dr. origanoides Steph. herb.!

Florae altaicae supplementum. 563

Origanum elegans Steph. (?) ex Hiltebr. 1. c. p. 24.

Hab. in lapidosis asperis summarum alpium ad Tschujam rarius; floret
Julio mense. %.

Differt ab omnibus affınibus braeteis maximis coloratis et villositate,
calyeis laciniis acutis neuliquam aristatis, verticillis subcapitatis globosis.
Radix inter lapidum fragmina late repens. Caules prostrati, villosi. Folia
petiolata, petiolis folium superantibus villosis, suborbiculata, grosse crenato-
lobata, laciniis orbiculatis obtusis utrinque 2—3, sinubus obtusis, utrinque
villosa, subfloralia ıima sessilia lato-obovata, superiora in bracteas versa lato
obovatas, coloratas, purpurascentes, corollam superantes incisas, lacinia
media latissima, ovata, obtusa, lateralibus lanceolatis acutis utrinque binis.
Bracteae verae paulo minores, caeterum conformes, omnes molliter vil-
losae. Calycis labii superioris lacınıa media subuninervia, ovata, laterali-
bus paulo latior, acuta nee mucronala neque aristata, laterales lanceolatae,
acutae, laciniae labii inferieris lineari-lanceolatae, paulo angustiores, acn-
minatae, omnes molliter longe villoso-ciliatae. Corolla calyce duplo lon-
gior tubi parte fauceque exsertis, galea subinflexa labium inferius sub-
superante. Stylus exsertus. Specimen incompletum in herbario Stepha-
niano asservatum villositate breviore, parumper rigidiore a speciminibus
nostris paululum diserepat, calycıs vero bractearumque forma ad unguem

° congruit. ÜUt melius distinguantur omnes species affınes, adjungimus hie
eliam diagnosin speciei caucasicae:

Dracocephalum botryoides Stev. ex Mem. soc. nat. cur. mosq. 3. p. 266.

Dr. foltis cordatis inciso- pinnatifidis utrinque incanis, bracteis lineari-
bus integerrimis cuneatisque trifidis calyce brevioribus, calycis lacinia
suprema ovali-oblonga aristata lateralibus duplo, inferioribus triplo latiori,

- eorollae calycem excedentis galea brevissima obtusa, stylo ineluso.

Hab. in subalpinis Tyfendagh Caucasi orientalis; Fl. Junio 2.

em. des Suv. etrang. T. II, 73

564

185.

184.

185.

* 186.

BUNGE

Differt a praecedentibus hiacteis ealyce brevioribus, eanescentia , flori-
bus purpurascentibus, quae in illis caerulei, denique calycıs structura.
Dracocephalum peregrinum L. — Fl. alt. II. p. 388.

Ex speeimine in herbario Stephanıano Sserväto, Dr. fructiculosum '
Steph., nil nisi varietas parvifolia et parviflora Dr. peregrini esse videiur,
a nostro Dracocephalo integrifolio (Fl. alt. I. p. 387. n. 6.) toto coelo
diversa.

Dracocephalum Moldavica L. Willd. sp. pl. WI. p. 155. n. 14.

Nostram Dracocephalum foetidum (F}. alt. II. p. 386. n. 4.) sine’ullo
dubio nil nisi varietas hujus, solo areneso enata, caulibus divaricato-
ramosis, foliis minus profunde incisis, ealycıbus longius aristatis paulu-
lum diversa, nullo modo vero specie sejungenda. Planta in regionibus
transbaicalensibus, Monghelia et China boreali obvia vegelior, strictior,
viridior, ad genuinam formam magis accedit.

Scutellaria scordifolia Fisch. ex Spr. syst. veg. 4. e. p. p. 225.

Sc. Adamsi Spr. Fl. alt. 1, p. 393!

Nomen antiquius retinendum. Varietas a. in locis siecioribus nata
saepe habet folia integerrima, nec non floribus speciosioribus densius
dispositis, et toto habitu rigidiore paululum differt, tamen specie non
diversa; earyopsibus sordide flavis, eximie verrucosis facile distinguitur
a Sc. galericulaia, cujus caryopses flavidae, verrucis minoribus obsoletis
obsitae sunt.

Scutellaria pulchella Bee.

Sc. caryopsibus fuliginosis verrucosis, racemis terminalıbus subtetrago-
nis, bracteis ovato lanceolatis acutis integerrimis incanis ealycem supe-
rantibus, foliis cordatis ovatisve grosse obiuse dentatis incanis, eaulibus
ramosissimis diffuso - prostratis.

Hab. in locis Iapidosis asperrimis subalpinis ad rivulum Toboghosch

in Tschujam influentem, raro. Floret Julio mense. 2.

187.
188.

Florae altaıcae supplemenlum. 565

Sc. orientali eı Sc. Sieversii Bge. affınis, sed distincta floribus amoene
purpureis, et caryopsibus fuliginosis verrucosis, nec pubescentibu;.
Radix ccrassa, lignosa, inter lapidum fragmina late repens, sordide flaves-
cens, apice divisa in caules innumeros basi lignosos, tenues, prostratos,

flexuosos, ramosissimos, tenuissime pubescentes. Folia petiolata, petiolis

- folium subaequantibus vel brevioribus, cordata ovatave, parva, 4— 5 lineas

longa, liness 3 lata, grosse obtuse crenato-dentata, crenis ulrinque
3—4, teuuissime dense incano-pubescentia. Racemi terminales densi, gra-
eiles, 1—1 pollicares, subtetragoni, bracteati. Bracteae evatae vel ovato-
lanceolatae, carınato-convexiusculae, 3 — 4 lineas longae, 1% lincas latae,
acuminatae, integerrimae, incano-pubescentes. Calyx brevissime pedicel-
latus, sericeo-villosiusculus, tubo sabnullo, tempore florendi minutissi-
mus, linea brevior. Corolla amoene purpureo-lilacına, 8—9 lincas longa,
pubescens. Antlıerae prominulae, barbatae, barba violacea, Caryopses

quatuor, opacae, fuliginoso-nigrae, tenuissime verrucosae.

Panzeria lanata Pers — FI. alt. I. p- 410.

‚Lagopsis Bunge.

Characler generis: Calyx tubuloso -subampliatus, subbilabiatus , labio
superiore trifido, inferiore bipartito lacintis longioribus, o:mnibus spi-
nuloso-acuminatis patulis. . Corolla calyce brevior, bilabiata: labium
superius ovato-rotundatum, integrum, abbreviatum, obtusum, planum,
extus villosum; inferius, trifidum, laciniis integris, lateralibus patenti-
bus obliquis, media marginibus inflexis subeucullata. S/amina qua-
tuor didynama, inclusa; filamenia superiora breviora, basi crassiuscula,
hispida, omnia adscendentia, inflexa. Aniherae juniores suborbiculatae,
glandulis cinctae sessilibus r sparso polline evanidis, biloculares, glabrae.
Stylus corolla brevior. ‚Stigma bilabiatum. Caryopses quatuor, sub-
triquetrae, apice rotundatae, glabrae. Semen albuminosum. erectum.

15*

66

BUNGE

Embryo intrarius erectus , radicula infera, cotyledones oblongae, cras-

siusculae, planae, bası auriculatae.

Genus bene distinetum, proximum Panzeriae, quae differt eorollae ex-
sertae labio superiore forniecato; a Leonuro distinctum caryopsibus apice
rotundatis glabris, nec truncatis pilosis. A Moluccella calyce tubuloso;
a Lagochilo (Moluccella grandiflora Steph. Fl. alt. III. p. 418. genere
distinguenda, accedentibus Zagochilo (Moluccella Ledeb.) acutilodo, et
Lagochilo ilicifolia Bge. in Mongholia a me detecto,) corollae structura
et antheris imberbibus, ab Eremostachyde caryopsibus et corolla. Leo-
nurus supinus Steph. qui a veris Leonuris recedit caryopsibus apice
rotundatis glabris, multum convenit eum Lagopsi, differt tamen corollis
exsertis, antheris eglandulosis, corellae labiv superiore elongato, labii in-
ferioris structura,

Lagopsis incana Bge.

L. foliis cordatis palmato 3 — 5-fidis cauleque albo-villosis, verticillis
subspicatis lanuginosis 10—16-floris, seminibus ovato-oblongis.

Moluccella Marrubiastrum Steph. — Fl. alt. II. p. 417. c. synon. et
loco nat. Huic proxima, sed facile distinguenda est altera species:

Lagopsis viridis Bge.

L. foliis palmato tri-quingue partitis tenuissime glanduloso - pubescen-
tibus, verticillis subspicatis villosis 8—10-floris, seminibus ellipticis.

Leonurus eriophorus Turez. Mss.

Speciem hanc ad fines Dauriae rossicae ad lacum Kossoghol deiexit
cel. Turezaninow. Jam primo intuitu diversa foliis viridibus profundius
partitis, caule atropurpureo erecto, verticillorum villo minus denso, flori-
bus in verticillis paucioribus, denique seminibus angustioribus longioribus

concoloribus nec variegatis.

189. Gymnandra altaica Willd. — Fl. alt. I. p. 417.
190. Castilleja sibirica Lindl. — Fl. alt. II. p. 421.

Florae altaicae supplementum. 567

191. Pedicularis abrotanifolia MB. — Fl, alt. II. p. 426.

Pallasii synonymon in flora altaica 1. c. allatum verosimiliter hujus
loci; vera enim P. myriophylla, quamvis in regione altaica etiam occur-
rit, tamen rarissima, et in locis, temporibus Pallasii, nondum accessis. Ut
jam recte monuit cl. Steven. Mon. Led. p. 22. P. myriophyllae propior
quam P. verlicillatae, a qua jam floris colore differt.

* 192. Pedicularis myriophylia Vallas Stev. monogr. p. 21. n. 7.

® Specimina pauca varielatis floribus flavis collegimus in insula Tschujae
superioris fluvii, Julio mense florentia, quae omnino congruunt cum planta
daurica. Varietatem purpuream (P. rupestris Turcz.) praeter colorem
nulla re diversam haud observavimus. Differt a praecedente P. abrotani-
Jolia praeter galeam rostratam, bracteis apice pinnatifidis nec. subinte-
gerrimis, stylo semper incluso neque exserto, radice perenni (?).

193. Pedicularis amoena Adams. Stev. monogr. p. 25. n. 12. tab. VII.

P. verticillata For. alt. II. p. 427. n. 3. excl. synon.

Descriptione Steveniana |. c., quae filamenta P. amoenae omnia glabra
dieit, cum tamen duo semper plus minusve barbata sunt, in errorem
inductus, hanc pro P. verticillata sumsi,. quod eo facilius fieri potuit,
quia specimina europaea ad comparationem mihi deerant:; et eadem ex
causa sequentem, P. verlicillatam veram, ab hac distinctissimam, sub novo
nomine (P. Stevenii Bge.) descripsi. Speeimina altaica arcticis paulo
robustiora; baicalensia vero inter utramque formam quasi media, de iden-
titate nullum relinguunt dubium.

194. Pedicularis verticillata L. Stev. Monogr. p. 24. n, 11. var. £.

P. Stevenii Bge. Fl. alt. I. p. 427. n. 4.

Omnino convenit cum planta europaea; facile distinguitur a praece-
dente anıherarum paribus distantibus et labio inferiore galeam aequante,
nec duplo longiore, Affıns P. spicata Pall., ab-utraque differt: foliis

pinnatifidis, laciniis simpliciter dentatis, spicis densis, bracteis lato ovatis

568

195.

196.
197.
198.

499.

BUNGE

integerrimis basi truncatis, galea brevissima, capsula calycem aequante,
brevi, ovata, oblique mucronata, aniherarum paribus contiguis, calyce
breviter inaequaliter quinquedentato (nec bilobo, uti vult cl. Steven. ]. ei).

Pedicularis brachystachys Bge. Fl. alt. II. p. 429. n. 7.

Species haec distinctissima ab affıni P. proboscidea, dıffert galeae rostro
attenuato uncinato, apice paululum sursum flexo, labii inferioris lacinüis
lateralibus latissimis, galeam amplectentibus, media multo minori ciliata,
Proprior quidem videtur (ex icone) P. groenlandica, covollae forma,
attamen distincta florum colore et glabritie rostri et labii inferioris,
Nostra species rarıssıma, hucusque in duobus tantum locıs reperta; ham
copiosiorem nunc legimus in subalpınis deserto euraico adjacentibus, ad
Tschujam fluvium, frustra vero quaesivimus illam in loco ubi primum
detecta erat, nempe in alpe Aigulacensı.

Pedicularis uncinala Steph. — Fl. alt. IL p. 431. n. 9.
Pedicularis compacta Steph. — Fl. alt. Il. p. 431. no. 10.

Pedicularis achilleaefolia Steph. herbar.! — Fl. alt. II. p. 434. n. 13.

exclusa icone Steven. Monogr. Ped. tab. B., quae ad P. proceram Adams,

‚(varietatem haud insignem P. comosae L.) spectat. Specimina nosira

omnino congruunt cum speciminibus in ipso herbario Stephaniano asser-
vatis. Species haec habitu distinctisima ab omnibus affınibus differt:
canescentia omnium partium, foliis tenuissime divisis, spiea longa den-,
sissima cylindracea, bracteis trifidis summis linearibus calycıs longitudinem
paulo ‚superantibus, calyce cylindraceo foliaceo nee membranaceo, distincte
quinguecostato, costs in dacinias quinque acutas desinentibus, corollis
pallide ochroleucis fere albis, galea elongata, labellum plus duplo su-
perante, stylo longe exserto, capsula oblonga, breviter acuminata, calyce

sesquilongiore,

Pedicularis lasiostachys Bge. Fl. alt. U. p. 434. n. 14.

Florae altaicae supplementum. 569

Proxima' präecedenti corollae structura, labello breyi et galea elongata,
attamen diversa: caule humiliore, foliis glabris, bracteis semper lanceolato
linearibus nunquam divisis, calyce membranaceo nec foliaceo neque quin-
que-costato, lanugine densissima flava obtecto, corolla flava, denique
filamentis omnibus glabris, et capsula calyce duplo longiore. A P. sudelica,
cui quoad characteres maxime affınis, quamvis habitu diversissima, differt,
foliis tenuissime laciniatis, rachı angusta nee dilatata, caule folioso, spica
mugis elongata.

Observatio. Facile confiteor characteres allatos quibus duas hasce duas-
que subsequentes species a P. comosa L. distinguo, haud graves esse,
tamen ut jam (in Flor. alt. H. p. 432.) dixi, nullo modo. cum cl.
Monographo generis consentire possum, qui omnes hascc species in unam
congessit. Ut omnino diversitas harum: specierum illuceat, ipsas in loco
nalalı vivas vidisse necesse est; mihi vero, Sıbiriam meridionalem fere ad
Dauriam usque peragranti, viginti quatuor species bene distinctas vivas
examinare heuit. Inspectio ıinsuper ditissimorum herbariorum Academicı
petropolitani, Fischeriani, Stephantant, Ledeburiani, Prescottiani, quae
omnia magno specierum generis hujus pulcherrimi numero superbiunt,
et, excepta sola P. groenlandica Retz, omnes species hueusque notas
observationi praebent, confirmavit observationes in loco natalı institutas,
ita ut evictum habeam, plures distinguendas esse species, quamvis haud
negarem, plures a variis auctoribus sub propriis nominibus descriptas formas
polymorphae hujus sectionis reducendas esse, tunc vero ut varietaies insig-
niores diligenter enumerandos. Liceat hic breviter species et varietates
praecipuas hujus tribus, quas observare lieuit, exponere.

1. Pedicularis flava Pall. Stev. mon. p. 45. n. 36.

Distineta fluribus magnis flavis, calyeis ex toto viridis inflatı dentibus

serralis, capsula calyei acuto inclusa. Varietätes insignes observavimus

sequentes ‚ »

A A

BUNGE

a. daurica: Pall. itin. ML. p. 737. n. 98. t. R. f. 1. A. B. occurrit
rara in Dauria ad fluvıum Onon Borsa, ubı a Pallasio et nuper a cl.
Turczaninow collecta est, florıbus maximis striatis distincta,

ß. altawa: Fl. alt. II. p. 433. n, 12. in montosis ad Fl, Irtisch; floribus
paulo minoribus, intönsins flavis, nee striatis, caule brevi.

y. conica: P. conica Pall. hb. acad.; legimus ad Fl. Irtisch;, diversa caule
elatiore, spica magis elongata glabriore.

2. Pedicularis lasiostachys Bge. vid. supra. In humidis alpium altaicarum,

3. Pedicularis achilleaefolia Steph. hbr.! vid. supra; distineta calyce quin-

quecostato, canescentia, spica densissima elongata gracili. Haec in totius

regionis altaicae montosis, minus editis, sterilibus aprieis occurrit.
Pedicularis comosa L. ex Willd. sp. pl. III. p. 220. n. 34.

Distincta calyce membranaceo glabriuseulo vel hirsato, striis 3. viridibus

pieto, nec costato, campanulato, capsula calycem vix excedente, Species

omnium vulgatissıma per totam Europam et Asiam septentrionalem, valde

variabilis; formas praecipuas observavimus 8 sequentes:

a. vulgaris: P. comosa ].. et omn. auct. europ; spica elongata.

ß. iberica: P.comosa M. B. Fl. taur. cauc. ll. p. 73. vix a vulgari differt,

y. sibirica: P. comosa Fl. alt. II. et omn. auct. sib. Fl.; spica breviori
densa, foliis tenuius laciniatis. Oceurrit frequens a montibus uralen-
sibus usque ad Jacutiam,

ö. bracteosa: P. achilleaefolia Tarcz. hb., bracteis latioribus palmatifidis;
in regione baicalensi.

e. pyramidala: P. pyramidala Pall. hb. acad.! P. imdricata Pall. ibid.!
caule folioso, foliis superioribus, minoribus spica laxiori imbricata;
in regione transbaicalensi.

& venusta! P. venusta Schang. hb. acad.! P. salina Turez. hb., spica
pauciflora; in subsalsis ad promontoria Sajanensia, (Schang.) nec non

in subsalsis ad lacum Baical (Turez.).

Florae altaicae supplementum. | 571

n. procera. P. procera Adams ex Stev. monogr. p- 48. tab. XIV. B,
spica foliosa basi interrupta, floribus inferioribus remoltis axillaribus;
Sibiria orientalis.
$. frondosa; P. frondosa Pall. hbr. acad., procerae proxima, spica ma-
gis foliosa, basi haud interrupta. Sibiria orientalis?
5. Pedicularis altaica Stev. monogr. Tab. XIV. Fig. A. — Fl. alt. II. pag. 436.
n. 16. nec Steph. hbr.

Distineta foliis caulinis decrescentibus, spica laxa, bracteis trifidis, caly-
cibus minutis striatis, corollae laete flavae galea elongata. Haec in hu-
midis ad Tschujam tantum nobis obvia fuit.

6. Pedicularis rubens Steph. Willd. sp. pl. II. p. 219. n. 31.

Distineta floribus rubris vel albis, nunguam flavis, calyce latere ple-
rumque fisso villoso, rostro galeae magis producto, caule paucifolio.

a. daurica: P. rubens Steph. 1. c. — P. luciniosa Pall. hb. acad. — foliis

tenuissime laciniatis, ambitu latis, spica arcta villosa conica.

desertorum: P. laela Stev. Herb. acad. — P. incarnata Pall. hb.

»

P. tanacetifolia Adams. Mem. nat. scrut. mosq. V. 102. n. 9.
spica brevi ceylindrica densa villosissima. Habitat in desertis wol-
gensibus, barabensibus, et in maxime borealibus Sibiriae. Variat
calore floris: :
a. albiflora,
b. variegata. P. discolor Adams. ex Stev. monogr. p. 49.
c. purpurea.
y. alpina: P. fissa Turez., spica pauciflora brevissima glabriuscula,
calycis dentibus abbreviatis obtusis. In alpibus Baicalensibus.
d. altaica: P. rubens Fl. alt. W. p. 435. n. 15. — P. altaica Steph.

secundum specimen herbarii ejusdem! Spica demum elongata laxa,

dentibus calyeinis denticulatis.
Mem. des Sur, elrang., ZUTL. 74

h)

72

200.

201.

202.

203.

BUNGE

?e. europaea: P. fasciculata Bell. ex Willd. sp. pl. II. p. 218. n. 50.
Hanc non vidimus; huc vero retulimus ex autoritate cel. Steven
monogr. 1. c.

Pedicularis altaica Stey. 1. c. t. XIV. A.!— Fl. alt. IL p. 556. n. 16,
exclusis speciminibus e deserto Kirghisorum’ fruchiferis, quae sine dubio
ad P. comesam spectant. Facile distinguitur foliis radıcalibus majoribus
numerosioribus longe petiolatis , lobis remotis, lacinuis latioribus tenuissime
serrulatis, caulinis apicem versus decrescentibus, summis linearibus pecti-
natis; spica laxa elongata canescenti, bracteis trifidis calycem aequantibus,
calycibus obsolete quinquedentatis parvis, corollae laete flavae galea elon-
gata labellum duplo superante.

Pedicularis rubens ö. altaica v. supra — Led. ic. pl. ross. alt. t. 441.

P. altaica Steph. herb.! Stev. monogr. p. 48. altera forma altaicae,
Mediantibus formis orientali-sibiricis non haesitamus conjungere hanc cum
vera P. rubente Steph., primo aspectu diversissima. Saepe actate pro-
vecliore spica omnino glabrescit. Confer descriptionem a nobis datam in
Fl. alt. 1. c. Varietas y. quam supra attulimus, habitu simillima, differt
dentibus calycinis abbreviatis integris, calycem vero latere fissum, etiam
in varr. @. ß et d. haud raro observare licet.

Pedicularis versicolor. Wahlenb. Fl. alt. U. p. 437. n. 17.

An revera distincta a P. flammea L.? Vidi specimina P. flammeae
groenlandica in herbario Fischeriano, quamvis statura humiliore et gla-
britie paululum diversa, corollae vero structura, praecipue labii inferioris
laciniis rotundatis neque, linearibus, omnino cum nostra planta congruentia;
nec minus nosira planta magnitudine valde variat, nec raro glabreseit.
Pedicularis tristis L. Fl. alt. II. p. 438. n. 19.

Non tantum: in alpibus, sed ‚etiam in locis demissioribus, ut v. gr.
ad ripas fluvii Ursul, nunc legi pulcherrimam hanc speciem, ubi, vero-

similiter ex alpibus allata, procerior invenitur.

Florae altaicae supplementum. 573

204. Scrophularia incisa Weinm. Fl. alt. II. p. 442.
205. Scroplularia altaica Murr. — Fl. alt. II. p. 441.

Fl. alt. II. p. 448.
207. Barbarea arcuala Andrz. — Hl. alt. UI. p. 11.

206. Linaria Loeselii Schweig. &. minor,

208. Jrabis incarnala Pall. — Fl. alt. II. p. 22.
209. Arabis hirsuta Seop. ß. subeordata — Fl. alt. II. p. 23.
210. Parrya exscapa C. A. M. Fl, alt Ill. p. 28.
211. Macropodium nivale R, Br. — Fl. alt. IN. p. 32.
212. Cardamme bellidifolia L. Fl. suee. n. 590. Wahlenb, Fl. lapp. n. 328.
Cardumine lenensis Andrz, — Fl]. alt. IL. p. 33. Comparatis specimi-
nibus lapponieis cum planta altaica nullum discrimen constans eruere
potui, quo rite disjungerem plantas omnino fere congruas. Specimina
sibirica, arcliea et baicalensia ad unguem cum planta altaica conveniunt.
213. Cardamine pratensis L. — Fl. alt. Il. p. 37.
214. Cardamine macrophylia. Willd. — Fl. alt. II. p. 38.
215. Alyssum minimum Willd. — Fl. alt. IN. p. 55.
Addatur Habitatio: ad ripam flavii Tschuja in deserto kuraico. Spe-
cimina majora, Julio mense jam deflorata.
216. Alyssum altaicum C. A. M. a. dasycarpum Fl. alt. IN. p- 56.
217. Piilotrichum canescens C. A. M. Fl. alt. II. p. 66.,
* 218. Draba algida Adams ;. drachycarpa DC. prodr. 1. p. 167. n. 12.
Specimina nostra, in cacuminibus summarum alpium ad Tschujam,
nee non in alpe Altyn-tu ad nives aeternas, initio Julii mensis florentia,
sub finem Julii fructifera collecta, bene conveniunt cum planta Adamsii,
floribus laete aureis paululum discrepantia. Planta florens vix pollicaris,
demum interdum ad longitudinem bi -tripollicarem exerescit; folia conferta
obovato-oblonga obtusiuscula utrinque parce pilosa, interdum subglabrata,
margine ciliata, pilis omnibus simplieibaus. Scapı in florente villosuli,

demum elongati pilosi; flores eonferli, nec demum racemus elongatur, sed
74*

574

“28:

BUNGE

eliam maturas gerens silieulas arctus remanet. Sepala pilosiuseula; petala
illis duplo longiora, amoene aurea, colore intensiore quam in speciminibus
borealibus. Silieulae glaberrimae, lato ovato-oblongae, longitudine varıan-
tes ab 14—2 lineas, 1 — 11 lineam latae; stylo brevissimo terminatae,
juniores atro-virentes. Varietas 9. subcarinala DC. 1. c. hanc cum simil-
lima Dr. pilosa Adams ex DC. l. c. n. 10. conjungere suadet.

Draba ochroleuca Bunge nov. sp. Chrysodraba. DC. syst. I. p- 337.

Dr. scapis nudis calycıbusque glaberrimis, folüs ecarinatis spathulato-
oblongis pube simplici ciliatis caeterum glabris, racemo demum elongato,
siliculis ovatis glabris, stylo brevissimo.

Hab. in summis alpıbus Tschujae ad fontes rivuli Kisiltasch in
praeruptis scaturiginosis simul cum Salice herbacea eic.; floret primis
diebus Juli mensis 2%.

Proxima praecedenti, sicuti illa a caeteris Chrysodrabis pube simplicı
distincta, a praecedenti vero scapo calycibusque glaberrimis, racemo
demum elongato, floribus pallide ochroleueis majoribus, siliculis omnino
ovatis, multo majorıbus, 31—4 lineas longis, supra basin 2 lineas latis,
Radix crassiuscula, simplex, profunde descendens, vel obliqua, subrepens,
multiceps. Folia omnia radicalia rosulata, spathulito-oblonga, 4 7
lineas longa, 1—1 lineas lata, plana, obtusiuseula, carnosula, utrinque gla-
berrima, margine pilis simplicibus patentibus mollibus nee rigidis ciliata.
Scapi florentes 1 — 14 pollices longi, fructiferi tripollicares, firmi, nudi
glaberrimi. Racemus florens subeorymbosus, glaberrimus, 4 — 12-florus;
pedicelli crassiusculi, floriferi linea vix breviores, fructiferi 14— 2 lineares.
Sepala oblonga, obtusa, linea paulo breviora, glaberrima, intense viridia.
Petala pallide ochroleuca, duas fere lineas longa, unguiculata, lamina
oblonga apice subretusa. Stamina tetradynama, omnia calyce et ovario
longiora, filamentis versus basin parum membranaceo-dilatatis. Glandulae

valvariae utrinque duae distinctae ad basın filamentorum breviorum.

220

9391.

222.

Florae altaicae supplementum. 575

Ovarium ovatum stylo crasso brevissimo terminatum, stigmate subcapitato.
Silicula (anni praeteriti tantum residuas vidimus,) ovatae, 31 — 4 lineas
longae, supra basin duas lincas latae, vel paulo angustiores, stylo brevi
acuminatae, jam juniores glaberrimae.

Draba rupestris R. Br. — Fl. alt. III. p. 72.

Legimus nune in cacumine alpıum Tschujae specimina plurima foliis
integerrimis et scapis saepe aphyllis, quae omnino ad varietatem «.
(C. A. M. Fl. alt. I. c.) pertinent; alia quae var ß. spectant, in locis
alpinis minus editis proveniunt, Siliculae plerumque crispo-rugulosae,
glabrae, rarissime seta una alterave hispidulae, pedicelli vero et summus
caulis semper hispidi. Haec ultima nota, ut etiam statura multo minor,
pili furcati rariores, quamvis pubescentia caeterum densior, sepala et
petala diutius persistentia, et silicula oblongo-elliptica facile distinguunt
hanc ab affıni Dr. hirta L.

Draba lapponica Willd. Reichb. pl. erit VIII. ic. 1020.

Semel cum sequente crescentem legimus in rupestribus summarum
alpium ad Tschujam, Julio mense (2). Affınis sequenü, sed pilis
furcatis in pagina inferiorum foliorum facile distinguenda; in nostris
speciminibus scapi superne et pedicelli non raro hispiduli; sed quantum
hoc variat, ex eo patet, quod in speeimine ex una radice duos scapos
emittente, alter glaberrimus, alter vero hispidus est. Icon Reichenbachiana
eitata omnino quadrat cum nostra planta, contra vero icon Wahlenbergü
(Dr. androsacea Fl. lapp. n. 317. tab. XI. fig. 5.) siliculis multo majo-
rıbus a nostris speciminibus differre videtur. Cel. Reichenbach. (Fl.
germ. excurs. p. 665 et 666.) hanc Dr. androsaceam Wahlenv. citat et
ad Dr. fladnizensem et ad Dr. lapponicam!?

Draba lactea Adams — Fl. alt. II. p. 73.

An revera a Dr. nivali Willd., quacun nostram plantam eonjunxit cel.

Reichenb. 1. c. n. 4238, , distincta?

576

225.

224.

225.
226.
227.

BUNGE

Draba grandiflora C. A. M. Fl. alt. II. p. 74.

Habitu, pubescentia, ealyce bası bigibbo, floribus magnis limbo paten-
tissimo, glandulis hypogynis valvarlıs solitariis, sıilicula fere in siliquam
elongata (nempe 7 linias longa, et linea angustiore,) valvis rigidis ner-
vosis, praesertim vero radicula oblique dorsaliı, nec vere rimalı ab om-
nibus Drabis omnino recedit, et melius forsan generi Brayae (Braya
Meyeri Bge.) adnumeranda esset; aut nonne etiam cum Arabide vochi-
nensi Spr. (Dr. mollis Scop.) proprium ceonstitueret genus?

Draba hirta L. — Fl. alt. III. p. 76.

Draba dusycarpa C. A. M. Fl. alt. II. p. 79.
Draba contorla Ehrh. — Fl. alt. II. p. 83.
Hesperis aprica Poir. — Fl. alt. HI. p. 117.

Planta valde variabilis; praeter formam vulgarem, quae in apricis haud
raro provenit in omni iractu montium altaicorum, nunc legimus in alpi-
nis varietatem minus hispidam, magis glandulosam, foliis angustioribus
integerrimis obtusis carnosis, floribus majoribus; in subalpinis vero ad
Tschujam alteram elegantissimam proceriorem, pilis longioribus omnino
fere orbatam, subglabram, foliis carnosıs profunde, inciso-serratis, latiori-
bus, racemis elongatis, multifloris, floribus magnis, longius pedicellatis,
fragrantissimis.

Dontostemon micranthus C. A. M. Fl. alt. III. p. 120.
Dontostemon perennis C. A. M. Fl. alt II. p. 121.

. Sisymbrium junceum MB. — Fl. alt. Ill. p. 127.
. Sisymbrium humile C. A. M. Fl. alt. Il. p. 137. @ et 2.

Specimina fructifera var. 8. in.solo humidiore nune legimus, habitu
stricto rigido, caulibus firmis, herba viridi nee cinerascente, floribus
majoribus densioribus, siliquis brevioribus latioribus, lineas 5—7 longis,

prımo aspeciu diversissima, tamen vix specie distinguenda.,

232.

\

Florae altaicae supplementum. 577

Sisymbrium mollissimum C. A. M. Fl, alt. II. p- 140.

Deseriptioni 1. c. datae, ceterum optimae, addamus: Siliquae 14 — 20
lineas longae, 3 lineae latae, glaberrimae, strictae, erectae, lineares, tetragono-
subaneipites, dissepimento contrarie compressae, valvis omnino navicularibus,
nervo prominente carinatis, apice attenualae, stylo tenui, i lineam longo
acuminatae. Dissepimentum tenuissimum planum hyalınum, areolis tenuis-
simis longitudinaliter striolatum. Semina planiuscula, quadruplo majora
quam in S. /orophylio, striatula. Radicula stricte dorsalis, adscendens.
Erysimum altaicum C. A. M. Fl. alt. III. p. 153.

Eutrema? septigerum Bge. nov. sp.

E. siliculis elliptico-linearibus tetragonis apice subtruncatis stylo brevis-
simo terminatis, dissepimento completo, foliis radicalibus petiolatis orbicu-
latis oblongisve obtusis, caulinis sessilibus oblongis utrinque attenuatis

acutis.

Hab. in humidis subalpinis et alpinis ad fontes fluviı Jailagusch, in
latere boreali alpium aigulacensium; florentem legimus ultimis diebus
Juni, fructiferam sub finem Julii mensis 2. (Specimina fructifera,

nescio quo casu, deperdita sunt.)

Planta singularis, omni habitu, immo, excepto fructu, in minutissimis
partibus Eufr. Edwarsü RBr. tam similis, ut nisi fructifera, nullo modo
ab illo distingui possit, fructus vero, quo exacte congruit cum Eufremate
arenicola Hook. Fl. bor. amer. p. 67. tab. XXIV, differt dissepimento
completo et valvis apice subtruncatis, neque attenualis cum stylo in acumen
exeuntibus; neque alio generi ulli associanda. Nam a Smelowskia (quamvis
ad Sm. integri/oliam habitu quam maxime accedens) recedit silicula truncata,
neqne acuminata; a Braya habitu, floribus albis, glabritie et silieulis teira- -
gonis nec teretibus torulosis. Melius igitur forsan constlitueret proprium

genus simul cum Eufremate arenicola, deperditis vero speeiminibus fructi-

578

BUNGE

feris, quae in loco natalı obiter tantum examinare lieuit, decidere non

audeo, — En descriptionem plantae:

Tota laete virens, glabra, exceptis pilis tenuissimis paucis sparsis in mar-
gine, nec non similibus hinc inde in nervo medio paginae superioris folio-
rum. Radix erassiuscula, perennis, multicaulis. Caules simplices, erecti,
strici, floriferi 31—6 pollices altı, demum elongati 8 — 9-pollicares, striati,
teretes, foliosi, foliis nempe 10 — 15 vestiti. Folia radicalia petiolata,
petiolo 1— 11 pollicari, orbieularia vel oblongo-ovata, 4— 8 lineas longa,
apice rotundata, integerrima, uninervia, nervo venisque primariis subtus pro-
minulis, tenuissime reliculato-venosa, glabra; caulına oblonga, lineas 8. ad
pollicem longa, demum etiam paulo longiora, medio 24 — 31 lineas lata,
utrinque atlenuata, aculiuscula; margine et superne ad nervum hinc inde
tenuissime pilosiuscula, demum laevigata, tenuissime retieulato-venosa. Ra-
cemus terminalis, solitarius, simplex, nudus, florens subeorymbosus. Flores
albi numerosi. — Pedicelli floriferi lineam longi, filiformes, erecti. Calyx
laxus, glaber, bası aequalis, facıle deciduns; sepalis ovato-suborbiculatis, apice
rotundatis, basi truncatis, medio vivlaceis, basi margineque albo -membra-
naceis, nervis tribus viridibus, linea vix brevioribus, 3 lineae latis. Petala
alba, spathulato-obovata, in unguem latiusculum attenuata, apice rotundata,
fere sesquilinearia, decidua. Glandulae hypogynae ad basin staminum bre-
viorum qualuor, valvariae, latiusculae, obtusae. Filamenta teiradynama, eden-
tula, subulata, bası crassiuscula, longiora calycem aequantia. Antherae
orbiculatae, flavae. Ovarium sessile, elliptiicum, truncatum, stylo brevi eras-
siasculo terminatum, stigmate stylo augustiore obscure bilobo vel fere indi-
viso. Silicula lineari-elliptica tetragona apice truncata, stylo brevi terminata,
valvis acute carinatis, dissepimento silicula angustiore, lineari - elliptico

completo, loculis 4 — 6-spermis, seminibus pendulis. Cotyledones planae

“935,

256.

Mem

Ilorae altaicae supplementum. 5 79

incumbentes. (Descriptio siliculae et seminum ex adnotatione in loco natali

facta.) Funiculi umbilicales (in silicula immatura) crassi, breves.
Smelowskia calycina C. A. M. Fl. alt. III. p. 170.

Deserip.ioni optimae Fl. alt. 1. c. addimus: silieula matura 2— 21 lineas
longa , stylo filiformi, 4 lineam longo acuminata, 3 lineae lata, tetragona,
valvis acute carinatis navicularibus, basi subtruncata, minus attenuata,
loeulis subdispermis. Dissepimentum oblongum, utrinque acutum, medio
1 lineam latum, nervo distincto, ab apice ultra medium producto instru-
elum, basi plerumque evanidum seu perforatum, areolis minutissimis ob-
longis irregularibus. Funieuli umbilicales liberi, breves, subulati. Semina
in quoque loculo 1—2, ovulis uno alterove abortivis, elliptico-subtrique-
ira, tenuissime striata. Cotyledones planae incumbentes. Collegimus in
lapidosis asperis alpium Kuraicarum ad Tschuiam, initio Juli mensis
florentem, sub finem frucuiferam. 2. Planta americana, Hulschinsia ca-
/ycina Hook. Fl. bor. am. I. p. 68. tab. XXVM. Fig. B., nulla re a
nostra diserepat.

Smelowskia cinerea C. A. M. Fl. alt. II. p. 171.

Variat pedicellis fructiferis glabris et pilosissimis. Dissepimentum in hac
specie saepe medio, ın praecedente fere semper bası oblitteratum, omnem di-
stinctionem inter Smelowskiam et Eutrema tollit; Smelowskia integrifolia in-
super, quamvis dissepimento completo praedita, habitu et funiculis umbili-
calibus latiusculis cum dissepimento semi connatis, valde accedit ad Eutrema
Edwardsiü. Nonne igitur melius hae tres species, addita quarta, Cochlearia
cordifolia 'Turez. Mss., quae dissepimento omnino caret, conjungerentur
cum Eutremate, cujus character essentialis consisteret in silicula ulrinque
attenuata; remotis igitur Eufr. arenicola Mook. et nostro E. septigero,
silieula apice truncata distinclis, quae tunc genus peculiare constituerent?

Aut, denique, nonne potius habitus et affınitas naturalis respiciendi, et
des Su. etrang. T. Il. 75

580

23

7

BUNGE

species integrifoliae a fissifoliis separandae, et hae ad genus Smelowskiae,
illae vero ad Eutrema ducendae? Decidantmagiıstri !
T haphrospermum altaicum C. A. M. Fl. alt. IL. p. 172.

Siliculae muricibus obtusis minutissimis adspersae; placentae bası
saccato-dilatatae.

Platypetalum involucratum Bge. nov. sp.

Pl. stigmate indiviso, stylo brevissimo, caule pubescente, floribus
subcorymbosis involucratis, siliculis glabris.

Hab. rarissima versus cacumen summae alpis, dextrae ripae fluvii
Tschuja contra ostium fluvis Tschujan-ussu adjacentis, sub finem
Julii mensis florens. X.

Planta pusilla, pulchella, defieiente fructu maturo quoad genus adhuec
dubia, habitu foliis floribusque Aphragmo Eschscholtziano Andrz. ex DC,
prodr. 1. p. 210. (Oreadi Cham, et Schlecht. Linnaea 1. p. 29. t. 30.)
perquam similis, nec sine fructu dignoscenda, ex characteribus vero om-
nino Platypetalo purpurascenti R. Br. ex Hook. Fl. bor. amer. 1. p. 66,
t. 23. congener.

Radıx crassa, fusiformis, multicaulis, extus sordide albida, odore et sapore
Raphanı. Cauliculi pusilli, pollice breviores, nec demum excrescentes, ut
rudimenta annı praeteriti docent, purpurascentes , pubescentes, pilis densis
minutissimis crassiusculis obtusis patentibus obsiti, a bası ad medium
nudi, abhinc foliis solitario binisve vestiti, apice foliosi, foliis racemum
abbreviatum corymbiformem involucrantibus. Folia radicalia exteriora
abortiva, in squamas membranaceas, caulıs basın amplectentes dilatata,
interna pauca, lange petiolata, petiolis 21— 4 lineas longis, apicem versus
dilatatis, in laminam obovato-oblongam obscure irinerviam carnosulam,
obtusam, glabram, 14 lineas longam,, linea angustiorem ; caulina, in medio
caule solitarıum vel bina brevius petiolata, petiolis latioribus distincte triner-

viis, ovato-oblonga, in petiolum attenuata, obtusa, glabra, carnosa, obscure

239.
240.
241.

Florae altaicae supplementum. 581

quinquenervia, ad summum duas lineas longa et sesquilineam lata; in
summo caule subfloralia, plurima usque ad decem, magnitudine varia, sub-
sessilia, obovato-oblonga vel spathulata, caeterum similia, sub racemo
coarctato corymbiformi, quasi involucrum formantia. Flores 5—12, Ilila-
cini, parvi, breviter pedicellati. Pedicelli crassiusculi, 3 lineae longi, extus
pube eadem ac in caule pubescentes, intus glabri. Calyx laxus, bası
aequalis, persistens. Sepala concava, suborbiculata, apice rotundata, margine
albo vel violaceo membranaceo, medio viridia, obscure trinervia, glabra,
longitudıne pedicelli, petalis breviora. Petala lato-obovata, lamina paten-
tissima, dilatata, lilacina, calyce sesquilongiore. Glandulae hypogynae vix
ullae, vel saltem in sicco omnino inconspicuae. Stamina sex, tetralynama,
filamentis omnibus calyce, 4 germine longioribus, antheris exsertis orbi-
culatis flavis. Germen super torum sessile, ovato-subglobosum , stylo crasso
brevissimo terminatum, Stigma simplex. Siliculae juniores (maturas non
vidimus) ovatae, turgidae, (ex rudimentis anni praeteriti, maturae duas
lineas longae, dissepimento 3 lineae lato,) glabrae, stylo brevissimo crasso
conico terminatae, valvis herbaceis, valde convexis, bası rotundatis, apice
obtusis. Placentae dorso obtusae, inclusae; dissepimentum completum,
hyalınum, oblongum, utrinque acutum, enerve, areolis subrotundis minutis-
simis; loculi sub 8-spermi (?). Funiculi wmbilicales liberi, filiformes,
elongati, apice placentarum affıxi. Semina (immatura) pendula, immargı-
nata, lineari-oblonga. Cotyledones......? Ab Aphragmo habitu om-
nibusque parlibus, excepta silicula, simillimum, differt: silicula turgida,
valvis convexis, nec plana, septo completo, cujus jam in ovario Aphragmi
vesugium plane nullum.
Lepidium amplexicaule W. — Fl. alt, III. p. 188.
Hololachne songarica Ehrenb. — Fl. alt Ill. p. 222.
Myricaria daurica DC. — Fl. alt. Il. p. 224.

Mirum in modum varians. Oceurrit duas ad tres hexapodas alta,
fructicosa, trunco in diametro plus quam pollicari, et humillima repens

15°

242.

BUNGE

subherbacea, surculis omnino terrae adpressis, spieis adscendentibus,
Folia plerumque minuta, lineae 3 longa, dimidia linea angusliora; legi
vero eliam specimina in ripis fluvıı Tschujae superioris folis 3 — 4
lineas longis, lineam latis instructa, M. longifoliae simillima. Spicae
florentes interdum subsessiles, pollice breviores, saepe vero pedunculo
squamato suffultae, 24 pollicari, ipsae demum longitudinem quatuor pol-
licum attingentes, -ita ut spica integra plus quam semipedalis evadat.
Pedicelli saepius calyce breviores, interdum illo aequales. Capsulae ple-
rumque stricte ereclae, interdum vero nutantes vel patentes. Constanter
tamen differt haec species a caeteris: spieis omnibus lateralibus, pedunculo
squamato, bracteis obtusis, foliis lineari-oblongis. Distinguendae sunt
duae varielates insignes:

‚ a. mycrophylia: frequens occurrit ad rivulos altiorum montium altai-

corum.

3. macrophylia: hujus pauca tantum specimina loco supra indicato
collegi, neque nullo alio loco per totum tractum montium altaicorum
vidi; specimina vero orientali-sibirica, quae possideo, omnia huc
spectanl.

Biebersteinia odora Steph. — Fl. alt. IN. p. 225.

Quum nunc relius saepiuspue nobis contigit observare hanc plantam
singularem simulque speciosissimam, a primo florendi tempore ad per-
fectam usque fructificationem, nonnulla quoad partes floris fructusque
addenda habemus ad descriptionem cel. Ledebour (l. c.) optimum quidem,
tamen ad specimina sicca, omnino fere deflorata factam. Scpala 5, supra
pedicellum connata, inaequalia, aestivatione quincunctali, duo externa
latiora, duo interna dimidis angustiora, quinto semiexterno externis sub-
aequali, omnia florendi tempore pateniissima, demum, lapsıs petalis, cum
filamentis persistentia, clausa, fructum foventia. Petala 5, disco hypogyno

cum calyce connalo inserta, aestivatione contorta, florendi tempore paten-

Florae altaicae supplementum 585

tissima, plana, breviler unguiculaia, bası nervo erassiuseulo instructa, utrin-
que dilatata; ad latera nervi utringue extus foveolata, intus ca losa.
Stamina 10, disco calyci adnato, brevissimo, annulari inserta, omnino libera,
alterna petalis opposita, longiora bası dilatata, extus sub bası glandula
aucta, alterna breviora, bası aequalia, eglandulosa. Receptaculum produ-
ctum in columnam centralem, apice exeuntem in processus quinque, qui-
bus media parte adhaerent: Ovarıa quinque, superne libera, basi soluta,
supra insertionem processuum emittentia siy!os 5 laterales filiformes, stig-
matibus cohaerentes, caeterum liberos. Carpella 5, vel abortu pauciora,
ovata, latere interiore in angulum compressa, extus convexa, carinata, bası
rotundata, apice acutiuscula, lateribus‘nervoso-rugosa, uniovulata, mono-
sperma. Semen solitarium, ovato-oblongum, facie interna sulco longitudi-
nalı exaratum, extus convexum, ascendens: funiculo contra styli insertio-
nem prodeunte, primum ascendente, dein reflexo, supra medium seminis
inserto, in sulco longitudinali seminis ad basın usque, ubi in chalazam
ovalam expandilur, decurrente; Lesta membranacea, crassiuscula, laxa prae-
ditum, exalbuminosum, vel certe albumine consumto inconspicuo; (in
Biebersteinia multifida vero distineto corneo, praeserlim faciem embryonis
internam obtegente.) Embryo viridis, ascendens, rectiusculus (in B, mulli-
fida magis incurvus,) radicula supera, cotyledones oblongae, planae, cras-
siusculae, apice rotundatae, receptaculo parallelae,

Observ, Accuratius fructum hujus plantae examinanli visum est genus
hocce hine ad Tribulum, praeseriim vero ad Triöulum maximum L. qui
calyce persistente, fructus axi completo, carpellis denis monospermis,
semine verticali nee horizontali, funiculo umbilicali in margine interiori
nec in dorso seminis decurrente, cotyledonibus axi centrali contrarüs nec
parallelis, denique foliorum pinnis extimis a caeteris Tribulis omnino rece-
dit, et omni jure propriam consliluit genus, quod Heterozygis mihı

‘ audit) proxime accedere, illine vero ad Neuradam, cujus fructus structura

584

243.
244.

245.
246.
247.

248.

Br Neu

quamvis longe recedere videtur, tamen bene explicatur, si accuratius
comparaveris cum fructu Tribuli et Geraniacerarum, (est nempe omnino
fructus Tribuli depressus, vel fructus Geranii duplex ad axin centralem
involutus, ipso axi centrali in basin pentagonam fructus verso). Tribulus,
Zygophylleis adnumeratus, fructu non capsulari, foliis saepe alternis ab
illis recedens, et Neurada cum Grielo (cujus flores Biebersteiniae florıbus
persimiles , fructum vero non vidimus,) vix ullo jure ad Rosaceas ducta,
nec Aizoideis consocianda (Rehb. Consp. regn. veg.) sine. ullo dubio
Geraniaceis propiora, neque ab iis nisi defectu axis centralis, fructuque
capsulam inferam simulante differentia, — cum Biebersteinia ab auctori-
bus nunc ad Germaniaccas, nunc ad Zygophylleas, nunc ad Rosaceas,
(?! Reichenb. 1. c. no. 4444. Spreng. veg. II. p. 284.) ducta — pro-
priam constituerent Tribum, Geraniaceas cum Zygophylleis jungentem.
Alio loco fusius de hac re tractare nobis propositum est.

Geranium albiflorum Led. alt. III. p. 250.

Geranium bifolium Patr. ex DC. prodr. I, p. 642. n. 44.

G. /aetum Led. Fl. alt. Il. p. 228. Planta per totum tractum fre-
quens, etiam prope Barnaul obvia, cujus caulıs interdum glabrescit,
Corydalis pauciflora Pers. — Fl. alt. UI. p. 240.

Corydalis stricta Steph. — Fl. alt. II. p. 244.
Corydalis Gebleri Led. — Fl. alt. III. p. 246.

Varietatis singularis, sine dubio loco natalı modificatae, legimus speci-
mina pauca sine fructu completo, inter lapıdum fragmina summarum
alpum ad Tschujam. Caulis et foliorum petioli alte sub lapidibus oceulti,
tortuosi, molles, foliolorum segmenta obovato-oblonga, bifida vel integer-
rıma. Flores conferti; bractearum petioli dilatatı, foliacei; corolla violaceo
colore suffusa; fructus juniores oblongi, utrinque attenuati, nutantes.
(uamvis habitu singulari recedit, tamen certo specie non dislincta.

Polygala Sibirica L. — Fl. alt. Il. p. 248.

Florae altaicae supplementum. 585

* 949. Polygala tenuifolia Willd. sp. pl. IL p. 879. DC. prodr. 1. p- 324.

250.

Hab. in lapidosis ad trajectum Katungae, loco Koketschu dieto, mense
Julio florentem et fructiferam collegi. %.

Affınis praecedenti, admodum varıans latitudine foliorum; attamen in
millenis speciminibus, quae hie, nec non in aliis locis Sibiriae, Mongho-
liae et Chinae borealis observavi, nunguam dubius fui de specie, a P. sibi-
rica jam primo intuitu diversa habitu graciliori, et accuratiori examini sub-
jeeta, constanter fructu, pedicello, petalisque glabris, (in illa ciliato, et pu-
bescentibus) distinguenda.

Trifolium eximium Steph. ex DC. prodr. II. p. 203.

Tr. grandiflorum Led. Fl. alt. I. p- 257.

Plantam nostram omnino cum Stephaniana congruere specimina herba-
riorum Fischeriani et Stephaniani docent; diagnosis vero Seringeana |. c.
pessima, plantam, quae pubescens, glabram, stipulas, quae acutissimae,
obtusas, pedunculos pedicellosque, qui parce pubescunt, tomentosos dicens,

facıle in errorem inducere potuit.

251. Gueldenstaed!ia monophylia Fisch. — Fl. alt. III. p. 260.

252.

Planta haee rarissima, locusque ejus natalis quantum hucusque notum,
arclis circumscriptus limitibus; nullibi enim lecta, nisi ad ostia torrentis
Uleghen, (falso a rossis Ulegumen dicti) ad ripam utramque fluvii Katunja,
loco Korketschu dicto; nec non nuperrime ad ostium fluvii Argut, paulo
supra in Katunjam influente, a cel. Dr. Gebler detecta. Frustra specimina
foliis trifoliolatis quaesivi, sunt mihi vero duo, alterum folio obcordato basi
angustato, alterum folio lunulato, praedita, sine dubio e foliolis duobus

lateralibus confluentibus, deficiente terminali, ortis.
Caragana Bungei Led. Fl. alt. III. p. 264.

A C. Chamlagu, quam nunc in China boreali collezimus, toto coelo

diversa.

586

253.

254.
255.

* 256.

BUNGE

Phaca frigida L. ß. exaltata Led. Fl. alt. III. p. 268.

Varietas haec, praeter caulem elatiorem , differt etiam racemis longius
pedunculatis, ‚calyeis dentibus brevissimis vix produetis, leguminibus bre-
vius stipitatis, stipite nempe calycem aequante, junioribus albo-nigroque
pubescentibus, demum omnino fere glabratis.
Phaca abbreviata Led. Fl. alt. II. 'p 268.
Oxytropis physocarpa Led. Fl. alt. III. p. 272.
Ozyiropis oligantha Bge. nov. sp. '

O. subacaulis foliolis quaternatim verticillatis oblongis abbreviatis sericeo
villosis, scapis folium excedenubus, floribus ternis subumbellatis, bracteis
calyce albo-nigroque villoso brevioribus, leguminibus ovato-oblongis acu-
minatis subinflatis villosis.

Hab. in summis alpibus ad Tschujae mediae rıpam dextram ; floret Julio

mense. &,

Ab omnibus affınıbus facile dignoscitur florıbus neque racemosis nec
spicatis pluribus, sed ternis umbellatis; quo convenit cum OÖ. physocarpa et
O. subverticillari; alııs sıgnis longe diversis.

Radix crassa, lignosa, alte descendens, corlice fusco obtecta, e stratis
reticulatis, exterioribus albis, internis flavidis tenacissimis constans, ‚(ut in
omnibus speciebus affınibus) multiceps, caespitosa. Caules subnulli vel
brevissimi, rudımentis petiolorum emarcıidorum stipulisque tecti. Stipulae
basi connato-vaginantes, apice distinctae, albo-membranaceae, uninerviae,
extus margineque pilis. sericeis longis villosae. Folia petiolata, verticillato-
pinnata 1 — 11 pollices longa, foliola utplurimum qualernatim verticillata,
elliptico-oblonga, obtusa, 1—2 lineas longa, 3 lineae lata, sericeo-villosissima,
Scapı 11—2 pollices alti, erecti, stricti, bası pilis albis patulis sericeo-villosi,
versus apicem Intermixtis pilis nigris frequentioribus. Flores caeruleo-pur-
purescentes, terni, brevissime pedicellati, umbellati, rarius bini, nunquam

plures. Bracteae lineari-subulatae, nigro-alboque villosae, calyce breviores

* 258.

Florae altaicae supplementum. 587

sesquilineares. Calyx eylindraceo-campanu'atus, tubo duas lineas longo,
dentibus subulatis, lineam longis, subaequalibus, totus dense albo nigroque
villosus, Vexillum ealyce duplo longius cum unguiculo semipollicare, pro-
funde emarginatum. Alae cum unguiculo fere trilineali, 5 lineas longae,
oblongae, apice obtusae, integrae. Carina paulo brevior, acumine brevis-
simo. Legumen pollicem dimidium longum, ovatum, subinflatum , stylo
acuminatum, villis albis pilisque brevioribus demum evanidis nigris
dense obsitum, sutura superiore ad medium introflexa, semibiloculare,
oligospermum. -

Orzyiropis pumila Fisch. ex DC. prodr. II. p. 279. n. 33. nec Led. Fl. al.
O. innaria Led. Fl. alt. II. p. 273. n. 2. nec DC. prodr.
Secundum specimina quae in herbario Fischeriano asservantur, eodem

in loco ac nostra collecta, huc referenda nostra species; collectis nunc

leguminibus, phrasin specifiecam talıbus modificare liceat:

O. subacaulis, tota patenter sericeo-villosa, foliolis 4— 5im verticillatis
oblongis plicatis vel margine revolutis, scapis adscendentibus folio longio-
ribus, spicis capitatis abbreviatis, bracteis linearibus membranaceis calyce
brevioribus, leguminibus ovatis inflatis acutis molliter albo- villosis.
Orytropis innaria DC. prodr. I. p. 279. n. 32. nec Led.

Astragalus innaria Pall. Asir. p. 94. tab. LXXVIL £. 2.!

Hujus folla tantum, jam autumno ex itinere redux, cum nec flores
nec legumina supererant, collegi in monte Inskaja Gora ad fluvium Inıa,
unde etiam Pallasius a cel. Schangin specimina sua habuit. Longe differt
a praecedente; foliis elongatis, foliolis linearibus densioribus numerosiori-
bus parcius et adpresse pubescentibus viridivus, scapo erecto striclissimo»

alıısque notis distincta.

259. Ozylropis stenophylla Bge.

Hem.

O. pumila Led. Fl. alt. II. p. 275. n. 4. c. diagn. deser. et icone

oplimis, excluso vero synonymo DC. prodr. 1. c.
des Say, etrang, T. II. 76

»88

260.

261.

262.

2635.

264.

BUNGE

Haec ex habitu quasi media inter O. leptophyliam ei selosam, facile
distinguitur a priore legumine, a posteriore pubescentia et bracteis calyce
brevioribus; magis jam diversa ab O. ampullata, foliorum forma, pubes-
centia et leguminibus, ab omnibus foliolis interdum, (sed raro) ternatim
quaternatimve verticillatis; ab O. pumila omaino distincta pubescentia,

fructu, inflorescentia etc.
Oxytropis tragacanthoides Fisch. — Fl. alt. II. p. 278.

Ozytropis sguamulosa DC. Ast. n. 15. t. 3.
O. leucopodia Led. Fl. alt. II. p. 279. n. 7. c. ic.

Specimina OÖ. sguamulosae DC., quae in herbario Fischeriano vidi,
aliaque ex Sibiria transbaicalensi, nec non mongholica, quae ipse possideo,
exacte congruentia cum icone Candollana citata, nonnisi eo a planta altaica
differunt, quod foliorum petioli persistentes, minus crebri et debiliores,
nonnunquam omnino deficiunt, nec non eo, quod scapi interdum paulu-
lum elongantur; foliorum vero forma et numerus, bractearum, calycis,
floris fructusque siructura omnino eadem, plantam altaicam ut speciem

peculiarem sejungere dissuadent.
Ozytropis floribunda DC. — Fl. alt. IN. p. 283.

Ozyiropis argentata Pers. ench. 2. p. 331. DC. prodr. 2. p. 276. n. 10.

Astragalus argentalus Pall, asir. p. 60. t. 48.

Ozytropidis sulphureae var. sericea Led. Fl. alt. II. p. 287. tunc ad
fluvium Uleghen a me lecta. Copiosiorem nuper collegi in subalpinis
alpium Sailughem ad Tsehujam superiorem, Julio mense florentem, sed
sine fructu. Ad mentem cl. C. A. Meyeri haec nil nisi varietas OÖ. ar-
gyrophyllae Led. flore (albido vel) sulphureo, sicut O. sulphurea Led.

varietas Ox. uralensis esset.

Ozytropis argyrophylia Led. Fl. alt, III. p. 288. ;

265.
266.

267.

268.

Florae altaicae supplementum. 58g

Varietatem insignem in deserto Tschujae edito collegi, foliolis sparsis,
floribus laxe spicatis distinctam. An species? sed deficiente legumine nil
certi affırmare licet.

Oxyiropis uralensis DC. 8. pumila Led. Fl. alt. IH. p. 290.
Oxyiropis empullala. DEE Bl alt! IE p- 290.

Specimina nostra levissimis momentis tantum differunt ab icone et
deseriptione Pallasianis; sunt enim in nostris scapi brevissimi et tota
planta humilior; planta vero orientali -sibirica, quam nomine O, ampullatae
a cl. Turezaninow habemus, longe aliena a nostra specie, et sequentibus
distinguenda:

Oxytropis mixotriche Bge.

O. acaulis, foliolis 11—15 ovato-oblongis subtus sericeis supra pı-
bescentibus, scapis adpresse pubescentibus 6 — 8 floris folia duplo supe-
rantibus, bracteis ovatis calyce villosiusculo dimidio brevioribus, legumi-
nibus inflatis globosis acuminatis albo nigroque breviter pilosis unilocu-
larıbus.

Medium quasi tenet inter O. ampullatam et caespilosam, ab hac pu-
bescentia et florum colore distineta, ab illa: statura multo majore, pube
preiore adpressa, nec densa alba patente, scapis florentibus fere semi-
pedalibus, flores 6— 8, multo majores horizontales serentibus, fructiferis
ad 9-pollices longis, leguminibus brevioribus, basi latioribus, abrupte acu-
minatis pilis nigris albisque brevibus, nec densis albis.

Ozxytropis setosa DC. — Fl. alt. II. p- 291.

Öceurrit etiam in summis alpibus ad Tschujam.
Astragalus dasyglottis Fisch. ex DC. prodr. U. p: 282. n. 2.

Vix jure ab ill. Ledebour junctus videtar cum A. hypoglottide (F.
alt. II. p. 293. n. 1. £.) a quo differt: caule abbreviato, stipulis majo-
rıbus altius concretis, foliolis supra utplurimum glaberrimis, pedunculis
folium aequantibus, bracteis calyeis tubum subaequantibus, calyce multo

16*

590

269.
270.

271

272

BUuNnGE

majore dentibus longioribus, corolla calyceem duplum nec triplum longa,
leguminibus majoribus crassioribus, seminibus in quoque loculo 4— 5,
quae in A. hypoglottide saepe solitarıa vel bina, caeteris ovulis abortivis,
Astragalus adsurgens Pall. — Fl. alt, II. p. 295. n. 2.

Astragalus mullicaulis Led. Fl. alt. Il. p. 295. n. 4.

Species haec minus fauste inter Astragalos hypoglottideos collocata et

“cum A. dasyglottide comparata videtur, ex fructu enim et ex habitu

.

magis ad dissitifloros accedit, quamvis florens racemos densos habeat; imo
proxima est A. vicioidi Led. (A. olopterus DC.?) puberulo et ausiriaco
cum utrisque ultimis alis apice profunde bifidis conveniens. Magis adlıuc
accedit ad nostram speciem A. bifidus Turez. mss., quasi medius inter
hanc et A. puberulum. Corolla in nostro sordide flavescens, vexillo ma-
cula violacea notato.

Astragalus puberulus Led. Fl. alt. II. p. 299. n. 8.

Legumina erecta, ovato-triquetra, coriacea, glaberrima, bilocularıa, mag-
nitndine et forma leguminibus A. ricioidis Led. sımillima.
Astragalus phacaeformis Bge.

A. (disitiflorus) suberectus, pubescens, foliolis 6 — 8-jugis oblongis
acutis, pedunculis folio longioribus, floribus dense racemosis subnutantibus,
alıs apice bifidis, leguminibus compresso triquetris glaberrimis longe sti-
pitatis secundis, junioribus erectis, maturis pendulis.

Phaca australis Led. Fl. alt. III. p. 270. excl. omnib. synon.

Phaca australis var. ß. altaica DC, prodr. II. p. 274.

Variat foliolis angustioribus, linearibus et latioribus; dense pubescenti-
bus et supra glabris: 4 Phaca australi fructu omnino differt. — Com-
paratis icone et descriptione Pallasianis (Pall. astr. n. 49. tab. 56.) vix
dubitamus, _A. vaginalum illius huc speclare; nam flores ejus, quamvis
purpurascentes depieti, in descriptione plantae altaicae albidi dicuntur,

macula violacea in carina notati,. Fructus maturi Pallasio ignoti fuisse

4.

275.

Florae altaicae supplementum. ögı

videntur. Stipulae infimae ‘aphyllae vaginantes quidem, cacterum vero
uti superiores, apice liberae nec inter se connatae, ex Pallasıo: „‚foliis utrin-
que stipula lata stipatis;“ legumina juniora linearia, recta, erecta, matura
compresso-triquetra, utrinque acuminata, longe stipitata, glaberrima, bilo-
cularia, sutura inferiore tumıdula introflexa; ad Astragalum igitur, neque
ad Phacam ducenda species. Planta florens ad A. versicolorem proxime
accedit; A. bdifidus Turez., florendi tempore ab illa non distinguendus,
differt leguminibus sessilibus, jam junioribus pendulis.

Asiragalus macrolobus MB, Fl. taur. cauc. III. p. 493. n. 1480. ***

Species plures inter se similes quidem, attamen abunde diversas sub

nominibus A. ceratoidis et macrolobi conjunzxit ill. Ledebour in Fl.
alt. III. p. 305. et seq.; neque inter specimina in primo itinere altaico
lecta, verus Asir. macrolobus aderat, quem nunc equidem altera vice
orientalem altaicorum montium partem visitans ad ripas Tschujae legi.
Ut differentiae melius eluceant, liceat hic exponere tolam specierum in
regione altaica obviarum affınıum seriem:

1. Astragalus- eriolobus Bge.

A. suffruticosus, diffusus, ramosissimus, pilis adpressis incanus; cauli-
bus abbreviatis, folis longe petiolatis, 3 — 4-jugis; foliolis oblongis
approximatis, stipulis incanıs, pedunculis floriferis folio subbreviori-
bus paucifloris, florıbus pedicellatis subumbellato-racemosis, calycis
dentibus subulatis, leguminibus erectis rectis oblongis compressis
acuminatis patentim albo-villosis calycem duplo superantibus.

A. macrolobus Led. Fl. alt. II. p. 507. n. 16. excl. omn. synon. et
speciminibus ad fluvium Irtysch lectis.

Hab. prope metellofodinam Loktewik; flor. Aprili, Majo. 2.

Habitus A. macrolobi, legumina fere A. hyrcani, 8 — 9 lineas longa,

duas Iineas lata, utrinque acuminata, flores albid. 4. Helmüi Fisch.
ex DC. prodr. 1. p- 501. (qui certe huc, neque ad 4. anthylloidern

pertinet) huic proxime affınis habitu, foliolorum numero, (folia nempe

592 BUNGE

in A. Helmii 3 — 5-juga, ut ait DC. l. c.) leguminis indumento; sed

legumine multo breviore facile distinguendus.
2. Astragalus chaelolobus Bge.

A. suffraticosus, depressus, pilis adpressis incanus; caulıbus abbrevia-
tis, foliolis Be jugis oblongis aculiusculis approximatis, pedun-
culis folio sublongioribus paucifloris, Nlorıbus breviter pedicellatis
subumbellato-racemosis, dentibus calyeinis subulatis rectis, legumi-
nibus rectis erectiuseulis oblongo- linearibus compressis prostralo-
albo -setosis calycem triplo superantibus.

A. macrolobus Led. 1. e. exel. syn, et speciem prope Loktewsk lectis.

Habitat prope Ustj-kamenogorsk; floret Majo. 2.

‘ Habitus praecedentis; sed legumina angustiora, longiora, 11 lineas
longa, 14 lineas lata, parcius et brevius villosa, villis rigidioribus prostra-
tis nec patentibus nec adpressis; flores albidı. Legumina compressa, nul-
latenus triquetra, hunc et praecedentem omnino ab A. macrolobo distin-
guunt,

* 3, Astragalus macrolobus Bieb. 1. c. nec Led.

A. suffruticosus, depressus, pilis adpressis candicans, caulibus abbre-
viatis, foliis 5 — 6-jugis, foliolis oblongis, peduneulis folio longio-
ribus paucıfloris, floribus subsessilibus capitato-racemosis, dentibus
calyeinis subulatis, leguminibus subreeurvis erectinsculis subulato-
triquetris, adpresse albo-nigroque setosis ealycem triplo superantibus.

A. subulatus albiflorus Pall. Astr. p. 23. sub vr. ß. ı. xx. B.!

Habitat ad ripam fluvii Tschuja haud procul ab ostio rivuli Kurai;

floret Julio mense, 2.

Stipulae nigro-pilosae, dentes calycini subulati, nigricantes, sinubus

acutiusculis interstincti, flores albidi, legumina juniora paulo recurva,

. . D .s
demum stricta, pollicem longa, linea paulo latiora adpresse setosa.

274.

Florae altaicae supplementum. 593

4. Astragalus ceratoides Bieb. Fl. taur, cauc. II, p- 429. n. 1480. **
A. suffruticosus, diffusus, pilis adpressis candicans, caulibus elonga-
ts, folis 5 — 7-jugis; foliolis oblongis pedunculis folio subduplo
longioribus paucifloris, floribus subumbellato -racemosis subsessilibus,
dentibus calycinis abbreviatis divaricatis obtusis, leguminibus rectis
ereetis lineari-subulatis triqueiris adpresse albo-nigroque- setosis ca-
Iycem quadruplo superantibus.
A. ceratoides «. campestris Led. Fl. alt. IH, p- 306.
A. subulatus altaicus Pall. Asır. p. 23. var. ß. t. xx. A!
Habitat ad fluvium Irtysch; floret Aprili, Majo. 2.
Stipulae albidae; calyx superne albido-, inferne nigro-pubescens, dentes
nigri brevissimi sinubus arcuatis interslincli; flores purpurei; legumina
recta plus quam pollicaria, 3 lineae lata, A. angarensis Tez. mss. hujus

varietas est, foliolis minoribus saepius quindecim.,

5. Astragalus stenolobus Bge.

A. subherbaceus, erectiusculus, viridis » Pilis adpressis sparsis, caulibus
elongatis, folis 6 — 9 jugis; foliolis oblongis acutis emarginatisve,
pedunculis folia plus duplo superantibus, floribus capilato racemosis
subsessilibus, dentibus calycinis abbreviatis obtusis rectiusculis, legu-
minibus rectis erectis maturis nutantibus lineari-subulatis Iriquetris
adpresse nigro-setosis, calycem quadruplo superantibus.

A. ceratoides 8. montanus Led. Fl. alt. III. p- 306.

Hab. in montosis ad fluvium Tscharysch, Kan etc. Fl. Majo,
Junio 2,

Stipulae virides; calyx ex toto nigro-pilosus, dentibus fere ut in prae-
cedente; flores purpurei, legumina matura nutantia, recta, 14—15 lineas
longa, lineam lata, exacte triquetra, adpresse nigro-selosa. Icon Pallasiana

inter hunc es praecedentem ambigua, ob patviam ad illum relata.

594

#275.

BUNGE

6. A. pycnolobus Bge.

A. herbaceus erectus strietus viridis, pilis adpressis sparsis, caulibus
elongatis, foliis 6 — 7-jugis, foliolis oblongis oblongo- lanceolatisve
acutis, pedunculis longissimis multifloris, floribus breviter racemosis
pedicellatis, dentibus calycinis subulatis, leguminibus rectis nutanti-
bus lineari-oblongis triquetris adpresse setosis calycem plus duplo
superantibus.

A. cerotoides war. prope Syrianowsk lecta. Led. 1. c.

Hab. prope metallofodınam Syrianowsk in campestribus, nec non ad
flavium Kurtschum; floret Julio mense. %.

Habitus omnino alienus; foliolis magnis, florıbus racemosis, legumini-
bus multo brevieribus latioribusgue ab omnibus antecedentibus recedens,
attamen evidenter affınıs. Pedunculi fructiferi usque ad 10 pollices longi;
stipulae lanceolatae, acuminatae, foliola ad 8 lineas longa, calyces fere
A. macrolobi; flores albidi; legumina exacte triquetra, pendula vel nutantia
8 — 9 lineas longa, 14 lineam lat. Eandem omnino speciem a cl.
Schangin ın regione altaica lectam a cl. Fischero communicatam habeo.
Specimina ad fluvium Kurtschum a cl. C. A. Meyer lecta huc spectare
videntur, sed fructu carent.

Observ. A. compressus Led. Fl. alt. II. p. 304. n. 14. ab omnibus
differt habitu, et inprimis leguminibus maturis arcualis. — 4. depaupe-
ratus Led. Fl. alt. II. p. 314. n. 23. A. chaetolobo proximus, legumini-
bus incurvis demum glabratis, foliolis magnis et defectu pilorum nigro-
rum äb his differt.

Astragalus laguroides Pall. ex DC. prodr. II. p. 500. n. 185.

A. Lagurus Pall. astr. p. 18. n. 23. tab. XVI.

Hab. in apricis ad Tschujam superiorem rarior; Julio mense fructifi-
cans. %.

Differt a planta daurica simillima, legumine pilis nigris obsito; in

utroque legumina subtetrasperma.

276.

277.

Florae altaicae supplementum. 595

Astragalus follicularis Pall. — Fl. alt. II. p. 322. n. 33.
Astragalus hypogaus Led. Fl. alt. II. p. 329. n. 40.

278. Astragalus Schanginianus Pall. — Fl. alt. II. p. 332. n. 43.

279.

280.
281.
282.

“283.

Dem, des Sav. etrang. T, II.

Legimus nunc in montosis ad Tschujam mediam, sub finem Julü
mensis adhuc florentem.

Asiragalus lactiflorus Led. Fl. alt. II. p. 333. n. 44.

An jure ab A. testiculato sejunetus? Certe icon Pallasiana 4. testicu-
Zati melus-convenit cum nosira planta, quam haec ultima cum varietate,
cujus mentionem fecit cl. Ledebour 1. e., quae, me judice, rectius specie
distinguenda esset, ob legumina multo minora , tomento denso adpresso
canescentia, nec lanugine spissa involuta.

Astragalus brevifolius Led Fl. alt. Ill. p. 334. n. 45.
Hedysarum polymorphum Led Fl. alt. III. p. 338.
Hedysarum obscurum L. Y]. alt. Il. p. 341.

Specimina nostra omnia ad varielatem A. drachysema DC. prodr. II.
p- 345. n. 27. spectant, a planta europaea praeter notas ]. c. indicatas,
insuper peduneulis longioribus et eo distineam, quod jam ovarıum
glaberrimum est, nec pilis, qui demum omnino evanescunt, adspersum.
Hedysarum consanguineum DC. prodr. U. p. 343. n. 26.

Planta, quam Julio mense florentem legimus in virgultis ad Tschujam
superiorem, omnino quadrat cum diagnosi citata. A HM. polymorpho, cujus
varietatem autumat ill. Ledebour. Fl. alt. II. p. 341., toto coelo diver-
sum ovarıo glaberrimo; propius accedit ad Hedysarum obscurum L., a quo
quidem facile distinguitur carına vexillum acquante, foliolis elliptieis, süi-
pulis tenerioribus albidis. Ovarıum, quamvis lineare, attamen demum in
lomentum excrescens. Fructnm maturum non vidimus, junior subtriarti-
culatus, artieulis glaberrimis, laevibus, rotundatis. Huc eliam speclat
H. inundatum Vurez. Mss., quamvis folia habet longiora, angustiora, sli-
pulas majores fuscescentes el pubescentiam densiorem.

Ad

596

284.

285.
286.

237.
288.

Bw neh:

Hedysarum neglectum Led. F). alt, III. p. 340.

Duas varietates, sive, ut videtur, species distinctas, observavimus;
alteram pedunculis praeter racemum folio brevioribus, foliolis majorıbus,
stipulis latissimis, lomentis pendulis, quae verum H. neglectum; alteram
vero pedunculis fere pedalibus, floribus minus arcte racemosis, foliolis
dimidio brevioribus latioribus, stipulis minoribus, lomentis erectiuscaulis,
ideoque ad H. caucasicum, cujus legumina ex cl. M. a Bieberstein Fl.
taur, cauc. I. p. 178.,erecta, neque pendula, ut ait ill. De Candolle ]. c.
n. 29. et pilis adpressis sparsis vestila ex cl. C. A. Meyer Enum. cauc.
easp. p. 144. n. 1281., nec glabra, ut dieunt MB. et DE. 1. c., proxime
accedentem, nec forsan ab ıllo distinctam. Utraque ex habitu et ob legu-
mina omnino laevia, quamvis parce pubescentia ad Leivlobium spectant.
Icon Gmelinjana Fl. sib. IV. ti. X. ad HM. odscurum citata, melius expri-
mit verum H. neglectum; tab. XI. vero ad speciem novam, vix cognitam
recentioribus, spectare videtur, floribus ochroleucis alüsque signis omnino
a H. sibirico distinctam. |
V icia costala Led. Fl. alt. Il. p. 346. n. 4.

Ancathia igniaria DC. Arch. de bot. t. 2. p. 350.

Cirsium igniarium Spr. — Fl. alt. IV. p. 10.

Specimina pauca Julio mense florentia collegimus ad fluvium Tschuja
contra ostium fluvii Tschagan, in montosis, a planta soongarica squamis
involucri latioribus, minus densis, caule humiliori, spinis validioribus
parum diserepantia, allamen ne varielatis quidem nomen merentia,
Saussurea pygmea Spr. — Fl. alt. IV. p. 14.

Saussurea pycnocephala Led. Fl. alt. IV. p. 14.

Quamvis ab antecedente distinetissima videretur, nihilominus tamen

illi proxima, imo sunt specimina intermedia, quae utramque speciem con-

jungere tendunt.

297.
298.
299.
300.
301.

302,
503.

Florae altaicae supplementum. \ 397

Saussurea Frolowü Led. Fl. alt. IV. p. 15.
Saussurea glomerala Pow. — Fl. alt. IV. p 21.
Saussurea salsa Spr. — Fl. alt. IV. p. 22.
Saussurea serrala DE. — Fl. alt. IV. p. 25.
Saussurea discolor. DC. — Fl. alt. IV. p. 27.

. Saussurea salicifolia DC. y. incisa Led, Fl. alt. IV. p- 30.
. Leuzea carlhamoides DE. — Fl. alt. IV. p- 34.
3. Serratula centauroides L. — Fl. alt. IV. p. 39.

Speeimina, quae nune collegimus, caulibus unifloris, foliis radicalibus
vix divisis ad S. glaucam Led. 1. c., squamis vero apice interdum lutes-
centibus, foliis superioribus margine scabris ad S. ceniauroidem L. acce-
dunt, et utramque speciem in unam conjungere suadent.

Eıhinops humilis MB. — Fl. alt. IV. p. 45.
Cenlaurea sibirica L. — Fl. alt. IV. p. 50,
Gnaphalium Leontopodium L. — Fl. alt. IV. p- 56.
Artemisia multicaulis Led. Fl. alt. IV. p. 60,
Arlemisia argyrophylla Led. Fl. alt. IV. p. 66.

Proxime accedıt ad A. frigidam Willd.; nec forsan ab illa diversa.
Habitus demissior, robustior, indumentum adpressius, sericeum, flores
pauciores, majores, imo anthodii squamae latiores obtusatae, a loco natalı
alpino pendere videniur.

Artemisia rupesiris L.— Fl. alt. IV. p. 67.
Artemisia oblusiloba Led. ß. fructiculosa Yl. alt. IV. p. 69.

Varietas haec a var. «. jam viscositate et odore fortissimo camphorato
facile dignoscitur, praeterea et habitu haud parum recedit; jure tamen
conjuneta videtur. Var. y. vero glabra, quamvis habitu ad var. «. pro-
xime accedens, anthodii squamis et receptaculo glabro longe distat, et

omnı Jure propriam. constilueret speciem.

304. Artemisia laciniala Willd. Fl. alt. IV. p: 78.

7

598

305. Artemisia violacea Led. Fl. alt. IV. p. 78.

306.
307.
508.
309.

310

.

%

BUNGE

Varietatem in alpinis ad Tschujam nunc legimus, racemo simplici
praeditam, floribusque vix nutantibus, saepius omnino erectis; folia vero
subfloralia elongata integerrima in hac specie characteristica et anthodü
structura huc referre suadent.

Artemisia pycnorrhiza Led. Fl. alt IV. p. 79.
Arlemisia caespitosa Led. Fl. alt. IV. p. 80.
‚Artemisia Lercheana Stechm. — Fl. alt. IV. p. 84.
Erigeron podolicus (Bess.?) Fl. alt. IV. p. 90.

Nostra species ab E. acri differt non solum pubescentia crebriore,
inflorescentia pauciflora subcorymbosa, et radio discum superante, sed
imprimis etiam anthedii squamis discum aequantibus vel superantibus,
quae in E. acri (an etiam in vero E. podolico Bess.?) disco dimidio vix
longiores. Cel. Reichenbach Fl. germ. excurs. p. 240. n. 1540. de
E. podolico: ,radius insignis, iterum anthodium sua lıgula aquans,*
quod cum nostra specie haud congruit, cujus radıus anthodium ad sum-
mum tertia parte superat. Vix igitur jure huc relata nostra species. Va-
rietatem nostram ß. pusillam e Sıbiria orientaliori ab amic. Turczaninow,
nomine E. armeriaefolii, accepi.

Erigeron alpinus L. — Fl. alt. IV. p. 90.

Varietas ß. eriocalyx Led. l. c. p. 91. quam et nunc legimus, a vero
E. alpino differt: caule multo humiliore, pube densissima, folis radicali-
bus plus quam dimidio brevioribus, non tantum margine, sed in utraque
pagina pubescentibus, anthodii squamis hirsutissimis, radii flosculis multo
brevioribus, dimidio angustioribus, intense roseis, nunquam albis, tubo
glabriusculo, neque piloso ut in E. alpino, denique pappo teneriore. An
igitur specie distinguendus? Varietatem in insulis Tschujae legimus, quae
foliorum forma E. podolici habitum induit, ex anthodio vero et flosculis

rad longioribus huc spectare videtur,

w
Florae altaicae supplementum. 599

311. Erigeron elongatus Led. Fl. alt. IV. p. 9. |
312. Aster alpinus L. — Fl. alt. IV. p. 95.
* 315, Asler flaccidus Bge. nov. sp.

A. pilis articulatis erispis hispidus; radice canleque simplieissimo, folüis
radıcalibus obovato-oblongis, supra scabriusculis subtus arliculato
hispidis, anthodii solitarii hispidissimi squamis oblongo -linearibus
erectis apice coloratis, flosculis radıı longissimis flaccidis reflexis.

Hab. in alpinis ad Tschujam et in subalpinis Sailughem; floret
Julio mense. 2.

Proxime alfınis A. alpino L.; sed differt: pubescentia, radice simplici
nec multicipite, caule laxiore, anthodii hispidissimi squamis apice coloralis
longioribus, oblongis neque supra basın angustatis, flosculis radıı duplo
fere longioribus, angustioribus, flaceidis, reflexis. Radix simplex, fusca.
Caulis simplicissimus, solitarius, ereetus, laxiusculus, 4—7-pollicaris, pilis
longis articulatis erispis et brevioribus rectis glandulosis hispidus, intense
purpureus. Folia radicalia externa abortiva, in squamas spathulatas emar-
cidas versa; caetera obovato-oblonga in petiolum brevem latiusculum
desinentia, obtusa, caulina quatuor, oblonga, semiamplexicaulia, pollicaria
vel paulo longiora, 3—5 lineas lata, omnia integerrima, supra glabriuscula,
subtus, praesertim margine et ad nervos, pilis articulatis hispida. Anthodium
solitarium, squamis aequalibus, erectis, oblongis, acutis, adpressis, purpu-
reis, hispidissimis, disco parum brevioribus. Floseuli radıı 14 lineas longi,
dimidiam lineam lati, laxi, reflexi. Flosculi disei pappo scabro subbrevio-
res. Achenia pubescentia. Caelera generis,

314. Aster altaicus Willd. — Fl. alt. IV. p. 99.
315. Aster dracunculoides L. — Fl. alt. IV. p. 97.
* 316. Aster eremophilus Bge. nov. sp-
A. pilis crispatis hispido-canescens, scaber; radice lignosa mullicipite,

foliis radicalibus in petivlum attenuatis spathulatis aculis integerrimis,

600

BUNGE

caulinis subbinis sessilibus bası attenuatis lanceolatis, anthodio soli-
tario; squamis inaequalibus oblongo-lanceolatis acutis glabris margine
membranaceo lacero- ciliatıs.

Hab. in sterilissimis deserti editi ad dextram ripam Tschujae fluvü ex-

tensi; sub finem Julii mensis fere defloratum leg. 2.

Proxime affınis A. obovato Led. Fl. alt, IV. p. 95. (Ahinaclinae limoni-
foliae Less!), a quo facile distinguitur: pubescentia erispa, -statura multo
humiliore, foliis angustioribus, anthodio semper solitario, squamis vix pu-
berulis, margine membranaceo lacero-ciliatis; acheniis majoribus densius
pilosis, pappo longiore rigidiore magis scabro. Habitus, praeter folia, om-
nino Erigeronis graminei, Radıx crassa, lignosa, alte descendens, multiceps,
caespites densos efformans, apice rudimentis folıorum emarcıdorum dense
obvallata, e quibus prodeunt fasciculi foliorum radiealium plurimi et cau-
les simplicissimi, florendi tempore vix pollicares, demum, peduneulo excres-
cente, 2— 21 pollicarem altitudinem atlingentes, subbifeli, striati, pilis
erispis hispiduli. Folia radicalia fascieulata, fere pollicaria, bası in vaginam
persistentem albam membranaceam trinerviam pilis longis cerispis ciliatam
dilatata, tunc angustata, superne iterum in limbum oblongum acutum fere
mucronatum ampliata, uninervia, nervo subtus prominulo albido, rigida,
supra scabra, subtus margineque crispo pubescenlia, integerrima; caulina
similia, plerumque bina. Anthodu glabriusculi squamae disco breviores, in-
aequales, lanceolatae, carinalae, aculae, virides, margine membranaceae, mem-
brana lacera. Clinanthium nudum, favulosum. Semiflosculi pallide violacei,
demum revoluti, 5 lineas longi, 3 lineae lati, vel paulo latiores. Flosculi
discı pappum aequantes. Genitalia generis, inclusa. Achenium obovato-
oblongum, bilineare, hilo hasilari, altero latere convexum, dense pilosum.

Pappus Ires lineas longus, scaberrimus, sordide albus, vix flavescens.

317. Cineraria lyrata Led. F. alt. IV. p- 101.

318. Cineraria palusiris L, — Fl. alt. IV. p- 102.

319.
320.

321.

322
323.

«

324.
325.
326.
327.
328.

Florae altaicae supplementum. 601

Memoratu dignum. videtur, hanc plantam, hucusque tantum in palus-
tribus deserti prope Loktewsk, h, e. in (totius tractus) florae nostrae locis
non 'nisi minus editis lectam, etiam in editissimis, nempe versus cacumen
alpis Altyn-tu, nec non ad radicem ejus ad lacum alpınum Jeilukol, ubi
nunc legimus, provenire. Nulla caelerum nota haec ab illa distinguenda.
Cineraria robusta Led. Fl. alt. IV. p. 106.

Senecio nemorensis L. — Fl. alt. IV. p. 109.

In lapidosis sylvaticis ad rivulum Kurai, collegimus varietatem hujus
speciei macilentam, pauci-, saepe unifloram.
Senecio erucaefolius L. — Fl. alt. IV. p. 110.

Varietas, cujus mentionem facıt ill. Ledebour. 1. c., floribus majoribus,
praeterea radice bienni differre videtur, nee non anthodü squamis apice
concoloribus, nec sphacelatis. Eandem omnino plantam, nomine Cinera-
riae ambraceae accepi ab amiciss. Turczaninow e regionibus Sibiriae
orientalibus.

Senecio subdenlalus Led. y. parvulus Fl. alt. IV. p. 111.
Senecio dubius Led. Fl. alt. IV. p. 112.

Planta, quam nune in insulis Tschujae legimus, haud plane congruit
cum speciminibus e ditione Kirghisorum allatis; folia enim profundius
divisa. Hoc vero variare solet, eandem enim plantam prope fodinam Lok-
tewsk collegimus, foliis paucis tantum sinuato-dentatis, pluribus integerrimis,
Senecillis glauca Gaertn. — Fl. alt. IV. p. 113.

Chrysanthemum sinuatum Led. Fl. alt. IV. p. 116.
Pyreihrum ambiguum Led. Fl. alt. IV. p. 118.
Pyrethrum pulchrum Led. Fl. alt. IV. p. 118.
Crepis multicaulis Led. Fl. alt. IV. p. 125.

Copiosiorem nune legimus in subalpinis ad rivulum Kisil-tasch, in tor-
rentem Kurai influentem, unde verosimiliter in insulas Tschujae alluta.

Squamae anthodii externae plerumque quatuor, inlernae octo.

602

BUNGE

329. Hieracium chrysanthum Led. Fl. alt. IV. p. 129.

Folia in hoc nunguam runcinnato-dentala; specimina enim quae huc
ducta ab ill. Ledebour, foliis runeinnato-dentatis praedita, certe ad sequen-
tem speciem spectant, quod jam ex floris structura et colore pallidiore

elucet.

550. Hieracium polytrichum Led. Fl. alt. IV. p. 130.

Species summopere varians; 1) quoad staturam ; mox fere pedalis, prae-
sertim in orientalioribus, mox bipollicaris, qualem nune collegi in Tapidosis
apricis versus fontes Tschujae; 2) quoad capitulorum numerum; plerumque
anthodium in quovis caule solitarium; est mili vero specimen anthodüs
quatuor munitum ramosum; 3) quoad foliorum indumentum ; saepe folia
omnino glabrescunt, (hue planta Gmelini Fl. sib. I. tab. VII. fig. 1.)
rarius molliter pubescunt, saepe, praeserlim bası, ad nervos tomento albo
canescunt, sunlque mihi specimina ex toto pilis setosis rigidis sat densis
aspersa; 4) Anthodium plerumque plus minus pilis rigidiuseulis flavicanti-
bus, rarioribus brevioribusve, longioribus erebrioribusve tectum, intermixtlis
plerumque pilis nigris, rarius pube molli alba canescens. 5) Peduneuli vel
glabri, vel canescentes, vel pilis rigidis nigris vel albis, vel mixtis obsiti.
Folia semper runcinnato-pinnatifida. Flores semper flavi. Varietates insig-
niores distinguendae sequentes:

@. Gmelinianum; caule foliisque glabris, peduneulis elongatis, anthodio
albo nigroque' piloso; hoc, nomine H. crocei, e vegione baicalensi
habeo.

ß. dentatum; foliis glabriusculis, minus profunde runcinnatis, anthodio
pilis sordide flavicantibus nigrisque setoso. (H. chrysanthi, var, foliis
runcinnato-pinnatifidis Led. 1. c.) in alpibus ad fontem Fl. Tscharysch.

y- Ledebourienum; foliis molliter pubescentibus, pedunculis nigro-setosis,
anthodio pilis longis flavicantibus hirsulissimo; in summis alpibus

ad Tschujam.

Florae altaicae supplementum. 603

d. apricum; caule humili foliisque basi incano-tomentosis, caeterum
glaucis, anthodio pilis brevibus setoso, vel molliter canescenti:; in
apricis versus fontes fluvii Tschujae, nec non in orientalibus Sibiriae.
H. croceum Lam. ab his florum tantum colore et numero diversum
videtur, caetera omnia in hanc illamve varietatem quadrant. An
igitur jure nostra species distingueretur?

331. Hieracium strictum Led. Fl. alt. IV. p. 132.

352. Sonchus azureus Led. Fl. alt. IV. p. 138.

335. Sonchus dentatus Led. Fl. alt. IV. p. 141.

334. Prenanthes diversifolia Led. Fl. alt, IV. p. 243.

355. Leontodon Stevenii Spr. — Fl. alt. IV. p. 150.

336. Leontodon lyratus Led. Fl. alt. IV. p. 152.

3371. Leontodon leucanthus Led. Fl. alt. IV. p- 154.

338. Scorzonera radiata Fisch. — Fl. alt. IV. p. 160.

339. Scorzonera graminifolia L. ß. latifolia Led. Fl. alt. IV. p. 161.
340. Euphorbia Esula L. y. caesia C. A. M. Fl. alt. IV. p. 182.

Varietas haec praeter colorem eximie caesium differt insuper foliis
elongatis oblongo-linearibus crassiusculis, exsiccatione fere coriaceis, den-
sioribus, margine integerrimis, involucri folis duplo brevioribus latioribus,
involucellis obtusissimis nec mueronatis, appendicibus eximie lunatis pro-
fundius excisis, coccis multo minoribus, ideoque forsan specie distinguenda?

341. Euphorbia alpina C. A. M. Fl. alt. IV. p. 187.

Varietates duae distinguendae sunt; altera caule erecto foliisque glabris,
quae in alpibus crescit; altera caule procumbente foliisque subtus pubes-
centibus, quam frequentiorem nunc collegimus in rupibus calcareis apricis
ad fluvium Kan.

342. Euphorbia lutescens C. A. M. Fl. alt. IV. p. 194.
* 343. Carex Davalliana Sm. Spr. Syst. veg. II. p. 806. n. 3.

ß. leiocarpa Bge. fructu glaberrimo,
Mem des Su. drang. I, MM. 718

604

344.
345.
346.
347.

348.

* 550.

BUNGE

Specimina pauca, in ‘paludosis sylvaticis ad fontes fluvii Mön lecta,
a €. Davalliana europaea nonnihil discrepant: perigynio paululum latiori,
superno planiusculo, depresso, recto nec reflexo, glaberrimo neque apice
hispidulo; caryopsis in nostra paulo major, omnino fere plano-depressa,
subtus ad basin vix carınata nec triquetra, apice truncata neque acutius-
cula ut in planta helvetica. An igitur nostra planta specie diversa?
a €. parallela Laest. perigynüs distichis nec decussatis differt. _
Carex ovala C. A. M. Fl. alt. IV, p. 207.
Carex atrata L. — Fl. alt. IV. p. 214.
Carex melanantha C, A. M. Fl. alt. IV. p. 216.
Corex Fahlii Schkuhr — Fl. alt. IV. p. 217.

Duas varietates legimus; alteram subalpınam ad fontes fluvii Jebagan,
ceulmis plus quam pedalibus, gracilibus, foliis angustioribus, perigyniis
albidis magıs scabris; alteram ad summarum alpium scaturigines crescen-
tem, plantae Lapponicae omnino congruam, vix semipedalem robustiorem
rigidiorem, foliis latioribus culmum aequantibus vel superantibus, perigy-
niis fuscescentibus minus scabris. Specimina orientali-sibirica spicis om-
nino nigris, caeterum vero varietati nostrae secundae simillima ab amic.
Turczaninow, nomine C. melanocephalae, accepimus; ejuslem €. brachylepis
ad varietatem priorem spectat.

Carex ampullacea Good. — Fl. alt. IV. p. 219.
Spicae in speciminibus ad Tschujam lectis omnino atrofuscae.

Carex saxatilis Linn. — Fl. alt, IV. p. 223.

Specimina nunc in summis alpibus ad Tschujam lecta paululum di-
screpant, et spicis brevioribus crassioribus, perigyniis suborbiculatis glu-
mam latitudine et longitudine superantibus ad €. pullam accedere viden-
tur, sed rostro brevissimo vix bifido recedunt.

Carex pedata Linn. Wahlenb. Fl. lapp. p. 239. t. XIV.

351.
352.

355,
354,
#355

Florae altaicae supplementum. 605

” . " ” * . ” ”
Planta nostra, quam legimus ad ripam Tschujae superioris in subal-

pinis simul cum Elyna spicala, quam etiam in Lapponia comitem habet
ex cl. Wahlenberg 1. c., — habitu proceriore, culmo interdum medio
unifoliato, vagina bracteae inferioris magis producta, spicis longioribus,
floribus pluribus paululum differt. Spica 2 inferior longius pedunculata,
superior sessilis ad basin spicae & longioris, interdum spica 2 solitaria,
„ deficiente inferiore vel superiore. Fructus vero structura omnindFladem.
Perigynium apice parce hispidulum, glumae dorso ad carinam tenuissime
aculeolatae. Huc etiam spectare videtur C. ciliata Turez. ö
' Carex nilida Host. — Fl. alt. IV. p. 226.
Carex tristis MB. Fl. alt. IV. p. 228.
Hab, in insulis Kuraicis Tschujae. Julio mense, %.
Carex microglochin Wahlenb. — Fl. alt. IV. p. 234. (sub Uncinia).
Elyna spicata Schrad. — Fl, alt. IV. p. 235.
Elyna schoenoides C. A. M. Fl. alt. W. p- 235. in adnot.
Hab. in graminosis humidis summarum alpium ad Tschujam, Julio
mense florens et fructificans. %. i
Planta altaica quoad diagnosin (l. c.) vix a caucasica differt; calami
in nostra plerumque folia gr, attamen sunt etiam folia, quamvis
pauca, calamo longiora. z
Radix caespitosa; caespites densi, basi vagınarum rudimentis brunneis
dilatatis tenacissimis rigidis adpressis vestiti. Folia fasciculata, rigida,
stricta, plus quam semipedalia vel breviora, Iineam lata, basi vaginantia,
vaginis antice hyalino-membranaceis, tenuissimis, superne convoluta, mar-
ginibus serrulatis, fere connatis, glabra, laevia. Calami 6 — 10 pollices
longi, glabri, laeves, striati, praesertim apicem versus subancipites. Spicae
compositae,, pollieem dimidium longae, 3 lineas latae. Spieulae inferiores
saepe 5 — 6-florae, superiores quadriflorae, flosculo inferiore interno 2,

5 — 4 superioribus masculis. Bractea spiculae infimae ovata, saepe

15*

606 a BUNGE

.„E x NN {
mucronata, ceterarum obtusae, muticae, omnes fuscae, uninerviae, obliquae,
I

margine hyalino. Gluma feminea ovato-oblonga, apice emarginata, biner-

vis, caeterum bracteae. similis. Glumae masculae 3— 4, (in glumis
inferioribus interdum 5) multo angustiores, apice truncatae, sublacerae,

uninerviae, extimae oblongae, intimae fere. lineares. Setae hypogynae

£- Stamina tria. Caryopsis oblongo-, vix obovato-triquetra, sesquili-

eam longa, 3 lineae lata, bası stylı persistente breviter mucronata, gla-
hervias, laevis. Stylus cum stigmatibus tribus tres Jineas longus.

# Ab hac sufficienter distincta videtur planta orientali-sibirica, calamo
folia superante, foliis angustioribus planis, stylo multo ‚longiore, caryopsi
breviore, exacte obovata, longe cuspidata. "

* 356. Beiula microphylla Bge. .nov. sp.

B. arborea; epidermide trunci flavescente, foliis obovato-rhombeis basi
acutangulo cuneatis integerrimis, superne grosse dentatis, ramis junioribus
dense resinosis petiolisque villosulis, amentis femineis maturis ovato-oblongis;
squamis cuneatis trifidis; lobis linearibus pubescentibus, samarae alis semine
obovato latioribus longioribusque. .%.

Hab. ad Tschujae rıpam in deserto curaico Julio mense cum fructu
maturo legi.

B. alba vix humilior, ab ılla A forma et magnitudine, amentis
et epidermide trunci flavescente neque alba, primo intuitu distinctissima.
Amentis magis ad B. fruticosam accedit; foliorum vero forma cauleque
arboreo recedit. A B. daurica foliis, cortice amentique squamis, aD. nigra
foliorum forma. discrepat. Arbor 30 circiter pedes alta, gracilis, crure.
humano vix crassior, ramis striclis ereclis contraclis, corticis epidermide

flavicanti subcarnea pruinosa ut in B. alba. Rami atrofusci, dense obsiti

punctis resinosis, annotini insuper pubescenti -villosi. Folia breviter petio-
lata, petiolo sesquilineari, undique villosulo, 8 lineas ad pollicem longa,

4— 7 lineas lata, rhombea vel obovato-rhombea, vel omnino obovata,

ug

2 ® nn ”
#r

ı 22 % ”
E £

Florae altaicae supplementum. . % . 607

bası angulo Er cuneata, integerrima , ciliata, superne simpliciter grosse
ırregulariter dentata, supra demum glaberrima, subglutinosa, laete viridia, v
subtus pallidiora, juniora ad nervos, demum tantum ad neroftum axillas

# -pilosiuscula. Amenta mascula eylindrica, florentia non vidimus, juniora “ j

villosula, squamis longe ciliatis. Amenta feminea brevissime pedunculata,

subsessilia, matura ovato-oblonga, dimidium pollicem longa, versus basin
3 — 4 lineas in diametro lata. Squamae cuneatae, duas lineas a su-
perne lineam latae, trifidae, lobis lateralibus adscendentiftectis ineari- ®
oblongis, lobo medio paulo brevioribus, apice rotundatis ciliatis. Samarae *
obcordatae, apice ad basın stylorum villosae, duas lineas latae, alıs apice
Gilitis, semen longitudine et Iatitudine superantibus. ö
Observ. Betula y. humilior palustris amentis per omnes dimensiones mi- E 3
noribus Gmel. Fl. sib. I. p. 167. tab. XXXVL in flora altaica (IV. p. 246.)
vix jure ad BD, fruticosam ducitur, Anden enim structura, in icone sat
"bene expressa, a vera B. fruticosa discrepat. en nobis specimina e regione
iransbaicalensi, plantae omnino iconem Gmelinianam quadrantis, cujus
folia paulo majora quam in B, fruticosa, et squamae amenti feminei lobis
lateralibus abbreviatis rotundatis, lobo medio lineari elongato; haec, sine
> dubio specie distincta. B. #: dicatur. ®
357. Salix pallida Led. Fl. alt. IV. p. 261.
358. Salix arenaria Linn. — Fl, alt. IV. p. 278.

359. Salir glauca Linn. — Fl. alt. IV. p. 280. %. pacrocagpa. r
360. Saliz arctica Pal Fl alt. IV. 2334
561. Salix myrsinites L. — Fl. alt. IV. p. 284. | _
„ 362. Saliz Brayi Led. Fl. alt. IV. p.289.
363. Salir reliculata Linn. — Fl. alt. IV. p. 291. j ®
* 364. Salix retusa L. var. rotundifolia Trev. ex Trautv, Salic, frig. in Nouv. Mem.
de la Soc. nat. mosc. II. p. 305. 2 7"
S. rotundifolia Trautv. 1. c. tab. XI. =
i j

* » ee Ps
2
a 7 zur
608 #* n Bun GE Florae altaicae supplementum.
*
i ‚ Hab. in Mis alpibus ad Tschujam, arete terrae adpressa
: “ ;
u. Julio mense florens. %.

s « r #
Omnino cum planta arctica I. c. depicta congrua.

* 565. Salix herbacea Linn. Spr. syst. veg. I. p. 101. n. 40.

Hab. rarior in summis alpibus ad Tschujam, simul cum
” odora, ad scaturigines; floret Julio mense. %. %
308. Popular Led. Fl. alt. p. 297.
2 ir . Bi

=

Meet N

a
Fe ge

. R
*r te
late repens
’ E)
—_

’
u
..M
Biebersteinia
“ & %

%

.“

u“

®

“.® ” |
% ’ Fr - ..-
| a ee
. un ## Do 14 “ 2
* . | », > ’ % ’ a .
„A rn
3 he ” t
ee N % | ! Ze '
* INDEX GENERÜM.M
u
Hi;
* Pagina Pas Pagina
E conitum 554.555 Caragana 585 | Echinospermum __ 531
Adenonema 548 | Cardamine 573 | Elymus @.
Adonis 558 | Carex r 605— 605 | Elyna 605
x Aira 526 | Castilleja 566 | Epilobium 541
Allıum 541 u 597 | Erigeron 598. 599.
Alyssum 573 | Cerastium 549 | Eriophorum 526. 530
4 Anabasis 559 | Chamaerhodos 541 | Eritrichium 530. 531
Ancathia 596 | Chenopodium En 559 Erysimum 577
‚ Androsace 533 santhemum w Euphorbia 603
Aquilegia „555 wo. 542 | Eurem ©. 577
Arabis 573 | Cineraria 600. 601 | Festuca 528
Arenarıa 546 | Claytonia 534 | Galium 529
Artemisia 597—598 | Cnidium 39 Gentianag, 536. 537
Asperula 530 Colpodium 528 Geranium 554
Aster 599 | Convolvulus » 533 | Gnaphalium 91
E73 Astragalus 589 —595 Corydalis 584°] Güldenstädtia 585
Athamanta % 559 | Cotoneaster . 551 E. 566
na 526 | Craniospermurm 550 | Gypsophila 545
Pr #.. 573 | Crepis 601 | Hedysarum 595.596
‚Betula 606 Delphinium® 555 | Hesperis 576
Biebersteinia 582 | Dontostemon 576 Heterochroa 543
Bromus 528 | Draba 573—576 | Hieracıum 602. E
Callianthemum 558 | Dracocephalum 558-564 Hikhloa 5 “
Campanula 533 | Echinops 597 | Hololachne 581

«

* * ae %
* u‘
Ro ”
i . .
# Wr
® Dr
"* a
* »... Pagina
: u ® Hypecoum 530 | Platypetalum 580
m! Iris u Poa 271. 528
% » Kochia 559 | Polemonium 533
Koeleria 528 | Polygala 584. 585
Lagopsis 565 | Populus 608
‘ “ i Le en .® 603 | Potentilla . ,551—554
. p Lepidium E13 581 | Prenanthes 605
. Leuzea 597 | Primula 531 — 533
5 Linaria 573 | Pülotrichum 573
= „ Lonicera 533. 554. | Pulsatilla 558
' a Luzula 541 | Pyrethrum 601
Lychnis 549 | Pyrola 541. 542
Macropodium “u 5%. nuneulus 556
Möhringia 546 um 451
% Myricaria 581 | Ribes 555. 556
Oxygraphis 556 | Salicornia 525
% ö ° Oxyria 541 . 607. 608
: Oxytrops 586 — 589 isorba 550
* Pachypleurum 557 ®, — 597
F Panzeria 565 | Saxifraga 542. 543
Parrya - Scorzonera 603
Passerina crophularia 573
. Patrinia | 529 | Scutellaria 564
Pedicularis 567 — 572 | Sedum 551
* Peucedanum 538 | Senecillis 601
= Phaca 586 | Senecio 601
® Blıntago e Serratula 597
d . % nn
®

®.

[u
r “ *
4 .r
he u .
N ig _ a
4 Pen
‚Sıbbaldia 5394
Silene 544. 545
Sisymbrium 576.577,
Smelowskia 579
Sonchus 603
R .“
Spiraea 551"
Statice 341
Stellarıa 547. 548
Stenocoelium 538 ‘
Sir w 526
Swertia 537
Taphrospermum 580
Thalictrum ‚558
Thermopsis . 541
Thesium | 536
Tragopyrum 541
Trifohum 585
Trisetum 526
Triticum 528. 529
Trollius 555. 556
Volkfin 525 #
eronica 325
Vicia he |
Viola ER: 3A
Zygophyllum E73
”
“
“ ».
=

.——

VERZEICHNISS

DER
IM JAHRE 1838

!

SAISANG-NOR UND AM IRTYSCH
GESAMMELTEN PFLANZEN.

EIN ZWEITES SUPPLEMENT ZUR FLORA ALTAICA.

Angefangen

RY

ur “;,w YORK

Dr. G. H. BonGaARD, UTANICAL,
HARDEN

beendiget von

Dr. GC. A. MEYER.

Mit 16 lithographirten Tafeln.

(Gelesen den 4. December 1840.)

Vorwort.

Als ich, vor kaum zwei Jahren, gemeinschaftlich mit meinem verehrte-

“> sten, leider zu früh verstorbenen Freunde Dr. Bongard die interessante

Pflanzensammlung durchmusterte, welche den Stoff zu dieser Abhandlung
geliefert hat, da vermuthete ich nicht, dass ich die Herausgabe des unvol-
lendet gebliebenen Manuscript’s zu besorgen haben würde.

Etwa zwei Drittel der Abhandlung, die ich jetzt der Academie zu über-
«oreichen die Ehre habe, sind von Dr. Bongard ausgearbeitet worden. Ich
& habe sein Manuscript, bis auf einige Abänderungen, die der Verfasser bei
Yu einer nochmaligen Durchsicht gewiss selbst vorgenommen haben würde,

Meöm.F 1.Ser. Sc.math.,phys.etnat. T. PI.2de part. Sc.nat. 21

JAN

158 MEYER, e Botanique.

ganz beibehalten. Hin und wieder habe ich jedoch einzelne Anmerkungen
beigefügt, die mit einem M. bezeichnet sind. Das letzte Drittel der Abhand-
lung, von No. 213 an, habe ich nach den trocknen Pflanzen - Exemplaren
ausgearbeitet, so dass ich mich mit "lem Rechte als Fa Verfasser dieses.

Theiles der Abhandlung betrachten darf.

Die vorliegende Abhandlung enthält eine Aufzählung der, von Poli-
toff im Jahre 1838 in den C genden am Saisang-Nor gesammelten ‚Pflan-
zen. Die ganze Sammlung besteht aus 331 Arten. Von diesen sind 19
neu; nehmlich eine Clematis, fünf Arten der Gattung Astragalus, ein
Hedysarum, eine Serratula, ein merkwürdiges Echinospermum, eine
Scrofularia, eine Statice, ein Thesium, zwei Pterococcus- Arten,
eine Atraphaxis, eine Brachylepis, ein Allium und zwei Flechten.

Diese neuen Arten sind fast sämmtlich abgebildet worden.

290 Arten dieser Sammlung gehören den Dicotyledonen, 31 den
Monocotyledonen an*). Dass diese Sammlung die Flora jener Gegenden
bei weitem nicht erschöpft habe, leuchtet ein. Besonders sind die Monoco-
tyledonen vom Sammler sehr vernachlässigt worden. Es reichen daher
diese Materialien in der That nicht hin, -um ein vollständiges Bild der
Flora jenes Landstriches zu entwerfen. Sie geben aber doch zu einigen
interessanten Bemerkungen und Vergleichungen Gelegenheit, die ich hier

ganz kurz durchzuführen versuchen werde.

Krautartige Pflanzen mit ausdauernder Wurzel sind in diesen Gegen-
den vorherrschend. Von 290 Dicotyledonen sind 40 kleine, oder nur mässig,

hohe Sträucher, und 69 Arten sind ein- oder zweijährig. Bäume sind selten..

Die Phanerogamen sind auf folgende Weise vertheilt. i

‚*)»Die: wenigen Cryptogamen. können’ hier gar, nieht ‘berücksichtigt werden.

Botanique.

Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 159

DıcoTYyLEDOoNEAR.

Ränuneulaceae .
Berbeitdese! UI DLIT
Papaveraaaet 1. N. WE
Fuümariaceae . 2... .....
Merlesne 2. © elahr at
Polycakwede it 3 3
Garyophylläceae .........
EB? Z09, ZU, Sei“
Bakantineaea iR. 25 PA,

EysopliyHaceae-. 3. 2.

Beuticene I U] DD, Tall, ..»}
Bezummosae . ... 2.2...
Rose, PP A

Famarıseneae so wen. a A

Pronyelicae 2...
Ficordeae‘........
Grossulariaceae . .
Umbellatae .. . ....

Taprifsitee, 2% 27.

Rubraceae. ......
Dipsageae, -\u la. u
Compositae.. . 222.0.
Campanulaceae 22.2...
‚Asclepiadeae.: 2.4.0 solo
Apocynee ..... s
Gentianaceae 2... ...
Convolvulaceaen 2.20...

Solanaceae .....

TORE SE le ee a. . 2 1D-
Personatee Es ne = . 1A.
OrodbantBäcee 7. 2.2.1...

Prinaläcese . 2.08%.
Lahiakae. 3 S.12:922:

Plumbagineae . .........

Plänlaginege. .-..... x

Daubnabede a u... une eu » R
SH MaGESe, en nahe 2.
PEIRBBIAEGHE on. urn ehakar Kl.
Anpmantabeie . AM... .-,.. “u 3.
Chenopodiaeeae ..:...... 26.
Euphorbiaceae ..... eg ?

0: ee re
Gnetaceae....... :

2 A

290.

MONoCOTYLEDONESAE.
Orchideaei .....:. ı Baba aW.
Amaryllideae ...2....2.2% :.
Indiae:i. urn. 20 2, aaa MOD,

Liliireaeu „mise DuE AM GB.

Alumnossel au, le PR
Cyperaede ne rn..
Genmiall . apehe] DEE, y.

31.

160 I) MEYER, Botanique.

Am zahlreichsten an Arten ist in dieser Sammlung, wie ım Pflanzen-
reiche überhaupt, die Familie der Compositae. Es sind 45 Arten, oder

6,5 aller Dicotyledonen. 19 gehören den Gorymbiferen, 15 den Gy-

aaarocephalen und 11 den Lactuceen an. Nur acht Arten sind diesen

Gegenden eigenthümlich. Zehn Arten sind einjährig oder zweijährig;
keine strauchartig.

Auf diese Familie folgt an Zahl die der Schmetterlingsblumen, die
ein Siebentel aller Dicotyledonen bilden. Es sind also hier die Schmetterlings-
blumen reichlich ausgestreut. Unter diesen ist nur eine Genistea, nur
zwei Trifolieae, und vier Galegeae, dagegen 25 Astragaleae, von
denen 5 neu sind. Und duch wurden, von den übrigen 20 Arten, zehn
erst in der Flora altaica als neu aufgestellt! Auch der Caucasus ist reich
an Astragaleae; allein dort sind die Tragacantheae sehr zahlreich, die
hier ganz fehlen. Von den 41 Arten sind 20 der Söngarei eigenthümlich.
Keine einjährige Art!

Auch an Gruciferae sind die Gegenden am Saisang-Nor verhältniss-
mässig reich zu nennen. Unsere Pflanzensammlung enthält deren 29, also
ein Zehntel aller Dicotyledonen. Sie zeigen meistens einen Salzboden an.
So zahlreich aber auch die Cruciferae hier sind, so sind doch nur drei

diesen Gegenden eigenthümlich. 18 Arten sind ein- oder zweijährig.

Fast eben so zahlreich an Arten ist die Familie der Chenopodiaceae;
sie bildet in unserer Sammlung etwas mehr als ein Eilftel. aller Dicoty-
ledonen. Fast alle Arten sind Bewohner der Salzsteppen, und die mei-
sten derselben findet man in den Gegenden am caspischen Meere wieder.
15 Arten sind einjährig, und die, am caspischen Meere zahlreichen strauch-
artigen Salsolae, zählen hier nur einen Repräsentanten.

Unsere Sammlung enthält 15 Borragineae, also fast ein Zwanzigstel
aller Dicotyledonen. Echinosperma (5 Arten) herrschen hier vor.

Neun Arten sind einjährig und vier diesem Landstriche eigenthümlich.

Botanique. Verzeichniss -gesammelter Pflanzen. 161

Die Labiatae werden in dieser Sammlung mit 14 Arten, also mit
etwas weniger als ein Zwanzigstel aller Dicotyledonen repräsentirt. Doch

sind unter diesen, 6 Arten der Songarei eigenthümlich.

Auch die Polygonaceae verdienen einer besondern Erwähnung. Sie
zählen unter eilf Arten sieben kleine Sträucher. Besonders charakterisiren
die Galligoneae diese Gegenden. Denn nirgends sind, so weit unsere
Kenntnisse reichen, so viele Arten (3) dieser kleinen Gruppe vereinigt, wie
gerade hier. Sechs der aufgeführten Polygonaceae sind bis jetzt nur in

diesen Gegenden gefunden worden.

Die Rosaceae sind verhältnissmässig wenig zahlreich, denn unsere
Sammlung enthält nur 12 Arten derselben, also blos ein Vierundzwanzig-
stel aller Dicotyledonen. Unter diesen findet sich nur eine, jenen Ge-

genden eigenthümliche Art.

Unsere Sammlung enthält nur 10 Umbelliferae; allein 4 derselben

sind der Songarei eigenthümlich.

Unter den Monocotyledonen zeigen die Liliaceae ein merkwür-
diges Verhältniss; denn von 12 Arten gehören 9 der Gattung Allium an,

und die Sammlung enthält nicht eine Tulipacea.

‚Während einige Familien sich hier durch den grossen Artenreichthum
auszeichnen, sind ‚andere, sonst an Arten ziemlich reiche Familien, hier
nur sehr schwach repräsentirt. So finden sich in unserer Sammlung von
den Rubiaceae, Dipsaceae, Campanulaceae,, Gentianaceae, So-
lanaceae, Primulaceae, Salicineae, Jrideae, Orchideae meistens

nur eine oder blos zwei Arten vor.

Ich habe mich hier darauf beschränken müssen, nur einzelne Züge
zur Charakterisirung der Flora der Songarei, die viel Eigenthümliches zeigt,

hervorzuheben. Möge ein reicheres Material uns künftighin die Mittel lie-

162 MEYER, Botanique.

fern, um ein: vollständiges Bild. dieser, in jeder. Hinsicht merkwürdigen

Flora entwerfen: zu können.

St. Petersburg, den 4ten. December. 1840:
Dr. G. A. Meyer.

Einleitung.

Die Gegenden am Saisang-Nor, durch den bekanntlich der Irtysch
strömt, sind in botanischer Hinsicht sehr merkwürdig. Es kommen hier
viele schöne und seltene Pflanzen vor, welche diesen Gegenden eigenthüm-
lich zu seyn scheinen, oder die doch wenigstens bis jetzt noch an keinem
andern Orte gefunden worden sind. Auf der andern Seite knüpft sich die
dasige Flor theils an die des Altai-Gebirges an, theils trägt sie das Gepräge
der Vegetation, welche in den weiten Steppen, die sich vom caspischen
Meere bis hierher erstrecken, vorherrscht.

Eigentlich gehören die Pflanzen dieser: Gegenden, da sie, im chinesi-
schen: Gebiete liegen, schon nicht mehr der russischen Flora an; allein
Ledebour hat diese Gegenden im Bereiche seiner Flora altaica aufgenom-
men, und zudem haben die Russen ihre Fischereien längs dieser ganzen
Strecke bis zum Saisang-Nor und sogar über diesen hinaus, am obern Irtysch.

Von Botanikern hat Sievers im Jahre 1793 diese Gegenden zuerst
‘ besucht; ja es war ihm gelungen bis zum Tarbagatai- Gebirge vorzudrin-
gen, welches sich durch eine vorzüglich merkwürdige Vegetation auszeich+
net. Eine Menge, früher nie gesehener Pflanzen belohnte die Anstrengun-
gen Sievers. Von diesen Pflanzen sind aber, wegen des frühzeitigen Ab-
lebens des fleissigen Forschers, nur wenige bekannt geworden. Wir ver-
danken :Pallas die nähere: Kenntniss einiger dieser seltenen Pflanzen,: welche
er wom Sievers. mitgetheilt) erhielt... und- im. 10tea ‘Bande der. Nova. Acta
unserer: Academie, beschrieben. :hat.!; Die; meisten, andern, von;.Sievers

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 165

gesammelten Pflanzen sind’ nur dem Namen nach, durch seine Briefe be-
kannt geworden, 'welche im Tten Bande‘ von Pallas neuen nordischen Bei-
trägen abgedruckt sind. Sie sind demnach so gut als unbekannt ge-
blieben. '

In neuerer Zeit besuchte Dr. Meyer diese Gegenden. Zur Bearbei-
tung der»Flora altaica hatte ‚er es sich zur Aufgabe gemacht, die merk-
würdige und noch so wenig gekannte Vegetation ‚der Songarei näher zu
erforschen, nnd ihm verdanken wir die Kenntniss einer grossen Zahl neuer
und interessanter Pflanzenarten, welche unstreitig die schönste Zierde der
Flora altaica ausmachen. Doch war es Dr. Me yer nicht gelungen, weiter
als bis zum Saisang-Nor zu kommen,

Im verflossenen Jahre veranstaltete die Academie eine botanische Ex-
pedition nach den genannten Gegenden, und Herr Dr. Gebler in Barnaul,
einer unserer ihätigsten Correspondenten, bot uns hierzu die hülfreichste
Hand, indem er einen, im Pflanzensammlen wohl unterrichteten Zögling,
Namens Politoff, in die Gegenden am Saisang-Nor, auf Kosten der Aca-
demie abschickte.

Politoff reisete mit dem ersten Frühlinge nach jenen Gegenden ab
und verweilte daselbst bis zu Ende August’s, indem er die beiderseitigen
Ufer des Irtysch, die Mündungen des Kurtschum und des Bukan durch-
forschte. Die Ufer des Saisang-See’s verfolgend, kam er bis zum obern
Irtysch, von wo er den Weg nach dem Tarbagatai-Gebirge einschlug und
bis in die Nähe desselben gelangte, leider aber in seinem weilern Vor-
dringen, bis zum Gebirge selbst, verhindert wurde.

In der vorliegenden Abhandlung lege ich nun das Resultat dieser bo-
tanischen Excursion vor. Die Sammlung ist bedeutend, und die meisten
der bereits von Dr. Meyer aufgefundenen und in der Flora altaica als neu
beschriebenen Pflanzen befinden sich darunter, aber auch mehrere neue und

andere höchst ‘seltene oder bis jetzt noch unvollkommen gekannte Arten.

164 MEYE R, Botanigue-

Von diesen letztern verdient zuerst die Caragana tragacanthoides
hier erwähnt zu werden. Seit Sievers Zeiten war diese Pflanze nicht
wieder gefunden worden. Pallas hat sie nach einem schon verblüheten
Exemplare, welches ihm von Sievers mitgetheilt wurde, beschrieben und
abgebildet.

Sphaerophysa salsula DC, bisher nur in Dahurien beobachtet, und
über deren Vorkommen in den Gegenden am Saisang-Nor man noch nicht

alle Gewissheit hatte, befindet sich ebenfalls in dieser Sammlung.

Eine unlängst von Herrn Karelin an der Ostküste des caspischen
Meeres entdeckte neue Pflanzenart aus der Familie der Polygonaceae,
dem Galligonum zunächst verwandt, die sonderbare Galliphysa juncea
Fisch., Mey., ist auch am Saisang-Nor gefunden worden.

Eine andere seltene Pflanze, seit langer Zeit als ausschliesslich am See
indersk vorkommend bekannt, wo sie Pallas entdeckte, die Salsola Ar-
buscula Pall., wurde von Herrn Eichwald und Herrn Karelin gleich-
falls an der Ostküste des caspischen Meeres gefunden. Jetzt haben wir

auch Gewissheit über das Vorkommen dieser Pflanze am Saisang-Nor.*)

Doch es würde mich zu weit führen, wenn ich hier alle Pflanzen
aufzählen wollte, welche in Bezug auf ıhr Vorkommen, ihre Verbreitung
oder in anderer Hinsicht dem Botaniker interessante Aufschlüsse geben
könnten. Alles dieses, so wie mancherlei Bemerkungen und Berichtigungen,
zu welchen die nähere Untersuchung dieser Pflanzen Gelegenheit gab, fin-

den sich in der Abhandlung eingeflochten. -

St. Petersburg, den 28. Juny 1839.
Dr. H. G. Bosxcaro.

*) Dieselbe Pflanze ist auch von Herrn Dr. Bunge in der chinesischen Mongolei, wo sie
Saxaghal heisst, gefunden worden. Sie scheint daher eine Bewohnerin der Salzsteppen, vom cas-
pischen Meere bis in die Mongolei, zu seyn, obgleich sie nirgends häufig ist. (M.)

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 165

ENUMERATIO PLANTARUM,

NUPERRIME AD LACUM SAISANG-NOR ET IN REGIONIBUS
ADJACGENTIBUS COLLECTARUM.

RANUNCULACEAE.

1. Glematis Gebleriana Bong. Tab. 1.

C. suffruticosa; caule erecto; foliis longe petiolatis subintegris ex ob-
longo acuminatis, (saepe) grosse et irregulariter dentatis triplinervüis;
floribus paniculatis, pedicellis (plerumque) ternis; sepalis quatuor ob-

longis obtusis.‘)

Suffrutex bipedalis et major. Gaules e radice plures erecti, non scan-
dentes, glabri, inferne subteretes, laeves, superne striato-sulcati, parum an-
gulosi. Folia opposita, petiolata, ex oblongo acuminata, vel grosse et irregu-
lariter dentata: dentibus in media marginis parte plerumque crebrioribus,
basi et apice deficientibus; vel integerrima, rarius incisa lobulouque uno
alterove praedita, triplinervia, (nervis lateralibus tenuibus), hard venosa,
utrinque glaberrima, et, si e sicco judicare licet, glaucescentia, inferiora
majora, circiter 4 pollices longa et 8 lineas lata, superiora sensim mi-
nora. Petioli elongati, basi leviter connati. Inflorescentia: - Panicula tricho-
toma, divaricata. Flores aperti circiter scmi-pollicares, albidi. Pedicelli
glabri. Sepala quatuor oblonga, obtusa, extus albo-tomentosa. Petala nulla.
Stamina longitudine ovariorum. Filamenta longitudine atque latitudine

antheras prismaticas flavidas adaequantia. Garyopsides numerösae, ovales,

1) Clematis songorica Bunge Delect. sem. h. Dorpat. 1839. No. 7.
Mim.P 1.Ser.Sc.math.,phys.etnat. T. PI.2de part. Sc, nat. 22

«166 AEYER, y 1 ‚Botanigüe.

compressae, pilosae, plumoso-caudatae, cauda flexuosa, 7 pollicis longa,
apice vix incrassata.
Hab. in vieinitate dacus Saisang-Nor dicti.

„Hoc .loco ‚alteram noyam .Olematidis .speciem exhibeo, e Kamtschatca
allatam, sequenti modo definiendam. 4

Clematis Kamtschatica Bong. C. pedunculis unifloris sepalisque
4 obtusis tomentosis; foliis eirrhesis pinnati-sectis, segmentis tripartitis sec-
tisve, lobis ovato-lanceolatis bifidis vel integris.

Caulis scandens, striato-sulcatus, glaber. Folia opposita, praeter petio-
lum et nervos glabra, apice cirrhosa, pinnatim- secta , | segmentis ‚tripartitis
yel trisectis, lobis oyato-lanceolatis: integris 1. irregulariter. bifidis. Petioli, supra
canaliculati, parce ‚pilosi. Foliorum ‚segmenta integra, non serrata. Flores in
‚apice ramorum „solitarii, ‚peduneulati; pedunculo feuctiferg 15 —,2 poll.
longo. Sepala 4, ovata, obtusa, externe dense tomentosa, margine inflexa.
Stamina sterilia 0? Antherae dorso densissime villosae atque apice barbatae.

_(Obs. Proxima, ut yidetur, Cl. ochotensi, sed satis forsan ab illa
‚distineta. M.) |

2: ‚Glematis glauca Willd. — Flor. alt. II. p. 373.
Hab. ad fl. Bukan et Irtysch.
3. ‚Clematis alpina Lam. .?. lloribus ochroleucis,
Atragene .alpina L. ß., Flor. alt. 1]. p. 371.
Praeeuntibus cl. auctoribus Florae altaicae sibiricam planiam ab- eu-
ropaea ‚neutiguam, distinguimus. Crescit ad fl. Irtysch in montibus e
regione ‚Batowsky- Piket.
‘4. Tihalictrum foetidum L. — Flor. alt. II:,p. 349. .
Crescit in montibus ad fl. Kurtschum.
‚5. Thalictrum isopyroides C. A..M: — Flor., alt. II. p. 346. Ledeb.
Icon. pl. Flor. ross. alt. illust. t. 397.
Descriptio in opere laudato 'optima.

Botanigque. Verzeichniss gesammeliter Pflanzen. 167

Hab. in mente. eiregione fl: Kurtschunn Flor. initio. Majı,
6. Geratocephalus orthoceras DC. — Flors alt: 1]..p. 304.
Crescit-adi fl. Irtysch.
7. Ranwnculus LinguavL. — Fler. alt. ‚I. p. 301.
Caulis et folia pilis adpressis vestita.

Ad fl. Irtysch. Fl. aestate.

BerwerRipexE,
8. Leontice altaica Pall. —— Flor. alt. Il. p. 52.
In monte Dolen - Kara. FR Maje.
BEP EVER EEE KB
9. Chelidonium majus L. — Flor. alt. I. p. 271.
Hab. ad lacum Saisang-Nor.
Obs. Planta altaica certe ad Ch. grandiflorum De Cand. Prodr.
I. p. 125, Ch. davurieum Bernh., Ch. hirsutum Schrad. pertinet, quae
species calycis hirsutie facile recognoseitur. Variat ceterum florum
magnitudine. (M.) |
10. Hypecoum erectum L. — Flor. alt. I. p. 154.
Hab. ad lacum Saisang-Nor prope sic dietum Baklanskoi Mys. FI,
medio Junir mensis.

muo af .
FumıiıRrıacEAR

11. Gorydalis nobilis Pers. — Flor. alt. III. p. 244.

Hab. versus lacum Saisang-Nor in montibus e regione Batowsky-

Piket. Floret Majo mense.

12. Fumaria Vaillantii Loisel. — Flor. alt. III. p. 239.

Hab. in monte Arkaul, locis arenosis. Floret initio Maji-mens.

CR Ch rIE m $- |

33. Nasturtium palustre DC. — Flor.. alt. 1I.. pi 8.

Ad ripam fl. Irtysch, non procul a laca, Saisang} Nor.

»

168 MEYER, Botanique.

14. Barbarea vulgaris R. Br. — Flor. alt. Ill. p. 10.
Ad fl. Irtysch infra ostium fl. Kurtschum. Fl. aestate.

Haec, sieut stirps in Flora altaica 1. c. sub. B. vulgaris nomine enu-
merata, ad B. strietam Andrz. (Reichb. Fl. germ.'excurs. No. 4355)
pertinent. (M.)

15. Arabis incarnata Pall. — Fl. alt. III. p. 22.
Stevenia cheiranthoides DC. Prod. 1. p. 141. Ad. fl. Irtysch.
16. Arabis pendula L. — Flor. alt. Ill. p. 25.

Caulis inferne teres, superne striato-suleatus, hispidus. Semina mem-
brana alata.
Arabis Patriniana DC. Prod. I. p. 147. ad nostram |‚plantam
praeprimis spectat; sed consentientibus acut. florae altaicae, ab A. pen-
dula L. nequaquam diversa.

Hab. ad radicem montis e regione Batowsky-Piket.
17. Berteroa ıncana DC. Flor. alt. II. p. 47.
Hab. versus fl. Irtysch.
18. Berteroa spathulata C. A. Mey. — Fl. alt. III. p. 48.
Hab. in regione fl. Kurtschum, ubi primis Majı diebus florebat.
19. Odontarrhena tortuosa C. A. Mey. — Fl. alt. III. p. 60.
Hab. ad ripam sinistram fl. Irtysch,; infra ostium fl. Kurtschum.
Exeunte Majo florens collecta est.
20. Psilonema dasycarpum Ü. A. Mey. — Fl. alt. Ill. p. 50.
Led. Icon. pl. Flor. ross. alt. illust. t. 202.
Hab. varıis lo:is ad fl. Irtysch. Floret ineunte Majo.
21. Alyssum minimum Willd. — Flor. alt. III. p. 54.
Frequens ad fl. Irtysch. Flor. primo vere.
22. Megacarpaea laciniata DC. Prod. ]. p. 183. Flor. alt. Il]. p. 100.
Ledeb. Ic. plant. Flor. ross. alt. lust. t. 372.

Hab. ad fl. Kurischum, ubi m. Majo fructus jam maturant.

Botahique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 169

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

Euclidium syriacum R. Br. — DC. Prod. I. p. 184.
Planta in flor. altaica non memorata.

Hab. ad lacum Saisang-Nor dietum. Exeunte Junio florens et fruc-

tificans.
Chorispora tenella DC. — Flor. alt. II.,p. 107.
In litore fl. Irtysch, locis arenosis. — Floret Majo mense.

Chorispora sibirica DC. — Flor. alt. III. p. 108.
In montibus e resione Batowsky-Piket versus lacum Saisang-Nor.
Floret Majo mense.
Malcolmia afrıcana DC. — FI. alt. Il. p. 110
In ripa lac. Saisang-Nor. Floret aestate.
Sisymbrium Loeselüi L. — Flor. alt. III. p. 134.
Ad lacum Saisang-Nor. Flor. exeunte Junio.
Sisymbrium Sophia L. — Flor. alt. III. p. 135.
Ad lacum Saisang-Nor.
Sisymbrium junceum M. Bieb. — Flor. alt. II. p. 127.
Ad lacum Saisang-Nor, nec non ad ripam sinistram fl. Irtysch
infra fl. Kurtchum. Medio Janii m. fere defloratum.
Syrenia silieulosa Andrz. — Flor. alt. III. p. 162.
In arenosis ad Jacum Saisang-Nor. Flor. Majo.
Erysimum cheiranthoides L. — Flor. alt. III. p. 155.
| Cum praecedente.
Camelina sativa Grantz. — Flor. alt. Ill. p. 178.
Frequens ad fl. ‚Irtysch, in vicinitate lacus Saisang-Nor. Flor.”et
fructif. medio Augusti m.
Lepidium Draba L. — Flor. alt. III. p. 184.
Ad fl. Irtysch. Flor. Majo.
Lepidium cordatüum Willd. — Flor. alt. III. p. 186.
Ad lacum Saisang- Nor; primis Juni diebus florens atque fructificans.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

MEYE R, : Botaniques

. Lepidium.perfoliatum L..— Flor. alt. II]. p. 196.

Ad fl. Irtysch, supra ostium fl. Kurtschum. _Flor. Majo.
Lepidium latifolium L. — Fler. alt. Ill. p. 189.

Haud procul a Saisang-Nor, ad fl. Irtysch. Flor. Junio.
Tauscheria lasıocanpa. Fisch — Flor. alt. III. p. 201.

Tauscheria ‚desertorum :o. lasiocarpa Ledeb.. Icon. plant. Flor. ross.
alt. ülust. t. 139.

Ad, lacum, Saisang-Nor,, ubi primis diebus Majı jam fructibus ma-
turis onusta fuit.
Tauscheria gymnocarpa Fisch. — Fr. alt. Il. p. 202.

Ad fl. Irtysch, supra fl. Kurtschum ostium, locis arenosis. Flor.
cum praecedente.
Goldbachia laevigata DC. — Fler. alt. III. p. 208._

In arenosis ad fl. Irtysch. Fl.-primo vere.
Sterigma tomentosum DC. — Flor. alt. II]. p. 210.

Ad fl. Kurtschum. Fler. Majo.
Bunias cochlearioides Murr. — Flor..alt. IN. .p. 216.

Ad lacum Saisang-Nor, ‚prope ‚sie dietum Irtysch nigrum fl. Flor.
medio Junio.

Pin’L 3.6.4 LER.
Polygala comosa Schkuhr. — Flor. alt. Il. p. 247.
In montibus e regione exeubiarum Batowsky-Piket dict. Fl. exeunte Majo.
Obs. Haec procul dubio spectat ad P. h ybridam DC. Prodr. I. p-.
325, speciem, ut mihi videtur, satis a P. comosa europaea diversam. M.
O4 R,Y.0,P)R YıLL.A € E,a EB.
Gypsophila paniculata L. — Flor... alt. I]. p. 127. .
Specimina glabriuscula. Ad fl. Irtysch. Flor. Junio..

Gypsophila muralis L. — Flor. alt. II. p. 130.

In vicinitate rivulorum , Bazarka et Karbatscha. Flor. Junie. .

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 171

45.

46.

41.

Dianthus ramosisstmus 'Boir.

Planta nostra intermedia est Dianthum ramosissimumrinter et D.
elatum:Led.‘(Flor. alt. dI. p. 135,et 136). ‘Habitu'et «calycis 'squama-
rum forma proxime ad D. elatum accedit, caule vero'laevi;'mec‘scabro,
et calycibus brevioribus‘insignitus.

Caules aggregati, (14 .pedales et altiores, 'glaberrimi : (ne basi 'quidem

scabri), inferne simplices, a medio ad apicem ramosissimi. 'Folia mar-

'gine serrulato-scabra. Squamae calycinae 4, 6, 8, ovatae, longe acumi-

natae, late membranaceo-marginatae. Calyces circiter semipollicares, den-
tibus subulatis, membrana alba marginatis et ciliolatis. Petala dentata,
pilosiuscula, et (si e sicco judicare licet) alia albida, alia purpurascentia,
omnia subtus viridula.

Dianthus elatus Led. igitur potius pro varietate D. ramosissimi,
quam pro distincta specie habendus est.

Hab. in montibus e regione Batowsky-Piket. Flor. Augusto.

Obs. Dianihum elatum FI. alt. varietatem esse vegetiorem D.
ramosissimi haud dubitavimus, nam nec scabrities caulis, neque forma
squamarum subcalycinarum atque dentium calycis vel petalorum indo-
les characteres certos praebent, quibus D. elatus a D. ramosissimo
distingui possit. — Petala D. ramosissimi in Icon. plan. fl. ross. alt.
lust. nimis angusta, illa D. elatı nimis lata repraesentata sunt. M.
Acanthophyllum spinosum C. A. Mey. Enum. pl. caue. p. 210.

Saponaria pungens Bunge in Fl. alt. II. p. 133. Ledeb. Ic. plant.

Flor. ross. alt. ilust. t. 4,

Ad fl. Irtysch, in arenosis infra locum, ubi casacorum statio pro
piscatu est, quae Piketnaja-Rybalka dicitur. Flor. exeunte Junio
Saponaria Vaccaria L. — Flor. alt. II. p. 132.

Ad radicem montis Arkaul. Flor. Julio.

48. Silene odoratissima Bunge. — Flor. alt. II. p- 148.

172

49.

50.

31.

52.

53.

54.

MEYER, Botanique.

Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illusir. t: 396.

Descriptioni 1. c. pauca addenda: ‚Gapsula matura eylindrica, calyce
paulo, anthophoro fere duplo longior, glabra, ultra medium trilocularis.
Semina reniformia.

Ad lacum Saisang-Nor. — Flor. Junio.

Silene parviflora Pers. Enchir. I. p. 97. — DC. Prod. I. p.
‚370. n.. 26.

Nova altaicae florae planta, hucusque in Rossia tantum in Caucasica
regione ad fl. Kuban observata.

Specimina nostra cum hungaricis comparala.

Hab. ad fl. Irtysch, infra ostium fl. Kurtschum. Flor.. primis
Juni diebus.

Alsine marina Reichb. Fl. germ. excurs. Nr. 3661.
Lect. ad rivulum Karbatscha. Fl. Julio m.
CGerastium falcatum Bge. in Suppl. Flor. alt. (edit. in 8.) p. 37. n. 138.
Stellaria falcata Ser. DC. Prod. I. p. 398. n. 26.
Cerastium lithospermifolium Flor. alt. II. p. 179. (excl. synonymis).
Ledeb. Icon. pl. Flor. ross. alt. illust. t. 433. .
Hab. ad fl. Kurtschum. Floret Junio m.
Hvyeerıcın EAE

Hypericum perforatum L. — Flor. alt. III. p. 364.
Ad fl. Irtysch. Fl. aestate.
Hypericum asperum Led. — Flor. alt. III. p. 366.
Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 17.
Ad lacum Saisang-Nor. — Flor. Junio.
Obs. Haec species nullis notis a H. scabro Linn. diversa est. M.
Hypericum Gebleri Led. — Flor. alt. III. p. 364.
Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 487.

Habitum H. Ascyri L. oflert, sed satis- distinctum est, tam ramosi-
tate quam foliorum et sepalorum forma.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 175

55.

56.

57.

38.

59.

Calyx 5-partitus, laciniis oblongis, corolla duplo brevioribus, eglan-
dulosis. Petala obovata, parum obliqua deorsum attenuata, venoso-striata.
Staminum filamenta flava; antherae parvae, purpurascentes. Ovarıum
conicum, stylis 3 liberis, crassiusculis, stigmatibus capitatis.

Ad fl. Irtysch. Flor. Junio.
BAaLsamınEae.
Impatiens parviflora DÜ.— Flor. alt. I. p. 265. Ledeb. Icon. plant.
Flor. ross. alt. ülust. t. 89.
Ad fl. Kurtschum.
DIA TIL ÄNGIE MI,
Zygophyllum macropterum C. A, Mey. Flor. alt. II. p. 102.
Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 140.
Ad fl. Irtysch. Flor. Majo.
Zygophyllum Fabago L. — For. alt. II. p. 103.
Variis locis ad. fl. Irtysch. Flor. aestate.
RurT@cBıe
Dietamnus Fraxinella Pers. — Flor, altaic. Il. p. 109.
- a. Floribus purpureis.
Haud procul a lacu Saisang-Nor, ad excubias Batowsky-Piket
dictas. Exeunte Majo florens.
Obs. Planta nostra ad D. angustifolium Don. spectat. (M.)
Lecumıvwosak
Sophora alopecuroides L. — Ei. alt. Il. p. 109. Ledeb. Icon. plant.
Flor. ross. alt. ülust. t. 365.

Speciminum collectorum complura monstrositatem singularem offerunt,
quum flores eorum supremi omnes in ramos foliis pinnatis onustos
transformati sint, foliolis 9 — 10 linearibus elongatis marginibus arcte

involutis; id quod reddit racemi summitatem dense comosam.
Ad Irtysch.

Alöm.FI.Ser.Sc.math.,phys.etnat. T. PI.2de part. Sc.nat. 25

174 MEYER, ni Botanique:

60. Ammodendron Sieversii Fisch. — Fl. alt. I]. p. 110. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 107.
Descriptioni optimae a cel. Ledebour datae nihil addendum habemus.
In arenosis ad !rtin supra ostium fluv. Kurtschum. Fl. Junio.
61. Ononis hircina Jacq. — Flor. alt. III. p. 249.
Ad fl. Irtysch, ad excubias Batowsky-Piket dictas. Fl. Augusto.
62. Medicago falcata L. — Fl. alt. III. p. 250.
Ad Irtysch.

63. Lotus corniculatus L. — For. alt. III. p. 259.

var. versicolor: glaber, glaucescens, floribus solitariis, geminisye
(rarıus pluribus) versicoloribus.

Plantula pulchella. Nostra specimina omnia humilia, maxima 4-pol-
licaria, glabra, glaucescentia. Foliola oblonga. Stipulae foliolis similes;
Pedunculi elongati; pedicelli brevissimi, 2 lin..circiter longi, parce pi-
losiusculi. Flores solitarii 1. gemini, versicolores. Calyx campanulatus,
dentibus linearibus. Vexillum alis et carina longius, rotundatum, in+
tegerrimum, complicatum, ungue angustato, macula cinnabarina magna
pietum. Alae obtusae, carina paulo breviores, flavo-purpurascentes.
Carina basi purpurascens, .apice flava. Legumen tertiusculum , glabrum,,
stylo longo residuo terminatum.

In herbidis ad fl. Irtysch. Fl. aestate.

64, Caragana frutescens DC. — Flor. alt. III. p. 265.
Ad fl. Kurtschum. Flor. Majo.

65. Garagana tragacanthoides Poir. — Flor. alt. IH. p. 267. Robinia
tragacanthoides Pall. in nov. act. Petrop. X. p. 371 t. VII. — Pall.
‚Astrag. p. 115 t. 86.

Frutex ramosissimus, trunco ramisque cortice flavescente tectis, epi-

dermide rimosa, spinis, e petiolis stipulisque induratis persistentibus

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 175

enatis armatis. Ramuli juniores lineis prominulis, a spinis descenden-
tibus angulati. Spinae validae, patentes, rectae (nee recurvae), basi
utroque lätere spinula laterali e stipula indurata exorta praeditae,
4 — 1 pollicares. Folia e gemma in spinarum axilla progerminantia,
valde inter se approximata, bijuga, petiolo apice spinescente; foliolis
subsessilibus obovato-oblongis, apice lanceolatis et spinula terminatis,
deorsum cuneato-attenuatis, utrinque sericeo-canis, 4 — 6 lineas lon-
gis. Stipulae parvae, cum petiolo connatae, lanceolatae, membrana-
ceae, albidae, basi villosae, nervo medio in spinulam excurrente. Flo-
res in axillis foliorum solitarii quidem, sed ob folia invicem approxi-
mata dense aggregati, nutantes, flavi. Pedicelli breves, 2 lin. circiter
longi. Calyx tubulosus, basi parum gibbus, 5-dentatus: dentibus lan- .
ceolatis, subaequalibus, villoso-canus, corolla duplo brevior. Vexillum
complanato-reflerum, lato-ovatum, integerrimum, deorsum in unguem
attenuatum,, glabrum, flavum, 9 lin. longum, et ultra, 5 lin. latum.
Alae oblongo-obliquae, obtusae, integerrimae, superiore latere paulo
crassiores, denticulo in appendicem longum, unguem subaequantem
eique similem producto. Carina alis paulo brevior, a medio ad basin
divisa, dentibus lanceolatis. Stamina diadelpha. ;Antherae ovatae, ob-
tusae. Ovarium oblongum, albo-villosum, stylo longo filiformi, versus
apicem incurvo terminatum. Stigma terminale puberulum. Legumen,
quod maturum non vidi, ex Pallasii descriptione 1. I. breve’ est et
calyce vix duplo longius, cylindraceum, depressum, cano-villosum et

acumine longo spinescente terminatum.

Ad lacum Saisang-Nor dictum, in deserto e regione promontorii
quod Barchotskoi-mys nominatur. Floret Majo. (Junio jam defloratam
‚legerat Sievers.)

6. Halimodendron argenteum Fisch. — Fl. alt. III. p. 267.

*

176 MEYER, Botanique.

Ad fluv. Irtysch, infra excubias pro custodiendo piscatu, rossice

' Piketnaja-Rybalka dietas. Fl. Junio eveunte.

67. Sphaerophysa Salsula DC. Prod. I]. p. 271. — Flor. alt. IV. p. 3356.
Phaca salsula Pall. it. III. p. 147. Tab. B. b. f. 1. 2.

Caulis erectus, ramosus, teres, viridis ]. pilis parcis brevibus albis appres-
sis subcanescens. Folia bipollicaria et ultra, 6 — 7-juga cum impari:
foliolis obovatis 1. rotundatis, apice saepius emarginatis et mucronulatis,
supra glabris, subtus pilis appressis canis. Stipulae (quas deficere dieit
Pallas, quamvis in icone 1. l. sint expressae) connatae, lanceolatae 1.
lanceolato-acuminatae, inferiores majores, circiter 3 lineales, exaridae,
superiores gradatim minores. Pedunculi ayillares, racemosi, folio lon-
giores. Pedicelli 3 lineas et ultra longi, bractea stipulis simili, suffulti.
Calyx bası bracteolis arcte appressis instructus, campanulatus, et uti
pedunculus et pedicellus, tenuissime puberulus, 5-dentatus, dentibus
acutis, subaequalibus, tubo brevioribus. Corolla calyce plus duplo lon-
gior, tota purpurascens. Vexillum suborbiculare, latins quam longum,
ungue angustato; striatum; alae obtusae, vexillo atque carına breviores.
Carina obtusa. Stamina diadelpha.” Antherae oblongae, flavae. Ovarıum
stipitatum, oblongum, compressum, albo-puberulum. Stylus incurvus
apice ad latus internum stigmate apicali barbatus. Legumen stipite fere
semipollicari curvato et pilis appressis puberulo suffultum, ovale, infla-
tum, pilis raris hine inde adspersum, subglabrum, stylo persistente
reflexo acuminatum, circiter pollicare, uniloculare. Semina plura, re-

niformia, laevia, fusca.
Ad fl. Bukan. Exeunte Junio florens et fructifera.
68. Oxytropis florıbunda DC. — Flor. alt. III. p. 2853.
Ad fl. Irtysch paulo inferius loco, quo excubiae Batowsky-Piket

dictae, instructae sunt. Flor. Majo exeunte.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 177

69.

70.

71.

12.

Oxytropis songarica DC. — For. alt. Ill. p. 287.

In monte Doschely-Dagh, qui 20 stadia (Werst) a monte Tarba-
gatai. Flor. med. Junio.

Oxytropis pilosa DC. — Flor. alt. II]. p. 280.

Ad fl. Bukan. Flor. Junio.

Oxytropis aciphylia Led. — Flor. alt. Ill. p. 219. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. ilust. t. 281. |

In collibus arenosis, ad ripam sinistram fl. Irtysch, infra ostium
fl. Kurtschum. Flor. exeunte Majo.

Astragalus albicans Bong. Tab. I.

A. caulescens, canus; foliolis circiter 11-jugis oblongis orbicula-
tisve utrinque parce strigosis; racemis axillaribus abbreviatis folio bre-
vioribus; bracteis pedicellum aequantibus; leguminibus ovatis villosis
bilocularibus.

Radix perennis, stuposa, calamo Crassior, ramosa, fuscescens, mul-
ticeps. Caules plures, cespitosi, erecti, subsimplices, teretes, pilis bipar-
titis centro affıxis arcte et densissime appressis totı cani, prope basin
stipulis compluribus approximatis quasi imbricatim squamosi, circiter *
semipedales. Folia alterna, pinnata, circiter 11-Juga, 5— 4 pollices longa;

foliolis breviter petiolulatis, oppositis 1. saepius alternis, orbiculatis, ra-

rius oblongis, obtusis, saepissime complicatis vel non raro margine in-

volutis, utrinque setis bipartitis parce et appresse strigosis, supra quan-
doque subglabris, sursum deerescendo minoribus. Stipulae lanceolatae,
concretae, bifidae, caulem ambientes et ita petiolo oppositae, membra-
naceae, glabriusculae. Flores racemosi. Racemi axillares, breves, pau-
ciflori, pedunculo folio fere duplo breviore fulti. Pedicelli breves, bası
bracteola aequilonga ovato-Ianceolata eiliolata suffulti. Calyx oblongus,

albo-pubescens, 5-dentatus, dentibus brevibus, duobus superioribus re-

178

73.

MEYER, Botanique.

motis, infimo ceteris paulo ‚majore. Corolla ealyce duplo longior. Ve-
xillum oblongum, obtusum, emarginatum, longe unguiculatum, purpu-
rascens. Alae oblongae, obtusae, in unguem ‚praelongum attenuatae,
denticulo curyo obtuso instructae, albae, carina paulo longiores. Carina
obtusiuscula, vexillo paulo brevior, alba, apice purpurascens. Stamina
diadelpha. Antherae flavae. Ovarium oblongum, albo-pilosum. Stylus
longus, filiformis. Legumen ovatum, albo-villosum, acumine termina-
tum, semipollicem longum, biloankee Semina reniformia, glabra, sub

lente hinc inde scrobiculata.
In monte Arkaul. Flor. Majo mense.
Astragalus consanguineus Bong. Tab. III.

A. diffusus, setulis bipartitis incumbentibus scaber; foliolis linea-
ribus integris obtusiusculis 6 — 9-jugis; racemis folio (saepe) longiori-
bus; alis integris obtusis; leguminibus erectis subeylindraceis subfalcatis.

Radix perennis, ramosa, albida. Caules numerosi, cespitosi, dif-

fusi, herbacei, basi non fruticulosi, pedales et ultra, inferne subteretes,

superne magis angulati, leviter striato-sulcati, toti setulis brevibus ap-

. pressis bipartitis centro affıxis adspersi. Folia pinnata cum impari. Fo-

liola 6 — 9- juga, opposita, quandoque subalterna, breviter petiolulata,
linearia, obtusiuscula, integerrima, vel apice subemarginata, supra gla-
briuscula, subtus pilis hipartitis appressis subcanescentia. Stipulae par-
vae, lanceolatae, Racemi axillares, folio plerumque longiores, floribus
parvis, breviter pedicellatis, pallide-caerulescentibus. Bracteae oblongae,
obtusae, pedicellum aequantes. Calyx campanulatus, 5-dentatus: denti-
bus lanceolatis; pilis brevibus albis appressis adspersus. Vexillum alas
et carinam longitudine superans, obovatum, leviter emarginatum, in
unguem attenuatum, 3. lineas et dimidiam longum. Alae carina lon-

giores, oblongae, obtusae, integerrimae. Carina obtusa, apice integra

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 179

74.

75.

71.

l. quandoque incisa, duas lineas tantum longa. Stamina diadelpha. Ova-
rium lineari-lanceolatum. Stylus filiformis, stigmate parum dilatato.
Legumina erecta, lineari-lanceolata, subtrigona, subfalcata, calyce
persistente basi eincta eoque triplo longiora, circiter 4 — 5-linealia, vix
linea latiora, stylo persistente terminata, pilis paucis appressis parce
adspersa, subglabra, bilocularia. Semina in quovis loculo 4, reniformia.

Habitum A. austriaci omnino exhibet, a quo autem, praeter florum

alas integerrimas et leguminum directionem, pluribus adhuc notis differt.
Ad fluv. Bukan. — Flor. Majo, Junio.

Obs. Species A. austriaco proxime affınis, sed differt alis apice
non emarginatis. Ab A. puberulo (1. e. A. oloptero De Cand.) indu-
mento recedit; in A. tonsanguineo enim herba setulis brevibus crassis
bipartitis arcte ineumbentibus scabra; in A. oloptero (puberulo) caules
foliaque pilis mollibus crispatis laxis simplicibus bası affıxis adspersa

sunt. Affınis etiam A. brachybotryo Bunge, sed diversus. (M.)

Astragulus sulcatus L. — Flor. alt. Ill. p. 302.
Ad fl. Irtysch.

Astragalus Arbuscula Pall. Astrag. p. 19. t. 17. Flor. alt. III.;p. 304.
Ad fl. Irtysch, in rupestribus kaud procul a fl. Kurtschun:. Flor. Majo.

. Astragalus compressus Led. Fl. alt. II. p. 304. Ledeb. Icon. plant.

Flor. ross. alt. illustr. t. 289. '

In arenosis ad dextram fl. Irtysch, infra ostium fl. Kurtschum.
Fl. Majo. a
Astragalus stenoceras C. A. Mey. Mss.

‚A. ceratoides Bunge Suppl. in Fl. alt. No. 273, 4 (excl. syn. Bieb.
et Pall.)..— _4 ceratoides & campestris Ledeb. Fl. alt. III. p. 306.

Lect. ad.lacum Saisang-Nor.

180

78. ?

79:

MEYER, Botanique.

Observ. A. ceratoides et A. macrolobus atque species his affines a
cl. Bunge 1. c. optime quidem distinetae sunt, sed haud rite denomi-
natae; A. stenolobus Bge. enim ad genuinum A. ceratoiden Bieb. spec-
tat, A. chaetolobus vero ad A. macrolobum Bieb., quod ex compara-
tione cum speeiminibus authentieis in herbario Marschallii elucet. —
Nobis species hae sequenti modo exponendae:

1) A. macrolobus Bieb. Fl. taur. cauc. III. p. 493.

A. chaetolobus Bge. I. c. No. 273, 2.

2) A. macroceras m.
A. macrolobus Bunge I. c. No. 273, 3 (excl, syn.)
A. stenoceras m.
A. ceratoides Bunge I. c. No. 273, 4 (excl. syn. nonnull.)
A. ceratoides Bieb. I. c. p. 492.
A. stenolobus Bunge I. c. No. 274, 5. (M.) ,

Astragalus pycnolobus Bunge I. c. p. 95.

Interdum canescit, sed leguminibus brevibus ab A. ceratoidi et
affinibus speciebus semper diversus.

Ad lacum Saisang-Nor.
Astragalus Gebleri Fisch. Mss. Tab. IV.

A. fruticosus, erectus, ramosissimus; foliis bi-trijugis cum impari,
foliolis oblongis acutiusculis basi attenuatis, incanis; racemis axillaribus
rarifloris folio longioribus; leguminibus ovatis villosis semibilocularibus
oligospermis.

Frutex bi-tripedalis, ramosissimus, petiolis pedunculisque persistenti-
bus spinescentibus horridus. Rami juniores pube alba prostrata bipar-
tita incani, postea denudati, flavescentes vel fuscescentes, subtrigoni.
Stipulaefbreves, subovatae, a petiolo liberae, distinctae vel juniores
concretae. Rachis foliorum subbipollicaris, teretiuscula, subulata, per-
sistens, subspinosa. Foliola 5 — 7, distincta, opposita vel alterna,

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 181

Ss0.

31.

S2.

83.

oblonga, basi subeuneata, apice acutiuscula, (vel potius obtusiuscula

cum mucrone), margine (in sicco) saepissime revoluta, utrinque 'setis .

bipartitis canescenti-subsericea, 8 — 10 lin. longa, 2 — 24 lin. lata.
Racemi axillares, folio paulo longiores, rariflori, peduneulo persistente
demum lignescente suffulti. Flores breviter pedicellati, basi bracteola
minuta instructi. Calyx albido-villosus, cylindraceus, quinquedentatus:
dentibus brevibus lanceolatis patulis. Corolla calyce duplo longior, pur-
purascens. Vexillum alis paulo longius, ovato-oblongum, longe-ungui-
culatum. Alae oblongae, semisagittatae, ungue longo filiformi fultae. Carina
alis brevior, obtusa. Stamina generis. Legumen nudum (non calyce tec-
tum), semibiloculare, gvatum, mucronatum, albo-villosum. Semina.....

Proximus A. hyrcano, sed diversus.

Hab. ad fl. Irtysch supra fluv. Kurtschum, locis arenosis. Fl.
initio Junii mensis.

Astragalus candidissimus Ledeb. — Fl. alt. III. p. 309. Ledeb.
Icon. plant. Flor. ‚ross. alt. ilustr. t. 287.

In arenosis ad fl. Irtysch, supra ostium fl. Kurtschum. Fl. Junio.
Astragalus orbiculatus Led. — Flor. alt. III. p. 311. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 290.

Legumina a cl. Ledebour non visa, calyce vix duplo longiora sunt,
eirciter 8 lin. longa, subelliptica, parum compressa, villosa, stylo integro
vel ejus basi indurata persistente terminata, bilocularia. Semina renifor-
mia, glabra. — Genuina Astragali species, a Sphaerophysa plane diversa.

Ad fluv. Irtysch, infra ostium fl: Bukan. ‘Fl. ineunte Junio.
Astragalus uliginosus Pall. — Flor. alt. III. p. 317.

Ad sinistram fl. Irtysch, infra primas excubias pro custodiendo
piscatu instructas.

Astragalus vulpinus W. — For. alt. III. p. 518.

Lect. cum antecedente specie. Fl. Junio.

Mem. FI. Ser. Sc. math., phys. et nat. T. VI. 2de part. Sc. nat, 24

182 MEYER, Botanique.

84. Astragalus ellipsoideus Led. — Flor. alt. III. p. 319. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust. t. 297.
In collibus e regione stationis militaris, quae Batowsky-Piket no-
minatur, locis arenosis; nec non in montibus Arkaul. Flor. Majo.
85. Astragalus sabuletorum Led. Flor. alt. III. p. 321. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust. t. 298.
Ad sinistram fl. Irtysch ripam, infra ostium fl. Kurtschum. Fl. Majo.
86. Astragalus xanthotrichus Led. — Flor. alt. II. p. 324. Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. illust. t. 296.
Ad dextram fl. Irtysch, 15 stadia (Werst) infra ostium fl. Kurt-
schum. Flor. exeunte Majo.

87. Astragalus scleropodius Led. Flor. alt. III. p. 326. Ledeb. Icon.
pl. Flor. ross. alt. illust. t. 295.
Cum praecedente. PN
88. Astragalus Ammodytes Pall. — Flor. alt. III. p. 327.
Flores in nostris speciminibus caerulescentes.
Ad fl. Irtysch, Majo florens.
89, Astragalus scabrisetus Bong. Tab. V.

A. acaulis,; setis rigidis bipartitis appressis. vestitus; foliis 2 — 3-jugis:
eum impari; floribus aggregatis prope radicem sessilibus; vexillo plano
(nec tubuloso); leguminibus pilosis ovatis acuminatis semibilocularibus
subdispermis.

Radix perpendicularis, parce ramosa, sordide albida. Caules plures,
brevissimi, plerumque hypogaei, residuis foliorum emarcidorum obsiti,
apice fasciculos foliorum emittentes. Felia petiolata, imparipinnatz, eir-
eiter 1% pollicaria et longiora, 2 — 3-Juga, foliolis obovatis 1. oblongis, _
obtusis, utrinque setis bipartitis centro affıxis rigidis appressis, sub lente

noduloso-scabris et splendentibus, uti et petioli, tecti et incani; extremo

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 185

impari foliolo ceteris plerumque majore. Stipulae lanceolato-acuminatae,
membranaceae, setosae,

Flores prope radicem dense in capitulum sessile aggregati. Calyx
tubulosus, albo-pilosus, pilis longis, simplicibus, mollioribus, sublaevibus
vestitus, 5-fidus, lacınıis subulatis, tubo multo brevioribus. Corolla
calycis tubo longior. Vexillum alas carinamque longitudine superans,
oblongum, obtusum, apice irregulariter crenulatum, deorsum in un-
guem latiusculum attenuatum, albidum, apice saepius caerulescens.
Alae carina longiores, oblongae, obtusae, in unguem filiformen atte-
nuatae, albae. Carina parva, longe unguiculata, apice bifida et colore
eoeruleo -suffusa. Stamina diadelpha. Antherae ovatae, cordatae, flavae.
Ovarium oblongum, appresse pilosum. Stylus filiformis. Stigma capi-
tatum. Legumen parvum, ovatum, acuminatum, pilosum, semibilocu-
lare, uni-dispermum. Semina olivacea, scorbiculata.

Planta, quoad 'habitum A. hypogaeo accedit, foliis paucijugis vero,
floribus fere duplo minoribus, vexillo non tubuloso et denique pilorum
conformatione differt; A. Galactitidi quoque affınis, sed recedit foliis
paucijugis, setis vestitis longioribus crassis, floribus minoribus, calycibus
pilis simplicibus patentibus hirtis, dentibus calycis multo brevioribus.

Hab. ad radicem collis, rossice Sopka dicti, in dextra ripa fl.
Kurtschum. Fl. primis Maji diebus. |
90. Astragalus roseus Led. — Flor. alt. III. p. 330. Ledeb. Icon. plant.
Flor. ross. illustr. t. 300.
Ad ripam sinistram fl. Irtysch, infra stationem militum quae Ba-
towsky-Piket nominatur. Exeunte Majo florens.
91. Astragalus longiflorus Pall. — Flor. alt. III. p. 331.
Ad fl. Irtysch. Flor. Majo.
92. Astragalus lasianthus C. A. Mey. Tab. VI et VII.

A. perennis, pilis mollibus patentibus villosus; caule brevissimo sim-
”

184 MEYER, Botanique.

plicissimo; foliolis 25 — 29 ovatis 1. ellipticis obtusis; calycis dentibus
subulatis tubo longioribus, vexillo vix brevioribus; petalis pubescentibus;
leguminibus sessilibus ellipticis subeompressis lanatis bilocularibus. *)

Species a proximo A. pubifloro foliolis obtusis et corolla calycem sub-
aequante bene distineta; a reliquis affinibus speciebus distinguitur co-
rolla pubescente aliisque notis.

Totus (praeter paginam foliorum superiorem) pilis longis simplicibus
albis mollibus villosus. Radix elongata, subsimplex, crassitie pennae
cygneae, intus ochroleuca, cortice tenui brunnea vestita, sapore mucoso
subacri, multiceps. Caules erecti, simplieissimi, 2 v. 3 poll. alti, tere-
tiusculi, erassitie pennae corvinae, toti florum spicis onusti. Folia 7 — 9
poll. longa, erecto-patula. Foliola 25 — 29 (rarius pauciora), approxi-
mata, sessilia, opposita l. rarıus alterna, alia ovata, alia subelliptica,
omnia basi apiceque rotundata, subtus piloso-villosa, supra glabra, ma-
jora 12 — 14 lin. longa, 7.1. 8 lin. lata; alia minora. Stipulae petiolo
bası adnatae, membranaceae, lato-lanceolatae, acutae, in utraque pagina
glabrae, margine pilosissimae, reflexae, 5 — 4 lin. circ. longae. Spicae
ovatae, subsessiles, in omnibus foliorum axillis, folio multo breviores.
Flores dense aggregati, subsessiles. Bracteae herbaceae, lanceolatae, acu-
tae, margine pilis longis densissime. ciliatae, caeterum glabrae, 2 lin,
longae, 3 lin. latae, tubo calyeis longiores. Calyx pilis longis copiosis-
simis patentissimis obteetus: tubus hyalinus, eylindraceus, hine modice
gibbus, 14 lin. longus, in fructu longitudinaliter rumpens, legumen non
obtegens; dentes subulati, 2 lin. longi, tubo longiores. Corolla parva,
angusta, ochroleuca. Vexillum calyce vix longius, 33 lin. longum: la-
mina sub lineari, obtusa, ungue lato fulta, dorso pubescente. Alae

vexillo breviores, carina longiores, 22 Tin. longae, unguiculatae, lineares,

*) Astrag. lasiopetalus Bunge Delect sem. h. Derp. 1839. No. 2.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 185

93.

semisagittatae, obtusae, dorso pubescentes. Carina 2 lin. longa, recta,
angusta, sublinearis, obtusa, basi sagittata atque ungue bipartito in-
structa, apice pubescenticiliata.. Stamina diadelpha generis. Antherae
parvae, subrotundae, flavae. Ovarium sessile, hirsutissimum, oblongum,
stylo brevi apiculatum. Legumen sessile, 6 lin. longum, 3 lin. latum,
villosissimum, ellipticum, modice compressum, mucrone brevi termi-
natum, perfecte biloculare, dehiscens, intus seminaque fibris ramosis,
nulla structura interna insignitis adspersa. Semina in quolibet loculo

5— 6, reniformia, flava. (M.)

Ad fl. Irtysch infra ostia fl. Bukan. Fl. vere.
Astragalus lactiflorus Led. — Fbor. alt. III. p. 333. Ledeb. Icon.

“ plan. ross. alt. lust. t. 103.

94.

95.

. x
In montibus e regione excubiarum quae Batowsky-Piket dicuntur.
- ”

Flor. exeunte Majo.

Astragalus Pallasii Fisch. — Flor. alt. III. p. 336.

Cum antecedente. Fl. primo vere; sub fine Maji mensis fructus

jam maturant.

Hedysarum splendens Fisch. — For. alt. III. p. 337. Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. illust. t. 52.

Flores racemoso-spicati, subsessiles. Bracteae lanceolato-acuminatae,
Pilosae, pedicellis brevissimis multo longiores. Galyx profunde 5-den-
tatus, dentibus subulatis, tubo duplo longioribus. Vexillum carina
paulo longius, obovatum, emarginatum, lineis coloratis striatum. Alae
parvae carina et vexillo triplo breviores, obtusae. Carina obtusa, ge-
nitalia includens. Stamina diadelpha. Lomenti articuli A, orbiculati,

transverse rugosi, albo-tomentosi 1. puberuli.

Cum praecedente.

186

MEYER, Botanique.

96. Hedysarum songaricum Bong. Tab. VII.

97.

H. caulescens, erectum; foliis 6 — 7-jugis, foliolis oblongo-lanceo-
latis, supra glabriusculis subtus canis; racemis axillaribus elongatis; le-
guminis articulis puberulis setosis.

Planta herbacea, sesquipedalis et ultra. Caules e radice plures,
ramosi, parum angulosi, pube appressa cani. Folia 6 — 7-juga, fo-

liolis oppositis 1. quandoque subalternis, oblongo-lanceolatis, obtu-
siusculis 1. etiam ‚acutis, supra glabriusculis, sub lente punctulatis, sub-
tus pube appressa alba canis, 4 — 1 pollicem lonzis, 1 — 3 lin, latis.
Stipulae oblongae, acutae. Flores subspicati, rosei. Pedunculi axil-
lares, elongati, folio duplo fere longiores. Bracteae membranaceae,
lanceolato-acuminatae, puberulae, pedicello longiores. Calyx basi brac-
teolis duabus linearibus suffultus, pube adpressa canus, quinque-
partitus, laciniis e lanceolato subulatis. Corolla calyce duplo longior.
Vexillum complicatum, obcordatum, quam carina ‚paulo brevius.
Alae obtusae, parvae. Carina obtusa, alis duplo longior. Stamina
diadelpha. Ovarium subellipticum, incanum. Stylus filiformis, curvus.
Legnminis artieuli duo 1. tres, subelliptici, puberuli setisque apice ha-
matis tecti. '

Ad fl. Bukan. Fl. Junio.

Eversmannia hedysaroides Bunge in Goebel it. I. p. 267. tab. VI.

ß.spinosa: spinis patentibus in foliorum ayillis; alis sagittatis. Tab. IX.

Haec forma, nisi species distincta, differt a genuina specie I. c.
descripta atque depicta, spinis axillaribus et alarum forma.

Frutex ramosissimus, diffusus, sesqui-vel bipedalis. Truncus ra-
mique vetustiores cortice griseo rimoso vestiti; rami annotini pube ad-
pressa subsericei, albido-incani, divaricati, saepeque leviter flexuosi.
Spinae (rami vel racemorum pedunculi abortivi) geminae vel solitariae,
rarius ternae in foliorum axillis, semipollicares, subulatae, patentissimae

vel recurvatae. Stipulae liberae vel inferiores margine angusto conna-

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 187

93.

tae, lanceolatae, puberulae, inferiores longiores, scariosae, fuscae; supe-
riores patentissimae, breviores, virides. Folia pinnata cum impari. Fo-
liola (11 v. 13) pube simplici incumbente canescentia, in pagina supe-
riore punctis parvis nigris notata, subtus nervo intermedio venisque
lateralibus prominulis insignita, oblonga vel subelliptica, acumine brevi
terminata, peliolulata, opposita vel saepius alterna, 3; lin. longa, 13
lin. lata, non raro minora. Racemi axiliares, pedunculo communi ri-
gido teretiusculo folio longiore fulii, 10 — 20-flores. Bractea pedicello
tenui brevior, lanceolata, ferruginea, extus puberula. Calyx basi brac-
teolis 2 oppositis parvis subsetaceis pubescentibus suffultus ibique pa-
rum gibbus, oblongus, puberulus, parum coloratus, quinquedentatus,
sub vexillo sinu profundo acuto excisus; dentibus lanceolatis acumina-
tis intus albo-sericeis tubo brevioribus, infimo reliquis paulo longiore.
Corolla calyce quadruplo longior, purpurea. Vexillum obovato-oblon-
gum, macula magna acuta flava pictum, 7 lin. longum. Alae calyce
breviores unguiculatae, lamina lanceolata, basi utrinque auriculata, au-
riculis reversis, altera longiore subspathulata, altera breviore acuta.
Carina, stamina et ovarium exacte ut in E. hedysaroide vera, Legu-
mina subpollicaria, glaberrima, sublinearia, apice modice dilatata atque
rotundata, compressissima, torulosa, flexuosa saepeque contorta, flaves-
centia, tarde in articulos 4 v. 5, inter marginem nerviformem persi-
stentem transverse secedentia. Semina pauca reniformia, utrinque con-
vexa, flavescentia, nitidula.

Hab. in deserto Karkaul, locis arenosis. Crescit quoque haec va-
rietas ad lacum Indersk. Fl. Junio m.
Vicia costata Led. — Flor. alt. HH. p. 346. Ledeb. Icon. plant. Flor.
ross. alt. ülust. t. 108.

In montibus e regione excubiarum quae Batowsky-Piket dicuntur.
Majo florens.

188

99.

100.

101.

104.

1035.

106.

MEYER, Bötanique.

Orobus subvillosus Led. — Flor. alt. II. p. 359. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust. t. 483.

Ad ripam dextram fl. Kurtschum in campestribus subsalsis. Flor.
primis Maji diebus.

Rossıcrı

Amygdalus nana L. — Flor. alt. II. p. 209.

In montibus e regione stationis Casacorum Batowsky-Piket dictae.
Flor. exeunte Majo.
Spiraea triloba L. — Flor. alt II. p. 214.

Ad ripam dextram fl. Irtysch, 15 stad. (Werst) infra Kurtschum.
Flor. ad finem Mayı.

. Rubus Idaeus L. — For. alt. II. p. 230.

Cum praecedente eodemque tempore florens.

. Potentilla songarica Bge. — Flor. alt. I]. p. 244. Ledeb. Icon.

plant. Flor. ross. alt. ilust. t. 332.

Ad ripam dextram fl. Kurtschum, ad radicem collis rossice Sopka
dieti. Fl. ineunte Majo.
Potentilla strigosa Pall. — Flor. alt. II. p. 231.

Ad fluv. Bukan. — Flor. Junio mens.
Potentilla sericea Linn. — For. alt. Il. 5 242. ze Icon.
pl. Flor. ross. alt. ülust. t. 334.

Ad fluv. Irtysch infra ostia fl. Bukan. — Flor. aestate.
Potentilla bifurca L. — For. alt. II. p. 245.

Formam illam monstrosam, de qua mentio fit in Flor. alt. 1. L.,

ramis confertissimis abbreviatis, etiam inter plantas nostras

habemus. Frequenter oriri videtur, cum etiam e pluribus aliis Ros-

siae locis nobis sit transmissa.
Alia memorabilis forma hujus plantae est var. canescens: tota
incano- villosa.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen 189

107.

108.

109.

110.

Planta semipedalis et ultra. Radix sursum ramosa, subrevens.
Caules ascedentes, teretes, ramosi. Folia pinnatisecta, 3-7-juga , seg-
mentis bifidis, rarıus trıfidis, imbricatis, sessilibus, laciniis oblongo-
lanceolatis. Stipulae 2-3-fidae, inaequales, et decrescendo minores. Calyx
incano-villosus, laciniis inaequalibus, exterioribus lanceolatis, interiori-
bus ovato lanceolatis. Corolla flava, petalis cuneiformibus, apice ro-

tundatis. Receptaculum villosum. Caryopsides laeves.

Num P. astragalifolia Bunge? Fl. alt. II. p 247, quamvis spe-
cimen macrum ab ill. auctore ad fl. Tschujam lectum differe videatur.

Ceterum_ cl. Bunge ipse P. astragalifoliam suam ad P. bifur-
cam trahit, Fl. alt. suppl. p. 43.

Ad fl. Jrtysch supra fl. Kurtschum in arenosis.

Potentilla supina L. — Flor. alt. II. p. 241.
Ad Irtym. Flor. vere.

Chamaerhodos erecta Bge. — Flor. alt. I. p. 430.
In monte infra excubias Batowsky-Piket dietas. Augusto jam

omnino deflorata.

Rosa Gmelini Bge. — Flor. alt. II. p. 228.
Ad fl. Irtysch infra alteram 'stationem militarem pro Custodiendo

piscatu instructam. Floret Junio.

Rosa berberifolia Pall. — Flor. altaie. II. p. 224.

Distinctissima rosarum species! Compositum rosarum folium in
hac ad unicum foliolum reductum est, quod autem, uti nobis videtur,
non e stipulis inter se concretis exortum, sed potius extremum folio-
lum est. Inter centena specimina vix unquam foliolum hoc , apice

divisum observare licuit. Pedunculi quidem non pubescentes, sed

Mem. PI. Ser. Sc. math., phys. et nat. T. VI. 2de part. Sc. nat. 25

1%

Uhilelg

112.

113.

114.

115.

MEYER, Botanique.

semper aculeati sunt. Receptaculum intus totum setosum. Carpella
ovata, apice stylo densissime lanuginoso et facile deciduo terminata,
ceterum glaberrima, nitentia, brunnea,

Ad ripam sinistram fl. Irtysch, infra primam stationem militarem
piscatum custodientem. Flor. Junio.
Cotoneaster laxiflora Jacq. fl. Lindl. in Bot. reg. tab. 1305. —
C. melanocarpa Fisch., C. vulgaris 8 Ledeb. fl. alt. p. 219.

Hab. in collibus hinc inde.

Tamarıscınra=

Tamarix ramosissima Led. — For. alt. I. p. 424. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. ülustr. t. 256. \

Ad fl. Irtysch, infra excubias pro piscatu instructas et Piketnaja
rybalka dietas. Flor. Junio.

Myricaria dahurica DC. — Flor. alt. II]. p. 224. Bunge suppl.
fl. alt. (in 8°) p. 79.

Planta ab auctoribus florae altaicae in regionibus, de quibus hie
agitur, non observata; locum autem , quo collecta est, ob schedulam
amissam, accuratius indicare nequeo.

PıronYcHIacEAER
Herniaria glabra L. — For. alt. I. p. 418.

Ad fl. Irtysch.

Fıcoınear.
Nitraria Schoberi L. — Flor. alt. II. p. 202.

Fructum -plantae nostrae maturum non vidimus. Sibirica autem
planta a caspia, si fructus desunt, haud distinguenda est. Nostra
specimina probabiliter ad sibiricam formam spectant, quam botanici
nonnulli, quorum sententia non spernenda est, pro specie distincta
habent.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 191

116.

137.

118.

119.

GROSSULARITACEAE
Ribes triste Pall. Nov. act. acad. Petrop. X. p. 378.

var. ß. foliis subtus puberulis.

R. atropurpureum. C. A. Mey. Flor. alt. I. p. 268. Led. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust. t. 231.

R. atropurpureum C. A. Mey., ad quod specimina nostra omnino
spectant, recedit a planta Pallasiana follis subtus puberulis ; ceterum
specie non differt. ut specimina a Sieversio ipso communicata edocent.

In montibus e regione excubiarum, quae Batowsky-Piket dicuntur.
Flor. Majo.

Ribes aciculare Smith. — Flor. alt. I. p. 212. Ledeb Icon. plant.
flor. ross. alt. lust. t. 230.

Ad dextram ripam fl. Irtysch, 15 stad. infra ostium fl. Kurtschum.
Flor. Majo.

Ribes heterotrichum (. A. Mey. — Flor. alt. I. p. 2710. Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. ülust. t. 235.

Nostra specimina recedunt a genuina planta foliis potius puberulis
quam glanduloso-setosis. In speciminibus Meyerianis petioli et folia
setis apice glanduliferis obteceta sunt, quibus intermixta pubes non
glandulosa ; in nostris autem setulae illae glanduliferae fere omnino
deficiunt, quarum loco, praeter glandulas sessiles, sola restat pubes.

Ribes fragrans Pallasii, quoad habitum simillimum, recedit foliis
glabris et floribus albis.

Ad dextram ripam fl. Irtysch, cum praecedente.

UMBELLIFERAE

"Bupleurum exaltatum Bieb. De Cand. Prod. IV. p. 131.

Specimina florifera altaica, quae suppetunt, cum caucäsicis multi-
eaulibus congruunt. Fructus maturi deficiunt.

Lect. versus fl. Irtysch.

192

120.

121.

MEYER, Botanique.

Seseli tenuifolium Ledeb. Flor. alt. I. p. 333. Ledeb. Icon.
plant. flor. alt. ilust. t. 97.

In monte Doschely-Dagh, qui 10 stadia (Werst) a Tarbagatai
distat. Flor. exeunte Junio.

Ferula peucedanifolia Willd. herb. De Cand. Prod. IV. p- 174.
Soranthus Meyeri, Ledeb. — Flor. alt. I. p. 344. Ledeb. Icon. plant.
Flor. ross. alt. ilust. t. 82.

E fructibus alatis evidenter Ferulae species, quam pro eadem
habemus cujus imaginem et descriptionem Pallas dedit in Kin. II.
App. p. 135 tab. N. sub nomine Ferulae an nodiflorae? Petala pube-
rula, subglabra. Mericarpia elliptica, compresso-plana.

Similem plantam in littore orientali maris caspii a Karelin lectam
habemus, mericarpiis puberulis tantum recedens. Mera, ut nobis vi-
detur, varietas, cum in nostra planta fructus, in juniori statu, pube,
sed multo rariore, quandoque vestiti sint.

Ad ripam fl. Irtysch, supra ostium fl. Kurtschum. Flor. Majo.

122. Peucedanum dissectum Ledeb. — For. altaic. IV. p. 306. —

123.

Ledeb. Icon. pl. Fl. ross. alt. ülustr. t. 181.

In montibus e regione excubiarum, quae Batowsky-Piket dicuntur.
Flor. exeunte Majo.
Peucedanum canescens Ledeb. — Flor. altaie. IV. p. 307. —
Ledeb. Icon. pl. Fl. ross. alt. ülustr. t. 105.

Crescit cum antecedente.

124. Ghaerophyllum Prescottii. De Cand. Prodr. IV. p. 225. Ch.

bulbosum Ledeb. Flor. alt. I. p. 360. (excl. syn., praeter Gmel.).

Ad dextram ripam fl. Irtysch, 20 stad. (Verst) infra ost. fl. Kurt-
schum. Flor. Majo.

Obs. Radix turbinata forma Ch. bulbosi. Stylis elongatis rectius-
culis a Ch. bulboso occidentali diversum. (M.)

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 195

125.

126.

127.

128.

129.

150.

131.

Cachrys odontalgica Pall. — Flor. alt. I. p. 363.

In montibus e regione excubiarum, quae Batowsky-Piket dicuntur.
Gachrys macrocarpa Ledeb. Flor. alt. I. p. 364. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. ilustr. t. 313.

Ad dextram fl. Irtysch ripam , 20 stad. ab ostia fl. Kurtschum.
Flor. Majo.

Cachrys vaginata Led. — Flor. alt. I. p. 366. Ledeb. Icon. plant.
Flor. ross. alt. illustr. t. 9.

In monte Arkaul. Flor. initio Majı.

Turgenia latifolia Hoffm. De Cand. Prodr. IV. p. 218.

Vulgaris planta hucusque in regionibus altaicis non observata.

Ad lacum Saisang, inter promontoria, quae Barchotskoi et Ba-
klanskoi Mys dicuniur. Fl. Junio.

CAPRIFOLIACEAE.
Lonicera tatarıca L. — Flor alt. I. p. 250.

Ad fl. Irtysch. Fl. Majo m.

Lonicera Sieversiana Bge. — Flor. alt. suppl. p. 12. N? 62.* L.
mierophylla & robustior Led. Flor. alt. I. p. 249.

Cl. Bunge 1. c. songaricam plantam ab altaica distinguit foliis
suborbiculatis utrinque rotundatis et villosis, pedunculis folio brevio-
ribus nutantıbus, baccis globosis biumbilicatis aurantiaco -miniatis.

Ad fl Irtysch. Aestate fructifer.

Rusıackae.
Galium verum L. — For. alt. I. p. 138.
Infra excubias, quae Batowsky-Piket dicuntur, in saxosis.

DirsaceEae

. Dipsacus Gmelini MB. — For. alt. I. p. 121.

In ripa fl. Irtysch, versus lacum Saisang-Nor.

194

133.

134.

1355.

136.

137.

138.

MEYER, Botanique

CGomrosıTak.
Erigeron acris L. — Flor. alt. IV. p. 89.

Ad fl. Irtysch, haud procul a lacu Saisang Nor. Flor. aestate.
Galatella Hauptii Lindl, De Cand. Prodr. V. p. 256. Aster
Hauptü Ledeb. Flor. altaic. IV. p. 100. — Ejusd. Icon. pl. Flor. ross.
alt, illustr. t. 161.

Ad lacum Saisang-Nor dietum.

Linosyris punctata De Cand. Prodr. V. p. 352. Galatella dra-
eunculoides 8 discoidea De Cand. Prodr. V. p. 256. Aster dracuncu-
loides ß discoideus a major Ledeb. Fl. alt. IV. p. 98.

Ad ripam lacus Saisang-Nor- — Flor. exeunte Junio. (M.)
Linosyris tatarıca C. A. Mey.

Chrysocoma tatarica Less. in Linnaea IX. p. 186. — Aster dra-
cunculoides 8 discoideus b minor Ledeb. Fl. altaic. IV. p. 98.

Ad fluv. Irtysch in montibus infra stationem casacorum , quae
Batowsky-Piket dicitur. Flor. Augusto m.

Pulicaria vulgaris Gaertn. — De Cand. Prodr. V. p. 478. Inula
Pulicaria L. Led. Flor. alt. IV. p. 93.

Ad rivulos Kabartscha et Bazarka dietos. Flor. Julio.

Inula caspia Blum, De Cand. Prodr. V. p. 4671. Treviran. in
Now, det. Phys. med. Acad. Caes. Carol. nat. eur. XII. t. p. 202.

Foliis glabris, caulinis elongatis e lata basi sensim angustatis acu-
minatis ab J. Britannica potissimum diversa. Folia in speciminibus -
songaricis paulo quam in caspiis latiora. Caeterum non diversa est
songarica planta a genuina caspia. (M.)

Ad fl. Bukan. Fl. Julio m.

. Filago arvensis L. — De Cand, Prodr. VI. p. 248. Filago mon-

tana Pall. quoad specimina authentica ad fl. Irtysch superiorem lecta.

Ad lacum Saisang-Nor, prope promontorium Baklanskoi-Mys dictum.

Botanique. V erzeichniss gesammelter Pflanzen. 195

140.

141.

142.

143.

144.

145.

Helichrysum arenarium De Cand. Prodr. VI. p: 184. Gma-
phalium arenarinm L. Flor. alt. IV. p. 55.

Varietas floribus aurantiacis in desertis Rossiae meridionalis quo-
que provenit.

In arenosis montis qui e regione excubiarum est, quae. Batowsky-
Piket dieuntur. Flor. Augusto,

Pyrethrum tanacetoides De Cand. Prodr. VI. p. 59. P. mille-
Jfoliatum Ledeb. Flor. alt. IV. p. 120. Ejusd. Icon. plant. Flor. ross.
alt. illustr. t. 369.

In lapidosis ad fl. Irtysch, haud procul a Saisang-Nor. Flor.
fine Maji m.
Pyrethrum discoideum Led. Flor. alt. IV. p. 119. Ledeb. Icon
plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 153.

Ad lacum Saisang-Nor. Flor. primis Maji diebus.
Artemisia frigida Willd. — Flor. alt. IV. p. 65.

Ad fl. Kurtschum.

Artemisia laciniata Willd. — Flor. alt. IV. p. 715. Gmel. Flor.
BT. m. 122. N 107. & 97. fig. sinistra! (quoad specim. authent.
in herb. academico.)

Artemisia inodora Bieb. De Cand. Prodr. VI. p- 96.

a. Steveniana:: involucris foliisque glabris.

ß. incana: foliis ac involucris incanis.

Capitula in 3 parva, ovata, heterogama. Involucrum pentaphyl-
lum. Squamae ovatae, obtusae, dorso cano-villosae, margine scariosae.
Flosculi radii 5, feminei; disci totidem hermaphroditi, tubulosi. Corol-
Iulae 5-dentatae, glabrae. Receptaculum nudum.

Gmelinus jun. hanc plantam in herbario suo jam A. inodoram
nominaverat, nomen a Marschallio conservatum.

Hab. & ad fl. Bukan; 8 in monte Arkaul.

196

146.

147.

148.

149.

150.

151.

MEYER, Botanique.

Artemisia compacta Fisch. — De Cand. Prodr. VII. p. 102. Art.
Lercheana Flor. alt. IV. p. 84. (non Stechm.)
Ad rivulos Karbatscha et Bazarka. Fl. aestate..

Artemisia Lercheana Stechm? De Cand. Prodr. VI. p. 104.
Ob flores non satis evolutos dubia.

Ad fl. Bukan et in arenosis ad Saisang-Nor. Flor. Junio.

Artemisia anstriaca Jacg. — De Cand. Prodr. VI. p. 112.
Galathidia vulgo minora quam in europaea planta.

Ad ripam fl. Kurtschum. — Flor Augusto mense.

Ligularia altaica De Cand. Prodr. VI. p. 315. Senecillis glauca
Led Flor. alt. IV. p. 114. (non Gaertn.)
In monte e regione stationis casacorum, quae Batowsky-Piket no-

minatur. Flor. sub finem Majı.

Senecio palustris De Cand. Prodr. VI. p. 363 N° 113. Cineraria
palustris L. — Flor. alt. IV. p. 102.

Ad fl. Bukan. Flor. Julio.

Planta ad alpinas regiones ascendens et ad extremum. septentrio-
nem usque vagans. Specimina ex alpibus altaicis non differunt ab illis
planitiei; Kamtschatica autem, et quae ex arctica regione, e sinu
Kotzebueano, allata sunt specimina, ob capitula densius congesta,
aspectum alienum offerunt, praeter quem vero nullum aliud discrimen
quo ab europaea planta differant, eruere potest. Senecio congestus
DC. in insula Melville collectus, ab arcticis nostris speciminibus pro-
babiliter non differt.

Senecio subdentatus Led. — Flor. alt. W. p. 110. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 493.

Ad lacum Saisang-Nor, prope promontorium . quod Barchotskoi

Mys nominatur. Flor. Majo. |

Botan'que. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 197

152.

Saussurea glomerata Poir. — Flor. alt. IV. p. 21. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust. t. 68.
Ad fl. Irtysch, haud procul a lacu Saisang-Nor dicto. Flor. Augusto.

153. Saussurea salicifolia DG. — Flor. alt. IV. p. 29.
ß. intermedia Led. — y. incisa Led.
Utraque varietas.e, regione Saisang-Nor adjacente allata est.
154. Ancathia igniaria DC. Prod. VI. p. 557. Cirsium igniarium Spr. —
Flor. alt. IV. p. 10. Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 477.
Haud procul a Saisang-Nor.
155. Cirsium setosum M. Bieb. — Fior. alt. IV. p. 10.

In montosis ad fl. Irtysch, haud procul a lacu Saisang-Nor, in

monte e regione excubiarum Batowsky-Piket dietarum. Flor. Augusto.
156. Gentaurea pulchella Ledeb. — Flor. alt. IV. p. 41. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illust, t. 93.

Planta habitu quodammodo a Centaurea aliena, etiam in regione
trans caucasica in tractu Suwant a cl. Meyer et Hohenacker collecta est.

In arenosis subsalsis non procul a Saisang-Nor. Flor. Junio.

157. Gentaurea ruthenica Lam. — Flor. alt. IV. p. 46.
Ad fl. Kurtschum. Flor. exeunte Junio.
158. Gentaurea glastifolia L. — For. alt. IV. p. 48.
Ad fl. Bukan. Flor. Julio.
159. Gentaurea Marschalliana Spr. — Flor. alt. IV. p. 50.
In arenosis ad sinistram fl. Irtysch ripam, Flor. sub finem Majı.
160. Acroptilon Picris C. A. Mey. Enum. plant. cauc. p. 67. No. 550.
Serratula Pieris L. — Flor. alt. IV. p. 41.

Nostra specimina spectant ad var. angustifoliam, foliis omnibus
Iinearibus 1. lineari-lanceolatis, dentibus aliquot remotis acutis in parte
inferiore praeditis.

Ad fl. Irtysch, infra excubias pro piscatu custodiendo instructas.
Floret Junio.

Mem. FI. Ser. Sc. math,, phys. et nat. T. VI. 2de part. Sc. nat. 26

198

MEYER, Botunique

161. Ghryseis odorata Oass. — C. A. Meyer Enum. plant. cauc. p. 66.

162.

163.

164.

165.

No. 540. Amberboa odorata DC. Prod. VI. p- 559. Centaurea sua-
veolens Fiüld. sp. plant. IV. p. 2279.

Ad lacum Saisang Nor, inter promontoria Barchotskoi et Baklan-
skoi-Mys.

Jurinea linearifolia De Cand. Prodr. VI. p- 675. — Serratula
multiflora Fl. alt. IV. p. 41. 7
Lect. in campestribus ad fl. Irtysch.

Jurinea cyanoides De Cand. Prodr. IV. p. 616. Serratula eyanoides
MB. — Fl. alt. W. p. 41.

ß. folis omnibus elongatis Iinearibus indivisis.
Forma valde singularis, quae tamen, praeter folia indivisa, a pro-
totypica planta haud differt. — An I]. longifolia De Cand. I.e. p. 674?
Ad fl. Irtysch, infra primas excubias pro custodiendo piscatu in-
structas. Fl. Junio m.
Jurinea chaetocarpa Led. — De Cand. Prod. VI. p. 676. Serra-
tula chaetocarpa Ledeb. Fl. alt. IV. p. 42. Ejusd. Icon. plant. Flor.
ross. alt. illustr. t. 490.
Ad littora orientalia Caspii maris a cl. Karelin etiam. collecta est.

Ad fl. Kurtschum et ad Iriysch, haud procul a lacu Saisang - Nor
dicto. Flor. Junio. ’

Serratula tenuifolia Bong. Tab. X.

$. caule simplici unifloro; foliis angustissimis linearibus mucronatis,
margine revolutis integerrimis.

Radix fibrosa, fibris e rhizomate horizontali enascentibus, filifor-
mibus, fuscis, simplicibus ramosisve. Caulis plerumque solitarius (ra-
rius duo vel plures e rhizomate enascentes), ascendens, simplicissimus,

angulosus, basi lanugine arachnoidea vestitus, ceterum glaber, 9 pol-
lices usque ad pedem altus.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 199

166.

167.

Folia tam radicalia quam caulina simplicia, angustissima, linearia,
mucronata, margine revoluta, ad basin arachnoideo-lanuginosa, supra
glabra, viridia, subtus lanata, 2 — 3 — 4 pollices longa et 14 Jin. lata;
caulina sessilia. Capitulum in apice caulis solitarium, multiflorum, ho-
mogamum, Involucrum ovato-oblongum, glabriuscenlum, e squamis
apice patulo spinulosis, imbricatis et arete invicem appressis formatum.
Floseuli eirciter 30, purpurascentes, omnes aequales, hermaphroditi.
Corolla angusta, rigidula: tubus filiformis, 2 lin. longus; limbus an-
gustus, tubulosus, Ingitudine 2 lin. paulo excedens, apice 5- dentatus,
dentibus 4 brevissimis aequilongis, quinto sinubus profundioribus se-
parato. Stamina longitudine corollae. Filamenta rigidula, glabra, di-
stineta. Antherae purpureae, subcorneae, appendice acuta cornea,ter-
minatae, basi utrinque seta scabra caudatae. Stylus basi glaber, su-
perne incrassatus et puberulus, antheras paulo excedens, stigmatibus
binis brevibus crassis rectis terminatus. Achaenium (immaturum) 13|
lin. longum, glabrum, apice margine angustissimo subdenticulato
einetum, setisque rigidulis scabris inaequalibus, interioribus 31 lin,
longis, liberis albis subbiserialibus coronatum.

In monte Doschely-Dagh, 20 stadia (Werst) a Tarbagatai. Flor.
Julio m.

Obs. Planta ambigua, forsan distincti generis. (M.)

Chondrilla pauciflora Led. — Flor. alt. IV. p. 148. Ledeb. Icon.

. plant. ross. alt. illustr. t. 198.

Ad Irtysch loco quo piscatus instructus est qui Alexejewa no-
minatur. Ne
Tragopogon ruber $. G. Gmel. — Flor. alt. IV. p. 158. Ledeb.
Icon. pl. Flor. ross. alt. illustr. t. 30.

Ad fl. Irtysch prope excubias, Batowsky-Piket dictas. Flor. fruc-
tusque maturat Augusto.

200

168.

169.

170.

171.

+72.

MEYER, Botanique:

Primum a Gmel. j. prope Astrachan observatum. Frequens etiam
in desertis orientali Caspii maris littori adjacentibus.
Scorzonera Marschalliana C. M. Mey. Mss.

Se. strieta Bieb. Fl. taur. caue. II. p. 522. (excl. syn. Hornem.).
Ledeb. Fl. alt. IV. p. 163 (excl. syn. Hornem.). Differt a Se. strieta
Hornem. Hort. Hafn. p. 150 (cujus synonyma sunt: Se. glastifolia an-
gustifolia W., Se. graminifolia Hoffm. et Flor. graec. t. 784, Se. taurica
angustifolia Bieb.) calathidiis minoribus semper cano-pubescentibus; a
Sc. molli Bieb. distinguitur achaeniis nullo stipite inflato suffultis. (M.)

Ad fluv. Kurtschum. — Flor. Majo m.

Lasiospora ensifolia Cass. in Diet. des Sc. nat. Vol. 25. p. 307.
Scorzonera ensifolia Bieb. Fl. taur. cauc, II. p. 235. III. p. 523. Flor.
alt. I. p. 162. — DC. Prcd. VII. p. 124.

Ad sinistram ripam fl. Irtysch, infra ostia fl. Kurtschum. Fl. Junio.
Picris hieracioides L.— DC. Prod. VII. p.. 128. Ledeb. Flor. alt.
IV in. 158. an ’

Ad fl. Irtysch, infra stationem militarem pro custodiendo piscatu,

quae Piketnaja Rybalka nominatur. Flor. aestate.

Crepis tenuifolia Willd. Sp. pl. III. p. 1606. — Barkhausia tenui-
Jolia De Cand. Prodr. VII. p. 155. Crepis baicalensis Ledeb., De Cand.
0.9: 461. | |

ß. altaica. Prenanthes diversifolia Ledeb. Flor. alt. WW. p. 143.
Ejusd. Icon. plant. Flor. ross. alt. illust. t. 152. |

Ad fl. Irtysch in montibus infra stationem casacorum, quae Ba-
towsky-Piket dicitur. Flor. aestate. Ä
Mulgedium tataricum DE. Prod. VII. p. 248. Sonchus tatarieus
L.. — Flor. alt. W. p. 140.

Ad fl. Irtysch, non procul a lacu cui Saisang;-Nor nomen est-
Flor: aestate,

Botanique. Verszeichniss gesammellter Pflanzen. 201

173.

i78.

Sonchus brachyotus DC. Prod. VII. p. 186. S. uliginosus Led.
Flor. alt. IV. p. 142. (non Bieb )

Ad fl. Irtysch, haud procul a Saisang-Nor. Flor. Junio.
Hieracium echioides Lumnitz. — Flor. alt. IV. p. 126.

Ad fl. Irtysch, in munte infra Batowsky-Piket. Flor. Augusto.
Hieracium umbellatum L. — For. alt. W. p. 137.

Ad Irtysch, cum praecedente eodemque tempore florens.
Hieracium virosum Pall. — Flor. alt. IV. p. 136.

Ad fl. Irtysch, eislem cum praecedentibus locis. Flor. Augusto.
Echinops Ritro L. — Flor. alt. IV. p. 44.

Ad fl. Bukan. Flor. Julio.

CamPpaAnuLaACEA—.

Campanula Steveni Bieb. Flor. taur. caue. III. p. 138.
ß. altaica. Ledeb. Ind. sem. h. Dorpat. ann. 1824. C. Infundibulum
Ledeb. Flor. alt. I. p. 239. (non Vest). —

In montibus e regione excubiarum, quae Batowsky -Piket dicun-
tur. Flor. exeunte Majo.

Obs. Gampanula Infundibulum Vest. Roem. et Schult. Syst.
veg. V. p. 106, a Reichenbachio in Ieonogr. fig. 158 bene delineata,
abunde differt a nostra planta altaica. (M.)

ASCLEPIADEAE

. Gynanchum longifolium Martens. Itin. venet. II. p. 570 Tab. VI.

> C. sibiricum Wild. in: der Gesellsch. naturf. Fr. zu Berlin neue
Schrift. 1199 p. 124 . 6 f. 2. C. acutum Ledeb. Flor. alt. I. p. 278
(exel. ‚syn.)

Ad fluv. Irtysch prope Saisang-Nor. — Flor. Junio m.

180. Cynanchum sibiricum R. Br. — Flor. alt. I. p. 279.

Ad Irtysch supra Kurtschum fl. Flor. Junio.

181.

154.

155.

186.

MEYER, Botanique.

ArocyNnNEAR
Apocynum sibiricum Pall. Roemer et Schult. Syst. Veg. IV p. 405.

In arenosis haud procul a Saisang-Nor ad Irtysch superiorem.
Flor. Junio.

GENTIANACEAE,
Gentiana Pneumonanthe L. — Flor. alt. I. p. 282.
Ad fl. Irtysch prope excubias Batowsky-Piket dietas. Flor. Augusto.
Gentiana decumbens L. Si. Flor. alt. I. p. 280.
In monte Doschely-Dagh, 20 stadia a Tarbagatai. Flor. Julio.

S 0 ua NiA.chE A E.

Fl. alt. I. p. 228.

Planta quoad magnitudinem valde varians. Specimina coram habe-

Hyoscyamus pusillus L.

mus sensu stricto pusilla, digito minora, et alia semipedalia.
In deserto ad orientem a mare caspio etiam provenit.
Ad lacum Saisang-Nor, prope promontorium Baklansky-Mys dic-
tum. Flor. Majo m.
GoSVoLYVULACEAE.
CGonvolvulus arvensis L. — Flor. alt. I. p. 224.
Ad fl. Kurtschum Julio cum capsulis maturis lect.
Gonvolvulus lineatus L. — Marsch. a Bieb. Fl. taur. caue. I. p. 146.
C. Besseri Spr. Syst. veg. I. p. 610. Ledeb. flor. alt. I. p. 226. -
ß. tota planta albo-tomentosa opaca (non sericea).
Comparavimus specimina numerosa sicula, gallica, podolica, taurica,
caucasica atque iberica, volgica et altaica, omnia exacte inter se con-
gruentia et ad formam C. lineati pertinentia in Roem. et Schult. Syst.
veg. IV. p. 294 sub C. Gerardi nomine recensitam atque a Barreliero
t. 311 bene delineatam. Caulis in omnibus speciminibus a nobis in-
spectis adsurgens, rarius suberectus, pedunculi in foliorum axillis

bi-quinqueflori, brevissimi vel modice elongati. — Specimen a Bar-

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 205

188.

189.

190.

191.

192.

reliero t. 1132 delineatum, formam C. lineati repraesentat vegetam
atque laxam, pedunculis et calycibus elongatis donatam. Stirps autem
in Flora graeca t. 199 nitidissime depicta, a C. lineato tam gallico,
quam ruthenico longe differre videtur. (M).

Lect. (« et 8) ad fl. Bukau. Flor. Julio m.
Guscuta europaea L. — Flor. alt I. 294.

Ad fl. Kur'schum, varias plantas obducens. Flor. Julio.

Specimina suppetentia communi planta graciliora atque minora sunt.

Flores quinquefidi. Reliqua congruentia. (M.)
Tournefortia Arguzia R. Br. — Fl. alt. I. p. 236.

Ad sie dietum Irtysch nigrum. Flor. Majo.

BoORRAGINEAE
Heliotropium europaeum L. — Flor. alt. I. p. 173.
Ad Saisang-Nor. Flor. aestate.
Lithospermum officinale L. — Flor. alt. I. p. 174.
Ad fl. Irtysch infra excubias Piketnaja-Rybalka dictas. Flor. Junio.

Arnebia cornuta Fisch. et Mey. Index sem. hort. Petrop. ann. 1834.
p- 22. Lithospermum cornutum Ledeb. Flor. alt. I. p. 175. Ejusd.
Icon. pl. Flor. ross. alt. ilust. t. 25. (Synonyma complura vid. in
Indice 1. 1.)

Planta .a mari caspio usque in has regiones vagans. Prope Baku
collegit cl. C. A. Meyer; in littore orientali caspio observavit cl. Karelin.
Onosma Gmelini Led. — Flor. alt. I. p. 184. Ledeb. Icon. pl. Flor.
ross. alt, illust. t. 280.

Radix perpendicularis, subsimplex, extus rubra, tingens, intus flavida.
Caryopsides, quae in Fl. alt. 1. I. rugosae dicuntur, in nostris spe-
ciminibus sunt ovatae, triquetrae, rostellatae, glabrae, nitidae, quasi:

lapideae, griseae nigroque punctatae.

193.

194.

195.

196.

197.

198.

MEYER, . Botanique.

Hab. in arenosis ad dextram ripam fl. Irtysch, infra 2dum pisca -
tum. Flor. Junio. :
Lycopsis pieta Lehm. — Flor. alt. p. 185.

Ad Irtysch, haud procul a Saisang-Nor. Flor. Majo.

Myosotis sylvatica Hoffm. — Koch. Synops. Fl. germ. et helvet.
p. 505. — M. intermedia « grandiflora Ledeb. Fl. alt. I. p. 187.
Ad fluv. Irtysch, e regione Batowsky-Piket. Fl. Junio.
ß. alpestris. M. alpestris Ledeb. fl. alt. I. p. 189.

Crescit iisdem locis cum forma prima supra memorata.
Echinospermum Lappula Lehm. — Flor. alt. I. p. 198.

Ad lacum Saisang- Nor, inter Barchotskoi et Baklanskoi Mys.
Flor. Julio.

Echinospermum patulum Lelm. — Flor. alt. I. p. 200.

Specimina nostra 6— 8-pollicaria, ramosissima. Pedicelli cras-
siusculi, rigidi, breves quidem, tamen 1— 2 lin. longi quandoque,
praeprimis fructiferi, 3 linearum longitudine. Caryopses margine serie
simplici aculeatae, disco tuberculatae, aculeis basi dilatatis, apice glo-
chidatıs.

Ad fl. Irtysch, haud procul a Saisang-Nor. Flor. Majo.
Echinospermum strictum Led. — Flor. alt. I. p. 200. Ledeb.
Icon. pl. Flor. ross. alt. ilust. t. 27.

In arenosis ad Irtysch, prope Saisang-Nor. Flor. Majo.
Echinospermum semiglabrum Led. — Flor. alt. p. 204. Ledeb.
Icon. plant. Flor. Ross. alt, ülust. t. 28. x Fr

Species tam foliis supra glabris, quam caryopsidum forma bene
distincta.

Hab. ad fl. Irtysch, supra ostia fl. Kurtschum. Flor. Majo.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 205

199.

200.

201.

202.

Echinospermum cristatum Bong.*) — Tab. XI.

E. caule ramoso; foliis tuberculato-hispidis; tubo corollae calycem
subaequante: caryopsıbus margine cristatis, disco hiante.

Planta ramosissima, cireiter pedem alta. Radix perpendicularis, teres,
subfusiformis, fuscescens. Gaulesex una radice plures, cespitosi, ramo-
sissimi, divaricati, inferne subteretes, sursum versus parum angulati,
strigosi, canescentes. Folia oblonga, deorsum parum angustata , ob-
tusiuscula 1. acuta;' superiora gradatim minora, utrinque strigoso-
hispida: pilis albis tuberculo calloso insidentibus, 1-14 poll. longa,
2-3 lin. lata. Racemi elongati. Flores coerulei, parvi, inter se
remoti, bracteati. Pedicelli lineam circiter longi, calyce breviores.
Calyx strigoso-hispidus, 5-partitus, laciniis linearibus. Corolla parva,
tubo calycem subaequante , limbo explanato , laciniis oblongis obtu-
sis. Sexualia inclusa. CGaryopses 4, calyce persistente involucratae
eoque parum breviores, margine membranaceo dentato-eristatae, acu-
leis apice non glochidatis, disco hiante.

Species singulari caryopsium structura ab omnibus distinctissima.

Hab. in arenosis ad lacum Saisang-Nor, prope sic dictum Irtysch
nigrum. Junio jam fere defloratum. |

Asperugo procumbens L. — Flor. alt. I. p. 192.
Ad fl. Kurtschum. Flor. Majo.

Rindera tetraspis Pall. — Flor. alt. .I. p. 193.

In monte Arkaul et ad fl. Irtysch, haud procul a lacu Saisang-
Nor. dicto. Flor. Majo.
Solenanthus cireinnatus Led. — For. alt. I. p. 194. Ledeb.
Icon. pl. Fl. ross. alt. ülustr. t. 26.

Pili. in caule ormnes retrorsi.

Adfl. Irtysch, haud procul a loco ubi piscatus instructus est. Fl. Majo.

*) Conf. Bunge Delect. Sem. h Dorpat 1839, No. 10.

Dem. VI. Ser. Sc. math., phys. et nat. T. VI. Ide part. Sc. nat, 27

206

203.

204.

205.

206.

207.

208.

209.

MEYER; Botanique.

SCRÖFULARITACEAE.

Linaria hepatied Bunge — Flor. alt. I. p. 445. Ledeb. Icon. ee;
Flor. ross. alt. illustr. £ I91«

Ad lacum Saisang, inter promontoria Barchutskoi et, Baklanskoi.
Flor. Junio.
Linaria acutiloba Fisch.. — Flor. alt. II. p.: 444.

Cum. praecedente eodemque tempore\ florens.
Linaria macroura MB. — Flor.. alt. II. p. 446.

Ad Saisang-Nor prope montem qui promontorium Ta di-
citur. Flor. exeunte Junio.
Dodartia orientalis L. — KFlor. alt. II. p. 449.

Ad fl. Ixtysch, in siccis subsalsis. Flor. Majo.
Gratiola offieinalis L, — Flor. alt. I. p. 16.

In arenosis ad; fl. Irtysch superiorem, in vieinitate lacus Saisang.

Flor. Junio.
Veronica.biloba L. — Flor. alt. I p. 40.

Ad fl. Kurtschum. Flor. Majo.
Veronica Anagallis L. — Flor. altı I, p. 31.

Ad fl. Irtysch.

Praeter genuinam formam, varietatem villosam in. El alt I.
commemoratam etiam accepimus, im qua. et: monstrosites illa capsula-
rum, insecti cujusdam icta producta, de qua loquitur ci. auctor ob-"
servatur.

Planta habitu quodam alieno a V. Anagallide vulgarı recedens,
tota pilis glanduliferis obsita, ommibus partibus’minor, vix 'spithamaea, “
racemis gracilioribus, floribus minimis. 'Folia'tamen pareius pilosa et
fere glabra sunt, atque remote dentata. CGapsulae monstrosae , quasi
baccatae , purpurascunt; iin naturali statu autem obovatae , leviter

emarginatae, calyce paulo longiores et omnino glabrae.

Botanique- Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 207

210.

211.

212.

213.

214.

215

Varietas dieta originem debere videtur loco sieciori; similis enim
V. scutellatae simili causa provenire solet.
Alecterolophus minor Reichb. Flor. germ. excurs. p. 358.
Specimina omnia valde ramosa, ab europaea planta nequaquam

diversa sunt.
Ad fl. Irtysch prope stationem militarem, quae Batowsky-Piket

nominatur. Fl. Augusto.
Odontites rubra Pers. — Flor. alt. II. p. 424.

Cum praecedente.

Pedicularis palustris L. — Flor. alt. II. p. 428.

Planta habitu elatiori bipedali et ultra, valde ramoso, floribus mi-
abe a P palustri communi diversa videtur, characterıbus tamen
sufficienter distingui non potest.

Ad fluv. Kurtschum. — Flor. Junio m.

Pedicularis achilleifolia Steph. — Flor. alt. I]. p. 434. Ledeb.
Icon. pl. Fl. ross. alt. ülustr. tab. A46. Bunge Suppl. in fl. alt. N? 198.

In montibus e regione Batowsky-Piket dieta, Fl. Majo m.

Pedicularis elata W. — Flor. alt. II. p. 437.

Hab. cum praecedente, eodemque tempore floret.
Scrofularia,incisa Weinm. — Fl. alt. II, p. 442..— Ledeb. Ic. pl.
Fl. ross. alt. ill. t. 156.

Hab. ad lacum Saisang-Nor dietum. Fl. Majo Junioque m.

246. $Scrofularia canescens Bong. Tab. XII.

S. pube minutissima farinoso-incana ; caulibus erectiusculis obtuse
tetragenis ramosis ; foliis oblongis in petiolum attenuatis inaequaliter
biserratis, serraturis recurvato-faleatis; thyrso terminali aphyllo, cy-
mis Jateralibus dichotomis ‘pedunculatis glandulosis; pedicellis calyce
brevioribus; 'sepalis 'oblongis obtusis margine angustissimo scarioso

*

203

MEYER, Botanique,

‚ einctis; staminibus exsertis, ‚stamine sterili: oblongo; capsula ovata

acuta calyce lungiore.

Proxima $. rupestri, sed differt canitie foliorum, serraturis re-
curvato falcatis, floribus minoribus, sepalis anguste marginatis; ab af-
fini $. variegata distinguitur foliis incanis indivisis, stamine sterili

angusto oblongo. —

Planta pedalis vel bipedalis, tota pube minutissima crassiuscula
quasi farinoso-incana, summitate vero pilis glandulosis adspersa. Radix
lignosa,, subeylindrica,, tortuosa, cortice tenui fuscescente vestita,
apice caules plures emittens. CGaules herbacei, assurgentes vel sub-
erecti, crassitie saepe pennae anserinae, obtuse tetragoni, ramosi saepe-
que apice modice flexuosi. Rami erecto-patuli, elongati, inferiores
foliiferi, alii apice floriferi. Folia inferiora opposita, superiora alterna,
omnia oblonga,, obtusiuscula, basi in petiolum marginatum brevem
angustata, grosse inaequaliterque serrata; serraturis recurvato-falcatis
mucronulatis serrulatis, — firma, subtus nervis venisque prominulis
notata, maj;ora (lamina) 2% poll. longa, $ poll. lata, alıa minora; ramea
uti et illa in foliorum caulınorum axillis orta multo angustiora, sesqui
pollices longa et quatuor lin. lata. Inflorescentia thrysoidea $. rupestris
vel $. incisae. Cymae pedunculatae laterales , dichotomae, 5—9-
florae, folio angusto parvo suffultae. Pedicelli calyce (saepissime), bre-
viores, folio parvo subflorali lineari-lanceolato bracteati, cum calyce
glandulis brevissime pedicellatis viscidi. Flores magnitudine et forma
S. variegatae. Sepala suborbiculata, rotundata, margine scarioso albo
angusto cincta. Corolla .calyce duplo longior, atropurpurea, lobis ro-
tundatis, duobus superioribus suborbiculatis porreetis, inferioribus
minoribus reflexis margine sordide albidis. Stamina corolla paulo lon-

giora, fertilia, glandulosa. Antherae atropurpureae. Pollen flavum.

Botanique Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 209

217.

218.

219.

220.

221.

222.

223.

Stylus filiformis, 'staminibus paulo longior. Capsula subovata, acuta,
glaberrima, calyce multo major.

Lect. ‚versus rivulos Bazarka et Karbatscha. — Fl. Julio m.

OÖROBANCHACEAE.

Orobanche ammophila C. A. Mey. — Flor. altaie. II. p. 454. —
Ledeb. Ic. pl. Fl. ross. alt. illustr. tab. 389.

Spica apice non raro comosa.

Hab. ad lac. Saisang Nor, prope promontorium Baklanskoi-Mys
dietum. Fl. aestate.
Phelipaea salsa C. A. Mey» — Fl. alt. I. p. 461. — Ledeb. Icon.
pl. Fl. ross. alt. ülustr. tab. 376.

Hab. cum antecedente.

PrımuLacEaAE.

Lysimachia thyrsiflora L. — El. alt. I. p. 207.

Ad ripam fl. Irtysch versus lacum Saisang-Nor. Fl. Junio m.
Primula macrocalyx Bge. — Fl. alt. I. p. 209.

Proxima P. inflatae Lehm., et ab illa vix satis diversa.

In montibus e regione excubiarum, quae Batowsky-Pıket dicuntur.
Fl. Majo m.
Androsace septentrionalis L. — Fl. alt. I. p. 215.

Ad fl. Kurtschum Junio mense specimina fere deflorata lecta sunt.

LasıataE

Mentha arvensis L. Benth. Labiat. p- 178. Fl- alt. II. p. 400-

Hab. in regione excubiarum Batowsky-Piket. Fl. Augusto m.
Salvia sylvestris L. — Benth. Labiat. p.ı 237. Fl. alt. I. p. 25.

Nostra planta ad formam illam magis canescentem pertinet, cui
cl. Schangin $. desertae nomen imposuit. —

Ad fl. Irtysch, prope excubias pro piscatu instructas et Piketnaja-
rybalka dietas. Fl}. aestate.

210

224.

225.

MErER, | Botanique

Ziziphora elinopodioides Lam. — Fl. alt. I. p. 20. Z. elinopo-
dioides & canescens Benth. Labiat. p. 321.

Wariat fohis latioribus wel angustioribus. ‘Specimina foliis an-
gustioribus praedita Z. serpillaceam jungunt cum Z. clinopodivide.

In 'monte' infra Batowsky-Piket versus lacum Saisang-Nor. —
Fl. Augusto.
Hyssopus officinalis L. — Benth. Labiat. p. 356 (excl. var. ß.).
Fl. alt. II. p. 398. Sievers in Pallas neu. nord. Beitr. VII. p. 260 et

. p. 280.

226.

227:

228.

Planta altaica formam exhibet spontaneam H. officinalis , quae 'a
culta planta non differt, nisi folüs angustioribus integerrimis.

Ab hac H. angustifolius Bieb. (Fl. taur. cauc. H. p. 38, Ill.
p. 389) herba (praesertim in parte inferiore caulis) pilis mollibus pa-
tentibus vel reversis tecta , nec non dentibus calyeis longioribus atque
angustioribus lanceolatis constanter diversa est.

Hab. versus fl. Bukan. — Fl. Junio m.
Scutellaria Sieversii Bge. — Fl. alt. HM, p. 394, Ledeb. Icon. pl.
Fl. ross. alt. illustr. t. 123. — $. orientalis var. Benth. Labiat. p. 423.

Ad lacum Saisang-Nor prope promontorium. Baklanskoi-Mys dic-

x

tum. Fl. m. Junio.

Scutellaria galericulata L « pubescens Benth. Labizt. p- 437.

Ledeb. fl. alt. II. p. 392.

Hab. ad fl. Bukan, locis humidis. — FI. aestate.
Nepeta micrantha Bge.

a. foliis erenato dentatis. N. micrantha fl. altaic. II. p. 401. Le-
deb. Icon. pl. Fl. röss. alt. illustr. ı.'a12. Benth. Labiat. p. 476.

ß. foliis subintegerrimis, calycibus violaceo-coloratis.

Crescunt varr. '@ et 8 iisdem locis in montibus Arkaul. Ineunte

Majo m. fere defloratae collectae sunt,

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 211

229.

230.

234,

232.

233.

234.

255.

Nepeta sibirica Bies — Ledeb. fl. alt. Il. p. 402. N. ucranica

Benth. Labiat. p 481.
Ad ripam. sinistram. fluv.. Irtysch. infra. excubias fl. Kurtschum.

Subi fine Maji. m. florere incipit.

Obs. In Ucrania haec species non erescit,. ubi. autem N. parvi-
flora ‚Bieb., frequenter occurrit. De identitate sibirieae: nostrae plantae
cum genuina N. ucranica Linnaei adhuc valde dubitamusi
Dracocephalum integrifolium Bunge., — Benth. Labiat. p. 499.
Fl.alt, Il. p.. 381. Ledeb. Ic. pl. fl. ross.. alt. Wlustr. tab. 120. (fig. mediocr.)

Ad. ripam dextram fl. Ietysch, 15 stadia (Weit) infra ostia: fluv.
Kurtschum. — Fl. exeunte Majo m.

Draeocephalum nutans L, Benth. Labiat: ps 499. — Fl, altaic.
Il. p: 586.

«Versus lacum Saisang-Nor in monte ‘prope: exeubias pre piscatu
instructas et Batowsky-Piket. dictas.
Eremostächys phlomoides Bge. Benth. Labiat. p. 631. — Flor.
altaic., Il. p. 414. Ledeb: le. pl. Fl. ross. alt. illustr. Sc 122.

In monte Dolen-Kara exeunte Majo m. florens collecta est.
Eremostachys molucellovides Bge. — Benth. Labiat. p. 639. —
Fl. alt. II. p. #15. Ledeb. Ic. pl. Fl. ross. alt ülustr. tab. 43T.

Hab. in locis siceis deserti versus fl. Irtysch et lacum Saisang-Nor.
Fl. Majo m.

Lagochilus diaeanthophylius Benth. Labiat. p. 641.

Ad lacum Saisang-Nor, inter promontoria quae Barchetskoi et
Baklanskoi-Mys dicuntur. Fl. Junio m.

Lagochilus Bungei Benth. 1. c. — Moluccella grandiflora fl. alt.
Il. p. 418. (exel. syn. omn.).

Ad lacum 'Saisang-Nor, prope promontorium Baklanskoi-Mys, Ju-

nio m. florens lect.

212

256.

237.

258.

MEYER, Botantque.

PLumBaAGınEAR.

Statice Gmelini W. — Fl. alt. I. p. 432.

Hab. infra stationem quae Piketnaja-Rybalka dicitur. Fl. aestate.
Statice decipiens Ledeb. — Fl. alt. 1. p. 433. Ledeb. le. pl. Fl.
ross. alt. Wlustr. tab. 252.

Hab. in locis subsalsis ad fl. Irtysch supra ostia fl. Kurtschum.
Fl. Julio m.

Statice callicoma GC. A. Mey.

St. lepidoto-incana ; foliis radicalibus oblongis lanceolatisve acutis,
mucrone terminali; scapo erecto panieulato, ramis triquetris apteris ;
squamis scapi ovatis scarioso-marginatis mucronatis; florum fasciculis
distantibus bifloris bracteis cinctis late scarioso-marginatis: exteriore
ovata mucronata, altera bimucronata, intimis scariosis acuminatis mu-
ticis; calyeis limbo 10 lobo : lobis obtusiuseulis, alternis minoribus.

St. incana Flor. alt. I. p. 435 (excl. syn. omn.).

Proxima S. specivsae, quae differt ramis alatis, florum fasciculis
4-floris congestis, calycis limbo obsolete quinquelobo, lobis intercalari-
bus nullis. S. tatarıca a nostra differt ramis alatis, 'bracteis vix sca-
rioso-marginatis : media tricuspidata, intima subherbacea mucrone ri-
gido cuspidata ; limbi calycis profunde quinquefidi lobis angustis, inter-
calaribus nullis.. S. incana Fl. taur. cauc., S. Besseriana Andrz. et S dal-
matica Presl., quae omnes forsan varr. S. tataricae sunt, iisdem' cha-
racteribus a songarica planta differunt. $. incana arabica, a nobis non
visa, (num var. 'S. tataricae ?) bracteis medüis trifidis, calyce acuto, forte
et aliis notis a nostra differre videtur. $., conspicua Sims., nobis non
nisi ex. Bot. Mag. N° 1629 nota, scapo folioso, nempe squamis folia- <
ceis herbaceis, non scarioso-marginatis instructo, 'bracteis longioribus
et, limbi 'calycis conformatıone recedit. $. elata Fisch. differt florum

fasciculis congestis, bracteis omnibus indivisis totoque habitu, . An

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 215

239.

S. glauca Willd? Schult. Syst. veg. VI p. 799. Sed in nostra folia
sunt acuta, ex apice cuspidata; non obtusa, subtus mucronata.

Glabra vel pube minuta scabra. Radix perennis, descendens, mul-
ticaulis. Folia omnia radicalia, lepidoto-incana, oblonga vel lanceolata,
in petiolum brevem attenusta, acuta mucroneque terminali apiculata,
margine angusto cartilagineo cincta et saepe subundulata, majora
(cum petiolo) 2 poll. longa, # poll. lata; alıia minora. Scapi radicales,
semipedales vel paulo altiores, saepe humiliores, erecti, aphylli,
basi teretiusculi, apice paniculato-ramosi; rami (inferiores longiores)
ramulique patuli, triquetri, sed nullo modo alati. Squamae scapi
et ramorum breves, sessiles, subovatae, apice rotundatae mucro-
neque cartilagineo terminatae, dorso rufescentes, margine lato sca-
rioso cinctae. Fasciculi biflori, sessiles, distantes, bracteati; brac-
tea exterior (squama subfloralis) squamis scapi similis, margine lato
scarioso cincta mucroneque patulo apiculata; bractea media obcordata
margine latissimo albo cincta, apice bicuspidata, cuspide altero breviore:;
bracteae duae intimae scariosae, subovatae, acutae vel acuminatae,
nervo rufescente infra apicem hyalinum evanescente notatae, semper
muticae. Calycis tubus quinquangularis, pubescens ; limbus demum
dilatatus, scariosus, niveus, rotatus, decemlobus; lobis 5 alternis ma-
joribus subtriangularibus obtusiusculis subdenticulatis basi nervo co-
lorato notatis, lobis interjectis parvis brevibus rotundatis. Corolla
purpurea. |

Ad ripam sinistram fluvii Irtysch. Fl. Junio m.

Statice suffruticosa L. — EI. alt. I. p. 437.

Species per Imperium ruthenicum late disseminata, pro diversi-
tate solis facie externa diversa ludit. Huc certe spectat $. glauca
Less., in Linnaea IX (1834) p. 196 descripta.

Hab. ad radicem montis Arkaul. Fl. aestate.

Mem. FI. Ser. Sc. math,, phys. et nat. T. VI. 2de part. Sc. nat. 28

214

240.

, 241.

242.

243.

244.

MEYER, Botanique:

PrantaGcınEaAr.
Plantago Gouani Gmel. — Spr. Syst. Veg. I. p. 433. P. ewaltata
Hornem. hort. reg. Hafn. I. p. 140. Fl. altaic. I. p. 145.
Specimina ruthenica simillima sunt speciminibus gallicis.
Hab, versus lacum Saisang-Nor. Fl. Junio m.
Plantago minuta Pall. — For. altaie. I. p. 147.

Lect. ad radicem montium Arkaul. Fl. Aprili et Majo m.
Plantago maritima L. — Fl. altaie. I. p. 148.

Hab. ad fl. Irtysch infra’ excubias pro custodiendo piscatu instrüc-
tas, quae Piketnaja-Rybalka dicuntur.

DapsusacCcsEsıAE.
Daphne altaica Pall. — Flor. alt. II. p. 71.

Hab. in montibus prope stationem militarem. Batowsky-Piket die-
tam. Floret exeunte Majo m.

Nuperrime celeb. professor Tschernajew hune fruticulum in Bro-
vincia Gharkoviensi legit. —

SANTALACEAR
Thesium refractum C. A. Mey. Tab. XI.

Th. multicaule, virens, glaberrimum; caulibus erectis ramosis;
foliis lanceolato-linearibus subtrinerviis; racemis simplicibus; pedicellis:
fructiferis (longis) divaricato-refractis; fructibus tribracteatis ellipticis
stipitatis longitudinaliter striatis tubulo involuto quadruplo longioribus..

Th. ramosum Fl. alt. I. p. 275. (exel. syn., praeter Patrin.)

Multum affine Th. ramoso Hayne, a quo distinguitur glabritie (praeter-
foliorum bractearumque marginem), foliis latioribus utrinque attenua-
tis, pedicellis defloratis patentissimis saepeque divaricatis, rachi flexuosa;
notis nonnullis ad Th. pratense accedit, sed. bene distinctum.

Radix Askindäe (non repens), 'subeylindrica, fiıbrosa, flavescens,
multicaulis. Caules erecti vel erectiusculi, pedales circiter, Ka al-

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 215

245.

246.

tiores, interdum humiliores, tenues, pallide virides, striato -angulati,
glaberrimi, feliosi et ex omnium foliorum superiorum axillis racemos
simplices proferentes, caeterum simplicissimi. Folia laete viridia (non
glauca), mollia, glaberrima, margine tamen scabriuscula, plerumque
trinervia, lineari-Janceolata, medio latiora, utrinque attenuata, sed ses-
silia et apice semper obtusiuscula; majora 2 poll. longa, 24 lin. lata;
alia (praesertim inferiora atque superiora) saepe minora, in florente
planta erecto-patula, postea plerumque patentissima. Racemi simpli-

ces, laxi, 15—20-flores. Rachis tenuis, striata, glaberrima, patens,

‘ basi nuda, fructifera saepissime flexuosa. Pedicelli fructiferi filiformes,

3 — 6 lin. longi, distichi, refracto -divaricati. Bractea lineari -lanceo-
lata, plana, margine scabriuscula, flore et nucula longior.. Bracteolae
laterales angusto-lineares, acutae, margine subscabrae, longitudine
nuculae.. Nuculae (c. stipite atque coronula) vix 1$ lin. longae, oblon-
gae, basi in brevem stipitem attenuatae, nervis tenuibus longitudina-
liter notatae, caeterum laeves, nec scabrae neque rugosae, coronula
(linbo involuto) nucula quadruplo breviore terminata.

Leet. locis arenosis infra stationem casacorum, quae Batowsky -
Piket nominatur. Exeunte Majo m. fructibus submaturis onustum.
Thesium multicaule Ledeb. — Flor. alt. I. p. 276. Ledeb. Icon.
plant. Fl. ross. alt. illust. t. 237.

Hab. in locis arenosis ad lacum Saisang-Nor dictum.

DER IE DE,
Pterococcus songaricus CO. A. Mey.

P. fructibus apice nudis, alis*) laevibus oblongis acutis flexuosis
spinulsso-dentatis (rigidulis).

Calligonum Pallasia. — FI. alt. II. 206 (excl. syn.)

«&. fructibus flavescentibus.

*) Fructus Pterococci mihi sunt quadrialati, alis angulis fructus linea mediana adnatis,

*

216

241.

MEYER, Botanique.

Callig. flavidum Bunge in ‘Delect. Sem. h. b. Dorpat 1839. No. 6.
8. fructibus rubentibus.
Callig. rubieundum Bunge I. e.

Post iteratum examen conjungo formas supra enumeratas, quae, ex
mea opinione, nullis characteribus certis distinetae sunt. Alae in «
saepe nonnihil molliores, -flavidae, in £ rigidiores et colore rubicundo
suffusae; sed inveniuntur fructus inter ambas varietates mediü. — Si-
milis toto habitu P. aphyllo Pall.*), a quo fructibus praesertim di-
versus.

Frutex ramosissimus, divaricatus: rami lignosi, virgati, saepe

flexuosi, cortice purpureo vestiti; ramuli tenues, herbacei, juncifor-

mes, angulati, ochreis parvis scariosis, non ciliatis, aphyllis vel foliolo
parvo subulato deciduo terminatis distantibus instructi. Flores 2, 3,
4 in ochrearum asillis, pedicellati, illis P. aphylli omnino similes,
sed paulo majores. Pedicelli graciles, sub calyce magis quam in P.
aphyllo incrassati, infra mediam partem articulati. Fructus saepissime
illis P. aphylli majores, sed magnitudine inter se valde diversi, saepe
spiraliter torti, alis rigidulis margine dentibus profundioribus spinu-
losis notatis in utroque disco laevissimis, diametro transversali ses-
qui longioribus acutis et infra apicem sinu lato distantibus, ut apex
fructus inter alas nudus pyramidato-tetragonus appareat. Structura
fructus interna eyacte generis.

Hab. (« et %) ad ripam sinistram fluvi Irtysch, infra ostia fl.
Kurtschum. Floret Majo m.
Pterococcus erispus C. A. Mey.

P. fructibus apice -nudis; alis oblongis acutis flexuosis: spinuloso-

dentatis et infra marginem dentibus spinosis cristalis (rigidis).

*) Pterococcus aphyllus Pall. sequenti modo definiendus est: P. fructibus ad apicem-

usque alatis; alis laevibus suborbiculatis apice rotundatis planis denticulatis (membranaceis). Hab:
ad Volgam et in regionibus caspiis.

w

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 217

248.

Calligonum erispum Bunge Il. c.

Simillimus antecedenti, a quo tamen alis externe, infra marginem,
squamulis lanceolatis pungentibus vel saepius linearibus apiceque spi-
nuloso-dentatis per totam longitudinem cristatis, facile dignosecitur.
Alae saepe rubentes, rigidae, supra apicem fructus pyramidatum libe-
rum arcte conniventes.

Hab. cum antecedente.

Calliphysa juncea Fisch. et Mey. in Indic. sem. hort. bot. Petropol.
1334 p. 24.

ß. flexuosa. Ramis lignosis flexuosis, ramulis hornotinis herba-
ceis cum foliis tenuioribus a stirpe in litore maris Caspiüi crescente
differt, characteribus reliquis vero cum illa omnino congruit.

Frutex ramosissimus, distortus. Rami saepe irregulariter dichotoma, »
eylindracei, cortice cinereo vestiti, plerumque valde flexuosi atque dis-
torti, ramis lateralibus brevibus spinaeformibus foliiferis atque flori-
feris aucti et ad nodos quasi pulvinati ibique ramulos annotinos her-
baceos cum nodo articulatos deciduos proferentes. Folia angusta, te-
retiuscula, succulenta, lin. 4 v. 5 longa, subacuta, sessilia atque ima
basi cum pulvino articulata. Ochreae breves, truncatae, muticae, ra-
rius sublaceratae. Pedicelli in ochrearum axillis solitarii vel gemini,
vix 2 lin. longi, infra mediam partem articulati, apice inerassati. Flo-
res parvi, illis Polygeni arenırii magnitudine atque forma similes. Pe-
rigonium profunde quinquepartitum, patens, persistens; sepalis ovatis
obtusis dorso viridibus marzine latissimo albo cinctis, duobus exterio-
ribus minoribus: Stamina quindecim, "annulo erasso prominulo circa
ovarıum inserta, hbera, perigonio paulo breviora. Filamenta subulata,
intus ima basi barbata. Antherae ovatae, flavae. Ovarium oblongum,
quadrisulatum. Styli 4, breves, stigmatibus subcapitatis terminati.

Fructus faciem vesicae membranaceae, ovato-subglobosae, flavicantis

218

249,

250.

251.

252.

MEYER, ‚Botanique.

vel rubentis refert, basi perigonio persistente stipat. Nux inclusa,
teretiuscula, quadrisulcata, angulis rotundatis undique setis apice in
membranam expansis obsessa, semiquadrilocularis, monosperma. Nucleus
suleis 4 profundis notatus, albuminosus. Embryo :centralis.

Lect. in desertis ad lacum Saisang-Nor versus promontorium Bar-
chotskoi-Mys dietum. — Floret Majo m.

Rheum leucorhizum Pall. — Flor. alt. II. p. 91. ®

Ad lacum Saisang-Nor versus promontorium Baklanskoi-Mys. Flor.
exeunte Majo m.

Bumex Marschallianus Rehb. — Flor. alt. II. p. 59.

ß. brevidens. Dentibus valvularum diametro brevioribus a ge-
nuina forma differt, praeterea autem cum illa, quacum promiscue
erescit, ad unguem congruit.

Hab. ad lacum Saisang-Nor versus fl. Irtysch s. d. nigrum. —
Fl. ineunte Majo m.; semina maturant Junio m.

Atraphaxis compacta Ledeb. — Flor. alt, Il. p. 55. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. ilust. t. 411.

Folia glaberrima. Sepala superiora in fructu maturo erecta, maxi-
ma, 4 lin. longa, imo paulo longiora, 5 lin. lata, fructu (21 lin. longo,
14 lin. lato) multo majora.

Hab. in vieinitate lacus Saisang-Nor.

Atraphaxis canescens Bge. Tab, ÄXIV.

A. subspinosa; foliis setulis brevissimis scabris atque canescentibus
ovatis acutis; parte pedunculi supranodali sepalis reflexis breviore;
sepalis erectis cordato-suborbiculatis fructu ovato paulo majoribus.

Proxime certe accedit ad A. compactam, a qua dignoscitur foliis
canescenti-scabris, sepalis superioribus non multum fruetu majoribus,
fructibus denique latioribus brevioribusque. Affıinis quoque A. cras-
sıfoliae, at satis ab illa .distincta.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 219

253.

Frutex ramosissimus, tortuosus; ramis divaricatis cortice tenui
cinereo deciduo vestitis, apice attenuatis saepeque denudatis et sub-
spinosis. Ramuli hornotini breves, laterales, numerosi, herbacei,
dense foliosi et apice floriferi. Folia parva, majora 24 lin. longa,
14 lin. lata, saepe minora, ovata, acuta, basi in petiolum brevem
cum ramulo articulatum attenuata, margine replicata, nervo longi-
tudinali venisque prominulis notata, setulis crassis brevibus utrin-
que scabra et canescentia. Ochreae scariosae, niveae, apice in la-
einias (saepissime %) setaceas dissectae, petiolo longiores. Flores in
apice ramulorum annotinorum congesti, pedicelle gracili cernuo,
paulo infra apicem articulato fulti. Sepala exteriora parva, deflexa,
ovata, concava, albida, nervo viridi notata, parte pedunculi supra-
nodali longiora. Sepala superiora erecta, plana,. margine modice re-
flexa, tenera, purpurascentia, nervo prominulo notata atque venis te-
nuibus atropurpureis reticulata, suborbiculata, longitudine latitudinem
adaequantia, 21 lin. longa lataque, basi leviter cordata, fructu paulo
majora. Stamina sex, filamentis ex ovata bası subulatis. Fructus (im-
maturus) compressus, ovatus, apice levissime retusus, flavus, nitidus,
laevis, 2 lin. longus 14 lin. Iatus.

Hab: in desertis ad lacum Saisang-Nor prope promontorium Bar-

“chotskoi-Mys (nee ad fl. Kurtschum). — Floret vere; semina Majo

m. maturant.
Tragopyrum lanceolatum Bieb. — Flor. alt. II. p.. 73.
a. divaricatum. Flor. alt. II. p. 74.
ß. strictum. Flor. alt. |. e.
y. subspinosum: ramosissimum, ramis divaricatis apice nudis
subspinosis; folis- vix glaucescentibus.
Multum variat haec species foliorum forma atque magnitudine, nec

non ramorum longitudine et directione. Folia inferiora breviora, ellip-

220

254.

259.

256.

M E YER, Botanique.

tica vel subovata, obtusa vel obtusiuseula, superiora longiora, apice
attenuata, acuta, omnia' glaucescentia.

Var. ß differt ramis elongatis, magis erectis; foliis longioribus an-
gustioribusque glaucis.

Varietatis 7 facies peculiaris. Rami et ramuli sunt divaricatissimi,
apice denudati et saepissime subpungentes. Folia minora, vix glauces-
centia, inferiora elliptica, summa lanceolata. Pedicelli in media parte
geniculati. Fructus non vidi.

Varr. « et # lectae sunt ad fl. Irtysch, prope excubias Batowsky-
Piket dictas. — Florent aestate.

Var. y erescit ad lacum Saisang-Nor prope promontorium Barchots-
koi-Mys dietum. Fl. Majo m.
Tragopyrum laetevirens Ledeb. — Flor. alt. I]. p. 15. — Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. ülust. t. 422. (Icon bona, sed color folio-
rum glaucescens).

Ad antecedentem speciem accedit, differt tamen foliis, etiam supe-
rioribus brevioribus, latioribus, utrinque rotundatis vel interdum ab-
rupte acutatis, (rarissime inveniuntur folia ad apicem ramorum steri-
lium elongata, illis T. lanceolati similia); pedunculi infra mediam partem
articulati; fructus quam in T. lanceolato latiores.

Hab. in collibus ad ripam dextram fl. Irtysch, infra_ ostia fl. Kurt-
schum. Fl. Majo m.

Polygonum nodosum Pers. — Reichb- Fl. germ. excurs. p. 572
No. 2699. — Ejusd. pl. cerit. ie. fig. 689. — P. lapathifolium Fl. altaie.
II. p. 83 (excl. syn. pl.)

Hab. ad lacum Saisang-Nor. — Fl. aestate.
Polygonum aviculare L. — Fl. alt. II. p. 85.
Specimina vegeta suppetunt, caule erectiusculo, foliis latioribus donata.
Ad lacum Saisang-Nor inter promontoria, quae Barchotskoi et Ba-
klanskoi-Mys dicuntur. Fl. aestate.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 221

257.

258.

AMARANTACBAE.
Amarantus retroflexus L. — Spr. Syst. veg. I. p. 929.
Planta florae altaicae nova atque in hisce regionibus satis rara;
frequenter occurrit versus Caucasum.

Hab. in ripa fl. Narym. Fl. Augusto m.

CHENOPODTACEAE.

Brachylepis salsa CO. A. Mey.

B. suffruticosa; caulibus herbaceis erectiusculis; foliis (brevibus)
cylindraceis obtusis; squamulis hypogynis minutis laevibus.

B. salsa Fl. altaie. I. p. 372. — Ledeb. Icon. plant. Fl, ross. alt.
ul. tab. 48.

In locis salsis e regione excubiarum Batowsky-Piket. — Fl. initio
Julii m.

Brachylepis elatior C. A. Mey. Tab. XV.

B. caule erecto fruticoso; foliis (brevibus) subulatis; squamulis
hypogynis ovarıum subaequantibus fimbriatis.

Fruticulus praecedente multo altior, pedalis vel major, habitu
Anabas. aphyllae, erectus, ramos laterales profert herbaceos, erec-
tos, teretes, simplices, apice ramulis floriferis brevibus oppositis in-
structos. Articuli ramorum pollicares (superiores breviores, ramulorum
floriferorum brevissimi, lin. vix longi), apice vagina perbrevi mem-
branacea cincti, diphylli. Folia brevia (13 lin. longa) opposita, su-
bulata et in mucronem longum sensim attenuata. Flores approximati,
magnitudine et tota structura floribus B. salsae similes. Sepala dorso
nunquam alata, laevia. Squamulae hypogynae multo majores quam
in floribus B. salsae, longitudine ovarium fere adaequantes apice pilis
articulatis fimbriatae. Ovarıum generis. z

Hab. ad lacum Saisang-Nor. Fl, aestate.

Mem. FI. Ser. Sc. math,,phys. et nat. T. VI. 2de part. Se. nat. 29

222

260.

261.

262.

263.

264.

265.

4 \MEYER, zn Botanique:

Anabasis Ammodendron’‘C. A. Mey. — Flor. alt. I. p. 375. —
Ledeb. Icon. pl." Flor. 'ross.\alt: linb.og. an) on“ Bi

Leet. ad fl. Rtysch'süperiorem.' Fl. Augusto m.
Halogeton glomeratus C. A. Mey. — Flor. ult. I. p. 878. — Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. lust. t. 30 (he. medioer.).

Hab. in locıs ’salsis' ad fl. Irtysch, prope "excubias a Piket
dietas. Fl. Augusto m.

Halimocnemis’sibirica 'C. A. Mey. 2 Flor. alt. I. p.. 382.

Hab. prope‘rivulos Bazarka 'et Kärbatscha. Flor. Julio m.
Salsola Arbuscula Pal. var. y. — SR Plant. nov. vel min.
cogn. tab. XXX.

Stirps altaica cum speciminibus ad mare Caspium lectis exacte
congrult.

Hab. ad lacum ’ Saisang-Nor ‚inter promontoria ' Barchotskoi et

Baklanskoi-Mys, in: solo arenoso. ‚Fl. Junio m.

Salsola collina Pall’'var!'ß. — Flor. alt. I. p. 393.

Hab. in arenosis ad’ 'radicem montinm 'Arkaul. Fl. aestate; se-
mina-maturant Augusto m.

Schanginia linifolia GN Mey. — Flor alt. I. p. 395.

"Flores'3 'v. 5, polygami, sessiles in petiolo foliorum superiorum,
squamulis minutis hyalinis cineti. Flos tentralis hermaphroditus, fer-
tilis. " Galyx herbaceus, subpyriformis, semiquinquefidus: lobis subova-
tis dorsö gibbis conniventibus; in fructu hie calyx persistit, modice
auctus est, caeterum vero immutatus. Stamina 5 (interdum pauciora)
lobis calycinis Opposita ; tria circa ovarium alte inserta, vel potius
ovarıı bası adnata ; duo’ calycis panielibus affıa, interdum deficientia.
Filamenta setacea, libera, calyce paulo bresiora. Antherae purpuras-
centes, ovato-subrotundae, bh säbcordhtäe.” Pöllen Havescens. Squa-

y INT 5)

Botanique. Verzeichnissı gesammelter Pflanzen. 225

266.

267.

268.

269.

/

mulae hypogynae, nullae;, „Ovarium, suboyatum,‚utringue rotundatum,
fundo calyeis insertum atque fere semümmersum. ‚Stigmata.,3 v. 4
(rarius \2), ‚libera, 'setacea,. papillosa. — Flores laterales saepius foemi-

nei, interdum hermaphroditi, fertiles|vel saepe abortivi atque steriles,

structura et tota forma (externa,,flore centrali,,similes. Flores infe-

riores saepe ‚omnes; foeminei 'et_steriles,| abortivi.

Lect. in. desertis adı lJaeum Saisang-Nor. El. ‚aestate,
Schoberia physophora (C. A. Mey. — Flor..altı Ip. 396.

Ad fl. Irtysch versus) exoubias, quae‘ Batowsky-Piket dieuntur: —
Fl. Augusto'm:
Schoberiäa cornituläta C:“A. Mey. — Flor. alt. Ip. 399. Ledeb.
Icon. plent. Flor. ross. alt. illust.’t. 195. |

In desertis versus lacum Saisang-Nor dietum. "Fl. aestate.

Chenopodium opulifolium Schrad. — Flor, alt. 1. p. 403.

Hab. ad lacum Saisang-Nor. , Fl. aestate.
Chenopodium Botrys L. — Fl. alt. 1. p. 410.

Lect. ad rivulum Karbatscha, locis arenosis. _ Fl. Julio. m.
Kochia prostrata Schrad. — Fl. alt. I. p. 412.

a subcanescens: ifoliis calycibusque, pilis,brevibus subranescen-
‚tbus. if agı
ß villoso-cana: foliis et calycibus pilis longis villoso-canis.

y villosissimas foliis calycibusqu&pilis' longissimis albo=villosis-

simis.
Radix in var. y crassa, lignosa, multieaulis. Gaules bass frutieulosi,pro-
strati, apice assurgentes, ısemipedales,, :purpurascentes, villis' albis cris-
patis intricätis cani. Folia‘brevia, plana, /pilis elongatis albis (densissime
vestita, tandem denudata, subglabra.‘.‚Calyces (inıspecininibus sup-
petentibus clausi) pilis albis longissimis copiosissimis .involutiu — Planta

*

224

271.

222.

273.

274.

275.

276.

271.

MEYER, ‚Botanique.

primo aspectu valde insignis, sed nullis characteribus certis a K.
prostrata genuina diversa.

Hab. «& ad fl. Bukan. — ß in campestribus et collibus ad lacum
Saisang-Nor. — y ad radicem montium Arkaul, locis arenosis, ubi
ineunte Augusto m. vix florere incipit.
Kochia dasyantha Schrad. — Fl. alt. I. p. 414.

Hab. ad ripam sinistram fl. Irtysch,, infra ostia fl. Kurtschum.
Fl. Augusto m.

Kochia hyssopifolia Roth. — Fl. alt. I. p. 415.

Abundat in desertis subsalsis ad lacum Saisang-Nor. Fl. aestate.
Camforosma ruthenicum Bieb. — Fl. altaie. I. p. 151.

Hab. ad lacum Saisang-Nor, in promontorio Doebek-Mys dicetum.
Fl. Junio m. !

Camforosma ovatum Waldst., Kit. — Roem. et Schult. Syst. veg.
III. p. 463. C. annıum Pall. Il. pl. imp. cogn. t. 58.

Specimina altaica et borysthenica exactissime congruunt cum hun-
garicis.

Hab. ad ripam sinistram fl. Irtysch infra fl. Kurtschum. Fl. Au-
gusto m.

Salicornia herbacea L. — Fl. alt. 1. p. 2.

Lecta ad stationem casacorum, quae Piketnaja-Rybalka nominatur.
Fl. aestate.

Salicornia foliata Pall. — For. alt. I. p. 4.

Variat foliis longioribus vel brevioribus, et specimina sub: oculis
sunt, quorum folia longitudine lineam unam vix excedunt.

Hab. cum antecedente. Fl. Julio m.

Atriplex canum GC. A. Mey. — Fl. alt. IV. p. 306. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. illustr. t» 46.
Ad lacum 'Saisang-Nor lectum.

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 225

278.

279.

280.

281.

232.

283.

284.

285.

Atriplex verruciferum Bieb, Fl. taur. cauec, Il: p. 441. —
Flor. alt. IV. p. 318.

Creseit ad fl. Irtysch, prope excubias Batowsky-Pıket dietas. —
Fl. exeunte Augusto m.
Atriplex laciniatum L. — Flor. alt. IV. p. 313.

Ad fl. Irtysch infra excubias, quae Piketnaja-Rybalka dicuntur.
Fl. Augusto m.
Atriplex roseum L. — Fl. alt. IV. p. 314.

“ Hab. cum äntecedente.
Atriplex sibiricum L. — Fl. alt. IV. p. 315.

Lect. ad fl. Irtysch, locis subsalsis.

Eurotia ceratoides C. A Mey. — Fl. alt. I. p. 239.

Hab. ad lacum Saisang-Nor inter promontoria Barchotskoi et Ba-
klanskoi-Mys: lecta etiam ad fl. Irtysch infra ostia fl. Narym. — Fl.
Junio Julioque m. \

Corispermum Pallasii Stev. — Flor. alt. I. p. 11.
Lect. cum antecedente ad lacum Saisang-Nor, nec non ad fl. Bu- .

kan. Fl. Junio m.
Eur HoRBIACEAE.

Euphorbia Esula L.
ß humilior. — Flor. alt. IV. p. 182.
Lectum ad fl. Kurtschum. Fl. Junio m.

Euphorbia subcordata C. A. Mey. — Flor. alt. IV. p. 184. Ledeb.
Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t. 186.
Lect. ad fl. Irtysch, supra ostia fl. Kurtschum. Fl. Mayo Junio-

que m.

226

286.

2831.

288.

289.

290.

291.

292.

WUREBR,H in darng \ Botanigque.

Euphorbia.blepharophylla,C. A. Mey. -— Elor...alt,, IV; I 188.
Ledeb. Icon. plant. Flor. ross. alt. illustr. t.387.
In. axillis -foliorum. 'superiorum; saepe ‚adsunit |ramı. Saitri radiis
verticilli terminalis similes. st 08
Hab. ad radicem, montium Arkaul. I Fl. prımo yere; fructus
Majo m., maturant. ,., | ae
Euphorbia macrorhiza (. R. we — Flor. alt. IV. p, 191.- Le-
deb. Icon: plant. fl. ross. alt. illustr. tab. 192. (fig. medioer.)
Hab. in montibus. e regione ecubiarum quae Batowsky-Piket
dicuntur. Fl. Majo m.
Sıticıneie
Populus laurifolia Ledeb. — Flor. alt. I. p. 297. Ledeb. Icon. plant.
For. ross. alt. illust. t. 479.
Lect. ad rivulos Karbatscha et Bazarka.
GnETÄAcEAE.
Ephedra monostachya L. — For. alt. IV. p.. 300.
Hab. ad ripam ‚sinistram fluvii Irtysch, infra ostia fl. Kurtschum,
Fl. Majo m.

Nıasıanes h}
Potamogeton pusillus L. — Flor. alt. I. p. 158.
Hab. in aquis.
Orcrınea E.

Orchis latifolia L. — Flor. alt. IV. p. 168.
Lect. ad fl. Bukan. Fl. aestate.
Epipactis palustris Sw. — Spr. Syst. veg. II. p. 707.
Plantae europaeae similis, sed floribus paulo minoribus differre
videtur. ua |
Hab. ad fl. Kurtschum. Fl. aestate.

!

Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 227

VAMARYLLIDERE
2953. Ixiolirion Ledebouri Fisch., Mey.
I. limbo 'perigonii 'subrotato ; antheris' eircinnato-revölutis.
Amaryllis tatarica Ledeb Flor. alt. II.‘p. ‘40 (exel. syn‘).
Valde ‚simile I. tatarico, ad m. ‚Oaspium crescenti, sed. perigonio
magis aperto (in illo infandibuliformi), et antheris circinnatis (in 1.
tatarico rectis) optime distinetum. Stylus, staminibus longıer.

Hab. ad. fl, Irtysch, locis arenosis. _ Fl. Aprili Majoque m.

Irıı DEAE.
294. Irisırutheniea Ait. — Fl: alt. I. p. 55.
In montibus e regione, quae Batowsky-Piket dieitur. Fl. 'Majo m.
295. Iris halophila Pall. — Flor.; alt. I. p- 52.
Ad #l.. Irtysch. ı,,El: Majo' m.
Livwiceae.
296. Alliam-strietum Schrad. — For. alt. II. p. 6.
In! rupestribus- ad fl: Kurtschum.
297. Allium tulipaefolium Ledeb. — Flor. alt. II. p. 9. :Ledeb. Icon.
plant. Fler. ross. alt. Ülust, t. 137.
Ad: ripam. ;dextram 41. Irtysch, .. Fl. Majo m.
298... Allium azuneum, Ledeb. — . Elor.., alt. Il. p..,13. |, Ledeb. Icon. pl.
Fl. ross. alt. lust. t. 186; ’
‚Hab. in. «montibus ad .-fl,: Kurtschum. . El... aestate.
299: /Allium globosum Biebi == Hlor.alt. II p. 18.
‘Hab. hine inde: |/Fl.’aestate.
300. Alliunv' Pr Hasir Mure Piale I p° 19. Dedeb. plant. Fl.
"uross. alt illusir.\ 62'355," "
Tect) Al) vipam dextram fl: 15 stadia (Werst) infrä ostia
A. Kuntschum! Bl! M&jo? m. uWens ziusiinol scilinste audi

228

MEYER, Botanique.

301. Allium viridulum Ledeb. —' Fl. alt. I. p. 20. Ledeb. Ic. pl.

502.

Fl. ross. alt. illustr. tab. 318.

Ad lacum Saisang-Nor inter promontoria Barchotskoi et Baklans-
koi-Mys. Fl. Junıo m.

Allium subtilissimum Ledeb. — F. alt. II. p. 22. Ledeb. Icon.
pl. Fl. ross. alt. ilustr. tab. 360.
Lect. ad fl. Irtysch. Fl. Julio m.

Allium rubens Schrad. — Schult. Syst. veg. VII. p. 1080. — 4.
Stellerianum Ledeb. Fl. alt. II. p. 24.(non Willd.).

Lect. in ‚monte Dschelydagh 20 stad. (Werst) a Tarbagatai. Fl.
Julio m.

Allium caespitosum Siev. Tab. XVI.

A. (Chordorhizon) rhizomate filiformi stolonifero ramosissimo; fo-
lüs omnibus radicalibus scapo tereti brevioribus filiformibus acutis ;
umbella capsulifera subglobosa spatha monophylla obtusissima longiore,
florıbus exterioribus nutantibus; sepalis obtusis; staminibus edentulis
inclusis.

Al. caespitosum Sievers in Pall. neuest. nord. Beitr. III. p. 304?

Species rhizomatis structura in genere distinctissima. Rhizoma fili-
forme nodulosum, fuscescens, crassitie pennae columbinae, ramosissi-
mum, repens et stoloniferum, radicem (vel potius stolones subterra-
neos) Tritici repentis refert, vaginis scariosis foliorum emarcidorum
tectum et fibris albidis odore saporeque alliaceo instructis stipatum,
scapos floriferos atque stolones foliiferos altero anno florentes apice
proferens. Bulbi tunicati nulli ! Scapi subpedales, saepe leviter flexuosi,
teretiusculi, striati, erecti, basi vaginis longis hyalinis albis, aliis aphyl-
lis, als foliiferis obtecti et in vaginarum axillis cauliculis nonnullis

brevibus sterilibus foliiferis instructi, caeterum nudi, aphylli et (uti

Botanique Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 229

tota planta) glaberrimi. Folia scapo longe breviora, flexuosa, filiformia,
solida, teretiuscula, acuta et apicem versus supra linea impressa no-
tata. Umbella capsulifera, ‚multiflora, subglobosa. Spatha brevis (um-
bella, multo brevior), monophylla, scariosa, latissima, subovata, obtu-
sissima, saepe varie fissa. persistens. Pedicelli 4-6 lin. longi, sub flore
leviter incrassati', glabri et laevissimi, exteriores, (saltem in florente
planta) recurvati, «centrales erecti. Perigonium usque ad basin sex-
partitum; sepala tria exteriora. paulo breviora ; omnia ovata, obtusis-
sima, apice subeueullata, erecta, albida et colore ‚roseo dilutissimo suf-
fusa atque carina flavescente notata, 3 lin. circ. longa, 1% lin. lata. Sta-

mina sex, perigonio paule breviora , ima. bası monadelpha et ibidem
perigonio adnala, caeterum libera, membranacea, hyalina; tria latissi-

ma, subovata, apice subulata; tria alterna multo angustiora, subulata;
omnia edentula , aequilonga.. Antherae ellipticae , flavae. Ovarıum
ovatum , ‚subtrigonum. Stylus longitudine staminum, Capsula peri-
gonio brevior, ovato trigona, angulis acutis modice prommulis notata,
apice integra, non emarginata,, structura interna generis. Semina in
loculis ‚solitaria, atra, oblonga, subtrigona, dorso: rotundata.
. Hab. ad fl. Irtysch, infra excubias Piketnaja-Rybalka dietas. Fl.
aestate.
305. Eremurus altaicus Stev.
E. pedicellis distinete articulatis.
E. altaieus Stev. in Nouv. Mem. de la ‘Soc. Imp. des Natur. de
"Mose. Ill. p. :98 tab. VIII. E. speetabilis Fl: 'altaic. I. p. 25 (excl.
syn. Bieb. , Spr. et Schult.)
"Altaicam plantam distinguo ‘a caucasico E. spectabili Bieb. pedi-
cellis sub apice artieulatis, qui in illo continui sunt.

Ad fl. Kurtschum , locis arenosis. Fl. Majo m.
Mem. FI. Ser. Sc. math,, phys. et'nat. T. VI. 2de part. Se. na#. 50

20

306.

MEYER, Botanique.

Asparagus trichophyllus Bge.

A. scabriusculus ; caule herbaceo’volubili: stipulis selareo-aculeatis;
foliis fasciculatis subsenis'setaceis arcuatis; floribus dioieis;"tubulo flo-
ris masculi a aa limbo breviore; filamentis"anthera paulo
longioribus. |

a. trichophyllus: foliis capillaceis subglabris. — A. trichophylius
Bge. Enum. plant. Chin. bor. N° 369 p.'65. A. officinalis ß gracilis
Ledeb. fl. alt. II. p. 43 (excel. syn.).

ß. medius: foliis elongatis setaceis subglabris. — A. officinalis «
Ledeb. 1. c.

y. trachyphyllus: foliis setaceis brevioribus tuberculato-scabris.-
A. offieinalis ö flexuosus Ledeb. 1. c. p. 44. A. maritimus Pall. (fide
specim. Pallasii versus Ryn-Peski lect.). — A. vulgaris var. maritima Pall.
(sec. specim. Pallasii ad fl. Irtysch lect.). — A. purpurascens Bieb. herb.,
in salsugin. depressis circa Sarepta, (forma tubulo paulo longiore). A.
brachyphyllus Turez. Mss., in montosis lapidosis Chinae ai, (for-
ma foliis pedunculisque brevioribus).

Species modo crescendi, habitu gracili et angusto (ob ramds bre-
ves), caule volubili, ramis arcuato-patentissimis vel saepe refractis,
stipulis deorsum aculeo longo setaceo armatis et aliis notis ab A. of-
ficinali, A. amaro et A. maritimo Bieb. facile’dignoscenda, »

Radix A. officinalis, rhizomate transverso crasso, fibris cylindra-
ceis crassis velutinis stipato. Gaulis 1-3 pedes’altus, tenuis, basi cras-
sitie pennae columbinae vel etiam paulo crassior, .debilis, -arcuato-
flexuosus, volubilis et basi saepe spiraliter tortus, subangulatus,-cortice
tenui hylino secedente vestitus, ramosus, Rami patentissimi, arcuato-
assurgentes vel saepe refracti, haud elongati, flexuoso-tortuosi, iterum
ramosi, ramulis patentissimis vel refractis, tuberculato scabris. Squamae

membranaceae, ovatae, acutae, muticae caulis basin tegentes; aliae

Botanique. Verzeichniss, gesammelter Pfluınzen. 251

ad basin ramorum et ramulorum inferiorum. hyalinae, ‚ovato-oblongae,
acutae, basi trinerves et dorso 'mucrone longo. setaceo armatae;
squamüla parvahyalinä, brevis-lataque, inermis: sub ramis ramulisque
superioribus et foliorum fasciculis. Folia fasciculata, 5-7, in forma
prima («) tenuissima, capillacea; in 8 et y setacea, ‚crassitie foliorum
A. officinalis, acuta, mucronulata, semper arcuata, glabra (in « et ß),
vel tuberculato-scabra (in var. y), subaequilonga, intermedio laterali-
bus plerumque paulo longiore; in « (in speciminibus adultis) 5-6 lin.
longa, in ß longiora, 7-10 lin. longa, in y multo breviora, 3-4 lin.
adaequantia. Pedicelli axillares, gemini, deflexi, tenues, uniflori, flore duplo
triplove longiores; tubulo perianthio duplo tripluve breviore. Flores
abortu diclines. Masculi illis A. officinalis forma et magnitudine si-
miles, infundibuliformes, vix ad mediam partem sexfidi, lobis oblongis
obtusis patulis, flavidi et saepe colore purpurascente suffusi. Stamina
corolla breviora. Filamenta setacea, anthera elliptico-oblonga apice
mueronulata paulo longiora. Ovarii rudimentum. Flores foeminei flo-
ribus masculis multo breviores, tubulo brevi fulti, campanulati, viri-
duli, sexfidi: lobis ovatis albo-marginatis. Stamina sterilia. Ovarium
subglobosum. Stylus subexsertus. --Stigmata‘tria‘, recurvata. Bacca
Coccinea' cum seminibus 'A.:officinalis. u

Crescit & ad fl. Kurtschum , locis- umbrosis; -— 8 in pratensibus
ad fl. Irtysch; —y ad fl. Bukan et ad radicem montium Arkaul, lo-
„cis arenosis. Fl. Majo m.

307. sakkerin rosea Ledeb.: — Flor. altaie. :Il.ıp. 41. , Ledeb. Icon.

plant. flor. ross. alt. ülust. £..1.

Folia alia sparsa , alla ad basin vel etiam versus apicem caulis
approximata , geminata vel ternato- 'verticlata superiora semper

+

252

308.

309.

3t0.

311.

312.

313.

314.

315.

316.

MEYER, Botanique.

sterilia et in axillis florıbus orbata, omnia subtus ad nervos muricu-
lato-scabra et margine papillis ciliata.
Hab. ad ripam fl. Kurtschum, in sylvis umbrosis.. FL’ Junio m.
ÄALISMACEAE.

Alisma Plantago L. — Flor. alt. II. 4.4 64.
Ad fl. Bukan. Fl. Julio m.

ÜYPERACEAE.

Eleocharis acicularis R. Br. — Flor. alt. I. p. 69.

Hab. hinc inde in locis humidis.
Garex stenophylla Wahlenb. — Flor. altaie. IV. p. 209.

Hab. ad fl. Irtysch, loeis sabulosis. Fl. Majo m.
Carex supina W. — Flor. alt. IV. p. 218.

Ad fl. Irtysch infra loeum Batowsky-Piket dietum. Fl. vere; se-
mina,maturant Majo m.
Garex nutans Host. — Flor. alt. IV. p. 220.
A Mi Irtysch. Fl. Majo m..

Gramına.

Grypsis aculeata Ait. — Flor. alt. I. p. 75.

Ad fl. Irtysch prope excubias Batowsky-Piket dietas. Fl. Au-
gusto m,
Panicum viride L. — Flor. alt. I. p. 77.

Lect. in ripa arenosa lacus Saisang Nor, versus montem Do-
jewskoi-Mys dietum. Fl. aestate.
Arundo glauca Bieb. — Fl. taur. eaue.' I. p.' 79, III. p. 88.

Lect. versus lacum Saisang-Nor. Fl. aestate:
Poa bulbosa L. viyipara. — Flor. alt. I. 'p. 98.

Ad ripam sinistram fl. [etyagh infra fl. Kurtschum. Fl. Majo
Junioque m.

- Botanique. Ver.eichniss gesammelter Pflanzen. 255

317. Glyceria distans Wahlenb. — Flor. alt. I. p. 102. Festuca distans
altaica in Ind. sext. sem. h. b. Petropolit. N? 1088.
Notis nonnullis ab europaea planta differt.
Ad fl. Irtysch infra excubias Piketnaja-Rybalka. FI. aestate.

318. Koeleria cristata Pers. $ glauca. — Flor. alt. I. p. 103.
Lect. in arenosis ad dextram ripam fl. Irtysch. FI. aestate.

319. Bromus patulus Mert. et Koch. — Koch. Syn. fl. Germ. et Helv.

p- 821.
Variat spiculis vel glabris vel saepius lanuginosis.

Lect. ad rivulum Karbatscha. Fl. aestate.

320. Triticum orientale Bieb. — Flor. alt. I. p. 113.
'Ad ripam lacus Saisang-Nor prope promontorinm Baklanskoi-Mys.

Fl. aestate.

321. Triticum desertorum Fisch. — Flor alt. I. p. 115. Ledeb. Icon.
plant. Flor. ross. alt. ülustr. t. 246.
Culmi in nostris speciminibus vel stricte erecti, vel basi genicu-
lato-inflexi.
Lect. ad lacum Saisang-Nor, inter promontoria Barchotskoi et
Baklanskoi-Mys- Fl. aestate.

Muscı.

322. Bryum pseudotriquetrum Hedw. — Bridel Bryolog. univers. 1.
P- 676. |
Lect. ad rivulum Karbuga, locis humidis.
323. Hypnum rutabulum L. — Bridel I. ce. Il. p. 485.
Hab. cum antecedente.
324. Fontinalis antipyretica L 8 minor.’ — Bridel l. ec. II. p. 657.
Inventa eum antecedentibus binis speciebus.

254

325.

326.

« 328.

MEYER, Botanique.

‘“o Heratıcar.
Marchantia polymorpha L. — Spr. Syst. Veget. IV. p. 234.

Hab. ad rivulum Karbuga, locis humidis.
Lıcuenes.

Parmelia esculenta Spr. — Spr. Syst! veg. IV. p. 295. Sphae-
rophorus ? gelatinosus' Trevir. in Magaz. d. Ges. naturf. Fr. zu Berlin
Jahrg. VII. Quart. 2: p. 155. tab. III. Fig: 20, 21, 22,:23. Fid. etiam
Flora XV, 2. p. 493.

Specimina nostra sterilia proxime accedunt ad Lecanoram ? Fruti-
culosam, a el Eversmannio in’ Nov. Act. Acad. ‘Caesar. Leopold -Carol
Natur. cur. XV, 2. p. 252. {. LXXVIII. Fig. A. descriptam atque de-
pictam. Specimina fertilia hujus plantae scutella gerunt emersa, ru-
fescentia, disco plana, excipulo thallode prominulo rotundato crasso
eincta.

Lect. ın desertis versus lacum Saisang-Nor ad promontorium

Barchotskoi-Mys dictum, solo argilloso.

Parmelia scruposa Spr. — Spr. I. c. p. 296.

Inv. cum antecedente specie.

Parmelia desertorum Ruprecht.

P. thallo incrassato, effigurato ‚''stellato-adpresso, cinereo-glauces-
cente, pruinoso, ambitu caesio; laciniis densis, incumbentibus, palmati-
fidis, margine fibrillosis, subtus sordide albescentibus; apotheciis ses-
silibus; margine tenui, parum elevato, integro nigrescente; disco mox
nudo, atro.

Ad terram argillosam deserti prope Barchotskoi-Mys.

Proxima P. caesiae Ach., cujus vero thallus non incrassatus, so-

rediis adspersus, eprüinosus,; ambitu minus ‚caesius et.apothecia mar-

‚Botanique. Verzeichniss gesammeller Pflanzen. 2355

329.

gine albido cincta. Humefacta illico eoerulescit; in P. caesia vix color
mutatur. (Rupr.)
Ramalina lacunosa Ruprecht. .

R. glauco-cinerea; thallo rigido, inferne dehiscente, superne
dichotomo-ramosissimo; partitionibus patentibus divaricatisve tubulosis,
hinc inde pertusis, intus pallidioribus, lacunoso-costatis; lacinulis su-
premis abbreviatis, fastigiatis.

Ad terram nudam, argillaceam deserti prope Barchotskoi-Mys.

A Ramalina polymorpha Ach. satis distincta. Caespes densissimus,
pollicem plerumque altus. Thal!us inferne primum tubulosus, 14 li-
neas saepe latus, pariete externo pulveraceus, non perforatus, nec
lacunosus, mox longitudinaliter dehiscens et ramesissimus; partitionibus
inferioribus pertusis et nonnunquam. dehiscentibus, ita ut paries in-
terior albo-cinerea, lacunis et costis trabeculiformibus hinc illine ten-
dentibus notata, in conspectum veniat. Apothecia in speciminibus
visis deficiunt. Insipida, mucilaginosa. Humectata aut aqua ebulliente

suffusa cinereo-virescens evadit. (Rupr.)

CHARACEAE.

330. Ghara tenuissima Desv. — Al. Braun in Flora XYIIl, 1. p. 53.

ß major. Omnino similis europaeae plantae, nisi paulo major esset.
Lect. ad fl. Narym.

354. Ghara featida EI. Bad. — AL Braun L.c. p. 68.

Lect. ad rivulum Karbuga.

256 MEYER,

Botanique. ,

Index specierum.

Nomina literis italieis ecpressa synonyma sunt.

Acanthophyllum spinosum C. A. Mey.
46.

Acroptilon Picris GC. A. Mey. 160.
Alectorophus minor Rchb. 210.
Alisma Plantago L. 508.

Allium azureum Led. 298.

— caepitosum Siev. 504.

— globosum MB. 299.

— Pallasit Murr. 500.

— rubens Schrad. 303.

— strietum Schrad. 296.

— subtilissimum Led. 302.

— tulipaefolium Led. 297.

— viridulum Led. 301. P
Alsıne marina Rehb. 50.
Alyssum minimum W. 21.
Amarantus retroflexus L. 257.; ,
Amaryllis tararica Fl alt. 295.
Amberboa odorata DC. 161.
Ammodendron Sieversit Fisch. 60.
Amygalus nana L. 100.

Anabasis Ammodendron C. A. Mey. 260.
Ancathia igniaria DC. 154

Androsace septentrionalis L. 221.
Apocynum sibiricum Pall. 181.
Arabis incarnata Pall. 15.

— Patriniana DC. 16.

— pendula L. 16.

Arnebia cornuta Fisch., Mey 191.
Artemisia austriaca Jacg. 148.
— compacta Fisch 146.
— frigida W. 145.
— inodora MB 1435.
— lacinrata :W.,144.
— Lercheana Stechm.? 147.
— Lercheana Fl. alt. 146.
Arundo glauca MB. 315.
Asparagus ıbrachyphylius Turez. 506.
— maritimus Pall. herb. 506.
— offieinalis Fl. alt. 506.
_ purpurascens MB. herb. 506.
— tichophyllus Bge 506.
— vulgaris var. maritima Pall. herb.
506." . |
Asperugo procumbens L. 200.
Aster dracunculoides 3 a major Fl.
alt. 155.
— dracuneul. 3 b minor Fl. alt. 156.
— Hauptü, Fl. alt 154
Astragalus albicans Bong. 72.
— Ammodytes Pall. 88.
— Arbuscula Pall. 75.
— candidissimus Led. 80.
— (ceratoides MB.) 77, 4.
— ceratoides Bge. 71
— chaetolobus Bge. 77, 1.

“r

‚Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen.

Astragalus compressus Led. 76.
— consanguineus Bong. 75.
— ellipsoideus Led. 84.

— Gebleri Fisch. 79.

— lactiflorus Led. 93.

— lasianthus C. A. Mey. 92.

— lasiopetalus bge. 92.

— longiflorus Pall. 91.

— (macroceras C. A. Mey.) 77, 2.
— (macrolobus MB.) 77, 1.

— macrolobus Bge. 77, 2.

— orbiculatus Led. 81.

— Pallasii Fisch. 94.

— pyenolobus Bge 78.

— roseus Led. 90. -

— sabuletorum Lea. 85.

— scabrisetus Bong. 89.

— scleropodius Led. 87.

— stenoceras C. A. Mey. 77.
— stenolobus bge 77, 4.

— sulcatus L. 74.

— uliginosus Pall. 82.

— vulpinus W. 83.

— xanthotrichus Led. 86.
Atraphaxis canescens Bge 252.

— compacta Led. 251.
Atriplex canum C. A. Mey. 277.

— laciniatum L, 279.

— roseum L. 280.

— sibiricum L. 281.

— verruciferım MB. 278.
Barbarea vulgaris Fl. alt. 14.

— strieta Andrz. 14.
Barkhausia tenuifolia DC. 171.
Berteroa incana DC. 17.

— spathulata C. A. Mey. 18.
Brachylepis elatior C. A. Mey 259.

— salsa C. A. Mey. 258.

Bromus patulus Mert., Koch. 319.
Bryum pseudo-triquetrum Hedw. 322.
Bunias cochlearioides Murr. 41.
Bupleurum exaltatum MB. 119.
Cachrys macrocarpa Led. 126.

— odontalgica Pall. 125.

— vaginata Led. 127 et Add.
Calligonum erispum Bge 247.

— flavidum Bge 246.

— Pallasia Fl. alt. 246.

— rubicundum Bge 246.
Calliphysa juncea Fisch., Mey. 248.
Camelma sativa Cr. 32-

Camforosma ovatum Waldst., Kit. 274.

— ruthenicum MB. 273.
Campanula Infundıbulum Fl. alt. 378.

— Stevens MB. 178.

Caragana frutescens DC. 64.

— tragacanthoides Poir. 65.
Carex nutans Host. 312.

— stenophylla Wahlenb. 510.

— supina W. 511.

Centaurea glastifolia L. 158.

— Marschalliana Spr. 159.

— pulchella Led. 156.

— ruthenica Lam. 157.

— suaveolens W. 161.
Cerastium falcatum Bge. 51.

— lüthospermifolium Fl. alt. 51.
Ceratocephalus orthoceras DC. 6.
Chaerophyllum bulbosum Fl. alt. 124.

— Prescottir DC. 124.
Chamaerhodes erecta Bge 108.
Chara foetida Fl. bad. 331.

— tenuissima Desv. # major 330.
Chelidonium grandiflorum DC. 9.

— majus L. 9.

Chenopodium Botrys L. 269.

Mm. VI. Ser. Sc.math, phys. et nat. T. VI. 2de part. Se. nas. 51

257 %

PL

..

258

Chenopodium opulifolium Schrad. 268.
Chondrilla pauciflora Led. 1686.
Chorispora sibirica DC. 25:

— tenella DC. 24.

Chryseis odorata Cass. 161.

Chrysocoma tatarica Less. 156.
Cineraria palustris Fl alt. 150.
Cirsium igmuarium Fl. alt. 154
— setosum MB 155.
Clematis alpma Lam. 2 5.

— Gebleriana Bong. 1.

— glauca W. 2.

— (Kamts hatica Bong.) 1 in not.
— songorica Bge. 1.
Convallaria rosea Led. 507.
Convolvulus arvensis L. 185.

— Besseri Spr. et Fl. alt. 186.
— Gerardi R., Schult. 186.
— lineatus L. 186.
Corispermum Pallasii Stev. 283.
Corydalis nobilis Pers. 11.
Cotoneaster laxiflora Jaeq. fil. 111.
— melanocarpa Fisch. 111.

— vulgaris $ Fl. alt. 111. Pr
Crepis baicalensis Led AU:

— tenuifolia W. 171.

Cıypsis aculeata Ait. 515.
Cuscuta europaea L. 187.
Cynanchum acutum Fl. alt. 179.
— longifolium Martens 179.

— sibiricum R. Br. 180:

— sibiricum W. 179.

Daphne altaica Pall. 243.
Dianthus elatus Led. 46.

— ramosissimus Poir. 45.
Dictamnus angustilolius Don. 58.
— Fraxinella Pers. 58.
Dipsacus Gmelini MB. 152.

MEYER, ı

".

Botanique.

Dodartia orientalis L. 206.
Dracocephalum integrifolium Bge 250.

— nutans L. 251.

Echinops Ritro L. 177.
Echinospermum cristatum Bong. 199.

— Lappula Lehm. 195.

— patulum Lehm. 196.

— semiglabrum Led. 198.

— strietum Led. 197.

Fleocharis acıenlaris R. Br. 509.
Ephedra monostachya L. 289.
Epipactis palustris Sw. 292.
Eremostachys moluccelloides Bge 253.

— phlomoides Bge 252.

Eremurus altaicus Stev. 305.

— spectabilis Fl. alt. 505.

Erigeron acris L. 1535.

Erysimum cheiranthoides L. 31.

Euclidium syriacum R. Br. 25.

Euphorbia blepharophylla C. A Mey.
286.

— Esula L. # 284.

— macrorhiza C. A. Mey. 287.

— subcordata ©. A. Mey. 285.
Eurotia ceratoides C. A. Mey. 282.
Eversmannia hedysaroides Bge 97
Ferula peucedanifolia W. 121.
Festuca distans altaica H. Petr. 317.
Filago arvensis L. 159.

— montana Pall. 159. Fa
Fontinalis antipyretica L. 3 minor. 524.
Fumaria Vaillantii Loisel. 12.
Galatella dracunculoides 8 DC. 155.

— Hauptii Lindl. 154.

Galium verum L. 151.
Gentiana decumbens L. fil. 185.

— Pneumonanthe L. 182.

Glyceria distans Wahlenb. 317.

„ Betanigip
Gnaphalium ‚arenarium Fl. alt. 140.
Goldbachia laevigata DC. 39.
Gratiola officialis L. 207.
Gypsophila muralis L. 44.

— paniculata L. 43.

Halimocnemis sibirica C. A. Mey. 262.

Halimodendron argenteum Fisch. 66.

Halogeton glomeratus C. A. Mey. 261.

Hedysarum songaricum Bong. 96.

— splendens Fisch. 95.
Helichrysum arenarium DC. 140.
Heliotropium europaeum L. 189.
Herniaria glabra L. 114.
Hieracium echioides Lumn. 174.

— umbellatum L. 175.

— virosum Pall. 176.
Hyoscyamus pusillus L. 184.
Hypecoum erectum L. 10.
Hypericum asperum Led. 55. et Add.

— Gebleri Led. 54.

— perforatum L. 52.

— scabrum L. 53. et Add.
Hypnum rutabulum L. 323.
Hyssopus (angustifolius MB.) 225.

— officinalis L. 225.

Impatiens parviflora DC. 55.
Inula caspia Blum. 158.
— Pulicaria L. 157.
Iris halophila Pall. 295.

- rulhenica Ait. 294.
Mine chaetocarpa DC. 164.
— ‚cyanoides DC. 163.
—- linearifolia DC. 162.

Ixiolirion Ledebouri Fisch., Mey. 293.

Kochia dasyantha Schrad. 271.

— hyssopifolia Roth. 272.

— prostrala Schrad. 270.

Koeleria cristata Pers. £ glauca 318.

s ®
Verzeichniss gesammelter Pflanzen.

259

Lagochilus Bungei Benth. 255. ”

— diacanthophyllus Benth. 254. et Add.

— leiacanthus Fisch., Mey. Add.

Lasiospora ensifolia Cass. 169.
Lecanora? fruticulosa Eversm. 326.
Leontice altaica Pall. 8.

Lepidium cordatum W. 54.

— Draba L. 53. ”

— latifolium L. 36.

— perfoliatum L. 35.
Ligularia altaica DC. 149.
Linaria acutiloba Fisch. 204,

— hepatica Bge 203. “

— macroura MB. 205,

Linosyris punctata DC. 155.

— latarica C. A. Mey. 136.
Lithospermum cornutum Fl. alt. 191.

— offieinale L. 190,

Lonicera microphylla « Fl. alt. 130.

— Sieversiana Bge 150.

— tatarıca L. 129.

Lotus corniculatus L. 63.
Lycopsis pieta Lehm. 193.
Lysimachia thyrsiflora L. 219.
Malcolmia africana DC. 26.
Marchantia polymorpha L. 325.
Medicago falcata L. 62,
Megacarpaea laciniata DC. 22.
Meutha arvensis L. 222.
Moluccella grandiflora Fl. alt. 255.
Mulgedium tataricum DC 172.
Myosotis alpestris Fl. alt. 194.

— üntermedia « Fl alt, 194.

— sylvatica Hoffm. 194.

Myricaria dahurica DC. 113.
Nasturtium palustre DC. 13.
Nepeta micrantha Bge 228.

— (parviflora MB.) 229.

>

.

..

25 . nf s % ” "
w
Zr
240 „it r MEYER, FR “

Nepeta sibirica MB. 229.
— (ucranica L.) 229.
— ucranica Benih. 229. 4
Nitraria Schoberi L. 115. ya
>Odontarrhena tortuosa G. A. Mey. 19.
Odontites rubra Pers. 211.
Ononis hircina Jacq. 61.
Onosma Gmelini Led. 192.
Orchis latifolia L. 291.
Orobanche ammophila C. A. Mey. 217.
Orobus subvillosus Led. 99:
Ozytropis aciphylla Led. 71.
— floribunda DC. 68.
— pilosa DC. 70.
— songarica DC. 69:
Panicum viride L. 314.
Parmelia desertorum Rupr. 328.
— esculenta Spr. 526.
— scruposa Spr. 527.
Pedicularis achilleifolia Steph. 213.
— elata W. 214.
— palustris L. 212.
Peucedanum canescens' Led. 123.
— dissectum Led. 122.
Phaca salsula Pall. 67.
Phelipaea salsa C. A. Mey. 218.
Picris hieracioides: L. 170.
Plantago exaltata Fl. alt. 240.
— Gouani Cmel. 240.
— maritima L. 242.
— minuta Pall. 241.
Poa bulbosa L. vivipara. 316.
Polygala comosa Fl. alt. 42:
— hybrida DE. 42.
Polygonum aviculare L. 256.
— lapathifolium Fl. alt. 255:
— nodosum Pers. 255.

Populus laurifolia Led. 288.

Potamogeton pusillus L
Potentilla (astragalifolia Bge).106.

— bifurca L.. 106.

— sericea L. 105.

— songarica Bge. 105.

— strigosa Pall. 104.

— supina L. 107.

Prenanthes diversifolia Led. 171.
Primula inflata Lehm. 220. y

— macrocalyx Bge 220.

Psilonema dasycarpum C. A. Mey 20:
Pterococeus (aphyllus Pall.) 246, in nota..

— crispus C. A. Mey. 247.

— songaricus C. A. Mey. 246.
Pulicaria vulgaris Gaertn. 157.
Pyrethrum discoideum Led. 142.

— millefoliatum Fl. alt. 141.

— tanaceloides DC. 141.

Ramalina lacunosa Rupr. 529.
Ranunculus Lingua L. 7.
Rheum leucorhizum Pall. 249.
Ribes aciculare Sm. 117.

— atropurpureum C. A, Mey. 116.

— heterotrichum C. A. Mey. 118.

— {riste Pall. 116 et Add.

Rindera tetraspis Pall. 201.

Robinia tragacanthoides Pall 65.
Rosa berberifolia Pall. 110.

— Gmelini Bge. 109.

Rubus idaeus L. 102.

Rumex Marschallianus Rchb. 250: »
Salicornia foliata Pall. 276.

— herbacea L. 275.

Salsola Arbuscula Pall. 263.

— collina Pall. ?. 264.

Salvia deserta Schang. 223.

— sylvestris L. 225.

Saponaria pungens Bge. 46.

Saponaria Vaccaria L. 47.
Saussurea glomerata Poir. 152.
— salicifolia DC. 155.
Schanginia linifolia C. A. Mey. 265.

Schoberia corniculata C. A. Mey. 267.

— physophora C. A. Mey., 266.

Schrenkia vaginata Fisch., Mey. Add.

Scorzonera ensifolia Fl. alt. 169
Marschalliana C. A. Mey. 168.

— stricta Fl. alt. 168.

Scrofularia canescens Bong. 216.

— incisa Weinm. 215.

Seutellaria galericulata L. 227.

— orientalis var. Benth. 226:

— Sieversii Bge. 226.

Senecillis glauca Fl. alı. 149.

Senecio congestus DU. 150.

— palustris DC. 150.

— subdentatus Led. 151-

Serratula chaetocarpa Fl. alt. 164.

— cyanoides Fl. alt. 163.

— multiflora Fl. alt. 162.

— Picris Fl. alt. 160.

— tenuifolia Bong. 165.

Seseli tenuifolium Led. 120.
Silene odoratissima Bge. 48.
— parviflora Pers. 49.

Sisymbrium junceum MB. 29.
— Loeselii L. 27.

Sophia L. 28.
Solenanthus circinnatus Led. 202:
Sonchus brachyotus DC. 173.
— tataricus Fl. alt. 172.
— uliginosus Fl. alt. 173.
Sophora alopecuroides L. 59.
Soranthus Meyeri Led. 121.

_
#
»
Verzeichniss gesammelter Pflanzen. 241
kin

Sphaerophorus? gelatinosus Trev. 526.

Sphaerophysa salsula DC. 67.
Spiraea triloba L. 101.

Statice callicoma C. A. Mey. 238.

— decipiens Led. 237.

— glauca Less. 259.

— Gmelimi W. 256. r

— incana Fl. alt. 258.

— suffruticosa L. 259. *

Stellaria falcata Ser. 51.

a

Sterigma tomentosum DC. 40.

Stevenia cheiranthoides DC. 15. “

Syrenia siliculosa Andrz. 50.

Tamarix ramosissima Led. 112.

Tauscheria gymnocarpa Fisch. 58.

— lasiocarpa Fisch. 37.

Thalictrum foetidum L. 4.

— isopyroides C. A. Mey. 5.

Thesium multicaule Led. 245.

— ramosum Fl. alt. 244.

— refractum C. A. Mey. 244. \
Tourneforlia Arguzia R. Br. 188.

Tragopogon ruber Gmel. jun. 167. .
Tragopyrum laetevirens Led. 254.

— lanceolatum MB. 255.

Triticum desertorum Fisch. 521.

— orienlale MB. 520:
Turgenia latifolia Hoffm. 128.
Veronica Anagallis L. 209.

— biloba L. 208.
Vicia costata Led. 98.
Ziziphora clinopodioides Lam. 224.

— serpillacea MB. 224.
Zygophyllum Fabago L. 57. .
— macropterum GC, A. Mey. 56.

242 Pd MEYER, Brne

0 BR ER PER C KT LO.

Tab. I. Clematis Gebleriana. er «
A. Flos, bis in diam. auct. |

B. Petalum a dorso visum, bis in diam. auct.

C. Stamen. ar s
D. Gynophorum et carpellum. m k
E. Carpellum transverse sectum. — Figur. C, D, E 4ter in diam.'auet.
Tab. II. Astragalus albicans.
Flos cum bractea ad basin. *
Calyx longitudinaliter sectus, a dorso visus.
' Vexillum. E.
Ala.
Carina. -— Figur. omn. (A—E) bis in diam. auct.
Legumen, magn. nat.

« Sectio ejusdem transversalis, m. n.

BR mBunswp

Pili foliorum bipartiti, magn. valde aucti.
Tab. III. Astragalus consanguineus.

Flos.

Calyx.

Vexillum.

Ala.

Carina.

Legumen.

Sectio ejus transversalis. — Omn. figur. 4ter in diam. auct. “
Semen, 5ies in diam. auct.

Pili bipartiti foliorum, valde auct.

R-Ha=mbEbn»®>

Pili leguminum, valde auct.
Tab, IV. Gebleri.

A. Flos.

B. Vexillum.

| | |
We Frranizua Verzeichniss gesammelter Pflanzen. sn 245

cha .
6 a.
D. Carina. % 5
E. Genitalia cum calyce fisso et aeflexo »
, F. Legumen. *
G. Ejus sectio transversalis. — Figur. omn. bis in diam. auct. -
r Pili nonnulli foliorum, valde aucti.
4 Era. D alus scabrisetus.
asciculus florum ad basin caulis in foliorum axillis situs, magn. nat.
„EB? Galyz.
L} C. Vexillum.
D. Ala.
E. Carina.
F. N
G. Idem longitudinaliter divisum. — Figur. omn. bis in diam. auct.
H. Semen, quater in diam. auct.
I. Pili foliorum bifurcati scabri, valde auct.
K. Apex dentis calycis cum ejus pilis simplicibus, magn. valde auct. ” j
Tab. VI. Astragalus lasianthus florifer. \
Flos cum bractea.
Calyx longitudinaliter apertus, a dorso visus.
Vexillum.
Ala.
Genitalia. — Figur. omnes bis in diametro auctae. di

A.

B

C.

D.

E. Carina.

F.
zu Astragalus lasianthus fructifer.

‚ a. Legumen.
b. Idem longitudinaliter apertum.
c. Sectio leguminis transversalis.
D. Semen. — Fig. a, b, c. magn. natural.; D. quater m diam. auct.
Tab. VIIL Hedysarum songaricum.
A. Flos.

B. Vexillum.

; «
BE WAUETER, . Bruni

C. Ala. | 4
. = D. Carina.
* E. Calyx cum bracteoli nitalibus.
» ! F. Lomentum facie visum. »
. ” G. Idem a latere visum. — Omnes figurae bis in diametro auct.

Tab. IX. Eversmannia hedysaroides $ spinosa. +
a. Flos, magn. nat.
, B. Vexillum v " $

| magn. bis in diam. auct.

C. Carina
D Ala, 4ter in diam. auct. ’
E. Genitalia. 2.

F. Ovarium, calyce stipatum; E et F magn. bis in diam. auct.
g. Legumen integrum, m. n,

h. Idem transverse secedens, margine filiformi persistente cinct., m. n.

> I. Semen, auct.
Tab. X. Serratula tenuifolia. |
A. Flos, bis in diam. auct.
j ' B. Duo stamina, valde auct.

C. Apex styli cum stigmatibus, valde auct.
D. Ovarium cum setis nonnullis pappi, sexies m diam. auct.
E. Apex setae pappi, valde auct.
Tab. Xl. Echinospermum cristatum.
A. Flos.
B. Fructus calyce fultus.
C. Receptaculum cum nuculis binis. ”
D. Nucula, transverse secta.
E. Eadem, longitudinaliter seeta. — Figur. omn. quater in diam. auct

Tab. XI. Scrofularia canescens.

A. Calyx, 4ter in diam. auct
E2 B. Pili glanduliferi calycis atque pedunculi, magn. valde auct.
ö C. Stamen sterile, 4ter in diam. auct.

D. Pili capitati foliorum, magn. valde auct.

. “

_
Fi @Botanique. Verzeichniss gesammelter Pflanzen. “ 245

. Tab. XII. Thesium refractum. .
a. Specimen floriferum, m. n. 0}
b. Pars superior speciminis fruetiferi, m n.

* C. Fructus, decies in diam. >
D. Particula caulis cum parte inferiore folii, valde auct. (3

Tab. XIV. Atraphaxis canescens i %
# . Folium.
» Ochrea felir.
H Pr we Calyx fructifer. F

_

Idem demto sepalo anteriore, ut fructus in conspectum veniat. —
Fıg. omn. 4ter in diam. auct.
E. Particula folii cum ejus pube, magn, valde auct.
Tab. * Brachylepis elatior.

A. Flos.
B. Ovarium squamulis hypogynis filamentisque antheris orbatis cinctum,
. C. Idem squamulis filamentisque denudatum.

D. Apex articuli cum folüs. Fig. omnes sexies in diam. auct.

Tab. XVI. Allium caespitosum.

J A. Flos.
B. Idem, sepalis tribus denudatus, ut genitalia appareant. m
C. Sepalum exterius.
N D. dto. interius. !

E. Stamina duo.
F. Ovarium. — Fig. omn. bis in diam. auct.

ADDENDA ET EMENDANDA

Zu Seite 161. Zu dem hier über die Calligoneae Gesagten, habe ich hinzuzufügen, dass Herr
Schrenk am Balschasch noch zwei Arten gefunden hat, von denen eine ein ächtes Calligo- [
num ist. Wir kennen also aus der östlichen Songarei jetzt schon fünf Arten dieser kleinen
Gruppe, während aus andern Ländern uns überhaupt nur noch zwei Arten bekannt sind,
die der Songarei fehlen, und nirgends, als blos hier, kommen mehr als eine, oder höchstens
zwei Arten vor.

p- 175. Ad Hypericum asperum.

Specimina numerosa sub oculis sunt, alia aD. Schrenk in Songaria ad Karatau lecta,

alia a b. Szovits in Persiae provincia Aderbeidschan et a rev. D. Hohenacker in

; prov. Talüsch decerpta, aliaque in monte Tauro a D. Kotschy collecta, omnia cum spe-
eiminibus cult's H. asperi, praeter sepalorum marginem, exactissime congruentia. In speci-

minibus Schrenkianis enim sepala integerrima sunt vel obsolete quidem dentata, sed

Mem. VI. Ser. Sc. math. phys. et nat. T. VI. 2de part. Se. nat. 52

. ah
ER
E} e. — % ”

ax 246 ME Zu R ° s Verzeichmiss gesammelter Pflanzen. Botaniqus =

. non glandulosa; in speciminibus Szovitsianis alque Hohenackerianis sepala. inyeaiuitur] in-
tegra vel dentata, dentibus eglandulosis vel passim glandula terminatıs; an an
e ınonte Tauro, sicut in H. aspero sepala dentibus saepissime glandulosis fimbriata sunt.
Hanc ob causam H. scabrum L. ei Ledeb. varıetates unius ejusdexunige
speciei, formis intermedus arctissime inter se connexas crederem. — Sequentes distinguo
varietates H. scabri:

a. sepalis edentulis vel obsolete dentatis eglandulosis. Hab. in Songaria orientali.
(Schrenk) et in deserto kirgisico ad fl. Irtysch, etiam ad Rhymnu rius (Pall.,
fid. herb. ill. Fischeri). Pr

8. sepalis dentatis eglandulosis vel paueis glandula terminatis. H. sche Br. Hab. in
Persia boreali (Szovits) atque in prov. Taläsch (Hohenack.\; in Orıente (L).

N y. sepalis crebre dentatis, dentibus plerisque glandulosis. 7. asperum Ledeb. — Hab.
in monte Tauro (Kotschy) et in Songaria (Ledeb.). ‘
p. 18%. lin. paenultima loco sub lineari, leg. sublineari.
p- 191. NO 116. De identitate R. atropurpurei nostri cum R. tristi Pall. (Nov. Act. Acad. Se.
Petropol. X. p. 378) dubito. Exstat in herbario academico specimen a Stephano (cui Sievers)
s. n. R. tristis missum, quod a nostra planta vix diversum est, sed ium, num hoc speci-
men sit authenticum. Descriptio enim a Pallasio }. c. data cum altaica planta haud omni
ex parte congruit. In A. tristi sureuli bi- vel tripedales simplieissimi, in nostro caulis, pro
more R. rubri, valde ramosus; racemi in älo glabri, in zostro calyces dense cıliati sunt; in
R. tristi baccae parvae, insipidae, nigrae, in nostro baccae magnitudine illis R. rubri non
_ cedurt, atropurpureae sunt atque acidae. Multo magis cum descriptione R. tristi convenit
R. propinquum Turcz., quod a nostro florum conformatione diffet. — Attamen nostra spe-
cies nova non est, sed exacte congruit cum R. caucasico MB., cujus specipen prototypicum
vidi in herbario olim Marschalliano, calyeibus non glahris sed certe ciliatis praeditum.
p. 1935. NO 127. Cac hrys vaginata ad genus distinctum atque novum, SchrenkiaFisch,
Mey., e Coriandrearum triku, pertinet, in honorem D. Schrenk, peregzinatoris indefessi-
et peritissimi dietum.
p. 200 lin. 3 loco C. M. Mey., leg. C..A. Mey.
p- 211. NP 234. Lagochilus ad lacum Saisang-Nor inventaus, characteribus nonnullis a genuino-
. L. diacanthophyllo Benth., nuperrime aD. Schrenk prope montem Tarbagatai .collecto,
differt et speciem sistit novam, L. leiacanthum Fisch., Mey., sequenti-modo definiendam ::
+ L. spinosus; caule pubescente; spinis glabris; foliis cuneiformibus trifidis incisis, lobis ob
sis; calycis glabri dentibus oblongis oltusis mucronatis tubo suo paullo brevioribus; galea
bifida; carpidiis apice glandulosis. — Differt a L. diacanthophyllo caule, spinis calyeibusque
nullis pilis elongatis hirtis, lobis folıorum et .dentibus calycis apice rotundatis mucronatis,
non acutis vel in mucronem sensim angustatis, calycis dentibus certe tubo brevioribus, in illo
longioribus. A reliquis hujus generis speciebus magis distat.
. 215 lin. 17 loce terminata , leg. terminatae,
. 218 lin. 1 löco refert, ‚leg. referunt,.
3. 220 lin. 8 loco geniculati, leg. articulati. e
n indice Zoco Alectorophus, leg. Alectorolophus.

a0 => Bla - Bi =

— on

“./, Leayalııs alters.

7

1£

Hayes, zus Keta Des <- Alle Tan mL.
0 5 Pr

N7 ,

Gr c ze R
Aulary ur since £ lege I EOIEIADE SAP CLES.
P VER v

s

DL
[#

.
-_ IEBE

KW Bine

’
©)
CI

*
Pt, Zul Als

cÄÜar
A

TEE
HM IE:

7 ya

N
ZANe

4.

BI 36

ME:

4

F 7 |

—ues een e — ge
NEED 30 HER ETEHSE 2 Hoyer. z0ce- Miles c9 ÜBEN TsVI.

{ 7
f ]
? (
Ctregatı) LAILARE Hs ; DDP ya
L

j .
« - %
©
-
*
‘
. “ RL
*
_ kr . Z
=
.
} 5
> x -
, } Pi
\ . F fe x =
43 - br; N
Be - 4
ir - -
t .
> . x
s =
x
u ö
wor ’ ‘
+
f s
’
2 en
© . ,
| ‘
. % .
% \ v e =
P &
\
| . & -
. v \
he
< © iu
- . ® *
2 4
’ ET;
x -
a ns .
. *
r E
y r " E,
_ ( er x “
Tan, } De ah u D A - ; ni
. er u r j =

le en Ze oe u ae u a sh du v

«

7

Bw. . zus la 00 RR

bi
2 Las £ zaga rs

se

-Memerzeg ve: mal. DE “

vonrgarterem ci

you DAB

Hr

Any D sinn ul

| I \
| lt \ w {
I} u) Ras Y 7
E i A a Y u
I j

FT

”

r

[92 = s= [a GG 7
Datery Dre Dub CO EEDDEAIDELE Hergemseren ‚®: Yeardoa
7

=

ir Bw nn
BR
ALTERS
Br

ir 5
Arsuluch

RZ -

3
a

NE

2
CH era Ron Le OL H DTM

4 SIR N J = \

S; an SL =n AN n
x 7 DB e I d 7 2 \
a EICHE BEL: CHDEICHET

n va EEE,
Sy . x —— — _ —
£ h r
\ EL
I Y
IF — 5 —— nn
)
an .. u
x - Io
e‘ >
“
/
\
= IL
— u.‘
u

IPHCHLIN

/

ZZ

E27,

2 Moapelazes CABLESCCHI

STETS

Mesmetes 0 nal.

N
N
N
S
N
N
N;
\y
N
NS
N
N

6 U (a 7

'w York pl1e2 Garden Library

= = La un

| | I T

PODOE HH
vannuııne

POLICE CHEN

DOCH HE CH)

....
nern

PRCHOE NEM IE)

EIER ER

tt
EBD MH ICH NW EEE ICH
ine

DOKIOHICK I

DOCH)

DCHCHENEHLICH MON IONEIERNENE)
RENNEN SEEN
DEE EHRE

PORN NONONERHEBOICHN. MN
PRCDLIOI HINNEHMEN HMM
DEREN EENENMM)

tete
ee
DODDANAR

PAPSCNEN CHCHLHO HEN WE BLILN DENE RM

D
BORD

DOOR

ee
DNA

DENKE

vertreten

tet
PREICHESONHENIEH IE
DREHEN

ERAN,

RS RR CR
DEE

IHR

ver

..
DOCH
DON
“r.
Inaaeı

DEI

DONIERMIEIFEN

Pa tteh
tete tatet

DOREEN

Mrtatatahet

nor

ir,

4!
N

BA

rt,

Dre

er,

DDR

DOD

ernannt DOOF

“re.

BRENNEN

te
DEMO
DONNA

.
DEM)

D0

DO

et

’ wertete,
PRIOR AN et
IHK K je

PHEDEDEHE NE SEN NEN IE WOLLE AL)
DANDODRFLMIHLIL

.
EUER HESEN EN

DODONNFR
DONE
DOOR

DOOKWIN

Yareanen
.

2
elaschentieltirt . DODAEE

BB DE PIEHNALHEIG MR

ROLL

Au

hit
leise

t
nt,
In

BENESSSTIIIEES

h ?
ttetetetet

re
tetetet,

Du

en tttete

ee

“let,
BO sl

t
ut ..

ttatetit

ERHEBEN)

RN)

er

DRFINIEN

DOR

Di

teetetatetstettatetet ten]

.
DEE

RN
a tatatat

PIERRE

DERIADONE
tet,

AH
t
DER)
DICH AL
IR)
2

et
Hietetaia!
unten

. Be
.
alle BE

tt
Ö
Ö

BERN)

ee

.

EH

.

AR)

Haan

IM
Int

IR A

RUNTERNERE

1

BAR

EtttET

ER)

ir KRHR Ha
aatetehte
HH

+

RRATN

Kan
latetel
etateter
Koh
ati

niet
H

sDE 4
jets

Ha HAI

a

"

Ks DODMAE

AuR-

ale,

.

4}
Keltiiehe
Kar

ee

tert,
H N

.

’ -
tt
DRIN
.*

er rt

DEDDRIMANEMAR

Matte tetnteter.

ee

’

KARTE OE TEE HR En
net

tele teieiet

De

EREIERERDIPRFITIF NT
nen

BPREIERLIFGEN

letter

en ele ee

PIOEICIEIDIENE)
DRRFIE

rer
een.

DOnF