Zoographia Rosso-Asiatica : sistens omnium animalium in extenso Imperio Rossico, et adjacentibus maribus observatorum recensionem, domicilia, mores et descriptiones, anatomen atque icones plurimorum

UN,
den

"à
Tr

zt

y*
Ju

ec
Po

fps Lect
RS
ac

don
Ya MEN
Phu

ANO
Urn

,
ovii
»» y ^ V
hb

"
nU
,

un

AA

Vr a yat !
;

^ MM

ibis AS

on
UOTA

es [

SRM

"e
ODDO
OUR OPI

NS

SMITHSONIAN DEPOSIT

DUILOEU
Um f

Lco AGUSENEN EL NC ino dd
LOADER RD 4 T a
JUS "* qu ar
5 2 ! j ] ' I

E

L N

"n
"x "

L
i DO
[
D B
] i
] üp d ,
B i
EU
d ] ,
, D Hu
*
"
- v |
70
1 ! (

uu ANDA yrs WIN
UD ; ! Dn
TOL U
, n PUR "
1 "^i D]
Ü " DM COMM
U
L] "- I1 !
D "n
no» -
" | 2
n Zu EE! n
am B ,
! LL " iu 4
no
n m be 1E
QUIM O8
"
a nma (1
l
D ] €
n ]
*idd
p e" 14
! -
, D
LI
i
i
.-
D
HH
U
i
D
M
I ]
CN :
JT
E De D uo
D ;
Ny : LO B
m Í i
iu
| m '
I! LI m ( "
tu ' , ] ] i
D uü
Iu ! NU
n EP B
* ET H E Jos
DI
1 E^
n d E D n

Uo EECCUUSGE dr mm T a S
Ir MR ML. h "TONTM VAM p i
n' ND ] h- AUN. E
lj m " " Á ) mm ^ " *

TOME . E: / E
n mmn Eu
n ID TEM

» m TM

n P

T n | mi

T n m ] ] "M

Je D INPS EN -
J " "EL ] NU
TOME "m N EM E E

, "n
AM 1d " Ü [ wu P
nt "TM
n Y i :
wn EM
B Qu ] '
a E Ci T n n E
, ] ! n D au HJ
qu ] EB
[us Ü n
M n
Am | mau
| TED
DT ] n
TI | D "
ira ! b
ve NIU
NN
"NS -
LEE
E
]
n A "n ,
i
'! "3
Moy dE I
n [Du ub
L] : /
U
p!
, ^ iibi
Od ET |
, E" p 1
!
Dan ) i
e : -
h H
, m
, D Lu Wu
: U D NN ES"
E. ] " B n "Ju h X4!
"n
DS i" | |
a - n l ! i B
D B En "u ( i
! L [ ap me E m
px 2
"i "m
| 20
E iu "
, U [D
y h L^
um ! | hi
" D uu if E
10 TA
YT a » ! P
a
y m ]
"7 Í [n
] n
| P B LI
IU ] E

TE n * | x
! i ns , D B
nut » nad » "TN a " J |

n M" MN. Vt ET uu NE
p m " s ET pd !

| UE " na n !

] TUM n | "dq "d J E ; |

n^ ! B TONGUE , DU !

D DP
] [Ay MOLLIS EEUU D ]

UN I i» b n A
M ! , TNI "

r Br. Ti
] n o. " i
um H M"
es E I | ED —
TECTA
ED - T
un no E
BEN n i NM
NUT M
, 7 AI p e
DAE! o u
TOT . i
4 D M
) E ! m
ar e i
B , ] "7
EET
D ""
P Du L3 [U N.
: "AN D
! ü i n.
Dni
ur.
M"
, ur T [

J
B6. VURME
(CS
' Y
mW
^
m
D "UM
] 7

A
]
i
[U [
! LE 2
TRA UU "ul di
Um -
LN
I 2
"n

D m EU"

JT i "nh !j

| - 1 M 1 f

[0 ur E Uum |

à - in on
i "3

E ] | ^3

a n
"Maid E :

pPo8S .PUALLSASII

LOOGRAPHIA ROSSO - ASIATICA.

TOMUS SECUNDUS

^^. ZOOGRAPHIA
ROSSO-ASFATIC A,

SISTENS

OMNIUM ANIMALIUM
IN EXTENSO IMPERIO ROSSICO

ET
ADJACENTIBUS MARIBUS OBSERVATORUM

RECENSIONEM, DOMICILIA, MORES ET DESCRIPTIONES,
ANATOMEN ATQUE ICONES. PLURIMOR UM.

AUCTORE
EP
PreTROYPALLAS,

EQ. AUR. ACADEMICO PETROPOLITANO.,

P-—RECGTOoR O0 PRO. bMI
IN OFFICINA CAES. ACADEMIAE SCIENTIARUM IMPRESS, MDCCCXI.
EDIT. MDCCCXXXI.

INDEX VOLUMINIS

AVIUM CONTINUATIO.

Ill. FRINGILLAE.

XXV.
157. L. Crucirostra
178. L. psittacea

XXFI, Pyrrhulae.

159. P. Rubicilla
18o, P. erythrina. .
181, P. caudata

XXFIH. Coccothraustes,

182, C. vulgaris

Loxiae. :

183, C. Caucasicus ,
184, C. Chloris
XXE IH, Passeres,
185, P. Carduelis
186, P. Spinus
187.. P.
i88. P.
189, P.
190. P
191, P
192 P
P
P
P

Spiza
Moniifringilla
calcaratus
alpicola

. arctous
roseus E
193, P. Linaria
194, P. Cannabina
195. P, Papaverina
196. P, pusillus

. domeslieus .
. Montanina
Lmberizae

199. E. nivalis
200, E, hyperborea
Miliaria

31092, EK. Citrinella

201. E

pag.

[r
e

E, Pithyornus
E, Cia

E. fucata

. E. pusilla

E. rustica d

E. coronata

E, Chrysops

. E, Chrysophrys

E. Schoeniclus

. E. pyrrhuloides — .
. E. passeerina .. :
. E. Hartulanus

. E. spodocephala

E Aureola

E. rutila

, PULVERATRICES,

XXX. Zetraones

218

T
r
. T. caucasica
EU

T

'. Urogallus

T. Tettix

. T. Lagopus . e
'T. DBonasia
'T, Chata

arenaria

L

. paradoxa

T. Perdix

. rufa
Coturnix

Phasiani,

P. colchicus

. P. pictus ,

P auritus

P. Gallinaceus

SECUNDI.

XXX H. Meleagris.
233. M, Gallopavo .
X X Y7ZI. Pavo
234. P.
XX XZF, Nurmidia.
235. N. Meleagris
Mo XR
XXXF. Oudes.

236. O, Tarda ,
23;. O. Tetrax
XXXFI. Grues,. . 1

238.

cristatus

G. Antigone
239. G.
140, G

i41, G

Leucogeranus
vulgaris
V irgo P
Vipio
XXXF AH, Ciconiae

243... C.

243. G.

alba
244. C. nigra . x

XXXV II.

245. À, cinerca

rdeae.

246, À. purputca
245. À alba

24,8. A. Garzetta
249. À. comata :
250, À | stellaris

231, À. Nycticorax .
252. À minuta

AAXAZX, Zaematopus.
253. H. hypuleuca
254, H. nisga

LX Caradrü,

255, C. Vancllus

A LL. À EE,

VI

1. gregarius .
. Morinellus
. caspius
. mongolicus
;. hypomelanus
apricarius
. Pluvialis .
. C. Pardela
. alexandrinus
. Hiaticula .
466, C, minutus
2. Oedicnernus
, Cinelus
X LI. Glareola
269. G. Pratincola
XLII. ftalli.
2;o, R. Crex
371. B. aquaticus .
1;2, M. Porzana
1;3. Rh. minutus .
X LIII. Fulicae. .
1;j. FK. Porphyrio
275. F.
1;6. F.
a7]. PF.
XLIV., Hecurvirostra.,
2:8, B, Avosetta .
XLV. Platelea.
P. Leucorodia

chloropus
atrata

pullata

219.
AXAFI.
38o, N. Ibis .

28:1, N. Falcinellus
182. N. Arquata
283. N. Phaepus .
X LVII, Scolopaces.
S. Rusticola .

Numeni .

284.
2:85, S, palustris
286, S. Gallinago.
285. S. Gallinula .
:88. S.
X LVIIH. Limosae,
289. L, Aegocephala
290. L. Glottis

291. L. ferruginea

alpina

292. L. Barge

293. L. recurvirostra

294 8D.

295. L. Calidris

296, L Himantopnus

297. L. fusca
XLIX. Tryngae,

298, Falcinella

299. arquatella

1t
q
Joo. T. pugnax.
3o:, T. naevia

3o2. T. ochropus .
3o3. T. Glareola .
3o4. T. Guinetta .
305, T. Littorea
joo. T. leucoptera
3o; "T. canutus
308, 'T. tridactyla .
3og. T. salina

310. 'T. Cinclus
3:11. T. Calidris |.

L. Phalaropi.

312, P. ruficollis :
3:13, P. cinerascens
3:4; PR. rufus

LI. Phoenicopterus

315, P. roseus
NIS
LII. Cygni. .
316. C. Olor.
315.16.
LITI. Anseres.

318. À, Cygnoides
219. À, grandis

sibilus

320, A. vulgaris
321, À, erythropus
322, À. hyperboreus
323. A. Brenta
324. À. Bernicla .
325, À. canadensis
3209 A.
327;
LIV. nates.
328. A. Cutberti
329. À.
A. Stelleri
À. Tadarna

rufi - collis

À. pictus :

spectabilis
320.

321.

HYDROPHILAE,

a

A

A
334. À, atra .

À. Marila

A

9. A. strepera
A, Boschas
. À. adunca
34at A.
3. A. falcata
344. X
5. À. Crecca
46. À Querquedula
47. A. Fuligula
48. A. Colymbis
349. À. Glaucion .

moschata .

sglocitans

. A. hyemalis

. À. Clangula .

. À. histrionica

. À.. glacialis

. À. caudacuta
ibo A
356. A. mersa s

LF. AMergi. . D B
35;. M. Merganser
358. M, Serrator ,
359. M. Albellus
360. M, cristatus .

LFVI. Pelecanus.

36:, P. Onocrotalus
LVII. Phalacrocoraces.
362. P. Carbo
363, P. Graculus ,
364. P. pygmaeus
365, P, bicristatus

clypeata

366, P. pelagicus

365. P. perspicillatus

368. P. albidus
LFIII. $ula; -.. )

369. S. Bassana
LIX. Diomedea.

37;o. D. Albatrus .
LX. Catarraciae.

3;1, C, Skua í

3;:, C. parasita

LXI. Procellariae. — .

3;3. P. Glacialis .
3574, P. aequinoctialis
355, P. orientalis .

376, P. pelagica

LXIH. Lari.

357. L. cachinnans
358. L. niveus
37:9. L. glaucus
38o. L. marinus
38:1. L, Rissa

382. L. Ichthyaetus
383, L Atriculla ,
384, L. cinerarius
385. L. naevius
386. L. torquatus .
387. L. Gavia
388. L. canus :
389. L, minutus

LXIHT. Sternae,

316
ds
318
320
320
Ja
321
222
324

326

39o. S. caspia

391. S. Hirundo .
392. S, Camtschatica

393. S. minuta
394. S. naevia
395. S, hybrida
396. S. fissipes
LXIF. Cepphi.

29;. C. torquatus ,

398. C arcticus

C
4oo, C. Imber
C. Stellatus
. €. Lamvia
403, C. Arra
Columba
4o5, C Carbo
4o6, C. Perdex
LXF. Colymbi,

408, C, cucullatus

. septentrionalis ,

;. C. cornutus ,

£og. C. naevius
i10, C, auritus

411, C, minutus

LX; I. 4lcae.

i12. À, Torda
413. A. Pica, :

414. À, monocerata

LXVFII, Lundae.

415. L. cirrhata
416. L, arctica

417. Lb. psittacula ,

LXFIH. Uriae,

418, U, senicula
419, U. Alle,
420. uU. Aleutica "
á21, U, cristatella
422, U. dubia
423. U. Tetracula
424. U. mystacea.

5425. U. pusilla

L nm ]
B nte
1
Hur
[yu EPI
[LU ES - oU
, " E
^ * l
t
*
S D
tj wi b d I
.; 844 C. dmi f 61
T0: (^5 adim xU &
k : T

[ "v i n ]
[rr ! E dh s ]

ara e | 8wlIo "
- : TU 1 :
"gs (i " F
.
à 3 ^ 1^2 6
, éd P ] m
- " ^
n T "YN (4
à
IET " , D EMET. E FE
| «AU M T
" (6C sun medien - 18 ba
deb. . SDMWE AO .. ED
vd ; k [t
Ü L] i M
m" a E
2 OM uds bs 1
L
* 7 ipe: E. !
i *1 Adi r P) ^d ]

y t u "
EO E d DE
LE RET a M
atievdld optet rt

J videa aat ex

ates L1 n J PP
"ATTINET 4
abiere Lais TTE
ied agr ess fuas
OS VRVUM wk, 0M ] i
"c datae 1 "E T
VADE MN
"à" ex. ubi ap. L
AA vitsevi » taf f
c audite sts E y Ad
PUMA dud: 4
3 !
Mace SE ng ZT
] * E t
cL

: E
NE ODE |
TID SCOES
IN UU "dd
lud rient SS ! iv -
EU ein | AaMITY D !
balpsthia E TIT. M E

n

" E EN AER ! H
o utenmdisas a "T K '
ME ET
qu Vvirhed id id
i ote fo (n AD ux4
NE En ST f
1 vidit "S "iT

FMlboFAC UE LUND
Mateevanectg AI m 1 !

Web E FARE »
o RAS t e]
Iu UNI

wWtinó VF gd

I MPERII ROSSICI

A V E S.

PARS A LT ER A.

Nachricht für den Buchbinder: Nach dem Inhaltsverzeichniss — 1I. Bd.

Mm pedem me 9h

ORD O IIl

FRINGILLAEÉE.

Maxime naturalem. ordinem et unam quasi familiam inter Aves
constituunt antiquioribus Ornithologis sic dictae crassirostres grani-
vorae, enucleatrices. | Hunc Ordinem prius ad Raji et Brissonii
usque labores caste et pure a methodicis servatum , corrupit Lin-
naeus, dum aves tenuirostres minores antiquiorum, sine ullo funda-
mento eidem adjecit. Sunt enim hae neque enucleatrices, neque
solum granivorae, rostro nullam habent cum Enucleatricibus simili-
tudinem, et interna quoque organorum structura non conveniunt,
uti nec moribus. ln pristinam ergo puritatem hic restituo hunc or-
dinem, cui jure adnumerabuntur etiam Psittaci, indicante hoc
eorum rostro enucleatoreo, habitu et moribus, praesertim vero e-
gregis ad illos transitu, per Loxias curvirostres, a Psittacis sola pe-
dum conformatione distinguendas. — Nomen huic ordini imponere
malui Fringillarum , quod magis quadrare videtur, quam nimis spe-
ciale Passerum. Fringillae enim , a frangendo rostris granula, qua-

si Frangillae dicuntur.

L—————

AXV. 4p O XXE

Non inepte possent Loxiae Linnaei in tria genera dispesci,
cum Brissonio: Coccothraustes nempe conirostres; Loxias curvi-
rostres, ad Psittacos transitum indicantes, «et denique Pyrrhulas
microrhynchas, rostro brevissimo conoideo proxime ad Rubicillam
accedentes. Characteres haec tria genera distinguentes, praecipue a

rostro petendi, adeo evidentes sunt, ut perfectius iis circumscripta
appareant, quam sunt Emberizarum et Passerum, familiae. Itaque
sub triplici nomine, has aves hic recensere satius esse duxi, licet
species apud nos quidem uon numerosae id requirant, sed exotico-

rum distinctio facilior evadet.

1775. LOXIA: —Crucinostra.

L. maxila utraque incurva, apicibus decussantibus.

Loxia auctorum , Willughb. orn. p. 181. tab. 44. Raj. av. p.
86. Albin. orn. I. tab. 61. Frisch. av. II. tab. 11. fig. 3. 4.
Edward. av. tab. 303- Brisson. orn. III. p. 329. tab. 17.
fig- 3. Zoolog. brit. p. 106. tab. F. fig. ».

Loxia Curvirostra, Lin. syst. XII. I. p. 299. sp. 1.

Bec- croisé d'allemagne, D'aubent. pict. tab. 218. (mala.)

Common crossbill, Latham. syn. IF. p. 106. n. 1.

Rossice Kljoest vel Kliost et Klest.

Buraetis Dsannà.

Permecis Urkai ; Siraenis Yrkai.

In sylvis acerosis totius Hossiae et Sibiriae turmatim vagatur,
maxime in fr'gdioribus et alpinis frequens. In Camtschatca cum

sylva deest hyeme tota gregaria apparet, voce et cantu rariore.

AM 3

Semina pini, larycis, aliarumque acerosarum, ut et Alni gemmas legit.
Strobilos in fissuris corticis praecipue resinifluis defigit, ut semina com-
modius extrahat. Dicitur vel ter in anno pullos educare, certum-
que mihi est hyeme incubare, adlato Februari sub fünem nido
cum pulls. Stellerus Martio nidum cum ovis invenit. 1n omni
tractu Camae fluv. passim pro mensis capiuntur laque/s e pilo equi-
no, quos statuunt pueruli in nive, quam primum urina, vel aqua
cum farina et sale fermentata perfuderunt, ut flavescat quorsum
Crucirostrae , salis avidissimae crebro advolant et laqueis intrican-
tur. Captae in cavea intra diem cicurantur, stupidissimae, licet
cerebrosae aves.

Not. 1. Pulchriores, intense cinnabareo colore non vidi quam
in larycetis. Dauuriae. Caeterum hyeme omnium colorum promis-
cue apparent, ruberrimae, obsoletius rubrae, fulvis rubrisque plu-
mis mixtae; flavissimae, flavoque cinereae seu virescentes. — Hae
certissime juniores, quibus rubras plumas succrescere vidi. Tertio
anno denuo flavescere pro certo accepi, sed intensiore colore, mi-
nus cinereo,

— 2. Hemiges 18. Maxilla inferior modo dextrorsum , modo
sinistrorsum recurvata. Cystis non conspicua. Oesophagus medio in
ingluviem dilatatus. Prolobus glandulosus; ventriculus carnosissimus.
Longitudo intestini 14". Coeca exigua.

179; 9100 X TÀ'.psittutea

L. maxilla superiore incurva, striga alarum duplici alba, re-
migibus rectricibusque nigricantibus.
Rubicila maxima canadensis, Edward. av. tab. 125. Mas;
124. foemina.

Loxia Enucleator, Lin. syst. XII. I. p. 299. Faun. Suec. II.
223. Act. Holmiens. p. 157. i
Le Durbec, Buffon. orn. III. p. 457.
Pine-Grossbeak, Latham. syn. IV. p. v1. n. 5. Pennant.
Zool brit: d dns dauoMEab 49. figs e:
Rossice Stschür; Petropolni Finskoi Papogai.
Mongolis U/àn- dsalà. "Tungusis Mummugy.

In Rossiae totisuque Sibiriae pinetis maxime montanis fre-
quens et gregaria avis, in temperatioribus tantum hyeme, aestate in
maxime borealibus et alpinis; Petropoli maxime per Octobrin et
Novembrem capitur, mensis destinata. Vivit praesertim seminibus
arborum acerosarum. Inclusa per hyemem loco frigidissimo laeta
viget, maximeque delectatur nive et Cannabis seminibus; calido
contra in hypocausto aegrotat et cito perit. Cantillat egregie, etiam
foemina. Mitis et cito cicuratur.

Not. Varietas coloris prorsus eadem, quae in Crucirostra.
dantur nempe flavescentes, (nunquam, ut Curvirostrae, virescente -
cinereo, sed magis ad fulvum tendente colore:;; dantur pulcherime
rubri, ad roseum seu purpureum magis, quam cinnabareum incli-
nantes, qui est crucirostrae color. Has seniores esse crediderim et
mares, sunt enim perfectiores et pulchriores omni parte. — Contra-
rium tamen in Zctis holmiensibus affirmatur. Ex Insula Kadiak A-
mericae vicina allata specimina sunt paulo minora rossicis, colore
non roseo, sed cinnabarino, vibrissis narium non fuscis, sed ferru-
ginéis, rostroque basi paulo crassiore; anne specie diversae? Mes-
serschmidius prodidit caveis diu inclusas rubrum colorem amit-
tere, quod experiri volui, sed casu nunquam aestatem supervixe-

runt. — In nucha utrinque duo pili ultra plumas prominent.

EIFPGRERI iuum

PROS /à

XXVL JV RR. HELLE: A.

Pyrrhulae rostris convexo conoideis, apice subincurvulis proxi-
me ad Loxias accedunt, ideoque merito subsequuntur illas. Omnes
itidem sunt, ut illae, stupidae aves, et licet Rubicilla ad fistulam
docilis sit, tamen paucos modulos addiscit, eorumque, nisi continuo
repetantur, aeque cito obliviscitur. Caput omnibus parvum inter

Fr.ngillas.

1710. PYRRHULA 4 Rubicilla.

L. dorso coerulescente, vertice artubusque atris, striga alarum
cinerea.

Rubicila et Pyrrhula Auctorum, JWillughb. orn. p. 130.
tab. 44. Albin. av. I. tab. 59. mas, 60. foem. Frisch. av.
I. sect. 1. tab. 2. fig. 1. 9. Brisson. orn. III. p. 308. sp.
1. Zool. brit. p. 106. sp. 3. tab. U. fig. 3. mas, 4. foemina.

Loxia Pyrrhula, Lin. syst. XII. I. p. 30o. sp. 4.

Bulfinch, Latham. syn. IV. p. 143. n. 51.

Bouvreuil, Buffon. orn. IF. p. 372. tab. 17. D'aubent. icon.
n. 145.

Rossice Sniegir (nivalis) et Krasnosobik (ingluvies rubra); in
Sibiria Shulàn; "Tomensibus Swistána (fistulator); Malorossis
Sniegur.

Tataris Sibiriae Gilgasuràr; Baschkiris Kaldser; Iacutis Ymy.

Mongolis Balandshà; Buraetis Gairgou.

Tungusis Hindyr.

Camtschadalis TeZpukàn.

& etm

In omni Rossia et Sibiria, etiam maxime borealibus locis fre-
quens avis, autumno cum Emberiza nivali ab arcto adventans, hye-
me circa horrea et in sylvis gregaria, unde tunc in Rossia, maxime
pro urbicolis, copiose ad cibum capitur. Pascitur gemmis , turioni-
bus, seminibus variis. Aestate dispergitur. Nidum struit ramulis, in-
terius radiculis quibusdam rubentibus, demum pilis equinis, aliisve.
Tribus septimanis incubat. Ova coerulescenti-alba. In Camtschat-
ca quoque dari, Steller. Anethi semen venenum illi praesentis-
simum esse, E. M. Dacosta.

Not. Foeminae in Sibiria saepius totae plumbeo - canescentis,
subtus dilutioris sunt coloris, uropygio tamen miveo, vertice coeru-
lescenti-aterrimo. Vulgo autem ibidem sunt vinacei subtus coloris,
fere palumbi, ut in Rossia et Europa reliqua. Rectrices extus coeru-
lantes; alarum tectrices primariae fuscescenti-canae , secundariae ex-
tremitate plumbeo - canae, basi exterius atro coerulantes, constituen-
tes fasciam alae expansae cineream. Pondus feminis saepe vix un-
ciale; masculis g: drachmarum, nec ultra. Longitudo intestini 25 poll.

(id

Coeca parvula 1;^".

1300. PY RRHUL A erythrina. TAB. XXXYT.

P. rostro minusculo, corpore (maris) rubro, subtus albido, ar-
tubus fuscis.
Erythraeus, passeris genus, Messerschm. orn. MS. IF. p.
541. n. 9A.
Loxia erythrina, Pall. Nov. Com. Petr. XI//. p. 587. tab.
23. fig. 1.
Fringilla flammea, Lin. syst. XII. I. p. 3o. Faun. su. n.
238. Brisson. orn. IIl. p. 155. E. Latham. syn. IP. p.
259. tab. 47.

Lo]

; c————Á 9

Crimson - headed Finch, Latham. syn. IV. p. o71. m. 99.

Rossice | Tschetschewischnik (Lenticularia),, item Krasnoi sive

Ljesnoi Worobei (ruber vel sylvestris Passer).

In sylvis et arbustis densissimis Rossiae, totiusque Sibiriae
aestate passim solitaria occurrit. Mas cantillat. In Ingriae salicetis
observatam fuisse scio. Gmelinus sen. et Stellerus ad Lenam
quoque observarunt, ego et in Dauuria. ox passerina, strepens.

Descr. Magnitudo fere Chloridis. Capitis proportione et rostri
parvitate passeres, sed forma hujus convexa, conoidea, apice sub-
curvulo, Pyrrhulam refert, cui etiam colore affinis. Nares depres-
sae, setulis nigris, basi gryseis, a fronte procumbentibus, tectae.
Pil aliquot supra oris angulos. Lingua cartilaginea, oblique trunca-
ta, acute mucronata. rides lutescentes. In Mare: caput, cervix,
dorsumque tota plumis fuscescentibus, apice cinnabareis rubent; gu-
la et avis subtus reliqua exalbida, pectore lateribusque rubicundis.
Alarum vestitrices albido-rubente marginatae, remiges 18. gryseo;
tectrices fuscae, ora lutescentes. Urop ygium intensius cinnaboreum.
Cauda mediocris, subforcipata fusca rectricum ora lutescente. Pe-
des, ut roftrum, fuscescentes. — Foemina: tota cinereo - vires-
cens, subtus albidior, collo liturato, gula alba, artubus fuscis. Pon-
dus vulgo drachmarum 5. Mensura avis 3". 9". caudae »". »'". ala-
rum expansarum 8". 9g". compositarum 2^. 1:1". feminis expansae
9". 4". compositae 3^. 1". licet corpore minores; tibiarum 8". Cystis
exigua. Oesophagus ingluvie interceptus. —Ventriculus mediocriter

carnosus. Coeca conspicua nulla. Intestinum 1:3; pollicum.

yo
191.U"P Y R RU TL'À 'caudqQtu TUI B.- XXXVII.
P. cauda longissima subaequali lateribus alba, tectricibus ala-
rum dimidiato - albis. "

Linaria rosea sibirica, AMesserschm. orn. MS. V. p. 71g.

n. 121.
Linaria longicauda, rosea, Mus. Petropol. p. 396. n. 404.

ad 491.
Loxia sibirica, Pall. itin. IT. append. p. 711. n. ȣ.
Sibirian Groshbeak, Latham. syn. IV. p. 194. n. 91.

In populetis circa torrentes intermontanos jugi Altaici, Sajanen-
sis, et totius Sibiriae orientalis frequens avicula, hisque regionibus
propria, hyemem quoque ferens, et e seminibus praesertim Artemi-
siae integrifoliae, glaucae, annuae, aliarumque item Potentillarum,
et compositi florarum, quibus in universum Sibiria dives est, victum

In quietissima caeterum aestate solitaria, hyeme parvis

quaerens.
Fox pipiens, Linariae similis.

turmis voga in arbustis densissimis.
Descr. Magnitudo supra Linariam. — Rostrum fere Pyrrhulae,

conico- convexum, maxilla superiore subarcuata, fusca, inferiore

crassiore, obtusiuscula, albida. ibrissae narium fuscae. Circulus

plumarum rostrum ambiens intense miniatus vel purpureus. ^ Caput
plumis roseis, apice canis; collum subtus et latera capitis plumis

acutis, apice candicantibus. subargentatis. Avis subtus tota rosea,

limbis plumarum albis; abdomen et hypochondria plane albent.
Cervicis dorsique plumae obsoletius roseae, litura rhacheos nigri-

cante, margine utroque albido. Uropygium roseum, tectrices cau-

dae saturatiores, apice albae. Remiges 18. primariae utraque ora albo-

marginatae , secundariae latius per totam circumferentiam albae,

praeter baseos externum marginem; intimae tres exterius late, inte-

——— II

rius vix basi albae. Tectrices primariae limbo, secundariae tota ex-
tremitate albae; incumbentes.albae, basi nigrae. Bases alarum supra

rubrae subtus albae. Cauda corpore longior; subcuneata: rectrices 4.

mediae nigrae, exteriore margine albo vel roseo, 1 — 1. paulo bre-
viores, 3 — 3. aequales, longitudinaliter dimidiato - albae , laterales
sensim breviores albae, rhachi nigra, 4 — 4. etiam interius versus

basin nigricantes. Pedes fusci.

Foemina; supra cinereo - pallida, lituris fuscis, quaedam ru-
bore obsoletissimo adumbratae; subtus vel pallido albae, vel obsole-
tissime rubicundae, praesertim pectore. Uropygium plerumque lu-
tescit. Facies cum collo senioribus argenteo-nitidula, ut in mare.
Cauda ut in mare, sed rectr. 3 — 3. nigrae, ut medianae, margine
exteriore albae et saepe macula lanceolata versus apicem alba. Pec-
tus quibusdam longitudinaliter. fusco - striatum.

Varietas dauurica multo magis canescit, minus argentato ca-
pite, colore exsoletiore et in genere minus pulerae, quam quae ad
Jeniseam , pondere sex et ultra drachmarum, at his vix 41. vel 5.
Altaicae adhuc sordidiore colore. ^ Mensurae corporis ab apice rostri
ad urop. 3". 6". Cauda 3". 4". alarum expansarum 8". 2". compo-
sitarum; tibiarum 7^". "Ventriculus triturans, mole majoris pisi. In
ingluvie semina minuta. Testes Julio turgidissimi. —Intestinum 11
pollicum ; coeca duo minima, vix 3^. ab ano distantia,

12 —R:

xxvi. c'WCcoTHRAUSTES

Rostrum magnum , crassum, directum, trochiforme Coccothrau-
stes satis a reliquis Enucleatricum s. Fringillarum generibus distin-
guit, ut nullo alio charactere sit opus. Robore maxillarum omnes,
etiam Loxias et Pyrrhulas longe superant, meritoque ab iis distincto

nomine veniunt.

189. COCCOTIHIIRAUSIES, vulars,

C. grysea, gula artubusque nigris, remigibus mediis apice
sinuatis.

Coccothraustes Auctorum, JWillughb. orn. p. 178. tab. 44.
Raj. av. p. 85. n. 1. Albin. av. I. tab. 56. Frisch. av.
sect. 1. Lab. 4. fig. 2. 3. Edward. av. tab. 188, Brisson.
orn. Ill. p. 219. sp. 1. Zool. britan. p. 105. sp. 1. Tab.
U. fig. 1. D'aubent. pict. tab. 99. Mas; 100. foemina.

Loxia Coccothraustes, Lin. syst. Xil. I. p. 299. sp. 2.

Haw finch, Latham. syn. IV. p. 109. n. 4.

Malorossis Dubonós (rostrum quernum).
Mongolis Gheiregunna.

Nota avis in Rossiae australibus et ad inferiorem Volgam, ubi
Pomonae arbores vigent, hinc per omnem tractum montium Ura
lensium et citerioris Sibiriae raro observatur, sylvis montanis acero-
sis et excelsis praesertim larycetis gaudens ubi gregatim, cum te-
nui, fere Pari, pipitu obvolitat. In transbaicalensi regione vero
q"otannis primo vere, (ad Selengam sub Februan finem,) diffluen-
te primum nive, maximo numero gregatim advolant Coccothiraustes.

li magis onentalibus Sibiriae tandem desunt,

|

13

,

Not. Per omnes istas regiones et in magno numero nunquam
ne minimam quidem varietatem observavi, nisi quae sexus distin-
guit: mari lorum et gula atra, caput et uropygium gryseo - luteum,
jugulum et latera vinaceo- albida; foeminae: lora fusca, tantum gu-
la atra, color exoletior, caput et uropyg. cinereo flava, pauloque
pallidius jugulum et latera. — Vivae avis rostrum incarnato - album,
irides cinereae. — Remiges a 4 ad 08. truncatae et singulari modo
sinuato-excisae, elegantius in mare. — Pondus dauricis unius unciae
cum 5 ad 7i drachniis feminae ab i',ad 9 uncias: Mensura ad urop.
5". 3", rostr 0i caudae 2". 3". ulnae alatum 3". g^"
11". 3. intestini 17". Coeca parva. Cystis conspicua nulla.

. expansaruim

193 € OC COTILRAUSTIS .Caucasieus.

C. corpore roseo, artubus fuscis.

An Coccothraustes canadensis, Brisson orn. IIT. p. 250. sp.
15. Lab. 12. fig. 9, D'aubent. pict. tab. 135. fig. 1.? La-
tham. syn. IV. p. 127. n. 29.

Loxia rosea Gü/denstaedt Nov. Com. Petrop. Fol. XIX. p. —
tab. 19.

In alpibus Caucasicis a Cel. Güldenstaedt observata, praeter
rostrum prae.edentis, corpore et colore refert Loxiam Enucleatorem.
Speciosa avis.

Not. Brissoniana icon rostrum Coccothraustis exprimit, adeo-
que non Loxiam Enucleatorem , ad quem falso citatur a Linnaeo,

Caeterum vide Descriptionem GZldenstaedti.

1834. COCCOTHRAUSTE S Chloris.

C. rostro trochiformi, corpore virescente, remigibus antice

rectricibusque lateralibus basi flavis.

14 — e

Chloris auctorum , JVillughb. orn. p. 1e9. Raj. av. p. 85.
nh. Je bin. at T. tab. 58:Frisch. av. L sect. 3. tab. 9.
fig. 3. 4. Brisson. orn. III. p. 190, sp. 54. (inter Passeres).
Zool. britan. p, 107. sp. 5. tab. U. fig. 5.
Loxia Chloris. Lin. syst XII. I. p. 304. sp. 27.
Le Vertier, D'aubent. pict. tab. 267. fig 9.
Green Grosbeak Latham. IF. p. 134. n. 36.
Rossice ad Camam appellatur Tschenarka, in occidentalibus e-
tiam Dubonoska.

Observavi primo vere in sylvis acerosis ad Camam , Fringillae
Cannabinae gregibus immixtam, ubi etiam cantus gratia In caveis
alitur; dein Septembri copiose in australibus, inter Volgam et Ta-
nain, gregatim migrantem, et in locis Carduo consitis passim hy-
bernantem. In Sibiria mihi nunquam apparuit. Stellerus tamen
videtur ex insulis Curilis adlatam descripsisse, et pro 4ntho s: Floro
Bellonii habuit, iconem etiam satis elegantem reliquit. Accepi eti-
am e Camtschatca et insulis Eois, simillimam europaeae.

CDU PaXiseb ads

Licet Passerum species videantur ubique terrarum e vegetabili
regno pabulum invenire sibi posse, tamen plures eorum in territorio
Faunae nostrae locales esse observantur. Sic Spinus et Cannabina
Uralense jugum , Carduelis Jeniseam non excesserunt, quamvis om-
nis Sibiria Carduos et Cannabim erraticam proferat; Passer roseus
extra Dauuriam non est observatus; Passer domesticus loca tantum
agris culta adiit; Passer arcticus zonam glacialem nostri poli potis-
simum colit. Nulla rarior in Sibiria P. Spiza et Montifringilla nulla

— IS

contra per totem Rossiam et Sibiriam ubique numerosior et magis
universalis est Linaria, quae hyeme etiam in cultis et temperatiori-
bus abundat. | Quaedam: ex hoc genere, ut P. domesticus et monta-
nus, crassitie rostri ad Coccothr. Chloridem accedunt, cum qua et
ad Loxias retulit 4misciss. Pennant (in Zool. brit.). At multo mi-

nori jure ad Emberizas coégit Carduelem et Spinum Cel. Scopoli.

i55, P-ASSEHR. Cdl'duclns TAB XXXVII

P. area rostrum ambiente coccinea, remigibus basi, rectricie
busque apice flavis albisque.
Carduelis auctorum, JVillughb, orn. p. 189. tab. 46. Raj. av.
p. 8g. n. 1. Frisch. av. L. sect. 1. tab. 1. fig. 3. 4. Bris--
son. orn. I. p. 53. D'aubent. pict. tab. 4. cum variet. alba.
Luteola, 4bin. av. I. tab. 64.
Fringilla Carduelis, Lin. syst. XII. I. p. 318. sp. 7.
Lettonice Ziglis vel Kummulis; Esthonis Tiglits a germanico,
Rossice Sischeglenok ; Malorossis Stschegol.
"Tataris Sibiriae Dsegalei; Kyschtimis Kosir; Baschkiris Dshebdshek.
In Rossia omni, locis temperatioribus etiam tota hyeme fre-
quens Carduelis, et Europaeo simillimus; in campis Borabensibus,
circaque Altaicas alpes magis cinerascens; circa Jeniseam itidem co-
piosus, sed totus cinerascens , nigredine circa caput nulla, ad eadem
cantus nobilitate insignis. In orientali demum Sibiria, omnique
tractu a Lena ad Camtschatkam usque plane exulat, licet Cardui et
plantae capitatae ultra Baicalem excurrant et in ultima demum trans-
lenensi reg;one deficiant. Mihi quidem 1u transbaicalensibus nun-
quam visus est; Messerschmidius circa Ingodam fluv. observari
perhibet. Quas Ircutiae, cantus causa in caveis alunt, Crasnojaro

ad Jeniseam adferuntur. ^ Fro foro Moscuensi aucupes quotannis

16 gucccucum

millenarios captivos e regione Surae fluvii trahunt, et praesertim
non longe ab urbe Pensa hyeme capiunt.

TAB- XXXVIII. Descr. arietatis in apricis ad Jeniseam
vulgatissimae : Color capitis, cervicis, dorsique plane cinereus, ma-
gis minusve dilutus. Zfrea circa rostrum adusque oculos coccinea,
nigredine nulla cincta. Rarius vertex fusco subundulatus; ipsa ve-
ro basis rostri linea plumacea nigra angustissima cingitur , loro nigro
continua. Aemiges omnes externe dimidiato-flavae, interius versus
basin albae. Basis alarum atra: Tectrices secundariae et aliquot re-
miges intimae exterius albae. Hectrices quatuor intermediae toto a-
pice, proxima utrinque vix summitate flava; extima macula alba,
oblonga interiors vexili. Femina adhuc magis decolor mare. Pon-
dus drachmarum 63 ad 7. Mensura ad uxopyg. 3". 10". caudae 2^.

"n

2", ulnae alarum 3^". 3:7. expansarum 9g". 4". rostri conico - elongati

Hn

72". Cystis fellea haud conspicua. Coeca exigua.

196. PASSER Spinus.

P. supra virescens, subtus flavissimus, pileo fusco, remigibus
medio, rectricibusque basi flavis.
Spinus e. Ligurinus auctorum, ZJWillughb. orn. p. 199. tab.
46. Raj. av. p. g1. n. 5. Albin. av. III. tab. 76. Frisch.
Gv. l. sect; 9. tab. 1a. fig. 1.9. , Brisson. orn. All. p.65.
Zogl.| brit iposog:Isp:s5:otab. F figs
Le Tarin, D'aubent. pict. tab. 485. fig. 3.
Fringilla Spinus, Lin. syst. XII. I. p. 322. sp. 25.
Rossice Tschishik, — Tschish.
Lettonice Kiwulis; Esthonis Pao -lind.
In occidentahoribus Rossiae frequentissima et locis temperatis
tota hyeme praesens, sed jam ad Volgam rarior Carduele, ultraque

Uralense jugum nullibi observata, licet vix causa appareat. Sic e-
tiam in Anglia rariorem esse et in Sussexiam adventare quando
hordeum seritur, ideoque Hordeolam (Barleybird) ab Anglis appel-
lai, Jillughbejus. (*) Omnium FPasserum maxime docilis avicu-

la et ingeniosa.

1871. PA&SSERK Spiza.

P. bicolor, remigibus basi, rectricibusque utrinque binis obli
qua area albis.

Fringilla Auctorum, Willughb. orn. p. 186. tab. 45. fig. 4.
Raj. av. p. 83. Albin. av. I. tab. 63. mas. Frisch. av. I.
Sect. 1. tab. 1. fig. 1. 9. Brisson. orn. III. p. 148.. Zool.
brit. p. 108. sp. 2. tab. V. fig. 2. 3. D'aubent. pict. tab.
" b4. fig. 1. mas.

Fringila coelebs, Lin. syst. XII. I. p. 318. sp. 3. Faum.
su. II. 232. tab. 2». femina.

Rossice Sáblik vel Saebliza (i. e. frigoris impatiens).

Per omnem Rossiam et Sibiriam occurrit; in australioribus
medio Aprilis transmigrat uterque sexus cum Linariis; autumno in-
ter primas aviculas ad austrum discedit. ^Varietates ejus nullas ob-
servavi. Teste Stellero deest in Camtschatca.

Not. Mas in nucha pilos aliquot ultra plumas prominulos ha-
bet, quorum et Linnaeus meminit.

(*) Fringilla Canoria (Rossice Kaemoreika) in urbibus hospitatur a Tyrolensi-
bus praesertim importata, imo prolem quoque educat, et aynHde ut in
reliqua Europa producit,

3

188. PASSER Montifringilla.

P. alarum basi subtus flavissima, corpore supra variegato, sub-
tus rufo.

Montifringilla auctorum, Jillughb. orn. p. 1987. tab. 45.
fig. 5. Raj. av. p. 98. Albin. av. HII. tab. 64. Frisch. av.
I. sect. 1. tab. 3. fig. 8. 4. Brisson. orn..IlI. p. 155. Zool.
brit. p. 108. sp. 3. tab. V. fig. 4. D'aubent. pict. tab. 54.
fig. ?. Mas.

Fringila montifringlla, Lin. syst. XII. I. p. 318. sp. 4.
Faun..su. II. 233. tab. 2». Mas.

Rossice Ir, vel Iurok ; Malorossis Wyurok.

In sylvis praesertim pineisetabiegnis totius Rossiae Sibiriaeque
frequens. In Dauuria transm!grans observatur varietas, de qua in
Nota; simul tamen observantur ordinario colore europaeo. Adven-
tant autem sub finem Aprilis.

Not. Faretas sibirica, ab europaea satis diversa, pondere 6:
drachm. Capite et cervice saepe fere plane nigris, oris tantum
plumarum in dorso gryseis, colore subtus rufo et flavedine alarum
quammaxime intensis; a loco forte et pabulo in sylvis acerosis Sibi-
riae enata. Contra australes, e Caucaso et Persia missae paulo ma-
jores quidem, sed coloribus obsoletissumae, supra fusco gryseoque

nebulosae.

189.FP A'S S ER caolcaratus.. TAB.» XXXIX.
P. capite nigro, vitta supraciliari collari flexuosa alba, cervi-
ce rufa, ungue postico rectiusculo.
Conf. Albin. av. III. tab. 68. Fringilla major.
Fring lla lapponica, Lin. syst. XII. I. p. 317. sp. 1. Faun. suec.
li.n. 235. Forster. faun. americ. Act. angl. vol. LXII. p. 404.

L———áÀ 19

Fringilla calcarata , Pall. itin. IT. append. p. 710-n. 2o. Tab. E.

Ante medium Aprilis, ad primam inflorescentiam Anemones
patentis et Drabae vernae, magnis gregibus per campos Isetenses et
Ischimenses migrabat (anno 1771.) agros praesertim lenticula consitos
frequentans, citoque ad borealiores regiones abit. 7ox fere P. can-
nàbini; volatus altus, constans. Currit in agris instar Alaudae (cui
et calcare similis) adeoque verosimillime in zona arctica sylvis desti-
tuta aestivat, cum P. arctico et Ember. nivali.

Descr. Hostrum passerinum (: ad Emberizas tamen paululum
inclinans:), cereum, cum apice nigricante ut in Montifringilla.
Lingua subbifida. Caput cum gula atrum, nigredine per collum de-
scendente; plumulae quibusdam circa nucham et in gula albido mar-
ginatae. Fascia alba pone nasales plumulas nigras angusto principio
incipiens, supra oculos continuata, ad tempora latescens, anguloque
reflexa per colli latera descendens, ubi sensim albido -lutescit. Cer-
vix area transversa ovali, intense rufa. | JDorsum passerini coloris,
lituratum, plumis medio nigris, proxime ferrugineis, margine gry-
seis. Subtus avicula alba, lateribus longitudinahter nigro marginatis.
Uropygii plumae longiores, acutius elongatae, apice disci ferrugi-
neae, non fectrices caudae. Alarum vestitrices fuscae, albo margina-
tae; tLectrices duum ordinum apice albae, unde striga duplex per a-
las. Remiges, tectricesque primariae externo limbo pallidae, secunda-
riae sensim rufo-luteae. Cauda subbifurca, mediis acutioribus, nigra,
rectricum utroque limbo albido; extinae utrinque 2. cuneo inte-
rius ab apice albo. Pedes nigri, ungue postico rectiusculo, elonga-
to, (magis quam in Ember. nivali).

Foemina: supra colore Alaudae, (:capite etiam variegato :)
nisi quod cervix et remiges secundariae margine rufescant. Aurium

area fusco gryseoque nebulosa; supercilia pallida. — CoZ/um ab ipsa

*

20

gula nigro maculatum. Rostrum virescenti-cinereum. — Pondus huic

drachmarum 52. maribus 6: ad 7. | Mensura ad uropyg. 3". 8". cau-
dae extimis 9". 6". mediis 2". 3". alar. expansarum 10". 4^. ulnae
3". 5^". rostri ad rictum 5^. tibiarum 9". digiti antic. medii (cum u.

2^7.) 81^. postici (cum u. 67.) gY^. Fentriculus carnosus, lapillis triturans,

100. "PASOS HUS m DpvooTm

P. fuscus, subtus albidus, remigibus intermediis rectricibusque
lateralibus candidis.

Fringilla nivalis, Brisson. orn. III. p. 162. tab. i5. fig. 1!

Frequens in alpibus summis Caucasi atque montium Ceraunio-
rum Caspicum lacum ambientium, hyeme in inferiora descendit,
sed nunquam in borealiores regiones migrat. G melinus jun. qui
saepe notissimas aves et plantas pro notis speciebus tradere solebat,
hanc pro varietate Ember. nivalis habuit, a qua solo rostro jam lu-
cide differt, multo quam in alis omnibus passeribus longiore, ne
colorem dicam.

Descr. Magnitudine Ember. miliaem vel Pass. arcticum ae-
quot. Rostrum passerinum , sed omnibus congeneribus, etiam Car-
ducle productius, luteum, dorso fuscescens, apice nigricans. Caput
supra, cervix, dorsum et alarum bases gryseo -fuscescentes, sord;di
coloris. Subtus tota avis, a gula ad caudam sordide alba. 2Jae
compositae caudam aequant: remiges primariae nigrae et secundaria-
rum intimae; intermediae pleraeque totae candidae. Cauda cand:da,
rectricibus tantum duabus mediis rariusculis fusc/s, proximis interiore
.vexillo (: praeter magnam aream versus apicem albam:) nigrae. Ul.
na alarum aequat 4". Cauda 2". 4". reliquae mensurae e siccis exuviis

nonu i ateut.

Lonndamsnsd
— ——

21

191. PA SSE R arctous TAB. XL. eb XLI.

P. rostro cereo, corpore purpurascente - fusco, remigibus rectri-
cibusque extus canescentibus.
Fringilla flavirostris, Lin. syst. XII. I. p. 322. sp. 27. Faun.
su. lI. 239. Pall. itin. Il. p. 710. n..21.
Frngilla fusca, Brisson. orn. IJI. p. 154. Buffon. orn. IF. p. 121.
Arctik Finch, Latham. syn. IV. p. 260. n. 12.
Ross's ad Jeniseam Knaesje - Tschetschotka1. e. Princeps Linariarum,
Ad Jeniseam et in orientali Sibiria hyeme demum rigidissima
in australiores regiones adventat, pagosque frequentat, per paria ine
ter Linariarum greges volans. Sub finem Februarii et initio Matii,
ante Ember. nivalem et Alaudam alpestrem, ad arcton congregata
abit, videturque omnium avium impatientissima caloris. In Cras-
nojorensi reg'one frequentior, quo severior hyems. Ste/lerus ean-
dem Decembri mense in Insula Beringii naufragus observavit. Stul-
ta est et captu facillima avis, stolidior Emberiza nivali; exagitata
caput inter virgulta vel stramina condit et sic tutam se credit, adeo-
que manibus capi potest. Per plures tamen dies in cavea detenta
necquidquam cicuratur; sed solam se videns plurimum comedit, e-
tiam nocte adposito lumine; unde facile pinguescit. Triticum prae-
sertim appetit. Stellerus umbelliferarum semina in ventriculo in-
venit. Quo pabulo in arcticis terris utatur, ignoro. J/ox rara, gra-
vis, fere Loxiae. Calor sanguinis exploratus in vivis fuit CXL.
Farenh.
TAB. XXXIX, Descr. Magnitudo Ember. milharis, imo ma-
jor. Rostrum passerinum magnum, praecedente tamen brevius, ce-
reum; apice fusco-nigrescente; Zingua quoque flavescens; Maxilla

superior inferiorem sinu baseos recipiens sed tuberculum palati nul-

Lr
——————

22

lum. Oculi fusci, Vibrissae narium confertae fuscae,. pilique supra
oris angulos. Corpus totum fusco -fuliginosum, obscurum, plumis ni-
tidulis, in cervice magis incanescentibus; caeterum supra infraque
color uniformis (quod vix in alia congenere), in quibusdam pectore
et postico dorso, alisque spuriis purpurascente subintinctus. ^ Bases
alarum. utrinque corpori concolores. | Remiges 18. secundariae sex
obsoletissime emarginatae, omnes, cum tectricibus. fuscae, exterius
longitudiualiter canescentes, veluti pruinosae.' Cauda subbifurca,
tota cum tectricibus exalbido-cana, s. pruinosa, rhachibus nigris,
apice nigricante. Pedes nigri, passerinj. Foeminis: caput collum-
que fusco -cinerea, vertex lituris fuscis; dorsum gryseo- cinereum
fuscescente lituratum ; abdomen albidum; subcaudales medio cine-
rascentes. Pondus his, aeque ac maribus, ultra unciam , rarius drach-
marum X. Mensura ad uropyg. 4^. i11". caudae 2". 8". alarum ex-
pansarum ii". 7". compositarum 4". rostri 6". tibiarum 9^. digiti
ihed. (cnm -u,.3^.). 9.» postica (C. u./ 38:.),0$ V'entriculus glarea
triturans; ingluvies seminibus excorticatis impleta. Intestinum 20
poll. appendicula coeca grano secalino par, 9". distantia ab ano.

Varietates plures ex insulis Curilis et Americanis accepi a
D. D. Merk, quas hic describere necesse est, quum prima facie fere
pro speciebus imponant.

f. 1. Ex insulis Curilis: vertice nigricante, cervice cano - albida,
dorso fusco gryseoque nebuloso; subtus nigra, pectoris lituris albis,
ventris et uropygii cinnabarinis, crisso cinnabarino, lituris fuscis.
4Alarum remiges, tectrices et vestitrices ora cinnabarea marginatae;
remiges intimae margine albido.

B. ». itidem Curilica: Capite supra (praeter frontem fuscam)
cum cervice ferrugineo, dorso fusco, plumis margine ferruginescen-
tibus. Subtus fusca, roseo, «et versus jugulum albido liturata.

m nÓ 25

Crissum totum roseum; uropygii plumae et tectr;ices caudae apice
roseae. larum pennae et vestitrices margine externo roseae, dorso
proximae giyseo- marginatae. — In utraque rectrices totae nigrican-
tes, marginibus albidis.

TAB. XL. y. Jlajorem sibiricis, (forsitan specie distinguendam:)
ex insula Unalaschka Americae vicina habeo: Huic rostrum apice
superiore producto, junioribus flavum ; vertex niger; vibrissae nari-
um, latera capitis, et cervix, cana; dorsum et pectus ferrugineo-
fusca; abdomen, crissum, uropygiumque rosea vel cinnabarina, ba-
sibus plumarum fuscis variegata. — larum vestitrices pallide roseo
marg;natae; tectrices et remiges primariae margine e roseo albilae,
secundariae margine albae, dorso proximae fusco - ferruginescentes.
Hectrices nigricantes, ora albescente. —J/ensurae alar. compositarum
4". caudae 3". rostri 6". tibiae i". dig. ant. medii (c. u.) 117". post-
ci c. u. 47.) 71". Foeminae insularum Aleuticarum pelles hujus avi-
culae servant, ut plumulis roseis vestes ornent. An specie haec di-
stinguenda ?

N ot. Fringilla lulensis, "Lin. Faun. su. I. 134. forte varietas B,
nostra fuit. Cum varietate y. conferatur: Cinereous Finch, Laiham,

ài. Il p. 974. n. 35. 36.

100. D A.SSER. roscus- TA4b.; AE

P. totus roseus, facie albido argentata, dorso liturato, remigi-
bus rectricibusque fuscis.
Linaria rubra major seu montana buraetica, vertice anteri-
ore, collo et uropygio roseis, Messerschm. orniih. MS.
FAL. 39.
Linaria montana rubra major, Mus. Petrop. vol. I. p. 396.
n. 402. seq.

*

24 —

Fringilla rosea, Pall. itin. III. append. p. 699. n* 96.

In arenosis circa Selengam et Udam fl. insulisque salice consi-
tis hybernat subgregaria , Aprih demigrat et in borealibus circa Le-
nam et Tunguscam aestivat. Pulcerrima nostratium in hoc genere avis.

Descr. Magnitudo supra Spizam. Caput totum uropygiumque
cinnabarea, facies apicibus plumarum splendide candicantibus quasi
argentata. Collum subtus medio intensius cinnabareum; pectus ob-
soletius, juguli scapis basi fuscis. Corpus supra , ut in Linaria, fus-
co lituratum, marginibus plumarum. exsoletius rubris; subtus e rubro
exalbidum, scapis fuscis; abdomen album. Subcaudales rubro h-
turatae. Dorsum inter alas plumis medio nigris, margme obsolete
rubris variegatum. ;4lae basi supra nigrae, rubro squamatae, subtus
albae; incumbentes apice albae, subroseae; tectrices secundariae ,
margine exteriore roseo, versus apicem latius albo. ^ Remiges 13.
fuscae, margine gryseae, interiore albo. Recíirices nigrae, roseo
marginatae, praeter extimam. Cauda subbifurca. Pedes fusci. Foe-
mina colore ad Linariam accedit magis, sed tota rubore roseo per-
fusa est. Pondus circiter unciale. Méhsura corporis 3". 9". caudae
2". 6". alarum expansarum 9". 10". compositarum 3^ 5^. rostri ad
rictum 5?". tibiarum 92". dig. medii (cum u. 27.) 8^". postici (c. u.
urpis

Foemina: colore Alaudae, in cervice dorsoque plumis mar-
gine grysels; subtus alba, lateribus longitudinaliter fusco - lituratis.
Guia, colum, jugulum obsolete miniata, lituris fuscis; frons inten-
sius rubet, nigricante varia. Uropygium dilute miniaceum, plumis
medio fuscis. Tectrices secundariae apice exterius albo - marginatae ;
incumbentes apice albo-pallidae. .4/arum bases ferugineo squamatae;
margo brachii rubente variegatus. Pondus paulo infra mares. Men-

surae fere eaedem. Longitudo intestini 19: poll.

^

t— at
109; P A'SSER "Er»nartia.

P. gryseo - canescens fuscoque liturata, pileo ruberrimo, gula
nigra.

Linaria rubra minor auctorum, JVillughb. orn. p. 191. Raj.
Q9.*p.:gy«one 8. c Frisch. av. I; sect. 3» £abiao. fig. 8. 4-
Brisson. orn. III. p. 138.

Redpols, A4bin. av. III. tab. 75. mas et foemina.

Le Cabaret , D'aubent. pict. tab. 485. fig. ».

Fringilla Linaria, Lin. syst. XII. p. 322. sp. 2g.

Rossice Tschetschotka , Tschetschet vel Tschitschi.

Tataris Kain- basch et Kentir - tsigén.

Camtschadalis Etschewotschütsch ; Ukinzis Eltschatsch.

Per omnem RHossiam et Sibiriam omnium facile copiosissima
sui generis avicula, hyeme gregatim circa pagos et horrea vivens;
vere, tempore oestri ingruente , millenariis turmis conglomerata mi-
grat, pinguissima. Incipit prurire Martio, tumidis tunc genitalibus
organis. Petropoli in foro copiose prostat et in cibo adhibetur, e-
gregium nisi propter parvitatem ferculum. In Dauuria, ubi frequen-
tissimae, et saepe toto corpore pulcro rubore perfusae, observavi
varietatem nigrescentem , rostro productiore. Stellerus etiam in
Camtschatca et Curilis insulis Linariam abundare reliquit. Ex In-
sula Kadiak, Americae contigua habeo varietatem sibiricis similem, '
supra minus canescentem, collo et pectore intense cinnabareis; ver-
tice obscure rubro.

Descr. Aviculam, licet vulgarem, describo, quia inter tantum
numerum et in perfectissüimo habitu observatam melius forte ahis
Ornithologis notam habeo. Magnitudo Spini. Rostrum sordide lu-

ieum, supra infraque longitudinalter et apice fuscum. —Jbrissae

Á

26 arcem

gryseae. Color corporis incanus, subtus exalbidus, supra ad sryse-
um vergens, lituris longitudinalibus fuscis. Uropygium album, stri-
atum, ut et latera. lae fuscae, striga alba gemina, altera vestitri-
cum, altera tectricum secundariarum terminali. Cauda bifurca, ni-
gricans, rectricibus limbo albidis. Gu/a in sinu maxillae nigra.
Pieus seu area antica verticis orbiculata purpurea mari, coccinea
foeminae, plumularum tamen basi nigrescente. Praeterea liturae
rubicundae ad parotides et in pectore. Pedes nigro fusci. — Sen:o-
ribus maribus plumae in toto fere corpore pallide rubent; jugulum
evidentius rubore perfusum, intensiore uropygium. ^ Annosissimos,
sed rariores in Sibiria accepi, quibus collum subtus totum et jugu-
lum suaviter rosea, colore per pectoris latera diffuso. Rubor his e-
tiam in uropygio insignis, pallid;ior subcaudalibus. Unum in Iseten-
si provincia nactus sum totum fere roseo rubore perfusum, summae
pulchritudinis aviculam. Pondus vulgo a drachmis 3 ad 4. secun-
dum aetatem variat. In Masculo emaciato aliquando inveni intesti-
na taeniolis copiosis, teretiuculis scatentes. — Coeca duo minuta 1i".

breviora.

194. PASSER Cannabina.

P. capite cinereo , dorso rufo, pileo juguloque rubris.
Linaria rubra major, JVillughb. orn. p. 191. tab. 46. Raj.
a». p. gi. n. 9. Albin. av. III. tab. 72. 73. Frisch. av. I.
sect. 3. tab. 9. fig. 1. e. Brisson. orn. III. p. 135. sp. 3o.
Fringilla cannabina, Lin. syst. XII. L. p. 322. sp. 28. Buf-
fon. orn. IF. p. 58.
La grande Linotte, D'aubent. pict. tab. 485. fig. 1.
Greater Redpole, Latham. syn. III. p. 304. n. 74.
Rossice Konopiaenka (Cannabina) et Repolof (Nap:lega).

— 21

Lettonis Kanepuputnine; Esthonice JPaestrik.

In Rossia australiore satis frequens est, at in borealibus perra-
ro occurrit, et in omni Sibiria nunquam fuit observata. Vere circa
Volgam cum Sturnis adventat gregaria, testibus jam turgescentibus
Martio mares, permixti foeminis et junioribus, qui nondum sponsa-
lem vestem induerunt.

Descr. Rostrum obtusius quam Linariae, coerulescens, apice
fusco, basi mandibulae flavicante. | Caput cum cervice cinereum.
Frons in mare obsolete miniacea; in maribus junioribus plumulae
tantum basi fusco- purpurascentes. Palpebrae pallidae; areola paroti;
ca et ad rostrum utrinque albida. Collum subtus album, lituris lon-
gitudinahbus cinereis. | lugulum miüniacei coloris, oris albicantibus:
in mare juniore latius diffusus sed pallidior; foeminis intensior.
Venter sordide albus, latera lituris luteis. — Uropygium gryseo - albi-
dum. Dorsum et bases alirum, tectricesque secundariae et remiges
intimae margine ferruginescunt, limbo gryseo-albente. Remiges rec-
tricesque utroque margine albae. Cauda subfurcata. Pedes fusci, ti-
biis lutescentibus. Pondus foeminis 5: drachmarum, maribus paulo

^t

minus. Mensura ad urop. 3". ix". caudae 2^. expansarum alarum g".
ulnae 3". Intestinum i2 pollicum; coeca duo minima, inaequalia,

distantia pollicis ab ano.

195. PASSER Papaverina.

P. capite canescente, dorso gryseo liturato, pectore pallido
punctato. "
An Linaria vulgaris Auctorum, .JVillughb. orn. p. 190. Raj.
uw». p. 9. A. i. Frisch. av. l. sect..3. tab.-g. fig. .3. 4.
Brisson. orn. IIT. p. 131. sp. 29.
Fanellus, Olin. av. p. 45.

Papaverina, fizaezinsk. polon. p. 29o.

Rossice praecedentis nomine venit.

Haec species a. Linnaeo praetermissa, distinctissima, im au-
stralibus Rossiae passim occurrit. medio Aprilis ad inferiorem Vol-
gam copiose migrabat cum P. Spiza, mare. Deest in Sibiria.

Descr. Hostrum Linariae, fuscum, maxilla inferiore coeru-
lescente. Caput cum cervice cinereo-canescit; vertex lituris obsole-
tis fuscis. Gula albida, fusco punctata; jugulum palhdum, hlturis
fuscis, item latera. 4bdomen et crissum albent. Dorsum exsolete
ferrugineo fuscoque nebuloso-lituratum. — larum bases ferrugineo-
fuscae; remiges primariae margine albae; secundariae extremitate
pallido marginatae, 10 ad 15. subemarginatae. ^ Caudae forcipatae
pennae utroque margine albae, intermediae rectrices pallido margi-
natae, reliquis multo breviores, acutioresque. ^ Pondus circiter 5.
drachmarum, Mensura ad uropygium 3". 3". caudae i^. 103^. ulnae

alarum 2". 9^. expansarum alarum g^. tibiae 61".

106.; P.A' S.S E.R . pusillus... 4.4 B. AXEIIT s fig... gp.

P. gryseo nigroque varia, ventre albo, fronte testaceo - rubra;
Fringilla parvirostris, Gmel. jun. MS.

Circa Caucasum et mare caspium Írequens avis, aestate circa
nivalia juga cum P. alpicola et Motacilla Ceraunia versatur, hyeme
in subalpinis Persiae.

Descr. Linaria fere minor. Frons testaceo rubra, vertex ni-
£rcat. Collum dorsumque plumis gryseis, medio fuscis. J'enter et
subcaudales alba. Pedes mnigr. Rostrum fuscum.

Cf. cum Linaria montana Brisson. orn. III. p. 145. n. 33.
Buffon. orn. IV. p. 74. Mountain. Linnet, Willughb. orn. p. 261.
Zool. brit. tab. 59. Latham. syn. lll. p. 307. n. 7G.

[1 29
192. PASSER domesticus.

P. vertice testaceo, corpore ferrugineo-nigroque, striga alarum
alba solitaria.

Passer domesticus auctorum, JVillughb. orn. p. 189. tab. 44.
Raj. av. p. 86. lbin. av. I. tab. 6». Frisch. av. I. tab.
8. fig. 1. ». Brisson. orn. llI. p. 72. sp. 1. tab. 8. fig. 1.
2. Zool. britan.

Fringilla domestica, Lin. syst. XII. I. p. 323. sp. 38.

Moineau franc, D'aubert. pict. tab. 55. fig. 1. junior; tab.
6. fig. 1. mas adultus.

House-Sparrow, Latham. syn. HI. p. 248. n. 1.

Rossice Jorobéi (quasi Wora - béi 1. e. furem occide); Maloro«
sis Orobetz, et Worobez.

Tataris Torgéi; vel Tschiptschik ; Baschkiris 4schluk - torgét
(Passer frumentarius); Bocharis Zezaeh et Gaswur. Persis et
Chivinzis Saertscha.

Calmuccis Bokschirgo.

Morduanis Kirks, Kudingirxkae; vel Wosaes. T'schuvaschis Serssi.

Siraenis Koensikai Permaecis Kai; Tscheremissis Perthaih;
Votiacis Sorgoli; X Ostiacis Beresoviensibus T'scheischen; ad
Narym Sujundschek; Vogulis Polling - senssi (aurita avis, quod
plumas capitis arrigit).

Samojedis Narai - lemsi (vernalhis avicula); Karagassis Sindjachu.

Tungusis Beldun.

Armenis Tschendschiyik, et Zyt. laponice Ssusume.

In Rossia universa et in Sibiriae locis cultis abundat haec pro-
cax progenies: in borealibus et or:entalibus tantum quousque segetes,

unde et Toboli ante Russorum ibi coeptam agricultuarm | defuisse

30 à o]

Messerschmidius prodidit; et circa Beresovam primum anno 1735.
circa Narym demum anno 1739. quum ager ibi primum arari cóepit,
apparuere, nunc ibi frequentes. Ad Lenam, ex Jrcutensi regione
anno 1710. apparuerunt, nunc coplosissisimi, sed non ultra oppidum
Tschetschuisk, ubi et Pica deficit, Iacutiae null. Spontaneos tamen
in rupestri solitudine Dauuriae inter Ononem et Argunum, cum P.
montanina mixtos abundare vidi, ubi inter saxa nidulantur. In
Camtschatca omnino desunt, teste Stellero.

Not. Passerem domesticum totum albissimum, inter vulgares
obvolitantem, circa Nosocomia militaria Petropoli observavi vere
1792, Itidem candidam varietatem habet museum Petropolitanum
prope urbem occisum. Nigram ibidem observatam fuisse, notavit
Krascheninihof in obs. MS. sed minime fida haec observatio, quan-
doquidem hyeme passeres caloris causa saepe in caminos descen-
dunt, ubi a fuligine denigrati alienam faciem induunt et mihimet

ipsi pro nigra varietate adlati sunt,

i198. "PASSER Montaránina,

P. gula nigra, corpore ferrugineo nigroque, uropygio virescen-
te, striga alarum alba gemina. -
Passer montanus auctorum, JWillughb. orn. p. 185. tab. 45.
"Albin. (av. III. tab. 66.-. Frisch: I. seco. tabo gsofis. 3.
Edwards av. tab. 9269.
Fringilla montana, Lin. syst. XII. I. p. 324. sp. 37.
Moineau de champ ou Friquet, D'aubent. pict. tab. 267. fig. 1.
Tree- Finch, Latham. syn. III. p. 252. n. 2.
Nominibus plebejis plerisque cum praecedenti confunditur.

Tataris Ors- vel Urman - torgéi (sylvestris Passer).

———— | 3I

In Rossiae et Sibiriae apricis ubique frequens, hyeme circa
pegos et habitata loca gregalis, P. domestico intermixta; in orienta-
lhoribus Sibiriae desertis, maxime ad Lenam et ultra Baicalem PF.
domestico frequentior. At in Camtschatca pariter deest.

Not. 1. Accepi hujus varietatem totam e flavescenti albam,
pondere drachmarum X. ad Jeniseam, in regione Abacanensis muni-
menti occisam. Decembri 1771. Eodemque mense circa Crasnojarium
obtinui Passerem hunc fere totum nigrum, superioris maxillae apice
aucto et adunco singularem.

Not. ». Capite Montanina maxime differt a P. domestico.
Fraenum et vibrissae narium nigrae. J'ertex rufus; areola alba po-
ne oculos nulla. Deest quoque linea lata rufa supra oculos. ^ Genae
.ad nucham albicant, .4urium macula nigra, albente halone. "Tibiae
magis lutescunt. — Foemina vix dissimilis, magis decolor. Seniores

ventre magis cinerascunt, et vertice incanescunt.

XXIX. EMBERIZAE.

In nullo genere volatilium plures species proprias et peculia-
res $bi vindicat Sibira, quam Emberizarum; et quamvis singulis
exquisitum pabulum determinare nunc non licet, vix tamen dubi-
um est peculiarium plantarum, maxime alpestrium, semina has avi-
culas allicere, intraque Sibiriae praesertim orientalis terminos reti-
nere, unde hyeme vix nisi penuria pabuli coactae in temperatiora,

nive denudata loca demigrant, primaeque vernalium redeunt.

Dr nid
-———

32
19. EMBETIZA-nivalis,

E. alba, interscapulio remigibus primoribus, rectricibusque me-
diis nigris, ungue postico rectiusculo.

Passer maculatus s.tricolor Aldrovandi, Wlughb. orn. p. 183.

Montifringilla Calcaribus Alaudae, Willughb. orn. p. 187.
tab. 77. Raj. av. p. 88.

Fringilla spuria cum calcari Alaudae, Willughb- orn. p. 188.

Fringilla montana varia minor Zbin. av. Ill. tab. 7:.

Avis nivalis Martens. it. spizberg. p. 53. tab. K. b. Edwards.
av. Lab. 126.

Hortulanus nivalis, Frisch. av. I. sect. o. tab. 6. fig. 1. 2.
Brisson. orn. III. p. 285. D'aubent. pict. tab. 497. fig. 1.
et forte tab. 511.

Linaria rubra major, Zool. brit. p. 110. tab. V. fig. 6.

Emberiza nivalis, Lin. syst. XII. p. 308. sp. 1. Faun. su.
IL; 227 tab. 1.

Snow- Bunting, Latham. orn. III. p. 161. n. 1. cum varieta-
Libus. et n. 9. 3. Pennant. Zool. arct. II. p. 355.

Rossice in ipsa Rossia Podoroschnik (viatica avis, qui tempore
degelationis praesertim vias legit, utpote primum nive nuda-
tas, et ante itinerantes volitat); in Sibiria Sniegir (nivalis) et
Snjegurok (diminutive).

-Tataris Sibiriae. Kosala.

Vogulis Pólsenssi; Ostiacis ad Ob Kersifky, ^ Beresoviensibus
Kerwai ; Surgutensibus Linte vel Lunte; ad Ketam fl. Tagdan,
ad Parabel fl. Tagyda.

Samojedis Laimur et Narai -lemsi (verna avis).

Tungusis ad Jeniseam Uldyin; Lamutis Girbün.

d

23

Coraecis Ilkyvischka.

Camtschadalis "Tydptschutsch; occidentalibus Tschelaalai ; Ukin-

zis Betschkatsch.

Hae aves zonam glacialem totius mundi arctici, slyva destistu-
tam, summaque juga alpestria, pro patria sibi elegerunt, ubi proli
operam dant; a Norvagia Russiaque per omnem Sibiriam et in
America boreali frequentissimae. Hyeme in istis regionibus tempe-
stiva in mitiores latitudines depelluntur. Petropoli ad prima autum-
nalia frigora, Octobri et Novembri, maxime abundant ; in australio-
ribus Rossiae, ad Tanain et Volgam Decembri demum, nec omni
anno, apparent et usque ad Februarium vel initium Martii gregariae,
centenarlis saepe turmis, vagantur, tumque cum /auda nivali, saepe
socia septentrionem repetunt et in frigidissima paludosa planitie arcti-
ca aestivant. Chersonesum tauricam nunquam adeunt etiam rigi-
dissima hyeme. In Sibiria, quo frigidior versus orientem temperies,
eo maturius in australiora migrant, et in regione Crasnojarensi ad
Jeniseam jam Ootobri abundant, Alaudis praedictis atque conterra-
neo Passere arctico saepe consociatae. »In orientali Sibiria in genere
copiosiores, majores, pulcriores sunt ulteriusque ad austrum evagan-
iur. Circa summa juga alpestria Sibiriae, per aestatem nive tecta,
aestate quoque occurrunt. Etiam ex Camtschatca, pariter frigida et
aprica, nunquam demigrant, et eodem, quo hyeme, habitu per in-
tegram aestatem visuntur. Habentur et in Insulis Curilis et versus
Americam sitis. Ubicunque hybernant, fame coactae circa pagos et
vias grana legunt et avena praesertim ad retia alliciuntur,. quibus
copiose pro culina capi solent. Sunt enim stolidissimae aves, simul
deliciosae, Alaudis et Hortulanis haud inferiores, si saginentur.
Humi praesertim versantur, per vias tritas, Alaudae instar, cursitan-
tes perque brevia intervalla ante itineratorem volitantes, unde no-

5

Puma erre
——

34
men russicum; at in borcalibus vivunt gemmis Salicum pumilarum,
Z
Betulae nanae, granis Lin, Rumicis, Polygonorum atque Caricum

Cantilant, etiam hyeme; sed captae vix pipitum pulli

variorum.
gilinacei aemulum edunt, nec cicurantur, sed brevi pereunt. In

hypocaustis detentae, quasl coecae in parietes et fenestras illiduntur,
maximeque frigidos angulos quaerunt. .In Campis volatu satis alto
sed brevi feruntur, crebroque in nive consident, quam loco potus
vorant. Quae in Rossia capiuntur, pleráeque sunt circiter. unciali
pondere, similes Jarietati f. in. Fauna. suecica descriptae, unde
hanc proprie Alpium norvagicarum, uti Rossicas lapponicarum, in-
quilinas, esse crediderim. Majores vero, pondere fere sescunciales,
puleriores et capite saepe totae candidae sunt Sibricae, eo magis,
quo magis ad orientem friget borealis ora. —Talesque in Suéciam
Spizberga verosimillime mittit, ut Islandia in Angliam, cujus in ma-
ritimis tales hybernant. In Rossia quoque inter vulgares, ejusmodi
candidiores saepe observantur, itidem forte maxime borealis orae
Spizbergae et Novae terrae, cives. Mirum vero, quandoquidem per
totam adeo Rossiam hyeme abundet haec avis, rarissimae in reliqua
Europa apparuisse; forsitan quod ab arcto recta linea meridianis pa-
rallela migrare solet; .Eüropae vero recta ad septentrionem sitae
terrae lato Oceano diremtae sunt. In Austriam tamen hyeme, gre-
gatim venire, Ccramer prodidit; an forte ex alpibus. In Belgio
ccrte e Norvagia,

Descr. Differentia sexualis nula. Fostrum inaequale, luteum,
apice fuscescente. Character Emberizae, maxillae inf. marginibus
involutis, superiore angustiore palato tuberculosa. Nares vibrissis
albis semitectae. Lingua triquetro acum'nata. Corpus niveum ; ver-
Lex. Yturis ferrugineo - fuscescentibus plus minus var'egatus, uropygivm

et cervix subferrugineis. — Aurium plumae fuscescentes, — Circulus

summi pectoris subferrugimeus. Dorsum inter alas et alae spuriae
nigra, plumis gryseo-albente marginatis. lae albae, sed remigum
et tectricum inLimae dorso concolores, extimae sex extremo et alula
atrae. Cauda subaequalis; rectrices utrinque tres laterales albae,
nigro ad rhachin notatae, mediae sex nigrae, margine albae. Pedes
nigri, nitidi; unguis posticus digito longior, subulatus, rectiuscu-
lus. — Rossicae plerumque supra totae plus minus gryseo - pallidae,
fusco lituratae; vertice ferrugineo, gula sordida, jugulo ferruginescen-
te, unde Varietates ab Autoribus pro diversis speciebus habitae.
Not. Zoologia britannica varietatem magis gryseam occiden-
talem, primum pro Linaria rubra majore delineavit; dein p. 112.
repetüt justo nomine, ubi citatur Tab X. fig. 6. quam in tribus

hujus operis exemplaribus frustra quaesivi.

200. EMBERIZA hyperborea. TAB. XLIII. fi&. 2

E. fusca. subtus alba, pectore fusco variegato.
In terris Tschuktschicis a DD. Merk observata inter cujus
icones figura superest quam hic adjeci. Descriptio autem nulla

exstat. *'

. 901. EMBERIZA JHMiliaria.

E. gryseo fuscoque liturata, subtus albida, gula punctata, uro-
pyglo virescente.

Emberiza alba Auctorum, JPillughb. orn. p. 195. tab. 4o.
Raj. av. p. 93. Albin. av. II. tab. 50. Zool. brit. p. 111.
$p. i. tab. W.. fis. 7.

Calandra Bellonn, Wlughb. orn. p. 151.

Miliaria cana, Frisch. av. I. sect. ». tab. G. fig. 4.

Cynchramus, Brisson. orn. ll. p. 292.

56 ÀJ

Emberiza Calandra, Lin. syst. Ed. X.

Emberiza miliaris, Lin. syst. XII. I..p. 308. sp. 3.
Bruant de france, dit le Proyer, D'aubent. pict. tab. 233.
Common Bunting, Latham. syn. III. p. 171. n. 8.

Rossice Owinnik horreorum avis). Malorossis Prossaenka (miliaria).

In Sibiria non datur et est frigidiorum regionum impatiens;
sed in Rossiae australoribus primo vere et autumno copiosissime
migrantem et cum .Emberiza nivali et Citrinella circa horrea passim
hybernantem observavi. Hybernat quotannis copiose in taurica
Chersoneso, sed a subito frigore saepius enecatas inveni. —Aestivat
sparsim in temperatioribus; vere pinguissima , nec facile putrescens,
unde in cibo commendabilis.

Descr. Est e maximis nostratium. — Rostrum luteum apice
fuscum, maxilla superiore dorso angulata; arcuata, maxime in seni-
oribus, tuberculo palati, et convexa utrinque acie. mandibulae pro-
minentissiimis. Supra tota colore Alaudae gryseo, liturato; subtus
pallido- alba, in gula punctis trigonis sparsis et utrinque in seriem
cohaerentibus ; in jugulo lineolis longitudinalibus. Uropygium gryseo-
virescens. Remiges tectricesque obsolete migrescentes inarg ne in-
cumbentes apice gryseae. Cauda nigricans, rectricibus aequalibus,
quarum mediae limbo toto, laterales margine apicis albicantes. Pe-
des e rubicundo vel flavescenti corneoli, ungüibus fuscis. ^ Pondus

^

biunciale, imo supra. Mensura ad uropyg. 4^. 9 . caudae 2". 10".

Hu

alarum. expansarum 12". 4". compositarum 3". 11^. rostri ad mandi-

^

bulae basin late nudam 7". tibiarum 10".

200, —EMBEIIZIX',rmrinellu

E. gryseo fuscoque liturata, subtus flava, uropygio ferrugineo,

rectricibus utrinque 9. cuneo albo notatis.

I - : od

Emberiza flava, Gesnen, Wilughb. orn. p. 196. tab. 4o.
Haj. av. p. 93. n. e. Brisson. orn. III. p. 958. sp. 1. Lin.
syst. XII. I. p. 3og. sp. 5. -D'aubent. pict. tab. 3o.
Lutea avis, 4lbin. av. I. tab. 66.
Milaria lutea, Frisch. av. I. sect. 2. tab. 5. fig. 1. 9. et
varietas albo varia tab. 6. fig. 3.
Yellow Bunting, Latham. syn. lll. p. 170. n. 7.
Rossice Owsaenka (avenaria avis).
Calmuccis Scharmuk.

In omni Rossia frequens, primo vere, cum Spiza et Miliaria
examinans. Observata quoque per Isetensia betuleta migrans vere
cum E. Pithyorno.. In ulteriore Sibiria incultiore hucusque defuit.
Calnucci carnem ejus comestam pro febrifugo habent.

Descr. Caput maris cinereo- virens, lituris flavis et lineari-
bus fuscis, interdum totum flavissimum, lituris fusco - virentibus.
Subtus flavissima avis, lateribus ferruginescentibus, fusco striatis.
Dorsum scolopacinum, uropygio tectricibusque caudae ferrugineis.
Ala basi supra virescens, subtus flava; pennae nigrescentes,, primariae
ora flavescentes, secundariae margine gryseo-ferrugineae. | Cauda
subforcipata, rectricibus acutis, ora albidis, versus basin flavescenti-
bus, extimis utrinque 2. cuneo obliquo albo. Pedes palüdi, articu-
lis fuscescentibus. | Feminae: Obsoletiores et magis cinerascentes,
subtus pallidae, vel levissime flavicantes, pectore cinerascente, fusco

striato. Pondus unciale, masculis paulo majus.

203. EMBERIZA Pithyornus. TAB. XLIF.

E. gryseo fuscoque liturata, capite variegato, albo maculato,
uropygio rufo, rectricibus extimis cuneo albo notatis.
Eniberiza passerina, Moesserschm. orn. MS. III. p. 420. n. 76.

Montifringilla leucocephalos, Gmel. sen, obs. MS.

Emberiza montana rubiginosa, Steller. obs. MS.

Emberiza Pithyornus, Pall. itin. II. app. p. 710. n. 22.

Emberiza leucocephalos, Gmel. jun. Nov. Com. Petrop. XF.
p. 480. tab. 23. fig. 3. (plag.)

Emberiza capite diversimode fasciato, | Lepech. Nov. Com.
Petrop. XV. p. 486. tab, .25. fig. 1.*

Pine-Bunting, Latham. syn. III. p. 203. n. 50.

In omni Sibiria ab Uralensi montium tractu usque ad. Lenam
in sylvis acerosis frequens avis, sed subsolitaria, primo vere (sub
finem Martii) adventans gregibus parvis ex utroque sexu mixtis, sed
tardiores tamen foeminae. Hominem non reformidat. In RBossia
nunquam observata est; quamque jumior Gmelinus tanquam suam
dedit, descriptio verbotenus e chartis Patrui descripta est una cum
Icone! Mas'cantilat, voce sibila Schoenich. . Nidus haemisphaeri-
cus. MNidificat in arbustis gramine contexto, ubi foemina parit ova
virescentia, fusco variegata. Pulli sub finem Junii, Pediculus mole
insignis. *

Descr. Magnitudo. et habitus Citrinellae. . Rostrum fuscum,
maxilla inferiore livida. [rides obscurae, Vertex fusco-nigricans,
macula in medio ovata alba (etiam. foeminis) nuchaque variegata.
Tractus per oculos ad cervicem productus, areaque gulae lata, tri-
angularis-testaceo sanguinea, plus minus saturata. — T'rques alba in
cervice interrupta caput varium dirimit. Collum inferius transver-
sim album, saepe punctis trigonis adspersum ; Dorsum passerini co-
loris. At pectus ferrugineo gryseoque nebulosum. —Hemiges nigrae-
primariae 4. lin. exter. albae, reliquae pallidae, secundariae margi-
ne latius gryseae, interiore omnes albae. Tectrices remigibus conco-

lores, secundariae latius margine ferrugineae, apicibus albicantibus

39

incumbentes extus dimid'ato-testaceae, apice albae, efficientes stri-
gam obliquam. Cauda longiuscula, nigra, subbifurca, rectricibus
utrinque ». macula cuneiformi alba. Uropygium laete rufum, limbis
albicantibus. Foemina: a Citrinellae foeminis, cum quibus in cite-
riore Sibiria miscetur, aegre distinguenda, colore Alaudae inconspi-
cuae, uropygio tamen semper intensius rufo, maculaque alba verticis.
Pedes tibis albidis, extremis lutescentes, unguibus nigris. Mensurae
ab apice rostri ad uropygium 4". caudae 2". 10^". alarum expansarum
9. 6". compositarum 3". 3". | Pondus unciale vel paulo ultra. —
Similitudo,. praeter caput, summa cum E. Citrinella, praesertim foe-
minis, nis quod flavedine carent. His saepe caput obsoletissime fer-
rugineo notatum ; plerumque tamen macula verticis insignis alba, et
nucha albo variegata; taenia trans oculos obsoleta, postice fusca;
arcus utrinque ferrugineus a mandibula ad tempora, genas albas in-
cludens.
| 904. EMBERIZA Cia, TAB. XLF.
- E. gryseo fuscoque liturata, capite lateribus fasciato, supra fer«
rugineo, gula canà, rectricibus o». extimis dimidiato albis.
Hortulanus tetragrammodes, Messerschm. Xen. Isidis sibir.
MS. m. e.
Hortulanus capite pulcre fasciato, Steller. annot. MS.
Ember:;za pratensis, "ldrov. orn. II. p. 572. lonston. p. 68.
tab. 35. (malae) Brisson. orn. III. p. 266. Sp. 3.
Cirlus stultus, 4Idrov. Willughb. orn. p. 198. Raj. av. p. g4 n. 5?
Passeribus congener, 4ldrov. Willughb. orn. p. 182. Raj,
Qv. p. 87. n. 2?
Emberiza Cia, Cramer. austr. p. 371. Lin. syst. XII. I.
Pp. 50. Sp. i1.
Eniberiza barbata, Scopol. an. I. p. 143. .

49 —E E "

Foolish Bunting, Latham. syn. IIT. p. 191. n. »7.
Rossice quoque JDurük (stultus) et Duratschok (stulticulus)
appellatur.

In montibus apricis saxosis circa Jeniseam et in omni Dauuria
copiosissima avis, licet in citeriore Sibiria Rossiaque nusquam ap-
paruerit. Stellerus etiam ab Angara et Lena usque in Camtschat-
cam apricis locis abundare scripsit. — Autumno per paria vel plures
consociati in montibus volant, voce zi-zi tinn;ientes, et crebro consi-
dent. Mares hyeme congregantur atque circa horrea pinguescunt.
Foeminae in australiora abeunt, et redeunt Aprilis initio macilentae,
(: prolificationi forsitan sic aptiores:) cum foeminis Pithyorni.

Descr. Magnitudo fere Citrinellae. | Rostrum fuscum, mandi-
bula livida. Caput supra intense ferrugineum ;. occipite et cervice
plumis pallido marginatis. — Fascia supraciliaris alba; a naribus
trans oculos nigra, usque ad aurium aream ferrugineam, sub qua
denuo ductus albus, et denique a mandibula utrinque niger, versus
parotides latescens; Gu/a late canescenti-alba ; latera colli cana." Iu-
gulum intense ferrugineum, latera, uropygiumque dilu&us, limbis
plumarum albibis, media subtus avis alba. JDorsum gryseo rufescens,
fusco lituratum. — Remiges 5 primae ora alba, proximae tantum ex-
tremo, reliquae, tectricesque rufo- marginatae universae 18. Rctri-
ces 2. mediae ambitu rufescentes, proximae acutiorées, nigrae, 3 — 3
apice albae, extimae utrinque 9. albae, basi obliqua et rhachi ni-
grae. — Foeminae; vertex cinereus, supra oculos ferruginescens, li-
turis scapiuis fuscis; area oculorum alba, genae.pallidae, aures ob-
solete ferrugineae ; sed lori nigri vestigium nullum; tractus fusco-litura-
tus, loco fasciae maxillaris. Caeterum magis decolor. Pedes gryse:, inter-
nodiis fuscescentibus. Pondus plus minus unciale. Mensura ad uropyg.

9". 5". caudae 2". 7". alarum expansarum g'". 2". compositarum 3". 2".

41

Not. Auctorum descriptiones omnes, praeter brevem Linnaea-
nam, ita vitiosae, ut aegre in lis Cia; nostram agnoscas, quam ta-
men omnes innuere videntur. — Hortulanus capitis bonae spei.
Brisson. orn. III. p. 280. sp. 7. tab. 14. fig. 4. vix nisi a loco muta-
ta Cia videtur, an falso pro capensi vendita? an diversa? Gavoué
de Provence, Buffon. orn. IP. p. 321. D'aubent. icon. n. 656. n. 1.
Item mitiléne de Provence, Buffon. orn. IP. p. 322. D'aubent. icon.
u. 656. n. 2.

905. Il M BIER. Z.A fucata. TAB. .XLET.

E. gryseo fuscoque liturata, capite cinereo, utrinque bilineato,

macula suboculori ferruginea, rectricibus 2. extimis cuneo albo.
Emberiza fuscata, Pall. itin. III. app. p. 698. n. 22.

In pratis et insulis Dauuriae, praesertim ad Oronem frequens,
alibi nunquam observata, nec a quoquam commemorata fuit.

Descr. Magnitudo fere Ciae, cui.proxima. Rostrum produc-
tius, fuscum, versus frontem dorso angulatum. —'ertex cum parte
cervicis, cano cinereus, rhachibus fuscis. Supercilia, lineaque infra
oculos alba. Macula aurium, antrorsum producta orbiculata testa-
ceo-rufa. Collum subtus album, circulo maculoso fusco gulam in-
cludente; jugulum ferragineum versus pectus dilutius. Reliquus co-
lor, fere ut in praecedentibus. Cauda ut in Citrinella. Dorsum ut
in Citrinella, gryseo - ferrugineum, lituris fuscis. larum bases, uro-
pygiumque exsoletius ferraginea. —T'ectrices caudae gryseae, ad rha-
ches fuscae. lae. fuscae, tectrices nigriores palhdo, incumbentes
ferrugineo, remiges gryseo marginatae. Cauda subforcipata nigra,
rectricibus mediis gryseo-fuscis, extimis utrinque binis cuneo intran-
te albo, extimae latiori, Foemina paulo decolor. Pedes grysco -al-
bidi unguibus fuscis. Poudus plus minus sex drachmarum. Mensurae

6

42 : m— —

corporis 4". caudae 9*. 1". alarum expans. 8^". 6". compositarum 9".

8". Coeca duo minima 2". ab ano. Jentriculus coleoptoris commi-

nutis refertus.

206. EMBERIZA pusilla. TAB. XLVII. fig. r.

E. gryseo fuscoque liturata, capite nigro, fasciis quinis testa-
ceis, rectricibus 2» extimis fascia obliqua alba.

Hortulanus minimus, ductu supraciliri albo, maxillari
nigro, JMesserschm. Xen. Isid. sibir. MS.
Emberiza pusilla, Pall. itin. III. p. 697. append. n. 20.

In sylvis et salicetis regionum transbaicalensium et Sibirise
orientalis frequens, migratoria; saepe a tardivo frigore adventans
enecatur. Victitat vere Tenebrionibus.

Descr. Vix Spino aequalis. Similitudo summa cum E. rusti-
ca, sed multo minor. Rostrum fusco-corneolum. Caput supra late-
ribusque variegatum fasciis longitudinalibus quinis testace/s, inter-
jectisque nigris quatuor. Supercilia albidiora. | Macula pone aures
ferrugineas nigra. Gula pallida, tractu duplici fusco punctata. Lu-
nula utrinque, alba, a gula versus cervicem. lugulum pallidum,
punctis crebris, sagittalibus. .Dorsum passerini coloris; subtus albi-
da, lateribus longitudinaliter hturatis. Rectrices utrinque extimae o.
fascia oblique longitudinal alba. Remiges 1:9. primariae margine
exteriore pallidae, secundariae ferrugineae, at interiore omnes albae, 2
ad 4. extremo angustatae. Cervix et uropygium. gryseo - cinerascunt,
lnituris fuscis. Cauda magis bifurca, quam praecedentis; rectrices a-
cutiores pallido marginatae, extimae 2 fascia oblique longitudinali
alba. Pondus drachmae sesquitertiae. — Mensura corporis 3^. 9i".
caudae 2". 1^. alarum expansar. 8. compos'tarum 2^. 7", Remiges

intermiediae aliquot obsoletissime emarginatae. Pedes carneo-pallidi.

— 43

oov. EMBERIZA rustica. TAB. XLFII. fig. 2

-—*

E. capite nigro, strigis tribus longitudinalibus albis, rectricibus
2 extimis fascia obliqua alba.

Hortulanus atricapills, ductu supricilari albo, torque ru-
bigineo, minor, Messerschm. Hodeyet. MS. 1724. April.
Pallas. itin. III. append. p. 698. n. 21.

Copiose ad fluvios transbaicalensium regionum, —Selengae,
Udae, Cuiten, Condae, Chilok, jam Martio mense apparet in sali-
cetis, in hoc genere nostratium minima, copiosis Schoeniclh gregi-
bus rarius se immiscens. In terra arboribusque vere considet cantil-
lans. — Voce et volatu E. Ciae similis, inter eandem et Schoeni-
clum quasi media. Stellerus etiam in Camtschatca Majo advo-
lantem observavit.

Descr. Magnitudo paulo infra Schoeniclum. ^ Rostrum fus-
cescens, paulo crassius, longiusque. Caput vertice toto, lateribusque
infra oculos nigerrimum, plumarum oris in fronte pallidis; Nucha
albo variegata; fascia supraocularis a rostro ad tempora alba, tertia
intermedia. Hunc pileum variegatum uterque sexus erigunt fere ut
Galerita. ^ Gula late alba, utrinque tractu punctorum longitudinah
fusco. Cervix transversim ferruginea. lugulum maculis sagittatis,
latera oblongis, ferrugineo-rufis. — Macula fusca in sinu sterni ipso,
in maribus rarior. Cerrix cum initio dorsi et uropygium cum tec-
tricibus caudae intense rufo-ferruginea, oris plumarum pallidis; fas-
ia concolor jugulum cingens. Dorsum inter alas plumis ferrugineis,

IPdio nigris. Subtus avis alba; hypochondria ferrugineo longitudi-
Daàter maculata, ut et pectoris latera. .4/ae basi ferrugineae, sub-
tU$ 'bae, margine fusco- undulato. —Tectrices margine ferrugineae,

pHUY3e toto apice fuscae, secundariae et incumbentes apice albae,

*

dpecmcaanncncn
————

44
unde str'ga in alis duplex. — Remiges m'gricantes, exteriores grysceo,
corpori propiores ferrugineo, interius albo margiaatae, 2 ad 4. ex-
teriore vexillo extremo angustatae, (in Schoeniclo 9» ad 5. | Cauda
vix bifurcá, recirices nigricantes mediae breviores, exsoletee, gryseo-
marg'natae, o. utrinque laterales fascia obliqua alba, extimae latio-
re. Pedes corneolo pallidi, ungue postico paulo mag;s elongato,
quam Schoenicli — Foemina: capite gryseo, fusco-liturato, ma-
cula nuchae, fasciaque supraoculari alba. Caeterum mari subsimilis.
Pondus plus minus quinque drachmarum. Mensura corporis 3". 6".
caudae 2^". alarum expansarum 8". 5". compositarum 9^". 10^.

Not. Accedit ad hanc speciem E. Jeucophrys Americae borea-
hs, Forster. .4ct. angl. vol. LXII. p. 403. 426. quae nomine Em-
berizae coronatae inde missa fuerat. Attamen icon in Zool. arctica

vol. II. tab. 16. non omnino convenit.

o089. .EMBERIZA. cpronata.

E. cauda rotundata fusca, vertice nigro, media area flava.
Blakcrowned Bunting, Latham. av. Il. part. 2. p. 202. m.
49- Lab. 45.

In insula Kadiàk, a Rossis occupata, Americae vicina occisas
misit 4mic. J. Billings. In Sibiria nondum inventa est.

Descr. Magnitudo Schoeniclh, vel paulo major. Hostrum
crassiusculum, maxilla superiore fusca, inferior albida. ^ 'ertex us-
que ad oculos et nucham niger, media area ovali flavissima, nucha
albo- maculata. — Cervix cinerea, fusco-liturata. | Dorsum pennis
fuscis, margine gryseis; bases alarum rufescentes. Uropygium tegr
tesque caudae cinerea. Collum subtus et lateribus, jugulumque cie
rascente cana; pectus et venter cinerascente aluida. ^ 4/ae uro[&l-

um paulo excedunt: resuges omnes fuscae, ora grysea; Lectric/ 9€

cundariae et incumbentes latius grjseo marginatae, apice albae.
Cauda longiuscula, rotundata, rectricibus omnibus fuscis. Pedes pal
Llidi. — In altero sexu: nigredo verticis obsoletior, vix ad nucham
extensa, gula cano liturata; reliquo similhma; Statura paulo mi-
nor. — Differt ab E. Chrysophri, cui a dorso et nucha albo macu-
lata persimilis, quod genae et gula non albae, nec mgro punctatae,
colore cano colli et pectoris, et maxime cauda. — Mensura caudae
2". 6". ulnae alarum 2". 11i". tibiae i'. digiti ant. medii cum u.

AI

11". postici (cum u. 91".) 6".

909. EMBERIZA Cnhrysops. TAB. XLV. fig. 1.

E. vertice variegato, supercilis flavis, cauda subfurcata fusca.
Sandwich Bunting, Latham. av. Il. part. 9. p. 202.
Unalaschka Bunting, Penn. arct. Zool. II. p. 363.

Canag:ce appellatur Tschacktuk.

In insula Unalaschka occisam misit Jos. Billings.

Descr. Magnitudo infra Schoeniclum. liostrum fuscum, maxil-
la inferiore albida. —'erticis plumulae longitudinaliter nigrae, uno
margine lutescentes, altero pallidae. — Supercilia usque ad rostrum,
et cum palpebra inferiore flava. Latera capitis pallida, fusco- varie-
gata. Cervix cinerea, fusco liturata. —Dorsi plumae longitudinaliter
nigrae, lateribus gryseae, apice utrinque albido-lituratae. Subtus a-
vis alba, gula punctis et utr/nque lineola longitudinah. | Abdomen
immaculatum. 4/ae long usculae ; remiges primariae ora canae, se-
cundariae lutescente marginatae; tectrices margine gryseo-luteae, o-
ra canescentes ; incumbentes apice vix albae. Cauda subfurcata, me-
d'ocris, fusca, rectricis ext' mae ora albida. Pedes majusculi, palli-
di; ungue postico tenui, longiusculo. Ulna alarum 2". 7". cauda 1".

z . " * "2 : $ . 2e. - - ud E e "M
10 . tibiae 10", digitus anticus cuin ungue g'. posticus (cum u. 4.)

46 —

P

71". Affinis sequenti, attamen characteribus, evidentibus, praesertim

cauda et ungue postico diversa.

210. EMBERIZA Chrysophrys, TAB. XLVIII. fig. 2.

E. vertice nigro striga albida, superciliis flavis, rectricibus 9.
extimis fascia obliqua alba.
Emberiza Chrysophrys, Pall. itin. III. append. p. 698. n. 5.
Cum E. pussilla circa jugum alpinum Dauuriae in salicetis in-
termontanis et larycetis praesertim observata; minus frequens.
| Descr. Magnitudo Schoenich. Rostrum fuscum, maxilla infe-
riore albida. Caput nigrum, fascia alba a medio vertice ad nucham.
Fascia supraciliaris, ab oculo ad nucham, cum plumulis polpebram
inferiorem tegentibus, pulchre citrina, circa cujus finem dilatatum,
liturae aliquot albae circa aures. zrea lenceolata alba a maxilla
inferiore parotides occupans, quam fascia nigro punctata distinguit a
gula alba, punctis minutis sagittatis adspersa. Jugulum e gryseo-al-
bet, lineolis nigris sparsum; latera magis grysea lituris scapinis
fuscis. |.4bdomen cinerascente album. Cervix et uropygium gryseo-
cinerascunt, dorsum lituris ferrugineo -nigris. Remiges fusco-nigrae,
rhachibus atris, margine pallidae, ut et plumae tectoriae. Tectrices
et incumbentes apice albae, unde striga alerum duplex. Cauda bi-
furcata; rectrices subacutae mediae gryseo-fuscescentes, extimae o».
utrinque fascia obliqua alba. Pedes corneoli. Pondus dr. chmas 5.
excedit. Mensura corporis 3". 4". caudae 2". 3". alarum expansa-
rum 8". 8". compositarum 3". In Foemina fascia alba capitis obso-
letor. Supercilia linea alba cingunt occiput. Area aurium grysea,
cincta ductu albo a maxilla longitud/nah, dein versus supercilia re-

Üexo, cui postice adjacet litura linearis n;gra.

oti" EMPBERTYFZ-A ^ Sthsentelus.

E. gryseo fuscoque liturata, capite nigro, collari, rectricibus-
que 2. extimis fascia obliqua albis.

Iunco Turnen, Gesn. av. p. 573.

Passer arundinaceus auctorum, JVilughb. orn. p. 196. Raj.
av. p. 939- n. 3. Zool. britan. p. 1192. sp. 3. tab. W. fig.
1. Femina, 2». Mas.

Emberiza arundinacea, Albin. av. II. tab. 51.

Passer atricapillus torquatus, Frisch. av. l. sect. 2. tab. 7.
figava.

Hortulanus arundinaceus, Brisson. orn. IIl. p. 974. sp. 5.
D'aubent. pict. tab. 247. fig. 2. mas; tab. 497. fig. 2.
foemina.

Emberiza Schoeniclus, Lin. syst. XII. p. 311. sp. 17.

Reed -Sparrow, Latham. syn. III. p. 173. n. 9.

Rossice Kamyschewoi et Trostaenoi Worobéi (Passer arundinum

s. Iuncorum) et Kamyschuik.

In arundinetis australoribus Rossiae et Sibiriae ubique fre-
quens. Insecta vermiculosque magis quam grana legit. Hyeme de-
migrat, sed inter primas vernales redit. Valde pinguescit. Subgre-
garia, praesertim cum migrat. JNidus Schoenichn, observante Mes-
serschmidio in dauurica varietate, — humi inter fruteta haemis-
phaericus, graminosus, pilis mollibus stratus. Ova 5. cinericia, li-
neolis pulverata.

Descr. Vulgaris Rossae et Europaeo similis Schoeniclus sic
habet: Magnitudo infra Passerem domesticum. — Rostrum mediocre,
superiore maxilla subarcuata. Caput maris atrum, sed parotides al-

bae; nigredo a gula per collum descendit longitudinaliter usque ad

48
jugulum, oris plumarum albicantibus. Caetera subtus alba. Foemi-
nae caput nigret, sed plumae omnes, praeter verticem, gryseo mar-
ginatae. Dorsum et alae passeris, plumarum margine ferruginescen-
te; sed bases alarum plane ferrugineae, subtus albae, ut cet margo
remigum interor. Üropygium et tectrices caudae canae, apicibus
subgryseis. Cauda subforcipata; rectrices mediae marginibus gryseae,
reliquae nigrae, sed extimae utrinque ». extremo fascia obliqua al-
ba notatae, hisque proxima extremo ora alba. Pedes cornei, ungui-
bus migricantibus. Pondus a drachmis 5. ad 7. variat.

B. ln regionibus transbaicalensibus, praesertum circa Selengam,
in salicetis, jam Aprili gregatim abundat varietas quam sequentibus
a vulgari diversum descripsi. Caput supra et lateribus nigrum, occi-
pite et temporibus pallido variegatis; fascia alba a rostro per paro-
tides cervicem totam ambiens, quibusdam fulvescens vel flavescens.
Gula, ut in priore, ad jugulum longitudinaliter atra, limbis pluma-
rum passum pallidis. Subtus alba, hypochondriis passim lutescente
inquinatis. — Dorsi plumae med:o nigrae, utrinque albo. pallidae.
Remiges item margine exteriore pallidae, limbo passim albae; tectri-
ces secundariae margine undique pallido, incumbentes apice albae.
Bases alarum cinerascenti- canae ; uropygium. album, tectrices caudae
Xsubgryseo Llituratae. — (quibus praecipue differt. ^ Cauda subforci-
pata, réctrices 2. mediae gryseo-albidae, medio longitudinaliter
fuscae, extimae utrinque ». extremitate oblique albae, rhachi tamen
fusca; reliquae nigrae, apicis ora albicante. Pedes corneohn, digitis
fuscis. Foemina: capite gryseo lutescens fusco - liturata ; superciliis
albicantibus; g&u/a flavescenti-alba, arcu oblongo e lituris fuscis
sparsis. Dorsi alarumque color megis lutescens quam in mare; uro-
pxsium flavescenti - album ; hypochondria lituris linecribus ferragneis.

.Poudus circiter semunciale; feminis paulo minus. | Mensura ad

me 49

^"

uropygium 3". 3". caudae 2". 3". alarum expansarum 8". »

Hr

. com-
ic " 274 P "27 . LI PLZ . : E
positarum 2". 8^". rostri 4^. tibiae 7:7. dig. ant. medi (c. u. 2'7.)

8^. postici (c. u. 247.) 537. — An haec specie distinguenda?

219. EMBERIZA pyrrhuloides. TAB. XLIX. fig. 1.

E. rostro conoideo, capite atro, supra cano fuscoque liturata,
subtus alba.

Haec tantum 1n australibus ad Volgam et Rhymnum, versus
mare caspium aestivat, praecedente major, speciosior, et in boreali-
ores regiones non migrat, sed intra caspici deserti limites subsistit,
ibique nidificat, ubi Schoeniclus tantum transvolans vere et autum-
no apparet.

Descr. Ad primum vultum similitudo summa cum Schoeniclo.
Sed ante omnia differt rostro crassiore, subadunco fere Pyrrhulae.
Magnitudo supra Schoeniclum. Caput nigerimum, m'gredine magis
per collum producta. Color supra canus, Lituris longitudinalibus
fuscis. Remiges ferrugineo marginatae. Subtus tota alba. — Foemi-
nis plumae capitis gryseo- marginatae, ut Schoeniclo. Pondus unci-
ali plerumque majus. Mensura ad uropygium 3". g". caudae 2". 8".

alarum expansarum 9". 4". compositarum 3". 2".

e^

213. EMBERIZA passerina.

E. gryseo-fuscoque liturata, capite gryseo nigroque vario, su-
perciliis pallidis, rectricibus ». extimis oblique dimidiato - albis.
Cirlus stultus tungusicus, — Messerschm. orn. MS. V. p. 703.
Emberiza passerinma, Pall. itin. I. append. p. 450. n. 1o.
Latham. syn. III. p. 196. n. 35.
Passim in australibus apricis Rossiae et Sibiriae migrationis

tempore, at in borealibus, circa Beresovam v. gr. aestata observata

7

3o €—€—
fuit. Abundabat praesertim in rupestribus circa lacus inter Jeniseam
et Vjus fl. sitos, sub finem Augusti.

Descr. Facies Schoenicli, cui in universum valde similis, sed
minor. Rostrum exiguum, fuscum, maxilla inferiore basi albida.
Caput vertice gulaque plumis disco nigris, margine lutescentibus
maculosum. Siriga superciliaris a rostro ad tempora pallida, supra-
que illam tractus ferrugineus, in altero sexu obsoletus. .4ures gry-
seo-fuscescenses. — Dorsum gryseo- pallidum, fusco longitudinaliter
lhturatum, subtus avicula alba; jugulum pallidum, fuscescente stria-
tum, Ahypochondria ferruginea. | Bases alarum dilute ferrugineae ; tec-
trices secundariae nigriores, margine, incumbentes apice ferrugineae.
Hemiges fuscae, primariae limbo gryseae, 2 — 5 extremo angusta-
tae; secundariae margine lutescentes. Cauda longiuscula, subbifurca;
rectrices. mediae utrinque ». extremitate oblique albae, praeter rha-
chin fuscam, reliquae nigrae apice alba marginatae. Pedes pallidi.
Pondus drachmarum 4. ad 41. Mensura ad uropyg. 3". 4". caudae
2". 6". expansarum alarum 8". 10". compositarum 9". 10". rostri
4. tibiarum 84". digiti medii (c. u. 24^.) 8;". postici (37.) 57".

214. EMBERIZA Hortulanus.

E. gryseo- virescens, subtus ferruginea, palpebris gulaque fla-
vescentibus, rectricibus utrinque e. cuneo, extimis margine albis.
Hortulanus auctorum, Willughb. orn. p. 197. tab. 4o. Raj.
av. p. 94. n. 6. Brisson. orn. III. p. 269.
Miliaria pinguescens, Frisch. av. I. sect. 2. tab. 5. fig. 3. 4.
(minus bonae).
Ortolan, Latham. syn. III. p. 166. n. 5.
In australibus Rossiae, maxime circa Tanain et Volgam in fru-

ticetis ct arbustis per aprica loca frequentissuma, cum JMusc. 4.rica-

p 51

pilla adventans Aprih, ct ibidem nidificans. Hominem non refor-
midat, brevique modulo cantilans crebro exauditur. — In Sibiria
quoque, ad Altaicos montes et Irtin, parcius, nusquam vero ultra
Obum, in orientalioribus, observata est. Semina Panici aliorumque
graminum et compositiflorarum amat.

Descr. Magnitudo fere supra Citrinellam. Rostrum gryseum,
apice fusco, paulo majus quam in affinibus; nares insignes fornica-
tae. F'ertex et cervix tota cinereo-[lavent, seu virescunt; gula fla-
va, strigis duabus fuscis a maxilla descendenuübus, subparallelis ;
Circulus oculorum plumaceus, pallide flavescens. — Dorsum gryseum,
fusco - lituratum ; uropygium gryseo- flavescens, vix rhachibus fuscis.
Pectus a jugulo canescente obsolete ferrugineum, alvo sensim diluti-
ore, ut quibusdam crissum et subcaudales flavescant. ^ Genicula pe-
dum in omnibus flava. Remiges rectricesque fuscae, margine gryseo-
albicantes. Tectrices secundariae nigriores, margine latius coloratae.
Rectrices utrinque 2». cuneo interioris vexillü albo, extima etiam
margine externo medio alba. Pedes grysei. | Foeminae simillimae
maribus, nisi quod in jugulo punctis, perque latera lineolis fuscis
liturata. Pondus drachmarum 6. et ultra, non ad 7. . Mensura ad
uropyg. 4^. caudae 2". g^. alarum expansarum 10". 4". composita-

n

rum 3^". 4". rostri 6". tibiarum 9". eademque medii digiti cum ungue.
Not. Icon D'aubentoniana tab. 47. fig. 1. avibus nostratibus

haud convenit.

215. EMBERIZA spodocephala. TAB. XLIX. fig. 3.

E. capite colloque cinereis, dorso liturato, pectore pallescente,
rectrice utrinque extima fascia obliqua alba.
Hortulano congener, spodocephalos, hypoxanthus, Messer-
schm. Xen. Isid. n. 87.

———

Emberiza spodocephala, Pall. itin. III. append. p. 698. n. »4.

Circa torrentes alpinos Dauuriae primo vere saepius observata,
solitaria.

Descr. Hortulano minor. Rostrum albidum, supra longitudina-
liter fuscum. | 4reola inter rostrum et oculos, plumaeque circa maxil-
lam infer. atrae. Caput collumque totum usque ad jugulum cano-
cinerea. Circulus fuscus circa oculos. Pectus cum abdomine palli-
dissiime flavum, ut et alae subtus. — Hypochondria lituris aliquot lon-
gitudinalibus fuscis. Remiges nigrcantes, margine gryseo- lutescente;
Ltectrices secundariae et incumbentes margine flaventes, apice albae,
unde striga duplex alarum. Cauda subforcipata. Dorsum lituratum,
g£ y«eum. — Rectrices ? mediae gryseae, extima utrinque fascia obli-
qua alba. Pedes corneol, articuhs unguibusque cinerascentibus.
Pondus inter 4 et 5 drachmas. | Mensurae corporis 3". 2". caudae 2".

Hn

4". alarum expansarum 8". compositarum 2". 7". —

916. EMBEHBRIZA. fureola. TAB. L.

E. supra testaceo- rufa, subtus flavissima, facie nigra, basi ala-
rum, fasciaque rectricum lateralium alba.
Hortulanus spadiceo-luteus, torquatus, Mus. Petropol. I. p.
398. n. 513. seq.
Emberiza Aureola, Pall. itin. II. append. p. 711. n. 93.
Eiiberiza superne rufa, subtus flava, Lepech. Nov. Com.
T'etrz AV. p. 495. 40b. 55. feros.
Fringilla pinetorum, Lepech. itin. IT. Gmelin. syst. lin. II.
p. 920. sp. 98.
Yellow breasted Bunting, Latham. syn. IH. p. oo1. n. 46.
In populetis et salicetis totius Sibiriae frigidioris, ab uralensi

jugo, usque in Camtschatcam frequens avicula, estque e pulcherri-

|

53

mis borealibus; copiosior in or:entalibus, Vox fere Schoenicli et
modulatio brevis. Nidulatur hami mense majo. Nidus haemisphae-
ricus, e graminibus cyperoideis et Lycopodio textus, intus Larorun
plumis et pilis Capreae et Alcis stratus. Ova 5. glauco coerulescen-
ta, maculis cinereo - fuscis. F'escitur coleopteris minioribus.

Descr. Magnitudo fere Schonicli. lrides avellaneae. Vertex,
cervix, fasciaque jugulum cingens, et dorsum totum spadicei seu te-
staceo - rufi, intensi coloris. | Plumae circa nares, ambitus oculorum
et gula atra. Reliqua subtus avis pulcherrime. citrini coloris. — Hy-
pochondria fusco -striata; crissum albet. larum bases imae fuscae,
hinc late albae, sed tectrices remigesque nigricant, margine ru-
fescente. Cauda subforcipata ; rectrices utrinq3e 2. obliqua fascia alba
notatae. Pedes gryseo- pallidi. In Foeminis omnia exsoletiora, imo
saepe obseletissimi colores. Pondus 5. ad 6 drachmarum, vel paulo
ultra, Mensurae corporis 3". 57". caudae 2". 2^. expansarum alarum
9. 6". compositarum 2". 94".

217.. EMBERIZA S rutila, TAB. LI.

E. subtus flavissima, capite collo uropygioque sanguineo rufis,
rectrice utrinque extima tractu albido obsolcto.

Emberiza rutila, Pall. itin. III. append. p. 698. n. 23.

In salicetis. Dauuriae rarius, neque praeterca ullibi observata,
nec a quoquam praedecessorum in Sibiria commemorata. — Observata
primum tempore migrationis vernae ad Kulussutai.

Descr. Magnitudo Citrinellae. — Rostrum fuscum. Caput, col-
lum totum, uropygiumque, masculis etiam dorsum, intense sanguineo-
rufa; subtus a jugulo ad caudam flavedo pulcherrima citrea. —Z4lae
et in foeminis dorsum, colore passer;s. Remiges 18. nigricantes, ora

exter.ore grysea, interiore margine albo. Tectrices secundariae mar-

54

gine gryseae; intimae remüges tectricesque rufo marginatae. — Cauda
subbifurca, cum suis iectricibus gryseo -cinerea; rectrice utrinque
extima tractu obliquo, obsolete albo. Pedes corneoli. Pondus fere

a^

drachmarum quinque. Mensura corporis 3". o". caudae »^. 9". ala-
rum expansarum 8^. compositarum 2^". 9". Foeminae caput, dorsum-
que ferrugineo et pallide gryseo varium ; gula albida, ferrugineo ne-
bulosa. Dorsum lituris fuscis. | Uropygium intense ferrugineum.

Subtus color sulphureus, ut in mare,

O R D O. IV.
popup ape Tr E

Pulveratricum vel Gallinacearum Familia ita naturalis est, ut
a primis inde Ornithologiae incunabulis agnita et adoptata omnibus
fuerit, non solum a Zoologis, sed et a venatoribus, imo a rudi ple-
be. "Tanta enim omnium hujus ordinis avium est convenientia in
toto corporis habitu, partibus externis, moribus et vitae genere, ut
Kleinio etiaminunum omnes genus conjungi posse visae sint; quod
equidem, contra aequabilitatem methodi naturabhs, nunquam satis
commendandam . et inculceandam, peccatum, altero etiam auxit,
dum Columbas quoque, ut supra dixi, alienum plane ab hoc ordine
genus, Pulveratricibus pariter inseruit.

Pulveratricum omnia genera inter se conveniunt corpore gravi,
minus ad volandum, quam ad cursum apto; ideoque pedibus robustis,
carnosis, duris, ad terram movendam aptis, quibus in oeconomia

52

Naturae plantar"m sationi non párum prosunt; rostro conoideo, con-
vexo, brevi, obtusiusculo; lingua cartilaginea; ingluvie pabulum emol-
Lente, ventriculo lapillis triturante carnosissimo, apvendicibus coecis
intestinl sat magn's, geminis, musculs pectoralbus et fenioralibus
omnium avium robustissimis et culinae aptissimis, inter se convemi-
unt. Conveniunt etiam polygamia et zelotypia marium, foecunditate
foeminarum et incubatu iis solis demandato, neglectu midi, pullis
statim ab ovo oculis pedibusque utentibus et lanugine vestitis, quod
cum Grallis et Palmipedibus commune iis est, dernum et variegati-
one colorum, ornatu et pulcritudine, ut et voce, in virili sexu ma-
jore, ossibus denique solidioribus, quam avium volatuüi, aptioruni,
aliisque minutiis. Praesertim. vero communem et ab omnibus aliis
avium ordinibus diversum morem affectant eo, quod, pro depurando
corpore et plumis, non aqua lavent, sed terra mobiliore vel arena
pulverentur, unde antiquioribus jam Pulveratrices appellatae fuerunt.
Praetereo alia non omnibus, attamen plerisque generibus convenien-
tia, ut nuda cutacea ornamenta capitis, calcaria pedum, praesertim
maribus ad pugnam data, plumas corpus obvestientes, alia pluma
lanuginosa duplicatas et saepe intermixtas pilis, similiaque, tamen
omnia naturalem affinitatem indicant.

Aliqua inter Gra/las genera, Otis praesertim et Struthio, mag-
nam cum QGallhnaceis affinitatem produnt, et quasi transitum unius
famihae ad alteram faciunt. Attamen potioribus characteribus ad

ordinem Grallarum reducenda sunt, ut infra suo loco dicetur.

AXX. TE PR AUCOUNME'"S

Genus Tetraonum, ut in omni orbe copiosissimum inter Pul-
veratrices, ita et apud nos numero specierum exsuperat, et praeter
omnes Europae proprias, aliquos adhuc habet nostrae Faunae pecu-
lares. Naturaliter in duas phalanges discedit hoc genus, nempe
Lagopodas, tibüs et saepe digitis pluma adopestis, et Perdices gym-
nopodas, quarum aliquae pedes habent calcaratos. Imo si posceret
oJim specierum numerus et facilior distinctio, duo genera, distinctis

sub nominibus inde formari possent.

919. EIE THAO: Urobpallus

T. tibus plumosis, cauda rotundata multipenni, axillis discolo-
ribus albis.
Urogallus et Grigallus, seu Tetrao major Auctorum, Wil-
lughb.. p. 128. tab. 80. Raj. avs po 53. naa.
Gallus et Gallina sylvestris moscovitica nigra, bin. av.
Il.: tab, 29:130.
Urogalls major, Frisch. av. tab. 107. mas 108. foemina.
Brisson. orn. I. p. 189. sp. 1.
The Grous, Penn. Zool. brit. p. 84. tab. M. mas M*. foe-
mina (pulchre). Zool. Act. II. p. 319. Latham. syn. IV. 729.
Tetrao Urogallus, Lin. syst. XII. I. p. 273. sp. 1. exclusa
varietate (2?
Tetras, Buffon. orn. IT. p. 191. tab. 5. pulchre.
Rossis Gluchoi Téter (: Surdus Tetrao:) vel Gluchàr (:Surdaster:)
Tataris Soir; Baschkiris Sojer, femina Bos-Sojer (:variegata Te-
irao:); Tomskiensibus Se/éh; lacutis Kara - ulàr.

-—
Li
— ——

37

Siraenis Permecis Doschmar ; Morduanis Siisi; Votiacis Dukujà;
Tschuvaschis Usán; Vogulis Sosvensibus Sehümlgolin ;; aliis
Schemel - Njahvu.

Ostiacis Beresoviensibus Piti-Luk, femina Chandscheng- Luh ;
Surgutensibus Kantscham- Lung et Isis - Lug.

Laak- Ostiacis ad Narym Senge; foemina Suiwa; Deng- Ostiacis
Dyd ; Tubinzis Yi: Esthonis Metsis; Lettonice Meddens.

Mongolis Chorr ; Buraetis Gorr; Callmuccis Churr.

Tungusis Oróki ; Lamutis Ordki.

Camtschadalis. Küiagta ; occidentalibus Tgaatsch et Tkakàn,

Coraecis Kynátu.

In totius Rossiae et Sibiriae sylvis acerosis, praesertim boreali-
bus copiosus, unde nec hyeme demigrat. Vivit baccis Vaccin' orum,
praesertim Oxycocci, Arbutorum, luniperi, summitatibus Androme-
dae polifoliae semper virentibus, et Abietis atque Pinastri turionibus,
quorum resinam carnes saepe fortiter sapiunt. Mares plerumque po-
iygami, unus sex vel septem foeminis. Pruriunt per aliquot hebdo-
mades' praesertim Martio, vel si hyems duret, Aprili; uno semper
et quotannis eodem loco, selecto quodam arboris trunco insidet
Mas alternatim clocitans et sibilans, clausis oculis, aeque surdus ac
coecus ad venatorem, imo ne sclopo quidem terrendus, interdiu
cum foeminis ad pastum evolat, noctu ad nuptiarum locum redit,
et secunda post mediam noctem hora incipit clocitare, ut foeminas
convocet, nec ante dicitur e trunco suo descendere, quam orientem
solem viderit, tumque coactas et circa arborem glocitantes foeminas
imt. Foeminae humi, passim inter arbusta, incubant 1:0.ad :2. ovis,
et exclusi pulli statim discurrunt, post aliquot menses deliciosissimi
pro Apiciorum mensibus. Stupida caeterum est avis, adeo ut casü
interdum, velut demens, ad oppida vel pagos accedit: Crasnojari ad
o

4

58
Jeniseàm Septembri 177». in medium forum advolans manibus cap-
tus et vivus ad: me delatus fuit Urogallus, cui insertum tlermome-
trum sanguinis calorem indicavit 107^. PFarenheitianorum. — Jeniseae
accolae noctu, ad accensas faces, in sylvis quasi adtonitos Urogallos
fustibus caedunt. Ostiaci ad Obum' noctu retia piscatoria sua in syl-
va ad » orgyarum a terra altitudinem suspendunt, in quae plurimi
involant, et sic copiose capiuntur, vilissimo ibi pretio venales. Gen-
tiles Sibiriae solent etiam, ad capiendos Urogallos, ripas sylvosas flu-
viorum bacillis humili sepimento claudunt, passim relicto transitu,
ubi laqueos statuunt, quo plurimi intricantur et strangulantur transi-
turi ad ripam, ubi glaream legant pro trituratione ciborum, quod
summo maàre facere consueverunt. Maximi ad Jeniseam Urogalli
vocantur Kopül.

Not. 1. Pondus majoribus Urogallis X. ad XI. librarum, foemina
minor. Rectrices 2o. foeminae 18. Remiges 3o. luniorum color, ut
foeminis. Cystis conspicua nulla. Intestinum octopedale; coeca 45
pollicum, undecim poll. distantia ab ano, seorsim in gyros contorta,
striis septem longitudinalibus, quibus intus respondent plicae toti-
dem villosae, productae. Trachea mariin sinu sterni flexuosa.
Plumae, ut in affinibus, duplicatae ; sub singula nempe pluma exter-
na colorata, ex eodem scapo prodit plumula dimidio brevior, tota
lanugiosa, colore et textura lanuginis majoris plumae. Musculi ver-
miformes quae in mare pruriente linguam et laryngem plane in fauces
retrahunt, et denuo educunt, cum structura glottidis, notatu dignis-
simi.

— ». Messerschmidius minorem statuebat varietatem Urogal-
lh, cujus foeminam describit: 6 ad 7 librarum pondere, rectricibus
18. nigris non fasclatis, quarum 8. mediae apice albae, ommes ex-

ius ferrugineo irroratae, Subcaudales nigrae, apice albo. Remiges 18.

[ n2 "- 59

Cutis sublingualisnon, ut in majori Urogallo, villosa. Russis Kamenoi
Giuchar (Urogallus rupestris) vocatur. Caeterum similis. Mihi magni-

tudo pro aetate vàrlare visa est.

(0, B, S EMILE. 4T. 1:0.

Stellerus adnotavit in adversariis, dari circa Uth fluvium in
Oceanum orientalem influentem, Tetraonis speciem peculiarem, | mo-
ribus Tetrici similem, Abietis turionibns victitantem, quae gregatim
arboribus insideat atque adeo sit stupida, ut laqueo e virga suspenso
et collo injecto, s unum detraxeris, non avolent socii. Rossis lacu-
tensibus et Udensibüs sub. nomine. Dikuschka noti sunt, a lacutis
Tschaangi- Kurtuyaga (: Urogalli rupestres:) appellantur. Hunc mi-
hi, licet data opera, nondum mihi procurare potui; seriores obser-
vatores manet. Quae de illo refero, videntur in Tetraonem canaden-
sem. quadrare (:Conf. Forster in Act. angl. vol. LXII. p. 389. Àn
cum Ürogallo minore Messerschm. quem is ad inferiorem Tungus-
kam praesertim observavit, forte idem?

DIOE LRAOZx DERI. o DB. o dE

T. tibiis hirsutis, cauda bifurca (mari), rectricibus nigris.
Tetrao seu. Urogallus et Grygallus minor, auctorum, —WVil-
lughb. orn. p. 174. tab. 31. Raj. syn. av. p. 53. n. 2. flbin. av. I.
tab. 21. Frisch. av. tab. 109. mas 6. foemina. Zool. brit. p. 85.
tab. M. 1. Mas, Me. foemina. Latham. syn. IV. p. 733.
Lagopus Urogallus minor, Brisson. orn. I. p. 186.. sp. 9.
Tetrao Tetrix, Lin. syst. XII. I. p. 186. sp. 2.
Tetras minor, Buffon. orn. ll. p. 210. tab. 6. D'aubent. pict.
n. 172. Mas 173. foemina.
Rossis Teterew: Mas Kosez (:falcator:), Kosatsch; foemina Po-

»

60 e [

lucha. Poluik, Kopolicha, Teter polewoi, Kossatka. Malorossis
Teterwak.

Tataris Kütlük s. Kurtuk, Mas Karà- Kurtuk ; Baschkiris Kur,
Kuriluk, Osan, Usun, foemina Bos-usun; Chivinzis et Bo-
charis Chubarytsch ; lacutis Ulüàr et Kurtuyaga; mas Korà-
Kurtujak, foemina Tyhssi - Kurtüyak.

Calnuccis Bichurgana ; Mongolis Choró.

Morduanis Kernalmen; Siraenis Tür; Permaecis Dosmor; Vo-
gulis Sosvensibus Kolm vel Kaalme; relquis Njahvoi, foemi-
na létri; Ostiacis Beresoviensibus Kutur, foemina letri, ad
Irt;n, littera; ad Surgut leterhe ; ad Narym Kyng. Lettonice
Rubbens, Vsthonice Tedder.

Tungus:s Bulbuki foemina Narym; dauricis Ccoróki; ad Jenise-
am Onon.

Samojedis Luk ; Laak - Ostiacis Samojedicae stirpis Kuh; Caragas-
sis. Elei.

Tangutis Sirà mas, foemina Simong.

Iaponice Kushi. Armenms Tscholigaf.

Itidem et haec per omnem Rossiam et Sibiriam in sylvis ma-
xime betulinis et populneis abundat, temperata etiam in regione,
hyeme ad paludem usque Maeotin descendens, nunquam in Tauri-
cam Chersonesum. —Subgregaria avis neque regionum maxime bore-
.alium hyemes reformidans. In arboribus considere, ubi etiam nup-
tias celebrant. post ortum solis, Aprili mense per plures hebdomades
(6 ad 7.).. Mas polygamus, prur.ens cauda superbit. Pugnant acri-
ter pro foemin/s. Cucuriunt ante ortum solis, et adulta die desi-
munt, longe exaud endi. N;dus in betuletis hum!, e. virgultis et gra-
mne congestus; ova :0 ad 12. gallinaceis minora, lurida, maculis

punctisque spadiceis, pondere ad summum unciae cum sesquidrach-

(4 61

ma. Incubat4septimanis, Pulli statim ab ovo discurrunt et avolan-
te matre inter herbas et virgulta sparsim delitescunt. — Victitant Te-
trices baccis et granis variis, iulis, gemmis tenerisque ramulis betu-
linis, populneis, in Rossia etiam glandibus quernis; in acerosis syl-
vis saepe pinuum turion:bus, unde resinosum sapit caro; ad Jenise-
am et in Dauuria hyeme praesertim inhiant Populi balsamiferae
gemmas magnas iuliferas, balsamo obductas, unde tunc interanea fra-
grintisshma et imprim/s sapidae carnes. Ventriculi odor in hís avi-
bus semper quasi vinosus. [n Sibiria inde a Decembri, sub alta ni-
ve cuniculis latent, nocturnaque venatione a rusticis taedam accen-
sam ferentibus occiduntur fustibus, vel rete injecto capiuntur. Sed
non sub nive torpent. Stolidae caeterum sunt aves: effarctis exuvi-
is sui similium facile alliciuntur et ex insidiis occiduntur; vel in a-
rea avena conspersa, valvatis retibus operiuntur, quod maxime in
Casaniensl regno [ieri solet. Circa Uralenses montes et in Sibiria
capiuntur decipulis vario baccarum genere inescatis, vel statuuntur
in betulet:is, quae frequentant, tubus subinfundibuliformis, humana
altitudine, e sesqui pedali diametro, contextis baculis factus, cujus
aperturam occupant circuli duo decussati, circa axem versatiles, spi-
cis frumenti alligatis obsiti, quorum semper unus semicirculus supe-
riora spectat: prope statuitur in furculis ejusdem altitudinis transver-
sus baculus itidem aliquot spicis ornatus, quibus alliciantur Tetr:ces
et postquam in cum cousiderunt et grana degustarunt, unus post al.
terum insilit in extantem semicirculum, qui statim a pondere avis
circum axem vertitur et avem in cylindrum praecipitat, alio tunc
semicirculo sursum verso; et ab his alternantibus circulis saepe sex
pluresve aves in Cylindrum dejiciuntur, unde evolare rursum non
possunt, accedenti venatori vivi in praedam cessuri (conf. Itinerar.

nostri vol. Il. p. 52. tab. 2). Esponuntur etiam in Sibiria ad betu-

62 MÀ

las pertcae cum transverso supra asserculo, cujus extremitatibus al-
ligatur fasciculus spicarum, et ante illam laqueus tenditur, ut avis,
dum spicas appetit , capite illaqueata capiatur.

Not. 1. luniores mares, anniculi, plumas verticis difribie grysels,
colli albidis subundulatas habent, minus speciosi, in angulo maxil-
lae guttula alba notati, quod itaque non est signum triennium, ut
ex Actis. Breslaviensibus allegat. Buffonius. Scapulares plumae et
uropygium itidem pallide gryseo subtiliter pulverata. — Seniores su-
perbae plumarum nitore sunt aves et inter boreales, praesertim hy-
bernas, facile pulcherrimae. Sunt enim et majores et plumosiores,
plum's strictissimis splendidae, supercilis turgidioribus, ruberrimis,
corporis nigredine aterrima et intemirata; capite praesertim, prae-
ter palpebram inferiorem et plumulam unam vel alteram in angulo
maxilae albam, nigerrimo ; juguli coeraleo splendore fulgidissimo, to-
toque habitu decori. Sed cum vita aliqua pars pulcritudinis perit,

plumae non ampl:us aeque laevigatae scintillant, collabuntur palpe-

brae, vigor omnis formae abt. Pondus maribus vulgo 5 librarum
medicarum esse solet, minimis quatuor. Remiges 96. rectrices 18!
in utroque sexu. [ntestinum sexpedale; coeca bipedalibus majora,
flexuosa, sesquipedali ab ano intervallo, striis seu nervis 7. longitu-
dinalibus, ad orificia glandulosa. ^ Cystis non conspicua. Musculo-
rum pectoralium vis tanta, ut retentis vivae alitis alis, humeri ossa
frangant. Singularis distinctio carnium, dum muscul pectorales
magni, sicut femora, elixati fuscescant, at pectorales minores albam
camem exhibeant, ut in Lagopode. Buffonius perperam dicit car-
nes esse albas, quod tantum Phasiano, Gallinae, Meleagridi, Numi-
dae et Bonasiae tribui potest. Tetricem marem cum Gallina vulga-
ri progeniem dedisse hybridam, infoecundam amiciss. prodidit.

Pennant. supplem ad. Zool. arcticam p. 63.

63

Not. ». JF'arietatem Tetricis maris totam nive candidiorem, et
e falcatis rectricibus pulere agnoscendam Tobolio misit Nobiliss. quon-
dam ibi Gubernator Dionys. Tschitscherin, quae etiamnum in
Museo -cademiae Petropolitanae servatur. Albis plumis sparsi saepi-
us observantur; sed imponunt amatoribus venatores Petropolitani,
dum recentibus Tetricum exuviis saepe integrum ventrem et dorsum
Lagopodis albae insuunt, et sic effarctas exuvias pro rara varietate
vendunt, quod ita solerter faciunt, ut etiam gnaros minus cautos
fallant. Vidi Petropoli Tetricem marem totum fulvescente gryseum,

seu luteum.

o9Qc. T 45 T RAO Lagopus.

T. pedibus hirsutissimis, remigibus albis, rectricibus laterali-
bus nigris apice albis, area supraciliari cristato - ciliata.
«. Lagopus, Gesneri av. p. 577. Aldrov. orn. II. p. 143. tab. p. 147.
Willughb. orn. p. 127. tab. 3o. Raj. av. p. 55. n. 5. Frisch. av.
tab. 110. 111. Klein. prodrom. av. p. 116. n. 4. icon. et 173.
n. 8. Brisson. orn. Il. p. 216. sp. 19.
Lagopus varia altera, Gesner. av. p. 579. (varlet. aestiva).
Tetrao Lagopus, Lin. syst. XII. I. p. 274. sp. 4.
Lagopéde, Buffon. orn. I. p. 264. tab. 9. hyberna, pulchre,
D'aubent. pict. n. 129. hyberna, 494. variegata autumnalis
vel verna.
Ptarmigan Grous, Latham. syn. IP. p. 741. n. 10.
B. Attagen albus, Buffon. orn. I. p. 252.
y. Scotica: Gallus palustris, Gesner. av. p. 231. icon. p. 61.
Aldrov. orn. Il. p. 342. lonston. a», tab. 30?
Tetras parva, cauda integra, Buffon. orn. I. p. 2»7.
Ptarmigan scotorum, Sibbaid. scot. II. 3. p. 16. Zool. brit.

64

LATOUEHGMU IRE
————

p. 86. tab. M4. (tota alba), MS. (autumnalis Réfogati,
subtus alba).
Bonasia scotica, Buffon. orn. I. p. 242.
à. Sarmatica et rossica :
Lagopus avis, habitu vario hyberno et personato, Mus. Pe-
tropol. I. p. 372. 373. n. 219 — 925. Gmel. jun. itiner. 1.
Tetras parva, plumis versicoloratis, Buffon. orn. Il. p. 23o.
e. Americana :
Perdix alba, Anderson. Groenl. Ellis Huds. I. tab. 1. Edward.
àv. T. tab. 72. Latham. IV.'p. 743.
Lagopus freti Hudsonis, Buffon. orn. I. p. 276.

Rosis Kuropatha; 1n Sibira Bjeloi Teter (Tetrax alba) et Kuro-
paschka.

Germanis in Livonia et Curonia Morasthuhn.

Tataris A4ghün (Sacerdos); Baschkiris Bisgaeljak.

Iacutis Chabairchàn, Kawiekahn, Kakolekahn, et Peperaeh, (a
varla voce).

Vogulis ad Ob fluv. 4nga, Sosvensibus Angoe. Ostiacis beresovi-
ensibus Schogà et Schugà, ad Irtin Poitik, Iugunis Baidik,
ad Surgut Oenk, Wassuganis Ink, ad Narym Uu. Morduanis
Pwuwna — Esthonis So ve! Tuddocanna.

Samojedis Chondei; Tawginzis Cóffe; Caragassis O:uhó.

Mongolis Zagàn - choro (albus Teirax); Buraetis Kudà.

Tungusis ad Jenjiseam Chelehi vel Helühi; ad Baicalem Klak,
Heénuki; Lamutis £leki.

Iukagiris Naetlagei ; Coraecis Iéjuew.

Camtschadalis lurgtschurtsch ; occidentalibus Yugtschitsch; Ukin-
zi Igulg yt.

Curilis Niépue.

65

Copiosum culinae supplementum Lagopus per omnem Faunae
nostrae ditionem in borealioribus; in europaeis Imperii ruthenici a
Prussia et Suecia usque ad Casaniense regnum vivit, rarius, nec ni-
si hyeme ad austrum evagatur. Sed in S.biria facile omni, locis e-
tiam apricis, si modo victum praebeant, hyeme praesertim, frequens
est; copiosissima in maxime borealibus, ad oceanicam usque oram
glacialem, ubi reliqui Tetraones cum sylva desunt; copiosissimi eti-
am in orientali Sibiria, tota alpestri et frigida, inque Dauuria, licet
valde ad austrum extensa, ob alpinos situs, ubique frequens. Aesta-
te partim versus frigidiorem Septentrionem et in alpina loca atque
juga nivalia recedunt; hyeme per depressa palustria et in magis a-
pricas regiones disperguntur. n campis tamen Isetensibus et Bara-
bensibus vastis et palude abundantibus omni tempore anni frequen-
tant, et in borealibus plurimae etiam hyemant, ut etiam circa Ia-
cutiam, imo circa Schigan, Siktak, Obdorsk et Kovyrnsk, sub lpsa
arcto hyemem ferant. Stellero observante non solum in Camtschat-
Ca copiosa sunt, sed etiam in insulis inter Asiam et Americam bo-
reales sparsis. In insula Beringii gregariae, hominem minime for-
midantes, ut fustibus occidi et in uno loco intra horae spatium ad
8o sclopo occidi potuerint, magno naufragorum solatio. — Amant
praesertim saliceta et betuleta, quorum et alni gemmis, rumulis, a-
mentis et turionibus imprimis pascuntur, seminibus praeterea var is,
praesertim Polygonorum, baccis varüs, v. gr. Lonicerae, Vaccinio-
rum, Arbuti, Rubi, Empetri, Orobi etiam foliis, abiegnis turioni-
bus et alüs vegetabilibus. In temperatioribus Rossiae Aprili, in Si-
biria tardius coeunt, locis planis apricis cucurientes, crepera et cro-
citante voce, matutino praesertim tempore, post ortum Solis. Inin-
sula Beringà Lagopodas Junio demum ovis incubasse, Stellerus an-
notavit; in Sibiria ipse Julio incubantes observavi, an pro secunda

9

66 m

vice? Nidos nullos condiunt, sed humi in muscoso solo foveolam
Ova singulis g. et plura, ochracea, fusco

excavant, pro incubatu.
Pulli exclusi

testaceoque punctata, sapidissima, columbinis paria.
statim currunt et sequuntur matrem, pulchre fulvo variegati. Stupi-
da caeterum est avis, plerumque gregaria, nisl oestri tempore. Hye-
me cuniculis sub nive incedunt. Volatur satis celer, streperus.
Fox imitari potest tubulo ligni sambucini excavato, cui superligatur
pergamenum, quod medio trajicitur pilo equino, sursum deorsum tra-
hendo. Plumae hybernae ad prima autumni frigora succrescunt, Pe-
tropoli inito vel med. o Octobris, in Sibiria orientali saepe jam. Sep-
tembri. Rossi praesag'um maturioris vel serioris hyemis e tempore

petunt, quo Lagopodes, Leporesque albescunt. Pedes et venter jam

aestate albent; hinc per pectus sparsis plumis albedo diffunditur;
Ultimo, sub var'egatis aest;vis, excrescunt mediae caudae rectrices
albae, quas Natura, quasi ad tegendam lateralium nigredinem, cum
largo tectricum apparatu educit sensim, non ante aequaturas caudam,
quam postquam tota avis candida facta est! — Martio, etiam in
Camtschatca, hybernam larvam exuere incipiunt, omnesque plumas
albas proeecerunt Aprili, paulove tardius in magis orientalibus, et
in Camtschatca sub finem Maji.

Descr. Jestivae (Junio descripti): Caput, collum, pectus et la-
tera sub als fulvi colors, collum intensius, vertex et cervix longi-
tudinalter, lateraque transverse nigro variegato -striata. JDorsum et
alarum bases, reimiges intimae et tectrices, itemque rectrices caudae
9 vel 4 mediae, gryseo-fulvescente nigroque transversim undulata.
Zbdomen imo album, plumis fulvescentibus varium. — Remiges 20.
albie, cum tectricibus, primariae in med:o, secundum rhachin ni-
gram, dilutissime rufes entes. Pedes albicantes, t.biis postice, d'gi-
tisque saepe paene nudis. Etiam caput minus plumosum in aestivis.

Lo ccnes 9,
— 67

Verna et autumnalis: pectore et alis primum candida, sensim-
que plumis albis in reliquo corpore variegatae; demum albae, plu-
mis sparsis coloratis supra et in collo maculosae, ut in Americana
E. depinxit Edwards.

Hybernis: Rostrum, ut aestivis, nigrescens (in mare robustius).
Corporis totius plumae candoris intemerati, sine ulla htura vel ma-
cula. Supercilia, ut aestivis, late nuda, lunata, plicatilis, cinnaba-
rina, cute tenerrima, subtilissime papillosa, supra terminata limbo
tenuissimo, libero, denticellis mollibus confertis ciliato. (Strigam
nigram a rostro per oculos, quam I/L Buffon. (orn. II. p. 267.)
maribus tribuit, nunquam nec in nostratibus millenis, neque in exo-
ticis mihi visis observare potui) Remiges 23. (Messerschmidio
26.) extimae 5. interius a basi falcatum excisae, acuminatae et pri-
mariae 9. vel omnes, vel aliquae (praesertim a 3 ad 5, etiam mari-
bus) rhachibus supra, saltim in medio plumae, nigris, saepe acce-
dente versus apicem etiam litura lineari secundum rhachin nigra.
In quibusdam tamen maribus omnes remiges cum rhachi candidissi-
mae, et feminis semper rhaches remigum tantum fuscescunt. Rectri-
ces 16. aequales verae, et 2, vel interdum 3. supra medias acces-
soriae ; laterales utrinque septem, aequales, latiusculae nigrae, apice
vel margine terminali albo vel omnibus, vel mediarum proximis, ita
ut in exterioribus albedo sensim decrescat; mediae paulo debilores,
longioresque et vel ima basi vel saepe ultra medium fuscae, vel eti-
am sola rhachi aut obliqua plaga fuscae, vel denique tota candidae,
maxime rossicis. Jccessoriae rectrices 9 vel 3. plerumque totae al-
bae, vel sola rhachi versus basin, areolave fusca. In avibus rossicis
paulo minoribus plerumque accessoriarum una abortiens, vel minor,
nunquam tres aequales; interdum tamen iis, quae medias rectrices

et remiges habent candidissimas, aliquae tectricum tractu transverso

»

68 [e

fuliginoso conspurcatae. Pedes hyeme plumis, praesertim circa digi-
tos densissimis, villos referentibus, sed elasticis, et supra digitorum
latus inferius nudum arctissime conniventibus, ut tota planta villosa
videatur. — Pondus sibiricis, majoribus, inter 18 et o5 uncias vari-
at; in aestivis maribus ad 16. feminis ad 15 uncias minuitur, et ju-
niores hornotinae aves, Augusto adultae, paulo ultra 1o unc. pen-
dent. In Scoticis adultis pondus 1:4 unciarum Jillughbejus et
Pennantus statuunt. Majores sibiricae prope alpestres tractus, mi-
nores campestres. At in Insula Beringii, Stellero observante, ter-
tia parte majores etiam Camtchaticis, quae tamen inter Sibiricas e-
minent. Majores etiam fuerunt, quas per amicum mercatorem e La-
bratoria Americae procuratas habui, Sibiricis ad minimum aequales,
rostro fere robustiore. (Erant autem hae colore hyberno albo, sed
capite colloque, praeter verticem albo- variegatum, aestivum serva-
bant colorem, saturate brunneo-rufum, qualis etiam rarius in Sibi-
ricis maribus observatur, undulis transversis fuscis tantum versus ju-
gulum crebris. Rectrices utrinque 3. extimae apice non albae. Cac-
erum omnibus partibus Sibiricae avi simillimae).

EB. F'arietatem Lagopodis parvam et colore satisdiversam, in
terris arcticis ad Kovymam fl. et in maxime orientalibus Sibiriae
vulgarem, per D. D. Merk, Billingsianae expeditionis sodalem,
accepi, quae peculiari descriptione digna est: Differt maxime dorsi
et colli colore magis gryseo- flavescente, undulis subtilioribus varie-
gato, ad similitudinem foeminarum et juniorum majoris varietatis,
Al's caeterum caudaque simillma et hyeme pariter tota, praeter
pennas nigras, cand:da.

Cystis fellea in Lagopode conspicua nulla. Intestinum 44. pol-
licum ; coeca 261. pollices aequant, fusiformia, extremo acuta, siriis

—— 69

vel plicis sex vel septem longitudinalhbus intus porcata, ut recte
notat Kleinius. Caro pectorahum musculorum tota fusca.

N ot. Mirae Auctorum, circa hanc avem, paucis copiose visam,
hallucinationes prolixiorem me esse cogunt. Non solum antiquiores
Ormnithologi e varietatibus a loco vel anni tempore pendentibus spe-
ciem multiplicarunt, sed etiam recentissimus IZ. Buffonius, alias
in expungendis varietatibus exsultans, in hac ave, forte, ut Bris-
sonio molestus esset, minutiosum tyronem ludit, levissimisque au-
ctoritatibus plus tribuit, quam judiciosum Naturae scrutatorem decet. (*)
E. dissensu auctorum inter quos plerisque vix unum alterumve spe-
cimem Lagopodis viderunt, male concludit, diversas in unam con-
fundi species. Cum ipse et Americanam et helveticam avem vi-
derim, et Lagopodas ex omni Sibiriae climate diligenter contulerim,
rossicas autem, «cum haec scribo, quotidie e foro adlatas conferre
possim; satis mihi videor auctoritatis habere, ut affirmem, omnes
diversarum regionem aves, quas Buffonio distiguere libuit, unam
eandemque esse Lagopodem, quam etiam, hyberno maxime tempore,
ectricum numero et colore variare e descriptione a me data liquet;
unde Buffonius nec Brissonium aut Willughbejum ob indica-
tum rectricum. numerum reprehendre debuisset, dum ipse medias
caudae pennas, quae ex intermedio situ genuinae rectrices sunt, ne-
gligit, et duplicem pennarum in cauda ordinem statuit, quorum qui-
libet ;4. plumis constet, dum tegetes reliquae, magnitudine et con-
sistentia, multum a mediis illis pennis differunt. Quinimo Linnaeus
errorem, quo Buffonius (l. c. p. 268.) nititur, in priore Faunae
Suecicae editione circa definitionem Lagopodis commissum, dudum

(*) Plerasque ejus circa hanc avem hallucinationes ccmparatis speciminibus

Americanis cum Ptarmigan Scotiae, correxit Daizes Barrington act.
angl. vol. LXAll. p. 224.

79
correxerat. — Quam vero pro aestiva Lagopode descripsit Buffonius,
jam verno vel autummnali tempore mutata fuit. Scoticam vero Lago-
podem a Hossica et alpina, has a Sibirica, et Sibiricam ab Ameri-
cana, sola magnitudo distinguit, climati et pabulo adscribenda;
quod observata a Stellero in Insula Beringi grandior Varietas,' va-
riaque intra ipsius Sibiriae terminos staturasatis probat. Unde etiam
amiciss. Pennant Scoticam avem ab Americana, contra Brissonium
distinguentem, probare non possum. Confirmant etiam sibiricae, in
frigido hoc climate alpestria pariter et aprica plana colentes, vanam
esse Buffonii disünctionem, inter alpinas Europae Lagopodas et
septentrionales palustres.

* — Not. ». Attagen (Brisson. orn. T. p. 209. Zool. brit. p. 85. sp.
3. tab. M 3. Buffon. orn. II. p. 252.) a Lagopode aestivo, nisi alis
nigris, parum differt; cumque in alüoribus montibus Angliae tem-
peratae vivat, forte pro degenerata per clima Lagopode haberi posset,
quae in frigidiore Scotia boreale robur adhuc magis servavit, colore
tamen etiam ibi exsoletior. Essent utique hae aves accuratius con-
ferendae recentes; praesertim cum JFillugbejus (p. 128.) etiam
albas passim notas et maculas memoret. Utique Rajus, gravissimi
auctor judicii, Attagenem et Lagopodem scoticam conjunxisse vide-
tur (syn. av. p. 54. sp.3.) ct cum Lagopo aliarum regionum eandem

€

esse subdubitavit.
Do. cOST?RATRORP) PB OTIO T0.
T. tibiis plumosis, gula circulo albo inclusa, fasciaque rectricum
nigris, corpore variegato.
Gallina corylorum antiquioribus, JWillughb. orn. p. 126. tab.
21. Raj. syn. p. 55. n. 6.
Lagopus Bonasia, Klein. prodr. av. p. 110. n. 3. Brisson.

orn. [. p. 191. sp. 3.

[e 71
Tetrao Bonasia, Lin. syst. XII. I. p. 975. sp. 9.
Gelinotte, Buffon. orn HH. p. 233. tab. 7. pulcherrime. D'aubent.
» pict. tab. 474. mas, 475. femina.
Hazel- Grous, Latham. syn. IP. p. 744. n. 19.

Rossis Haebtschik et Raebok (i. e. tessulata seu variegata.)

Tataris Budshur; Baschkiris Syl; Tataris Sibiriae Dshim et
Dshimae; lacutis Putschuguràs.

Permaecis et Siraenis Sjéla (:unde Rubus saxatilis illis Sjéla - os
s. Bonasiae bacca:); Lettonice Meschu-irbe; Esthonibus Py,
vel Metspu. Morduanis JVerinpuwna et Werinpowal; VWotiac:s
Sjàla ; Tscheremissis Muso; Vogulis Sosvensibus Schulla, alibi
Kisipa; veldnha; Ostiacis beresoviensibus Pastek, ad Irt:in
Tschochtowoi, ad Siergut Pynk, ad Narym Pehhe, ad Ker fl.
Eégó et Pele.

Mongolis Koedu ; Calmuccis Iatun.

Tungusis ad Jeniseam Chinjuki, ad Baicalem Enuhk; Lamutis IlLiki.

Caragassis Sarma.

Per Russiam. borealem inde a mari balthico, et in sylvestribus,
montosis Sibiriae usque ultra Lenam, minus tamen frequens praece-
dentibus, etiam hyeme, occurrit; in Camtschatca, Stellero obser-
vante, deest. Improprie Gallinam Corylorum Germanice appellatam
fuisse, vel inde patet, quod per omnem Sibiriam, deficieute licet
corylo, frequentes sint. Pascuntur autem baccis Rubi, Cynosbati,
Convallariae bifolhiae, Amentis salicum, alni, caet. Arboribus saepius
insident. Pruriunt Martio et tunc congregantur, fistulatu tenerrimo
vocantes, | Mas plures. foeminas allicit. | Nidus foeminis humi, ova
sex ad 8. quibus tribus septimanis cum triduo incubant. —Pullos sta-
tim in arbusta ducunt, ubi e ramo in ramum exsiliunt. A venato-

rbus fistula ad imitationem vocis matcrnae instituta alliciuntur.

Y
mE

Descr. Jlagnitudo Perdicis. Rostrum nigrum, lobis frontalibus
plumosis fossas narium totas explentibus. lrides avellaneae. Palpe-
brae nudae, superiores miniatae, papillis cristatae, sed margine plu-
mulis nigris punctatae. rea supra ramos maxillae utrinque (in loco
palearium gallinae) nuda, miniacea. Plumae occipitales subcristatae,
laxae, nigro ferrugineoque variae. Macula nivea pone oculos tem-
poralis, supra aures descendens. Circulus albo - niger inter aures et
eculos ntrinque incipit, gulam includens, albo nigroque variam,
Cervicis plumae truncatae cinereae, basi fulvescentes, transversim
nigro fasciatae. Subtus albet, circulis nigricantibus varia, latere
utroque rufo-fulvis. Crissum albet. | Dorsum cano-cinereum, sub-
pulveratum. — Alarum bases nigro- maculatae, vestitricum apicibus
albis. Remiges 23. primariae pulveratae fuscae, secundariae gryseo-
pulveratae variae, margine terminal albicantes. Cauda aequalis,
rectrices 16. cinereo fuscoque pulveratim variae et praeter ». medias
omnes fascia nigra, ante apicem album. Pedes ultra medias tibias
plumis cinerascentibus vestiti; digiti utrinque pectinati, utin magnis
Tetraonibus; ungues acuti fuscescentes. ^ Foemina minus pulchra,
sed eodem modo variegata ; latera rufo- lutea, maculata, et rectrices
ut in mare.. Gu/a pallida, maculata; area nuda supra orbitas obso-
lete rubra, maxillaris nulla. Pondus unciarum 13 ad i4. Mensura
ad uropygium 8". 8". caudae 4". 3". alarum expansarum 1. 7".
ulnae 6". rostri ad fraenum 111". ad frontem 45". tibiae 1^. 3".

Not. Mihi Tetrao canadensis Lin. sp. 3. Edward. av. tab. 1:18.
mas, 7:1. foemina, qui cum Tetraone Canace Ejusd. sp.7. Brisson.
ern. I. p. 203. tab. 2o. docente Buffonio coincidit, vix nisi climate
transmutata Bonasiae varietas videtur, licet tibiae paulo ulterius

plumosae.

: CTETRAO*oOCAGtG.

T. tibis semiplumosis, rectricibus » intermediis duplo longio-

000

ribus subulatis, jugulo ferrugineo, nigro marginato.

Alchata seu Filacotona, Gesner. av. p. 31i. tab. 307.
Aldrov. orn. II. p. 501. ic. 502.

Perdix damascena, Bellon. av.p. 63. a. Willughb. Orn. p. 126.

Avis Baeker-kara, De Bruyn it. moscov. p. 177. tab. 1.93.
foem. 94. mas.

Bonasia pyrenaica, Brisson. Orn. I. p. 195. sp. 4. tab. 19.
fig. 1. mas. 2. foemina.

Kata orientalium, Russell. alep. tab. o.

Tetrao parva, cauda acuminata, Edwards. glean. I. tab.
249. (bona) p. 84.

Tetrao Alchata, Lin. syst. XIT. I. p. 276. sp. 11.

Tetrao caudacutus, Gmelin. jun. itin. p. 93. tab. 18. mala.

Ganga, Buffon. orn. Il. p. 244. tab. 8. D'aubent. pict. tab.
30; mala.

Bocharo - Tataris Pachtal.

In montibus deserti Kirgisiorum collecta specimina fuere.
Maxime frequens estin Caucaso, atque hyeme incampestria maxime
. Persiae, rarius etiam Cumani et Astrachanensis descendit Pulcher-

rima avis in exuviis, quas Gmelinus e Persia müsit pro Museo
Academiae. De Bruyn etam in Cypro abundare dicit. — (Nunc
maximo jure civibus Faunae nostrae adnumerabitur, postquam Cau-
casus, Colchis, et finitimae Persiae provinciae armis Alexandri Au-
gusti debellatae nunc sunt.) 1
223. T ETRAO arenaria. "TAB. LIII.

T. tibiis semiplumosis tetradactylis, alis acutissimis elongatis,

cauda acuta.

10

Tetrao arenaria, Pall. Nov. Com. Petr. vol. XIX. p. 418.
tab. 8. ltiner. vol. III. append. p. 699. n. 27. Latham.
syn. IV. p. 751. vol. 6.
Rosss Stepnoi Raebok.
Tatarss Dshérük et Bulduruk.

In desertis australibus arenosis inter Tanain, Volgam, Rhym-
num, mare caspium et Caucasum, frequens haec aves, per paria
vaga, autumno parvis gregibus cum prole volans. Volatus Columba-
rum aemulus, cum voce grata, stridula. Siticulosae ad hydreomata
deserti mane, meridie et vesperi accedunt; Astragalorum seminibus
praesertim victitantes, quibus ea deserta abundant varüs. Gmelinus
jun- etiam. ad littus orientale maris Caspii observavit.

Descr. Magnitudo supra Perdicem; habitus et rostrum T. Cha-
tae. In Mare: caput et collum usque ad prolobum canescunt ; gu/a
fulva, triangulo atro sub colli medio terminata. | Dorsum albido, lu-
teo, fuscoque variegatum. Circulus niger jugulum a pectore albido

d'rmit, sed abdomen et .crissum atra. — Foemina tota pallido-
flavescens, nigro guttata atque variegata; circulus juguli, lunula gu-
lie et abdomen n'gra, ut in mare. — — 4lae in utroque sexu elon.

gatae, acutissimae. Cauda acuta, rectricum sedecim. Pedes parvi,
Libüs antice fere ad digitos plumosis; posticus d.gitus verruciformis,
ungue subulato, ceu calcare, proininulo.

20A. TB P AAO.'paradoxrd.

T. ped;bus semiplumosis Fridscty a, digitis coalitis, alis longis
simis, acum'natis.
?Kittawah vel Lagopus africanus, Shaw. it. orient. p. 253.
icon mala.

Tetrao paradoxa, Pall. itin. II. app. p. 111. tab. F,

Kirgisis Tjilegus, (Rytschkof itin. IIT. p. 4o.)

In arenosis deserti Kirgisici circa arenas Dshidel-mamut, a
Rytschkofio vivae adlatae, exuviae rectricibus carebant; neque
praeterea a quopiam nostrorum observata fuit haec avis curiosissima
quam Kirgisotatari pulverisatam contra insaniam commendant. Ea-
dem omnino videtur cum ave a Shawio descripta.

Descr. Anomala in suo genere avis. Magnitudo Chatae.
Rostrum tenuius quam Tetraonibus aliis, superiore maxilla non forni-
cata supra inferiorem. Pedes maxime insolii, tridactyli, digitis
brevissimis coalitis, solo apice et unguibus distinctis, brevibus, us-
que fere ad ungues plumosis; unde planta triloba, latiuscula, corneis
papilis imbricata. Caput cum collo ad jugulum usque canescunt,
sed gula fulvescit, maculaque in utroque colli latere intense fulva
seu potius aurantia. JDorsum inter alas et ad caudam usque, (ut in
Otide) gryseo- nigroque doliatum ; circulus quoque jugulum ambiens
e lineolis crebris, transversis, nigris. Pectus cinereo -rubescente pal-
lidum, hinc supina facies usque ad crissum atra, pallide maculosa,
ut et hypochondria. 4/ae maxime elongatae, acuminatee, subtus
albae, supra basi dilute cinereo rubescentes, punctis magnis nigris
adspersae. ZJae spuriae strigis nigris undulatae, apice lituris magnis;
veluti cruentis, fuscis inquinatae. Remiges primariae extimae sensim
longiores, maxime acuminatae; omnes fuscae, extus canescentes,
margine extime versus basin, interiore usque ad apicem albo; vix
in extimis. Tectrices primariae et remiges breves secundariae totae
e ferrugineo albae, tractu latiusculo atro, secundum rhachin exterius
longitudinali usque ad apicem. Cauda in specimine deerat, verosi-
milime acuminata, ut T. Chatae et arenariae. (Secundum Shaw
cauda, singula penna albo- maculata; media longior, acuminata.

Not. Turnix Buffonii (orn. II. p. 479. — D'aubent. pict. n. 171.)

»

E

76 —

vel coturnix madagascariensis, etiam tridactyla est, adeoque non

sola in Tetraonum genere exceptionem facit haec paradoxa.

oo5- TETR*AO aeauccsica. Lab.

T. pedibus nudis calcaratis, corpore undulato ferrugineoque
undulato, capite cano, gula alba.
Pall. itin. poster. vol. I. p. 414.
'Tataris Caucasi Dshumaruh ; mas Becshbarmah i. e. pentadactylus, |
ob tibias calcaratas.
'Tscherkessis Sym ; Ossetinis Zym.
Georgianis Dshurdschi.

Habitat in summis Caucasi rupibus, provida et venatu difficilhi-
ma; viso homine dicitur, ut Graculus, singulari fistulante voce
pascentes circa rupes Aegagros, Ammones vel Rupicapras de pericu-
lo admonere, ipsa quam maxime provida. Omni adhibita opera,
quum anno 1792. ad pedem Caucasi commorarer, ipsam avem, pro-
posito licet praemio obtinere fortuna negavit. Sed nuper Nobiliss.
Lib. Baro Marschal a Biberstein, pro sua erga me amicitia,
communicavit rarae hujus avis iconem, vivis coloribus et naturali
magnitudine in Georgia delineatam, cum brevi descriptione a Diligentiss.
D. D. Steven oblatam, cujus hic sequitur epitome, cum icone dili-
gentisime in minorem formam reducta.

Descr. Magnitudo 'T. Tetricis, sed tibiis nudis, mari calcaratis
ad alteram Tetraonum phalangem pertinet. Rostrum unciale, cras-
sum nigrum, subaduncum. | Caruncula flavissima supra nares ovatas,
tractusque. nudus flavus pone oculos, cum palpebris flavus. [rides
fuscae. Caput cano - cinereum, plumis circa aures paulo longioribus;
Tractus albus a rostro trans oculos. Cervix colore capitis, cano -ci-
nerea; collum subtus ad jugulum usque album, lituris aliquot cinereis.

mem ii a

Dorsum, humeri, pectus gryseo nigroque undulata; abdomen gryseo-
fuscum, albo irroratum, Z/aterum liturae longitudinales rufo - sangui-
neae. Crissum nigrum; latera uropygii, femorumque tegetes alba,
-cano-pulverata. 4jarum remiges o4.primariae 10. extus nigrae, gry-
seo -irroratae, secundariae cinereae; tectrices gryseo nigroque varie-
gatae, lituris magnis, rufo-sanguineis, albo terminatis, longitudina-
libus; subalares nigrae, ut et cauda. Pedum tibiae cum digitis nü-
-dae, loricatae, gryseo flavescentes, calcare in maribus brevi, robusto,
conico, fusco, apice albido: Digiti subtus flavescentes, posticus a
ierra remotus; ungues nigri. Mensurae (:ad pedem anglicum exactae:)
a rostro ad finem caudae 2» pollicum ; caudae 7 poll. alarum expan-
sarum 32. poll tibiarum 8: poll. digiti medii (:cum ungue 2:)2 poll.

rostri fere 1; poll 4reae flavae pone oculos dimidii pollicis.

ooQ. LR IRAO WPerdLr.

T. pedibus nudis, area suboculari coccinea nuda, pectore
testaceo maculato, cauda ferruginea.
Perdix cinerea auctorum, JFillughb. orn. p. 119. tab. 9g.
Raj. syn. av. p. 57. Albin. av. I. tab. 27. pessima. Frisch.
av. I. tab. 114. et varietas alba tab. 115. Brisson. orn. I.
p. 219. sp. 1. Buffon. orn. I. p. 4o1. D'aubent. pict. tab 27.
Tetrao Perdix, Lin. syst. XII. p. 276. sp. 13. Zool. brit. p.
86. tab. M. 5.

Rossis Sjeraja Kuropatka ; in Sibiria Raebik polewoi vel stepnoi
(Bonasia campestris); in Dauuria Kamenoi Raebtschlik (Bonas.
rupestris).

Tataris Busür; ad Jeniseam Chatteganaeht ; Baschkixis Budshur ;
Persis et Bocharis Durratsch; Chivinzis Tschil; Kirgisis Tschint.

Calmuccis Utoen, vel Ioettohn; Mongolis Ythó. Buraetis Ythag.

^ d

Esthonice Poeldpü, Lettonis Lauku irbe Kurrata.
Morduanis Pua. Kystimis laeses - dshim.
Tungsis Tschupkuroe; in 'Tauria Tschorkirol.

Iaponis Schiroi phadó; Indis Bahter ; Tangutis Wschak'ba.

In Rossiae atque Sibiriae citra Lenam temperatis, australioribus,
campestribus frequentissima ; circa Altaicos montes, ad Jeniseam et
in Dauuria colore obsoletiore paulo diversa, et autumno in rupestri-
bus apricis, ad solem versis, copiosa, ubi gregaria hybernat, sae-
pius sub nive latens; at ubi potest, circa horrea rusticorum, auda-

cissima inter gallinas pascitur. Etiam in rupestribus minime timidae

currunt, raro volant, nisi sclopo territae; Mares ad. solem caudam

rotantes et superbientes. In desertis Tatariae australibus inter colles
arenosos et in paludibus salsis, ubi nix non durat, tota hyeme gre-
gariae, ibique seminibus Salsolarum, Chenopodiorum, Atriplicum
maxime pinguescunt, sed minime sapidae. Egregiae contra et co-
piosissimae in Chersoneso Taurica, paucis avium speciebus frequen-
tata, Gregatim in rete humi tensum, pedali circiter altitudine,
duabus alis divergentibus plures orgyas longis, in medium saccum in-
fundibuliformem convergentibus, ab homine post velum linteum
tensum latente compelluntur, facilemque in campestribus venationem
praebent. Incidunt etiam in suspensa retia, quae ob humilem vola-
tum evitare nequeunt. In orientali Sibiria, ultra Lenam, tota frigi-
da, et in Camtschatca desunt. E borealibus hyeme discedunt. Tem-
pore prolificationis, primo vere, per paria disperguntur. Incubant
humi. Ova ovali- globosa, pallido - alba.

Descr. Farietatis rupestris dauuricae: Facies tota, tractus pone
oculos, gula late, tractusque pollicari circiter latitudine subtus per
collum, jugulum et pectus continuatus, dilutissime ferruginea. .Ma-
«ula sterni atra insignis tractum colli terminat. Lunula supra ro-

strum, in prima fronte etra; palpebra inferior alba, subjecta Junula
lineari nigra. Tractus nudus pone oculos miniatus. ^ Hypochondria
et crissum cano- exalbida, fasciis transversis sanguimeo - ferrugineis.
Reliqua ut in europaeis. Calcaria nulla. — Rectrices 18. in utroque
sexu; remiges 24. Pondus unciarum IX — XI. Mensura ulnae

^ ,

alarum 5". 4'"". caudae 2". 11i". tibiae 1". 4". intestini 31 pollicum;
coeca substriata 5' pollicum. '

B. Farietatem albam, marem et foeminam, simul captasin Tauria
circa Karassubasar, donavit Nobilissimus copiarum Dux Andr. a

Rosenberg.
E07. TETRAO- rure.

T. pedibus nudis calcaratis rostroque ruberrimis, gula alba
fascia nigra inclusa,
Perdix rufa auctorum, .Willughb. orn. p. 118. tab. 29. Raj.
syn. av. p. 57. Albin. av. I. tab. 2g. Frisch. av. tab. 116.
Perdix rubripes barbarica, Edward, av. I. tab. 7o.
Perdix rubra, P. rubra barbarica et P. rubra graeca, Bris-
son. orn. I. p. 236. sp. 10. p. 239. sp. 11. et 241. sp. 12.
tab. 23. fig. 1. (varietates!).
Tetrao rufus, Lin. syst. XII. I. p. 276. sp. 12.
Bartavella et Perdix rubra europaea, Buffon. orn. I. p. 420,
431. tab. 15. D'aubent. pict. tab. 231. et 150.
Perdix rufa, Gmelin. jun. N. Com. Petrop. vol. XV. p. 443.
tab. 13. mala.
Rossice Krasnaja Kuropatka.
Bocharo- Tataris Ka&lyk (a voce*.
In jugis australibus deserti Kirgisicl atque Bucharia tota, item-
que in Caucaso et praesertim in Persia frequens est, Ex Anatolia

L|
$0 . . ("T quem *

habui Burtitialao similem, adeo familiarem; ut circa hominem con-

tinuo versaretur, et licet in horto libere vágata, tamen in domum

sponte rediret." Sed maxime phlegmatica videbatur, nec ulla amicitia,
sed solo habitu, socialis. *
— Not. Vidi varietates auctoribus laudatas, graecam et barbasicggit,
nec magis differre mihi visae suni ab europaea, quam Perdix sibiri-
ca a vulgari. Ó;
2993h (APO SPUR AP G9 0 51v vp
supra longitudinalibus pallidis, cauda brevissima.
Coturnix auctorum, JVillughb. orn. p. 121. tab. 99. Raj. av.
p. 58. Albin. av. I. tab. 30. Frisch: av. tab. 117. (mole
peccans). Brisson. orn. l. p. 247. sp. 14.

Tetrao Coturnix, Lin. syst. XII. I. p. 278. sp. 20. Zool.
britan. p. 87. tab. M. 6.

Caill, Buffon. orn. I. p. 44g. tab. 16. pulere D'aubent.
pict. tab. 170.

Rossis Perepélka; Podpolucha ; Malorossis Perepeliza.

Tataris Casan. Büdbüldük (expressio vocis); Baschkiris, Metsche-
raecis et Kirgisis Büdaenae: Chivinzis Buldutschin; Persis
Sjüman; Bocharis Saepaemnat. Kyschtimis Budurtschin.

Morduanis Jura et Kotschkodók ; Permaecis et Siraenis Quatkàn;
Tscheremissis JVese; 'TTschuvaschis et Votiacis Pudenae; Ostia-
cis ad Ketam Kamwia, ad Surgut Lytsch, ad Narym Koléoel-
Letophan (*), nec ulterius ad septentrionem observantur aeque
Coturnices, atque Crex, Columba, Merula, Sturnus et Alauda.

(*) Hoc nomen significat : Sepulcrum aperi. Dicunt enim signum esse immi-
nentis mortalitatis, si Cortunix in ista regione exaudiatur. Forte quod
calidiore tantum aestate id evenit, quae in paludosis necessario noxia.

T. pedibus nudis, grysea fusco variegata, superciliis lineolisque.—

^t

» " -- 81
a
Armenis Tschil. — Calmuccis Boedenae ; Mongolis Boedenà.

Per omnem Rossiam et Sibiriam australiorem apricam frequens;
in borealibus maritimis, orientali angulo Asiae et Camtschatca defi-
cit. Copiosissime contra per omnem Ucraniam et finitimam Poloniam
et ineffabili copia, migrationis tempore, congregatur in desertis ad
Borystenem et Danubium, tandemque autumno in convalles mariti-
mas montosae orae Chersonesi Tauricae colligitur, unde ingruente
frigidiore autumno in Anatoliam Pontum Euxinum trajiciunt. In au-
strelhbus Rossiae provinciis tunc copiosé et pinguissimae capiuntur,
integraque dolia sale conditarum Moscuam et Petropolin mittuntur.
Capiuntur praesertim Tinnunculo, Falcone vespertino, Niso et Aesa-
lone ad id instutis, vel etiam retibus. Abundant etiam in campis
pinguibus et graminosis, ad Iset, Tobol, Ischim et Irtin fluvios, ubi
canes mei in itinere quavis fere hora Coturnices capiebant. Ad
Jeniseam non minus vocales europaeis, sed nunquam post solstitium
exaudiendae. In Dauuria denique, licet frequentes, plane mutae
sunt, solum voci praevium apud nostras rhonchum edentes. Mae a
Chinensibus, uti quondam Athenis, in spectaculum ad pugnas ludi.
cras adhibentur, et teste Anglo Be (itiner. vers. gall. vol. I. p. 270)
ad internecionem ferocissime pugnant, nisi dirimantur. Ad Can ta-

men fluvium, citra Ircutiam jam canoras exaudivi. — Circa Jeniseam

in vulgus notum est, et homo fide dignus, Germanus circa metalli-
fodinas ad Karysch fl. diu commoratus mihi autopta confirmavit.
Coturnices ibi sub nive hybernare, et maxime circa formicarum
acervos in sylvis congregari, ubi quasi torpidae reperiantur. — Appa-
rent etiam suda tempestate supra nivem et rarae circa horrea; alpe-
stribus ssilicet jugis sub finem Augusti nive tectis, ad austrum migrare
inpediuntur. Caeterum praesagae tempestatum, ingruente pluvia la-
tebras quaerunt; sub spem sereni laetae exsultant. PulZ languine

11

E osnisisasmpand
S2 , rr

longitudinaliter nigro fulvoque fasciata elegantissimi et mire lepidi
suat.

— Descr. Farietatis ad Jeniseam vulgaris, cui Dauuricae mutae
sunt simillimae: rides spadiceae; Rostrum corneolum. — Supercilia
gulaque pallido-alba; circulus ovalis, maculosus fuscus a rostro gu-
lam circumambit, Zineaque eidem parallela ab auribus ad gulam de-
scendit; quod in Europaeis non observo. Caput, cervix, totumque
dorsum, gryseo, ferrugineo, nigroque undulata, ductibus scapinis
n'gro margiaatis pallidis. Subtus avis pallida, jugulo lutescente sub-
ferrugineo, nigro guttato. 4/ae basi gryseo-cinerascentes, reliquo
fuscae, gryseo pallido undulatae. Remiges 2:. quarum tertia longis-
sima, » et 3 subangustatae. Cauda brevissima; decempennis; rectri-
ces fuscae, arcu atque linea scapina arcul insistente pallidis. —Pedes
corneolo-albidi. Pozrdus minus triunciali.. Mensura ad uropyg. 5".
9". ulnae alarum 3". 8". expansarum 6". 3'". rostriad rictum 6". ad-
frontalem angulum 5". tibiae 11^. digiti medii antici 10". postici 3".
Cystis fellea exigua. Intestinum 21 poll Coeca 3i pollicum.

XXKL-P HA S TLAAN.E

Phasianorum genus Asiae praesertim datum est; et numerosis
speciebus in hac orbis parte distributum est, quarum forte aliquae
adhuc in terris paene incognitis inter Indiam et Tatariam latent.
Lno in Caucasi excelsis rupibus speciem Phasiani adhuc dari nobis
ignotam, monticolarum relatione verosimile fit, qui avem quandam,
----1-- ilis dictam, commemorant, quae voce sua feras adpro-
pinquantem hominem nunciat, et cujus mas, ideo quod pedibus cal-
caratis pollet, ab iis Beschbarmak 3. e. pentadact: lus, cognominatur.

Hanc avez, quam vulgus ibi novit, nulla opera obtinere potui, sed

est certe Phasiani ignota quaedam species, quae etiam Giülden-
staedtium, attentum alias observatorem, latuit.

LA

2900. PHASIANUS ,. colchicus.

P. cauda acuminata, area oculorum papillosa ruberrima, occi-

pite subaurito.
Phasianus auctorum, JVillughb. orn. p. 117. tab. 98. Raj. av.
p. 56. Albin. av. 1. tab. 25. 96. Frisch. av. tab. 123. et
varietas albo maculata tab. 1ie4. et hybridum e gallina,
tab. 125. Brisson. orn. Il. p. 962. sp. 1. Buffon. orn. II.
p. 328. tab. 11. D'aubent. pict. tab. 121. mas, 129. foe-
mina.
Phasianus colchicus, Lin. syst. XII. I. p. a71. sp. 3.
Rossice ad Terecum , Cumam et Cuban fluv. Madsharskoi Petuch

( Gallus Madsharensis).

Armenis et Kirgiso - Tataris Karka-ul. Bocharis Margaitan.
Mongolis Gorgol (*); Calmuccis Gurgul.
Tangutis Déwo. Chinensibus Jedshilen.

Habitant spontanel et satis copiosi in arundinetis circa mare
Caspium, ad Cumam fluvium, praesertim vero ad Terecet Cuban fl.
et omnem Caucasum. Nomen ruthenicum a ruderibus ad Cumam,
sub nomine Madshary mnotissimis, obtinuit, quod ibi in depressis,
arbusto et arundinibus obsitis frequentiores sunt. Apparent etiam in-
terdum in inferiore regione Rhymni et ad Jembam, inque Kirgisio-
rum deserto maxime circa Aral lacum et fluvios ad illum tendentes,
alisque arundinetis australioribus.

c—

(*) Hargol biblicam avem (Moys. lib. III. cop. 11. $. 22.) per hanc appella-
tionem nonnemo explicare voluit.

$4 . B ensis

Varietas torque alba in Mongolorum desertis, maxime in cah-

&

dioribus versus murum Sinarum , arundinosis locis occurrit ; attamen
haec non deest etiam circa Dslay -noor et in calidis convallibus ad
Argunum fl. circaque Abagaitu, imo usque ad argentariam ustrinam
Kutomar, aestate observantur et laqueis capiuntur. Hanc depingit
Buchoz Icon. sinens. Tab. 9». Hyeme congelatos crebro Kjachtam
adferunt Sinenses mercatores, sed colchicis gustu pejores. Abundant
maxime circa nigrum Mongolorum fluvium ( Chara-murin) et obser-
vante Ysbrando Ides ad fl. Jalo citra urbem Naun vel Xixigar. —
Ad Cumam, Cuban seu Anticaetam fluv. et mare caspium vivi ca-
piuntur laqueis per tramites statutis, quos sibi in Arundinetis crebro
cursu effecerunt. Horum descriptionem et delineationem vide in ul-
timo meo Itinerario (Lips. 1769. 4to vol. I. p. - - et&- - . In Taur-
ca Chersoneso Principis Potemkin jussu e Cubani regione adlati
Phasiani quondam emissi sunt et in montanis sylvis nunc passim va-
gari dicuntur, sed ex;guo numero.

Descr. Farietatis mongolicae: Caput cum initio colli sericeum
coeruleum; torquis lata alba circa medium collum. Pectus fulvo -au-
reum, plumis atro marginatis. Pectus et abdomen medio atra; late-
ra fulva, plumis apice nigris. Dorsum plumis disco partim nigris,
arcu flavescente, partim flavescentes medio fusco undulatae, per am-
bitum testaceae, nitore coerulante sericeo. | Uropygium supra jubis
obsolete cyaneis, latere fulvo rubrum; crissum fuscum. —.4/ae varie-
gatissimae, tectricibus secundariis majore parte cano - coerulescenti-
bus. Cauda exsoletius fulva, fasciis transversis linearibus atris. Ro-
strum. flavescens; pedes nigri, calcare conico. | Mensura ad uropygi-
um 1. 2". o. rostri ad frontem 1i". 1i". ad (íraenum 1^. 3". Caudae

. digiti

" Hn

mediis pennis 1. 6".
medi antici (cum ungue G^.) 2". postic (c. u. 217.) 7". calcaris

o. ulnae alarum 9g". 4". tibiae 2". 6

51^, — Dubius haereo an hanc avem pro varietate Ph. colchici, vel
pro distincta specie tradam. .A vera Colchica ave spontanea d:ffert:

1^. quod habeat rostrum paulo crassius, licet corpore sit paulo
minor, et pedes tenuiores, calcare tamen robustiore.

2". quod vertex, cum tota fronte, olivaceus, exsolete virenti ni-
tore, tractu supracilhari albicante.

3*. quod colum medium fascia lata albo argentea ambiat, ubi in
ave colchica coeruleo viridi splendidum.

ap. quod plumae jugulum totum occupantes non rotundato — sed
subacuto-emoerginatae, et ex aureo magis rubrae, nec solo margine
terminal, sed etiam linea ex crena secundum rhachin adscendente
coeruleo - nigra ;

5^. Cervicis contra plumae minus nitidae, exsolete aureae seu
subgryseae.

6*. Dorsales area latius pallida, pleraeque simplici annulo aream
cingente, medio atomis nigris variegatam.

7. Álae secundariae incumbentibus non luteo gryseis, sed e coe-
rulescenti canis.

6^ Uropygio non purpureo-violaceo, sed cyaneo-virescente imbuto.

9^. Remigibus rigidioribus.

10^. Rectricibus caudae mediis paulo longioribus , fasciis transver-
sis latioribus, nec strigis, ut in Colchica ave. Caeterum proportioni-
bus paene conveniunt v. gr.

74

Ulna alarum in ave colchica 9". 4". in chinensi 9". 4".

Tibiae longitudo -. - . - 23.9". — - - 2" 6".
Digiü medii.cum ungue - - e". a7, o 209", —
Ejus unguis Tf e — 67. -. —98B',

Rectrices mediae - - 887 og ^A. cos - 18. —

26 —

v

o30. PIRASTANUS'"pictus.

P. cauda acuminata, crista uropygioque flavis, cucullo aureo
nigro-fasciato, pectore ruberrimo. '
Phasianus chinensis, A4flbin. av. III. tab. 36.
Phasianus pictus, Edward. av. II. tab. 68. mas, 69. foemi-
na. Lin. syst. XII. I. p. 272. sp. 5.
Phasianus aureus sinensis, Brisson. orn. I. p. 971. sp. 4.
Phasianus aureus vel tricolor cristatus chinensis, Buffon.
orn. II. p. 355. D'aubent. pict. n. 215.
Mongolis et Dauuris [tan - Gorgojdei.
Sinensibus Tschintschi.

In australibus Dauuriae et deserti mongolici maxime orientalis
spontaneus occurrit, interdum ad Amur usque fl. advolans aestate,
imo quandoque in districtu Nertschinensi captus. Pelles farctae a
Sinensibus Kjachtam adferuntur.

931. PHASIANUS auritus.

P. cauda incurvata, area oculorum nuda, plumis aurium pro-
ductis.

A Sinensibus inter alias rariores avium exuvias, haec quoque
Phasiani species adlata fuit, quam ad Academiam Scient. Petropo-
ltanam transmisit Éxcellentiss. tunc lrcutensis Gubernator Franc. à
Klitschka. Species interioris Chinae quantum novi, a nemine huc-
usque Ornithologorum dicta.

Descr. Magnitudo media inter Phasianum et Gallopavonem.
Rostrum majusculum, obtusum, cornei coloris; maxilla superiore ab
ipsa basi ultra medium late fornicata, convexa; inferior basi plumu-
lis albis arrectis utrinque subbarbata. Nares nudae, cera obsoleta

: 87

cinctae, lunatae, supra fornice crasso corneo obumbratae. — Caput
minusculum, verticis plumulis atro - coerulescentibus, reflexo- arrectis,
holoserice/s. Zfrea lateralis oculos late ambiens nuda, papilloso rubra,
antce versus ceram angulo excurrens, f[imbriata plumulis prostratis
albo-nigris. — Gula alba, utrinque plumis elongatis continuata aures
tegentibus, retrorsum arrectis, setaceis, sesquipollicaribus. Colum
tenue, una cum toto trunco usque ad uropygium, cumqme basibus
alarum, colore uniformi, plumbeo. coerulescente; plumae ubique
laxae, rarae, setaceae. lae uropygium exsuperantes, fornicatae,
pennis r'gidis. Remiges universae 21. quarum interiores dorso sub-
concolores, primariae fuscae, 2, 3, quartaque exterius a medio an-
gustatae, Ibique albo- marginatae. Cauda majuscula, rectricibus latis
18. composita; intermediae 4. comosae, lacero-discerptae, extremo
incurvatae, ex atro coerulescentes; proximae utrinque 4. integrae,
latissimae, atrae, extremo coerulantes et incurvatae, subaequales;
reliquae laterales gradatim decrescentes, ultra medium albae, extre-
m:tate coerulanti-atrae. Subcaudales majores albae, apice atrae.
Pedes in specimine misso deerant, secundum reliquum autem habitum,
et colli caudaeque longitudinem, proceriores videntur fuisse, quam
Phasianis reliquis. |

Nota. In summis Caucasi, referentibus monticolis et itinerato-
ribus, datur species, ut videtur, Phasiani, quae Ossetis Sym, Circas-
sis Dshnmaruh, et mas ob quintum (ut perhibent) digitum (calcar
puto) Beschbarmak i. e. quinque digitatus, appellatur. Pulchra plu-
magine dicitur ornatus, major Phasiano colchico, voce fistulari, lon-
ge exaudienda, quam viso praesertim homine edit, Aegagris et Ru-

picapris per.culam nuncians.

88 rr

*
*

"

o39. PH ASIANUS Gallinaceus.

... P. caruncula frontis compressa dentata, palearibusque gulae ru-

bris, cauda surrecta, bivalvi.

Gallus gallinaceus Auctorum , Willughb. orn. p. 10g. tab. 26.
Raj. av. p. 51.
Genus gallinaceum, Brisson. orn. I. p. 164. a "

Phasianus Gallus, Lin. syst. XII. T. p. 970. sp. 4.

«. Gallinaces rusticae, fulvo- variae, nigrae, albae.

Gallus versicolor, Brisson. orn. l. p. 1060. sp. i. Buffon.
orn... II..£ab..o.

Gallus hamburgensis, Aibin. av. III. tab. 32. Frisch. aw.
tab. 127. 129.

6. Gallinaces barbatae , vertice plumis cristato, crista globosa
et cranio in tuber prominulo stibiis plumosis.

Gallus cristatus, Raj. av. p. 51. Brisson. orn. I. p. 169. 4.
Pall. Spicil. Zool. IF. p. tab. Frisch. av. tab. 129.
13o. 4JD'aubent. pict. tab. i.

y. Gallinaces procerae , maximae, plerumque nigrae vel nigro
fulvae, crista carnea exili, facie papillosa rubra, cruri-
bus validis; Persicae, Anatolicae, etiam proceriores sic
dictis Bantamicis, motu et procreatione tardae.

4. Gallinaces anghcae, pedibus pentadactylis, niveae-

Gallus et Galiina pentadactyli , Briss. orn. L4. 5869.:B;
Frisch. av. tab. 133. Buffon. orn. Il. p. 124. n. 17.

e. Gallinaces cute et periostio nigris, plumis albis, setosis, ra-
ris, Sinensibus etam inquilinae.

Gallus japonicus, Briss. orn. I. p. 175. sp. 6. tab. 17. fig.
». Buffon. orn. II. p. 121. n. 14. D'aubent. pict. n. g8.

Qq——S $9

& Gallinaces cute rubra, plumis plerumque recurvatis cris-
pulis.

4. Gallinaces auriginosae, cute et pedibus flavis, a vulgaribus
plerumque genitae; et dicuntur morbosae, ad propagatio-
nem haud eligendae.

3. Gallinaces transversim cinereo fuscoque variegatae seu do-

— liatae.

x. Gallinaces pygmeae , anglicae dictae, pedibus pennatis, ple-
rumque Gallinae albae, Galli fulvo varii. :

Rossice Petuch (Gallus), Káriza (Gallina). Malorossis Pewén, Pe-
tel (Gallus), Kurae (Gallina).

Tataris Casaniensibus Kurüss (Gallus) Taik (Gallina); Bucharo-
Persis Churüs et Taku. Tataris ad Ischimum jalch. Jacutis
Kuruptschà (a Rossorum Kuriza).

Calmuccis et Mongolis Takia.

Morduanis A4taeksch (Gallus), Saràs (Gallina); Votiacis 4ttas
(Gallus), Kuraejik (Gallina); Tscheremissis et Tschuwaschis
Tschiche (Gallina), 44utan (Gallus) ^ Vogulis Kuaerih vel
Koraech , itemque Tokoch, generice. Permaecis Kurága; Si-
raenis Tschipan; Ostiacis Tyskurek.

Samojedis Luzechondéi (Lagopus rossica).

Armenis JWorzak (Gallus) , Gaf (Gallina).

Tangutis JPschaiwó.

Exoticae licet originis avis, propter universalitatem tamen 1n

Fauna nostra locum meretur, praesertim , ut var;etates exponantur.

Apud omnes Imperii incolas agriculiurae deditos frequens alitur

ubique, praesertim rustica «. plerumque fulvo vario colore, utpote

vulgatissimo et verosimillime specie: primigenio, quiut in aliis avi-

bus, in nigrum et album, vel albo varium saepe et facile degene-

12

9o
rat; (non ex albis, ut Buffonius autumat, variae et nigrae oriri
potuissent). Nigrae, praesertim macilentae , ova saepe sordide fla-
vescenti vel pallida testa instructa pariunt, sed pinguiores factae,
albissima. Nascuntur et inter rusticas pentadactylae, digito postico,
vel apice tantum bifido vel usque ad articulum duplici, ramo altero
etiam saepe praeter unguem biarticulato, imo triarticulato.

Varietas (9. tantum in urbibus colitur, et quum albo guttata est
Rossis Serebraenaja, cum luteo guttata, Solotaja Kuriza (argentea et
aurea) appellari solet. —Rarior huic affinis varietas, quam Hambur-
gensem Ornithotrophi angli appellant, tota atra, crista plumarum
maxima alba, haud barbatae, pedibusque nudis, inter omnes cura
humana productas varietates me judice pulcherrima. — Minon gra-
du cristatae, imo et barbatae, hybridae ex prioribus vel casu natae
inter vulgares plurimae generantur.

Varietas y. partim e Gilano Persiae per Astrachaniam, partim
ex Anatolia illata, omnium maxima, ita ut perfectae magnitudinis
Gallus e tabula stans cibum capere fere possit. Crista carnea his
exigua, fere ut Caponibus, quasi resecta, collum erectum, pedes
magni, proceri, robustixsimi; color plerumque ad nigrum tendens,
fulvis plumis varius, praesertim jubis gallorum. Paucipara haec spe-
cies, alias pro patinis egregia. Pulli quum lanuginem exuerunt ,
diu feze nudi incedunt, plumis tarde erumpentibus, et magnitudi-
ne femorum, etiam in hybridis, facile agnoscuntur: Rossis Gilanskie
vel 4nodolshie Küri.

Varietas à. Ex Anglia praesertim importata, admodum foecunda
et sapida, bonae molis, monstrosam conformationem optime propagat.

Farietas &. Astrachaniae e Persia, in Sibiria a Sinis, Petropoli
ex Anglia importata, nigredinem cutis, cristae, menyngis, peritonaei

et periosti diu, etiam in hybrid;s, Llcet alieno Gallo natis, propagat,

ance 91

quae plumas quidem ordinarias, non setaceas, sed plerumque tamen
albas gerunt. Sunt autem sapidissimae, tenerrimae carnis, caponibus
vix posthabendae, et femorum crassitie commendabiles. In meiano-
dermis piloso-plumatis vidi varietatem pentadactylam, constanter sic
propagantem.

Varietas &. variis in locis mihi oblata est, plumis rariuscuLs,
reversis et subcrispis, plerumque albis vel cinereis, cute simul, prae-
sertim gallo, per totum corpus ruberrima vel purpurea. Hi pluma-
tionis. tempore toti fere nudi incedunt, tetro aspectu, et vel degene-
ratione per clima, vel a mgripelli varietate ortum trahunt. (Varie-
tatem uropygio destitutam nanquam vidi in Rossia).

Farietas s. auriginosa, pedibus flavis, et cute per totum cor-
pus itidem flava, apud Rossos frequentissima est, in genere pro de-
bili et parum vivaci habita; copiosius forte orta apud nos a morbo-
sa constitutione matrum, quas per longam hyemem sub fornacibus
plerumque conclusas alunt, (quo hepar praecipue affectum et hyeme
vix in ulla gallina esui aptum observavi), ut mirum sit ullas vivere
eo modo posse, quum saepe vere inde prodeant totae pediculosae et
deplumatae. Sed est in genere robustissimum ad omnia ferenda ge-
nus, unde per omnia climata speciem multiplicavit.

Varietas v. maxime in australioribus vulgaris, saepe e n'gra et
alba parente prognata, maxime singular;s mihl visa est, propter va-
riegationem transversam seu doliatam, cum potius guttata et macu-
losa omni Gallhinarum plebi solemnis seit. Est haec varietas plerum:
que cinereo-fuscoque per omne corpus doliata, in Tauria etiam
dantur insuper luteis guttis adspersae et elegantissimae pictae.

Varietas x. ''antum a curiosis passim alitur, et clima nostrum
aegre fert; caeterum foecundissima et salacissima, ut sunt galli ejus
pugnacissimi inter omnes et audacissimi.

——

92

Gallinae apud nomadicas gentes nullae. Coibalis, aestate tan-
tum nomadicam vitam agentibus, Gallinae tum quasi spontaneae cir-
ca tuguria hyemalia vagantur et proprio marte victum quaerunt at-
que pullos tutantur. In Camtschatcam introductae Gallinae piscibus
et ovis piscium ibi nutriuntur et eo quoque victu prosperant et pro-
pagantur, imo foecundissimae sunt. Caeterum calidis in regionibus
foecundiores esse solent. In arctica plaga circa Obdorsk et Chantaiskoi
Pogost ad Jeniseam, ova quidem pariunt, sed non incubant apud

Russcs incolas.

XXXILE MCE- E. EA GR AS,

Haec quoque Americana avis, ita per omnem Rossiam inquili-
na facta est, ut eam praetermittere noluerim, in enumeratione avium

Imperii; breviter autem expediam, ut et proxime sequentes.

033. MELEAGRLS Galloparvo.

M. capite nudo rugoso, caruncula frontis conica, paleari gulae
papilloso longitudinah.
Gallopavo Auctorum, JVillughb. orn. p. 113. tab. »7. Raj.
av. p. 51. 4ibin. av. III. tab. 35. hyisch. av. tab. 129.
Drisson. orn. I. p. 158. sp. 1. tab. 16. Buffon. orn. II. p.
132. tab. 3. D'aubent. pict. tab. 97.
Meleagris Gallopavo, Lin. syst. XII. p. 968. sp. s.
Rossice Indeika, Indiishoi Petuch (Gallus indicus).
Tataris Dengis. Kuràs (Gallus transmarimus); femina Dengis- Tauk;
ad Jeniseam Todok (otis).
Tschuwaschis Knis-4hwdan (Mas), CTTuus- Tschisch, (femina);
alis generice Kurkua.

Tscheremissis Nemetsch - Awdan (exoticus Gallus), et Nemetsch-
Zibe |Gallina).

Morduanis 4tae - Kürkae.

Armenis Masrigaf.

A Rossis aliüsque agricoLs, praesertim in regionibus calidiori-
bus et temperatis, copiose educatur et exigua cura fovetur. In bo-
realibus tamen et orientali Sibiria, propter brevem, frigidam et plu-
viosam aestatem, haud prosperant.

Farietates praeterquam coloribus solitis, a nigro in canum, al-
bum, et lutescentem degenerantibus, nullae observantur. Rarissimae
et apud nos varietas intemperati candoris, sine ulla macula. — In
Tauria visus est Gallopavo solus in horto cum Pavone femina deten-
tus, hanc non invitans iniise, et zelotypia singulari prosecutam esse.
Sed ova fatua fuere.

XXAIIL. P A V O.

234. PAVO .cristatus.

P. crista erecta, calcaribus solitariis Lin. syst. XII. I. p. 167.
Sp. 1. Latham. syn. IV. p. 668. n. 1.
Pavo, Frisch. av. tab. 118. 119. 150. (varietates). Buffon.

orn. ll. p. 288. tab. 10. mala. D'oubent. pict, tab. 433.
mas 434. foemina.

Rossice Pawlin (mas), Pawlicha (femina).

Tataris tauricis Morduanis Pawa.

Calmuccis Toghus vel Toghul. Mongolis Toghós.

Armenis Taüs. "Tangutis R"mawsha.

Tibeti et Indiae borealis nativus, frigora etiam borealia apud

|

94

nos non timet. [n Taurica Chersoneso hortos montani tractus quasi
spontanea colit, victum ipse sibi quaerit, totaque hyeme in arbori-
bus pernoctat et quo frigidior tempestas, eo altius per ramos in ip-
sam usque cacumen adscendit; Neque a gelu saepe ibi ad 15. et 18.
gradus aucto laeditur. Generat non ante tertium aetatis annum, cum
mas perfectum peunarum supracaudalium apparatum acquisivit. —Ini-
micitia prosequitur Gallopavones et Anscres, intactis. Numidis, Gal-
linaceis et Anate. — Nidum quoque foemina inter densissima arbusta
humi, vel in elatis maceriis, tectisque proprio marte condit, et ex-
clusos pullos exalto dorso insidentes, descendit. — Pavones albi in
Rossia etiam non rarissimi; spontaneos in Norvegia vagari et hyeme
in Germaniam migrare, quod Buffonius, nescio quo auctore, cre-
didit (p. 324.), ridicula est fabula, neque magis, quam Aethiopum
candidorum, causa hujus varietatis in climate quaerenda. Etenim
Phasiani etiam in Eelgia varii et plane candidi, inter domesticos,
generantur, licet miti sub coelo, imo ubi hyemes mitiores, quam
in patria Colchide, vel saltem Caucaso.

XXXiV,. NUMIDA

o35. NUMIDA ' Meleagris.

N. capite galeato, caruncula ad rictum gemina, gula laevi.
Numida Meleagris, Lin. syst. XII. I. p. 273. Brisson. orn. I.
p. 176. sp. 1. tab. 18.
Peintade, Buffon. orn. II. p. 163. tab. 4. D'aubent. pict. n.
108. Latham. syn. IF. p. 685. n. 1.
Rossice Césarha (Caesarea).

Tatars tauricdls - - - - -

— 95

Afra avis in Rossiae frigidiori climate necessar:o languet, et
praeter Petropolin et Moscuam adhac rara est; sed in Chersoneso
taurica vulgatissima et foecunda. In sylvosis et hortis a primo mane
gregatim excurrunt et ubique vagantur victum sibi ipsae quaerentes,
vesperi cum clamore domum redeunt. Foeminae sibi nidum inter
vepreta, aut densas altasque herbas quaerunt, et plurima ova secreto
loco pariunt, sed vix unquam incubant ipsae, unde ova gallinis sub-
poni solent studio conquisita. J'ictus praesertim ex Insectis et granis
variis, Rügidiore tamen hyeme a gelu digitos pedum amittunt, si
non loco temperato curentur. Alias vividissima €t robusta avis;
quando semel plumas nacti sunt pulli, raro aegrotant. — Carnes, ut
Pavonum juniorum, post Phasianum colchicum delicatissimae. Cerae

species haic generi adest, in qua nares.

ORDO V.
OTATEL'ARE

Grallae etiam | Ordinem efficiunt vere. naturalem et per Otidum
genus ad Gallinaceorum seu Pulveratricum affinitatem accedentem.
Praecipuus ejus character est pedum et colli proceritas et supra genua
denudata Femora. Rostris autem valde inter se discrepant genera, ut
tamen iransitus quodam modo in forma a conoideo Otidum et fere
gallinaceo rostro, per Grues et Charadrios, ad Scolopaces appareat,
long/ssim!s, bacilliformibus rostrs instructas, qualibus nullum aliud

avium genus praeditum est. Diíferunt autem praeterea Grallae a

96 e

Gallinaceis, quod sint monogamae, migratioriae, pleraeque aqnaram
atque paludum amantes ,- victu animali magis, quam vegetabili ad-
dictae, ideoque et ingluvie carentes et ventriculo minus musculoso
haud triturantes. Pulli tameu in omnibus nascuntur apertis oculis et
statim matrem sequntur. J/ox plerisque rara, et aliquae plane mutae
sunt; lavant etiam, nec pulverantur: saltim pleraeque, non enim de
omnibus affirmare ausim. Colores fere in omnibus haud splendentes;
gryseus, ferrugineus, pallidus, albus, cum migro mixti, variegatione
diversa. Omnibus cauda brevis, ne in palude ambulantibus esset
impedimento. Pleraeque sunt culinae apta fercula, et quaedam inter

exquisitissima apiciorum delectamenta.

XXXV, ^O Tl DES,

Otidum genus, tridactylum et in omni orbis parte minime nu-
merosum, rostro proxime ad Pulveratrices accedit, dum pedibus de-
nudatis et collo elongato, nec non habitu corporis reliquo et moribus
Grallis se consanguineum praebet. Ejus duae tantum apud nos, ut
in reliqua Europa, observantur species.

2306.. OT L5..oLarda,

O. canescenti-alba, dorso fulvo nigroque doliato, gula maris
utrinque barbata.
Otis s. Tardo auctorum, JVilughb. orn. p. 199. tab. 39.
Raj. av. p. 38. Dodart. aci. III. p. 3og. 4lbin. av. III,
tab. 38. 39. (male) Frisch. av. tab. 106. a. b. Mas et fe-
mina. Edward. av. tab. 73. 74. Zool. brit. p. 87. tab. N.
mas. Brisson. orn. P. p. 18. D'aubent. pict. tab. 245. mas.
Otis Tarda, Lin, syst. XII. I. p. 264. sp. 1.

Rossice Dudàük; Malorossis Drochwa; ad Jaicum et in Sibiris
Drap wel Stepnaja Kuriza (camporum Gallina).

Lettonice Sihga.

Tataris Soadak ; Kirgisis Duwadak; Sibiricis quibusdam Korda.

Mongolis Todach et Toáduk; mas Sachaltà i. e. barbatus.

"Tungusis Dauuriae Tódok.

Otüs in desertis campestribus Rossiae, "Tatariae magnae et au-
stralibus Sibiriae citra Lenam , ut et per omnem Ucraniam , Volhy-
niam et Podoliam frequentissima est, Martio jam ab austro adven-
tans, et per paria se dispergens, autumno turmatim remigrans.
Hyemat autem , potissimum quidem extra Imperii limites in Molda-
via, Anatolia, Persia, Tataria, Mongolia, sed tamen quotannis ma-
gno numero commügrat in Chersonesum Tauricam, ubi usque ad fri-
gora in campestri regione, ingruente bruma in ora montuosa et syl-
vastrl gregatim versatur. Mitiore hyeme etiam in Astracanensi de-
serto, praesertim vero circa Cumam et Terec fluvios hybernat.
Quando nebulae, vel pluvia cum gelu subito incidunt, plumae illis
circa jugulum et in dorso crassa glacie incrustantur adeo, ut subvo-
lare nequeant, vel si subvolent a pondere glaciei denuo depriman-
tur "Tunc im Tauria canibus et manibus capiuntur numerosae, vel
fustibus occiduntur, et in forum advehuntur plenis vehiculis, partim
vivae, partüm caesae. Neque tunc in campo deprehensae volare
tentant, sed homini se opponunt, hiante rostro et ictu humerorum
minabundae. Rigidissima hyeme anni 1803. in Tauria usque in op-
pida et pagos confugiebant et in tectis considebant. Et frigore pe-
rerunt haud paucae. Aliqui referunt, mares esse polygamos cum
pruriunt, quod eo minus credo, quod vere et tempore incubationis
in desertis plerumque per paria ambulantes viderim. Certum autem
oestri tempore rmnares expansa flabelh more cauda superbire, et con-

19

98 —

cursu inter se alarum ictibus pugillatam exercere. ^ Amant Otrides
loca desertissima, arida, ab aquis longe remota, praesertim aestate,
prolificationis tempore. Nidus fovea parum excavata, in plano et
nudo campo, pecali- diametro, gramine exsiccato superficialiter strata;
Ova pro tanta ave parva, anatinis subaequalia, bina, ad summum
quaterna, pondere unciarum 4. vel 44. diametro verticali 3". trans-
verso paulo supra 2^. colore olivaceo - pallescente, lituris maculisque
fuscis conspurcata, fere instar ovorum Arquatae, Incubat mater
quatuor septimanas; Junio pullos excludit, parvos, uti ova, fusco-
gryseo, pallidoque longitudinaliter varios, lanuginosos. Percepto
homine mas sono amoenissimo, tenui, sed longe exaudiendo gregem
admonet; dum alias fere mutae sint. Fugiunt primum cursu, erecto
instar Scolocapum collo, tandem tarde et longo tractu subvolant, ut
alibi, lcecisque maxime apricis consideant. Sponte, extra migrationis
tempus vix volant, sed tramites circa nidos currendo efficiunt , in
quibus Sibiriae incolae laqueos statuere solent. Mas solus ad aquam
accedit, et incubanti foeminae potum in sacco sublinguali adfert
qui foeminae deest. Haec enim nidum non facile deserit, et prope
transeunte equite extenso collo se apprimit terrae, ut xix appareant
homini; sed sagaciores equi saepe conspecta in nido Otide fulminis
instar impetu feruntur, et avem pedibus conculcant. Curru iter fa-
cientes, dum in campis pascuntur, prope accedere patiuntur, specu-
Jabundae, sed minimo hominis gestu in fugam vertuntur. Equum
vel armenta non timent, sed hominem e longinquo fugiunt, etiam
inermem. Propterea venatores vel post equum latentes, vel tecti
lineo velo quod instar scuti ante se expansum gerunt, intra sclopeti
ictum accedere didicerunt. |Cosacci ad Tanain supra axem duabus
rotulis instructam virgulta figunt e* sic reptabundi rotas ante se agunt,

ut post virgulta illa latentes Otides fallant. Carnes pinguiorum e&

juniorum deliciosae, pessimae foeminarum incubatione emaciatarum,
et seniorum, ni aceto prius macerentur. — — Captae cito cicurantur,
stupidae aves, et inter domesticas aves agunt, sed speciem non pro-
pagant. — In borealiores regiones haec avis non venit, nec ultra
Baicalenses regiones in Sibiria datur; hinc nec in Americam transiit.

Descr. Lingua marginibus versus basin spinosis, apice bifida
(quod male in Linnaeo reprehendit Buffonius). In mare frae-
pum sub Lingua duplex, interque plicas distantes apertura sacci pe-
cularis, oblongi, anserino fere ovo capacioris, ad medium usque
collum extensi; oesophagus item in mare ampullatus et circa medi-
um collum secessu ingluvioso, ejusdem fere capacitatis instructus.
Hinc gula laxe extus plumis utrinque ad medium colli elongatis, ra-
ris, setaceis barbata, quae foeminis junioribusque desunt. — In o-
mnibus /anugo inter plumas pallide et amoene rosea. Dorsum rectri-
cesque mediae fulvo nigroque transverse fasciantur ; remiges pleraeque,
praeter rhachin et marginem interiorem, nigrae; reliqua fere alba,
maculis tantum in jugulo fulvis. Femiges 95 ad 30, interiores fere
totae albae, ut et tectrices secundariae. Rectrices 20. latae in utro-
que sexu, omnes, praeter extimam, fascia latiore nigra versus api-
cem; mediae dorso concolores. Pedes fusci. Pondus foeminis libra-
rum 8 ad 12 medicarum ; maribus 18 ad 28. Mensura masculi me-

r

diocris ad uropygium »'. 4^. 5". alarum expansarum 5'. 10". o. com-

[74

positarum 1'. 11^, o^. caudae 1:0". 2". femoram 8". tibiarum 5". digi-
ti medii 2". 6". rostri ad fraenum 3'. Trachea recta in thoracem
descendens. Ossa alarum vacua. Cystis magnitudine fabae. entri-
culus carnosus, vix triturans, insectivorarum similis. Intestinum am-

plum, quadripedale; coeca amplitudine digiti, pedalia.

Yoo —————À1
9347 "op pst qoppmm

O. gryseo-alba, dorso grysco-nigroque undulato, collo maris
&tro, imberbi, albo marginato. i
Anas campestris et Stella avis Auctorum , Willughb. orn. p.
199. tab. 3». Raj. av. p. 59. n. 2. Zlbin. av. III. tab. 41.
foemina Edward. av. tab. 251. foemina.
Otis minor, Brisson. orn. P. p. 94. sp. 2. tab. o. fig. 1.
mas, fig. 2. foemina.
Otis Tetrax, Lin. syst. XII. I. p. 264. sp. 3. Buffon. orn.
II. p. 45. D'aubent. pict. tab. 1o. foemina, 25. mas.
Rossis australioribus Strépet ; ad Jaicum Stepnoi Teteref (Tetrix
campestris) et Tressutschka (trepida). Malorossis Chochotwa
(ridibunda), Stepnaja Kuriza.

Calmuccis Bill vel Muchor - Jaman (coeca male).

Kirgisis Tjileküs; Tataris Casaniensibus Bisgelek. "Tauro - Tatarie
Bisgelaek.

In Rossiae provinciis meridionalibus compestribus, perque uni-
versum desertum tataricum copiosa avis, quotannis tardius otide ad-
ventans et tempestive discedens. Aprili et autumno per tauricam
Chersonesum et ad Caucasum copiose migrans, per paria aut parvis
turmis. At in Sibirila prorsus deest. Loca aeque solitaria amat et
aprica, nec minus difficilis est venatu, ac Tarda, cujus formam , ut
congeneres omnes, refert. Crebro circa vias pabulum legere obser-
vatur; forte quod ibi coleoptera magis abundare solent. Equos pa-
rum timet, terrefacta autem» creperum sonum edit, unde nomen ros-
sicum et malorossicum. Nidus in mediis campis; ovum gallinaceo
minus, sordidius viride, lituris obsoletissimis lutescentibus. ^ Vivi-

dior et mordacior Tarda et cautissima. Laqucis capitur:

——M lot

Not. 1. Buffonius omnes perstringendo Auctores probare cu-
pit, rarissimam hanc extra Gallias suas esse avem. Sed in tempe-
ratioribus minus habitatis totius Europae, frequentiusque in Polonia
et Rossia, habitat; Galliam vero ideo amat, quod cum temperato
situ, desertas multas habet regiones et campestria inculta. — Mile
item Buffonius colorem dorsi in mare et foemina non differre «t
ova pulcre viridia esse, aliaque minus adaequata habet. 'Mas habet
gulam plumbeo - canescentem, cinctam linea alba, ab auribus descen-
dente et in angulum coéunte. Collum dehinc totum atrum, macula
saepius alba subtus versus gulam. Fascia alba versus jugulum nigre-
dinem terminat, in qua area magna, lunata, atra transversa. — J/a-
riegatio dorsi multo elegantior et color pallidior, quam foeminis et
junioribus, quibus collum et gula corpori concoloria.

— 9. Forte aves Rhaad et Safsaf Shawii (itin. p. 252.) ab
Otide Tetrace non erunt distinguendae ; quod fecit Buffonius orn.
lla 63.

Not. 3. Sub collari nigro collum usque ad ipsam nucham cin-
ctum musculo subcutaneo ejusdem latitudinis et 3 lin. crassitie, cui
succubat utrinque musculus longitudinali, digiti latitudine , ab auri-
bus per collum discendens secundum laryngem et oesophagum, ini-.
tio una linea crassior, dein sensim adtenuatus. Cuinam usui? —
Carnes pectoris fuscidae, femoralis exporte albida, contra quam in

alis avibus.

XXXVL. GRUES.

Exposui jam olim in Spicilegiis Zoologicis(*) quapropter et qui-
bus characteribus a Genere z4rdearum , Grues et Ciconias distinguen-

(9 Fasc. IV. p. 4.

Ioa CL

das esse putem. Neque nunc aliter sentio, et haec genera sic divi-
sa exponam. Grues Fauna nostra complures asiaticas habet, dum 1n
reliqua Europa tantum unica observetur vulgaris. Caeterum fere
characteristicum est Gruibus, quod iis trachea in sinu sterni magno
circuitu flexuosa sit, quod neque in Ardeis, nec in Ciconis; an

quod vocales istae sunt, hac fere mutae?

238.. GR US Antigone.

G. capite toto nudo papilloso , auribus plumosis, corpore cine-
reo , pedibus rubris.

Grus dauurica cinerea recalva, area aures obtegente pluma-
cea, orbiculari, cinerea, cute pedum punicea, ductu cer-
vicali candido longissimo , Messerschm. orn. MS.

Grus haematopus, Gmel. sen. obs. MS.

Grus major indica, Edward. av. L. p. tab. 45.

Ardea Antigone, Lin. syst. XII. I. p. 245. sp. 6.

Mongolis Charà - Toegerü (nigra Grus).
Tungusis Dauuria Kardu.

Circa Selengam et in apricis aquosis Dauuriae, maxime ad
Argunum et Dalai-noor, quotannis adventat et pullos educat, ma-
gis fere frequens ibi Grue vulgari, quae ad septentrionem abit, ma-
gisque aquosa loca frequentans. Dicitur etiam interdum in deserto
Astrochanensi apparere, et in Tatariae magnae desertis, praesertim
Kisgiso-tataris non incognita est. Nunquam gregatim, sed per pa-
ria volat.

Descr. Magnitudo supra Gruem vulgarem. | Rostrum livido vi-
rescens, acie maxillae superioris utrinque versus apicem levissime
serrulata. lrides aurantio-rubrae. Caput majore parte recalvum,

vilis in cute nuda exiguis, rubicundis, hinc inde flaventibus, im-

— 103

mixtisque pilis rariusculis nigris. Palpebra infer'or alba; aurium
area orbicularis plumosa cinerea. lrides corallimae. ^ Collum fasciis
longitudinalibus, utroque latere obscure cinereis, subtus et cervicali
usque ad dorsum albis. Dorsum cinereum, limbis plumarum dilutio-
ribus; uropygium canescens. Jubae scapulares albae, non, ut in
vulgari, pendulae vel surrectae. Hemiges 36. cum tectricibus fuscae,
secundariae sensim canescentes, imo intimae albicantes. | Cauda ro-
tundata: rectrices 12. cinereae, extremo nigrae. Subtus corpus to-
tum obscure cinereum. Pedes punicei, seu violaceo - rubri; ungues
nigrl, crassi, obtusi; plicae inter digitos exiguae, crassae, externa
insignior. Pondus 16. ad 1:8 librarum. — .Mensurae a sumnio rostro ad

In

sternum 2'. 6". o". ad uropygium 3'. 4". o". rostri 6". caudae 9". femo-
rum i2^. tibiarum 9". digiti medii (cum ung. 6".) 5^". posterioris
cum ungue i1". Trachea in sinu sternali maxime aníractuosa, annu-

lis perfectis osseis, sed bronchi imperfectis constant.

239. eGRUS . Leucogeranus. TAB. LIV.

G. facie nuda rostro pedibusque rubris, corpore albo, remigi-
bus primoribus nigris.
Grus Leucogeranus, Pall. itin. II. append. p. - - - n. 3o.
tab. I.
Ardea gigantea , Gmelin. jun. itin. II. p. 189. tab. 21. mala.
Rossice Sterch.
Tataris casaniensibus, Kügolok; Baschkiris Ak-Turnà (alba
Grus). Kirgiso-tataris Sya-Korau. Jacutis Katalleh.
Permaecis Yllin; Siraenis Woim; Vogulis Uaiken- Tarich (alba
Grus); Ostiacis eodem sensu Navwi- Tor; ad Surgut Nevi- Ka-
gert; ad Narym Tschiach- Kara ex Kuina et Nagi-tarach; ad

Ket fl. Nyrgolhora.

104 m

Calmuccis Zenn; Buraetis Zagàn - Toegerü (alba Grus).
'Tungusis ad Chatangam Gashà; Lamutis Kidok.

Samojedis Nénai- charü ; Coibalis Chasgalasch.

In australibus circa Volgam et mare caspium vere tantum per
paria transvola observatur, et cito in borealiora migrat. Abundat
praesertim in paludibus et arundinetis camporum Ischimensium at-
que Barabensium; per reliquam Sibiriam et in maxime borealibus
rarior avis. Usque ad sinum Obensem tamen observata est, quum
vulgares Grues tantum ad Obdoriense munimentum usque perveniant.
Etiam ad Lenam et transvolae in Dauria observantur sparsim. — F'icti-
tant ranis, lacertis et maxime pisciculis. — Nidus inter arundines in-
accessas, supra tumulum caespitosum elatiorem, herbis congestis
stratus. Ova bina, anserinis paria, cincrascentia, lituris(*) crebris
fuscis pondere unciarum 5i. vel ultra. Incubat Majo. Viso homine
ad nidum e longinquo advolat; sed exterrita vel laqueos statutos
percipiens nunquam redit. Mas circa nidum custodiam agit et con-
tra feras et canes rostro teli instar jaculato acerrime pugnat, adeo
infensus canibus, ut interdum venatoris obliviscatur. Alias cautissi-
ma avis et e longinquo hominem percipiens. Clangor frequens ex-
tenso versus coelum collo olorino fere similis, praesertim subvolan-
tis. Ingressus et mores omnino Gruis vulgaris. Cicurata cum Grue
vulgari amice vivit, uti haec cum G. Virgine. Messerschmidius
et Gmelinus Leucogeranum pro Ciconia habuerunt.

— Descr. Etiam Antigone fere procerior; stans erecto corpore et
collo, quatuor cum dimidio pedes aequat. Rostrum majusculum,
rubrum, aciebus utriusque maxillae versus apicem serrasis, ut in An-

tgone. Lingua longitudine 3 rostri, lineari-adtenuata, triquetro-cana-

(C) E»uffonius inter ova avium et ipsas aves analogiam esse statuit colorum,

gemeumcemumal
————

105

liculata, acutissima. Nares oblongae, antrorsum effusae, in excava-
tione molli rostri. Facies ultra oculos nuda, rugosa, rubra, setulis
crebris rufis holosericea. Gula plumosa. lrides pallido- albae. Cor-
pus totum in senioribus nivei candoris; biennibus tantum cervix lon-
gitudinaliter, et interdum dorsi initium et brachia fulvescenti- aureo
colore inumbrata. Remiges 10. primores solae, cum tectricibus , ni-
grae, secundariae 2o. latae, rotundatae , intimae longiores, tectri-
cesque aequales Pernae scapulares minus, quam in G. vulgari, elon-
gatae. Cauda subaequalis; rectrices 192. latiusculae, albae, mediae
2. subacuminatae. Pedes proceri, rubri unguibus crassis, intimo ma-
gis incurvo. — — Znniculi toto corpore fulvescunt, subtus. albidi:
rostro, facie, subplumosa, pedibusque virescentibus. — — Pondus 16.
et ultra librarum. — Mensurae a rostri apice ad nucham 10^". ad sterni
sinum 9'. 2". ad uropygium 3. 6". 9". ad apicem digiti extensis pe-
dibus 5'. 3". rostri ad oris angulos 7". i^. In ventriculo selecti la-
pilli quarzosi cum comminutorum piscium aristis mixti. Jntestinum
amplitudine fere pollicis, a pyloro ad coeca semipedalia, novem
pedum longitudine. — P'entriculus mole ovi anserini. — Trachea amph-
tudine digiti minoris, sesquipedalis usque ad sinum sterni, in quo
sigmoideo flexu curvatur, a glottide ad pulmonem circiter bipedalis.
Testes mari lutescentes, sinister anterior, oblongus, dexter mole et
figura glandis.

Not. Eüam Petropoh medio Aprilis bigam Leucogeranorum
transvolantem vidi et vix dubito, eandem esse avem, quam, pro cico-

nia alba habitam, in Japonia hybernare Jalentyn et Kaempfer
prodiderunt.

106 —
240. GRUS ocvulgaris.

G. occipite nudo papilloso rubro, corpore cinereo, vertice re-
migibusque nigris.

Grus auctorum, Frisch. av. tab. 194. (mala) Brisson. orn. P.
p. 374. tab. 35. Marsil. danub. V. tab. 1. D'aubent. pict.
tab. 769.

Ardea Grus, Lin. syst. XII. I. p. 234. sp. 4.

Rossice Shurüwl.

Tataris Turnah. —|Bocharis Kaeracki; Persis Tornà. Jacutis
Turrujah , Kirgisis Usük.

Lettonice Dsehrwe ; Esthonice Kurg.

Morduanis Kuroga; Votiacis Turi; "Vogulis Schémel -tarich ;
Ostiacis Pytti-tor, ad Surgut Pychti- Kugert, "Wassuganis
Tarüch , ad Narym Seaeeh- chara. Permaecis Turi.

Samojedis Seng - charà (adjectiva omnia nigram significant); Ka-
ragassis Kori. . '

Calmuccis Togerim; Mongolis Charàá- Toegerü; Buraetis Bochoràü.

Tungusis Karai; Lamutis Karaf.

Jukagiris Kortschong.

Camtschadalis Kruach - tawyd.

Japonensibus Zyru, Armenis Darna.

Per omnem RHBossiam et Sibiriam, usque ad Lenam, imo ad
Kovyma et Anadyr fluvios frequentes habentur; in Camtschatca vero,
usque ad Promontorium Lopatka nullae, ob defectum forte Serpen-
tum Lacertarum et Ranarum. Rarius timen circa Nischno - Cam-
tschatskoi transvolas apparere certior factus sum, et transvolantium
vocem a Camtschadalis admodum timeri; dicuntur etiam circa Olu-

toram observari. Ad Obum et reliquos arcticum versus. Oceanum

— 107
tendentes fluvios, quousque sylvae, descendunt et nidulantur, desunt
in nudis orae arcticae. llybornant in temperatis australioribus Asiae;
nidos in paludibus borealibus praesertim. condunt, unde ad prima
frigora per temperatiora migrant gregatim, certae instantis hyemis
nunciae. Plures tamen in temperatis etiam subsistunt et prolificant,
ubi vasta deserta, perque omnem 'Tatariam magnam tota aestate
passim sporadicae occurrunt. A Rossis et barbaris comeduntur, et
eunt juniores lautioribus mensis haud indignae. JCalmuccis vero et
Mongolis Gruem occidisse relligo et magnum nefas. Imo occissorem
Occoecarl asserunt. Credunt autem Gruem nidum custodientem ex-
pensis alis, extensoque collo sursum deorsum moto, quasi salutare
appropinquantem hominem, et adorare. ox clanga, praesertim
subvolaturis et ante tempestates. Solem orientem concentu salutant,
Migrantes silentio volant, instructo, ut notum est, cuneo, altissime
interdum in atmosphaeram elevatae, praesertim quum per habitata
loca tendunt. Pulli singulo nido non ultra duo; antequam alae cre-
scant, latent, cursuque pernicissimo fugiunt. Vivunt lacertis, ser-
pentibus, vermibus, muribus etiam ; dein granis, baccis. Venatorem
post equum latentem, vel curricula, propius admittunt, alias cautis-
simae. Cicuratae, ni alae maturius praecidantur vel debilitentur,
migrationis tempore adpropinquante inquietae fiunt, volaturientes,
et tandem viso praesertim agmine migrantium, aufugiunt.

Not. Pondus 12. ad 15 librarum. Remiges 34. imo quibusdam
36. rides rutilo- lavescentes. In vivo cutis rubra, papillosa, calva
occipitis leviter antrorsum corrugatur. Juniores cinereae, capite col-

loque gryseo-flavescente. Perfectis jubae scapulares falcatae, surrectae.

Las

108 |
«41. GRUS irgo.

G. collo nigro, superciliis cristatis albis.
Virgo numidica, Edward. av. III. p. tab. 134. optima.
Grus numida, Albin. av. lil. tab. 83. Brisson. orn. V. p. 389.
Ardea Virgo, Lin. syst, XII. I. p. 234. sp. 2.
Demoiselle de Numidie, D'aubent. pict. tab. 241.
Rossice Maloi vel Samorskoi -Shurawl (parva vel transmarina
Grus).
Tataris Tauricis Bagdad- Turnd (Grus babylonica); —Kirgisis
Kaskaralé - Turnà vel Kara - kalé.
Mongolis Chorrchiror - toegerü (Gr. clamosa).

In maxime australibus desertorum versus Danubium, mare cas-
pium et per omnem "Tatariam magnam, maxime circa lacus salsos
et in squallidis Reptilium copia abundantibus passim apparent; fre-
quentiores circa Selengam, in aquosis Dauuriae, maxime ad Argu-
num et Dalai- Noor, perque Mongolorum deserta; omnium vero
frequentissima in Tauricam chersonesum , pauperem alias avium spe-
ciebus, ex Anatolia advolant, ibi maritimos praesertim lacus salsos
frequentant, et post educatam prolem autumno gregatim, cum solito
inter volandum laeto clangore et instructa acie, horsum vorsum
aéra tranant; hyeme vero instante trans Euxinum Pontum in Asiam
minorem remigrant, unde vere gregatim item , ineunte plerumque
nocte adventantes redeunt; prolificantes monogamae, per paria in
loca maxime solitaria secedunt, cautissimae. Nidus in media solitu-
dine humi, ubi mas incubante femina excubias agit, et pro conjuge
pugnat audacissime. ^ Juniores domesticae factae (evadunt autem
cito et admodum familiares) locum in horto, vel media in area do-
mus, licet hominibus frequenti, apricum eligunt pro nido, et vix

— Iog

quidquam substernunt. Foemina ibi in nuda humo incubat, pluvia
etiam tempestate, et mas excubias egens canes et homines jacula-
bundus arcet, Ova anatinis aequalia olivaceo grysea, rufescente
guttata, duo semper et totidem pull. Juniores stolidi, in Tauria
frequenter capiuntur antequam volare didicerunt et facilhme cicu-
rantur, ut pipientes hominem sequantur et pabulum poscant. Pipi-
tum istum crebrum continuant, donec plumas vere mutant; tum e-
nim gruina voce crocitare incipiunt, rariore, et praesertim edita
quum insoliti quid viderint; hinc optimae custodes et admodum vi-
giles, extraneorum quoque adventum nunciant. Caeterum homini
ita adsuescunt, ut pabulum e manu petant famelicae. Hyemale fri-
gus impatienter ferunt, attamen sine pedum nudorum detrimento,
licet inde sanguis subinde stillaret , usque ad :5 gradus Reaumuria-
nos pertulisse vidi. Frigidiore aére libenter insolantur; aestate plu-
viam et rorem aquae artificidlem expetunt, humido gaudent et la-
vant. Serena tempestate inter se miras choreas agunt, expansis alis
in circulum desultantes et modo concursu quasi pugnaturae, modo
altera alteram exagitantes, ludunt. Vidi etiam solitariam in villa
detentam praesertim sub vesperam choream saltantem, et arrepto
quocunque objecto ludentem, quod in altum projectum rostro sae-
pius excipiebat. Adulti mares zelotypi, electam praesertim foemi-
nam custodientes, licet biennes nondum prolificationi apti. Coéun-
tes, foemina expansis alis et extenso collo decumbit, mas expansis
item alis supervenit. Et mirum jam inter pullos, foeminas adsueto
homine transeunte similiter jam decumbere, mares semper erectos
rostro minari; unde sexus jam tunc dignosci possunt. Pugnaturi alas ex-
pandunt, erigunt collum et sibilant; plumas capitis colli et juguli arri-
gentes. Insecta et quaelibet reptilia colligunt curiose; lacertas, imo mu-

res oblatos, praesertim vivos, vorant; serpentem porrectum diu rostro

rio [e]

in aéra jactitant, donec exanimetur; praeterea nutriuntur granis variis,
pane, caet. omnivorae. Vagantur usque ad noctem et tunc praesertim xe
nantur. Transvolas congeneres clamore salutant, et tunc ipsae in-
quietae discurrunt et volaturiunt. — Spontaneae, dum autumno vel
vere gregatim volant, aciem longa serie obliqua instruunt, vel cu-
neo volant, cum continuo clangore. — — Pulli primo anno toti cine-
rei, jugulo vix nigricante , iridibus fuscis, rostro livido, supexcilüs
cinerascente albidis, haud cristatis, inconcinni. Sed sequenti vost
nativitatem vere plumas elegantiores induunt, leucophaeas, tumque
supercilis prolixis sericeis albis auritae incedunt, et jubam juguli
nigram promittunt, propter quam a Kirgisis orientalibus caro aesti-
mantur, partim quod apud eos minus frequentes sunt, circa fluvio-
los Ulentice, Jakschibai et .4nkate praesertim occurrentes, partim
quod.adultae et perfectae difficilime occiduntur, Hinc avis hujus-
modi quinque ovibus, imo equae aequiparatur. Sunt enim puelhs
ditioribus praecipuum ornamentum mitrae, colla duo harum Gruum,
cum jubis nigris detracta et supra bacillos siccata, ut cornuum modo
mitrae adfügi possint, quale ornamentum Karkhara vocetur. Matres
hujus speciei exclusos teneros pullos statim in altas herbas deducunt,
ut bene lateant. Lanugo tunc illis in capite flavescens corpori cine-
rascens, variegata. Magnitudinem Gruis tribuit huic Gmelinus in
Syst. quae tantum distat a Grue, quantum gallina a Gallopavone.
Descr. Magnitudo dimidia Gr. vulgaris, qua adhuc gracilior et
proportione procerior. Rostrum livido virescens, apice lurido rubente
in adultis. Lingua integerrima. | Gula tota plumosa, neque ora de-
nudata. lrides cum circulo scleroticae fulvo rubrae vel corallinae;
periophthalmium fusco- marginatum. | Caput cum collo toto et juba
prolixa juguli nitide aterrima; vertex medius canescit. —Palpebrae
albo plumosae, margine nigrae; fascia ab oculis nivea, utrinque

B sbinindias] III

in cristam occipitis dependentem elegantissimam producta quae ad
nucham corniculorum instar prominent. (Foeminis hae cristae super-
ciliaes minus prolixae, ex canescenti albae). Corpus totum plum-
beo-canum; cervicis et interscapulii plumae elegantissimae , acumi-
natae, rigidulae, rhachi tenuiter fuscee. Remiges 32. cum ala pri-
maria tota canescenti-nlgrae, extremo nigriores; intiiae 5. ultra
alam primariam elongatae, fere totae canescunt. Cauda subaequalis,
cano-fuscescens, pennis latis. Pedes longissimi nigri; digiti medio-
cres, plica tantum exteriores crassa, interioris uzgue longiore, adun-
co. Pondus librarum 6i. Mensura ad uropygium bipedalis; ad ster-
num 1i'. 2". 7". rostri ad frontem 2". 4". ulnae alarum X. 6". o. ex-
pansarum 5' 4". 6". caudae 7". 3". femorum pars nudata 3". tibia-

Un

rum 6". 6". digiti antici medii (cum ung. 6".) 2". 9". posticl i0", —
Pullis lanugo cinerea, in capite et collo lutescens, adultioribus cor-
pus totum, vertex et cervix plumbeo - cinerea, subtus sordidiore co-
lore. Fasciculi superciliares retrorsum arrecti breves, basi albidiores,
extremo fuscescentes. Gula, collum subtus et prolobus sensim ni-
grescunt.

Not. amiciss. Schangin ad fluv. Corgon Alpium Altaicarum
observavit Grues vulgaribus minores, coerulescentes, pedibus humiliori-
bus, voce a solitis diversas sed non potuit cominus examinare. For-
san ad G. virginem erunt referendae, quae tamen in pedes procera est.

249. GRUS ipio.

G. palpebris circuloque aurium nudis rubris, corpore e-1e:a-
scente, remigibus nigris.

Grus minor albus, Gmelin. sen. obs. MS.

Mihi haec species in Dauüria nec visa, nec audita, sequentem
vero descriptionem ejus et iconem non admodum bonam, inter

Gmelini senioris schedas reperi, qui illam in oppido Nertschinsk,

112 LL ———À

apud praefectum provinciae vivam vidit et accepit eam in Dauuria
cum antecedente vivere, a qua certe diversa et ob parvitatem nulli
alii speciei adnumeranda videtur, licet ex iconis proportionibus om-
nino junior avis videatur.

Descr. «Minor adhuc G. Firgine. Rostrum tenuius, quam 1ilhi,
»5. 9$". longum, e viridi albicans. Caput anterius et sub oculis
»cinereum , nigrisque pilis respersum. — P'erticem, qui cum superiore
»parte colli plumis flavescentibus et albis per longitudinem striatus
»€5t, fascia cingit alba, utrinque versus collum descendens. rides
»flavae. Palpebrae coccineae, circumcirca pilis nigris obsitae. In
»Benis area cinerea, plumis rarae texturae vestita^ (aures) *quae
»annulo coccineo obscuriore, a palpebris producto cingitur. | Gula
»,primo alba, hinc cinerea, collum reliquum: album. Inferior pars
»vestitricum alba, superior earundem regio, cum dorso, cinerea.
»Hemiges nigrae. Tota prona facie, cinerea, nisi versus caudam,
»ubi alba. Pedes pallide rubentes, ungues nigricantes, adunci.*
Gmel.

Not. Nisi parvitas obstaret, cum pennarum perfectione juncta,

pro Jipione seu pullo Gruis Antigones habuissem.

—— ——————— ——— -

XXXVII. CICONI A E.

Ratio non facile datur, quare Ciconiarum species adeo locales
sunt, quum tamen fere ubique pabulum adaequatum invenire queant,
Equidem planum est, Hispaniam, Galliam et Tauricam Chersonesum
ideo ab illis non frequentari, quod propter aestivi humoris defectum
et penuriam lacuum et aquarum stagnantium, ranae et pisces ibi

desint; ob contrariam contra rationem copiosas esse in aquosis, Áe-

1rg

gypti et Belgu. Difficihor autem indagatio causae, propter quam
Ciconia nigra usque in Sibiriam ubique frequens, C. alba tantum in
occidentalibus temperatis Rossiae, et in Europa familiaris sit, Nisi
forte dicas, hanc praecipue Ranas pro victu eligere, quae in Rossia
borealiore et omni Sibiria fere desunt; illam contra aquatilibus pro-
miscue pascatur. Et tamen ad Volgam Ranarum abunde est, Cico-
nia alba autem vix occurrit; et clima etiam aestivum multo magis
favet, quam in Belgio et magna parte Germaniae. Utraque vero
nostrarum Ciconiarum Americae deest, quae species hujus generis
habet proprias, australiori regioni dicatas (*).

243. CICONIA alba.

C. rostro pedibusque rubris, corpore albo , remigibus nigris.
Ciconia alba auctorum, Marsil. danub. V. tab. 11. Frisch.
av. Lab. 196. Brisson. orn. p. 365. tab. 32». D'aubenton.
pict. tab. 866.
Ardea Ciconia, Lin. syst. XII. I. p. 235. sp. 7.
Rossice Bussell ptiza; Malorossis et ad Terekum Botschàn et
Nehkleika.
Bocharo- Tataris Leglek. An Baschkirorum Kordai?
Calmuccis Zenn.

In regionibus Imperii Poloniae finitimis, australioribus, et de-
bellata parte regni Polonici, uti in Europa frequens; etiam ad Terec
fluv. sub Caucaso. fluentem quotannis copiose nidulatur; unde pro
Ornithotrophio Imperiali Petropolin mitti solet. Per reliquam Ross:am

et Sibiriam etiam australiorem nunquam observata, licet in oppositis

(*) De condendo Ciconiae genere egi in Spicil. Zool. in descr. Psopbiae.

15

iI4 —M

ad austrum regionibus, v. gr. Bucharia, non ignota sit, et ranae
saltim circa mare Caspium et ejus fluvios vulgares sint. — — Certissi-
ma est observatio, Ciconias saepe unum e pullis e nido dejicere,
quem, licet humana cura reponatur, mater tamen iterum praecipi-
tem dat. Adultos pullos mater famelicos in nido relinquit, in lon-
ginquo loco considens, ut tandem coacti relinquant nidum et duce
matre volare discant; quod quidem in aliis multis avibus pariter ob-
servari potest. — Mirum quantum Ciconia rictum et gulam dilatare
potest, sine negotio deglutiens cyprinos supra 3 digitos latos, et
pedales lucios facile oesophago condit. | Loco vocis sibilus per tra-
cheam emissus et crepitatio rostri. Crotalistriam actura extendit
colum et perpendiculari situ rostri sibilat iterato, dein resupinat
collum ut rostrum fere caudum adtingat et concutit maxillas, primo
lentius, dein crebro, et sub finem denuo lentius, demittens in prio-
rem situm caput. . Iratus plumas capitis in nucha longiores et jubas
juguli, demum colli et totius corporis plumas arrigit.

244. CICONIA nigra.

C. corpore sericeo- atro, subtus albo.
Ciconia nigra, auctorum, Frisch. av. tab. 197. Brisson. orn.
V. p. 362. tab. 31. D'aubent. pict. tab. 399.
Ardea nigra, Lin. syst. XII. I. p. 235. sp. 8.
Rossice Ajist.
Tataris Karàáü- Kügolok; vel Karà- Dshilang , in Sibiria Schulén;
Baschkiris Silaehn ; Kirgisis Karà - Tama.
Calmuccis Chordshil.
Ostiacis ad Irtin Sorséura; ad Surgut Njong; ad Narym Tollia,
T'schilin.
Tungusis Schili vel Sschilin.

Losses
———

rs
Rarior in Europa occidentaliore, at per Rossiam et Sibiriam,
in aquosis tempceratioribus et usque ad Lenam (frequens; ex austro
migrat. Pictitat piscibus, cancris, caet. quos saepe semiconcoctos
reddit. Ut Ciconja alba, rostro crepitat, et pro voce sibilum edit,
unde nomen Slavonicum ortum videtur. Saepe altis insidet arbori-
bus, in quibus et nidulatur, mido inter medias frondes e virgultis
contexto, tripedali et ultra diamedro. Ova quatuor, albissima, gal-
linaceis majora, pondere sesquitüum unciarum, vel paulo supra.
Animosa est et pugnacior C. alba, multoque magis hominem refor-
midat; attamen aeque facile cicuratur. Pisces deglutitos saepe se-
micoctos per anum reddit, ut mira sit canalis intestinalis laxitas.
Descr. Aequalis C. albae et simillima. — Rostrum pedesque se-
nioribus saturate rubri, junioribus olivaceo - virescentes, os tamen in-
tus etiam his flavum, et color jam autumno mutari incipit, primo
circa rostri basin. Lingua brevissima, triangularis, basi vix una al-
teraque spinula aurita, extremo lineari, rotundato. Lora cum ocu-
lorum ambitu et membrana inter ramos maxillae nuda, fusca. lrides
obscure gryseae, provectiore aetate fulvae; tumque palpebrarum quo-
que margines rubent. Caput et collum junioribus et foeminis obso-
lete nigra, quin et gryseo-nebulosa, perfectis maribus cum toto
dorso, alis, caudaque aterrima, pulcherrimo perfusa splendore , vio-
laceo et viridi variante. Pectus, abdomen et crissum, pinnaeque sub-
alares circiter octonae, nivel candoris. Cutis per totum corpus,
maxime in anterioribus, sanguinea, ut in C. rubra et Haematopo.
Remiges 3o. praeter extimam minutam. Unguis medii digiti leviter
emarginatus. Pondus supra 5 lhbras. Mensura ad uropygium 2. 4".
o. alarum expansarum 5. 8/. 9g". ulnae i^. 8'. o. caudae 9". rostri ad
frontem 5" 7". ad rictum 6". 3". partis nudae femorum 4^. 2^". tibia-
rum 7". 7". digiti medii (c. u. 6.) 3". 11^". postici i". 6". ^ Oeso-

*

116 a—áÀ

phagus laxus, rugis intus longitudinalibus, bulbo ovum columbinum
aequante. J'entriculus carnosior, quam 1n Platalea. Intestinum 4i pe-
dum; coeca duo exigua (31^) quadripollicari, et coecum adhuc azy-
&on exilius (1".) bipedali ab ano intervallo. Trachea recta. Inter
cystidem felleam et hepar ductus cysthepaticus evidens. Testes cy-
lindracei, sinister antrorsum elongatus et extrorsum recurvatus. Col-

li vertebrae i4.

XXXVII. ARDEAE.

Ardeae victu et vitae genere magis Ciconiis quam Gruibus as-
similantur. Characteribus autem , quos in Spicilegiiss exposui, ab
utrisque differunt et egregie inter se conveniunt omnes, ut praeter
habitum in alis nanum, in plerisque procerum, vix ullum circumcae-
surae discrimen in omni numero specierum appareat. Licet aquati-
cae, arboribus tamen insidere amant, in iisque nidulantur, non, uti
Grues, geophilae. ictum tamen omnem ex aquis petunt et piscium
sunt jaculatores. Non plane quidem mutae sunt, ut Ciconiae, atta-
men minus vocales, quam Grues, minusque gregariae. Volant non
extenso collo, ut Grues, sed ad humeros retracto. Migrant solita-

Ilae ex austro.

245. ARDEA cinerea.

A. corpore supra cinereo, crista bipenni dependente fasciaque

pectorali nigris, colli jubis guttatis.
Ardea vertice albo, Frisch. av. tab. 199.
Ardea cristata, Brisson. orn. V. p. 590. tab. 35. D'aubent.

pict. tab. 755. adulta.

117
Ardea, Zool brit. p. 1106. tab. 4. D'aubent. pict. t. 787.

junior.
Ardea major, Lin. syst. XXII. I. p. 236. sp. ie. cum sy-
nonymis.
Rossice Tschepüra vel Zaplja; Malorossis Buschla.
Tataris Kuuk-Kajá ; Tauro Tataris Ardea generatim. Gilan-Gyttu.
In Sibiria Tschapa.
Votiacis Gurpuha ; Vogulis Sosvensibus Kollo-taru. Ostiacis ad
Narym Kaunok.
Calmuccis Kuku-chutin ; Mongolis Kuku-Dekelai; Buraetis Kuku-
Gilling.
Tungusis Ukàr.

Per universam Rossiam et Sibiriam vulgaris avis, ubicunque
piscosa stagna et lacus, vel arundineta circa flumina et rivos. In
arboribus nidulantur et plerumque, ubi Pelecani abundant, eorum
nidis, suos intermiscent, e virgultis textos, foenoque vel plumis
stratos, Circa Schakscha Noor regionis trans-baicalensis , inter Pele-
canos, maxime numerosas vidi. Ova quaterna, gallinaceis subpara,
aeruginose viridia. Piscantur in aqua stantes, et videntur vel forma,
vel effluviis pedum , vere pisces allicere. Pinnae duo lineares, ele-
gantissimae in crista, tantum vere, quando ex austro adventant, in
iis observantur quibusdam accessoriae duo paulo breviores. Eapro-
pter tunc a Cosaccis et venatoribus nostris, avide persequuntur, ob
harum pinnarum pretium, quas pro ornamento capitis foeminarum
nobilium, saepe pretio Rublonis singulas, coémunt curiosi, Requi-
runtur autem pro tali ornamento ad minimum centum pinnae, seu
Ardeae quinquaginta. Multae etiam. conquiruntur circalacus deserti
Cumani et Astrachanensis, ab Ardeis vere deperditae, sed eae non
adeo nitidae, nec purae, quam quae ex avibus occisis petuntur,

Lrs rca

Hae pinnae etiam Turcis et Persis pro capitis ornamento aectiman-
tur et a proceribus tantum gestantur. Bochari haud ita pridem, al-
lecti pretio, quod foeminarum apud nos nobilium luxus his pinnis
affiixit, earum fasciculos, tanquam mercem, afferre coeperunt, mul-
to cariorem et nobiliorem pennis Ardeae albae.

Descr. Magnitudine prae caeteris rostri et linguae parvitate Ci-
coniis proxima. HBostrum fuscum, margine et maxillainferiore vires-
centibus; quibusdam rostrum totum cereum, quod aetati tribuen-
dum. Lingua lnearis, rostro multo brevior. Lora late nuda, cum
palpebris flavo-virent, triangulo fusco ante oculos. lrides flavissimae.
Frons alba, pennis mediis elongatis. Vertex niger, versus nucham
plumis prolixis subcristatus, inter quas dependent pinnae duo linea-
res, pretiosae pollices longae , acutae, latitudine lin. Corpus supra
coerulescens, subtus album. CoZum subtus, et praesertim juba ver-
sus pectus, nigro guttata. ^ Fascia utrinque obliqua pectoris atra.
Remiges primariae cum tectricibus nigrae; secundariae et cauda dor-
si colore.. Pedes digitique longissimi olivaceo- virescentes. — Pondus
circiter 5. librarum. Intestinum octopedale; Coecum azygon tripolh-
care. /Fertebrae coli sexdecim, quarum 4 summae deorsum velut
ginglymo mobiles, sequentes 5—1:0. deorsum plane non inclinari
possunt, unde collum semper in flexuram sigmoideam cogitum

Not. Gmelinus sen. in Adnotationibus sibiricis MS. recen-
suit: Zrdeam cineream majorem rostro rubro, dauuricam , cujus de-
scriptio, praeter rostrum rubrum, [lavo apice, tibiasque rubras,
versus digitos fuscescentes, a vulgari haud differt. ^ 4rdea cinerea
altera Brisson. (orn. V. p. 392. tab. 34.) apud Linnaeum quoque
specie distincta, videtur vel sexus vel aetatis differentia esse. Mihi
alia A. cinerea non est nota, quam quae supra descripta, quae pro
aetate variat.

246. ARDEA. purpurea.

A. crista bipenni dependente, collo fasciato, pectore saturatis-
sime rufo.

Ardeae stellaris tertium. genus, Marsil. danub. V. tab. 7?

Ardea vertice dorsoque ruíis, remigibus nigris, pectore te-
stacco, crista dependente, Cramer. austr. p. 346.

Ardea cristata purpurascens, Prisson. orn. V. p. 424. tab.
36. fig. ». D'aubent. pict. tab. 788.

Ardea purpurea, Lin. syst. XII. I. p. 336. sp. 1o.

Ardea caspica, Gmel. jun. itin. II. p. 193. tab. 24. mala.

£. An Ardea Botaurus major Brissonii, Gmel. jun. Nov. Com.

Petr. XV. p. 282. tab. 24. Junior.

Ardea stellaris minor altera, Frisch. av. tab. 207. Junior?

Wn australibus circa sinus maris nigri, Maestidis et Caspii la-
cus, et circa fluvios et lacus adjacentis deserti satis frequens ; obser-
vata quoque ad Irtin; in ulteriore Sibiria vero non datur, omnesque
regiones 55to latitudinis gradu borealiores fugit. Cicurata saepe diu
stat velut attonita vel cataleptica, divaricatis aliquantum pedibus,
erectissimo corpore, collo et capite, immobilis. ^ Alias gressu Ar-
deae incedit. Ova aeruginose viridia.

Descr. Magnitudo infra Ardeam albam; habitus praecedentis.
Rostrum fuscum , lateribus et carina flavescens, maxilla utroque ver-
sus apicem subtüliter serrata. Lora lata, hwido-flaventia. Irides fla-
vae. Fertex niger, fascia per cervicem continuus; infra nucham
pennae duae lineares, quadripollicares dependent, quae pariter or-
namentis capitis inserviunt. Capistrum nigrum ab oris angulo ad
fasciam cervicalem. Collum dilute ferrugineum; sed gula alba, fa-

sciaque liturata nigra ab auribus per utrumque colli latus longitudi-

120 L— —]J

nalis. Jugulum jubatum plumis longis, linearibus, albis, fasciaque
secundum rhachin nigra insignitis, margine ferrugineis. Pectus sub-
jubatis plumis nudum, area utrinque tecta lanugine laxa, implexa,
crocea et crocum olenta. Pectoris plumae late brunnei seu obscure
rufi coloris; abdomen paene nigrum; subcaudales albae , apice nigro.
Dorsum , latera , uropygium plumbeo-cinerascunt. —4/ae spuriae fu-
scescentes, pennis quibusdam multifidis, partim canis, partim ferru-
gineis. lae coerulescenti-fuscae. Pedes proceri, digitis, ut in A.
stellar, maximis, fusco-olivacei, supra genua posticeque flavescen-

"

tes. Mensura ad uropygium »'. 4^. 9". ad sternum 1'. 7". 7". rostri
ad frontem 4". 5". caudae 4^. 9". ulnae alarum 1'. 1". 8". femorum
partis denudatae ài". ii". tibiae 4". 4". digiti medii (c. u. 101".)
4'. 44". postici o". 6". |

£. Hornotinae avi: Irides pallide flavae. | Lorum. cum palpebris
flavum, sed fascia subocularis fusca. Vertex plumis laxis ferrugineis
subcristatus. Gula late alba. —Cervix longitudinahter exsolete ferru-
ginea; collum subtus, cum jugulo laxe jubato, lituris longitudinali-
bus nigris, caeterum rufescente- album, ut corpus subtus totum. Su-
pra avis fusco - ferruginea, discis plumsrum fuscis, ut et alae subtus.
Tectrices supra dorso concolores, subtus fuscae. Remiges primariae
10. secundariae 18. intermediae exiliter in truncato apice acumine
notatae omnes nigrae, praeter intimas ferrugineo - marginatas. Cris-
sum. album , cauda fusca. Pedes virescente-ílavi, tibiis infra genua

antice , digitisque supra nigrescentibus.

947. l"AB.DE AT valbà;

A. rostro flavissimo , pedibus nigris, corpore toto niveo, crista
nulla.

— I2Í

Ardea alba major, Marsil. danub. V. p. 15. tab. 4.
Ardea candida, Brisson. orn. V. p. 428. D'aubent. pict. tab,
886. junior.
Ardea alba, Lin. syst. XII. I. p. 939. sp. 94.
Ardea egrettoides, Gmel. jun. itin. II. p. 193. tab. 95.
Ardea nivea, Gmel. jun. Nov. Com. Petr. XV. p. 458. tab.
17. junior.
RBossice Bjelaja Tschepüra (alba Ardea).
Baschkiris Scharlák ; Kirgiso- tataris Kusselik.
Calmuccis Zaghàn - Chutàn (alba Ardea).

In australibus Rossiae , praesertim maritimis, et circa aquas,
ubique frequentior praecedente, autumno turmatim migrans. In bo-
reales situs non adscendit. Nidus vel in arboribus ripariis, vel
(qualis et Ardeae cinereae interdum occurrit) inter arundines altis-
simas, supra aquas saepe ad duas tresve ulnas suspensus, solaque
molliore arundine stratus. Ova magnitudine gallinaceorum, pulchre
aeruginose viridia. Pennae alarum spuriarum elongatae, rarae, Gal.
lis Esprit, ex adultis pulcherrimae, ad petasos seu ornamenta mitra-
rum orientalibus nobilitata et expetita; praetorianis Sultani insigue
capitis éx iisdem, ut et militares cristae nostratibus in equitatu con-
suetae. — 'ictitat praesertim ranis, unde in borealiora non migrat.
Hybernat in Persia (Gmel.) et in Bucharia.

Descr. Rostrum magnum, flavissimum, basi, loris, palpebris-
que virescentibus. Lingua rostro aliquoties brevior, exilis, livida,
auriculis acuminatis, nec serratis. rides oculorum pallide flavae.
Corpus totam niveum; Nucha plane non cristata. | Jugulum insigni-
ter jubatum, Hemiges 27. secundariarum aliquot extimae apice retu-
sae, filamentis subbarbatae. —44lae spuriae junioribus ala secundaria
breviores, simplices; adu/tis autem (et vernali tempore, quum ex

16

|

122

austro redeunt, omnibus) ornatissimae pennis ultra alas et caudam
alongatis, circiter 24 , (praeter minores), quae barbulis filamentoso-
setaceis raris, diffuso -pinnatae jubam laxam, elegantissimam consti-
tuunt, breviorem tamen foeminis et anniculis. | Cauda aequalis, la-
tipennis. Pedes nigri, supra genua, plantisque flavo - virescentes.
Cutis in tota ave nigra: Pondus subtrilibre. | Mensurae ad uropygium
S43. 9
dae 6". ulnae alarum 1'. 3". 7". femorum parte denudata 4^. 7". ti-
biarum 6". 4". digiti medii (c. u. 6577.) 4". 5". postici (c. u. 9".)

?

2". 2". Hepar magnum, ductu peramplo; cystis vacua, collo suo

/ 74

^. ad sternum 9»'. o. 6". rostri ad oris angulos 5". 7". Cau-

hepati adstricta, et distincto ductu inserta. Ingluvies glandulosa,
amplissima; ventriculus ovum anserinum aequat. Intestinum octope-
dale. Coecum tripollicari a cloaca distantia, 3". longitudine, a qua

rectum capacius pergit.

248. ARDEA Garzetta.

A. crista bipenni dependente, rostro pedibusque fuscis, corpo-
re toto niveo. i
Ardea alba minor, Marsil. dan. V. p. 14. tab. 5.
Ardea Egretta, Brisson. orn. P. p. 431. D'aubent. pict.
tab. 9o1.
Ardea Garzetta, Lin. syst. XII. I. p. 237. sp. 18.
Ardea nivea, Gmelin. jun. Nov. Com. Peitrop. XP. p. 458.
tab. 17. mala.
Cosaccis ad Jaicum Nushda (fames quasi personata).
Tantum in australibus, circa maria nigrum, moeoticum, Cas
pium et araliense, fluviosque eo tendentes habitat, non quidem ra-

ra; sed cautissima. In boream non procedit. Elegantia formae, nk

123

veae candore plumaginis, cristaque et jubis scapularibus elegantissi-
ma sui generis et virgineae pulchritudinis avis.

Descr. Magnitudo Cornicis. Rostrum fuscum, basi, cum loris
late nudis, flavescens. rides flavae. Corpus totum tenerrimis, nive
candidioribus plumis strictim vestitum , intemeratum maculis. Nucha
longius plumosa, pennisque duobus linearibus, elongatis, pendulis
cristata. Jugulum plumis copiosis, lineari-elongatis jubatum. —4lae
caudam exsuperantes, niveae; spuriae compositae pennis rarissimis,
setaceo - pinatis, extremitate elegantissime reflexis, quarum plerae-
que alas compositas ferme aequant. Cauda brevis, aequalis. — Pedes
proceri, nigri, digitis livido- flavis, longis; unguis medius interiore
acie fere usque ad apicem serratus. —Mensurae ad uropygium i'. 6".

"nm

6". ad sternum 12". 8". rostri ad fraenum oris 4". caudae 3". 8".

alarum ulnae ii^". 4". femorum parte nudata 2". 3i". tibiarum 3^.

piodigiftosedu. (c. an. 5752". 9". postice (6. wu 08"7.y 1. 6.

249. ARDEA comata. TAB. LF.

A. corpore lutescente subtus albo, juba cervicis albo nigroque
virgata dependente.

Ardea Squacco dicta Zldrov. orn. p. 4oo. Willughb. orn. p.
206. (Junior).

Ardea haematopus s. Cirrhis Virgili, Scaligero, ldrov.
orn. p. 398. Wilughb. orn. p. 398. (adulta).

Cancrovagus, Prisson. orn. V. p. 466. sp. 33.

Cancrovagus luteus, Zrisson. orn. V. p. 479. sp. 37.

Ardea comata , Pall. itin. II. append. p. - - n. 3».

Ardea pumila, Lepech. Nov. Com. Petr. XiV. Part. l. p.
502. tab. 14. fig. 1. mala.

124 €—

Ardea castanea, Gmelin. jun. Nov. Com. Petrop. XV. p. 454.
tab. 15. pessirna.

Heron hupé de Mahon, D'aubent. pict. tab. 348. male.

Ardea ralloides, Scopol. 4n. I. p. 88. n. 121.

In maxime australibus versus mare nigrum Caspiumque lacum,
frequentius etiam circa Sarpam rivum deserti, in lacus et arundineta
sinuosum, et alibi passim, solitaria observatur, cautissima, nec nisi
dum evolat occidenda. í

Descr. Magnitudo Monedulae; habitu ad A. stellarem - acce-
dens, tenerrimae pulcritudinis avis: Rostrum livido- rubens, extre-
mitate rubicundum. lrides flavae ; saepe miniaceo cinctae circulo;
et tandem nigro. Lora virescentia. F'ertex plumis elongatis albis,
nigro striatis. Crista nuchae pennis circiter senis, lineari-adtenua-
tis, albis, nigro marginatis, usque in dorsum dependentibus. Col-
lum dilute ferrugineum , retrorsum jubatum , subtus longitudinaliter
album. Dorsum e ferrugineo violascens, jubis alarum spuriarum
elongatis, alas excedentibus, rectis. Pectus ochreum. Abdomen,
uropygium , crissum , cauda longiuscula, alaeque totae nive candidio-
ra. Pedes magni, flavo-virescentes. — In femina omnia imperfectio-

ra et obsoletiora et juba cervicis minus prolixa, ut et junioribus.

050. JÁR'DEA "stelbarus
A. capite laevi, cervice jubata, corpore ferrugineo nigroque
vario.
Ardea stellaris major s. Botaurus, Frisch. av. tab. 205!
Marsil. danub. V. tab. 6.
Ardea Botaurus, Brisson. orn. P. p. 444. tab. 37. fig. 1.
D'aubent. pict. tab. 789.
Botaurus , Zool. britan. p. 117. tab. A4 1!

MÀ 125

Ardea stellaris, Lin. syst. XII. I. p. 239. sp. 21.
Rossice Buik (Taurus) vel Ifhuip.
Tataris Suukjis. Mongolis Puiéi. Calmuccis Nyrin-hoehebucha.
Tungusis Ningmühi vel Otschok.

In aquosis Rossiae et Sibiriae non infrequens, maxime circa
mare caspium et magnos lacus, et usque ad Lenam nota, licet au-
diatur saepius, quam appareat. "Cencbrarum enim et latebrae amans
avis, diluculo maxime volans et vagari consueta, quotempore etiam
immersi undis rostri boatu se prodit. Rostri acie et vi tremenda,
quum attracto collo insidiosa jaculatur. Interdiu humili, lento et
quasi insidioso gressu procedit. Avis macilenta, gracillima, strictis-
simis, praesertim viva, plumis, in qua praeter rostrum, pedes et
pennas nihil magni. An diversi Botauri dentur, ignorare me fateor;
quos vidi et hic describam, unius erant speciei.

Descr. Rostrum crassum, acutissimum , virescens, dorso longi-
tudinaliter fuscum ; nares superius cartilagine semülanceolata tectae.
Lora nuda, viridia, area a dorso rostri ad oculos fuscescente. Pal-
pebrae margine flavissimae. rides € gryseo-citrinae. Apertura ocu-
li oblique versus rictum inclinceta. Cervix fusco- nigricans; Guia al-
bet, taeniola fusco -grysea utrinque a maxillae basi, et intermedia
per majorem partem colh longitudinah. | Collum laxe plumosum,
jubatumque plumis versus dorsum convergentibus, cum dorso fusco
gryseoque undulato- variegatum. — Remiges luteae, transversim nigro
variae atque pulveratae; extimae quatuor subaequales, breviores,
6 sequentes apice crenula exigua emarginatae. Cauda brevissima;
mollis, subrotunda; rectrices tantum decem, corpori concolores. Sub-
tus corpus palhdum, lituris scapinis, undulisque fuscis. Pedes viri-
des, digitis longissimis, cinerascentibus ; ungues subulati, longi,

fusci. Pondus sesquilbrali majus. Mensura ad uropygium 1. 10^. 9.

|

126

ad sternum 1'. 2". o. rostri adfrontem »". 5", caudae 3". 5". alarum

y,

expansarum 3. 3". o. ulnae i10". 10". femorum parte nudata 1". 9".

"t

tibiarum 3". 5". digiti medii (c.ung.g'".) 4", postici (c. u. 1^.) 2". 6^.

251, b AR D'E, AT IV yeetteor aw.

A. crista occipitis lineari bipinni alba, vertice dorsoque nigris.
Ardea cinerea minor, Marsil. danub. V. tab. 3.
Ardea cinerea cirrata, Frisch. av. tab. 203.
Nycticorax, Brisson. orn. P. p. 493. tab. 39.
Ardea Nycticorax, Lin. syst. XII. I. p. 235. sp. 9.
Ardea Kwakwa , Gmelin. jun. Nov. Com. Petr. XP. p. 452.
tab. 14. pessima.
Bihoreau, D'aubent. pict. tab. 758.
B.Junior: Ardeae Nycticoracis pullus, Wilughb. orn. p. 204.
Ardea fusca, Marsil. dan. V. tab. 9.
Ardea nigra, Frisch. av. tab. 209.
Ardea naevia, Brisson. orn. V. p. 410. cum synon.
Ardea ferruginea, Gmelin. jun. Nov. Com. Petrop. XP. p.
456. tab. 16. pessima.
Rossice, a voce, Gwágwa vel Kwáhwa.

Circa australes Rossiae fluvios, mare nigrum caspiumque in-
fluentes et in maritimis frequentissima ; sed latebrosa avis, noctuque
maxime volans, voce inter volandum , quam nomen rossicum expri-
mit , facile agnoscenda. Nidus inter arundines, congenerum instar;
ova virescenti-alba , axi 1". 91^. diametro i1". 33". In Sibiria nus-
quam observata est. Pinnae in nucha albae in fasciculis nigra-
rum pinnarum ex ardea cinerea, ad ornamenta foeminarum im-
miscentur.

|

q23

Descr. Magnit:do Corvi frugilegi. | Statura humilior congene-
ribus reliquis. Rostrum nigrum, subcoracinum , declive, subtetrago-
num. Lora cum palpebris coerulescunt; quibusdam lorum fuscum,
palpebra inferior sola cyanea. — lrides coralino-rubrae, aliis (junio-
ribus?) fusco-lutescentes. 'ertex usque in cervicem niger, ductu
supercilia albo. Gu/a late alba. Pinuae a nucha dependentes li-
neares, rectae, carinatae, dodrantales, ternae, sed ita adinvicem
junctae et quasi coadunatae, ut unicam mentiantur, humanaque o-
pera divulsae denuo conjungi nullo modo possunt. Cervix subjubata,
uropygiumque cinereo-albent. | Dorsum inter alas virescente - atrum.
Alae caudaque coerulescenti cinerea. Subtus alba. Pedes cerei; un-
guis medius ad i longitudinis dentatus, omnes magis arcuati, quam
congeneribus. | Pozdus vulgo librae cum tribus quartis partibus.
Mensura ad uropygium 1i. 7". o. ad sternum 1'. o. 9". rostriad frae-
num 3". 4". caudae 4". 3". alarum expansarum 3'. 6". o. ulnae ii".
5". femorum partis nudae i^. tibiarum 2^". 10^, digitài medii (cum
ung: 6/4919". v fovpostici (Cum. 15:73 5) 1,22". Sic iu-adáltis.

B. Pulli primo anno, ut recte Willughbejus descripsit, toti
fuscescentes, subtus obsoletissimo colore, plumis omnibus tractu rha-
cheos lutescente et gutta apicis intensioris coloris. ^ Cristae adhuc
vestigium nullum. Hos Belgae vulgo pro distincta specie habent
(bonte Polderkwak), eandemque synonymis reliquis adlegatis indicari
vix est dubium. Nec sine suspicione species plures aliae Ardearum,
quas auctores secundum aetatem multiplicasse videntur.

Not. Cel. Buffon in descriptione Nycticoracis perperam asse-
rit, 4rdeam nonam Brissonii esse foominam Nyctücoracis adultae
maribus satis evadunt similes, sed Ardea nona Briss. est Nycticorax
immaturus, qui usque ad proximum ver plumas mutaturus est.

158 má
20509. ARDEA minuta.

A. capite laevi, corpore rufescente, vertice dorsoque atris.
Ardeola, Brisson. orn. V. p. 497. et 500. tab. 4o.
Ardea minuta, Lin. syst. XII. I. p. 4o. sp. 26.
Blongios de Suisse, D'aubent. pict. tab. 323.

Rarius circa Volgam australem et mare caspium observata fuit,
forsan propterea, quod tuta latebris, parvitate et vespertino volatu
vivat. Ob miros contorsiones colh a Belgis J/oud-aapje appellatur.
In arboribus considere amat. i

Descr. Magnitudo Merulae. Lora virescenti-flava. Rostrum
lateribus pallens, dorso fuscum. [rides fulvescentes; palpebrae albi-
dae. Caput et collum subferruginea. — Vertex e viridante nigrescit;
Guia alba, tractu longitudinali gryseo- variegato, per jugulum conti-
ünuato. Juguli plumae longiusculae. Dorsum nigret, plumis margi-
ne gryseis vel albis. Tectrices alarum fuscescentes, margine lute-
scente; Remiges 23. nigrae, externo margine gryseae, subtus gry-
seo-albus, lineolis fuscis. Pedes virescunt; rostrum corneolum,
Valde gracilis et procera.

XXXIX. AvE-M, A T^O P.U.5.

Haematopus genus ambiguum, inter Ciconias et Charadrios
quodammodo medium, apte ad posteriores referri posset, nisi nuper
nova specie auctum fuisset, quae characterem genericum confirmat.
Interim per Oedicnemum, admodum affinem, et Cinclum ad Chara-

drios prope accedit, ut forte non peccaret, qui binos quos novimus

|

129
Haematopos, €t quibus compares invenire adhuc posse vix verosi-

mile est, tanquam phalangem generis Charadriorum exponeret. Ego

vero malui immutatum nomen et dignitatem genericam servare.

253. HAEMATOPUS hypoleuca.

H. corpore nigro, subtus, fascia alarum , caudaeque basi albis.

Ostralega, Brisson. orn. P. p. 39. tab. 3. fig. 2. Catesb. Ca-
roi. 1I. p. tab.:85.

Pica marina auctorum, Zool. brit. p. 127. sp. 1. tab. D 1.

Pied Oysterchatcher, Latham. av. P. p. 219. tab. 84. Penn.
Zool. arct. II. p. 489.

Haematopus Ostralega, Lin. syst. XII. I p. 257.

Huitrier, JD'aubent. pict. tab. go9 mala Buffon. orn. VIII.
p« rig; taba.

Rossice Morskaja Soroka (i. e. Pica marina), in australibus ad
mare Caspium minus adaequate Dikaja Kuriza (fere Gallina),
in Sibiria et Malorossis Kriwok (i. e. Strabo).

Tataris Su- Táuk (Gallina aquatilis) ; in Sibiria Tilbis.

Vogulis Kaleh , ut et Ostiacis, nisi circa Narym, ubi Kal - ja.

Camtschadalis a voce Tükaaechtsch et Takajakatsch.

Per omnem Rossiam et in Sibiriae citerioris aquosis, denuoque
in Camtschatca et Curilis insulis frequens, eadem omnino quae in
maritimis Europae et in America;

circa Jeniseam vero et Baicalem

non observata. Vere primo gregaria adventat, in humectis tunc
pratis versatur, et cum Ansere erythropo ad septentrionem migrat ;
pauciores in temperatioribus remanent et ibi nidulantur. -Nidus in
ripis et insulis, etiam circa mare negligenter stipulis collectis stra-
tus, vel nuda foveola. Ova magnitudine fere galhnaceorum, sed

breviora seu paulo globosiora, arenacei seu gryseo- pallidi coloris,

al

150 ERU

lituris fuscis cinerascentibus, simul miris saepe characteribus, gothi-
cas vel arabicas litteras ciferasque referentibus pictum. — Avis
caeterum non admodum timida. Vescitur praesertim testaceis. J/ox
pipiens, fere ut in Gallinagine, territis unisona Picorum voci simi-
lis, per intervalla repetita, sed magis sonora et acuta, ut longe
exaudiri queat. Cursus grallatorius levis, aequalis, neque incedit
nisi currens, per intervalla subsistens et impetu semper quasi festi-
nanter, procedens. Capta stat quasi stolida, procedere nescia, nisi
impellatur. Pediculorum tres species distinctas alit.

Descr. Rostrum longius quam Charadriüs, rubro -aurantium,

extremo compressum magisque lutescens. Os intus albet; lingua vix

quartam partem rostri aequat, plana, acuta, integra. Palpebrarum
margines nudi, miniacel; [rides ruberrimae; periophthalmium mar-
gine fusco-luteum. Caput, collum ad jugulum usque, interscapulium,
alarum bases et alae spuriae, itemque rectrices praeter basin aterri-
ma. Corpus reliquum et alae subtus, itemque remiges secundariae
10. ad 18. a basi, 1g. ad 23. totae, cum tectricibus, nivel candoris
sunt; intimae remigum nigrae. Pedes obscurius rubri, crassiusculi,
tridactyli, digitis brevibus, plica exterioris insigni; ungues submutici,
fusci. — Cutis toto corpore inter plumas sanguinea. Pondus librae,

cum aliquot unciis. Mensura ad uropygium 11^. 8". rostri 2". 9g".

Uu

', ulnae 9". 9". tibiarum 2^.

7

caudae 4". alarum expansarum »'. 5". o
digiti medii 1i". 6". entriculus carnoso - panniculosus, capax. Inte-
stinum 3'. 10". o". coeca subbipollicaria et bipollicari a cloaca inter-
vallo, fusiformia, mesenteriolo laxo suspensa. Cystis parva, ovata,
non hepati bilobo sed duodeno arcte adnata. Testes oblongi, fla-

vescentes.

9054. ILAEM'ATOPUS"nARIr.

H. tota atra, rostro pedibusque rubris.

Rossice Petuschok (Gallus diminutive), et Soroka.
Curilis Tachaican.

In insulis Curilis et maxime iis quae Americae vicinae sunt,
praesertim Ins. Kadiak, frequens avis, moribus, uti forma, omnino
nostratis. Ova bina in singulo nido, pallido - olivacea, characteribus
miris cinereis, forma gallinacei minoris. Haematopus ommino nigros
etiam in maribus antarcticis dari, Latham. loc. cit. p. 221.

Descr. Forma et magnitudine Haematopo europaeo simillimus,
sed totus omnino ater, exceptis rostro pedibusque rubris. Remiges
interius fuscae, extimae ». longissimae ; 4a subtus mgra. Cauda
perfecte aequalis. Rostrum paulo longius, quam Ostralegae, obtusi-
uscule cuneatum. Forma pedum exacte similis. Longitudo rostri
ad angulos oris 3". ad nares 2". 4". ulnae alarum g". 4". caudae 4".
tibiarum .1". 11^. digiti medii i^. i0".

XE4€ HoxR AÓSR ORBE

Avibus, quas ad Charadrii genus refero, omnibus rostrum ca-
pite brevius, a basi canaliculatum, apice laeve et convexum, rarius
compressiusculum et subulatum (Oedicnemo, Cinclo) Pedes Chara-
driis satis proceri, digitis rostro brevioribus, crassiusculis, crassa ruga
marginatis, postico plerisque nullo, aliis minimo (vanello, asiatico;
hypomelano, Pardelae, Cinclo,), imo quandoque ungue destituto

(Hypomelano); Plica tantum exteriorem digitum adnectit. —Secun-

*

ond

1352

dum hanc normam omnes anello s Brissonii, quos "Tryngarum
species Linnaeus fecit, naturae jussu Charadris adjunxi, quibus
cum toto habitu conveniunt.

Charadriis omnibus a/ae magnae, volatui aptissimae, cauda
longiuscula, caput occipite prominulo subglobosum, ut Scolopacibus.
Clamosae omnes. Victus ex Insectis praesertim varlis, propter quae
campos vel palustria frequentant; aquam timent. Nidos humi con-

dunt, ovaque pariunt satis numerosa, altero vertice conica, maculosa.

655. "(C HI A.B.ADBRILLS. Fanellus.

C. subtetradactylus, occipite cristato.
Vanellus omnium auctorum s. Capella, J4lbin. av. I. p. 7o.
tab. 74. Frisch. av. tab. 913.
Capella seu Vanellus, Brisson. orn. V. p. 94. tab. 8. fig. 1.
The Lapwing, Zool. brit. p. 122. sp. 1. tab. C*. Latham.
av. V. p. 162.
Trynga Vanellus, Lin. syst. XII. I. p. 348. sp. 2. Gmelin.
jun. itin. I. p. 75. tab. 15. mala.
Vanneau, D'aubent. pict. tab. 242.
Ro:ssice Pigaliza, Tschibes (a voce), Lugofka et Lugwiza (prata
colens); in Sibiria Pisdrik; Malorossis Tschaika (Larus).
Tataris Takarbyk; Baschkiris Sorkoot. Jacutis Chonobarygo.
Permaecis et Siraenis Saritsch - gatscha ; Votiacis Kuakatut.
Calmuccis Taarak; Mongolis Chabdachalzy.

Tungusis Birwitto.
In univesa Rossia europaea, usque ad Uralense jugum, copio-

sissima avis; in Sibiria raro apparet, attamen circa Obum et Anga-
ram, et ad lacus Dauuriae passim observatur. Magis orientalibus, et
in Camtschatca plane deficiunt, ut et in summe borealibus. In au-

Ll 1535

estraliore Rossia ultimis plerumque Martii diebus, Ansere fere tardius,
adventant, ab occidente hyberno plerumque migrantes, pinguiculi
tunc omnes, tumidisque jam testibus mares, et plumagine nitidissi-
ma decori; sed adulta vere in magis boreales situs disperguntur.
Pascuntur tunc in agris et pratis erucis variis glabris, atque vermi-
culis. Ova etiam apud nos colliguntur, notissima, ut descriptione
non indigeant.

Not. Ventriculus superiore parte triturans, inferiore sacco pan-
niculosus. Pinguedo mollissima flava. Cystis in hepate bilobo nulla.
Intestinum 23". Coecum unicum, adnatum, o:^. longitudine, 10". ab
ano. — Cristae pennae lineares, quarum in maribus saepe duae 2^.

longiores, proximae binae paulo breviores, reliquae exiles.

256. CHARADRIUS zgregarius. TAB. LT.

C. subtetradacylus, vertice nigro fascia alba cincto, pectore
ferruginee nigroque.

Charadrius gregarius, Pall. itin. I. append. p. 206. n. g.
Latham. av. V. p. 206. n. ii. Gmelin. syst. Lin. II. p.
684. sp. 8.

Trynga fasciata, Gmel. jun. itin. II. p. 194. tab. 96.

Trynga Keptuschka, Lepech. itin. II. p. 229. Gmel. syst. II.
p. 9073.

Rossis ad Volgam Dikaja Pigaliza (ferus vel spurius Vanellus)
vel Pyshik ; ad Jaicum Stepnoi Kulik (Gralla campestris); ad
'Tanain et australem Volgam Konha (Equulus).

Calmuccis, a voce, Türhümet.

Copiosa avis in desertis apricis australibus, a Tanai fl. per
omnem Tatariam magnam, usque ad lrtin Altaicosque montes conti-
nuis, aridis. In borealiores situs non venit, et in ulteriore Sibiria,

|

134

pariter ac in Europa, deest. Primo vere adventat et in aviis cam-
porum prolem educat; et quamvis maxime numerosa, tamen ejus
nidum et prolem rarissime vidi. Character et mores omnino Vanelh.
Dum incubant, adpropinquantem hominem cum solito clamore cre-
pero saepe praetervolant et prope consident, ut abducant a nido.
Nidus in campis aridis humi. — Ova Vanelli magnitud. et colore
similima. 4utumno turmatim congregantur cum prole, et mature
ad austrum abeunt. Coleoptera et Gryllos pro pabulo legunt.
Descr. Affinis Morinello, sed mole Vanelh. Pertex niger,
vitta alba cinctus, frontem tegente. Rostrum nigrum. — Palpebrae,
lorum, tempora subfusca. Cervix et collum totum gryseo cinerea;
gula alba; inferne collum fusco- maculosum. Dorsum fusco - nigrum,
marginibus plumarum gryseis. Uropygium niveum. Subtus sternum
primo album, dein atrum, demum testaceum vel sature ferrugineum;
Abdomen, crissum, latera et alae subtus nivea. Remiges prim. 10.
quarum extima longior, nigrae omnes, interiores basi albent; secun-
dariae 19. cum tectricibus niveae, praeter intimas aliquot canescen-
tes. Cauda brevis rotundata, nivea, rectricibus mediis fascia trans-
versa nigra versus apicem. Pedes fusci, digitis brevibus, exterioris
plica lata; posticus minutus, a terra clatus, unguiculatus. Mensurae

Hn

a summo rostro ad uropyg. 8^. 1". rOSLilea i. qd expansarum alarum

/h

Y. o^. 11^", u]nae alarum 7". 8'". caudae 2". g^. femorum partis nu-

ZZ

dag/a//. 3", tiblarüm 2.55. digiti) medi 17. 3 5, cum. ungue; 95^.

lateralium 10 — 11". Pondus paulo infra sexunciale.

90545. ICHARADRAIUS MorineLlws. 4B. LETT.

C. tridactylus, vertice fusco fascia alba cincto, torque juguli

fusco - alba, pectore ferrugineo nigroque.

Lá 155

Morinellus Auctorum, Willughb. orn. - - - Raj. av. p. - - -
Albin. av. Il. p. 57. tab. 61. 62.

Pluvialis minor, Brisson. orn. V. p. 54. tab. 4. fig. ». mala.

Dottrel, Zool. britan. p. 129. sp. 5. tab. D. mala. Latham.
ps V.'pi so08. n»34. var. 4d. B.

Charadrius tataricus, Pall. itin. II. append. p. 715. n. 32. |;

Charadrius gallinula, Lepech. it. II. append. p. 301. tab. 6.
(pessima).

Guignard , D'aubent. pict. tab. 832».

An Charadrius sibiricus, Lepech. itin. II. tab. 6.

In borealibus Rossiae et Sibiriae totius copiosissima avis; in
australibus nunquam nidulatur, neque vere, cum adventat, observa-
tur. Sed autumno (Mens. Septembri) turmatim advolat, dumque
tempestas favet, in pasculs siccloribus et circa rivos versatur. Stel[-
lero asseverante in Camtschatca desunt.

Descr. Magnitudo Gallnaginis. Gu/a usque ad oculos alba.
Fasciae latiusculae supraoculares albae, in mnucha subconfluentes ,
verticem fuscum cingunt. |Dorsum supra et alae fusco - cinerascunt.
Collum cinereum; jugulum striga transversa fusca albaque, in non-
nullis obsetissima. Ab ea pectus obsolete ferrugineum vel lutescens,
dein versus abdomen nigrum. Abdomen, crissum alba. Cauda ro-
tundata fusca, extremo nigra, rectricibus lateralibus apice albis.
Pedes grysei. Pondus triunciale. Mensura ad uropygium 6^. alarum
ulnae 5^. 9. caudae o^. g//. rostri 92^ tibiarum 1^. 4^. digiti
medii cum ungue 1:17, Foeminae et anniculis color subtus obsole-
tior , nigredine fere nulla.

B. Affinem Morinello avem TAB. LVII., in apricis ad Abaca-
num fl. autumno copiosissime gregariam, similemque e borealibus ad
Ob fl. adlatam observavi, cui: Fascia supraciliaris ochreo - pallida;

1536 o

transversaque juguli lutea et fusca, fere ut in Morinello, nisi multo
obsoletiore colore. JDorsum vero et cervix nigricant, plumis gryseo-
marginatis. | Collum lutescens, subtus saepe punctis minutis fuscis.
Fasciae juguli latiores. Pectus palhde lutescens, imum fusco - nebu-

losum; abdomen album. Cauda et alae, ut in Morinello. — Notavi

in his remiges primarios rhachi late albas, :— 3. margine versus ba-
sin ciliatas, (Morinellus vulgaris pro comparatione deerat). — Poe-
minae subtus colore exsoletiores, fere palhidae. — ^ Turmatim occur-
rebant, omnes uniformi colore. An itaque specie distinctae, vel va-
rietas a loco natali? Jensurae expansarum alarum a'. 4^. 6/4. rostri
ad frontem 6;/". femorum 1^. 5'^ parte nudata 4^^ tibiarum 1^.

2i, digiti medii cum ungue 10^",

ob9 C LLLAJqU A DIR I.S cca pq oc TD LE.

C. tridactylus , supercilis, gula pectoreque albis, jugulo ferru-
gineo fusco marginato.

Charadrius asiaticus, Pall. itin. II. append. p. 715. n. 3».
Latham. av. V. p. 907. n. 12.

Rarius circa mare caspium et lacus salsos deserti tatarici au-
stralioris observatur, situs septentrionales non frequentans.

Descr. Magnitudo paulo supra Hiaticulam. Zertex, dorsum,
alae gryseo-fusca; frons, supercilia, gula late et pectus cum abdo-
mine alba. Jugulum [Íerrugineum, terminante ad pectus colorem
fasciola fusca. | Cauda rotundata fusca, extremo nigricans, laterali-

bus rectricibus albidis. Rostrum pedesque, ut in Hiaticula.

259... C HA. R AuDARLU S « onongolicus.

C. tridactylus, subtus ferrugineus, capistro nigro gulam albam
cingente.

puuu— 157

Pall. itin. IIT. app. p. 7oo. n. 29. Latham. av. P. p. 207.
Hoa.
? Courvite de la cóte de Cormandel, D'aubent. tab. 89».
Rarius (inter Char. alexandrinum) et solitarius observatus circa
lacus salsos et alcalino- amaros camporum inter Ononem et Argu-
num, frequentior forte in Mongoliae deserto australiore et planitie
alpina Gobec, quae extremo ad Argunum pertingit.
ex insulis Curilis adlatam misit 4fmic. Billings.
Descr. J/J/agnitudo et facies Morinelli.
strum alba, nigraque linea divisa.

Farietatem 6.

Frons nigra, ad ro-
Vertex cinereus. Fascia nigra a
vostro sub oculis continua, arcu integro cingit gulam albam, ut in
Pratincola. Dorsum furvum; subtus avis intense fulva, hypochon-
driis cinerascentibus; | Cervix exsolete ferruginea, intense, et cum
fulvedine, collum jugulumque; pectoris latera cinerascente - ferrugi-
nea; reliqua subtus nivea, praeter grysca femora.

Dorsum totum
furvo- cinereum , versus caudam magis fuscescens.

Alae angustae,
pennis nigricantibus; extima remigum rhachi tota nivea, reliquae

tantum medio: 7 ad 1o. exterius in medio albae, et omnes interius
versus basin; 10—12 apice subsinuatae ; 15 ad 21. rhachi alba, ex-
terius nigricantes, versus apicem albae; 2» ad »5 (intimae) elonga-

tae, fuscae, compositis alis caudam aequantes. Tectrices secundariae

cinereae , apice albae. Cauda subaequalis, rectricibus mediis fuscis,

lateralibus cinerascentibus, extima utrinque albida. Pedes livido-nmi-

ericantes; digiti utrinque ruga marginati, posticus nullus.

Uiguis
medii interiore margine undulatus.

Mensurae a summo rostro ad
uropygium 5^". 10'/^. rostri 75^. expansarum alarum i'. 9". 6". ulnae

4^. 11". femorum ad 6'. nudatorum 1^. 9^. tibiarum i^
medii (cum ungue 27.) 11^,

,
1^

gi. digiti

B. Foemina vel junior avis, ex insulis Curiks, habet fasciam

16

|

138
capitis exsoletam , nec gulam includentem ; jugulum ferrugineo - ful-
vum, reliqua subtus alba; /atera cinereo-liturata. —Rectrices latera-
les rhachi et margine albae.

* Fentriculus subcarnosus, insectis farctus. Intestinum pedale;

coeca duo lumbricalia, longitudine pollicis, 9". ab ano.

260. CHARKADHRIUS hypomelanus. TAB. LIX.

C. subtetradactylus, corpore supra fusco albidoque vario, sub-

tus nigro, vitta laterali abdomineque albis.
Vanellus helveticus, Brisson. orn. V. p. 106. tab. 1o. fig. 1.
D'aubent. pict. tab. 853.
Trynga helvetica, Lin. syst. XII. IL. p. 250. sp. 12. Latham
qv. V. p. 167. n. 10.
Samojedis Tulés.
Ostiacis Longími, quae nomina etiam sequenti speciei com-
munia.

Copiose plagam arcticam totius Sibiriae, versus Oceanum gla-
cialem frequentat, cum Charadrio apricario, cui persimilis. Migrat
solitaria. Observante in terris arcticis Basil. Sujef, ibi per brevem
aestatem copiosissima est, per paria sporadica, prolificans. | Aquam
timet, sed circa aquas in sicco alimenta quaerit. Plerumque currit,
et insidet tuberibus muscosis, raro volat et non longe. Viso homi-
ne, praesertim in vicinia nidi, circumvolat ilum et clamitat sono
qui fere exprimit rossicam vocem Kudà-avy (quorsum vadis?), lon-
geque prosequitur euntem et audax prope circum illum vagatur, ut
Vanello quoque moris est, — Pulcra avis, stat egregie erecto collo,
et currens alas expandit. Quum altera alteram videt, vocem edit;

9ccisa una, altera circumvolat cum eodem clamore. Paria semper

139

simul agunt, seque invicem appellant, mec longe ab invicem rece-
dunt; autumno comitatur proles. In australibus raro apparent trans-
volae.

Descr. Magnitudo Vanelhi, seu paulo supra Squatarolam. Ro-
strum nigrum. Caput, cervix alba, lituris fuscis nebulosa, sed la-
tera colli et juguli, fere immaculata, referunt fasciam albam, a ro-

stro ad alas colores discordantes interstinguentem. Collum subtus

atrum, nigredine ad latera capitis usque ad aures dilatata, in jugulo
paululum coarctata, dehinc pectus totum et latera sub alis occupan-

te. Abdomen, hypochondria, crissum alba. | Dorsum et alarum ba-

ses plumis basi nigricantibus, apice pallidis, variegatum. ^ Uropy-
gium, cum tectricibus caudae rectricibusque albae, fasciis transver-
sis nigris. larum caudam excedentium remiges primores nigrae,
interius albae, 1: ad 5. rhachi in medio alba, 6 ad ro. albedine di-
latata, totam tandem basin occupante; Secundariae pleraeque basi
albidae, extremo fuscescentes, intimae, ut et tectrices secundariae

et ala spuria margine utroque albo dentatae. ^ Basis alarum subtus

alba, sed pinnula subalaris (in Grallis et palmipedibus apprime con-
spicua, in Paradisaeis monstrose aucta) octipennis, atra. ^ Pedes ni-
gn, paulo breviores quam Squatarolae; digiti rugis marginati, exte-
rior plica lata adnexus ; Ungues obtusi breves.

Digiti postici rudi-
mentum minimum, verruciforme , muticum. —

In quibusdam, forte
junioribus color supra magis fuscus, vel plumis fuscis sparsus , subtus
a medio collo ad ventrem niger, albo - maculatus.
les nonnullis plane albae.

Rectrices latera-
Mensurae a summo rostro ad uropygium
8'. rostri 1 poll. caudae aequalis 2^. 9". ulnae alarum 7". femorum
partis nudatae 7". tibiarum 1^. g^. digiti medii 1^. 2^

Not. In omni avium genere compares species frequentes ob-
servamus. Sic haec cum Ch. apricario, Pluvialis cum | Pardela,

*

149 —

Char. mongolicus, caspius, imo asiaticum cum morinello assimilan-

tur, ne innumera alia exempla per genera alia persequar.

261... C. ILIA. B. A DIR IUE SIU anmricanius.
C. tridactylus, corpore supra punctis flavissimis guttato, sub-

tus atro.
Pluvialis naevia, ventre nigro, Edward. av. II. p. et tab.

140.
Pluvialis aurea freti hudsonis, Brisson. orn. V. p. 51. sp. 4.
Charadrus apricarius, Lin. syst. XII. I. p. 254. sp. 6.
Pluvier dore à gorge noire, Buffon. orn. VIII. p. 95.
Alwargrim Plover, Péun Zool. arct. Il. p. 483. n. 398.
Latham. av. V. p. 198. n. 14.

Per arcticam plagain totius Sibiriae, cum praecedente, copio-
sissimus , eidem simillimus uti corpore, ita moribus; neque apud Sa-
mojedas et Ostiacos nomine distinquitur. ^ Vere et autumno trans-
migrans observatur in campis circa Iset et Ischim fluvios, ut et Ba-
rabensibus, sed parce. Solitarium vere etiam in deserto caspio vi-
di, et in Ingria Junio observatum scio.

Descr. Varietatis in Volgensibus campis, infra Sarpam obser-
vatae: Rostrum nigrum. Frons prima albida. Supra nigricans, plu-
mis utroque margine luteo albore biguttatis. 4/ae caudam subae-
quantes, fuscae; subtus brachiis albae, rhachibus remigum versus
extremitatem albis, apice tectricum albo marginato. ^ Rectrices i2.
lutescente transversim strlatae. Supercilia et tractus lateralis coll
alba; subtus gula, collum et corpus totum intermixta plumis albis
et nigris, vel dimidiato nigris. (At vulgaris avis tota subtus nigra).
Crissum album. Pedes fusci, tridactyli. Remex prima tota, secun-

da versus apicem serrulatae.

— I4I
2090)? "CH A RA"D'REPU S*«"P hips.

C. tridactylus, corpore supra flavo guttato, subtus albido.

Spotted Plover, Edward. av. tab. 140.

Pluvialis viridis vel aurea Auctorum, Brisson. orn. V. p. 41.
tab. 4. fig. 1. lbin. aw. lI. p. 71. tab. 75. D'aubent.
pict. tab. go.

Charadrius Pluvialis, Lin. syst. XII. I. p. - -

Golden Plover, Penn. Zool. arct. II. p. 483. u. 399. Latham.
qv. V. p. 193. n. 1.

Rossis Rshanka (quasi rubigine infecta); ad Jeniseam Petuschok ;
circa Petropolin Siwkas.
Tataris Crasnojarensibus, cum sequenti, appellatur Targi.

In Rossiae borealibus rarior, frequentissima , cum sequente, in
Sibira, autumno promiscue in australiora campestria gregatim mi-
grat, eodem, quo Morinellus, tempore, pecorumque pascua et ripas
rivulorum amat. — Stelleru«s etiam in Camtschatca autumno ob-
servari prodidit. Prolem sub arcto praesertim educat.

Descr. Char. apricario tantillo minor, at pedibus paulo pro-
ceror. Corpus supra nigricans, punctis flavissimis sparsum; subtus
gula pallida, collum jugulumque flavescunt, fuscis lituris; pectus et
abdomen alba, hyponchondriis fusco undulatis. —Remiges nigrican-
tes, 1 ad 6. rhachi, sequentes margine, tectricesque apice albae.
Intimae remigum elongatae, flavo- dentatae , secundariarum pleraeque
apice sinuatae. Cauda aequalis, rectrices mediae flavo - laterales
albo crenatae atque terminatae. Pedes et rostrum fusca. Pondus
paulo ultra tres uncias. Mensura ad uropygium 6^. io//", caudae o^.

9", alarum expansarum i^ 7^. o. ulnae 6^, 4". rostri 101/^^, femo-

142 am—

rum ad 1:0", nudatorum »/. 3//. tibarum 1i^. 7, digitorum medii

cum ungue 1^. i^^,

4363. CHARADHRIUS , Pardela.

C. subtetradactylus, corpore supra pallido - guttato, subtus
albido.
Pluvialis seu Pardela, Frisch. av. tab. 916.
Vanellus varius, Brisson. orn. V. p. 103. tab. g. fig. 9.
D'aubent. pict. tab. 993!
Grey Plover, Zool. brit. p. 129. sp. 9. tab. C.
Trynga varia, Lin. syst. XII. I. p. 959. sp. 21. Latham.
av. V. p. 169.

Cum Pluviali in borealibus frequentissima, praesertim | per Si-
biriam; Septembri cum eodem simul, imo saepe promiscue migrat
per aprica australiora Rossiae et Sibiriae pascua. Hanc speciem La-
tham male Squatarolae varietatem facit (av. P7. p. 169.) quae apud
nos non occurrit.

Descr. Magnitudo circiter C. hypomelani, et ad eundem ha-
bet, ut Pluvialis ad C. apricarium. Rostrum coerulescens, extremo
nigrum. rides oculorum atrae, quod in avibus haud vulgare. Su-
pra corpus nigricans, palhdo punctatum. Uropygium album, medio
fusco et flavente undulatum. Subtus avis alba, collo, praeter gulam,
fusco liturato. 4/ae nigricantes, subtus albae. ^ Remiges 1—4. rha-
chi in medio interiusque albae, 5— 1:0. in medio exterius transver-
sim, i1i—21. basi atque margine albae, intimae 22—27. pallido
dentatae , ut et tectr:ces secundariae. Cauda rotundata, alba, rec-
tricibus » mediis nigro-fasciatis. Pedes coerulescentes, postico mi-
nutiore, quam in Vanello, attamen unguiculato. | Pondus unciarum

51. Mensura ad uropyg;um 8". 8"', caudae 3. 9" rostri 1^". i^^

psum. I43

expansarum alarem i^ :07. 27. femorum ad 1i/. 1i, denudatorum
4^", 8". tbiarum i^. io^, digiü medii i^". 4/4 postici rudimen-
tum ' $^,

Not. Gmelinus sen. de hac specie observat, eam ad Lenam
tantum autumno gregatim apparere in campis et ab accolis Russis
Semenuschka appellari. Pardelam. delineat Pennant in additam. ad
Zool. britan. 8'. p. 65. tab. 79. videturque pro varietate Pluvialis
habuisse, imo cum Ch. hypomelano eam confudisse.

264:.4 GELA RADRLUS, elexandrinus.

C. tridactylus, supra furvus, subtus supercilisque candidis,
fascia juguli interrupta fusca.

Pluvialis torquata , Brisson. orn. l/. p. 60. tab. 5. fig. 1.
Charadrius alexandrinus, Hasselquist. itin. p. 310. m. 3o.
Lin. syst. p. 253. sp. 2.

Copiosissimum et turmatim volantem observavi Majo circa la-
cus salsuginosos et subamaros inter Ononem et Argunum fluvios
Dauuriae ; ad Jeniseam subsolitarius visus est. In citeriore Sibiria et
Rossia nunquam visus. Vix tamen ab Aegyptiaco diferre videtur.

Descr. Elegantissima avicula, magnitudine, facie et tenello
adspectu Hiaticulae. Rostrum nigrum. — Palpebrarum margo, ut in
Hiaticula, nudus, sed niger. rides atrae. — Frons, superciliaris tra-
ctus latiusculus, lateraque capitis, cum cervicis transversa fascia, gu-
la, totoque corporis infero latere nivea. Macula verticis ad frontem
albam transversa , itemque 7Zora, areaque pone oculos nigra maribus,
foeminis fusca. — Reliquum verticis, cum initio cervicis lutescunt,,
cinereo magis minusve nebulosa. rea juguh utrinque transversa
nigra maribus, foeminis item fusca. Supra corpus a cervice ad cau-

dam gryseo-cinereum ; uropygii latera alba. —4lae compositae cau-

Y44 €—

d»m aequant, angustae: remiges nigricantes, rhachibus, interiusque
albae, 6—1o. exterius in medio, secundariae apice albae, 99— 24.
elongatae , colore dorsi. Cauda subaequalis, rectricibus mediis to-
tis, proximis apice fuscis, lateralibus albis. Pedes cinereo - coeru-
lescentes, digitis magis fuscis. ^ Pondus sescunciale vel paulo ultra.
Mensura ad uropygium 5^. 2^4 rostri ad frontem 8^ caudae i".
71'!. alarum expansarum 12^. 6" ulnae 4^. 1i'". femorum fere di-
midio nudatorum 1^. 4/^ tibiarum i^. digiti medi (cum ungue
iM) gii,

B. Avem in Insula Kadiac occisam misit Billings, Char.
alexandrino hic descripto paulo minorem, cui: vertex et cervix in-
ferior magis fusca; fascia juguli fusca non interrupta; dorsi plumae
ora subgryseae; remiges rhachi albae; rectrices basi dorso concolores,
extremo nigrae, apice albae, extima utrinque tota alba, proxima
apice latius alba; pedes flavescentes. Haec fere specie distinguenda,

nimis tamen affinis, quam ut ex unico specimine judicium ferri
possit.

265. CCIHHABADRILD S HriabbcuLDs

C. tridactylus fuscescens, capistro, collo abdomineque albis,
collari nigro.

Hiaticula auctorum

Vanellus minimus s. Cinclus, Frisch. av. tab. 2:4. — ibin.
av. I. p. 76. tab. 8o. De Bruyn. it. moscov. p. 336. tab.
n. 182. fig. E.

Pluvialis torquata minor, Brisson. orn. V. p. 63. tab. 5. fig.
2. D'aubent. pict. tab. g2o.

Alauda marina, Zool. brit. p. 129. tab. ».

Charadrius Hiaticula, Lin. syst. XII. I. p. - - sp.

"FESERUUM TUE
———

14.5
Ringed Plover, Latham. av. V. p. 201. n. 8. Zool. arct.
II. p. 401.
Rossice propter collare Galstuschnik , item Tschernosobik.

Circa majores praesertim fluvios et lacus totius Rossiae et Si-
biriae frequens, pars in temperatioribus prolificans, pars ad regiones
arcticas nudas migrans, et haec quidem evadit major et pulchrior.
In arcticis sunt copiosissimae Hiaticulae, etiam in ipsa ora mariti-
ma. Currit celerrime, per intervalla subsistens et conjugem vocans
voce singulari.

Descr. Magnitudo Alaudae majusculae. Rostrum nigrum , basi
lutescens vel pallidum. Pedes grysei, non (ut Linnaeus habet) ru-
bri. Oculorum irides fusco-luteae; palpebrae undique limbo laxo,
moll, turgidulo, cutaceo citrini coloris, intus fuscae. | Lora supra
rostrum isthmo connexa, nigra, pone oculos in aream ovalem dila-
tata ; fascia alia nigra inter oculos transversa. Intermedia frons alba.
Cervix zona lata, transversa, alba. 5 hinc torques atra sub collo di-
latata. Reliqua supra fusco-cinerea, subtus candida. ^ Remiges te-
ctricesque fuscae, extima rhachi alba, reliquae, praesertim secunda-
riae, apice albidae. Uropygium fere totum albet. | Cauda obrotun-
da; rectrices intermediae 6. nigricantes, praeterque medias apice al-
bae ; Jaterales albae areola fusca versus apicem. — Pondus australiori-
bus vix unciam cum drachma excedit. Mensura a rostri apice ad
uropygium 4^. 6/^, rostri ad frontem 51/". caudae 2^. 3". Alarum
expansarum 13^, g^ ulnae 4^. 4". tibiarum 10/4 digiti medii 981.

quae omnia in borealibus paulo majora.

2660 CHARADHRIUS minutus.

C. tridactylus, cinereus gryseo undulatus, subtus albus, torque
cervicis alba, juguli fusca. 1

19

146 eM

? Petit Pluvier à collier, D'aubent. pict. tab. 991.

In aquosis deserti Barabensis rarius occurrit, observata ibi a
Doctissimo 4mico p. m. Petro Falk.

Descr. Magnitudo Motacilae atque Hiaticula multo minor;
rostrum quoque multo tenuius et totum nigrum. Frons circa rostrum
pallida, gula alba; latera capitis fusco-cinerea. Vertex totus, dor-
sumque fusco-cinerea, plumis gryseo-marginatis, etiam uropygio.
Nucha postice fusco marginata, sub qua fascia alba cervicem ambit.
Collum subtus fascia fusca torquatum. Subtus tota avis candida. A4la-
rum remiges primariae nigrae, prima rhachi alba, secundariae ea-
rumque tectrices exterius versus apicem albo marginatae. Cauda ro-
tundata nigra, rectricibus apice albis, extimis sensim ulterius. Pe-
des livido - pallidi; digitus extimus plica lata adnatus. — Mensura ul-
nae alarum 3". 6/4 rostri 51^". tibiarum 11^. digiti medii cum un-

/nwg
gue 9'^,

260. CHARADRIUS Oedicnemus.

C. tridactylus, rostro compresso, basi iridibusque flavis, cor-
pore scolopaceo.

Oedicnemus Auctorum, JVillughb. orn. p. 216. Raj. aw. p.
105. 100. ibin. av. I. p. 66. tab. 69.

Charadrius seu Pluvialis maximus, Frisch. av. tab. 915!

Pluvialis major, Brisson. orn. V. p. 77. tab. 7. fig. i.
D'aubent. pict. tab. 919.

Pluvials Norfolkiensis, Zool. britan. p.127. sp. ». tab. D. 1.

Charadrius Oedicnemus, Lin. syst. XII. p. - - sp. - -

Thikkneed Bustard, Latham. av. VI. p. 806. m. 9.

Courly de terre, Buffon. orn. l/Ill. p. 105. tab. 7. D'aubent.

pict. n. 91g.

147
Rossice quibusdam -wdotka (ob stoliditatem).

In australioribus Rossiae paludibus et arundinetis, maxime cii-
ca mare caspium frequens. In Sibiria ulteriore non datur. Interdiu
inter arundines latet, noctu praesertim vagatur, celerrimo cursu, ro-
stroque pugnax. Cicuratas aliquoties et diu domi habui, quae inter-
diu torpidae videbantur. Retrorsum antrorsumque aeque facile curre-
bant; colliculis insistere avebant; timidae, imbelles. Raro assident,
semper stantes pede utroque. Aquam maxilla horizontaliter immersa,
flexis cruribus hauriunt. Neque palpebris, nec periophthalmio ni-
ctitant. Insecta quaelibet, imo cimices e lecti sponda comedunt.
Vox rara, similis porcelli, interrupta.

Descr. Vanello, imo fere Limosa major, adeoque in suo ge-
nere maximus. Hostrum majus, quam Charadriis prioribus, apice
compresso comjco, basi flavissimum. — Lingua acuta, integra, plana.
Oculi magni, ambitu nudo, flavo; palpebrae tamen plumosae, sed
margine nudo, extus flavissimo , intus nigro, ciliisque. lrides citri-
nae, pupilla amplissima, ut Strygibus. Color supra fere Arquatae,
gulae subtusque niveus; sed collum jugulumque pallide gryseo, fusco-
striata. lae basi fuscescentes, ductu ex albido per vestitrices de-
currente, eique parallela fascia alba, ductu nigro, per tectricum ba-
sin formata, inscripta. — Remiges 28. quarum 1—3. extremitate,
7—9. apice et basi, secundariae tantum basi albae. Cauda longi-
uscula, acuta, rectricibus mediis dorsi concoloribus, lateralibus albis;
apice nigris, basique variegatis. Pedes livido- flavi; digiti dimidium
rostri aequantes, Pondus librae L. Mensura ad uropygium 11^. 4^",
caudae 4^. 9/4. rostri ad fraenum 1^. i1i1i/^ expansarum alarum 9^.
6/4, ulnae 8". 8^4, femorum (ad 1". 3/. nudatorum) 3^. 8^. tibia-
rum 2^, 5", digiti medii ( cum ungue 31.) 1". 6", . Pentriculus
subcarnosus, coleopteris plerumque farctus; intestinum 2/. 2^. o0. Coe-

LÀ

Y45 —

ca tripollicaria, 9^. ab ano; longitudinaliter adnata, crassitie inte-
stino subaequalia, apice papillari nutante, inferius adtenuata. —Coe-
cum aliud 4zygon glandulosum tenuius, 4^". distat 8: poll. ab ano.

Cystis oblonga in hepate.

o68. CH ASA TRIUS -*Conrlus.

C. subtetradactylus, corpore nigro albo ferrugineoque variega-

to, pedibus rubris.
Morinellus marinus Brownii, an Cinclus Turneri? Willughb.

orn. p. 311. Catesb. Carol. I. p. tab. 72. Junior avis.
Cinclus Zoeringii.
Morinellus canadensis, Edward. av. II. p. et tab. 141. E.
Arenaria, Brisson. orn. V. p. 139.
Trynga Interpres, Lin. syst. XI. JE. p. 248. sp. 4.
Coulon- chaud, D'aubent pict. tab. 856. ^ Buffon. orn. VIII,
p. 180. tab. 10.
Hebridal Sandpiper, Penn. Zool. brit. II. n. 2oo. — Lighfoot.
Flor. scot. n. 152. tab. 3.
B. Axenaria cinerea, Brisson. orn. V. p. 137. tab. 11. fig. ».
The Turnstone, Zool. brit. p. 125. sp. 8. tab. E. ». fig. 2.
Trynga morinella, Lin. syst. XII. J. p. 249- sp. 6.

In plaga arctica totius Sibiriae, minus tamen frequens occurrit,
maris glacialis, sinnumque majorum littora frequentans. Datur et in
Camtschatca et insulis versus Americam sitis.

Descr. Sibiricus Édowardsiana icone paulo minor. Rostrum
singulare, subulatum, obtusiusculum , ad dimidium obiter canalicu-
latum. Color inconstantissimus, veré histrionicus. Capistrum pectus,
abdomen alba. Reliquum corpus rufo, nigro, alboque per plagas va-
rum. Pedes rubri, digito postico elato, cum ungue curvulo.

149

&. Femina et pulli hornotini vere hujus speciei, dissimiles per-
fectis maribus, referunt id quod Brissonius, Linnaeus alique
pro distincta specie liabuerunt, et Catesbaeus quoque delineavit.
Hae personatae in Sibiria passim, migrationis tempore autummali
transvolant solae, sine maribus, et in Russia quoque, utut rarius,
observantur, ripas frequentantes. Magnitudo his Merulae; corpus
supra fuscum , marginibus plumarum rufis parum variegatum, subtus
albidum; sed jugulum late nigrescit. Rostri, pedum et totius corpo-
ris caeterum forma eadem, pedum color coccineus. Vidi interme-
dias hujus in perfectum histrionicum habitum mutationes, ut de

identitate speciei nullum mihi dubium supersit.

XLL, GL. A.R E O.L..À.

Hoc nomine a Brissonio primum hoc sensu imposito placuit
indicare Pratincolam Crameri, quam Linnaeus plane contra natu-
ram ad Hirundines pertinere credidit, quae tamen potius inter Gral-
las (praecipue Charadrios) et Sternas media est et veré nulli horum
generum recte adnumerari potest. —Rallis quidem rostro subsimilis
est, vel si mavis similior Cuculo; pedum vero atque digitorum pro-
portione, ut et alarum atque voce magis ad Charadrios accedit;
cauda forcipata et falcatis alis Sternam refert, at habitu, moribus et
victu ad terrestres magis, quam aquaticas aves videtur pertinere.
Characteres adeo peculiares prae se fert, ut quamvis vix non omnia
genera tantum ex unica specie formata ad affinia genera referenda
esse censeam, in hac tamen ave diversae sim sententiae. Credibile

vero est in mediterraneis et australibus Asiae et Africae desertis ad-

CASE RRI
L——

huc alias latere species hujus generis; neque enim Glareolam Sene-
galensem Brissonii (V. p. 148. sp. 4.) huc pertinere dubito; imo
forte Avis apud Forskaleum dubie pro Lari specie delineata (Icon.
rer. natural. orientis tab. 21). Glareolae quoque species erit, certe
nostratem habitu aemulatur. | Etiam Turdi grallatorii. brachyuri,
quos Brissonius (orn. II. tab. 3o.) et Edwards (av. tab. 324.)
delinearunt , aliquam cum Glareola et Rallis affinitatem. produnt.

269, GLAREOLA. Pratincola.

G. cauda forcipata, circulo nigro gulam includente.

Gallinula erythropus? minor, Gesner. av. p. 513. ldrov.
ornith. IIT. p. 454.

Hirundo marina, 4idrov. orn. Il. p. 696. icon 697. Jonst.
av. p. 84... Willughb. orn. p. 156.

Hirundinis ripariae genus, Marsil. danub. V. p. 96. tab. 46.

Pratincola, Cramer. austr. p. 381. tab. 1. bona.

Glareola Brisson. orn. V. p. i4:. gen. 73. tab. 21. fig. 1.

Hirundo Pratincola, Lin. syst. XII. I. p. 345. sp. 12.

Trachelia Pratincola, Scopol. an. I. p. 110. n. 161.

Perdrix de mer, D'aubent. pict. tab. 882.

Austrian Pratincole, Latham. av. V. p. 229. tab. 85.

Rossice Stepnaja Lastotschka, Stepnoi Strish ( campestris Hirun-

do), Tschernobrofka (supercilium nigrum) et a voce Tir-
kuschka; item Lugowiza quod latinum nomen proxime ex-

primit.

In omni deserto Tatarico a Volga usque fere ad Irtin, quous-
q » q

que campestris et inhabitata regio patet, frequentissima, a fine

Aprilis ad autumnum , avis; ultra Irtin et in reliqua Sibiria nusquam

apparuit. Omnium copiosissime desertum Jaicense ad Samaram us-
que frequentat, nec multo ulterius ad septentrionem evagatur. Di-
citur, instar Meropis, in cuniculis praeruptorum nidulari; saltim ni-
dum, in tanta illarum multitudine obtinere nunquam potui. Semper
subgregaria in desertis vagatur, post educatam prolem congregatur
copiosius. Aquas nunquam frequentat, sed in aridissimis, praesertim
salsuginosis, venatur Gryllos aliaque Insecta, maxime sub vesperam;
vidi ad Samaram cum 'Turture congregatas Insecta legentes, et Gryl-
lorum praesertim copiam egregie minuunt. Currit instar. Charadrii ;
hominem parum timet. Subvolat cum clamore ( Tirék-tirík !) fere
Sternae, vel Vanelli, etiam volantis si terreatur. Volatus fere Ster-
nae. Tempestive ad austrum migrat.

Descr. Magnitudo Turturis. Capitis forma, rostrum et rictus
omnino Cuculi. Rostrum convevo -compressum, subincurvum , ni-
grum, marginibus versus angulos oris fulvis; os tamen intus albet.
Lingua carülaginea, triquetro- plana, acuta, integra. Nares ad ba-
sin rostri imperviae, depressae, semiovales, membrana ultra dimi-
dium clausae, apertura lineari. rides oculorum luteo -fuscae; pal-
pebra inferior alba, utriusque margines nudi, nigri. Vertex gryseo-
fuscescens. Lora nigra, sub oculis continuata in annulum ovalem ni-
grum, gulam sordide albam usque ad medium collum includentem.
Reliqua subtus cinerascunt; venter albidior. Supra avis tota gryseo-
fuscescens, Lusciniae fere colore. .4/ae longissimae , angustae, cau-
dam exsuperantes, subtus nigrae, praeter rhaches remigum albas;
remiges 25. quarum extima longissima. Uropygii latera alba. | Cau-
da longiuscula, ( proportione Sternae), forcipata , rectricibus mediis
latiusculis ,. dimid!ato- albis, tribus utrinque extimis gradatim lon-
gioribus, albis, apice angustissimo nigris. Pedes, ut in Charadriis,
longi, (non rubri, ut Gesnerus et Brissonius, sed) fusci, supra

152 ; —"

genua nudi, tetradactyhn ; digiti breves, plica tantum exterioris in-
signiore, posticus minutus, cum ungue incurvus; anteriorum vero
ungues longiusculi , subulati, maximus medius et interiore acie ser-
ratus. — Foeminae exsoletiores, circulo gulae minus expresso, sub-
maculosae. Pulli primo anno rostro paulo breviore, corpore supra
scolopaceo ( plumis fuscis , margine gryseis); pectore fusco liturato,
uropygio albo, tectricibus caudae apice gryseis, litura fusca notatis;
cauda breviore, subforcipata , omnibusque rectricibus rotundatis, pe-
dibus livescentibus differunt. — Adultorum pondus unciarum 2; ad
3 et ultra. Longitudo ad uropygium 6^. 9/4, rectricum extimarum
3". 9g", mediarum 9^. 3^, alarum compositarum 7^. 3". expansarum
1^4 io^, o. rostri ad frontem 72^. ad rictum i:i4^. femorum ad
51^, nudatorum 14, 10^, tibiarum 1^", 6'/, digiti medii (c. u. 31.)
1... postier ua. ). 375

Not. De Varicetatibus a Dilig. Latham enumeratis, non judico.

—

ALL. 4R ZA Tau

Difficile est rationem reddere, quare Natura Rallis, plerisque
in sicco viventibus, pedes adeo longis digitis instructos dederit, qui
potius impedimento, quam adjumento esse videntur. Multo majores
aves, paludosa item frequentantes, admodum mediocnu digitorum
proportione sibi sufficiunt; dum Ralli pro maximis pedibus exiquae
molis et ponderis sint. De vitae genere eorum parum novimus,
sunt enim latebrosae aves, praesertim diluculo et noctu vagae, nec
nisi excitatae volant, pedibus praesertim fidentes. ^ Character rostri
et pedum, satis convenit in omnibus,

—. Y 53
970. ENALLUS Crer

R. gryseo-fuscoque varius, alis rufis.
Ortygometra Auctorum, Willughb. orn. p. veo. tab. »g.
Raj. av. p. 50. zbin. av. I. tab. 32. Frisch. av. tab.
219.
Rallus genistarum seu Ortygometra, Brisson. orn. V. p. 160.
sp. 3. tab. 13. fig. ».
Rallus Crex, Lin. syst. XII. I. p. 261. sp. 1.
Crake galhnule, Latham. av. V. p. 250.
Ross ce Korastéll ; Malorossis Derkatsch.
Baschkiro-tataris Tartai; Kirgisis Katschi.
Morduanis Tergàn; Votiacis Quaadsch. Kystimis Torgé;ak.

In temperatioribus, aquosis, et herbidis Rossiae et Sibiriae
crepera sua voce passim exauditur, vespertino et nocturno tempore.
In maxime borealibus et maritimis inque Camtschatca et Sibiria ule
tra Lenam tota, cum Coturnice, deficit. Maxime abundat in Ucra-
nia et desertis versus Borysthenem, campisque Isetensibus, ubi ae-
que copiosae Coturnices. Creberrima quoque in sylvis tractus Ver-
choturiensis et ad Tom fluvium. Ad Jeniseam gentiles fabulantur
Crecem autumno cum Gruibus, harumque dorso inequitantem migra-
re, ipsam volatui diuturno ineptam ( Gmelin. sen. sibir. itin. lII.
p. 393).

Not. Pondus circiter 5 unciarum. Intestini longitudo. 29". Coe-
ca bina tenuia, pollicaria fere, quadriunciali ab ano intervallo.

211. RALLUS. equaticus.
R. supra gryseo fuscoque lituratus, subtus coerulescens, hypo-
chondris albo-fasciatis, rostro basi subtusque fulvo.
20

154 e——

Gallinula longirostr's, Frisch. av. tab. 912.

Rallus aquaticus auctorum , Willughb. orn. p. 224. tab. 58.
Raj. av. p. 113. n. 29. Zlbin. av. L. tab. 77. Brisson.
orn. P. p. 151. sp. 1. tab. 12. fig. 9. Zool. brit. tab E.
Lin. syst. XII. I. p.:962./sp: 2. Latham. av..F. p. 223.

Gallinula aquatica, Gunner. act. nidros. II. tab. 19.

Scolopax obscura, Gmelin. jun. itin. HI. p. go. tab. 17.

Rossice Pastuch , Pastuschok (Pastor, a fistulante voce); et Kon-

juch ( equino).

In aquosis et palustribus totius Rossiae et Sibiriae citerioris
frequens avis; deest in alpestribus, adeoque in or/entali Sibiria tota.
Rarissime quidem apparet, interdiu in arundinetis latens et cursu
fugiens, adeoque ob rarum volatum venatu difficilis; sed exauditur
vesperi fistulatu humani aemulo, simplici, crebro, quem cum Co-
lymbis, aliisque aquaticis avibus praesertim ante Írigora vernalia

miscet.
Not. Color supra Crecis et magnitudo; subtus coerulescit; hy-

pochondria transversim albo variegata.

212. RALLUS Porzana.

R. gryseo- cinereus, dorso lineolis, collo punctis, pectore stri-
gis transversis albis, rostro flavo macula fulva.

Gallinula ochra, Gesneri, Willughb. orn. p. 236. Raj. av. p.
115. m. 7.

Gallinula aquatica maculosa, Frisch. av. tab. ».

Rallus aquaticus minor sive Marvetta, Brisson. orn. V. p.
155. sp. 9. tab. 13. fig. 1. mala.

Rallus minimus, Edward. av. Lab. 278.

I€— H 55
Rallus Porzana, Lin. syst. XII. I. p. 26». sp. 3.
Spotted Gallinule, Latham. av. P. p. 9264.
Rossice Kamyschnik ( arundinaria ).

In arundinetis Rossiae et Sibiriae, praesertim australioribus,
passim vivit, venatu difficilis , inter densas arundines expeditissime
currens. ox eadem, quam Edmwardsius in Jamaicano per Biddi
biddi exprimit. Hyemat in Tauricae-chersonesi convallibus australi-
bus, ubi saepe a frigore quasi torpidus invenitur.

Descr. Similitudo summa inter hunc, R. aquaticum, R. caro-
lnum, R. minutum jamaycensem ( Edward. av. tab. 278) qui Por-
zanae proximus et vix diversus, et insequentem nostram speciem.
Rostrum apice virescens, reliquo flavum, ephippio supra nares fulvo.
Pedes fusco- virescentes. Gu/la, tractusque a fronte supraciliaris, la-
tus coerulescenti- cinerea. — F'ertex gryseo, cinereo, nigroque nebu-
losus. Prora tota, lateraque corporis et uropygium virescenti - cine-
rea, notis transversis albis. Subtus medio albet. Dorsum itidem vi-
rescens, discis plumarum nigricantibus, striisque longitudinalibus al-
bis. lae fuscae, antico margine albo, subtus albo nigroque taenio-
latae. Cauda fusca: rectrices mediae albo dentatae, non marginatae.
Plicae inter digitos longissimos vix ullae. Pondus 9i ad 2i uncias.
Mensura ad uropygium 6^. 1:7. caudae i^. 9". alarum expansarum
1'. 1". o. compositarum 4^". 3". rostri g". tibiarum 1^. 15^. digiti
xhediia 4:

053. 4 R A.LLUS.minwuwfus

R. fusco-cinereus, dorso lineolis, lateribus et postice undulis
albis, pectore testaceo.
Rallus minutus, Pall itin. III. app. p. 700. n. 3o.
Rallus pusillus, Gmelin. syst. Il. p. 719. n. 3o.

í

|

156

In Dauuriae planitie deserto Gobeensi continua, inter Ononem
et Argunum fluvium, circa lacus salsos et salsuginosos, praesertim
in valle Chongor-azirga , a dilgentissimo Nic.Sokolof, tunc ama-
nuensi meo, observatus. Cauda surrecta in ripis discurrunt exsul-
tantes.

Descr. Rostrum mandibularum marginibus versus basin pallide
viridibus; lora tecta plumis. Caput fusco-gryseum, linea supraci-
lari et infra oculari cinerea. Dorsum nigrescens, striis lacteis lon-
gitudinalibus. Jae fusco-lutescentes. J'enter testaceus. —;bdomen,
femora, uropygium fusca, albo- undulata. Cauda brevissima, acuta,
fusco-lutescens. Pedes pallidissime virescentes, digitis praelongis.

Subsimilis R. Porzanae.

XLIL FULICAE.

Genus Fulicarum , praesertim species, quibus pedes non lobati,
vix ullo charactere a Rallis distingui potest. Nec tamen lobipedes
a Porphyrione separari possunt, quem calvities frontis, etrostri cras-
sities a Rallis alienum et affinem magis Fulicis reddit. — Nihil ergo
in his innovasi debere autumo. Pedibus lobatis Fulicae aliquomodo
ad colymbos transitum efficiunt, ut Phalaropi; et item, ut ad Pal-
mipedes Recurvirostra. Forsan istae lobipedes, duce Pennanto ge-

nere distinguendae.

274. BULICA. Porphyr.

F. rostro frontali pedibusque rubris, digitis simplicibus, corpo-
T€ co eruleo- virescente.

mum 157

Porphyrio auctorum , JVillughb. orn. p. 938. Raj. av. p.
116. Albin. av. III. tab. 48. Brisson. orn. P. p. 522. tab.
42. fig. 1. Lin. syst. XII. I.*p. 258. sp. 5.

Gallinula aquatica purpurea, Edward. av. pag. tab. 87.

Le Taléve, D'aubent. pict. n. 810.

Porphyrio veterum , Gmelin. jun. itin. pers. III. p. 79. tab. 19.

Purple Gallinule, Latham. av. VF. p. 954. n. 6.

In paludosis circa mare caspium ab ostio fluv. Terec versus
austrum, et in omni littore Albaniae et Hyrcaniae, praesertim in
agris inundatis oryza consitis frequens habitat, maxima, pulcherrima
et sapidissima hujus generis.

2975. PFULICA chloropus.

F. digitis marginatis, rostro frontali armillisque coccineis, cor-
pore nigricante.
Gallinula chloropus major Auctorum, JVillughb. orn. p.233.
tab. 58. Raj. av. p. 1i8. Albin. av. IL. tab. 72. III.
tab. 91.
Fulica minor, fronte rubra, Frisch. av. tab. 209.
Gallinula, Brisson. orn. VI. p. 3. sp. i. tab. 1. fig. 12. Zool.
britan. p. 131. tab. L. x.
Fulica chloropus, Lin. syst. XIT. I. p. 258. sp. 4.
Poule d'eau, D'aubent. pict. tab. 877. Buffon. orn. FII. p.
v. fab. 15.
Common Gallinule, Penn. Zool. arct. Il. n. 41:1. Latham.
av. F. p. 258.
Rossice Tscherto» Kuriza (Diaboh gallina).
In Rossiae et Sibiriae citerioris aquis arundinosis, cum sequen-

158 —

tibus, satis frequens. Notissima. Ova albo-virentia, maculis ru-
bentibus. Nidus in frutetis ad aquas.

2536.5. 1]: ESL. L Cus aft&za fa.
F. digitis pinnatis, fronte albida, armillis rubris, corpore ni-
gricante.
Fulica atra, Persis Paes jelek, De Bruyn. it. mosc. p. 134.
tab. 70.
Fulica fronte alba, Frisch. av. tab. 208.
Fulica major? Brisson. orn. VI. p. 28. sp. 2. tab. 9. fig. s.
Buffon. orn. VIII. p. 920.
Fulica, Zool. britan. p. 132. tab. F.
Fulica aterrima? Lin. syst. XII. I. p. 258. sp. 3.
Greater Coot, Latham. av. V. p. 277. n. 2.
Rossice Cyssucha (calva) vel Cyssaja Gagara (colymbus calvus);
Astrachanensibus e tatarico Kaschkaldak; Malorossis Lyska.
Tataris Kaschkalak et Kaschka- urdjàk 1. e. Anas recalva. Sibi-
.xicis Tschomga 1. e. Mergus.
Mongolis Chalzan - Charóna ; Calmuccis Charà - Galsyn.
Deng - Ostiacis ad Jeniseam Hüisthan.
In Rossiae et Sibiriae aquis frequentissima , arundineta et la-
cus colens. Venatorem haud formidat; victum e Potamogetone ,
aliisque plantis submersis capit. Vocifera, praesertim ante tempe-
states. Volans saepe supra aquam quasi currere videtur. Ova modo
in ripa, modo in nidis magnis fluitantibus, ex arundine solerter
contextis, ponit, quina vel sena, polita, majuscula, cinereo - palli-
da, fusco pulverata et liturata, pondere sesquiunciae. — J'olatus bre-
vis. Tarde migrat. Capta facile cicuratur. Carnem excoriatam lau.

dant Tatari et sanitati prodesse credunt.

| ———— | *59

Not. Fulica minor nostras pondere a :7. ad »9 uncias variat.
Remiges 96. rectrices 19. vel ultra. entriculus carnosissimus. Inte-
stinum ultro- citroque compositum, non gyris flexuosum, longitudine
656 pollicum. Coeca teretia, acuta, i2". Pulli lanugine nigra vesti-
ti, pilis longi. ribus canis in dorso et alis creberrimis, imbricatis,
Vidi varietatem albo variam.

edq5 s EULIBOA. —pullata.

F. digitis lobatis, fronte irdibusque rubris, armillis flavis,

corpore nigricante.
Fulica? Zrisson. orn. VT. p. 93. sp. 1. tab. ». fig. 1. Buffon.
orn. FIII. p. 211. tab. 18. D'aubent. pict. n. 197.
Fulica atra, Lin. syst. XII. I. p. 257. sp. 2.
Common Coot, Latham. av. V. p. 275. n. 1.
Rossis uti praecedens audit; vel Lyssaenka.
Tungusis Nittabuk.
Jacutis Yranai (1i. e. alba avis; scilicet).

Passim in aquis arundinosis, cum praecedenti specie et in ori-

entali Sibiria fere sola habitat. Auctorum synonyma Fulicam mino-
rem indicantia huc quidem retuli, dubia autem teneo; et JWillugh-
beji Fulica minor duplo pondere est ejus quam describo, adeoque
potius antecedentis speciei.
. Descr. Rostrum dilute carneum, basi et frontali intensius ru-
bris. lrides sanguimeae. Avis tota e cinerascente nigret, capite col.
loque aterrimis. Pedum crura flavescunt; digiti fusco-coerulescentes.
Pondus unciarum g. ad 1». Mensura ad uropygium 13". alarum ex-
pansarum 2^, 3". 6^".

160 m—

KIAV, R-EC'U'R V-TR'O'S"I"R

Anomala et pedibus palmatis ab omnibus Grallarum. gener?bus
aliena avis, tanen rostro, habitu, femoribus nudatis, procer:tate et
vitae genere in Grallarum ordine natural utique militabit. | Est ex
iis generibus, quorum paucissimae species in Natura rerum inveni-
untur; nec tamen ulli alio generi facile adsociandum, Lcet prope ad

Tryngas accedat.

oe99.. RAECURVIRGST.B.A. a unosetód.

R albo nigroque varia. Lin. syst. Xil. I. p. 258.
Mars.l. danub. V. tab. 34.
Brisson. orn. FI. p. 538. tab. 47. fig: a.
Zool. britan. p. 134. tab. G.
Avocette, D'aubent. pict. tab. 353. Buffon. orn. VIII.
tab. 38.
Scooping Avocet, Latham. av. V. p. 293. n. 1.
Rossice Morskoi kulk (rarina Scolopax).
Mongolis Tschongotü - alak.
Tungusis Dauuriae Tschaptschagaldi.

Circa lacus salsos et lacunas sale efflorescentes totius deserti
caspici, tatarici, praesertim circa mare caspium in insulis et brevi-
bus, in taurica Chersoneso, dein ad Irtin, denuoque in apricis Dau-
uriae et per Mongoliae deserta copiose occurrit ; in boreales vero la-
titudines non venit. Aestate subsolitaria, autumno gregaria, in sic-
cO pariter currit et aquis innatat, et vermiculos copiose limum sal-
sum pertundentes, rostro effodit, licet debili. Volatus celer, agilis,
diuturnus, Vanelli aemulus; vox inter currendum et volandum cre-

mà 161

bra (jep jep) quasi Lari. Loca maxime deserta amat. Nidus in fo-
veola nuda; ova quaterna , columbinis similia, candida, minus poli-
ta, pondere 4 vel 5 drachmarum adeoque a Lathami descriptione
quam maxime diversa. Caro paululum piscinam olet.

Descr. Rostrum debile, tenue, depresso subulatum , recurvum
fere in 1 circuli. Lingua multo brevior, plana, sagittata. rides ca-
staneae. Corpus nivei candoris, plumis densiusculis, ut in avibus
aquaticis. Collum elongatum. Caput supra totum et cervix, ad duas
tertias, longitudinaliter nigra, colore abrupte circumscripto. —Zrea
utrinque per scapulas obliqua, ab humeris ad apicem alae spuriae ,
aliaque per alas a Hlexura per interiores remiges ducta, priori paral-
lela, et apex alae nigra; remigibus tribus totis, quinis proximis ex-
tremitate sensim minus et minus nigris Pedes fusco - coerulescentes,
proceri, palmati, supra genua nudi. —Foemina colore exsoletiore.
Pondus 9 ad :i:. unciarum ; mares ponderosiores. Mensura a summo

[274

rostro ad uropygium 13^. 7^. rostri secundum curvaturam 3". 10".
caudae 3'. ulnae alarum 8". 6". expansarum »o'. 4". 4". femorum pars
nudata ultra dimidium »'". 7^. tibiarum 3". 6". digiti medii 1". 8".
postici 3". Fentriculus continere solet lapillos, limum, insectorum
reliquias, praesertim cancri salini. Coeca duo sesquipollicaria, fusi-

formi - acuta.

XLV. Bob, A T EALGE A

Aeque anomalum inter Grallas genus, affine tamen Numeniis,
constituit Platelea, et aeque parum numerosum, imo ab omni classe
avium se distinguit singulari conformatione rostri, qua ( minus qui-

21

163 mmm

dem quam Phoeni-copterus) Anates quodammodo aemulatur. Tamen
proceritate, pedibus supra genua alte nudis, semipalmatis et toto
habitu corporis, ad Grallas vere pertinet. Natura pro singulari nu-
trimento,, quod quibusdam avibus adsignavit, etiam singulari confor-
matione rostri prospexisse videtur, characteribus ordinum naturalium

nunquam stricte adhaerens.

279. ,JPLATELEA. Leucorodia.

P. crista arrigua, corpore niveo.
Platea et Leucorodias Auctorum, Marsil. danub. V. tab. 12.
Albardeola, Albin. av. II. tab. 66.
Platea Brissa, Brisson. av. V. p. 352. n. 1.
Platelea Leucorodia, Lin. syst. XII. I. p. - -
La Spatule , D'aubent. pict. tab. 4oo. (adulta cristata). Buff.
orn. VII. p. 448. tab. 24.
White Spoonbill, Latham. av. P. p. 13.
Rossice Kolpik , Kolpiza; Malorossis Lopáten.
Kirgisis Sabala - burün.
Mongolis Chalbagantu (Cochlearius) , vel Boghin.
Armenis Küsch - chaüs.

Maxima copia in australibus Rossiae, circa mare praesertim
caspium , Maeotin et Euxinum, fluviosque majores eo decurrentes,
nec non lacus majores totius deserti tatarici, camporumque Baraben-
sium occurrit, neque in Mongoliae desertis deest et lacus ad Selen-
gam et Argunum quotannis frequentat. Sylvosas et borealiores re-
£;ones non adit; hybernat in australibus Persiae, Indiae, Chinae,
quorsum mature abit. Post educatam prolem ad pastum gregatim
evolant, magnis turmis in transversum , rectilineum , strictumque or-

dinem extensis, serenissümo quoque aére et altissimo licet volatu

1635

*

candore facile emicantes. —Nidum inter fluitantes arundines texunt ;
ova bina, anatinis majora, forma gallinaceorum, alba, lituris testa-
ceis minutis conspurcata, saepe circa obtusiorem tantum verticem ;
axl 2". 9g". diametro 1i". 9g". alia minus oblongata, axi vix »". 6G".
Pulli primo anno sine crista, rostroque diversi; vere omnes redeunt
cristatae. Platelea rostro fere instar anatis utitur; conchis lacustri-
bus, pisciculisque vescitur; attamen carnes sapidissimae, licet du-
riusculae seniorum. /Z7ox str.dula, rara. Rostrum in Sibiria pro cul-
trorum vaginis adhibetur. Remiges huic avi medullosae, scriptioni
inutiles.

Descr. Magnitudo Ardeae cinereae, minus procera. Rostrum
extremo planum dilatatum lividum, basi crassiore nigricans, maxilla
inferiore magis albicante; junioribus intus directione margini paral-
Jela subtiliter striatum , inerme, senioribus primum basi, sensimque
ulterius, rug;s transversis undulatum (ut in icone Marsilii expres-
sum est), intus serie utrinque dentium verruciformium, distantium,
utraque maxilla, instructum. — Lingua in fauce minima, triangula,
apice rotundata, auriculis acutissimis serratis. Fascia cutacea nuda
atra circa basin rostri; Gula denudata, loraque late nuda, cum pal-
pebris flava senioribus, hornotinis hvido-fusca, praeter mediam gu-
lam et palpebrarum margines lutescentes. In annosis lora et palpe-
brarum circulus niveus, reliqua cutis circa rostrum flava. lrides an-
gustae, junioribus exsolete virides, annosis rubinei coloris saturatis-
simi. Corpus totum purissimi candoris; senioribus zona lata jugulum
ambit subferruginea. His quoque crista a nucha per initium cervi-
cis, e pennis linearibus, saepe ad 5'. elongatis, fere ut in Upupa
arriguis, quae junioribus vix ulla. Remigum, tectricumque rhaches
supra nigrae, subtus fnscae; in junioribus primores duae exteriore
parte et apice, proximae 2. tantum apice nigrae, reliquae litura

164 —

versus basin fusca. fRectrices 19. aequales, constanter niveae. Pedes
longi, nigri; digiti membrana basi connexi, exterior latiore ; ungues
faleati. Pondus junioribus quadrilibri minus; annosis saepe selibre,
praesertim sibiricis. — Mensura istis ab apice rostri ad uropygium a1'.
19/.:8 ^, rostri. 5^. 13 i atusensoribuss8^, «7. dy ecaudae q^ ::376$ulnag
alarum 1i'. 1^. 3". colli ultra 7". femorum quousque nuda 2". 6^. ti-
biarum 4". 6"
Bulbus oesophagi spatiosi ovi columbini capax, glandulis insignibus

"nt

^ digiti medi (c. 1.5171) 845.31". posterioxis - a". "4
intus papillosus et parenchymatosus. Fentriculus ovo anatino major,
pauniculosus. Intestina longitudine 16 pedum; coeca duo aliquot li-
nearum distantia quadripollicari ab ano, et quin pedali fere ab ano
distantia intestinum contortum instructumque coeco azygo lineari 5".

longo. drachea in sinu sterni brevi sinu flexuosa.

XLVL NUMENII

Arquatam auctorum a Falcinello et affinibus, Linnaeo 'Tanta-
lis dictis, nullo charactere, nisi longiore lingua et digitis pedum
unquibusque brevioribus distinctum obtinere potui; hique characte-
res, aeque ac habitus, in quibusdam "Tantalis, praesertim rubro,
adeo parum recedunt, ut Brissonium omnino sequi maluerim Tan-
talos Lin. dictos, cum Numeniis, a Scolopaceo genere segregatis,
junctos recensentem , quam Linnaeo duce posteriores cum Scolopa-
cibus, magis, ni fallor, alienis recensere et novum Tantali nomen
admittere. Interim indoles Arquatae et affimuum, vere differt a Tan-

talis dictis, piscivoris et aquas amantibus, €o quod in sicco versari

165

et victum quaerere praeferant; unde et pedum diversam structuram
explicaveris.

280. NUMENIUS /bis.

N. corpore candido, remigibus nigris, facie nuda rubra, rostro
luteo.

Ibis candida, Brisson. orn. P. p. 349. sp. 14. certe exclussis
plurimis synonymis. Marsil danub. F. tab.

Tantalus Ibis, Lin. syst. XII. p. 241. sp. 4. excluo synoy-
mo Hasselquist.

Ibis blanc, Buffon. orn. VIII. p. 14. tab. 1. D'aubent. pict.
n. 339.

Egyptian Ibis, Latham. av. V. p. 111. n. 10.

In australioribus circa Pontum Euxinum, ad Tyrae fl. ostia, ut
et ad mare caspium, non tamen ad Volgae ostia usque occurrit, ubi-
que rarior. Ad lacus Sarpae fl. in deserto caspio eminus mihi visa
fuit, sed venatores ejus compoten, me facere non potuere.

Not. Falcinello major. Ibidem antiquorum e genere Numeni-
orum fuisse, non eam quam Hasselquist descripsit, quaeque est
Ardea, Egrettae affinis, jampridem didici e rostris Ibidum ex ipsis
Aegyptiorum urnis depromptis, quarum complures asservabat Museum
Serenissimi Principis Auriaci, Magae-comitum quondam splen-
dens, nunc a Gallis spoliatum. — Forma illa rostra Falcinelli rostrum
ad amussim referunt. Tales etiam delineavit Edwards (av. Il.
Lab. 105.)

281. NUMENIUS Falcinellus.

N. facie pedibusque virescenti- nigris, corpore fusco, sericeo
splendescente.

|

166

Falcinellus Aldrovandi et Gesneri (*)
Gallinag» sylvestris aquatica, Mus. Besler. p. 31. tab. 8. n. ».
Falcinellus puniceo- viridis, Marsil. danub. V. p. 14. tab. ?o.
Numenius rostro arcuato, corpore castaneo, pedibus obscure
virentibus, Cram. austr. n. 350.
Numenius castaneus, Brisson. orn. V. p. 329.
Numenius igneus, Gmelin. jun. Nov. Com. Petr. XII. p. 460.
tab. 13. Gmelin. syst. Lin. II. p. 649.
Tantalus Falcinellus, Lin. syst. XII. I. p. 241. sp. 2. Gmel.
syst. Lin. II. p. 648. sp. 9.
Courly d'Italie, D'aubent. pict. tab. 819.
Glossy Ibis, Latham. av. V. p. 115. sp. 14.
Bay Ibis, Latham. av. V. p. 113. sp. 12.
£.Junior: Falcinellus colore furvo, Marsil. danub. V. p. 42.
tab. 19.
Trynga autumnalis, Hasselq. it. p. 306. n. 97.
Numenius viridis, Brisson. orn. V. p. 326. tab. »7. fig. 9.
Gmelin. jun. Nov. Com. Petr. XV. p. 462. tab. 1g. Giuelin.
syst. Lin. II. p. 648. sp. 8.
Green Ibis, Latham. av. V. p. vi4. sp. 13.
Ross:ce in australioribus Karawaika.
Calmuccis Schigitschi.

Circa Lacum Caspium et Pontum Euxinum, itemque in australi
tractu fluviorum illuc defluentium, Tyrae, PRorystenis, Tanais, Vol-
gae, Rhymni- Laris fere copiosior avis. "Tardissime nvgratioriarum,
cum Nycticorace, Majo demum ex austro advolat, tumque gregatim
in vadis et stagnis non profundis obambulat, adtracto collo, conti-

(*) Forte et Ibis nigra Bellonit.

|

167

nuoque clamitans, voce fere-gallopavonis; exterrita nil nisi rauca
voce Kàa! clamitat. Pisciculis aliisque aquaticis vescitur et tamen
carnes sapidissimae; sed citissime putrescit. Nidulatur in arundine-
tis. Ova gryseo- cinerascente - pallida, maculis et litnris variis ma-
gnis fuscis et obsoletioribus totum conspurcatum; axi 2^, i^^. diame-
tro 1^, 65". Post incubationem parentes cum adultis pullis turma-
tin vagantur, et Augusti fine abeunt. In Aegypto autumnalibus
mensibus apparent (Hasse[q.). In Belgio rarissimo exemplo erraticae,
praesertim juniores, apparent. J'rietates ab aetate pro speciebus
diversis posuerunt auctores, et triplicarunt unicam.

Descr. Junioris primi anni:

Magnitudo supra Arquatam. — Rostrum nigro-livescens, sulco su-
pra nares, alioque a naribus orto, obsoletiore maxillae inferioris,
exaratum, — Lingua in faucibus parvula, triangularis. | Membrana
nuda inter ramos maxillae et circa rostri basin, Joraque late nuda
(seu prima facies) fusco-nigra. Palpebrae fusco -lutescentes. lrides
cinereo -fuscae. Caput cum collo fusco- nigra, collum saepe subtus
notis transversis albis varium ; alis fuscum, nigro- punctatum. Cor-
pus supra nigrum , alis caudaque nitore obscure viridi- aeneo, vio-
laceo variante nitidum. ae compositae primariae secundariaeque
pennae caudam aequant. Cauda aequalis. Pedes migri, digitis lon-
gis, plica exteriorem adnectente latiore; urgues longi, acuminmati,
medius interiore acie aliquoties crenatus.

Adulti perfecti: Collum et corpus subtus totum saturatissime
sanguineo -ferruginea. ertex, dorsum et alae fulgidissimae, viola-
ceo viridique variante nitore: rostrum et pedes e virescenti atra.
Linea coerulescens /ori nudi in maribus. rides virescente - cinereae,
Pondus sesquilibrae vel ultra, minusve in junioribus i4. 5^. 5/4, ro-

stri 4^. 2//, caudae 4^. expansarum alarum tripedale, ulnae io^. i7",

168 —

femorum 5/. parte nudata 9". 67, tibiarum 4^. digiti medii (cum u.
7.) 3". 9!, postici (c. u. 51^.) 1". 7". Oesophagus et ventriculus
ut in Platelea; intestina laxiora 31 pedum. | Coecum parvulum azy-

gon sesquipedis distantia ab ano.

2809. NUMENIUS 4rquata.

N. corpore scolopaceo, alis nigris albo maculatis.
Numenius seu Arquata Zuctorum; Albin. av. I. tab. 79.
Marsil danub. V. tab. 17.
Rusticula arquata, Frisch. av. tab. 994.
Numenius, Brisson. orn. FP. p. 311.
Scolopax Arquata, Lin. syst. XII. I. p. o49. sp. 3.
Courly, D'aubent. pict. tab. 818. Latham. av. V. p. 119.
Rossice Stepnoi Kulik (Scolopax campestris) vel Kotruss (*).
Tataris Kongaralà ; ahis Külgaadse. Baschkiris Kügildé ; Bara-
bensibus Zabün - Kulik.

Mongolis Todocholzi.

Ostiacis Chaip. Camaschinzis Kuiguldéi.

Tungusis Dingnjakun ; Lamutis Touwitsch.

Coraecis Tschejéja.

Camtschadalis a voce Tuguik; item Schéuschu; occidentalibus
Saakulutsch.

Curilis Etschkamamué.

Per omnem Rossiam et Sibiriam vulgaris avis, aprica pascua,

amans et in siccis campis versatur, viciniam tamen aquarum amans.

Raro solae, plerumque per paria, autumno cum prole volant. Insectis,

(*) Nomen Ku/k Slavonicum Scolopacibus generale, a voce derivandum vi-
detur, pluribus Scolopacibus subanaloga.

—À 169

praesertim. Gryllis et Coleopteris, item Lacertis victitat. ^ "ola-
tus difficilis, tardior, collo adtracto, porrecto rostro et extensis re-
tro pedibus. Clamosissima inter volandum, voce duplici, altera fis.
tulatum productum, altera hinnitum pulli equini referente. Adpro-
pinquantem nido hominem diu vociferans circumvolat , saepe quasi
in faciem irruitura. Nidus humi, ex herbis congestis. Ova 5. ad 6.
mole anatinis paria (unciar. oi) conica, olivaceo- virescentia, maculis
raris fuscis ; Vanelli ovis similia.

Not. Color Alaudae. Rostrum ut in Tantalis Linn. sulco ob-
soletiore, nec usque in apicem producto. Lingua paulo longior,
parva tamen ad rostrum, pollicaris, acuminata. Remiges 3o. Digiti
breves, unguibus parvis acutiusculis, medio basi veluti quassato ;
plica exterioris digiti latior. — Pondus subbilibre; femina mare pon-

derosior, contra morem avium. Coeca longiuscula; cystis magna.

283. NUMENIUS JPhaeopus.

N. pedibus coerulescentibus, corpore scolopaceo, alis albo

punctatis.
Phaeopus s. Arquata minor Auctorum.
Numenius minor, Brisson. orn. V. p. 317. tab. »7. fig. s.
Arquata minor, Edward. glean. Il. p. 9o4. tab. 3o7.
Dwarf Curlew , Pennant. Gen. av. p. tab. 4o.
Corlieu, D'aubent. pict tab. 842.
Whimbrel, Latham. av. V. p. 1923. sp. 6.

Licet Arquata major in apricis totius Asiae borealis frequentis-
sima sit, haec tamen minor, vix ab ista distinguenda nisi magnitu-
dine, nonnisi rarius observatur. Attamen Petropoli et in australio-
ribus Rossiae circa Volgam aliqua specimina observavi. — Gmelinus
sen. in regione transbaicalensi vidit. Stellero mon observata prius

22

Lo sstmndiml
1'70 ——á

quam in Camtschatcam veniret; ibi vero autumno, quum baccae
palustres maturescunt, copiose advolant et in ericetis circa mare
versantur ubi praesertim Émpetri baccis vehementer delectantur, un-
de excrementa violacea. | Nive circa medium Octobris decidente
migrant, vero similhime versus Insulas et Americam. Hinc autumno
pinguissimae, maximamque apud gentiles laudem meruere, ut de in-
dustria quoque positis laqueis frequentes capiant. Mores Arquatae.

Descr. Adeo similis Arquatae, ut ovum ovo, et fere diceres
varietatem staturae; est enim tertia parte minor: rostroque tantun-
dem breviore; sed pedum digitis majorem vix non aequat, propor-
tione itaque majoribus. zZf/ae spuriae minus exsoletae, pennae que
earum non detritae apice (:ut semper Arquatae:) sed integerrimae,
molliores, utroque margine maculis e gryseo magis lutescentibus
pectinatae. | Unguis medius basi introrsum vix contritus. — Reliqua
simillima. Rostri longitudo ad 5 poll. cum in Arquata saepe 7 poll.
superet.

Not. Avem Camtschaticam non vidi, sed Stellero fides esse
debet, eandem cum JVillugbeana esse. Frischii icon (av. tab. 225.)

minus cum nostra convenit , magis variegata ; rostroque arcuatissimo,

XLVHB. .$.G.O-L.Q.P:A-GHE sS.

E partiabbus methodi regulis apud Il. Linnaeum in Gralla-
rum affinibus generibus mira orta est confusio. Jam supra indicavi-
mus plures Charadrios, propter postici digiti vestigium, ad Tryngas
ab illo relatas, quibus rostris et habitu sunt dissimillimi. ^ Videbi-

mus postea veras Tryngas ob defectum digiti postici ad. Charadrios

I7I

ab illo relatas. Inter ejus Tryngas et Scolopaces vero, neque Cha-
ractere , nec habitu, limites inveniri possunt, propterea, quod inter-
medium genus Limosae, a Brissonio recte adoptatum, distinguere
noluit. In hoc igitur Brissonium sequi malui: quamvis enim haec
tria genera perquam inter se affinia sint, tamen aliquos characteres
proprios in proportione et forma rostri agnoscunt, quibus numerosae
earum et non sine molestia distinguendae species facilius digeri pos-
sunt. Distinguo etiam cum PBrissonio Phalaropos, a Linnaeo lev.ori
etiam fundamento Tryngis adjectos. | E duobus igitur generibus Lin-
nae;, Scolopacum et Tryngarum, praeter relatas ad Charadrios spe-
cies, enata sunt quatuor. Scolopacis, Limosae, Tryngae et Phalaro-

pi, a Brissonio recte determinata.

294. SCOLOPAX JAusticola,

S. facie pallida loris fuscis, corpore supra ferrugineo, subtus
pallido, transversim fasciato striatoque.
Scolopax seu Rusticola auctorum, Brisson. orn. P. p. 292.
Sp. 14. Albin. av. I. p. 67. tab. 7o.
Rusticola seu Scolopax maxima, Frisch. av. tab. 226. mas.
227. femina; pulchre.
Scolopax Rusticola, Lin. syst. XII. I. p. 243. sp. 6.
Woodcock, Penn. Zool. brit. II. n. 178. Latham. av. P. p.
199. $p. 1.
Rosso- Slavonico lomka; venatoribus Rossis Sluka in Sibiria
Krechtun.
Tataris Tschüldi; in Sibiria Chategatsch et Chategitau ; Teleutis
Charagatau.
Ostiacis ad. Ket fl. Káwi.
In australibus Rossiae vere et autumno transmigrans, Martio et

*

172 ————

Aprili, Septembri et Octobri, in Sibiria praesertim in borealibus
observata, ubi prolificat. Petropoli adventat tempore gemmationis
primae, plerumque vento occiduo flante, licet pluvioso. In Tauria
autumno diu moratur, primum in apricis, humidis, ;dein frigidiore
versus Novembrin tempestate, in convallibus sylvosis, vineis et hor-
tis orae meridionalis, unde, confirmata tandem hyeme, in Anato-
lam trajicit. Moderatis vero annis etiam per totam hyemem resi-
det, et gelu per transennam incidens non timet. —(Hybernat sic
etiam saepe in Anglia et insulis inter Europam et Americam sparsis.
Sedet in tuberibus terrae muscosis adtracto capite, quasi stupida.
Inter frutices cum exigua strepera voce volat. Migrat praesertim
vesperi.

Descr. Jfoles Perdicis. Rostrum tibia cum digito longius,
subattenuatum , extremo crassiusculum , subrugoso - scabrum , apice
superiore conico, (quod omnibus fere Scolopacibus), basi flavum.
Oculia rostro remotissimi. Frons ultra oculos, totaque facies pallida,
fusco undulata, /oro nigro utrinque divisa. Lineolae sub collo trans-
versae nigrae pracsertim quatuor insigniores, reliquis, quibus corpus
totum subtus transversim virgatum. | Dorsum et alae pulchre varie-
gato fulvo, fasciis nigris fuscisque, aliquot item albis supra alas,
plumarum terminalibus. ^ Remiges rectricesque exterius ferrugineo-
dentatae, posteriores apice albidae, et atrae intra apicem. Pedes
inter omnes Scolopaces brevissimi, flavescentes; femora vix denuda-
ta; digiti longiusculi, membranis uullis; posticus sine ungue muticus!

/

Mensura rostri 2". 7^. tibiarum 1i". 3". digiti medii i". 7". ulnae

"

alarum 7". 2".

— 173
2985. SCOLOPZAX'paslustris.

S. loris fasciisque frontalibus fuscis, corpore supra ferrugineo
striato , subtus transversim fasciato, tectricibus apice albis.
Rusticola seu Scolopax media, Frisch. av. tab. 220 !
Great Snipe, Latham. av. V. p. 133. Sp. 4«
Rossis venatoribus Leshenok (humicuba).
Tungusis Dshinnekun.
Jucagiris Kuldrik.

Cum praecedente in borealibus Rossiae et Sibiriae palustribus
observatur, a nullo auctorum, praeter Frischium, distincte tradita,
licet venatoribus germanis, sub nomine J/ald - bruch- Schnepf , satis
nota. Venatu difficilis est, quippe in densissimis sylvarum palu-
strium versari amans. In australiribus tantum migrationis tempore
apparet.

Descr. ZJ[agnitudine secunda a Rusticola seu media inter ean-
dem et Gallinaginem. — Rostri forma, ut in Rusticola. Lora fusca
et fasciae duae frontales, per verticem dilatatae, ut Gallinagini.
Fariegatio colli dorsique similis, sed elegantior; subtus autem cor-
pus fasciis transversis nigris, gryseo-adumbratis, inordinatioribus
quam in Rusticola. Alarum et tectrices omnes et vestitrices apice
albae, quo maxime distinguentur a Gallinagine. Cauda lateribus
oblique alba, magis quam in Gallinagine. Pedes proceriores quam
Rusticolae, femoraque ad semipolhicem denudata; digiti paulo bre-
viores quam Gallinagini posticus uuguiculatus. | Et haec omnia in

plurimis speciminibus, inter se et cum affinibus comparatis. —Men-

"nnt /f

sura rostri 9". 31". ulnae alarum 5". 7^". tibiae i". 3". digiti medii

(cum u. 2$.) 17. 5".

174 — —
o86. "SCOTLTOPJAX:"Güllinago.

S. loris fasciisque frontalibss fuscis, corpore supra ferrugineo,
pallido nigroque vario, subtus albo, hypochondrüs dolitis, remige
extima margine alba.

Gallinago auctorum , Brisson. orn. V. p. 998. sp. 9. tab. 90.
fig. 1. Mlbin; av. 1. p. 68. tab. 73.
Rusticola seu Scolopax Capella coelestis dicta, Frisch. av.
tab. »»9! varietas alba tab. 930.
Scolopax Gallinago, Lin. syst. XII. I. p. 244. sp. 7-
Becassine, D'aubent. pict. tab. 883.
Common Snipe, Penn. Zool. arct. 1I. p. 463. n. 360. Latham.
au. V. p. 134.
Rossis venatoribus Behàs €t Doppelschnepf.
Germanis etiam Heerschnepfe et Himmelsziege.
Tataris Tschaetirtenu: Kirgisis Kyr- tehae 1. e. Caper ferus.
Laak - Ostiacis Samojedicae stirpis Chamme.
Deng -Ostiacis Aojind.

In paludosis Rossiae totiusque Sibiriae frequentissima, etiam
in temperatioribus nidificans. In aquosis camporum Ischimensium et
Barabensium crebro exauditur crepusculo alte in aére volitans et vo-
cem hoedi seu capellae protractiorem , quam alias subvolans brevem
et simplicem edit, imitata, quem e venatorum opinione alis efficit,
dum ex alto in circulum circumacta teli instar descendit. Insecta
praesertim aquatica et palustria legit unde sub vesperam aquas stag-
nantes petit, noctu potius quam interdiu quaerendo pabulo intenta.
Stultior praecedentibus ictuque facilior. Hybernat in Anglia aliisque
in insulis et locis maritimis, ubi mitis hyems.

Descr. Magnitudo 'Turdi. Rostrum proportione longissimum in

c—ÀÀ— ) SS

2

hoc genere, basi carnei coloris, extremo nigrum, apice depresso
crassiusculo, punctis insigniter impresso, longitudinaliter sulcatum.
Facies pallida, Zora fusca, ad oculos non perducta; fasciolae 2 fron-
tales, a rostro parallelae, per verticem dilatatae, nigro gryseoque
variae. Corpus supra fuscum, ferrugineo nigroque transversim va-
rium, plumis scapularibus exteriore margine longitudinaliter pallidis.
Subtus avis alba, hypochondriis solis nigricante transversim fasciatis.
Remex prima exterius longitudinaliter alba; intimae ferrugineo fa-
sclatae. Rectrices ferrugineae, apice albae, laterales totae albidae,
ommnes fusco-fasciatae, ut et pinnae subalares. ^ Uropygium luteo,
fuscoque fasciolatum. ^ Pedes proceriores, quam sequenti et praece-
dentibus, digitique longiores et tenuiores. Pondus 3: ad 4 unciarum.
Mensura rostri 2". 61^. ulnae alarum 4". 1:0". femorum denudata
parte 7^. tibiarum 1",:9", digiti medii (c. u. 35) 1^. 54'".. Cystis
nulla. Fentrieulus tenuiter carnosus, limo plenus. Intestinum longi-

,

tudine 1i. 9^. o. Coeca duo longitudine 3 linearum, sesquipollicari

ab ano distantia. Testes cylindracei.

o87.... SCOLOPAX.. Gallinula.

$. linea frontali simplici nigra, dorso luteo nigroque vario,

? strigis luteis viridique eericeis longitudinalibus.

Gallinago minor, Zrisson. orn. P. p. 303. tab. 26. fig. e.
«ílbin. av. III. p. 36. tab. 86. pessima.

Rusticula seu Scolopax minima, Frisch. av. tab. 531!

Scolopax Gallinula, Lin. syst. XII. I. p. 244. sp. 8.

Petite Becassine, D'aubent. pict. tab. 884.

Jack-Snipe, Penn. Zool. arct. II. p. 464. Latham. av. F.
p. 130. sp. 9.

176 —

Rossis exotico nomine Bekassin; venatorio nomine Stutschik.
Gallis Ja Sourde.

Baschkiris Saraldshin. Jacutis Barách.

Ostiacis ad Narym , Sapri.

In Rossiae et Sibiriae paludosis et borealibus aeque frequens
ac praecedens; in temperatis et australibus rarissima , nisi migratio-
nis tempore.

Descr. Magnitudo vix Sturni. Crassitie capitis, brevitate col-
li et oculorum situ a rostro admodum remoto, Rusticolam aemula-
tur. Rostrum brevius, crassiusque , quam praecedentibus cunctis, a
crassa basi valde compressum, extremo depressum, rugulis obliquis
et apice punctis impressis, at sulco obsoleto. Lora usque ad ocu-
lum late fusca; per frontem lineola simplex, angusta, per verticem
latescens, nigra. Litura fusca utrinque in genis longitudinalis. Guia
et pectus alba; collum et hypochondria lutescunt, fusco striata lon-
gitudinaliter. Dorsum inter alas atrum , circulis plumarum fulvis va-
rium, tractibus tribus longitudinalibus, viridi- aeneis, interjectisque
duabus strigis luteis. Cauda brevissima; rectrices fuscae, luteo- mar-
ginatae, mediae longiores, acuminatae. ^ Pedes cum digitis brevio-
res, tenuloresque , quam praecedentis, plicis inter digitos (ut Scolo-
pacibus omnibus) plane nullis, ut recte Brissonius. Unguis medii
digiti interiore margine undulatus! Mensura rostri i^. 6". ulnae ala-
rüm; 3^. 14^ £bidrüm '10^ 7 digiti medi (c. u, 21^.) 2')a7. femora

denudata ad 5:'*,

288.. SCOLOPAX .alpina.

S. rostro breviore, dorso fusco luteoque maculato, pectore
nigro.

v»

— 177

Dunlin anglorum, JVillughb. orn. p. 226. Zool. brit. p. 126.
sp; 11. -tab.- E 1.. fig. 9.
-Cinclus torquatus, Brisson. orn. V. p. 916. tab. 19. fig. o».
Gallinago anglicana, Brisson. orn. P. p. 30g. sp. 5! (e Wil-
lughbaeo duplicata).
Lin. syst. XII. I. p. - - sp. - -
Rusticula minima, Frisch. av. tab. 241!
Le Cincle, D'aubent. pict. tab. 852.
Brunette, Buffon. orn. FII. p. 493.
Rossice T'schernosobik (jugulum nigrum); venatorbbus Kum.
Transvola vere in australibus Rossiae aquosis, praesertim circa
mare caspium, tempore prolificationis vero in septentrionalibus fere
tantum observatur. Solitaria, nec usquam frequens, sed inter rario-
res Rossiae Sibiriaeque Grallas referenda, attamen usque in Cam-
tschatcam et insulas orientalis Oceani occurrit. —Sexus alter, et ju-
niores autumno migrantes; pectore immaculato, vel vix uno altero-

ve naevo nigro notantur, quos cave ne pro distincta specie habeas.

Descr. Magnitudine circiter Gallinulae. Rostri, licet brevioris
forma evidenter Scolopacibus adnumeranda. Vertex et dorsum plu-
mis disco nigris, margine gryseo-luteis, quibusdam margine albidis.
Latera capitis, cervix, collum cinereo-albida, fusco liturata. — Sub-
tus jugulum albo-squamatum, disco plumarum nigro; pectus atrum,
ambitu albo maculatum. — Hypochondria , crissum alba, lineolis ni-
gris. — larum remiges fuscae, tegetes et bases exsoletissimae fere-
que cinereae, tectricum apicibus albis. —Uropygium dorso concolor.
Cauda subaequalis, fusca, lateribus exalbida. | Rostrum adtenuatum,
apice levissime descendente, depressiusculo, scabr:usculo, superiore
paulo longiore. Pedes mediocres, membranis inter digitos vix ullis,

23

|

178

(d

nisi exterioris. Mensura ad uropygium fere 6". rostri i^. 3". tibiae

102^", digiti medii 10". postici 2". caudae a". 9".

XLVIIL. L I-M.O.SLALE.

Limosas a Scolopacibus distinguit rostrum apice laeve et acu-
tiusculum, plicae inter digitos, praesertun exteriorem insignes; a
Tryngis rostrum multo longius, tibiarum longitudinem aequans, imo
superans. Graviores characteres non constant, sunt enim ista genc-
ra, ut supra dixi, inter se quam maxime affinia. Oculorum situs in
nulla Limosa adeo a rostro remotus est, ut in Scolopacibus, et ca-
pitis forma minus insolita. Sunt etiam plerumque diurnae aves, non
tenebrarum amantes, uti Scolopaces. Caeterum moribus et vitae ge-
nere vix differunt; nec pro culina multo pejores.

289. LIMOSA Zfegocephala.

L. pedibus virescentibus, capite colloque rufis, pectore uropy-
gioque albo, hypochondriis doliatis.

Barge seu Aegocephala Auctorum, bin. av. Il. p. 64.
tab. 7o. |]

Gallhnago major cinerea , Marsil. danub. V. tab. 13. 14?

Limosa rufa major, Brisson. orn. P. p. 204.

Godwit, Penn. Zool. brit. p. 120. sp. 2. tab. B. 9. Zool.
arct. H. p. 466. n. 373. Latham. av. V. p. 144. n. a4.

Scolopax Aegocephala, Lin. syst. XII. I. p. 246. sp. 16.

Grande Barge rousse, D'aubent. pict. tab. 916. Buffon. orn.
FIl.. p.501.

————

179
Rossis Suhalén; in Sibiria 4wdotka et A4wdotia itemque Ab-
duschka; ad Jeniseam Sherebetschik ( Equulus ).
Tungusis Legiákun. Jacutis Tschohtschongo.

In omni Rossia et Sibiria admodum vulgaris in pascuis et cir-
ca aquas, in temperatis pariter et frigidis prolificans. Omnium co-
piosissima in campis Isetensibus et Barabensibus, lacuum abundantia
eminentibus et ubique in apricis ab oriente Jugi uralensis. A pri-
mo vere, quum per paria conjugantur, toto incubationis tempore
clamosissimae , ante adpropinquantem hominem inepto volatu et tae-
diosissimo fistulatu (quasi hinnitum pulli equini referente) circum-
vagantes et incommodi. Volantis fascia alarum alba, cum albedi-
ne proni corporis crucem refert, unde Germanis Kreuzschnepf. Ova,
praeter molem, ut et nidus, simillima nido et ovis Vanelli.

Not. Fariat collo gryseo, albidoque subundulato vel nebuloso.
Maxime procera fere in suo genere.

i00 cxi Lab VI US A« Gr La dd ts.

L. rostro adscendente subrubro, pedibus lividis, corpore gry-
seo fusco liturato.
Pluvialis major, Zflbin. av. II. p. 43. tab. 69.
Limosa gryseo major, Brisson. orn. V. p. 272. tab. »4. fig.
o. Marsil. dan. V. tab. 9».
Lesser Godwit, Zool. brit. p. 120. sp. 3. tab. B.
Scolopax Glottis, Lin. syst. XII. I. p. 245. sp. 10.
Greenshank, Penn. Zool. arct. II. p. 469. n. 379. Latham.
av. P. p.147. n. 18.
In australibus Rossiae, circa majores fluvios, autumno turma-
tim apparet: Per Sibiriam mihi non visa. Sapidissima avis in

patina.

180

Descr. Accecephala minor, magnitudine Toteni. Colore arqua-
tae simillimo facile dignoscenda. Rostrum longum, adscendens, ru-
bicundo-fuscum. Supercilia ab oculis ad tempora, cum palpebris
alba. Caput collumque gryseo-albida, fusco-striata. Gula alba.
Dorsi alaeque spuriae pennae fuscae, margine gryseo maculatae. Re-
miges primariae nigrae, rhachi alba; secundariae pallido - margina-
tae, praeter intimas dorso concolores. | Uropygium album. | Cauda
longiuscula, cum tectricibus alba, fusco-taeniolata. Subcaudales al-

bae, guttatae.

901. LIMOOSA. ferrugLine.d:

L. rostro subadscendente flavo, pedibus nigris, corpore subtus
toto ferrugineo.
Fedoa americana, pectore rufo, Edward. av. III. p. tab. 138.
Limosa rufa, Brisson. orn. P. p. 981. tab. 25. fig. 1.
Scolopax testacea, Catal. Proeg. adumbr. n. 3o1.
Scolopax lapponica , Lin. syst. XII. I. p. 246. sp. 15.
Barge rousse, D'aubent. pict. tab. 9oo.
Red Godwit, Penn. Zool. arct. Il. p. 466. n. 372. Zool.
brit. (4to.) II. tab. 77. Latham. av. V. p. 142. n. 13.
In squalidis et inundatis circa mare caspium vere non infre-
quens, et videtur nidos in septemtrione repetere. Per Sibiriam mi-
hi nunquam oblata. Est e pulcherrimis sui generis, neque magni-

tudine Aegocephalae inferior.

2092. 4L. IM. Oi. A dig ee

L. rostro adscendente, basi rubro, pedibus fuscis, corpore ci-

nerascente , subtus, remigibusque basi albis.
Gallinago cinerea major, Marsil. danub. PF. p. 3o. tab. 13. 14.

€ 181

Limosa, Brisson. orn. P. p. 269. sp. 1.
Scolopax Limosa, Lin. syst. XII. I. p. 245. sp. 13.
Barge, D'aubent. pict. tab. 874. Buffon. orn. VII. p. 5oo.
tab. 27.
Baschkiris Kisgittau.
'Tataris Talletuit.
Camtschadaliss | Tschekustawato.

Per omnem passim Rossiam et Sibiriam, Stelleroque teste,
etiam in Camtschatca et insulis, tam Curilis, quam versus Ameri-
cam sitis, observatur, per quas quidem vere et autumno maxime
migrat.

Descr. Magnitudo paulo supra Vanellum. — Rostrum nigricans,
rectum, teres, extremo subadscendens, apice laevi, acuto, subin-
flexo, basi maxime inferioris maxillae rubrum. — Lora albo inscripta
fusca. Caput et cervix albo fuscoque striata; collum subtus album,
punctis lineolisque nigris usque ad jugulum. —Rehqua subtus uropy-
giunque alba. |Dorsum cinereum, nigro striatum maculatumque ,
limbis etiam subinde pallidis. — Remiges fuscae, primores rhachi al-
bae, secundariae albo- marginatae, intimae virescenti- nitidae, cano-
dentatae. Cauda aequalis, alba, fasciolis transversis fuscis. Pedes
virescentes, plica extimi lata. Pondus ultra 6 uncias. Mensura ad

Hn

uropygium 10^. rostri 2^. 31". caudae 2". 10". femorum quo nuda

[44

1". 2". ulnae alarum 7". 3". expansarum alarum i^. 1i". o. tibiarum
2,44 digiti medm-x^ 5".

eoJ. CLINT OSA -fevurvirostra,

L. rostro. subrecurvo, dorso cinereo, fascia humeral obliqua
aeneo nigra.

182
Trynga Morodunka Samojedis, media fusca, ductu per sca-
pularum longidinem nigro, ochropus, nutanorhynchos seu
rectius: Limosa recurvirostra minor, Messerschmid. ornith.
MS. VII. p. 1066.
Trynga recurvirostra minor, Gmelin. obs. MS. Güldenst.
Nov. Com. Petr. XIX. tab. 18.
Terek - Avocet, Penn. Zool. arct. II. p. 509. 4.
Terek-Snipe, Latham. av. V. p. 155. n. 31.
Scolopax cinerea , Gmelin. syst. III. p. 657. n. »4.
Tawginzis Samojedicae stirpis ad Jeniseam, Morudünka. Deng-
ostiacis Báa.
Tungusis Nokáki.

Passim per Sibiriam, praesertim in borealibus et arcticis spo-
radica; ad Kovymam fl. usque observata a D. D. Merk. In austra-
lioribus tantum tempore migrationis apparet. Littora frequentat ,
strepere clamosa avis. Nidus in depressis, ex herbis; ova quaterna,
columbinis minora, lutescente- pallida, maculis spadiceo- fuscis et
obsoletioribus sparsa, conica; pondere circiter 3: drachmarnm.

Descr. Magnitudo 'Turdi. Rostrum levi arcu adscendens, basi
lvido flavescens, vel fulvescens, apice superiore convexo, longiore.
Zrea ante oculos tenerrime pilosa. Corpus subtus totum album, su-
pra cinereum rhachibus fuscis. Caput et collum magis canescunt.
Alae spuriae pennae quaedam nigro-aeneo maculatae, unde compo-
sitis alis tractus in dorso lambdoideus, nigro-aeneus. Alae secun-
dariae remiges apicibus albo marginatae vel toto apice albae; prima
rhachi alba. Cauda cinerascens. Pedes livido-lutescentes. | Uropy-
gium albo cinereoque undulatum. Plicae latae inter digitos, omnes
perque digitos decurrentes , unde, et ob rostrum recurvum , avis

haec jure Recurvirostrae aflinis censenda. — Pedes livido-lutescentes.

—— 183

Mensurae: a summo rostro ad uropygium 7". 3". rostri 1i". 9". ex-

L4

pansarum alarum 1i. 2". 7". ^ Ulnae 4^. 10^. caudae 1^. 11i". tibiae
i". digiti medii (cum ungue 2) 10^". postici fere 4/. Pondus plus
minus biunciale, imo ad s: unc. Intestinum longitudine 16 poll.

coeca bipollicaria, apice crassiuscula.

294. LIMOSA —Totanus.

L. pedibus virescentibus, dorso cinereo, pectore abdomine

uropygioque albis, cauda subalaribusque doliatis-
Glareola ex fusco et albo varia, Frisch. av. tab. 237.
Limosa grysea, Brisson. orn. W. p. 267. tab. 32. fig. 1.
Greenshank, (Chloropus) Zool. brit. p. 121. sp. 4. tab. C. x.
Scolopax Totanus, Lin. syst. XII. I. p. 245. sp. 12.
Maubéche grise, D'aubent. pict. tab. 365.
Spotted Snipe, Latham. av. V. p. 148. n. 19.
Rossice Sui et Sujok, nomine ad varias etiam Tryngas applicabih.
Permaecis Sajas; Siraenis Wjetal. "Vogulhs Schuldschi; Ostiacis
Sulsi; ad Narym Sdse (sed haec nomina vaga, alis quoque
Limosis et Tryngis minoribus adplicantur).

Per Rossiam et Sibiriam in aquosis ubique frequens, ad ripas
et in ipsa aqua cursitans, imo homine accedente per medias quoque
stagnorum minorum aquas expedite natans. Subvolat eum fistulatu
insigni et saepe inter volandum fistulat. — In medias subinde aquas
se demittit. Ovum virescente album, punctis maculisque fusco-nigris.

Descr. Magnitudo '"Turturis. — Rostrum hineari adtenuatum,
subadscendens, nigrum, basi livida. — Supercilia ab ipso rostro late
alba. Caput, cervix cana, fusco striata. Subtus avis alba, collo
striis, jugulo guttulis fuscis. Dorsum cinereum , plumis disco nigro,

quaedam aeneo maculatae, margine albidae. |Uropygium late album.

184.

Rectrices strigis transversis fuscis, lateralium obsolescentibus : mediae
paulo longiores. .4lae subtus circulis, hypochondria et subcaudales
notis sagittatis fuscis. Hemiges fuscae, secundariae albo marginatae,
intimae albo pinnatae. Pedes virescentes, proceri. Mensura totius

Uz

ad uropygium g". 11". xostri ej. bu. eandaeag/ s 211".. rostri] a o94.
alarum expansarum i. i0". 5^. ulnae 7". 4^. partis nudae femorum
1". 5^", tibiarum 2". 4". digiti medii 1^. 6". — Dantur mares simil-
limi, omnibus his mensuris fere tertia parte minoribus, alis subtus

albis.

2054. LIMOSA Calrgri

L. rostro basi pedibusque rubris, dorso cinereo, remigibus
secundariis albis.

Gallinola erythropus major, Marsil danub. VF. tab. 93.
Glareola minor, rostro pedibusque rubris, Frisch. av. tab. o4o?
Trynga Totanus, Brisson. orn. P. p. 188. tab. 17. fig. 1.
Scolopax Calidris, Lin. syst. XII. I. p. 245. sp. 1.
Gambette, D'aubent. pict. tab. 845.
Redshank, Latham. av. V. p. 150. n. 20.

Rossice ni fallor huic adplicatur nomen Trawnik.

Siraenis Tscholtscha.

Rossia et Sibiriae citerioris praesertim temperata et australiora
aprica frequentat, littoralis, sed et in sicco passim, sub lapidibus,
insecta legens. ox fistularis.

Descr. Magnitudo Totanx Rostrum apice lineare, laeve, su-
periore acutiusculo, subincurvo, utraque maxilla basi rubrum. Ca-
put, collumque cinerascunt, subtus albida fusco striata. Dorsum ci-
nereum , taeniolis aliquot transversis, undulatis, fuscis. ^ Remiges

primariae nigricantes, secundariae, praeter intimas dorso concolores,

185

niveae, vix fusco inquinatae, Corpus subtus totum niveum. Uro-
pygium caudaqua alba; strigis transversis nigris, crisso rarioribus.
Rectrices mediae » gryseae. Pedes proceri, pulcre coccinei, ungui-
bus fuscis; plica exteriorem digitum adnectens lata posticus terram
non attingit. Mensura integrae ad uropygium 8". 9. rostri 1". 5"

^

caudae 2". 5". ulnae alarum 6". partis nudae femorum 10". tibiarum

"A ,

1^, 30^, digiti medi 1^". 9Y".: Fentriculus ut Scolopacibus omnibus
carnoso panniculosus. Coeca subbipollicaria

B. E. boreahbus ad Ob fuv. habui specimina avis Calidri valde
afünia, forte a boreah climate mutata. (Semper enim aves ad ea
loca, ubi exclusae sunt, ad prolificandum revertuntur, ideoque cli-
matis effectu perplures generationes continuato, etiam colores mutare
possunt, ut exemplo in Alauda nivah demonstravi) Haec borealis
varietas: mole media inter Totanum et Tryngam Pugnacem. Ro-
strum basi rubrum, et forma, ut in vulgari Calidri, et pedes item
ruüberrimi. Zertex cum cervice fusco-canescit; tractus albus a rostro
supraciharis; Jorum latum fuscum, ad oculos subtiliter pilosum, gula
alba. | Collum cinereo hturatum album; jugulum et pectus fusco
transversim subundulata. | Hypochondria, crissum, subcaudales et
latera uropygii fasciis transversis nigrioribus eleganter picta. Uropy:
gium supra album. | Dorsum cinerascente fuscum, plumis margine
albo-varus. ^ Alarum secundariae tectricesque albo dentatae vel
fasciatae; primariae fuscae. Cauda subaequalis, alas excedens, fasciis
transversis creberrimis albis nigrisque variegata. Mensura tota ad
uropygium 10^. 4^. rostri 2^. 1i". ulnae alarum 6". 2". partis nudae
femorum 1^". tibiarum 2". i13". digiti medii (c. u. 217.) 1i". 3i'4. cau-

dae 2". 8". Pinguissimae solent esse.

|

186

o06. LIMOSA IHimmgntopus.

d -—

L. pedibus tridactylis longissimis, iridibusque ruberrimis, cor-

pore albo, dorso alisque nigris.
Himantopus, Plinü hist. nat. lib. X. oap. 47. Marsil. danub.
F.. ab. o0.
Himantopus auctorum , Brisson. orn. P. p. 23. tab. 3. fig. 1.
Pluvialis lonigcruris, Zool. brit. p. 128. sp. 4. tab. C.
Charadrius Himantopus, Lin. syst. XII. I. p. 255. sp. 11.
Gmelin. jun. itin. I. p. 151. tab. 39. bona.
Echasse, Daubent. pict. n. 878.
Longlegged Plover, Latham. av. P. p. 195. n. 3. Light.
foot flor. scot. I. p. 35. tab. 4.
Rossis versus mare caspium habitantibus Morskoi Kulik (Scolo-
pax marina) et Dolgonogoi Kulik (Scol. longicruris).
Calmuccis Gocho.

In deserto tatarico australi usque ad Irtin fluv. circa lacus sal-
sos subamaros, inque vadis maris caspii praesertim frequens.
Vere inter ultimas aves, parvis turmis ex austro advolat; aestate
per paria subsolitarius. Praelongis suis cruribus in aqua graditur et
ubi profundior fit aqua optime natat. Saepe plures simul in vadis
vel littore quasi choreas agunt, uno semper loco subsultantes expan-
sis alis, simul vocales. ox crepera inter volandum, Sternae vel
Recurvirostrae subaemula.

Descr. Avis ipsa mole Totano fere minor, at pedibus et collo
longe procerior. Rostrum dupla longitudine capitis, nigrum, apice
attenuato, acuto, superiore curvulo. Lingua rostro brev or, extremo
setacea. Oculi majusculi; irides corallini ruboris; palpebra inferior

alba. ertex postice, genae, et cervix longitudinalrter nigricant 1m

———À 187

mare, in foemina coerulescenti-fusco nebulosa. Dorsum alaeque to-
tae mari nigerrima, feminae obsoletius, junioribus fusco nebulosa.
Uropygium et subtus tota avis nivea. Cauda majuscula, aequalis,
cana, lateraliter albidior; rectrices latiusculae , duodenae. Pedes e
roseo corallini ruboris, tota ave longiores, tenuissimi; digitus posti-
cus plane nullus; exterior plica lata; ungues nigri. .4lae compositae
cauda multo longiores, acutissimae, plane nigrae; remiges o7. Pon-

dus.a 51 ad 6 uncias. Mensura a rostri apice ad uropygium 10". 8"

D

rostri 2". 4/7. caudae 2". 10". expansarum alarum »'. i^. 3^". ulnae

Hn

8'. 7". femorum quousque nuda 3^. 1^. tibiarum 4". 1^. digiti medii

(c cünge a oa tute".

297. LIMOSA fusca.

L. rostro subarcuato basi rubro, corpore nigricante, cano un-
dulato, uropygio albido.

Glareola e cinereo et albo variegata, mandibula inf. ad
basin rubra, pedibus e fusco-croceis, Frisch. av. tab. 936.

Limosa fusca, Brisson. orn. V. p. 9276. tab. 23. fig. ».
D'aubent. pict. tab. 875.

Scolopax fusca, Lin. syst. XII. I. p. 243. sp. 5. Latham.
av. V. P. p. 155. n. 3o. Gmelin. syst. III. p. 657. n. 5.
Scolopax nigra, Latham. av. V. p. 153. n. 26. Gmel. syst.

IL. 659. n. 29.

In australibus Hossiae, praesertim circa mare caspium vere
transmigrans, nec tamen copiosa, observatur. Adlata mihi quoque
fuit e maxime borealibus Sibiriae, circa Ob et Jenisei fluvios.
Gmelinus sen. ad Lenam observavit, ubi tschernii Sujok (Limosam
nigram) appellabant. Stellerus et D. D. Merk. in insulis versus
Americam habuerunt eandem; sed ubique rarior avis.

*

188 — M

Descr. Magnitudo Glottidis. | Rostrum longum, extremo lineare,
obsoletissime arcuatum, acutiusculum, nigrum, maxilla inferiore
basi fulva. Caput, praeter albas palpebras, collumque totum exso-
lete nigri seu fusco-fubiginosi coloris. Pectus exsoletius fuliginosum,
albo passim varium. 4bdomen et crissum taeniolis albis, transver-
sis, crebris. Dorzum fusco-nigricans, plumis albo marginatis. .4lae
spuriae aeneo -nitentes, pennis margine albo- dentatis, ut et remiges
secundariae; primariae fuscae. Cauda aequalis, albo mgroque fascia-
ta, media fusca. Pedes livido- fuscescentes , digitis rostro breviori-
bus; plica extertoris lata, interioris nulla. Pondus triunciale. —Men-
surae o". o^, ulnae alarum G^. caudae 9". 6^, tibiarum »^, 1^, di-

gii medii 1^. 4/4,

XLIX. TR YN G- A;E

Inter Tryngas Linnaei jam supra expunxi species, quae habi-
tu et forma rostri, capitisque mole majore Charadriis sunt simillimae
et ad eosdem jure referuntur. Reliquum genus apud eundem eas
fere omnes species continet, quas hic sub Tryngarum nomine trado,
baevitate rostri tantum a Limosis distinguendas et pedibus a Phala-

ropis Brissonii adhuc magis diversas.

«. Rostro arcuato:

208. IBR.Y NGA J'ulcimena.

T. rostro subarcuato, corpore testacco- ferrugineo, dorso vire-

scente atro, maculato.

mecnm 189

Trynga ferruginea , Prünnich. ornith. n. 180.

An Trynga islandica? Lin. syst. addend. ad. Pol. I. part.
a. Edit. XII.

An Scolopax borealis? Forster. act. angl. LXII. p. 411. 431.

Trynga subarquata, Güldenst. Nov. Com. Petr. vol. XIX.
tab. 19. p. 471.

In salsuginosis deserti tatarici et circa mare caspium verno
tempore turmatim apparet; et denuo in apricis Dauuriae, circa la-
cunas salsas frequens mihi observata. Usque ad Maji finem ibi gre-
garla vagatur deinde vix apparet, unde non nisi in borealibus pro-
lnficare videtur, et specimina mihi e plaga arctica omnino adlata
fuere. Carnem sapidissimam mensis praebet, nulli congenerum lau-
de cessuram.

Descr. Magnitudo Sturni, proportiones Tryngae, sed forma
rostr: subarcuata, ut 1n Limosa fusca, et a basi crassa valde adte-
nuata, apice superiore longiore, acutiusculo. Membrana inter ramos
maxillae usque ad oris rictum nuda, nigra. Halo albus rostri basin
cingit , fusco punctatus. Fertex fuscus, apicibus canis; supercilia et
cervix ferruginea , rhachibus nigris, apice plumularum cano. Palpe-
brae albae. Collum, pectus, abdomen saturate ferruginea, pectus et
abdomen limbis plumarum albidis. Dorsüm virescente - nigrum, ma-
culis alternis, alaeque spuriae fasciis ferrugineis, apice albae. Uro-
pygium fusco, alboque varium. .4/ae basi cinerascente- fuscae, al-
bido subsquamatae, subtus albae. T'ectrices fuscae (praeter extimas)
apice albae, strigam per alas efficiunt. Remiges fuscae , omnes rha-
chi albida, 6 ad 2o. exteriore ora, interiusque latius oblique albae,
intimae elongatae, linea ferruginea marginatae. Cauda aequalis fu-
sca, laterales limbo albae. Pondus 25 unciis plerumque paulo mi-
nus. Mensurae ad uropygium 6". 3". rostri 1". 4"". caudae 1". g".

190 —

"n

expansarum alarum i^ o". 6". femorum parte nuda 8". tibiae 1^.

[/

Digiti medii (cum ungue 2.) 10317. Glandula crassa, lunata, supra

orbitas, quod non in omnibus congeneribus.

209. TRYNGA aarquatella.

T. rostro subarcuato, corpore supra fusco gryseoque vario,

subtus albido, remigibus secundariis quibusdam albis.
Alouette de Mer? D'aubent. pict. tab. 8531.

Inter minus frequentes Grallas numeranda, quae tamen in ma-
gna regionum distantia observata est, in Ingria et ad Volgam a me
ipso, in deserto barabensi ab 4miciss. R. Falk, ex imsulis Curilis
missa a D. D. Merk, et in Berivgi insula a Stellero visa.

Descr. Magnitudo infra Sturnum. Rostrum proportione et for-
ma arcuata, ut in T. falcinella, nisi paulo brevius. Corpus supra
plumis fuscis, margine pallidis (in Curilica ave ferrugineo - luteis );
vertex fuscidior. Supercilia albida. Guia elba; collum jugulumque
cum pectore cinerascens (in curilica var. lutescens), fusco striata et
Buttata. Femiges primariae nigrae, rhachibus albis; secundariae mar-
gine undique albae; interiores aliquae albae, saepe cum macula di-
sci fusca. Uropygium supra colore dorsi. Rectrices fuscae , margine

lutescentes, intermediae longiores, subacutae.

D. RHostro recto.

300.4. 4D IX. NGA i.c:

T. pedibus rubris, facie papillosa, rectricibus tribus lateralibus

immaculatis.
Avis pugnax Auctorum , 4ibin. av. I. tab. 72. 73.

Fr T

Rusticola seu Glareola pugnax, Frisch. av. tab. 23» ad »35.
varietates. tab. 930. foemina. Marsil. danub. V. tab. o4.

Trynga pugnax, Brisson. orn. P. p. 94o. tab. 99. fis. 1.
Mas; fig. ». femina. Lin. syst. XII. I. p. 247. sp. 1.

Ruffe, Penn. Zool. brit. p. 123. sp. 3. tab. E. Latham. av.
Ksipecabge ne a.

Pa on de mer, D'aubent. pict. tab. 305. mas, 306. foemina.

Rossice Turuchtàn vel Truchtàn vel Kurochtan, in Sibiria Mor-

skoi Petuschok (marinus Gallus ).

Vogulis et Ostiacis Tuloch; ad Narym Koos-Sose (i. e. dives

Trynga).
Samojedis Noi- pitta (1. e. ruficucullus ).
Tungusis Nokáky ; Lamutis Tschekàk.
Coraecis Tschejéja.
Camtschadalis Tschekustawatsch.

Per omnem Rossiam et Sibiriam in aquosis, maxime boreali-
bus, immo usque ad arcticam plagam, perquam vulgaris est, migra-
tionis tempore etiam in temperatioribus occurrit, sed ibi non proli-
ficat. In Camtschatca raro apparent. Etiam Petropoli tantum vere
adsunt, transvolae versus borealiores paludes. Mares tempore oestri
pugnantes cucullum arrigunt plumaceum, quem autumno fere a-
mittunt.

Not. Femina colore sordido, haud variabih, defectuque jubae
plumaceae circa collum a mare differt, ut recte Brissonius et alii.
Mares coloribus ita ludunt, ut difficile sit duos similes invénire.
Praecipuae F'arietates sunt: quibus cucullus sericeus, violaceo - ater,
luteo, albove vel gryseo magis minusve maculatus; quibusve plane
niger, vel tandem quibus plane et cum capite albus, vel nullis ma-

culis, vel sparsis; et his quoque corpus gryseo, pallido, nigroque

MM n LATE ICT
pe—

192
varium. Facies carnosis carunculis papillosa tantum senioribus. J"en-
triculus huic speciei carnosus, majusculus; oesophagus aequabilis,

carnosus, sed bulbo destitutus.

301.. JI RYN.GA. uana.

T. supra fusco nigroque maculata, collo pectoreque cinerco-
fusco, luteoque transversim variis.

Cinclus aegocephaloides, brachypterus, Gmelin. sen - - MS.
Calidris naevia, Brisson. orn. V. p. 229. tab. 21. fig. 1.
Maubéche tachetée, D'aubent. pict. tab. 365.

Observatur tantum in borealibus Rossiae et Sibiriae, nec in-
frequens.

Descr. Foeminae T. pugnacis licet valde similis, distinctissi-
ma tamen species et constanter minor; coloribus autem pariter in-
constans. Caput gryseo- pallidum , fusco - punctatum. | Gu/a cinereo-
albet. Collum subtus, jugulumque transversim subfasciato - varia ci-
nereo, fusco, luteoque; alüs cinerea, fusco luteoque transversim ma-
culata. Pectus, latera fusco grysea, nigro maculata. Abdomen, cris-
sum alba. Dorsum plumis intermixtis fuscis, nigrisque, omnibus
margine gryseis albidisve. Remiges fuscae , primorum extima et in-
teriores rhachi albicantes; tectrices secundariae nigrae, apice albae.
Rectrices sunbaequales fuscae, laterales albido - marginatae, mediae
longiores, apice transversim nigro maculatae. Rostrum pedesque pro-

portione, ut in T. pugnace.

3OS.- LINY NGA ochropus.

T. pedibus virescentibus, dorso viridante-fusco, albo puncta-

to, abdomine rectricibusque lateralibus albis.
Trynga et Gallinula ochropus vel rhodopus Auctorum. '

€

193

Glareola castanea, albo punctata, Frisch. aw. tab. 239?
Trynga, Brisson. orn. V. p. 177. tab. 16. fig. 1. aucta.
Trynga ocrophus, Lin. syst. XII. I. p. 250. sp. 13.
Green Sandpiper, Penn. Zool. brit. p. 125. sp. 9. tab. E a.
fig. 3. Zool. arct. II. p. 475. n. 38g. Latham. av. F. p.
170. n. 12.
Becasseau ou Culblanc, Buffon. orn. VII. p. 534. D'aubent.
pict. n. 843.
Rossis Sujetschik , nomine generalius pro congeneribus minoribus
usitato.
Ostiacis a voce Polnari (*).

Per totam Rossiam et Sibiriam circa aquas admodum vulgaris
avis, in borealibus praesertim copiosa. Per paria volant; in herbo-
sis praesertim et fruticosis r)pis discurrere amant, latitantes et saepe
iterantes vocem quae cum rossico, verbo Potirael! (amisi) summam
lepidamque habet similitudinem. — Stellero observante etiam in
Camtschatca crebra circa mare et flumina versatur.

Descr. Colore et facie admodum similis Limosae Glottidi.
Magnitudo Merulae. Hostrum capite longius, tenue, nigrum, basi
virescens, apice superiore lineari, subarcuato, paulo longiore. Lora
in albo spatio fusca; palpebrae, supercilia, gula alba. rides luteo-
fuscescentes. Fertex , cervix fuscescunt, albo striata. Dorsum cine-
rascente -fuscum , punctis albis, plumarum marginalibus. — Subtus
avis alba, collum fusco - striatum, pectoris latera subdoliata. ^ lae
subtus exsolete nigrae, strigis transversis albis. Uropygium candi-

(*) Tryngae generatim , Lamutis: majores, T'scboktscbongo , mediae "Tscbuika ,
minores Ki&gaba; Coraecis Kai-I'scbcj]ja ; Camtschadalis Etscbengulgutscb,
occidentalibus T'scbiiil.

25

IO4 —

dum; cauda alba: rectrices 4. mediae fascia triplici, proximae
duplici, sequentes simphci, extimae immaculatae. — Pedes. cinerec-
virescentes. Pondus a 31 ad 4 uncias. Mensurae ad uropygium. 7".
caudae 2^. 6/4, rostri 1^". 4'. expansarum alarum i^. 4^. o. femorum

quatenus nuda io^ tibiarum i^, 3^^ digiti medn 1^. 2^.

303. dO UN E UA OLG DeL. ID. X.

T. supra caudaque cinerea immaculata, subtus alba, lateribus
doliatis, remige prima rhachi nivea.

An Trynga cinerea? Brünich. orn. n. 179. Latham. av. F.
p. 177. n. 22.
? Wood - Sandpiper, Latham. av. V. p. 172. n. 13.

In borealibus Sibiriae et deserto Barabae rarius observatur. Ac-
cepi quoque e Camtschatca et insulis versus Americam sitis, a D.
D. Merk.

Descr. Magnitudo et facies T. ochropodis; supra tota cano-
cinerea, immaculata. ^ Lora fusca, linea alba a vertice distincta.
Subtus alba, gula immaculata, collo punctato , jugulo lateribusque
nigricante transverse fasciolatis. Cauda longiuscula, aequalis, tota
cano-cinerea. Remiges fuscae, rhachi primae nivea. (Orientalis va-
rietas subtus latioribus fasciis, ut praesertim ad latera plus nigri,
quam albi appareat. Gula etiam punctata). — Pedes lividi. Mensura
a-basi rostri, ad urop. 6". rostri 1^. 6. caudae 2^. 7/". ulnae ala-
rum caudam paulo excedentis 6". 5/".

Not. Synonymum Lathami incertum an huc, vel ad sequen-
tem speciem pertinet.

304. TRYNGA Guinetta.

T. pedibus virescentibus, collo punctato, dorso cinereo fusco-
maculato, pectore uropygioque albis.

?'Trynga Guinetta , Brisson. orn. V. p. 183. tab. 16. fis. 2.
Petité Alouette de mer, D'aubent. pict. tab. 850.
?'Trynga hypoleucos, Lin. syst. XII. I. p. 250.5Spici&.

In aquosis Rossiae et Sibiriae citerioris apricis passim observa-
bilis, sed partior praecedente.

Descr. Magnitudo fere praecedentis, sed pedes proportione,
ut in Calidri. Rostrum nigrum, extremo tenuissiimum, apice supe-
riore subulato, subcurvulo. Caput et cervix cana, lineolis fuscis;
gula alba; collum usque ad pectus punctis nigris guttatum ; Jatera
notis sagittatis, medium pectus et abdomen, uropygiumque usque ad
scapulas candida. .Dorsum cinereum, maculis disci plumarum nigris;
alae spuriae fasciis sagittatis. Remiges fuscae, interius canescentes,
rhachi primae nivea; secundariae albo marginatae. Rectrices utrin-
que tres laterales albae, exterius linea margini parallela fusca, reli-
quae nigro fasciatae, mediae cinerascentes. Pondus unciae sesquiter-

tiae. Mensura ad urop. 7". 3". rostri 1i". 7". caudae 2". 1". alarum

" Ld

Nu

expansarum 1i. 4^. 4^. ulnae 5". 4". femorum quousque nuda 1

"d

tibiarum 2". 1. digiti medii 1^. 2".
305. TRYNGA littorea.

T. pedibus virescentibus, dorso fusco, luteo punctato, pectore,
supercilis uropygioque albo.
Totanus cinereus, Brisson. orn. P. p. 203. tab. 17. fig. 2.
Trynga littorea, Lin. syst. XII. p. 251. sp. ig. Faun. su.
II.. 185.

196 —ÀÀ

In montanis Sibiriae, praesertim ad Jeniseam, circa lacus et
aquas stagnantes frequens ; ad Obum quoque circa Beresovam lecta,
at in Rossia australiore non observata, licet inter Ingricas aves sub-
inde occurrit, ubi et prolificat; adpropinquante vero autumno pro
abitu congregantur. Mane et vesperi praesertim insecta legit, media
die dormitat.

Descr. Moles Sturm. Rostrum basi livido-cinereum, extre-
mo nigrum, capite parum longius, rectum, apice laevi, subdeclivi.
Lora fusca in area punctata alba. Supercilia, gulaque alba; collum
cinereo - nebulosum. Dorsum fusco- nigrum, punctis plumarum mar-
ginalibus ferrugineo -luteis, per alas pallidis; postice dorsum albo -
undulatum , uropygium album. Hectrices nigro -fasciatae albae. Sub-
tus avis alba, praeter collum. -//ae subtus fusco undulatae; remiges
nigrae, primae rhachi alba, tectrices secundariae apice albae, inti-
mae pallido dentatae. ^ Pedes proceri, virescentes, plica exterioris
insigni. Pondus biunciali minus vel subaequale. Mensura ad uropy-
gium 6^, rostri 1". 1". «caudae i^. 9". alarum expansarum i^ i^,
6^. ulnae 4^. 6^. femorum quousque nuda 1^, 11^^, tibiarum 1^, 4/",
digiti medii 1^. »'/,

Not. Perperam Varietatem 'Tr. ochropodis facit Latham. av.
EF: P- 171.

306. TRYNGA Ieucoptera.

T. pedibus lividis, dorso cinereo, lituris sagittatis fuscis, re-
migibus secundariis plerisque albis.
?'Totanus striatus, Brisson. orn. V. p. 196. tab. 18. fig. 1.
?Trynga striata, Lin. syst. XII. I. p. 248. sp. 5.
Trynga ralloides, Catal. Froeg. ad. umbr. 311.
In Rossia pariter totaque Sibiria temperatiore circa aquas pas-

— 197

sim, sed rarior et subsolitaria, per totam aestatem occurrit ; eandem
ex insula Kadiak Americae vicina misit D. D. Merk. In Belgio
rarissime observatur. Parvula, sed ex elegantissimis hujus generis.
Descr. Magnitudo Calandrae. — Rostrum capite vix longius,
apice lineari, acutiusculo, basi livescens. — Nares leviter lunulatae,
lamella supera. Caput et cervix cinerascunt, rhachibus fuscis; lora
albo inscripta fusca; gula, palpebrae anterius, et avicula subtus tota
nivea; latera et collum lineolis tenuissimis fuscescentibus; Jugulum
utrinque fuscescit. Dorsum fusco-cinerascens, rhachibus et trans-
versis undulis, plumarum fere terminalibus fuscis; Humeri supra dor-
si colore, subtus albi, linea nigra longitudinali. Remiges 2 ad 10.
interius medio albae, sensim latius, 11— 20. praeter apicem, imo
pleraeque totae albae; intimae 4. dorso concolores: Hinc fascia ex-
pansis alis lata alba. Cauda rotundata; rectrices mediae 4. fusco-ci-
nereae, virescente nitore, gryseo-subdentatae, proximae fusco -fa-
sciatae, extimae utrinque 2. immaculatae albae. Pedes breves, vi-
rescente - cinerel; tibiae rostro, digitique tibiis breviores; exterioris
plica lata, interioris nulla. Pondus uncial paulo majus, rarius ultra
sescunciam. Mensura ad uropygium 5^. 6/". rostri 1". caudae 2^.

alarum expansarum 12^. ulnae 4^. tibiarum 101// digiti medii 10".

304. TRYNGIA canutus.

T. supra fusca, subtus superciliisque alba, collo guttato, pec-
tore undulato.
Regis Canuti avis Edward. glean. II. tab. 276.
Knot, Willughb. orn. p. 302. tab. 56. Lighifoot Flor. scot.
p. 94. tab. 3. Latham. av. V. p. 187.
Le Canut, Buffon. orn. VIII. p. 141.

198

In ripis glareosis Baicalis lacus crebra, alias per Rossiam Sibi.
ramque mihi vix unquam visa.

Descr. Magnitudo Turdi. Rostrum basi lividum, capite pau-
lo longius, crassiusculum, rectum, extremo lineare, convexiusculum,
apice superiore longiore subacuto. 'ertex et cervix cinerea; tractus
supracilaris albus, /ora fusco cinerascentia. Subtus alba, et gula,
reliquum collum fusco- punctatum. — Jugulum , lateraque taeniolis fu-
scis eleganter undulata, lineolacque transversae tenuissimae per pec-
tus sparsae. Dorsum fuscescenti- cinereum sublucidum. —4/ae fusci-
diores; remiges primariae nigricantes, prima rhachi nivea ; subtus
vestitrices alae albo-fimbriatae. Uropygium cum cauda cinereo - ca-
nescit; rectrices subaequales, longiusculae , uniformes. Pedes medio-
cres, lividi, plica exterioris digiti insigni, interioris nulla. Mensura
rostri i^. 42^/, u]nae alarum 6". caudae 2^. 8^'. femorum partis nu-
dae 6/ tibiarum 1^. 1^. digiti medii (cum u. 13^) 1". 1", . Haec

a Canuto Auctorum aliquantulum differunt.

308. JT RYNGA rid-coybm

T. pedibus tridactylis, corpore supra fusco, pallido punctato,
subtus albo.
Sanderling Cornubiensium , Albin. av. II. tab. 74. mala.
Trynga Calidris grysea minor, Brisson. orn. V. p. 236. tab.
20. fig. 2.
Charadrius Calidris, Lin. syst. XII. I. p. 255. sp. 9.
Sanderling, Zool. brit. p. 129. sp. 7. additamenta ad. Zool.
brit. 8:vo tab. 83. supra Latham. av. P. p. 197.
Rossice Pestschanka.
Maritima avis, mihi fere solum circa Lacum Baical, in ripis

199

meridionalibus glareosis, visa; ubi, post prolificationem , subgrega-
ria discurrit. Etiam occurrit in littoribus Orientalis Oceani.

Descr. Magnitudo fere Sturni, pedesque vix magis proceri.
Rostrum (veré 'Tryngae) capite longius, nigrum, apice crassiusculo,
convexo, acutiusculo, aliquam cum Charadriis affinitatem subindi-
cans; sed habitus et caput non Charadrii — Subtus tota, lateraque
uropygii alba; jugulum cinerascit. Frons alba, lora cinerea, vertex
fusco, pallidoque lituratus; cervix albescens, lituris cinereis. —Dor-
sum alarumque bases migricant, palhdo punctata. | Uropygium, cau-
da fusco- nigra. Remiges primariae nigricantes, rhachi praesertim
primae albicante, interiorique margine omnium; 5 ad 10. basi etiam
exterius albescunt; secundariae albae, extremitate nigra, albo- mar-
ginata; Lectrices secundariarum apice albae. Cauda subaequalis, rec-
tricibus lateralibus albis, fusco-nebulosis. ^ Pedes nigri, tridactyli,
digitis utrinque ruga longitudinali submarginatis, plica intermedia
nulla; ungues acuti, longiusculi, ut Tryngis, non Charadris. Men-
sura rostri ro:i^. ulnae ularum 4^. 98// caudae 1^. ii^. femorum
partis denudatae 52^ tibiarum 10/^^ digiti medii (cum u. 2^.) 8^7,

Not. Quam hic descripsi, et quam ad Cimbriae quoque litto-
ra vidi, differt ab ave Belgica, etiam in Ingria observata, quae ca-
pite colloque supra cano-albet, supra canescens limbis albis, subtus
late candidissima, unde nomine Tryngae albae a me descripta in
Catal. Vroegiani append. ad umbr. et hanc proprie icones Brissonii
et Pennanti exprimunt. An aetate vel specie differant? alii deter-
minent.

3ogo. TRYNGA :Ssalina. TAB. LXI.

T. corpore supra scolopaceo, subtus albo, collo ferrugineo.
Trynga salima, Pall. itin. III. append. p. 700. n. 31.

200

Trynga ruficollhis, Latham. av. P. p. 183. n. 31. Gmelin.
syst. lin. II. p. 680. sp. 22.

Nusquam nisi circa lacus salsos et lacunas sale efflorescentes
Dauuriae et deserti Mongolici, parciusque ad Jeniseam mihi obser-
vata, ubi per paria in ripis discurrit. Misit illam quoque e Cam-
tschatca et insulis versus Americam sitis D. D. Merk. Tryngae pu-
sillae affinis ( Brisson. ornith. V. p. 922. tab. 95. fig. 2.), et forte
eadem.

Descr. Magnitudo Alaudae seu Cinch, facieque et colore
supra eidem simillima. Sed collum a gula ad pectus totum ferrugi-
neum, intensius in masculis. In Camtschaticis, jugulum punctis sa-
gittatis nigris sparsum. . Pondus unciah paulo majus. Rostrum ni-
grum, capite brevius, e basi crassa adtenuato-lineare, obsolete sul-
catum. 'ertex et cervix ferrugineo nigroque striata; tractus supra-
ciliaris ferrugineo - pallidus. Jugulum | ferrugineo - nebulosum album,
punctis fuscis, in masculo crebrioribus; reliqua subtus alba. ^ Supra
color scolopaceus, marginibus plumarum partim gryseis, partim fer-
ruginels. Uropygium fusco-nigrum, limbis plumarum albidis. .4lae
fuscae; tectrices apice albae; remiges praeter 2—4. rhachibus albae,
6 ad 2o. ora exteriore et interiore margine albae. Cauda rectricibus
2 mediis longioribus nigris, lateralibus albidis, tessetibus albis. Pe-
des nigri, plica nulla. Pondus unciae, interdum cum una alterave
drachma. | Coeca duo semipollicaria. Mensurae: ad uropygium 4".
5". caudae 1^. 73'". rostri 8". alarum expansarum 11^. ulnae 3^.8"",
femoris parte nuda 51/^. totum 1^. o1", tibiae 8", digiti medii. 91".

Ventriculus semicarnosus, glaream continens. Intestinum 10 pollicum.

Art RO
——

20I

9Syo) T RYNG A^ "CURelusvEN:AD.

T. rostro pedibusque fuscis, corpore supra scolopaceo , sub-
tus albo.

Pluvialis minor, Marsil. danub. V. tab. 31.
Cinclus auctorum et Brisson. orn. V. p. 211. tab. 19. fig. 1.
D'aubent. pict. n. 851.
Trynga Cinclus, Lin. syst. XII. I. p. 251. sp. 18.
Purre, Pennant. Zool. arct. II. p. 3go. Latham. aw. F.
p. 182.
Rossice Pessoschnitschek.
Permecis Is-tal. 'Tungusis Tokolilly.

Ubique in Rossia et Sibiria etiam maxime boreali, ad Lenam
usque frequens, copiosior autumno, migrationis tempore apparet; at-
tamen prolificat etiam in temperatis.

Descr. Omnium nostratium minima, magnitudine Alaudae.
Rostrum capite fere brevius, apice crassiusculo, nigrum, basi livido-
pallescens. Nares lineares, margine tumidulo, in sulco rostri. Frons
albida, lora albo inscripta fusca; palpebrae albae. ^ Corpus supra fu-
scum, plumis gryseo-lutescente marginatis. Uropygium fuscum, la-
teribus album. Subtus tota alba, collo cinerascente, in quibusdam
fusco-punctato. Jae nigricantes, remige prima rhachi alba: 5 ad
:0. margine et interius basi, secundariae apicis sinuati margine al-
bae. Tectrices apice albae. Cauda longiuscula, rectricibus mediis
fuscis, lateralibus tribus albis. Pedes hvido- flavescentes, plicis in-
ter digitos plane nullis.

26

[————— |

12
[0]
12

311. SE JA YON QUAD VO alteri s.

T. pedibus nigris, supra cinerea subtus uropygioque alba, re-

migibus omnibus rhachi et margine albis.
Calidris grysea? Brisson. orn. V. p. 233. tab. 21. fig. ».

In Ingriae aquosis non infrequens, rarius in Sibiria observata.

Descr. Magnitudo vix supra T. tridactylam , cui similis. Ro-
strum nigrum , breve, apice crassiusculo. Vertex fuscus, cumque cer-
vice cinerea albido-striatus. | Gula alba. | Dorsum alarumque bases
cinerea, plumis lineola fusca, limboque albido marginatis. | Uropy-
gium et tectrices caudae albo fuscoque fasciatae. —Rectrices aequales
fuscae, albo- marginatae. Remiges omnes rhachi et margine, inte-
riusque latius albae. Pinnae subalares praelongae albae, basi, hu-
merique nigro punctati. Pedes humiles, nigri, postico digito insigni,

L. oP^HoAOLZASR/OGPLE

Genus non admodum numerosum, rostro quidem Tryngis simil-
limum, sed pedum digitis lobatis Fulicas referens et optime circum-
scriptum , constituunt Phalaropi , a Brissonio recte distincti. PIu-
magine densa, fere anatina, aeque ac pedibus natatui plane destina-
tae sunt hac aviculae, unde non ripas frequentare, sed vastis lacu-
bus et fluminibus, immo mari innatare solent instar paleae, et ad-
miranda dexteritate in mediis fluctibus, etiam agitatis, ludunt.
Omnes sunt arcticae aves, nece ullam hucusque speciem antarcticam
novimus.

——————

203

So UPHCPAROPUS'UTU LOCOS" TAB. LXIT.

P. colli lateribus ferrugineis, corpore subtus albo.

Trynga fusca canadensis, Edward. av. III. pag. tab. i43.
icon natura paulo major.

Phalaropus cinereus, Brisson. orn. FI. p. 15. D'aubent. pict.
tab. 566.

Trynga hyperborea, Lin. syst. XII. I. p. »49. sp. 9.

Red Phalarope, Latham. av. V. in tit. p. ?7o. Pennant.
Zool. arct. II. p. 494. n. 413.

Rossice Plawustschei Kulik ('Trynga natans ).

Vere in marl caspio, majoribusque (fluviis et lacubus deserti
adjacentis, praesertim stagnis Sarpensibus et Kamysch - Samar, co-
piose apparent, gregatim natantes; Majo ad boream migrant. In S$i-
biria itidem lacus Barabensium camporum frequentant. —Prolificatio-
nis tempore per paria natant; exeunte aestate congregantur magnis
saepe gregibus et inter natandum capite saepe nictant et pipitum
quasi pullorum gallinaceorum edunt. Ad Kovymam fluvium et in
Camtschatca observarunt acutis... Steller et D. D. Merk, ad Oben-
sem sinum p. m. Sujef.

Descr. Magnitudo 'Tryngae leucopierae. ^ Icon magnitudine
naturali Caput ut in Tryngis huic generi parvulum ; glandulae tamen
supraciliares adsunt, «quae Scolopacibus solemnes. Rostrum tenuis-
simum, acutum , nigrum. rides fuscae (non, ut Edwardsi icon ha-
bet, rubrae). 'ertex et genae fusco-nigrent. Gula et palpebra al-
ba. Colli latera, 1nde a temporibus, saturate ferruginea, in femellis
fusco- alboque variegata. —Dorsum nigricans, lituris longitudin- libus
lutescentibus. .4lae nigrae, tectricibus apice albis; unde strigae al-
bae per alas; remiges rhachi, basique albae, intimae elongatae, al-

*

204

bo-margimatae. | Uropygium longitudinahter nigret. Cauda fusco-
cinerascens. Subtus avis nivea, plumis consistentiae, ut avibus aqua-
ticis, densis et lanugine suffarctis. | Hypochondria fusco -liturata. Pe-
des tenelli, coerulescente nigri, non elongati, digitis elegantius fere,
quam in Fulica, lobatis. Pondus vulgo unciale. Mensura ad uropy-

f Hu P174 - ^" 1 / [74 l d "H t
gium 53546:2., XrOStpL 0 2 'caudae;mesemat.. «salarom expansarum 12. 90^.
n

ulnae 3'. ii". femora quousque nuda 5^". tibiarum g'. digiti me-

di g".
313. PHALAROPUS.cinergs$cens.

P. rostro lineari, collo cinerascente, corpore subtus albo.

Trynga grysea, Edward. av. I. p. tab. 46.

Phalaropus, Brisson. orn. VI. p. 18. sp. 3.

Scolloptoe Sandpiper, Zool. brit. p. 126. sp. 13. tab. E 1.
fig. 9:

Trynga inferne alba, supra nigra, lituris longitudinalibus
flavescentibus, fascia alarum alba, pedibus lobatis, Lepech.
Nov. Com. Petr. XIV. part. I. p. 501. tab. 13. fig. 3.

Trynga fusca, Gmelin. syst. Lin. Ii. p. 675. sp. 33.

Brown Phalarope, Penn. Zool. arct. Il. p. 495. n. 414.
Latham. av. V. p. 274. n. 4.

Per omnem Sibiriam in fluminibus lacubusque, etiam salsis,
tota aestate observatur subsolitaria; autumno in mediis undis grega-
tim natat, vel certe plures simul, praesertim procellosa tempestate.
In Rossia, ubi praecedens abundat, rarius observatur.

Descr. Praecedente vix minor, facie simillima. Caput fron-
te, supercilis, palpebris, gulaque album, vertice opaco nigro, area-
que nigra lanceolata per oculum usqve ad aurem extensa. Co/lum

cinerascens , cervice longitudinaliter nigricante. Subtus tota avis al

gum— 208

ba. Dorsum nigrum, marginibus plumarum luteis. 2íJae fascia al-
ba; nempe remiges omnes, praeter 5 primores, basi, tectricesque
apice albae; remigum rhaches albae, nisi intimarum, quae dorso
concolores, elongatae. Cauda rotundata, medio nigra, rectricibus la-
teralibus canescentibus, omnibus margine albis. Pedes cinerascentes,
geniculis et alis digitorum flaventibus; digiti semipalmati, laterales
interius biloba, exterius angustiore quadriloba, medius tantum inte-
rius biloba membrana alatus. Pondus plus minus unciale. | Mensura
ad uropygium 4". 10". rostri 10". caudae i". g^". alarum expansarum
12^. ulnae 4". femorum denudatae partis 4". tibiarum 9^. digiti me-
du (cum ung. 1^.) g".

Not. Synonyma hujus et alterius speciei, rostro depresso la-
tiusculo distinctissimae, quam descripsit Edavards (glean. IH. tab.
308.) ad Tryngam lobatam confundit, neque Brissonium recte ci-
tavit Linnaeus.

313. PHINXLARBOPUS rufus TAB. LXHI.

P. rostro flavescente, corpore gryseo, subtus rufo.
Gallinula subtus rufa, digitis utrinque pinnatis, Steller.
obs. orn. MS.
Trynga fulicipeda rubra, Edward. av. III. p. tab. 142.
Phalaropus rufescens, Brisson. orn. VI. p. 20. sp. 4.
Trynga fuhcaria, Lin. syst. XII. I. p. 249. sp. 1o.
Red Phalarope, Latham. av. V. p. 271. n. 1.
In mari glaciali extra Covymae Ífl. ostia, et circa Camtschat-
cam, insulasque versus Americam sitas et Curilas frequentem obser-
vavit D. D. Mer; nec non a Stellero memorato. In mediterra-

neis Sibiriae mihi nunquam visa. Tranquillo mari innatant.

206 m—á

Descr. Magnitudo supra praecedentes. Rostrum digitale, pal-
lidum, apice ad 1". nigro, superiore paulo longiore. ^ Caput supra
nigrum, ad aures utrinque macula lata candida. Collum totum ru-
fum, cervix fuscescente admixto. Dorsum et alae spuriae nigrican-
tia, spadiceo varia. Subtus tota avis intense rufa, etiam latera sub
alis. lae cauda longiores: Remiges rhachibus albis, interiusque
versus basin, sensim latescente albedine, ut 17ma tota tandem alba
sit; Lectrices apice albae, strigam per alas efficiunt. Subtus alae ci-
nereae, anteriore margine fusco alboque variae. Cauda rotundata,
fusca. Pedes sordide lutescunt: digiti lobati, ut praecedentibus sed
magis connexi. Mensura a summo rostro ad extremum caudae g*.
3", ulnae alarum 5". 4".

f. Inter specimina a D. //erk missa duplicem accepi varieta-
tem, alteram subtus rufescentem , albo (praesertim in toto pectore)
doliatam; alteram subtus fere albam, rufo transverse variam: diffe-

rentia forte sexus vel aetatis.

bb: PSOE NP COP T E R»U!S.

Vix ulla avis statura, proportione, inversione et figura rostri,
colore et ambigua inter duos ordines naturales natura magis eminet,
quam Phoenicopterus, cujus forte unica in omni terrarum orbe ex-
sistit species. Quum calidorum regionum sit progenies, vix usque
ad Imperii Rossici confinia perveniunt hae aves, et nobis fere tan-

tum e Caspio mari veniunt.

— 207
315""TH OO E'NICOP'T' ERU Swro$eu2.

P. alis roseis, remigibus nigris.
Phoenicopterus omnium auctorum, JWiülughb. orn. p. 360.
tab. 6o. mala. Raj. av. p. 119 et 1:7? Zibin. av. II.
tab. 77. Seb. thesaur. I. tab. 67. fig. 1. Catesb. carol. I.
tab. 73. 74. Brisson. orn. VI. p. 532. tab. 47. fig. 1.
D'aubent. pict. tab. 63. minus bona, proportionibus pec-
cans. Latham. av. V. p. 299. tab. g3.
Rossice Krasnaja Gus;
Kirgisis Kysil- Kas ; 1 e. Anser ruber.
Calmuccis Ulàn- Gali ;

Vere et autumno interdum transvolae ad ostia Volgae et Rhym-
ni adpellunt, raro ibi commorantes. Contra vero omni aestate circa
Jembae fl. ostium inque vadis et brevibus circa sinus quos ad orien-
tem aestivum format mare Caspium, insulis crebros et desertos, ver-
santur, ibi prolificant, et plumationis tempore impennes obambulant.
Dicuntur etiam in maximis lacubus deserti Kirgisici, Araliensi, prae-
sertim et Tscholkanensi copiosi esse. Mihi a Jemba vivi adlati fu-
erunt, ubi a Cosaccis laqueis capi solent, et copiosos inde sibi ad-
ferri curabat Nobil. quondam Paschkof in cujus Ornithotrophaeo
Moscuae cicurati plurimi alebantur. ^ Turmatim humili volatu ferun-
tur, et media aestate amissis plerisque remigibus vix volant. Vocem
Go-go, simplicem, anserinae subsimilem iterant, etiam volantes.
In aqua ambulant, et profundioribus locis natant. Collum in sigmo-
ideos et serpentinos fere flexus contorquent, et rostro instar anatum
in aqua ludunt et escam cribrant, sed inverso, ita ut superior ma-
xillaa planior sit inferior. Gressus lentus, grallatorius, optime vero

natant, Cygni fere positura. Vesperiaut aestuante sole sponte aquam

208

ingrediuntur et immobiles supernatant. Etiam in ripis saepe longa
serie stant immoti diu. Vera est Dam pieri observatio, eos in stagnis
marinis vadosis corradere colles sesquipedali altitudine, quorum sum-
mitati cavatae imponunt ova vulgo bina, quae colli adstantes pectore
fovent. Plumationis tempore etiam epidermis pedum, instar verna-
tionis anguinae, secedit. Calmuccis Phoenicopterus maxime omino-
sa et detestabilis habetur avis, quandocumque ab iis conspicitur.
Descr. HBRostrum extremo nigrum, caeterum, uti pedes, co-
rallno pallidiore rubore tinctum. Palpebrarum margines citrini. Se-
niores magis et magis ex albo rubri evadunt; juniores corpore albo,
levissime rubicundo, alis roseis. Pulli vero primo anno grysco - al-
bidi, fuscescente liturati, fere instar Numenii Arquatae. In iis, quos
a Jemba habui, alarum brachia magis rubra corpore, extremis plu-
marum dilute cinnabarinis. —Tectrices primariae et a/ula albidiora.
Remiges primariae 1i. secundariae 25. pleraeque, tectricesque subtus,
aterrimae; at intimae 8. alam secundariam subaequantes, albae, acu-
tae. la secundaria majoribus pennis albis, elongatis, subjubata, ut
Ardeis, caudam aequat. Rectrices latae , subacutae, mediae sensim
longiores, omnes amoene rubicundae. Pondus descripti erat novem

librarum, sed erat aliquot dierum inedia emaciatus.

o 209

HYDROPHILSAE.

Ultimus et fere numerosissimmus Alitum Ordo, et Naturae ap-
prime consentaneus, ideoque unanimo fere Ornithologorum consensu
confirmatus est Zvium aquaticarum seu Hydrophilarum, quae structa-
ra pedum magis natatui, quam ingressul in sicco solo aptorum con-
veniunt omnes, pleraeque palmipedes, digitis vel tribus, vel omni-
bus integra membrana connexis, paucae lobipedes, ut e Grallarum
ordine Fulicae et Phalaropi, diversa tamen aliquantum conformatio-
ne. Rostra in hoc ordine admodum variant, ut nullus ordinis cha-
racter inde desumi possit, et quasi reliquos ordines aemulari viden-
tur, ut Diomedeae et Catarractae Rapaces, Lari, Sternae, Alcae,
Cepphi et Colymbi Oscines, Uriae Pulveratrices, Lundae Passeres, et
tandem serratirostria genera Phoenicopterum et Plateleam inter Gral.
las referant. Contra in habitu corporis et vitae genere eo magis
conveniunt inter se Hydrophilae; habitu: collo longiusculo; corpore
lato, pingui, subtus pro natatione instar navis convexo, plumis den-
sissimis oleosis, humiditatem omnem arcentibus, elasticis, larga la-
nugine suffarctis, operto; pedibus in posticam partem corporis remo-
tioribus, ut gubernaculi instar subremigent; Cauda brevi plerisque.
Vitae genus aquaticum, unde et alimentum fere omnibus, et fere
tantum nidos et cubilia in sicco quaerunt; nuptiae monogamae; ora
magna omnibus; pulli statim ab ovo natant, lanugine ad eum finem
oleosa operti. In polaribus regionibus, ubi maria et aquae dulces
hyeme conglaciantur, migratoriae omnes, loca petunt ubi temperies
mitior et aquae mediterraneae, vel maris sinus non glaciantur, et
nutrimentum offerunt, simul corpora lavare permittunt: humido enim

gaudent. "ox tandem omnibus clamor inconditus, cantus omnino

"7

210

nullus; indoles mitis, neque in pugnas prona, nisl in statu domesti-
co, ubi angusto spatio mares inclusi plures. — 4natomice tandem
convenunt Hydrophilae, ventriculo et ingluvie seu oesophago am-
plissimo, intestino amplo, coecis duobus insignibus instructo, cute
crassa , pinguissima , cranii et cerebri magnitudine multo infra Rapa-
€es, Oscines, Passeres, et omnes fere avium familias.

EH €cYGgGgw

Platyrostres aquaticae palmipedes, rostro dentibus lamellosis
serrato instructae, simul cum Mergis naturalem quidem subdivisio-
nem Hydrophilarum constituunt, sed in unum genus non bene con-
junguntur. Nescio quid repugnat etiam ignaro, si Cygnum Anatem
generico nomine appellaveris, vel Querquedulam Anserem cognomi-
nare velis. Magis Naturae et rationi consentaneum videbitur, si na-
turales generis hujus partitiones secutus, nomina cuivis tribui anti-
qua, consuetudine sancita servaveris, quicquid servilia ingenia in
lege methodi, quem unus homo condidit, haesitent.

Cygni, Anseres, Anates, Mergi conveniunt quidem ore et Jin-
gua serratis, pedibus palmatis, magis minusve retrorsum remotis,
corporis circum caesura €t habitu cuivis obvio, plumagine densa ela-
stica, multa lanugine farcta, moribusque et toto vitae genere. Est
tamen in eorum rostris, quoad figuram praesertim , diversitas, est in
habitu. Cygnis rostrum productius, angustum, depressiusculum, basi
tantum gibbum; longitudo co//li insiguis , corpus grave , incessus dif-
ficilis, trachea in sinu sterni anfractibus flexuosa, victus vegetabilis

€x aquae fundo petendus. — znseribus: rostrum conoideum, rob u-

— 2131

stissimum, praesertim ungue; pedes proceriores et gradiendo aptiores
in gravi licet corpore, adeoque pro vitae genere inter aquaticum et
terrestre ambiguo habitiores ; trachea simplex nec anfractu, nec la-
byrintho instructa. — natibus: rostrum depressum , latiusculum,
debile; pedes caudae vicini, unde gressus vacilans, ineptus, imo
quibusdam plane impeditus; trachea in maribus labyrintho osseo in-
structa. — Mergis tandem : rostrum cylindraceum , lanians, dentibus
subulatis instructum , pedes, incessus et labyrinthus, ut Anatibus,
quibus et vita aquatica et urinatione similes. — Qui hos characteres
aequo judicio perpendat, rationem non inveniet, quare Linnaeus
Mergos peculiare genus fecerit, et conjunxerit in unum Cygnos, An-
$eres et Anates?

Cygni plerique etiam in temperatis aquosis prolificant et aesta-
tem transigunt, hybernant circa maria australiora, v. gr. Euxinum,
Caspium, Araliense et magnos Tatariae magnae meridionalioris la-
cus. Hyeme et migrationis tempore turmatim congregantur, aestate
per paria sporadici vivunt.

3165. . CYGNUS. Ofor.

C. collo recto, rostro basi flavo, subangulato.
Cygnus ferus Auctorum, Zool. brit. p. 149. sp. 1. tab. Q.
Edward. av. II. p. et tab. 150. fig. integra.
Whisthng Swan, Pennant. Zool. arct. II. p. 541i. n. 46g.
Latham. VI. p. 433. n. 1.
Anas Cygnus, Gmelin. syst. Lin. II. p. 501. sp. 1.
Rossice Lébed et a voce cognominatur Klykuun.
Tataris 4kosch; Baschkiris Jus; Kirgisis Ku; Chivinzis Kuju;
Bocharo- Persis Dshuina ; Jacutis Kubà.
Morduanis Lost; ; Permaecis Dshodscheg ; Votiacis Jus; "Tsche-

»

remissis Joktschu; 'Tschuwaschis A4gysch; Voguhis quibusdam
Joschwoi ; Sosvensibus Koddü vel Kottoen; Ostiacis ad Ket et
Parabel Tschingi , Beresoviensibus Choteng, Wassuganis Ky-
tink , Surgutensibus Kuttunk.

Calmuccis et Mongolis Chong , femella Zaeng, quique capite ful-
vescit Schar - tologoitu - chong.

Tungusis Gag , Uugsch , Bagdawki; Lamutis Usi.

Samojedis Chóroi; Coibalis Leje; Arinzis Tige.

Armenis Kui; Tangutis Wschamgo.

Indis Ssüraes; Japonensibus Figushá.

Coraecis Kaitschan. Jukagiris Jonütschóra.

Camtschadalis occidentalibus Mascham, alis Bischuhysch, Ukin-
zis Kok.

Aléutis Koolkik.

In universa Rossia et Sibiria, in Camtschatcam usque, prae-
sertim. in aquosis desertorum 'atariae magnae atque Barabensium
camporum, nec non per tranquillos et arundinosos sinus maris Cas-
pii, circa Jembae fluvii praesertim ostium, Olorum maxima est co-
pia. Vere primo, quando ex australioribus versus boream migrant ,
circa Volgam aliosque majores fluvios et in Bosphoro cimmerio ostiis-
que fluv. Cuban abundant. Hyemant in Ponto Euxino, australi par-
te maris Caspii, maritimis maris:albi et Archipelagi et irriguis
Graeciae, ut et in magnis lacubus Asiae minoris et Tatariae austra-
lioris; partim etiam trans Oceanum migrant, praesertim in orientali
Sibiria. Imo fere crediderim Rossiae Olores.omnes circa mare ni-
grum et Caspium, Sibiriam ulteriorem autem frequentantes, circa si-
nus Americae hybernare. Stellerus certe, quum in insula Beringii
naufragus viveret, trans Oceanum orientalem copiose migrantes vi-
dit. Perhibet idem, dum adventant, illos Camtschatcam tanquam

d 213

primum portum salutare et autumno abitüros ibidem diu et copiose
subsistere ; inde vero aestate per omnem orientalem Sibiriam distri-
buuntur ad educandam prolem, adusque Sinus magnorum fluviorum
in arcticum Oceanum effluentium (v. gr. Obensem), non vero ad
ipsam maris glacialis oram. Adventant in Camtschatca Majo, abe-
unt inde sub finem mensis; post medium Augusti redeunt et ad fi-
nem Octobris usque commorantur. In Curilis insulis non apparent.
— Ad Volgam inferiorem adventant Martio vel Aprili, quamprimum
glacies soluta est, redeunt autumno et ad Novembrin usque passim
commorantur. Circa meridionalem oram Chersonesi tauricae per to-
tam hyemem gregariü versantur. Etiam in Camtschatca non omnia
abeunt sed circa loca Vulcania, calidis aquis scaturientia subsistunt,
praesertim circa fluv. Bolschaja, Lacum Curilicum, rivosque Avat-
scha, Jelofka, Tolpatscha, ubi Potamogeta et Calthae radices pabu-
lum subpeditant. Ubi ex austro veniunt parvis quoque turmis advo-
lant, dein per paria ad nidos disperguntur, fidissimi conjugii exem-
plum praebentes, in tantum , ut non solum inseparabiles semper vi-
vant, sed conjuge occisa mas, vel foemina superstes, per multos an-
nos circa solitos lacus in viduitate continuare observetur. ^ Lacus
praesertim amant multa Ulva et plantis inundatis et submersis squa-
lidos, etiam subamaricantes et foetidulos, quales deserti campi circa
Ischimum et Barabenses, habent plurimos. In genere Hippuridis vel
Elatines, Potamogetonum, Alismatis et Calthae radicibus pascuntur,
quam ultimam ideo Rossi Lebaeshiekoren (Cygneam radicem) appel-
larunt. In HRossia cicurati Olores praesertim vocis causa domestici
aluntur, neglecta altera specie, caroque curiosis venduntur, sicubi
levi vulnere tactos, vel ala fracta, venatores vivos capiunt. Etenim
adulti quoque facile mansuescunt et veré Olor voce amoenissime
clanga, argefifo.resonanti comparanda, etiam inter volandum saepe

E

214

edita, longeque exaudienda poétarum laudes jure meruit et epud
vulgus Rossorum et barbarorum nomine inde distinguitur. Etiam
quae de morientis Cygni carmüne traduntur, non omni fundamento
carent, quandoquidem mortali vulnere tactus Olor, ultimum reddens
halitum , similem sonum, aére e trachea exspirante, profert et
Sic, ubi fata vocant, udis abjectus in herbis,
Ad vada Maeandri concinit albus Olor.
Not. 1. Farietas duplex Oloris in Sibiria observatur:

«. Major, qualis Europae et Rossiae maritimis esse solet, qui
pondere plerumque libras triginta, vel triginta- quinque, rarius qua-
draginta medicas aequat. Juniores a 26 ad 3o libras pendent. Huic
remiges 36. rectrices 2o. rides subfulvae. Cutis toto corpore fusca.
Trachea usque in sterni sinum recta, compressa, hinc teres facta et
celebri anfractu flexuosa thoracem demum ingreditur. Intestinum 14.
pedes fere aequat; coeca pedalia. 'ertebrae coli 23. Hi plerumque
candidissimi.

B. Minor altera, quinta fere parte longitudinis priori cedens,
pondere circiter 16 librarum. rides huic cinerascentes vel pallidae.
Rostrum forma praecedentis, basi fulvum. —Rectrices 18. vel 2o. re-
miges 34. saepe 39. Cutis livido- rubet, quasi frigore exusta. Fron-
tis, verticis, collique plumae apice fulvescente-aureolae; latera ca-
pitis obsoletius. — Palpebrarum margines nudi, flavi. (In ejusmodi
varietate ad Selengam descripta mensuravi longitudinem a. summo

"

rostro ad uropygium 3. 1:0/. o. ad humeros »9'. 5". 8". ad nucham

7". 5". vostri ad frontem 4". ad angulos oris 3". 9". altitudinem ba-
seos rostri 1^. 9". latitudinem extremi i". 34^. expansas alas 6'. 7".
o. ulnam alarum 1. ii". 3". long. caudae 8". 3", tibiae 4^". 14/7. di-
giti medii 5'. 67.) Collum fere longius, rostrumque paulo majus

quam in priore. Tracheae rami non, ut illus, ampullacei. Intestini
A

o 215

longitudo eadem, licet avis minor. Generat pullos primo anno cine-
reos. — Stellerus prodidit ad inferiorem Lenam Oloris dari varie-
tatem vix Ansere erythropode majorem, quae multa habeat peculia-
ra, sed cujus descriptio nusquam in MS:is ejus exstat, et forte de
Ansere hyperboreo velatio intelligenda, quem Ostiaci quoque Cygnum
mutum appellant.

Not. ». Ob magnam Cygnorum copiam lanugo eorum in omni
Sibiria, Rossiaque australiore, parum populosa, copiosissime colligi
posset. Sed plerumque negligitur et barbari praesertim Cygnos pro-
pter carnes tantum occidunt et plumas igne amburunt, ne longius fa-
cessant negotium. Capiuntur autem variis laqueis retibusque, ut an-
seres; magna vero copia in locis desertis, ubi solitudine et victus
abundantia securi pennas mutant et abjectis remigibus volare nescii
sunt, perticis fustibusque caeduntur. Jacuti dicuntur noctu in lacu-
bus, quos Cygni frequentant, accenso subitaneo igne allectos occi-
dere. In genere Cygni spontanei pinguissimi, et juniores praesertim
delicatas pro mensis carnes praebent.

3175. CYGNUS zibilus.

C. collo flexuoso, rostro coccineo, baseos tubere lorisque ni-
gris.
Cygnus mansuetus Auctorum, Zool. brit. pag. 149. sp. 2.
tab. Q.
Cygnus, Frisch. av. tab. 152. Edward. av. Il. p. et tab.
150. Caput.
Mute Swan, Penn. Zool. arct. II. p. 543. n. 47o. Latham.
av. FI. p. 436. n. 2.
Anas Olor, Gmelin. syst. Lin. II. p. 501. sp. 2.
Rossice a stridore, quem pro voce edit Schipün.

216 autem

Calmuccis Surkurà.

In Rossia frequentius, in Sibiria rarius occurrit, in genere mi-
nus copiosus praecedente, et tardius adventans, unde videtur austra-
liores regiones praeferre, neque boream petere. Saltim in arcticis
Sibiriae plagis ignoratur. Caeterum mores et vitae genus omnino
Oloris.

Not. Mirum in tam tritis hodienum laborare Zoologiam et de
Cygni specie duplici europaea diu dubitatum fuisse. Cygnus mansue-
Lus dictus seu sibilus, non minus spontaneus vivit, nec quisquam,
qui vel eminus natantem ilum cum Olore comparaverit, ilum pro
varietate habebit. Olores maximos aequat; natat pulcherrime flexo
(in sigmoidem formam) collo, nutante capite quasisuperbiens; quum
contra Olor collo recto, caput ad angulum rectum horizontale susti-
neat. Cygnus sibilum pro voce edit. Trachea ill non adeo anfra-
ctuosa, ut Olor. Cygnus semper candidissimus, solo vertice palle-
scente, canoque subargentato, capite paulo breviore. Plumae verti-
cis illi rigidiusculae, elongatae, extremis quasi setosis, rudiusculis,
nitidis; at in O/ore molles brevesque plumulae. Maximum discri-
men in conformatione et colore rostri: in Olore rostrum depressum,
extremo latius, ungue latiore, acie crenulato, dorso inter nares an-
gusto jugo subangulato, basi nuda, flavissima, ad frontem plana,
tuberculoque utrinque subangulata; loro nudo, usque ad palpebras
flavas, flavescente. In Cygno contra rostrum paulo latius, coccineo-
rubrum, ungue et membrana nares perficiente, mandibulae item basi
et membrana inter ramos nigris; tuber magnum, carnosum, ovatum,
nigrum, rostri basi a fronte imminet. Cera, vel area nuda inter
oculos et rostrum , magna, triangularis, cum palpebris nigra. Ma-
xilla superior in Olore mobilior, totaque rostri basis debilior: mares
apice propiores. Mensurae rostri, imo capitis, tantum inter se dilfe-

— "1*9

runt, ut ex lis solis nemo conjungendas species suaserit; quas hic
referre longum foret: Pulli Cygnei primo anno gryseo - albidi.

EHE "AW SERES

Genus Anserinum a Cygnis et Anatibus vitae genere differt, et
licet aquas frequentet et natatione delectetur, praecipuum tamen ali-
mentum in sicco, ex herbis et graminibus tenerioribus quaerit. Ideo
et rostro robustissimo, ad morsum exacuato, et pedibus gradiendo
aptioribus , magis in aequilibrio positis, instructae sunt Anseres.
Amant ideo loca herbis luxuriantia et simul aquosa, et maxime re-
giones boreales, ubi herbae teneriores et succulentae per totam ae-
statem suppetunt, et ubi simul in vastis paludibus et ericetis solitu-
dinem exoptatam, pro educanda securius prole, et permutandis plu-
mis inveniunt, minore simul numero avium rapacium periculum mi-
nitante. Quandoquidem vero regiones illae boreales hyeme sunt in-
hospitae, omnes Anserum species quotannis secundum strictam le-
gem migrant, non, uti Grues, Ciconiae, Ardeae et Scolopaces atque
Anates plures, versus meridiem, ubi pabulum vegetabile illis gratum
non suppetere videtur, sed verosimillime versus Americae septentrio-
nalis situs temperatiores, magnis lacubus et maris sinubus occupatos
et hyeme mitiore gaudentes. Constanti enim observatione confirma-
tum est, Anseres feros abeuntes e Rossia et citeriore Sibiria versus
occidentem aestivum, e Sibiria vero ulteriore, versus orientem aesti-
vum et hybernum tendere; et licet vere in australibus prius appa-
reant, id tamen fit propter hanc solummodo rationem, quod aquae
ibi citius a glacie solutae, et vegetatio promptior est, unde ex trans-

28

d

218 —

marinis sitibus primum adventantes ad illas regiones statim iter con-
tinuant, ubi aquas fluidas et viridantem terram ex alto speculantur,
indeque calefacto etiam borealiore climate, illuc sensim recedunt,
et fallacia quadam, ab austro ad septentrionem mügrare videntur. Et
licet autumno , post educatam progeniem et refectas plumas, frige-
scente jam arcto, iterum versus meridionalores latitudines sensim
concedant aliquae, tamen, immo pleraeque, et ultimo omnes, in-
gruente hyeme, solita, licet longa via, trans mare tendunt. Aliquae
vero species, ut A. nivalis, hyperboreus, Bernicla, Canadensis, re-
giones temperatiores plane non salutare solent, sed eadem via, qua
vere ex America veniunt, autumno eodem revertuntur; et hac qui-
dem Americae ita sunt propriae, ut tantum 1n orientali Sibiria ae-
stiva propter vicinitatem ejus terrae quaerant, in Europa vero, ob
majora maris intervalla vix unquam sponte apparent. Unica forte
exceptio ab illa migrationis lege est .4nser cygnoides, qui videtur
hyberna in australibus orientalis Asiae habere, neque ad septentrio-
nem ita longe excurrit, ac reliquae species omnes, nec observatur
gregarius, ut illae, tempore adventus et post educatam prolem, es-

se solent.

318. ANSER cygnoides. TAB. LXIF.

A. rostro basi elato nigro, annulo albo plumaceo cincto, fascia
cervicali ferrugineo - fusca.
Anser cygnoides macro melanorhynchos, ruga rostri cuta-
cea transversali nigra, fimbria frontis alba, ductu cervica-
li spadiceo fusco, Messerschm. Hodeget. MS. et X:en Isid.
Sibir. MS.
Anser melano- platyrhynchos fuscus, collo fasciato, Steller.
obs. MS.

219

B. Domesticus: Anser chinensis Frisch. av. t. 153. rostro ni-
gro et t. 154. rostro rubro. Jin. av. II. p. 83. tab. g1. 9».
Anser guineensis, Buffon. orn. IX. p. 72. tab. 3. D'aubent.
pict. n. 374.
Rossis transbaicalensibus Suchonos (macri-rostra); domestica
ubique dicitur Kitaiskoi Gus (Anser chinensis) —
Mongolis Chongór - Gàlun (Cygneus anser), domesticus Mangut-
Gali (daemonius anser vel Anser Spectrum.)

In Sibiria: praesertim. circa. Lacum Baicales, et in regionibus
ultra eum sitis, interdum etiam lacu Telezkoi et parvis versus Obum
defluentibus fluviis montium Altaicarum, v. gr. Tscharysch et Koku-
sun, observatur. Specimina sub oculis habui e Curilis insulis et e
Camtschatca missa. Julio in Baicale lacu cum pullis natantem ob-
servavi. Primo vere ex austro advolat, inque lacubus istis tota
aestate occurrit, ubi cum pullis, tempestuosis licet undis innatare
gaudet. Videtur in China vel circa Japoniam hybernare et sine
dubio Anser Cygnoidi domestico per omnem australiorem Asiam,
usque in Persiam vulgari et inde Rossiam quoque introducto, origi-
nem dedit, non tamen sine suspicione hybridae generationis cum
Cygno forte mansueto seu sibilo.

Descr. Spontaneae, quam Icone expressi: magnitudo infra
domesticas. Rostrum nigrum, Cygneo simile, extremitate minus
lata, ungue latius convexo, politissimo, margine crenulato. Basis
rostri versus frontem adscendens, convexe biangulata, planiuscula,
nec in gibbum protuberans, cute subrugosa vestitur; struma gulae
nulla. Margo plumaceus circa basin maxillae superioris ferrugineo-
albus; hinc umbra usque versus oculos et per parotides diffusa testa-
ceo-grysea. Vertex cum fascia per cervicem longitudinali testaceo

fusca; collum album. Dorsum cinereo -fuscescens, plumarum limbis
*

220

gryseo-albidis squamatum. — Subtus corpus sordidius album, cinera-
scente nebulosum; hypochondria dorso concoloria, variegata; crissum,
latera uropygii, tectricesque caudae albissima. lae caudam non
aequantes, subtus fuscescente canae: remiges 96. fuscae, rhachibus
albis, tres extremo angustatae, extima toto exteriore vexillo angusto;
Tectrices fuscescenti-canae, secundariae margine terminali albido.
Hectrices 180. subacutae in cauda rotundata, fuscescentes, mediae
apice albae. Pedes coccineo rubri, vel e fusco - rufescentes. — Pondus
librar. rossic. octo vel ultra. Mensurae ab apice rostri ad uropygium
2 ped. 1: poll. a summo rostro ad humeros 1'. 2". 3". caudae 5". 67.
rostri ad plumas frontis 2". 9^. alarum expansio 4'. 4". 9". ulna 1'.
3. 9". femorum 4". 4". pars nuda g^. tibiarum 2". 11. digiti medii

(cum ungue 5".) 3".

B. l'arietas domestica, saepe decem libras superans, colore saepe
$pontaneae, saepius niveo, 1n Rossiae australibus e Persia advena,
et in Sibiriae transbaicalensibus regionibus e China adlata, copiose
nunc colitur. Major et ponderosior semper spontaneo et Ansere
vulgari, quocum sponte copulatur et prolem hybridam grandem
gignit, matri similiorem, gressu tardam, rostro subtuberoso rubro
vel seminigro, ipsam quoque foecundam generosam, pugnacem, quae
Rossis, praesertim Tulensibus in certamina ludicra adhibetur, sin-
gulo mari addita foemina, quae pone pugnantem adstans, collum
dorso maris imponere et voce illum excitare solet. Cygnoides verus
domesticus, praesertim seniores mares, admodum difformes tubere
rostri subfrontali subglobosa, paleari gulae pendulo cutaceo, plica
saepe alvi pendula, cauda surrecta. Qui albo sunt colore rostrum
pedesque fulvo rubra habent, qui colore spontanei, nigra. In Gilano

Persiae dicuntur plus una vice per aestatem pullos educare.

mu 221

Not. Anserem ferum fuscum, collo binis albis fasciis ab auri-
bus ad humeros exornata, Rossornm Bjeloscheiek (albicollem) distin-
guit Stellerus, magnitudine Ansere vulgari aequalem et facile (ut
ait) dignoscendam. Datur tantum in Camtschatca secundum sinus
Penshinensis littus, in lacubus Curilico et Bolscherezkiensi, ubi
quotannis prolem educant, raro circa fluvium Camtschatca, in borea-
loribus visuntur. Antumat Stellerus hos anseres e Japonensibus
insulis adventare. Sed nescio annon cum Ansere cygnoide sit con-
conjungenda species, quamcirca Baicalem vulgarem, tantum brevibus
verbis indicat idem et a Chinensi domestico distinguit.

319. ANSER . grandis.

A. rostro nigro basi fulvo, pedibus coccineis, corpore fusco,
subtus albido.
Anser ferus maximus, Gmelin. obs. JS.
Anser ferus fuscus maximus, Steller. obs. MS.
Anas grandis, Gmelin. syst. III. p. 504. n. 53. Latham. av.
Vl. p. 446. Penn. Zool, arct. Il. p. 570.
Rossis in Sibiria Gummenik bolschoi, Dolgosheiek (1. e. longi-
collis .

Camtschadalis Hyeschuhysch vel Hyet.

Mihi nunquam visam speciem e fide et posthumis adnotationi-
bus Gmelini senioris et Stelleri propono. Tantum ad Lenam et,
e posterioris observatione, per Camtschatcam et circa Anadyr fluv.

uotannis adventat et proli educandae per aestatem vacat. Est haec
cautissima omnium.

Descr. ,Pondere et mole plus quam dupla est Anseris vulga-
»ris, (a quo distinctissimus) libras 25. imo 3o saepe aequans. Ro-

»Strum quatuor fere uncias longum, nigrum, latitudine pollicis , un-

amm; n. ee
—————

222

»gue valde incurvo, et tota extremitate deorsum simum, basi fascia
,aurantia cinctum , caetera nigrum. Caput anterius ad oculos usque
»diluti, cervix intensioris fusci coloris. Gula et genae plerumque
»albido-cinerascentes, aliis pallido-flavescentes. Co/lum valde elon-
»gZatum. quibusdam totum, aliis tantum superius album. — Dorsum
»fuscum; uropygium fusco-cinerascens, tectrices caudae laterales
»albae. Subtus avis vel lutescente - albida, vel vinaceo - cinerascens.
» Abdomen candidum. —Remiges externae quibusdam fuscae, aliis e
»nigro-canescentes vel nigrae. T'ectrices fuscae , sub alis cinereae,
»apice albae. Cauda interdum tota cinerea, alis extremo alba.

,Pedes miniacel, unguibus nigris, Gmelin.

320. ANSER vulgaris.

A. rostro pedibus palpebrisque rubicundis, corpore fusco, sub-
tus cinerascente , fusco doliito.

Anser ferus vulgaris zfuctorum , Marsil. dan. V. ps 100. £ab.
48." «Fsch. av tab. 552 257.

Grey -lag-goose, Pennant. Zool. brit. II. n. 266. Zool. arct.
p. 546. n. 473. Latham. av. FI. p. 459.

Oye sauvage, Buffon. orn. IX. p 3o. tab. 2. D'aubeut. pict.
n. 985.

f. Anser domesticus albus, Frisch. av. tab. 157.

Rossice Gás, spontanea Dihii Güs; Malorossis Guska. —Varietas
major, rostro pedibusque intensius rubris, ungue albido, pal-
pebrarum margine rubro, saturatius colorata , in Sibiria Gum-
menik i. e. horrea frequentans; (Vogulis Z4slunt, Ostiacis .4s-
lont, Samojedis Jeptu.); altera vulgaris Reschnik, (fluviatilis)
Vogulis Jach vel Jalunt, | Ostiacis Jugan- Lont, Samojedis
Tschuik.

Tataris Kás. Tschuvaschis Chor, Chur.

Morduanis Mazi; "Tscheremissis Kamba ; Votiacis Sschadschek ;
Vogulis Lunda ; Ostiacis Lont, Pumpocolieusibus Cham; In-
bazkiensibus Tem.

Assanis et Kotovzis Scháme ; Arinzis Sam.

Mongolis Galà. Calmuccis Galün.

Samojedis ad Jeniseam Jettu vel Djotto, ad Ketam Toeku; Ca-
maschinzis T'aschu; Caragassis Ghai ; Coibalis Taose

Tungusis Nungnáki ; Lamutis Z4rbas. Jukagiris Landzcha.

Coraecis Heitoait. Camtschadalis Ksüde.

Curilis Kuitup. Japonensibus Gan.

Per omnem Rossiam, praecipue vero Sibiriam trans - uralensem
totam copiosissiimi, primo vere gregibus saepe centenariis advolant
ab occidente aestivo, in Rossia, ab oriente in Sibiria orientali,
aciem in cuneum seu lambdoideam figuram instruentes; Primum in
temperatiores latitudines descendunt, ubi caespes jam viret donec
ve in borealibus consistat. Dein aliqui in temperatis, minus popu-
losis, aquosis consistunt, maxima vero turba septentrionales plagas
petunt, unde prole et plumatione perfecta autumno redeunt, austra-
liora prata et arva depascuntur, in cultioribus regionibus magnum
saepe damnum agris inferentes et tandem, ingruente hyeme, colle-
ctis agminibus abeunt. ere antequam per paria sparguntur, mares
pro foeminio pugnant. Plerumque mane in pascua evolant, circa
meridiem aquas petunt; hinc denuo redeunt ad pascua, pernoctant
in lacubus et paludibus. Pleraeque, dum plumas mutant, remigibus
fere omnibus simul amissis, impennes fere fiunt, ita ut fustibus oc-
cidi possint; unde tunc solitudinem maxime quaerunt , nec ab aquis
longe recedunt. Pascuntur Equisetis, Hippuride, Caltha, Polygonis,
multisque aliis herbis et graminibus molloribus. Hybernant aliquae

224

circa mare caspium ct nigrum, inque arundinetis et lacubus austra-
lioribus deserti tatarici. Plurimae vero et Europa et citeriore Sibiria
versus occidentem, ex orientali Sibiria versus orientem Americae
temperatioris magnos lacus et sinus repetunt; inter Insulas versus
Americam sitas saepe a Camtschatca magno agmine migrantes et
Americae littora legentes a navigatoribus visae. — Domestici per
omne lLmperium Ruthenum copiose et sine magna cura aluntur et
variant colore albo, saepe guttis fuscis adsperso, et topho interdum
plumaceo nuchae. Hyeme tamen in borealibus, ob rigidum gelu,
loco tepido foveri debent. Celeberrimi Anseres et maximi e regio-
ne urbis Arsamàs, ubi mole nobilissimi, praesertim e stirpe Aybrida
(A. cyguoidis cum vulgari capitolina ave) aluntur. Hae incessu,
pugnacitate, sono vocis et magnitudine Cygnoidi domesticae proxi-
mi, sed articulatione vocis interrupta, rostro basi crasso, nec tamen
gibbo, colore plerumpue (nisi in junioribus) albo ad domesticos vul-
gares accedunt. "Tales "Tülae, Moscuae et Petropoli ad edendas in
spectaculum pugnas praecipue deferuntur. Seliguntur ad hoc animo-
sissimi mares et robustissimi et associantur singul foeminis duabus,
quas sibi amatas ipsi selegerunt. —Curiosis horam certaminum caro
valde pretio tales emuntur et venduntur. Pugnas marium instituunt
admissis ab utraque parte foeminis, quae mares excident in pugnam
gannitu et adulatione, imo incensa pugna pone marem adstant, col.
loque dorso ejus imposito voce pugnantem instigant. Anserum
ferorum pulli facile cicurantur, passimque inter domesticos aluntur.
Capiuntur feri in Sibiriae aquosis autumno, retibus magnis inter
lacus et pascua ab arboribus suspensis, locis praesertim ubi transvo-
lare consuerunt (vid. ltinerar nostri vol. JI. p. - -). Pondus eorum
vulgo ab 8. ad 1:o libras med. aequare solet. In depressis inunda-

tioni obnoxiis circa inferiorem Volgam Anseres non humi, ut ple-

225

rumque alibi, sed instinctu quodam supra salices et populos humiles
condunt nidos, ne exundante postea fluminis aqua submergantnr.
Not. Anser ferus a Frischio (tab. 155.) delineatus, convenit
cum specie , quam amiciss. Pennant sub nomine Bean-goose, a
majori vulgari distinguit, cui rostrum nigrum, macula versus unguem
transversa coccinea, irides pedesque rubri, quaeque in Anglia non
nidulatur. Eandem delineavit D'aubenton (pictur. n. 985.). Hanc
inter nostrates nec ego, nec praecessores observarunt. ^ Vulgaris
spontanei Anseris mares distinguuntur maculis doliatis nigris pectoris,

et magnitudine eminentiore.

321. ANSER .erythropus.

A. rostro pedibusque rubris, corpore fusco, fronte alba.
Anser ridibundus, Edward. av. II. p. et tab. 153.
Anser albifrons, Penn. Zool. brit. p. 150. tab. Q1. Zool.
arct. Il. p. 548. n. 476. n. 22.
Anas erythropus, Lin. syst. XII. I. p. 197. sp. 11.
Rossice Kasarka, in Sibiria remotiore Tschugaika. ^ Malorossis
Garkavyi Gus batbus Anser.
Jacutis a voce inter volandum exaudienda Lüglüja, itemque
Chan-chalüs. Baschkiris Kara - kas.
Mongolis tschim. ^ Calmuccis Schoschinar-Galim. ^ Tungusis
Ilaegli ; Lamutis Karkalu.
Vogulis Laek. | Ostiacis ad Surgut et Irtin Kirri- sem (i. e. ocu-
lus acipenserinus) et 4i-Lont (i. e. parvus Anser).
Samojedis Singerce. "m
Camtschadalis Keiresch vel Kéresid.
Martio mense secundum Septentrionem advolantes versus tepi-

das regiones australiores primum declinant, [fluviorum maxime tra-

29

226 ——

ctus secutae, tumque der omnem australiorem Rossiam et Sibiriam
ad Majum usque copiosae et gregariae vagantur, sensim versus frigi-
diores situs migrantes. . Astrachaniae jam fine Februarii transmigrant,
in Persia tamen nunquam observatae (Gmelin. jun. itiner. III. p. 37.).
Adulto vere, rupta ubique glacie, omnes in maxima borealia loca
secundum majora flumina abeunt, ubi clima et solitudo frigidarum
paludum proli educandae favent. Septembri redeunt cum prole et
ad hyemem usque in temperatioribus pastae, tandem in transinarina
loca fugiunt, via, ut frequens observatio docuit, per Rossiam ad
Occidentem aestivum directa, in Sibiria ad Orientem. In Ingria vix
unquam capitur, quia non considet, licet copiose transmigrans audia-
tur. Sunt in cibo deliciosae.

Descr. Ansere vulgari plus dimidio minor. Rostrum palhde
rubicundum, ungue albidiore. Frons late alba, ora fusca. Caput,
collum, fusco- cinerea, supra obscurius. Jugulum cinereum plumarum
margine exsoleto nitidoque subsquamatnm. Pectus albidum, maculis
transversis nigris. — Latera fusco-cinerea, subsqamata. Uropygium
nigricat, crissum album. Dorsum fuscum, gryseoque squamatum.
4lae extus coerulescenti- cinereae; tectrices secundariae margine ter-
minali albo; remiges secundariae atrae quasi speculum efficiunt.
Cauda fusca, albo marginata, rectricum 16. Pedes rubri. Pondus
4 librarum. Mensura a summo rostro ad uropygium 12". expansarum
alarum quadripedalis; ulnae alarum 15". caudae 4". 5".

(4. Farietas vel junior, ni fallor, proles autumno simul adventat:
simillima, rostri ungue et carina nigra; capite colloque magis fuscis;
ventre immaculato, tantum cinereo-nebuloso; fronte concolore vel
exiguo tantum margine albido rostrum cingente; pedibus obsoletissi-
me sordideque e fusco-rubris, diversa. 4Jae huic tantillo longiores,
licet ipsa fere minor.

€— 227

Not. Stellerus in observ. MS'* germanico idiomate scriptis
distnguit: Z4nserem ferum fuscum minorem, pedibus luteis, et Z4nse-
rem ferum fuscum minorem , ventre squamatim variegato. Anne su-
pra memoratam varietatem voluit? Mihi eemper apud nos unica
species visa est. Posteriorem dicit praesertim a Lena usque in
Camtschatcam frequentem esse, priorem in RKossia aeque ac Sibiria
vulgarem.

399. ANSER hyperboreus. TAB. LXV.

A. rostro pedibusque rubris, corpore albo, rectricibus primori-
bus nigris.

Anser grandinis, Schwenhfeld. siles. p. 213. Klein. av. p.
130. n. 11. Brisson. orn. P. p. 988. n. 10.

Anser ferus albus, Gmelin. sen. obs. MS.

Anser ferus candidus Lenensis, Steller. obs. MS.

Anser hyperporeus, Pall. Spicil. Zool. FI. p. 20.

Anas nivalis, Forster. act. angl. LXII. p. 413. 433. Latham.
av. VI. p. 445. n. 10. Penn. Zool. arct..II. p. 549.

Rossice ad Lenam Bjeloi Gás (albus Anser).

Jacutis Yurgung - Kás (eodem significatu).

Ostiacis beresoviensibus Ungula-choteng (i. e. Cygnus elinguis,
quia sine ulla voce transvolant, et nunquam ibi consident,
sed ultima arctica promontana et Novam terram petunt.

Lamutis Giltáli. Juraco -Samojedis JWarük.

Camtschadalis Hynkà ; Ukinzis Kéischuasch.

Americanis ad fretum Hudsonis J/ae-wae Forst.

Cum Brenta ab oriente migrantes in tractu Lenae fluvii copiose
apparent vere, indeque soluta glacie, versus arcticas terras, verosi-

milhme ilh continentis parti oppositas, nondum exploratas, abeunt.

»

228 m —

Circa Janam fluvium maxime abundant, ita ut ibi homines et canes
per totam hyemem 1is alantur. Rariores dicuntur ad Covymam et
Indigirkam esse. Rarissimi apparent in Camtschatca ad Juracorum
littus. et circa Obensem sinum, ubi extrema promontoria in mare
glaciale protensa, ut et Taimurense, colunt. Migrantes sine voce
volant. Ad Obum interiorem nunquam fere consident. | Ostiaci
Cygnum pygmaeum reputant et sic appellant.

Descr. Magnitudo infra A. vulgarem. Rostrum anserinum
ruberrimum , margiuibus maxillarum et macula saepe supra nares
utriusque eburneo, crenulato, quibusdam extremo niger. Palatum
novem denticulorum ordinibus asperatum. — Fraenum. oris e violaceo-
rubeus. rides fuscae. Corpus totum nive candidius, praeter alarum
pennas, et frontem lutescentem. — Hemiges viginti octo, primariae
nigrae, rhachibus albis; tectrices earundem canae ut et rectrices
mediae. Pedes lateritio - rubri, unguibus nigris quibnsdam cum
membranis inter digitos, violaceo rubri, digitis fuscis. Rectrices
sexdecim. Pondus varium, sed ad quinque libras non adscendens in
vernahbus. Mensura ab extremo rostri ad uropygium 2: pollicum,
expansarum alarum 50 pollicum. In junioribus caput usque ad ocu-
los fulvescente tinctum, malae leviter cinerascunt, vertex antice
candidus, occiput et cervix lutescunt. | Gu/a quibusdam quasi con-
spurcata. Pedum unguis medius obtusior, rotundatus, interiore mar-
gine dilatatus. Mensurae a summo rostro ad uropygium 2'. 3'. 6".
ulnae alarum i^. 5". 6". rostri ad frontem 2". 4". ad oris angulos

74 5

2". 9". caudae 5". 7". tibiae 8. 1'5,. digiti medii (cum ung: 5/77) a
9". externi (c. u. 34.) 2. 67. interiokis (e; -u. 4312) ia 537 o rpestici
"L4 ^4,
(6; i538 eg. .
Not. Juniores, s Forstero fides, coerulescenti- cinerei, post

' annum denique nivei evadunt. In terris Hudsonus , ad Severa fluv.

SE 229

medio Maji adventant boream versus migrantes, redeunt medio
Septembris cum prole, et singulis vicibus duarum Septimanarum
moram faciunt. — In Carolina sub nomine: ahite Brand, hybernat
et graminum radicibus vivit, maxime ubi adusta prata ; teste
Brichel (nat. hist. of Carolina)

303; IN/NS'E'R "Brenta.

A corpore fusco, capite colloque nigris, torque maculoso - alba.
Brenthus colymboides, Gmelin. sen. obs. MS.
Brenta Auctorum, Jrisson. orn. VI. p. 3o4. tab. 31. Albin.
av. III. tab. 93. Zool. britan. p. 151. sp. 5. tab. Q. La-
tham. av. Fl. p. 467. n..27.. Penn. Zool. arct, II. p. 551.
n. 470.
Glaucius, Frisch. av. tab. 156.
Cravant, Buffon. orn. IX. p. 87. D'aubent. pict. n. 342.
Rossice ad Lenam et in Camtschatca Nemok vel Nemhka (extra-
nea); Petropoli Morskoi Gás (marinus Anser).
Jacutis Chardyr - chás (niger anser).
Lamutis Karkallà. Coraecis Wetschópoal.
Camtschadalis Terad. Curiis Náükespu.

In Sibiria ad occidentem Lenae fl. nusquam occurrit, ibi vero
quotannis ab oriente ex America advolat, Majo mense, post ruptam
in fluvio glaciem, ultra Jacutiam in magis borealia loca demigrans.
Frequens circa Oceanum glacialem inter Lenam et Covymam. Vide-
tur iisdem cum A. hyperboreo in regionibus hybernare. In Cam-
tschatca rarius circa boreale promontorium Cronotskoi apparet. Er-
ratica interdum circa mare balthicum et semel Petropoli Julio mense

in foro prostantem vidi, in Ingriae maritimüs captam.

CART SEERAOEERGTYO
A————

230

Not. Nostrates et Sibiriae mihi adlatae ichnographiis auctorum
perfecte similes. Dorsum aeneo-nigricans. Torques alba, in cervice
interrupta, versus gulam in ramos subdivisa. Unguis medii digiti

latiusculus. | Pondus 3i librarum. — Mensura ad uropygium 1'. 7". o.
Carnes subinde piscu-

[4

expansarum alarum 3'. 4". o. caudae 4". 9".
lentae, — "Vidi hunc Anserem e Belgio adlatum domesticum in Vi-
vario quondam Nobiliss. Procopii a Demidof, ubi sponte propaga-

batur , quod non ibi faciebat Bernicla.

324. ANSER .Bernicla.

A. corpore coerulescente, capite colloque nigris, facie alba.
Bernicla, Brisson. orn. VI. p. 300. sp. 14. (exclusis quibus-
dam synonymis). Frisch. av. tab. 189. Zool. britan. p. 150.
Sp. 4. tab. Q. D'aubenton. pict. tab. 855. Penn. Zool. arct.
II. p. 552. Latham. av. FI. p. 466. n. 96.
Rossis borealibus Tschernaja Kasarka (nigra Casarca).

In maritimis borealibus circa mare album et ad oram Oceani
septentrionalis observata et specimina relata fuerunt a Cel. Lepechin;
in Sibiria nunquam oblata et plane iguota est.

Not. Berniclam cum Brenta perperam confudit. Linnaeus,
recte specie distinguit Brissonius. Forma rostri et habitu nulla

magis ad Ans. pulchricollem accedit.

305. . ANSER canadensis.

A. capite, collo uropygioque atris, macula utrinque parotica alba.
A. canadensis, Jrisson. orn. PI. p. 272. Lin. syst. XII. I.
p. 198. Latham. av. VI. p. 450. n. 14. Catssb. carol. 1.
tab. go. Penn. Zool. arct. Il. p. 544. n. 471. D'aubent.
pict. n. 346.

€— 1 251

Oye a cravate, Buffon. orn. IX. p. 85.
Aleutis Kamghang.

In insulis nostris versus Americam sitis, praesertim Unalaschka,
non infrequens, unde effarctas adtulit D. D. Merk. Nidulatur ibi
in scopulis , inter Alcas et Pelecanos; plures transvolae. Quaedam
hyemant.

Descr. Magnitudo Ans. pulchricollis. Rostrum paulo longius,
sed minor quam in A. vulgari coerulescente- nigrum. — Caput totum
et collium aterrima; colli nigredo iníra linea alba terminatur. Pal-
pebra inferior alba. Macula utrinque parotica, ovalis, angulata,
versus tempora extensa, alba. JDorsum fuscum, marginibus gryseis;
latera fusco-cinerascentia. Jugulum et pectus gryseo-albida, oris
plumarum albidis. enter et crissum nivea; uropygium atrum, sed
tectrices caudae albae. 4/ae, caudam subaequantes, extus dorso
concolores. Remiges primariae nigrae, priores 2. longissimae, secun-
dariae exterius cinerascentes. Cauda rotundata, rectricibus 16. atris.
Pedes nigr. Pondus librarum ross. 4 cum dimidia. Mensura ab
apice rostri ad uropygium 1'. 7". o. rostri i". 6". caudae 4". 9".
ulnae alarum 41. 3". 6".

396. ANSER -rufi-collis. TAB. LXVI.

A. niger , ventre genisque albis, collo subtus juguloque et area
temporali ferrugineis, albo marginatis.
Anser peregrinus , Meppelgans, Frisch. av. suppl. tab. 157. b.
Anser rufi- collis, Pall. Spicil. Zool. VI. p. 21. tab. 4.
Casarka minor, Lepechin. itin. II. append. p. 998. tab. 5.
"Anas torquata , Gmelin. jun. itin. II. p. 18o. tab. XIV.
Redbreasted Goose, Penn. Zool. arct. Il. p. 571. Latham.
2v. FI. p. 455. n. 17.

2,52 o

Rossis ad Obum Tschahwoi, ut et Ostiacis a voce hoc nomen
exacte exprimente; etiam Morskaja - Casarca, quod in paludi-
bus Oceano vicinis praesertim versatur.

Calmuccis Sunksur.

Samojedis Tschagu.

In maxime borealibus ad Obum fluvium, versus mare glaciale,
quotannis copiose nidificat. In reliqua Sibiria rarior nisi temmpore
migrationis vernalis, ex Oriente vel occasu hyberno advolans.
Astrachaniae, sub finem Februari et initio Martii, cum s. ery-
thropode copiose adventat, cito transvolans; Majo mense, quum in
septentrione aquae solvuntur, revertitur et versus arcton abit. Cau-
tissima. Volat magnis gregibus, nunquam solitaria, phalange in
cuneum instructa, vel obliquo ordine ut Ans. erythropus et vulgaris.
Inter volandum garriunt, ut A. Erythropus, sed propria ipsis voce
(Tschakwoi), a qua Ostiacis appellantur. .A Russis etiam, propterea
quod tantum in paludibus mari vicinis prolificat, Morskaja Kasarka
(Bernicla maritima) vocari solet. Quamprimum ver incalescit, e
regione sylvosa vel temperatiore ubi tantisper refugium quaesitant,
ad paludosas planities arcticae plagae abeunt, ubi per brevem aesta-
tem proh dant operam, plumas reficinnt, unde sub finem Augusti,
primo gelu, denuo in sylvestria redire coguntur, non ultra 58»um
latitudinis gradum , tandemque , nemine observante , quippe diluculo
praesertim et noctu migrantes, valedicunt ante confirmatam hyemem.
"Turmae Anserum ruficolhum | nunquam nisi apricis locis consident,
mirum in modum concordes, ut una circumspectante, omnes capita
iluc vertant, unde ictuil difficiles. Retibus in aére suspensis, quas
in itinerario descripsi crepusculo, ut aliae Anseres capiuntur et pro-
pter pulcritudinem in oppida mittuntur suntque etiam in cibo gratae.

Captae inira paucos dies privae fiunt et avena humectata nutriuntur,

233

sed raro ultra primam hyemem vivunt et adpropinquante vere pe-
reunt , unde domesticam speciem reddere nondum successit. Forsan
pabuli expetiti defectus, forsan et insitus calor vitam adimunt.
Calorem enim sanguinis in vivis thermometro ad 107. gradus Farenh.
deprchendi.

Descr. Omnium Anserum minimus et elegantissimus, ni se-
quentem excipere velis. Rostrum proportione et forma fere ut in
Brenta , fuscum , unguibus rotundatis , integris. Nares oblongae per-
viae. Lingua supra laevis, apice rotundato integra, hinc marginibus
retrorsum serratis, spinis sensim majoribus, non usque ad basin, ubi
reliquum spatium explet series denticulorum minorum, aequalium ;
supra basin callus transversus, continuus, dentibus conicis confertis
Obsitus , pone quem utrinque adstat callus parvus, item echinatus ,
et demum ante glottidem arcus, dentibus retrorsum sensim minori-
bus. lrides fuscae. Coloris descriptionem dedi im Spicilegüs. Pon-
dus masculis fere bilibre, foeminis paulo minus. Mensurae (e recen-
tibus accuratiores) ab apice rostri ad uropygium 1'. 3". 9". caudae
3". 11". rostri ad frontem 103". ad oris angulos i::"7. Intestinum
quinque pedale cum sesqui pollice; a pyloro 9 ped. 8 poll. distantia
sinus, seu tuber glandulosum in conduplicatura intestini. Hinc 3*.
3". ab ano distantia inseruntur coeca sexpollicaria, initio tenui, fili-
formi, extremo sensim fusiformi- dilatata , apice inflexa. — Bilis insig-

nis, obscure viridissima. —Fentriculus mole ovi gallinacei.

dod. ANS RE EI. pnichus.. dub. LXPII

A. cinereus, albo nigroque doliatus; capite continuaque cervi.
ce caudaque albis, pedibus fulvis.
Painted Duck, Latham. av. VI. p. 443. n. 9. Cook. it. I. p.
96. Gmelin. syst. III. p. 504. sp. 55.
30

P
t————-—

E]
2
^

Anas Canagica, Nov. 4ct. Petrop. XIII. tab. 10.
Aleutis Kamghang.

In insulis versus Americam extensis frequens, maritima, etiam
laqueis capitur. Specimina plurima, elegantissime effarcta, ex orien-
tali navigatione retulit p. m. D. D. Merck, e quibus quaedam in
Museum Academiae Petropolitanae pervenerunt.

Descr. Magnitudo A. erythropodis et fere habitus. Rostrum
anserinum , ad frontem livido- pallidum, inter nares nigras rubens,
lateribus pallidum, marginibus et maxilla inferiore nigris, ungue al-
bido, nigro marginato. lrides saturate coeruleae. Caput (praeter
gulam fusco lituratam) cum continua cervice candidum. Collum sub-
tus fuscum. Jugulum, dorsumque et latera cano - coerulescunt, trans-
versis arcubus plumas terminantibus nigro- albis doliata. enter al-
bus obsoletius cinereo undulatus. | Crissum cum cauda niveum. Re-
miges primores fuscae, rhachi alba reliquae nigrescentes, disco ca-
nescente, alboque marginatae, ut et tectrices. Pedes fulvi, ungui-
bus nigris. Pondus 6 libras excedit. Longitudo a rostro ad sternum

"t

7. 6". ad uropygium 1'. 2". o^.

LIV. uASAN: An BUS:

Anates, inter serratirostres Aves, quasi levis armaturae mili-
tes, imbelles, mites, agiles, lepidae, garrulae, voraces, in vene-
rem pronae, foecundae, omni pleraeque climate contentae, dum
aquae non desint; a Cygnis et Anseribus, uti mole corporis, ita ha-

bitu, rostro imbelh, depresso, gressu vacillante, plumarum ornatu

— 255
in maribus eminente, foeminarum colore ignobili (ut tutius in apri-
co incubent) solo speculo alari et rostro maribus simili, tandemque
anatomice: laxitate et brevitate tractus intestinalis , osseo in mascu-
lis secessu. seu Jabyrintho tracheae et genitali singulari conformatione
in trochleam contorto, insigni se distinguunt. Aliquae marinae sunt
constanter; aliae aquas dulces et mediterraneos lacus praeferunt et
hyeme tantum, necessitate coactae maria frequentant; aliae denique
in sicco multum versantur, imo nidos in cavernis condunt quare ea-
rum foeminae coloribus aeque conspicuae sunt ac mares, quippe in
tuto incübantes. Hae ambulant pedibus in aequilibrio positis, gres-
su elegantiore; istae vacillanti et aliquae, quibus in aqua urinare
mos est, postice remotis pedibus plane nequeunt in sicco procedere.
Migratio Anatum legibus minus adstricta est, quam Anserum. Hy-
bernant pleraeque, ubi aquae non gelantur, ideoque e borealibus
regionibus, saepe non longe, ad austrahores recedunt, redeuntque
primo vere. Marinae tamen etiam versus Americam migrare viden-
tur, et omnes munitae sunt nobili et mire elastica sub plumis lanu-
gine. Urinantur omnes hae, at minus reliquae, et plane non A. Ta-
dorna, rutila, Querquedulae.

398. ANAS Cutberti.

A. rostro nigro, angulis nudis frontalibus productis.

Anser lanuginosus, Brisson. orn. VI. p. 494. tab. 19. 9o.

Eiderduk et Eiderdrake, Zool. brit. pag. 152. sp. 0. tab.
Q. opt.

Anas magna nigro -alba, Edward. av. I. tab. 98. Mas.

Anas mollissima , Lin. syst. XII. I. p. 198. sp. 15.

Eiderduck, Penn. Zool. arct. p. 553. n. 48o. Latham. aw.
VI. p. 470.

Rossis ad mare Norvagicum et Album habitantibus Gagha et
Gafka: in Sibiria boreali Normóta. (communi cum sequente
appellatione ).

Datur secundum omnem oram glacialis Oceani arctici, ubicun-
que littora rupestria et scopulosa; circa Jeniseae et Lenae ostia di-
citur insigni numero occurrere. Rarior in mari circa Camtschatcam,
cum A. spectabili. | Hyeme subinde in glacie fluitante, cum Lutris
marinis, ex America advena observatur. In littoribus boreis et ma-
ris albi vere advolat et tarde autumno abit. Flumina nunquam subit,
sed in scopulis marinis inaccessis nidulatur, inque insularum juni-
peretis. Ova quinque vel sex, sature viridia, anserinis fere paria,
quae ab incolis sine lege, simul cum lanugine rapiuntur. — Matres
orbae usque ad tertios nidos condunt et lanugine sua operimunt. Ma-
eis abundat in desertis rupibus Spitsbergae et Terrae novae (Novaja
Semlja ) . In Sibiriae ora lanugo nusquam colligitur.

320. ANAS spectabilis. TAB. LXPII.

A. rostro basi gibbo linea plumosa bipartito, capite versicolore.
Anas capite cano, Edward. av. II. tab. 154.
Anas spectabilis, Lin. syst. XII. I. p. 195. sp. 5.
King-duck, Penn. Zool. arct. II. p. 554. Latham. aw. VI.
p. 473. n. 30.
Bering Goose, Penn. arct. Zool. p. 548. n.475. Latham. av.
VI. p. 465. n. 24. Gmel. syst. III. p. 508. n. 63.
Rossis circa Mangaseam viventibus Grebenuschka (cxistatella), ad
Ob fl. Normóta, ut praecedens.
Samojedis a voce Jorák vel Wardk.
Curilis et Camtschadalis. Mitz.

" 3 237

Littora Oceani glacialis totius frequentat, praesertim copiosa
eirca promontoria rupestria Jalmal ad osüum sinus Obensis, unde
c gulis versicoloribus hujus anatis consutam pelliceam vestem adferri
vidi; item circa Lenae ostia. Vere turmatim per Camtschatcam
migrant, paucae resides. "Tunc pinguissimae, pondere 5 librar. In
mari Camtschatico imprimis frequentat Promontoria Olutora, Caraga,
Lopatka et insulas Curilas, ubi tantum vere apparent, tumque pin-
guissimae. Cum glacie fluitante, ut Lutrae marinae, ex America
adventat. Ova in scopulis, insulisque ponit, et item lanugine opc-
rit, cujus teneritudine et elasticitate non inferior praecedenti; imo
similem bonitate lanuginem praeberent Anates marinae omnes, prae-
sertim A. nigra, Marila, acuta, Stelleri, glacialhs. In mari natan-
tes A. spectabiles aegre subvolant, licet insequentibus in scapha ja-
culatoribus, sed celerrime natant. Si tamen semel e mari se sustu-
lerunt, optime et alte volant. Victitant conchis praesertim marinis.

. Descr. Camtschatica mole superat Anserem erythropodem.
Rostrum cygneo simile, ungue intus evidenter striato, ut in Ansere.
Tuber supra basin rostri compressum, cartilagineum , cum toto ro-
stro coccineum , supra divisum crista plumacea nigra, a fronte pro-
currente. PFasciola nigra basin maxillae superioris cingit. Frons ca-
na itemque vertex fusco-lituratus; genae sub oculis late aerugino-
sae; at gula subtus longitudinaliter albida, fasciola bicruri, hnguam
avis forma referente, atra. Collum subtus jugulumque flavescunt, cer-
vix fusco alboque varia. Reliqua nigra, praeter maculam utrinque
in uropygio, aream humeralem, humeros subtus, et pinnas subala.
res albas. Alae pro mole corporis minusculae: remiges 5. interiores
deorsum falcatae. Cauda acuta; rectrices 14. acutae, apice canescen-
tes. Pedes lutei, membranis fuscis; posticus digitus membrana ala-

tus, ut in Fuligula. Mensura avis circiter 1. g^. o. Ulnae alarum

238 I—— "v

10". caudae 3". Foemina tubere rostri obsoleto, scolopaceo variegata,
ut À. Cutberti.

290. ANSA S as tellent s AB. LXVI.

A. nigra, pectore rufo, capite colloque albis lituris ad frontem
et nucham virescente-sericeis, speculo alarum chalybeato.

Anas Stelleri, Pall. Spicil. VI. p. 35. (edit. latinae) tab. 5!
Latham. syn. VI. p. 564. n. 497.

Western Duck, Pennant. Zool. arct. II. p. 564. n. 497. tab.
23! Latham. aw. V. p. 532. n. 74. Gmelin. syst. III. gi
518. sp. 0o.

Anas Beringü, Latham. syn. PI. p. 465. n. 24. . Penn. Zool.
arct. II. p. 548. n. 475. Gmelin. syst. II. p. 508.

In insulis nostris versus Americam sitis, praesertim circa Una-
laschka frequens, unde specimina retulit D. D. Merk. "Vere et au-
tumno solitaria ad Camtschatcae littora, circa Avatscha adpellit-caro
dura. Marina, praecedenti affinis et subsimilis colore; praesertim
vero foeminae cum praecedentibus duabus magnam habent similitu-
dinem.

Descr. Magnitudo paulo supra Penelopen. Hostrum supra coe-
rulescens, ungue nigro, semicylindricum, versus apicem edentulum,
utroque laterali margine superioris maxillae prolixo, intus lamellato:
Irides flavaé. Caput in adultis, cum initio colli album ; litura. frontis
utrinque virescens; oculorum areola sericeo-atra , isthmo cohaerens
cum inferiore parte colli chalybeato atra. | Dorsum totum , usque ad
caudam atrum; abdomen et crissum atra. Jugulum dilute, pectus in-
tensius ferrugineum , medio ferrugineo- fuscum. | Juguli et corporis
latera alba, albedine disterminante n.gredinem colli et dorsi, a fer-

rugineo colore. Macula oxrbicularis aira pectoris, ad ipsam alam.

. —— 239

Basis alarum candida: remiges primariae fuscae, secundariae extus
chalybeato -atrae apice albo . marginatae, speculum alae efficiunt; in-
timae quatuor deorsum falcatae, longitudinaliter, dimidiato albae et
chalybeatae, ut et alae spuriae pennae omnes. Cauda cuneiformis;
rectrices 14. nigrae, extima utrinque apice albido notata. Pedes coe-
rulescente cinerei, membrana fusca, digito postico alato.

Varietatem, ut puto juniorem, accepi, in qua albedo capitis
lateraliter punctis cinerascentibus crebris variegata. — liam , cui ca-
put et collum totum gryseo-fuscoque nebulosum, vertice solo albo-
varegato, lituris viridibus nullis adhuc conspicuis. — Foemina si-
milhima foemünae A. Cutberti. Corpus supra totum , cum collo et
capite fuscum, plumis omnibus margine gryseis; subtus nigricans,
ferrugineo squamatum. — Z4/arum basis fusca, speculum chalybeato-
atrum, antice et postice albo- marginatum, et quidem antice a te-
ctricibus albis. Intimae remiges minus falcatae quam in masculo,
speculi colore, longitudinalter albo-lituratae. — Mensurae a summo
rostro ad uropygium 1'. 2". 7". rostri i". 8". ad frontem 1". 7i".
ulnae alarum 8'. caudae 3'. 4". tibiae 1^. 6". digiti antici (cumung.
3^.)« a^, ypostici» (cum; ung; 27 .): 8".

Not. In Spicilegiis Zoologicis absente me impressis, pro Zna-
te Stelleri errore inserta fuit Icon Mergi albelh. ^ Unde in versione
germanica postea Descriptionem et lconem natis rufinae posui;

quod hic erat monendum, ne propagaretur error commissus.

331. ANAS Tadorna.

A. rostro basi gibbo compresso, corpore albo, ferrugineo ni-
groque vario.

Tadorna seu Vulpanser Auctorum, bin. av. III. tab. 94.

Marsi Danub. V. tab. 51. (cornu contra naturam ).

24.0 E— *

Brisson. orn. VI. p. 544. tab. 33. fig. 9. foemina. D'aubent.
pict. tab. 53.
Anas strepera, die Krachtente, Frisch. av. tab. 166. (sed
perperam rostro nigro).
Shelldrake or Burrough - duk, Zool. brit. p. 154. sp. 12. tab.
Q. Latham. av. VI. p. 504. n. 51.
Anas Tadorna, Lin. syst. XII. I. p. 195. sp. 4. Gmelin. itin.
Ip. 105."tàb: 19.
Rossice ad Volgam et m. Caspium Pegganka (variegata) vel
Utka pegganaja; in Sibiria Ataika.
Tataris It-alla-Khas (caninus varius Anser), vel /t-Kás ( caninus
Anser ).
Calmuccis Chonchotu-alah-nogossün.
Mongolis A4ngatà et Alaktà (maculosus) vel Zoochor-galà (va-
rius Anser).

Tungusis Buntal.

Frequens circa mare Caspium, lacus salsos et amaros deserti
tatarici, camporum Isetensium , Barabensium et Dauuriae apricae. In
borealiores regiones non adscendit, nisi casu. Jacutio adlatam vidi
tanquam avem ibi rarissimam. Vere ex austro advenit et in tempe-
ratis subsistit, lacus dulces haud frequentans, sed maxime Cancro
salino et Oniscis natatoriis frequentes. Nidum facit in cuniculis de-
serti aridioris antiquis, vel quos ipsa adaptat, itemque in cavis ar-
borum truncis, unde pullos exclusos statim ad lacum vicinum dedu-
cit, nec agitata illos deserit, subvolans non prius quam illos in tuto
viderit. Augusto congregantur in lacubus, mares voce clanga inter
volandum notabiles, et sensim versus austrum abeunt. Volant levis-

sime ob magnam alarum proportionem. — Elegantissimo corporis situ

" pee 241

et agilissime incedunt. Cicuratae vocem vix edunt, mec speciem
miscent.

Descr. Procerior Boschade, collo graciliore, forma elegantio-
re. Rostrum ruberrimum, extremo latiusculum , resimum, basi ver-
sus frontem nuda adsurgens in cristam compressam, cartilagineo-pin-
guedinosam, semiovalem masculis, feminae vix rugae instar promi-
nulam, rostro concolorem. | Mari: Caput collumque ad medium,
cum viridi nitore atra; inferior pars colli nivea, jugulum zona latis-
sima rufo-ferruginea. Corpus praeter alas candidissimum, abdomi-
nis tractu longitudinal nigro-subliturato, crissoque lutescente. ;4/ae
spuriae exterius viridante - atrae, interius albae, partim cano pulve-
ratae undulataeque. —44/ae magnae, basi tota, et tectrices secunda-
riae niveae; remiges primariae cum tectricibus nigrae; secundariae
ir. nitidissimae, viridi, violaceoque variantes, interius albae; inti-
mae 3. productiores, longitudinaliter rufae, nigrae albae. Cauda
aequalis, pennarum 16. alba, fascia terminali nigra, in extimis de-
ficiente. Pedes palhde rubri. — Foemina paulo minor et obsole-
tior, fronte et genis albicat, reliquo capite colloque sine nitore ni-
grescente. Zona prorae obsoletius rufa, in pectore interrupta ob
aream pectoris nigram, usque ad jugulum continuatam. Rectrices
tantum i4. pedes flaventiores. — Pulli jam adulti Julio, a parenti-
bus admodum diversi. Magnitudine Penelopis. Facies circa rostrum,
palpebrae, guia alba. Caput supra nigret, cum initio cervicis cano
undulato ; reliquum colli album, cervice longitudinaliter fuscescente.
Dorsum vigricans, triangulo albo inter alas; alae nigricantes, basi
albae, speculo viridante, introrsum testacco-fusco, postice albo-
marginato. Reliquum corpus album, ferrugine nulla. —Rectrices i4.
intermediae sex apice nigrae. Rostrum nigrescens, crista adhuc nul-
la in neutro sexu. — Pondus adultis masculis vulgo trilibre. .Mensu-

31

2423 —

ra ad uropygium 1^. 7/. 6//, rostri 9". i^, caudae 4^. ulnae alarum |
i^ i^. 9/4! yostti altitudo ad cristam 1^. 5//, ipsius cristae 5/4, in

femina alt. rostri 1^. tibiae i^. gi. digiti medii (c. u. 5/4) a^, 3!"!,

339. ANAS rutila.

A. rufa, capite humerisque albidis, alis caudaque nigris.

Avis Torpoen dicta, mongolica, JWitsen edit. ll. p. 258.

Vulpanser, Messerschmid. orn. FI. 893.

Brenthus rufi coloris, Gmelin. sen. obs. MS.

Anas aurantia, Marsil. danub. V. tab. 54.

Anas persica, Frisch. av. tab. 167. (femina exsoleti coloris).

Anas ferruginea , Catal. Proeg. adumbr. 358.

Anas Casarca (perperam) Lin. Mantiss. I. p. ?94.

? Anas rufa, rostro pedibusque cinereis, Lin. Faun. suec.
Iljqp. -1845

Anas rutila, Pall. Nov. Com. Petr. XIP. Part. I. p. 579.
tab. 22. fig. 1. mala.

Anas rubra, Gmelin. jun. itin. II. p. 18». tab. 15. mala.

Anas Casarca, Gmelin. syst. Nat. Linn.IlI. p. 511. sp. 46.

Ruddy Duck, Latham. av. JI. p. 456. sp. 15.

Rossice ad Volgam et Rhymnum Krasnaja Utka (rubra Anas);
Cosaccis Tanaénsibus Karagatka; Malorossis Kipána et Ogàr;
in Isetensi regione JVarnawa ; inSibiria orientali Krasnoi Tur-
pan et Norowoi ( cunicularius ).

Mongolis et Calmuccis 4angir (a voce). ante

Tataria It- Kás (caninus anser), vel 4at (Egauus) propter vo-
cem hinnitus similem.

Tungusis Ngangbà; Coibalis 44ngat.

Chinensibus Uanjoe.

243

In temperatis totius deserti caspici, tatarici et mongolici, adeo-
que verosimilime per omnem interiorem Asiam vulgatissima in vi-
cinia fluminum et lacuum. — Apud nos primo vere ex austro per pa-
ria advolant, nec facile ultra 53 gradum latitudinis adscendunt mas
et foemina inseparabiles socii. | Nidulantur in antris Marmotarum
aliorumve animalium desertis, in cavernis rupestribus, arboribusque
excavatis, unde dein pullos rostro sublatos ad aquas deportant. Ova
alba. Autumno e primis, cum prole, versus austrum revertitur. In
Sibiria praesertim frequentat aprica ad Jeniseam et ultra Baicalem,
ubi inter rupes nidificat. In borealibus nunquam apparet. Jolatus
diuturnus et levis, ut praecedentis; vox inter volandum, vel cum
considens turbatur, clanga, longe exaudienda, tubarum Clarinette
dictarum subaemula, unde et propter sacerdotalem colorem gentili-
bus Mongolis et Calmuccis sacra avis. Incessus elegans, fere galli
gallinacei, celer et habilhs. ^ Cicuratae nunquam prolificant, licet
diu vivant et ova interdum pariant. Idque eo magis mirum, quum
Anas aegyptiaca (Brisson. orn. P]. p. 284. tab. 27.), huic quamma-
xime affinis, habitu, incessu, colore, voce, etiam Moscuae et Pe-
tropoli in ornithotrophiis incubet et prolem perficiat. In eo autem
cum hac consentit, quod, si alas mutilare neglexeris, autumno ex
ornithotrophiis saepe abeat in calidiores regiones; idque saepe fa-
ctum est in hortis imperialibus Saraevillanis (Sarskoe Selo), ubi
Diva CATHARINA II. Augusta, clementia ut erat paene divi-
na, erga bruta quoque et volatilia, avibus exoticis mutilare alas
permittere haud solebat.

Descr. Mas a foemina differt magnitudine et pulchritudine
eminentiore, et torque circa medium collum nigra, quae plane deest
foeminis. Rostrum pedesque nigra. Caput cum initio colli albet,

fronte et genis vix lutescentibus. lrides fusco -lutescentes. ^ Collum

*

244 [€

inferius sensim ferruginescit, subtus inde a gula pallidissime. Infe-
rius cingit torques insignis atra, tantum mari, posterius paululum
descendens. Jugulum et subcaudales intense fulvo-rufa; pectus et la-
tera paulo dilutius; venter subtestaceus. JDorsum et olaespuriae pal-
lidiora. Postica dorsi cano fuscoque undulata. |Uropygium atrum,
viridi nitidum. Remiges 10. primariae nigrae; secundariae 11— 22.
exterius sericeae, viridi violaceoque variantes; interiores versus ba-
sin oblique albae, subpulveratae. Intimae 5. exterius ferrugineae,
introrsum albidiores. Tectrices supra primariae nigrae, secundariae
cum tota basi alarum albae. Incumbentes apice lutescunt. Inferae
tectrices primariae albae, apice nigrae, secundariae albae. Caudae
vix rotundatae rectrices 14, nigrae, exterius viridi nitidae. Digitus
interior limbo crasso, medio inciso marginatus. Mensurae ad uropy-
gium 1^, 5/. 6/4, rostri. 1^. 72^, caudae 4^. 9^/. expansis alis 3^. 6".
6^, ulnae alarum 1^. 1^. 4", femorum partis nudae 1^. 101". tibiae
2/. 91! digiti medii (cum ungue 5.) 2". 41^", postici 62". sine un-

gue incurvo.

SO. AA AO. CF 00.

A. atra, speculo alan palpebrisque albis, rostri disco fulvo,
macula alba.

Anas niger, JVillughb. orn. p. 978. tab. 7o.

Anas davurica, platyrhynchos, nigra, nasuta, rostro pedi-
busque tricoloribus pictis, iride oculi lactea, leucobra-
chyptera, Messerschm. orn. MS. IX. p. 1452.

Anas peregrina nigra, Frisch. av. suplem. tab. 165. b. Mas
pulcre.

Velvet Drake, Zool. brit. p. 152. sp. 7. eab.

— 245

Anas fusca, Lin. syst. XII. I. p. 1968. sp. 6. Jaquin. av. p.
40. ns^25. tabi G.

Grande macreuse, D'aubent. pict. tab. 958. mas, tab. 1107.
foemina. Chappe d' auteroche it. sib. I. p. 199. 202. tab.
10. situ et habitu vitiosis.

Velvet Duck, Penn. Zool. arct. II. n. 272. tab. 96. Latham.
av. P'Lp. 555. n. 482.

Rossis Petropoli Sviroh , in Sibiria Tschernoi Turpán, ahis Go-
lownà (Carbo), ad Tunguskam, propter aviditatem qua pisces
venatur, Newodschik (Piscator) | Mangaseensibus AHMéi.

Jacutis et Lamutis 4ndy. Baschkiris Yrok.

Mongolo-Buraetis Ukir-nogossán (Anas vacca), vel Ukir-Karaschi.

Tungusis Nopokéli. Ostiacis Tulbuk.

Ut raro in Europa, ita vulgaris, imo frequentissima est in
maritimis Rossiae et Sibiriae borealibus et circa vastos fluvios et
lacus; angustas enim aquas fugit, quia inepto volatu minus tuta et
pedibus manca, unde semper in alto versatur, urinatrix egregia, imo
quum venatorem timet, saepe diu sub aqua latens, solo rostro exserto.
In terris arcticis et Camtschatca foeminae longe adscendunt flumina
et in mediterraneis lacubus et stagnis incubant, dum mares; ante
exclusam prolem ad mare redeunt, insequentibus longe post foeminis
cum pullis. Nidum inter scirpos et arundines fluitantem texunt, ut
aquis levari, non vero ventis circumagi possit. Ova virenti sordido
alba, maculis fuscis inaequalibus, cinereisque majoribussparsa. Stulta
caeteroquin avis, omniumque frequentissime in laqueos natantes inci-
dit, praesertim cum vere et autumno gregatim matant, et ob libidi-
nem summam mares expositam in aquis farctam pellem foeminae
(Bussi Mandschik vocant) subigunt. Captae vox nulla, sed iracundia

maxima, ita ut hominem et canes sibilo morsuque appetere audeat,

246 —

continuoque hiante rostro strideat. ^ Nonnisi aegerrime et elumbis,
per brevissima intervalla incedit, angustoque loco subvolare nescit.
ln lacu liberis vox crocitans, suffocata utrique sexui. Inter volan-
dum gravi cum sibilo alas vibrat, ut e longinquo exaudiri possit.
Carnes pisculentae, rancidissimae et in genere vorax et turpis avis,
saniem continuo ano excernens excrementitiam. In mari Ochotensi
et circa Camtschatcam copiosisimae, dum in expositam farctam
avem libidinoso impetu ruunt, telis facile, etiam eminus occiduntur;
vel quum pennas abjecerunt, in angustos sinus, vada et ostia fluen-
tum scaphis compulsae recedente aestu caeduntur baculis et manibus
capiuntur. Adeo coeca libidine agitantur, ut si inter turbam marium
femellam forte natantem occidas, omnes mares, unum post alterum
occisae foeminae supervenientem occidere possis. Sunt autem viva-
cissimi, et vix discusso cranio occidi possunt. Lanugo sub plumis
mollisima, ut vix A. Cutberti cedat.

Descr. Major et grossior, sed brevior Boschade. Rostrum
breve, latum, ungue insigniter convexo, basi supra nares fornicatas
plano assurgens, angulis plumosis a fronte ad nares excurrentibus
Color rostri niger, sed area utrinque disci longitudinalis mollior,
cum ungue fulva, includens medium discum longitudinahter album;
maxilla inferior extremo fulva, basi sensim albescens. lrides cine-
rascente- albae. Palpebrae nigro-ciliatae albae, lunulaque alba sub
oculo, retrorsum producta. Corpus totum holosericeo - atrum, subtus
exsoletius, supra alas cum aliquo nitore viridi violaceoque. lae
vix uropygio longiores: remiges secundariae 10 — 16. albae, exterio-
res apice nigrae. Cauda brevissima, triangularis, nigra, pennarum
19. Pedum digiti, tibiaeque saturatissme rubri coloris, articuli
puniceo nigrescentes, membranae fuscae. — Foeminae et pulli ,

dorso toto nigricant, vix areolis lutescentibus, toto corpore e nigri-

— 247

cante et fusco subsquamato; caput iis exsoletius fuscum, area magna
utrinque ad rostrum, lituraque pone oculos albescentibus: rides
fusco-cinereae. Pedes fusco rabri. (Has videtur innuisse Linnaeus
cum Á. fuscae nomen pro triviali assumeret). Pondus 3, quatuorve

5". (latitudi-

"n

librarum. Mensura ad uropygium i. 6". 3^". rostri 2".

, He

ne 1"), caudae 3". 1". expansarum alarum »2'. 5". 7^". ulnae alarum

"rt

uitaast, dibtarua a gl. digiti. medu.(c. u, 317.) 3/24 1, postici

,

10", — In maribus trachea medio colli dilatatur in cameram osseam,
mole fere juglandis minoris, depressam ; intra thoracem labyrinthus
tacheae vix notabilis. Cysti$ fellea oblonga, majuscula, viridissimo
felle turgida. entriculus valde crassus et musculosus, interiore tuni-
ca aspera et rugosa, lapillis et arena triturans. —Pancreas a pyloro
quadripolücare. ^ Ductus bilarius i:i:i pollicum a pyloro distantia
insertus. — Intestinum septempedale; coeca duo quadripollicaria, et

azygon 6".

231. ANAS atra.

A. aterrima, rostro basi tuberoso, macula fulva disci inter
nares.
Anas niger eboracensis Scoter, Jillughb. orn. p. 981.
Anas nigra, Brisson. orn. FI. p. 420. tab. 38. fig. e. pessima.
Lin. syst. XII. I. p. 196. sp. 7.
Scoter, Pennant. Zool. crit. p. 153. tab. Q6. Latham. av.
VI. p. 480. n. 36.
Macreuse, D'aubent. pict. tab. 978. Buffon. orn. IX. tab »34.
Rossis ad Obum fl. Ssynga, in ulteriore Sibiria Morskaja
Tschernet (marina Fuligula).
Ostiacis Ssyng. Vogulis Sangi.
Samojedis Nármyti. Jacutis Queuheul'hach.

248 pu——À

In mari caspio et balthico rarius cum praecedente observatur,
frequens in magnis Sibiriae fluviis Oceanum glacialem influentibus,
sinubusque maris et lacubus vastioribus. Nec iu Lena fl. deest, quem
longe a mari adscendit. In Camtschatca vero deest. Priori saepe
intermixta natat. In terram vix unquam exit, ut illa,

Descr. Magnitudo circiter A. ferinae. Rostrum depressum,
apice subdilatatum , nigram, basi tubere gibbo, didymo; macula
oblonga, intense flava disci inter nares, a qua linea rubra excurrit,
tuber dividens. rides flavae. ^ Corpus totum aterrimum, quasi ho-
losericeum. Jae uropygium paulo exsuperantes, concolores. Cauda
brevicula, acuta, pennis 16. quarum mediae longiusculae , acutissi-
mae. — Foemina: fusco-nigret, marginibus plumarum subgryseis,
praesertim in dorso, juguloque; pectore gryseo-fusco: abdomine,
crisso , uropygio, cauda alisque atris. Caput vertice nigricante, la-
teribus gulaque gryseo-cinerascente albidis. Rostrum basi vix gib-
bum, stria obsolete didymum. Pedes, ut et masculis, nigri. Pon-
dus 23 circiter librarum. Mensura ad uropygium 1^ 3^. o. caudae
4". 3'!, rostri 2". 1^, ejusdem latitudo 9//. expansae alae s'. 8". o.
ulnae alae g^. tibiae i^. 5^. digiti medii 2^. 10'^.

Not. Hujus, ut et praecedentis et sequentis, icones bonae
desunt.

8359.2 A INANIS LUI ULL: a

A. atra, dorso cano undulato, abdomine speculoque alari albis.
Anas dorsata et alDifrons, Froeg. catal. n. 944. 245.
Anas Marila, Lin. syst. XII. I. p. 196. sp. 8. Pontoppid. atlas
dan. tab. 26. Gmelin. syst. Nat. Linnaeani III. p. 509. sp. 0.
Millouinan, D'aubent. pict. tab. 1:002. Buffon. orn. IX.

pag. 229.

— 249

Scaupduck, Penn. Zool. brit. p. 153. sp. 10. tab. Q. mala.
Zool. arct. II. p. 565. n. 490. Latham. av. p. 500. n. 49.
Rossis beresoviensibus Sorowaja.
Ostiacis Langi- tschentsch (sciurcum tergus).

Samojedis Tánebu.

In borealibus maritimis Rossiae, et maxima praesertim copia
in inferiore regione Obi fluvii, boream versus observatur. Gregatim
natat, ut Á. atra, cui et moribus et statura simillima, itemque va-
* sta aquarum spatia et ipsum mare praefert. Circa Belgium hyemat,
maritima. Ova oblonga, majuscula, olivaceo-virescente-alba, pun-

ctis obsoletissimis cinerascentibus.

Descr. Magnitudo vix supra A. ferinam, cui dispositione co-
lorum et statura simillima. — Rostrum latius, brevius, nigrum usque
ad nares, basi coerulescens , elatum , angulis longius frontem intran-
tibus, nudis. rides flavae. Caput, collum et prora tota usque ad
alas aterrima, velut holosericea, caput in maribus adultis nitore se-
riceo violaceo vel virescente. Pectus, venter, hypochondria candida.
Dorsum supra alas lineolis albis, nigrisque elegantissime undulato-
canum, colore pellis sciureae hybernae. Crissum, bases alarum et
alae spuriae albo nigroque undulata. Subcaudales, uropygium atra.
Alae nigrae, speculo angusto albo, quod efficitur a remigibus secun-
daris 1i1— 29. nigro terminatis albis, quibus proximae primariae
5— 10. medio canae. Tectrices secundariae apice albo -undulatae.
Cauda brevissima , rotundata, exolete fusca; rectrices 16. quarum a
mediae paulo breviores. Pedes nigri; digitus exterior medium ae-
quat, postici unguis aduncus terram non adüngit. Pemina fusco-
pigrescens, ubi mas aterrimus, decolor tota, syncipite circa rostrum
albo. Mensura ad uropygium 1^. 3^. 9^". rostri 9". (latitudine sum-

i2

250

ma 1i1i// altitudine basi 10^) caudae 9". 3, ulnae alarum 89". 9//,

tibiarum 1^. 5. digitorum medii et extimi 2^, 5'/,

836: A.N4ASS ferita.

A. cano undulata, capite brunneo, prora uropygioque atris,

speculo alari cinereo.
Anas fera fusca Auctorum, JWillughb. orn. ^ Albin. av. II.
tab. 98. p. 87. .
Penelope, Brisson. orn. FI. p. 384. tab. 35. fig. 1. bona.
Anas ferina ; Tin. syst. XH, p? 903: sp^7317
Pochard , Penn. Zool. brit. p. 156. tab. Q. 5. Zool. arct. II.
p. 560. n. 491.
Millouin, D'aubent. pict. tab. 803.
Anas erythrocephala, Gmelin. jun. Nov. Com. Petr. XP. p.
465. tab. 2o. mala.
Rossis Golubaja Tschernet (Fuligula coerulescens), in austraho-
ribus Krasno-golowoi Nyrok (Mergus erythrocephalus).
Jacutis Toipas (caput colore theae coctae); Tungusis Déürutu.
Ostiacis Juganicis Pom-lopte (i. e. Perelope herbicola); circa

Narym Ytaehung; circa Surgut Kaulang.

Per omnem Rossiam et Sibiriam ad majores fluvios et lacus,
nec non circa maris Nigri et Caspii littora frequens est, non solum-
modo maritima, sed in mediterraneis praesertim nidificans. Vere et
autumo imo hyeme, circa maris nigri littora cum A. Penelope et
caudacuta gregatim volant, mari partim innatantes, partim rivos et
scaturigines ; locaque uda visitantes.

Descr. Magnitudo et facies simillima Penelopes. Rostrum 1iti-
dem coeruleum, ungue et macula ad nares nigris. Caput, collum

testaceo - ferruginea ; reliqua prora, ut €t basis caudae, atra. JMacu-

TTA

€— 251I

la orbiculata alba in ipso angnlo maxillae inferioris. Pectus, hypo-
chondria , abdomen sordide alba, obsolete cinereo undulata, pulvera-
taque. Dorsum cano-album, ut in Marila et Penelope undulatum.
Alae canae pennis fuscis; speculum alae latissimum canum. Cauda
brevis, fusca. Pedes livescente - cinerei, articulationibus fuscescenti-
bus. Digitus posticus alatus, laterales membrana marginati. Unguis
medius obtusus, interius dilatatus. Femina scolopacea, interdum
subsimilis mari, prora tota obsolete testacea.

Not. Anas africana Frisch. av. tab. 165. an hujus varietas?

3997. A'N'AS'"Penetope.

A. dorso cano-undulato, capite brunneo vertice albescente,
speculo alari viridi, rostro coerulescente.
Penelope auctorum Anglis Widgeon, Wilughb. orn. p. 375.
Lab. 72. — Albin. av. II. tab. 9g. Pennant. Zool. brit. II.
n. 286. Zool. arct. Il. p. 574. | Latham. av. FI. p. 518.
'(DEEOS
Anas fera macula nigra in fronte, Frisch. av. tab. 164.
Anas fistularis, Brisson. orn. VI. p. 391. tab. 35. fig. 2. bo-
na. JD'aubent. pict. tab. 895.
Anas Penelope, Lin. syst. XII. I. p. 209. sp. 27.
Anas Kogolka, Gmelin. jun; N. Com. Petr. XV. p. 468. tab.
21. pessima. Ej. itin. II. p. 183. tab. 17. Junior. —
Rossis a voce fistulari Swistsch, Swijaes vel Swistün ; Malorossis
Siaes ; ad Occam Glott.
Vogulis Juju; Ostiacis ad Ob et Irtin Lopte, circa Surgut Lo-
auti et Lopti-wassech; ad Narym Puotschoenga ; Siraenis
Wjoes.

13
Ui
12

Tungusis Hiltyver ; Lamutis Kekolki; Coraecis Heitschogatschi.
Camtschadalis Nguinghum.

Per Rossiam et Sibiriam omnem, usque in Camtschatcam, in
stagnis, fluviis, lacubus copiosa; hyeme gregatim circa marium au-
straliorum littora volitans, tranquilo mari innatans, tempestuosis flu-
ctibus terram petens. Nidulatur humi; ova alba, mole, ut Fuligu-
lae. Caro ad mensas optima. Est e speciebus vulgatissimis.

Descr. Rostrum in utroque sexu pro criterio, coerulescens,
maribus, ungue et mandibula inferiore nigris. ^ Pedes livido cine-
rascentes. Jrides corallmo- rubrae mari, fusco-luteae foeminae. Mas:
caput cum parte colli rufum ; gula fusca; lora et areae oculorum vi-
rescente- fusco punctata; frons alba vel pallida, saepe tractu usque
ad nucham concolore, in junioribus ad verticem fusco- virescente
punctata. Jugulum vinacei coloris, punctatum. ^ Dorsum totum et
hypochondria cano- undulata. Subtus avis alba; crissum atrum, late-
tibus violascens. Jae basi fusco- cinerascentes, area magna, alba
usque ad tectrices. Remiges primariae canescentes, rhachi alba, se-
cundariae 19 — 19. efficiunt speculum viridissime splendens, antice
et postice nigro marginatum 20. dimidiato alba. Cauda acuta, fusca,
pennarum i4. Quibusdam vix prima frons albet, vertex punctis
fusco - viridantibus crebris. — Foemina: scolopacea, speculo alarum
nigro, interdum viridi notata, dorsali margine albo. Subtus albida
crisso fusco. Pondus » vel »3 librarum. Mensurae ad uropygium 1.
1". 9". rostri 1". 5". caudae 4". alarum expansarum »'. 6". 9", ulnae
9^. 5. tibiarum 1i'. 6". digiti medii 9". Genitale masculis sesqui-

pollicare , trochleiforme , rugis imbricatum.

338. ANAS ;rufina. TAB. LXXIX.

A. fusca, rostro rubro, capite (maris) rufo tumido subcristato,
speculo alarum albo.
Anas cristata flavescens, an Colymbis Bellonii, vel avis
Marsiliana, Marsigl. dan. V. tab. 53.
Anas Sjurakan, De Bruyn. it. Moscov. p. 336. tab. n. 185.
Re. Di
Anas rostro coccineo, capite rufo cristato, macula alarum
pallide carnea, Cramer. 4ustr. p. 339. sp. 8.
Anas fistularis cristata, Brisson. orn. FI. p. 398. sp. 22.
D'aubent. pict. tab. 928.
Anas rufina, Pall. it. II. app. p. - - n. 28. Spicil. german.
VI. tab. 5. mas. et foem.
Anas erythrocephala, Gmelin. jun. Nov. Com. Petr. XP. p.
465. tab. »o.
Anas cinerea, Gmelin. jun. itin. II. p. 184. tab. 18. femina.
Rossis ad Rhymnum Cosaccis Schmakovaja Utka.
Circa mare Caspium non infrequens, subsolitaria marina, ra-
rius Volgam adscendit, et lacus salsos deserti caspici et tatarici fre-
quentat. Observata tamen etiam circa vastiores lacus Isetensium

camporum : In Persia circa Ispahaen observavit De Bruyn.

Descr. Magnitudo supra Boschadem. — Rostrum ruberrimum ;
irides fuscae. Caput cum colli parte obscure rufum, vertex dilutior
topho plumaceo erecto, densissimo tumidum, qui refert cristam sub-
globosam. Corpus atrum, subtus exsoletius. Dorsum inter alas gry.
seo - fuscescens, macula lunata scapulari utrinque alba. ^ 4jae extus

fuscae , speculo albo, nigro marginato. | Hypochondria sub alis alba.

254 —À

Pedes fusco-rubescentes, — Foemina: cinerea, gula albicante,
vertice magis fusco rufescente, crista plane nulla, rostro fusco-rubro.,

339. JAN AS. ISEREDOF Uu.

À. corpore squamatim variegato, speculo alarum rufo, nigro
alboque.

Anas media Schnarrente , Frisch. av. tab. 168. 169.

Anas strepera, Brisson. orn. VI. p. 338. tab. 33. fig. 1. Lim.
syst. XII. I..p. 200. sp. 20.

Gadwall, Pennant. Zool. brit. p. 157. tab. Q3. mala. Zool.
arct. II. p. 555. L. Latham. FI. p. 515. n. 61.

Chipeau, D'aubent. pict. tab. 958.

Anas Kekuschka, Gmelin. jun. itin. III. p. 249. tab. 26. 27.

Rossis Petropoli Kraekovaja utka, Kraekowna ; alibi passim Po-

lucha (ob similitudinem puto cum Grigallo); venatoribus Ne-

rasnaet (quia femina a mare vix diversa); Cosaccis ad Rhym-
num, propter eandem rationem , Utka edinorodna, ( An. uni-
sexualis) ; Malorossis Polumateraja (media).

Tataris Koor-urdak; Baschkirs Kugál, a Linea. Mongolis Schi-

raegoi et Bordsho - nogossun.

Copiose in Rossia omni occurrit, nec infrequens in Sibiria,
nisi locis maxime orientalibus, ubi, ut in Camtschatca, deest. Car-
nes plerumque pisculentae.

Descr. Rostrum aequabile, nigrum, margine, praeter unguem,
maxillaque inferiore lutescentibus, submaculosis. /rides fuscae. F'er-
tex gryseo, fuscoque varius, reliquum caput et collum albent, pun-
ctis liturisque crebris fuscis. —Jugulum, dorsumque fusca, taeniolis
semicircularibus plumarum pulchre varia. Hypochondria taeuiolis pa-

rallelis undulata. —Crissum uropygiumque atra. Cauda obrotunda,

Qm 255

rectricibus 16. canescentibus, lunbo albidis. Remiges secundariae
variae. Speculum antice rufum, dein atrum, postice dimidiato atrum
et album. Pedes flavissimi, membranis, articulisque nigrescentibus.
Foeminae adultae mares colore aemulantur; sed hornotinae scolopa-
ceae, e speculo tamen tricolore facile dignoscendae, pedibus gryseo-
pallidis. Pondus bilibre. | Mensura ad uropygium 1'. 3". 6". caudae
3". ulnae alarum 9". 6". expansarum 2'. 8". 6^. tibiarum 1^. 6". di-
giti medii 2".

B. Farietatem hujus totam albam, capite pallido - lutescente , in
vertice cinereo- nebuloso, collo atque prora tota obsoletissime palli-
do-undulatis, inter vernales aves lIrcutiae a. 1772. observavit et mi-
sit amiciss. p. mem. J. G. Georgi, e rostro, forma pedibusque fa-
cile agnoscendam.

340. ANAS. Boschas.

A. speculo alarum violaceo, albo nigroque marginato.

Boschas, Anas fera et domestica auctorum, JWillughb. orn.
p. 308. tab. 72. 75. Raj. av. p. 145. 4ibin. av. II. tab.
105. Marsil. danub. V. tab. 59.

Anas fera, Frisch. av. tab. 158. mas, 159. foemina; dome-
stica tab. 177. et varietas alba cristata tab. 178. D'aubent.
pict. tab. 776. mas , 777. fem.

Anas Boschas, Brisson. orn. VI. p. 318. sp. 4. Lin. syst.
XIL I. p. — sp. -

Wild Duck, Pennant. Zool. brit. II. p. 279. tab. 97.

Mallard, Pennant. Zool. arct. II. p. 563. — Latham. aw. FI.
p. 489. n. 43.

p. Anas domestica , Gmelin. syst. Lin. Il. p. 538. sp. 113.

256 —

Rossis generice et simpliciter Utka, mas Ssélesen; | Malorossis
Katschka; it. Materaja Utka.

Tataris Kogàl et Kás-urdak; Tschuwaschis Kuagal.

Morduanis Jaksergae; Tscheremissis Luda; Votiacis Tysche vel
Tschoesch; Vogulis Pot, Botte; Ostiacis Wása, W'assech (1. e.
animal alatum) ; Pumpocoliensibus Bana ; Inbazkiensibus Boenu.

Samojedis Naebi ; Coibalis Nap ; Caragassis Ura.

Mongolis 4zin; Calmuccis Nogossán et Borodshin.

Tungusis Tschétschul ; Lamutis Nikis foem. Tarmi mas. Jukagiris
Oadshinonda (avis aquatica). Assanis Pin; Arinzis Ponja.

Camtschadalis Sáain et Lechlem.

Curilis Sáangitsch vel Saaitschitsch.

Per omnem Rossiam europaeam et Sibiram, usque in Cam-
tschatcam, mediterranea stagna et paludes praecipue colit et tantum
hyeme maria frequentat, plerumque sporadica. Stellerus etiam in
itinere Americano, insulisque Oceani orientalis eam observavit. Hy-
emat sporadica ubicunque aquas non invenit congelatas, et scaturi-
ginosis locis, ubi tepidula aqua, et fluminum locis hyeme non con-
gelatis et ibi etiam in ipsius Sibiriae et Camtschatcae rigidissimas
hyemes non timet. In Angarae lacunis media hyeme versatur, et si
casu ex aqua in glaciem exeat, pedibus humidis glaciei adhaerescit
ita, ut subvolare non possit. | Domesticae tamen in Sibiria hyemem
non bene ferunt, ideoque raro aluntur. Maxima earum turba circa
mare nigrum et caspium, in Anatolia, Persia, Tatariae magnae la-
cubus australioribus et China hyemat, cum Querquedulis, caudacuta,
Penelope, firma, aliisque.

Not. Mares primo tantum post nativitatem autumno foeminae
scolopaceae similes, nec pennis circinnatis caudae notabiles, vere re-

deunt ornata plumagine, quam domesticarum pulli jam autumno in-

297

duunt. Rostrum mari virescens, pedes fulvo- rubri; foemina rostro
luteo, disco fusco- maculato, ungue nigro, et pedibus lutescentibus.
in unica hac specie mares notabiles pennis tectricibus duabus vel
quaternis: recurvis caudae. J'arietas nucha topho plumarum ornato
apud nos perírequens. Jomesticae variant topho nuchae simplici et
duplici, colore niveo et variegato; his semper rostrum fulvum in
utroque sexu. In Ornithotrophio quondam Nobil amici Procopii
Demidof mas 4natis Sponsae viduus relictus, cum Boschade foe-
mina genuit hybridos pullos, qui vero in tenera aetate perierunt. —
Znatis moschatae mares saepe Boschadem subigunt, et quae semel
tali juncta fuit marito, admodum ei dedita manet et libidinosissima
evadit. Proles inde grandis, forma media, sed patri tamen similior,
praesertim colore, voce, gressu, papillis tamen circa caput caret, et

nunquam hybridam stirpem propagat; ut per plures annos expertum
habeo.

341. ANAS adunca.

A. rostro cylindraceo subincurvo, corpore fusco.

Anas curvirostra, Frisch. av. tab. 179. Froeg. catal. adumbr.
n. 248. Pall. Spicil. Zool. VI. pag. 33. Gmelin. syst. Lin.
Il. p. 537. sp. 112. Latham. av. VI. p. 496. n. 44.

Anas adunca, Lin. syst. XII. I. p. 2006. sp. 4i. bin. av.
II. p. 86. tab. 96. 97. III. tab. 100. Gmelin. syst. Lin. II.
p. 538. sp. 41.

In Rossia quoque rarissimo exemplo capitur, in Sibiria vero
nunquam visa. Domestica e Belgio illata in aviarium Nobi/. Proco-
pii a Demidof Moscuae multiplicavit constanti colore, quem de-
scripsi, fusco-nigrescente, macula utrinque temporali et saepe col-
lari albo. Spontaneae colorem apprime exprimit: Anas fera nigra ,

oo

258
Frisch. av. tab. 193. Dubium mihi nunc fere videtur an haec A.
adunca vere sit species peculiaris spontanea, vel an in domestico
statu, monstrositate vel adulterio quocunque primum orta, postea
per fugitivas fera facta sit, quod fere suadet raritas ejus in omni

Europa.

349. |JAINLA S - moschata.

A. facie nudiuscula, rubro papillosa.
Lin. syst. XII. I. p. 199. sp. 16. Brisson. orn. FI. p. 313. -
Anas moschata, ZAibin. av. III. p. 92. tab. 97. 98. Marsil.
danub. V. p. 116. tab. 56. 57. D'aubent. pict. tab. 989.
Anas turcica, Frisch. av. tab. 180.
Rossis Schipán Brissa (a sibilo quem profert), item Samorskaja

vel Kitaiskaja utka (transmarina anas).

Spontanea circa mare Caspium, rariusque in australibus Volgae
regionibus et lacubus deserti caspici; praesertim Sarpae, observatur.
Domestica praesertim Astrachaniae et in taurica Chersoneso, e Per-
sia et Turcia illata, Petropoli et Moscuae ex Europa, unde in va-
rias urbes interiores, maxime secundum Volgae tractum, sparsa est.
A. Sinis quoque adfertur. Producit apud nos crebro cum foemina
Boschadis, sibi pennis et gressu, fereque magnitudine, rostro et re-
liquo habitu, defectuque papillarum circa rostrum matri similiores.
Sed haec hybrida non propagantur, observante jam Frischio. In
Ormithotrophio quondam Procopii a Demidof etiam cum A. aegyp-
tiaca Brissonii hybrida produxit; mas enim, incubante foemina
ita libidinosus est, ut Gallopavonis femellas et Gallinas vi subigat,
et posteriores plerumque pondere suo enecet. Odor moschi praeser-

tim masculis, et mirum haec effluvia in femellas alus speciei eun-

259
dem effectum habere, qui de moscho notus est,*) easque reddere
maxime libidinosas, ita ut etiam Anatis moschatae marem, suae
speciei tunc praeferant, semel passae.

Not. Spontanea mole fere Anseris, maximam partem nigro-
aenea, subtus et capite colloque albo maculata, speculo alari albo.

Domestica rarius tota alba, plerumque maculoso - varia.

343. ANAS falcata. TAB. LXX.

A. capite sericeo crista carinata, torque alba nigraque, alis se-
cundariis falcato - elongatis.

Anas drepanopteros, seu Boschas minor torquata et cirrha-
ta, remigibus falcis instar incurvatis, Messerschm. hode-
get. MS.

Querquedula major, alis falcatis, Gmelin. sen. obs. orn. MS.

Anas drepanopteros torquata, Mus. Petropol. pag. 407. m.
650. seq.

Anas falcata, Pall. itin. III. app. p. 301. n. 34.

Falcated Duck, Penn. Zool. arct. p. 574. tab. 23. Latham.
guo Fm 539; n 62:

Rossice in Sibiria Kossatii Sselesen (falcata Anas) alus Kossatka
vel Kossak (falcator).

Mongolis Scharà-sul et Char - Lologoi -nogossán. Buraetis Bora-
Nogossün.

Tungusis Tschetschul et Tschytyma.

In borealibus ad Jeniseam primum, indeque per omnem orien-

taliorem Sibiriam occurrit, copiosior in regionibus trans Baical la-

*) Satis notus effectus unguenti ex oleo nucis moschatae et moscho , quod
veretro illitum libidinem movet foeminis,

^

200

cum sitis, et in omui Lenae tractu; Aprili primum advenae grega-
tim natant. Advolat ex austro (China) et cum Ansere Cygnoide et
A. rutila e primis adest. In Camtschatca rarius occurrit, teste Ste[-
lero. Jacutiae et circa Mangaseam observarunt p. m. Islenief,
Sujef, Merk. | Foemina obsoletiore colore. Mirum eam in Anglia
observatam fuisse, teste amiciss. Pennant. Fox inter volandum
brevis fistularis fere Recurvirostrae. — Nidus humi, gramine stratus.
Ova sordide alba, gallinaceis vix minora, pondere unciae unius cum
3, quatuorve drachmis. Caro hujus speciei sapida.

Descr. Magnitudo Penelopes, pulcritudine et habitu ad A.
Sponsam proxime accedit. Rostrum nigrum , aequabile. lrides fuscae.
Caput gloria avis: macula parva, alba frontis snpra rostrum. 'ertex
supra longitudinaliter testaceo-sanguinei coloris; gula subtus longi-
tudinaliter nivea, albedine medium collum ambiente et torque viri-
di-sericeo-nigra intersecta; reliquum capitis viridi sericeum nitidissi-
mum, lateribus versus rostrum cupreo nitens. ' Plumae capitis largio-
res, a nucha efficientes cristam compressaam, ad mediam cervicem
seu torquem extensam, ibique angulo deorsum terminatam. — Collum
infra torquem , cum jugulo atque dorso semicirculis albis nigrisque
pulcherrime variegata, crebrioribus dorsum. Pectus et Abdomen al-
bo fuscoque undulata; hypochondrzia distinctius et elegantius taenio-
lata. Uropygium supra fuscum, sed tectrices albo, fuscoque undula-
tae. Sulcaudales sericeo-atrae, lateribus albae cum transversa fascia
atra. Alae basi cano -cinerascentes, subtus albae; tectrices concolo-
res, praeter extimas, apice albae. Remiges primariae :o. exterius
cano-fuscescentes, interius albidiores, apice oblique mgricantes;
secundaria prima fuscescens, albo marginata, proximae 10. chaly-
beato-atrae, apice albo marginatae, duo harum mucronatae, apice

concolores, rhachi albae; quinque istimae elongatae, falcato - acumi-

—À ^ 4 6I

natae, violaceo - atrae, rhachi et exteriora ora anguste candida, com-
positis alis primarias caudamque (deflexa falce) exsuperantes. ^ 4a
spuria brevis, acuta, alba, cinereo - undulata, exterius notata macu-
la atra, pennas circiter 4. inficiente. Complicatae alae itaque specu-
lum chalybeum, antice tectricum apice albo marginata. ^ Tectrices
caudae atrae ; rectrices vix longiores 16. subacutae, exsolete fuscae.
Pedes fusco-coerulescentes, membranis nigris. Pondus librarum medi-
carum duo, vel paulo minus. Meusurae: ad uropygium v. 3". 4^".
rostri 1". 6". caudae 2". 10". alarum expansarum 2'. 6". 6". ulnae g*.
11", femorum ad 6: lin. nudorum 2". 4". tibiae 1". 3". digiü medii
(cum ungue 337.) 9". 4". Trachea simplex, labyrintho interno me-
diocri, osseo mole nucis juglandis. —F'entriculus mole ovi Boschadis,
depressus, per circumferentiam carinatus, inferiore musculo magis
cavo, glarea repleto. —Intestinum quadripedale; coeca sexpollicaria,

lneari-acuta. Testes maribus oblongi ad ipsas capsulas renales.

344. "AUN A'S " -glocitans. TAB. LXXTI.

A. capite utrinque fasciis falcatis albis, nigris viridibusque va-
rlegato, speculo alarum rufo viridi nigro albo. "
Querquedula torquata, taeniis ab oculo capistrum mentien-

tibus nigris, ochropus, glocitans, Messerschm. ornithol.
MS. FII. n. 196.
Anas picta seu capite pulchre asclato, Steller. obs. MS.
Querquedula major collo brevissimo, Gmelin. sen. obs. MS.
Querquedula glocitans torquata , Mus. Petrop. vol. I. p. 408.
n. 670.
Anas formosa, Georg. itin. Ll. p. 168. — Latham. av. FI. p.

ERR
2950. n. 97.

"* Ns

Anas glocitaens, Pall. act. holmiens. XL. pag. 33. tab. 1.
Latham. av. FI. p. 521. n. 66. excluso synonymo.
Rossice in orientali Sibiria a glocitante, etiam inter volandum

voce (Mokmok) Moklok vel Mokloschka ; ahis Kloktunja.
Jacutis Mogós vel Mongos, (a voce Moh-mok volantis).

Pulchritudine, cum antecedente, null exoticae avi inferior,
elegantissima in suo genere. "Vere ex austro in orientalem Sibiriam
advolant, in regione transbaicalensi, et ad omnem Lenam frequen-
tissimae. Lacus et flumina raro littora maris frequentant, et trans-
volantes glocitantem vocem edunt. Junio incubant in foveola humi
plumis strata deponentes ova ad decem, sordide alba, pondere ad
unciam cum aliquot drachmis. Septembri jam demigrant, primae
inter Aves aquaticas. Caro sapida admodum , unde a Jacutis capiun-
tur laqueis, simul e pellibus capiti detractis elegantes lacernas con-
suunt.

Descr. Querquedula paulo major, habitu similis. Rostrum
nigrum. rides fuscae. rea magna, palhda ad rostrum, unde con-
tinuatur striga superciliaris nivea , verticem nigrum includens. —Fa-
$cia utrinque arcuata, albo marginata ab oculo ad gulam nigram,
cui adcumbit area falcata pallida et huic alia viridi-sericea, ante-
rius nigro, postice albo marginata. Cervix intermedia longitudinali-
ter violacea. Dorsum tenerrime cano fuscoque undulatum. Jugulum
pallide testaceum, nigro guttatum. Crissum atrum, utrinque ferrugi-
neo marginatum , ductu transverso albo ad anum. — 4/a spuria ferru-
€&ineo, albo nigroque virgata. Speculum 2lare oblique vinde et
atrum , antice testaceo, postice albo marginatum. Pedes sordide ful-
vescentes. Pondus ultra :1 libr. med. — Mensurae rostri 1i". 8". lati-
tudine aequabili 7^. alarum expansarum 1. 117.0. ulnae caudam sub-

aequantis 8". 3". tibiarum 1". 3i

p".

. digiti medii (cum ungue 23:".)

—— 263

17, 8". Rectrices caudae sexdecim, mediae albae. ^ Maris Jabyrin-
thus tracheae ex anteriore et sinistra ejus parte productus, osseus,

minimus, compressus et inaequalis.

i 345. ANAS Crecca.

A. speculo alarum viridi antice rufescente, linea alba supra in-

fraque oculos.
Querquedula francia, Albin. av. I. p.96. tab. 100. Mas; IT.
p. 66. tab. 102. foemina.
Querquedula tygrina, Frisch. av. tab. 174. mas.
Teal, Pennant. Zool. britan. p. 158. tab. Q. Zool. arct. Il.
p. 577. Latham. av. VI. p. 551. n. 88.
Sarcelle, D'aubent. pict. tab. 946.
Anas Crecca, Lin. syst. XII. I. p. - -
Racanette venatoribus Gallis.
Rossice Tschirók, in Sibiria Gurka.
Tataris Sirgéi urdak ; Baschkiris Tyragai.
Vogulis Schóger - toppirwoi ; Ostiacis Schigirtpiri, ahbi Pyrengge
et Chandshi ; Siraenis Schydat.
Tungusis Tschirkühy ; Lamutis Kuritsch; Coraecis Ugalgapyl.
Camtschadalis Peschukun , orientalibus Prychtsch ;; Ukinzis Pyd-
schuhtsch.
Curilis Tuuriwe.

Copiose habetur per omnem Rossiam, Sibiriamque et in omni
climate, in Camtschatcam usque, ubique prolificans. Ova alba. Hy-
emat praesertim in australioribus haemisphaerii nostri; imo ubicun-
que aquas non congelatas invenit. Mira harum et sequentis in hy-

perboreis copia per aestatem, ubique tarmatim volant et notant. Ta-

264 rtt

men retibus minus facile capiuntur, quia viso periculo cito viam in
aére mutare callent. - |

Descr. //as pulcherrimus, capite testaceo, linea supra infra-
que oculos alba, interjecta utrinque falce viridi-atra, splendidissi-
ma, in cervice contigua, interjecto spatio violaceo. Pectus gutta-
tum, ut in antecedente , cui affinis. — Speculum alare dimidiatum,
supra viridissimum sericeum, infra holosericeo - atrum , antice fascia
rufescenti alba, postice linea alba marginatum. Eodem distinguitur
femina , ceteroquin scolopacea.

Not. nas Circia auctorum et Linnaei, mihi nonnisi nomen
videtur, quod ab uno Ornithologo ad alterum transüt. Mihi sane
adtendenti, neque in tota boreali Asia, nec in Europa, unquam
Anatis parva species, praeter Querquedulam et Creccam oblata est ;
neque venatores ullibi terrarum tertiam distinctam norunt. lini
icones, quas Linnaeus ad Circiam citavit, vere Querquedulam re-
ferunt. Videntur autem anniculi mares Creccae, autumno femellis
adhuc subsimiles, imo Querquedulae similiores, ansam imaginariae
speciei dedisse. $i quis vero vernalem mihi produxerit Circiam, a

Crecca et Querquedula vere diversam, masculam, victas dabo manus.

346 ANAS Querquedula.

A. speculo alarum virescente, utrinque albo-marginato, linea
supra oculos alba.
Querquedula vulgaris, Frisch. av. tab. 175. foemina, 176. mas.
Querquedula aestiva, Albin. av. II. p. 66. tab. 103. 104.
Garganey , Pennant. Zool. brit. p. 158. tab. Q9. Zool. arct.
Il.,p.:576. «batham:av. VI. pé 550. (n. 85;
Anas Querquedula, Brisson. orn. F[. p. 427. tab. 39. fig. 1.

EA

2. Optima; Lin. syst. XII. 1l, p..308. sp. 35.

u—À 265

Petite Sarcelle, | D'aubent. pict. tab. 947.
Rossice (ut prior) T'schirók, vel pro distinctione Polewoi Tschi-
rok (Querquedula campestris) et Néklow.
Wogulis Purwa; Sosvensibus Tyrwi ; Ostiacis Pürri, ad Surgut
Pylgy et Pyrni ; ad Narym Pakke.
Samojedis Pjosok. "lungusis Burbüky.

Adhuc copiosior fere praecedenti, omnibus, quibus illa, locis
occurrit ad Camtschatcam et arcticam oram usque; Carne delicata
vix inferior, et moribus similis.

Descr. Praecedente tantillo major esse solet, Vertex fuscus,
gula nigra; fascia alba supra oculos incipiens, in cervicem descendit.
Collum pallido striatum; prora squamatim variegata; alae spuriae
albo virgatae. ^ Basis alarum coerulescente cinerea; speculum vi-
rescente nigrum, margine antico posticoque album. Pectus album,
hypochondria undulata, crissum fasciatum. | Foemina scolopacea,
gula alba, tractu supraciliari albido, hypochondriis maculosis, spe-

culo obsoletiore, fusco - aeneo.

Sabio AUN ALS Fuligula.

A. nigra, crista dependente, capite violaceo, abdomine specu-
loque alarum albo.
Fuligula forte Gesneri, Raj. av. p. i49. n. 4.6.
Anas media cirrhata, — Frisch. av. tab. 171.
Anas nigro cristata, .4ibin. av. I. p. 82. tab. 95.
Glaucium minus, Zrisson. orn. FI. p. 411. tab. 37. fig.
Tufted Duck, Pennant. Zool. brit. p. 153. sp. 9. tab. Q. 6G.
Zool. arct. IIl. p. 573. Latham. av. VT. p. 540. n. 79.

Anas Fuligula, Lin. syst. XII. I. p. 207. sp. 45.

Morillonn, D'aubent. pict. tab. 1001.

le

266 e

Rossice Tschern. vel Tschernet (Nigrecula); in Sibiria Kossak
(a crista).

Baschkiris Kasch - chalak.

Siraenis Tjukála ; Vogulis Tor - wassei Ostiacis "Tun - wasse (Tor
et Tu significant lacus maritimos); ad Surgut Jink. wassech
(aquatilis Anas).

Tungusis Jombanga et Momjag.

Coraecis Aingahal.

Camtschadalis Kaaschin. | Curilis Jaitschir.

- In Rossia et Sibiria universa, usque ad orientalem et arcticum
7Oceanum copiosa; praesertim vere. Mas incubationis tempore, foe-
inina dein cum educatis pullis, vastissimos lacus et maritima petunt,
desertis fluminibus et stagnis. Est ex optimis urinatricibus, piscibus-
que minutis praesertim nutritur, unde carnes pessimae, licet pinguis-
sima esse soleat. Ova sordide cinerascente - alba, axi 2". 1". diame-
0:2", 5d
Descr. Mas capite collo et prora tota aterrimis. Caput pul-
cherrime violaceo-sericeum, crista dependente, aterrima, opaca.
Irides flavae. | Dorsum inter alas nigrum, subtilissimis atomis canis
pulveratum. Pectus et abdomen, fasciaque lata per medias remiges,
maxime secundarias ducta, cum subalaribus, alba. Crissum fuscum.
Rostrum totum coerulescens ungue nigro. Foemina minor, fusco
nigricans, limbis plumarum, praesertim in capite et gula, obsolete

rufescentibus.

349. ANAS ColymbLis.

A. capite subcristato colloque nigris, facie albida, pectore spe-
culoque alarum albo, iridibus flavis.
Anas Fuligula prima Gesneri, .4idrov. orn. p. 227.

—— 0€ 2 6

Anas cristata, Raj. av. p. 142. 4. 7!
Anas palustris, Frisch. av. tab. 170.
Anas Glaucium (Morllon). Brisson. orn. PI. p. 406. tab.
36. fig. 1. 2. optima.
Anas Glaucion? Lin. syst. XII. I. p. 901. sp. 56.
Brown Duck, Pennant. Zool. britan. tab. Q. altera Quart.
II. p. 277. Zool. arct. p. 573. F. Latham. I. p. 537. n. 77.
? Anas Gmelin. jun. itin. II. p. 183. tab. 16.
?Anas lurida, Gmelin. syst. Lin. II. p. 531. sp. 101.
Rossice Bjelobrjuschka (albi ventris), et item Tschernet; Petro-
politanis Ljesnoi Tschirok (Querqued. sylvatica) promiscue
cum AÀ. glacialis pullis.
Ostiacis ad Surgut Tschatsch a voce volantis, vel Pyschti - was-
sech (nigra Anas); ad Narym Sjaegedüda.

Per omnem Rossiam et Sibiriam, etiam australiorem , frequens
usque in Camtschatcam, lacus praesertim et fluvios sylvestres et
arundinosos amans. Vere gregariae; incubationis tempore mares
deserunt conjuges, quae dein cum prole natant solae. Imminentem
venatorem dolo audacissime abducunt a pullis, impennes seu vulne-
ratas se simulantes, donec in tuto viderint prolem et tum demum
volatu se subducunt. | Ova alba. n Ingriae sylvis aquosis Octobri
copiose retibus capiuntur, cum prole Anatis glacialis. Sed sunt iti-
dem pisculenti plerumque saporis. Urinatur ut affines.

Descr. lta similes Fuligulae, ut pro juniore ejus prole haberi
possent; sed vernales aves perfectae utriusque sexus, et collum gra-
cilius, distinctissimmam speciem arguunt. — Magnitudo Penelopes.
Rostrum fusco-coerulescens, lunula coerulescente circa unguem ni-
grum, lateribus coerulescens. Huic quoque irides sordide flavae, at

mari flavissimae. Caput cum collo toto brunnescente atrum, umbra

*

268 eráÁ€

albida utrinque a rostro diffusa insigni. ZV'ertex postice subcristatus,
plumis aliquot elongatis, per cervicem dependentibus. —Jugulum
fuscum, gryseo- pallidoque squamato nebulosum. Pectus albo -subar-
genteum, tracto medio et sub alis fusco- nebulosum. Crissum fusco-
inquinatum ; subcaudales nigrescentes, albo-squamatae. Supra tota
exsoletius nigra. 4[ae margine anteriore fusco- canescentes, subtus
tectricibus canescente albis. Remiges secundariae 11 — 20. transver-
sun albae, primariae 5.. ad 1o. exterius albicantes, sed margine
fuscae, hinc fascia lata, alba, extrorsum sensim evanescens, compo-
sitoque ala speculum album. Intimae remiges quinae aterrimae, cum
splendore viridi. — Cauda obrotunda, rectricibus 16. fusco - nigris,
i apice detritis. Pedes coerulescente cinerei, articulatim fusci; digitus
posticus interiorque membrana alati, exterior fere medio aequalis.
Foemina: similima, sed nigredine ubique exsoleta et fuscescente,
ventre toto niveo nitido (ut Colymbis); crista nulla; rectricibus :4.
itidem subpraemorsis. — Pondus vulgo e: ad e: libn — Mensura ad
uropygium 1'. 2'. 8". rostri i". 10". caudae 1'. 1o." expansarum
alarum. ». 3". o. ulnae 7". 3". tibiarum i". 247. digitorum medii
(c. u. 317.) 9". Genitale in masculis minimum, vix 5j". laeve.

Not. Anne haec species e connubio Fuligulae et sequentis

nata? medium inter utramque tenet.

S/O. AUN. S7. COELO ILCCO TI.

A. subnigra, capite brunneo, pectore, macula alarum iridibus-
que albis.
An Anas Fuligula altera Gesneri, .4/drov. orn. p. 227.
Anas fera fusca minor, Haj. av. p. 143. n. 1a.

Glaucium Bellonii.

— 269

Anas Nyroea, Güldenst. Nov. Com. Petr. XIV. part. I. p.
403. seq. Latham. av. VI. p. 541. n. 79.
Rossice Krasnogolowoi Tschern (Fuligula ruficeps), improprie
Nyrok (Mergus seu Urinator ).

Nonnisi in austrahoribus Rossiae aquis, circa Tanain praeser-
tim, Volgam et Rhymnum observatur. Per paria volant et stagna
amant pura, arundine vacua, ubi in mediis aquis versuntur ideoque
ictu sunt difficiles. 77x Boschadis, sed grossior et brevior. Minus
frequenter mergitur, nec pisce vescitur, unde caro sapidissima. Va-
rietatem Fuligulae credidit Latham.

Descr. Magnitudo infra Fuligulam, habitus similis. Rostrum
latiusculum, nigrum, area lunata circa unguem coerulescente, ut in
antecedenti. Jrides latae, lacteae. Caput cum initio colli, rufo - te-
staceum; macula parva lactea in ipso angulo gulae. A medio vertice
versus nucham tractus pinnulis gryseo pallidis, extremitate setaceo-
pinnatis, rigidulis, vix reliquas plumas superantibus, Collum medium
(admodum tenue) et cervix longitudinaliter ad dorsum usque nigra;
at jugulum intensissimi rufo-testacei coloris. Pectus et abdomen
album, fusco-nebulosum; crissum album. |Dorsum nigrum, inter
alas ferrugineo fuscoque pulveratum. .4/lae parvae nigrae, entico
margine albae, subtus fusco alboque variae. Fascia lata alba vel in-
cana, per remiges omnes, exceptis intimis 5. et 3. extimis extus
nigris. T'ectrices, remigumque apices, et interiores totae, cum virore
nigrae; unde speculum album alae antice posticeque virenti- sericeo
marginatum. Cauda subaequalis, detrita, fusco nigricans. Pedes
fusci, inter articulos livido- cinerascentes ; membranae nigrae ; tibiae
breviculae. Foemina: vix diversa, nisi capite et prora obsoletiore,
gulaque et abdomine albo- variegatis, rostro toto nigricante, caudae

rotundatae rectricibus tantum i4. nec detritis. $i Natura hybridis

270 ———

luderet et species multiplicaret, diceres hanc ex A. ferina et sequenti
genitam. Pondus sesquilibre, vel paulo ultra. Mensura tota 1'. 1". o.

7

rostri i^". 10^. (ejus latitudo o9".) caudae 2". 3". expansarum alarum
9

"
.

bipedale; ulnae 7'. a summo rostro ad sternum 7". 4". tibiarum 1

digiti medii (c. u. 317.) 2". 4". postici 7,"".

3505. ANTA C UPVOWRUS- AD, CDXXIT.

A. fusca, subtus albida, rostro brevi, speculo alarum diviso

iridibusque albis, pedibus lutescentibus.
Anas fera, capite subrufo, minor Aldrov., Messerschmid.
ornith. MS. I. p. 115.
Anas cinereo, albo, nigroque variegata, capite castaneo,
Kramer. et austr. p. 341. sp. 14?
An Anas latirostra, Brünnich. orn. bor. p. 21. n. g1.
Anas Marila (perperam) Pall. itin. II. p. 25.
Rossice Kamennoi Tschirok (Querquedula rupestris) ad Baicalem
Tscherisch.
Baschkiris A4atscháber. '"lungusis Kan.

In torrentibus rapidissimis montium Uralensium et Sibiriae, qui
nunquam conglaciantur, circaque tepidas scaturigines, passim hyber-
nat sporadica, et aestate quoque fluenta et lacus montanos, saxosos
amat, inumo inter fluitantem fluminum glaciem audacter natat. Me-
dio Maji jam cum pullis vidi natantem in rivulis et fluentis uralen-
sibus In Camtschatca, Stellero observante, sub hyemem, quando
jam omnes anatum species demigrarunt, copiose demum capitur,
neque omnes per hyemem avolant. Circa mare caspium in alpinis
Persiae omni tempore anni observavit Gmelinus jun. Volant raro,
natant expeditissime.

— a7

Descr. Magnitudo Creccae, breviores crassioresque omaes
proportiones. Rostrum perbreve, basi valde convexum fuscum, late-
ribus et versus unguem lividum, forma ut in Clangula, nisi quod
angulos plumaceus a fronte minus procurrit et magis rotundatus.
lrides lacteae. | Caput rufescenti-fuscum, tumidulum; semitorquis

l ? , 1
medi colli alba, cervice interrupta. Corpus subtus nitide album,
lateribus juguloque squamatim fusco-nebulosis. Supra exsolete nigra:
Macula alarum alba, striga niera divisa. | Cauda canescenti - nigra,

, S S
rectricum 16. in utroque sexu. Pedes antice lutescentes, tibiis
postice membranisque fuscis; digiti elongati. Pondus circiter unius
librae. Mensurae: ad uropygium 1:1: poll. rostri i". 6^. caudae »'.
2". in adultioribus longit. pedalis, cauda 3". Alae expansae 2 ped.
Ulna 7". tibia i^. 3". digitus medius et exterior 2". 4". posticus 8".
cum unguibus circiter 3". aequantibus.

Not. Huc forte pertinet Anas cryptarum zirchnicensium, Lin.
syst. XII. I. p. 197. certe non ad marilam, quae est pelagica. —
Refert nostra iconem, quam pro foemina Clangulae dedit Zool. brit.
tab. Q. priore cum Clangulae mare, et utique Foeminis Clangulae
persimilis est, nisi quod careat litura alba ad sinus oris, et loco

alpestri. An degeneratio Clangulae ab alpina regione?

3201. .ANAS Clangula.

A. nigro alboque varia, capite tumido, violaceo- nigro, macula
ad rostrum utrinque alba.
Clangula auctorum, Raj. av. p. 142. bin. av. I. tab. 96.
Frisch. av. tab. 183.
Anas platyrhynchos mas, JWilughb. orn. p. 289. tab. 73.
Marsil. danub. V. tab. 55.

an a
————

zl
zs |
I3

Golden eye, Pennant. Zool., brit. p. 151. sp. v:. tab. Q.
Zool. arct. II. p. 557. n. 436. Latham. av. V1. p. 535. n. 76.

Anas Clangula, Lin. syst. XII. I. p... sp.

Garrot,- D'aubent. pict. tab. 402.

Hossice Gógol; Malorossis Kraekuschka.

Siraenis Sschultscher ; Voguhls Sal, Sai vel Soi; Ostiacis Lobtay,
ad Surgut Torom-Sanheni (i. e. Deilux, qui a interdiu et
cum sibilo volat ).

Tungusis Hüribky ; Lamutis Kongalà.

Coraecis Ilygali.

Camtschadalis Guihu; occidentalibus Ngukunguku.

Curiis Tschachtschir.

Est e vulgatissimis Anatum speciebus in omni Rossia etiam
australiore et per omnem Sibiriam, in Camtschatcam usque, aquas
fluentes pariter et stagna inhabitans. Urinatrix egregia et omnivora,
ideoqne maxime pisculenta. In Camtschatca, teste Stellero, mures
migratorios vorat, quum fluvios trajiciunt. ^ Ova saepe in cavis arbo-
rum deponit, virescenti - alba.

Descr. Magnitudo Penelopes, sed crassior et collo adhuc
breviore. Rostrum breve, latum, basi crassum, nigrum, membrana
inter ramos mandibulae nuda, rugosa, atra. lrides citrinae. — Caput
plumis tumidum, cum colli initio atrum, violaceo et viridi nitore
varians. Macula nivea ovalis utrinque ad rostrum, | unde Germanis
et Belgis perspicillata dicta. Collum totum et corpus subtus niveum,
praeter femora fusca. JDorsum atrum. — Z4lae spuriae breviculae, nigro
virgatae. 4a nigra, media area magna alba, remigibus nempe
secundariis 15 —— 21. et tectricibus apice albis. Cauda rotundata,
fusca, rectricum 16. quarum » mediae paulo breviores. Pedes auran-

ti, membranis et unguibus fuscis; digiti longi, exterior medio

l

Dd ^—^
———— 4A /
6

longior, interior fimbria latiuscula aurantia marginatus posticus itidem
alatus, ovato-oblongus, planus. Pondus fere trilibre, vel aliquot

^r

unciis minus. Mensurae ad uropygium i'. 3". o. zostri 1". 11^.
(ejus latitudo 917.) caudae 3". 3". alarum expansarum »'. 3". 6".
ulnae 8". tibiae 1i". 5". digiti medii 2". 8". exterioris 2". 10/7. postici

9. ejusdem latitudo 5". digiti interioris fimbriae 4".

350. ANAS histrionica.

A. canescenti-fusca, albo nigroque virgata maculataque, hypo-
chondris supercilüsque ferrugineis.
Anas picta, capite pulchre fasciato, Steller. obs. MS. Kra-
scheninik. Camtsch. I. p. 339.
Anas fuscus maculatus, Edward. av. I. p. 99. tab. 99.
Anas histrionica, Lin. syst. XII. I. p. 2o4. sp. 35.
Canard à collier de Terreneuve, D'aubent. pict. tab. 799.
mas, 799. foemina.
Anas minor ex albo et fusco varia, Catesb. Carol. I. p. et
tab. 98? Foemina.
Anas canadensis minor, fuscus, Edward. av. III. pag. et
tab. 157. Foem. 9g. mas. (optime ).
Anas minuta, Lin. syst. XII. I. p 304. sp. 36. Brünnich.
orn. bor. n. 86. Foemina Gmelin. syst. Lin. II. p. 534.
Harlekin- Duck, Penn. Zool. arct. IT. p. 560. n. 490. Latham.
av. PI. p. 484. 485. n. 38.
Rossis in Sibiria Kamenuschka vel Kamennaja Utka (rupestris
Anas).
Camtschadalis Nikyng vel Nikyngyk.
Circa Baicalem lacum, stagnaque Davuriae alpina majora,
Baunt, Schakscha, lIrgén, caet. abundat. April hospitatur in tor-

ar
22

Le 4 Lose
274 "

rentibus montanis et fluviis saxosis rapidis, a glacie liberatis, ut
Uda, Conda, Ingoda, Schilka, Bargusino, plerumque per paria unde
mares post celebratas nuptias soli, foeminae vero demum confirmata
prole lacus et maritima petunt, et gregatim circa rupestres ripas
vagantur, oniscis praesertim copiosis inhiantes. ox clara, brevis,
rara, volantis nulla. Stolidae hominem prope admittunt et urinantur
potius quam avolant. Stellerus hanc speciem primum observavit
in torrentibus mare Ochotense influentibus, copiosissiimam dein in
Camtschatca, ubi vere ad fontes usque rivulorum adscendit, exclu-
saque prole redit ad mare. Circa insulas versus Americam sparsas
observabat frequentem p. m. D. D. Merk. Hybernat in mari, vere
torrentes adscendit etiam ibi. Ad jugulum usque tota aquae immersa
natat, ut A. mersa urinatur diu et natando lubentius, quam volando
fugit. "Teneros pullos sub initium Julii ad Baicalem accepi, unde
crederem bis in anno prolificare. Rarissime interdum circa Uralense
jugum apparet. Ova descripsit et delineavit Steller (Nov. Com.
Petr. IV. p. 420. tab. 11. fig. 13. 14.) majuscula, fere ut Boschadis,
glabra, alba, sena in uno nido, quem foemina in ripis gramine
conculcato plumisque format. Parit, eodem observante, fine Junii.

Descr. Magnitudo Penelopes. Rostrum fuscum, mandibula
inferiore et ungue coerulescentibus, forma (:fere ut in Anate glacia-
le:) versus unguem conico-angustatum, circa unguem subrugosum,
basi stris subtilibus, vorticosis. Lobulus cutaceus, dentatus, niger,
instar cristae gallinaceae angulos oris obtegit. rides fuscae.

Mas: caput habet, cum superiore parte colli, atro - chalybea-
tum; area magna triangularis alba utrinque ad rostrum, fascia utrin-
que per verticem ad occiput continuatae primum albae, dein ferru-
gineae, inter quas spatium opaco-atrum. Macula supra aures ad $

alba, postico margine item atro-opaca; pone hanc utroque latere

pnR€——
mM 27

m

area lanceolata alba, ab occipite versus collum obliqua. Collum
inferius totum ambit cingulum latum niveum, atro marginatum.
Corpus totum coerulescente- nigrum, subtus obsoletius; ad jugulum
utrinque transversa area magna lunata alba, atro marginata. Hypo-
chondria rufo-ferruginea, partim subundulata. |Uropygium totum:
chalybeato-atrum, macula parva alba utrinque ad extimam rectri-
cem.. Subcaudales atrae. /ae parvae, vix uropygium excedentes,
nigrae, maculis duabus parvis albis ante speculum, altera in tectri-
cibus oblonga, altera in vestitricibus orbiculata. —Hemiges 96. spe-
culum remiges 15 ad 2o. exterius violaceo -sericeae, 2:1 ad 93. disc

albae exteriore margine atrae efficiunt, unde violaceum partim, par-
tim albo nigroque fasciatum. 4/ae spuriae breves, exterius longitu-
dinaliter albae. —Rectrices 14. nigrae, mediae in tenue acumen desi-
nentes. — Pedes livido-fusci, membranis nigris; digitus interior et
posticus alati; unguis medii latiusculus, lateralium subulati, tenues.
Pondus librarum fere ». medicarum. —Mensurae: a summo rostro ad
uropygium 13". 3". rostri i^. 7". caudae 3'. i0". sed laterales rectri-
ces tantum 2'. a summo rostro ad scrobiculum sterni 6". 10". expan-
sarum alarum 2 ped. g lin. ulnae 7'. 10". tibiae 1i". 9". digiti medii
2". 9". cum ungue 34'/. postici 8". unguis o1'. Trachea maribus in
medio dilatata, calamo cygneo amplior, hünc adtenuata et versus
thoracem denuo exampliata et adnata labyrintho osseo, globoso,
integro, juglandis minoris mole, sinistrato. ^ Coeca lumbriciformia,
obtusa, longit. 4 pollicum, toüdemque ab ano distant. — Foemina
nigrescens; plumis versus marginem lutescentibus, margine canis.
Caput nigrum, utrinque ad rostrum variegatum. — Pulli tener (init.
Julii) lanuginosi, nigri, subtus albi, collo fusco, sed gula late, area-
que per aures ad cervicem diffusa alba; lunula supra alulas, macula

orbiculari supra scapulas, itemque ad basin caudae utrinque albis.
*

|

$76

.
Rectrices jam adsunt exiguae, lanigunosae. Foeminae: caput, col-
lum et corpus supra fusca, subtus tota sordide alba, fusco nebuloso-
undulata. Macula ante oculos, supercilio continuata, ad aures, et
linea lateralis colli alba, minus, quam in mare, circumscriptaec.
Interscapulium et brachia alarum plumis margine exsoletis. — Pulli
lanuginosi supra fusco nigrent, subtus albicantes.
258.3. à 14A INSACS. ughacbalts.
A. rostro nigro fascia fulva, cauda acuminata, rectricibus inter-
mediis elongatis, speculo alari brunnescente.
Anas islandica Havelda, Worm. mus. 302.
Anas cauda acuta, canadensis, Edward. av. II. tab. 156.
Anas hyemalis, Lin. syst. XII. 1. p. 202. sp. 2g. Falk. itin.
III. p. 347. n. 66. tab. 22.
Canard de Miclon, D'aubent. pict. tab. 1108.
Longtailed Duck, Penn. Zool. arct. Il. p. 566. n. 501. Zool.
brit II. n.:2834 Lüthams aw IL. p. 5287 nova:
B. Anas longicauda ex insula Terrae novae, Edward. glean. lH.
p. 146. tab. 280.
Anas glacialis, Lin. syst. XII. I. p. 203, sp. 3o.
Anas Sawka, Lepech. itiner. JII. icon. bona.
Rossice Sawkha, a voce, quam fingunt Saa- uli; Petropolitanis
Moraenka.
Jacutis Biljinà.
Ostiacis Zülüch. Samojedis 4ngu.
Camtschadalis a. voce Aangytsch.
Coraecis 4alyk. Curlis Aanga.
In borealibus, praesertim maritimis Rossiae et totius Sibiriae,
secundum glacialem oram pariter et orientalem Oceanum, frequen-

tisima. Ad primum in arcticis gelu, sub finem Septembris, paulo

e 6m
- ^q

temperatiores latitudines, ad 60^. latitudinis, quaerit, ubi perbreve
tempus gregatim commoratur, brevique mora in lacubus et fluviis
facta abit, verosimilline trans Oceanum in Americam migrans; in
australioribus enim nunquam visa est. Adventat in Camtschaica
inter primas, praecursor A. histrionicae, unde a Camtschadalis etiam
Kajür, i. e. auriga vel ductor cognominatur. Incubantibus circa
lacus et paludes maxime boreales foeminis, mares abeunt ad Ocea-
num glacialem, plumas mutaturi, cui tantis gregibus 1nnatant, ut
integros sinus et magna saepe maris spatiategant. Foeminae interim
pullos, in mediterraneis lacubus educant, eosque, summo licet cum
vitae periculo, nunquam deserunt. "Tandem quum volare didicerunt,
cum iis pariter versus mare abeunt, plumas mutaturae, et ingruente
bruma aliquantisper in lacus et flumina recedunt. ^ Circa Petropolin
et in omnibus Ingriae et Fennoniae lacubus tunc temporis, praeser-
tim Octobri proles illa, parentibus dissimilima, cum matribus,
copiose retibus capitur, et in foro cum intermixta A. Colymbi, pro-
stat sub nomine Ljesnoi Tschirok ( Querqued. sylvatica), suntque
minus pisculentae, quam adulti mares, forsan quod potissimum inse-
ctis aquaticis nutriuntur 1n prima aetate. Sunt autem omnes pinguis-
simae. Caeterum haec species urinatur egregie et continuo, adtracto
collo, semi immersa aquae innatat, siccum exit nunquam, quia
pedibus ad gradiendum uti nescit. Icon a Cel. Lepechin edita,
situm corporis, quem in sicco positae retinent, apprime exprimit.
Descr. PFarietates, non solum secundum sexum et aetatem,
sed etiam inter adultos mares, plurimae. ^ Constantissima his nota
rostrum breviusculum, fascia fulva vel coccinea iter nares et unguem
notatum, et cauda acuminata. Magnitudo circiter Penelopes. Rostri
maxilla inferior laxe recepta superiore multo latiore, fornicata, seu-

testudinata, intus lamellis vix ultra viginti vcl et paucioribus den-

278 —————i

*

tata; inferioris lamellis medio divisis fere triginta. Plumae frontales
circa rostrum semicirculo terminatae. lrides rubrae. | Color incon-
stantissimus , et praeter varietates Edmardsio delineatas, et pro
diversis speciebus falso habitas, innumerae dantur aliae. — Inter
masculos qui ad priorem («.) iconem Edwardsianam ,. (capite prora-
que nigricantem, alis spuriis ferrugineo- virgatis) accedunt, sunt
quibus area circa oculos latius alba, ut vix angusta linea fusca per
verticem excurrat. In pectore color niger saepe usque ad alvum
producitur. Rectrices mediae saepe fere 9". proximae 6^. 6". in alus
mediae vix ultra 4". —. Quibusdam area circa oculos cinerascit, sed
occiput album et plumae sparsae infimae cervicis. —Posteriori iconi
similem, in citeriore Sibiria et Rossia rariorem, sed vulgatissimam
in orientalibus, praesertim circa Camtschatcam, varietatem, ita
descripsi: Caput et collum alba, macula magna per aures utrinque
nigra; Infimum collum nigro squamatum. Dorsum totum et jugulum
ad medium pectus atra; reliqua subtus alba. —.4lae spuriae parvae,
albo variegatae, pinnis majoribus albis. —J4/ae etiam subtus nigrae,
speculo (quod interiores remiges constituunt) brunnescente (idque
constanter in omnibus varietatibus). Cauda cuneiformi - acuminata;
rectrices 14. mediae nigrae, proximae albo- marginatae, laterales
utrinque 4. albae. Pedes antice livido - albescentes, articulis, mem-
brana, tibisque postice fuscis (*). Pondus bilibri majus, saepe
sesquitrium. Mensurae ud uropygium 1'. 1^. 3^. rostri 17. 7". rectri-
cum mediarnm 5". 11^. lateralhium 2". 1^". expansarum alarum 2. 2".

(*) Alia earietas mihi in schedis descripta: prora tota, usque ad ventrem
nigerrima , «rea oculorum ad rostrum usque late alba, ut angustus in
fronte isthmus niger supersit, Retrices mediae 8 pollicum. Jis, quibus
prora alba, praesertim Camtscbaticis, alae spuriae pennae tantum albae;

interdum nigro virgatae , sed nulla ferrugine marginatae.

" ")

o", ulnae 8". 2". tibiae i". 6". digiti medii et exteriores-»", 11".
Labyrinthus tracheae nucis moschatae mole, haemisphaericus im
mare. — Foeminae constantior color: Area utrinque semicircula-
ris, inter rostrum oculosque alba; per verticem angusta fascia nigra
ad rostrum extensa; tractus albidus ab oculo utrinque versus cervi-
cem. Collum fuscum, medio utrinque area lata, cinerascente alba,
transversa. (Quaedam foeminae, in Sibiria, capite, collo et corpus
subtus totum alba, tempora, medius vertex et parotides leviter
fuscescunt. Cauda semper abbreviata) Corpus supra fuscum, gryseo
squamatum, subtus album, cinereo-nebulosum. —^Caudae rectrices
laterales albae, mediae parum elongatae. — Infantilem turbam in
Ingria autumno copiosam sic descripsi: Rostrum basi, praesertim
lateribus lividum, apice nigrum, forma ut et habitus corporis, pa-
rentum. rides lutescente -fuscae. Fertex obsolete niger; gula late-
raque capitis cinereo-fusca; /atera colli et litura pone oculos e
cinerascente albidiora, in quibusdam candicantia. | Dorsum et alae
exsoletius nigra; in quibusdam interscapulium limb?s fuscis vel gry-
sels subsqamatum. — Omnibus alae spuriae marginibus plumarum oli-
vaceo-fuscis vel subgryseis inquinatae. — Speculum alare nullum.
Remiges 26. canae. lae subtus fusco-fuliginosae, compositae vix
uropygium excedentes. Cauda acuta, rectricibus 14. fuscis, mediis
2. nigrioribus, detritis. Subtus corpus album, Jugulo gryseo fuligi-
neoque nebuloso, lateribus fuscescentibus. Pedes livido seu coerule-
scenti-albidi, articulis membranisque fuscis; Palmae longae, tibiae
curtae, exterior medio fere longior, interior brevis et fimbria biloba
latiuscule alatur, ut et posticus. In masculis pullis genitale breve
5". lumbriciforme, subcontortum, laeve, inter ani rugas introrsum

repositum. Mensurae maximis ad uropygium 12". 6". rostri 1^. 5".

"n he

caudae 2^". 3". a summo rostro ad humeros 6". expansarum alarum

1830 —1

o/. o//, G/, compositarum 9^. ot1//, tibiarum 1i/, 3// digiti medii et
externi o^. :/. interioris 1^. 8/". postici 7". In paucioribus foemellis
area circa oculos albicat, cinereo-nebulosa; vertex longitudinaliter
niger et macula ovalis supra aures nigra; collum subtus longitudina-
liter a gula nigricat, sed medium, praeter angustum tractum nigrum,
lata albedine cinctum. — Diffusior esse debui, ne species ex his
varietatibus loci et aetatis multiplicentur, viso uno alterove speci-
mine in museis.
á
354. ANAS .caudacuta.
A: cauda elongata acuminata, capite colloque fuscis vitta utrin-
que alba, speculo cupreo.
Anas caudacuta auctorum, Frisch. av. tab. 160. mas.
Anas longicauda, Brisson. orn. VI. p. 369. tab. 34. optima.
Pintail'd Duck, | Zool. brit. p. 156. sp. 15. tab. Q8.
Anas acuta, Lin. syst. XII. p. 202. sp. 28.
Canard à longue queue, D'aubent. pict. tab. 954.
Pintailed Duck, Penn. Zool. brit. II. p. 986. Zool. arct. II.
p. 566..n. 5oo. Latham. av. Fl. p. 526. n. 72.
Rossice Sujas et Schilochwost (cauda subula); Mangaseensibus
Kossatschka ( caudata ).
Wogulis Kirte. Ostiacis beresoviensibus Kurék; ad Surgut Kogert.
Buraetis Schurung. "Tungusis Schedschit. —Tschótschal.
Coraecis Heitschogatschi.
Camtschadalis Kagachynatsch ; aliis Kuineplem; Ukinzis Heitogali.
Curilis Pakarichu vel Aagi.
In Rossia et omni Sibiria, usque ad Camtschatcam et in insu-
ls vulgaris Anas, quae pariter in borealibus ac in temperatis, circa

aquas, mnidificat. ^ Migrat versus austrum, circa mare caspium et

251

nigrum copiose hybernat, et cum Boschade et Penelope e primis
redit in terras. Nidum intus sternit lanugine propria fusca, quae
teneritudine, levitate et elasticitate pretiosae A. marinarum lanugini
neutiquam cedit. Nidus in ripis, inter frutices, e congestis herbis,
cui, ut congenerum plurimae, extenso collo incumbit foemina, pro-
ximeque admittit hominem immobilis, ut fallat. Ova albissima, vel
pallida, saeve ad 9, magnitudine et facie gallinaceorum, longa »^.
diametro ài". 5". Stultüor alis, copiose in retia involare solet.
Mare frequentat gregatim, tranquilla tempestate vocibus non inamoe-
nis concinens.

Descr. Magnitudo infra Boschadem, habitus multo gracilior,
colloque longiore et j r:etenui, magis quam in ulla alia congenere,
unde ob colorum variegationem et caudam elongatam Germanis jure
A. phasianoides appellata. Rostrum longius, nigrum, area utrinque
coerulescente ab ungue longitudinali, versus basin letescente, sub-
tringulari frides fuscae. Caput cum initio colli fuliginoso-fuscum;
tractus temporalis virescente nitidus; fascia longitudinalis per cervi-
cem nigra, secundum quam utrinque vitta alba versus caput excurrit.
Subtus corpus album, crissum atrum, utroque margine album. Dor-
sum cano fuscoque eleganter undulatum. ^ 4jae spuriae nigrae, cano
alboque virgatae. .4/ae canae, speculo ex atro-viridi et cupreo
variante, supra infraque nigro, antice ferrugineo postice albo margi-
nato. Cauda rotundata- canescens, rectricibus 4. mediis longissimis,
acuminatis, nigris. Pedes coerulescente - nigri, ungue medio extror-
sum incurvo. Pondus 93 ad oi; libr — Mensurae ad uropygium 1. 6".
6". rostri 2". 3". (ejus latitudo 9".) caudae in mare 6'. 7". foeminae
3". 11". tibiarum i^. 9^. digiti medii 9". 3". — Genitale masculi om-
nium maximum, extensum usque ad 6 pollices longum, crassitie fere
calami scriptorii, in laxas spiras contortum, rugis argutis, subobliquis,

36

annularibus imbricatum, suffuültum lamina ad basin cartil;ginea,
intra orificium ani. — Foermina scolopacea, pallidior et elegantior
foemina Boschadis; cauda acutissima, nec elongata; speculo alari
exsolete fusco; subtus cinereo- nebulosa, hypochondriis fusco albido-
que doliatis.

955. TON CACS C" TCL) DIE (E ds

A. rostri extremo latissimo, dentibus lamellosis setaceo - flexilibus.
Anas latirostra seu clypeata, Frisch. av. tab. 161. Mas,
163. foemina.
Anas clypeata, Brisson. orn. P. p. 329. tab. 29. fig. 1.
Lin. syst. XII. I. p. 200. sp. 1g.
Shoveles, Pennant. Zool. brit. p. 155. sp. 14. tab. Q. 4.
Zool. arct. II. p. 557. n. 485. Latham. av. FI. p. 50g:
Souchet, D'aubent. pict. tab. 971. mas, 979. fem.
Rossice Soksán (:a voce:) item Schirokonós (latirostra), Pluto-
nós; Malorossis Luponossaja.
Vogulis Toktoch; Ostiacis Beresoviens. Logali; Surgutensibus
Luhhol; ad Narym Soeka.
Samojedis Saau - tula (i. e. oculi ignei).
Mongolo - buraetis Galbun (cochleare).
Tungusis Schopkol; Lamutis Lon.
Coraecis Ualpiguli.
Camtschadalis Tscheptschinu et "Tschaptschen.
In Rossia et Sibiria omni frequens species, sed ob pisculentam
rancedinem delicatioribus mensibus neutiquam adhibenda offa. In
australioribus et arcticis aeque vulgaris, stagna et lacus frequentans,

ni proli piscium infesta. Nidus humi. Ova alba-gallinaceis subpara.

|

253

Descr. Notissima species et e rostro facile agnoscenda, ut
descriptione fere non egeat. lrides flavae. ^ Rostrum olivaceum,
extremo dilatato scutiformi, dentibus creberrimis, tenuissimis, flexi-
lbus margine lamellosum. | Caput et collum ultra medium fusca,
iucha et cervice violaceo-nitentüibus. Inferius collum jugulumque
album, sed in quibusdam collum guttatum ; juguli latera circulis
fuscis eleganter squamata. "lruncus subtus totus brunneo-ferrugineus,
Subcaudales atrae, viridi nitentes. —4larum bases dilute cyaneae,
speculum viride, anterius alba, postici nigricante marginatum. | Cauda
brevis, rotundata, pennarum i4. Pedes parvi, aurantii. Foemina
scolopacea, alis tamen versicoloribus mari simil'üma, pedibus luteis.
Pondus bilibri semper aliquot unciis inferius. Mensurae: ad uropy-

"Un

gium 1i'. 2". o. rostri 3". (ejus latitudo extremitate 1i". »1".) caudae
3". expansarum alarum 2'. 6". o". compositarum 9". 4". tibiarum 1.

4". digi medn 2^.
356. ANAS mersa. TAD. LXXIII..

A. rostro basi tuberoso, cauda cuneiformi angustipenni rigida.

Anas mersa, Pall. itin. II. append. n. 29. tab. H. Lepech.

itin. III. Falk itin. III. p. 349. n. 75. tab. 93.

Spanish Duck, Pennant. Gen. av. p. tab. 54. Latham. av.
KL. p...525.

Ural Duck ,- Latham. av. VI. p. 514. n. 59.

Rossice in Sibiria Sawka sinonossaja.

In lacubus vastis camporum Barabensium, Ischimensium et
Isetensium frequens, observata quoque in lacubus Sarpensibus et
mari caspio. "Toto corpore immersa, eminente solo collo cum juguli
parte, natat expeditissime et urinatur, caudam pro gubernaculo

adhibens; in sicco ingredi nescia, propter pedum situm posticum,
*

imo ineptius, quam Colymbi reptat. Stupida caeterum et mordacula.
Aegre subvolat parvis alis. Fox vulgo subgrunnijens, rauca brevis
(cha-cha), interdum singularis, quasi Sawka-ulu sonans. Anas
africanus capite albo, rostro crasso coeruleo apud Sha (itin. ed.
gall. L. p. 329.) videtur eadem vel admodum affinis species.
Descr. Magnitudo fere infra coecam, sed corpore latior.
Rostrum magnum, latum, livido- cyaneum (*); basi supra nares,
praesertim lateraliter tumida, subdidyma, inaequaliter cavata, duo-
bus angulis nudis in frontem excurrente;. extremo planiusculum,
substrigosum. Margo supcrioris maxillae acie argutus, ad angulum
oris excisus, papilla coerulea 1n ipso angulo. Inferior maxilla multo
angustior. Nares patulae, oblongae, perviae, crasso labio margina-
tae. Lamellae rostri grossiores. lrides fuscae. Caput usque ad cer-
vicem album, area magna verticis et palpebris nigris. Collum me.
dio atrum, nigredine inaequaliter diffusa. —Prora tota corporis obscuro-
ferruginea, nigro undulata, pulverato -conspurcata. Scapulae et alae
spuriae canae, fusco - pulveratae, ferrugineoque. nebulosae. "Truncus
subtus totus et postica dorsi nigrent, gryseo conspurcata, et cano
nitore splendentia; sed extremum uropygii tegetesque caudae intense
rufa, nigro conspurcata. 4í/ae parvae, uropygium haud aequantes
fuscae; brachia supra, vestitrices et tegetes secundariae 15. apice,
remiges secundariae exterius cáno pulveratae. Subtus tectrices cane-
scentes, secundariae sensim remigibus vixnon[jaequales Sub humeri
basi pennae sex angustissimae, albae, rectae, remigum fere longitu-
dine, sub alis spuriis, singulares. | Uropygium elongatum: | Cauda

longa, rigida, angusta, cuneiformis, ut Phalacrocoracibus, constans

(*) Coloris mutationem in rostro, a terrore incusso, de Cl. Falk l. c. mihi
non observare datum est, licet vivam aliquoties habuerim.

—À
-—————— InJ
-

3

C

o

rectricibus 18. nigris, angustis, sensim decrescentibus. Pedes pone
aequilibrium, femoribus retrorsatis, uropygio parallelis, fusci, antice
articulationibus coerulescentibus; Digiti longissimi, exterior medio
subaequalis, posticus alatus, oblongus; Uzguiculi acuti nigri. In
juniore (TAB. - -) rostrum nigricat, maxilla inferiore livescente,
marginibus albidis. —Gu/a usque. ultra.parotides alba, lineaque sub-
flexuosa alba, a loro sub oculis versus nucham ducta, et albedini
gulae cohaerens. Latera cervicis albido pulverata. Reliqua fere ut
in adultis. Rectrices apice praemorsae, scapo nudo, incrassato, albo.
Pondus vulgo sesquilibre, vcl librae medicae cum 8 unciis. Mensu-
rae: ad uropygium i1 ped. :: lin. rostri 1^. i101", caudae 4^. o".
expansarum alarum i^. 10^. 6", ulnae 6^". 3". tibiae i^. 4/". digiti
medii (cum ungue 34^.) 2". 10^, exterioris (c. ung. 23^/) o^. 9^.
interioris (c. ung. 3://^) 2^. postici (c. ung. 13^.) 1o". Costae
utrinque 8. unde crates thoracis latera etiam alvi includunt. — Trachea
calamo tenuior, ante thoracem leviter dilatatus, ad pennae cygneae
amplitudinem; sed Jabyrinthus nullus, tantum basis bronchiorum
paulo dilatata, cartilaginea. Intestinalis tractus 5 pedes cum 8 poll.
aequat; sinus coecus impar mucosus, granum tritici aequans, distan-
tia 3 ped. 3 poll a pyloro, et coeca duo bipollicaria sesqui quatuor
pollices ab ano distant. —F'entriculus mole juglandis, triturans. Cy-
stis fellea amygdali mole. Testes forma oblonga, flavi, mole paulo
supra nucleum dactyli. —Genitale maris insigne, crassum, spirale,
papils subulatis duris, ut in ruminantium buccis, muricatus ut in

Icone maris figura adjecta naturali magnitudine exprimit.

LV. MERGE

Mergorüm species europaeas tantum tres observare potui, quae
secundum aetatem et sexum ita variant, ut Ornithologis, qui e mu-
seo leges dare amant, mulüplicandi nomina materiam práebuerint;
fideliter duces sectante compilatorum indefessa et nominum numero
exsultante turba. Sit ergo maxime in hoc genere species minuisse
nostrum officium, quod, ubi Natura jubet, in multiplicando et

distinguendo lubenter ponimus.

351. MERGUS Merganser:

M. crista occipitis erectiuscula simplicis capite discolore.
Merganser capite nigro, Frisch. av. tab. 190. mas.
Merganser auctorum, Marsil. Danub. V. tab. 37. Brisson.

orn. FI. p. 2931. tab. 22, Penn, Zool., brit. p. 34g spe. a,
tab. NN*. optima Zool. arct. II. p. 537. No. 465. Latham,
av. FI. p. 418. n. 1. mas.
Mergus Merganser, Lin. syst. XII. I. p. 208. sp. 9.
Harle, D'aubent. pict. tab. 951. mas. 953. Foem.
£. Merganser capite rufo, Frisch. av. tab. 191. foemina.
Merganser cinereus seu Castor auctorum, Brisson. orn. VI.
p. 254. tab. 25.
Mergus Castor, Lin. syst. XII. I. p. 209. sp. 4.
Dun-diver, Penn. Zool. brit. quart. 1L. p. 557. tab. 9a.
fig. ?. Latham. av. VI. p. 420. n. 9.
Rossce Krochüll.
Tataris Balactschà et Ssus-chas. Baschkiris Kósche.

— 287

Votiacis Basük; Siraenis Momra; W Vogulis Njaltop ; Ostiacis ad
Ob (l. Koss et Kuss, ad Ket fl. Sai, ad Jeniseam Hool.

Lamutis Oetky; "Tungusis Orschin et Oischisal.

Buraetis Z[aktschin. -— Njaebu.

Coraecis Jallal. Curilis Tui pe.

Camtschadalis TyIty1; occidentalibus Tettal.

In lacubus et fluentis piscosis totius Rossiae' et Sibiriae frequens
est; cum anatibus migrat et e primis vere adventat solitarius. Hy-
bernat etiam passim locis fluminum non conglaciatis. Ova usque ad
octo alba, gallinaceis similia, sescuncialis ponderis, in nido textili
inter arundines. Mater cum pullis natat, qui nondum urinantur.

Not. Avis noussima: Mas capite, cum initio colli, atro viridi
sericeo; foemina rufo, sed gula alba. Huic masculi primo anno
similes, unde nata synonyma auctorum sub f. recensita et Raji
dubium quoad labyrinthum (sym. p. 135.). In omnibus nucha cri-
stata pennis strictis dependentibus, arrigiuis, quas Brissonii icon
non expressit. Alarum area in maribus magna, alba, postice conca-
merata strigis longitudinalibus nigris, quae sunt remigum secunda-
riarum margines; in foemina speculum alare plane album. Rectrices
in utroque octodecim, cinereae. Pondus saepe quadrilibü majus.
Trachea in maribus bis ampullata extra thoracem, intra pectus
instructa labyrintho maximo, trilatero, fenestris membranaceis. Ma-
res secundo anno Mergum cinereum Brissonii referunt, tumque
perfectos demum colores acquirunt.

358. .MERGUS:. Serrator.

M. crista nuchae simplici dependente, capite discolore, jugulo
ferrugineo punctato, rostro tenuissimo.

Merganser pectore rufo, bin. av. II. tab. 10:1. Edward.
II. p. tab. 95.

289 —

Merganser cristatus, Brisson. orn. FI. p. 257. tab. 23.
Lesser Dun Diver, Zool. brit. p. 147. sp. 9. foem.
Redbreasted Merganser, Penn. Zool. arct. lÍ. p. 537. n. 466.
Latham. av. VI. p. 424.
Mergus Serrator, Lin. syst. XII. IL. p. 908. sp. 3. cum
synonymis.
Harle hupér D'aubent. pict. n. 207.
Rossice Morskoi Krochül (marinus Merganser ).
Buraetis A4ngatu. "Tungusis Tótscha.
Reliquis plerisque populis communi cum Mergansere appellatione.
In mediterraneis raro apparet, nisi in vastis lacubus Baraben-
- sium camporum et Baicale. Frequentior in borealibus Sibiriae, circa
Obum, Jeniseam, Lenam et reliquos magnos fluvios. — Copiosissima
in Baicale ubi a Tungusis, una cum Cygno, pro sacrata ave habe-
tur, et in sacris eorum e ferro ruditer effictae imagines ejus habentur
(Conf. Georgi itin. Tom. L. p. 279. t. 3. fig. 5.). Cauta avis esteturinatrix
egregia. Magnis gregibus matant et piscantur in societate, circulo
facto versus ripas vadosas piscem compellentes, tumque omnes simul
mersae coactam praedam diripientes. Quibus nihil contigit, ii prius
emergunt, omnes diversis locis. -
Descr. Mergansere paulo minor, rostroque tenuiore, cylindrico,
rübro, supra longitudinaliter fuscescente. Caput in annossioribus
totum atrum, viridi sericeum, palpebris albidis: Crista nuchae
stricta, plumis setaceis, longitudine capitis... Collum medium album,
ducto cervicali nigro; dorsum nigrum ; jugulum testaceo ferrugineum,
fusco -lituratum. Subtus corpus album, hypochondriis, uropygioque
cano fuscoque undulatis. ^ Cauda rotundata, cinerascente - fusca,
rectricibus 16. vel 18. extremo obsoletis. lae nigrae area magna,

rhombea, alba baseos; remiges primariae.nigrae, itemque secunda-

M 289

riarum exteriores; intermediae cum tectricibus albae, basi nigrae,
intimae quatuor albae, margine exteriore atro. 2í[a spuria atra.
Plumae ad juguli latera, quae humeri flexuram compositis alis inclu-
dunt, disco albae, margine undique atrae. Pedes rubri. Pondus
infra quatuor libras. Mensura ad uropygium i*. 6". o^", caudae 3".
64, vostri 9/557, Ulnae-alarum 8'. 9", tibiarum 1^. 677 digest
medni- 2; 5

Varietates in hac specie crebrae, secundum aetatem, sexum:
Biennes plerumque litura ferruginea utrinque in genis. — Foeminae et
pulli capite toto ferruginescente, fuscoque variegato; collo toto lu-

tescente, cum lituris fuscis.

959. ,. MERGUS .lbellus.

M. crista occipitis tricarinata, rostro conico, cocerulescente,
macula ad rostrum nigra, cauda cana.
Albellus, 4ibin. av. I. p. 85. tab. 89.
Anas cruciata, Frisch. av. tab. 179. mas.
Merganser cristatus minor s. Albellus, Brisson. orn. FI. p.
243. tab. o4. fig. 1. mas, fig. 9. foemina.
Smew, Penn. Zool. britan. p. 148. tab. N. mas N1. foemina.
Zool. arct. II. p. 531. n. 468. Latham. av. VI. p. 428. n. 5.
Mergus Albellus, Lin. syst. XII. I. p. 2og. sp. 5. cum
omn. synon.
La Piette, D'aubent. pict. n. 449.
£.Weeselcoot, Albin. av. I. p. 77. tab. 88.
Merganser stellaris, Brisson. orn. FI.
Mergus glacialis, Brünnich. orn. n. 99.
Redheaded Smew, Zool. brit. p. 140. tab. Na.
37

290 zm

Mergus minutus, Lin. syst. XII. I. p. 2og. spec. 6. Latham.
av. VT. -p. 499. n. 76.
Harle étoilé, D'aubent. pict. n. 450.
Rossice Lutok vel Paganha (impura); venatoribus Utha ry-
batschka (Anas piscatrix); Malorossis Nyrok.
Tataris Magatsché vel Kirüter - mar - urdak.
Siraenis Semtschir. Vogulis Simsjar. Ostiacis ad Obum Simsaer;
ad Surgut Kytschaki, ad Narym Konaali.

Samojedis Chalingchat ( Piscator).

^ Tungusis Momra.
Coraecis Jalálgalgapin.
Camtschadalis Sóalukytschi; Ukinzis Ofool vel Olootsch.

Per omnem Rossiam et Sibiriam, ad orientalem usque Ocea-
num, in maritimis pariter et mediterraneis aquis frequens avis, e
primis aquaticis (in australibus jam sub finem Februari vel certe
Martio) glacie nondum soluta, foeminae quidem priores, adventant,

unde Belgis Jeuwtja (vidua) appellatur. Facile dignoscitur e tinnitu

etiam Belduyker vocitatur. Pisculentissima avis, etiam HRossis non
facile edulis, qui pisculentas anates non respuunt. WNidulatur saepe
in celsis arboribus et in truncis cavis.

Descr. Mas senior pulcherrimus. Bostrum crassius, quam in
congeneribus, magisque conicum, coerulescens, ungue et inferiore
maxila nigris. Corpus nive candidius. rea utrinque ovalis, atro-
viridans, inter rostrum et oculos. Nucha cristulis longitudinalibus
tricarinata lateralibus subauritis, interjecta cristis fasciola gemina
obliqua, atro- viridante. JDorsum binaeque virgatae maculae, jugu--
lum semiambientes, nigrae. Uropygium , caudaque cano - fuscescunt,

ut et remiges intüimae. Hectrices 16; .4Ja spuria nigro -alba; lae

€—RÁ—Á 291

nigrae, area magna obliqua baseos alba: speculum (e remigibus
tectricibusque intermediis aterrimis, apice albis,) atrum, linea tenui
posticoque margine album. Subtus alae basi albido fuscoque striatae.
Pedes coerulescentes. Pondus subbilibre vel unciarum x x.

B. Mares were post nativitatem primo foeminis subsimiles, sed
magnuitudine fere masculorum, seniorum; capite obsolete ferrugineo,
vix cristato; area sub oculis et usque ad rostrum nigricante; gula
late alba; corpore supra nigricante, canoque nebuloso, subtus albo;
area baseos alarum, speculoque aterrimo, striga, posticeque albo-
marginato; alis spuriis, uropygio, caudaque i4 pennis composita,
canis. Ex his auctorum synonyma f.

Foeminae multae, cum annosis et anniculis vere sociae, longe
minores his, a juniore masculo tantum defectu areae ad rostrum et
oculos fuscae distinguendae, alias simillimae, sed vix pondus unius
librae aequantes. Rectrices his a 1:0. ad 14. observavi. Pondus
unius librae. His ulna alarum 6^. 3/4. prioribus 7^. o", rostrum 1^.
94, istis 1". 6". — Minimarum tota longitudo 11^. 9". expansae
alae i'. 7". 5'"". tibiae 1^. digitus medius (cum ung. 3^.) o^, 1'*,

360. MEX G US ecristatus,

M. niger, ventre elbo, crista occipitis dependente concolore.

Ex insulis Oceani orientalis pauca specimina rarae hujus avis
retulerunt Navarcha. Jos. Billings et D. D. Merck.

Descr. Magnitudo supra Albellum. —Hostrum fuscum, apice
flavescens, mandibula flavescente, apice pallida. rides gryseae.
Corpus opaco nigrum, pectore et ventre albis. Caput laxius plumo-
sum, crista per cervicem descendente. Pedes rubri. Bemiges 26.
Rectrices 14. Mensura ad uropygium 1:8 poll. rostri 2^. 4/". expan-
sarum alarum 9 ped. 9 poll Specimen pro acuratiore descriptione
nunc non ad manus.

LVL P ETSEOC AUN USS.

Pelecanos, cum Brissonio, a Phalacrocoracibus et Sulis distin-
eui debere autumo eodem jure, quo Grues, Ciconjas et Ardeas, vel
Cygnos, Anseres et Anates, valde licet affinia genera. — Quamvis
enim pedibus, quos vocant plancos, seu ommibus quatuor digitis
membrana palmatis nec non defectu Lhnguae et narium, congenitaque
quadam turpitudine, inter se conveniant et ab omnibus aliis aquaticis
differant, tamen in forma rostri satis evidentes, pro determinandis
generibus, characteres apparent. Et si in hoc priore, certe in reli-
quis duobus generibus non deest specierum numerus, charactere rostri
similimarum. Sulas praeterea vivendi et piscandi modus et volatus
expeditior, ita a Phalacrocoracis turpi genere distinguit, ut nihil

expeditius. Unica tantum Pelecani species in. Europa occurrit :

361. PELECANUS Onocrotalus.

P. albus, remigibus nigris, rectricibus extremo fuscescentibus.
Onecrotalus seu Mergus Olor, Frisch. av. tab. 105.
Onocrotalus, Edward. av. Il. tab. 92. mala. D'aubent. pict.

tab. 87. Marsil. Dan. V. tab. 35.
Vogel Babbe, De- Bruyn. it. Mosc. p. 439. icon.
Pelecanus Onocrotalus, Lin. syst. XII. I. p. 215. sp. 1. e.
Brisson. Orn. VI. p. 519. sp. 1.
White Pelican, Penn. Zool. arct. II. p. 578. Latham. aw.
VI. p. 575.
Rossice Baba ptiza (anus avis).
Arabice Kerhes.

Persice Murgi - Saefit.

|

oJ

Tataris Berkasán.

Armenis Kyschhar - dàk.

Morduanis Babanarman. Tschavaschis Pyrchuràn,

Calmuccis Chorda ; Mongolis Chódang.

Tungusis Kutan. | Malabaris Méádapra (*).

Nullibi copiosior avis, quam in sinubus pigris arundinosis Palu-
dis Maeotidis, Bosphor Cimmerii et praesertüm maris Caspii et
Araliensis lacus, unde et flumina majora ad aliquot centena stadia
"adscendunt et stagna finitima frequentant. In deserto tatarico majo-
res lacus parciore numero colunt, rariusque in Isetensium, Ischimen-
sium et Barabensium camporum aquosis, interlum et circa Baicalem
lacum Sibiriae orientalis apparent; frequentius in lacu Dalai Davu-
rae. Phalacrocoracibus immixti vivunt Onocrotali, cum iisdem in
ripis quiescunt, pluresque simul piscandi gratia, praesertim matuti-
nis horis, in sinus et lacus congregantur, ubi innatantes, in circulum
dispositi, expansis longissimis alis aquam verberant, compulsosque
in vadosos sinus pisces dilatato rostri sacco hauriunt, praesertim
majores, dum minorem praedam internatantes et urinatores Phala-
crocoraces praeripiunt agilitate summa. Magnum piscem Onocrota-
lus saepe dimidium deglutit, «et patienter expectat, donec pars
ingluvie contenta a septica ejus vi dissolvatur. Minoribus voraginenr
et saccum gulae replent, tumque cibum per diem maxime coquunt,
vesperi denuo piscaturi. Nunquam urinantur. — Ex aqua graviter
subvolant, diu terram legentes; sed in aéra elevati placide et dia
volant, attracto collo, rostrum horizontal situ ingluvie suffulcientes.
Remiges licet peramplo tubo, substantia tamen tenuissimae, pro

delineando egregiae. Advolant primo vere; hybernant in australio-

(*) Missious bericbte "vol. II. contin. p. roy4. m. 12.

794 —

ribus Asiae. Nidum condunt in arundinetis vastissimis, congesto
magno tumulo arundinis et ejusdem radicum, quibus paniculas
superinsternit. Ova cygneis minora, nivea, ovato-ablongiuscula, axi
37. 8", diametro 9". 37". Sedent corpore magis ad horizontem

inclinato, quam affines Phalacrocoraces, et gradiuntur, quod non illi.

Descr. Rostrum magnum, depressum, lineari- oblongum, simul
cum loris nudis et oculorum ambitu lividum ; uncus rostri et margi-
nes lutescentes. Oculi pro mole avis parvi; irides laete gryseae.
Saccus gulae pallide flavus, venis lividis pictus, cum ramis maxillae
dilatabilis, ita ut pueri caput fere admittat. Linguae rudimentum,
cum osse hyoide parvum, ante glottidem glabram, bilabiatam mem-
branae sacci inhaerens, forma pedunculi reflexi, qui capitulo nutante
terminatur. Caput pro mole parvum; collum productum, gracile,
plumis parvis, teneris, mollibus vestitum et a nucha longioribus
subcristatum. Corpus vastum, in senioribus niveum, vix humeris
cinerascente nebulosis. In junioribus interscapulium gryseo- fuscescit,
humeri grysei, margine fusci, alae spuriae grysco - canescentes, pen-
nis nigricantibus. HRemiges nigrae; primarium 10. extimae 4. extre-
mo angustatae ; secundariae 99. cano irroratae, omnes tecta basi albae.
Rectrices caudae obrotundae 295. alüs 93. basi albae, extremitate
fuscae, canoque irroratae. Pedes ampli, e pallide flavo coerulescen-
tes; unguibus brevibus, arcuatis, convexis, obtusis, medio detorto,
interiore acie aliquoties crenulato. Plumae ventrales acutae, densis-
simae, molles sed lanugo nulla. Pondus librarum i19. ad 95. Men-
sura totius avis a summo rostro ad uropygium 4/. 5". 3^, rostri i4,
o^, o", a summo rostro ad nucham 1/. 3". 10^, ad humeros 9'*. 8".
6^. caudae 6". 8^ latitudo extremi rostri i^. 6", ulna alarum 2e

pedum; expansae alae 8 ped. 5 poll tibiarum 4^. digiti majoris

MUT 295

(cum ung. 8^.) 5^. ,", exterioris (7/.) 4". 1o"/, interioris (7//.) 3",
7!!, quarti postici (8^4) o^, 7^,

Anatome: Cutis tenuis, laxa, interius inter plumarum infixos
bulbos cellulosa arachnoidea telae instar reticulata, pinguedine in
toto corpore extus nulla. | Oesophagus carnosissimus, pugnum facile
admitteus, longitudine a rictu ad ingluviem s/. 3^. 4^. — Ingluvies
ovo anserino major, laxa, longitudine 0". — Fentriculus cordiformis,
contractus pugno virili aequalis, laxus, panniculosus, cum ingluvie
fere continuam voraginem constituens, longitudine 6^. o/^ Intesti-
num a pyloro ad unum 13 pedes et G pollices explet, initio digiti
fere par, versus coeca sensim adtenuatum. Coeca tripollicari distan-
tia a cloaca, bina, linearia, intestini fere amplitudine, 3^". 9".
longa, intestinoque longitudinaliter et parallele adnata. | Cloaca ovo
amplior, globosa. Hepar duplex; majus crassum , bilobum, lobo
sinistro minuto; secundarium a majore distinctum ,. duodeno ductui-
que hepatico adnatum, itidem subbilobum, sed compressum et ter-
tiam circiter partem sinistri lobi majoris aequans. — Ductus bilarii
tres distincti, pollice cum 9 lin. a pyloro inserti: primus e magno
hepate, mole pennae corvinae, longo tractu descendens, marginem-
que minoris hepatis perforans; secundus ex hepate succenturiato,
tenulor; tertius e cystide fellea, hepatico priori fere par, bile sca-
tens, licet ductus cyst- hepatici evidenter null. Cystis ipsa oblon-
ga 1". 9". longitudine, ductu 2". 6". — Trachea digiti minimi am-
plitudine, ad initium ingluviei ad rectum angulum divaricata , bron-
chis primum 1psa trachea angustioribus, dein ex ampliatis im saccum.
depressum, trachea ampliorem , postice area membranacea lauccolari
dilatabilem, versus pulmonem contractiorem. — Musculi pectorales
erass), sed minus lati quam aliis avibus, nec sternum totum tegeu-

tes, quippe relicta utrinque area sterni magna trjangulan ossea,

296 [—Ó——

ipsique posterius plaga tendinea plana insignes. Pirguedo etiam
interna in voracissima ave parcissima.

Not. 1. D. Melchior Nitschman Pharmac. et Medic. Studiosus
Sareptanus, primo vere, 1797. in deserto ad Sarpam occisum inve-
nit Onocrotalum, cujus, propter insolitum colorem, mihi caput cum
collo effarctum et alam expansam communicavit. "Videtur provectae
aetatis fuisse avis cujus plumae in capite, collo toto corpore, praeter
'alas supra alborem elegantissimae rosea erant perfusae colore, prae-
sertim parte tecta, ut fere Phoenicopteri colores aemularentur;
lanugo tiam in toto corpore erat dilute rosea. Brachia supra
vestientes plumae fusco marginatae, subtus plane nigrae. ^ Pedes
eidem rubentes. Rostrum coerulescente, rubente et flavente varium
in ave adhuc recenti; saccus gularis flavissimus, evanido per sicca-
tionem colore. Crista nuchae insgnis. Anne forte ex austro advo-

lans indica avis (Pelecanus roseus, Sonnerat itin. p. 91. tab. 54)?
DEVIL TPIDTATLACROCOHR' ACIE

Turpe habitu, indole ignavum et stolidum, vitae genere , vora-
citate et continua diarrhoea foedum et nauseum Phalacrocoracis genus
cuilibet Harpyas in memoriam revocare facile possunt. Cum turpi-
tudine et aviditate summa, omnes volatu graves et tardi, sed inde-
fessi, natatu agilissimi et urinatores egregii, pedibus manci et quum
sedent uropygio et rigidis rectricibus innituntur. Rostro cylindraceo,
apice adunco, fere vulturino, sulcato, narium defectu, parvitate Zin-
guae, pedum plancorum confíormatione et rigiditate rectricum pariter
atque remigum , omnes inter se conveniunt, et a Sulis maxime for-
ma rostri discrepant.

-— 297
3605, PHALACROCOTRTAX Curbo.

P. ater, capite subcristato, gula nuda, fulvescente, albo cincta,

macula femorali alba.
Phalacrocorax et corvus aquaticus .ductorum, Frisch. aw.
tab. 107.
Phalacrocorax, Brisson. orn. VI. p. 51i. m. i. tab. 45.
Pelecanus Carbo, Lin. syst. XII. I. p. 316. sp. 3.
Cormorant, Buffon. orn. VIII. p. 31io. tab. 26. D'aubent.
pict. n. 927.
Corvorant, Pennant. Zool. arct. II. p. 501. n. 50g. Latham.
av. FI. p. 593. n. 18.
Rossis, communi cum sequentibus nomine Baklàn, quod appel-
lativum etiam stulto homini imponi solet.
Tataris Kara- baklà. | Calmuccis Charà - Gali i. e. Anser niger;
Buraetis Bahato - Boruktschén.
Lamutis Lánka. "Tlungusis Syleen.
Camtschadalis Kuihuim.

In Rossiae et Sibiriae stagnis et lacubus mature, non tamen e
primis apparent, ex austro, ubi hybernant, advenae. "Vulgares us-
que in Camtschatcam, maxime tamen frequentes in piscosis locis.
Plerumque cum sequenti specie promiscue vivit, ita tamen ut coitu
nunquam misceantur. Nusquam major harum avium tumultos, quam
in sinubus piscosis maris Caspii, circaque Baicalem lacum et varios
lacus Dauuriae montanos, v. gr. Jeruna, Schakscha, iisque finitimos.
Priore loco inter arundines et in insulis planis, in Baicale et lacu-
bus dictis supra arbores, cum Ardeis, midos e fustibus et virgultis
texunt, bipedali diametro, intus arundine , herbis lacustribus, musco,
plumisque molliter sternunt et per ambitum saepe pennas anserum

38

298 me—m—-

majores collectas radiatim infigunt, quod maxime artificium circa
Schakscha-noor miratus sum. | Ova plerumque tria vel quatuor, ra-
rius quina, anatinis subpara, sed oblongiora, testa rudi inaequali,
dilute cyaneo- viridia: longitudine 9". 41". diametro i". 657. Arbo-
res in quibus nidos struunt, a copioso prolis stercore et pisculenta
iluvie, quam congestant, certissime pereunt. Quemadmodum gre-
gatim habitant, ita et piscantur et piscatum proficiscuntur, obliquis
semper ordinibus volantes, extensis inter volandum collis, qui mos
et Graculo. In aqua natant usque ad jugulum immersi atque expe-
ditissime et diutissime urinantur. Sic in nassas piscatorum quando-
que intrant et pereunt. — In scopulis erecti uropygio insident cauda
suffulti, iique scopuli ab illuvie excrementitia quasi calce albati
apparent. Circa scaturigines calidas in Baicalem effluentes, et in
australibus circa Volgam, ubi glacies hiat, non raro hyemem transi-
gunt aliqui utriusque speciei. Sed turba major ad austrum in nota
loca migrat. Quotquot in Baicale et vicinis Davuriae lacubus aesti-
vant, autumno ad ostia fluviorum congregantur, quos Salmo autum-
nalis (Omul) subit, cum quo migrant, cibo quasi innatantes, comi-
übus Laris qui pisces ex aére jaculantur. Unde piscatoribus prom-
ptum indicium viae, quam Salmonum turbae quotidie conficiunt.
Vox Carboni Colymborum voce clamosior et magis mascula.
Descr. HBostrum cornei coloris. | Spatium nudum inter oculos
et rescissum ultra oculos rictum oris - coccineo - rubrum in Volgensi-
bus et Caspicis, Sibiricis fulvum. — Gu/la late nuda, fusca, papillis
coccineis et lutescentibus adspersa; magis colorata mari. lrides
alliaceo-virides. — Circulus latus albus plumarum ab oculo ad oculum
gulam cingit, cul conterminum spatium aterrimum, immaculatum.
Reliquum caput et maxime colli initium. plumulis linearibus, molli-

bus, albis, nigras exsuperantibus quasi capillata, — Crista occipitis

IL——— 299

e plumis nigris, elongatis arrigna. — Corpus splendide aterrimum,
subviridante nitore. Dorsi et brachiorum plumae omnes disco fuscae,
margine virescenti-atrac. — rea. hypochondriorum ad femora oblongo-
rhombea, alba. .4/ae nigrae compositae uropygium aequant: remiges
3i. priores tres interiore vexillo abrupte angustae. Cauda nigra,
rigidissima, rotundata, rectricum 14. ' Pedes atri; unguis medius
interlore margine versus apicom acie serrata auctus, posticus aduncus.

Poudus librarum 5 ad 5. Mensurae a summo unco ad uropygium

14

114, ad humeros ii^". i04 rostri ad frontem 9^, 31^, ad oris an-
gulos 3^. 4". caudae 6". ulnae alarum 12". 8/^'. expansarum 3*. 9".
ad 4 ped. tibiarum 9^. ^^, digiti extimi maximi (cum ung. 5/4.)
3". 41^. — Foeminae adultae vix diversae: rectricibus saepe tantum
19. Praeter coeca dno minuta, 4 pollices ab ano distantia, tertium

azygon, circa medium totius tractus intestinalis, subpollicare.

3563. PHALACROCORAX Graculus.

P. corpore nigro subtus fusco, circulo gulae albido.
Graculus palmipes, 4uctorum.
Corvus aquaticus, Marsil. Danub. V. tab. 36.
Mergus strumosus, Frisch. av. tab. 100.
Phalacrocorax minor, Brisson. orn. VI. p. 516. sp. 9.
Pelecanus Graculus, Lin. syst. XII. I. p. 217. sp. 4.
Shag, Pennant. Zool. britan. p. 159. tab. J 1. Zool. arct. tic.
Il. p. 581. n. 508. Latham. av. VI. p. 598. n. 14.
Iisdem quibus praecedens nominibus vulgo appellatur. Cum
praecedente ubique frequentat aquas et pleraque comununia habent,
Ova virescente -alba. In Baicale magnis gregibus occurrit, priori
non immixtae. In scopulis nudis passim ad littora obviis tanta copia

nidulatur, ut rupes undique a stercore prolis dealbatae ct incrustatae
*

E

209 z——

appareant, et medio Julii pullorum stolidissimorum, in crisso seden-
tium, examine tectae sunt, ubi manibus facile capiuntur, licet ahis
jam pennatis, et e rupibus dejectae patent atque urinentur doctissime.

Descr. Magnitudine priori plerumque non cedit, licet dentur
minores et pondus cum magnitudine aeque variet. Lora, area oculo-
rum et gula nuda, livido-flavescentia. | Caput collumque fusco - ni-
gricant, circa gulam circulo albicante. —Dorsi plumae ut in praece-
denti, at minus nitidae; subtus corpus nigricat vel fuscescit, medio
longitudinaliter albo hturatum, interdum latius album. — Hypochon-
dria ad femora plumulis aliquot peniciliformibus, albis, vix emer-
gentibus punctata (non in omnibus) Cauda, ut in praecedente,
rigida, rotundata, pennarum saepe i4. plerumque 1:2. Rostrum pau-
lo tenuius, minusque uncinatum, quae tamen differentia vix apparet.
Unguis medii (seu secundi) digiti acie obsoleta, minusque crebro
serrata. Plumulae albae capillares circa caput et collum nunquam
ullae. Longitudo rostri 3^. 4". ulnae alarum 1'. 1^. 6". caudae 7".

Pulli toti fusco- nigrescentes, halone circa gulam albicante.

204. PHALA CROCOHZAX pyegmocus TAB.
LXXIF. fig. r.

P. corpore nigro, penicillis albis punctato.

Pelecanus pygmaeus, Pall itin. Il. append. p. 719. n. 96.
tab. G. Latham. av. p. 607.

In sinubus maris caspii gregaria, cum Carbone et Graculo pro-
miscue habitat, tardius his adventans, cautiorque et non facile
occidendus; unde pauca ejus specimina obtineri potuerunt. Advolat
cum Plateleis et in ostio R hymni fl. gregarius passim versatur.

Descr. Magnitudo circiter Querquedulae, in hoc genere mini-

mus. Rostrum ut in Carbone, sed tantum margine maxillae supe-

Mer e DA RUM, 3 OI

rioris et ramo inferioris usque ad rictum nudis. Gula tota pluümosa.
Forma et pedes axacte P. graculi Corpus in maribus atrum, in
pectore et collo cum aliquo virore. 4flarum vestitrices exsoletioris
coloris, margine undique atrae. Circa oculos plumulae ceu atomi
sparsi albae. Per collum, pectus, latera puncta sparsa alba, quae
consistunt penicillis exiguis, setulae tenuissimae, inter plumas emer-
genti insidentibus. | Hemiges duae extimae extremo angustatae, mi-
nus tamen, quam in Carbone. Rectrices 192. rigidae in cauda simili-
ter cuneata et elongata, ut congeneribus. Unguis secundi acies ad
* serrulata. Specimen Gmelinus jun. misit, cui color fusco niger,
cum penicilhs albis sparsissimis circa collum et in hypochondriis
Foeminae, quas habui totae fuscae, vel obsolete nigrescentes, pun-

ctis albis nillis.

Jb, PH ALACROGCORHRAX bicristabtus. IA.
LXX. ods..3.
P. atro - violascens facie tota nuda fulva, hypochondris albis.
Corvus aquaticus minor seu Graculus, Steller. MS.
Unl, Krascheninikof Camtsch.
Violet- Shag, Latham. av. FI. p. 60o. n. 16. Penn. Zool.
ürób, IE. po. 594. .B.
Rossis in Camtschatca Uriyl seu Tschernaja Kuropatschka.
Cunlis Uril. Coraecis Gilkul.
CamtschadalisJudschgyt; occidentalibus Urilkyk. Aleutis 4jaschük.
Hanc speciem Stellerus, qui pro Auctorum Graculo eam
habuit, copiosisimam in Camtschatcae promontoriis orientalibus,
insulis versus Americam sparsis et ipso Americae littore invenit ;
circa Curilas insulas rarior est. Specimina copiosa ibidem legit D.
D. Merk et iconem ad vivum fieri curavit. —Stolodissima est avis,

|

302

facile manibus capienda, imo in manus et naves involans. Stant in
rupibus hominum instar erecti (seu crisso insidentes potius), pectore
ad saxa et praerupta acclini caudaque rigida sese sustentantes, mne
a vento dejiciantur, vel somno sopitae decidant; sunt enim' somno-
lentae aves et capite sub alis condito dormiunt. Deturbatae vero
egregie natant et urinantur promtissime et diu. Sedentes laqueo e
bacillo pendente collo injecto copiose capi possunt; licet enim
videant laqueum, non avolant, sed declinatione capitis tantum evi-
tant, neque capto uno avolant reliqui, imo ne quidem a sclopi vel
lapidis ictu. Gregatim volant; Oriente sole et item vesperi, quum
exeunt piscatum, ingentem tollunt clamorem, qui e loaginquo buc-
cinorum sonum aemulatur. Avidissimae vorant, ut saepe piscium
cauda repleta ingluvie e fauce promineat. Ova longitudine 9". 5".
diametro i^". 4/7. tria, quatuor, raro sex pariunt, virescente - alba,
longitudinaliter quasi lineata materiae excrementitia striis crassiori-
bus. (Stellerus in Nov. Com. Petrop. IV. p. 423. simpliciter alba
dixit). Incubant crisso ovis insidentes. "Vitellus ovorum fluidissimus,
nauseosus, neque diuturna elixatione durandus, unde Camtschadah
contemnunt, et muco narium comparant. Stercus fluidum, album
creberrime ejiciunt. Deplumari, ut congeneres, ob densiiatem plu-
marum nequeunt, nisi deiracta pelle. Carnes viles, elixatae famem
pellunt; assatae pessimae, nisi methodo Curilorum, qui praesertim
pullos, cum plumis et interaneis in fovea favilla plena assant et dein
decorticant. Hybernant in mari, ut sequens circa littora tantum
aestate frequentes.

Descr. Carbone minor. Rostrum paulo robustius, quam in se-
quenti, tenuius quam Carbonis, fuscum, basi et inferiore maxilla
albicantibus. Facies tota circa basin rostri, etiam prima parte fron-

tis et gulae, latius a latere et usque ultra oculos nuda fulva, sed

999

non carunculata. In medio vertice et iterum in nucha plumae laxae,
elongatae specie cristae, quod non pelagico. Corpus totum aterri-
mum, splendidum, quasi unctum, nitore capitis et colli (praeter cri-
stas viridantes) coeruleo seu chalybeo, alarum violaceo. | 4bdomen
minus nitet. Pone basin femorum macula utrinque alba, triangula-
rs. lae uropygio breviores: remiges 28. rigidae, nigrae, tertia
longissima, 5 priores extremo subangustatae, secundariae extus vio-
lascentes. | Cauda (ut in congeneribus nuda, tectricibus destituta,
rigidissima,) cuneiformis, detrita, exsolete nigra, duodecimpennis.

3
tus, omnes robustiores quam A. pelagico, et magis adunci. AMensu-

Pedes nigri; unguis digiti secundi interius ad 3 marginatus et crena-

,

rae a summo rostro ad uropygium 1'. 10". 6". rostri ad frontem 1".

d d

,

10". ad rictum 2". o9". ulnae alarum 10^. 8". caudae 5". 9". tibiae
9 9

i" wo". digiti extumi (cüm ung. 6^.) 3". g^. secundi (c. u. 9.) 95
QU PNOPEDH (0. 03.761 ^.) 8^, 4^. 3ntimr (o. 14.) 1.5".

Not. Pelecanus violaceus, Pennant. Zool. arct. II. p. 584. B.
Latham. av. VI. p. 600. n. 16. Gmelin. syst. Lin. II. p. 575. sp. 22.
a Pelecano cristato eorundem specie non differe videtur, nec mihi

notus hic.

366. PHALACROCORAX pelagicus. TA4B. LXXFT.

P. atro- chalybeus, collo plumulis linearibus albis sparso, loris
palpebrisque nudis, rubropapillosis.
Corvus aquaticus, Morskoi Uril Stell. obs. MS. Latham.
Rossis in Camtschatca Morskoi Uril.
Aleutis J4ezajok, ulterioribus Ajaschuto.
Cum praecedente maris Camtschatici orientalis et Ámericana-
rum insularum incola, praesertim scopulos a continente longius

remotos frequentans ubi et h,bernant. Moribus, ut facie, bicristato

304 — d

valde similis. Ovum quoque vix dignoscendum, oblongatum, altero
vertice acutiore, virescenti- album, longitudinaliter calcareo excre-
mento lineatum, longitudine 2". 2". diametro summo 1^. 93". Cam-
tschadali fabulantur, hanc avem ideo elinguem esse, quod linguam
vendiderit musmoni, ut obtineret ab illo capillos albos, quibus ornata
est. Specimina numerosa adtulit D. D. Merk.

Descr. Paulo minor fere praecedente, habitu gracili similis,
rostro paulo tenuiore, alis paulo longioribus, uropygium aequantibus
differt. Rostrum nigricans, cylindraceum, tenue, apice uncinatum,
basi rubrum. Facies tota ante oculos nuda, cum palpebris rubro-
papillosa; sed frons et gula plumosa crista nulla. Avis tota aterri-
ma, nitidissima, quasi oleo inuncta: caput et collum splendore coe-
ruleo, circa verticem viridi variante; corpus splendore viridante,
coeruleo variante, maxime circa proram. Colli latera utrinque plumis
longis setaceis albis sparsa, inferiore parte crebrioribus; similesque
postice per latera dorsi et uropygii sparsae. rea magna alba utrin-
que ad uropygium, supra femorum basin. —Z4/ae nigrae, corporis
splendore; remiges fusco- nigrae, 97. primariarum 2, 3, 4 longissi-
mae, aequales, : ad 5 extremo valde angustatae, intimae secunda-
riarum extus viridante sericeae. Cauda duodecimpeunis, cuneifor-
mis, rigida, detrita, mgra. Pedes nigri; ungue secundi digiti usque
ad apicem interiore margine crenato. JMensurae a summo rostro
ad uropygium 1i'. 8". rostri a fronte i^". 10". a rictu 9". 7". ulnae
alarum 9". 6". caudae 5". 11". tibiae 1^". i0". digiti exterioris (c. u.
42) d'. 2^. secundi. (c. u. 6572) (o5; 77. terti (equ od/ 29.
intimi (c. u. 4.) 14. 4".

Cd

363. JSPALACIREQOGCORSA X .pernspicillatus.

P. ater, facie nuda rubro coerulescentique varia, circulo cuta-
ceo oculos ambiente albo.

Corvus aquaticus maximus, circulo cutaceo lato candido
circa oculos, cirratus, Steller. obs. MS.

?Redfaced Corvorant, Pennant. Zool. arct. II. p. 584. C.
Latham. av..V I. p. 601. n. 175.

?Pelecanus Urile, Gmel. syst. Lin. Il. p. 575. sp. 93.

Hanc speciem Stellerus nusquam nisi in Beringii infausta
insula, ubi naufragus vixit, observaverat. Copiosissimi ibi sunt,
nunquam tamen Camtschatcae Littora adeunt. Uti magnitudine, ita
et stoliditate congeneres superant, quumque carne sua tres facile
famelicos una impleat, magno naufragis solatio fuere. Ob oculorum
circulos quasi perspicilla referentes et ob miras, fere histrionicas
colli et capitis intorsiones, ridicula admodum avis. Moribus cacte-
rum congenerum.

Descr. ,,Magnitudo Anseris maximi. Forma praecedentium,
»quos etiam macula hypochondriorum alba refert. Corpus totum
»aterrimum. Pumae rarae, candidae, longiusculae et angustae circa
»collum dependentes, ut in Ardeis. Occiput cirrho ingenti, arriguo
,Cristatum. Circa basin rostri cutis nuda, cinnabarino, coeruleo,
»alboque varia, ut in Gallopavone. Circa oculos velut perspicillum
,e cute candida, crassa, ad 6 lin. lata. Pondus i9. ad i4. hnbrarum.
»Foemina minor, crista perspicilloque destistuta.,, Steller.

368. *PHPAGRA C.R ORG GERA OX «albidus.

P. albo-cinereus, ventre flavescente, Steller. obs. MS.

»Hanc avem, sunt Stelleri verba, ,,multoties in pilis marinis
circa Beringii insulam vidi, ac comminus solerter contemplatus sum.

39

506 — "

»Magnitudine, forma, voce, moribus, excepto solo colore, corvo
,marino simillima, sed astutior, nunquam enim talia loca eligit,
»quae cum continenti cohaerent, verum semper solitarios et sejunctos
»scopulos eligit. Semel inter venationem Lutrarum marinarum talem
,avem obtinui, in somno ab Isatide (Cane Lagopo) captam, et quam-
»vis huic praedam eriperem, ac noctu inter mea crura asservarem,
»ut sequenti die plenarie describerem ; idem tamen fur eam e com-
»plexibus meis suffüratus est, cum me lassum alto somno sopitum
»sentiret. Facile autem absque prolixa descriptione unicuique avis
,nDotissiima erit, qui Graculi palmipedis formam, et colorem titulo

»comprehensum conjungat,, An Sula Bassana fuit?

LVIII. SUL A.

Unica hujus generis species, eaque rarissime, in maribus
nostris arcticis et Orientali Oceano observata est, eadem quae Pela-
gum. borealem Europae circumfluum frequentat et est avis vere
pelagica.

309. S'ULAX '"Dusvundg.
S. corpore albo, rostro subserrato remigibusque primoribus
nigris, facie subcoerulea Lin. syst. XII. I. p. 217. sp. 5.
Anser bassanus 4uctorum.
Sula Bassana, Brisson. orn. FI. p. 503. tab. 44. optima.
Fou de Bassan, Buffon. orn. VIIl. p. 376. D'aubent. pict.
n. 270.
Gànnet, Pennant. Zool. britan. p. 160. tab. I. Zool. arct. 1I.

p. 582. n. 51o. Latham. av. VI. p. 698. n. 25:

EI — 30

I

Haec avis circa borealem Lapponiae rossicae et Sibiriae oram
rarissime observatur. Iu orientali Oceano Stellerus unica vice cum
Cone Lagopo pugnantem cepit, in itinere vero Americano saepius
in Pelago volantem inter Procellarias vidit.

Not. Historiam hujus avis praesertim illustravit amiciss. Pen-
nant in Zool. brit. l. c. In littus belgicum post tempestates non
raro mortua ejicitur a mari, mihi aliquoties sic oblata. Rostrum
nigrescit; os intus atrum. Pedes nigri, anterius per tibias taeniola
longitudinali glauco- viridi, quae quadrifica per digitos ad ungues
usque decurrit. Juniores? supra nigricantes, plumis apice angulo
intrante seu puncto trigono albo; subtus albi, lituris retrorsum -sagit-

tatis (fuscis.
*

LIX. DIOMEDE A

Alio jam loco docui (*) Jbatrum proprii generis esse avem,
quae inter Catarracten et Procellariam media et utrique affinis, ab
ambobus distinguitur : naribus tubulosis, non supra basin rostii paral-
lelis, sed e sulco laterali oblique emergentibus, truncatisque ; Jisgua
exigua; pedibus tridactylis pone aequilibrium positis. Docui, nullo
horum characterum, neque ullo momento convenire ilh cum Sphe-
nisco Brissonii, quem Linnaeus eidem consociavit, quique cum
reliquis brachypteris Alcarum generi potius convenire videtur. Pro-
pterea neque in eo, nec in describendis Albatr varietatibus Cam-

tschaticis, quarum farcta specimina accepi, (usior hic esse volo.

(*) Specilegior. Zool. Fascic. V. pag. 28. seqq

508 ——
370.. DIOMETDIEN ibatrus.

D. rostro rubro, pedibus fusco - rubris.
Larus maximus niger vel albus, naribus tubulosis, pedibus
tridactylis, Stell. obs. MS. Kraschen. Camtsch.
Albatros, .4lbin. av. III. p. 76. tab. 81. Edward. av. II. p.
et tab. 68. Pennant. Zool. arct. II. p. 506. n. 423. Latham.
aq». P. p. 3oR- ap. 71.
Diomedea exulans, Lin. syst. XII. I. p. 214. sp. x.
Diomedea Albatrus, Pall. Spicil. Zool. V. p. 28.
Rossis in Camtschatca Bolschaja Tschaika i. e. magnus Larus,
hodie Semisashennaja Tschaika s. septem - orgyalis Larus.
Camtschadalis Atuma , seu .dttun vel Etton.
Curilis Pongapith et Ato.

In Mari Ochotensi et Penshinensi sinu abunde, ad orientalem
eram Camtschatcae rarissime habentur. | Stellerus tamen in Berim-
gii insula frequentes vidit. Adventant circa finem Junii, certique
adventus piscium Anadromorum nuncii sunt, quos circa ostia fluvio-
rum gluttiunt magna avididate. ^ Ultimis diebus Julii denuo austrum
versus migrant. Macilenti veniunt, sed cito pinguescunt, dum cibo
continuo sese ingurgitant ita, ut subvolare nequeant, misi eructato
prius pondere. Hamo pisci inserto capiuntur. Asini instar rudiunt.
Ad Camtschatcam parere et incubare nunquam solent, unde verosi-
mile eos australis haemisphaeri aestatem quaerere ad educaudam
prolem ; quod etiam confirmatum. video iis, quae refert Pernetty
in descr. insular. Maloénsium et alii.

Not. l'arietas datur fusca, imo paene nigra (an junior?), alia-
que maximam partem candida, alis nigris, vel nigro variis; quarum

l. c. descriptiones dedi. Tertiam, doxso et alis coeruleo immixto

dis — 3c9

varis, masculam, Stellerus in schedis breviter commemoravit.
Latham. Linc videtur plures condidisse species. — Amic. Tilesius
fabulam pictam rostri interiorem structuram faucium referentem ex

nigro ave pedibus glaucis, Camtschatico nobiscum communicavit.

LX; CATARRACTAE.

Genus Catarractes eodem jure a Laris distinguitur, quo Diome-
dea a Procellariis, ideoque recte Brissonio sub Stercorarii Brün-
nichio sub Catarractae mihi adoptato nomine, seorsim traditum fuit;
quod Gesnero alüsque Ornithologiae patribus placitum praetuli.
Structura rostri ad Procellarias accedunt Catarractae ; cera vero molli,
rostrum obtegente, naribusque apici propioribus, rimae non tubuli
formam mentientibus, ab iisdem differunt. | Cauda iis rotundata,
rectricibus subinde mediis elongatio; alae magnae, volatus strenuus.
Omnes mordacissimae.

3434. —G.A'T ARR ACTAS S. Sdhuds
C. maxima, fusco gryseo alboque varia, cauda subaequali. '
Catarractes, Gesner. av. p. 240.
Skua Hojeri, Cius. exot. p. 369.
Cornish Gannet, Raj. av. p. 198. n. 6. 7.
Catarract of Aldrovand. Wilughb, orn. p. 349. tab. 67.
Brown Gull, Aibin. av. H. tab. 85.
Catarractes Skua, Brünnich. orn. bor. n. 195.
Arctik Bird, Edward. av. tab. 149. fig. 9.
Skua Gull, Penn. Zool. arct. HI. p. 531. 4.

Sine dubio haec fuit avis, quam Stellerus in itinere. Ameri-

cano, medio Oceano sub 58. gradu latit. circa Balaenae cadaver

IO — 4

r
tanquam ad insulam, congregatam mágno numero, ct item postea
ad Insulam Schumaevini dictam in upi»1 observavit, quamque emi-
o T
nus tantum visam pro Diomedea inii Aldrovandi habet.
tant 1 D dea PI et 41
Magnitudine illam comparat Aquilae Valeriae s. Urogalio. | Colorem
LI
quibusdam plane nigrescentem, plerisque cinereum fuisse scribit.
Rostrum notavit omnibus virescenti-Ílavum, vulturinum, oculos ma-
nos, iridibus flavis; caeterum forma, alis et cauda Procellariae s$la-
0S, libus fl ; caet f , alis et g
ial similem. X Natabant expedite et avidissimae Balaenae mortuae
*

carnes vorabant.

Bao dA LARIACIIMS.mpumsiba.

C. rectricibus intermediis longioribus acuminatis, vertice nigro,

collo flavescente.

Catarracta parasitica et coprotheres, Brünnich. orn. bor.
"n. 197. 190. :

Avis arctica, Edward. av. IIT. tab. 140. mas tab. 149. fig.
1. foemina.

Stercorarii, Brisson. orn. Pl. p. 150 — 155. sp. 1. ad. 3.

Larus parasiticus, Lin. syst. XII. I. p. 225. sp. 10.

Labbe à longue queue, Buffon. orn. FllIl. p. 445. D'aubent.
pict. n. 762.

Lari species, Gmelin. jun. itin. I. tab. 14.

Arctic Gull, Penn. Zool. arct. II. p. 530. n. 459. Latham.
av. FI. p. 38g. n. 16. tab. 99.

Rossis Mangascensibus Phomica (i. e. parvus Thomas), in Cam-
tschatca Rasboinik i. e. Latro.

Ostiacis Obdoriensibus Sochsol.

Samojedis Churruchu.

Camtschadalis K yhkamóa.

— 311
LI

In mediterraneis Sibiriae rarissime, nedum Rossiae conspicitur.
Frequens autem est in mari albo et glaciali, magnisque fluviis illuc
tendentibus, ubi latissimi versus mare, frequens in maritimis Ocho-
tensis littoris et. Camtschatcae; sed nec in Caspio, nec Baicale lacu,
aliisve magnis Sibiriae lacubus. Unde certissime falsum, quod
Gmelinus jun. hanc avem loco citato itineris ipse viderit; arche-
typus iconis quam dedit, est inter schedas posthumas patrui, et ad
inferiorem Jeniseam, circa Mangasea, delineata füit. Voracissima et
mordacissima est avis, voce stridule sonora, tubarum infantilium
simili. Nec tamen ipsa piscatur, sed Laros et praesertim Sternas
exagitat, donec raptos ex aqua pisciculos e rostro dimittunt vel
evomunt, quos, sub diro illarum clamore in aére suscipit et devorat,
maximamque partem hoc raptu, non vero ut Fr. Martens, fallacia
oculorum et nautarum fabula inductus tradit, excrementis illarum
avium vivit. In laqueis cum aliis avibus capta, illas necasse et exe-
disse visa est; adeoque quasi Accipiter inter aquaticas.

Descr. Magnitudo Lari Rissae vel paulo major. Rostrum
nigrum. Lingua bifida, carnosa, accipitrina. rides fusco -lutescen-
tes. Feriex late, ultraque nucham niger. Dorsum fuscum; sed cer-
vix et collum totum flavescenti alba. ^ Jugulum et hypochondria
cinerascunt; pectus album; crissum uropygiumque cinereo - fusca.
Cauda subaequalis, rectricibus intermediis longissimis, adtenuatis.
Alae maximae, subtus quoque nigricantes, compositae medias rectri-
ces fere aequantes. — Remiges nigricantes, primariae rhachibus albis.
Pedes fusco-nigricantes, unguibus aduncis, etiam fpostici digiti.
Pondus subbihbre. Proportiones mediae inter Sternam et Larum.

"

Mensura a rostri apice ad uropygium ii". 6". caudae 5". 2". rectri-

e 6 " n! "n 1 , " T "
cum inediarum g'. alarum expansarum 3. 4". ulnae 1. (^. rostri 1".

^,

tibiae x". 6. digit» medir (cene 317.) 34:7 6£72

£

GEmEvi not c3max lum
—

312

Avis Camtschatica major, gallinam fere aequans, et in siccato
specimine cera flava visa est; ceteroquin simillima, nisi quod jugu-
lum punctis fuscis guttatum et rectrices versus basin /aterales interius,
mediae vero utrinque albae, et hae non acuminatae, sed in apicem
usque latiusculae. (An hoc pro specifica differentia sufficiat ?). —
Varietatem totam fuscam, vertice dorsoque nigrioribus Museum .Aca-
demicum e mari albo habet. Pulli hoc sunt primo anno, qualem
habent D'aubentoni picturae tab. 991.

Not. Acies palatinae in rostro hujus Catarractis adsunt, ut in

Diomedea, at minus latae. Hinc novum affinitatis momentum.

LXI PHROGELTARISAX

Procellarias nostra Fauna tantum e mari Orientali, inter Asiam
et Americam; complures sibi vindicat; in mari albo et boreo raris-
sime una vel altera apparent, nec certi quid de speciebus Arctici

Oceani constat.

413. PROCELLARIA glacialis.

P. fuscescenti- cana, rostro pedibusque flavis.

Avis Diomedea, Lachmund. monogr. (.4mstelaed.) 12mo,
ubi icon.

Mallemucke, Martens. Spitsberg. p. 68. tab. N. fig. C.

Vulmar, Zool. brit. quart. Il. tab. 91. Voy. io St. Kilda p.
55. icon. Zool. arct. II. p. 534. Latham. av. FT. p. 403. n. g.

Procellaria cinerea, Brisson. orn. FI. p. 143. tab. 12. fig.
2. D'aubent. pict. tab. 59.

Procellaria glacials, Lin. syst. XII. l. p. 213. sp. 3.

Ma DRAN v
————-

Rossis in Camtschatca Glupyscha (stolida).
Curiis cum. sequenti. Kajotschitsch. "

Ut circa Spitsbergam nostram (Grumant Archangelopolitani vo-
cant), sic in mari circa Camtschatcam et insulas Curilas atque Aleu-
ticas abundat. A Curilis quartae et quintae insulae, Stellero refe-
rente, magna copia capiuntur et ad solem siccantur, exstillante oleo
limpidissimo in oeconomia utili. Nidulantur copiose in rupium ma-
rinarum inaccessis , unde in praeterremigantium navigia crebro invo-
lant, ut contis occidi possint, eoque stohditatis famam et nomen
nactae sunt.

Descr. In speciminibus Camtschaticis, quae tractavi, magni-
tudo et forma exacte, ut in ave septentrionalium Europae. Rostrum
pedesque in siccis flava. Color plerumque longe obscurior, subtus
canus, supra ferme fuscus. Limbi plumarum gryseo - albicantes.
Rectrices 12. subaequales, aliquae in medio apice palhidae (in junio-
ribus. Adulüs cauda cana. —Unguis posticus sessilis, conicus.
Mensura circiter 1 pedis cum pollice; caudae 4". 6". ad 9". alarum
ulnae ii". ad rii". — Datur etiam in mari camtschatico varietas ma-
gis cana et ad Europaeas accedens; imo observante Stellero etiam
albidiores quaedam occurrunt. — Groenlandicam olim sic descripsi :
magnitudo infra Boschadem; tota cano- plumbea, in dorso saturatius;
colum magis canescens; subtus gryseo- cana. fiemiges nigrescunt.
Cauda leviter rotundata; rectrices 14. conae. "Tubus narium deypres-
sus, adnatus, costa longitudinali elevata, ant:ce truncatus caet.

f. V'arietatem accepi albam, dorso fusco- canescente, uropygio
cum rectricibus cano; remigibus primoribus magis nigrescentibus,

introrsum tamen albis.

314 ——
314. PROCELLARIMA9 gequinocttaltis.

P. fusco- nigra tota, rostro flavescente, Lin. syst. XII. I. p.
213. Sp. 4.
Lal
Procellaria curilica, Penn. Zool. arct. II. p. 536. A4. Latham.

av. VI. p.. 369. m. | 924.

4
Peteril magna nigra, Edward. av. II. tab. 09.
S 8

Puffinus capitis bonae spei, Brisson. orn. FI. pen37.
Rossis in Camtschatca Tschernoi Glupysch (niger Stultus). j
Aleutis Ajudàn.

Circa insulas Curilicas et Aleuticas frequens, unde exempla "
adtulit D. D. Merck. Minus frequentem observasse videtur Stel-
lerus, qui de illa silet.

Descr. Magnitudo Cornicis seu Lari atricillae. | Rostrum ni-
grum, multo tenuius, pauloque longius, quam in P. g/aciali, portio-
nibus minus discretis, (est enim peculiaris character Procellariis,
quod rostrum earum e pluribus quasi partibus coalitum videtur; et
uncus praesertim discretus,) unco compresso, falcato, basi crassiore.
Narium tubuli in dorso distincti, immersi, oblique truncati, orificiis
distantibus. Palatum quod: in P. glaciali: latum, laeve, inerme,
huic spinis longis, retrorsatis, dupla serie serratum. ^ Corpus supra
simpliciter nigrum, subtus fuliginoso- fuscum, gula et pectore magis
canescentibus. Cauda nigra, subrotundata, rectricibus medus lon-
gioribus, lateralibus subemarginatis. | Subcaudales ferme rectricibus
aequales. .4/ae nigrae, caudam excedentes; remiges 28. extima lon-
gissima; secundariae breves, apice exterius oblique sinuatae. Pedes
ipso facto longiores, quam fr. glaciali, licet minor haec, fusco-
lutescentes; tibiae compresse, postice ungue conico subulato, ses-

sili, . ad ipsum calcaneum calcaratae, phalange intra cutem latente.

1

" —R » 315

"

- . Rus :
Mensura avis a summo rostro ad Uropyg. (i^. 27". rostri ad frontem

" e) P . 3 7, "n e m4
1', 33". ad rictum"i". 7". tubalorum narium 4. ad 5". ulnae alarum
LI

L4 "

10". 4^. taudae 3". 5". tibiae 1". 101"7 digiti medii (c. u. 85) »".
" B B B LEN "m "m .
4i. extern (c. u. 37.) 2. 5 . intenoris (c. u. 4^.) a^. 11i". posti-

,

Gum calcar.33 9

" 335;,,z2PRO.C ELT ARIA orientalis.

P. cauda furcata, tota cana, alis fuscis, crisso albo.

$ Procellaria fujcata Penn. Zool. arct. Il. p. 535. n. 463.
Latham. av. FI. Ll. p. 410. n. 16. Gmel. syst. Lin. I. p.
2. p. 561.

Rossis eodem cum sequenti nomine Kajár vel Katschurka.

Novam hancce speciem, Stellero non observatam, ultimae
per orientalem Oceanum navigationi debemus, quam, impensis vere
regiis, duce Josepho Billings, fierijussit Immortalis CATIARINA
II. Plurima hujus avis exempla, circa insulas Curilas ulteriores et
circa Unalaschkam lecta retulit ex illo itinere D. D. Merck. Ova
in praeruptis scopulorum ponit, rimas praesertim quaerens, alba,
sordida, ovalia, Columbinis fere aequalia.

Descr. Magnitudo Lanii excubitoris s. Procell. pelagica paulo
major, cui caeterum persimilis. Rostrum simile, nigrum, minus
sulcatum, tubulo narium ad frontem depressiore, in medio rostro
prominulo, biperforato. Corpus totum coerulescenti canum: Litura
circa oculos nigrescens; gula albescens; crissum cum subcaudalibus
album; sed uropygium dorso concolor. .4/ae basi etiam subtus et
remigibus primariis fusco - nigricantes; secundariae canescentes, dorsi
fere colore, intimae margine albae. Cauda furcata, ut in P. pela-
gica, alis compositis paulo longior: rectrices canae, extima utrinque

margine externo albo; intermediae subemarginatae cordatim, quod
*

Loco 2uduiisd
516 2 €— "
in. i Mensura avi ostro ad 'gi
non in P. pelagica. ensura avis a summo rostro ad uropvgium
* 4

"t

5". 4". rostri ad frontem 7". ad rictum 8i". tubüli narium 3^". cau-
*

dae pennis extimis 3". 4". mediis 2". 5". ulnae alarum 6". 3". tibiae

p" uw J " i sanis ; TU
pi^. Wigii;medan (c. ui 927.) aeax c extenons (G u. 134.) 35e $7. e

" Ld 1/"/ 17^ 1 : H1 474 à
terni'(c. u. 9j .) iif . calcar posticum 1^.

376. PROCELLZRIA- pelagica.

» LÀ
P. cauda forcipata, tota nigra, uropygio tectricibusque subala-
ribus albis.

Peteril, bin. av. III. tab. 92. Edward. av. II. p. et tab."

90: fio 3.
Little Peterel, Zool. britan. p. 146. sp. 3. tab. L. 5.
Procellaria, Brisson. orm. FI. p. 140. tab. 15. fig. 1.
Procellaria pelagica, Lin. syst. XII. I. p. 2192. sp. 1.
Oiseau de tempéte, Buffon. orn. IX. p. 327. tab. 23. D'aubent.
pict. n. 993.
Stormy Petrel, Penn. Zool. arct. Il. p. 536. n. 464. Latham.
aps Ip. 321.4429.

Rossis in Camtschatca Katschurka.

Camtschadalis Kátschiroéku.

Curiis Atupok? Lamutis Bitka.

Frequens inter insulas inter Asiam et Americam et versus Ja-
poniam extensus. In procelloso Oceano orientali aeque terrifica
nautis, ac alibi, quando naves sequens, hirundineo volatu pelagi
superficiem radit. Circa scopulos inaccessos in fissuris rupium per-
noctat, ibidem nidulatur.

Descr. Quas e Camtschatca et Archipelago Aleutico adlatas
vidi, multo majores erant iis, quas Oceanus septentrionalis mittit;

hae scilicet alaudam, illae fere Sturnum aequant, vel certe Hirun-

" am

* n—— 9
" H E ——————] B 317
* LI $ «
dinem apodam superant. Flostrum nigrum, unco utrinque sulco exa-

rato. Nares tubulo connato, depresso, apice biperforato, adnatae.
Tota avis nigra, sine nitore, subtus obsoletior, gula canescente, In
quibusdam color niger etiam in dorso exsoletus (ut Hir. apodi).
Alae compositae caudam excedentes, remigibus primariis atris,
secundaris fuscidis, margine exsoletis. | Üropygii extremum et tectri-
ces caudae albae; hae rhachibus fuscis et apice fuscae. Cauda fur-
cata, rectricibus nullis emarginatis. | Subcaudales aliquot in quibus-
dam apice albae. Pedes nigri, tridactyli;, cum calcare seu ungue

"nz

ostico sessili. Mensura avis 5'. 1i". ulnae alarum 5". io". rostri
P

6:7. tubuli narium 2^". caudae 2". ii". pennarum mediarum 2. 37".
tibiae 1077. digiti medi (e. u. 237.) 11^. interioris (c. u. i47.) i17.

t Bt 0.
exterioris (C. Uu. 13".) 9".

LXI LARI

Larorum species Ornithologi plerique multiplicarunt, partim
juniores aves, parentibus primo anno dissimillimas, gryseo, fuscoque
plerumque lituratas, e museis docti, pro distinctis speciebus vendi-
tantes, partim colori pedum atque rostri, secundum anni tempus,
aetatem, sexum 'non semper constanti nimium confisi. ltaque spe-
cies hujus geaeris, quae ad Faunam nostram pertinent, omnes quan-
tum potul e copiosissimis recentibus exemplis collatis, et observatis
plerarumque specierum in loco natali pullis, (non post fornacem)
descripsi atque stabilivi. Neque tamen omnem inhis errorem abesse
sustinuerim.

9 : La
318 2 . LL ' M "

" ,
OT. 4,LARUS códthinnan s.

*. . . *. . . * o4
L. albus, dorso cano, alis apice nigris unimaculatis, rostro

i
*

flavo macula rubra. 4
Larus cinereus maximus, Marsil. Danub. V. tab. 4o.
Larus Consul, Martens. Spizberg. p. 6o. tab. Ec?

Larus marinus, Brünnich. orn. bor. n. 145. ho
Larus glaucus, Ejusd. n. 148. (an Varietas). , did
Larus cinereus, Brisson. orn. VI. p. 160. sp. 9. tab. 14.
optima. " ,
Larus varius s.,Skua, Ejusd. p. 167. n. 5. tab. 15. (Pulli
optima). e
Gaviae ridibundae foemina, Gmel. jun. it. I. p. 159. tab. 31.
Herring Gull, Penn. Zool. brit. (quart) II. n. 246. n. 88.
Zool. arct. II. p. 527. n. 452. Latham. av. VI. p. 372. n. 8.
Rossis praesertim ad Volgam et mare Caspium, propter vocem
cachinni humani saepe aemulam, Chóchot, vel Chochotün.
Tataris Ui - Chailan (magnus Larus).
Buratto - Mongolis Sachalà. "Tungusis Ongnoli.
Ostiacis et Vogulis Challés; ad Surgut Korrinjaerrag; ad Narym
Sare. ;
Samojedis ad Tunguskam Challyk.
Curilis Larus magnus Onnemas.
Camtschadalis Kéil. | Coraecis Jákajak.

Abundat in mari Caspio; majoribusque fluminibus Rossiae illuc
et ad mare glaciale tendentibus, nec non in magnis Sibiriae lacubus,
praesertim Baicale, ubi in desertis riparum scopulis securus multipli-
catur, autumnoque, quum Salmo Omul flumina adscendit, turmatim

post ilum migrat. Ova in insulis testaceo-arenosis Volgae et Caspii,

D

r

La
rupibusque circa Baicalem praeruptis, elatis, inaccessis nudo solo

imponit, e virescente - cinereo albida, guttis majusculis fuscis et ob-
soletioribus conspurcata, ovato conica, longitudine saepe 3". diametro
2^. 1". Pulli medio Juli adulti, ineptissimi, diu alis uti nescii,
clamosi, a matribus nutriuntur, quibus dissimillimi. Adultorum vox
inter volandum corvina, cum sono cachinnantis hominis aemulo
alternans. — Noctu, praesertim incubationis tempore, ad remorum
strepitum expergefacti, in insulis perpetuo gannitu inter se collo-
quuntur et indidem quasi levius cachinnant, ut e longinquo turbam
hominum confabulantium mentiantur. —Putridas maxime piscium
reliquias in littore legunt. Farietas, praesertim circa Baicalem du-
plex, sola magnitudine diversa, quod in avibus aquaticis multis ob-
ünet, et adtentioribus Belgis notissimum est.
"

Descr. Magnitudo Tadornae vel ultra. — Rostrum carina valde
angulatum, cereum vel sulphureum, area magna coccineo- rubra ad
angulum carinae. Palpebrarum margo nudus, mollis, coccineus; iri-
des pallidae. Caput, collum, corpus subtus totum , alae subtus, uro-
pygiun et aequalis. cauda- nive candidiora. Dorsum et alae supra
intense leucophaea seu coerulescenti- cana. 4/ae tamen spuriae,
itemque remiges secundariae apice albicantes. T'ectrices primariae
litura lanceolata disci nigra. Remiges 1 ad 6. extremitate nigrae,
extimae sensim ulterius; duae extimae macula transversa alba et
apice, 3 ad 6. tantum apice albae. Pedes pallide flavescentes, un-
guibus nigris, obtusis, posticus exilis a terra remotus. Pondus bili-
bri majus. Mensurae: ad uropygium i'. 6". caudae 6'. 9". rostri ad
oris angulos 3". alarum ulnae (Y. 5^, 7". expansarum ultra 4. 4". ex-

. tibiarum 226

4/4

cessus alarum compositarum ultra caudam 3'. 4

"n

digiti medii (cum ung. 4^.) 2". 4".

320 pu

-

*
Pullis adultis primo anno. Rostrum nigrum, basi lhividum;

irides cinereo - fuscae , pedes cinerei vel fuscescentes; corpus gryseo-
exalbidum, lituris fuscis varium, quae supra discum totum plumarum
occupant; rectrices albae, transversis strigis et fascia nigra subter-

minali ! .

3495. LA IUIS mniveus db. LXXFT.

L. totus albus, dorso cano, rostro virescente -flavo immaculato,
pedibus fuscis.

Datur in mari boreo et Camtschatico, minus frequens praece-
dente, nec flumina alte adscendens.

Descr. Magnitudo Corvi Coracis. Rostrum virescente - flavum,
litura rubra nulla; sed angulo oris, et os intus, coccinea. Paljebra-
rum margo nudus, ruberrimus. Indes cinereo -fuscae. Pedes fusci.
Reliquo colore, et apice alarum nigro praecedenti simillimus. Pon-
dus sesquilibrali minus. Mensurae: ad uropygium 1'. o". 9". caudae

L4

', expansarum 3. 9".

/

57 0-.mlnae.aluruni 1. 2. 5

979. uA RUSSu olducas.

L. totus albus, dorso et alis canis, Brünnich. orn. bor. n. 148.
Glaucous Gull, Penn. Zool. arct. II. p. 53». B. Latham. av.
PI pni 99k. no.

Observatus in mari Ochotensi, minus frequens. Videtur a
multis cum praecedenti specie confundi, a qua praesertim alarum
apice non nigro et pedibus carnei coloris differt, quodque paulo
major est.

Descr. Rostrum longum (2". 3".), vahdum, luteum, macula
utrinque rubra maxillae inferioris. Circulus palpebrarum ruber; lri-

des flavo-pallidae. Caput, collum, cauda et tota prona facies candida.

mL 321
c9
Dorsum et alae coerulescenti- cana. — Pedes carnei , unguibus nigri-
cantibus. Longitudo avis a summo rostro ad uropygium 2 pedum;
alarum expansarum 5. 5^. caudae 7". EN
Pulli primo anno: rostro nigro, basi carneo; corpore supra
fuscescente, subtus albo; alis fusco alboque fasciatim variegatis ;
cauda fusca, maculis albis majoribus minoribusque varia; pedibus

coerulescentibus.

330. LARUS marinus.

L. albus, dorso subnigro. Lin. syst. XII. I. p. 995. sp. 6.
Larus major, Frisch. av. tab. 218. Albin. av. III. p.89. t. 94.
Great black et white Gull, Penn. Zool. britan. p. 14o. sp.

140b. L.
Le noir- manteau, D'aubent. pict. n. 990.

In mari balthico et praesertim albo boreoque observatur, rarius
in mediterraneis, Caspio et nigro mari, Sibiriaque mihi nunquam
oblatus est.

Not. Rostrum, ut in L. cachinnante. An specie ab eodem

vere disünctus?

381, . LARBUS. Aissa.

L. tridactylus, albus, dorso cano.
Larus RBissa, Brünnich. orn. bor. n. 14. Linn. syst. XII. I.
p. 224. Sp. 1.
Kittiwake, Pennant. Zool. brit. (4t?) II. p. 950. tab. 89.
Zool. arct. Il. p. 529. n. 456. Latham. av. VI. p. 393. n. 19.
Rossis in. Camtschatca. Jacüt.
Curiis Kiruga, vel Keróo.
Camtschadalis Chasygatschitsch.

41

22 — P

9s]

"

Inter aves marinas Camtschaticas saepius missus,. nomen rossi-
cum obtinuit a clamore dum gregatim volant, Jacutorum vociferan-
tium e longinquo aemula. Clamosissimus, voce interdum Turturum
adulantium fremitum, interdum felis violatae vel Orioli clamorem.
imitata. Magnis gregibus volant. | Nidum in saxis praeruptis juxta
mare, et scopulis pauco gramine et plumis sternit; ova vulgo tria,
mole gallinaceorum, sordide, vel cum virore alba, lituris fuscis,
punctisque cinereis magis minusve variegata (Steller Nov. Com.
Petr. IF. pe 428. tab. 33. fis. 23. 24.).

Descr. Atricilla major. Rostrum virescenti - lavum ore fulvo;
lingua integra. Corpus niveum, etiam uropygio et cauda; sed dor-
sum inter alas, usque ad uropygium et alae supra totae cano- coeru-
lescentes. Zlarum apices nigri; nempe remige prima extremitate
tota et exterius longitudinaliter, cum apice tectricis suae, nigra; 2
ad 5 apice oblique nigris, 5. vel 4 et 5. macula terminali alba;
sexta utrinque ad apicem nigro maculata; secundariae albo termina-
tae. Pedes nigri, postico omnino nullo, nisi velis callum minimum
obtusum. Mensura ad uropygium 1'. 3". 6". caudae aequalis 5". 6".
alarum ulnae 1i'. o". 3".

Not. De hoc vel simili Laro fabulantur Curili, nasci eum ex
ovo Rajae, quam dicunt duo semper ova parere, unum e quo similis

Raja, alterum e quo Larus prodeat.

3og. JTARUS. Jphbthyuwetus. IAB. LXXEIF

L. rostro variegato, capite nigro, pedibus fusco - rubris.
Larus Ichthyaetus, Pall. itin. II. apend. n. 27.
Gavia ridibunda phocnicopus, Gmelin. jun. itin. T. p. 152.
tab. 3o.
Great Gull, Latham. av. FI. p. 370. n. 1.

v»)

^
má 32

Rossis ad mare Caspium Rybak (piscator) vel Gluchar (£uxdaster).

Tataris Charabaltà

In solo mari caspico hospitatur et quidem frequens. — Ex atre
suspensus pisces jaculatur ut Atricilla. ox inter volandum Kdu,
kóu sonat, gravis, coracina. Ova in glarea maritima nuda insularum,
magis, quam in congeneribus, oblonga, gryseo-pallida, guttis cre-
bris majoribus minoribusque, fuscis obscuris, et obsoletis conspersa,
ovata, axi 2". 10", diametro 1". 11.

Descr. Magnitudo Anseris erythropodis, imo saepe major; sed

minores quoque dantur. Rostrum robustum, brevius et compressius,-

quam in L. cachinnante, extremitate verticaliter latescens, carina
insigniter, sed obtuso angulo protuberante, undulato-torosa; color
ejus basi livido- flavus, dein litura annulari coccineus, citra apicem
flavum fuscus. Nares oblongae, posterius in rimam angustatae, et
sulco continuatae, margine inferiore antrorsum in rostri marginem
excurrente. Os rubrum. lrides fusco-luteae. Caput totum, usque
ad medium collum, opace atrum; palpebra utraque posteriore parte
alba, cantho tamen nigra. Collum inferius, avis subtus tota et cauda
aequalis, cum suis tectricibus- nive candidiora. | Dorsum et uropy-
gium dilutius, alae extus intense leucophaea; ala tamen secundaria
et spuria summitatibus pennarum albentibus. Za primaria tota ni-
vea, introrsum paulatim incanescens. Remex im: apice, et hinc us-
que ad basin exteriore latere nigra; 9 ad 5. apice item nigrae inae-
qualiter, sexta areola tantum nigra interius notata; reliquae interiore
latere canae; at secundariae totae canae, extremitate oblique alba.
Pedes fusco- rubri, unguibus fuscis acut;oribus. Mensura ad uropy-
gium 1. 6'. g". caudae 7". 8". ulnae. alarum 1^. 6". i0". excessus

alarum ultra caudam 3". rostri 1". 10". ad oris angulos 3". 4". pars
9//^

-nuda femorum 1". 1i". tibiae 2". 1o", digitus medius (c. u. 437.) 2".
*

324 ,

Y Hn

6X"; esterior.(c. d; 85^.):o ;:5/^ interiori (Cod MW" .) 1"«19$ . posti-

AI
cus (c. u. 927.) 51". — In minoribus: rostrum 3'. 2^. ulna alarum

17 6". o.
303. LARUS 9 .dtricula.

L. rostro pedibusque rubris, supra canus, subtus caudaque
albus, capite alarumque apice nigris.

Cepphus Turneri e£ Larus major cinereus Baltneri, Raj. av.
p. 120. 445. et p. 129. n. 8. IFillughb. orn p. 346. t. 67.

Gavia ridibunda et Gavia ndibunda phoenicopus, Brisson.
orn. VI. p. 192. tab. 18. fig. 1. et p. 169. D'aubent. pict.
n. 970.

Larus Atricila et ridibundus, Lin.syst. XII. I. p. 225. sp. 8. 9.

Pewit Gull, Pennant. Zool. brit. p. 113. sp. 8. tab. L5.

Blakheaded Gull, Penn. Zool. arct. II. p. 529. n. 455.

Laughing Gull, Latham. av. VI. p. 383. n. 19.

Rossice Rybak (Piscator) vel Tschaika tschernogolowaja (Larus

nigriceps).

Tataris Sibiriae Tschirük et Ak- Tscharlak. — 'Tauricis generatim

Tschagala.

Ostiacis Sori; Samojedis Churjuó. Aleutis Schlukat.

Mongolo- Buraetis Cheilogona.

Camtschadalis Schékotsch et Kaangitschutsch.

Ubique per Rossiam et Sibirian, usque in Camtschatcam et
ad ipsum mare glaciale in piscosis lacubus et fluminibus vulgaris
cernitur, ubi in aére suspensus falconis instar piscibus insidiatur,
telo ocyus in conspectam praedam descendens et se saepe totum in
aquam nnmergens, iterumque evolans. In piscosis sinubus et vadis,

praesertim vere, congregantur, ventosa tempestate circumnatant,

|

325
varioque clamore sonant. J'ox modo picae similis, modo felina fere,
nunquam tamen cachinno aemula. In Ponto et Moeotide copiosissi-
me agitato a ventis mari in terras Tauriae et deserti Borygheniei
longe provolant, sequenti immixti et locis praesertim recenter M
scissis Lumbricos et Cicadarum atque Scarabaeorum larvas, vel au-
tumno Helices varios terrestres legunt. Magna inter A4ttricillam et
Larum cinerarium similitudo et affinitas; magnitudine, proportione,
colore (praeter caput), voce etiam felina conveniunt, et circa Pon-
tum promiscue volant, ut fere dixeris Atricilliam esse profectiore
tantum aetate mutatam. Certum est quod Larum capite albo naevio
in domo quondam Petropoli aluit Excell. Andr. Nartof, qui fami-
laris tertio anno plumationis tempore, capite vix usque ad nucham
niger factus est, quo in statu illum ipse vidi, nigredine oris pluma-
rum albidis subsquamata. Atricilla ova in nuda glarea, vel in arbo-
ribus, imo quandoque in craticula fluitante ex arundine caricibusque
contexta ponit, olivaceo-alba, maculis punctisque distinctis fuscis
varia, obtusiuscula, longitudine fere 2^. diametro i^. 4i".

Descr. Atricilae: Magnitudo Columbae. Rostrum pedesque
plerumque saturatissime rubra; sed in quibusdam, praesertim femel-
lis, rostrum saepe fusco-rubrum, pedesque fusci, rubore vix ullo;
unde duplex species auctoribus. Os intus et margo palpebrarum nu-
dus, papillosus coccinea. lrides fusco-luteae. Caput cum initio
coll pullum seu fuliginosum, in quibusdam circa rostrum albo. va-
riegatum; lunula seu annulus antice deficiens palpebrarum albus.
Corpus candidum, dorso leucophaeo. Remiges 1i ad 7. apice nigrae,
extimae quinae exterius cum tectricibus albae, interius longitudina-
liter fusco- nigricantes, extima externo quoque margine nigra; reli-
quae dorso concolores, ^ ectrices quatuor primae albae. ^ Cauda
aequalis, alba. Poudus unciarum 7. ad 10. Mensura ad uropygium

326

11/4, 5// caudae 4^. 5//, ulnae alarum 1 pedis, expansarum 3^ i^,

o^, In minoribus 2/. g^. 6//. et ulna 10". 8'^,

384. LARUS -cinerarius.

L. candidus, dorso cano, lituris ante oculos, nuchae, tempo-

rumque fuscis, rostro pedibusque rubris.
Gavia cinerea minor, Brisson. orn. PI. p. 178. tab. 17. fig.
1. D'aubent. pict. n. 969.
2Kittiwake, Pennant. addit. ad. Zool. brit. 8*» tab. 93. supra.
Larus cinerarius, Lin. syst. XII. I. p. 294. sp. 4.
Redlegged Gull, Latham. av. PI. p. 381. n. 1o.
Rossice cum aliis affinibus T'schaika.
'Tataris Aktscharlak ; Coibahs Chailàn.

In lacubus salsis et salsuginosis totius deserti magnae Tatariae
et Sibiriae australioris nusquam deest, praesertim in camporum Ise-
iensium, Ischimensium et Darabensium salinis et stagnis frequens,
cum Anate Tadorna circumvolans, admodum clamosus. Aprili in
Sibiria advolant, pariunt Majo. Insecta varia venantur, vermiculos-
que in ripis colhgunt. Ova olivaceo pallida, maculis fuscis et obso-
letioribus sparsa, Numenii Arquatae ovis simillima. — Circa Pontum
et Moeotidem vulgaris avis solo colore palpebrarum corallino a sibi-
ricis distinctae et Atricillae (praeter caput nigrum) in omnibus simil-
lima, quae vere et autumno tempestuoso mari in terras "lauriae et
deserti Borysthenici cum Atricillis mixta longe evolat, Helices et
lumbricos conquirens, et gregatim versatur, voce etiam Atricillam
referens, ut saepe dubitaverim nonne ab Atricilla sola aetate diffe-
rat. Sed Sibirica certe differt, nec cum Atricilla misceri solet, nec

junior distinguitur.

|

327

Descr. Magnitudo Columbae. | Rostrum obscure rubrum, extre-
mitate nigricans; os intus ruberrimum, ut et/ingua triquetro-linearis,
apice bifida. Palpebrarum margines nudi, nigri; irides fusco luteae.
Caput album, vertice plumis intus fuscescentibus subinquinatum;
lunula ante oculos, litaraque ovalis ad. aures fusca. Nucha transver-
sim canescit. Corpus niveum; dorsum e cano -coerulescenti - albet ;
ala secundaria saturatior, remigibus tamen extremo candidioribus.
Tectrices primariae candidae, vix apice canescentes. Remiges 1—3
nigrae, disci area lanceolata alba, 4 et 5 extremo nigrae, saepe
summo apice albae; reliquae primariae apice nigrae et secundum
margines ad medium fere usque; secundariae canae. Cauda aequa-
li, alis brevior, tota alba. Pedes saturate rubri, fere robustiores,
quam Atricilae. Pondus i1. ad 19. unciarum. — Longitudo ad uropy-
gium 8^. caudae 4". 6". ulnae alarum 11i". 3^ rostri i^. 7/4, tibia-
rum 1^. 81^. digitorum medii (cum ungue. 3^.) 14, 4/7, Neque sexus
nec aetatis diversitatem in Sibiricis observare potui.

3965. JLLAJB. LUS- dmeaepobius.

L. albus, dorso temporibusque fusco- maculatis, caudae fascia
atra.

Gavia hyberna, Brisson. orn. PI. p. 185. exclusis synonymis.

Larus naevius, Lin. syst. XII. I. p. 295. sp. 5.

Winter- Gull, Penn. Zool. brit. (45^) II. p. 248. tab. 86.
Willughb. orn. p. 350. tab. 66. Latham. av. VI. p. 384.
1. 19.

Rossis cum plerisque congenerum in universum T'schaika.

In lacubus Rossiae fere ubique, circa mare caspium et in Sibi-
ria citeriore adnodum frequens, subsolitarius, clamosus. Ova oblon-
giusculo- ovata, gryseo-cinerascente- pallida, punctis guttulisque

fuscis obscurioribus et obsoletis adspersa.

325 —

Descr. Magnitudo fere supra Atricillam. — Rostrum fuscum,
basi rubicundum. Vertex praeter frontem, gryseus; tempora litura
utrinque fusco-nigricante, inter quas occiput fuscescit. Interscapu-
lium plumis extremo fuscis naevium. Jae spuriae fuscae, margini-
bus gryseis; humeri et tectrices canae lituris sparsis fuscis. Bemiges
primariae 1o. albae, dein canescentes, margine, praesertim interiore
late nigro; secundariae 18. canae, extremo nigricantes, margine ter-
minali albo. — Hectrices aequales, albae, fascia versus apicem nigra,
in extimis imperfecta. Pedes e corneo.rubent; ungues nigri. Pon-
dus circiter 8 unciarum. Mensura ad uropygium 10^. 3'7. caudae
4". 1io0//, rostri 1". 1:1", expansarum alarum e'. 8". 6^ ulnae r1",

Pulli gryseo - exalbidi, fusco -liturati, rectricibus variegatis.

380. .-L;A R.U.S — torquet us.

L. subtridactylus albus, supra canus maculatusque, cauda sub-

furcata, rectricibus lateralibus apice nigris.
Larus hybernus, Albin. av. HI. tab. 87. mala.
Larus vulgaris, Penn. Zool. brit. p. 1492. sp. 6. tab. L3.
Larus tridactylus, Lin. syst. XII. I. p. 224. sp. 9.

Circa mare balthicum, ut in Belgio, rarius observatur; frequen-
üssimus hyeme circa Angliam. In Ponto, mari caspio et Sibiriae
aquis deest.

Descr. Magnitudo supra Columbam. — Rostrum flavum, apice
nigricans (errore :n Zool. britannica nigrum totum). Avis alba,
supra cana, versus caput albescens. Macula transversa imae cervicis
et fascia per humeros ducta, alas quoque spurias et intimas remiges
inquinans, maculoso-nigrae. Litura transversa nucháe cano - nigre-
scens et lunula nigricans ante oculos. Tectrices extimae nigrae.

Remiges 3. primores nigrae, interiore margine late, quarta latius alba,

L—————— 329

quinta tantum apice rm'gra. Cauda subfurcata; rectrices mediae
totae albae, breviores, reliquae apice nigrae, exterioribus sensim
minus nigredinis exhibentibus. Pedes flavi: postici digiti rudimen-

tum minimum sine ungue. Pullos non observavi.

383. LARUS Gavia.

L. subtridactylus, albus, dorso cano, apice alarum rectricum-
que atris.

Tarrok, Penn. Zool. brit. IT. n. 251. Zool. arct. II. p. 533. D.

Gavia cinerea naevia, Brisson. orn. VI. p. 185. tab. 17. fig.
9. cum synonymis.

Larus maculatus, Brünnich. orn. bor. p. 44. n. 148...

Circa mare balthicum et album vulgaris; in Caspio lacu et
per Sibiriam mihi nunquam visus. Frenquentissimus in mari Germa-
nico et Belgico. "Tempestatibus furentibus et post ventosam epocham
ad littora confugiunt, ubi cornicibus immistae discurrunt marisque
purgamenta legunt. Ad instar congenerum omnium longis alis con-
tra ventos contendunt, neque nisi transversim aut oblique secundum
ventum avolant. Evolaturae procurrunt; bene natant et ex aqua
levi nisu subvolant. Jox fere similis Vanelh, pipiens, Martensio
Kutje - ghef. dictus.

Descr. Magnitudo supra Columbam; totus albus. Rostrum
nigrum, ore intus fulvo. itta occipitis etnotae cervicis leucophaeae.
Dorsum antice leucophaeum, quibusdam nigricans, humerique supra
nigrescunt. lae compositae caudam acequant. Remiges 29. extimae
nigrae, introrsum albae; a quarta nigredo decrescit usque ad secun-
darias, quae dorso concolores. Hectrices aequales, albae, ápice toto
nigro, praeter extimam. — Pedes carneo -fuscescentes, digiti postici
rudimento minimo. Digitus medius tibia longior, ut in plerisque.

42

330 [—

Not. Larus tridactylus Lin. videtur eadem avis, et synonyma

conveniunt.

2389... LA GU dici.

L. albus dorso cano, alarum apice atro, cauda alba, pedibus
fuscis.
Larus albus, Zlbin. av. II. tab. 48.
Gavia cinerea, Brisson. orn. VI. p. 175. n. 8. tab. 16. fig. 1.
Larus canus, Lin. syst. XII. I. p. 224. sp. 3.
Larus vulgaris, Penn. Zool. brit. II. p. 454. icon. n. 94g.
Zool. arct. II. p. 530. n. 458. Latham. av. VT. p. 378. sp. 8.

In lacubus Rossiae majoribus et circa mare balthicum occurrit,
ut in mari Germanico minus frequens praecedente.

Descr. Magnitudo supra Columbam ; albus; supra, etiam ver-
tice, leucophaeus. Rostrum flavo- virens, ore intus croceo. Cervix
cano-nebulosa. Remiges 23. extima longissima, ut in Laris omni-
bus; 4 extimae toto apice nigrae; interiores sensim minus, quinta
apice plerumque tantum bimaculata. Cauda aequalis, cum uropygio
candida. Pedes rubro-fusci, vel nigricantes, femoribus supra genua
crocescentibus.

Not. Affinem huic et simillimum Larum olim in mari belgico
observavi, cui: Caput totum cum cervice album et solum dorsum
canum; rostrum rubrum, basi flavescens; pedes fusco -lutescentes ;
humeri margine, tectricesque albae; remiges tres extimae albae,
apice, exteriore limbo, interiusque late nigrae, proximae binae tan-
tum apice, interiusque nigrae, sexta et septima canae, apice albo,

nigro bimaculato. Hic specie distinguendus videtur.

389. LARUS minutus.

L. capite nigro, rostro fuscescenti- rubro, pedibus coccineis,
alis albis. k
Larus minutus, Pall itin. IIT. append. n. 35. Latham. av.
Fl. p. 391. Gmelin. syst. Lin. I. part. 2. p. 595. sp. 1».
Larus atricilloides, Falk. itin. III. p. 355. tab. 24. Gmelin.
$yst. Lin. Ll. part. 2. p. 601. sp. 1g.
Ostiacis Sori. Samojedis Churjuó.

In borealibus Sibiriae, circa magnos lacus, fluviosque, ad
Obum, Jeniseam, et in deserto Barabensi non infrequens, observata
quoque circa Volgam et Tanain australiorem, ubi saepe in paludibus
salsis, a fluminis alveo remotis circumvolitantes vidi. Clamor fere
Sternae. Raro natat,'sed arboribus circa aquas vel in aqua natanti-
bus insidet. Obum magnitudine columbinum superat, olivaceo - pal-
lidum, maculis majusculis lituratis fuscis et nigrescentibus circa
obtusiorem verticem sparsis et minutis versus minorem varium: axi
1^,561. diametmo »5. 1".

Descr. Magnitudo Turdi viscivori, adeoque minima in suo
genere, cumque Atricilla habitu Sternis assimilior. Hostrum obscure
fusco-rubrum. rides coerulescentes. Lunula sub oculis alba. | Cae-
terum caput, cum initio colh nigrum, ut in L. atricila. Caeterum
nigredo nulla. Corpus candidum, dorso alisque leucophaeis; remiges
etiam primariae omnes concolores, leucophaeae, interius subfusces-
centes, apice albae. Pedes pulcre cinnabarini, unguibus nigris.
Pondus 4. unciarum vel minus. Mensura ad uropygium 57^. expansa-
rum alarum bipedale, rostri ad angulos oris i^. 3". ad frontem g".

7L ut

uluae alarum caudam excedentium 7^". 19". tibiarum :1^. digiti

177

medii i^. postici 27".

332 —À

N.O-T.A.

Nuper in oriental Sibiria fabula increbuit, quod ad Insulas
Curilas detur piscis bipes caudatus (pro quo miserunt Hajam in for-
mam Chimaerae complicatam et siccatam) qui duo semper pariat
ova, e quorum uno piscis, ex altero vero Larus nascatur; Verosimil-

lime e Curillorum superstitiosa narratione orta.
IXHL S T E RJNSA. RE,

Sternae genus, ut Hirundines volatile, raro natans, per Atricil-
lam, Larum minutum et naevium cum praecedenti genere cohaeret
affinitate, imo forte cum Rhynchopsalia conjungendum est. Mihi
enim pleraque genera anomala, unica specie consistentia ad proxima

naturala genera referri posse videntur.
200.. ST H^OHAON AA ^ caspiu. TB. JXOOPATIT.

S. rostro màjusculo rubro, vertice nigro, dorso cauda alisque
canis, pedibus fuscis.
Larus leucospodoides, | argyro macropterus, atricapillus,
rostro miniaceo, cauda forcipata, melanopus, Messerschm.
ornith. MS. IX. n. 202.
Sterna caspia, Pall. Nov. Com. Petr. XIV. part. I. p. 583.
tab. 92. fig. s. mediocr. Penn. Zool. arct, Il p. 526.
Latham. syn. Vl. p. 350. n. 1. Gmel. syst. Lin. I. part.
2. p. 603. sp. 1. |
Sterna Tschegrava, Lepech. Nov. Com. Petr. XIF. part. I.

p. 500. tab. 13. fig. 2. mala.

mmm mI Re m€Qm
"IM 3:29

Larus Atricilla, an varietas? Gmelin. jun. Nov. Gom. Petr.
XF. p. 478. tab. 22. fig. 2.
Rossis ad mare caspium Tschegráva.
Samojedis Chalewi. | Ostiacis Chaléwa.

Copiosissima in mari casplo et circa ostia fluviorum, itemque
in maximis camporum BDarabensium lacubus et in Obi alveo versus
Oceanum, ubi vere per paria advolare, autumno catervatim demi-
grare observatur. Circà Pontum Euxinum et mare balthicum non
visa. Poces variae, nunquam tamen cachinni aemulae, plerumque
rossicum avis nomen exprimentes. Piscatur ex aére suspensa, ut
sequens et Larus atricilla. Ova in nuda arena duo majuscula, livido-
pallda, fusco maculata.

Descr. Magnitudo fere Milvi. Rostrum crassiusculum, saturate
rubrum. J'ertex totus, usque in cervicem ater, plumulis, praesertim
in juniore, ora albicantibus. Cerv»ix alba, dorsum canum in juniori-
bus lituris sagittatis fuscescentibus. ;4lae longissimae: remiges pri-
mariae fusco - canescentes seu pruinosae, secundariae dorso concolo-
res, apice albae. Cauda profunde forcipata, rectricibus fuscescente-
canis. Pedes e rubicundo fusci. Mensura ad uropygium 13^". rostri

7

3'. caudae 5". ulnae alarum 14^. expansarum 3 ped. » poll.

3Sol.. SI EBNJA | Iorunmeo.

S. rostro pedibusque rubris, vertice remigibusque primoribus
nigris, dorso cano, cauda alba.
Larus albicans, Marsil. Danub. V. tab. 4».
Larus minor s. Hirundo marina, Frisch. av. tab. 219.
Hirundo marina, 4bin. av. Il. p. 79. tab. 9o.
Sterna major, Brisson. orn. VI. p. 203. tab. 1g. fig. 1.

Sterna hirundo, Lin. syst. XII lI. p. 227. sp. 2.

334

Sterna major, Penn. Zool. brit. p. 144. tab. L*. Latham.
av. FI. p. 361. n. 14.
Grande Hirondelle de mer, Buffon. orn. VI. p. 203. tab.
1g. fig. 1. FILII. p. 331. tab. 27. D'aubent. pict. n. 997.
Rossice Martyschkha generico nomine.
Ostiacis a voce recte Kyrri- nar, vel Kyr-nar, it. Kyrri- njae-
rong; ad Surgut Sirre.
Samojedis Tarbé.
Tungusis Tamna milan.
Camtschadalis Sihtschatschitsch et Schischet.
Coraecis Kanytschugü.
Curilis Sitschatscha vel Naatschitsch. ;

In tota Rossia et Sibira frequentissima, maritimis pariter atque
mediterraneis in aquis. — Volant per paria; volantes aquas subeunt,
teli instar pisciculos jaculaturae. ^ Ova in arenosis insulis nudae
foveolae imponunt, 3 vel 4, columbinis paria, olivacea, lituris
fuscis, rarissimis versus acutiorem verticem, pondere drachmarum 5.
ve] ultra. In mediterraneis aquis Sternae interdum in folio Nym-
phaeae, tanquam in insula, ova ponunt, ut recte Marsilius.
Adultae per paria volant, et capto pisciculo mas signo foeminae
dato, supra eam prope aquae superficiem volans, praedam demittit,
ut illa potiatur. Viso homine clamorosae. Autummo parentes cum
prole volant.

Not. Variat magnitudine: borealiores saepe ultra 4 uncias pen-
dent, nigredine verticis longe per cervicem descendente. Foeminae
et pulli syncipite albo, dorso gryseo nebuloso, subundulato, rostro
pedibusque fulvescentibus.

Limits
———

3og(r!S T E R.NTATS Camtschtatica.

S. rostro verticeque nigro, ore pedibusque rubris, fronte super-
ciliisque albis.
Larus Martyschka, Steller. MS.
Sterna Camtschatica, Penn. Zool. arct. II. p. 528. Latham.
av. FI. p. 358. n. 9. (pro varietate).

Rossis in Camtschatca Martyschka.

Camtschadalis Tschitschádatsch.

Stellero curiose distinguitur ab Hirundine, qua omnino major.
Abundat in maritimis circa Camtschatcam et insulas vicini maris,
clamore molestissima. Piscatur instar St. hirundinis. Incaute et
sine nido ova ponit, columbinis similia.

Descr. Magnitudo supra St. Hirundinem. — Rostrum nigrum,
dorso convexum: os intus ruberrimum. | Color fere St. Hirundinis.
Caput et cervicis dimidia pars atra, splendida; prima frons alba,
cum striga utrinque superciliari. lrides fuscae. Cervix inferior, dor-
sumque cana. Uropygium cum cauda album; haec forcipata, rectri-
cibus 4. mediis aequalibus. Jae cauda longiores, basi canae: remi-
ges primariae exterius nigrae, interius fusco - canescentes, margine
albae; secundariae fusco-canescentes, interiore margine albae. Pedes
fusco- rubri, unguibus nigris. Mensura ad uropygium 13^. caudae
3^. rostri i^. 8". alarum expansarum »'. 7". o^, digiti medii 1i". 7".
A sequenti praesertim magnitudine et rostro differt.

Not. Synonymon amiciss. Pennant perperam ad St, naeviam
retulit Gmelinus (syst. Lin. I. part. 2. p. 609.).

256 p
393. BAD IS EUN A Pm ointa.

S. rostro apice nigro pedibusque fulvis, vertice nigro, fronte
superciliüsque albis.
Larus cinereus minor, Marsil. Danub. V. tab. 43.
Sterna minor, Brisson. orn. VI. p. 206. tab. 19. fig. 9.
Sterna albifrons, Catal. Froeg. n. 271.
Sterna minuta, Lin. syst. I. p. 298. sp. 4.15cf
Sterna parva, Penn. Zool. brit. p. 144. tab. Lo.
Sterna metopoleucos, Gmel. jun. Nov. Com. Petrop. XF. y.
475. Lab. 19» fig. 1. mala.

In Rossiae australioris aquis, praesertim versus lacum caspium,
itemque circa lrtin et in campis Barabensibus frequens. Ova pro
mole matris magna, axi i". 2". diametro 10i. ad 1:1". ovato-globosa,
olivaceo- cinerascentia, guttulis inordinatis crebris, majoribus circa
Obtiusiorem verticem, liturisque partim obsoletis conspurcata. -

Descr. Minutisima in suo genere, neque Hirundine apode
multo major. Rostrum coccineum, summo apice nigro. Frons, inter
lora atra, candida, angulis supra oculos productis; vertex cum magna
parte cervicis ater. Collum album et corpus totum, cum cauda,
solo dorso et alis leucophaeis. | Remiges 9. extimae cum tectricibus
nigricantes, interiore margine late albae; reliquae primariae pruino-
sae, secundariae dorso concolores, margine terminali albo. Cauda

profunde forcipata. Pedes fusci, unguibus nigris, membranis non ad

digitorum extremitates perfectis. — 1n Poemina nigredo capitis mi-

nus elegans, areaque írontis alba minor et altius excisa. — Mensura
totius ad uropygium 5". 31". caudae 2". 91". rostri 1". 4". ad fron-
tem i", i^, pars nuda femorum e^. tibiarum 6;^. digiti medii (cum
ungue 3".) 81".

€—€—— 557
394. STERNA naevia.

St. rostro fusco, pedibus semipalmatis, corpore vario, cauda
subaequali. à
Larus fissipes, Albin. av. IT. tab. 8». pessima.
Larus maculatus, Marsil. Danub. V. tab. 45.
Sterna naevia, Brisson. Orn. VI. p. 216. tab. 20. fig. 9. Lin.
syst. XII. I. p. 228. sp. 5. Latham. av. VI. p. 358. sp. 9.
Guifette, Buffon. Orn. VIII. p. 339. D'aubent. pict. n. 924.

Tn australibus Rossiae, praesertim circa Rhymnuim et Volgam,
versusque Caspium lacum frequentissima,

Descr. Magnitudo St. fissipedis. | Habitu, rostro breviore,
pedibus procerioribus, cauda subaequali ad Laros accedit. Rostrum
nigricans, basi lhvidum, inferiore maxilla ramis et ore intus rube-
scentibus. Eingua apice biseta. lridesct palpebrarum margines atri.
Caput album et avis subtus tota, cumque uropygio; Junula ante
oculos et litura triangularis temporum »one oculos atra; occiput cum
cervice fuscum, gryseo-nebulosum. Dorsum fusco -nigricans, limbis
subgryseis, humeri alarum canescentibus; incumbentes et tectrices
canae, apice gryseae. Jae longissimae, falcatae; remiges fuscescen-
ti-canae, extimae 4. interias secundum marginem area acuminata
alba; secundariae 1o. interiore margine late albae, apice obsolete
emarginatae. T'ectrices caudae canescentes; rectrices latiusculae,
canae, apice fuscidiores; mediae tantillo breviores, extima utrinque
albescente. Pedes obsoletissime fulvescentes, digitis semipalmatis,
exterioris membrana latiore, uzguibus nigris. Pondus sescuncia sem-
per majus, minus biunciah. Mensura totius ad uropygium 6". o'7,-
Caudae 2". alarum expansarum 1i. 9". o. ulnae 72^. 4". rostri ad an-

gulos oris 1", 2", partis denudatae femorum 5". tibiarum 2". digiti

43

338 €——

medii (cum ung. 47.) 101". — P'ariat plus minusve fusco inquinata,
et dorso saepe paene nigro.
395. STERWW*« hybrida,

S. rostro rubescente - fusco, pedibus subíissis, corpore cinereo,
subtus verticeque nigro.

?Larus cinereus fissspes, Marsil. Danub. V. tab. 44.

Rarissimam avem nonnisi aliquoties circa Jaicum seu Rhym-
num, australem Volgam et ad Sarpae lacus sub reditum observavi
A. 1774. Diceres e St. fidipede et Hirundine natam.

Descr. Magnitudo paulo supra St. fissipedem. — Rostrum fusco-
rubrum ore intus rubicundo. ertex totus niger; Gula late alba, ut
et crissum, alaeque subtus. Collum pectus et abdomen fusco - nigri-
cant. Cervix, dorsum, alae extus cana. Cauda albidior, subforci-
pasta. Remiges primariae fusco- canescentes, interius alUae, albedine
disci in fuscedinem extremitatum acute excurrente; secundariae
dorso concolores. Pedes saturate rubri, minus adhuc, quam in Sterna
fissipede, palmati. (Conferenda cum St. fusca Brissonii ; Orn. VF.
p. 220. tab. 21. fig. 1.). Pondus fere triunciale : Mensura longitudi-
nis 7". 8".. caudae 3". 1^, mediis pennis 2^. 6". expansarum ala-
rum 2'. 1^, 6^, ulnae 8^. 10^", rostri 1^. 7""..femor. nudatae partis

5/4, tibiarum 10/4 digiti medi i^, o/",

396. STERNA /fissipes.

S. pedibus semüpalmatis rubris, corpore migro, alis canis,
cauda subforcipata alba.
Larus minimus s. Hirundo lacustris, Frisch. av. tab. 920.
Sterna nigra, Brisson. Orn. VI. p. 111. tab. 2o. Jig. vs
Sterna fissipes, Lin. syst. XII. I. p. 228. sp. 7.

— 3359

Sterna nigra, Penn. Zool. brit. p. 145. tab. L* 1.
Hirondelle de me noire ou Epouvantail Buffon. orn. VIII.
p. 348. D'aubent. pict. tab. 333. 5

In deserto tatarico a Tanai usque ad Obum, praesertim circa
lacus amaros atque salsos, imo supra lacunas siccas sale floridas fre-
quens, ideo ut saepe gregaria, hirundineo numero obvolitans, cla-
more inter volandum fere Gaviae. Victus praesertim ex Insectis.
Datur etiam in Camtschatca. Qva fere ut Vanelli; nidus e ramentis
graminum et plumis.

Descr. Minima sui generis, praeter St. minutam. Rostrum
fuscum, basi rubrum, ore intus coccineo. Caput, collum et truncus
opace atra; cauda cum uropygio crissoque nivea, obsolete forcipata,
rectricibus latiusculis, intermediis parum brevioribus. . 4/ae longissi-
mae, cano-fuscescentes, basi supra albae, subtus nigrae ; remiges
cum tectricibus exteriores canae, interiores sensim magis fuscescen-
tes. Humeri supra albi, subtus nigri. Pedes minuti, saturate rubri,
unguibus falcatis nigris, membranis vix ultra mediam longitudinem
digitorum protens!s, interiore angustiore. — Foemina obsoletior,
pedibus fusco-rubris; saepe ante oculos, colloque albido undulata.
Pondus supra biunciam. Mensura tota ad uropygium 6". caudae a".

"f

d nt L4 EN d LA : "Un in
7 . ulnae alarum 7^. 4^. expansarum 1. g'. 9 . rostri 1^. 3".

LXIV. CEPPHL

Colymbos caudatos palmipedes Linnaei, Urias atque Mergos
Brissonii, Cataracten et Cepphos Moeringii, jampridem sub

communi Cepphorum nomine generjico comprehensos a Colymbis
! *

349
veris lobipedibus et ecaudatis distinxi (*), exclusa 4ica 4lle quam
solus Brissonius huic naturah generi perperam immiscuit. [ta-
que species hujus generis Faunae nostrae proprias nomine necessario
mutato proponam, in duas phalanges distinctas, quarum prior pedi-
bus tetradactylis Mergos Brissoniiet Pennanti, altera trida-
ctylas Urias prioris sistit ; has marinas omnes, illos vel maritimos
vel saltem maximos tantum mediterraneos lacus frequentantes. Om-
nes species ova, uti Alcae, pauca sed permagna pariunt, eo scopo
Naturae (:ut recte Stellerus observat:) ne cito refrigescant, dum

incuria incubantium avium, saepe diu per mare vagantium, detectae

relin quuntur.

A. Cepphi tetradactyli.
9309. "€ EP'PHUS.torgiatus

C. dorso albo-maculato, capite colloque viridante - nigris;
semitorque albo - variegata.
Mergus maximus farrensis, Zflbin. av. III. p. 89. tab. 98.
Mergus major borealis, Penn. Zool brit. p. 139. sp. 1. Tab.
(2. Zool. arct. Il. p. 518. n. 439. Latham. av. FI. pi
SOT. fi. s
Colymbus torquatus, Brünnich. Ornith. bor. n. 134.
Mergus major naevius, Brisson. Orn. FI. p. 20. tab. 11. fig. 9.
Colymbus glacialis. Lin. syst. XII. I. p. 921. sp. 5.
Imbrim, Buffon. Orn. FII. p. 258. tab. 04. D'aubent. pict.
n. 952.
Camtschadalis (a voce) Uuk, vel OaRtsch.

C) Spicileg. Zoolog. Fasc. V. p. 32.

341

Per Rossiam et Sibiriam mihi equidem nunquam visa specics,
attamen Stellerus circa portum Avatscha peninsulae Camtschaticae
et in Curilorum insulis ad ostia fluviorum, inque maris sinubus
observavit. Itemque Studiosus (Basil Sujef) versus mare glaciale a
me missus, in lacubus planitiei versus Oceanum arcticum patentis

paludosae natantem vidit, jugulo flavescente tantum- modo diversum.

38959. CEPPIIUS arcticus.

C. supra niger, albo maculatus, area gulae atro-violacea, mar-

gine albo - variegata.
Colymbus maximus stellatus, Frisch. av. tab. 185. 44. (an
junior)?
Colymbus maculatus, Edoward. av. III. p. et tab. 146. (mala).
Mergus gutture nigro, Brisson. Orn. FI. p. 115. n. 4. Penn.
Zool. arct. II. p. 52o. Latham. av. VI. p. 343.
Colymbus arcticus, Lin. syst. XII. I. p. 221. sp. 4. Brünnich.
Orn..n. 133. Jaquin. av. p. 92. n. 16. Lab. 7.
Rossice Gagá - utsch ; 'Tataris Kogi.
Jacutis Chojaás vel Kogas.
Vogulis Taachta.
Ostiacis Larewoi.
Tungusis Ukol.
Samojedis Nüne.
Camtschadalis nomine praecedentis.

In borealibus Rossiae rarior, circa omnes vero Sibiriae fluvios
in Oceanum glacialem descendentes, et in lacubus plagae arcticae
frequens. Autumno cum Anseribus in lacus meridionaliorum regio-
num advenit, tumque in deserto Barabensi tanto numero a Tataris
capiuntur, ut e consutis gulis integrae lacernae confici posint, eae-

542 pu€—'

que elegantissimae, et vaginae manuales praesertim requisitae, Inter
anates versarl amat. Ova raro binis plu:a.

Descr. Magnitudo supra Anatem moschatam Rostrum rectum,
nigrum, ima basi et ore livido-albidis. Nares lineares, margine
superiore cartilagineo, papilla conica notato, styloque e fundo
narium mucronato, basi conchoideo. rides obscure rubrae. Caput
supra totum, cum majore parte cervicis, cinerascente- canum, fronte
fuscescens. — Co/Ium medium subtus occupat area oblongo - quadrata,
opaca, ;violaceo - atra (in foeminis fusca), cujus ambitus, ut et col-
lum inferius, lineolis albis nigrisque variegatus. Reliqua subtus can-
dida. Dorsum mnigerrimum, sed obsitum punctis majusculis albis
quadratis, per transversas series dispositis, in singula pluma plerum-
que binis, soli rhachi distinctis. Humeri guttulis albis sparsi, subtus
albi; pennae volaticae fusco -nigrescentes. Cauda rotundata, rectri-
cum 15. aliis 18. quarum mediae quasi duplicatae pennis subcauda-
libus, rectrices aequantibus et concoloribus. Pedes cinereo-fuscescen-
tes; ungues parvi, planiusculi, rotundati. — Pondus 5: librar. ross.
Mensurae ad uropygium 1^ 10". o^. caudae 2". ulnae alarum 10^. 10".

expansarum 3'. 4^. o^. rostri 3". 4". a summo rostro ad sinum sterni

Z i"

11", g^", tibiae 2". 9". digiti medii 3". 7". unguis 4i".

309. CEPPHUS septentrionales
C. corpore supra fusco albo punctato, area colh longitudinali
rufa.
Colymbus caudatus major, fuliginosus, occipite laevi, scu-
tulo sub gula spadiceo, Messerschm. orn. MS. FII. p. 178.
Colymbus caudatus guttere rubro, Edward. av. II. p. t. 97.
Mergus guttere rubro, Brisson. Orn. VI. p. 111. t. 11. fig. x.
Penn. Zool. arct. II. p. 520. n. 4493. Latham. av. VI. p.
944. n. 5.

VENRETES 343

Colymbus Lumme, Brünnich. Orn. n. 1325.
Mergus sibiricus, — Chapped'auteroche itin. sib. vol. I. p.
199. £ab. 9. :
Colyibus septentrionalis, Lin. syst. XII. I. p. 920. sp. 3.
Plongeon à gorge rouge de Siberie, D'aubent. pict. n. 308.
Tataris in. Sibiria, Tschomga.
Tungusis Uhkang ; Kystimo- Tataris Paatsch.
Ostiacis ad Jeniseam Byth.
Camtschadalis Uaeth ; circa Avatscha Ztatatsch.
Curiis Uacha.
Labradoriensibus Bahsaak.

In septentrionalibus, praesertim maritimis Sibiriae, circa Obum
et in aliis mare arcticum subeuntibus fluviis, lacubusque arctois fre-
quens, neque in Rossia boreali deest et a Stellero etiam in Cam-
tschatca observatus fuit. (Accepi itidem e Labradoria, ubi circa
lacus dulces nidulatur) ^ ox fere risus humani aemula. Mas et
foemina similes, iconibus et descriptionibus jam satis illustrata. —Ni-
dum Íluitantem texit e caricibus; ora viridia, testa solida. Hyeme
etiam in mari caspio apparet. Procellosa tempestate copiose huc
iluc volant; serena maxime urinantur.

Descr. Longitudo avis bipedalis; caudae 1i". 9". alarum com-
positarum 10. 3". rides sanguineo-rutilae. Caput canum, vertice
plumbeo; colh Iicka et gula subtus tota cana. rea magna sangui-
nco-rufa, seu saturatissime rubiginea sub collo, ad jugulum truncata,
versus gulam adtenuata. Cervix a nucha usque ad initium dorsi, ut
et prolobi latera nigricant, lineolis albis plumarum marginalibus.
Dorsum et alae nigrescunt, punctis raris et minutis albis. (In La-
bradoriensi puncta adhuc pauciora). Hectrices 18. remiges 32. Pedes

ut iu C. Arctico, tibiis ancipiti compressis. Subtus totus albo-argen-

344 eREEPI

teus, praeter latera sub alis, quae cum pinnulis hypochondricis

nigricant, limbis albis. Pondus libr. e. cum 2 unc.
A

400. CEPPHUS. Imber.

C. corpore supra nigro, albopunctato, subtus toto albo.
Colymbus maximus Gesneri, Steller. MS.
Colymbus major stellatus, Willughb. p. 342. tab. 75.
Mergus major, Brisson. Orn. FI. p. 105. tab. 10. fig. 1.
Colymbus Immer, rünnich. Orn. bor. n. 1eg. Lin. syst.
XII. I. p. 222. sp. 6.
Grey spekled Diver, Pennant. Zool. brit. p. 139. sp. o. tab.
K*. Zool. arct. II. p. 518. n. 44o. Latham. av. FI. p.
340. n. 2. *
Camtschadalis 4soai.
Inter Camtscaticas aves a Stellero recensita species et mihi-
met ipsi inde adlata. ^ 7/ox exprimit Uu- ua vel Gurr, saepe quasi
risui- comparabilis. lrides castaneae; periophthalmium totum oculum

tegens. Magnitudine sequentem multo superat.

401 CFPPHUS Stellatus.

C. corpore supra fusco, albo punctato, subtus toto albo.
Colymbus maximus caudatus, Zlbin. av. I. p. 72. tab. 82.
Willughb. Orn. tab. 62.
?Mergus minor, Brisson. Orn. FT. p. 108. tab. 10. füe- o.
Colymbus stellatus, Brünnich. Orn. n. i13o. Nov. Coment.
Petrop. IV. p. 424.
Circa. Sinum Fennonicum et in borealibus maritimis Rossiae
passim frequens, a praecedente distinctissimus et multo minor. Nota
eüam in mari Germanico species.

Descr. Magnitudo Boschadis. Rostrum albo-cinereum. Pedes
nigri, sed tibiae antica acies et digitus medius supra longitudinaliter
cinereo-albent, membranaeque inter digitos medio longitudinaliter
albescunt. ^ Avis supra obsolete nigrescens, singulis plumis albo
biguttulis; subtus alba. Caput et collum supra plumbeo-cana, sub-

striata. Hemiges rectricesque immaculatae.
B. Cepphi tridactyli.

402 CEPPHUS Lomvia,
C. pedibus tridactylis, corpore colloque nigro, pectore abdo-
mine remigibusque secundariis apice albis.
Uria, Brisson. Orn. VI. p. 7o. tab. 6. fig. 1.
Aria Lomvia, Brünnich. Orn. n. 108. mas n. 110. foemina.
Guilemot, zílbin. av. I. p. 8o. tab. 84. Edward. glean. III.
p. 359. fig. 1. Zool. brit. p. 138. sp. 6. tab. H. 3. Buffon.
Orn. IX. p. 35o. tab. 95. D'aubent. pict. n. 9o3.
Foolish Guillemot, Latham; av. VI. p. 329. n. 1.
Colymbus Troile, Lin. syst. XII. Il. p. 220. sp. 1. Frisch.
av. Lab. 185.
Rossis in Camtschiatca. Kaara.
Lamutis Cepphi et Colymbi in genere Okan.
Curilis Hara ; Coraecis Kajühi.
Camtschadalis 4arun, Aaru.

Circa mare balihicum et maxime ad littora et insulas maris
albi et glacialis, majorque varietas ad orientale littus Camtschatcae
et circa insulas tam Curilas, quam versus Americam sparsos copio-
sissima avis. Ovum in nudae rupis plano parit unicum, sed cygneo
fere majus, altero vertice subacute conicum, album vel virescens,

lituris lineisque et characteribus fuscis, in diverso diversis, praeser-

A4

346 t

tim circa rotundatum verticem crebris, interdum vero paucissimis
pictum, quod vitello aurantio, sapidissimo, omnia maritimarum
avium ova laude vincit. Parit circa 15 — 2o Junii, imo sub finem
Maji, locis saepe ita praeruptis, ut vix spatium sit, ubi incubans
avis insistere possit, quae erecta stans, ovum foveolae adaptatum et
immobile ano fovet, et saepe in mari vaga per horas nudum linquit.
In mari natant saepe dormitabundae, ut perticis e scapha occidi
possint, tumque terrore ita percelluntur, ut neque natare, nec sub-
volare, nec urinari sciant et in superficie maris quasi volvuntur.
Alias sunt timidae, minusque stolidae aliis marinis. Diu sub aqua
durant, et piscibus maxime vivunt, unde caro pisculenta. A mari
saepe in Littora post tempestates egeruntur integerrima et non putre-
factae, forsan a diuturniore mora sub aquis suffocatae. Dum ovis
insident facile fustibus caedi, vel laqueis, retibusve injectis capi
possunt, et dum una capitur, vicinae non turbantur. Hyeme in
mari glaciali et Camtschatico desunt; sed in M. germanico et bal.
thico omni anni tempore visuntur. Ova delineavit Steller in

Comment. Petrop. Tom. IV. p. 414. seqq. tab. 10.

Descr. Magnitudo Boschadis, vel paulo major. Rostrum
nigrum, maxilla superiore mobilissima, ad apicem utrinque crena
insigni; os intus flavum; lingua subbifida. rides albicantes. Cor-
pus supra nigrum, subtus, quousque aquae immergitur, album. | La-
tera in borealibus fusco nebulosa. Remiges secundariae apice trun-
cato-albae. Cauda rotundata, migra, rectricibus plerumque denis.
Subalares albae, scapis nigris, majores canae. Sutura plumacea pone
oculos longitudinalis. — Mas habet caput et collum, usque ad me-
dium, totum fuligineo - atrum; in quibusdam (an Varietas?) niveus

circulus oculum arcte cingit et per suturam linea alba producitur.

CORUNS 347

Foeminis gula alba, albedine versus tempora diffusa, subnebulosa,
contraque nigredo medium colli semiamplectitur.

Not. Magnitudine admodum variantes vidi e mari septentr;onali
aves Boschade majores, aliasque minores. Camtschaticae Ceppham
septentrionalem subaequant; iisque remiges secundariae tantum apice
albae, rectrices 12. pedesque flavescentes in siccis. Longitudo tota
cüm cauda i'. 4". o. extensarum alarum 2'. 3". o.

403.- CEP P/HUS rra.

C. tridactylus, corpore nigro, subtus albo, remigibus secunda-

ris apice anguste albo - marginatis.
An Ringuia? Brünnich. Orn. bor. No. 110. 111. Latham. av.
FI..pi 332.*n. -a.
In Camtschatca communi, cum praecedente, nomine vocatur
rra.

Frequens in Oceano orientali circa Camtschatcam et a praece-
denti diversissima, licet a nemine hucusque distincta. | Moribus
etiam convenit,

Descr. Magnitudo et habitus omnino C. Lomviae, sed rostrum
multo minus et diversissimum, brevius, compressius, minus robu-
stum, superius magis curvilineum, sulco utrinque ad dorsum obsole-
tissimo versus caput, carina in medio argute angulata, basi minus
denudatum (*) Plumae capitis et colli non aeque holosericeae, ut
in Lomvia. Avis subtus iota alba, supra nigra; sutura pone oculos

concolor, obsoleta. Nigredo medii colh lateraliter diffusa, et subtus

(*) Contra in Lemeoia Camtschatica angulus rostri frontalis obsolete canali-
culatus et carina sulco exarata, laterales vero rostri margines longe
citra nares, ad íraenum oris usque nudi; quod non in rra. —Anguli
plumosi ultrà nares procurrentes, carina curvilinea, nec angulata.

*

348 | m —PÜ

fere contigua; ante isthmum gula fuliginoso alboque nebulosa. He.
miges secundariae circiter 1o. vel 1i:. apice angustissime albo- mar-
ginatae. — Flectrices 19. breviores atque angustiores, omnes perfecte
aequales et nitide atrae (nec fuscae, extimis subbrevioribus, ut
Lomviae). Pedes debiliores et breviores, fulvescentes. Litura trans-

versa nigricans ad femora, propria huic; sed latera sub alis in utra-

que nigro striata. JMensurae comparatae ; in Arra. in Lomvia.

Longitudo rostri ad angulum frontalem i". 2". — 1". 7,

ad angulos fraenales nudos - i". 2'". — 2". ij",

ulnae alaum - - - - -7*. 6", — 8", »",

x6otrici gd. ael Leslie enam asp FI o S aie/7s

ubiskuED. [5 eslnun ae ues a EU Ses ioa ec

digiti medii- - - - - - 1. a". — 2^", ax",

unguis medi - - - - - o.4". — o", 5*",

404. CEPPHUS Columba.
C. tridactylus, corpore toto nigro, macula alarum alba.
Columba groenlandica Auctorum, bin. av. II. p. 53. tab.
85. (sed rostrum Alles). Frisch. av. tab. 185. Edward. av.
I. tab. 5o; fig. i.
Uria minor nigra, Brisson. Orn. PI. p. 756. sp. 3.
Uria Grylle, Brünnich. Orn. n. 113.
Plack Guillemot, Zool. brit. p. 138. sp. 7. tab. H 4.
Colymbus Grylle, Lin. syst. XII. L. p. 220. sp. 1.
Petit Guilemot noir, Buffon. Orn. IX. p. 354. D'aubent.
pict. 917.
£. Uria minor striata, Brisson. Orn. VI. p. 79. sp. 4.
Uria grylloides et balthica? Brünnich. orn. n. 114. ad 118.
Latham. av. FI. p. 353. n. 3. varietas.
Columba groenlandica maculosa, Edaward. aw. I. tab. 5o.

Rossis in Camtschatca Swistun (fistulatrix), et Iswostschik (auri-
ga, a fistulata).

Camtschadalis Kajuur i. e. remex (quia in mari ante scaphas
supra aquam quasi currit, et remigantes juvat) vel Tschi-
tschatsch, cum sequente.

Curilis Pynang vel Pyhkáun vel Pikao.

In Oceano arctico, pariterque circa Camtschatcam et im omni
freto inter Sibiriam et Americam abundant et ubique fistulante voce
exaudiuntur. Minus stolida aliis marinis avibus. Insidet saxis circa
httus et insulas, vix unquam graditur; natans crebro mergitur et
urinatur diu. Conchas et crustacea varia vorat. Solitariae ab oriente
advolant in Camtschatca. Ova ponunt Junii initio singula, in fissuris
rupium inaccessis, quibus et ipsa noctu latet. Ea ova forma ct
mole fere Gallinacei, sapidissima, ovalia, interdum. hinc acutiora,
alba, maculis testaceis, punctisque cinereis sparsa. (Vid. Steller
Coinment. Petr. IV. p. 418. tab. 1i.) Pox vulgo Picorum similis,
interdum fistulatus humani aemulus.

Descr. Magnitudo Fuligulae. Rostrum nigrum, vix rufescens;
sed os intus, cum lingua, coccineum. Corpus totum. exsoletius atrum,
subtus magis fuscescens. rea inagna in medio alarum, ab humeris
totas tectrices secundarias occupans alba, et humeri subtus albi, nisi
margine versus corpus. (In speciminibus orientalis Oceani: fascia
alarum duplex alba, posterior tegetes terminans, et cum altera bra-
chium tegente versus dorsum convergens.) Cauda rotundata, alis
fere brevior, rectricibus 1». vel 14. Pedes coccineo-- rubri ,, membra-
nis saepe foraminulo pertusis. Foeminae subsimiles. Sed Juniores
supra nigri, plumis albo marginatis, subtus albidi, fusco transversim
liturati et inquinat!, area alarum. nigro lLiturata. His pedes flavi,

membranis fuscis. (Brünnichius pro distincta. specie posuit.).

350 e

Differunt a C. Perdice persimil maxime rostro rooustiore, majore,
aliter figurato, et maxilla inferiore subtus sulco cazinae longitudinali.
405v CQE/PPHTUS Carbo. WILD. E£XXIX.

C. tridactylus, totus niger, orbitis albis, basi rostri alarumque
cinerascente.

An C. Columbae varietas A. Latham. av. FI. p. 333.
Aleutis Tschuük.

Habitat solummodo in Oceano orientali, circa insulas Aleuti-
cas, praesertim in scopulis circa Unalaschka, unde numerosa speci-
mina accepi. Vere ad insulas Curilas advolat, sed cito abit. Stel-
lerus a praecedente non distinxit, licet diversissimam.

Descr. Paulo major et robustior C. Columba. Hostrum nigrum,
multo robustius, crassitie et longitudine superans, obtusiusculum,
rectissimum , dorso convexe rotundato. Fossa supra nares, ut in C.
Columba; nares lineares longiores. Plumulae anguli frontalis utrin-
que ad mares et circa maxillam inferiorem albae. Orbitae albae,
area sub oculis latiore, posterius producto -adtenuata. Corpus totum
fusco - nigerrimum, alarum humeris cinerascentibus; sed macula ala-
rum nulla alba. Pedes intense ruberrimi, etiam membranis, robustio-
res quam in C. Columba; unguibus nigris, crassioribus, brevioribus,
minus adtenuatis. Proportiones comparatae, C.Columbae. C. Carbonis.

Longit. rostri ad angulos frontis i", 9". .— a^. 57.

2. teliitsoviad SRebUEHI que 10800", ad i sess caf ada
atus l-- - edad mareso- cielos og V. eres psa
- - ulnae alaum - - - 6.5. — 4.9".
s4 3. oti biatum) Asie Le «ee HQ" tog afuit.
- - digiti medii cum ungue1i". g". — 1". ii",
* e valeulsT/e 4 iil ibe a Ulo V CL uns. dU. ofla

" I"

«iet dectyeum 99902 eerta: ig eroe DEA

à 351
406. 'CHBEP?PIPUS JPerdisx. Vqdp. LXXX.

C. tridactylus, supra fusco gryseoque lituratus, subtus albo
nigroque virgatus.

Marbled Guillemot, Latham. av. PI. p. 356. n. 5. tab. 9G.
(nimium nigra).

Rossis in Camtschatca. Pyshik.

Plurima specimina, inter aves in oriental Oceano, versus
Americam inque Sinu Ochotensi, ad Tauisk, lectas, retulit D. D.
Merck.

Descr. Magnitudo Perdicis s. C. Columba minor et probe
distincta atque constans species. Rostrum nigricans; omnium conge-
nerum tenuissimum, admodum compressum, rectum, utrinque ad
apicem subemarginatum. Caput supra fusco -nigrescens, circa fron-
tem plumulis alba ora fimbriatis. Cervix et dorsum fusco-nigrescunt,
dorsum lituris transversis seu punctis grysels, versus uropygium ob-
soletissimis. Collum subtus et lateribus album, taeniolis transversis
nigris creberrimis, sub medio collo subconfluentibus. Reliqua avis
subtus item alba, taeniolis transversis magis fuscis seu exsoletius
nigrescentibus, in medio ventre itidem confluentibus. 44/ae nigrican-
tes, subtus concolores. Cauda rotundata, rectricibus lateralibus ad-
tenuatis. Tectrices caudae apice lutescentes. Pedes pallidi exiles,
membranis fuscis, unguibus nigricantibus. Mensura rostri ad frontem

^n 1/4

9^. ad rictum 1". 3". tibiarum gi". digiti medii cum ungue i^. 3".

m

unguis 21",

352 —M

LXV. COLYMBI

Sol in tota classe volatilium Colymbi naturaliter cauda uro-
pygioque carent. Pedum quoque conformatione, digitorum praeser-
tim in distinctas ovales laminas dilatatorum, tibiisque et unguibus
serratis pares non habent; et licet subanaloga obtineat in PFuli-
cis et Phalaropis forma pedum, tamen his articulatim lobati digiti
satis differunt. Extra aquam Colymbi omnes, ob situm pedum ano
proximum et femorum pelle latentium captivitatem, in ventrem pro-
cumbunt, nec nisi difficulter, et inepte in crissum erecti et alis
adjuti currere possunt. Vescuntur omnes pisciculis, et carnes maxiine
pisculentas habent. —^Rostro Cepphis sunt similimi et plumarum
natura ad aquaticam vitam aptissimarum. Rutheni atque Tatari e
Colymborum volatu vulgo tempestatem praesagiunt: ex ea enim
plaga, quorsum volatu tendunt, ventos ingruere observatur. Certis-
sima experientia et ipse comperi, vespertinos clamores Colymborum,
Fulicarum, aliarumque aquaticarum, verno tempore, praeter morem
increbrescentes, post serenos dies sera frigora, imo nives et procel-
las portendere in crastinum. ^ Autumno sero migrantes Colymbi
hyemis confirmatae signum plerumque dabunt. Vivacissimae caete-
rum, cum Cepphis, sunt aves, quae multis saepe vulneribns non
occumbunt, et modo cor et pedes integri sint, natando et urinando
venatori se subducere non desinunt. Avium aquaticarum plumae
oleaginosae, me quidem judice, fiunt non ab inuncto oleo ampullae
uroppgii quae solis videtur remigibus, rectricibusque unguine curan-
dis inservire; aves enim quarum plumae facile madefiunt, ut Sitta,
Pari, Sturni, caet. oleosa ampulla minime carent. In aquaticis plu-

miae potius a suscepta per scapum, imo per cutem transsudante

355

pinguedine subcutanea, maxime tenuata humorem repellunt. Quod
quidem maxime confirmatur exemplo Colymborum, quibus et am-
pulla oleag;nea et uropygium desunt, et tamen plumae sunt unctis-
simae; item Anatum variarum, v. gr. Clangulae, porro Plateleae et
Onocrotah, quibus jugularis regio, ubi plurimum pinguedinis haeret,
post exactam hyemem transsudatione evidenti ferrugineum pingui

inunxit colorem.

405.- C O.L Y MLB Sa ecornuttü s.
C. capite cucullato rufo, occipite crístato - bicorni.
Colymbus major, Marsil. Danub. V. tab. 38.
Colymbus medius cornutus, Frisch. av. tab. 189.
Colymbus major cristatus, bin. av. I. p. 71i. tab. 81.
Zoolog. Brit. p. 132. tab. K.
Colymbus cornutus, Brisson. Orn. PI. p. 45. tab. 5. fig. 1.
Colymbus cristatus, Lin. syst. XII. I. p. 222. sp. 7.
Grébe cornue, JD'aubent. pict. n. 4oo.
Rosss Gagára. Tatar;s Tschomga.
Mongolo-Bauraetis Zagaiu. "Tungusis Naabhega.
Vogulis Tachte; Ostiacis Tachtüng, ad Lrtin. Lor- woi; ad Sur-
gut Lar -tatang ; Juzanis Lar - wagajach.
Samojedis NZ2e; ad Narym Njaenna.
Coraecis Jowájo; Camtschadais A4schoai. —Aleutis Colymbi in
genere Tschamdajak. »

Tangutis Tschuwscha.

In lacubus, stagnis et paludibus totius Rossiae et Sibiriae fre-
quens. ox fere gruina, quae nomini slavonico Ga-gar originem
ded't. Nidi fluitantes ex. Arundine, Coricibus, Typha, Equiseto con-
texti, a ripis haud remoti, in vadis praesertim arundinosis, ne a

435

29 "TNT

ventis agitentur, itemque in praeruptis riparam, sub arborum radici-
bus. Ova raro binis plura, anatinis minora, virescentia. Ventres
argentati horum Colymboram a Barabensibus Tataris, apud quos in
lacubus maxime abundant et laqueis natantibus capiuntur, in lacer-
nas pelliceas consuuntur, satis quidem lepidas, sed viles et parum
requisitas, licet e longinquo quasi speculis argenteis opertae videantur.

Descr. Vertex et crista occipitis bicornis divergens nigra,
cucullus ferrugineo-fuscus coll initium cingens, e plumis laxioribus,
pexis. Fasciola alba, supra lorum nudum, a rostro ad oculos.
Gula usque ad aures alba. Corpus subtus argentato album, hypo-
chondriis fusco ferrugineoque nebulosis. Dorsum et alae obsolete
nigra. lae spuriae ulteriore margine, remigesque secundariae
intermediae albae.

Varietas datur duplex: altera bilibri major; altera vix sex
decim unciarum; simillimae ambo, nisi quod minoris maxilla infe-
rior basi rubescat, alaeque spuriae latius albae. Utriusque varietatis
foeminae crista brevi, subauritae. In majore ulna alarum 7". o".

nt

rostrum 2^. 5". in minore ulna 6". 6". rostrum 9". — * Anne hujus
speciel juvenis avis, quam in ostio Nevae fl. captam sic descripsi:
lrides flavae. Rostrum corneo - albens, supra infraque longitudinahi-
ter fuscescens. Magnitudo Col. cornuti. Caput supra nigrum. itta
albo, fuscoque varia, ad rostrum bifurca, per verticem simplex,
postice denuo bifurcata exit in fasciculos plumosos nucham, utrinque
subauritam, ornantes. Litura occipitis alba. Latera capitis alba,
fascia obliqua, liturisque nigris varia; gula subcucullata alba.
Fasciae duo albae, a. nucha per cervicem nigram longitudinales, et
Subtus colum album. Dorsum mgrum; venter albo-argenteus per
latera rufescens. Brachia alarum longitudinaliter alba. — Remiges 11.

primariae nigrae; 8 ad ii. apice albae, sensim ulterius; 12. toto

SES 355

apice, 13. et 14. tota praeter basin albae; sequentes undecim totae
albae; 2 intimae exterius dimidiato-fuscae. Pedes livescente - flavi,
tibiis extus, dis.tisque subtus nigris, his fulvo - marginatis, vix cre-
nulatjis, ut et tibiarum acies. Menasura totius avis 1. 9'. 8''. rostri
2". 37. alarum expansarum 2". 317. ulnae 7". 5^7. Plumae pennae-

que plures adhuc incoipletae et collum sublanuginosum.

409. COLYMBUS cucullatus.

C. occipite subcristato, gula cana, collo ferrugineo, rostro
basi flavo.

White and dusky Grebe, Zool. Brit. p. 133. tab. Ki.
(demptis synonymis).

Colymbus subcristatus, Jacquin. av. p. 37. n. 31. tab. 18.

Le Jougris, D'aubent. pict. n. 931.

In Rossiae et Sibiriae lacubus non infrequens, proesertim per
campos Ischimenses et DBarabenses cop'osior. Borealiores regiones
vix videtur adire. Nidus etiam hujus fluitans, inter arundines: ova
bina, luride alba. Abitura nido mater herbis variis aquaticis ova
contegit, quas rediens rostro removet, timidissima alias et raro ova
deserens. Hanc speciem paucissimi Ornithologi distinxerunt, licet
Europae pariter sit communis, ut e citatis constat.

Descr. Minores praecedentis speciei subaequat, seu mole
paulo supra Fulicam. Rostrum nigrum, sed bas!s maxillae inferioris
et superioris angulus sub oculo recurrens flavissimi coloris; nec
tamen os intus. Lora anguste nuda nigra. rides fusco cinerascentes.
Vertex ater, subvirente nitidus, occipitalibus plumis arrguis in cri-
stam subbilobam. Linea alba ad lorum incipiens, sub oculis descen-
dens, includ:t gulam late canam, ad tempora fere usque. reliquum

collum intense ferrugineum. — Corpus subtus albo- argenteum, jugulo
*

356

lituris fuscis nebuloso ; hypochondria fusca. Dorsum et alae nigri-
cantes. Remiges secundariae, 16 ad 2o, medio transversim albae,
intermedio tantum apice fusco; universae 3o. Tibiae exterius digi-
tique subtus nigri; supra interius tibiae pallidae, fusco - maculosae.
Posticus margo tibiarum sulco exaratus, dupliciter serratus. Foemina
minus pulchra, at similis mari. Pondus proxime trilibre, vel minus.

^

Longitudo tota i'. 3". 7". a summo rostro ad sternum g^. rostri o^.
ulnae alarum 6". 7". expansarum 2. 2". G^. tibiae 1i". g^. digiti ex-

terioris, utpote longissiml 2'. 0.

409.; C OL Y MBUS-/naeviu s.

C. capite laevi, gula olbida nigro - maculata, collo ferrugineo.
An? rednecked Grebe, Penn. Zool. arct. p. 499. C. Latham.
av. V. p. 208. n. 7.

In australibus circa Volgam observata, sed rarissima. An forte
aetate imperfecta praecedentis varietas ?

Descr. Praecedente multo minor. Rostrum fuscum, carina
pallida. rides testaceae. — Vertex, cervix, dorsum nigricant. Gu/a
usque ad oculos alba, fasciola utrinque ab oculo descendente et aliquot
maculis ovatis inaequalibus nigris. Reliquum collum testaceo - ferru-
gineum. Jugulum fuscescenti-obsoletum. — Brachia versus basin et
aliquot remiges secundariae albae. Corpus subtus albo -argenteum,
nitidissimum. lae nigricantes, remigibus aliquot secundariis albis.

"n,

Pedes fusci. Longitudo tota 1i'. 2". 6". expansae alae 2'. 1". 9".

419. COLYMBUS auritus.
C. capite nigro, auribus cristato - ferrugineis.
Colymbus minor, Marsil. Danub. V. tab. 39.
Colymbus auritus, Edward. av. H. tab. 99. fig. 2. IP. tab.

TECORM 357

145. Brisson. Orn. FI. p. 54. Lin. syst. XII. I. p. 223. sp.
8. Latham. av. P. p. 985. n. 4. p. 287. n. 6. tab. gi!
Penn. Zool. arct. n. 417. 499.
Grébe d'Esclavonie, D'aubent. pict. n. 4o4.
Rossice Paganka; Malorossis Tschubatoi Noretz.
Tataris ad Tschulymum Madar et Tscherdat.
Tungusis Ozschiwa. Ostiacis Lullie.

In Rossiae universae et Sibiriae aquis, cum Col. cucullato fre-
quens, magnitudine valde ludens, neque constanti semper colore et
ornatu capitis. Pondere variat a g. ad :7 uncias, plerumque libram
subaequat vel superat. Ova virescentia. Descriptionem e numerosis
speciminibus addo.

Descr. Rostrum subadscendens, nigrum. Lora et limbus pal-
pebrarum nuda, coccinea, vel fusco-rubra. rides corallimi vel rubi-
nei coloris. Caput et collum totum nigra; caput plumis laxis tumi-
diusculum, in vertice arriguis; Pone oculos utrinque fasciculus spar-
sus e plumis capillaribus, splendidis, partim gryseis, partim ferrugi-
neis. Gula quibusdam, praesertim foeminis, latius albet; in aliis
macula minuta alba notata. CoZlum inferius, lateraque ferruginea.
Corpus subtus albissime argentatum. —Dorsum nigrum; alae basi
fuscescentes, uropygio breviores. Remiges primariae interius a basi
albae, 1:. ad 23. (in aliis pauciores) albae, intimae nigrae, sed
oj et proxima cuneo a basi albo. Pedes cinereo-fuscescentes,
ungue medio latiore, crenato. Longitudo tota avis TU. 3. NUS).

c m

ulnae alarum 5". expansarum x. 5". 6". tibiae i^. 6". digitorum

medi et exterioris 1". 1", — Junioribus cirrhus temporalis raris
simus, gryseo- canescens, gula et corpus subtus totum albo fuscoque
nebulosa. — Pulli adhuc lanuginosi supra grysei, subtus albi, tae-

niolis longitudinalibus supra spars;s nigris.

358 gurcemer
411: COE YIU M B'UNSUonPEWu tus;

C.. capite subcucullato, gula ferruginea, macula postoculari alba.
Didapper, JWillughb. Orn. p. 31o. Raj. syn. p. 125. Zoolog.
Brit. p. 134. sp. 5. tab. F. 1. Latham. av. V. p. 28g. n. 10.
Colymbus minor Schwenkfeldi, Mergulus minor exunguis,
Klein. stem. av. tab. 39. fig. 1.
Mergulus fluviatilis Gesner. av. p. 141. Brisson. Orn. FI. p.
59. Buffon. Orn. VIlI. p. 944. tab. 2o. D'aubent. pict. n. 905.
Colymbus caspicus, Gmelin. syst Lin. II. p. 593. spec. 27.
Hablizl. N. nord. Beytr. IF. p. 9.

Mihi in Rossia rarissime oblata fuit et tantum circa Volgam
inferiorem; frequentem vero in littore Gilanico maris caspici obser-
vavit Gmelinus jun. unde plura utriusque sexus specimina misit,
quorum mascula iconem Zoologiae britanicae exacte referunt.

Not. Hostrum crassius quam Col. aurito,. nec adscendens, plu-
mis frontalibus multo longius procurrentibus, usque ad 3psas fere
nares. Pertex nigricans usque ad oculos, ante oculos litura ca-
nescente. Cervixlongitudinahter nigricat, utraque crepidine subvarie-
gata. Reliquum co/lum et gula late ad oculos usque nivea, ccllo
subnebuloso. Latera fusco maculosa. femiges secundariae plerae-

que albae.

n 359

LXVI. ALCAE.

Alcarum quondam unico genere et ab I/l. Linnaeo ct a me
ipso (Spicil. Zool. Fasc. P.) comprehensam familiam, arctico pelago
praesertim propriam, sentio nunc aptius cum Moeringio et Brissonio
in tria inter se affi$ia, habituque et moribus valde quidem conve-
nientia genera posse dispertiri; quibus nomina Üriae (a Brissonio
adplicatum), 4cae specialiter dictae et (cum Gesnzero) Lundae ad-
propriari posse puto, quibus etiam hic utar. Omnino peculiaris et
in omni avium coetu aliena figura rostri; quam Lunda arctica,
(Moeringio Coeniscus, Brissonio Fratercula dicta) cum descripta
a me primum Lunda cirrhata exacte communem habet, satis accu-
rate hoc genus circumscribit. Proximae his sunt verae 4/cae, et
aliquam quidem similitudinem per sulcos rostri indicant, sed tota
circumcaesura et proportione rostri satis differunt. ^ Tertium tandem
genus, Uriae ab utroque priorum, forma rostri fere tetraonia, discre-
pant et variis circa caput ornamentis plumaceis aeque in propiorem
consanguinitatem co&unt et satis disserte genus constituunt.

Omnes horum trium generum, vel si mavis phalangum, species
sunt urinatrices marinae et sub frigida arcto vivunt; omnes pedes
habent pone aequilibrium positos, ingredi sine alarum adjumento
nescios, tridactylos, palmatos vel, ut cum K7einio loquar, plotos;
omnibus alae sunt pro corporis portione parvulae et cauda brevissi-
ma; color autem omnibus supra niger. Omnes nidulantur in caver-
nis et fissuris scopulorum fere sine ullo strato, et ovum pariunt tan-
tummodo unum, sed pro mole avis maximum. Vivunt omnes testa-
ceis vel molluscis, unde carnes non pisculentae ; sed pe//is omnibus

tenax et firma, ne inter saxa versantibus vulneretur.

360 ro

Non autem non possum hic mentionem facere precari generis
a Cel. quondam Forstero sub ptenodytae nomine constitutum
(:in Comment. Soc. reg. Goetting. vol. III. p. 121. seqq. tab. 1. ad
5:), quod et Gmelino in Systemate Naturae placuit. Licet enim
ipse quondam similem ideam manifestaverim (: Spicil. loc. cit. p. 3.)
tamen, postquam plures aves impennes innotuerunt, rostris diversae,
et hanc missam facio et quidquid Vir doctissimus pro stabiliendo
suo genere, solisalis impennibus distincti, attulit, mihi non satisfacit,
Primum quoniam Alca arctica, habitu quidem Aptenodytis similis,
rostro tamen evidenter Z4/ca est. Dein, quod Forsteri 4Aptenodytes
Chrysocome et antarctica rostro evidenter ad Urias nostras accedunt.
4Aptenodytes autem magellanica, rostro licet paulum anomalo, ab
Alcis tamen parum distat. Denique vero reliquae duo a Cel. viro
huc connumeratae ( Aptenod. Patagonica et Papuana| mihi potius per
rostra ad Cepphorum genus referendae videntur et huic generi apte-
rygias species addunt. Esset itaque Genus A4ptesodytae rostri forma
aeque varium et indeterminatum, ac quondam Zcarum Linnaeanarum,
et solis alulis. pinniform?bus cohaereret. ^ Avem in picturis D'au-
bentoni titulo: Manchot de Sibérie n. 984. delineatam, me fateor
ignorare, nec, quod sciam, nostrorum marium incola est. Me judice

erit ad Cepphos referenda.

djt5- 4 LCS corda.

À. rostro compresso subincurvo, basi oblique sulcato.

Alca Torda, Lin. syst. XII. I. p. 210 Sp. 1.

Alca, Clus. exot. p. 367. Brünnich. Ornith. p. 10o. Brisson.
Orn. PI. p. 89. n. ». tab. 8. fig. 1. Willughb. Orn. p.
s43. tab. G4. fig. 1. .4ibin. av. II]. p. go. tab. :g5.
Edward. av. p. 358. Klein. stem. av. tab 390. fig. 2. (caput)

a— 561

Penn. Zool. Brit. (49) II. p. - - n. 230. tab. 82. Zool.
arct. II. n. 425. Latham. av. V. p. 31g. n. 5.
Pengoiu, Buffon. Orn. LX. p. 39go. tab. 27. D'aubent. pictur.
n. 1003. 1004.
Rossice ad mare album Tschistik; ad Oceanum orientalem zr
et Tschistaek
Lumnutis Kari. Coraecis Kajiku.
Camtschadalis Aarun; Curilis Aara.

Frequens in mari boreo et albo, ut in omni mar septentrio-
nal, rarior ad oras glaciales Sibiriae, in Orientali Oceano denuo
frequens. Ovum semper unicum (Steller in Nov. Com. Petrop. IF.
p. 4212, altero verticem acutum, anatino majus, album, maculosum,
sapidissimum, vitello croceo, d:ametro »". axi 3". 1^.

Nidum condit circa Junii initium. vel in rupium fissuris vel
sub saxis et inter saxa excavata scrobe, eumque incubans mordicus
defendit.

Not. lrides pàrvae, fuscae. J4iae acutae, rigidae, remigibus
27. quarum secundariae pleraeque apice albo- marginatae. ^ Rectrices
14. acutae in cauda cuneata. E mari albo adlatae pulcherrimae,
majusculae. Rostrum ad basin sulco inciso narium, proximo minus
obliquato albo, in senioribus deinde bi-vel trisulcato, apici proximo
sulco obsoleto. Capistrum seu linea candissima utrirque a cr;sta
rostri ad supercilia divergens non omnibus, sed adultis maribus tan-

tum. Quibusdam lunula nuchae albo nebulosa.

A413... A TLIOA Pies.

À. rostro compresso tenuato, subun'sulcato.
Alca Pica, Lin. syst. XIl. I. p. 210. sp. 2. Pall. Spicil.
Zool. V. p. 3.

46

562 ——À

Alca minor, Brisson. Orn. FI. p. go. tab. 8. fig. ».

Alca unisulcata, Brünnich. Ora. n. 102.

Blackbilled Auk, Penn. Zool. Brit. p. 137. sp. 4. tab. H 1.
Zool. arct. Il. p. 510. n. 426. Latham. av. V. p. 320. n. 6.

In mari boreo minus frequens praecedente, unde Tordae varie-
tas minorennis esse nequit, licet hoc affirmet Latham 1l. c. Etiam
e mari orientali adlata est.

Not. Tordae utique similis, ut ovum ovo, sed non solum
mole minor, sed praesertim differt rostro, — circumcaesura quidem
simili, sed duplo minore et integerrimo, vix sulci vestigio conspi-
cuo. Caput etiam minus grossum. Supra rostrum, in fronte etiam
his lineola utrinque alba, obliqua, sed ad orbitas non perducta.
Albedo cervicem summam semiamplexa, prorsus ut in Torda.
Vexata species.

414 -ALCA monocerata.

A. cornu compresso rostri supra nares.

Circa promontorium S. Eliae Americae et ad littora insulae
Kadiak, a Russis occupatae rarius observatam communicavit D. D.
Merk.

Descr. Magnitudo paulo infra Lundam arcticam. | Capitis
rostrique proportiones fere ut in A. Pica. liostrum itidem corvino
simile, valde compressum, maxilla superiore nigricante, versus basin
utrinque sub naribus carina longitudinali, sulcoque sub carina; infe-
rior maxilla lutea, carina subangulata. Nares longitudinales, linea-
res: cera obsoleta et ex ipsa cera, supra nares, ad frontem cornu
compressum, conicum, osseum, Íuscum, lateribus pallidum, cujus
apex obtusiusculus. lrides ochreo- flavae. Avis supra tota nigra,

oris plumarum exsoletis, subtus: gula cinerea, collum, jugulumque

ER 463

et latera fasca, reliquum sordide album, blturis cinereis nebulosum.
Pone rictus oris et pone oculos utrinque tractus, pollicis et ultra
longitudine e plumulis setaceis, albis. 4/ae vix uropygium exce-
dentes, remigum ascia elliptica migriore, discum cingente, margini-
que parallela. —Rectrices 1:2. aequales, migricantes. Pedes pallidi,
Cn specimine sicco lividi), tridactvli, interiore multo breviore,
membran's nigricantibus; ungues majusculi, n gri, med,us interiore
acie productus. Genua fusca. MMensurae: a summo rostro ad uropy-
gium 11^, 11". rostri ad frontem 1". i12". ad cornu io". ad rictum
oris. 1i". 6". capitis 1^. 102". alarum ulnae 6". 6". expansarum 1. 31^.
o". Caudae 2". tibiarum 1^. 6". digiti modii (c. ungue 5".) 1*. g£".
exterioris (e: 0, 0310:). 2 418€. abterieris (6.22::3 .),17.:& ^"

Not. Vermes in ore utrinque adtenuatos observavit Merk.

Specimen, antequam depingi poterat, periit.

LXVIL- L UND. A.E.

Lundae facile definiuntur rostro robustissimo, cathetoplateo,
elliptice acuto, aciebus utriusque mandibulae accurate coéunte ; spe-
cies etiam cerae ad rostri basin. Alcis omnino proxime affines,
ovum magnum solitarium pariunt, et in cavernulis et antris perno-

ctant, tota die in mari vagae et urinatrices expeditissimae.,

*
Ar5, LUNJDIA eirrifla, TAB. ILXXXII.

L. rostro transversim sulcato fulvo, supercilis albis, cirrho
pendulo continuatis, corpore nigro.
Lunda major cirrhata, Catal. Mus. Petrop. p. 419. n. 58.

, *

364

Alca cirrhata, Pall. Spicil. Zool. V. p. 7. tab. 1. et 5. fig.
1 — 8. Gmelin. syst. II. p. 553. n. 10.
Macareu du Camtschatca, Buffon. Orn. IX. p. 368. D'aubent.
pict. n. 761.
Tufted Auk, Penn. Zool. arct. II. p. 513. n. 432. Latham.
aD. V. p.338. ny ac tab. 95. fig. 4.
Rossis Ochotensibus et in Camtschatca nomine Lamutico Igylma.
Coraecis Kytschuguigall y.
Camtschadalis occidentalibus Mitscha - gatka ; orientalibus Tsche-
láta.
Curilis Etubirga, vel Itupirk.

Frequentissima aestate avis in boreali parte Orientalis Oceani,
inter Camtschatcam et Americam. Moribus omnino Lundae arcticae
similis, ut forma et colore. Pernoctat et nidificat in rupium fissuris,
vel nidum cuniculumve inter saxa littoralia rostro excavant, et pauco
gramine plumisque sternunt ubi mas et femina monogamae perno-
ctant. Incubantes morsu ferociter se defendunt. Ova singula raro
bina, circa Junii initium, grandia, anatinis majora, candida, ovata,
utroque vertice obtusa, sapidissima, vitello croceo, diametro 1". 9".
axi 3". 1^", (Steller. Nov. Com. Petr. IV. p. 422. tab. 19. fig. 17.)
Pelhum ventres Curih et incolae insularum versus Americam sita-
rum, ipsiusque occidentalis Americae littoris in lacernas, praesertim
virlibus consuunt, ochra plerumque rubra tinctos, et rostrorum
superioribus max:l'is, ossi detractis, pro crepundiis circa oram togae
et circa mitras appensis, exornant. Foeminae autem cirrhos hujus
avis adfixis ad capita albidis e gulonum pelle exsectis areis imitan-
tur in Camtscatca.

Not. Deoscrptionem acuratam vid. in Spicilegiis l. c. Mas a

foemina minime differt, nec adsunt cornicula supraciliaria, ut in L.

CMS 365

arcticae masculo. Cirrhi situ et textura fere ut in Grue virgine,
paulo magis flaventes. Singularum ungium interiorum in pedibus
curvaturam et directionem observavit T4esius, quam in Iconibus av.
Camischat. delineavit.
4105. GUND.A. arcticm.., LAB. iLXXXIHIL
L. rostro transverse sulcato fulvo, corpore subtus albo.
Lunda, Gesner. dv. p. 725.
Anas arctica, Clus. exot. p. 104. Olcar. mus. tab. 15. fig.
5. Wilughb. Orn. p. 244. tab. 65. — Albin. av. II. p. 73.
Lab. 78. 79. Edward. av. tab. 358. fig. 1.
Psittacus marinus, Martens. Spizberg. p. 64. tab. K. litt. c.
"nuders. Isl. II. p. 55. tab. 1,
Colymbus medius groenlandicus, Frisch. av. tab. 19.
Fratercula, Brisson. Orn. VI. p. 81. n. 1. tab. 6. fig. 9.
Puffün, Penn. Zool. brit. ( 4^) II. n. 939. Zool. arct. II. p.
511. n. 427. itin. wall. tab. 20. Latham. av. V. p. 314. n. s.
Macareux, Buffon. Orn. LX. p. 350. tab. 26. D'aubent. pict.
n. 275.
Rossis circa mare album Tupik, in Camtschatca Toporki (a rostro
securis. aemulo).
Lamutis Leschak. Curilis Matschir. Camtschadalis Ipatka.

Per omnem arcticum et borealem Oceanum vaga species,
copiosissima circa Colam, in mar albo, ad littora glacialis Oceani
et in mari orientali; in Camtschatca cum A. Torda et L. cirrhata
ex oriental plaga ineunte Majo advolat. Pro nido cuniculos saepe
ulnae profunditate excavant horizontales vel obliquos, in quibus
monogamae vivunt. Ova singula ponunt grandia, initio Junii, a
Rajo bene descripta. Pelles et rostra, uti praecedentis, ab Insula-

nis adhibentur.

566 —

N ot. E. mari orientali adlatae paulo majores europacis; rostrum
his etiam latius et robustius; Cornicula supraciliaria carnea majuscula
(vid. iconem). (*) Similem huic avem, sed albo rostro, in insulis Cu-
rlis saepe eminus a se visam tradidit Steller et coccineo Tiesius
ad Camtschatc.

4171. LUNDA- -psittaculas* TAÀB. LXXXIE.

L. rostro subovato rubro reverso, corpore nigro, str,ga alba
suboculari.

Alca psittacula, Pall. Spicil. V. p. 15. tab. 2. et. 5. fig. 4.
ad 6. Gmelin. syst. Lin. ll. p. 553.
Perroket Auk, Pennant. Zool. arct. li. p. 514. n. 433.
Latham. av. V. p. 395. n. 9. tab. 95. fig. 9.
Rossis insulas versus Americam frequentantibus Morskoi Kamaàs ;
ad Ochotensem sinum Leshük? (**). Curilis Naatschu.

In mari circa insulas Cur;las et versus Americam extensas non
infrequens avis, mec circa Camtschatcam deest, sed rarior. Sub
noctem e marl terram repetens saepe in naves involat et littorum
vel scopulorum viciniam nautis indicat.

Not. 1. Adultae avis accuratam descriptionem dedi in Spicile-
£s; monendum autem eorum, quae de moribus et indole praemo-
nita sunt, ut et nomina barbara, plurima ex parte ad Uriam senicu-
lim, mihi tunc nondum cognitam, et sub nomine rossico (Starik,
seuex) a Krascheninikofio etam huic Lundae psittaculae impro-

pre adplicato, vulgo militantem, pertnere. Hinc etiam descr pto

(^) Curatius avem TI iesius in Iconibus A. Camtschet. ad vivum pinxit et
unguem interioris digiti magis curvatum uncilormem tt reversum in Lac

ut in L. cirrhata observavit.

(75 Reliqua nom'?na lerbara ed. honc speciem in SpiZlegüs a me relata, ad

Quan seni ulam potius xeferenda sunt, mihi tunc igioiam.,

e— 367

ovi, a Stellero (Nov. Com. Petr. IP. p. 426. tab. 30. fig. 25. 26.)
tradita, ad dictam potius Uriam pertinet.

T TUNE L : : :

Not. ». Junior avis collum habet nigro, gryseoque variegatum,
jugulum et initium pectoris fusco transversim undulatum. — Palpebra
inferior alba, vix in striam albam continuata; pinnulae elongatae

albae adhuc desunt.

LXVIII. URLIAE.

Uriae facile distinguuntur ab Alcis et Lund?s, quorum habitum
ceteroquin imitantur aeque ac naturam et mores, rostro minusculo
conoideo, parum compresso et saepe fere tetraonio. Omnes itidem,
ut illae, tota die mari innatant gregatim vel per paria, urinantur,
noctuque in fissuris scopulorum se abscondunt monogamae, ibidem-
que nidulantur, 0o»a singula, pro sua mole praegrandia pariturae.
Species, praeter 4/len, per omnia arctica maria vulgarem , omnes in
Oceano Sibiriam et Americam interluente sedes fixerunt. —

A19; UJAI & ssemicula. -.IzxB. - BXXXF;
U. corpore supra coerulescente subtus niveo, vertice, cervice
gulaque atris, pinnulis sericeis albis superciliorum et cervicis
Mergulus marinus niger, ventre albo, plumis angustis albis
auritus, Stelleri apud Krascheninicof. descr. Camtschatc.
(russ.) I.-p.. 332.
Ancient Auk,. Pennant. Zool. arct. II. p. 512. Latham. av.
Fops 396) nf.
Alca antiqua, Gmelin. syst. IT. p. 556. sp. 11.
Rossis orientalis Oceani accolis Starik (senex) vel Staritschok
(seniculus). Sub hoc nomine Tilesius in portu Áwatschiae
varietatem seniculae dorso nigro albo punctato pedumque digitis

nigro maculatis observavit et depinxit in Iconibus Av. Camtsch.

368 m

Lamutis Lárik. Coraecis Inypilahalap.
Curilis VWingoroutsch.

Camtschadalis Chuichamtschkun.

Avis in orientali Oceano frequentissima mihi nondum innotue-
rat quum Spicilegiorum fascic. P. ederem et a. Stellero nimis vage
erat indicata. Nunc copiosa specimina coram habeo. Abundant
circa insulas Curilas et Aleuticas, inque orientali littore. Camtschat-
cae, praesertim in insula quadraginta stadia a portu Avatschae di-
stante, quae ab iis Starikowo ostrof cognominata, Nec deest in
Penschinensi sinu. Aestate copiosa, interdiu in mari natans, urina-
trix egregia, noctu in praeruptorum littorum atque scopulorum fissu-
ris latebras quaerens, ubi etiain ovum parit solitarium, raro bina,
sapida, gallinaceis paria (axi 2". 2". diametro 1i". 3i7.) sordide pal-
lida, guttis gryseo- fuscis et obsolete fuscis adspersa, circa acutio-
rem verticem rariusculis. Stupida caeterum avis, quae vesperi ad
littora revolans, sedentis in pellicea veste hominis sub limbo et in
manicis latibulum quaerit et sic a Curilis et Camtschadalis copiose
pro cibo capitur. Nidum struunt nullum, sed ovum saxis prominen-
tibus imponunt, maxime desertis locis.

Descr. Magnitudo U. Alles seu paulo supra sequentem. — Ro-
strum. conicum, valde compressum, livido-album, ima basi et fascia
dorsali nigrum, apice superiore subincurvo, obtusiusculo, utrinque
sinuato. Sulcus obsoletissimus per carinam rostri longitudinalis. Lin-
gua cornea, compressa, acuta, supra canaliculata. Palatum planum
papilis acutis, reclinatis, duplici serie, strisque longitudinalbus.
Nares ad plumas frontis parvae, lunulatae, perviae, papula cartilsgi-
nea. Cutis a dorso rostri inter nares cerae instar. Caput cum parte
colli et gula atra: taev;ola e pinnulis capillaribus albis a temporibus
ad uucham et 2rea magna lateralis colli alba. —^Cervix utrinque

SEPESEM 369

plumulis capillaribus niveis, crebris quae senii quasi canitiem refe-
runt et nomini ansam dederunt. Cervicis pars inferior cum dorso,
alis spuriis et uropygio coerulescenti-cana; sed latera sub alis nigra.
Subtus avis (praeter gulam) tota nivea. lae nigrae, vestitricibus
canis, sed basi item nigrae, subtus albae, uropygium paulo exceden-
tes; remiges 25. Cauda brevis, aequalis. duodecimpennis, n'gra.
Pedes tridactyli, lividi, tibiis postice fuscis, membranis et unguibus
nigris, subulatis: unguis medius interiore acie producta, ut congene-
ribus. Femora albo plumosa. Mensurae: a summo rostro ad uropy-
gium circiter 9". 3'. rostri a fronte 7". ad oris angulos i^. ulnae
alarum 5". 6". caudae 1'. 4". tibiae 1i". 9". digiti medii (cum ungue

HEN ^

33 .) 1. 3 . exterioris (21 .) 1. 2 . interioris (ios TE M

4109.3 4, UL À. Alle.

U. supra nigra, subtus alba, ala secundaria albo marginata.
Mergulus melanoleucus, Raj. syn. p. 135. A 5. Wlughb.
Orn. p. 343. tab. 59. Edward. av. tab. 91.
Greenland Dove, .ibin. av. I. tab. 85.
Alca Alle, Lin. syst. XII. I. p. 211. sp. 5. Brünnich. Orn.

n. 106.

Arctica, Moering. gen. av. 69.

Uria minor, Brisson. Orn. FI. p. 73. sp. 9.

Little Auk, Penn. Zool. arct. II. p. 511. n. 429. Zool. Brit.
(4£3—H. tab. 82. (Fol.) p. 137. sp. 5. tab. H. 4. supra
Latham. av. V. p. 397. n. 11.

Petit Guillemot, Buffon. Orn. IX. p. 354.

Rossis Ljurik? Aleutis Kneit.
In omni mari arctico copiose occurrit, frigoris maxime patiens.
Not. Mole vix supra Colymbum auritum. Rostrum conoideum,

47

-— Eee axo qaem ess
—————
9

3

nec compressum, tetraonio simillhimum. Nares basilares, depressae,
apertura lunata in cartilegine perficiente. Supra nigra, subtus alba;
alae spuriae albo variegatae; remiges secundariae apice albo margi-
natae, ut in Alca Torda. Albedo nucham nebula amplectitur in
sequiore sexu, cui gula alba; at masculis gula tota, cum parte colli
nigra! ut in Ceppho. Pedes flaventes. ^ Varietatem nigro - gryseo-
que adspersant Tilesius in portu D. Petri et Pauli delineavit in
Iconibus suis avium Camtschat.
420. URTX'-ZAleutice

U. corpore supra fusco, subtus albo, liturato, rostro producto
triplici plica inter nares.

Russis ad Oceanum orientalem (communi cum Ceppho variegato
nomine) Pyshik.

Specimina aliquot ex orientali Oceano retulit D. D. Merk, e
quibus distinctam esse speciem apparet.

Descr. Magnitudo Alles. | Rostrum nigrum longius, quam
ilhus, licet conicum. Maxilla inferior longitudinaliter sulcata, supe-
rior inter nares triplici plica imbricatum. Cervix, dorsum e fusco
einerascunt; colum jugulumque magis albido nebulosa. Pectus, ven-
ter, crissum alba. ae caudaque nigricantes. Pedes fusci.

Aor. "URTA Seristatelba. o WEB? JL XOSNOST.

U. rostro rubro calloso, crista írontis pennacea reflexa circi-
nato revoluta.

Lunda minor cristata, Catal. Mus. Petr. p. 419. n. 60.

Alca cristatella, Pall. Spicil. V. p. 20. tab. 3. et 5. fig. 7.
8. 9g. Gmelin. syst. nat. Lin. II. p. 552. sp. 7.

Crested Auk, Penn. Zool. arct. II. p. 515. n. 434. Latham.
av. P. p. 893. n. 7. tab. 95. fig. x. |

Alca camtschatica, Lepechin. Nov. Act. Petrop. XII. p. 369.

|

371

Rossis ad Oceanum orientalem nomine CuriEco dicitur Korokora
vel Turutura.

Frequens in insulis Curilis ulterioribus, Japoniam usque et
Aleuticis.

Not. Descriptioni in Spicilegiis l. c. traditae, varia habeo quae
addam. rides albae; interius halone coerulescente, exterius circulo
nigro terminatae. fPalpebrae quoque albo- marginatae. —Hemiges 23.
rectrices 14. Rostrum in junioribus testaceo-rufum. Tibiae et digiti
coerulescunt, membranae fuscae. Expansae alae pedalem mensuram

paulo excedunt.

422. URIA dubia. TAB. LXXXVII.

U. rostro fusco simplici, crista frontis pennacea recurva.

Specimina et iconem ex itinere orientali retulit D. D. Merk.
Sexu vel aetate tantum a praecedenti videtur differre, licet. deficien-
tes ad oris angulos calli cornei, et rostrum minus hiulcum differen-
tiam insignem constituant. Cum praecedenti in mari extra Awat-
scham portum observatur, ubi et a Tilesio ad vivum depictae sunt.

Not. lrides candidae. Rostrum sanguineo fuscum. Pedes coe-

rulescentes. Caeterum A. cristatellae magnitudine et colore simillima.

god LEBEA, LertraguhLu. -Je4B. .LXXOCEYIL

U. rostro fusco -rubro simplici, plumis frontalibus vix promi.
nulis.
Alca Tetracula, Pall. Spicil. V. p. 24. tal 4. et 5. fig. 1o.
ii. i9. Gmelin. syst. nat. Lin. XII. p. 559. sp. 8.
Dusky Auk, Penn. Zool. arct. II. p. 515. n. 435. Latham,
|a. F. p. 324. tab. 95. fig. 3.
Nomen praecedentium.

372 T——

In mari orientali, circa insulas, cum praecedentibus, observa-
runt. D. D. Merk et Cel. Steller, et Specimina retulerunt. Priori
praesertim circa Ins. Unalaschka occurrebat.

Not. Merkianam lconem e recenti ave concinnatam addo,
quandoquidem in Spicilegiis e sicco specimine delineata praeferen-
da. Rostrum in isto meo specimine fuscum, Merkio indicatur san-
guineum, basi cum coerulescente nigredine, apice albidum ; maxilla
basi albida, ut et in nostra. rides candidae. ^ Palpebrae albae.
Pedes coerulescenti- albidi. — Euam hanc ab U. crisiatella tantum
aetate vel sexu differre suspicio est.

4294. URLA mystaces. TAB LXXXIX.

U. rostro rubro conico, tota nigra, pinnulis setaceis albis
elongatis superciliaribus mystaceisque, nigris erectis frontalibus.
Alca Camtschatica, Nov. z4ct. Petrop. XII. tab. 8.
Praecedentium nomine apud plebem comprehenditur, et prae-
sertim Kurukurae nomine venit.

Circa quartam et ulteriores insulas Curilas non infrequens avis,
nec videtur Japoniae littoribus deesse; observata etiam circa Ins.
Unalaschka. Camtschatcae littus et Ochotensem sinum non frequentat.

Descr. Est e minimis sui generis, mole circiter Coturnicis,
omnium lepidissima et fere ridiculo ornatu praesignis. Rostrum
breve, conicum, fere Tanagrae, ruberrimum, apice albido. Nares
in cavo maxillae superioris, oblongae, rictui parallelae. —Maxula
inferior versus basin sulco exorata. Cera nulla. rides circulo albo
et rubro. Palpebrae albae. Avis supra nigra, subtus fusca, ventre
sensim magis canescente, crisso et subcaudalibus albidis. ^ Frons
utrinque fasciculo mystaceo pinnularum elongatarum, albi coloris.

Verticis plumae laxiores, forte arriguae. Medio inter rostrum

rostrum et oculos utrinque pinnulae aliquot setaceae, albae, sparsae,
capite longiores, arriguace. In fronte medius fasciculus erectus e
plumis 3 vel 4. similibus, elongatis, fuscis vel nigris, apice incur-
vatis. Pone oris angulos, sub oculis et ad parotides itidem pinnulae
sparsae, clongatae albae, longissimae suboculares. Jae caudam
aequantes, nigricantes, remigibus apice exsoleta litura transverse
notatae. Remiges viginti quatuor. Recirices 19. brevissimae, aequa-
les, nigricantes. Pedes tridactyli, ut omnibus Uriis, lutescente-fusci,
unguiculis arcuatis, longiusculis. Digitus exterior medium subae-
quans, interioris brevioris unguis major. JMensurae: a summo rostro
ad uropygium 6". ulnae alarum 4^. 3". caudae 1". 3". rostri ad
frontem 5^. ad rictum 7^. tibiae 10". digiti medii (cum ungue 3; .)
1'. 3". exterioris (cum ungue 37,) i". 2". interioris (cum ungue

9E. ) 1l ei.

495. UD R Ew ^wguMlat IAB. XC:

U. rostro conico nigro, corpore supra nigro, subtus albo,
fusco variegato, fronte brachiisque albo notatis.

Pigmy Auk, Penn. Zool. arct. II. p. 513. n. 431. Latham.
v. P. p. 328. n. 132.
Alca pygmea, Gmelin. syst. IT. p. 555. sp. 12.

Circa Camtschatcam in littore orientali rupestrij et in scopu-
lis observatur et nomine vernaculo cum praecedentibus confunditur.
Ovum sordide album, columbino aequale.

Descr. Magnitudo fere infra Coturnicem. | Habitu corporis
crasso, brevi praecedenti simillima. — Rostrum plumosa basi pro-
ductiuscdlum, ipsum breve subarrectum nigrum, conoideum, apice
compressum et utrinque subemarginatum, sulco obsoleto sub naribus

linearibus longitudinali, secundum ipsam carinam lutescentem.

374 ———

Caput et avis supra tota nigra; practer alas spurias cano - albas ad

basin subtus alba, saepe lituris fuscis transversis.

Plumulae albae,
setaceae breves circa rostrum,

in fronte et initio verticis, et sub
palpebra inferiore. | Gula prope rostrum fusca. — lae uropygium
excedentes, nigrae, cum sericeo nitore, vestitrices supra aliquot et
subtus incumbentes albae. Cauda subrotundata, nigra, rectrice
extima margine alba, Pedes fusci. Mensurae: totius avis 5". 6".
caudae 1^". ulnae alarum 3". 6^. tibiae 0". digiti medii (cum ungue

x^/7

21/7.) 1", extimi (cum ungue 2".) iij. interioris (c. ung. 23.) g^.

Omnium $pecierum numerus 4255.

Finis partis Ornithologicae.

e—- (0000000000) —9

Co
C LOMA

7 D. za go

x
A

eoque

* 20g7: Z, 49

^» BE C wr
] "n

roe: p zz.

(e ; ,
Cort ut netten COT c Mua c s

"E

A 222

p» A.

] "
TUN n Ne »
IN MU

1 j| NM o m

P po e ws
^ 294" CIE uto

»».
2. D
r

.
* - .-
g
" -—
LL" z
x
uU
^N ^a. $^ LONG Di

2) :

| 39 y c»
Avoga HM p hg.

3 7

C) ; er We
C MDC Pg PEXEILCIp P4

TTLAR
EDT» -
UNUM
DE ^|

m
Lab T ou 5

IL
"

(4

EC

)

- :
224 A ptu A

7^ ) 2
cr cod o2 t AE P A eM P gH
€

/
9 a

———

Apoya etm tPEPIT HA

E e

)

» uU tr
7A ———0 05]?

e

E Coe a M. 776

D ES " 2 Er
i aT r W v. RE

LEN LL 1*^1» (11 JI s.m ^
ERO b 79-39 8-2 2 RR

, E » T M : | ! i 0 o
B [ h . B ut od ! ] D " Don "m ' " , A ] | , " |

| i "4 D M E ! mE u J , " E m D

ala ! QNT EA MEC ] LUN "uU ,

LAU P" ET Au. LAN

| ij P E » D | am ! ! » i EI D P | |
L | LU E
[ , 7 E D , D i "TN
! "D b D ug u »

"M mE i m Eu x d un m ; A E

" ogr: 4 2.420.

i

2772222, cauta. 4

en AS

"TA au NL 2 e li De
B 134 " M: Wr n diri po "a
zn

| UN po m
ame "T n: m D » "e T "m Put p N | " 4 ] PES. Mu.
u n» je, M Mo mua TID dU T hl
ONU 1775 qu MS EMIT
AM SAU mu bos TU QNM lin
Ty Dh sl lel Ed M. n FUNT TAM / m ) i | n Nos

nva PN iu aU. -. PA "n D E. wy
M E W nr ! E J Lus "v Hn . Ul Mac « ipia i br IM iun
ib" PN " bs EM r H p H "a ko » " m "o ph
» j 1 "Y
pun UM EE. Lon ys n
DOE Untm P"
MIT D pA. $ ^ | a" M n
UM 1 EE : E E [
Ae | l L EL. i me 1
E o M m. E E. ud

Wr

Á Ti TA d E.
NALE A

». P" opt " A
22" " ^ X MY, ETE
Jit ^» ANA dpi à Lu ph P

jM *
En D di

] Vo i
| M is " m N, 22
rr

MONA S '
C RS, P ». |j
LL NE
T " ] PA - E t "a , (Wa j d K BR
n TEM " land ni INDE T P

mo "WA uu "INN m De 1

am LA "Mi n
y ut P

bl

A ORETR RN ME nu T

| p" [3 l E e T "Le

T am We L3 H "4 » Ji AN * " r i (n )
'a m

n " di " In p Mb UN E t
REM Lou " MN M T.
i LR ; M D Mh LU ud b du
' LU ID
THAT UAM EM mi. Id URE | I var
: bu i T E E p lh " H fot ids t )
2L! go MN Td Dor. T NM
i EN NT "^h i n pic " !
et ! ' META hypo TO ual ) br bie,
MD "A t T T. M- iM 34d !h "RS
TFI M DotA um RS *
m m4 LOL M n» jl NU "o ^W
DM ug ome m T TN Pati A
ri f di TM VPE "ur DOS wie,
"v esu du , ph m" - Mo i mum n

n | "wm gi bf TUS n
' ipu 1128s CEN Md " E. D. | UM
TN s - y UN. Hd hi i) P n I| RONEY , EN
Mor Ln VoM TUS E
, WE M » ] n " i X ,
EN n jc D PN T " us "m T fri ru de b. 20. du T
ES "th n Lan n À TUTUP pe

Í LT MEUS E
ul 3 TM m "m ue » i"
D

D TI m
n! i n mu * sn TAE

EMIL

m
mus

74
cr t, 22. vr 2g
— c

s)

-z—

E .
,
, ^s b
PEN "
Hi ] -
E
- » Y 4
, c fb
E : "
*
í n
B [
í ]
E I
S"
u^ se- 2d ' "
43 pa s *
" "
x z P
32) 7 B i
' i2 a E
Y^ YS -4 ! "
E 1 FUEEOM
- H - k eL
- JOPEE 70x: me t bo J
z J ET POIPT HE Eee d E -
E E: ^ z P AS ES 3 "
cM cu D
H e EUM - i »
2 He
a E ! d X
" : : —
í
B
, i
" i d B
i ] N )

T ZA " . 246.

e LAC. cuya LIUM. A.

2)

A ULMmann 3e

62
. o
vor. ZA. 297

]
MM

d 7
e (6 OL UROAXCUT.
a

qur — lí
Ll | aar
i "m i j

B

di -——— ds t adt. € dm" NS e Ü
JERSUBM E do ol dd ccsndlt ind cM s e d — | '
le, "M n B E [ L2 T EN PIN D APEET FEL! m. bi
DU - 0 v E
Dn id "-
JS ] B. Lf
Ü E | ! |
Eee.
B | 1;
r ! E
" -
i
Me PT E :
u "3
B » , m
cL) i " - D
LN m
— -—5 |
SE E 1 1 "
j
(rJ * [I E
À «v mE
1a dm E
»J n [D - J |
D , u
pa! "-— I ]
M ES 0

Dog: 22
Pbogr: M f 2

"Wil
ND
i

uL aet y

2 7 Pare t n eas.

AL manns m

b. ] : * » -
1 : B
"
ELT EIS
' DU
" j D (hos
7 * E
- 1 z ]
| s
* D 5 )
B - Li
- 2 : " /
a LI —-
: [ - T
" «
e E
21 H *
S | »n 2D:
E: R
E ^ E d » !
* - [
c , i
z : ^ "»
* ,
3 "i " i 1
- B
E » ' 2
» J 2 3
» 3 " E S Hd E »
f. Y ^ "d D
2 * ps "3 P E
, - M ) ^ 4!
" e " a 3
: - n E 4 7 y
d J d un X y . " ? à " d h
D I ^W [ » ' 1
- Fs hs bi M lt * , P
- z E : LP on ! 2 :
d ^ D - . T » x J
d » * B
"el S A IU. ^ E 5 f -
* D - y
; 5
à wi 2 * ER AMAT E *. UE * , hd
» E D d 3
D * STE
, 1 :

(EN
CE oogo Hf aoo
€ .

972.
: V Aoc Deoa qeeuem-emee.
Ze
"ir

E sur NS MON X DAN
m T M Du TAN bi
aud IET TON ME um Ru TM d n dUAE d p 1 N hot n "M
; 1 | APTAM Mu

uL. u
m n E Mn
M

PAEMAK
Mo
1

E | 7 i PUN nm ju
Lom » AM "b

^ j ri LM y AA run
M UM b I ih " M ui m

No i Voy » 1 po. | j » T j P I s TA l |

"TE Du-AP RM UEEURUES MOM UBog "TE a AMA S CN S ERR

P VN boy y ' i: mo - : Á Wi p ; AT. Won NUM
hi A EMI i , b. "t qu^ POP" m E

| 4 3 ME

JJ

i "m e M
"UM
ni RAE
AN in iu

"a
ado MAP ut
T p no ;

i )
T I idm o» N "e y
] rid MM uA pn ] "NR AN ; 4 | u [ nis i |
! M j y" MIA RN vil A : lU A Su d i in

In a
D EM
1 FA or ^ M Wi m

P

pn^
"emen
; : Hn i 1o
1 A NU : "e
" E " De
u.s M: M

D
,

MEVS

Nb. D.
PTT S
me

4.8
"m

m d "n
E ie
um i

! m j je Ld
i M VUNONN m do

' E i2

DL 2 QI I BB LT 7o ar PIE ERE
"^ L

TE.
"Ze Vu be

] CE
TX p i - » , LAT m A [
E | UM Vr"

-
,
E

E WA
ES.
E
d
ET

| ! l2» 2J "-.
] " | ' à - ! "m B / LI » UL 9 " i Uu -

V2zr ^e 2t LZ e enag.

— €

Mn»
[/)

, oM
2797/) ^h m "
5). iq RI
ziii oM

ES
C of 2A c

UEde: l9

du

b:

3

2.* L'LBRN DADUUE NI LONE BIEN WII —
TD f I , | mu I,
uri! LA m Qc TOM
m Qm nu 4 E
pU. DS NWAUT nm
mi ! P" D Em ! " i u I
"m PmIUMEM "nnns
D " v TAN
m ' l b Hu p "m ul "
UL n
"y mou
n" ne vU n
! "" "T i
, B I J" n ]
lg H [Dn I
m nma " ]
! uü Du n '
[E]
"me
n ]
" E
D n
i Je n
! em
D
n
TIL
T
' ;
LU
). [
ZL
m
n ü
LI
n o
n
"LR "
*
ul ,
2
*
d
| i
»
D
4 1
H
5 B
E
' ] -
]
i |
i
hU -
D E T
"OU
b - L |
» AT
TUN E
A EA M
! Lm)
; u L 3]
' ! NE
1 NE mM .
M 0 i P
u ig D bud p | LI
U -— LN
LI " : -. "
I "matt
" ' T i Ti u

Et - Vu ". " "n LT

! vU M
L i Jj Wi "] B mut
iar | n [DU
I l | ' n" DT"
n I B
v |
, , , th
, |
Bu
UG / rm
NI u l—
"
M Dn. " DEM
ws BU n '"
E
E
nu
n
*
e

E ,
DO " '
D
! An
DU -
LU | Uu '
,
Lj
Dn
A E
D 'a^j ]
i »
y
uu In ! P
NU
J d P E
"d ! u |
m n Zal s

MITHSONIAN INSTITUTION LIBRARIES

TTTTTT TL

3 9088 01347 7278